ညီလေးယောက်ဖ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - pharm5463
{ဟိုမိုဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။}
(01)
ဝေါ.......
စစ်ကိုင်း မုံရွာ လမ်းမပေါ်မှာ ခဲရောင်ပါဂျရိုလေးက တရိပ်ရိပ် ပြေးနေသည် ။ ထက်နိုင် တယောက် ဒီ ခရီးကို အစီအစဉ် မရှိပဲ ရုတ်တရတ် လာခဲ့ရတာ .. ။
တကယ်တော့ ထက်နိုင် အိမ်ထောင်ကျတာ မကြာသေး ပြီးခဲ့တဲ့ တပို့တွဲ လ ထဲကမှ ချစ်သူ ယမင်း နဲ့ မင်္ဂလာ ဆောင်ထားတာ အခုမှ တန်ခူးလ ဆိုတော့ တစ်လ ကျော် နှစ်လ နီးပါးပဲ ရှိသေးတယ် ။
ထက်နိုင် က မျက်ခုံးကောင်းကောင်း မျက်နှာက လေးထောင့် ဆန်ဆန် ဆံပင် တိုတို နဲ့ တောင့်တင်း ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကြောင့် လူချောတယောက် မဟုတ်သည့်တိုင် ကြည့်ကောင်း တင့်တယ် ရှိသည်။
အသက်က ၂၈ နှစ် မို့ ငယ်တော့တဲ့အရွယ်လဲ မဟုတ် သလို လူလတ်ပိုင်း လည်း မဖြစ်သေး..။ ယမင်း နဲ့ သူက ၃ နှစ်ခန့် ကွာတယ် ။
" ကိုနိုင် မောင်လေးကို သွားခေါ်ပေးအုံး အခုက သိတဲ့အတိုင်းပဲ ဝူဟန် က ပွဲဆူနေတာ မောင်လေးတိုး ကျောင်းတွေက ပိတ်မယ် ပြောတယ် အခု အဲဒါ ဖုန်း ဆက်လို့ "
" အင်းပါကွာ ယမင်း ရော မလိုက်ဘူးလား"
" မလိုက်တော့ဘူးလေ လိုက်လို့ အိမ်က ဖေဖေနဲ့ မေမေ ပဲ ကျန်မှာပေါ့ ချက်ရေးပြုတ်ရေးက ရှိသေး ယမင်း မပြုစုလို့ ဘယ်သူ က ပြုစုမှာလဲ"
" အေးပါ အေးပါ ပြီးရော အခု သွားရမှာလား"
" ဟုတ်တယ်"
ဒီလိုနဲ့ ထက်နိူင် ဒီခရီး ကို လာခဲ့ရတာ ကားပေါ်မတက်လေးမှာ...
" သားကြီး မင်း ညီလေး ကို ဂရုစိုက်ပါနော် အစစအရာရာ သည်းညည်းခံပါကွယ်.. အငယ်ဆုံးဆိုတော့ နဲနဲ ဆိုးချင်တယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ စိတ်ချပါကျနော်သေချာဂရုစိုက်ပါ့မယ် စိတ်မပူပါနဲ့"
ယောက္ခမကြီးက မှာပုံတော် ဖွင့်နေတာလေ ။ ပြောလို့သာ ပြောရတာ သား နဲ့ သမီး နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာမို့ စိတ်ပူတာလဲ မဆန်းပါဘူး...။ ထက်နိုင် က အကို ၂ ယောက် အမ ၂ ယောက် ရှိတာလေ သူက အငယ်ဆုံး .. ဆိုတော့ ထက်နိူင် ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်။
ယမင်းနဲ့ ယောက်ဖ က ၅ နှစ် ကွာတယ် ကိုယ်နဲ့တော့ ၈ နှစ်လောက် ကွာတာပေါ့ ။ ကိုယ်ကလဲ အငယ်ဆုံးသား ဆိုတော့ ညီ တို့ ညီမ တို့ လိုချင်တာ.. ။
အခုက သူတို့က မောင်နှမ ၂ ယောက်ထဲ ရှိတာလေ...။ သူ့အတွက်ကတော့ တဦးတည်းသော ယောက်ဖ မင်္ဂလာဆောင်တာ မကြာသေးသလို ယောက်ဖနဲ့က သိပ်လဲ မရင်းနှီးသေးပါ။
ထက်နိုင် တို့က ရွှေစာရံဘုရား အနောက်နားက ရွာကြီး တရွာက ရွာရဲ့ မျက်နှာဖုံးတွေ ။ တကယ်က ရွာထဲချင်းတွေ အသက် ကွာလို့ သိပ်ပြီး မရင်းနှီးကြတာ ပြီးတော့ ကိုယ့် အလုပ်နဲ့ ကိုယ် မို့ အလုပ်နဲ့ ပတ်သတ်တာက လွဲရင် တခြားလူတွေနဲ့ စကား ပြောချိန်တောင် သိပ် မရှိလှပါ..။
ရွာထဲချင်း ခေါင်တွေချင်း ညားကြတာ ဆိုတော့ ထက်နိုင် ကလည်း ခပ်မာမာ ပဲ ယောက္ခမ တွေက ထက်နိုင် ကိုတော့ ချစ်ကြပါတယ်...။ သားကြီး သားကြီး နဲ့ ပါးစပ်ဖျားက မချ။ မိဘ အရှိန်အဝါ ကလည်း ပါတယ်လေ။
မာန မင်းသား ကိုထက်နိုင် တယောက် အခုတော့ ယောက်ဖတော် ကြိုဆိုရေး ခရီးစဉ် ထွက်ရပြီ။ ဖုန်းဝင်တာက နေ့လည်ကမှဆိုတော့ ပြင်ဆင်ပြီး ထွက်လာတော့ ၁ နာရီကျော် မုံရွာ စစ်ကိုင်း က ၂ နာရီကျော် ဆိုတော့ တွက်ကြည့်လေ..... ။
" ဝူး.... ဒုံး ဒုံး ဂလုံး......"
" တောက် ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး ငါလိုးပဲကွာ"
ကားက မုံရွာ အဝင်နား ရောက်မှ ဖောက်ပြီ။ ဒါနဲ့ အနီးနားမှာ ရှိတဲ့ ဝပ်ရှော့မှာ ခေါ်ပြလိုက်တာ
" ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အကို ကာဘရိုက်တာ ဂျီး ပိတ်တာ ခဏလေး စောင့် "
" အေးပါကွာ ကျေးဇူးပါ နဲနဲတော့ မြန်ပေးကွာ အကို အရေးကြီးလို့ပါ"
" ဟုတ်အကို"
ဝပ်ရှော့က ကလေးက အလျင်အမြန်ပင် ပြင်ဆင် ပေးပေမယ့် ဖြုတ်ရတပ်ရ လက်ပေါက်ကပ်တော့ချက်ချင်းတော့ ဘယ်ရမလဲ... ။
(တူစုံမောင်မယ်.... ပျော်.....သည် သင်္ကြန်ခါတော်...ချိန်....မှီ...ရေ ကစားကြဖို့ ထွက်လာပြီ)
ထက်နိူင် ဖုန်းက မည်လာလို့ ကိုင်လိုက်ပြီး ...
" ဟလို....."
" ဟာဗျာ မရောက်သေးဘူးလား ကြာတာကို ဘာလုပ်နေတာလဲ..."
" ရောက်တော့မှာပါ ယောက်ဖ ရ ခဏလေး ဒီမှာ ကားက ဖောက်နေလို့ "
" ဖုန်းဆက်ထားတာ ကြာလှပြီ ခုထက်ထိကို မရောက်သေးဘူး မြန်မြန် လုပ် "
အရေးထဲ ယောက်ဖတော် က တမျိုး လာမှာပါဆို လော ခတ်နေတာ.. ။
" ကဲ ရပြီ အကို"
" အေးကွာ ကျေးဇူးပါ"
ကျသင့်ငွေ ရှင်းပြီး ထွက်လာတော့ မိုးက ချုပ်နေပြီ.. ။
အဆောင်ရှေ့ ရောက်တော့ တွေ့ပါပြီ...။ မောင်မင်းကြီးသား ရုပ်က ချောပေမယ့် မျက်နှာက ဒေါသကြောင့် မှုံကုပ်နေတာပဲ.. ။ မင်းခန့် တော်တော်လေး စိတ်ဆိုးနေတာ...။ ဖုန်းဆက်ထားတာ နေ့လည်ထဲက အဆောင်တခုလုံး ဝူဟန် ကြောင့် အားလုံး ပြန်ကုန်ကြပြီ ။ သူသာ လာမကြိုသေးလို့ စောင့်နေရတာ... ။
" ဟဲဟဲ ယောက်ဖ"
" ဘာ ယောက်ဖ လဲ ခင်ဗျား မဏ္ဍပ်တိုင် သိပ်တက်မနေနဲ့ နား ကြားပြင်း ကတ်တယ် ..စောစော မလာဘူး"
" အေးပါကွာ ညီလေး ကလည်း အကိုလည်း မင်း ဖုန်း ဆက်ပြီး ပြင်ဆင် ထွက်လာတာပဲ လမ်းမှာ ကား ဖောက်တာတော့ အကိုလည်း မတတ်နိုင်ဘူး"
" ချက်ချင်း ထွက်လာတော့ ခင်ဗျား ဘယ်သူက တရားစွဲမှာ မို့လို့လဲ အရေးထဲ ပြင်ချင်ဆင်ချင် နေသေးတယ် ငပိ ဖြစ်မှ အမြီး နန့်မနေနဲ့"
မင်းခန့် က ဒေါသ ဖြစ်ဖြစ် နဲ့ ဗျောက် ရိုက်နေတာ ထက်နိူင် လည်း ယောက်ဖလေး တယောက်ထဲ ရှိလို့ သည်းခံပါတယ်.. ။
" ကဲပါကွာ အကို တောင်းပန်ပါတယ် လာ တက် သွားစို့ "
အထုပ်တွေ တင်ပြီး ကားပေါ် ရောက်တော့ အချိန်က ၈ နာရီကျော်ပြီ ။
" ညီလေး အကိုတို့ ပြန်ရင် ရွာကို ၁၂ ကျော် ၁ ချက် လောက်မှ ရောက်လိမ့်မယ် အဲတော့ ဒီမှာ အခန်း ရှာပြီး အိပ်မယ်လေ မနက်မှ ပြန်ရအောင်"
" အခု တန်း ပြန်တော့ ဘာဖြစ်မှာလဲ ခင်ဗျားကို ဇီဇာကြောင်တယ်"
" ဟာကွာ အကိုက တနေ့လုံး ကားမောင်းရတာ ပင်ပန်းတယ်ဟ ညီ ရ ဒီနေ့ ခြံထဲမှာ သရက်အိပ်စွပ် အဖွဲ့ တွေနဲ့ လုပ်ရသေးတယ်"
" ပြီးတာပဲ သဘော"
ထက်နိုင် လည်း မုံရွာ မြို့ထဲမှာ အလွယ် တွေ့တဲ့ ဟိုတယ် ကို ဝင်လိုက်တယ်... ။
```````````````````````````
" မင်္ဂလာပါရှင် "
" ညီမလေး တယောက်ခန်း ၂ ခန်း ရမလား"
" ဟုတ်ကဲ့ အကို တယောက်ခန်း တော့ မရှိတော့ဘူး ၂ ယောက်ခန်း ပဲ ရမယ်"
" ဟုတ်ပြီ အဲဒါဆိုလဲ ၂ ယောက်ခန်း ယူမယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် တယောက် လာမယ်"
" ဒီက အကိုတို့ကို အခန်း နံပါတ် ၁၂ ကို ပို့ပေးပါ..အကို ဒီက ညီလေး နဲ့ လိုက်သွားပါ နော်"
ဒီလို့နဲ့ ထက်နိုင် နဲ့ မင်းခန့် အနားယူဖို့ အခန်းကို ရောက်တော့...
" ကဲ ညီလေး ရေးချိုး အကို စားစရာ သွားပြီး ဝယ်လိုက်ဦးမယ်"
မင်းခန့် လည်း မထူးတော့ပြီမို့ ရေချိုးပြီး ခဏလေး နားနေလိုက်တော့တယ် ။ လူက ဒေါသ ဖြစ်တာရော စိတ်မောတာရော ပေါင်းပြီး ပင်ပန်းသလို ဖြစ်ပြီး မှေးခနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ.. ။ ပူနေတဲ့ အချိန်မို့ ဘာမှ ဝတ်မထား အောက်ခံလေး တထည်ထဲ ဝတ်ပြီး အသာ အိပ်လိုက်တာ။ နိုးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက ရေချိုးနေသံ ကြားရတယ် ယောက်ဖ ပြန်ရောက်နေပြီ ။
ဒါနဲ့ စားပွဲပေါ် ကြည့်လိုက်တော့ .....
ဟွန့်း....
အချိုရည် ဗူး နဲ့ ကိတ် တွေ ဒါလား ညစာ.. ။
" တောက် ကဲကွာ"
" ဂလုံး ဒုန်း......"
အကုန် ရှိသမျှ ဆွဲလွှင့် ကိုင်ပေါက်ပစ်လိုက်တယ်။
" ဟာ မင်း ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ"
ထက်နိုင် က ရေချိုးခန်းထဲက တဘက်လေး ခါးမှာ ပတ်ပြီး ထွက်အလာ အချိုရည်ဗူးတွေ မုန့်တွေ ပြန့်ကျဲနေတာပဲ .... ။
" မြင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ ဒါလား စားစရာ"
" ဟ ငါလည်း ပင်ပန်းနေပြီကွ စားလို့ရ ပြီးတာပဲ"
" တော်စမ်းပါဗျာ စောက်ချိုး မပြေတာတွေ..ဝယ်လာတာ ဘာလုပ်ရမှာလဲ"
" တောက် မင်း ငါ့ စေတနာ မစော်ကားနဲ့ မင်း ဆာနေမှာ သွားလို့ မြန်မြန် စားရအောင် လွယ်တာ..ဝယ်လာတာ"
" စော်ကားတော့ ဘာဖြစ်လဲ ဘာ စေတနာ လဲ စောက်သုံးမကျတာတွေ ဝယ်လာပြီး "
" မင်း နော် မင်း...."
ထက်နိုင် ဒေါသထွက်ပြီး အံကြိတ်ခါ လက်သီး နဲ့ ရွယ်လိုက်တော့....
" အောင်မာ ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို ထိုးမယ်ပေါ့..ဟုတ်လား ကြာတယ်ဗျာ ကဲ...."
" ခွပ်..... "
မင်းခန့် က ထက်နိုင် ကို ထိုးပစ်လိုက်သည် ။
" တောက် ဒါလောက်တောင် ရှိတာ ကဲကွာ"
" ခွပ်....."
" ဘုံး..... ဝုန်း......."
၂ ယောက်သား ခုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေး ပြီး ဖိုက်တင် ချ နေကြပြီ နောက်ဆုံးတော့ အကြီးလည်း ဖြစ် ဆိုက် လည်း တောင့်တဲ့ ထက်နိုင် က အပေါ်က ဖက်ပြီးတော့ ဖိ ချုပ်ထားတာ.. ။
အောက်က မင်းခန့် က ပြားပြား မှောက်သွားပြီ။ လုံးရင်း ထွေးရင်း ရုန်းရင်း ကန်ရင်း နဲ့ ထက်နိုင် တဘက်က ဘယ်ကို ရောက်သွားမှန်းတောင် မသိ။
``````````````````````````````````````
(02)
လုံးရင်း ထွေးရင်း ရုန်းရင်း ကန်ရင်း နဲ့ ထက်နိူင် ခါးက တဘက်က ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိ။
မင်းခန့် က အောက်က မှောက်ရက်နဲ့ဖြစ်နေတော့ ထက်နိုင် လီးက ဖင်ကြားထဲ တည့်နေပြီ... ။ အောက်ခံ တထည် ခြားထားလို့သာ မဟုတ်လို့ကတော့ မတွေးရဲအောင်ပင်။
အခုလည်း ဖက်ပြီး ချုပ်ထားတာဆိုတော့ ထက်နိုင် ရင်ခွင်ထဲမှာ မင်းခန့် တကိုယ်လုံး စုံးစုံးမြုပ်နေပြီ...မင်းခန့် လည်း ထက်နိုင် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတော့ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ် တခါမှလဲ မကြုံဖူးဘူး။
ထက်နိုင်လည်း ဒေါသဖြစ်နေတဲ့ ကြားက တဖြေးဖြေးနဲ့ လီးကတောင်လာသည် ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားမလည်နိုင်တော့ ယောက်ဖ ကိုယ်လုံးက တောင့်တောင့်တင်းတင်း မို့ ယမင်း ကို ဖက်ရတာနဲ့ မတူ ရင်ခွင်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်ပြီး အရသာ ရှိသည်။
" ကိုထက်နိုင် ဖယ်ဗျာ "
" ဘာကွ မင်းက စ ထိုးတုန်းက ထိုးပြီး ဘာ...အခုမှ ဖယ် လဲ မဖယ်တော့ လီးဖြစ်လား"
" ငါလိုးမ ဖွတ်ကြီး ကျက်သရေ မတုံးနဲ့ ဖယ်"
" သြော မင်းက ငါ့ကို ငါကိုင်တုတ်တယ်ပေါ့ ..ဟုတ်လား ငါက မင်းကို ညီ လို သဘောပြီး သည်းခံလိုက်ရတာ ငါလိုးမ ဆိုတော့လဲ မင်းစကား အတိုင်း တွေ့ကြသေးတာပေါ့ကွာ "
တကယ်တော့ ထက်နိူင် ဘဝမှာ တခါမှ သူများကို ဆဲတာ ငါကိုင်တုတ်တာ မပြောဖူးသလို သူများက ဆဲတာ ငါကိုင်တုတ်တာလည်း တခါမှ မခံရဖူးပါ ။
ရွှေ ပေါ် မြ တင် မာနရှင် မို့ ဘယ်သူကမှလည်း ဆဲဖို့ရာ မဝံ့ရဲပါ ။ အခုတော့ အဆဲ ခံရတော့ မီးဟုံးဟုံးတောက်ကာ ဘာမှ မတွေးတော့ နောင်ခါလာ နောင်ခါ ဈေး ပဲ ။ ထက်နိုင်က ဒေါသဖြစ်ဖြစ်နဲ့ အံကြိတ်ပြီး ပြောတော့ မင်းခန့် မျက်လုံး ပြူးသွားပြီ. ။ ဟုတ်တယ်လေ...။ လီးကြီးကလည်း ဖင်ကြားထဲမှာအမြှောင်းလိုက်ကြီး တဒုတ်ဒုတ် နဲ့ သွေးတိုးနေတာက အစ သိသာတယ်။
" ဗြိးးးးးးးး"
ထက်နိူင် က မင်းခန့် အောက်ခံလေး ကို အားနဲ့ ဆွဲ ဖြဲ ပစ်လိုက်တော့ ဖွေးပြီး လုံးကျစ်နေတဲ့ ဖင်က အထင်းသား ပေါ်လာတယ်။
တခါထဲ လီးနဲ့ ဖင်ကြားထဲ မှန်းပြီး ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဒစ်ခေါင်းကြီးကတဝက်လောက်ဝင်သွာတယ် ။
" ဗျစ် "
" အးး အားးးး အမလေး နာတယ်ဗျ အားးးးငါလိုးမသားကြီး အဟုတ် လိုးတာ ဖယ်"
" ဝုန်းးးးးးး"
မင်းခန့် ကလည်း ကြောက်အား လန့်အား နဲ့ ဇွတ်ရုန်းတာ ထက်နိုင် ကလည်း ဇော နဲ့ ဇွတ် ဖိတာ နှစ်ယောက်သား ရုန်းရင်း လုံးရင်း နဲ့ ကုတင်ပေါ် ဝုန်းဒိုင်း ကျဲကုန်ပြီ ။
မင်းခန့် က အားနဲ့ ကုန်းအထ ထက်နိုင် က အားနဲ့ ဖိချလိုက်တော့ ဖားဝပ်သလို ဖြစ်နေတော့ ဘာ ပြောကောင်းမလဲ တခါထဲ ဖြဲပေးသလို ဖြစ်သွားတာပေါ့. ။
" ကဲကှာာ အင့်းးးးးး"
ဘယ်လက်နဲ့ ဖက်ချုပ် ပခုံးအားနဲ့ ဖိထားပြီး ညာလက်နဲ့ လီးကိုင်တေ့ပြီး အားနဲ့ တဆုံး ဆောင့်ချလိုက်တော့ လီးက ထိုးခွဲ ဝင်သွားရာ...
" ဗျစ်းးးးးးးး"
" အားးးးးးးးးးး အမလေးဗျးးးးးး"
မင်းခန့် တယောက် အောက်ကနေ ငယ်သံ ပါအောင် အော်တော့တာ ဖင်ထဲပူထူပြီး အနေရခက်လိုက်တာ မီးစနဲ့ ထိုးသလို နာကျင်ကြိမ်းစပ်နေသည်။
ထက်နိုင် လည်း ဒေါသ ဖြစ်ဖြစ်နဲ့မို့သာ အားနဲ့ လိုးထည့်လိုက်တာ လီး တချောင်းလုံး နာကျင်ပြီး လီးထိပ်တွေ ကြိမ်းစပ်နေသည် ။ အောက်က မင်းခန့် လည်း နာကျင်လွန်းတာ ကြောင့် အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ရုန်းနေပြီ။
" အားဟားးးးးးးး"
လီးကို အသာ ဆွဲနှုတ်လိုက်တော့ ခံစားရတာ တမျိုး ဖြစ်နေတယ် နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းမို့ အသာ ပြန်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်သည်။
" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ဗျစ်"
လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ တချက်ချင်း လိုးလိုက်သည်
" အးးး အားးးးးး အမေ့းးးးး အားးးးးးး"
မင်းခန့် လည်း နာကျင်မှုကြောင့် ရုန်းဖို့ သတိ မရ အံကြိတ်ကာခံနေသည်
" ပလွတ် ပလွတ် ဗြွတ် ဗျိ ပလွတ် ပလွတ် ဗျိ"
ထက်နိုင် က ဖက်ပြီး ဖိထားရင်း လိုးရတာမို့ အသာ ထလိုက်ရာ မင်းခန့် က ရုန်းတော့တာပေါ့။ ဘာ ရမလဲ ထက်နိုင် တဲ့ တနိုင်ထဲ ရှိတယ်။ နာမည် သာ တူချင် တူမယ် လူချင်း မတူဘူး။ တခါထဲ ရုန်းပြီး အထ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပခုံးကို ဖိပြီး ခါးအားသုံးကာ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့ တခါထဲ မင်းခန့် တယောက် ဝမ်းလျားမှောက်ရက် ကျသွားတယ်။
" လာလရေော့ကှာာ အင့် အင့် အင့်"
" ပလွတ်ပလွတ်ပလွတ် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗျစ်ပလွတ်"
" ဖောင်းးး ဖောင်းး ဖောက်းးဖောင်းးး"
" အးး အားးးးး သေပါပြီဗျ...အးး အားးးးးးးးးအမလေးဗျ.... နာတယ်ဗျ.အား....
ထက်နိုင် က မာန်သွင်းကာ အားနဲ့ အသကုန်လိုးတာ ။ မင်းခန့်တယောက် အောက်က အိပ်ယာခင်း ကိုကိုက်ရင်း အံကြိတ်ခါ ခံနေရတာ။
ထက်နိုင် က လိုးရင်း လီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်တော့ လီးတချောင်းလုံး သွေးတွေက ရဲတောက်နေတာပဲ.. ။ လိုးလို့ကတော့ ဘာကောင်းသလဲ မမေးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရတာနဲ့ မတူ စီးကျပ်ပြီး ကျစ်ထုပ်နေတာပဲ။
သူကသာ လိုးလို့ ကောင်းနေတာ ခံရတဲ့ မင်းခန့် မှာတော့ ဖင်ထဲ မီးစနဲ့ထိုးသလို ထူပူပြီး ကြိမ်းစပ်နေသည်။နာမှာလဲ မပြောနဲ့ ချောဆီ မပါ ဘာ မပါ နဲ့ အစိမ်းသက်သက် လိုးတာလေ ဒီထဲ စိတ်မပါပဲ ။ မုဒိမ်းကျင့် သလို ဆိုတော့ နာချက်က ကမ်းကုန်ပဲ။
အံကြိတ်ရလွန်းလို့ သွားတွေ နာပြီး နားထင်တွေပါ ကိုက်လာသည် လိုးနေတာကလည်း မိနစ် ၂၀ ခန့် ကြာလာပြီ။
" ပလွတ် ပလွတ် ဗျစ် ဗျိ ပလွတ် ဗျစ် ပလွတ်"
" အားးး အားးးး မိုက်တယ်ကွာ အားးး စီးကြပ်ပြီး အားး လိုးလို့ ကောင်းတယ်ကွာ အားးး"
" အးးး အားးးး အမလေးးးး အားး ကို.... ကိုထက်နိုင်...အားး တော် အးးးးး အမလေး .. တော်းးးး အားး တော်ပါတော့ဗျာ အီးးးဟီးးဟီးးးး အားးးးး"
" အေးပါ ယောက်ဖရာ ကောင်းလို့ပါကွ ခဏလေး ဟား ခဏလေး အောင့်ခံကွာ အင့် အားးး"
" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ဗြိ ဗြုတ် ပလွတ် ဗြိ"
" ဖောင်းး ဖောင်းး ဖောင်းး ဖောင်းးး"
လိုးသံလီးသံတွေက. တဗြွတ်ဗြွတ် မည်နေသလို ထက်နိူင် ဆီးခုံနဲ့ မင်းခန့် တင်ပါး ရိုက်သံတွေက တဖောင်းဖောင်း နဲ့ ဆူညံနေတာပဲ။
" ဖြောင်း ဖြောင်း ဘွတ် ဘွတ် ဖြောင်း ဖြောင်း"
" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ဗြိ ဗြိ ဗြုတ် ဗြုတ် ပလွတ်"
" အားးးးးးး ကိုထက်နိူင် ရာ....တော်ပါတော့ဗျးးးးးအားဟားဟား ကျနော် တောင်းပန် အားးးးးးတောင်းပန်ပါတယ်ဗျးးး အားး အမလေးးးး"
" အေးပါကွာ ပြီးပါပြီ ယောက်ဖ ရ.အား...အင့် အင့် အင့် အင့် "
" ဗျစ်းးး ဗျစ်းးးး ဗျစ်းးး ဗျစ်းးးး"
တောင်းပန်နေတဲ့ ယောက်ဖလေး ကို သနားလို့ ထက်နိူင် ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြီးလိုက်တော့တယ်။ တကယ်တော့ ထက်နိူင် မပြီးချင်သေးဘူး။ လိုးလို့ ကောင်းနေတုန်း ရှိသေးတယ် ။
" အား...... ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟား...."
မင်းခန့် ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ရင်း အမောဖြေနေလိုက်သည်။
" ဖယ်တော့ဗျာ လေးတယ်"
" အား........"
ထက်နိူင် တယောက် သံရှည်ဆွဲ ငြီးရင်း အသာဖယ်ကာ ပက်လက်လှန်လိုက်ရာ လီးမှာရော လမွှေးတွေရော သွေးတွေက ပေကျံနေသလို မင်းခန့် ဖင်မှာလဲ ရဲနေသည်။
အိပ်ယာခင်း ဖြူဖြူ ထက်မှာ သွေးတွေက ရဲရဲစိုနေတာ မြင်လိုက်ရတော့ သူနဲ့ ယမင်း မင်္ဂလာဦးည ကို သတိ ရမိတယ်... ။ ရည်းစား ဆိုပေမယ့် ထက်နိူင် က မိကောင်းဖခင်သားသမီး ပီပီ စည်း စောင့်သည် ရင်ထဲက ချစ်ရသူမို့ မလုပ်ရက်ခဲ့တာလည်း ပါတယ်။
မင်္ဂလာဦးည လည်း ရောက်ရော ဘာပြောကောင်းမလဲ တခါထဲ နွားသိုး ကြိုးပြတ် နှူးနှပ်ပြီး အသကုန်ကို လိုးတော့တာ။
ယမင်း ခမျာ ကွဲပြဲပြီး သတိ လစ်မတတ်ကို ဖြစ်သွားခဲ့တာ အိပ်ယာခင်းတွေလည်း လရေတွေရော စောက်ရေတွေရော သွေးတွေရော ရွှဲ ရွှဲ စိုကုန်တာပဲ.... ။
" ယောက်ဖလေး..."
နာကျင်လွန်းလို့ အမော ဖြေနေတဲ့ ယောက်ဖလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့လိုက်တော့သည်။
``````````````````````````````````````````````
(03)
မနေ့ညက စိတ်ထင်တိုင်း ကျဲခဲ့တာ ည၁နာရီကျော်မှ အိပ်ပျော်သွားတာမို့ ခု မနက်ခင်း ကျတော့ ၁၁ နာရီ ထိုးခါ နီးမှ နိူးတော့တယ်။
"ညီလေး ညီလေး ထတော့လေ ၁၁ ထိုးတော့မယ်"
" အင်း...."
ထက်နိူင် ယောက်ဖလေးကို အသာ နှိုးလိုက်တယ်... ။ ယောက်ဖ က အင်းအဲ နဲ့ လူးလွန့်နေသေးတယ်။ အင်းပေါ့လေ ။ သူ့ခမျာ ညက တော်တော်လေးကို အီဆလံ ဝေသွားတော့ ဒါလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့။
" ညီလေး ညီလေးထဟ ရေချိုးပြီးရင်သွားရအောင်"
ဘာမှ ပြန်မပြော ထသွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်တော့ ကွတ ကွတ နဲ့ မို့ ထက်နိူင် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ ကိုယ်က အရင် နိုးပြီး အရင် ရေချိုးထားတာကြောင့် သူ ရေချိုးနေတုန်း သူ့ အထုပ်တွေကို ပြင်ဆင်ပြီး အသင့် လုပ်ပေးထားလိုက်တယ်။
သြော် ဒုက္ခ. ဒုက္ခ. ယမင်းကိုတောင် သူ ဒီလို လုပ်မပေးခဲ့ရပါ ။ အင်းပေါ့လေ ။ ကိုယ်က လက်လွန် ကျွန်ဖြစ် လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ထားပြီးမှတော့ ပြဿနာ မတက်ရအောင်တော့ ချော့ရမှာပဲ။ မဟုတ်လို့ကတော့ မိုး မီးလောင်နိုင်တယ်။
" ဒီမယ် ညီလေး အကို အဝတ်စားတွေထုတ်ထားတာ အဆင်ပြေလား မသိဘူး အားလုံးလဲ ပြင်ပြီးပြီ"
မင်းခန့် ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ အဝတ်စားကို အသာယူ ဝတ်လိုက်တော့တယ်..။ ဟုတ်တယ် ။ ဘာမှကို ပြန် ပြောချင်စိတ်မရှိတာ။ မနေ့ညက မျှော်လင့်မထားတဲ့ အဖြစ်ကို ရင်ဆိုင်လိုက်ရလို့ စိတ်ထဲမှာဒေါသဖြစ်ပြီး ယူကြုံးမရ ဖြစ်ခဲ့ရတာ ။
တွေးလိုက်ရင် နာကျင် ဝမ်းနည်းမိတယ်။
အခုလို ဖြစ်သွားတာ မြင်ရတော့ ထက်နိူင် ရင်ထဲ ဘယ်လိုမှ မကောင်း သနား လည်း သနားသွားတယ်။
" ညီလေး အကို အောက်က စောင့်မယ်နော်"
ပြောပြီး အထုပ်တွေ ဆွဲကာ ထက်နိူင် ဟိုတယ် အောက်ဆင်း ကျသင့်ငွေ ရှင်းကာ ကားထဲမှာ စောင့်နေလိုက်တယ်။
" ဒုန်း"
ကား တံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ခါ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ထက်နိုင် လည်း ဘာမှ မပြောပဲ အလိုက်တသိ မောင်း ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
ဒီလို့နဲ့ လမ်းမှာ စကား တခွန်းမှ မပြောတော့ ထမင်းစား နားတော့လဲ ဘာမှ မစား ငူငူကြီး ထိုင်နေတာ့ ထက်နိုင် မနေတတ်တော့ပါ။
" ညီလေး တခုခုတော့ စားလေကွာ မနက်ခင်းထဲက ဘာမှ မစားရသေးဘူးလေ စားပါကွာ နော်"
ထက်နိူင် ဘယ်လိုပင် ချော့ပေမယ့် ပြောမရ။ စကား လည်း ပြန်မပြော ခက်ပြီ ဘယ်လိုမှ မကြံတတ်တော့ ဒါနဲ့စားသောက်ပြီးကျသင့်ငွေ ရှင်း ခရီး ဆက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ထက်နိုင် က ဘယ်လို ချော့ရမလဲ စဥ်းစားရင်း ကားကို မောင်းလာခဲ့လိုက်တာ ညနေ ၃ နာရီခွဲတော့ စစ်ကိုင်း မြို့ဝင် ရောက်လာပြီ မြို့တွင်းမို့ ကားက အမြန် မောင်းလို့ အဆင်မပြေဘူး။
ဟာ....
စစ်ကိုင်း တံတား အတက်လမ်းက ပိတ်ထားပါလား ဘာများပါလိမ့်... ။
" အမ. အမ. လမ်းက ဘာလို့ ပိတ်ထားတာလဲဗျ"
" ဟောတော် ဒါလောက် ကိုရိုနာ ဖြစ်နေတာ မသိဘူးလား ဒီနေ့က စပြီး 21 ရက်နေ့ အထိ ဟိုဖက်ဒီဖက် အကူး အသန်း မရှိ ပိတ်လိုက်ပြီလေ"
" ဟုတ် ကျေးဇူးပါ အမ"
တောက် သွားပြီကွာ ဒီတခါမှ အကြီးကြီးကို ညစ်ပြီ။ ဘေးနားက ယောက်ဖ ကို ကြည့်လိုက်တော့ အခြေအနေက သိပ်မကောင်းချင် ။ မျက်နှာက ပြိုတော့မယ့် မိုးလို ညိုမဲ မှုန်မှိုင်းနေပြီ။
" ကဲ ညီလေး ဘယ်လို လုပ်ကြမလဲ ဟိုဖက်လဲ ကူးလို့ မရတော့ဘူး"
" အဲဒါဘာလုပ်ရမှာလဲ ခင်ဗျားဝေ့လို့ အခုလိုဖြစ်တာ"
အသံက အေးစက် မာကြောနေသည် မျက်နှာကလဲ ရှိသမျှ အကြော တကြောမှ မလျှော့... ။
" အေးပါကွာ အေးပါ ထားလိုက်ပါ ဒါတွေ အားလုံး ကိုယ့်ကြောင့် ဖြစ်တာပါ အခု လောလောဆယ် အကိုတို့ နေရာ တနေရာ ရှာရအောင်လေ ဒီတိုင်း နေလို့ မဖြစ်ဘူး"
စကားပြန်က ထွက်မလာ ရှေ့တည့်တည့်ကို ကြည့်ခါ ငြိမ်နေတာကြောင့် ဘာမှ မပြောပဲ နေလိုက်သည်။ ထက်နိုင် လည်း ကားကို မောင်းရင်း မြို့ထဲ တပတ် ပတ်ခါ အဆင်ပြေတဲ့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုကို ဝင်ပြီး စုံစမ်းလိုက်တယ်။
" ညီမလေး အကို ၂ ယောက်ခန်း တခန်း လိုချင်တယ် ..ပြီးတော့ အကိုက ရက်ရှည် နေမှာ အဲဒါ စျေးနှုန်း သင့်အောင် လုပ်ပေးပါလား"
" ဟုတ်ကဲ့ အကို အကိုက ဘယ်နှစ်ရက် နေမှာလဲ"
" စစ်ကိုင်း တံတား မဖွင့်မချင်း နေရမှာပေါ့ အကိုက ဟိုဖက်ကမ်း ကူးရမှာလေ ဒါကြောင့်မို့ပါ"
" အဲဒါဆို အနည်းဆုံး ၂ ပတ် ပေါ့ ဟုတ်ကဲ့ပါ ညီမ..အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးပါ့မယ်"
အခန်းကတော့ အဆင်ပြေသွားပြီ ။ ယောက်ဖတော် ကြည်အောင် ချော့ဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်။ တော်သေးတယ် ။ အချိန် ၂ ပတ် ရလို့ အဆိုးထဲက အကောင်း ဖြစ်လာတာ မဟုတ်လို့ကတော့ အိမ် အဝင် တွေးတောင် မတွေးရဲ.... ။
" ကဲ ညီလေး အခန်းကတော့ ရပြီ လာ "
ထက်နိုင် အထုပ်တွေကို ဆွဲကာ အခန်းကို ဦးဆောင် တက်လိုက်တော့ နောက်ကတော့ ပါလာတယ်။
" ညီလေး ရေ အရင် ချိုးလိုက်ကွာ လန်းသွားအောင် ပြီးရင် အပြင်သွားပြီး တခုခု စားမယ်"
" တော်ပြီဗျာ အပြင် မထွက်ချင်ဘူး"
" ဒါဆို ဘာ စားမှာလဲ အကို ဝယ်ခဲ့မယ်လေ နော်"
" ခင်ဗျား ဖာသာ ဝယ်ချင်တာ ဝယ်ခဲ့ ကျုပ်လဲ စားချင်မှ စားမယ် သွား"
" မဟုတ်ဘူးလေကွာ ညီလေး စားချင်တာပြော တော်ကြာမှ အကို ဝယ်တာ မကြိုက်ရင်ဝယ်..အလကား ဖြစ်မှာစိုးလို့ပါ"
" ပိုက်ဆံလေး ဒါလောက်ကို တော်တော် နှမြောနေတာလား မသဒ်ဓါလဲ မကျွေးနဲ့ နားငြီးတယ်"
" အဲ့လို သဘောမျိုးနဲ့ ပြောတာမဟုတ်ပါဘူးကွာ..အေးပါ အေးပါ အကို ကြည့် ဝယ်ခဲ့ပါ့မယ်"
မင်းခန့် က ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတာမို့ ထက်နိူင် တယောက် ခေါင်းကုတ်ရင်း ကျန်ခဲ့တယ်... ။
သြော် ယောက်ဖလေး တယောက် ပါ ပါတယ်။ မလွယ်တဲ့ မလွယ် တော်သေးတယ် သူများလို သုံးလေးယောက်သာဆို သွားပြီ။
ထက်နိူင် လည်း မြို့ထဲ ထွက်ပြီး ခေါက်ဆွဲကြော် ထမင်းကြော်က ငါးကင် အခြား စားစရာ နဲ့ အအေးဘူး မုံ့ စုံနေအောင် ဝယ်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါမှ တမျိုး မဟုတ် တမျိုး စားလို့ ရအောင်။
အခန်း ပြန်ရောက်တော့ မှောင်နေပြီ လူ တောင် မသဲကွဲဘူး မောင်မင်းကြီးသား က ရေချိုးပြီး ခုတင်ပေါ်မှာ ငုတ်တုပ် ထိုင်နေတာ။
" ညီလေးရာ မီးလေး ဘာလေး ဖွင့်ထားမှပေါ့ကွာ မှောင်နေတာပဲ"
ထက်နိူင် ပြောလဲပြော သူ့ ဘာသာ မီးတွေ လိုက်ပြီး ဖွင့်နေရတာ ... ။
" ကဲ ညီလေး ညီလေး ကြိုက်မယ် ထင်တာလေး အကို ဝယ်လာခဲ့တယ် ကြိုက်တာ စားနော် အကို ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်"
ထက်နိူင် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး တစ်နေတာလုံး မောသမျှ ရေ နဲ့ မျှောချလိုက်သည် ရေချိုးလို့ ဝတော့ တဘက်လေး ပတ်ခါ အပြင်ရောက်တော့ စားပွဲပေါ်မှာ စားစရာတွေက ဒီအတိုင်း.. ။
" ညီလေး မစားသေးဘူးလား"
မလှုပ် ကျောက်ရုပ်ကြီးလိုပဲ ငြိမ်လို့ ဒါနဲ့ ထက်နိူင်လဲ ဘာမှ မပြောတော့ပဲ သူ့အတွက် ဝယ်လာတဲ့ ပုဆိုးအင်္ကျီတွေဝတ်နေလိုက်တယ် တော်သေးတယ် သွားလေရာ အရံသင့် ရအောင် ပိုက်ဆံ များများ သယ်တဲ့ အကျင့် ရှိထားလို့ မဟုတ်ရင် သွားပြီ..... ။
သူ အဝတ်စား လဲပြီးတဲ့ အထိ ဘာမှ ထ မစား ထက်နိူင် ဘယ်လိုမှ မနေသာတော့... ။
" ညီလေး လာ စားမယ်လေကွာ အေးကုန်ရင် စားလို့ မကောင်းဘူးကွ "
ခုတင်ပေါ် မှာ ထိုင်ရင်း မျက်ရည်တွေ ကျပြီး ငြိမ်နေတာကြောင့် ထက်နိူင် ပြာယာခတ်သွားပြီ။
" ဟာာ ညီလေး ဘာလို့ ငိုနေတာလဲကွာ လာပါ ထမင်းစားရအောင်"
ထက်နိူင် က ခုတင်နား သွားပြီး ခေါ်လိုက်တော့
" ခင်ဗျားကြောင့် ခင်ဗျားကြောင့် ကျုပ် အမေနဲ့ မြန်မြန် မတွေ့ရတော့ဘူး ဟီးးးး ပြီးတော့ ပြီးတော့ ခင်ဗျားကြောင့် ကျုပ်ရဲ့ ဟီးး ဟီးး ဟီးးးးးး"
" ဟား ညီလေးရာ ကိုယ့်ကြောင့် အခုလို ဖြစ်ရတာ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ အကုန်လုံး အကို့ အမှားပါ ကျေနပ်ပါတော့ ညီလေးရယ် နော်"
ယောက်ဖလေး ငိုနေတာ မြင်ရတော့ ထက်နိူင်ရင်ထဲ တကယ်ကို မကောင်းပါ ဒါကြောင့်မို့ ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့ပိုက်ပြီး ချော့မော့လိုက်ပေမယ့် ငိုသံကမတိတ်ပါ။
" တကယ်ပါ ညီလေးရာ အကို တကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ နော် တိတ်တော့နော်"
ဘယ်လိုပင် တောင်းပန်ပေမယ့် မရ ငိုမြဲပင်။
" အကို ဘယ်လို တောင်းပန်မှ ကျေနပ်မှာလဲကွာ..ပြောပါ မင်း ပြောသလို တောင်းပန်ပါ့မယ် နော်"
" မသိဘူးဗျာ ခင်ဗျား လုပ်ချင်ရာ လုပ်ပြီး အခုမှ လာ တောင်းပန် မနေနဲ့ ခင်ဗျားကို မုန်းတယ်"
ထက်နိူင် ခုတင်ပေါ် က ဆင်းကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူး ထောက်လိုက်ပြီး...
" ကဲ ညီလေး အကို မင်းကို ဒူးထောက်ပြီး တကယ် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ ကျေ ပါ တော့ နော်..နော်. ညီလေး "
မင်းခန့် မျက်ရည် ကြားက ကြည့်လိုက်တော့ ကိုထက်နိူင် သူ့ကို တကယ် ဒူးထောက်ပြီးတော့ တောင်းပန်နေတာ မြင်ရတော့ တမျိုးဖြစ်နေတယ်
" ခင်ဗျားကျုပ်ကို ငရဲ မပေးနဲ့ အခု ထ"
" မထဘူးကွာ မင်း ကျေနပ်တယ် လို့ မပြောမချင်း မထဘူး နော် ယောက်ဖ ကျေနပ်တယ်မို့လား"
" လာပြန်ပြီလား ယောက်ဖ."
" အေးပါကွာ အေးပါ အကို မှားသွားလို့ နော်..အကို့ကို ကျေနပ်တယ်မို့လား "
" ခင်ဗျား အခု ထ "
" ထ ရင် ကျေနပ်မှာလား ဟင် ညီလေး "
" ထ မှာ ထစမ်းပါဗျာ ခင်ဗျားကို လွှတ် ရစ်တာပဲ"
ထက်နိူင် ဝမ်းသာအားရ ထလိုက်ပြီး မင်းခန့် ကို ဖက်လိုက်ခါ ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်တယ်
" ဘာ လုပ်တာလဲ ခင်ဗျားကို ခွင့် မလွှတ်ဘူးနော်"
ခွင့်မလွှတ်ဘူး ဆိုပေမယ့် လေသံက အရင်လို မမာတော့ပါ ဒါကြောင့် ထက်နိူင် ရင်ထဲ နဲနဲတော့ ပျော်သွားတယ်။
" အေးပါကွာ ခွင့် လွှတ်တာ မလွှတ်တာ နောက်ထား စားစရာ ရှိတာ နဲနဲလောက် စားပါကွာ နော်"
ပခုံးဖက်ပြီး စားပွဲနား ခေါ်လာခဲ့ကာ စားစရာတွေကို ထက်နိူင် ကိုယ်တိုင် ပြင်ဆင်ကာ ကျွေးလိုက်သည်။
" ညီလေး များများ စားကွာ မင်း တနေ့လုံး ဘာမှ စားမထားရသေးဘူး"
" အဲဒါ ခင်ဗျားကြောင့် "
" အေးပါကွာ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စားပါ အားလုံး ကိုယ့်ကြောင့်ပဲ ထားလိုက်တော့ အကုန်လုံး ကိုယ့် အမှားပါ"
ဘာကြောင့်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် လောလောဆယ် စားတာကို ထက်နိူင် က ပျော်နေတာ သူ့ အမှားနဲ့ သူမို့ အခုလို ရာသီဥတု သာယာနေကိုပဲ ကျေးဇူး တင်နေတာ.. ။
အခုချိန်မှာတော့ စားရင်း သောက်ရင်း နဲ့ နှစ်ယောက်သား ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့နေကြသည်။
```````````````````````````````````````````````````
(04)
ထက်နိူင် တို့ အခန်း အောင်းနေရတာ ကြာတော့ ပျင်းလာပြီ စားလိုက် အိပ်လိုက် ယောက်ဖလေး ချော့လိုက် နဲ့ အခြေအနေလေးကတော့ မဆိုးပါ။ တော်ပါသေးတယ် မဟုတ်လို့ကတော့ အိမ် အပြန်ကွိုင် ပတ်ပြီ.. ။
" ကိုထက်နိူင် ပျင်းတယ်ဗျာ အပြင် သွားရအောင်"
" ဘယ်သွားချင်လို့လဲ ပြောလေ"
ယောက်ဖ စိတ်ကြည်နေတုန်းလေး အလိုက်သင့် ပေါင်းထားရတာ .... ။
" မင်းကွန်း သွားချင်တယ်ဗျာ မရောက်ဖူးလို့"
" သွားလေ အဲဒါဆို ရေ မြန်မြန်လေးချိုး တော်ကြာမှ နေပူ မိနေမယ်"
" ဟုတ်"
အသက်ကသာ ၂၀ ကျော် အငယ်ဆုံး ဆိုတော့ အလိုလိုက်ထားလို့ ကလေးလို ဖြစ်နေတာ ထက်နိူင် ယောက်ဖ ကို အတတ်နိူင်ဆုံး သည်းခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်တယ်။
" ကိုထက်နိူင် ကျနော် ပြီးပြီ ခင်ဗျား ချိုးတော့"
" အေး အေး မင်း အဝတ်စား လဲထားလိုက်တော့"
" ဟုတ်"
ထက်နိူင် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး အမြန်ဆုံးလေး ရေ ချိုးလိုက်တယ်.ထွက်လဲ လာရော...
" ဟာ ခင်ဗျား ရေချိုးတာ မြန်လိုက်တာ"
" မင်း စောင့်နေရမှာ စိုးလို့ပါကွ"
မင်းခန့် စိတ်ထဲ နဲနဲတော့ တမျိုး ဖြစ်သွားတယ်။ သူကသာ ပြောလိုက် ဆိုလိုက် ဂျီ ကျလိုက် နဲ့ ထင်ရာ စိုင်းနေတာ...။
ကိုထက်နိူင် ခမျာ သူ ဆိုးသမျှ ဘာမှ မငြိုငြင်ရှာ သူ့ မျက်နှာ နဲနဲ တင်းတာနဲ့ အလိုက်တသိ အကုန် အဆင်သင့် ဖြစ်စေခဲ့တာ သူ့ မျက်နှာ တချက် မညှိုးအောင် ထားခဲ့တာ။
" ယောက်ဖ ပြီးပြီ သွားစို့"
မင်းခန့် က မျက်နှာ တင်းပြီး ဂျို ကြည့် ကြည့်တော့..
" ဟာ.. အေး ဆောရီးနော် မေ့သွားလို့ ဟဲဟဲ"
ဒီလို့နဲ့ မင်းကွန်း ကို ရောက်လာကြသည်။ ကားပေါ်မှာ စကား တခွန်းမှ မပြောပဲ ငြိမ်ပြီး လိုက်လာတော့ နေရတာ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်။
" ညီလေး စကားလေးဘာလေး ပြောလေကွာ ဘာလို့ ငြိမ်နေတာလဲ"
" ကျနော်က ဘာ ပြောရမှာလဲ"
" မဟုတ်ဘူးလေကွာ တခုခုတော့ ပြောမှပေါ့ ..မင်းက ငြိမ်နေတော့ ကိုယ်က နေရ ခက်တယ်ကွာ"
" ခင်ဗျား နေတတ်သလို နေ ကျနော်လည်း ကျနော် နေတတ်သလို နေတာ"
" အေးပါကွာ အေးပါ မင်း စိတ်ချမ်းသာသလို နေပါ မင်း စိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးတာပဲ"
မင်းကွန်း လည်း ရောက်ရော ၉ နာရီကျော်ပြီ။ ပုထိုးတော်ကြီး ကို လှည့်ပတ် ဖူးမျှော်ကြရင်း...
" ကိုထက်နိူင် ဘုရား က ဘာမှလဲ မရှိဘူးနော်"
" ဘယ်ကလာ မရှိရမှာလဲ ရှိတာပေါ့ကွာ"
" ဘာ ရှိတာလဲ"
" အများ အမြင်မှာတော့ ဒီအတိုင်းကြီးပေါ့ကွာ..အပေါ်မှာ စေတီ မရှိဘူးလေ.. ဒါပေမယ့် တကယ်က အတွင်းထဲမှာရှိတယ် ကိုယ်သိသလောက် ပြောရရင် ဌာပနာ တိုက်ပေါင်း ၂၁ တိုက် ရှိတယ်.. တစ်မျက်နှာ ၅ တိုက် ရှိပြီး အလယ်မှာ ဗဟို ဌာပနာ တိုက်ကြီး ရှိတယ် လူတွေက မသိကြတော့ အပေါ်ကို တက်ကြတယ်လေ "
"အဲဒါဆို ဘာလို့ ပြီးအောင် မ တည် တာလဲ"
" ဘုရား ပြီးရင် ပြည် ပျက်မယ်လို့ တဘောင် ပေါ်လို့တဲ့လေ ဒါကြောင့်မို့ ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်တော့တာ တဲ့ ကိုယ်လဲ သိပ်တော့ မသိပါဘူး"
ဘုရား ဖူးပြီးတော့ ၁၁ နာရီ ထိုးတော့မယ် ဒါနဲ့ နေပူ မပြင်းခင် ပြန်လာလိုက်ကြတယ်။ လမ်းဘေး ရှုခင်းတွေ ငေးကြည့်ရင်း ကားကို လမ်းဘေး ခဏ ရပ်လိုက်တော့..
" ကိုထက်နိုင် ဘာလုပ်မလို့လဲ"
" ဆင်းပါ ခဏလေး မင်းကို ပြစရာရှိလို့"
ဒါနဲ့ ဆင်းလိုက်ပြီး သူ ပြရာ ကြည့်လိုက်တော့
" ဟာ .. မိုက်လှချည်လား ဒါ ဘာလဲ"
" ကြီး လေးကြီး မှာ ၁ ကြီး အပါအဝင် ဖြစ်တဲ့ ကြက်ထောင့်ကန် လို့ ခေါ်တယ် ဘိုးတော်ဘုရားက ကြီး.လေးကြီး ပြည့်အောင် ပုထိုးတော်ကြီး ခြင်္သေ့ကြီး ခေါင်းလောင်းကြီး ကန်တော်ကြီး. တွေ တည်ခဲ့တယ် "
" ယောက်ဖ က မိုက်တယ်ကွာ တော်တော်လေးကို သိထားတယ် ကျနော် ဒါတွေ မသိဘူးဗျ"
မင်းခန့် သူ သတိ မထားလိုက်နိုင်ခင် သူ့ ပါးစပ်က ယောက်ဖ လို့ ထွက်သွားတယ် ။ ဒါကို ထက်နိူင် က သတိထားမိပေမယ့် ဘာမှမပြောပဲနေလိုက်သည်။
" မြန်မာ မှန်ရင် ဗုဒ္ဓဘာသာ မှန်ရင် သိရမယ်လေ..ပြီးတော့ ဒါက ကမ္ဘာကျော် နေရာတွေလေကွာ..ကဲ သွားကြစို့ နေပူပြီ"
အပြန်လမ်း မြစ်ဆိပ် တနေရာ ရောက်တော့
" ကိုထက်နိူင် ဟိုမှာ ရေ ဆင်း ကစားချင်တယ်"
" ဟာ နေပူနေပြီလေကွာ မဆော့နဲ့တော့ နော်"
" လုပ်ပါဗျာ ကျနော် ဆော့ချင်လို့ပါ နော်"
" ဒါဆိုလဲ မင်း တယောက်ထဲ သွားလေ ကိုယ် ကား စောင့်နေခဲ့မယ်"
" ဟာဗျာ ခင်ဗျားကလည်း ကျနော် တယောက်ထဲ မသွားချင်ဘူး ခင်ဗျားပါ လိုက်ခဲ့"
" မင်းကလဲကွာ နေ ပူလို့ပါဆို "
" ကိုထက်နိုင်"
လေသံက မာသွားတော့ ထက်နိူင် ပြာသွားသည်။
" အေးပါ အေးပါ လိုက်ခဲ့ပါ့မယ်ကွာ"
ဒါနဲ့ မြစ်ဆိပ်လာကြသည် အင်းးး ပြောလို့သာ ပြောရတာ ကျောက်တုံး ကျောက်ဆောင်တွေနဲ့ ဆိုတော့ တော်တော်လေးကို သာယာတဲ့ နေရာပါ သူတောင် စိတ်ထဲ ပျော်ချင်သလိုပဲ။ ယောက်ဖ ကတော့ ရေထဲ ဆင်းပြီး ဆော့နေတာ သူက မဆင်း ကျောက်တုံးပေါ် ထိုင်နေတာ။
" ကိုထက်နိူင် လာလေဗျာ ခင်ဗျား က ဘာလို့ ထိုင်နေတာလဲ "
" မင်း ဆော့လေကွာ ကိုယ် စောင့်နေတာပဲ"
" အံမာ လာစမ်းပါဗျာ ခင်ဗျားကလဲ ကဲ"
မင်းခန့် က ထက်နိူင် ကို ရေနဲ့ လှမ်းပက်လိုက်တော့.....
" ဟာ ဟျောင် မလုပ်နဲ့ဟ ရေစိုကုန်မယ်"
" ရေစိုတော့ ဘာဖြစ်လဲ ဒီနေ့ သင်္ကြန် အကြိုလေ ဟားဟားဟား"
မင်းခန့် က ပြောလဲပြော ရေနဲ့လဲ လှမ်းပက်တော့ ထက်နိူင် လည်း မထူးတော့ပြီမို့ ရေထဲ ဆင်းကာ ပြန်ပက်လိုက်သည် ။
" ကဲကွာ ကဲကွာ ကဲကွာ"
" ဟားဟား ဟားဟား ဟားဟား"
ထက်နိူင်က တဝုန်းဝုန်းနဲ့ ပြန်ပက်တော့ မင်းခန့် က တဟားဟား အော် ရယ်ရင်း ထွက်ပြေးတာပေါ့....။ ထက်နိူင် က ဇွတ် လိုက် ပက် မင်းခန့် က ပြေး နဲ့ မသိလို့ကတော့ သမီးရည်းစား တွေလို.. ။
" ကဲ မိပြီကွ မင်း ဘယ် ပြေးနိုင်သေးလဲ ဟဲဟဲ"
နှစ်ယောက်သား ရေတွေ ရွှဲနေတာပဲ ထက်နိူင် ကမင်းခန့် ကို နောက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်ရာ ထက်နိူင် ရင်ခွင်ထဲ မင်းခန့် မြုတ်နေတော့သည်။
အားနဲ့ ဖက်ထားတာ ဆိုတော့ အောက်က ကောင်က ခေါင်းထောင်ချင်လာတယ် မင်းခန့် လန့်သွားပြီ။
" ကိုထက်နိူင် ဖယ်တော့ဗျာ မောပြီ"
" မင်းခန့် မင်း အကို့ကို ကိုထက်နိူင် လို့ မခေါ်နဲ့ကွာ"
" ကိုထက်နိူင် လို့ မခေါ်လို့ ကျနော်က ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲ"
" ကိုထက်နိူင် ဆိုတာကြီးက တစိမ်း ဆန်တယ်ကွာ အကို ဖြစ် အကို ကိုကြီး ဖြစ် ကိုကြီး ခေါ်ကွာ..မဟုတ်လည်း ကိုယ်က မင်းထက် ကြီးတာပဲ"
" ဘာ ကြီးတာလဲ ခင်ဗျားနော်"
" ဟာ အသက် ပြောတာ အသက် မင်းကလည်း ဒါမှ မဟုတ်ရင်လဲ ယောက်ဖ လို့ ခေါ်ကွာ"
" တော်ပြီဗျာ ယောက်ဖ တော့ မခေါ်ချင်ဘူး"
" ဒါဆိုလဲ တခုခုတော့ ခေါ်ကွာ "
" အင်းပါ ဖယ်တော့ဗျာ"
" မ ရဘူး အခု ခေါ် မခေါ်ရင် မလွှတ်ဘူး"
" ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲ "
" မင်း ခေါ်ချင်သလို ခေါ်ကွာ ကိုထက်နိူင် လို့ မခေါ် ပြီးတာပဲ "
" ကဲ အကို ဖယ်တော့ဗျာ လွှတ်တော့"
" ဟာ ပျော်လိုက်တာ ကဲကွာ "
" ရွှတ်းးးး"
ထက်နိူင် ပျော်ပြီလေ ယောက်ဖ ပါးလေးကို တခါထဲ နမ်းလွှတ်လိုက်တယ်။
" ဟာဗျာ အကို မကောင်းဘူး ကျနော့်များ မိန်းမ မှတ်နေလား"
" မဟုတ်ပါဘူးကွ ချစ်လို့ပါ ညီလေးရာ တကယ်"
နှစ်ယောက်သား ချစ်ကြည်ရေး ရသွားပြီမို့ ထက်နိူင် တယောက် ပျော်ရွှင် တက်ကြွနေတာ ဒီလို့နဲ့ ညနေ နေစောင်းမှ အပြင်က စားသောက်ပြီး ပြန်လာလိုက်ကြတယ်။ အခန်းလည်း ရောက်ရော ပြဿနာ က စပြီ။
" အားးးးး အကို ကျနော် ခေါင်းတွေ ကိုက်နေတယ်"
" ဒါကြောင့်မို့ ပြောတာပေါ့ ရေ မဆော့ပါနဲ့ ဆိုတာ အခုတော့ ဖြစ်ပြီ မဟုတ်လား"
" အကိုကလဲဗျာ ဒီမှာ ခေါင်းကိုက်ရတဲ့ အထဲ "
" လာ အိပ်ယာထဲ လှဲနေလိုက် အကို နှိပ်ပေးမယ်"
ဒါနဲ့ မင်းခန့် လည်း အိပ်ယာထဲ အသာလေး လှဲပြီး အိပ်နေလိုက်တယ် ထက်နိူင် လည်း တတ်သမျှ မှတ်သမျှ နှိပ်ပေးပါတယ် ပူလို့ နှယောက်လုံး အောက်ခံလေး ပဲ ဝတ်ထားကြတာ.. ။
တဖြေးဖြေးနဲ့ မင်းခန့် အိပ်ပျော်သွားတာ တရေး နိုးတော့ မင်းခန့် က ပက်လက် ဖြစ်နေတယ်။ ထက်နိူင်ရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်နေတာ ညာဘက်လက်က သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ခြေထောက်က ခွထားသေးတယ်။
" အကို အကို "
" ဟင်းးးးး"
"အကို ကိုထက်နိူင် ဖယ်အုံးလေဗျာ လေးတယ်"
" ညီလေးကလည်းကွာ အသာ နေစမ်းပါ ချစ်လို့ ဖက်ထားတာကို "
" ဟာဗျာ လေးလို့ပါဗျ ဖယ်အုံး"
" မဖယ်ဘူးကွာ"
ပြောလဲပြော အားနဲ့ တအား ညှစ်ပြီး ဖက်လိုက်ခါ ပါးပြင်ကို ဇွတ် ဖိ နမ်းလိုက်တယ်။
" ဟာ အကို ကျနော်လေ"
စကားသံက အဆုံးထိအောင် မထွက်လိုက်ရ ထက်နိူင် က ဖိနမ်းလိုက်သည်။
" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် "
လက်ကလည်းတကိုယ်လုံးအနှံ့ပွတ်သပ်ပွေ့ဖက်ကာ ကိုယ်ကို တပတ်လှိမ့်လိုက်တော့ ထက်နိူင် ရင်ခွင်ထဲ မင်းခန့် မရုန်းသာတော့.. ။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ သန်းခေါင်ယံမှာ ယောက်ဖ ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ ကြားထဲ မင်းခန့် ဘယ်လိုမှ မလှုပ်နိူင်တော့.. ။
" ချစ်တယ် ညီလေးရာ အရမ်းချစ်တယ်"
" အားး အကို လွှတ်ပါအုံးဗျ"
မင်းခန့် လည်း ထက်နိူင် က အပေါ်က ခွဖိပြီး လှုပ်ရှားနေတော့ လီးချင်း ပွတ်မိပြီး စိတ်တွေ ထန်နေပြီ ထက်နိူင်ကလည်း မင်းခန့် အောက်ခံ ကို ချွတ်ကာ လီးကို ထုပေးလိုက်တယ်... ။
" ဟားးး ကောင်းတယ် အကိုရာ အားးး"
မင်းခန့် ဟန်မဆောင်နိူင်အောင်ပင် ဖြစ်သွားကာ ငြီးသံလေးတွေ ထွက်လာသည်။
" ကောင်းလား ညီလေး "
" ဟုတ် ကောင်းတယ်အကို "
" အေး ဒီထက် ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်"
ပြောပြီး ထက်နိူင် က ထလိုက်ခါ ...
" ထ ညီ ခုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့် အိပ်ကွာ"
မင်းခန့် လည်း ထက်နိူင် စကားအတိုင်း ကန့်လန့်အိပ်လိုက်တော့ ထက်နိူင်ကလည်း ဘက်ပြန် အိပ်လိုက်ပြီး ...
" အကို ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
ထက်နိူင်က ဘာမှမပြောပဲ သူ့အောက်ခံကိုဆွဲချွတ်လိုက်ရာ လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပေါ်လာသည် ထိပ်ဖူးကြီးက နီရဲ စွင့်ကားနေသည်။
ထက်နိူင်ကလည်း မင်းခန့် လီးကြီးကိုငုံ့ကြည့်တော့.... အမယ် ယောက်ဖကလည်း မခေ ပါလား သူ့လီး နီးပါးပဲ လက်တဆုပ်စာ အပြည့် အရှည်က အတူတူပဲ ၆ လက်မ ကျော် နှစ်ယောက်စလုံးလီးတွေက ဆိုက်မှီ ဂိုက်မှီ။
" ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
" ဟာ.... အ.. အ...အ... အကို အားးးးး"
ထက်နိူင် က မပြော မဆို မင်းခန့် လီးကို တခါထဲ အားရပါးရ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ရာ မင်းခန့် တယောက် ကောင်းလွန်းလို့ ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။
" အားးး အကိုရာ ဟားးးးး"
မင်းခန့် ငြီးတွားရင်း သူ့ မျက်နှာ ရှေ့က ထက်နိူင် လီးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဟိုနေ့ညက သူ့ဖင်ကို ပါကင် ဖွင့်သွားတာ ဒီလီးကြီး လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ လက်တဆုပ်စာ။
အကိုထက်နိူင်တောင် သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသေးတာ မဟုတ်လဲ ကိုယ့် ယောက်ဖ ပဲ။ မင်းခန့် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ချလိုက်ပြီး ထက်နိူင် လီးကြီးကို ပြန်လည် ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။
" ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
`````````````````````````````````
(05)
ထက်နိုင် က မင်းခန့် လီးကို အဆုံးထိအောင် ငုံစုပ်လိုက်ရင်း သူ့ လီးကို ခါးကော့ကာ မင်းခန့် ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိအောင် ထိုးသွင်းလိုက်ရာ အာခေါင်ကိုထောက်မိပြီး မင်းခန့် တယောက် ပျို့အန်မလို ဖြစ်သွားတာ... ။
" ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်"
" အွ...... အ....ဝေါ့တ်........ အား.......ဟား....အား.... အကို ဖြေးဖြေး လုပ်ပါဗျာ ဟား.....ဒီမှာ လည်ချောင်းတွေ နာတယ်ဗျ ဟား...."
" အေးပါကွာ အကို ကောင်းသွားလို့ပါ ဆောရီးနော်...ယောက်ဖ "
" လုပ်ပြန်ပြီဗျာ ခေါ်ပြန်ပြီလား ဒီ ယောက်ဖအကို မခေါ်လဲ လူတိုင်း သိတယ် "
" ဟုတ်ပါပြီဗျာ မေ့သွားလို့ပါ နောက်တစ်ခါ သတိ ထားပါ့မယ် ဟုတ်ပြီလား"
" အကို ခုတင် ခေါင်းရင်းကို မှီလိုက်ဗျာ ကျနော် ခေါင်းကိုင်ပြီး လိုးချင်တယ်"
( ငါလိုးမ ယောက်ဖ စောက်တတ်ဆန်းနေတာ)
ထက်နိုင် က ခုတင် ခေါင်းရင်းကို မှီလိုက်တော့ မင်းခန့် က မတ်တပ် ရပ်ပြီး ထက်နိုင် ခေါင်းကို ကိုင်ကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြီး အားရပါးရကို လိုးတော့တာ..။
" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ပလွတ်"
" ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ပလွတ် ပြွတ်ပြွတ်"
" အားးး ကောင်းတယ်ဗျာ ရှီး..... မိုက်တယ်ကွာ အား.... ကဲကွာ ကဲကွာ ဟား......."
မင်းခန့် က ထက်နိုင် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် အားရပါးရ တဖုတ်ဖုတ် မည်အောင်ပဲ လိုးခွဲနေတော့တာ ကောင်းလွန်းလို့ ခေါင်းမော့ပြီး မေးကြောများပင် ထောင်ထလာအောင် ဖီးလ် တက်နေတာ ။
ထက်နိုင် လည်း ခေါင်းက နံရံနဲ့ ခံနေတော့ နောက် ဆုတ်လို့ မရ. ရုန်းတော့လဲ လက်နဲ့ ကိုင်ထားလို့ ရုန်း မရ ပါးစပ်ကို အလူးအလဲ အလိုး ခံနေရတာ။ ယောက်ဖ ကတော့ ကောင်းနေရှာသည်။ သူ့မှာတော့ မနဲကို ကြိတ်မှိတ် နေပေးရတာ။ ကြာတော့ အသက် ရှူလို့ မဝ ဖြစ်လာတာ.. ။
" ဝေါ့.... အား ဟား.... ဟားး.... လီးလား ဘာလို့ တအား လိုးတာလဲ ဟူး.... မောတာကွာ ..ဟား......."
" ကောင်းတော့ မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါဗျာ ဟီးဟီး"
မင်းခန့် က ထက်နိုင် ရှေ့မှာ ဒူးထောက် ထိုင်ချရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်.. ။
" လီး ဟီးဟီး ပါ့လား ငါ့လီးတဲ့ ဟား.... မင်း ငါ့ကို ဟိုနေ့က မကျေနပ်လို့ လက်စား ချေတာလား"
ထက်နိုင် မျက်နှာ နီရဲ နေသည်။
" မဟုတ်ပါဘူး အကိုရာ ကျနော် အဲ့ စိတ် မရှိပါဘူး တကယ်ပါ ကောင်းလွန်းလို့ပါဗျ"
" အေးပါကွာ အေးပါ မင်း ကောင်းတယ်ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ "
ပြောပြီး ထက်နိုင် က မင်းခန့် ကို ပွေ့ဖက်ကာ လှဲအိပ်၍ အနမ်းမိုးတွေ ရွာချလိုက်သည်။
" ညီလေး အကို လိုးချင်တယ်ကွာ နော်"
ထက်နိုင် က ချော့ပြောလေး ပြောလိုက်တော့ မင်းခန့် မျက်လုံး ပြူးရပြီ ဟုတ်တယ်လေ။ မပြူး နေပါ့မလား ဟိုနေ့က မဟားတယား မုဒိမ်းကျင့် သလို ဇွတ် လိုးတာ လူလည်း တခါထဲ အီဆလံ ဝေသွားတာပဲ။
" ဟာ မဖြစ်ဘူးတော်ပြီ ခင်ဗျား နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးတာ ကျနော် မခံနိုင်ဘူး နာတယ်ဗျ ဟိုနေ့က လမ်းတောင် မနဲ လျှောက်ရတယ်"
" လုပ်ပါ ညီလေးရာ အကို မလိုးရတာ ကြာပြီ လိုးချင်တယ်ကွာ နော် ညီလေး "
" တော်ပြီဗျာ ကျနော် ကြောက်တယ်ဗျ ခင်ဗျားက ပြီး တအားလိုးရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲ"
"တအား မလိုးပါဘူးကွာ စိတ်ချ မင်း နာတယ် ဆို အကို ဇွတ် မလုပ်ပါဘူး နော် ညီလေး"
" အင်း ပြီးတာပဲ ဇွတ်တော့ မလုပ်နဲ့နော်"
" အေးပါကွာ အကို့ လီးကို နဲနဲ စုပ်ပေးအုံး"
နှစ်ယောက်သား အပေးအယူ တည့်သွားပြီ မို့ အခြေအနေက ok မှာ စိုပြေသွားပြီ.. ။ မင်းခန့် က ထက်နိူင် လီးကို ကုန်း စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ထက်နိူင်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ တကိုယ်လုံးကို တွန့်လိမ် ရုန်းကြွလာသည်။
ကောင်းရမယ်လေ ယောက်ျားချင်းပဲဟာ ဘယ်လို လုပ်ရင် ဘယ်နေရာက ဘယ်လို ကောင်းမယ်ဆိုတာ သိပြီးသား။
" အား.... တော်ပြီ ညီလေး မရတော့ဘူး ဟား.....လိုးတော့မယ်"
" အင်း ဖြေးဖြေး လိုးနော် "
" အေးပါ လုပ် မှောက်လိုက်ကွာ"
ထက်နိူင် က ခေါင်းအုံး ချပြီး မင်းခန့်ကို မှောက် အိပ်ခိုင်းလိုက်တယ် လုံးကျစ်နေတဲ့ ဖင်က ထက်နိုင် စိတ်ကို ပိုပြီး ထန်လာစေတယ်။ ဒါကြောင့် မင်းခန့် ခြေ ၂ ချောင်းကြား နေရာယူပြီး လီးကြီးကို ဖင်ဝမှာ အသာ တေ့ရင်း ပွတ်ဆွဲလေး ဆွဲပေးလိုက်တော့ ... ။
" ကိုထက်နိုင် လိုးမှာဆို လိုးတော့ဗျာ ဝေ့မနေနဲ့"
" အေးပါဟ လိုးမှာပါ မင်းကလည်း"
သာမန် အချိန်မှာ သမီးယောက်ဖ ချင်း ဒီ စကားမျိုး ပြောရမှာ မျက်နှာ ပူရပေမယ့် ထန်နေတဲ့ အချိန်မှာမို့ ဂရု မစိုက်ကြ။
" ကဲ ညီလေး လိုးပြီနော် စိတ်ကို တင်းမထားနဲ့"
လီးကြီးက တံတွေးများနဲ့ ပြောင်လက်နေတာပဲ လက်နဲ့ အသာ ဖြဲပြီး ဖိချလိုက်တော့ ဒစ်ခေါင်းကြီး မြုတ်ဝင်သွားပြီး သွေးစလေး နဲနဲ ထွက်လာတယ်။
" ပလွတ် ဗျစ်..... "
" အ. အား. အမလေးနာတယ်ဗျ အားး...ရှီး......စပ်လိုက်တာ အား.....ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်..."
" ရလား ညီလေး"
" အင်း နဲနဲတော့ နာတယ်ဗျ အား..."
" အေးပါကွာ နဲနဲတော့ အောင့်ခံကွာ နော်"
ထက်နိုင် က ချော့ရင်း လီးကြီးကို ထပ်ပြီး အားနဲ့ ဖိချလိုက်တော့ တဝက်ခန့် ဝင်သွားတယ်။
" ဗျစ်... ဗျစ်....ဗျစ်......."
" အား....... ခဏလေး ခဏလေး အား....ရှီး....ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် သေပါပြီဗျ အား...."
ထက်နိူင် က အသာ ငြိမ်ပေးလိုက်ရင်း မင်းခန့် ပခုံးပေါ် မျက်နှာ အပ်ခါ ပခုံးသားလေးကို တဆတ်ဆတ် ကိုက်လိုက်တော့ ...
" အားးး အကို ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲဟား...."
မင်းခန့် ဖီးလ်တွေ အတောင့်လိုက် တက်လာသည်။ အခြေအနေ ကောင်းတော့မှ ဝင်သလောက်နဲ့ ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။
" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်"
" ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ဗျိ"
တချက်ချင်း မှန်မှန်လေး လိုးရင်းနဲ့ လီးကြီးက အဆုံးထိအောင် ဝင်သွားတယ်.. ။
" အား..... ကောင်းတယ်ဗျာ လိုး လိုးတော့ ရပြီ..ကျနော် ခံနိုင်ပြီ"
" အေး အဲဒါဆို အကိုလည်း လိုးပြီနော်"
" အင်း...."
" ကဲ လာပြီကွ ယားးးးးး"
" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်"
" ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်းဖြောင်း"
" အားးးး ကောင်းတယ်ကွာ ဟားး အင့် အင့်"
" ပလွတ် ဗျိ ဗျိ ပလွတ် ပြွတ် ပလွတ် "
" ဗျစ်. ဗျိ..... ပလွတ် ဗြွတ် ဗြိ ပလွတ် ဗြိ ပလွတ်"
" အားးးး ရှီး.... စီးကျပ်ပြီ ကျစ်နေတာပဲကွာ အား မိုက်တယ်ကွာ ဟား...."
" လိုး လိုး အကို လိုး ရတယ် အားးးး ကောင်းတယ် ဟား.... ပူထူပြီး တမျိုးကြီးပဲ အား....."
အချိန် နဲနဲ ကြာလာတော့ လီးတွေလဲ ပူထူပြီး ကျင်တက်လာသည်။
" ညီလေး ပုံစံ ပြောင်းမယ်ကွာ ပက်လက် အိပ်"
" ဟုတ်အကို"
မင်းခန့် က ပက်လက် အိပ်လိုက်ပြီး ခြေထောက်က ထက်နိူင် ခါးကို ခွထားလိုက်တယ် ။ထက်နိူင် က လီးကို တဆုံး ထိုးထည့်ပြီး မင်းခန့် နိူ့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း လိုးတော့တာလေ.. ။
" ပလွတ်ဗြိ ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် "
" ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်းဖြောင်း"
" အားး..... အကို ထိတယ်ဗျာ ဟားးးး"
" ကောင်းလား ညီလေး အကို လိုးပေးတာ ဟား...ကြိုက်လား အင်း...."
ထက်နိူင် က အံကြိတ် လိုးရင်း မေးလိုက်တယ်။ လက်ကလည်း မင်းခန့် နိူ့တွေကို ချေပေးနေတာ။
" အား... ကောင်းတယ် အကို ကောင်းတယ် အီး..ရှီး.... မိုက်တယ်ဗျာ ဟား....."
၁၀ မိနစ်လောက် ကြာလာတော့ လီးတွေလဲ ပူထူပြီး ပြီးချင်လာပြီ.. ။
" အကို ကျနော် အကို့ နိူ့တွေ စို့ချင်တယ်ဗျာ"
" ရတယ်လေ ညီ မင်း စို့ချင်ရင် အချိန်မရွေး"
" အကို အိပ်ပေးဗျာ နော် ကျနော် ခွပြီး စို့ချင်လို့"
မင်းခန့် စိတ်တိုင်းကျ ထက်နိူင် က ပက်လက်လေး အိပ်ပေးလိုက်တယ်။ ယောက်ဖလေး စိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် ..ထက်နိူင် ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွပြီး နိူ့တွေ ကို အားရပါးရ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပစ်လိုက်တယ်။
" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် "
" ယောက်ဖရာ မင်းဘယ်အချိန်ထဲကနိူ့ဆာနေတာလဲ ငါ့ နိူ့တွေ လဲ ပျက်ထွက်ကုန်မယ် အသာစို့ဟ"
" ခင်ဗျားက ဒါလေးကို နှမြောနေတာလား"
" မဟုတ်ပါဘူးကွာ မင်းက နိူ့ ငတ်နေတဲ့ ကလေး လို အငမ်းမရ စို့နေလို့ ပြောတာပါ မင်း ယောက်ဖ ငါက ဘယ်မှ ထွက်မပြေးပါဘူးကွ"
" သိပါတယ် စို့ ကောင်းလို့ စို့တာ ခင်ဗျားကလဲ"
" အေးပါကွာ မင်း စို့ချင်ရင် တသက်လုံး ကြိုက်တဲ့ အချိန် စို့လို့ ရပါတယ်ဟ"
" အင်းပါ"
" ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
" အားဟားဟား မိုက်တယ်ကွာ တအားကို ဟားးးကောင်းတယ်"
ဒီတခါ အသံ ထွက်ရတာ ထက်နိူင် မင်းခန့် က နှုတ်ခမ်း ချင်း တေ့ စုပ်ရင်း လီးချင်း ဖိပြီး ကြိတ်ပေးတော့ ထက်နိူင် ငြီးရပြီ။
" အကို ကောင်းလား"
" အေး ကောင်းတယ်ကွာ ချ"
မင်းခန့် က ထက်နိူင် ကို ကြုံး ဖက်ထားသလို ထက်နိူင် ကလည်း အောက်ကနေ မင်းခန့် ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပြန်ဖက်ရင်း ဗိုက် ၂ ခု ကြားမှာ လီး ၂ ချောင်း ပွတ်ကြိတ်နေကြတယ်။
" အကို ကျနော် ပြီးတော့မယ်"
" အေး အကိုလည်း ပြီးပြီကွ"
" ဗျစ်.... ဗျစ်... ဗျစ်..... ဗျစ်..... ဗျစ်...."
၃.။ ၄ ရက် လောက် အောင်းထားတဲ့ လရေတွေက တဗျစ်ဗျစ် မည်ပြီးတော့ အားနဲ့ ထွက်လာတာ နှစ်ယောက်သား ဗိုက်တွေရော ရင်ဘတ်တွေရော လရေတွေ ပွကုန်သည်။ အချိန်ကလည်း ည ၂ နာရီ ကျော်သွားပြီ။
" ကောင်းလိုက်တာ အကိုရာ ဘယ်လို ကောင်းမှန်း မသိဘူး ဟားး...."
ထက်နိူင် ဘယ်ဘက် လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးပြီး အမော ဖြေရင်း မင်းခန့် က ပြောလိုက်တာ။
" အေး ကောင်းတယ် ဆို ရွာပြန်ရောက်ရင်လဲ အကို လိုးချင်တယ် ရမလား"
" အခြေအနေ အရပေါ့ အမ ရှိသေးတယ်လေဗျာ"
" မင်းကလည်း ရှိတာ ရှိတာပဲကွာ အကိုက ညီလေးကို လည်း လိုးချင်သေးတယ် မင်း မိန်းမ ယူလဲ အကို နဲ့ လိုးရအောင်ကွာ နော်...."
မောင်ထက်နိုင် ကောင်းမှန်း သိနေတော့ ရှေ့ရေး အတွက် ယောက်ဖ ကို စာချုပ် ချုပ်နေတာပေါ့ဗျာ.... ။
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
ပြီးပါပြီ။
...........................................💚💛💖💝💙........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment