မတော်တဆမှသည်…(စ/ဆုံး)

မတော်တဆမှသည်…(စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - လေပြေအေးအေး (မြကျွန်းညိုဖိုရမ်)

{ ၀တ္ထုလတ် (၂) ပုဒ် ပါဝင်သည်။ }

(01) မတော်တဆမှသည်

ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မ အမျိုးသားဟာ မြို့အစွန် ကွန်ဒိုအခန်းတစ်ခုမှာ နေရင်း ရိုးရှင်းတဲ့ဘဝလေး တစ်ခုကို ဖြတ်သန်းနေပါတယ်။ ကျွန်မတို့မှာ ငါးနှစ်အရွယ် ကလေးတစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ ကျွန်မ အမျိုးသားက ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ။ သူအလုပ်လုပ်တဲ့ ဆေးရုံက မြို့ထဲမှာဆိုတော့ အသွားအပြန် အချိန်တော်တော်ပေးရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာလေးက ဆိတ်ငြိမ်တာကြောင့် ကျွန်မတို့ သဘောကျပါတယ်။ ကျွန်မတို့ကလေးကို ဒီနားက ကျောင်းမှာပဲ ထားပါတယ်။

ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကတော့ စိုင်းစိုင်းခမ်းလှိုင် သီချင်းထဲကလိုပါပဲ။ ၃၄-၂၄-၃၆ အလှအပ အရပ်အမြင့်ကတော့ ၅' ၆" ပါ။(ဇာတ်လမ်းထဲမို့ ဖြစ်ချင်တာကိုရေးထားတာ:P)အမို့အမောက် အရှိုက်အဖောင်းတွေက သူ့နေရာနဲ့သူ လှလှပပပါပဲ။ အသားကတော့ မဖြူမညိုပေါ့။ ကျွန်မရဲ့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်တံတွေကတော့ ပုရိသတွေကို အဓိကဆွဲဆောင်ပါတယ်။ ရင်သားနှစ်မြွှာကြားမြောင်းက ခပ်နက်နက်နဲ့။ သိမ်ကျင်တဲ့ခါး စွင့်ကားနေတဲ့တင်တွေက ကျွန်မကို ပိုပြီး ဆက်ဆီကျစေတာပေါ့။ ကျွန်မက မြန်မာဝတ်စုံ ဝတ်ရတာ သဘောကျတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ပိုပေါ်စေတယ် ထင်တာပဲ။

အခု ကျွန်မ ပြောချင်တာက ကျွန်မဘဝရဲ့ သာယာမှုအသစ် ရရှိခဲ့ပုံပါပဲ။ အသားဟင်းတွေ နေ့တိုင်းစားနေတော့လဲ ရိုးတာပေါ့။ အပြောင်းအလဲဖြစ်အောင် ချဉ်ရည်ဟင်းလေးလည်း ပြောင်းစားပေးရတာပေါ့။ တစ်နေ့ ကျွန်မ အမျိုးသား အိမ်ကို ဖုန်းဆက်လာတယ်။ သူ မတော်တဆမှု ဖြစ်တဲ့အကြောင်းနဲ့ သူ့ကားနဲ့ တိုက်မိတဲ့သူ(လူနာ)ကို အိမ်ခေါ်လာမဲ့ အကြောင်းပေါ့။ အမျိုးသားက ရဲကိစ္စအရှုပ်အရှင်းတွေ မပတ်သက်ချင်တာနဲ့ လူနာကို အိမ်မှာပဲ ကုဖို့ စိတ်ကူးလိုက်တာပါ။

လူနာက အရပ် ခြောက်ပေနီးပါး ကြွက်သားအမြောင်းမြောင်းရှိတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ပါ။ အမျိုးသားက သတိမေ့နေတဲ့ လူနာကို ခေါင်းက ဒဏ်ရာကို ပတ်တီးစည်းပေးတယ်။ လက်ဖဝါးနဲ့ ဒူးက ဒဏ်ရာတွေကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ဆေးထည့်ပေးတယ်။ တစ်နာရီလောက်နေတော့ သူသတိရလာပြီး အမျိုးသားနဲ့ စကားပြောနေတယ်။ အိမ်မှာ ကုပေးတာကိုလဲ သဘောတူတယ်။ အမျိုးသားက သူ့ကို အိမ်မှာ တစ်ပတ်လောက်နေဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ အမျိုးသားက ကျွန်မကို ခေါ်ပြီး လူနာနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ သူက ကျွန်မ ခန္ဓာကိုယ်ကို သေချာကြည့်နေတယ်။

အမျိုးသား: "အချစ်ရေ သူက ကိုယ်တို့အိမ်မှာ တစ်ပတ်လောက်နေလိမ့်မယ်။"

ကျွန်မ အနေနဲ့ အဆင်ပြေပါတယ်။ လူနာကို အစားအသောက်ကိစ္စတော့ မေးလိုက်တယ်။ မစားတဲ့ အသား ဘာညာပေါ့။ သူက ဘာမဆို အကုန်စားပါတယ်။ အစားအသောက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဇီဇာ မကြောင်တတ်ပါဘူး။ အဲဒီညက ညစာ အတူတူ စားကြတယ်။ လူနာက ကျွန်မ အချက်အပြုတ်နဲ့ အလှအပကို ချီးမွမ်းတယ်။ ကျွန်မလည်း မိန်းမတို့သဘာဝ သူ့စကားလုံးတွေနဲ့ အားရတယ်။ ကျေနပ်တယ်။ ပီတိဖြစ်တယ်ပေါ့။

နောက်နေ့ မနက် ၈ နာရီမှာတော့ အမျိုးသားက သူ့ဆေးရုံကို သွားတယ်။ လူနာ (သန့်စင်) ကတော့ အိပ်မောကျနေတုန်းပါပဲ။ ကျွန်မ ကလေးကို ကျောင်းကားပေါ်တင်ပေးပြီး အိမ်ပြန်လာတော့ ၉ နာရီလောက် ဖြစ်နေပြီ။ သန့်စင်က အိပ်နေတုန်းပဲ။ ကျွန်မလဲ အိုက်စပ်စပ် ဖြစ်လာတာနဲ့ ရေကူးကန်မှာ ရေစိမ်ဖို့ အကြံရတယ်။ အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ရေကူးဝတ်စုံ ဝတ်တယ်။ အပေါ်က ခါးစည်းကြိုးပါတဲ့ ဝတ်စုံကို ထပ်ဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရေကူးကန်ရှိတဲ့ မြေညီထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့တယ်။ ကျွန်မတို့ အခန်းက ပထမထပ်မှာပါ။ အခန်းကနေ ရေကူးကန်ကိုလဲ လှမ်းမြင်နေရတယ်။

`````````````````````````````````

ရုံးဖွင့်ရက်မို့ ရေကူးကန်က လူရှင်းနေပါတယ်။ အပေါ်က ဝတ်လာတဲ့ ဝတ်စုံကို ချွတ်ပြီး ရေကန်ထဲ ဆင်းစိမ်နေလိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်မတို့ အခန်းက လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကို သတိထားမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ လျစ်လျူရှုထားလိုက်တယ်။ နောက် ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ လူနာရဲ့ အိပ်ခန်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။ လူနာ (သန့်စင်)က အဲဒီမှာ ကျွန်မကို မျက်စိအစာကျွေးနေလေရဲ့။ ရေစိုနေတဲ့ ကျွန်မကိုယ်လုံးကို သူမမြင်စေချင်ဘူး။ ကျွန်မ ရှက်လာတယ်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့ အခန်းပြတင်းပေါက်မှာ သူ့ကို မတွေ့ရတော့ဘူး။ ကျွန်မလဲ ရေကူးကန်ထဲကနေ တက်ပြီး ဝတ်စုံထားတဲ့ နေရာဆီ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်မကိုယ်ကလည်း ရေစက်လက်ကျနေတယ်။

ရုတ်တရက် သန့်စင်က ကျွန်မ ရှေ့မှာပေါ်လာပြီး ကျွန်မ ဝတ်စုံကို ကိုင်ထားတော့ အံ့အားသင့်သွားတယ်။ သူက ကျွန်မကို သေချာကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း ရင်နှစ်မြွှာကြားနဲ့ ပေါင်တွေကို လက်နဲ့ ကွယ်လိုက်ပေမဲ့ အလုပ်မဖြစ်ပါဘူး။ ကျွန်မလည်း ရှက်ပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားလေးတွေ အေးလာတယ်။ သူကတော့ ရေစိုပြီး ဆက်ဆီကျနေတဲ့ ကျွန်မကိုယ်လုံးကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရမှာပါပဲ။ သူအကြည့်တွေက မျက်လုံးနဲ့ ကျွန်မကိုယ်အနှံ့ကို နမ်းနေသလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ရှက်စိတ်နဲ့ အတူ နှလုံးခုန်နှုန်းတွေ မြန်လာပါတော့တယ်။

သန့်: "မင်္ဂလာပါ မမေဇော်။"

ဇော်: "ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့"

သန့်: "ခင်ဗျား ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုး လိုချင်နေတဲ့ မိန်းမတွေ အများကြီးပဲဗျာ။"

သူ့စကားလုံးတွေကြောင့် ကျွန်မ ဘဝင်မြင့်ချင်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ အပေါ်ဝတ်စုံကို ပြန်ပေးဖို့ စောင့်နေရတယ်။ သူ့ဆီက လုယူလိုက်ဖို့ ပြင်လိုက်တယ်။ သူက ရုတ်တရက် ဝတ်စုံကို ဟလိုက်ပြီး ကျွန်မ လက်နှစ်ဖက် လျှိုမိအောင် လုပ်တယ်။

သန့်: "ကျွန်တော် ကူညီပါရစေ မမေဇော်။"

အစကတော့ ကျွန်မ သက်တောင့်သက်သာပါပဲ။ နောက်တော့မှ သင်းက ကျွန်မ နောက်ကျောကို ကြည့်ချင်လို့ ဉာဏ်ဆင်တာကိုး။ နောက်ကျောမှာ ကြိုးကို ခပ်တင်းတင်းချည်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလဲ အခန်းကို ပြန်လာခဲ့တယ်။ သင်းကတော့ ကျွန်မနောက်က တင်ပါးတုန်ခါနေတာကို သရေယိုရင်း လိုက်လာတယ်။

အခန်းနားရောက်တော့ ကျွန်မ ဝတ်စုံက တင်းခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထင် သန့်စင်က ဆွဲချွတ်လိမ့်မယ် ထင်ထားတာ။ ဆွဲမချွတ်ဘဲ ဘာလို့ ဆွဲထားတယ် မသိဘူး။ နောက်ကို လှည့်ကြည့်လို့လဲ မရဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ သူက ကျွန်မကို ကျော်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ မရ ရအောင် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မဝတ်စုံက ကြိုးကို ကလေးစီး စက်ဘီးမှာ သင်းက ချည်ထားခဲ့တာကိုး။ ကျွန်မလဲ ကြိုးဖြေပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်လိုက်တယ်။ ကိုယ်ပေါ်ကရေတွေ ခြောက်နေပေမဲ့ ပိပိလေးကတော့ ရွှဲနေပြီ။ ပိပိထဲက အချစ်ရည်တွေ စီးကျလာတာ ကျွန်မခံစားမိတယ်။ ကျွန်မလည်း အရှက်ကြီး ရှက်ပြီး သန့်စင်နဲ့ မျက်နှာချင်း မဆိုင်ဝံ့တော့ဘူး။

````````````````````````````````````

နေ့လယ်စာကို သူနဲ့ ကျွန်မ အတူစားကြတယ်။ သူက တစ်ချိန်လုံး ကျွန်မ ကိုယ်လုံးအလှကိုပဲ မြှောက်ပင့်ပြောနေတယ်။ နေ့လယ်စာ စားပြီးတော့ ဝရန်တာမှာ စကားဆက်ပြောဖြစ်တယ်။ သူက ကျွန်မရေကူးနေတဲ့ပုံနဲ့ ပေါင်တံတွေကို သဘောကျတယ်တဲ့။

သန့်: " မမေဇော် ခင်ဗျားသိလား။ ခင်ဗျားရဲ့ ပေါင်တံတွေက ကျွန်တော့်ကို အရူးအမူးဖြစ်စေတယ်။"

ရုတ်တရက် ကျွန်မ စကားမှားသွားတယ်။

ဇော်: " ရှင်တို့ယောက်ျားတွေ အားလုံး အတူတူပါပဲ။ ကျွန်မအမျိုးသားလဲ ပေါင်တွေကို သဘောကျတယ်။"

သန့်စင်က ကျွန်မ မျက်လုံးတွေကို သေချာကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မ သူ့အကြည့်တွေက မရှောင်လွှဲနိုင်ဘူး။ မင်သက်နေမိတာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ ကျွန်မကို လာနမ်းတဲ့ အထိပါပဲ။ သူဟာ ကျွန်မကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် နမ်းနေပါတယ်။ ကျွန်မ တင်ပါးတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကျွန်မလည်း သူ့ကို တွန်းပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ သူ့အထိအတွေ့တွေက စွဲကျန်နေတုန်းပဲ။ အမျိုးသားပြန်လာတော့ အဲဒီအကြောင်းကို ဖွင့်ပြောဖို့ လုပ်ပေမဲ့ အိမ်ပြန်နောက်ကျပြီး ပင်ပန်းနေတာနဲ့ မပြောဖြစ်လိုက်ဘူး။ ညစာစားပြီး သိပ်မကြာခင် အိပ်ရာဝင်လိုက်ကြတယ်။

နောက်နေ့ မနက်ကျတော့ အမျိုးသားလည်း ဆေးရုံသွား ကလေးကိုလည်း ကျောင်းကားပေါ် ပို့လိုက်တယ်။ သန့်စင်ကတော့ မနိုးသေးပါဘူး။ ညအိပ်ဝတ်စုံအောက်မှာ သူ့အချောင်းကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြစ်နေပါတယ်။ ဒီနေ့တော့ ရေကူးကန် မသွားဘဲ ရေချိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သန့်စင် အိပ် မအိပ်သေချာအောင် ကျွန်မ ထပ်ချောင်းလိုက်တယ်။ သူက တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ပြီး ညည်းနေတယ်။ ကျွန်မ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး အဝတ်လဲတယ်။ ဆံပင်တောင် ခြောက်အောင် မသုတ်လိုက်ဘူး။ သန့်စင်က ဖျားနေတယ်။ ကျွန်မလဲ သူ့နဖူးပေါ် ရေခဲဝတ် တင်ပေးထားဖို့ အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။

သူ့နဖူးပေါ် ရေခဲဝတ်တင်ပေးဖို့ ခါးကို ကိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာပြီး ကျွန်မကို သူ့ဆီ အတင်းဆွဲတယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကျွန်မ ကြောင်သွားတယ်။ အဲဒီအခိုက်အတန့်လေးမှာပဲ သူက ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲပြီး အပေါ်က တက်ခွထားလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ရုန်းပေမဲ့ အချည်းနှီးပါပဲ။

ကျွန်မ ထပ်ရုန်းတယ်။ သူ့ကို မလုပ်ဖို့ တောင်းပန်တယ်။ မရပါဘူး။ ကျွန်မ လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ချည်လိုက်တယ်။

ဇော်: " ရှင် ဖျားနေတယ် မဟုတ်လား။"

ကျွန်မ မေးလိုက်တော့ သန့်စင်က ပြုံးပြီး စားပွဲပေါ်က ကြက်သွန်နီဥကို လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။ သင်းက ကြက်သွန်နီကို သုံးပြီး ဖျားချင်ယောင်ဆောင်ခဲ့တာကိုး။ သူ့ထောင်ချောက်အတွင်း ကျွန်မ လွယ်လွယ်ကူကူ သက်ဆင်းခဲ့ရတယ်။

ကျွန်မ ပါးစပ်က ငြင်းနေပေမဲ့ ပိပိလေးထဲက အချစ်ရည်တွေဟာ စီးဆင်းလာပါပြီ။ တဒင်္ဂအတွင်းမှာပဲ အချစ်ရည်တွေရဲ့ အနံ့ကို သူရော ကျွန်မပါရလိုက်တယ်။ လက်တွေကို ချည်ပြီးတော့ သန့်စင်က ကျွန်မကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို စနမ်းပါတယ်။ ပြီးတော့ ရင်သားတွေကို အလုပ်ပေးတယ်။

`````````````````````````````````

သန့်စင်က ကျွန်မ အပေါ်အကျီင်္ကို ကြယ်သီးတွေဖြုတ်လိုက်တယ်။ ရင်သားတွေကို ပွတ်တယ်။ နယ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ်တယ်။ ကိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ မသိစိတ်က ခြေထောက်တွေ ကားပေးလိုက်တယ်။ တင်ပါးတွေကလည်း လေထဲ ရောက်နေတယ်။ ရုန်းလည်း မရုန်းဖြစ်တော့ဘူး။ ကျွန်မ စိတ်ပါလာတာကို သဘောပေါက်တဲ့ သန့်စင်က အကျီင်္ကို ခါးအထိ ဆွဲချနေရာက ဖြဲတယ်။ ဘရာနဲ့ ပင်တီကိုလည်း အတင်းဆွဲချွတ်တယ်။ ကျွန်မ ပါးစပ်ကတော့ မလုပ်ပါနဲ့လို့ တိုးလျှိုးတောင်းပန်နေတုန်းပဲ။ ဒါပေမဲ့ မသိစိတ်က သာယာနေမိတယ်။ 

ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်သွားတော့ သန့်စင်က ကျွန်မကို အနမ်းအရှည်ကြီးပေးရင်း ပေါင်သားတွေကို ပွတ်သပ်နေတယ်။ သူ့အနမ်းမှာ စီးမျောသွားတော့ သူက ကျွန်မလက်တွေကို ကြိုးဖြေပေးပြီး အခန်းအပြင်ထွက်သွားတယ်။ သူ မရှိတုန်း ကျွန်မ ထွက်ပြေးဖို့ နေနေသာသာ မလှုပ်မယှက်ဘဲ သူ ပြန်လာပြီး ဆက်ဆံဖို့ကို စောင့်နေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ ချောကလက်အရည်ဘူးကို ကိုင်ပြီး သူ အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။

ဇော်: "ကိုသန့်စင် မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ ကျွန်မမှာ အိမ်ထောင်ရှိပြီးသားပါ။"

သန့်: "အေး ငါလိုချင်တာ အဲလို အိမ်ထောင်ရှိပြီးသား မိန်းမတွေပဲကွ။"

သန့်စင်က ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်းနဲ့ ကိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ချောကလက်အရည်တွေကို ကျွန်မကိုယ် ပြီးတော့ ပါးစပ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ် လောင်းချတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျွန်မကိုယ်ပေါ်က ချောကလက်တွေကို တလက်မ မကျန် စုပ်ယူနေတယ်။ ခံစားရတာ အသစ်အဆန်းပါပဲ။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပါးစပ်ပေါ်က ချောကလက်တွေပဲ ကျန်တော့တယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူက နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း ချောကလက်တွေကို စုပ်နေတယ်။ သန့်စင်က အနမ်းကျွမ်းကျင်သူ တယောက်ပါ။ ကျွန်မအမျိုးသားတောင် ဒီလို မနမ်းဖူးပါဘူး။ ချောကလက်တွေ ကုန်သွားတော့ ကျွန်မတကိုယ်လုံး love bite တွေ ကျန်ခဲ့ပါတယ်။

အဲဒီနောက် သန့်စင်က သူ့အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ပေါင်ကြားမှာ အရှည် ခုနစ်လက်မ လုံးပတ် နှစ်လက်မလောက်ရှိတဲ့ တန်ဆာကို တွေ့ရတယ်။ သူ့တန်ဆာကို မြင်ပြီူ ကျွန်မ ကျက်သီးထမိတယ်။ ကျွန်မ ပိပိလေးကလည်း အချစ်ရည်တွေ တသွင်သွင် ထုတ်ပေးနေတယ်။ သန့်စင်က ကျွန်မ ပိပိရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်၊ လျက်ပေးလိုက်နဲ့ လက်ချောင်းတွေ ထည့်မွှေကစားပေးလိုက်လုပ်တယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်မ တစ်ခါ ကျေနပ်မှုရသွားတယ်။

အခုတော့ ကျွန်မ သူ့တန်ဆာကို ပိပိထဲ သွင်းဖို့ အသည်းအသန် လိုလားတောင့်တနေပါပြီ။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားပြီး သန့်စင်ကနေရာ ယူလိုက်တယ်။ ပိပိကို ဆွဲဖြဲပြီး အစိလေးကို သူ့တန်ဆာနဲ့ ပွတ်တိုက်ကစားနေတယ်။ ပြီးတော့မှ ပိပိထဲ တစ်လက်မလောက် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာပြီး ပိုဝင်အောင်လို့ တင်ပါးကို ကြွပေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကို သတိထားမိတဲ့ သန့်စင်က ခါးအားကို အရှိန်ယူပြီး အဆုံးထိ တစ်ချက်တည်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ဇော်: "အားးးနာလိုက်တာ သေပါပြီ။ လူမှ ဟုတ်ရဲ့လား။"

ကျွန်မ နာကျင်မှုနဲ့ အတူ အော်ညည်းလိုက်တယ်။ ဘဝမှာ ပထမဆုံး ဒီလောက်ကြီးတဲ့ တန်ဆာနဲ့ ဆက်ဆံဖူးတာပါ။ မြင်းတန်ဆာလို့တောင် ထင်မိသွားတယ်။

သန့်: "ဘယ်နှယ့်လဲ ဒေါ်မေဇော်။ ခင်ဗျား ယောက်ျားက စံချိန်မမီဘူး ထင်တယ်။ ကျွန်တော့်ဟာကို သဘောကျရဲ့လား။"

သန့်စင်က ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်မ ရင်သားတွေကို ချေလိုက် နို့သီးခေါင်းတွေကို ကိုက်လိုက်လုပ်နေတယ်။ အောက်ကလဲ သူ့တန်ဆာကို ပိပိလေးထဲ အထုတ်အသွင်း မှန်မှန်လုပ်ပေးနေတယ်။

ဇော်: "အားးးးကောင်းလိုက်တာ။ သွက်သွက်လေး ချစ်ပေးပါ။"

ကျွန်မရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ပြီး ကျယ်လောင်လာတယ်။ သန့်စင်လဲ နာရီဝက်လောက်ဆောင့်ပြီး သုက်ရည်ခပ်ပျစ်ပျစ်တွေကို ကျွန်မ ပိပိလေးထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူ့တန်ဆာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျွန်မ ပိပိအခေါင်းထဲကနေ ဖင်ကြား စအိုဝအထိ သူ့သုက်ရည်တွေ က ပြန်စီးကျလာပါတယ်။ သန့်စင်က ရေချိုးခန်းသွားပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်တယ်။ ပြီးတော့ ရေစိုဝတ်လေး ယူလာပြီး ကျွန်မကိုပါ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးတယ်။

ခဏနားပြီး နေ့လယ်စာ အတူစားတယ်။ အဲဒီနောက် ကျွန်မတို့အခန်းမှာ နောက်တစ်ခါ ဆက်ဆံဖြစ်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မ အပေါ်ကနေ မြင်းစီးရင်း ပိပိထဲ ပြည့်သိပ်ကျပ်နေတဲ့ သူ့တန်ဆာတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ အရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားလိုက်တယ်။ ညနေ ၃ နာရီလောက် အထိ အတူ အိပ်ကြတယ်။

သန့်: "ကျွန်တော် ခင်ဗျားတို့ အိမ်မှာ နေတဲ့အချိန်အတောအတွင်း ပင်တီနဲ့ ဘရာ မဝတ်ပါနဲ့လား မမေဇော်။"

ဇော်: "ကောင်းပါပြီတဲ့ရှင်။"

သန့်: "မမေဇော် ကျေနပ်မှုရအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးပါ့မယ်။ ခရေပါကင်လေးလည်း ဖွင့်ချင်မိတယ်။"

ဇော်: "ပိပိတောင် ရှင့်ဟာက ပြည့်သိပ်နေတာ။ အနောက်ကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်။ ဖင်ကွဲသွားလို့ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်း ဖြစ်နေပါ့မယ်။"

သန့်: "ဖင်စမ်းခံကြည့်လိုက်ပါ။ ပြီးရင် ကြိုက်သွားမှာပါ။"

ပြောရင်းနဲ့ ကျွန်မ ဖင်ဝလေးကို လက်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်။

နောက်နေ့ကျတော့ အမျိုးသားက ဆေးရုံသွား ကျွန်မက ကလေးကို ကျောင်းကားပေါ်တင်ပြီး အခန်းကို ပြန်လာတယ်။ သန့်စင်က အခန်းဝက ဆီးကြိုနေတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မတင်ပါးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ပင်တီ ဝတ် မဝတ် စမ်းလိုက်တယ်။ မဝတ်ထားမှန်းသိသွားတော့

သန့်: "သိပ်ကောင်းတယ် မမေဇော်။ ခင်ဗျား ပင်တီမပါတာ ကျွန်တော် သိပ်သဘောကျတယ်ဗျာ။"

အဲဒီနောက်တော့ ကျွန်မရဲ့ ဒုတိယ ဟန်နီမွန်းလေးကို ကျွန်မတို့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆင်နွှဲလိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးပါပြီ။

`````````````````````````````

(02) သူငယ်ချင်းရဲ့ ချစ်သူ

ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မအမျိုးသားတို့ ဘန်ကောက်ကို ဈေးဝယ်ထွက်ဖို့ စီစဉ်ထားတယ်။ ကျွန်မအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း နွယ်နီတို့ အတွဲလည်း အတူလိုက်မယ်။ ဒါပေမဲ့ လေယာဉ်လက်မှတ်က အဆင်မပြေတော့ ဟိုရောက်မှပဲ တွေ့ဖို့တိုင်ပင်ထားကြတယ်။ နွယ်နီတို့က ဟိုတယ်မှာ Check in လုပ်ပြီး စောင့်နေကြတယ်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူတို့အခန်းဆီသွားပြီး bell တီးလိုက်တယ်။ 

နွယ်နီက တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။ ကျွန်မလည်းအခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နွယ်နီ့ချစ်သူ သူရက ကျွန်မကို ငေးကြည့်နေတယ်။ ဧကန္တ ကျွန်မရဲ့ sexy ကျကျကိုယ်လုံးက သူ့ကို ညှို့ယူဖမ်းစားထားတယ် ထင်ပါ့။ နိုင်ငံခြားမှာဆိုတော့ ကျွန်မလည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ဝတ်စားထားတယ်။ အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီ Denim ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်ပါပဲ။

ရှပ်အင်္ကျီရဲ့အပေါ်ကြယ်သီးနှစ်လုံးကို ဖြုတ်ထားတော့ ရင်သားနှစ်ခုကြား အကွဲကြောင်းပေါ်နေတယ်။ သူရက အဲဒါကို စိုက်ကြည့်ပြီး ထန်နေပုံရတယ်။ အိမ်ထောင်သည် ကျွန်မအဖို့ လိင်ဆက်ဆံတာက အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ယောက်ျားဆိုတာ ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လဲ။ အကြားအမြင်အထိအတွေ့နောက် ကိုယ်မပါရင်တောင် စိတ်တော့လိုက်သွားကြတာပါပဲ။ ဒါပုံမှန် သဘာဝပဲလေ။ သူရစိတ်ထဲ ကျွန်မကို လိုးချင်နေရှာမပေါ့။ သူရက ကျွန်မကို ဖက်ပြီးကြိုတယ်။ ကျွန်မလည်း တမင်ပဲ သူ့ကို ခပ်တင်းတင်းပြန်ဖက်လိုက်တယ်။ နွယ်နီက အိမ်သာဖက် ထွက်သွားတော့ ကျွန်မတို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်မိတယ်။

စကားတစ်လုံးတစ်လေမှ မပြောပေမဲ့ မျက်လုံးချင်းတော့စကားပြောခဲ့ကြတယ်။ သူရက ကျွန်မအထိအတွေ့ကို သာယာနေပုံပဲ။ ကျွန်မလည်း အတူတူပေါ့။ လက်တွေကစားနေတာသိပေမဲ့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားလိုက်တယ်။ သူရပေါင်ကြားမှာ ဖောင်းနေတာလည်း မြင်တယ်။ နွယ်နီပြန်ထွက်မလာခင်လေးပဲ ကျွန်မတို့လူချင်းခွာလိုက်တယ်။ နွယ်နီ့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး အခန်းပြန်ဖို့လုပ်တယ်။ ကျွန်မအမျိုးသားက လေဆိပ်မှာ သူ့သူငယ်ချင်းအုပ်လိုက်နဲ့တွေ့တော့ ကျန်ခဲ့တယ်။ တော်တော်နဲ့ပြန်လာမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ အဲဒါနဲ့ အထုပ်အပိုးတွေ ကူသယ်ပေးဖို့ သူရကို အကူအညီတောင်းလိုက်တယ်။ နွယ်နီက ဟိုတယ် Spa ကိုသွားတယ်။ ကျွန်မအမျိုးသားပြန်လာရင်တော့ လေးယောက်သားကလပ်ကို သွားကြမယ်ပေါ့။

သူရကတော့ ကျွန်မအထုပ်အပိုးတွေကို ပျော်ပျော်သယ်ပြီး အခန်းဆီလိုက်လာတယ်။ အခန်းက အလွှာ ၃၀ မှာ ဆိုတော့ ဓာတ်လှေကားနဲ့ တက်ကြတယ်။ ဓာတ်လှေကားထဲဝင်ပြီး တံခါးပိတ်သွားတာနဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်တယ်။ မျက်လုံးကိုယ်စီမှာ ရမ္မက်ခိုးတွေ ဝေနေတယ်။ ဆန္ဒ္ဒနောက်ကိုလိုက်ချင်ပေမဲ့ ဘယ်သူကခြေလှမ်းစမလဲ စောင့်နေကြတယ်။ ဓာတ်လှေကားစီးနေရင်း ထကြွလာတဲ့ ကျွန်မတို့ကြားက ရမ္မက်ဇောဟာ ကျွန်မကို ရူးသွပ်စေပါတယ်။ 

သူရက ကျွန်မနို့တွေကို စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း ဆွဲဆောင်မှုရှိအောင် ပြုံးပြပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားမိတယ်။ အခန်းရှိတဲ့အလွှာ ၃၀ကို ရောက်တော့ ဓာတ်လှေကားထဲကထွက်တယ်။ ကျွန်မက ရှေ့ကလျှောက်ပြီး သူရကနောက်က လိုက်လာတယ်။ Denim ဘောင်းဘီတိုအောက်က ကျွန်မတင်ပါးတွေကြည့်ပြီး သူရအတွေးတွေ ရိုင်းနေမယ်ဆိုတာ တွက်ဆထားပြီးသားပါ။

```````````````````````````````````````````````

အခန်းထဲကို သွက်သွက်ပဲ ဝင်လိုက်ကြတယ်။ ကျွန်မစိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတယ်။ သူရက တစ်စက္ကန့်တောင် ဆိုင်းချင်ပုံ မရဘူး။ သူရ  တံခါးပိတ်နေတုန်း ကျွန်မအဝတ်လဲဖို့ ရေချိုးခန်းထဲ သွားတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့မှ အပြင်ထွက်လိုက်တယ်။ သူရက ကျွန်မကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ကြည့်နေတယ်။ အဖြူရောင်တဘက်က ကျွန်မကိုယ်လုံးကို မလုံ့တလုံဖုံးထားတယ်။ နို့တွေက အပြင်ကိုခုန်ထွက်တော့မလိုပါပဲ။ တင်ပါးကလည်း ပေါ်လုပေါ်ခင်ပါ။ သူရတစ်ယောက် ကျွန်မကိုငမ်းနေတုန်း ကျွန်မပြောလိုက်တယ်။

" ဘီယာလေးတစ်ဘူးလောက် ယူမပေးချင်ဘူးလား"

ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ပြီး သူရက ကျွန်မကို တစ်ဘူးပေးတယ်။ သူတစ်ဘူးသောက်တယ်။ ဘီယာသောက်ရင်း စကားစမြည်ပြောကြတယ်။ သူရက ကျွန်မပေါင်သွယ်သွယ်ဖြူဖြူတွေကို ဘီယာနဲ့မြည်းနေတယ်။ ကျွန်မပြုံးပြီးတော့ပဲ သူရကိုကြည့်နေတယ်။ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဆက်ပြီး မြှူဆွယ်လိုက်ဦးမယ်။ သူရဘေးမှာ သွားရပ်ရင်း ကျွန်မဖုန်းထဲကဓာတ်ပုံတွေကို အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီး ပြနေမိတယ်။

ကျွန်မရဲ့လက်မောင်းတွေက သူရနဲ့ထိကပ်နေတယ်။ လူချင်းကပ်နေတော့ ကိုယ်သင်းနံ့လည်း သူခံစားမိမှာပါ။ သူ့ဘေးမှာ ဘီယာဘူးတစ်ဖက် ဖုန်းတစ်ဖက်  ကိုင်ရပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ချစ်ပွဲဝင်ချင်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။ ကျွန်မလည်း သူရနားထပ်ကပ်ပြီး ဓာတ်ပုံတွေ သေချာပြတယ်။ ခဏနေတော့ သူရလက်က မရဲတရဲနဲ့ ကျွန်မခါးကို လာဖက်တယ်။ ကျွန်မ သူရကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ပုံတွေဆက်ပြတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ သူရက ကျွန်မနောက်ကို ရောက်လာတယ်။ ကျွန်မကို သူရက နောက်ကနေ ထောက်ထားတယ်။ ကျွန်မတင်ပါးကို နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ သူရရဲ့ လီးက အစွမ်းကုန်ထောင်မတ်နေတာ ခံစားမိတယ်။

ကျွန်မ နောက်လှည့်ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်တယ်။ တင်ပါးနဲ့ သူရပေါင်ကြားကို ဖိပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ နူးညံ့အိစက်တဲ့ တင်ပါးအစုံနဲ့ မာကျောထောင်မတ်နေတဲ့လီး အထိအတွေ့က အံ့သြစရာပါ။ အဲလိုလုပ်ပေးနေရင်းကပဲ ဓာတ်ပုံတွေပြတယ်။ သူရက ကျွန်မခါးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က တဘက်အောက်ဝင်လာပြီး တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်တယ်။ ကျွန်မလည်း နောက်ကို ထပ်တိုးရင်း သာယာနေတယ်။ အဲဒီအခိုက်အတန့်လေးက ခဏပါပဲ။ ကျွန်မဖုန်းက ringtone မြည်လာတယ်။ အမျိုးသားဆီကပါ။ သူ ဟိုတယ်အဝင်ဝရောက်နေတဲ့အကြောင်း လှမ်းပြောတယ်။ ကျွန်မ သူရကို တစ်ချက်ပွေ့ဖက်ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။

" ကလပ်မှာတွေ့ကြတာပေါ့"

ပြီးတော့ အိပ်ခန်းဆီ သွားတယ်။ သူရလည်း အခန်းပြန်ဖို့ အချိန်တန်ပြီလေ။ သူထွက်သွားတာကို ကျွန်မအိပ်ခန်းတံခါးကြားက ချောင်းကြည့်နေတယ်။ သူကလည်း ကျွန်မကိုကြည့်တယ်။ သူမထွက်ခင်လေးမှာပဲ တဘက်ကိုချွတ်ချပြီး မျက်စပစ်ပြလိုက်တယ်။ သူရလည်း အခန်းတံခါးကို ပိတ်ပြီး ပြန်သွားပါတော့တယ်။

`````````````````````````````````````````

ညရောက်တော့ ဟိုတယ်က ကလပ်မှာပဲ နှစ်တွဲဆုံကြတယ်။ ခေတ်ရေစီးကြောင်းနဲ့အညီ စကပ်တိုနဲ့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ကောင်မလေးတွေလည်း အများကြီးပါ။ အမျိုးသားက ငမ်းတာငမ်းတာဆိုတာ ဘေးမှာပါတဲ့ ကျွန်မကိုတောင် မေ့နေသလိုပါပဲ။ ကျွန်မက night dress အတိုပဲဝတ်ထားတယ်။ ပခုံးတွေပေါ်နေသလို တင်ပါးကိုလည်း အနိုင်နိုင် ဖုံးထားရတယ်။ အမျိုးသားက ငမ်းတာရပ်ပြီး ကျွန်မတင်ပါးကို ဖက်ထားတယ်။ နွယ်နီတို့ကလည်း ကဲနေကြပါပြီ။ သူရက ကျွန်မကိုမြင်တော့ ပျော်သွားပုံပဲ။ အငမ်းမရကြည့်တယ်။ ရမ္မက်ဇော အတက်ဆုံး အချိန်မှာ အမျိုးသားဆီက ဖုန်းလာတော့ ဆန့်တငံ့ငံ့ဖြစ်ခဲ့ရတာကိုး။ သူရက အခန်းပြန်ရောက်တာနဲ့ နွယ်နီနဲ့ ချစ်စခန်းဖွင့်မှာသေချာတယ်။

သူရ ကျွန်မကိုကြည့်တိုင်း ကျွန်မလည်း ခပ်မြှူမြှူပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဘားကိုလေးယောက်သား သွားပြီး သောက်စရာမှာတယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် ကကြတယ်။ သူရကတော့ ကျွန်မကို မျက်ခြေပြတ်မခံဘဲ စောင့်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်မက အမျိုးသားနဲ့ကရင်း ကလူကျီစယ်တယ်။ သူရကို စိတ်တွေထန်လာအောင် တမင်လုပ်ပြတာပါ။ သူ ကျွန်မနဲ့အသည်းအသန် ဆက်ဆံချင်နေတော့မှာပါ။ ခဏနေတော့ နွယ်နီက ဘားကိုသွားပြီး သောက်ဖို့ ထပ်ယူတယ်။ ဘားမှာ နွယ်နီက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့တော့ ခဏသွားတွေ့မယ် ဆိုပြီးသွားတယ်။ သူရလည်း တစ်ယောက်တည်းဖြစ်သွားတော့ ဘားမှာထိုင်သောက်နေတယ်။ ကျွန်မ သူရမြင်သာအောင် နို့တွေတင်ပါးတွေ လှုပ်ပြီး ကပြတယ်။ သူရက မျက်တောင်မခတ်ဘဲ ငမ်းတယ်။

ကရတာမောလာတော့ ကျွန်မတို့အတွဲလည်း ဘားမှာသောက်ကြတယ်။ ခွက်တိုင်းကို ဝမ်းရှော့နဲ့ အပြိုင်သောက်တယ်။ ခုနှစ်ခွက်လောက် သောက်ပြီးတော့ တရိပ်ရိပ်မူးလာတယ်။ လူကလွင့်ချင်နေပြီ။ အမျိုးသားက သန့်စင်ခန်းကို ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်မနဲ့ သူရပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။ သူရက ရုတ်တရက် ငုံ့ပြီးထိုင်လိုက်တယ်။ ဖိနပ်ကြိုးပြေသွားလို့ ချည်တဲ့ပုံပါပဲ။ ကျွန်မလည်း လက်ကျန်ခွက်လေးကို မော့နေတယ်။ 

အဲဒီအချိန်မှာ သူရလက်က ကျွန်မ dressအောက်ရောက်လာပြီး ပင်တီကိုချွတ်ချပြီး ပြန်ထလိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မပင်တီမှာ စိုနေတဲ့အကွက်ကို လျှာနဲ့လျက်ပြပြီး အိတ်ကပ်ထဲပင်တီကို ထည့်တယ်။ ကျွန်မလည်း ထူပူသွားပြီး သူရနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်။ ကျွန်မ သူရပေါင်ကြားက ဖုဖုဖောင်းဖောင်းနေရာကို လက်နဲ့ဖွဖွ ပွတ်ပေးရင်း တိုးတိုးကပ်ပြောလိုက်တယ်။

" ရှင်ဘယ်လိုလူလဲ။ ကျွန်မအခန်းထဲ နှစ်ယောက်တည်းရှိတုန်းက ဘာမှမလုပ်ဘဲ လူကြားထဲကျမှ ပင်တီလာချွတ်တယ်။ ဒီခရီးအတွင်းမှာ ရှင် ကျွန်မကို ရအောင်လိုးနိုင်ရင် ရှင်သာယာအောင် လုပ်ပေးမယ်။"

ပြောပြီးတာနဲ့ သူရလီးကို ညှစ်ပြီး အမျိုးသားဆီပြန်သွားလိုက်တယ်။ ကျွန်မ သူရနဲ့ ချစ်ပွဲဝင်ချင်နေသလို သူလည်း အဲဒီလိုပဲဖြစ်နေလိမ့်မယ်။ အမျိုးသားက ကျွန်မနဲ့တချိန်လုံးရှိနေတော့ သူဘယ်လိုဂွင်ဖန်ရမလဲ စဉ်းစားနေပုံရတယ်။

````````````````````````````````````````````

ကျွန်မနဲ့အမျိုးသား ဆက်ကနေလိုက်တယ်။ သူရကိုကြည့်ရတာ ကြံရခက်နေပုံပါပဲ။ ကလပ်ပိတ်ချိန် နီးလာတော့ အခန်းကိုပြန်ခဲ့ကြတယ်။ သူရကတော့ နွယ်နီ့ကို လိုက်ရှာနေတယ်။ အခန်းပြန်ရောက်တာနဲ့ အမျိုးသားက ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပါတော့တယ်။ သူ့စိတ်ထဲ ဘယ်သူ့ကိုမှန်းနေလဲတော့ မသိဘူး။ ခါတိုင်း လိုးနေကျပုံစံထက် ထူးခြားနေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတယ်။ 

နောက်နေ့ နေ့လယ်စာစားမှပဲ နွယ်နီတို့အတွဲနဲ့ ပြန်ဆုံတယ်။ ကျွန်မတို့လေးယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ကြတယ်။ သူရက ကျွန်မနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပေါ့။ အမျိုးသားက နွယ်နီနဲ့။ appetizer နဲ့ သောက်ဖို့မှာပြီး အလာပသလာပ ထိုင်ပြောနေကြတယ်။ ကျွန်မက အပြာရောင် dress လေးဝတ်ပြီး ဆံပင်ကိုမစည်းဘဲချထားတယ်။ သူရက တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုနဲ့ဝတ်လာတယ်။ သူက ကျွန်မကို တွေ့တာနဲ့တန်းပြီး ငမ်းတော့တာပဲ။ ဣန္ဒြေတောင်မဆည်နိုင်ဘူး။

သူရကိုကြည့်ပြီး စချင်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဖိနပ်ချွတ်ပြီး သူရခြေထောက်ကို ကျွန်မခြေဖဝါးနဲ့ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ စစချင်း ဘာဖြစ်မှန်း သူရသိပုံမရဘူး။ သူ စားပွဲအောက် ငုံ့ကြည့်တော့မှ သဘောပေါက်သွားတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲ ရယ်ချင်လာတာနဲ့ ပြုံးဟန်ဆောင်နေရတယ်။ သူရလည်း ဖိနပ်ချွတ်ပြီး သူ့ခြေထောက်နဲ့ ပြန်လာပွတ်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ အထိအတွေ့အောက်မှာ သူသာယာနေတယ်။ စားပွဲကလည်း သိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်တော့ သူရခြေထောက်တလျှောက် ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူ ကျွန်မကိုကြည့်တော့ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး ပြုံးပြလိုက်တယ်။ 

အမျိုးသားနဲ့ နွယ်နီသိသွားမှာစိုးလို့ အကဲခတ်တော့ သူတို့က ဖုန်းကိုယ်စီနဲ့ အလုပ်များနေကြတယ်။ သူရ့ဒူးအထိပဲခြေထောက်က မီတယ်။ ကျွန်မလည်း သူရကို ရှေ့တိုးထိုင်ဖို့ လက်နဲ့အချက်ပြလိုက်တယ်။ သူရ ရှေ့တိုးလာတော့ သူ့ပေါင်ကြားကို ခြေထောက်လှမ်းလိုက်ပြီး ဖွဖွရွရွ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူ့လီးက အစတည်းက မာတောင်နေတယ်။ အမျိုးသားကို ဘေးမှာထားပြီး သူငယ်ချင်းရဲ့ချစ်သူကို ကလိနေရတာ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးပဲ။

ကျွန်မလည်း သူရနဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ရမ္မက်ထန်လာတယ်။ သူရက စားပွဲအောက်ကနေသူ့လက်နဲ့ ကျွန်မခြေသလုံးတွေကို ပွတ်သပ်လာတယ်။ နှစ်ယောက်သားကြည်နူးနေတုန်း နွယ်နီက သန့်စင်ခန်းကိုသွားတယ်။ အမျိုးသားက ဆေးလိပ်သောက်ချင်လာလို့ ဆိုပြီး သီးသန့်ခန်းကို ခဏသွားတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ထွက်သွားတာနဲ့ ကျွန်မလည်း

" ဘယ်လိုလဲ ကျွန်မလုပ်တာနဲ့ ရှင့်လီးထောင်နေပါလား"

" မိသွားရင် မကောင်းဘူးနော်"

" မိမှာကြောက်ရင် ဆက်မလုပ်ပေးတော့ဘူးလေ။ အိုကေ?"

သူရလည်း သာယာနေတော့ စကားမပြန်တော့ဘဲ ငြိမ်ခံနေတယ်။

" ဒါဆိုဆက်လုပ်မယ်နော်"

သူရကို မျက်စပစ်ပြပြီးပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မမတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့ဘေးက နွယ်နီ့ခုံမှာ သွားထိုင်လိုက်တယ်။

```````````````````````````````

အမျိုးသားနဲ့ နွယ်နီပြန်လာတော့ ကျွန်မနဲ့သူရဘေးချင်းကပ်ထိုင်နေတာမြင်ပြီး အံ့သြသွားကြတယ်။ နွယ်နီကမေးတယ်။

" ဘာလို့နေရာပြောင်းထိုင်တာလဲ"

ကျွန်မ ခပ်သွက်သွက်ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။

" သူရကိုမေးလေ သူပြောလို့ပြောင်းထိုင်တာ"

သူရလည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူကနပ်တယ်။ မျက်နှာခပ်တည်တည်နဲ့ပဲ

" အတွဲတွေမျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရင် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လို့ရတာပေါ့။ ဘေးတိုက်ကအဆင်မပြေဘူးလေ"

သူရအဖြေကြားတော့မှ နွယ်နီကျေနပ်သွားတယ်။ သူရကြည့်ရတာအခုမှ အလုံးကြီးကျသွားသလိုပဲ။ ဘေးချင်းကပ်ထိုင်နေတော့ dress အတိုအောက်မှာ ကျွန်မပေါင်တွေကို အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။ တံတွေးမြိုချသံတွေလည်း တစ်ချက်တစ်ချက်ကြားရတယ်။ မှာထားတာတွေရောက်လာတော့ ကျွန်မတို့စားသောက်ကြတယ်။ 

သူရက ခုနက သူ့ကိုခြေထောက်နဲ့ကစားခဲ့တာကို လက်စားချေဖို့လုပ်တယ်။ သူ့လက်က ကျွန်မညာဖက်ပေါင်ပေါ်ရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်သပ်နေတယ်။ ကျွန်မသူ့ကိုလှည့်ကြည့်တော့ သူက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အချိုရည်သောက်နေတယ်။ လက်ကတော့ ကျွန်မရဲ့ပေါင်သားနူးနူးညံ့ညံ့လေးတွေကို ဖိလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့။

လက်က တဖြေးဖြေးအပေါ်တက်လာတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့လက်ကိုဖယ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမဲ့အဆင်မပြေဘူး။ သူ့လက်ကရှေ့ဆက်တိုးပြီး ပင်တီဆီရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်လေးကိုပွတ်ပေးတယ်။ နူးညံ့တဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ကြင်နာစွာပွတ်သပ်တယ်။ အခုကျွန်မတုန်လှုပ်နေရပါပြီ။ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ အမျိုးသားနဲ့ နွယ်နီထိုင်နေတယ်။ သူတို့ရှေ့မှာ ကျွန်မအဖုတ်လေးကို အဆွခံနေရတယ်။တွေးနေရင်းနဲ့ စိတ်ကရွထလာတယ်။ သူရလက်ကို ဖယ်ပေမဲ့ မရပါဘူး။

သူရက ကျွန်မလက်ကိုကိုင်ပြီး မာတောင်နေတဲ့သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်းပြန်ပွတ်ပေးတယ်။ သူရရဲ့အနှိုးအဆွကြောင့် ကျွန်မအဖုတ်လေးဟာ အရည်ရွှမ်းခဲ့ပါပြီ။ စိတ်ကလည်း အဲဒါကို သာယာနေပါပြီ။ အဖုတ်လေးကို ပွတ်လိုက်တိုင်း သူ့လီးကိုဖွဖွညှစ်ပေးမိတယ်။ သူရက ဇာတ်လမ်းစလာပြန်ပါတယ်။ ပင်တီကိုချွတ်ဖို့ကြိုးစားတယ်။ 

ကျွန်မ သူ့လက်ကိုဖယ်ပေမဲ့ သူကပင်တီကို ဆွဲချွတ်နေတုန်းပါပဲ။ သူအလျော့မပေးဘူးဆိုတာ ကျွန်မသဘောပေါက်လိုက်တယ်။ စားစရာထယူသလိုနဲ့ တင်ပါးကိုကြွပေးလိုက်တော့ သူရကပင်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီက ဒူးအထိကျွတ်လာတယ်။ သူရကစားပွဲအောက် ငုံ့ပြီး ပင်တီကိုပြီးအောင် ချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ အသာခေါက်ပြီး အိတ်ကပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

အဖုတ်လေးက အရည်တောက်တောက်ယိုနေပါပြီ။ သူရလက်ကလည်း မိမွေးဖမွေးတိုင်းဖြစ်သွားတဲ့ အဖုတ်လေးကိုပြန်ကလိနေပါတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့လက်က လွတ်လိုလွတ်ငြား စိတ်ကူးပြီး သန့်စင်ခန်းကိုသွားတယ်။ သူရကလည်း ဗြုန်းခနဲထလိုက်လာတယ်။ သူ့အတွက် အခွင့်အရေးပဲလေ။ စတိုခန်း တံခါးပွင့်နေတော့ သူရက ကျွန်မနောက်ကနေဆွဲဖက်ပြီး သန့်စင်ခန်းဘေးက စတိုခန်းထဲခေါ်သွားတယ်။ ကံအားလျော်စွာပဲ စတိုခန်းထဲမှာဘယ်သူမှမရှိဘူး။ သူရကတံခါးပိတ်ပြီး လော့ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ကျွန်မကို ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ်။ dress ပေါ်ကနေနို့တွေကိုနယ်တယ်။ 

ကျွန်မလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပြန်စုပ်လိုက်တယ်။ သူက တင်ပါးတွေကိုလည်း ဆုပ်နယ်တယ်။ အချိန်မဆွဲဘဲသူက အင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်တယ်။ သူရရဲ့လီးကလည်း စံချိန်မီပါပဲ။ ကျွန်မကိုနံရံမှာ မှီခိုင်းပြီး အဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးကို ထိုးသွင်းတယ်။ အဖုတ်လေးက အရည်ရွှမ်းနေတော့ အခက်အခဲ မရှိပါဘူး။ သူက ခပ်သွက်သွက် လိုးတယ်။ ကျွန်မအဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးကပြည့်သိပ်နေတယ်။ အချက်တစ်ရာလောက် လိုးအပြီး သူရသုက်ရည်တွေ ကျွန်မအဖုတ်လေးထဲ ပန်းထွက်လာတယ်။ သူနဲ့မရှေးမနှောင်းမှာပဲ ကျွန်မလည်း ကျေနပ်မှု ရသွားတယ်။ 

သူရက လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူ့လီးမှာ သုက်ရည်တွေကျန်နေတုန်းပဲ။ ကျွန်မထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်ကျန်သုက်ရည်တွေကို စုပ်ယူတယ်။ သူရရဲ့လီးမှာ ကျွန်မအဖုတ်က အရည်နံ့လေးလည်း သင်းနေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ အဝတ်အစားကိုယ်စီ ပြန်ဝတ်ကြတယ်။ ပင်တီကို ပြန်တောင်းပေမဲ့ သူကမပေးဘူး။ သူရဆီမှာ ခုဆို ပင်တီက နှစ်ထည်ဖြစ်နေပြီလေ။ သူနဲ့တစ်ညလုံး အလိုးအဖြုတ်ခံပြီးမှ ပင်တီကိုပြန်ပေးမယ်တဲ့။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခပ်မြန်မြန်နမ်းပြီး ကိုယ့်အတွဲရှိရာဆီ ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

ပြီးပါပြီ။

ပုထုဇ္ဇနော ဥမ္မတ္တကော

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................

ပြီးပါပြီ။