Thursday, October 25, 2018

ရွာမလိုနဲ့ ရွာ အပိုင်း ( ၄ )

ရွာမလိုနဲ့ ရွာ အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အဲဒီနေ့ကများလေ.တစ်နာရီကျော်ကျော်ကြီးကို အလိုးခံလိုက်ရတာ..ဖင်တွေ နို့တွေ တောင့်လှပါတယ် ဆိုတဲ့ မိဌေးမှာ.စောက်ဖုတ်နခမ်းသားနှစ်လွှာအချင်းချင်း ထိမိပူးမိ ပွတ်တိုက်မိလိုက််တိုင်း ဆတ်ဆတ်ခါအောင်ကျိမ်းထွက်သွားတယ်။ ထူပူကျိမ်းစပ်နေတော့ လမ်းလျှောက်ရင်တောင်မှဖင်ကြီးကို အနောက်ပစ်.ပေါင်ကြီးတွေကွကွထားပြီး​တော့လျှောက်ခဲ့ရတာမှတ်မှတ်ရရပါပဲ။

ထူးတော့ပါဘူးလေ..အဲဒီနေ့က​ပေါ့..အမေက ကျော်ထူးကိုဘယ်လိုပြောပြီးတော့ခေါ်လာမှန်းမသိဘူး.။ မနက်လေးနာရီမထိုးခင်မှာ အဖေက ထုံးစံအတိုင်း ပွဲရုံသွားတော့ အမေက အပြင်ထွက်သွားပြီးခေါ်လာတာပဲ။ မိဌေးက အလိုးခံရတော့မယ်မှန်း သိနေတော့ အမေထွက်သွားခဲ့ကတည်းက ရင်က တအားခုန်နေပြီး ဝင်ပေါက်ကို ​ကျောပေးထားတာ။

အ​မေ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ခြေသံကြားရပြီး လေသံတိုးတိုးနဲ့ ပြောနေတာကိုကြားရတယ်။ မိဌေးကိုလက်တို့နှိုးတာ ဖိုးထူးလို့ထင်လိုက်ပေမယ့် အမေဖြစ်နေတော့ စိတ်ထဲမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်သွားတယ်။

" အမေ့ အိပ်ယာမှာ လိုးကြ..ကလေးနားမှာ အမေ ကပ်အိပ်မယ်..သွားတော့..လိုးမယ့်လူက ဟိုမှာစောင့်နေပြီ "

ဘာမှမဝေးပါဘူး..ခြေလေးငါးလှမ်းပေါ့။​ လေးဖက်ကုန်းလျှောထိုးပြီးသွားတာ..။ အိပ်ယာနားကို ရောက်သွားတော့ကျော်ထူးက လက်ကမ်းဆွဲခေါ်တယ်။ သူ့လက်ကိုကိုင်ဆုပ်မိတာနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ တစ်ခါတည်းတိုးဝင်ပစ်တာ.။ မျက်နှာကိုမကြည့်ရဲလို့။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကျောပေးလျက်တိုးဝင်ပစ်တော့ ကျော်ထူးလက်တွေက ချိုင်းနှစ်ဖက်ကြားထဲကနေ ဖက်ပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံး လုံးကိုဆုပ်နယ်တာ။

အနောက်ကနေ ပါးချင်းလာကပ်ထားပြီး လက်ဝါးနဲ့ ဆုပ်ဆုပ်နယ်တာ စောစောက ရင်ဖိုနေတာတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး။ ဒါမျိုးက ပွဲတွေ..ဈေးထဲတွေမှာ ဖျတ်ကနဲ ဖျတ်ကနဲ အမှတ်မထင်ခံခဲ့ရဖူး​တော့ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ခဲ့ရဖူးတယ်။ အခုလိုထိထိမိမိခံရတာတော့ ဒီတစ်ခါပထမဆုံးပဲမို့ ဖိလိုက်ဖွလိုက်နယ်ပေးတာကို အရသာခံ​နေတာ ​စောက်ပတ်က ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်စောက်ရည်လိုက်လာတယ်။

" နို့ရီးတွေက အကြီးကြီးတွေပဲကွာ..မာတင်း နေတာပဲ.."

" အိုး ဘာတွေလျှောက်ပြောမှန်းမသိဘူး.."

လက်မလွှတ်တမ်းနယ်နေရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က အင်္ကျီ  အောက်ကလျှိုဝင်လာပြန်တာနဲ့ မထူးဘူးဆိုပြီးအကျႌကိုရော ဘော်လီကိုပါ ချွတ်ပေးပစ်လိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှ နို့တစ်လုံးကိုဆွဲနယ်..ကျန်တဲ့နို့ ကိုစို့​နေရင်းနဲံ လက်တစ်ဖက်ကပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ နို့သီးက တစ်ခါမှ အစို့မခံရဖူးသေးတော့ နို့အုံသားအိအိထဲမှ ာမြုပ်နေရာက လက်သန်းဖျားလောက်ငေါက်ငေါက်ထောင်ပြီး အစို့ခံနေရတာ..အသဲတွေအူတွေထဲကပါ စိမ့်ပြီးယားယွသွားတော့ ​ကော့ပေးထားမိတယ်လေ။ နို့ စို့ခံရရုံနဲ့ အလိုလိုစောက်ရည်စိမ့်နေပါပြီ ဆိုမှ သူ့လက်တွေက ပေါင်တွင်းသားတွေပေါ်ယွယွပြေးနေတာ..စောက်ဖုတ်ကို ထိစေချင်လှပြီ။

အဲဒါနဲ့ သူ့လက်ကိုဆွဲဖယ်သလိုလို ကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်ပေါ် တင်ဖိထားပေးလိုက်မိတယ်။ အလိုးခံချင်နေတာပါဆိုမှ ဆွနေသေးတော့ စောက်ရည်ကစောက်ခေါင်းထဲမှာ ရွှဲအိနေပြီး ပါးစပ်ကလဲ တစ်ဟင်းဟင်းနဲ့ညည်းနေရပြီ.။ အမေက အတွေ့အကြုံရင့်တော့ အထာပေါက်တယ်..

" ကိုလေး..လိုးပေးသေးဘူးလားကွာ..အဟင့် ကြာလိုက်တာ.သူလိုးရင်လဲ အကြာရီးလိုးဦးမှာ.လိုးကွာ "

ကျော်ထူးချက်ချင်းကြီးထ,လိုးတာ။ ရင်ခွင်ထဲက မိဌေးကို အမေ့အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်ချ.. သူ့ပုဆိုးကိုဖြည်ချွတ်ပြီး မိဌေးဘေးမှာလှဲ..မိဌေးထမီအတင်းဆွဲလှန်ပြီး တက်မှောက်တာပဲ။ နှာစာအုပ်ထဲမှာထက်ကြမ်းသေးတယ်။ အ​မေတို့လိုးတာကို မြင်ခဲ့ဖူးပေါင်းများခဲ့ပေမယ့်..တကယ့်အရေးနဲ့ကြုံတော့ မိဌေးပေါင်ကားထားပေးဖို့ပဲတတ် တော့တယ်..ဘာမှမလုပ်တတ်တော့ဘူး။​

ကျော်ထူးက ကိုယ်ပေါ်မှာမှောက်လျက်နဲ့ ပေါင်ကြီးတွေဆွဲပင့်နေတော့မှ အော် ဟုတ်သားပဲ လို့ သတိရသွားမိပြီး ဖျော့လိုက်ပေးမိတာ။ ​ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ကားပြီးဆွဲမြှင့်ပေးထားတော့ ကျော်ထူးက လက်တစ်ဖက်နဲ့လီးကိုကိုင်..လေးငါးချက်လောက်တော့အကွဲကြောင်းကို လျှောထိုးသေးတယ်.။ အဲဒီနောက်တော့ စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ပြီးဖိထိုးထဲ့တော့တာပဲ။ လက်ချောင်းတွေနဲ့စိတ်ဖြေခဲ့..ခရမ်းသီးနဲ့ ဆွလိုးခဲ့ဖူးပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံရတော့ လန့်နေသေးလို့လားမသိဘူး..တစ်ပြီးခံနေသေးတာ။

နှစ် သုံးချက်ဖိဖိထိုးထဲ့တော့ သူ့လီးကြီးက တုတ်တုတ်ခဲခဲ ပူပူနွေးနွေး တင်းတင်းမာမာကြီးနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကိုကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်ထိုးဖိဝင်ချလာတာ..မိဌေး အော်တော့တာပဲ။

" အားဟား..ကျပ်တယ် ကျပ်တယ်..အူးဟူးမရဘူး..ပြည့်သိပ်နေပီ..အားဟား ပြန်ထုတ်ကွာ ပြန်ထုတ်ပေး အာ့..အား "

တအားအသံကျ ယ်တော့ အမေကမနေနိုင်ရှာဘူး..။ အိပ်နေရင်းက ချက်ချင်းရောက်လာတယ်။ နံဘေးမှာလှဲအိပ်လိုက်ပြီးမိဌေးပေါင်ကြားကနေ သူ့လက်ထိုးသွင်း..စောက်စေ့ကိုဖိချေပေးတော့တာပဲ.။ စောက်စေ့ကိုလက်ဖျားတွေနဲ့ကြိတ်ဖိချေပေးနေရင်းနဲ့..

" ထိုင်လိုးပါလား ကိုလေးရဲ့..ဒီက အပျိုရိုင်းလေးဥစ္စာကို မညှာဘူး..ဆွလိုက်.လိုးလိုက်လုပ်မှပေါ့..အစိမ်းကြီးလိုးတာ သေလိမ့်မယ်..ထိုင်..အင်း..အင်း..ပေါင်တွေ လက်နဲ့ဖေးပြီးဖိထား..ဟုတ်ပီ..ချော့လိုး.. ရလားသမီး "

" အာ့..အားဟာ့..ရတော့ ရတယ်အမေ..အာ့ ဝင်လာတယ်တော့်..တိုးဝင်လာတာ..ကျပ်တယ် အမေရဲ့..အင်း အင်း..ရလာပီ..ရလာပီ..အဲ..လီးကလဲ ရှည်တာနော် အမေ.. "

အမေက လာထိန်းတော့ ကျော်ထူးစိတ်ငြိမ်သွားလို့ထင်တယ်..။ ဖွဖွ ဖွဖွ နဲ့ဖျော့ဖျော့ဆွပြီးထိုးထဲ့တော့ အရသာရှိလာတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲလီးဝင်တိုင်း လီးဆွဲထုတ်တိုင်း သူ့လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းကို နေရာအနှံ့ ပွတ်တိုက်ပြီး ဆိမ့်အီ နစ်နေတဲ့ အရသာကိုပေးနေတာ..။ ဘာသာမပြန်တတ်တော့ဘူး။ အမေ့လက်ချက်ကလည်းသေလုအောင် အရသာရှိနေတော့ တစ်ဟင်းဟင်းနဲ့အံကြိတ်ညည်းနေရတာ စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်လိုက်လာတယ်။

ဖိုးထူးက မြန်လိုက် နှေးလိုက်နဲ့ လိုးပေးနေရာက ကပ်ဖိပြီး လီးအရင်းထိဆောင့်လိုးတော့ အမေက ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ မိဌေး ပါးစပ်လှမ်းပိတ်ရော။ အူးအူးအဲအဲအော်နေလည်းကျော်ထူးကတော့ လိုးတာပဲ။အချက်လေးငါးဆယ် အလိုးခံရတော့ အထာကနပ်လာပြီလေ..

" လိုးဟာ.ဒီလောက်လိုးချင်တာ..လိုး.ဆောင့် လွှတ်ပေးလိုက်အမေ..လိုးပစေ..သေအောင်ထိ မလိုးနိုင်ပါဘူး..လိုး လိုး.ဆောင့် အား.ဟူး..လိုး ကောင်းတာအမေ..လိုး..လိုး..ဟား..တအားရီး ကောင်းနေပီအမေ..အာ့..အာ့..စောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပီအမေရဲ့..အာ့.အားဟာ့..လိုးဟာ.လိုး အမေရေ..ပီးလဲ အလိုးခံနေရတာပဲလား ဟလား ဟလား လို့အမေ.."

" နောက်တစ်ချီအေ.. နောက်တစ်ချီ "

..............................................................................................................................

" မေမေ..အရှေ့ဖက်အိမ်က ကိုမြင်ဦးကြီး နေ့လည်က သမီးကို လက်ယပ်ခေါ်ပြီး လက်ကွင်းထိုးပြတယ်သိလား..ဒီလို ဒီလို.."

" ဘာ..ဘာဖြစ်တယ်..ညီမလေး "

နေ့ခင်းဖက် ကျောင်းကပြန်အလာ..ဆိုင်မှာပဲ အမေနဲ့အတူ ထမင်းစားတာက ထုံးစံဖြစ်နေပြီ။ ထမင်းစားပြီးညီမလေးက အိမ်ခဏပြန်..သင်ခန်းစာတွေအတွက် စာအုပ်တွေဘာတွေလဲ စရာရှိရင်လဲ..အိမ်သာလေးဘာလေးတက်..ဒါက နေ့စဉ်ပြုနေကျအလုပ်တွေပါ။ ဒီနေ့လည်း ထုံးစံမပျက် အိမ်ခဏပြန်ပြီး အိမ်သာသွားတော့.. ခြံစည်းရိုးတန်းနံဘေးက ကိုယ်ယောင်ပြပြီး ညီမလေးကို လိုးဖို့ခွင်ဆင်တာပါပဲ။ ကျော်ထူးကို လန့်တော့ ဝင်းမာကမပြောပြရဲပဲ ညနေကျောင်းပြန်လာမှ သူ့အမေကိုကပ်ပြောပြတာ။

ကျော်ထူးက နားစွန်နားဖျားကြားသွားရော။ အကျိုးအကြေားပြောပြတော့ ဒေါသထွက်တာပေါ့..။ တစ်လောကလုံးမှာ သွေရင်းသားရင်းဆိုလို့ ဒီညီမလေးနဲ့ဒီအမေပဲရှိတာ..

" နေပါဦး..နင်ကငါ့ကိုဘာလို့ချက်ချင်းမပြောရတာလဲ..တောက်..ငါလုပ်မိတော့မယ် "

ဝင်းမာကငိုတော့မယ်။အခုမှဆယ့်နှစ်နှစ်.အပျိုတောင်မဖြစ်သေးဘူး။အမေက

" ကြောက်လို့ပေါ့ သားရယ်..အမေ သတိ​ပေးထားလိုက်ပါ့မယ်..သားက ခြေလွန်လက်လွန်လဲ သွားမလုပ်နဲ့ဦး..အမေ့မှာဒီသားလေးပဲရှိတာ "

သူ့သားကလုပ်တော့ လုပ်ချင်နေပြီဆိုတာ မ​အေးတင့်ရိပ်မိတယ်။ သူ့သားအသက်က ဟိုလူထက် ငယ်သေးပေမယ့် ဗလချင်းယှဉ်မယ်ဆိုရင် ကိုယ့်သားကတောင် ပိုထွားသေးတယ်။ ဟိုလူကဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျော်ပြီဆိုပေမယ့် အရိုးအဆစ်ခပ်သေးသေး..ပိန်ပိန်ညက်ညက်.သဘာရင့်ပေမယ့် စိတ်ဓါတ်သိပ်မ​ကောင်းဘူး..။ ကလိမ်ကကျစ်။ မအေးတင့်ကိုတောင်မှ လိုးလို့ ရမလားထင်ပြီး လီးလှန်ပြလိုလှန်ပြ..ကပ်ဖန်ခဲ့သေးတဲ့လူဆိုတော့..သူ့သားကို မယှဉ်စေချင်ဘူး။

" ဒါပဲနော် သားလေး..အမေကြည့်ရှင်းမယ်..ဘာမှခြေလွန်လက်လွန်မလုပ်ရဘူး "

အမေက သနားစရာကောင်းလောက်အောင် အတန်တန်မှာနေတော့..စိတ်ချမ်းသာအောင်လို့ ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါလေးပဲ နေပြလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့.. ဒီလူ နှစ်ခါရှိပြီ ဟိုတစ်လောတုန်းကမှ မိဌေးကော်ဆဲထားတာ..အခု ငါ့ညီမလေးကိုမှ လာထိတာ တွေ့ကြသေးတာပေါ့..တေးထားတယ်..။

အိမ်ချင်းက ကပ်လျက်..ခြံစည်းရိုးပင်တန်းနဲ့ပန်းခြုံတန်းတွေပဲခြားတာ..စည်းရိုးလို့ဆိုရရုံပဲရှိတယ်။ ဟိုဖက်အိမ် ဒီဖက်အိမ်ကိုခြံစည်းရိုးကြားကပဲ ဖြတ်ကူးကြတာ ဆိုတော့ နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်ပါပဲ။ မိဌေးတို့အိမ်က သူတို့နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်.လမ်းခြားတာပေါ့။ သူ့အမေက ဈေးထဲမှာ အသီးအရွက် ကုန်စိမ်းတွေ မနက်စောစောကောက်ပြီးတစ်ဆင့်ခံပြန်ရောင်းရတာ။ သူမို့လို့ဒီလိုလုပ်ရဲတယ်..သူ့မှာက ညီမအပျိုလေးနဲ့..သူ့ညီမ မညိုညိုတင် ဆိုတာက ကျော်ထူးထက် အသက် နှစ်နှစ်လောက်ကြီးမယ်။ အသား လတ်လတ် အရပ်ပုပု..ပုလိုက်တာမှငါးပေမပြည့်ဘူး.။

ပုပါတယ်ဆိုမှ သူ့ဖင်ကဘေးကိုကားမထွက်ပဲအ နောက်ကို ကောက်ချိတ်ထွက်နေလိုက်ပြန်တော့လမ်းလျှောက်ရင် လိမ်ဖယ်ဖယ်.ရုပ်လေးက မဆိုးလှပါဘူး။ ဆင်းရဲတာရယ် ရုပ်ရည်က စွဲလောက်စရာမရှိတာရယ် မှုံကုတ်ကုတ်နေတတ်တာရယ်တွေကြောင့်လားမသိဘူး..။ ရည်းစားထားတာတို့ ချိန်းတွေ့တာတို့ မကြားဖူးဘူး။ ရည်းစားမရှိတော့ ရည်းစားလို ချင်နေတယ်ထင်တာပဲ..။ ယောင်္ကျား မြင်ရင် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ကြည့်တတ်တာ..မချိုမချဉ် ကြိတ်ပြုံးနေတတ်တာတွေကို သတိထားခဲ့မိတာကြာပြီ။ သူကကျောင်းနေရင်းနဲ့ သူ့ အမေကို ​ဈေးထွက်ကူတဲ့အခါ ကူရတယ်..ပုံသေအလုပ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး..။ ဝင်းမာကိစ္စဖြစ်ပြီးနှစ်ရက်လောက်နေတော့ မနက်လေးနာရီခွဲလောက် ကျော်ထူးဆိုက်တွဲနဲ့အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အချိန် မျက်နှာသစ်မယ်လို့ရေတွင်းကိုအသွား..မညိုတင်ဈေးသွားကူဖို့အိမ်ထဲကထွက်လာတာတွေ့တာနဲ့ ခြံစည်းရိုးနားကိုကပ်သွားပြီး

" ရွှတ်..မညို "

အသံက သိပ်မကျယ်ပေမယ့် သူကြားတယ်။ ခေါင်းလေးလှည့်ကြည့်လာတော့ လက်ယပ်ခေါ်တာ..လာတယ်ဗျာ။ ကိုယ်ကစိတ်ကူးပေါက်လို့သာ ​ခေါ်လိုက်တာ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး။ လိုးပစ်မယ်လို့ဆုံးဖြတ်ထားတာပဲရှိတာ..ဘယ်ကစ,ရမယ်မှန်းမသိတော့ သူသာခြံစည်းရိုးနားရောက်လာတယ်.။ ဘာပြောရမှန်းမသိသေးဘူး။ ပါးစပ်ကပိတ်နေတော့

" ဘာလဲဟဲ့..လူကိုခေါ်ပြီးတော့ ဘာမှလဲမပြောဘူး..ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ "

အိမ်ဖက်လှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်နဲ့ပြောနေတာတွေ့တော့ သူ့အစ်ကိုတို့ သူ့အဖေတို့မြင်မှာကိုကြောက်တဲ့ပုံပေါ်နေတာနဲ့

" ဒီဖက်ကူးခဲ့ဟာ..ရေတွင်းဘေးထိုင်ပြောကြရအောင် "

ဒါလည်း မကြောက်မရွံ့ လာတာပဲ။ခြံစည်းရိုးတန်းရဲ့ ဒီဖက်ကိုရောက်တော့ လက်လှမ်းဆွဲခေါ်တာ..ဒါတော့အထိမခံဘူး။

" နင်ချော်လဲမှာစိုးလို့ပါ..လာ..နင့်အိမ်ကမြင်နိုင်သေးတယ်. "

" ကိုဦးကဈေးလိုက်သွားတာပါ..အဖေမြင်မှာစိုးလို့ "

နည်းနည်းလေးမှောင်ချင်နေသေးတော့သူက

အိမ်ဖက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး ဒီတစ်ခါတော့ လက်အဆွဲခံတယ်။ ရေတွင်းဘောင်အကာကို ပျဉ်ပြားတွေနဲ့ကာထားတာဆိုတော့ လမ်းမဖက်ပန်းခြုံတန်းနဲ့ ရေတွင်းအကြားဖက်ဆီဆွဲခေါ်သွားတာသူကလည်း လိုက်တာပဲ။အကာအကွယ်လုံခြုံ သွားတော့မှသူ့အိမ်ဖက်တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီးထိုင်ချတာ လက်ဆွဲထားတာက မလွှတ်ကြသေးတော့ ကျော်ထူးကဟန်ချက်ထိန်းလို့မရတော့ပဲသူ့ကိုယ်ပေါ်ပုံလျက်ကျသွားတယ်။

ဆွဲထားမိတဲ့ လက်တွေကို လန့်ဖျတ်ပြီး လွှတ်လိုက်မိကြတော့ ဖက်ပစ်တာ..သူကတော့ပြန်မဖက်ဘူး။လက်က မရည်ရွယ်ပဲသူ့နို့အုံကိုကိုင်မိလျက်သားဖြစ်သွားတယ်..

" အဲ..အရမ်းရီးပဲဟယ်..လွှတ်ပါတော့ဟဲ့ ဒီလက်ကြီးက "

နို့အုံကြီးပေါ်ဆုပ်ထားမိလိုက်တဲ့ လက်ချောင်း​တွေကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ပဲ တစ်ချောင်းချင်းဆွဲခွါနေတော့ ​ကျော်ထူးကမလွှတ်​တော့ပဲနဲ့ နှစ်ချက်သုံးချက်ထပ်ဖိညှစ်တယ်။ ဒါကိုလည်းဇွတ်မရုန်းပဲနဲ့ လက်ချောင်းတွေကိုပဲ အားမပါတစ်ပါနဲ့ ဆွဲခွာနေတော့ မညိုအကိုင်ခံချင်နေတာပဲ လို့ သဘောပေါက်သွားပြီ။

" ကျေကုန်တော့မယ်ဟဲ့.နင်ဒါလုပ်ချင်လို့ခေါ်တာမလား "

ပြောလဲကျော်ထူးက နို့ တွေမလွှတ်တဲ့အပြင်ပါးကိုပါ ဖက်နမ်းရော။အနမ်းမခံရအောင် ​ခေါင်းကို ဟိုဖက်ဒီဖက်ရမ်းပြီးရုန်းတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းကမထင်မှတ်ပဲ ထိမိတိုက်မိ..သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းပစ်တယ်။ လျှာကြီးထိုးထည့်ပြီး သူ့လျှာကို လိုက်မွှေရှာတော့ မသိမသာ မသိမသာနဲ့ လျှာတိုးထုတ်ပေးလာရော။ ဟုတ်ပီဟဲ့ လို့လျှာချင်းပူးပြီး လူးလူးစုပ်တာ မထိတစ်ထိပြန်စုပ်ရင်းငြိမ်ကျသွားတာသတိပြုလိုမိတာပေါ့။

သူငြိမ်ကျသွားမှ အင်္ကျီ ကျယ်သီးတွေဖြုတ်တာ မရုန်းတော့ဘူး။ ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေက တစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ လီးကို မထိတစ်ထိ စမ်းပြီးတို့နေပြီ..ဘော်လီချွတ်တော့လည်း မသိမသာနဲ့ကျောကော့ပေးလာတာသိတော့ ကျော်ထူးလီးကတစ်​ဖျောင်းဖျောင်း တစ်ဆတ်ဆတ်ကြီးတောင်လာတယ်။ ပေါင်ပေါ်ကိုတင်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေကလည်း ဖြန့်သွားပြီး လီးတောင်ပြီးတက်လာမယ့်လမ်းကြောင်းကို လက်ချောင်းတွေ စုစုလေးလုပ်ပြီးကာထားတယ်။ လီးက တစ်ဖျောင်းဖျောင်းပြေးပြီးတောင်..သူ့လက်အဖျားတွေကပုတ်ပုတ်ချ...အင်္ကျီ တွေကျွတ်လို့ နို့ငုံ့စို့လိုက်ပြီဆိုတော့ လီးက သူ့လက်ဆုပ်ထဲ ရောက်သွားပြီ။

သူ့နို့က အပျိုနို့ချင်းအတူတူ..မိဌေးနို့ ​လောက်မကြီးလှပေ မယ့်မို့မို့တင်းတင်း.မာတာတော့ မိဌေးနို့ကြီးတွေထက်တော်တော်မာနေတုန်း။ နို့ သီးအခြေအကြိတ်က သိသိသာသာကြီးခဲနေတာမို့ နို့လုံးကိုလက်နဲ့ပင့်ပြီး နို့အကြိတ်ကိုရှေ့သွားတွေနဲ့ ကြိတ်ကြိတ်တေ့ကိုက်ချေဆွဲရင်းစို့တာ..တစ်ဟင်းဟင်းနဲ့ညည်း ပြီးလက်တစ်ဖက်ကနို့ ကိုလာပင့်ပေးလာတယ်။

လီးကိုင်ထားတဲ့ လက်ကလည်းတင်းတင်းကြီးဖိဆုပ်ပြီး ဆတ်ဆတ်ခါနေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့လက်ပေါ်အုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ဖို့ အထာချပေးလိုက်တော့ သူကမှ ပိုသွက်နေသေး..ပုဆိုးခါးပုံစဖြည်ချပစ်ပြီးပလိန်းကြီးဂွင်းတိုက်ပေးရော။ လဒစ်ကိုလက်မ,နဲ့ပွတ်ဆော့လိုက်..ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်..ဂွေးဥကိုနှိုက်ပွတ်လိုက်..လီးမွှေးတွေဖွဆော့လိုက်နဲ့ ရဲရဲကြီးဆော့လာတယ်။

ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်က လည်း နို့ တစ်လုံးကိုပင့်ပင့်ပြီးကျော်ထူးပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးနေတော့ လွှတ်နေတဲ့ကျော်ထူးရဲ့ လက်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားကိုတိုးဝင်သွားပြန်ရော။​ ရေတွင်းအကာပျဉ်ပြား​တွေကို ကျောမှီပြီးဆောင့်ကြောင့်ထိုင်..ဆောင့်ကြောင်ကနေ မြေကြီးပေါ်ဖင်ချထိုင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လှုပ်ရှားနေကြတာဆိုတော့ ကျော်ထူးလက်က သူ့ပေါင်ကြားကိုတိုးဝင်သွားတဲ့အချိန်မှာ ပေါင်ကြီးတွေ ကားပေးလာတယ်။​

စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အားရပါးရအုပ်ဆုပ်ပစ်လိုက်တော့ ခဲလေသမျှ သဲရေကျပင်တီကြီးခံနေရော။ ထမီရောပင်တီရော ခံနေတော့ ထမီကိုဖြည်ချတာ..ဖင်ကြီးရွှေ့ရွှေ့ ပြီးငြင်းသလို လုပ်နေတာနဲ့ အောက်စ,လှန်နှိုက်တော့တာပဲ။ ဒါကျ​တော့ မငြင်းဘူး..ဒူးတစ်လုံးထောင် ပေါင်တစ်ချောင်းဆင်းပြီး အနှိုက်ခံတာနဲ့ ပင်တီကြားကနေ လက်ချောင်းတွေလျိုထဲ့ထိုးနှိုက်တာ..လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကစောက်ခေါင်းထဲကွက်တိဝင်သွားတယ်။

ပူပူနွေးနွေးချွဲချွဲကျိကျိ နူးနူးအိအိ..ညံ့သက်တဲ့ အထိ အတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရတော့ အရပ်ပုတာ ရုပ်မချောတာဖင်ကောက်တာတွေ စိတ်ထဲမှာပျောက်သွားပြီးနို့ နဲ့စောက်ဖုတ်ရဲ့ ကောင်းခြင်းတွေကိုပဲ ခံစားနေမိတော့တယ်။ မြင့်ဦး ဆိုတဲ့သူ့အစ်ကို ကိုလည်းအာရုံမရှိတော့ဘူး.။ စောက်ခေါင်းထဲနှိုက်ရင်း ဟိုဆွဒီဆွမွှေနေတော့ သူ့စောက်ခေါင်ထဲက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆွဲဆွဲစုပ်နေတာကို လက်ချောင်းတွေကတဆင့်သိနေတယ်။

ဆွနေမွှေနေရုံနဲ့ အားမရတော့ လက်ချောင်းတွေ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်တာ ​ပေါက်ပေါက် ​ပေါက်ပေါက် ဖတ်ဖတ် ဖတ်နဲ့အသံ​တွေ မြိုင်မြိုင်ကြီးထွက်လာသလို ပါးစပ်ကလည်းတစ်ရှီးရှီး တစ်ကျွတ်ကျွတ်နဲ့ညည်းလာတာ သူ့ခမျှာမထိန်းနိုင်ရှာဘူး။ ဆောင့်ရတာကပင်တီကြီးနဲ့ ထိထိနေတာမို့ ခံစားရတာမပြည့်ဝသလိုပဲ.လက်နဲ့ စောက်ပတ်လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထိမိ တွေ့မိအောင်ပင်တီကို ဆွဲချွတ်တော့ သူကလည်း အတူတူပဲခံစားရလို့ထင်တယ်..ဖင်ချွပြီး ပင့်တော့ပင့်ပေးပါရဲ့.

" ဟို.. ဟိုဟာတော့မလုပ်နဲ့နော် ဖိုးထူး..ငါ..ငါ ကြောက်တယ် "

ကျော်ထူး ပင်တီကို သူ့ခြေထောက်တွေ တစ်ကြောဆွဲချွတ်တော့ပေါင်တွေပင့်ပြီး ခြေထောက်မ,ထားပေးတယ်။ပင်တီတောင်အချွတ်ခံပြီးနေမှ ဟိုဟာမလုပ်နဲ့ဆိုတော့

" ဘာမလုပ်ရမှာလဲ..ဘယ်ဟိုဟာလဲ.."

ညိုတင်ကစိတ်မရှည်တာလား ပြောမထွက်တာလား မသိဘူး..လီးကိုလက်နဲ့ညှစ်ဆုပ်ခါရမ်းနေရင်းနဲ့

" ဒါပြောတာ ဟယ်..ဒါ..ဒါ..ဒါရီးနဲ့မလုပ်နဲ့ လို့ပြောတာ "

ကျော်ထူးက အားမရတော့ဘူး..စောက်ဖုတ်ကိုငုံ့ကြည့်နေရာက မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး

" လိုးတာကိုပြောတာလား..လိုးရတော့မှာလား..လိုးမယ်နော် "

မညိုတင်မျက်နှာလေးရှုံ့ မဲ့သွားတယ်..

" အာ.ရဲတာဟာ.အဲဒါပြောတာ..ဟုတ်တယ်အဲ..ဟုတ်ဘူး..ဟာ...မလိုးနဲ့လို့ပြောတာ ဟာ..ရှုပ်တာ..စောက်ပတ်တော့မလိုးနဲ့ လို့ ကြောက်တယ်..လို့ပြောတာ..နှိုက်ရုံနှိုက်ပေါ့.. "

ယောင်ယောင်ကန်းကန်းနဲ့ သူပြောပုံက လိုးချင်နေတဲ့စိတ်ကို ပိုဆွပေးသလို ဖြစ်နေတော့ ပင်တီလေးနံဘေးမှာချရင်း စောက်ခေါင်းထဲလက်နဲ့ ထိုးဆွနေရာက

" ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲဟာ..သူများတွေလဲ လိုးနေကြတာပဲ နင်လင်ယူလဲလိုးမှာပဲ ဥစ္စာ"

မညိုတင်က သူ့လီးကြီးငုံ့ကြည့်ပြီး

" နင့်လီးက အကြီးကြီးဟဲ့..ငါ့အဖေတို့ ငါ့အစ်ကိုတို့လီးထက်အပုံရီး ကြီးတာ..ငါသေလိမ့်မယ်..ခံရဲဘူး "

သူ့အဖေနဲ့သူ့အစ်ကိုလီးတွေမြင်ဖူးတယ်ဆိုတော့ ရိုးမှရိုးရဲ့လား..ဟိုလူကြီးသူ့သမီးများသူ ပြန်လိုးနေတာလား...

" ဟား..နင်က သူတို့ လီးတွေ မြင်ဖူးတယ်ဆို​တော့.ဘယ်လိုလုပ်မြင်တာလဲဟ..အလိုးခံဖူးလို့လား "

မညိုတင် အရသာရှိနေတဲ့ အကြားကမျက်နှာရှုံ့ သွားပြီး.

" အဖေ့လီးက ရိုးနေပီဟဲ့..အမေ့ကိုလိုးတိုင်းမြင်နေရတာ..အဲ ကိုဦးက အခုတလေ ာငါ့ကိုလိုးချင်လို့လား မသိဘူး..လီးလှန်ပြလိုက် အောက်စ,လွတ်ပြလိုက် လုပ်နေတာ ခဏခဏရှိပြီ.."

" မလိုးဖြစ်ကြသေးဘူးလား.."

မနာလိုတာလား..ဘာလားမသိဘူး ဖြစ်လာသလိုလိုမို့ လက်ကမဆောင့်ဖြစ်မိတော့ဘူး။အဆောင့်ရပ်သွားတော့ မညိုတင်ကတစ်ရှီးရှီးနဲ့ပါးစပ်ကနေ လေတွေရှိုက်သွင်းရင်း​ကျော်ထူးလက်ချောင်းတွေကိုစောက်ပတ်ထဲကအတင်းဆွဲညှစ်စုပ်နေတယ်..

" မလိုးဖြစ်သေးဘူး.ဟား..မလိုးဖြစ်သေးဘူး..လိုးဖြစ်တော့မယ် ထင်တာပဲ..ကျွတ်ကျွတ်..မနက်ကဈေးသွားခါနီး..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်..အမေ့အလစ်မှာငါ့စောက်ဖုတ်နှိုက်သွားသေးတယ်..အာ့ ရှီး "

သူပြောမှပဲ ကျော်ထူးလီးက အတင်းကြီးထိုးတောင်မတ်လာရတယ်။ ကိုယ်သာ မလိုးသေးပဲ ထားလိုက်ရင် သူ့အစ်ကိုလိုးတော့မှာ သေချာနေပြီ။တစ်အိမ်ထဲနေတဲ့ မောင်နှစ်မဆိုတော့ အချိန်တွေ နေရာတွေ စောင့်နေ ရွေးနေမှာမဟုတ်ဘူး.။ လိုးချင်တဲ့အချိန်ကောက်လိုးမှာ.မညိုတင်ခါးကိုတစ်ဖက်..လည်တိုင်ကိုသိုင်းဖက်လျက်က ပုခုံးကိုတစ်ဖက်..လက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီးမြေပြင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ချတော့

" အာ့..တုံးလုံးဖြစ်နေပီဟဲ့..မြေကြီးပေါ်မှာရီး.နင့်ပုဆိုးချွတ်ခင်းဟာ..ချွတ် မြန်မြန် "

ကျော်ထူးပုဆိုးချွတ်ချခင်းပြီး သူ့ကိုပက်လက်လေးဆွဲချတော့ ပုခုံးကိုဆွဲထိန်းပြီးလှဲချရင်း

" မြန်မြန်လိုးနော်..လင်းနေပီ..လူတွေမြင်ကုန်လိမ့်မယ်..အင့် လိုးတော့ "

ညိုတင်ကလည်းခေသူမှ မဟုတ်တာ။ ဆင်းရဲတဲ့ မိသားစုဆို​တော့ နေရတာက အိမ်သေးသေးလေး။ မိသားစုက တအားများတာ။ အဖေ အ​မေနဲ့ ​မောင်နှစ်မအားလုံးဆို ကိုးယောက်တောင်ရှိတယ်။ အိမ်ထောင်ခွဲသွားကြလို့သာပေါ့..အခုထိ ငါးယောက်ကျန်သေးတာ။ အစ်ကိုတစ်ယောက်နဲ့မောင်သုံးယောက်ပေါ့။ အိမ်သေးသေးလေးထဲမှာကျပ်သိပ်ပြီးအိပ်ရပေမယ့် မိန်းကလေးက သူတစ်ယောက်ပဲ ကျန်တာ..မိဖတွေနဲ့ပဲ အခန်းတစ်ခန်းမှာအတူအိပ်ရတယ်။

သူ့အစ်မကတော့ လင်ရပြီးအထက်ဖက်လိုက်သွားပြီ။ အဲဒီတော့ အဖေနဲ့အမေက အသက်သာကြီးပြီး ကလေးတွေ တစ်ပြွတ်ပြွတ်မွေးနေပေမယ့်..လိုးလို့က ကောင်းနေကြတုန်း။ ဝါးကြမ်းခင်းပေါ်မှာ ကုတင်တစ်လုံးနဲ့ သားအဖသုံးယောက်အိပ်တာ..လိုးတိုင်းမြင်နေရတယ်..ဒီနေ့အထိ။ သူ့အမေဘယ်လိုပေး.ဘယ်လိုခံရင် သူ့အဖေ ဘယ်လိုကောင်းတယ်ဆိုတာ အကုန်သိ။အကုန်ကျွမ်း။ မိန်းကလေးမို့သာ..လူရှေ့သူရှေ့ ဘာမှမသိဟန်ဆောင်နေရတာ..ဆရာကြီး အဆင့်..။

သူ့အမေဆိုင်မှာ တင်ပြီးရောင်းတဲ့ သူ့အဖေလီးအရွယ်ခရမ်းသီးဆိုရင် သူ့လက်ချက်နဲ့ပဲ မရောင်းလိုက်ရပဲ ပျောက် ပျောက်သွားတာ။ ကျော်ထူးကပုဆိုးခင်းပြီး သူ့ကိုလှဲချလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ ဆည်းပူးခဲ့သမျှပညာတွေအကုန်ထုတ်ပြတော့တာပဲ။ အင့်..လိုးတော့ ဆိုတဲ့စကားမဆုံးသေးဘူး..။ သူ့ပေါင်ကြီးတွေကိုခပ်ကားကားကြီးဆွဲမြှင်တင်လို့ တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုလက်တွေနဲ့ ဆွဲထားပေးပြီးပြီ။ဖင်ကောက်တဲ့ သူပီပီသူ့စောက်ခေါင်းကဟိုက်လေတော့ အဲလိုပေးမှလိုးမယ့်လီးနဲ့ တည့်တည့်ချိန်ညှီပြီးသားဖြစ်မယ်ဆိုတာ သူ့အမေကသင်ပြပေးပြီးသား။

လီးနဲ့သာ အလိုးမခံရသေးပေမယ့် ခရမ်းသီးနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်အလိုးခံရပြီးသားဆိုတော့ သူ့စောက်ပတ်နခမ်းသားကြီးတွေက ခပ်ပွင့်ပွင့်ခပ်ကားကား..စောက်​စေ့ပြူးတောက်တောက်က​ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်..ခေါင်းဝ,ကလက်သန်းအဖျားတောင်မှ ကောင်းကောင်ကြီးတိုးဝင်လို့ရနိုင်တဲ့အထိ ဟ,​နေပြီ။

ဖိုးထူးက သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးချထိုင်ပြီး သူ့ဒူးနှစ်လုံးကိုလက်တွေနဲ့ ဖိချပြလိုက်ရပြီဆိုတဲ့ နောက်တော့သူ့လက်နဲ့ လီးကိုအငမ်းမရဆုပ်ဆွဲ.သူ့စောက်ခေါင်းဝမှာမွေကာမွေ့ကာနဲ့ တေ့ပေးပြီး လက်နှစ်ဖက်ကြက်ခြေယှက်လို့ခေါင်းအနောက်ကပင့်ဆွဲထားရင်းနဲ့

" မြန်မြန် သွက်သွက်ကြီးလိုးနော် ဖိုးထူး..ငါတအားစိတ်လာနေပြီ သိလား..ဟယ် အဲ့ ပေါင်ကြီးတွေမထမ်းနဲ့လေ..ငါ့ပေါင်ကဖြူဖြူကြီးဟယ်လမ်းကလူတွေမြင်နိုင်တယ်ဟဲ့..အာ့.အာ့ ကျပ်တယ် ဖိုးထူး..ကျပ်တယ်..အင်းအင်း..အင်းအင်းအာ့..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..အဲလိုဆွဆွလိုးပေးတာ အရသာသိပ်ရှိတာပဲ..လိုး လိုး..အို့အိုးဟို့..ကောင်းလိုက်တာဖိုးထူးရယ်.."

ဖိုးထူးက သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး နို့တွေစုံကိုင်ဆွဲလိုးတော့ အဲလောက်ကောင်းအဲလောက်အရသာရှိလိမ့်မယ် မထင်လိုက်သေးဘူး။ လဒစ်က စောက်ခေါင်းပေါက်ကို တင်းတင်းပြည့်ပြည့်ကြီးထိုးဖောက်ဝင်လာတော့ ခရမ်းသီးလို အေးစက်စက်မဟုတ်ပဲ နွေးနွေးတင်းတင်း..မာမာတောင့်တောင့်ကြီး..အဲဒီကတည်းက လီးရဲ့တန်ဖိုး လီးရဲ့အနှစ် လီးရဲ့အရသာကို ကွဲကွဲပြားပြား ခြားနားပြီးတော့ ကောင်းကောင်းကြီးကိုယ်တိုင်သိသွားပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်သွားခဲ့ပြီ။

လီးကိုကြိုလင့်လို့ စောက်ရည်တစ်ရွှဲရွှဲနစ်နေရပေမယ့် သူ့လီးကြီးက တကယ်တန်းတိုးဝင်လာပြီဆိုတော့ လဒစ်ပြူးကြီးမြုပ်အောင်တောင်မှ မခံနိုင်ဘူး..စောက်ခေါင်းဝ,မှာတင်းကျပ်ပြည့်သိပ်နေပုံက မဆန့်မပြဲ။ တကယ်ပါ.သူ့လီးကစောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်နေခရမ်းသီးထက်နှစ်ဆနီးပါးတုတ်ခိုင်ခိုင် တောင့်တောင့်ကြီးဆိုတော့ စောက်ခေါင်းထဲလည်းမဆန့်..ပြဲသွားပြီလားဆိုတော့လည်းမပြဲ..စောက်ရည်တွေ ဒီလောက်ရွှဲနစ်နေတာတောင်မှ ပြည့်သိပ်ကျပ်ထုပ်နေတာအရသာရှိမှရှိ။

အဲဒီအနေအထားနဲ့ လဒစ်မြုပ်ရုံပဲ ဆွဆွလိုးနေတော့..လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆောင့်ထိုးခံနေရကတည်းက ပီးချင်နေတဲ့မညိုတင်..ကောင်းတယ် လိုး..လိုးနဲ့ အတင်းလိုးခိုင်းမိတော့တာပေါ့။ ကျော်ထူးကလည်း မိန်းမလိုးလာတာရင့်လာပြီးဆိုတော့ ဆွလိုး ဆွလိုး ဆွလိုးနဲ့ အရှိန်မြင့်လို့ ဖင်ကြီးဆက်တိုက်ပင့်ပေးလာပြီဆိုတော့မှ ဆွဆွလိုးနေရာက လီးအရင်းထိဖိဖိ ဆောင့်လိုးပစ်တာဆိုတော့ ခေါင်းကြီးပင့်ပြီးတော့ စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်နေတာကိုကြည့်ပြီး အားရနေတဲ့ မညိုတင်ခမျှာ.. ​ခြေကျင်းဝတ်ချင်းအတင်းချိတ်ပြီး ဖိုးထူးလည်ကုတ်ကို အတင်းဆွဲချ.ဖင်ကြီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးရုန်း.မြောက်ကြွပြီးရုန်း.နံဘေးတွေကို လူးလူးလွန့်ခါရမ်းပြီးရုန်း..ရုန်းလေမြုပ်လေ ရုန်းလေနစ်လေနဲ့ အရသာကသိသိလာတယ်။

ဖိုးထူးက တစ်ချက်မှမဆောင့်ဘူး.သူ့လီးကြီးအရင်းထိ မြုပ်​နေအောင်ဖိဖိကပ်ထိုးသွင်းထားပြီး ဖင်ကြီးဝေ့ကာဝိုက်ကာနဲ့ မညိုတင်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားပြုဆွဲကပ်ထားတာ လဒစ်ကသားအိမ်ခေါင်းကို အဆက်မပြတ်ကြီးထိုးဖိမွှေနေတယ်။ ညိုတင့် သားအိမ်ခေါင်းကမွစိ မွစိနဲ့ အိနေအောင် ဆွဲစေ့နေတော့ သူလည်းသိပ်ခံနိုင်တာတော့မဟုတ်ဘူး ။ လီးတစ်ချောင်းလုံးယွယွထိုးခံနေရပြီ။ အရသာတအားရှိနေတော့ လီးနဲ့ အလိုးမခံရခင်ကပီးချင် နေခဲ့တဲ့မညိုတင်လည်းစောက်ရည်တွေ တစ်ရွှမ်းရွှမ်းလိုက်ချလာပြီးမျက်လုံးက အ​ရောင်တွေတစ် လက်လက်နဲ့

" လိုး ဖိုးထူး..ဆောင် ဆောင့်...သွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေး.ဆောင့်..အာ့အာ့အာ့အာ..အားအားဟာ့.အင့် ကောင်းတယ် လိုး လိုး..အိုးဟို့ဟို့ ဆောင့် ဆောင့်ဆောင့်..အား.အားဟာ့.အား..ဖိုးထူး ဖိုးထူး..ဖိုးထူးရေ...သေပါပီဟယ်..အား..အားဟားဟား..ထွက်ကုန်ပီဟဲ့..ထွက်ကုန်ပီ "

ဖင်ကြီးဇောက်ထိုးဖြစ်နေအောင်ပင့်ခံပြီး အဆက်မပြတ်အော်တာ..ကျော်ထူးလည်း အချက် သုံးလေးဆယ် ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးပြီးလီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးပစ်တယ်။မညိုတင် အသံကို မထွက်နိုင်တော့ဘူး.။

ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့မှရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ရုန်းထွက်ပြီးအဝတ်တွေပြန်ဝတ်တယ်။

" ကောင်းလား မညိုတင်.."

သိသိကြီးနဲ့လာမေးနေတော့ ရှက်ရမ်းရမ်းတာပေါ့..

" သိဘူး..နောက်ဘယ်တော့မှနင်နဲ့အလိုးမခံတော့ဘူး..သွားမယ် "

ပုဆိုးကိုသူဖင်ခုထိုင်နေတော့ကျော်ထူးကဝတ်လို့မရသေးဘူး။လီးတန်းလန်းနဲ့ထ,ဆွဲတယ်။သူ့လီးက မာတင်းနေတုန်းဆိုတော့

" လွှတ်..လွှတ်..မိုးလင်းနေပြီ..နောက်မှလိုး..ငါခံမှာ..အလကားပြောတာ..လွှတ်..မိကုန်တော့မှာပဲ."

ကျော်ထူးက အတင်းလုံးနေတုန်းသူတို့ခြံဝင်းထဲ ကိုမြင့်ဦးဝင်သွားတာမြင်တော့ ဖျတ်ကနဲထိုင် ချလိုက်ကြတယ်။

" ညိုတင်..မိညို..အမေက ဈေးလိုက်ခဲ့ တဲ့..ညိုတင်ရေ "


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>>

Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment