Sunday, June 22, 2014

ခဏတာချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ခဏတာချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - Steven Job 

ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီး အလုပ်ထဲသွားတော့ ပရောဂျက် အသစ်ဘက်ကို သွားရတယ်၊၊ အလုပ်သစ်က စာသင်ကျောင်း ဖြစ်နေတယ်၊၊ အခန်းလွတ်တစ်ခုကို ရုံးခန်းလေး လုပ်ထားတာပေါ့၊ ကျောင်းဟောင်းဖျက်ကာ အသစ်ဆောက်ရမှာ ။ လေးထပ် ကျောင်းဆောင်သစ်ပေါ့၊၊ အဟောင်းဖျက်ပြီး ဖောင်ဒေးရှင်း အဟောင်းကိုပါ တူးထုတ်ရမှာ ဆိုတော့ တိုက်ဖျက်တဲ့ ဂျင်မီလို့ခေါ်တဲ့တိုက်ဖျက်ကုလားကို ပုတ်ပြတ်စံနစ်နှင့် ခိုင်းလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်ရောက်တာနှင့်ကုမ္ပဏီက စာရင်းကိုင်ဖို့ မဝေကို ပို့လိုက်တယ်ဗျ၊၊ ဒါပေမယ့် စတိုသမားတော့မပါဘူး။

ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပေးစရာ မလိုသေးတဲ့အတွက် မလွှတ်သေးတာပါ၊၊ ကျနော်လည်း အဆောက်အဦးဖျက်တာကြာမှာမို့လို့ ကုမ္ပဏီကို ပြောပြီ းKMD မှာ Auto cad သွားတက်တယ် ။ မနက် ခုနှစ်နာရီကနေပြီး ကိုးနာရီအထိ သွားတက်ရတယ်။ အဲဒီမှာ ဆရာမလေး နှင်းအိဖြူ နှင့်စတွေ့တာပဲ။ နှင်းအိဖြူကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးနှင့်အရမ်းလှတယ်ဗျ၊၊ ကျနော်လည်း မိန်းခလေးများစွာနှင့်တွေ့ဖူးပေမယ့် တစ်ခါမှရင်မခုန်ဖူးဘူး၊ သူ့ကိုတွေ့မှ ရင်ခုန်မိတာလေ၊၊ ဒီတော့တသက်စာ ရည်မှန်းပြီး သင်တန်းချိန်တွေမှာ အီရတော့တာပေါ့၊၊ သူကလည်းဒါမျိုး တွေကရိုးနေပြီလေ၊၊ အားလုံးက အဲသလိုအီပြီးသင်တန်းပြီးတော့ ပြန်သွားတာချည်းပဲ၊၊

အဲဒါနှင့် သူမကလည်း အတင်းမာကြီးမဟုတ်ပဲ သင်တန်းသားတစ်ယောက်လိုသာ ခပ်တန်းတန်းပဲ ပြန်ဆက်ဆံတယ်၊၊ ကျနော်လည်းစုံစမ်းရသလောက် နှင်းအိဖြူမှာ ရည်းစားမရှိသေးဘူး။ ဘယ်ယောက်ျားလေးကိုမှ အရောမဝင်သလို ခပ်တည်တည်လေးပဲ နေတတ်တယ် ဆိုတဲ့ သတင်းကြောင့် ကျနော်မှာပိုမြတ်နိုးရပြန်တာပေါ့၊၊ သူ့ကိုလည်း အခြားသော မိန်းခလေးတွေလို မဆက်ဆံရဲဘဲ တန်ဘိုးထားဆက်ဆံရတယ်လေ၊၊ တကယ်လည်း ချစ်မိတာကိုး၊ ဒီလိုနှင့်သင်တန်းတက်ရင်းအလုပ်ထဲမှာ တစ်လနီးပါးရှိလာတယ်၊၊ ကျနော့် အငယ်ကောင်လည်း ငတ်ပြတ်နေပြီ မိန်းခလေးအသံကြားရင် ခေါင်းထောင်ကြည့်တတ်လာပြီ၊၊

ပထမ တုန်းက မဝေမှာ ကားသမားယာဉ်မောင်းနှင့် ဖြစ်နေတာမို့ မဝေကို စာရင်းက ဖယ်ထုတ်ထားပေမယ့် အခုတော့ လိုအပ်လာပြီ၊၊ တိုက်ဟောင်းဖျက်တဲ့ အချိန်မို့လို့ အမှုန်အမွှားတွေလွင့်လာတတ်တယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော်တို့ရုံးခန်းကို ရှေ့ကတခါးပိတ်ပြီး နောက်ကသာ ပြူတင်းတံခါးကို ဖွင့်ထားရတယ်၊၊ နောက်မှာက လေးပေလောက်အကွာမှာ အုတ်ခြံစည်းရိုးရှိတာကြောင့် နောက်ကျောလုံပါတယ်၊၊ ကျနော်က မဝေကိုချည်းကပ်ရင်း အီစီကလီလုပ်တဲ့ အချိန်လူမမြင်ရတာမို့ ကျနော်လည်း ရဲရဲတင်းတင်း လုပ်လို့ရတယ်၊၊ မဝေလည်း ကျနော့်အီစီကလီမှာသာယာလာပါတယ်၊၊ ကျနော်က မဝေကို

" ဘာဖြစ်လို့ မဝေက ဘာဖြစ်လို့ မိန်းမရှိတဲ့သူကို ကြိုက်ရတာလဲ"

ဆိုပြီးမေးတော့ မဝေက ပြောတယ်။

" အင်း....ငါလည်းအစတုန်းက ငါလည်းမသိဘူး၊ လူပျိုကြီးပဲ မှတ်ခဲ့တာ၊ သိခဲ့ရင်လည်းဖြစ်ခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး"

" သိပြီးတော့ ဘာလို့ ဖြတ်မပစ်တာတုန်း"

" သိရတဲ့အချိန်မှာ လွန်ခဲ့ပြီလေ"

" မဝေက...စွဲလန်းသွားလို့လား"

" စွဲလန်းသွားတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊အကြောင်းတွေရှိလို့ ဆက်တွဲနေရတာပေါ့"

" ကျနော်သိပါတယ်၊ မဝေ ဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ"

" ငရဲ..နင့်ကို အစောပြောခဲ့တာလား"

" ဟုတ်တယ် မဝေ"

" ဟုတ်တယ်ငရဲ၊ ငါ့မှာ ပြသနာတက်တော့ အစောကိုတိုင်ပင်ပြီး ဖြေရှင်းခဲ့ရတယ်"

" မဝေ သူနှင့်မယူဘူးလား"

" ဘာလို့ ယူရမှာလဲ၊ သူ့မှာမိန်းမနှင့်ခလေးတွေရှိနေတယ်၊ ငါက သူများအိမ်ထောင်ရေးကိုဖျက်တဲ့ သူမဖြစ်ချင်ဘူး"

" မဝေရေ ယောက်ျား မယူတော့ဘူးလား"

" ငါ မယူတော့ဘူး ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ"

" ဒါဆို ဘာလို့ဆက်တွဲ နေသေးတာလဲ"

" ငါလည်းဖြတ်ဖို့စဉ်းစားနေပါတယ်၊သူကအဖြတ်မခံဘူးလေ"

" မဝေကလည်းဗျာ၊ ကိုယ်လည်းမယူနိုင်ဘဲနှင့် ဆက်တွဲရင်မဝေဘဲနစ်နာရတယ်၊လူတွေသိသွားရင် အရှက်ကွဲမယ်လေ"

" ငါက ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလည်း ငရဲ"

" မေဝေကလည်းဗျာ လူအိုတွေနှင့်မတွဲဘဲနှင့်ကျနော်တို့လို လူပျိုလူလွတ်နှင့်တွဲပေါ့"

" ဘာလဲ နင်က အစောမရှိလို့ ငါ့ဘက်လှည့်လာတာလား"

" အစောနှင့်မဆိုင်ပါဘူး ၊ မဝေက လှလို့ သတိထားမိပေမယ့် မဝေမှာရည်းစားရှိနေတာနှင့် ကျနော် ရှေ့မတိုးတာပါ၊မဝေက ကျနော့်ရင်ထဲ အမြဲရှိပါတယ်"

" နင့်ကို သတိထားမိပါတယ် ငရဲရေ"

" ဒါပေမယ့် ငါ့မှာလည်း ငါ့မှာဘဲရှိနေလို့သာပါ"

အခြေအနေ ကောင်းနေပါပြီ။

" မဝေရယ်၊အဲဒီ ဘဲကြီးဖြတ်လိုက်ဗျာ၊မဝေ စိတ်ချမ်းသာအောင် ထားပါ့မယ်"

" အေးလေ၊ ငါလည်း သူ့ကိုဖြတ်ဖို့နင်နှင့်ခဏတော့ တွဲမယ်၊ နောက်မှ ငါ့ကို လာပြဿနာ မရှာနှင့်နှေ၊ ာ်ငါကအိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူးနှော်"

" အော်...မဝေရယ်"

ကျနော်လည်းအဆင်ပြေသွားပြီမို့လို့ မဝေအား နမ်းလိုက်ရာ မဝေက

" အာ...ငရဲ လူတွေမြင်သွားဦးမယ်"

" ကျနော်က...တခါးတွေပိတ်ထားပါတယ် မဝေရဲ့"

ကျနော်လည်း မဝေအားပြောပြီး မဝေရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးအား စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ကျောလေးအားလက်နှင့်ပွတ်ပေးပြီး လုပ်ပေးရာမဝေလည်းပြန်ကာ တုန့်ပြန်လေသည်။ ကျနော်လည်း အားတက်လာပြီး မဝေနို့အားအပေါ်ကနေကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး ရှေ့တိုးပြီး နို့အားစို့ရန် အင်္ကျီအား မ,တင်ရန်ကြိုးစားရာ မဝေက အစို့မခံဘဲ ကျနော့်ခါးကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားသောကြောင့် စို့မရသဖြင့် မဝေနှုတ်ခမ်းအား ဆက်လက်နမ်းနေစဉ်တံခါးခေါက်သံကြား၍ လူချင်းခွာကာ မဝေကသူ့ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော်က တံခါးသွားဖွင့်လိုက်ရသည်၊၊

........................................................................

ကျနော့်မှာ မနက်ဆို အစောကြီးထပြီးသင်တန်းသို့ လာသောနှင်းအိအား ကားဂိတ်သို့သွားကာ လူယောင်ပြနေသော အလုပ်တစ်ခု ပိုလာသည်၊၊ နှင်းအိလည်း ကျနော့်အား သတိထားမိလာကာ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်သော အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာသည်၊၊ ထိုမှတဆင့် ထမင်းချိုင့် ကိုင်ပေးရသော အဆင့်သို့ ရောက်ရှိလာသည်၊၊ သင်တန်းလည်း ပြီးဆုံးပါတော့မည်၊၊ ကျနော့်မှာသင်တန်းပြီးဆုံးက နှင်းအိ ဆီသွား၍ နှင်းအိကို သွားရောက်တွေ့ဆုံရန် မလွယ်ကူသဖြင့် advence level သို့ထပ်မံတက်ရောက်ရန်စီမံထားလိုက်သည်၊၊

အလုပ်ထဲသို့ရောက်က မဝေအားနမ်းလိုက် နို့ကိုင်လိုက်လုပ်၍သာ နေရသည်၊၊ မဝေမှာ လူမိမည်ဖြစ်၍ မလုပ်ဝံ့ချေ၊၊ ကျနော်လည်း အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ မဝေအား တည်းခိုခန်းသွားရန်စည်းရုံးရလေသည်၊၊

တနေ့တော့ မဝေက

" ငရဲ ငါဒီနေ့ဘယ်သူနှင့် တွေ့ခဲ့လဲ သိလား"

" မဝေ ဘဲနှင့်လား"

" မဟုတ်ဘူး၊ နင့် အဆက်ဟောင်းကြီး အစောနှင့်ဟ"

" အော.....ဘယ်မှာတွေ့လို့လဲ"

" ဆူပါဝမ်းမှာ သူ့ဘဲနှင့်"

" သူဘဲ ရသွားပြီလား"

" အေး....သူ့တို့ကုမ္ပဏီက မန်နေဂျာနိုင်ငံခြားသားနှင့်၊ သူကပြောသေးတယ်၊ကလျာလည်းဘဲရသွားပြီတဲ့၊၊"

ကျနော်မှာ အစောနှင့်ကလျာက အသံကိုကြားပြီး၊ သတိရသွားကာ လီးတောင်လာသည်။

" သူတို့ အကြောင်းချည်းပြောမနေပါနှင့် မဝေ၊ ကျနော့် အကြောင်းပါ လုပ်ပါဦး"

" ငါက ဘာလုပ်ပေးရမှာလည်း"

ကျနော်လည်း မဝေအနားကို ထိုင်ခုံရွေ့ပြီးကပ်ထိုင်ကာ

" ဒီမှာ ကြည့်ပါလား မဝေ"

ဆိုပြီးမဝေလက်ကို ကိုင်ကာ လီးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်သည်၊၊

" ဟယ် ငရဲမလုပ်နှင့် လူမြင်ကုန်မယ်"

" မမြင်ပါဘူးမဝေရာ၊ လုပ်ပေးစမ်းပါ"

" ငါက ဘာလုပ်ပေးရမှာလည်း ငရဲရဲ့"

" စုပ်ပေးစမ်းပါ မဝေ"

" မလုပ်ပါနှင့်ငရဲရယ်..လူတွေ မြင်ကုန်ပါ့မယ်"

" မဝေထိုင်ပြီးသာလုပ်၊ စားပွဲခုံခံနေလို့ ရုတ်တရက် လူဝင်လာရင်လည်းမမြင်ရဘူး"

" ငါတော့ သေချင်တော့တာပဲ၊ လူပေါင်းမှားပြီလား မသိဘူးး"

ဆိုကာ ထိုင်ချလိုက်သဖြင့် ကျနော်လည်း ပုဆိုးကိုအပေါ်သို့လှန်ကာ ထိုင်ခုံရှေ့ရွှေ့လိုက်ပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်သည်။ မဝေလည်းပေါင်ကြားထဲဝင်လာကာ လီးကို စုပ်ပေးလေသည်၊၊ ကျနော့် ညီလေးမှာငတ်ပြတ်နေသောကြောင့် မဝေစုပ်ပေးသည်နှင့် အစွမ်းကုန်တောင်လာသည်၊၊ မဝေလည်း လူသိမှာ ကြောက်၍ တဖြးဖြေးသာ စုပ်ပေးသည်၊၊ ကျနော်မှာအားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး မဝေခေါင်းကို ကိုင်၍ ဆောင့်ပေးလိုက်သေးသည်၊၊ မဝေမှာ သီးသွားသဖြင့်ချောင်းဆိုးကာ ရပ်လိုက်ရသည်၊၊

" ငရဲ ဘယ်လို လုပ်တာတုန်း"

ဟုတိုးတိုးလေးပြောရာ

" ကျနော်လည်း အားမရလွန်းလို့ပါ မဝေ"

" ငါ ဒီလောက်လုပ်ပေးရင် တော်ရော့ပေါ့"

" အာ..မဝေကလည်း ဒီမှာ အစွမ်းကုန် တောင်နေပြီဗျ"

" ငါ ဆက်မလုပ်ပေးတော့ဘူး"

" အဲဒါဆို ကုန်းပေးပါလားမဝေ"

" ငရဲနင်ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ လူတွေရှိတယ်"

" ဒါဆို အခု တည်းခိုခန်းသွားမယ်"

" အလုပ်ရှိလို့ပါ ဟာ၊ရုံးက လူတွေ ငါတို့ပျောက်သွားတာသိလို့ အပြောခံနေရဦးမယ်"

" အဲဒါဆို မနက်ဖြန် တနင်္ဂနွေနေ့၊မဝေနှင့်အပြင်မှာတွေ့ရအောင်"

" ငါက အိမ်ကိုဘယ်လို ပြောရမှာလဲ"

" ဒီတစ်လော အလုပ်များလာလို့ တနင်္ဂနွေရက်တိုင် းမနက်တပိုင်းရုံးတက်ရတယ်လို့ ပြောလေ"

ကျနော်က တနင်္ဂနွေရက်တိုင်း မဝေအားလိုးရရန်အကြံနှင့် ပြောရာ မဝေလည်းမစဉ်းစားဘဲ

"အေးပါ၊ငါပြောလိုက်ပါ့မယ်"

ဟု ပြောလေသည်။ နောက်နေ့ မဝေအား သူစီးနေကြ ကားမှတ်တိုင်ကို သွားစောင့်ပြီး သာကေတ ရှူခင်းသာလမ်းမပေါ်ရှိ တည်းခိုခန်းသို့ကားငှားကာ ခေါ်သွားလိုက်တယ်၊၊ တည်းခိုခန်းမှာ နှစ်ဆက်ရှင်ယူလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံရှင်းကာ ဝန်ထမ်းကောင်လေးခေါ်ရာ အခန်းဆီ လိုက်သွားလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်က ငတ်နေတာကြာပြီ ဖြစ်တော့ နေ့လည်ဆယ့်နှစ်ရီအထိ အေးအေးဆေးလုပ်နိုင်ရန် နှစ်ချိန်ဆက်ယူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်၊၊ အခန်းထဲရောက်သော် မဝေကရေချိုးခန်းသို့ဝင်သွားပြီးပြန်ထွက်လာရာ၊ ကျနော်က မဝေအား

" မဝေ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပါလား"

" ငရဲကလည်း ကိုယ်တုံးလုံးကျွတ်ကြီးနှင့် ရှက်စရာ"

" မဝေအိမ်ပြန်ရင် အဝတ်အစားတွေကြေနေလို့ မေးနေရင် ပြဿနာတက်ဦးမယ်၊ ရုံးသွားတယ်ဆိုပြီး အဝတ်အစားတွေကြေနေရင် သံသယဖြစ်လိမ့မယ်"

" အေး ငါသတိမထားမိဘူး"

ဆိုပြီး အင်္ကျီကြယ်သီးအားဖြုတ်ရာ ကျနော်ကကူဖြုတ်ပေးကာ အဝတ်အစားချွတ်ပေးလိုက်ရင်း ရိုမန်တစ်ဆန်လိုက်တာဟု ပင်တွေးမိလိုက်သည်၊၊ အဝတ်အစားများချွတ်ပြီး မဝေ နို့ကိုကြည့်ရာ မဝေနို့လည်းနို့သီးခေါင်း အနည်းငယ်စူနေပါပြီ။ တလက်ကိုင်ဖြစ်၍ အစောထက်တော့ သာပါသေးတယ် လို့ တွေးကာ နှုတ်ခမ်းအား နမ်းစုပ်ရင်းအိပ်ရာပေါ် လဲှချလိုက်သည်၊၊ အိပ်ရာပေါ်ရောက်တော့ နမ်းရင်းပင် မဝေနို့ကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရာ မဝေလည် းကာမစိတ်များနိုးကြားလာပြီး တအင်းအင်း အသံထွက်ပေါ်လာသည်။

ကျနော်လည်း မဝေအသံထွက်ပေါ်လာသဖြင့် မဝေနို့အားဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့၍ အဖုတ်အားနှိုက်ရာ မဝေလည်း ပေါင်စေ့ထားရာမှ ကားပေးလာသည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေအဖုတ်အား လက်သွင်းပြီးစမ်းလိုက်ရာ မဝေအဖုတ်မှာ အရည်များရွဲရွဲစိုနေသည်ကိုသိရသဖြင့် မဝေခြေထောက်ဒူးထောင်ပေးပြီး ကားလိုက်ကာ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်ပါသည်။

...................................................

ကျနော်လည်း မဝေပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး နောက် မဝေအဖုတ်အား သေချာစွာကြည့်ရာ အမွှေးပါးပါးကလေးသာ ပေါက်နေသည်ကို တွေ့ရသည်၊၊ မဝေမှာ ဖီလ်းတက်ပြီး အရည်များ ရွှဲရွှဲစိုနေပါသည်၊၊ ကျနော်လည်းငတ်ပြတ်နေတာကြောင့် အားပါးတရ ယက်ကာ အရည်များကိုလျှာဖြင့်သိမ်းပြီး မျိုချလိုက်သည်။ မဝေ၏အဖုတ်ကိုဖြဲ၍လျှာသွင်းလိုက်ပြီး မွှေလိုက်ယက်လိုက်ဖြင့် ဘာဂျာသမားပီသစွာ လုပ်ပေးလိုက်ရာ မဝေမှ ာတဟီးဟီးပင် အသံထွက်လာသည်၊၊

အစေ့ကို စုပ်ပေးပြီး အဖုတ်ကို လက်ဖြင့်ထိုးမွှေပြီး လုပ်လိုက်ရာ မဝေမှာ အီးကနဲပင် အသံထွက်လာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေစိတ်ကျေနပ်သွားသည်ကိုတွေ့ရသဖြင့် ရပ်လိုက်ရာ မဝေက 

" ငရဲ နင်က အမှုတ်အရမ်းကောင်းတယ်ဟ၊ ဒါကြောင့် အစောက တန်းတန်းစွဲဖြစ်နေတာ၊ငါလည်း အစောဆီက ကြားရကတည်းက နင့်ဆီမှာ အမှုတ်ခံချင်တာလေ"

" မဝေဘဲက မမှုတ်ပေးဘူးလား"

" မှုတ်ပေးပေမယ့် နင့်လောက် မကောင်းဘူး"

" မဝေကရော မဝေဘဲလီးကို စုပ်ဖူးလား"

" အင်း..စုပ်ဖူးပါတယ်၊သူ့လီးကတိုတော့ အဆုံးထိကို မှုတ်လို့ရတယ်"

"ကျနော့်လီးကိုလည်း အဆုံးထိ စုပ်ပေးပါလား"

" နင့်လီးကရှည်တယ် ရပါ့မလား"

" ရပါတယ်မဝေရဲ့၊ကျနော်က လုပ်တတ်ပါတယ်"

" ငရဲ ငါဆေးမသောက်ချင်ဘူးနှေ၊ာ် ပြီးချင်ရင် အပြင်ထုတ်လိုက်"

" မဝေကလည်း ဘယ်ဇိမ်ကျမလဲ"

" အဲဒါဆိုလည် းပြီးခါနီး ငါမှုတ်ပေးပါ့မယ်"

" အဲလိုဆိုတော့ ရတယ်လေ၊ အဲဒီအခါကျရင် အဆုံးထိသွင်းလို့ရအောင် လုပ်ပေးမယ် ၊ အခုတော့ စတိပဲမှုတ်လိုက်တော့"

မဝေလည်း အိပ်ရာမှထာကာ မှုတ်ပေးလေသည်၊၊ မဝေဘဲလည်း ဘယ်လောက်တောင် လီးစုပ်နည်းသင်ထားသလဲမသိပါ၊ တော်တော်ပင် ကျွမ်းကျင်ပါသည်၊၊ ဒစ်အားပတ်လည်ယက်ပေးပြီး အခေါင်းပေါက်လေးအား လျှာဖြင့်ယက်သည့်အပြင် ဂွေးဥများကိုပါယက်ပေးပါသည်။။

ကျနော်လီးမှာ အစွမ်းကုန်တောင်လာပါသည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေအား

" ရပြီ မဝေ တော်လိုက်တော့"

" အခုမှ စုပ်ကောင်းတုန်းလေ ငရဲရဲ့..၊ အော် ပြီးခါနီး ထပ်မှုတ်ပေးရဦးမှာလေ"

ကျနော်လည်း မဝေအား ကုတင် ကန်လန့်ခံပြီးလုပ်ပေးရာ မဝေမှာ အသံထွက်လာပြီး

" ကောင်းတယ်ငရဲ၊ အရမ်းထိတယ်၊ နင်ကလီးပိုရှည်တော့ပိုထိတယ်..မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ"

ကျနော်လည်း အရှိန်တင်ပြီး လုပ်လိုက်ရာ မဝေလည်း တဟီးဟီး အသံထွက်လာပြီး ပြီးသွားရလေသည်၊၊ မဝေပြီးသွား၍ ကျနော်လည်း မဝေအားကုန်းခိုင်းလေရာ မဝေမှာ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ကာ နေပေးသဖြင့် ကျနော်လည်းအပေါ်မှစီး၍ ဆောင့်ချလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်း တအင့်အင့် အသံထွက်လာပြန်သည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေ ကြိုက်မှန်းသိသဖြင့် အရှိန်တင်ပြီးဆက်လက်အမြန်လုပ်လေရာ မဝေလည်းပြီးသွားလေသည်၊၊

ကျနော် နောက်ထပ် ငါးမိနစ်ခန့် ထပ်မံလုပ်ပြီးနောက် ပြီးချင်လာသဖြင့် ရပ်လိုက်ကာ မဝေအား စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်း အဆုံးထိစုပ်ပေမယ့် အရင်းမှာနှစ်လက်ခန့် ကျန်ပါသေးသည်၊၊လီးစုပ်ရုံနှင့်အားမရသော ကျနော်လည်း တချက်ချက်ဆောင့်ပေးရာ လီးမှာလည်ချောင်းဝအထိရောက်လေသည်၊၊ မဝေလည်းမျှော်လင့်ထားပြီးဖြစ်ရာ သီးသည်အထိမဖြစ်ပေ၊၊

ထို့ကြောင့်ပင် ကျနော်လည်း လီးအဆုံးဝင်နိုင်ရန် မဝေအား ကုတင်ကန့်လန့်ပက်လက် အိပ်စေပြီး ခေါင်းအား ကုတင်အောက်သို့ ချလိုက်သည်၊၊ ခေါင်းလှန်ထားသဖြင့်ပါးစပ်နှင့်လည်းချေင်အားတည့်စေရန် တည့်မတ်စေရန် လုပ်လိုက်ကာ လီးကိုစသွင်းလိုက်သည်၊၊ လီးသည်တဖြေးဖြေးဝင်သွးရာဆုံးခါနီးမဝေကလီးအဝင်ကောင်းစေရန်ပြင်လိုက်သည်၊၊ ထို့ကြောင့်ကျနော်က

" မဝေ ရပြီလား"

" ရပြီ လုပ်တော့"

ဆိုသဖြင့် ကျနော်လည်းအဆုံးထိ သွင်းလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်းတချက်ကလေးတွန့်သွားပြီးအသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ရသည်ကိုပင် မြင်ရသည်။ မဝေမှာ ထိုအနေအထားထိ ခံနိုင်ဆဲဖြစ်၍ ကျနော်လည်းတဖြေးဖြေး အရှိန်မြှင့်ကာလိုးပြီး မဝေခံနိုင်လောက်သည့် ပမာဏရောက်က ပုံမှန်ကလေးထိန်းပြီး လုပ်လိုက်သည်၊၊ လီးအသွင်းအထုတ်လုပ်တိုင်း မဝေပါးစပ်မှ ချွဲတွေပါထွက်လာပြီးချောလာကာ လီးအဝင်ပိုကောင်းလာသည်။

ကျနော်လည်း သိပ်မကြာခင်ပြီးလေရာ မဝေပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်၊၊ ကျနော်လည်း ပြီးသွားပေမယ့် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ထပ်မံလုပ်လိုက်ရာ မဝေမှ ာထွက်လာသောသုတ်ကို မြိုချမရသဖြင့် ပါးစက်ကိုသာ ဟထားရာ မဝေပါးစပ်မှသုတ်နှင့်ချွဲများအပြင်သို့ထွက်လာပါသည်၊၊ ကျနော်လည်းပြီးမှ ထုတ်လိုက်ရာ မဝေကအိပ်ရာကထပြီး ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ထွေးထုတ်ကာအာလုတ်ကျင်း၍ ပြန်ထွက်လာသည်၊၊ ပြီးမှ ကျနော်အား

" ငရဲရေ ငါ့မှာ အသက်ရှူတောင် မှားသွားတယ်"

" မဝေ ကောင်းရဲ့လား"

" နင်က အမှုတ်ကောင်းရုံမက အလိုးလည်းကောင်းတယ်ဟ"

" အရင် မဝေဘဲနှင့်လိုးတုန်းက မပြီးလို့လား"

" ပြီးတော့ပြီးတယ်၊ နင်နှင့်လုပ်သလို နှစ်ကြိမ်မပြီးဖူးဘူးလေ"

" ငါလည်း နင်ပါးစပ်ကိုလိုးတာတော်တော်လည်း မောသွားပြီ၊ခဏတော့ နားမှရမှာ"

ဆိုပြီးရေသောက်ပြီးအိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်သည်၊၊ ကျနော်လည်း မဝေဘေးနားကပ်ကာ လှဲချလိုက်ပြီး မဝေအပေါ်ခြေတစ်ချောင်းတင်ချလိုက်၍ နို့အားကိုင်ဆွကာ နေလိုက်သည်၊၊ထို့နောက် မဝေအား သူ့ဘဲနှင့်မဝေတို့ ဘယ်လိုလိုးကြသလဲ မေးကာ နားဇီမ်ယူလိုက်ပါသည်

မဝေလည်းသူနှင့်သူဘဲအကြောင်းပြောရင်း ကျနော်လီးကိုကိုင်ကာ ဆွဲပေးနေသဖြင့် ကျနော့်လီးမှာတောင်လာပြန်သည်။ ကျနော်လည်း မဝေကျနော့်လီး ကိုင်ကတည်းက ခြေထောက်အားအောက်သို့ပြန်ချကာ မဝေအဖုတ်အားနှိုက်ပေးပြီး နေလေသည်၊၊ မဝေမှာ သူ့နှင့်သူ့ဘဲ အကြောင်းပြောပြရာ ဖင်ချသည့်အခန်းမပါဝင်သောကြောင့် မဝေဖင်မခံဖူးသေးကြောင်း သိရသဖြင့် ကျနော်ကမဝေအား

" မဝေ ခင်များ ဘဲက ဖင်မချဘူးလား"

" သူက ဖင်တော့မချဘူး၊အဖုတ်ပဲလုပ်တာ"

" မဝေကရော ဘာမှမပြောဘူးလား"

" နင်ကလဲ ငါက အစောတို့ပြောလို့ ဖင်ကိုလုပ်လို့ရတယ်ဆိုတာတော့ သိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါကမိန်းခလေးလေ ငါ့ကိုဖင်ချပါလို့ပြောလို့ ဖြစ်မလားဟ"

" ဒါကြောင့် မဝေတို့ဗိုက်ကြီးတာ"

" ဘာလဲ ငရဲ ဖင်ချရင် ဗိုက်မကြီးဘူးလား"

" မဝေကလည်း ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား၊ အဖုတ်ထဲလိုးမှ ဗိုက်ကြီးတာလေ၊ မမျိုးဥအိမ်ကထွက်လာတဲ့ မမျိုးဥနှင့်သုတ်ပိုးတွေ့မှ ဗိုက်ကြီးတာ၊ မမျိုးဥကြွေတာ ကအဖုတ်ထဲမှာပဲ ဖြစ်တာအဖုတ်ကိုလိုးမှ ဗိုက်ကြီးတာပေါ့"

" ငါက ဘယ်အချိန်လိုးရင်ဗိုက်မကြီးဘူးဆိုတာပဲ သိတာ၊ အဲဒါတောင် ကိုမျိုးမင်းပြောထားလို့သိတာ"

" ကိုမျိုးမင်းဆိုတာ...."

" ငါ့ဘဲလေ၊ဒါတောင်စာစောတုန်းက ငါမသိလို့ဗိုက်ကြီးသွားတာ၊နောက်တော့မှ ရက်ရှောင်အပြင်ထုတ်နည်းသုံးရတာ၊ သူလည်းနင့်လိုပဲ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးချင်တာ၊ သူကနင့်လိုပါးစပ်ကိုမလိုးဘူး၊ ပြီးခါနီးပါးစပ်ထဲလာထည့်ပြီး ပြီးလိုက်တာ၊ နင်ပဲအဆန်းထွင်ပြီးလီးအဆုံးသွင်းလိုးပြီး ပြီးတာ"

" မဝေ တစ်ခါလောက်ဖင်လိုးကြည့်ရအောင်"

" ဖြစ်ပါ့မလား၊နင့်လီးကတုတ်လည်းတုတ်ရှည်ကလဲ ရှည်သေးတယ်"

" မဝေကလည်း အစောတို့တောင်ခံနိုင်သားပဲ"

" နင်အစောကို ဖင်လိုးဖူးလို့လား"

" မဝေကလည်း ခုခေတ်မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်ဖင်ပဲခံနေကြတာလေ၊ အစောကိုဖင်လည်း လိုးဖူးတာပေါ့"

" သူတို့တောင်ခံနိုင်တာငါလည်းခံကြည့်မယ်၊ဒါပေမယ့် ငါက ဒီနေ့မောသွားပြီ၊နောက်တစ်ခေါက်ကြမှ ဖင်ပါခံမယ်"

ကျနော်လည်း ယခုအခေါက်မဝေအားဖင်လိုးခွင့်ရမည်မဟုတ်ဟု ဆိုကာဂျေမဝယ်ခဲ့ရချေ၊ အခုအခေါက်တံတွေးဆွတ်လိုးပါက မဝေမှာ ဖင်ခံဖူးသူမဟုတ်သဖြင့်လက်လျှော့လိုက်သည်။ သို့မဟုတ်က မဝေမှာ နာကျင်သွားပြီး နောက်လိုးခံရန်ငြင်းဆန်က ကျနော့်မှာ ငတ်ပေါက်ဖြစ်မှာစိုးသောကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်၊၊ ကျနော်နှင့်မဝေလည်း နာရီကိုကြည့်လိုက်ရာ ဆယ့်နှစ်နရီထိုးတော့မည်ဖြစ်၍ လူးလဲထကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း တည်းခိုခန်းအပြင်ထွက်ခဲ့ရသည်၊၊

ညနေ အိမ်ပြန်ရောက်သော် အမေက

" သား အရာရှိစာမေးပွဲအတွက် ကြိုတင်ပြင်ထားနှော်"

ဟုပြောသဖြင့် ညနေပိုင်းတွင် အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းသို့ တက်ရောက်ရသည်၊၊ ကျနော့်ရည်မှန်းချက်မှာ အစိုးရဝန်ထမ်းလုပ်ရန်ဖြစ်ပြီး အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်လာစေရန် ရည်ရွယ်ပါသည်၊၊ မိဘများမှာလည်း သားတစ်ယောက်ထဲဖြစ်၍ ထွန်းထွန်းပေါက်ပေါက် ဖြစ်ကာ အရာရှိဖြစ်စေလိုသည်က တကြောင်းကြောင့် ကျနော်မှာ အင်္ဂလိပ်စာသာမက အထွေထွေ ဗဟုသုတ အပြင်အရာရှိစာမေးပွဲမှ မေးခွန်းဟောင်းကိုပါ လေ့လာပြီးလေ့ကျင့်ဖြေဆိုသည်၊၊ နံနက်ပိုင်းတွင် နှင်းအိအား ကြောင်ကာ advence level ထိရာက်အောင်သင်တန်းထပ် တက်ရလေသည်၊၊ ထိုသင်တန်းမပြီးခင်တွင်နှင်းအိဆီကအဖြေရလာလေသည်၊၊

နှင်းအိလည်း နံနက်ပိုင်းသင်တန်း၌ စာသင်သော်လည်းညနေပိုင်းအိမ်ပြန်သည်ကို ကျနော့်မှာသိသော်လည်း နှင်းအိသင်တနးပြီးသည့်အထိ မစောင့်နိုင်ပဲအလုပ်ထဲသို့ သွားနေသည့် ကျနော်ကို နားလည်မှု့များပေးသဖြင့် ကျနော်မှာနှင်းအိအား ပိုချစ်ရပြန်သည်၊၊ အလုပ်ထဲရောက်ဖောင်ဒေးရှင်းလုပ်ငန်းများ စတင်နေပြီဖြစ်၍ အလုပ်ပိုလုပ်နေရသည့်အပြင် ဆိုဒ်တာဝန်ခံရောက်လာသဖြင့် ကျနော်နှင့် မဝေမှာ ခပ်တည်တည်နေကြပြီး လူမရိပ်မိအောင်နေရသည်၊၊

မှစ်ပတ်ခန့်ကြာသော် ကျနော်လည်း နှင်းအိဆီကဓာတ်ပုံရပြီး မှန်ဘောင်လေးသွင်းကာ အိပ်ခန်းထဲစားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားရာ အမေကတွေ့သဖြင့် မေးလေသည်၊၊ ကျနော်က ကျနော်ချစ်သူဟု ပြောရာအမေက မိန်းကလေးကလှလွန်း၍ အမေလည်းတွေ့ချင်ကြောင်း သားကိုလည်း မိမိချစ်သူအားတန်ဘိုးထားရန်လိုကြောင်း အရာရှိဖြစ်မှ လက်ထပ်စေလိုကြောင်း ပြောသဖြင့် အမေ့ခွင့်ပြုချက်ကိုရသဖြင့် ကျနော်လည်းအလွန်ပျော်ရွှင်နေလေသည်၊၊

ကျနော်လည်း နှစ်ပတ်ခန့်ကြာလာသဖြင့် လိုးချင်စိတ်ပြင်းပြနေသောကြောင့် မဝေအား ယခုလာမည့်တနင်္ဂနွေတွင်တည်းခိုခန်းသွားရအောင် ချိန်းရာ မဝေလည်းမငြင်းဆန်ပေ၊၊

ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့တွင်တည်းခိုခန်းသို့ မဝေနှင့်အတူသွားလေသည်၊၊ ဒီအခေါက်တော့ မဝေအား ဖင်လိုးရန်အတွက် ဂျေများ ဝယ်ယူလာခဲ့သည်၊၊ ဒီအခေါက်တွင် မဝေအား

" မဝေ နှစ်ကြိမ်လိုးမှာနှော်"

ဟုပြောလိုက်ရာ

" ရတယ်လုပ်၊ငါလည်းနည်းနည်းတင်းနေတာ"

" မဝေဘဲနှင့်မတွေ့ရဘူးလား"

" အင်း လာတော့တွေ့တယ်၊ငါလည်းအဝှာလာနေလို့ ဆိုပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်၊ ငါလည်းဖြတ်ချင်နေပြီလေ"

" အား..မဝေလည်း ငတ်နေတာပါလား"

" ငရဲ မသာကောင် နင်လည်းငတ်ချင်လို့လား"

" အဟီး မငတ်ပါရစေနှင့်မဝေ စားဖူးပြီးရင် ပိုဆာတတ်လို့"

မဝေလည်း အခန်းထဲရောက်ပြီး အဝတ်အစားလဲကာ ရေချိုးခန်းဘက်သွား၍ အဖုတ်အားရေဆေးကာထွက်လာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နမ်းလိုက်ပြီးနို့ကိုအားပါးတရစို့ပေးပြီး မှုတ်ပေးလေသည်၊ မဝေလည်းကာမအရသာကိုခံစားဖူးနေကြဖြစ်ရာ ချက်ချင်းပင် အရည်ကထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်က ဒီအခေါက်မှာဖင်ကိုလိုးရမည်ဖြစ်၍ စိတ်ပိုကြွနေသည်၊၊ အဖုတ်ကိုသာမက ဖင်ကြားကိုပါယက်ပေးပြီး ကာမစိတ်ကို တဆင့်ပြီးတဆင့် တက်စေလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်းဖင်အယက်ခံလိုက်ရပြီး တရှီးရှီး အသံထွက်လာသည်၊၊ အစေ့များကို မနာမကျင်စေဘဲ တဖြေးဖြေးကိုက်ဆွဲလိုက်၊ အစေ့အားသကြားလုံးစုပ်သလိုစုပ်ပေးလိုက်ရာ မဝေမှာ တအားအားအသံထွက်ပေါ်လာသည်၊၊ မဝေကျေနပ်လောက်အောင်လုပ်ပေးပြီး ကျနော်က လိုးရန်ပြင်ရာ

" ငရဲ ငါလည်း ပြန်လုပ်ပေးဦးမယ်"

" ရတယ် မဝေ နောက်အကြိမ်လုပ်ပေးပါ"

" နောက်အကြိမ်လည်း လုပ်ပေးမယ်၊အခုလည်း လုပ်ပေးမယ်"

" ကဲ..ဗျာ မဝေသဘော စုပ်သာစုပ်"

" ငါက နင့်လီးစုပ်ရတာအရသာရှိတယ်၊ဘယ်လောက်ပဲစုပ်ရစုပ်ရ"

ကျနော်လည်း လှဲအိပ်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားကာ ဖင်အောက်ကို ခေါင်းအုံး ခုပေးလိုက်ရာ မဝေလည်းပေါင်ကြားဝင်လာပြီး တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်စုပ်ပေးသည်၊၊ မဝေမှာ လီးသာမကဂွေးဥကိုပါ စုပ်ပေးသည်၊၊ ကျနော်သူ့ဖင်ကို ယက်သကဲ့သို့ ပင်ယက်ပေးလေသဖြင့် ကျနော်လည်း အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းရလေသည်၊၊ မဝေလည်း ကျေနပ်အောင် မှုတ်ပေးပြီး ရပ်လိုက်သဖြင့် မဝေအား အပေါ်မှတက်ပေးကာ ဆောင့်လေသည်၊၊

ကျနော်လည်း မဝေနို့အားဆွဲပေးလိုက်သည်၊ ငါးမိနစ်ခန့်ဆောင့်ပြီးတဲ့ အခါ ကျနော်က မဝေအား နောက်ပြန် လှည့်၍ ဆောင့်ပေးရန် ပြောသောကြောင့် မဝေလည်းနောက်ပြန်လည့်၍ ဆောင့်လေသည်၊၊ အသံများ တဖွတ်ဖွတ်ထွက်သည့်အပြင် မဝေအသက်ရှူသံမှ ာပိုမြန်လာသည်၊၊ ငါးမိနစ်ခန့်ဆောင့်ပြီး မဝေမှာမောပန်းလာသဖြင့် မဝေအား ဆင်းခိုင်းကာ ကုတင်ကန့်လန့်လုပ်ပြီး လိုးလိုက်သည်၊၊မဝေလည်း ဤနည်းကိုအကြိုက်ဆုံးဖြစ်ရာ

" ထိတယ် ထိတယ်"

" အား အား ဆောင့် ငရဲဆောင့်"

ဟု အော်သဖြင့်ကျနော်လည်းအားနှင့် ပစ်ဆောင့်ရာအသံမှ ာတဖန်းဖန်းထွက်လေသည်။ မကြာမှီပင် မဝေလည်းပြီးသွားလေ။ ကျနော်လည်းပြီးချင်လာသဖြင့် မဝေအား ကုတင်ကန့်လန့်ခံပြီးခေါင်းအား အောက်ချရန်ခိုင်းလိုက်ရာ မဝေသိနေပြီးသားဖြစ်၍ ချက်ချင်းပင် ပုံစံပြင်ပေးသဖြင့်ကျနော်လည်း လီးကိုမဝေပါးစပ်အား သွင်းလိုက်သည်။

မဝေမှာ ဒီတခေါက် မှာသိနေပြီသားဖြစ်၍ ပို၍ အဆင်ပြေစွာ လိုးနိုင်လေသည်။ ကျနော်လည်း သုတ်မထွက်ခင်သာ ပါးစပ်ထဲလီးအဆုံးသွင်းပြီး သုတ်ထွက်သောအခါ လီးအား တလက်မခန့်ဆုတ်ကာ သုတ်အား ပန်းထုတ်လိုက်သည်၊၊ သုတ်မှာလည်းချောင်းထဲသို့ တန်းဝင်သွားလေသည်၊၊ ဤအကြိမ်တွင် ဆက်မလုပ်တော့ပဲရပ်ကာ ခေါင်းငုံပြီ းမဝေပါးစပ်အားနမ်းရာ မဝေလည်း ထွေးမထုတ်သာပဲ မြိုချလိုက်ရလေသည်။ မဝေမြိုချပြီးမှနမ်းတာကို ရပ်လိုက်တယ်၊၊ မဝေကနေရာပြင်ပြီးအိပ်ရင်းပင်

"ငရဲ တော်တော်ညစ်ပတ်တယ်၊နင့်ဟာတွေကိုငါအကုန်မြိုချလိုက်ရပြီ" 

ကျနော်လည်းရယ်လျက်ပင် နောက်တကြိမ်အတွက်အားရှိလာဖို့ အားမွေးရန် မဝေအနားမှာပင်ကပ်လျက် လှဲချလိုက်လေသည်။ ကျနော်လည်းဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်သာ အမောဖြေပြီးနောက် မဝေအား ဒုတိယအကြိမ်လုပ်ရန် စုပ်ခိုင်းရာမဝေလည်းစုပ်ပေးလေသည်၊၊ ခဏတာမျှစုပ်ပေးရာလီးမှာပြန်တောင်လာလေသည်၊၊

မဝေမှာ လီးစုပ်ရတာကိုအလွန်ကြိုက်သူဖြစ်ပြီး စုပ်လည်းစုပ်တတ်သဖြင့် ကျနော်လီးမှာ ခဏတာအတွင်းတောင်လာခြင်းဖြစ်သည်၊၊ ကျနော်ကမဝေအားဖင်လိုးမည်ပြောရ ာမဝေမှာဖင်မခံဖူး၍မှောက်၍ နေလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းရယ်ချင်သွားပေမယ့် ပြန်လှည့်ရန်မပြောတော့ပဲ မဝေအားမှောက်၍သာ တင်သားနှစ်လုံးအားလျှာဖြင့်ယက်ပေးပြီ းစအိုဝကိုပါ ယက်လိုက်သည်၊၊မဝေလည်းတွန့်သွားလေသည်၊၊တင်သားနှစ်လုံးအား အသာဖြဲကာ စအိုဝအားလျှာဖြင့်ယက်လိုက်သဖြင့် မဝေမှာအသံကလေးတောင် ထွက်လာသည်၊၊

ကျနော်လည် းပါလာသောဂျေအား မဝေဖင်ထဲသုတ်လိမ်းပြီး ဖင်ထဲသို့ လက်ထိုးကာ ဖင်ပေါက်အားချဲ့ပေးလိုက်သည်၊၊ မဝေလည်း ဖင်ထဲလက်ညိုးဝင်လာသော် တစ်ချက်မျှသာ ညှစ်လိုက်ပြီးကျနော်က မညှစ်ရန်နှင့်စအိုကြွက်သားများအားဖွင့်ထားရန်ပြောသဖြင့် မဝေလည်း စိတ်လျှော့ချကာ နေလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း ဂျေထပ်မံလောင်းထည့်ပြီး လက်ညိုးတစ်ချောင့်မှလက်ခလယ်ပါပူးပြီး ထည့်လေသည်၊၊ မဝေမှ ာပထမတော့နာကျင်ပြီးနောက်တော့ကောင်းလာ၍ ညည်းသံပေးလေသည်။

ကျနော်လည်း လက်နှစ်ချောင်းဝင်သွားသော် လက်နှစ်ချောင်းအား ဟ,ကာဂျေထပ်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး လီးဝင်လာလျှင်မနာစေရန်လုပ်ပေးပြီး မဝေအားပက်လက်လှန်ကာ ခေါင်းအုံးခုပေးလိုက်သည်၊၊ ကျနော်ကမဝေပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ကာ မဝေပေါင်အားကား၍ အပေါ်သို့တွန်းတင်လိုက်သဖြင့် မဝေစအိုဝမှာြ ပူးပြီးပေါ်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်းလီးအား ဂျေသုတ်လိုက်ကာ လီးဒစ်ဝင်သည်အထိ အားသုံးကာထည့်လိုက်ပြီး မဝေနို့ကိုစို့၍ ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။နို့အားနှစ်မိစ်ခန့် စို့ပေးကြီး ကျနော်လည်း တလက်မခန့်ကို သွင်းလိုက်လေသည်၊၊

" မဝေ ရလား"

မဝေက 

" အင်း"

ဟု ဆိုကာခေါင်းညိတ်ပြသဖြင့် ကျနော်လည်းဆက်ပြီးလိုးထည့်လိုက်သည်၊၊ တဖြေးဖြေးနှင့်လီးတဆုံးဝင်သွားလေရာ မဝေက

" နည်းနည်းအောင့်တယ် ဖြေးဖြေးလုပ်"

ဟု ဆိုဖြင့်ကျနော်လည်းတချက်ချင်းသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး မဝေအစေ့အား ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်၊၊မကြာမှီမဝေဆီက ညည်းသံများထွက်လာသဖြင့်

" မဝေ..ရပြီလား"

" အင်း..."

ကျနော်လည်း တချက်ချင်းလုပ်နေရာမှ တဖြေးဖြေးအရှိန်တင်လိုက်သည်၊၊ သို့သော် အစေ့ကိုတော့မပွတ်မပျက်ချေ၊၊ မဝေအသံပိုက်ထွက်လာလေ ကျနော်လည်းအားထည့်လိုးလေနှင့်ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသော် စအိုကြွက်သားဒဏ်ကြောင့် ကျနော်လည်း ကြာကြာမလိုးနိုင်ပဲ ပြီးသွားလေသည်၊၊ လီးအားခဏမျှစိမ်ပြီးနောက်ပျော့သွားသောအခါမှ ထုတ်လိုက်သည်၊၊ မဝေလည်းအိပ်နေရာမှ ထပြီးအိမ်သာတက်လေသည်၊၊မဝေ ရေချိုးခန်းမှပြန်ထွက်လာသောအခါ ကျနော်လည်းရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန်ရှင်းရေလုပ်ကာ ထွက်လာပြီးအဝတ်အစားများဝတ်ဆင်နေစဉ်မဝေက

" ငရဲနည်းနည်းတော့ နာနေတယ်ဟ"

" အစမို့လို့ပါ မဝေ၊နောက်ဆို ပိုကောင်းသွားမှာပါ"

ဟု ပြောလိုက်သည်၊၊ထို့နောက် မဝေအား မဝေတို့ အိမ်နားကားဂိတ်အထိ ပြန်ပို့လိုက်သည်။ညနေပိုင်းတွင် နှင်းအိဆီသို့သွားပြီး အမေ့ကို ဖွင့်ပြောလိုက်ကြောင်းအမေ့က နှင်းအိဓာတ်ပုံအားကြည့်ကာသဘောကျပြီး အိမ်ကိုခေါ်ခဲ့ရန်ပြောကြောင်းအိမ်လိုက်ခဲ့ပါရန် ပြောရာလောလောဆယ်တော့ ရှက်နေ၍ နောက်အပတ်အတွင်းမှ လိုက်ခဲ့ပါမည်ဟု ယဉ်ကျေးစွာငြင်းပယ်လေသည်၊၊ ကျနော်ကနှင်းအိဖုန်းနံပါတ်ကိုအမေ့ကို ပြောကာဆက်သွယ်လိုက်မည်ဖြစ်ပြီး နောက်အပါတ်တကယ်လိုက်ခဲ့ရမည် ဟုပြောလေသည်။

နောက်တနေ့တွင် PSC ဝန်ထမ်းရွေးချယ်ရေးမှသတင်းစာတွင်ဝန်ထမ်းခေါ်ရာ ဆောက်လုပ်ရေး AE နေရာပါသဖြင့် ကျနော်လည်းသင်တန်းစုံစမ်းရာ နံနက်ပိုင်းနေမင်းစင်္ကြာတွင် တက်ရန်အပလိုက်ပြီးKMD တွင်တက်နေသောသင်တန်းအား ရပ်ဆိုင်းရလေသည်၊၊ နှင်းအိအားအကျိုးအကြောင်းရှင်းပြပြီး နောက်တပါတ်တွင်အိမ်ကိုလိုက်ခဲ့ရန် ပြောရလေသည်၊၊ သင်တန်းတွင်အင်္ဂလိပ်စာနှင့်အထွေထွေဗဟုသုတသာ သင်ရလေရာ ကျနော်မှာအင်္ဂလိပ်စာမှာမူလကတည်းက စကေးကြောင့်အပြင်သင်တန်းလည်းတက်ထား၍ ကောင်းစွာလိုက်နိုင်သည်၊၊

အထွေထွေဗဟုသုတမှာ update များကိုမူ လေ့လာဖတ်ရှူရပြီးကြိုပြီးလေ့လာထားတာများရှိ၍ သိပ်လေ့လာရန်မလိုပေ၊၊ ကျနော်မှဘဝရည်မှန်းချက်များပြည့်ဝတော့မည်ဖြစ်ပြီးမိဘဖြစ်စေချင်သော အရာရှိဖြစ်ရတော့မည့်အပြင် အမေရော ကျနော် ချစ်ရသည့်ချစ်သူပါရရှိနေပြီဖြစ်၍ အလွန် ပျော်ရွှင်နေလေသည်။

နောက်တပတ်ရောက်တော့ အမေ့ကိုဖုန်းနံပါတ်ပေးပြီးနှင်းအိဆီကိုဖုန်းဆက်ပြီခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ကနှင်းအိသင်တန်းပြီးချိန်စောင့်ပြီးအိမ်ကိုခေါ်လာလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

အမေကလည်းနှင်းအိကလေးကိုမြင်တော့ အရမ်းသဘောကျတယ်၊၊ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေးနှင့်စကားပြောသွက်လက်ချက်ချာတဲ့ နှင်းအိကိုသမီးမိန်းကလေးမရှိတဲ့ အမေက သမီး လေးတစ်ယောက်လို ချစ်တော့ စားစရာတွေလုပ်ပေးပြီးအိမ်မှာ အေးအေးနေခိုင်းတယ်၊၊ နှင်းအိလည်းအရမ်းပျော်သွားတယ်၊ ပထမသာနှင်းအိက ကြောက်နေပေမယ့် အမေက ဖော်ဖော်ရွေရွေဆက်ဆံတော့ သူမကလည်းသိပ်ကျေနပ်နေတာပေါ့၊၊ အမေကနောက်အပတ်တွေမှာလည်း အိမ်ကိုလာလည်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်တော့ လာလည်မယ် ပြောတယ်ဗျ။ အမေကလည်းငါ့သမီးလေးလာရင်စားဖို့မုန့် တွေလုပ်ထားမယ်ပြောလိုက်သေးတယ်၊၊ကျနော်ကလည်း အမေနောက်ဖက်သွားပြီးစားစရာသွားလုပ်နေတုန်းမှာ အမေ့အလစ်ခဏခဏ ခိုးနမ်းတယ်၊၊နှင်းအိကလည်းအမေမြင်မယ်ပြောပြီး ကျနော်ကိုတွန်းထုတ်နေပေမယ့် ကျေနပ်နေတာပေါ့၊၊
.........................................................................................

ဒီအတောအတွင်း ကုမ္ပဏီက အလုပ်တွေကလည်း ဖောင်ဒေးရှင်းပြီးသွားလို့ အရမ်းကြီးအလုပ်အရမ်းမများတော့ အေးဆေးပေါ့။ အလုပ်ကလေးကြည့်လိုက် စာလေးကျက်လိုက် ပျင်းလာရင် မဝေကိုနောက်လိုက်နှင့်ပေါ့။ မဝေနှင့်လည်း နှစ်ပတ်တကြိမ်တည်းခိုခန်းကို သွားဖြစ်သေးတယ်၊၊ သူ့ဘဲကိုမျိူးမင်းကိုလည်းနောက်မတွေ့တော့ဘူး၊ကိုယ့်မိသားစုကိုသာဂရုစိုက်ပြီးမိမိတို့ဇာတ်လမ်းကိုဖြတ်လိုက်ဖို့ပြောပေမယ့် ကိုမျိုးမင်းကသိပ်မကျေလည်ဘူးလို့ ပြောတယ်ဗျ၊၊

နှင်းအိကလည်း တပါတ်တကြိမ် နေ့လည်ပိုင်း လာတတ်တယ်။ သူလာတိုင်းလည်းအိမ်မှာ အမေရှိနေလို့ ကျနော်က ချောင်းနေပေမယ့် အမေနှင့်မလစ်လို့ ကျနော်မှာအခွင့်မသာပါဘူးဗျာ။ အမေကမနက်ပိုင်းဈေးသွားရင်သာ နှစ်နာရီလောက်ကြာပေမယ့် ထမင်းဟင်းချက်ပြီးနေ့လည်တနေကုန်ရှိနေတတ်တယ်၊၊နှင်းအိကလည်း သဘောပေါက်ပါတယ်၊၊

ကျနော်က သူ့ကိုလုပ်ချင်နေမှန်းသိပေမယ့် အမေ မလစ်လို့သာ မလုပ်ရဘူးဆိုတာကိုပါ။ သူကကျနော်ကို ကရော်ကရော်နှင့်တောင် လှောင်နေသေးတယ်၊၊ ကျနော်လည်းစာမေးပွဲနီးလာလို့ စာတွေပိုကျက်နိုင့်ဖို့အလုပ်ကခွင့်ယူပြီး မနက်ပိုင်းသင်တန်းတက်လိုက်၊၊ခန့်မှန်းမေးခွန်းတွေကိုဆရာကပေးလို့ အိမ်မှာပဲအေးအေးဆေးဆေးစာကြည့်နေတာပေါ့၊၊ အင်္ဂလိပ်စာတွေက အသစ်မတိုးပေမယ့် အထွေထွေဗဟုသုတတွေက အသစ်တွေတိုးလာလို့ သတင်းစာလည်းဖတ်သင်တန်းကပေးတာလည်း ကျတ်နေရတာပေါ့၊၊ တနေ့တော့နှင်းအိဟာအိမ်ကိုရောက်လာတယ်။ကျနော်စာမေးပွဲမဖြေခင်နှစ်ရက်လောက်မှာပေါ့၊၊ကျနော်ကတံခါးလေးဖွင့်ပေးရင်း

" နှင်းအိ ထူးထူးခြားခြားပါလား"

" အင်း ..နှင်းအိအဖွားနေမကောင်းဖြစ်လို့ နယ်ကိုခဏ ပြန်သွားရမှာလေ၊၊အဲဒါကြောင့် ကိုရဲကိုလာပြောရင်း ကိုရဲအတွက်ဘရင်းငှက်သိုက်ဘူးလေး လာပို့တာ"

ကျနော်လည်း နှင်းအိအိမ်ထဲဝင်လာတော့ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်၊၊နှင်းအိလည်းအိမ်ရှေ့ခန်းဝင်ထိုင်ရင်းက

" ကိုရဲက ဘာလုပ်နေလဲ"

" အခန်းထဲ စာကျက်နေတာ"

" စာတွေကော ရပြီလား၊"

" ရသလိုပဲ၊အသစ်တွေကသိပ်မရသေးလို့ နှင်းအိကိုယ်ကို့ ခဏစစ်ပေးပါလား"

" အင်းစစ်ပေးမယ်လေ"

ကျနော်လည်း အိပ်ခန်းဘက်နှင်းအိကိုခေါ်လာခဲ့သည်။နှင်းအိက

"ကို့မေမေ မတွေ့ပါလား"

" မေမေက သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်အလှူလုပ်တာ ဖိတ်လို့သွားတယ်၊ ညနေမှပြန်ရောက်မှာ၊နှင်းအိလာမယ်မှန်းမသိလို့သွားတာ နှင်းအိလာမယ်မှန်းသိရင်သွားမှ ာမဟုတ်ဘူ"

အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ နှင်းအိအားကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းကာ ကျနော်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်းရင်း နှင်းအိ ဝယ်လာသောငှက်သိုက်ရည်ကို သောက်လိုက်ကာစာအုပ်အားနှင်းအိအားပေးပြီး ကျနော်ကစာများအလွတ်ရွတ်ပြလိုက်သည်၊၊ နာရီဝက်လောက်ကြာတဲ့အခါ တစ်အိပ်ရာထဲနှင်းအိနှင့်အတူရောက်နေပြီးအိမ်မှာလည်း အမေမရှိဘူးဆိုသည့်အတွေးကဝင်လာသလို ငှက်သိုက်အစွမ်းကလည်းပြလာနေသမို့လီးမှာတဖြေးဖြေးတောင်လာသည်။ ကျနော်လည်းနှင်းအိအားကြည့်ရာနှင်းအိလည်းကျနော့်လိုပင်ခံစားနေရကြောင်းတွေ့ရသည်၊၊

ကျနော်လည်းခေတ္တမျှစာပြန်လိုက်ရာ အထွေထွေဗဟုသုတများကုန်သလောက် ဖြစ်လေသည်၊၊
ထို့ကြောင့် ကျနော်လည်းနှင်းအိအနားကပ်၍နမ်းလိုက်သည်၊၊နှင်းအိကအသံလေးတုန်ကာ

" ကိုရဲ မကဲနှင့်ကွာ"

" ကဲတာမဟုတ်ပါဘူ းချစ်လို့ပါ"

လို့ ပြောရင်း နှင်းအိနောက်ထပ် စကားမပြောနိုင်ရန် နှင်းအိနှုတ်ခင်းအားစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ နှင်းအိက ခဏတော့ငြိမ်နေပြီး နောက်တော့ ပြန်နမ်းလာတယ်။ နှင်းအိကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ပြီ းငါးမိနစ်ခန့်နမ်းလိုက်ရာ နှင်းအိလည်းမောနေသလိုဖြစ်လာတယ်၊၊ ကျနော်လည်းနှင်းအိအင်္ကျီနောက်လက်ရှိုပြီး ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ

" ကိုရဲ နှင်းအိကြောက်တယ်"

" ဘာမှမကြောက်နှင့်ဘာမှမဖြစ်ဘူ၊း နှင်းအိကို ကိုရဲလက်ထပ်ယူမှာ မေမေတို့ဖေဖေတို့ကလည်းသဘောတူပြီးသား"

" ကိုရဲကလည်း လက်ထပ်ရသေးတာမှ မဟုတ်တာ"

" အခုစာမေးပွဲအောင်စာရင်းထွက်ရင် နှင်းအိကို လာတောင်းမယ်"

" ကိုကလည်းအခုရေးဖြေပြီးရင် နှုတ်ဖြေကျန်သေးတယ်လေ"

" သိပ်မကြာပါဘူး နှင်းအိရာ၊ နှင်းအိပြန်သွားရင် ပိုရဲက လွမ်းနေရတော့မှာ တော်ကြာနှင်းအိကနယ်ပြန်သွားလို့ ကိုရဲကိုမေ့သွားရင် ကိုရဲရင်ကျိုးရမှာ"

" အို ..ဘယ်သူက မေ့မယ် ပြောလို့လဲ"

" နှင်းအိက ကိုရဲကို တကယ်ချစ်တယ်မလား"

" ဟုတ်တယ်လေ ချစ်လို့လဲ ဒီကို ခဏခဏ လာနေတာပေါ့"

" ဒါဆိုပြီးပြီလေ၊ ကိုရဲကလည်းနှင်းအိကိုချစ်တယ်၊နှင်းအိကလည်း ကိုရဲကိုချစ်တယ်၊မယုံနိုင်စရာဘာမှမရှိတာလေ"

" ဒါပေမယ့် ကိုရဲရယ် နှင်းအိကြောက်တယ်"

" မကြောက်ပါနှင့် နှင်းအိရယ်၊ကိုရဲကိုခွင့်ပြုပေးပါ"

" ဟင်းးးးးးးးးးကိုရဲကိုချစ်လို့သာ အလိုလိုက်ရမှာ၊နောက်မှ ကိုရဲ ပစ်မသွားနှင့်"

" ကိုရဲ သစ္စာဆိုပါ့မယ်"

" ယုံပါတယ် ကိုရဲရယ်"

" နှင်းအိ အင်္ကျီချွတ်လိုက်မယ်နှော်၊"

" ရှက်စရာကြီး ကိုရဲကလည်း"

" အင်္ကျီတွေကြေကုန်မှာမှာစိုးလို့ပါ နှင်းအိကလည်း"

နှင်းအိလည်း မချွတ်ချင်ချွတ်ချင်နှင့်အင်္ကျီကိုခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်၊၊ အင်္ကျီကျွတ်သွားမှနှင်းအိရဲ့ရင်သားမို့မို့ကလေးနှင့်ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်ကလေးမှာ ဝင်းလက်ပြီးပေါ်လာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းဘရာအားချွတ်လိုက်ရာ နို့အုံထွားထွားကလေးလည်းပေါ်လာသည်၊၊ နို့သီးခေါင်းလေးမှာပန်းရောင်ကလေးသန်းလျက်သာချွန်ချွန်ကလေးပေါ်နေသော်လည်း နို့သီးခေါင်းဆိုပြီးပေါ်မနေချေ၊၊ မည်သူမျှမစို့ရသေးသောအပျိုနုနုကလေးရဲ့နို့ကိုမြင်ပြီး ကျနော့်လီးမှာ တဆစ်ဆစ်နှင့်ပင်သွေးတိုးသကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းခလေးနို့စို့သကဲ့သို့ စို့လိုက်သော်

" အဟင့်.....ဟင့် ကိုရဲ နှင်းအိယားတယ်"

ကျနော်လည်းနှင်းအိစိတ်ကြွလာလေရန်နို့အုံတစ်ခုလုံးအားလျှာဖြင့်ယက်လိုက်ရာနှင်းအိဆီမှ

" အင်းးးးးအင်းးး"

ဟုပင်အသံကလေးထွက်လာသည်။ ကျနော်လည်းနို့သီးချွန်ကလေးကို လျှာဖြင့် ထိုးဆွလိုက်ယက်လိုက်လုပ်နေရာ နှင်းအိအသံလေးပိုထွက်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းနို့စို့နေရာမှဗိုက်သားလေးအားလျှာဖြင့်ယက်လိုက်ရာ

" ကိုရဲ ရေ အရမ်းယားတာပဲ"

ဟုပြောလေသည်။ ကျနော်လည်းဗိုက်သားပြင်ကလေးကို လျှာနှင့်ယက်ရင်း နှင်းအိလုံချည်အားဖြေပြီးပင်တီပေါ်ကနေလက်နှင့် ပွတ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ နှင်းအိလည်းတချက်မျှ တုန်သွားကာ တဟင်းးးဟင်းအသံထွက်ပေါ်လာလေသည်၊၊ ခဏမျှကြာသော်ပင်တီလေးစိုချွဲလာသဖြင့် ကျနော်လည်းပင်တီကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်ရာ နှင်းအိမှာဖင်ကလေးကိုကြွပေးလေသည်၊၊ ကျနော်ကလုံချည်ကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်သဖြင့် နှင်းအိမှာရှက်လွန်း၍မျက်နှာကိုလက်ဖြင့် အုပ်ထားပါသည်၊၊ အမွှေးနုနုကလေးနှင့် အဖုတ်ကလေးပေါ်လာ၍ ကျနော်လည်းမနေတော့ပဲလျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်၊၊နှင်းအိလည်းလျှာနှင့်ယက်လိုက်မှန်းသိ၍

" အာ ကိုရဲ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

" နှင်းအိ နာမှာစိုးလို့ မနာရအောင်လုပ်ပေးတာလေ"

" မလုပ်ပါနှင့်ကိုရဲ၊နှင်းအိငရဲကမှာစိုးလို့"

" မကျပါဘူ၊း နှင်းအိကလည်းဒီလိုလုပ်ထားမှ နှင်းအိအနာသက်သာမှာ၊ ကိုယ်ကနှင်းအိကိုချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးနေတာ၊နောက်မှကောင်းလွန်းလို့ထပ်မလုပ်ခိုင်းနှင့်"

" အာ ......ကိုရဲ"

ကျနော်လည်း ပြောရင်းပင်နှင်းအိဒူးကိုထောင်ပြီး ပေါင်ကားကာလျှာဖြင့် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ယက်ပစ်လိုက်သည်၊ တချက်ယက်တိုင်းနှင်းအိကိုယ်လုံးမှာ တွန့်တွန့်သွားသလို ရေမဆေးရသော်လည်းနံခြင်းမရှိသည့် ပိပိကလေးမှာအရည်ကလေးများထွက်နေသဖြင့် ကျနော်လည်းအငမ်းမရယက်ကာမြိုချလိုက်သည်၊ ပိပိအကွဲကြောင်းလည်းအားလျှာသွင်း၍ မွှေပေးလိုက်ယက်ပေးလိုက်လုပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းသားများအတွင်းမြုပ်နေသောနှင်းအိရဲ့ကာမဖူးလေးကိုစုပ်ပေးလိုက်ရာနှင်းအိလည်းတအားအားအော်လေသည်၊ နှင်းအိမှာအပျိုစင်ကလေးဖြစ်၍ဘာဂျာကျွမ်းကျင်သော ကျနော်၏အစွမးကိုမခံနိုင်ပဲတွန့်လိမ်သွားကာပြီးသွားပြီ းငြိမ်ကျသွားသည်၊၊

ကျနော်လည်း နှင်းအိပြီးသွားမှန်းသိ၍လိုးရန်နေရာယူကာ နှင်းအိပေါင်အားအပေါ်သို့မြှောက်တင်ပြီးပိပိအားလီးခေါင်းလေးသွင်းလိုက်သည်၊၊ ကွမ်းသီးခေါင်းလေးမှာကျပ်တည်းစွာဝင်သွားပြီး နှင်းအိဆီမှ

" အားးးကျွတ်ကျွတ်"

ဟု အသံလေးထွက်လာသဖြင့် နို့အားကုန်းစို့ပေးလိုက်သည်။ ခဏမျှငြိမ်၍နို့စို့လိုက်သဖြင့်နှင်းအိလည်းအရှိန်လည်းပြန်တက်လာသဖြင့် တဝက်ခန့်ထပ်သွင်းလိုက်ရာအပျိုအမှေးပါးသွားထောက်သဖြင့်ဆက်မသွင်းတော့ပဲ တဝက်ခန့်အထုတ်သွင်းအားစိတ်ရှည်စွာလုပ်ရလေသည်။ ငါးမိနစ်ခန့်လုပ်လိုက်သောအခါ နှင်းအိမှာကောင်းလာသဖြင့်ညည်းသံလေးပါ ထွက်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းးနှင်းအိကောင်းနေမှန်းသိရသဖြင့် အမှေးပါးအားဆတ်ကနဲထိုး၍လိုးခွဲလိုက်ရာ 

" ဗျစ်ကနဲ ဗြိကနဲ"

အသံထွက်လာသည်၊၊နှင်းအိလည်း

" အားးးးနာတယ်ကိုရဲ နာတယ် ပြန်ထုတ်" 

ဆိုသဖြင့်ကျနော်လည်းအား အနည်းငယ်သာထုတ်ပြီး နှင်းအိအားနမ်းလိုက်ကာ

" ခဏလေးပါ နှင်းအိ" 

ဟု ပြောပြီးနှင်းအိနို့ကိုပြန်စို့ပေးလိုက်သည်။ နှင်းအိမှာ ပြန်သက်သာသလို ဖြစ်လာသည်၊၊ကျနော်လည်းနှင်းအိအခြေသုံးသပ်ကာထပ်သွင်းလိုက်ပေမယ့် ခုနကကဲ့သို့မနာတော့သည်ကိုတွေ့ရ၍ အဆုံးအထိသွင်းလိုက်သည်၊၊ နှင်းအိလည်း တစ်ချက်တော့တုန်သွားသည်၊၊ ကျနော်က နှင်းအိမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်ရာ နှင်းအိမှာအောက်နှုတ်ခမ်းအားကိုက်ကာ မျက်စိမှိတ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်၊၊ ကျနော်လည်းတဖြေးဖြေးလိုးနေရာမှအရှိန်တင်လိုက်ပြီးလိုးလိုက်သည်၊၊ သို့သော်အားသုံး၍ မဆောင့်ရဲချေ၊၊နှင်းအိရဲ့ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံဖြစ်၍ အားသုံးဆောင့်ပါက နာသွားပြီးနောက်လိင်ဆက်ဆံရမည်ကို ကြောက်ရွံ့သွားမည်ကို စိုးရိမ်မိ၍ဖြစ်သည်၊၊

ကျနော်လည်းငါးမိနစ်ခန့်ဆောင့်ရာ နှင်းအိမှာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှင်းအိပြီး၍ သိပ်မကြာပြီးသွားလေသည်။ကျနော်မှာကောင်းလွန်း၍အပြင်ကို သုတ်အားထုတ်ရန်သတိမရဘဲနှင်းအိပိပိအတွင်းသာပြီးလိုက်မိသည်၊၊

ကျနော်က ပြီးသွားသဖြင့် နှင်းအိလည်း အဝတ်အစားဝတ်ကာရေချိုးခန်းသွားပြီးဖက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှင်းအိအားပြန်ပို့ရင်းဆေးဝယ်တိုက်မည်ဟု ကြံစည်သော်လည်း နှင်းအိကျန်ခဲ့ပြီးစာကျက်နေရန် ပြောသဖြင့် ကျနော့်မှာကျန်ရစ်ခဲ့ရလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းအိဗိုက်ကြီးလည်း လက်ထပ်ယူမည်ဖြစ်၍ စိတ်တော့ သိပ်မပူမိချေ။ ကျနော်လည်း အပျိုစင်ကလေးကို လိုးလိုက်သဖြင့် နည်းနည့်တော့ ကျေနပ်မိပြီး အိပ်ရာပေါ် ခဏမှေးရာမှအိပ်ပျော်သွားလေသည်။

...............................................................

ဇာတ်သိမ်း

ကျနော်လည်း စာမေးပွဲကို ကောင်းစွာဖြေဆိုနိုင်သည်၊ အပုဒ်စေ့ကို အကောင်းဆုံး ဖြေဆိုနိုင်ပြီးအောင်စာရင်းထွက်မည့်ရက်ကိုသာ စောင့်ရန်လိုတော့သည်၊၊ နှင်းအိဆီမှလည်း သူမအဖွားမှာ သိပ်နေမကောင်းသဖြင့်ပြန်မလာနိုင်သေးကြောင်းပြောလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း အလုပ်ဖက်သွားကာနှုတ်ဖြေအထိအလုပ်မှ နားမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောပြီး ခွင်ယူထားလိုက်သည်၊၊ တပတ်ခန့်နေသော် ကျနော်လည်းလီးကမနေနိုင်ပြန်သဖြင့် မဝေအားချိန်းကာတည်းခိုးခန်းသွားပြီးအမုန်းဆွဲလိုက်ပြီး တည်းခိုခန်းမှနှစ်ယောက်သားပြန်ထွက်လာရာ ခရီးသည်ကားမောင်းနှင်လာသောမဝေ၏ ရည်းစားဟောင်းတစ်ယောက်မြင်သွားသည်ကို ကျနော်နှင့်မဝေနှစ်ယောက်လုံးမမြင်လိုက်ကြပေ၊၊

စာမေးပွဲဖြေပြီးတစ်လခန့်ကြာသော် အောင်စာရင်းထွက်သဖြင့် အောင်စာရင်းသွားကြည့်ရာ ကျနော့်မှာ အဆင့်ငါးဖြင့်အောင်မြင်ပြီးလူတွေ့ဖြေရန်သာကျန်တော့ကြောင်းသိရသဖြင့် ပျော်ရွှင်စွာအိမ်ပြန်လာခဲ့သည်၊၊ ကျနော်တို့အိမ်ဘက်သွားသောကားမှတ်တိုင်အရောက်တွင် ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ရာ လူတစ်ယောက်မှ 

" မင်းလားကွ ငရဲ "

ဆိုတာ ဟုမေးပြီးဓားနှင့် ထိုးလေသည်၊၊ ကျနော်က လျှပ်တပြက်ကာလိုက်သော်လည်း လက်ကိုဓားထိသွားသဖြင့် သွေးများရဲကနဲထွက်လာသောကြောင့် ဒေါသများဆူဝေသွားသည်၊၊ ထိုသူမှဒေါသတကြီးဆက်ပြီးတိုက်ခိုက်ရာ ကျနော်မှာ အားကစားသမား ပီပီ ထိုသူ့ဓားအား လုပြုခြောက်လှန်ရန်သာ ပြုသော်လည်း ထိုသူမှာအရှိန်လွန်ပြီး ကျနော့်ဓားကဗိုက်ထဲဝင်သွားသဖြင့်ထိုသူမှာ တချက်နှစ်ချက်ခန့်သာတွန်လိမ်၍ သေသွားလေသည်၊၊

ထို့ကြောင့် ကျနော်မှာ အမှု့ရင်ဆိုင်ရလေသည်၊၊ ဟုတ်ရင်ကျော် ပုပ်ရင်ပေါ်ဆို့သည့်အတိုင်းထိုသူမှာ မဝေ၏ ချစ်သူ ကိုမျိုးမင်းဖြစ်နေသည့်အပြင် ကျနော်လည်းမိန်းမရှုပ်၍္ ဓားထိုးခံရသည့်အကြောင်း ဂျာနယ်နှင့်စာစောင်များတွင်ပါလာလေသည်၊၊ ကျနော် အမှု့ရင်ဆိုင်နေစဉ်နှင်းအိတစ်ယောက်ရောက်လာပြီး သူများသားပျိုသမီးပျိုများအားဖျက်ဆီးသောသူဆိုပြီးပြောကာ ထွက်သွားလေသည်၊၊

ကျနော့် မိဘများမှာလည်း ပတ်ဝန်းကျင်၏နားမခံသာပြောဆိုမှု့ကြောင့် အိမ်ပြောင်းရွှေ့ရလေသည်၊၊ ကျနော်မှာ တဏှာရူးသောကြောင့် ဤသို့ဖြစ်ရသည်ကို နားလည်မိပေမယ့် လွန်ခဲ့သည်၊ ကျနော်က တားရုံးမှခုခံကာကွယ်ပိုင်ခွင့်ရှိသော်လည်း လူသေမှု့ကြောင့်ထောင်တစ်နှစ်ပစ်ဒဏ်ချမှတ်ခြင်းခံရပြီး ထိုနေ့တွင်ပင်နှင်းအိတစ်ယောက် မင်္ဂလာဆောင်သွားသည်ကို မည်သို့မျှနားမလည်လေ၊၊

နှင်းအိမှာ ကိုရဲကြောင့် ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီး ကိုရဲလုပ်ရပ်များကိုစိတ်နာကာ မိဘပေးစားသောသူနှင့် မြန်မြန်ပင်မင်္ဂလာဆောင်လိုက်ရသည်၊၊ ဤအကြောင်းကို နှင်းအိမှလွဲ၍မည်သူမျှမသိကြချေ၊၊

ကျနော်လည်း ထောင်ထဲရောက်သောအခါ မိမိတဏှာရူးမှု့ကြောင့် မိမိဖြစ်ချင်လှသော အရာရှိမှာလည်းမည်သို့မျှမဖြစ်နိုင်။ မိဘများကိုလည်း အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းဖြစ်ရသည့်အပြင် မိမိချစ်သူကိုလက်လွှတ်ဆုံးရှူံးရမှု့၊မိမိထောင်မှထွက်ပြန်ရင်လည်း မိမိအကျင့်ကြောင့် မည်သူမျှအလုပ် မခန့်မည့်အရေးရင်ထဲ တွေးပူခံစားရရင်း နောင်တတွေတလှေကြီး ရမိပါသည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment