ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၇ )

ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၇ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

မနက်စောစော ထကာ ရေချိုးတော့ မမက မနက်စာ စားဖို့ ခေါ်တော့ သွားလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း ထိုင်နေပြီးတော့ “ အောင်ဇော်ရယ် လာကွယ်...စားပြီးမှ အလုပ်ကိုသွား ဟုတ်ပြီလား ..” လို့ ပြောတော့လည်း“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်ဒေါ် ..” လို့ ပြောပြီး မနက်စာစားတယ် ။ မလဲ့ကတော့ ကျောင်းသွားဖို့ အတွက် အစိမ်းအဖြူဝတ်ကာ ဘေးမှာ လာထိုင်တယ် ။

စကားမပြောဖြစ်ဘဲ စားစရာရှိတာ စားပြီးတော့ အလုပ်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အလုပ်ရောက်တော့ ဒေါ်သိန်းနှင့်ဒေါ်အေးက “ ဟဲ့ မောင်လေး ..မင်းနှင့် ဆရာမလေး အတူဈေးဝယ်တာ တွေ့တယ် .. နင်က ငါတို့ကိုတော့ မမြင်ဘူးမလား ..” ပြောတော့ ပြုံးကာ “ ဟုတ်တယ်.. ဒေါ်သိန်း..” လို့ ဖြေတယ် ။

သူက “ အင်းပါဟယ်.. ဆရာမလေးက အရမ်းချောပြီး အသားရေကလည်း ပုလဲလိုဖြူပြီး ပြုံးလိုက်ရင်လည်း အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ် .. ဒါနဲ့ နင်နှင့် ဆရာမလေးက ချစ်သူဖြစ်သွားပြီလား ..” လို့ မေးတော့ “ မဖြစ်ပါဘူး..” လို့ ငြင်းလိုက်ပြီး “ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်သူ့ကို ချစ်နေတယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောမှ သူက 

“ ချစ်ရင် ..ယူပေါ့ဟာ ..နင်က တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေသလို..သူလည်း အထီးကျန်ဆန်နေတယ် ..ငါသာ နင့်နေရာမှာဆိုရင် ဆရာမကို ..အရမ်းချစ်နေပါပြီ ၊ ဘာညာ..လုပ်ပြီး သူ့ကို လက်ထပ်လိုက်ပြီ ..” ပြောတော့  ကွျန်တော်လည်း အခု “ ကြိုးစားနေပါတယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောကာ အလုပ်တွေကိုဘဲ လုပ်ကြတယ် ။ 

ဒေါ်ကေသီက အိမ်ထဲကနေ ထွက်လာပြီးတော့ “ မောင်လေး မမကို လာကူ မနက်စာအတွက် အားလုံး စောစော စားပြီး နားလို့ရအောင် ..” လို့ ပြောတော့  “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီကေသီ ..” လို့ ပြောပြီး သူနောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။

သူက ကျွန်တော်လည်း စားသောက်ခန်းကို ရောက်သွားတော့ လက်ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းဆီကို ခေါ်သွားတယ် ။ ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်ပြီးတော့ မျက်လုံးစိုက်ကြည့်ကာ သူက

“ မောင်လေး ဆရာမလေးကို လက်ထပ်ရင်လည်း မမတို့ကို မမေ့နဲ့ ..” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းနှစ်လွာထဲကို ထည့်ပြီးတော့ စုပ်ပေးတော့တယ် ။ လီးပျော့ပျော့ကို နွားကလေးကနို့ကို စို့သလိုဘဲ ပြွတ်ပြွတ် အသံမြည်အောင်ကို စုပ်တယ် ။ လီးကလည်း ဘယ်ခံနိုင်မလဲ။ တင်းလာတာပေါ့ သူ့ကိုဆွဲကာ ထူတော့

“ မောင်လေး.. အချိန်မရဘူး.. မမ..အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ.. လုပ်တော့ ..” လို့ ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်ကာ တင်ပေးကာ ဖင်ကို ကော့ပေးထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲ အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးပြီး သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ကျပ်ကျပ်လေးနှင့်တစ်မျ်ုးလုပ်လို့ ကောင်းတော့လည်း သူရဲ့ ပခုံးကိုလက်နှင့်ဆွဲကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီက

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..ကောင်းလိုက်တာကွယ်..အား..ရှီး...အား... မြန်မြန်ကွယ်...အား..ရှီး...မောင်ရယ်.. မမလေ..အား..အဲ့လို...ဘဲ..အား..ရှီး...ကြမ်းကြမ်းဆောင့်..ကာ...အား...လိုးပေးတာ ကြောင်း အား..ရှီး... အရမ်းချစ်တာ..မောင်...အား...မောင်ရယ်..မြန်မြန်..အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား...အမလေး..မောင်ရယ်...မမ..ပြီးပြီ ” ညီးရင်းနှင့် နံရံမှာ ကပ်နေတော့တယ် ။ သူ့ကို ဆွဲပြီးတော့ကို မြန်မြန် ဆောင့်ကာ အချက် (၂၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ 

သူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ ဆေးကြောပြီးမှ ထမင်းစားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီး အပြင်က ဒေါ်သိန်းတို့ကို ခေါ်ကာ အတူဘဲ စားကြတယ် ။

........................................

စားသောက်ပြီးတော့ ခဏနားပြီး အလုပ်ပြန်လုပ်ကြတယ် ။ ညနေ (၃) နာရီမှာ အလုပ်သိမ်းတော့ ကျွန်တော်ဟာ အိမ်ကို ဒေါ်သိန်း နှင့်အတူ ပြန်ခဲ့ပြီး စက်ဘီးလေးကို ယူကာ မလဲ့ဆီကိုဘဲ သွားလိုက်တယ် ။ မလဲ့က ကျောင်းကအပြန် လမ်းတစ်ဝက်မှာ ဆုံတော့ သူ့ကို စက်ဘီးရဲ့နောက်ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီးတော့ အိမ်မပြန်ဘဲ စက်ဘီးနှင့် ရွှာတစ်ပတ်စီးကြတယ် ။ 

မလဲ့က အနောက်ကနေ ခါးကို ဖက်ကာ ခေါင်းလေးမှီပြီး အနောက်ကနေ လိုက်ခဲ့တော့ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တာ မြန်လွန်းတယ်လို့ ထင်တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မလဲ့က အိမ်ထဲကို ဆွဲခြင်းကိုင်ပြီး တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းသွားတာကို ကြည့်ပြီးတော့ အနောက်ကနေလိုက်ပြီး ဝင်သွားလိုက်တော့တယ် ။ အိမ်အပေါ်ကနေကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်က ကျွန်တော်တို့ကိုကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးကို သူ့ဆီလာဖို့ ခေါ်တယ် ။

သူဆီသွားလိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်ကာ သူက သူတို့မြို့ကို သွားပြီး ပြန်လာရင် ဒီအိမ်ရှေ့မှာ ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ပြောပြတယ် ။ မလဲ့ က “ အိုး..အမေကလည်း ဘာတွေ လုပ်နေမှန်း မသိဘူး ..သမီး စိတ် ညစ်လာပြီ..” လို့ ပြောတော့ ဒေါ်ဒေါ်က ပြန်ပြီး “ ငါပြန်လာမှဘဲ ထပ်ပြီး ဆွေးနွေးမယ် ..ဟုတ်လား အခုတော့ ငါမှာအချိန်သိပ်မရတော့ူး ဟိုကို သွားရမယ် ..”  လို့ ပြောကာ အထုတ်ကို ယူပြီးတော့ ထွက်သွားတယ် ။ မလဲ့က အားနာနေတဲ့ မျက်နှာနှင့်

“ မောင်ရယ်.. မမလေ.. မောင့်ကို.. ” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို လက်နှင့်ပိတ်ပြီး ရှုးတိုးတိုး အချက်ပြလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း ခြံအပြင်ရောက်သွားမှဘဲ သူ့ကို ဆွဲယူကာ ဖက်ပြီးတော့ နမ်းကာ “ အားမနာပါနဲ့ မမရယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းကို ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ တင်းတင်းဖက်ထားတော့တယ် ။

“ အရမ်းချစ်တယ်မောင်ရယ်.. ဟီး...အီး.. ” လို့ မလဲ့ငိုတော့ သူ့ကို အရမ်းသနားပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးရင်းနှင့် ပါးလေးကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ မျက်နှာလေးက မော့ကာ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးတော့ “ မောင်ရယ်..” လို့ ပြောပြီး နုတ်က စကားလုံးဟာ ထွက်မလာခဲ့ဘဲ ရှိုက်ရိုက်ကာ ငိုတော့တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုပ်ပေးပြီး သူကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ထားပြီးတော့ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ကာ “ မမ မောင့်ကို ချစ်ရင် စိတ်ညစ်စရာတွေ မတွေးပါနဲ့တော့နော်.. ” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တော့တယ် ။ သူက ရင်ခွင်ထဲကနေ ရှုန်းထွက်ပြီးတော့ “ မောင့်လို လူပျိုလေးကို မုဆိုးမ ဖြစ်တဲ့ မမက ဘယ်လို ယူရမလဲကွယ်..အဖေက တစ်မျိုး မိထွေးက တစ်ဖုံ.. မောင်ရယ် ..မမ သေချင်တယ်.. ဟီး.... ”

ငိုကာ တင်းတင်းဖက်ပြီး ကလေးလိုဘဲ ရှိုက်ရှိုက်ပြီး ငိုတော့တယ် ။ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ သူ့ကိုမျက်နှာလေးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် သူ့ပါးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ကာ “ မမ မောင့်ကိုချစ်လား..? ” လို့ မေးတော့ သူက ကျွန်တော့်ပါးကို လက်နှစ်ဘက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ပြီး စိုက်ကြည့်ကာ

“ အရမ်းချစ်တယ်...ချစ်တယ်... ချစ်တယ်..အရမ်းချစ်တယ်.....မောင် ..” ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဆွဲကာ ဖက်ထားပြီးတော့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အနမ်းကို ရပ်စေပြီးတော့ ကျွန်တော်က

“ မောင်ချစ်တာကို မမ လက်ခံပေးပါနော် ..မမ အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းညှိတ်ပြီး “ မောင့်သဘောပါဘဲ ..မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကို အနမ်းပေးပြီးတော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ လှဲချပြီး သူ့ကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူက “ အိမ်ဦးခန်းမှာ မကောင်းဘူး မောင် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့ အခန်းကိုသွားလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို သူ့အခန်းထဲကို မဝင်စေဘဲ ကျွန်တော့်အခန်းကို သွားခိုင်းတယ် ။

ကျွန်တော့် အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့ သူက အနမ်းရပ်ပြီးတော့ အိမ်ရာခင်းလေးကို ခင်းကျင်းပြီးမှ သူ့ရဲ့ အစိမ်းအဖြူရောင်ဖြစ်တဲ့ ဝတ်စုံလေးကို တစ်လွှာချင်းချွတ်နေတယ် ။ သူ့ကို တားပြီးတော့

“ မောင်က မမကိုချစ်တာ မမရဲ့ခန္ဒာကို လိုချင်လို့မဟုတ်ဘူး ..” လို့ သူ့ကို ပြောကာ အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူ့ဆီကလည်းဘဲ ငိုနေတဲ့အသံကို ကျွန်တော် ကြားပေမဲ့ လှည့်ထွက်ကာ ဒေါ်ကေသီဆီ ရောက်သွားတယ် ။ သူ့ဆီကနေ အရက်ကို တောင်ပြီး သောက်ချိန်မှာ ဒေါ်ကေသီက “ မောင် ဘာဖြစ်လာသလဲကွယ် ..” လို့ မေးတော့လည်း အကုန်ဘဲ ပြောပြလိုက်တယ် ။ 

ဒေါ်ကေသီက ပြုံးပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆေးအရက်ဘဲ ချော့ကာ တိုက်ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ခိုင်းတယ် ။ အရက်မူးပြီး ကျွန်တော့်ကို တွဲယူပြီးတော့ အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ် ။ မလဲ့ကလည်းဘဲ “ အန်တီကေသီ အဆင်ပြေပါ့မလား  ဆံပင်တွေကို Dryer နှင့်အန်တီရဲ့ ဆံပင်ခြောက်အောင် လုပ်ပေးပြီး ပြန်လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် ..”  လို့ ပြောတော့ ဒေါ်ကေသီက “ မင်းကို အရမ်းချစ်ပြီး ကွဲနေတဲ့ အသည်းပြန်ဆက်လိုက် ..” လို့ ပြောကာ ထီးလေးဖွင့်ကာ မိုးကို ကာကွယ်ပြီး အိမ်ပြန်သွားတယ် ။

ဒေါ်ကေသီလည်း သွားပြီးနောက် မလဲ့က ကျွန်တော့်ရဲ့ စိုနေတဲ့ ဆံပင်ကိုသုတ်ပေးပြီးတော့ “ မောင်ရယ်... မမကို.. မင်းက.. သေအောင် သတ်ပါ ..” လို့ ပြောကာ ဆံပင်တွေကို သုတ်ပေးတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲက ထကာ ထိုင်ပြီးတော့ “ မမရယ်..မမသေရင်.. ကျွန်တော့် ဘဝ ပျက်ပါပြီ ..” လို့ ပြောတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ တင်းတင်းဖက်ပြီး ချစ်အနမ်းပေးတော့တယ် ။ (Sweet kiss အဖြစ်ဟာ အသစ်ပြောင်းပြီးတော့ ချိုမြိန်သော အနမ်းဖြစ်စေသတည်း )

“ မောင်ရယ်.. မောင့်ကိုလေ ..မမ အရမ်းချစ်ပါတယ်.. မောင်ရယ်..” လို့ သူက ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို အနမ်းပေးပြီးတော့ သူ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို “ မမရဲ့အခန်းက မောင့်အခန်းဘဲ ..” လို့ပြောကာ ဆက်နမ်းပြီး ကျွန်တော့်ကို တွန်းကာ လှဲချလိုက်တယ် ။

ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်မှသူ့ကို “ မမ ကျောင်းဝတ်စုံ အစိမ်းအဖြူကို မလှဲသေးဘူးလား ..” လို့မေးတော့ သူက “ မောင်ထွက်ပြေးလို့ ငိုပြီး စောင့်နေတာလေ ..” လို့ သူက ပြောတော့ အမူးက ပြေသွားပြီး ထကာ ထိုင်ပြီး သူကို ဆွဲကာ “  မလဲ့ရယ် ..”  လို့ ပြောပြီးတော့ သူကိုဆွဲကာ အနမ်းပေးပြီး လှဲကာ အိပ်ရာပေါ်ကို ကြင်နာစွာလှဲချကာ သူ့ကို အနမ်းတွေထပ်ကာ ပေးလိုက်တော့တယ် ။

သူကလည်း အနမ်းကို ပြန်ကာ တုံ့ပြန်ကာ အနမ်း ပေးလာတယ် ။ သူ့ကို “ အရမ်းချစ်တယ် မမ မောင့်ကို ခွင့်လွတ်ပေးနော် မလဲ့ရယ် ..”  လို့ သူ့ကို ပြောပြီး သူ့ရဲ့ အစိမ်းရောင် အချောသားထမိန်ကို ခါးအထိ လှန်တင်ပြီး ကောက်ကွေးနေတဲ့ အမွေးတွေကို လက်နှင့်ဖယ်ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. မောင်ရယ် ..႒ လို့ ညီးသံလေးနှင့် ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကာ အပေါ်ကိုဆွဲတင်တယ် ။

“ မောင်..မမကို... ချစ်ပါတော့ကွယ်... မမ..မနေနိုင်ဘူး....ဖြစ်လာလို့ ..” ပြောတော့ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းပေးပြီးတော့ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းသွင်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့လက်တွေက နောက်ကျောကိုဖက်ပြီးတော့ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးလာတယ် ။ နဖူးကို ကြင်နာစွာနမ်းရိုက်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းဘဲ လိုးပေးတော့တယ် ။ သူ့ဆီက

“  အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အရမ်းချစ်တယ်...နော်....မောင်... အား ..ရှီး...မောင်ရယ်....ချစ်လိုက်တာ...အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. ”

ညီးသံလေးနှင့် ကျွန်တော့် ပါးကို ကိုင်ကာ ပြောတော့တယ် ။ သူ့ကိုနမ်းပြီး “ မောင်လည်း အရမ်းချစ်တယ် ...မရယ်.. ” ပြောကာ သူ့ကိုမနှေးမမြန်..ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အား..ချစ်တယ်..အား...ရှီး... မောင်ရယ်...ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်...အား...ရှီး.....အား...မောင်ရယ်... မမ...အား..ရှီး...မမ...ပြီး..ပြီးပြီ..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးကာ သူ ပြီးသွားတော့ “ အား...ရှီး...မောင်လည်း..ပြီးပြီ..” လို့ ပြောကာ နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ 

သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး တင်းတင်းဘဲ ဖက်ကာ အချိန်ကြာကြာ နေလိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ ဖယ်ခွာပြီး သူ့ကိုဆွဲထူကာ ပါးကိုနမ်းပြီး တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်တယ် ။

“ အရမ်းချစ်တယ် မမရယ်.. ” လို့ ပြောတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ “ မမလည်း မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် ..မောင် ..” လို့ ပြောတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အတူဘဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေချိုးပြီး ချက်ပြုတ်ကာ စားသောက်ပြီး ကျွန်တော့် အခန်းမှာဘဲ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ မနက်မိုးလင်းတော့ သူက မနက်စာချက်ပြုတ်ပြီးမှ လာနိုးကာ ရေချိုးခိုင်းတယ် ။ ရေချိုးပြီးမှ သူနှင့်အတူ စားသောက်ပြီး စက်ဘီးလေး နောက်မှာ သူ့ကိုတင်ပြီးတော့ လိုက်ပို့ပြီး အလုပ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။

အလုပ်ကို ရောက်ပြီး အလုပ်လုပ်ကာ တနေ့တာ အတွက်ပြီးတော့ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တော့ အိမ်အပေါ်မှာ လင်မယားနှစ်ယောက်နှင့် မိန်မတစ်ယောက် ပြီးတော့ မလဲ့တို့ သားအမိ ထိုင်ကာ စကား ပြောနေကြတယ် ။ မိန်းမကြီးတစ်ယောက်က ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးတော့ “ မင်း..မင်း..” လို့ ပြောတော့ မလဲ့က “ မဟုတ်ဘူးအန်တီ ..အရုပ် တူတာပါ ..သူက မောင်..မဟုတ်ဘူး..” လို့ ပြောတော့လည်း မိန်းမကြီးက ကျွန်တော့်ဆီကိုလျောက်လာပြီးတော့ ပါးကို ကိုင်ကာ “ တူတယ် တော်တော်.. တူတယ်..” လို့ ပြောတော့ နောက်ထပ် လင်မယားနှစ်ယောက်ပါ ထလာပြီးတော့ ကျွန်တော့် အင်္ကျီကို ချွတ်ခိုင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း ချွတ်ပြလိုက်တော့ လင်မယားနှစ်ယောက်က ကျွန်တော့ကို ဖက်ပြီးတော့ “ သားငယ် အမလေး..သားလေးရယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ကာ ငိုတော့တယ် ။ 

မိန်းမကြီးက “ ကိုရဲမြင့်ရေ...ဒါ ..ကျွန်မတို့ သားအငယ် ရဲထက်လေ ..” လို့ ပြောတော့ ယောကျ်ားကြီးက လာပြီးတော့ ငိုတစ်ဝက် ရယ်တစ်ဝက်နှင့်အတူ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ပြီး “ အဖေ့..အမှားပါ သားလေးရယ် ..” လို့ ပြောတော့တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ဆွံ့အ သွားတော့တယ် ။ သူတို့က “ ကားမှောက်ပြီးတော့ ချောက်ထဲကျပြီး အသက် မသေခဲ့ပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်ကို သတိရလို့ လိုက်ရှာချိန်မှာ မတွေ့ခဲ့တော့ဘူး ..” လို့ ပြောပြတယ် ။ သူတို့က အမြဲလိုက်ရှာခဲ့ပေမဲ့ မတွေ့ခဲ့ရဘူး ။ အကိုကြီးက ဒေါ်ကြီးနှင့် ကျန်ခဲ့လို့ သူတို့က အကိုကြီးကို ဒေါ်ကြီးဆီ အပ်ပြီး အလုပ်လုပ်ပြီး အဆင်ပြေချိန်မှာ ပြန်လာတော့ အကိုကြီးက ဆုံးသွားပေမဲ့ မလဲ့ကို သမီးလေး အဖြစ် မွေးစားဖို့ လာခေါ်တာကို ပြောပြတယ် ။ 

အခုတော့ ကျွန်တော့ကိုလည်း တွေ့တော့ သူတို့က သူတို့နှင့်အတူ လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ပေမဲ့ ငြင်းပြီးတော့ အိမ်ကနေပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။

................................................................

( ဇာတ်သိမ်း )

ဘုံဆိုင်ထဲကို ဝင်ပြီး အရက်သောက်နေတာ မလဲ့ ရောက်လာပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို အိမ်ကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ မပြောပေမဲ့လည်းဘဲ ကျွန်တော်နှင့် မလဲ့ကို ကြည့်ကာ သူ့ရဲ့ အခန်းကို ဝင်သွားတော့တယ် ။ အိမ်ရှေ့က ကားဟွန်းသံ ကြားလိုက်ချိန်မှာ ဒေါ်ဒေါ်ဟာ အဝတ်ထုပ်နှင့်အတူ ဆင်းသွားတယ် ။ မလဲ့က ထရပ်ပြီးတော့ အခန်းဘက်သွားတော့ ကျွန်တော်က သူရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး

“ မမ မောင့်ကို ခွဲမသွားပါနဲ့ဗျာ.. ”လို့ ပြောပြီး တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ “ မောင့်ကို မမ ဘယ်တော့မှ ခွဲမသွားပါဘူး ..မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောကာ အနမ်းပေးပြီး ကျွန်တော့်ကို ရေချိုးဖို့ ပြောပြီး သူက ကျွန်တော့် အခန်းကနေ ပုဆိုးကို ယူပြီ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ “ ကဲ..လူဆိုးလေး..မောင်.. ရေချိုးတော့ကွယ် ..” လို့ သူကပြောမှ ရေလဲပုဆိုးကို ယူပြီးတော့ ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာချိန် သူက ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ရေတွေခြောက်အောင် သုတ်ပေးတော့တယ် ။ 

သူ့ကို ဖက်ပြီးတော့ အနမ်းပေးကာ အခန်းကို လက်ဆွဲကာ ခေါ်သွားတော့တယ် ။ သူ့ကို အခန်းထဲကို ရောက်တာနှင့် အနမ်းပေးတော့ သူကလည်း အနမ်းပြန်ကာပေးပြီး “ မောင်ကို တစ်လှည့် မမ လုပ်ပေးမယ် ..” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ လှဲပြီး အိပ်ရာပေါ်ကို ချပေးတယ် ။ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ ရေစိုပြီး ငြိမ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အနီရောင်နုတ်ခမ်းလေးနှင့် ငုံကာ စုပ်ပေးတော့တယ် ။

ကိုယ်ချစ်ရသူဆီကနေ အပြုစု ခံယူလိုက်ချိန်မှာ လီးက အရမ်းဘဲ တင်းလာပြီး ပြီးသွားမှာစိုးပြီး သူ့ကို ဆွဲကာ လှဲချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်တော့ ဘောလီ ဝတ်မထားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူကို ကျွန်တော် ကြည့်တော့ သူရဲ့လက်ကို မျက်လုံးကို လာဖုံးပြီး “ ရှက်လိုက်တာကွယ်... ခိ.. ခိ.” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့လက်ကို ဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့အင်္ကျီချွတ်ကာ နုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းပေးပြီး သူ့ရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အား.. ” လို့ သူအော်လိုက်တော့ အနမ်းကိုရပ်ပြီး “ နာသွားလို့လား မမ .” ပြောတော့ သူက

“ မနာဘူး... အရမ်းချစ်တယ်လို့..ထပ်ပြီး ပြောမလို့ ခိ ခိ.. ” လို့ ပြောကာ နှာခေါင်းကို လက်နှင့်ဆွဲကာ ပြောတော့ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး သူ့ရဲ့အနီရောင် ထမိန်ကို လှမ်းပြီးချွတ်တော့ ကိုယ်လေး ကြွကာ သူ့ရဲ့ခြေနှင့်ကော်ကာ ခြေရင်းသို့ ပို့လိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးတာ ရပ်ပြီးတော့ သူ့နို့ခေါင်းလေးကိုသွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ပြီးတော့ စို့ကာချေပေးတယ် ။ သူဆီကလည်းဘဲ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်လိုက်တာ...အား..ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။ 

သူ့ရဲ့ခြေကို ကွေးကာ ထောင်ခိုင်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားဆီကို ဆင်းသွားတယ် ။ အမွေးမရှိတော့ဘဲ ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားတာတွေ့တော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ အဟောင်းတွေကို မေ့ချင်လို့..မောင် .” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို လက်နှင့်ဖြဲကာ လျာဖျားလေးကိုသွင်းပြီး အတွင်းနံရံတွေကို မွှေကာပေးလိုက်တော့ “ အိုး...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. ” လို့ ညီးလာတာ့တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ကိုဆွဲတင်ပြီးတော့

“ မောင်.. မမကို.. ချစ်ပေးပါတော့နော်...မောင် ..” လို့ ညို့သံလေးနှင့်ပြောတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာလီးကိုချော်ချော်ပြီးထိုးတော့ သူလက်နှင့်လီးကိုင်ကာ အဖုတ်မှာတေ့ပေးမှ အဆုံးထိကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

“  အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးပြီးတော ထကာထိုင်တယ် ။ “ မောင်ရယ်...အရမ်းဘဲ...ဆိုးတယ်ကွာ..ဒီမှာ..အောက့်သွားတယ် ..”  လို့ ပြောတော့ သူ့ကို အနမ်းပေးပြီး ထိုင်ရက်နှင့် တင်းတင်းဖက်ကာနမ်းတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဆွဲဆွဲကာ နမ်းရင်းလိုးလိုက်ကြတယ် ။ 

သူရဲ့ မေးကိုပခုံးမှာ တင်ပြီးတော့ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်လိုက်တာ...မောင်ရယ်...အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်တယ်..မောင်..အား..ချစ်တယ်မောင် ..” လို့ ညီးရင်နှင့် သူလည်းဘဲ ကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲ ဆွဲဆွဲကာ လိုးကြတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ထိုင်ရက်နှင့် (၃) မိနစ်ခန့် လိုးရာမှ ကျွန်တော်ပြီးချင်လို့သူ့ကို

“ အား...ရှီး..မမရယ်...မောင်ပြီးချင်ပြီ ” လို့ ပြောတော့ သူကလည်းဘဲ “ ပြီးချင်ပြီ..” ပြောတော့ သူ့ကိုပက်လက် လှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့အပေါ်က လိုက်ပြီးမှောက်ကာ သူ့ရဲ့ခြေကို ပခုံးမှာတင်ပြီး အပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဖိဖိဆောင့်ကာလိုးပေးပြီး သူနှင့်အတူဘဲ ပြီးသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ခြေကို ကားပြီး ကျွန်တော့်ကို ခြေရောလက်ပါ လိမ်ပြီးကျစ်ကာ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ထားတော့တယ် ။ 

အဲ့နေ့က ထမင်းစားပြီးတာနှင့် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်မှာ နှစ်ယောက်လုံး ပွင့်လွင့်စွာနှင့် အရှက်ကုန်အောင် အော်ညီးပြီး လိုးလိုက်ကြတော့တယ် ။

နောက်နေ့ အလုပ်သွားပြီးပြန်အလာမှာတော့ မလဲ့ကို စက်ဘီးနောက်မှာတင် ရွှာထဲကို ပတ်ကာ လမ်းကြားတွေထဲက အစ စက်ဘီးစီးကာ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်ရောက်နေပြီးတော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတော့ ပစ္စည်းတွေကို ထားပြီး ကျွန်တော်တို့ကို စောင့်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော်တို့ကို ခေါ်ပြီးတော့ လက်ထပ်ဖို့ကို တိုက်တွန်းချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးက သဘောတူပြီးတော့ မလဲ့ ပစ္စည်းတွေအကုန်လုံး ကျွန်တော့် အခန်းကိုဘဲ ပြောင်းကာ နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားပြီးချိန်မှာ ဒေါ်ဒေါ်က စောစောအခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ 

ကျွန်တော်တို့လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ အခန်းထဲကိုဝင်ကာ အနမ်းပေးကာ အဝတ်တွေကို ချွတ်ကာ အိပ်ရာပေါ် တက်လိုက်ကြတော့တယ် ။ သူ့နို့တွေကို ချေပေးပြီး အနမ်းပေးတော့ သူကအနမ်းပြန်ပြီး တုံ့ပြန်ကာ လက်ကကျွန်တော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကိုဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့

“ မောင့်ကို မမ တစ်ခု..ပြောစရာရှိတယ် ..” လို့ ပြောပြီမှ “ ဘာမှ.. မဟုတ်တော့ဘူး..” ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကိုပြန်ပြီးနမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်ကာ အနမ်းပေးပြီး လက်က သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးတယ် ။ သူ့ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့ လက်ခလယ်အသွင်းအထုတ်ပြန်လုပ်ပြီး အစေ့ကိုလျာဖျားလေးနှင့် ယက်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်...အမလေး... အား...မောင်ရယ်...လုပ်ပေးတော့ ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို သူ့အပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။

သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းသွင်းကာ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးလိုက်တော့တယ် ။ သူက အနမ်းရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..အရမ်းချစ်တယ် ..” လို့ ညီးကာ ကျောကို သူ့ရဲ့လက်သည်းတွေနှင့် အပေါ်အောက်ပွတ်သပ်ပေးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုအနမ်းပေးပြီး မြန်မြန် အရှိန်တိုးကာ လိုးပေးတော့ သူ့လက်တွေနောက်ကျောကို ကုပ်ကာ

“ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အမလေး...ကောင်းနေပြီ..မောင်ရယ်.. အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်း...ချစ်တယ်...အား...ရှီး..မောင်..အား...မောင်ရယ်...မမ...ပြီးတော့မယ်...အား...ရှီး...မောင်.. အား....ပြီးပြီ... မောင်ရယ်...အား.... အမေလး...အား..... ” လို့

ညီးရင်းနှင့် တင်းတင်းဖက်ထားတဲ့ လက်တွေ အားပျော့သွားပြီ းကျွန်ဆောင့်လိုးတာကို မျက်လုံးလေး မှေးပြီးကြည့်ကာ သက်ပြင်းရှုရှိုက်နေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့်ကို မြန်မြန်နှင့်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။

နောက်နေ့မနက်မှာ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်မသွားသလို သူလည်း ခွင့်တိုင်ပြီးတော့ တရားရုံးကို သွားကာ လက်မှတ်ထိုးလိုက်ကြတယ် ။

ဝါမဝင်တစ်ပတ်မှာ လက်ထပ်လိုက်ပြီး ယောက္ခမကြီးက ကုန်စုံဆိုင်တစ်ဆိုင် ဖွင့်တော့ ဒေါ်မြင့်တို့ အိမ်မှာလည်းလုပ် ယောက္ခကိုလည်းကူ ၊ မိန့်မကျောင်းသွား ၊ ကျောင်းပြန်ကို လုပ်ပေးရတာနှင့် အချိန်တွေကလည်း (၃) လကြာသွားခဲ့တယ် ။ ယောက္ခမ အဖို (ယောက္ခထီး) ကတော့ လက်ထပ်တဲ့ နေ့ဘဲ ရောက်လာခဲ့ပြီး လက်ဖွဲငွေတွေ ပေးကာ ပြန်သွားတာပေါ်မလာခဲ့ဘူး ။ 

ဒေါ်ဒေါ်ဆီကို ယောက္ခမအဖိုဟာ အခု မူးယစ်ဆေးရောင်ဝယ်မူ နှင့် အဖမ်းခံရကြောင်းကို ဖုန်းဆက်တော့ သူက မလဲ့နှင့် ကျွန်တော့်ကိုပြောတော့ မလဲ့ဟာ သတိမေ့သွားတာကို ဖေးမကာ ထိန်းပြီး သူ့ကို “ စိတ်ခိုင်ခိုင်ထားဖို့..”  ပြောမှဘဲ သူက သတိရလာပြီး သူ့အဖေဆီကို သွားပြီး တွေ့ချင်ကြောင်း ပြောတော့ သူ့ဆန္ဒကိုလိုက်လျောပြီးတော့ သွားတွေ့ကြတယ် ။ 

ဘိုးတော်ကတော့ သုံးလည်းသုံး ရောင်းလည်းရောင်းနေတာ မိန်းမအငယ်လေးပါ ယူထားတာ နှစ်ယောက်လုံးကို သုံးနေတာကို ပက်ပင်းတွေ့တော့ နှစ်ယောက်လုံးကို ဖမ်းလိုက်တာကို သိလိုက်ရတော့ မလဲ့ဟာ အရမ်းဘဲ ရှက်ပြီးတော့ အဲ့နေရာမှာဘဲ နောက်တစ်ကြိမ် သတိမေ့သွားတော့ ဆေးခန်းကို သွားပြကြတယ် ။

ဆရာဝန်က “ မလဲ့ ယောကျ်ားလားလို့..” မေးတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ..ကျွန်တော် မလဲ့ ယောကျ်ားပါ ..” ပြောတော့ သူက “ ခင်ဗျားဗျာ.. ခင်ဗျားမိန့်မမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာတောင် စိတ်ဆင်းရဲစရာ..လုပ်နေသေးလား ..” မေးတော့ အကျိုးကြောင်းကို ပြောပြမှဘဲ သူက  “ ဆော်းရီဗျာ ကိုအောင်ဇော် ..” ပြောပြီး “ မလဲ့ကို ပိုဂရုစိုက်ဖို့...” ပြောပြီး ဆေးတွေပေးလိုက်တယ် ။ မလဲ့ကို အိမ်ကိုဘဲ ခေါ်ခဲ့ပြီးသူ့ကို ဂရုစိုက်ပေးကာ အလုပ်ကိုလည်း မသွားတော့ဘဲ သူ့နားမှာ ကပ်ပြီးနေတယ် ။ 

သူကို ထမင်းစားချိန် ၊ ဆေးသောက်ချိန်တွေ ကိုယ်တိုက်ဘဲ ဂရုစိုက်ပေးတယ် ။ သူက “ မောင်ရယ် အလုပ်က ထွက်ပြီးတော့ အိမ်က ကုန်စုံဆိုင်ကိုဘဲ ရောင်းပါလားကွယ် ..”

လို့ ပြောပြီး ချက်လက်မှတ် နှစ်စောင်ကို ပြပြီးတော့ “ ဒါက မမတို့ကို ဆုံစေခဲ့တဲ့ လက်မှတ်ဘဲ.. ဒါပေမဲ့လည်း မမတို့နှစ်ယောက် ဘဝအတွက် ဒါကို.. သုံးရအောင်နော် .. မောင် ..” လို့ ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ကာ သူ့ကို “ မမသဘောလေ ..” ပြောတော့ တင်းတင်းဖက်ပြီး ပါးကို အနမ်းချွေတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ချက်လက်မှတ်က ငွေကို ထုတ်ပြီးတော့ ယောက္ခမကြီးကုန်စုံဆိုင်မှာဘဲ ထပ်ပြီးအရင်းနှီးလုပ်ကာ အိမ်ကိုလည်း ပြန်ပြီးတော့ တိုက်အဖြစ်ဆောက်လိုက်တော့တယ် ။

အိမ်က နှစ်ထပ် အောက်ထပ်မှာ ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အပေါ်ထပ်မှာ နေကြတယ် ။ စားသောက်ကုန်ဆိုင်ဆိုတော့လည်း တိုးတက်မူ ပိုရှိတာပေါ့ဗျာ ။ အခုဆိုရင် မိန့်မကိုယ်ဝန်က (၇) လရှိလာခဲ့ပြီး သူ့ကို ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြိုကို အကြိုအပို့နှင့် ပျော်ရွှင်စွာဘဲ ဖြတ်သန်းနေတာကို စိတ်က အရမ်းဘဲပျော်ရွှင်မိတယ် ။ မလဲ့ကို သွားမကြိုခင်မှာ ဒေါ်ဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို

“ သားရယ် ..မင်းက..အဖေဖြစ်တော့မှာ မိဘနေရာကို ခံစားကြည့်ပြီး ..မင်း..အမေအဖေနေရာကို ဝင်ပြီးတော့ ခံစားကြည့်ပါကွယ် ...သူတို့က အမေရင်းဆိုရင် ..အသက်ကို ပဓါနမထားဘဲ မင်းကို..မွေးခဲ့တာလေ ၊ မင်းအဖေကလည်း မင်းတို့စားဖို့ အဆင်ပြေရေး ကြိုးစားရတာကို အခု..မင်းလည်း..လက်တွေ့ ..ကလေးမမွေးခင်ကတည်းက ကြိုးစားတာ...တွေးကြည့်ပါကွယ် ..” လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း တကယ့်ကို တွေးမိသွားပြီး  “ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ဒေါ်ဒေါ်..” ပြောကာ မိန်းမရှိတဲ့ ကျောင်းဆီကို ဆိုင်ကယ်လေးနှင့် ထွက်လာခဲ့တယ် ။ 

အတွေးတွေက အပြန်လှန်ဘဲ လွန်ဆွဲနေပေမဲ့လည်း မိန်းမ မျက်နှာကို မြင်ချိန်မှာတော့ အရာရာကို မေ့ပြီး သူ့ရဲဆွဲခြင်းလေးကို ပြေးကာယူပြီး သူ့ကို လက်ဆွဲကာခေါ် ၊ ဆိုင်ကယ်အပေါ်တက်ပြီး သူက ကျွန်တော့် ခါးကိုဖက်မှ ဖြေးဖြေးမောင်းကာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တော့တယ် ။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်မိဘတွေရောက်နေတယ် ။ 

ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း ဆိုင်ကို ပိတ်ပြီးတော့ သူတို့ကို ဧည့်ခံနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ လင်မယား (၂) ယောက်စလုံး သူတို့ရှိတဲ့နေရာကို သွားလိုက်ကြတော့တယ် ။ မလဲ့ရဲ့ လက်တွေက တုန်လှုပ်နေပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ သူရဲ့လက်ကို ပြန်ပြီး တင်းတင်ကိုင်ကာ နောက်မဆုတ်ဘူး အတွေးနှင့်သွားပြီး သူတို့ရှေ့မှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော့်အမေက မျက်ရည်တွေ စီးကျလာပြီး “ သားရယ်..အမေနဲ့ အဖေတို့ကို ခွင့်လွတ်ပေးပါကွယ် ..” လို့ ပြောကာ ငိုတော့တယ် ။ ကျွန်တော့် မိန်းမ မလဲ့လည်းဘဲ  ငိုပြီးတော့ ကျွန်တော့် လက်ကို သူ့ရဲ့ ရင်ထဲကို ဆွဲယူကာ ဖက်ထားတော့ သူ့ရဲ့ဗိုက်ကို ထိမိတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ “ အမေ .. အဖေ ..” လို့ ခေါ်လိုက်တော့တယ်။  

ကျွန်တော့် အမေအဖေက ကျွန်တော့်ဆီကို ပြေးလာပြီးတော့ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ပြီးကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ကို ဖက်ပြီးတော့ ငိုကြတော့တယ် ။သူတို့က ကျွန်တော်တို့နှင့်အတူနေတော့မှာလို့ ပြောတော့ ဒေါ်ဒေါ်က

“ သော့ခတ်ပြီး ပစ္စည်းထားတယ်ဆိုတာ မင်းမိဘ...အတွက်ပါကွယ် ..”

လို့ ပြောပြတယ် ။ ကျွန်တော်က ခေါင်းညှိတ်ပြီးတော့ လက်ခံခဲ့ပြီး မိန်မနှင့်အတူဘဲ အခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြတော့တယ် ။ မလဲ့က ပြုံးပြီး ကျွန်နော့်ကို အနမ်းပေးကာ “ မောင်ရယ်...မမ.. အရမ်းပျော်တယ်..” ပြောပြီး တင်းတင်းဖက်ထားတော့တယ် ။ သူ့ကို တားပြီးတော့

“  မမ ကလေးကို ဂရုစိုက်ပါ ” လို့ ပြောတော့ သူက ပြန်ပြီးတော့ “ မောင့်ထက် မမ ပိုပြီး သိပါတယ်ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အနမ်းမှာ တိမ်းထဲကို လွင့်မျောသွားချိန် သူက ကျွန်တော့ရဲ့ ပဆိုးကို ချွတ်ပြီး လီးကို စုပ်ပေးတော့တယ် ။ သူရဲ့စုပ်ပေးတာကို ခံယူပြီး သူ့ရဲ့ ဆံပင်တွေပြေလျောတာကို ပြန်တင်းပေးကာ သူ့ရဲ့ပြီးအောင်စုပ်ပေးတာကို ခံယူချိန်မှာ သူက ရပ်လိုက်ပြီးတော့

“ မောင်ရယ်.... မမကို...ချစ်ပေးပါနော် မောင် ..”  လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်နေစေတယ် ။ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီး အဝတ်းစားတွေ ချွတ်ကာ ပက်လက်အနေထား နေပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို နေရာလတ် မကျန်အောင် အနမ်းပေးပြီးမှဘဲ သူ့ရဲ့ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီအဖြူနှင့် ထမိန်အစိမ်းရောင်ကို ချွတ်ပြီးတော့ ခေါက်ပြီးမှာဘဲ ကျွန်တော့် အနီးကို ပြန်လာပြီး အနမ်းပေးတယ် ။

ကျွန်တော့်ကို သူက အနမ်းပေးတာကို ရပ်ပြီးတော့မှ ပြုံးပြပြီး “ မောင် မမလုပ်တာဘဲ ငြိမ်ခံနော်.. ကလေးကိုထိမှာစိုးလို့ ..”  သူက ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ကာ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မိန့်မ ..” လို့ ပြောတယ် ။

သူက ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေးတယ် ။ လီးဒစ်ကို လျာလေး ရစ်ကာ စုပ်ပေးတော့ ကိုယ်က ကြွကာ ထထိုင်မလို့ ကြံတော့ သူကတားပြီး လက်နှင့်တားပြီး ပက်လက်ဘဲ နေစေတယ် ။ သူက စုပ်ပေးပြီး အချိန်ကြျမှဘဲ ကျွန်တော့် အပေါ်မှာခွကာ ဖြေးဖြေးဘဲ ထိုင်ကာ

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်..” လို့ ညီးကာ ကျွန်တော့် ကို အနမ်းပေးပြီး မနှေးမမြန်ဘဲ ငြိမ့္ငြိမ့်လေး အပေါ်ကနေ လိုးပေးတယ် ။ သူအပေါ်က လိုးပေးသမျှကို ခံယူပြီးမှ သူပြီးခါနီးမှာ “ မမ ပြီးတော့မယ် ..” သူက ပြောကာ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဘက်ကို သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဘက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ မြန်မြန်လိုးပေးပြီး သွားတော့တယ် ။ သူက ဘေးကိုဆင်းကာ ဘေးတစ်စောင်းနေပေးပြီး “ မောင် ပြီးအောင်လုပ်ပါ ..” လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ ကပ်ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးလိုးပေးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ 

နောက်နေ့မနက်မှာတော့ အမေချက်ကျွေးတဲ့ မနက်စာကိုစားပြီးတော့ မလဲ့ကို ကျောင်းကိုလိုက်ပို့ပေးပြီး ပြန်လာချိန်မှာ ဒေါ်ဒေါ်ကို အရောင်းသင်ပေးနေတဲ့ အမေနှင့် အလုပ်ကိုပြစ်ကာ ဖုန်းနှင့်ဘဲ ညွန်ကြားနေတဲ့အဖေကို မြင်ပြီးကျွန်တော်ဟာ သူတို့ကို မိဘအဖြစ် သတ်မှတ်ထားပြီး ၊ မလဲ့ ကျောင်းကအပြန် သွားကြိုပြီး အိမ်ပြန်ရောက်မှ အဖေနှင့်အမေရော ဒေါ်ဒေါ်ကိုပါ လင်မယားနှစ်ယောက်အတူတူ ကန်တော့ကြတယ် ။

အဖေ့လည်း မျက်ရည်ကျသလို ၊ အမေလည်းငိုနေတယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း ငိုတော့တယ် ။ သူတို့က ကျွန်တော်တို့ လင်မယားကို ဆုတွေ ပေးပြီးတော့ အခန်းထဲမှာနားခိုင်းတယ် ။ လင်မယားနှစ်ယောက်ကတော့ အနမ်းတွေ ပေးပြီးတော့ ကလေးကို ဂရုစိုက်ကာ မလဲ့လိုအင်ကို ဖြည်းဆည်းပေးပြီး ကျွန်တော် မပြီးရင် မလဲက လက်နှင့်ဂွင်းထုကာ ပြီးအောင် လုပ်ပေးတယ် ။ 

မလဲ့ မီးဖွားခါနီးတော့ ဆေးရုံမှာ မလဲ့အတွက်ရော ကလေးအတွက်ပါ စိတ်သောက ရောက်နေချိန်မှာ အဖေက “ သားရယ် ..မင်းတို့ ခေတ်မှာတေ့ာ မိခင်ရော ကလေးပါ.. အသက်အန္တရယ်က အဖေတို့ ခေတ်ထက် ၅၀ % ကင်းပါတယ်ကွာ ..စိတ်အေးအေးထားပါ ..သားရယ် ..” လို့ ပြောချိန် ခွဲခန့်ထဲကနေ ကလေးငိုသံ ထွက်လာချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့် သောကတွေဟာ ငြိမ်းချမ်းပြီးတော့ အဖေအမေတွေရဲ့ သောကတွေကို နားလည်း စာနာ ခံစားရတယ် ။ ကလေးရဲ့  “ အူးဝဲ ...အူးဝဲ ..” အသံက ကျွန်တော့်ကို အရာရာပြောင်းလဲစေပြီး အဖေအမေရဲ့ ပူပင်သောကနှင့်ကျေးဇူးတရားတွေကို လေးလေးနက်နက်ကို ခံစား မိတော့တယ် ။ 

“ ကလေးရဲ့ အမေလည်း ..ခဏ နေရင် ထွက်လာမှာပါ ..”လို့ ပြောတော့ လောကကြီးမှာ အရာရာဟာ စိုပြည်လန်းဆန်းနေပါလားလို့ ထင်မိတော့တယ် ။ မိန်းမ မလဲ့ ထွက်လာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ကို ကိုင်ပြီးစကားမပြောနိုင်ပေမဲ့ လက်ကိုတော့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အနမ်းပေးကာ သူ့ကို စိတ်အေးအေးထားကာ နေဖို့ ပြောပြီး သူကို အခန်းထဲကို ပို့ပေးတယ် ။ 

သူ့ကို အဝတ်စားလဲ ပေးချိန်မှာ အပြင်ကနေ စောင့်ပေးပြီး “ ဝင်လို့ရပြီ..” လို့ ပြောလို့ ဝင်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့ နို့ကို စို့နေတဲ့ သားလေးကို မြင်ရချိန်မှာ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အရာခပ်သိမ်းဟာ “ ဖြစ်သမျှအကောင်း ထင်တာထက် အကောင်းဆုံး ဘဝပါ ..”  လို့ ဘဲ တွေးလိုက်မိပါတော့တယ် ။

...........

အားလုံးကို ချစ်ခင်လျှက်..

သရဲလေး

.........................................................

ခုရက်ပိုင်း သရဲလေး (အော်ဇော်) ရဲ့ ဝတ္ထုတွေကို သဘောကျနှစ်ခြိုက်စွာ ပြန်ဖတ်နေမိတယ်။ ဇာတ်အိမ်ခိုင်ခိုင်မာမာနဲ့ သူ့ရဲ့ ဇာတ်ကောင် မမတွေ (အဲ..ဇာတ်ရံ၊ ဇာတ်ပို့ မမတွေ) ကို သဘောကျနေတာကြောင့်ပါ။ မှန်ပါတယ်။ အမျိုးသမီး အများစုဟာ အသက် (၃၅) ကနေ (၅၀) အရွယ်၊ ထို့ထက် ပိုတဲ့ အရွယ် (ကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ အမျိုးသမီးများ ) ဟာ လိင်ခံစားမှု အကောင်းဆုံး အရွယ်တွေလို့ ဆေးပညာရှင်တွေက သုတေသနပြုချက်တွေကို ကိုးကားပြီး မှတ်ချက်တွေ ပေးထားကြပါတယ်။ 

ထို အရွယ်တွေဟာ ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားဖူးထားကြပြီး ဖြစ်နေတက်သလို သူတို့ရဲ့ လက်ရှိအရွယ်တွေမှာ သားတွေ၊ သမီးတွေဟာလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီး ကလေးငယ်ငယ်တွေရဲ့ ဝေယျာဝစ္စတွေကလည်း ကင်းနေတက်ကြပါလိမ့်မယ်။ တခါ သွေးသားဆုံးခါနီးတဲ့ အရွယ်တွေရဲ့ သဘာဝအတိုင်း “ ငြိမ်းခါနီးမီး ပိုအားကောင်းတယ် ” ဆိုတဲ့ အတိုင်း ရာဂမီး ရမ္မက်မီးတွေဟာ အစွမ်းကုန် ထတောက်လောက်တက်ကြပါတယ်။ 

ဒီလိုအချိန်မျိုးဟာ လင်ယောင်္ကျား ဖြစ်နေသူတွေက အထူးသဖြင့် အသောက်အစား ရှိတဲ့ သူတွေ၊ အရက်သမား မယားတွေဆို သွေးတိုး၊ ဆီးချို၊ ကျောက်ကပ်တွေ မကောင်းဖြစ်ပြီး လင်ငုတ်တုတ်နဲ့ ကာမငတ်နေတက်ကြပါတယ်။ ငွေမက်ပြီး သူဌေးတွေ ၊ ခရိုနီတွေကို သမက်အမိဖမ်းပြီး အပေးအစား ခံထားရသူတွေဆိုရင် သေချာပေါက် အဲ့ဒီ အရွယ်မှာ ဖတ်တီးကြီးဖြစ်ကာ ဆီးချိုဖြစ်နေလောက်ပါပြီ။ လောင်မတီးနိုင်တော့လောက်ပါဘူး။ ဒီတော့ ဆာေနရင် ငတ်နေရင် လိမ္မာပါးနပ်သလို ရှာဖွေ ခံစားလိုက်ပါ။ 

ဒါကြောင့်လည်း ခုနောက်ပိုင်း ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေမှာ အန်တီမမကြီးရဲ့ စမောဆွဲစားတာေတွ ဘဲငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ တွဲနေတာ ယူနေကြတာတွေ မကြာမကြာ ပါလာကြတာ တွေ့ဖူးမှာပါ။ 

ကိုယ်မှာ မိသားစုရှိနေရင် ဆင်ခြင်ကြပါ။ ရေရှည်မှာ ခပ်ငယ်ငယ် ဘဲလေးတွေရဲ့ အလိုရမ္မက်ကို မလိုက်နိုင်ကြပါဘူး။ တက်လူနဲ့ ကျလူ ဆိုတာ သတိပြုကြပါ။ ဒီတော့ ကိုယ့်အလိုကို သိုသိုသိပ်သိပ် ဖြေရှင်းတက်ကြပါစေ။ ဘဲငယ်လေးတွေနဲ့ နောက်အိမ်ထောင်တခု ပြုဖို့တော့ မစဉ်းစားစေချင်ပါ။ (ချစ်လို့ ရပါ၏၊ စားလို့ရပါ၏၊ တစ်အိုး တစ်အိမ်ထောင်ဖို့ မကြိုးစားစေချင်တော့ပါ။)

ထို့အပြင် အများစု အပြာဝတ္ထုတွေမှာ လိင်အင်္ဂါအရွယ်အစားကို အရှည် (၈) လက်မ၊ တချို့များ (၁၀) လက်မတောင် ရေးသားဖော်ပြကြသေးတယ်။ အနားက ပေတံကိုယူပြီး မှန်းဆကြည့်တော့ ယုတ္တိမတန်တာသိရတော့ ဖတ်နေရင်း ဖီး(လ်)က ကြဲသွားရော၊ လိင်တံအရွယ်အစားဟာ ပုံမှန် ပျမ်းမျှ (၄) လက်မကနေ (၆) လက်မအတွင်းပဲ ရှိတက်ကြတာပါ။ အလွန်ဆုံး (၇) လက်မခွဲလောက်ပါပဲ။ 

နောက်တခါ အမျိုးသားကြာချိန်ဟာ (၃) မိနစ်ကနေ (၁၃) မိနစ်အတွင်းသာ ဖြစ်ကြတယ်လို့ ဆေးပညာရှင်တွေရဲ့ သုတေသနပြုချက်တွေက တညီတညွတ်ဆိုကြပါတယ်။ ဖတ်သူကို ဖီးလ်ပိုတက်အောင် အလွန်အကြူးဖော်ပြချက်တွေဟာ ယုတ္တိနဲ့ ကင်းူကွားလွန်းရင်တော့ ဖီးလ်ပိုမလာဘဲ ပိုပြီးဖီးလ်ကြဲ သွားတက်ပါတယ်။

{ ယခု မှတ်ချက်သည် မူလ စာရေးဆရာ သရဲလေး ရဲ့ မှတ်ချက် မဟုတ်ပါ။ တဖန် ကူးယူဖော်ပြသူ Blogger ရဲ့ ထင်မြင်ချက် အမြင်၊အာဘော်များသာ ဖြစ်ပါသည်။}

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။