လေပြေရဲ့ တခန်းရပ်လက်ရာများ

လေပြေရဲ့ တခန်းရပ်လက်ရာများ

ရေးသားသူ - ဆရာမလေပြေအေးအေး (မြကျွန်းညိုဖိုရမ်)

(01) ပန်းဦးဝတ်ရည် ဆွတ်ချူတဲ့ ပထွေး (တခန်းရပ်)

ကျွန်မနာမည် လဲ့လဲ့ပါ။ ကျွန်မအမေက ဒေါ်အေးအေးအောင်တဲ့။ မိဘနှစ်ပါး သဘောထားမတိုက်ဆိုင်လို့ ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်မတို့ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေခဲ့ရပါတယ်။ တနေကုန် ထမင်းငတ်ခဲ့တာတွေ ကျောင်းသွားရင် မုန့်ဖိုးမပါတာတွေ ကျောင်းစိမ်းအကျီင်္အနွမ်းလေးတွေပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာတွေ အခုထိ မှတ်မိနေဆဲပါ။

ဒါပေမဲ့ ဒါတွေဟာ အမေနဲ့ ဦးစိုးမိုး မတွေ့ခင်အထိပါပဲ။ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဦးစိုးမိုးက အရင် ကျွန်မတို့ မက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ်မက်တွေကို အမှန်တကယ်ဖြစ်လာအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အမေနဲ့ သူ ချစ်ကြိုက်ပြီး တစ်နှစ်အကြာလောက်မှာတော့ လက်ထပ်ခဲ့ပါတယ်။

အမေ့ထက် အသက် နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ ဦးစိုးမိုးဟာ အမေ့ အဖေအရွယ် ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မအဖိုးအရွယ် ဖြစ်ဖို့ လုံလောက်နေပါပြီ။ အမေကတော့ လှပနုပျိုနေဆဲဖြစ်ပြီး ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နေဆဲပါ။ အဖေအရွယ် ခပ်ဝဝ လူကြီးကို ချစ်ဖို့ထက် အမေ့ကို သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကပဲ နှစ်သက်စေခဲ့မှာပါ။ အမေနဲ့ လက်ထပ်တဲ့ အချိန် အမေ အသက် သုံးဆယ့်ရှစ် ဦးစိုးမိုးက ခြောက်ဆယ် ရှိနေခဲ့ပါပြီ။

အမေနဲ့ ပထွေးစတွေ့တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မအသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပါပြီ။ လက်ထပ်တော့ ဆယ့်ကိုးနှစ်ပေါ့။ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံရယ်လို့လည်း မရှိသေးပါဘူး။ မွေးသဖခင်ကိုလဲ သေချာမမြင်ဘူးလိုက်တော့ ဦးစိုးမိုးကိုပဲ အဖေအရင်းလို သတ်မှတ်ထားရပါတယ်။

ဦးစိုးမိုးရဲ့ရုပ်က အထွေအထူးပြောစရာမရှိပါဘူး။ အမှန်တကယ်တော့ မနှစ်မြို့စရာပါ။ အရပ်ပုပု ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဗိုက်ပူပူနဲ့ပေါ့။ နှုတ်ခမ်းမွေးတွေကလဲ ငွေရောင်သန်းနေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ သူက ကျွန်မအပေါ်ကောင်းရှာပါတယ်။ လိုလေးသေးမရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ စိတ်ညစ်တဲ့အခါ ပွေ့ဖက်နှစ်သိမ့်တယ်။ တခုပဲ ဖက်နေရင်း ကျွန်မရင်သားနဲ့ တင်ပါးတွေကို လက်ဆော့တတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါဟာ လိင်ကိစ္စလို့ ကျွန်မမမြင်ပါဘူး။ အဲလိုလုပ်တာကိုလဲ သဘောကျသလိုလိုပါပဲ။

အဲဒီခေတ်က အင်တာနက်ဟာ ကျွန်မတို့မြို့လေးမှာ မတွင်ကျယ်ပါဘူး။ အပြာရုပ်ရှင်စာပေဟာလဲ ယနေ့ခေတ်လို လက်လှမ်းမမီပါဘူး။ လိင်ပညာပေး (Sex education) ဆိုတာလည်း ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံတွေအောက်မှာ ရှက်စရာအဖြစ် မြင်နေကြတုန်းပါပဲ။

ကျွန်မ ရည်းစားလည်း မထားဖူးပါဘူး။ ရှက်ကြောက်တတ်တဲ့အပြင် စကားလဲနည်းတဲ့ ကျွန်မဟာ အချိန်တော်တော်များများကို စာဖတ်ရင်းနဲ့ ကုန်ဆုံးစေတာပါ။ ကျေးလက်ဒေသမှာကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ကျွန်မဟာ စည်းကမ်းကြီးတဲ့အမေ ဘာသာတရားရဲ့ ဆုံးမမှုတွေကြောင့် လိင်ကိစ္စဆိုတာ လက်မထပ်ခင် သိရမဲ့အရာမဟုတ်ဘူးလို့ပဲ သတ်မှတ်ထားပါတယ်။အသက်  ဆယ့်ကိုးနှစ် ရှိပေမဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖို့ မဆိုထားနဲ့ ရည်းစားတောင် မရှိခဲ့ပါဘူး။

အမေနဲ့ ဦးစိုးမိုး လက်ထပ်ပြီးနဲ့နောက်မှာမှ ကျွန်မရဲ့ ပထမဆုံး ဖိုမဆက်ဆံတဲ့ အတွေ့အကြုံရခဲ့တာပါ။ လက်ထပ်ပြီး ဦးစိုးမိုးအိမ်ကို ကျွန်မတို့သားအမိ ပြောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ အမေတို့အခန်းနဲ့ ကျွန်မအခန်းက ကပ်ရပ်ပါ။ နံရံတစ်ဖက်ပဲခြားတဲ့ ကျွန်မအခန်းကနေ သူတို့ဆက်ဆံတာတွေကို ညတိုင်းလိုလိုကြားနေရပါတယ်။ အမေရဲ့ ညည်းညူအော်ဟစ်သံတွေ ပထွေးရဲ့ အားရကျေနပ်လို့ မာန်သွင်းသံတွေ ကုတင်ရဲ့ တကျွီကျွီ မြည်သံတွေဟာ မကြားချင်မှ အဆုံးပါပဲ။ တခါတခါဆို အမေ့ကို ပထွေးက အမဲဖျက်နေသလိုပါပဲ။

ပထွေးဟာ အိပ်ရာပေါ်မှ ကြမ်းတမ်းတဲ့သူတစ်ယောက်ဆိုတာ ညဖက်သူတို့အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့အသံနဲ့တင် ကျွန်မသိခဲ့ပါတယ်။ တခါတခါ ညလုံးပေါက်ကြာတတ်ပါတယ်။ စည်းချက်ညီညီထွက်နေတဲ့ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံနဲ့ အတူ အမေ့ရဲ့ ညည်းသံပေါ်လာတတ်ပါတယ်။ တခါတလေလဲ ပစ္စည်းတွေ ပြုတ်ကျကွဲတဲ့အသံလည်း ကြားရတတ်ပါတယ်။ အမေ့ရဲ့ ပထွေးကို ဆက်မလိုးတော့ဖို့ တောင်းပန်သံ၊ လည်ပင်းအစ်နေသလို အသံတွေလဲ ကြားရတယ်။ တခါကဆို ပထွေးက အမေ့ကို အဖေလို့ ခေါ်ခိုင်းတာလည်း ရှိပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ထူးဆန်းတာက အဲဒီအသံတွေဟာ ကျွန်မကို စိတ်လှုပ်ရှားစွဲမက်စေပါတယ်။ ကာမကိစ္စအတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ ကျွန်မ အဲဒီအသံတွေနဲ့တင် အတွေ့အကြုံအသစ်ရသွားသလိုပါပဲ။ ခုဆို ကျွန်မဟာ အမေနဲ့ ပထွေးဆက်ဆံနေတဲ့အချိန် နံရံနားမှာ ဒူးထောက် ကာမအသံတွေ နားထောင်ရင်း ကျွန်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ကိုလဲ ပွတ်သပ်အာသာဖြေတတ်နေပါပြီ။

တစ်နေ့တော့ ပထွေးဟာ ကျွန်မဘက် လိင်ဆက်ဆံဖို့ဦးတည်လာလိမ့်မယ်လို့ ခန့်မှန်းထားမိပါတယ်။ သူဟာ ကျွန်မကို ဘုရင်မလို မင်းသမီးလို အစစ အရာရာ အလိုလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မကိုရဖို့အတွက် အမေ့ကို လက်ထပ်ခဲ့တာလား စဉ်းစားစရာပါပဲ။

အမေတို့ လက်ထပ်ပြီး ခြောက်လလောက်အကြာမှာတော့ ကျွန်မထင်ထားတာ တကယ်ဖြစ်လာပါတယ်။ တစ်ညတော့ အမေဟာ ကျွန်မအခန်းထဲရောက်လာပါတယ်။ ခရီးသွားစရာပေါ်လာလို့ အိမ်မှာ ကျွန်မနဲ့ ပထေးနှစ်ယောက်တည်း နေခဲ့ရမှာပါ။ အမေက ပထွေးကို မငြိုငြင်စေဖို့ အလိုလိုက်ဖို့ တဖွဖွမှာတယ်။ ဒါမှ ပထွေးက ကျွန်မတို့ သားအမိပေါ်မှာကောင်းမှာလို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မ ငယ်သေးပေမဲ့ အမေက ဘဝအဆင်ပြေချမ်းသာဖို့ အပျိုစင်ဘဝကို ပထွေးကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးလိုက်ဖို့ ပြောနေမှန်း ကျွန်မသဘောပေါက်ပါတယ်။

နောက်တည ကျွန်မအခန်းထဲမှာ စာဖတ်နေပါတယ်။ အိမ်နေရင်းမို့ ကျွန်မလဲ ညအိပ်ဂါဝန်ကလွဲလို့ ဘာမှမဝတ်ထားပါဘူး။ အခန်းရှေ့မှာ အရိပ်တခုကို ကျွန်မတွေ့လိုက်တယ်။ ပုပုဖိုင့်ဖိုင့်ကိုယ်လုံးနဲ့မို့ ဒီအရိပ်မှာ ကျွန်မ ပထွေးဦးစိုးမိုးပဲ ဖြစ်မှာပါ။ ခဏအတွင်းမှာပဲ ကျွန်မအခန်းထဲ သူဝင်လာပါတယ်။ သူ့ကိုမြင်လိုက်တော့ ကျွန်မတုန်လှုပ်သွားတယ်။ သူဟာ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ပါ။

ပထွေးက လေသံချိုချို အကြင်နာအပြည့်နဲ့ ကျွန်မကို မေးတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး မင်းနဲ့ကိုယ် ဒီည ပျော်ကြမယ်ဆို စိတ်ဆိုးမှာလား "

ကျွန်မဟာ ကြောက်ရွံ့ အံသြမှုတွေနဲ့ မင်သက်နေမိပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ပထွေးက ကျွန်မ ကိုယ်ခန္ဓာအနှံ့ကို ပွတ်သပ်နေပါပြီ။ ကျွန်မပေါင်ကြားမှာလည်း စိုစွတ်လာပါပြီ။ ပထွေးဟာ ကျွန်မအဖြေကို မစောင့်ပါဘူး။ ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ် ကျွန်မ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အသာဆွဲဖြဲလိုက်ပါတယ်။ သူရဲ့ အသက်ရှူသံတွေကလဲ မြန်ပြီး ပြင်းထန်လာပါတယ်။

ပထွေးနူးနပ်နေတာ ခံရင်း ကျွန်မ သူ့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်မှာလဲ အမွေးအမျှင်တွေ အများကြီးပါပဲ။ ဗိုက်ခေါက်ထူထူအောက်မှာတော့ အမွေးမည်းတွေကြားက သူ့လိင်တံဟာ ထောင်မတ်ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။ လိင်တံထိပ်မှာ ထိပ်ဖူးက အရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေပါတယ်။ ထိပ်ဖူးကကြီးပြီး အရင်းဖက်မှာ ရှူးသွားပါတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ဒီလိုလီးမျိုး အရင်က မြင်ဖူးလား" ပထွေးကမေးတယ်။ ပေါင်ကားထားဆိုပြီး ပေါင်ကြားမှ ဝင်ထိုင်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ ညအိပ်ဂါဝန်လေးကို ဗိုက်အထိဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ မိန်းမကိုယ်က အာသာငမ်းငမ်းကြည့်တယ်။ မိန်းမကိုယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး အတွင်းကို ကြည့်တယ်။ ပေါင်ကိုကားပြီး မိန်းမကိုယ်ကို ဖြဲကြည့်နေတာခံရတော့ ကျွန်မရှက်တာနဲ့

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး မင်းဟာ ပါကင်လေးပဲ ငါ ကံကောင်းလိုက်တာ" ဆိုပြီး ပထွေးက ရေရွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ခေါင်းကို ကျွန်မပေါင်ကြားထဲ ထိုးအပ်လိုက်တယ်။ မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသား အစေ့ စအိုဝတွေကို သူ့လျှာကြမ်းကြမ်းနဲ့ လျက်လိုက် ထိုးမွှေလိုက်လုပ်တယ်။ လက်ခလယ်နဲ့ဆွတယ်။ မိန်းမကိုယ်နံရံ အတွင်းသားတွေကို လျှာကို တောင့်ပြီး ထိုးတယ်။ နှုတ်ခမ်းမွေးကြမ်းတွေနဲ့ ပွတ်သပ်တော့ ကျွန်မပေါင်ကြားမှာလည်း အရည်တရွှဲရွှဲပါပဲ။ လောကရဲ့ စည်းစိမ်ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတာပေါ့။ သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်မဟာ ပထွေးရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ အတင်းထိုးအပ်နေမိပါတယ်။

ခံစားမှုအထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားတော့ ပထွေးက ထလာပါတယ်။ သူ့လိင်တံထိပ်ဖူးနဲ့ ကျွန်မအစေ့ကို ပွတ်တယ်။ လိင်တံကို မိန်းမကိုယ်မြောင်းတလျှောက် တွန်းတင်တယ်။ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ မိန်းမကိုယ်အဝမှာ လိင်တံထိပ်ဖူးကို တေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်တယ်။ အပျိုမြေးနဲ့ လာထိတော့ ဆက်မထည့်ပဲ ရပ်ပြီး စိမ်ထားတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး မင်း ကညာမြှေးကို ငါဖောက်တဲ့အခါ မင်းမျက်နှာလေးကို ကြည့်ချင်တယ်ကွာ"လို့ ပြောရင်း ပထွေးက ကျွန်မကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေပါတယ်။ အသက်ပြင်းပြင်းတချက် ရှူသွင်းလိုက်ပြီး သူ့လိင်တံကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အမေရေ နာလိုက်တာ ကျွန်မ အော်ဟစ်မိတယ်။ ဦးရယ် ပြန်ထုတ်ပေးပါတော့ ကျွန်မတောင်းပန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ပထွေးက မထုတ်ပေးပါဘူး။ လိင်တံကို စိမ်ထားရင်း ကျွန်မရဲ့ နှုတ်ခမ်း ပါး နားရွက်တွေကို စုပ်နမ်းပေးနေပါတယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး တင်းကျပ်နေတာပဲ အရသာရှိလိုက်တာ မင်းအမေ မရှိတုန်း ငါ့ရဲ့အလိုကို မင်းနဲ့ ဖြေဖျောက်ရမှာပဲ"

ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ဟာလဲ လျော့ပြီး အရည်တွေ ပိုထွက်လာပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှ ပထွေးက စဆောင့်ပါတယ်။ ကျွန်မလဲ နာကျင်တာနဲ့ ကာမအရသာနဲ့ရောပြီး ခံစားနေရပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အော်ဟစ်ညည်းတွားနေမိတယ်။

ပထွေးက ဆောင့်လိုးနေရင်း ကျွန်မ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တယ်။ ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးခုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တချက်ချင်း ဖြေးဖြေးဆောင့်လိုက် မြန်မြန်ဆောင့်လိုက်လုပ်နေတယ်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ထောင်ထားရတာ အဆင်မပြေပေမဲ့ ပထွေးလိင်တံက မိန်းမကိုယ်နေရာ

အနှံ့ကိုထိနေတော့ သာယာသလိုပါပဲ။ အထုတ်အသွင်းတိုင်းမှာသူ့လိင်တံတုတ်တုတ်ကြီးက ကျွန်မအစေ့ကို ပွတ်နေသလို သူ့ဥတွေကလဲ တင်ပါးကို တဖျတ်ဖျတ်လာရိုက်နေပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့အရည်တွေကလဲ ဖင်ကြားစအိုဝအထိ စီးကျနေပါတော့တယ်။

သူအားရအောင်ဆောင့်ပြီးတော့ သူ့လိင်တံကို ဆွဲထုတ်တယ် ကျွန်မမျက်နှာနားလာပြီး လက်နဲ့ လိင်တံကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ပါးစပ်ဟပါဦး" သူ့လိင်တံထိပ်က ဖြူဖြူအရည်တွေ ပန်းထွက်လာတယ်။ အများကြီးပါပဲ။ ဟထားတဲ့ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ အနည်းငယ်ဝင်သွားတော့ ချောင်းဆိုးချင်သလို သီးသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ကျန်တဲ့ဟာတွေက ချွဲပျစ်ပျစ်နဲ့ ပါးနဲ့ မျက်နှာပေါ်နေရာ အနှံ့ပါပဲ။ အရည်ထွက်ပြီးသွားတော့ ပထွေးက

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ငါ့ဟာလေး ပြောင်အောင်စုပ်ပေးပါဦး" ဆိုတော့ ကျွန်မလဲ သူ့လိင်တံကို မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နဲ့စုပ်ပေးရပါတယ်။ လိင်တံနည်းနည်းပျော့သွားတော့ ပထွေးက ကင်မရာ သွားယူမယ် ဒီအတိုင်းနေဆိုပြီး အခန်းပြင်ထွက်သွားပါတယ်။

ပြန်လာတော့ သူ့ကင်မရာနဲ့ ကုတင်ဘေးကနေ သူ့အရည်တွေပေနေတဲ့ ကျွန်မမျက်နှာကို ရိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ လှဲရက်သား ဒူးထောင်ပေါင်ကားနေနေရပါတယ်။ သူစိတ်ကြိုက်လိုးဆော်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ကိုလည်း သေချာရိုက်တယ်။ ပုံတွေထဲမှာ ကျွန်မဟာ ရမက်ပြင်းပြတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပါပဲ။ နင့်အမေကို နင်ဘယ်လောက်ထန်လဲ ပြရမယ်။

" လဲ့ရေ အချစ်ကလေး ဒီနောက်ပိုင်း နင်ဟာ ငါ့ရဲ့ အလိုးပုံမှန်ခံရမယ်နော်" ပထွေးက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်မကို နမ်းပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ သူပြောတာ မှန်ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ကျွန်မဟာ ရမက်ကြီးတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်လာပါတော့တယ်။

ပြီးပါပြီ။

Squady ရဲ့ Filthy Frank ကို မြန်မာမှုပြုပါသည်။

```````````````````````````````

(02) ခရေခြွေတဲ့ ည (တခန်းရပ်)

သူ အခန်းထဲကို ဝင်လာတော့ ကျွန်မက ကုတင်ပေါ်မှ လှဲနေလျက်သားပါ။ ကျွန်မ ခြေထောက်တစ်ဖက်က ညအိပ်ဂါဝန် အောက်မှာ ထွက်နေတယ်။ သူကြည့်နေတဲ့ နေရာကဆို ပေါင်အထိ မြင်ရတယ်။ သူက ကျွန်မ အိပ်နေပြီထင်ပုံရတယ်။ တစ်မိနစ်လောက် သူ ငြိမ်ပြီး ကျွန်မကို ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း ခြေထောက်ကိုဟပြီး လက်ကို အသာအယာ လှုပ်ရှားပြလိုက်တယ်။ 

ကျွန်မ အာသာဖြေနေတာ သူသတိထားမိအောင်ပေါ့။ သူ ကျွန်မကို ကြည့်ရင်း ဘာလုပ်သင့်လဲဆိုတာ စဉ်းစားနေတယ် ထင်ပါရဲ့။ သူ အခန်းထဲက တိတ်တိတ်လေး ပြန်ထွက်သွားဖို့ ပြင်တယ်။ ကျွန်မလည်း တစောင်းအိပ်နေရာက ပက်လက်လှန်ပြီး ခြေထောက်ကို ကားပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပိပိလေးကို သူမြင်နိုင်အောင်ပေါ့။

ကျွန်မလည်း ပိပိထိပ်က အသားဖုလေးကို ဆက်ပွတ်နေတုန်း သူက အိပ်မွေ့ချခံရသလို ကြည့်နေတယ်။ သူ ကုတင်နားကို တိုးလာပြီး ကျွန်မဘေးမှာ ရပ်တယ်။ ပြီးတော့ ဂါဝန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေနေတယ်။ သူ့ရဲ့ အထိအတွေ့အောက်မှာ ကျွန်မ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ တဖြေးဖြေး မာတောင်လာတယ်။ ကျွန်မလက်က ပွတ်နေတာလည်း မြန်လာတယ်။ သူက ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်ပြီး နို့ကို စို့တယ်။ ဗိုက်သားတွေကို လက်နဲ့ ရွရွလေး ပွတ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေကို ဖွဖွကိုက်ရင်း သူ့လက်တွေက ကျွန်မ ဆီးခုံမွေးတွေဆီ ရောက်လာတယ်။ 

ကျွန်မ ပွတ်နေတာကြည့်ရင်း သူ့လက်တွေက ရှေ့ဆက်တိုးတယ်။ ကျွန်မ ပိပိလေးကို မထိခင်မှာ သူ ကျွန်မကို တစ်ချက်ကြည့်တယ်။ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းတွေက ပိပိလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ ရောက်လာပြီး အသားဖုလေးကို ပွတ်တယ်။ နောက်တော့ ပိပိလေးထဲကို လက်ချောင်းထည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း အချစ်ရည်တွေ စိုရွှဲပြီး ရမက်တွေ အတော်ထန်နေပါပြီ။ သူက ကျွန်မ ဗိုက်သားတွေကို နမ်းရင်းနဲ့ အောက်ကို ဆင်းလာတယ်။ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို သူ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ကျွန်မလည်း သူ့ခေါင်းကို ပိပိနဲ့ ဆွဲကပ်ထားလိုက်တယ်။

သူ ကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး ပေါင်တွေကို နမ်းတယ်။ အသားဖုလေးကနေ ဖင်ကြားစအိုဝအထိ သူ လျှာအပြားလိုက်နဲ့ လျက်ပေးနေတယ်။ ပိပိလေးကနေ အချစ်ရည်တွေက တစိမ့်စိမ့် စီးဆင်းနေတယ်။ ကျွန်မ ပါးစပ်ကလည်း မပီမပြင် အော်ညည်းနေတယ်။ သူက  ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နဲ့ အသာဖြဲလိုက်ပြီး အသားဖုလေးကို ဆွဲစုပ်တယ်။ ခံစားမှုက ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။ အဲလိုလုပ်ရင်း တခြားလက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်မ ပိပိလေးကို လိုးပေးနေတယ်။ ပိပိကြွက်သားတွေက သူ့လက်ချောင်းကို ဆွဲညှစ်နေတော့ သူက လက်တစ်ချောင်းထပ်ထည့်ပြီး လျက်နေတာကို အရှိန်မြှင့်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေ အပေါ်ကို ကောက်ထားတော့ ဂျီစပေါ့ကို အထုတ်အသွင်းတိုင်း ဆွပေးနေသလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း သူ့ခေါင်းကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ပိပိလေးထဲက အချစ်ရည်တွေ သွန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

" ကျွန်မထဲကို ထည့်ပေးပါတော့"

ပါးစပ်ကလည်း တောင်းဆိုမိတယ်။

သူလည်း ကျွန်မကို တက်ခွပြီး သူ့အချောင်းကြီးကို ပိပိလေးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ပိပိက စိုရွှဲနေတော့ ရှောရှောရှူရှူပဲ ဝင်သွားတယ်။ သူက အထုတ်အသွင်းကို ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်တယ်။ သူ့အချောင်းထိပ်က မှိုပွင့်ပုံစံဒစ်ကားကားက နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပွတ်တိုက်တိုင်း ကျွန်မ ညည်းညူနေမိတယ်။ သူက ကျွန်မခြေထောက်တွေကို သူ့ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ သူ့အထုတ်အသွင်းနဲ့ အတူ ကျွန်မနို့တွေ လှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေတယ်။ သူ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို စုပ်ပေးတယ်။ အထုတ်အသွင်းကိုလည်း အရှိန်မပျက်စေဘဲနဲ့ပေါ့။ ကျွန်မ နောက်တစ်ခါ အချစ်ရည်တွေ ထပ်ထုတ်မိပြန်ပါတယ်။

သူလည်း ကျွန်မရဲ့ တင်းကျပ်စီးပိုင်နေတဲ့ ပိပိလေးကို လိုးနေတာ အရသာတွေ့လာတယ်နဲ့ တူတယ်။ သူ့အချောင်းက ပိပိထဲမှာ မာသထက်မာလာပြီး သုက်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ သူ့သုက်ပူနွေးနွေးတွေ ပိပိထဲ တိုးဝင်လာပြီး သူ့အချောင်းကြီးလဲ ပြန်ပျော့ခွေသွားပါတော့တယ်။ သူ ကျေနပ်သွားလောက်ပြီလို့ ကျွန်မတွေးနေတုန်းမှာပဲ သူက ကျွန်မ ရင်ဘတ်အနှံ့ကို လိုက်နမ်းနေတယ်။ သူ့အချောင်းကြီး ပိပိထဲက ကျွတ်ထွက်သွားတော့ ကျွန်မထဲက သူ့အရည်တွေ ပြန်စီးကျလာတယ်။ သူ့အရည်တွေ ဖင်ကြားအမြောင်းထဲထိ ရောက်နေတယ်။ သူက အသားဖုလေးကို ပြန်လျက်ပေးတယ်။ 

ကျွန်မ ခရေထဲပါ သူ့အရည်တွေ ဝင်လာတယ်။ သူက သေချာကြည့်နေတော့ ကျွန်မလည်း သူပိုမြင်ရအောင် ဖြဲကားပြလိုက်တယ်။ ကျွန်မပိပိနားတဝိုက် သူ့အရည်တွေ ပြောင်အောင် သူက ကျွန်မ အိပ်ရာခင်းနဲ့ သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ သူက အသားဖုလေးကနေ စအိုဝအထိ လျက်တယ်။ လျှာကို အတောင့်လိုက်လုပ်ပြီး ပိပိလေးထဲ သွင်းထိုးပေးတော့ ကျွန်မ ထပ်ပြီး အော်ဟစ်မိပြန်ပါတယ်။

သူက ကျွန်မကို ဒေါ့ဂီစတိုင် ဖြစ်အောင် ပြောင်းလိုက်တယ်။ အခုကျတော့ ခရေဝလေးကို လျက်ပေးပြီး လက်ချောင်းတွေနဲ့ အသားဖုလေးကို ကစားပေးတယ်။ ကျွန်မလည်း တင်ပါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးမိတယ်။ ထပ်လျက်ပေးဖို့လည်း ပြောမိတယ်။ သူက ပိပိအမြောင်းကို သူ့အချောင်းကြီးနဲ့ တစ်ချက် နှစ်ချက် ပွတ်ဆွဲပြီး စလိုးပါတော့တယ်။ ခရေဝပေါ်ကို တံတွေးထွေးချပြီး သူ့လက်မကို ခရေထဲ ဖိသွင်းတယ်။ လက်မ ခရေထဲ ဝင်သွားတိုင်း ကျွန်မ ခံစားမှု အသစ်ကို ရတယ်။ သူ့လက်မ ပိုဝင်အောင် ကျွန်မ တင်ပါးကို အနောက်ကော့ပေးတယ်။ သူလည်း အားရပြီး ကျွန်မကို ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။

သူ အချောင်းနဲ့ လက်မက စည်းချက်ညီညီ ကျွန်မ ပိပိနဲ့ ခရေကို -ိုးဆော်နေတယ်။ ကျွန်မ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ ဥတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူက လက်မကို ခရေထဲက ထုတ်ပြီး လက်ခလယ် ပြောင်းထည့်တယ်။ ခဏကြာတော့ လက်ခလယ်အပြင် လက်ညှိုးပါ ထပ်ထည့်တော့ ကျွန်မ ထပ်ပြီးချင်ချင် ဖြစ်သွားတယ်။ သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ အချောင်းကြီးက ပိပိနဲ့ ခရေထဲ အဝင်အထွက် မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးနေတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ ကျွန်မ ပိပိထဲက အချစ်ရည်တွေ ထပ်ထွက်လာပြန်တယ်။ သူလည်း ခရေထဲက လက်ချောင်းတွေ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ 

ကျွန်မအရည်တွေရွှဲနေတဲ့ သူ့အချောင်းကိုလည်း ဆွဲထုတ်ပြီး ခရေဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ တင်းကျပ်နေတဲ့ ခရေထဲ သူ့ဒစ်ကားကားကြီးက တိုးဝင်လာတယ်။ ဝင်တယ်ဆိုရုံပဲ သူက ထည့်ပြီး အထုတ်အသွင်း လုပ်နေတယ်။ နာသလို ခံစားရပေမဲ့ ကောင်းသလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း နောက်လှည့်ပြီး သူ့ကို သွက်သွက်လိုးပေးဖို့ ပြောတယ်။ သူက သူ့အချောင်းကို ခရေထဲ အဆုံးဝင်တဲ့အထိ တထစ်ထစ် ထိုးသွင်းနေတယ်။ သူ့အမွေးတွေ တင်ပါးကို လာထိတော့ အဆုံးထိဝင်မှန်း သိလိုက်ရတယ်။ သူ့ ဥတွေကလည်း အသားဖုလေးကို လာတိုက်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း လက်ချောင်းကို ပိပိက အရည်နည်းနည်းဆွတ်ပြီး သူ့ခရေထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

သူက တစ်ချက်ညည်းပြီး ကျွန်မ ခရေကို ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျွန်မလက်ကိုလည်း သူ့ခရေထဲ အထုတ်အသွင်း မှန်မှန် လုပ်ပေးနေတယ်။ အခုတော့ သူနဲ့ ကျွန်မ အပြန်အလှန် ခရေကို ဆော်နေကြပါပြီ။ အချက် တစ်ရာလောက်ဆောင့်ပြီးတော့ သူက သုက်ရည်တွေကို ကျွန်မ စအိုထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း အချစ်ရည်တွေ ပိပိထဲက စီးကျလာပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်လှဲပြီး အိပ်ကြပါတယ်။ ဒီညတော့ သူ့အဖို့ တင်းကျပ်စီးပိုင်နေတဲ့ ကျွန်မ ခရေရဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်း ဆွတ်ချူနိုင်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးပါပြီ။

`````````````````````````````````````````````

(03) စေးကပ်နေတဲ့ လက်ချောင်းများ (တခန်းရပ်)

ဇင်ဝါက အမ်ဒီနဲ့ စကားပြောနေရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ပေါင်ကြားကို ပို့လိုက်တယ်။ ကျနော့်စိတ်ကိုထိန်းပေမဲ့ နှာခေါင်းကတော့ မီးတောက်နေပြီထင်တယ်။ ကော်တွန်ပင်တီလေးကို စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ဇင်ဝါ့ရဲ့အချစ်ရည်လေးတွေရဲ့ စွတ်စိုမှုကို ခံစားမိတယ်။ ပိုးသားလို နူးညံ့နေတဲ့ ဇင်ဝါ့ပေါင်သားတွေရဲ့ အထိအတွေ့က ကျနော့်တန်ဆာကို အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်ကနေ ရုန်းကန်ဖောင်းထွက်အောင် ပြုစားလိုက်သလိုပဲ။ အစည်းအဝေးက စကားသံတွေ လိုက်နားထောင်ရင်း စားပွဲအောက်က ကျနော်တို့အခြေအနေကို လူမသိအောင် သတိထားနေရတယ်။

“ ကျမပြောတဲ့ လုပ်ငန်းက သေချာပေါက် တနှစ်ကို ၁ ဘီလျံလောက် မြတ်မှာပါ”

ဇင်ဝါက ကျနော့်ကို ပြုံးဖြဲဖြဲကြည့်ရင်း စကားအဆုံးသတ်လိုက်တယ်။

“ ခင်ဗျား အမြင်ကရော ဘယ်လိုလဲ ကိုကျော်စွာ”

အမ်ဒီက လက်ကမ်းပေးရင်း ကျနော့်ကို မေးတယ်။ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရင်း ဇင်ဝါပေါင်ကြားထဲက ကျနော့်လက်ကို စိတ်အေးအေးနဲ့ ဆွဲထုတ်တယ်။

“ အဆင်ပြေပါတယ် အမ်ဒီ”

ကျနော့်ရဲ့ ဇင်ဝါ့အချစ်ရည်စေးကပ်ကပ်လက်က စီးပွားရေးလောကမှာ သြဇာကြီးသူတယောက်ကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခဲ့မိပြီ။

အစည်းအဝေးခန်းထဲက လူတွေအကုန်ထွက်သွားတာနဲ့ ဇင်ဝါ့ဘက်လှည့်ပြီး ကျနော်မေးလိုက်တယ်။

“ ခုနက ဘာဖြစ်တာလဲ”

“ ဘာလဲ ရှင်ကကျမအစီအစဉ်ကို မကြိုက်လို့လား”

“ အဲဒါကို ပြောတာမဟုတ်ဘူးလေကွာ။ ဟို ဟို...ငါက အိမ်ထောင်နဲ့လေ ဇင်ဝါရဲ့”

“ ကျမသိပြီးသားလေ။ရှင်ပြောနေကျပဲ”

“ အင်းလေ”

“ ရှင် အိမ်ထောင်ရေးသုခပြည့်ဝရဲ့လား ဘယ်လိုလဲ”

“ ကဲ ကြာပါတယ် ကျမနောက်လိုက်ခဲ့”

ဇင်ဝါက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထထွက်သွားတော့ ကျနော်ချက်ချင်း ထလိုက်ခဲ့တယ်။

...

ကျနော်တို့ကုမ္ပဏီရဲ့ သန့်စင်ခန်းတွေက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ပွဲဝင်ဖို့ အဆင်ပြေပါတယ်။ ဇင်ဝါ့အလှနဲ့ ခန္ဓာက ဘယ်ပုရိသကိုမဆို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိတာ ကျနော်ဝန်ခံပါတယ်။ အိမ်ထောင်သည်ယောက်ျားတယောက်အနေနဲ့ ဇနီးအပေါ် သစ္စာဖောက်ပြန်ရမှာကို ကျနော်မဝံ့ရဲဘူး။ အရှေ့ကလျှောက်နေတဲ့  အသက်အစိတ် ဇင်ဝါရဲ့ အပြာရင့်ရင့်စကပ်အောက်က ခါယမ်းနေတဲ့အိုးကိုကြည့်ရင်း အန္တရာယ်အငွေ့အသက်တွေ ကျနော်ရလာတယ်။ ဇင်ဝါက သမင်လည်ပြန်လှည့်ပြီး ကျနော်နောက်ကလိုက်လား ကြည့်တယ်။

ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာတွဲရက် အခန်းကျယ်ထဲ နှစ်ယောက်လုံးလဲရောက်ရော ဇင်ဝါက တံခါးလော့ကို သေချာပိတ်လိုက်တယ်။ အခုတော့ ပစ္စုပ္ပန်ကို ရင်ဆိုင်ရုံမှတပါး ကျနော်ဘာမှလုပ်စရာမရှိတော့ဘူး။

နတ်သမီးလေးလို လှနေတဲ့ ဇင်ဝါ့မျက်နှာလေးကို  ဆွဲယူပြီး တရှိုက်မက်မက်နမ်းလိုက်တယ်။ နီညိုရင့်ရောင် ဇင်ဝါ့ဆံနွယ်တွေက ကျနော့်လက်မှာ ရစ်ခွေနေတယ်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အရသာခံမိတဲ့အချိန်မှာတော့ ဇင်ဝါ့မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းနေပါပြီ။ အိမ်ထောင်သည် ကျနော်မောင်ကျော်စွာရဲ့ လက်တွေက ဇင်ဝါ့စကပ်အောက်မှာ တင်သားတွေရဲ့ လုံးဝန်းနူးညံ့မှုကို ကော်တွန်ပင်တီပေါ်ကနေ ထိတွေခံစားနေမိပြီ။

ဇင်ဝါက ကျနော့်ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ အထက်အောက်စုန်ဆန် လက်နဲ့ပွတ်သပ်နေရင်း ကျနော့်နားနားကပ်ပြီး ညုတုတုမေးတယ်။

“ ရှင့်အမျိုးသမီးက အပြုအစုကောင်းလား”

“ ဇင်ဝါ့ကို မမီဘူးထင်ရတာပဲ”

ကျနော် ခပ်တိုးတိုးပြန်ဖြေရင်း ဇင်ဝါ့နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးရဲ့ အထိအတွေ့မှာနစ်မျောလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကျွတ်ကျသွားတယ်။ ဇင်ဝါက ကျနော့်တန်ဆာကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်သန်းကွင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးတယ်။ အလုပ်ကိစ္စမှာ ကျွမ်းကျင်ရုံသာမက ယောက်ျားတွေကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲ ဇင်ဝါကောင်းကောင်းသိတယ်။

နီထွေးတဲ့ ဇင်ဝါ့နှုတ်ခမ်းက ကျနော့်တန်ဆာမှာ ရစ်ပတ်ဆွဲယူထားတာကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ဇင်ဝါ့ရင်သီးလုံးလေးတွေက ဘလောက်စ်အင်္ကျီအောက်ကနေ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်လာတယ်။ ကျနော့်လက်က အဲဒါလေးတွေကို ဘလောက်စ်ပေါ်ကထိတွေ့ကျီစယ်လိုက်တယ်။ ဇင်ဝါ့အာငွေ့နဲ့ မာမာခဲခဲရင်သီးလုံးတွေက ကျနော့်တန်ဆာကို ပိုမတ်တောင်လာစေတယ်။

ဇင်ဝါက မတ်တပ်ပြန်ရပ်ပြီး အိမ်သာကမုတ်ပေါ် ခြေတဖက်တင်တယ်။ ဒီတခါ ကျနော်ပြန်ပြုစုရမဲ့အလှည့်ပေါ့။ ကော်တွန်ပင်တီလေးကို စကပ်အောက်လက်လျှိုပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ဒူးနားရောက်တော့ ပင်တီအရောင်က အနက်။ အချစ်ရည်လေးတွေက ရွှဲရွှဲစိုနေတယ်။ ဇင်ဝါ့ ရတနာရွှေကြုတ်နဲ့ ထိစပ်နေမဲ့နေရာကို ရွေးပြီးနမ်းကြည့်တယ်။ ညနေရုံးဆင်းချိန်ပေမဲ့ ဇင်ဝါ့အနံ့က မပြင်းသေးဘူး။ တကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးအားကောင်းတယ်ထင်ရဲ့။

ဇင်ဝါ့ကာမအရသာဖူးလေးကို ကျနော် လက်နဲ့ကလူကျီစယ်တော့ အချစ်ရည်တွေက တာကျိုးမတတ်စီးကျလာတယ်။ ဒူးထောက်ထိုင်ချ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားပြီး အမွေးအမှင်ကင်းစင်တဲ့ ဇင်ဝါ့ရတနာရွှေကြုတ်အနံ့ကို တိုက်ရိုက်ရှူကြည့်တယ်။ ပေါင်အတွင်းသားဖွေးဖွေးလေးတွေကို ထန်းလျက်အိုးတွေ့တဲ့ ခွေးတကောင်လို ကျနော်လျက်မိတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဇင်ဝါ့ညည်းသံက တေးသွားသံစဉ်တခုလို နားထဲစီးဝင်လာတယ်။ အချိန်တိုအတွင်းမှာပဲ ဇင်ဝါ ကျနော့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားဆွဲအပ်ပြီး တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတယ်။ အချစ်ရည်တွေထပ်စီးကျလာတော့ ကျနော် အငမ်းမရသောက်သုံးလိုက်တယ်။

...

ဇင်ဝါက ကမုတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ကို ဒေါ့ဂီပုံစံနဲ့ စပ်ယှက်ပါဆိုတဲ့သဘောပေါ့။ ဇင်ဝါ့တင်ပါးနဲ့ ကျနော့်ဆီးခုံထိစပ်ရိုက်ခတ်နေချိန်မှာ ဇနီးမယားကို ဖောက်ပြန်မိပြီဆိုတဲ့အတွေး စိုးစဉ်းမှ မရှိတော့ပါဘူး။

ဇင်ဝါကလဲ တင်ပါးကိုဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပြန်တင်တဲ့အပြင် ရွှေကြုတ်အတွင်းသားတွေကလဲ ကျနော့်တန်ဆာကို ဆွဲညှစ်ထားပေးတယ်။ အောက်ပေးကောင်းတဲ့ဇင်ဝါက ကျနော့်ကို ကာမအရသာပီပီပြင်ပြင်ခံစားနိုင်ခဲ့စေတယ်။ ကျနော့်ကို ဆွဲဆောင်နေခဲ့တဲ့ ဇင်ဝါ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ မျိုးစေ့တွေ ဖြန်းပက်ပေးဖို့ ကျနော်အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။

ဇင်ဝါနဲ့ ဆက်ဆံတဲ့အချိန်ဟာ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ချိုမြိန်လွန်းလှတယ်။ ဇင်ဝါ့ရတနာရွှေကြုတ်အတွင်းပိုင်းမှာ ကျနော့်ရဲ့ ပူနွေးစေးပျစ်တဲ့မျိုးစေ့တွေနဲ့ ပြည့်တင်းသွားတယ်။ မရှေးမနှောင်းမှာ ဇင်ဝါလဲ အထွဋ်အထိပ်ကို နောက်တကြိမ်တက်လှမ်းသွားတယ်။ ဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာ ကျနော်သိလိုက်ရတာက အိမ်ထောင်ရေးသုခအစစ်ဆိုတာ ဇင်ဝါနဲ့မှ ရတာပါလားဆိုတာပေါ့။

ပြီးပါပြီ။

`````````````````````````````````````

(04) ရှူးဖိနပ်အသစ်နှင့် ငါးမိနစ်ကွစ်က်ီ (တခန်းရပ်)

တိုးလူတယောက် ခေါင်းမီးတောက်နေတယ်။ ညနေအလုပ်ဆင်းတုန်းက အခန်းပြင်မှာ ချွတ်ထားခဲ့တဲ့ ရှူးဖိနပ်တဖက်မရှိတော့။ ဖိနပ်လေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ဦးမှပါ စိတ်ကူးရလို့ ထွက်ယူတဲ့အခါ ဘယ်ဖက်တဖက်တည်း ကျန်တော့တယ်။ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ဟိုဟိုဒီဒီထွက်ကြည့်တော့ အဆောင်က မိလုံးနဲ့ ကျားဘိုက ဖိနပ်ကို ကိုက်ဖြတ်ပြီး ဆော့ကစားနေပြီ။ 

နဂိုကပင် တိချစ်သူမဟုတ်တဲ့ တိုးလူ ဒေါသအထွဋ်အထိပ်ရောက်ချေပြီ။ ဘေးနားမှာ ရှိတဲ့ကျောက်ခဲအရွယ်တော်တလုံးကောက်ပြီး မိလုံးနဲ့ ကျားဘိုဆီ ပစ်လိုက်တယ်။ ကံဆိုးသူ ကျားဘိုကို ဒါရိုက်ဟစ်မှန်ပြီး ဂိန်ခနဲဟောင်ရင်း နှစ်ကောင်သားပြေးသွားတော့ ဖိနပ်ကို စစ်ကြည့်တယ်။ ရစရာမရှိ တစစီ။ မနက်ဖြန် အလုပ်သွားရင် ရှူးဖ်ိနပ်က မစီးလို့မရ။ အခန်းထဲပြန်ဝင် အဝတ်အစားလဲပြီး ဖိနပ်ဝယ်ဖို့ ထွက်ခဲ့ရတယ်။

အချိန်နည်းနည်းကြာတော့ တိုးလူ ဒေါသပြန်ပြေသွားတယ်။ မနက်မှသာသိရင် အလုပ်မီမှာမဟုတ်။ မန်နေဂျာမြည်တွန်တောက်တီးသမျှ ခံရမယ်။ ညဦးပိုင်းလောက်ဆိုတော့ ဆိုင်တွေမပိတ်လောက်သေးဘူး။ ဖိနပ်အချိန်မီဝယ်လို့ ရနိုင်သေးတယ်။ အထင်ကရ ရှော့ပင်းမောလ်ကြီးရှိ ဖိနပ်ဆိုင်တွေ ဝင်ကြည့်တော့ စိတ်ကြိုက်မတွေ့သေး။ သုံးဆိုင်မြောက်မှာတော့ လူရှင်းနေတယ်။ ဒီဆိုင်မှပဲ တိုးလူ သဘောကျတဲ့ ဖိနပ်တွေ့တယ်။ စီးကြည့်တော့ သေးနေတာနဲ့ ဘေးဘီဝဲယာကြည့်ပြီး ဆိုင်ဝန်ထမ်းတွေကို ရှာတယ်။

“ ကိုတိုးလူ မဟုတ်လား”

ခေတ်နဲ့အညီ ဝတ်စားထားတဲ့ အရောင်းသမလေးက နှုတ်ဆက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ပုရိသတို့အကြိုက်။ ဆံပင်လေးက နီညိုရောင်ဆိုးထားတယ်။ မျက်ဝန်းလေးက ညိုတိုတို။ တိုးလူရင်ထဲ တိုးဝှေ့သွားတယ်။ အရောင်းသမလေးက ခေတ်သမီးပျိုဆန်စွာ ရဲတင်းသွက်လက်တယ်။ သူမကို ဘယ်မှာတွေ့ဖူးမှန်း တိုးလူ မမှတ်မိ။ ဘီယာဆိုင်မှာလား ကေတီဗီမှာလား အနှိပ်ခန်းမှာလား တခုခုပဲ ထင်တယ်။ သူမရင်ဘတ်မှာတပ်ထားတဲ့ နိမ်းပလိတ်က သီဒါလို့ ဖော်ပြနေတယ်။

“ ကကြိုးကို မမှတ်မိဘူးကြည့်”

နာမည်ကြားတော့မှ တိုးလူ မှတ်မိသွားတယ်။ တိုးလူတို့ ဘော်ဒါတသိုက် ယမကာမှီဝဲရာ စင်တင်ဘီယာဆိုင်မှ ဖျော်ဖြေရေးမယ် ကကြိုး။ တိုးလူရဲ့ဖေးဘရိတ်အဆိုတော်နဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်တူတာမို့ ပန်းကုံးစွပ်နေကျ ကကြိုး။ လခထုတ်ရက်ဆို တိုးလူက သရဖူပါ တက်ချီးမြှင့်နေကျ။ ကကြိုးက တိုးလူဘေးလာထိုင်ပေမဲ့ ဈေးကြီးတာတွေမမှာ။ အမြဲတမ်း သံပုရာရည်တခွက်သာ သောက်လေ့ရှိတယ်။ ကကြိုးက အပေါ်ယံလောက်ပဲ လက်ဆော့ခွင့်ပြုတယ်။ တိုးလူကလဲ သူမနဲ့ စကားပြောနေရရင်ကို ကျေနပ်နေခဲ့တာ။ သူမ စင်တင်က အလုပ်ထွက်သွားပြီးနောက်ပိုင်း မေ့မေ့လျော့လျော့ဖြစ်နေခဲ့တာ။

အခုအပြင်မှာ ဆုံတော့ တိုးလူ မမှတ်မိ။ စင်တင်မှာက ယမကာတန်ခိုးနဲ့ ရီဝေဝေဖြစ်နေတာတကြောင်း။ ရောင်စုံမီးတွေကြောင့်တကြောင်း ကကြိုး ရုပ်ကတမျိုး။ ဖနပ်ဆိုင်မှာ ပြင်ဆင်ထားပုံက စင်တင်နဲ့မတူတာကြောင့်လဲ ပါမယ်။

“ ဆောရီး ကကြိုးက ပုံစံပြောင်းနေတော့ ရုတ်တရက် မမှတ်မိလိုက်ဘူး”

“ ဒီနောက်တော့ သီဒါလို့ပဲခေါ်ပေးပါနော်”

“ ကောင်းပြီလေ”

“ ဒီဖိနပ်က အဆင်ပြေလား”

“ နည်းနည်းသေးနေတယ်”

“ တဆိုက်ဒ်ကြီးတာ သီဒါယူခဲ့မယ်လေ ခဏစောင့်”

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ဆိုင်နောက်စတိုက သီဒါ ဖိနပ်ဘူးနဲ့အတူ ပြန်ထွက်လာတယ်။

“ အကို ခဏထိုင်ဦး”

ဖိနပ်ထိုင်စီးဖို့ ဆိုဖာအသေး သူ့ကို ညွှန်ပြပြီး သီဒါက ဘေးမှာ ဖိန်ပ်ကြိုးထိုးနေတယ်။ သီဒါ့ဆီက ချာလီဆေးလ်ဗားရေမွှေးနံ့ရတယ်။ တိုးလူစွဲလမ်းခဲ့တဲ့အနံ့ပေါ့။ အင်္ကျီအဟိုက်အောက်က ဘရာအနက်လေးကို ခိုးကြည့်တယ်။ နူးညံ့တဲ့ သီဒါ့ဆံနွယ်တွေကို မရည်ရွယ်ပါဘဲ လက်နဲ့ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။ သီဒါမော့ကြည့်တော့

“ ဆောရီး စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သီဒါ”

“ ရပါတယ် အကိုရယ်”

အိတ်ကပ်ထဲက ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး ချစ်စဖွယ်သီဒါ့ကို ဓာတ်ခိုးဖမ်းထားလိုက်တယ်။ ဖိနပ်ကြိုးထိုးပြီးသွားတော့

“ အကို စီးကြည့်ပါဦး”

တိုးလူ ရှူးဖိနပ်ကို စီးပြီး ဆိုင်ထဲပတ်လျှောက်ကြည့်တယ်။

“ အဆင်ပြေလား အကို”

“ နည်းနည်းကျပ်သေးတယ်”

“ ဒါဆို နောက်တရန် ယူပေးမယ် အကို”

“ အင်းးး သီဒါ”

သီဒါ စတိုထဲဝင်သွားတော့ တိုးလူမသိမသာလိုက်ဝင်ခဲ့တယ်။ သီဒါက ဖိနပ်ကို စင်အမြင့်ပေါ်က လှမ်းယူနေတယ်။ တိုးလူ စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်ပြီ။ သီဒါ့ကို နောက်ကနေ သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တယ်။ သီဒါလန့်ပြီး နောက်လှည့်ကြည့်တယ်။ ရုန်းတယ်။

“ အကို အလုပ်ထဲမှာ မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းဘူး”

တင်းတင်းဖက်ထားပြီး သီဒါ့စကပ်အောက် လက်လျှိုပြီး ပင်တီလေးကို ဒူးအထိဆွဲချွတ်ချတယ်။ စောက်စိရှိမဲ့နေရာမှန်းရှာပြီး ပွတ်ချေပေးတယ်။ နောက်ကနေ ဂုတ်ပိုးနဲ့ နားရွက်နောက်လေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်ပေးတယ်။ သီဒါမရုန်းတော့။ လေသံတိုးလေးနဲ့

“ အကို မြန်မြန်လုပ်နော် နောက်ဝယ်သူလာရင်ခက်မယ်။ ဆိုင်မှာ သီဒါတယောက်တည်းရယ်”

တမိနစ်လောက်ဆွပြီး သီဒါစောက်ဖုတ်က အရည်ရွှမ်းလာပြီ။ တိုးလူ သီဒါ့ကိုစကပ်ကို အပေါ်လှန်တင်ပြီး ဖိနပ်စင်ပေါ်လက်ထောက်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ ပုဆိုးချွတ်ချ ဘစ်ကို လျောချပြီး လီးကို သီဒါ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သီဒါက အပျိုစင်တော့မဟုတ်။ ဒါပေမဲ့ တင်းကျပ်စေးပိုင်နေသေးတယ်။ တဖန်းဖန်းနဲ့ ငါးမိနစ်လောက်ဆောင့်ပေးပြီး တိုးလူမထိန်းနိုင်တော့။ သုက်တွေ သီဒါ့စောက်ခေါင်းထဲ တရှိန်ထိုး ပန်းထွက်သွားတယ်။ မရှေးမနှောင်းမှာ သီဒါလဲ ပြီးသွားပုံရတယ်။

လီးကိုဆွဲမထုတ်ဘဲ စိမ်ထားတုန်း ဆိုင်ရှေ့က အသံကြားတာနဲ့ သီဒါကုန်းထပြီး ပင်တီကိုဆွဲတင် စကပ်ပြန်ဆွဲချပြီး ပြေးထွက်သွားတယ်။ တိုးလူလဲ လီးကို တစ်သျှူးနဲ့ သုတ်ပြီး  ဘစ်နဲ့ ပုဆိုးသေချာပြန်ဝတ်တယ်။ ပြီးမှ စတိုကထွက်ခဲ့တယ်။ ဝယ်သူတွေ ပြန်ထွက်သွားတော့ သီဒါက ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေတယ်။ လူအသွားအလာကြည့်ပြီး တိုးလူ သီဒါ့ကိုအာပွားရှလူးထပ်ပေးတယ်။

“ အကို မကောင်းဘူး”

“ အင်း သီဒါတော့ ကောင်းတယ်မလား”

“ ဟာ နားရှက်စရာတွေမပြောနဲ့”

“ အချိန်ရရင် ထပ်တွေ့ချင်တယ်”

“ အွန်း လူဆိုး ဒါနဲ့မေ့လို့ အကို့အတွက်ဖိနပ်ယူရဦးမယ်”

“ မယူနဲ့တော့ သီဒါ ခုနဟာပဲ ယူမယ်။ ဆိုက်ဒ်က ကွက်တိပဲ”

“ သြော် ဒါဆို ရှင်က ဟိုဒင်းဟိုဟာပြုချင်လို့ ဉာဏ်များတာပေါ့”

“ သီဒါ့ကို ကကြိုးဘဝတည်းက စွဲလမ်းခဲ့ရတာပါ”

“ သိသားပဲ”

“ နောက် သီဒါနဲ့ ဘယ်တော့တွေ့ရမလဲ”

“ အကို့ဖုန်း သီဒါ့ကိုပေး”

သီဒါက ဖုန်းနံပါတ်တခုကို ကွန်တတ်ထဲရိုက်ထည့်ပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။

“ အဲဒါ သီဒါ့ဖုန်းပဲ”

အပြန်လမ်းမှာတော့ တိုးလူ ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကကြိုးတုန်းက မစားရဘဲ သီဒါနဲ့ကျမှ တဝဖြုတ်ခွင့်ရတော့မယ်။ ဖိနပ်တဖက်ကို ကိုက်ဖြတ်ပေးတဲ့ မိလုံးနဲ့ ကျားဘိုကိုတောင် ကျေးဇူတင်ရတော့မလိုလို။

ပြီးပါပြီ ။

```````````````````````````````````````````````````

(05) ခြောက်လအရွယ် ကိုယ်ဝန်သည် (တခန်းရပ်)

အချစ်တက္ကသိုလ်စာဖတ်ပရိတ်သတ်များ မင်္ဂလာပါ။ ဒါကတော့ လေပြေ ကြားဖူးခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်လေးကို ဖတ်ကောင်းအောင်ပြန်ရေးထားတာပါ။ လိုတဲ့နေရာလေးတွေကို ပိုထားတာပေါ့။ ဖတ်ကောင်းအောင်ရေးတာမို့ ယုတ္တိညီချင်မှ ညီပါလိမ့်မယ်။ အားပေးကြတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတက်ပါတယ်။

မိဘတွေ နယ်ပြောင်းသွားတော့ တိုက်ခန်းမှာ လင်းလက်ရာ တယောက်သာကျန်ခဲ့တယ်။ အစိုးရဝန်ထမ်းမိဘတွေမို့ တနေရာမှာ ကြာကြာနေရလေ့မရှိပါဘူး။ အခုတိုက်ခန်းလေးမှာတော့ နည်းနည်းကြာတယ်ဆိုရမလား မသိ။ လင်းလက်ရာ ဆေးကျောင်းသက် ခြောက်နှစ်လုံး ဒီမှာနေခဲ့တယ်။ အခု အလုပ်သက်ဆရာဝန်ဆင်းတာ နှစ်လကြာမှ ဖခင် ရာထူးတိုးနဲ့ နယ်ပြောင်းတော့ မိခင်ပါလိုက်သွားတယ်။ လင်းလက်ရာ အလုပ်သင်ကာလပြီးတဲ့အထိ တိုက်ခန်းမှာ ဆက်ငှားပြီးနေနေခဲ့တယ်။

ခြောက်နှစ်ကျော်လောက်နေလာတော့ တိုက်မှာနေတဲ့ မိသားစုတွေနဲ့လဲ တော်တော်လေး ရင်းနှီးနေပြီ။ မိဘတွေ ပြောင်းသွားပေမဲ့ လင်းလက်ရာ အထီးမကျန်ခဲ့ဘူး။ လင်းလက်ရာက အသေးအဖွဲကျန်းမာရေးပြဿနာလေးတွေ ဖြေရှင်းပေးနေတာလဲ ပါတာပေါ့။ ဆေးအကြောင်း ရောဂါအကြောင်း မေးလာလဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည်ရှင်းပြပေးတယ်။ အဲလိုကူညီပေးနိုင်တာကို လင်းလက်ရာကျေနပ်ဂုဏ်ယူတယ်။

လင်းလက်ရာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းမှာ မဝေမွန်တို့ လင်မယားနေတယ်။ သူက အသက် သုံးဆယ့်ငါး လောက်ရှိပြီ။ သားဦးကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရတယ်။ မဝေမွန့်မိဘတွေက ဆုံးသွားတော့ ဆွေမျိုးနီးစပ်တွေကပဲ ကူညီကြတယ်။ တိုက်ကသူတွေလဲ ကူကြတယ်။ မိန်းကလေးတယောက်တည်း ကိုယ်ဝန်နဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ယောက်ျား ကိုရဲလင်းက စလုံးမှာ နာမည်ကြီး ဗိသုကာ။ မဝေမွန်ဆီ တနှစ်ကို နှစ်လလောက်ပဲလာနိုင်တယ်။ ကလေးမွေးခါနီးရင်တော့ ပြန်လာမယ်ပြောတယ်။ သူတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ ဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ကြိုးစားနေတာကြာပေမဲ့ ကလေးကဒီနှစ်ထဲမှရတာ။

တရက် လင်းလက်ရာ ဆေးရုံကပြန်လာပြီး ရေမိုးချိုးတယ်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အိမ်နေရင်း ဘောင်းဘီတိုဝတ်ပြီး ဆစ်ကလက်ဖွာနေမိတယ်။ စိတ်အပန်းဖြေတာပေါ့။ အဲဒီအချိန်မှာ အခန်းတံခါးခေါက်တော့ လင်းလက်ရာ ဆစ်ကလက်ကို မီးသတ်၊ ပူရှိန်းပီကေတခုဝါးပြီး ဖွင့်ပေးတော့ မဝေမွန်ဖြစ်နေတယ်။ မဝေမွန်က နဂိုတည်းက ဘော်ဒီခပ်တောင့်တောင့်။ ခုကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတော့ ဟော်မုန်းအပြောင်းအလဲနဲ့ နို့တွေဖင်တွေ ပိုကြီးနေတယ်။ မျက်လုံးရွဲကြီးတွေကလဲ မဝေမွန်ကို ပိုဆွဲဆောင်မှု ရှိစေတယ်။ ကိုရဲလင်းက မဝေမွန်ကို လိုးဖြုတ်ခွင့်ရတာ ကံကောင်းတာပါပဲ။ တစ်နှစ်မှာ နှစ်လလောက်ပဲ လိုးရတော့ မဝေမွန်က အလတ်ကြီးကျန်နေသေးတယ်။ လင်းလက်ရာရဲ့ စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာမှာ မဝေမွန်က မင်းသမီးတယောက်။

မဝေမွန် အခန်းထဲဝင်လာပြီး ဗိုက်ကဒ်နဲ့ ရေခဲဗူးကို ပေးပြီး ဆိုဖာမှာထိုင်တယ်။ ဗိုက်ကဒ်ကို ဖတ်ကြည့်တော့ ကိုယ်ဝန်က ခြောက်လရှိနေပြီ။ ကူးစက်ရောဂါမရှိဘူး။ ကလေးလဲ ကောင်းတယ်။ အိုဂျီမမက မေးခိုင်ကာကွယ်ဆေးထိုးဖို့ ရေးပေးထားတယ်။ ရေခဲဗူးထဲမှာ မေးခိုင်ကာကွယ်ဆေးပုလင်းလေးပါတယ်။ သူ့ကို ဆေးထိုးပေးဖို့ လင်းလက်ရာကို အကူအည်ီလာတောင်းတာပါ။

ဆေးပုလင်းထဲက ဆေးစုပ်ပြီး မဝေမွန်လက်မောင်းမှာ ထိုးပေးဖို့ ဟန်ပြင်တော့ တင်ပါးကိုပဲ ထိုးပါတဲ့။ အမျိုးသမီးဖြစ်နေတဲ့အပြင် အဖော်လဲ မရှိတော့ လင်းလက်ရာ တင်ပါးကို မထိုးချင်ပါ။ ပြီးတော့ မဝေမွန်ဝတ်လာတာက ကိုယ်ဝန်ဆောင်တွေ ဝတ်တဲ့ဂါဝန်။ တင်ပါးဆေးထိုးရင် ဂါဝန်ကိုလှန်တင်မှရမယ်။ မဝေမွန်က ဆိုဖာပ်ါတစောင်းလှဲပြီး ဂါဝန်ကို မတင်လိုက်တယ်။ ဖွေးနုနေတဲ့ ပေါင်တံတွေကြည့်ပြီး လင်းလက်ရာ စ လောင်တီးပြီ။ ဘစ်ကလဲ မဝတ်ထားတော့ သိသာနေမှာ။ မဝေမွန် အောက်ခံက ပုံမှန်ပင်တီမဟုတ်။ ဂျီစထရင်းဆိုတော့ ဖယ်စရာမလိုပဲ တင်ပါးက ပေါ်နေပြီးသား။ အရက်ပြန်လေးနဲ့ ဆေးထိုးမဲ့နေရာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ထိုးပေးလိုက်တယ်။ မျက်စိတော့ တင်ပါးတွေကိုအရသာခံတယ်။ ဂါဝန်ပြန်ဖုံးပြီး မဝေမွန်ကို ချေဖို့ပြောတယ်။ ဘောင်းဘီအောက်က ဖောင်းနေတာကို မဝေမွန်မြင်သွားပေမဲ့ ဘာမှမပြောဘဲ အခန်းပြန်သွားတယ်။

လီးတောင်နေတာ မိသွားတော့ မျက်နှာပူတယ်။ အိမ်နီးချင်းတွေ လျှောက်ပြောရင်လဲ လင်းလက်ရာ နာမည်ပျက်မယ်။ နှစ်နာရီလောက်ကြာတော့ ဆိုဖာဘေးက စားပွဲပုလေးပေါ်မှာ မဝေမွန်ဖုန်းကို တွေ့တယ်။ သူရှက်ပြီး လောလောနဲ့ပြန်တော့ ဖုန်းမေ့ကျန်ခဲ့တယ်ထင်ရဲ့။ အခန်းပြင်ထွက်ကြည့်တော့ ညဆယ်နာရီလောက်ပေမဲ့ မဝေမွန်အခန်းက မီးလင်းနေတုန်း။ လင်းလက်ရာ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ မဝေမွန်လာဖွင့်တယ်။ ညအိပ်ဝတ်စုံပါးနဲ့ မဝေမွန်က အထဲဝင်ဖို့ခေါ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းညိုမဲမဲတွေကို မြင်ရတယ်။ ခုနက ဘာမှမမြင်ခဲ့သလို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပဲ။ စိတ်အေးသွားပေမဲ့ ရမက်မီးက တောက်လောင်နေတုန်းပါ။

အခန်းထဲရောက်တော့ တံခါးပိတ်ပြီး မဝေမွန်က ညအိပ်ဝတ်စုံကို ချွတ်ချတယ်။ ကိုယ်ဝန်ခြောက်လဗိုက် စူပုံ့ပုံ့နဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် မဝေမွန်က ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ လင်းလက်ရာ ဘောင်းဘီတိုကို ဆွဲချွတ်ပြီး လော်လီပေါ့စားသလို ဘလိုးဂျော့ပေးတယ်။ ချက်ချင်းနတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုပဲ။ မဝေမွန် ထန်ချက်က နိုင်းပလပ်စ်။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်း တံတွေးနဲ့လျှာချင်း ဖလှယ်ကြတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ နမ်းရင်းရောက်သွားတော့ ကုတင်ပေါ် မဝေမွန်ကို အသာလှဲချတယ်။ ဗိုက်ကို မထိအောင်သေချာရှောင်ပြီး လင်းလက်ရာအပေါ်က တက်ခွလိုက်တယ်။ တောင်မတ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်း ညိုမဲမဲတွေကို လျက်တယ်။ ကိုက်တယ်။ ကစားတယ်။ မဝေမွန် ဖီးလ်တက်ပြီး စညည်းတယ်။

သူအားရတော့ လင်းလက်ရာရဲ့ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဆီတွန်းချတယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေဆဲမို့ စောက်ဖုတ်က ဖောင်းတင်းနေတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပြီး စောက်စိကို လျှာနဲ့လျက်ပေးတော့ မဝေမွန်အော်သံတွေ ပိုဆူလာတယ်။ ခရေဝစူတူတူလေးကို လက်မနဲ့ ဖိပွတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာ မဝေမွန်တချီပြီးသွားတယ်။ လီးထည့်လိုးမယ်လုပ်မှ ကွန်ဒန်ပါမလာတာ သတိရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဗိုက်ကဒ်မှာ ကူးစက်ရောဂါမရှိဘူးဆိုတော့ လင်းလက်ရာ သိပ်မတွေးတော့ဘူး။

ကလေးထိမှာစိုးလို့ ဇွန်းနှစ်ချောင်းထပ်ပုံစံနဲ့ ဖြေးဖြေးလိုးဖြစ်တယ်။ ကိုယ်ဝန်သည်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက ပိုနူးညံ့နေတော့ လင်းလက်ရာ ကြာကြာဆွဲမလိုးနိုင်ဘူး။ ဆယ်မိနစ်လောက်နဲ့ မဝေမွန်စောက်ဖုတ်ထဲ ပြီးသွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲသွားပြီး တဘက်တထည်ကို တဝက်ရေစွတ်ယူလာတယ်။ သုက်တွေပေပွနေတဲ့ မဝေမွန်စောက်ဖုတ်ကို ကြင်ကြင်နာနာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတယ်။

နှစ်ပေါင်းများစွာတောင့်တမှန်းဆခဲ့ရတဲ့  မဝေမွန်ကို လိုးလိုက်ရတာ ကျေနပ်မိတယ်။ ဟော်မုန်းအတက်အကျတွေကြောင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်မှာ သာမန်ထက်ဆယ်ဆလောက် ပိုထန်တယ်တဲ့။ မဝေမွန်လို ယောက်ျားကအဝေးမှာဆိုတော့ ပြတ်လပ်နေပြီး ပိုထန်နေမှာ။ နောက်ပိုင်း မကြာမကြာ မဝေမွန်နဲ့ လိုးဖြစ်တယ်။ ကိုရဲလင်းကို မပေးတဲ့ ဖင်ပါကင်ကို လင်းလက်ရာဖွင့်ဖြစ်ခဲ့တယ်။  ဘွဲ့ယူပြီး မိဘတွေဆီ ပြောင်းခဲ့တဲ့အထိ မဝေမွန်နဲ့ လိုးခဲ့တယ်။ နယ်ရောက်သွားပေမဲ့ အခြေအနေပေးရင် ချိန်းလိုးတယ်။ ဆက်စ်ချက်တယ်။ တခြားအချိန်နဲ့စာရင် မဝေမွန်ကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေချိန်လိုးခဲ့ရတာ အရသာအရှိဆုံးပဲ။

ပြီးပါပြီ။

ပုထုဇ္ဇနော ဥမ္မတ္တကော

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................

ပြီးပါပြီ။