စည်း အပြင်ဘက် အပိုင်း ( ၅ )
{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}
တဏှာချစ်သူ ရေးသည်။
ချိုက တာဝန်ကျသည့် အတိုင်း ကိုဆွေရှေ့ အသာ ဒူးထောက်ကာ မတ်ထောင်နေသည့် လီးကြီးကို ဆုတ်လိုက်သည်။ လုံးပတ်အနေနှင့်ကား ကျော့် လီး အရင်းလောက်သာ ရှိသည်။ ကျော့်လို အရင်းသိမ် အဖျားတုတ်သည့် အမျိုးအစားမဟုတ်။ တဖြောင့်တည်းမို့ ကြီးလှသည် မဆိုနိူင်။ ကျော်က ခုနနေရာပြန်ယူသည်။ မမငယ်၏ ဆီးခုံပေါ် အသာအယာ ဖွဖွ ပွတ်ပေးသည်။ နိူ့အုံကို တလှည့်စီ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်လုပ်ပေးသည်။
ချိုလည်း ကိုယ့်လင်ဟာက လွှဲ၍ တခြားလီး တခါမှ မထိဖူး မကိုင်ဖူး မို့ ရင်ဖိုသည်။ မမငယ်လေး တယောက် ပိုးစိုးပက်စက် ခံနေသည့်နောက် မိမိမှာလည်း ရှက်ရွံ့တွန့်ဆုတ်မှုမျိုး မရှိတော့။ ကာမ အရသာ ဟူသည် ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားသင့်သည် ဟုသာ မှတ်ယူတော့သည်။
ဒစ်တဝက် ဖုံးနေသည့် အရေပြားကို ဆွဲချ လိုက်သည်။ ဒစ်ကလည်း ပင်မ ဒုတ် လုံးပတ်ထက် ပိုမကားလှချေ။ ဒါကြောင့်လည်း မမငယ် တယောက် ယခင်တခေါက် ကျော့် ဒစ်ဖျားအောက်မှာ အလူးအလဲ သေးရော ဆောက်ရည်များပါ ပန်းထွက်တာ ဖြစ်မည်။
လျှာနှင့် ဒစ်တဝိုက် စလျက်ပေးလိုက်သည်။ကျော်က ခုံတလုံးယူ၍ ကိုဆွေကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ပြီး အနှိပ်စက် လှမ်းယူကာ မမငယ်ဆီ သွားသည်။ ငယ်လေးကလည်း သူ့လင်လီး တခြားမိန်းမ စုတ်တော့မည့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည်။
ကိုဆွေ က ထိုင်ခုံပေါ် ဖင်လျှောထိုင်ရင်း မျက်စေ့မှေး၍ ဇိမ်စခံလေပြီ။ ချိုက လီးပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ရင်း ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ ကျော့်ဟာလို မဟုတ်ဘဲ လီးက တိုသဖြင့် အရေပြား အပိုအများကြီးရှိ၍ ဂွင်းတိုက်ရသည်မှာတော့ အားပါးတရ ရှိသည်။ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံလိုက်သည်။
" အ . . အင်း . . အင်း . . "
ကိုဆွေ တွန့်သွားသည်။ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာသည်။ ကျော်က သူ့လင်လီးစုပ်ခံနေသည့် မြင်ကွင်းထဲ ငေးနေသည့် ငယ်လေး ဆောက်ဖုတ်ပေါ် အနှိပ်စက် ၏ ဘုလုံးမဟုတ်သည့် ဘက်ကို တင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ခလုတ် တဆင့် ဖွင့်လိုက်သည်။
" အင်း အင်း . . "
ငယ်လေး ဖင်ရမ်းလာသည်။လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်စီ အပြုစုခံလျက် တယောက် ကို တယောက် ကြည့်ရင်း အရသာ နှစ်မျိုး နှစ်ဖုံ ခံစားနေကြရသည်။
ချိုလည်း လီးအသစ်မို့ ဂရုတစိုက် သေသေချာချာ အစွမ်းပြသည်။ ငုံထားသည့် ဒစ်ကို လျှာနှင့် ပတ်လျက်လိုက်၊ ဆီးထွက်ပေါက်လေးကို ထိုးလိုက်၊ လီးချောင်းပေါ်မှ အရေပြားကို ထက်အောက် ထုလိုက်နှင့် ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လုပ်ပေးနေသည်။
" အ အစ် အစ် . "
ကိုဆွေ တယောက် မကြုံစဖူး အတွေ့ထူးထဲတွင် မိန်းမော ယစ်မူးကာ ကာမဆိပ်တက်လျက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေပြီ။စိတ်အစဉ်ကတော့ တိမ်တိုက် တခုပမာ လေနှင်ရာ မျောလွင့်နေသည်။
မတ်တပ်ရပ် လက်မြောက်အနေအထားနှင့် ကြိုးချည်ခံထားရသည့် ကိုယ့်မိန်းမ ဆောက်ဖုတ် ကို ကျော်က ကလိနေသည့် မြင်ကွင်း၊ သူများမယား၏ ဆောက်ဖုတ်လှလှလေးကို မကြာမီ လိုးရမည့် အတွေး၊ လောလောလတ်လတ် မိမိလီးကို အထူးရှယ် မှုတ်ပေးနေသည့် သူများမယား . . .
လီးတချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီ။
" အ အိ အိ အစ် အစ် . . "
ကြိုးစားထိန်းသည်။ မရ။ သုတ်များက လီးအရင်းထိပင် တက်လာသည်ကို သိနေသည်။ ချို ဆောက်ဖုတ်လေးကို လိုး ရဦးမည်။ အောင့်ထား ထိန်းထား မှကိုယ့်ဘာသာ အားတင်းသည်။ ကြိုးစားထိန်းလေ အတွေးထဲ ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးကို လိုးသည်ပဲ ပေါ်လာလေ။
" အ . . အစ် . . အစ် . . "
" ဟာ . . သွားပြီကွာ . . "
သုတ်များ ချိူ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ချိုလည်း ဒီလောက်မြန်လိမ့်မည် ထင်မှတ်မထားသည်ကြောင့် အလန့်တကြား ထွေးထုတ်လိုက်သည်။သုတ်ပန်းနေဆဲ ကိုဆွေ့ လီးကိုတော့ အလိုက်တသိ လက်နှင့် ဆက်ထုပေးနေလိုက်သည်။
ကျော်ပင် တခါမှ ချို့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးစဖူး။ ယောကျ်ားတွေ ပြီးခါနီးလျှင် ဗြောင်းဆန်အောင် လိုးသည်သာ ကြုံဖူးသည်မို့ ယခုလို ကိုဆွေ ထိုင်လျက် ကြိုးစားသုတ်ထိန်းနေချိန် အောင့်အီးငြိမ်သက်လျက် ပြီးမည် မထင်ခဲ့။
" ဆောရီး ညီမလေး . . ဆောရီး နော် . . "
" ရတယ် ကိုဆွေ . . ကိစ္စမရှိပါဘူး . . "
ချိုက ရေအိမ်ထဲပြေး၍ လက်ကျန်များကို ထွေးထုတ် ပလုပ်ကျင်းလိုက်သည်။
" ညီမလေးက အရမ်းလှတော့ ကိုယ် မထိန်းနိူင်ဖြစ်သွားတယ် . . . ဟီး . . "
ရှက်ရယ် ရယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ ကိုဆွေက လူကြီးရှက်တော့ရယ် ဆိုသလိုကျော်ကို တချက် ရယ်ပြသည်။ ငယ်လေးပင် မိမိယောကျ်ား အဖြစ်ကြောင့် အနည်းငယ် ရှက်သယောင် ဖြစ်မိသည်။ ကြည့်လေ။ ဒီလို ယောကျ်ားနှင့်ဆိုတော့ မိမိ ဘယ်လို အိမ်ထောင်သုခ ရမည်နည်း။ ပွဲက ခေတ္တ ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် ကိုဆွေက
" အင်း . . အဲ . . ညီတို့ ဟို . . ဟိုလေ . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြလေ . . "
ကျော် နှင့် ချိုက ဒီလို ဖြစ်နိူင်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းမိပြီးသား။ ငယ်လေးကို ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြုတ်ချပေးလိုက်သည်။
" ဖြေးဖြေးပေါ့ အကို . . . အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ် . . . Half time ပေါ့ . . ."
" သွေးပူအောင် နည်းနည်း ကစ်ကြရင် မကောင်းလား . . ."
ကျော်က ဒီတခေါက် ကိုဆွေနှင့်အတူ သူ့မယားကို ညှပ်၍ ချချင်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း ကြိုဝယ်ထားသည့် Viagra ကို ကိုဆွေကို သောက်စေလိုက်သည်။ အမှန်ပြောလျှင် ကိုဆွေ တခါမှ မသောက်ဖူးပေ။ ဂွင်းသမားမို့ သောက်စရာလည်း မလို။ အိမ်ပြန်နားချိန်လည်း ယမကာလေး တမြမြ နှင့်မို့ လိင်ကိစ္စလည်း သိပ်စိတ်မဝင်စားလှ။ သုတ်စုမိချိန် ဟိုမုန်းကြောင့် လီးတောင်မှသာ တက်လိုးနေကျ ဖြစ်နေသည်။
ယခုလို ပွဲကြီးပွဲကောင်းမှာတော့ ဆေးကူမှဖြစ်မည်။
" အမှန်ပြောရရင် ကိုယ် တခါမှ မသောက်ဖူးဘူး ညီ . . ."
" ရတယ် အကို . . စမ်းကြည့်ပါ . . အဓိက က အကို့ဟာ မာနေဖို့ပဲ . . ကျန်တာ ချို့ တာဝန်လို့သာ သဘောထား ပါ . . ."
ဒီလို ဝန်ထမ်းကောင်းမျိုး ရသည့်အတွက် ကိုဆွေ အထူးကျေနပ်မိပြီ လေ။ အားလုံး အတွင်းခံများ ပြန်မဝတ်ကြတော့ဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ကြကာ တခွက်တဖလား ချီးယားစ် လုပ်၍ သွေးပူအောင် သောက်ကြသည်။ သွားရည်စာ အနည်းငယ် စားကြသည်။ ကျော်က ချို့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားသလို ငယ်လေးကလည်း ကိုဆွေ့ ပုခုံးကို ခေါင်းမှီထားလေသည်။
ကိုတင်မောင်ဆွေက သူလည်း များမကြာမီ သင်္ဘောပြန်ထွက်မည့်အကြောင်း၊ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် လက်ရှိကမ်ပဏီမှ ရှယ်ယာ ပြန်ထုတ်ကာ ကမ်ပဏီ အခွဲတခု ဖွင့်လှစ်ရန် စီစဉ်နေကြောင်း၊ တိုးကျော်ကလည်း အစစ ကူညီမည့်အပြင် ကျော်နေလတ်ကိုပင် MD အဖြစ် ဦးစီးစေမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ လစာမှာလည်း ယခုထက် ၂ ဆထိ တိုးသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း များ ပြောပြလေသည်။
ကျော်တယောက် နားထောင်ရင်း မယုံကြည်နိူင်လောက်အောင် ဝမ်းသာမိသည်။ လောကကြီးတွင် တကယ်တော့ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် အပြင် လိုးရည် မှုတ်ရည်လည်း အရေးပါလှပုံကို သိနားလည်သွားပြီ။
မိမိတို့၏ ကျေးဇူးရှင် သူဌေး ကိုတင်အောင်ဆွေ နှင့် မိမိငယ် တို့၏ ကာမစည်းစိမ် ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ ရရှိရေးပါ မိမိ နှင့် ချို၏ တာဝန်သစ် တခု ဖြစ်ကြောင်း သိရပြီ။ ချို့ကို တချက်ကြည့်သည်။ မျက်လုံးချင်း အပြန်အလှန် စကားတွေပြောကြသည်။ ချိုလည်း သူ့တာဝန်ကို သူသိလေပြီ။
ကိုဆွေ တယောက် ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ရင် တဒိတ်ဒိတ်နှင့် သွေးတိုးနှုန်း မြန်လာသည်။ မျက်နှာလည်း အရက်ရှိန်ရော ဆေးရှိန်ပါ ပေါင်း၍ ရဲတက်လာပြီ။နာရီဝက်ခန့် အကြာမှာတော့
" ကိုဆွေ အဆင်ပြေလောက်ပြီ ထင်တယ်နော် . . ."
ကျော်စကားစလိုက်သည်။
" အင်း . . . ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ခုန်တာ အရမ်းမြန်နေတယ် . . "
" ဟုတ်တယ် အကို ဒီလိုပဲ . . ဘာမှ မစိုးရိမ်နဲ့ . . "
အခန်းထဲ ပြန် ချီတက်ကြသည်။ ယခုတော့ မည်သူမျှ မည်သူ့ကို ဦးဆောင်နေစရာ မလို၊ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ် ကျေပွန်စွာ အဝတ်အစားများချွတ် မူလနေရာ အတိုင်း ပြန်ယူကြသည်။
ခေတ္တနားလိုက်ကြသဖြင့် သွေးလေးသွားသည်ကို ပြန်၍ သွေးဆူစေရန် ကျော်က ငယ်လေးကို ကနဦးတုန်းကလို ခြေဖျားထောက်မိသည်အထိ ကြိုးကို တင်းအောင် ပြန်ချည်သည်။ ပေါင်ပြန်ကားစေ၍ ပိုက်လုံးကို ခြေကျင်းဝတ်မှာချည်သည်။ငယ်လေး သွေးပြန်ပူလာသည်သာမက ချွေးပါ စို့လာရပြန်သည်။
" ဖောင်း ဖောင်း . . "
" အု . . အု . . "
ဆောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်၍ နှစ်ချက် ရိုက်လိုက်၊ ခန နားလိုက် နောက်နှစ်ချက် ရိုက်လိုက် လုပ်သည်။ကိုဆွေက လေသေနတ်ကို ကောက်ကိုင်ကာ ကျည်ထည့်၍ လက်ထဲ ဆ ကြည့်နေသည်။ ၇ ခုမြောက် ကျည်က သေနတ်ထဲမှာ။ လက်ကျန် ကျည်ဆံ ၃ လုံးက ခွက်ထဲမှာ။
ဆောက်စေ့ကို တေ့၍ တခါတည်း ပစ်ရမည်လား။ နောက်ဆုံး ကျည်အထိ စောင့်၍ လက်တည့် မတည့် စမ်းရမည်လား တွေဝေနေသည်။ လက်တည့်စမ်းနေပါက ငယ်လေး အကြိမ်ကြိမ် ခံရမည်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း တေ့ပစ်ရမည်သာ ဖြစ်သည်ကို သိသည်။
ကိုဆွေ မသိစိတ်ထဲကတော့ ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်ကို ၄ ခါ ပစ်လိုသည်။ တခါတည်း တေ့ပစ်လျှင် တကြိမ်သာ နာမည်။ ပွဲ မြန်မြန်ပြတ်မည်။ ဒီအခက်အခဲကို ကျော်ကပဲ ဝင်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
" ကဲ . . ပွဲလေးလည်း ကြည့်ကောင်းအောင် နောက်ဆုံး တထောင့်အထိ တေ့ပစ်ခွင့် မရှိဘူးလို့ စည်းကမ်း ပြန်သတ်မှတ်မယ် . . . ဖြစ်လား အကို . . "
ကိုဆွေ၏ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေမှုကို ကျော် ဝင်ဖြေရှင်းလိုက်သဖြင့် ကျေနပ်သွားသည်။ ငယ်လေးအတွက် အတော်တော့ ထိတ်လန့်စရာ ဖြစ်သည်။ ခြေဖျားထောက် ကို့ရို့ကားယား နေရ၍ ချွေးစို့နေရာမှ ဆောက်စေ့ထိပ် ကျည်ဆံမှန်မည့်အရေးတွေးမိတော့ ချွေးများ တဒီးဒီးပင် စီးကျလာပြီ။ နောက်ဆုံးပစ်ထားသည့် အကွာအဝေး ၁ ပေ ခန့်မှ ဆောက်စေ့ကို သေချာ ချိန်၍ ပစ်သည်။
" ဖောင်း . ."
" အ အား ား . . "
ဆီးခုံသာ မှန်သည်။ငယ်လေး ခြေဖျားလွှတ်သွားသည်။ ယမ်းခါသွားကာကြိုးစားထိန်းရင်း ပြန်ရပ်သည်။ ကိုဆွေ ကျည်ထည့် မောင်းတင်သည်။ အချိန်ဆွဲမနေတော့။ ငယ်လေး ငြိမ်သည်နှင့် ထပ်ပစ်သည်။
" ဖောင်း . ."
" အား လား လား . . "
ခါးကုန်းသွားသည်။ ကြိတ်ခံသဖြင့် ခြေဖျားတော့ မလွှတ်။ ဆောက်စေ့ အပေါ် ဘေးနား အသားနုနုကို ထိသည်။ လက်ဆ ရနေတုန်းမို့ အချိန်မဖြုန်းလို။ကိုဆွေ နောက်ကျည်တခု ထပ်ထည့်၍ ထပ်ပစ်သည်။
" ဖောင်း . . ."
" အ အား ား အား ား . . "
ငယ်လေး ခြေဖျားများလွှတ်ကား ကြိုးတန်းလန်းနှင့် ယမ်းခါသွားသည်။ စမ်း၍ စမ်း၍ ထောက်ကာ မူလနေရာ ပြန်ယူရသည်။ ခုနလိုပင် ဆောက်စေ့နားကပ်၍ အသားနုနုကို ထိသည်။ အနီရောင် အစက်လေးများ ဝန်းရံနေသည့် ဆောက်စေ့ပြာပြာလေးမှာကား ပြူတစ်တစ်နှင့် လှောင်ပြောင်နေသလို။
နောက်ဆုံး တတောင့်သာ ကျန်တော့သည်။ ငယ်လေး အသည်းခိုက်အောင် နာရတော့မည်မှန်း သိသည်။ ကိုဆွေ ငယ်လေးကို တချက် မဝံ့မရဲ ကြည့်သည်။ ငယ်လေးခမျာ မျက်နှာ အပျက်ပျက်နှင့် အားတင်း ပြုံးပြသည်။ ကို့ရို့ကားယား အပြုံး။ ကိုဆွေ ချို့ကို လိုးရမည်လေ။ မိမိလည်း မြင်လိုသည်။
ကိုဆွေ သေနတ်ကိုင်လက် တွန့်နေသည်။
" ကဲပါ . . ကိုကို . . မြန်မြန်သာ ပစ်လိုက်ပါ . . "
ငယ်လေးကပဲ လာမည့်ဘေး ပြေးတွေ့ရန် အားတင်းပြောလိုက်သည်။ ပြောပြီး မျက်စေ့ကို အတင်းပိတ်၊ အံကြိတ်၍ အသက်အောင့် ထားလိုက်သည်။ ကိုဆွေ ပစ္စတို ပြောင်းဝကို ငယ်လေး ဆောက်စေ့ ငုံမိသည်အထိ တေ့လိုက်သည်။ ငယ်လေးတင်မက။ ချိုပါ ရောယောင် အံကြိတ်ထားမိသည်။
" ဖောင်း . . "
" အား ား ား . . "
" အားလား လား . . "
" နာလိုက်ထှာ . . အား . . "
ဖြေဖျားရော တကိုယ်လုံးပါ လွှတ်သွားတော့သည်။ ဒူး နှစ်ချောင်းလုံးကွေး၍ ကျုံ့သော်လည်း ခြေနှစ်ချောင်းမှာ ကားလျက်မို့ ကို့ရို့ကားယား နိူင်လှသည်။ ခြေကားယား အစုံမှာ ဒူေးကွးလျက် လေထဲ မြောက်တက်ကာ တကိုယ်လုံး ဝိတ်က လက်ကောက်ဝတ်မှာမို့ ကြိုးစကို လက်နှင့် အမြန်ဖမ်းဆုတ်ကိုင် ထိန်းရသည်။ လေထဲ ရမ်းကာ ဘယ်ညာ လည်နေ သည်မို့ .
" Mercy . . . Mercy . ."
ကျော်နေလတ် ငယ်လေးကိုယ်ကို အမြန်ပွေ့ကာ ထိန်းလိုက်သည်။
" ချို . . လာ ကြိုးဖြည်ပေး . . ."
ချိုက မမငယ်၏ လက်ကောက်ဝတ်ကြိုးများ ဖြေချလိုက်သည်။ တကိုယ်လုံး ကျော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ။ ကားလျက် ရှိနေသေးသည့် ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးတွေကိုလည်း ဖြေပေးလိုက်သည်။ အသာပွေ့ချီ၍ ကုတင်ပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး ပက်လက်အိပ်စေကာ ငယ်လေး၏ ဆောက်စေ့ကို အားလုံး ဝိုင်းကြည့်ကြသည်။
ကျည်မထိမီက ငယ်လေးမှာ ကာမစိတ်ကြွနေသည်မို့ ဆောက်စေ့ကြီးမှာ သူ့ကို ဖုံးအုပ်သည့် ဦးထုပ်မှ ပြူထွက်ကာ ထောင်ထွက်နေပေသည်။ ထို အမိုးအကာ လွှတ်နေသည့် အသားနုထိပ်လေးကိုမှ ကျည်ထိမှန်သည်မို့ အသည်းခိုက်အောင် နာလှပေသည်။ ကျော်က အရေပြားလေးကို ပိုဖြဲကြည့်လိုက်သည်။ မှင်အချို့တော့ ချွေးများကြောင့် ပျက်ကုန်ပြီ။
" အား နာတယ် နာတယ် . . ."
ဟုတ်သည်။ ဆောက်စေ့ အသားတော့ ပဲ့မသွား။ သွေးခြေဥကတော့ လက်ကျန်မှင်အပြာပေါ်မှာ ရဲတွတ်နေသည်။ ကျော် ချက်ချင်းပင် ပါးစပ်နှင့်ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ပေးလိုက်သည်။ ငယ်လေး နာကျင်လှသော်လည်း ခုလို သူ့အပေါ် တယုတယ ပြုစုကြတော့ ကျေနပ်ပီတိ ဖြစ်နေမိသည်။ အာငွေ့ကြောင့် တစစ သက်သာလာသည်။
ကျော်တချက် ခွာကာ အသက်ဝဝ ရှူရင်း သေချာ ပြန်ကြည့်သည်။ အနည်းငယ် သက်သာလာသည်ကို တွေ့ရသည်။ နောက်တကြိမ် ငုံထားလိုက်ကာ အာငွေ့ ပေးပြန်သည်။ ငယ်လေး အတော် ပြန်သက်သာလာပြီ။
" ဟို . . လုပ်စရာ ရှိတာ ဆက်လုပ်ကြပါ . . ငယ်လေး သက်သာပါပြီ . . ."
ကျရောက်လာသည့် တာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ ချိုတယောက် ထမ်းဆောင်ရမည်။ ခုနလေးတင် စကားပြောဆိုကြရင်း ကျော့် အနာဂါတ်၊ မိသားစု အနာဂါတ်အတွက် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားရမည်။
ကိုဆွေလည်း ဆေးတန်ခိုးကြောင့် မျက်နှာကြီး နီရဲတွတ်နေလေပြီ။ လီးကတော့ မပျော့မမာ အနေမထားမှာပင် ရှိနေသေးသည်။ သူ့မိန်းမ အခြေအနေကို အားနာစိတ်နှင့် အပြစ်ရှိသူလို စောင့်ကြည့်နေသည့် ကိုဆွေကို ချိုက တွဲခေါ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက်က နဂို ထိုင်ခုံမှာ ပေးထိုင်လိုက်သည်။ လီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အသာ ပွတ်သပ် ထုလိုက်ရာ ဆေးရှိန်နှင့် ချက်ချင်းပင် မာတင်းလာတော့သည်။ ခုနကလိုပင် လက်နှင့် အရင်းကို ကွင်းဆုပ်ရင်း အရေ ပြားကို ထက်အောက်ရွှေ့ကာ ပါးစပ်နှင့်ငုံ၍ အသေအချာ မှုတ်ပေးလေတော့သည်။
ငယ်လေးလည်း နာကျင်မှု အတော်သက်သာလာသည်မို့ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးကာ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်၍ ခေါင်းကိုမတ်ရင်း မိမိလင်ကို လှမ်းကြည့်သည်။ ကျော်ကတော့ တာဝန်ကျေပွန်စွာ အာငွေ့ပေးနေဆဲမှ ငယ်လေး အခြေအနေ ကောင်းလာသည်မို့ ငုံထားသည့် ဆောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့် မထိတထိ လုပ်ပေးသည်။
ကိုဆွေကား ဤမျှကောင်းသည့် စည်းစိမ် မရစဖူး။ ခုနလေးတင် သုတ်ထွက်ထားသည်မို့ ယခုတကြိမ် သုတ်လွှတ်မြန်မှာ မစိုးရိမ်ရတော့ပေ။ ငယ်လေးကို ဘာဂျာ မှုတ်ပေးနေသည့် ကျော့် လီးတံ တရမ်းရမ်းကလည်း မိမိရှေ့ မြင်ကွင်းထဲမှာ။ မျက်လုံးမှေး၍ ဇိမ်ခံကာ ပြန်ကြည့်နေသည့် မိမိဇနီးလေး မျက်နှာမှာလည်း ကာမဆိပ်တွေ ဖုံးလွှမ်းလျက်။ မိမိကိုယ်တိုင်ကရော။ ချို့ ပုလွေ အစွမ်းအောက်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေလေသည်။
" ကိုဆွေ . . ကောင်းလားဟင် . . ."
" ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး ညီမရယ် . . . ကောင်းလိုက်ထှာ . . တသက်နဲ့ တကိုယ် ဒီလောက်မကောင်းဖူးဘူး . . "
" ကိုဆွေ . . စိတ်ကြိုက် လုပ်နော် . . ဒီညက ကိုဆွေ့ည လို့သာ သဘောထား . . "
" ခု ချို အပေါ်က တက်လုပ်ပေးမယ် နော် . . ."
" အင်း . . ကျေးဇူးပါ ညီမရေ . . . ဟို လေ . . အကို မှုတ်ကြည့်ချင်တယ် . . . ရ မလား ဟင် . . "
" ဩော် . . ဒါလေးများ . . လာ . . "
ကိုဆွေကို ဆွဲထူ၍ ချိုက ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ကို လျှောချထိုင်၍ ပေါင်ကားထားပေးလိုက်သည်။မိမိငယ်၏ ဆောက်ဖုတ်နှင့်မတူ ကျစ်ကျစ်ဖောင်းဖောင်း လေးမို့ ကိုဆွေ ရင်ခုန်လှသည်။ အဖတ်လေးများကလည်း သေးသေး၊ ဆောက်စေ့ကလည်း သေးသေးမို့ ချစ်စရာ တမျိုး ကောင်းလှသည် ထင်သည်။
အမြောင်းအတိုင်း လျှာလေးနှင့် စယက်ကြည့်သည်။ စောက်ရည်များကတော့ စိုနေလေပြီ။ အပေါက်ဝလေး ကို ထိုးကြည့်သည်။ အပေါ်တက်ကာ ဆောက်စေ့ သေးသေးလေးကို ငုံစုပ်သည်။
ငယ်လေးတယောက်လည်း ကိုဆွေ ချိုရဲ့ ဆောက်ဖုတ် ယက်နေတာကို လှမ်းကြည့်ရင်း မိမိဆောက်ဖုတ်အယက်ခံရသည်မှာ ကောင်းလွန်းလှသည်။ ယခုန နာကျင်တာတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီ မသိတော့။ ကိုဆွေကို ဦးစားပေးကြရမည်ကို အားလုံး အလိုလို သိနေသည်မို့ ငယ်လေးလည်း အလိုးမခံလိုသေးသလို ကျော်လည်း မလိုးချင်သေးပေ။
" မမ . . နာတာ သက်သာ ပြီလားဟင် . . "
" အင်း . . သက်သာလို့ ပြန်တောင် နာချင်လာပြီ . . "
" ဟုတ်ပြီ မမ . . . ကျွန်တော်တို့ ကိုဆွေ နဲ့ ချို တို့ကို အားပေးရအောင် နော် . . . လာ . . ."
ငယ်လေးကို တွဲခေါ်ကာ နောက် ခုံတလုံးမှာ ထိုင်လိုက်စေသည်။ ကျော်ရှေ့မှာ တစိမ်းယောကျ်ားတယောက် အယက်ခံရမှု၌ ချို တယောက် ရင်ဖိုမှုနှင့် အထိအတွေ့ အသစ်မှာ မှိန်းမူးနေသည်။ လက်တစ်ဘက်နှင့် ကိုဆွေ့ခေါင်းကို ထိန်းရင်း ကျန်လက်တဘက်က နိူ့ကို ဖိပွတ်နေမိသည်။
ကျော်က ကြိုးစ အတိုတခုကို ယူကာ ငယ်လေး ညာခြေထောက်ကို ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာ ခပ်လျော့လျော့ ချည်လိုက်သည်။ နောက် ကြိုးတစကိုတော့ ငယ်လေးခါးကို တပတ် ပတ်၍ ကျောနောက်မှာ ချည်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ရင်တဖိုဖိုနှင့် ပြုသမျှ နုနေသည်။ ဘယ်လို အတတ်ဆန်းဦးမည် မသိ။ သေချာချည်ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက် လျှို၍ ခါးတောင် မြောင်အောင် ကျိုက်လိုက်သည်။ ကြိုးလုံးက ဖင်လုံး နှစ်လုံးကြား ခရေကိုပါ ပိတ်ကာ ဆောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြားညှပ်သွားသည်။ ကျော် က တင်းအောင် တချက်ဆွဲကြည့်သည်။ ပြီး ကြိုးကို ဖင်အောက်မှ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ငယ်လေး ဖင်ကြား ဟာသလို ပြန်ဖြစ်သွားသကဲ့သို့ ရင်ထဲလည်း ဟာချင်ချင် ဖြစ်မိသည်။ ဟုတ်နေတဲ့ ဥစ္စာ၊ ဘာလို့ ပြန်ဖယ်လိုက်ပါလိမ့် ဟု ပင် အတွေးပေါက်မိသည်။
" ကိုဆွေ ရပြီ . . ချို အပေါ်က လုပ်ပေးမယ်နော် . . "
ကိုဆွေကို တလှည့် ဖင်လျှော ပြန်ထိုင်ခိုင်းကာ ချိုက ကိုဆွေ၏ လီးပေါ် ချိန်ရင်း ကျောပေးကာ ဖြေးဖြေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကိုဆွေ့လီး တအိအိနှင့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ကျော်တို့ လုပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်မိသည်။
ကျော်က ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည်ကို ပြန် ဖြုတ်သည်။ ငယ်လေး တားပင် တားချင်လာသည်။ ခုနက ခါးတောင်းကျိုက်တာ ဟုတ်နေပြီပဲ။ ကျော်က ခုနက သူ လက်နှင့် မှတ်ထားသည့်နေရာများမှာ ချိန်၍ အထုံးလေးများ ထုံးလိုက်သည်။ ငယ်လေး သဘောပေါက်ပြီ။
ခုနလိုခါးမှာ တပတ်ပတ်ပြန်ချည်၊ ဖင်အောက် ကြိုးလျှို ခါးတောင်း ကြိုက်လိုက်ရာ အထုံးများက ဖင်ကြားတလျှောက် စအိုဝ၊ ဆောက်ဖုတ်အဝ၊ ဆောက်စေ့နား အသီးသီး နေရာတကျ ဖြစ်လေသည်။ ကြိုးအရှည်စ တခုလုံးကို ခွေယူကာ ခါးမှာ ပတ်ချည်ထားသည့် ကြိုးကွင်းနှင့် ငယ်လေး ဗိုက် ကြား လျှိုထည့်သည်။ အစကို ပြန်ယူကာ မျက်နှာကျက်မှ သံကွင်းထဲ ထည့်၍ ပြန်ချသည်။ စိတ်တိုင်းကျ ပြင်ဆင် ပြီးတော့မှ ကျော်က ကြိုးစကို ဆ၍ ဆ၍ ဆွဲကြည့်သည်။
ငယ်လေး ထိုင်လျက် ဖင်ကြားထဲ ကြိုးလုံးညှပ်ကာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ကြိုးထုံးများက စအိုဝ ရော၊ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြားပါ ဖိ ဖိမိသဖြင့် ထူခြားစွာ အရသာ ရှိနေသည်။ ကျော်က ငယ်လေး ဘယ်ခြေထောက်ကို ဖမ်းယူ၍ မြောက်လိုက်သည်။ လူတကိုယ်လုံး ညာဘက် ယိုင်သွားသည်။ ညာလက်တန်းပေါ် လက်ထောက်၍ ကိုယ်ကို မှီထားလိုက်သည်။
ညာခြေထောက်မှာ ချည်ထားသဖြင့် လှုပ်ရှားမရ။ ဆောက်ဖုတ် ပြဲအာသွားသည်။ ကြိုးထုံးတခုက အပေါက်ထဲ တဝက် ဝင်သွားသည်။ ဘယ်ခြေထောက်ကို ငယ်လေး မျက်စေ့ တတန်းထဲလောက်ထိ မြောက်ပြီး ခြေကျင်းဝတ်မှာ ကြိုးစ ကျန်တဘက်ကို ချည်၍ လွှတ်ချ လိုက်သည်။
" အ အိ အိ . . "
ချို က ဖြေးဖြေးမှန်မှန် ထိုင်ထ လုပ်ပေးနေရင်း ကျော်လုပ်နေသမျှ ကြည့်နေသည်။ ကိုဆွေလည်း လီးထိပ်မှာ အာရုံစုစည်း ခံစားရင်း အမြင်အာရုံကိုတော့ ချစ်ဇနီး ငယ်လေး၏ ဆောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကြည့်နေသည်။
ငယ်လေး တယောက် ခုနက ကောင်းသလိုလို ရှိနေရာမှ ယခုမှ အပီအပြင် ထိလေပြီ။ ခြေထောက် ဝိတ် ကြောင့် ကြိုးက ဖင်ကြားမှာ တင်းလှကာ အမြောင်းတလျှောက် နာလာသည်။ အနာသက်သာအောင် ခြေထောက်ကို မြောက်ရအောင်ကလည်း ဗယ်လီအားက ရှိလှသည် မဟုတ်။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဘယ်ဘက် ပေါင်ရင်းမှ ကိုင်ကာ ကူမ ထားရသည်။ ခြေထောက် မြောက်ထားနိူင်မှ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားက နာကျင်မှု သက်သာသည်။ ခြေထောက်မတာ လျှော့လိုက်သည်နှင့် တင်းကာ နာလာသည်။
" ကဲ . . မမ . . . ကိုဆွေ ချို့ကို ပြီးအောင် မလိုးပေးနိူင်သရွေ့ ကြိုးမဖြုတ်ပေးတော့ဘူး . . "
" အကို . . ချို့ကို ပြီးအောင် လိုးပေးနော် . . . ချိုပြီးမှ မမငယ်လေးကို ကြိုးဖြုတ်ပေးမယ် . . ."
" ဟင် . . ကိုဆွေ လိုးပေးနိူင်ပါ့မလား . . ခုနကတင် သုတ်တွေ ထွက်ထားတာ . . " ငယ်လေး အထိတ်တလန့်တွေးမိသည်။
" ရမှ ရပါ့မလား မသိဘူး . . ခုနကတင် . . ကိုယ် ထွက်သွားတာ ဆိုတော့ . . "
" ရပါတယ် အကိုရာ . မပူပါနဲ့ . . . တို့အကိုက အသက်ကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးပါဘူး . . အကျင့်မရှိလို့ပါ . . ."
" ချိုလည်း ကောင်းနေပြီ မလား ဟင် . . "
" ဟုတ်တယ် ကို . . ချိုလည်း ကိုဆွေ့ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာ တော်တော်ထိပြီး ကောင်းနေပြီ . . "
ချို တမင် ပြောလိုက်သည်။ ဒီစကား အဆုံးမှာ ကိုဆွေလီးကြီး ပိုပိုမာလာတာ ဆောက်ဖုတ် အတွင်းသားထဲက သိလေသည်။
" ကိုဆွေ ချို့ကို အပြီးလိုးပေးတော့နော် . . .အရမ်းကောင်းနေပြီ . . ."
ချိုက ချွဲပစ်ပစ် ပြောရင်း ထရပ်လိုက်သည်။ ကိုဆွေ လီး ဖျွတ် ကနဲ ကျွတ်သွားသည်။
ငယ်လေးကတော့ ကြားရသည့် စကားများကြောင့် ဖီးလ် တက်သလို ခြေထောက်ကို တောင့် မ ထားရသဖြင့် မောလှသည်။ ချွေးပြန်နေပြီ။ချိုတို့ ကုတင်ပေါ် နေရာယူကြချိန် ကျော်က ငယ်လေးထိုင်ခုံကြီးကို မ၍ လှည့်လိုက်သည်။ကုတင်ပေါ်မှ မင်းသားမင်းသမီး လိုးပွဲ မစသေး၍ ငယ်လေး ခြေထောက်ကို ခေတ္တ မထား ပေးလိုက်သည်။
" ဖူး ဟူး . . ."
ငယ်လေး ခုမှ အသက်ရှူချောင်သည်။ချိုက ပက်လက်လှဲရင်း ပေါင်ဖြဲထားလိုက်သည်။ ကိုဆွေ ဒူးထောက် ဝင်ကာ ဆောက်ဖုတ်ဝတေ့ကာ လီးတဆုံး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရှိန်ယူကာ စလိုးလေပြီ။
" ကဲ . . မမရေ . . ပွဲကြည့်ပေတော့ . . မပြီးမချင်း တောင့်ထား . . ."
ကျော်က ငယ်လေးကို လွှတ်ထားလိုက်ပြီး ချို့ ခေါင်းရင်းဘက် နေရာယူလိုက်သည်။ ချို့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကူမ၍ ထောင်ကာ ဖြဲထားပေးသည်။ ကိုဆွေတယောက် ငုံ့ကြည့်ရင်း အာရုံစုစည်းကာ တဖတ်ဖတ် လိုးလေသည်။ ဆေးအရှိန်ကြောင့် လီးကတော့ မာတောင်နေသည်။
လိုးကျင့်မရှိ၍ အမောမခံနိူင်သော်ငြား အားလုံးရှေ့မှာမို့ သိက္ခာအကျမခံနိူင်။ ချွေများ ပြိုက်ပြိုက်ကျလာသည်။
ချိုတယောက် မိမိ ယောကျ်ားကိုယ်တိုင် ပေါင်ဝင်ဖြဲပေးပြီး တခြားယောကျာ်း တယောက် အလိုးခံနေရတာ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်း၍ ပြီးချင်လာသည်။ ကျော့်လီးလောက် ဒစ်က ချိတ်ဆွဲအားမကောင်းလှသော်လည်း ယောကျ်ား နှစ်ယောက်၏ ပြုစုမှုကြားမှာ ကာမဆိပ် တက်နေပြီ။
ချို ဆောက်စေ့ကို ကိုယ့်ဘာသာ စပွတ်သည်။ ကျော်က ပေါင်နှစ်ချောင်း စုကိုင်ရင်း လက်တဘက်နှင့် နိူ့တွေ ပွတ်ပေးသည်။ ကိုဆွေကား ရှူးရှဲလိုက်ကာ ဖိလိုးနေသည်။ ပေါင်စေ့လိုက်သဖြင့် ပိုစီးသွားကာ ချို ပြီးချင်လာပြီ။
" အကို . . .လိုးထား . . ချိုက အဲလို အားရပါး အလိုးခံချင်တာ . . ဟုတ်တယ်မလား ချို . . ."
" အင်း ဟုတ်တယ် ကို . . အရင်က သူများရှေ့မှာ ကို လိုးတာ ခံရတာ တအားကောင်းတယ် . . .ခု ကို့ရှေ့မှာ သူများလိုးတာ ခံချင်တာ . . "
" ပြီးတော့မယ် . . ကိုဆွေ . . ချို ပြီးတော့မယ် . . လိုးပေးပါ . . ချို့ကို တအားလိုးလိုက်စမ်းပါ . . ."
" ကို့ရှေ့မှာ ချို့ကို တအားလိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ . . ."
ကိုဆွေကား မောဟိုက်ကာ ရပ်လုမတပ် ပင် ဖြစ်ချင်နေပြီ။ ဆေးစွမ်းကြောင့် လီးတံက မာနေသော်ငြား သုတ်က မကြာမီကမှ ထွက်ထားသည်မို့ အားက မရှိလှ။ ခုလို အားပေးအားမြောက်စကား ကြားရတော့ မရှိရှိသည့်အား ညှစ်ထုတ်ကာ စွတ်လိုးပေးနေသည်။
ငယ်လေးမှာတော့ မြင်ကွင်းက ကောင်းလှသော်ငြား ဖင်အကွဲကြား၊ ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြားက နာကျင်မှုနှင့် ခြေထောက်ကို ပင့်မြောက်ထားရသည့် ဗိုက်သားများနာကျင်မှုကြားမှာ နပန်းလုံးနေရသည်။ သူ့ကိုလည်း မေ့လျော့နေကြလေပြီ။ ချို မြန်မြန် ပြီးမှသာ သူလည်း သက်သာမည်။
" အ အား ပြီးပြီ . . ကိုဆွေ . .အား"
" ကောင်းလိုက်ထှာ . . "
" ကိုရယ် ကောင်းလိုက်ထှာ . . ကို့ရှေ့မှာ အလိုးခံရတာ ကောင်းလိုက်ထှာ ကိုရာ . . ."
ချို ကယောင်ကတမ်း ပြောချင်ရာ ပြော၍ ပြီးသွားလေသည်။
" ရပြီ ကိုဆွေ ရပြီ . . "
ကိုဆွေလည်း ခုမှ အလိုးရပ်ကာ အမော ဖြေရလေသည်။ လိုးရသည့် အရသာ ဘယ်ဆီနေသည်မသိ။ လူတကိုယ်လုံး ဖတ်ဖတ်မောနေသည်။ ကျော်က မမငယ်လေးဆီသွားကာ ခြေကျင်းဝတ်မှ ကြိုးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုင်ခုံခြေထောက်မှာချည်ထားသည်ကိုလည်း ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
ကိုဆွေရော ငယ်လေးပါ မောဟိုက်နေကြသည်။ ချိုတယောက်ကတော့ ကိုဆွေကိုလည်း အစွမ်းကုန် ပြုစုပြီး တာဝန်လည်းကျေပြီ၊ ပန်းတိုင်လည်း အရင်ရောက်နှင့်ပြီ။ကိုဆွေကား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်။ လူသာ ဖလက်ပြသည် လီး ကား မာန်မကျ . . မတ်နေဆဲ။
ကျော်က မမငယ်လေးကို ကုတင်ဆီ တွဲခေါ်လာကာ ကိုဆွေ့အပေါ် မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။ ငယ်ကလည်း ချုပ်နှောင်ရာမှ လွှတ်ရုံနှင့်ပင် သက်သာလှပြီ။ အထူးတလည် နားစရာမလို။ မယုံကြည်နိူင်စရာ မတ်ထောင်နေသည့် မိမိလင်၏ လီး ကြီးကို မမြင်စဖူးမို့ အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ရင်း တက်ခွ လိုက်သည်။
ကိုဆွေလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အပန်းဖြေနေရာမှ ပြုစုသူမဲ့နေသော လီးကြီး ဆောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်အောင်းလိုက်ရ၍ နေလို့ ထိုင်လို့ အတော်ပင် ကောင်းသွားသည်။ ကိုယ်လင်ကိုယ်မယား ယခုမှ ဇာတ်ပေါင်းရသည်မို့ တပ်လျက်နှင့်ပင် ကိုယ်ချင်းထပ်၍ ခေတ္တ မှိန်းနေကြသည်။
ကိုဆွေကလည်း မောဟိုက်လွန်း၍ အားပြန်မွေးနေရသလို ငယ်လေးခမျာ လည်း နာကျင်မှုတွေ တဖြည်းဖြည်း ပြေလျော့ကာ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ရှိန်းမြမြ သာယာမှု အဖြစ် ပြောင်းအောင် အကြောအချဉ်များ ဖြေလျှော့နေလေသည်။ ထိုစဉ်မှာပဲ ကျော်က ငယ်လေး တင်ပါးကြီးများကို အုပ်ကိုင်ကာ ထက်အောက် ပင့်မလိုက် ချလိုက် စ လုပ်ပေးလေသည်။ ငယ်လေးလည်း သိပ်အားမစိုက်ရဘဲ သက်သက်သာသာ အလိုက်သင့် မျောနေလေသည်။ ဆောက်ဖုတ် နှင့် လီး အဝင်အထွက် ရှိတော့လည်း ဖီလင်က တဖြေးဖြေး တက်လာပြီ။
ကျော်က ချို့ကို မျက်စပစ်၍ ky jelly သွားယူခိုင်းလိုက်သည်။ ချို လည်း ပြီးပြီ၊ ယခု မိမိတို့ လင်မယား၊ ကျော်တယောက်သာ ဘေးလူအနေနှင့် အဖြည့်ခံသက်သက်ပါလား ဟု ငယ်လေး အားနာတွေး တချက်တွေးမိသည်။ကျော် ဆင်ကြံ ကြံနေသည်ကို မသိသေး။
ချို အနားရောက်လာသည်။ ငယ်လေးက ကိုဆွေ့ ရင်ဘတ်ပေါ် နိူ့ကြီးများနှင့် ကပ်ကာ ကိုဆွေနှင့် ပါးချင်း အပ်ထားလိုက်သည်။ ကျော်က အနောက်မှ ဖင်တုံးတွေစုံကိုင်ကာ တင် ချ လုပ်ပေးနေသည်။ ကိုဆွေက ငယ်လေး ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်။
စအိုဝ မှာ အေးကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။ ဆီလို ချောကျိကျိ အရည်ကို ပွတ်လိမ်းနေသည်။ ကျော့်လက်အစုံက တင်ပါးတွေ အပေါ်မှာ။
" အို . . ဒါ ချို ပဲ . . . ချို့လက်က ငါ့ ဖင်ဝ မှာ ဆီသုတ်နေတာပါလား . . ."
ငယ်လေး သိလိုက်ပြီ။ အထိတ်တလန့် ဖြစ်ရသည်။ တခါမှ ဖင်မခံဖူး။ ဖင်ချလို့ ရမှန်းတော့ ကြားဖူးနေသည်။ ကျော် ဖန်တီးသမျှ အထိတ်တလန့်တိုင်းက အဆုံး၌ မိမိငယ်အတွက် နတ်ပြည်ရောက်မှန်း၊ အတွေ့အကြုံသစ်၊ အရသာ ထူးမှန်းတော့ သိထားသည်။ ဖင်ရှုံ့မိပေမယ့် မငြင်းဆန်မိ။
ချို့ လက်ချောင်းလေးကို အဝ အနားစပ်လေးထဲ မဝင်တဝင် ကလိသည်။ ရှုံ့ပွ ရှုံ့ပွ တုန့်ပြန်မှု ဖြစ်သည်။ ခုနက ကြိုးထုံးကြီး၏ ပွတ်တိုက်မှုက ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်ရာမှ ယခုတော့ ချောမွေ့ညင်သာသည့် အတွေ့မှာ ငယ်လေး သာယာမိသည်။ ချို က ကျန်လက်တဘက်နှင့် ကျော်၏ တောင်စပြုနေသည့် လီးကို ဆုပ်၍ jelly နှင့် နယ်ပေးသည်။
ကျော်ကား အထူးနိူးဆွရန်မလိုလှတော့ချေ။ ခရေခူးရမည်မို့ အထူးစိတ်အားထက်သန်နေလေပြီ။ ချိုနှင့်တခါကြိုးစားဖူးပြီး လက်လျော့ခဲ့ရသည့် ခရေ ခူးခွင့် တဖန် ပြန်ရလေပြီ။ ဒီဆော်ကြီး ငြင်းမည် မဟုတ်မှန်း ကြိုခန့်မှန်းနိူင်သည်။ ယခုလည်း အခြေအနေ ကောင်းနေသည်။ အချိန်သိပ်ဆွဲမနေချင်တော့။ ကိုဆွေကတော့ အခြေအနေကို မရိပ်မိသေး။
ကျော်က တင်ပါးလုံးကြီးများကို တင်ချ လုပ်ပေးနေရာမှ ရပ်၍ အသေအချာ နေရာချပြီ။ လီးတံကြီးကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ငယ်လေး စအိုဝ၌ သေချာ တေ့လိုက်သည်။ ချိုက တင်ပါးအခြမ်းကို ဟ နေအောင် ဖြဲကူပေးသည်။
ငယ်လေး၏ အသက်အောင့်ကာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်နှင့်အတူ ကျော်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လှုပ်ရှားနေသည်ကြောင့် ကိုဆွေ သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ တသက်လုံး အရှက်ကြီးစွာ မြိုသိပ် ခဲ့ရှာလေသော ချစ်ဇနီးကို မိမိအပါ နှစ်ယောက်ညှပ်ချနေမှန်း သိတော့ ဖီးလ် ပိုတက်လာသည်။ ငယ်လေးကျောပေါ် သိုင်းဖက်ထားသည့်လက်များကို ပိုတင်း ကြပ်လိုက်သည်။
ငယ်လေးကား သူ့ယောကျ်ားကိုယ်တိုင်က ချုပ်ကိုင်ထားပေး၍ ချိုက တင်ပါးဖြဲထားပေးကာ ကျော်၏ ဒစ်ကားကြီး စအိုထဲ မဆန့်မပြဲ ထိုးသွင်းခြင်း ခံနေရပြီ။
" အ အား ား . . . "
ဒစ်လုံးကြီး ချောဆီအားကိုးနှင့် မဆန့်မပြဲ ဝင်သည်။ စအိုအဝရှိ ကြွက်သားများ ပြဲကား၍ ဒစ်ဝင်အပြီးမှာ ဒစ်အရင်း ပင်မလီးတံကို တင်းကြပ်စွာ ရှုံ့၍ ငုံထားလိုက်ပြီ။ ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ထားသလို ဖြစ်သည်။ ကိုဆွေလည်း အောက်မှ အသာ ငြိမ်နေပေးသည်။ ငယ်လေး နားသယ်စပ်လေးနား ဖွဖွလေး လေမှုတ်ပေးသည်။ လျှာနှင့် တို့ထိပေးသည်။
နာကျင်လှသော်လည်း အားလုံး၏ ဂရုတစိုက် ပြုစု ကြင်နာမှုမှာ ငယ်လေး မွေ့ပျော်သည်။ ကျော်က ဝင်နေသည့် ဒစ် နှင့် ချိတ်၍ ဆွဲထုတ်လိုက် ထိုးသွင်းလိုက် စလုပ်ကြည့်သည်။ စအိုဝ ကြွက်သားများသာ စူထွက်လိုက်၊ ချိုင့်လိုက် ဖြစ်သည်။ ထပ်တိုး မဝင်သေး။ jelly ကို လီးတံပေါ်နှင့် ဖင်ကြားထဲ အစက်ချပေးလိုက်သည်။ အားပိုစိုက်၍ ဖိထိုးတော့ ချောဆီကြောင့် စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်သွားသည်။
" အ အ အ . . "
ငယ်လေး ခေါင်းကော့တက်လာသည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲရှိ ကိုဆွေ၏ လီးအပေါ် နံရံတဘက်ခြား၍ ကျော့်လီးကြီး လာထောက်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အဆုံးဝင်ပြီမှန်း သိ၍ ကိုဆွေ လက်တွေ ဖြေလျှော့ပေးလိုက်သည်။
ကျော်လည်း လီးတဆုံးသွင်း၍ ဝင်သည်နှင့် အချိန် သိပ်ဆွဲမနေတော့။ ဖင်အစုံကို ထိန်းကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန် သွင်းထုတ်လုပ်သည်။ ငယ်လေး လက်ထောက်၍ ပြန်တောင့်ခံထားပေးသည်။ ကိုဆွေ၏ လီးကြီးအပေါ်လည်း ဖိအား ရောက်သည်။
ကိုဆွေတယောက် ခုနက အစပိုင်းတွင် သူများမယား ဆောက်ဖုတ်အသစ် လုပ်ရသည်မို့ စိတ်တက်ကြွ အားရလှသော်လည်း တကယ်ဆွဲတော့ အမောမခံနိူင်ဘဲ ချိုပြီးအောင်သာ အရှက်မကွဲအောင် ကြိတ်မှိတ် ကြုံးလိုက်ရသည်။ မောဟိုက်လွန်း၍ အရသာ ဘာမှန်းပင်မသိလိုက်။ ယခုမှပင် ခုနင်က ပင်ပန်းမှုကြောင့် အနားယူနေရာမှ ဆောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်သည့်အပြင် ကျော့်လီးကြီးက တဘက်မှ ဖိဖိပေးနေ၍ အရသာ ထူးလှပေသည်။ ဘေးမှ ရပ်၍ ငယ်လေး ကျောပြင်နှင့် ကျော်ခါးပေါ် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့် ချို့ ဆောက်ဖုတ်လေးပေါ် လက်တင်၍ ကလိသည်။ ဆောက်ဖုတ်၏ နူးညံ့မှုကို လက်နှင့် ဖွဖွ အုပ်ကိုင်ရင်း ဖီးလ် တက်လာချေပြီ။
ငယ်လေး မှာ ဆောက်ဖုတ်ထဲ မိမိလင် လီး နှင့် နောက်ပေါက်ထဲ ကျော့်ဒစ်ကြီးကြီးလီးတပြိုင်နက် လိုးခံနေရ၍ ကောင်းလွန်းနေပြီ။ ခုနက တုတ်နှောင်မှု နာကျင်မှုတွေ ပြေပျောက်သက်သာကာ ကာမ အရသာ တစိမ့်စိမ့် တက်လာနေပြီ။
အဝင်အထွက် စီးစီပိုင်ပိုင် ဖြစ်သော်ငြား ချော့မွေ့ညင်သာလာမှုနှင့်အတူ ကျော်နေလတ် ခပ်သွက်သွက် စ လိုးလေပြီ။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဒီလောက် စီးပိုင် တင်းကြပ်မှုမျိုး မခံစားဖူးသည်မို့ ကျော်လည်း အရသာထူး တစိမ့်စိမ့် ခံရင်း ပန်းတိုင် ချဉ်းကပ်လာပြီ။
ငယ်လေး ဖင်အစုံကို စုံကိုင်ဆောင့်လိုးပေးသဖြင့် ငယ်လေးဆောက်ဖုတ်မှာ ရှေ့နောက် ရွေ့လျားနေရကား ကိုဆွေ့ လီးကို အမြန် ဂွင်းတိုက်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ကျွတ်မထွက်စေရန်ကိုတော့ ကျော့်ဆောင့်ချက်တိုင်း၌ ငယ်လေးက တောင့်ခံထားပေးသည်။
" မမ . . အား . . ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် . . ."
" အင်း . .င်း ကိုကျော် လုပ်ထား လုပ်ထား မမ လည်း ကောင်းနေပြီ . . "
ကိုဆွေကား အသံ မထွက်တော့ . .သူတို့ အပြန်အလှန်ပြောနေကြတာ ကြားရသလို ဆောက်ဖုတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးမှုကြောင့်
" အ အစ် အစ် ကိုကို ထွက်ပြီ ငယ် . . အယ် အယ် . .လေး . . "
ကိုဆွေကြီး ပြီးမှန်းသိရ၍ ကျော် အသကုန် ဝုန်းတော့သည်။ တ ဘန်း ဘန်း နှင့် ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုဆွေပြီးသွားပြီမို့ ချို့ဆောက်ဖုတ်ပေါ်က လက်လည်း ဖယ်သွားပြီ။ ချို ကျော့်အနောက်သွားကာ ကူတွန်းပေးသည်။
" အား အား ား ား . . "
ငယ်လေး အရင်တခေါက်လိုပဲ ဆောက်ရည်များ သေးများ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ကိုဆွေ၏ ဂွေးဥနှင့် ပေါင်ခြံကြားမှ စီးကျကာ မွေ့ယာ စိုရွှဲသွားသည်။
" အ အ ား ား ကိုကို . . ကန်တော့ ကိုကို . . ."
" အင့် အင့် ဆောင့်ပါ ဆောင့်ပါ အား ား. . . "
စအိုကို တင်းကြပ်နေအောင် ညစ်၍ ဆောက်ရည် ဆက်ပန်းနေသည်။ လက်နှင့် တအားဖျစ်ညှစ်သကဲ့သို့ စအို ကြွက်သား၏ ညှစ်အားကြောင့် ကျော်လည်း သုတ်လွှတ်ချင်ပြီ။ကျော် နောက်ကျ ကျန်ခဲ့မည် စိုး၍ ချို က ကျော် စအိုဝကို ဖိ၍ ကလိပေးသည်။ ခုနက jelly နှင့် စိုနေသဖြင့် စွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။ ကျော် တင်းကနဲ တချက်ဖြစ်သည်။
" အစ် အ အ . . ."
ဆောင့်ချက်နှင့်အတူ လိုက်တွန်းပေးရင်း ချို့ လက်ချောင်းကို ဆက်ဖိထိုးလိုက်သည်။ လက်နှစ်တစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ဆီးကျိတ်ကို ဖိမိသည်။
" အား . . ကောင်းလိုက်တာ . . အား . . "
" မမ . . ကျွန်တော်လည်း ပြီး မယ် နော် . . ."
" အင်း အင်း . . ပြီးလိုက် ကိုကျော် . . "
" အား ား ား . . "
" အိ အိ . . အစ်အစ် . . "
ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြိုင်တူ ကာမပန်းတိုင် အတူရောက်သွားကြလေတော့သတည်း။
.........................................................................................
များမကြာမီ ကာလတွင်တော့ . . .
ကျော်နေလတ်တယောက် ကိုတင်အောင်ဆွေ ခွဲဖွင့်သည့် ကမ်ပဏီ ဘရန့်ချ်တွင် အကြီးဆုံး MD အဖြစ် ရာထူးနှင့် လစာလည်း တိုးသွားလေပြီ။ ကျော်နေလတ် တယောက် ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း threesome အမြဲ ဆွဲနေရသည်မို့ မည်မျှ ကျေနပ်အားရမည်ကို အထူးတလည် ပြောရန်ပင်လိုမည်မထင်။
လင်းလက်ချို နှင့် မိမိငယ်လည်း လိင်အရသာကို အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ အတူတူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ခံစားကြလျက် ကျော်နေလတ် တယောက် အပြင်မှာစိတ်ကစားမည်အတွက် စိတ်ပူပင်စရာ လုံးဝ မလိုတော့ပေ။ အထူးသဖြင့် မိမိငယ်မှာ ရုံးဖွင့်သည့်ရက် အားလပ်ချိန်များတွင် လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်ဖြစ်ကာ ဆီးဝမ်း မှန်၍ ကျန်းမာရေး တိုးတက် ကောင်းမွန်လာသည်။ အဆီပိုများလည်း သိသာစွာ စ ကျ၍ ကိုယ်လုံးအလှ ထိန်းရန် အထူးစိတ်ဝင်စားလာပြီ။
ကိုတင်အောင်ဆွေ တယောက်ကတော့ သင်္ဘောလောကမှ အနားယူချိန်အတွက် ကိုယ်ပိုင် ကမ်ပဏီ ခွဲတခုကို ယုံကြည်စိတ်ချရသည့်သူနှင့် မျက်နှာလွှဲ တည်ထောင်နိူင်ပြီမို့ စိတ်အေးလက်အေး သင်္ဘောထွက်နိူင်လေပြီ။
ကျော်နေလတ်တို့ လင်မယားထံ စိတ်ချလက်ချ အပ်ထားခဲ့နိူင်ပြီမို့ မိမိငယ်ကို ကာမဆန္ဒ မဖြည့်ဆည်းပေးနိူင်သည့်အတွက် မိမိကိုယ်မိမိ စိတ်အားငယ်မှုမျိုး အလျဉ်း မရှိတော့ချေ။ အခါအားလျော်စွာ အင်တာနက် လိုင်းမိသည့်အချိန်၊ မိမိငယ်တို့ threesome ကြုံပါက ကိုတင်အောင်ဆွေလည်း video call နှင့် ဂွင်းထုရင်း ကျေနပ်မှု ရလေသည်။
ကျော်နေလတ်တို့ သားနှင့် သမီးကား ရုံးပိတ်ရက်တိုင်း အဖိုးအဖွားတို့ထံ ညအိပ်ညနေ သွားလည်ကြရစမြဲ ။ ပြန်လာလျှင် ချောကလက်များ မုန့်များ အလျှံပယ် တွေ့ရမြဲ။ လူ ကျင့်ဝတ်၊ စည်း အပြင်ဘက် သို့ ပါးပါးလေး ကျော်ဖြတ်ကာ သူတို့ ၄ ဦးသား၊ တနည်းဆိုသော် မိသားစု နှစ်စု၏ အနာဂါတ် ခရီးလမ်းမှာကား အစစ အဆင်ပြေကာ ရွှေရောင် တောက်ပ လင်းလက်လျက် . . .
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
