ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၅ )

ဖြူစင်သောသံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးများ အပိုင်း ( ၅ )

အဖြူရောင် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အပြင်ဘက်မှာ မမ တို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားတဲ့ အသံပျောက်သွားတဲ့ အထိ တီတီလေးနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ရင်း ရင်ခုန်နေမိတယ်။ အပြင်ကနေ သော့ခတ်သွားတဲ့ အသံပျောက်သွားပြီးတော့ တော်တော်ကြာတော့မှ ကျွန်တော်လဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ဝတ်လို့ အခန်းအပြင်ဘက် ထွက် မိန်းခလုတ်ကို တင်ရင်း အခန်းထဲက အဲကွန်းလေးကို ပြန်ဖွင့်လိုက်တော့ အေးစိမ့်စိမ့် အခန်းလေးက ကျွန်တော်နဲ့ တီလေးနှစ်ယောက်ကြောင့် ပြန်ပြီး အသက်ဝင်လာခဲ့တယ်။

ကျွန်တော့် အခန်းကနေ ညီမလေး အခန်းထဲကို နှစ်ယောက်လုံး ပြောင်းဝင်ရင်း စောစောကပဲ မမ တစ်ယောက် အလိုးခံခဲ့တဲ့ ကုတင်လေးဘေးမှာ နှစ်ယောက်အတူ ရပ်လို့ပေါ့။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အတွေးတွေထဲမှာတော့ ချစ်သူနောက်ကွယ်မှာ တိတ်တိတ်လေး ဖောက်ပြန်ခဲ့ကြတဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ပုံရိပ်တွေက ထင်ဟပ်လို့………

“ သားသား ဘယ်လို ခံစားနေရလဲ”

ကုတင်ဘောင်လေးပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း မေးလာတဲ့ တီလေးရဲ့ အမေး……..

“ ဘယ်လို..ခံစားနေရလဲ ဆိုတော့ သူ့ကို ကြည့်ပြီးတော့ သာယာတယ် ဖီးလ်လာတယ် သားသားပဲ သူ့ကို ခွင့်ပြုခဲ့တာလေ ရိုးအီနေတဲ့ ခံစားချက်တွေကနေ ပိုပြီးဆန်းသစ်တဲ့ အရသာကို ပေးချင်တယ် သူလဲ လိုချင်တယ် တိတ်တိတ်လေး ခံစားရတဲ့ အရသာကို တီတီလေးလဲ သိနေတာပဲလေ”

ကျွန်တော်ပြောတော့ တီလေးက ရီနေတယ်။

“ သားသားရော အဲ့လိုခံစားချက်မျိုးကို ကြိုက်လား”

“ အင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ကြိုက်တယ်”

စကားပြောနေတဲ့ တီတီလေးက အရင်ကအတိုင်း နုပျိုသစ်လွင်နေဆဲ လှနေဆဲပဲဗျာ။ အပေါ်ပိုင်း ဘော်လီအသားရောင်လေးထဲက ဆူတင်းနေတဲ့ နို့အုံတွေကလဲ အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ကို လှပလို့ အတွင်းခံပန်းရောင်လေးထဲက လုံးတစ်နေတဲ့ တင်ပါးအသားဆိုင်တွေကလဲ ကြွရွနေတုံးပါပဲ။ ဒီလို အလှတွေကြောင့်လဲ လိုးချင်တဲ့သူတွေ ဝိုင်းနေတာပေါ့။

“ တီလေးကို မေးရအုံးမယ် သားသား အကြောင်းလဲသိနေပြီဆိုတော့ တီလေးနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ နေချင်တယ်”

“ အင်း မေးလေ”

“ တီလေးရော အပြင်မှာ အလိုးခံဘူးလား ဟို တစ်ခါကောင်လေးနဲ့ မဟုတ်ပဲပေ့ါ”

ကျွန်တော်မေးတော့ တီလေးက ရယ်နေပြန်တယ်။ ပြီးမှ……..

“ အင်း အဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ပဲ သားသားရယ်”

“ နောက်ပိုင်းရော လိုးဖြစ်သေးလား”

“ အင်း သူအိမ်မှာ သွားလည်ရင်းနဲ့ တစ်ခေါက်ဖြစ်ဖူးတယ် ..သူက တစ်ယောက်ထဲ နေတာလေ”

“ အော်”

“ သားသား အန်ကယ်လဲ တိတ်တိတ်လေး ဖြစ်နေတဲ့သူ ရှိတယ်”

“ အမ် ဟုတ်လား တီလေး ဘယ်လိုသိလဲ”

“ မူမူ ပြန်ပြောပြတာလေ မမ တောင်ကြီးပြန်တဲ့ အချိန် အိမ် ကို လာတယ်တဲ့.. ရုံးက အတွင်းရေးမှုးမလေးလို့..ပြောတယ် ပြီးတော့ သူကို အောက်ကို မုန့်သွားဝယ်ခိုင်တယ်တဲ့”

“ တီလေးလဲ သူတို့နှစ်ယောက် ဖုန်းပြောတာ တစ်ခေါက်ကြားဖူးတယ်”

“ တကယ်”

“ အင်း တီလေး သားသားကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတာပါ”

“ အော် တီလေးနဲ့ရော အတူ လိုးဖြစ်တယ်မလား ”

“ အင်း အရင်လိုပါပဲ”

“ တီလေးတော့ အိမ်ထောင်ရေးကို မထိခိုက်ရင် ပြီးတာပါပဲ”

“ အင်း လေ”

“ တီလေးရော စောစောကတွေ့တာ ဘယ်လိုနေလဲ”

“ အင်း စိတ်လှုပ်ရှားရတယ် တီလေးလဲ အလိုလေးကြိုက်တယ် မထင်မှတ်ပဲ ဖြစ်သွားတဲ့ ခံစားချက်လေးကိုပေါ့”

“ အင်း သားသားလဲ အဲ့လိုပဲ ပြီးတော့ သူ အဲ့လိုဖြစ်တာကို မြင်ရတော့သာယာမိတယ် အဲ့လို့ စိတ်က အရမ်းထူးဆန်းတယ်နော်”

“ အင်း”

ရယ်နေတဲ့ တီလေးနားကို တိုးကပ်ရင်းနဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ယုယုယယ ထွေးပွေ့လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး ခိုဝင်မှီတွယ်လာတဲ့ အိထွေးနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲကျပြိုဆင်းလာတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာလဲ အတွေးကိုယ်စီနဲ့ ။ လေအေးစက်လေးရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကလွဲလို့ အခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်နေတယ်။ လှိုက်ဖို့နေတဲ့ တီတီလေးရဲ့  ရင်အစုံက အသက်ရှုလိုက်တိုင်းမှာ ဖောင်းမို့ လို့…။

ပျော့ပြောင်းတဲ့ ဆံနွယ်စတွေကို တွန်းဖယ်ရင်း ပုခုံးထက်က ဘော်လီကြိုးလေးကို တွန်းချလိုက်တော့ လက်မောင်းဘေးကို လျောကျသွားတဲ့ ဘော်လီကြိုးလေးနဲ့ ပြောင်ရှင်းသွားတဲ့ တီလေးရဲ့ ဝင်းမွတ်တဲ့ ပုခုံးထက်က အသားစိုင်ပြည့်ပြည့်လေးတွေက နူးညံ့လိုက်တာ။

နှစ်ယောက်အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လို့ အခန်းနံရံလေးကို ကြောမှီထားရင်းကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကိုပက်လက်လေး လှဲချလိုက်တော့ လက်တစ်ဖက်က ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို ထိန်းယူပွေ့ဖက်ရင်းနဲ့ နှဖူးပေါ်မှာ ကပို့ကရို့ပြန့်ကြဲနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ယုယုယယ သပ်တင်ပေးလိုက်မိတယ်။ ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတဲ့ တီတီလေးကတော့ ခံစားချက်အပြည့်နဲ့ ရမက်တွေနောက်ကို လွင့်မြောလို့…။ ဘော်လီချိတ်လေးကို ချွတ်ပြီးတော့ လှပအိထွေးတဲ့ နို့အုံလေးကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး အုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ….

“ အား……….နွေးပြီးတော့ နူးညံ့လိုက်တာ သားသားရယ်”

တင်းတင်းရင်းရင်း အိတစ်နေတဲ့ နို့အုံလေးကို လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဆွဲယူ ပွတ်သပ်လိုက်မိတယ်။ဖွေးဥနေတဲ့ ရင်သားပြည့်ပြည့်လေးတွေ အလယ်မှာတော့ ပန်းနုရောင်အကွက်ဝိုင်းဝိုင်းလေး၊  ပြီးတော့ ပန်းနုရောင် အကွက်လေးနဲ့ လိုက်ဖက်နေတဲ့ အရောင်နုနု နို့သီးခေါင်းမာမာလေးတွေကလဲ တင်းတင်းလေးနဲ့ တစ်စုံတစ်ရာကို ကြိုလင့်နေသယောင်ယောင်။ နို့သီးတင်းတင်းလေးကို လက်ခေါင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးဖိလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း ခေါင်းလေးမော့လို့ ရင်သားအိအိလေးတွေကိုကော့ပေးလာတဲ့ တီတီလေးရဲ့ အလှ။ အားလုံးက ကာရမ် မိမိ စပ်ဆိုထားတဲ့ အချစ်ကဗျာလှလှလေးထဲကနတ်သမီးလေး တစ်ပါးလို……။

လှလိုက်တာ တီတီလေးရယ်။ ခေတ်မှီ အသုံးအဆောင်တွေရဲ့ ပံ့ပိုးမှု နုပျိုသစ်လွင်တဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ကြော့မော့ သန့်ရှင်းနေတဲ့ အလှပိုင်ရှင် တစ်ယောက်၊  ဒါဟာ အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဆိုတာ ဘယ်သူ ယုံပါ့မလဲလေ။ နို့အုံတင်းတင်းလေးတွေရဲ့ အောက်က ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်ညီတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေ။ ပြီးတော့ အချိုးအဆစ်ကျကျ အနုပညာဆန်ဆန် ကားတင်းသွားတဲ့ တင်သား ဝိုင်းဝိုင်းအိအိလေး၊ တင်သားဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို ကော့တက်ပေါ်လွင်နေစေတဲ့ ပေါင်သားပြည့်ပြည့် အိအိလေးတစ်စုံ၊ လှပတဲ့ ပေါင်တံလေးတွေရဲ့ အလယ်မှာတော့ အမွေးလေးတွေကို ပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ ဆီးခုန်မို့မို့လေးက ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ခုံးမို့လို့ပေါ့။

ဆီးခုန်မို့မို့လေးတွေအတိုင်း လျော့ဆင်းလိုက်ပြန်တော့ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းခလေးတစ်ယောက်လို အိထွေးနူးညံ့နေတဲ့ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေး၊ စိုစိုအိအိနဲ့ နူးညံ့နွေးထွေးတဲ့ ခံစားချက် တွေကို ဆောင်ကျဉ်းပေးတဲ့ အချစ်ရိပ်မြုံလေးတစ်ခုလို့ တင်စားလိုက်ရင် လွန်မယ် မထင်ပါဘူးဗျာ။

နို့အုံ အိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ ကျွန်တော်လက်တွေကို တီတီလေးရဲ့ ဆီးခုန် မို့မို့လေးပေါ်တင်လိုက်တော့ ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ အိနေတဲ့ အသားနုနုလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့က အရသာ ရှိလိုက်တာ။ လက်ချောင်းလေးတွေကို ဖိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ပြန်ပြီးတွန်းကန်လာတဲ့ ဆီးခုန်အိအိလေးရဲ့ အသားနုနုလေးတွေထဲမှာ လက်ချောင်းလေးတွေက အိဝင်လို့ လက်တွေကို မလိုက်တဲ့အချိန် လက်ရာလေးအတိုင်း ရဲနေတဲ့ သွေးခြေဥလေးတွေ…။ လက်ချောင်းလေးတွေးကို တဖြေးဖြေးလျောဆင်းလိုက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးရဲ့ အနူးညံ့ဆုံး ဖောင်းဖောင်းအိအိအသားစိုင်လေး နှစ်ခြမ်းက အပျိုစင်လေးတစ်ယောက်လို စိကပ်လို့…။ ထိကပ်နေတဲ့ အကွဲရာလေးတစ်လျောက် လက်ချောင်းလေးတဲ့ ထိုးဆင်းသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ တီတီလေးရဲ့ အချစ်ရည်စင်ကြည်ကြည်လေးတွေ စီးဆင်းစိမ့်ကျနေတဲ့ အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ။ ဒါဟာ ကျွန်တော် လိုးခဲ့ဘူးတဲ့၊ လိုးနေတဲ့ တီလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးပေါ့။ 

နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အဝကျ ဉ်းကျဉ်းလေးကိုကျော်လွန်လာပြန်တော့ အသားချောချောလေးတွေနဲ့ အတူ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့ ဖင်သား အိအိလေးနှစ်ခြမ်းကြားက အပေါက်ဝလေး တကယ်ကို စိကပ်လို့။ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တဲ့ တီတီလေးလို လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးက မနှစ်မြို့ဖွယ်နေရာလေး တစ်ခုလို့များ ဘယ်လို စိတ်နဲ့အဓိပါယ်ဖွင့်ရမလဲလေ။

တီလေးရဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ကွေးရင်းပြည့်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တံလေး နှစ်ဖက်ကို ထောင်လို့ ။ မခို့တရို့ ပုန်းအောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လှစ်ဟလိုက်တော့ စိကပ်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးနှစ်ခြမ်းက ခပ်ပြေပြေလေ ဟသွားတယ်ဆိုပေမဲ့ ပန်းနုရောင် အစိလေးကိုတော့ အလိုက်သိစွာနဲ့ ဖုံးအုပ်ကွယ်ဝှက်ထားနေဆဲပါပဲ။ စောက်ဖုတ်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲက စိမ့်ကျလာတဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေက အသားနုနုလေးတွေ တစ်လျောက် စီးဆင်းရင်း ဖင်ကြားထဲက အသားနုလေးတွေကိုပါ ချောအိစိုစွတ်လာစေတယ်လေ။

တင်းတင်းလေး စိကပ်နေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို လက်ချောင်းလေးက ဖွဖွလေး ဖိလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ နုထွေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက ငြီးသံတိုးတိုးလေးနဲ့ အတူ………….

“ မောင်ရယ် မ နာမှာပေါ့”

နှလုံးသားတွေ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားလောက်အောင် ဆွဲဆောင်ရိုက်ခတ်လိုက်တဲ့ စကားသံလေး………….

“ မောင်ရယ်….တဲ့ လေ”

တကယ်ဆို ပိုင်ရှင်ကိုယ်စီနဲ့ လူသားနှစ်ဦး။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ဘယ်သူမှမသိအောင် ဖောက်ပြန်နေမိတာ….။ အို……ဖောက်ပြန်တယ်တဲ့ လား။

ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးက ကြမ်းလွန်းပါတယ်လေ။ အဲ့ဒီစကားလုံးနဲ့ ဆန့်ကျင်စွာပဲ ခံစားချက် ရသလေးကတော့ နူးညံ့သိမ်မွေ့လွန်းတယ်။ ပိုင်ရှင်ရှိနေတဲ့ လူသားတွေ တရားဝင် လိုးခွင့်ရနေတဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ခဏမေ့လို့ ဆန်းသစ်တဲ့ ခံစားချက်လေးတွေကြားမှာ တိတ်တိတ်လေးခိုးပြီး လွင့်မြောနေမိတာ…။ တိတ်တိတ်လေး…….တကယ့်ကို တိတ်တိတ်လေးပေါ့။

နှစ်ယောက်ပဲ သိတဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာ နေရာလေးမှာ ခံစားချက်အသစ်လေးတွေ၊ အထိအတွေ့ အဆန်းလေးတွေကိုခိုးပြီးခံစားရတဲ့ ခံစားမှု ….။ ဒါကို ဘယ်လိုများပေါ်လွင်အောင် တင်စားရပါ့မလဲလေ။ ရင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့် လှုပ်ခါရင်းနဲ့ လွင့်မြောနေမိတယ်။ စည်းကမ်းဘောင်တွေရဲ့ အလွန် ။ ထိန်းသိမ်းမှုတွေရဲ့ အပြင်ဘက်က လွတ်လပ်ပြီး ရသဆန်းဆန်းလေးတွေ ပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ ကဗျာချိုချိုလေးတစ်ပုဒ်ပေါ့။

နွေးထွေး စိုအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေး တစ်လျောက် ကျွန်တော့် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ် ဆော့ကစားရင်း တင်းမာတဲ့ အစိလေးကိုထိလိုက်မိတော့  အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုတွေကို တီတီလေးရဲ့ ငြီးသံတိုးတိုးလေးက တိုးဝှေ့ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။

“ အား…..မောင်ရယ်”

“ အရမ်း...ကောင်းတယ်ကွာ”

ရမက်ပြင်းပြင်းလေးတွေရဲ့ စေစားချက်ကြောင့် စိမ့်ဆင်းလာတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ချောအိ နွေးထွေးတဲ့ အရည်ချွဲချွဲလေးတွေကို အစိလေးမှာ လိမ်းသုပ်ရင်း တင်းမာတဲ့ အစိထိပ်လေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ မျက်လုံးလေးကို တင်းတင်းမှိတ်လို့ ပြည့်တင်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားဖူးဖူးလေးကို ဖွဖွလေးကိုက်ရင်း နဲ့ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကို ကော့ပေးနေတဲ့ တီတီလေးရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အမူအရာလေးက နှလုံးသားထဲက ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ဟ ဝန်ခံလို့နေတယ်။

လှလိုက်တာ… ။ ရင်ထဲက ရိုးသားစွာ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ဟန်ဆောင်မှုကင်းမဲ့တဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့ ဘယ်သူမှ မသိအောင် တိတ်တိတ်လေးဖောက်ပြန်နေရတဲ့ ခံစားမှု…။ ဘဝတွေပျက်ဆီးသွားလောက်အောင် အစွန်းမရောက်ခဲ့ရင် ဒါဟာ သိပ်ကိုချိုမြိန်တဲ့ ရသတစ်ခုပေါ့…။ ရှိခဲ့ပါတယ်…ခိုးစားရတဲ့အသီးကပိုချိုသတဲ့လေ……….။

တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှာ ရမက်ပျင်းပျင်းတွေနဲ့ အတူ စီးမျောနေတုံး တီတီ့ ဖုန်းလေးမြည်လာတယ်။

“ အင်း ကိုပြောလေ”

“ အော် အင်းအင်း ဂရုစိုက်ပြန်အုံးနော် ညကျရင်”

ဖုန်းပြောပြီးတော့ ကျွန်တော်ဖက်လှည့်လာတဲ့ တီတီလေး…………

“ ဒီည သားအန်ကယ် Dinner ရှိလို့တဲ့ နောက်ကျမယ်ဆိုတာ လှမ်းဆက်တာ”

“ အော်”

ဖုန်းကို ဘေးချလိုက်ရင်းကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချလိုက်တဲ့ တီတီလေး။ ဖောင်းအိနေတဲ့ ပေါင်တံ ပြည့်ပြည့်လေးကြားမှာ အရည်လဲ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးက ရွန်းလဲ့တောက်ပြောင်လို့..။ ဒူးထောင်ထားတဲ့ ပေါင်တံအိအိတွေကို လက်နဲ့ ထိုးဟရင်း အရည်လဲ့နေတဲ့ တီတီစောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကို ယက်လိုက်တော့ ….

“ အား……ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရယ်”

ပြောင်းလဲသွားတဲ့ အခေါ်အဝေါ်တွေက ရမက်တွေကို တစ်မျိုးလေးပြောင်းလဲ အသက်ဝင်စေတယ်။ စောက်ဖုတ်ဟဟလေးကြားက အစိမာမာလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးဆွရင်း လက်ချောင်းလေးကို တီတီ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့ အဆက်မပြတ်ပေါ်ထွက်လာတဲ့ ငြီးသံလေးတွေကအခန်းထဲမှာညံလို့ပေါ့……..။

“ လိုးပါတော့..မောင်ရယ် မမ စောက်ဖုတ်ထဲကို...မောင့်လီးထည့်ပြီး...လိုးပါတော့ မမ..ခံချင်တယ်ကွာ”

တီတီရဲ့ ရမက်ပျင်းပျင်း စကားသံတွေ ဆုံးတော့ ပေါင်တံ အိအိလေးတွေကြားက စောက်ဖုတ်လေးထဲကိုကျွန်တော့် လီးလေး ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်။ ချောအိနွေးထွေးတဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေက လီးတစ်လျောက် စိမ့်ဝင်စီးဆင်းလာတယ်လေ။ ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးတွေက ခံစားမှုကို ပိုလို့ တိုးလာစေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ နို့အုံပြည့်ပြည့်လေးတွေ……။ မျက်လုံးအစုံကို တင်းတင်းမှိတ်လို့ နှုတ်ခမ်းပြည့်ပြည့်လေးကို ကိုက်ရင်း ခံစားနေတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး…။

“ ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

“ အား…….အရမ်း....ကောင်းတယ်မောင် ခပ်နာနာလေးဆောင့်ပေးနော်.... အား………..”

တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ရေကုန်ရေခန်းချစ်ရည်လူးနေကြတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ တီတီလေး။ အခန်းဝကတံခါးခပ်ဟဟဆီက မျက်လုံးတစ်စုံကိုတော့ ဘယ်သူမှ သတိမထားလိုက်မိဘူးလေ………

သူ………………

.............................................................................................................................................

တီတီတီတီ…..တီတီတီတီ……တီတီတီတီ……

ဖုန်းလေးကို အမြန်ကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ည ၈ နာရီ……….

“ ဟယ်လို မမ လား”

“ အင်း ဟုတ်တယ် မောင်”

“ မောင်အိမ်မှာ ရှိလား မ လာခဲ့မယ်”

“ အင်း ရှိတယ် မ လာခဲ့လေ”

ဖုန်းချပြီးတော့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ………………

“ တင်းတောင်……………..”

တံခါးဘဲလ်သံနဲ့ အတူ ပွင့်လာတဲ့တံခါးချပ်လေးနောက်က အလှ နတ်သမီးလေး…….မမ။

“ မမ နေ့ခင်းက ဘယ်လိုလဲ အဆင်ပြေလား”

ကျွန်တော် မေးတော့ ပြုံးရင်း ကျွန်တော်ဘေးရောက်လာတဲ့ မမ က ကျွန်တော်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း………..

“ နေပါအုံး မမ အရင် မေးပါရစေ”

“ အင်း မေးလေ ဘာလို့လဲ”

“ မောင်နဲ့ မတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိခဲ့ကြတယ်နော်”

“ အင်း ဘာလို့လဲ”

“ အင်း မ  ဖြစ်ခဲ့တာတွေလဲ မောင်သိခဲ့တယ် ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးလဲ အဲ့လို ဖီလင်လေးကို သဘောကျကြတယ်”

“ ဟုတ်ပါပြီ မရယ် လိုရင်းကို ပြောပါ”

“ အင်း နေ့ခင်းက မ တို့ပြန်သွားတော့ မောင် တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက် အတူရှိတယ်မလား”

“ အန်”

“ မမ ကို မညာနဲ့နော် မှန်မှန်ပြော”

ကျွန်တော်ရင်ထိတ်သွားမိတယ်လေ….။ နေ့လည်က မမဆီမှာ သော့ ရှိနေတာပဲ။

“ ဘာဖြစ်လို့လဲမ”

“ မ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောတော့မယ် နေ့လည်က မ မြင်တယ် မောင်နဲ့ တီတီသွယ်ကို”

“ အန်”

ကျွန်တော် ပြောစရာမရှိအောင် ဆွံအသွားခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ မှ မမက

“ မမ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့ ဘယ်အချိန်ထဲကလဲ မမ သိချင်မိတာ”

“ ဒီနေ့မှပါ ဘယ်လို ဖြစ်သွားလဲ မသိတော့ဘူး မရယ်”

ကျွန်တော်ညာလိုက်မိတယ်။ ကျွန်တော်စကားကို ကြားတော့ မမ လဲ ရယ်နေတယ်လေ။ မမ အပြုံးကို မြင်တော့မှ ကျွန်တော်စိတ်တွေ ပေါ့သွားမိတယ်။

“ မမ နားလည်ပါတယ် မောင်လဲ မကို ခွင့်လွတ်ပေးခဲ့တာပဲလေ”

“ ကျေးဇူးပါ မမရယ်”

“ မမရေ ာနေ့လည်ကဘယ်လိုလဲ အိမ်မှာ …အမှန်အတိုင်းပြောနော်”

“ အင်း မမ ဖြစ်သွားမိတယ် သူနဲ့”

“ အော်… ကောင်းလား”

ကျွန်တော် လျှာလေးထုတ်ပြီးပြောင်သလို မေးလိုက်တော့….

“ အင်း အီစိမ့်နေတာပဲ”

မမလဲလျှားလေးထုတ်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ပြောလာတယ်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ ရယ်လိုက်မိကြတယ်လေ။

“ ဒီညကော ဖုန်းဆက်အုံးမယ်တဲ့လား.”

“ အင်...းဒါတော့ မလဲမပြောတတ်ဘူး ဆက်မယ် ထင်တယ်”

မမ စကားဆုံးတော့ မမရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးကို ငေးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ မလိုက်ဖက်အောင်ကို လိင်စိတ်တွေ ရုန်းကြွနေတဲ့ မမက အလှသွေးကြွယ်နေတယ်…။ မမရဲ့ ညဝတ် အကျီလေးထဲက နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကလဲ အိစက်မို့မောက်လို့ပေ့ါ။ မမနို့လေးတွေကို အကျီပေါ်ကနေကိုင်လိုက်တော့……

“ နဲနဲနာနေတယ်...မောင်ရယ် နေ့ခင်းက..သူအရမ်းစို့လို့...ထင်တယ်”

မမ စကားကိုကြားတော့ နေ့လည်က ကုတင်ပေါ်မှာ ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတဲ့ မမပုံရိပ်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်ရင်းကျွန်တော့်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာမိတယ်။

“ မမ”

“ အင်း..ပြောလေ”

“ အဲ့လို မထင်မှတ်ပဲ သူငယ်ချင်းတွေက နေဖြစ်သွားတာမျိုးမမ သဘောကျလား”

“ ဘာလိုလဲ ထူးထူးဆန်းဆန်း မေးနေတယ်”

“ အော်..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အဲ့လိုမျိုးလေးကလဲ..တစ်မျိုးလေးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းမလားလို့”

ကျွန်တော်ပြောတော့ မမက -

“ ဘာလဲ..မောင်ကစမ်းကြည့်ချင်လို့လား မ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တော့..ရှိတယ် သူလဲ အဲ့လိုမျိုး..စိတ်ဝင်စားတယ်တဲ့လေ”

“ အော် ဒါဆို အဲ့လိုလေး လုပ်ကြည့်မလား မ ရောဘယ်လိုလဲ”

“ မောင် က သဘောတူတယ်ပေါ့”

မမ စကားကို ကျွန်တော် ပြုံးရင်းပဲ ထောက်ခံမိတယ်။

“ ဒါဆို မ သူငယ်ချင်းကို ဖုန်းဆက်ကြည့်မယ်လေ ..သူလဲ အိမ်မှာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ..နေတာဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ်”

“ အင်း ဒါဆို သောက်ရအောင်ဆိုပြီးတော့ မ ဖုန်းဆက်ကြည့်လေ”

“ အင်း”

စကားဆုံးတော့ မမ ဖုန်းလေးကို ကိုင်ရင်း သူငယ်ချင်းကိုဖုန်းခေါ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖေဖေ ဝယ်ထားတဲ့ ပုလင်းတွေကို ထုတ်ရင်း စားစရာအတွက် အသီးတွေ ပြင်ဆင်ဖို့ နောက်ဖေးဖက်ကို ဝင်ခဲ့တယ်။ ခဏကြာတော့ မှနောက်ဖက်ကို မမ ဝင်လာရင်း-

“ အင်း သူ အားတယ်ပြောတယ် သူကောင်လေးကို ခေါ်ပြီး လာခဲ့မယ်တဲ့”

“ ဒါဆို သူကောင်လေးနဲ့ မ အဆင်ပြေလို့လား”

“ အင်း သူကောင်လေးနဲ့လဲ သိတယ်လေ မ သူငယ်ချင်းလဲ ချစ်စရာလေးနော်”

နောက်သလို ပြောလာတဲ့ မမရဲ့ ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာလေးက တစ်စုံတစ်ရာကို ပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတဲ့ အမူအရာနဲ့ တက်ကြွရွင်လန်းလို့ လေ။

“ ဒါဆို မ အဝတ်အစား သွားလဲလိုက်အုံးမယ်နော်”

“ အော် ဟုတ် လှလှလေး ဝတ်ခဲ့နော် မမ”

ကျွန်တော်စကားကို မစောင့်ပဲ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ မမရဲ့ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ဖင်သားစိုင်လေးတွေက ဖောင်းအိမို့စက်လို့…။ မမပြန်သွားပြီးတော့ မကြာခင်ပဲ တံခါးဘဲလ်သံလေး မြည်လာတယ်။

ကျွန်တော်သွားဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ တော့ တီရှပ်အဖြူရောင်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အသားရောင်ဒူးအထက်နားလောက်ရှိတဲ့ စကတ်ကားကားလေးကို ဝတ်လို့ ။ အကျီအဖြူလေးရဲ့ အောက်မှာတော့ အနီရောင် ဘော်လီအိအိလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမ ။ ပြီးတော့ မမနဲ့အတူ ဖြူဖြူရှည်ရှည်ကောင်လေး တစ်ယောက် သွယ်လျတဲ့မျက်နှာက ငယ်ရွယ်နုနယ်မှုတွေ အထင်းသား…။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။

အို……….

ကျွန်တော် သတိလက်လွတ် ငေးစိုက်ကြည့်လိုက်မိတယ်။ ဖြူစင်ဝင်းမွတ်တဲ့ အသားအရည်နဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ အဖြူရောင်စွတ်ကျယ်လေးရဲ့ အပေါ်မှာ အနက်ရောင် ဇာအကျီပါးလေးကိုဝတ်လို့။ အနက်ရောင် အသားပျော့စကတ်လေးနဲ့…..။

တောက်ပြောင် မဲနက်နေတဲ့ စကတ်သားလေးရဲ့ ပေါ်မှာတော့ တင်းတင်း အိအိပေါင်သားလေး နှစ်ဖက်က ရုန်းကန်လို့။ စကတ်က တင်းတင်းလေး ဖြစ်နေတယ်လေ။ မမ ထက် နဲနဲသေးတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေနေရာမှာတော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကြိုးရာလေးက စကတ်အပေါ်ကနေ ထင်းထင်းလေးနဲ့ ကျွန်တော့် စိတ်တွေကို လှုံဆော်နေတယ်။ အခန်းထဲကို တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းဝင်လိုက်တိုင်း အပေါ်အောက် ယိမ်းထိုးသွားတဲ့ ဖင်အိအိလေးကို နောက်ကနေကြည့်နေမိတယ်. ။ ဒါကိုသတိထားမိတဲ့ မမက

“ မောင် ဒါ မ သူငယ်ချင်း မထက်ငယ်တယ် မြတ်နိုး တဲ့ ဒါကတော့ သူကောင်လေး လင်းဆက်…..”

မိတ်ဆက်ပေးပြီးတော့ ပြုံးသွားတဲ့ အပြုံးလေး ပါးမို့မို့လေးထက်မှာ ပါးချိုင့်လေးတစ်စုံနဲ့

“ ဟုတ်..တွေ့ရတာ..ဝမ်းသာပါတယ်”

ပြီးတော့ အားလုံး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းကဆိုဖာမှာ ထိုင်ရင်းစကား ပြောနေမိကြတယ်။ ဖော်ရွေပွင့်လင်းပြီးတော့ social ကျတဲ့ သူတွေဆိုတော့ ခဏနဲ့ပဲ ပြောမနာ ဆိုမနာရင်းနှီးသွားကြတယ်လေ။

“ မောင် နောက်ဖေးမှာပဲ စားကြသောက်ကြမလား”

“ ဒီမှာပဲ အဆင်ပြေမယ်ထင်တယ် မရဲ့”

ကျွန်တော် စကားဆုံးတော့ နောက်ဖေးဖက်ကနေ ပုလင်းတွေခွက်တွေ အသီးတွေကိုသယ် အိမ်ရှေ့မှာပြင်ဆင်ပြီးတော့ တီဗွီက လာတဲ့ MTV ကြည့်ရင်း သောက်ခဲ့ကြတယ်။ ဧည်ခန်းကြမ်းပြင်မှာ ဆိုဖာကို မှီရင်းထိုင်နေတဲ့ မမ ။ ပြီးတော့ မမရဲ့ ဘေးမှာ လင်းဆက်က ထိုင်နေတယ်လေ။ ကျွန်တော်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးနေမိတယ်။ လင်းဆက်ရဲ့ ဘေးမှာတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မြတ်နိုး…..။

မြတ်နိုးရဲ့ ရှေ့တည့်တည့် ကျတဲ့နေရာလေးကို တမင်ရွေးထိုင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေက မြတ်နိုးရဲ့ လှပတဲ့ ကိုယ်လုံးထွေးထွေးလေးကို အရသာခံ ကြည့်ရင်း သောက်နေမိတယ်။ တစ်ကြိမ်မှာတော့… အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိတဲ့ ကျွန်တော်။  မြတ်နိုးရဲ့ မျက်လုံးစူးစူးလေးကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရှက်စနိုးလေးနဲ့ ခေါင်းငုံသွားတဲ့ အလှ။ လှလိုက်တာဗျာ။

ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးတုတ်ပြီးထိုင်နေတဲ့ မြတ်နိုး ဆီးခုန်ဖောင်းဖောင်းလေးက စကတ်အနက်ရောင်ပျော့ပျော့လေးထဲမှာ တင်းလို့။ အမှတ်တမဲ့ ခြေထောက်လေးကို ရွေ့လိုက်တိုင်း ဟဟလေး ပေါ်သွားတတ်တဲ့ ပေါင်းကြားလေးထဲက အနီရောင်အတွင်းခံရေးရေးလေး……….။

ကျွန်တော် ရင်တွေခုန်နေတယ်ဗျာ။ အရက်ကြောင့် ကြွလာတဲ့ သွေးတွေနဲ့ ရမက်စိတ်ကြောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းတိုးထွက်လာတဲ့ ဆူဝေမှုတွေ…။ ဒါကလဲ အရသာတစ်မျိုးပဲလေ။ ပြီးတော့ MTV က စိတ်ကြွစရာ အပွတ်အသပ်တွေနဲ့ မြင်ကွင်းက ဧည့်ခန်းလေးထဲက လူသားတွေရဲ့ စိတ်ကို နှိုးဆွပေးနေတယ်။

အရက်တစ်လုံး ကုန်လုဆဲဆဲမှာပဲ အားလုံးရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေ လွတ်လပ်စပြုလာတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ ရီဝေ၀ေ။  ပြီးတော့ ရင်တွေတလှပ်လှပ်…..။ အတွေးလေးထဲမှာတော့ မြတ်နိုးရဲ့ ချစ်စရာအသားစိုင်လေးတွေကို ပုံဖော်စိတ်ကူးယဉ်လို့…။

“ မောင် အခန်းမီးလေး နဲနဲမှိန်လိုက်လေ romantic ပေါ့ ...ဒါမှပိုမိုက်တာ”

မမရဲ့ စကားကို အားလုံးကလဲ ထောက်ခံကြတယ်လေ။ မြတ်နိုးရဲ့ ဖြူလွလွ ပါးမို့မို့လေးနှစ်ဖက်ကတော့ အရက်ကြောင့် နီထွေးလို့။ ဧည့်ခန်းမီးဝါဝါလေးကို မှိန်လိုက်တဲ့ အချိန် မှာတော့…

“ ကလပ်တောင် သွားချင်လာပြီ မေဇွန်ရေ”

ရီဝေ၀ေ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုး…

“ ကလပ်တော့ မသွားပါနဲ့တော့ ကားမောင်းလို့ အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူးလေ အားလုံးလဲ ကောင်းနေကြပြီ ဆိုတော့”

ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့

“ ဒါဆိုလဲ အိမ်မှာ ကဲပေ့ါ”

“ အိမ်ထဲမှ ာသီချင်းအကျယ်ကြီး ဖွင့်ကလို့ကတော့ ရဲစခန်းရောက်မှာ”

ရယ်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်စကားကို မြတ်နိုးက

“ ဒါဆိုလဲ အားလုံး အတူ အဲ့မှာ သွားအိပ်တာပေါ့”

လျှာလေးထုတ်လို့ ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုးမျက်နှာနုနုလေး။ လှလိုက်တာ…။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စကားကောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ ငြိမ်သက်နေတဲ့ မမ ။ ပြီးတော့ မမဘေးကလင်းဆက်…။ လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က မမပေါင်လေးပေါ်ကို မသိသလို တင်လို့ ဒါကို သိနေတဲ့ မမကလဲ တီဗွီက သီချင်းကို လိုက်ဆိုရင်း ပေါင်လေးကို မသိမသာ လှုပ်ရှားပေးနေတယ်။

“ ရုပ်ရှင် ကြည့်ရအောင်လေ အခွေတွေ ဝယ်ထားတာ ရှိတယ်”

ပြောပြီးတော့ တီဗွီရှေ့ကိုသွားရင်း အချစ်ဇတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ ရီဝေနေတဲ့ အတွေးစတွေနဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ လေးယောက်လုံး ဇာတ်လမ်းရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုထဲကို မျောပါသွားရင်း တစ်ချက်တုန်သွားတဲ့ မမကြောင့် ကျွန်တော့် စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိတယ်။ ကျွန်တော် သတိထားမိလိုက်တော့ မမရဲ့ စကတ် ကားကားလေးဘေးကနေ မသိမသာလေးဝင်နေတဲ့ လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက် ။ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားလေးကမှာ သိသိသာသာခုံးမို့နေတဲ့ မမရဲ့ စကတ်ပိတ်သားလေးကလှုပ်ရှားလို့…။ 

မမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို သူပွတ်ပေးနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အပြင် ဒါကိုသတိထားမိနေတဲ့ သူတစ်ယောက်…။ မြတ်နိုးရယ်လေ ။ သူမျက်လုံးတွေက ဘေးက လူသားနှစ်ယောက်ကို မေ့လျော့နေတဲ့ မမနဲ့ လင်းဆက်ဆီမှာ။ အသိသာကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ တီဗွီကလာတဲ့ အလင်းကြောင့် သူမျက်လုံးတွေကို ကျွန်တော်သေချာမြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ မှ…

“ မြတ်နိုး သေးပေါက်ချင်လို့ အိမ်သာ လိုက်ပြပေးပါလား”

ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလာတဲ့ မြတ်နိုး။ အဲ့လောက် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မိန်းမလှလေးဆီက ပွင့်လင်းတဲ့ စကား။ ဒါဟာ ဘာအဓိပါယ်ဆိုတာ မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်သွားမိတယ်။ မြတ်နိုးစကားကြောင့် ရုတ်တရက် ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လင်းဆက်ရဲ့ လက်တစ်ဖက် ။ မမ ပေါင်ကြားလေးထဲကိုရောက်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သက်သေခံနေတဲ့ လက်ချောင်းထိတ်က ပြောင်လက်လက် အရည်ကြည်လေးတွေး……။ 

နောက်ဖေးကို ရောက်တော့ အိမ်သာထဲကို ဝင်သွားတဲ့ မြတ်နိုး ။ အိမ်သာ တံခါး ခပ်ဟဟလေးကို မပိတ်ပဲ စကတ် ဇစ်လေးကို ဆွဲချရင်း ပေါင်လည်လောက်ထိ လျောချလိုက်တော့ နှစ်ပေမီးချောင်းလေးရဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာ ဖြူဝင်းတဲ့ ပေါင်သားစိုင် အိအိတွေ ။ ပြီးတော့ နီရဲတဲ့ အတွင်းခံ ပိုးသားဘောင်းဘီလေးက တင်းတင်းပြည့်ပြည့် ဖင်သားအိအိတွေကို တင်းတင်းလေး ထုပ်ပိုးထားတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကိုလျောချရင်း အိမ်သာပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ အချိန်တံခါးကြားလေးထဲကနေ ကြည့်နေမိတဲ့ကျွန်တော့် မျက်လုံးတွေနဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိတယ်။ မထင်မှတ်ထားပဲ ပြုံးပြတဲ့ မျက်နှာလေး။ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ရဲ့ မာယာဆိုတာ ဒါလား…..။ ကျွန်တော် အသိတရားတွေ ကင်းမဲ့သွားခဲ့ရပြီလေ။

.............................................................................................

အိမ်သာထဲက ထွက်လာတဲ့ မြတ်နိုး…။ တံခါးဘောင်ကို ကိုင်ရင်း ရုတ်တရက် ယိမ်းယိုင်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို လှမ်းထိန်းပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကို အလိုက်သင့်လေး ပြိုလဲလို့လာတယ်။ နွေးထွေး အိစက်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကြောင့် ကျွန်တော့် ရင်တွေ တလှပ်လှပ်ခုန်လို့……။

နီထွေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို ငုံ့ယူနမ်းစုပ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့် ခါးကို ခပ်တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ရင်း တုံပြန်လာတဲ့ အနမ်းချိုချိုလေးတွေ။ မို့ဖောင်းဖောင်းရင်သားတစ်စုံက ရင်ခွင်ထဲမှာ အိဝင်ဖိကပ်နေတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အသက်ရှူသံပျင်းပျင်းတွေက ပါးပြင်ပေါ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်တိုက်တိုးထွက်လို့ပေါ့…………။

“ အ……..” 

အသံအုပ်အုပ်လေး တစ်သံ ….။ ဒါ မမ အသံ ။ ရမက်ပျင်းပျင် းအနမ်းတွေ ရပ်ရင်း ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်အတူ အိမ်ရှေ့ကို တိတ်တိတ်လေးထွက်လာတော့ ဆိုဖာကိုမှီရင်းခြေထောက်ဆင်းထားတဲ့ မမ…။ ဝတ်ထားတဲ့ စကတ်ကားကားလေးက အောက်ကနေ တိုးဝင်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်…။ ပြီးတော့ ခေါင်းလေးကို မော့ရင်းအောက် နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးကိုက်လို့ ။ လောကကို မေ့နေတဲ့ လူသားနှစ်ဦး…။ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်အတူ အနောက်ဖက်ကို ပြန်သွားလို့ အသံပြုရင်းနဲ့ ဧည့်ခန်းဖက်ကို ပြန်လျောက်လာခဲ့ကြတယ်။ ဧည့်ခန်းကို ရောက်တော့ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်တဲ့ မမတို့ နှစ်ယောက်လုံးကျွန်တော်တို့ကို ပြုံးပြတယ်။ ပြီးတော့ မမနဲ့ သူက တစ်ဖက် ကျွန်တော်ထိုင်လိုက်တဲ့ ဘေးမှ ာမြတ်နိုးလာထိုင်တယ်လေ။

“ ပျင်းလာပြီကွာ ရုပ်ရှင်က”

မမ ဆီကထွက်ပေါ်လာတဲ့ စကားသံလေး အဆုံးမှာ

“ ဟိုလိုတွေ လုပ်မလား မမဇွန်”

ထင်မှတ်မထားတဲ့ အသံလေး မြတ်နိုးနှုတ်ဖျားက တိုးထွက်လို့လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပေါင်တွေပေါ်ကို ကျလာတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေး…။ တရွေ့ရွေ့နဲ့ ပေါင်ဂွကြားက တင်းမာနေတဲ့ လိင်တံလေးကို ဖွဖွလေးလာထိတယ်။ ပြီးတော့ မမ လက်အိအိလေးတွေကလဲ လင်းဆက်ရဲ့ပေါင်လေးတွေပေါ်မှာအစုန်အဆန်ပွတ်သပ်လို့……။

တိတ်ဆိတ်တဲ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာ လူသားလေးယောက်။ မမရဲ့လက်တစ်ဖက်က လင်းဆက်ရဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်း တီရှပ်ဖြူဖြူလေးထဲကနေ ရုန်းကြွနေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးလေးပေါ်ကို တင်းပေးလိုက်တယ်။ ဒါကိုကြည့်နေတဲ့ မြတ်နိုးနဲ့ကျွန်တော်ရင်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သံ ခပ်ဆန်းဆန်းလေးတွေက နိုးထလို့…။ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကို ပြိုဆင်းလာတဲ့ ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေး .. မြတ်နိုး။ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေး။

“ အခန်းထဲကို သွားရအောင်လေ”

မမ နှုတ်ဖျားကအသံ ။ အခန်းထဲက ကုတင်လေးပေါ်မှာတော့ မမနဲ့လင်းဆက်။ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ မမ ကိုယ်ပေါ်က တီရှပ်အဖြူလေးကို ချွတ်ပေးနေတယ်။ ဖွေးအုနေတဲ့ အသားစိုင်တွေပေါ်မှာတော့ နီရဲရဲဘော်လီလေးက ကြွရွလို့ပေါ့….။ ပေါင်ရင်းထိ လန်တက်နေတဲ့ စကတ်လေးတွေ။ ပြီးတော့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေရဲ့ အဆုံးက အနီရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးနဲ့ မမ…..။

မြင်နေကြပေမဲ့ ခံစားချက်ကတော့ အရင်ကနဲ့ မတူဘူးလေ။ စာကြည့်စားပွဲလေးကို ဖင်လေး တင်လို့ စားပွဲပေါ်လက်ထောက်ထားတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ ခပ်ဟဟပေါင်ကြားလေးထဲကို ကျွန်တော် တိုးဝင်ရင်း စွတ်ကျယ် အဖြူလေးကို ချွတ်ပေးမိတယ်။

လှလိုက်တာ…။ အနက်ရောင် ဘော်လီလေးနဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ နို့နှစ်ရောင် အသားအိအိလေးတွေ ဘော်လီလေးထဲကနေ ရုန်းကန်လို့နေတယ်။ ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေ အောက်က မို့ဖောင်းဖောင်းဆီခုံလေးတွေက စကတ်အနက်ရောင်လေးထဲမှာ ခုံးမို့လို့………။

အခန်းလေးထဲမှာ ပျံ့လွင့်လာတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး….။ မမရဲ့ နို့အုံ ဖောင်းဖောင်းလေးကို စို့နေတဲ့ အသံ။အဝတ် ကင်းမဲ့သွားတဲ့ မမ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှာတော့ ခွရက်အနေအထားနဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ် စို့ယူနေတဲ့ လင်းဆက်။ သူပေါင်ကြားက ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးက မမပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ာထိုးဝင်နစ်မြုတ်လို့ ။ ပေါင်လေးကို တင်းတင်းလေးစိရင်း လင်းဆက်ရဲ့ လီးကို ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ဖိညှပ်ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ မမ…….။

ချစ်သူကောင်လေးက သူငယ်ချင်း မမကို လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း မြတ်နိုး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ တကယ်တော့ မမဇွန်နဲ့ မြတ်နိုးနှစ်ယောက်လုံး အခုလို ခံစားကြည့်ချင်မိခဲ့တာလေ။ အခု မြတ်နိုးခံစားနေကျ ခံစားချက်တွေထက် ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ မြတ်နိုးပေါင်ကြားမှာလဲ မမဇွန်ရဲ့ ကောင်လေး ။ ပြီးတော့ မြတ်နိုးဂျိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုရင်း ဘော်လီလေးကို ဖြတ်ချပေးနေတယ်။ မြတ်နိုးလေ… ရင်တွေခုန်လိုက်တာ…………..။

အလိုက်သင့်လေး ပွင့်ဟသွားတဲ့ ဘော်လီလေးအောက်က လင်းဆက်အမြဲ ဆုပ်ကိုင်ပေးတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ နို့အုံလေးတွေ။ ပြီးတော့ ပန်းနုရောင် ဖျော့ဖျော့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ…။ အခု ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပေးလာတာက မမဇွန်ရဲ့ ကောင်လေး…..မြတ်နိုး နို့လေးတွေကို ဖြေးဖြေးလေး ကော့ပေးမိခဲ့တယ်။ အား…….ကောင်းလိုက်တာ။

ချစ်သူ ကောင်လေးက မြတ်နိုးရဲ့ သူငယ်ချင်းကို ကုတင်ပေါ်မှာ နှိုးဆွနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း သူငယ်ချင်းရဲ့ ကောင်းလေး အပွတ်အသပ်တွေကို ခံစားနေရတဲ့ ခံစားချက်။ ဘယ်လို စကားလုံးတွေနဲ့ အဓိပါယ်ဖွင့်ရမလဲရှင်။

မြတ်နိုး ပေါင်ကြားက တဆစ်ဆစ်ခံစားချက်တွေနဲ့ အတူ အရည်တွေ စိုလာတာကိုပါ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ မြတ်နိုးရဲ့ ချစ်သူကလေ မမဇွန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ယက်ပေးနေတယ်။ အိပ်ယာခင်းတွေကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း မြတ်နိုးကောင်လေးရဲ့ အယုအယကို ခံစားနေတဲ့မမဇွန်…။ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်အိအိလေးတွေကို ပွတ်သပ် ဆွဲယူနေတဲ့ ချစ်သူရဲ့ လက်နုနုလေး…။ ပြီးတော့ မမဇွန်ရဲ့ ညီးသံသဲ့သဲ့…။မြတ်နိုး ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ…..။

ခါးပေါ်က စကတ်ဇစ်လေးကို ဆွဲချလိုက်တဲ့ အချိန် ဖင်လေးကို မရင်း ကော့ပေးလာတဲ့ မြတ်နိုး ရဲ့ ဖင်အောက်ကနေ စကတ်လေးကို လျောထုတ်ရင်း ချွတ်လိုက်တော့ အနက်ရောင် အတွင်းခံလေးတစ်ထည်က ဆီခုန်မို့မို့လေးတွေကို ဖုံးအုပ်ရင်းပေါင်ကြားလေးထဲကို ခပ်ပြေပြေလေး လျောဆင်းသွားတယ်။ လှလိုက်တာ………။

နူးညံ့တဲ့ အသားစိုင် အိအိလေးတွေအပေါ်က အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ပေါင်နှစ်လုံးကြားက အမွေးနုနုလေးတွေ အောက်မှာ နီရဲနေတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ အတူ အသားစိုင်ဖောင်းဖောင်းလေး………..။

စားပွဲခုံပေါ်မှာ မြတ်နိုးကိုတွန်းပို့ရင်း ပေါင်ဟဟလေးကြားက အမွေးနုနုတွေ ဖုံးလွမ်းထားတဲ့ မြတ်နိုးစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကျွန်တော် ယက်ပေးနေမိတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ နောက်ပြန်လက်လေးထောက်ရင်း ခေါင်းကိုမော့လို့ ကျွန်တော်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ခံစားနေတဲ့မြတ်နိုး……..

“ အား…………….ရှီး…………..”

အိပ်ခန်းလေးထဲမှာတော့ ညီးသံလွင်လွင်လေးတွေက ပျံ့လွင့်လို့နေတယ်။ အေးစက်မှိန်ဖျော့တဲ့အလင်းရောင်လေး အောက်မှာတော့ ရမက်တွေရဲ့ နောက်ကို မျောလွင့်နေတဲ့လူသားတွေ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ကောင်လေးတွေဆီက အယုအယတွေကို စိတ်တူကိုယ်တူခံစားနေတဲ့ မိန်းမလှလေးနှစ်ဦး.။ လင်းဆက်ရဲ့ပွတ်သပ်ယုယမှုတွေ အောက်မှာ သာယာနေတဲ့ မမ ဆီက

“ အား…လိုးပါတော့ကွာ”

မမရဲ့ အသံလေးက ကျွန်တော်နဲ့ မြတ်နိုးရဲ့စိတ်တွေကို ပိုလို့ နိုးကြွလာစေတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ ထိုင်လို့။ ပေါင်လေးကို ဟရင်း ပေါင်ကြားမှာ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဆီကို တရွေ့ရွေ့လှမ်းလာတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ ဖြူဖြူအိအိလက်လေးက ကျွန်တော်လီးကို လာပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ဟဟပေါင်ကြားလေးထဲက အကွဲကြောင်းရဲရဲလေးမှာ တေ့ရင်း ကျွန်တော့် ခါးတွေကို ဖက်လို့ တဖြေးဖြေးဖိသွင်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့………….

“ အား…………”

ညီးသံလေးနဲ့ အတူ မမနဲ့ လင်းဆက်တို့ရဲ့ ဆီခုံနှစ်ခုရဲ့ ပွတ်ရိုက်သံတစ်ဖတ်ဖတ်က လွင့်ပျံ့လို့လာတယ်လေ။ မမအပေါ်မှာ ထပ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေတဲ့ လင်းဆက်ရဲ့ လီးအရသာကို ခံစားနေတဲ့ မမ။  ပြီးတော့ စားပွဲပေါ်မှာ လက်လေးကို နောက်ပြန်ထောက်ရင်း မို့ဖောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ကော့တင်ပေးနေတဲ့ မြတ်နိုး စောက်ဖုတ်လေးထဲက ဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ လီးနဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ စောက်ဖုတ် ပွတ်ဆွဲသံလေးတွေ….။ သာမန်ထက်ပိုတဲ့ ခံစားမှုဆန်းဆန်းလေးတွေကို ခံစားရင်း....

“ အ….အ…..အ………..နာနာလေး...ဆောင့်ပေးကွာ”

မမရဲ့ အသံ တိုးတိုးလေးကို ကြားတော့ ကျွန်တော်လဲ မြတ်နိုးကိုဖက်ရင်း ပေါင်လေး ကားပေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးနေမိတယ်။ ဖြူဝင်းတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးပေါ်မှာတော့ ချွေးစက်လေးတွေစို့လို့ပေါ့… ။ နို့အုံပြည့်ပြည့်လေးတွေကလဲ ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာ ယိမ်းယိုင်လှုပ်ရှားလို့…။

နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်တင်းတင်းကိုက်ရင်း ကျွန်တော့် လီးရဲ့ အရသာကို ခံစားနေတဲ့ မြတ်နိုးရဲ့ချစ်စရာအမူအရာလေး ။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး အလိုးခံနေတဲ့ မမရဲ့ ကဗျာဆန်တဲ့ အလှ ။ တကယ်ကိုပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာအခြေအနေလေး တစ်ခုပေါ့……။ မြတ်နိုး စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို လိုးဆောင့်နေရင်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေးဖက်လာတဲ့ မြတ်နိုးလက်တွေနဲ့ အတူ

“ အ…………အ……………အ……….. ပြီးတော့မယ် အား………….”

မြတ်နိုးရဲ့ နှုုတ်က ညီးသံလွင်လွင်လေးပါ ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ မြတ်နိုးရဲ့ အသံအဆုံးမှာတော့ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဆောင့်ချက်တွေ ။ အံလေးကို တင်းတင်းလေးကြိတ်ရင်းခံနေရှာတဲ့ မြတ်နိုး

“ အား….မြတ်နိုးပြီးပြီ အား…… ကောင်းလိုက်တာ ………..အား…………”

တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားတဲ့ မြတ်နိုးကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ထွေးပွေးရင်း ကျွန်တော့် လီးရေတွေကိုပါမြတ်နိုး စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာတော့ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ဆုံးထိုးသွင်းပြီး လိုးနေတဲ့ အသံလေးတွေနဲ့ မမရဲ့ ညီးသံတိုးတိုးလေးက ရောယှက်လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံလေးတွေ အဆုံးမှာတစ်ဦးကို တစ်ဦးဖက်ရင်း ညိမ်သက်သွားတဲ့ မမနဲ့ လင်းဆက်……။

အခန်းလေးကလဲ ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်လို့…။ အခန်းထဲက ရမက်တွေရဲ့ မဆုံးသော ခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လျောက်လှမ်းနေမိတဲ့ လူသားတွေရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ ရင်ခုန်သံဆန်းဆန်းလေးတွေနဲ့ ရုန်းကြွလှုပ်ရှားလို့ပေါ့…………။

..........................................................................................................................

နားလည်မှုတွေနဲ့ ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ဦးရဲ့ ချစ်သူသက်တမ်း သုံးနှစ်ရှိလာခဲ့ပြီလေ။

“ မ…. လာမဲ့ တင်္နလာနေ့ ဖေဖေမေမေတို့ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့ အဲ့ဒါ သွားကြိုရင်   မ  လိုက်ခဲ့နော်”

“ အင်း လိုက်ခဲ့မယ်လေ ဘယ် Flight နဲ့လဲ”

“ Morning မမ ကိုးနာရီ”

“ OK လေ”

“ အင်း ဒါဆို အဲ့နေ့မနက် မောင်ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော်”

“ အင်းပါ”

ကျွန်တော်စကားဆုံးတော့ လှည့်ပြီးအခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့ မမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှလေးက တင်းရင်းအိစက်နေဆဲလေ…။ အဲ့လိုနဲ့….နေ့ရက်တွေကျော်လွန်လို့ တင်္နလာနေ့ကိုရောက်ခဲ့တယ်။

“ တီ တီ တီ တီ”

မနက်စာပြင်နေတဲ့အချိန် ဖုန်းသံလေးကြောင့် မေဇွန် ရဲ့ ရေစိုလက်တွေကိုသုတ်ရင်း …..

“ အင်း ပြောမောင်”

“ မ ready နော် နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်ဆို သွားမယ်”

“ အင်း ဒါဆို မ အဝတ်လဲလိုက်တော့မယ်လေ”

“ OK”

မောင်ဖုန်းကိုချလိုက်ပြီးအချိန် မေဇွန် ဘီဒိုလေးထဲက အနက်ရောင် စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ အကျီပန်းရောင်လေးကို ထုတ်ရင်း မေဇွန်ပြုံးလိုက်မိတယ်။

………………………………………………………………………………………………………

“ မ ဒီနေ့အရမ်းလှနေတယ်”

“ အော့် ဒါဆို အရင်နေ့တွေက မလှဘူးပေါ့

“ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ဒီနေ့ ပိုလှတယ်ပြောတာပါ”

“ ဟုတ်ပါပြီ ကဲ မောင်းတော့လေ တော်ကြာနောက်ကျနေမယ်”

ပြည်လမ်းမထက်မှာ တရိပ်ရိပ်ပြေးနေတဲ့ ကားလေးတစ်စီး ။ ကားထဲက လှပတဲ့ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးနဲ့…။မနက်ခင်းလေနုအေးတွေက လတ်ဆတ်နေလိုက်တာ….။ လေဆိပ် မှန်တံခါးနှစ်ချပ်ကို ကျော်လွန်သွားတဲ့ အချိန် မျက်လုံးပေါင်းများစွာက မေဇွန်ရဲ့ တိကျလှပတဲ့ ကောက်ကြောင်းထင်းထင်းလေးတွေ အပေါ်ကို စုပြုံကျရောက်လာတယ်။

ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း နို့အုံလေးတွေကို ဖေးမထွေးပွေ့ထားတဲ့ ဘော်လီအနက်ရောင်လေးက ပန်းရောင်တီရှပ် လေးပေါ်မှာမခို့တရို့…။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးအိအိလေးတွေအောက်မှာ လုံးဝန်းဖောင်းမို့နေတဲ့ တင်သားအိအိတွေက အနက်ရောင်စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးထဲမှာ ရုန်းကန်လို့လေ……။

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကြိုးပြားလေးကလဲ စကတ်ကျပ်ကျပ်လေးနဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကြားမှာ မလှုပ်သာမယှက်သာ အိစက်တဲ့ စကတ်သားလေးထဲကနေ ဖောင်းတင်းလို့ ။ သူရှိနေကြောင်းပြောနေလေရဲ့….။လေယာဉ်ဆိုက်ပြီးတဲ့ အချိန် ထွက်လာတဲ့ လူအုပ်ကြားထဲမှာ ဖေဖေနဲ့မေမေ။ ပြီးတော့ ချစ်စရာ ညီမလေး…။

အရင်က တိတ်ဆိတ်တဲ့ အိမ်လေးထဲမှာ ဒီနေ့တော့ အသံတွေနဲ့ လှုပ်ရှားအသက်ဝင်လို့လေ ။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ တော့ မ နဲ့ စကားလက်ဆုံကျနေတဲ့ မေမေ ။ ပြီးတော့ အဝတ်လဲရင်း အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ဖေဖေ……။

“ သား မင်း မမကြီးရော”

“ ဟိုဖက်အိပ်မှာ သူ ညနေလာမယ်ပြောတယ် ”

“ အော် အေးအေး စက်ရုံမှာရော အားလုံးအဆင်ပြေလား”

“ ဟုတ် ပြေပါတယ်”

“ အေး ခဏနေရင် ဖေဖေ သွားလိုက်အုံးမယ် ဒါနဲ့ မင်းရော ဘယ်တော့ မိန်းမယူမလဲ”

“ အာ ဖေဖေကလဲ ယူချင်တာတော့ အခုပဲ”

ရယ်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်စကားကို ဖေဖေလဲ လိုက်ရယ်ရင်း

“ ဒါဆို ဖေဖေတို့ မပြန်ခင်စီစဉ်လေကွာ”

“ တကယ်လား”

“ ဒါပေါ့ကွာ ဟိုမှာထဲက မင်း အမေနဲ့ ပြောလာပြီးပြီ အဲ့ဒီအကြောင်း”

“ အင်းပါ နောက်ရက်တွေ မေဇွန်နဲ့ပါ တိုင်ပင်တာပေါ့ ဖေဖေရဲ့”

“ အေးအေး ကောင်းတယ်”

ဖေဖေနဲ့စကားဆုံးတော့ ကျွန်တော် အခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ အခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ သူက မီးမီး ကျွန်တော်ရဲ့ ချစ်စရာညီမလေးပေါ့……….။

“ ကိုကို   မီးမီး ရဲ့ လက်ဆောင် ကြိုက်မကြိုက်တော့ မသိဘူး ဝယ်လာခဲ့တာ”

ကျွန်တော် ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း လက်ထဲကို ထည့်ပေးလာတဲ့ နာရီလေး….

“ အင်း ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကို ဘာကြိုက်တယ်ဆိုတာ သိတယ်ပေါ့”

“ ဒါပေါ့”

“ ကောင်လေးနဲ့ရော သွားတွေ့အုံးမှာလား”

“ ဟားဟား ပြတ်သွားတာကြာပေါ့ ဝေးနေတော့လဲ အဆင်မပြေဘူးလေ”

အပြုံးလေးနဲ့ ပြောလာတဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးက ဆွဲမက်စရာကောင်းနေဆဲပါပဲ။ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ ကိုယ်လုံးတင်းတင်းလေးနဲ့။ ပြီးတော့ နို့အုံအိအိလေးတွေက အရင်ကထက် ပိုပြီးဖောင်းမို့လာတာကို သတိထားလိုက်မိတယ်။

“ မီးမီး ဟိုမှာရော ကောင်လေး ရှိနေပြီလား”

ကျွန်တော်ကို ပြုံးကြည့်လိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ကြည်လင် စိုလဲ့လို့…..

“ အင်း ရှိတယ် ဟီး……. ဘာလို့လဲ ”

“ အရင်ကနဲ့ မတူလို့”

“ ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သိတယ်ပေါ့လေ”

မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးရင်း ကုတင်ပေါ်ကနေ ထလိုက်တဲ့ အချိန်။ တခဏလေး လှစ်ဟသွားတဲ့ ပေါင်တံအိအိဖွေးဖွေးလေးကြားက အတွင်းခံအနက်ရောင်လေးကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အရင်ကထက် ပိုပြီးဖွေးနုလာတဲ့ အသားစိုင်အိအိလေးတွေပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေး ပေါ်လွင်နေတဲ့မီးခိုးရောင် ဂါဝန်ကျပ်ကျပ်လေးက ပြည့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို မနိုင့်တနိုင် ထွေးအိလို့ ။ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ရင်သားအိအိတွေရဲ့ အလှကြောင့် ဟိုးအရင်ကထက် ညှို့ငင်အားတွေ ပိုတိုးလာစေတယ်လေ။

“ သား ဖေဖေ စက်ရုံသွားလိုက်အုံးမယ်နော် မင်း မေမေနဲ့ မေဇွန်က ဈေးထဲကို သွားမလို့တဲ့ ဖေဖေ တစ်ခါထဲခေါ်သွားလိုက်မယ်”

“ မောင်ရော လိုက်အုံးမှာလားဈေးကို”

“ မလိုက်တော့ဘူး မ မေမေနဲ့ ပဲသွားလိုက်တော့”

အခန်းတံခါးကနေ သုံးယောက်အတူ ထွက်သွားတဲ့အချိန်  ခပ်ဆန်းဆန်း ရင်ခုန်သံတွေနဲ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲမှာတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်နေမိတယ်။

“ ကိုကို ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ”

အနောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလွင်လွင်လေးနဲ့အတူ လှပတဲ့ မင်းသမီးလေး။ ညဝတ် ဂါဝန် အပြာရောင်လေးကိုဝတ်လို့ ကျွန်တော်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ အချိန် ရှန်ပူနံ့ သင်းသင်းလေးက ကျွန်တော်နှာခေါင်းဝလေးကို ထိခပ်တိုးတိုက်သွားတယ်လေ။

“ ကိုကိုရော ဒီမှာ မမနဲ့ ဘယ်လို အခြေအနေဖြစ်နေပြီလဲ”

“ ငါက နင့်ကို မေးရမှာပါ အဲ့ဒါ”

“ မီး က OK တယ် အားလုံး”

“ ဟိုမှာရော အရင်ကောင်လေးနဲ့လို နေသေးလား”

“ ဘယ်လိုလဲ…….ဟီးဟီး  ကိုကိုကလဲ ဟိုမှာက သူတို့ Date ချင်တယ်ဆိုတာကို လက်ခံလိုက်ရင် ရည်စားပဲ ရည်းစားဖြစ်ပြီဆိုတာနဲ့ အားလုံးပါတယ်”

“ အန်….ဒါဆို အတူနေတယ်ပေါ့”

“ Sometime ပေါ့”

“ နေပါအုံး သူများကိုပဲလျှောက်မေးနေတယ် ကိုကိုးရော မမနဲ့အတူ နေတယ်မလား မလိမ်နဲ့နော် မီးသိတယ်”

“ အောင်မာ ….. ငါလဲ sometime ပေါ့ ….ဟားဟား”

နှစ်ယောက်အတူ စကားပြောရင်း ကျွန်တော်ပေါင်ကို ရိုက်လိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေး ရဲ့ အထိအတွေ့။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ပုခုံးကို ဖိကပ်နေတဲ့ လက်မောင်းသားအိအိလေးရဲ့ အထိအတွေ့တွေက ကျွန်တော်ရင်ကို လှုပ်ရှားလာစေတယ်လေ။

စောစောက အသံတွေနဲ့ ဆူညံ့နေတဲ့ အခန်းလေးက အခုတော့ တိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်လို့ ။ အခန်းထဲကဆန့်ကျင်ဖက်လူသားနှစ်ဦးရဲ့ စိတ်ရှိုင်းတွေကို လှုပ်နှိုးနေလေရဲ့…။ ကျွန်တော်ရဲ့ ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကို ထိကပ် နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ပေါင်သားပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးတွေ…။ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း စိကပ်ထားတဲ့ ဒူးဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ကို လုံအောင် ဖုံးဖိမထားနိုင်တဲ့ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးလေးက ပေါင်သားအိအိလေးပေါ်မှာ ရွရွလေးအုပ်မိုးလို့…။ ပုခုံးသားအိအိလေးတွေပေါ်ကို ကပို့ကရို့ ကျနေတဲ့ ဆံနွယ်စလေးတွေ ကြားမှာတော့ လက်တစ်လုံး ဂါဝန်ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးနဲ့အတူ ဘော်လီ ကြိုးရဲရဲလေးကယှဉ်တွဲလို့ ဖွေးနုအိစက်နေတဲ့ အလှတရား တွေကို အားဖြည့်နေတယ်လေ။

“ မီးမီး sorry နော်”

“ ဘာအတွက်လဲ”

“ မီးမီး မသွားခင်က ကိုကိုတို့နှစ်ယောက်အတူ မနေသင့်တာကို နေမိခဲ့တယ်လေ”

“ အော်…မီးမီးအမှန်အတိုင်း ပြောပြရမလား”

“ အင်း ”

“ ဟိုရောက်သွားတော့ လဲ အဲ့ဒီအချိန်တွေကို မီး သတိရတယ် ..အထူးသဖြင့်အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အချိန်တွေပေါ့”

“ ဟိုမှာ ကောင်လေးနဲ့အတူ နေပေမဲ့ အဲ့ဒီအချိန်က ရင်ခုန်ရတာနဲ့ မတူဘူး”

“ ဘယ်လို ပြောရမလဲ မသိပေမဲ့ တစ်ခါတစ်လေ မီးတောင့်တမိတယ် ….သိလား”

“ မီးမီးရယ် ”

“ ဟိုမှာလဲ အဲ့လိုတွေ ရှိပါတယ် အားလုံးတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့”

“ အဆုံးစွန်ထိ ဖြစ်မသွားရင် OK တာပဲလေ”

မီးမီးရဲ့ စကားဆုံးတော့ ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲကို ဖိကပ်အိဝင်လာတဲ့ ထွေးထွေးအိအိ အသားဆိုင်လေးတွေကို ထွေးပွေ့ရင်း ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖိကပ်ဖက်တွယ်ထားမိတယ်။ ပြီးတော့ ပါးမို့မို့ရဲရဲလေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်အောင် စိုစွတ်ရွမ်းလဲ့နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံ….။ အဲ့ဒီမျက်ဝန်းတွေရဲ့ နောက်ကွယ်က နက်ရှိုင်းတဲ့ ခံစားချက်နုနုလေးတွေနဲ့။ ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေ…။ နီးကပ်လာတဲ့ နှတ်ခမ်းလေးနှစ်စုံက ထိကပ်ပေါင်းစပ်သွားတဲ့ အချိန် ညီမလေးရဲ့ စိုနွေးနွေးအောက်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ပွတ်သပ်စုပ်ယူနေမိတယ်။

ဧည့်ခန်းနံရံထက်က နာရီသံ တချက်ချက်က စီးချက်ကျကျ…။ လေအေးစက်ထဲကထွက်လာတဲ့ လေနုအေးလေးတွေရဲ့ ချမ်းစိမ့်စိမ့် အထိအတွေ့ ။ အမှောင်သမ်းနေတဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာအခန်းလေးထဲက ရမက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့၊ အပွတ်အသပ်၊ အယုအယတွေက တိုးလို့ တိုးလို့ သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာနေတယ်။

နှုတ်ခမ်းအိအိတွေက အနမ်းချိုချိုလေးကို ဖယ်ခွာရင်း ဆံနွယ်အိအိလေးတွေကို သပ်ချလိုက်တော့ လှလှပပ ပေါ်ထွက်လာတဲ့ မီးမီးရဲ့ လည်တိုင်ဖြူဖြူလေး ကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်လို့ သွေးကြော စိမ်းစိမ်းလေးတွေပေါ်ကို ခပ်ဖွဖွလေးဖိကိုက်လိုက်တဲ့ အချိန်။ ခပ်တင်းတင်းဖက်တွယ်လာတဲ့ မီးမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေလို့လေ………။

ရုတ်တရက် ကျွန်တော့် ပေါင်နှစ်ချောင်းပေါ် ခွထိုင်လိုက်တဲ့ မီးမီးရဲ့ ဆီးခုံ ဖောင်းဖောင်းလေးက ကျွန်တော့်ဆီးခုံလေးပေါ်မှာ အိထပ်ဖိကပ်လို့နွေးထွေးနေလိုက်တာ။ ဂါဝန်ပါးလေးအောက်ကို ထိုးနှိုက်ရင်းခွထိုင်ထားတဲ့ ဖင်သား အိအိလေး ကြားက ခပ်ပြေပြေလေးလျောဝင်သွားတဲ့ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားလေး တစ်လျောက်ကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီချောချောလေးပေါ်ကနေ ဖိကပ်ပွတ်ဆွဲလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ရွန်းလဲတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို ခပ်တင်းတင်းမှိတ်ရင်း လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို မော့လို့ ကော့ကော့လေး မို့တက်လာတဲ့ ရင်သားတစ်စုံရဲ့ အလှ ။ ကာရံမိတဲ့ အချစ်ကဗျာရိုးရိုးလေး တစ်ပုဒ်ပေါ့…။ အခန်းလေးထဲကို ပွေ့ချီလာတဲ့ ကိုကို့လက်တွေက သန်မာလိုက်တာ…….။

အိပ်ခန်းလေးထဲက ညအိပ်မီးဝါဝါလေး လင်းလက်လာတယ်။ အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ရင်း မီးအနားကိုရောက်လာတဲ့ ကိုကို့လက်တွေက မီး ရဲ့ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ယုယုယယဆုပ်ကိုင်လို့။ ဒီနေ့မှ ကိုကို ကိုယ်တိုင် လဲပေးထားတဲ့ အိပ်ယာခင်း ပန်းရောင်လေးက ရင်ခုန်စွာနဲ့ စောင့်ကြိုနေသလို ထင်နေမိတယ်။ ဟိုး ငယ်ငယ်လေးထဲက အတူကြီးပြင်းလာတဲ့ ကိုကိုနဲ့မီးမီး။ အခုတော့ ဖြူစင်တဲ့ သံယောဇဉ်တွေကြားမှာအရောင် ခပ်ပါးပါးလေးစွန်းထင်းလို့………

“ အ……………”

ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေ အောက်ကို လျောဆင်းသွားတဲ့ လက်တစ်စုံက မီး ရဲ့ တင်သား အိအိလေးတွေကိုဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေတယ်လေ။ ပေါင်ကြားက အသားစိုင်အိအိလေးကို ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံ ပိုးသားလေးက စိုစွတ်နေတဲ့ အထိအတွေ့လေးကို ခံစားလိုက်မိတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ခပ်နွေးနွေးစီးကျလာတဲ့ အရည်စိုစိုလေးတွေ…။  တဆစ်ဆစ် နဲ့ အတွင်းပိုင်း အသားနုလေးတွေဆီက ယားကျိကျိ ခံစားမှုလေးတွေ……..

“ အား……ကိုကိုရယ်....”

ဖိကပ် အိနစ်သွားတဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကို ထွေးပွေ့ ဆီးကြိုလိုက်တဲ့ မွေ့ယာပျော့ပျော့လေးရဲ့ အထိအတွေ့ကအိအိစက်စက်နဲ့ နူးညံ့လိုက်တာ...။ မီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေမိတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို…ကိုကိုရယ်လေ...မီး ပေါင်တံ အိအိလေးကို ဖွဖွလေးဆွဲကားလို့ ကုတင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ရင်း ပေါင်တွင်းသားအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲပေးနေတယ်။

ကိုကိုရယ် ချစ်သူနဲ့အတူ လိုးခဲ့တဲ့ အရသာတွေထပ် ပိုနူးညံ့နွေးထွေးလိုက်တာ….။ ဟိုးငယ်ငယ်လေးက ဒီအခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူ ဖက်ပြီး အိပ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဖြူစင်မှုတွေနဲ့ပေါ့…။ အခုလဲ နှစ်ယောက်ထဲအတူလေ ။ ဒါပေမဲ့ ရမက်နွေးနွေးလေးတွေနဲ့ ကိုကိုရဲ့ လက်တွေနဲ့ မီးခြေထောက်လေးကို းဖြေးလေး မလို့ ခြေချောင်းဖြူဖြူအိအိလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတယ်။

လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခြေသလုံးသားအိအိလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ဆွဲလို့။ ပြီးတော့ တစ်ဖြေးဖြေးချင်း…တဖြေးဖြေးချင်း ……

“ အား……………………”

မီးပေါင်ရင်းသား အိအိလေးတွေကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေး တစ်လျောက်ပွတ်သပ်လိုက်တဲ့အထိအတွေ့….။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကြားက ခပ်နွေးနွေးအရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်သွားတဲ့ ခံစားမှုလေးပါ မီး ရလိုက်တယ်။

ကျန်နေတဲ့ လက်လေးတစ်ဖက်က မီး ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အနားစလေးကို ဆွဲတင်လိုက်တော့ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ ပေါင်သားအိအိလေးတွေ ပေါ်လာတာပေါ့…။ ပေါင်တံလှလှလေးတွေကို ကြည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မီး ရဲ့ ဖင်သားအိအိတွေကို သိုင်းဖက်လို့ ကိုကိုခေါင်းလေးကို မော့ရင်း မီး မျက်နှာလေးကို လှမ်းကြည့်လာတယ်။

“ မီးမီး”

“ ရှင်…… ကိုကို”

“ ဘယ်သူမှသိလို့ မဖြစ်ဖူးနော်”

“ မီးနားလည်ပါတယ် ကိုကိုရယ် မီးကိုယ်တိုင်လဲ လိုလိုချင်ချင်ခံစားနေမိတာပါ”

“ မီး စောက်ဖုတ်လေးက ဖောင်းအိနေတာပဲနော်”

မီး ရယ်ပြမိတယ်။

“ ဘာရယ်တာလဲ ခလေးလေး”

“ ကို………. ကိုလို့ပဲ ခေါ်တော့မယ်နော် မီး ရင်ထဲမှာရှိတဲ့ အတိုင်းပြောပြမယ် ကိုနားထောင်ချင်လား”

“ အင်း”

“ ကို အဲ့လိုပြောတော့ မီးလေ ကျေနပ်တယ် သာယာတယ် ပြီးတော့ ……..”

ရဲသွားတဲ့ ပါးမို့မို့လေးတွေကို ခေါင်းငုံကွယ်ဝှက်ရင်း….

“ ကို နဲ့ နှစ်ယောက်လုံး တင်းတင်းလေးဖက်ပြီးတော့ မီးစောက်ဖုတ်အိအိလေးကိုထဲကို ကို့လီးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးလိုးပေးစေချင်မိတယ် ကိုရယ်……”

“ မီးလေးရယ်……………”

စကားသံလေးနဲ့ အတူ မီး ပုခုံးအိအိလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ။ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်တယ်လေ။ ဂါဝန်အနားစလေးကလဲ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေး အထက်မှာပုံလို့……။ ဖြူစင်တဲ့ အသားစိုင်လေးပေါ်မှာ ထင်းထင်းလေးပေါ်နေတဲ့ မီးရဲ့ အတွင်းခံ နီနီရဲရဲလေးက ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးအပေါ်မှာ ခပ်တင်းတင်းလေးဖုံးအုပ်ဖိကပ်လို့ပေါ့…..။

ကိုရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ရဲရဲလေးပေါ်မှာ ပြေးလွားလို့ ဆီးခုန် အိအိလေး တစ်လျောက် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်လှုပ်ခပ်နေတယ်လေ။ ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို ဖိကပ်နေတဲ့ သားရေကြိုးပြားလေးကို ဆွဲကိုင်ရင်း တဖြေးဖြေး လျောဆင်းချွတ်ယူလိုက်တဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ကုတင်ဘေးမှာ အသာချရင်း ပေါင်ကြားလေးထဲက ဆူဖြိုး မို့တင်းနေတဲ့ အသားခြမ်းနေနှစ်ခုကြားကို  ကိုရဲ့ ခေါင်းလေး တိုးဝင်လာတယ်……..။

ကိုရယ်…အိမ်ယာခင်းပန်းရောင်လေးက မီးရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာ တွန့်လိပ်ကုန်တယ်လေ။မျက်ဝန်းတစ်စုံကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း ဖိကပ်လာမဲ့ ကိုရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးကို မျော်လင့်နေမိဆဲမှာပဲ………….။

“ အား……………….”

“ အ……………အ……………….အား………………..”

“ နူးညံံ့လိုက်တာ ကိုရယ်……………………..”

မီးရဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးနှစ်ဖက်ကိုဖွဖွလေးတွန်း ဟပြီးတော့ အရည် ကြည်လေးတွေနဲ့ ချွဲအိစိုစွတ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲလေးတစ်လျောက်ကို ပွတ်သပ်တွန်းတိုက်သွားတဲ့ ကို့ရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးက ဖင်ပေါက် ရဲရဲလေးဆီမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်လေ။ ပြီးတော့ အပေါ်ကိုပြန်ဆွဲတင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာမီး စောက်စိရဲရဲလေးကို ခပ်ဖိဖိလေးပွတ်သပ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို ရယ်…………”

အိပ်ယာခင်းလေးကို ဆုပ်ခြေရင်း တိုးတိုးလေး ငြီးနေတဲ့ မီးမီးရဲ့ အသံလေးက အခန်းလေးထဲမှာ တငြိမ့်ငြိမ့်စီးဆင်းပျံ့လွင့်လို့ ။ ပေါင်သားအိအိလေးတွေကို ဟပေးရင်း ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကော့ပေးလာတဲ့ မီးလေးရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက ကျွန်တော်ရင်တွေကို ပိုလို့လှုပ်ရှားလာစေတာပေါ့။

တင်းတင်းမှိတ်ထားတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေ။ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ဖိကိုက်ထားတဲ့ သွားဖွေးဖွေးလေးတွေနဲ့ ။ နှဖူးလေးထက်မှာ စို့နေတဲ့ ချွေးစ လေးတွေက မီးလေးရဲ့ခံစားချက်တွေကို လှစ်ဟပြနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးကို ဖိဖုံးကွယ်ထားတဲ့ အသားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက မို့မို့လေးနဲ့ကျွန်တော်ကို ဆွဲဆောင်နေလိုက်တာ…..။ အဲ့ဒီ အသား အိအိလေးတွေကို ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ငုံပေးနေမိတယ်။ အသားစိုင်လေးရဲ့နူးညံ့မှုတွေက ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် နွေးထွေးနူးအိလို့ပေါ့…။ ပေါင်ရင်း အသားအိအိလေးမှာလဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီသားရေကြိုးလေး ဖိကပ်ထားတဲ့ အရာလေးကအထင်းသား။ ရဲနေတဲ့ ဘောင်းဘီရာလေးတစ်လျောက် လျှာနုနုလေးနဲ့ ယက်ပေးနေမိတယ်လေ။ 

ပေါင်ရင်းကနေ တစ်ဆင့် ပေါင်သားလေးပေါ်ကို ဖိကပ်လိုက်တော့ ကြက်သီးဖုသေးသေးလေးတွေ။မွေးညင်းနုနုလေးတွေနဲ့ အိစက်ပြည့်တင်းနေတဲ့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးက လှလိုက်တာ။ ဖွေးနေတဲ့ ပေါင်ရင်းသား အိအိလေးကို စုပ်လိုက်တော့ သွေးခြေဥသွားတဲ့ အနီကွက် ရဲရဲလေးက ထင်းထင်းလေး ကျန်နေခဲ့တယ်။ ပေါင်သားလေးတွေကနေ တစ်ဆင့် ချပ်ချပ်လေးနဲ့လှနေတဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေပေါ်ကို နမ်းလိုက်တော့ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ ဗိုက်သားအိအိလေးနဲ့ အတူ ဖင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို ပါ ဆက်ခါဆက်ခါ ကော့ပေးနေတယ်လေ။ 

ညီမလေးရဲ့ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေးကို ဖြေးဖြေးခြင်းဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ကြောလေးကို ကော့ရင်း အလိုက်သင့် ကူပေးရှာတယ်။ ဂါဝန်လေးကျွတ်သွားတဲ့ အချိန် ကျွန်တော်အကြည့်တွေကို မခွာနိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်နေတဲ့ အရာလေးနှစ်ခု…။ ညီမလေးရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးနှစ်ဖက်ပေါ့……………..။

မီး ရင်တွေခုန်လိုက်တာ ကိုကိုရဲ့ အကြည့်တွေက မီးရင်သား အိအိတွေကို တပ်တပ်မက်မက်ငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။

“ ကိုရယ်…………..”

ကို့ ခေါင်းလေးကို ဆွဲယူရင်း ဘော်လီကြားလေးထဲမှာ ဖောင်းအိထွက်နေတဲ့ မီးရဲ့ နို့အိအိလေးတွေပေါ်ကို ဖိကပ်ထားမိတယ်။

“ ကို……….”

“ ပြောလေ မီးလေး”

“ မီးကို တမျိုးမထင်နဲ့နော်”

“ ဘာလို့လဲ”

“ မီးရေချိုးပြီးတော့ အတွင်းခံတွေကို တမင်အနီရဲရဲလေး တစ်စုံရွေးဝတ်ထားတာ ကိုပိုခံစားလို့ ကောင်းအောင်ပါ   မီးကိုကို  ကို မြှူဆွယ်တာ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

“ မီးလေးရယ်”

စကားဆုံးတော့ ကိုကိုလေ မီးရဲ့ ပုခုံးသားလေးပေါ်မှာ အိဝင်နေတဲ့ ဘော်လီ ကြိုးရဲရဲလေးကို လက်မောင်းပေါ်ကို တွန်းချလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ရှင်းရှင်းလေးပေါ်လာတဲ့ အသားစိုင်းလေးတွေကို ယုယုယယ နမ်းရှိုက်ပေးနေတော့တာပဲရှင်…။ နမ်းနေရင်းနဲ့ မီးကြောဖက်ကို လက်လေးတစ်ဖက်သွင်းရင်း နောက်ကြောကဘော်လီချိတ်လေးကိုဖြုတ်ချပေးတယ်……။ မီးလေး……အရမ်းရင်ခုန်နေမိတာပေါ့.။

“ မီးလေး…..”

“ အင်းပြောလေ ..ကို”

“ မီးနို့လေးတွေ ပိုကြီးလာတယ်နော်”

“ ကိုကို ကလဲ…………..”

“ ဟိုမှာ ကောင်လေး အမြဲကိုင်ပေးလို့လား”

“ မမေးနဲ့တော့ ကိုကိုရယ် မီးရှက်တယ်ကွာ”

နို့လေးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ကိုကို ကို ကြည့်ရင်း မီးသနားသွားမိတယ်။

“ အင်း ပါ  ကိုကို သိချင်ရင် မီးပြောပါမယ်”

“ ဟိုမှာ ကောင်လေးနဲ့တွေ့ရင် သူ့နို့ကိုပဲ ကိုင်တာလေ လိုးတာတော့ တစ်ခါတစ်လေမှပါ”

“ အော်”

ကိုကိုစကားသံလေးဆုံးတာနဲ့ တပြိုင်ထဲ မီးနို့သီးခေါင်းလေးကို ကို့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်တယ်လေ။

“ အား………ကိုကိုရယ်”

ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း နို့အုံလေးက ကို့လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာ ရှက်ရွံလို့…။ ဖွဖွလေးငုံထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားက နို့သီးခေါင်းလေးအပေါ်ကို ကိုကိုရဲ့ လျှာနွေးနွေးလေးပွတ်သပ်လိုက်တဲ့ခဏ…။

ကိုကိုရယ်…ကိုကိုဆံပင်တွေကိုထိုးဖွရင်း ကိုပေးတဲ့ ခံစားမှုတွေ အောက်မှာ လွင့်မြောနေမိတယ်ရှင်။ မီးနို့တွေကို အားရအောင်စို့ပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ကို့အကျီနဲ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုလေ………အတွင်းခံဘောင်ဘီဘေးထဲက တင်းမာနေတဲ့ မီးလက်တစ်ဖက်ဆွဲယူလို့ ကိုရဲ့ လီးပေါ်ကို တင်ပေးလာတယ်။ တင်းမာနေတဲ့ အသားချောင်းလေးက ဘောင်းဘီထဲမှာ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လို့ပေါ့…….။

“ ကို…….ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပေးနော်”

ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး လှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားထဲကို ညီမလေး ဆင်းသွားခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးကို ဖြေးဖြေး ဆွဲချွတ်ရင်း ထိုးထွက်လာတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကို ညီမလေးရဲ့ လက်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်လေ။ ကောင်းလိုက်တာ…ပေါင်ကြားမှာထိုင်ရင်း လီးကို ယုယုယယပွတ်သပ်နေတဲ့ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မီးလေး။

ဆုပ်ကိုင်နေရင်းနဲ့ အပေါ်အရည်ခွံလေးကို ဖွဖွလေးဆွဲချလို့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို တဖြေးဖြေး ဆွဲယူသွားတယ်။ ကျွန်တော်ကြည့်နေမိရင်းနဲ့ပဲ.နူးညံ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာရဲ့ အထိအတွေ့ကို လီးထိပ်လေးမှာ နုနုရွရွလေး ခံစားလိုက်မိတယ်ဗျာ.။ လီးဒစ်အချိုင့်လေးတွေထဲကို နစ်ဝင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ။ ထိပ်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ခုလုံးကို ငုံရင်းအတွင်းကနေ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ လျှာနွေးနွေးလေး…။ ပြီးတော့ ဥလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ပေးနေတဲ့ လက်အိအိလေးတွေ……….။

“ အား………မီးလေးရယ်”

ချစ်စရာကောင်မလေးရဲ့ အထိအတွေ့ အယုအယတွေက လီးတစ်လျောက်လုံး ကျဉ်ဆိမ့်လာမိတယ်။

“ မီးလေး….အား……တော်ပြီ ကို ပြီးချင်လာပြီ”

ကျွန်တော်စကားကို ကြားတော့ ပြုံးနေတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေး။ .ပြီးတော့အပေါ်ကို တိုးလာရင်း တင်းတင်းလေးပွေ့ဖက်လာတဲ့ လက်လေးတစ်စုံနဲ့…မီးလေးရယ်…ကျွန်တော်လဲ တင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ထားလိုက်မိတယ်……….။

“ မီးလေး……”

“ ကို လက်နဲ့ပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်”

ကျွန်တော့်စကားကိုကြားတော့ တွေတွေလေးဖြစ်သွားတဲ့ မီးလေးရဲ့ မျက်နှာလေးက တစ်စုံတစ်ခုကို မြိုသိပ်ဖုံးကွယ်ထားနေရတာကို ဝန်ခံနေသလိုပါပဲ။ ပြီးတော့ ရင်ခွင်လေးထဲကို ခေါင်းတိုးရင်း ကျွန်တော်ကိုတင်းတင်းလေးပြန်ပြီး ပွေ့ဖက်ထားတယ်။

“ အဆုံးသတ်ထိ မဖြစ်သင့်ဖူးထင်တယ် မီးလေးရယ်”

ကျွန်တော်စကားသံတွေကို တိတ်တိတ်လေး နားထောင်နေတဲ့ ညီမလေး ။ ပြီးတော့ ရင်ခွင်ထဲက နွေးသွားတဲ့ ခံစားမှုလေးတစ်ခု……။

“ မီးလေး ငိုနေတာလား…………”

ပါးမို့မို့လေးထက်က မျက်ရည်စတွေကို ကျွန်တော်ဖွဖွလေးသုပ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ပါးမို့မို့လေးထက်ကို အနမ်းတွေနဲ့ နှစ်သိမ့်ပေးနေမိတယ်လေ။

................................................................................................................................................................

ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးဝှက်လို့ စကားလုံးတွေကို မြိုသိပ်နေခဲ့ရတဲ့ ချစ်ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာနုနုလေးတွေကပန်းနုရောင်ဖြော့ဖြော့လေးယှက်သန်းလို့….

“ မီးလေးရယ်”

ကျွန်တော့်ခေါ်သံနဲ့အတူ မော့လာတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးကိုငေးစိုက်ကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တစ်စုံတစ်ခုကိုဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ကျွန်တော်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်ဖွဖွလေးဖက်ထားတဲ့ ညီမလေးခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို တင်းတင်းဖက်လို့ ဘေးကိုလှိမ့်ချလိုက်တော့ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးနဲ့ ကျွန်တော်မျက်နှာကို တွေတွေလေးကြည့်နေတယ်လေ။

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ တဖြေးဖြေးတိုးကပ်လာတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို ဆီးကြိုထွေးငုံလိုက်တဲ့ ညီမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းသားအိအိတွေရဲ့ အယုအယအောက်မှာ ကျွန်တော်အသိစိတ်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရတယ်။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံရဲ့ ပွတ်သပ်ထိတွေသံလေးတွေလွင့်ပျံ့လို့…။

တရွေ့ရွေ့ လျောဆင်းလာတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ဆံနွယ်တွေကိုထိုးဖွနေတဲ့ မီးလေးရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်စုံ။ ပြီးတော့ ဖြူဖွေးထွေးအိနေတဲ့ နို့အုံလေးပေါ်မှာ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းရာတွေ စွန်းထင်းသွားခဲ့တယ်။

“ အား……ကိုကိုရယ်”

ဆည်းလည်းသံလေးတွေ တိုးထွက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးကို ဖွဖွလေးဟလို့ ညီးတွားနေတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးက ချစ်စရာကောင်းလွန်းလိုက်တာ….။ ညီမလေးပေါ့…..။ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမငယ်လေး မီးမီးရယ်လေ။

ရင်သားအိအိလေးရဲ့ ထိပ်က ပန်းနုရောင်အသီးလေးကို စုပ်ယူရင်း လက်နဲ့ တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တိုင်း လက်ရာလေးအတိုင်း ရဲသွားတဲ့ နို့အုံအိအိလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့တယ်။

“ ကိုရယ်…….ကောင်းလိုက်တာ”

ခံစားချက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ ကုတင်ထက်က အိပ်ယာခင်းလေးကို ဆုပ်ခြေနေတဲ့ လက်တစ်စုံ။ အခန်းထဲမှာရှိနေတဲ့ အရာဝတ္ထုတိုင်းက ကျွန်တော်နဲ့ မီးလေးရဲ့ ထပ်တူမျှနေတဲ့ သာယာမှုတွေထဲမှာ စီးမျောပျော်ဝင်နေသလိုလို…။ အေးစက်နေတဲ့ လေအေးစက်က လေနုအေးတွေကို အံတုရင်း ရုန်းကန်ထွက်လာတဲ့ မီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်က ချွေးစက်လေးတွေနဲ့ ကုတင်ထက်က အလှနတ်သမီးလေးတစ်ပါး…။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရမက်တွေလဲ အသက်ဝိဉာဉ်တွေနဲ့ အတူ ရှင်သန်နေကြတယ်။

အဆီပိုမရှိတဲ့ ဗိုက်သား အိအိလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်ရင်းမှာ တိတိကျကျအိကပ်နေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီရဲရဲလေး ကဖြူနုတဲ့ အသားအိအိလေးပေါ်မှာ ကြွရွလှပလို့ပေါ့ ။ ခါးထက်က အတွင်းခံဘောင်ဘီကြိုးလေးကို ကိုင်လိုက်တဲ့ အချိန်အလိုက်သင့်လေး မြှောက်တက်လာတဲ့ တင်ပါးအိအိလေးတွေက ချစ်သော မီးလေးရဲ့ အလိုက်သိတတ်မှုတွေလား…။ ကျွန်တော်လက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့သားရေကြိုးလေးအတိုင်း ဖွဖွလေးလျောချွတ်လိုက်မိတယ်။

ပြည့်တင်းတဲ့ ပေါင်တံအိအိတွေက ထိတွေ့ပွတ်သက်လိုက်တဲ့ လက်ဖဝါးထက်မှာ နူးညံ့မှုတွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။ အမွေးနုနု စိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ သွေးကြော ရဲရဲလေးတွေ ကဖြူဖွေးတဲ့ အသားစိုင်ထက်မှာ ပေါ်လွင်လို့။ ပေါင်တံလေးရဲ့ အလှကို ဖြည့်စွက်ပေးနေတယ်။ ပေါင်တံလေးတစ်လျောက် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးသွားရင်း အဆုံးသတ်နေရာလေးတစ်ခုမှာတော့ သီးခြားခွဲထွက်နေတဲ့ ပေါင်သားဆိုင်လေးနှစ်ဖက်ပေါင်းဆုံသွားတဲ့ နေရာက အသားနုနုလေးတွေ။ ဆယ်ကျော်သက် မိန်းခလေးတွေရဲ့ သဘာဝအတိုင်းထွက်ပေါ်နေတဲ့ အမွေးနုနုလေးတွေကို ရိတ်သင်ထားတဲ့ ချောမွတ်နူးအိနေတဲ့ ဖောင်းမို့မို့နူးညံ့မှုလေးတစ်ခုကို ကျွန်တော်ခံစားလိုက်ရတယ်။

“ ကိုကိုရယ်………”

တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ တိုးတိုးလေး ပေါ်ထွက်လာတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ညီးသံတိုးတိုးလေးက ကျွန်တော့် နှလုံးသားကို လှုပ်ခါသွားစေတယ်။ ပိုးသားဘောင်းဘီလေးနဲ့ အမြဲထုပ်ပိုးထားတတ်တဲ့ မီးလေးရဲ့စောက်ဖုတ် အိအိလေးပေါ့။ အကွဲကြောင်းလေးတွေက ဖောင်းအိတဲ့ အသားစိုင်တွေနဲ့ တင်းတင်းလေး စိကပ်လို့။ အသားစိုင်လေးပေါ်ကို ထိလိုက်တဲ့ ကျွန်တော်လက်ချောင်းလေးတွေကို အိဝင်သွားတဲ့ အထိ နူးနူးညံ့ညံ့လေး တုန့်ပြန်နေတယ်လေ။

ကျွန်တော့် ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာခဲ့တယ်။ အသိစိတ်လေး တစ်ခုကြောင့်ပေါ့…။ ကျွန်တော် တယုတယပွတ်သပ်နေခဲ့မိတာ ချစ်ညီမလေး မီးမီးရဲ့ ဖောင်းအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးလေ။ ဒါလေးပေါ့.အဲ့ဒီအရာလေးက ကျွန်တော်လီးနဲ့ ထိုးသွင်းပြီး လိုးရမဲ့ စောက်ဖုတ် ရဲရဲလေးလေ။

ကျွန်တော့် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေးဟလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ တော့ ရဲနေတဲ့ အသားနုနုစိုစိုလေးတွေ။ပြီးတော့ မီးလေးရဲ့ အစိရဲရဲလေးက မာတင်းလို့ အစိလေးရဲ့ ထိပ်မှာ မရဲတရဲ ခေါင်းလေးထွက်နေတဲ့အသားမာမာလေး။ ကျွန်တော့် လျှာနုနုနဲ့ ယုယုယယ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်။

“ အ......အ………အ………………အ”

ကုတင်ထပ်မှာ အိဝင်နေတဲ့ တင်သားပြည့်ပြည့်တွေကို ကော့တက်လို့..။ သာယာတဲ့ ညီးသံဖွဖွလေးကလဲကျွန်တော့် နားထဲကို အဆက်မပြတ် တိုးဝင်ရိုက်ခတ်နေတယ်။ အစိရဲရဲလေးကို စုပ်ယူပြီးတဲ့ အချိန် နူးညံ့တဲ့ အသားရဲရဲလေးတွေကနေ လျောဆင်းရင်း ညီမလေးရဲ့ ခန္ဓာအတွင်းပိုင်းထိ ဆက်သွယ်ထားတဲ့အပေါက်ဝလေးထဲကို ကျွန်တော်လျှာလေးနဲ့ ထိုးဆွနေမိတယ်။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည့်ကြည့်လေးတွေက ခံစားတတ်သူတွေအဖို့တော့ အရသာသစ်တစ်မျိုးပဲပေါ့…။ ဒါဟာ ကြင်နာယုယမှုတွေနဲ့ ပေးဆပ်ခြင်းရဲ့ သက်သေပဲလေ။

“ ကိုရယ် မီး မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ……”

လှိုက်ဖိုနေတဲ့ နှလုံးသားက ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလေးက တုန်ခါမှုတွေနဲ့။ ပေါင်လေးကို ကားပေးရင်းကျွန်တော့် ဆံနွယ်တွေကို ထိုးဖွပွတ်သပ်နေတဲ့ မီးလေး…။ မျက်လုံးတစ်စုံကို တင်းတင်းမှိတ်လို့ ။ ဖြောင့်စင်းအိထွေးနေတဲ့ ဆံနွယ်စတွေက နွေဦးမှာကြွေကျပြန့်ကြဲနေတဲ့ ရွက်ဝါလေးတွေလို ကုတင်ထက်မှာ လွင့်ကြဲလို့……။

ကားကားလေးဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်တံအိအိလေးတွေကြားမှာ ကျွန်တော်ထိုင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးပြလာတဲ့ မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ မျက်ဝန်းနက်နက်လေးက အရောင်တစ်ချို့တောက်ပလို့လေ.။ ဒါဟာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ရမက်တို့ရဲ့ ဆန့်ကြင်ဖက်ပေါင်းစပ်မှုအလှ…။ နှလုံးသားထဲမှာ ရုတ်တရက်ဖြတ်သန်းသွားနဲ့ ကြင်နာမှု၊တပ်မက်မှုတွေနဲ့ မီးလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးပေါ်ကို မှောက်ချရင်း နှစ်ယောက်အတူ ထွေးပွေ့ပွတ်သပ်နေမိခဲ့တယ်။

ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ပူကပ်နေရင်း မီးလေးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို လက်လျှိုလို့ နူးအိတဲ့အသားစိုင် အကွဲကြောင်းလေးကြားကို ကျွန်တော်လီးနဲ့ တေ့လိုက်တဲ့အချိန် နွေးထွေးစိုစွတ်တဲ့ အထိတွေ့လေးကနှစ်ဦးလုံးရဲ့ ခံစားချက်တွေကို ပိုလို့နှိုးဆွပေးနေသလိုလို……။

“ ကို….ကွန်ဒုံး မရှိဘူးလား”

“ ရတယ် မီးလေး ပြီးတော့မှ emergency ဆေးသောက် လိုက်ရင်ရတယ်လေ”

“ အင်း …….”

ကျွန်တော့် စကားကို ထောက်ခံရင်း ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတဲ့ မီးလေးရဲ့ မျက်နှာပြည့်ပြည့်လေးတွေထက်က ချွေးစလေးတွေကို ယုယုယယ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ကျွန်တော်လီးနဲ့ ဖွဖွလေးဖိသွင်းလိုက်တော့….

“ အ….ကို  ဖြေးဖြေးလေး သွင်းနော်”

မျက်လုံးလေးကို တင်းတင်းမှိတ်ရင်း ကျွန်တော်ကိုတိုးတိုးလေး သတိပေးရှာတယ်လေ။ မီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အိအိလေးက လှပသလောက် တင်းတင်းလေးနဲ့ စီးအိနေလိုက်တာ။ တဖြည့်ဖြည်း တိုးဝင်သွားတဲ့လီးချောင်းလေးကို စိုစွတ်နွေးအိနေတဲ့ အတွင်းသားနံရံတွေက ဆီးကြိုထွေးပွေ့လို့ ….။ ဖောင်းမို့နေတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကလဲ ကျွန်တော်ကြောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ်”

“ ဟင့်……ဟုတ်လို့လား”

“ အင်းပေါ့”

“ မီးလေးရော”

“ ကောင်းတာပေါ့ ကိုရယ်”

“ မီးလေးရဲ့ ကောင်လေးကိုတောင် မနာလိုလာပြီ”

“ အွန်….ဘာမှလဲ မဆိုင်ဘူး”

“ ဆိုင်တာပေါ့ သူက အမြဲလိုးခွင့်ရမှာလေ”

“ ကိုကလဲ    မီးနဲ့ကိုက ငယ်ငယ်ထဲက အတူရှိခဲ့တာပဲ ..ကို့ အပေါ် သံယောဇဉ်ပိုပါတယ်နော်.. တိတ်တိတ်လေး ဆိုပေမဲ့ ဖြူစင်တဲ့ သံယောဇဉ်နှောင်ကြိုးတွေနဲ့လေ အခွင့်အရေးရတဲ့အခါတိုင်း အတူနေ့မှာပေါ့...ကိုရယ်”

မီးလေးစကားဆုံးတော့ ခန္ဓာကိုယ်နွေးနွေးလေးကို ယုယုယယ ထွေးပွေ့ရင်း စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကိုဖြေးဖြေးလေး လိုးသွင်းနေမိတယ်။

“ ကို ရယ်……………”

ထိုးသွင်းလိုက်တဲ့ အချိန်တိုင်းနှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးကို ကိုက်လို့ ကော့ပေးရှာတဲ့ မီးလေး တစ်ချက်တစ်ချက်မျက်နှာလေး မဲ့သွားတိုင်းကျွန်တော့် ရင်ထဲကနေ သနားမိတယ်…..။ ချစ်တဲ့ညီမလေးကို မနာကျင်စေချင်ဘူးလေ…..။ အပေးအယူမျှတဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရမက်တွေက အချိန်ကြာလာလေ ပိုပြင်းထန်လာလေပေါ့။ ကုတင်လေးထက်မှာ ပွတ်သပ်လူးလှိမ့်ရင်း တရှိုက်မက်မက်လိုးနေမိတဲ့ ချစ်စရာကောင်မလေးက အထိအတွေ့တွေကို မက်မက်မော့မော့ တောင့်တတတ်တဲ့ ညီမလေး မီးမီးပေါ့…..။

အသွေးတူလို့ စိတ်အခြေအနေတွေ ထက်တူကျကြတယ် ထင်တယ်။ သူစိမ်းဆိုတာထက် နီးနီးကပ်ကပ်ပွတ်ပွတ်သပ်သပ်ရှိနေခဲ့ကြတဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ အထိအတွေ့က ပိုလို့ဆန်းသစ်နေမိကြတယ်။ ကော့ပေးလာတဲ့ အချိန် အချက်ကျကျဆောင့်ချလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း မီးလေးတစ်ယောက် အရမ်း ကြေနပ်နေတယ်လေ။တင်းတင်းလေး စီးကပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိဖောင်းဖောင်းလေးထဲက တစ်ချက်တစ်ချက် ညှစ်ပေးလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း ကျွန်တော့် စိတ်တွေ အထိန်းအချုပ်မဲ့ သွားရတယ်။

“ မီးလေး……..ကို နောက်က လိုးချင်တယ်”

ကျွန်တော့် စကားကို ကြားတော့ ပက်လက်လေးကနေ ပြုံးပြရင်း ကုတင်လေးထက်မှာ လေးဘက်လေး ကုန်းပေးရှာတယ်။ ကုန်းနေတဲ့ မီးလေးရဲ့ အလှကပြည့်တင်းတဲ့ တင်သားအိအိတွေကြောင့် ပိုလို့ ပြည့်စုံသွားတယ်လေ။ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးနောက်မှာ ပြည့်ပြည့်လေးကားတင်းနေတဲ့ ဖင်လုံးအိအိလေးတွေက မာမာလေးတင်းလို့ ပေါင်တံအိအိလေးကြားမှာ ဖောင်းဖောင်းလေး ဆူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက အချစ်ရည်တွေနဲ့ တောက်ပနေတယ်။

ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကြားမှာ လှလှလေးအိကျနေတဲ့ နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေက ယဉ်ယဉ်လေးတုံအိလို့ပေါ့ ။ ဖြူဝင်းတဲ့ ကြောပြင်ထက်က ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြန့်ကြဲနေတဲ့ ဆံနွယ်စလေးတွေကလဲ မီးလေးရဲ့ အလှကို ပိုလို့ တိုးလာစေတယ်လေ။ ခပ်သိမ်သိမ်ခါးလေးကို ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ရင် းပေါင်တံလေးအလယ်က ဖောင်းဖောင်းလေး ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးကြားကို ကျွန်တော့် လီးနဲ့ တေ့ရင်း တဖြေးဖြေး လိုးသွင်းလိုက်မိတယ်။ 

အားယူရင်း ဆောင့်လိုက်တဲ့ အချိန်တိုင်း နောက်ဖက်ကို ပြန်ဆောင့်ပေးတတ်တဲ့ မီးလေးရဲ့ တုံ့ပြန်မှု ဖင်သား အိအိလေးတွေနဲ့ ရိုက်ခတ်လိုက်တိုင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံလေးတွေက အခန်းလေးထဲမှာအဆက်မပြတ်ပေါ့။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ အတူ စီးချက်ကြကြ ယိမ်းနွဲ့နေတဲ့ နို့ဖောင်းဖောင့်အိအိလေးတွေက အချစ်ရဲ့ပြပုဒ်တစ်ခုကို ပေါင်းစပ်ဖော်ကျူးနေခဲ့ကြတယ်။

“ အ…အ….အ…..အ”

“ လိုးပါ ကိုကိုရယ်………မီးလေး.....အရမ်းကောင်းတယ်……အား….အား………….”

ရမက်တွေ ပေါင်းစပ်ပါဝင်နေတဲ့ အသံလေးတွေနဲ့ လောကကို မေ့နေကြတဲ့ လူသားနှစ်ဦးရဲ့ ခံစားချက်တွေအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်လုနီးလာခဲ့တယ်လေ။ ခါးလေးကို ဆွဲလို့ လိုးသွင်းလိုက်တဲ့ အချက်တိုင်းကလဲ အားအင်အပြည့်နဲ့ပေါ့…။ စောက်ဖုတ် အိအိလေးကလဲ တိုးဝင်လာတဲ့ အသားမာမာလေးကို တင်းတင်းလေးဖိညှစ်ပွတ်ဆွဲလို့……

“ အား…..ကိုကို မီးလေး ပြီးချင်ပြီ………..အား”

“ ကို အတူတူပြီးချင်တယ် ... မီး ပြီးတော့မယ် ကိုလိုး……အား ……လိုးပါ....ကိုရယ်……အ…..အ….အ”

အဲ့ဒီ အသံလေးတွေပေါ့ ။ ကျွန်တော်ခံစားချက်တွေကို ပိုပိုလို့ တိုးလာစေတယ်လေ။ အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ကျွန်တော့် လီးတစ်လျောက် ကျဉ်စိမ့်တဲ့ အရသာလေးက တိုးထွက်စီးဆင်းလာတယ်။

“ အား…..မီးလေး ကိုလဲ..ပြီးတော့မယ်……အား………”

“ ဟုတ်  ကို……မီးပြီးပြီ …..အား……………အား…….. ကိုရယ်”

ဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ မီးလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးလဲ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါသွားတယ် ။ ပြီးတော့ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကနေ တစ်ဆင့် အရည်နွေးနွေးလေးတွေကို ညီမလေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးတစ်လျောက် ဆောင့်သွင်းပန်းထည့်လိုက်မိတယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ...ကိုရယ်………….မီးနုံးသွားတာပဲ”

“ ကိုလဲ...အရမ်း...ကောင်းတယ်.....မီးလေးရယ်…………..”

စကားသံတွေရဲ့ အဆုံး အခန်းလေးက ပြန်လည် တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာတော့ လူသားနှစ်ဦး တင်းတင်းလေး ပွေ့ဖက်လို့ ကြည်နူးမှု့အပြုံးလေးတွေနဲ့ ရင်ခွင်နွေးနွေးလေးဆီကို တိုးဝှေ့ရင်းလောကကိုခဏ မေ့ထားခဲ့မိကြတယ်……………။

......................................................................................................................................

ကျွန်တော်ရဲ့ အကြိမ် ၁၀၀ မြောက် post ပါ.။ အလုပ်တွေကြားကနေ ကြိုးစားပြီးရေးထားပါတယ်။ ကြာကြာမှတစ်ခါ တင်နိုင်တာကိုတော့ တောင်းပန်ပါတယ်။ ရင်ထဲမှာ တစ်ခုခုခံစားလိုက်ရတယ် ဆိုရင်တော့ like ခဲ့ပေးဗျာ။ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းရေးရတာဆိုတော့ ခံစားချက်ကတစ်ကြိမ်နဲ့ တစ်ကြိမ် သိပ်မတူချင်ဘူးရယ်။ တတ်နိုင်သလောက် moodသွင်းပြီး ကြိုးစားထားပါတယ်။ ဆက်ရေးထားတာလဲ ရှိပါတယ်။ ပြီးအောင်ရေးပြီးမှပဲ တင်ပါတော့မယ်.။

ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းဆို သိပ်ခံစားလို့မကောင်းဘူး ထင်လို့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ မကြိုက်ဘူး။ကဲ...အဲ့တော့ ဇာတ်လမ်းလေးကို စလိုက်ရအောင်ပါ............။ :)

......................................................................................

ဒီလိုနဲ့ ဖေဖေေမေမေတို့ ပြန်မဲ့ ရက်တွေလဲ တစ်ဖြေးဖြေးနီးကပ်လို့ လာတယ်။ မထင်မှတ်ထားတာတွေ ဖြစ်တတ်တာ လောကရဲ့သဘာဝလို့ပဲ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ တစ်ရက်ပေါ့….

“ သား…..မင်းလဲ မငယ်တော့ဘူး အိမ်ထောင်ပြုဖို့စဉ်းစားသင့်ပြီလေ…………”

“ ဟုတ်ကဲ့ ပါဖေဖေရယ်…………”

“ ဖေဖေတို့ကတော့ ဖေဖေတို့ မပြန်ခင် စီစဉ်စရာရှိတာတွေ စီစဉ်သွားပေးချင်တယ်………အဲ့တော့ မင်း  ကောင်မလေးနဲ့ နှစ်ယောက်တိုင်ပင်ပေါ့…………”

ဖေဖေဆန္ဒတွေကို ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာ တစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူ စိတ်ချထားခဲ့ချင်တယ်လေ။ အဲ့လို့နဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အကျဉ်းရုံးလက်ထပ်ခဲ့တယ်။ ဖေဖေအသိရှေ့နေနဲ့ အတူ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အတွက် အိမ်ခန်းနဲ့ ဖေဖေပိုင်စက်ရုံကို လက်ဖွဲ့အနေနဲ့ လွဲပေးခဲ့တယ်လေ။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးက လွတ်လပ်သာယာမှုတွေနဲ့ပေါ့။ ချစ်သူတွေ ဘဝမှာကိုက နားလည်မှုနဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်တော်တို့ အတွက် အရာရာဟာအဆင်ပြေနေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်နဲ့အိမ်ထောင်ကျပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း မမဇွန်လဲ အရင်လို မရှုပ်တော့ပါဘူး။ ဆန္ဒတွေကို အသိစိတ်နဲ့ ထိန်းချုပ်ရင်း ကျွန်တော့်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝလေးကို အကောင်းဆုံးပေးဆပ်ခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ရှိလာခဲ့ပြီလေ။ မေဇွန်အတွက်တော့ မောင်ဟာ အကောင်းဆုံး ခင်ပွန်းတစ်ဦးပါပဲ။ ဟိုးအရင်က မေဇွန်ဖြစ်ခဲ့တာတွေအားလုံးကို နားလည်ပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ကြင်နာတတ်တဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ။ ဒီလိုနဲ့ မေဇွန်တို့ အိမ်ထောင်သက်တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့တဲ့ အချိန်မှာပေါ့……..။

“ တင်….တောင်………တင်…….တောင်”

“ လာပြီ…..လာပြီ”

“ အော်….မောင်ပြန်လာတာ စောလိုက်တာ”

“ အေး ဟုတ်တယ် အရင်က သူငယ်ချင်းနဲ့ တွေ့လို့လေ ဒါမင်းဆက်တဲ့”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ ….ဝင်ပါရှင့်”

“ ဇွန်…ကို ပြောပြဘူးတယ်လေ ... မှတ်မိလား ဒီကောင့်အကြောင်းကို သူငယ်ချင်းဆိုပေမဲ့ မောင့်ထက် ၅ နှစ်လောက်ကြီးတယ် ..သင်တန်းမှာခင်သွားကြတာလေ အခု..မူဆယ်မှာနေတယ် ”

“ အော်ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ရှင့် ..မောင်တော့ပြောပြဘူးတယ်...ဓါတ်ပုံထဲမှာပဲ မြင်ဘူးတာ လူကိုတော့ အခုမှပဲမြင်ဘူးတော့တယ်”

“ အမတို့ မင်္ဂလာဆောင်တာတောင် မသိလိုက်ဘူး ..ဒီကောင်ဘယ်သူကိုမှ...အကြောင်းမကြားဘူးလေ”

“ ဟုတ်တယ် အမတို့လဲ မောင့်ဖေဖေတို့ မပြန်ခင် အကျဉ်းရုံးပြီးပဲ လက်ထပ်ဖြစ်တယ်လေ”

“ အော်ဟုတ် ဒီကောင်ပြောမှသိရတယ် မင်္ဂလာဆောင်တယ်ဆိုတော့ အရင်ရည်းစားဟောင်းတွေနဲ့များလားလို့”

“ ဟေ့ကောင် မင်းလျောက်မကျပ်နဲ့ကွာ”

“ ဟားဟား အေးပါဟ ချောချောလှလှလေးနဲ့ဆိုတာ ခုမှသိတယ်လို့ ပြောမလို့ပါ”

“ မြှောက်နေပြန်ပါပြီ ဘာစားမလဲပြော”

“ မမြှောက်ရပါဘူးဗျာ တကယ်ပြောတာပါ”

“ ဇွန်အခန်းရှင်းပေးထားနော် ဒီကောင် မနက်ဖြန်ညနေမှ လားရှိုးကားနဲ့ ပြန်မှာ”

“ အင်းပါ ….. ဒါဆိုလဲရေချိုးလိုက်ကြအုံးလေ ပြီးမှထမင်းစားပေါ့”

“ မစားတော့ဘူး ဇွန်ရေ ဒီကောင်က ရောက်တုန်း စားစားသောက်သောက်လေး လုပ်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ အပြင်မှာပဲ စားလိုက်တော့မယ်”

“ ဒါနဲ့ ဒီကောင်သားက ၆ တန်းရှိပြီလေ..အဲ့ဒါရန်ကုန်မှာ.ကျောင်းပြောင်းမလို့တဲ့... မူဆယ်မှာ.ကမြန်မာကျောင်းက သိပ်အဆင်မပြေဘူးတဲ့လေ”

“ ဟုတ်လား …အင်းကောင်းတယ်..အဲ့တာ”

“ အဲ့ဒါ..မောင်တို့.အိမ်ကနေပဲ.တက်ပေါ့လို့.ပြောထားတယ်”

“ အင်း..ကောင်းသားပဲ အိမ်မှာလဲ နှစ်ယောက်ထဲဆိုတော့ ပျင်းစရာကောင်းတယ် သားရှိတော့..အဆင်ပြေတာပေါ့”

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ ..ကျွန်တော်က အဆောင်မှာပဲ ထားမလားလို့လေ အဲ့ဒါ..ဒီကောင်က..အဲ့လို..စီစဉ်ပါလားဆိုတာနဲ့”

“ အားနာစရာ..မလိုပါဘူး...ကိုမင်းဆက်ရယ် ဇွန်တို့လဲ.အိမ်မှာနှစ်ယောက်ပဲ..ရှိကြတာလေ ကလေးလဲ.မယူချင်ကြသေးတော့”

“ ကဲ……ဒါဆို မောင်တို့ သွားတော့မယ်လေ ဇွန်”

“ အော်...အင်းအင်း ကားဖြေးဖြေး..မောင်းနော်မောင်”

“ စိတ်ချပါကွာ”

မောင်တို့ နှစ်ယောက် အပြင်ထွက်သွားတော့ ကျွန်မလဲ ကိုမင်းဆက်အတွက် အခန်းရှင်းဖို့ မောင့်ညီမလေးအခန်းကို ဝင်သွားခဲ့တယ်။

ဒီအခန်းလေးပေါ့ ။ တချိန်ကမောင့်နဲ့ မောင့်တီတီလေးတို့ နှစ်ယောက်ကို မေဇွန် မြင်ခဲ့ရတာ။ အင်း ဒါတွေက ပြီးခဲ့ပါပြီလေ။ အခုတော့ မေဇွန်တို့လဲ အိမ်ထောင်သည်တွေ ဖြစ်ကုန်ကြပြီ။ ကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာခင်းအသစ်လေးကို လဲနေရင်း ကျွန်မရင်တွေနွေးနေမိတယ်။ မောင့်သူငယ်ချင်းရဲ့ အကြည့်တွေကြောင့်ပေါ့….။

အရင်က အိမ်ကိုလဲ မေဇွန့်သူငယ်ချင်းတွေက လွဲလို့ ဘယ်ဧည့်သည်မှ လာလေ့မရှိတော့ မေဇွန်လဲ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်ပါးလေးနဲ့ပဲ တံခါးသွားဖွင့်မိတာကို….။ ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ မေဇွန်ပေါင်တံပြည့်ပြည့်သွယ်သွယ်လေးနှစ်လုံးကို တစ်ချက်တစ်ချက်ခိုးခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေ ။ ပြီးတော့ အင်္ကျီလည်ပင်းကနေ တစ်ချက်တစ်ချက် အကွဲဟဟလေးပေါ်လာတိုင်း မသိမသာတံတွေးမျိုချနေတဲ့ သူ့ကို မေဇွန် ရယ်ချင်လိုက်တာ။

ပြီးတော့ ရင်ထဲမှာလဲ ဟိုးအတိတ်ကခံစားချက်လေးတွေ မသိမသာ တိုးထွက်လာမိတယ်။ တကယ်တော့ မောင်နဲ့ လက်ထက်တဲ့ အချိန်က မေဇွန်အပျိုတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ဘူးလေ ။ ဒါကို မောင်လဲ သိသလိုမောင်ကိုယ်တိုင်ပဲ ခွင့်ပြုပေးခဲ့တယ်။ အခုတော့ အဲ့ဒီလို့တွေ မရှိခဲ့တော့တာ မောင့်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီးထဲကပေါ့။ မောင်နဲ့ပဲ မေဇွန် ဆက်ဆံခဲ့တယ်။

အရင်က ချာတိတ်တွေ ဖုန်းကိုတောင် မေဇွန် မကိုင်ခဲ့တာကြာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေတော့ မေဇွန်စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေမိသလိုပါပဲ။ မတူညီတဲ့ ခံစားချက်လေးတွေကို တောင့်တလာမိတယ်။ အခန်းထဲက လိုအပ်တာတွေ ပြင်ဆင်ပြီးတော့ မေဇွန်ရေချိုးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်လိုက်ရင်းအခန်းထဲကကိုယ်လုံးပေါ်မှန်လေးထဲကို ကိုယ်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်နေမိတယ်။

အရင်ကထက် ပိုပြီး မို့မောက်လာတဲ့ ရင်သားတွေ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးတွေ အောက်က ခပ်တင်းတင်းပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးတွေနဲ့ လုံးတင်းနေတဲ့ တင်ပါးအိအိလေးတွေ ။ သက်ပျင်းတချက်ကို ခပ်ဖွဖွချရင်းအခန်းထဲက ရေချိုးခန်းလေးထဲကို လှမ်းဝင်ခဲ့မိတယ်။

တစ်ယောက်ထဲ စိတ်အေးလက်အေးရေချိုးပြီးတော့ သီချင်းလေး ညီးရင်း ဘီဒိုထဲက အင်းကျီ လေး ရွေးနေမိတယ်။ မေဇွန် ဘာတွေဖြစ်နေပါလိမ့် ။ အရင်ကဆို ဒီတိုင်းပဲ ညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေး တစ်ထည်ကောက်ဝတ်လိုက်တာပါပဲ။

ဒီနေ့တော့ …။ ကိုယ်ကိုကို ပြန်တွေရင် းရှက်နေမိသလိုပါပဲ.။ ဘီဒိုထဲကနေ ဘော်လီအနက်ရောင် ကျပ်ကျပ်လေး ယူပြီးဝတ်လိုကိတယ် …။ ဒါမှလဲ လက်တစ်လုံး အကျီလေးထဲကနေ မေဇွန့် ရင်သားတွေရုန်းကြွလှပနေမှာလေ…..။ အနက်ရောင် ဘော်လီလေးနဲ့အတူ အနက်ရောင်ပိုးသား အတွင်းခံလေး တစ်ထည်ကို ဝတ်လိုက်မိတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ခရမ်းရောင် ပိုးသားညအိပ်ဝတ်ဂါဝန်လေး…။

ဖြူဝင်းအိစက်နေတဲ့ အသားစိုင်တွေနဲ့ ခရမ်းရောင်နတ်သမီးလေးတစ်ပါး အခန်းထဲက မှန်ရှေ့မှာ ပေါ်လာတယ်လေ။

“ အို…..ငါ ဘာတွေ တွေးနေမိပါလိမ့်”

ရှက်ပြုံးလေးနဲ့အတူ ပုလဲဖြူရောင် အလင်းတန်းလေးတစ်ခု နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ လျှက်တပြတ်လင်းလက်သွားခဲ့တယ်။

တင်…..တောင်…..တင်…..တောင်………..

တံခါးဘဲလ်မြည်သံလေး…. နာရီကိုကြည့်မိတော့ ၁၁း၂၃ ။

တံခါးဝမှာ အရင်ဆုံး မောင့်မျက်နှာလေး ။ ပြီးတော့ မေဇွန်ခန္ဓာကိုယ်လေးပေါ်ကို အံသြသွားတဲ့ အမူအရာလေးနဲ့ကြည့်လို့…။ ပြီးတော့ လှစ်ခနဲအပြုံးလေးနဲ့အတူ ခေါင်းလေးကို မသိမသာညှိမ့်ပြရင်း…..

“ ပြန်လာပြီ ဇွန်နေ ဒီကောင် ကားမောင်းလာတာ မောင်က သောက်ထားတာ သူထက်နဲနဲများလို့တဲ့လေ”

“ အင်းပေါ့ မောင်ရဲ့ ကျေးဇူးပါပဲ ကိုမင်းဆက်ရေ”

“ ရပါတယ်ဗျာ”

“ ကဲ ဒါဆိုရေသွားချိုးတော့ ပြီးရင်နားလိုက်အုံးနော် ဒါ ကိုမင်းဆက်နားဖို့ အခန်း လိုတာရှိရင် ပြောနော် အားမနာနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမေဇွန်”

ပြောပြီးတော့ အခန်းလေးထဲ ဝင်သွားခဲ့တယ်။ စကားပြောနေရင်း မေဇွန်ရင်သား ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်တွေ…။ အို…မေဇွန်ရင်ခုန်လိုက်တာရှင်..။ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ဧည့်ခန်းကဆိုဖာပေါ်မှာ မောင်နဲ့ အတူထိုင်ရင်း…..

“ ဇွန်….. မောင့်ကို အားမနာပါနဲ့”

“ မောင်ရယ်”

ကျွန်မ မောင့်လက်လေးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ မောင် ဘာကိုဆိုလိုချင်မှန်း မေဇွန်းရောမောင်ပါ နားလည်မိကြတယ်လေ။

“ ကဲ မောင် ရေချိုးတော့မယ် အော်...ဒါနဲ့ မောင်..ဒီနေ့သုံးလွှာမှာ သွားအိပ်ရင်..ကောင်းမလားမသိဘူး”

“ အာ….အဲ့လိုကြီးတော့ မကောင်းပါဘူး..မောင်ရယ်   အရမ်းကို...သိသာလွန်းတယ် မေဇွန်...ရှက်တာပေါ့”

“ အော်...မဟုတ်ဘူးလေ တီတီခေါ်လို့ ခဏသွားမယ်ဆို ရတာပဲ ပြီးတော့ နောက်ကျမှ ပြန်လာခဲ့မယ်..ဒါမှမဟုတ်လဲ..ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်လေ...ဒီမှာအိပ်မယ်ဆိုတာကိုပေါ့”

“ မောင့် အန်ကယ်က မေးရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မိန်းမနဲ့ စိတ်ဆိုလာတာလား ဆိုပြီးတော့”

“ အန်ကယ် ခရီးသွားတယ်လေ”

“အော်…………….မောင်……………..”

ပြောဖို့ဟန်ပြင်ပြီးတော့ မှမေဇွန် မပြောဖြစ်တော့ပါဘူး။ မေဇွန် နားလည်ပါတယ်လေ။ ခံစားချက်တွေ တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့တော့လဲ အပြောင်းအလဲ တစ်ခုဆိုတာတောင့်တမိတတ်ကြတာပေါ့။

“ ပြောလေ ဇွန် ဘာလဲ”

“ အော်………ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး…….မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

မေဇွန်စကားကို ကြားတော့ မောင်ပြုံးတယ်။ ပြီးမှ မေဇွန်ပါးလေးကို နမ်းရင်းအခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားခဲ့တယ်လေ။ မောင်ဝင်သွားပြီး တအောင့်ကြာတော့ အခန်းထဲကနေ   ကိုမင်းဆက် ထွက်လာတယ်။

“ ရေချိုးပြီးပြီလား အကို လာ ထိုင်လေ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ချိုးပြီးပြီ မမေဇွန် ဒါနဲ့ ကျွန်တော် က ၃၂ နှစ်ရှိပြီ”

“ အော် ဒါဆို မေဇွန်ထက် ကြီးတာပေါ့ မေဇွန်က ၂၈ မောင်က ၂၆ လေ”

“ အော် ဒါဆို ညီမလို့ ခေါ်ရမှာပေါ့ ”

“ ကြိုက်သလို ခေါ်နိုင်ပါတယ်ရှင်”

ပြောရင်း မေဇွန်ရှေ့တည့်တည့်က ဆိုဖာလေးပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဂါဝန်သားလေးက ပေါင်လည်အောက်နည်းနည်းပဲ ဖုံးထားနိုင်တာဆိုတော့ မေဇွန့် ဒူးဖွေးဖွေးလေးတွေက ထင်းထင်းလေး ပေါ်လို့ပေါ့။တစ်ချက်တစ်ချက် မေဇွန့်အောက်ပိုင်းကို ခိုးခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက မေဇွန့်အတွက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါ။ တစိမ်းယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်နဲ့ အဲ့ဒီလို အတူမရှိခဲ့တာ မေဇွန်အိမ်ထောင်တစ်သက်ပါပဲ။ မေဇွန် ရင်ခုန်နေမိတယ်ရှင်။။

“ ဟော…..စကားတောင်ပြောနေကြပြီ ဟေ့ကောင် မမှန်သေးရင် ထပ်သောက်လို့ရတယ် ငါ့အဖေ ပုလင်းတွေရှိတယ် ..ငါတော့..အိမ်မှာ..သောက်လေ့မရှိဘူး”

“ ဟားဟားရပါတယ်ကွာ ညီမလေးကိုလဲ အားနာစရာ”

“ အော် ….မေဇွန်ကို အားနာဖို့မလို့ပါဘူး မေဇွန် နားလည်ပါတယ်”

“ ဟားဟား မင်းမိန်းမရ ကံကောင်းတာပဲဟ”

သူ့ရဲ့ မှတ်ချက်တွေကို ပြုံးပြရင်း မေဇွန် ခေါင်းလေး ငုံ့ထားမိတယ်။

“ ဇွန်ရေ မောင်တီလေးအိမ် ခဏသွားအုံးမယ် စောစောက ဖုန်းဆက်လို့ ဘာလို့လဲ မသိဘူး”

“ နောက်ကျနေပြီ မောင်ရဲ့”

“ အော်…..အောက်ထပ်ပဲဟာကို အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောကြအုံး”

“ ဘယ်သွားမှာလဲဟေ့ကောင်ငါလိုက်ခဲ့ရမလားတစ်ယောက်ထဲ”

“ ရတယ် အောက် သုံးလွှာမှာပဲ”

“ အော်….အေးအေး”

“ ဇွန်တံခါးပြန်ပိတ်ထားအုံး မောင်လာမှ ဖွင့်ပေး”

“ ဟုတ်ကဲ့”

မောင့် စကားဆုံးတော့ ဆိုဖာပေါ်ကနေ တံခါးဆီကို လျောက်သွားခဲ့တယ် ။ မေဇွန် ရင်တွေခုန်နေတယ်ရှင်…။ ပြီးတော့ မေဇွန်တင်ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို ခပ်မို့မို့လေးဖြစ်အောင် မသိမသာ ကော့လျှောက်သွားမိတယ်။ မေဇွန် သိပါတယ် ။ အခုအချိန်ဆို နောက်ကနေ မေဇွန်ဖင်သားအိအိလေးတွေကို ကြည့်နေမယ်ဆိုတာ တံခါးကို သော့ခတ်ပြီးတော့ နောက်ဖက်ကို လှည့်လိုက်တော့ မေဇွန် ထင်သလိုပါပဲ။ မေဇွန့် တင်သားအိအိတွေကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံ…….

အို…အကြည့်တွေနဲ့တင် မေဇွန်ရင်ဖိုနေရပါပြီ…။ သူ့ရှေ့တည့်တည့်ကို ပြန်လျှောက်လာတော့ ခိုးကြည့်တာကို မိသွားလို့ အားနာနေတယ်ထင်တယ် သူလေ ခေါင်းလေးငုံလို့ပေါ့.။

“ ကိုမင်းဆက် သောက်ချင်ရင်သောက်နော် အိမ်မှာ ပုလင်းတွေရှိတယ် မောင့်ဖေဖေ ရှိတုန်းက ထမင်းစားခါနီးတိုင်း သောက်တတ်တယ်လေ”

“ ရပါတယ် မမေဇွန်ရယ်”

“ အော်…အဲ့လိုကြီးတော့ မခေါ်ပါနဲ့ ကိုမင်းဆက်က မေဇွန်ထက်ကြီးတာကို”

“ အိမ်မှာတော့ မေဇွန်ကို ယုန်လေးလို့ခေါ်တယ် မေဇွန်ကယုန်နှစ်မှာမွေးတာဆိုတော့လေ”

“ အင်း အဲ့ဒါ ကောင်းတယ် ယုန်လေးပေါ့”

ပြောရင်းနှစ်ယောက်အတူရယ်နေမိကြတယ်။

“ ဒါနဲ့ အကိုသောက်ချင်ရင် ယုန်လေး သွားယူလိုက်မယ် ခဏနော် စားဖို့တော့ အသီးပဲ ရှိမယ် ထင်တယ်”

“ အားနာဖို့ ကောင်းနေပြီ”

မေဇွန်ပြန်ပြုံးပြရင်း ဆိုဖာလေးပေါ်က ထလိုက်တဲ့ အချိန် အမှတ်မထင်ဟသွားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားလေးထဲကို လျှက်တစ်ပြက်ခိုးကြည့်တဲ့ အကြည့်တစ်ချက် …။  မေဇွန် စိတ်လိုလက်ရပဲ ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ထလိုက်တယ်။ အိမ်နောက်ဖက်ကို လှမ်းလိုက်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေက နှလုံးသားရဲ့ လှုပ်ခတ်မှုကြောင့် စည်းချက်မဲ့နေမိတယ်လေ။ ရေခဲသေတ္တာထဲက ပုလင်းကို ထုတ်ပြီးတော့ စားပွဲလေးပေါ် တင်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ရေခဲကတ်ထဲက ရေခဲတွေကို ရေခဲဗူးလေးထဲကို ထည့်နေတဲ့အချိန်…….

“ ရရဲ့လား…”

မေဇွန့် နောက်နားကနေ နီးနီးကပ်ကပ်ပေါ်လာတဲ့ အသံကြောင့် မေဇွန် လန့်သွားမိတယ်။

“ အမေ့”

ပါးစပ်ကလွှတ်ခနဲ့ အော်လိုက်ရင်း နောက်ကို ယိုင်သွားတဲ့ မေဇွန်ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ယုယုယယလေးပွေ့ဖက်ထားတဲ့သူက ….သူပေါ့….။ ပခုံးသားအိအိစက်စက်လေးတွေကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်တဲ့ လက်တလုံးကြိုးဂါဝန်းလေးကြောင့် အသားအိအိလေးတွေကို သူဆုပ်ကိုင်ခွင့် ရသွားတယ်လေ။ မေဇွန်ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်လိုက်တာ မေဇွန်မရုန်းမိပါဘူး။ သူ့ရင်ခွင်လေးထဲမှာ မှီရင်း နှလုံးသားတွေ တုန်ခါနေမိတယ်။

ပြီးတော့ သူ့ဘောင်းဘီထဲကနေ ဖောင်းဖောင်းတင်းတင်းအရာလေးတစ်ခုက မေဇွန်ဖင်သား အိအိလေးကိုထိကပ်လို့….။

“ Sorry ယုန်လေးရယ် ကျွန်တော် လန့်အောင် လုပ်မိလိုက်တာ”

ခန္ဓာကိုယ်လေးနှစ်ခုကွာသွားတဲ့ အချိန်မှာ မေဇွန်မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောရှာတယ်။

“ ရပါတယ် အကိုရယ် မေဇွန်က ကျေးဇူးတင်ရမှာ မဟုတ်ရင် မေဇွန် လဲမှာ”

စကားလုံးတွေကို နှုတ်ဖျားကပြောနေပေမဲ့ အထိအတွေ့နွေးနွေးကိုတော့ နှစ်ဦးသားရင်ထဲမှာ သိနေခဲ့ကြတယ်လေ။

“ ခွက်တွေရော ကျွန်တော်ယူသွားလိုက်မယ်နော်။ ယုန်လေးဖို့ တစ်ခွက်ရောပေါ့”

“ ယုန်လေးက ဝိုင်ပဲသောက်နိုင်တာ အဲ့လို အပြင်းတွေ မသောက်တတ်ဘူး”

“ အော် နည်းနည်းတော့ သောက်ပေါ့”

မေဇွန်မငြင်းမိပါဘူး။ အပြုံးလေးနဲ့ သူ့အပြောကို လက်ခံလိုက်မိတယ်။ သူထွက်သွားတော့မှ ပန်းသစ်တော်သီးလေးတွေကို ခွဲရင်းပန်းကန်ထဲမှ ာစီထည့်နေမိတယ်။

“ အို ……ဓားကိုင်ထားတဲ့ မေဇွန် လက်တွေ အေးစက်တုန်ယင်နေလို့ပါလား”

ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ခွက်လေးနှစ်ခွက်ထဲကို ပုလင်းထဲက ဝီစကီတွေကို တူတူညီညီ ထည့်လိုက်တော့

“ အကိုအများကြီးပဲ ယုန်လေး အဲ့လောက် မသောက်နိုင်ဘူး”

“ အော်...ဒီ တစ်ခွက်ပါပဲ ဒါနဲ့ ဟိုကောင်ကြီးပြန်လာရင်သူ့ပါ Join ခိုင်းရမယ်”

“ အင်း သူပြန်လာရင်တော့ Join မှာပါ”

မေဇွန်စကားထဲမှာ ပြန်မလာပါဘူးဆိုတဲ့ အဖြေများပါသွားမိလား……။ ကိုယ်ကိုကိုယ် တွေးရင်း ရှက်သွားမိတယ်။

“ ခဏနော် အကို ယုန်လေး ရုပ်ရှင်ဖွင့်လိုက်အုံးမယ်”

“ အော် အေးအေး”

မေဇွန့် အပြောကို ယောင်တောင်တောင်နဲ့ သူခေါင်းညှိမ့်ရင်းပြောလာတယ်။ မေဇွန်လဲ ဆိုဖာပေါ်က ထရင်းမေဇွန် အိမ်မှာကြည့်တဲ့ ကိုရီးယား ဒရမ်မာ ကားလေးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းက မီးချောင်းလေးကို ပိတ်ရင် းနံရံကပ် မီးဝါလေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းလေးက စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အတိနဲ့ပေါ့။ ပြီးတော့မှ သူထိုင်တဲ့ နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံလေးပေါ်မှာပဲ အတူထိုင်လိုက်တယ်။

“ မိန်းခလေးတွေ ကိုရီးယားကား ကြိုက်ကြတယ်နော်”

“ အင်း ဟုတ်တယ် ”

မေဇွန်စကားဆုံးတော့ သူက ခွက်လေးနှစ်ခွက်ကို ကိုင်ရင်း တစ်ခွက်ကို မေဇွန်အတွက်ပေးလာတယ်။

“ Cheer ယုန်လေး”

“ Cheer အကို”

ပူနွေးနွေးခါးသက်သက်နဲ့ မေဇွန်လည်ပင်းတစ်လျောက် စီးဝင်သွားတဲ့ အချိန် မေဇွန်ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားမိတယ်။ ဒါကို သူကကြည့်ရင်းနဲ့ ရယ်နေတယ်လေ။

“ မေဇွန်တို့ လက်ထပ်တာ တစ်နှစ်ကျော်ပြီနော်”

“ ဟုတ်တယ် အကို”

“ အကို သိရင် လာမှာပေါ့ အခုတော့ ဟိုကောင်ကြီးက အကြောင်းတောင်မကြားဘူး”

“ အင်း ဟုတ်တယ် သူ့ဖေဖေက သူမပြန်ခင်စီစဉ်သွားချင်တယ်ဆိုလိုလေ”

“ အော်”

“ ဒါနဲ့ အကိုသားလေးက အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ”

“ ဒီနှစ်ဆို ၁၁ ပေါ့ ၆ တန်းလေ နာမည်က နောင်နောင်တဲ့ ဒါသူ့ပုံ”

“ အော် ချစ်စရာလေး”

ဖုန်းထဲကနေ ပြလာတဲ့ ပုံလေးကိုကြည့်ရင်း မေဇွန်ပြောလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့

“ ဒါက အကို မိန်းမပုံလေ”

“ အင်းချစ်စရာလေးပဲ အကိုက ရွေးတတ်လိုက်တာ”

“ ယုန်လေးလဲ အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပါပဲ”

မေဇွန်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်းပြောလိုက်တဲ့ အချိန် မေဇွန်နဲ့မျက်လုံးခြင်း ဆုံသွားမိတယ်လေ။

“ အကိုကလဲ ရှက်တောင်လာပြီ”

မေဇွန်ပြောရင်း ခေါင်းလေးငုံထားမိတော့ မေဇွန်အကျီဟိုက်ဟိုက်လေးထဲကနေ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက မို့မို့လေး ခုံးထလို့လာတယ်။

“ ဒါနဲ့ ယုန်လေးတို့ ကလေးမယူကြသေးဘူးလား”

“ ဟုတ် မယူသေးတာ အကိုရဲ့”

“ အော် ယူတော့လေ”

“ အင်း နောက်နှစ်တော့ ယူဖြစ်မယ်ထင်တယ်”

“ ဒါနဲ့ အကိုကရော ထပ်မယူတော့ဘူးလား”

“ အင်း အကိုမိန်းမက သားကြောဖြတ်လိုက်ရတယ်လေ ..သူ့မှာကနှလုံးရောဂါရှိတော့ ကလေးထပ်ယူရင်မကောင်းဘူးဆိုလို့”

“ အော် အဲလိုဖြတ်လိုက်ရင် မရတော့ဘူးပေါ့”

“ အင်း… ယုန်လေးမသိဘူးလား အကိုဆို သူနဲ့ ဆက်ဆံရင်အထဲမှာပဲ ပြီးတာ”

“ အား….. အကိုကလဲ ရှက်စရာ”

အရက်က သွေးသားကိုနှိုးဆွလိုက်တဲ့ အရှိန်ကြောင့် စကားလုံးတွေ ပွင့်လင်းလာခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ မေဇွန်ကိုယ်တိုင်လဲ တစ်ကိုယ်လုံးနွေးထွေးတဲ့ အရသာလေးကို ခံစားလာခဲ့ရတယ်။

“ ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ ယုန်လေးရဲ့ အိမ်ထောင်ရှိပြီဆို ဒါက သဘာဝပဲလေ”

“ အင်း ဒါတော့ ဒါပေါ့လို့”

“ ဆေးတွေကို ဆရာဝန်ပြောတဲ့အတိုင်းပဲ သောက်နော် မဟုတ်ရင် လိုချင်တဲ့ အချိန်မှာမရ ဖြစ်တတ်တယ်”

“ ဟုတ်အကို မေဇွန်တော့ Regular ပဲ သောက်တယ်”

“ ယုန်လေး ကလေးရရင် ချစ်စရာကောင်းမှာပဲ  မေမေက ဒီလောက် ချစ်ဖို့ကောင်းတာ”

“ အကိုစားချင်တာပြောပါနော် အဲ့လောက် မမြှောက်လဲ ရပါတယ်”

“ တကယ်ပြောတာပါ”

“ မျက်နှာလေးရော ခန္ဓာကိုယ်လေးရော အားလုံးပြည့်စုံတယ်”

“ ဟုတ်လား ကျေးဇူးပါရှင်”

သူ့စကားဆုံးတော့ မေဇွန်ခွက်လေးကို လှမ်းကိုင်ရင်း ပေါင်လေးကို မသိမသာ ဟထားလိုက်မိတယ်။ ခဏကြာတော့ မေဇွန်ခြေချောင်းလေးတွေကို လာထိတဲ့အထိ အတွေ့လေးတစ်ခု……။ သူ့ခြေထောက်လေးတွေနဲ့မသိသလို မေဇွန်ခြေချောင်းလေးတွေကို ထိထားတယ်။ မေဇွန်TV ကိုပဲ စိုက်ကြည့်ရင်း မသိယောင်ဆောင်နေလိုက်မိတယ်လေ။ ပြီးတော့မှ ဖွဖွလေးပွတ်လာတဲ့ အထိအတွေ့…။ မေဇွန်ခြေချောင်းလေးတွေကို လှုပ်လိုက်တော့ သူငြိမ်သွားတယ်။

“ ယုန်လေးကို ရတာကံကောင်းတာပဲနော် ဟိုကောင်ကြီးတော့”

“ ဘာလို့လဲ အကိုရဲ့”

“ အော် ချစ်စရာကောင်းပြီး အလိုက်သိတတ်လို့ပေါ့”

“ အကိုကလဲ မေဇွန်တောင် မနေတတ်တော့ဘူး”

“ ဟုတ်တယ် အကိုမြင်တဲ့အတိုင်ပြောမယ်နော် ယုန်လေးက တကယ်နတ်သမီးလေးလိုပဲ”

“ ဟုတ်လို့လား”

“ အင်း တကယ်ပါ”

“ အကို့မိန်းမကိုလဲ အရင်က အကို အဲ့လိုပြောမှာပေါ့”

“ အင်းချစ်မိတော့လဲ လှနေတော့တာပေါ့ ယုန်လေးရယ်”

“ ဟားဟား မိုက်လိုက်တဲ့ စာသား”

“ ရင်တွင်းဖြစ်တွေ… ရင်တွင်ဖြစ်တွေ”

“ အကိုလဲ ခင်စရာကောင်းပါတယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်တော့ မိန်းမချော နည်းနည်းချောတယ်ပေါ့”

“ ဟားဟားလုပ်ပြီ ယုန်လေးကတော့”

“ အကို ပုဆိုးရောပါလား ဘောင်းဘီကြီးနဲ့ ဆိုတော့ ညဖက်အိပ်တာ မလွတ်လပ်ပဲ နေမယ် ခဏနေ မောင့်ပုဆိုးယူပေးမယ်လေ”

“ အင်း အဲ့ဒါဆို ပိုအဆင်ပြေမယ် ထင်တယ်”

စကားဆုံးတော့ နှစ်ယောက်သား ရုပ်ရှင်ပြန်ကြည့်နေမိကြတယ်။

“ ကိုရီးယားကားတွေက romantic တွေ အရမ်းလုပ်တာပဲနော်”

“ ဟုတ်တယ် အကို အဲ့ဒါကြောင့်လဲ လူငယ်တွေ အသည်းစွဲနေတာ”

“ အင်း အကိုလဲ အလိုကြည့်ရင်းနဲ့ ပြန်တောင်ငယ်ချင်လာတယ်”

“ အော်အခုလဲ ကြီးတယ်လို့ မထင်ရပါဘူး အကိုရဲ့”

“ ဟားဟား မုန့်ကြွေးရမယ် ဒါဆိုရင်တော့”

ပြောရင်း မေဇွန်နဲ့ သူအကြည့်ခြင်းဆုံမိသွားတယ်လေ။ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်လူသားနှစ်ဦးအတူ ရှိနေမိကြတယ်ဆိုတဲ့ အသိ…။ ပြီးတော့ အမှတ်မထင် ကြုံလိုက်မိတဲ့ အထိအတွေ့လေးတွေက နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ရမက်တွေကို ဆွဲခေါ်နိုးထလာစေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်လေးတစ်ဖက်ကဆိုဖက်နောက်မှီလေးပေါ်ကို တင်လိုက်ရင်း မေဇွန်ပုခုံးသားအိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေး ထွေးပွေ့လာတယ်လေ။ နူးညံ့လိုက်တာ… ။ ပြီးတော့ ဆန်းသစ်တဲ့ အတွေ့အထိ.။မေဇွန် သူ့ရင်ခွင်လေးထဲကို အလိုက်သင့်လေးတိုးဝင်လိုက်မိတယ်။

“ ယုန်လေး”   

သူ့နှုတ်ဖျားကတိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်တဲ့ အသံ။

“ ရှင်”

“ စိတ်ဆိုးသွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်..ယုန်လေးရယ် အကို နွေးထွေးတဲ့ ယုယမှုလေးတွေကို လိုချင်မိတဲ့စိတ်ဖြစ်လာမိတာ”

“ အကိုရယ်” 

တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ရင်း သူ့ခါးကို မေဇွန် မရဲတရဲလေး ပြန်ဖက်လိုက်မိတော့တယ်။ ပုခုံးလေးကို ဖက်ထားရင်းနဲ့ ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ မေဇွန့် ဆံပင်အိအိလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ မေဇွန်ရင်ခုန်လိုက်တာရှင်…..။ ဆံနွယ်လေးတွေကနေ တစ်ဆင့် မေဇွန်ပါးအိအိလေးကို နူးနူးညံ့ညံ့လေးပွတ်ဆွဲလိုက်ရင်း လည်တိုင်လေးကို လာထိတဲ့ အချိန်မှာတော့…

“ ယုန်လေး ယားတယ် အကိုရဲ့”

ရင်ခွင်ထဲကနေ ခေါင်းလေးမော့ရင်း တိုးတိုးလေးပြောမိတော့ ငုံ့လာတဲ့ သူနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ မေဇွန် နှဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။ နွေးထွေးလိုက်တာ၊ နူးညံ့လိုက်တာ ။ ပြီးတော့ ပျော်လိုက်တာ  ကို  ရယ်..မေဇွန်ပြုံးမိပါတယ်……။ လည်တိုင်လေးပေါ်က သူ့လက်နုနုလေးကိုဆွဲယူရင်း အကျီထဲကနေ မလုံတလုံဖြစ်နေတဲ့ ရင်သားအိအိလေးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်မိတယ်။

“ ကိုကို…….”

“ ပြောလေ ယုန်လေး”

“ ဒီညအတွက်တော့ စောင့်ထိန်းရမဲ့ စည်းဘောင်တွေကို ခဏမေ့ပြီးတော့ အတူနေရအောင်နော်”

“ ယုန်လေးရယ် ကိုရင်ထဲမှာရှိတဲ့ အတိုင်းပြောပါရစေနော်  …….ညနေက ယုန်လေးကို တွေ့ထဲက ကိုကိုရဲ့ ဇနီးမယားတစ်ယောက်လို………………..”

“ ပြောလေ ကိုကိုရဲ့ ဇနီးမယားတစ်ယောက်လို…ဘာဖြစ်လဲ”

“ ပြောရမှာ အားနာလို့”

“ အခုလိုတောင် ဖြစ်နေပြီပဲ ကိုကိုရယ်”

“ အင်း ကိုကိုရဲ့မယားလေးတစ်ယောက်လို အတူ ယုယချင်တာပါ”

“ ကိုကိုရယ်”

ပြောရင်းနဲ့မေဇွန် ဆိုဖာပေါ်မှ ာထိုင်နေတဲ့ ကိုကိုရဲ့ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ပေါ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်လိုက်ရင်း ကိုကိုဆံပင်တွေကို ကိုင်လို့ မေဇွန်ရင်သားအိအိလေးတွေနဲ့ ဖိကပ်ထားလိုက်မိတယ်။ ကိုကိုလက်တွေက မေဇွန်ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ပွေ့ဖက်လို့ပေါ့ … ။ ပြီးတော့လက်တွေကို မေဇွန်ပုခုံးလေးပေါ်ဆွဲယူလို့။ ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးကို မေဇွန်လက်မောင်အိအိလေးနှစ်ဖက်ဆီ တွန်းချရင်းဂါဝန်လေးကို ဆွဲချလိုက်တော့ ဖြူဝင်းအိစက်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးတွေပေါ်မှ ာမေဇွန်ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးကို ထွေးမထားတဲ့ ဘော်လီအနက်လေးပဲကျန်တော့တယ်။ 

မေဇွန် ရင်သားအိအိလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင်းနဲ့ ကြောဖက်ကဘော်လီချိတ်လေးကို ဖြုတ်လိုက်တော့ အထိန်အကွတ်မဲ့သွားတဲ့ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေက ကိုကို့ မျက်နှာရှေ့ကို မခိုတရိုအိဆင်းကျလာခဲ့တယ်လေ။ ခွထိုင်ထားတဲ့ မေဇွန်ရဲ့ပေါင်ရင်းက အသားနုနုလေးတွေကို ဖိကပ်ထားတဲ့ မာတင်းတင်းအသားချောင်းလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကလဲ ရင်ခုန်စရာ အတိနဲ့ပေါ့။ 

ကိုကိုရဲ့ မာမာတင်းတင်းလီးချောင်းလေးပေါ်ကို ထိုင်ရင်းဖိလှုပ်ပေးလိုက်တိုင်း မေဇွန့် ဖင်သားအိအိတွေကိုပွေ့မလို့ အားယူပြီးရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပေးရင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်သွားတဲ့ ပုံစံလေးကကြည့်ကောင်းနေပြန်တော့တယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့မေဇွန်လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ ကို့နားရွက် နားလေးဆီကို ဖွဖွလေးဖိကပ်ရင်းနဲ့ မေဇွန်နှုတ်ခမ်းလေးက ကိုကိုနှုတ်ခမ်းလေးတွေဆီကို ဦးတည်လာခဲ့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းခြင်းပေါ့။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုထိကပ်လိုက်တဲ့ အချိန်…။ လောကဟာနွေးထွေးခြင်းတွေနဲ့ ကာရံမဲ့တဲ့ ရင်ခုန်သံတွေထပ်တူပြုလို့….။

ကိုကို…ရင်ထဲကနေ တိုးတိုးလေးခေါ်မိတယ်။ မောင်လို့ပဲ အမြဲခေါ်နေခဲ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံအတွက်တော့ ဒါဟာ ဆန်းကြယ်တဲ့ ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုပါ…။ အဲ့ဒီအသံမှာ ရမက်တွေပါတယ်လေ။ စိတ္တဇဆန်တဲ့ ခံစားချက်တွေကို ယုန်လေး ဟိုးအရင်ထဲက ရူးသွပ်စွာနှစ်သက်ခဲ့မိတာပါ….။ အချိန်တွေ အကြာကြီး အခန်းလေးထဲမှာ နေရင်းနဲ့ ပြတင်းပေါက်က လျက်တပြတ်ဝင်လာတဲ့ လေနုအေးလေးကို တရှိုက်မက်မက် ရှူရှိုက်လိုက်ရသလိုပေါ့။

ဆန်းသစ်တဲ့ ခံစားမှုလေးကို ခဏပဲ ဖြစ်ဖြစ်ယုန်လေးခံစားချင်တယ်။ လေဆိုတာ သဘာဝတရားရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဆိုပေမဲ့ ရှုရှိုက်ခွင့်ရတဲ့ လေညှင်းလေးကိုတော့ ခဏပဲ ဖြစ်ဖြစ်ယုန်လေးပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရချင်မိတယ်။ ဒါဟာအတ္တဆိုရင် ခံစားမှုတွေနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားတဲ့ လှပတဲ့ အတ္တစိတ်လေးအဖြစ်ပဲ ယုန်လေးမြင်ပါရစေ….။ ဖိကပ်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အသာခွာရင်း……….

“ ကိုကို….”

ခေါ်သံလေးရဲ့အဆုံးမှာ မေဇွန့်မျက်နှာလေးကို မော့ကြည့်လာတယ်။

“ ဒီည အတွက်တော့ ယုန်လေး ကိုကိုရဲ့ မယားလေး ဖြစ်ပါရစေနော်”

“ အင်းပေါ့……….ယုန်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ကိုကိုရဲ့လီးနဲ့ ထည့်ပြီး လိုးကြမယ်လေ ဒါမှလင်မယားလို ဖြစ်မှာပေါ့”

“ ယုန်လေးကို အမြဲတန်းပိုင်ဆိုင်ပြီး လိုးခွင့်မရရင်တောင်………”

ကိုကို စကားမဆုံးခင်မှာ မေဇွန် လက်ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ကိုကိုနှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ်လိုက်မိတယ်။

“ အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ ကိုရယ်”

“ ဒီညလေးအတွက်တော့ ယုန်လေးဟာ ကိုကို့ အပိုင်ပါ”

“ ယုန်လေးရယ်”

စကားအဆုံးမှာ ကိုကိုနှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက မေဇွန့်နို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို ဖွဖွလေးစုပ်ငုံလိုက်တယ်။

“ အား……….ကိုကိုရယ်”

အသား ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေပေါ်မှာ သွေးကြောလေးတွေ ယှက်သန်းနေတဲ့ မေဇွန့်နို့လေးတွေကကိုကိုလက်ချောင်းလေးတွေအောက်မှာ တင်းမာလာခဲ့တယ်။ ဖောင်းအိတဲ့ နို့အုံအရင်းနားလေးကနေ တဆင့် နို့သီးထိပ်လေးတွေရောက်တဲ့ တိုင်အောင် လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ထိခတ်သွားတဲ့အရသာလေးကို မေဇွန်ကြိုက်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံထားတဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ လျှာဖျားလေးနဲ့ပွတ်သပ်နှိုးဆွလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း မေဇွန်နှလုံးသားတွေ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ရှားသွားမိပါတယ်။ ကိုကိုရယ်လေ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို မေဇွန်နို့လေးတွေကို မက်မက်မောမော စုပ်ယူလို့နေတယ်။

“ ကိုကို…..အခန်းထဲ သွားရအောင်လေနော်”

“ ဖြစ်ပါ့မလား ယုန်လေးရယ် ပြန်လာရင်ခက်မှာ”

“ ရပါတယ် ယုန်လေး ဖွင့်ပေးမှ ဝင်လို့ရတာလေ”

နှစ်ယောက်အတူ ဆိုဖာလေးပေါ်ကထရင်း ကိုကိုလက်ကို ဆွဲလို့ မေဇွန်အခန်းဆီကို ခေါ်လာမိတယ်။လေအေးစက်ကြောင့် အေးစိမ့်နေတဲ့ အိပ်ခန်းလေးထဲမှာ မောင်နဲ့အမြဲအတူ အိပ်တဲ့နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်တစ်လုံး…..။ ကုတင်ရဲ့ဘေးမှာတော့ မေဇွန်ရဲ့ အလှပြင်တဲ့ မှန်တင်ခုံလေးပေါ့ ။ ကုတင်ခြေရင်းကအခန်းထောင့်လေးမှာ မေဇွန်အကျီတွေနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးတွေ လှန်းထားတဲ့ အဝတ်စင်လေး ။ ပြီးတော့ ဘီဒိုလေးတစ်လုံး…..။ ဘေးမှာတော့ ရေချိုးခန်းနဲ့အိမ်သာ တွဲရက်အခန်းလေးပေါ့။

အပြာနုလေးတွေ ကြိုက်တဲ့မောင်က အခန်းထဲမှာ ညအိပ် မီးကိုပြာလဲ့လဲ့လေးပဲ ထားတယ်လေ။ အပြာနုရောင်အိပ်ယာခင်းလေးနဲ့ ကုတင်လေးက နှစ်ယောက်လုံးရဲ့စိတ်တွေကို ပိုလို့ဆွဲဆောင်နေတယ်။ အခန်းလေးထဲက မှန်တင်ခုန်လေးရှေ့ကိုရောက်တော့ ကိုက မှန်တင်ခုံလေးပေါ်မှ ာလက်ထောက်ခိုင်းရင်းကော့ကော့လေးဖြစ်သွားတဲ့ မေဇွန့်ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လာတယ် ။ ပြီးတော့မှဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကိုဖယ်လိုက်ရင်း မေဇွန်နောက်ဖက်နားမှာ ဒူးလေးကွေးထိုင်လိုက်တယ်လေ။

ပြီးတော့ …..ပြီးတော့ ကိုကိုရယ်လေ။ မေဇွန်ခြေသလုံးသားနုနုလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်သပ်လာတယ်။ခြေသလုံးလေးတွေကနေ တဆင့်ဂါဝန်လေးထဲကို လက်နှိုက်ရင်း ပေါင်သားအိအိလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တယုတယပွတ်သပ်နေတယ်။

ပေါင်သားလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲလာရင်း မေဇွန်ပေါင်ရင်းနားကို ရောက်တော့ ပေါင်ရင်းက မေဇွန်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ဖိကပ်ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အတွင်းခံသားရေးကြိုးလေးအတိုင်း ပေါင်နှစ်ခုကြားကအသားနုလေးတွေကို တို့ထိပွတ်သပ်နေတယ်လေ။

ကိုကို့ အယုအယတွေအောက်မှာ မေဇွန်အတွင်းခံပိုးသားလေးရဲ့ ခွကြားတစ်ခုလုံး စိုစွတ်လာခဲ့ရပါတယ်။ ဒီအခန်းလေးပေါ့…။ မေဇွန်နဲ့မောင် အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့ဘူးတယ်။ မေဇွန်နှုတ်ဖျားက အော်ငြီးသံလေးတွေကိုလဲ ဒီအခန်းလေးထဲက အရာရာတိုင်းက ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေပြီပေါ့။

အခုတော့ သူတို့မရင်းနှီးတဲ့ သူစိမ်းယောင်္ကျားလေး တစ်ယောက်က မေဇွန်ဂါဝန်လေးကို နောက်ကနေပင့်မရင်း ပေါင်တံဖွေးဖွေးအိအိလေးတွေကို ပွတ်သပ်လို့ ဖင်သားအိအိတွေကို အတွင်းခံလေးပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး ဖိကပ်နမ်းရှိုက်နေတဲ့ အရာတွ ။ ပြီးတော့ ခံစားချက်အသစ်အဆန်းလေးတွေနဲ့ မေဇွန်နှုတ်က တိုးတိုးလေးအော်ညီးသံတွေကို သူတို့တိတ်တိတ်လေး နားစွင့်နေလေရဲ့။

အောက်ကနေ ပင့်မလာတဲ့ ဂါဝန်လေးကိုချွတ်ပေးတော့ မေဇွန်ကလေးလေးတစ်ယောက်လို လက်လေးမြှောက်ထားပေးမိတယ်။ အခုတော့ ကြော့ရှင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထွေးထွေးလေးပေါ်မှာ အတွင်းခံ အနက်ရောင်လေးတစ်ထည်နဲ့ပေါ့။ ဖြူနုအိစက်နေတဲ့ အသားစိုင်လေးတွေနဲ့ လိုက်ဖက်အောင် ပြည့်ဖြိုးဖောင်းမို့နေတဲ့ နို့အုံလေးတွေ သိမ်ကျဉ်းတဲ့ ခါးလေးတွေနဲ့ တင်သားအိအိလုံးလုံးလေးတွေ…။ စီးနှောင်ထားခြင်းမရှိတဲ့ဆံနွယ်ခွေခွေလေးတွေက ပုခုံးသားလေးပေါ်မှာ ကပိုကရို ဝေ့၀ဲလို့…..။

ပြီးတော့ ကိုကိုရယ်လေ သူ့အကျီလေးကိုချွတ်ချလိုက်တယ် ။ တဆက်ထဲမှာပဲ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးထဲမှာ မာတင်းဖုထစ်နေတဲ့ လီးချောင်းလေးက မေဇွန်ကို ရင်ဖိုစေမိတယ်။ အတွင်းခံလေးနဲ့ မေဇွန်အနားကို တိုးလာရင်း မေဇွန်ခါးလေးတွေကို ကိုင်လိုက်တော့ မေဇွန်ခြေတွေမခိုင်ချင်တော့ပါဘူး။ ကိုရင်ခွင်လေးထဲကို ပုံကျသွားမိတော့တယ်လေ။

“ လှလိုက်တာ ယုန်လေးရယ်”

မေဇွန်ဖင်လုံးအိအိတွေကို ပွတ်သပ်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောလာတယ်။

“ ဒါယုန်လေးတို့ နှစ်ယောက်အိပ်တဲ့ အခန်းလား”

“ အင်းဟုတ်တယ် ကို”

“ သူများအိပ်ခန်းမှာ သူများမိန်းမကို လိုးရတာစိတ်ထဲမှ ာတမျိုးပဲနော် … ပိုစိတ်လှုပ်ရှားမိသလိုပဲ”

“ ယုန်လေးက ကိုကို ကို ကျေကျေနပ်နပ်ပေးတာပါ”

“ အင်း အရင်ကဆို အဲလိုမျိုးအခြေအနေကို တွေးပဲ ကြည့်ဖူးတာ”

“ အခုဖြစ်ရတော့လဲ ယုန်လေး လိုချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးကို လိုးခွင့်ရတယ်”

“ ပိုပြီသူ….ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လဲ နော်”

“ ခုမှတော့ ပြေးလို့ မရတော့ပါဘူး ကောင်မလေးရယ်”

ပြောရင်းနဲ့ မေဇွန်ကို တင်းတင်းလေးလာဖက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ဘေးလေးမှ ာမေဇွန်ကို ထိုင်ခိုင်တယ်လေ။ ကိုကိုကတော့ ကုတင်အောက်မှ ာဒူးလေးထောက်ရင်း မေဇွန်ပေါင်ကြားမှာပေါ့။ ပြီးတော့ မေဇွန့် ဖင်အိအိတွေကို သိုင်းဖက်ရင်းဗိုက်သားနုနုလေးတွေကို နမ်းနေတယ်။

“ ယားတယ် ကိုရယ်”

မေဇွန်တိုးတိုးလေးညီးတော့ မော့ကြည့်ရင်းပြုံးပြလာတယ်။ ခေါင်းလေးပြန်ငုံသွားတဲ့ အချိန်မှာ မေဇွန်ပေါင်တွေကို ဖွဖွလေးဆွဲဟရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ မေဇွန်ရဲ့စောက်ဖုတ်အိအိလေးကို ကိုကိုလျှာလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲနေတော့တယ်။

မေဇွန့်အသိတွေ ကိုကိုအယုအယအောက်မှာ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပြီလေ။ မောင်နဲ့အတူ လိုးခဲ့တဲ့ ကုတင်လေးပေါ်မှာ တခြားတစ်ယောက်က ကိုယ်ပေါင်ကြားလေးထဲကနေ ဖွဖွလေးယက်ပေးနေတာကို မြင်ရတော့ မေဇွန်ရမက်တွေ ပိုလို့နိုးကြွလာတယ်။ တိတ်ဆိတ်ခြင်းတွေက မေဇွန်တို့နှစ်ဦးကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဆွဲယူခေါ်ဆောင်သွားတယ်….။ လောကနဲ့ဝေးရာတိတ်ဆိတ်တဲ့ နှစ်ဦးသားရဲ့ကမ္ဘာသစ်လေး တစ်ခုဆီကိုပေါ့။

“ တော်ပြီကိုရယ်  ယုန်လေး ယားတယ်”

လေအေးစက်က လေနုအေးလေးတွေကြောင့် အခန်းလေးကခြောက်သွေ့ အေးစက်နေတယ်။ နံရံပေါ်ကနာရီလေးရဲ့ တချက်ချက်မြည်သံ။ ပြီးတော့ ချစ်စရာကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းလေးတွေက တိတ်ဆိတ်မှုထဲမှာ အလိုက်သင့်စီးမျောလို့ပေါ့…။

နှစ်ယောက်အိပ်ကျွန်းကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာထူထူလေးပေါ်မှာ ပက်လက်လေး လဲလျောင်းနေတဲ့ ချစ်စရာတရုတ်မလေး…။ အနားစပ်တွေ အလိပ်လိုက်ခွေခေါက်နေတဲ့ ဆံသားပျောပျောလေးတွေက ခေါင်းအုံးနဲ့ မွေ့ယာထက်မှာကျဲပြန့်လို့။ ဖြူစင်ပြီး အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ မျက်နှာလေးပေါ်က မျက်ခုံးထူထူတွေက စူးစူးလေးကြည့်တတ်တဲ့ မျက်လုံးတစ်စုံရဲ့အလှကို ပိုလို့ပေါ်လွင်လာစေတယ်။ နှာတံစင်းစင်းလေးရဲ့ အောက်ဖက်ကပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတစ်စုံ…။ ပြီးတော့ သွေးကြောမျှင်လေးတွေ ယှက်သန်းနေတဲ့ နူးညံ့တဲ့ ပါးမို့မို့နှစ်ဖက်…။ ဘယ်အချိန်ပဲကြည့်ကြည့် မရိုးနိုင်တဲ့ အလှတရားတွေ ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ မျက်နှာနုနုပေါ်မှာ အပြုံလေးတစ်ပွင့် အမြဲပန်ဆင်ထားတတ်သူလေး…….။

 ပိုင်ရှင်ရှိပြီးသား ပန်းလေးတစ်ပွင့်ပေါ့ ။ အဲ့ဒီပန်းလေးကို ဆွတ်ယူနမ်းရှိုက်ခွင့်ရမယ်လို့ ကျွန်တော်ဘယ်တုံးကမှ မတွေးမိခဲ့ပါဘူး။

“ ယုန်လေး”

“ ပြောလေ ကို”

“ ယုန်လေးတို့ရော ဒီအခန်းလေးထဲမှာ အမြဲလိုးဖြစ်လား”

“ အင်းရခါစကတော့ လိုးဖြစ်တယ် နောက်တော့ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်မှ”

“ အော် …ဒါပေမဲ့ ယုန်လေးက ကျမသွားဘူးတော် အိမ်ထောင်သာရှိတာ”

“ ကိုယ်ကိုကိုယ် ဒီလိုပဲထိန်းသိမ်းရတာပေါ့ ကိုရယ်”

ကုတင်လေးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်အတူအိပ်ရင်း ကျွန်တော့်လက်မောင်းတွေပေါ်ကနေ တိုးတိုးလေး ဖြေတယ်လေ။ ပြီးတော့ တင်းတင်းလေး ဖက်ထားမိတယ်။ နွေးထွေးသွားတဲ့ ခံစားမှုလေးတွေနဲ့ နှစ်ဦးသားရဲ့ ရင်ခုန်သံစည်းချက်တွေကို ကိုယ်စီခံစားရင်းပေါ့။

“ မိန်းမ”

“ ဟင့်……ဘာစိတ်ကူးတွေ ပေါက်ရပြန်ပြီလဲ”

“ အဲ့လိုလေး ခေါ်ကြည့်ချင်မိလို့ပါ”

ကျွန်တော်စကားကိုကြားတော့ အိပ်နေရာကနေဘေးမှာ မှောက်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့် နားရွက်နားလေးထိကပ်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးကတစ်ဆင့်…..

“ ဘာလဲ ယောင်္ကျား”

ပြီးတော့ နှစ်ယောက်အတူ ရယ်လိုက်မိကြတယ် ။ကျွန်တော့ဘေးကနေ မျက်နှာလေးကို လက်နဲ့ထောက်ရင်း ကျွန်တော်ကို ပြုံးကြည့်နေတဲ့ အကြည့်လေးတွေက ကျွန်တော်ရင်ကို ပိုခုန်လာစေတယ်။

“ အခုလိုနေတာကို သူများတွေ သိသွားရင် ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ကို ဖောက်ပြန်နေကြတယ်လို့ပြောကြမှာနော်”

“ ကိုရယ် ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ဘဝလေးတွေကို ထိခိုက်ပျက်စီးအောင် မလုပ်ရင် ဒါဟာ အပြစ်ကင်းတဲ့ခံစားချက်သက်သက်လို့ပဲ ယုန်လေးမြင်တယ်”

“ ကိုယ်လဲ ယုန်လေးလိုပါပဲ…..ယုန်လေးယောင်္ကျားရော အပြင်မှာ အဲ့လိုနေရင် ယုန်လေးခွင့်ပြုမှာလား”

သူ့စကားကိုကြားမှ ယုန်လေး မောင့် ကို တွေးမိတယ်။  ဒီအချိန်ဆို မောင်ရော တီတီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်အတူ လိုးနေကြပြီလား ။ ဒါမှမဟုတ် ကုတင်ပေါ်မှာ ယုန်လေးတို့နေသလိုပဲ စကားတွေ ပြောနေကြမလား။

“ မဖြေချင်လို့လား ယုန်လေး” 

သူ့ပြောမှ ယုန်လေး အတွေးတွေရပ်တန့်သွားတယ်။

“ ယုန်လေးပြောပြီးပြီလေ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ဘဝလေးအပေါ် ထိခိုက်မှုမရှိဘူးဆိုရင် အားလုံးဖြစ်ပါတယ်”

ပြောရင်းပက်လက်လေးလှန်ချလိုက်တဲ့ ယုန်လေးအပေါ်ကနေ ခွရင်း ကျွန်တော်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားမိတယ်။ မျက်နှာနုနုလေးအောက်က လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးထက်မှာ ကပ်ကပ်လေးဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ကြိုးပြောင်ပြောင်လေးက ယုန်လေးရဲ့ လည်တိုင်အလှကို ပိုလို့ထင်ရှားလာစေတယ်လေ။ ပြီးတော့ ပုခုံးသား အိအိတွေပေါ့ ။နို့နှစ်ရောင် ပုခုံးသားအိအိတွေထက်မှာ အမွေးနုနုလေးတွေနဲ့ ဖြူဝင်းပြီး အနံ့ကင်းတဲ့ ဂျိုင်းသားအိအိတွေ…။ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ထင်းနေတဲ့လက်မောင်းသားလေးတွေနဲ့ တစ်ဆက်ထဲ ဆင်းသက်သွားတဲ့ လက်တစ်စုံရဲ့အလှက လက်ချောင်းဖောင်းဖောင်းအိအိလေးတွေမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်။

ပြီးတော့ သိပ်ကိုကြွရွလှပနေတဲ့ ရင်သားတစ်စုံ…။ အအိုတစ်ယောက်လို့ မထင်ရအောင် သွေးကြောနီလေးတွေနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားလေရဲ့ ။ အိအိလေးဘေးနှစ်ဖက်ကို မခိုတရို့အိုက်ဆင်းနေတဲ့ ရင်သားအလှက မထိရက် မကိုင်ရက်စရာ….။ အလယ်က ပန်းနုရောင် အဝိုင်းလေးထဲမှာတော့ နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးတွေ….။ ဖွဖွလေးပွတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ချောင်းတွေထဲမှာ နူးအိနေတဲ့ ရင်သားလေးက ကြက်သီးဖုလေးတွေနဲ့ လှပနေတော့တယ်။

“ လှလိုက်တာ ယုန်လေးရယ်”

ကျွန်တော့်စကားကိုကြားတော့ ယုန်လေးရဲ့ ပါးမို့မို့ထက်မှာပါးချိုင့်လေးတစ်စုံက နေရာယူလိုက်တယ်။

“ ကို ထပြီးတော့ ယုန်လေးပေါ်မှာ ခွလိုက်”

“ ဘာလို့လဲ”

“ ခွလိုက်ပါကွာ”

ကျွန်တော့်အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ရင်း ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ ယုန်လေးပေါ်မှာ ခွလိုက်တော့ ကျွန်တော်တင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ယုန်လေးရဲ့ နို့ဖောင်းဖောင်းလေးတွေကကျွန်တော်တင်ပါးအောက်မှာ အိစက်လို့………..

တင်းမာနေတဲ့ ကျွန်တော်လီးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျန်တဲ့ တစ်ဖက်နဲ့ ဥလေးနှစ်လုံးကို ပွတ်သက်နေတယ်လေ။ လီးမာမာလေးရဲ့ ထိပ်အရည်ပြားလေးကို ဆွဲချလိုက်တော့ ယုန်လေးလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်လို့။ ပြောင်တင်းနေတဲ့ လီးထိပ်ခေါင်းလေးတွေကို ယုန်လေးရဲ့လျှာနုနုလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့အချိန်……..

“ အား…….ယုန်လေးရယ်”

ကျွန်တော့် ညီးသံလေးမဆုံးခင်မှာပဲ အာငွေ့နွေးနွေးကလီးတစ်လျောက် စိမ့်ဝင်လာတယ်။ ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံထားရင်း လျှာလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ ယုန်လေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို ကျွန်တော် သတိလက်လွတ်လိုးသွင်းနေမိတယ်လေ။ ဥလေးနှစ်လုံးကယုန်လေးရဲ့ လည်တိုင်အိအိတွေပေါ်မှာ ခုန်ပေါက်လှုပ်ရှားလို့ပေါ့.။

ကုတင်ခေါင်းရင်းက တန်းလေးပေါ်မှာ ယုန်လေးနဲ့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းရဲ့ ဓါတ်ပုံလေး။ ဓါတ်ပုံထဲကချစ်စရာကောင်မလေးက အခုကျွန်တော်လီးလေးကို ယုယုယယ စုပ်ယူနေတယ်လေ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ ဇနီးချောလေးကို သူတို့ အခန်းလေးထဲမှာပဲ စိတ်တူကိုယ်တူ လို့းနေမိတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျွန်တော့်ကို အရမ်းပဲ စိတ်လှုပ်ရှားလာစေတယ်။ ကျွန်တော်ငုံကြည့်လိုက်တော့ ပါးလေးတွေ ချိုင့်ဝင်သွားတဲ့ အထိ လီးချောင်းလေးကို စုပ်ယူနေတဲ့ ယုန်လေး…။

ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့် တင်ပါးတွေကို လက်ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ တွန်းမ လို့မျက်နှာ အနှံ့ ဥလေးနဲ့ ပွတ်သပ်နေတဲ့အချိန်…။ ဘယ်လိုစကားလုံးတွေနဲ့မှ တင်စားလို့မမှီနိုင်တဲ့ ခံစားချက်အရသာလေးက ကျွန်တော်တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့စိမ့်ဆင်းသွားတယ်။ တရွေ့ရွေ့အောက်ဖက်ကို တိုးရင်း ယုန်းလေး ကိုယ်လုံးအိအိပေါ်မှာ မှောက်လို့ ဖြူစင်တဲ့ မျက်နှာလေးကိုငေးကြည့်နေမိတယ်လေ။

“ ကို…..ကောင်းလား”

“ ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိအောင်ကို ကောင်းတယ် ယုန်လေးရယ်”

ကျွန်တော့် အပြောက သူ့ကို ကျေနပ်သွားစေတယ်။ သူအလှဆုံးပြုံးလို့ပေါ့။ ကျွန်တော်လဲ ကျေနပ်ပါတယ်လေ။ အခန်းနံရံက တချက်ချက်ပြေးလွှားနေတဲ့ နာရီလေးကိုကြည့်လိုက်မိတော့ ည ၁း၃၀…။ အချိန်တွေအကုန်မြန်လိုက်တာ…။ ဒီညလေးကို မကုန်ချင်ဘူး ယုန်လေးရယ်။

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး လွတ်လပ်အေးဆေးတဲ့ အခန်းမှောင်မှောင်လေးထဲမှာ ဖြူစင်ရှင်းသန့်ပြီး သိပ်ကိုချစ်စရာကောင်းတဲ့ တရုတ်မလေးတစ်ယောက်ကို စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး ဖက်ထားရတဲ့အရသာ။ ပြီးတော့ကလေးတစ်ယောက်လို ချွဲတတ်တဲ့ အမူအရာလေးတွေနဲ့ လှပတောင့်တင်းပြီး ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အိအိလေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ……။

သူလေးက သူငယ်ချင်းရဲ့ ဇနီးချောလေး မေဇွန်ပေါ့….။ သာမန်အချိန်တွေမှာ တည်ငြိမ် အေးဆေးပြီး ချစ်စရာကောင်းသူလေးပါ….။ ဒီလိုခံစားမှုလေးတွေကို တပ်တပ်မက်မက် ဆွဲလန်းတတ်သူလေးလို့ ဘယ်သူတွေ ထင်ရက်ပါမလဲ။

အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ကျော်ရှိခဲ့ပေမဲ့ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို လှပတောင့်တင်းနေဆဲလေ။ လုံးဝန်းဖောင်းအိနေတဲ့ ရင်သားတစ်စုံရဲ့ အောက်က အဆီပိုမရှိကျစ်လစ်တဲ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေ ။ ပြီးတော့ မို့မို့လေးခုံးနေတဲ့ ဆီးခုန်ဖြူဖြူလေး။ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ ဖွဖွနေနမ်းရှိုက်နေမိတယ်။

အဖြူနဲ့ အနက်ဟာဆန့်ကျင်ဘက်ဆိုပေမဲ့ ယုန်လေးကိုယ်ပေါ်က အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်ရောင်လေးကတော့ ဖြူဖွေးအိစက်နေတဲ့ အလှတရားကို ပိုလို့အသက်ဝင်လာစေတယ်။ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေရဲ့ အစပ်မှာ တိတိကျကျလေးကပ်နေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကြိုးလေး …….။

ပေါင်ကြားလေးထဲမှာ နေရာယူရင်း ပြည့်တင်းအိစက်တဲ့ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေးဆွဲလိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး ဟ ပေးတယ်လေ။ ပေါင်တံပြည့်ပြည့်လေးရဲ့ အဆုံးမှာ နူးညံ့တဲ့ အသားဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်လွှာကို တိတိလေးဖိကပ်ထားတဲ့ ပိုးသားဘောင်းဘီခွကြားလေး.......။

ယုန်လေးရဲ့ အချစ်ရည်ကြည်ကြည်လေးတွေနဲ့ နူးအိစိုစွတ်နေတယ်။ ခါးစပ်ဆီကဘောင်းဘီလေးကို ကိုင်ရင်းချွတ်လိုက်တော့ ဖင်လေးကို အလိုက်သင့်ကြွပေးရင်း ကော့ကော့လေးမို့လာတဲ့ ဆီးခုန်လေးရဲ့ အလှ။  ပြီးတော့ ဆီးခုန်လေးရဲ့ အဆုံးသတ်တစ်နေရာက အသားအိအိလေးနှစ်ခုရဲ့ ထိကပ်နေတဲ့ နီရဲရဲ အကွဲရာလေးကို ကျွန်တော်ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ကလေးတစ်ယောက်ရှိတဲ့ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ…..။

ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တစ်သက်မှာ အခုလောက်လှပတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို မြင်ခွင်ရတာ ပထမဆုံးပါပဲ။ နူးညံ့ဖြူစင်တဲ့ အသားအိအိလေးတွေပေါ်မှာ အမွေးလေးတွေ ရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ကျွန်တော်ကို ဆွဲဆောင်နေတယ်။ ပေါင်နှစ်ခုရဲ့အလယ်က အသားစိုင်အိအိလေးတွေကဖောင့်းမို့လို့ အသားစိုင်လေးနှစ်လွှာကြားက ခပ်ရဲရဲ အကွဲကြောင်းလေးရဲ့ အလယ်မှာ မဆိုသလောက်လေးလန်နေတဲ့ အသားနုလေးတွေက နီညိုရောင်ဖြော့ဖြော့ ။ ပြီးတော့ တစိမ့်စိမ့် စီးဆင်းကျနေတဲ့ အရည်ကြည်ကြည်လေးတွေက ဖင်ကြားတစ်လျောက်ကနေ မွေ့ယာခင်းလေးပေါ်ကိုစိမ့်ဝင်လို့…..။

အကွဲကြောင်းလေးကနေ ပေါင်ရင်းကိုဆက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အသားဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ခြမ်းကို ကျွန်တော်တော့် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖွဖွလေးငုံစုပ်လိုက်တော့……..

“ အား……..”

တိုးတိုးလေးငြီးသံလေးနဲ့အတူ မွေ့ယာခင်းအိအိလေးတွေက ယုန်လေးလက်ထဲမှာ တွန့်ကြေသွားခဲ့တယ်။ဖြူစင်တဲ့ မိန်းမလှလေးရဲ့ သန့်ရှင်းတဲ့ စောင်ဖုတ်အိအိလေးက အနံအသက်ကင်းကင်းနဲ့ လှပနေတာပေါ့….။အသားအိအိလေးနှစ်ခြမ်းကို ကျွန်တော်လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေးဟလိုက်တော့ ရဲနေတဲ့ အသားနုလေးတွေထဲကနေ မာမာလေးထောင်နေတဲ့ ယုန်လေးရဲ့ စောက့်စေ့ရဲရဲလေး ။ ကျွန်တော့် လျှာဖျားလေးကို တရွေ့ရွေ့တိုးရင်း အစေ့လေးရဲ့ ထိမ်ကမာတင်းတင်းအသားနုနုလေးကို ဖွဖွလေး ထိုးဆွနေမိတော့တယ်။

.......................................................................................

ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း မေဇွန်လေတိုးတိုးလေး ငြီးနေမိတယ်။ အိမ်ထောင် ကျကာစက အခုလိုပဲမောင်လုပ်ပေးတတ်ပေမဲ့ အခုတော့ ဒီလိုအရသာလေးကို မခံစားရတာကြာပေါ့…..။ ကျေးဇူးပါ   ကိုရယ်။ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးကို ကို့လျှာနုနုလေးနဲ့ ထိလိုက်တိုင်း မေဇွန်နှုတ်က ဖွဖွလေး အော်နေမိတယ်။

စောက်ဖုတ် အိအိလေးကနေ တဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့သွားတဲ့ခံစားမှုလေးတွေက မေဇွန်အတွက်တော့ အရူးအမူးပါပဲကို ရယ်။ ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်းကို ကားရင်း ကိုခေါင်းလေးကို မေဇွန်လက်တွေနဲ့တင်းတင်းလေးဆုပ်ကိုင်လို့ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိကပ်ထားမိတယ်။

Sorry ပါ ကို…….. မေဇွန်သိပ်ကို အသည်းခိုက်နေမိလို့ပါ။

တကယ်တော့ မေဇွန်က အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ မိန်းခလေးပါ…။ ဒီအခန်း၊ ဒီကုတင် ပြီးတော့ ဒီမွေ့ယာလေးပေါ်မှာပဲ မေဇွန်ယောင်္ကျားနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်အလိုးခံခဲ့ဘူးပါတယ်။ အခုတော့ မောင်ပိုင်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ၊မောင် အမြဲလိုးခဲ့တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ဒီအခန်း၊ ဒီကုတင် ပြီးတော့ ဒီမွေ့ယာလေးပေါ်မှာပဲ မောင့်သူငယ်ချင်းအတွက် မေဇွန်ကျေကျေနပ်နပ် ပေးနေမိတယ်။ အမြဲတန်း မြင်တွေ့နေရတဲ့ ဒီပတ်ဝန်းကျင်လေးမှာ မေဇွန်အလိုးခံရတော့မဲ့ သူဟာ မောင်မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ အသိက မေဇွန်အတွက်အရမ်းကိုဆန်းသစ်နေမိတယ် မောင်ရယ်………။

အခုဆို မောင့်သူငယ်ချင်းက မေဇွန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို သူ့လျှာနုနုလေးနဲ့ ယက်ပေးနေတယ်။ စောက်ဖုတ်လေးတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ အုပ်ပြီး စုပ်လိုက်တိုင်း မေဇွန်ရင်ထဲမှာ ဟင်းလင်းပြင်ကြီးဖြစ်သွားသလိုပါပဲ။

ပြီးတော့လေ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးနေမိတယ် မောင်ရယ်။ စောက်ဖုတ်လေးကို ယက်နေရာကနေ အပေါ်ကိုဖြေးဖြေးလေး တိုးလာတော့မှ မေဇွန် ခံစားချက်အတွေးတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။

“ ကောင်းရဲ့လား ယုန်လေး”

“ ဟင့်…..အရမ်းကောင်းတယ် ကိုရယ်”

ညုတုတုလေးပြန်ပြောရင်း သူ့ကိုပြုံးပြတော့ သူ့ရဲ့ အနမ်းချိုချိုတွေက မေဇွန်ပါးလေးပေါ်မှာ တွဲခိုသွားတယ်။ မေဇွန်ကို ဖက်ထားရင်းပဲ စောက်ဖုတ်နားမှာ အမှတ်တမဲ့ လာထိတဲ့ ခပ်နွေးနွေးအသားစိုင်လေးတစ်ခု…။ မေဇွန်သိတာပေါ့ ။ ဒါက မေဇွန်အသွေးအသားတွေကို ဟိုးအတွင်းထဲအထိ ဝင်ရောက်ထိုးဆွပေးမဲ့ အရာလေးလေ။

“ ယုန်လေး”

“ ဟုတ်….ကို”

“ ကို့ မှာ ကွန်ဒုံးမပါခဲ့ဘူး”

“ ရတယ်  ကို   အထဲမှာပဲ ပြီးလိုက် မေဇွန်ဆေးသောက်ထားတယ်လေ”

“ အင်း ဒါဆိုကို မိန်းမကို လိုးတော့မယ်နော်”

“ ဟင်း..ဟင်း…….သိပ် အသားယူတာပဲနော်”

“ ကဲပါ ……. ယုန်လေးက ဒီညကို့မိန်းမဆိုတော့…..လိုးပါ ယောင်္ကျားရယ်”

မေဇွန်စကားကို သူရယ်နေတယ်။ ပြီးတော့ပေါင်ကြားထဲကို လက်ထည့်ရင်း သူ့လီးလေးနဲ့ မေဇွန်စောက်ဖုတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်တော့ မေဇွန်လေ အပျိုလေးတစ်ယောက်လို ရင်ဖိုမိတယ်။ နွေးထွေးစိုစွတ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးက ကို လီးလေးကို အသာအယာပဲ အထဲကိုဖိတ်ခေါ်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားတိုင်း ပြည့်တင်းပြီး လှုပ်ခတ်သွားတဲ့ ခံစားချက်လေးကို ဘယ်သူ သိနိုင်မှာလဲရှင်….။ အိအိလေးလိုးသွင်းပေးရင်း တစ်ယောက်မျက်နှာလေးကို တစ်ယောက်ကြည့်နေရတဲ့ အရသာလေးကလဲ ထူးခြားလိုက်တာ။

တကယ်ကို စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာလေးပါပဲ….။ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာအခန်းလေးထဲမှာ ယုယုယယပွေ့ဖက်ရင်း ခံစားချက်တွေ ဖလှယ်နေမိကြတယ်။ မေဇွန်ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်က သူခါးလေးပေါ်မှာချိတ်လို့ပေါ့။

“ အား……. ကိုရယ်”

ဆောင့်သွင်းလိုက်လို့ မေဇွန်တိုးတိုးလေးညီးမိတိုင်း..

“ နာသွားလား ယုန်လေးရယ် Sorry နော်”

လို့ပြောရင်း မေဇွန်နှဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တဲ့ အခါတိုင်း မေဇွန်နှလုံးသားတွေ လှုပ်ခတ်သွားခဲ့ရပါတယ်။ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့လို ထင်တယ်  ။ လိုးတတ်လိုက်တာ…..။ မေဇွန့် တစ်ကိုယ်လုံး ကျဉ်စိမ့် လောက်အောင် ကောင်းနေတော့တာပါပဲ။ မေဇွန်ပေါ်ကနေ ဖက်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ လိုးနေတဲ့ သူမျက်နှာလေးကို မေဇွန်တရိုက်မက်မက်ငေးကြည့်ရင်းကြည်နူးနေမိတယ်။

“ ယုန်လေး ”

“ ရှင် …. ကို”

“ ယုန်လေးနောက်ကနေ ကို လိုးချင်တယ်”

လိုးနေရာကနေ မေဇွန်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ကလေးလေးတစ်ယောက်လို တောင်းဆိုလာတဲ့ ကို့ ကိုမေဇွန်ဘယ်ငြင်းရက်ပါ့မလဲလေ။

“ အင်း ဒါဆို ကို ထ”

မွေ့ယာထူထူလေးပေါ်မှာ လေးဖက်လေးထောက်ပေးရင်း နောက်ကနေကပ်လာတဲ့ ကို့ရဲ့ အထိအတွေ့ကိုခံစားနေမိတယ်။ ပေါင်ကြားကနေ ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိလေးထဲကို ကို့လီးလေး ထိုးထည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မေဇွန်ခါးလေးကို ကိုင်လို့ ဖြေးဖြေးလေး လိုးဆောင့်နေတယ်လေ။

ကောင်းလိုက်တာ…။ ကို့ဆီးခုံနဲ့ မေဇွန်တင်သားပြည့်ပြည့်လေးတွေ ဖိကပ်သွားတဲ့ အသံက အခန်းလေးထဲမှာ လွင့်ဝဲလို့နေတယ်။နောက်ကနေ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခါရမ်းသွားတဲ့ ရင်သားအိအိလေးနှစ်လုံးက လေထဲမှာ ဟိုဒီယိမ်းထိုးလို့ပေါ့။

မေဇွန်ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ရင်း အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်မိတော့ ကုတင်ဘောင်ပေါ်မှာ မောင်နဲ့မေဇွန်တို့နှစ်ယောက်ပုံ...။ ဓါတ်ပုံထဲက မောင့်မျက်နှာလေးက မောင့်သူငယ်ချင်းနဲ့ မေဇွန်လိုးနေတာကို ကြည့်နေသလို ခံစားလိုက်မိတယ်။

တကယ့်ကို မေဇွန်တသက်မှာ ပထမဆုံး ခံစားမိဘူးတာပါ။ ကျေကျေနပ်နပ်ခွင့်ပြုထားတဲ့ မောင်က တခြားတစ်ယောက်နဲ့ သူ့မိန်းမ အလိုးခံနေတာကို ဘေးကကြည့်နေမိသလိုပေါ့။ အဲ့ဒီခံစားမှုလေးက မေဇွန်ရမက်တွေ ပိုလိုထကြွလာစေတယ်လေ။

“ ကို ယုန်လေး အပေါ်ကနေ လိုးတော့နော်”

ပြောရင်းကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှန်ချလိုက်မိတယ်။ လေထဲမှာ ထောင်ထားတဲ့ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို ထမ်းရင်း မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲကို အားပါးတရ လိုးသွင်းနေတဲ့သူ့ကို ကြည့်ရင်း မေဇွန်လဲသိပ်ကိုကောင်းလာမိတယ်။

နှစ်ဦးလုံးရဲ့ နှုတ်ဖျားက ငြီးသံတိုးတိုးလေတွေနဲ့ အတူ ရုတ်တရက် မေဇွန်ပေါ်မှာ မှောက်ချလိုက်ရင်း ခါးလေးကို မြှောက်လို့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးနေတယ်။ မေဇွန်လဲ သူ့ကို တင်းတင်းလေးဖက်ရင်း ကော့ကော့ပေးနေမိတာပေါ့။ အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာသွားလဲ မသိလိုက်ပါဘူး။ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲက ကျဉ်စိမ့်စိမ့်ခံစားမှုလေးက တစ်ကိုယ်လုံးပြန့်နှံ့လာခဲ့တယ်။

“ အား……ကို.ယုန်လေးပြီးတော့မယ်   အား…………………”

မေဇွန်စကားသံလေးကို ကြားတော့ ပိုပြီးပြင်းလာတဲ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ မေဇွန်ခံစားချက်တွေကို အဆုံးထိပို့ဆောင်ပေးလိုက်တယ်။

“ အ…..အ…….အ…….အား………..”

“ ပြီးပြီ....ကိုရယ်…..ယုန်လေးပြီးပြီ………ဟင်း…………….”

မေဇွန်ပြီးတော့မှ မေဇွန်စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆက်တိုက်ဆောင့်ထည့်ရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတဲ့ လီးလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို စောက်ဖုတ်နံရံလေးတွေက တဆင့် ခံစားလိုက်မိတယ်လေ။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မေဇွန်တင်းတင်းလေးဖက်လိုက်တော့ မေဇွန်ပါးလေးကို တယုတယ နမ်းရင်း မေဇွန့် ရင်သားအိအိတွေပေါ်မှာ ခေါင်းအေးအပ်လို့ သူ့ငြိမ်သက်သွားတယ်။ မေဇွန်လဲမျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ကလေးလေးတစ်ယောက်ကို ထွေးပွေ့ထားသလို သူကိုကြင်ကြင်နာနာထွေးပွေ့နေမိတော့တယ်။

အခန်းလေးထဲမှာတော့ လေအေးစက်သံမှတပါး ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားတယ်။ ပြာလဲ့လဲ့ မီးရောင်လေးအောက်က မွေ့ယာထူထူလေးပေါ်မှာတော့ ပက်လက်လေး လှဲနေတဲ့  မင်းဆက်  ပြီးတော့ ရင်ခွင်လေးထဲမှာ ခေါင်းလေးအပ်ရင်းပွေ့ဖက်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ ချစ်ဇနီးလေး မေဇွန်ရယ်လေ…။ စောင့်စည်းမှုတွေရဲ့တဖက်က ဆန်းကျယ်တဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ဝေမျှရင်းပေါ့……။

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>