Friday, September 13, 2013

ကုန်းအပေးမှာ အမုန်းဆွဲပေးလိုက်တယ် ( စ/ဆုံး )

ကုန်းအပေးမှာ အမုန်းဆွဲပေးလိုက်တယ် ( စ/ဆုံး )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

မှောင်မိုက်နေသော ကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများ ကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့ တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခု လုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ 

သုတ်ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာ အိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့် လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရွဲ….” ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းရဲ့ တိုးဝှေ့ကျီစယ်မှု့ကြောင့်လား မသိပေမဲ့ တစ်ခုသော တစ်ထပ်တိုက်ကလေးရဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသမီးတဦး အိပ်ယာထက်မှ ဖျပ်ကနဲ လန့်နိုးလာသည်။သူမနာမည်က ခင်မဟု ခေါ်သည်။တင်းတင်းပြည့် ပြည့်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးခေတ်စကားဖြင့် ပြောရလျင် တော်တော်လေး ကိတ်သည်ဟု ပြောရမည်။

ခင်မ အိပ်ယာခေါင်းရင်းရှိ မီးခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ကာ ကပိုကရို ဖြစ်နေသေ ာဆံပင်တို့ကို သားရေကွင်းဖြင့်စည်းနှောင်လိုက်သည်။ အခန်းမီးမဖွင့်တော့ပဲကု တင်ပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်သာသွားရန် အခန်းပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညလယ်မှာ သေးပေါက်ရန်အတွက် ထွက်လာသော ခင်မ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်စေရန် ဖြည်းညင်းစွာ ပိတ်လိုက်သည်။ ခင်မတို့အိမ်မှာ ရေလောင်းအိမ်သာက တိုက်နှင့်တဆက်တည်းမဟုတ်ပဲ တိုက်နောက် ဘက်ပေနှစ်ဆယ်လောက်အကွာမှာ ဆောက်ထားသည်။ 

ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ကာ အနောက်ဘက်သို့ ခြေလှမ်းခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းဖို့ပြင်လိုက်သည့်ခင်မ မျက်ဝန်းတွေကအိမ်၏နောက်ဆုံးအခန်းဖြစ်သော တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းအခန်းတံခါးရှေ့မှအဖြတ်တွင် မပွင့်တပွင့်ဖွင့်ထားသောတံခါးကြားမှ အလင်းရောင်တချို့ အပြင်သို့ လျှံထွက်ကျနေတာကိုမြင်လိုက်ရပေမဲ့သေးပေါက်ချင်စိတ်တို့က ထိန်းမရသဖြင့် အိမ်သာသို့ခပ်မြန်မြန်လေးပြေးလိုက်သည်။ သေးပေါက်ပြီးရေဆေးကာ အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာသည့် ခင်မ မိမိအခန်းရှိရာသို့ ပြန်လာချိန်စိုးနိုင်ထွန်းအခန်းတံခါးခပ်ဟဟလေးပွင့်နေသည့်ကြားမှ အခန်း ထဲသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။

အိပ်ယာပေါ် အိပ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းကို အလင်းရောင်တစွန်းတစကြားမှ မြင်တွေ့လိုက်ရချိန်တွင်

“ ဩော်….ငါ့တူလေး စာကျက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားရှာတာ နေမှာ…ခြင်ထောင်လည်း မထောင် မီးလည်းမပိတ်နဲ့ အိပ်နေလိုက်တာ ခြင်ထောင်လေးချပေးသွားဦးမှပါလေ” 

ဆိုသည့်အတွေးဖြင့် တူတော်မောင် စိုးနိုင် ထွန်း အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေးကပ်ကာ ခြင်ထောင်ချပေးဖို့ ပြင်နေသည့် ခင်မမျက်လုံးတွေက အိပ်ယာထက်ပိုးလိုးပက်လက်အိပ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်မိချိန်… 

“ အို….” 

ခင်မ မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားသည်။ ကြည့်ပါဦး… အိပ်နေလိုက်တာ….အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေဖြင့် အောက်ပိုင်းက ပုဆိုးကလည်း ခါးပေါ် အကွင်းလိုက် ရစ်ပတ်ထားလျက် ဒူးတစ်ဘက်ကွေးထားပြီးကျန်ခြေတဘက်က ဆန့်တန်းအိပ် နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အောက်ပိုင်းကို မျက်လုံးများမခွာနိုင်အောင် ကြည့်နေရင်း ခင်မ ရင်တွေဖိုလာသည်။

မိမိယောင်္ကျား ကိုမြင့်မောင်ရဲ့လီးကြီးနှင့်ဝေးကွာနေရသည်မှာ ယခုအချိန်ဆိုလျင် ရှစ်လကျော်သွားပြီ…တိတိကျကျဆိုရရင် ခင်မယောင်္ကျားလီးနဲ့ အလိုးမခံရတာ ရှစ်လကျော်နေပြီ….. ကားသမားဖြစ်သော ကိုမြင့်မောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျပြီး မိဘနေအိမ်မှခွဲခွာ၍သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါကိုမြင့်မောင် နောက်သို့လိုက်သွားခဲ့ရပြီး တစ်နှစ်ပြည့်အောင်ပင် မပေါင်းလိုက်ရပဲလင်ဖြစ်သူကိုမြင့်မောင်တစ်ယောက်ကုန်ကားမောင်းရင်းကားမှောက်ပြီးကွယ်လွန်သွား တော့ ရှိတာလေးတွေရောင်းချပြီး အကိုအရင်းဖြစ်သူစိုးနိုင်ထွန်းအဖေအိမ်သို့ စိတ်ပြေလက်ပျောက် လာနေရာမှ မပြန်ဖြစ်တော့ပဲ ရှိတာလေးထုခွဲရောင်းချ ပြီး အကိုဖြစ်သူရဲ့ပွဲရုံလုပ်ငန်းထဲ ရှယ်ယာထည့်ကာ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစားသဘောဖြင့် နေနေခြင်းဖြစ်သည်။ 

ရေငတ်နေသူတစ်ယောက်လို လည်ချောင်းထဲ တံတွေးများ ဂလုကနဲ မျိုချလိုက်ပြီး စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးကို တပ်မက်စွာဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခင်မ ဆုံးဖြတ်ရခက်စွာဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။

အသက် (၁၅)နှစ်ကျော် (10) တန်းကျောင်းသား စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အိပ်နေပုံကြောင့် ခင်မ ကုတင်အနီးသို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်သွား မိသည်။ ဖြူဖွေးနေသောဗိုက်သားကျစ်ကျစ်များအောက်မှာ ရှည်လျားစွာပေါက်နေကြသော လမွေးမဲနက်ရှည်ရှည်များကြားမှ မိုးပေါ်ထောင်တက်တော့မည့် ဟန်ဖြင့်စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အကြောတပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးညိုရှည်ကြီးကိုက ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ လှုပ်သွားချိန်တွင်မတော့ခင်မတစ်ယောက်စူးစူးရဲရဲ မမှိတ်မသုန်ကြည့်နေရာမှ တူဖြစ်သူအိပ်ယာဘေး ဖျပ်ကနဲ တိုးကပ်သွားပြီး တုန်ရင်နေသော လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးဒစ်ထိပ်ဖူး အောက်နေရာသို့ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

ပူနွေးတင်းအိသော လီးချောင်းကြီးကို ကိုင်လိုက်မိချိန် ခင်မဆောက်ပတ်ကြီးတခုလုံးယားယံအုံကြွလာကာ ဘာ ကိုမှ မစင်းစားမိတော့ပဲ တူဖြစ်သူ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖွင့်ဟပြီး ကုတင်ဘေးမတ်တပ်ရပ်နေရာမှ ငုံ့စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။

“ အင်းးးးးးးး” 

လီးထိပ်ဖူးကြီးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားတို့ ထိမိခိုက် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ညည်းညူသံကြောင့် ခင်မအလန့်တကြားနောက် ဆုတ်လိုက်မိသည်။ ကွေးထား သော ခြေထောက်ကို ဆန့်တန်းတွန်းထုတ်လျက် ကုတင်ထက်ပက်လက်အိပ်နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားမှ လီးချောင်းကြီးက အသက်ရှုလိုက်တိုင်း တ ဆတ်ဆတ်ဖြင့်လှုပ်ရမ်းလို့နေသည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော တူဖြစ်သူရဲ့ လီးညိုရှည်ရှည်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ခင်မ ရင်တွေမောလာသည်။ ခင်မ ကိုယ်တိုင် ဘာလုပ်လို့ လုပ်မိမှန်းမသိလိုက်ခင်မှာပဲ ခင်မကိုယ်လုံးလေးက အိပ်ယာထက်ပက်လက်ဖြစ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းပေါ်သို့ကားယားတက်ခွလိုက် သည်။ 

ထဘီအောက်နားစကို အထက်သို့ လုံးစုကိုင်လျက် စိုးနိုင်ထွန်း လီးထိပ်ဖူးပေါ်သို့ ဆောက်ပတ်တေ့လျက် ဖြေးညင်းစွာဖြင့် ပွတ်ပေးနေမိသည်။ ခင်မ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စိတ်တို့ရှိပေမဲ့ တူဖြစ်သူရဲ့ လီးကိုမြင်လိုက်ကထဲက မျိုသိပ်ထားခဲ့ရသော တဏှာဇောတို့ပွင့်ထွက်သွားကာ သင့်တော်၏မ သင့်တော်၏ မတွေးတောတော့ပဲ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လှုပ်ရှားနေမိသည်။ နူးညံ့သည့် လီးထိပ်ဖူးတခုလုံးကို ခင်မရဲ့ဆောက်ပတ်သားအိအိဖောင်းဖောင်းတို့ ဖြင့် ထိပွတ်ပေးနေရာမှ လီးထိပ်ဖူးလေးကို ဆောက်ပတ်အကွဲကြောင်းနှင့်တည့်သွားချိန်တွင် ခင်မ လီးတန်ပေါ်သို့ အားစိုက်ဖိချလိုက်သည်။

“ ဗြွတ်….” 

“ အု…” 

“ အားးးးးး” 

အားကနဲ တိုးတိတ်စွာရေရွတ်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ နဖူးကြောကြီးမျာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ဆတ်ကနဲ အထက်သို့ ကော့ဆောင့်လိုက်သည့် တခဏလေးမှာပင် ခင်မဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိပ်ဖူးကြီးတခုလုံး အိကနဲဝင်သွားသည်။ လီးထိပ်ဖူးဆီမှတင်းကနဲဖြစ်သွား ခြင်းနှင့်အတူစိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက်ကယောင်ကတန်းဖြင့် လန့်နိုးလာသည်။ 

“ ဟာ…အန်…အန်တီ…အန်တီမ” 

စိုးနိုင်ထွန်းမျက်လုံးများ ပွင့်သွားချိန် ခင်မ လန့်ဖျပ်ပြီး ရုတ်ချည်းထရပ်လိုက်သည်။ 

“ ဖွတ်….” 

ဆောက်ခေါင်းဝမှ လီးထိပ်ကျွတ်ထွက်သံခပ်တိုးတိုးလေးထွက်ပေါ်သွားသည်။ ခင်မ ကုတင်ပေါ်မှ ကပျာကယာဆင်းဖို့ပြင်လိုက်ချိန် 

“ အန်…အန်တီမ…” 

တုန်ရင်မောဟိုက်နေသောလေသံဖြင့် ထဘီအောက်နားစကိုဆွဲထားပြီး အိပ်ယာပေါ်အတင်းတွန်းလှဲ ဖို့ကြိုးစားနေသော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လက်တို့ကို ဆွဲဖယ်ရုန်းကန်ရင်း “အန်တီမ…မှားသွားတယ်…သားရယ်…ဖယ်ပါ…လွှတ်ပါကွယ်…”

“ ဟင့်အင်း…မလွှတ် ဘူး…အန်တီမရယ်…” 

“ လွှတ်ပါကွယ်…သားရယ်…လိမ္မာပါတယ်…ဖယ်ပါ…အန်တီ မသွားတော့မယ်…ဖယ်…မင်းအမေတို့နိုးသွားလိမ့်မယ်” 

အတင်းဆွဲ ဖက်နေသော တူဖြစ်သူရဲ့လက်တို့ကို ဆွဲဖယ်ပြစ်ရင်း ခင်မ ကုတင်အောက်သို့ ရောက်သွားသည်။

“ အန်တီမ…သား…ခုနကလို ကောင်းချင်တယ်…လာပါ… ပြန်လုပ်ပေးပါနော်…မေမေတို့အခန်းနဲ့အဝေးကြီးပါ…သားကို ခုနကလို လုပ်ပေးပါနော်…” 

ခါးကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားလျက် ခါးမှထမိန်အနားစကို ဆွဲချွတ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားကို ခင်မမျက်လုံးအကြည့်များက ရောက်သွားသည်။ တူအရင်း ဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးက လေထဲ တရမ်းရမ်းတခါခါဖြင့် လှုပ်ခတ်နေတာမြင်လိုက်တော့ ခင်မတစ်ယောက် ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေမှု့တို့ ရပ်တန့် သွားသည်။

“ အန်တီမ…သားကို…” 

“ ရှုးးးးးးး” 

ခင်မအသံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းပြောလက်စ စကားသံတို့ရပ်တန့်သွားသည်။ 

“ သား…ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောရ ဘူးနော်…” 

ပျော်ရွှင်သွားဟန်ဖြင့် လက်ကနဲ ပြုံးလိုက်သော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့အပြုံးတွေကို ခင်မ မျက်စောင်းလှလှ တစ်ချက်ဖြင့် တုန့်ပြန်လိုက်ပြီး လေထဲမှာ တန်းမတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဆွဲယူစုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခင်မ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ စိုးနိုင်ထွန်းလီးတန်ဆီ မျက်နှာ အပ် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လီးတန်အရင်းမှကိုင်ကာ ထိပ်ဖူးလေးဆီသို့ နှုတ်ခမ်းသားလေး မပွင့်တပွင့် ဟကာ ငုံစုပ်လိုက်သည့် ခင်မအပြုအမူကြောင့် စိုးနိုင် ထွန်းတကိုယ်လုံးရှိအကြောများတဖျင်းဖျင်းဖြစ်ကုန်လောက်အောင် အကောင်းကြီးကောင်းသွားပြီး ဗိုက်သားလေးများခွက်သွားအောင် ကိုယ်ကိုငုံ့ကိုင်းကာ သူ့လီးကို ရှေ့သို့ ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

“ အွန့်….ပလွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်…စွိ…စွိ…အဟွတ်…အဟွတ်” 

ရုတ်တရက် ဆောင့်ဝင်လာသော လီးထိပ်ဖူးကြီးက အာခေါင်ထဲ ထိုးစိုက်လာသဖြင့် ခင်မ ရုတ်တရက် အသက်ရှုကျပ်ကာ ချောင်းဆိုးချင်သလိုလို ဖြစ်သွားပြီး မျက်လုံးထဲမှာ မျက်ရည်တို့ ပြည့်လျှံလာသည်။ အန်တီမရဲ့လီးစုပ်ပေးမှု့ကြောင့် စိုးနိုင် ထွန်းဖင်သားတွေ တင်းကနဲရှုံ့လိုက်မိကာ လီးကို ရှေ့သို့ တအားကော့ထိုးပေးမိရင်း အန်တီ ခင်မခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ထားလျက် ဆောင့်လိုး ပြစ်လိုက်သည်။

ဆတ်ကနဲ အတင်းတိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ခင်မခေါင်းကို နောက်သို့ ဆုတ်ဖယ်တိမ်းရှောင်ရန်ကြိုးစားရင်းမှ ဆံပင်များကို ဆွဲ ဆောင့်ပြီး သူ့လီးကို ရှေ့သို့ ကော့ထိုးလိုက်ခြင်းကြောင့် မျက်လုံးများပြူးသွားကာ အသက်ရှုရခက်သလို ဖြစ်သွားမှု့ကြောင့် ထိုင်နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်း ဆီးခုံကို လက်ဖြင့်အတင်းတွန်းဖယ်မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ 

“ ဟာ….အန်တီမကလည်း စုပ်လေဗျာ…ဒီမှာ လီးက တအားတင်းနေပြီ…” 

မချင့်မရဲလေသံခပ်မာမာ ထွက်ပေါ်လာတော့ ခင်မ လန့်သွားသည်။ 

“ ရှုး…တိုးတိုး…တိုးတိုးပြောလေ” 

“ ဟင့်အင်း….ခုနကလို လုပ်ပေးနော် အန်တီမ….” 

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထက် လက်ချောင်းတို့ဖြင့်လှမ်းပိတ်ကာ ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားအောင် တွန်းလှဲချလိုက်သည်။ 

“ ဘုန်းးးးး” “အင့်….” 

ကုတင်ထက် ပက်လက်လဲကျသွားပေမဲ့ စိုးနိုင်ထွန်းလီးကြီးက ပေါင်ခွဆုံကြားမှာ တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေပုံက ခင်မ ဆောက်ပတ်ကြီးတခုလုံး ပိုးမျိုးတစ်သောင်းဝင် အောင်းပြေးလွှားနေသလို တရွရွဖြင့် ယားတက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ခင်မ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ ဒီည ကိုယ့်အကို အရင်းက မွေးထားသော တူအရင်းခေါက်ခေါက် လီးဖြင့် မိမိအလိုးခံလိုက်တော့မည်။ နုနယ်ပျိုမျစ်သော တူဖြစ်သူရဲ့ လီးပါကင်လေးအား မိမိဆောက်ဖုတ်တွင်း သက်ဆင်းခိုအောင်းခိုင်းပြစ်မည်။ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လီးလေးအား မြိန်ရည်ယှက်ရည် အရသာခံဖို့ ဘာမှမတွေးတော့ပဲ ခံပြစ်လိုက်တော့မည်။ အိပ်ယာထက်မှ စိုးနိုင်ထွန်း သူ့အဒေါ်ရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်နေရင်း အိပ်ယာပေါ်မှထဖို့ ကြိုးစားလိုက်ချိန် 

“ ငြိမ် ငြိမ်နေ…” 

ရင်ဘတ်ကို လက်တဘက်ဖြင့်ဖိလျက် ကုတင်ထက် တက်လာသည့် အန်တီမရဲ့ ပုံစံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းမျက်နှာမှာ အပျော်တွေဖုံးလွှမ်းသွားကာ ပါးနှစ်ဘက် နားရွက်ချိတ်မတတ်ပြုံးလိုက်ရင်း အိပ်ယာပေါ် အလိုက်သင့်လှဲချလိုက်သည်။ ခင်မ စိုးနိုင်ထွန်းခါးပေါ် ကားယားခွလျက် လီးတန်ကို ကိုင် ဆောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ နူးညံ့သည့် လီးထိပ်ဒစ်ကြီးနှင့် ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်ဆွဲအရသာခံနေရာမှ ခင်မ ဆောက် ဖုတ်အပေါက်နှင့်လီးထိပ်ကို တေ့ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ဗျစ်….” 

“ ဇိ…” 

“ အားးးးးဟားးးးးအန်တီမ…..အန်တီမရာ….” 

လီးထိပ်ဖူးလေး ဆောက်ပတ်ဝထဲ နစ်မြုပ်သွားချိန် လူပျိုပေါက် စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် ဆောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သည့် အရသာကို ပထမဆုံး ခံစားလိုက်ရချိန် နူးညံ့အိစက်သည့် ဆောက်ပတ်အတွင်းသားတို့က လီးထိပ်ဖူးကို တရစ်ရစ်ဖြင့် ဆွဲညှစ် နေသလို ခံစားလိုက်ရတော့ တအားအား တဟားဟားဖြင့် အော်ဟစ်ကာ ဖင်ကိုကြွလီးကို ကော့ကာ အထက်သို့ ပင့်လိုးလိုက်မိသည်။ 

“ ဗွတ်…ဘလွတ်… ဘွတ်” 

“ အားးးးလားးးးလားးးးးတအားကော့ဆောင့်လိုးရသလား…..” 

ခင်မဆောက်ဖုတ်ထဲ စွိကနဲ တိုးဝင်လာသော လီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိ ဝင်သွားချိန် အပေါ်မှ ဆောက်ပတ်အုံတခုလုံး ပြားကပ်နေအောင် ဖိထားလျက် စိုးနိုင်ထွန်းကို တီးတိုးလေး ရန်တွေ့လိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေကာ အပေါ်စီးမှ တက်ခွလိုးပေးနေသည့် အန်တီမရဲ့ မူယာမာယာသံလေးကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့တဏှာရှိန်တို့ တ ဖွားဖွားတိုးမြင့်လာကာ အရမ်းလိုးချင်နေသည့် စိတ်တို့ကို ထိန်းချုပ်မထားတော့ပဲ သူ့လီးကို အောက်မှနေအထက်သို့ တရစပ် ကော့ကာကော့ကာ လှုပ်ရှား ပေးလိုက်သည်။ 

“ ဇွိ…ဖပ်…ဖပ်…ဖပ်” 

“ အို….အန်တီမ ဖင်ကြွပေးမယ်…အောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်နေ….မြန်မြန်လေးတော့ လိုးနော်….” 

နားနားကပ်ပြောလိုက် သည့်အန်တီမစကားကို နားထောင်မည်ဆိုသည့်အကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ ခင်မဖင်သားတို့လေထဲကြွတက်သွားသည်။ လီးတချောင်းလုံး ဆောက်ပတ်အပြင်သို့ ရောက်သွားပြီး လီးထိပ်ဖူးလေးနှင့် ဆောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တည့်တည့်ချိန်ကာ ခင်မ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ 

“ ဘွတ်….ကျွိ…..ဒုတ်….ဖလွတ်….ဘွတ်” 

“ အင့်….အား….အန်တီမ….ကောင်းလိုက်တာ…အ…အ….လီးကြီးကို စိမ့်သွားတာပဲ” 

ခင်မ ဘာစကားမှ ပြန်မ ပြောပဲ လီးတချောင်းလုံး ဆောက်ပတ်ထဲ ပြွတ်ကနဲတိုးဝင်သွားချိန် ဆောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ 

“ စွိ စွပ် ဖွတ် ဘုဘွတ် ဘွပ် ဘုတ် ဖတ် ဗလွတ် ဘွတ် စွိဇွပ် ဘွတ် ဖွတ် ဗွပ်” 

မျက်တောင်ရှည်ကြီးများဖျပ်ကနဲ ပိတ်ကျသွားအောင်ကောင်းသွားသည့် စိုးနိုင်ထွန်း တစ်ယောက် ခင်မဆောက် ပတ်အတွင်းသားတွေရဲ တစိစိဖြင့် ညှစ်ပေးလိုက်မှု့ကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်သွားကာ သုတ်ရည်များကို ခင်မဆောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့် ပေးလိုက်တော့သည်။

“ အားးးးးးမရ….မရ….တော့ဘူးးးးးးအန်တီမ…ထွက်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ….” 

“ အ…အားးးးးရှီးးးးးးရှီးးးးးးအင့်…”

“ ဗျစ်….ဗျစ်….ဗျစ်….” 

ပြောလည်းပြော အိပ် ယာထက်မှ ခါးတို့ကြွတက်ကော့ဆောင့်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားကာ မျက်နှာပြင်ထက်မှ မချိမဆန့်ခံစားနေရ သည့်ပုံစံဖြင့် နှုတ်ခမ်းထက်မှလေချွန်သလို တအီးအီး တရှီးရှီးဖြင့် ညည်းသံထွက်ကာ ခင်မဆောက်ပတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ တဗျစ်ဗျစ်ဖြင့်ပန်းထည့်လိုက် တော့သည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ….” 

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ စကားသံအဆုံးမှာ ခင်မတစ်ယောက် စိုးနိုင်ထွန်း လီးပေါ်ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက် သည်။ 

“ ပလွတ်….ဘွတ်..ဘု…ဘူ…” 

ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသော စိုးနိုင်ထွန်းလရည်များနှင့်အတူ ဆောက်ခေါင်းထဲမှ တဘူဘူ တဘွိဘွိနှင့် ပြန်အန်ထွက် လာသည့်လေအံသံတို့ ကို ဂရုမစိုက်ပဲ စိုးနိုင်ထွန်းလီးမှာ ပေပွနေသော ဆောက်ရည်များနှင့်လရည်များကို ထမိန်ဖြင့် တချက်သုတ်ပေးကာ အခန်းထဲမှ ထွက် ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

“ ဟာ…အန်တီမ ဘယ်လဲ မသွားနဲ့ဦး သား….ထပ်လိုးချင်သေးတယ်….” 

“ မနက်မှ လိုးတော့ မင်းအမေတို့အဖေတို့ နိုးလာရင် မလွယ်ဘူး အန်တီမသွားတော့ မယ်” 

ခင်မစိတ်ထဲ အလိုးခံနေတုန်းက ဘာမှအကြောက်အလန့်မရှိပေမဲ့ တူဖြစ်သူ လရည်များ ဆောက်ပတ်ထဲဝင်သွားပြီးချိန်တွင် အိမ်သားများ နိုးပြီး သိ သွားမှာကို အလိုလို စိုးကြောက်စွာဖြင့် မိမိ အခန်းဆီပြန်လာပြီး တံခါးလော့ချ၍ အိပ်ယာထက်သို့ လှဲ အိပ်ချလိုက်သည်။ 

“ ဟင်…” 

ပါးပြင်ထက်သို့ ကျ ရောက်လာသော နွေးထွေးနူးညံ့သည့် အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်မ လန့်ကနဲ နိုးလာရသည်။ 

“ အို…” 

မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်း မြင်လိုက်ရသည်က တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးထိပ်နီရဲရဲကြီးကို မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတော့ ခင်မ ရင်တွေ လှိုက်ဖိုသွားရသည်။

“ အစောကြီးပဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ” 

“ အန်တီမကို လိုးမလို့” 

မျက်လုံးဖွင့် မပွင့်တပွင့်မေးလိုက်သည့် ခင်မကို ပြန်ဖြေလိုက်သည့် တူဖြစ်သူရဲ့ အသံကြောင့် ခင်မ ဆောက်ပတ်ထဲက သိမ့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ယားယံ လာသည်။ အိပ်ယာမှထဖို့ပြင်လိုက်သည့် ခင်မရင်ဘတ်တို့ကို လက်ဖြင့်တွန်းပြီး အိပ်ယာပေါ်ပြန်လှဲချဖို့ကြိုးစားနေသော စိုးနိုင်ထွန်းကြောင့် ခင်မလန့်သွားသည်။ 

“ ဟဲ့…စောစောစီးစီး ဘာလာလုပ်ချင်နေတာလဲ မင်းအမေနဲ့အဖေသိသွားရင် ခက်ကုန်တော့မှာပဲ”

“ ဖေဖေနဲ့မေမေက မင်္ဂလာဆောင်ဧည့်ခံရှိလို့ အစောကြီး ထဲက သွားကြပြီ…လုပ်ပါ အန်တီမရယ်…ဒီမှာ သားလီးကိုလည်း ကြည့်ဦး တအားလိုးချင်နေရှာပြီ” 

ပြောလည်းပြော ပုဆိုးလှန်ပြလိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်း ကြောင့် ခင်မ မျက်လုံးတွေ တူဖြစ်သူပေါင်ကြားမှ ရှေ့သို့ ငေါထွက်ကာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည့် လီးကြီးကို ကြည့်နေရင်း တံတွေးတစ်ချက် မျိုချလိုက် မိသည်။ လီးထိပ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ကြီးကားဖြန့်ထားသလို ကြီးမားပြန့်ကားနေပြီး လီးဒစ်အရေပြားတဝိုက်မှာထင်ရှားစွာ တွန့်ကောက်ကွေးနေသည့် သွေးကြောမျှင်နီရဲရဲလေးများနှင့်အတူ လီးတန်ကြီးဘေးပတ်လည်မှာ ထောင်ထနေသည့် အကြောမြောင်းကြီးက ဖောင်းကြွနေလျက် လအုနှစ်လုံးက လေထဲမှာ ရမ်းခါနေတာ မြင်လိုက်ရချိန် ခင်မရင်ထဲက ကာမစိတ်များကို ထိန်းချုပ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ တူဖြစ်သူရှေ့ ဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်သည်။ 

ဆီးစပ်အထက်လီး အရင်းတဝိုက်မှာ ပေါက်နေသော လမွေးရှည်ရှည်များကို လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် ပွတ်သပ်ကစားလိုက်ပြီး ပါးစပ်ဟကာ စိုးနိုင်ထွန်း လီးထိပ်ဖျားလေး ကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ ပလွတ်….”

“ ပြတ်…” 

“ အ…ရှုး….အန်….အန်…တီ…မ” 

ခြေဖျားလေး မြောက်ကနဲကြွသွားသော တူဖြစ်သူရဲ့ ညည်းညူသံကို ကြားလိုက်ရတော့ ခင်မ မျက်လုံးလေးကို အပေါ်သို့ လှန်ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ လီးကော လမွေးတွေကော မွေးကြိုင်နေပါလား ဘာတွေ လိမ်းလာတာလဲ” 

“ အန်တီမ လီးစုပ်ပေးရင် မ နံအောင် ရေမွေးတွေ ဆွတ်လာတာ” 

စေတနာစကားသံတိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြောင့် ခင်မစိတ်ထဲကျေနပ်သွားပေမဲ့ 

“ အောင်မယ်…မင်းလီးကို အန်တီမက စုပ်ပေးမယ်လို့ အပိုင်တွက်လာတာပေါ့ ဟုတ်လား သွား မစုပ်တော့ဘူး… “ 

မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ် ကျောခိုင်းလိုက်သည့် ခင်မရဲ့ကိုယ်လုံး ကို နောက်မှ သိုင်းဖက်လျက် လည်ပင်းတို့ကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လီးတန်ကြီးက ဖင်ကြားသို့ ထောက်ကာ ပွတ်နေသောကြောင့် ခင်မသွေးသား တွေဆူပွက်လာသည်။ 

“ အန်တီမ…သား နို့စို့ချင်တယ်….အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်” 

ပြောလည်းပြော အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ဖို့ပြင်နေသည့် တူဖြစ် သူ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တစ်ချက်စောင်းငဲ့ကြည့်ရင်း ခင်မ မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

“ လူလည်လေး….အကုန်တောင်းနေတာပဲ…ဟွန်း….မင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ် ပြီးရင်အန်တီမကို ချွတ်ပေး” 

စိုးနိုင်ထွန်း မျက်နှာလေး ဝင်း လက်သွားကာ သူ့ရှပ်အင်္ကျီကိုလျင်မြန်စွာချွတ်လိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပဲ သူ့အဒေါ်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ခင်မကိုယ်လုံးပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေ မရှိတော့….ဘော်လီအောက်မှ ရုန်းကြွလျှံထွက်နေသည့် နို့အုံတင်းတင်းကြီးများကို မြင်လိုက်ရတော့ စိုးနိုင်ထွန်း လက်ချောင်းကလေးတွေ က ခင်မနောက်ကျောမှ ဘော်လီချိတ်တို့ကို တုန်ခါနေသေ ာလက်ချောင်းကလေးများဖြင့် လျင်မြန်စွာ ဖြုတ်ပေးနေမိသည်။ 

ခင်မ ရင်ဘတ်တခုလုံး အေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ နို့အုံနှစ်လုံးစလုံးက အတိုင်းသားပေါ်လာသည်။ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လက်တို့က ခင်မရဲ့ ခါးထက်ကပ်နေသော အတွင်းခံဘောင်းဘီဆီသို့ ရောက်သွား ကာ အောက်သို့ဆွဲချ ချွတ်ပေးနေရင်း ခင်မ ရင်သားတို့ဆီ မျက်နှာအပ်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

ခင်မရဲ့ မို့မောက်ဖွံ့ထားသော နို့သီးနှစ်လုံးကြားမျက်နှာအပ် နမ်းရှိုက်နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်း လက်တဘက်က ညာဘက်နို့အုံကို ဇိကနဲနေအောင် ဆုပ်ချေလိုက်ပြီး ကျန်နို့တဘက်ဆီသို့ နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြင့် ထိနမ်းနေရာမှ နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်လေးကို ပါးစပ်ထဲ စုပ်ငုံသွင်းလိုက်သည်။ 

“ ပြွတ်….ပြွတ်….အင့်…အားးးး ကျွတ်စ်….ကျွတ်စ်….သား…တအားမစို့နဲ့ကွာ…အား…အိုး…” 

ခင်မ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးသွားအောင် တူဖြစ်သူ အူရိုင်းလေးက နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ ပေးနေသည်။ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့် ခင်မတစ်ယောက် စိုးနိုင်ထွန်းခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ဆံပင်တို့ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် သူမရဲ့ နို့တစ်ဘက် တို့ကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စို့နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းကို တခြားဘက်သို့ ပြောင်းစို့ရန် ရွှေ့ပေးလိုက်သည်။ 

ခြေထောက်တို့ကားလျက် မတ်တပ်နို့စို့နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်းက ခင်မကို တွန်းလိုက်တော့ အိပ်ယာထက်သို့ ခင်မက ပက်လက်ကျသွားပြီး အပေါ်မှ စိုးနိုင်ထွန်းက ထပ်လျက် လက်တဘက်က နို့အုံ အောက်ခြေမှ ညှစ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့ပေးနေသည်။

“ ပြွတ်…ပလွတ်…စွိ….ရှလူး….” 

နို့အုံ အောက်ခြေမှ လျှာဖျားဖြင့် နို့သီးခေါင်းရောက်သည်အထိ ရှလူးကနဲ သိမ်းယက်ကာ နို့သီးခေါင်း မာကျောကျောလေး ကို ပါးစပ်ထဲထည့်လျက်သွားဖြင့်မနာ့တနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ 

“ ပြွတ်…ပလပ်…ရှလွတ်…ရွှတ်…ရှလူး…ပြွတ်…စွိ…စွိ…အွန့်….အို….အမေ့… သား….သားလေး…” 

နို့စို့နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းလီးတန်ကြီးကလည်း ခင်မဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်သို့ ပွတ်တိုက်တွန်းထိုးမိနေတော့ ခင်မ ခါးလေးကော့ ပေါင်တွေဖြဲကာ လီးအဝင်ကောင်းစေရန် အလိုလိုနေရင်း လုပ်ပေးနေမိသည်။ 

“ အန်တီမ….သား လိုးတော့မယ်နော်”

ပြောလည်းပြော လီးထိပ်ဖူးကြီးကို လက်တဘက်က ကိုင်ကာ ဆောက်ပတ်ဝသို့ တေ့လိုက်ပြီး စိုးနိုင်ထွန်း ဆတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ 

“ ဘွတ်…ပတွတ်…ဖလွတ်” 

“ အာ…မဝင် ဘူး….ချော်သွားပြီ” 

“ အန်တီမသေချာဖြဲပေးထားလေ “ 

“ အင်း…..သေချာတေ့ပြီးမှ လိုး….အင်း…ဟင့်….” 

စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် လိုးချင်ဇောတွေတ အားကြီးပြီး လီးဒစ်ကြီးကို ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲထိုးကလိနေရင်း အားမာန်ပါပါဖြင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“ ဘွတ်…” 

ဆောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ တိုးဝင်လာသော တူဖြစ်သူရဲ့ သံချောင်းကြီးအလား တင်းထောင်နေသော လီးဒဏ်ကြောင့် ခင်မခါးလေးကော့တက် သွားသည်။ 

“ အ…အ…ဝင်…ဝင်သွားပြီ…” 

မပီမသ ရေရွတ်သံနှင့်အတူ ခင်မခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မြှောက်ကားပေးလိုက်သည်။ စိုးနိုင်ထွန်းမှာလည်း ပူနွေးနူးညံ့အိစက်နေသည့် ဆောက်ပတ်အတွင်းသားများက သူ့လီးကို ဆွဲညှစ်နေမှု့ကြောင့် ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးကို ဖြည်းညင်းစွာ ပြန်ဆွဲထုတ် နေသည်။ လီးဒစ်မြုပ်ရုံလောက်ထိ ဆွဲထုတ်ပြီးချိန်တွင်တော့ ခင်မရဲ့ ပါးပြင်လေးကို ကုန်းနမ်းလိုက်ပြီး လီးကို ရှေ့သို့ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်သည်။ 

“ ဗွ တ်….ဗလွတ်…ဗြွတ်….” 

“ ဖွတ်…ပြွတ်….ဇွိ….ဖောက်….အိုးးးးးးကျွတ်စ်ကျွတ်စ်….သားရယ်…လီးတဆုံးထည့်ပြီးရင် ပြန်ထုတ်ပြီးလိုးပေးလေ….” “သားလိုး တာ နာလို့လား….” 

“ အင့်….လီးအရင်းနဲ့ဆောက်ပတ်ကပ်သွာရင် ဖိမကျိတ်နဲ့….” 

“ အင်းပါ….ဒီလိုလေး လိုးမယ်” စိုးနိုင်ထွန်း လီးကို တဆုံးထုတ်လိုက်ပြီး ခင်မဆောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ဖြင့် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်သည်။ 

“ အင့်….အား….အွန်….ဘွတ်…ဗျစ်….ဒုတ်….ဖောက်….အမလေး….သား….လိုးတာ ကောင်းလိုက် တာကွာ…” 

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ရင်ဘတ်ကလေးကို လက်ချောင်းတို့ဖြင့်ပွတ်ပေးနေရင်း ပြောလာသည့် ခင်မကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးကြီးက ပိုပြီးတင်းကနဲဖြစ်သွား ကာ ခင်မ နို့တဘက်ကို လက်ဖြင့်ကိုင်ညှစ်၍ သူ့လီးအဝင်အထွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်စေရန် လိုးနေသည့် အရှိန်ကို မြှင့်လိုက်သည်။

“ ဘွတ်…အု….ဗွိ…အင်းးးးဟင်းးးးးဟင်းးးးးသားရယ်….ဘယ်လိုတွေ လိုးနေတာလဲကွယ်….” 

“ လီးနဲ့ လိုးတာပဲလေ….ကောင်းလား အန်တီမ….သားလီးကြီး က မိုက်ရဲ့လား….” 

“ မိုက်တာထက်ကို ပိုမိုက်တယ်….သားလီးကြီးက ပြောင်းဖူးကြီးကျနေတာပဲ….ဆောက်ပတ်ထဲ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲကွာ…” 

စကားပြော ရင်း လိုးနေရာမှ ခင်မက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို တင်းကနဲနေအောင် ညှစ်ပေးလိုက်ချိန် စိုးနိုင်ထွန်း လီးကြောတွေ ရှိန်းဖိန်းသွားကာ သုတ်ရည်များပန်း ထွက်သွားချင်လောက်အောင် အကောင်းကြီးကောင်းသွားသည်။ သူ့ခါးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ဆွဲပေးကာ အောက်မှနေ အရှိန်တက်လာသော ခင်မတစ်ယောက် မျက်နှာလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် ခံနေရာမှ ပါးစပ်မှလည်း 

“ အား….ပြင်းပြင်းဆောင့်..အင့်..ဆောင့့်..အာ့..နာနာဆောင့်..အား…အသေဆောင့် ကွာ…အင့်..အား…” 

“ သားလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား….” 

လီးကို နှဲ့သွင်းလေးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်ထဲ မွှေလိုးပေးလိုက်တော့… 

“ အ…ကောင်း တယ်…နာနာဖိဆောင့်..မြန်မြန်လေး..အာ့..အင့်..အင့်…” 

စိုးနိုင်ထွန်းဖင်ကြီးကြွကာကြွကာဖြင့် ခင်မဆောက်ဖုတ်ကို တဖုန်းဖုန်းမြည်အောင်လိုးပေးနေရာမှ 

“ အန်တီမ….သား….အသေလိုးတော့မယ်…ကျိတ်ခံနော်”

“ လိုးပါ…အသေလိုး..အအား..ရတယ်..ဆောင့်..ဘာမှမဖြစ် ဘူး..အင့်…” 

ခင်မ ဖင်သားကြီး တွေ ကြွလိုက် နိမ့်လိုက်ဖြင့် အိပ်ယာထက်မှာ ကော့နေအောင် အလိုးခံနေမိသည်။ တူအရင်းခေါက်ခေါက်ရဲ့ လီးညိုရှည်ကြီး မိမိဆောက်ဖုတ်ထဲမှနေ သားအိမ်ဝထိ တဒုတ်ဒုတ် တဖုတ်ဖုတ် မြည်အောင် လိုးပေးနေမှု့ကို ကြည်နူးစွာခံစား လျက် ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ်ဖြင့် ပြောပေးနေကာ အားရှိပါးရှိ အလိုးခံနေမိသည်။ 

“ ဆောင့်..ဆောင့်..ဘွတ်…ဖူး..ဘလွတ်.. ဖူး…ဖုန်း…ဗွီ…ဗွတ်… ဘလပ်…တပ်…ဗွိ…..ဗွတ်.ဖူး…ကောင်းတယ်…ဆောင့်စမ်းပါသားရယ်…စောက်ပတ်ကြီးပြဲထွက်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်ရတယ်…...အားပါးပါးးးး… အားးးးနာနာဆောင့်ပါ ပြီးတော့မယ်…ပြီးတော့မယ်….အန်တီမ ဆောက်ပတ်ထဲက ဆောက်ရည်တွေ ထ့က်တော့မယ်…” 

“ သားလည်း ပြီးတော့မယ် အန်တီ မ….အား….ဟားးးး” 

နှစ်ယောက်သား တဏှာဇောဖြင့်မီးကုန်ရမ်းကုန်ဖွင့်ပြောချကာ လိုးနေခံနေသံတို့က ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်တော့ပဲ လိုးနေကြမှန်းသိသာစေ လောက်အောင်အခန်းငယ်လေးထဲစိတ်ထင်တိုင်းကျဲနေကြသည်။ စိုးနိုင်ထွန်းကအပေါ်စီးကနေ လီးကြီးဝင်ထွက်ကောင်းရန် ခါးကိုနှိမ့်ကာကြွကာ ဖိဆောင့် ပေး နေသလို ခင်မကလည်း အောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို စိတ်လိုလက်ရပင် ကော့ကာကြွကာနှင့် စည်းချက်ညီညီ ခံပေးနေသည်။ 

လီးနှင့် စောက်ပတ် တဖွတ်ဖွတ်တဘတ်ဘတ်ထိတွေ့သံတို့က မြိုင်ဆိုင်လာပြီး နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီလည်း ရှိလှသဖြင့် ဖီလင်တွေပိုတွေ့လာကြသည်။ 

“ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ “

“ အတူတူပါပဲ သားရယ်…..လိုး…မြန်မြန်လေး…အန်တီမ ပြီးတော့မှာ…. စောက်ရည်တွေ ထွက်တာ ရွှဲအိုင်နေပြီ မြန်မြန် လေးလိုး…အတူတူ တပြိုင်တည်း ပြီးရအောင်ကွာ”

လင်တစ်ယောက်ကို ပြောနေသလို ညုပြောလေး ပြောလိုက်သည့် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့လေသံကြောင့် စိုး နိုင်ထွန်း ခင်မပေါင်တွေကို မိုးပေါ်ထောင်အနေအထားပြောင်းလိုက်ပြီး လီးကို သေချာကိုင်ကာ ဆောက်ပတ်အဆုံးထိ ဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက် ပြန်သည်။

ခင်မပေါင်တန်နှစ်ဖက် မြှောက်ထောင်ထမ်းကာ အပေါ်စီးကနေ ပေါင်ခွကြားထဲကို သဲကြီးမဲကြီး ဖိလိုးပြစ်လိုက်သောစိုးနိုင်ထွန်းရဲ့လီးကြီးက စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး နေရာလပ်မရှိစေရအောင် မွှေနှောက်ဖိလိုးနေမှု့ကြောင့် ခင်မတကိုယ်လုံး ကော့ပျံလန်နေအောင် လှုပ်ရှားယိမ်းထိုးနေသည်။ 

“ အင့် ပြွတ်..စွတ်..ဖောင်း..စွတ်စွတ်စွတ်.ဖောင်း..ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း…အင့်…အာ့..ဆောင့် ..စွတ်စွတ် ပြွတ်..ဖောင်း..အင့်..ကောင်းတာ…အင့်.. ကောင်းလိုက် တာ…ဆောင့်..စွတ်…ပြွတ်..ဖောင်း..ဖောင်း.. ဖောင်း…” “လရည်တွေထွက်တော့မယ်…အန်တီမ…” 

“ အင်း…အန်တီမစောက်ပတ်ထဲပြီးပေး…ပြွတ်ပြွတ်… ပြွတ်ပြွတ်…ဖောင်း ဖောင်းဖောင်း..ဖောင်း..အင့်..အိ..အင့်…” 

စိုးနိုင်ထွန်း မေးကြောကြီးများထောင်ထလာအောင် အံတင်းတင်းကျိတ်လိုက်ပြီး တလစပ် လိုးထည့်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲရှိ လီးတခုလုံး စောက်ရည်များဖြင့် စိုရွှဲနေပြီး လိုးလိုက်တိုင်း တဘွိဘွိ တဘွတ်ဘွတ် တဖွတ်ဖွတ် အသံတွေထွက်ကာ လီးတချောင်းလုံးရှိ အကြောတို့ ဖောင်းကြွတင်းမာလာပြီး တကိုယ်လုံးရှိအကြောတို့ ဖျိုးဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်သွားရလောက်အောင် ကောင်းလာလျက် စိုးနိုင် ထွန်း မျက်လုံးတို့ မှိတ် အတင်းကုန်းကြုံးလိုးနေရင်း.....

“ အားးးးးအန်တီမ….ပြီး….ပြီးပြီ….ပြီးပြီ…..အား….” “ဗျစ်….ပတစ်….ပတစ်…ဗျစ်….” 

“ ဟင်းးးးးး အင်းးးးးရှုးးးးးးကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ….” 

ပျစ်ချွဲနေသော သုက်ရည်ပူနွေးနွေးကြီးများ သူမစောက်ခေါင်းထဲ ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ အပြည့်အသိပ်တိုးဝင် လာမှုကို ခံစားသိလိုက်ရချိန် ခင်မစောက်ပတ်ထဲမှ သုတ်ရည်များကလည်း ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်းလီးတန်ကြီးပေါ် ပန်းချလိုက်သည်။

အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ဆောက်ရည်များက ဆောက်ခေါင်းထဲမှ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာပြီး သူ့လီးတချောင်းလုံး နွေးကနဲ ဖြစ်ကာ စိုရွှဲသွားသည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည့် စိုးနိုင်ထွန်းမှာလည်း ကျေနပ်စွာဖြင့် သူ့လီးထဲမှ လက်ကျန် သုတ်ရည်များကို ခင်မစောက်ပတ်ထဲ ဇိကနဲဇိကနဲမြည်အောင် ပန်းထုတ် ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။ 

“ အ အ အီး ဟီး အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် လီးကိုဆွဲ မချွတ်နဲ့ဦးနော် ကပ်ထား တအားဖိပြီးကပ်ညှောင့်ပေး သိ လား အ အ အိအိ ကောင်းတယ် အို့ အို ကောင်း လိုက်တာကွယ်” 

“ ဘုန်းးးးး”

ခင်မ ဖင်နဲ့အိပ်ယာထိသွားသံ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး…. 

“ ကောင်း လိုက်ထာသားရယ်… လီးရည်တွေကလည်းများလိုက်တာ….အားးးးရှီး..ကျွတ်ကျွတ်…” 

“ သားလည်း ကောင်းတယ်…အန်တီမရာ…ညကထက် ပိုကောင်း တယ်သိလား….နေ့တိုင်းလိုးမယ်နော် အန်တီမ ဆောက်ပတ်ကြီးကို သားတော့ ကြိုက်သွားပြီ သိလား….” 

“ ဖယ်ပါဦး…တကထဲ လူကို လိုးလိုက်တာများ သူ့ မယားကျနေတာပဲ….လူပျိုလေးတဲ့ လိုးလိုက်တာများ….စက်သေနတ်နဲ့ပြစ်နေသလိုပဲ…ဟွန်းးးး” 

အမူပိုပိုဖြင့်ပြောလာသည့် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့စကားကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းမျက်နှာလေးက မချိုမချဉ်ဖြစ်သွားကာ 

“ အန်တီမဆောက်ဖုတ်ကြီးက အီစိမ့်နေအောင်လိုးလို့ကောင်းတာကိုး….ညတိုင်းလိုးမယ်နော်…” 

“ ညတို င်းလိုးလို့မရပါဘူး….သားက ကျောင်းနေတုန်းလေ ဒီနှစ်ဆယ်တန်းသာ အောင်အောင်ကြိုးစားနော်….အန်တီမကြောင့် သားစာမေးပွဲကျသွားတာမျိုး မဖြစ် စေချင်ဘူး…” 

“ စိတ်ချပါ….သားက စာလိုက်နိုင်ပါတယ်…အန်တီမကို မလိုးရရင်သာ စိတ်ညစ်ပြီး စာမေးပွဲမဖြေနိုင်မှာ….ညတိုင်းပေးလိုးနော်…သား လေအန်တီမဆောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုက်သွားပြီသိလား…” 

“ အေးပါ…မင်းအမေနဲ့အဖေတို့မရိပ်မိအောင် အနေအထိုင်တော့ ဆင်ခြင်နော်….”

“ စိတ်ချ ပါ….ဟော…ဒီမှာ သားလီးကြီးပြန်တောင်လာပြီ အန်တီမ ထပ်လိုးကြရအောင်နော်”

“ ဟယ်….ကျောင်းသွားရမှာလေ….သွား အဝတ်အစားလဲပြီး ကျောင်း သွားတော့” 

“ ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တယ် အန်တီမရဲ့ ကျူရှင်ကလည်း ညနေမှသွားရမှာ မေမေနဲဖေဖေလည်း မရှိကြဘူး အေးအေးဆေးဆေး လိုးကြမယ် နော်…အန်တီမ…ဒီမှာ ကြည့်ဦး….လီးကြီးက တအားကို တင်းလာပြန်ပြီ….”

“ ဟယ်….” 

ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ တူဖြစ်သူလီး တစစဖြင့် တောင်ထလာတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတဲ့ ခင်မ နောက်တစ်ချီအလိုးခံဖို့ အရေး ကြိုတွေးလို့ သဘော တကျဖြစ်စွာဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ မြည်အောင် နမ်းလိုက်သည်။ 

ထို့နောက် အခန်းငယ်လေးထဲမှာ အဝတ်အစားဗလာဖြင့် ပုံစံမျိုးစုံလိုးပွဲကြီး အားပါးတရ ခင်းကျင်းနေလျက် တူအရင်းခေါက်ခေါက်လေးရဲ့ လရည်တို့ကို သားအိမ်ထဲသို့ အကြိမ်ကြိမ် အထည့်ခံနေရသည့် ခင်မမျက်နှာပြင်ထက်က အပြုံးတို့က ချိုမြိန်နေလျက်….. 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ငယ်ဘဝ (စ/ဆုံး)

ငယ်ဘဝ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – M2M

ဖြိုးသူဆိုတာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အာကာတို့နဲ့ ဆော့ဖော်ဆော့ဖက် အိမ်နားနီးချင်း သူငယ်ချင်းပါ။ ကလေးဘဝ အရွယ်တုန်းက စစ်တိုက်တမ်း ကစားရင် ဖြိုးသူက အာကာ့ မိန်းမနေရာက အမြဲနေပေးတဲ့ ကျားဆိုးလေးပါ။ တဲဘုတ်လေးဆောက်ပြီး အသီးရွက်တွေခူးပြီး အုတ်မှုတ်ခွက်နဲ့ အသုတ်ရောင်းခဲ့တဲ့ စစ်သားလေးရဲ့ မယားပေါ့။

အခုတော့ အရွယ်ရောက်လာကြမှ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စကားအခေါ်အပြော သိပ်မရှိကြတော့။ အာကာက စော်တလိုင်း ပွေနေပြီး၊ ဖြိုသူကတော့ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ရေားရေားနှောနှောနေပြီး ဂေးစိတ် ဝင်နေသည်။

တနေ့ အာကာ ဆိုင်ကယ်ဆေးနေတုန်း အိမ်ဘေးနား ဖြိုးသူ ရောက်လာပြီး…

“ အာကာ… ဘယ်သွားဖို့လဲ ”

“ ဒီလိုပါပဲ လိုက်လစ်နေကြပဲကွာ ”

“ ဘာလဲ နင့်ရည်စားနဲ့ ချိန်းထားလို့လား ”

“ မဟုတ်ပါဘူး .. ဇော်ကြီးတို့နဲ့ သောက်ဖို့ ချိန်းထားလို့ပါ”

ဖြိုးသူမှာ ငယ်သူငယ်ချင်း ဖြစ်သော်လည်း ကြီးလာတော့ အာကာတို့နဲ့ အပေါင်းသင်း မလုပ်တော့ပဲ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေသာ ထားတတ်သည်။ ဒါကြောင့်မို့ အာကာက သိပ်အခေါ်အပြော မလုပ်တော့တာ ဖြစ်သည်..။

“ နင်ငါ့ကို စကားလည်း မပြောဘူး၊ တွေ့ရင်လည်း ခပ်ရှောင်ရှောင်နဲ့ ”

“ မဟုတ်ပါဘူးဟာ.. စကားအဆက်စပ်မရှိလို့ မပြောဖြစ်တာ”

———————-

အမှန်တော့ အာကာ ရှောင်နေတာပါ။ အာကာ့ချစ်သူ မေသဇင်က အာကာ့ကို ပြောထားတာ ဖြစ်သည်။

“ အာကာ ဟိုဖြိုးသူ အခြောက်မက နင့်ကို ကြိုက်နေတာတဲ့ ”

“ ဟား.. မဟုတ်တာ ငါတို့က ငယ်ငယ်ကတည်းက သူငယ်ချင်းတွေပါ”

“ အေလေ မဟုတ်လည်း ပြီးတာပဲ နင့်ကို ဟိုနေ့က စာအုပ်လာပေးတာ ငါတွေ့တယ်၊ သူနဲ့ ရင်းနှီးနေရင် ငါမကြိုက်ဘူး ”

“ ငါ အိမ်မှာ စာအုပ်မေ့လာလို့ အမေက လူကြုံပေးလာတာပါ.. နင်မကြိုက်ရင် ငါမပြောတော့ပါဘူး ”

အဲ့ကတည်းက အာကာက ဖြိုးသူနဲ့ ခပ်ကင်းကင်း နေခဲ့တာဖြစ်သည်။

————————–

“ အင်လေ ပြီးတာပဲ ”

“ ငါကတော့ .. ငယ်ငယ်တုန်းကဆို တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အရမ်းသံယောဇဉ်ရှိခဲ့တာ .. အခုကျတော့ သူစိမ်းတွေလို ဖြစ်သွားတယ်လို့ ခံစားနေရလို့”

“ နင် စိတ်ထင်နေလို့ပါ .. ငါတို့က ကလေးတွေမှ မဟုတ်တာတော့တာ၊ အရွယ်ရောက်လာတော့ အပြောင်းအလဲတွေ များလာတာပေါ့ ”

“ အာကာရယ် ငါကတော့ အရင်က အချိန်တွေပဲ ပြန်လိုချင်လိုက်တာ .. ငယ်ငယ်တုန်းက နင်နဲ့ငါ လင်မယားလုပ်တိုင်း ကစားကြတာ မှတ်မိသေးလား”

“ ဟင်း ဟင်း မှတ်မိတာပေါ့”

အဲ့ဒီတုန်းက နှစ်ယောက်စလုံး ၁၀ နှစ် အရွယ်လောက်ပေါ့။ ကစားကြရင်း အာကာက သူ့လီး သေးသေးရှည်ရှည်နဲ့လေးနဲ့ ဖြိုးသူဖင်ထဲကို ထိုးထည့်ဖူးတာပဲ။ ဘယ်မမှတ်မိပဲ နေမှာလဲ။

“ ငါတို့အခု အဲဒီလို လုပ်ကြရအောင်ဟယ်”

အာကာက ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ ရယ်နေလိုက်သည်။ ထို့နောက်..

“ ကလေးတွေမှ မဟုတ်တော့တာဟာ.. နေ့ဘက်ဆော့လို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ ဆော့ချင်ရင် ညဘက်ဆော့ပေါ့”

“ ဆော့မယ်လေ ဘယ်မှာလဲ ပြော”

“ ည ၈ နာရီလောက် ရေကန်နား ထွက်ခဲ့လေ ကစားချင်ရင်”

“ ငါတကယ်လာရမှာလား”

အာကာက ခပ်ပြတ်ပြတ် လေသံဖြင့်

“ လာခဲ့”

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ဖြိုးသူတစ်ယောက် အာကာရှေ့မှ လစ်ထွက်သွားသည်။ ပေါ့ပျက်ပျက် စနောက်သလို ပြောလိုက်တာမို့ အာရုံမထားပဲ မေ့သွားခဲ့သည်။

ညနေ ဘော်ဒါတွေနဲ့ သောက်ဖို့ ချိန်းထားတာမို့ အာကာ ဆိုင်ကယ်ယူပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ အာကာ ရောက်လာတော့ လူစုံလို့ ပွဲတောင်စနေပြီ။

“ ဟေးး အာကာ နောက်ကျလှချည်လား ”

“ ဆိုင်ကယ် ဆေးနေလို့ပါကွား”

“ ဒီည မင်းစော်အိမ်ရှေ့ ဂီတာသွားတီးမလား”

“ ဟား မဖြစ်ဘူး.. စော်က သူ့အမေတွေသိမှာ ကြောက်နေတာ မလုပ်ပါနဲ့ ဟ”

“ အဲ့တာဆိုလည်း မင်းသဘောပါ..”

ဟိုတလောက ရည်းစားစာပေးတာ သူ့အမေတွေ သိသွားလို့ အာကာ့ကောင်မလေးကို ဆူလိုက်တာ ကြားပြီးကတည်းက အာကာလည်း ခပ်ကင်းကင်း နေထားပေးရသည်။ နို့မိုဆို ဒီထက်ဆိုးသည့် အခြေနေက ရှိလာနိုင်သည်၊၊

သောက်ရင်းစားရင် ဂစ်တာတီး သီးချင်းအော်ဆိုကြ၊ မြက်ခင်းပေါ်အိပ်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဆော်အကြောင်းတွေ ပြောကြနဲ့ လူပျိုလူလွတ် ဘဝက တကယ်ပျော်စရာ ကောင်းလှပေသည်။ ညနေ ၅ နာရီလောက်ကနေ စသောက်နေတာ ည ၉ နာရီ ထိုးပြီ။

“ ဟျောင့်တွေ ထပ်ဝယ်ကြဦးမလား သိပ်တော့ မထိသေးဘူး”

အာကာက ..

“ တော်ပြီကွာ သိပ်မူးလို့မဖြစ်ဘူး ငါတော့ တော်ပြီ မင်းတို့ ဆက်သောက်ချင်နေခဲ့ ငါလစ်တော့မယ်”

ကျန်တဲ့ လူတွေက မိုးလင်းပေါက် ခရီးပေါက်မယ့် ပုံတွေမှန်းသိလို့ အာကာ ဆိုင်ကယ်ယူပြီး ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ၉ နာရီကျော်လောက် ရှိနေပြီးမို့ မှောင်မဲနေသည်။ ကန်ဘောင်ကို ပတ်ပြန်ရတော့ လမ်းမီးက မရှိ။ ဆိုင်ကယ်ကို ဖြေးဖြေးလေး လှိမ့်မောင်းပြီး သီးချင်းလေး ငြီးရင်းလာခဲ့သည်။ ကန်ဘောင်ရှေ့ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ရပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

အတွဲချိန်းနေကြတာပဲ ဖြစ်မည်။ အာကာ နည်းနည်း စိတ်ဝင်စားသွားသည်။ အနီးအနားရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်မီးထိုးတာကြောင့် မျက်နှာကိုကာပြီး ပြန်ကြည့်နေမိသည်။ တစ်ယောက်ထဲဟ ဒီအချိန် ဘာလာလုပ်တာပါလိမ့် အမှောင်ထဲမှာ။ အာကာ ဆိုင်ကယ်ကို နည်းနည်းအလွန်မောင်းပြီး ခပ်လှန်းလှန်းမှာ ရပ်လိုက်တော့

“ ဟေ့ ဘယ်သူလဲ ”

“ ဟိတ်.. အာကာ.. နင်လား ”

“ အေ ဟုတ်တယ် ဘယ်သူလဲ ”

မှောင်မဲနေတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မမြင်ရ။

“ ငါ ဖြိုးသူလေ”

“ ဟဲ့ နင်တစ်ယောက်ထဲ ဒီမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ ”

“ အာကာ နင်မို့ မေ့ရက်တယ်နော်.. နင်ကတွေ့မယ်ဆိုလို့ ငါက ၈ နာရီကတည်းက စောင့်နေတာ”

ဖြိုးသူတစ်ယောက် ကြောက်စိတ်ရော ဝမ်းနည်းစိတ်ရော ပါလာတော့ စကားတောင် ပြောမထွက်တော့။ ဖြိုးသူမှာ အာကာ့ကို ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ကြိုက်နေခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အရွယ်ရောက်လာတော့ ရှက်စိတ် ကြောက်စိတ်တွေကြောင့် ကြိတ်ပုန်းလေး ဖြစ်နေခဲ့သည်။ အာကာ ဆိုင်ကယ်ကို ပြန်လှည့်လာခဲ့ပြီး

“ ဟား sorry ပါ ဖြိုးသူ၊ ငါတကယ် မေ့သွားတယ်၊ ငါက စလိုက်တာ နင်လည်း တကယ်လာမယ် မထင်လို့ပါ..”

လို့ ‌ပြောလိုက်တော့ ဖြိုးသူ ငိုသံစိုစို့ပါလာပြီး

“ နင်မို့ ပြောရက်တယ် အာကာ၊ ငါနင့်ကို ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ချစ်နေခဲ့တာ၊ စကားမပြောတာလည်း သူများရိပ်မိမှာစိုးလို့ ၊ သူများသိကုန်ရင် နင်အနှောက်အယှက် ဖြစ်မှာစိုးလို့ ငါ ခပ်ကင်းကင်းနေခဲ့တာပါ”

ဖြိုးသူတစ်ယောက် ငိုလေပြီ။

“ ဖြိုးသူရာ မငိုပါနဲ့ တိတ်တော့၊ နင်ငိုနေတာ ငါနေရခက်တယ်”

ဆိုပြီး အာကာက နောက်ကနေ ပခုံးဖက်ထားလိုက်တော့ အထိအတွေ့က ဖြိုးသူအဖို့ ငိုချင်စိတ်ပျောက်ပြီး ခံချင်စိတ်ပါ ပေါက်လာသည်။ အာကာ့ ဂွေးထုပ်ကြီးက ဖြိုးသူ ဖင်တခြမ်းမှာ လာထိနေတာကိုး။ ဖြိုးသူက အာကာ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး

“ အာကာ ငါငယ်ငယ်တုန်းကလို နင့်မိန်မလုပ်ချင်တယ် ၊ နင် ငါ့အပေါ် ဘယ်လိုသဘေားထားထား ငါကျေနပ်တယ် ၊ နင့်ဘက်က အသိမှတ်ပြုပေးရင် ကျေနပ်ပါပြီ”

“ ဘယ်ဖြစ်မလဲဟာ ငါ့မှာချစ်သူရှိတာ နင်လည်း သိသာပဲ ဖြိုးသူရာ”

စကားပင်မဆုံး ဖြိုးသူက..

“ ငါတို့ ကစားရအောင် အာကာ ”

ဆိုပြီး ဖက်ထားတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို လွှတ်ပြီး အာကာ့ ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြိုးသူ ငယ်ငယ်က ကိုင်ဖူးတဲ့ လီးသေးသေးရှည်ရှည်က အခုတော့ မြင်းတန်ဆာကြီးလို ကြီးကြီးရှည်ရှည် ဖြစ်နေပြီ။

အာကာ့ လီးကြီးက ဖြိုးသူ အဆွကောင်းလို့ ထချင်စပြုနေပြီ။ အာကာလည်း ဆော်နဲ့ အဆင်မပြေတဲ့ ကိစ္စကြောင့် အရင်လို မေသဇင်နဲ့ ဖုန်းပြောပြီး အသံနဲ့ဖီလ်းပြီး ဂွင်းမထုရသည်မှာ ၂ ပတ်လောက် ရှိနေပြီးမို့ လီးကြီးက ပွတ်ဆွနေတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ထောင်စပြုလာပြီး အာကာလည်း ဖြိုးသူနို့လေးတွေကို လက်နဲ့ အသာအယာဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ချေပေးနေမိသည်။

နို့တွေကို ချေရင်းနဲ့ ဖြိုးသူလက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ သူရဲ့လီးပေါ်မှာ တင်ပေးထားလိုက်ပြီး ထုခိုင်းလိုက်သည်။ အာကာ့လီးကြီးက ဖြိုးသူ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ထဲမှာ တပြည့်ကြီး ဖြစ်နေသည်။ လက်တဖက်နဲ့ တဆံ့တဆံ့ကိုင်ပြီး ဖြိုးသူထုပေးတာ အားမရတော့ အာကာကိုယ်တိုင် လက်နှစ်ဖက် အပေါ်အောက်ဆင့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထုနေတော့သည်။ ထို့နောက်

“ မှုတ်ပေး ဖြိုးသူ ”

ဖြိုးသူပါစပ်ထဲ အာကာ့လီး ထိုးထည့်လိုက်တော့ လေထွက်ပေါက် မရှိလောက်အောင် ပြည့်ကြပ်သွားသည်။

“ အွင်….အွင်းး….အာ့…အာ..”

“ အွင်..အွင်း…အ….အ့”

အာကာ့လီးရှည်ကြီးက ဖြိုးသူပါးစပ်ထဲ တဝက်ခန့်သာ ဝင်သေးသည်။ အာကာ အတင်းဆောင့်ထိုးထည့်တော့

“ အွင့်….အွတ်…..အွတ်…အွန့်…..”

ဖြိုးသူခင်မျာ အသက်ရှုမဝ ပျို့တက်လာတော့မှ အာကာ ဆက်မထိုးထည့်တော့ဘဲ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ အဲ့တော့မှ ဖြိုးသူခင်မျာ….

“ ဟာ…. ဟာ…. ဟာ ဟာ..”

ဆိုပြီး နှာခေါင်းကတောင် အသက်မရှူနိုင်တော့ဘဲ ပါစပ်ကနေ ရှူနေရတော့တယ်။ အာကာလည်း စောက်ရမ်းထန်နေပြီမို့..

“ ဖြိုးသူ လေးဘက်ကုန်း ငါလိုးချင်နေပြီ”

ဖြိုးသူ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ အာကာ လီးထိပ်ကြီးကို တံထွေးဆွတ်ပြီး ဖင်ချရန် ဖြိုးသူဖင်ဝကို တံထွေးဆွတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဖြိုးသူက

“ ဖြေးဖြေးနော် ”

စကားပင် မဆုံးလိုက် …

“ ဗြီး”

အာကာ့ လီးထိပ်ကြီးက ဖြိုးသူဖင်ဝထဲ အနည်းငယ်ဝင်သွားသည်။

“ အားးး”

ဖြိုးသူတစ်ယောက် မချိ့မဆံ့အော်ပြီး ဖင်ကော့တတ်သွားတော့ အာကာ့လီးကြီး ပြန်ထွက်သွားတယ်။

“ ဟင်အင်း ငါနာတယ် မခံတော့ဘူး အာကာ ”

“ ဒါဆို လီးစုပ်ပေးနော်… မှုတ်ပေးပါလား”

ဖြိုးသူ အာကာ့လီးကြီးကို စုပ်ချင်နေတာမို့ သူ့လီးကြီးကို အရင်းကနေကိုင်ပြီး သူ့ဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ငုံထားရင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ တဝက်ကျော်ကျော်ထိသာ ဆံ့သော လီးရှည်ကြီးကို ဖြိုးသူတစ်ယောက် အငမ်းမရ ဒူးထောက်စုပ်ပေးနေသည်။

“ အား.. အူး ကောင်းလိုက်တာ ဖြိုးသူရယ်၊ ကျွတ်.. ကျွတ်..”

ပါးစပ်ထဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေရာက ကြည့်ဖူးတဲ့ အောကားတွေထဲကလို ဒစ်ကိုလျှာနဲ့ အသားကုန် ယက်လိုက်တော့ အာကာ ထွန့်ထွန့်လူးသွားတော့သည်။ ခဏနေတော့ နည်းတစ်မျိုးပြောင်းပြီး မှုတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်တစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့ငုံ၊ နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိပြီး အခါ ၂၀ လောက် ဆက်တိုက် ဆွဲထုတ်ဆွဲသွင်း လုပ်ပေးလိုက်တော့ အာကာဆီက အားခနဲ အသံထွက်လာပြီး လရည်တွေ ထွက်လာတော့သည်။

“ အား ကောင်းမှကောင်းပဲ ကျွတ် ကျွတ်”

“ အား အား ရှူး ”

လရည်တွေက များလည်းများတော့ ဖြိုးသူမျက်နှာနဲ့ ပါးပေါ်ကို စီးကျလာသည်။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လရည်တွေကို မြိုချလိုက်ပြီး လီးမှာပေနေတဲ့ လရည်တွေကိုပါ လျှာနဲ့ အသားကုန် လျှက်ပေးလိုက်သည်။

“ အား.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ ဖြိုးသူရာ..”

“ ပြန်ကြရအောင်… အာကာ ၁၀ နာရီ ကျော်နေပြီ”

“ မပြန်သေးဘူး .. နင့်ကို မလိုးရလို့ မကျေနပ်သေးဘူး”

ဖြိုးသူ လျှာအစွမ်းကြောင့် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ တစ်ချီ ပြီးသွားပေမယ့် လိုးချင်စိတ်က ရောက်နေတော့ မလိုးရဘဲ လရည်တွေ ထုတ်လိုက်ရတာကို အာကာက မကျေနပ်…။ ဖြိုးသူ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ထိုင်းပြီး ပြန်မယ်ပြုစဉ် အာကာက အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ဖြိုးသူ နို့ထိပ်လေးတွေကို ကလိပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျေားလေးမှီကာ ဖက်ထားပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားမပြေားဘဲ ၅ မိနစ်လောက် ငြိမ်နေကြသည်။

အာကာ့လက်က ဖြိုးသူ လုံချည်ကို ဆွဲလှန်ပြီး နောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို လက်နဲ့ ထိုးကလိနေလိုက်သည်။ နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖင်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ဖြိုးသူ ကော့ကော့ တက်လာသည်။

“ ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲဟယ်၊ အရမ်းယားနေပြီ၊ လိုးရင်လည်း လိုးတော့၊ ဟင်း.. ဟင်း..”

ဖြိုးသူကို ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဖြိုးသူရဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို လှန်ကားလိုက်သည်။ ထိုနောက် အာကာက တောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဖြိုးသူဖင်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်‌တော့သည်။

“ ဗြိ..ဗြစ်...”

“ အားး ဖြေးဖြေး”

“ အိုး”

လီးကြီးက တစ်ဝက်လောက်အထိ ဝင်သွားသည်။ လက် ၂ ချောင်းထိုးပြီး ဖြဲကားထားတော့ ပထမ အခေါက်လို အဝင်မခက်တော့။ အာကာက အသာလေး ညှောင့်ပေးနေသည်။ ဖြိုးသူလည်း အာကာ လိုးလို့ကောင်းအောင် ဖင်ကို ပြဲသထက် ပြဲလာအောင် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားပေးထားလိုက်သည်။

“ အား.. ကျွတ် ကျွတ်.. အင်း”

“ အင်း ..”

“ ပတ် ..ပတ်…ဘွတ်…ပတ် ”

“ အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်…အင်း”

အာကာ့လီးကို အသာလေး သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်နေရာကနေ အားမရတော့ ဖြိုးသူကို ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကနေ မချပြီး မြက်ခင်းပေါ် ခြေထောက် ၂ ချောင်းထောင်ကာ အပေါ်ကနေ ဖင်ကို အားပါးတရ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ စိတ်လိုက်မာန်ပါနှင့် အားပါးတရ ဆောင့်ထိုးလိုက်တော့ လီးကြီးက ဖြိုးသူရဲ့ဖင်ထဲ အဆုံးအထိ ဝင်သွားတော့သည်။

“ အား ကျွတ်.. ကျွတ်..အမလေး .. အင်း”

“ အား၊ ကျွတ် ကျွတ်၊အင်း”

“ အမလေး အာကာရယ်”

ဖြိုးသူလည်း ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး ပြန်လိုးခံပေးနေသည်။

“ ပတ်… ဘွတ်”

“ ပတ်..ဘွတ်”

“ အား.. အင့် ..အင့်”

“ ပတ်… ဘွတ်..ပတ်..ဘွတ်”

“ အား…အီ..၊ ဟင်း ဟင်း.. ကောင်းလိုက်တာ.. အာကာရယ်.. အရမ်းထိတာပဲဟယ်.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. နာနာဆောင့်.. နင့်လီးကြီးက အောက်ကို စိုက်စိုက် ဝင်သွားတာ သိပ်အရသာရှိတာပဲ… ဟင်း…”

“ ဖြိုးသူ နင် အောက်ကနေ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး ပြန်လိုးပေးနေတာလည်း အရမ်းမိုက်တယ်၊ ငါ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်”

“ ဖပ်ဖပ် ဖပ်ဖပ် ဖပ်ဖပ်”

“ အား၊ ကျွတ် ကျွတ်..အင်း”

“ အမလေး အာကာရယ်”

“ ပတ်၊ ဘွတ်”

“ အား.. အင့် ..အင့်..”

“ ပတ်၊ ဘွတ်…ပတ်..ဘွတ်”

“ အား အရမ်းကောင်းတာပဲ’

“ အား၊ ကျွတ် ကျွတ်၊အင်း..”

“ ပတ်၊ ဘွတ်”

“ အင့် အင့် အား.. ဖင်ကို ကျိန်းနေတာပဲ”

အာကာက စိတ်လိုက်မာန်ပါနှင့် အားပါးတရ ဆောင့်နေတော့ ဖြိုးသူမှာ လူးလွန့် နေရ‌တော့သည်။ နောက်ထပ် ၁၀ ချက်လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးလိုက်တော့

“ အား ထွက်ပြီ၊ ထွက်သွားပြီ”

“ အားး…အားး”

အာကာက သူ့လီးကြီးနဲ့ ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်နေရင်း လက်ကျန် လရည်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ဖြိုးသူဖင်ထဲမှာလည်း ပူပြီး ကျိန်းစပ်နေတော့သည်။

“ ကောင်းလိုက်တာ အာကာရယ်၊ ဘယ်လို ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး”

“ ငါလည်း နင့်ကိုလိုးရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲ.. သိလား.. ငါက နင်ခံနိုင်မယ်ဆိုရင် တစ်ညလုံးတောင် လိုးချင်တာ”

“ ဟာ.. တော်ပါပြီ အခုတောင် ဖင်က ပြန်စေ့မရဘဲ ကျိန်းစပ်နေပြီ”

“ ခံချင်တုန်းကတော့..သူပဲ ”

“ နောက်ညတွေ ဆက်တွေ့ကြတာပေါ့…

“ Ok လေ ဒါဆို ပြန်ကျတာပေါ့ ”

ကိုယ့်ဆိုင်ကယ် ကိုယ်ယူပြီး ကန်ဘောင်လမ်းအတိုင်း ဆိုင်ကယ်ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း မောင်းပြန်လားတာ အိမ်တောင်ရောက်မှန်းမသိ ရောက်သွားကြသည်။

“ ဘိုင်...good night ”

“ good night ”

ဖြိုးသူ တစ်ယောက်ကတော့ ဖင်ကြီး ဟောင်းလောင်းပေါက်နဲ့ အိမ်သာတက်တိုင်း အာကာ့ကို သတိရနေတော့မှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်..။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



ဒေါ်သိန်း (စ/ဆုံး)

ဒေါ်သိန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - milflover (ခ) မောင်မောင်

ဒေါ်သိန်း.....။ ဒေါ်သိန်း မမေ့နိုင်တဲ့ အသင်အပြကောင်း အရမ်းထန်တဲ့ အကြမ်းခံတဲ့ မမကြီးပေါ့...။ ဒေါ်သိန်းဆိုတာက အသက် ၅၀နီးပါး ...။ အရပ်ကပုပု ဖင်ကြီးကြီး ခပ်ဝဝနဲ့ အမြဲချွေးတွေပြန် လောကဓံအခက်အခဲတွေကြားရုန်းကန်နေရသူဖြစ်ပါတယ်။ 

အိမ်တွေမှာ အဝတ်လျှော်တဲ့ အလုပ်လုပ်ပြီး ကလေး ၄ ယောက်အမေဖြစ်ပါတယ်။ သူမဟာ တောင်ဒဂုံဘက်မှာ နေထိုင်ပြီး သူမလင်ဟာ  အရက်သောက် ကြက်တိုက်ကာ...မူးရူးတွေ့ကရာ အိပ်နဲ့ ကလေးတွေအပေါ်တာဝန်မကျေဖြစကာ ကာ သူမကိုယ်တိုင်အဝတ်လိုက်လျှော်အလုပ်လုပ်ရင်း စား၀တ်နေရေး အတွက်ရုန်းကန်နေရသူဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်ဟာ အသက် ၁၄နှစ် ၊၁၅နှစ် အရွယ်ကတည်းက အောကားကြည့် ပွဲစျေးတန်း ခိုးရောင်းတဲ့ တစ်အုပ် ၂၀၀ တန်အောစာအုပ်ဖတ် ဂွင်းထုကာ...အသာဖြေတတ်လေ့ရှိပြီး ဒေါ်သိန်းမှာ ထိုအချိန်တွင် ကျွန်တော်တို့ အိမ်မှာ အဝတ်လာလျှော်ရင်း ဒေါ်သိန်းနဲ့ကျွန်တော် ၁၈နှစ်အရွယ်မှာ ဒီဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။

တနေ့ အော စာအုပ်ဖတ်ရင်းဖီးတက်ဂွင်းထုကာ လရေများထွက်လာသောကြောင့် အနားကချွတ်ထားတဲ့ပုဆိုးနဲ့ကောက်သုတ်လိုက်ရင်း  ဒေါ်သိန်းဝင်လာပြီး...

" မောင်မောင်...တူလေးလျှော်စရာတွေပေး..."

" မရှိသေးဘူး ...အဒေါ်...ရတယ် ..."

" အေးအေး ပြီးတာပဲ ဒီကုတင်အောက်က ပုဆိုးကလျှော်မှာလား..."

" ဟာ...မလျှော်ဘူး ရတယ်..."

" ပေနေတာ လျှော်လိုက်မယ် တစ်လက်စတည်း နောက်အပတ်တွေအဝတ်ပုံနေမယ်..."

ဒေါ်သိန်း ကောက်ကိုင်လိုက်သောအခါ လရေသုတ်ထားသည်မှာမကြာသေးဘဲ လက်မှာပေကျံသွားပြီး..

" ဟဲ့ ဒါဘာတွေလဲ..."

ဒေါ်သိန်းမှာ ပုဆိုးကိုနမ်းကြည့်ရင်း ...

" ဟဲ့ ဒါဟိုအရည်တွေမလား နင်ဘာလုပ်ထားတာလဲ..."

" မလျှော်ပါနဲ့ဆိုဗျာ .."

" နင်အတတ်ကောင်းတွေတတ် ဟုတ်လား..."

" အသက် ၁၈ကျော်ပြီလေဗျာ အတတ်ကောင်းမဟုတ်ပါဘူး..."

" ငါက ကောင်စုတ်လေး နင့်ကို ကလေးလို့မြင်နေတာ....ဘာတွေတွေးပြီး ဖြစ်နေတာလဲ...ဖြေစမ်း..."

ဒေါ်သိန်းမှာ အနားလာ လီးကို စုပ်ကိုင်ပြီး ဖြေစမ်း ဖြေစမ်းနဲ့   ကျွန်တော်မှာ မိန်းမတစ်ယောက်လီးလာကိုင်သောကြောင့် ဖီးတက်နေပါတော့တယ်...။

" ဟဲ့ နင့်ကိုမေးနေတာ ဇိမ်ခံနေသေးတယ်..."

" စာအုပ်ဖတ်နေတာ...ဒီမှာ..."

" ဟယ် နင် အားနေတယ် ဟုတ်လား ...ကြံကြံဖန်ဖန် နင့်ဟာကလည်း မာတောင်နေတာ...ငါသွားပြီ လျှော်လိုက်တော့မယ် ပုဆိုးယူသွားပြီ..."

ဒေါ်သိန်းထွက်သွားမှ ဖီးတက်ကျန်ခဲ့ကာနောက်တကြိမ်ထပ်ထုမိပါတော့တယ်...။နောက်နှစ်ပတ်လောက်အကြာ အခန်းတံခါးလော့မချမိဘဲ အောကားကြည့်ဂွင်းထုနေချိန် ရုတ်တရက်ဒေါ်သိန်းဝင်လာပြီး

" ဟယ် ဒီကောင်လေး တံခါးလည်းသေချာမပိတ် လုပ် လုပ်..."

ပြောကာ ပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်...။နောက်နေ့အခန်းထဲ ဒေါ်သိန်းဝင်လာပြီး

" ဟဲ့ ကောင်လေး..."

" အင်း..."

" နင်မလုပ်တော့ဘူးလား...."

" ဘာလုပ်ရမှာ...."

" နင်ပုံမှန်လုပ်နေတဲ့ အရာလေ..."

" အမြဲတော့ မလုပ်နိုင်ဘူးလေဗျာ..."

" ငါပြောမယ် နင့်အသက်အရွယ်နဲ့ နင်ဘယ်ငယ်တော့မလဲ  နင်မကောင်းတဲ့နေရာတွေ ဘာတွေသွားပြီးပြီလား..."

" မသွားပါဘူးဗျာ မသွားရဲဘူး ရှက်စရာကြီး..."

" နင် မိန်းမနဲ့ရောနေဖူးလား..."

" မနေဖူးဘူး..."

" ဒါကြောင့်နင်အမြဲလက်နဲ့လုပ်နေတာ.ကိုး"

" အင်းပေါ့ဗျာ ခံမယ့်လူမှမရှိတာ ဖာသွားချမလို့ ကြောက်လို့သာ.."

" အခု နင့်အိမ်ဘယ်သူမှမရှိဘူး ငါ့အသက်အရွယ်တော့ကြီးနေပြီ...နင် ငါ့လုပ်မလား..."

" ဟမ်..."

" အကောင်းပြောတာ ...ငါခံပေးမယ် လုပ်မလား ငါဘယ်သူမှလည်းမပြောဘူး..."

" လုပ်မယ် တကယ်ပြောတာလား..."

" တကယ်ပေါ့ဗျာ..."

ဒေါ်သိန်းမှာ သူ့ထဘီကို ကောက်ချွတ်ကာ...ဘေးနားလာအိပ်ပြီး

" လုပ်လေ ...."

တကယ်တမ်းကျ ရှက်နေကြောက်နေပြီး

" လာ ငါ ပေါင်ကားပေးထားတယ် ဒီမှာ ထည့်တော့..."

ဒေါ်သိန်းအဖုတ်မှာအမွှေးထူထပ်နေပြီး စောက်ဖုတ်မှာမဲတူးနေပါတော့တယ် ။ကျွန်တော်လည်းမထူးပါဘူးလိုးမယ် ဆိုပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ကာ သူ့ကိုတက်ခွကာ လီးကိုထိုးထည့်ပါတော့တယ်...

" ဟဲ့ မတည့်ဘူးလား...ငါ့ဟာ အဲ့လောက်ပြဲနေတာကို...ငါကိုင်ပေးမယ် ထည့်..."

လီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်နဲ့တေ့မှ အတင်းထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်...။ (အဖုတ်ထဲလီးဝင်သွားချိန်နွေးနေကာ တခြားနောက်ထပ်လိုးဖူးသမျှနဲ့ဒီအခိုက်အတန်ဟာ အလွန်ကွာဟနေပါတော့တယ်)

" ရပြီ လုပ်တော့..."

ကျွန်တော်လည်း အတင်းလိုးပါတော့တယ်..။

" အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ်.."

၃ မိနစ်ခန့်လိုးပြီး လရေများပန်းထွက်သွားပါတော့တယ်...။

" မြန်လိုက်တာ လူပျိုလေးပဲ များလိုက်တဲ့ လရေတွေ...."

ကျွန်တော်ကို ထခိုင်းပြီး လီးကို အနားမှပုဆိုးးနဲ့သုတ်ကာ ထဘီစွတ်ကာအခန်းထဲမှာ ထထွက်သွားပါတော့တယ်။

တစ်ပတ်လုံး ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်သိန်းနဲ့လုပ်ခဲ့တဲ့ အရသာကိုကြိုက်ပြီးပြန်တွေးကာ ဒီတခါတော့ ကြာကြာလုပ်မယ် စွဲသွားအောင်လုပ်မယ် ဟု တွေးကာ စနေနေ့ ဒေါ်သိန်း အဝတ်လာလျှော်မယ့်နေ့ကို စောင့်မျှော်လျက်ရှိပါတော့တယ်။ ထောင်အနှစ် ၂၀ကျသောအကျဥ်းသမားထောင်မှလွတ်ခါနီး ၂လ အလိုမှာ ထောင်ဖောက်ပြေးတတ်ဆိုသလို တစ်ပတ်ကိုတစ်သက်လောက်ထင်ကာ ဒဂုံဘက်လိုက်သွားရမလား အားမလို အားမရဖြစ်နေပါတော့တယ်။တဖြည်းဖြည်း စနေနေ့ ဒေါ်သိန်းအသံကြား၍အောက်ဆင်းလာကာ

" အဒေါ် အပေါ်မှာ အဝတ်တွေများလို့ လာယူပေးပါဦး.."

" အေးအေး အဒေါ်တက်ခဲ့မယ်...."

ဒေါ်သိန်းအခန်းထဲဝင်လာမှ ကျွန်တော်မှ ာအတင်းဖက်ကာ...

" ဒေါ်သိန်းထပ်လုပ်ရအောင်လေ..."

" ဟဲ့ နင့်အိမ်မှာ လူကြီးတွေရှိတယ်လေ..."

" မရတော့ဘူး ကျွန်တော် စောင့်နေတာ တော်တော်ကြာနေပြီ...."

" ဟီး လီးပြစမ်း ကောင်လေး..."

တောင်မတ်နေသောလီးကိုကိုင်ကြည့်ပြီး

" ရောဂါထနေပြီပဲ.... ငါတံခါးသွားပိတ်လိုက်မယ် ..."

ဒေါ်သိန်းမှာ တံခါးပိတ်ပြန်လာပြီး

" ပုဆိုးချွတ်လိုက်လေ...."

သူမမှာ လီးကို ခဏကြည့်ကာ ရုတ်တရက်ပါးစပ်နဲ့ ကောက်ငုံလိုက်ပါတော့တယ်။ အောကားထဲတွေ့ဖူးတဲ့ လီးစုပ်ခံရခြင်းကို ၁၈နှစ် လူပျိုပေါက်စတစ်ယောက်အရသာတွေ့ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်။

" အီး အီး ...ကောင်းလား ကောင်လေး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်...."

ဒေါ်သိန်းမှာ လီးထိပ်ကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ယက်ကာ လက်မှဂွင်းထုပေးပြီး ကျွန်တော်မှာတွန့်တက်နေပါတော့တယ်။ထို့နောက် လီးတစ်ခုလုံးကိုငုံကာ ပါးစပ်ဖြင့်အထက်အောက် ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် အီး အီး ပြွတ် အအ ကောင်းတယ် အဒေါ် ပြွတ် အအအ... ဟဲ့ ဟဲ့ အမလေး...."

လရေများမထိန်းနိုင်ဘဲ ဒေါ်သိန်းပါးစပ်ထဲပန်းမိပါတော့တယ်...လရေများကို ပုဆိုးပေါ်ထွေးထုတ်ကာ...

" ဒါ ငါလျှော်ဖို့ယူသွားပြီ နင်က အခုမှစလုပ်တော့မြန်တယ်။ ဒါကြောင့် ငါပါးစပ်နဲ့လုပ်ပေးတာ နင့်အိမ်မှာ လူကြီးတွေ လစ်ရင်နေကြမယ်...."

" ဟုတ်ကဲ့ ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းပဲ..."

" နောက်ဆို နင့်ကိုငါ့ဟာပါ ယက်ခိုင်းမယ်...အဲ့ကျမှ မရွံနဲ့...."

" လုပ်မှာပါ...."

ဒေါ်သိန်းမှာ ရယ်ပြီးလျှော်စရာအဝတ်တွေ ယူကာ ထွက်သွားပါတော့တယ်။ နေ့ခင်းထမင်းစားအပြီး ဒေါ်သိန်းအဝတ်လျှော်တဲ့နားသွားပြီး...

" လူလစ်ရင် အပြင်ထွက်ကြရင် လာခဲ့နော်..."

" အေးပါ သွား သွား...."

၂ နာရီ လောက်ဒေါ်သိန်းအခန်းထဲဝင်လာပါတော့တယ်...။

" ငါ့မှာလည်း သူခိုးကြနေတာပဲ လူ့အရိပ်အခြေကြည့်မှ...."

" ကျွန်တော်လည်း ကြည့်နေရတာပဲ..."

" အချိန်မရှိဘူးဟဲ့....လုပ်ကြမယ်...."

ဒီတခါ ထဘီရေ ာအင်္ကျီရောချွတ်ကာ ..ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတော့တယ်...။ နို့ကြီးမှာ တွဲလောင်းကျနေကာ နို့သီးခေါင်းကြီးမှာမဲတူးကာ ဂျိုင်းမှာလည်း အမွှေးများနှင့်

" ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ....ကြည့်မနေနဲ့ အခုတော့ ရွဲသွားပြီ.. အရင်ကတော့ ငါ့ကိုလိုးချင်နေကြတာအများကြီး....."

" မဟုတ်ပါဘူး မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဒီလို ဘာမှမပါဘဲ အပြင်မှာမမြင်ဖူးလို့ပါ..."

" လာ လိုးတော့...ခဏလာ ....နင့်လီးမျက်နှာနားတိုး ခဏလုပ်ပေးမယ် မပီးလိုက်နဲ့ဦး...."

လီးခဏစုပ်ပေးကာ စလုပ်ခိုင်းပါတော့တယ်...။

" ဝင်ပြီ ဝင်ပြီ ဆောင့်တော့...ဖြေးဖြေးလုပ်..."

" အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အ အ အ အ ကောင်းတယ်အဒေါ် နွေးနေတာပဲ အွတ် အွတ် အအ..."

" ခဏနားဦး နင်ပီးသွားမယ် နို့စို့ပေး..."

ကျွန်တော်မှာနို့သီးခေါင်းမဲကြီးကို နို့စို့သလောက်စုပ်လိုက် အောကားထဲကလို လျှာထိပ်လေးနဲ့ယက်လိုက် နို့ကြီးကိုမွှေလိုက်နဲ့....

" ခဏ အဖုတ်နံရူကြည့်မယ်..."

" ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာနံ့ရလဲ..."

" ဘယ်လိုကြီးလဲမသိ ညှိသလို အောင့် သလိုအနံကြီး...."

" နင်အမွှေးတွေနဲ့ အုပ်နေလို့ အဖုတ်ကိုဖြဲပြီး  သေချာရူ"

" အင်း အနံက စူးရှရှ ...ယက်ကြည့်မယ်"

ကျွန်တော်မှာ သူ့အဖုတ်မှာပြဲနေသော အတွင်းသားထဲကို လျှာဖြင့် ဇာတ်ကားထဲကလို ယက်ပါတော့တယ်....။

" အမလေး အယက်မခံတာကြာ ကောင်းလိုက်တာ အစိကိုဆွဲစုပ်.."

" ပြွတ် ပြွတ် အစိကိုဆွဲစုပ်ကာ....ဟဲ့ တော်တော့ ...."

" အဒေါ် အဖုတ်အရသာက ခါးတတ်တတ်..."

" အဲ့ဒါ စောက်ရည် ငါကတနေကုန်ချွေးပြန် အလုပ်လုပ်လေ ခုနကမှဆေးထားလို့ ....ဒါတောင် မိန်းကလေးငယ်လေးတွေကတော့ ခုခေတ် ဆပ်ပြာတွေရှိတော့မွှေးရင်မွှေးမှာပေါ့ ...ငါ့သိခဲ့တဲ့ ယောင်္ကျား တွေကပြောတာနံတာကြိုက်တာတဲ့..လူအမျိုးမျိုးပါ ဒါမဲ့...လာ လိုးတော့.."

" တည့်တယ် ထိုး စတော့..."

" အွတ် အွတ် "

အဖုတ်အနံရထားလို့ လီးမှာ အရင်ကထက်မာနေကာ ကျွန်တော်မှာဒေါ်သိန်းနူတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ် လက်မှာနို့ကိုကိုင်ကာတရပ်စပ်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ်အအအ အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဖြွတ် ဖတ် ဘွတ် အအ  ကောင်းတယ် လိုး အဲ့လိုဆောင့် သန်လာပြီ လိုးစမ်း...အအအွတ် ...အား အားအား"

၁၀ မိနစ်ကျော်ခန့်ကောင်းလွန်းလို့တရပ်စပ်လိုးဆောင့်ပြီးလီးမှာတုန်တက်ကာ လရေများပန်းထွက်နေပါတော့တယ်...။

" ဟဲ့ ဟဲ့ အိပ်ရာတွေပေမယ် ထသုတ်..."

" မသုတ်နဲ့ ငါလုပ်ပေးမယ် လီးထိပ်ကိုလှန် လရေတွေပုဆိုးနဲ့သုပ်ပေးကာ..

" တော်လာပြီ နောက်ကျ ကျွမ်းလာမှာ ငါသွားတော့မယ် နောက်ကျနေပြီ အပြန်ကားကြပ်တယ်...."

" ဟုတ်ကဲ့ စောင့်နေမယ်နောက်အပတ်..."

" အမလေး ....သွားပြီ သွားပြီ..."

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် လိုး လိုး ကောင်းလာပြီ တတ်လာပြီ လိုး..ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ်"

နောက်အပတ်ဒေါ်သိန်းလာတော့ အဝတ်လျှော်လက်စ အိမ်ပေါ်တက်လာပြီး လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။

" လိုး ကောင်းတယ် အွတ် အွတ် မွှေ အဖုတ်ထဲ ငါပေါင်စိပြီး နင့်ဟာကို ညှစ်ပေးမယ် အား ကောင်းတယ် ဒေါ်သိန်း အား ရပြီလား ပြန်ဆောင့် ငါကုတင်ပေါ်က နေကားပေးမယ်.. နင်အောက်ဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုး.....အ အအ ဖတ် ဖတ် ပြွတ် အွတ် အအအ ....ဖွတ် ဖွတ် ငါ့နို့ပေါ်တံတွေးထွေးချ လက်နဲ့ဆုပ်ပြီးနို့ကိုင် လုပ် .....အင်း အင်း အင်း အအအ အွတ် လီးမှာအဖုတ်ပြဲကြီးကို တရပ်စပ်ထိုးဆောင့်နေကာ ...အဖုတ်အတွင်းသားနုများမှာ ရှုံပွနေကာ အရည်များကြမ်းပြင်မှာကြနေရင်း....အ အ အ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အအအ အား...."

လရေများအဖုတ်ထဲအပြည့်ပန်းကာ ပြီးဆုံးသွားပါတော့တယ်......။

" ပြွတ် ပြွတ် အား အား အား..."

နောက်အပတ် လူမလစ်သောကြောင့် အခန်းထဲ ဒေါ်သိန်းမှာ ချောင်ကွယ် လီးစုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်တယ်။

" အား အား အား အူး အူး ခေါင်းကိုကိုင်အမြန်လုပ်လိုက် အူး အူး အအ ပြွတ် ပြွတ် အား အား......."

လရေများပါးစပ်မှလျှံကျကာ...

" ရော့ ရော့ တစ်ရူး...."

" ဒေါ်သိန်း လူကမလစ်ဘူးဗျ ......"

" ဒီနေ့တော့နားလိုက်လေဟယ်...အခုကျေနပ်ပြီမလား ထစ်ခနဲ ငါအစသွားလုပ်မိတာမှားပြီလား မသိ ......"

" ဒေါ်သိန်း အိမ်လာခဲ့မယ်လေ...."

" မလုပ်ပါနဲ့ဟယ်...."

" လုပ်ပါဗျာ..."

" နင် ၂၀၃စီးခဲ့ (     ) မှာဆင်း ကွမ်းယာဆိုင်ရှိတယ် ။လမ်းကြား ခဏလျှောက်လာ လယ်ကွင်းအစပ်မှာ ငါ့အိမ်ရှိတယ် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ၁၀နာရီလောက်လာခဲ့...."

" ဟုတ်ဟုတ် ..."

" ဒါတွေချစ်တာ..."

" အပိုတွေ ...."

ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ၂၀၃ မထသ စီးဒေါ်သိန်းပြောထားသောလမ်းအတိုင်းသွားပြီး ...စက်ရုံတွေတစ်ဖက်.လယ်ကွင်းနား ခြံဝင်းနဲ့တဲအိမ်လေးတွေ့ပြီး ၁၀နှစ်အရွယ်ကလေးအရွယ်နှစ်ယောက်ဆော့ကစားနေသည်ကိုတွေ့ရသောကြောင့်

" ညီလေး အဝတ်လျှော်တဲ့ဒေါ်သိန်းတို့အိမ်လား ဒါ..."

" ဟုတ်တယ် ကိုကြီး..."

" စွပ်ကျယ် အနက် ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ကလေးမှဖြေပြီး အမေ အမေ ဧည့်သည် ..."

" အော် မောင်မောင်လာ ဒါ ငါ့ကလေးလေ...."

" သားလေး ရပြီ ဆော့နေ ...."

ကလေးပြန်ထွက်သွားမှ

" လာ အိမ်ထဲ..."

" ခုနကဒေါ်သိန်းကလေးလား..."

" အေး အငယ်ကောင်လေး...."

" ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်သိန်းယောကျာ်းရော..."

" မူးပြီး အိပ်နေမှာပေါ့ ဘယ်လမ်းဘေးမှာလည်းမသိ..."

" ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလဲ..."

" ထမင်းတော့ပြန်လာစားတတ်တယ်..."

အချိန်မရှိဘူးဆိုတာသိသောကြောင့် ...နှစ်ယောက်သိုင်းဖက်ကာနူတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အဝတ်တွေချွတ်ပါတော့တယ်...။.

" ငါခဏသွားဆေးလိုက်ဦးမယ်လေ.."

" ရတယ် မဆေးနဲ့တော့..."

ဒေါ်သိန်းဘော်လီအနွမ်းကြီးကိုချွတ်ရင်ပေါ်လာသောနို့အုံကြီးကို လျှာဖြင့်ယက်ကာ ဂျိုင်း လည်ပင်း ဗိုက်သာမကျန်အကုန်ယက်ပါတော့တယ်။ "အီး အီး...." ဒေါ်သိန်းမှာလည်းကျွန်တော့်ပုဆိုးကိုချွတ် လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်...ခဏအကြာ နှစ်ယောက်တိုင်ပင်မထားဘဲ ဒေါ်သိန်းကိုလှဲအိပ် ပြောင်းပြန်တက်ခွကာ တစ်ယောက်နဲ့တယောက်အပြန်အဖုတ်ယက် လီးစုပ်ပါတော့တယ်....။

" ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ်..."

ဒေါ်သိန်းမှာ လီးထိပ်ကိုဆွဲစုပ်ကာ လက်က ဥများကိုကစားလိုက် ဖင်ပေါက်ကို လက်ထိပ်နဲ့ ပွတ်လိုက်လုပ်ရုံမက ကျွန်တော်လည်း အဖုတ် အမွှေးကြားထဲနှာခေါင်းထိုးထည့်ကာ ....လျှာနဲ့ပြင်လိုက်ယက်လိုက် အုံတစ်ခုလုံးကိုပါးစပ်နဲ့ကိုက်လိုက် ပြဲနေသောနူတ်ခမ်းသားများကို ဆွဲကိုက်လိုက်နဲ့ နာရီဝက်ခန့်စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ အစွမ်းပြနေကြတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်....."

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်"

ထို့နောက် ဒေါ်သိန်းလှဲနေရာမှပေါင်ကားပေးကာ လီးကိုနေရာယူ၍ ထိုးထည့်ပြီးအသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။

" အု အု အု အား အအ အား ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ..."

အဖုတ်ထဲအားရပါးရထိုးဆောင့်ရင်းနှစ်ယောက်လျှာများမှာ ရစ်ပတ်နေကာ

" အ..အ..အ အား အား အွတ် ကောင်းလား ကောင်းလား ကောင်းတယ် ကောင်း အ အား အွတ် ..."

" ကုန်းလိုက်..."

ဖင်ကြီးကုန်းပေးသောအခါ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ထဲ မတ်တပ်ရပ်ခါးကုန်းကာ လီးကိုထိုးစိုက်ကာ အမုန်း လိုးပါတော့တယ်....လိုးချက်များပြင်းထန်ကာ တဲမှာပင် လူပ်နေကာ...

" လိုးစမ်း လိုး ...အွတ် အွတ် အအအ တဲပြိုပစေ လိုး အအအ အွတ် အအအ...ဖတ် ဖတ် ...အအ..."

လီးကိုစိုက်လိုးကာ လီးအထုတ်အဖုတ်မှအသားနုများ ပေါ်ထွက်လာပြီးအရည်များစီးကျကာ ....

" အ..အအ အွတ် ဖတ် ဖတ် ....."

" အွတ် အွတ် အအ ကောင်းတယ် လိုး....."

ထို့နောက် လီးကိုခဏထုတ် စောက်ရည်များလရေများပေကျံနေသည်ကို ဒေါ်သိန်းပါးစပ်နားတေ့ပေးကာ ပေးစုပ်ခိုင်းပြီးအနားယူပါတော့တယ်...။ ဒေါ်သိန်းမှာ လီးပတ်လည်ကိုလျှာဖြင့်လျက်ကာ လီးဒစ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ဖြည်းဖြည်းပွတ်ကစားပေးကာ ကျွန်တော့်လည်း လက်ညှိုး လက်ခလယ် ၂ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲ အချက် ၅၀ခန့်တစ်ရပ်စပ်နိူက်လိုးကာ ခဏရပ်ထားလိုက် ခဏနေ ၅၀ခန့်ပြန်နိူက်လိုက်နဲ့ အဖုတ်ထဲကအရည်များတရပ်စပ် ထွက်နေကာဒေါ်သိန်းမှာမော၍ ကော့တက်နေပါတော့တယ်....။

ထို့နောက် ဒေါ်သိန်းခြေထောက်ကိုပုခုံးပေါ်တင် အဖုတ်ကိုတေ့ကာ အမုန်းလိုးပါတော့တယ်..။

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အား သေပြီ ကောင်းတယ် အအအ အွတ် အွတ် အအအ ...ဖတ် ကောင်း အအ အား အား..."

လရေများ ပန်းထွက်လာသောအခါ ခဏထပ်လျက်မှိန်းကာ ...နှစ်ယောက်ပြောင်းပြန်ထပ်လျက်ပြန်အိပ်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတော့တယ်...။လီးမှာပေနေသောအရည်များ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးဒေါ်သိန်းအဖုတ်အား လည်းလျှာဖြင့်ယက်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးကာ

" ငါ့လင်လေး အတတ်မြန်တယ်...ကောင်းတယ်..."

" လိုးကောင်းလိုက်တာ..."

" မပြန်နဲ့ဦး...နေ့ခင်း ငါ့လင် ပြန်မလာရင် နောက်က အပေါက်ပေးချမယ်..."

" အားမွေးထားမယ်...."

နေ့ခင်းထမင်းစားပြီးခဏမှေးနေကာ တစ်နာရီခွဲခန့်အရောက်

" ထတော့ ပြန် မလာဘူး..."

ဒေါ်သိန်းမှာ ခဏလှဲနေခိုင်းပြီး လီးကိုခဏစုပ်ပေးကာ.....

" နင့်လီး ဆီသုပ်လိုက်...."

" ဘာဆီတွေလဲ..."

" ဘာရှိမှာလဲ အုန်းဆီတွေ..."

" ရလို့လား...."

သူမဖင်ကိုပါသုပ်လိုက်ကာ...ကုန်းပေးကာ

" ထည့်ကြည့်..."

လီးကိုတေ့ထိုးသောအခါမဝင်ဘဲ..

" တံတွေးစွပ်ကြည့်လေ...အပေါက်ဝကိုရော ...ဆီနဲနဲထပ်သုပ်..."

နည်းနည်းအားထည့်ထိုးကြည့်သောအခါ နည်းနည်းဝင်သွားပြီ...

" နာတယ်ဟဲ့ ငါလျှော့ပေးမယ် နင်ထိုး..."

တစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားသောအခါဆက်မသွင်းဘဲ အချက်၂၀ခန့်ညှောင့်ပေးကာ...

" ထည့်တော့....နာတော့ နာတယ်..."

" အွတ် အား လီးအကုန်ဝင်သွားမှ ခဏစိမ်ကာ...."

" ရပြီ လုပ် ..."

" အွတ် အု အု ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အား နာတယ် အား နာ အအ ဖတ် ဖတ် လိုးလိုး ရတယ် အအ အား အား..."

ဥနှစ်လုံးမှာ အဖုတ်အုံကြီးကိုရိုက်ကာ...တစ်ဖတ်ဖတ်နဲ့မြည်နေရင်း...ဒေါ်သိန်းတော့မသိ ကျွန်တော့်မှာကျပ်သိပ်ကာအကောင်းကြီးကောင်းကာ...

" အွတ် အု အု အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အု အု အအအ..."

ဖင်ထဲမှာ လီးကိုထုတ်ချိန် ပြန်ထုတ်ချက်..

" ဗွက် ဗွက် ဘွတ်ဘွတ် အအအ..."

ဒေါ်သိန်းအဖုတ်မှလည်းအရည်များထွက်နေကာ..

" ကောင်းလာပြီ လိုးစမ်း လိုးစမ်း အအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ....ဘွတ် ကောင်း အအ အား အား..."

အောင့်မခံနိုင်ဘဲ လရေများထွက်ချင်သောကြောင့် ထုတ်လိုက်ကာ ဒေါ်သိန်းကျောပေါ်ပန်းလိုက်ပါတော့တယ်...။

" ဟူး ဟူး နာပေမယ့် နာကောင်းဟ..."

" ကျွန်တော်တော့ ကြပ်ပြီး ကြိုက်တယ်....".

" နောက်လည်း ပေးလုပ်နော်...ဖင်ကို..."

" တခါတလေမှ ရမယ်..."

" ခဏနားပြီးပြန်တော့မယ်နော်..."

" အေး ဒီအပတ်အလုပ်နားမယ် နင့်အိမ်မလာတော့ဘူး ..."

" ငတ်ပြီပေါ့..."

" စားရတဲ့ကလေး ပိုငတ်ဒါပြောတာ..."

ထို့နောက် ၄ နာရီလောက် အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်....။

ထိုနေ့မှစကာ ဒေါ်သိန်းနဲ့အိမ်မှာ ခူလစ်ရင်လုပ် သူ့အိမ်သို့သွား၍ ၂ပတ်တခါ တစ်လတစ်ခါ လုပ်ဖြစ်ကာ တခါတလေ သူ့အိမ်တွင်ကလေးများ မလွတ်၍ မလုပ်ဖြစ်သည်များသာ ရှိ၍ အသက် ၁၈နှစ်လူငယ်တစ်ယောက်ကို ပြုပြင်သင်ပြပေးသွားလေတော့တယ်....။

အသက် ၆၀ကျော်ပြီး ဒေါ်သိန်းမှာလည်း စိတ်သာရှိ၍ အလုပ်ပင်ပန်းသော ဒဏ်များကြောင့် သိပ်မလုပ်ဖြစ်ကြတော့ဘဲ သူ့ယောကျာ်း ဆုံးသွားပြီးနောက် သူတို့ရွာသို့ ပြောင်းသွားခဲ့ပါတော့တယ်....။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။