ဓလေ့ အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - မောင်ကျော်
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း (၁၁)
အသက် ငါးလခြောက်လလောက်ပိုကြီးရုံလေးနဲ့ လူကို တန်းညှိပြီးသူ့မောင်လေးအနားကိုအကပ်မခံတာမျိုးကို မတင်မြကအသဲပေါက်လို့မဆုံး။ ဘယ်လို စဉ်းစား စဉ်းစား..ကိုယ်ကလင်ယူပြီးအလိုးခံခဲ့တာနှစ်နှစ်နီးပါးကြာခဲ့ပြီ..သူက အလိုးမခံဖူးတဲ့သူ။
လီးအတွေ့အကြုံချင်းယှဉ်မယ်ဆိုသူကအလုံးခံဖူးလှပါမှ ဆယ်ခါဆိုတာတောင်များလှပြီ..ကိုယ်ကအချီပေါင်းမရေမတွက်နိုင်တော့။ ဒါနဲ့များ လူကို မခန့်လေးစားနဲ့ ဖိုးပိုင်အနားကို ကပ်လိုက်တိုင်းဟန့်ချင်နေတာ ကတော့ဖြင့်အကဲပိုလွန်းပြီထင်ပါသည်။ ပိုဆိုးတာတစ်ခုကကိုယ့်ကိုလိုးနေတဲ့လင်ဖြစ်သူက သူ့ဦးလေးအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး။
အဒေါ်လို့ သဘောမထားတောင်နိုင်ရင်တောင်မှ ဝါရင့်တဲ့အလိုးခံသက်လေးကိုတော့ အလေးပေးစေချင်ပါသည်။ အသားလွတ်ကြီး မာနကြီးနေတာမဟုတ်ပါ။ ကိုယ့်အနားကို သူ့မောင်လေး ဖိုးပိုင်မကပ်စေချင်တဲ့သဘောက ဧကန္တတော့ဖိုးပိုင်ကို သူပြန်ကြံပြီးအလိုးခံဖို့ဖန်နေတာလားမသိ။ ဖိုးပိုင်လီးက သူ့ဦးလေးလီးထက်ကြီးတယ်ဆိုတော့ မောင်နှစ်မချင်းမို့သူမြင်ဖူးလို့ ပြောတာပဲဖြစ်မည်..ကိုတင့်လွင်လီးကပုံမှန်လောက်ပဲမို့ သူ့မောင်လေးလီးက ဘယ်လောက်ထိများပိုကြီးနေမည်မသိ။
အသက်ကလည်းသူနဲ့သိပ်မကွာတော့ သွေးသားကတက်ဆဲ.သူ့နို့တွေဖင်တွေတောင် ဒီလောက်ကြီးနေမှတော့ဖိုးပိုင်လီးကလည်းထွေးတင်ပြောသလိုကြီးမယ်ဆိုလျင် ကြီးလောက်ပါလိမ့်မည်..သူ့အဖေလီးလောက်ပဲဆိုလျင်တော့ဖြင့်ကိုတင့်လွင်လီးထက်တောင်သေးချင်နေသေးသလိုမို့စိတ်ဝင်စားစရာမရှိလှပါ။
ပြောရလျင်သူ့အဖေ ဦးညိုထွန်းတောင် ကိုယ့်ကိုလိုးချင်လွန်းလို့ဖင်နှိုက်နို့ဆွဲသဲကြီးမဲကြီးဖန်နေတာမို့ကိုယ်သာ အလိုးခံလိုက်လျင် သူလိုကောင်မ ကိုယ့်သမီးတောင်ဖြစ်သွားလိမ့်ဦးမည်။အဲဒါတွေကိုစဉ်းစားမိတိုင်းအသဲကပေါက် ပေါက်လာရပြန်တော့တစ်ညလုံးအိပ်မပျော်။
အလိုးခံချင်နေပါမှကိုငမူးက တစ်ရှူးရှူးတစ်ခေါခေါနဲ့အိပ်ပျော်နေလိုက်တာ မိန်းမနောက်မီးလင်းပြီးရွာထဲမှာတစ်ပတ်လည်ပြီးကုန်းနေရင်တောင်သိမည့်ပုံမပေါ်ပါ။ဒီညအဖို့အလိုးခံရစရာလမ်းမရှိနိုင်ပြီမို့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ရင်းနဲ့ပဲမတင်မြအိပ်ပျော်အောင်ကျိုးစားရတော့သည်။
မနက်နိုးလာတော့လည်းဒီစိတ်..ယာခင်းသွားတော့လည်းဒီစိတ်..အသက်ကငယ်သေးတာမို့ အချိန်ပြည့်ဒီစိတ်တွေပဲလွှမ်းမိုးနေပြီးအ လိုကမကျ နိုင်တာမို့ညနေတော့ ခပ်စောစောပဲအိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်မိသည်။လူကရှင်းရှင်း နဲ့အဖော်ကမပါ..ဒီလိုအချိန်များဘယ်လိုလူဖြစ်ဖြစ် တစ်ယောက်ယောက်ကလာလုံးလိုက်ရင်တော့ဇိမ်ပဲ..ဟုတွေးနေခိုက် သူ့အနောက်ခပ်ဝေးဝေးကလယ်ထွန်စက်သံကြားရသည်။
ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်လာလို့ လှည့်ကြည့်မိတော့ ဦးညိုထွန်းတို့သားအဖ။အဖေကစက်မောင်းပြီးသားကဘီးရွံ့ကာပေါ်မှာဒူးတစ်ချောင်းထောင်လျက်အငြိမ့်သား။လမ်းနံဘေးရပ်ပြီးရှောင်ပေးနေတုန်းအနီးကပ်လာလို့ကြည့်မိတော့မျက်စေ့ကိုမခွာနိုင်တော့ပါ။
ဒူးထောင်လျက်ထိုင်စီးလာသည့်ဖိုးပိုင်..ပုဆိုးအောက်စ,လွတ်နေတာကို သူကမသိ။ကြီးလိုက်တဲ့လီးကြီး..ဂွေးဥတွဲလွဲကြီးပေါ်ကပ်လျက် မတောင်ပဲငိုက်စိုက်တွဲကျနေတာတောင် ဆင်အံငှက်ပျောသီးကြီးထက်ကြီးမည်။လဒစ်ကြီးကဖူးဖူးညိုညိုနဲ့ပြူးပြူးကားကား..လီးသာတောင်လိုက်လို့ဖြင့်မိတင်မြတို့လက်ကောက်ဝတ်လောက်များရှိလေမလားမသိ..ကိုတင့်လွင်လီးမတ်မတ်ကြီးတောင်နေခဲ့လျင်တောင်မှ အခုမြင်နေရသလောက်မကြီး။မတင်မြနံလေးမှာကပ်ပြီးလယ်ထွန်စက်ကိုရပ်၍
" တက်ဟာ..ဒို့နဲ့သာတစ်ခါတည်းလိုက်ခဲ့တော့..အဖေါ်လဲမပါပဲနဲ့ "
သူပြောတာသဘာဝကျနေတော့ စက်ပေါ်တက်ဖို့ ရွှံ့ကာကိုအဆွဲ..ဖိုးပိုင်ကနေရာရွှေ့ဖို့ဖင်ကို ချာပြီးလှည့်လိုက်တာ..လီးကြီးကမျက်နှာရှေ့မှာရှင်းရှင်းကြီးထင်းနေအောင်မြင်ရပြန်သည်။ကတုန်ကယင်နဲ့ဖိုးပိုင်နံဘေးမှာကပ်ပြီးထိုင်တော့ဖင်တွေ ပေါင်တွေကထိချင်တိုင်းထိယိမ်းလိုက်ယိုင်လိုက်..လက်တစ်ဖက်ကအမိုးသံတိုင်လေးကိုကိုင်၍ထိန်းထားရသည်။
ဖိုးပိုင်ကလည်းကိုယ့်လိုပဲမို့ ထွန်စက်ယိမ်းထိုးသွားသည့်အခိုက်မှာ သံတိုင်ကိုင်းလေးကို ဆွဲရင်းသူ့လက်ပေါ်တမင်အုပ်ကိုင်ပြီးကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကပေါင်ကြားထဲကို ထောက်ချထိန်းလိုက်သည်။လီးကြီးက တောင်နေတာမဟုတ်ပေမယ့် အကြောတွေက မာမာကြီး..ဖိုးပိုင်ကလန့်သွားလေသလားမသိ ရုတ်တရက်လှည့်ကြည့်လာပြီး ပါးစပ်ကြီးဟ,လို့မျက်လုံးကြီးပြူးပြသည်။ဆုပ်မိမှတော့ ပြန်လွှတ်လိုက်ဖို့စိတ်မကူး..လက်မ,လေးနဲ့လဒစ်ဖျားကိုပွတ်ခါ ပွတ်ခါစမ်းကြည့်နေလိုက်တော့ဖိုးပိုင်ဖင်ကိုလူးလူးပြီးလွှတ်အောင်ရုန်းရှာသည်။နောက်ဆုံးတော့တင်းတင်းကြီးတောင်လာလိုက်တာမှ..လက်ဆုပ်ထဲမှာမဆန့်တော့။
ဆုပ်ထားသည့်လက်ထဲကရုန်းရုန်းထွက်ရင်းကြီးသထက်ကြီးလာပြီမို့လက်ထဲကလွှတ်ကြည့်မိတော့ ဖျောင်းကနဲထွက်ပြေးပြီးပုဆိုးထဲမှာငေါ့ငေါ့ကြီးလှုပ်နေတဲ့ပုံက အူယားစရာ။သန်လိုက်တဲ့လီးကြီး.ယုယုယယနဲ့ပြန်ဆုပ်ကိုင်ပြီးလဒစ်ကိုပွတိပေးနေမိပြန်သည်။
ဖိုးပိုင်ခမျှ ာရှောင်လို့မရ တိမ်းလို့မရ.မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီးအံကြိတ်ခံလာရပုံကိုကြည့်၍မိတင်မြစိတ်တွေတစ်ရှိန်းရှိန်းထ,ပြီးစောက်ဖုတ်အုံကြီးပူနွေးလာရပြန်ပါသည်။ပူးပူးကပ်ကပ်နဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးမို့ပြီးအိလာတာကိုတစ်စိမ့်စိမ့်ခံစားရင်းစီးလာလိုက်တာ ကိုယ့်အိမ်ရှေ့ကိုရောက်လို့ရောက်နေမှန်းတောင်သတိမပြု မိ..စက်ပေါ်ကလည်းမဆင်းမိ..
" ဟား..လမ်းကြုံခေါ်လာတာလားကိုကြီးညို...ဆင်းဗျာ..လက်ကျန်လေးကုန်အောင် ဖြိုလိုက်ကြရအောင်..ငါးကြော်လေးလဲရှိတယ် "
ဒီတော့မှ ကိုညိုထွန်းကခြံဝင်းထဲစက်ကိုပါ မောင်းဝင်ပြီး မိတင်မြပါဆင်းလိုက်ပေမယ့် ဖိုးပိုင်က ဆင်းမလာ။လီးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖိအုပ်ပြီးကုပ်ကုပ်လေးထိုင်နေတဲ့ပုံ မြင်လိုက်ရတော့ မိတင်မြတစိခိခိရယ်ရင်းအိမ်ထဲဝင်ပြေးသည်။ကိုညိုထွန်းတို့အိမ်ထဲကိုလိုက်ဝင်လာကြတော့မှ စက်ပေါ်ကခုန်ဆင်းပြီး
" အဖေရေ.. ကျွန်တော်တော့ပြန်နှင့်မယ်ဗျာ..အဖွားတို့ပြန်ရောက်နေပြီလားမသိဘူး "
" အေးအေး..မင့်အဖွားပြန်ရောက်နေရင် အဖေ့ကိုတောထဲထားခဲ့ပြီးသား တစ်ယောက်ထဲပြန်လာတာလို့ပြော..လစ်တော့ "
ကိုတင့်လွင်မီးဖိုခန်းထဲဝင်ပြီးအရက်ဝိုင်းပြင်နေတော့ ကိုညိုထွန်းလက်ကြီးကနို့လာဆွဲပြန်ပြီ။တစ်လမ်းလုံးလီးကိုင်လာခဲ့သည့်မိန်းမ.နို့ဆွဲခံလိုက်ရပြီဆိုတော့.
" ကိုတင့်လွင်မူးသွားမှ အခန်းထဲလာလိုးပါကိုရီးရာ "
............................................................................
အခန်း (၁၂)
လီးကြီးတောင်ပြီးရမ်းတန်းရမ်းတန်းနဲ့အိမ်ခြံဝင်းထဲဝင်လာတော့ အမေကအိမ်ထဲကအပြင်ကိုအထွက်..
" လာပြီအမေရေ..အမေ့မြေးပြန်ရောက်ပါပြီ..သွားလိုက်ဦး သားအဖွားဆီကို ".
အမေ့ကိုမြင်မှ မနေ့ညကအဖေ့ခါးကိုပေါင်တွေနဲ့ခွပြီး ခြေစုံဆွဲဆွဲချလို့ အတင်းကြီးဆောင့်လိုးခိုင်းနေပုံကိုမြင်ယောင်မိတော့ သူ့လီးကြီးက ပိုဆိုး..ပိုတောင်ပြီး.ငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲတုန်နေသည်။အဖွားက မတွေ့ရတာကြာလှပြီဆိုတော့မြေးကိုချစ်တဲ့ဇောနှင့်အိမ်ထဲကပြေးထွက်လာပြီး ရင်ချင်းအပ်လို့တစ်ရှုံ့ရှုံ့ဖက်နမ်းတာ.သူ့နို့လုံးအိအိထွားထွားကြီးတွေကဖိုးပိုင်ရင်ပတ်ကိုဖိ..ဖိုးပိုင်ရဲ့လီးမာမာတောင်တောင်ကြီးကအဖွားဆီးခုံမို့မို့ကိုထိုးပြီးဖိ.ချက်ချင်းကြီးတော့သတိမပြုမိကြသေးပါ။
ဖိုးပိုင်ကနှာကြွနေသည့်သူပီပီခါးကိုဖက်သလိုနဲ့ ဆူဆူထွားထွားသူ့အဖွားဖင်ကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲဆွဲပြီးကပ်နေတာတစ်ခါမက,..နှစ်ခါမက,..အကြာကြီး.ခဏခဏကြီး တင်းတင်းကျပ်ကျပ်အဖက်ခံနေရတော့အဖွားကသတိပြုမိသွားသည်။
အဖွားဆိုပေမယ့် အသက်ကငါးဆယ်ကိုမှနှစ်နှစ် သုံးနှစ်လောက်ပဲ ကျော်သေးသည်။အလုံးအထည်က ခပ်ကြီးကြီး..တစ်သက်လုံးငွေတိုးပေးပြီး နေမထိလေမထိ အငြိမ်းစားနေခဲ့ရသူမို့အသားအရည်ကဝင်းဝင်းအိအိနူးနူးညံ့ညံ့တင်းတင်းရင်းရင်းမို့ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့်လေးဆယ့်ငါးနှစ်တောင်ကျော်တယ်လို့မထင်ရပါ။
အဖိုးက လယ်ပိုင်ယာပိုင် စက်သူဌေး ရွာထဲမှာသူ့ငွေနဲ့ကင်းတဲ့ လူခပ်ရှားရှား..ငယ်စဉ်ကတည်းကရှုပ်ကောင်းတိုင်းရှုပ်ခဲ့သမျှ အခုအသက်ခြောက်ဆယ်ကျော်တော့မှ အကြောအချင်တွေဆိုင်းကုန်ပြီးမျက်စေ့ပါတိမ်စွဲလို့ဘာမှမမြင်ရတာသုံးနှစ်လောက်ရှိပြီ။ဗမာဆေး နိုင်ငံခြားဆေး..ဆေးမျိုးစုံ ဆရာမျိုးစုံနဲ့ကုပေမယ့် သူ့ရောဂါကမသက်သာ။အခုလည်းမြို့ကိုသွားပြီးဆေးခန်းပြ ဆေးကုခံနေလို့ဖိုးပိုင်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းမတွေ့ခဲ့ရ။သူတို့လင်မယားပြန်လာကြတော့အချစ်ဆုံးမြေးဖိုးပိုင်ကအဖေနှင့်တောထဲလိုက်သွားတာမို့ အဖွားကသူ့သမီးမမြင့်ခင်ကိုတစ်ဆူဆူ တစ်ပူပူ။
မိန်းမသားဆိုတော့ ဆီးခုံကိုပူပူနွေးနွေး မာမာတင်းတင်း အချောင်းအတန်တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး ပိကပ်နေတာ.လီးကြီးမှန်းတော့သိလိုက်ပြီ။ကြည့်ရတာ တော်တော်တုတ်မည်ထင်ပါရဲ့.ခိုးလိုးခုလု ဖုဖုထစ်ထစ် .မာလိုက်တင်းလိုက်တာကလည်းသစ်သားချောင်းကြီးများလားလို့တောင်ထင်ရသည်။ဒီအရသာကိုမခံစားခဲ့ရတာ နှစ်ပေါင်းမျ ားစွာကြာခဲ့ပြီမို့မေ့များပင်မေ့လို့နေပါပြီ။
ရုတ်တရက်အထိအတွေက အဟုန်ပြင်းလွန်းတာမို့ အနှစ်နှစ်အလလ ကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ခဲ့ရသမျှ တနှာရာဂတွေထိုးကြွလာတော့သင့်သည် မသင့်သည်ကိုမစဉ်းစားနိုင်.သူ့မြေး၏အောက်နှုတ်ခမ်းတွဲလေးကို ပလွတ်ပွတ်ပု.. ကနဲအသံထွက်တဲ့အထိနမ်းစုပ်ပြီး စိတ်ကိုဖြေလိုက်မိသည်။
" အဖွားမြေးက ဒီတစ်ခေါက်တအားထွားလာတာပဲကွာ..အရပ်ကလည်းအဖိုးလိုအမြင့်ကြီးပဲ..အဖိုးနဲ့တူရင်တော့ ခပ်လန့်လန့် "
အဖွား ဒေါ်လှလှကသူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်ကိုလက်တွေတင်..သူကအဖွားဖင်ကြီးတွေကိုဖိကပ်ဆွဲ..တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေတာဆိုတော့ ဖိုးပိုင်နှာခေါင်းတွေကနီရဲရဲ မျက်လုံးတွေကရီဝေဝေနဲ့မို့နှာထ,နေပြီဆိုတာကိုသူ့အဖွားကသိလိုက်ပြီ။သူကိုယ်တိုင်ကလည်းအဆင့်ကျော်ချင်နေပြီမို့ ပေါင်ကြီးတွေခပ်ကျဲကျဲကားပေးထားလိုက်ပြီးဒူးတွေထဲကိုအားထည့်ကာဖင်ကြီးကိုဆတ်ကနဲတစ်ချက်တွန့်ထိုးဖိကပ်ထားလိုက်သည်။လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ထိမနေတာကိုအားမရ။
" ဘာလို့ လန့်..ဖွားပဲချစ်လို့ကြိုက်လို့ယူခဲ့ပြီးတော့.."
ဖိုးပိုင်က တအားဖက်ပြီးလီးကြီးဖြင့်ကပ်ဖိကာ ဖင်ကို လူးလူးဆော့နေတော့ ဖွားလှအားစိုက်ပြီးတင်းကော့ကပ်ခံထားပေးလိုက်ရင်း.
" ဟင်းဟင်း..သား အဖိုးကတအားကြမ်းတာကွ..အခုမှငြိမ်ကျသွားတာ.. သားမသိလို့နော..သားမသိသေးလို့ "
ဖိုးပိုင်ကလီးရည်စိမ့်နေပြီ။အဖွားဆိုပေမယ့်ဆူဆူဖြိုးဖြိုး နုနုအိအိ ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်းကြီး..နို့တွေ ဖင်တွေက မို့မို့တင်းတင်း. အမေ့ထက်တောင့်သေး။
" ဘယ်လို..ဘယ်လိုတအားကြမ်း..ရိုက်တာလား.."
ဖွားလှက ဖိုးပိုင်နှာခေါင်းကို အားမလိုအားမရ ခပ်ဖွဖွဆွဲလိမ်ရင်းဖင်ကြီးကိုလေးငါးချက်ပစ်ကော့ဆော့ထည့်လိုက်သည်။
" အင့်. ဒီလိုအရိုက်ကြမ်းတာ..ဒီလို ဒီလို..ဂွေးဥနဲ့ ပစ်ပစ်ရိုက်တာ..သိပလား..လူအရဲ့..ဖျောင်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ပစ်ပစ်ရိုက်တာ "
ဖိုးပိုင်မျက်လုံးပြူးပြီး အရောင်တွေလက်လက်ထ,လာသည်။
" ဟား..အဲလိုရီးလားဖွား..ဖွားမငိုဘူးလား"
ဖိုးပိုင်စာတတ်သွားပြီမှန်း ဒေါ်လှလှကသိလိုက်ပြီ..
" ငိုတာပေါ့..ဖွားမှမခံနိုင်ပဲ..အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေအောင်ငိုရတာ..တစ်ညလုံးရိုက်.တစ်ညလုံးငိုပဲ..သိပ်အရိုက်ကြမ်းတာ..အဲဒါကြောင့်အဖိုးနဲ့တူနေရင်လန့်ချင်ချင်"
" တုတ်အကြီးရီးနဲ့ ရိုက်တာလားလားဖွား..နာမှာပဲနော် "
" ကြီးတာများတော့ ကြောက်ပါဘူး.. သိတယ်မလား..ဖွားလန့်တာက သားအဖိုးကအစားသရမ်းတာ..ဟိုသွားစား..ဒီ "
သူတို့ အဖြစ်သဲနေကြတာကို မမြင့်ခင်ကကြည့်လို့မရနိုင်..ခဲတစ်လုံးနဲ့ကောက်ထုတော့ သူ့အမေကို မှတည့်တည့်ထိသည်။
" အဲ..အဲ..မတော်လို့အမေ..မတော်လို့.."
ဒေါ်လှလှ တော်တော်စိတ်တိုသွားသည်။ ဒီလိုမြေးအဖွား..ဒီလို ရသမျိုးက တော်ရုံနဲ့ရနိုင်ဖို့ကမလွယ်။နှမျေှာ..စိတ်တို..မျက်စောင်းကြီးပိတ်ထိုးပစ်လိုက်သည်။
" မတော်ဘူးမလုပ်နဲ့ မြင့်ခင်..ငါသိတယ်.တော်တယ်ဟဲ့..တော်လိုက်တာမှ.မြေးအဖွားအရင်းခေါက်ခေါက်..လာ ငါ့မြေး."
အိမ်ထဲဆွဲခေါ်သွားတော့ မမြင့်ခင်ကတစ်ခိခိနဲ့ရယ်ရင်းဖိုးပိုင်ကို လိုက်ဆွဲထားသည်။ဟိုကဆွဲ..ဒီကဆွဲ..အိမ်ထဲရောက်တော့ မမြင့်ခင်ကလီးကိုအဆွဲ..ဒေါ်လှလှကသူ့လက်ကိုတွန်းအဖယ်..ပုဆိုးပါအဆွဲခံရပြီး ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားသည်
" အဲ..ငါ့သား..အောင်မယ်လေး..အကြီးရီး."
" အိုး.ဟိုးဟိုး..အဲလောက်ကြီးတောင်လား.ငါ့မြေးရဲ့..မြင့်ခင်ရယ် မွေးမှမွေးတတ်တယ်..ပုဆိုးကောက်ပါဟဲ့ မြင့်ခင်ရဲ့ ..ဟိုမှာ နင့်သမီးလာနေပီ..လုံးနေ ဆွဲနေ မှဖြင့်.."
အကဲပါလွန်းနေတော့ မမြင့်ခင်စိတ်မရှည်ချင်တော့..
" ဆွဲစရာလား အမေရဲ့..ဒီလောက်တောင်ဖြစ်နေရင်လဲ သူ့အိပ်ယာတွေပါအမေ့အခန်းထဲပို့ပေးလိုက်မယ်..မတော်ပါဘူးဆိုမှ ဇွတ် "
ပြောချင်တာပြောပြီးထွက်သွားတော့အဖွားက သူ့သမီးမကြားအောင်
" တော်ပါတယ်ဆိုမှ သူကတစ်မျိုး..သူ့အဖေ လီးထက်ယောင်ယောင်ပဲပိုကြီးတဲ့ဟာကို.အိပ်ယာလဲမလိုပါဘူး.နော..ငါ့မြေးရယ် "
........................................................................................................
အခန်း (၁၃)
နှယ်နှယ်ရရလို့တော့မထင်နဲ့နော်..လှလှဆိုတာက ဆယ့်သုံးနှစ်သမီးကတည်းက အလိုးခံလာတဲ့ မိန်းမပါ။အဖေတို့ အမေတို့က သူတို့သမီးလေးပညာတတ်ေးချင်လွန်းလို့ လေးတန်းအောင်ပြီးကတည်းက ဒေါ်လေးအိမ်ကိုအပ်ပြီးကျောင်းထားခဲ့တာ။ဒေါ်လေးရဲ့လင်ကဝန်ထမ်းဆိုတော့ အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကိုဟိုပြောင်း ဒီရွှေ့ လူမျိုးစုံနဲ့ဆက်ဆံခဲ့ဖူးတယ်။
တောသူပီပီလူကခပ်ထွားထွား..ဆက်ဆံရေးအထာက ဘဝပေးအသိနဲ့ခပ်ကျွမ်းကျွမ်း..အပျို မဖြစ်ခင် ခပ်ငယ်ငယ်လေးကတည်းကရင်းယောကျာၤးကြောကိုသိတာ။မိဖအိမ်မှာနေရတာနဲ့ သူများအိမ်မှာနေရတဲ့ဘဝကမတူဘူးလေ။အဒေါ့်မျက်နှာကြည့်နေရတာဆိုတော့အနေချောင်အောင်လို့အနင်းအနှိပ်ကအစ,အောက်ခြေသိမ်းအထာနပ်ရတာပေါ့။ပထမတော့ ဒေါ်လေး..နောက်တော့ဦးလေး..အဲလိုနင်းရင်းနှိပ်ရင်းနဲ့ ဦးလေးရဲ့နို့ဆွဲ စောက်ပတ်နှိုက်ခံခဲ့ရဖူးတာ အပျိုဖြစ်လို့ ရာသီလာစောက်မွှေးပေါက်ပြီ ဆိုတော့လိုးတဲ့အဆင့်ကိုရောက်သွားပါလေရော။
ဘူးသီးနုနုကိုအမွှေးသပ်ခံလိုက်ရလို့များရှုံ့တွ ရွတ်ထေသွားလိမ့်မယ်မထင်နဲ့..အလိုးခံရပြီးတော့မှထွားတက်လာချက်ကနေ့ချင်းညချင်းနတ်ရေကန်ထဲပစ်ချခံလိုက်ရသလားလို့ထင်ရတယ်.ဖင်တွေနို့တွေဆိုတာတင်းကားပြီးအိမို့နေတာ ဒေါ်လေးတောင်မှမနာလိုစိတ်ဖြစ်လာရတဲ့အထိပဲ။သွေးသားကဆူဖြိုးသလိုနှာလည်းပွ လာတော့ဦးလေးလိုးတာနဲ့တင်အားမရဘူး.ကျောင်းကဆရာတွေနဲ့ရော..ဦးလေးတပည့်တွေနဲ့ရော အီစီကလီလုပ်ပြီးအလိုးခံပစ်တာဆယ့်ငါးနှစ်သမီးလောက်ကျတော့ရွာပြန်ပို့ခံရပြန်ပါရော။
ရွာရောက်တော့ အိမ်ထောင်သည်လေးငါးယောက်လောက်နဲ့ ရက်ခြားရက်ခြားအလုံးခံရပေမယ့် အားမရဘူး။ရုပ်ရည်လေးကိုအားကိုးပြီး ကိုယ့်ထက်ဆယ်နှစ်လောက်အသက်ကြီးမယ့်ရွာလည်ပိုင်းကစက်သူဌေးသားကိုအောင်လှကိုအထာချပေးပြီးအပိုင်ဆွဲလိုက်တာ ဆယ့်ခြောက်နှစ်နဲ့လင်ရခဲ့တော့တာပေါ့။
အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ သူဌေးချွေးမမို့ဘဝအပျက်မခံနိုင်တာရယ်..ကိုအောင်လှလီးက ထွားတာရယ် နဲ့မို့ခြေငြိမ်နေလိုက်ပါသေးတယ်။အဲဒီနောက်ပိုင်း ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးတော့မှ အရပ်တကာကိုလည်ပြီးရှုပ်တော့တာပဲ။
ရွာထဲမှာတော့ မရှုပ်ရဲဘူး။အဒေါ်တို့အိမ်ကိုသွားသလိုလိုနဲ့ ရပ်ဝေးကတည်းခိုခန်းတွေမှာချည့်ပဲတစ်လကိုးသီတင်း ညအိပ်ညနေလူမျိုးစုံကို လှည့်အလိုးခံတာ အသက်လေးဆယ်ကျော်တဲ့အထိ..ပျော်စရာအလွန်ကောင်းပဲ..ခက်တာက..ယောကျ ာၤးတွေလေ။သူတို့က ဘာမှလဲနားမလည်ပဲနဲ့ မိန်းမဆိုအပျိုလေးမှ..ပက်ကင်မှ..အသက်ငယ်မှ..အဲလိုမှလိုးလို့ကောင်းမယ်ထင်ကြတာကိုး။
အဲလိုလေးတွေဆီမှာပဲ ဝဲလယ်ဝဲလယ်နဲ့လုပ်နေပြီး လှလှတို့လိုလေးဆယ်ကျော်အရွယ်ကောင်းပစ္စည်းမှန်ကြီးတွေကိုတော့မရှိသုံး အဖြည့်ခံလိုသဘောထားတာမျိုးတော့ ဘယ်လက်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။မိလှတို့ကပျော်လို့သာလိုက်အလိုးခံတာလေ.. ဖာသည်မ မှမဟုတ်တာ။လင်က ရွာနီးချုပ်စပ်မှာပွေပေမယ့် သူ့လီးကလည်း ခပ်သေးသေးမှ မဟုတ်တာ..အလိုးခံရဖို့အရေးအောက်ကျ ခံပြီးအပြင်ထွက်မနေတော့ပဲ လင်နဲ့ပဲအိမ်ပြန် အလိုးခံနေလိုက်တာဆယ်နှစ်ကျော်ပြီ..ပြီးရော။
အခုမှသာကိုအောင်လှက မလိုးနိုင်တော့တဲ့အနေအထားမှာ ကိုယ်ကအလိုးခံချင်နေတာမို့သူ့ကျန်းမာရေးလေးအကြောင်းပြပြီးတစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်မြို့ပေါ်တက်ကြည့်တာ။ပြေလည်မယ်ဆိုရင်ကိုယ့်ဖက်ကပံ့ပိုးချင်ပံ့ပိုးပေးရပါစေတော့..မိလှလိုအရွယ်မျိုးကိုအချောင်လိုးပေးနိုင်မယ့်သူလေးများတွေ့လေမလားဆိုတဲ့မျေှာ်လင့်ချက်နဲ့ မြို့ပေါ်ကိုထွက်လာခဲ့မိလိုက်တာ..စွံပါဘူး ။
ယောကျ ာၤးတွေကလည်း တကယ့်ကို စံပဲတော့်..သိလား။သူတို့ကိုသူတို့တော့ ဖွဲလက်တစ်ဆုပ်နိုင်သေးသရွေ့.. ဘာညာကွိကွနဲ့အကြွားတွေပိုပြီး မိန်းမတွေကသူတို့ထက်နှာကြီးတာကိုတော့ ဘယ်ယောင်္ကျားမှမသိကြဘူး။သူတို့ဟာသူတို့သာ နွားအိုမျက်နုကြိုက်ချင်ကြပေမယ့် မိန်းမတွေတွင်းဟောင်းရေကဘယ်လိုကြည်တယ် ဘယ်လိုအေးတယ်ဆိုတာမျိုး နားလည်တဲ့သူကအလွန် ရှားတယ်။စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့မှပဲ..
" ဖွား..လိုးရအောင်.."
မိသားစုစုံလို့စကားလေးတောင်မှဝ,အောင်မပြောရသေးဘူး..ပေါင်ပေါ်မှာခေါင်းတင်ပြီးလှဲနေတဲ့ဖိုးပိုင်ကအသံမထွက်အောင်နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံလေးပြောတော့ ငါအလိုးခံရတော့မှာပါလားလို့တွေးမိပြီး မိလှရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲတုန်ခါသွားမိတာ အပျိုပေါက်ဘဝကိုပြန်ရောက်သွားရသလိုပဲ။ကြက်သီးတွေတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,လာပြီးပုခုံးတွေတောင်အလိုလိုတွန့်သွားမိတာမို့မျက်စောင်းလေးမသိမသာထိုးရင်း စကားဝိုင်းဖြတ်တော့မြင့်ခင်က သိပ်သဘောပေါက်တာပေါ့..ဒါပေမယ့် သူ့လင်ညိုထွန်းနဲ့တင့်လွင်တို့လင်မယားလည်းရှိနေတော့လူကြားကောင်းရုံလေး ဖာထေးပေးရှာပါတယ်..
" ဖိုးပိုင်ကိုခေါ်အိပ်အမေ..အဖေက ညရေးညတာ ခိုင်းစရာလိုရင်ခိုင်းလို့ရတာပေါ့.."
သူတို့သားအမိတံခါးတွေလိုက်ပိတ်နေကြတုန်းဖိုးပိုင်က အတင်းဆွဲခေါ်ပြီးအခန်းထဲသွင်းတော့တာပဲ။အင်္ကျီတောင်မချွတ်အားဘူး.ဇွတ်ကြီးနမ်းပြီးနို့ကြီးတွေဆွဲနယ်တာ..တအားကြီးကြမ်းတဲ့ကောင်လေး.။မိလှနို့ကြီးတွေကအပျိုတွေလိုမို့မို့တင်းတင်းမဟုတ်တော့ပေမယ် အုံလိုက်အုံလိုက် အိလုံးပြီးကားထွက်နေတာ အကြီးကြီးတွေ။ကြီးလွန်းလို့တွဲသယောင်ယောင်ထင်ရပေမယ့် တကယ်တော့လုံးခဲနေလိုက်ပုံက လျော့တာလျဲတာ ပျော့တာပြဲတာမျိုး တစ်စက်လေးမှမရှိဘူး။
နို့သီးခေါင်းတော့ကြီးတာပေါ့..လက်မ,အဖျားလောက်တော့ရှိမယ်ထင်တာပဲ။နို့ဝန်းညိုညိုကြီးတွေကလည်းအဝန်းခပ်ကျယ်ကျယ်မို့မြင်လိုက်ရုံနဲ့လီးတောင်ချင်စရာဆွဲဆောင်ချက်က အပြည့်။ကြက်သည်းဖုလေးတွေထင်းထင်းထ,..ယွချင်တိုင်းယွနေတဲ့ပုံကမြင်ရသူတိုင်းအားရပါးရ စို့ချင်နယ်ချင်လှိမ့်ဆွဲပစ်ချင်စရာကြီးပါ။
အဲဒီနို့ကြီးတွေကို ဖိုးပိုင်ကနှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်းနဲ့ အသေလှိမ့်ကိုင်တာ ပလာတာရိုက်ဖို့ဂျုံနယ်နေတာထက်ဆိုသေးတယ်။နို့သီးခေါးကိုလှိမ့်ချေလေလေ စောက်ဖုတ်ကရွတက်လာပြီးအကိုင်ခံချင်လေလေ..သူကမကိုင်တော့အားမရလေလေ..ဖင်ကြီးကိုရမ်းခါယိမ်းထိုး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်..စကောဝိုင်းတာထက်လှုပ်ခါနေပြီ။စိတ်ထဲက တအားတောင့်တ ဆန္ဒကြီးလာရတော့ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး..လက်တစ်ဖက်ကသူ့လီးကိုညှစ်ဆုပ်ရင်း ကျန်တစ်ထက်က နို့ ကိုင်နေတဲ့သူ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်မိတယ်.
" အင့်ကွာ..အင့်..စောက်ဖုတ်ကြီးရွှဲနေပြီ..တွေ့လား.မခံစားနိုင်တော့ဘူး..အပျိုကြီးပါဆိုမှ အလိုးခံချင်လွန်းလို့ စောက်ရည်တွေရွှဲအိုင်နေပီ "
...................................................................................................................................
အခန်း (၁၄)
ဖိုးပိုင်ကလည်း နို့ကြီးတဲ့မိန်းမများဆို အလွန်ကြိုက် အင်မတန်ကြိုက်.အရမ်းကြိုက်။
" ဟွန့်..နို့ကြီးတွေကအားရပါးရကြီးတွေ..စို့ပေးချင်သေးတာ "
စောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်းပြောတာဆိုတော့မိလှခံစားရတာ နားဝ,မှာတင်မက,ဘူး..ရင်ထဲ အသဲထဲ အူထဲ.အို..စောက်ဖုတ်ထဲအထိကို ဆိမ့်ဆိမ့်ကြီးအီနေတာပေါ့။သူ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ဖိနှိမ့်ချပြီး ကျန်တဲ့လက်က နို့လုံးပြူးပြူးတွဲတွဲအိအိကြီးတစ်လုံးကိုပင့်မ,လို့ .ဟ,ပေးထားတဲ့သူ့ပါးစပ်ထဲကိုအလုံးလိုက်ကြီးသွင်းပေးပစ်လိုက်တယ်။
အိုး..နို့သီးခေါင်းကိုလှိမ့်စို့လိုက်..နို့အုံကြီးကိုဆွဲစုပ်လိုက်..နို့တန်ကြောကို ရှေ့သွားတွေနဲ့ကြိတ် ကြိတ်ချေရင်းဆွဲစို့လိုက်..မိလဲ့မှာရူးပြီးလူးနေအောင်နို့စို့ခံလိုက်ရတယ်။သူစုပ်ထားလို့အကွက်လိုက် အကွင်းလိုက် ချစ်မှတ်လေးတွေညို မဲနေတာတွေများ နောက်ရက်ကျတော့မြင်လို့တောင်မကောင်းတော့ဘူး။
သူကအဲလိုနို့ဆွဲစို့လေလေ.စောက်စေ့ကတောင်ထလာပြီးအပွတ်အချေခံချင်လေ.စောက်ရည်ကစိမ့်စိမ့်ထွက်လေလေ..တအားအလိုးခံချင်လာတော့ခါးကပုဆိုးကိုအတင်းကြီးဖြည်ချပစ်လိုက်မိတယ်။လီးကြီးကလဲလေ..လူပိန်သလောက်လီးတုတ်လိုက်တာမှအားရကော့ပျံပြီးဒစ်လန်နေလိုက်တာလက်ထဲမှ ာဆုပ်လို့မကာမိဘူး အကြီးကြီးပဲ.အရပ်ကမြင့်သလောက်လီးကြီးကရှည်လိုက်တာ မိလှလက်နဲ့တစ်ထွာကျော်တယ်။မိန်းမသားလက်မို့ တစ်ထွာကျော်တယ်ရယ်လို့ အလွယ်တကူပြောလိုက်တာပါ..တကယ်တိုင်းကြည့်မယ်ဆိုခုနစ်လက်မထက်အကျော်ပဲရှိမယ်..ရှစ်လက်မ များတောင်ပြည့်သွားမလားမသိဘူး။
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်တာ လဒစ်စွန်းစွန်းကပိုနေသေးတယ် ဆိုမှတော့ သူ့အဖိုးလီးထက်ပိုတုတ် ပိုရှည်နေပြီပဲပေါ့။မိလှ အားရလိုက်တာလေ..ဒီလီးမျိုးကြီးနဲ့ဒီတစ်သက်မှာအလိုးမှခံရပါ့မလားလို့ အားလျော့ခဲ့သမျှ ဟုန်းကနဲပြန်တက်လာတယ်။ပြန်တက်လာတယ် ဆိုတာက ချက်ချင်း ကြီးကိုအလိုးခံပစ်ချင်လာတာကိုပြောတာပါ။ လောလောဆယ်တော့ လီးမစုပ်ပေးချင်သေးဘူး..မိလှက လီးဆိုရင်စောက်ရည်တွေ..လီးရည်တွေ ရွှဲရွှဲနစ်နေတဲ့လီးမျိုးမှစုပ်ချင်တာ။
" လိုးရအောင် ပိုင်ရယ်..စောက်ဖုတ်ထဲမှာ.ရွနေ ရွှဲနေ အိနေ တာပဲ..လိုးပေးပါတော့နော်..လာ လိုးရအောင် "
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ကုတင်ပေါ်တက်လို့ ပက်လက်လှန်ပေးထားတယ်။နို့စို့ခံတုန်းကသူပဲ ဇောနဲ့အင်္ကျီလှန်အစို့ခံခဲ့ရတာဆိုတော့ကုတင်ပေါ်ရောက်မှပဲအင်္ကျီရော ဘော်လီပါလှန်ချွတ်ပေးလိုက်တာနို့လုံးကြီးတွေထွေးက နဲဖွေးကနဲလှိမ့်ထွက်ချလာတယ်။ကိုယ်ကအလိုးခံသက်ရင့်နေပြီဆိုတော့ ပေါင်တွေဒူးတွေက ကုတင်ပေါ်ရောက်ပြီးကတည်းက အသင့်ထောင်ပေးကားပေးထားပြီးသားပါ။
" ဟား..ဖွားစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းခုံးဖူးထ,နေတာ ပေါင်ကြီးတွေနဲ့တစ်ခြားစီရီး.ဖူးဖူးကြီးမှတကယ့်ကို ဖူးထွက်နေတာ..တအားအလိုးခံချင်နေပီထင်တယ် ဟလား "
အရေးထဲမှာ မလိုးပေးသေးပဲ စောက်ဖုတ်ဋီကာချဲ့နေတော့ မိလှမှာမချင့်မရဲဖြစ်ရတယ်.။ပြီးတော့လဲ..သူခေါ်လိုက်ပုံက နားထောင်လို့မကောင်းလိုက်တာ..ဖွား တဲ့။
" ဟွန့်..ကြည့်ကွာ..အလိုးခံရတာဖီးငုတ်တယ်ကွာ..မိလှ လို့ပဲခေါ်ပြီးလိုးပါ ပိုင်ရယ်.."
သူကမိလှပေါင်တန်ကြီးတွေကိုမြင့်တက်ကားပြဲသွားအောင်ဒူးနှစ်လုံးကိုတွန်းတင် ဖိချဲလိုက်ရင်းဒူးထောက်ထိုင်တော့ မိလှကသူ့အကြိုက်အတိုင်းဖင်ကြီးပင့်လို့စောက်ခေါင်းပွင့်နေအောင်လက်နှစ်ဖက်နဲ့တင်ပါးအောက်ကပတ်ဝိုက်ဆွဲ..စောက်ပတ်ကြီးဖြဲပေးထားလိုက်တယ်။
သူက လီးကြီးကိုင်ပြီးလဒစ်ဖျားနဲ့မိလှစောက်ခေါင်းဝမှာတေ့တေ့ဆွလိုက်. စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီးအတိုင်းလျောထိုးပြီးဆွလိုက်..စောက်စေ့စောက်ဆံတွေကိုလဒစ်နဲ့ဖိဖိချေထိုးဆွလိုက်နဲ့ နည်းမျိုးစုံဆွပေးနေတော့လဒစ်ဖူးဖူးပူပူနွေးနွေးကြီးက တခြားအလိုးခံခဲ့ဖူးတဲ့လီးတွေထက် သိသိသာသာကြီးအတွေ့ထူးတာမို့ အရသာရှိလွန်းလို့တစ်ရှီးရှီးနဲ့ အံကိုကြိတ်ပြီးခံနေရတာ.စောက်ရည်တွေဖတ်ဖတ်နစ်ပဲ။
သူဆွလို့အားရတော့မှ လီးကိုလက်ထဲကမလွှတ်ပေးပဲ ဖိထိုးသွင်းတာ..လဒစ်ကြီးကတင်းတင်းပြည့်ပြည့်ကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်ကြီးတိုးဝင်လာတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်းမို့တက်လာသလားထင်မိတယ်။နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်လောက်အလိုးခံလာခဲ့တာ ဒီလိုအရသာကို ဒီတစ်ခါပဲ ခံစားဖူးပါတယ်..အားရလိုက်တာ။
" အာ့..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ပိုင်..ကောင်းတာပိုင်လေးရယ်..ဟီး..ကောင်းလိုက်တာ.. ပြည့်သိပ်နေတာပဲ..ထည့် ထည့်..ထိုးထည့်..အာ့..အပြည့်ပါပဲလားပိုင်ရယ်..ကောင်းလိုက်တာ "
လီးကကော့ကော့ကြီးဆိုတော့ သူကပုံမှန်ထိုးသွင်းလိုက်တာဆိုပေမယ့် မိလှစောက်ဖုတ်ထဲကိုတော့သူ့လဒစ်ကြီးက ကော်ကော်ထိုးပြီးဝင်လာတာလေ။ပြီးတော့ နည်းနည်းချင်း တစ်ရစ်ချင်း..ဆွဲထုတ်ဆွဲထုတ်ဆွပြီးမှဖိလိုးနေတာဆိုတော့ စောက်ခေါင်းနံရံနူးနူးညံ့ညံ့တွေက တစ်ချက်ထိရင် ထိသလိုအရသာသိအရသာရှိတဲ့အမျိုး..မိလှဖင်ကြီးလူးနေအောင်ခံရတယ်။
" လိုးကွာ ပိုင်.အီးဟီး..မခံစားနိုင်ဘူး..လိုးလိုး..တစ်ချက်ထဲအရင်းထိဝင်သွားအောင်ပစ်လိုး..အင့် "
တကယ့်ကိုမခံစားနိုင်တာ.တအားကောင်းလွန်းတာနဲ့ ဖင်ကားကြီးအတင်းဆွဲပင့်ရင်းနဲ့စောက်ခေါင်းကြီးဆွဲဖြဲပေးလိုက်တော့
" ဖောင်း..အားဟား..အား..ထိတယ်ပိုင်ရေ့မခံနိုင်ဘူး..နည်းနည်းဆွဲထုတ်ပေး..အားဟာ့ကျွတ်ကျွတ်.ကောင်းလိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်ကြီးအို့ဟို့ဟို့.တစ်ချက်ထဲနဲ့တစ်သက်စွဲတာပဲ..လိုးလိုး..ရပီ ရပီ..လိုးနော်..မိလှခံနိုင်ပီ..တအားတအားလိုး..ကြမ်းကြမ်းကြီးလိုး..အာ့ အာ့.အုဖောင်းဖောင်း..ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ် ပြွတ် ဖောင်းစွပ်လိုး..တအားကောင်းရီးပဲ.လိုး..ဖောက်ဖောက်ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း.ကောင်းတယ် ကောင်း.."
တကယ်လိုးတဲ့အခါကျတော့ အပေးအယူမျှသွားတယ်။သူကလီးကြီးကြီးနဲ့ သွက်သွက်ကြီးအလိုးကြမ်းသလောက်..အရသာတအားရှိတာမို့ မိလှကလည်းနှာကြီးကြီးနဲ့ပြန်လိုးပေးနိုင်လာတယ်။ကောင်းလေလေ ပစ်ဆောင့်လိုးခိုင်းလေ.အသေကျုံးလိုးလေ..နာရီဝက်ပိုပိုကြီးမရပ်မနားဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးတော့.မိလှမှာ အသက်အောင့်ထားရပြီးလေထဲမှာဖင်ဆုံကြီးကော့လန်ပျံနေတယ်.
" အား ဟား..ပီးပီ..မိလှ ထွက်ကုန်ပီ. အာ့.မောင်..ပိုင်ရေ..မိလှပီးသွားပီ.."
" ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း ပြွတ်စွပ်ဖောင်းထွက်ပီ..မိလှ..ထွက်ကုန်ပီ..အိုးဟိုး .မိလှမိလှ..ငါလိုးမ မိလှ.. ငါလိုးတဲ့မိလှ "
" ဟင့် "
လီးရည်တွေတစ်ဖျောဖျောထွက်နေတာကိုပဲ မရပ်မနားဆက်လိုးနေတော့..
" နှေဦး နေဦး.ဖင်ကုန်းပေးမယ်..အနောက်က လိုးပေး ရော့ "
......................................................................................
အခန်း (၁၅)
နှစ်ည တစ်ရက် အလိုးခံလိုက်ရတော့မိလှတောင်းပန်ယူရသည်။ကြမ်းတုန်းကတော့သူ့အပြင်မရှိ..အပေါ်ကတက်လိုးလိုက် အောက်ကပင့်လိုးလိုက်..နောက်ဆုံးတော့အသက်နှင့်သွေးသားပျိုမြစ်မှုတွေကစကားပြောလာပြီ။ဖိုးပိုင်က လူငယ်လေး.သွေးသားကတက်ဆဲ ပျိမြစ်လန်းဆန်းဆဲ.ကောင်းဆဲ..လီးတောင်လာသလောက်လိုးနိုင်သလို. လိုနိုင်သလောက်လည်းသူ့လီးကြီးကတောင်နိုင်တုန်း။လှလှ က အဲလောက်မခံနိုင်တော့။စိတ်ရှိလက်ရှိလေးငါးချီလောက်အလိုးခံလိုက်ပြီးလျင်စောက်ဖုတ်ကနွမ်းသွားပြီး စောက်ရည်ကခမ်းချင်ပြီ။
စိတ်ရှိသလောက်သာ အလိုးခံလိုက်လျင်စောက်ပတ်ပြဲသွားမှာသေချာသည်..သူ့လီးကအကြီးကြီး..။တစ်ညလုံးလိုး..တစ်နေကုန်လိုး..နောက်တစ်ညဆက်လိုးတော့ မနက်စောစောမှာလင်းဆွဲလေးတောင် အလိုးမခံနိုင်တော့ပြီ။ကွတ,တနဲ့အိပ်ယာထ,လာတော့မြင့်ခင်ကခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးနေတာကိုမျက်စောင်းထိုးရုံပဲတတ်နိုင်တော့သည့်အဖြစ်။မြင့်ခင်ကမမြင်ဟန်ဆောင်ပြီး သီချင်းလေးတစ်အေးအေး..
" ဒီလူခက်ပါပီ..ငရဲကြီးတတ်တယ်ရှင့်..မတော်ဘူးမောင်ရေ.. "
မျက်နှာသစ်ပြီးပြန်ဝင်လာသည့်အချိန်ထိ သူ့သီချင်းက မတော်ဘူးမောင်ရေဆိုတဲ့နေရာက.ရှေ့ကိုမတက်နိုင်တော့။ရှက်တာနဲ့သူ့သမီးကျောပြင်ကိုတစ်ဘုန်းဘုန်းထုပြီးတစ်ခိခိရယ်နေမိသည်။မြင့်ခင်ကရယ်ရင်းမောရင်း စောက်ဖုတ်ဆွဲနှိုက်တာကိုပင် အထိမခံနိုင်လောက်အောင်ကျိမ်းစပ်နေသည်။
" ကြည့်..ပြဲပီမလား .ဟင်းဟင်း.မတော်ပါဘူးဆိုမှ ဇွတ်ခံတာ.နဲတောင်နဲသေးတယ် "
ဒီလီုအပြောခံရတာကြီးတော့ ဒေါ်လှလှကမခံနိုင်..
" ဒီမယ် ငါ့သမီး..အသက်ကြီးသွားလို့နော် ညည်းအရွယ်လောက်တတုန်းကများဆို လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီး..မိလှတို့ကဘွာမခတ်ဘူး..လိုးလေကြိုက်လေပဲ "
မြင့်ခင်က စပ်ဖြီးဖြီး..
" သမီးကရော လီးကြီးတာကို ကြောက်နေလို့လားအမေရဲ့..အမေ့အစား အူပွလို့ပါ..နှစ်ညလေးအလိုးခံတာကိုပဲ ဒီလိုဖြစ်ရတယ်လို့ "
ဒေါ်လှလှ မျက်နှာလေးမှုန်သွားသည်..
" ခုဟာက နင့်သားက တရားလွန်တာ..အခုတောင် ထပ်လိုးမယ်လုပ်နေလို့အတင်းရုန်းပြေးလာရတာ..နင်မယုံရင် ခံကြည့် "
မမြင့်ခင် မျက်လုံးပြူးကြီးဖြင့်သူ့အမေကိုကြည့်သည်။
" အိုး..အမေနော်..အမေနဲ့သား လိုးရမယ်လို့ပဲ..အမေ့ကိုသာမတားရဲလို့ကြည့်နေရတာ.သားအမိလိုးဖို့တော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး..အလိုးမခံရဲပါဘူး "
ဒေါ်လှလှက မလျော့..သူ့အပေါ်အပြောကြီးလှတဲ့သမီးကို ဖိုးပိုင်လီးကြီးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးအလိုးခံလိုက်ရစေချင်သည်။မြင့်ခင်ကသူ့သားနှင့်အလိုးခံချင်လျက် မူနေတာကိုသူကမသိ။
" အောင်မယ်.ညည်းနဲ့တင့်လွင်..မောင်နှစ်မချင်း လိုးနေတာကို အမေကမသိဘူးများထင်နေလို့လား.ကိုယ့်အိမ်တွင်းရေး..ကိုယ်နှုတ်လုံဖို့အဓိကပါအေ့..သားအမိလိုးတော့ပိုတောင်မှအရသာရှိသေး "
မမြင့်ခင် စအိုတွန့်ပြီးလူးခါသွားရသည်။သူနှင့်မောင်လေးလိုးခဲ့ကြတဲ့အကြောင်း အမေမသိလောက်ဘူးထင်ခဲ့ပြီး..လုံလှပြီလို့ခပ်တည်တည်လုပ်ခဲ့သမျှအရူးဖြစ်သွားသည်။ သူ့အမေကသိနေလျက်နဲ့အိမ်တွင်းရေးမို့ဖုံးဖိထားခဲ့တာကိုးလို့သဘောပေါက်မိတာမို့..သူ့အမေကို ချစ်လို့မဆုံးနိုင်တော့။ပါးစပ်ကြီးဟ,ပြီးတစ်ခုခုပြန်ပြောဖို့ပြင်နေဆဲဖိုးပိုင်အိပ်ယာကထ,လာတာကိုရိပ်ကနဲမြင်ရတော့ စကားလုံးတွေကိုပြန်မျိုချလိုက်ရသည် ။အိပ်ယာထ,မို့လား..သူ့အဖွားကိုပဲထပ်လိုးချင်နေလို့လားတော့မသိ..လီးကြီးကငေါ့ငေါ့ကြီးထိုးပြီးတောင်နေသည်..။
" ဟော..ပိုင်လေးနိုးလာပြီ..လာ မျက်နှာသစ်ပြီးရင် တို့လင်မယားထမင်းကြော်စားရအောင်..ကြက်ဥလေးကြော်ပါဦး သမီးရဲ့ "
ဒေါ်လှလှက သူ့သမီးပဲရှိတာမို့ စကားအပြောအဆို ထိန်းသိမ်းဖို့စိတ်မကူး။အာရုံရှိတဲ့အတိုင်း တစ်တစ်ခွခွပြောသည်။သူ့အမေကမထိန်းသိမ်းမှတော့ မမြင့်ခင်ကပိုဆိုး..
" ဟွန်း..သူ့လင်ကဖြင့် လီးကြီးထိုးတောင်နေတာ.သူကကြက်ဥကျွေးဦးမတဲ့..ဟိုကချက်ချင်းတက်လိုးပစ်လို့ စောက်ပတ်ပြဲပြီးကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းဖြစ်ရဦးမယ် "
" ခိခိ..တော်ပီိနော်..ယောကျား..မိလှမျက်နှာသစ်ရင်းကြည့်ခဲ့တာ စောက်ဖုတ်နခမ်းကြီးတွေဖူးထ,ရောင်ကိုင်းချင်နေပီ..နားဦးမှရမှာ.. သွား မျက်နှာသစ်.."
ဖိုးပိုင် မျက်နှာသစ်ဖို့ထွက်သွားတော့မှ.
" ငါပြောပြီးပြီနော်..မြင့်ခင်..နင်သာ သား
အမိချင်းအလိုးခံဖို့ပြင်ထားလိုက်..တင့်လွင်တို့ ညိုထွန်းတို့ကိုနင်မေ့သွားစေရမယ် စိတ်ချ.. အလိုးကသန်မှသန်.."
" အမေ့သဘော အမေ့သဘော.အမေလုပ်ချင်သလိုသာလုပ်တော့. တားလို့လည်းရမှာမဟုတ်ဘူး..မောင်လေးနဲ့တစ်လှည့် လင်နဲ့တစ်လှည့်..အခု သားကတစ်လှည့်..သေမှာပဲ "
ဟန်ဆောင်ပြီးမူလိုက်ပေမယ့် ညိုထွန်းတို့တင့်လွင်တို့က ပုံမှန်မလိုးနိုင်ကြတာကြာပြီမို့စိတ်ထဲမှာတော့ ဖိုးကြိုင်းဒုတ်..
" ဒါပေမယ့်နော်..အမေ..ကိုညိုထွန်းမိသွားရင်တော့ အမေရှင်းပဲ.."
ဒေါ်လှလှက ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ခေါင်းတစ်ညိတ်ညိတ်..အပြောကြီးလှတဲ့မိန်းမ .သုံးလေးရက်လောက်လွှတ်ထားလိုက်ဦးမည်။ထမင်းကြော်စားနေကြတုန်းတင်မြကသူ့အိမ်ရှေ့အကြော်ဆိုင်ကအကြော်လေးတွေဝယ်လာပြီးတော့သူ့ယောက္ခမကိုလာဖားသည်။
" အတော်ပဲဟဲ့ထမင်းကြော်စားနေတာနဲ့..ဒါနဲ့ နင့်အဖေမျက်စေ့ပြန်စစ်ဖို့က သန်ဘက်ခါချိန်းထားတယ် ငါ့သမီးရဲ့..မနက်ဖြန်နေ့လည်လောက်မြို့ပေါ်သွားမှဖြစ်မယ်.."
သူ့အမေ ဂွင်ဖန်ပြန်ပြီထင်သည်။ဘယ်လိုဂွင်မှန်းတော့မြင့်ခင် သေသေချာချာမသိပေမယ့် လိုးဂွင်ပဲဖြစ်ဖို့များပါလိမ့်မည်.
" အဲဒါ..ဟိုကမိတ်ဆွေတွေအတွက် ဒညင်းသီးလေး ဘာသီးလေးလက်ဆောင်ယူသွားဦးမှ..ဘယ်မှာရှိမလဲသမီး.."
မတင်မြ သိပ်မစဉ်းစားလိုက်ရပါ..အလွန်သွက်သည်.
" အမေကလဲ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးပြောမနေနဲ့..ဒေါ်ကြီးမိအိမ်မှာရှိပါ့...ရွာတောင်ပိုင်း "
ဒေါ်လှလှက အခုမှသတိရမိသလိုလို..
" အဲ..ဟုတ်ပါ့..ဒီလိုလုပ်အေ..မြင့်ခင်ကနင့်သားနဲ့သွားဝယ်.ဒညင်းသီးနှစ်ထောင်ပေါ့.နောက်ထပ်ဘာသီးရဦးမလဲ ကြည့်ဝယ်ခဲ့ "
မြင့်ခင်က ဟင်းချက်ဖို့.ဘာညာသာရကာတွေ တွေးနေတော့ ချက်ချင်းပြန်မပြောနိုင်။သူ့ချွေးမတင်မြကထုံးစံအတိုင်း ခပ်သွက်သွက်..
" မမမြင့်ခင်က ချက်ရပြုတ်ရပြင်ဆင်ရမှာနဲ့မအားရင်လဲ သမီးသွားဝယ်ပေးမယ် အမေ..ဒီနားနဲ့ဒီနား ဝေးတာမှတ်လို့..ကဲ.ကိုဖိုးပိုင်..ခပ်မြန်မြန်လေးသာစား..သွားစို့ "
ဒေါ်ကြီးမိအိမ်ဆိုတာက ရွာတောင်ဖျားမို့ နည်းနည်းအလှမ်းဝေးသည်။ လူရှင်းတဲ့အပိုင်းမို့ သူတို့သားအမိ လိုးမယ်ဆိုလိုးလို့ရအောင် တမင်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် မိတင်မြကတအားသွက်လွန်းသည်မို့..
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment