ဒီအနေအထားကို ကျေနပ်ပါတယ် "BFF" (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Steven Job
" ဟလို မင်းမင်း"
" အေး ဘာလဲ ဂျမ်းဘုံ"
" မသာ ငါရန်ကုန်လာမလို့"
" ဘာ လာလုပ်မှာလဲ"
" အလုပ် လုပ်မလို့ပေါ့ဟဲ့"
" အော်..အေးအေး"
" အေးအေး...လုပ်မနေနဲ့ မနက်ဖြန်မနက် လာကြိုပေး"
" ဘယ်ကို လာကြိုရမလဲ"
" အောင်မင်္ဂလာကိုပေါ့"
" အေးပါ လာကြိုမယ်"
" နောက်မကျစေနဲ့"
" အေးပါ"
မင်းမင်းမှာ သူ့သူငယ်ချင်းသက်ထားရန်ကုန်လာမယ်ဆိုလို့ ပျော်တဝက်စိတ်ညစ်တဝက် ဖြစ်သွားရတယ်။ သက်ထားက သူ့ကိုဆို အမြဲအနိုင်ကျင့်နေကျမို့ ညစ်တာပါ။ မင်းမင်းက ဆောက်လုပ်ရေးဆိုဒ်တစ်ခုမှာ တာဝန်ခံဖြစ်နေပြီး လခလေးသိန်းခွဲကျော်ရနေပါပြီ။ နေစရာ တိုက်ခန်းအလွတ်တစ်ခုကို ကုမ္ပဏီကပေးထားတဲ့ အတွက် အိမ်လခမကုန်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အိမ်ကို နှစ်သိန်းထောက်ပံ့ပေးနေရတော့ အပိုအလျှံသိပ်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အလုပ်ရှင်က ကိုယ့်အပေါ်လူယုံလို သဘောထားပြီး သင်ကြားပြသပေးတဲ့အခါ ပျော်နေပါတယ်။
သက်ထားဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းကတော့ ငယ်ငယ်ကတည်းက ခင်မင်နေကြတဲ့ သူငယ်ချင်းပါ။ အနိုင်ကတော့ကျင့်သလားမမေးနဲ့။ နယ်မှာနေပြီး ဖုန်းဘေကအစ မှာတတ်တယ်။ နောက်တနေ့ သက်ထားကို စောစောသွားကြိုရတယ်။ ကားရောက်တာနှင့် ကားတံခါးပေါက်နားအထိ သွားရတယ်။ တော်ကြာဂျမ်းဘုံမစိတ်ကောက်နေမှ ာစိုးလို့ပါ။ ဂျမ်းဘုံမသက်ထား ကားပေါ်က ဆင်း လာပါပြီ။
" သက်ထား ငါဒီမှာ"
" အေး မင်းမင်း"
အထုတ်အပိုးများကို မနိုင်မနင်း သယ်လာရင်း သက်ထားက ပြောတယ်။
" ငါ့ အထုတ်တွေ ရွေးရအုံးမယ် မင်းမင်း"
" အေးပါ...ဘယ်မှာလဲနင့်ရဲ့ကဒ်တွေ"
" ဒီမှာ ရော့"
အထုတ်ရွေးရမယ့်ကဒ်ပြားများကိုလှမ်းယူရင်း ကားသမားဆီပြကာ အထုတ်ရွေးလိုက်ရတယ်။
" နင် Taxi ငှားမထားဘူးလား"
" မငှားရသေးဘူးလေ"
" သွားငှားလေ"
" အေးပါ"
" ဒါနဲ့...နင်ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ..အဲဒါပြောမှစျေးစကားပြောလို့ရမယ်"
" တောင်ဒဂုံစက်မှူ့ဇုံနားပဲ"
" အော် အေးးပါ"
Taxi ကိုစျေးစကားပြောကာ ငှားလိုက်ပြီးတောင်ဒဂုံကို သွားလိုက်ရသည်။ တောင်ဒဂုံသူပြောတဲ့ လိပ်စာကအဆောင်ဖြစ်ပြီး အခန်းကျဉ်းမှာနှစ်ယောက်သုံးယောက်စုငှားတဲ့ နေရာမျိုးဖြစ်နေတယ်။ အထုပ်ကို အခန်းထဲအထိပို့ပေးပြီးနောက်..
" ငါပြန်မယ် ဂျမ်းဘုံ"
" ဟဲ့ဒီမှာ အဲနာမည်မခေါ်နဲ့ဟ"
" အေးပါ"
" နင်ကလဲ..အစောကြီးရှိသေးတယ်ပြန်မလို့လား"
" အေးပြန်မှ၊အလုပ်ထဲသွားရအုံးမယ်"
" အေးပါ..အာ့ဆိုလဲပြန်"
မင်းမင်းလဲ အလုပ်ကို ထို Taxi နဲ့ ပဲသွားလိုက်ရတယ်။ ညနေရောက်တော့ သက်ထားဆီက ဖုန်းလာတယ်။
" မင်းမင်း"
" ဟေ ဘာလဲ"
" နင် ဘာလုပ်နေလဲ"
" ထမင်းချက်မလို့ဟ"
" နင်က ထမင်းချက်စားတာလား"
" အေး ထမင်းကတော့ချက်တယ်.ဟင်းတော့ဝယ်စားတယ်"
" အော်အေး ပါ၊နင့်အလုပ်ကဘယ်နေ့ပိတ်လဲ"
" တနင်္ဂနွေနေ့တော့ပိတ်ပေးတယ်"
" ဟုတ်လား အဲနေ့ငါဘုရားသွားချင်လို့ လိုက်ပို့ပေး"
" အေးအေး"
သက်ထားအလုပ်ဝင်နေပြီ။ သူအလုပ်လုပ်နေလို့ ဖုန်းမဆက်ဘူးလို့ မထင်ပါနဲ့။ ထမင်းစားချိန်ဆက်တယ်။ညဆက်တယ်။ ဖုန်းဆက်တယ်ဆိုပြီးသူက Miss Call ပဲခေါ်တာ။ ကျနော်က ပြန်ဆက်ရတယ်။ ပြန်မဆက်ရင်စိတ်ကကောက်သေးတယ်။ သူကအားရင် ဆက်နေတာ။ သူပြောတဲ့ ပိတ်ရက်ရောက်တော့ ရွှေတိဂုံကိုသွားရန်သူ့ကိုခေါ်ပြီးသွားရတယ်။
" အလုပ်ကအဆင်ပြေလား"
" အဆင်ပြေပါတယ်..အလုပ်သင်ဆိုတော့ သိတဲ့အတိုင်းပဲ၊လစာနည်းတယ်"
" အေးပေါ့...တတ်သွားရင်ပိုရမှာပေါ့"
" အင်းပါ"
ရွှေတိဂုံကဆင်းတော့
" နင်...ဘာစားမလဲသက်ထား"
" ထမင်းပေါင်းစားမယ်"
" အေး..စားလေ"
ထမင်းပေါင်းစားကြပြီးနောက်
" မင်းမင်း ငါယုဇနပလာဇာသွားချင်တယ်၊လိုက်ပို့ပေး"
" ဘာဝယ်စရာရှိလို့လဲ"
" အိမ်နေရင်းဝတ်မယ့်..ဘောင်းဘီ"
" အေးပါ..လိုက်ပို့မယ်"
ယုဇနပလာဇာရောက်တော့ သူကအိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ ဘောင်းဘီတွေဝယ်တယ်။ ပြီးတော့ ဟိုလျောက်ကြည့်ဒီလျောက်ကြည့်နဲ့၊ ကျတော်ကတော့ တော်တော် ညောင်းတယ်။ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရောက်တော့ အင်္ကျီတစ်ထည်ကိုကြည့်ပြီး
" လှတယ်နှော် မင်းမင်း"
" အင်း...လှတယ်"
" လကုန်ရင် ဝယ်နိုင်ပါ့မလားမသိဘူး"
" အခုဝယ်သွားပေါ့"
" ပိုက်ဆံကုန်ပြီ"
" လကုန်လို့..နင်ပိုက်ဆံရလဲဒီအင်္ကျီကရှိချင်မှရှိတော့မှာ"
" အင်း"
သူတော်တော် ကြိုက်နေပုံရပါတယ်။ စဉ်းစားနေပုံပဲ
" တော်ပါပြီဟာ၊စျေးလဲကြီးတယ်"
" ကဲပါ..ငါဝယ်ပေးမယ်"
" တကယ်လား"
" အင်းလေ"
သူအရမ်းကြိုက်နေတဲ့အင်္ကျီရတော့ သူအရမ်းပျော်နေတယ်။ သူ့ကို လိုက်ပို့ပြီးအိမ်ပြန်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူနေမကောင်းရင် စားစရာတွေပို့ရတယ်၊ ဆေးခန်းပြပေးရတယ်။ သူလိုချင်တာလေးတွေ နည်းနည်းစီဝယ်ပေးရတယ်။ ပိတ်ရက်တိုင်း သူကအပြင်ကိုထွက်ချင်တယ်။ ကျနော်ကလိုက်ပို့ရတယ်။ ကျနော်ကကျွေးတယ်။ လမ်းစရိတ် အကုန်ခံတယ်။
တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျနော်က အသုံးစရိတ်ချွေတာလာရတယ်။ အဝတ်အစားတောင် ပုံမှန်မဝယ်နိုင်တော့ဘူး။ဖုန်းလေးက စုတ်လာပြီဆိုတော့ ဖုန်းအသစ်လဲဖို့တော့ စုဆောင်းရသေးတယ်။ အိမ်ကိုတော့ ပုံမှန်ပို့ပါတယ်။လေးလလောက်ကြာတော့ ကျနော်သူကကျနော်နေတဲ့ အခန်းကို လိုက်မယ်ဆိုတော့ ကျနော်ခေါ်ခဲ့တယ်။အိမ်ရောက်တော့
" နင့်အခန်းက အကျယ်ကြီးပဲနှော်"
" မကျယ်ပါဘူး...အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းပဲပါတယ်"
" မဆိုးပါဘူးဟ၊ငါတို့ဆို အိပ်ခန်းမှာသုံးယောက်ပေါင်းနေရတာ"
" နင်တို့က ခွက်ကျတာကိုး"
" အဲဒါ တလတစ်သိန်းနှစ်သောင်းဟ တစ်ယောက်လေးသောင်းကျတယ်"
" အော်..အေးပါ"
" နေ့လည်နေ့ခင်းဆိုလဲ ဆူညံ့နေတာအိပ်လို့မရဘူး၊ အဲဒါကြောင့်ပိတ်ရက်တိုင်းနင်နဲ့ အပြင်မှာလျောက်လည်ရတာ"
" ကောင်းရော ငါကနေ့လည်အိပ်မရဘူးပေါ့၊ပြီးတော့ ငါလဲတရက်ပဲ ပိတ်တာ..အလုပ်နောက်ကျတဲ့နေ့ဆိုအဝတ်အစားတွေ..မလျှော်နိုင်ဘူး၊ပိတ်ရက်ကျမှစုလျှော်ရတာ"
" နင်ကလဲ ဒီလောက်တော့ လုပ်ပေါ့"
" အေးပါ...မယ်မင်းကြီးမရယ်"
" ဒီနေ့..ငါလျှော်ပေးမယ်၊ညနေကျရင် ငါ့ကို မာလာရှင်းကောကျွေး"
" နေပါဟာ ငါ့ဟာငါ လျှော်ပါ့မယ်"
" နင် ငါ့ကိုမကျွေးချင်လို့လား"
" မဟုတ်ရပါဘူးဂျမ်းဘုံမရယ်"
" အဲဒါဆိုလဲ..ပြီးရော"
" နင်ဘာစားမှာလဲ"
" ဘာရှိလို့လဲ"
" နင်စားချင်တာသွားဝယ်မလို့"
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ရတယ်၊လက်ဖက်ရှိလား"
" ရှိတယ်"
" လဖက်နဲ့ကြက်ဥကြော်ဆိုရတယ်"
" အေးပါ၊ငါကြက်ဥကုန်နေလို့သွားဝယ်လိုက်မယ်"
" အေး..ငါ..ပျင်းလို့၊နင့်လက်တော့ဖွင့်ပေးခဲ့"
" အေးအေး၊ငါပြတာပဲကြည့်နှော်"
ကျနော်လက်တော့ကို ဖွင့်ပြပြီးကြက်ဥသွားဝယ်ရတယ်။ မပြောခဲ့လို့မဖြစ်ဘူး၊ ကျနော့်လက်တော့ထဲမှာ Movies file ဆိုပြီး ဇာတ်ကားအားလုံးထည့်ထားတာ၊ အပြာကားတွေလဲပါတယ်၊ သက်ထားကကျနော်ပြတဲ့ဇာတ်ကားကို ကြည့်ကျန်ခဲ့တယ်၊ ကြက်ဥဝယ်ပြီးပြန်လာတော့
" မသာကောင် ဟိုဇာတ်ကားတွေ အများကြီး ဘာလို့ထည့်ထားလဲ"
" ယောက်ျားလေးပဲ..ရှိတာပေါ့ဟ"
" တကယ်နှာဘူးကျတယ်"
" အေးလေ ဗူးရင်ဗူး၊မဗူးရင်ဒူးတာပဲငါကဂန်ဒူးမှမဟုတ်တာ"
" အေးပါနှာဗူးရယ်"
" ငါ့အဝတ်လျော်လိုက်ဦးမယ်၊နင့်ဘာသာကြည်တော့"
" အေးပါ"
ကျနော်ထမင်းအိုးတည်လိုက်ပြီး အဝတ်တွေလျှော်တယ်။ အဝတ်လျှော်ပြီး လက်ဖက်သုတ်တယ်။ ပြီးတော့ကြက်ဥကြော်မယ်လုပ်ပြီးမှ
" သက်ထားကြက်ဥကို ဘယ်လိုကြော်ပေးရမလဲ"
" မွှေကြော်ခရမ်းချဉ်သီးနဲ့"
" အော်..အေးပါ"
ခရမ်းချဉ်သီးပါးပါးလှီးပြီး၊ ကြက်သွန်ဥနီတစ်လုံးပါးပါးလှီးလိုက်တယ်။ ငရုတ်သီးသုံးတောင့်ကို ပါပါးပါးလှီးကာ ကြက်ဥနဲ့မွှေပြီးဒယ်အိုးထဲထည့်လိုက်ပြီး အပေါ်ကနေပုဇွန်ခြောက်နည်းနည်းဖြူးပေးလိုက်တယ်၊ ကျက်သွားတော့မီးပိတ်လိုက်ကာ၊ ထမင်းခူးပြီး
" ထမင်းစားလို့ရပြီသက်ထား"
" အေး လာပြီ"
အိပ်ရာပေါ်မှာ ဇာတ်ကားကြည့်နေတဲ့ သက်ထား ထလာကာ ထမင်းထစားတယ်။
" ကြက်ဥကြော်လေးကကောင်းသားပဲမင်းမင်း"
" နင်ကြိုက်ဖို့ လိုတယ်"
" ဟီးကြိုက်တယ်"
ထမင်းစားပြီးနောက်တော့
" ငါခန အိပ်အုံးမယ် မင်းမင်း"
" ငါလဲ အိပ်ချင်တာ"
" အေး..အိပ်လေ"
သူကကျနော့်အိပ်ရာပေါ် အခန့်သားအိပ်နေတော့ ကျနော့်မှာဘာလုပ်ရမှန်းမသိပါဘူး။
" လာအိပ်လေ မင်းမင်း"
" အေး နင် ဟိုဘက်ရွှေ့ပေး"
" အေးပါ"
ခနတော့ မှေးလိုက်ရသေးတယ်။
" မင်းမင်း"
" အေးပြော"
" ထတော့ဟာ"
" ဘာလို့လဲ"
" မာလာရှမ်းကောကျွေးမယ်ဆို"
" အင်းလေ"
" သွားရအောင်"
" အေးပါ"
ကျနော်အိပ်ရာကထပြီးရေထချိုးလိုက်တယ်၊ သူကမိတ်ကပ်ပြင်နေပြီး
" မပြီးသေးဘူးလားဟ"
" ပြီးပါပြီဟာ"
သဘက်ပတ်ပြီးရေချိုးခန်းထဲ ကထွက်လာကာရေသုတ်လိုက်ပြီး အဝတ်အစားရွေးပြီးဝတ်လိုက်တယ်။နောက်တော့ Shopping Mall တစ်ခုကိုသွားပြီး မာလာရှင်းကောလိုက်ကျွေးရတယ်။ သက်ထားက ဆိုင်တွေကိုငမ်းနေပြီး..
" ဟေ့ မင်းမင်း ဟိုစကဒ်လေး ငါနဲ့လိုက်မယ်နှော်"
" ကြိုက်ပြန်ပီလား"
" အင်း"
" ကြိုက်ရင်ဝယ်"
" တကယ်နှော်"
" အင်းပါဟာ"
ဒီလိုနဲ့ ခြောက်လအထိ သူနဲ့ကျနော် သွားလိုက်လာလိုက်လုပ်နေတာ သူ့အတွက်တစ်လတကြိမ်အဝတ်အစား၊နှုတ်ခမ်းနီအစရှိသဖြင့် တစ်လတမျိုးဝယ်ပေးရတယ်။ ဖုန်းဘေကတလတစ်သောင်းအနည်းဆုံးပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်မှာသာဖုန်းအသစ်မလဲနိုင်သေးဘူး။ ဒါပေမယ့်အပြစ်မမြင်ဘူးဗျ။ ဒီလိုနဲ့တရက်မှာတော့
" မင်းမင်း"
" ဟေ"
" ငါ..နင့်ကိုတစ်ယောက်နဲ့..မိတ်ဆက်ပေးမယ်"
" ဘယ်သူနဲ့လဲ"
" ငါ့..ကောင်လေးနဲ့"
" အော်အေး မိတ်ဆက်ပေးလေ"
" အဲ့ ဝိုင်းနင်ရှင်းနှော်"
" အေးပါ"
ကျနော်ဝမ်းသာသွားတယ်ဗျ၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့ရဲ့လိုအပ်ချက်တွေကိုဖြည့်ပေးမယ့်သူ ရောက်လာရင်ကျနော်သက်သာသွားမှာပေါ့၊ ဒီလိုနဲ့ ပိတ်ရက်ရောက်တော့ သူချိန်းတယ်။သူကြိုက်တဲ့ မာလာရှင်းကောဆိုင်မှာ။
" လာလေ မင်းမင်း"
" ကိုကို သူက သက်ထားသူငယ်ချင်းမင်းမင်းခန့်တဲ့၊သက်ထားတို့ရွာကပဲ"
" ဟုတ်ကဲ့"
ကောင်လေးကခေါင်းညိတ်ပြတယ်။
" မင်းမင်း သူကကိုခန့်နိုင်တဲ့တဲ့"
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုခန့်နိုင်၊ကျနော်ကိုမင်းမင်းလို့ခေါ်နိုင်ပါတယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုမင်းမင်း"
ကိုခန့်နိုင်မျက်လုံးကကျနော်နဲ့ သက်ထားကိုသိပ်မင်္ကာသလိုကြည့်နေမှန်း ကျနော်သတိထားမိတယ်။ အဲဒီနေ့ကစားသောက်သမျှကျနော်ရှင်းပါတယ်။ သက်ထားရည်းစားရသွားတော့ ကျနော်သက်သာသွားမလားမှတ်တယ်။ မသက်သာပါဘူး။
ကျနော့်ကိုတော့ အပြင်သွားဖို့မခေါ်တော့ပေမယ့် သူ့ဘဲနဲ့သူသွားရင်သုံးမယ့် ပိုက်ဆံချေးတယ်ဗျ။ ကျနော်ကပေးပါတယ်။ သူ့ဘဲနဲ့သူသွားပြီးသူမျက်နှာငယ်ရမှာစိုးလို့ပါ။ ပြီးတော့ ခုမှဖုန်းဘေကသူ့အတွက်ပိုကုန်လာတယ်။ သူ့ဘဲနဲ့ပြောတာကြောင့်လေ။တနေ့တော့ သူဖုန်းဆက်တယ်ဗျ။သူများဖုန်းနဲ့ပါ။
" မင်းမင်း"
" ဘာလဲဂျမ်းဘုံ"
" ငါဖုန်းလေ မှန်ကွဲသွားလို့၊"
" ဟင်...ဘာလို့မှန်ကွဲသွားရတာလဲ"
" ငါ့..ဘဲနဲ့စိတ်ဆိုးပြီး ငါကိုင်ပေါက်လိုက်တာ"
" ဟာ နင်ကလဲစိတ်ဆိုးရင်ပါးစပ်နဲ့ပြောပေါ့ဟဲ့၊ဘာလို့ဖုန်းကိုင်ပေါက်ရတာလဲ"
" အဲဒါ..နင့်ကြောင့်သိလား"
" ဟင် ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"
" သူကနင်နဲ့သဝန်တိုပြီးပြောနေလို့"
" အော်ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ"
" အခုငါ့မှာဖုန်းဆက်စရာမရှိတော့ဘူး၊နင်ဝယ်ပေး"
" ဟင်"
" ဘာလဲ..နင်ကသူငယ်ချင်းဒီလိုဖြစ်နေတာတောင်မှဘာမှလုပ်မပေးချင်တာလား"
" အေးပါဟယ်၊ငါဖုန်းဝယ်ဖို့စုထားတာရှိတယ်၊နင်ယူလိုက်ပါ"
" ဟေး ဒါမှငါ့သူငယ်ချင်း"
သူက ပျော်ပေမယ့်ကျနော့်မှာတော့ ကျနော့်ဖုန်းစုတ်လေးကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်ရတော့တယ်။ သူ့ကို Oppo ဖုန်းတစ်လုးဝယ်ပေးလိုက်ရတယ်။ ဖုန်းရတော့မှိုရတဲ့ မျက်နှာနဲ့ပေါ့ဗျာ။သူ့ဘဲနဲ့သူအဆင်ပြေတော့လဲဖုန်းမဆက်ပြန်ဘူး၊ တစ်ခုခုလိုချင်ရင်ဆက်တယ်။ ကျနော်ကံကောင်းပါတယ်။ ဖုန်းအသစ်မဝယ်နိုင်ပေမယ့် သူဌေးကသူ့ဖုန်းပြောင်းကိုင်တော့သူ့ i phone အဟောင်းကိုကျနော့်ကိုပေးတယ်။ သူကိုင်ထားတာလဲခြောက်လလောက်ပဲရှိသေးတော့အသစ်လိုပါပဲ။သဌေးကပြောတယ်
" မင်းဖုန်းစုတ်နေတာငါသတိထားမိတယ်တဲ့။ ငါဖုန်းယူလိုက်၊မင်းက ငါ့အလုပ်ကိုတာဝန်သိသိနဲ့ လုပ်ပေးလို့၊ ငါ့ဖုန်းကခြောက်လလောက်ပဲကိုင်ထားတာ"
ကျနော်အိုင်ဖုန်းကိုင်ဖူးသွားတာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ တစ်လလောက်ကြာတော့သက်ထားနဲ့ တွေ့တယ်။
" ဟယ် မင်းမင်းနင်ကအိုင်ဖုန်းကြီးနဲ့ပါလား"
" အေး..ငါ့သူဌေးပေးတာ"
" ငါကိုင်ကြည့်မယ်ဟာ"
" ရော့ကိုင်ကြည့်"
သက်ထားဖုန်းကိုကိုင်ကြည့်ပြီး
" ဒီဖုန်းနဲ့ငါ့ဖုန်းနဲ့ လဲပါလားဟယ်"
ကျနော်ဝယ်ပေးထားခဲ့တဲ့ ဖုန်းနဲ့လဲဖို့ပြောတာပါ။
" အာ..မလုပ်နဲ့ဟ၊သူဌေးပေးထားတဲ့ဖုန်းမို့လဲလို့မဖြစ်ဘူး"
" နင်ကလဲငါကိုင်ဖူးချင်လို့ပါဟယ်"
" ငါ့မှာပိုက်ဆံရှိရင်ဝယ်ပေးပါတယ်ဟာ၊ဒီဖုန်းတော့မဖြစ်လို့ပါဟာ"
" မင်းမင်း နင်ကငါ့ကိုမခင်ဘူးနှော်၊နင်ဒီဖုန်းလဲကိုင်လဲရတာပဲ"
" သူဌေးမြင်ရင်စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာပေါ့ဟ"
" သူဌေးလာရင်ဝှက်ထားပေါ့ဟ"
" သူမေးရင်ငါဘယ်လိုဖြေရမလဲ"
" ကျကွဲသွားလို့ဖြေပေါ့ဟာ"
" နင်ကလဲ..ငါမလိမ်ချင်ပါဘူးသက်ထားငါ့အပေါ်သူကအဲလောက်ကောင်းတာကို"
" မင်းမင်း သူဌေးဆိုတာလေ၊နင်ဆန်ပေးလို့ဆီပေးတာ၊ဘာကိုအဲလောက်ဂရုစိုက်နေရမှာလဲ"
" နင် ဘယ်ကအသိတွေသိလာတာလဲသက်ထား၊နင့်ကိုငါအံ့ဩတယ်"
" မဟုတ်လို့လား"
" ငါသူ့အပေါ်ကောင်းမှ သူကပြန်ကောင်းတာဟုတ်တယ်၊ ငါ့အလုပ်ကိုငါတာဝန်ကျေအောင်လုပ်လို့ သူကငါ့ကိုလခပေးပြီးပြီ၊သူကတန်ဘိုးထားပြီး ငါ့ကိုဆက်ဆံတယ်၊ ငါ့အပေါ်ကောင်းတယ်၊သူ့ကျေးဇူးကို ငါကန်းလို့မရဘူး"
" နင့်ကိုကျေးဇူးကန်းခိုင်းတာမှမဟုတ်တာ"
" သက်ထား နင်ကလေ ငါ့ရဲ့စိတ်ကိုလဲနားမလည်ဘူး၊ငါ့စေတနာကိုလဲ ဂရုမစိုက်ဘူး၊ တော်ပီဟာ ငါနင်နဲ့စကားမပြောချင်တော့ဘူး"
" နင်က အဲလိုလားရတယ်မင်းမင်း။နင်မခေါ်လဲငါကဘာမှမဖြစ်ဘူး"
" အေးနင်ငါမခေါ်လို့ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုတာငါသိတယ်.. သက်ထား၊နင်အဆင်ပြေလာပြီမဟုတ်လား၊ ငါနင်အဆင်ပြေအောင်လေ၊ ငါအကုန်လုပ်ပေးခဲ့တယ်။ နင်ကအခုတော့ဒလိုပြောပြီပဲ၊ နင်အဆင်ပြေအောင်ငါ့မှာလက်ဖက်ရည်ဆိုင်တောင်မထိုင်နိုင်ဘူး၊ ဘီယာဆိုင်မပြောနဲ့၊နင့်ကိုတလတမျိုးအဝတ်တွေဝယ်ပေးခဲ့တယ်..."
" ငါ့မှာ မဝယ်နိုင်ဘူး၊နင်စားချင်တာကျွေးနိုင်အောင် ငါလေကြက်ဥခေါက်ဆွဲခြောက်နဲ့နေ့တိုင်းစားခဲ့ရတာတွေက နေ့တိုင်းပဲ၊နင့်လဲနဲ့နင်ဖုန်းဆက်နိုင်အောင် ငါဖုန်းဘေတွေပို့ပေးရတာလဲ နင်တွေးကြည့်စမ်း၊ နင့်ဖုန်းကိုနင်ရိုက်ခွဲခဲ့လို့ ငါ့မှာဖုန်းဝယ်ဖို့စုထားတဲ့ငွေတွေနဲ့ နင့်ကိုဖုန်းဝယ်ပေးခဲ့လို့ ငါဖုန်းစုတ်ကိုင်ခဲ့ရတာ၊ ငါ့သူဌေးကမမြင်နိုင်လို့ပေးတဲ့ဖုန်းတောင် နင်မရလို့ပြသနာရှာတာ ငါနင့်ကိုစကားပြောချင်စိတ်ကုန်သွားပြီ၊နင်သွားတော့ဟာ"
သက်ထား ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျနော့်မျက်နှာကို သေချာစိုက်ကြည့်ပြီးတွေတွေကြီးရပ်နေတယ်။ သူထွက်မသွားတာကြောင့်ကျနော်လဲ စားသောက်ထားတဲ့ ကုန်ကျစရိတ်ကိုကြည့်ပြီးပိုက်ဆံချထားခဲ့ကာ ထွက်လို့လာလိုက်တယ်၊ လုံးဝစိတ်မကောင်းပါဘူးဗျာ။
ညရောက်တော့ သက်ထား ဖုန်းဆက်တယ်။ ကျနော်မကိုင်ပါဘူး၊ ဖြစ်နိုင်ရင်ဖုန်းနံပါတ်ပါပြောင်းပစ်ချင်တယ်။ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ဖုန်းမို့သာ မပြောင်းဖြစ်တာပါ။ ဒီလိုနဲ့ တပတ်ကြာသွားတယ်။ စနေနေ့ညနေ အိမ်ကိုရောက်တော့ သက်ထားကိုအိမ်ရှေ့မှာတွေ့လိုက်ရပြီး..
" နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ"
" ငါတောင်းပန်မလို့ပါဟာ"
" မလိုပါဘူး သက်ထား၊နင်ပြန်တော့"
" ငါစကား ပြောပါရစေဦး"
" ဟင့်အင်း ..နင့်ဘဲနင့်ကိုစိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်နင်ပြန်တော့"
" နင်ငါ့အတွက်ဒီလောက်တောင်စဉ်းစားရလားဟာ"
" နင်ကငါ့သူငယ်ချင်းလေ၊ငါစဉ်းစားပေးရမှာပေါ့"
" မင်းမင်းရယ်၊ ငါလေ အသိတရားမရှိခဲ့ဘူး၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
" ရပါတယ်ဟာ ပြန်ပါတော့"
" ဒီနေ့ငါမပြန်ဘူး မင်းမင်း၊နင်ပြောခဲ့တာတွေကိုပြန်စဉ်းစားမိတယ်၊ နယ်မှာရှိစဉ်ကတည်းက နင်ကငါ့ရဲ့တကယ့်သူငယ်ချင်းကောင်းပါ၊ ငါက နင်အလိုလိုက်လွန်းလို့ ငါစိတ်တွေပျက်စီးသွားတာ၊ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
" နင်ပြန်ပါ၊နင်မပြန်ရင်နင့်ဘဲစိတ်ပူလိမ့်မယ်။
" သူက နင့်လောက်ငါ့အပေါ်စိတ်မပူဘူး မင်းမင်း"
" ဟုတ်ရဲ့လား ဟာ"
" ဟုတ်တယ်၊ငါဖုန်းရိုက်ခွဲတဲ့ကိစ္စက သူကငါ့ဆီတောင်းတာကိုငါမပေးခဲ့တာကို သူကနင်နဲ့ဖြစ်ထားလို့ ထင်တာ။ အဲဒါကိုငါစိတ်ဆိုးပြီးဖုန်းရိုက်ခွဲခဲ့တာ"
" အခုနင့်ဘဲနဲ့ နင်အဆင်ပြေသွားတာ နင်ပေးလိုက်လို့လား"
" မပေးပါဘူး၊လက်ထပ်ပြီးမှရမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်"
" သူက ယုံလို့လား"
" ယုံတယ်"
" ဘယ်လိုကြောင့် ယုံသွားတာလဲ"
" ဒါတော့ တော့စီးကရက်လေ""
" နင်ငါ့ကိုမှမပြောရင်ဘယ်သူ့ကို ပြောပြမှာလဲ"
" အင်း နင်ကငါ့ရဲ့ BFF မို့ပြောပြမယ်..ငါသူ့ကိုပြလိုက်တယ်။ သူကြည့်ပြီးယုံသွားတာ"
" အဲဒီ အဆင့်ဆိုရင်ငါတော့ နင့်ဘဲနဲ့နင်မဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ မယုံတော့ဘူး"
" နင်နှော်"
" တကယ်ပြောတာ၊နင်ဘယ်လိုပြောပြော ငါမယုံဘူး"
" နင်ကလဲအဲဒီအဆင့်မရောက်ပေမယ့် ကျန်တာတော့လုပ်ဖြစ်ပါတယ်"
" ဘာတွေလုပ်ဖြစ်လဲပြောပြ"
" နင်ကဘာလုပ်မလို့လဲ"
" နင်အလှည့်ကျတော့တွန့်တိုနေတာလား"
" မဟုတ်ပါဘူးဟာ၊သမီးရည်းစားဘဝဘာညာတော့ လုပ်ပေးပါတယ်"
" ငါမယုံပါဘူး"
" တကယ်ပြောတာ"
" ဘာနဲ့သက်သေပြမလဲ"
" ဟင် နင်လူလည်မလုပ်နဲ့"
" မလုပ်ပါဘူး..သိချင်တာပါ"
" ဟင်းနှော် နင်ငါ့ကိုတော့ဒီမှာအိပ်မယ်ဆိုပြီးမလုပ်ရင်ပြမယ်"
" အင်းနင့်ဘဲကိုနင်ခွင့်ပြုသလောက်တော့ခွင့်ပြုပေးလေဟာ"
" ဟယ် မသာလူလည်မကျနဲ့"
" အင်းပါ"
" ဒီမှာကြည့်"
သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ချပြီးပြတယ်။
" ဟုတ်လာမဟုတ်လားငါအနီးကပ်ကြည့်မယ် သက်ထား"
" အင်းကြည့်"
သက်ထားအိပ်ရာပေါ်လှချလိုက်တယ်။ ကျနော်ကသူ့ပိပိလေးကိုသေချာကြည့်လိုက်ပြီး
" အရမ်းလှတယ် သက်ထား"
" ငါ့ဘဲလဲ ပြောတာပဲ"
တကယ် လှပါတယ်။ အမွေးစုစုလေးတွေနဲ့ ဖောင်းအိနေတဲ့ သူ့အဖုတ်က ဆွဲဆောင်မှု့ကောင်းလွန်းနေတယ်။သူ့ အဖုတ်လေးကို အသာအယာလေးကိုင်လိုက်တော့ သက်ထားတွန့်သွားတယ်၊ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ပိပိနှုတ်ခမ်းသားကိုကိုင်တွယ်ဖြဲလိုက်တော့ အတွင်းသားလေးကနီရဲလို့နေတယ်။
စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ လျှာဖျားသွင်းကာယက်လိုက်တယ်။
" အိုး ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ"
" ငါ ငါမနေနိုင်လို့ယက်မိတာခွင့်ပြုပေးပါဟာ"
" အင်းပါ"
ကျနော်လည်းစိတ်အရမ်းထန်ကာ သူ့ပိပိကိုမျိုးစုံယက်လိုက်တယ်။ သူ့ဖင်ကိုထောင်ပြီး ဖင်ပါယက်တော့ သူ့ညည်းသံက တော်တော်ကျယ်လာတယ်၊ ဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးထည့်ပြီးလက်ညိုးထည့်ကာ ပိပိကိုယက်ပေးလိုက်တယ်။ အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပိပိထဲကအရည်တွေထွက်လာလေ ပိုယက်ကောင်းလေ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ယက်ပေးနေတော့ သူ့လက်ကပိပိအပေါ်ရောက်လာကာ ပွတ်ပေးပြီး
" အားး ငါအရမ်းကောင်းနေပြီမင်းမင်း"
ကျနော်လဲ လက်ညိုးကိုအသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း သူ့အဖုတ်အတွင်း လျှာထိုးသွင်းပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့သူကတရှီးရှီးအသံထွက်ကာငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။
" နင်ပြီးသွားတာလား သက်ထား"
" အင်း"
" ငါ..နို့စို့ချင်တယ်"
" အဝှာကိုသာမလုပ်နဲ့..ကျန်တာနင်လုပ်လို့ရတယ်"
" အင်း"
ကျနော်သူ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တယ်။ အရသာအရမ်းရှိတယ်၊ နို့မထွက်ပေမယ့်ဖီလ်းက အရမ်းကိုရှိတယ်။ သက်ထားကကျနော့်လီးကို လာကိုင်ပြီးကွင်းထုပေးတယ်။ နို့စိုတာ စိတ်ကျေနပ်သွားတော့ ကျနော်က သူ့ပါးစပ်နားကိုလီးတေ့ပေးပြီး သူ့အပေါ်က 69 ပုံစံ လုပ်ပြီး သူ့ပိပိကိုနမ်းတယ်။
သက်ထားကလဲ ကျနော့်လီးကိုပြန်စုပ်တယ်။ အရမ်းကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့ပါပဲ။ လီးကအရမ်းကို တောင်လာတယ်၊ ကျနော်က သက်ထားကို ဖက်ပြီး သူ့ကို အပေါ်တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့တင်သားကိုဖြဲပြီးယက်ပေးလိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီးတော့ ရပ်လိုက်တယ်။
" သက်ထား ငါမရတော့ဘူးဟာ၊ ပိပိကိုမလုပ်ရရင် ဖင်တော့လုပ်ခွင့်ပေး"
" လုပ်လေ"
" နင့်ဘဲက ဖင်လုပ်သေးလား"
" အင်း"
ကျနော်သက်ထားကို ပက်လက်ထားပြီးဖင်ကို မြှောက်ကာဖင်ဝနဲ့ လီးကို တံတွေးဆွတ်ပြီး တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တယ်။
" ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်"
လီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့မြည်ကာ ဝင်သွားတယ်ဗျ၊ နောက်တော့ နို့ကိုကုန်းစို့ပေးလိုက်ပြီး
" သက်ထား ငါ လုပ်တော့မယ်"
" အင်း"
သက်ထားနို့ကိုစို့ရင်းလီးကို ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန်အသွင်းအထုတ်လုပ်တယ်။ ဖင်ဆိုတာ အဖုတ်လို မဟုတ်ပေ။အဖုတ်ကသာ အရည်ထွက်ပြီး ချောချောမောမော လုပ်နိုင်သော်လည်းဖင်ကစေးကျပ်လို့လာတယ်၊တံတွေးထပ်ဆွတ်ပြီးလုပ်တယ်။
" သက်ထား ခံနိုင်ရင် ငါဆောင့်မယ်"
" အင်း"
သက်ထား ခံနိုင်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ ဆောင့်လိုးလိုးလိုက်တယ်၊
" ဗျစ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းး"
" အာ့! အင်းး ဟင်းးဟင်းးး"
" ဗျစ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းးး"
ရှစ်မိနစ်လောက် လိုးလိုက်တော့ သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ်။ သက်ထားဖင်ထဲမှာလီးကို အဆုံးထိ ထည့်ထားလိုက်တယ်။ သုတ်မထွက်တော့ပဲ ပျော့ခွေသွားမှလီးက ပြန်ထွက်လာတော့တယ်။
" ဟူး.....ကောင်းလိုက်တာ သက်ထားရာ"
" ကဲ ကျေနေပ်ပြီလား ကိုယ်တော်ချော"
" နင်မချော့လဲ ငါကနင့်အတွက်ဆို ကျေနပ်ပြီးသား"
" အင်း ငါလဲကျေနပ်ပါတယ်၊ဒါပေမယ့် ခနခနမတောင်းနဲ့"
" အေးပါဟာ"
" နင်နဲ့ငါနဲ့ နောက်လဲ သူငယ်ချင်းပဲနှော် မင်းမင်း"
" အင်းပေါ့ Bff တွေပဲ"
" အင်း "
သက်ထား တနင်္ဂတွေနေ့ တရက်လုံး ကျနော်နဲ့နေသွားတယ်။ ကျနော်လဲ သူ့ဆီက ရသမျှ တောင်းပြီး လုပ်တယ်။ လေးကြိမ်လုပ်ပြီး လူလဲပျိုင်းသွားတော့ သူပြန်သွားတော့တယ်။ သက်ထားနဲ့ ကျနော် ခုထိ တွဲနေတုန်းပါပဲ။ သက်ထားက အလုပ်တွေ အဆင်ပြေနေပါပြီ။ သိပ်မပူဆာပေမယ့် အနိုင်တော့ ကျင့်တုန်းပါ၊သက်ထား လင်ယူသွားရင်တော့ ကျနော်လုပ်လို့မရတော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ ခုလဲ အချိန်တိုင်းမရပါဘူး၊ လုပ်ခွင်ပေးလဲ သူ့အဖုတ်ကို ထိခွင့်မပြုဘူး၊ ရရအောင်လဲ ကျနော်မကြိုးစားပါဘူး။
အဲဒီဟာက သူယောက်ျားယူမှ သူ့ယောက်ျားအတွက်ဖြစ်မှာပါ။ ကျနော်က သူရည်းစားမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ Bff ပါပဲ။ သို့သော်လဲ ဒီအနေအထားကို ကျေနပ်ပါတယ်။
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
