Sunday, October 30, 2011

တဏှာကြီးတဲ့ မအေတူသမီး (စ/ဆုံး)

တဏှာကြီးတဲ့ မအေတူသမီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဇာခြည်သည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ်ကျော်သက်ကလေး ဖြစ်လေသည်။ အရပ်မှာ ၅ပေခန့်သာရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူ အနေတော်ကလေးဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကို ခံရသူကလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူး ထူးကဲကဲလှပသည်ဟု မဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သော မျက်ခုံးများနှင့် ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သော မျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသောရုပ်ရည် ရှိသူကလေးဖြစ်လေသည်။ 

ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများက ညို့ယူနိုင်သောအရည်လဲ့လဲ့ မျက်လုံးများဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်စီကျသော ကြာမျက်နှာပေးကလေး ဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အကိတ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးကလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လိုက်လျှင် အိတွဲတွဲဖြင့် လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ပဲ မာမာဆတ်ဆတ်ကလေး တုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာကလေးဖြစ်လေသည်။ သေးကျင်သောခါးအထက်မှာ ရင်အစုံကလည်း အရမ်းအကြီးကြီး မဟုတ်ပဲ သင့်တော်ရုံ မို့မို့မောက်မောက် ကလေးသာဖြစ်လေသည်။ သူမ၏အမေ ဒေါ် ခင်မေသန်းမှာ အသက် ၃၈ခန့်ဖြစ်ပြီး ယခုယူထားသည်မှာ ဒုတိယအိမ်ထောင်ဖြစ်သဖြင့် ဇာခြည်မှာ ပထွေးနှင့်အတူ နေရရှာသူကလေး ဖြစ်လေသည်။ 

ဇာခြည်၏အမေ ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ သဘောလွယ်သူဖြစ်သဖြင့် လင်ကြီးရှိလျှက်နှင့်ပင် ဇာခြည်အသက် ၁၃ ၁၄နှစ်သမီးအရွယ်ကပင် အခြားယောက်ျားများနှင့် တိတ်တခိုး ဇတ်လမ်းခင်းပြီး နောက်မီးလင်းလေ့ရှိသူ တစ်ဦးဖြစ်လေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ဇာခြည်မှာ အရွယ်ရောက်စကတည်းက အမေဖြစ်သူ၏ တိတ်တိတ်ပုန်းဇတ်လမ်းများကို လူပြောသူပြောဖြင့် ကြားသိရရုံမက တကြိမ်တစ်ခါတွင်တော့ ကိုယ်တွေ့မျက်မြင် ဖြစ်ခဲ့ဘူးလေသည်။ ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ အလုပ်ထဲရှိ အထက်အရာရှိကြီးတစ်ဦးနှင့်ရော အရာရှိငယ်တစ်ဦးနှင့်ပါ ဖောက်ပြန်နေသည် ဖြစ်သောကြောင့် ဇာခြည့်အဖေ ဒေါ်ခင်မေသန်း၏ယောက်ျား ခရီးထွက်သွားခိုက်တွင် သူမနှင့်ဖောက်ပြန်နေသော အရာရှိငယ်ကလေးကို ညအချိန်အိမ်သို့ ခေါ်၍ပျော်ပါးလေသည်။ 

ထိုညက မီးပျက်သဖြင့် ဇာခြည်တစ်ယောက် အစောကြီးအိပ်ပျော်သွားပြီး ညသန်းခေါင်အချိန်လောက်တွင် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသန်း၏ မချိတင်ကဲ တအီးအီး တအားအားဖြင့် ညည်းသံကြီး ကြားလိုက်ရသဖြင့် လန့်နိုးလာလေသည်။ စစချင်း အမေ ဘာများဖြစ်သလဲဟု စိုးရိမ်သွားသော်လည်း လူပြောသူပြောဖြင့် ကြားရသောသူ့အမေ၏ နောက်မီးလင်းဇတ်လမ်းများကို သွားသတိရသဖြင့် တိတ်တိတ်ကလေး အသံမမြည်အောင်ထ၍ ချောင်းလေသည်။ 

အဖေနှင့်အမေတို့ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်ဟနေပြီး မီးလာနေပြီဖြစ်သဖြင့် အခန်းထဲမှ ၂ပေမီးချောင်း၏ အလင်းရောင်မှာ အိပ်ခန်းပြင်သို့ ထိုးထွက်နေလေသည်။ ကြည့်ရသည်မှာ သူတို့စလုပ်စဉ်က မီးမလာပဲ လုပ်နေရင်းတန်းလန်းမှ မီးလာသည်ကို ထမပိတ်နိုင်တော့ပဲ အရှိန်တက်နေကြဟန် ရှိလေသည်။

အပေါက်ဝ အမှောင်ထဲမှ လင်းနေသောအခန်းတွင်းသို့ အသာချောင်းကြည့်လိုက်ရာ သူမအဖေနှင့်အမေ အိပ်သောကုတင်ကြီးပေါ် တွင် အမေက ပက်လက်ကြီး ပေါင်ကြီးကားလျှက် အဖေမဟုတ်သူ တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်၏ အလိုးကို အားရပါးရခံနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

ဇာခြည်မှာ အသက် ၁၄နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ပြီး ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ လိုးသည်ကို ဖုန်းထဲမှအပြာကားများကို ကြည့်လျှက် သဘောပေါက်ပြီး ဖြစ်သော်လည်း ယခုလို လက်တွေ့ မျက်မြင်တွေ့လိုက်ရသောအခါ ရင်တွေတုန်လျှက် အာခေါင်များပင် ခြောက်ကပ်လာလေသည်။ အမေဖြစ်သူက ပေါင်ကြီးများကို ဘေးဘယ်ညာသို့ အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားပြီး အမေ၏တိတ်တိတ်ပုန်း လင်ငယ်က သူ၏လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် တစွပ်စွပ်ဆောင့်လိုးနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

ဇာခြည်၏အမေ ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ အလိုးခံရင်း ဖီးအတော်တက်နေပြီဖြစ်သဖြင့်စောက်ရည်များ အမျုားအပြား ထွက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် လိုးလိုက်တိုင်း တစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ်ဖြင့် လီးဝင်လီးထွက်သည့်အသံများ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ ဖြဲကား၍ အားရပါးရအလိုးခံရင်း ပါးစပ်မှာလည်း တဏှာတွန်သံများ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ 

“ အားကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ဟင့် ဟင့် အီး အား မောင့်လီးကြီးနဲ့ မစောက်ပတ်ထဲ လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ အူး အီး အ ဟင့် ဟစ်” 

ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ အတော်အရသာတွေ့နေဟန်ဖြင့် တအီးအီး တအားအားဖြင့် အကျယ်ကြီး အော်ညည်းလိုက်လေသည်။

“ တိုးတိုးညည်းပါ မမရယ် မမသမီးလေး နိုးသွားပါအုံးမယ်”

“ အဟင့် မောင်ကလဲ သည်ကောင်မက အိပ်ရင် တော်တော်နှင့်မနိုးတတ်ဘူး သူ့ဖင်လူ တက်လုပ်သွားတောင် နိုးမဲ့ဟာမ မဟုတ်ပါဘူး။ မောင်ကလည်း မမအကြောင်းသိသားနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရရင် အခုလိုမျိုး အော်ဟစ်ညည်းညူပြီး ခံလိုက်ရမှ အာသာပြေတာမောင်ရဲ့ ဒါကြောင့် ရုံးမှာ ခိုးခိုးအလိုးခံရတာ အားမရလို့ အခုလို အိမ်မှာအဖိုးကြီးမရှိတုန်း မောင့်ကိုခေါ်အလိုးခံတာပေါ့ အား အီး အဟင်းဟင်း အစ် အု အား” 

အဖေနှင့်အိပ်သော လင်မယားကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ကုတင်ကြီးလှုပ်ခါပြီး တကျွိကျွိမြည်အောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလျှက် သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် စိတ်ပါလက်ပါ အလိုးခံနေသော မိခင်ဖြစ်သူကို ကြည့်၍ အပျိုပေါက်မလေး ဇာခြည်တစ်ယောက် စောက်ပတ်ထဲက လှိုက်တက်လာလျှက် စောက်ရည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာလေပြီ။ ပက်လက်ဖြဲကားပေးထားသော မိခင်ဖြစ်သူ၏ စောက်ခေါင်းအောက်နားစပ်များမှ စောက်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်များ ယိုစီးကျနေပြီး တက်လိုးနေသော လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး စောက်ပတ်အတွင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးနေပုံမှာ အရွယ်ရောက်စ ဇာခြည်၏ကာမစိတ်များကို ထကြွစေလေသည်။

“ အမယ်လေး မောင်ရဲ့ လိုးပါ လိုးပါ မမစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ အင်း အဟင်း ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် စောက်ပတ်ကြီးထဲကို လီးကြီးနဲ့ထိုးပြီး လိုးတာ ကောင်းလိုက်တာနော် ဟင်း ဟင်း အူး လိုးပါမောင်ရယ် လိုးပါ အီးဟီးဟီး မမစောက်ပတ်ကြီးကို မောင့်လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်သာလိုးလိုက်ပါတော့ အီးဟီးဟီး မောင်လိုးပေးတာခံရတာ မမစောက်ပတ်ကြီးထဲမှာ ကောင်းလွန်းလို့ပါ အစ် ဟစ် ဟစ်”

အခုတော့ ဇာခြည်သည် ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးကြားမှ လက်လျှိုထည့်လျှက် စောက်မွှေးနုနုကလေးများ ပေါက်ခါစ စောက်ပတ်အရည်ရွှဲရွှဲလေးကို ပွတ်နေမိလေသည်။ ထိုညက ဇာခြည်အိပ်ယာထဲပြန်ရောက်ပြီးနောက် စောက်ပတ်ကလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်လျှက် ပထမဦးဆုံးအနေဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာ အာသာဖြေဘူးသွားလေသည်။ စိတ်ကူးထဲမှ မှန်းစရာအဖြစ် အခုလေးတင် လောလောလတ်လတ် မြင်ခဲ့ရသော အမေဖြစ်သူ၏ လင်ငယ်က လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် သူမကိုတက်လိုးနေသည်ဟု မှန်းပွတ်ရလေသည်။ 

ထိုနေ့မှစ၍ ဇာခြည်တယောက် သွေးသားထကြွလာလျှင် ကိုယ့်ဘာသာ စောက်ပတ်ပွတ်၍ အာသာဖြေတတ်လာလေသည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်း လက်ညိုး လက်ခလယ်များထည့်၍ အယားဖျောက်လာတတ်ပြီး နောက်တစ်ဆင့်တက်ကာ  ဖယောင်းတိုင် ခပ်တုတ်တုတ် အခုတော့ ခရမ်းသီး သခွါးသီးများဖြင့် အဆင့်တက်လာလေသည်။ သူမကို တက်လိုးသူအဖြစ် စိတ်ကူးယဉ်မိသူကတော့ အချိန်အတော်ကြာအထိ ထိုနေ့က မိခင်ဖြစ်သူ၏ လင်ငယ်ပင်ဖြစ်လေသည်။ 

တစ်နေ့တွင်တော့ လူပြောသူပြောဖြင့် ဒေါ်ခင်မေသန်း၏ နောက်မီးလင်း ဇတ်ရှုပ်ကို ဒေါ်ခင်မေသန်း၏ ယောက်ျားဖြစ်သူ သိရှိသွားလေသည်။ တစ်ခါတစ်လေ တစ်ယောက်တစ်လေနှင့် လွန်ကျူးမိလျှင် သမီးလေးမျက်နှာကို ထောက်၍ ခွင့်လွှတ်ပေးရန် စဉ်းစားမိသော်လည်း အခုက ယောကျ်ား ၃ ၄ယောက်ဖြင့် ပျော်မွေ့နေသူ ဖြစ်နေလေသည်။ 

ထို့အပြင် တစ်ယောက်ပြီးမှ တစ်ယောက်ဖြင့် နေခြင်းမျိုးမဟုတ်ပဲ တပြိုင်နက် အပြိုင်ထားကာ တစ်နေ့ထဲတွင် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် နေရာခွဲတွေ့၍ အပျော်ရှာခြင်းဖြစ်သဖြင့် စိတ်ကုန်ကာ ကွာရှင်းလိုက်လေသည်။ 

ထိုသို့ကွာရှင်းချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မေသန်းနှင့် နောက်ဆုံးဖြစ်နေသူမှာ ယခု ဇာခြည်၏ပထွေးဖြစ်လာသည့် ဦးခိုင်မင်းဖြစ်လေသည်။ ဦးခိုင်က တဏှာကြီးပြီး သူများမယားကို ကြာခိုနေသူ ဖြစ်သော်ငြားလည်း စိတ်ရင်းကောင်းပါသည်။ အဖေနှင့်ကွဲသွားသော အမေ့ကို အတည်တကျ လက်ထပ်ယူသည်။ မျက်နှာလွှဲခဲပစ် ရှောင်မသွားခဲ့။ အမေနှင့်အတူပါလာသော အသက်၁၅နှစ်အရွယ် ဇာခြည်ကိုလည်း ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်း ဆက်ဆံသည်။ မယားပါသမီးရယ်ဟု ထိကပါးရိကပါးမလုပ်။ ကျောင်းထားပေးသည်။ အကောင်းဆုံးကျူရှင်များ ထားပေးသည်။ အပျိုအရွယ်နှင့် သင့်တင့်လျှောက်ပတ်သော အဝတ်အစားများ ဝယ်ပေးသည်။ သမီးမိန်းကလေးဖြစ်သည်နှင့်အညီ လက်ဝတ်လက်စားများလည်း ဆင်ပေးပါသည်။

အမေကတော့ သမီးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ဇာခြည့်အပေါ် သံယောဇဉ်ရှိသော်လည်း ခပ်ပေါ့ပေါဖြစ်သည်။ သိပ်ဂရုတစိုက် မရှိလှပေ။ သူမသဘောကျ နှစ်ခြိုက်သော ကာမဂုဏ်အာရုံကိုသာ ခံစားနေရဖို့သာ ပထမဦးစားပေးဖြစ်သည်။ အမေက ဦးခိုင်ကိုတော့ နှစ်နှစ်ကာကာရှိသည်။ ဦခိုင်မှာ တဏှာရာဂအား ကြီးမားသော်လည်း စိတ်ရင်းက ကောင်းမွန်သည်။ မျှမျှတတ စဉ်းစားပေးသည်။ 

နောက်တစ်ခုက ဦးခိုင်သည် အလိုးအညှောင့် ကောင်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဇာခြည်၏အမေ နှာဘူးမကို အာသာပြေအောင် လိုးပေးနိုင်သည်။ ထုံးစံအတိုင်း ဇာခြည်က အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဦးခိုင်နှင့်အမေ လိုးတာကို သွားသွားချောင်းသည်။ တံခါးပိတ်ထား၍ ချောင်းမရလျှင် တံခါးပေါက်နားကကပ်ပြီး လိုးသံဆောင့်သံ ညှောင့်သံများကို နားထောင်ရင်း စောက်ပတ်ပွတ်သည်။ ဇာခြည်၏ အမေကလည်း အလိုးခံရင်း ကာမစကားများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောတတ်သည်ဖြစ်ရာ ဇာခြည်မှာ အမေတို့ လိုးရင်းပြောတာတွေ နားထောင်ရင်း စောက်ပတ်ပွတ်တာ အရသာရှိလွန်းလှသည်။ အမေတို့က တခါတလေလည်း အိပ်ခန်းတံခါးမပိတ်ပဲ လိုးကြဆော်ကြသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် သန်မာထွားကြိုင်းသော ဦးခိုင်လီးကြီးကို ဇာခြည်တစ်ယောက် အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည့်ရသည်။ 

ဦးခိုင် လီးကြီးက မညိုမမဲပါ။ လီးတန်ကြီးက ပန်းရောင်သန်းနေပြီး ပြဲလန်နေသောဒစ်အပေါ်ပိုင်း လီးထိပ်ကြီးက နီရဲနေသည်။ ဤသို့ဖြင့် ဇာခြည်မှာ ပထွေး ဦးခိုင်၏လီးကြီးကို စွဲလမ်းလာသည်။ ဇာခြည်မှာ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူ့အမေ လင်ငယ်နေတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း စိတ္တဇအစွဲတစ်ခု ရှိလာခဲ့သည်။ ၎င်းမှာ သူမကို မွေးထုတ်လိုက်သော စောက်ခေါင်းကို လိုးပေးသည့်လီးနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်ဖြစ်သည်။ အမေရော သမီးပါ လီးတစ်ချောင်းထဲ၏ အလိုးကို ခံကြည့်လိုသော စိတ်ဖြစ်သည်။ အခုငါ့စောက်ပတ်ထဲ လိုးနေတဲ့လီးကြီးက ငါ့အမေစောက်ခေါင်းကိုလည်း လိုးခဲ့ဘူးတာပဲဟု တွေးရင်း အလိုးခံကြည့်ချင်သည်။ 

တနေ့တခြား ပြင်းပြလာသည့် ကာမစိတ်ကြောင့် ကိုးတန်းနှစ်တွင် ဇာခြည် ရီးစားထားသည်။ အခြားအတွဲတွေလို ကျယ်ဝန်းလှသည့် ကျောင်းဝန်းအတွင်း ရီးစားနှင့်ချိန်းတွေ့သည်။ ရီးစားနှင့်နမ်းသည်။ ရီးစား စောက်ပတ်နှိုက်ပေးတာ ခံသည်။ ကိုယ့်ဘာသာ နှိုက်သည်ထက်တော့ ပိုအရသာရှိလေသည်။ တခါတော့ ရည်းစားနှင့် အလိုးခံလိုက်ဦးမည်ဟု စဉ်းစားပြီး ကျောင်းဆင်းချိန် ကျောင်းခန်းလွတ်တစ်ခုအတွင်း ချိန်းတွေ့သည်။ ဖက်ယမ်းနမ်းရှုတ်အပြီး ရည်းစားလီးကြီးကို ကိုင်ကြည့်သည်။ ရည်စားလီးမှာ မာကြောတောင့်တင်းသည်မှန်သော်လည်း ပထွေးဦးခိုင်၏ လီးလောက်တော့ မကြီးချေ။ 

ဤသို့ဖြင့် စာသင်ခုံတန်းလျားပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျှက် ထမိန်ကလေးကို ဗိုက်ပေါ်မတင်ပြီး ပေါင်ကား၍ စောက်ပတ်ကလေးကို ဖြဲပေးထားသည်။ ရည်းစားက သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ ဇာခြည်၏ စောက်ခေါင်းဝတေ့ရုံ ရှိသေးသည် လီးရည်များ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ဇာခြည်လည်း စိတ်တအားတိုသွားကာ ထိုသူကို တွန်းဖယ်ပြီး ထွက်လာခဲ့ပြီး နောက်ကိုဘယ်တော့မှ အတွေ့မခံတော့ချေ။ ထို့နောက်တွင်တော့ ဇာခြည်လည်း နောက်ထပ်ရည်းစားထားပြီး အလိုးခံဖို့ မစဉ်းစားတော့ပဲ သူမအမေကို လိုးနေသောပထွေးကို မြှူဆွယ်ရန်သာ ကြိုးစားတော့သည်။

သို့သော် ပထွေးဦးခိုင်မှာ မယားပါသမီးလေးကို သနားလှသဖြင့် လွန်လွန်ကျူးကျူး မဖြစ်စေရန် ထိန်းချုပ်နေသဖြင့် ဇာခြည်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေလေသည်။ ပထွေးဦးခိုင်မှာ ကားဝယ်ရောင်းသမား တစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် စီးပွါးရေး အဆင်ပြေလေသည်။ ထို့အပြင် အလုပ်ချိန်ဟူ၍ သတ်သတ်မှတ်မှတ် မရှိသဖြင့် ဇာခြည်၏အမေ ဒေါ်ခင်မေသန်း ရုံးပိတ်သောနေ့များတွင် နေ့လည်နေ့ခင်း၌ပင် အိမ်မှာ လိုးလေသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် စနေ တနင်္ဂနွေပိတ်ရက်များတွင် ဆယ်တန်းဖြေဆိုမည့် ဇာခြည်မှာ တနေကုန် ကျူရှင်တက်ရသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ 

ထိုသို့ နေ့လည်နေ့ခင်း သူမ ကျူရှင်သွားနေခိုက်တွင် သူမအမေကို ပထွေးက တနေကုန် လိုးနေမည်ကို ဇာခြည်က ရိပ်မိသည်။ ဇာခြည်က သူ့အမေကို ပထွေးလိုးနေသည်ကို ညည ချောင်းကြည့်ဖူးသော်လည်း နေ့ခင်းကြောင်တောင် မြင်မြင်ထင်ထင် လိုးသည်ကို ကြည့်ချင်လှသည်။ ထို့အပြင် အလိုးခံရင်း သူ့အမေ၏ ပက်ပက်စက်စက်ပြောဆို ညည်းတွားသံများကို နားထောင်ရသည်မှာ သူမ၏ကာမဆန္ဒကို တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်စေသည်။ 

သွေးသားဆူဖြိုးနေပြီး မိခင်၏တဏှာစိတ်ကို အမွေဆက်ခံ ရရှိထားသောဇာခြည်သည် မိခင်အလစ်တွင် သူမ၏ ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းများကို မသိမသာဖြင့်၎င်း သိသိသာသာဖြင့်၎င်း ပထွေးမြင်အောင် ဖော်ပြပြီး မြှူဆွယ်လေသည်။ ပထွေးက မသိချင်ယောင် ဆောင်နေသော်လည်း ဤမယားပါသမီး အငုံလေးအပေါ် စိတ်ယိုင်လာခဲ့လေပြီ။ 

တမနက်တွင်တော့ မိခင်ဒေါ်ခင်မေသန်း ဈေးဝယ်သွားနေချိန်တွင် အိမ်၌ ပထွေးဦးခိုင်နှင့် မယားပါသမီး ဇာခြည်တို့ ၂ယောက်ထဲသာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ ဈေးသွားလျှင် တစ်နာရီကျော်ကျော်ခန့် အချိန်ကြာတတ်ကြောင်း သမီးဖြစ်သူ ဇာခြည်က သိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဤတစ်နာရီအတွင်း ပထွေးဖြစ်သူကို ရအောင်မြှူဆွယ်ပြီး အလိုးခံလိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ၏ စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေသောလီးကြီးဖြင့် မိမိစောက်ဖုတ်ကို လိုးပေးသည်ကို ခံစားကြည့်ချင်လှပေပြီ။ ထိုအချိန်တွင် ဇာခြည်က မီးဖိုပေါ်ရှိ ဒယ်အိုးတွင် ပုဇွန်ကျော်နေပြီး ပထွေးဖြစ်သူဦးခိုင်က အနီးရှိ ထမင်းစားပွဲတွင် ကော်ဖီသောက်ရင်း သတင်းစာဖတ်နေလေသည်။ 

ဇာခြည်က အောက်ပိုင်းတွင် မျှော့ကြိုးတပ် ဘောင်းဘီခပ်ပါးပါး ဒူးလောက်အတိုကို အတွင်းခံမပါဘဲ ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။ အပေါ်တွင် တီရှပ်ဝတ်ထားသော်လည်း အောက်တွင် ဘရာစီယာပါသောကြောင့် ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်၍ ဘရာကိုချွတ်ပြီး တီရှပ်တစ်ထပ်တည်း ဝတ်လာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် ပုဇွန်ကြော်ကိုမွှေရင် 

“ ဦး”

“ ဟေ” 

“ ဦးကို တစ်ခုမေးမလို့”

“ အင်း မေးလေ” 

“ ဟိုဟာ လင်မယားတွေက လက်ထပ်ပြီးရင် ဘာလုပ်ကြတာလဲ ဟင်” 

ကောင်မလေးကတော့ လုပ်ပြီဟု ဦးခိုင် တွေးလိုက်မိလေသည်။

“ အင်း ဟို အဲ လိင်ဆက်ဆံကြတာပေါ့ သမီးရဲ့”

“ အင် ဘာလဲ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ သမီးမသိဘူး” 

ဇာခြည်က ဘာမှမသိသော ကလေးငယ်သဖွယ် မျက်တောင်လေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်း မေးလိုက်လေသည်။ လက်ကတော့ ဒယ်အိုးကို တဒေါက်ဒေါက် ထိုးမွှေနေလေသည်။ ဦးခိုင်မှာ သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ဖြစ်သဖြင့် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ 

“ အင်း လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ လိုးကြတာကို ပြောတာလေ” 

ဇာခြည်မှာ “ လိုး”ဟူသော အသံကြားလိုက်ရသည်နှင့် ရင်ထဲတွင် လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားကာ စောက်ပတ်ထဲကလည်း ဆစ်ခနဲ ယားလာသည်။ စောက်ရည်များပင် စိမ့်ထွက်နေချေပြီ။ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသဖြင့် ဒယ်အိုးကို တအားထိုးမွှေရင်း 

“ အို အဲဒါလည်း သမီးမသိပါဘူး လိုးတယ်ဆိုတာ ဘာလုပ်တာလဲ” 

“ အင်း ဒီသမီးနဲ့တော့ ခက်နေပါပြီ။ ဒါဆိုသမီး စောက်ဖုတ်ဆိုတာ သိလား” 

“ အင်း သိတယ် သမီးတို့ရဲ့ ရှေ့ဖင်လေ ရာသီလာရင် အဲဒီထဲကလာတာ ဟင့်” 

“ ဒါဆို သမီး လီးဆိုတာရော သိလား ” 

“ အင်း သိတယ် ဦးမှာပါတယ်လေ” 

“ အေး အဲဒါဆိုရင် ယောက်ျားရဲ့လီးကို မိန်းမစေက်ဖုတ်ထဲ နှုတ်လိုက် ထိုးလိုက် လုပ်တာကို လိုးတယ်လို့ ခေါ်တာပေါ့” 

ထိုအချိန်တွင် ဇာခြည်၏ အပျိုမဒန်းမ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲနေလေပြီ။ ဦးခိုင်၏ လီးကြီးမှာလည်း တောင်မတ်လာချေပြီ။ 

“ သမီးပိုနားလည်အောင် ဦးလက်တွေ့ပြမယ်” 

ဦးခိုင်သည် ထိုင်ရာမှထကာ ပုဆိုးကြီးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးငေါက်တောက်ဖြင့် ဇာခြည့်အနားသို့ ကပ်သွားလေသည်။ 

“ ဟင့် ဦးနော်” 

ဇာခြည်က မတ်မတ်ကြီးတောင်နေသော ဦးခိုင်၏လီးကြီးကို မျက်လုံးကလေး တစ်ချက်ဝဲ၍ ကြည့်လိုက်ပြီး တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ဦးခိုင်က ဇာခြည်နောက်မှ ကပ်ရပ်လိုက်ပြီး တောင်နေသောလီးကြီးဖြင့် ကျစ်လစ်စွင့်ကားနေသော ဖင်၂လုံးကြားသို့ ထောက်ထားလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် တီရှပ်ကိုမတင်က ဘရာစီယာချွတ်ထားသော ဇာခြည်၏ ရင်သားအစိုင်အခဲလေးများကို ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။ 

“ ဟင့် ဦး အဲဒါဘာလုပ်တာလဲဟင် အိ” 

ဇာခြည်က သူမ၏ဖင် လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို ထောက်ထားသော လီးကြီးရှိရာသို့ ကော့၍ကပ်ထားပေးလိုက်လေသည်။ စောက်ရည်များက စောက်ပတ်အတွင်းမှ ယိုစိမ့်ထွက်ကာ ပေါင်များသို့ပင် စီးကျနေလေပြီ။ 

“ သမီးသိသွားအောင်လို့ သမီးစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဦးလီးကြီးနဲ့ လိုးပြမလို့လေ” 

“ ဟင့် ကြောက်တယ် ဦးရယ်” 

ဇာခြည်က တဏှာသံကလေးဖြင့် ခပ်ချွဲချွဲပြောလိုက်လေသည်။ 

“ မကြောက်ပါနဲ့ သမီးရယ် ခဏနေ လိုးတယ်ဆိုတာ သိပ်ကောင်းမှန်း သမီးသိလာမှာပါ ”

“ ဟင့် တကယ်လားဦး တကယ်ကောင်းမှာလား ဟင်” 

မမွှေဘဲထားမိသဖြင့် ဒယ်အိုးမှ တူးနံ့ထွက်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း မီးပိတ်လိုက်ရလေသည်။ 

“ တကယ်ကောင်းမှာပေါ့ သမီးရယ် ကောင်းမှန်းသိသွားရင် နောက်ဆို သမီး ခဏခဏ အလိုးခံချင်နေမှာ”

“ တကယ်နော်ဦး ဒါဆိုနောက်လည်း သမီးကို ခဏခဏလိုးပေးနော်”

ဦးခိုင်သည် ဇာခြည့် ကိုယ်လုံးကလေးကိုမ၍ ထမင်းစား စားပွဲပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

ထို့နောက် ဇာခြည်၏ မျှော့ကြိုးတပ် ဘောင်းဘီကလေးကို ဆွဲချွတ်နေရာ ဇာခြည်က လက်နောက်ပြန်ထောက်၍ ဖင်ကလေးကို ကြွပေးလေသည်။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသောအခါ ဇာခြည်၏ ပေါင်ကြားတွင် အမွှေးနုကလေးများ ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ဖုတ်ကလေးက စောက်ရည်များရွှဲနစ်လျှက် အထင်းသား ပေါ်လာလေသည်။ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကလေးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် တောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားသွားလေသည်။ 

“ ဟိ ဟိ ဦးလီးကြီးက ပုတ်သင်ညို ကျနေတာပဲ ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့” 

ဇာခြည်သည် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လီးကြီးကိုကြည့်ရင်း အသည်းယားလာသဖြင့် လက်ဖဝါးနုနုကလေးဖြင့် လှမ်းဆုပ်ထားလိုက်လေသည်။ ဦးခိုင်က အပေါ်ကတီရှပ်ကလေးကို ပြန်၍ဆွဲချွတ်ပြန်ရာ ဇာခြည်က လက်ကလေးများ မြှောက်ပေးရလေသည်။

အခုဆိုလျှင်တော့ ဇာခြည်မှာ စားပွဲပေါ်တွင် လက်ကလေး ၂ဖက်ကို နောက်ပြန်ထောက်လျှက် ပေါင်ကလေးကားကာ ထိုင်ရက်သားလေး ဖြစ်နေပေပြီ။ မို့မောက်သော အပျိုနို့ ၂လုံးမှာလည်း အစိုင်အခဲလေ တင်းမာလျှက် နို့သီးခေါင်းကလေး ၂ဖက်မှာ ပန်းရောင်သန်းပြီး ကော့ထောင်နေလေသည်။ အခုတော့ အသက် ၁၈နှစ်သာရှိသေးသော မယားပါသမီး အပျိုစင်ကလေးသည် ထမငိးစားစားပွဲပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ပေါင်ကလေးကို ကားကာ လက်ကို နောက်ပြန်ထောက်လျှက် ကော့ကော့ကလေး ထိုင်ပေးနေလေပြီ။

ခြေဖနောင့်များဖြင့် စားပွဲအစွန်းကို ချိတ်ကာ ပေါင်ကလေးများကို ကားပေးထားပြီး နောက်သို့ လက်ထောက်ခါ ကော့ကော့ကလေး ဖြစ်နေသောကြောင့် စောက်ပတ်ကလေးကို ဖြဲပြထားသလို ဖြစ်နေလေသည်။ အပျိုစင် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးမှာ မဟတဟလေးဖြစ်နေပြီး စိတ်ထကြွနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်ကလေးများ သီးနေလေသည်။ 

လုံးထစ်တင်းကားသော တင်ပါးကလေးများမှာ တင်းရင်းကျစ်လစ်လှသောကြောင့် ထိုင်နေသော်လည်း ပိပြားမသွားဘဲ တင်းတင်းကလေး ဖြစ်နေလေသည်။ တင်ပါသားများ ဘေးသို့ မဆိုစလောက်သာ ပြားထွက်နေပြီး တင်းမာကျစ်လစ်လှသောကြောင့် လုံးလုံးကလေး ဖုထစ်နေလေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ ပစ်ထောက်ထားသောကြောင့် ရင်အစုံမှာ ကော့ကော့ကလေးဖြစ်နေပြီး တင်းရင်းသော အပျိုစင်နို့အုံမာမာကလေးမှာ အပေါ်သို့ ကော့နေလေသည်။ 

ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းကလေးများမှာ ရာဂသွေးကြောင့် တင်းတောင်နေပြီး ချွန်ထွက်နေလေသည်။ စောက်ပတ်ကလေးပေါ်ရှိ စောက်မွှေးများမှာ အမွှေးနုကလေးများ မဟုတ်တော့သော်လည်း သိပ်ပြီးထူထပ်ကြမ်းတမ်းခြင်း မရှိသေးဘဲ ပါးပါးကျဲကျဲကလေးဖြင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို မနိုင့်တနိုင် ဖုံးကွယ်ထားလေသည်။ ပထွေးဖြစ်သူ ဦးခိုင်မှာ စားပွဲဘေးတွင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း မယားပါသမီးလေး၏ နဖူးဝင်းဝင်းကလေးကို ညင်ညင်သာသာ နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် ကာမဇတ်လမ်းကို စလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဖြူဝင်းသော ပါးပြင်မို့မို့ကလေးနှစ်ဖက်ကို သူ၏နှာခေါင်းကြီးဖြင့် တလှည့်စီ နမ်းရှုံ့ပေးလိုက်လေသည်။

အပျိုကလေးဖြစ်သော်လည်း တဏှာအား ထက်သန်လှသော မယားပါသမီးကလေး ဇာခြည်မှာ လက်တဖက်ဖြင့် ပထွေးဖြစ်သူ၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် တဆတ်ဆတ် တောင်ထနေသော ပထွေးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးကို အားရပါးရ ကိုင်ဆုပ်ထားလိုက်လေသည်။ လီးကြီး၏ ပူနွေးမာကြောသော အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီးမှာ သူမလက်ထဲဝယ် တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသောကြောင့် စောက်ပတ်ကလေးကို တချက်ရှုံ့လိုက်မိပြီး စောက်ရည်များလည်း ပြစ်ခနဲ ထပ်မံယိုစီးလာပြန်လေသည်။ 

ထိုအချိန်တွင် ပထွေးဦးခိုင်က မယားပါသမီးလေး ဇာခြည်၏ ပါးအစုံကို တလှည့်စီ နမ်းရှုံ့နေရာမှ နှုတ်ခမ်းထူးထူကလေးကို သူ၏ပါးစပ်ကြီးဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ ”အွန်း အင့် အဟူး အင့် ဖလူး ပြွတ်” ဇာခြည်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ လင်ငယ်များနှင့်ကုန်းပြီး လိုးပွဲများဆင်နွှဲနေတာကို ချောင်းကြည့်၍ ကိုယ့်စောက်ပတ်နှင့် ရင်သားများကို ကိုယ့်ဘာသာ ကလိုင်းဖူးသော်လည်း ယခုလို ယောက်ျားနှင့်နီးနီးကပ်ကပ် ထိတွေ့ဘူးသေးသည် မဟုတ်သဖြင့် နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံလိုက်ရသောအခါ ရင်ထဲတွင် ရှိန်းတိန်းတိန်း ဖိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်သွားလေသည်။ 

ပထွေးဖြစ်သူက နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း သူ၏လျှာကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သောအခါ စိမ့်ခနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး မလုပ်တတ်လုပ်တတ်ဖြင့် ပထွေး၏လျှာကြီးကို သူမလျှာကလေးဖြင့် ပြန်၍ပွတ်ဆွဲမိလေသည်။ ထိုသို့ နှုတ်ခမ်းစုပ်နေသည့်အချိန်တွင် ပထွေးဖြစ်သူ ဦးခိုင်က သူမ၏တင်းရင်းလုံးခဲနေသော နို့ကလေးများကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ် ဖြစ်ညှစ်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲတွင် မရိုးမရွ ဖြစ်လာရပြန်လေသည်။ ဦးခိုင်က သူမ၏တောင်ထနေသော နို့သီးခေါင်းကလေးများကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးပြီး လက်ညိုးနှင့်လက်မညှပ်ခါ တခါတခါ ချေပေးလိုက်သဖြင့် ကျောကလေး တွန့်သွားကာ ပါးစပ်ကလေးဟလျှက် ညည်းညူမိလိုက်ရှာလေသည်။ 

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာလဲ ဦးရယ် အင်း အဟင်း ဟင်း သမီးမနေတတ်တော့ပါဘူး ဦးရယ် အင့် ကျွတ် ကျွတ် အား သမီးလေ သမီး စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ ဟိုဟာလေ သမီးကို ဟိုဟာ လုပ်ပေးပါတော့ ဦးရယ်” 

မယားပါသမီးလေး ဇာခြည်မှာ ပထွေးဖြစ်သူကို အတင်းဖက်တွဲထားရင်း ကိုယ်လုံးလေး ကြွတက်လာလေတော့သည်။ ပထွေးဦးခိုင်ကလည်း မယားပါသမီး အပျိုစင်အငုံအဖူးကလေးကို ပထမဆုံးအကြိမ် ပါကင်ဖွင့်ပြီး လိုးပေးရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အထူးသတိထားကာ ဇာခြည်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို နေရာလပ်မရှိ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ 

မိန်းမအတွေ့အကြုံများသူပီပီ မိန်းမကျမ်း ကြေနေသူဖြစ်သဖြင့် အလောသုံးဆယ်မနိုင်လှပဲ တဆင့်ပြီးတဆင့် အပျိုမကလေးဇာခြည်၏ ကာမခလုတ်များကို ဖွင့်လှစ်ပေးနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ဇာခြည်တယောက် ယခုလို မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာ တောင်းဆိုလာတော့မှ အသာလေး လူချင်းခွါကာ စားပွဲစွန်းတွင် ဖနောင့်ဖြင့်ချိတ်ကာ ဖြဲကားထားသော ဇာခြည်၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပခုံးများပေါ်တွင် တင်ထားလိုက်လေသည်။ ထိုအခါကျမှ ဇာခြည်လည်း အလိုးခံရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ကာ လက်များကို နောက်သို့ တဖန်ပြန်ထောက်ပြီး ခပ်လျောလျောကလေးလုပ်ခါ ဖင်ကလေးကြွ၍ ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ ထိုအခါကျမှ ဦးခိုင်လည်း သူ၏လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ စောက်ရည်များစိုရွှဲနေသော ဇာခြည်၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကလေးတလျှောက် အထက်မှအောက်သို့ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်လေသည်။ 

“ အား ဟား ဟား ဟင့် ဟင့် ဦးကလည်းကွား သမီးမနေနိုင်တော့ပါဘူးဆိုကာမှ ဘာတွေထပ်လုပ်နေပြန်တာလဲ အင့် အစ် အဟစ် ဟစ် အဟီး ထည့်လိုက်စမ်းပါ သမီးဟာလေးထဲ ဦးဟာကြီးကို ထိုးထည့် လိုက်ပါတော့ အူး အီး အား” 

ဦးခိုင်လည်း လီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်ဆွဲနေရာမှ လီးထိပ်ဖြင့် တောင်ထနေသော စောက်စိလေးကိုဖိ၍ အသာလေး နှစ်ချက်သုံးချက် တို့ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်မှ မနေနိုင်မထနိုင် ရွပိုးထိုးလျှက် စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကလေးပင် ပွစိပွစိဖြစ်နေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးလေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးဒစ်မြုပ်ရုံမျှ ထိုးထည့်ပေးလိုက်လေသည်။ 

“ အူး အား အင့် ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ဟင် ဦးကလည်း ဘာလုပ်ပြန်တာလဲ ဟင့်ဟင့် မစို့မပို့နဲ့ ဟား ဦးလီးကြီးကို သမီးစောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ လိုးသွင်းပေးလိုက်ပါတော့ ဟင်း ဟင်း သမီးစောက်ပတ် ယားလှပြီ ဦးရဲ့ လိုးပါတော့ သမီးစောက်ပတ်ကို လိုးပေးပါတော့ ဦးရယ် အင်း အီး အစ် အစ်” 

မယားပါသမီးကလေးမှာအပျိုစင်ကလေးပင် ဖြစ်သော်လည်း တဏှာရာဂစိတ်များ မွှန်ထူကာ သွေးသားများ ထကြွသောင်းကျန်းနေပြီဖြစ်သဖြင့် သူ့အမေ လင်ငယ်များနှင့် အလိုးခံစဉ် ပြောသောစကားများကို အတုခိုးပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ပြောချလိုက်လေတော့သည်။ အောက်မှ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် တွန့်တွန့်လူးနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးကလေးကို ကြည့်လျှက် ဦးခိုင်လည်း သူ၏လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းတဆုံး လိုးသွင်းပေးလိုက်လေသည်။ 

“ ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် ဗြိ စွပ် အား အာ့လာလား ဟင့် အူး အမယ်လေး ဦးရယ် ကျပ်လိုက်တာ ဟင့် ဟင့် တမျိုးကြီးပဲ ဦးရယ် အင့် ဟင့် ဟင့်” 

ဇာခြည်မှာ အပျိုပေါက်ဘဝ အသက် ၁၃ ၁၄နှစ်ကတည်းက သူမအမေ၏ မှောင်ခိုဇတ်လမ်းများကို ကြည့်၍ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ကလိုင်းခဲ့သည်ဖြစ်သဖြင့် အပျိုမှေး မရှိတော့သော်လည်း လီးမဝင်ဘူးသေးသော အပျိုစင်စောက်ပတ်ဖြစ်သဖြင့် အခုလို လုံးပတ်တုတ်သော လီးချောင်းကြီး လိုးဝင်လာသောအခါ ကြပ်လွန်းလှသဖြင့် စပ်ဖြင်းဖြင်းကလေး ဖြစ်သွားရရှာလေသည်။ သို့သော် လီးချောင်းကြီးက သူမ၏နူးညံ့သော စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ချိုမြိန်သော ကာမအရသာကိုလည်း တပြိုင်တည်း ခံစားရရှိလိုက်လေသည်။

စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ပွတ်တိုက်လျှက် တိုးဝင်လာသောပထွေး၏လီးချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းအဆုံး သားအိမ်ခေါင်းကို လီးထိပ်ဖြင့် ဒုတ်ခနဲဆောင့်မိမှသာ ရပ်တန့်သွားတော့၏ ။ 

“ ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် ပြွတ် ဒုတ် အား အောင်မယ်လေး ဦးရယ် အင့် ဟင့် ဟင့် အောင့်လိုက်တာဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကလေး အောင့်တယ် ဦးရဲ့ အီး အဟီး ဟီး ရွှတ်” 

ဇာခြည်မှာ သူမ၏သားအိမ်ခေါင်း နုနုကလေးကို လီးထိပ်ဖြင့် ဆောင့်မိသဖြင့် အောင့်ခနဲဖြစ်သွားကာ ငိုချင်သလိုလို ဖြစ်မိနေစဉ် စောက်ခေါင်းအတွင်းနှင့် သားအိမ်ခေါင်းမှ ထူးခြားဆန်းပြား ချိုမြိန်လှသောကာမအရသာကို မျက်လုံးများပြာဝေသွားသည်အထိ ခံစားရရှိလိုက်သောကြောင့် ရင်ထဲတွင် အေးခနဲဖြစ်သွားရလေသည်။ 

“ အား ဦးရယ် အဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာဦးရယ် အင့် အဟင့် ဟင့် သမီးစောက်ခေါင်းထဲမှာ အောင့်လည်းအောင့် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် ဦးရဲ့ အင်း အဟင်း ဟင်း သမီးစောက်ပတ်ထဲကို ဦးလီးကြီးနဲ့ လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် အင့် အဟစ် ဟစ်” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ပထွေးဖြစ်သူက တင်းမာကျစ်လစ်နေသော မယားပါသမီး၏ နို့အုံအစိုင်အခဲများကို ဆွဲရင်း စောက်ပတ်ကလေးကို အချက်မှန်မှန်ဖြင့် လိုးပေးနေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် စောက်ပတ်ကလည်း အနည်းငယ်ကျယ်လာပြီး စောက်ရည်များကလည်း ဗွက်ပေါက်အောင်ထွက်နေပြီမို့ တဗြွတ် ဗြွတ် တစွပ်စွပ်နှင့် စောက်ပတ်အတွင်း လီးဝင် လီးထွက်သံများ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ 

“ အား လိုးပါ ဦးရယ် စောက်ပတ်ထဲကို လီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ လိုးစမ်းပါဦးရယ် အင့် အဟစ် ဟစ် အား ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ဆောင့်စမ်းပါ ဦးရယ် ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါဦး အီးဟီးဟီး အွတ် ဗြွတ် စွပ် ဗြွတ် စွပ် ” 

မယားပါသမီးလေး ဇာခြည်မှာ ပထွေးက သူမစောက်ပတ်ကို လီးကြီးဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးတာကို ဖင်ကလေးကော့၍ခံရင်း ပါးစပ်ကလည်း တောင်စဉ်ရေမရ အော်ဟစ်ညည်းတွားမိလေသည်။ ထို့အပြင် သူမစောက်ပတ်လေးကလည်း သူမကိုယ်တိုင် သတိမထားလိုက်မိပဲ လိုးသွင်းပေးနေသော လီးချောင်းကြီးကို ရမ္မက်ကြီးစွာဖြင့် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူ ပေးနေလေသည်။

“ စွပ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ဖတ် ဖတ် အီး အား” 

ခင်ခင်မှာ လီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း သားအိမ်ခေါင်းထိအောင် တစွပ်စွပ်လိုးပေးနေတာကို အရသာခံရင်း ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးက သူမဖင်ဝကို တဖတ်ဖတ် ရိုက်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသောအရသာတစ်မျိုးကို ထပ်ဆင့် ခံစားရရှိနေလေသည်။ သို့ဖြင့် ဖင်ဝကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်ပေးနေသော အရသာကိုခံစားရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိကာ စောက်ပတ်ကလေး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့် လီးကြီးကို ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်သွားပြီး ပထွေး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်တွယ်တက်လျှက် ကွေ့ကောက်တွန့်လိန် သွားလေတော့သည်။ ပထွေးဦးခိုင်ကလည်း မယားပါသမီး နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးရဲ့ စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကလေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ သူ၏ပြစ်နှစ်သော လရည်များကို တဖြင်းဖြင်း ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

ဇာခြည်ကလည်း သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း ပထွေး၏လရည် ပူပူနွေးနွေးများ ဒလဟောပန်းဝင်လာသည်ကို အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ကာ မျက်စိကလေးမှေးစင်းခံစားရင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ လျှံကျလာသော စောက်ရည်နှင့်လီးရည်များ ဖင်စအိုဝကို ဖြတ်သန်းစီးကျလာသည်ကို ယားကျိကျိဖြင့် ကျေနပ်နေမိလေသည်။  

ထိုနေ့က အသက် ၁၈နှစ် မယားပါသမီး အပျိုစင်ကလေးကို ပါကင်ဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် ညကျတော့ မိန်းမခင်မေသန်းကို လိုးပေးရပြန်သည်။ မလိုးလို့ကလည်းမဖြစ်။ မိန်းမခင်မေသန်းက တဏှာရာဂကြီးမားပြီး စောက်ပတ်တွင် မျှော့ပါသူဖြစ်၏။ ဒီလောက် လိုးပေးနေတာတောင် အခြားယောက်ျားများနှင့် ပရောပရီ လုပ်တတ်သေးသည်။ မယားပါသမီးလေးကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်။ ဟိုတနေ့က သူ့အမေဈေးသွားတုန်း သူတို့လိုးကြတော့ ကောင်မလေးက ပထမဆုံးအလိုးခံဘူးတာဖြစ်ပေမဲ့ အပေးအယူ အကော့အဖြဲ အပေးအယူမျှမျှ လုပ်ပေးတတ်သည်။

ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကလေးကလည်း သူ့အမေလို မျှော့မပါပေမဲ့ အတော်ညှစ်အားသန်လေသည်။ ထိုနေ့က လိုးပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ခင်မေသန်း မလစ်သဖြင့် တစ်ရက်နှစ်ရက် မလိုးဖြစ်ပြန်တော့။ မယားပါ သမီးလေးကတော့ လီးနှင့်တွေ့ဖူးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် အရမ်းရွထနေသည်။ ပထွေးလုပ်သူကို အတင်း ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်လွန်းသဖြင့် အမေဖြစ်သူမသိအောင် မနည်းထိန်းထားရသည်။ 

ဒါတောင် နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေလျှင် သူမအမေ ကျောပေးလိုက်တာနှင့် ပထွေး၏ပေါင်ဂွကြား လက်ထိုးထည့်ပြီး လီးကိုလာလာစမ်းတတ်သည်။ ပြီးတော့ ပထွေးလိုးတာကို ပထမဆုံးခံပြီးကတည်းက ဇာခြည်သည် အိမ်တွင်နေရင် ခါတိုင်းလို ချည်ဘောင်းဘီပွပွ အတိုကို မဝတ်တော့ ထမီတွေသာ ဝတ်လာတော့သည်။ ထမီကို အောက်ခံမပါဘဲ ဝတ်ကာ လူလစ်တာနှင့် အောက်စလွှတ်လွှတ်ပြသည်။ တခါတလေ စကပ်တို့ ဂါဝန်တို့ ဝတ်တော့လည်း အောက်စကို လွှတ်ပြတတ်သည်။ အခြေအနေပေးလျှင် စောက်ပတ်တောင် ပွတ်ပြလိုက်သေးသည်။ 

နောက်ပြီး ကောင်မလေးက ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ သူမ၏စောက်မွှေးများကို ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားပြန်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် အောက်စလွှတ်ပြသည့်အခါ စောက်ပတ်ဖူးဖူး နုနုတင်းတင်း ဝင်းဝင်းကလေးကို မြင်ရပြီး တံထွေးသာ တွင်တွင်မျိုချနေရလေသည်။ တဖန် အပေါ်တွင်လည်း အိမ်နေရင်း ဘလောက်အနွမ်းကလေးကို အတွင်းခံဘရာစီယာ မပါပဲ ဝတ်ထားတတ်ပြန်သည်။ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ အမှတ်တမဲ့ဖြစ်သော်လည်း ပထွေးဦးခိုင်ကတော့ မယားပါသမီးလေး၏ ကျစ်လစ်မို့မောက်သော နို့ငုံငုံဖူးဖူးလေနှင့် နို့သီးခေါင်းစူစူကလေးများကို မိန်းမမသိအောင် ခိုးခိုးကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်တို့ ဖိစီးနေရရှာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ညအိပ်ယာဝင်လျှင် မိန်းမဖြစ်သူ ခင်မေသန်းကိုပဲ ဖိဖိတွယ်ရလေရာ တဏှာအားကြီးသော ခင်မေသန်းမှာလည်း သဘောတွေ့နေလေသည်။

ထိုသို့သောညများတွင် ပထွေးဦးခိုင်က မယားပါသမီး အငုံလေးကို လိုးနေသည်ဟု ဖီးသွင်းကာ မျက်စိမှိတ်လျှက် သမီးအမေကို ကြုံးကြုံးဆော်လေရာ ခင်မေသန်းမှာ အရသာအတွေ့ကြီး တွေ့ကာ ပက်လက်လှန်ဖြဲကား၍ အလိုးခံရင်း ကာမသွေးများ ဆူဝေမူးမိုက်ကာ ကယောင်ကတမ်း အော်ဟစ်နေလေသည်။

“ အမယ်လေး ကိုခိုင်ရယ် လိုးလိုက်တာ အာ့ အီး အု အု ဟာ ဆောင့်လိုက်တာကွာ အင့် စောက်ပတ်ကြီးအောင့်တယ် အမယ်လေး အရမ်းကို လိုးနေတော့တာပဲ အီး ရွှတ် အူး ဟယ် လိုးလိုက်တာကွာ အင့် အမယ်လေး သူ့လီးကြီးကလည်း မာလိုက်တာ အရမ်းပဲ ကောင်းတယ်ကွာ လိုးဟေ့ လိုး လိုး”

ထိုအချိန်မျိုးတွင် ရာဂအားကြီးနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီး လေးဇာခြည်မှာ သူမအမေကို ပထွေးဖြစ်သူက အားရပါးရ ကြုံးလိုးနေသောအသံများကို ချောင်းနားထောင်ရင်း ကိုယ့်ဘာသာ စောက်ပတ်ကလေးကို ပွတ်သပ်၍ သနားစရာ အာသာဖြေနေရရှာလေသည်။ တစ်နေ့တွင်တော့ အမေနှင့်ပထွေးဦးခိုင်တို့ ၂ ယောက် TV ထိုင်ကြည့်နေစဉ် ဇာခြည်က သူမအခန်းထဲတွင် စာကျက်နေလေ သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ သူမအခန်းထဲမှ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဦးခိုင်ထိုင်နေရာကို မြင်နေရလေသည်။ 

အမေဒေါ်ခင်မေသန်းကတော့ ဦးခိုင်နှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ကုလားထိုင်တစ်လုံးဖြင့် ထိုင်ကြည့်နေသည်ဖြစ်သဖြင့် သူမအခန်းတွင်းသို့ လှမ်းမမြင်နိုင်ချေ။ ဦးခိုင်ကသာ သူမအခန်းထဲက စာကြည့်စားပွဲကို လှမ်းမြင်နိုင်လေသည်။ TVတွင်ပြနေသည်မှာ ထိုင်းရုပ်သံတွဲဖြစ်ပြီး ဒေါ်ခင်‌မေသန်း အပြတ်မခံ နေ့တိုင်းကြည့်နေသော ဇတ်လမ်းဖြစ်သည်။ ဒါကို သမီးဖြစ်သူ ဇာခြည်ကလည်း သိသည်။ 

ထို့ကြောင့် သူမအခန်းထဲမှနေ၍ ပထွေးဖြစ်သူကို မျက်နှာပုံစံအမျိုးမျိုး လုပ်ပြသည်။ မဲ့ပြသည် လျှာထုတ်ပြသည် မျက်လုံးပြူးပြသည်။ ထို့နောက် ပါးစပ်လှုပ်၍ စကားပြောပြသည်။ အသံမထွက်သော်လည်း ဦးခိုင်နားလည်နိုင်ရန် တစ်လုံးချင်း ပါးစပ်လှုပ်၍ ပြောပြသည်။ တစ်ခါအလိုးခံလိုက်ဘူးသဖြင့် ရဲတင်းနေပြီဖြစ်သော ပြီးတော့ ရမ္မက်ထကြွ ဆန္ဒပြင်းပြလျှက် သွေးသားထကြွနေသော ဤအပျိုမလေး ပါးစပ်လှုပ် ပြောပြသောစကားမှာ 

“ ဦး သမီးသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီ” 

ဟူ၍ဖြစ်လေသည်။ ဒါကို ဦးခိုင်ကလည်း နားလည်သည်။ သို့သော် မလှမ်းမကမ်းတွင် ခင်‌မေသန်းရှိနေသဖြင့် ခပ်တည်တည် ထိုင်နေရသည်။ ခဏနေတော့ စိတ်ကူးပေါက်လာသော ဇာခြည်က အတွင်းခံမပါသော ရင်စေ့အင်္ကျီ နှိပ်သီးကလေးများကိုဖြုတ်၍ သူမ၏တင်းရင်း လုံးဝန်းသော နို့ကလေးများကိုပြသည်။ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပွတ် သပ်ပြသည်။ နို့သီးခေါင်းကလေးများကို ပွတ်သပ်ဖိချေ၍ မျက်လုံးကလေးမှိတ်ခါ ဖီးတက်ပြသည်။

လုပ်ပြရင်းက တကယ်လည်း ဖီးတက်လာလေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဇာခြည်က လည်သည်။ ရုပ်သံဇတ်လမ်းမှ ကြော်ငြာလာသံ ကြားလျှင် နှိပ်သီးပြန်တပ်၍ စာငုံ့ကြည့်နေသည်။ ဒေါ်ခင်မေသန်း ထလာနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ဖွင့်ပြရတာခက်သော နို့ကိုမပြတော့ဘဲ ထမီကလေးအသာမ၍ သူမ၏စောက်ပတ်ကလေးကို ပြလေတော့သည်။ ထမီက အလွယ်တကူ လွှတ်ချ၍ ဖုံးဖိရလွယ်သောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ 

ထို့အပြင် မနက်ကမှ အမွှေးအမျှင်များ ရိတ်ထားသော သူမစောက်ပတ် ပြောင်ပြောင်ဝင်းဝင်းကလေးကိုလည်း ပထွေးကို ပြသလိုသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ မယားပါသမီးလေး၏ စိတ်ထဲတွင် ပထွေးလုပ်သူကို စောကပတ်ကလေး လှန်ပြရသည်ကို ကြည်နူးမိလေသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်ကလေးကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေသောပထွေးကို ကြည့်၍ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ကာမဒီရေများ တက်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပထွေးရှေ့တွင် သူမ၏စောက်ပတ်ကလေးကို ပွတ်လျှက် အာသာဖြေလေတော့သည်။ ကိုယ့်ဘာသာ အိပ်ရာထဲတွင် တစ်ကိုယ်တည်း စောက်ပတ်ပွတ်လျှက် အာသာဖြေရသည်ထက် ကိုယ့်ကိုလိုးဘူးသော ပထွေးရှေ့တွင် ပွတ်ပြရသည်က ပို၍အရသာရှိလေသည်။ စောက်စိလေးကို ချေလိုက် စောက်ပတ်နှခမ်းသား အဖတ်ကလေးများကို ဆွဲဖြဲပြလိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လက်ခလယ်နှင့်လက်ညိုး နှစ်ချောင်းပူးသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်ဖြင့် ပထွေးရှေ့တွင် အာသာဖြေပြနေလေသည်။ 

ဤသို့ပြရင်း ပွတ်ရသည်က အလွန်အရသာရှိလှပြီး တကယ်အလိုးခံနေရသလို ထင်မှတ်မိလေသည် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလျက် ပါးစပ်ကလည်း အသံမထွက်အောင် တတွတ်တွတ် ရေရွတ်နေရှာလေသည်။ 

“ လိုးပါ ဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကလေးကို လိုးပေးပါ အင့် အဟင့် ဟင့် လိုးလိုက်စမ်းပါဦးရယ် မေမေ့ကို ညတိုင်းလိုးနေတဲ့ ဦးရဲ့လီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း လိုးပေးပါ အင့် ဟင်း ဟင်း” 

ဤသို့ဖြင့် မယားပါသမီးလေးမှာ ပထွေးရှေ့တွင်ပင် စောက်ပတ်ပွတ်ပြ၍ အာသာဖြေရင်း တကယ်ဘဲ အလိုးခံရသလို အကောင်းကြီး ကောင်းကာ စောက်ပတ်ကလေး ပွစိ ပွစိဖြစ်လျှက် စောက်ရည်များပန်း ထွက်လာလေတော့သည်။ ထိုပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များကို လက်ချောင်းကလေးဖြင့် ကော်၍စီးပျစ်နေကြောင်း ပထွေးအားပြလိုက်သေး၏။ 

ဤသို့ဖြင့် ဦးခိုင်သည် ရွထနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးလေးကို သူအမေအလစ်တွင် မီးဖိုခန်းထဲ၌တခါ စာကြည့်ခန်းထဲ၌တခါ ၂ခါလိုးပေးလိုက်သော်လည်း ကမန်းကတန်း ကျီးလန့်စာစား လိုးရသည်ဖြစ်သဖြင့် ၂ယောက်စလုံး အားရကျေနပ်တင်းတိမ်မှု မရှိလိုက်ကြချေ။ သို့သော် ဒေါ်ခင်မေသန်းမှာ အပျော်အပါးကြိုက်ပြီး လမ်းများသူ မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း တစ်နေ့တွင် လမ်းထဲက မိန်းမများနှင့် သံလျင်ကျောက်တန်းသို့ နေချင်းပြန် ဘုရားဖူးသွားဦးမည်ဟု ဆိုသဖြင့် ဇာခြည်တို့ ၂ယောက်အတွက် အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခု ရရှိလိုက်လေသည်။

ခင်မေသန်းမှာ ဦးခိုင်နှင့်ရပြီးနောက်ပိုင်း ဖောက်ပြားမှုမရှိဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း သူမ၏ဆန္ဒပြင်းပြမှုကို လုံးဝကြီးဖျောက်နိုင်သူတော့ မဟုတ်ပါ။ သူမကို အတည်တကျ ပေါင်းသင်းပေးသော ကျေးဇူးနှင့် သူမစိတ်တိုင်းကျ လိုးပေးနိုင်သဖြင့်သာ ငြိမ်နေရသော်လည်း ခပ်ထထ ခပ်ထန်ထန် မိန်းမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ရပ်ကွက်ထဲမှ အိမ်ထောင်ရှင် ကြိုက်ကုန်း ခပ်ထထမိန်းမများနှင့် ပေါင်းသင်း၍ အတွေ့အကြုံချင်း ဖလှယ်လေ့ရှိသလို ယောက်ျားများနှင့်လည်း ပရောပရီ သားပြောမယားပြော အပြောခံရတာကို ကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေလေသည်။ 

ဒါကို ဦးခိုင်က သိနေသော်လည်း သူ့မိန်းမ၏ ဖင်ဆော့သောအကျင့်ကို သိထားသဖြင့် ဒီလောက်တော့ ကိစ္စမရှိဟုဆိုကာ လွှတ်ထားပေးရလေသည်။ ထိုနေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်ခင်မေသန်းတို့ ထွက်သွားပြီးနောက် ဇာခြည်က ကျူရှင်မသွားတော့ဘူးဟု လုပ်နေသေးသည်။ ဦးခိုင်က မယားပါသမီးလေးကို ဆယ်တန်းတော့ အောင်စေချင်သောကြောင့် ၂ နာရီခန့်သာရှိသော ကျူရှင်ချိန်ကို တက်လိုက်ပါဟု ချော့မော့စေလွှတ်လိုက်ရလေသည်။ ကျူရှင်ဆင်း၍ ပြန်ရောက်လာသော အမေတူမယားပါ သမီးလေးက ချက်ခြင်းပင် ပျော်ပါးမြူးတူးလိုသော်လည်း ချော့မော့၍ ရေချိုးထမင်းစားခိုင်းရလေသည်။ အတူထမင်းစားပြီးနောက် ခြံနှင့်အိမ်တံခါးများ လုံခြုံအောင်ပိတ်ခိုင်းပြီး မယားပါသမီး နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးကို တနေကုန်လိုးပွဲကြီး ဆင်နွှဲပေးရတော့မည် ဖြစ်လေသည်။ သို့နှင့် 

“ လာသမီး သမီးအခန်းထဲ သွားရအောင်လေ” 

“ ဟင့် အင့် အပေါ်က ဦးတို့အခန်းထဲသွားမယ် ဦးတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ သမီးကိုလိုးပေးနော်”

အောက်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ပထွေးနှင့် မယားပါသမီးလေးတို့ ဖက်နမ်းနေကြရင်းက ပြောနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဦးခိုင်က မယားပါသမီးလေး၏ နှုတ်ခမ်းကလေးကို ငုံစုပ်ရင်း လျှာချင်း ပွတ်ဆွဲနေသည်။ မယားပါသမီးလေးကလည်း နှုတ်ခမ်းစုပ်ခံရင်း သူမ၏ဆီးစပ်ကို ထောက်ထားသော ပထွေး၏လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ် ကိုင်တွယ်နေလေသည်။ ဇာခြည်အဖို့ သည်လိုမာတောင်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်တွယ်ဖြစ် ညှစ်နေရသည်က အရသာရှိလှသည်။ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသောလီးကြီးကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ထားလျှင် လီးကြီးမှ ကာမသွေးများသည် သူမလက်မှတဆင့် သွေးသားထဲစီးဝင်ကာ စောက်ပတ်ကလေးကို တရွရွဖြစ်လာစေလေသည်။ ဦးခိုင်ကလည်း ဇာခြည့်ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်း လက်များက ဇာခြည့်စကပ်လေးကို လှန်တင်ကာ အောက်ခံဝတ်မထားသည့် ဖင်တုံလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးများကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။ 

“ အာ ဦး အပေါ်သွားရအောင်ကွာ သမီးလိုချင်လှပြီ သိရဲ့လား သမီးဟာလေးထဲက ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီ ဟို မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အဟိ မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ ဦးလီးကြီးနဲ့ သမီးကိုလည်း လိုးပေးပါတော့နော် အဟင်း ဟင်း”

ဤသို့ဖြင့် မယားပါသမီးလေးနှင့် ပထွေးဖေဖေတို့သည် အပေါ် ထပ်ရှိ ပထွေးနှင့်အမေတို့ အိပ်သောအိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်ရှိသွားကြပြီး အဝတ်အစားများကို အပြန်အလှန်ချွတ်ပေးကာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြလေပြီ။ မယားပါသမီးလေးမှာ အပေါ်သို့ ပင်ကော့ထောင်နေသော ပထွေး၏လီးကြီးကို ကြည့်ကာ ပါးစပ်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် တံတွေးများမျိုချရင်း 

“ ဟိုတနေ့ညက သမီးချောင်းကြည့်တာ မေမေက ဦးလီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေတာ တွေ့တယ် အဲဒါ သမီးလည်း ဦးလီးကြီးကို စုပ်ကြည့် ဩချင်တယ် ” 

ဟုပြောကာ လီးကြီးငေါက်တောက်ကြီးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေသော ပထွေးရှေ့တွင် ဒူးထောက်ကာ လီးထိပ်ကိုအရင်ဆုံး လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမမေမေက ပထွေးကို လီးစုပ်ပေးတာကို ချောင်းကြည့် မှတ်သားထားသည့်အတိုင်း ပထွေး၏ လီးဒစ်ပတ်လည် မြောင်းနက်နက်ကို လျှာဖျားကလေးဖြင့် ဖိထိုးပေးလေသည်။ လျှာဖြားဖြင့် လီးဒစ်ကို ထိုးရင်းထိုးရင်း စိတ်တအားထကြွလာပြန်သဖြင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲသို့ အငမ်းမရထိုးသွင်း၍ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လေတော့သည်။ ပူနွေးသော ပထွေး၏လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး ငုံလိုက်မိသည်နှင့် မယားပါသမီးလေး၏ ရင်ထဲဝယ် ကာမနှင့်ယှဉ်သော ကျေနပ်မှုများ ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ လီးကြီးမှာ ပူပူနွေးနွေးဖြင့် သူမ၏ပါးစပ်ထဲတွင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသဖြင့် လီးမစုပ်ဘူးသေးပဲ အလိုးသာခံဘူးသေးသော အပျိုမဒန်းမလေးမှာ လီးစုပ်တာ ဖီးခံတတ်လျှင် စုပ်ပေးသူမှာလည်း ကာမအရသာရှိကြောင်း သိလိုက်ရလေသည်။ 

ယခုလည်း ပထွေး၏လီးကြီးကို ပါးစပ်က အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသည့်အခါ သူမ၏ စောက်ပတ်ကလေးကလည်း ရွစိရွစိဖြင့် စောက်ရည်များ ထပ်မံထွက်လာသည်ကို သတိထားမိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပထွေး၏လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ငုံစုပ်လျှက် ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် သူမစောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ကြည့်ရာ ထူးကဲသော အရသာရှိကြောင်း သိရလေသည်။ 

ထို့ကြောင့် သူမမေမေလုပ်သလို လီးချောင်းကြီးကို ပါးစောင်အတွင်းသို့ ထိုးထည့် ပွတ်တိုက်ပေးပြန်လေသည်။ ဇာခြည်မှာ အပျိုပေါက်စကပင် မိခင်က သူမအဖေအပါအဝင် လင်ငယ်ယောက်ျားများနှင့် နေထိုင်တာကို စိတ်ဝင်တစား ချောင်းကြည့် မှတ်သားထားသူဖြစ်သဖြင့် အခုအခါတွင် ပထွေးဖြစ်သူ ဦးခိုင်ပင် အံအားသင့်လောက်အောင် လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်နေလေသည်။ ကောင်မလေးမှာ တဏှာရာဂစိတ် တအားထကြွနေသည်ဖြစ်ရာ ဆန္ဒပြင်းပြင်းဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသဖြင့် ဦးခိုင်မှာ အတော်ပင် အရသာတွေ့နေလေသည်။

တဖန် ကောင်မလေးက သူ့အမေလုပ်သလို ဦးခိုင်၏ဂွေးစိကြီးများကို တလုံးချင်းငုံစုပ်ပေးရင်း လိင်တံကြီးကို ပွတ်တိုက်၍ ဂွင်းထုပေးနေလေရာ ဦးခိုင်မှာ အသံထွက်၍ပင် ညည်းတွားမိလေတော့သည်။ 

“ ဟင့် ဦး သမီးလီးစုပ်ပေးတာ ကောင်းရဲ့လား ဟို မေမေက ဦးလီးကြီးကို စုပ်ပေးတာနဲ့ ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ ပြွတ် ပြစ် ပြစ် ” 

“ အို သမီးလေး လီးစုပ်ပေးတာ ပိုကောင်းတာပေါ့ ခလေးရယ်” 

“ ဟွန့် ဟုတ်လို့လား ဦးရယ်” 

ဇာခြည်မှာ သူမလီးစုပ်ပေးတာ သူမမေမေထက် ပိုကောင်းသည်ဆို၍ လီးကို ပိုမိုအားထည့်၍ စုပ်ပေးရင်း ပထွေးဖြစ်သူဦးခိုင်၏ မျက်နှာကို မျက်လုံးလှန်၍ မော့ကြည့်နေလေသည်။

လီးအစုပ်ခံရ၍ မျက်လုံးမှေးစင်းကာ ဇိမ်ယူနေသောပထွေး၏ မျက်နှာကိုကြည့်လျှက် လီးစုပ်ပေးရသည်မှာ ပိုမိုအရသာရှိသည်ဟု ထင်မိလေသည်။ 

“ အော် ဦး ဦးကို ဖေဖေလို့ ပြောင်းခေါ်တော့မယ်နော် ဒါမှမဟုတ် ဦးဖေဖေ ဦးဖေပေါ့ အဟီး ဟိုဟာလေ သမီးစဉ်းစားကြည့်တာ ဖေဖေလို့ ခေါ်ခေါ်ပြီး အလိုးခံရရင် ပိုအရသာရှိမလားလို့ အဟီး” 

“ အေးပါကွာ ဒါဆိုလည်း သမီးကို ဖေဖေလိုးတော့မယ်နော် ကုတင်ပေါ်တက် ပက်လက်လှန်ပြီး သမီးစောက်ပတ်ကလေး ဖြဲထားပေး” 

“ အဟင့် သမီးကို ဟိုတနေ့ညက မေမေ့ကိုလိုးပေးသလိုမျိုး လိုးပေးပါအုံး ဟိုဟာ မေမေက တစောင်းလေး အိပ်နေတာကို ဖေဖေက နောက်ကနေ ခွလိုးတာလေ။ အာ့လိုမျိုး သမီးကိုလည်း လိုးပေး … ဟိုလေ မေမေနဲ့ဖေဖေလိုးတဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မေမေ့ကို နောက်ကခွလိုးသလိုမျိုး သမီးကိုလည်းခွပြီး မေမေ့စောက်ပတ်ထဲကို လိုးပေးတဲ့ ဦးဖေလီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လိုးပေး အဟင့် ဟင့်” 

“ ဒါဆို သမီးကကုတင်ပေါ်မှာ တစောင်းလေးအိပ်ပြီး ဒူးကလေးကွေးပေးထား ပြီးတော့ ဖင်ကလေးကို နောက်ကိုကော့ပေးထား ဦးဖေက သမီးမေမေ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးသလိုးမျိုး သမီးစောက်ပတ်ကလေးကိုလည်း နောက်ကခွပြီး ဆောင့်လိုးပေးမယ်” 

“ ဟုတ် ဦးဖေ” 

ထို့နောက်တွင်တော့ အိပ်ယာပေါ်တွင် တစောင်းလှဲလျှက် ဖင်ကလေးကို နောက်ပစ်ခါ ပုဇွန်တုတ်ကွေး ကွေးပေးထားသည့် မယားပါသမီးလေး၏ အာထွက်နေသော စောက်ပတ်ကလေးကို ဦးခိုင်က နောက်က ခွလိုးပေးနေလေသည်။ 

“ ပြွတ် စွပ် စွိ ဗြစ် အား ကောင်းတယ် ဦးဖေရယ် လိုးပါ ဦးဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်လေးကို လိုးပေးပါ အင့် အဟစ် ဟစ် သမီးစောက်ပတ်လေးထဲကို ဦးဖေလီးကြီးနဲ့ လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ အင့် အဟစ် လိုးပါ ဦးဖေရယ် မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပေးသလိုမျိုး သမီးစောက်ပတ်ကိုလည်း လိုးပေးပါ ဗြွတ် ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် စွပ်” 

ပထွေးဖြစ်သူက နောက်မှနေ၍ လုံးကျစ်ဝိုင်းဝန်းသော မယားပါသမီးလေး၏ တင်ပဆုံကိုခွလျှက် စောက်ပတ်နုနုလေးကို အရသာခံလိုးရင်း ရှေ့က အပျိုစင်နို့မာမာခဲခဲလေးကို လှမ်းဆွဲပေးနေလေသည်။

တဖန် နို့သီးခေါင်းမာမာလေးများကိုလည်း ချေပေးနေလေရာ အပျိုရိုင်းကလေး ဇာခြည်ခမျာ ပါးစပ်ကလေးဟလျက် အလုအယက် အသက်ရှုရင်း တွန့်လိန်ကော့ ပျံနေရရှာလေသည်။ 

“ အား အူး ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ဦးဖေရယ် ဦးဖေက လိုးတတ်လိုက်တာ အင်း အား အီး ဆောင့်အဖေ ဆောင့် အူး အီး အစ် အဟစ်” 

ထို့နောက် ဦးခိုင်က လက်ညိုးတွင် စောက်ရည်သုတ်၍ မယားပါသမီးလေး၏ ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို ပွတ်သပ်ကလိပေးရင်း လီးကလည်း အဆက်မပြတ် စောက်ပတ်ကလေးကို လိုးပေးနေလေသည်။ 

“ အား အဖေရယ် ရှီး အား အီးအစ် အစ် ဘယ်လိုတောင် လုပ်ပေးနေတာလဲ ဦးဖေရယ် အား စောက်ပတ်ကိုလိုးရင်း ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို ကလိပေးနေတာ သိပ်ကောင်းပါလား အီး အူး အူး အဟင့်” 

မိန်းမတို့သည် စောက်ပတ်ဖြင့် အလိုးခံရင်း သူတို့၏ ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပွတ်သပ်ကလိပေးလျှင် အလွန်အရသာရှိလှကြောင်း ကြုံဖူးသူများ သိပါလိမ့်မည်။ မယားပါသမီးကလေးမှာ စောက်ပတ်ကို ပထွေးက အားပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်လိုးတာခံရင်း ဖင်ပေါက်ဝကလေးပါ ကလိခံနေရသဖြင့် စောက်ပတ်ကြီး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်ကာ အဖြူရောင် စောက်ရည်ပြစ်ပြစ် ပူပူနွေးနွေးများ ပန်းထုတ်ရင်း ပြီးသွားလေသည်။ 

“ အား သွားပြီ ဖေဖေ သမီးပြီးသွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီအဖေရဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ ကောင်းတယ် ဦးဖေရယ် အား အူး အဟီး ချစ်တယ် ဖေဖေ့ကို သမီးချစ်လိုက်တာ ဟင်း ဟင်း ဟူး ” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ဦးခိုင်က မယားပါသမီးလေးကို နောက်ကပွေ့ဖက်ရင်း နို့ကလေးများကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ် ပေးနေလေသည်။ လရည်မပန်းရသေးသဖြင့် မာတောင်နေဆဲဖြစ်သော လီးကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်အထဲ စိမ်ထားရင်း တော့တော့ပေးနေလေသည်။ ထို့ကြောင့် သွေးသားဆူဖြိုးစ အရွယ်ကောင်း အပျိုမလေးဇာခြည်မှာ ကာမဒီရေများ နောက်တဖန် တက်လာပြန်လေသည်။ 

“ အား အီး စောက်ပတ်ထဲက ယားလာပြန်ပြီ အဖေရဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲက ယားလာပြန်ပြီ အူး လိုးပေးပါအုံး ဦးဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်လေးထဲကို လိုးပေးပါဦး အင့် အဟစ်ဟစ်” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ဦခိုင်က စောက်ပတ်ထဲသို့ လေးငါးကြိမ်လိုးပေးပြီး ခုနက ဇာခြည်ပြီးဆုံးသွားသဖြင့် ထွက်လာသော စောက်ရည်ပြစ်ပြစ်များဖြင့် ရွှဲနေသောလီးကြီးဖြင့် မယားပါသမီးလေး၏ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို လီးထိပ်ထည့်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ချော့လိုးနေလေသည်။ 

“ အား အူး ဟုတ်ပြီဖေဖေ ဖင်လိုးမလို့ မဟုတ်လား သမီးလည်း မေမေလို ဖင်ခံကြည့်ချင်နေတာ အူး ထည့်ဖေဖေ ဖြေးဖြေးထည့် အူး ဝင်သွားပြီဖေဖေ ဖေဖေ့လီးဒစ်ကြီး သမီးဖင်ခေါင်းထဲဝင်သွားပြီ ဖေဖေရယ် အင့် အဟင့် ဟင့်” 

ဤသို့ဖြင့် လီးတွင် ဇာခြည်၏ စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေသဖြင့်၎င်း ပထွေးဖြစ်သူဦးခိုင်ကလည်း ညင်ညင်သာသာ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လိုးပေးတတ်သဖြင့်၎င်း မယားပါသမီးလေး ဇာခြည်ကလည်း တဏှာကြီးကြီးဖြင့် အံကြိတ်ပြီး အလိုးခံပေးသဖြင့်၎င်း ပထွေးဦးခိုင်၏ လီးတစ်ချောင်းလုံး မယားပါသမီးလေး ဇာခြည်၏ဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေတော့သည်။

“ အွတ် အူး အား အဟင့် ဟင့် အဖေ့လီးကြီး သမီးဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိဝင်သွားပြီ အဖေရဲ့ သိရဲ့လား အင့် အူး လိုးတော့ဦးဖေ သမီးဖင်ခေါင်းကြီးကို လိုးပေးတော့ နည်းနည်းစပ်နေပေမဲ့ သမီးခံနိုင်တယ် လိုးအဖေ လိုး အားမနာနဲ့ သမီးဖင်ကို ကြိုက်သလိုသာ လိုးပါတော့ အင်း အဟင်း ဟင်း အူး အီး အား”

ဤသို့ဖြင့် ဦးခိုင်က ဇာခြည်၏ စောက်ပတ်ကလေးကို ပွတ်သပ်၍၎င်း စောက်စိကလေးကို ချေပေး၍၎င်း ဖင်ကိုလိုးပေးနေရော မယားပါသမီးလေးခမျာ အကောင်းလွန်၍ အော်ရင်း ဟစ်ရင် ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ၂ကြိမ်ဆက်တိုက် ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။ နောက်ထပ် အချက်၂၀လောက် ဆောင့်လိုးအပြီး ပထွေးဖြစ်သူကလည်း မယားပါသမီးလေး၏ ဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းကလေး အတွင်းသို့ သူ၏သုတ်ရည်များကို အသားကုန် ပန်းထည့်ပေးလိုက်လေတော့သည်။ 

ဤသို့ဖြင့် မယားပါသမီးလေး ဇာခြည်နှင့်ပထွေးဖြစ်သူ ဦးခိုင်တို့သည် တစ်အိမ်ထဲ အတူနေကြသူများဖြစ်သည့်အတိုင်း မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသန်း လစ်သည်နှင့် လိုးပွဲများ ဆင်နွှဲဖြစ်ကြလေသည်။ ဒေါ်ခင်မေသန်း ဈေးသွားသော မနက်ခင်းများတွင် မီးဖိုချောင်အတွင်း၌ ပုံမှန်လိုးကြပြီး ကျန်အချိန်များတွင်လည်း လစ်သည်နှင့်လိုးလာခဲ့ကြရာ ဇာခြည် ဆယ်တန်းအောင်သည်အထိ ဖြစ်လေတော့သည်။ 

မယားပါ သမီးလေးဇာခြည်မှာ အရွယ်ကလည်း သွေးသားဆူဖြိုးစ ကာမအားထကြွချိန် ဖြစ်သည့်အပြင် အမေလို ရာဂရမက်ကြီးသူပီပီ ပထွေးဦးခိုင်၏ကျွမ်းကျင်သော လိုးချက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဆားငံရေသောက်မိသူလို ဘယ်လောက်လိုးလိုး အားရတင်းတိမ်သည်မရှိဘဲ ကာမစပ်ယှက်ဖို့သာ အားသန်လာမိလေသည်။ 

ပထွေးဦးခိုင်မှာလည်း မယားပါသမီး အငုံလေးကို လိုးနေရသည့်အပြင် မယားပါသမီးလေးမှာလည်း အထန်မလေးဖြစ်သဖြင့် လိုးရတာ အရသာတွေ့သောကြောင့် ဇာခြည်တောင့်တသမျှ တလိုးထဲ လိုးပေးနေလေတော့သည်။ ထို့ကြောင့် တစ်အိမ်လုံး သူတို့နှစ်ယောက် မလိုးဘူးသောနေရာဟူ၍ ဘုရားခန်းတစ်ခုသာကျန်လျှက် ကျန်နေရာအနှံ့ လိုးပွဲများဆင်နွှဲမိကြလေသည်။

ဇာခြည်မှာလည်း မအေတူသမီးလေးပီပီ ဘယ်လောက်လိုးလိုး ခန္ဓာကိုယ်မှာ လျော့ရဲပျော့ကျသွားသည်မရှိပဲ လိုးလေ ထွားလေဖြင့် ပိုမိုတောင့်တင်းကျစ်လစ် ဖွံ့ဖြိုးလာသဖြင့် ယောက်ျားသားများ မျက်စိကျဖွယ် ဖြစ်လာလေသည်။ 

ဤသို့ဖြင့် ဇခြည်တစ်ယောက် အသက် ၂၀ကျော်လာပြီး အလှသွေးများ ရွှမ်းစိုသည်ထက် ရွှမ်းစိုလာသောအခါ ဒေါ်ခင်မေသန်းသည် သူ့သမီးကို ခရမ်းသုံးခွဘက်မှ တူတော်စပ်သော တောသူဌေးသားတစ်ယောက်နှင့် နေရာချပေးလိုက်လေသည်။ မယားပါသမီးလေးမှာလည်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်သက်လုံး လိင်ဆက်ဆံသွားရန် မဖြစ်နိုင်သဖြင့် အဆိုပါ တောသူဌေးသားနှင့် လက်ထပ်ရန် သဘောတူလိုက်ရရှာလေသည်။ မဂ်လာပွဲကို တောတွင် ကြီးကျယ်ခမ်းနားစွာပြုလုပ်၍ ရန်ကုန်တွင်မူ အကျဉ်းရုံးပြုလုပ်ကြလေသည်။ 

ရန်ကုန်တွင် ဦးစွာပြုလုပ်ပြီးနောက် နောက်တစ်ရက်ကျော်တွင် တောတွင်ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကုန်က မင်္ဂလာပွဲအပြီး သတို့သားနှင့် ဒေါ်ခင်မေသန်းအပါအဝင် ဆွေမျိုးများက တောသို့လိုက်၍ မင်္ဂလာအခမ်းအနား ကြိုတင်ပြင်ဆင်ရန် သွားသဖြင့် ရန်ကုန်အိမ်တွင် ဆွေနီးမျိုးစပ်တချို့နှင့် ဘင်္ဂလားသားအဖသာ ကျန်ရစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ညတွင် ဆွေမျိုးများအိပ်ရန် အိမ်အောက်ထပ်တွင် အိပ်ယာပြင်ဆင်ပေးပြီး ဇာခြည်နှင့် ဦးခိုင်မှာ အပေါ်ထပ်တွင် အိပ်ကြလေသည်။ 

ထို့ကြောင့် မယားပါသမီး သတို့သမီး အသစ်စက်စက်ကလေး ဇာခြည်မှာ ပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်ညလုံး နှုတ်ဆက်လိုးပွဲကြီးကို အားရပါးရ ဆင်နွှဲခွင့် ကြုံခဲ့ရလေသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ တောတွင်ယောက်ျားဖြစ်သူနှင့်အတူ လိုက်နေရပြီး ရန်ကုန်သို့ သိပ်မရောက်ဖြစ်တော့သလို ပထွေးနှင့်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ထပ်မံကြုံတွေ့ခွင့်မရတော့ပေ။ သို့သော် မိမိ၏အပျိုစင်ဘဝတွင် ပထမဦးဆုံးအဖြစ် လိင်ဆက်ဆံဖူးသော ပထွေးကိုတော့ ဇာခြည်ခမျာ မေ့မရချေ။ လက်ရှိယောက်ျားဖြစ်သူနှင့် လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါတိုင်း အာသာဆန္ဒပြေလျော့ပြီး သွေးသားကျေနပ်မှုရသော်လည်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့် ဆက်ဆံခဲ့ရသလို အားရပါးရ ပြည့်ပြည့်ဝဝတော့မဖြစ်ဟု ထင်မိလေသည်။ 

ပထွေးဖြစ်သူနှင့် ကာမဆက်ဆံခဲ့ရစဉ်ကတော့ ပြီးဆုံးသွားပြီးဆိုလျှင် ရင်ထဲတွင် လှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲဖြစ်ကာ တကိုယ်လုံးအီစိမ့်သွားပြီး အကြောများပြေလျော့သွား၍ အထွဋ်အထိပ်သို့ ပီပီပြင်ပြင် ရောက်ရှိသွားလေသည်။ အခုတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူက ညအချိန်လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါ အစွမ်းကုန်ကော့ပေး ဖြဲပေး ၍ ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပင့်ကာပွတ်ကာဖြင့် အမှီလိုက်ပါသော်လည်း တစ်စုံတစ်ရာ ကျေနပ်မှုသာရရှိ၍ ပြီးပြည့်စုံသော ကာမအရသာကိုမူ ရရှိခြင်းမရှိခဲ့ချေ။ 

ဤသည်မှာ ယောက်ျားဖြစ်သူနှင့် ပထွေးဖြစ်သူတို့၏ လိင်တန်အရွယ်အစားကြောင့် မဟုတ်ပဲ စိတ်ဆန္ဒအားပြင်းပြင်းဖြင့် လိုးပုံလိုးနည်း ကွာခြားသောကြောင့်သာဖြစ်သည်ဟု တစတစရိပ်စား သိရှိလာရလေသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ အခုတော့ လက်ရှိယောက်ျားနှင့်ပင် ကလေးတစ်ယောက်ရလေပြီ။

ကလေး တစ်နှစ်ကျော်ကျော်အရောက်တွင် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသန်း အပြင်းဖျားသဖြင့် ဆေးရုံတင်လိုက်ရလေသည်။ ထိုအခါ တစ်ဦးတည်းသော သမီးဖြစ်သူ ဇာခြည်မှာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန် တာဝန်ရှိလာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးကို ယောက်ျား၏မိဘများနှင့် ထားခဲ့ကာ ဆေးရုံတွင် မိခင်ဖြစ်သူအား ပြုစုစောင့်ရှောက်ရလေသည်။ 

ထိုတစ်နေ့ကတော့ ဇာခြည်မှာ မိခင်ဖြစ်သူကို ညစောင့်အိပ်ပြီး မနက်စာလာပို့သော ပထွေးဦးခိုင်အပြန်တွင် ရေမိုးချိုးကိုယ်လက်သန့်စင်ရန်နှင့် သူတို့သုံးယောက်စာ ညနေအတွက် ချက်ပြုတ်ရန် လိုက်လာခဲ့လေသည်။ သားအဖနှစ်ယောက် တက္ကစီငှားစီးတော့ တက္ကစီကားပေါ်တွင်ပင် ဇာခြည်တစ်ယောက် ရင်တသိမ့်သိမ့်ခုန်နေလေသည်။ အိမ်ရောက်လျှင် ဘာတွေဖြစ်တော့မည်ကို ကြိုသိနေလေပြီ။ အပျိုစင်ဘဝတွင် ပထမဆုံးအဖြစ် သူမကို လောကီစည်းစိမ်ကာမအရသာ အပြည့်အဝပေးခဲ့သော ပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်နေ့လည်လုံး လွတ်လွတ်လပ်လပ် အားရပါးရ ကာမဆက်ဆံရတော့မည်ကို တွေးပြီး ဝမ်းမြောက်ပီတိ ဖြစ်နေရှာလေပြီ။ 

၂နှစ်ကျော် ၃နှစ်နီးပါး အားမလိုအားမရဖြစ်ခဲ့ရသော သူမ၏ပြင်းပြသော ကာမဆန္ဒများကို ယနေ့တော့ ဖြေလျှော့နိုင်တော့မည် ဖြစ်လေသည်။ ဇာခြည်မှာ ကြိုစဉ်းစားမိတာနှင့်ပင် စောက်ပတ်ကလေး ရွစိရွစိဖြစ်ပြီး စောက်ရည်ကလေးများ စိမ့်လာလေသည်။ တက္ကစီပေါ်တွင်တော့ ၂ယောက်စလုံး စကားမပြောမိကြပဲ အတွေးကိုယ်စီဖြင့် ငြိမ်၍လိုက်ပါလာကြသည်။ တက္ကစီယဉ်မောင်းကလည်း ရှိနေသည်ကိုး။ လမ်းတွင် ဈေးသို့ခဏဝင်၍ ဟင်းချက်စရာများဝယ်ပြီး အိမ်သို့ လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရောက်တော့ ဦးခိုင်က ခြံတံခါး အိမ်တံခါးများ လုံအောင်ပိတ်နေသည်။ နောက်ဆုံး အိမ်တံခါးမကြီး လုံအောင်ပိတ်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်လာတော့ ဟင်းချက်စရာများကို နေရာချနေသော ဇာခြည်က

“ အဖေ အိမ်ပေါ်က စောင့်ပါ့လား သမီးဟင်းချက်စရာတွေ ပြင်ပြီးရင် ရေချိုးဦးမယ်။ မနေ့ကလည်း သမီးရေမချိုးလိုက်ရဘူး။ သမီးတကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်နေတာပဲ။ ခဏလေး စောင့်ဦးနော် ပြီးမှ သမီးကို တဝကြီးချစ် ပေး ခ် ခ်” 

“ အင်းပါ သမီးရယ် ဒါဆို အဖေ အိမ်ပေါ်က စောင့်နေမယ်” 

ဦးခိုင်က ပြောပြောဆိုဆို အိမ်ပေါ်သို့တက်ရန် လှည့်ထွက်လိုက်တော့ ဇာခြည်က ပုဆိုးစကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး။ 

“ အို အဖေကလဲ မတွေ့ရတာကြာလှတဲ့ သမီးကလေးကို နမ်းသွားဦးလေ” 

ဦးခိုင်က ချာခနဲပြန်လှည့်ပြီး မယားပါသမီးလေး၏ သေးကျင်နေဆဲ ခါးကလေးကိုဖက်ခါ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍ စုပ်ယူလိုက်သည်။ 

“ အွန်း အင်း အဟင်း ဟင်း” 

မယားပါသမီးလေးကလည်း ခြေဖျားကလေးထောက်ခါ ပါးစပ်ကလေးဟလျက် အဖေ၏အနမ်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုံ့ပြန်လေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေရင်း ပထွေး၏လက်များက တင်းရင်းမို့မောက်နေဆဲ မယားပါသမီးလေး၏ တင်ပါးကလေးများကို ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်ပေးနေသလို မယားပါသမီးကလေးကလည်း ပုဆိုးအောက်မှ ငေါက်ငေါက်ကြီး တောင်ထလာသော ပထွေး၏လီးကြီးကို ရမ္မက်ပြင်းပြင်းဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေလေသည်။

“ အား တော်ပြီအဖေရယ် ခဏနေ သမီးမနေနိုင်ဘဲ ဖြစ်လာလိမ့်မယ် သွားပါတော့ အဖေရယ် အပေါ်ကဘဲ စောင့်နေတော့နော်” 

ဇာခြည်သည် သူမဆုပ်ကိုင်ထားသော ပထွေး၏လီးကြီးကို မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်ဖြင့် လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။ တအောင့်အကြာတွင်တော့ ချက်ပြုတ်ပြီးနောက် ဇာခြည်သည် ရေချိုးခန်းအတွင်း ကိုယ်တုံးလုံချွတ်လျှက် အကြိုအကြားပါမကျန် ပွတ်တိုက်သန့်စင်ကာ ဇိမ်ပြေနပြေရေချိုးလေ၏။ ခေါင်းပါ လျှော်လိုက်သေးလေသည်။ 

ထို့နောက် ခေါင်းကိုရေစင်အောင် သုတ်ကာ အဝတ်အစားမပါပဲ အိမ်ပေါ်သို့ ကိုယ်တုံးလုံးကလေး တက်လာခဲ့လေသည်။ အစကတည်းက အဝတ်အစားအပိုမပါပဲ မိခင်ဖြစ်သူ၏ အဝတ်အစားများကို ယူဝတ်မည်ဟု စိတ်ကူးမိသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ 

ဇာခြည်ကား ခေါင်းလျှော်ထားသော ဆံပင်များကို ဖြန့်ချလျက် လုံးကျစ်သော တင်ပါးကလေးများ လှုပ်ခါကာ လှေခါးအတိုင်း တက်လာခဲ့လေပြီ။ ထိုအချိန်တွင် ပထွေးဦးခိုင်မှာ ဟိုတလောက ပန်းဆိုးတန်းရောက်တုန်း လိုလိုမယ်မယ်ဝယ်လာခဲ့သော အားဆေး ကြီးရှည်ကြာဆေးကို သောက်ပြီး စောင့်နေလေသည်။ ဦးခိုင်မှာ အသက် ၅၀ကျော်လာသော်လည်း ကျန်းမာသန်စွမ်းဆဲဖြစ်သလို လိင်တန်မှာလည်း ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းဆဲ ဖြစ်လေသည်။ 

သို့သော် မတွေ့ရတာကြာပြီဖြစ်သော မယားပါသမီး အထန်အရွမလေးကို ကျေနပ်အောင် လိုးပေးနိုင်အောင် ဆေးသောက်လိုက်မိခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မိန်းမဖြစ်သူ နေမကောင်းသဖြင့် ပြတ်လပ်နေသည်မှာ ကြာပြီမဟုတ်ပါလား။ အိပ်ခန်းတံခါးဝသို့ ကိုယ်တုံးလုံးကလေး ရောက်လာသော မယားပါသမီးကလေး ဇာခြည်မှာ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ပက်လက်ကြီး ပုဆိုးချွတ်လျှက် တောင်ထနေသော လိင်တံကြီးကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် ကစားနေသော ပထွေးဖြစ်သူကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရင်ထဲတွင် ဒိန်းခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ တမဟုတ်ချင်းပင် သွေးသားများ ဆူပွက်လှုပ်ရှားလာပြီး ရေချိုးထားသဖြင့် အေးစက်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကလေးပင် တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့် ပူနွေးလာလေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ခပ်သုတ်သုတ်ပင် ကုတင်ပေါ်သို့ စောက်ပတ်ကလေး တပြဲပြဲဖြင့် လွှားခနဲတက်လိုက်ပြီး ပထွေးဘေးတွင်ထိုင်ကာ မိုးပေါ် သို့ တောင်ထနေသော လီးကြီးကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် တငေါက်ငေါက် တောင်ထနေသောလီးကြီးကို ပါးစပ်ကလေးဟလျှက် အာသာပြင်းပြင်းဖြင့် ငုံစုပ်ယူလိုက်လေသည်။ 

“ ပြွတ် စွိ ပြွတ် ပြစ် ပြစ် အင့် အဟင်းဟင်း” 

ထို့နောက် ပါးစပ်ထဲမှ လီးချောင်းကြီးကို ပါးစောင်များအတွင်း ထိုးထည့်၍ ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ လက်တဖက်ကလည်း တင်းပြောင်နေသော ဂွေးစိကြီး ၂လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖြစ်ညှစ်ပေးနေလေသည်။ သမီးလေးဇာခြည်မှာ လီးကြီးကို ပါးစပ်အတွင်း တစ်ချောင်းလုံး ငုံလျှက် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် လီးဒစ်အမြောင်းကြီးကို လျှာဖြင့်ပတ်ယက်လိုက် ဒစ်အောက်မေးသိုင်းကြိုးကလေးကို လျှာဖျားဖြင့် တို့ပွတ်ပေးလိုက်ဖြင့် စိတ်ရှိတိုင်း ပြုစုယုယပေးနေလေသည်။

ဇာခြည့်စိတ်ထဲတွင် ဤသို့မာကြော တောင်ထနေသော လီးတန်ကြီးကို ငုံစုပ်နေရသည်မှာ သူမတွင်လည်း ထူးကဲသောကာမပီတိကို ခံစားရသည်ဟု ထင်မှတ်နေလေသည်။ ထို့နောက် လီးကြီးကို ပါးစပ်မှချွတ်၍ သွေးကြောများ အပြိုင်းအပြိုင်းထနေသောလီးကြီးပေါ်သို့ စောက်ပတ်ဖြင့် ခွထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်။ ဇာခြည်သည် ပထွေး၏လီးကြီးပေါ်သို့ တခါထဲ အားရပါးရ ထိုင်ချလိုက်သည်မဟုတ်ပဲ လီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံကာ ထိုင်ချနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ 

လီးချောင်းကြီးက သူမစောက်ခေါင်း အတွင်းသားနုနုကလေးများကို ပွတ်တိုက်ဖိကြိတ်လျှက် တစတစတိုးဝင်သွားသည်ကို အရသာခံ၍ ထိုင်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ 

“ အမယ်လေး ဖေရယ် ဖေ့လီးကြီး သမီးစောက်ပတ်ထဲ ထိုးဝင်သွားတာ ကောင်းလိုက်တာဖေရယ် အား အီး အစ် အစ် ကျွတ် ကျွတ် အဟင့် အရသာရှိလိုက်တာနော် သမီးမှာ သည်လိုအရသာ မခံစားရတာကြာလှပေါ့ အီး အား သမီးစောက်ပတ်ကလေးက ဖေ့လီးကြီးကို လွမ်းနေတာ အင့် အား အဟင့် ပြွတ်စွပ်” 

ဇာခြည့်မှာ ပထွေးဖြစ်သူ၏ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများဖြင့် ဖိကပ်ပွတ်သပ်၍ ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထလိုက်ဖြင့် မျက်စိလေးမှေးကာ အရသာခံရင်းအပေါ်မှ တက်လိုးနေလေသည်။ ထို့အပြင် လိုးနေရင်းမှာ ပထွေး၏လက် ၂ဖက်ကိုဆွဲယူကာ တင်းမာကျစ်လစ်ဆဲ နို့အုံများပေါ်သို့ တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။ 

“ အား အီး ဖေဖေရယ် သမီးဖေဖေ့ကို တက်ခွလိုးပေးနေတုန်း သမီးနို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ချေပေးပါ ဖေရယ် လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေတုန်း နို့ကိုအဆွဲခံရတာ သိပ်ကောင်းတာဖေရဲ့ သိရဲ့လား အင်း အဟင်း ဟင်း” 

ဇာခြည်သည် ဦးခိုင်၏ရင်ဘတ်ကြီးပေါ်တွင် လက်ထောက်လျှက် ဖင်ကလေးကို မြှောက်လိုက်ချလိုက်ဖြင့် အရသာခံ လိုးနေလေသည်။ တဖန် လီးကို စောက်ခေါင်းအဆုံး ထိုင်ချလျှက် လီးထိပ်နှင့်သူမသားအိမ်ခေါင်း တေ့ထားကာ စကောဝိုင်း ဝိုင်းလျှက် ဖိကပ်ပွတ်ကြိတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ အား အီး ဖေ့လီးကြီးက သမီးသားအိမ်ခေါင်းကို ထောက်မိနေပြီ သိရဲ့လား အင့် အဟင့် အဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ဖေရယ် ဟင်း အာ့လို လီးထိပ်က သားအိမ်ခေါင်းကို တေ့ဆောင့်ပေးတာ သမီးသိပ်ကြိုက်တာ အင့် ဟင်း အူးအင့် အဟင့် ဟင့်” 

ထိုအချိန်တွင် ဦးခိုင်က မယားပါသမီးဖြစ်သူ၏ ဖင်တုံကြီး ၂ခုကို အောက်မှပင့်ကိုင်ထားပြီး ခါးကော့ကာ အောက်မှ တဆတ်ဆတ်ဆောင့်ကာ ပင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ ထိုသို့ပင့်လိုးပေးရာတွင် ဆောင့်ပေးသည့် လိုးချက်တိုင်းမှာ ဇာခြည်၏သားအိမ်ခေါင်းကို သွားသွားဆောင့်မိသဖြင့် ဇာခြည်မှာ ဘယ်လိုမှမအောင့်အီးနိုင်တော့ပဲ စောက်ပတ်ကလေး ပွစိပွစိဖြင့် စောက်ရည်များပန်းထုတ်ခါ ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။ 

“ အာ့ ရှီး ထိတယ် အဖေရာ အဖေ့လီးကြီးက သိပ်ထိတာပဲ အဟင့် လိုးတတ်လိုက်တာ ဖေရယ် အား သမီးမရတော့ဘူး ထွက်ကုန်ပြီ အီး ကောင်းလွန်းလို့ အူး ပြီးပြီအဖေရယ် အင်း အား ” 

ထို့နောက်တွင်တော့ သူ့အပေါ်မှောက်ကျလာသော ဇာခြည့်ကိုယ်လုံးလေးကို ဆီးကြိုပွေ့ဖက်လျှက် မယားပါသမီးကလေး၏ ပါး ၂ဖက်ကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းပေးနေလေသည်။

တပြိုင်ထဲတွင် လရည်မပန်းရသေးသဖြင့် မာကြောတောင့်တင်းဆဲ သူ၏လီးကြီးကို ဇာခြည့်စောက်ပတ်အတွင်း ငေါ့ခနဲငေါ့ခနဲ တော့၍တော့၍ လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။ ထို့အပြင် သူ့အပေါ် ကားယားခွထားသော ဇာခြည်၏ဖင်စအို စူပွပွကလေးကို လက်ညိုးတွင် စောက်ရည်ဆွတ်လျှက် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ ဇာခြည်မှာ စောက်ခေါင်းထဲက လီးကြီးက တငေါ့ငေါ့ဖြင့် လှုပ်ရှားလျှက် အသဲယားစဖွယ် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့်အပြင် ဖင်စအိုဝကလေးကိုလည်း ကလိတာ ခံလိုက်ရသဖြင့် ကာမစိတ်များ ပြန်လည်ထကြွလာပြီး နောက်တစ်ကြိမ် အလိုးခံချင်လာပြန်လေသည်။ 

“ အဟင့် ဖေဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်ထဲက ယားလာပြန်ပြီ အဟင့်” 

ဦးခိုင်လည်း မယားပါသမီးလေး၏ ပြင်းပြသောတဏှာဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန်အတွက် ဖက်လျှက်သားကိုယ်ကို တပါတ်လှည့်လိုက်ရာ လီးမကျွတ်ပဲ အပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ထို့နောက် အောက်မှ ပေါင်ကားပေးထားသော ဇာခြည့်အပေါ်မှ ခါးအားကို အသုံးပြုကာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းနှင့် ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ 

“ ပြွတ် စွပ် စွိ အား ဖတ် စွပ် စွပ် အူး အား ကောင်းလိုက်တာ အဟင့် လီးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ် အဟင့် လိုးပါဖေဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပါ အား ဟားဟား သမီးစောက်ပတ်ကြီးကို လိုးပေးပါ အား အူး အစ် ရော့ပါ သမီးစောက်ပတ်ကြီး ဖြဲပေးထားတယ် လိုးဖေဖေ လိုး လိုး အီး ကျွတ် ကျွတ် သမီးယောက်ျား မသိပါဘူး ဖေရယ် လိုးလိုက်စမ်းပါ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးလိုက်စမ်းပါ အင်း ဟင်း ဟင်း” 

ဤသို့ဖြင့် ပထွေးနှင့် မယားပါသမီးလေးတို့ ၂ ဦးသား တက်ညီလက်ညီ လိုးကြခံကြရင်း ကာမပန်းတိုင်သို့ ၂ဦးစလုံး ပြိုင်တူရောက်ရှိ သွားကြလေသည်။ ပထွေးကလည်း မိန်းမနေမကောင်းသဖြင့် မလိုးရတာကြာသော သုတ်ရည်များကို မယားပါသမီးလေး၏ စောက်ပတ်အတွင်း အပြည့်အလျှံပန်းထည့်လိုက်သလို မယားပါသမီးကလေးကလည်း စောက်ပတ်ကလေး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့် ပထွေးလီးကြီးကို ညှစ်စုပ်ပေးရင်း လီးရည်ပူပူနွေးနွေးများ ပန်းဝင်လာတာကို အရသာခံနေလေတော့သည်။ 

နောက်ပိုင်း မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသန်း ဆေးရုံမှ ဆင်းလာသောအခါ ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးကလေးတို့၏ အမှောင်ဇာတ်လမ်းကို သိရှိသွားသော်လည်း သူမကိုယ်တိုင်က မကျန်းမမာ မစွမ်းမသန် ဖြစ်သွားပြီဖြစ်သဖြင့် နောက်မိန်းမ ထပ်ယူတာထက်စာလျှင် တော်သေးသည်ဟု သဘောထားကာ ခွင့်ပြုလိုက်လေတော့သည်။ 

ထို့ကြောင့် သမီးအလိမ္မာကလေးဇာခြည်သည် မကျန်းမာသောမိခင်ကြီးကို လာရောက်ပြုစုရင်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်လကို ၂ကြိမ် မှန်မှန်ကြီး အလိုးခံနေသည်မှာ ယခုအထိ ဖြစ်ပါတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ဏှာကြီးလှသည့် သီရိလှိုင် (စ/ဆုံး)

ဏှာကြီးလှသည့် သီရိလှိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – အမည်မသိ။

ဦးထွန်းကြည် နှင့် ဒေါ်သီရိလှိုင် တို့မှာ ရုံးတရုံးထဲတွင် အတူတူ အလုပ်လုပ်ကြသူများဖြစ်ပြီး၊ အထက် အောက် ရာထူးဖြစ်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင်မှာ သူ၏ ရာထူးအရ “ဒေါ်” တတ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက် ၃၇ အရွယ် တခုလပ်မုဆိုးမ တောင့်တုန်းဖြောင့်တုန်း သွေးသားဆူတုန်း ခါးသေးဖင်ကြီး ရင်တောင့်တောင့်နှင့် မြင်သူလိုးခြင်စရာ၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ခံချင်တုန်း လီးဆာတုန်း ငတ်နေသူ လိုးနိုင်မည့်သူ၊ သားကောင်ရှာနေသူ ခပ်ထန်ထန်ထဲကပင် ဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းကြည်မှာ မိန်းမကျမ်းကြေပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင် သူ့ကို ကုန်းခြင် နေမှန်း ရိပ်မိသည်။

တနေ့ ဒေါ်သီရိလှိုင် သည် ဦးထွန်းကြည် မရှိတုန်း စာပွဲပေါ်ကုန်း၍ သတင်းစာ ဖတ်နေစဉ် ဦးထွန်းကြည် အနောက်မှ ရောက်လာပြီး စာပွဲ ၂ လုံးကြား ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်နောက်မှ သူ့လီးဖြင့်ပွတ်ကာ မတော်တဆလိုလုပ်ပြီး ဒေါ်သီရိလှိုင်ဖင်ကို အသာညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဒေါ်သီရိလှိုင် ဖင်မှာ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး အကြောပေါင်းတထောင် ပွင့်သွားသည်။

“ အောင်မလေး လန့်လိုက်တာ ဦးထွန်းကြည်ရယ် ဘယ်ကပြန်လာတာလည်း ”

ဟု ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ကာ အတော်ပင် ဖီးလ် လာသွားသည်၊ အထာသိသော ဦးထွန်းကြည်က

“ အစည်းဝေးရှိတယ်ဆိုလို့ ပြန်လာတာလေ ”

ဒေါ်သီရိလှိုင်က

“ အစည်းဝေးက မနက်ဖြန်လေ ဦးထွန်းကြည်ရဲ့ ကျမလည်း အခုဘဲပြန်တော့မလို့ သတင်းစာ ဖတ်နေလို့၊’

အခြေအနေကြည့်လိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်က

“ အစ်မကြီးက ကျွန်တော်လာမှဘဲ ပြန်တာလား ”

“ အို မဟုတ်ပါဘူး ဦးထွန်းကြည် ဘာလုပ်စရာရှိလို့လည်း ကျမလုပ်ပေးမယ်လေ  ”

ဟု ညုတုတု လုပ်ကာ ဖင်ကိုနောက်ပစ်ပြီး ဦးထွန်းကြည် ဘေးနားကပ်သွားသည်။ ဦးထွန်းကြည်ကလည်း ရသည့်အခွင့်အရေး လက်လွတ်မခံဘဲ

“ မလှိုင် ဘာလုပ်ပေးချင်လို့လဲ  ”

ဟုဆိုကာ အနားတိုးသွားပြီး ဘယ်လက်ဖြင့် ဖင်ကိုမထိတထိလုပ်ကာ မလှိုင်ကို ကြည့်လိုက်သည်၊အခြေအနေက ငြင်းပုံမရသဖြင့် ဘယ်လက်ဖြင့် မလှိုင် ဖင်ကြားကို အသာပွတ်လိုက်ရာ မလှိုင်သည်ဖင်ကော့တက်လာပြီး အသံမျှင်းမျှင်းဖြင့်

“ ဘာလုပ်မလို့လဲ ”

ဟု မသိသလို အမူပိုပြီး ဦးထွန်းကြည် ရင်ခွင်ထဲသို့ မှီပြီး နေလိုက်သည်၊ သည်တွင် ဦးထွန်းကြည်သည်

“ ရုံးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး မဟုတ်လား  ”

ဟု မေးလည်းမေး လက်ကလည်း ဖင်ကိုပွတ်နယ်ရင်း ကျန် ညာလက်ကလည်း မလှိုင်၏ နို့အစုံကို ကိုင်ကာ

“ မလှိုင်ကို ဒီလိုချစ်ချင်နေတာ ကြာပြီ  ”

ပြောလိုက်သည်၊ မလှိုင်သည်လည်း လီးငတ်နေတာ ကြာပြီဖြစ်၍ ဟန်ပင်မဆောင်တော့ဘဲ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ ပါးစပ်မှ ညည်းတွားမိသည်။

“ ဟင်း ဟင်း ဟင်း မောင်ရယ် အင်း … လှိုင် လည်းအတူတူပါဘဲကွယ် အို့ အင်း အင်း …  ”

ဦးထွန်းကြည်သည် ပါးစပ်ကိုလည်း အလကား မထားဘဲ မလှိုင် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်ရင်း လျှာဖြင့် ထိုးကလိနေလိုက်သည်၊ ထိုမှတဆင့် မလှိုင်၏ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ မလှိုင်၏ ပြူးနေသော နို့အစုံမှာ ဘရာစီယာအောက်မှ ရုန်းထွက်နေသည်၊ မလှိုင်ကလည်း အပြိုင်ပင် ဦးထွန်းကြည် အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ပြန်ဖြုတ်ပေးနေသည်၊ နှစ်ဦးလုံးမှာ အောင့်ထားသမျှ အတိုးချ လိုးကြတော့မည့်ပုံပင်ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းကြည်သည် တဆက်ထဲ ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုလည်း အဆက်မပြတ် စုပ် နေသည်၊ မလှိုင်မှာလည်း ထို့အတူပင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာမပျက် ဦးထွန်းကြည်၏ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ကာ အတွေ့အကြုံရှိသူလီးနှင့် မစိမ်းသူပီပီ မရှက်ကြောက်ဘဲ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးညိုထွားကြီးအား ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေသည်။

ဦးထွန်းကြည်ကလည်း မလှိုင်၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရာ မလှိုင်မှာ အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကာ လိုးရန် အဆင်သင့် ဖြစ်သွားသည်၊ ထို့နောက် ဦးထွန်းကြည်သည် မလှိုင်၏ ကားစွင့်နေသည့် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နယ်နေရာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် မလှိုင်မှာ တွန့်လိမ်ပြီး မျက်တောင်စင်းကာ ကာမအရသာ ခံစားနေသည်။

ထိုမှတဆင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းနေရာမှ မလှိုင် သည် ခွာလိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်အား ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် ကြည့်ရင်း ဦးထွန်းကြည်၏ ခြေနှစ်ချောင်းကြားတွင် ထိုင်ချကာ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးအား သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် ဖြေးဖြေးချင်း စုပ်ငုံပေးလိုက်ရာ ဦးထွန်းကြည်မှာ အရသာကောင်းလွန်း၊ မလှိုင် လီးအစုပ် ကျွမ်းလွန်းသဖြင့် စုပ်သပ်ကာနေရသည် ၊ မလှိုင်ကလည်း စေတနာပါပါ လီးကြီးကို အဆုံးထိ အရင်းထိ ရောက်အောင် အာခေါင်ထဲ အထိမြိုချကာ စုပ်ပေးနေသည်၊ ဦးထွန်းကြည် လည်း မလှိုင် လီးအစုပ်ကို ကြာကြာ မခံနိူင်တော့ဘဲ မလှိုင်ကို ဆွဲထူကာ

“ ကဲ မလှိုင်ရေ လုပ်ငန်းစကြရအောင်  ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်မှာ လီးစုပ်လို့ မဝသေးသော်လည်း

“ မောင့်အလိုအတိုင်းပါဘဲ၊ လှိုင် ဖင်ကုန်းပေးမယ်နော်  ”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို နှင့် စားပွဲပေါ်မှောက်ကာ ဖင်ကိုအစွမ်းကုန်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင်၏ ကားစွင့်နေတဲ့ ဖင်ကြီး၊ ပြဲအာပြီး အရည် ရွှမ်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ မာန်ဖီထလာပြီး မလှိုင်၏ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ လီးကြီးကို မလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ

“ အင့် ကျွတ်ကျွတ် မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးလိုးပါ အခုမှအစရှိသေးတယ် ဟင်းဟင်း အင်း မောင့် လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ  ”

ဟု မလှိုင် ညုတုတု ညည်းပြောပြောလိုက်ပြီး ဦးထွန်းကြည်က စည်းချက်ညီညီ ဖင်ကို အနောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် ပေးနေ၏၊

“ အင့် အင့် ဟင်း အားကောင်းတယ် မောင် ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် အင်း ဟင်း ဟင်း ..  ”

ဦးထွန်းကြည်လည်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေရင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကို ဆောင့်လိုက်တိုင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားနေပုံကို အရသာခံကြည့်ကာ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး မလှိုင်ကျောပေါ်ထပ် ၍ လည်ဂုတ်ကို ဖွဖွကိုက် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ နယ်ရင်း

“ မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ  ”

ဟု ပြောပြော လိုးလိုးဖြင့် မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီး မှာ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ

“ ဗွတ်ဗွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်  ”

သံစုံမြည်ပြီး နှစ်ဦးသား ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားရင်း

“ အင့် အင့် မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း ဟင်း လှိုင်ပြီးချင်ပြီ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုး မောင် အင့် အဟင်းဟင်း မရပ်နဲ့ အင့်အင့် အ ဟင့် ဟင့်  ”

မလှိုင်လည်း အထွတ်ထိပ် ရောက်ပြီမို့ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ခါရမ်းရင်း နောက်သို့ပစ်ကာ အလိုးခံ နေပါတော့သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင်၏ အပေးကောင်းမူကြောင့် အချက် ၃၀ ခန့် အစွမ်းကုန် ဆောင့်လိုးရင်း နှစ်ဦးသား ပြီးသွားပါတော့သည်။

ဦးထွန်းကြည်မှာ ပြီးသွားသော်လည်း မလှိုင် ကိုယ်ပေါ်ထပ် အောက်မှ မလှိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ရှုံပွရှုံပွနှင့် စုပ်ဆွဲပေးနေတာကို အရသာခံ ညှောင့်နေပါသေးသည်။

“ မောင် ရုံးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတာ သေချာတယ်နော် ”

ယခု အလိုပြည့်ပြီးမှ မလှိုင်လည်း သတိရတော့သည်၊

“ အင်းပါ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ ဟဲဟဲဟဲ  ”

ထိုအချိန် ဦးထွန်းကြည် ခိုင်းထား၍ အပြင်လူစောင့်ရင်း ချောင်းကြည့်နေကြသော ရုံးစောင့် ဟာရှင် နှင့် အညာသား ဦးညိုတို့ နှစ်ဦးသား

“ ဟား စော်ကြီးက အပေးကောင်းလိုက်တာကွာ ငါ လိုးခြင်လိုက်တာ လီးဘဲ ဟင်း  ”

“ ဟာ အဘရာ ဖင်ကြီးကလည်း ကောင်းလိုက်တာ ကော့ပြီး အလိုးခံနေတာများ ကျွန်တော်သာဆိုလည်း ဒီစော်ကြီးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးမှာပဲ အားပါးပါး  ”

..................................................................................................................................

သီရိလှိုင် နှင့် ဟာရှင်

နောက် ၂ ရက်ခန့် အကြာ ရုံးဆင်းခါနီး အချိန်တွင် မလှိုင် အိမ်သာအသွား ဟာရှင်နှင့်ဆုံရာ ဟာရှင်က မကြားတကြား

“ မောင့် သဘောအတိုင်းပါဘဲနော်  ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်လည်း တွန့်သွားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဟာရှင်က အဓိပါယ်ပါပါဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ရုက်တရက် လန့်သွားပြီးမှ စဉ်းစားမိသဖြင့် တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် ဟာရှင် ကိုလည်း နုတ်ပိတ်ရင်း ဦးထွန်းကြည် ခရီးသွားနေ၍ ဆာနေသည်မှာ ၂ ရက်ရှိပြီမို့ ပြုံးပြလိုက်ပြီး အနားကပ်ကာ

“ ဟဲ့ ဟာရှင် ရုံးဆင်း လူကုန်ရင် တံခါးပိတ်ပြီး အပေါ်ထပ် လာခဲ့ဦး နင့်ကို ပြောစရာရှိတယ်  ”

ဟု ခပ်တိုးတိုးပြောပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်၊ ဟာရှင်ကတော့ အနောက်မှ မလှိုင်၏ ဖင်ကြီး တလုံးချင်း ခါရမ်းပြီး လျှောက်သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကြည့်နေပါသည် ၊ ညနေရုံးဆင်း လူကုန်ပြီး ဟာရှင်လည်း

“ ကဲ အဘရေ စော်ကြီး အခုလောက်ဆို ဆာနေလောက်ပြီ၊ နောက်နေ့ အဘလုံးပြီး လိုးပေါ့၊ ကျွန်တော် ပြောထားပါ့မယ် ”

မလှိုင်သည် ဟာရှင်အား တွေ့လျင် ရင်တုန်နေပြီး အလိုးကလည်း ခံချင်ပြီမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြုံးရင်း

“ ဟဲ့ တကယ် လူရှင်းပြီလား နင် တစ်ယောက်ထဲလား  ”

ဟု စကားရှာပြောလိုက်သည်။ ဟာရှင်ကတော့ အနားကပ်လာပြီး

“ ဟဲဟဲ မနေ့က အစ်မ အလိုးခံနေတာ အဘလည်းတွေ့တယ် အဲတာ .. ”

ဆိုပြီး စကားရပ်ကာ မလှိုင်၏ ခါးသေးသေးလေးကို သိမ်းဖက်ထားလိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်လည်း နဲနဲတွန့်သွားပြီး

“ ဟယ် အဘပါတွေ့တယ်၊ ငါ စိတ်ညစ်ပါတယ်ဟာ ”

ဟု ညည်းလိုက်သည်၊ ဟာရှင်ကတော့ အေးဆေးပင်။

“ အစ်မရယ် မနက်ဖြန် အဘကို ကုန်းလိုက်ရင် ရပါတယ် အေးဆေးပါ မပူပါနဲ့ ”

ပြောရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကောင်းကောင်းနယ်ပေးနေပြီး မလှိုင်၏ ဆီးခုံကို သူ့လီးကြီးဖြင့် ထောက်ထားပါသည်။ ပထမတော့ မလှိုင် တွန့်နေသော်လည်း ဟာရှင်၏ မနားတမ်း ကိုင်တွယ်နေခြင်း လီးကြီးကလည်း ဆီးခုံကို လာထောက်နေခြင်းတို့ကြောင့် ဖီးလ်တက်လာပြီး ဟာရှင်ကို ပြန်ဖက်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ လုပ်ပေးနေမိပါသည်။

ဟာရှင်လည်း တဆင့်တက်ကာ မလှိုင်၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို လှမ်းစုပ်ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပေးနေပါသည်။ မလှိုင်က နမ်းနေရာမှ ခွာလိုက်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပါသည်။ ထိုအခါ ဟာရှင် လီးကြီးသည် မလှိုင်၏ ဖင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်သွားပြီး နောက်မှသိုင်း၍ မလှိုင်၏ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေပါသည်၊ မလှိုင်လည်း ဖီးလ်ပိုတက်လာပြီး ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ကာ နှုတ်ဖျားမှလည်း

“ ဟင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် အင်း အင်း ဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်းကွယ် ဟင်း ဟင်း အို့ ”

ဟု ညည်းတွားလာပါသည်၊ ဟာရှင်လည်း အချိန်ဖြုန်းမနေဘဲ မလှိုင် ထမီအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ပုဆိုးချွတ်လိုက်ကာ မလှိုင် အား ပုခုံးမှ အသာဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး မလှိုင် ပုခုံးမှဖိ၍ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ မလှိုင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဟာရှင်၏ လီးမဲမဲကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံလိုက်ပါသည် ၊ ဟာရှင်၏ လီးကြီးမှာ တုတ်ပြီး အရှည်မှာလည်း ၇ လက်မ ကျော်သဖြင့် မလှိုင်တစ်ယောက် လီးစုပ်နေရင်း ရင်တုန်နေသလို အလိုးလည်း ခံကြည့်ချင်နေပါသည်။

“ ဟင်းဟင်း ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်း.. ပြွတ် ပြွတ် ”

မလှိုင်လည်း လီးကြီးကို အရသာခံ စုပ်နေပါသည်၊ ဟာရှင်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေပါသည်၊ ထို့နောက် မလှိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ရည်များ ရွှဲလာပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ လီးစုပ်ခြင်းကိုရပ်ကာ

“ ကဲ ဟာရှင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဘယ်လို လိုးမှာလည်း  ”

ဟု မေးလိုက်သည် ၊ ဟာရှင်က

“ အစ်မ ဟိုနေ့က ဆရာ့ကို ပေးသလို ဖင်ကုန်းပေး၊ အဲ ဒါပေမဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကုန်းပေး၊ ဒါမှ စောက်ဖုတ်ပြူးပြီး လိုးရတာ ပိုအားရမှာ ဟဲဟဲ ဟုတ်တယ်မလား  ”

“ ဟွန်း ကုလားကလည်း ရှည်လိုက်တာ ဖင်ကုန်းပေးဆို ပြီးတာဘဲ  ”

ဟု မလှိုင်ကဆိုရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဟာရှင်က တဟဲဟဲ ရယ်ရင်း

“ အဲဒီ ရှည်တာဘဲ အစ်မကြိုက်တယ် မဟုတ်လား  ”

ဟု ပြောပြီး မလှိုင် အနောက်မှခွ၍ စောက်ခေါင်းဝတွင် လီးကြီးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း သွင်းထည့်လိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာပြီဖြစ်၍ အရသာတွေ့ကာ မျက်တောင်စင်း ခံနေပါသည်။

“ ဟင်းဟင်း အင့်အင့် အ ဗွတ်ဗွတ်စွတ် အင့်အင့် အအင်း ဟင့်ဟင့် အ ဟာရှင်ရယ် အ အ အင့် အဆုံးထိထည့် ”

“ စိတ်ချ အစ်မ မခံနိုင်မှာစိုးလို့ ချော့သွင်းနေတာ နောက်မှ မအော်နဲ့ မရပ်တမ်းလိုးမှာ ကဲကဲ ဗွတ် ဗွတ် စွတ် ”

“ အ အ အောင်မလေး အင့် ဟာရှင်ရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အင်း သေပါပြီ အား အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း ဟင့် မရပ်နဲ့ ဟာရှင် ဟင့်ဟင့် ဗွတ်ဗွတ် ဖတ်ဖတ် အ အ အင့် ”

မလှိုင်တစ်ယောက် ကောင်းလည်းကောင်း၊ ကုလားလီးကြီးက ကြီးပြီး ရှည်လွန်းသဖြင့် နာလည်းနာ၊ နာကောင်းကြီး ခံစားရင်း ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ထောင်ကာ ဟာရှင် စိတ်ကြိုက် အလိုးခံနေပါသည်၊ ဟာရှင့် လီးကြီးမှာ ကြီးလွန်းသဖြင် မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးကြီးထည့်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများ စုဝင်လိုက်သွားပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများ လန်တက်လာသည်။

ဟာရှင်လည်း မလှိုင် ဖင်ကြီးကို ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ပြီး လှိုင်းထသွားပုံကြည့်ရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်၊ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလှိုင်ရှေ့ကို ရွေ့မသွားအောင် ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း လိုးနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အင့် ဗွတ်ဗွတ်ဖွတ်ဖွတ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အင်း…  ”

မလှိုင်လည်း ဟာရှင်၏လီးကြီး မဆံမပြဲ အလိုးကိုခံ ရင်း ကာမအထွတ်ထိပ် ပြီးခါနီးလာသဖြင့် ဖင်ကြီး ကို စည်းချက်ညီညီ အနောက်ကို ပစ်ကော့ပေးရင်း

“ ဟင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ် အို့ အစ်မ ပြီးချင်ပြီ အ အအင့် ဟင့် ဟင့် မရပ်နဲ့တော့ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ အို့ အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် အ အား အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင်း  ”

မလှိုင် တောင်းဆိုချက်အတိုင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း ဟာရှင်ပါ ပြီးသွားပြီး မလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ပြီးသွားပြီး ကောင်းလွန်းသဖြင့် စောက်ရည်များ အပြင်သို့ စီးကျလာပြီး ဟာရှင်လီးကြီးကို စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ညစ်စုပ်ဆွဲထားကာ လီးကြီး ကို မလွတ်ချင် ဖြစ်နေပါသည်။

“ ဟင်း ဟင်း အင့် ဟင့် ဟင့်၊ ဒါပဲနော် ဟာရှင်၊ ငါ ဒီလိုခံတာ ဘယ်သူမှ ရှောက်မပြောနဲ့၊ ပြီးတော့ နောက်လည်း ဒီလိုဘဲ ခဏခဏ ငါ့ကို လိုးပေးဦးနော် သိလား နင့်လီးက သိပ်ကြီးတာဘဲ ဟင့် ဟင့် ”

ဟု မလှိုင်က ဆိုလိုက်သဖြင့် ဟာရှင်လည်း သဘောကျကာ

“ စိတ်ချ အစ်မ ဖင်ကြီးပြုတ်အောင်ကို လိုးပေးဦးမှာ၊ အစ်မ ဖင်ကြီးက အရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတယ်၊ အစ်မ ဖင်ကော့ အပေးကိုလည်း စွဲသွားပြီ၊ ဟဲဟဲ အော် အစ်မ မနက်ဖြန်တော့ အဘကိုလည်း တချီလောက် ပေးလိုက်ဦးနော်၊ သူ မလိုးရရင် ရှောက်ပြောနေဦးမယ် ”

မလှိုင်လည်း မတတ်နိုင်တော့ဘဲ

“ အေးပါဟာ လိုး လိုး စိတ်ကြိုက်သာ လိုးကြပါ၊ ပြီးမှသာ နှုတ်လုံကြပါနော် ”

ဟု အရှူံးပေးရင်း အလိုးခံဖို့သာ စဉ်းစားထားပါတော့သည်။ 

မလှိုင်နှင့် ဟာရှင်တို့၏ လိုးပွဲကြီးကား ပြီးပါပြီ။

.......................................................................................................................

မလှိုင် နှင့် အညာသား ဦးညို

ဟာရှင်နှင့် အလိုးခံပြီး နောက်တစ်နေ့ မလှိုင်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်မှာ အောင့်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖင်ကုန်း အလိုးခံထားရသဖြင့် ဒူးများလည်း ကြိမ်းနေသည်၊ ဒီနေ့ အိမ်မှာ နားချင်သော်လည်း ရုံးမတက်လျင် အဘက သူ့ကို မကုန်းချင်လို့ ရှောင်သည်ထင်ပြီး လျှောက်ပြောလျင် အရှက်ကွဲမည်။

ဒီလိုနဲ့ ရုံးဆင်းခါနီးတွင် ဟာရှင် အရိပ်ရောင်ပြသဖြင့် အိမ်သာသို့ ထလာခဲ့ရသည် ၊ တကယ်ဆို မလှိုင် သည် ဟာရှင်၏ ကုလားလီးကို အရသာ တွေ့နေသည်၊ ဦးထွန်းကြည်အလစ် ဟာရှင်ကိုသာ ကုန်းဖို့ စဉ်စားထားသည်၊ ဟာရှင်က

“ ကဲ အစ်မ ထုံးစံအတိုင်း စောင့်နေ အဘ လူရှင်းတာနဲ့ လာလိမ့်မယ်  ”

ဟု ပြောရာ မလှိုင်က တိုးတိုးလေးကပ်ကာ

“ နင်နဲ့ရော ဘယ်နေ့ ထပ်တွေ့ရမှာလဲ  ”

မေးလိုက်သည်၊

“ စိတ်ချ အစ်မ နေ့တိုင်းကို လိုးချင်တာ စောင့်နေ ”

ဟု ပြောရင်း လူခွဲလိုက်ကြသည်၊ ညနေ ရုံးဆင်းချိန်ရောက်တော့ မလှိုင်လည်း ဘာပဲပြောပြော အလိုးခံချင်စိတ်က ပေါ်လာတာမို့ အဘပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ် ခံဖို့သာ စဉ်းစားထားတော့သည်၊ ထိုအချိန်တွင် အဘမှာ မလှိုင် အနောက်သို့ပင် ရောက်နေပြီ ဖြစ်၏၊ မလှိုင်လည်း လှည့်အကြည့်

“ အို အဘ ကလည်း အသံမပေးဘူး  ”

ဟု ရှက်ရှက်နဲ့ပင် လူကတော့ အဘ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပြီး

“ ဟင့် အဘကလည်း ဘာကြည့်နေတာလဲ ဖက်ထားတာ မဟုတ်ဘူး  ”

ဟု သူကပင် အစပျိုးပေးလိုက်ပါသည်၊ ထိုမှ အဘလည်း အသိဝင်လာပြီး မလှိုင်ကို သိုင်းဖက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က မလှိုင် ဖင်ကြားကို နှိုက်ကာ ပွတ်ပေးနေပါသည်၊ မလှိုင်ကလည်း အဘ စွဲသွားစေရန် ဟန်ပိုပိုလုပ်ရင်း

“ အင်း ဟင်း အဟင့် ဟင့် အ အစ်ကိုကြီးရယ် လှိုင် မနေတတ်တော့ဘူး ဟင့် ဟင့်  ”

ပြောပြောဆိုဆိုပင် အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို အမြန်ချွတ်ကာ အဘကိုလည်း ချွတ်ပေးလိုက်သည်၊ အဘဦးညိုလည်း မလှိုင်၏ မို့ပြီးပြည့်သော နို့အစုံ၊ သေးသွယ်သောခါးနှင့် ကားပြီး ကော့နေတဲ့ ဖင်ကြီး ကိုကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ တောင်ထလာပါသည်။

မလှိုင်လည်း အဘ၏ လီးတုတ်တုတ်ကြီးအားကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်စိတ်များ ပေါ်လာပါသည်၊ မလှိုင်လည်း အဘ အစကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေပါသည်၊ ဦးညိုလည်း မလှိုင်ကို ပြန်ဖက်ထားပြီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို အားရအောင်နယ်ရင်း ဖင်ကြား ခရေဖူးကို ပွတ်တိုက် ကစားပေးနေပါသည်။ မလှိုင်လည်း ဦးညို၏ အကိုင်တွယ် ကျွမ်းမှုကြောင့် ကော့ပျံနေပြီး နှုတ်မှလည်း

“ ဟင်း ဟင်း ဟင့် အို အစ်ကိုကြီးရယ် ဟင့် လှိုင် မနေတတ်ဘူး အင့် ဟင့် ဟင့် အို ဟင်း ဟင်း ”

ညည်းရင်း တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချကာ လီးကြီး ကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူ ဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံနေပါတော့သည်၊ ဦးညိုလည်း ဖီးလ်တက်ကာ

“ အိုး ခလေးမရယ် ကောင်းလိုက်တာ စုပ်စုပ် အရင်းထိရောက်အောင် စုပ်  ”

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် အု အု အင်း  ”

မလှိုင်ကလည်း ခိုင်းသည့်အတိုင်းပင် လီးကြီးကို အရင်းထိရောက်အောင် စုပ်ပေးနေပါသည်၊ အတန်ကြာ လီးစုပ်ပြီးသောအခါ မလှိုင် စောက်ဖုတ်မှာလည်း သူ့ဘာသာ လက်ထည့် ကလိထားသဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲကာ တက်လိုးရန်အသင့် ဖြစ်နေပါသည်။

“ ကဲ အစ်ကိုကြီး ပြော လှိုင်ကို ဘယ်လိုပုံစံ လုပ်မှာ လည်းလို့  ”

ဟု ညုလိုက်ရာ ဦးညိုက

“ လှိုင် ကလေးမ ဖင်လေးကုန်းပေးနော် ဟုတ်ပြီလား ”

ဟု ပြောလိုက်သည်။

“ ဟင်း အစ်ကိုကြီးတို့ အားလုံး အတူတူဘဲ ဟွန်း ဖင်ကုန်းပြီးဘဲ လိုးနေကြတယ် ကဲ ဒီပုံစံ ကြိုက်ပြီလား ”

“ ဟဲဟဲ လှိုင် ဖင်ကြီးက ဖင်ထောင်ပြီး လိုးလို့ကောင်းလို့ပါကွယ်၊ ပြီးရင် တစ်မျိုးပြောင်း လိုးပေးပါ့မယ်  ”

ဦးညိုလည်း ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် မလှိုင် ဖင်ကြီးအား တက်ခွ၍ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကြီးအား ဖြဲကာ သူ့လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဘွတ် ဘွတ် အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အစ်ကိုကြီး အ အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကြမ်းတာပဲ ဗျွတ် ဗျွတ် ပျွတ် ပျွတ် ဘွတ် အင့် အင့် အ ဟင့် ဟင့်  ”

မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို ဖြဲအလိုးခံရသဖြင့် ဖီးလ် တက်ကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးနေမိပါသည်၊ ဦးညိုလည်း မလှိုင်အား အချက် ၃၀ ခန့် ဖင်ထောင်လိုးပြီး ညောင်းလာသဖြင့်

“ ကဲ လှိုင်ရေ ထ ပုံစံပြောင်းရအောင်  ”

ဟု ဆိုရင်း သူ့လီးကြီးကို မလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ အစ်ကိုကြီး လှိုင် ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ပြော  ”

“ လှိုင် အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးလေ ကဲလာ  ”

မလှိုင်လဲ ဦးညို၏ လီးကြီးပေါ်သို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချရင်း ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းကာ လီးကြီးကို နှဲ့သွင်းနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အ အ အင့် အင့် အစ်ကိုကြီးရယ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင့် အင့် အင့် အ အို့  ”

မလှိုင်လည်း ကာမအရသာ အပြည့်ခံစားပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့နှဲ့နေရာ စောက်ရည်များ လျှံကျလာပြီး အသံထွက်နေ၏၊ ဆက်ကာဆက်ကာ ညောင့်နေရင်း

“ ဖျွတ် ဖျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အို့ အစ်ကိုကြီးရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် အ အ ဟင်း.. လှိုင်ပြီးသွားပြီ အစ်ကိုကြီး ရောဟင် ”

ဟု ဆိုလိုက်ရာ ဦးညိုလည်း ပြီးခါနီးပြီဖြစ်၍ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ မလှိုင်အား ကိုယ်ပေါ်မှ လှဲချလိုက်ပြီး မျက်နှာပေါ် တက်ခွကာ မလှိုင်၏ ပါးစပ်ကို တက်လိုးနေပါတော့သည်။

“ ပလွတ် ပလွတ် ပျွတ် အု အု အင်း အု အု ပလွတ် ပျွတ် စွပ် စွပ် အု အု  ”

အချက် ၂၀ ခန့် မလှိုင်ပါးစပ်ထဲ လိုးပြီးသောအခါ ဦးညိုလည်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်၊ မလှိုင်ကလည်း မထွေးထုတ်ဘဲ လရည်များကို မျိုချလိုက်ပါသည် ။ 

မလှိုင်နှင့် ဦးညိုတို့၏ လိုးပွဲကြီး ပြီးပါပြီ။

..............................................................................................................................

သီရိလှိုင် နှင့် ဦးထွန်းကြည်

တနေ့ ရုံးတွင် မလှိုင် မရှိခိုက် ဦးထွန်းကြည်နှင့် ဟာရှင်တို့ စကားပြောဆိုနေကြစဉ် ၊ ဟာရှင်က ဦးထွန်းကြည်အား မြှောက်ပေးနေသည်မှာ မလှိုင်အား ဖင်လိုးရန် ဖြစ်သည်၊ ဒါမှ သူတို့လည်း နောက်မှ လိုက်လုပ်နိုင်မည် ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူတို့ မလှိုင်အား လိုးနေကြတာကို ဦးထွန်းကြည် မသိပေ၊ ဒှိုင်ရှို ကြိတ်လိုးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်၊ မလှိုင်ကလည်း မပြောဘဲ ခိုးစားနေတာ ဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းကြည်ကတော့ မလှိုင်က သူ့တစ်ယောက်ထဲ ကိုသာ ကုန်းနေသည်ဟု ထင်နေပြီး တပည့် ဟာရှင် နှင့် ဦးညိုတို့ကို ချောင်းကြည့်ရုံသာဟု သူထင်ထားပေသည်။

မလှိုင်က တစ်ယောက်ထဲနှင့် အာသာမပြေနိုင်သူ၊ ခပ်ထန်ထန် တဏှာကြီးလှသူမို့ ဟာရှင်နှင့် တွေ့ပြီးကတည်းက ကုလားလီး အရသာ တွေ့ကာ ကုလား ဆိုလာခဲ့ ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေသူ၊ လီးပေါင်းစုံ စမ်းပြီး အလိုးခံချင်နေသူပင် ဖြစ်သည်။ ဒီလိုနဲ့ ဦးထွန်းကြည် လိုးလိုက်၊ လစ်ရင် ဟာရှင်က တက်လိုး လိုက်နှင့်၊ ဟာရှင်ရဲ့ မြောက်ပေးမှုကြောင့် မလှိုင် ဖင်ကြီးကို လိုးခြင်စိတ်က ဦးထွန်းကြည် မမြိုသိပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာတော့သည်။

တစ်ရက်မှာတော့ ရုံးဆင်းခါနီးလည်းဖြစ် လူလည်းရှင်းနေသဖြင့် ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင် စာပွဲသို့သွားပြီး

“ မလှိုင် ဒီနေ့ အချိန်ရလားဟင် တွေ့ချင်လို့ ”

မလှိုင်ကလည်း သဘောပေါက်ပါသည်။ ဒီကြားထဲ မအားသဖြင့် ဘယ်သူ့အလိုးမှ မခံရတာ ၄/၅ ရက်ခန့်ရှိပြီမို့ အလိုးခံချင်နေတာနဲ့ အတော်ပဲ ဖြစ်သွား သည်။

“ အင်း အားပါတယ်၊ ညနေ မဟုတ်လား၊ ကျမ စောင့်နေမယ်လေ၊ ဟင်း ဟင်း ဟွန်း ခုမှ  ”

ဟု ပြန်ညုလိုက်ရင်း ခံခြင်စိတ်များ ပေါ်လာသည်။ ညနေရောက်တော့ ဦးထွန်းကြည်လည်း ဟာရှင် ပေးသည့် ဖင်ချလျင်သုံးသည့် ဆီဘူးလေး တိုက်ပုံ အိတ်ထဲထည့်ကာ၊ လူရှင်းလျင် ရုံးထဲပြန်ဝင်ပြီး ဟာရှင်တို့အား တံခါးပိတ်ခိုင်းပြီး၊ မလှိုင် အခန်းသို့ လာခဲ့ပါသည်။ မလှိုင်က ဆီးကြိုပြီး

“ ဟွန်း မောင် ခုမှ လှိုင့်ကို လိုးဖို့ သတိရတယ် မဟုတ်လား  ”

ဟု ခနဲ့ရင်း ကျောပေးနေလိုက်သဖြင့် ဦးထွန်းကြည် သည် အနောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို နယ်ပေးနေပါသည်။ မလှိုင်လည်း မမူနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ကော့ကာ ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို နိုးဆွပေးနေပါသည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း အချိန်မဖြုန်းတော့ဘဲ မလှိုင်ရဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာကိုပါ ဆက်ချွတ်လိုက်ကာ နို့နှစ်လုံးကို တလှည့်စီ စုပ်ငုံပေးနေပါသည်။

မလှိုင်ကလည်း ဆာနေပြီဖြစ်၍ ဦးထွန်းကြည်၏ အင်္ကျီ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ နောက် သူ့ထမီပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး အလိုးခံရန် အသင့်ဖြစ်နေပါသည်၊ ဦးထွန်းကြည်အား ခုံတွင် ထိုင်စေပြီး သူက ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို သူ့နှုတ်ခမ်း ထူထူဖူးဖူးလေးဖြင့် စုပ်ငုံနေပါသည်။

“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလွတ် အု အု အင်း ပျွတ် ပျွတ် ”

အသံမြည်အောင်ပင် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေ၏၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း မလှိုင် လီးစုပ်ပေးနေတာ ဇိမ်ခံရင်း အတန်ကြာတွင် လုပ်ငန်းစရန် မလှိုင်အား ထူလိုက်ပြီး

“ လှိုင် ဒီနေ့ မောင်တို့ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး လိုးကြရအောင်နော်  ”

“ ဟင် မောင် လှိုင့်ကို ပုံစံစုံ လိုးနေတာ မကုန်သေးဘူးလား  ”

“ ဒီလိုလေ လှိုင်လည်း တစ်ခါမှ မခံဘူးသေးတဲ့ ဖင်ကို လိုးချင်လို့ လှိုင် ဖင်လေးကို ပါကင် ဖွင့်ချင်လို့ နော်  ”

“ ဟာ မောင်ကလည်း ရပါ့မလား ကြပ်မှာပေါ့ ”

မလှိုင်က ငြင်းနေသော်လည်း အရင်က ဦးညို ဖင်ဝကို လက်ညိုးနဲ့ ကလိကတည်းက ဖီးလ်တက်ပြီး ဖင်ခံကြည့်ချင်နေတာ ဖြစ်သည်၊ လုပ်မည့်သူ မရှိသေး လို့သာ၊ ဒါကြောင့် သိပ်မမူရဲပဲ ဝေ့လည်လည် လုပ်နေ၏၊ အထာသိပြီးသားမို့ ဦးထွန်းကြည်က ဘာမှသိပ်မပြောတော့ဘဲ

“ ဒီဆီလေး လှိုင့်ဖင်ဝမှာ လိမ်းပြီးလိုးရင် နာလည်း မနာဘူး ချောချောချုချုနဲ့ ဝင်သွားမှာ ကဲ လှိုင် ဟိုဖက်လှည့်  ”

ဆိုကာ လှိုင့်ဖင်ဝတွင် ဆီရွှဲရွှဲလူးပြီး ဖင်ထဲကို လက်နဲ့ကလိပေးလိုက်ရာ

“ အို မောင်ရယ် ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ အင်း ဟင်း ဟင်း အင့် ဟင့် ကဲ လိုးရင်လည်း လိုးပါတော့ မောင်ရယ် လှိုင် ခံချင်လှပြီ  ”

ဟု မမြိုသိပ်နိုင်တော့ဘဲ လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း ဆီနဲနဲ ဒစ်ထိပ်တွင် သုတ်ပြီး မလှိုင် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကာ လီးဒစ်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မလှိုင် ဖင်ခရေဝတွင် တေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ အင်း ဟင်း ဟင်း အ ဖြည်းဖြည်းနော် မောင် ချစ် လွန်းလို့သာ ဖင်ခံပေးတာ လှိုင့်ဖင်လေး ကွဲသွားမယ် အို့ အို အ အင့် အင့် အဟင့် ဟင့် အ့ အီး အို မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ တစ်မျိုးကြီးဘဲ အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် စွတ် စွတ် ဖပ် ဖပ် ဖပ်  ”

ဦးထွန်းကြည်လည်း လှိုင်ဖင် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးနေရလို့ အရသာတွေ့ကာ ကြာကြာတောင် လိုးနိုင်မယ် မထင်ပေ၊ လှိုင်ကလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖီးလ်တက်လာပြီး ဖင်ဝကို ရှုံပွရှုံပွနှင့် လီးကို ညှစ်ပေးနေသည်။

“ စွတ် စွတ် ပျွတ် ပျွတ် အ အ အ ဟင့် အင့် အင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင်း ဟင်း၊ မောင် မညှာနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လှိုင်ခံနိုင်လာပြီ ဆောင့်၊ အ အ အို့ ဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့်  ”

လှိုင်တစ်ယောက် ဖင်လိုးခံရတာ အရသာတွေ့လာပြီး ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ပစ်ကော့ပေးနေမိသည်၊ ဦးထွန်းကြည်လည်း အချက် ၃၀/၄၀ ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်ပြီး လှိုင်ဖင်ထဲသို့ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

“ ဟင်း ဟင်း ဟင့် အင့် အင့် အ မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ လှိုင်ခံလို့တောင် မဝသေးဘူး  ”

လှိုင်မှာ ခံလို့ကောင်းတုန်း အာသာမပြေသေးပေ ၊ ဦးထွန်းကြည်ကတော့ အစာဝသွားပြီမို့ လှိုင်ဖင်ကြီး ကို လှည့်ပင်မကြည့်တော့ဘဲ သူ့လီးကြီးအား ဆေးကြောရန် ပြင်နေသည်၊ လှိုင်လည်း မဝတဝနှင့် ထလာပြီး ဦးထွန်းကြည်၏ လီးကြီးကို သေချာဆေးကြောပေးပြီး ပျွတ်ကနဲ မြည်အောင် စုပ်နမ်း နှုတ်ဆက် လိုက်သေးသည်။

လှိုင့်ဖင် အပျိုရည်ပျက် ဇာတ်လမ်း ပြီးပါပြီ။

...................................................................................................................

လှိုင့်ဖင်နဲ့ ကုလားလီး မိတ်ဆက်

ဦးထွန်းကြည်နှင့်တွေ့ပြီး နောက်တနေ့ မလှိုင် အိမ်သာသို့အသွား ဟာရှင် ရောက်လာပြီး မလှိုင်၏ ဖင်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်က

“ ဟဲ့ ဘာလဲ သူများတွေ တွေ့သွားမယ်  ”

ဟာရှင်က

“ ဟဲ ဟဲ အစ်မ ညနေအားလား ချစ်ခြင်လို့ ”

မလှိုင်လည်း စဉ်းစားလိုက်သည်၊ မနေ့က ဦးထွန်းကြည် ဖင်ချထားသဖြင့် ဖင်ဝကြိမ်းပြီး အောင့်နေသည်၊ ဒါပေမဲ့ ဝအောင် မခံရတာမို့ ခံလည်းခံချင်သေးသည်။

“ ဟင်း ခက်ပါတယ် နင်ကလည်း  ”

နဲနဲမူလိုက်ပြီး

“ အေး အေး ညနေ အခန်းထဲမှာ စောင့်နေမယ်  ”

ပြောပြီး လှည့်ထွက်လာခဲ့သည်၊ မလှိုင် တွေးနေမိသည်၊ အင်း မနေ့ကခံလို့ မဝတဝ ရပ်လိုက်ရတာ ကုလားလီးကြီးနဲ့ဆို ဖင်ကွဲမှာ ကြောက်မိသည်၊ ဖြေးဖြေး လိုးခိုင်းရမှာပဲလေ၊ အလိုးမခံဘဲမှ မနေနိုင်တာ။

ညနေ ရုံးဆင်းတော့ လူကုန်သည်အထိ စောင့်ကြည့်ပြီး ဟာရှင် မလာသေးခင် ထမီလှန်ပြီး ဖင်ဝကို ဟိုနေ့က ကျန်သေးသည့် ဆီလူးပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ လက်နှင့် ကလိနေမိသည်။

“ အင်း ဖင်ယားပြီး ခံချင်လာပြီ ကုလားကလည်း ကြာလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် ဟင်း  ”

မလှိုင် တစ်ယောက်ထဲ ကလိနေမိသည်၊ ခဏအကြာ ဟာရှင် ရောက်လာပြီး

“ ကဲ အစ်မ ခံချင်နေပြီလား လူရှင်းအောင် စောင့်နေရလို့ နဲနဲကြာသွားတယ်  ”

ဟု ပြောရင်း မလှိုင် စာပွဲဘေးတွင် ယူလာသော စောင်ကြမ်းကို ခင်းလိုက်သည် ၊ မလှိုင် က

“ လိုးဖို့များ သေသေချာချာ ယူလာတယ် ဟွန်း  ”

“ သြော် အစ်မ ဇိမ်နဲ့ ခံရအောင်ပါ ဟဲဟဲ စေတနာနဲ့ ယူလာတာ  ”

ပြောပြီး မလှိုင်ကိုဖက်ကာ အင်္ကျီ ဘရာစီယာ ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့အင်္ကျီ ပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း ထမီချွတ်ပေးလိုက်ပြီး

“ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ဖင်ကုန်းပေးရမှာပဲလား  ”

ဟု မေးလိုက်သည် ။

“ မဟုတ်ဘူး အစ်မလည်း သက်သက်သာသာ အလိုးခံရအောင် ဘေးတိုက်လှဲပြီး ဖင်နောက်ကို ပစ်ပေး  ”

ဟု ဟာရှင်ပြောပြီး မလှိုင်၏ ဖင်ကို လက်နှင့် နှိုက်ကလိ ပေးလိုက်ပါသည် ၊ မလှိုင်လည်း စအိုတွန့်သွားပြီး

“ အို့ ဟာရှင် ရယ် ဟင်း ဟင့် ဟင့် ဆီလူးပြီးပြီ လိုး ရင် လိုးတော့လေ ဟင့်  ”

ဆိုကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ပစ်ကော့ပေးနေမိသည်၊ ဟာရှင်လည်း တွေမနေဘဲ မလှိုင်အနောက် ဝင်လှဲပြီး ဒစ်ကိုကိုင်ကာ မလှိုင် ဖင်ဝတွင်တေ့ကာ ထည့်လိုက်သည်။

“ ဟင်း ဟင်း.. ဟာရှင် ဖြေးဖြေးနော် နင့်ဟာက ကြီးတယ်၊ စွတ် စွတ် အင့် ဟင့် အ အ အို့ အင်း ဟင်း ဟာရှင်ရယ်  ”

ဟု ညည်းတွားရင်း မလှိုင်ဖင်ကြီး အနောက်ကို ကော့ကော့ရမ်းကာ လီးကြီးကို အငမ်းမရ ဆွဲညှစ်ပေးနေသည်၊ ဟာရှင်ကလည်း မလှိုင် ခါးသိမ်လေးကိုကိုင်ပြီး အဆက်မပြတ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေပါသည်။

“ စျွတ် စျွတ် စျွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ်  ”

သံစုံမြည်ကာ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်ဆီ အပြိုင်ချီတက်နေကြပါသည်။

“ အင့် အင့် အဟင့် အိုး အင်း ဟင့် ဟင့် အမလေး ဟာရှင်ရယ် ချစ်တယ်ကွယ် ဟင့် ဟင့် အင်း အာ့ အို့ လိုးလိုး မညှာနဲ့နော် အ အ အဟင့် အင်း အင်း အ  ”

မလှိုင်လည်း ဖီးလ်တက်ကာ ထန်နေပြီမို့ အရှက်မရှိတော့ဘဲ အသံပေးနေမိသည်။

“ ဗွတ် ဗွတ် ပလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် စွတ် စွတ် ”

တဖြေးဖြေး ဟာရှင့်လီးကြီးက ကြီးလွန်းသဖြင့် မလှိုင် ခရေဝမှာ ပွင့်ဟလာပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ထဲမှ လေများပင် ထွက်လာသည်၊ ဟာရှင်က ကြာကြာစိမ်လိုးနိုင်သဖြင့် မလှိုင်လည်း အလိုပြည့်ကာ အရသာရှိပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ အီဆိမ့်ကာ စောက်ပတ်မှ အရည်များ စီးကျလာပါသည်။ အချက် ၄၀/၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီး ဟာရှင်လည်း ပုံစံပြောင်းရန်

“ အစ်မရေ တစ်မျိုးပြောင်းရအောင် လေးဘက်ကုန်းပေးပါဦး  ”

ပြောရင်း မလှိုင် ဖင်ခေါင်းထဲမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါသည်။

“ ဘလွတ် ဖွတ် ”

မလှိုင်မှာ ဖင်ထဲမှ လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့် ဟာတာတာကြီးဖြစ်ကာ မြန်မြန်ပင် ဖင်ကုန်းပေးရင်း..

“ ဟာရှင်ရယ် ထည့်လေ ဒီမှာခံလို့ ကောင်းနေတာ ဟင်း  ”

ပြောလိုက်ရာ ဟာရှင်လည်း အမြန်ပင် မလှိုင် ဖင် ကြီးကို တက်ခွပြီး လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ အ အား အင့် အင့် အမလေး ဟင်း အင်း အင်း အို့ ကြမ်းလိုက်တာ ဆောင့်ဆောင့် ဟာရှင် မညှာနဲ့ အို့ အို့ အား အင်း ဟင်း ဟင်း အဟင့် အင်း  ”

မလှိုင်လည်း တော်တော် အီဆိမ့်သွားပါသည်၊ ဟာရှင်ကတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် မလှိုင်ခါးလေးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်၊ မလှိုင်က ဒီလို ဖင်ကုန်းပေးရတာ ကြိုက်သော်လည်း ဟာရှင်လီးမှာ ကြီးလွန်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင်လိုးခံနေသဖြင့် မျက်စိမှိတ် အံကျိတ်ကာ ဟာရှင်စိတ်ကြိုက် အလိုးခံနေရတာ မသက်သာလှပါ၊ ဟာရှင်လည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ အားကုန် တဆုံး ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသဖြင့် မလှိုင် ဖင်ကြီး ခါရမ်းနေပါတော့သည်။

“ အ အ အင့် ဟင့် ဟင့် အ အား ကျွတ် ကျွတ် အ အ အဟင်း အင်း အ  ”

မလှိုင်လည်း အံကြိတ်ကာ အလိုးခံနေရပါသည်၊ ဟာရှင်လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆက်ဆောင့်ရင်း လရည်များ မလှိုင် ဖင်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားပါသည်၊ မလှိုင်ကတော့ ဟာရှင်လီးကြီးကို စအို ရှုံပွရှုံပွ လုပ်ကာ လရည်များကို စုပ်ယူနေပါသည်။ 

လှိုင့်ဖင်ကြီးနဲ့ ကုလားလီး ဇာတ်ကြမ်းကြီး ပြီးပါပြီ။

....................................................................................................................

မလှိုင်ရဲ့ နေရာသစ် ရှာပုံတော်

နောက်ပိုင်းတွင် မလှိုင်လည်း ဟာရှင်၏ ကုလား လီးကြီးကို စွဲသွားပြီး ဟာရှင့်ကိုသာ ကုန်းနေပြီး ဦးထွန်းကြည်ကို ခပ်ရှောင်ရှောင် နေလိုက်သည်၊ ဦးထွန်းကြည်ကလည်း မိန်းမ ရိပ်မိသွားသဖြင့် အသာရှိုနေ လိုက်တော့သည် ၊ ဟာရှင်ကတော့ မလှိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တက်လိုးလိုက် ဖင်ကြီးကို တက်ချလိုက်ဖြင့် အရသာတွေ့နေပြီး တစ်လခန့်အကြာ မလှိုင် ရာထူးတိုးပြီး ရုံးပြောင်းရတော့သည်။

နေရာသစ်တွင် မလှိုင်လည်း လိုးပေးမည့်သူ မရှာနိုင်သေးခင် ဟာရှင့် အလိုးကိုသာ သွားခံနေရသည်၊ ဟာရှင်လည်း မလှိုင်အား လိုးနေရတာ ကြွားချင်သဖြင့် ရုံးမှ မြင့်သန်းနှင့် လှရွေတို့ကို ပြောပြလိုက်သည်။

“ စော်ကြီးက ဏှာကြီးတယ်ကွ ကောင်းကောင်း မလိုးပေးနိုင်လို့ကတော့ မရဘူး၊ ဟဲဟဲ ငါ့လီးကြီးကို တော်တော်တော့ စွဲသွားတယ်ကွ၊ စော်ကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးပြီးဖောင်းနေတာ လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်၊ အပေးကလည်း ကောင်းကောင်းနဲ့ ငါသူ့ဖင်ပါ လိုးပေးလိုက်တယ်  ”

ဟု ဂုဏ်ယူပြီး ပြောပြနေပါသည်၊ မြင့်သန်းတို့ နှစ်ယောက်လည်း နားအရသာခံကာ မလှိုင်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကြည့်နေကြပါသည်၊ ထို့နောက် မလှိုင်၏ရုံးမှ ရုံးလုလင် ကုလားအီစွပ်အား သတင်းပေးကာ လုံးဖို့မြောက်ပေးလိုက်ကြသည်၊ အီစွတ်ကလည်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး လိုးချင်တာ အတော်ပင် ဖြစ်သွားကာ လုံးဖို့လမ်းစ ရှာနေပါသည်။

ဒီလိုနဲ့ မလှိုင်ခိုင်းတာ လုပ်ပေးရင်း နေ့စဉ် နေ့လည် ၂ နှစ်နာရီခန့်တွင် မလှိုင် ကော်ဖီ ဝယ်ခိုင်းနေကြမို့ အခြေအနေ ကြည့်နေရင်း၊ တနေ့ ရုံးတွင် လူလည်း ရှင်းတုန်း မလှိုင် ကော်ဖီဝယ်ခိုင်းသဖြင့် ဝယ်ပေးပြီး ကော်ဖီထဲတွင် တရုတ်မှလာသော ကာမထကြွ စိတ်ထန်ဆေးမှုန့် ထည့်ပေးလိုက်သည်။

မလှိုင်လည်း ကော်ဖီသောက်ပြီး နာရီဝက်ခန့်တွင် စောက်ဖုတ်မှ စိုစိစိ ဖြစ်လာသဖြင့် လက်ဖြင့်နှိုက် ကလိရင်း ဖီးလ် တက်လာ၏၊ အခုတလော အလိုးမခံရတာလည်း ၂ ပတ်ခန့်ရှိပြီမို့ အလိုးခံချင်စိတ်မှာ တားမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်၊ ဟာရှင်ကလည်း အနားမှာ မရှိသဖြင့် မလှိုင်တစ်ယောက် အိမ်သာထဲသွားပြီး လက်ဖြင့် အယားဖြေရန် အိမ်သာသို့အသွား အိမ်သာရှေ့တွင် ရပ်နေသော အီစွပ်က

“ အစ်မ ဘာလိုလို့လဲ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”

ဟု မေးရင်း မလှိုင်၏ နို့အစုံကို ငေးစိုက်ကြည့်နေရာ မလှိုင်လည်း တွန့်ကနဲ ဖင်တွန့်သွားပြီး အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့သည် ၊ အနောက်မှ ငေးကြည့်နေသော အီစွပ်က မလှိုင်ထမီ ဖင်ကြားတွင် စောက်ရည်များ ကွက်နေတာ မြင်လိုက်သဖြင့် အသာ လိုက်ချောင်းကြည့်ရာ မလှိုင်မှာ အိမ်သာအဖုံးပေါ်ထိုင်ကာ ပေါင်ဖြဲထားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်ကာ ကလိရင်း မျက်စိမှိတ်ပြီး အယားဖြေနေသည်။

အီစွပ်ကလည်း စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ တံခါးဂျက်ကို လက်နှိုက်ဖွင့်ကာ ဝင်သွားတော့သည်၊ မလှိုင်ကတော့ မသိသေးဘဲ သူ့ဘာသာ ကလိနေဆဲပင် ၊ အီစွပ်လည်း မလှိုင်၏ ပြဲအာနေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး နှုတ်ခမ်းများ ပြဲလန်ကာ နီရဲနေတာကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း တံထွေးမျိုချနေရသည် ၊ မလှိုင် လည်း မျက်စိအဖွင့် ရုတ်တရက် အီစွပ်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ လန်.သွားပြီး

“ ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာလုပ်တာလဲ  ”

“ အစ်မ ရယ် အခုမှ ရှက်မနေပါနဲ့ အစ်မကို ကျွန်တော် စိတ်ကြိုက်လိုးပေးပါ့မယ်၊ ဒီမှာ ကျွန်တော့် လီးကိုကြည့် အစ်မ ကြိုက်သွားမယ်  ”

ဟု ဆိုကာ လီးကိုလှန်ပြလိုက်သည် ၊ မလှိုင်လည်း အီစွပ် လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး တွန့်သွားပြီး ဖင်စအို ပွစိပွစိ ဖြစ်သွားသည် ၊ အီစွပ်လီးမှာ ဟာရှင် လီးထက် ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲပိုရှည်ကာ ၇ လက်မပင် ကျော်မည် ၊ နောက်ပြီး မလှိုင်မှာ ကာမထန်ဆေးတန်ခိုး ကလည်းပြ အလိုးမခံရတာကြာလို့ လီးဆာကာ နဂိုကတည်းကလည်း ခပ်ဏှာကြီးကြီး ထန်ထန်ထဲကမို့ ရှက်မနေနိုင်တော့ဘဲ အီစွပ်ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ငုံပေးပါတော့သည်။

“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် အင်း ပျွတ် ပျွတ် ပလပ် ပျွတ်  ”

အီစွပ်လည်း မျက်တောင်စင်းပြီး ဖီးလ်တွေ့ကာ မလှိုင်၏ ခေါင်းကို ရှေ့နောက်ဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းထူထူ လေးထဲ လီးကြီးအား လိုးထည့်နေပါတော့သည် ၊ ထို့နောက် အီစွပ်လည်း မလှိုင်ကို ထူလိုက်ပြီး

“ ကဲ အစ်မ ဒီပေါ် ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းပေး  ”

ပြောရာ မလှိုင်လည်း အလိုးခံချင်နေပြီမို့ အိမ်သာ အဖုံးပေါ်တွင် ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းကာ နံရံကို လက်ထောက်နေပေးရင်း

“ ကဲ ရပြီလား  ”

အီစွပ်လည်း

“ ကောင်းတယ် အစ်မက ပေးတတ်တယ်  ”

ဆိုကာ မလှိုင်၏ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝ တေ့သွင်းကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် စွပ် စွပ် ဘွတ် ဗျွတ် အင့် အ အမလေး အင့် ဟင့် ဟင့် အိုး ကျွတ် ကျွတ် အင့် ဟင့်  ”

မလှိုင်လည်း အီစွပ်၏ လီးကြီးဖြင့် မဆံ့မပြဲ အလိုးခံ ရသဖြင့် သားအိမ်ထောက်ကာ အီဆိမ့်နေပါတော့သည်၊ အီစွပ်ကတော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း မလှိုင်ဖင်ကြီး ကော့တက်သွားတာကြည့်ရင်း မညှာတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးထည့်နေပါသည် ။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် စွပ် စွပ် အ အ အ ဟင့် အင့် အိ အိ အင့် အမလေး ကျွတ်ကျွတ် အား အင်း ဟင်း အဟင့် အီစွပ်ရယ် အသေသတ်နေတာလား ဟင်း အင့် အ အ  ”

မလှိုင် သံစုံထွက်နေသော်လည်း ကောင်းလည်းကောင်းတာမို့ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ကာ ခါရမ်းပေးနေပါသည်၊ မလှိုင် စောက်ဖုတ်မှ အရည်များရွှဲလာသဖြင့် ခံလို့ပိုကောင်းလာကာ အီစွပ်ကလည်း အသားကုန် တက်လိုးနေပါတော့သည် ၊ မလှိုင် လည်း ပြီးချင်လာပြီမို့

“ အို အီစွပ်ရယ် မညှာနဲ့ အစ်မ ပြီးခါနီးပြီ ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အ အိ အိ ဘွတ် ဘွတ် စွပ် ဗျွတ် ဗျွတ် အို့ ကောင်းတယ် အင့် အင့် ဟင့်  ”

အီစွပ်လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးရင်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ပြဲကြီးထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ကာ ၂ ဦး စလုံး ပြီးသွားကြပါတော့သည် ၊ ထို့နောက် အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး မလှိုင်က အီစွပ်အား ဖက်ရင်း

“ နင် ဘယ်သူမှ မပြောနဲ့နော် နင့်လီးက ခံဘူးသမျှထဲမှာ အကြီးဆုံးပဲ  ”

ဆိုကာ ဖင်ကို ခါရမ်းပြီး ပျော်ရွင်ှစွာ ထွက်လာခဲ့သည်။ 

လှိုင်၏ ကုလားလီး အတွေ့အကြုံ ၂ ပြီးပါပြီ။

...............................................................................................................

မလှိုင်၏ မောင်လေး ဆလင်း

ရုံးသစ်တွင် မလှိုင်အဖို့ အီစွပ်နှင့် အဆင်ပြေနေတုန်း အီစွပ် ပြသာနာတက်ကာ အလုပ်ပြုတ်သွားသဖြင့် စိတ်ညစ်နေတော့သည် ၊ နောက် ၂ ရက်ခန့် အကြာတွင် ရုံးလုလင်အသစ် ဆလင်း ဆိုသည့် ကုလားလေး ရောက်လာသည် ၊ ဆလင်း မှာ အသက် ၂၁ ခန့်သာ ရှိသေးပြီး အသားမဲသော်လည်း ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းပြီး အရပ်ရှည်ရှည် တောင့်တောင့်ဖြစ်၍ မလှိုင် သဘောကျကာ စည်းရုံးနေတော့သည်။

ဆလင်းကတော့ ဘာမှမသိဘဲ လူကြီးလည်းဖြစ်သည့် မလှိုင်ကို ကြောက်နေကာ မလှိုင်ဖင်ကြီးကိုပင် သဘောကြသော်လည်း ရဲရဲမကြည့်ရဲပေ၊ ဒီလိုနဲ့ တစ်လခန့် အကြာတွင် မလှိုင် ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သွားရန် အကြောင်းပေါ်လာသဖြင့် ဆလင်းကိုပါ ဖိုင်များကူသယ်ရန် အကြောင်းပြ၍ ခေါ်သွားလေသည်၊ ရုံးအလုပ်ပြီး၍အပြန် ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် လူကြပ်သဖြင့် မလှိုင်လည်း ဆလင်းအား

“ ဆလင်း ငါ့ အနောက်မှာ ရပ်နေစမ်း  ”

ဟုပြောပြီး ထောင့်နေရာတွင် ရပ်နေလိုက်သည် ၊ လူကလည်းကြပ် မလှိုင်ကပ်ခိုင်းသဖြင့် ဆလင်းမှာ ကပ်နေရသောအခါ သူ့လီးကြီးနှင့် မလှိုင်ဖင်ကြီး ပွတ်နေကာ တောင်ထလာပါတော့သည် ၊ ဆလင်း လည်း နောက်ဆုတ်မလို့လုပ်တုန်း မလှိုင်က

“ ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကပ်ထားပါဆို  ”

ဟု ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ကော့ကာ လီးကို ပွတ်တိုက် နှိုးဆွပေးနေသည် ၊ ဆလင်း လည်း မထူးတော့ဘဲ လီးကလည်း တောင်နေပြီမို့ လက်တစ်ဖက်က မလှိုင်ခါးကို ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို အသာညှောင့်နေမိသည် ၊ မလှိုင်က တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး

“ ဟွင်း ထမီလည်းပေါက်ပြီး ဝင်သွားဦးမယ်  ”

ညုကာပြောရင်း ဖင်ကိုကော့ကာ နှဲ့နေသည် ၊ ဒီလို ပွတ်နေကြရင်း မြို့ထဲရောက်လာတော့ ရုံးမရောက်ခင်တွင် ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြပြီး မလှိုင်က သူ့သူငယ်ချင်း မုဆိုးမ တစ်ယောက်ထဲနေသော အိမ်သို့ ခေါ်သွား၏၊ ထိုအိမ်ရောက်တော့ ဆလင်းကို ဧည့်ခန်းတွင် ခဏထားခဲ့ပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ သူ့သူငယ်ချင်းအား အကျိုးကြောင်းပြောပြပြီး အပြင်သွားခိုင်းလိုက်သည်၊ မလှိုင်လည်း အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်လာပြီး ဆလင်းလက်ကို ဆွဲကာ

“ လာလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ  ”

ဟု ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ခေါ်သွားပါသည် ၊ အခန်းထဲအရောက် မလှိုင်က ဆလင်း အားဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုကော့ကာ လီးကြီးနှင့် ပွတ်တိုက်နေပါသည်၊ ဆလင်းကလည်း မလှိုင်ကို ပြန်နမ်းစုပ်ရင်း လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးကို နယ်နေပါသည်၊ ထို့နောက် အဝတ်စားများချွတ်ကာ ဆလင်းအား ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်ခိုင်းပြီး မလှိုင်က ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ရင်း ဆလင်းဖက် မျက်နှာမူလိုက်သောအခါ မလှိုင်နှုတ်ခမ်းနှင့် ဆလင်း၏ လီးကြီးမှာ
အတော်ပင် ဖြစ်သွားပြီး မလှိုင်က သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့် ဆလင်း၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေပါသည်။

ဆလင်းကလည်း မလှိုင်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးကြီးကို ညှောင့်ပေးနေပါသည် ၊ ဆလင်း၏ လီးမှာ ၇.၅ လက်မကျော် ရှည်သော်လည်း မလှိုင်က အရင်းထိရောက်အောင် လည်ချောင်းထဲထိပင် မြိုကာ စုပ်ပေးနေသဖြင့် ဆလင်းအဖို့ အရသာထူး တွေ့နေပေသည် ၊ အတန်ကြာအောင် လီးစုပ်ပြီး မလှိုင်လည်း အလိုးခံချင်ပြီမို့ လီးစုပ်ရပ်ကာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ဖြဲကာ ဒူးကွေးပြီး နေပေးလိုက်သည်၊ ဆလင်းလည်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲအာကာ အရည်ရွှဲနေတာကြည့်ပြီး တက်ခွကာ ဒစ်ဝင်သည်နှင့် အားကုန်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ ဘွတ်ဘွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် ယဗျွတ် အင့်အင့်အ အဟင့် အမလေး ဆလင်းရယ် ဟင့် ဟင့် အင့် အိ အိ အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် အင်း အင်း ဟင်း အ ”

မလှိုင်လည်း ဖီးလ်လာနေပြီမို့ အရှက်နည်းကာ အသံထွက်ရင်း ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းပေးနေပါသည်၊ ဆလင်း ကလည်း လိုးနေရင်း

“ အန်တီ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းပြီး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ  ”

“ ဟွင်း လူကိုလည်း လိုးနေသေးတယ် အန်တီတဲ့၊ ဟင်း အင်း အ အ ဗျွတ်ဗျွတ် စွပ်စွပ် ဘွတ်ဘွတ် အိအိ အင့် ဟင့် ဆလင်းရယ် အင့် အင့်  ”

မလှိုင်ကလည်း ခံနေရင်းမှ ညုနေပါသည်၊ ထို့နောက် ဆလင်းက

“ အန်တီ လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား အန်တီ့ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ ”

ပြောရာ မလှိုင်လည်း လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးရင်း

“ ကဲကဲ လိုးပါ သူ့စိတ်တိုင်းကျပဲ ဟွင်း  ”

ဟု ညုနေသေးသည်၊ မလှိုင် ဖင်ကုန်းလိုက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အနောက်သို့ ပြူးပြီး ထွက်လာသည်၊ ဆလင်းလည်း သေချာကြည့်ကာ ဒစ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပြီး အဆုံးထိ လိုးထည့်လိုက်ပါသည်၊
‘ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အ အင်း အင်း ဟင်း ဗျွတ်ဗျွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင့် ဟင့် အင်း အိုး ဆလင်းရယ် လိုး လိုး မရပ်နဲ့ အန်တီ ပြီးတော့မယ်  ”

မလှိုင်မှာ ဏှာကြီးသူပီပီ အလိုးခံနေရင်းမှပင် အငန်းမရ ဖြစ်နေ၏၊ ဆလင်းလည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး လရည်များ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ပန်းထည့်ကာ ၂ ဦးစလုံး ပြီးသွားကြပါသည် ၊ ထို့နောက် အအဝတ်စား ပြန်ဝတ်ပြီး မလှိုင်က ဆလင်းအားဖက်ရင်း

“ ဆလင်းက သိပ်ချစ်ဖို့ ကောင်းတာဘဲ နောက်လည်း အန်တီ့ကို လိုးပေးရမယ်နော်  ”

ဟု ညုနေ၏၊

“ စိတ်ချ အန်တီ ဖင်ပါလိုးချင်တာ အခုအချိန်မရတော့လို့ နောက်တစ်ခါကြရင် ဖင်ချမယ်နော်  ”

ဆလင်းလည်း မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား အရသာတွေ့ကာ ဖင်ကိုပါ တောင်းနေတော့သည် ၊ မလှိုင်ကလည်း ဖင်လိုးခံချင်နေတာမို့ ပျော်သွားပြီး

“ အင်းပါ ဆလင်းကို အန်တီကချစ်လို့ တကိုယ်လုံး ပေးပြီးသားဘဲ ဟွင်း ခုလည်း ပါးစပ်ပါ လိုးနေပြီးတော့ ”

ပြန်ပြောရင်း ရုံးသို့ပြန်လာကြသည် ။ ဏှာထန်သည့် လှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကုလားလီးများဖြင့် အတော်ပင် ပြဲလံနေပါတော့သည် ။ 

လှိုင့်စောက်ဖုတ်ကြီးနှင် ဆလင်းလီးတို့ချစ်ခန်း လိုးခန်း ပြီးပါပြီ။

.....................................................................................................

မလှိုင်၏ အိမ်တွင်းပုန်း အိမ်တွင်းကုန်း အချစ်ဇာတ်လမ်း

မလှိုင်တွင် သားတစ်ယောက် သမီးတစ်ယောက် ရှိရာ နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေသဖြင့် အိမ်တွင် အိမ်ဖော် မမြင့်နှင့်သာ နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်သည်။

တနေ့ သူ၏ သမက်တော် ကျော်စိုး အလုပ်ဖြင့် ရန်ကုန်လာရသဖြင့် မလှိုင်၏ အိမ်တွင်ပင် တည်းသည်၊ တနေ့ ညနေဘက် ကျော်စိုးလည်း သူငယ်ချင်းများနှင့် စားသောက်ပြီး ပြန်လာကာ ထမင်းမစားတော့ဘဲ ဝင်အိပ်လိုက်သည်၊ မလှိုင်က ထမင်းခူးပြီး ကျော်စိုးကို သွားခေါ်ရာ အိပ်ရာပေါ်တွင် ပက်လက် ပုဆိုးက ကျွတ်နေကာ လီးကြီးကို တွေ့လိုက်ရပြီး ရင်တုန်ကာ မလှိုင်အဖို့ လီးစုပ်ချင်စိတ်များ ပေါ်လာတော့၏၊ အိမ်ဖော် မမြင့်ကတော့ တီဗီကြည့်နေသဖြင့် မသိပေ။

မလှိုင်လည်း ဏှာထန်လှသူမို့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကျော်စိုး၏ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ရင်း သူ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးဖြင့် စတင် စုပ်ငုံပေးမိပါတော့သည်၊ ကျော်စိုးလည်း မူးနေသဖြင့် ပထမတွင် အိမ်မက်ထင်နေကာ မျက်စိဖွင့်ကြည့်မှ သူ့ယောက်က္ခမ လီးစုပ်ပေးနေတာသိပြီး

“ ဟာ အန်တီကလည်း အားနာစရာကြီး  ”

ပြောရင်း မလှိုင်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ညှောင့်နေပါ တော့သည်။

“ ပျွတ် ပျွတ် ပလွတ် အု အု အင်း ပျွတ် ပျွတ် အင်း ”

မလှိုင်လည်း အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီးကို မျိုချကာ ချစ်သမက်အား ပြုစုနေပါသည်၊ ကျော်စိုး၏ လီးမှာ လက်တဆုပ်မက တုတ်ပြီး ၇.၅ လက်မ ကျော်တာမို့ မလှိုင် အကြိုက်ပင် ဖြစ်တော့သည် ၊ ထို့နောက် လီးစုပ်နေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး မလှိုင်က

“ ကျော်ရယ် လိုးတော့ကွာ အန်တီ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး  ”

ဟု ဏှာထန်လှသူပီပီ အရှက်မရှိ ပြောရင်း ကျော်စိုးပေါ် တက်ခွပြီး လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

“ အဟင့် အင့် အင်း ဟင်း ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ရယ် ဟင့် အင့် အိ အိ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဗျွိ ဗျွိ အင့် ဟင့် အင်း ချစ်တယ်ကွယ်  ”

မလှိုင်မှာ ဏှာထနေပါတောသည်၊ ကျော်စိုးကတော့ အောက်မှကော့ကာ ညှောင့်ရင်း မလှိုင်၏ နို့နှစ်လုံးကို အသေအချာနယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေပါသည်။

“ အို အင့် ဟင့် ကျော်ရယ် အင့် အင့် ဟင့် ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အီး ဟင်း ဟင်း  ”

အသံစုံထွက်ရင်း မလှိုင်မှာ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းကာပေးနေမိသည်၊ မလှိုင်မှာ စောက်ရည်များ ရွှဲလာပြီး ကျော်စိုးကိုယ်ပေါ်ပင် စီးကျလာပါတော့သည်၊ ဒီလိုနှင့် အချက် ၅၀ ခန့် ညှောင့်ပြီးသောအခါ မလှိုင်က

“ အန်တီ ညောင်းပြီကွာ ဖင်ကုန်းပေးမယ် ကျော်ဆောင့်လိုးပေး  ”

ဟု ဏှာထန်လှသူပီပီ အရှက်မရှိပြောရင်း ပုံစံပြောင်းရန် ထလိုက်သည် ၊ မလှိုင် လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်း ပေးလိုက်သောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အနောက်သို့ ပြူးပြီး နှုတ်ခမ်းများ ပြဲအာနေကာ ကျော်စိုးမှာ လျက်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်သွားသည် ၊ ကျော်စိုးလည်း မလှိုင် စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒစ်ကိုတေ့ကာ ခါးလေးအားကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ အင်း အ အိ အိ ဟင်း အင်း ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘလွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် ဟင်း ကျော်ရယ် အရမ်းဆိုးတာဘဲ အင့် ဟင့် ဟင့် အိ အိ  ”

လီးကြီးမှာ သားအိမ်သွားထောက်သဖြင့် မလှိုင်မှာ အသံထွက်ကာ အံကျိတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ကြီးကို
အနောက်သို့ ပစ်ကော့ပေးနေမိသည် ၊ ကျော်စိုး လည်း ဆောင့်လိုး လိုက်တိုင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီး တုန်ကာ ကော့သွားတာကြည့်ရင်း ခါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေပါသည်။

“ ဟင့် ဟင့် အင်း အ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွက် ဗျွက် ဘွတ် ဘလွတ် စွပ်စွပ် အ အ အိ အိ ဟင့် အဟင့် ကျော်ရယ် အန်တီ ပြီးချင်ပြီ ဆောင့် အင်း အိ အင်း ဟင်း မညှာနဲ ဗျွိ ဗျွိ ဗျွိ ဖွတ် ဇွပ် ဇွပ်  ”

စောက်ရည်များရွှဲကာ မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ပစ်ကော့ပေးနေမိတော့သည်၊ ကျော်စိုး လည်း အချက် ၅၀ ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ရင်း သုတ်ရည်များ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ နှစ်ဦးစလုံး ပြီးသွားတာမို့ စွပ်ရက်ထပ်ကာ အိပ်ရင်း အမောဖြေနေကြပါသည်၊ ထို့နောက် ကျော်စိုးက

“ အန်တီ စောက်ဖုတ်က အန်တီ့သမီး သီတာ့ စောက်ဖုတ်ထက် ပိုလိုးလို့ ကောင်းတယ်  ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မလှိုင်လည်း ကျေနပ်ပြီး စောက်ဖုတ် ရှုံပွရှုံပွလုပ်ကာ လီးကြီးကို ဆွပေးရင်း

“ ဟွင်း ကျော်က လိုးကောင်းအောင် ပြောနေတယ် ချစ်ရင် ခဏခဏ လိုးပေးရမယ်  ”

ဟု ဏှာကြီးသူပီပီ အမြဲအလိုးခံဖို့သာ စဉ်းစားရင်း ပြောလိုက်ပါသည် ၊ ကျော်စိုးလည်း အောက်မှ မလှိုင်က စောက်ဖုတ် ရှုံပွရှုံပွ လုပ်ပေးနေ၍ လီးပြန်တောင်လာပြီး

“ ကဲ အန်တီ ဖင်နဲနဲ ကော့ပေးထား  ”

ဆိုကာ ဆောင့်ကာ ညှောင့်ကာ လိုးပါတော့သည်။

“ ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဗျွတ် အင်း အင်း ဟင်း အ အ အိ အိ အဟင်း ကျော်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် အင်း အ အို့  ”

ဖင်ကြီးအား ကော့ကော့ပေးနေမိပါသည်၊ ကျော်စိုး လည်း လက်နှစ်ဖက် အအားမထားဘဲ မလှိုင်နို့ကို လက်ရှိုပြီး ကိုင်ပေး နယ်ပေးနေပါသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘလွတ် အင့် အ အင်း ဟင်း ဟင်း အိ အိ ဗျွိ ဗျွိ ဘွတ် ဘွတ် အင့် အ ”

မလှိုင်လည်း ကာမစည်းစိမ် ခံစားကာ အလိုးခံနေပါသည်၊ ကျော်စိုး ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မလှိုင်၏ ဖင်ကြီးမှာ ပြားကပ်သွားပြီး ကြွလိုက်လျင် ပြန်ဖောင်းမို့လာကာ ကြည့်လို့ပင် ကောင်းလှပါသည်၊ မလှိုင်လည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း လီးကြီးကို ညှစ်ဆွဲပေးကာ ကျော်စိုး စွဲသွားစေရန် အစွမ်း ကုန် အသုံးတော်ခံနေပါတော့သည်။

ကျော်စိုးလည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ လက်ထောက်ကာ မလှိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့တက်လာသည်အထိ တအားပင် ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ကာ မလှိုင်လည်း ပြီးသွားတာမို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ပွရှုံ့ပွရှုံ့လုပ်ကာ လရည်များ တစ်စက်မကျန် စုပ်ယူနေမိပါသည်၊ ထို့နောက် နှစ်ဦးသား ဖက်အိပ်ရင်း မလှိုင်က

“ ကျော် အန်တီ့ကို ခဏခဏ လိုးပေးရမယ်နော် ဒါပဲ ”

ဟု ညုတုတု မျက်နှာပေးဖြင့် ပြောလိုက်ပါသည်။

“ ကျော်စိုးကလည်း စိတ်ချ အန်တီ ဖင်ကြီး ပြုတ်အောင်ကို လိုးပေးမှာ နောက်မှ မအော်နဲ ”

“ အမလေး ကျော်ရယ် ချစ်လို့ တကိုယ်လုံး ပေးထားတာပဲ စိတ်တိုင်းကျသာလိုးပါ၊ ဟွင်း ဒါပေမဲ့ အန်တီလို့ မခေါ်နဲ့တော့ကွာ လင်လေးရာ နော်  ”

ဟု မလှိုင်လည်း ညုရင်း အသားယူနေပါသည်၊ ကျော်စိုးလည်း စော်ကြီး စိတ်တိုင်းကျ

“ ဒါဆို မမလှိုင်လို့ခေါ်မယ် မိန်းမရာ ဟုတ်လား  ”

မလှိုင်လည်း သဘောကျကာ

“ ဟင်း ဟင်း အဲဒါကြောင့် လင်လေးကို ချစ်တာ လီးစုပ်ချင်တာ  ”

ဟု ဏှာထကာ ပြောရင်း နှစ်ဦးသား ဖက်အိပ်သွားကြပါသည် ။ ချစ်သမက်လေးနှင့် ဏှာကြီးလှသည့် လှိုင်၏ အိမ်တွင်း ဖင်ဆော့ ဖင်ရွ ဇာတ်လမ်း ပြီးပါပြီ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Tuesday, October 11, 2011

ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသည်း (စ/ဆုံး)

ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသည်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

‘‘ ဓါတ်ဆီ နှစ်ဂါလံ . . . အင်ဂျင်ဝိုင် တစ်လုံး’’

‘‘ ကိုဇော်ကြီး မနေ့ကဆီဖိုး ပေးပြီးပြီလား’’

‘‘ ဟာ အိုးစွပ် ခွက်စွပ် မနေ့က မကျန်ပါဘူး’’

‘‘ ဟဲ့ ရီနွယ် . . ဇော်ကြီးကျန်တာ မဟုတ်ဘူး . . . ကိုတင်သန်း’’

‘‘ မသိဘူးလေ အမေတို့ဟာက’’

‘‘ ငါ့ . . . ယောင်ပြီး ပြောလိုက်မိတာ ဇော်ကြီးရေ့’’

ဓါတ်ဆီမှောင်ခို အရောင်းဆိုင်မှ ဒေါ်ဝိုင်းသမီး ရီနွယ်မှာ အတော်တောင့်တင်းသော မိန်းမလှလေးဖြစ်သည်။ သမိုင်းမှာ ဓါတ်ဆီ အရောင်းဆိုင်တွေ ရှိသော်လည်း ကားသမားငယ်ငယ် အထူးသဖြင့် ရီနွယ့် အလှကို အပမ်းဖြေ ကြည့်လိုက်သူတို့က သည်ရောက်မှ ဝယ်ကြထည့်ကြသည်။ ရီနွယ့်အမေကလည်း ဒါကို သဘောပေါက်ထားသည်။ ဓါတ်ဆီဂါလံခွက်ကို မနိုင်မနင်း ယူလာတတ်သော ရီနွယ့်လက်ကလေးကို အုပ်ကိုင်ဖမ်းယူလိုက်ရသည်ကိုပင် သူတို့ဓါတ်ဆီဖိုးလေး တဝက်ကျိုးသွားအောင်ကို တန်သည်ထင်ကြ၏။ ပိုက်ဆံပေးပြီး ရီနွယ့် လက်ကလေးကို ကိုင်ရပြီး ဆီ အလကားရလိုက်သလို သဘောထားကြသည်။

ဇော်ကြီး ပေါ်တက်ကတ် အဌားကားလေး မောင်းစားသည်မှာ (၂) နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဦးလေး မြသူက ဇော်ကြီးအား ကျောင်းတစ်ဖက်နှင့် ကားမောင်းစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်း မအောင်ခင် ကတည်းက ဇော်ကြီး နေ့ (၆) နာရီ မှ ည (၁၀ ) နာရီ အထိမောင်း၏။ လိုင်စင်လုံးဝမရှိ၊ တက္ကသိုလ် ရောက်မှ လိုင်စင်ရပြီး အတန်းမတက်မီ သုံးလေးခေါက်လောက် ဆွဲပြီး ညနေ အတန်းပြီးချိန်မှ ညဆယ်နာရီခန့်အထိ မောင်းသည်။ 

‘‘ ကိုဇော်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဆို’’

‘‘ အလကား ကောလဟာလတွေ’’

‘‘ အံမာနော် ရီနွယ့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်နော်’’ ‘‘ကျောင်းထဲကို တစ်ခါတစ်လေ ရောက်တတ်တာပဲ’’ 

ဘာဖြစ်လို့ ဝန်မခံချင်ရတာလဲဟု ရီနွယ် တွေးမရ။ စကားကလည်း နည်းသလား မမေးနဲ့။ဟိုတင်သန်းတို့နဲ့ကတော့ ကွာပါ့၊ ဓါတ်ဆီ လာဝယ်တာနဲ့ မတူဘူး။ ရီနွယ့်ကို ကြည်တဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွတ်ထွက်မတတ်ပဲ . . စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . သိပ်ရစ်တဲ့လူ . . ။ အမေက အဲဒီလူ လာပြီဆိုရင် ရီနွယ့်ကို သတိပေးကြည့်တတ်တယ် . . ရီနွယ် သိတာပေါ့  ဟင်း . . ဟင်း . . . အသက် ( ၁၈ ) နှစ်ပဲရှိပြီဟာကို။အဲ ရီနွယ်ကျတော့ ဇော်ကြီးကို စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . ရစ်တာ . . ဇော်ကြီးက ကျောက်ရုပ်ပင်။ ‘‘အင်းပေါ့လေ တက္ကသိုလ်က ပြီးရင် အရာရှိဖြစ်မယ့်လူ ဆိုတော့ ရီနွယ်တို့ကို သိပ်မရောဘူးပေါ့ ဟုတ်လား’’

‘‘ ဒါပေါ့ . . ဒါပေါ့’’

ဟင်း ကြည့်ပါလား ဘယ်လောက် စိတ်ပျက်ချင်စရာ ကောင်းလိုက်တဲ့ လူကြီးလဲလို့ . . စိတ်ပိန်တယ်။

‘‘ အမေဝိုင်း မနက်ဖြန် ခုလို ညနေပိုင်း အတွက် နှစ်ဂါလံ ချန်ပေးဦးနော် .. ည ဆွဲစရာမရှိပဲ ဖြစ်နေဦးမယ်’’

ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကိုပဲ ပြောတတ်တယ်လေ၊ အဖက်မတန် သလိုလိုနဲ့ သိပ်ခံပြင်းဖို့ ကောင်းတာဘဲ။

‘‘ ဟို ဝယ်သူလာရင်တော့ ရောင်းမှာပဲ . . ကျန်ကျန် မကျန်ကျန် ’’ 

ရီနွယ် ရစ်လိုက်တဲ့ စကားကိုဂရုမစိုက်ဘူး၊ ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူး။ ဓါတ်ဆီထည့်ပြီး မောင်းထွက်သွားတယ်။ရီနွယ် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဂါလံခွက်ကြီးကို ဆောင့်ချပစ်လိုက်မိတယ်။ ‘‘ဂွမ်း’’ ကနဲ အသံကြားတော့ အမေက ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်ရင်း မာန်သည်။ ‘‘ဂါလံခွက်တစ်လုံး တစ်ရာကျော်တယ် သိရဲ့လား’’ 

‘‘ လုပ်စမ်းပါ မင်းကလည်း စော်လေးက သန့်ပါတယ်ကွ . . ကုန်စိမ်းလာချရင်း ကုန်းတာဟ ဝါသနာ’’

‘‘ ကြေးစား မဟုတ်ဘူး ဂစ်တာကြီးက ဟဲဗီးကြီးကွ’’

အသားညိုညို မွန်ရည် သန့်ပြန့်ဟန်ရှိသော်လည်း အဝတ်အစား ခပ်နွမ်းနွမ်းနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကိုတင်သန်းတို့ ပင့်လာကြသည်။ ကားခေါင်းအတွင်း၌ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်နေသော ဇော်ကြီးက မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။ ကားသမားလောကမှာ ဒါမျိုးတွေကလည်း တွေ့တတ်လွန်းသည်။ ဇော်ကြီးသည် အတွေ့အကြုံကတော့ များသည်။ အဝေပြေးကားပိုင်ရှင် ကိုသိန်းအောင်ချက်ပလက်ကြီးနှင့်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ပြည်၊ ရွှေတောင်အထိ ခေါက်စားမောင်းဖူး၏။ 

သည်လိုင်းကျတော့ ရိုးရိုးသားသား ရောင်းဝယ်စားနေကြသော မိန်းမငယ်လေးများကြား၌ စုံးပြူးလေးတွေ ပါတတ်၏။ ကြေးစားလဲမဟုတ် ခရီးသွားဟန်လွဲ အပျော်သဘော လှုပ်ရှားကြသော ပျံလွှားမလေးတွေရှိ၏။ အဲ တစ်သားကျ နှစ်သားကျ ပျံလွှားမကြီးတွေလည်းရှိ၏။ စံပယ်ယာ စံလှနှင့်ကတော့ အကြောတည့်သည်။ အလေနတော ပါးစပ်က ထွက်တတ်သော စံလှနှင့် အယုတ္တအနတ္တ မိုးမွနှ်အောင် ပြောတတ်သော ဒေါ်ဒေါင်းဆိုသည့် အညာကုန်သည် မုဆိုးမ အသက် (၃၅) နှစ်ခန့် မိန်းမနှင့်သာ ဆုံမိလျှင် ကားတစ်စင်းလုံး တဝါးဝါး ဆူညံလာသည်။

ယခု သည်ဟာမလေးကား ဒေါ်ဒေါင်းတို့ကဲ့သို့သော အမျိုးအစား မဟုတ်သည်ကတော့ အတိအကျ။ ရိုးသားသော မျက်လုံးညိုညိုလေးများက ဝမ်းနည်းရိပ်သမ်းနေသယောင် မှေးရီနေသည်။ ပိပိရိရိ စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက စကားတစ်ခွန်းကို ဆိုခဲစေ မြဲစေ ဆိုသည့် နှုတ်ခမ်းမျိုး။

‘‘ နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ’’

‘‘ မိချောပါ . . .’’

‘‘ ကိုတူးတို့ ခေါ်လာတာလား’’

‘‘ ညကားရှိတယ် ကြို့ပင်ကောက်အထိ ရောက်မယ်ဆိုလို့ လိုက်လာခဲ့တာပါ . . ကားရှိတယ်မို့လားဟင်’’

‘‘ ရော် . . ကိုတူးတော့ ရောဂါရှာလာပြီ’’

မိချောက ကမ္ဘောဇလွယ်အိတ်ဟောင်းလေးကို ထိပ်မှစုစည်းကာ တင်းတင်းကြီး ကိုင်ထားသည်။ မျက်လုံးလေးများက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သလို ခြောက်ခြားစ ပြုလာသည်။

‘‘ မင်းက ဘယ်အထိသွားမှာလဲ’’

‘‘ ကြို့ပင်ကောက် မရောက်ပါဘူး နင်းကြမ်းကြီးဖြစ်ဖြစ် ကဝေစုဖြစ်ဖြစ် အိုးသည်ကုန်းဖြစ်ဖြစ် ဘယ်မှာဆင်းဆင်း ရပါတယ်’’

‘‘ အဖေါ်တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်လို့လဲ’’

‘‘ ကျွန်မက ဒါပထမဆုံး လိုက်လာတာ . . . မရွေးတစ်တင်းနဲ့ ဇီးချိုနှစ်တောင်းပဲ ယူလာတာ ရောင်းကောင်းလို့ ရောက်တာနဲ့ ကုန်ရော၊ သူတို့က နောက်နှစ်ရက်လောက် ဆက်နေဦးမှာ ကုန်ချင်းက မတူဘူး၊ ဒါကြောင့် ရောင်းကောင်းတုန်း ပြန်ယူချင်လို့ပါ’’

မိချော လုံးစေ့ ပတ်စေ့ ရှင်းပြတော့ ထွန်းဇော် စိတ်မကောင်း၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုလည်း အလျင်အမြန် ချလိုက်မိသည်။

‘‘ မိချော . . . ကားပေါ်တက်’’

‘‘ အစ်မရေ . . ရှေ့မှာ ဟောင်းလောင်းကြီးခင်ဗျ . . တိုးထား’’

‘‘ ကြပ်နေပြီ စံလှရဲ့’’

‘‘ ဒါမျိုးက ကြပ်မှကောင်းတာ အစ်မရဲ့ . . ရှေ့တိုး’’

‘‘ ဆောင့်တယ်ဟဲ့’’

‘‘ ဆောင့်မယ်လေ . . . ဥက္ကံကျော်ရင် ပိုဆောင့်ဦးမယ် အမေဂျမ်း ဝင်သလားအောက်မေ့ရတယ် . .ယုံမလား မသိဘူး’’

စံပယ်ယာ စံလှ ရိုးသားစွာ ပြောနေသော်လည်း ရန်ကုန်ပြန် ကုန်သည်များချည်း ရွေးတင်လာသော ခရီးသည်များက ငိုက်မြည်းရင်းမှ ပြုံးကြသည်။

‘‘ အစ်မရေ . . ပေါင်လေးဖြဲလိုက်ပြီး ခွလိုက်ပါလား အဆင်ပြေသွားတာပေါ့’’

ကားပေါက် အတက်အဆင်းဘေးမှ တောင်းလွတ်ကြီးကို ပိုက်ကာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ထိုင်နေသော အသက် (၂၀) ခန့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို လက်ညှိုးထိုးပြီး လှမ်းပြောလိုက်တယ်’’

‘‘ မခွတတ်ဘူးဟဲ့’’

‘‘ ဟာ . . ဒါတော့ အစ်မ သက်သက်လိမ်တာပါဗျာ စမ်းပြီးခွကြည့်လိုက်စမ်းပါ . . နောက်ဆို ခွတတ်သွားရော’’

‘‘ ကိုယ့် . . မအေ . . ’’

‘‘ ဟင်း . . ဟင်း . . မဆဲနဲ့နော် . . စံလှဆိုတဲ့ကောင်က မကျေနပ်ရင် . . ကန်ချခဲ့မှာ’’

‘‘ အံမာ . . . လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်ပါလား’’

‘‘ လုပ်ရဲလို့ပေါ့ဗျာ . . ဟင်း . . . ဟင်း . . . လုပ်ချင်တာပေါ့’’

စံလှအကြောင်း သိနေကြသော ဒေါ်ဒေါင်းတို့ အုပ်စုက စံလှကို မျက်စပစ်ပြီး မြှောက်ပေးနေကြ၏။ ခရီးသည် မိန်းကလေးက မျက်နှာကြီးနီပြီး ဒေါကန်နေ၏။ ထောက်ကြံ့ကို ကျော်ပြီး မှော်ဘီ မဝင်ခင် မိုးချုပ်စပြုလာသည်။ တပ်ကြီးကုန်းအလွန် မှော်ဘီ အဝင်၌ လမ်းမီးတိုင်များ လင်းနေချေပြီ။ မိချောကိစ္စကို ကူညီရင်း မောင်းနေကျ ကိုသိန်းအောင်၏ ချက်ပလက် ဘတ်(စ်)ကားကို ပြည်ခေါက်ကြေးစား ထွန်းဇော် မောင်းလာခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေမြယာကုန်း အလွန်၌ တိုက်ကြီးဘက်မှ ဝင်လာသော အီဇူးဇူးကားကြီးများ မီးရောင်ကြောင့် သတိထားမောင်းနေရသည်။  မိုးညို . . သရက်ချောင်း လမ်းခွဲအရောက် ...

‘‘ ဒိုင်း . . ဖေါင်း . . ဖလပ် . . ဖလပ် . . ဖလပ်’’

ဘီးပေါက်သွားသည်။ လိုင်နာကျွတ်က တရွတ်တိုက်ကြီး . . ဖလပ် . . ဖလပ် နှင့်ပါလာသည်။

‘‘ ကျွတ်ပြီကွာ စပယ်ယာဝှီး မပါဘူး’’

စံပယ်ယာ စံလှစကားက ထွန်းဇော်နားထင်ကို တူနှင့် ထုလိုက်သည်နှင့် တူလှသည်။ 

‘‘ ဟိုင်းဝေးမောင်းတာ စပယ်ယာဘီး မယူလာဘူးလား စံလှရ’’

‘‘ မေ့တာ အာစရိရဲ့ .. ဂိုဒေါင်ရှေ့မှာ ထုတ်ပြီးသား’’

သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်မှ လျှပ်စစ်မီးရောင် ပြာလဲ့လဲ့ကို ထိန်ထိန်ညီးအောင် လှမ်းတွေ့နေရသော်လည်း ထွန်းဇော်တို့ ကားရပ်ထားသော နေရာက ခြုံနွယ် လယ်ကွင်းနှင့် မဲမဲမှောင်နေသည်။ နောက်ကားကို မျှော်သူက မျှော်သည်။

‘‘ ကိုးကိုးတစ် အလာကို စောင့်ရတော့မှာပဲ’’

မနက် လေးနာရီခန့် ထွက်လာမည့် ကိုသိန်းအောင် မောင်းလာသော ကားကိုသာ စောင့်ဖို့ရှိတော့၏။ စံလှက လွယ်အိတ်ကို စလွယ်သိုင်းလွယ်လိုက်၏။

‘‘ ငွေပါတဲ့သူတွေ လုံလုံခြုံခြုံ ထားဗျို့ ရန်သူမျိုးငါးပါးတော့ တာဝန်မယူနိုင်ဘူးနော်’’ 

မှောင်ကြီးမဲထဲ၌ ခြောက်ခြားစွာ ငြိမ်သက်သွား၏။

‘‘ ကားပေါ်မှာ အိပ်ချင်တဲ့သူ ဝင်အိပ် . . နှင်းမစိုဘူးပေါ့ဗျာ ကျုပ်တို့ကတော့ ကားစောင့်ရမှာမို့ ကားခေါင်းပေါ် တက်အိပ်မှာ’’

ထွန်းဇော် ဖင်ထိုင်ခုံအောက်မှ စောင်ပါးလေးထုတ်ယူပြီး ကားအောက်ဆင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။

‘‘ အစ်ကို . . ’’

အားငယ်တုန်လှုပ်နေရှာသော မိချောအသံက တိုးညှင်းလွန်းလှသည်။ ထွန်းဇော် လှည့်ကြည့်သည်။

‘‘ မိချော ပိုက်ဆံအိတ် ယူထားပေးပါနော်’’

စပယ်ယာ စံလှ စကားကို ခရီးမသွားဘူးသော မိချောက အဟုတ်ထင်ကာ အကြီးအကျယ်ကြောက်နေ၏။ 

‘‘ အလကား စံလှ နောက်တာပါ မိချောရဲ့ ဒီလမ်းက လုံခြုံပါတယ် . . ဒို့သာ မသိတာ ဒီအမှောင်တွေထဲမှာ တပ်မတော်က အမြဲကင်းလှည့်နေတာပါ၊ နဲနဲ ညနက်သွားတော့ တွေလိမ့်မယ်လေ ရဲဘော်တွေ’’ 

‘‘ ဟာ . . သူများကို မလိမ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် ယူထားပေးပါနော် . . မိချော တကယ်ကြောက်တာ’’ 

ထွန်းဇော် ထပ်ရှင်းပြမနေတော့၊ မိချော လွယ်အိတ်လေးကို ဖင်ထိုင်ခုံ သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီး သော့ခတ်ပေးလိုက်၏။

..........................................................................................................................................

အမှောင် . . . ။ အမှောင်သည် အေးစက် ပိန်းပိတ်လာသည်။

‘‘ ဝှီး . . . ကျလိုက်တဲ့နှင်းတွေကွာ’’

စံလှက စောင်ကို တင်းတင်းခြုံရင်း ငြီးသည်။ ပါးစပ်က ဆေးပေါ့လိပ်ကိုလည်း တွင်တွင်ဖွာသေးသည်။

‘‘ စံလှ အိပ်ပြီလား . . ဟဲ့’’

ဒေါ်ဒေါင်းအသံ ကားထဲမှ ထွက်လာလေသည်။

‘‘ ဘယ်လိုလုပ် အိပ်လို့ရမှာလဲဗျာ၊ နှင်းတွေက တအားကျနေတာ’’

‘‘မအိပ်သေးရင် လာလေ ဟဲ့ လက်ဖက်စားမယ်’’ ‘‘အေးဗျ ကျွန်တော်လည်း ခုမှဆာလာတာ’’

ပြူတင်းပေါက် တံခါးကို နင်းပြီး ဆင်းရန်ပြင်သည်။ ကားအတွင်း၌ မှောင်နေသည်။

‘‘ မီးထွန်းဖို့ မပါကြဘူးလားဗျာ’’

‘‘ ဟဲ့ . . နင့်ကား ပျက်မယ်လို့မှ ကြိုမသိတာ’’

‘‘ အော ကြိုသိရင်လည်း ကျုပ်ကလည်း ထွက်တောင်မလာဘူး’’

ထွန်းဇော် စစ်အင်္ကျီကော်လံကို ဆွဲထောင်ထားရင်း ရန်ကုန်ဘက်မှ ပေါ်လာအံ့သော ကားများကို မျှော်နေမိသည်။စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတီးတိုးစကားတွေ ပြောနေ၏။ ဒေါ်ဒေါင်းအုပ်စု၌ ဒေါ်ဒေါင်း၊ မခင်၊ မသိန်း၊ မပွင့်နှင့် ထွန်းဇော် မသိသော မျက်နှာစိမ်း မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ပါသည်။ ပြည်၊ ရွှေတောင် သွားကြမည့် ခရီးသည် ( ၄ ) ယောက်ကလည်း အမျိုးသမီးချည်း ဖြစ်၏။ မိချောနှင့်ဆိုလျှင် စုစုပေါင်း ခရီးသည် ( ၈ ) ယောက်ပါသည်။ သေတ္တာခွံ ဆီပီပါခွံနှင့် ဂုန်နီအိတ်များကြောင့် ကားက အတန်ငယ် ကြပ်သယောင် ဖြစ်နေရ၏။

ညီညာစွာ တန်းစီနေသော သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်ဆီမှ လျှပ်စစ်မီးရောင်သည်ပင် ထွန်းဇော်တို့အတွက် အားရှိစရာဖြစ်နေရ၏။ ဆောင်းညသည် အေးစက်စွာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။

‘‘ အစ်ကို . . အစ်ကို ခဏ . . ခဏ’’

မှေးစင်းသယောင် မျက်ခွံများကို မနဲဖွင့်ရ၏။ မိချောအသံဟုလည်း စိတ်ကသိလိုက်သည်။

‘‘ အစ်ကို စပယ်ယာ မကောင်းဘူး’’ 

‘‘ ဟင် . . . ဘာဖြစ်လို့လဲ မိချောရဲ့’’

မိချော ဆက်မပြော၊ လက်နှစ်ဖက်ကို ချိုးဖဲ့လုပ်ရင်း ခေါင်းကို ငုံ့နေသည်။ ကြယ်ရောင် ဖျော့ဖျော့က မိချော လှုပ်ရှားမှုလေးများကို မြင်နေရလေသည်။

‘‘ စံလှ . . . မိချောကို . . . ဘာ’’

‘‘ အို . . မိချောကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး . . . ဟို ဒေါ်ဒေါင်းဆိုတဲ့ မိန်းမနဲ့ မိချောပြောမှာ’’

‘‘ အော် ဟော် သူက ဒီလိုပဲ မိချောရဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ ရင်းနှီးနေတော့ အတူတူ အိပ်တတ်တယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး . . . အဟင်း’’

‘‘ အာ . . . ဖြစ်နေတာ အစ်ကိုကလဲ မသိပဲနဲ့’’

‘‘ ဖြစ်နေတာ . . . ဟုတ်လား’’

‘‘ အင်း . . ဆို သွားချောင်းကြည့်ပါလား’’ 

‘‘ ဟင် မကြည့်ရဲဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း’’

ကတ္တရာလမ်းသည် နွေးနေသည်။ မာကျောသော ကတ္တရာလမ်း နွေးနွေးပေါ်၌ ထွန်းဇော် ထိုင်ချလိုက်ရာ မိချောသည်လည်း သူနှင့် မနီးမဝေး၌ အသာအယာ ထိုင်လိုက်ရှာသည်။ ထွန်းဇော်၏အကြည့်က မိချောထံရောက်သည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် မိချော၏ ကိုယ်ခန်ဓာ . . . ကျန်းမာတောင့်တင်းသည်။ ရိုးသားပုံ အမူအယာလေးများက ထွန်းဇော်ကို ကရုဏာသက်စေသည်။

‘‘ မိချော ရင်တွေခုန်နေတာ’’ 

အဆက်အစပ်မရှိ တိုးတိုးပြောသည်။

‘‘ ဘာဖြစ်လို့ . . ’’

‘‘ ဟိုမှာ ဖြစ်နေကြတာကြီးကို တွေ့ပြီလား’’ 

မပွင့်တပွင့်လေး ပြောလိုက်သော မိချော၏ အသံလေး တုန်လှိုက် လှိုက်ခတ်နေသည်မှာ ထင်ရှားလှသည်။ မြောင်းလာပေးတာလားဟု ထွန်းဇော် တွေး၏။ အထာပေးနေတာ ဟုတ်ရင်ကောဟု တွေးကာ စိတ်က မရဲ။ နက်မှောင်သော ကတ္တရာလမ်းကနှင်းထုအတွင်း တိုးထွက်သွားရာသို့သာ ရင်ပူ အာခြောက်နေမိသည်။ 

‘‘ အစ်ကို ကားလာရင်နှိုးနော် မိချော အိပ်မလို့’’ စောင်ပါးလေးကို ခင်းပြီး ပြော၏။

‘‘ မြေငွေ့မှုတ်မယ် မိချောရဲ့’’

‘‘ ဒါဖြင့် အစ်ကို့ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်မယ် ကဲ’’

ခေါင်းလေးက စွေ့ကနဲ ပေါင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ သစ်ငုတ်တိုကြီး လှိုင်းပုတ်ခံရသည့်နှယ် တုံကနဲ တုံ၏။ မိချော ဆံပင်ကြားမှ အုန်းဆီနှင့် စံပယ်ရနံ့လေးကို ရှုရှိုက်မိသည်။

‘‘ ချမ်းလာပြီနော်’’

‘‘ အင်း ချမ်းလာပြီ’’

ထွန်းဇော် လည်ချောင်းမှ တစ်ဆို့ဆို့ ထွက်သည့်အသံက လှိုင်းမညီ၊ တုန်ခါနေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက မြင့်လာသည်။ နှလုံးခုန်သံကို မိချောကြားနေရသည်။ တကယ်တမ်း အသည်းနှလုံးကို ကိုင်လှုပ်ခြင်း ခံနေရသလို ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေရသည်က မိချောသာဖြစ်သည်။ မိချော မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေရခြင်းကိုပင် ကိုယ်ဖါသာ မကျေနပ်။

ထွန်းဇော်ကို စတွေ့လိုက်စဉ်ကတည်းက မချော ရှိန်းကနဲ နှလုံးသွေး ဆောင့်တိုးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ရိုးသားခန့်ညားဟန် ယောက်ျားပီသသော ထွန်းဇော်၏ ဥပဓိရုပ်ကိုက မချောကို ခြောက်ခြားစေခဲ့သည်။  စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတို့ တရွတှ်ရွတှ် တြွပတ်ြွပတ် အလုပ်ဖြစ်နေသံများကို နီးကပ်စွာ ကြားနေရကတည်းက မိချော မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်။ မိချော အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် လူးလွန့်ရင်း လက်ကို ထွန်းဇော် ပေါင်ကြားထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။

အောက်ခံဘောင်းဘီ ပါဟန်မရှိသော ထွန်းဇော် လီးတန်ကြီးကို လက်ခုံကြီးနှင့် ဖိမိလိုက်သည်။ ထွန်းဇော် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ လေထိုးလိုက်သော တာယာကျွတ်နှယ် ဖေါင်းဖေါင်းတက်လာသည်။ မိချော အသက်ရှုသံ သိသိသာသာ ကျယ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်သလို လှိမ့်ပေးနေမိသည်။ အညာမှာ ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်နေကျ မိချော လက်ကလေးများက ကျွမ်းကျင်၏။ ထောင်းကနဲကန်တက်လာသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အထာပေါက်နေကြသည်။ ရင်တွေ

ပူလောင်မောဟိုက်လာကြသည်။ ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံသည် တဖြေးဖြေး လျောကျ ပြေဆင်းလာနေသည်။  ထွန်းဇော်၏ လက်များက မိချော ပုခုံး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို လုံးပွတ် ဖိညှစ်မိ၏။ မိချော ‘‘ဟင်း’’ ကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ခေါင်းက ပူနွေးသော ကတ္တရာလမ်းပေါ်

ရွှေ့ပြောင်းချလိုက်သည်။ မှုံရီသော ကြယ်ရောင်ကလေးများအောက် ထွန်းဇော်၏ မျက်နှာကို မိချော အမောတကော ရှာဖွေကြည့်မိသည်။ အထင်သေးသော မျက်ဝန်းများကို မိချော ရွံသည်။ မမြင်နိုင်သော အမှောင်ရိပ်ထဲမှ အစ်ကို့မျက်နှာ၌ အချစ်ရောင်ခြည်များသာ သန်းနေပါစေဟု စိုးထိတ်ဗျာပါဒနှင့် ကြိတ်၍ ဆုတောင်းရသည်။

‘‘ မိချော . . . ရယ်’’

ပြိုဆင်းလာသော ကာမတောင်ကျရေအလျင်၌ သူ၏သိက်ခာကမ်းပါးကြီး တစ်စ တစ်စ တိုက်စားပြိုကျလာသော အသံကြီးက မိချောရင်ကို နွေးထွေးသွားစေသည်။ မရဲတရဲ တုန့်ဆိုင်းဆိုင်း အစ်ကို့လက်များကို မိချော ရဲရဲတင်းတင်းလေး ဆွဲယူပြီး နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ဖိအုပ် ကိုင်တွယ်စေလိုက်သည်။ အစ်ကို့ အသက်ရှုသံကြီးက ညနေက ကားတာယာအတွင်းမှ လက်ကျန်လေများ စိမ့်ထွက်နေသလို ကျယ်လောင်လာသည်။ 

မိချော အစ်ကို့ပေါင်ကြားသို့ ကမန်းကတမ်း လက်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မာတင်း မတ်ထောင်နေသော ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲ အစ်ကို့ပစ္စည်းကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်လေ၏။ အစ်ကို့ဖင်ကြီး မြောက်ကြွမြောက်ကြွနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်ကို မိချောခံစားထိတွေ့နေရသည်။ မိချောနို့တွေပေါ်တင်ပေးထားသော အကို့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနှင့်ရဲတင်းလာပြီး နို့လေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လာ၏။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် နှစ်ဦးသား နားလည်မှုရလာကြသည်။ 

‘‘ ကားနဲ့ ဝေးဝေး သွားရအောင်နော် .. ’’

‘‘ အင်း . . . ’’

မိချော စောင်ခေါက်ကလေးကို ကောက်ယူပြီး ကတ္တရာလမ်း အလယ်ကြောမှ ရန်ကုန်ဖက်သို့ ပေသုံးဆယ်ကျော်လောက် လျှောက်ခဲ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အစ်ကို့ရင်ခွင်၌ ပျော့ခွေမှီလိုက်မိသည်နှင့်ဦးစွာ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်မှာ မိမိ ပေါင်ကြားသို့ အစ်ကို့လက်က ခပ်တင်းတင်း ပင့်အုပ် ပွတ်သပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ထမီခံနေသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ဦးက မိမိ၏ အတွင်းပစ္စည်းကို ယခုကဲ့သို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနှိုက်မခံဘူးသေးသော မိချောမှာ ဖြင်းကနဲ ကြက်သီးကလေးများထကာ အေးသောညပင် ဖြစ်လင့်ကစား ချွေးစေးကလေးများပင် ထွက်လာရသည်။

‘‘ ယား . . . တယ်’’

အစ်ကို့ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွထုရင်း မပွင့်တပွင့် ပြော၏။ အစ်ကိုက ယုယမြတ်နိုးစွာ မိချော၏ ပါးမို့မို့လေးကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်သိမ့်၏။ ကာမမီးတောက်သည် တရှိန်ရှိန် တောက်လောင်လာသည်။ 

တဆတ်ဆတ် တုန်လာသော ကိုယ်လုံးလေးက ပျော့ခွေကျလာသည်။ အစ်ကိုက လျော့ပုံချပေးရင်း မိချောပေါ်သို့ မှောက်ချ၏။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့မာမာကလေးများက အစ်ကို၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကြိုတော်လှန်လေသည်။ စို့ထွက်လာသော နှစ်ဦးစလုံးဆီမှ ကာမအရည်အနံ့များက သင်ပျံ့လာနေကြသည်။ အစ်ကို့ပစ္စည်း မာတင်းတင်းကြီးက မိချော ပေါင်ရင်းကြားကို ထောက်မိနေရာ အနေရခက်လှသည်။

ထို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး အရဲစွန့်လျက် အစ်ကို့ဟာကြီးကို နေရာရွှေ့ကာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ထမီနှင့် လုံချည်သာ ကြားခံရှိမနေပါက စွပ်ကနဲ ဝင်သွားမည်မှာ ဧကန်ပင်ဖြစ်၏။ မိချော ထမီစလေးကို အစ်ကို မသိအောင် ဖြေချလိုက်သည်။ တင်းရင်းနေသော တင်ပါးကော့ကော့လေး အေးကနဲ နှင်းငွေ့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အစ်ကို့ ပုဆိုးစသည်လည်း အောက်သို့ ပြေလျော့ကျသွားမှန်း မိချော သိလိုက်သည်။ 

ဤအသိနောက်ဝယ် မိမိ၏ အပျိုစင်ဘဝလေးကို ဝါးမြိုပစ်တော့မည့် အစ်ကို့ဟာကြီးက မိချော၏ တင်းတင်းခုံးခုံး နေရာလေးကို ‘ပြွတ်’’ ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့လေသည်။ သွေးသားသန်မာ အသန်စွမ်းဆုံးသော အရွယ်တွေမို့ နှစ်ဦးသား ဖိန့်ဖိန့်တုန်ခါ ဖျပ်ဖျပ်လူးသွား၏။ အင်္ဂါနှစ်ခုက နျစ်အတန်ကြာ ကွဲကွာနေသော မိတ်ဆွေများနှယ် ငြိမ်သက်စွာ ဖိကပ်ပူးနေကြသည်။ ဇိ ကနဲ ဇိ ကနဲ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်လာသော အရည်နွေးနွေးလေးများက မိချော စောက်ဖုတ်ကို စွတ်စိုစေသည်။ 

‘‘ အစ်ကို့ဟာက အရည်တွေ ထွက်တယ်’’

‘‘ အင်း . . . အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ’’

‘‘ သွား . . ဟင်း ညစ်ပတ်ကြီး’’

နှစ်ယောက်သား တဟင်းဟင်း ဖက်ထားခဲ့ကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် မိချော၏ အပေါ်အင်္ကျီလေးနှင် ဘရာစီယာကို အစ်ကိုက ခက်ခဲချွတ်ချော်စွာ ဆွဲချွတ်လေတော့သည်။

‘‘ အင်္ကျီ ပြဲသွားပြီ . . အရမ်းပဲ’’

အစ်ကို့ထံမှ တုန့်ပြန်သံ ထွက်မလာ၊ အသက်ရှုသံကြီးကသာ ပြင်းသည်ထက် ပြင်းထန်လာလေသည်။ မိချော မနေသာတော့ပဲ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို ချွတ်ပေးရ၏။ ညဆိုသော အလင်းမဲ့ဝန်းကျင်၌ မိချောတစ်ယောက် သတ္တိတွေ အရမ်းကြီးကို ကောင်းနေတာ့သည်။ ရန်ကုန်-ပြည်လမ်းမကြီးပေါ်၌ ဝတ်လစ်စလစ် မိချောတစ်ယောက်ကို ခုလို ပုံစံနှင့်သာ တွေ့လိုက်ကြပါက ကမ္ဘာကျော်သွားမည်လား မသိ။ 

‘‘ မြန်မြန် လုပ်ကွာ . . ချမ်းတယ်’’

ချမ်းတယ် ဆိုသော မုသာဝါဒစကားကို မိချော ဘာကြောင့် ပြောမိသည်ကိုပင် မိချောကိုယ်တိုင် မသိပေ။ ဆောင်းဥတုကို မိချောသတိမရ။ သိမ့်ကနဲ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားခြင်းကိုသာ ခံစားရသည်က အမှန်ပင်ဖြစ်၏။

‘‘ ပေါင် နည်းနည်းကား . . အင်း’’

အစ်ကို့ အသံက အမောတကောနိုင်လှသည်။ လွတ်ကျသွားမှာစိုးသော ဝက်သားတုံးကြီးကို အငမ်းမရ မနားတမ်း ကိုက်ဖဲ့စားသောက်နေသူ၏ အသက်ရှုသံနှင့် တူလှသည်။ မိချော အစ်ကို့ခါးကို ဖက်ထားသည်။ အရပ်ချင်းကမညီ။ အစ်ကိုက ဒေါင်မြင့်နေသဖြင့် အစ်ကိုလီးကြီးက ငိုက်လျှိုးပြီး စိုက်ဝင်နေရသော စောက်ခေါင်းနှင့် ချော်နေပြန်သည်။ မိချော ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ ထောက်ခါ အဝနှင့်တေ့ . . တေ့ပေးသော်လည်း မဝင် ကြာတော့ ညောင်းလာသည်။ 

‘‘ အိပ် . . ပေးမယ်ကွယ်’’

အစ်ကို့ခါးကို မလွတ်တမ်းဖက်ရင်းက မိချော ထမီပုံပေါ် ကျောချပြီး လှဲအိပ်လိုက်သည်။ နို့နှစ်လုံးနှင့် အစ်ကို့လီးက ထိခတ် ပွတ်သပ်မိ၍ ရင်မှာ ပူထူပြီး ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီး၏ လုံးပတ်နှင့် အရှည်အနေအထားကိုလည်း ထိတ်လန့်စွာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။ ကျစ်ကျစ်မာမာ အသားစိုင် ပူပူနွေးနွေး အစ်ကို့လီးကို ကိုင်လျက် ခပ်နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးလိုက်လေ၏။ 

‘ ပြွတ် .ပြွတ် . . ဖွတ် . . ပလွတ် . .ပြွတ်’

လီးထိပ်မှ သံစုံထွက်လာသည်။ မိချော သိမ့်ကနဲ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့သော ဝေဒနာတစ်မျိုးကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မှ ထွက်လာသော အသံသည် တမျိုးပင် ခံစားရသော အသံတစ်မျိုးလေလားမသိပါ။

‘‘ အ . . နာတယ် . . မိချောရဲ့ . . အရမ်း မဖြဲနဲ့’’  

အစ်ကိုက နာနာကျင်ကျင် ပြောမှ မိချော ရပ်လိုက်သည်။ ထို့အတူ အစ်ကို့ဖင်ကြီးအောက်ဆီသို့ ရွေလျှားသွားသည်။ နွေးထွေးသော ဂွေးဥကြီးများက မိချော ခန်ဓာကိုယ်ကို ပွတ်တိုက်သွားလေသည်။ မိချော လက်နှစ်ဖက်ကို အားပြုပြီး တစ်ဆစ်ချိုး ချိုးထား၏။ အစ်ကိုက သူ့လီးကို အသေအချာကိုင်ပြီး အပေါက်ကို စမ်းတဝါးဝါး တေ့နေပြန်၏။ မိချော သိပ်စိတ်မရှည်ချင်တော့ပေ။ 

‘‘ ကျွတ် . . ဒီမှာ . . ဒီမှာ . . ကဲ တွေ့ပြီလား’’

စောက်ပတ်ဝနှင့် လီးထိပ်က ပုလင်းဝနှင့် အစို့လို ဖိကပ်မိသွားသည်။ သည်မှာ မိချော မျက်တောင်လေး မှေးစင်းသွားသည်အထိ အီစိမ့် ချိုမြိန်သော အထိအတွေ့။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ်’’

‘‘ အား . . . ဝင်သွားပြီ . . အီး . . ရှီး ကျွတ် ကျွတ်’’

လီးထိပ်က ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ကျွံဝင်သွားသည်။ မိချော၏ ဖင်ကြီး နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ရွှေ့သွားသည်။ အစ်ကို့ခြေထောက်နှစ်ဖက်က မိချောတင်ပါးနှစ်လုံးကို ဖနောင့်နှင့် ဖိကပ် ဆွဲထားလိုက်ရာ ဖင်ကြီးမှာ ရွှေ့မရတော့ပေ။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဘွတ်ပြွတ်’’

‘‘ အို . . အ . . အိုး . . အ . . အ . . ဟာ့ . . အား . . ကျွတ်’’

ဘွတ်ကနဲ လီးထိပ်ဝင်သွားသည်နှင့် အရည်စိုစပြုနေသော မိချော၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ‘‘ ဘွပ် ’’ ကနဲ အန်ထွက်လာပြီး ‘‘ပြွတ် ’’ ကနဲ ဟူသော အသံနှင်အတူ နွေးအိသော အရည်ချွဲချွဲများ လျှံထွက်ခြင်းကို သိရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။

အသစ်ချပ်ချွတ် ပါကင်မဖွင့်ရသေးသော မိချော၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ တင်းကနဲ ကြပ်စည်းခံရသလိုပင် ဖြစ်သွားရ၏။ အတွင်းပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ အလိုးခံရခြင်း အရသာ၏ ကောင်းမွန်ခြင်း ကြည်နူးခြင်းကို လီးထိပ်ကြီးမှ လက်ခံရရှိလိုက်လေသည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . .ပြွတ်’’

ထွန်းဇော် နှစ်ချက်ဆင့်၍ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ပေးလိုက်၏။ လီးထိပ်မှ နင့်ကနဲနေအောင် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် ဆောင့်မိ၏။

‘‘ အ . . အစ်ကို . . ’’

မိချော အသက်ရှုရပ်သွားသည်။ မျက်လုံးထဲ ပြာကနဲ ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွား၏။ ကြားဖူးနားဝဖြင့် စဉ်းစားမိသည်။

‘‘ အပျိုမှေး . . ပေါက်သွားတာ’’

ဟုတ်လား . . မဟုတ်လား မသိ၊ နှစ်ဦးသား အတည်ပြုသလို ဆက်လိုးကြသည်။ ထွန်းဇော် ယောကျ်ားလေးစိတ်ထဲ၌ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မဖိုက်ရသေးသော စောက်ဖုတ်လေးကို လှပသော ဘီယာဘူးအသစ်ကလေး ဖောက်လိုက်ရသလို ကျေနပ်သွား၏။မိချောကလည်း ဒါကိုတော့ လေ့လာဘူးသည်။ အပေါက်သစ်ကိုမှ ချစ်တတ်ကြသောယောက်ျားလေးတွေ၏ ညာဉ်ကို သိထား၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ အပျိုမှေးပေါက်သွားပြီဟု သံယောင် ထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအသံကြားမှ ထွန်းဇော် အားထည့်ပြီး ကြုံးတော့သည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဖွတ် . . ဖတ်’’

‘‘ အင့် . . အင့် . . အင့် . . အ . . အား . . ဟ . . လားလား’’

မိရွှေချောတစ်ယောက် ကိုယ့်အတတ်နှင့် ကိုယ်စူးပြီ၊ နင့်နေအောင် ခံရသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားပြီး အပေါ်သို့ ဖြဲထောင်ထားရာ ဆီးခုံက မောက်တင်းလျက် ခပ်မို့မို့လေး ကော့တင်ပေးသလိုဖြစ်၏။ ကုတင်မဟုတ်၊ ကြမ်းမဟုတ်။ ကတ္တရာလမ်း မာမာမှာ ထင်တိုင်းဆောင့်နိုင်၏။( မြေကြီး၌ ဖိုက်ရသော အရသာနှင့် တောင်ဆုပ်ခန့် ထူသော ဖဲမွေ့ယာပေါ်၌ ဖိုက်ရသော အရသာမှာ အပျော့ အမာ ခံအား ဆောင့်အား ကွာလွန်းလှသည်။ အောက်ခံက မာနေလျှင် တင်ပါးအသားဆိုင်တို့၏ ရုန်းကန်ပြန်ကြွပေးမှု အရသာကို ပိုပြီး ထိထိမိမိ ခံစားသိရှိနိုင်၏ ... စကားချပ် ။ )ယခု မိချော နင့်နေအောင် အလိုးခံရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်သွားအောင်ထိသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက အားပါ၏။ ကြီးမားလှသော ဖင်သားကြီးများသာ မရှိပါက အရိုးတွေ အမှုန့် ဖြစ်ကုန်မလားဟု မဆိုနိုင်ချေ။

‘‘ အစ်ကို က အဆုံးထိ ဆောင့်တာပဲ . . တခါထဲ . . အင့်’’

‘‘ နာ လို့လားဟင်’’

‘‘ နာတာပေါ့ အသက်အောင့်ထားရတာ . . အသက်ရှုဖို့တောင် အချိန်မရတော့ဘူး . . အားကြီး ကြမ်းတာပဲ’’

ငိုသံလိုလို ဒေါသသံလိုလို ပြောလိုက်သော မိချောစကားကြောင့် ထွန်းဇော် အကြမ်းဆုံးသော ဆောင့်အားမှ ကပ်ညောင့်လိုးနည်းသို့ ပြောင်းလိုက်လေသည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ဘွတ် . . စွတ်’’

‘‘ အင့် . . အင့် . . အဲ့ . . အဲဒါက တော်သေးတယ် တခါတည်းများ အသက်ရှုလို့ကို မရဘူး’’ 

‘‘ ပြွတ် . . ဘွတ် . . .ဘွတ် . .’’

‘‘ ဟ . . အ . . အိုး . . အိုး . .အဆုံးချည်းဝင်တာပဲကွယ်’’

လီးမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများက မိချောရဲ့ စောက်မွှေးအုံလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိကြိတ်ပြီး ညောင့်နေသည်။ဗြိ ကနဲ ဗြိ ကနဲ အမွှေးချင်း ဖိကြိတ်သံက တစ်ခါတစ်လေ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ထွက်ထွက်လာတတ်လေ၏။

‘‘ အ . . အစ်ကို အရမ်းအဆောင့်သန်တယ် . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . ’’

‘‘ ဆောင့်တာ မိချော မကြိုက်ဘူးလားဟင်’’

‘‘ ဆီးခုံနာတယ် ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး၊ အရသာမှ မရှိတာ စွတ်ညောင့်နေတာပဲ မုန်းတယ်’’

ပါးစပ်ကလေး ရဲရဲဖြင့် နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေး ပြောနေသော မိချောအသံက လေသံလေးမျှသာဖြစ်၏။ 

‘‘ အစ်ကိုလီးကြီးကို အားရရဲ့လားဟင်’’

‘‘ ဟာ အစ်ကိုကလည်း . . . သွား မသိဘူး’’

‘‘ ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားလို့ မေးတာပါ’’

‘‘ ဟိ ဟိ တော်ကွာ မမေးနဲ့ ရှက်တယ်’’

‘‘ အ . . အင့် . . ဟင့် . . အင့် . . အင့် . . အား ကျွတ် ကျွတ်’’

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေစဉ် နို့အစို့ခံရသော အရသာမှာ မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် အမြင့်ဆုံး ခံစားမှုပင် ဖြစ်သတည်း။

‘‘ ရှီး . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . အီး . . အား . . အစ်ကို . . ဖယ် . . ဖယ်တော့ . . ’’

‘‘ ဟာ ဘာလို့ဖယ်ရမှာလဲ . .ပြွတ် . .ပြွတ်’’

‘‘ အာ . . ဒီမှာ ထွက် . . ထွက်ကုန်တော့မယ် ဖယ်ပါဆို’’

‘‘ ထွက် . . ထွက် . .ပြွတ် . .ပြွတ်’’

‘‘ ဟင့်အင်း . . အား ဒုက်ခပါပဲ . . ရှီး . . ပြွတ် . .ပြွတ် . . ဘွတ် ’’

‘‘ အား . . အား . . အား . ’’

မိချောအသံ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသည်။ ဘတ်စ်ကားဆီမှ လူသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။

‘‘ သိပ်မအော်နဲ့လေ လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်’’

‘‘ အို ကြား ကြား မတတ်နိုင်ဘူး . . အား အား’’

ကောင်မလေး စွတ်အော်နေပြန်သည်။ ‘‘ဖြင်း’’ ကနဲ ရှိန်းတက်သွားရသော ခံစားမှုနှင့်အတူ လီးထိပ်မှ အားရပြည့်ဝသော ခံစားမှု သုတ်ရည်များ ဇိကနဲ ဇိကနဲ မိချောလေး၏ စောက်ခေါင်းအဆုံး၌ စိမ်ထားရင်း ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မိချော၏ စောက်ပတ်လေးထဲ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အသားချင်း ဖိကပ်ပူထားရင်း ရွစိ ရွစိဖြင့် အရှိန်မသေသေးသလို ကပ်ဆောင့်ရင်း ညောင့်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အ၀ ခံစားလိုက်ကြရလေသည်။

လူသူကင်းမဲ့သော ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးပေါ်မှ အပျိုစင်မလေး၏ သွေးကွက်လေးကိုတော့ဖြင့် မည်သူမျှ ရေးကြီးခွင်ကျယ် သတိထားမိကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ၊

.................................................................................................................................

‘‘ မိချောကို . . . ကို မေ့လိုက်ပါ နော်’’

ပိုက်ဆံအိတ်လေးလာယူရင်း ကားပေါ်က အဆင်း၌ မိချော ကပ်ပြောသည်။ ထွန်းဇော် လှိုက်ကျင်သော ခံစားမှုကို ခံစားရသည်။

‘‘ မိချောတို့ ရွာကို ပြောပြခဲ့ဦးလေ . . ’’

‘‘ အို . . အပိုတွေ’’

မိချော မျက်နှာထား တင်းတင်းလေးဖြင့် တစ်ချက်ဟောက်ပြီး ဆင်းသွားသည်။ ကားလမ်းဘေးရှိ ဖုံထနေသော လှည်းလမ်းမအထိ နောက်မှကြည့်ပြီး တန်းပြေးသွားသည်။

‘‘ မောင်း . . ဆရာရေ့ မောင်း’’

‘‘ မမောင်းသေးဘူးလားကွာ’’

‘‘ အမ် . . ရောဂါကျွမ်းနေပြီ’’

‘‘ ဇော်ကြီး မောင်းကွာ’’

‘‘ . . . . . ’’

‘‘ ကျွန်တော် မောင်းလို့မရတော့ဘူး ကိုစံလှ’’

ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်သော ထွန်းဇော်ကို စံလှ သက်ပြင်းချရင်း ကြည့်သည်။ 

‘‘ ခက်ပြီ ကဲဖယ် ငါပဲ မောင်းမယ်’’

စပယ်ယာစံလှ ဒရိုင်ဘာ ထိုင်ခုံ၌ ဝင်ထိုင်ပြီး မောင်း၏။ ရေးရေးပျပျ မိချော၏ သဏ္ဍန်လေးကို ထွန်းဇော် လွမ်းဆွတ်ကြေကွဲစွာ နောက်ဆုံးငေးနေမိခဲ့သည်။ ကားသည် အိုးသည်ကုန်းကို ကျော်လပြီး ဖြစ်သည်။ ခရီးသည် တစ်ယောက်မျှ မကျန်တော့။ 

‘‘ ငါ ငယ်ငယ်က အခု သွင်ရုံမှာ ရုပ်ရှင်စပြီး ကြည့်ဘူးတယ်၊ နောက် နှစ်နှစ်လောက်အထိ သွင်ရုံမှာပဲ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကိုပဲ ကြိုက်တယ်၊ နောက် လည်လာတော့ ပပဝင်းရုံ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကို မသွားတော့ဘူး၊ နောက် သမ္မတ မှာပဲ ကြည့်တယ်၊ ဘယ်ရုံမှ မသွားဘူး။ အခု ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးကို ငါကြည့်တယ်၊ ရုံ မရွေးတော့ဘူး၊ ဘယ်ရုံဖြစ်ဖြစ် ကြည့်တယ်၊ မိန်းမလဲ ဒီလိုပါပဲ ဇော်ကြီး၊သာတာမတွေ့သေးတော့ . . ဟင်း ဟင်း’’

ကားကို မောင်းရင်းက စံလှ လူလည်ကျနေ၏။ ထွန်းဇော် အံကို ကြိတ်ထားသည်။ မချစ်ဘူးသော အသည်း၌ . . အပြစ်အနာအဆာကင်းသော အသည်းသန့်သန့်လေးပေါ်၌ အမာရွတ် ထင်စေသော အချစ်ငရဲမီးကို သွန်းလောင်းချပေးသွားသော အဆိပ်ပန်းမလေး မရွှေချော . .ပြန်လည်ဆုံစည်းခဲ့သည်ရှိသော် . . . . . ။

‘‘ ဟေ့ကောင် ထွန်းဇော် ငါ ဒီမှာကွ’’

‘‘ လခွေးမှပဲ မင်း ကလပ်စ်ကလည်း မပြီးသေးဘဲနဲ့’’

မျက်မှန်ထူထူနှင့် အင်းတီ ခေါ် တရုပ်က ထွန်းဇော်ဘေး ဝင်ထိုင်သည်။ အင်းတီနှင့် အတူ အတန်းတူ ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သော စာဂျပိုးလေး ခင်မောင်ထွန်းလည်း ပါလာသည်။

‘‘ မင်းတို့က ဘာလို့ ငါ့ကို ရှာနေရတာတုန်း ဆိုစမ်းပါဦး’’

‘‘ ကား . . ကား ကိစ္စ ပြောချင်လို့ .. ’’

‘‘ ငှားမလို့လား’’

‘‘ ငှားမလို့ပေါ့ကွ .. ဝယ်နိုင်မှတော့ မင်းဆီ လာမလား’’

‘‘ အင်း ပြောလေ ဘယ်သွားမှာလဲ’’

‘‘ ဘယ်မှ မသွားဘူး အိမ်ပြန်မှာ’’

‘‘ ကြိုပို့ လုပ်ရမှာလား’’

‘‘ ဒါပေါ့ ..  တို့လေးယောက်တည်း’’

‘‘ လေးယောက်က မင်းရယ် . . ခင်မောင်ထွေးရယ် . . ’’

‘‘ ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ စတယ်လာကောကွ’’

စတယ်လာက ဂွမ်းလေးလို ဖြူနုသည်။ ကျောက်သားလေးနယ် မွတ်ညက်သည်။ သလင်းကျောက်လေးနှယ်ကြည်လဲ့နေသည်။ အဝေးမှ ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါ်လွင်နေသည်။ သို့သော် ၂၀ ရာစုကို ကျော်လွန်ပြီး ၂၅ ရာစု ဆီသို့ ခြေလှမ်းကျွံထွက်နေအောင် ရှေ့မှပြေးနေသူလေးပင်တည်း။

‘‘ ကိုင်း မနက်ဖြန်ကစပြီး ကြိုပို့နော်’’

‘‘ အချစ် ကြိုပို့ကျောင်းကားလို့ ရေးထားရမှာပေါ့နော်’’

‘‘ မင့်မအေ . . အချစ်ကြိုပို့လား’’

ခင်မောင်ထွေးက ရုတ်တရက် ရယ်လိုက်ပြီးမှ သူ့အစ်မပါကြောင်း သတိရသွားပြီး ထွန်းဇော်ကို မကျေမနပ် ကြည့်ကာ ထွက်သွားလေတော့သည်။

..........................................................................................................

‘‘ ကားပေါ်က ကိုဇော်ကြီး ရည်းစားလားဟင်’’

‘‘ ဟာ ဟိတ် ကြားသွားပါဦးမယ် ဓါတ်ဆီ ပေးစမ်းပါ’’

‘‘ ချောလိုက်တာနော် ကိုဇော်ကြီး မိတ်ဆက်ပေးပါလား’’

‘‘ အရေးမပါတာ ရီနွယ်ရာ လုပ် . . လုပ်စမ်းပါ အာပလာတွေပါ၊ ငါ့ကားငှားစီးတာပဲကြည့်လေ ဟင်းဟင်း’’

ရီနွယ် ဂါလံခွက်ကြီးကိုင်ပြီး စတယ်လာကို ငေးနေမိ၏။

‘‘ ခလုတ်တိုက်ပြီး ဂန့်နေဦးမယ် အောက်ကြည့်’’

စတယ်လာနှင့်စာလျှင် ရီနွယ့်၏ အလှကမှ အကြည့်ခံနေသေး၏။ စတယ်လာ့ အလှက သစ်လွင်တောက်ပသော အလှဟုတော့ ဆိုနိုင်ပေသည်။ငြိမ်းငြိမ်းဆိုသော ခင်မောင်ထွေးအစ်မက အနည်းငယ် ရင့်ကျက်သယောင်ရှိသည်။ ပြာလွင်သော မျက်လုံးလေးများက ထာဝစဉ် ရှက်ရွံ့စွာ ငုတ်လျှိုးနေတတ်သည်။ ထွန်းဇော် သတိထားမိသည်။ အင်း နှင်းဆီနဲ့ ခရေလို အလှမျိုး . . . ။

အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေး ဂျီကျနေသဖြင့် ဓါတ်ဆီပင် ဝယ်မထည့်ခဲ့ရပဲ ရီနွယ်တို့ဆိုင် ရောက်မှ ဝယ်ထည့်ရသည်။ အမေဝိုင်းက စူးစမ်းသော မျက်လုံးများနှင့် ထွန်းဇော်ကို ကြည့်သည်။သည်အကြည့်ကိုလည်း ထွန်းဇော် နားလည်နေသည်။ ထို့ကြောင့် အရှက်ပြေ ဟက်ကနဲ ရယ်ရင်း . . ။

‘‘ ကျောင်းကား ဖြစ်နေပြန်ပြီ အမေဝိုင်းရေ’’ အမေဝိုင်းက မဲ့ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

‘‘ ဟေ့ကောင် လုပ်ဟ မြန်မြန်’’

‘‘ လာပါပြီကွ မင်းတို့ကလည်း ခုမှ ခုနှစ်နာရီခွဲသေးတာ’’

ခင်မောင်ထွေး ပေါ်တာကတ် ဦးခေါင်းမှ လှမ်း၍အော်၏။ ထွန်းဇော် ရီနွယ့်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ယူပြီး ဆီထည့်သည်။

‘‘ အင်ဂျင်ဝိုင် မရောတော့ဘူးလား ကိုဇော်’’

‘‘ ရှိသေးတယ်ဟ တစ်ပုလင်း ဒီမှာ’’

ဒရိုင်ဘာနောက်ခုံမှ အင်ဂျင်ဝိုင်ပုလင်းကို ဓါတ်ဆီတိုင်ကီထဲ ရောပေးလိုက်သည်။

‘‘ ဓါတ်ဆီနဲ့ ရောထည့်ရလားဟင်’’ အံ့သြဟန်ဖြင့် စတယ်လာက မေးသည်။

‘‘ ဟမ်းဘီး၊ ဒိုင်ဟာ့စုနဲ့ ပေါ်တာကတ်က အင်ဂျင်ဝိုင်နဲ့ ဓါတ်ဆီ ရောကျွေးရတာချည်းပဲလေ’’

‘‘ အော် ခုမှ သိတာ’’

စတယ်လာနှင့် စကားပြောဖြစ်သွားသည်။ ရီနွယ်က ဘာမှန်းမသိ ထွန်းဇော်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ယူပြီး ဆောင့် . . ဆောင့်နှင့် ထွက်သွားလေ၏။

‘‘ အဟီး ကိုဇော်ကြီး သူက ဒီဆိုင်ကလား’’

ခင်မောင်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာပေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

‘‘ အင်း ဓါတ်ဆီရောင်းတဲ့ အမေဝိုင်းသမီးလေ’’

‘‘ မှည့်တယ်နော် ဟဲဟဲဟဲ’’

အင်းတီက ကားနောက်ခန်းမှ လှမ်းအော်သည်။

‘‘ ဟိတ်ကောင် နှာဘူး စွတ်ပြောမနေနဲ့ ကိုဇော်ကြီး ပစ္စည်းဖြစ်နေရင် မျက်နှာပူစရာကြီး’’ ‘‘ဟာကွာ . . ’’

‘‘ ညနေကို မာလာဘက် ခဏသွားကြမယ်နော်’’

‘‘ ရတယ်လေ ကလပ်စ်ပြီးမှ မဟုတ်လား’’

‘‘ အင်းပေါ့ .. ငြိမ်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားလို့’’ 

အင်းတီကို သာမန်လေသံနှင့် ပြောနေသော်လည်း စတယ်လာက တစ်စုံတစ်ရာ နောက်ပြောင်ရန် ပါးစပ်ပြင်နေသည်။

‘‘ ဗျို့ ကားဆရာ ညနေ ချိန်းထားတာရှိတယ်နော် မမေ့နဲ့’’

‘‘ ဘာလဲ ဘာပြောတာလဲ’’

ကားစက်သံနှင့် မရှင်းသော ဇော်ကြီးက လှည့်မေး၏။ စတယ်လာ ခွက်ထိုးခွက်လန်လေး ရယ်နေသည်။

‘‘ အင်း . . ဒါ . . ဒါ ရယ်စရာလား ဟဲ့’’

အင်းတီက မျက်နှာထိ မျက်နှာထားအပြောကြောင့် စတယ်လာ့မျက်နှာ ဘရိတ်ဆောင့်နင်းခြင်း ခံလိုက်ရသော တိုယိုတာကားနှယ် ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး အရယ်ရပ်သွား၏။

.........................................................................................................................................

‘‘ ဒီည စတိတ်ရှိုးလက်မှတ် ရလာတယ်ဟေ့’’

‘‘ ဟယ် ပြစမ်း’’

‘‘ အို ဘယ်မလဲ .. သုံးစောင်တည်း’’

စတယ်လာက စိတ်ပျက်သလို ညည်း၏။

‘‘ စတယ်လာတို့ သွားကြပါ ငြိမ်းက အိပ်ရေးပျက်သိပ်မခံနိုင်ဘူး’’

ငြိမ်းငြိမ်းက လက်မှတ်သုံးစောင်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောသည်။ 

‘‘ ဟယ် . . အယ် . . မဟုတ်တာ ဒါဆို အဟီး . . ငါတို့ပဲ သွားရမှာပေါ့’’ 

စတယ်လာ့စကားကြောင့် ခင်မောင်ထွေး ခမျာမှာ ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားရ၏။ထိုစဉ် ပါဝါမျက်မှန်လေးဖြင့် သွယ်လျဖြူနွဲ့သော ကျောင်းသူတစ်ဦး ကင်တင်းထဲသို့ ဝင်လာရင်းငြိမ်းငြိမ်းကို ပြုံးပြ၏။

‘‘ ဟော ဖြူရောက်လာပြီ လာ ထိုင်’’

ဖြူဆိုသော ပါဝါမျက်မှန်နှင့် မိန်းကလေးက တွေ့နေကျ အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေးကို ပြုံးပြရင်းအကြည့်က ထွန်းဇောဆီ ရောက်သွားသည်။ ထွန်းဇော်က သောက်လက်စ ထောပတ်တစ်ဇွန်းကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းရင်း ခပ်ရေးရေး ပြုံးပြဖြစ်သည်။ 

‘‘ သူက ကိုထွန်းဇော်တဲ့ .. တို့အဖွဲ့ထဲကပဲ’’ 

‘‘ ဟုတ်လား ဒါဆို အီကို အဖွဲ့ကြီးစုမိတာပေါ့’’

စတယ်လာတစ်ယောက် ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ကြား၌ ထွန်းဇော် မျက်နှာငယ်စွာ ကျန်ရစ်သည်ကို လှည့်၍မျှပင် မကြည့်တော့ချေ။ 

....................................................................................................................................

‘‘ ဟင် စတယ်လာ မကြည့်ဘူးလား’’

ဖြူကပါ ငြိမ်းငြိမ်းတို့နှင့်အတူလိုက်မည်ဖြစ်လာသဖြင့် အစီအစဉ်က ပြောင်းသွားပြီးစတယ်လာ၊ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ သုံးယောက်သား စတိတ်ရှိုးကြည့်ဖြစ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ .. ထွန်းဇော်က ကားပေါ်မှာပဲ ထိုင်စောင့်ပြီးတယောက်ထဲ ပျင်းပျင်းနှင့်ကျန်ခဲ့စဉ် စတယ်လာက ပြန်ရောက်လာသည်။

‘‘ ငြိမ်း ပျောက်သွားလို့ ကိုဇော့်ကားဆီ လာကြည့်တာ’’

‘‘ အပေါ့အပါး သွားတာနေမှာပါ ကားဆီ ပြန်မလာပါဘူး’’

စတယ်လာက ဘလောက်စ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်လေးထဲမှ ဝင်းဝါနေသော ရင်ညွန့်လေး ပြူထွက်လာသည်အထိ ကုန်းလိုက်ရင်း ဟန်လုပ်ပြီး ရယ်သည်။

‘‘ ဟင်း . . ဟင်း ယုံပါတယ်နော် ဒီက ငြိမ်းကို လာရှာတာပါ ၊ စတယ်လာ ကိုဇော့်ကို စစ်ဆေးနေတာ မဟုတ်ရပါဘူးနော် .. ’’

ကားရှေ့ခန်းလေးသည် ကြပ်တီးကြပ်တောင်း နိုင်လှသည်။ မှောင်ရိပ်ကျသော ကားခေါင်းအတွင်းသို့ စတယ်လာ ရဲတင်းစွာ စွေ့ကနဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားလေး ငြိမ့်ကနဲ တုန်သွား၏။

‘‘ ကို . . ဇော်’’ လေသံအုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်သည်။

‘‘ ဘာလဲ . . . စတယ်လာ’’

‘‘ ကျောင်းမှာ စတယ်လာကို လိုက်နေတဲ့ ဘဲလေ အခုလိုက်လာတယ်၊ စတယ်လာက အုံနာရှိတယ်လို့ပြောထားတာ မယုံဘူး ဟိုမှာ လာကြည့်နေပြီ ဒီဘက်တိုးနော် ခဏ’’ 

ထွန်းဇော် ရင်ခုန်ချိန်မရလိုက် . . . . . အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးကြိုးပစ် ခံလိုက်ရသည့်အလား ကယောင်ကတမ်းဖြင့် အတင်းဖိကပ်လာသော စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးကို ယောင်ယမ်းပြီး စုပ်လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းနီနံ့ သင်းသင်းချိုမြသွားသည်။ကားဘေး မနီးမဝေးမှ အကဲခတ်ဟန် ဆံရှည်ကိုယ်တော်လေး နှစ်ယောက်ကို ထွန်းဇော် တွေ့နေရသည်။

‘‘ အင်း . . အွန်း . . ပြွတ် . . ပြွတ် . . စွပ် . . အွန်း . . ပြွတ်’’

စတယ်လာက ထွန်းဇော် နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ယူသည်။  ထွန်းဇော် ထောင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ လေ .. ဘာတွေဖြစ်ကုန်သည်မသိ တော့။ ..

ဟန်ဆောင်အနမ်းဟုဆိုသော စတယ်လာ့ အနမ်းက အသက်ပါလာသည်။ တဒင်္ဂ မဟုတ်တော့ချေ၊

‘‘ အွန်း . . ဟင်း . . အွန်း . . အင်း . . ြွပတ် . . စွပ် . . ’’

နွေးအိနူးညံ့သော ရင်သားနှစ်မွှာက ထွန်းဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်မိသည်။ လှိမ့်လူးသည်။ ဤအထိအတွေ့ကြောင့် တာဝါကရိန်းမောင်းတံကြီးက တဖြေးဖြေး ထောင်ထလာသည်။ သူ့ကို ဟန်ဆောင်နေတာပါလို့ ရှင်းပြလို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုး . . . စတယ်လာ .. မင်းလက် နွေးနွေးလေးက ယုယုယယ ကိုင်ဆွပေးနေတာကော ဟန်ဆောင်တာပဲလားကွယ် . . . . ။

ထွန်းဇော် ချောင်ပိတ်မိနေသော လက်ဝှေ့သမားလို ရုတ်တရက် ဘာပြန်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဖြစ်နေရသည်။ လမ်းပေါ်မှ ကိုယ်တော်က သောက်လက်စ စီးကရက်ကို မြေကြီးပေါ်ချပြီး ဟပ်ဖ်ရှုးဖိနပ်ဖြင့် ဖိချေနင်းသတ်ပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

‘‘ သွား . . သွားကြပြီ စတယ်လာ’’

စတယ်လာ့ ကိုယ်သင်းနံ့မွှေးမွှေးလေးက နှာခေါင်းထက်မှာ ထင်ကျန်ရစ်နေဆဲပါလေ . . . ။ 

‘‘ ဟင်း . . ’’ 

စတယ်လာက ရှည်လျားလှသော သက်ပြင်းလေးကို ခိုးရှိုက်ရင်း 

‘‘ မောသွားတာပဲ’’ 

ဟု တိုးတိုးလေး ပြော၏။ ခန်ဓာကိုယ်ချင်းက ပးကပ်ထားဆဲရှိသည်။ စတယ်လာ့ နားရွက်ကလေးတစ်ဖက်က ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်၌ ကပ်ဖိထားရာ ကျယ်လောင်သော ထွန်းဇော်၏ နှလုံးခုန်သံပြင်းပြင်းကို ကြားနေရသည်။

‘‘ ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ်’’

‘‘ ကိုဇော့် ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတယ်’’

‘‘ ဟုတ်တယ် အားကြီး ယုံပါဘူးနော်’’

‘‘ တကယ်ပါ ဒီလို မွှေးအီတဲ့ အနမ်းမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသေးဘူး၊ ပြီးတော့ ခုလို အကိုင်လည်း မခံဘူးသေးဘူး’’

‘‘ အယ် . . ယုတ်မာတာ ကြည့်’’

စတယ်လာ လက်သီးဆုပ်ကလေးများဖြင့် ထွန်းဇော် ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ထုရင်း ရှက်ရွံ့စွာ ပြောသည်။ စတယ်လာ့ ရင်၌ ကြည်နူးနွေးထွေးနေ၏။ ထွန်းဇော်လက်က စတယ်လာ့ ပေါင်လုံးလုံးလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း ပေါင်ရင်းသို့ ရွေ့လျားလာနေသည်။ တရုပ်မလေး စတယ်လာက သည်လက် ဘယ်ကို ဦးတည်နေသည်ဆိုသည်ကို သိသည်။ မတားမြစ်ရက် . . ထွန်းဇော် လက်ခုံပေါ်မှ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ခပ်သာသာလေး အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း မှေးလိုက်သွားမိသည်။

‘‘ ဟ . . အား . . အဲလို မလုပ်နဲ့ကွယ်’’

ကားလေး သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ ခါရမ်းသွား၏။ ဒရိုင်ဘာခန်း နောက်ကြည့်မှန်တွင် ချိပ်ဆွဲထားသော စံပယ်ပန်း အတွဲလေးက ရမ်းခါသွားသည်။ 

‘‘ ရှီး . . အ . . အ . . ယ . . ယ . . ယားတယ် . . ဆို’’

ထွန်းဇော် နူးညံ့သော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို အပီအပြင် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ လက်ဖဝါး၌ ၎င်းင်းလက်ချောင်းများဆီမှ လည်းကောင်း အလွန်နူးညံ့သော ဝါဂွမ်းအထိအတွေ့ကဲ့သို့ မွတ်မွတ်စင်စင် အထိအတွေ့ကဲ့သို့ ထွန်းဇော် ခံစားရသည်။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါ တုန်ရီနေသော ရင်အစုံက ဆူလှိုက်သော ခံစားမှုကို အပြင်းအထန် ခံစားလိုက်ရသည်။  ‘‘ဟေ့အေးကွယ် . . သူများ မနေတတ်တော့ဘူး’’

မသိမသာလေး ရှိုက်လှိုက်သော အသံအက်အက်ကလေးက ထွန်းဇော်ကို နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ စတယ်လာ၏ ဝင်းဝင်ပပ မျက်နှာလေးက ထွန်းဇော် ရင်ခွင်တွင်းသို့ အတင်းအကြပ် ပူးကပ်တိုးဝင်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်ခြင်းကို စတယ်လာသိသည်။ ပေါင်နှစ်ခြမ်းက ဟပြဲသွားပြီး တင်းမာနေသော ထွန်းဇော်ပစ္စည်းကို အသာအယာ ကိုင်ပေးမိသည်။ စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမျှ မဆိုမိကြပဲ ဘာလုပ်ကြမည်ကို အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ် အကားအပြဲလေးများက အပြန်အလှန် စကားတွေ ပြောနေကြပေသည်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် ကားခေါင်းထဲမှာပင် ထွန်းဇော် ပုဆိုးကို ဆွဲတင်ရင်း ဖေါင်းကား အိစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး အဝ၌ တေ့လိုက်သည်။

‘‘ ဟို့ . . အို ’’

စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး မျက်ဖြူလေး လန်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက် မဟတဟလေး ဖြဲထားသည့်တိုင်အောင် ကွမ်းသီးခေါင်း လီးထိပ်ကြီးက ပြူတစ်နေ၏။ 

‘‘ ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွပ်’’

‘‘ အို . . အား . . အမလေး’’ 

ခပ်အုပ်အုပ် ဆက်တိုက်ထွက်လာသော အသံညှင်းညှင်း . . . 

‘‘ မဖြစ်ဘူး ထင်တယ် . . . အ . . . အရမ်းကြပ်နေတယ်’’

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . .ဖွတ်’’

‘‘ ဟေ့ . . အေ့ . . အ . . အား’’ စတယ်လာ အဆိပ်ရှိသော မြွေကိုမှ ကစားမိခဲ့လေပြီကော ။ .. 

‘‘ အား . . မရဘူး . . အု . . အားဟား . . မရ . . မရဘူး’’

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွတ် . . ြွပတ် . . ’’

‘‘ ဘွာ’’ 

ခတ်၍ မရသော ကစားနည်းတစ်မျိုးကို စတယ်လာ စိတ်လိုလက်ရ ကစားမိခဲ့ချေပြီ။ စိတ်ကြမ်း သန်မာလှသော ထွန်းဇော်ထံမှ မြင်းသိုးကြီး နှာမှုတ်သံလို ပြင်းပြသော အသံကို ကြားနေရသည်။ ဆီးစပ်မှ နာကျင်သော ဝေဒနာနှင့် မာတင်းသန်မာလှသော လိင်တန်ကြီး အလိုးအညှောင့် ဝေဒနာတို့ ရောပြွန်းကာ စတယ်လာ ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်ကို အတင်း တွန်းကန်ထား၏။ သားအိမ်ကို ထိုးဖောက်၍ အစာအိမ်အတွင်းသို့ပင် ရောက်သွားလေသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် လိင်တန်ကြီးက ကြီးမား ထွားကြိုင်းလွန်းနေပြန်သည်။ ဒူးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသော ထွန်းဇော်၏ လက်ကြီးများက သန်မာ တင်းကြပ်လွန်းနေပြီး ဒူးဆစ်ကလေးများ ဖွေးဖွေးလွလွှသွေးဆုတ်နေရလေသည်။ 

ထွန်းဇော်အတွက် စန်းပွင့်နေသည်ဟုပင် ဆိုရလေမည်လား စုတ်ဝင်ကိန်းကပဲ ယခုလထဲများနေသည်လားမသိ . . လှပသော စော်လေးများနှင့် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြုတ် . . ဖြုတ်နေရသဖြင့် ထွန်းဇော် အကိုင်အတွယ်တွေ ညင်သာကျွမ်းကျင်လွန်းနေသည်။ အပွတ်အသပ် အနူးအနပ်တွေကလည်း ပြောင်မြောက်လွန်းနေပေရာ ထွန်းဇော်နှင့် ထိလိုက်သော စော်မှန်သမျှ ပင့်ကူအိမ်၌ငြိမိရသော ယင်ကောင်နှယ် ခွာမရ ရုန်းမရတော့ချေ၊ စော်လေးများကလည်း ထွန်းဇော်၏ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ကိုယ်ခန်ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ရင်း မသိစိတ်များက ဆာလောင်နိုးထနေတတ်ကြပေရာ ယခုကဲ့သို့ မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်လာကြသောအခါ . . . . . 

‘‘ အ . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . တအားကြပ်တယ် ကိုဇော်ရ . . ’’

‘‘ အရမ်းကြပ်လား စတယ်လာ ဟင် ပြစမ်း’’

‘‘ အထဲမှာ ထောက် . . ထောက်နေသလိုကြီး . . . ရှီး . . အ’’

‘‘ ခဏလေး စတယ်လာ . . . ခဏလေး’’

ထွန်းဇော် ကားဒက်(ရှ်)ဘုတ်ထဲမှ လက်သန်းအစွယ်ခန့် ဓါတ်ခဲလေးများနှင့် အသုံးပြုသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အသေးစားလေးကို ထုတ်ယူကာ စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ လီးကြီး တိုးလိုးတစ်လစ် ဖြစ်နေခြင်းကို အနီးကပ် ထိုးကြည့်လေတော့၏။ စတယ်လာက ဖင်ကို ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးကြည့်ခြင်းကို ခံရသည့်အတွက် ရှက်သွားကာ လက်ဖြင့် အုပ်လိုက်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်မိသော်လည်း လက်ကြားထဲမှ တဆင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နေသော လီးကြီးကမူ သွေးကြောကြီးများ ထောင်ထနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

‘‘ လက်ဖယ်စမ်းပါ စတယ်လာရဲ့ ’’

‘‘ အာ . . ဟင့် . . ဘာလုပ်မလို့လဲ . . လို့’’

‘‘ ကြည့်မလို့လေကွာ’’

‘‘ ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွာ . . ကျွတ် . . မီးပိတ်လိုက်စမ်းပါ’’

စတယ်လာ၏ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဓါတ်မီးလေးကို လိုက်လုနေပြန်သည်။ စတိတ်ရှိုးစင်မြင့်ဆီမှ ဆူညံနေသော ပရိသတ်အသံများက ထိုးဖေါက်လွင့်ပျံနေလေသည်။ ‘‘ပိကျိ . . ပိကျိ’’ ဟူသော ပူဖောင်းသည် အသံက ပွဲခင်းအပြင်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာသည်။ ပဒုမ္မာကွင်းနောက်ဖက်ဗံဒါပင်လေးများအောက် စီတန်းရပ်ထားသော ကားများထဲမှ ပေါ်တာကတ် အနီရောင်ကားလေး ရှေ့ခန်းမှ တစ်ခါတစ်ရံ မီးလင်းလက်သွားသည်ကို တွေ့နေရပါသည်။

လက်ဝါးလေးဖြင့် အုပ်ထားသော စတယ်လာ့ လက်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တနင့်တပိုး လိုးဝင်နေသော လိင်တန်ကြီး ဒဏ်ကြောင့် တရုပ်မလေး၏စောက်ဖုတ်မှာ သွေးရောင်လွမှ်းကာ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး ရဲရဲနီနေရှာ၏။ နီကျင်သော စောက်မွှေးလေးများက လိမ်ကွေးကာ ဘုတ်စုလေး အုံလိုက်ပေါက်နေရာ ထွန်းဇော်၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ရွရွ ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်မိလေရာ စတယ်လာ၏ လက်ကလေးများမှာ တဆတ်ဆတ်လေး တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ထားရာမှ မသိမသာလေး ဘေးဖယ်သွားရပြန်လေ၏။ 

‘‘ မီးမထိုးနဲ့ဆို . . အို့ . .’’ 

ဘယ်လိုမှန်းလဲ မသိဘူး ဒါက လမ်းဘေး ကားခေါင်းထဲမှာ . . စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြဲကြည့်နေရမည့်နေရာမဟုတ် . . စိတ်ဆိုးမိသည်။ ရှက်သည် ဒေါသလည်း ဖြစ်မိ၏။ သည်အထဲ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ခံစားနေရသော လီးဒါဏ်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများထဲသို့ အဆိပ်ရည်များ ထိုးသွင်းနေသလား ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင် တဖျင်းဖျင်း ခံစားရသည်။ နားရွက်တွေ ပူထူလာသည်။ နားထင်တွေ တင်းပြီး တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးသံကိုပင် နားက ပြန်ကြားနေရသည်။ 

‘‘ ဘွတ် . . ပြွတ် . . စွပ် . . ဒုတ်’’

‘‘ ဟာ့ . . အ’’

စတယ်လာ၏ လက်ကလေးကို ရုတ်တရက် ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ သွေးရောင်လွမှ်းနေသော တရုပ်မလေး၏ အစိလေးက တင်းထောင်ကာ . . . ထိတ်ကနဲ . . . ထိတ်ကနဲ လီးကြီး၏ တင်းကြပ်သောဒါဏ်ကို တင်းခံနေသည်။ လီးထိပ်မှ အရေပြားအချို့က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းပြင်၌ တွန့်ပြီး ကျန်ရစ်နေသည်။ ထိုအရေပြား တွန့်တွန့်ကြီးများကြားမှ ဖေါင်းကားနေသော သွေးကြောကြီးမျာက စောက်ပတ်ထဲသို့ မဝင် . . အပြင်၌ တစ်ဆို့နေခြင်းဖြစ်သည်။

ထွန်းဇော် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို အပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းခွ၍ ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ တခဏလေးအဖြဲ၌ အဆီနှင့် အသားဝင်းဝင်း နီရဲအာပြဲသွားသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အရင်းကပ်သည်အထိ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ရာ ‘‘ဇွတ်’’ ကနဲ လီးရှေ့ပိုင်း ဝင်သွားပြီးနောက် ‘‘ြွဗတ်’’ ကနဲ လီးအရေခွံ အပြုံလိုက်ပါ ဝင်သွားလေရာ ‘‘စွတ်’’ ဟူသော အသံနှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများ လျှံထွက်လာလေ၏။

အရင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် လီးထိပ်က သားအိမ်၏ မာမာလုံးလုံး(ဘာမှန်းတော့မသိပါ)နှင့် တွေ့ကာ ‘‘ဒုတ်’’ ကနဲ ကျင်တက်သွားရလေသည်။ စတယ်လာ ‘‘ ဟာ. . . အ’’ ဟာ လန့်အော်ရင်း ထွန်းဇော် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ယောင်ပြီးတွန်းလိုက်သည်။ သို့သော် . . 

‘‘ ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်’’  

‘‘ ဘွတ်’’

 ကနဲ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ‘‘ကျိ’’ ကနဲ ကားလေးက သိမ့်ခါသွားလေရာ ‘‘ဘွတ် . . ကျိ . .’’ ဆိုသော အသံသည် မရပ်မနား ဒလစပ် ပေါ်လာနေလေတော့သည်။

‘‘ ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်’’

‘‘ အင် . . အင် . . အင် . . သေ . . သေ . . သေရောပေါ့ . . . ’’

စတယ်လာက စကားကို ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားရှာသည်။ ထွန်းဇော် လက်ထဲမှ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအသေးစားလေးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ အသေအချာထိုးပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အလင်းရောင်အောက်၌ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို စောက်ရည် အရွှဲသားနှင့် လိုးဝင်နေသော ထွန်းဇော်၏ လီးကြီးမှာပြောင်လက်စိုရွဲနေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးဒစ်ကြီးကြားထဲ၌ ဖြူဖွေးသော အမြုပ်များ စီနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တရုပ်မလေး စောက်ဖုတ်ကြီးအောက်ဖက် ကြက်လျှာစွန်းဒေါင့်လေးထဲ၌မူ ပြစ်ချွဲသော အမြုပ်များ စုပုံစီးကျနေ၏။

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဖွတ် . . ကျိ . . ဖွတ် . . ဘွတ် . .’’

‘‘ အီး . . အ . . အ . . ဟင်း ဟင်းဟင်း . . တော် . . တော်ပြီ . . ’’

‘‘ ဘွတ် . . သွပ် . . ဘွတ် ဖွတ် . . ဘွတ်’’

‘‘ တော် . . တော် . . တော် . . ပြီ . . ဆိုမှ . . အ . . . အရမ်းပဲ . . အ . . . ’’

စတယ်လာ့အသံက ငိုသံနှင့် ရော၍ ဒေါသနိမိတ် လက်ခဏာလေးပါလာစဉ် ထွန်းဇော်၏ လီးထိပ်မှ ပူနွေးပြစ်ချွဲသော သုတ်ရေများကို တရုပ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တဖြင်းဖြင်းပန်းထည့်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ စတယ်လာ့ကိုယ်လုံးလေးလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ အကြောဆွဲသလို တုန်ခါသွားပြီးမှ ပြင်းပြသော အသက်ရှုသံနှင့် အတူ . . . . . . ငြိမ်သက်သွားရှာလေတော့သတည်း။ 



မှတ်ချက် ။      ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။