ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ အပိုင်း ( ၂ )

ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့် 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း  ( ၅ )

မိုးဈာန်မျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် ပန်းနေသော မြေးဖြစ်သူ၏ နို့လေးအား စို့ရင်း ဦးဟံသာမောင် လီးတံတလျှောက် ယားတက်လာ၏။ မိုးဈာန်ကလည်း မျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် အပန်းခံကာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား အဆက်မပြတ် ဂွင်းတိုက် ပေးနေသဖြင့် လီးထပ်မှ လရည်များ ဗျစ်ကနဲ့ ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ 

လရည်ပျစ်ပျစ် များမှာ လီးထိပ်ရှေ့ မျက်နှာဘေးတစောင်းလှည့်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ရည်များရွှဲနေသော မိုးဈာန် နားထင်အား ပန်းမိကာ ဖွေးနေ၏။ ခဏအကြာ ၃ယောက်သား ရေအတူချိုးကာ တဘက်အဖြူများ ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာကြသည်။

" သမီး အခန်းပဲ သွားစို့ ... သာသာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူအား ပြောရင်း Gym ကစားသော အခန်းထဲမှ ထွက်ကာ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဦးဆောင် လျှောက်လာခဲ့၏။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မိုးဈာန်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်စေကာ ရင်လျားထားသော တဘက်အား ဖြည်ချပြီး မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်လိုက်၏။

မျက်လုံးလေး မိတ်ကာ မိုဈာန်ပါးစပ်အား စောက်ပတ်အုံလေးဖြင့် ဖိကာ ဖင်ကြီး ဝိုက်ကစားရင်း ဖိပွတ်နေသည်။ ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ ပတ်ထားသော တဘက်အား ဖြည်ချပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ရေချိုးပြီးကာစ ဆံနွယ်များအား စုကိုင်ကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးနား လီးထိပ်အား တေ့ပေးလိုက်၏။မိုးဈာန်မှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် စောက်ပတ် ယက်ပေးရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပါးစပ်ထဲ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်၏ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ခါးပတ်ထားသော တဘက်အား ဖြည်ကာ ဂွင်းထုနေသည်။

" ကောင်လား ... ဂျူဒီ "

စောက်ပက်ယက်နေရင်း မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ထားသော ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား လှမ်းမေးနေ၏။

" အင်း ... ကောင်းတယ် ... ကိုမိုးဈာန် မရပ်နဲ့ ... ယက်ပေး "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိုးဈာန်မေးသည်ကို အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ပါးစပ်မှ ခဏထုတ်ကာ ပြန်ဖြေရင်း ဒစ်ကြီးအား ပြန်စုပ်ပေးနေသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒီတကြိမ် မလိုးရပဲ ပြီးမှာ စိုးရိမ်ကာ မိုးဈာန်အား ကုတင်စောင်းတွင် ပက်လက်အိပ်စေပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းလိုက်၏။

ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း မိုးဈာန်ကိုယ်ပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွရင်း သူမ မျက်နှာရှေ့ရှိ မိုးဈာန်လီးအား စုပ်ပေးနေသည်။မိုးဈာန်မှာ ဒီတကြိမ် လီးစုပ်ခံရင်း မျက်နှာပေါ် ဝဲနေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်အုံလေးအား ယက်ပေးနေ၏။

ကုတင်စောင်းကျွံကာ ကော့ထွက်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းကြား ဖင်ဝနီညိုလေးက ခွက်ဝင်နေသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း မြေးဖြစ်သူ ဖင်နှစ်ခြမ်းအား ဖြဲကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလိ ပေးလိုက်၏။

" ရှီးးးးး   .........  အ    အားးးး ......... အ မ လေးးးးး "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော တပြိုင်ထဲ အယက်ခံလိုက်ရသဖြင့် မိုးဈာန်လီးအား စုပ်နေရာမှ အသံထွက် ညည်းတွားနေရရှာသည်။သူမ အော်ညည်းသံကြောင့် မိုးဈာန်နှင် ဦးဟံသာမောင် တို့ နှစ်ဦးမှာ ရမ္မက်စိတ်များ တိုးလာပြီး မိုးဈာန်မှ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်သလို ဦးဟံသာမောင်လည်း ဖင်ဝနီညိုလေးထဲ လျှာထိပ်အား စုချွန်ကာ ထိုးမွှေပေးလိုက်၏။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် တခါမှ မခံစားဖူးသော ကာမစည်းစိမ်လေး ရရှိနေကာ ပါးစပ်မှ အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင်း မိုးဈာန်လီးအား ဆက်မစုပ်နိုင်တော့ပဲ ညာလက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားရတော့သည်။

" အမလေးးးး ......... ရှီးးးးး းးးးး     အ     အ ...... ဖင်ရော စောင်ပတ်ရော ... တအားယားပြီး ...... ခံစားရတာ တမျိုးကြီး ......... အားဟား ...... ဟင့်  ဟင့် "

သူမ ပြောနေသည်ကို မိုးဈာန်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ဂရုမစိုက်ပဲ တဇွိဇွိ တပြတ်ပြတ်ဖြင့် ထိုးယက် ကလိနေကြ၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် နဖူးကြောလေး ကြုံ့ကာ အံကြိတ်ရင်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေရာ ထိန်းထားသည့်ကြားမှာ အားကနဲ့ အော်ကာ စောက်ရည်များ မိုးဈာန် မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ် လိုက်ရတော့သည်။ 

စောက်ရည် အထွက်မရပ်ခင် ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထရပ်ရင်း ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးအား ၅ ချက်ခန့် စွကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဖိလိုးပစ်၏။မိုးဈာန်မှာ ကုတင်စောင်းတွင် ပက်လက်အနေထားနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်လေးအား ယက်ပေးရင်း နဖူးပေါ် ဝဲနေသော ဦးဟံသာမောင် လဥ၂လုံးအား ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်သည်။

" အ  ...... ရှီးးးးး  ......  အင့်      ဘွတ်     ဘွတ်    ဘွတ်    ဘွတ်   ဘွတ်   ......   ဖွပ်ဖွပ် "

စောက်ပတ်လေးအား လိုးနေစဉ် လဥများ ဆွဲစုပ် ခံရသဖြင့် ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် အံကြိတ်ကာ ၅ချက်ခန့် ဆက်တိုက် ဆွဲလိုးရင်း တအီးအီး ညည်းနေရ၏။မိုးဈာန် ပါးစပ်မှ လဥများ ကျွတ်ထွက် လာစဉ် လီးကြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒစ်ဖူးအား မိုးဈာန်နူတ်ခမ်းပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

မိုးဈာန်တစ်ယောက် ပါးစပ်နား ရောက်နေသော လီးထိပ်မှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ရည်နံ့များ ရနေသဖြင့် စိတ်တွေကြွပီး ဦးဟံသာမောင် ဒစ်ကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ လီးစုပ်ခံရင်း မြေးဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား လက်ခလယ်နှင့် လက်သူကြွယ် ပူးသွင်းကာ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးနေပြန်၏။

ခဏအကြာ မိုးဈာန်ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်လေးအား ပြန်လိုးလိုက်သည်။ မိုးဈာန်မှာ လီးမစုပ်ရတော့သဖြင့် အပေါ်မှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေတော့၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ လီးနှင့် အလိုးခံနေစဉ် အစိလေး စုပ်ခံရသဖြင့် စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်လာကာ ၁၅မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် စောက်ရည်များ ဒုတိယအကြိမ် ပန်းထွက်ခဲ့ပြန်သည်။ 

ဦးဟံသာမောင်မှာလည်း မြေးဖြစ်သူ ခေါင်းလေးလန်လာကာ ကိုယ်လုံးလေး တုန်ခါရင်း ပြီးသွားသည်နှင့် အချက် ၃ဝ ခန့် ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်၏။လရည်များကုန်၍ လီးအားဆွဲထုတ်ရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ လက်ကျန်စောက်ရည်နှင့် လရည်များ အမ်ထွက်လာသည်။စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ဟလိုက် စိလိုက်ဖြင့် မိုးဈာန် ပါးစပ်ပေါ် စီးကျလာ၏။

မိုးဈာန်မှာ ပါးစပ်ဟထားရင်း စောက်ရည်နှင့် လရည်ရောထားသော အကျိအချွဲများအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်တော့သည်။အရည်များ ကုန်သည်နှင့် စောက်ပတ်တပြင်လုံး ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးလိုက်၏။

" ရှီးးးး းးးးး  ...... အားဟား   ရ ပြီ ...... ကိုမိုးဈာန် ... ကောင်းလိုက်တာ ရှင်း ......... ဟူးးးးး "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိုးဈာန်မျက်နှာအား စောက်ပတ်ဖြင့် ၃ချက်လောက် ဖိပွတ်ကာ ထရပ်လိုက်တော့သည်။ မိုးဈာန်လည်း ပက်လက်အနေထားနှင့် သူ့မျက်နှာပေါ်မှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ထရပ်သည်နှင့် ထထိုင်ရင်း လီးအား ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မိုးဈာန်အား ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်ရင်း လှမ်းပြောလိုက်သည်။

" ကိုမိုးဈာန် ... ဂျူဒီစုပ်ပေးမယ် ဒီလာခဲ့ "

မိုးဈာန်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်းချ ထိုင်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးထဲ လီးထိပ်အား ဖိသွင်းပစ်၏။ အစပိုင်း ဖြည်းဖြည်းလေး ပါးစပ်အား လိုးနေသော်လည်း နောက်ပိုင်း မြန်လာနေသည်။မိုးဈာန် ဖင်ကြွက်သားများ ရှုံ့ကာ မျက်နှာ နီရဲလာပြီး လီးမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပါးစပ်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးလာ၏။

" အားဟား ...... ရှီးးးးး   ရှီးးးးးး  ...... ကျနော် ပီးတော့မယ် ...... ဂျူဒီ ...... ဖွပ်   ပလွပ် ...... အ   အားးးး ...... ကျနော်ပါသာထုလိုက်မယ်နော် "

မိုးဈာန်မှာ ပြောရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဂွင်းတိုက်နေသည်။

" ပေး ... ဂျူဒီ ထုပေးမယ် "

မိုးဈာန်ဂွင်းထုနေသော လက်အား ဆွဲဖယ်ပြီး သူမ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်သွားသော လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထုလိုက်ရာ ချွဲပြစ်ပြစ် လရည်များ ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်လာကာ မျက်နှာတခုလုံး လရည်များ ပေကပ်ကုန်၏။

" အားဟား ...... ရှီးးးးး းးးး  ကောင်းတယ်  ဂျူဒီရယ် "

ခါးညွတ်ရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း  မျက်နှာပေါ်မှ လရည်များအား  လျှာဖြင့် ကုန်းယက်လိုက်သည်။

" ကိုမိုးဈာန် … လရည် ကြိုက်တယ်နော် "

" လရည်က ... အားရှိတယ် ... ဂျူဒီရဲ့ "

မိုးဈာန်မှာ လရည်များ စုပ်ယူမျိုချကာ ကုန်စင်သွားမှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။

...............................................................................................

" ဂျူဒီ "

" ရှင် ... သာသာ "

" မောင်သုတရဲ့ ... မိခင် ဒေါ်မြင့်မြင့် လာသွားတယ် "

" အော် "

" အင်း ... သူ့သားနဲ့ ဂျူဒီ့ကို … အိမ်ထောင် ချပေးချင်နေပုံပဲ ... ဂျူဒီ သဘောကရော "

" ဂျူဒီ ... အိမ်ထောင် ပြုဖို့ မစဉ်းစားသေးဘူး ... သာသာရယ် "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ရတနာဆိုင်မှ အပြန် အားကစား ဝတ်စုံ အကျပ်လေး လဲကာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သော အခန်းသို့ လျှောက်အလာ အဖိုးဖြစ်သူမှ ဧည့်ခန်းထဲက လှမ်းပြောသဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင် ဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ စကားပြောဆိုနေသည်။

" အဲလိုတော့ ... မဟုတ်ဘူး ဂျူဒီ ... မျိုးဆက် ချန်ထားဖို့ ...... အိမ်ထောင်တော့ ပြုရမယ် "

" အင်း ... သာသာ အဆင်ပြေသလို ပြောလိုက်ပါ ... ဂျူဒီဘက်က … သာသာ့ သဘောပဲ ... oki "

..........................................................................................................

" ဟော ... လာလာ  ... ဒေါ်မြင့်မြင့် "

" ဟုတ် ... အကိုကြီး ... သမီးလေး သဘော တီးခေါက် ကြည့်ပြီး ပီပေါ့ "

" အင်း ... အဲဒါ ပြောချင်လို့ ... ခေါ်လိုက်တာပါ "

" ဟုတ် ရှင့် "

" မြေးလေးက ... ကျုပ် သဘောပါတဲ့ဗျာ ... ကျုပ်တို့ကလည်း မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့တာ ... သူ့ကို အိမ်ထောင် ပြုစေချင်တာတော့ ... အမှန်ပါပဲ "

" ကျမ ... နားလည်ပါတယ် ... အကိုကြီး "

" ကောင်းပါပြီဗျာ ... ဒါဆိုလည်း ... ဒေါ်မြင့်မြင့် တို့ ... ကြိုက်သလို စီစဉ်ပါ ... ကုန်ကျမယ့် ငွေကြေးကို ... ကျုပ် တာဝန်ယူပါတယ် နော် "

" အိုရ် ... မဟုတ်တာ အကိုကြီးကလည်း ... ကျမတို့က ... ယောက်ျားလေးရှင်လေ ... ကျမတို့ကပဲ တာဝန် ယူပါရစေ "

" အဲလိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး ... မင်္ဂလာဆောင်မှတော့ ... နှစ်အိမ်တစ်အိမ် ဖြစ်ပြီပေါ့ ... သူ့ဟာ ကိုယ့်ဟာ မခွဲပါနဲ့ "

" ကဲကဲ ... အကိုကြီး သဘော ... ခ်ခ် ခ်ခ် ......ဒါဆို ကျမ ပြန်ဦးမယ်နော် "

" ကောင်းပါပြီဗျာ "

" အမလေးးး ... "

" ဟော ...... လဲပြီ ... ရရဲ့လား ... ဒေါ်မြင့် "

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ထပြန်စဉ် အိမ်တံခါးပေါက် လှေကား အထစ်လေးပေါ် ခြေခေါက်လဲရာ ဦးဟံသာမောင် ထလာခဲ့သည်။

" အမှတ်တမဲ့မို့ပါ ... ရတယ် အကိုကြီး ... အ   ကျွတ်ကျွတ် "

ကုန်းထရာ ခြေဆစ်နားလေး နာသွားသဖြင့် လေးဖက်ထောက်လေး ဖြစ်နေရှာ၏။ ခပ်ကုန်းကုန်း အနေထားနှင့် ထမိန်အောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက်နေသဖြင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ အနားတိုးကပ်ရင်း စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 

ဆွဲထူပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ခေါ်လာရာ ထိုင်ခုံနား အရောက် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ထိုင်ခုံကျောမှီအား လင်ထောက်အားယူ လိုက်၏။ လက်ထောက်လိုက်စဉ် ခါးညွတ်သွားသဖြင့် ဖင်ကြီးနောက်ပစ်သလို ဖြစ်ကာ သူမနောက်ကျော ဘက်က ထိန်းထားပေးသော ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားထဲ တည့်တည့် ကပ်သွားရသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ခင်ပွန်းသည် ဆုံးသွားကတည်းက နောက်အိမ်ထောင်မပြုပဲ နေလာခဲ့ရာ သားဖြစ်သူ သုတနဲ့ပဲ ကာမဆန္ဒလေးများ ဖြေဖျောက်ခဲ့သည်။ သုတ မရှိချိန် အောကားကြည့် အပြာစာအုပ်ဖတ် လက်နဲ့ပဲ အာသာဖြေခဲ့၏။ ခုလို သူစိမ်းယောက်ျား လီးအား မထိဘူးပေ။

ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးထဲမှ လီးမှာ ဖင်ကြားတည့်တည့် ထောက်မိနေသဖြင့် ခါးလေးမသိမသာ ကော့ကာ ဖင်အား ရမ်းကြည့်လိုက်သည်။ မပျော့မမာ အနေထားနှင့် အမြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးမှာ သားဖြစ်သူ သုတလီးထက် ထွားမှန်း ရိပ်မိလိုက်၏။

" ရရဲ့လား ... ဟင် "

ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ခါးအား ထိန်းကိုင်ရင်း နောက်ကျောဘက်မှ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့် ဖိပွတ်နေ၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ချအပြီး သူမရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီး ခုံးထနေသည်ကို မြင်နေရ၏။

" အိုးးး ... အကိုကြီး "

" ဆောရီးနော် ... မြင့်မြင့် "

" ရှင် "

ဒေါ်မြင့်ခေါ်ရာမှ မြင့်မြင့်ဟု ပြောင်းခေါ်နေသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် စိတ်ထဲ လှုပ်ရှားသွားရ၏။  ဦးဟံသာမောင်မှာ အားနာသွားသည့် ပုံစံနှင့် ခုံးထနေသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ ပုဆိုး ပြင်ဝတ်လိုက်ပြန်သည်။ပုဆိုးပြင်ဝတ်ချိန် ပေါင်ကြားအတွင်းမှ လစ်ကနဲ့ လီးကြီအားအနီးကပ် မြင်လိုက်ရာ ဆွဲစုပ်ပစ်ချင်သလို စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်ပြီး ဖျစ်ညှစ်ထားချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။ ဒစ်ကြီး ပြဲလန်နေကာ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ ထောင်နေသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် တံတွေး မျိုချနေရတော့သည်။

သားဖြစ်သူ မင်္ဂလာ ကိစ္စပြောရင်း သူမ အရင် အလိုးခံရမလို ဖြစ်နေပြန်၏။ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ် အတွင်းသားထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် သိသိသာသာ ခံစားလာရသည်။ 

ခြေခေါက် လဲထားသဖြင့် ချက်ချင်း ထပြန်ဖို့ကလည်း မဖြစ်နိုင် ကားမောင်းဖို့ နေနေသာသာ လမ်းလျှောက်ဖို့ပင် မထောက်နိုင်သေးပေ။ ဦးဟံသာမောင်မှာ အခန်းထဲမှ လိမ်းဆေးဗူး ယူကာ သူမရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြန်သည်။ခြေချင်းဝတ်အား ဆေးလူးရာတွင် ထမိန် အောက်နားစအား ဒူးခေါင်းပေါ် မတင်ထားရင်း ပေါင်းခြံထဲမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား ခိုးကြည့်နေ၏။

ဆေးလူးပြီး ၁နာရီ ကျော်ကျော်လောက် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်မှ သူမဘေးထိုင်နေသော ဦးဟံသာမောင်၏ ပုဆိုးကြား ခိုးခိုးကြည့်နေသလို ဦးဟံသာမောင်ကလည်း သူမပေါင်တံ တုတ်တုတ်ကြီးပေါ် လက်တင် ထားလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် ပိုက်ဆံအိတ်အတွင်းမှ ဖုန်းသံမြည်လာ၏။

" တူတူ ... တူတူ ... တူ ......

 ...................................................................................................

 အခန်း ( ၆ )

" ဟဲလို ... မာမီလား "

" အေး သမီးပြော ... မာမီ … ဂျူဒီလှိုင်မင်း တို့အိမ်မှာ ... သူ့အဖိုးနဲ့ စကားပြောနေတာ "

" အော် ... သမီး ကားပျက်နေလို့ ... အပြန်ကျ ...  စူပါမားကပ်ရှေ့ … ဝင်ခေါ်ပေးဦး "

" အေးအေး ... မာမီ … အခု ပြန်လာတော့မယ် ... စောင့်နေလိုက် "

" ဟုတ် ... မာမီ "

ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဦးဟံသာမောင်အား နူတ်ဆက်ရင်း ထော့နင်း ထော့နင်းဖြင့် ထွက်သွားတော့၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ အိမ်တံခါးပေါက်ဆီ ထွက်သွားသော ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း လီးအား ပွတ်သပ်ကာ ကျန်နေရစ်သည်။

.................................................................................................................................

" သူတို့က … မြေးအဖိုး … နှစ်ယောက်ထဲမလား ... မာမီ "

" အင်းလေ "

" ဂျူဒီလှိုင်မင်း … အဖိုးက ... အသက်ကြီးပြီလား "

" အင်း ... ဦးဟံသာမောင်က … အသက်ကြီးပေမယ့် ... ... "

" အသက်ကြီးပေမယ့် ... ဘာဖြစ်လဲ မာမီရ ... ဧကန်တတော့ ... မာမီ ရင်ခုန်လာပြီ ထင်တယ် ... ခိခိ "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူအား ခြေခေါက်လဲသည်မှ စ၍ ပြန်လာသည် အထိ ပြောပြလိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားကတည်းက သမီးဖြစ်သူအား သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းသဖြင့် စကားပြောရာတွင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြတတ်ခဲ့၏။ 

သံယောဇဉ် နယ်လွန်သော မိသားစုတွေမို့ သမီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာမှာလည်း  အံ့လည်းမအံ့အော တော့ပေ။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် မောင်ဖြစ်သူ လိုးတာတောင် အချင်းချင်း ပြန်ပြောတတ်ကြသည်။ မိုးသူဇာ ကိုယ်တိုင် မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် သုတနှင့် ကိုယ်ဝန်ရှိရာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ဖျက်ချပေးခဲ့ဖူး၏။

" အမလေး ... အသက်ကြီးပေမယ့် … မပျက်စီးသေးဘူး ဆိုတာ … ဦးဟံသာမောင်လို လူမျိုးကို ပြောတာ သမီးရဲ့ ... ခ်ခ် ခ်ခ် ခ်ခ် "

" မာမီတော့ ... အိုအေစစ်လေး … တွေ့တော့မယ် ... ဒါပဲနော် ... သမီးကို ပြန်ပြောပြရမယ် "

မိုးသူဇာမှာလည်း မအေလို ရမ္မက်ကြီးသော မိန်းမတစ်ယောက်မို့ ညအိပ်ကာနီး ဒေါ်မြင့်မြင့် ပြောပြသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား စိတ်ကူးပုံဖေါ်ကာ အာသာဖြေဖို့ တေးထားလိုက်၏။

တကယ်တော့ သူမ ကာမစိတ်များ ကြွအောင် လှုပ်ဆော်ပေးခဲ့သူများမှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် မောင်ဖြစ်သူ သုတ တို့ကိုယ်တိုင်ပင် ဖြစ်သည်။ တအိမ်ထဲ အတူနေကာ ဒေါ်မြင့်မြင့်နှင့် သုတတို့ သားအမိချင်း မဆင်မခြင် လိုးကြပုံများ အမှတ်မထင် ချောင်းကြည့်ရာမှ ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်ခဲ့ရ၏။

နောက်ပိုင်း မောင်ဖြစ်သူအား  တိတ်တခိုးလေး အလိုးခံမိတော့သည်။ လီးအရသာ တွေ့သည်နှင့် နေ့စဉ်ရက်ဆက် အလိုးခံရင်း ဆေးမသောက်မိ၍ ဗိုက်ကြီးသည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ရ၏။ အစပိုင်း မောင်နှမချင်းမို့ ဝမ်းနည်းသလို ခံစားမိသော်လည်း ညအိပ်တဲ့အထိ သုတလီးအား စွဲလမ်းမိခဲ့ရပြန်သည်။ မောင်ဖြစ်သူ သုတက ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းဖြင့် အကဲစမ်းရာ နားမလည်ချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ရှောင်ထွက်မိသေး၏။

ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်စွာ ခံစားနေရသော်လည်း မောင်နှမချင်း အလိုးခံဖို့ စိတ်မရဲသေးပေ။ အလုပ်လုပ်နေရင်း အာရုံမှာ မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးပုံများကိုသာ စွဲကပ်နေတော့၏။ အလုပ်နားရက် ၁ ရက်တွင် မောင်ဖြစ်သူ သုတ အိပ်ခန်းအား ရှင်းလင်းပေးရင်း စားပွဲခုံ ပေါ်မှ သုတဖုံးအား အမှတ်တမဲ့ ယူဖွင့်လိုက်မိသည်။ ဗွီဒီယို ဖိုင်အား ဖွင့်ကြည့်ရာ သားအမိချင်း လိုးနေကြပုံကို သုတ ကိုယ်တိုင်ရိုက်ထားသော ဗွီဒီယို အတိုလေးများ တွေ့ရှိလိုက်ရ၏။

ပထမဆုံးအကြိမ် မောင်ဖြစ်သူ၏ လီးအား အနီးကပ် ရိုက်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ စိတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားမိစဉ် မိခင်ဖြစ်သူမှ မက်မက်မောမော ကုန်းစုပ်နေပြန်၏။ လုပ်နေကြ အလုပ်တခုအား ပုံမှန်လုပ်နေသလိုပင် လီးအရင်းထိ မျိုချတိုင်း သုတ၏ အားရကျေနပ်သံလေး တအီးအီးဖြင့် ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်နေသည်။ 

အတော်ကြာအောင် စုပ်ပြီးသည်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူမှာ သုတရှေ့ အဝတ်စားများ ချွတ်ကာ ဘေးနားလှဲချလိုက်ပြန်၏။ သုတမှ ချက်ချင်း ကုန်းထကာ မိခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် နေရာယူလိုက်တော့သည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်ခြံအား ဖြဲကာ ဗွီဒီယို ရိုက်ယူနေသည်မို့ မိုးသူဇာမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်မှာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက် မဲနေကာ ဘေးသို့ လန်ထွက်နေပြီး စောက်စိလေးမှာ ထောင်ထွက်နေသည်ကို သေချာ ကြည့်နေမိသည်။

" အ   အ ...... လိုး လိုး  လိုးစမ်း ... သားလေး ...... အမလေးးး … ကောင်းတာကွယ် ... ဆောင့်လိုးပေးနော် "

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သည်နှင့် သားဖြစ်သူအား ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးရန် ပြောနေသည့် အသံများ မိုးသူဇာ နားထဲ ပီပီသသ ကြားနေရပြန်သည်။ 

ခဏအကြာ ဒေါ်မြင့်မြင့် စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာကာ သုတ လီးအရင်း၌ ခိုကပ်ကာ ဖွေးနေတော့၏။ သုတ တစ်ယောက် အသက်ရှုသံတွေ မြန်လာပြီး တရကြမ်းလိုးနေစဉ် ဗွီဒီယိုအား ကြည့်နေသော မိုးသူဇာမှာ စောက်ခေါင်းထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားယံလာသဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်ကာ ဖုန်းအား ကုတင် ခေါင်းရင်းဘက် ထောင်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ချေနေသည်။

စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာစဉ် ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် သိုင်းဖက်ခံရသဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါရင်း ထိတ်လန့် သွားရ၏။ ဖက်တဲ့သူအား ဘေးတိုက်ကြည့်ရာ မျက်နှာလေး ရဲတွတ် သွားပြန်သည်။ မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မို့ ဘာပြောရမှန်း မသိ ထမိန် အောက်နားစလေးအား ပြန်ဖုံးရာ နောက်ကျ သွားတော့၏။ သူမကိုယ်လုံးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားဖြင့် လှဲချခံရကာ အရည်ထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးအား အယက် ခံလိုက်ရသည်။

ထို့နောက် မောင်ဖြစ်သူ သုတ၏ တရစပ် လိုးချက်များဖြင့် အော်ဟစ် အလိုးခံခဲ့ရ၏။ လက်ဖြင့် အာသာဖြေဖူးသော်လည်း လီးဖြင့် အလိုးမခံဖူးသော စောက်ပတ်လေးမှာ နူတ်ခမ်းသားများ ကွဲပြဲ ကုန်သည်။ နောက်ရက် မနက် ကွတကွတ ဖြစ်နေသဖြင့် ၂ရက်လောက် အခန်းအောင်း နေရတော့၏။

" ဟဲ့ ... စကားပြောရင်း … ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာတုန်း "

" ဟင် ... မာမီ ... ခ်ခ်  ခ်ခ် "

မိုးသူဇာ မှာ မောင်ဖြစ်သူနှင့် စလိုးခဲ့သည့် အဖြစ်ပျက်များဆီ စိတ်ရောက်သွားရာ မိခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ ရှက်ပြုံး ပြုံးရင်း ရယ်မောလိုက်သည်။

...........................................................................................................

နောက် ၂ လခန့် အကြာတွင် ဖိတ်စာမှာရန် နမူနာ ဒီဇိုင်း ၃မျိုးထဲမှ ဂျူဒီလှိုင်မင်း အကြိုက်ရိုက်ရန် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ဖုန်းဆက်နေ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ရတနာ အဝယ်တော် အသစ်များ ရောက်နေသဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူနှင့် တိုင်ပင်ပြီး ရွေးရန် ပြောနေတော့သည်။ 

မင်္ဂလာပွဲအား သာမာန် ကိစ္စလောက်သာ သဘောထား၏။ သူမ မိုးဈာန်နှင့် တွဲနေစဉ် သုတမှာ အသနားခံပြီး လက်ထပ်ဖို့ အကြိမ်ကြိမ် ပူဆာသဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ အဖိုးဖြစ်သူကလည်း မျိုးဆက်ချန်ထားရန် ပြောဆိုလာသဖြင့် တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် အိမ်ထောင်ပြုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့၏။

" ကဲပါ ... မာမီပဲ ... သူ့အဖိုး သွားပြပြီး ရွေးခဲ့တော့မယ် "

" ဒါဆိုလည်း ... သား အလုပ်သွားပြီ မာမီ ... ညနေ မာမီ အတွက် ... ကြေးအိုး ဝယ်ခဲ့ပါ့မယ် ... ဟီးဟီး "

သုတမှာ မင်္ဂလာရက် ရွေးပြီးကတည်းက ပျော်ရွှင်နေရာ ခုလည်း ဖိတ်စာ ရိုက်တော့မည်မို့ အူးမြူးနေ၏။

" အံမယ် ... အမ အတွက်ကျရော … ဟွန့် "

သားအမိချင်း ပြောဆိုနေစဉ် မိုးသူဇာမှာ မောင်ဖြစ်သူအား စကားနာ ဝင်ထိုးလိုက်ပြန်သည်။

" မမသူဇာ အတွက်က ... ညကြ ရှယ်လာမှာလေ "

" ချချ ချချ "

မိုးသူဇာ ရယ်မောနေစဉ် သုတ တစ်ယောက် ကားသော့ကိုင်ကာ အပြင်ထွက်သွားတော့၏။ သုတ ထွက်သည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ရေချိုးအလြှပင်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။

" Wow ... လန်းလှချည်လား မာမီရယ် ... ဖိုးဖိုး ဦးဟံသာမောင်နဲ့ … ဒိတ်မလို့ထင်တယ် ...... ခိခိ "

" မယ့်လေး သားအမိချင်း ... ကပ်မြှောက်မနေနဲ့ ... ပြီးခဲ့တဲ့ လကမှ … ကားအသစ်လဲပေးထားတာနော် ... မြင့်မြင့် တို့က … အန်တိုနေပြီ "

" ဘာမှ မပူဆာပါဘူး ... မာမီရဲ့ တကယ်ပါ "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဗိုက်ခေါက် အနည်းငယ် ထွက်နေသော်လည်း အကျင်ီကိုယ်ကျပ် အပြာနုလေးနှင့် ထမိန်စကပ် အနက်ဗြောင်လေး ဝတ်ဆင်ထားသဖြင့် ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ မတ်တပ်ရပ်ယုံဖြင့် ကော့ထွက်နေ၏။ ဒီရက်ထဲ ရှိရင်းစွဲ အသက်ထက် နုပျိုနေအောင် ပြင်ဆင်နေတတ်သည်။

" ကဲ ... မာမီ သွားတော့မယ် ... သမီး အပြင်ထွက်ရင် ... အိမ်သော့ကို … ခြံစောင့်လင်မယား ပေးထားခဲ့လိုက် "

သမီးဖြစ်သူအား ပြောရင်း ကားဂိုဒေါင်ဘက် လျှောက်လာကာ ခဏအကြာ ကားလေးဖြင့် မောင်းထွက် ခဲ့လိုက်တော့သည်။ လမ်းမပေါ်အရောက် ဘက်ချိုးကာ မီးပွိုင်လမ်းဆုံထိ တည့်တည့် မောင်းလာ၏။ မီးပွိုင်တွင် မီးနီ နေသဖြင့် ခဏစောင့်ကာ အရှေ့ဘက် လမ်းမကြီးပေါ် ကားလေး မေးတင်လိုက်ပြန်သည်။ လမ်းမကြီးပေါ် အရောက် ဦးဟံသာမောင်တို့ နေထိုင်သော ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။

ကားမောင်းလာရင်း လမ်းတလျှောက် သားဖြစ်သူ မင်္ဂလာပွဲအား အကြောင်းပြု၍ ဦးဟံသာမောင်နှင့် ရင်နှီးမှု့များ ပိုလာသည်ကို ပြန်တွေးနေမိ၏။တဖြည်းဖြည်း ကျောက်လမ်းဘေး အပင်ကြီးနှစ်ပင် တွေ့ရာ ကွေ့ဝင်လာရင်း ခဏအကြာ ဦးဟံသာမောင်၏ ခြံဝန်းရှေ့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ခြံစောင့်မှ တံခါး လာဖွင့်ပေးသဖြင့် တိုက်ကြီးရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်ထိ မောင်းလာတော့၏။

" ဟာ ... လှလိုက်တာ မြင့်မြင့်ရယ် ... နတ်သမီးလေးလားလို့ ... အကိုကြီးက ကြည့်နေတာ "

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်ခုံပေါ် သတင်းစာဖတ်ရင်း ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ အိမ်ထဲ ဝင်လာသော ဒေါ်မြင့်မြင့်အား လှမ်းပြောနေသည်။

" အဲလောက်မမြှောက်ပါနဲ့ ... အကိုကြီးကလည်း ... ဒီနေ့ သားလေးတို့ မင်္ဂလာပွဲအတွက် … ဖိတ်စာ သွားအပ်ရမှာမို့ ... ကြည့်ကောင်းအောင် ပြင်လာရတာပါ "

" အော် ... နမူနာ ဖိတ်စာ … ရလာပြီပေါ့ "

" ပါတယ်လေ ... ဒီမှာ "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဦးဟံသာမောင်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရင်း သူမပုခုံးပေါ် ချိတ်လွယ်ထားသော အိတ်ထဲမှ ဖိတ်စာ ၃ စောင် ထုတ်ပြလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား ရွေးကြရင်း အပြာနုရောင် ဘဲဥပုံ ဒီဇိုင်းလေးအား ရွေးလိုက်ကြတော့၏။

" ကဲ ... ဒါဆိုလည်း အကိုကြီး ... ရေချိုး ... မြင့်မြင့်နဲ့ တခါထဲ လိုက်ခဲ့ ... ဖိတ်စာ သွားအပ်ရအောင် "

" ဟမ် "

" ဟမ် ... မနေနဲ့ ... လုပ် မြန်မြန် "

" အကိုကြီး လိုက်ချင်ပါတယ် ... ဒါပေမယ့် မြင့်မြင့် ကားနဲ့ကြ ...... ဟို ဟို "

" အော် ... မြင့်မြင့် တို့လို သာမာန်လူတွေ စီးတဲ့ကားမို့ ... မစီးချင်တာလား "

" မဟုတ်ပါဘူး ... မြင့်မြင့်ရယ် ... ပတ်ဝန်းကျင် အမြင်ကျ ... အကိုကြီးနဲ့ မြင့်မြင့် မသင့်တော်လိုပါ ... မြင့်မြင့်ကားက … ဒီမြို့က မိတ်ဆွေတွေ … မှတ်မိနေမှာလေ "

" ဟင် ... ဒါဆို မြင့်မြင်နဲ့ အတူ ... မလိုက်ဖူးပေါ့ "

" မဟုတ်ပါဘူး ... အကိုကြီး အပြင်သွားရင် … ခေါ်နေကြ အငှားကား ရှိတယ် ... အဲဒီကားနဲ့ပဲ သွားမယ်လေ "

အရင်တခေါက် မင်္ဂလာရက်ရွေး သွားရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ကားနှင့်သွားခဲ့ကြပြီး အပြန် ထမင်းဝင်စားသော ဆိုင်တွင် ဒေါ်မြင့်မြင့် မိတ်ဆွေများနှင့် အမှတ်မထင် ဆုံကာ ဘာလိုလို ညာလိုလို အစခံလိုက်ရသည်။

" အော် ... အကိုကြီး သဘောပါရှင် "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချစ်သူပုံစံဖြင့် မျက်လုံးလေး ပင့်ကာ ပြန်ပြောလိုက်၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်အား မချင့်မရဲလေး ကြည့်ရင်း ရေချိုးရန် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ ခဏအကြာ အိပ်ခန်းထဲမှ အော်သံကြားရသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် ဝင်လာခဲ့သည်။

" မြင့်မြင့်ရေ ... အကိုကြီး တဘက်မေ့လာလို့ ... ရေချိုးခန်းထဲ လာပို့ပေးပါဦး "

ဦးဟံသာမောင် အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ တဘက်တထည် ယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့လိုက်၏။ ဟနေသော ရေချိုးခန်းအား ဖွင့်၍ တဘက်လှမ်းပေးလိုက်သည်။

" အိုရ် ... အကိုကြီးကလည်း ... ရော့ အင့် "

တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနှင့် မတ်တပ်ရပ်နေ၏။ သူမရပ်နေသော တံခါးဝလေးဆီ တဘက်လာယူရာ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက ရမ်းခါနေတော့သည်။ တဘက် မြန်မြန်ပေးပြီး ပြန်ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်စောင့်နေလိုက်၏။ အရင်တစ်ခေါက် မင်္ဂလာရက် သွားရွေးရာတွင်လည်း ချွေးမလောင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်းရော သားဖြစ်သူ သုတပါ အလုပ်မအားကြသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်နှင့် ဦးဟံသာမောင်တို့ နှစ်ဦးသား သွားရွေးလိုက်ကြသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့် ရောက်လာစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ အိပ်ခန်းထဲ အမြန်ဝင်ကာ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်၏။ အိပ်ခန်းထဲ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဝင်နိုးစဉ် ပုဆိုးအပေါ် အနားစအား ပေါင်လယ်သို့ လျောချထားကာ လီးကြီး ဖေါ်ထားလိုက်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးညိုကြီးအား မမြင်ဟန်ဆောင်ကာ နိုးခဲ့ရ၏။ ခုလည်း ရေချိုးခန်းထဲ လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပြန်တွေးရင် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေမိတော့သည်။

" အကိုကြီး အနားရောက်တာတောင် ... မသိဘူး ဘာတွေ ပြုံးနေပါလိမ့် "

" အိုရ် ... သွား ... မပြောပြပါဘူး ... ဟွန့် "

ထို့နောက် ဦးဟံသာမောင်မှာ ငှားနေကြ တက္ကစီအား ဖုန်းဆက် ခေါ်လိုက်သည်။ အငှားကားလေး အိမ်ရှေ့ ရောက်လာရာ နှစ်ဦးသား ကားလေးပေါ် တက်ကာ ဒေါ်မြင့်မြင့်က မောင်းရမည့် လိပ်စာအား လှမ်းပြောနေ၏။

 အငှါးကားလေး၏ နောက်ခန်းသို့ ဝင်ထိုင်စဉ် ဦးဟံသာမောင်က ဒေါ်မြင့်မြင့် ပုခုံးတဖက်အား ထိန်းကာ ဇနီးတယောက်လို ဖေးမပေးသဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် တိတ်တခိုးလေး ရင်ခုန်နေရပြန်သည်။

.............................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

ကားနောက်ခန်းတွင် ကိုယ်လုံးချင်း ထိကပ်စွာ ပူးကပ်ထိုင်ရင်း ဦးဟံသာမောင် ညာလက်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပုခုံးအား သိုင်းဖက်ကာ ညာဘက်နို့အုံပေါ် လက်ဖဝါးလေး တင်ထားလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဘယ်ဘက် နို့အုံကြီးမှာလည်း ဦးဟံသာမောင် ရင်ဘတ်အား ထိကပ်ရင်း သူမ ဘယ်လက်လေးမှာ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ရင်းနား တင်ထားပြန်သည်။ကားလေး ချိုင့်ကျတိုင်း နှစ်ဦးသား မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ ဦးဟံသာမောင်လက်က နို့အုံအား ညှစ်ပေးသလို ဒေါ်မြင့်မြင့် ဘယ်လက်ကလည်း ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ပေးနေ၏။

ဖိတ်စာရိုက်သော ဆိုင်သို့အရောက်တွင် ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးကြောင့် ကားပေါ်မှ မဆင်းပဲ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖိတ်စာရိုက်သော ဆိုင်မှ ထွက်လာပြီး အငှားကားလေးဖြင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြ၏။

" ဟူးးးး ... ကားစီးရတာ ညှောင်းလိုက်တာ မြင့်မြင်ရယ် ... မြင့်မြင့်ရော မညှောင်းဘူးလား ... ခဏ နားပြီးမှ ပြန်နော် "

ဦးဟံသာမောင် စကားကြောင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာလည်း ခြေသလုံး ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်အား လှန်ကာ ဖိနှိပ်နေတော့သည်။

" ဟုတ်ပါ့ ... အကိုကြီးရယ် ... ကျွတ်ကျွတ် ... ခြေသလုံးတွေ ကျဉ်ပြီး … ပေါင်တွေ တောင့်တင်းနေတာ "

ခါတိုင်း တနေကုန် တနေခန်း ထိုင်ရာမထ ဖဲထိုင်ရိုက်တတ်သူမှာ အသွားအပြန် ၁နာရီ ကျော်ကျော်လေးသာ ကြာသော ခရီးအား ထိုင်လိုက်ရသဖြင့် ညှောင်းညာနေကြောင်း ပြန်ပြောနေသည်။

" ဟာ ... အကိုကြီး အခန်းထဲ … ဝင်လှဲနေ ... အဲကွန်း ဖွင့်လိုက်မယ် … လာလာ "

စကားအဆုံး ဦးဟံသာမောင်မှာ ပြာပြာသလဲ ပုံစံဖြင့် ပြောရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်အား တွဲကာ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့၏။ နှစ်ဦးသာ မူယာမာယာ များကာ ပန်းတိုင်တခုသို့ သွားရန် ဟန်ဆောင်နေကြရာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဟန်ဆောင်မှု့များ ကွာကြလာသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့် ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ခါးညွတ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ပုဆိုးအား ခြေရင်း ဖြည်ချလိုက်၏။ 

ကားပေါ်တွင် ဒေါ်မြင့်မြင့် စွထားသဖြင့် အရှိန် မသေသေးသော လီးကြီးမှာ ပေါင်ကြားမှ တဇပ်ဇပ် ရမ်းခါရင်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့် လက်တဖက်အား ဆွဲယူကာ လီးပေါ်တင်ပေးရင်း နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်ပျော့လေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။

" ချစ်တယ် ... မြင့်မြင့်ရယ် "

လည်းပင်း ပတ်ပတ်လည်း ဆွဲစုပ်ကာ ကုတင်ပေါ် ပုခုံနှစ်ဖက်မှ ကိုင်ကာ ဖိလှဲလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် မှာလည်း သူမအား ပက်လက်လှဲချနေသဖြင့် ဂွင်းထုပေးနေသော လီးကြီးအား ၅ချက်ခန့် ခပ်သွက်သွက်ထုကာ မလွတ်ချင်လွတ်ချင် ပုံစံဖြင့် လွတ်ကာ လှဲချပစ်သည်။ 

ပက်လက်လှဲသွားသည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ စကပ်ထမိန်အား ချိတ်ဖြုတ်ကာ ခြေရင်းဘက် ဆွဲချွတ်လိုက်တော့၏။ ထမိန် ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်တံ တုတ်တုတ်ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်အလယ်မှ စောက်ဖုတ်အား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ဘောင်းဘီအပြင်မှ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးခွဲပေးလိုက်၏။ စောက်ရည်နှင့် တံတွေးများရော၍ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပျော့သားလေးမှာ စောက်ပတ်အုံအား ကပ်ကာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အချိုင့်ရာလေး ပေါ်လာပြီး ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွလာတော့သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဘောင်းဘီအပြင်မှ ယက်ပေးနေသဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ သူမကိုယ်တိုင် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကြွပီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဒူးကွေးမြှောက်ချွတ် ပစ်လိုက်၏။အတွင်းခံ ကျွတ်သွားသည်နင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်ဒူးထောက်ရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာပြန်အပ်ပစ်သည်။ 

ပေါင်တံများ တဆက်ဆက် တုန်ကာ တကိုယ်လုံးကော့ပျံအောင် ယက်ပေးရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း နေတော့သည်။ ခဏအနားယူပြီးသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်အား ကုတက်စောင်း ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထားရာမှ ထရပ်လိုက်၏။

ဦးဟံသာမောင် လှုပ်ရှားမှု့က ညင်သာသလောက် မြန်ဆန်လွန်းသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ကုတင်စောင်း ထိုင်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့် ခေါင်းအား ဘယ်လက်ဖြင့် ထိန်း၍  ညာလက်ဖြင့် လီးအားကိုင်ကာ ဟနေသော နူတ်ခမ်းလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား ဖိသွင်းလိုက်၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ လျှာအပြားလိုက်လေး ထိသည်နှင့် ခါးကော့ကာ လီးတဝက်ခန့် ထိုးသွင်းပစ်သည်။ လီးထိပ်မှတဆင့် နူးညံ့သော ခံစားမှု့က တကိုယ်လုံး ပျံနှံ့လာစဉ် နူတ်မှ အသံထွက် ညည်းလိုက်ရ၏။

" အ  ...... ရှီးးးး းးးး ...... မြင့်မြင်ရယ် "

လီးဝင်လာသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် လည်ပင်းကြွက်သားများ လျော့ချကာ နူတ်ခမ်းအား ရသလောက် ဟပေးလိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်လာရင်း အာခေါင်ပျော့အား ဒစ်ဖြင့် ထိုးမိချိန် ပျို့လာရင်း ဦးဟံသာမောင် ပေါက်နှစ်ဖက်အား ကမန်းကတန်း လက်ဖြင့် တွန်းကာ လီးအား ပြန်ထုတ်ပစ်ရ၏။

" အဟွတ်  ဟွတ် ... တကယ်ပဲ ... အကိုကြီးရယ် ... လီးကြီးက … တုတ်လည်းတုတ် ... ရှည်လည်းရှည်တယ် "

" အင်းပါ ... မြင့်မြင့်ရယ် ... ရသလောက်ပဲ လုပ် "

စကားဆုံးသည်နှင့် ညာလက်ဖြင့် လီးအရင်းအား ဖမ်းကိုင်ကာ လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်ရင်း ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ဆွဲပေးလိုက်တော့သည်။

" ကောင်းတယ် ... အ   အားးးး ...... ကောင်းတယ်.. မြင့်မြင့်ရယ် ...... ရှီးးးး းးးးးး "

ဦးဟံသာမောင်မှာ တအီးအီး ညည်းကာ ချီးကျူးရင်း  ဒေါ်မြင့်မြင့် ခေါင်းအား ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးအရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိချပစ်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် အသက်ဝအောင်ရှုကာ အလိုက်သင့် မျိုပစ်လိုက်သည်။ နူးညံ့သည့် လျှာပြားလေး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ဦးဟံသာမောင် တယောက် လီးအရည်ပြားမှာ တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့် ခေါင်းအား ထပ်ဖိချရာ လီးအရင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်က ခံနေသဖြင့် ၃ပုံ၂ပုံ လောက်သာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတော့၏။ သို့သော် ဦးဟံသာမောင်မှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်လက်အား မဖယ်တော့ပဲ ရသလောက်သာ နူတ်ခမ်းလေးအား တချက်ချင်း လိုးနေသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်ကလည်း အလိုက်တသိနှင့် ခေါင်းအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင်း လီးအရင်းကိုင်ထားသော လက်က ဂွင်းထုသလို ကစားပေးပြန်၏။ လီးကြီးမှာ အဆမတန် ထွားသဖြင့် အဆုံးထိ မမျိုနိုင်သော်လည်း လီးစုပ်ပေးရာတွင် ကျွမ်းကျင်ကြောင်း ဦးဟံသာမောင် ရိပ်မိလိုက်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးမှာ တင်းပြောင်နေကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထရင်း တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေတော့၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခေါင်းအား  ဖမ်းထိန်းထားရာမှ လက်လွတ်ကာ နဖူးပေါ် ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား သပ်တင် ပေးနေပြန်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက်သံများ ဦးဟံသာမောင် ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်နေ၏။

" အားဟား ... ကောင်းလိုက်တာ မြင့်မြင့်ရယ် ... အင့်  ပလွပ် ... ဘွတ် "

ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ထိန်းကာ နူတ်ခမ်းလေးထဲ လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးလိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့် လည်ပင်း ကြွက်သားများ လျော့၍ ပါးစပ်အား ရသလောက် ဖြဲပေးထား၏။ နူတ်ခမ်းလေး ကြည့်၍ လိုးနေရာ ခဏအကြာ နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ အကျိအချွဲ သွားရည်များ စီးကျလာကာ ဦးဟံသာမောင် လီးအရည်ပြားတလျှောက် ယားယံလာခဲ့၏။

" အ  အားးးး ...... ထွက်  ထွက် ... ထွက်တော့မယ် ... မြင့်မြင့် ... ခဏ တောင့်ခံထားနော် ...... ရှီးးးး းးးး အီးးးး းးးးး  ...... အားဟား "

ပုခုံးပေါ် ထိန်းကိုင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်အား ခေါင်းပေါ်ရွေ့ထိန်းကာ ခပ်သွက်သွက် လိုးရင်း အံကြိတ်နေတော့သည်။

" ရှီးးးး ရှီးးးးး ......  အ အ ...... ထှကျ ပွီ ...... ရှီးးးး းးးးးး "

အံကြိတ်သံနှင့် တရှီးရှီး ညည်းကာ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ပစ်ရာ ဒေါ်မြင့်မြင်မှာ လည်ချောင်းထဲမှ ဒစ်ကြီး တင်းတနဲ့ဖြစ်ကာ လရည်များ ထွက်လာသည်နှင့် အသက်အောင့်ကာ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်သည်။ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဦးဟံသာမောင်၏ ဖင်ကြွက်သားများ ရှုံ့သွားရင်း ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ လက်ကျန် လရည်များအား ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြန်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့် လည်ပင်းကြောများ ထောင်လာကာ ဦးဟံသာမောင် ကော့ထိုးတိုင်း မျက်လုံးလေး ပြူးထွက်နေ၏။လရည်များ ကုန်စင်မှ လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

" အဟွတ်  ဟွတ် ... များလိုက်တာ ... အကိုကြီးရယ် ... အဟွတ် "

လရည်များ မျိုချအပြီး လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်စဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် တဟွတ်ဟွတ် သီးရင်း မောဟိုက်နေရှာသည်။ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲချရင်း အနားယူနေလိုက်၏။ 

အမောပြေသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ကုန်းထ၍ ဘေးနား ပက်လက်လှဲနေသော ဦးဟံသာမောင် လီးအား ကုန်းစုပ်ပေးပြန်သည်။ ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ အဝင်မခံနိုင်သော်လည်း သူမ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းရန် အားခဲထား၏။ ခဏလေးနှင့် သူမ ပါးစပ်ထဲ ပြန်မာလာသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား မက်မက်မောမော ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။

ရမ္မက်စိတ်များ မကျသေးသဖြင့် လီးကြီး တင်းပြောင်လာစဉ် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ပြန်လှဲကာ ပေါင်တန်များ ဖြဲထားပေး၏။ ဦးဟံသာမောင် မျက်နှာကြီး ပြုံးလာပြီး ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ပေါင်တံအား ဆွဲမြှောက်ကွေးကာ လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် ကိုင်ရင်း စောက်ပတ်အုံကြီးအား ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။

စောက်စိခေါင်းလေး ရိုက်မိရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံး တွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းလေး ရမ်းခါနေသည်။ကားထွက်နေသော ဒစ်ကြီးဖြင့် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိဆွဲကာ ထိုးကလော်လိုက်စဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက်  ကော့ပျံရင်း လေထဲမျောသွားသလို ခံစားနေရပြန်၏။

" အ ဟင့် ... အကိုကြီးရယ် ... မြင့်မြင့် ... မနေတတ်တော့ဘူး ...... အ  အ "

ခပ်ချွဲချွဲ အသံလေးဖြင့် မျက်လုံးများ စင်းလာကာ

တဖက်လှည့်နှင့် အလိုးခံချင်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုနေသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား နောက်ဆုံးတချက် ဖိရိုက်ကာ  ဘယ်လက်ဖြင့် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားအား ဆွဲဖြဲလိုက်တော့သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်း အတွင်းသား ရဲရဲလေး ပေါ်လာသည်နှင့် ဒစ်ဖူးအား တေ့ထားပစ်၏။အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးကြီး  တဗျစ်ဗျစ်နှင့် တိုးဝင်လာရာ လီးဝင်သံနှင့် အတူ ဒေါ်မြင့်မြင့် နို့အုံကြီး နှစ်ဖက် ကော့တက်လာပြီး ဦးဟံသာမောင်က နို့အုံများအား ညှစ်ဆွဲကာ လီးတဝက်ခန့် ဖိလိုးနေသည်။

တချက်ချင်း လိုးရင်း ညာလက်ဖြင့် ခေါင်းထောင်နေသော စောက်စိလေးအား ဖိချေပေးရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် အားရကျေနပ်စွာဖြင့် ဖင်ကြီးကော့ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဖင်ကြီးကော့ထားရာ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ပြဲထွက်လာပြီး ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ လီးအရည်ပြား တင်းလာသည်နှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ချိုင်းကြား လက်လျိုသွင်းကာ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်၏။

" ဘွတ် ...... အားးးးး းးးးး  အမလေးးးး ...... သေပါပြီ ...... အကိုကြီးရယ် ...... အဟင့်   ကျွတ်ကျွတ် "

" တအားနာသွားလား ... မြင့်မြင့် ... ဟို  ဟို ... အကိုကြီး လီး ပြန်ထုတ်လိုက်မယ် နော် "

" ဟင့်အင် ...... ဝင်သွားမှတော့ မထုတ်နဲ့ ... အမလေးးး နာလိုက်တာ ... ခဏ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး "

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော လီးကြီးကြောင့် တစ်စို့ကြီး ခံစားနေရ၏။ ရရှိထားသော ကာမ အရသာလေး ပျောက်ကွယ်ကာ မျက်နှာတဝှိုက် ချွေးစေးများ ထွက်လာတော့သည်။ အောက်မှ ဖင်အား မသိမသာ လှုပ်ကြည့်ရာ ဆစ်ကနဲ့ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်း တဝှိုက် ပူသွားပြန်၏။

" မရဘူး ... အကိုကြီး နဲနဲ ပြန်ထုတ်ပေး ... ဟူးးး  ကျွတ်ကျွတ် "

လီးတဝက်ခန့် ထုတ်ပြီးမှ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဖင်ကြီး ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း နဲ့ကာ ကော့ထိုးလိုက်သည်။ စောက်ရည်များ စို့လာသည်မို့ လီးအဝင်အထွက် ချောလာ နာကျင်မှု့များ လျော့လာခဲ့၏။ လီးအရင်းထိ ပင့်ကပ်ရာ စောက်ပတ်တပြင်လုံး တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက်ရရင်း နာကျင်မှု့များ ပျောက်ကွယ်သွားရသည်။

" ရပြီ ... အကိုကြီး ...... အဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်း လိုးကြည့် "

" ဇွိ  ...... အ ...... ဗျစ်  ဗျစ်  ... အဟင့်   ...... ဘွတ်  ဖွပ် ...... အ   အားးးးး "

ဦးဟံသာမောင် လိုးချက်များအား အံကြိတ်ခံကာ လီးအရသာ ပြန်တွေ့လာတော့၏။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်များ မြန်လာကာ နှစ်ဦးသား တအီးအီး တရှီးရှီး ညည်းနေကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲ လီးဝင်လီးထွက်သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့် ဆီမှ အံကြိတ်သံပေါ်လာပြီး ဦးဟံသာမောင် ခါးပေါ် ခြေနှစ်ဖက် လိမ်ချိတ် တင်ထားလိုက်ပြန်၏။

" အားးးး အားးးးး  အားးးးး ...... မြင့်  မြင့်  ...... ပြီး  ပြီး  ...... ပြီး ပြီ ...... အမလေးးးး  အားဟား  ရှီးးးး းးးး ရှီးးးးး "

ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် ကော့ပျံကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်စဉ်  ဦးဟံသာမောင် ဆီက အားကနဲ့ မြည်သံရှည်ကြီး ထွက်လာကာ ကုတင်တိုင်များပါ ရမ်းခါ သွားသည်အထိ ဆောင့်လိုးရင်း လရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။

" ကောင်းရဲ့လား ... မြင့်မြင့် "

" အင်း "

....................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် အင်းတလုံးသာ ဖြေရင်း အသက် မျှင်းရှုနေရ၏။ ကာမစိတ် တက်ချိန် မီးကုန်ရမ်းကုန် အလိုးခံလိုက်ပေမယ့် စောက်ရည် ထွက်ပြီးစဉ် တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာကျင် နေရာ အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေး ကျိန်းစပ် နေတော့သည်။ 

ခဏအကြာ နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ကိုယ်လက် သန့်စင်ရင်း နွမ်းလျသော မျက်နှာလေးဖြင့် အိမ်ပြန်သွားတော့၏။

....................................................................................

ဦးဟံသာမောင်၏ လိုးချက်များအောက် မျော့နေအောင် ခံခဲ့ရသည်။ လိုးလိုက် အမောဖြေလိုက် စိတ်ပြန်ကြွလာ လျင် ပြန်လိုးလိုက်နှင့် အိမ်ပြန်ရောက်သော အခါ ဒူးများချောင်လျက် လမ်းကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင် တော့သလို ပေါင်များကွ၍ ထော့နင်းထော့နင်း ဖြစ်နေတော့၏။ 

တကိုယ်လုံး နာကျင် ကိုက်ခဲနေသဖြင့် အိပ်ခန်းလေးထဲ မှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ ပြန်နိုးလာတော့ ညပိုင်း ၉နာရီလောက် ဗိုက်ဆာလာသဖြင့် ခြေလက် မျက်နှာ ဆေးကြောပြီး ထမင်းစားခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့၏။

"  နောက်ဆို ဒါမျိုး ... လုပ် မပေးနိုင်တော့ဘူး "

သားဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ သမီးဖြစ်သူ စကားသံ ကြားရသဖြင့် ထမင်းစားခန်း မရောက်မှီ ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားရပြန်သည်။ တံခါးဝလေး အသာတွန်းကာ ဟလာသော တံခါးကြားလေးမှ ချောင်းကြည့်လိုက် သည်။သမီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာမှာ မောင်အရင်း ခေါက်ခေါက် သုတ၏ လီးထိပ်အား နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် ဖိစုပ်လိုက်ရင်း လရည်များ မျိုချနေ၏။

" ဟူးးးး ..........  ရှီးးးးးးးး ........... ကောင်းလိုက်တာ ...........မမသူဇာ ရယ် "

" အံမယ် ... မိန်းမ ယူပြီးမှ ... အမကို ... မေ့ မသွားနဲ့ "

" မမေ့ပါဘူး ... မမသူဇာရာ ... ဘယ်လို ခိုးလိုးရမလဲ ... တွေးမိပါတယ် "

" အင်း ... နင်လိုးချင်ရင်   ...  အချိန်မရွေး လာလိုးပေါ့ ... သုတရယ် "

မိုးသူဇာမှာ စကားပြောရင်း ညဝတ်ဂါဝန် မပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ သူမ အိပ်ခန်းလေးထဲ ကုတင်ပေါ်တင် လေးဘက်ထောက် ကုန်းလိုက်ပြီး ဂါဝန်အား လှန်တင်နေ၏။

" ယက်ပေးဟာ ... သုတ "

ဖင်ကြီးကော့ကာ နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ယက်ခိုင်းတော့သည်။ သုတ တယောက် စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားများ လက်ဖြင့် ဖြဲကာ အစိလေးအား စွဲစုပ်ပစ်၏။

" အာ ......... မောင်လေးရယ် ....... အင့်   ........ အအ "

မိုးသူဇာဖင်ကြီး ချက်ချင်း ကော့တက်လာရာ သုတမှာ ပေါင်ခြံ  ၂ ဖက် ဖြဲကာ အမဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ်ဖြင့် တေ့စုပ် ပြန်သည်။

" အမလေး ........... ကောင်းလိုက်တာ ... မောင်လေးရာ ...နင် မိန်းမ ယူပြီးရင် ... မမကို ပစ်မထား နဲ့နော် ........ အဟင့်  ...........   အ  .............. ရှီးးးးးး "

မိုးသူဇာ ဖင်ကြီး ကော့ထားရင်း ပေါင်တံများ တဆက်ဆက် တုန်ကာ ညည်းတွားနေ၏။ သုတ တယောက် အသက်အောင့်ကာ စောက်ခေါင်း ပေါက်အား အတန်ကြာ စုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ဖြင့်ခွာရင်း လက်ခလယ် ထိုးသွင်းကာ မွှေပေးပြန်သည်။

" အားဟား ......... မရတော့ဘူး ........... မောင်လေးရာ ........ လိုးတော့ ......မမ တအား ခံချင်နေပြီ ...................ဟင့် ဟင့် "

အသံလေး တုန်ရင်နေကာ စောက်ဖုတ် အတွင်းမှ အရည်များ အိုင်ထွက်နေ၏။ မိုးသူဇာမှာ မအေဖြစ်သူ နှင့် မောင်ဖြစ်သူ သုတတို့ မီးပွင့်မတတ် လိုးနေပုံများ သုတဖုန်းထဲ ခိုးကြည့်ရင်း လက်ဖြင့် အာသာဖြေနေရာ သုတနှင့် ပက်ပင်တိုးခဲ့ရ၏။ 

သုတမှာ အမဖြစ်သူ၏ ရာဂစိတ်များ ထကြွနေသည်ကို မြင်သည်နှင့် မရမက တက်လိုးတော့သည်။ အစပိုင်း ဟန်ဆောင်ငြင်းကာ နောက်ပိုင်း မောင်ဖြစ်သူ သုတနှင့် အတူ ကာမစည်းစိမ်လေး ခံစားနေခဲ့၏။ ကာမစိတ် ပြင်းထန်သော အမဖြစ်သူအား သုတမှ ပုံစံအမျိုးမျိုး လိုးပေးကာ မိခင်ဖြစ်သူ မသိအောင် ဖြည့်ဆီးပေးနေ တော့၏။ 

ခုလည်း မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးသူဇာ ရောက်လာပြီး လီးစုပ်ပေးကာ လေးဖက် ကုန်းပေးသဖြင့် အားရပါးရ ဆွဲလိုးနေသည်။ သို့သော် သူတို့မောင်နှမ မီးပွင်မတတ် လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းဝ ချောင်းနေသော မိခင်ဖြစ်သူအား သတိမထား မိတော့ပေ။

" အ ... အာ ........ လိုးလိုး  ...  မောင်လေး ... ဇွိ ........ ဘွတ်ဘွတ် ........... ရှီးးးးးး   ................ အား     အအ "

လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်လေးထဲ လီးဝင်သည်နှင် ဖင်ကြီးကော့ကာ ညည်းနေရသည်။မောင်ဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးကတည်းက စောက်ခေါင်းထဲ အရည်ကြည်များ အိုင်နေရာ လီးဝင်သည်နှင့် တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံများ ထွက်ပေါ် လာခဲ့ပြန်၏။ လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက်မှု့ကြောင့် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ရွစိရွစိဖြင့် ယားတက်လာပြီးဖင်သားကြီးများ ရှုံ့ကာ နောက်ပြန် ဆောင့်ပေးနေသည်။

" အားးးးးး....... ရှီးးးး... ထွက်ထွက် ........... ထွက်တော့မယ် ......... မမ သူဇာ ............... ဘွတ် .................. အအ "

" ပါးစပ်ထဲ ... ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ... ပြီးဟာ ... မောင်လေး "

မိုးသူဇာတယောက် ဖင်ကြီး ရှေ့တိုးကာ လီးအား ချွတ်လိုက်ပြီး လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးအား တပတ်လှည့်ကာ သုတလီးအား ဆွဲစုပ်ပစ်တော့သည်။

" အားးး ..... ရှီးးးး ............. ကောင်းလိုက်တာ ........... မမသူဇာရယ် .......... အားးးး    အအ ......... လီးပဲကွာ ............... ဖေလိုးမ "

ဖေလိုးမ ဆဲခံရသည်နှင့် မိုးသူဇာ မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာကာ လီးအား အာခေါင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက် ပါးစောင်ထဲ လီးအာညှပ်ကာ သွားတိုက်သလို ထိုးသွင်းလိုက်ဖြင့် ရမ္မက်ပြင်းပြင်း စုပ်ပေးတော့၏။

" ရော့ ... ဖေလိုးမ ............ ပျစ်  ပျစ် "

သုတမှာ အမဖြစ်သူ ပါးစောင်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လီးထိပ်ပေါ် တံတွေး ထွေးချပြန်သည်။ မိုးသူဇာ တယောက် လီးထိပ်မှ မောင်ဖြစ်သူ၏ တံတွေးများအား ယက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပေးနေ၏၊

" အားးး .........  ဖေလိုးမရယ် ...  ရှီးးးးးးးး  ကျွတ်ကျွတ် ...  ပါးစပ် ဟ ............ ခေါင်းမော့လိုက် "

မိုးသူဇာ ပါးစပ် ဟသည်နှင့် ခေါင်းအားကိုင်ကာ စောက်ပတ် လိုးသလို ဆွဲလိုးတော့သည်။ လီးအရင်းထိ ဆွဲလိုးလိုက် ပြန်ထုတ်ပီး ပါးအား လီးဖြင့် ရိုက်လိုက်မို့ မိုးသူဇာ တစ်ယောက် ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်နေရရှာ၏။

" အားးးးး ........... အအ ............ ပြီး ................ ပြီး ................. ပြီးပြီ ....... ဖေလိုးမရဲ့ ......... အင့်အင့် ........... အားးးးးးး ............. ရှီးးးးးးးးးး "

အမဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲချပစ်တော့သည်။ တဆက်တည်း လိုလို မိုးသူဇာမှာလည်း လရည်များ တဂွတ်ဂွတ် မျိုကာ ပက်လက်အနေထား ဖြင့် လှဲနေသော မောင်ဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ဒူးထောင်ခွကာ ပါးစပ်အား စောက်ပတ်ဖြင့် ပွတ်တော့၏။

" အာ .......... ဟာ ........ မအေလိုးလေး ......... ယက်စမ်း ... နင်  တအားကြိုက်တဲ့ ...... ငါ့စောက်ပတ်ကို ............ ယက်ယက် ......... မအေလိုးလေးရဲ့ ...... ရှီးးးးးးးးး   အားဟား ...... ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ............ အစိလေးပါစုပ် "

သုတမှာလည်း ပက်လက် အနေထားနှင့် အမဖြစ်သူ စောက်ပတ်အား ယက်ပေးနေရာ မအေလိုး ဆဲခံရတိုင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးဖြင့် စိတ်ကြွကာ စောက်ပတ်အား ဖိယက်တော့၏။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားနှင့် သမီးဖြစ်သူ၏ ရာဂမီး တောက်လောင်ပုံအား ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ကြီး ယားတက်လာပြန်သည်။ မျော့နေအောင် အလိုး ခံထားရသဖြင့် စိတ်မနဲ ထိမ်းထားရ၏။ သမီးဖြစ်သူမှာ သားဖြစ်သူ သုတ၏ မျက်နှာအနှံ့ စောက်ပတ်ဖြင့် ဖိပွတ်ကာ  တအအနှင့် ညည်းတွားနေသည်။ ခဏအကြာ မိုးသူဇာ တယောက် သုတ မျက်နှာအား စောက်ရည်ဖြင့် ပန်းကာ ငြိမ်ကျ သွားတော့၏။

..............................................................................................

နောက် ၁လခန့် ကျော်ကျော်တွင် သုတနှင့် ဂျူဒီ လှိုင်မင်းတို့ မင်္ဂလာပွဲ ကျင်းပ ဖြစ်တော့သည်။ မင်္ဂလာပွဲအပြီး ၁ပတ်အကြာ ဦးဟံသာမောင်၏ စီစဉ်မှု့ဖြင့် မိသားစု အပျော် ခရီးထွက်ရန် ပြင်ဆင် နေကြ၏။ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် ညတရေးနိုးလာသည်နှင့် အိပ်ခန်းခေါင်းရင်းဘက် တိုင်ကပ်နာရီအား ကြည့်ရာ ည ၁၂ နာရီထိုးနေသည်ကို နာရီလက်တန်များက ညွှန်ပြနေ ၏။ 

ဘေးနား ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော် နေသော သမီးဖြစ်သူအား ကြည့်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ အသာလေး ဆင်းလာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းတံခါးအား အသံမမြည်အောင် ဖွင့်ကာ အိမ်အပေါ်ထပ် အရှေ့ထောင့်ဘက်ရှိ ဦးဟံသာမောင်၏ အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်လာတော့၏။ တံခါးအား တွန်းဖွင့်သည်နှင့် ကုတင်ကြီးပေါ် ပက်လက်လှဲနေသော ဦးဟံသာမောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။

" အကိုကြီး ... အိပ်မပျော်ဘူး ... ထင်တယ် "

" အော် ... မြင့်မြင့် ... တရေးနိုးလာတာလား "

ဒေါ်မြင့်မြင့်အား မြင်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင် မှာ ထထိုင်ရင်း လှမ်းမေးနေ၏။

" ဟုတ်တယ် ... အကိုကြီးရဲ့ "

ဒေါ်မြင့်မြင့် စကားပြောရင်း လျှောက်လာကာ ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ကာ ပေါင်လည်ထိ လျှောချလိုက်၏။ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားမှ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့် မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာတော့သည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ဦးဟံသာမောင် လီးအား စွဲလမ်း နှစ်ချိုက်နေရာ မြင်သည်နှင့် မစုပ်ရ မနေနိုင်တော့။ သားဖြစ်သူ နှင့် လိုးရသည်ထက် ဦးဟံသာမောင်၏ လိုသလို ထိန်းချုပ် လိုးနိုင်သော လိုးချက်များအား အသဲခိုက်နေရ၏။ 

ဦးဟံသာမောင်မှာ မလိုးခင် စောက်ဖုတ်အား အရည်ရွှဲနေအောင် ယက်ပေးတတ်ပြီး ဖင်ပေါက်များပါ လျှာဖျားလေးဖြင့် ထိုးကလိပြီးမှ ထိထိမိမိ လိုးပေးတတ်သည်။ အစပိုင်း နာကျင်ခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်း စောက်ပတ်ထက် ဖင်အလိုးခံရသည်ကို နှစ်ချိုက်ကာ သားဖြစ်သူနှင့် ချွေးမဖြစ်သူ မသိအောင် ဒီအိမ်သို့ လာရောက်ကာ ခိုးအလိုးခံနေတော့၏။ 

အနည်းဆုံး ဖင်တချီ လိုးပေးရန် တောင်းဆိုတတ်လာသည်။ ခုလည်း နက်ဖန်မနက် မိသားစု ဘုရားဖူး ထွက်ရန် စီစဉ် ထားသဖြင့် ညနေကတည်းက ရောက်နေရာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ကျေနပ်အားရ သည်အထိ စုပ်ပြီးသည်နှင့် အဝတ်စားများ ချွတ်ချပစ်၏။

" အ  ............... ရှီးးးးး... ကောင်းလိုက်တာ ............. မြင့်မြင့်ရယ် "

ဦးဟံသာမောင်၏ ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံကြောင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ အခန်းတံခါးနား တိုးကပ်လိုက် တော့သည်။ အနည်းငယ် ဟနေသော တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်ရာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် အံအော မှင်သက်နေမိ၏။ 

ယောက္ခမဖြစ်သူမှာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဒူးထောက် ရပ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ၏ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မျက်နှာချင်း ဆိုင် ဆွဲစုပ်ပေးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ မြင်ကွင်းအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ခံစားနေရ၏။ ကြည့်နေရင်း အဖိုးဖြစ်သူမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်၏ ခေါင်းအား ထိန်းကိုင်ရင်း လီးတဝက်လောက် အထုတ်သွင်းလုပ်ကာ ပါးစပ်အား လိုးနေပြန်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့် ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း အားမလို အားမရဖြစ်ကာ အိပ်ခန်းတံခါးအား တွန်းဖွင့် လိုက်တော့၏။

" ဟာ ... သမီး "

" ဟင် ... ဂျူဒီ "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချွေးမဖြစ်သူရှေ့ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား စုပ်လျက်အနေထားမို့ ရုတ်တရက် ရှက်ရွံ့ ထိတ်လန့်နေသည်။ ဦးဟံသာမောင် မှာလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ပါးစပ်အား လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းတံခါးပွင့် လာကာ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဝင်လာသဖြင့် ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်နေရ၏။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ကုတင်နား ရောက်လာသည်နှင့် လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ် ချွတ်ထားသော ထမိန်အား ဆွဲယူပြီး သူမကိုယ်လုံးအား ပတ်ထား လိုက်ရသည်။

" ဟိုလေ ........ သမီး ... ......မာမီ  ..................... ရှင်း  ..................... ရှင်း .........  ရှင်းပြ  ပြ ...... "

" ရှင်းမပြနဲ့ ... မာမီ ... သမီး ......  ခွင့်လွတ်ပါတယ် ...... ဒါမဲ့ ...... သမီး အပေါ်လည်း ......... နားလည်ပေးရမယ်နော် "

" ဟင် ......... ဘယ်လို "

" ဘယ်လိုလဲ ...... ဆိုတော့ ...... ဒီလို ပဲပေါ့ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ကုတင်ပေါ်တက်လာရင်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူ  ပါးစပ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်ကာ တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ကုန်းစုပ် လိုက်တော့၏။

.....................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း 

ညနေ ပြန်ရောက်ကတည်းက လင်ဖြစ်သူနှင့် ယောက္ခမ ဖြစ်သူ သိမှာစိုးသဖြင့် စိတ်အား ချုပ်တည်းထားရာ အခွင့်ရေးရတုန်း အသုံးချ ပစ်လိုက်သည်။ ဦးဟံသာမောင် မှာလည်း မမျော်လင့်ပဲ မြေးဖြစ်သူက လီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် ကြောင်ကြည့်နေမိ၏။ ဒေါ်မြင့်မြင်မှာ ဦးဟံသာမောင်အား အလိုးခံရန် လီးစုပ်ပေးစဉ် မိသွားသဖြင့် ရှက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေရာ ချွေးမဖြစ်သူ၏  အပြုအမူကြောင့် အံအောမှင်သက် နေမိတော့သည်။

" ဟူးးးး ........ ရှီးးးး း....... ဖြည်းဖြည်း စုပ်ပါ ... ဂျူဒီ်  ... ဒါနဲ့ ...  မောင်သုတ ကရော "

တပူပေါ်နှစ်ပူဆင့် မဖြစ်အောင် မြေးဖြစ်သူအား  မေးကြည့်နေ၏။ သုတ အိပ်ပျော်နေတာ သာသာရဲ့။

" မအိပ်ပါဘူး ... ဂျူဒီရာ "

" ဟင် ... သုတ "

" ဟာ ... သမီး "

သုတမှာ မယားဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိုးသူဇာအား လက်ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တော့၏။ မိုးသူဇာမှာလည်း တရေးနိုး မိခင်ဖြစ်သူအား လိုက်ရှာရင်း ဧည့်ခန်းဘက် သုတနှင့် တွေ့နေသည်။ 

သုတကလည်း မယားဖြစ်သူ လိုက်ရှာနေချိန် အိမ်အပေါ်ထပ် မှ စကားသံများ ထွက်ပေါ်နေသဖြင့် အတူတူ တက်လာကာ အသံလာသည့် အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်ကြ၏။ မယားဖြစ်သူမှ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ပေးနေသဖြင့် သုတ တယောက် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်နေရာ အခန်းထဲ အရင် ရောက်ရှိနေသော မိခင်ဖြစ်သူကပါ ဦးဟံသာမောင် လီးအား ဝိုင်းစုပ်နေပြန်သည်။ 

အခြေနေ စောင့်ကြည့်ရန် ခြေဟန်လက်ဟန် ပြနေသော အမဖြစ်သူ မိုးသူဇာအား လက်ဆွဲကာ ဝင်ခဲ့တော့၏။အခန်းထဲရှိ လူအားလုံး ငြိမ်သက်နေရာ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာဦးဟံသာမောင် လီးအား တင်းပြောင်လာအောင် စုပ်ပေးကာ ကလေးတွေ ရှေ့ ခပ်တည်တည်ပင် လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးနေသည်။

" ဘာကြည့်နေတာလဲ ... အကိုကြီးရဲ့ ... အင်းဟင်း "

ဦးဟံသာမောင် မှာလည်း ကလေးတွေရှေ့ ဒေါ်မြင့်မြင့် အကြိုက်လိုက်ကာ ဖင်လိုးပေးလိုက် ရတော့သည်။တချီပြီးမှ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ယောက္ခမဖြစ်သူ ဖင်အား လိုးထားသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား တခါပြန် စုပ်ရင်း အပေါ်မှ ခွလိုးနေ၏။

" သမီးနဲ့ သား ... အဝတ်တွေ ချွတ်လေ "

ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသော သားနဲ့သမီး လီးနှင့် စောက်ပတ်အား ဒေါ်မြင့်မြင့် တယောက် တလှည့်စီ ယက်စုပ် ပေးနေပြန်သည်။ သုတမှာလည်း ဦးဟံသာမောင် အပေါ်မှ ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူအား ကြည့်ကာ အမဖြစ်သူအား လေးဖက် ကုန်းခိုင်းလိုက်၏။

" မမ ... လေးဖက် ထောက်လိုက် "

မိုးသူဇာမှာ ယောင်းမဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဦးဟံသာမောင်၏ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း ဖင်ဗူးတောင်းလေး ထောင်ပေး လိုက်ပြန်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ လေးဖက် ကုန်းနေသော သမီးဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲမှ တချက်တချက် ကျွတ်ထွက်လာသော သားတော်မောင် လီးအား ဆွဲစုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးနေ၏။ ထိုချိန် ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ခါးညှောင်း လာသဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်ခွကာ စောက်ပတ်လေး အယက် ခံနေတော့သည်။

အားနေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်လာသော ဦးဟံသာမောင် လီးအား ကုန်းစုပ်ပေးပြန်၏။ ထိုချိန် သုတမှာလည်း အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ် ခွ၍ အယက်ခံနေသော မယားဖြစ်သူအား ကြည့်ကာ မျက်ရိပ်မျက်ကဲ ပြလိုက်တော့သည်။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ သူမအား အပစ်မမြင်ပဲ ခွင့်လွတ်ပေးသော လင်ဖြစ်သူ သုတအား မိုးသူဇာ ဘေးနား ကပ်ကာ လေးဖက် ထောက်ပေးလိုက်သည်။ 

သုတ တယောက် မယားဖြစ်သူနှင့် အမဖြစ်သူ အား တလှည့်စီ ဆွဲလိုးနေသည်။ မိုးသူဇာမှ မောင်ဖြစ်သူအား အလိုးခံရင်း နေရာရွေ့ကာ ဦးဟံသာမောင် လီးအား ကုန်းစို့နေသော မိခင်ဖြစ်သူ ဘေးနားကပ်ရင်း လီးကြီးအား ဝင်စုပ်တော့၏။

ဦးဟံသာမောင် မေးကြောများ ထောင်လာကာ ဒေါ်မြင့်မြင့် တို့ သားအမိ ၂ယောက်၏ လျှာစွမ်းအောက် လရည်များ ပန်းထွက်လာရ၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ရော မိုးသူဇာပါ ဦးဟံသာမောင်၏ လရည်များအား အလုအယက် ပင့်ယက်ကာ စုပ်ယူမျိုချ ပစ်လိုက်ကြသည်။ ဦးဟံသာမောင် ခဏအနားယူကာ ကုတင်ပေါ် မှ ဆင်းရပ်လိုက်၏။

" မိုးသူဇာ ... သမီး ... ဖိုးဖိုးဆီလာခဲ့ "

" ဟုတ် "

မိုးသူဇာ တယောက် ရင်ခုန်နေရသည်။ ခုမ စတွေ့ဖူးသော ယောင်းမဖြစ်သူ၏ အဖိုးအား ရှိန်းနေသေး၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးသူဇာအား ချိုင်းမှမ၍ အပေါ်ပင့်မြှောက်ပြီး ပေါင်တံအောက် လက်ထိုးသွင်းကာ ပါးစပ်နှင့် ပေါင် ဂွလေး တည့်သည်နှင့် စောက်ပတ်အား တေ့ယက်တော့သည်။

" အအ ............ ဖိုးဖိုးရယ် ............ ရှီးးးးးး ... ကျွတ် "

ဦးဟံသာမောင် မိုးသူဇာအား မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် လေပေါ် ပင့်မှုတ်ပေးနေစဉ် ပေါင်ကြားမှ တွဲကျနေသော လီးကြီးအား ဂျူဒီလှိုင်မင်း တယောက် လင်ဖြစ်သူနှင့် ကုတင်ပေါ် လိုးနေရာမှ ဆင်းလာကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဆွဲစုပ်တော့သည်။ 

သုတမှာ မယားဖြစ်သူအား လိုးရင်း ဇပ်တငံ့ငံ့ ကျန်နေစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူ သုတအား ပက်လက်လှန်ကာ အပေါ်မှ ခွလိုးပေးလိုက်၏။ခဏအကြာ မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့မှာ ကုတင်စောင်း၌ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ရှေ့ကိုယ်လုံးများ မှောက်ချ လိုက်တော့၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ရှေ့ကိုယ်တခြမ်း ကပ်ကာ လေးဖက် ကုန်းနေသော မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့၏ ဖင်များအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ် ပေးနေသည်။ 

မိုးသူဇာ ဖင်ဝလေးနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဖင်ဝလေးအား တလှည့်စီ ဒူးထောက် လျက်အနေထားဖြင့် ယက်ပေးပြန် ၏။ မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလိုင်မင်းမှာလည်း ဘေးတိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကာ ဦးဟံသာမောင်မှ ဖင်ပေါက်အား လျှာဖျားလေးနှင့် ထိုးကလိပေးလျင် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးအား ကော့ထိုး ပေးနေရှာသည်။

" ရှီးးးး းးးးး ......... သမီး ... လိုးပေးတော့ ... ဖိုးဖိုး "

မိုးသူဇာ ပေါင်တံများဖြဲကာ ဖင်အားကော့ထားရင်း ဦးဟံသာမောင်အား လှမ်းပြောလိုက်၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးသူဇာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအားတေ့ကာ ဒစ်ပေါ်တံတွေး ထွေးချလိုက်သည်။ 

ထိုစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မိုးသူဇာ၏ စောက်ပတ်အဝ လေးအား တေ့ထားသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးထိပ်အား ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးလှည့်ကာ ဆွဲစုပ်ပေးနေ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူမှ လီးထိပ်အား စုပ်ပေးနေသဖြင့် မိုးသူဇာအား ချက်ချင်း မလိုးသေးပဲ ဖင်ကြားထဲ လီးအား အမြှောင်းလိုက် ပွတ်ဆွဲ နေလိုက်ပြန်သည်။

" အင်းဟင်း ......... ကျွတ် ...... လိုးပေးပါတော့ ... ဖိုးဖိုးရဲ့ "

မိုးသူဇာ တစ်ယောက် ဖင်ကြားထဲ လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်ဆွဲသည့် အရသာအား ခံယူရင်း ဒုတိယအကြိမ် လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်၏။

" ပြွတ် ... ဖလွပ် ......... ကဲ ... မမသူဇာကို ... အရင် လိုးပေးလိုက်တော့... သာသာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား တချက်ဆွဲ စုပ်ကာ ပါးစပ်မှ ထုတ်ရင်း မိုးသူဇာ စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ကြီး တေ့ပေး လိုက်တော့သည်။

" ဗြိ  ဗြိ ............ အ .......... ဗျစ်  ဗျစ် ............... အအ ......... ကျွတ်ကျွတ် "

ဒစ်ဖူး မြုပ်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ခါးအားဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိသွင်းလိုက်ရာ မိုးသူဇာ တစ်ယောက် ခေါင်းမော့ တက်လာကာ ညည်းတွားနေ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း မှာလည်း မိုးသူဇာ စောက်ပတ်လေးထဲ အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီး ဝင်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားလာကာ ဖင်ဝလေး ယားတက် လာရသည်။

" ဗြိ ............... ဘွတ် .......... အ   ...  အားးးးး ......... ဘွတ် ဘွတ် ......... ကောင်းလိုက်တာ ............... ... လိုးသာလိုး ..........  ဖွပ်ဖွပ် ......... အ  အ "

ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးသူဇာ ခါးအာကိုင်ရင်း တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ဆွဲလိုးနေ၏။ မနားတမ်းလိုးရာ ခါးညှောင်းလာစဉ် လီးအားထုတ်ကာ ဖင်ကြားထဲ မေးတင် ထားလိုက်ပြန်သည်။ ထိုအချိန် ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ သူမစောက်စိ လေးအား ပွတ်ချေရင်း မိုးသူဇာ ဖင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် တင်နေသော ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်တော့၏။

" ဂျူဒီ့ လည်း ... လိုးပေးတော့ ... သာသာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ လီးစုပ်ပြီးသည်နှင့် ကုတင်စောင်း၌ လေးဖက်ကုန်းကာ သမီးယောင်းမ နှစ်ယောက် ဘေးချင်းကပ်လျက် ဦးဟံသာမောင်၏ လိုးချက်များအား အလုအယက် ခံနေကြ၏။ 

ထိုချိန် သုတမှာ မယားဖြစ်သူနှင့် အမဖြစ်သူတို့၏  ညည်းသံများအား အနီးကပ် နားထောင်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူအား ပင့်လိုးတော့သည်။ လီးတံ တလျှောက် ယားယံနေရာ မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီး လေပေါ်မြှောက်ကာ ပြန်ကျလာသည်နှင့်  ကော့ထိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။

" ရှီးးးး .....အားးးး  ................ပြီးပြီ .................. ဟူးးးး ................. ကောင်းလိုက်တာ ......... မာမီရာ "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားတော်မောင် ပြီးသွားသဖြင့် တန်းလန်း ဖြစ်နေရှာ၏။ ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး သမီးဖြစ်သူ မိုးသူဇာဘေး ကပ်လျက် အနေထားဖြင့် လေးဖက်ကုန်းကာ ဦးဟံသာမောင်အား သူမဖင်အား ချက်ချင်း ပြောင်းလိုးခိုင်းနေသည်။

" အကိုကြီး ... မြင့်မြင့် ဖင်ကို ...  မြန်မြန်လိုးပေးဦး ... ပြီးတော့မှာမို့ "

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် ဒေါ်မြင့်မြင့် စကား ဆုံးသည်နှင့် မိုးသူဇာ အဖုတ်ထဲမှ လီးအားထုတ်ကာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ဖင်အား ပြောင်းလိုးလိုက်ပြန်၏။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့် မှာလည်း ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဝင်လာသည် နှင့် ညာဘက်လက်အား ပေါင်ကြားထဲ နောက်ပြန် လျိုသွင်းကာ စောက်ပတ် အုံလေးအား ဖိပွတ်တော့ သည်။ ခဏအကြာ သူမဖင်ထဲ ပူကနဲ့ခံစားမိကာ ဦးဟံသာမောင် ပြီးသွားသည်ကို သိလိုက်သည်နှင့် ဖင်ကြီးအား ဝိုက်ကာ စောက်စိလေးအား ဖိချေရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်၏။

" ဘွတ် ............ အ ............ ဗျစ်   .......  အ     အ ......... ကောင်းလိုက်တာ ......... အကိုကြီးရယ် ............ ရှီးးးးးးးး "

နာရီဝက်ခန့် နားပြီး မပြီးသေးသော မိုးသူဇာနှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား ဦးဟံသာမောင်နှင့် သုတတို့မှ တယောက်ပြီး တယောက် ချိန်းကာ လိုးပေးလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပြီးသွားသည်နှင့် သုတ တယောက် မယားဖြစ်သူနှင့် ကုတင်ပေါ် မှေးနေတော့သည်။

" သူဇာလည်း ... ပြီးတော့မယ် ......... လိုးလိုး "

မိုးသူဇာမှာ  အားအင်ချိနဲ့သော အသံလေးနှင့် ညည်းရင်း အောက်ငုံ့ကြည့်ရာ စောက်ခေါင်းထဲ ဦးဟံသာမောင် လီးတချောင်းလုံး ဝင်နေကာ စောက်ရည်ကြည်တွေ တဗွက်ဗွက်နှင့် လျှံကျလာ၏။ စောက်ပတ် တပြင်လုံး အတွင်းရော အပြင်ပါ ကြွက်သားစိုင်များ တဖြေးဖြေး ဖောင်းကြွလာသည်။

" အားးးး ......... အအ ............ ပြီး  ပြီးးး .................. ပြီးတော့မယ် ......... ရှီးးးးး........ ထွက် ထွက် ............ ထွက်ပြီ .................. အမလေးးးးး ............ အ  အားးးးး ............ ကောင်းလိုက်တာ ............ ဖိုးဖိုးရယ် ......... မရပ်နဲ့ဦး ......... လိုးလိုး "

မိုးသူဇာ တယောက် လီးအရသာ တွေ့နေသည်မို့  လိုးချက်များ ရပ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေမိ၏။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲနေသော ဦးဟံသာမောင် လီးအား ညှစ်ကာ ဖင်ကြီး ဝိုင်းပေးလိုက်တော့သည်။

 ဦးဟံသာမောင် ကလည်း စောက်ရည်ပန်းရင်း ဖေါင်းကြွနေသော မိုးသူဇာ စောက်ပတ်အုံကြီးအား ကြည့်ကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ပြန်၏။

" ဘွတ်  ............ ဖွပ် ............... ဗြိ ...............   ဗျစ်ဗျစ် ...... အားးး ......... ကောင်းလိုက်တာ ... သမီးလေးရယ် ......... ဘွတ် ဘွတ် ............ အင့် ...............  ဗျစ် .......... အားးး .......... ရှီးးးးးးးးး "

မိသားစုလိုက် စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးကြရာ အားလုံး ပင်ပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားပြီး  မနက်လင်းသည်နှင့် ဘုရားဖူး ထွက်ရန် ပြင်ဆင် နေကြတော့သည်။

စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိ ပါသည်။

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။

ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ အပိုင်း ( ၁ )

ဖိုးဖိုးရဲ့ ဂျူဒီ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့် 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

" ရွှတ် ... အ ...... ဖတ်  … ရွှက် ...... အ … အားးး ... ရှီးးးးး ... သာသာ ရယ် "

နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တွင်း ပေ ၁၅ဝ ပတ်လည် ခြံဝင်းထဲ အစိမ်းရောင် ၃ထပ်တိုက်ကြီး၏ ဒုတိယအထပ် အိပ်ခန်းတွင်းမှ တရွှတ်ရွှတ် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံများ တအီးအီး ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်နေသည်။ 

အသက် ၆ဝ ကျော် ရုပ်ရည်ခန့်ခန့်နှင့် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် ရှိသေးသော လူကြီးတစ်ဦးလက်ထဲတွင် ၂ ပေခန့် ကြာပွတ် အသေးလေး ကိုင်ထားပြီး ကြာပွတ် ထိပ်ပိုင်းတွင် ၁ ပေခွဲခန့် သားရည်ကြိုး အမျှင်လေးများ လှုပ်ရမ်းနေ၏။ 

ထိုလူကြီးမှာ ၁ဝပေ ပတ်လည် မွေ့ယာကုတင်ခြေရင်းဘက် ဒူးထောက် ထိုင်လျက်ရှိသည်။ ရှေ့တည့်တည့် ကုတင်ခြေရင်းတွင် ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီအနီရဲလေးနှင့် ဒူးဖုံးစကပ် အနက်အပျောစားလေး ဝတ်ဆင်ထားသော မိန်းမလှလေးမှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် ခြေဖျားထောက်ကာ တအီးအီး ညည်းငြူနေတော့၏။

စကပ်အပျော့သား အောက်နားစလေးမှာ ချက်နားထိ လိပ်တင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်ကြားမှ အသားစိုင် ဖေါင်းဖေါင်းလေးအား ပန်းပွင့်ပုံပါသော ဇာအတွင်းခံ အနက်လေးက ဖုံးအုပ်ထားသည်။ ပေါင်ကြားတည့်တည့်အား ကြာပွတ်ထိပ်ဖျားပိုင်း သားရည်ကြိုးမျှင်လေးများ ကျရောက်စဉ် ခါးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ လက်နှစ်ဖက်မှ အိပ်ယာခင်များအား ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြန်သည်။

" ဂျူဒီ "

" ရှင် ... သာသာ "

" သူငယ်ချင်းတွေ ... ပြန်သွားပြီလား "

" ပြန်သွားပြီလေ ... သာသာ ... အောက်ထပ်က ... ဂျူဒီတို့ အိမ်ကလူတွေပဲ ရှိတော့တာပါ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်အား စကားပြန်ပြောရင်း သူမ ညာဘက်လက်လေး ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ရှိကာ အဖုတ်လေးအား အတွင်းခံလေးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ကြမ်းပြင်မှ ထရပ်ကာ လက်ထဲမှ ကြာပွတ်လေးအား ကုတင်ဘေး ပစ်ချလိုက်၏။

" ဒါဆို ... ဂျူဒီ့မွေးနေ့အတွက် ... သာသာကို ... သစ်သီးကျွေးဦးလေ "

ဦးဟံသာမောင် စကားပြောရင်း ကုတင်၏ ခေါင်းရင်းဘက် အိပ်ခန်း အရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ စတော်ပဲရီသီးများ ထည့်ထားသော ဖန်ခွက် အဝိုင်းလေးအား သွားယူလိုက်သည်။ ကုတင်နား ပြန်လျှောက်လာကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားနား ချပေးထား၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ထားရင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး ထထိုင်လိုက်သည်။

ဖင်သားကြီးကြွပီး ဇာအတွင်းခံလေးအား ဆွဲချွတ်ရာ ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ၏ ပေါင်ဂွလေးအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။ 

အတွင်းခံ အပေါ်အနားစလေး လိပ်ဆင်းလာရာ စောက်မွှေးအုံ စိမ်းစိမ်းလေးက အစိလေးနားထိ ခပ်ပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်နေရပြန်သည်။ ဘောင်းဘီလေး ခြေခြင်းဝတ်မှ တဖက်ချင်းဆွဲချွတ်ရာ ကြာပွတ်ဒဏ်ကြောင့် နီရဲဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်လေးမှ စောက်ရည်များ ဘောင်းဘီဂွကြားထဲ ကပ်ပါလာ၏။ရုတ်တရက် ဦးဟံသာမောင်က မြေးမလေး၏ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ဒူးထောင်လျက် အနေထားဖြင့် ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ 

ဦးဟံသာမောင်၏ နှာခေါင်းထိပ်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စောက်စိလေးအား ထိကပ်သွားရာ ပေါင်တံလေး ဆက်ကနဲ့တုန်ပြီး အဖိုးဖြစ်သူခေါင်းအား ပေါင်သား တုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်က ညှပ်ထားမိ၏။ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်လေးအား တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ရင်း ခဏအကြာမှ စောက်ဖုတ်လေးဆီမှ မျက်နှာအား ခွာလိုက်တော့သည်။ 

ထို့နောက် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားရှေ့ ဖန်ခွက်အဝိုင်းလေးထဲမှ စတော်ဗယ်ရီ သီးလေးအား လက်ဖြင့်ယူကာ စောက်ရည်များ စို့နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တဝက်ခန့် ဖိထည့်လိုက်ပြန်၏။စတော်ဗယ်ရီသီးလေး စောက်ခေါင်းဝထဲ တစ်နေချိန် ခေါင်းထောင်နေသော အစိလေးအား ဖျက်ကနဲ့ဆွဲစုပ်ရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ဆစ်ကနဲ့ခံစားမှု့နှင်အတူ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများက စတော်ဗယ်ရီသီးအား ညှစ်ယူသလို ဖြစ်သွားတော့သည်။ 

စတော်ဗယ်ရီ သီးလေး စောက်ခေါင်းထဲ နှစ်မြုပ်သွားချိန် ဦးဟံသာမောင် နူတ်ခမ်းမှ အစိလေး စုပ်နေရာမှခွာပြီး အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လျှာဖျားလေးဖြင့် အောက်သို့ ထိုးခွဲလိုက်ပြန်၏။ လျှာဖျားလေး အောက်ဆင်းလာရင်း စောက်ခေါင်းပေါက် နားလေးအရောက် လျှာလိပ်သိမ်းကာ နူတ်ခမ်းဖြင့် အဖုတ်ဝလေးအား တေ့စုပ်ပစ်သည်။ 

စောက်ခေါင်းထဲ ရောက်နေသော စတော်ဗယ်ရီသီးလေးမှာ ဦးဟံသာမောင် စုပ်အားကြောင့် အပြင် ပြန်ထွက်လာရ၏ စောက်ခေါင်းအပြင် ပြန်ထွက်လာသော စတော်ဗယ်ရီ သီးလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းယူကာ ဝါးမျိုရင်း စောက်ဖုတ်အုံလေးအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူအား စတော်ဗယ်ရီသီးများကို စောက်ခေါင်းထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် ကျွေးရာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရ၏။ တပန်းကန်လုံးကုန်မှ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲကာ အသက်မျှင်းရှု နေရတော့သည်။

ဦးဟံသာမောင်မှာ စတော်ဗယ်ရီသီးများ ကုန်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်တက်ကာ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ခွရပ်လိုက်သည်။ ခါးပေါ် ကြိုးစီးထားသော အပြာရောင် ပိုးကတီပါ ဝတ်ရုံကြီး၏ ဝတ်ရုံအောက်နားစအား ညာဘက်ဘေးသို့ ဆွဲဖယ်ပြန်၏။ ဝတ်ရုံအောက်နားစ နှစ်ခြမ်း ကွဲသွားသည်နှင့် ကြွတ်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေသော ပေါင်တံကြီးများ အလယ်မှ နီညိုရောင်လီးကြီးမှာ ခပ်ခုံးခုံး အနေထားဖြင့် အောက်သို့ စိုက်ကြနေသည်။

ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ မျက်ဝန်းလေး အရောင်တောက်လာကာ သူမ ညာဖက်လက်မှ အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ရင်း လွတ်နေသော ဘယ်ဖက်လက်လေးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးအား အရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

" သာသာ "

" ဟင် ... ဂျူဒီ "

" ဒီလိုချိန်ဆို ... မာမီကို သတိရလား ဟင် "

" ရတာပေါ့ ... ဂျူဒီရယ် ... ဂျူဒီမာမီက ... သား လှိုင်မင်းအပေါ်ရော ... သာသာ့ အပေါ်ရော … အင်မတန် ကောင်းတာလေ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း စကားကြောင့် ဦးဟံသာမောင် မျက်ဝန်းများ ညိုးကာ အတိတ်ဆီသို့ ရောက်ရှိသွားရ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးဆွဲဖြဲကာ ကားထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား စိုက်ကြည့်ရင်း စုပ်ပေးချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာနေသည်။ 

အဖုတ်လေးအား ပွတ်ချေနေသော သူမ ညာဖက်လက်အား ဦးဟံသာမောင်၏ ခါးပေါ်ပြောင်းရွေ့ကာ သူမ ပါးစပ်လေးနှင့် လီးထိပ်အား နီးကပ်စေရန် အားအနည်းငယ်ထည့်ကာ ဆွဲကပ်ပစ်၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ အတိတ်အား တွေးနေရင်း အလိုက်သင့်လေး လီးထိပ်အား မြေးဖြစ်သူ နူတ်ခမ်းဖူးလေးနား တိုးကပ် ပေးလိုက်တော့သည်။ 

သူမတို့ မိသားစု နိုင်ငံခြားသို့ အခြေချနေထိုင်စဉ် ၁၈နှစ်မြောက်မွေးနေ့ လက်ဆောင်အဖြစ် ရရှိခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေ၏။

............................................................................................................

ငယ်စဉ်ကတည်းက မိခင်ဖခင် ခေါ်ဆိုသည့်အတိုင်း အဖိုးဖြစ်သူအား သာသာဟု ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူမ ၁ဝနှစ်သမီးတွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးလှိုင်မင်းမှာ နိုင်ငံခြားသံရုံးတွင် ရာထူးတိုးသဖြင့် မိသားစုလိုက် နိုင်ငံခြားသို့ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ 

နိုင်ငံခြား ရောက်သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ အလုပ်ထဲ နှစ်မြုပ်သွားရာ သူမတို့တိုက်ခန်းတွင် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်တို့နှင့်သာ အနေများခဲ့သည်။ သူမ ၁၆ နှစ် အရွယ်တွင် အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးနေကြပုံကို အမှတ်မထင် မြင်ရင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ကြိတ်ပြီး စွဲလမ်းခဲ့ရတော့၏။

ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင့်အပေါ် သားဖြစ်သူ လှိုင်မင်း မဖြည့်ဆည်းနိုင်သော ကာမဆန္ဒများအား တိတ်တဆိတ် ဖြည့်ဆည်း ပေးနေရသည်။ မြန်မာပြည်မှ နိုင်ငံခြားသို့ရောက်ပြီး ၂ နှစ်အကြာတွင် ချွေးမဖြစ်သူ၏ ကာမမီး တောက်လောင်ပုံများအား အမှတ်မထင်တွေ့ရှိခဲ့ရ၏။

ဒေါ်သဇင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ အထိအတွေ့များ ဝေးကွာလာသဖြင့် သူမပါသာ လက်ဖြင့် ရမ္မက် ဆန္ဒလေးများ ဖြေဖျောက် တတ်လာတော့သည်။ တရက်တွင် သမီးဖြစ်သူ ကျောင်းသွားချိန် ချက်ပြုပ်ပြီးသည်နှင့် ရေမိုးချိုးကာ တိုက်ခန်းတံခါး ပိတ်ပြီး သူမတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ အနားယူရင်း လက်တောပ့်ဖွင့်ကာ အပြာကားများ ကြည့်နေလိုက်၏။ 

ရေချိုးပြီးပြီးချင်း အင်္ကျီနှင့် စကပ်တွဲလျက် အပါးလေးဝတ်ကာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် လက်တော့ပ်အား ရင်ဘတ်ပေါ်တင်ကာ ဇတ်ကားထဲ နှစ်မျောနေစဉ် သူမပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ လက်တော့ပ်အား ဘေးသိုချကာ အောက်ဖက် ကြည့်လိုက်စဉ် ယောက္ခထီးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် ပေါင် အတွင်းသားများအား နမ်းရှိုက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

" ဟင် ... သာသာ ... ဘာ လုပ် တာ လည်း "

" သမီး ဆန္ဒတွေ ... ဖြည့်ပေးမလို့ပါကွာ "

" အို ... မသင့်တော်ပါဘူး ... သာသာရယ် ... မလုပ်ပါနဲ့ "

" မငြင်းပါနဲ့ ... သမီးရယ် ... သမီး ခံစားနေရတာတွေ ... သာသာ ... သိနေပါတယ် "

ဒေါ်သဇင်မှာ ရုတ်တရက် လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်မှ သူမ ပေါင်သားလေးများ ယက်နေသဖြင့် မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းနေတော့သည်။ ကာမဆန္ဒများ ဆာလောင်နေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူ၏ ဖခင်နှင့် မဖြေဖျောက်ချင်ပေ။ 

သူမ အားယူထစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှ စကပ် အောက်နားစအား ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးပေါ် ပင့်တင်ရင်း ဒူးခေါင်းအောက် လက်သွင်း လှန်လိုက်သဖြင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားလေးနှင် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲပေးသလို ဖြစ်သွားရ၏။ 

အတွင်းခံ ဝတ်မထားသဖြင့် ဗိုက်ခေါက် အနည်းငယ် ထွက်နေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးအောက်မှ စောက်ပတ်အုံကြီးက အတိုင်းသား ပေါ်လာခဲ့သည်။ စကပ်အောက်နားစအား လက်ဖြင့်ဆွဲချကာ သူမအဖုတ်အား ဖုံးအုပ်ရန် ကြိုးစားရာ နောက်ကျသွားပြန်၏။ 

သူမ အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ အသားစိုင်တခုက ထိကပ်သွားရာ ရုတ်တရက် အံအောမှင်သက် သွားတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ဦးလှိုင်မင်းဆီက တခါတလေမှ ရရှိသော အရသာလေး ခံစားလိုက်ရ၏။ငြင်းဆန်ခြင်းတဝက် သာယာခြင်းတဝက်ဖြင့် မိန်းမောနေစဉ် အပြာကားထဲမှ ကာမဆက်ဆံပုံများ မြင်ယောင်လာကာ ပေါင်တံလေးအား အလိုလျောက် ဖြဲပေးမိတော့သည်။ 

ဦးဟံသာမောင်၏ လျှာဖျားလေးမှာ သူမ စောက်ပတ်တပြင်လုံး ပွတ်သပ် ကစားရင်း ဆီးခုံးမှတဆင့် ဗိုက်သား ထူထူကြီးအား ဖြတ်ကာ နို့အုံနား ရောက်ရှိလာချိန် အင်္ကျီနှင့် စကပ်တွဲလျက် အောက်နားစအား လည်ပင်းထိ လိပ်တင် ပေးလိုက်တော့၏။ 

နို့အုံနှစ်ခုကြား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ဘယ်ညာတလှည့်စီ နို့သီးခေါင်းလေးများ ပြောင်းစို့ရာ ဒေါ်သဇင်မှာ ခါးလေး ကော့တက်လာရင်း ဦးဟံသာမောင် ခေါင်းအား ပွတ်သပ် ပေးနေပြန်သည်။

" အ ...... ရှီးးးး းးးး ...... သာသာ ရယ်"

ခဏအကြာ ဦးဟံသာမောင်၏ နူတ်ခမ်းမှာ နို့သီးခေါင်းအား စို့နေရာမှ ခွာ၍ ဒေါ်သဇင့် ပါးစပ်အား တေ့စုပ်လိုက်၏။ ဒေါ်သဇင်မှာ ပက်လက် အနေထားနှင့် ပေါင်တန်များ ဖြဲထားပေးရာ ဦးဟံသာမောင် ခါးဆန့်ရင်း အပေါ်မှ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်ချလိုက်သဖြင့် သူမ နဖူးကြောလေး ရှုံ့လာပြီး ခေါင်းလေး မော့တက် သွားတော့သည်။

ဦးဟံသာမောင်မှာ သူမ နူတ်ခမ်းလေးအား အလိုက်သင့် လိုက်စုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်အား လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကာ ခါးအားဖြင့် ဖိချပစ်၏။

" အားးး ...... အမေ့ ...... ကြပ်လိုက်တာ ...... သာသာ ရယ် ...... ဗျစ် ... ဘွတ် ...... အမလေးးးး ...... အ  အားးးး "

ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်၏ စောက်ဖုတ်အား စလိုးကတည်းက ခပ်စီးစီးလေးမို့ အရသာ ထူးနေမိသည်။ ဒေါ်သဇင်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူနှင့် မလိုးဖြစ်သည်မှာ ကြာနေသည်အပြင် ယောက္ခထီး၏ လီးအား စဝင်လာကတည်းက ကြီးမားတုတ်ခိုင်မှန်း ခံစားသိရှိနေ၏။

" အ   အ    အ ...... ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်နော် ...... ကိုလှိုင်မင်း ဟာထက် ...... သာသာဟာက ထွားတယ် ... အမလေးးး ... အား  အားးး "

ဦးဟံသာမောင်မှာ ချွေးမဖြစ်သူ စကားကြောင့် တချက်ချင်း လိုးပေးရာ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်သဇင်မှာ အောက်မှ မသိမသာ ပြန်ကော့ပေးနေသဖြင့် ခပ်သွက်သွက် ဖိလိုး လိုက်တော့သည်။ တကယ်ဖိလိုးစဉ် လီးအရင်းထိ ကပ်သွားသဖြင့် ဒေါ်သဇင် တစ်ယောက် တအားအား အော်နေရရှာ၏။ သို့သော် ဒီတကြိမ်တွင် ကျေနပ်အားရ သံလေးများ မသိမသာ ပါဝင်နေပြန်သည်။

" ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဆို ... ရှီးးး းးးး ...... သာသာကလည်း ...... အားဟား ...... အ   အားးးး ...... အင်းဟင်းးး ... "

ထို့နောက် ဦးဟံသာမောင်၏ ထိထိမိမိ ဆောင့်ချက်များ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်နေတော့၏။

...............................................................................................

" အ ...... ရှီးးး  းးးးး  ဟူးးးး းးးးးး "

အတိတ်သို့ ပြန်တွေးနေစဉ် လီးထိပ်မှာ ဆစ်ကနဲ့ ကျင်တက်လာသဖြင့် အတွေးပျက်ကာ အောက်သို့ ငုံကြည့်မိလိုက်သည်။ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်ရောက်နေသော လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် လီးတံတလျှောက် ယားတက်လာတော့၏။

" အားးး အားးးး ... လာပြီနော် ... ဂျူဒီ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ စကားကြောင့် မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြကာ လီးထိပ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ဒစ်ဖူးအား ဖိစုပ်ကာ အသက်ပြန်ရှုချိန် လရည်များ တဖျောဖျော သူမ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း မျိုချပစ်ရသည်။

..........................................................................................

 အခန်း  ( ၂ )

" အားဟား ... ရှီးးးး းးးးး ...... ရပြီ ရပြီ ...... ဂျူဒီ "

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် သူ၏လီးထိပ်အား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေသော မြေးမလေးအား တားရင်း ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်ခွရပ်နေရာမှ ညာဘက်သို့ လှဲချလိုက်၏။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ နူတ်ခမ်းထောင့် ကပ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လရည်များအား လျှာဖြင့်သပ်ချကာ မျိုချပစ်သည်။ ခဏ အနားယူပြီးသည်နှင့် သူမဘေး ပက်လက် မှေးနေသော အဖိုးဖြစ်သူအား ညာဘက်ပေါင်လေးဖြင့် ခွကာ လရည်ထွက်သွားသဖြင့် မပျောမမာဖြစ်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ဒူးကောက်ကွေးထဲ ညှပ်ထားလိုက်၏။

 ဦးဟံသာမောင် ဝတ်ထားသော ဝတ်ရုံပြာကြီးအား ဘေးတဖက်တချက် ဆွဲလှန်ကာ ကြွက်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေသော ရင်အုပ်အား ဆီးခုံး အထက်နားမှစ၍ အထက်အောက် ပွတ်သပ် ပေးနေပြန်သည်။

" သာသာ "

" ပြောလေ ... ဂျူဒီ "

" သာသာနဲ့ မာမီက ... ဘယ်ချိန်ကတည်းက … လိုးဖြစ်ကြတာလည်း ဟင် "

ဦးဟံသာမောင် မြေးမလေးစကားကြောင့် လီးအရည်ပြား တစ်လျှောက် တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးတံအား မြေးဖြစ်သူမှ ဘေးတစ်စောင်းခွကာ ဒူးကောက်ကွေးကြား ညှပ်ထားသဖြင့် အလိုလျောက် ခါးကော့ ထိုးလိုက်မိပြန်၏။

" ဂျူဒီ  ... မမြင်ဖူးခင် ... ၄ လ လောက်ကပါ ... ဘာလို့လည်း "

" မာမီနဲ့ သာသာတို့ လိုးတော့ ... ဒယ်ဒီက ... မရိပ်မိဘူးလား "

" လှိုင်မင်းက … သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုပ်နေတာ ... ဂျူဒီ မာမီကို ... ဂရုမစိုက်ဖြစ်တော့ဘူးလေ ... သာသာက ... ဂျူဒီတို့ သားအဖ မရှိတဲ့ချိန် … လိုးပေးတာပါ "

" ခ်ခ် ...... အဲဒီနေ့က ...... ဂျူဒီချောင်းကြည့်တာ ... သာသာက ...... ဘယ်လို သိသွားတာတုန်း "

" အိပ်ခန်း တံခါးအောက်မှာ ... ဂျူဒီ အရည်တွေလေ ... သမီးသဇင် … အိပ်ခန်း အပြင်ထွက်တော့ ... ဂျူဒီ ထွက်ပြေးတာ မလား "

........................................................................................................

ဂျူဒီလှိုင်မင်း ကျောင်းမှ နေ့တဝက်ခွင့်ယူကာ အိမ်ပြန်လာစဉ် တအိမ်လုံး ဆိတ်ငြိမ်နေ၏။ ဧည့်ခန်းတွင်း အချိုရည်တဗူး ဖေါက်သောက်ကာ ခဏနားပြီး သူမအိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာချိန် အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲမှ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်နေသဖြင့် မျက်မှောင်လေး ကျူံ့သွားမိသည်။

အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းနှင့် သူမ အိပ်ခန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မို့ သူမအိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်နေရင်း သိချင်စိတ်က များပြားလာခဲ့၏။ ခြေလှမ်းများ အလိုလျောက် အဖိုးဖြစ်သူ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ဆီ ရောက်ရှိသွားသည်။တံခါးအား အသာဟကြည့်ရာ အလွယ်တကူ ပွင့်သွားသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းအား ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရတော့၏။

" ဟင် "

လွတ်ကနဲ့ အသံထွက်ပြီးမှ ပါးစပ်အား သူမ လက်ကလေးဖြင့် သူမပါသာ ပိတ်လိုက်ရသည်။အိပ်ခန်းအတွင်းမှ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်မှာ အပေါ်မှ ဖင်သားကြီးများ မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်နှင့် တအီးအီး အော်ဟစ်နေတော့၏။ ခါတိုင်းလည်း နေ့ခင်းပိုင်း လိုးနေကြမို့ နှစ်ဦးသား ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြသည်။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အံအော မှင်သက်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှအား ငေးမောကြည့်ရှု့ကာ သူမအောက်ပိုင်း စောက်ပတ်လေးဆီမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ၏။

" ဘွတ် ...... အ ...... ကောင်း  ကောင်း  ကောင်းလိုက်တာ ...... သာသာရယ် ...... ရှီးးးး းးး ...... ဗျစ်   ဗျစ်  ....... ဖွပ်  ...... အ   အားးးးး "

" သမီးကြိုက်သလောက် လိုးလေ ...... သာသာ လီးကြီးက ...... သမီး သဇင်အတွက် ...... အမြဲ အဆင်သင့်ပါကွယ် "

" အင်းပါ ...... သာသာရယ် ...... ကိုလှိုင်မင်း လီးထက် သာပါတယ် ...... ဆောင့်ရ ညှောင့်ရတာ ...... အားရလိုက်တာ ...... ဘွတ် ...... ဗျစ် ......  ဖွပ်ဖွပ် "

" ဒါဆို ...... သာသာ တောင်းတဲ့ဟာလေး ...... ပေးတော့လေ "

" အဲဒါက ... နာတယ် ...... သာသာရဲ့ ...... ဟိုတနေ့က စမ်းထည့်တာ ...... သမီး မခံနိုင်ဘူး ...... ဖင်ဝ မီးစနဲ့ထိုးလိုက်တဲ့ အတိုင်းပဲ "

ဦးဟံသာမောင်နှင့် ချွေးမဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင်တို့မှာ အလိုးမပျက်ပဲ စကားပြောနေကြသည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင့်စကားကြောင့် အဖိုးဖြစ်သူမှ ဖင်ပါလိုးထားကြောင်း သိရှိလိုက်ရတော့၏။ 

စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာကာ အဖိုးဖြစ်သူနှင့် မိခင်ဖြစ်သူတို့ လိုးပွဲအား ကြည့်ရင်း သူမလက်လေးတဖက်မှာ ပေါင်ကြားထဲ အလိုလို ရောက်ရှိသွားသည်။ ထို့နောက် မိခင်ဖြစ်သူအား လေးဘက်ထောက် ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေပြန်၏။ 

မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ရဲတက်လာရင်း တအားအား အော်ဟစ်နေတော့သည်။ အဖိုးဖြစ်သူအား ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် မြင်နေရသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးကြီးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဖင်အားရိုက်စဉ် လိုက်ပါ လှုပ်ရမ်းနေသည်ကို မြင်၍ ရင်ဖိုနေရပြန်၏။တဖန် လေးဘက် ကုန်းပေးနေသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ ဖင်ကြားထဲ အဖိုးဖြစ်သူ မျက်နှာအပ်မိစဉ် မိခင်ဖြစ်သူမှာ အိပ်ယာပြင်အား တဖုံးဖုံးထုကာ ဖင်ကြီးကော့ထိုးရင်း တအိုးအိုး တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ခံရခက်သော ညည်းသံများ အော်ဟစ် ညည်းငြူနေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ 

ဖင်ကြီးနောက်မှ လေးဘက်ထောက် အနေထားဖြင့် ကုန်ယက်ပေးနေသော အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာလည်း တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေတော့၏။

" အားဟား ...... ရှီးးး းးးး ......... မ  ရ  တော့  ဘူး ...... သာ  သာ  ရယ် ...... လိုး  လိုး  ...... လိုး ပေး ပါ တော့ "

ဒေါ်သဇင်မှာ ဦးဟံသာမောင်၏ လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ မခံနိုင်သည် အဆုံး လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။ ဒေါ်သဇင်စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးဟံသာမောင်မှာ ခါးမတ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား စုံကိုင်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ တချက်ထဲနှင့် လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်သဇင် တစ်ယောက် ခေါင်းလေး လန်တက်သွားရ၏။

" အားးးး ... အမေ့ "

မိခင်ဖြစ်သူ၏ အော်သံကြောင့် အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်ပတ်လေးထဲမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလာရသဖြင့် လက်လေးဖြင့် ပွတ်ချေမိရာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ထို့နောက် အဖိုးဖြစ်သူ၏ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များအောက် ကော့ပျံနေသော မိခင်ဖြစ်သူနေရာတွင် ဝင်ရောက် ခံစားချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နေ၏။

အဖိုးဖြစ်သူမှ လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးသော မိခင်ဖြစ်သူအား နောက်မှ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးရာ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူမလိုးပေးနေသလို ခံစားမိရင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ဖေါင်းကြွလာကာ လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ချေနေမိတော့သည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မေးကြောများ ထောင်လာအောင် မနားတမ်းလိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးအပြီး ချွေးမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ကပ်ကာ တအားအား အော်ရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်၏။

ဒေါ်သဇင်မှာ ယောက္ခထီး၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရာ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ရောက်လာသော လရည်ပူပူများကြောင့် လီးတံအား အလိုလျောက် ညှစ်ပေးရင်း နောက်ဆုံးအကြိမ် စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာတော့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း အဖိုးဖြစ်သူ၏ အားကနဲ့ အော်သံကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ရွဲနှစ်နေအောင် ပန်းပစ်လိုက်၏။ 

ဒေါ်သဇင်မှာ ဦးဟံသာမောင် လရည်များ ကုန်သည်နှင့် သူမ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ အိပ်ခန်းတံခါးဝနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အိပ်ခန်း တံခါးနား မိခင်ဖြစ်သူမရောက်ခင် သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ခဲ့တော့၏။ သူမ ကျောင်းဝတ်စုံ ဂါဝန်လေးအောက်မှ စောက်ရည်များမှာ ပေါင်တံ တလျှောက် စီးကျလာရင်း အိပ်ခန်းဝကြမ်းပြင်ပေါ်ထိ စီးကျနေသည်ကို သတိမထားမိတော့ပေ။

............................................................................................

" အော် ... ဒါမို့ ...... သာသာ က ...... ဂျူဒီကို ... ၁၈နှစ်ပြည့် မွေးနေ့မှာ ... အထူးလက်ဆောင် အနေနဲ့ ... ဒါကြီးကို ပေးခဲ့တာပေါ့ "

" ဂျူဒီ ... မွေးနေ့ မတိုင်ခင် ... လှိုင်မင်းရော သမီးသဇင်ရော … ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီး ဆုံးတော့ ... သာသာလည်း ... ဂျူဒီကို တအား သနားသွားတာပါ "

" အဲဒီနေ့ကို ... ဂျူဒီ မမေ့ဘူး ... သာသာ ... ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ... နောက်ဆုံးရက်လေ "

" အင်းပါ ... ဒါနဲ့ ... သာသာလည်း ... ဂျူဒီ့ မွေးနေကျ ... ဂျူဒီ စွဲလမ်းနေတဲ့ ... သာသာ့လီးကြီး ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပေါ့ ... စည်းစိမ် ပစ္စည်းတွေက ... ဂျူဒီ့ ဒယ်ဒီ ရှာထားတာတွေရော … သာသာ့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှု့တွေရော … ဂျူဒီအတွက် ပေးပြီးသားလေ "

" အမ် ... ဂျူဒီက ... သာသာ့ လီးကို … စွဲလမ်းမိတာကရော ... ဘယ်လို သိနေတာလည်း "

" ဂျူဒီ့ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ... နာရေးပြီးတော့ အပျင်း ဖျားတာလေ ... သာသာလည်း ညဘက်ကြီး … ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး ... ဂျူဒီနဲ့အတူ အိပ်ခဲ့လိုက်တယ် ... ခဏကြာတော့ … သာသာ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း … ပါးစပ်က ဂယောင်ဂတန်းတွေ အော်နေတာလေ "

................................................................................................................

" အီးဟီး  ဟီးးး ...... အီးဟီးးး ...... ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ...... သမီးကို လာကြည့်ပါဦး ...... အီး ဟီးဟီးးး "

ည ၁၂ ကျော်ကျော်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖျားဝင်ကာ ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်၍ သေဆုံး သွားသော မိခင်နှင့်ဖခင်အား တမ်းတနေ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ တရေးနိုး ရေထသောက်ချိန် မြေးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ညည်းသံများ ကြားနေရသဖြင့် အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ သားဖြစ်သူနှင့် ချွေးမဖြစ်သူတို့ ဆုံးပါးသွားရာ ၂ ပတ်ခန့်သာရှိသေး၏။မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ညည်းသံလေးများကြောင့် သူမအိပ်ခန်း တံခါးလေးဖွင့်ကာ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ 

မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်သဇင် ထားခဲ့သည် အတိုင်းပင် အိပ်ခန်းတွင်း ဝင်သည်နှင့် နံရံအရြှေ့ခြမ်း အဝတ်ဗီဒိုလေး တလုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် နံရံအနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် ရေခဲသေတ္တာ အသေးတစ်လုံး ဘေးနားကပ်လျက် အလှပြင်ပင် မှန်တင်ခုံလေး တည်ရှိနေ၏။ အိပ်ခန်းတံခါးနှင့် တည့်တည့် နံရံ တောင်ဘက်ခြမ်းတွင် အခန်းပြည့် ကုတင်တစ်လုံး ဆင်ပေးထားသည်။ ထိုရေမြုပ်မွှေ့ယာ ကုတင်ထက်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် တအီးအီး ညည်းနေရှာ၏။

ဦးဟံသာမောင်မှာ ကုတင်နားတိုးကပ်ရင်း  မြေးဖြစ်သူခြုံထားသော စောင်အား ဆွဲခွာရာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ တကိုယ်လုံး ချွေးများစို့လျက် ပေါင်လယ်ထိဖုံးသော ဂါဝန်အနက်လေးမှာ ခါးပေါ်လန်တက်နေသည်။ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစ်စောင်း အနေထားမို့ ဘယ်ဘက်ပေါင်လေး ဆန့်ထားလျက် ညာဘက်ပေါင်တံလေး ကွေးထားရင်း လက်ကလေးနှစ်ဖက်မှာ မျက်နှာ ချောချောလေးအား ရစ်သိုင်းဖုံးအုပ် ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

မျက်နှာတပြင်လုံး ချွေးစီးပြန်နေကာ နို့အုံလေးများပေါ် အင်္ကျီလက်ပြတ် အပါးလေးက ချွေးဖြင့်ကပ်၍ နို့အုံစူစူလေးနှစ်ဖက်မှာ ရစ်သိုင်းထားသော လက်များအောက် ရုန်းကန်နေ၏။ ဦဟံသာမောင်၏ မျက်လုံးများက အောက်ဖက်သို့ရွေ့သွားရာ ကွေးထားသော ဘယ်ဘက်ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးလေးနား အရောက် ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

ညာဘက်ပေါင်တံလေး ဆန့်ထားသဖြင့် ကွေးနေသော ဘယ်ဘက်ပေါင်တံ အရင်းအောက် စောက်ပတ် နီတာရဲလေး၏ ဘေးနူတ်ခမ်းသား တဖက်မှာ စူထွက်နေပြန်၏။ စောက်မွှေး စိမ်းစိမ်းလေးများ စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဖင်ဝပန်းရောင်လေးကြား ထိစပ်နေရာ ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ၏ အဖုတ်နီတာရဲလေးအား ကြည့်ရင်း အာဂေါင်များ ခြောက်ကပ်လာတော့သည်။ 

ထိုစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ကိုယ်လုံးလေး လူးလွန့်ကာ ဘယ်ဘက်လက်လေး ဆန့်ထုတ်လိုက်ရာ တင်ပလွဲ ထိုင်နေသော ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိလာ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ လက်တဖက်က ပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိလာသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ကွေးထားသော ညာဘက်ပေါင်အား ရသလောက် ဖြဲပစ်လိုက်သည်။ ပေါင်ဖြဲလိုက်သည်နှင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ဖဝါးလေးမှာ ညဝတ်အင်္ကျီဝတ်ရုံအောက်မှ လီးပေါ် ထိကပ်သွားတော့၏။

ချက်ချင်းဆိုသလို ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ လက်ချောင်းလေးများ လီးအား အုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်နေသဖြင့် ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် အံအောမှင်သက် သွားရသည်။ မြေးဖြစ်သူမျက်နှာအား လှမ်းကြည့်စဉ် မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းနေသည်ကို မြင်တွေ့မိပြန်၏။ 

တဖြည်းဖြည်း လက်ချောင်းလေးများမှ လီးအရည်ပြားအား ဆွဲယူနေသဖြင့် အလိုက်သင့်လေး ရွေ့ပေးရာ မျက်နှာနားလေး ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာလည်း မိခင်ဖခင်အား တမ်းတရင်း အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ကာ ဂယောင်ဂတန်း ဖြစ်နေရှာ၏။ 

ညဝတ်အင်္ကျီ ဝတ်ရုံအောက်မှ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီး မာထင်လာကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ထဲရုန်းကန်နေ၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ကောက်ဝတ်အား ဆွဲခွာရင်း ညဝတ်အင်္ကျီ အောက်နားစအား ပေါင်ရင်းသို့ လိပ်တင်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးတံပေါ် ပြန်တင်ပေးလိုက်သည်။

" ဟင် "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း ညည်းနေရင်း သူမလက်ဖဝါးထဲ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တခုအား ဆုပ်ကိုင်မိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာ၏။ဖျားနာနေသည့် ဝေဒနာများ ခဏမေ့လျော့ကာ သူမတိတ်တခိုး စွဲလမ်းနေသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရသဖြင့် အမည်မသိသော ဝေဒနာလေး အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတော့၏။

" ဂျူဒီ "

" အို့ ... သာသာ "

အဖိုးဖြစ်သူ စကားသံကြောင့် လက်ရှိအခြေနေအား ရှက်ရွံ့ကာ လီးအားကိုင်ထားသော သူမလက်ကလေး ပြန်ရုပ်လိုက်သည်။

" မရှက်ပါနဲ့ ... ဂျူဒီ ... သာသာ့လီးကို ကိုင်ထားလေ "

" အာ ... သာသာကလည်း  "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူစကားကြောင့် အဖျားသွေးများ လန့်ပြေးကာ ချွေးစို့နေသော မျက်နှာလေးမှာ ရဲတက်လာတော့၏။ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်ကြီးအား အကြိမ်ကြိမ်လိုးခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးမှာ သူမမျက်နှာရှေ့ တဇပ်ဇပ် ခါရမ်းနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ဦးဟံသာမောင်မှာ လီးအား စိုက်ကြည့်နေသော မြေးဖြစ်သူ၏ ဘယ်ဘက်လေးအား ဆွဲယူကာ ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ်ပြန်တင်ပေးလိုက်ပြန်၏။

နှစ်ယောက်သား စကားမပြောဖြစ်ပဲ ငြိမ်သက်သွားကာ ခဏအကြာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ လက်လေး လှုပ်ရှားလာရင်း ဘေးတစ်စောင်း လှဲထားသော ခေါင်းလေးကြွလာကာ အဖိုးဖြစ်သူ၏ လီးအား နိမ့်ယူပြီး အရည်ကြည်လေး စို့နေသော ဒစ်ဖူးအား မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်လိုက်တော့သည်။ 

ထို့နောက် သူမလက်ထဲမှ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော နီညိုရောင်လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်ကာ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြင့် အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးလှဲချလိုက်၏။ ပန်းရောင် သန်းနေသော ပါးပြင်နုနုပေါ်တွင် အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြီးအား တင်လိမ့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အိပ်ပျော် သွားတော့သည်။

...................................................................................................................................

 အခန်း  ( ၃ )

" အမ် ... ဂျူဒီ အိပ်ပျော်သွားတော့ ... ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်သေးလည်း "

" ဘာမှ ... မဖြစ်ပါဘူး ... ဂျူဒီ့ဘေးနားလေး သာသာ တညလုံး … စောင့်ပေးနေခဲ့တာ "

" ဒင် ... ဒေါင် "

မြေးအဖိုးနှစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် ကုတင်၏ ခေါင်းရင်းဘက် နံရံကပ် နာရီမှ ၁နာရီ အချက်ပေးသံလေး ပေါ်ထွက်လာ၏။

" ၁ နာရီတောင် ထိုးပြီး ... ဂျူဒီ အိပ်ချင်အိပ်တော့လေ "

" ဟင့်အင်း ... သာသာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူအား ခွလှဲနေရာမှ ချက်ချင်းကုန်းထကာ ကန့်လန့်ဖျက် အနေထားဖြင့် လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေးကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးမှာ ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွနေကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်နေ၏။ 

ခဏအကြာတွင် သူမစွဲလမ်း နှစ်ချိုက်ခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူသံ စူးစူးလေးများ ပေါ်ထွက်လာပြီး အတော်ကြာကြာမှ အိပ်ခန်းထဲ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ နီညိုရောင်လီးကြီး စောင်ပတ်လေးထဲ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ရမ္မက်သံများ.............

..........................................................................................................................................

မနက်ခင်း အလင်းနဲ့အတူ ကျေးငှက်သံလေး များကြောင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်းတစ်ယောက် အိပ်ယာနိုးခဲရ၏။ မနေ့ည အဖိုးဖြစ်သူအိပ်ခန်းထဲ ၁နာရီကျော်ထိနေကာ ကာမစည်းစိမ်ခံယူရင်း ၂နာရီလောက်မှ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ အိပ်ယာဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

အိပ်ယာထသည်နှင့် ညဝတ်အင်္ကျီအားချွတ်ကာ အိပ်ခန်း အနောက်ဘက်ခြမ်းရှိ ရေချိုးခန်းသို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုးလိုက်၏။ ရေချိုးခန်းမှ ကိုယ်လုံးတီးလေး ပြန်ထွက်လာကာ ဘဲဥပုံ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့ သူမကိုယ်သူမ ရပ်ကြည့်လိုက်သည်။ 

ကိုယ်လုံးပေါ်ရှိ ရေစက်များအား တဘက်တထည်နှင့် သုတ်ကာ သူမခန္ဓာကိုယ်အား တပတ်လှည့်ကြည့်ပြီး မှန်ဘေးရှိ အဝတ်ဘီဒိုထဲမှ ကြက်သွေးရောင် အကျင်ီနှင့်ဒူးဖုံးဂါဝန် ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ဆင်လိုက်၏။ မိတ်ကပ် မကြိုက်ပေမယ့် ခပ်ပါးပါးပုတ်ကာ နူတ်ခမ်းနီ အရဲလေးဆိုးပြီး ကိုင်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ ဖုန်းပါမပါ စစ်ကြည့်နေပြန်သည်။ အားလုံးပြီစီးမှ အောက်ထပ် ထမင်းစားခန်းသို့ ဆင်းလာခဲ့၏။

" မောနင်း ... ဂျူဒီ "

" မောနင်း ... သာသာ "

ထမင်းစားခန်းထဲ သူမထက် အရင်ကြိုရောက်နေသော အဖိုးဖြစ်သူအား နူတ်ဆက်ရင်း ခုံအလွတ် တစ်လုံးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ 

သူမထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဦးဟံသာမောင် ဘေးနား ရပ်နေသော အိမ်ဖေါ်တစ်ဦးမှာ ကော်ဖီနှင့် မနက်စာ မုန့်တစ်ချို့ လာချပေး၏။ ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ မနက်စာ စားနေသည်ကို ကြည့်ရင်း သူ့အတွက် ပြင်ဆင်ထားသော ဖန်ခွက်ထဲမှ နွားနို့အား တဝက်ခန့် မော့သောက်လိုက်သည်။

" ဆိုင်သွားမှာလား ... ဂျူဒီ ... မနားဘူးပေါ့ "

" အင်း ... သာသာ ... အိမ်နေလည်း ... ဂျူဒီပျင်းနေမှာပဲ "

နိုင်ငံခြားမှ မြန်မာပြည်သို့ အပြီးပြန်လာချိန် မြေးဖြစ်သူအား ရတနာဆိုင်ကြီး တခု ဖွင့်ပေးထားလိုက်၏။ မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်ထဲမို့ မြေးဖြစ်သူအား အပေါင်းသင်းဆန့်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်လည်းပါသည်။ သုံးမကုန်အောင် စည်းစိမ်များ ကြွယ်ဝသော်လည်း စနစ်တကျ သုံးစွဲတတ်စေရန် စီးပွားရေးနယ်ပယ်သို့ ပို့ထားလိုက်သည်။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ စကိုင်းဘလူး ရတာနာဆိုင်ကြီးမှာ ၂ နှစ်ကျော်အတွင်း သိသိသာသာ တိုးတက်လာခဲ့၏။ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေများမှာလည်း ဤမြို့လေးမှ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်များပင် ဖြစ်သည်။ မနက်စာ စားအပြီး အဖိုးဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ကာ သူမဆိုင်ရှိရာသို့ ကားလေးဖြင့် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။

ရပ်ကွက်ထိပ် လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်လာရင်း အရှေ့ဘက်သို့ ချိုးကွေ့ရာ ခဏအကြာ မြို့ထဲဘက် သွားသော မိန်းလမ်းပေါ် ရောက်ရှိလာသည်။

မိန်းလမ်းအတိုင်း မောင်နှင်လာရာ မိနစ်၂ဝအကြာတွင် မီးပွိုင့်၄ခု ကျော်လွန်သည်နှင့် သူမပိုင်ဆိုင်သော ရတနာဆိုင်ကြီးမှာ ကျောက်လမ်း အနောက်ဘက်တွင် ထည်ထည်ဝါဝါနှင့် တည်ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ စကိုင်းဘလူး ဆိုင်းပုတ်ကြီးအောက် ကားရပ်သည်နှင့် အတွင်းမှ တံခါးစောင့် တစ်ဦးပြေးထွက်လာကာ ဝင်းတံခါး လာဖွင့်ပေးသည်။ 

ကားလေးအား သူမအတွက် သီးသန့်ထားသော ကားပက်ကင် နေရာအား မောင်းလာခဲ့၏။ ကားထားပြီး ပိုက်ဆံအိတ်လေး လွယ်ကာ ဆိုင်ထဲဝင်လာစဉ် ဝန်ထမ်းမလေးများ၏ နူတ်ဆက်သံများ ဆူညံသွားသည်။အားလုံး လက်ပြ နူတ်ဆက်ကာ သူမ အလုပ်ခန်း လေးထဲဝင်လာပြီး ကွန်ပျူတာဖွင့်ကာ ရောင်းပြီး ပစ္စည်းများ နှင့် ငွေအမောက်များ တွက်ချက်နေသည်။

မန်နေဂျာ စာရင်းချုပ်ပြီး လာအပ်တိုင်း သူမစာရင်းများနှင့် တိုက်ကြည့်တတ်၏။ ပစ္စည်းဟောင်း လှဲလည်သော စာရင်းများ ပြန်ကြည့်နေစဉ် တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ လူ ၃ ဦး ဝင်ရောက် လာတော့သည်။ သူမ သီးသန့်ခန်းအား ကြိုမပြောပဲ ဒါရိုက်ဝင်လာနိုင်သူများမှာ စီးပွားရေး နယ်ပယ်မှ သူမ သူငယ်ချင်းများသာ ဖြစ်၏။

" အမလေး ... ဘောစိက ... မွေးနေ့ပြီးတာတောင် အလုပ်မနားပဲ ... ဆင်းနေတာပေါ့ "

" ဟော ... နွယ်နီ နဲ့ မေသူ ... အမ် ... ကိုသုတရော ပါလား "

နွယ်နီမှာ အလှကုန်ပစ္စည်းများအား ပြည်ပမှ တင်သွင်းကာ မြန်မာပြည်၌ ပြန်ဖြန့်နေသော ဖခင်ကုမ္ပဏီတွင် ဦးစီးလုပ်ကိုင်နေသူဖြစ်ပြီး မေသူမှာ အထည်ချူပ်စက်ရုံထောင်ထားပြီး သူမကိုယ်တိုင် ကြီးကြပ် လုပ်ကိုင်နေသူ တစ်ဦးဖြစ်သည်။

သုတမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းတို့နှင့် စီးပွားရေး စက်စပ်မှု့ရှိကာ စိန်ထည်လုပ်ငန်း သီးသန့်လုပ်ကိုင်သူဖြစ်၏။အားလုံးမှာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ချမ်းသာလာသူများ ဖြစ်ကြသည်။

" ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ ... မွေးနေ့ရှင်က မဖိတ်ပေမယ့် ... သိသိချင်း ... လက်ဆောင်လာပေးရတာပါ "

" အော် ... သိပ်အကျယ်မချဲ့ချင်တာမို့ လူနဲနဲလေးနဲ့ ... လုပ်လိုက်တာပါ ... ဆောရီး ကိုသုတ ... ကျမ မေ့ကျန်ခဲ့တာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ အလုပ်စားပွဲရှေ့ ခုံအလွတ်များတွင် ၃ယောက်သား ဝင်ထိုင်ရင်း သုတမှာ ဘယ်ဖက် အိတ်ထောင်ထဲမှ အနက်ရောင် ကတီပါဗူးလေးအား ထုတ်ကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းရှေ့ ချထားပေးသည်။

" wow !! ... အားနာစရာ ... ကိုသုတရယ် "

" ရပါတယ် ... ဂျူဒီရယ် ... လက်ဆောင်ပေးခွင့် ရတာကိုပဲ ... ကျေနပ်နေတာပါ "

" ကဲကဲ ... မွေးနေ့လက်ဆောင် ရပြီဆိုတော့ ... ကိုသုတကို ... တနေရာရာမှာ ... ဧည့်ခံဖို့ လုပ်လေ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် သုတတို့ စကားပြောနေစဉ် မေသူမှ ဖြတ်ပြောလိုက်တော့၏။

" မယ့်လေး ... ကျွေးပါမယ်ရှင် ... ၁၁လည်း ကျော်နေပြီ ... နေ့လည်စာ စားရင်း ... တဆိုင်ဆိုင် သွားကြတာပေါ့ ... ရှင်တို့ကြိုက်တဲ့ဆိုင်သာကြွ "

" Ok "

အမှန်တော့ သုတမှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား တဖက်သတ် ကြိုက်နေသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘေးနားတွင် စီးပွားရေးထိပ်တန်းပညာရှင်များ ဆရာဝန်များ စစ်ဗိုလ်များ အသေးစားလုပ်ငန်ရှင်များ ဝိုင်ဝိုင်းလည်နေခဲ့၏။ 

အားလုံးထဲကမှ ရုပ်ရည်ချောမောကာ သူမစကားအား မငြင်းဝံ့သော သုတအား ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံပေးခဲ့သည်။ သုတဘက်မှ ပရိုပိုစ် လုပ်ထားသည်ကိုလည်း ပညာသားပါပါ ရှောင်ကွင်းထား၏။ သူမဘဝတွင် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင်မှ လွဲ၍ သံယောစဉ်ဖြစ်သူ မရှိသေးပေ။ 

ခဏအကြာတွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ကားလေးနှင့် သုတတို့ကားလေး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရတနာဆိုင်အတွင်းမှ ထွက်လာကာ အေးအေးဆေးဆေးနှင့် စားသောက်လို့ကောင်းမည့် ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။နာရီဝက်ခန့် မောင်းနှင်ရာ သုတ၏ကားလေးမှာ ဆိုင်ရှေ့ အရုပ်ကြီးများ ထောင်ထားရင်း တီးလုံးသံ တိုးတိုးဖွင့်ထားသော စားသောက်ဆိုင်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့၏။ 

ဆိုင်အနေထားမှာ ပေ ၆ဝ ပတ်လည်ခန့် ကျယ်ဝန်းပြီး ဆိုင်ဘေး ပတ်ပတ်လည်တွင် ရောင်စုံ ပန်းအိုးလေးများနှင့် အလှဆင်ထားသေးသည်။ အတွင်း၌ ဘူဖေးစနစ်ဖြင့် ကျွန်းစားပွဲခုံ လေးများတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ထိုင်စားနေသော လူအများစုမှာ သူမတို့လေးယောက် ဝင်လာသည်နှင့် မျက်လုံးများက ဂျူဒီလှိုင်မင်း ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာခဲ့၏။ 

ဆံနွယ်များအား စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက်ချထားရင်း မျက်ခုံးထူထူ နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် ချောမောလှပသော မျက်နာလေးက ပြုံးရွှင်နေကာ ရင်သားထွားထွားနှင် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ကော့ထွက်နေပြန်သည်။

ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးအောက် ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးလေးနှင့် စီးထားသော ခုံထူဖိနပ် အနက်လေးမှ လိုက်ဖက်လွန်းလှ၏။သီးသန့်ခန်းယူကာ အခန်းတွင်း စားပွဲခုံ တဖက်တချက်တွင် နေရာယူလိုက်ကြသည်။ တခန်းလုံး နှင်းဆီနံ့လေး မွှေးနေကာ ထမင်းစားပြီး အပျင်းပြေ သီချင်းဆိုရန် ကာရာအိုကေပုံစံ ပြင်ထားပေး၏။ 

စားပွဲခုံ အရှေ့ဘက်ခြမ်းတွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် မေသူတို့ထိုင်ကာ အနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် သုတနှင့်နွယ်နီတို့ ထိုင်နေကြသည်။ မကြာမှီမှာထားသော အစားသောက်များ ရောက်ရှိလာကာ စားသောက်ကြ၏။ သုတမှာ ငါးသံပရာပေါင်း ပန်းကန်ထဲမှ ငါးအသားပတ်များယူကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးနေသည်။

" မယ်လေး ... ကျမတို့လည်း ငါးကြိုက်ပါတယ်နော် "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းဘေးမှ မေသူက လှမ်းစလိုက်သည်။

" ဟယ် ... မေသူကလဲနော် "

" ဟာ ... ဂျူဒီက ... ငါးဟင်းနဲ့ ဝေးနေလို့ပါဗျာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းရော သုတပါ မေသူစကားကြောင့် မျက်နှာများ အိုးတို့အမ်းတန်း ဖြစ်သွားရ၏။ နွယ်နီက သုတဘေးမှ တခိခိနှင့် ရယ်မောနေတော့သည်။ ထိုစဉ် သုတ ညာဘက်လက်က စားပွဲခုံပေါ် တင်ထားသော မျက်မှန်အိတ်အား တိုက်မိကာ ခုံအောက်ပြုတ်ကျသွား၏။ 

သုတတစ်ယောက် မျက်မှန်အိတ်အား ကုန်းကောက်ရာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဂါဝန်အတွင်းမှ ပေါင်အတွင်းသားများအား မြင်လိုက်ရသည်။ ဒူးဖုံးဂါဝန် အောက်နားစလေးမှာ ဒူးအပေါ် တက်နေကာ အတွင်းဘက်အား ပေါင်အရင်းထိ မြင်နေရ၏။ 

သုတစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ဖြစ်ကာ စားရင်းသောက်ရင်း ဘောင်းဘီထဲရှိ လီးမှာ တင်းကနဲ့ဖြစ်သွားမိသည်။ ထမင်းစားအပြီး မေသူနှင့်နွယ်နီတို့မှာ သီချင်းများ ဆိုကြသဖြင့် ညနေစောင်းမှ လူစုခွဲပြန်ခဲ့လိုက်၏။သုတ အိမ်အပြန်တွင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်သားလေးများ ပြန်လည် မြင်ယောင် လာတော့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် ကားဂိုဒေါင်ထဲ ကားထား၍ အိမ်ထဲဝင်လာရာ တိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် အိမ်ပေါ်တန်းတက်ခဲ့၏။

အမဖြစ်သူ မိုးသူဇာ အိပ်ခန်းအားကြည့်ရာ လူမရှိပေ။ ကပ်လျက် မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းသို့ ကြည့်ရာ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အနေထားဖြင့် အိပ်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ အိပ်ခန်းတံခါး အသာဖွင့်ကာ မိခင်ဖြစ်သူကုတင်နား တိုးကပ်သွား၏။ခေတ်မှီစွာ နေထိုင်တတ်သော မိခင်ဖြစ်သူမှာ အင်္ကျီလက်တကိုင်း အပါးလေးဖြင့် အောက်မှ ထမိန်စကပ် လေး ဝတ်ကာ အိပ်ပျော်နေတော့သည်။

ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း အသက်ရွယ်နှင့် မလိုက်ဖက်စွာ နုပျိုနေသော မိခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာချောချောအား စိုက်ကြည့်ပြီး သုတ လက်တဖက်မှာ လက်တကိုင်းအကျီအောက်နားစလေးအား အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်၏။ ဘော်လီအား နို့အုံကြီးများ ပေါ်ရုံဆွဲချကာ နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးများအား ဆွဲစို့တော့သည်။ အိတွဲနေသော နို့အုံအား ညှစ်လိုက် စို့လိုက်ဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့် တစ်ယောက် နိုးလာခဲ့ရ၏။

" ဟင် ... သားငယ် "

" နိုးပြီလား ... မာမီ "

အိပ်ပျော်နေစဉ် နို့သီးခေါင်းများ နွေးကနဲ့ခံစားမိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ သားဖြစ်သူ သုတမှ နို့စို့နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

" သမီးရော ... တံခါး ပိတ်ထားရဲ့လား "

" မမ ... မရှိဘူး ... မာမီရဲ့ ... အပြင်က ... သား အပြင်က ပြန်လာတော့ ... မာမီ အိပ်ပျော်နေတာလေးကြည့်ပြီး ... နို့စို့ချင်တာနဲ့ ... စို့နေမိတာ "

" ဘယ်လိုလဲ ... သားကောင်မလေးနဲ့ … တွေ့ခဲ့တယ်ပေါ့ "

" ဟုတ် ... လက်ဆောင်ပေးပြီး ... သူက ထမင်းလိုက်ကျွေးလို့ ... စားပြီးမှ ပြန်ခဲ့လိုက်တာ "

သုတမှာ မိခင်မေးသမျှဖြေရင်း နို့အုံကြီးများအား ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာလည်း ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါးသွားကတည်းက သားနှင့်သမီးအား အချစ်တွေအားလုံး ပုံအော ချစ်ပေးတော့သည်။ 

စိန်ထည်လုပ်ငန်းအား သားနှင့်သမီးအား လွဲပြောင်းပေးထားကာ သူမပါသာ အိမ်တွင် နားအေးပါးအေး နေထိုင်ခဲ့၏။လူဂုဏ်ထံများမို့ ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေများ စုကာ ၁ပတ် ၁ကြိမ်ခန့် အပျော်တန်း ဖဲရိုက်လေ့ရှိသည်။ခုလည်း မနက်ပိုင်း သားဖြစ်သူ အပြင်ထွက်သည်နှင့် သူမလည်း ချိန်းဝိုင်းသို့သွားပြီး ဖဲရိုက်အပြန် ဇက်ကြောများ တက်လာသဖြင့် အိပ်ပျော်နေစဉ် သားဖြစ်သူ သုတမှ နို့လှန်စို့နေသဖြင့် နိုးလာခဲ့ရ၏။

စကားသံများ ငြိမ်သက်သွားစဉ် သုတ လျှာဖျားလေးမှာ နို့အုံမှတဆင့် အဆီအနည်းငယ်စု၍ ဗိုက်ခေါက် ထွက်နေသော ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအား ထိုးစွနေပြန်သည်။ ဗိုက်သားလေးအား ယက်ပေးရင်း သုတ ညာဘက်လက်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒူးခေါင်းအောက်နား ရောက်ရှိလာ၏။ 

ထမိန်စကပ်မှာ အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားသဖြင့် ထိုအကွဲလေးထဲ လက်ထိုး သွင်းလိုက်တော့သည်။ ပေါင် အတွင်းသားလေးအား ဘယ်ညာပွတ်ပေးရင်း အပေါ်သို့တက်လာရာ ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်ဂွ တည့်တည့်မှ စောက်ဖုတ်အား စမ်းမိနေ၏။ 

စောက်မွှေးအုံ ကြမ်းကြမ်းများအား လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွဆွဲရင်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ထိုး ဆွဲပေးလိုက်ပြန်သည်။ အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ အထက်အောက် ထိုးခွဲပွတ်သပ်ပေးရာ အပေါ်ဘက်ရှိ စောက်စိလေးအား လက်ချောင်းများဖြင့် ထိမိစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့် ပေါင်တံကြီးများ ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်တုန်သွား၏။

" အ "

စကပ်ထမိန်အတွင်းမှ တုန်ခါနေသော ပေါင်တံအား ကြည့်ရင်း ထမိန်အား ချိတ်ဖြုတ်ကာ အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက် ဆီးခုံးပေါ်တွင် စောက်မွှေးနီကျင်ကျင်များ ထူထပ်နေပြီး စောက်ပတ်တပြင်လုံးအား ခပ်ကျဲကျဲ အနေထားဖြင့် စောက်မွှေးများ ဖုံးအုပ်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

ဘေးနား တင်ပလွဲထိုင်နေသော အနေထားမှ ထရပ်ကာ မိခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် နေရာယူရင်း ပေါင်ဂွ တည့်တည့်အား မျက်နှာအပ်ပစ်လိုက်၏။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးရင်း စောက်စိလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးကလော်ပစ်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သူမပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားဖြင့် စောက်ဖုတ်အား ယက်ပေးနေသော သားဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းကိုင်ရင်း တအီးအီး ညည်းနေရ၏။လင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးပြီး တနှစ်အကြာကတည်းက သူမကာမဆန္ဒများအား ထိထိမိမိဖြည့်စီးပေးသော သားဖြစ်သူအား အားရကျေနပ်လျက်ရှိသည်။

" အားးး ...... မ ခံ နိုင် တော့ ဘူး ... သားငယ်ရယ် ...... မာမီ့ကို ...... လိုး ပေး တော့ နော် ... အမလေးးး ...... အအ "

မိခင်ဖြစ်သူ စကားအဆုံးတွင် သုတတစ်ယောက် ဘောင်းဘီရှည်အား ချွတ်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ပေါင်လယ်ထိ လျှောချလိုက်၏။ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်အတွင်းသားများ မြင်ကတည်းက ကာမမီးများ တောက်လောင်နေရာ စလိုးသည်နှင့် တရကြမ်း ပစ်လိုးနေသည်။

" ဘွတ် ...... အ ...... ဗျစ် ...... အအားးးး ...... ဖွပ်  ဘွတ်ဘွတ် ...... အမလေးးး ...... ကြမ်းတာ ... သားငယ်ရယ် ... ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာပါလိမ့် "

သုတမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ မျက်လုံးထဲ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ပေါင်တံဖွေးဖွေးလေး မြင်ယောင်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေတော့၏။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ အစပိုင်း အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာစဉ် သားဖြစ်သူ၏  မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များအား အားရကျေနပ်စွာ ခံယူနေလိုက်သည်။ ခါတိုင်းထက် ပြင်းထန်သော လိုးချက်များအား မသိမသာပင့်ခံရင်း ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်နေ၏။

" အ   ...... အ  ......  အားးးး ...... ဘွတ် ...... အမလေးးး ...... ဘွတ်ဘွတ် ...... အားးး ...... ဆောင့်ဆောင့် ...... ဆောင့်လိုးစမ်းကွာ ...... အားလားလားးး ...... ကောင်းလိုက်တာ လိုးတတ်လိုက်တာနော် ......  ဖွပ်  ဘွတ် ...  ဗျစ်  ဘွတ် "

ဒေါ်မြင့်မြင့်တစ်ယောက် သားဖြစ်သူလိုးချက်များ တုန့်ပြန်ရင်း ၂ ကြိမ်တိုင်တိုင် ပြီးခဲ့ရသည်။ သို့သော် သုတ၏ လီးမှာ လိုးအားမကျပဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် ရမ္မက်စိတ် ကျမသွားပဲ ပြန်ပြန် ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။သုတမှာလည်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်သားများ မြင်ယောင်ကာ မီးကုန်ရမ်းကုန် ပစ်လိုးရင်း လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် ယားတက် လာတော့၏။

" အ ...... ရှီးးးး းးးး ...... မာ  မီ ...... သား ပြီး တော့ မယ် "

" လာလေ ... မာမီ ပါးစပ်ထဲ ... လိုးရင်း ပြီးလိုက် "

ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူအား အလိုးခံသော်လည်း သူမစောက်ပတ်ထဲ လရည်အထည့်မခံပေ။ သူမ ပါးစပ်ထဲသာ ပြီးခိုင်းလေ့ရှိသည်။ သုတမှာ လိုးရင်းတန်းလန်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လက်ဖြင့်ထိန်းရင်း မိခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာနား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် တိုးကပ်ကာ လီးထိပ် ကပ်ပေးလိုက်၏။ 

သူမ စောက်ရည်များနှင့် ပြောင်လက်နေသော သားဖြစ်သူ လီးတံအား မက်မက် မောမောကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရပဲ ပါးစပ်ထဲ တဖျောဖျော ဝင်ရောက်လာသော လရည်များအား မျိုချပစ်လိုက်ရ၏။ လရည်များ ကုန်စင်အောင် သောက်ကာ လီးတံတလျောက် ပေပွနေသော အရည်များအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးနေသည်။

" အားဟား ... ရ ပြီ ...... မာမီ "

သုတတစ်ယောက် ပြောပြီးပြီးချင်း မိခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား လှဲချရင်း မှေးနေလိုက်၏။ ဒေါ်မြင့်မြင့်မှာ သားဖြစ်သူအား ဘေးတစ်စောင်းခွကာ မျက်နှာလေးအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းလိုက်တော့သည်။ သားအမိနှစ်ယောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေချိန် အိပ်ခန်းတံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်ရင်း တအီးအီး ညည်းနေသော ခပ်တိုးတိုး ညည်းသံလေးအား မကြားမိလိုက်ပေ။

......................................................................................................................

 အခန်း ( ၄ )

" တူတူ  ...... တူတူ ... တူ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ရတနာ ပစ္စည်းများ စစ်ကာ ဆိုင်သိမ်းနေစဉ် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် ကောက်ဖွင့်လိုက်၏။

" ဟဲလို ... အိမ်ရောက်ပြီလား ... ဂျူဒီ "

" အော် ... ခဏနေ ရောက်ပြီ ... ကိုမိုးဈာန် ... ဆိုင်းသိမ်းနေလို့ "

" Oki ... ဂျူဒီ ... ကိုယ်ထွက်လာနေပြီ "

မိုးဈာန်မှာ နာမည်ကြီး Gym player တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ လိုင်းပေါ် ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ အရပ်အမောင်း ကောင်းကာ အသားဖြူပြီး ရုပ်ရည်မှာ မိန်းမချော ချော၏။ မိုးဈာန်၏ ကာမစိတ်မှာ နှစ်ခွဖြစ်၏ မိန်းမချောလေးများနှင့် ကာမဆက်ဆံသလို လီးကြီးသော ယောက်ျားများနှင့်လည်း ဆက်ဆံတတ်သည်။

ဂျူဒီလှိုင်မင်းနှင့် လိုင်းပေါ်တွေ့ရာ ၃ လလောက် စကားတွေပြောရင်း ရင်းနှီးလာခဲ့ကြ၏။ ညတိုင်းလိုလို Sex chatကာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ခန္ဓာကိုယ် အလှအား တကိုယ်လုံး နေရာမလတ် မြင်ဖူးသလို မိုးဈာန်၏ ဘော်ဒီနှင့် လီးအား ဂျူဒီလှိုင်မင်း နှစ်ချိုက်သွားမိသည်။

ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် အပြန်အလှန် ပုံများပို့ကာ နောက်ပိုင်း အပြင်လူချင်းတွေ့ရန် ချိန်းလိုက်ကြ၏။ ကစားနေကျ ကိုယ်ပိုင် Gym အခန်းထဲ ပြိုင်ပွဲရှိ၍ မနားပဲ ကစားနေစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် သွားရောက် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ ညပိုင်း ချိန်းထားသည့် အချိန်ထက် ၁၅မိနစ် စောရောက်သွား၏။

" ဟော ... တကယ် လာတယ်နော် ... ဖုန်းထဲမှာထက် ချောတယ် ''

ဂျူဒီလှိုင်မင်း Gym ကစားခန်းလေးထဲ တံခါးဖွင့် ဝင်လာသည်နှင့် မိုးဈာန်မှာ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း လှမ်းပြောနေသည်။ အစိမ်းရောင် ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီလက်ပြတ်လေးနှင့် အနက်ရောင် ဂါဝန်လေး ဝတ်လာသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှမှာ မိုးဈာန်ရမ္မက်စိတ်အား ကြွလာအောင် ဖမ်းစားထား၏။

ရင်အစုံမှာ အသက်ရှုတိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ဝိုင်းစက် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများမှာ လမ်းလျှောက်တိုင်း စည်းချက် ကျကျလေး ရမ်းခါနေပြန်သည်။

" ကိုမိုးဈာန်လည်း ... အပြင်မှာ ပိုပြီး ဆွဲစောင်မှု့ ရှိပါတယ်နော် ... အဟင်း ဟင်း "

" တ ကယ် လား ... ပြိုင်ပွဲ နီးနေ လို့ ... ကြိုးစားထားရတာ ...... ဂျူဒီရဲ့ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် မိုးဈာန်၏ ဘော်ဒီအား သိမ်းကျူံးကြည့်ကာ အားကစားဘောင်းဘီ အပျော့သားအတွင်းမှ အမြှောင်းလိုက်ထနေသော နေရာအား အကြည့်ရပ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။

မိုးဈာန်၏ ချွေးစို့နေသော လက်မောင်းအိုးမှ ကြွက်သားများအား ရှေ့တိုးကပ်ကာ ပွတ်သပ် ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ မိုးဈာန်မှာ ဖုန်းထဲ Sex chat နေကြ မိန်းမချောလေးမှ လက်မောင်းအား ကိုင်လိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့မို့  စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်လာရ၏။

" ကျမ … Gym ကစားရင်ရော ... ကူညီ ပေးနိုင်မလား "

" ဟာ ... ပေးမှာပေါ့ ... ဂျူဒီရဲ့ ... စက်တွေ ဝယ်ထားလိုက် ... ပြိုင်ပွဲ ပြီးတာနဲ့ ... လာပြပေးမယ် "

စကားပြောရင်း ခန္ဓာကိုယ် ၂ခု ပူးကပ်သွားကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်ကြတော့သည်။…ခဏအကြာ Gym ခန်းလေးထဲ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာကာ အချိန် တော်တော်ကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့၏။

..........................................................................................................................................

ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဆိုင်က ပြန်လာသည်နှင့် အိမ်အောက်ထပ် အခန်းကျယ် တခန်းတွင်း ဝင်ကာ ဘောင်းဘီ အသားကပ်နှင့် အင်္ကျီကိုယ်ကြပ် အပါးလေးလဲပြီး လေ့ကျင့်ခန်း ပြုလုပ်သော အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့၏။

" ဟာ ... ကိုမိုးဈာန် ရောက်နေပြီ ... ဒီနေ့ ဆိုင်သိမ်းရင်း … အဝယ်ကျလို့ … ကျမ နောက်ကျသွားတယ် "

" မကြာသေးပါဘူး ... ဂျူဒီ ... ကဲ စလိုက်ရအောင် "

ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားမှ မှာယူဝယ်ပေးထားသော ခတ်မှီစက်များဖြင့် သူမ ရတနာဆိုင်မှ ပြန်လာတိုင်း ကစားလေ့ရှိသည်။ မိုးဈာန် သင်ပြသည့်အတိုင်း လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန် ပြုလုပ်ခြင်းကြောင့်လည်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တင်းတင်းရင်းရင်းဖြင့် ပိုကိတ်လာကာ ပုရိသအပေါင်း မြင်သည်နှင့် လှည်ပြန်ငေးယူရ၏။ 

၄၅ မိနစ်ခန့် ကစားပြီးချိန် အခန်းတံခါး ပွင့်လာကာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးဟံသာမောင် ဝင်ရောက်လာသည်။ မိုးဈာန်မှာ ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေရင်း ဦးဟံသာမောင်အား ပြုံပြလိုက်၏။အခန်းတံခါးကို အသံမမြည်အောင် ပိတ်ကာ ချွေးများရွှဲနေသော မြေးဖြစ်သူထံ လျှောက်လာရင်း စက်နား မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေလိုက်၏။ ဂျူဒီ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ တကိုယ်လုံး ချွေးများ ရွှဲနှစ်နေသည်။ 

အဖိုးဖြစ်သူ အနားရောက်လာသည်နှင့် စက်ပိတ်ကာ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည်ကို ရပ်တန့်ပစ်လိုက်တော့၏။

" အရောင်းဝယ် ကောင်းလား ... ဂျူဒီ "

" ဟုတ် ... သာသာ ... ဒီလ … ရောင်းအား တက်တယ် "

အဖိုးဖြစ်သူ မေးခွန်းအားဖြေရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် လျှောက်သွားကာ ပါးပြင်အား ခြေဖျားထောက် နမ်းလိုက်သည်။

" ကစားပြီးရင် ခဏနား ... ရေချိုးကြစို့ "

" ခဏ ... သာသာ "

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ စကားပြောပြီး လှည့်ထွက်ဟန် ပြင်နေသော အဖိုးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

" ဟင် "

ဦးဟံသာမောင်မှာ မြေးဖြစ်သူ အပြုမှုကြောင့် အံအောဟန်ဖြင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း ရပ်နေသော မိုးဈာန်အား ကြည့်လိုက်မိ၏။ မိုးဈာန်မှာ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာပြီး ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘယ်ဘက်ဘေးနာ ရပ်ကာ ဦးဟံသာမောင် ပေါင်ကြားအား စိုက်ကြည့်နေသည်။

ပုဆိုးအတွင်းမှ ခုံးထနေသော လီးကြီးမှာ ပွတ်သပ်ခံရသဖြင့် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ဖဝါးလေးထဲ အစွမ်းကုန် ရုန်းကန်ထကြွလာရ၏။ ဘေးနား သူစိမ်း ယောက်ျားရှိသဖြင့်  အံအောနေသော အဖိုးဖြစ်သူအား မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြရင်း လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" Wow ... အမိုက်စား ပါလား ... ဂျူဒီရာ "

မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်ထဲ ထောင်မတ်နေသော ဦးဟံသာမောင် ပုဆိုးအတွင်းမှ အရာကြီးအား ကြည့်ရင်း စ်ိတ်လှုပ်ရှား သံဖြင့် ပြောလိုက်တော့၏။

" ခ်ခ် ခ်ခ် ... အရမ်း စိတ်ဝင်စားနေပြီထင်တယ် ... ကိုမိုးဈာန် ...... ဟုတ်တယ်ဟုတ် "

" အင်း "

မိုးဈာန်မှာ အင်းတလုံးသာ ပြန်ဖြေရင်း မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာသည်။

" ရေချိုး ရအောင်လေ ... ဂျူဒီ "

ဦးဟံသာမောင်မှာ မိုးဈာန် အရိပ်အခြေအား ကြည့်၍ မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းအား ကပ်ပြောလိုက်၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လှည့်ထွက်သွားသဖြင့် ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ထားသော လီးကြီးအား လွတ်ပေးကာ နောက်မှ လိုက်ပါသွားသည်။ 

ရေချိုးခန်း မရောက်ခင် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် ချွေးစို့နေသော ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီအပါးလေးအား ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ဘရာစီယာ အနက်လေးမှာ တင်းကားထွက်နေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား မလုံတလုံလေးသာ ဖုံးထားနိုင်သည်ကို တွေ့နေရသည်။

ရေချိုးခန်းထဲ အရင်ရောက်သွားသော ဦးဟံသာမောင်မှာ ပုဆိုးချွတ်ကာ ရေချိုးခန်းနံရံမှ အဝတ်ချိတ်ရန် တပ်ဆင်ထားသော ဘားတန်းလေးပေါ် ညှပ်ထားလိုက်၏။ အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါသဖြင့် ပုဆိုး ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ ကြေးနီရောင် လီးကြီးမှ ခါရမ်း ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။ 

ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေချိုးနေစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် အဖိုးဖြစ်သူ နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်ရာ ဘရာစီယာလေး အတွင်းမှ နို့အုံမှာ ကျောပြင်အား ဖိကပ်သွားတော့၏။

လက်နှစ်ဖက်အား အဖိုးဖြစ်သူ ချိုင်းအောက်မှ လျိူသွင်းကာ ဘယ်လက်က ရင်အုပ်ကြွက်သားများအား ပွတ်သပ်ရင်း ညာလက်က ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေသည်။ မိုးဈာန် တစ်ယောက် မြေးအဖိုး နှစ်ယောက်အား ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရင်ခုန်လာ၏။

" ကိုမိုးဈာန် ... ဒီနားလာခဲ့ "

ရေချိုးခန်း အပေါက်ဝတွင် ရပ်ကြည့်နေသော မိုးဈာန်အား ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ ရေပန်းအောက် ခေါ်လိုက်သည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်း စကားဆုံးသည်နှင့် မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ရေပန်းအောက် ဝင်ကာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။ 

ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးထိပ်အား ဆိုင်ကိုင်ရင်း လက်ညိုးကွေးလျက် လေးဖြင့် ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား အပေါ်ပင့်ကာ ၅ ချက်လောက် သပ်ချပေးသည်။

" အင်းဟင်း  ... ရှီးးးး းးးးး "

ဦးဟံသာမောင် ကိုယ်လုံးကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ တရှီးရှီး ညည်းနေရ၏။ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက် လုပ်ပေးရာ လီးရှေ့ တည့်တည့် ထိုင်နေသော မိုးဈာန်တစ်ယောက် နူတ်ခမ်းအား လျှာဖြင့် သပ်ချနေရရှာသည်။

ဂျူဒီလှိုင်မင်း လီးဖြဲအချ ကားထွက်လာသော ဦးဟံသာမောင် ဒစ်ကြီးအား ခွင့်မတောင်းတော့ပဲ ဆွဲစုပ်ပစ်တော့၏။ ၅ ချက်ခန့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပြီးမှ ဦးဟံသာမောင် မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ ခွင့်တောင်းလိုက်သည်။

" အန်ကယ် ... ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး ..... ခွင့်ပြုပေးပါနော် "

ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင် ရင်အုပ်တွေအား ပွတ်သပ် ပေးနေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ဘယ်ဘက်လက်လေး အောက်သို့ ရွေ့လာကာ လွတ်နေသော လီးအရည်ပြားအား ထပ်မန် အုပ်ကိုင်ထား၏။ 

ညာဘက်မှ လီးအရင်းအား ကိုင်ကာ ဘယ်ဘက်မှ ညာလက်အရှေ့နား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးနေသည်။ လက်နှစ်ဖက် ရှေ့နောက် ဆုပ်ကိုင်ထားရာ ပိုနေသော လီးတံ ၁လက်မ ကျော်ကျော်နှင့် ဒစ်ဖူးကြီးအား မိုးဈာန်မှ အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်တော့သည်။

ဦးဟံသာမောင် တစ်ယောက် မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှ နောက်က ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးစဉ် ရှေ့တည့်တည့်မှ သူစိမ်း လူငယ်တစ်ယောက်က တပြွတ်ပြွတ်နှင့် လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် ခံစားမှု့ အရသာသစ်လေး ရရှိနေ၏။

မိုးဈာန်မှာလည်း အပြင်တွင် တွေ့ရခဲလှသော စံချိန်မှီ ကြေးနီရောင်လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးရင်း အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း လက်နှစ်ဖက်အား ဖြည်ချလိုက်တော့သည်။

အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော လီးကြီးအား မျက်နှာနှင့် ဘယ်ညာပွတ်ကာ ဒစ်ဖူးအား နမ်းရှိုက်နေ၏။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ညာဘက် လက်မောင်းဘေးမှ ငုံ့ကြည်ရာ မိုးဈာန်တစ်ယောက် လီးအား ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ 

ဦးဟံသာမောင် နောက်ကျောမှ ခွာကာ မိုးဈာန် မျက်နှာနား မတ်တပ်ရပ် အနေထားဖြင့် ဘရာစိယာချိတ်အား လက်နောက်ပြန်ဖြုတ်ကာ ချွတ်ချလိုက်၏။ ဖွေးဥနေသော နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး နှစ်ခု အကာကွယ်မဲ့ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ရေပန်းမှ ကျလာသော ရေစက်လေးများမှာ မျက်နှာမှ တဆင့် နို့အုံပေါ်ဖြတ်သန်းရင်း ခြေဖမိုးပေါ်ထိ စီးဆင်းနေချိန် သူမလက်လေးမှာ ဘောင်းဘီ အသားကပ်လေးအား ဖြည်းညင်းစွာ ချွတ်ချလိုက်၏။ 

အသားကပ် ဘောင်ဘီလေး ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဇာအတွင်းခံ ဘောင်ဘီလေးမှာ ရေရွှဲကာ အထဲမှ စောက်မွှေးလေးများနှင့် စောက်ပတ်အုံလေးအား ခပ်ရေးရေး တွေ့မြင်ရနေသည်။အတွင်းခံ ချွတ်လိုက်သည်နှင့် လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ထားသော စောက်ချွေးနံ့လေးမှာ ထောင်းကနဲ့ ထွက်ပေါ်လာ၏။ 

ထိုစဉ် မိုးဈာန်တစ်ယောက် ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် အရင်းမှ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ လီးထိပ်အား စုပ်နေရင်း ဘေးမှ ခပ်စူးစူး စောက်ပတ်နံ့လေး ရရှိလိုက်ရာ ရမ္မက်စိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာရသည်။ လီးထိပ် အပေါက်လေးအား လျှာနှင့်ထိုးကာ ဒစ်အား တချက်ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြန်၏။

" ရှီးးးး ...... အ   အားးးး ... ကောင်းလိုက်တာ ကွာ ... ကျွတ် "

ဦးဟံသာမောင် ခေါင်းမော့ခါရမ်းရင်း စုပ်သပ်နေချိန် ဘယ်ဘက်ဘေးမှ မတ်တပ်ရပ်နေသော ဂျူဒီလှိုင်မင်း ပေါင်ကြားအား မျက်နှာ အပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ 

ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ရာ စောက်ပတ်ချွေးနံ့လေး စူးထွက်နေ၏။ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးခွဲကာ အစိလေးအား ကလော်လိုက်စဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း ခါးလေး ဆက်ကနဲ့တုန်သွားရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာ ဖြဲပေးနေသည်။မိုးဈာန်မှာ ဦးဟံသာမောင် လီးကြီးအား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။

စောက်စိလေး စုပ်ခံရစဉ် ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောက်ပတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွလာကာ စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသည်။ ဂျူဒီလှိုင်မင်းမှာ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ဂွင်းတိုက် ပေးကတည်းက စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ယားယံကာ စောက်ခေါင်းဝ၌ အရည်ကြည်လေးများ အိုင်ထွန်းနေ၏။

ထိုစဉ် ဦးဟံသာမောင်မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ပတ် အယက်ခံနေသော မြေးဖြစ်သူ ဂျူဒီလှိုင်းမင်း၏ ပုခုံးအား ဆွဲကာ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေးအား ကန့်လန့်ဖျက် ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ဂျူဒီလှိုင်မင်း တစ်ယောက် စောက်စိအား အစုပ်ခံရင်း အဖိုးဖြစ်သူက နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် စောက်စိရော နို့သီးခေါင်းပါ တပြိုင်ထဲ အစုပ်ခံရကာ တခါမှ မရဖူးသော ကာမစည်းစိမ် အသစ်လေး ရရှိနေ၏။

လူတကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ ရောက်ရှိသွားသလို ပါးစပ်မှ တအီးအီး ညည်းကာ အဖုတ်လေးအား မိုးဈာန်မျက်နှာရှေ့သို့ ကော့ပေးရင်း နို့စို့နေသော အဖိုးဖြစ်သူခေါင်အား ဆွဲကပ် ထားရတော့သည်။

မိုးဈာန်မှာ စောက်ပတ်တပြင်လုံး လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးမွှေကာ အစိလေးအား သွားဖြင့် ဖိကိုက်ပေးစဉ် အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ထွက်ပေါ်လာရင်း ဂျူဒီလှိုင်မင်း စောင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့၏။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>