လျှမ်းကြွရမ္မက် ရာဂဗွက်အိုင် အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - နရသူ
(မြေအောက် ကာမလောက အရှုပ်တော်ပုံများကို စာရေးသူ၏ ထုံးစံအတိုင်း ဘွင်းရှင်းသော အရေးအသားများဖြင့် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ခံစားဖတ်ရှုကြရမည် ဖြစ်သည်။)
(စာရေးသူ)
................................................................
အခန်း ( ၁ )
ကောင်မလေးက အသက် တော်တော် ငယ်သေးသည်။
ငယ်သလောက် ရုပ်ရည်ကလေးက လှလည်းလှ နှုတ်ခမ်းနီထွေးထွေး ပါးဖောင်းဖောင်းကလေးနှင့် ချစ်စရာ ကလေးမလေးပဲဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က မှိုစို့မျှစ်ပေါက်နှယ် လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ကိုင်ဆုပ်ဖျစ်ညှစ် ပစ်ချင်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးဖြစ်ကာ အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက် အရွယ်ရောက်ပြီး အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်နှယ် ရမ္မက်သွေး ဆူကြွဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်အဆက်အပေါက်က တောင့်တင်းကျစ်လျစ် အချိုးအစားကျလွန်း လှပေသည်။
ဒီလိုမိန်းကလေးမျိုးဆိုလျှင် ကြိုက်ကုန်းမ အပျက်မ အိမ်ထောင်သည် အအိုမတွေနှင့်မတူ အသစ်ကျပ်ချွတ် ပါကင်အတိုင်းနီးပါး လတ်လတ်ဆတ်လတ်ရှိလှတာမို့ ကာမလိုက်စားသူ ဘူတားကြီးတွေရဲ့အကြိုက် ဖြစ်ပြီး သူတို့လို လူတန်းစားများက ကြေးကြီးပေး၍ပင် ဝယ်စားလေ့ ရှိကြသည်။
သူမို့လို့သာ သူငယ်ချင်းကျော်ကြီးကောင်းမှုနှင့် အလကားပဲတင်း စားခွင့်ရတာဖြစ်သည်။
ကောင်မလေးက ကျော်ကြီးရဲ့မိန်းမဖက်က ဆွေမျိုးရင်းခြာတော်စပ်သူဖြစ်ပြီး သူ့မိန်းမ ခင်ဆွေဦးရဲ့ နှစ်ဝမ်းကွဲညီမတော်စပ်သူကလေး ဖြစ်သည်။ နာမည်လေးက စန်းစန်းတင့်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။
ကျော်ကြီးလက်ထွက်ဖြစ်၍ ပါကင်ပွင့်မပွင့်ကို မေးစရာမလိုချေ။ ကျော်ကြီးက မ,ဆိုလျှင် ဘယ်မိန်းမမှမရှောင် စားလေ့ရှိသူဖြစ်ရာ ဒီတစ်ယောက်လည်း ဘယ်နည်းနှင့်မှ လွတ်မှာ မဟုတ်ချေ။ သူက မိန်းမဖက်က တော်စပ်သမျှ ညီအစ်မရင်းရော သူ့ယောက်ခမ(အမ)ပါမကျန် အခွင့်ရတာနှင့် အပိုင်ကြံကာ ဖြုတ်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ ယောက်ခ(ထီး) ဖြစ်သူက အချိန်အတော်ကြာ ကတည်းက ဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီမို့ မယားဖြစ်သူ (ခင်ဆွေဦးရဲ့မိခင် ဒေါ်ညိုမီ) မှာ သွေးသား လိုအင်ဆန္ဒမပြည့်ဝဘဲ လီးအရသာကို ငံ့လင့်ခြင်းကြီးစွာ အချိန်ပြည့် မွတ်သိပ်တောင့်တ နေသူဖြစ်ရာ ရမ္မက်နောက်လိုက်ပါပြီး သားမက် ဖြစ်သူ ပြုသမျှ နုရလေသည်။ ယောက်ခမဖက်က သူ့မိန်းမ ခင်ဆွေဦးရဲ့အဒေါ်ရင်း တော်စပ်သော ညီမ (ရီရီဆွေ) တစ်ယောက်ပင် အဆစ် ပါလိုက် သေးသည်။
အိမ်မှာ အလုပ်လာလုပ်သည့် အိမ်ဖော်မလေး တွေလည်း မကျန်စေရပါ။ ရသမျှမိန်းမ အကုန် ဖြုတ်ပြီးသား။ လီးကလည်း ကြီးသူမို့ သူ့အဖို့ လက်နက်အားကိုးလည်း ရှိနေသည်။
ကျော်ကြီးက လီးကြီးသူဖြစ်သည်။ ရှည်လည်း ရှည်သည်။ သူတို့အပေါင်းအသင်းတွေထဲမှာ ကျော်ကြီးရယ် စိုးမိုးနိုင်ဆိုသော သူရယ် လီး အကြီးဆုံးအရှည်ဆုံးဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်လုံး အင်တာနေရှင်နယ်ဆိုဒ် စံချိန်မီကြသည်။ လီးလုံးပတ်က လက်တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်မက တုတ်တုတ်ထွားထွားရှိပြီး အရှည်က ၈ လက်မ ကျော် ၉ လက်မ ဆိုဒ်ကြီးတွေဖြစ်ကြကာ သူကတော့ သူများတွေထက် ခေါင်းတစ်လုံး ပိုမြင့်ပြီး လီးတန်တလျှောက် ဂေါ်လီတွေပါ တန်းစီထည့်ထားတာမို့ တော်ရုံ လီးကြိုက်သည် ဆိုသော ဖာသည်မတွေပင် အော့ကြောလန်ရသူ ဖြစ်သည်။
ကျော်ကြီးက အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ပြီး သူကတော့ အိမ်ထောင် မရှိသေး ဖိုက်တာတစ်လိုင်း သီးသန့် ဖြစ်ကာ အနီးဝန်းကျင်မှရှိသည့် စောက်ပတ်မှန်သမျှ ကို အခွင့်အရေးရသလို ပတ်စားနေခဲ့သူဖြစ်သည်။ ယုတ်စွအဆုံး ကျော်ကြီးယူထားသော မိန်းမ ခင်ဆွေဦး အပျိုဘဝတုန်းကပင် သူ့လက်ချက်နှင့် မကင်းခဲ့ပါ။ ဒါကြောင့်လည်း ဇနီးမယား တစ်ယောက်လုံး အတွင်းသိအစင်းသိဖြစ်သော သူ့ထံကို စိတ်ပြန်လည်မှာစိုး၍ ကျော်ကြီးလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး လိုက်လျောပြီး သူ့အတွက် မရမက ခွင်ဖန်ပေးနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။
သူ့အနေနှင့်လည်း ကျော်ကြီးကို အပြန်အလှန် သဘောမျိုး တုံ့ပြန် ကျေးဇူးပြုတာမျိုးတွေ ရှိခဲ့ပါသည်။ သူတို့အဖွဲ့ တစ်ဖွဲ့လုံး မ,ကြိုက်သူတွေ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ဆော်တစ်ပွေရလာပြီဆိုတာနှင့် အချင်းချင်း လက်တို့ပြီး သင့်တော်သည့် တစ်နေရာမှာ ချိန်းချက်လိုးကြလေ့ ရှိပါသည်။ ထွန်းကျော်ခေါ် ကျော်ကြီး သူ (စိုးမိုးနိုင်) နေလင်းအောင် ဝဏ္ဏဖြိုး ဇင်မျိုးသူ စိုးသီဟ အာကာထက်ခေါင် အစရှိသည့် သူတို့အုပ်စုက အားလုံး စိတ်တူကိုယ်တူ ဖြစ်ကြသလောက် ငွေပေါသော သူဌေးသားများပီပီ ဘယ်နေရာမဆို လက်ညီပြီး မိန်းမကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ဇရှိကြသူတွေ ချည်းပင်။
စန်းစန်းတင့်ကို သူ အမြဲသွားနေကျ ဘိတစ်ခုဆီ ပင့်ခဲ့ပြီး ဖြုတ်ဖို့ပြင်နေသည်။
" ဗိုက်ဆာတယ် တစ်ခုခုစားရအောင်လား စန်းတင့်"
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကိုစိုး သဘောပါ စားချင်ရင် စားလေ"
" ငါက အသောက်ကလေးပါမှ သိတယ်မှုတ်လား နင်မကြိုက်မှာစိုးလို့"
စန်းစန်းတင့် သူ့ကို ပြူးကြောင်ကြောင် မျက်လုံး ကလေးများနှင့် အသာစောင်းငဲ့၍ ကြည့်ပြီး ..
" အများကြီးတော့ မသောက်ပါနဲ့ နဲနဲပါးပါး သောက်တာကတော့ .."
" အိုခေ သိုင်းကျု စန်းတင့် နင်က အလိုက်သိသားပဲ ဒီနားမှာ တို့ စားသောက်နေကျဆိုင်ရှိတယ်"
သူပြောလိုက်ပြီး ကောင်မလေးလက်ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဆွဲခေါ်လာလိုက်သည်။
အမှန်တော့ နေ့စဥ်အမြဲ သောက်နေကျဆိုင်တော့ မဟုတ်ပါ။ ရံဖန်ရံခါ ဘိကိုလာသည့်အချိန်မှာ အပျော်မယ် တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်နှင့် အတူ လာပြီး အရက်သေစာ လာရောက် သောက်စားသည့် ဆိုင်ပဲ ဖြစ်သည်။ အရက်ဆိုင်နှင့် ဘိက မျက်စောင်းထိုးလောက် ကျသည့်နေရာမှာ ရှိသည်။ ဆိုင်ရှင်က ဘိပိုင်ရှင် မမို့နှင့် ညီအစ်မ တော်သူဖြစ်ပြီး သူ့ကို များသောအားဖြင့် ဒေါ်လွမ်း လို့သာ ခေါ်လေ့ ရှိကြသည်။ အသက်ကတော့ ၃၅ နှစ် ဝန်းကျင်ခန့် ဖြစ်သည်။ ဘယ်သူဖြိုဖြို မပြိုနိုင်ဟု ဆိုရမည့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီး ဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးက လုံးကြီးပေါက်လှ အထစ်ထစ်အရစ်ရစ် သူမရဲ့တင်ပါးခွက်ကြီး နှစ်ဖက်က အယ်တစ် နေအောင် ကြီးမားစွင့်ကားလှသည်။ အရက် သောက်တိုင်း မထိတထိ စကြ နောက်ကြ ညစ်တီးညစ်ပတ်စကားတွေပြောကြနှင့် သူမ စိတ်လိုလက်ရ ပြသမျှကို တဝကြီးခံစား ကြည့်ရှု ကြရသည်။
ကောင်တာမှာထိုင်ရင်းနှင့် သူမ စိတ်လာလျှင်လာသလို ငယ်ငယ်ချောချော ချာတိတ် တွေကိုဆိုလျှင် မကြာခဏ ထမီအောက်စ လွှတ်ပြ တတ်သူ ဖြစ်သည်။ အလယ်တည့်တည့်မှနေ၍ ပေါင်လယ်အထိခွဲထားသော စကပ်ထမီအောက်မှ အတွင်းခံမပါသော သူမရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်ကို မမြင်ချင်မှအဆုံး။ အသားအရေ ဖြူဖွေးဝင်းဝါသလောက် ဆီးခုံမို့မို့ အထက်မှ အမွှေးအမြှင်ထူထဲနက်မှောင်ကာ အုံ့ဆိုင်းလျက် ရှိသည့် ခုံးမောက်ဖူးကြွနေသော စောက်ပတ်ကြီးက အသားကုန်ပိတ်လိုးပစ်ချင်စရာ။ အကြောင်း မတိုက်ဆိုင်၍သာ တစ်ခါမှ လိုးခွင့် မကြုံရ သေးခြင်းပင်။
ဆိုင်ထဲရောက်တော့ ဒေါ်လွမ်း (မလွမ်း) ကောင်တာ ကနေ ထလာသည်။
" ဘာသောက်မလဲပြော မောင်လေး"
" ထုံးစံအတိုင်း မူးမယ့်ဟာတစ်ခုခုပေါ့ အဟဲဟဲ "
" ဝီလား ဂျင်လား အင်း ဂျင်က မင်းနဲ့ အဆင်ပြေမယ် မထင်ဘူး အခန့်မသင့်ရင် သူက .."
" သူက ဘာဖြစ်လဲ ပြောလေ မလွမ်း"
" ဟင်းဟင်း သူက ပန်းသေတတ်တယ်ကွ ကြားလား မသိမှတ်ထားလိုက် အဟတ် ဟားဟား"
မလွမ်း သူ့အနားလာပြီး တိုးတိုးကပ်ပြောလိုက်ရာ နှစ်ယောက်သား တဟားဟားရယ်မိကြသည်။
" မထင်နဲ့ ဒီက အဲဗားထောင် မာမာပဲ မယုံရင် စမ်းကြည့်လိုက် အစ်မရဲ့ ဟင်းဟင်း"
" တကယ်နော် ဟွန့် နောက်မှ သေချာစမ်းမှာ အပြောကြီးသလို မမာနိုင်ရင်တော့လား ဟွင်း"
ပေါင်ပုတ် လက်ပုတ် ထုလိုက်ရိုက်လိုက် ငယ်ပေါင်းတွေအလား ရင်းနှီးစွာ ..။
ကောင်မလေး ခေါင်းငုံ့ထားသည်။ သူတို့စကားကို လုံးဝမကြားသယောင် မသိသယောင်နှင့် ..။ တကယ်က သူမရင်ထဲမှာ တခွိခွိနှင့် တိတ်တိတ်ကလေး ကြိတ်ရယ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
သူ့အတွက် ဝီစကီတစ်တောင့်နှင့်အမြည်းမှာပြီး ကောင်မလေးအတွက်ပါ ဘီယာတစ်လုံး မှာလိုက်သည်။ မှာထားတာတွေ ရောက်တော့ သူ့အရက်ဖန်ခွက်ထဲ ဆိုဒါရေခဲဖြည့်လိုက်ရင်း ကောင်မလေးရဲ့ ဘီယာခွက်ထဲကိုပါ သူ့ဖန်ခွက် ထဲက ဝီစကီအနည်းငယ် ရောထည့်ပေးလိုက်သည်။
" ညီမ မူးမှာနော် အစ်ကို အရက်ပါရင်တော့ အာမ မခံဘူး"
" မူးမှာကြောက်လို့လား ကိုယ်က မသောက်ခင် ကတည်းက မူးနေတဲ့ကောင်ပါကွာ"
" ဟင် တ တကယ် ဘာမူးတာလဲ အစ်ကို"
" အချစ်လေ အချစ် အချစ်မူးမူးနေတာ ဟောဒီ ကောင့်မျက်လုံးက ဒီနားကကောင်မလေးကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနဲ့ကို ဘာမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်သလောက် ဝေဝေဝါးဝါးဖြစ်နေပြီ ဟင်းဟင်း"
" သွား ကဲတာက ဒီကအဟုတ်မှတ်လို့ ဟွန့်"
ကဲဟယ် ကဲကဲ ဆိုပြီး ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး တွေ့ရာမြင်ရာ ထုရိုက်လိုက်သော လက်ကလေးကို သူတင်းတင်းကြီး ဖမ်းဆုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီး သူမလက်ကလေးကို ပေါင်ကြားထဲဆွဲသွင်းရင်း တစ်စုံတစ်ရာနှင့် ထိတွေ့မိတ်ဆက်စေလိုက်သည်။
" အယ် ကြည့်ပါလား လူ လူတွေနှင့် အ အစ်ကို မ မကောင်းဘူးကွာ"
" ဘာ ဘာမကောင်းတာလဲ စန်းတင့်ရဲ့ ပြစမ်း ကြေသွားအေင်လို့ သူတစ်လှည့်ကိုယ်တစ်လှည့် ကိုင်မယ်လေ ဘာဖြစ်လဲ ဘယ်သူမြင်မှာ ကြောက်လို့လဲ ညီမလေးရဲ့ အဟင်းဟင်းဟင်း"
သူ့ရယ်သံက သူ့ကိုယ်တွင်းက တဆစ်ဆစ် အုံကြွ ပေါက်ကွဲလုမတတ်ရှိနေသော ရမ္မက်စိတ်ကို ညွှန်ပြလျက် ရှိလေသည်။ ကောင်မလေး ရှက်အားပိုပြီး သူ့ဖက်ကို မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကာ စေ့စေ့ပင်မကြည့်ရဲတော့။ ခေါင်းလေးငုံ့လျက်သား။
သူမလက်ကလေးတစ်ဖက်ကတော့ သူ့ပေါင်ကြား ထဲမှ ဘာအခုအခံမှပါပုံမရသော ဖောင်းကြွဖုထစ် နေသည့် မာမာတင်းတင်း အသားဆိုင် အချောင်း အတောင့်ကြီးဆီကို မိမိရရဖျစ်ဆုပ်ကိုင်မိ လျက်သား ရှိလေတော့သည်။
ထို့နည်းတူ သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ထမီစကပ်ကို ခပ်တိုတို စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားသည့် ကောင်မလေးရဲ့ခွကြားရှိ ဖောင်းမို့မို့အင်္ဂါဇပ်ခုံ ပြင်ကျယ်လေးကို ခပ်ရွရွပွတ်နှိုက်ကိုင်စမ်းမိပြီး ဖြစ်နေပြီ။
.................................................................................................
အခန်း ( ၂ )
အရက်သောက်ရင်း ပွတ်နှိုက်ကာ နယ်ရင်းကိုင်ရင်း သူမအင်္ဂါဇပ်ခုံကလေးက တဖြည်းဖြည်း ပိုမိုခုံးကြွ တက်လာလေသည်။ သူမခါးသိမ်ကလေးကို ပွေ့ဖက်၍ အထက်ပိုင်းကို တဝကြီးလှိမ့်နယ်ကာ လက်တစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ဖျစ်ဆုပ်ကိုင်ပေး လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး သိသိသာသာထွန့်လူး လာပြီး ကိုယ်ပေါ်က တီရှပ်အင်္ကျီလေးလည်း သူ့အကိုင်အတွယ်အောက်မှာ မြင်မကောင်းအောင်ပဲ တွန့်လိပ်မွကြေလျက် ရှိလေတော့၏။
" အင်း အင်းကျီတွေ ကြေ ကြေကုန်ပြီ ဟင့် အ အစ်ကို ရာ"
" ရော့ တစ်ခွကိသောက် စကားအများကြီး မပြောနဲ့ အလုပ်များများလုပ်ရအောင် ဒီမှာ ဘယ်လောက် တင်းနေပြီလဲဆိုတာ သိတယ်မှုတ်လား ပေါ်တင် လှန်ပြလိုက်ရမလား"
" အာ မ မလုပ်နဲ့ လေ လူ လူတွေနဲ့"
" လူတွေ ရှိရှိပေါ့ ဒီကိုလာတာ အတွဲတွေချည်းပဲ သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုပ်နေတာ မယုံရင် လှည့်ကြည့် လိုက်လေ"
ကောင်မလေး တစ်ဆိုင်လုံးကို မဝံ့မရဲ လှည့်ပတ် ကြည့်လိုက်သည်။
ဟုတ်သည်။
ရှိတာက စားပွဲဝိုင်း လေးငါးခြောက်ဝိုင်း အတွဲက သုံးတွဲ လေးတွဲ ကျန်တစ်ဝိုင်းက အပျော်လာရှာ ကြဟန်တူသည့် ယောက်ျားပျိုတွေချည်း လေးငါးယောက် စုကာ တစ်ဝိုင်းထိုင်လို့။ သူတို့ ဘေးနားမှာလည်း ကုပ်ချောင်းချောင်းနှင့် ယောက်ျားပျိုနှစ်ယောက် မိန်းမပျိုလေးက တစ်ယောက် ကျားသတ္တဝါနှစ်ကောင်ရဲ့အလယ်မှာ သူမကိုယ်တိုင် စိတ်လိုက်မာန်ပါ ခြေဆော့ လက်ဆော့ ခံရင်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အူမြူး ရွှင်ပျနေပုံ ရသည်။ မိန်းမကောင်းလေးတော့ ဟုတ်ဟန်မတူပါ။ တခြားဝိုင်းမှာ ယောက်ျားသား တွေနှင့်အတူ ပူးပူးကပ်ကပ် ကပ်ထိုင်နေကြသည့် မိန်းမတွေရော မိန်းမကောင်းများ ဟုတ်ကြလို့လား။ သို့ဆိုလျှင်ဖြင့် မိမိကရော ..။
စန်းစန်းတင့် ရေးတေးတေးလေး စဥ်းစား အတွေး ပေါက် မိသွားဟန်နှင့် သိသိသာသာ ငြိမ်ကျ သွားသည်။
" ဒီနား ..လာဦး .."
" ဟင် .."
" ဒီနား လာလို့ ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်"
" အင် ဟင် အ အစ်ကိုကလဲ"
နှုတ်ခမ်းစူကာ မူမယောင်ပြပေမယ့် စန်းစန်းတင့် မငြင်းနိုင်ပါ။ မိမိကိုယ်ခန္ဓာ အထက်ရော အောက်ရော သူ့အကိုင်အတွယ်အောက်မှာ အရှုံးပေးလုဆဲဆဲ ဖြစ်နေပြီမို့ မထူးဇာတ်ခင်းသည့် အနေနှင့် သူ့စကားကို တသွေမတိမ်း နာခံလိုက် ရသည်။ ပေါင်ပေါ်ရောက်လာတော့ သူ့လက် တစ်ဖက်က ခါးသိမ်ကလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပွေ့ဖက်၍ ကျန်တစ်ဖက်နှင့်အရက်ဖန်ခွက်ကိုယူကာ သူမနှုတ်ခမ်းမှာ လာရောက်တေ့ပေးလိုက်သည်။
" သောက်လေ မငြင်းနဲ့ အချိန်သိပ်မရှိဘူး နောက်မှ ပြန်လာလို့ရတယ် မြန်မြန်မူးအောင်သောက် သွေးပူလေးဖြစ်အောင် ကိုယ်လည်း လစ်မစ် ရောက်အောင် သောက်မယ် ပြီးရင် ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ခပ်မြန်မြန် ဒိုးကြမယ် အောက်ကကောင်ကြီးက ညီမဆီက အနံ့ရရုံနဲ့ မနေချင်တော့ဘူး သိလား"
" အို ကိုရာ အူ အု အွန့်ဟွန်းဟွန်း"
အရက်ခွက်ကို သူမနှုတ်ခမ်းဝဆီ လာတေ့ထား ရာက သူ့စိတ်ပြောင်းပြီး စန်းစန်းတင့် နှုတ်ခမ်း ဖူးရွရွကလေးနှစ်ချပ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းများက ပြွတ်ကနဲဆိုပြီး ပေါ်တင်ကြီးပင် လာရောက် ဖိကပ်နမ်းစုပ်ချလိုက်သည်။ နမ်းရင်းနှင့်လည်း သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ခွကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ဆီ ထမီအောက်ကနေ လျှိုဝင်လာပြီး ထိထိမိမိ နှိုက်ကိုင်လာပြန်သည်။ အသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ ရမ္မက်ဇောအဟုန်က ဟုန်းကနဲကြွကနဲ ဖွဖွရွရွ သိမ်မွေ့ညင်သာသော အထိအတွေ့အာရုံရဲ့ စီးမျောမှုနောက်ကို လိုက်ပါခံစားရင်း ရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့် ဘဝင်တငြိမ့်ငြိမ့် လှုပ်ခတ်တုန်ယင်ကာ မရိုးမရွ ကိုယ်ကလေးတကြွကြွ ဖြစ်လာမိသည်။
အတန်ကြာအောင် လှိမ့်ပိတ် အနမ်းခံ အနှူးအဆွ ခံလိုက်ရပြီးမှ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို ပြန်ခွာပြီး ရော့သောက် ဟုဆိုကာ သူ့ဝီစကီ တစ်ခွက်လုံး ကုန်အောင် သောက်ခိုင်းတော့ မလွှဲမရှောင်သာဘဲ ဇွတ်မှိတ် သောက်လိုက်ရပြန်သည်။
တစ်ခါမှပင် မသောက်ဖူးသောအရက်။ ခေတ်မိန်းကလေးပီပီ ဘီယာ ဝိုင်တွေလောက်ပဲ မြည်းစမ်းခဲ့ဖူးသည်။
စန်းစန်းတင့် လည်ချောင်းထဲမှာ ရှတတ ပူထူ သွားသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးတွေနွေးသွားပြီး ချက်ချင်းလက်ငင်း ပွက်ပွက်ဆူလာသလိုတောင် ထင်ရသည်။ ခေါင်းထဲမှာလည်း စောစောက တစိမ့်စိမ့်သောက်ခဲ့သည့် ဘီယာနှင့် ဝီစကီတွေပါ ရောပြွန်းပြီး အတော်ကလေး မူးထွေသွားခဲ့ပြီ။
သူက လက်ကျန်အရက်ကို ဖန်ခွက်ထဲ အပြည့် ထည့်ကာ တစ်ကျိုက်တည်း နိစ်မော့ချသည်။ သိပ်သောက်နိုင်သည့်သူ။ တစ်ညလုံး သောက်လျှင်တောင် တော်ရုံနှင့် မူးမည်မထင်ပါ။ တရိပ်ရိပ်တက်လာသည့် အရက်ရှိန်ကြောင့်တော့ သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရဲတွတ်လာခဲ့ရပြီ။
" ကဲ သွားကြရအောင် ကိုယ့်ခါးကိုဖက်ထားနော် ညီမ ခြေကို သတိထားလှမ်း မယိုင်စေနဲ့"
" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့"
သူကသာ ယိုင်ချင်ချင်။ အရက်ရှိန်သာ တက် သော်လည်း စိတ်တော့ မလွတ်စေရပါ။ သတိ ရှိသည်။ သတိလက်လွတ်ဖြစ်လျှင်လည်း ကိုယ်စားမည့် အစာကို သူများလုစားသွားလိမ့်မည်။ ဒီနေရာဒေသ ဝန်းကျင်က မကောင်းမှု ကျူးလွန် နေကျ ဒုစရိုက်သမားတို့ရဲ့မွေ့ပျော်ရာ။ ဖဲ ဖာ အရက် လောင်းကစား မူးယစ်ဆေး စသည့် ယောက်ျားသား တို့အကြိုက် ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ပြည့်စုံလို့နေသည့် မြေအောက် လောကီသုခဘုံ တစ်ခုမျှသာ။
ရောက်သွားတော့ မမို့ရဲ့တပည့်မလေးတွေက သူတို့ကို ဆီးကြိုသည်။ အစောင့် အမျိုးသား နှစ်ယောက်မှအပ ကျန်တာ မိန်းမတွေချည်း။ အငယ်တွေရောအကြီးတွေရော သူတို့အတွဲတွေ ကိုယ်စီနှင့် သက်ဆိုင်ရာ အခန်းအသီးသီးကို ဝင်စို့ထွက်စို့လုပ်ရင်း ညဥ့်ပိုင်း တာဝန်ထမ်းဆောင် နေကြသည်။ ဧည့်ကြို မိန်းကလေးတစ်ယောက် အထွေထွေ အခိုင်းအစေမလေးတစ်ယောက် တွေ့ရပြီး မမို့ကိုတော့ မတွေ့ပါ။ အလုပ်ကိစ္စနှင့် အပြင်ထွက်သွားသလား ဒါမှမဟုတ် ဘိကို အလည် လာသည့် အထူးဧည့်သည် တစ်ယောက်ယောက် ကိုများ သူမ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သွားရောက် ဧည့်ခံနေသလား မပြောတတ်ပါ။ အသားခပ်ညိုညို ရွှေညာသူ မချောလေးတစ်ယောက်က သူတို့ နေရမည့် အခန်းကို လိုက်ပို့ပေးပြီး အပြန်မှာ သူ့ပါးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းကာ ..
" တစ်ခုခုလိုရင်ပြောနော် ကွန်ဒုံးရော ယူဦးမလား အစ်ကို"
" ကျေးဇူးပါ မယူတော့ပါဘူး ညီမလေး"
သူမကို ပြုံးပြနှုတ်ဆက်၍ အခန်းထဲဝင်လာကြပြီး နှစ်ယောက်သား ကုတင်မှာ နေရာယူလိုက်ကြသည်။ ဂွမ်းကပ်အခင်းနှင့် ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးသာ ချထားသော်လည်း သူတို့အတွက် ဒါတွေကို ဂရုမစိုက်အားပါ။
သူ့လက်များက ကောင်မလေး စန်းစန်းတင့်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဂဏာန်းတွားသလို အတန်ကြာ ပြေးလွှားနေပြီးသည့်နောက် ကောင်မလေးရဲ့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းဆီက တီရှပ်ရော အောက်က စကပ်ထမီလေးပါ အခန်းရဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျ သွားခဲ့ရပြီ။
သူလည်း ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဆိုင်ကနေ ယူလာသည့် အရက်ပုလင်းကို ခါးကြားကထုတ်ကာ အဖုံးဖွင့်၍ တစ်ကျိုက် မော့ချလိုက်သည်။
" ဟား ရေ ရေ ဘယ်မလဲ .."
တော်သေးသည်။ စန်းစန်းတင့်က ခေါင်းရင်းမှာ သူတို့အတွက်ချပေးထားသည့် သောက်ရေသန့် ဘူးလေး အမြန်လှမ်းယူပေးလို့ သူ့အတွက် အဆင်ပြေသွားသည်။ သူကြီးမရှိ ရွာဆူ အမြည်းမရှိ အာပူဆိုသည့်တိုင် ရေမရှိပြန် တော့လည်း နိစ်သက်သက် သောက်ရသည့် အဖြစ်က ကြာတော့ သိပ်အဆင်မပြေလှ။ အရက်သမားဆိုတာ အကောင်းကြိုက်သူတွေ အရက်အကောင်းသောက်လျှင်တောင်မှ ဆိုဒါနှင့် ရေခဲက ပါဦးမှ။ ရသာရုံတွေထဲမှာမှ အခါးဓာတ်က အခေါင်အဖျား မဟုတ်လား။ အမြည်းဆိုပြန်လျှင် လည်း လတ်ဆတ်သည့်အသားမှ နှုတ်ချိုသတဲ့ လေ။ ရေသန့်ဘူး သုံးပုံတစ်ပုံကျိုးမှ ခံတွင်းထဲမှ အရက်က အီဆိမ့်ခါးသက် ချိုမြမြ အရသာတစ်မျိုး တိုးလို့။ နှုတ်ခမ်းကို လျှာနှင့် သုံးလေးချက်သပ်ပြီး စန်းစန်းတင့် တစ်ကိုယ်လုံးက ရှိသမျှ ငုံအာဖူးကြွ နေသော အလှဖူးအလှငုံတွေကို စိမ်းစိမ်းကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း အိပ်ယာထက်ပေါ် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ပစ်ကာ ဝုန်းကနဲ ခုန်ချလိုက်လေသည်။
" အို အင့် အင့် အွန့် အွန်းဟွန်း အ အ ရမ်းပဲ ဟင့် အ အစ်ကို ရယ် ဟင့် ဟင့်"
စန်းစန်းတင့်နှုတ်မှ တအီအီ တကျွတ်ကျွတ် ညည်းသံလေးတွေ အစီအရီ ခုန်ပေါက်လွင့်စင် ပွင့်အံထွက်လာသည်။
သူ့ကိုယ်ခန္ဓာ သူ့လက်တွေရော သူ့အနမ်းတွေပါ သူမတစ်ကိုယ်လုံး နေရာအနှံ့အပြားဆီ ကူးစက် ရောဂါတစ်ခုလို အေးကနဲနွေးကနဲစိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ ခေါက်တုံ့လူးလာ ပျံ့နှံ့စိမ့်ဝင်ကာ သူမခမျာ မွန်းသလို ကြပ်သလို အနေရခက်ခဲလှသည့် ဒုက္ခဝေဒနာမျိုးစုံကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း လိုလို ရရှိခံစားနေရပြီ ဖြစ်သည်။
အပေါ်ပိုင်းရော အောက်ပိုင်းဆီမှာပါ နူးညံ့ ညင်သာသော အထိအတွေ့များက တွားသွား သတ္တဝါလို တအိအိ တရွေ့ရွေ့ မနားတမ်း ရှပ်ပြေးနေကြလျက်။ ညည်းသံလား ညုတုတု ခရာသံလား ကိုယ့်ဖာသာ မခွဲခြားနိုင်သော အသံများနှင့်အတူ သူမကိုယ်ကလေး ကုတင် ထက်မှာ တထွန့်ထွန့်လွန့်လူးရင်း အပေါ်ပိုင်းရှိ အိအိမို့မို့ တင်းကြွနေသည့် အစိုင်အခဲ နှစ်ခုဆီမှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖျစ်နယ်နေသော အထိအတွေ့ များမှတစ်ဆင့် အထက်ကို မြင့်မောက်စွာ စုချွန် ထွက်နေသည့် အသီးခဲလေးနှစ်ခုကို တတိတိလှုပ်ဆွ ချေမွခံရခြင်းနှင့်အတူ အီဆိမ့်သော ရသာရုံကို ထူးထူးခြားခြားခံစားရပြီး ထိုမှတစ်ဆင့် ခံစားမှုက တစ်ဆင့်ချင်း အောက်ကို ပြေလျော ဆင်းသက်လာ ခဲ့ကာ သူမရဲ့အောက်ပိုင်းရှိ ပေါင်တန်အစုံမှာလည်း တစ်စုံတစ်ရာသော ပယောဂကြောင့် အလိုအလျောက်ပင် နဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက် ဆီသို့ ပြဲကနဲဟကနဲ ဟဟဖြဲဖြဲလေး ကားထုတ်မိ သွားရသည်။ ပက်လက် ဒူးထောင်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားထားသည့် အနေအထားမျိုး ဖြစ်သည်။
သူမသတိထားမိချိန်မှာ သူ့ကိုယ်ခန္ဓာ အထက်ပိုင်း တစ်ခုလုံး သူမရဲ့ အဆင်သင့်ဖြဲကားပေးထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားဆီကို အံဝင်ခွင်ကျကြီး ရောက်ရှိတိုးဝင်နေခဲ့ပြီ။
........................................................................................................
အခန်း ( ၃ )
သူ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲဝင်ပြီး စန်းစန်းတင့်၏ အင်္ဂါဇပ်ခေါ် အမွှေးအမြှင်ထူပြောကာ အထက်ဖက်ကို မို့မောက်စွာ ခုံးကြွလျက်ရှိသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာအပ်၍ သူ့နှုတ်ခမ်း များဖြင့် တအားဖိကပ်ကာ အပီအပြင် နမ်းစုပ် မှုတ်ယက် ပေးနေပေသည်။ ငယ်ပေမယ့် မိဘမျိုးရိုး ကို လိုက်ပြီး အောက်မွှေး တကယ်သန်သည့် မိန်းကလေးပဲ ဖြစ်သည်။
" အိ အ အင့်ဟင့် အင့် အား အ ရှီး "
အသံနှင့် ကော့ပျံထွန့်လူးရင်း စန်းစန်းတင့် မျက်နှာလေးက ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် အမူအယာ အမျိုးမျိုး ပြောင်းလဲနေသည်။ သူက ရပ်မပေး။ သူမအခံရခက်လေ ပိုလို့ပင် တိုး၍တိုး၍ နှူးဆွ နေလေသေးသည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်က သူမရဲ့ ဆီးခုံထက်က အမွှေးဦးစွန်း ထူအုပ်အုပ်ကလေးကို ဖယ်ရှားရင်း အင်္ဂါဇပ် တစ်နည်း စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်ကို တစ်ဖက်စီဖြဲဟကာ အပေါ်ထိပ်ရှိ အစိထိပ်ဖူးကလေးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုစုပ် သကြားလုံးငုံခဲသလို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြား ညှပ်ကာ စုပ်ငုံခဲပြီး ဘယ်ညာယမ်းခါလှုပ်ဆွ၍ နှုတ်ခမ်းသား အတွင်းအပြင်တဝိုက်ကို မရိုးမရွ ဖြစ်အောင် လျှာနှင့် လိုက်လံယက်သပ် ချော့နှူးပေး နေသည်။ အတွေ့ဓာတ်ကြောင့်ထင်သည်။ ကာမရှေ့ပြေး အရည်များက စောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ မြင်မကောင်းအောင်ဘဲ တမုဟုတ်ချင်း ရွှဲလိုက် လာပြီး စန်းစန်းတင့် အလိုလို ခေါင်းထောင် လာသည်။
" အား အ မ မခံနိုင်ဘူး ကို ကိုစိုးရယ် ဟင့်ဟင့် လုပ် လုပ်ပါ အစ်ကို့သဘောရှိ လုပ်စမ်းပါတော့"
သူများတကာလို ဘာလုပ်ရမလဲ လိုးပေးပါ စသည်ဖြင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပါးစပ် အရသာခံပြီး မလိုအပ်သည့်စကားတွေ အချိန်ကုန်ခံ မပြော နမ်းရှုံ့ယက်စုပ်ခြင်းကိုလည်း မရပ်တန့် သေးဘဲ အပေါ်အောက် နှုတ်ခမ်းသားများကို လျှာအပြားလိုက်ပင့်ကော်၍ ဆယ့်လေးငါးကြိမ်ခန့် အားပါးတရ ယက်သပ်တင်ရင်း လီးဝင်ပေါက် ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်း တွင်းဝကလေး ကို အပေါက်ချဲ့သည့်အနေနှင့် လက်ချောင်း နှစ်ချောင်း ပူးလှည့်ထည့်သွင်းကာ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် မွှေနှောက် ထိုးဆွပေးလိုက်ပြန်သည်။ စန်းစန်းတင့်ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ တစ်တောင် သာသာလောက် မြင့်ကြွတက်လာသည်။
" အ အာ မ မရတော့ဘူး အိ အီး ဟီး အင့် ဟင့် ဟင့်"
သူမ ဆန့်ငင်လူးခါနေချိန်မှာပဲ သူ့လီးတန်ထိပ်မှ ဒစ်လုံးကြီးကို စဖုတ်ဝတည့်တည့် အကွဲကြောင်းရဲ့ အောက်ဖက်မှာ လာရောက် တေ့ချိန်၍ တွင်းပေါက်ငယ်ကလေးထဲကို ဇွိကနဲ အသံထွက် အောင် အပေါ်စီးကနေ ခပ်ဖိဖိလေး ထည့်ဆောင့် သွင်းလိုက်သည်။
လီးဒစ်လုံးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ကြပ်စွာ ထိုးခွဲကာ နှစ်လက်မခန့် နစ်မြုပ်ဝင်သွားသည်။ ဒါကပင် ပါကင်အစစ်အတိုင်းမဟုတ်မူဘဲ လိုးစရှိပြီး ယောက်ျားတစ်ယောက် (ဥပမာ - ကျော်ကြီး)၏ ပယ်ပယ်နယ်နယ် မွှေနှောက်လိုးဆောင့်ခြင်းကို တစ်ကြိမ်မက ခံထားရသည့်သဘောပင်။ စောက်ဖုတ်နံရံကြွက်သားများက ကျင့်သားရစွာ သူ့လီးကို အတွင်းကနေ လက်ခံ စုပ်ဆွဲပေးသည်။
သူအကြိုက်တွေ့ပြီး လီးကို ပြန်ကြွ ပြန်ချွတ်ဆွဲ ထုတ်ကာ နောက်တစ်ကြိမ် ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်သွင်း လိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးက တစ်ဆုံးအထိ ရှောကနဲ တိုးဝင်သွားခြင်းတော့ မရှိ။ ရှိခဲ့လျှင်လည်း သူ့ရဲ့ ရာဇဝင် ရိုင်းသွားလိမ့်မည်။ မိန်းမကြီးကြီးငယ်ငယ် မှန်သမျှကို အပွဲပွဲနွှဲလာ သည့် ဂေါ်လီလီး ဖြစ်သည် နှင့်အညီ လီးမှာ ထည့်သွင်း မြှုပ်နှံထားသည့် ဂေါ်လီ အလုံးအဖု တွေက ထင်သည့်အတိုင်း စောက်ဖုတ် လိုဏ်ခေါင်း အလယ်တစ်နေရာမှာ ရှေ့ဆက်မတိုး နိုင်ဘဲ တစ်ခံနေပြန်သည်။ စန်းစန်းတင့် အလန့်တကြားနှင့် ..
" ဟာ အ အစ်ကို လ လီး ကြီးက အ အရမ်း ကြီးလွန်းတယ် မ မရဘူး ထင်တယ် တ တ အား တစ် ကြပ် နေပြီ"
အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ပြောရင်း ရင်ဘတ်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အကြောက်အကန် တွန်းကန် လာတော့ သူလည်း သူမလက်ကလေးတွေကို ဆွဲဖယ်ပြီး ..
" ကိုယ့်လီးက ပုံမှန် ရိုးရိုးလီးမဟုတ်ဘဲ ဂေါ်လီတွေ ထည့်ထားလို့ ညီမစောက်ဖုတ်ထဲ အဝင်မချောဘဲ ခုလိုတစ်နေတာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့လိုးပေးရင် ဝင်လိမ့်မယ် မစိုးရိမ်နဲ့နော် ညီမလေး"
" နာ နာတယ် အစ်ကို အစ်ကို့ဟာကြီး အစန်း ကြောက်တယ်"
" မကြောက်နဲ့ မနာစေရဘူး တော်ကြာ အကောင်း လွန်နေလို့ တန်းတန်းစွဲဖြစ်သွားလိမ့်မယ် ဟင်းဟင်း"
သူပြောပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲက လီးကို ပြန်ကြွ၍ တစ်လက်မချင်း နည်းနည်းချင်း ဖိလိုက်ကြွလိုက် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်ရာ လီးက ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ကြီး ယိုစိမ့်ထွက်ကျနေပြီဖြစ်သော စောက်ရည်တွေကြောင့် သူမအဖုတ်လေးထဲကို တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်ပြီး တစ်ထစ်ချင်း ဇိကနဲ ဇိကနဲ စောက်ခေါင်းအထဲထိ ကျွံနိမ့်စိုက်ဝင် လာသည်။ လီးအလယ်တဝက်လောက် အရောက်မှာ ခုနအတိုင်း တစ်စုံတစ်ရာ ပိတ်ဆို့နေသလို တစ်ဆို့ခံနေ ပြန်သည်။
သူ အံကြိတ်ပြီး အားနှင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးက တဝက်မရှိတရှိ ၆ လက်မ နီးနီးခန့် သူမစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးဖောက် ဝင်သွားပြီမို့ သာမန်လီးတစ်ချောင်းစာခန့်ရှိသည်ဟု ပြောရပေလိမ့်မည်။ စန်းစန်းတင့်ရင်ခေါင်းထဲ ပြည့်နင့်သွားသည်။ တစ်ချောင်းလုံးများ ထည့်လိုး လျှင် အာခေါင်ကနေ ပေါက်ထွက်လာလေမလား မသိ။ ကျော်ကြီးနှင့်တုန်းက သူ့ရဲ့ရှည်လမျော လီးကြီးကို မတော်တဆများ အော်သံကြားလျှင် လူတွေရိပ်မိကုန်မှာ စိုးသည်နှင့် တမင်တကာ ခြိုးခြံ၍ အရင်းကိုလက်နှင့်ဆုပ်ကာ လီးဒစ်ထိပ်ပိုင်း လောက်သာ သွင်းပြီး သွင်းချည်ထုတ်ချည်နှင့် ချော့လိုးလိုးပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ လီးမှာ သူမ အဖုတ်လေးထဲ တော်တော်လေး ကြပ်ထုတ်နေ သော်လည်း အရှည်ကျတော့ လီးတဝက်ခန့် ခပ်တိုတိုတုတ်တုတ် အနေအထားမို့ သားအိမ်ကို ခိုက်မိခြင်း လုံးဝမရှိဘဲ ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့နှင့် အောင့်အည်း ခံရင်း သုံးလေးကြိမ်မြောက်မှာ တဖြည်းဖြည်း နေသားကျလာခဲ့သည်။
ယခုတော့ စိုးမိုးနိုင်၏ အော့ကြောလန်ဂေါ်လီလီးနှင့် နောင်ကြဥ်အောင် အလိုးခံရပြီဖြစ်သည်။ လိုးသမ္ဘာ ရင့်သူတစ်ယောက်ဖြစ်၍ မိန်းမလုပ်သူ အစွဲကြီး စွဲအောင် ကြံဖန်လိုးတတ်လွန်းသည်။
သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာထည့်စိမ်၍ လီးဒစ်ကြီး ဆွကာဆွကာနှင့် လီးထိပ်မြုပ်ရုံ ဒစ်လုံးသွင်းကာ တဇွပ်ဇွပ် သွက်သွက်မှန်မှန် လိုးပေးသလို တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်လည်း သူမရဲ့ အလစ်အငိုက်စောင့်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဖိလိုးဆောင့်ချ လိုက်သည့် လီးက စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး နှုတ်ခမ်းသားတွေ ကွဲပြဲတော့မတတ် စောက်ဖုတ် အပေါက်ကျဥ်းကလေးကို ရက်စက်စွာထိုးခွဲပြီး သားအိမ်ထိတိုင် ရောက်ရှိအောင် ကပ်ဖိလိုးချ လိုက်ရင်း လီးပြန်အကြွမှာလည်း သူမရဲ့ စောက်ပတ်တစ်အုံလုံး သူ့လီးနှင့်အတူ တစ်ပါတည်း ကြွတက်ကာ ဆီးခုံပေါ်ကနေ ပြုတ်ထွက်လုမတတ် သူ့ကိုယ်လုံးအားနှင့် တလိမ့်လိမ့် ဖိလိုက်ကြွလိုက် ဘယ်ညာပြောင်းကာ ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက် ခါးကို နွဲ့ယိမ်း၍ လီးချောင်းကြီး နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ဇွပ်ဇွပ် ဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေရာ စန်းစန်းတင့်အဖို့ ကောင်းမကောင်း မေးစရာမလိုအောင် အကောင်းလွန်၍ အသက်ရှုဖို့တောင် မေ့နေမိလေသည်။
လိုးချိန် မိနစ်နှစ်ဆယ်ကနေ နာရီဝက်အထိအကူးမှာ စန်းစန်းတင့် ဂေါ်လီလီး၏ထူးကဲသော အရသာဝယ် မေ့မေ့လျော့လျော့ အရူးအမူး ယစ်မူးမျောပါပြီး နှစ်ချီတိတိ စောက်ရည်ထွက်ကာ ပြီးခဲ့ရသည်။
သူ့လရည်တွေကို ပန်းမထုတ်မီ ..
" ငါအထဲမှာ ပြီးလိုက်မယ် စန်းတင့် ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား ကျော်ကြီး ပြောပြပြီးသား နင်က စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လရည်အပြည့်ထည့်တာ ကြိုက်တယ်ဆို"
" ဟုတ် အထဲမှာပြီးလိုက် အစ်ကိုစိုး စန်းလေး ဗိုက်မကြီးအောင် ဆေးသောက်လိုက်လို့ရတယ်"
လိမ္မာလိုက်တဲ့ကလေး ဆိုပြီး ဘာဘာညာညာ အပိုပြောမနေတော့ဘဲ သူမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ လက်လျှိုကိုင်ကာ ဖျစ်ဆွဲလျက် သူ့လီးကြီး အရင်းထိကပ်ဖိကာ ဖင်ကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် တရှိန်ထိုးလိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း လရည်ပျစ်ချွဲချွဲများကို သူမရဲ့ကျဥ်းမြောင်းသော စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲ အပြည့် သားအိမ်ထိရောက်အောင် တဖြစ်ဖြစ် တဗြစ်ဗြစ် အဆက်အပြတ် ပန်းညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။
ပြီးတော့ ခဏနားပြီး သူမကိုလီးစုပ်စေချင်၍ ပါးစပ်နှင့်မခိုင်းတော့ဘဲ သူ့ကိုယ်ကို ပြောင်းပြန် လှည့်ကာ နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိုင်းပုံစံ သူမရဲ့ခြေရင်းဖက်မျက်နှာမူပြီး ပေါင်ခွကြားထဲ ခေါင်းလျှို၍ ခုနကသူလိုးပြီးခဲ့သည့် လရည်နှင့် စောက်ရည်ပေရွှဲနေသော စန်းစန်းတင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ရှလူးရှလူး ပြပ်ပြပ်နှင့် အသံထွက်အောင် အားပါးတရ စုတ်မှုတ်ယက်ပေးလိုက်ရာ စန်းစန်းတင့်လည်း အလိုက်သိသူဖြစ်သည့်အတိုင်း သူမမျက်နှာပေါ် အပေါ်ကနေဝဲကျ ရောက်ရှိလာသည့် သူ့ရဲ့ ဂေါ်လီလီး ပျော့တွဲတွဲကြီးအား သူမလက်ကလေး နှင့် လီးအရင်းကနေ မရဲတရဲဆုပ်ကိုင်၍ လရည်ပေကျံနေသည့် လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းလေးများထဲထည့်သွင်း စုပ်ငုံပစ် လိုက်တာ တွေ့ရလေသည်။
" နင်တော်တော် အလိုက်သိသားပဲ ဟောဒီ စောက်ဖုတ်လေးကို အရည်ရွှဲပြီး တအား ရွနေအောင် ငါ မှုတ်ပေးမယ်နော် ကြားလား"
" အွန်း ကိုစိုး လုပ် လုပ်ပါ စိတ်ရှိလုပ် ယက် ယက်ပေးပါ နာနာလေး ယက်ပေး ဟင့်ဟင့် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်"
သူမကလဲ အားကျမခံ လီးတန်ကြီးကို မရွံမရှာပင် အာခေါင်ထဲသွင်းကာ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုပ်၍စုပ်၍ …
မကြာမီ လီးရောစောက်ပတ်ရော တရွရွယားယံပြီး သူ့လီးကြီး မတ်တောင်လာကြရာ သူလည်း နောက်တစ်ချီ ထပ်မံလိုးဆောင့်ဖို့ရန် စိုင်းပြင်း လိုက်လေသည်။
" မော မောတယ် က်ုရယ် ကိုစိုး ချစ်တာကြီး အရမ်းကြမ်းလွန်းတာပဲ လန့်စရာကြီး ဟင့် ဟင့်ဟင့်"
" နားချင်လို့လား ခဏနားလေ ငါ အပြင်ထွက်ပြီး စားခွင် လိုက်ရှာလိုက်ဦးမယ် "
" ဟင် ဖ ဖ ဖာ ခေါ် ခေါ်ဦးမလို့လား ဟင် ကိုစိုး'
" မသိဘူး ကြိုက်တာတွေ့ရင် လိုးမှာပေါ့ တစ်ညလုံး နင့်ကိုလိုးရင် ခံနိုင်လို့လား'
" စန်း မပြောတတ်ဘူး ကိုစိုး ရယ် သူ့ဟာကြီး တအားကြီးလွန်းတာ တစ်ညလုံးလုပ်ရင် သူများ စောက်ဖုတ် ပြဲကုန်မှာ အစ်ကို စိတ်ရှိရင် ခဏနားပြီးတော့မှ နောက်တစ်ချီ လိုးရင်လိုး အဲဒါပြီးရင် တော်ပြီနော်"
" ဒါကြောင့်ပြောတာ နင့်ကို ငါ့အသိကောင်မလေးနဲ့ ခဏအပ်ထားလိုက်မယ် နာရီဝက်တစ်နာရီနေရင် ငါ ပြန်လာမယ်"
သူပြောပြီး ကောင်မလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို အားပါးတရနမ်းစုပ်၍ အခန်းထဲက ကုတင်ထက်မှာ ခေတ္တအနားယူစေကာ အပြင်ထွက်လာသည်။
အပြင်ရောက်တော့ ဖာဘိရောက်တိုင်း သူချနေကျ ရွှေစင်ဦး ဆိုသည့် အမျိုးသမီးကို အကျိုးအကြောင်း ပြောပြ၍ စန်းစန်းတင့်ကို အဖော်လုပ်ပြီး နေပေးဖို့ မှာလိုက်ကာ ရှေ့နားက အရက်ဆိုင်ဆီ လှည့်ထွက်လာခဲ့လေသည်။
သူ့အကြံက အရက်ဆိုင်ကို ဒုတိယအကြိမ် သွားသောက်ဖို့ တစ်ခုတည်းတော့ မဟုတ်။ ယူလာသည့် အရက်လက်ကျန်က ပုလင်းထဲမှာ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ရှိသေးသည်။ တမင်တကာ အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာကာ ဆိုင်ရှင်မလွမ်းနှင့် တွေ့ရမလား ဆိုပြီး ထွက်လာတာဖြစ်သည်။ ထင်သည့်အတိုင်း မလွမ်းနှင့် သူ ပက်ပင်းတွေ့ခွင့် ရသည်။
ညဥ့်နက်ပိုင်းမို့ ဆိုင်က ပိတ်လုဆဲဆဲ မလွမ်းလည်း ကောင်တာမှာ တစ်နေ့တာရောင်းရသမျှ ပိုက်ဆံတွေ ရေတွက်နေချိန် သူဝင်လာတာမြင်တော့ ..
" လာ မောင်လေး သောက်ဦးမလို့လား လွတ်တဲ့ စားပွဲသာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ အစ်မလာခဲ့မယ်"
" ဝိတ်တာလေးတွေရော ပြန်ကုန်ကြပလား အစ်မလွမ်း"
" အင်း သူတို့မနက်အစောပိုင်း လာရဦးမှာမို့ စောစောပဲ ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ ဗာဟီရခိုင်းဖိူ့ ခေါ်ထားတဲ့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်တော့ ရှိတယ် အထဲမှာ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ သွားပြီး ဆေးကြောနေကြတာ ဒါနဲ့ ခုန မင့်ချာတိတ်မလေး ရော ဘယ်မလဲ လုံးလုံးကစ်ကစ်လေး စားလိုက်ရရင် တထုတ်ထုတ်နဲ့နေမှာနော် အဟင်းဟင်း ဟင်း ဘယ့်နဲ့ သူ့ကို တစ်နေရာမှာ ခေါက်ထားလိုက် ပြီလား ပြောစမ်း"
သူ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ရင်း ..
" ဘိကအခန်းမှာ ခဏထားခဲ့တယ် ကျနော် အနားယူရင်း မမလွမ်းနဲ့ စကားပြောဖို့လာခဲ့တာ မတွေ့တာ ကြာပြီလေ"
" ဟွင့် ကောင်လေးနော် ရိုးမှရိုးရဲ့လား မမအနား ကပ်ချင်သေးလို့လား ပြောစမ်း ခဏလေး ငါ့အလုပ်ပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းလာခဲ့မယ် အရက်တော့ သောက်ဦးမယ်မဟုတ်လား"
" ဝီ တစ်ပြားပဲပေး အမြည်းက ရှိတာ တစ်ခုခုပေါ့"
စိတ်ချ လာခဲ့မယ်ဆိုပြီး မလွမ်းလည်း တကုပ်ကုပ်နှင့် သူ့အလုပ်ကို အမြန်ဆုံး လက်စသတ်လိုက်သည်။
.........................................................................................
အခန်း ( ၄ )
နှစ်ယောက်တွေ့ကြပြီ။
သူတို့လောကမှာ ဒါမျိုးတွေက သိပ်မခက်လှပါ။ အပြင်လောကထက် လွယ်သယောင် ရှိလို့လည်း အလေးအနက် တန်ဘိုးမထားဖြစ်ကြတာဖြစ်မည်။ ဆန်ဆုံစား ကံကုန်သွား ဒီလိုသဘောမျိုးတွေ မကြာခဏတွေ့ရသည်။
အပျော်မယ်တွေ ဆိုတာလည်း သည်အတိုင်း တွေ့ကြချစ်ကြ ပျော်ပါးကြ ကျောခိုင်းပြီဆိုတာနှင့် ရေစက်ကုန်ပြီ လို့သာ မှတ်ရမည်။ ကာလကြာရှည် နွှယ်နေကြလို့ မဖြစ်ပါ။ နွှယ်စရာအကြောင်းလည်း မရှိ။ မိန်းမနှင့်ယောက်ျား ကာမဆက်ဆံပျော်ပါးမှု က တဒင်္ဂ သွေးသားအလိုရမ္မက်ဖြေဖျောက်ရုံ အယားပြေရုံပဲ ဖြစ်သည်။ လူမှုရေးအရလည်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဘယ်လိုမှပေါင်းဖက်လို့ မဖြစ်သည့် အခြေသာ။ ဒါဆိုလျှင် စန်းစန်းတင့် ဆိုသော ကလေးမလေးနှင့် သူ့ရဲ့ပတ်သက်မှု အနေအထားကရော။ ဒါကလည်း သိပ်ပြီး ထူးမခြားနားဟု ဆိုရမည့် သာမန် ဖိုနှင့်မ တွေ့ဆုံမှုထက် ပိုမည့် အခြင်းအရာတော့ဖြင့် မဟုတ်ပါချေ။
သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကျော်ကြီးရဲ့စကားကို နားထဲ ကြားယောင်လာမိသည်။
" ချာတိတ်မလေးက တစ်နေ့နေ့ ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး အတွက် ခလုတ်ကန်သင်းတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်တယ် ဒါကြောင့် ကိုယ့်အနေနဲ့ သူ့ကို စောစောစီးစီး လက်လွှတ်လိုက်ရတာပဲ အိမ်ပြန်ပို့ရင်လည်း ပို့ရမယ် ဒီတော့ မထူးတော့တဲ့အတူ မောင်ရင့် လက်ထဲ အပ်လိုက်တာ အကောင်းဆုံးပဲ လုပ်ချင်ရာလုပ် ကိုယ့်လက်ခုပ်ထဲက ရေပဲ မဟုတ်လား အခြေအနေကို မီးစင်ကြည့်ကပေါ့ သူက လီးကြိုက်တဲ့အစားမျိုး လီးနဲ့သာခေါ်ရင် ကမ္ဘာအဆုံးထိလိုက်မယ့်သူလေး ဒီလောက်ပြောရင် မောင်ရင် သဘောပေါက်မှာပါ ကျန်တာ ကိုယ့်ဖာသာ အဆင်ပြေသလို ဆက်လုပ်ပေတော့"
ကြိုက်သလိုစီမံခွင့်ရှိသည်။ ဒီအတိုင်း ဆွဲစားမလား လက်ပြောင်းလက်လွှဲလုပ်ချင်လား သူမရဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်ရတာလည်း ပေါ့ပေါ့နေ ပေါ့ပေါ့စား မိမိခန္ဓာကိုယ်ကအစ ဘယ်အရာကိုမှ အလေးအနက်မထားသည့်ပုံမျိုး။ ခေါ်သူရှိလျှင် လိုက်မည် ချမည့်သူရှိလျှင် ကုန်းခံမည် လီးရွေး လီးကြောက်မည့်အစားမျိုး မဟုတ်ဘူးလို့ သူ တွက်ဆမိသည်။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့အနေနင့် ရှေးဦးစွာ ရွှေစင်ဦးရဲ့လက်ကိုအပ်ကာ ပဏာမ ပျိုးကြည့်လိုက်တာ ဖြစ်သည်။ သူမရဲ့ဆွယ်တရား အောက်မှာ ဒီကောင်မလေး ဘယ်အထိ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားမလဲ ဒါက သူမရဲ့ ရှေ့ဆက်ရမည့် ဘဝခရီးလမ်းအတွက် အနီးစပ်ဆုံးနှင့် အဖြစ်သင့်ဆုံးသော အဖြေပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။
မလွမ်းက ဒီနေ့ည သူမ အမြဲဝတ်နေကျ ထမီစကပ်နှင့်မဟုတ် အပေါ်အောက် တစ်ဆက်တည်း ရှိသော ပေါင်လယ်သာသာ နိုက်ဒရက်စ်ခေါ် ဂါဝန်ကဲ့သို့ ချောင်ချောင်ပွပွ ညအိပ်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ အောက်မှာ အခုအခံပါပေမယ့် ပါးလွှာသော ဂါဝန်သားရဲ့ အောက်မှ အနက်ရောင်ရင်စည်းဘရာစီယာနှင့် ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီကအစ ပကတိအတိုင်း ရေးတေးတေးလေး ထိုးဖောက်မြင်နေရသည်။
သူ့စားပွဲမှာ ဝီစကီတစ်လုံးနှင့် ဖန်ခွက်နှစ်ခွက် လာချပြီးနောက် မြည်းစရာ အမဲသားကြော်တစ်ပွဲ ဆိတ်ဦးနှောက်နှင့် ဆိတ်ကလီစာဟင်း ပဲဆီနှင့် လှိမ့်ထားသည့် ဝက်အချင်းတိုင် အတို့အမြှုပ် တစ်ပွဲစီ ထပ်ယူလာကာ သူမပါ အတူတူ ဝင်ထိုင် လိုက်သည်။
" ငါ့အတွက် စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်ပါဘူးနော်"
သူမက မျက်စကလေးချီပြီးပြောတော့ ..
" ဖြစ်စရာလား အတူတူထိုင်ပြီး စကားတွတ်ထိုး ချင်ပါတယ် ဆိုမှ အဟင်းဟင်း"
" ကဲ ပြောလေ ကြိုက်တာပြော ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေ တွေလို ရင်ဖွင့်မလား သားပြောမယားပြောပဲ ပြောချင်လား ကြိုက်တာလုပ် ဒီက ရတယ် အဟင့်ဟင့် ဟင့် ခစ် ခစ်"
ပြီသည်။ နော့သည် ။ မထိတထိ ချစ်ကျီစယ်သည်။
ယောက်ျားသနာနှင့် ပတ်သက်၍ သူမ ပိုင်နိုင် တတ်ပွန်သည့် ဖိုမသျှတ္တရရေးရာ အတတ်ပညာ တွေက အများသား။ သုံးစွဲ၍ပင် မကုန်ပါ။ နှောင်းလူတွေဖြစ်သည့် ခေတ်ရဲ့သမီးပျိုလေးတွေ အတုယူချင်စရာဖြစ်သည်။
" သားပြောမယားပြော ပြောမှာပေါ့ ဒီက တင်းနေတာ သိတယ်မဟုတ်လား"
" ဟင့် ဟင့်ဟင့် ဟင့်"
နှာသံကလေးနှင့် တနော့နော့ ရယ်သည်။ လုံးဝန်းပြေပြစ်သည့် ပုခုံးနှစ်ဖက်လှုပ်ခါ၍ ခွက်ထိုးခွက်လှန်ရယ်သည့် ဟန်မျိုး။ မာယာ တစ်သိန်း အပလိန်း အနန္တ သဲကိုးဖြာမက သောင်ပြင်ခုနစ်ထပ်ပါ ကုန်ရော့ထင့်။
" လီးက တောင်နိုင်သေးလား ဟင် ပြောစမ်း ကြည့်စမ်းမယ်"
ဘယ်စကားဆိုဆို နောက်ဆုံးဘူတာဆီ ဆိုက်ရောက်ရစမြဲ။ သူမထံမှ သူ့နားနားကပ်ပြီး ယခုလို ပွင့်လင်းလွန်းလှသည့် အမေးစကားကြောင့် စိုးမိုးနိုင်ဆိုသည့် သူ့ရဲ့ ခေါင်းထဲမှာ အချက်ပေး ခေါင်းလောင်းသံတွေ ဆူညံလို့သွားရသည်။ အန္တရာယ်ကို အချက်ပေးသည့် ခေါင်းလောင်းသံ မဟုတ် မကြာခင် အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာ ဖိုနှင့်မ ဒွေးသံဝါညှိဖို့ရန် မိမိဖက်က အသင့် အနေအထား ဖြစ်စေရမည် ဟူသော သတိပေး နှိုးဆော် အချက်ပြသံဖြစ်သည်။
နားထဲကို သကာရည်လောင်းသလို ချိုဆိမ့်သော အရသာတစ်မျိုးအနေနှင့် တစ်လုံးချင်း ပီပီသသကြီး ရောက်ရှိတိုးဝင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
သူမစကားကို သူ မရယ်ချင့်ရယ်ချင်ဟန်နှင့် ဟက်ကနဲ ရယ်လိုက်ပြီး ..
" မယုံတာလား အဲဗားတောင် နှစ်ချီပဲ ဆွဲရသေးတာ ငယ်လို့ ပြသနာမပေါ် ချင်လို့ ညှာရတယ် မမလွမ်းလို အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ဖရိန်တောင့်တောင့် အိုးကောင်းကောင်း ဒေါင်းတင်မောင်းတင်ကြီးနဲ့သာ စိတ်ရှိလက်ရှိကြိတ်ချင်တာ ဒါက ရင်ထဲက အရင်းအတိုင်း ပြောတာနော် မမစိတ်ဆိုးလား"
သူမခေါင်းလေးအသာယမ်းပြီး ..
" ဟင့်အင်း မဆိုးဘူး ဆက်ပြော"
" ပြီးပြီလေ ဒါပဲ အချိန်ရလား အချိန်ရရင် နေရာမရွေးဘူး ချောင်ထဲမှာလည်း အလုပ်ဖြစ်လို့ ရသားပဲ ဟင်းဟင်း"
" အိုး သူက အလာကြီး ထင်တော့ထင်ပါတယ် မင်းနဲ့ တစ်နေ့ သေချာပေါက်တွေ့ဖြစ်မှာပါလို့ မမက မင်းထက်မလျော့ပါဘူး ကလေးရာ မှန်းစမ်း စိတ်ကူးနဲ့တင်အားမရလို့ ကိုယ်တိုင်မြင်မှ ဖီလင်လာမှာပေါ့"
စားပွဲခုံရဲ့အောက်ဖက်မှ သူမရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ခွကြားဆီ ရှောကနဲရောက်ရှိတိုးဝင်ကာ ပုဆိုးအောက်ကနေ လီးတန်ကြီးကို အမိအရ ကိုင်စမ်းလိုက်သည်။ တုတ်ထွားကြီးကို ချက်ချင်း စမ်းမိပြီး အကြီးအကျယ်သဘောခွေ့လေဟန်နှင့် ခေါင်းလေးတညိတ်ညိတ် လုပ်လိုက်ရင်း ..
" လာလေ ချီးယားစ် သောက်ရင်းစားရင်း တို့နှစ်ယောက် အပြန်အလှန်ပေါ့ ကိုယ့်ဆီက ကလေးမလေးတွေက ဒီလောက်တော့ အထာပေါက်ပြီးသား လုံးဝ မနှောက်ယှက်ဝံ့ဘူး စိတ်ချ"
...................................................
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment