ရမ္မက်ဘဏ်တိုက်ကလေး အပိုင်း ( ၂ )

ရမ္မက်ဘဏ်တိုက်ကလေး အပိုင်း ( ၂ )

မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။

အခန်း ( ၄ )

နိုင်ထူးစကားကြောင့် ချယ်ရီခိုင်ကုန်းအထ ခြေထောက်က နာနေသဖြင့် အကနဲ့ ညည်းမိရာ နိုင်ထူးက ချယ်ရီခိုင် ကိုယ်လုံးလေးအားပွေ့ချီကာ ဂိုဒေါင်အနောက်ခန်း စာရင်းစာအုပ်များ ထားသော စားပွဲခုံဆီသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။

ချိုင်းအားညာလက်ဖြင့်ပွေ့ကာ ဒူးကောက်ကွေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ကန်လန့်ဖျက်ပွေ့ချီထားသဖြင့် ချယ်ရီခိုင့်ဘယ်ဘက် ဖင်သားစိုင်အား နိုင်ထူးလီးကြီးက ဖိကပ်နေပြန်၏။

ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်၏ လီးဖြင့်ထိကပ်နေရင်း ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစားမိကာ စိတ်ထဲ ဒုတိယအကြိမ် တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာခဲ့တော့သည်။ နိုင်ထူးမှာ ချယ်ရီခိုင့်အား အလုပ်စားပွဲပေါ်တင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။

" အွန့် … ပြွတ် … ပြွတ် "

ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် စားပွဲပေါ်ခြေတွဲလောင်းနေထားဖြင့် ထိုင်မိစဉ် နိုင်ထူး မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် သူမပေါင်ကြားထဲ ခါးသွင်းကာ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်၏။ရုတ်တရက်မို့ အံအောထိတ်လန့်သွားကာ နိုင်ထူးပုခုံးအား တွန်းထားမိသည်။သို့သော် နိုင်ထူးမှာ သူမကျောကုန်းအား ခပ်တင်းတင်းဆွဲဖက်ထားရင်း စိထားသော နူတ်ခမ်းလေးအား လျှာလိပ်သွင်းကာ မရမက ဖိစုပ်နေပြန်၏။

ချက်ချင်းရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းခံစားချက်လေး ပြန်လည်နိုးထကာ ငြိမ်သွားရသည်။လင်ဖြစ်သူ ဖြိုးသူလီးအား အကြိမ်ကြိမ်စုပ်ပေးထားသော သူမနူတ်ခမ်းလေးအား နိုင်ထူးက မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ပထမဆုံးအကြိမ် အားနာစိတ်လေးဝင်လာမိ၏။

မရည်ရွယ်ပဲ နူတ်ခမ်းလေးဟပေးလိုက်ရာ နိုင်ထူး လျှာဖျားလေးက ပါးစပ်ထဲ အတင်းတိုးဝင်ကာ သူမလျှာလေးအား ဝိုက်ဆွဲနေတော့သည်။သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦး၏ မက်မက်မောမော အနမ်းများခံယူနေစဉ် သူမ ဆီးခုံးလေးအား တစုံတရာက ခပ်တင်းတင်း လာထိုးနေ၏။

နိုင်ထူးပေါင်ကြားမှ လီးမှာ ထောက်ထွက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံပေါ်ထိုင်နေသော ချယ်ရီခိုင်ဆီးခုံးအား ထောက်ထားရာ သူမ စောက်ပတ်လေးဆီက ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ရုတ်တရက် နိုင်ထူး နူတ်ခမ်းအား ခပ်ပြင်းပြင်းတုန့်ပြန်ဆွဲစုပ်မိချိန်…

" အဟမ်း  အဟမ်း "

ချောင်းဟန့်သံနှင့်အတူ ဖြူဖြူဝင်း တစ်ယောက် ဂိုဒေါင်အနောက်ခန်းထဲ ဝင်လာသဖြင့် လူချင်း ခွာလိုက်ရသည်။

" ရော့ … ချယ်ရီ … ဒါက ထမင်းချိုင့် … ဒါက ရေဗူး "

..........................................................................................................

" ဟဲ့ … မမချယ်ရီ … လက်ဖက်သုပ်စားဖို့ … လုပ်ပါဆို … ဘာတွေးနေတာလဲ "

ဖြူဖြူဝင်းစကားကြောင့် ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် အတွေးစလေးများ ပျက်ကာ လက်ဖက်သုပ် အထုပ်လေး ဖြည်ပေးလိုက်တော့၏။

" မတွေးပါဘူး … မမဖြူရဲ့ … ရော့စား "

နှစ်ယောက်သား ကုန်စင်အောင်စားကာ လက်ဖက်သုပ်ကုန်မှ ဖြူဖြူဝင်းတစ်ယောက် သူမတို့နားနေခန်းဘက် ထွက်ခွာသွာသည်။ချယ်ရီခိုင်မှာ ရေဘူးဖွင့်ကာ မော့သောက်ရင်း ခဏမှေးရန် ခုံရှည်ပေါ်လှဲချစဉ် ဆီးပုံးတင်းလာသဖြင့် ဝန်ထမ်းနားနေခန်းမှ သန့်စင်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့သည်။

သန့်စင်ခန်းဘက်အရောက် ကျား/မ ခွဲထားသော ဆိုင်းပုဒ်လေးအား ကြည့်ကာ မ အခန်းဘက်ချိုးကွေ့ဝင်လာခဲ့၏။သန့်စင်ခန်း ၄ ခန်းရှိရာ ၄ ခန်းစလုံး လူမရှိပေ ထမင်းစားနားချိန်မို့ တရေးတမော အိပ်ကာ အနားယူချိန်ဖြစ်သည်။သန့်စင်ခန်းတွင်း ဝင်၍ ထမိန်အားခေါင်းပေါ်မှ လှန်ချွတ်ကာ နံရံဘေးရှိ အဝတ်တင်သောချိတ်လေးပေါ် ချိတ်တင်လိုက်၏။

ထို့နောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပေါ်အနားစအား ပေါင်လယ်ထိ လျော့ချကာ ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။သေးပေါက်ပြီးစဉ် ရုတ်တရက် သန့်စင်ခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး အပြင်မှ လူတစ်ယောက် ဘွားကနဲ့ ဝင်လာနေ၏။

" အမလေးးး "

သူမ အမှားပင်ဖြစ်သည်။လူရှင်းသဖြင့် သန့်စင်ခန်းတံခါးအား ပြန်ပိတ်ရာ လော့ကျမကျ သေချာ မပိတ်ခဲ့ပေ။

" မလန့်ပါနဲ့ … ချယ်ရီရယ် "

" မသင့်တော်ပါဘူး … ကိုနိုင်ထူးရယ် … ထွက်  ထွက်  … ထွက်ပါရှင် "

ချယ်ရီခိုင်မှာ အံအောထိတ်လန့်ရင်း ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ်ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ရာပိုဆိုး သွားရပြန်သည်။ဝန်ထမ်းဝတ်စုံ အင်္ကျ ီ ီအဝါအောက်နားစက ခါးထိသာဖုံးသဖြင့် ဆီးခုံးပေါ်မှစောက်မွှေးအုံပါးပါးလေးအောက် စောက်ပတ်လေးအား မတ်တပ်ရပ်ပြသလို ဖြစ်သွား၏။

နိုင်ထူးမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအား ပေါင်လယ်ထိလျောကျလျက် ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးကြားမှ စောက်ဖုတ်အုံလေးအား ကြည့်ရင်း ရှေ့တိုးကပ်လာတော့သည်။လူချင်းကပ်သွားသည်နှင့် ချယ်ရီခိုင်နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။ချယ်ရီခိုင်မှာ မြို့တွင်းဂိုဒေါင်ထဲ အဖြစ်အပျက်အပြီး နောက်ပိုင်းတွင် နိုင်ထူးအား လူကွယ်ရာ နမ်းရှိုက်ခွင့်ပြုကာ နို့အုံများကိုပါ ကိုင်ခွင့်ပြုထားပေးသည်။

နိုင်ထူးမှာလည်း အခွင့်ရေးများ ဖန်တီးကာ ချယ်ရီခိုင်အား နမ်းရှိုက်ရင်း နိုအုံများပါ ဆွဲစို့တတ်သည်အထိ ရှေ့ဆက်လာသည်။

နိုင်ထူး အကျင့်က နို့အုံများအားခပ်ကြမ်းကြမ်းညှစ်ချေပြီးမှ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား ဖိဖိညှပ်ဆွဲတတ်၏။ချယ်ရီခိုင် နို့သီးခေါင်းလေးများ ကြိမ်းစပ်နာကျင်လာချိန်မှ အင်္ကျီ လှန်ကာ စို့ပေးတတ်သည်။ချယ်ရီခိုင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူဖြိုးသူနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် နိုင်ထူး၏ အထိအတွေ့အောက် မသိစိတ်က ယိမ်းယိုင်လာခဲ့သည်။

သို့သော် သန့်စင်ခန်းထဲ ဖြစ်နေသဖြင့် တခြားတစ်ယောက်ယောက် သိသွားမှာမျိုး စိုးရိမ်ကြောက်လန့်နေ၏။ခုလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ နိုင်ထူး ညာလက်မှာ သူမ ဘယ်ဘက်နို့အုံလေးအား ခပ်တင်းတင်းညှစ်ချေနေသည်။အားထဲ့ညှစ်တိုင်း နို့အုံတစ်ခုလုံး ပူထူလာကာ နာကျင်သော ခံစားမှု့လေးအား စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်နေပြန်၏။

" ဖလွပ် … ပြွတ်စ် … ဒီထဲ … မလုပ် …… အ   အားးးး … မ  လုပ်  ပါ   နဲ့ …… ကိုနိုင်  ရယ် …… အမလေးးးး "

အသိစိတ်များ  စုစည်းကာ ငြင်းဆန်တွန်းလှန်ပေမယ့် နိုင်ထူး၏ ထိထိမိမိ လုပ်ဆောင်ချက်များအောက် အရာမရောက်ခဲ့ပေ။နို့နှစ်ဖက်လုံး နာကျင်လာချိန် အင်္ကျီ အောက်နားစအား လည်ပင်းထိလှန်ကာ ဘယာစီယာလေးအား အောက်ဆွဲချရင်း နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစို့ခံလိုက်ရ၏။

ထူးခြားနာကျင်သောခံစားမှု့ သန့်စင်ခန်းထဲမို့ လူသိမှာကြောက်သော ခံစားမှု့ အတွေးပေါင်းစုံနှင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေရရှာသည်။နို့သီးခေါင်းလေးအား ခပ်တင်းတင်းကိုက်ထားရင်း နိုင်ထူးလက်များက သူမကျောပြင်နှင့် ဗိုက်သားများအား လှည့်ပတ် ပွတ်သပ်ကစားနေပြန်၏။

ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် အသိစိတ်များဝေဝါးလာကာ မျက်လုံးလေးမိတ်ရင်း နိုင်ထူး လက်များ၏ ပွတ်သပ်မှု့များအား လိုက်ပါခံစားနေလိုက်သည်။နိုင်ထူးလက်တဖက်က ပွတ်သပ်ကစားရင်း သူမပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိလာချိန်မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်မှ အပေါ်သို့ ပြန်မတင်ရသေးကြောင်း ခံစားသိရှိတော့၏။

သူမစောက်ပတ်လေးအား နိုင်ထူးလက်ဖဝါးက အုပ်မိချိန် ပေါင်နှစ်ချောင်းအား ကျစ်နေအောင် စိထားလိုက်သည်။ပေါင်စိထားမှ နိုင်ထူးလက်ချောင်းလေးများပူကပ်သွားကာ လက်ခလယ်က စောက်စိလေးအား ဖိထားသလိုဖြစ်သွားရ၏။

ထိုစဉ် နိုင်ထူးမှာ ဆွဲစို့ထားသော နို့သီးခေါင်းလေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက်လိုက်ရာ ချယ်ရီခိုင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တဇပ်ဇပ် တုန်ခါလာတော့သည်။

ပေါင်သားများ လှုပ်ခါစဉ် နိုင်ထူးလက်ချောင်းလေးများ ချယ်ရီခိုင် ပေါင်ကြားထဲ ခပ်သွက်သွက် လှုပ်ရမ်းသွား၏။လေထဲမျောလွင့်သလိုလို တိမ်တိုက်တွေထဲ စီးမျောသလိုလို ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ ခံစားရင်း ချုပ်တီးထားသော စိတ်များ လွတ်ချလိုက်၏။

" အ  …… အားးးး  …   မ   ရ   …  မ  ရ   တော့  ဘူး ……… ရှီးးးး းးးးး …… အ မ လေးးးး …… ပြီး  ပြီးးး …… ပြီးပြီ   … ကိုနိုင်ရယ် "

ချယ်ရီခိုင် မှာ ကာမစိတ်တောက်လောင်ချိန် နိုင်ထူးအား ကိုနိုင်ဟု ခေါ်ရင်း ညည်းငြူပြတတ်သည်။ခုလည်း သူမစောက်ပတ်လေး အတွင်းမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာရာ တအီးအီး ညည်းရင်း နိုင်ထူး ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်၏။

စောက်ရည်များ ကုန်သွားမှ စင်းထားသော မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်ရာ နိုင်ထူးက သူမ အဖုတ်လေးဆီမှ လက်ပြန်ထုတ်ကာ လက်ချောင်းလေးများအား ကပ်နေသော စောက်ရည်များအား ယက်စုပ်မျိုချပစ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

" အာ … ကို နိုင် ရယ် "

ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် ငေးမောကြည့်ရင်း နိုင်ထူးလက်ချောင်းများအား လျှာဖြင့်ဝိုက်ဆွဲကာ အလိုအလျောက် ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ခဏအကြာတွင် နိုင်ထူးက ချယ်ရီခိုင်ရှေ့ ဒူးထောက်ချကာ ပေါင်လယ်မှ အတွင်းခံလေးအား ခြေချင်းဝတ်နားထိ ဆွဲချရင်း ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ ပေါင်ခြံအတွင်းဘက် စီးကျနေသော စောက်ရည်ကြည်များအား အောက်မှ လျှာအပြားဖြင့် ပင့်ယက်ပေးပြန်သည်။

ပေါင်ခြံထဲ ဘယ်ညာပြောင်နေအောင် ယက်ပေးပြီးမှ လျှာဖျားအား ချယ်ရီခိုင့်စောက်ပတ်လေးဆီ ရွေ့ပစ်လိုက်၏။စောက်ရည်များဖြင့် ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခြမ်း အပေါ်မှ စောက်စိလေးက ခေါင်းထောင်နေသည်။

နိုင်ထူးမှာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာဖြင့် အထက်အောက်ဖိဆွဲပေးရာ နိုင်ထူးနှာခေါင်းထိပ်နှင့်ချယ်ရီခိုင့်စောက်စိခေါင်းလေး တချက်တချက် ထိမိနေ၏။ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် စောက်စိလေးအား ထိကပ်မိတိုင်း ခါးလေးကော့လာကာ ဖင်သားကြီးများ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်လာပြန်သည်။

စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးပြီး စောက်ခေါင်းဝထဲ အိုင်နေသော လက်ကျန် စောက်ရည်များအားတေ့စုပ်ရာ ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် နှဖူးကြောလေးများတွန့်ကာ တကိုယ်လုံးတုန်ခါရင်း ဒုတိယအကြိမ်စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ပန်းနေတော့၏။

" အား  ……  အ   အားးးးး … ကန်  တော့  နော် …… ကိုနိုင် ……    ရှီးးးးးး  …… အားးးး  …… အ    အ  "

သူမပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ခေါင်းမော့နေသော နိုင်ထူး မျက်နှာအား စောက်ရည်ဖြင့် ပန်းရင်း မျက်နှာသာမကာ တခေါင်းလုံးပန်းမိသဖြင့် အသံတုန်တုန်ရီရီလေးဖြင့် တောင်းပန်လိုက်တော့၏။

......................................................

အဖြစ်ပျက်များအားပြန်တွေးရင်း စောက်ပတ်လေးဆီက တဆစ်ဆစ်ခံစားလာချိန် ဘေးနားအိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်ဖြိုးသူက လာခွသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

ဖြိုးသူမှာလည်း ဒေါ်သူဇာမိုးအား အမုန်းဆွဲပေးထားသဖြင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ကာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေရှာ၏။ဖြိုးသူ ပါးပြင်လေးအား တချက်နမ်းရှိုက်ကာ ချယ်ရီခိုင်တစ်ယောက် ကြိုးစားအိပ်ပစ်လိုက်တော့၏

…………….........................................................……

အခန်း  ( ၅ )

မနက်လင်းတော့ ဖြိုးသူတစ်ယောက် ချယ်ရီခိုင်အား အလုပ်လိုက်ပို့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ရေချိုးပြီး အိပ်ယာပေါ်ခဏ လှဲကာ ဖုန်းဖွင့်၍ အပြာကားများ ဖွင့်ကြည့်နေ၏။ဒီနေ့ ဖြိုးသူ အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ အိမ်မှာပဲ အနားယူရင်း ဇတ်ကားကြည့်ကာ နှပ်နေတော့သည်။မှေးကနဲ့ အိပ်ပျော်သွားရာမှ နိုးလာရာ ခေါင်းရင်းဘက် တံခါးပေါက်မှ နေရောင်ခြည် စူးစူးကြောင့် ပြန်နိုးလာခဲ့၏။

ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ အိပ်ခန်းပြင်ထွက်ရင်း အနောက်ဘက်မီးဖိုခန်းဘက် ထမင်းစားရန်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။မီးဖိုချောင် အခန်းနား အရောက် စကားသံခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်မိ၍ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ အသံလာရာဆီ လျှောက်သွားမိ၏။

" အဲဒါကြောင့် … ရှင့်ကို … ဆေးလိပ်လျော့သောက်ဖို့ ပြောနေရတာ … ဟွန့် "

မီးဖိုခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး ထားထားနွယ်တို့ အိပ်ခန်းမှ ထွက်ပေါ်နေသည်။

" အေးပါ … ထားရယ် … လုပ်ရင်း ပျော့ပျော့ သွားတာကွာ … ဟူးးး "

ကာထားသော ထရံလေးမှ ဖြိုးသူကိုယ်တိုင် ချဲ့ထားသော ထရံပေါက်လေးထဲက ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ကုတင်ပေါ်တွင် စိုးမြင့်မှာ မျက်နှာ ချွေးစေးများပြန်နေရင်း ထားထားနွယ်ပေါင်ကြားမှ နောက်ဆုတ်ထိုင်နေလျက် ထားထားနွယ်က ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေးဖြင့် ပြောဆိုနေသည်။

စိုးမြင့် ဒီလိုဖြစ်နေသည်မှာ ၂ လခန့် ရှိနေပြီ ခုလည်း နေ့လည်းထမင်းစားပြန်ချိန် မယားဖြစ်သူ ထားထားနွယ်အား တချီတမောင်း လိုးရာ အချက်၂၀ လောက်တွင် တင်းမာနေသော လီးမှာ ပျော့ခွေလာရင်း လိုးရင်းတန်းလန်း လီးက ကျွတ်ထွက်သွား၏။

" ကဲ … ဒီနာလား … ထားပဲ … ဂွင်းထုပေးလိုက်မယ် "

လင်ဖြစ်သူစိုးမြင့်အား ပြောရင်း ကုန်းထလိုက်သည်။စိုးမြင့်မှာ ထားထားနွယ်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးနေသည်ကို မျက်လုံးမှိတ်ကာ အရသာ ခံနေလိုက်၏်။ခဏ အကြာတွင် ဘေးမှ မယားဖြစ်သူ အား ဖက်နမ်းရင်း လရည်များ ထွက်လာတော့သည်။

" အားအားးး … ကောင်းလိုက်တာ … ထားရယ် … ဟူးးးး ရှီးးးး းးးး … ကျေးဇူးပါကွာ "

ထားထားနွယ် ပါးပြင်အား နမ်းရှိုက်ရင်း ဂွင်းထုပေးသည့်အတွက် ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွ ပြောနေ၏။ပြီးမှ လူချင်းခွာကာ စိုးမြင့် မှ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေသည်။

ဖြိုးသူမှာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ထားထားနွယ်၏ လိုအပ်သော ဆန္ဒလေးများ ဖြည့်စွပ်လိုးပေးချင်သည့်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။မီးဖိုခန်းထဲဝင်၍ ထမင်းခူးကာ ဧည့်ခန်းထဲ စားသောက်ပြီး ပန်းကန်များဆေးကြော သိမ်းဆည်းရင်း နောက်တကြိမ် ပြန်ချောင်းလိုက်၏။

စိုးမြင့် နေ့လည်ပိုင်းအလုပ်သွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ထားထားနွယ်တစ်ယောက် မပြီးဆုံးသေးသော ကာမဆန္ဒလေးများ သူမလက်လေးဖြင့် ဖြေဖျောက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ဖြိုးသူ လီးက တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ ပြေးလိုးချင်ပေမယ့် အနေထိုင် တည်ကြည်သော ထားထားနွယ်အား ရှိန်းနေမိ၏။

" အ … အားးး  … အ    အ … ကောင်းတာ … ဖြိုးသူရယ် … ဟူးးးး းးးး "

ဖြိုးသူကြည့်နေစဉ် ထားထားနွယ်တစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားကြီးကြွတက်လာကာ ပေါင်ကြားထဲကလိနေသော သူမညာဘက်လက်မှ ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ရှားရင်း ခဏအကြာမှ ဖင်ကြီးကုတင်ပေါ်ပြန်ကျကာ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

ထားထားနွယ်တစ်ယောက် သူမလက်ချောင်းလေးအား ကပ်ပါလာသော စောက်ရည်များအား နမ်းကြည့်ရင်း မှေးနေတော့သည်။ဖြိုးသူမှာ ထားထားနွယ် ညည်းငြူရင်း သူ့နာမည် ပါလာသဖြင့် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာခဲ့၏။ထားထားနွယ်တစ်ယောက် သူ့အား မှန်း၍ ခံနေပုံရသဖြင့် စမ်းကြည့်ရန် အကြံထုတ်နေတော့၏။

အိပ်ခန်းထဲဝင်လာကာ မှောက်အိပ်ရင်း ထားထားနွယ်အား ပေါ်တင်ပြောလိုးရကောင်းမလား တွေးနေမိသလို မိန်းမဖြစ်သူချယ်ရီခိုင်အား ပြန်တိုင်လျင် လင်မယားကွဲမှာလည်း စိုးရိမ်မိနေသည်။အတော်ကြာကြာတွေးနေရင်း အကြံထုတ်မရဖြစ်နေသည်။

" ဖြိုးသူရေ … မောင်လေး … လက်ဖက်သုပ်လာပေးတာဟေ့ … ရှိလား "

အိပ်ခန်းထဲ အကြံထုတ်နေတုန်း ဧည်ခန်းဘက်မှ ထားထားနွယ်အော်သံကြောင့် ရုတ်တရက် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး အိပ်ခန်းတံခါးနားလျှောက်ခဲ့သည်။တံခါးနားရောက်မှ အသံမပေးပဲ စိတ်ကူးပေါက်ကာ အိပ်ခန်းတံခါးအား ဟထားပေးရင်း ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ပြန်လှဲရင်း အိပ်နေလိုက်၏။

" ဖြိုးသူရေ … ဖြိုးသူ "

ထားထားနွယ်အသံမှာ ဧည့်ခန်းထဲမှ အိပ်ခန်းဘက်ဆီသို ရွေ့လာနေသည်။အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ ခပ်ဖွဖွနင်းလျှောက်လာသော ခြေသံတိုးတိုးလေး ဖြိုးသူ ကြားနေရသဖြင့် ဟောက်သံ ပေးလိုက်ပြန်၏။ထားထားနွယ်မှာ လက်ဖက်သုပ်ပန်းကန်အား ဧည့်ခန်းစားပွဲခုံပေါ်တင်ကာ ဖြိုးသူအိပ်ခန်းဘက်လျှောက်လာရင်း တံခါးဟနေသဖြင့် အသာလေးဖွင့်ကာ ခြေသံလုံလုံဖြင့် ဖြိုးသူကုတင်နား တိုးကပ်လာသည်။

" ဟိတ် … ဖြိုးသူ … မောင်လေး … အိပ်ပျော်နေတာထင်တယ် … လက်ဖက်သုပ်စားဖို့ လာပို့တာ … ထ "

ထားထားနွယ်တစ်ယောက် အနီးကပ်နိုးရာ ဖြိုးသူဆီမှ ဟောက်သံများ ထွက်လာသဖြင့် သူမစိတ်ထဲ ဖြိုးသူအိပ်ပျော်နေကြောင်း ထင်မှတ်သွားတော့သည်။

ဖြိုးသူဆီမှ ဟောက်သံနှင့်အတူ ညာဘက်လက်က ညာဘက်ပေါင်ရင်းအား ကုတ်နေရာ ထားထားနွယ်မျက်လုံးများက ဖြိုးသူပေါင်ရင်းဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွား၏။

" ခူး … ခလူး … ခလူး လူး …… အိ့ … ဗျင်းးး ဗျင်းးး  ဗြိ "

ဖြိုးသူမှာ ပေါင်ရင်းအား ခပ်ပြင်းပြင်းကုတ်ရင်း ဟောက်သံပေးလိုက်နှင့် လက်က အပေါ်သို့ရွေ့ရာ ပုဆိုးမှ လက်နှင့်ချိတ်ကာ ပါလာပြန်သည်။တဖြည်းဖြည်း ပုဆိုးအောက်နားစမှာ ပေါင်လယ်သို့ တက်လာရာ ထားထားနွယ်တစ်ယောက် ကြည့်ရင်း အာဂေါင်များ ချောက်ကပ်လာရ၏။

ထားထားနွယ်မှာလည်း ဖြိုးသူရေချိုးတိုင်း နောက်ဖေးပေါက်လေးမှ ချောင်းကြည့်တတ်ရာ ဖြိုးသူလီးအား အဝေးမှ မြင်ခဲ့ဖူးသည်။ခုလိုချိန်တွင် အနီးကပ်မြင်ချင်သည့်စိတ်က တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာရ၏။သို့သော် ဖြိုးသူ အိပ်ရာနိုးလာခဲ့လျင် ဟုသော အတွေးဝင်ရောက်လာချိန် ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရသည်။

ထိုစဉ် ဖြိုးသူလက်က ဗိုက်ပေါ်ထိ ရွေ့ကုတ်ရာ ပုဆိုးညာဖက်အောက်နားစက ခါးထိရောက်ရှိသွားတော့သည်။ပေါင်ကြားမှ ဖြိုးသူလီးကြီးက ခုံးထသောအနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် စိုက်ကျနေသည်ကို မြင်မိရာထားထားနွယ် တစ်ယောက် မျက်နာလေး အမ်းလာခဲ့၏။

အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် လင်တော်မောင်စိုးမြင့်၏လီးကိုသာ မြင်ဖူးခဲ့ရာ ဖြိုးသူ၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား အနီးကပ်မြင်လိုက်ရစဉ် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ခံစားနေရသည်။အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက်ရန် စဉ်းစားရင်း အိပ်ခန်းတံခါးဆီ လျှောက်လာခဲ့လိုက်ပြန်၏။အိပ်ခန်းတံခါးနားရောက်မှ ချီတုန်ချတုန်ဖြစ်ကာ ကုတင်ဘက် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

သူမခြေထောက်များက အလိုလျောက် ကုတင်နားပြန်လျှောက်လာကာ ဖြိုးသူမျက်နာအား စူးစိုက်ကြည့်လိုက်၏။ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ဟန်ဖြင့် ဖြိုးသူခါးနား တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ပစ်လိုက်တော့သည်။ဖြိုးသူမျက်နာဆီမှ အောက်ဖက်သို့ တဖြည်းဖြည်း အကြည့်ရွေ့လာရာ ပေါင်ရင်းအရောက် သူမညာဘက်လက်လေးမြှောက်တက်လာရင်း ဖြိုးသူ ပုဆိုးဘယ်ဖက်ခြမ်းအား ခါးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်မိ၏။

ပုဆိုးအောက်နားစ တခုလုံးခါးပေါ်လိပ်တင်သွားချိန် ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာသော အလင်းရောင်က ဖြိုးသူပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မီးမှောင်းထိုးပြသလို ဖြစ်သွားရတော့သည်။လီးအရည်ပြားပေါ်တွင် အကြောစိမ်းများထင်းနေပြီး ပန်းရောင်ထနေသော ဒစ်ကြီးက ကားထွက်နေ၏။

ခင်ပွန်းဖြစ်သူစိုးမြင့်ထက် တုတ်ခိုင်ဖွံ့ဖြိုးသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း အလိုလျောက်ဆုပ်ကိုင်မိတော့သည်။ခပ်နွေးနွေး လီးအရည်ပြားမှတဆင့် ထိတွေ့မှု့က သူမစိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ခံစားမိကာ လီးအားထောင်၍ ဒစ်ကြီးကားထွက်လာအောင် ဖြဲကြည့်လိုက်ပြန်၏။

လီးကြီးဆီက ဒုတ်ကနဲ့သွေးတိုးလာဟန်ဖြင့် သူမလက်ဖဝါးလေးအား အသိပေးရင်း တဖြည်းဖြည်း မာထင်ကာ ဆန့်ထွက်လာတော့သည်။လီးအရည်ပြားအား ဖြဲလိုက်စုလိုက်ဖြင့် အားရကျေနပ်စွာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးရင်း လွတ်ပေးလိုက်၏။

ထားထားနွယ်လက်မှ လွတ်ထွက်လာသော ဖြိုးသူလီးကြီးမှ ထောင်မတ်နေရင်း ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့ တုန်ခါရမ်းနေတော့သည်။

" ကိုင်ထားပါ … မမထားရဲ့ "

" ဟင် … အိုရ် "

………………………………...................................................................……

အခန်း  (၆ )

အကြောစိမ်းများထောင်ကာ တုန်ခါနေသောလီးကြီးအား စိုက်ကြည့်နေစဉ် အိပ်ပျော်နေသော ဖြိုးသူဆီမှ စကားသံထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ထားထားနွယ်တယောက် ကိုယ်လုံးလေးတုန်ကာ မျက်နှာလေး ရဲတွက်သွား၏။ကုတင်ပေါ်တင်ပလွဲထိုင်နေရာမှ ချက်ချင်းဆင်းရပ်ရာ နောက်ကျသွားတော့သည်။ဖြိုးသူက ကုန်ထရင်း သူမဗိုက်လေးအား သိုင်းဖက်ကာ ကုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။

" လွတ်ပါ … ဖြိုးသူရယ် … မမထားက … ဟို  ဟို … လက်ဖက်သုပ် လာပို့တာပါ "

သူမဗိုက်အား ဖမ်းဆွဲထားသော ဖြိုးသူလက်အား သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ခွာထုတ်ရင်း ခေါင်းလေးငုံကာ ပြောဆိုနေသည်။

" လက်ဖက်သုပ် … ပြီးမှ စားမယ်လေ … မမထားရဲ့ … ခု … ကျနော့်လီးကြီး ကိုင်ထားပေးဗျာ "

" ဟာ … မ သင့် တော်   ပါ   ဘူးးး … ဖြိုးသူရယ် "

" မတော်ဘူး ဆိုတာ မရှိပါဘူး … မမထားရယ် "

ဖြိုးသူမှာ စကားပြောရင်း ကုတင်ပေါ်ဘေးတိုက်အနေထားလေးဖြစ်သော ထားထားနွယ်အား လွတ်နေသော ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့်ပုခုံးအားဆွဲကာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက်၏။ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိကပ်သွားသဖြင့် ထားထားနွယ်၏ ညာဖက်ဖင်သားစိုင်အား ဖြိုးသူလီးက ထောက်မိနေတော့သည်။ကန့်လန့်အနေထားဖြင့် လီးဖြင့်ထောက်ခံရကာ နူတ်ခမ်းလေးအား ဖိစုပ်ခံရသဖြင့် ထားထားနွယ်လည်း ခဏ မိန်းမောသွားရပြန်သည်။

သို့သော် သူမစိတ်ထဲ အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်သလို ခံစားမိကာ ဖြိုးသူအား တွန်းထုတ်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ထပြေးခဲ့သည်။ဖြိုးသူမှာလည်း နောက်မှ ထပ်ကြပ်မကွာလိုက်ကာ ထားထားနွယ် အားလှမ်းဆွဲပစ်သည်။အိပ်ခန်းတံခါးနားအရောက် ထားထားနွယ်အား ဆွဲလှည့်ကာ အိပ်ခန်းနံရံဘက် တိုးကပ်ရင်း ကိုယ်လုံးချင်းမျက်နှာချင်းဆိုင် ဖိကပ်ထားလိုက်၏။

" ဟာ … မ  လုပ် … အု   ဖလု … ပြွတ် … ပြွတ်ပြွတ် "

ထားထားနွယ်အား နံရံကပ်ထားရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးချင်းဖိကာ နူတ်ခမ်းလေးအား ဒုတိယအကြိမ် စုပ်ယူပစ်သည်။ဒီတကြိမ် ဖြိုးသူလီးထိပ်မှာ ထားထားနွယ်ပေါင် ပေါင်ကြားတည့်တည့် ဖိထောက်မိသဖြင့် ထားထားနွယ်စောက်ပတ်အုံလေးထဲမှ တဆစ်ဆစ် ခံစားလာရတော့သည်။

သူမခန္ဓာကိုယ်လေး လှုပ်ရမ်းငြင်းဆန်လေ ဖြိုးသူကခါးအားဖြင့် ဖိထောက်နေသဖြင့် တဖြည်းဖြည်း ထမိန်အတွင်းမှ စောက်ဖုတ်လေးမှ လီးထိပ်ဖြင့် ဖိစွခံရကာ အရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်လာရ၏။ဖြိုးသူပုခုံးအား တွန်းထားသော လက်လေးများ အားကုန်လာရင်း ပေါင်တန်လေးအား စိထားပစ်တော့သည်။ပေါင်တန်စိထားလိုက်မှ ခေါင်းထောင်နေသော အစိလေးအား ဖြိုးသူဒစ်ဖူးက တည့်တည့် ထိုးမိလေ၏။

" အာ … … အင်း … အင့် "

ခေါင်းလေးမော့ကာ သူမလည်တိုင်လေးအား လျှာဖြင့်ဆွဲစုပ်နေသော ဖြိုးသူခေါင်းအား ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်ခြံထဲမှမာထင်လာသောအစိလေးအား ဖြိုးသူဒစ်ဖူးကြီး လာထိုးချိန် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာ ဖြဲပေးနေမိတော့သည်။

ဖြိူးသူမှာ ထားထားနွယ်၏ ပြောင်းလဲလာသော တုန့်ပြန်မှု့ကြောင့် ခါးလေးအားဆွဲဖက်ကာ ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် ကုတင်နားလျှောက်လာခဲ့သည်။ကုတင်ပေါ်အရောက် ထားထားနွယ်အား ပက်လက်အနေထားလှဲစေပြီး အပေါ်မှ မိုးပြီး ခွထားလိုက်၏။

ထားထားနွယ်မှာ ထိတ်လန့်ရှက်ရွံ့မှု့များနှင့် မကြာမှီ ခင်ပွန်းဖြစ်သူထက် ကြီးမားသောလီးဖြင့် အလိုးခံရတော့မည်ကို ရင်တလှပ်လှပ်ဖြင့် တွေးနေတော့သည်။

သူမတွေးနေစဉ် ဖြိုးသူလက်နှစ်ဖက်မှာ ထမိန်အပေါ်အနားစအားဖြည်ပြီး အောက်သို့ဆွဲချရာ အလိုက်သင့်ဖင်ကြီး ကြွပေးရင်း မျက်နှာလေး ရဲလာပြန်သည်။လင်ဖြစ်သူအား ထမိန်ချွတ်ကာ ခံဖူးပေမယ့် သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦးရှေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးအတိုင်းသား ပေါ်နေရာ ရှက်သွေးပိုနေမိသည်။

တခဏ အထိတွေ့နောက် သာယာမိသော သူမကိုယ်သူမလည်း နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေရ၏။မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားရင်း ပေါင်ကြားရှိ အဖုတ်လေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖုံးထားမိသည်။ခဏအကြာ ဖြိုးသူမှ သူမအင်္ကျီကြယ်သီးအား ဖြုတ်နေသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ကာ…

" အာ … ဒီတိုင်းပဲ … ဟိုဟာ … ပြုပါ့လား … ဖြိုးသူရာ "

" ချွတ်ပါ … မမထားကလည်း … ကျနော်လည်း ချွတ်မှာပါ … တုံးလုံးချွတ်လိုးမှ ပိုအရသာရှိတာ "

" ဟိတ် … အဲလို မပြောကြေးကွာ "

ထားထားနွယ်မှာ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတတ်သူမို့ လိုးမယ်ဆိုသော စကားလုံးအား ခုထိ မသုံးဖူးပေ လင်ဖြစ်သူစိုးမြင့်နှင့် လင်မယားသဘာဝ လိုးချိန်တွင်တောင်

 !! လုပ်လေ မြန်မြန်လေးလုပ် !!

 ဒီလောက်သာ ပြောဆိုတတ်သည်။သူမ ငြင်းဆန်နေချိန်မှာပင် အင်္ကျီကြယ်သီးများ ပြုတ်ထွက်ကုန်ရာ နောက်ဆုံး ဖြိုးသူဆန္ဒအလျောက် ဘယာစီယာလေးပါ ချွတ်ပေးလိုက်ရရှာ၏။

ညာဘက်လက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးအားဖုံးအုပ်ကာ ဘယ်လက်ဖြင့် နို့အုံလေးအား လက်မောင်းသားဖြင့်တန်းကာ ကွယ်ထားပစ်သည်။ဖြိုးသူအားကြည့်နေစဉ် ဖြိုးသူက ခွထားရာမှ ထရပ်ကာ အပေါ်အင်္ကျီအားချွတ်ရင်း ခါးပုံစားအားဖြည်ပြီး ပုဆိုးအားခေါင်းမှ ဆွဲချွတ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက် နောက်ပြန်ပစ်လိုက်၏။

ထားထားနွယ် ခါးဘေး ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်ကာ ထိုင်ချရင်း ကိုယ်လုံးအားရှေ့စိုက်ချလိုက်သည်။ပက်လက်အနေထားဖြင့် အဖုတ်နှင့်နို့လေးအား ဖုံးထားသော ထားထားနွယ် နူတ်ခမ်းလေးအား မျက်နှာချင်းဆိုင် အုပ်မိုးစုပ်ယူပစ်သည်။ထားထားနွယ်မှာလည်း လင်မယားချင်း လိုးချိန် ထမိန်လှန်ပေးရုံသာ ကြုံဖူးသဖြင့် ခုလို ဖြိုးသူ၏ အနမ်းများအား အသစ်ဆန်းဖြစ်ကာ ပြန်လည်တုန့်ပြန်ပေးနေမိ၏။

ဖြိုးသူနူတ်ခမ်းများက ပါးစပ်ချင်းစုပ်နေရာမှ ထားထားနွယ်လည်ပင်းဖွေးဖွေးလေးအား လျှင်ဖြင့်ရွေ့ယက်နေသဖြင့် သူမခေါင်းလေးမော့ရင်း နို့အုံဖုံးထားသောလက်လေး ဘေးသို့ဆန့်ထုတ်ကာ ဖြိုးသူခေါင်းလေးအား ပွတ်သပ်ပေးနေမိပြန်သည်။စောက်ပတ်လေးအားအုပ်ထားသော လက်လေးအား ဖြိုးသူလီးထိပ်က လာလာထိနေသဖြင့် လက်ဖဝါလေးအားလှန်ပြီး လီးထိပ်အား ဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်၏။

ဖြိုးသူမှာလည်း ထားထားနွယ်လည်ပင်းဆီမှ နို့အုံဘက် လျှောချကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား ငုံခဲရင်း လီးထိပ်အားဆုပ်ကိုင်ပေးသော လက်လေးအား ဖိလိုးနေလိုက်သည်။

ဖြိုးသူလီးထိပ်က ထားထားနွယ်လက်ကလေးထဲမှ ကျွံထွက်လာတိုင်း အောက်ဖက်မှ စောက်စိလေးအား ထိုးမိရာ ထားထားနွယ်တစ်ယောက် မသိမသာလေး ခါးကော့ပေးနေမိသည်။လင်ဖြစ်သူစိုးမြင့်ဆီမှ တခါမှမရဘူးသော ကာမအရသာ အသစ်လေးများခံစားရင်း ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်နေပြန်၏။

နို့သီးခေါင်းလေး အစို့ခံရင်း ပေါင်ခွတည့်တည့် ခွထားသောဖြိုးသူလီးအားလက်ဖြင့် ဒေါင်လိုက်ဆုပ်ကိုင်ပေးထားရာသူမလက်လေးအားဖိအလိုး လက်ဖဝါးထဲမှ ကျွံထွက်လာသော ဒစ်ဖူးက စောက်စိအား ထိုးမိသဖြင့် ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ခဲ့သည်။

နဖူးကျောလေးများ ရှုံ့ရင်း တအီးအီး ညည်းကာ ဖြိုးသူလီးအားကိုင်ထားသော ညာဘက်လက်အား လွတ်ရင်း ဖြိုးသူကျောကုန်းအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်နေတော့သည်။

" အားဟား … အားးးး … ဖြိုး  သူ  ရယ် … မ   မ  ထား …… ထွက်  ထွက်   ထွက်ကုန်ပြီ ကွာ … ဟူးးးး  ရှီးးးး    အ     အ    အားးးးးး းးးးးးး "

ပေါင်ကြားထဲ စိုက်ကျလာသော လီးတန်ကြီးအား ဖမ်းညှပ်ရင်း ဖင်ကြီးကြွကာ ကော့ထိုးနေ၏။ဖြိုးသူမှာ နို့သီးခေါင်းလေးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစို့ကာ ကိုယ်လုံးအား အောက်သို့ ရွေ့ဆင်းလိုက်ပြန်သည်။ထားထားနွယ် ပေါင်တန်များအားမြှောက်ကာ ဒူးကွေးထားစေလျက် ပေါင်ကြားတည့်တည့် မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်တော့၏။

" ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် "

စောက်ရည်များ ရွဲနှစ်နေသော အဖုတ်အုံကြီးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

" အားဟား   …  အားဟား … အိုးးးး … ဘာလုပ်တာလဲ  ဖြိုးသူ …… အမလေးးး … မ  လုပ်  ပါ  နဲ့ … အ    အားးးး …… ငရဲငအုံတွေ  …… အားလားလားးး  ကြီး ကုန်  ပါ့  မယ်  … "

ပက်လက်အနေထားဖြင့် ပေါင်လေးမြှောက်ဒူးကွေးကာ ဖြဲပေးထားသော သူမ စောက်ပတ်လေးအား ဖြိုးသူက ယက်ပေးနေသဖြင့် ဖြိုးသူခေါင်းအား တွန်းရင်း တောင်းပန်နေရသည်။ အိမ်ထောင်သက် ၂ နှစ်အတွင်း လင်ဖြစ်သူ စိုးမြင့်တောင် တခါတရံမှ လက်ဖြင့် ကလိပေးသော သူမစောက်ပတ်လေးအား ဖြိုးသူက မက်မက်မောမော ယက်နေသည်ကို အံအောနေမိပြန်၏။

ပူပူနွေးနွေး စောက်ရည်များပန်းထုတ်ထားသော အဖုတ်လေးမှ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ စောက်ခေါင်းထဲ အိုင်လာရသည်။ဖြိုးသူခေါင်းအားဘယ်လက်ဖြင့်တွန်းထားရင်း ညာဖက်လက်ကလည်း စောက်ပတ်နှင့်မျက်နှာလွတ်သွားမှာကြောက်သဖြင့် ဖြိုးသူဆံပင်များအားဆွဲကာ ဖိကပ်ထားလိုက်ပြန်၏။

အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာနွေးနွေးကြီး ဝင်လာပြီး စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ခံရစဉ် သူမကိုယ်လုံး လေထဲမျောသွားသလို ခံစားနေရသည်။အရသာပေါင်းစုံ ခံစားရင်း စောက်ခေါင်းထဲ စူးကနဲ့ဖြစ်မှ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ ဖြိုးသူ ဒစ်ဖူးကြီး အဖုတ်လေးထဲ မြုတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ဖြိုးသူမှာ အရည်ရွဲနေချိန်တောင် ဒစ်ကြီးဝင်အောင် ဖိထည့်နေရသဖြင့် ထားထားနွယ် စောက်ပတ်လေးက ဇနီးဖြစ်သူချယ်ရီခိုင်ထက် အပေါက်ကျဉ်းနေကြောင်း ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။

စိတ်ရှည်မှ ဖြစ်မည်ကိုလည်း သဘောပေါက်ထား၏။ဘောစိမိန်းမ ဒေါ်သူဇာမိုးအား စဖြုတ်စဉ် သူ့လီးဒဏ်ကြောင့် ကွဲပြဲသွားရသည်ကို အမှတ်ရနေမိသည်။ထားထားနွယ် မျက်နာလေးအား ကြည့်ကာ လီးအား တရစ်ချင်း ထည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဗျစ် … အ …… ဗျစ်ဗျစ် …… အ  အားးး …… အမလေးးး  … သေပြီသေပြီ …… မရဘူး   ဖြိုးသူရယ် … ထုတ်  ထုတ်  … ပြန်ထုတ်  "

ဖြိုးသူလီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ တဝက်လောက်အရောက် ထားထားနွယ်တစ်ယောက် မခံနိုင်တော့ပေ။စောစောက ကာမအရသာ ခံစားမှု့လေးများ ပျောက်ကွယ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေရ၏။ဖြိုးသူမှာ လီးအား ဆက်မသွင်းသေးပဲ ထားထားနွယ်ကိုယ်လုံးပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်မှောက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ပြန်စုပ်ပေးလိုက်သည်။နို့အုံလေးအား ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးအား စို့လိုက် လည်ပင်းကြောလေးများအား လျှာဖြင့်ရက်လိုက် ပြန်နုူးပေးလိုက်၏။

ခဏအကြာ ထားထားနွယ်တစ်ယောက် ကာမစိတ်လေးပြန်ကြွလာရာ လီးတဝက်လောက် အထုတ်အသွင်း ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။နာကျင်ဟန်မပြပေမယ့် လီးဝင်ချိန်တိုင်း ခေါင်းလေးမော့ကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးအား ကိုက်ထားတော့၏။ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ အဆုံးထိ မသွင်းသေးပဲ လီးတဝက်လောက်သာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးလိုက်သည်။ထားထားနွယ်တစ်ယောက် ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များပန်းရင်း တအီးအီး ညည်းနေတော့သည်။

ဖြိုးသူမှာ ရင်ဘတ်လေးနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြင့် အနားယူနေသော ထားထားနွယ်အား ခဏ စောင့်ရင့် သူ့လီးအား ဂွင်းထုနေ၏။

ထားထားနွယ်၏ စင်းထားသော မျက်လုံးလေး ပွင့်လာချိန် ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ အပေါ်မှ နေရာပြန်ယူရင်း ခြေဆန့်ထုတ်ကာ ထားထားနွယ်ချိုင်းအောက် လက်လျှိုသွင်ပြီး ပုခုံးအား မိမိရရ ဆွဲချိတ်လိုက်သည်။ထားထားနွယ်မှာလည်း ပေါင်လေးဖြဲကာ ဖြိုးသူလီးဝင်လာချိန် စောင့်ရင်း ဖြိုးသူပုခုံးအား ဖိဆွဲထားသည်။

ဒီတကြိမ်တွင် စလိုးသည်နှင့် ဖြိုးသူမှာ လီးအရင်းထိ စောင့်ထည့်ပစ်လိုက်သည်။နာကျင်လွန်းသဖြင့် အော်မိဟန်ပြင်နေသော ထားထားနွယ်နူတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ထားရာ ထားထားနွယ်တစ်ယောက် တဝူးဝူး တဖူးဖူးဖြင့် ဖြိုးသူ လီးဒဏ်အား ကြိတ်ခံနေရရှာ၏။

စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ဒစ်ဖူးကြီးက ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနေစဉ် ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်သွားတိုင်း စောက်စိလေးအား ဖိချေသလိုဖြစ်ကာ ကျဉ်ခါနေတော့သည်။

ဖြိုးသူမှာလည်း မယားဖြစ်သူ ချယ်ရီခိုင်ထက် ပိုပြီးလိုးကောင်းနေသော ထားထားနွယ် စောက်ပတ်လေးအား မနားတမ်း ဖိဖိလိုးနေ၏။ထားထားနွယ်တစ်ယောက် ဖြိုးသူ၏ တရကြမ်းပစ်လိုးနေသော လီးဒဏ်အား အံကြိတ်ခံရင်း တဖြည်းဖြည်း ခံနိုင်လာခဲ့သည်။ လီးအရင်းထိ စောင့်လိုးခံရချိန် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများ ကွဲကာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်နေသည်မှလွဲ၍ တခြားနာကျင်မှု့များ မရှိတော့ပေ။

ဖြိုးသူ၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် မသိမသာလေး တုန့်ပြန်ပေးလာ၏။ဖြိုးသူဖိအချ ဖင်ကြီးအား ကော့ထိုးကာ ဆီးခုံးချင်းထိနေအောင့် ပင့်ခံပေးသည်။

ဖြိုးသူ လိုးအားလျော့ချိန်များတွင် ဖြိုးသူခါးအား ဖိဆွဲရင်း အောက်မှ ပင့်ဆောင့်ပစ်သည်။ဖြိုးသူမှာလည်း ထားထားနွယ် ချိုင်းအောက် လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးချိတ်ဆွဲရင်း တဖုန်းဖုန်းဖြင့် အားရှိသလောက် ပစ်ပစ်လိုးတော့၏။လိုးချက်များမြှင့်ကာ နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်အပြီး ထားထားနွယ် စောက်ခေါင်းထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်ရသည်။

" အားးးး …  မမ ထား ရယ် … ကောင်းလိုက်တာ …  ရှီးးးး  းးးးး "

ထားထားနွယ်မှာလည်း သူမစောက်ခေါင်းထဲ လရည်များပန်းထည့်ပေးသော ဖြိုးသူလီးအား ပြန်ညှစ်ပေးရင်း တတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ထွက်ကျခဲ့ရပြန်သည်။လင်ဖြစ်သူ စိုးမြင့်မှာ ပန်းညှိုးနေသဖြင့် ၂ လခန့် လွတ်နေသော ကာမဆန္ဒများ ဖြိုးသူဆီမှ တထိုင်ထဲ ရလိုက်သဖြင့် အားရကျေနပ်နေမိ၏။

ဖြိုးသူမှာ လရည်များ ကုန်စင်အောင်ညှစ်ထုတ်ပြီး မှ လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ထားထားနွယ်ဘေးနား လှဲချလိုက်သည်။ဖြိုးသူလီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ယောင်ကားဖေါင်းကြွနေသော ထားထားနွယ် စောက်ပတ်ဆီမှ တဘူဘူ တဗင်ဗင် နှင် လေများ အန်ထွက်နေတော့၏။

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>