လစ်မစ် အပိုင်း ( ၂ )
ယိမ်းနွဲ့ပါး ကလိသည်၊ @ အတွေးပင်လယ်ပြာ
( ၃ )
အဲလိုဆိုရင်.. ကိုကျော်မင်းသန်းက ယမင်းကို ညကလပ်တခုမှာ တွေ့တယ် ဆိုပါစို့၊”
ယမင်းက စကားကို ခနရပ်ပြီးဝိုင်ကို တစုပ်စုပ်လိုက်သည်။
“ ကျမ ကို စော်တွေ အားလုံးထဲမှာ ကျူဖို့ အကောင်းဆုံး ဆိုတာကို ဘယ်အချက်က ကိုကျော်မင်းသန်းကို ထင်စေချင်သလဲ”
“ ဒုက္ခော.. ကျနော်မသိဘူးလေ”
ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော် ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့သူငယ်ချင်းကလည်း ဘယ်လိုမှ သူ့ကို ကူညီမဲ့ပုံ မပြ၊ ပြောချင်တာပြောလို့ လွတ်ထားပေးသည့်ပုံ။
“ ဟိုဟာလေ ယမင်းက ထက်တယ်ကွာ၊ ဟာသဥဏ်လည်းရှိတယ်ကွာ အဲဒါတွေပေါ့”
“ ကိုကျော်မင်းသန်းက ယမင်းကို ကလပ်မှာ ခုမှစ မြင်ဖူး တဲ့လူတွေလေ၊ အဲဒါတွေ ဘယ်သိအုန်းမတုန်း၊ တခုခု တော့ ရှိရမှာပေါ့”
“ အဲဒါဆိုရင်လည်းကွာ ယမင်း ရဲ့ မျက်လုံး တွေ က အရမ်းလှတယ်”
ယမင်းက ကိုကျော်မင်းသန်းကို ပြုံးပြလိုက်သည်။ တကယ်က ကျော်မင်းသန်းက လိမ်တာတော့ မဟုတ်၊ ယမင်းကိုယ်တိုင် က သူ့ရဲ့ မျက်လုံးညိုညို နက်နက်လေး တွေ လှမှန်းသိသည်။ အခုလည်း မိတ်ကပ် တို့ဖြင့် ပိုပြီး ထင်ရှားသွားအောင် သူပြင်ထားခဲ့သေးသည်။ သို့ပေမဲ့ ယမင်း ကို ကိုပန်းမောင်ောင် ကြိုက်နှစ်သက်မည့် အခြားအချက်တွေလည်း ရှိရအုန်းမည်ဟု ယမင်း တွက်ထားခဲ့သည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို ထပ်ပြီး ညှစ်လိုက်အုန်းမည်ဟု ပြင်လိုက်တုန်း ယမင်း ယောက်ျားက ဦးသွားခဲ့သည်။
“ ဟေ့ကောင် ငါ့မိန်းမ မပြောခင် ငါပြောလိုက်မယ်က အဲဒီ လိုင်းကြီးက ရိုးလွန်းအားကြီးတယ်”
ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော် ကို မေးခွန်းထုတ်သည့် အကြည့်ဆန်ဆန် မျက်ခုံးလေး တဖက်ပင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က သူ့သူငယ်ချင်းကို သူ့မိန်းမအား ပက်ပက်စက်စက် ကျူဖို့ မြှောက်ပေးနေတာလားဟု။ သို့ပေမဲ့ ဘာမှ ကိုကိုမျိုးသော့််ကို မပြောလိုက်ပေမဲ့ ကျော်မင်းသန်းဘက်လှည့်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ ကဲ ကိုကျော်မင်းသန်း ကြားတယ်မလား”
“ ကောင်းပြီ၊ ယမင်း ရဲ့ ပါးချိုင့်လေးက အရမ်း ချစ်စရာကောင်းတယ်လို့ ကိုယ်အမြဲတွေးနေမိတယ်”
“ ဟုတ် ကိုကျော်မင်းသန်း ဆက်ပါအုန်း”
ကျော်မင်းသန်း ရဲဆေးတင်သည့် အနေဖြင့် သူ့ဝိုင်ခွက်ထဲမှ ခပ်များများ တစုပ်စာ ကို စုပ်သောက်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော် ကိုလည်း တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သေးသည်၊ သူစည်းကျော်သွားပလား ဆိုတာကို သိရအောင်ဖြစ်သည်။
“ နောက်ယမင်း က အရမ်း ဆက်ဆီ ဖြစ်တဲ့ နူတ်ခမ်းတွေ ရှိတယ်”
“ ဟုတ်ပြီ ခုမှ နည်းနည်း ပီပြင်လာပြီ”
ယမင်းက ခိခိရီလိုက်သည်။ ယမင်းရဲ့ နူတ်ခမ်းနီ ရဲရဲ့လေး ဆိုးထားသည့် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက ယောက်ျား တွေရဲ့ အတွေးရိုင်းတွေ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်တာပဲလေလို့ တွေးမိလိုက်သည်။
“ အင်း ယမင်း ရဲ့ လည်တိုင်ကတော့ တကယ့်ကို တခြားအမျိုးသမီးတွေနဲ့ မတူဘူး၊ ယမင်းရဲ့ ပုခုံးကျပုံလေးက အရမ်းကို ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်၊ ကြည့်လိုက်တိုင်းမှာ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေတယ်”
“ ဟင့်၊ ကြားရတာ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ၊”
ယမင်း က ပြောလိုက်ရင်း သူ့ကို ဝိုင်းပေးနေကြတဲ့ အာရုံစိုက်ခံရမှုတွေကြောင့် သူ့စိတ်တွေလည်း ကြွလာခဲ့ရသည်ကို သတိထားမိသည်။ ဘေးလူတွေ သတိမထားမိပါစေနဲ့လို့ ကျိတ်ဆုတောင်းနေမိသည်။ ဒါပေမဲ့ အခု စကားလမ်းကြောင်းကိုတော့ ယမင်း က ပြောင်းဖို့ စိတ်မဝင်စားပါ။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော် မျက်နှာက စောစောကလို လှောင်သလိုလို မျက်နှာမျိုးမဟုတ်တော့၊ သူလည်း စိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။
သို့ပေမဲ့ သဘောမတူတာတွေ မကျေနပ်တာတွေ မျိုးမဟုတ်။ သူတကယ်ပဲ သဝန်တိုစိတ်မရှိဘူးလား။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော်ကို ကြည့်နေရာက ကျော်မင်းသန်းနှင့် မျက်လုံးချင်း ဆိုင်လိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက ယမင်းရဲ့ ရင်သား မြှောင်းနေရာကို စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။ ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် ခိုးကြည့်နေတာမျိုးပင်မဟုတ်တော့။ ယမင်း ကြည့်လိုက်တော့မှ သူ့မျက်လုံးတွေက ယမင်း မျက်လုံးတွေနှင့် လာဆုံလေသည်။
“ တကယ်လို့ ကလပ်မှာ သာဆုံခဲ့သာဆိုရင် ယမင်းရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကိုတော့ ဘယ်လိုမှ အကြည့်ရှောင်လို့ ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့က အရမ်းဆက်ဆီ ဖြစ်လို့ မြင်လိုက်ရတာနဲ့ မျက်စေ့လွဲချင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
ကျော်မင်းသန်းက ပြောလိုက်ပြီးသည့် အချိန်တွင်၊ ကိုကိုမျိုးသော်ရော ကျော်မင်းသန်းပါ ယမင်းရဲ့ အသားပေါ်နေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ပေါ်တင်ကြီး စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေကြတော့သည်။ ယမင်းရဲ့ သွေးကြောတွေထဲ ဖျိုးဖျိုးဖျင်းဖျင်း နှင့်ကို ဖြစ်သွားသည်။ သေခြာတာကတော့ ဒါဟာ ပထမဆုံးအကြိမ် ခံစားဘူးတာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာပါပဲ။
သူ့ယောက်ျား မဟုတ်တဲ့ တခြားတစိမ်းတရံစာ ယောက်ျားလေး တွေက ယမင်းရဲ့ ဘော်ဒီကို တပ်မက်မောစွာ ကြည့်ခံရလို့ ဖြစ်ရတဲ့ စိတ်ခံစားမှုတွေက မရေနိုင်လောက်အောင်ကို ကြုံဖူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုဟာက သူ့ယောက်ျား ငုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဖြစ်နေရတာလေ၊ ယောက်ျား ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဘာမှ ကို မကန့်ကွက်။
“ အိုမျက်စေ့မလွဲချင်တော.ရောဘာအရေးလဲ ကိုကျော်မင်းသန်းကလဲ”
ယမင်းကကျော်မင်းသန်းကို ဦးတည်ပြောနေသော်လည်း မျက်လုံးတွေက သူ့ယောက်ျား မျက်နှာကိုသာ အကဲခတ်နေလေသည်။
“ ကိုကျော်မင်းသန်း ယမင်း ရင်သားတွေကို မျက်စေ့မလွှဲတမ်းကြည့်နေတာ တောင် ယမင်း ကိုကိုက စိတ်မရှိပါဘူးလို့ပြောနေမှ ဟာကို”
“ ကိုကို က တကယ့်ကို လုံးဝစိတ်မရှိပါဘူ ချစ်ရဲ့ .. ဒီကောင်ပြောတာလည်းမမှားဘူး ချစ်လေးရဲ့ရင်သားတွေကလည်း ကြည့်ချင်စရာကြီးကိုး”
ယမင်း နှင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုကိုမျိုးသော် မျက်နှာကို သေခြာလေ့လာနေကြသည်၊ အတည်ပြောနေတာလား နောက်နေတာလားဟု။ နောက်နေတာ ဒါမှမဟုတ် ဟန်ဆောင်ပြောနေတာဆိုရင်ဖြင့်၊ ကိုကိုမျိုးသော် တယောက် တကယ့်ကို ဟန်ဆောင်ကောင်းသူ ဟုသာဆိုရပေတော့မည်။ ယမင်း အမြင် မှာတော့ ကိုကိုမျိုးသော် မျက်နှာမှာတော်တော်ကျေနပ်နေပုံပေါက်သည် ဟုထင်နေသည်။ ဘာကြောင့်လဲ။ စောစောကငြင်းခုန်ထားခဲ့ကြသလို သူသဝန်မတိုတတ်ဘူးဆိုတာကိုပဲ သက်သေပြနိုင်နေလို့လား၊ ဒီထက်ပိုတဲ့အကြောင်းများရှိသေးလား။
ကျော်မင်းသန်း က ဒါဆိုလည်းပြီးတာပဲဆိုသည့် သဘောမျိုးဖြင့် ပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုတွန့် ပြလိုက်ကာ၊ ယမင်း ရင်သားမြှောင်းကို ကြာကြာလေးတချက်စူးစူး လေးစိုက်ကြည့်ပြီးမျက်လုံးကို လွဲလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော် အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းဆိုတော့ ကိုကိုမျိုးသော်ကိုယ်တိုင် ခွင့်ပေးထားတာတောင်မှ အားနာပြီးတော့ အကြာကြီးကြည့်နေမည့်သူ မဟုတ် မှန်း ယမင်းကလည်း သိသည်။ အဲတော့ ယမင်း ရဲ့အကြံစည်အောင်မြင်ဖို့က နည်းပြောင်းမှဖြစ်မည်။ ကျော်မင်းသန်းကို ပိုပြီးနိူးဆွဖို့စဉ်းစားလိုက်သည်။
ယမင်းက ခေါင်းကိုဘယ်ညာလည့်ရင်း တချိန်ထဲမှာပင် သူ့လည်ဂုတ်လေး ကိုလက်ဖြင့်ဖွဖွလေး ဆုပ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်၊ နောက်တော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ သူ့ရင်သားအစုံကို ရှေ့သို့ကော့ထုတ်လျက် ကုလားထိုင်နောက်မှီပေါ် ခေါင်းကိုလှန်တင်ထားလိုက်လေသည်။ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်စလုံး သူ့ကိုကြည့်နေကြမည်ဆိုတာကိုတော့ သူသေခြာပေါက်သိသည်။
“ အချစ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ခေါင်းမူးလို့လား”
ယမင်းက မျက်စေ့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုမျိုးသော်ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း မင်းအကြံ ငါသိပါတယ် ဆိုတဲ့အပြုံးမျက်နှာကိုတွေ့လိုက် ရပါသည်။ သို့ရာတွင် ယောက်ျားနှစ်ဦးစလုံးက သူ့မျက်နှာကို မကြည့်ပဲ သူ့ရင်ဘတ်နေရာ ကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေ ကြသည်ကိုတွေ့ လိုက်ရသ ဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန် ငုံ့ကြည့်မိလေသည်။ သူကရင်ကို ကော့ပြီးခေါင်းကို လှန်ချ လိုက်သဖြင့် နဂိုကမှသူ့နို့ တွေကတဝက်လောက်ပေါ်နေရာမှ နို့သီးခေါင်းထွက်လာခါနီးထိြဖြစ်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ တဖက်မှာ နို့ခံ အညိုဝိုင်း တစွန်းတစပင်ပေါ်နေလေပြီ။ ပထမတော့ ယမင်းက အင်္ကျီကိုပြန်ဆွဲတင်လိုက်မလိုလုပ်ပြီးမှ စိတ်ပြောင်းကာ ဒီအတိုင်းထားလိုက်လေသသည်။ယမင်းက သူဘာမှသတိမထားမိသလို ဟန်ဆောင်လိုက်ရင်း၊
“ ဇက်ကြောနည်းနည်းထိုးသလိုပဲ”
ယမင်းက ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်ပြီး သူ၏ကျပ်ပြားဝိုင်းသာသာ အညိုရောင်နို့ခံအဝိုင်းလေးပြန်ဖုံးသွားရုံ အကျီကို ပြန်ဆန့်တင်လိုက်သည်။
“ နည်းနည်းလေးနှိပ်ပေးရမလားအချစ်”
“ အဲဒါကောင်းမလားမသိဘူး”
ကိုကိုမျိုးသော် မေးခွန်းက သူနှိပ်ပေးရမလားဟု မေးခွန်းထဲမှာမပါ၊ ဆိုတော့ ယမင်းက ထိုအရာကို အခွင့်ကောင်းယူလျှက် သူ့ယောက်ျားကို အကဲတိုးစမ်းလိုက်သည်။
“ ကိုကျော်မင်းသန်း ယမင်းကို ဇက်ကြောလေး နည်းနည်း ဆွဲပေးလို့ရမလား”
“ အင်း ရပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့..”
ကျော်မင်းသန်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊ ဘယ်လိုလဲ ဆိုသည့်သဘော။
“ ဘာဒါပေမဲ့လည်းကွ၊ ယမင်း က မင်းကို နှိပ်ခိုင်းနေတာ လုပ်ပေးလိုက်လေ”
“ လာကိုကျော်မင်းသန်း ဧည့်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်၊ ဟိုက ဆိုဖာတွေနဲ့က ပိုကောင်းတယ်၊ ကိုကို ယမင်းတို့ သွားနေတုန်း ပုဂံတွေ သိမ်းပေးထားလို့ ရမလားဟင်”
ကိုကိုမျိုးသော် က နင်ဘာအချိုးချိုးသလဲ ငါသိပါတယ် ဆိုသည့် အပြုံးမျိုးဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ ထမင်း စားခန်းမှ နေ၍ ဧည့်ခန်းသို့ ပြောင်းအနှိပ်ခံသည့်သဘောမှာလည်း သူ့ယောက်ျားက သူ့ရှေ့မှာ ဆိုရင် မနာလို မဖြစ်ဘူး ဆိုတော့ ကွယ်ရာမှာဆိုရင်ရော၊ ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာကို စမ်းကြည့်ခြင်းသဘောဖြစ်လေသည်။
“ ရတယ် အချစ် သွားသွား၊ ကိုယ်စားပွဲတွေ အကုန်ရှင်းထားလိုက်မယ်၊ စိတ်မပူနဲ့”
ယမင်းက ထိုင်ရာမှ ထပြီး သူ့ယောက်ျား ပါးတဖက်ကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ပြီး၊
“ ကျေးကျေး ကိုကို”
ဟုဆိုကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ လှမ်းထွက်သွားတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်းက နောက်က လိုက်လာရမှာ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေသဖြင့် ကိုကိုမျိုးသော်က တိုက်တွန်းနေသံကို အနောက်ဘက်မှာ ကြားနေရလေသည်။
“ ဟကောင်ရ သွားပါဟ၊ ငါအခုပဲ ဒါလေး တွေ သိမ်းပြီးလိုက်လာခဲ့မှာပါ”
ယမင်းက ဧည့်ခန်းထဲက နောက်မှီမရှိတဲ့ ဆိုဖာခုံအရှည်လေး တခုမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး အနှိပ်ခံဖို့ ကို စိတ်အားထက်သန်နေပါသည်။ ယမင်း ရဲ့ စိတ်တွေက ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်း လက်ဖဝါးတွေ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ပွတ်သတ်နှိပ်နှယ်ပေးခံရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ အရမ်းတက်ကြွနေပါသည်။ တကယ်တော့ ဇက်ကြောဆွဲတာလောက်က တော့ အပရိက ရယ်ပါ၊
သို့ပေမဲ့ ဒီညနေခင်း အဖြစ်အပျက်တွေ ကတော့ အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုအသွင်ဆောင်ထားပေမဲ့ အဓိပ္ပါယ် တမျိုးတွေ ဆောင်ယူနေတယ်မဟုတ်ပါလား။ ယမင်းက ကွတ်ပြစ်ဆိုဖါလေးပေါ်မှာ အသာဖြည်လျှော့ပြီးထိုင်လိုက်ရင်းက ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေ အထိအတွေ့ကို စောင့်နေမိတယ်။ တကယ်လည်း စောင့်မျှော်ရကျိုး နပ်ပါတယ်၊ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက မတင်းလွန်းမပျော့်လွန်း နဲ့ ဇိမ်ခံကောင်းရုံလောက်လေး သူ့ပုခုံး နဲ့ လည်တိုင်ကြားမှာ ပြေးလွှား နှိပ်နှယ်ပေးနေပါတယ်။
အရသာရှိလွန်းလို့ ယမင်း ပါးစပ်က အသံလေး လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားလိုက်တာ၊ အဲဒီ ညီးသံလေးက ညုသံခရာသံလေး လိုလို ကြောင်မလေးတကောင် ဖီးတက်ပြီး ညီးလိုက်သလိုလို အသံလေး ဖြစ်နေလို့ ယမင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို တောင် အံသြသွား မိပါသည်။ မီးဖို ထဲက ပုဂံသံခွက်သံ တခွမ်းခွမ်း အသံတွေကြောင့် ကိုကိုမျိုးသော်တယောက် အမြန်ဆုံးရှင်းပြီးအောင် တက်သုတ်ရိုက်နေပြီ ဆိုတာ တွေးကြည့်တာက ပြေးကြည့်တာထက်ကို မှန်ပါလိမ့်မယ်။
ယမင်း နောက်တခါထပ်ပြီး ငြီးသံလေးပေးလိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ ကိုကိုမျိုးသော် ကြားရအောင်တမင်ကျယ်ကျယ်လေး ငြီးလိုက်သည်။
ကျော်မင်းသန်း က ယမင်းရဲ့ ပုခုံးသားလေး များကို အာရုံစိုက်လိုက်သည်။ ယမင်းရဲ့ ပုခုံးသားလေး ပေါ်မှာ သူ့လက်မတွေကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဖိရင်း စက်ဝိုင်းပုံ လှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ယမင်းက အနှိပ်ခံရတာကို သဘောကျသည်။ သို့သော်လည်း ဒီတခါ အနှိပ်ခံရတာကတော့ ရိုးရိုးအနှိပ်ခံ တာထက် ပိုတယ်ဆိုတာကို သူဘာသာ သူသိသည်။
ကျော်မင်းသန်းလည်း သူ့လိုပဲ နေလိမ့်မယ်ဆိုတာကို ယမင်း သေခြာပေါက် ပြောနိုင်သည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက တခါတလေ နှိပ်တာတောင်မဟုတ်ပဲ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတာမျိုးလည်း သူသတိထားမိသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက ပုခုံးပေါ်မှာ နှိပ်နေရင်းက သူ့ ဘလောက်စ် ပုခုံးကြိုးအောက်လေးကို ပါ နယ်ကျွံလာ တတ်တာ အမှတ်တမဲ့ တော့ မဖြစ်နိုင် လို့ ယမင်း သံသယဖြစ်မိသည်။
မီးဖိုချောင်မှ ဧည့်ခန်းသို့ လာရာ အဝင်ပေါက်ကို ယမင်းက ကျောခိုင်းထားပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား ဝင်လာသည့်အသံကို ယမင်း ကြားလိုက်မိသည်။
“ အိုး တယ်မြန်ပါလား ကိုကို၊ မီးဖိုမှာ အကုန်သိမ်းပြီးသွားပြီလား”
“ အကုန်တော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့ ချစ်ရယ်၊ ကိုကိုက ချစ်တွက် ဝိုင်လာပေးချင်လို့ပါ”
“ ဟွန့် ယမင်းသာ ကိုကိုအကြောင်းမသိရင်တော့ ကိုကိုက ယမင်းတို့ ကို ဘာတွေ ဖြစ်လေပြီလဲ လို့ သိချင်လို့ လာတာ အကြောင်းပြကောင်းအောင် ဝိုင်ခွက်ယူလာတယ်လို့ ထင်မိမှာပဲ”
ယမင်း က နောက်သလို ခပ်ထေ့ထေ့လေး ပြောလိုက် ပြီး ကိုကိုမျိုးသော်ကမ်းပေးသော ဝိုင်ခွက်ကို ယူကာ တငုံစုပ်သောက်လိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက လည်း ယမင်း ဝိုင်စုပ်သောက်နေချိန်မှာ နှိပ်ပေးနေတာကို ခနရပ်လိုက်သည်။
“ ရပြီ ကိုကျော်မင်းသန်း ဆက်နှိပ်တော့”
ယမင်းက ဝိုင်ခွက်ကို သူ့ရှေ့က စားပွဲပေါ်လှမ်းတင်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေး တွေက သူ့ပုခုံးပေါ် ရောက်လာတာနှင့် ယမင်းက အသက်ပြင်းပြင်းလေး တချက်ရှိုက်လိုက်မိသည်။
“ အချစ် တော်တော်လေး အညှောင်းပြေသွားလား”
ယမင်း တယောက် သူ့ကာမဆန္ဒတွေ သွေးကြောထဲမှာ စတင်နိုးကြွနေပြီ ဆိုတာကိုတော့ ဝန်ခံဖို့ မရဲ ဖြစ်နေသည်။ သူ့ကို လှမ်းမေးလိုက်သော သူ့ယောက်ျား ရဲ့ အပြုံးထဲမှာ သူသိပါသည်ဆိုသည့် အရိပ်အရောင် ကို တွေ့နေရသည်။ နောက်ပြီး ကန့်ကွက်လိုသည့် ပုံလည်း မတွေ့ရခြေ။ ထို့ကြောင့်လည်း မခံချင်စိတ်က ယမင်းကို အဆင့်တိုးစမ်းသပ်ဖို့ နိုးဆွလိုက်သည်။
“ အင်း တော်တော်လေး ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဒီ အင်္ကျီပုခုံးသိုင်းကြိုးတွေက နည်းနည်းရှုတ်နေသလိုပဲ”
ယမင်းက သူ့ယောက်ျား မျက်လုံးတွေကို တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ကြည့်လိုက်ရင်းက သူ့ဘလော့စ်ပုခုံးသိုင်းကြိုးတွေကို လက်မောင်းတွေပေါ်ကို ဆွဲချလိုက်သည်။အင်္ကျီ က လက်မောင်းပေါ်ကျသွားသည်နှင့် အတူ ရင်ညွှန့်နေရာက ပါ ယမင်း၏ ဘရာဇီယာ အပေါ်ပိုင်း ပါ ပေါ်လာလေသည်။ ယမင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ကျပ်ပြားဝိုင်းသာသာ နီညိုရောင် နို့ခံ အဝိုင်းလေး တပိုင်းတစပင် ပေါ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ယမင်း အခု ဝတ်ထားသည့် ဘရာကလည်း သူ့ရင်နှစ်မွှာကို အရမ်း အပေါ်သို့ တွန်းတင်ပေးထားသည့်အမျိုးအစားမျိုး၊ ဖြစ်ပြီး သူနောက်ပိုင်းဝတ်နေသည့် ဆိုက်ထက် အနည်းငယ်သေးသော ဘရာလည်းဖြစ်ပေသည်။ သူအခု မှ ဒီဘရာကို ဝတ်မိတာ နည်းနည်း နောင်တ ရသလိုဖြစ်သွားမိသည်။ သို့သော်လည်း အခုလို နည်းနည်းလေး ပြလိုက်ရတာက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပိုပေးသဖြင့် ဒီတိုင်းလေး ပဲ ထားလိုက်တော့သည်။
ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ဖဝါးတခု လုံးက အခုတော့ ယမင်း ပုခုံးသား ပေါ်မှာ တိုက်ရိုက်ပွတ်သတ်လှုပ်ရှား နေလေပြီ။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းလက်ဖဝါး တွေရဲ့ ပွတ်သတ်ပေးနေတာကို ဇိမ်ခံနေရင်းက သူ့ယောက်ျားကို မျက်ခုံးပင့်ပြီးကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမ တယောက်လုံး ဘရာဇီယာပေါ်သည့်အထိ အင်္ကျီကို ဆွဲချထားပြီး တခြားယောက်ျား တယောက် ရဲ့ ပွတ်သတ်မှုကို ခံနေတာကို သဘောမကျသည့် အရိပ်အယောင် မရှိဘူးလား။ သူခုနတုန်းက ပြောတဲ့ ဝန်တိုတာတွေ သိပ်မရှိတော့ဘူးဆိုတာတကယ်လား၊ ဒါမှ မဟုတ် သူ့ယောက်ျားက သူအကဲခပ်တတ်တာထက်ကို ပိုဟန်ဆောင်ကောင်းနေတာလား။
“ ကိုကို မီးဖိုထဲက လက်ကျန်တွေ ပြန်သွားမရှင်းသေးဘူးလား”
ယမင်း တယောက် သူ့ယောက်ျားရဲ့ တည်ငြိမ်နေမှုကို စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
“ အင်း ဟုတ်သားပဲ သွားအုန်းမှ”
ကိုကိုမျိုးသော် တယောက် မီးဖိုချောင်ဖက်ကို လှည့်ထွက်သွားတဲ့ အချိန်လေးမှာပဲ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ နည်းနည်းလေး အန်းတမ်းတမ်း ဖြစ်နေတဲ့ အရိပ်ယောင်လေး တွေ့လိုက်ရသည်။ သူစပြီး ပွင့်ထွက်တော့မှာလား၊ အရှုံးပေးတော့မှာလား။ ကိုကိုမျိုးသော် ယမင်း တို့ အနားမှာ ရှိနေတာနဲ့ တခြားအခန်းမှာ ရှိနေတာကရော ဘာထူးသွားလဲ။ ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းကို သူ့မမြင်ကွယ်ရာမှာ ဆိုရင် မယုံရဘူးလို့ သံသယရှိနေတာလား။
ဒါဆိုရင်လည်း ဘာလို့ ကျော်မင်းသန်းကို သူရေချိုးခန်းထဲ ရှိနေတုန်း ဘာလို့ ဝိုင်အပေးခိုင်းရတာလဲ။ ကိုကိုမျိုးသော်တယောက် သူ့သူငယ်ချင်းကို စစ်တုရင် ထဲက နယ်ရုပ်လေးလို အသုံးချ ပြီး ယမင်းကို ကစားနေတာလား။
...........................................
( ၄ )
ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ယမင်းရဲ့ ပုခုံးပေါ်ကနေ ယမင်းရဲ့ ရင်ညွှန့်ပေါ်ကို ရောက်လာတာကို သတိထားမိတော့ ယမင်းရဲ့ အတွေးတွေ အကုန်လုံးရပ်သွားခဲ့ရသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ယမင်းရဲ့ ရင်ညွှန့်အရိုးနေရာက ကနေ အောက်ကို တလက်မချင်းဆင်းလာခဲ့သည်။ ယမင်းရဲ့ ရင်သားမြှောင်းမတိုင်မှီ၊ ရွှေရင် မို့မို့ အရင်းနားသို့ ပင်ရောက်လာလေပြီ။
ထိုနားရောက်မှ ရုတ်တရက် ရပ်သွားပြီး အပေါ်ပိုင်း ရင်ညွှန့် နေရာသို့ ပြန်တက်သွားပြန်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် ယမင်းကိုလည်း တမင်စနေသလား ဟုတွေးနေမိသည်။ သူတကယ်လို့ သူ့လက်ချောင်းတွေက အောက်ဖက်ကို ဆင်းလာပြီး ယမင်းရဲ့ ရွှေရင်မို့မို့ပေါ်ကို ရောက်လာရင်တောင်၊ အခုအချိန်မှာ ယမင်း တားမိမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သူ့ယောက်ျားကရော ခွင့်ပြုလိမ့်မယ် ထင်သလား။
ကိုကိုမျိုးသော် တယောက် သူ့အကြောင်းယမင်း တွေးနေတာကိုပဲ အာရုံရလို့လားမသိ၊ ဧည့်ခန်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာပြန်ပါသည်။ ယမင်း ထိုင်နေသော ကွတ်ပြစ်ဆိုဖာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်က ဆိုဖာတခုမှာ ထိုင်ရင်း သူ့လက်ထဲက ဝိုင်ခွက်ကို မြှောက်ပြရင်း ချီးယား လုပ်လိုက်သည်။ ယမင်းက လည်း သူ့ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်တော့ သူ့လက်မောင်းမှာ ကျနေတဲ့ ဘလောက်စ်အင်္ကျီ က လက်ကို တုတ်ထားသလို ဖြစ်နေသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ယမင်းက ပုခုံးပေါ်ပြန်တင်ဖို့တော့ လုံးဝကို စိတ်ကူးထဲ မထည့်တော့ပြီမို့ လက်မောင်းပေါ်မှ တခါထဲ ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ယမင်းက ဘာမှ မဖြစ်သလိုပင် သူ့ဘလောက်စ် အကျီကို ခါးအထိကို ဆွဲချပြစ်လိုက်တော့သည်။
“ ကိုကို ဒီလိုချွတ်ထားရင်လည်း ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ”
ယမင်းက ဝိုင်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်ရင်းက သူ့ယောက်ျားကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က ပြုံးရင်းက ခေါင်းကို အသာယမ်းပြလိုက်သည်။
“ အိုဘာဖြစ်သွားမှာမို့လဲ”
ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းကို အားပေးလိုက်ရင်းက ပိုပြီး ရဲသွားစေရင် ထိုင်နေရာက ထကာ လင်းထိန်နေသော မီးများကို မှိတ်လိုက်ပြီး မီးမှိန်မှိန်လေးသာ ချန်ထားလိုက်သည်။
“ ကိုကိုက ယမင်းကို သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်စေချင်တာပါပဲ”
အခုတော့ ယမင်းတယောက် ကိုကိုမျိုးသော်ကို ဟန်ဆောင်ပြီး ခပ်တည်တည်နေသည်လို့ ပြောဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပါ။ ယမင်းကိုယ်တိုင်လည်း သာယာနေမိပြီဖြစ်သည်။ သူ့ယောက်ျား ရဲ့ ဘယ်လောက်ထိ မနာလိုမဖြစ်ဘူး ဆိုတဲ့ လစ်မစ် ကို စမ်းဖို့ ဆိုတာ ဒီထက်ပို ပြီး ပိုမှ ရတော့မည်ဆိုတာကို သူသဘောပေါက် လာသည်။ အခုလို သူ့ရမက်ဆန္ဒတွေ ကြွနေသည့်အချိန်မှာတော့၊ လစ်မစ် စမ်းဖို့ကိုလည်း သူဝန်မလေးတော့ပါ။
“ ကဲ ကိုကျော်မင်းသန်းကြားတယ်မဟုတ်လား”
ယမင်းက သူ့ကိုယ်လေးကို အနောက်အသာလေးကိုင်းပြီး၊ သူ့ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာ ဘရာလေး တခုပဲ ကျန်တဲ့တာက ဘာမှ မထူးဆန်းသလို လုပ်ပြီး ကျော်မင်းသန်းကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။
“ ဆက်နှိပ်ပေးလေ”
ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ယမင်းရဲ့ ရင်ညွှန့်ပေါ်ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့တော့သည်။ ကိုကိုမျိုးသော် ရှေ့တည့်တည့်မှာ ရှိနေတာက ကျော်မင်းသန်းကို ရဲဆေးထိုးပေးနေသလိုပဲ၊ ကိုကိုမျိုးသော် ဘာမှ မပြောသေးသ၍ ကျော်မင်းသန်း က နယ်ချဲ့ ပြီး လက်ကစားလို့ရနေတာမဟုတ်လား။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ရွှေရင်မို့မို့ ရဲ့ အနား တောင်ကုန်းအောက်ခြေနားထိ ရောက်လာနေလေပြီ။
ယမင်းရဲ့ ရမက်ဆန္ဒတက်ကြွမှုကြောင့် အသက်ရှုပြင်းပြီး မို့မောက်လာတဲ့ ရွှေရင်အစုံကလည်း ဘယ်လိုမှ လိမ်လို့ မရနိုင်ဘူး မဟုတ်လား၊ ယမင်းရဲ့ အနောက်မှာရပ်နေတဲ့ ကျော်မင်းသန်း အတွက်က လည်း အရမ်းကို ကြည့်လို့ ကောင်းတဲ့ မြင်ကွင်းကို တွေ့နေရတယ်မဟုတ်လား။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်လှုပ်ရှားမှုတွေ ကြောင့် မကြာခင်မှာပဲ ယမင်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ဘရာဇီယာထဲက ထွက်လာတော့မယ်ဆိုတာ ယုံမှားစရာမရှိပါဘူး။
ယမင်းရဲ့ ယောက်ျားကလည်း ယမင်းရဲ့ ရွှေရင်အစုံကို ရှေ့တည့်တည့်ကနေ ကြည့်နေတာမို့ ယမင်းရဲ့ ပုခုံးသိုင်းကြိုးမပါတဲ့ ဘရာက တဖြည်းဖြည်း အောက်လျှောကျလာတာ သူသတိထားမိမှာပါ။ ဒါတောင်မှ သူက ဘာမှကို ဝင်ပြောဖို့ အစီစဉ်ရှိပုံမရ၊ ဘာတွေ ဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကိုပဲ စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေပါသည်။ ယမင်း တယောက် သူ့နို့သီးခေါင်းတွေ ဘရာဇီယာအောက်က နေပေါ်လာတော့မှာ ကိုတွေးပြီး စိတ်လည်းလှုပ်ရှား အသက်ရှုလည်း မြန်လာ ခဲ့ပါသည်။
ယမင်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ဘရာဇီယာအောက်ကနေ ထွက်မလာခင်လေးမှာပဲ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်တွေက ရပ်သွားတော့ ယမင်း တယောက် နည်းနည်း စိတ်ပျက်သွားပါတယ်။ ကျော်မင်းသန်း က အခြေအနေကို သိပ်မသေခြာဘူး ဖြစ်နေဟန်တူပါသည်။ သူစည်းကျော်သွားမှာလား ဆိုတာကို စိတ်ပူနေတာလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ယမင်း အဖို့လည်း တကယ်တော့ မသေခြာပါဘူး၊ သူ့ယောက်ျား ကြည့်ရတာကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ လက်တွေက ရပ်သွားတာကို စိတ်သက်သာရသွားတဲ့ ပုံပဲလား၊ သူ့ယောက်ျားရဲ့ လစ်မစ်က ဘယ်အထိလည်း ဆိုတာကို သူသိချင်ချင်ရင်တော့ ထပ်တိုးစမ်းရအုန်းမယ် ဆိုတာ ယမင်း သဘောပေါက်သည်။
“ အင်း ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းကို စိတ်လည်း ပေါ့ပါးသွားတယ်၊ ဒီည ယမင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်မထွက်မိတာတောင် ခပ်ကောင်းကောင်းပဲ”
“ ချစ်လေး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကလပ်သွား ကတာထက် ပိုကောင်းတယ်မဟုတ်လား”
“ ကလပ်မှာ သွားက တာလည်း ကောင်းပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အခုဟာကတော့ ပိုပြီး စိတ်အပန်းပြေသလိုပဲ”
“ မယမင်း စိတ်အပန်းပြေတယ် ဆိုလို့ ကျနော် ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ”
ကျော်မင်းသန်းက ထိုင်ခုံတခုမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ဝိုင်ကို နည်းနည်းစုပ်သောက်လိုက်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်း မျက်လုံးတွေ သူ့ရွှေရင်အစုံပေါ်က မလွဲနိုင်သေးတာကို မသိချင်ယောင်ဆောင် နေလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းက စကားဆက်လိုက်သည်။
“ မယမင်း က ကတာကို ကြိုက်တာလား”
ကျော်မင်းသန်းက စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းဖို့ ကြိုးစားခြင်းလို့ ယမင်းထင်မိသည်။ သို့ရာတွင် သူ့မေးခွန်းက ယောက်ျားတယောက်က မိန်းခလေးတယောက်ကို စကားစပြောရာတွင် မိန်းခလေး အပေါ်စိတ်ဝင်တစားရှိသလိုလို ဟန်ပြသော စကားလေသံပေါက်နေလေသည်။
“ ဒီလောက်ကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုကျော်မင်းသန်းကရော”
“ အိုး ကျနော်ကတော့ အကသမားမဟုတ်ပါဘူး၊ အထူးသဖြင့် ခုတလောကပေါ့။ ချိုမာ က ကတာကို လုံးဝ မကြိုက်ဘူး ဆိုတော့ မကဖြစ်တာ။ ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်ထွက်ပြီး ကလပ်သွားကရမှာတော့ စိတ်မပါဘူးလေ”
“ အို အခု ကိုကျော်မင်းသန်းမှာ ချိုမာ မှ မရှိတော့တာ၊ ဘာမှ စိတ်နှောက်ယှက်ဖြစ်စာမရှိတော့ဘူး၊ ယမင်း ယောက်ျားကလည်း ယမင်း တခြားယောက်ျားနဲ့ ကတာတို့ ဘာတို့လည်း စိတ်မရှိဘူး ဆိုတော့ ကိုကျော်မင်းသန်းရဲ့ ခြေကွက်တွေ ယမင်းနဲ့ ပြန်နွေးလေ့ကျင့်လို့ ရတာပေါ့။ ကိုကို ကလို့ကောင်းမဲ့ သီချင်းလေး ဖွင့်ပေးပါလား”
ယမင်း က သူ့ယောက်ျား ဘယ်လို တုန့်ပြန်မယ်ဆိုတာတောင် စောင့်မကြည့်တော့ဘူး၊ သူ့အပြောနဲ့သူ ဆိုတော့ ဒီကိစ္စကို ကန့်ကွက်စရာလည်း အကြောင်းမမြင်ဘူး ဆိုတော့ သူခွင့်လွတ်ရမှာပဲမဟုတ်လား။ ယမင်းက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘလော့စ်တွေကို ပြန်မတင်ဖို့လုပ်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ့ယောက်ျားက ကန့်ကွက်လိုက်သံကြားလိုက်ရသည်။
“ ချစ်က ခုမှ ရှက်လာလို့လားကွ”
ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော်ကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းကို အခု စိမ်ခေါ်နေတာလား။
“ ဟင့်အင်း၊ အင်း ဟုတ်သားပဲ ကိုကိုက ကိုကို့မိန်းမ ဘရာဇီယာလေး တခုထဲနဲ့ ကနေတာကို စိတ်မရှိဘူး မဟုတ်လား”
ကိုကိုမျိုးသော်က ခပ်ပြုံးပြုံးပင် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး သူ့ဖုံးကို ထုတ်လိုက်ကာ သီချင်းတပုဒ်ကို စမ်းဖွင့်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းတွင်း ဘလူးတု စပီကာတွေမှ ခပ်ဟော့ဟော့ ဒန့်မြူးဇစ် လေးတခု ထွက်လာခဲ့သည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို လက်ဆန့်တန်းကာ ခေါ်လိုက်သည်။
“ ကဲ ကိုကျော်မင်းသန်း လုပ်စမ်းပါအုန်း၊ ကိုကျော်မင်းသန်းရဲ့ ကကွက်လေးတွေ နည်းနည်း လောက်ပြပါအုန်း”
ကျော်မင်းသန်းက နည်းနည်းတော့ တွန့်ဆုတ်နေသေးသည်။ သို့ပေမဲ့ ခနလေးပါ။ မကြာခင်မှာပင် သူတို့ နှစ်ယောက် စည်းချက်ညီညီ ကခုန်နေကြလေတော့သည်။ များသောအားဖြင့်က တယောက်ကို တယောက်ပင်မထိ ကြပါ။ တခါတရုံ လက်ကို လှမ်းကိုင်ပြီး တပတ်လှည့်ပေးတာတို့ စသည်လောက်တာ လုပ်ကြ ပါသည်။ ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ယမင်းမှာ မြူးဇစ်ပေါ်မှာ ဈန်ဝင်လာပြီး သူ့ကိုယ်လုံးလေး တကိုယ်လုံးကို တွန့်လိမ်ခါယမ်းကာ ကနေမိတော့သည်။ သူ့ကိုယ်လုံးလေး လိမ်ခါလှုပ်ယမ်းမှုကြောင့် သူ့ဘရာဇီယာ မှာ လျှောကျသွားပြီး နို့တလုံးမှာ ခုန်ထွက်လာတော့သည်။
“ အို့”
ယမင်းက ကမန်းကတမ်း ဘရာဇီယာကို ဆွဲတင်ကာ သူ့ ရင်သားတွေကို ဆွဲဖုံးလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသို့ကနေမှုက ကြောင့် ဘရာဇီယာကလည်း ခနခန လျှောကျနေရာ ယမင်းက တခစ်ခစ် ရီနေမိသည်။ ကျော်မင်းသန်း မျက်လုံးများကလည်း ယမင်း ရင်သား အစုံမှ လွဲဖယ်၍ မရနိုင်တော့ပေ၊ ဘယ်တော့ ဘရာလျှောကျအုန်းမလဲ မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် စောင့်ကြည့်နေမိလေသည်။ ယမင်း အဖို့လည်း ကြက်သည်းကလေး များ ပင်ထလာအောင် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြစ်ရလေသည်။ နည်းနည်းကြာတော့ ပိုလည်း ရဲလာခဲ့သည်။
ထို့ကြောင့်လည်း နောက်တခါ ဘရာလျှောကျလျှင် ပြန်မတင်သည့်အခါ အချိန်ဆွဲပြီးလုပ်လို့ရအောင် လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်၍ ကနေလေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို ကျောပေးကာ ကနေခြင်းဖြစ်သော်လည်း၊ တချက်တချက် ကိုကိုမျိုးသော် ဘက်သို့ လှည့်ကာ သူဘယ်လို အခြေအနေဖြစ်နေသည်ကို သိအောင်ပြလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော ကြည့်ရသည်မှာလည်း သူ့မိန်းမ ဘရာကို ဆွဲဆွဲတင်နေရသည်ကို ရီချင်သလိုလို မျက်နှာဖြင့် ကြည့်ရင်း သူ့ဝိုင်ခွက်ထဲမှ ဝိုင်ကို သာ စုပ်သောက်နေလေသည်။
သီချင်းတပုဒ်ဆုံးသွားတော့ ယမင်းတယောက် တခစ်ခစ်နှင့် သဘောကျစွာ ရီမောမိလေသည်။
“ ကဲ ယမင်း အပြင်ထွက်ပြီး ကလပ်တွေမှာ သွားကရင် အဲလို ဖြစ်နေမယ်လို့ ကိုကိုက ထင်သလား”
“ မထင်ပါဘူး အချစ်ရယ်။ ဒါပေမဲ့ ……”
“ ဒါပေမဲ့ ကိုကို စိတ်မရှိပါဘူး ပေါ့ဟုတ်လား၊”
ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ကို စကားဖြတ်ကာပြောလိုက်သည်။
“ အဲဒါအပြင်၊ အခု ကိုကို့သူငယ်ချင်းနဲ့ ယမင်း ဆက်ကနေရင်လည်း စိတ်မရှိ သဝန်မတိုဘူး မဟုတ်လား”
“ ဒါပေါ့ အချစ်ရဲ့၊ အချစ်သာ စိတ်ချမ်းသာမယ် ပျော်မယ်ဆိုရင် ဘာဘဲလုပ်လုပ်”
ကိုကိုမျိုးသော်က ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း သူ့ဖုံးပေါ်မှ သီချင်းကို ပြောင်းလိုက်သည်။ ဒီတခါတော့ သီချင်းအနှေး၊ စလိုးဒန့်စ် တီးလုံး။
“ ကြည့်ရတာတော့ ဒီဂျေ က မု ပြောင်းသွားပြီထင်တယ်”
ယမင်းက ပြောပြောဆိုဆို ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ပုခုံးကို လှမ်းတွယ်လိုက်ပြီး ကျော်မင်းသန်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ သူ့ယောက်ျားက သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုယ်ခန္ဒာအထိအတွေ့အထိကို စိမ်ခေါ်နေမှတော့ သူက ဘာလို့ ဘွာခတ်နေရမှာလဲ။ ကျော်မင်းသန်းက သူ့လက်တွေကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည်၊ ကံအားလျှော်စွာ၊ ယမင်းရဲ့ တင်ပါးအထက်ခါးပေါ်မှာ ကျနေတဲ့ ဘလောက်စ်အသားပေါ်မှာ ကိုင်ထားလိုက်ပါသည်။ ယမင်းကတော့ အဲလို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ရိုးသားပုံပြနေတာကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်တော့ပေ၊ သူက သူ့ယောက်ျားရဲ့ လစ်မစ် အဆုံးစွန်ကို စမ်းမယ်လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ မဟုတ်လား။ နောက်တဆင့်ထပ်တိုးရပေမည်။
.......................................................................
( ၅ )
“ နေအုန်း အဲဒီဘလော့က်စ် ကြီးက ရှုတ်နေတယ်”
ယမင်းက ပြောလည်းပြော လက်ကလည်း သူ့ဘလော့စ်အင်္ကျီကို ခါးအောက် သူ့တင်ပါးများမှာ တွန်းချပြစ်လိုက်လေသည်။ အခုတော့ သူဝတ်ထားသည့် ဘလောက်စ်ဒရက်စ် အင်္ကျီမှာ ကြမ်းပေါ်မှာ ပုံသွားသဖြင့် အပေါ်ပိုင်း ဘရာဇီယာ အောက်မှာတော့ ဖင်ကြားညှပ်ဘောင်းဘီ အဖြူတထည် တို့သာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။ နောက် ကျော်မင်းသန်း လည်ဂုတ်ကို ပြန်လည်တွဲခိုကာ ပြန်ကလေသည်။
ကျော်မင်းသန်းအတွက်က လည်း ရွေးစရာလမ်းမရှိတော့ အဝတ်မဲ့နေသော ယမင်း၏ ခါးလေးကို လှမ်းကိုင်ကာ ဆက်ကနေရလေတော့သည်။ ယမင်းက သူ့တင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကို လှုပ်ခါပြီးက နေသဖြင့် ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးတွေက သူ့အသားပြင်ပေါ်မှာ ပွတ်သတ်နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ထို့အပြင် သူ့ယောက်ျား ကို ကျောပေးကာ ကနေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် သူ့ဖင်ကြားညှပ်ဘောင်းဘီနှင်း တင်ပဆုံသားကြီးများက လည်း သူ့ယောက်ျားကို မျက်စေ့အရသာ ခံဖို့ ပြနေသလို ဖြစ်နေလေသည်။
ယမင်း မှာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘရာတခု၊ ပင်တီတခု၊ နှင့် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်သာ ဝတ်ထားပြီး ၊ အခန်းထဲရှိ ကျန်ယောက်ျားသား နှစ်ယောက်မှာ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံနှင့် ဖြစ်နေလေရာ၊ တမျိုးတော့ ဖြစ်နေလေသည်။
“ ကိုကျော်မင်းသန်း ကိုကျော်မင်းသန်းလက်တွေက အငြိမ်မနေလည်း ယမင်း ယောက်ျားက ဝန်မတိုတတ်ဘူးနော် စိတ်မပူနဲ့”
ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို တိုးတိုးလေး ပြောသလိုနှင့် သူ့ယောက်ျား ကြားလောက်သည့်အသံနှင့်ပြောလိုက်သည်။ နောက်သူ့ယောက်ျားကိုပင်လှည့်မကြည့်တော့ပဲ။
“ ဟုတ်တယ်မလား ကိုကို နော်”
ဟုဆက်ပြောလိုက်လေသည်။
“ အိုး ငါ့အတွက်ကြောင့်တော့ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ဟေ့ကောင်၊ ငါ့မိန်းမ ဘယ်လောက်အထိ ခွင့်ပြုမယ်ဆိုတာကို ပဲ မင်းစိတ်ပူကွ”
ကြည့်၊ ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းကို ဒီထက် နောက်တဆင့်ပိုတက် ချင်လာအောင် ဆွပေးလိုက်သလိုပဲ။ ယမင်းက နောက်ပြန်ဆုတ်တော့မည်မဟုတ်ကြောင်းကို၊ ကိုကိုမျိုးသော် အနေနဲ့ ဒီလောက်ဆို သိသင့်နေပြီ။ အထူးသဖြင့် ယခုအချိန်မှာ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ ဂရုစိုက်ခံရမှုအပေါ်မှာ ယမင်း ဘယ်လောက်ကြည်နူးနေတယ် ဆိုတာ အသိသာကြီးပေါ်လွင်နေသည် မဟုတ်ပါလား။ သူ့ယောက်ျား ကလည်း နည်းနည်းလေးမှ သဝန်တိုသည့်ပုံ ကို မပြ၊ ယခုတော့ သူ့ အပြုအမူတွေက ယမင်းနှင့် အငြင်းအခုန်ဖြစ်တုန်းက သူအမှန်တိုင်း ပြောခဲ့သည် ဆိုတာကို သက်သေပြ မှုသက်သက် မဟုတ်တော့ဘူး ဆိုတာ ထင်ရှားလာခဲ့ပြီ။သို့ပေမဲ့ ကိုကိုမျိုးသော်က သူ့ကို လုံးဝ တားဆီးမဲ့ အရိပ်အယောင်မပြမှ တော့ ယမင်း ကရော ဘာလို့ နောက်တွန့်နေရတော့မှာလဲ။
“ အို ယမင်း က အေးဆေးပါ..အခုတောင် ယမင်းက ကိုယ့်အင်္ကျီတခုလုံး ချွတ်ထားပေးပြီပဲ၊ ကိုကျော်မင်းသန်း လက်တွေက နည်းနည်း လှုပ်ရှားပေးမှ တရားမှာပေါ့လေ၊ ဟုတ်ပလား”
ကျော်မင်းသန်းက သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ယမင်း ရဲ့ ကျောပြင်မှာ အထက်အောက် လှုပ်ရှားပွတ်သပ် ပေးစ ပြုလာပါသည်။ သူ့လက်ဖဝါး အထိအတွေ့က ယမင်း ကို တုန်ခါ သွားစေပြီး၊ ဒီထက်ပိုလိုချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေလည်း ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပါသည်။ ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးတွေက ယမင်းရဲ့ ပင်တီ အနားသတ်လေးတွေကို ပွတ်ဆော့ကစားနေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို ပြုံးပြပြီး၊ လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ကျော်မင်းသန်း လက်တွေကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ လုံးကျစ်နေတဲ့ တင်သားတွေပေါ်ကို တိုက်ရိုက် တင်ပေးလိုက်လေသည်။
ကျော်မင်းသန်းရဲ့ လက်ဖဝါး တွေနှင့် သူ့ယောက်ျားရဲ့ မျက်လုံးအစုံ ကအာရုံ စိုက်နေတဲ့ သူ့တင်ပါးတွေကို ယမင်းက စက်ဝိုင်းလို လှုပ်ရှား ပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် အဲဒီလောက်တော့ တင်းမခံနိုင်ပါ၊ သူ့လက်ဖဝါးကြီး နှစ်ဖက်ဖြင့် အိစက်နေသော ယမင်း တင်သားနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပေးနေမိတော့သည်။ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း ရဲတင်းလာပြီးတော့ ယမင်း တင်ပါးကြီးတွေ လို စက်ဝိုင်းပုံ ဆုပ်နှယ်လှိမ့်လူး ဆော့ကစားနေပြီး အသက်ရှုသံလည်း ပြင်းထန်လာတော့သည်။
သူ့ယောက်ျား ဘယ်လို များနေမလဲ သိချင်တာနှင့် ယမင်းက သူ့ယောက်ျားထိုင်နေတဲ့ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်ပြီး ကျော်မင်းသန်း ဘက်ကို သူ့တင်ပါးကြီးများ ကော့ရင်း လှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က ပါးစပ်လေး အဟောင်းသားဖြင့် ယမင်းကို ကြည့်နေလေသည်။ သူ့ဝိုင်ခွက်ကို လက်က ကိုင်ထားရင်းက သူ့ရှေ့က ယမင်းတို့ အတွဲကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေသည်ကိုသာ တွေ့ရလေသည်။
“ ခုထိ သဝန်မတိုသေးဘူးလား”
ယမင်းက အောက်နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ မေးလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က မြင်ကွင်းကို မျက်တောင်မခတ် ကြည့်နေရင်းက ခေါင်းကိုသာ အသာယမ်းပြလေသည်။
ကျော်မင်းသန်းက သူ့ပေါင်ခွဆုံဖြင့် ယမင်း ဖင်ကြီးကို ထောက်ပွတ်ပေးနေရင်းက သူ့လက်တွေက ယမင်း ရှေ့ပိုင်းကို နယ်ကျွံလာကြသည်။လက်တဖက်က ယမင်းရဲ့ ဗိုက်သားလေးကို ပွတ်သတ်နေရင်းက တဖက်က တဖြည်းဖြည်းနှင့် အပေါ်တက်လာပြီး ဘရာဇီယာ အောက်အနားလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။ ယမင်း နှင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး၊ တီးလုံး ရဲ့ စည်းဝါးနှင့်အညီ လှုပ်ရှားတွန့်လိန်ကာ ကနေကြသည်။ ကျော်မင်းသန်း လက်က ယမင်း ဘရာဇီယာ အနားစောင်းလေး တွေ ကနေ အောက်ကို ပြန်ဆင်းသွားကာ ယမင်းရဲ့ ပေါင်တန်တို့ကို ပွတ်သတ်ပေးနေပြန်သည်။
ယမင်းက သူ့ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်သို့ ကော့ပေးရင်း လှုပ်ရှားပေးလိုက်ရာ ကျော်မင်းသန်း တယောက် စိတ်ကြွနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း မာကြောကြော ပူနွေးနွေး အထိအတွေ့က သက်သေပြနေတာကို ခံစားသိနေရလေသည်။ ယမင်း ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ လက်မလွန်ခင်ဒီမျှနဲ့ ရပ်လိုက်ကြရင် ကောင်းမလားဟု ဖြတ်ကနဲ အတွေး ဝင်မိသော်လည်း၊ သူ့ရဲ့ အသွေးအသား ဆန္ဒတွေက ပိုအားကောင်းနေနေသည်။
ကျော်မင်းသန်းရဲ့ မာတောင်နေသည့် အကောင်ကြီးကို ယမင်း ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ ပွတ်သတ်ပေးနေသည့်အရသာကိုလည်း ယမင်း က ကြိုက်နှစ်သက်နေလေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ သူ့ကိုယ်သူ အရမ်းကို မိန်းမ ပျက်နှင့်တူပြီး၊ မဟုတ်တာကို လုပ်နေသလို ဖြစ်နေရပြီး အပြစ်ရှိသည်ဟုလည်း မခံစားရခြေ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူ့ယောက်ျားတယောက်လုံးက ရှေ့တည့်တည့်မှာ ရှိပြီး သူ့ရဲ့ သဘောတူညီချက်ကိုလည်း ရထားတာကိုး။
နောက်တကြိမ် ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးတွေက သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို ပွတ်ပြီး အပေါ်ပြန်တက်လာကာ ဘရာဇီယာ အနားကို ရောက်လာသည့်အချိန်မှာတော့၊ ယမင်းက သူ့လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ကျော်မင်းသန်း လည်ကုတ်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကိုလည်း နောက်ပြစ်ကာ ကျော်မင်းသန်းလည်ပင်းနားခို၍။
“ လုပ်လေ”
ဟု တိုးတိုးလေး အားပေးလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း လက်ဖဝါးတွေက ဘရာပေါ်မှ ပင် ယမင်း ရွှေရင် အစုံကို အုပ်ကိုင်ကာ ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်လာတောသည်။ ကျော်မင်းသန်းက ဘရာပေါ်မှ သူ့နို့တွေကို ကိုင်တာတောင်မှ ယမင်းတယောက် နည်းနည်း နုံးချင်လာသည်။ကျော်မင်းသန်းရဲ့ နောက်လက်တဖက်က အပေါ်ဘက်ကို တက်လာပြီး ဘရာက ပင့်တင်ပေးထားလို့ အပေါ်သို့ မို့မောက်ထနေတဲ့ နို့အပေါ်ပိုင်းကို လာပွတ်လေသည်။ ယမင်းတယောက် အရမ်းကို အသက်ရူမြန်လာရသည်။ ဘာတွေ ဖြစ်နေပြီလဲ။ သူ့ယောက်ျားကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ကြည့်နေသည်၊ မျက်လုံးတွေက စိတ်ဝင်တစားနှင့်၊ ရပ်ခိုင်းမည့်အခြေအနေတော့မရှိ။ ထိုအချိန်မှာပင် သီချင်းက ဆုံးသွားသည်။
သုံးယောက်စလုံး သီချင်းသံရပ်သွားတော့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့။ ဖုတ်ဝင်နေရာက လန့်နိုးသလိုဖြစ်နေကြသည်။ ကျော်မင်းသန်း ကလည်း အခုမှ သူ့လက်တွေက ဘယ်နေရာရောက်နေသည်ဆိုတာကို သတိရသလိုဖြင့် ယမင်း နို့တွေပေါ်ကနေ ကမန်းကတမ်း ဖယ်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က လည်း ကမန်း ကတန်း သူ့ဖုံးကို ထုတ်ကာ နောက်သီချင်းတပုဒ်ကို ရွေးနေလေသည်။ ကိုယ်လုံးတီးနီးပါး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့မိန်းမ နဲ့ သူ့မိန်းမကို ဖက်ပြီး သမနေတဲ့ သူငယ်ချင်း တို့ကို ငေးမောကြည့်နေမိသဖြင့် နောက်ဘာသီချင်း ဖွင့်မည်ဆိုတာကို စီစဉ်မထားမိခဲ့ခြေ။ ယခုမှ ကမန်းကတမ်း ဘယ်သီချင်းဖွင့်ရကောင်းမလဲ ပြူးတူးပြဲတဲ ရှာနေရလေသည်။
ကိုကိုမျိုးသော် နောက်သီချင်းတပုဒ်မဖွင့်ရခင်မှာပဲ ကျော်မင်းသန်း ဘောင်းဘီရှေ့အိပ်ထဲ ထည့်ထားသော ဆဲဖုံးက ထမြည်လေသည်။ ယမင်း ဖင်ကြီးမှာ တုံကနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် တခစ်ခစ် ပင်ရီမိလေသည်။
“ ကိုယ်ဖုံးခနပြောလိုက်အုန်းမယ်နော်”
ကျော်မင်းသန်းက ဖုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ခွင့်တောင်းကာ အခန်းပြင်သို့ လျှောက်ထွက်သွားလေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းတယောက် သူ့ပစ္စည်းကြီးဘောင်းဘီအောက်က ဖောင်းထနေသည်ကို သူများမရိပ်မိအောင် ကုန်းကုန်း ကုန်းကုန်းနှင့် လျှောက်ထွက်သွားတာကို သဘောကျသဖြင့် ပြုံးကြည့်နေမိလေသည်။
“ ကဲ”
ယမင်း က သူ့ယောက်ျားရှေ့ ခုနက အနှိပ်ခံခဲ့သည့် ကွပ်ပြစ်ဆိုဖာ ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း စကားဆက်ပြောလိုက်လေသည်။
“ ချစ်လေး တော့ ကိုကို့ ကို ဝန်ခံရတော့မယ်။ ကိုကို့ ရဲ့ ပုံစံက တကယ့်ကို တည်ငြိမ်နေတာပဲ”
“ ကိုပြောသားပဲ အချစ်ကလဲ”
“ ဟုတ်ပါတယ် ကိုကိုပြောပါတယ်၊ ကိုကိုက တကယ့်ကို ဘယ်လိုမှ မခံစားရဘူးနော် ယမင်း တညနေလုံး ဒီလောက် ကိုကို့သူငယ်ချင်းနဲ့ လုံးထွေးနေတာကို”
“ ဟင့်အင်း၊ အဲလို ဂရုစိုက်ခံရတာကို အချစ် သဘောကျ ပျော်ရွှင်မယ် ဆိုရင် ကိုကိုကလည်း အချစ်အတွက် ပျော်ပါတယ်ကွ”
“ ဟွန့် ယမင်း က ကိုကို့သူငယ်ချင်းနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးနီးပါးချွတ်ပြီးကနေတာရော ဘယ်လိုမှ မနေဘူးလား”
ကိုကိုမျိုးသော်က ပုခုံးကို တွန့်ပြီးပြန်ပြောလိုက်သည်။
“ ကိုကိုတို့က ကျော်မင်းသန်း စိတ်ဓါတ်ကျနေတာကို စိတ်ဖြေဖျောက်ပေးချင်တာမဟုတ်လား၊ အဲဒါလည်း အလုပ်ဖြစ်ပုံပေါ်တယ်လေ”
“ နောက်ပြီးတော့..ကိုကျော်မင်းသန်းကို ယမင်း နို့တွေ နှယ်၊ ဖင်တွေ ဆုပ်နှယ်ခံ နေတာတောင်မှ ဂရုမစိုက်ဘူးနော်”
ကိုကိုမျိုးသော်တယောက် ယမင်းက ခုနအဖြစ်အပျက်တွေကို လုံးစိပတ်စိ ပြန်ပြောပြနေတာကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် နားထောင်နေလေသည်။နောက်မှ၊
“ အချစ် အချစ်စိတ်ပျော်ဖို့လည်းလိုပါတယ်ကွာ၊ တခါတလေတော့ ပျော်သင့်တာပေါ့၊ နို့မို့ ခလေးအလုပ်အိမ်အလုပ်တွေနဲ့ပဲ စိတ်ပင်ပန်းနေရတာမဟုတ်လား”
ကိုကိုမျိုးသော် စကားတွေက ရိုးရိုးသားသား စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ပြောနေတယ်ဆိုတာတော့ သိသာပါသည်၊ သို့သော်လည်း ဒီထက်ပိုအုန်းမယ် ဆိုတာကို ယမင်း စိတ်ထဲမှာ ခံစားနေရလေသည်။
“ ကိုကို ဟာလေ တခါတလေကျရင် အပိုတွေ အရမ်းပြောတတ်တာပဲ”
“ ဟင်… ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ခု ကိုကို ဘာလုပ်၊ ဘာပြောလိုက်လို့လဲ”
“ ဟုတ်ပါပြီ၊ ယမင်း ဝန်ခံပါတယ်၊ ယမင်း ဒီည အရမ်းကို စူပါဆက်ဆီ ဖြစ်တယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခံစားရပါတယ်၊ ယမင်းက သူများဂရုစိုက်တာကို ခံချင်ပါတယ်။ နောက် ကိုကို က ကိုကို့ရှေ့မှာ အဲလို ဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့တွန်းပေးတာ ယမင်း စိတ်ကို အရမ်း ထစေတယ်သိလား”
“ အဲဒါကောင်းတာမဟုတ်လား”
“ ဒါပေမဲ့ ခနလောက်၊ အဲဒီ အပိုဆာဒါးတွေ ခနလောက်ဘေးဖယ်လိုက်စမ်းပါ၊ ဥပမာ ယမင်းကို လွတ်လွတ် လပ်လပ် စိတ်အပန်းပြေစေချင်တာတို့၊ ကိုကျော်မင်းသန်းကို စိတ်ဓါတ်ကျနေတာတွေ ပေါ့ပါးသွားအောင်တို့၊ အဲဒါတွေ အပြင် ကိုကိုလည်း သဘောကျနေတယ် ဆိုတာကို ဟန်ဆောင် မနေစမ်းပါနဲ့”
ယမင်းက ရှေ့ကို ကုန်းလိုက်ပြီး သူ့ယောက်ျားရဲ့ ပေါင်ခွဆုံကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ သူထင်သည့်အတိုင်းပင် ကိုကိုမျိုးသော့်် ကောင်ကြီးကလည်း မာတောင်နေသည်။
“ ကိုကို ဟန်ဆောင် သိပ်မကောင်းပါဘူးကွာ”
ကိုကိုမျိုးသော်က ဘာမှ ပြန်မပြော၊ သို့သော် သူ့မျက်လုံးတွေက ယမင်း ပြောတာ မှန်ကြောင်း အရိပ်တွေ မြင်နေရသည်။ ယမင်းက ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပင် ကိုကိုမျိုးသော် ကောင်ကြီးကို ပွတ်ပေးရင်းက မေးခွန်းတွေ ဆက်ထုတ်လာသည်၊ ဒီတခါတော့ ညုသံလေးဖြင့်၊
“ ကိုကို က ယမင်းကို အဲလိုမျိုး လုပ်နေတာကို ကြည့်ချင်နေတယ်မဟုတ်လား”
ကိုကိုမျိုးသော်က စကားပြန်မပြော၊ အသက်ရှုသံသာ ပြင်းလာသည်။
“ ကိုကို က ယမင်း ကို တခြားယောက်ျား အကိုင်အတွယ် အပွတ်သတ်ခံတာကို ထိုင်ကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ကြွနေတယ်မဟုတ်လား၊ ဒီညလည်း ကိုကိုသူငယ်ချင်း ယမင်းကို ကိုကို့ရှေ့မှာ ကိုင်တွယ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးတွေ တက်နေတယ်မဟုတ်လား”
ယမင်းက စကားပြောတာ ခနနားပြီး သူ့ယောက်ျားကို အသာနမ်းလိုက်သည်။
“ ယမင်း ထင်တာက တော့ ကိုကိုက ကိုယ့်မိန်းမ ကို ခပ်ထထ ကောင်မတယောက် ရွနေသလို နေတာကို ကြည့်ချင်နေတာမဟုတ်လား၊ ယမင်းထင်တာတော့ ကိုကိုက ခု ယမင်းကို ဆက်ပြီး လုပ်စေချင်သေးတယ်မလား”
ကိုကိုမျိုးသော်က ပြန်မဖြေ၊ သို့သော်လည်း သူ့မျက်လုံးတွေက တော့ လိမ်လို့မရ။
“ ကဲ ယမင်း ပြောတာ မှန်တယ် ဆိုတာကို ဝန်ခံလိုက်”
ယမင်းက သူ့လက်ကို ကိုကိုမျိုးသော် ပစ္စည်းကြီးပေါ် ကိုင်ထားရာမှ လွတ်လိုက်ကာ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ သူ့ယောက်ျားကို စိမ်ခေါ်သလို မျက်လုံးချင်း ဆိုင်ကြည့်လိုက်သည်။
“ ကဲပြော၊ ကိုကိုက ယမင်းကို အဲလို အပြုအမူတွေ လုပ်ဖြစ်အောင် တွန်းအားပေးနေတာက ကိုကိုလည်း ဖီးလာလို့မဟုတ်လား၊ ယမင်းက တော့ ဝန်ခံတယ် ယမင်းကြိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ယမင်းကို ကိုကို အမှန်တိုင်း မပြောရင်တော့ ယမင်း ဒီနေရာ၊ ဒီအဆင့်မှာပဲ ရပ်လိုက်တော့မယ်”
“ အင်း အချစ်ရေ အရမ်းကို မိုက်တာပါကွယ်.. ကိုကို ထင်ထားတာထက်တောင် ပိုပြီးဖီးလာပါသေးတယ်ကွာ”
ယမင်းက ပြုံးလိုက်သည်၊ သူ့ယောက်ျား က သူစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဘူးတယ်လို့ ပြောနေတာမဟုတ်လား။
“ အဲလို ဝန်ခံတာကို ကြားရတာ ဝမ်းသာတယ် ကိုကို”
ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် ဆိုဖာ လက်ရမ်းမှာထိုင်ရင်းက ကိုကိုမျိုးသော် ကောင်ကြီးဆီကို လက်ပြန်လှမ်းလိုက်သည်။
“ ကိုကို က ဒီထက်ပိုပြီးမြင်ချင်သေးလား”
ကိုကိုဇော်က ခေါင်းကိုသာ ငြိမ့်လို့ အဖြေပေးနိုင်လေသည်။သူ့ရဲ့ မျက်လုံးတွေက တော့ စိတ်အားထက်သန်မူတွေ ပြနေသည်။
“ ကောင်းတယ် ယမင်းလည်း ဆက်လုပ်ချင်တယ်.. ကိုကို က တော်တော့လို့ မပြောမချင်း မတော်ဘူးနော်”
ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို ကုန်းနမ်းလိုက်သည်၊ သူတို့ နှစ်ယောက် ရမက်ပြင်းပြင်းနှင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေမှုကြောင့်၊ ကျော်မင်းသန်း အခန်းထဲ ပြန်ဝင် လာတောင် သတိမထားမိလိုက်ကြခြေ။
.........................................................
( ဇာတ်သိမ်း )
ကိုကိုမျိုးသော် အဖို့တော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထိန်းချူပ်နိုင်အား ကုန်သွားသည်ဟု ဆိုရပေမည်။ ပါးစပ်မှ မသဲမကွဲ ငြီးငြူလိုက်သံ နှင့် အတူ ကိုကိုမျိုးသော် တယောက် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများ ကို အလျှင်အမြန်ချွတ်ပြစ်ချလိုက်လေတော့သည်။ နောက်တော့ ပုလွေကုံးမှုတ်နေသော ယမင်း အနောက်သို့ ချက်ချင်း ရောက်ရှိလာတော့ လေသည်။ ယမင်းမှာ မျှော်လင့် ထားသော်လည်း အားပြင်းပြင်း နှင့် သူ့ ကိုယ်ထဲ သို့ ဆောင့်သွင်းချင်း ခံလိုက်ရသောကြောင့် အီးကနဲ ပင် အော်ငြီးလိုက်မိလေသည်။
ယမင်း ယောက်ျားက ယမင်း ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကို ကိုင်ကာ အနောက်မှ အားရ ပါးရ ဆောင့်သွင်းကာ ဆက်ဆံလေတော့သည်။ အခန်းတွင်းမှာတော့ ငြီးသံငြူသံများက တိရစ္ဆာန်များ မိတ်လိုက်သကဲ့သို့ မပီမသ အသံတွေသာ ရိုက်ခတ်နေတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်း့ အတံ ကြီးကို ငုံထားသည့် ယမင်းပါးစပ်မှ စုပ်အားကလည်း တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာတော့သည်။ ယမင်း က ပထမဆုံး အကြိမ် အဖြစ် သူ့ဘဝမှာ ဒုတ်နှစ်ချောင်း ဖြင့် တပြိုင်နက် လုပ်ခံရခြင်း ကို နှစ်သက်မှု များစွာ ဖြင့် တဝကြီး ခံစားနေလေတော့သည်။ တွေးလိုက်တာနှင့်ကို အရသာ ရှိလွန်းလှသဖြင့် ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ တကိုယ်လုံး တုံခါပြီး ရောက်ရှိသွားရလေတော့သည်။
ယမင်း တချီပြီးသွားသည့် အချိန်မှာပင် ကိုကိုမျိုးသော်က သူ့ကို အနောက်ဖက်မှ အရှိန်ပြင်းစွာ တဖန်းဖန်း ဆောင့်နေလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော့်် ဆီ မှ မပီမသ ငြီးတွားသံကို နားထောင်လိုက်ရသည်နှင့်ပင် ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော်တယောက် ပြီးလုဆဲဆဲ ကို မနည်းထိန်းကာ ဆက်လုပ်နေခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သူပြောနိုင်လေသည်။
ယမင်းက အရသာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားသဖြင့် ခေတ္တခဏမျှ မလှုပ်မရှားနိုင်ဖြစ်သွားရာမှ ပြန်အသက်ဝင်လာပြီး ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်တန်ကြီးကို ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ကျော်မင်းသန်းကို လှည့် ကြည့်လိုက်လေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော် ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူ့ဖင်ကြီးတွေကို နောက်သို့ ပြန်ပြန် ကော့တင်ပေးရင်းက ကိုကိုမျိုးသော့်် အကောင်ကြီး သူ့ကိုယ်တွင်း ဝင်ထွက်နေသည်ကို အရသာ ခံလျှက်ရှိလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော် မှာ အားကုန် ထည့်ဆောင့်ရင်း မပီမသ ငြီးတွားနေတုန်း ရှိလေသည်။
“ အချစ် ဒီဘက်ကို လှည့်လိုက်ကွာ”
ကိုကိုမျိုးသော် က အသက်ကို လည်း မဝတဝရှုရင်းက ယမင်းကို ပြောလိုက်သည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော့််ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော် ဒုတ်တံကြီးမှာ ယမင်းကိုယ်မှ ထွက်သွားပြီး အရည်များဖြင့် စိုရွဲကာ မီးရောင်အောက်မှာ ပြောင်လက်နေပေသည်။ ယမင်း ၏ နူတ်ခမ်းရဲရဲ မှာလည်း တံတွေးရည်များ ဖြင့် စိုရွဲနေလေသည်။ ယမင်းက နဂိုထက် ပိုမို ကြီးမားတုတ်ခိုင်နေသည်ဟု ထင်ရသော ကိုကိုမျိုးသော့်် ဒုတ်တံ ကြီးကို ငုံ့ကာ ငုံခဲလိုက်လေသည်။
ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော် ဒုတ်တံကြီးကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်၍ ကုံးစုပ်လိုက်သည်နှင့် သူ့ ဖင်ကြီးများမှာ ကျော်မင်းသန်း အတွက် ရှုခင်းကောင်းကောင်း ဖြစ်သွားလိမ့်မည် ဆိုတာကိုလည်း သူသိသည်။ ကျော်မင်းသန်း တယောက် အဝတ်အစား တွေ အမြန်ချွတ်ပြစ်နေတာကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ကျော်မင်းသန်း ကလည်း ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးကို တော့ လက်လွှတ်ခံလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ကျော်မင်းသန်း က ယမင်း အနောက်မှာ နေရာယူလိုက်တာကို သိလိုက်တာနှင့် ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော် ဒုတ်တံကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ကိုကိုမျိုးသော်ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။
“ ကိုကို၊ ကိုကို့ သူငယ်ချင်းက ချစ်လေး ကို လုပ်တော့မယ်ထင်တယ်နော်”
ယမင်းက ဘာမှ မထူးဆန်းသလို ပုံမျိုးဖြင့် ပြောလိုက်ကာ ကိုကိုမျိုးသော့်် ပြောင်းဖူးကြီးကို ပြန်ငုံလိုက်လေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းရဲ့ အပြောကြောင့်ရော ပါးစပ်ကြောင့်ရော၊ နှစ်မျိုးစလုံး၏တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် အီးကနဲ ပင် ငြီးတွားလိုက်မိသည်။
ယမင်းကလည်း သူထင်ထားသည့်အတိုင်း ကျော်မင်းသန်းက လှုပ်ရှားလာသဖြင့် ကျေနပ်မှုဖြင့် ငြီးတွားရှာသည်။ ကျော်မင်းသန်း ၏ အတံကြီးက သူ့ကိုယ်တွင်းသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖြင့် တချောင်းလုံးအပြည့် တချက်ထည်းဖြင့် ဆုံးသွားအောင် သွင်းလိုက်တာကို ခံလိုက်ရသည်။ အရင်းထိ ဝင်သွားမှ ကျော်မင်းသန်းက ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ အားပါပါဖြင့် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် သူ့ယောက်ျားကလည်း စတင်ပြီး လှုပ်ရှားလာတော့သည်။
ယမင်းတယောက် လေးဘက်ထောက်လျှက်က အရှေ့နျင့် အနောက် ဘက်တို့မှ ဆောင့်နေကြခြင်းကို စည်းဝါးညီညီ ခံနေရလေတော့သည်။ယမင်းရဲ့ ရင်သား အစုံကလည်း လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ခါယမ်းနေရလေသည်။ တခါတရံမှာ တယောက်သော ယောက်ျား က လမ်းကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်တာကိုလည်း ခံရသေးသည်။ ယမင်းတယောက်တော့ တခါမှ မခံစားရဘူးသော အတွေ့အကြုံကြောင့် အရသာ အလွန်တွေ့နေရလေတော့သည်။
အမျိုးသား နှစ်ဦးစလုံးက လည်း ကြိုက်နှစ်သက်နေကြသည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပင် သူတို့ နှစ်ဦးစလုံး ပြီးခါနီး အခြေအနေသို့ ရောက်နေကြပြီ ဆိုတာကို ယမင်း ပြောနိုင်လေသည်။ ထိုကဲ့သို့ကောင်းနေသည့် အရသာကို ခပ်ကြာကြာလေး ခံစား လိုသေးသည့် ယမင်းက ပုံစံ ပြောင်းဖို့ အချိန်ကျပြီဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
“ ကိုကို့ ကို မြင်းစီးချင်တယ်.. ကိုကို့သူငယ်ချင်းကို ယမင်း မြင်းစီးရင်း ယမင်း ရင်သားတွေ ဘယ်လို လှုပ်ရှားတယ် ဆိုတာကို ပြချင်တယ်”
ကိုကိုမျိုးသော် က အလျှင်အမြန်ပင် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်လေသည်။ ယမင်းက သူ့ကို ကျောပေးကာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ယမင်းက မထိုင်ခင် ကိုကိုမျိုးသော့်် အတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ ကိုယ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်သဖြင့် မြွေကြီး တွင်းထဲ ဝင်သလို စွိကနဲ ဝင်သွားလေသည်။ နောက်တော့ သူ့လက်နှစ်ဘက်ကို နောက်ပြန် ကိုကိုမျိုးသော်ကို ကိုင်ထိန်းလျှက် ကြွကာ ကြွာကာ မြင်းစီးလေသည်။ ယမင်းက ထိုသို့ မြှောက်ကြွ မြှောက်ကြွ လုပ်ပေးနေချိန်မှာ ကျော်မင်းသန်း အတွက် သူ့ ရင်တွေကို ကော့ပေးထားလေသည်။ ကျော်မင်းသန်းက ပထမတော့ အနားမှာ ရပ်ကြည့်နေရာမှ ရှေ့တိုးလာပြီး ယမင်း ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်လာလေသည်။
“ ဒီကိုလာ ကိုကျော်မင်းသန်း”
ယမင်းက သူ့ရင်သား အစုံကို သူ့လက်မှာဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး
“ ဒီနှစ်ခုကြားကို လာထည့်ချေ”
ဟုပြောလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်းက လည်း မြန်သလားမယမင်းးနှင့် ချက်ချင်း အနားကပ်ပြီး သူ့အတန်ကြီးကို ယမင်း ရင်သားများ ကြားသို့ ထိုးဖို့ ရောက်လာတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးမှာ ယမင်း ၏ အရည်များဖြင့် စိုရွဲနေတာ ဖြစ်သော်လည်း ပိုပြီး ချောမွေ့စေရန် ယမင်းက သူ့ရင်သာ နှစ်မွှာကြားထဲ တံတွေး ထွေးချလိုက်လေသည်။ ကျော်မင်းသန်း ထိုးသွင်းလို့ ကောင်းအောင်လည်း သူ့ ရင်နှစ်မွှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တွန်းကာ ပူးပေးထားလိုက်လေသည်။ သူတို့ သုံးယောက်စလုံး စည်းချက်ညီညီ လှုပ်ရှားဖို့ တော့ အချိန်အနည်းငယ်ယူလိုက်ရသေးသည်။ ခနလေး အတွင်းမှာပင် သူတို့ စည်းဝါးကိုက်လာပြီး တအီးအီး တအားအားဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင် အပေါ်တက်အောက်ဆင်း လှုပ်ရှားနေကြလေသည်။
ယမင်း တယောက် ကိုကိုမျိုးသော် ပြီးကာနီးပြီ ဆိုတာကို ခံစားလိုက်ရသည်နှင့် ချက်ခြင်းရပ်လိုက်ကာ ပုံစံပြောင်းဖို့ ပြင်လိုက်လေသည်။ ယမင်းက ဆိုဖာပေါ်မှာ လက်ရမ်းကို ခေါင်းအုံးကာ လှဲချလိုက်သည်နှင့် ကျော်မင်းသန်းက အလျှင်အမြန် ရှေ့မှာ နေရာဦးကာ ယမင်း ကိုယ်ထဲ သူ့အတံကြီးကို ထိုးသွင်းဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။ ကိုကိုမျိုးသော် ခမျှာတော့ အခု သူ့သူငယ်ချင်းက သူ့မိန်းမကို ကောင်းကောင်းအားရပါးရ ဆက်ဆံနေသည်ကို ရပ်ကြည့်နေရသည့် ဘဝရောက်ရလေသည်။
ယမင်းက သနားသွားသဖြင့် သူ့လက်ဖြင့် အနားမှာ ရပ်နေသော ကိုကိုမျိုးသော်ကောင်ကြီးဆီ လှမ်းဆွဲကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော်ကလည်း အားနေသော ယမင်း ရင်သား အစုံကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က ယမင်းရဲ နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို ပွတ်ခြေကစားလိုက်တော့ ယမင်းခမြာ အော်ငြီးမိပြီး ဒုတိယ အကြိမ် ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ်ရောက်ဖို့ တာစူနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။
“ အားးးး ယမင်း …. ပြီးတော့မယ်...အီးးးးးးးးးးးး.. ကိုကို့သူငယ်ချင်း လုပ်နေတာ ယမင်းပြီးတော့မယ်ကိုကို….အီးးးးးး”
ယမင်းက ဒီတချီအပြီးမှာတော့ အားရပါးရကို အော်ငြီးပြစ်လိုက်လေတော့သည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း သူ့ယောက်ျားကို ဒီလို အတွေ့အကြုံမျိုး သူ့ကို ခံစားခွင့်ပေးလိုက်သည့်အတွက် အလွန်ကို ကျေးဇူးတင်သွားမိလေသည်။ ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ် ရောက်သွားပြီး သတိပြန်လည်လာသည့် အချိန်မှာတောင် ယမင်း ရဲ့ ကာမရမက်တွေက ရှင်သန်နေစဲဆိုတာ အံသြဖွယ်ရာ တွေ့ရှိရလေသည်။
ကျော်မင်းသန်း ကိုတော့ ယမင်း သူ့ယောက်ျား ကဲ့သို့ မဖတ်တတ်ခြေ၊ သို့ရာတွင် သူလည်း မပြီးအောင် တော်တော် အားစိုက်ကာ ထိန်းထားနေရမှန်းတော့ သိသာသည်။ သူ့ချောင်းကြီးက ယမင်း ကိုယ်တွင်းမှာ တုံခါနေသလို ယမင်း လက်ထဲက ကိုကိုမျိုးသော် အချောင်းကြီးလည်း တုံခါနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးကြတော့မည်ဆိုတာကို ယမင်းသိနေသည်။
သို့သော်လည်း ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို မပြီးစေချင်သေး။ သူ့ကိုယ်ထဲမှာ ဝင်ပြီး ပြီးစေချင်နေသည်။ ယမင်းက ကိုကိုမျိုးသော် ကို ဆွဲခေါ်လိုက်တော့ ကျော်မင်းသန်းက အလိုက်တသိ ဖယ်ပေးပြီး ယမင်း မျက်နှာနားသို့လာရပ်သည်၊ ကိုကိုမျိုးသော်က ကျော်မင်းသန်း အစား နေရာဝင်ယူကာ သူ့အတံကြီးကို ယမင်း ကိုယ်ထဲ ထည့်လိုက်လေသည်။
ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးက ယမင်း ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ဖို့ ပုံစံမကျဖြစ်နေသဖြင့် ယမင်း နူတ်ခမ်း ပေါ်တွင်သာ ကန်လန့်ဖြတ် ထိပ်ဖူးကို တင်ပြီး ပွတ်ပေးနေလေသည်။ ယမင်းက လည်း သူ့ယောက်ျား အဆောင့်ကို ခံရင်းက ကျော်မင်းသန်း အတန်ကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်ပေးရင်း နောက်တဖက်က သူ့ အရသာဖူးလေးကို ဖိပွတ်ပေးနေလေသည်။ ခုနတုန်းက ကာမဆန္ဒအထွတ်အထိပ်ရောက်တာတောင် ကောင်းကောင်း မပြီးသေးခင် နောက်တချီ ပြီးဖို့ ပြန်ပြီးသွေးဆူလာတာကို ယမင်း ခံစားမိပြန်ပါသည်။
“ ကိုကို ယမင်း တို့ ဧည့်သည်တော့ ပြီးကာနီးပြီထင်တယ်.. ယမင်း သူ့ကို လျှော့ပေးလိုက်ရတော့မယ်ထင်တယ်နော်”
ယမင်း ကပြောရင်းနဲ့ မှ သူ့ယောက်ျားက ဘယ်လို အဆုံးသတ်ချင်မယ် ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိသည်။ သူ့ယောက်ျား တခါတလေ ဘယ်လို ဟာတွေ ကြိုက်တတ်သည်ကို သူသိထားသည်မဟုတ်လား၊ တကယ်လို့သာ သူက သူ့မိန်းမကို တခြားလူတယောက်နဲ့ ဝေမျှခံစားဖို့ စိတ်ကူးယဉ်မယ်ဆိုရင် ဘယ်လို အဆုံးသတ်မျိုး သူ့ယောက်ျား ဖြစ်စေချင်မလဲ ဆိုတာ သူကောင်းကောင်းကြီးတွက်လို့ရသည်။
“ ယမင်း တော့….”
ယမင်းက ပြောရင်းက သူ့လျှာကလေးကို ထုတ်ပြီး ကျော်မင်းသန်း ဒုတ်တံထိပ်ဖူးကို ကလိလိုက်ပြီး၊
“ ယမင်း မျက်နှာပေါ်မှာပဲ သူ့ကို ပြီးခိုင်းလိုက်သင့်တယ်ထင်တာပဲ”
ယမင်းယောက်ျားက ဘာမှ တော့ ပြန်မပြောပေ။ သို့သော် သူ့ဆီက မပီမသ ငြီးသံထွက်လာပြီး သူ့အတန်ကြီးက လည်း ယမင်းကိုယ်ထဲမှာ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသဖြင့် ယမင်း အထင်မှန်ကြောင်း သက်သေပြသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ကိုကိုမျိုးသော်က မျက်နှာပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းပြီးပြီးတာကို ကြိုုက်တတ်ကြောင်း ယမင်းသိသည်။ ယမင်းလည်း တခါတရံတော့ နှစ်သက်ပါသည်။ အစကတော့ သူ့ယောက်ျား စိတ်ချမ်းသာစေရန် ပြီးစေခဲ့သည်။ နောက်တော့ တခါတလေ အဲဒါလေးက ပိုကောင်းသည်ထင်မိသည်။ ဒီညကတော့ ထိုအရာက အကောင်းဆုံး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ယမင်း ထင်မိသည်။
“ ဟုတ်တယ်မလား ကိုကို၊ ကိုကျော်မင်းသန်းကို ယမင်း မျက်နှာပေါ်မှာ ပြီးခိုင်းလိုက်လို့ ကောင်းပါ့မလား”
ယမင်းက ယောက်ျား နှစ်ယောက်လုံးကို ဆွပေးလိုက်သည်။ ကျော်မင်းသန်းကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူအရမ်းပြီးချင်နေပြီ ဆိုတာကို သိနိုင်သည်။ သူ့ကြည့်ရာတာ ယမင်းက ပြီးလိုက်တော့ ဆိုသည့် အပြောကို စောင့်နေပုံရသည်။ ကျော်မင်းသန်းတယောက် တကယ်ပဲ သူ့ အချစ်ရည်တွေကို ယမင်း မျက်နှာပေါ် ပက်ဖြန်းပြီးလိုက်ချင်နေသည်မှာတော့ အမှန်ဖြစ်လေသည်။
ယမင်းက သူ့ အရသာဖူးလေးကို သူ့လက်ဖြင့် အတင်းဖိပွတ်ရင်း သူ့ယောက်ျားကို ဆက်ပြောလိုက်သည်။
“ အင်း ဒါပေမဲ့ ဒီည ကတော့ ယမင်းက ကိုကိုရဲ့ မိန်းမ ငရွ ငထ ရဲ့ ပွဲပဲ လေ ဟုတ်တယ်မလား”
ကိုကိုမျိုးသော်က ငြီးသံလေး သာပေးနိုင်ရှာသည်။ သူ့ဘာဖြစ်ချင်သည် ဆိုတာတောင် ဖွင့်ပြောဖို့တောင်အားမရှိ၊ သူ့ဒုတ်ထဲမှ အချစ်ရည်တွေ ထွက်မကုန်အောင် ကျိုးစားထိန်းနေရရှာလေသည်။ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း၊
“ ကဲပါ ကိုကျော်မင်းသန်းရယ်၊ ယမင်းကို အချစ်ရေတွေ နဲ့ ဖြန်းပက်ပေးပါတော့”
ဟုပြောလိုက်လေသည်။ သူ့ပါးစပ်က အဲလို စကားထွက်သွားလို့ ကြက်သည်းမွှေးထအောင်ပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ တကယ်တော့ သူ့ယောက်ျား ရဲ့ သူငယ်ချင်း၊ သူနဲ့ သိနေတာလည်း ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာနေခဲ့ပြီ ဖြစ်တဲ့ ယောက်ျားသား တယောက်ကို၊ သူ့မျက်နှာပေါ် အချစ်ရည်တွေ ပန်းချပြစ်ဖို့ သူတောင်းဆိုနေမိပါလား။ သူ့ရဲ့ ရွမှု ထမှု တွေကို ကို အခန်းထဲက လူတွေ စိတ်ကျေနပ်သွားအောင် ဖေါ်ပြနေမိပါလား။
ကျော်မင်းသန်း ကတော့ နှစ်ခါပြောစရာမလိုပါ။ သူ့လက်ဖြင့် သူ့ပြောင်းဖူးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ယမင်း မျက်နှာပေါ် အားရပါးရ ညှစ်ကာ ဆောင့်ထု လေတော့သည်။ ယမင်းက သူ့ပါးရဲ့ ငတ်မွတ်နေတဲ့ ပါးစပ်ကို ဟထားပြီး မျက်လုံးအစုံကို ပိတ်ထားလိုက်ပါသည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ကို သူ့မျက်နှာပေါ် ဘယ်နေရာ ဖြစ်ဖြစ် သူ့စိတ်ကြိုက် ဖြန်းချ နိုင်ဖို့ ခွင့်ပြုပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကျော်မင်းသန်းက လည်း ယမင်းကို တစက္ကန့် မှ စောင့် မနေစေချင်ပါ။ ယမင်း မျက်စေ့မှိတ်လိုက်တာနှင့် ပူနွေး သော အချစ်ရည်တွေက သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကို ကျလာတာခံစား လိုက်ရမိပါသည်။
ကျော်မင်းသန်း ၏ အချစ်ရည်ဖြူ များက မေလးရဲ့ မျက်နှာပြင်ကို တဖြောဖြောကျလာနေတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကိုကိုမျိုးသော် တယောက်က အားကုန်ထည့်ကာ ယမင်းကို ဆောင့် နေပါတော့သည်။ ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အချစ်ရည် တချို့ သူ့နူတ်ခမ်းပေါ် ကျလာသည်နှင့် ယမင်း တယောက်လည်း ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းတုံခါပြီး နောက်တကြိမ် ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ် သို့ ရောက်ရှိရ ပြန်လေတော့သည်။
ယမင်း တယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပင် မထိန်းနိုင်တော့ ပဲ ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ် ငြီးငြူမိပါတော့သည်။သူ့မျက်နျာပေါ်ကိုလည်း ကျော်မင်းသန်း အချစ်ရည်တွေ က တဖတ်ဖတ်ကျလာနေပေရာ မျက်နှာတခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားတော့မည်ဟုပင်ထင်မှတ်နေရပါသည်။ အဲဒါတွေကို သူ့ယောက်ျားကလည်း ကြည့်နေမည်ဆိုတာကို သိရတော့ သူ့တကိယ်လုံးကို ကျင်နေအောင် ပင် ခံစားလိုက်ရပါသည်။
ကျော်မင်းသန်း ရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ဖြန်းကျနေတာ အရှိန်သေသွားတော့မှ ယမင်း က မျက်လုံးဖွင့်ပြီး သူ့ယောက်ျားကို ကြည့်လိုက်မိပါသည်။ မျက်နှာပေါ် အချစ်ရည်တွေ ဖုံးလွှမ်းနေသော ယမင်း နှင့် သူ့ယောက်ျား တို့ မျက်လုံးချင်း ဆိုင်မိလိုက်ချိန်မှာ ယမင်းက သူ့နူတ်ခမ်းတွေပေါ် ကျနေသည့် ကျော်မင်းသန်း အချစ်ရည်တို့ ကို လျှာဖြင့် သိမ်းရက်လိုက်ပါသည်။ အနံအရသာ တမျိုး လေး ဖြစ်နေသော အချစ်ရည်များက သူ့ ကို ခံစားမှုတမျိုး ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ထို အခြင်းအရာကို မြင်နေရသည့် ကိုကိုမျိုးသော်က လည်း အသံတမျိုး ငြီးငြူကာ ယမင်း ကိုယ်ထဲ သူ့ကောင်ကြီး ကျွတ်ကျန်ခဲ့တော့မတတ် ဆောင့်သွင်း နေမိတော့သည်။
“ ဒီမှာကြည့် ကိုကို၊ ကိုကို က မျက်နှာတခုလုံး တခြားယောက်ျား ရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ဖုံးနေတဲ့ ကိုကို့မိန်းမ ကို လုပ်နေတာမဟုတ်လား”
ကိုကိုမျိုးသော် တယောက်လည်း တအားကို ပြီးချင်နေပြီ ဆိုတာကို ယမင်းသိသည်။ ယမင်းက ကိုကို ဇော် ကိုယ်ပေါ်မှ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး ကိုကိုမျိုးသော့်် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။
“ ကိုကို ယမင်း လေ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အဲလို မျိုး ခံစားရလိမ့်မယ်လို့ မထင်ဘူး.. ကိုကိုလည်း ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား၊ ကဲပါ ကိုကို ဘယ်လောက်တောင် ကြိုက်တယ် မကြိုက်တယ် ဆိုတာကို ကိုကို မိန်းမ မျက်နှာ ပေါ် အချစ်ရည်တွေ ဖြန်းပြီး သက်သေပြလိုက်စမ်းပါ”
ယမင်း တယောက် မျက်စေ့ကို မှိတ်ပေလိုက်သည်။ မကြာခင်မှာပင် တဖြွတ်ဖြွတ် အသံများဖြင့် ပူနွေးသော အချစ်ရည်များ သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ပက်ဖြန်းလာသည်ကို ခံစားသိလိုက်ရလေသည်။ ကြည့်ရသည်မှာ လည်း သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ကျော်မင်းသန်း တုန်းကနှင့် ဆတူလောက် အချစ်ရည်များ ပန်းကျလာသည်ဟု ခံစားရသည်။ ခုတော့ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ကျော်မင်းသန်းနှင့် သူ့ယောက်ျားတို့၏ အချစ်ရည်များ ရောထွေးလို့ ဖုံးလွှမ်း နေခြေပြီ။ အချစ်ရည်များ မှာ များလွန်းလှသဖြင့် သူ့မေးစေ့မှ ပင် စီးကျပြီး သူ့ရင်သား များပေါ်သို့ တစက်စက် ပင် ကျနေလေသည်။
ကိုကိုမျိုးသော့်် အချစ်ရည်ပန်းထုတ်တာ ပြီးသွားမှ ယမင်းက မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ၊
“ အား ကိုကို၊ ကျေးဇူး အရမ်းတင်တာပဲ၊ တကယ့်ကို မယုံနိုင်လောက်အောင်ပဲနော်”
ဒီညနေခင်းလေးကတော့ သူ့ယောက်ျားရော သူ့အတွက်ပါ မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ပဲ ကာမ ရေယဉ်ကြောကို မျှောခဲ့ မိကြသည့် ညတည ဖြစ်လေတော့သည်။ သူ့ကို အဲလို အခွင့်အရေးပေးခဲ့သည့် သူ့ယောက်ျားကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောမိတော့ သူ့ယောက်ျားက လည်း သူ့ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြန်ပြောလေသည်။ ယမင်းက ကျော်မင်းသန်းဘက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီးတော့လည်း ၊
“ ကျေးကျေး ကိုကျော်မင်းသန်း၊ ယမင်း ကို ဧည့်ဝတ်ကျေပြွန်တဲ့ အိမ်ရှင်မ တယောက်လို့ ထင်တယ်မဟုတ်လား”
ဟု ပြောလိုက်ရာ ယောက်ျား နှစ်ယောက်စလုံး ရီမောလိုက်ကြလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်နှာ ဘယ်လိုထားရမည်ဆိုတာကို မသိကြ ဆိုတာကိုတော့ ယမင်း ရိပ်မိသည်။ အခန်းထဲက သီချင်းသံလေး က ငြိမ့်ငြိမ့်လေး လာနေတုန်းရှိသေးသည်။ ယမင်းက ကျေနပ်စွာ ပြုံးပြီး မျက်စေ့ကို မှေးလျှက် ဆိုဖာပေါ်မှာ အသာလေး ပက်လက်လှဲကာ နားနေလိုက်သည်။
ကိုကိုမျိုးသော်က သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုကိုမျိုးသော်နျင့် ကျော်မင်းသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပက်လက်ကလေး နားနေသော ယမင်းကို ငုံကြည့်လိုက်ကြသည်။ ယမင်းက မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးသူ့ကို ငုံ့ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ယမင်းက ပြုံးပြလိုက်သည်။ သေခြာတာကတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ယမင်းကို ကြည့်သည့် အကြည့်တွေက အရင်တုန်းက အကြည့်တွေနှင့် လုံးဝတူတော့မည်မဟုတ်တာပဲ ဖြစ်လေသည်။
ဒါကလည်း ယမင်း အတွက်က အကြောင်းမဟုတ်တော့ပါ။ အဲဒါက သူ့ကိုယ် ပိုပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်စေသည် ဟုပင် ထင်မိလေသည်။ သူ့ယောက်ျားနှင့် သူ့ယောက်ျား သူငယ်ချင်းတို့ ဒီအဖြစ်အပျက်လေးကို အမြဲတမ်း အမှတ်ရနေမည်ဆိုတာကိုလည်း သူသိသည်။
သူ့ကိုယ်သူလည်း ဘယ်လိုပုံဖြစ်သလဲ သူကြည့်ချင်နေမိသဖြင့် ယမင်းက စားပွဲပေါ်မှ သူ့ဖုံးကို ကောက်ယူပြီး ကိုယ်ကိုယ်ကို ဆက်ဖီ ရိုက်လိုက်လေသည်။
“ ယမင်းက အမှတ်တရလေး တခု လိုချင်လို့ပါ”
သူက မလိုအပ်ပဲ ဖြေရှင်းချက်ထုတ်လိုက်တော့ အမျိုးသား နှစ်ယောက်စလုံးက ရီမောလိုက်ကြသည်။ သူ့ယောက်ျားက တော့ တော်တော်သဘောကျနေပုံရသည်။ သူ့ကို ကြည့်မဝသည့် မျက်လုံးတွေနှင့် ကြည့်နေလေသည်။
“ ကဲ ရှင်တို့ ထဲက လူကြီးလူကောင်း တယောက်ကတော့ ယမင်းကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါလေး တော့ ယူပေးသင့်တယ်လို့ မထင်မဘူးလား”
ကျော်မင်းသန်းက ချက်ချင်းပင် အပြေးအလွှားသွားယူလေသည်။ ကျော်မင်းသန်း အခန်းထဲက အထွက်မှာ ယမင်းက သူ့ယောက်ျားကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးကာ၊
“ ကိုကို နိုင်သွားပြီလို့ ချစ်လေး ထင်တယ်၊ .. ချစ်လေးတော့ ခုထိ ကိုကို့ လစ်မစ်ကို ရှာမတွေ့သေးဘူး”
ကိုကိုမျိုးသော်က ပြုံးပြီး ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို တွန့်လိုက်သည်။
“ ကိုကိုထင်တာတော့ ကိုကိုတို့ နှစ်ယောက်စလုံး နိုင်သွားတယ် ထင်တာပါပဲကွယ်”
“ အဲတော့ ဆိုလိုတာက ယမင်းက ဘယ်ယောက်ျားလေး နဲ့ မဆို ချစ်ပွဲဝင်တာကို ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်မရှိဘူးပေါ့နော်”
ယမင်းက သူ့မျက်ခုံးလေးကို ပင့်ကြည့်ပြီး မေးလိုက်လေသည်။ အချစ်ရည်တွေ ဖုံးနေသော သူ့မျက်နှာက စိမ်ခေါ်အကြည့်က ပိုပြီး အသက်ဝင်နေသလိုပင်။
“ အင်း … အဲဒီကိစ္စ ကတော့ ကိုကိုလည်း ရှိနေပြီး ပါဝင် ခံစား ပျော်ရွှင်နိုင်မယ် ဆိုရင်တော့ ရတယ်လို့ပဲ ပြောကြပါစို့ကွယ်”
“ ကောင်းပါပြီတဲ့ရှင်… ခစ်ခစ်”
ယမင်းက သဘောကျစွာ ရီမောလိုက်ချိန်မှာပဲ ကျော်မင်းသန်းက ပြန်ရောက်လာလေသည်။ အဲဒီ လစ်မစ်ကို တော့ ယမင်းတယောက် ဝမ်းသာ အားရစွာဖြင့် လက်ခံနိုင်ပေသည်။ ယောက်ျား နှစ်ယောက်ရဲ့ တပြိုုင်နက် အာရုံစိုက်ခံရ မှုကို သူအရမ်းကို ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့ရလေသည်။ အထူးသဖြင့် သူ့ယောက်နှင့် မျှဝေခံစားခဲ့ရလို့လည်း ဖြစ်လေသည်။
သူ့ကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါလှမ်းပေးလိုက်သော ကျော်မင်းသန်းကို ယမင်းက ပြုံးပြလိုက်သည်။
“ ကိုကျော်မင်းသန်း မနက်ဖြန်ညရော နေအုန်းမှာလား”
ကျော်မင်းသန်းကပြုံးဖြဲဖြဲ ဖြင့်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပါတော့သည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
