Thursday, May 23, 2019

အယားပြေဖို့ (စ/ဆုံး)

အယားပြေဖို့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

အိပ်ခန်းတခုထဲမှာဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းနှင့် သူ့မိန်းမ နွယ်နွယ် ဆက်စ် ခွေအတူကြည့်နေချိန် ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားဒီလိုပဲမကြာခဏ ကြည့်နေကျဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားထဲက နည်းတွေအတိုင်းသူတို့လင်မယားလိုးကြရတာကို နှစ်သက်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ညားခါစက ရိုးရိုးလိုးခဲ့ကြပေမယ့် အခုတော့ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ လရည်ပန်းထွက်အောင် လှီးကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း စောက်စိလေးလျှာနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးရင်း နွယ်နွယ်ပီးလို့စီးကျလာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို နှစ်သက်စွာသောက်တတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

အမေရီကန် ဂျပန် မြန်မာ ထိုင်း အစုံပလုံ ကြည့်ပြီးပညာပြည့်နေသည့် လင်မယားပင် ဖြစ်သည်။ ကနေ့တော့ ကြည့်နေရင်း နွယ်နွယ်မှ ထူးခြားစွာ စကားဆိုလာသည်။ 

“ ကို တချို့ကားတွေဆို မင်းသမီးကသာမပြောင်းတာ မင်းသားတွေအမျိုးမျိုးပြောင်းသွားတယ်နော် မာဆတ် ခွေဆို အရမ်းမိုက်တယ် အကြီးအသေး အတိုအရှည် အမျိုးမျိုးပဲ အားကျလိုက်တာ” 

“ ဘာလဲ နွယ်က ကိုကြီးကို ငြီးငွေ့နေပြီလား” 

“ ဟာ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရ နွယ်ဖြင့် ကိုကြီးဟာကို စုပ်လို့မဝ ခံလို့ကိုမဝသေးဘူး” 

“ ဒါဆို နွယ်ပြောခြင်တာက” 

“ ကိုကြီး သင်းသင်းနဲ့ လိုးနေတာ နွယ်မြင်ပါတယ်နော်။ဒါပေမယ့် ကိုကြီးနွယ့်ကို ချစ်တာ အလိုလိုက်တာ သိပါတယ် အပြောင်းအလဲ စားတာလို့ပဲ နွယ် နားလည်ပေးထားတာ” 

“ ဟာ နွယ် သိတယ်”

“ သိတယ် သိရက်နဲ့ကိုကြီးကိုယုံလို့ ချစ်လို့ ဘာမှမပြောတာ ခွင့်ပြုထားတာ ဟင်း” 

“ အဲလိုပဲပေါ့ နွယ်လည်း တခါတလေ အပြင်စာ စားကြည့်ခြင်တာပေါ့” 

“ နွယ် ဒါတော့မဖြစ်ဘူးနော် ကိုကြီးခွင့်မပြုဘူး အလိုလည်း မလိုက်နိုင်ဘူး” 

“ သိတယ် သိတယ် ကိုကြီးဒီလိုပဲပြောမယ် ဆိုတာ” 

“ ဟုတ်ဘူးလေ နွယ်ရာ ကိုကြီးတို့က ရေဆေးပြောသွားတာ” 

“ နွယ်တို့မိန်းကလေးတွေကျတော့ အတူတူပဲပေါ့ ရေဆေးပြောင်တာပဲကို”

ဒီလိုနဲ့နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်ပါတယ်။တွေးကြည့်တော့ အတော်ပဲ ရယ်စရာကောင်းတယ်။ အိမ်ထောင်သည်မယားက တစိမ်းယောကျာ်းနဲ့ နေကြည့်ခြင်တာကို ကိုယ့်လင်ဆီ အရေးဆိုနေတဲ့ အဖြစ် နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်ရင် ချော့ဘို့မလွယ် ထမင်းမစား ဘာမစား နှစ်ရက်သုံးရက် အခန်းအောင်းနေတတ်သည်။ စိတ်ဆိုးပြေပြီ ဆိုလည်း အားပြတ်ပြီး ဆလိုင်းချိတ်ပေးရသည် ချည်းပင်။ 

ဒါကြောင့် နွယ်နွယ်စိတ်ကောက်မှာကို သူကြောက် သည်။ ပြန်တွေးကြည့်တော့ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည်။ သူတို့ရည်းစားဖြစ်ပြီး သုံးလလောက်ကတည်းက လိုးခဲ့ကြတာဆိုတော့ ခြောက်နှစ်ပင်ကျော်ခဲ့ပြီ။

.......................................................................

အခုထိ ကလေးကမရတော့ အားအားရှိ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခဲ့ကြတာ သူကိုယ်တိုင်ပင် တခြားမိန်းမတယောက်ကို မြင်တိုင်း ဖင်အိုးနဲ့ ပေါင်ကြားကိုပဲအရင် ချက် နေတတ်ခဲ့ကြာပေါ့။ ပြီးခဲ့တဲ့ လေးငါးလလောက်က အခွင့်အရေးလေး ရတာနဲ့ အိမ်မှာခေါ်ထားတဲ့ ရွာကကလေးမလေး သင်းသင်းနဲ့ နေခဲ့ကြတာပင်ဆယ်ခါ မကတော့။ နွယ်နွယ် မသိဘူးထင်ခဲ့တာ သူအမှား။ ခုတော့ ထိုအချကိနဲ့သူကိုပြန်ပီးအရေးဆိုလာချေပီ။ ခက်တာက ကိုယ့်မယားကို အခြားယောက်ျား တယောက်နဲ့ ပေးလိုးရမယ့်အဖြစ်။ မဖြစ်ဘူးကွယ် မဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူသိချင်စိတ်တခုတော့ ဖြစ်လာသည်။နွယ်နွယ် ဘယ်သူနဲ့နေခြင်နေပါလိမ့်။ သူအရမ်း သိချင်လာသည်။ 

“ ကဲ နေပါအုံး နွယ် ကိုကြီးတို့ ယောက်ျားတွေအတွက်က အိမ်စာမစားခြင်လို့ အပြင်စာစားတာ လွယ်တယ် တည်းခိုခန်း တက်လိုက်ရင်ကို ဓာတ်ပုံနဲ့ဖုန်းနံပါတ်နဲ့ ရွေးလို့ရသေးတယ် နွယ်တို့အတွက်က မသင့်ဘူးလေ နောက်ပီး ကိုယ့်က နွယ်ရဲ့ကာမပိုင်လင်လေ” 

“ ဟုတ်ပါ့တော် ဟုတ်ပါ့ ကျုပ်ကာမကျ ရှင်ကပိုင်ပီး ရှင့်ကာမကျ ကျမမပိုင်လို့သင်းသင်းက စားနေရတာပေါ့”

“ ဟာ ခက်လိုက်တာ နွယ်ရာ.. ကဲ ပြောကြည့်စမ်း နွယ်က ဘယ်သူနဲ့ အလိုးခံခြင်နေတာလည်း”

“ ရှိပါ့မလား ဒီလိုပဲ တခါတလေ အပြောင်းအလဲလေး အလိုးခံကြည့်ခြင်တယ်လို့ပြောမိတာကို..ကိုကြီး မတရားဘူး သူကျ တခြားတယောက်နဲ့နေပီး ကျမကျ ပေးမနေဘူး” 

“ စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ နွယ်ရာ” 

သူစိတ်တိုလာသည်။ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ပြောခဲ့လိုက်မိသည်။ နေကွာ လို့။ ဒါနဲ့ပီးမသွား ။ လိုးပေးမယ့်သူမှမရှိတာ ဘယ်သူနဲ့ သွားအိပ်ရမှာတုံးလို့အတွန့်တက်သည်။ ခက်ပီ ။ ကိုယ်မယားအာသာပြေဖို့ အခြားယောက်ျားတယောက် ကိုယ်တိုင် ရပေးရမယ့်အဖြစ်။ ကိုယ့်ဘာသာရှာလို့ပြောမထွက်။ သူများစားမှာ မလိုလား။ ကိုယ်တိုင်က စည်းဖောက်ထားတော့ တင်းတင်းလည်းမဆိုသာ။

ဆက်စ် ပွင့်လင်းခဲ့သမျှ အခုတော့ ရွာပတ်ပီ။ နောက်ဆုံးတော့ အကြေအလည် ညှိနှိုင်းပီး တကြိမ်ပဲ ဆက်ဆံဖို့ခွင့် ပြုပေးလိုက်ရသည်။ ထိုကိစ္စအတွက် မျိုး မင်းသူ့သူငယ်ချင်းကိုပဲ အကူအညီ တောင်းလိုက်ရသည်။ ထိုအတွက် တကြိမ်ပဲကူညီဖို့ နောက်မဆက်ဆံဖို့ သူငယ်ချင်းကို ကတိတောင်းရသည်။ ရင်နာပါသည် နွယ်။ မနက်ဖြန်အတွက် မင်းရင်ခုန်ခြင် ရင်ခုန်နေနိုင်ပေမယ့် ငါ့အတွက် အနေခက်လှပါပကောလား။ ကျော်မောင် အနေနဲ့မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေသေးသည်။ မျိုးမင်းမူးပြီး ပြောချင်ရာပြောနေသလားလို့လည်း ထင်ခဲ့မိသည်။

အကြေအလည် သေချာမေးကြည့်မှ သူ ဆက်စ် ထီဆုကြီးပေါက်မှန်းသိလိုက်ရသည်။ သူ့များမယားပြစ်မှာရင် ဒုသနသော ထိုက်မှန်း သိထားပေမယ့် ကာမပိုင် လင်ရဲ့ခွင့်ပြုချက် မယားဖြစ်သူရဲ့ တောင့်တလိုလားမှုကြောင့် ထိုဒုသနသော ကို ကင်းလွတ်ခွင့်ရလိမ့်မည် လို့တော့ ထင်မိပါသည်။ သူကိုယ်တိုင်က သူငယ်ချင်းမယား နွယ်နွယ်ကို ကြိတ်ချင်နေတာကြာခဲ့ပြီဖြစ်လို့ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျရတဲ့အဖြစ်။ မျိုးမင်း က အိမ်ကိုသွားဖို့ပြောသည်။ သူရှောင်ပေးမည်တဲ့။ နွယ်နွယ်ကျေနပ်အောင်နေပေးဖို့ မှာလိုက်သည်။ မပူပါနဲ့လေ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း မီးကုန်ယမ်းဖို့ ပြင်ဆင်ထားပြီးသား။

တခုပဲနွယ်နွယ်တယောက် အာသာပြေယုံ အလိုးခံမှာကိုပဲ။ ကဲ သွားပြီဗျို့  နွယ်နွယ် တယောက် ရင်ဖိုနေမိသည်။ အပျိုစင် တယောက်မဟုတ်တော့ပေမယ့် တစိမ်းယောက်ျားတယောက်ကို တောင့်တစိတ်ကြောင့် သူ့စောက်ပတ်လေး ယားကျိယားကျိ ဖြစ်လို့နေပါသည်။ ကိုကြီးက ဒီမနက်မှ ပြောပြောထွက်ထွက် ထွက်သွားခဲ့သည်။ မောင်မောင်ကျော် လာလိမ့်မည်။ ကိုကြီး ညနေမှ ပြန်လာမည်တဲ့။ သင်းသင်းရှိနေရင် အနေခက်မှာစိုးလို့ ကိုကြီးခေါ်သွားမယ်တဲ့လေ။ မောင်မောင်ကျော် လာလိမ့်မည်။ ကိုကြီး ညနေမှ ပြန်လာမည်တဲ့။ သင်းသင်းရှိနေရင် အနေခက်မှာစိုးလို့ ကို သွားမယ်တဲ့လေ။

အဲလိုပြောပြီးသင်းသင်းကို ခေါ်ကာထွက်သွားတာ ၁:၃ဝ ကျော်ကျော်ကြာပီ မောင်မောင်ကျော် ကရောက်မလာသေး။ ထိုအတောအတွင်းမှာပဲ သူဒီလိုမျိုးဆက်ဆံလို့ သင့်ပါ့မလားလို့လည်း တွေးနေမိသည်။ ထိုသို့တွေးနေရင်းနဲ့ပဲ ကျော်ကျော်မောင် ရောက်မလာကိုလည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။ 

“ နွယ်နွယ် မျိုးမင်း ရှိလား” 

နွယ်နွယ် ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားသည်။ အတွေးယောက်ယက်ခတ်နေမိတော့ ကျော်ကျော်မောင် ရောက်လာတာသတိမထားမိ။ 

“ ဟုတ် အပြင်ထွက်သွားတယ်” 

နွယ်နွယ် စကားသံတို့တုန်ရင်နေမိသည်။ 

“ ဪ ဟုတ် ကျနော် ကို မျိုးမင်းက ဒီလွှတ်လိုက်လို့”

“ ဟုတ်”

နွယ်နွယ် မော့မကြည်ရဲ သူ့ကို လိုးပေးဖို့လာခဲ့တာ သိနေတော့လည်း ရှက်လည်းရှက်နေမိသည်။ 

“ ကျနော်ကို အကူညီ တောင်းထားလို့.. အဲဒါ အဲဒါ” 

“ ဟုတ် ” 

ဒီထက် နွယ်ပြောမရ ဆွံ့အနေမိသည်။ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေမိသည်။ ပေါင်းကြားဆီမှလည်း ယားလို့နေပီ။ အရည်တွေလည်း စိုနေပီ။ ဧည့်ခန်းဆိုဖာဆက်တီပေါ်ထိုင်နေတဲ့နွယ်နွယ်ဘေး ကျော်မောင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ 

“ နွယ် လှတယ်” 

“ ဟုတ်” 

နွယ်နွယ်လက်ကလေး ကျော်မောင်အသာအယာ ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ နွယ်အလိုက်သင့်ပါလာသည်။ နောက် ပခုံးလေးဆွဲဖက်လိုက်သည်။နွယ်ခေါင်းငုံထားသည်။ ပြန်မမော့တော့။အရမ်းရှက်နေမိသည်။ ကျော်မောင် လက်တဘက်ဖြင့် နွယ်မေးဖျားလေးကို ဆွဲမော့လိုက်သည်။ တဆက်တည်း တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နွယ်နွယ်နှုတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အလိုက်သင့်ပါလာပီး လိုက်လျောညီထွေစွာဖြင့် နွယ်နွယ် ပြန်တုန့်ပြန်ပေးမိသည်။ 

ကျော်မောင်လက်တို့သည် အငြိမ်မနေ နို့နှစ်လုံးကိုအသာအယာ ဆုတ်ပေးနေသည်။ ထိုနောက် ထိုနောက် ပေါင်ကြားကို အသာ အယာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ပထမ အထိအတွေ့အတွက် ကျော်မောင် ကျေနပ်သွားပီ။ အလိုက်သင့်ပါလာတဲ့ နွယ်နွယ်ရဲ့တုန့်ပြန်မှုကိုသဘောကျသွားသည်။

ပေါင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို အလိုက်သင့် နွယ်နွယ် ကားပေးသည်။ ပေါင်မှတဆင့် ဆီးခုံမို့မို့လေးကို စမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးမရှိ။ အောက်ကို ဆင်းပွတ်သပ်လိုက်တော့ အရည်စိုနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုင်မိလိုက်သည်။ နွယ်နွယ် ယားနေပြီ။ 

“ ဟို အခန်းထဲသွားရအောင် ကိုကျော်မောင် ” 

“ ok နွယ် ” 

ကျော်မောင် ဆက်တီထိုင်ခုံမှထလိုက်သည်။ ထမိန်ပြင်ဝတ်လို့ပြီးသွားသော နွယ်နွယ်ကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။ 

“ အမေ့” 

ရုတ်တရက်ဆိုတော့နွယ်နွယ်လန့်သွားသည်။ ကျော်မောင်က ပွေ့ချီရင်း နွယ်နွယ် နှုတ်ခမ်းအစုံအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ်တို့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းရာ အိပ်ခန်းထဲက မွေ့ယာကုတင်ပေါ်နွယ်နွယ်ကို အသာယာချလိုက်သည်။ နွယ်နွယ် ပါးလေးနမ်းရင်း နို့နှစ်လုံးချေပေးလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံဆွဲစုပ်ရင်း အပေါ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဗရာစီယာအထက် ရုန်းထွက်နေသော နို့ဖွေးဖွေးလေးကို တက်မက်ဖွယ်တွေ့လိုက်ရသည်။ ဂျိတ်ဖြုတ်ပီး နွယ်နွယ်အထက်ပိုင်း အဝတ်ကင်းမဲ့သွားသည်။ ရင်သားတဘက်ကိုဆုတ်ချေရင်း ကျန်တဘက်ကို ကုန်းစို့ပေးလိုက်သည်။ တအင်းအင်းနှင့် နွယ်နွယ် လွန့်လူးလို့နေသည်။ ဗိုက်သားလေးပွတ်သပ်ကာ နမ်းသည်။ ချက် ခွက်ခွက်လေးကိုလျှာနဲ့ကလိသည်။

ဆီးခုံမို့မို့ဆီ လက်ဖြင့် အသာပွတ်သပ်ပေးသည်။ ထိုနောက် ထမိန်ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်က ဖင်လေးအသာကြွပေးရင်းကျော်မောင် ဆံပင်တွေကြားထဲ သူ့လက်ဖြင့်ထိုးဖွသည်။ ပြောင်အောင်ရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို တက်မက်စွာ ခဏစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ လိုးချင်စိတ်နဲ့ အိပ်မက်ခဲ့ဖူးသော နွယ်နွယ်စောက်ဖုတ်လေး သူ မျက်နာနဲ့နီးကပ်စွာမြင်နေရပီ။ လှုပ်ရှားမှုအားလုံး ခဏတုံ့ဆိုင်းသွား၍ နွယ်ခေါင်းထောင်ကြည့်သည်။ သူ့စောက်ဖုတ်လေး ကျော်မောင် ယက်ပေးတာကို သူခံခြင်သည်။ ကျော်မောင်အနေနဲ့လည်း အရည်ရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ကုန်းယက်ပေးလိုက်သည်။

စောက်စိလေးကိုလျာနဲ့ဆွဲစုပ်သည် ။စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေကို လျာနဲ့ ထက်အောက်အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ယက်ပေးနေမိသည်။ မိနစ်တွေ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ နွယ်နွယ် စောက်ရည်တွေ ကျော်မောင်တဝကြီး သောက်လိုက်ရသည်။ သူယက်ပေးနေစဉ်နွယ်နွယ် ဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာနဲ့တအင်းအင်းဖြစ်နေသည်။ သူ့ပါးစပ်ထဲ စောက်ရည်တွေ နှစ်ခါပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ထိုနောက် အိပ်ယာထက် ပက်လက်လဲကျသွားသည်။ နှစ်ခါပီးသွားမှန်း ကျော်မောင်သိလိုက်သည်။ 

“ ကောင်းလား နွယ်” 

“ ဟုတ်” 

ကျော်မောင်လည်းအိပ်ယာထက်လှဲလိုက်ရင်း နွယ်နွယ် ပါးလေးနမ်းလိုက်သည်။

သူကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေချွတ်ဖို့ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ ဆွဲချွတ်နေတဲ့ သူလက်တွေကို နွယ်နွယ်လှမ်းဆွဲကာ ထထိုင်သည်။ ပီးတော့ နွယ်နွယ်ကိုယ်တိုင် ကျော်မောင်အဝတ်တွေ ဆွဲချွတ်သည်။ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကိုလက်ဖြင့် အသာယာပွတ်သပ်ရင်းနမ်းသည်။ တက်မက်စွာ နှစ်လိုစွာ ဖြင့်နမ်းသည်။ နောက် ကျော်မောင် ခါးပုံစကိုဆွဲဖြည်။ အောက်ခံ ဆွဲမချွတ်သေးပဲ လက်ဝင်၍ ငပဲလေးကိုကလိသည်။ ကျော်မောင် လီးကို ထုပေးသည်။ နောက် အောက်ခံဆွဲချွတ်ရင်း ကျော်မောင်လေးကိုနမ်းသည်။ဒစ်ကိုဖြဲကာ ဒစ်ကြားတလျောက် လျာဖြင့် ကလိသည်။ နောက် လီးတချောင်းလုံးကုံးစုပ်သည်။

စုပ်နေရင်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုအသာပွတ်သပ်သည်။ ကျော်မောင်ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီအခြေအနေအထိ သူမမျှော်လင့်ခဲ့။ ဒီလိုမျိုး လီးစုပ်ပေးလိမ့်မယ်လို့မမျှော်လင့်ခဲ။ မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ် ဆက်စ် ပွင့်လင်းသည်ဆိုစေတော့ တခြားယောက်ျားတယောက်နဲ့အပြောင်းအလဲ အလိုးခံခြင်သည် ဆိုစေအုံးတော့လိုမျိုး ဆက်ဆံရလိမ့်မယ်လို့ထင်မထား။ ခုတော့ ရှယ်ပီလေ။ ကုန်းစုပ်နေသော နွယ်နွယ် ပေါင်တံတွေ ပွတ်သပ်ရင်း ခြောက်ကိုး အနေထားရောက်အောင် ပြင်လိုက်သည်။ ကျော်မောင်အပေါ်တက်ခွကာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကျော်မောင် ပါးစပ်ဆီ ပို့လိုက်သည်။

ခြောက်ကိုး အနေထားဖြင့် လီးစုပ် စောက်ဖုတ်ယက်ကာ အစွမ်းကုန် ကြဲကြလေတော့သည်။ နွယ်နွယ်ရဲ့ အပြုစုအောက်မှာ သူလည်း တစ်ခါပီးခဲ့ရသည်။ နွယ်နွယ်ပါးစပ်ထဲမှာပဲပီးလိုက်ရသည်။ နွယ်နွယ် မျိုချလိုက်တာသိသည်။ မျိုးမင်းမိန်းမဆိုတာ မေ့ပြီး နွယ်နွယ်အရမ်းချစ်မိသွားသည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ နွယ်” 

“ အင်း” 

“ နွယ်ရာ ကောင်းလား” 

ခေါင်းညိတ်ကာဖြေသည်။ ကျော်မောင်ကို ဖက်ကာ နွယ်နွယ် ပါးအပ်ထားလိုက်သည်။ 

“ ကို့ လီးက အကြီးကြီး နော်” 

“ ဟုတ်လား မျိုးမင်းထက် ကြီးတယ်ပေါ့” 

“ အင်း” 

“ ဘယ်ဟာပိုကြိုက်လဲ”

“ သိသေးဘူးလေ အလိုးမှ မခံရသေးတာ”

“ ဒါဆို သိအောင် လိုးကြစို့”

“ အင်း လီးစုပ်ရတာတော့ ကို့လီးက ပိုစုပ်လို့ကောင်းတယ် နောက်ပီး စောက်ဖုတ်ယက်ပေးတာလည်း ကိုက ပိုကောင်းတယ်” 

“ တကယ်” 

“ အင်း” 

နွယ်နွယ် အစကလို ရှက်ရွံ့မနေတော့။ အပြောရဲ အနေရဲ နေပီ။ ဒါပဲလေ အရည်ဝင်သွားတော့ ဘယ်သူငြိမ်ငြိမ်လေးနေနိုင်မလဲ။ 

“ ကဲ စလိုက်ကြစို့နွယ်” 

“ ဟုတ် ” 

နွယ်နွယ်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်လည်း အလိုက်သင့်ကားထားလိုက်သည်။ ကျော်မောင်က နွယ်နွယ်ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်ပီး နွယ်နွယ် ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကိုသူ့ဖက်ဆွဲယူရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့လီး နီးကပ်သွားအောင် အနေထားပြင်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်ဖက်ဆီထောင်လိုက်ပီး သူ့ရဲ့ပြဲလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်သည်။ အထဲထိုးမထည့်သေးပဲ ဒစ်ကြီးနဲ့ နွယ်နွယ်စောက်စိလေး ကလိပေးလိုက်သည်။ နွယ်နွယ်တအင်းအင်းဖြစ်ကာ သွားသည်။ စောစောက သူပြောင်အောင် ယက်ပေးထားတဲ့ စောတ်ဖုတ်လေး စိုစိုပြည်ပြည်ပြန်ဖြစ်လာသည်။ 

“ ထည့်တော့နော် ကို တအားယားနေပြီ” 

ကျော်မောင်လည်း ဒစ်ကိုအဖုတ်ဝမှာတေ့ပီး ဖြည်းဖြည်းခြင်း အထဲထိရောက်အောင် ဖိကပ်လိုက်သည်။ ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပီးနောက် အထုတ်အသွင်းမလုပ်သေးပဲ ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေကို အနေထားပြင်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ်ကျောဘက်မှနေ၍ သိုင်းဖက်လိုက်ကာ လီးတချောင်းလုံးဝင်လာတဲ့အရသာကို ဇိမ်ခံကာ ဟပြဲဟပြဲဖြစ်နေတဲ့ နွယ်နွယ်နှစ်ခမ်းတစုံကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ နောက်မျက်နာအနှံနမ်းသည်။ရင်ဘတ်ကြီးဖိကပ်ထားတဲ့ နို့အုံနှစ်လုံးကို အသာပွတ်သပ်လိုက်သည်။ နောက် ဖင်ကိုကြွကာလီးအထုတ်အသွင်းကို ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေးလုပ်ပေးသည်။ သားအိမ်ဝဆီအထိ ထိကပ်သွားအောင် အရင်းထိရောက်အောင်သွင်းသည်။ နွယ်နွယ်အနေနဲ့ သူ့ယောက်ျားနဲ့မတူတဲ့ လိုးပုံလိုးနည်းမှာ ဖီးအရမ်းတက်သွားသည်။ သူကလဲ အလိုက်သင့်အောက်ကနေ ဆောင့်ပေးသည်။

လီးကြီးကျွတ်ထွက်သွားမှာပင် စိုးနေသည်။ ဆောင့်လိုက်ကြ ညှောင့်လိုက်ကြပုံများက မီးထွက်မတတ်ပင်။ စောက်ရည်လီးရေသာစိုစိုကြီး မထွက်လို့ကတော့ မီးထတောက်မှာ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်။ 

“ ကဲ နွယ် မှောက်လိုက်” 

“ ဟင် ဖင်ထဲထည့်မလို့လား.. ဒါတော့ မရဘူးနော် ကိုကျော်မောင်” 

“ ဖင်မလုပ်ပါဘူး နွယ်ရ နောက်ကနေ စောက်ဖုတ်လုပ်ပေးမလို့ပါ” 

“ ဒါဆို ပီးရော” 

နွယ်နွယ် မှောက်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်လေး အထက်ကော့ကော့လေးဖြစ်နေအောင် ကျော်မောင်က အနေအထားပြင်လိုက်သည်။ ထိုနောက် သူ့လီးကိုကိုင်ပီး အနောက်ဖက်ပြု ထွက်နေတဲ့ နွယ်နွယ်စောက်ဖုတ်အဝမှ ဒစ်ကိုတွေ့လိုက်သည်။

ပီးတော့ တဖြည်းဖြည်း ဖိချလိုက်သည်။ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လိုးလိုက်နဲ့ မအားလပ်ခဲ့တဲ့ အဖုတ်လေးသည် ကျပ်ထုတ်မနေတော့ အသာအယာပင် ကျော်မောင်ဒစ်ကြီးက နွယ်နွယ် စောက်ဖုတ်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီးဝင်သွားလေသည်။ အရင်းထိရောက်အောင် ဖိသွင်းကာ နွယ်နွယ်ခါးလေးကို ဆွဲစောင့်လိုက်သည်။ 

“ အော့” 

“ နာလားနွယ်” 

“ ရတယ် ကိုကျော်မောင်” 

ကျော်မောင် လည်း နွယ်နွယ့်ခါးလေး ဆွဲကာဆွဲကာနဲ့ လိုးလိုက်တာ တချီပီးသွားခဲ့တော့သည်။ 

“ နောက်တမျိုးပြောင်းလိုးရအောင် နွယ်” 

“ဟုတ်” 

ကျော်မောင်လည်းမှောက်ယက်ဖြစ်နေသော နွယ်နွယ်ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ထို့နောက် အခန်းထဲရှိသော ဆိုဖာဆက်တီဆီကို နွယ်နွယ်ကို ပွေ့ချီသွားသည်။ နောက် ဆက်တီထိုင်ခုံမှာ ကျော်မောင်ကယိုင်လိုက်ကာ နွယ်နွယ်ကို သူ့ကို ကျောပေး၍တက်ခွစေလိုက်သည်။ ထောင်မတ်နေသေးသော သူ့ဒစ်ကြီးကို နွယ်နွယ် စောက်ဖုတ်မှာတေ့ပေးလိုက်သည်။ 

“ ကဲ နွယ်နွယ် အပေါ်ကနေဆောင့်” 

ဒီလိုပုံစံ မျိုးနဲ့မျိုးမင်းတခါမှမလိုးပေးဖူးပေ။ ကုတင်အထက်မှာပဲ မီးကုန်ယမ်းကုန် စုတ်ယက်လိုးဖူးခဲ့သည်သာဖြစ်တော့ ယခုပုံစံက နွယ်နွယ်အတွက် လိုးနည်းအသစ်ပင်ဖြစ်သည်။ နွယ်နွယ်လည်း ကျော်မောင်ပြောသည်အတိုင်း ဆောင့်သည်။

သားအိမ်အရင်းထောက်မိသည်အထိ ဆောင့်မိကာ ကျင်တက်လာတဲ့အရသာကို ခံစားရသည်။ သူဆောင့်နေစဉ်မှာပင် ကျော်မောင်လက်တို့သည် အငြိမ်မနေ လှုပ်ခါနေသော နို့နှစ်လုံးကို အသာအယာ ဆုပ်ခြေပေးနေသေးသည်။ တခါတခါ လက်တဘက်ဖြင့် သူ့စောက်စိလေးကိုလက်ဖြင့်လာ လာခြေပေး နေသေးသည်။ စောစောက ကျော်မောင်ယက်ပေးနေတုန်းက ပီးသွားလို့ လိုးတဲ့အခါတော်တော်နဲ့မပီးနိုင်တာ အခုလို အထက်ကဆောင့်နေရတော့ ပီးချင်ချင်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ကျော်မောင်လည်း နွယ်နွယ့်အခြေအနေကိုသိသည်။ အရသာအပြည့်ခံစားနိုင်အောင် နွယ်နွယ်ဖင်ကို မလိုက်ချလိုက်လုပ်ပေးကာ ကာမအရသာ အစွမ်းကုန်ခံစားနိုင် ကူညီပေးလိုက်သည်။

“ အား ပီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့် ” 

နွယ်နွယ် အသံထွက်အောင်တောင့်တမိကာ ကျော်မော်ပေါင်ပေါ်မှာ အသားကုန် ဆောင့်ချလိုက်သည်။ 

“ အား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကျော်မောင်ရယ် အသက်ရှုတောင်မှားတယ်” 

“ တကယ်လား နွယ်” 

“ အင်း”

“ မျိုးမင်းနဲ့ ဒီလို မလိုးဖူးလား”

“ ဒီလိုလည်းမလိုးဖူးဘူး ဒီလိုလည်းအသည်းထဲထိ အေးကနဲဖြစ်အောင် မခံစားဖူးဘူး” 

ကျော်မောင်လည်းကျေနပ်နှစ်သက်စွာနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ခွေကျနေတဲ့နွယ်နွယ်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းရင်း နို့လေးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ခြေပေးနေမိသည်။ အလိုက်သင့်အနေထားဖြစ်အောင် နွယ်နွယ်ကို ပြင်လိုက်ကာ စိုစွတ်နေတဲ့နှစ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

နွယ်နွယ် လက်အစုံက ပြန်လည်ပွေ့ဖက်ရင်း ကျော်မောင်ကို တရှိုက်မက်မက် ပြန်လည်းနမ်းရှုပ်နေလေတော့သည်။ နွယ်နွယ်အတွက် လီးအသစ်နဲ့ အလိုးခံရတဲ့အရသာသည် ကျေနပ်စရာအတိ။ သူ့ယောက်ျားထက် ရှည်လည်းရှည် တုပ်လဲ တုပ်တဲ့ကျော်မောင်လေးကို နှစ်သက်မိသွားသည်။ ကျော်မောင်နဲ့ကုတင်ထက်မှာ ပွေ့ဖက်အနားယူရင်း ကျော် မောင့်ပါးနှစ်ဖက်ကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလိုက်သည်။ ကျော်မောင်အနေနဲ့ကလည်း သူငယ်ချင်းမယား လိုးခွင့်ရခိုက် အစွမ်းကုန် အသားကုန် လိုးရင်း နွယ်နွယ်အပေါ်လိုချင်တက်မက်စိတ်ကလေးပင် ဖြစ်သွားသည်။

တခါထဲ သူငယ်ချင်း နောက်ထပ်မတွေ့ရဘူးဆိုတဲ့ မျိုးမင်းစကားကို ကတိခံထားမိတဲ့အတွက်ပင် နောင်တရမိသလိုလို။ မဟုတ်ရင် သူခိုးစားလို့ ရနိုင်သေးသည်။

“ နောက် ဒီလိုနေခွင့်ရမယ်မထင်တော့ဘူးနော် ကိုယ်တော့ မင်းကိုစွဲသွားပီ နွယ်” 

“ နွယ်လည်း အတူတူပါပဲ အကိုရယ်”

လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား ကျော်မောင်ကို နွယ်နွယ် အတင်းဖက်ထားမိသည်။ အပြောင်းအလဲ စားမိသည်သာမက ထာဝရခံခြင်စိတ်ကြောင့် မျိုးမင်း သည်သူမလင်ဆိုတာ မေ့သွားသည်။ ကျော်မောင် ဆိုတာက သူမယောက်ျားသူငယ်ချင်း သူမအပြောင်းအလဲ အလိုးခံလို့ရအောင်။

သူမယောက်ျား မျိုးမင်းစီစဉ်ပေးသော တခဏတာလင် သို့မဟုတ် သူမကာမဆန္ဒကို အငှားဖြည့်စည်းပေးသူသာ ဖြစ်သည်။ ခက်ပါပေါ့လား ကာမဂုဏ်လူသားနှစ်ယောက်ရယ်။ဒီနေ့ သူ့မယားနွယ်နွယ်ဆန္ဒလိုက်လျောပြီး နွယ်နွယ်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းကျော်မောင် စိတ်ရှိတိုင်း လိုးလို့ရအောင် သူစီစဉ်ပေးခဲ့ပြီး သင်းသင်းနဲ့အတူ အိမ်ကထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ သင်းသင်းဆိုတာက အိမ်မှာလက်တိုလက်တောင်း ခိုင်းရအောင် ခေါ်ထားတဲ့ ကလေးမလေးဖြစ်သည်။ ကလေးမဆိုပေမယ့် ၂၂နှစ်အရွယ် တခုလပ်မလေး ဖြစ်လေသည်။ သူယောက်ျားက ယိုးဒယား အလုပ်ထွက်လုပ်ရင်း မှာပဲ နောက်မိန်းမ ယူသွားခဲ့သည်။

အခုဆို ၃ နှစ် ကျော်ကျော်ပင် ရှိရော့မယ်။ သူ့ကိုလည်း အကြောင်းခဲ့ပြီး နောက်ယောက်ျားယူလိုက ယူနိုင်ကြောင်း သူ့အနေနဲ့မြန်မာပြည် ပြန်မလာတော့ကြောင်း လှမ်းအကြောင်း ကြားပီးကတည်းက အော်တိုမက်တစ် တခုလပ် ဖြစ်သွားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ညားခါစမဟုတ်တော့ သူမအနေနဲ့ သိပ်အထူးအထွေ မခံစားခဲ့ရ။ ဒီလိုနဲ့နေလာရင်း ကိုမျိုးမင်းအိမ်မှာ အိမ်အကူလာလုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ အိမ်အကူဆိုပေမယ့် သိပ်ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ရသည် မဟုတ်။ ထမင်းဟင်းချက် အဝတ်လျှော် ဖုန်သုတ် ဒီလောက်ပဲ လုပ်ရသည်။ ကိုမျိုးမင်းက ဖိနပ်ဆိုင်ဖွင့်ထားတော့။

လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး မနက် ၇:၃ဝ တာနဲ့အိမ်ကထွက်သွားကြရပြီ။ထိုအချိန်ဆို သင်းသင်းတယောက်ထဲ အိမ်စောင့် ။ သင်းသင်းအတွက် အလုပ်လုပ်ရတာ မပင်ပန်းပေမယ့် စိတ်ပင်ပန်းစရာကြုံခဲ့ရသည်က ကိုမျိုးမင်းနဲ့ မနွယ်နွယ်တို့ရဲ့ လင်ခန်းမယားခန်း လွတ်လပ်စွာ နေထိုင်မှုပဲဖြစ်သည်။ တခါကဆို တရေးနိုး အပေါ့သွားခြင်တာနဲ့ အိမ်သာဘက်ထွက်အလာ ကိုမျိုးမင်းတို့အခန်းရှေ့က ဖြတ်အလျောက် တအင်းအင်း တရှူးရှူးအသံတွေကြောင့် ဘာဖြစ်နေပါလိမ့်အတွေးနဲ့ခြောင်းအကြည့် လား လား ကိုမျိုးမင်းက မနွယ်နွယ် ပေါင်ကြား ခေါင်းထိုးပြီးစောက်ဖုတ် ယက်နေတာမြင်လိုက်တော့ ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

သင်းသင်းပေါင်ကြားမှာလည်း ရွစိရွစိ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ဟထားတဲ့ တခါးကြားကနေ အသာပဲ ခြောင်းကြည့်နေခဲ့မိသည်။ ကိုမျိုးမင်း လီး ကြီးကို ဒစ်ဖြဲပေးပြီး အားရပါးရစုပ်နေတဲ့ မနွယ်နွယ်ကိုလည်း မနာလိုပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုကဲသို့အဖြစ်အပျက်မျိုး တခါမက ခဏခဏ ကြုံလာတော့လည်း လင်နဲ့ဝေးခဲ့ရသူ တခုလပ်မလေးသင်းသင်းအဖို့ လင်ဆာရောဂါ ရခဲ့တာဆန်းသလားလေ။ အခွင့်အရေးရင် ကိုမျိုးမင်းနဲ့မှမဟုတ် ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံခြင်စိတ် ကြိတ်ဖြစ်နေတာ ကြာခဲ့ပြီ။ ထိုအခြေအနေရောက်အောင်လည်း ရေလာမြောင်းပေ အမူယာမျိုး နဲ့ကိုမျိုးမင်းကို မကြာမကြာဆွယ်မိသည်။

ခက်သည်က မနွယ်နွယ်။ မနွယ်နွယ်နဲ့ကိုမျိုး မင်းကတပူးတွဲတွဲ ညားခါစ လက်မယားလို အမြဲပွတ်သီးပွတ်သပ် နေနေကြတာပဲဖြစ်သည်။ ကလေးမရှိတဲ့စုံတွဲ လိင်ကိစ္စပွင့်လင်းလွတ်မှုရှိလွန်းတဲ့ လင်မယားဆိုတော့လည်း မနွယ်နွယ် အလစ် သူ့လင်ခိုးစားဖို့ကြံတာ အထမမြောက်နိုင် ဖြစ်နေသည်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သင်းသင်းမျှော်လင့်စောင့်စားနေသော နေ့သည်ရောက်လာခဲ့လေသည်။ မနွယ်နွယ် သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်အလည်လာစဉ်က ဖြစ်သည်။ ထိုနေ့က ဥပုတ်နေ့ဆိုတော့ သူတို့လင်မယား ဆိုင်ပိတ်ထားကြသည်။ ရောက်လာသည့် မနွယ်နွယ်သူငယ်ချင်းတွေက မေမြို့တက်လည်ကြဖို့ အရေးဆိုသည်။

ကျောင်းတုန်းကလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲဖို့ ယောက်ျားတွေကို ခေါက်ထားခဲ့ဆိုတော့ ကိုမျိုးမင်းတယောက် အိမ်မှာကျန်နေခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်သည်ပင် သင်းသင်းအတွက် အခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ ရှက်စရာတော့ ကောင်းသားလေ သူများလင် ကြောင်တောင်နှိုက်ရမှာ ဆိုတော့ ။ တတ်နိုင်ဘူးလေ။ ကိုယ်မှ မနေနိုင်ပဲ ညစဉ်မြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ကိုမျိုးမင်းတို့လင်မယားရဲ့ လိုးပွဲက သူကိုမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်စေမှတော့ သင်းသင်းခမျာ သူ့စောက်ပတ်လေးအယားပြေဖို့ အနီးစပ်ဆုံးလိုးပေးနိုင်မယ့်သူက ကိုမျိုးမင်းမှတပါး အခြားမှမမြင်မိခဲ့။ 

(နောက်မှ သင်းသင်းသိခဲ့ရသည်က ကိုမျိုးမင်းအနေနဲ့လည်း သူကိုကြိတ်ကြံနေခဲ့သည့် အကြောင်း) မနွယ်နွယ်တို့ထွက်သွားကတည်းက။

သင်းသင်းအနေနဲ့ ဘယ်လိုကြံရမလဲ အကြံထုတ်နေခဲ့သည်မှာ ခေါင်းပင်ပူနေပီ။ စိတ်ရှုတ်ရှုတ်နဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲမပပ ပိုးဟပ်တကောင်မြင်မိတော့မှ သင့်မည်ထင်တဲ့အကြံကို သင်းသင်းရလိုက်တော့သည်။ မျိုးမင်းအနေနဲ့ကလည်း ဒီနေ့ဥပုတ်နေ့ဆိုတော့ အလုပ်လုပ်စရာဘာမှမရှိ ။ မနေ့ညက နွယ်နွယ် ခေါင်းကိုက်လို့ စောစီးစွာအိပ်သွားလို့ လိုးခြင်စိတ်ကို ထိန်းထားခဲ့ရသည်။ တရေးနိုး လိုးမယ်ကြံတော့လည်း မနက်ဖန်ခါမှ တနေကုန်လိုး ဆိုတဲ့ ဇနီးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် သူမကိုအိပ်ရေးဝအောင် အိပ်ပါစေဆိုပီးအိပ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။

ဒီနေ့ တနေကုန်လိုး မယ်တင်းထားသမျှ ရေစုန်မျောကုန်ရပီ ဖြစ်သည်။ ကြာကြာနေရအောင် ကြာဆေး တစ်နာရီကြို သောက်ထားမိတာလည်း ဒုက္ခလှလှတွေ့နေရသည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ သင်းသင်းတယောက် ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ တခုလပ်မလေးပေမယ့် တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ လှနေတုန်းမို့ သူစိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေခဲ့ရသည်မှာ ဘယ်နှကြိမ်ရှိမှန်းပင်မသိတော့။ ထိုအချိန်မှာပဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ သင်းသင်းရဲ့ အော်သံကြီးထွက်လာသည်။ 

“ အမလေး လုပ်ကြပါအုံး” 

သွားသင့် မသွားသင့်ချိန်ဆနေတုံးမှာပဲ 

“ အ ကိုမျိုး လာပါအုံး” 

မဖြစ်တော့ သူကိုနာမည်တပ်ခေါ်နေမှတော့ ရေချိုးခန်းထဲ ခြေလှမ်းတို့ဦးတည်မိပြီး ဖြစ်သွားသည်။အခန်းထဲဝင်လျင်ဝင်ခြင်း မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ကျက်သေသေသွားသည်။ သင်းသင်းတယောက် ရင်လျားထားသောထမိန်ကို ရမ်းခါနေသည် တွေ့လိုက်ရသည်။ “ဘာဖြစ်တာလဲ သင်းသင်း” “ပိုးဟပ် ပိုးဟပ်” 

“ ဘယ်မှာလည်း” 

“ ထမိန်ထဲမှာ” 

“ လက်နဲ့ ခါထုတ်လိုက်လေ” 

“ လက်နဲ့ခါထုတ်ရဲမှတော့ ခေါ်နေပါမလား” 

“ လုပ်ပါကိုမျိုး ဖယ်ပေးပါအုံး” 

“ ဟာ နင်ကလဲ သင့်ပါ့မလား”

“ သင့်တယ်သင့်တယ် လုပ်ပါ မြန်မြန်လေး ဖယ်ပေးပါ” 

မျိုးမင်းလည်း သင်းသင်းအနား တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။ 

“ ဘယ်မှာလည်း” 

“ ပေါင်မှာ ကပ်နေတာ အီး” 

သင်းသင်းကပြောပြောဆိုဆို ထမိန်ကို အောက်နှိမ့်ချလိုက်သည်။ပေါင်ရင်းထိမမြင်ရပေမယ့် ဖွေးဆွတ်ကာ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို အရင်မြင်လိုက်ရသည်။ 

“ ဟာ လှတယ်ကွာ” 

“ လှလည်း နောက်မှလှပါကိုမျိုးရယ် မြန်မြန်လေးဖယ်ပေးပါ ပေါင်မှာကပ်နေတဲ့ ပိုးဟပ်ကို” 

“ ထမိန်နဲ့ကွယ်နေတာ ကိုမျိုးမှမမြင်ရတာ ဘယ်လိုဖယ်ပေးမလဲ” 

“ ကဲ ဖယ် ဖယ်  ”

ဆိုကာ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ လုံးတီးဖြစ်သွားသော သင်းသင်းပေါင်မှာ ကပ်နေသော ကျေးဇူးရှင်ပိုးဟပ်ကလေးသည် အသက်မဲ့ကာ ငြိမ်သက်နေသည် တွေ့လိုက်ရသည်။ ဖြူဖွေးနေသော ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကို အသာကိုင်ကာ ပိုးဟပ်ကို ဖယ်ပေးလိုက်သည်။

မျိုးမင်းလက်တို့သည် သင်းသင်းပေါင်သွယ်သွယ်လေး ကို ထိကပ်ထားဆဲပင်။ နောက်ပွတ်သပ်ပေးရင်း လှတယ်သင်းသင်းရယ် ဆိုကာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ပေါင်သွယ်သွယ်လေး နမ်းရှုပ်လိုက်လေသည်။ ထိုမှတဆင့် ဆီးစပ်ကအမွှေးအုပ်အုပ်လေးကို နမ်းလိုက်လေတော့သည်။ 

“ ကိုမျိုး” 

သင်းသင်း ကမသင့်တဲ့ပုံစံဖမ်းသည်။ တကယ်က ထိုအရာနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်သာဖြစ်သည်။ လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ အတင်းဆွဲကပ်ထားခြင်း သည်သာဖြစ်သည်။ 

“ ကိုယ်မနေနိုင်တော့ဘူး သင်းသင်းရယ်” 

“ ဟင့်အင်း ကိုမျိုး မရဘူးကွာ” 

ဆိုပီး သင်းသင်းကိုအတင်းဆွဲလှဲလိုက်ကာ။

နို့နှစ်လုံးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းလည်းနမ်း လက်တဘက်နဲ့ဆုပ်ခြေလို့ခြေပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ သင်းသင်းရဲခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်ကာ အမွှေးအုပ်အုပ်လေးနဲ့ အဖုတ်မဲမဲလေးကို မွှေးလိုက်လေတော့သည်။ တဆက်တည်း သိသိသာသာ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်လေတော့သည်။ ငြင်းဟန်ပြု ပေမယ့် အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒလေး အောင်မြင်ခဲ့ပြီမို့ သင်းသင်း ကျေနပ်စွာပင် ကော့ကာကော့ကာပေးလိုက်သည်။ 

“ ယားတယ် မနေတတ်တော့ဘူး” 

“ အင်း ဒီထက်ကောင်းအောင် ကိုမျိုးက ပြုစုအုံးမှာ” 

မျိုးမင်းရဲ့အယက်အပြု ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သင်းသင်းတယောက် ဖျပ်ဖျပ်လူးလို့နေသည်။

အလိုးမခံရတာကြာခဲ့ပြီမို့ မျိုးမင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်အယက်အပြု မှာတင် စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ မျိုးမင်းလည်း လိုးဖို့ပြင်လိုက်သည် ။ ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်။ ငပဲက ငေါငေါကြီး ။ သင်းသင်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားကာ သူ့ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့မယ်လုပ်တော့ သင်းသင်းတယောက် အတင်းကုန်းထသည်။

“ ဟင့်အင်း ကိုမျိုး” 

“ ဘာလဲ ကိုယ် ယားနေပီ သင်းသင်းကို လိုးပါရစေ” 

“ အင်း လိုးပါ ပီးမှလိုး အခုတော့ နေအုံး” 

သင်းသင်းတယောက်ငုတ်တုတ်ထထိုင်ကာ မျိုးမင်းကို ပက်လက်လှန်စေသည်။ နောက် သူတောင့်တနေခဲ့တဲ့ မျိုးမင်းရဲ့ဒစ်ကြီးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းငုံ့ကာ စုပ်လိုက်လေသည်။

“ ဟား ကောင်းလိုက်တာ သင်းသင်းရာ” 

သင်းသင်းအနေနဲ့တခါမှလီးမစုပ်ဖူးပေမယ့် ညတိုင်းချောင်းကြည့်ထားတဲ့နွယ်နွယ့်ရဲ့လီးစုပ်ပုံအတိုင်းနမူနာထားကာစုပ်ပေးနေသည်။ မျိုးမင်းလည်း မရွယ်ပဲစော်ကဲမင်းဖြစ်ကိန်းကြုံပြီမို့ အစွမ်းကုန်ကြဲဖို့ ပြင်လိုက်လေတော့သည်။ တကယ်တော့ သင်းသင်းနဲ့ မျိုးမင်း လိုးဖြစ်ခဲ့ကြတာ အမှတ်တမဲ့မဟုတ်။ တယောက်နဲ့တယောက် ကြိတ်ကြံနေခဲ့ကြပြီး လိုးခွင့်ကြုံချိန်မှာ လိုးဖြစ်အောင် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှု အောင်မြင်ခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်။ ထိုနောက်ပိုင်းမှာလည်း လိုးခွင့်ကြုံအောင် အခြေအနေဖန်တီးခဲ့ကြကာ လိုးခဲ့ကြသည်မှာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။

မထင်မှတ်ပဲ နွယ်နွယ်သိသွားသည့် အတွက် အလျော်အစား တောင်းသလို တစိမ်းယောက်ျားတယောက်ရဲ့ အလိုးခံခြင်ကြောင်း ချစ်ဇနီးရဲ့ ဂျစ်တိုက်မှုနဲ့ပင် နွယ်နွယ်အလိုးခံဖို့ သူငယ်ချင်း ကျော်မောင်နဲ့ ညှိကာ ယနေ့ စီစဉ်ပေးခဲ့ရသည်။ ချစ်ဇနီးရဲ့ လိုးပွဲကြီး ထမြောက်အောင်မြင်ဖို့ သူနဲ့သင်းသင်းက ရှောင်ထွက်ပေးခဲ့ရလေသည်။ သူတို့ နှစ်ဦး မြို့ပြင်ကတိုက်ခန်းလေးဆီ ဦးတည်ကာ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ဒီတိုက်ခန်းလေးက မျိုးမင်းနဲ့နွယ်နွယ် အိမ်ထောင်မကျခင်က ချစ်ဗျူဟာကျင်းရာ ဌာနတခုပင် ဖြစ်လေသည်။ သခင်မအသစ်လေးကို လက်ခံဖို့မျက်စိရှက်နေမလား တိုက်ခန်းလေးရေ။

မျိုးမင်းနဲ့သင်းသင်းကတော့ ချစ်ဗျူဟာကျင်းဖို့ရယ်ဒီဖြစ်လို့နေပါပြီ။ သင်းသင်းတယောက် မျိုးမင်းလီးကို ထုပေးရင်း ဂွေးစိနှစ်လုံးကို အသာအယာ စုပ်သပ်လိုက်သည်။ အကြော အမြောင်းမြောင်းမြင်ရအောင်ပင် တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ လှည့်ပတ်ကာကလိသည်။ ဒစ်ကိုအသာယာ စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့မျိုးမင်းလီးကို အကြော အမြောင်းမြောင်းမြင်ရအောင်ပင် တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတချောင်းလုံးကိုလျှာနဲ့ လှည့်ပတ်ကာကလိသည်။ ဒစ်ကိုအသာယာ စုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတဲ့မျိုးမင်းလီးကို ငုံထားရသည်ကပင်သင်းသင်းအတွက် သုခဖြစ်သည်။

မျိုးမင်းလည်း သင်းသင်းရဲ့ဆခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူလိုက် သင်းသင်းစောက်ဖုတ်လေးကို ကလိလေသည်။ ခြောက်ကိုး အနေထားယူကာ အောက်ကနေပင့်ကာ စောက်စိကိုစုပ်သည်။ စောက်ပတ်ဘေးနှစ်ခမ်းသားတွေ ကို ပယ်ပယ်နယ် ယက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲအထိ လျှာနဲ့ ထိုးကလိသည်။ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တချို့ကို စုပ်ယူကာမျိုချသည်။ ငံကျိကျိမနေ အနံအသက်မရှိ။ ချောကျိကျိ နဲ့စုပ်ယက်လို့ကောင်းသည်။ ခြောက်ကိုးအနေအထားနဲ့ စုပ်ယက်လို့အားရမှ နောက်ပုံစံတမျိုး ပြောင်းကြသည်။ မျိုးမင်းကအိပ်လျက်။ သင်းသင်းက မျိုးမင်းခေါင်းပေါ်ခွကာ အပေါ်ကနေ စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်သလိုထက်အောက်လှုပ်ပေးသည်။

မျိုးမင်းက လျာနဲ့အောက်ကနေ သင်းသင်းစောက်ပတ်ကို ကလိသည်။ ထိုသိုတဖန် ကြာပြန်တော့ သင်းသင်းက ခုတင်ပေါ်ပက်လက်မကျ ထိုင်လျက်ပုံစံလဲမဟုတ် အနေအထားပြောင်းသည်။ မျိုးမင်းက သင်းသင်းလက်နှစ်ဘက်ကို ခုတင်ရဲ့ ဆခေါင်းရင်းနံရံမှာဆွဲကပ်ရင်း အသင့်ဟထားပေးသော သင်းသင်းရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးသည်။ ထိုပုံစံအားရပြန်တော့ သင်းသင်းက ခုတင်အဖြားမှာ ပက်လက်လှန်ကာ မျိုးမင်းလီးကိုစုပ်သည်။ မျိုးမင်းက ခုတင်အောက်ကနေ မတ်တတ်နဲ့ လီးအစုပ်ခံရင်း သင်းသင်းစောက်ဖုတ်ကို ကလိသည်။

နှစ်ဦးစလုံး ထွက်ကျလာတဲ့လရည် စောက်ရည် တို့ကိုမက်မက်စက်စက် သောက်ကြသည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမျိုးရယ်” 

“ အင်း ကိုယ်လဲအတူပါပဲ သင်း” 

“ ကိုမျိုးမိန်းမလဲ ဒီအချိန်ကောင်းနေလောက်ပီနော် ကို” 

“ အင်း ကောင်းနေမှာပေါ့” 

မျိုးမင်းမအီမလည်ဖြေသည်။ ကျော်မောင့်လီးကို နွယ်နွယ်စုပ်နေမလားဆိုပီး ရင်မောရသည်။ အလိုပဲခံဖို့ လီးစုပ်မပေးဖို့ မမှာခဲ့ရ။ 

“ ဟူး”

“ ဘာလဲ ကို မနွယ် အလိုးခံနေတာကို စိတ်မသက်သာနေတာလား” 

“ အင်းပေါ့ သင်းသင်းရယ် သူက ကိုယ့်မယားလေ” 

“ ဒါတော့ ကိုမတရားတာလေ ကိုကျ သင်းနဲ့လိုးလို့အားရမှ မနွယ်ခမျာ တစိမ်းတယောက်ရဲ့ အလိုးခံဖူးရတာ။ဘာဖြစ်လဲ နေပါစေ အားရအောင်နေပစေပေါ့” 

“ ကို့ ကို သင်းသင်းက စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုမှာပဲဟာ” 

“ ဒါတော့ ဒါပေါ့” 

“ ကဲ ကို တော်ပီ သင်းနဲ့ဘယ်လိုလိုးကျမလဲစဉ်းစား ကြာလေကောင်းလေပဲကို သင်းကလေ ကိုလီးတချောင်းလုံး သင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲ မနုတ်ပဲစိမ်ထားခြင်တာသိလား” 

“ အိုကေ သင်း လိုးကြစို့” 

နှစ်ယောက်သားပွေ့ဖက်ကာ ခုတင်ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ကြသည်။ တယောက်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး တယောက်က အကြားအလပ်မရှိအောင် နမ်းရှုပ်ရင်း ပက်လက်ရိုးပုံစံနဲ့ပဲ လိုးပွဲကို စတင်လိုက်လေတော့သည်။ မျိုးမင်းက ဆအောက်ကပက်လက် သင်းသင်းက မျိုးမင်းအပေါ်က ပက်အနေအထားနဲ့ပဲဖြစ်သည်။

သင်းသင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကို မျိုးမင်းလီးက အောက်ကနေ ညှောင့်ပေးသည်။ သင်းသင်းက မထိတထိဖြစ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့လီးကို နီးကပ်စေဖို့ အပေါ်ကနေပြန်ညှောင့်သည်။ထိုလိုးနည်းက နှစ်ဦးစလုံး ဆောင့်ချက်ညီမှ အဆင်ပြေသည်။ မထိတထိ လိုးရတဲ့အရသာက တမျိုးထူးသည်။ သင်းသင်းအပေါ်ကနေ ဆောင့်ချလိုက်ချိန်မှာ မျိုးမင်းက တချိန်တည်းအချိန်ကိုက် အောက်ကနေ အထက်ကို လှန်ထိုးရသည် ။

အားနေတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း အငြိမ်နေမရ အပေါ်က သင်းသင်းရဲ့နို့အုံ နှစ်လုံးကို ဆုပ်ခြေသည့်အခါခြေ။ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုပွတ်သပ်ပေးသည့်အခါပေး။ အအားမနေရအောင် အတော်အလုပ်များသည့် လိုးနည်းဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနည်းကို နှစ်ယောက်လုံးကသဘောကျနေလေတော့သည်….. ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



နှင်းနှင်းရယ် (စ/ဆုံး)

နှင်းနှင်းရယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော်သည် ညပိုင်း (၉) နာရီ ထိုးသဖြင့် ထိုးနေကျ ဟိုတယ်မှ ကားဖြင့်အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ချင်သေးသောကြောင့် ကျုံးတောင်ဘက်ဘေးတွင် ကားရပ်ကာ ပလက်ဖေါင်းပေါ်သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းများတွေးရင်း သွားနေကျ မာဆက်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကျန်းမာရေးကလည်း နေ့လည်လောက်ကတည်းက ညောင်းညာနေကာ ဖျားချင်သလို ဖြစ်နေသည်။

မာဆတ်သွားလို့ရောက်လျှင်လည်း ကျွန်တော့်ခေါ်နေကျ ကောင်မလေးက ကိုယ်ကိုနှိပ်ပေးမှာထက် သူ့လက်များနဲ့ လီးကြီးနဲ့ ကိုယ်အနှံ့ဖီးလာအောင်လုပ်ပေးပြီး သူကောင်းကိုယ်ကောင်း လိုးကြမည်မှာ သေချာသည်။ ယခု ကျွန်တော် အားအင်အပြည့်မရှိသဖြင့် မသွားတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လမ်းပေါ်ဖြတ်သွားသော မိန်းကလေးများကိုကြည့်ကာ လိုးခဲ့ဖူးသောမိန်းမများအကြောင်း တွဲတွေးပြီး မိန်းမမယူရသေးသော လူပျိုလေးကျွန်တော်သည် ဖီလင်ယူနေသည်။

“ အစ်ကို…အစ်ကို ”

အနီးနားမှခေါ်သံကြားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်းလန့်သွားပြီး ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်သည်။ ရိုးရှင်းသောအဝတ်အစားကို သတ်သတ်ရပ်ရပ်ဝတ်ထားသော မိန်းမပျိုတစ်ယောက်ကို ကလေးငယ်ငယ်လေး ချီလျှက်တွေ့လိုက်ရာ ဆက်ဆီ အတွေးများစိတ်ကူးယဉ်ကာ လီးကြီးကိုပွတ်ကိုင်သော လက်ကိုအမြန်ရုပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ယှဉ်လျှက်ရပ်လိုက်သည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ, ဘာပြောချင်လို့လဲ  ”

“ ဒီလိုပါရှင့် , ကျမ ဒီညတည်းစရာ တည်းခိုခန်းလေးရှာနေလို့ပါ , အဲဒါ လိုက်ပို့လို့ရမလားလို့ , ကျမက ဒီမြို့က မဟုတ်လို့ပါရှင့်, အချိန်ကလည်း မရှိတော့လို့ပါ ”

ဟု သူမက ပြောလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမကို ခြေအဆုံးခေါင်းအဆုံးသေချာကြည့်ရင်း စဉ်းစားနေသည်။ သူမ ကြည့်ရသည်မှာ ကလေးနဲ့ဆိုတော့ မိန်းမပျက်တော့ မဟုတ်တာ သေချာသည်။ လူလိမ်မများ ဖြစ်နေမလားဟု တွေးနေစဉ်

“ အစ်ကို ကျွန်မက တစ်ကယ်မသိလို့ပါ, ကလေးကလည်း အိပ်ချင်နေပြီ, ဒီထက်မှောင်ရင်လည်း ပိုဆိုးမှာမို့ပါ, ကျွန်မ မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်ပါရှင့် , ကူညီပေးပါ “

“ ဟုတ်ပါပြီ , ကျွန်တော်က ကားအငှားလိုက်တာ , ဘယ်လိုအဆင့်မျိုး လိုချင်သလဲဗျ  ”

“ ရပါတယ် အစ်ကို ကားခပေးပါ့မယ် , နီးနီးလေးနဲ့ လုံခြုံရင်ရပါတယ် , ဒီတစ်ညပါပဲ  ”

“ ဟုတ်ပြီ , ကားပေါ်တက်ပါ ”

ဟု ပြောပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို နောက်မှာတင်ကာ အနီးနားရှိ တည်းခိုခန်းများအကြောင်း စဉ်းစားကာ မောင်းလာသည်။

“ အစ်ကို လိပ်စာကဒ်လေး ယူပါရစေ ”

ဟု သူမပြောကာ ကားနောက်ခန်းတွင် ချိတ်ပေးထားသော ကျွန်တော့်ကဒ်ကို သူယူလိုက်ပြီး မနက်ကျလည်း လိုရင်ခေါ်အုံးမည်ဟု သူမ ပြောသည်။(၁၀) မိနစ်လောက်ကြာတော့ ရပ်ကွက်ထဲရှိ တည်းခိုခန်း အဆင့်ရှိသော နေရာသို့ရောက်သည်။
ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်ကအရင်ဆင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်ကာ အခန်းတစ်ခန်း ရနိုင်မလား မေးလိုက်သည်။ ကောင်တာမှ ရမည်ပြောသဖြင့် ကားဆီပြန်သွားကာ သူမကိုပြောပြလိုက်သည်။

သူမက ကားခဘယ်လောက်လဲ မေးလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်သော အမျိုးသမီးကို ကောင်းမောင်းလာတုန်း ကတည်းက ဘက်မှန်မှ သေချာကြည့်နေခဲ့သည်။ သူမပုံစံသည် စိတ်ရှုပ်နေပုံ မျက်နှာနဲ့ ဖြစ်နေသည်ဟု ယူဆမိသည်။ ထို့ကြောင့် ခဏပဲ မောင်းလိုက်ရသော ကားခကို မတောင်းချင်တော့ပေ။

“ မပေးနဲ့တော့ အစ်မ, အိမ်ပြန်တာနဲ့ လမ်းကြုံနေလို့ပါ, မယူတော့ဘူး ”

ဟု ပြောပြီး ကားထဲဝင်ကာ တစ်ခါးပိတ် စက်နှိုးလိုက်သည်။ သူမလည်း တစ်ဖက်က ကလေးချီထားပြီ တစ်ဖက်တွင် လွယ်ထားသော အိပ်ထဲကို ပြာပြာသလဲ နှိုက်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကားစထွက်မည်အပြုတွင် ကားမှန်ကို လက်ဖြင့်လှမ်းခေါက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း မှန်ချလိုက်ပြီး

“ ရတယ် အစ်မ, လုံးဝမယူတော့ဘူး , တည်းခိုခန်းထဲဝင်တော့, ညည့်နက်နေပြီ  ”

“ ခဏစောင့်ပါ အစ်ကိုရယ်, ကားခလေး ပေးပါရစေ”

ဟု နူးညံ့သော အသံကလေးဖြင့် တောင်းပန်နေရှာသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမမျက်နှာကို သေချာကြည့် ပြုံးပြလိုက်ကာ သွားပြီဟု နှုတ်ဆက်ပြီး အမြန် မောင်းထွက်လာလိုက်သည်။ ကားဘက်မှန်ထဲမှ သူမကို အထဲဝင်သွားပြီလားဟု ကြည့်နေမိသည်။ သူမလည်း ကျွန်တော့်ကားကို လိုက်ကြည့်နေပြီး အတော်ကြာမှ တည်းခိုခန်းဘက် ခြေစလှမ်းသွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကိုဦးတည်ပြီး ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်းခဲ့သည်။

ကျုံးဘေးထိုင်တုန်းက ဆက်ဆီ အတွေးများကို ပြန်စဉ်းစားပြီး တွေးမည်လုပ်စဉ် ကလေးချီထားသော မိန်းမပျိုကို အတွေးရောက်သွားသည်။ သူမပုံစံသည် အနေတော် အရပ်အမောင်းနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဖြစ်သည်။ သူမ နားတွင်လည်း နားကပ်ဝတ်ထားပြီး ရွှေဆွဲကြိုးလည်းဆွဲထားသည်။ ဘေးလွယ် အဝတ်အိပ်ကို လွယ်ထားပြီး သူမချီထားသော ကလေးမှာလည်း လမ်းလျှောက်တတ်ခါစလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မည်ဟု ထင်မိသည်။ သူမရော ကလေးရော အသားအရေ ဖြူကာ ကြည့်ကောင်းသည် လူရည်သန့်ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။

သူမမျက်နှာသည် ဝိုင်းဝန်းကာ မျက်ဝန်း, နှာတံ အကုန်ကြည့်လို့ ကောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ခုဏ ကားစီးနေတုန်းက သူမမျက်နှာသည် စိတ်ညစ်စရာ ကြုံတွေ့နေသည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။ ထိုသို့ သူမအကြောင်း စဉ်းစားနေစဉ် ကျွန်တော့် ဖုန်းသံမည်လာသည်။ ဖုန်းနံပါတ် ကြည့်လိုက်တော့ ကြိုးဖုန်းဂဏန်းများ ကျွန်တော်မသိ, အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ (၁၀)နာရီထိုးနေပြီ, မာဆတ်က ကောင်မလေး ဆက်တာများလားဟုတွေးကာ မကိုင်ပဲထားလိုက်သည်။ ဒီညအဖို့ ကျွန်တော် သေချာပေါက် လိုးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ, အားနဲနေသည်။

ဖုန်ုးသံထက်ပြီး မြည်လာပြန်သည်, မကိုင်ပဲထားလိုက်ပြန်သည်။ (၃) ကြိမ်မြောက် မြည်လာပြန်သည်, မာဆတ်က ကောင်မလေးကတော့ ဒီလောက်အကြိမ်များများ မခေါ်တတ်ပါ , ကျွန်တော်က ပြန်ခေါ်ပြီးတော့ စကားပြောကြသည်။ ယခုဖုန်းတောက်လျောက် မြည်နေသဖြင့် ကိုင်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ

“ ဟလို, ပြောပါခင်ဗျ  ”

“ ခဏလေး ကိုင်ထားပါနော် အစ်ကို ”

ယောက်ျားတစ်ယောက် အသံ ကြားရသည်။ ပြီးလျှင် မိန်းမသံဖြင့် စကားပြောလာသည်။

“ ဟဲလို , အစ်ကို့.. ကျွန်မပါ , ခုဏ အစ်ကို့ ကားပေါ်စီးခဲ့တဲ့ သူပါရှင့်  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပြောပါ , မှတ်မိပါတယ် , ကားပေါ်ပစ္စည်းကျန်ခဲ့လို့လားဗျ  ”

“ မကျန်ပါဘူးရှင့် , အစ်ကို ဒီပြန်လာပေးအုံးနော်  ”

“ ဘာဖြစ်လို့လည်းဗျ, တည်းခိုခန်း အဆင်မပြေလို့လားဗျ  ”

“ မဟုတ်ပါဘူး , ပြန်လာပေးပါနော် အစ်ကို , ရှေ့ထွက် စောင့်နေပါ့မယ် , ဒါပဲနော် ”

ဟု ပြောကာ သူမဘက်က ဖုန်းချသွားသည်။ သူမပြောသော လေသံသည် ကျွန်တော် မလာမှာကို စိုးရိမ်နေပုံရပြီး အရှေ့မှာပဲ ထွက်စောင့်မည်ဟု ပါ ပြောသဖြင့် သူမရဲ့ မိန်းမသားဘဝ လုံခြုံမှုကို ကျွန်တော် စိုးရိမ်သွားကာ ကားကိုပြန်လှည့်ပြီး အမြန်မောင်းခဲ့ရာ (၁၀) မိနစ်အတွင်း တည်းခိုခန်းရှေ့ ရောက်သွားသည်။ ကားပေါ်က အမြန်ဆင်းကာ စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့်

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်မ “

“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး အစ်ကို, ကျွန်မကို ကူညီပါနော် အစ်ကို, ကျွန်မ အိမ်က အမြန် ထွက်လာခဲ့တော့ ဖုန်းနဲ့ ပိုက်ဆံအိတ်တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တယ်ရှင်, ဒီမှာ တည်းခိုခန်းခ ပေးမယ်ဆိုပြီး ထုတ်တော့ မပါခဲ့ဘူးရှင်, အစ်ကို ကျွန်မရဲ့ ဆွဲကြိုးကို အစ်ကို့ကို ဒီတစ်ညပေးထားပြီး ပိုက်ဆံ (၅၀၀၀၀) လောက် ချီးပေးပါလားဟင်, မနက်ကျရင် ဒီကို အစ်ကိုလာခေါ်ပါ, ပြီးရင် ဒီဆွဲကြိုးကို သွားရောင်းပြီး ပြန်ပေးပါ့မယ်နော် ”
ဟု တောင်းပန်သော မျက်နှာလေးနဲ့ သူမပြောနေရှာသည်။

“ ကျွန်တော်လည်း ပိုက်ဆံက (၁၀၀၀၀) ကျော်ကျော်ပဲ ပါတာဗျ, ခဏလေး အစ်မ ”

ဟု ပြောကာ ကျွန်တော်လည်း တည်းခိုခန်းထဲဝင်သွားပြီး ကောင်တာမှ ညီလေးကို ဆွဲကြိုးယူထားပြီး တည်းခွင့်ပြုဖို့ ပြောပေးလိုက်သည်။ ကောင်တာမှ ကောင်လေးကလည်း မယူရဲဘူးဆိုပြီး ဇွတ်ငြင်းနေသဖြင့် အပြင်ပြန်ထွက်ကာ သူမအနားသွားလိုက်သည်။

“ အစ်ကို ညီမကို အဆင်ပြေအောင် စဉ်းစားပေးပါအုံးနော် , ကလေးနဲ့ဆိုတော့ ပိုဆိုးပါတယ်ရှင်  ”

“ အေးဗျာ , ကျွန်တော်ကလည်း တစ်ကယ်မပါလာဘူးဗျ, ဒီလိုလုပ်ဗျာ တည်းခတော့ ဈေးနဲနဲပိုမယ်, ကျွန်တော် ကားထိုးနေကျ ဟိုတယ်ရှိတယ်, သွားမလား  ”

“ ရတယ် အစ်ကို , ဟိုတယ်ကို ဆွဲကြိုးပေးထားလိုက်, မနက်ပိုင်းအတွင်း ရောင်းပြီးပေးမယ်ပြောလိုက်ပါ, ကတိပေးပါတယ်  ”

“ ရပါတယ် အစ်မ, ကလေးသွားခေါ်လိုက်, ဟိုတယ်က နဲနဲဝေးတယ်  ”

“ ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရယ် ”

ပြောကာ သူမ၏မျက်နှာသည် ပျော်ရွှင်သွားပြီး အထဲပြေးဝင်သွားကာ ကလေးအိပ်နေသည်ကို ပွေ့ကာ ပြန်ထွက်လာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကားမောင်းနေရင်း

“ အစ်မ , မနက်ဘယ်အချိန် လာခေါ်ရမလဲ  ”

“ ရတယ် အစ်ကို, လာချင်တဲ့အချိန် လာခဲ့ပါ, ဆွဲကြိုး ယူထားပါနော်  ”

“ မယူပါဘူး အစ်မရယ်, တာဝန်ကြီးလို့ပါ, အစ်မကို ယုံကြည်ပါတယ်  ”

“ ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုရယ်, ကျွန်မ ဒုက္ခတွေနဲ့ ပူလောင်တဲ့ညမှာ သူတော်ကောင်းနဲ့ တွေ့ရတာ ကံကောင်းလိုက်တာရှင် “

“ မဟုတ်တာ အစ်မရယ်, နေရခက်အောင် မလုပ်ပါနဲ့  ”

“ တစ်ကယ်ပါ, ကျွန်မက ဒီမြို့ကမဟုတ်ဘူး, မော်လမြိုင်ဘက်ကလာတာ, ဒီနေ့ညနေမှ ဒီရောက်တာလေ, ကားစီးလာရတော့ ခရီးကလည်းပန်း, ပြီးတော့ ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်ဆိုးပြီး ချက်ချင်းအမြန် ထွက်လာခဲ့ရတာလေ  ”

“ ဘာလို့ စိတ်ဆိုးကြတာလဲဗျာ, သူလိုက်ရှာနေမှာပေါ့, ကလေးကိုလည်း စိတ်ပူနေမှာပေါ့, အိမ်လိပ်စာပြော ကျွန်တော် အလကား လိုက်ပို့ပေးမယ်  ”

“ ကျမ ယောင်္ကျားကို ဘယ်တော့မှ ပြန်ရင်မဆိုင်တော့ဘူး, အပွင့်လင်းဆုံး ပြောပြရရင် ကျွန်မယောင်္ကျားက မန္တလေးကားဂိတ်မှူး, မော်လမြိုင်နဲ့ ကုန်ကားပြေးတာလေ, အခုညတင် သူနဲ့ သူ့စာရေးမဖောက်ပြန်နေတာ မျက်စိနဲ့မြင်တော့ ကျမ ရှက်လည်းရှက်, ဒေါသလည်း အတော်ထွက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို နီးရာပစ္စည်းနဲ့ ပေါက်ပြီး အမြန်ထွက်ပြေးလာခဲ့တာ အစ်ကိုနဲ့တွေ့တာလေ, ကယ်တင်ရှင်နဲ့ ကျမကံကောင်းသွားတယ် “

“ သူကတော့ အစ်မတို့ သားအမိကို လိုက်ရှာနေလောက်ပြီ ”

ဟူ၍ စကားများပြောကာ ကျွန်တော့်ကားထိုးနေသော ဟိုတယ်ကြီးသို့ ရောက်လာသည်။ သူတို့သားအမိကို ကောင်တာသို့ခေါ်ကာ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကိုပြောပြီး အဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးလိုက်သည်။ သူမမှတ်ပုံတင် ထုတ်ပေးမှ နာမည်ကြည့်မိရာ သူမနာမည်မှာ ” မနှင်းနှင်း ” ဟု သိလိုက်ရသည်။ သူမတို့သားအမိကို ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ပါလိုက်ပြီး အခန်းထဲထိ ပို့ပေးလိုက်သည်။

“ အစ်ကို ညီမတို့အတွက် စားစရာဟိုတယ်မှာ မှာပေးပါအုံးနော်  ”

“ ည(၁၂) နာရီ ရောက်နေတော့ ဘာမှ မရတော့ဘူးဗျ ”

ဟု သူငယ်ချင်းက ပြောသည်။

“ ဟုတ်လား, ကျမတို့သားအမိ ညစာ မစားရသေးဘူး , ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့  ”

“ ကဲဗျာ ကျွန်တော် အပြင်သွားဝယ်ပေးမယ်, ဘာစားမလဲပြော ”

ဟု မေးကာ သူတို့စားချင်သည်များ ဝယ်ပေးရန် ပြန်ထွက်ခဲသည်။ သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော်ကို မင်းဒီတခါ နောက်တွဲတွေရော ပါလာပါလားဟု စနေသေးသည်။ ကျွန်တော် ဝယ်ပြီးပြန်လာကာ သူတို့အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။

“ ဘယ်သူလဲ  ”

“ ကားဆရာပါ အစ်မ ”

ဟု ပြောပြီးနောက် တံခါးဖွင့်ပေးလာသည်။ သူမတို့မှာသည်များကို အခန်းဝမှ ပေးလိုက်ရာ

“ အထဲဝင်ထိုင်ပါအုံး အစ်ကို , နားပါအုံး ”

ဇွတ်အတင်း ခေါ်နေသဖြင့် ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

“ မိုးတော့ချုပ်နေပြီ, အစ်ကို့ဇနီးကတော့ မျှော်နေတော့မှာပဲ , ဖုန်းဆက်ထားလိုက်သေးလား  ”

“ ကျွန်တော်က လူပျိုပါဗျ  ”

“ ဟယ် တစ်ကယ်ကြီး, ဒီလောက် စိတ်ထားကောင်းတဲ့ သူကလေ ”

ဟု သူမနဲ့ကျွန်တော် စကားပြောရင်း သူ့ကလေးကို ထမင်းကျွေးနေသည်။ ကျွန်တော့် မျက်စိတွင်လည်း သူမရေချိုးပြီးကာစ ဘာမှလိမ်းမထားသော မျက်နှာသည်ပင် ကြည်လင်ပြီး ကြည့်ကောင်းနေသည်။ ခဏကြာတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးက အစာများကို အတော်များများ ပြန်အန်ချလိုက်ရာ ကလေးရော, သူမအဝတ်တွေရော ပေရေကုန်သည်။

“ ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ, ဘာဖြစ်တာပါလိမ့် ”

ဟု နှင်းနှင်းပြောကာ သူ့ကလေးနဖူးနဲ့ ကိုယ်ကို စမ်းသပ်နေသည်။

“ ဟယ် အစ်ကို , ကလေးက ဖျားနေတာ, ဘာလုပ်ရပါ့  ”

“ ဆေးခန်းတွေလည်း ပိတ်လောက်ပြီ အစ်မ, ဟိုတယ်ကောင်တာမှာ ဆေးသွားမေးပြီး ယူလာခဲ့မယ်, သူ့အဝတ်ပေတာတွေ လဲထားပေးလိုက်နော် ”

ဟုပြောကာ ကျွန်တော် ထွက်လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော် သူမအခန်းကို ပြန်လာပြီး ယူလာသောဆေးများကို ပေးလိုက်ပြီး ကလေးကို ဆေးတိုက်လိုက်သည်။

“ မနှင်းနှင်း, အဝတ်ပေတွေလလဲလိုက်တော့လေ  ”

“ ကျမနာမည် ဘယ်လိုသိလာလည်း , မိတ်တောင် မဆက်ရသေးဘူး, အပူတွေနဲ့ဆိုတော့ ပြောဖို့မေ့နေတာ “

“ ကောင်တာမှာ ပေးတုန်းက သိလိုက်တာပါ , ကျွန်တော့် နာမည်က ဖြိုးသူပါခင်ဗျ  ”

“ ကိုဖြိုးသူ , မင်္ဂလာပါ အစ်ကို, နှင်းထက် အသက်ကြီးလောက်တယ်  ”

“ နဲနဲပါပဲ , ဒါနဲ့ အဝတ်သွားလဲတော့လေ မနှင်း , ကလေးကို ကြည့်ထားပေးမယ် ”

ဟု ကျွန်တော် ထပ်ပြောလိုက်တော့မှ သူခေါင်းညိမ့်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ကလေးဘက်ကိုလှည့်ကာ ဂရုစိုက်ပေးလိုက်သည်။

“ ကဲ ကိုဖြိုးသူ , အဝတ်လဲလိုက်ပါပြီရှင့် ”

ဟု မနှင်းပြုံးကာ ပြောလာသည်။

“ ဟာ ဘယ်လိုကြီးလည်း, ခုတင်အခင်း ပိတ်ဖြူစကြီးကို ပတ်ထားတယ်  ”

“ နှင်းမှာ အဝတ်အပို တစ်စုံပဲပါတာ, ရေချိုးတုန်းက ညတုန်းကတစ်စုံ လျှော်လှန်းထားပြီးပြီ , နောက်တစ်စုံပေတော့ မရှိတော့ဘူးလေ ”

ဟု မနှင်းက ရှင်းပြနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူကိုကြည့်ရင်း အခန်းတစ်ခါးဖွင့်ထားသည်ကို သတိထားမိသည်။ မနှင်းလည်း ဒါကိုသိသည်ထင်သည်။

“ ကိုဖြိုးသူ , ဒီအဝတ်နဲ့ဆို အခန်းတံခါးသွားပိတ်ထားလိုက်မယ်နော် ”

ဟု မနှင်းပြောကာ တံခါးဆီကို လှည့်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော့် အကြည့်များသည် မနှင်းရဲ့နောက်ကျောပြင်ကို ကြည့်နေမိရင်း ပြုံးနေမိသည်။ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်လာသော မနှင်းရဲ့ အရှေ့ပိုင်းကိုလည်း ကျွန်တော်ကြည့်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။

“ ကိုဖြိုးသူ , ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ , မနှင်းပုံက ရီစရာကြီး ဖြစ်နေလို့လား  ”

“ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ , အဆင်ပြေသွားအောင် လုပ်တတ်လို့ သဘောကျလို့ပါ ”

ဟု ကျွန်တော် ပြောလိုက်သည်။ မနှင်းလည်း သူ့ကလေးဘေးနား လာထိုင်ပြီး ကလေးကို စမ်းသပ်နေသည်။ အခင်းစကို ထမိန်ရေလျားလို ပတ်ထားသောကြောင့် မနှင်း ပုခုံးသားများနဲ့ လည်တိုင် ဖြူဖြူလေးကို အနီးကပ်မြင်နေရသော ကျွန်တော်သည် ရင်တွေခုံလာပြီး စိတ်တွေ ထန်လာသဖြင့် သက်ပြင်းချမိသည်။

“ မနှင်း ကျွန်တော် ပြန်တော့မယ်, ကလေးလည်း သက်သာသွားပြီ, မနက်ကျ ဘယ်အချိန် လာရမလဲ“

“ ဟယ် အခုတောင် မိုးလင်းတော့မယ် , ဟိုဘက်ခုတင်မှာ အိပ်လိုက်တော့နော် ”

ဟု မနှင်း ဇွတ်တားသည်။ ကျွန်တော် နာရီကြည့်လိုက်တော့ အချိန်အားဖြင့်လည်း (၄) နာရီ ထိုးနေပြီ, (၆) နာရီဆို မိုးလင်းပြီ, မနှင်းအနေနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ယုံကြည်ပုံရ၍ အိပ်ခိုင်းသောကြောင့်

“ ဟုတ်ပါပြီ, လိုအပ်တာရှိရင် နှိုးနော်, အားမနာနဲ့ ”

ဟု ပြောကာ ဘေးကခုတင်ပေါ်တက်ပြီး အိပ်ဖို့လုပ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော် ကိုယ်ခန္ဒာသည်လည်း ညောင်းကိုက်နေပြီး ဖျားချင်သလို ဖြစ်နေသည်။ အိပ်မပျော်ခင် အတွေးထဲမှာ ပိတ်စဖြူလေးအောက်က မနှင်းကိုယ်လုံးလေးကို ပုံဖေါ်စိတ်ကူးယဉ်နေမိရင်း အိပ်ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်။

ကျွန်တော့် ခြေထောက်တွေကို တစ်ခုခု ထိနေသလို ခံစားလာမိသည်။ အိပ်မက်ထဲမှာလိုပဲ ထင်နေမိရာက လန့်နိုးလာသည်။ ချက်ချင်း ကျွန်တော်လည်း အောက်ကို လှန်းကြည့်လိုက်ရာ မနှင်းသည် ကျွန်တော့်ပေါင်ကို နှိပ်ပေးနေသည်ကို မြင်ရသည်။

“ ဟာ မနှင်း, ဘာလုပ်တာလည်း, အားနာစရာကြီး ”

ဟု ကျွန်တော်လည်း အမြန်ခြေထောက်ကို ရုပ်သိမ်းလိုက်သည်။ မနှင်းရဲ့ လက်များကလည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ဆွဲဖိကိုင်ထားသဖြင့် လျော့ကျနေသော ကျွန်တော့် ပုဆိုးကွင်းသည် ကျွတ်ကျန်ခဲ့သလို အောက်လျောသွားသောကြောင့် ကာမအကြောင်းစိတ်ကူးယဉ် အိပ်ပျော်ခဲ့သော ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကြီးသည် ထင်းခနဲပေါ်သွားသည်။

“ ဟာ , ဒုက္ခပါပဲ မနှင်းရယ် , အားနာပါတယ် ”

ဟုပြောကာ တင်းတောင်နေသော လီးတံကို ပုဆိုးဖြင့် အမြန် ပြန်ဖုံးလိုက်သည်။

“ ရပါတယ် ကိုဖြိုးသူရယ်, မနှင်းက အိမ်ထောင်သည်ပါ, ကလေးအမေပါ, အနေခက်မနေပါနဲ့ လူပျိုကြီးရယ် ”

ဟုပြောကာ ရယ်နေရင်း ဆက်နှိပ်မည် လုပ်သည်။

“ မနှိပ်ပါနဲ့ မနှင်းရယ်, သွားနားပါ, ကျွန်တော် မညောင်းပါဘူး  ”

“ ကိုဖြိုးသူ, ညောင်းလွန်းလို့ ညီးညူနေတာလေ, အင်း… ညောင်းလိုက်တာ, အင်း… အင်း, နဲ့ ညည်းနေပြီး ကျွန်မနာမည်တောင် ခေါ်နေလိုက်သေးတယ်  ”

“ ဟင် ဟုတ်လား, ထားပါလေ , အခု မညောင်းတော့ဘူးနော် , မနှိပ်နဲ့တော့  ”

“ ဟုတ်ပါပြီ , မနှိပ်တော့ဘူး , ဒါပေမယ့် မနှင်း မအိပ်ချင်ဘူး, စကားပြောရအောင်နော် ”

ဟု မနှင်းက ပြောပြီး သူမလက်တွေက ကျွန်တော့်ပေါင်ကို လှုပ်လိုက်သည်။

“ ပြောမယ်လေ , ဟိုထိုင်ခုံမှာ သွားထိုင်ရအောင်လေ ”

ဟု ကျွန်တော်ပြောလိုက်ရာ မနှင်းသည် ပျော်သွားပြီး ကျွန်တော့်ခုတင်ပေါ်မှ အမြန်လှည့်ဆင်းလိုက်စဉ် သူမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှ ပတ်ဝတ်ထားသော အိပ်ယာခင်းစသည် ကျွန်တော့်ကိုယ်နဲ့ ဖိထားမိသလိုဖြစ်ပြီး အကုန် ကျွတ်ကျသွားသည်။ မနှင်းသည် ခုတင်ဘေးတွင် ကိုယ်လုံးတီးပုံစံ မတ်တပ်ရပ်ကြီး အရှင်းသားဖြစ်သွားသည်။

“ ဟာ မနှင်း, ဒုက္ခပါပဲဗျာ , အားနာလိုက်တာ , ကျွန်တော့် ကိုယ်အောက်မှာ အစဖိထားမိလို့ ဖြစ်သွားတာ, တောင်းပန်ပါတယ်နော်  ”

“ ရပါတယ် ကိုဖြိုးရယ် , အမှတ်မထင် ဖြစ်သွားတာပဲ ”

ဟု မနှင်း ပြန်ပြောကာ အဝတ်စကို ကုန်းကောက်ပြီး ပြန်ပတ်နေသည်။ ကျွန်တော့် အကြည့်များသည် သူကုန်းပြီး အဝတ်ကောက်နေစဉ် မနှင်းဖင်စုံကြီးကို မြင်ရသည်မှာ အားရလွန်းသည်။ မနှင်းပုံစံမှာ စိတ်ဆိုးသည့်ပုံ မပေါက်ပေ, ထိုင်ခုံဆီသွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း မနှင်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်သည်။

“ ကိုဖြိုး အနေမခက်ပါနဲ့, စကားလေးဘာလေး ပြောပါအုံး  ”

“ မနှင်းအတွက် အားနာလို့ပါ , ကျွန်တော် ပြန်လိုက်တော့မယ် ”

ဟု မနှင်းကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဆိုနေ, မနှင်း နားလည်ပါတယ် , ပျင်းနေလို့ပါ , စကားပြောရအောင်နော် ကိုဖြိုး ”

ဟု ပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကို လှမ်းဆွဲပြီးတားနေသည်။ မနှင်းရှေ့သို့ ကုန်းလာပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲနေစဉ် သူမရဲ့ နို့အုံအစုံက ပတ်ဝတ်ထားသော အဝတ်က လျော့နေသောကြောင့် တော်တော်မြင်နေရသည်။ ကျွန်တော့် စိတ်တွေ ဘလောင်ဆူနေပြီး ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်နေသဖြင့် သုတ်ထွက်သွားပါမှ ပြီးပေတော့မည်။

“ ကတိပေးပါတယ် , မပြန်တော့ဘူး, အိမ်သာသွားလိုက်အုံးမယ်  ”

“ ကျေးဇူးပါ အစ်ကို ”

မနှင်း ပြောကာ ပျော်နေပုံရသည်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်သာဆီသွားသည်။

“ ကိုဖြိုး , အစ်ကိုလည်း မနှင်းလို ပိတ်ဖြူပတ်လိုက်တော့, ပုဆိုးနောက်မှာ အရည်ကွက်ကြီး အကြီးကြီးပဲ , ချွတ်လှန်းလိုက်တော့နော် ”

ဟု ပြောကာ မနှင်းရယ်နေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ခုတင်ပေါ်က အခင်းပိတ်စဆွဲယူကာ အိမ်သာထဲဝင်လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တင်းတောင်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ကာ သုတ်ထွက်သွားအောင် ဂွင်းတိုက်ဖို့စိတ်ကူးလိုက်သည်။

ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲတွင် မနှင်းကို လိုးချင်နေမိသည်။ ကောင်းပါ့မလားလို့လည်း ပြန်တွေးရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်း ဆော့ပေးနေရင်း ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မလဲဟု ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။ နောက်ဆုံး မနှင်းကို လိုးချင်လွန်းသောစိတ်က ထက်သန်နေသဖြင့် သုတ်ထွက်အောင် မလုပ်တော့ပဲ ပိတ်ဖြူအခင်းကို ပတ်ကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ မနှင်းရှိရာ လမ်းလျောက်သွားသော ကျွန်တော်ကို မနှင်းက ပြုံးပြီးကြည့်နေကာ

“ အခုတော့ နှစ်ယောက်လုံး လူရိုင်းခေတ် ပြန်ရောက်သွားပြီပေါ့ကွယ် ”

ဟုပြောကာ သူမရယ်နေသည်။

“ ဟုတ်ပါပြီ, မနှင်းကို ကျွန်တော် တစ်ခုပြောမယ် , စိတ်ဆိုးလည်း ရပါတယ် , တောင်းဆိုစရာလေး ရှိလို့ပါ ”

ဟု မနှင်းရဲ့ မျက်ဝန်းကို သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် ပြောလိုက်သည်။

“ ပြောပါ ကိုဖြိုး, ဘာစိတ်ဆိုးရမှာလဲ , မနှင်းကို ကူညီပေးနေတဲ့ အစ်ကိုပဲဟာ  ”

“ ကျွန်တော်လေ…အခု မနှင်းနဲ့ အတူနေချင်လို့ပါ, စိတ်မထိန်း နိုင်တော့လို့ ပြောမိတာပါ  ”

“ အယ်…ကိုလူပျိုကြီးကလည်းနော်, ဟုတ်ပါပြီ, ကိုဖြိုး တစ်ကယ် လုပ်ချင်တာလား, မနှင်းအတွက်က မထူးဆန်းပါဘူး, ရတယ်, ကိုဖြိုးသဘောပါရှင် ”

ဟု မနှင်း စိတ်မဆိုးပဲ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ခွင့်ပြုလာသည်။

“ ကျေးဇူးပါ မနှင်းရယ်, အားနာပါတယ်, မနေနိုင်တော့လို့ပါ ”

ဟု ကျွန်တော်ပြောကာ သူမထိုင်နေသည့်အနားသွားပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က ပတ်ထားသောအဝတ်စကို ဖြေးဖြေးချင်း ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးလျင် ကျွန်တော့် လက်တစ်ဖက်က မနှင်းပေါင်တွေပေါ် ပွတ်ပေးရင်း မနှင်းဖီးလာအောင် သူမရဲ့ စောက်ပတ် ပတ်လည်ကို ဆွပေးမည်ဟူ၍ လက်နှိုက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်လက်တွင် မနှင်းရဲ့ စောက်ရည်များ ချက်ချင်း စိုရွှဲသွားသည်။ မနှင်းကလည်း ရည်လိုက်ကာ

“ ကိုဖြိုး, စပြီးလိုးလို့ရပြီ , မနှင်းက အဆင်သင့်ပဲ, ဒါနဲ့ မိုးလင်းသွားလိမ့်မယ်  ”

“ ကျေးဇူးပါ မနှင်း ”

ဟု ပြောပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ကျွန်တော့် အဝတ်ကို ချွတ်မည်ဟု လုပ်စဉ် ခုတင်ပေါ် အိပ်နေသော ကလေးကို ကြည့်မိသွားသည်။

“ ရတယ် ကိုဖြိုး, ကလေးက ဘာမှ မသိသေးဘူး, ချွတ်ပါ ”

ဟု မနှင်းက အားမရသည့် လေသန်ဖြင့် ပြောလာသည်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အကုန်ချွတ်ချလိုက်ရာ လီးတံအချောင်းကြီးသည် ရှေ့သို့ ထိုးထွက်လာသည်။ မနှင်းလည်း မတ်တပ်ရပ်လာပြီး သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့် လီးတံကို ပွတ်ဆွပေးနေရင်း

“ အဆင်သင့်ပဲပေါ့နော် , ကဲ စလုပ်ကြစို့ , ဘယ်လိုနေပေးရမလဲပြော  ”

“ မနှင်း လှည့်ပြီး ကုန်းပေးပါလား ”

ကျွန်တော် ပြောလိုက်ရာ ကလေးအိပ်နေသော ခုတင်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး မနှင်းကုန်းပေးထားသည်။ မနှင်းဖင်ဆုံကြီးကို ကြည့်ပြီး အားရလွန်းလှသည်။ လီးကြီးကို ကျွန်တော့်လက်နဲ့ ဆွပေးပြီး သူမနောက်သို့ကပ်ကာ မနှင်းရဲ့ စောက်ပတ်ပေါက်ဝကို လီးထိပ်နဲ့တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စထည့်ကာ သွင်းလိုက်သည်။

မနှင်းရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွန်သပ်ပေးရင်း ဖြေးဖြေးချင်း ပိုသွက်ကာ လီးကြီးအဆုံးထိ ဝင်သွားအောင် သွင်းနေလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကြီး မနှင်းစောက်ပတ်ထဲ အကုန်သွင်းပြီး မနားတမ်း ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေရာ မနှင်း ဆီမှ ညည်းသံလေးတွေ ကြားလာရသည်။

“ မနှင်း နာရင်ပြောနော် , နားချင်ရင် ပြောပါ  ”

“ ရတယ် ကိုဖြိုး, ခံလို့ကောင်းတယ်, ဆက်လုပ်ပါ ”

ဟု မနှင်းသည် ဖီးရှိသည့် အသံလေးဖြင့် ပြောလာသည်။ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးနေရာ အချက် (၆၀) လောက် အရောက်တွင် မနှင်း လက်တစ်ဖက်သည် သူ့စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေပြီး

“ ကိုဖြိုး, အားထည့်ပြီး ဆောင့်ပေးပါ, မနှင်း ပြီးချင်လာပြီ ”

ဟု တောင်းဆိုလာသောကြောင့် သူမရဲ့ ဖင်စုံကြီးကို ဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ ခဏအကြာတွင် မနှင်း ပြီးသွားသည်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုဖြိုးရယ်, မနှင်း ယောင်္ကျားနဲ့ မလုပ်ရတာ (၅) လကျော်ကြာနေပြီ, ကိုဖြိုး မောသွားပြီလား  ”

“ မမောပါဘူး, စိတ်က သိပ်ထန်နေတာလေ , ခုတင်ပေါ် သွားရအောင်နော် မနှင်း ”

ဟု ပြောကာ နောက်မှ သိုင်းဖက်ပြီး ခုတင်ပေါ် မနှင်းကို ပက်လက် အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ကာ အဆုံးထိဝင်အောင် ဖိချလိုက်သည်။ မနှင်းလည်း ညည်းသံလေး ထွက်လာသည်။ လီးကို ရှေ့နောက် မဆော့သေးပဲ မနှင်းရဲ့ နို့အုံကြီးများကို အားရပါးရ စုပ်ယူနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ မနှင်းသည် အောက်ကနေ ကော့ပေးလာပြီး ဖီးအတော် လာနေပုံ ဖြစ်နေသည်။

“ ကိုဖြိုး လုပ်ကြစို့နော် , ကောင်းနေပြီ ”

ဟု မနှင်း ပြောလာသည်နှင့် နို့များကို မစို့တော့ပဲ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်ကာ ဆက်တိုက်အားထည့်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ အချိန် (၁၅) မိနစ်အကြာ လေညက်တွင် မနှင်း ဒုတိယအကြိမ် ပြီးသွားပြန်သည်။

“ ကိုဖြိုး မပြီးသေးဘူးလား, မနှင်းတောင် နှစ်ခါရှိပြီ , လုပ်လို့ မကောင်းလို့လားဟင်  ”

“ မဟုတ်ပါဘူး, ကောင်းလွန်းလို့ မပြီးအောင် ထိန်းထားတာလေ , လုပ်ချင်သေးတယ်, ကြိုက်တယ်  ”

“ ကဲ ဟုတ်ပါပြီ, ကိုဖြိုးနားအုံး, မနှင်း အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးမယ် ”

ဟု ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက် လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်မှ မနှင်းတက်ခွကာ လီးအချောင်းကြီးကို သူလက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝကို တေ့ကာဖိချလိုက်သည်။ ထို့နောက် မနှင်းသည် ကျွကျွတက်သွားအောင် ဆောင့်ပေးနေရာ သူမရဲ့ နို့အုံအစုံသည် လှုပ်ခါရမ်းနေတော့သည်။

ကျွန်တော်လည်း မနှင်းရဲ့ စောက်စိကို လက်နဲ့ကလိပေးနေသည်။ ဒီလိုနဲ့ မနှင်းသည် အသက်ရှူသံများ ပြင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းသားချင်း ဖိကိုက်ကာ လီးအချောင်း ထိပ်ပေါ်ခါနီးလောက်ထိ မြင့်တက်လာပြီး အားကုန် ပြန်ဆောင့်ချနေလိုက်ရာ အချက် (၅၀) လောက် အရောက်တွင် ညည်းသံမှာ ဆက်တိုက်ထွက်လာကာ မနှင်း နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားပြီး ကျွန်တော့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချကာ အမောဖြေနေသည်။

“ ကိုဖြိုး ကောင်းလားဟင်  ”

“ သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ”

ဟု ပြောကာ သူမရဲ့ ဆံပင်များနဲ့ ကျောပြင်ကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။

“ ကိုဖြိုးကို မေးရအုံးမယ် , လူပျိုပေမယ့် ဒီလောက်အကြာကြီး လုပ်တာတောင် မပြီးနိုင်ဘူးနော် ,
ဒီက အအို မိန်းမက (၃) ခါရှိပြီ ပြီးသွားတာ , ဘယ်လို လူပျိုလဲပြောနော် ”

ဟု မနှင်းက အံ့သြစွာ မေးလာသည်။ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးလိုက်ကာ

“ ဒီတစ်ခါ ပြီးသွားအောင် လုပ်မယ် ”

ဟု ကျွန်တော်ပြောကာ မနှင်းကို စားပွဲပေါ် ထိုင်စေပြီး သူမပေါင်တစ်ချောင်းကို ဆွဲမလိုက်ပြီး တစ်စောင်း ပုံစံမျိုးနဲ့ လီးကြီးကို စသွင်းလိုက်သည်။
ကျွန်တော့် လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ ပေါင်တံကို ဆွဲယူထားပြီး နောက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံကြီးကို အားထည့်ကာ ပွတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။ ကြာလာတော့သူမရဲ့ လက်တစ်ဖက်က စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေပြီး မနှင်းစောက်ပတ်အုံ ပတ်လည်တွင် အဖြူရည်များ ပေပွနေတော့သည်။

“ ကိုဖြိုး ဆောင့်ပေးပါ, ကောင်းနေပြီ , အင်း… အင်း”

ဟု ညည်းသံများ ပေးလာသည်နှင့် ကျွန်တော်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်များ ပြင်းထန်ပေးလိုက်ရာ မနှင်း (၄) ကြိမ်မြောက် ပြီးသွားပြန်သည်။ မနှင်း ပြီးသွားပေမယ့် ကျွန်တော့် လီးအချောင်းကို ပြန်မနှုတ်တော့ပဲ သူမရဲ့ ခြေထောက် မထားသည်ကို ပြန်ချပေးကာ မနှင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ညီညာစွာ ကားထားပြီး ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။

မနှင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးတွင် မနှင်း ခုဏကပြီးလို့ ထွက်ကျလာသော စောက်ရည်များသည် လီးကြီးဆက်တိုက် မနားတမ်း လှုပ်ရှားနေသဖြင့် အမြှုပ်ပုံများပင် ဖွေးဖြူနေသည်။ မနှင်းရဲ့ လက်ကလည်း စောက်စိကို ကလိပေးနေရင်း

“ ကိုဖြိုး မနှင်း စောက်ပတ်က ထုံနေသလို ဖြစ်နေပြီ, ကောင်းသလိုလို, ပြီးတော့မလိုလိုနဲ့ မပြီးနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ”

ဟု မနှင်း ညည်းတွားနေသည် ။ မနှင်း ပြောနေသော်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်လိုးပေးနေသည်မှာ အရှိန်မလျော့ပေးပေ။

“ ကိုဖြိုးရယ် ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိတော့ဘူး , ခဏနားရအောင်နော် ”

ဟု မနှင်းပြောကာ ကျွန်တော့်ဗိုက်ကို သူမရဲ့လက်တွေက တွန်းထားသလိုမျိုး လုပ်လာသည်။

“ ကျွန်တော် ပြီးတော့မှာပါ နှင်းရယ်, သိပ်ကောင်းလွန်းနေပြီ ”

ဟု ပြောကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ရှေ့ကပ်လိုက်ပြီး သူမနို့အုံကို ကုန်းပြီး စို့လိုက်ကာ မနှင်းရဲ့ ဖင်အစုံအောက်ကို လက်ထည့်လိုက်ပြီး သူမကို စားပွဲပေါ်က ဆွဲမလိုက်ကာ မတ်တပ်ချီပွေ့ပြီး ဆွဲဆွဲဆောင့်နေလိုက်သည်။

ကျွန်တော် ပွေ့ချီထားသဖြင့် မနှင်းရဲ့ကိုယ်သည် တစ်သားတည်း ကပ်နေကာ တွန်းကန်ဖို့ ခက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော့်ဂုတ်ကို သူ့လက်များက သိုင်းဖက်ထားသည်။ မနှင်းနို့ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ အပြည့်တစ်ဝကြီး ငုံစို့ထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ ဖင်စုံကြီးကို ပွေ့ထားသော လက်များနဲ့ ဆွဲဆွဲကပ်ယူပြီး အားရပါးရ လိုးနေလိုက်ရာ မနှင်းရဲ့ ဦးခေါင်းသည် ရမ်းခါနေပြီး မကြာမှီ

“ ပြီးပြန်ပြီ ကိုဖြိုးရယ် , ကောင်းလိုက်တာနော်…,အင်း…အင်း… ”

ဟု မနှင်း တိုးတိုးလေး ပြောလာပြီး သူမ (၅) ကြိမ်မြောက် ခက်ခဲစွာ ပြီးသွားရှာသည်။ မနှင်း နောက်ဆုံး ပြီးသည်မှာ အားတင်းသည့် ညှစ်အားများ ပါလာသဖြင့် ကျွန်တော့် လီးအတံချောင်းကို ဇွတ်ညှစ်သလို ဖြစ်လာသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း တစ်ပြိုင်တည်း တူတူပြီးသွားတော့သည်။

မနှင်းကို စားပွဲပေါ် ပြန်တင်ပေးရင်း ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ မနှင်းရဲ့ စောက်ရည်များနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ သုတ်ရည်များသည် စောက်ပတ် ပေါက်ဝမှ အများကြီး ထွက်ကျလာရာ စားပွဲပေါ်တွင် ပြန့်ကျဲသွားပေတော့သည်။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ (၆) နာရီ ကျော်နေပေပြီ, မနှင်းကို အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်ခဲ့တောသည်။

ဒုက္ခများနဲ့ စတွေ့ခဲ့သော မနှင်းကို ကျွန်တော်က သူမ ငတ်မွတ်နေသော သုခ အရသာ လက်ဆောင်ပေးခဲ့လိုက်ပါတော့သည်။ ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။