Configure Page List

Sunday, November 17, 2024

မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၃ )

မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၃ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

သရဲလေး ရေးသားသည်။

ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတော့ သူ့အပေါ်မှာဘဲ မှိန်းကာနေလိုက်ပါတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို ပါးကိုနမ်းကာ သူက

“ အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ်.. မမလေ မောင့်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ် ..”

သူက လှိုက်မောတဲ့ စကားသံလေးနှင့် ပြောပြီး ပါးကို နမ်းကာ သူပါးနှင့်ကျွန်တော့်ပါးကို ကပ်ထားပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်မှာဘဲ ညီလေးကို မထုတ်ဘဲ တပ်ရက်ကြီးကို မှိန်းနေပါတော့တယ်၊ သူနှင့်ကျွန်တော် နှစ်ချီလုပ်ပြီးနောက်မှာ စကားတွေပြောကာ ညနေ (၃) ခွဲမှာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့ကြပါတော့တယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အကြိုအပိုလုပ်စရာမရှိတော့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ကာ ဆေးအရက်တစ်ခွက်ကို မော့ချပြီး အိပ်စက်ကာ ညနေ (၆) နာရီမှာ ပြန်ထပြီးရေချိုး ထမင်းစားကာ အခန်းပေါ်ပြန်တက်ကာ အားအင်တွေကို ပြန်မွေးလိုက်ပါတေယ်။

နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာတော့ အန်တီမာယာကို ဈေးကိုအကြိုအပို့ လုပ်ပေးပြီး သူဌေးကို အလုပ်ကို ပို့ပေးပြီးပြန်လာတော့ အန်တီမာယာက ကျွန်တော်နှင့်အတူ သူဌေးအလုပ်ကို သွားလိုက်ပါတယ်။ သူဌေးက အလုပ်မှာ မရှိတော့ တောင်ဥက္ကလက တိုက်ခန်းအနီးက လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ကနေ စောင့်ကြည့်နေတုန်း အန်တီမာယာက

“ မောင်.. မမလေ မင်းကို..အရမ်းချစ်သွားပါပြီ ..ဒါပေမဲ့ ..မောင့်ကို သိအောင်ပြောရအုံးမယ်.. မမက မောင်နှင့် အခုလိုဘဲ ငြိစွန်းသွားတာက မမရဲ့ ယောကျ်ားက ပစ်ထားလို့ .. ဂရုမစိုက်လို့... ဒီအခြေအနေရောက်သွားတာပါကွယ်.. မောင်လည်း ချစ်တဲ့သူတွေ့တဲ့..အချိန်မှာ အိမ်ထောင်ကျပြီးရင်ပေါ့..မောင့်မိန်းမကို ပြစ်မထားပါနဲ့ကွယ်.. ယောကျ်ားတွေက အသစ်ဆန်းကို ရှာတွေ့သလိုဘဲ ..မိန့်မတွေကလည်း အသစ်ဆန်းကို ရှာရတာ ပိုတောင်လွယ်ပါသေးတယ်။။ အဲ့ဒါကို မောင်လည်း နားလည်ထားပါ ..”

ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီးတွေးကြည့်မိသွားပါတော့တယ်။ ယောကျ်ား မိန့်မ သံဝါသပြုတိုင်း အထိအတွေ့ကို နှစ်ခြိုက်ကြပါတယ်..။ အဲ့လို အထိအတွေ့ကို သိနေတော့ အထိအတွေ့မကြုံရဘဲ ကိုယ်ရဲ့ကာမပိုင်က အခြားတစ်ယောက်ဆီမှာ အသုံးပြုနေရင် မဖြစ်သင့်တာတွေကို ကြုံတွေ့ရမှာဘဲ ဆိုတာကို သဘောပေါက်လာခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်ကလည်း “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ..ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော်ချစ်တဲ့ချစ်သူကို မပြစ်ပယ်ဘဲ သူရဲ့အလိုအတိုင်းကို တတ်နိုင်သမျှကို ဂရုစိုက်ပါ့မယ်..” လို့ ပြောပြီးနောက် ခဏမှာ သူဌေးက တိုက်ခန်းက ဆင်းလာတာကို လက်ညှိုးထိုးပြတော့ ကျွန်တော်လှည့်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ 

သူဌေးက မိန်မချောချောလေးကို လက်ဆွဲပြီး Taxi ငှါးပြီး ထွက်သွားပါတယ် ။ ကျွန်တော်က “ မမ သူတို့အနောက်ကနေ လိုက်ကြည့်မလား..” မေးတော့ သူက “ မလိုက်တော့ဘူး ..အိမ်ပြန်ရအောင်ကွယ်..”  ပြောလာတော့ သူနှင့်အတူဘဲ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြပါတော့တယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ခဏနားကာ သူဌေးကို အပြန်သွားကြိုပြီး အိမ်ပြန်လာတော့ သူဌေးက 

“ အောင်ဇော်ရေ.. အန်ကယ် ခရီးထွက်ရမယ်ကွာ.. အဲ့ဒီတော့ အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့် မင်းလည်းအိမ်မှာနားပြီး အိမ်မှာလိုအပ်တာကိုဘဲ လုပ်ပေးပါ.. အန်ကယ်ကားကို ယူသွားမယ်..” လို့ ပြောလာတော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ် ..” ပြောပြီးလအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကားကိုရပ်ထားခဲ့ပြီး ကားဂိုဒေါင်ရဲ့ အပေါ်ထပ်မှာဘဲ အဝတ်အစားလှဲပြီး ဦကျော်နှင့်အတူ စကားပြောရင်း ခြံထဲက မြက်တွေကို ရှင်းပြီး ရေချိုးကာ ထမင်းစားပြီး အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တယ်.။

.......................

နောက်နေ့မနက်မှာ ရေချိုးမျက်နှာသစ်ကာ ဦးကျော်တို့ ဘက်ကို သွားတော့ ဘယ်သူမှမရှိလို့ အိမ်ကြီးဘက်ကိုလှည့်လာတော့ ငိုသံတွေကို ကြားရပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကြီးပေါ်ကို တက်လိုက်တော့ မဒေစီက ကျွန်တော့်ဆီ ပြေးလာဖက်ပြီး ငိုကာ 

“ မောင်လေး မမရဲ့ အဖေ ကားအက်ဆီဒင့် ဖြစ်ပြီး ဆုံးတယ်..” 

ပြောကာ ရှိက်ကြီးတငင်ငိုပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မထမတော့ ကြောင်သွားပေမဲ့ သူတို့ ငိုနေတော့မှ ယုံကြည်လိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ၊ ဦးကျော်တို့ရဲ့ အလောင်းတွေကို အိမ်သားတွေနှင့် သွားကြည့်တော့ ရုပ်ဆင်းပျက်နေတဲ့ သူဌေးဦးဂျော်နီကို မိန်မချောချောလို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ မိန်းမ နှင့် အတူဆုံးနေတာကို တွေ့ရပါတော့တယ်။

ဦးကျော်ကို စစ်ဆေးတော့ ပဲခူးမှာနားနေစဉ် အရက်တွေ သောက်ခဲ့ပြီး ကားမောင်းပြီး တခြားကားကို ရှောင်ရင်း လမ်းဘေးက သစ်ပင်ကို ဝင်တိုက်ကာ ဆုံးသွားတယ်လို့ သိရှိရတော့ ကျွန်တော်လည်း ဆေးအရက်သောက်ပြီး ကားမောင်းတာကို သတိရကာ အကြောက်ကြီးကြောက်ပြီး ဒုတိယသံဝေဂ ရမိပါတော့တယ် ။

သူဌေးရဲ့ ရုပ်အလောင်းကို သဂြိုလ်ပြီးမှာ ကျွန်တော်ဟာ သံဝေဂတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခုကို ရနေပါတော့တယ်ဗျာ။ မသေခင်မှာ ကြိုးစားပြီးမှ ရှာဖွေခဲ့သမျှဟာ သေသွားချိန်မှာ ဘာမှပါမသွားရှာဘူးလေ ။ သူ့မှာက ဘာဘဲပြောပြော သူ့ရုပ်အလောင်းအနီးမှာ ငိုမဲ့သူ ဇနီးလည်းရှိတယ် ၊သမီးလည်းရှိတယ် လို့ တွေမိကာ ကျွန်တော်ဟာ အတွေးနယ်ကျယ်ပြီး ကြောက်လန်တဲ့စိတ်တွေ ဝင်မိသွားပါတော့တယ်ဗျာ.။

ဦးကျော်ရဲ့ ရက်လည် ဆွမ်းကျွေးပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အန်တီမာယာကဘဲ company ကို ဆက်လက် ဦးစီးရတာမို့ သူကလည်း အလုပ်အကြောင်းကို နားမလည်တော့ company ကို အခြားသူဌေးတစ်ဦးကို ရောင်းချပြီး သူ့မိဘတွေက အမွေပေးထားခဲ့တဲ့ ခြံကိုဘဲ လုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။

မဒေစီနှင့်ကျွန်တော်ရဲ့ အဖြစ်ကို အန်တီမာယာကို မဒေစီက ပြောပြတော့ ကျွန်တော်လည်း စိုးရွံ့နေပေမဲ့ အန်တီမာယာကတော့ ဘာမှစိတ်ဆိုးဟန်မပြဘဲ သဘောတူပါတယ် ပြောလာခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တမ်းဆိုရင်လည်း မဒေစီမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ရင်သွေးကို ပိုက်လွယ်ထားခဲ့ပါပြီဗျ ။ မဒေစီက ပြောပြလို့သိပြီးတဲ့ အချိန်မှာ အန်တီမာယာက ကျွန်တော့်ကိုပြောစရာ ဆုံမစရာရှိတယ် ပြောပြီး မဒေစီကို အိမ်အောက်ထပ်က စောင့်ခိုင်းတော့ မဒေစီက ကျွန်တော့်လက်ကို ကိုင်ပြီး 

“ မောင်.. မမကို ချစ်ရင် မေမေပြောတာကို သည်းခံပေးပါလို့ ..” တိုးတိုးပြောကာ အောက်ကို ဆင်းသွားပါတယ်။

မဒေစီလည်း အိမ်အောက်ကို ရောက်လောက်တဲ့ အချိန်မှ အန်တီမာယာက ကျွန်တော့်ကို လာပြီး ဖက်ကာ စကားပြောလာပါတော့တယ်။

“ မောင်လေး.. မမမှာလည်းဘဲ..မောင့်ရဲ့ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီကွယ်.. မမလေ.. သမီးလေးကို မောင်နှင့်ရထားတာလို့ ပြောပြီး သမီးလေးဆီက မလုရဲပါဘူးကွယ်...”

ပြောလာတော့ ကျွန်တော့်မှာ ယူကြုံးမရတဲ့ စိတ်က တိုးလာပြီး သူ့ကိုပြန်ကာ ဖက်ထားပြီး “ မမရယ်..” လို့ ဖက်ထားပေးမိပြီး သူငိုတာကို ချေ့ာမပေးနိုင်ဘဲ ဒူးတွေ မခိုင်တာကြောင့် အန်တီမာယာကို မှီကာ နေလိုက်ရပါတော့တယ်.. ။ အန်တီမာယာက ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ထိန်းထားပေးပြီး သူက ငိုရှိုက်ကာ ကျွန်တော့်ကိုဖက်ထားပြီး

“ မောင်ရယ်...မစိုးရိမ်ပါနဲ့ကွယ်... မမက ဦးဂျော်နီနှင့် ရတာပါလို့ ပြောလို့ ရပါတယ်ကွယ် ..မောင်သာ မမတို့သားအမိကို မေတ္တာ..မပျက်ပါနဲ့ကွယ်..မမလေ.. မောင့်ကိုချစ်လို့... ကလေးကို.. သတ္တိရှိရှိ.မွေးပါ့မယ်ကွယ်..”

လို့ ပြောရှာတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ အရူးကို အမဲသား ကျွေးသလိုစားခဲ့သမျှ သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်စေခဲ့မိပြီဗျာ ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမာယာကို ဖက်ထားကာ

“ စိတ်ချပါ မမရယ်... မောင်က ဖြစ်ပျက်သမျှ သောကိစ္စတွေမှာ အဓိက တရားခံပါဗျာ မမတို့ရဲ့ စိတ်အလိုကျ သဘောအတိုင်းကို မောင်ကဖြစ်စေရမယ်လို့ ကတိပေးပါတယ်ဗျာ...”

လို့ ပြောလိုက်ပါတေ့ာတယ်။ အန်တီမာယာက ကျွန်တော်နှင်စကားပြောပြီးမှ အိမ်အောက်ထပ်မှာ စောင့်နေတဲ့ မဒေစီကိုခေါ်ကာ ကျွန်တော်နှင့်မဒေစီ လက်ထပ်မဲ့ရက်တွေ ကို သတ်မှတ်ပြီး မင်္ဂလာဆောင်မဲ့နေ့ကို ရွေးကြပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်ဟာ ကားဂိုဒေါင်မှာ မနေရတော့ဘဲ မဒေစီနှင့်အတူ မဒေစီအခန်းမှာ အိပ်စက်ရပါတယ်ဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမာယာက ဒီနေ့ ပြောစကားတွေကို ကြားယောင်မိပြီး သူကိုလည်း သနားမိနေပါတော့တယ်ဗျ၊ အမှတ်မထင်ဘဲ အရွဲ့တိုက်ကာ မှားခဲ့ကြပြီး သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရည်ကို သောက်သုံးမိခဲ့ကြတာ ။ ကျွန်တော်က အတွေးပင်လယ်ကြီးထဲ စီးမျောတုန်း မဒေစီက ပါးကို နမ်းကာ “ မောင် ..”  လို့ခေါ်ကာ လှုပ်နိုးလိုက်မှ နိုးလာခဲ့ပါတော့တယ် ။

မဒေစီက ကျွန်တာ့်ကို ဖက်ပြီး သူအမေနှင့်စကားပြောတော့ အဆင်ပြေပါ့မလား ဆီုပြီး စိုးရိမ်နေခဲ့တယ် ဆိုတာကို ပြောပြကာ နုတ်ခမ်းနမ်းလာတော့လည်း ကျွန်တော်က ပြန်နမ်းကာ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးပြီး သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်မှာလှဲချလိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော့်အတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဘေးကနေ သူ့ရဲ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးကို နေရာလတ်မကျန်အောင် နမ်းရင်းနှင့် သူ့နို့တွေကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့ဆီကလည်း သာယာနာပျော်ဖွယ် ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာပါတေတယ်။ 

သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့် အောက်ကိုဆင်းသွားတာ သူ့ညီမလေးဆီကို ရောက်တော့မှ သူ့ညီမလေးကို လျှာဖျားလေး ကလူကျယ်စယ်ကာ ကစားလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ကျေနပ်အားရတဲ့ ညီးသံလေးနှင့်အတူ သူလည်းတစ်ကြိမ်ပြီးသွားပါတယ်ဗျ....။

သူပြီးသွားတော့မှ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်ကို ထောက်ပြီး နောက်တစ်ဘက်နှင့် ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမျာ တေ့ကာ ဖြေးဖြေချင်းဘဲ အစပြုကာ အဆုံးထိရောက်အောင် လုပ်ပေးပါတော့တယ်ဗျာ ။ သူ့ကို ဖြေးဖြေးလေးနှင့် လုပ်ပေးကာ သူ့ကို နောက်တစ်ကြိမ် အစပြုအောင် လုပ်ပေးလာခဲ့တာ (၅) မိနစ်အကြာမှာတော့...

“ အား.... မောင်ရယ်.... မမပြီးတော့မယ်..မောင်..အား... ရှီး... ကောင်းတယ်.... မောင်...အား... ကျွတ်..ကျွတ်.”

သူရဲ့ ညီးသံလေးက ညို့ုသံလေးနှင့်ညီးနေသလိုဘဲ သူကအောက်ကနေ ကျွန်တော့်ခါးကိုကိုင်ပြီး ပင့်ကာပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ကနေ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားပြီး ကျွန်တော်လည်း သူပြီးတော့မှ နောက်ထပ်အချက် (၂၀) လောက် ဆောင့်လုပ်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးအထဲကို အရည်တွေပန်းပြီး ပြီးသွားပါတယ်။

ကျွန်တော်ဟာ ရွှေပင်ပေါ်မှာ နားမိတော့ ရွှေကျေးဖြစ်သွားခဲ့ပေမဲ့ စိတ်ဓါတ်တွေကိုတော့ မပြောင်လဲနိုင်ဘူးလေ ။ “ သေချင်တဲ့ကျားက တောင်ပြောင်း” ဆိုတဲ့ စကားပုံကလည်း ရှိတော့ ကျွန်တော်က ဘဝင်မမြင့်တတ်တော့ ဦးကျော်တို့ကလည်း ချစ်ခင်ကြပြီး သူတို့မိသားစုဟာလည်း လူယုံတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူတို့နေရာပေးပြီး မိသားစုလို ဆက်ဆံကာ သူတို့ မိသားစုတွေကို စောင်မ ကြည့်ရှူပေးပါတယ်ဗျ...။

ကျွန်တော်ဟာ ပန်တီမာယာနှင့်အတူ ခြံအလုပ်တွေကို အန်တီနှင့်အတူလိုက်ကာ ပညာယူပြီး သင်ကြားသလိုဘဲ မဒေစီကိုလည်း ကျွန်တော်တို့နှင့်အတူ လိုက်ပါကာ ခြံအကြောင်းတွေကို လေ့လာစေပါတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်တို့က မနက်ဘက်တွေမှာ အလုပ်လုပ်ကြပေမဲ့ ညဘက်တွေမှာလည်း ဘယ်လိုမျိုး အပင်တွေကဈေးကောင်းရတယ် ဆိုတဲ့ အချက်တွေကို လေ့လာကာ တိုင်ပင်ကြပြီး မိသားစုရဲ့ နွေးထွေးမူတွေ ပိုပြီး တိုးလာစေပါတော့တယ်ဗျာ..။

မဒေစီနှင့်အတူ အချစ်လမ်းကို နှစ်ရက်တစ်ကြိမ် သွားကြပေမဲ့ အန်တီမာယာနှင့်တော့ မသွားဖြစ်ပါဘူး။ အန်တီမာယာ ကိုယ်ဝန်မရှိဘူး ဆိုတာကို အသေချာသွားစစ်ကြည့်မှ သိရတော့ သူက ဝမ်းနည်းဝမ်းသာနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးကိုနမ်းကာ 

“ မောင်ရယ်.. မင်း... မမကို ပြစ်မထားပါနဲ့နော် ..” လို့ မျက်ရည်အဝဲသားနှင့် ပြောရှာတော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ..” လို့သာ ပြောပြီး သူ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့မှာ နောက်ထပ် ကိုယ်ဝန်ရနိုင်ခြေ မရှိဘူး ဆိုတာကိုလည်း သိရတော့ သူက 

“ မောင်ရယ်.. မမမှာ မောင့်အတွက် ကလေးမမွေးပေးနိုင်တာကို တစ်ဘက်က တွေးရင် ဝမ်းနည်းပေမဲ့ တစ်ဘက်ကတွေးရင် ဝမ်းသာပါတယ်..”

လို့ မျက်ရည်အဝဲသားနှင့် ပြောရှာပါတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ပါးကိုနမ်းပြီး 

“ စိတ်အေးအေးထားပါ မမ ..” လို့ ပြောကာ လူရှင်းတဲ့ ကားလမ်းနံဘေးမှာ ပြောပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြပါတော့တယ်ဗျာ.။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူ့ကို သူ့အခန်းကိုပို့ပြီး ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်လာတော့ သနားခါးပါးကွက်ကြားလေး အစိုလေးနှင့် မဒေစီက ပါးကိုနမ်းကာ “ မောင်.. ပြန်လာပြီလားဟင် ..”  လို့ ပြောပြီး အိပ်ကုတင်ကို ခေါ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို ထိုင်စေပြီး ကျွန်တော့်ကို နိပ်နယ်ပေးပါတယ်ဗျာ ။ ကျွန်တော်စိတ်မှာ သူ့ရဲ့ နုညံ့သောလက်တွေ တစ်ချက်နှိပ်ပေးတိုင်းကို တစ်ချက်ပိုပြီး သူ့ကို ချစ်စေတယ် လို့ တွေးမိကာ သူ့ဘက်ကိုလှည့်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးကိုနမ်းလိုက်မိတော့

“ မောင်ရယ်.. သနပ်ခါးတွေပြယ်ကုန်ပြီ မောင်ပြန်လူးပေး ..ဟင့်...” ပြောလာတော့ ကျွန်တော်ကလည်း

“ မောင်ကိုယ်တိုင် သနပ်ခါးသွေးပေးပြီး..မမကို လူးပေးမယ်ဗျာ ..” 

လို့ ပြောပြီး သူ့ပါးကို ဆက်နမ်းပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြိး သူ့ကိုလှဲချကာ သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို အုပ်ထားတဲ့ အမဲရောင်တောအုပ်လေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ ရာဂကို တိုးပွားစေပြီး သူ့ညီမလေးကိုနမ်းလိုက်တော့ ရေချိုးပြီးကာစမို့ မွေးပျံ့နေတော့ သူ့ရဲ့အပေါ်က အင်္ကျီတွေကိုပါ တစ်လက်စတည်း ချွတ်လိုက်ကာ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်တော ပုဆိုးကို သူ့လက်နှင့်ဖြေချပေးပြီး သူ့ပေါင်လေးကားပေးကာ ညီလေးကို သူ့ရဲ့လက်နှင့်ကိုင်ကာ တေ့ပေးပါတယ်ဗျ။ 

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ကနေ သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး ဖြေးဖြေးလေး ထိုးသွင်းတော့ အဆုံးထိရောက်ပြီး ဆီးခုံချင်းထိကပ်မှ ခဏရပ်ပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ။ 

“ မောင်ရယ်...”  လို့ တစ်ချက်ညီးကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး အောက်ကနေ ပင့်ပင်ကာ ခြေနှစ်ချောင်းနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ တင်ပါးကို လိမ်ကျစ်ပြီးဆွဲဆွဲကာ ကစားပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အပေါ်ကနေ သူ့ခြေနှင့် ဆွဲယူကာ လုပ်ပေးသလိုဘဲ လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူ့ကိုလည်း ကောင်းလာတော့မှ အနမ်းရပ်ပြီး

“ အား... မောင်ရယ်... မြန်မြန်... အား..ရှီး..ကောင်တယ်..မောင်...အား..ကျွတ်..ကွျတ်... အား... မြန်မြန်မောင်ရယ်..”

သူရဲ့ ညီးသံနှင့် ကျွတ်ထိုးသံလေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ် ဒီဂရီကို တိုးစေပါတောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလိုက်တာ သူပြီးသွားပါတော့တယ် ၊ သူပြီးတော့မှ ကျွန်တော်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အချစ်ရည်တွေကို သူ့ဆီမှာ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်ဗျာ..။

ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အချစ်ခရီးလမ်းကို လျှောက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ညီမလေးကို ဆေးကြောပေးပြီး သူ့ကို မျက်နှာသစ်ကာ သနပ်ခါးသွေးပြီး ပါးကွက်ကြားလေးကို သူ့ကို လူးပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော် ရေချိုးလိုက်တော့တယ်။ အောက်ကိုဆင်းကာ မိသားစုသုံးယောက် ထမင်းစားပြီး အပေါ်တက်ကာ အနားယူလိုက်ကြပါတော့တယ်။

မဒေစီက အိပ်ပျော်သွားပေမဲ့ ကျွန်တော်က အိပ်မပျော်တော့ ဝရန်ဒါကို ထွက်ပြီး ထိုင်နေတုန်း အန်တီမာယာရောက်လာပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ထိုင်ပြီး 

“ မောင် အိပ်မပျော်ဘူးလား ..” မေးတော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အိပ်မပျော်ပါဘူး ..” ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူက 

“ မမလေ မောင်တို့ ချစ်နေကြတာကို ကြည့်ပြီး အရမ်းလိုချင်တေ မောင်..”

သူပြောလာပြီး ကျွန်တော့်ကို သူ့ရဲ့ အခန်းကို လက်ဆွဲပြီး ခေါ်ယူသွားတယ် ။ အခန်းရောက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို တံခါးမှာကပ်နေအောင် တွန်းပြီး အတင်းနမ်းပါတော့တယ် ၊ အဲ့အချိန် ကျွန်တော့်ကို စိတ်ကြွစေတာထက် သူ့ကို သနားစိတ်က ဖြစ်မိတယ်။ သူ့နေရာကို ကိုယ်က ဝင်ခံစားမိတော့ သူ့ကို ပြစ်ပယ်ထားမိတာကို တွေးမိသွားပါတယ်။ 

သူ့ကို ကျွန်တော်က အနမ်းရပ်စေပြီး သူ့ရဲ့ အိပ်ကုတင်ကို ခေါ်သွားတော့ သူက ကုတင်ပေါ်မတက်ခင်မှာ သူ့ရဲ့ ထမိန်ပါးပါးကို ချွတ်ချပြီး အိပ်ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး သူ့အင်္ကျီတွေကိုပါ တစ်လက်စတည်းချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး အိပ်ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူ့ကို ပက်လက်လေးအနေအထားလေး ကြင်နာစွာချပေးပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကိုဖုံးကာ ဖွက်ထားတဲ့ အမွေးလေးတွေကို ကစားတော့ သူက “ မောင်ရယ်..” လို့ မျက်လုံးစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောရှာတယ်ဗျာ ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ကစားပေးသလို သူ့ရဲ့ နို့ကိုလည်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေးပါတယ်။ သူ့လက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ကစားပေးပြီး ညီးနေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ညီမလေးကို ကစားပေးတာကို သူကရပ်စေပြီး ခေါင်းကိုခွာစေကာ သူ့မျက်နှာကိုကြည့်အောင် ကျွန်တော့်ကို ဆွဲယူကာ လုပ်ပေးပြီး...

“ မောင်ရယ်.. မမကို.. လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်..” 

လို့ ပြောလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ပြပြီး သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်နေတုန်း သူက ပေါင်ကားပေးပြီး ညီလေးကိုကိုင်ကာ ညီမလေးကို အပေါ်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးပြီး သူ့ညီမဆီမှာ တေ့ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်းခါးကို အားပြုပြီး သူ့ညီမလေးရဲ့ အတွင်းထဲကို အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပါတယ်။ အားနည်းနည်းပြင်တော့ သူ့ဆီက.. “ အား... ကျွတ်..ကျွတ်.. မောင်ရယ်.. ”  လို့ သူက ညီးသံလေးကို သူပေးတော့ သူလည်းနာကျင်မှာကို တွေးမိပြီး ခဏနားပြီး သူ့ရဲ့နို့တစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးပြီး သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး နေလိုက်လိုက်တယ်။ သူက ..

“ မောင်.. လုပ်တော့ကွယ်.. မမလေ.. အဆင်ပြေပြီ....”

လို့ ပြောမှာ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးကာ သူ့ကိုလုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူက အောက်နုတ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ “ ရှီး....” ညီးပြီးမှ

“ မောင်ရယ်.. မမလေ.. အဆင်သင့်ပါဘဲ... ရှီး....”

လို့ ပြောကာမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ အမြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူ့ညီမလေးအထဲမှာ အချစ်ရည်တွေ ပန်းပြီး သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ အမောဖြေပြီး နေလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ..။

သူ့နှင့်ချစ်ပွဲဝင်ပြီး ည (၁) နာရီခွဲမှာ အခန်းကိုပြန်လာတော့ မဒေစီက အိပ်မောကျနေတုန်းမို့ သူ့ဘေးမှာဝင်ပြီး အိပ်စက်လိုက်ပါတောတယ်၊ မနက် အရုဏ်တက်မှာတော့ ညီလေးကို မဒေစီက စုပ်ပေးတော့ နွေးထွေးသောအာငွေလေးနှင့်အတူ ညီလေးနှင့်ကျွန်တော် နိုးထလာခဲတေ။ သူ့က ညီလေးကို စုပ်ပေးတာကို ရပ်ပြီး

“ မောင်နိုးလာပြီးလား ဟင်.. မောင့်ညီလေးက မမရဲ့ ညီမလေးကို အနောက်ကနေ မြူစွယ်နေလို့ ဟား.. ဟား..”

ပြောပြီး သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားလေးတွေကို ချွတ်ပြီး ညီလေးကို သူ့ ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချပြီး စတင်ကာ ကျွန်တော့်လက်ကို ကိုင်ပြီး အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူအဆင်ပြေစေဖို့အတွက် သူ့လက်ကိုကိုင်ထားရာမှ သူ့နို့ဆီကို ပြောင်းပြီး လက်နှင့်ဆုပ်နယ်ကာ အောက်ကနေ ကော့ပင့်ပေးပါတယ်။ သူက စိတ်တွေ ကြွကာ အပေါ်ကနေ မြန်မြန်လုပ်ပေးလာပြီး ကျွန်တော့်အပေါ်မှောက်ချပြီး..

“ မောင်ရယ်.. မမပြီးချင်လာပြီ..မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်... အား.... ရှီး..”

သူရဲ့ ညီးသံလေးနှင့် ပြောလာတော့တ.်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုယ်လေးကို လေးဘက်ထောက်စေပြီး သူ့အနောက်က နေရာ ယူပြီး ညီလေးကို တေ့ကာ ဖြေးဖြေးလေးသွင်းပြီး အဆုံးထိရောက်တာနှင့် တပြိုင်နက် သူ့ရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးတော့ သူပြီးသွားပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ မှောက်ကျသွားပေမဲ့ ကျွန်တော်က မပြီးသေးတာမို့ သူ့ခါးကို ကိုင်ပြီးဆက်ကာ ဆောင့်လုပ်ပြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။ 

သူနှင့်အတူ ဖက်ကာမှေးနေပြီး နှစ်ယောက်လုံး အမောပြေမှ ရေချိုးပြီး မနက်စာကို အန်တီမာယာနှင့် သုံးယောက်သား စားသောက်လိုက်ကြပါတယ်။ မနက်စာ စားတုန်း အန်တီမာယာရဲ့ အိမ်နေဝတ်နေတဲ့ အဝတ်ပါးပါးအောက်က နို့ကြီးနှစ်လုံးက အတိုင်းသား မြင်နေရတေ။ အောက်က ညီတော်မောင်ကလည်း ဘယ်လောက်ပွဲ ချစ်ပွဲဝင်ဝင် အမြဲတမ်း Ready ဖြစ်နေတာဘဲ ။

မနက်စာစားပြီး ခြံကိုသွားဖို့ ပြင်ဆင်ကြတော့ မဒေစီက 

“ ဒီနေ့ မလိုက်တော့ဘူး .. သိပ်နေမကောင်းဘူး .. ” ပြောပြီး အခန်းထဲက အိပ်ကုတင်မှာ မှေးနေတော့ သူ့ဆီ သွားပြီး 

“ မောင်လည်း မသွားတော့ဘူး ..” ပြောတော့ သူက 

“ သွားပါမောင်ရယ် ..မောင်မသွားရင် အမေတစ်ယောက်တည်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး..” လို့ ပြောတော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ ..” ပြောပြီး အိမ်အောက်ကို ဆင်းလာခဲ့တယ်။ 

အန်တီမာယာက ချိတ်ထမိန်အစိမ်းရောင် ဝမ်းဆပ်ကို ဝတ်ထားပြီး တင်ကော့ကာ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတော့ သူ့ကိုကြည့်ရင်း မနက်က မြင်လိုက်ရတဲ့ သူ့နို့ကြီးတွေလည်း မြင်ယောင်လာပြီး ညီလေးက တင်းလာတော့တယ် ။ ပုဆိုးထဲက ငေါ့ထွက်နေတဲ့ ညီလေးကိုကြည့်ပြီး ပြုးပြကာ 

“ ကဲ သားအောင်ဇော် သွားရအောင်ကွယ်..” လို့ ပြောပြီး ကားနှင့်အလုပ်ခြံဘက်ကို ထွက်လာခဲ့ကြပါတော့တယ်။ လမ်းတစ်ဝက်မှာ အန်တီမာယာက....

“ မောင်ရယ် ခြံကို ဒီနေ့ သွားစရာမလိုဘူးကွယ် ..ချယ်ရီဆီကိုဘဲ မောင်းလိုက်ပါ ..ဟိုမှာ သူစောင့်နေပါလိမ့်မယ်..” ပြောကာ ပြုံးပြတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ..” ပြောပြီး ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို သွားလိုက်ကြပါတော့တယ်။

ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို ရောက်တော့ ဒေါ်ချယ်ရီက ထွက်ကြိုပြီး သူတို့အိမ်က ဧည့်ခန်းကို ခေါ်သွားပြီး အအေးတွေတိုက်ကာ သူ့အိမ်ဖော်မလေးကို ခေါ်ကာ တော့ပြန်ဖို့ ပိုက်ဆံထုတ်ပေးလိုက်တော့ အိမ်ဖော်မလေးပျော်ကာ အဝတ်ထုတ်နှင့် ထွက်သွားမှ ဒေါ်ချယ်ရီက ကျွန်တော့်အနီးကိုကပ်ထိုင်ပြီး ပါးကိုနမ်းကာ...

“ မောင်.. မမတို့နှင့် ပျော်ကြမယ်နော် မမလေ.. မောင်လေးကို အရမ်းသတိရနေတာကွယ် .”

လို့ သူ့ရဲ့ နို့တွေနှင့်ဖိကပ်ပြီး ဖက်ကာ ပြောတော့ ညီတော်မောင်က ဒီမနက်ကတည်းက အန်တီမာယာရဲ့ နို့တွေမြင်လို့ တင်းနေတာ အခုလို့ လာပြီးလုပ်တော့ ပုဆိုးထဲကနေ ခေါင်းထောင်လာတော့ အန်တီမာယာကမြင်ပြီး သူ့လက်နှင့်ညီလေးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး

“ ချယ်ရီရယ် တို့ရဲ့မောင်က အဆင်သင့်ဘဲကွ သိလား ကြည့်စမ်းပါ..ဦး..” ပြောပြီး လက်ညိုးထိုးပြတော့ အန်တီချယ်ရီကလည်း

“ မောင်ရယ်... ဒီလောက်တောင် ဖြစ်နေပြီလားကွယ်...ဟင်း...ဟင်း... ”

ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ထပ်က သူတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ အခန်းကို ခေါ်သွားကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူတို့ခေါ်ရာ နောက်ကနေ ကောက်ကောက်ပါသွားပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော့်ကို သူတို အိပ်ခန်းက ကုတင်ပေါ်ကို တွန်းချလိုက်ပြီး သူတို့က ကျွန်တော့်ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို နှစ်ယောက်လုံးက နေရာခွဲကာ ချွတ်ပေးပြီး သူတို့လည်း ချွတ်လိုက်ကြပါတယ်။ 

သူတို့ကလည်း အဝတ်အစားတွေချွတ်ပြီး ကုတင်တင်ပေါ်ကို တက်လာခဲ့ကြပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ညီလေးကို ဒေါ်ချယ်ရီက ပြုစုပေးပြီး အန်တီမာယာက သူ့နို့ကို ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ကို ထိုးပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း မနက်ကတည်းက မြင်နေရတဲ့ နို့ကြီးကို ဝမ်းသာအားရနှင့် နို့ငတ်နေတဲ့ ကလေးငယ်လို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်အသံ ထွက်အောင် စို့ပေးလိုက်ပါတောတယ်ဗျ။ ဒေါ်ချယ်ရီက ညီလေးကို ပိုကြွအောင် လုပ်ပေးပြီး အန်တီမာယာကို အရင်ဆုံး လုပ်စေပါတယ် ။ ဒေါ်ချယ်ရီက အန်တီမာယာကို ကြည့်ကာ...

“ ကဲ.. မိမာယာရယ် ကိုကတော့ မင်းကိုဦးစားပေးတယ်နော် ..မင်းလည်းဘဲ ဒို့အတွက်ကို မျှပေးရမေ သိလား.. ”

ပြောပြီး နေရာဖယ်ပေးတော့ အန်တီမာက ခေါင်းတစ်ချက်ညှိတ်ပြီး ညီလေးအပေါ်ကနေ ခွတက်ကာ ညီလေးကို သူ့လက်နှင့် တေ့ပြီးဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချကာ အဆုံးထိရောက်သွားတော့မှ “ အိုး.... ကျွတ်...ကျွတ်..”  အသံလေးပြုပြီး ခဏရပ်ပြီး ဒေါ်ချယ်ရီကို ပါးကို နမ်းလိုက်ကာ စတင်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပါတော့တယ် ။ ဒေါ်ချယ်ရီက ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့စေကာ ညီးသံလေးတွေပေးကာ... သူက....

“ စို့စမ်းပါ မောင်ရယ်... ပြင်းပြင်းကြီးစို့ပါကွယ်.. မင်းစို့ဘို့ အတွက်.. မမ ချန်ထားတယ်ကွာ..”

ပြောပြီး ညီးသံလေး ပေးတော့ စိတ်ကြွစေပြီး အန်တီမာယာကလည်း ညီးသံနှင့် စကားလေး ပြောတာက သံချိုချို တစ်ပုဒ်ကို အိပ်ခါနီးနားထောင်ရသလိုပါဘဲ..အန်တီမာယာက

“ မနက်ကတည်းက မောင့်အကြည့်တွေကို မမသိနေတယ်..မောင်..အား.... ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရယ်...”

လို့ ညီးပြီး အပေါ်ကနေ အမြန်တလှည့် အနှေးတလှည့်လုပ်ကာ ပေးပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီနှစ်ယောက် တစ်မျိုးစီ အရသာတွေပေးနေတော့ စိတ်ကိုကြွစေပေမဲ့ တတ်နိုင်သမျှကို ထိန်းကာ နေလိုက်တယ်။ အန်တီ မာယာက ..

“ အား... မောင်ရယ်... မမပြီးချင်ပြီကွယ်... အား... မောင်ရယ်... မောင်ဘဲ မြန်မြန်လုပ်ပေးပါကွယ်...အား... မမပြီးအောင်...အား..ရှီး..... မောင်ဘဲ....လုပ်ပေးပါ...အား....”

ပြောပြီး သူအပေါ်ကနေ ဆောင့်လုပ်တာကို ရပ်ပြီး ဘေးကို ဆင်းတော့ သူ့ကို လေးဘက်ထောက်အနေထားလေး ပြုပြင်လိုက်ပြီး သူ့အနောက်ကနေကာ ညီလေးကို တေ့ပြီးညီလေးကို အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းပြီး ဘေးက ဒူးထောက်ရပ်နေတဲ့ ဒေါ်ချယ်ရီကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်ပါတယ်။ လမ်းလျှောက်တိုင်းမျာ နိမ့်တုန်မြင့်တုန် ဖြစ်နေတဲ့ တင်းပါးကြီး ခါးကိုကိုင်ကာ မြန်မြန်နှင့်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့....

“ အား.... မောင်ရယ်..... ကောင်းလိုက်တာ..အား... မြန်မြန်ကွယ်...အား.... မမပြီးတော့မယ်... အား.... လုပ်လိုက်စမ်းပါ အား..... မောင်ရယ်... ကြမ်းကြမ်း...အား.... မမ..ပြီး..တော့..မှာ... အား.....”

ညီးကာ အရှေ့ကို မှောက်ကာ ဆင်းသွားပါတယ်.. ။ သူပြီးသွားပေမဲ့ စိတ်ကို ထိန်ချုပ်ထား လွတ်ပြီး ပြီးချင်သလို ဖြစ်သွားတာကို အန်တီမာယာ ဆီကနေ ညီလေးကို ထုတ်ပြီး ဒူးထောက်ဘဲ အန်တီချယ်ရီကို နမ်းကာ စိတ်ကိုဖျောက်ပြီး အန်တီမာလာကို နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းကာ စိတ်ကို ပြန်ထိန်းချုပ်ပြီး အန်တီချယ်ရီကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လက်နှင့်ကစားပေးကာ နေလိုက်ပြီး သူက... အနမ်းကိုရပ်ပြီး...

“ အား... မောင်ရယ်.. မမ မရတော့ဘူး ကွယ်...လုပ်ပေးပါတော့ကွယ် ...”

လို့ တောင်ဆိုလာပြီး ပက်လက်အနေထားနှင့် နေပေးကာ ညီလေးကို သူ့လက်နှင့် ကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပေးပြီး ခေါင်းညှိတ်ပြတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး ခါးကို အားပြုပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တာ “ အား...” ဆိုတဲ့ အသံလေးကို နုတ်ခမ်းကိုသွားနှင့်ကိုက်ကာညီးပြီး ကျွန်တော့် ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်နှင့်ချိတ်ပြီး ဆွဲဆွဲကာ ကျွန်တော့်ကိုသူက တုံပြန်ပေးပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့အလိုအတိုင်းဘဲ မျောကာ အားနည်းနည်းဘဲ အသုံးပြုပြီး လုပ်ပေးပါတယ်။ သူက ကျွန်တော်ဆောင့်ကာ လုပ်ပးတိုင်းဘဲ ညီးသံလေးနှင့်....

“ အား... မောင်ရယ်...ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်...အား..ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်.. အာ... ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..”

ဆိုတဲ့ ညီသံတွေပေးကာ ကျွန်တော့်ကို သူ့ရဲ့အသံလေးနှင့် လုပ်ပေးတာကို အားပေးအားမြှောက်လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း လူငယ်ဆိုတော့ သူညီးတိုင်းကို ပိုပြီးလုပ်ပေးချင်တဲ့ ကောင်လေ။ ကျွန်တော်က သူရဲ့ ခြေတစ်ဘက်ကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့ကို မညှာတော့ဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း......

“ အား... မောင်ရယ်...ကောင်းတယ် ကွယ်..အား..မနှေးစေပါနဲ့ကွယ်...ရှီး.ကောင်း..အား.. ကောင်းလိုက်တာ. အား.. မောင်ရယ်....မမပြီးချင်လာပြီ..အား...ဒီအတိုင်ဘဲ...ရှီး...ကြမ်းကြမ်း...အား..လုပ်ပေးစမ်းပါကွယ်...”

ပြောကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကျောကို လက်နှင့်စုန်ဆန် ပွတ်သပ်ပေးပြီး မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး ညီးကာ သူလည်း ပြီးသွားပါတော့တယ် ။ သူပြီးတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့ညီမလေးရဲ့ ဆွဲယူရစ်တဲ့ ဒဏ်ကို မခံနိုင်ဘဲ သူညီမလေးရဲ့ အထဲမှာ ပြီးသွားပါတယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ပြောလာခဲ့တယ်ဗျ....။

“ အား.... မောင်ရယ်... အများကြီး ပန်းလိုက်ပါလားကွယ်.... မောင်ရယ်... အချစ်ရည်တွေကို မမအတွက်များ စုထားသလားကွယ် ...မောင်ရယ်..”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော်က သူ့ခြေထောက်ကို ပြန်ပြီးလွတ်ပေးတာကို သူကခြေနှစ်ချောင်းကို လိမ်ကျစ်ကာ တင်းတင်းဘဲ ညီလေးညီမလေးမခွဲအောင် ဆွဲကပ်ထားသလိုဘဲ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းရစ်ပတ်ကာ ဖက်ထားပါတော့တယ်။

အမော ပြေတော့မှ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို ဆင်းကာ ပက်လက်အနေထားနှင့် ခဏမှေးကာ နေလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲ့ဒီနေ့က နောက်ဆုံး အရည်ပန်းထည့်တိုင်မှာ ဒေါ်ချယ်ရီက သုံးကြိမ်တာဝန်ယူကာ သိမ်းဆည်းပေးသွားပါတယ်။

နောက်တစ်လ အကြာမှာ ကျွန်တော်နှင့်မဒေစီတို့ရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ကို ကျင့်ပခဲ့ကြပါတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာ ဒေါ်ချယ်ရီတို့ လင်မယားလည်းရောက်လာပြီး ကျွန်တော်တို့ လင်မယားအတွက် မင်္ဂလာလက်ဖွဲပေးပြီး ကျွန်တော့် အနားကို ကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောသွားတာက ..

“ မမမှာလည်း.. မောင့်ရဲ့ ကိုယ်ဝန်ကို လွယ်ထားရပြီမောင်.. ဟင်းဟင်း..”

ပြောကာ ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်က မဒေစီများကြားမလား ဆိုပြီး စိတ်သောက ဝင်ပေမဲ့ မဒေစီက မကြားလိုက်ဘဲ ပြုံးကာ အခြားတစ်ယောက်ကို နုတ်ဆက်နေတော့ ရင်အေးသွားခဲ့ရတယ်။

မင်္ဂလာပွဲပြီးသွားတော့ လင်မယားနှစ်ယောက် အိပ်ခန်းကို ဝင်တော့ မဒေစီကိုယ်လုံးကို ထမ်းပြီး အိပ်ရာပေါ်ချပေးတော့ မဒေစီက လက်ကို မလွတ်ဘဲ ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းဖက်ထားပြီး ..

“ အရမ်းချစ်တယ်..မောင်ရယ်..” လို့ ပြောပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတော့လည်း ကျွန်တော်မငြင်သာဘဲ သူ့ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းရှိက်ပြီး အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးကာ သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားမဲ့နေတဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းရှိက်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီကို ဦးတည်ကာ ပြုစုပေးလိုက်ပါတယ် ။ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေ မှောက်ချရန်ကြံတော့မှာ သူ့ရဲ့ ဗိုက်ကလေးကိုမြင်ပြီးမှ မမှောက်ချတော့ဘဲ ဘေးတစ်စောင်းလေးအနေထားနှင့်ဘဲ သူ့ရဲ့ချစ်ခရီးကို ဦစားပေးကာ လျှောက်လှမ်းပါတော့တယ်။ သူက.....

“ အား... မောင်ရယ်.... မိန်းမကို ချစ်လား... ပြော..ပြောစမ်းပါကွယ်... မောင့်ရဲ့ မိန်းမက.. ကြားချင်လို့ပါ... အား.. ရှီး... မောင်ရယ်... ”

သူကမေးကာ ကျွန်တော့်ကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ကာ ပြန်ဆောင့်ပေးပြီး လုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကို..

“ အား.. အရမ်းချစ်တေ.. မမရယ်.... အား... ချစ်တယ်...ချစ်တယ်... အရမ်း..ချစ်တယ်ဗျာ....”

လို့ ပြောပြီး အနောက်ကနေ လုပ်ပေးပြီး သူနှင့်အတူပြီးသွားတော့ သူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို အနောက်ကနေ တင်းတင်းလေးဖက်ပြီး မှေးကာ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်..။

နောက်နေ့ မနက်မှာ နိုးလာတော့ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ မဒေစီမရှိတော့ ရေချိုးရန်အတွက် အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာတော့ ထမင်းစားခန်းကနေ ကျွန်တော့်ကို အန်တီမာယာနှင့်မဒေစီ နုတ်ဆက်ကြပါတယ်။ ကျွန်နော်လည်း ပြန်နုတ်ဆက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ကာ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲ ဆင်းလာပါတော့တယ်။ 

ကျွန်တော်နှင့်အတူ အန်တီမာယာနှင့်မဒေစီ သုံးယောက်သား မနက်စာစားကြပါတယ်။ စားသောက်ပြီး အလုပ်ခြံကို မသွားဖြစ်တော့ဘဲ အိမ်မှာဘဲ ကြက်ဥတွေ စားပြီး မိန်းမဒေစီကို တစ်ခါလုပ်ပေးပြီး သူအိပ်စက်သွားမှ အပြင်ထွက်လာတော့ အန်တီဒေစီက အခန်းအပြင်က စောင့်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားကာ သူနှင်အတူဘဲ ချစ်ခန်းကို ကြမ်းကြမ်းကြီး ဆင်နွဲပြီးမှ အန်တီမာယာက...

“ မောင်ရယ်... မောင်ကတော့... မိန့်မသုံးယောက်ရဲ့ ယောက်ကျ်ား ပေါ့ကွယ် .. ချယ်ရီ ၊မာယာ ၊ဒေစီရဲ့ ယောကျ်ား.. ”

လို့ ရယ်ကာ ပြောပြီး တင်းတင်းဖက်ထားကာ  ဒေါ်ချယ်ရီရဲ့ ကိုယ်ဝန်ဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကလေး ဖြစ်သလိုဘဲ မဒေစီရဲ့ ကလေးဟာလည်း ကျွန်တော့်ကလေး ဖြစ်တယ် လို့ အန်တီမာယာက ပြောပြီး မမိပုရဲ့ ကိုယ်ဝန်နှင့် မဟယ်ရီရဲ့ ကိုယ်ဝန်လည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ကိုယ်ဝန် ဖြစ်မယ် လို့ ထင်ပါတယ် လို့ ပြောလာတော့......

ကျွန်တော်လည်း “ မသိပါဘူး ..” လို့ဘဲ ပြောရမလားဗျာ..။

မထင်မှတ်သေ ာဘဝကို. ကျွန်တော်လို့ လူက ရရှိပေမဲ့. မထင်မှတ်သောဘဝမှာ မထင်မှတ်တာတွေကလည်း ဖြစ်ဖြစ်နေကျဘဲလေ ကျွန်တော်လည်း ဘာကို ဘယ်လို ပြန်ပြောရမလဲ....ဗျာ..။



ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်ဗျာ

သရဲလေး




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၂ )

မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၂ )

သရဲလေး ရေးသားသည်။

ည (၂) နာရီမှ မမိပု အခန်းကနေ ပြန်လာပြီး တချိုးတည်း အိပ်လိုက်တာ မနက် (၈) နာရီမှာ နိုးလာတော့ မျက်နှာသစ်ရေချိုးပြီး ကားထုတ်ကာ အန်တီမာယာကို ဈေးကို လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီကို ကျောင်းပို့ကြို လုပ်မပေးရတော့  အန်တီမာယာကို ဈေးကိုအပို့အကြိုလုပ်ပေးကာ ပြန်လာတော့ အန်တီမာယာက 

“ သား အောင်ဇော်ရေ.. ဒီနေ့တော့ မင်းသွားစရာရှိတာသွား အန်တီက ဟိုနှစ်ယောက်ရှိလို့ အိမ်မှာဘဲ နေတော့မယ်..”

“ ဟုတ် အန်တီ ကျွန်တော် အကိုတစ်ယောက်ဆီကို သွားမှာပါ..”  

ပြောပြီး အန်တီမာယာကိုပို့ပြီး ကားကိုသိမ်းကာ ကိုဖိုးငိုဆီကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ သူ့အခန်းမှာ သူတစ်ယောက်တည်း နေတာဆိုတော့ လွတ်လပ်တယ်။ စာအုပ်တွေကလည်း အများကြီးပဲ။ အပြင်မှာဘဲ တွေ့ရတဲ့ စာအုပ်ကိုကောက်ကာ ကြည့်ပြီး သူနှင့်စကားတွေပြောတော့ သူက သန္တာကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကလုပ်တာကို ပြောပြလာတယ် ။

“ ညီလေးရေ အဲ့နေက ငါမင်းကို စာအုပ်ပေးပြီး တို့နှစ်ယောက်က ငါ့အခန်းကိုလာခဲ့တယ်ကွ .. အတန်းကစောပြီးတော့ အချိန်ပိုရတာပေါ့ကွာ ..သန္တာကို ငါက စာအုပ်တွေပြပြီး သူ့ကိုနမ်းတော့ သူက အကိုရယ် အေးဆေးနေပါရေလို့ ပထမငြင်းတယ်ကွ ငါလည်းသူ့ပါးကို နမ်းပြီး ချစ်လို့ပါကွယ် ပြောပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းတာ အစိမ်သက်သက်မို့ ထင်ပါ့ကွာ ..သူကတွန်းထုတ်တယ်ကွ ..ငါလည်း ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းတော့မှသူလည်း ပြန်ကာတုံ့ပြန်လာပြီး နမ်းတယ်လေ..

ငါလည်း သူ့ကိုနမ်းရင်း သူ့နို့တွေကိုလက်နှင့်ချေပေးလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး သူ့ညီမလေးကို ပါးစပ်နှင့်လုပ်ပေးတော့ အား..ကိုရယ် မလုပ်ပါနဲ့ ..ဘုန်းနိမ့်ကုန်ပါလိမ့်မယ် ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိဘူး.. ပြောပြီး အတင်းရုန်တာကွ.. ငါကလည်းချစ်လို့လုပ်ပေးတာပါကွာ.. မနိမ့်ပါဘူးပြောပြီး ဆက်လုပ်တော့ သူလည်း ငြင်းနိုင်စွမ်းမရှိတော့မှ ငါလည်းပဆိုးကိုချွတ်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီမှာ ငါ့ညီလေးကိုတေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ်.. 

သူ့ညီမလေးက မဝင်ဘဲ ကြားမှာ တစ်ခုခံနေတော့ ငါသိလိုက်ပြီ သူကအပျိုအစစ်ဆိုတာ သူ့ကိုချောပြီး သူ့ညီမလေးကိုညီလေးနှင့် ချော်ချော်ကာလုပ်ပေးပြီး သူညီးသံကြားမှ ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုပြီး သူ့ညီမလေးအထဲကို ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့..

“ အား..... ကိုရယ်.. အရမ်းနာတယ်.. မရဘူး...ပြန်ထုတ်ပါ... အား...”

လို့ ငိုသံလေးနှင့်ပြောလာခဲ့တော့ ငါကလည်း “ ပထမမို့ပါကွယ် ခနလေးပါ အသက်ရယ်..”  ပြောပြီး ချော့ကာ သူ့ပါးကိုနမ်း နုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပြီး သူလည်းနာကျင်မူ သက်သာမှ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ကာပေးလိုက်တယ် ။ စီးပိုက်ကြပ်နေပုံကတော့ ဘယ်အရာနှင့်မှ နှိုင်းမရဘူးကွ ..ငါ့အရင်ရည်းစား ထက်တောင်ပိုပြီးကောင်းတယ်ကွာ သူလည်းပြန်ပြီးလုပ်ပေးလာတော့ သူအနာသက်သာပြီး သူကောင်းနေပြီ ဆိုတာကို သိတာနှင့်ငါလည်း  ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူနှစ်ချီပြီးတယ်၊ ငါတစ်ချီပြီးတယ်ကွ။ 

ဆက်လုပ်ချင်ပေမဲ့ သူကနာနေတယ်..ပြောလို့ သနားကာ ပြန်လွတ်ပေးလိုက်တာကွ။ ငါလည်းသူ့ကို အမှန်တကယ် ချစ်သွားပြီကွ။ သူက ငါ့ကို စာမေးပွဲပြီးတာနှင့်ယူရမယ်ပြောလို့ ငါလည်း ကတိပေးလိုက်တယ်..”

“ အဲ့ဒါဆိုရင် နောက်ထပ်ရက် (၂၀) ဆိုရင်ဘဲ စာမေးပွဲက ပြီးပြီလေ အကို..”

“ အေးကွ အဲ့ဒါကို ငါသိတယ်လေ ..ငါလည်း သူကိုယူမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားမို့ လေကွာ မြန်မြန်ယူရရင်လည်း ယူရမှာဘဲ .. ငါယူပြီးရင် မန္တလေးက ငါမိဘတွေနှင့်တွေ့ပေးရအောင် ခေါ်သွားရင် ဟိုမှာ (၃) လလောက်ကြာမှာ.. ဒီအခန်းမှာ မင်းဒေစီကို ရအောင်ကြိုးစားပြီး ဖိုက်လေကွာ.. ငါမင်းကို သော့ပေးခဲ့မယ်လေ..”

ပြောကာ ရယ်လိုက်ကြတယ်။ ကိုဖိုးငို ဆီက ညနေ (၃) နာရီလောက်မှ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ မပြန်လို့လည်း မဖြစ်။ ဘူး သူ့ကိုစော်ကြီးက ခေါ်လာတော့ ပါသွားတာကိုဗျ။.

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကားဂိုဒေါင်ရဲ့ ထပ်ခိုးကို ပြန်လာတော့ မမိပုက ကားဂိုဒေါင်ကို ရောက်လာပြီး “ မဟယ်ရီကို သူငယ်ချင်းပါတီပွဲကို လိုက်ပိုပေးပါ ..” ပြောလာတော့ ကားထုတ်ပြီး မဟယ်ရီကို ပါတီပွဲကို လိုက်ပို့ပေးတော့ သူရည်းစား ဂျက်မောင်မောင်နှင့် မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ဂျက်မောင်မောင်နှင့်စကားပြောပြီး “ မဟယ်ရီကို သူဘဲ လိုက်ပို့ပေးမယ် ..” ပြောပြီးပြန်လွတ်လိုက်တော့ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ်။ 

ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲကို သွင်းပြီး အပေါ်ထပ်ကို တက်မေကြံတုန်း အန်တီမာယာ ရောက်လာပြီး အနောက်ကနေဖက်ကာ “ မောင်လေးရယ် မမအရမ်းသတိရတယ်ကွာ ..” ပြောပြီးပါးကို နမ်းတော့ သူ့ကို ကားအနောက်ခန်းကိုသွင်းပြီး ကားရဲ့နောက်ခုံကို လက်ထောက်စေကာ ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်ပြီး အနောက်ကနေ ညီလေးကိုတေ့ပြီး သူ့ခါးကိုင်ကာ ဆောင့်သွင့်လိုက်တော့.....

“ အား.... မောင်ရယ်... မြန်မြန်ကွယ်... အား.... အချိန်သိပ်မရဘူးနော်.... အား.......”

သူက ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းကြီးကို ဆောင့်ဆောင့်ကာလုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူလည်း ပြန်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ်။ သူ့ရဲ့ဖြူဖွေတဲ့ဖင်ကြီးက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ တုံခါနေတာကို ကြည့်ုပြီး ကြာကြာမလုပ်နိုင်ဘဲ အမြန်ပြီးသွားတယ်။ သူနှင့်အတူ ပြီးသွားတော့ သူကလက်နောက်ပြန် ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးပြီး

“ မောင်ရယ်... .ခိုးစားရတာက....ပိုကောင်းတယ်.. ဆိုတာက....ဒါမျိုးပေါ့ကွယ်.... ဟား.....”

ပြောပြီး ခဏနေပြီး သူလည်းထမိန်ကို ပြန်ပြီးပြင်ဝတ်ကာ ပါးကို နမ်းပြီး “ အရမ်း အရမ်းချစ်တယ် မောင်..”  ပြောပြီး ပါးကိုနမ်းကာ ပြန်သွားတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဂိုဒေါင်အပေါ်ကထပ်ခိုးမှာ အမောဖြေရင်း အိပ်ပျော်သွားတေ။ ညနေ (၆) နာရီမှ ပြန်ထပြီး ရေချိုးကာ ထမင်းစားခန်းကို ဝင်လာတော့ မမိပုက ထမင်းပွဲပြင်နေတုန်း အန်တီမာယာက ရောက်လာပြီး “ မောင် သောက်လိုက်..” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောပြီး အရက်ခွက်ပေးကာ ပြန်သွားတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း သောက်လိုက်ပြီး ထမင်းစားတော့ မမိပုက “ မောင်လေး အန်တီရောက်လာပြီး မင်းကိုဘာပြောသွားတာလဲ..”  မေးတော့.. ကျွန်တော်က မမနှင့်ကျွန်တော့် အကြောင်းကို သူသိတယ်တဲ့ ပြောလိုက်တော့ မမိပုက လန့်သွားပြီး “ မောင်လေးရယ် မမတို့အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ကြမယ်ကွာ..”  ပြောပြီး ထမင်းစားပြီးတာနှင့် ကျွန်တော့်ကို အတင်းဘဲ နှင်လွတ်တော့တယ်၊ ကျွန်တော်လည်း ပြန်လာခဲ့ပြီး အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ..။

ဒီလိုနှင့်တစ်လကျော် အတွင်းမှာ မမိပုကို နှစ်ကြိမ်သာ လုပ်ခွင့်ကြုံပြီး အန်တီမာယာကိုတော့ ငါးကြိမ်လုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီလည်း စာမေးပွဲဖြေပြီးသွားပါတယ်။ ကိုဖိုးငိုလည်း မသန္တာနှင့်လက်ထပ်ပြီး မန္တလေးကို ပြန်သွားကြတယ်။ သူဌေးလည်း ပြန်ရောက်တော့ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ကာ အန်တီမာယာနှင့် တွေ့ဖို့လည်း ခက်ခဲ့သွားတယ်။ မဟယ်ရီက သူ့မိဘတွေဆီကို ပြန်တော့ မဒေစီကို သူသွားချင်တဲ့ နေရာတွေကို လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ မဒေစီက ကျွန်တော်နှင့်သွားနေရတော့ မဒေစီရဲ့အကြောင်းတွေကို သိလာခဲ့တယ်။ 

သူက ကျောင်းက ဘဲတစ်ဘွယ်နှင့် ကြိုက်နေတယ်ဗျ။ တနေ့တော့ အဲ့ဘဲက နောက်စော်တစ်ဘွေနှင့် တွဲသွားတာကို မြင်တော့ မဒေစီက သူတို့အတွဲကို ပြသနာရှာတော့ ဟိုကလည်း ပြန်ပြောနှင့် ပြသနာက ကြီးလာတော့ ကျွန်တော် ဝင်ရှင်းပေးပြီး မဒေစီကို အိမ်ကို ပြန်ခေါ်ခဲ့ရတယ်။ သူက “ အိမ်မပြန်ချင်ဘူး ..” ပြောပြီး ကျွန်တော်နှင့်အတူ ကိုဖိုးငိုရဲ့ အခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ်။ 

သူက အခန်းသော့ကို ယူကာ ” သူအခန်းတံခါးတွေကို ဖွင့်ထားလိုက်မယ် အရက်သွားဝယ်..” ပြောပြီး ပိုက်ဆံပေးကာ အရက်ဝယ်ခိုင်းတေ့ာ ကျွန်တော်လည်း အရက်သွားဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။

အခန်းကို ဝင်လိုက်တော့ မဒေစီက အရက်ဖန်ခွက်နှစ်ခု ချပြီး ပန်ကန်တွေကိုလည်း အဆင်သင့်လုပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော့် ဆီက အရက်ပုလင်းကို ယူကာ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးမှာထည့်ကာ “ မောင်လေး မင်လည်းသောက်ကွာ မမ တစ်ယောက်တည်း မသောက်ချင်ဘူး ..” ပြောကာဖန်ခွက်ကို ကမ်းပေးလာတယ်။

ကျွန်တော်က “ မဒေစီရယ် ကျွန်တော်က ကားမောင်းရအုံးမှာလေ.. မသောက်တော့ပါဘူး ..” ပြောလိုက်တော့ သူက  ” ဘာလဲကွ မင်းလည်းမမပြောတာကို ငြင်းတာပေါ့ ..” ပြောပြီး ပြသနာလုပ်တော့ ကျွန်တော်လည်း စကားမရှည်ချင်တော့ဘဲ အရက်ခွက်ကို ယူကာသောက်လိုက်ပါတယ် ။ “ အဲ့လိုမှပေါ့ကွာ သောက်ကွယ်..”  ပြောပြီး ကျွန်တော် သောက်လို့ တစ်ခွက်မကုန်သေးဘူး။ သူနောက်တစ်ခွက်ထည့်ကာ သောက်နေပြီး သူကနှစ်ခွက်ကုန်မှ 

“ အောင်ဇော် မင်းအမှန်အတိုင်း ဖြေကွာ..”

“ ဟုတ်မဒေစီ ”

“ မမနှင့် ဟိုကောင်မ ဘယ်သူပိုချောလဲ ..”

“ မမပိုချောပါတယ် ..”

“ အဲ့ဒါများ ဟိုကောင်က အဲ့ကောင်မကို မမရှိနေရက်နှင့် ဘာလို့တွဲတာလဲ ..”

“ အဲ့ဒါတော့ ကျွန်တော်မသိပါဘူး မဒေစီ..”  ပြောလိုက်တေ ။ သူကထရပ်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို လှည့်ကာ ရပ်ပြပြီး 

“ မောင်လေး မမဘော်ဒီက ဟိုကောင်မကထက် ပိုလှတယ်မလား ..”

“ ဟုတ် မဒေစီ လှပါတယ်ဗျ..”

“ တောက်... တော်ပြီကွာ မပြောချင်တော့ဘူး..”

“ ဟုတ်အမ..” ပြောလိုက်တော့ သူက

“ မင်းကမဟယ်ရီနှင့် ဖြစ်နေတယ်ဆို..”  ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေတော့ သူက 

“ မမသိပါတေကွ .. မဟယ်ရီက မမကို အားလုံးပြောပြတယ်လေ..” ကျွန်တော့် အနီးမှာ ကပ်ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့် ဘေးကနေ စိုက်ကြည့်ပြီး 

“ မောင်လေးကလည်း လူးချောပါဘဲ ..” ပြောကာပါးကိုနမ်းပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်က ပထမတော့ အသိစိတ်နှင့် ရှောင်ပေမဲ့ မဒေစီက 

“ ဘာလဲမင်းကလည်း မမကို ငြင်းချင်တာပေါ့ ..”

“ မဟုတ်ပါဘူး မဒေစီ သောက်တာများနေလို့ မမှားရအောင်လို့ပါဗျာ ..”

“ မများပါဘူး မမကို ကြည့်နေတာကြာပြီကွ..”  

ပြောပြီး ပါးကို နောက်တစ်ကြိမ် နမ်းတော့ ကျွန်တော်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။ သူ့ကို ဖက်ပြီးပြန်နမ်းကာ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ နို့သီခေါင်းလေးက ပတ္တမြားလိုဘဲ နီရဲကာ နေမထိတဲ့သူ့နို့ကို စို့ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပြီး “ မောင်လေးရယ်..” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီး သူ့ကို ကြမ်းပြင်မှာဘဲ လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကိုခေါင်းဝင်ကာ သူ့ညီမလေးကို နမ်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်ဗျ။

သူ့လည်း ရမ္မက်သံလေးတွေနှင့် ခေါင်းကိုအပေါ်ကို ဆွဲတင်တော့ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ကနေ သူ့အပေါ်မှောက်ချပြီး ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးသွင်းတော့ ညီလေးက ချော်ထွက်သွားတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ပြီး ညီလေးကို ကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးဖိချလိုက်တော့ သူအထဲကို တစ်လက်မဘဲဝင်ပြီး အတွင်းက အတားဆီးတစ်ခု ခံနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားနှင့်ဖိချလိုက်တော့ “ ဖောက်..” အသံလေးထွက်ပြီး မဒေစီကလည်း “ အား....” ဆိုပြီး အသံထွက်ကာ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပြီး ...

“ မောင်လေးရယ်..အား.. မမ.. အရမ်နာတယ်ကွ...အား.. ရပ်ထားပါအုံးကွယ်... မထုတ်နဲ့.. ဒီအတိုင်းဘဲထားကွာ ..”

လို့ ပြောပြီး ရပ်ခိုင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း ရပ်ထားပြီး သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီး နို့လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာချေပေးပြီး လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ညီသံလေးတွေ ပြန်ထွက်လာတော့ အဆုံးထိရောက်အောင် အားစိုက်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား...မောင်လေးရယ်... နာတယ်ကွ... အရမ်းကြမ်းတာဘဲကွာ...အား....ကျွတ်... ကျွတ်....”

နာကြင်တဲ့ အသံလေးနှင့်ပြောရှာပါတေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အချိန်ယူပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နေရာလပ်မကျန် နမ်းလိုက်ပြီး သူ့နို့လေးတွေကို ချေပေး ဆုပ်နယ်ပေးလိုက် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ငါးမိနစ်အကြာမှာ သူကစပြီး အောက်ကနေ ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ပေးလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူကို ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးကာ နှစ်ယောက်သား နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ 

သူလည်းကောင်းလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အရှိန်နည်းနည်းပြီး လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ သူလည်းကောင်းပြီး ပြီးချင်လာတော့မှ သူက....

“ မောင်လေးရယ်...မမ အရမ်းကောင်းလာပြီကွာ..... အား.... ရပြီ မောင်လေး.. မမကို... မြန်မြန်လုပ်ပေးတော... အား..”

သူက တောင်းဆိုလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့တောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း မြန်မြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူလည်း ပြီးသွားလို့ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်လုပ်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူ့ပါးကို နမ်းတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီး ပါးကို နမ်းကာ တင်းတင်းလေးဖက်ထား ပါတော့တယ်။ အမောပြေမှ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို လိမ့်ချလိုက်ပြီး ပက်လက်ကလေး မှေးနေတော့ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ပေါ် ခေါင်းတင်ပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူလည်းမှေးနေပါတောတယ်ဗျာ။ 

အရက် ပုလင်ကြည့်တော့လည်း တစ်ဝက်ကျော်လေးဘဲ ကုန်သေးတယ်။ မဒေစီက အရက်တစ်ခွက်ထပ်ဖြည့်ပြီး သူနှင့်အတူသောက်လိုက်ကြတယ်။ သူက “ မောင်လေး ကားမောင်းရအုံးမယ်..ဆိုတော့ ရပ်လိုက်ရအောင်နော် မောင်လေး..”  ပြောပြီး အရက်မသောက်ဘဲ အဝတ်အစားမဲ့ ကိုယ်နှစ်ခုက တင်းတင်းဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။

ကျွန်တော် နိုးလာတော့ သူကဖက်ပြီ အိပ်နေတုန်းမို့ သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးလိုက်တော့ သူကနိုးလာပြီး ကျွန်တော့ပါးကိုနမ်းပြီး “ အရမ်းချစ်တာဘဲ မောင်လေးရယ် ..” ပြောကာ တင်းတင်းလေးဖက်ထားတယ်။ ကျွန်တော်က “ မဒေစီ အိမ်ကစိတ်ပူနေလောက်ပြီ..”  ပြောမှ သူကခေါင်းညှိတ်ပြပြီး နှစ်ယောက်သားရေချိုးခန်းကို ဝင်ပြီးရေချိုးတုန်း သူ့ကို ကျွန်တော်က 

“ မဒေစီက အပျိုစစ်လေးပါ.. မမက ဟိုတစ်ယောက်နှင့်ချစ်နယ်မကျွံသေးလို့ သူက အချစ်နယ်ကျွံသူကို ရွှေးသွားတာနေမှာပါ ..” ပြောလိုက်တော့ 

“ မလိုတော့ဘူး မောင်လေး သူ့အကြောင်းကို မမ မကြားချင်တော့ဘူး မမလေ မင်းကိုဘဲချစ်တယ် မင်းက မမရဲ့အပျိုစင်ကို ဆွတ်ခူးသွားသူမို့ မင်းမမကို လက်ထပ်ရလိမ့်မယ် ဒါဘဲကွာ..”

ပြောပြီး ကျွန်တော့် ညီလေးကိုလည်း အသေချာဆေးပေးပြီး သူ့ကိုဆေးပေးတော့ 

“ အား..စပ်တယ်မောင်ရယ်..”  ပြောကာ ပခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီး ကျွတ်သပ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြပါတော့တယ်ဗျ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူဌေးပြန်ရောက်လို့ အိမ်သားတွေကို ပါလာတဲ့ လက်ဆောင်တွေ ပေးတာကိုယူပြီး နေတဲ့ အခန်းကို ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ် ။ ညနေဘက်မို့ မအိပ်တော့ဘဲ ကားရေဆေးပြီး ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲကို ထည့်ပြီး ရေချိုးမလို့ပြင်နေတုန်း အန်တီမာယာ ရောက်လာပြီး ကျွန်တော့ကို အနောက်ကနေဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းကာ 

“ သတိရတယ် မောင်လေးရယ် မတွေ့ရတာ တစ်ပတ်ကြာပြီကွာ မမကိုချစ်ပေးပါကွယ် မင်းသူဌေးက အပေါ်မှာ အိပ်နေပြီ ..သူက ဟိုမိန့်မကို ပြန်ခါနီးမှာ ဘယ်လောက်များ လုပ်လာလဲ မသိဘူးကွာ.. မင်းတို့ကို ပစ္စည်းပေးပြီးတာနှင့် အိပ်ခန်းဝင်ပြီး အိပ်နေတော့တာကွ .. မမလည်း မင်းနှင့်ချစ်ရအောင် သမီးလေး ရေချိုးနေတုန်း ဆင်းလာခဲ့တာကွ..”

ပြောလည်းပြောပြီး ညီလေးကို သူ့လက်နှင့် နောက်ကနေပြီး ဂွင်းထုပေးပြီး ပါးကိုနမ်းက.ပြောတော့ ကျွန်တော့် ညီလေးတင်းလာတော့ သူကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ သူ့ကို နံရံမှာကပ်ခိုင်ပြီး နံရံကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဘဲ  သူ့ထမိန်ကိုခါးထိလှန်ပြီး သူ့ခြေတစ်ဖက်ကို မကာ ညီလေးကိုသူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး သွင်းလိုက်ပေးလိုက်တော့တယ်။

“ အား...မောင်ရယ်..... မောင်ရယ်....ကောင်းတယ်ကွယ်.... အား.... မတွေ့တာကြာလို့... အား.. ကောင်းလိုက်တာကွယ်..”

ပြောကာ ညီးနေတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကြွပြီး မြန်မြန်ကို လုပ်ပေးပါတော့တယ် ။ သူကလည်း အားကျမခံဘဲ ပြန်ကာဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အရှိန်မချဘဲ လုပ်ထည့်လိုက်တာ သူက......

“ အား.... မောင်ရယ်... အား... မမလေ... ပြီးတော့မယ်..မောင်ရယ်... မြန်မြန်...လုပ်ပါကွယ်.... အား.....မြန်မြန်..”

သူတောင်းဆိုလာတော့ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ သူနှင့်အတူပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားပေမဲ့ ကျွန်တော်က ညီလေးကို ပြန်မထုတ်ဘဲ ဆက်ကာ ထပ်လုပ်ပေးတေ သူကလည်း ခဏလေးသာ အသံတိတ်သွားပြီး ပြန်ပြီးဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မောလာတော့ သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကို ခေါ်သွားတော့ သူက အပေါ်ကနေတက်ကာ မြင်းစီးသလိုဘဲ မြန်ုမြန်လုပ်ကာ

“ အား.. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.... အား.. မမ အ..အရမ်းအားရ... ကျေနပ်မိတယ်ကွာ... အား..... မောင်ရယ်..”

သူက ညီးပြီး အမြန်ဘဲ အပေါ်ဆောင့်ပေးပြီး အရှိန်နှေးသွားတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းပြီး အောက်ကနေပင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်တော့ သူနောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို ဘေးကို ဆင်းစေပြီး ဘေးတစ်စောင်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် သူ့နှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး လုပ်ပေးတော့ သူ့ရဲ့မျက်နှာမှာ ဝမ်းသာတဲ့ အရိပ်အရောင်နှင့် ဖြစ်နေတာလေးကို ကြည့်ပြီး လုပ်လိုက်တာ နောက်ထပ်သုံးမိနစ်အကြာမှာ ပြီးသွားတယ်။ 

သူက ကျွန်တော့ပါးကို တရွမ်းရွမ်းနှင့်နမ်းကာ “ သိပ်ချစ်သွားပြီ မောင်ရယ်...သိလား.. ” ပြောကာ သူက ကျွန်တော့် လက်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီး “ မောင်ရယ်..မမတို့က ခိုးပြီး ချစ်နေရတာကို မမလေ မကြိုက်ဘူးကွယ်.. မောင့်ကို မမက အရမ်းချစ်နေပါပြီကွယ် ..” ပြောပြီး မေးစေ့ကို ကိုင်ကာပြောလာတယ်။ 

“ မောင်ရယ်.. မမပြန်တော့မယ်ကွယ် .. သမီးလေးလည်း ပြီးလောက်ရောပေါ့ ..” ပြောပြီး ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းပြီး 

“ အရမ်း.. အရမ်းချစ်တယ် မောင်..” ပြောပြီး ထမိန်ကို ကောက်ဝတ်ပြီး သူ့ညီမလေးက အရည်တွေကို သုတ်ကာ အစိုကွက်ကို ဖုံးပြီး ထမိန်ဝတ်ကာ ပြန်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခဏနားကာ ရေချိုးဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

ရေချိုးပြီး ပြန်လာတော့ မမိပုက “ မောင်လေး..” ခေါ်တော့ သူလာတာကို စောင့်နေလိုက်တော့ သူက “ မမက မင်းဆီကို လာပါသေးတယ်.. မင်းက အန်တီနှင့်ဖြစ်နေတာကို မမမြင်ခဲ့ပါတယ်..”  ကျွန်တော်လည်း ဘေးကိုကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို ပိတ်တော့ သူက ပြန်ရုန်းပြီး 

“ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးကွယ် .. လာ မောင့်အခန်းမှာ ပြောကြမယ်ကွာ ..” ပြောပြီး ကျွန်တော် နေတဲ့ ကားဂိုဒေါင်က အခန်းကို လိုက်လာပြီး 

“ မောင်လေးကို မမလာပြောတာကွ.. မမ မနက်ဖြန်ခွင့်ယူပြီး တောကိုပြန်မလို့လေ ..မမက မင်းကို အဝကျွေးမလို့ ညရောက်ရင် လာခဲ့မယ်လို့ ပြောမလို့ဘဲ .. မင်းက အဝစားထားပြီးပြီ ဆိုတော့ မမလည်း ကျွေးစရာမလိုတော့ဘူးလေ..”

ပြောပေမဲ့ ကျွန်တော်က သူ့ကို 

“ မလိုဘူးဗျာ အခုကျွေးတော့ ..မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ..” ပြောကာ သူ့ပါးကို နမ်းပြီး သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကို ဆွဲလှဲချတော့ 

“ မောင်လေးရယ် အရမ်းထန်တာဘဲကွာ ညရောက်မှကွယ် ..” ပြောကာ အတင်းထပြီး ပြန်သွားတယ်။

ညနေ ထမင်းစားကာနီးမှာ အန်တီက ကျွန်တော့်ဆီကို လာပြီး ဆေးအရက်ပုလင်းကို လာပေးပြီး ပြန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပုလင်းက အရက်နှစ်ခွက်ကို ငှဲကာသောက်ပြီး ထမင်းစားပါတယ်။ ထမင်းစားနေတုန်းမှာ မမိပုကို “ ည (၉) နာရီမှာ ကျွန်တော့် ဆီကို လာခဲ့လို့ ..” မှာခဲ့ပြီး အခန်းကဘဲ မှေးနေရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ အပေါ်တက်လာတဲ့ အသံ ကြားမိတော့မှ နိုးလာခဲ့ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မမိပုက သနတ်ခါး ပါးကွက်ကျားလေးနှင့်ပြုံးပြပြီး ကျွန်တော့်ဆီကို တလှမ်းလှမ်းချင်းလှမ်းလာတာက ကျွန်တော့်အတွက် အချိန်ကြာတယ်လို့ တွေးမိကာ ထပြီး သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကို ဆွဲပြီးလှဲချကာ သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့် အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့နို့တွေက မဒေစီလောက်မလှပေမဲ့ မဒေစီထက်ကြီးတေဗျ ။ သူ့နို့တွေကို စို့ရင်းနှင့် ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို နမ်းကာ အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ပြီး သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား...မောင်လေးရယ်.... အား... ကောင်းတယ်ကွာ.... မောင်ရယ်.... ဒါနှင့်ဘဲ...အား... ဒီအိမ်က အန်တီကိုလည်... အား....လုပ်တယ်..မမကိုလည်း..လုပ်တယ်...အား... နောက်ဘယ်သူကို...လုပ်သေးလဲကွာ... အား......”

သူက ညီသံလေးနှင့်ညှို့ကာ ပြောနေသလို့ဘဲ အရမ်းနားထောင်ကောင်းသလိုဘဲ သူ့ကိုလုပ်ရတာလည်း အရမ်းကောင်း တာကိုးဗျ ။ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးမှာချိတ်စေပြီး သူ့နို့တွေကို ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလုပ်ပြစ်လိုက်တော့တယ်။ သူကလည်း နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ....

“ အား.... မောင်လေးရယ်.... မင်းက တော်တော်ထန်တာဘဲ...အား.... မောင်ရယ်... မမကို... ချစ်လား... ဟင်...မမကိုလုပ်ရတာကောင်းလား... မောင်ရယ်... မမထက် အန်တီမာယာက.. အား.. ပိုကောင်းလားဖြေကွာ... အား..”

“ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းပါတေဗျ ၊ တစ်ယောက်တစ်စီ ကောင်းကြပါတေဗျ ..” ပြောပြီး သူ့ကို့ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တေ့ာ သူပြီးသွားတယ်။ ကျွန်တော်က မပြီးသေးတော့ ဆက်ကာ ဆောင့်ဆောင့်ကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်လုပ်လိုက်တာ သူပြီးလို့ ငါးမိနစ်အကြာမှာ ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ်။ ကျွန်တော်ပြီးလို့ အရည်တွေကို သူ့ညီမလေးထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တော့ သူလည်း နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားပါတောတယ်။ 

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ဖက်ထားပြီး စကားတွေ ပြောပြီး နောက်ထပ် မလုပ်ဖြစ်ဘဲ ည (၁၂) နာရီမှာ သူပြန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကုန်ခန်းသွားတဲ့ အားအင်တွေပြည့်ရန် အတွက် အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တေဗျာ။

နောက်နေ့မနက် (၇) နာရီမှနိုးတော့ အမြန်ဘဲ မျက်နှာသစ် ရေချိုးပြီး ကားထုတ်ကာ အန်တီမာယာကို ဈေးကို အပို့အကြို လုပ်ပေးပြီး သူဌေးဦးဂျော်နီကို အလုပ်ကို ပို့ပေးတော့ သူဌေးက တောင်ဥက္ကလာက တိုက်ခန်းကို မောင်းခိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို အောက်မှစောင့်စေပြီး သူက တိုက်ခန်းမှာ တစ်နာရီကျော်ကျော်နေပြီးမှ ဆင်းလာကာ company ကိုမောင်းခိုင်းပြီး လမ်းမှာ ကျွန်တော့်ကို တောင်ဥက္ကလာကို လာတာကို ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့ မှာပြီး အိမ်ပြန်ခိုင်းတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်လာတော့ မဒေစီက မျက်လုံးမှိတ်ပြပြီး ပြုံးပြသလို အန်တီမာယာကလည်း ပြုံးပြကာ အချက်ပြတယ် ။ မဒေစီက သူအပြင်သွားမှာကို ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ကာ ကိုဖိုးငိုရဲ့ တိုက်ခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ်။ တိုက်ခန်းရောက်တော သူက မနေ့ကလုပ်ထားတာ သူ့ညီမလေးက နာနေသေးကြောင်းပြောပြီး နှစ်ယောက်သား ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘဲ စကားတွေပြောရင် နှစ်နာရီကျော်ကျော်လေး နေကြပြီး ပြန်လာခဲ့ပါတယ် ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အန်တီမာယာကလည်း သွားစရာမရှိဘူး ပြောကာ အေးဆေးဘဲ အနားယူပြီး ညနေမှ ဦးဂျော်နီကို သွားကြိုတော့ တောင်ဥက္ကလာတိုက်ခန်းကို တက်သွားတယ်။ အောက်ကနေ ကားပေါ်ကနေစောင့်ပြီး သူဆင်းလာမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ သူဌေးကို ပို့ပြီး စားသောက်ကာ ဦကျော်တို့ဆီ သွားတော့ ဦးကျော်က တောကနေ ပို့ပေးတဲ့ အရက်ကို သောက်နေတယ် ။ သူတိုက်တော့ တစ်ခွက်ချပြီးချိန်မှာ ဦကျော်က လျှာလေးတဲ့အသံနှင့် 

“ ဟေ့ကောင် အောင်ဇော် မင်းက ပညာတတ်ပါဘဲကွ ..ဒီခေတ်မှာ ဆယ်တန်းအောင်ဆိုတာ မလွယ်ဘူးကွ မင်းက ကားမောင်းရင်း ဘဝကို အဆုံးမခံနဲ့ကွ ကျောင်းဆရာလျှောက်ကွာ အစိုးရဝန်ထမ်းဘဝက အေးချမ်းပါတေကွ ..ဂုဏ်လည်းရှိတေလေ..”

“ ဟုတ် ဦးကျော် ကျွန်တော်လည်း စဉ်းစားနေပါတယ်..”

“ အေးအေး ပြီးရောကွာ ရော့..ချ ..”

နောက်တစ်ခွက်ထပ်ငှဲ့ပေးတယ်။  ဦကျော်ရဲ့မိန်းမ မအေးငယ် ထွက်လာတော့ 

“ မောင်လေးရေ.. မင်းလည်းအလုပ်များတာဘဲ အရက်အများကြီး မသောက်နဲ့အုံး ..မင်းက ကားမောင်းနေရတာ ..နင့်ဦးကျော်က အိမ်မှာနေရတာ သူ့ကို လိုက်မယှဉ်နဲ့ ..”

“ ဒါဟုတ်တေကွ အောင်ဇော် မင်းအများမသောက်နဲ့.. ငါပဲသောက်မယ်.. ညဘက်အားရှိအောင် သောက်နေတာကွ..”  ပြောပြီး ရယ်တော့ သူ့မိန်းမ မအေးငယ်က 

“ ရှင့်မှာလည်း ဒါဘဲ မောင်လေးရှိတယ်.. ဟိုမှာ အမေလည်းရှိတယ်..”  ဆိုပြီး ဒေါ်တုတ်ကို လက်ညိုးထိုးပြတယ်။

“ ညဘက်ဆိုရင်လည်း ရှင့်က အမေ မအိပ်သေးဘူး အမေ့အခန်းနဲ့ ကပ်နေတော့ မျက်နှာပူမိတယ်ရှင့်..”

“ ဘာကို ပူတာလဲဟာ နင်အမေလည်း နင့်အဖေနှင့် အဲ့လိုလုပ်လာတာဘဲ ..”

ပြောပြောနေရင်း လင်မယားနှစ်ယောက် စကားစများတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ပြန်သင့်မြတ်အောင် ပြောဆိုပြီး အမြန်ထွက်လာပြီး အိမ်ပေါ်က ဒေါ်တုတ် ခူးခပ်ပေးတဲ့ ထမင်းကိုစားပြီး အိပ်ပေါ်တက်ကာ အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ညဘက်က အိပ်လို့မပျော်တော့ လမ်းလျှောက်နေလိုက်တော့ တန်းလျှားဘက်ကို ရောက်သွားတော့ ဦးကျော်က သူ့မိန်းမနို့ကို စို့လို့ထွက်လာတဲ့ အသံကို ကြားတော့ ခိုးပြီး သွားချောင်းကြည့်တော့တာပေါ့ဗျာ။ ဦကျော်က အသက် (၃၃) သူ့မိန်းမက (၂၀) မို့ထင်ပါ့ဗျာ ။ ဦကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို ပြန်ပြီး တုံပြန်ကာ ဆောင့်ပေးတဲ့ ပွဲကို ကြည့်မြင်ရတော့ ညီလေးက တင်းလာရောဗျာ ။ သူတို့အတွဲကို အခန်းရဲ့ အပေါက်လေးကနေ ချောင်းကြည့်နေတုန်းမှာ ဒီဘက်က ဒေါ်တုတ်လည်း သူ့ထမိန်ထဲကို လက်ထိုးပြီး နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ကြိတ်ပြီး ချောင်းနားထောင်နေတာကို မြင်မိတယ်။ 

တောသူ ဒေါ်တုတ်က အသက် (၄၀) သာပြောတယ်။ ခန္ဓာကအနည်းဝတာကလွှဲလို့ ပြောစရာကို မရှိတာကို တွေ့မိတယ်ဗျ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကို မကြည့်အားဘူး။ ဦကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ပြန်ကာကော့ကော့ပေးနေတဲ့ မအေးငယ်တို့ရဲ့ အချစ်စစ်ပွဲကို ကြည့်နေရတာက အရမ်းဖီးနေတော့တယ်။ မအေးငယ်ကလည်း လုံးဝကို စပ္ပါယ်ရှယ် ညီးသံတွေ ထွက်ပြီး ဦးကျော်ကလည်း တဖြတ်ဖြတ်နှင့်ဆောင့်ရိုက်ပြီး မေးတဲ့ အသံတွေက အခန်းမှာ ဆူညံနေတာဘဲ။.....

“ အား.... ယောကျ်ားရယ်.... ဆောင့်ဆောင့်.... မိန့်မ အရမ်းကောင်းတယ်... အား.... ကောင်းလိုက်တာ... ယောက်ျား .”

“ အား... မိန့်မ.. ကောင်လား.. ယောကျ်ားလုပ်ပေးတာ...ကောင်းလား..အား... မင်းကိုလုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတယ် ..”

သူတို့နှစ်ယောက်ကလည်း ဘေးက ယောက္ခမကို အနားမှာထားပြီး စိတ်ကြိုက်လုပ်နေကြတယ် ။ သူတို့ကလည်း (၅) မိနစ်ကျော်တော့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ ငြိမ်သွားတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အခန်းကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ မိန်းမကို လုပ်နေရတော့ လက်ကိုမသုံးချင်တော့ဘူးလေဗျာ။ အဲ့နေ့က ညီတော်မောင်က ခေါင်းထောင်ပေမဲ့ အားအင်တွေကို မဖြုန်းတီးဘဲ ထိန်းသိမ်းကာ အတင်းကြိုးစားကာ အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

မနက်စောစောထ ရေချိုးပြီး ကားထုတ်ကာ စောင့်နေတော့ အန်တီမာယာကို ဈေးကိုမပို့ဖြစ်ပေမဲ့ သူဌေးကို မနက် (၈) နာရီကတည်းက တောင်ဥက္ကလာကို ပို့ပေးပြီး အိမ်အောက်ကနေ စောင့်ပေးပြီး (၂) နာရီကျော်ကျော် စောင့်ပေးပြီးမှ သူဌေးဆင်းလာတော့ သူ့ကို company ပို့ပေးပြီး “ ညနေ လာကြိုစရာမလိုဘူး ပါတီရှိလို သူငယ်ချင်းကားနှင့်ဘဲ ပါတီကို သွားမယ်..” လို့ ပြောကာ အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ 

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မဒေစီက “ နေမကောင်းဘူး ..” ပြောကာ အိမ်အပေါ်မှာ အိပ်နေတယ်။ အန်တီမာယာက “ ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို သွားမယ်..” လို့ ပြောလာတော့ အန်တီမာယာကို ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးရပါတော့တယ်။

ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို ရောက်သွားတော့ ဒေါ်ချယ်ရီက ထွက်ကြိုပြီး ဧည့်ခန်းကိုခေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ဧည့်ခန်းမှာ စကားအနည်းငယ် ပြောပြီး ဧည့်သည်တွေ အတွက်ထားတဲ့ အိပ်ခန်းကို အန်တီမာယာနှင့်ဝင်လိုက်ကြပါတော့တယ်။ အခန်းထဲကို ဝင်တာနှင့်ကို အန်တီမာယာက ကျွန်တော့်ကို သိုင်းဖက်ပြီး နမ်းပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နမ်းရင်း ထမိန်ပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူ့ကိုအိပ်ရာဆီကို ခေါ်သွားလိုက်ပါတယ်။ 

သူရဲ့ အဝတ်အစားတွေနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေပြီလေ။ သူ့ကိုအိပ်ရာပေါ်ကို ဆွဲလှဲချပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာလေးနှင့်ပြုစုပေးလိုက်တေ့ာ “ အား.. မောင်လေးရယ် ..” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ သူ့ကို့ ပြုစုနေတုန်းမှာဘဲ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အားငွေ့လေးနှင့်စုပ်ပေးတာကို ကြည့်တော့ အန်တီဒေါ်ချယ်ရီက ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ညီလေးကို လာစုပ်ပေးနေတယ်။ 

သူက ပြုံးပြပြီး ဆက်ကာ စုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း ညီသံလေး ထွက်လာရပေါ့ဗျာ။ သူ့ခေါင်းကို ထိန်းပေးကိုယ်လေးကို ကြွကာ သူ့ခေါင်းအနိမ့်အမြင့်နှင့်လိုက်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ ကျွန်တော်က 

“ အန်တီချယ်ရီ ရပ်လိုက်ပါတော့ ကျွန်တော်ပြီး ချင်လာပြီ..”  ပြောမှ သူကရပ်လိုက်ပြီး အန်တီမာယာဘေးကို ဝင်ကာ အန်တီမာယာကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမာယာရဲ့ ပေါင်ကြားမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ညီလေးကို အန်တီမာယာရဲ့ ညီမလေးဆီမှာတေ့ကာ ခါးကိုအားပြုပြီး ဖြေးဖြေးလေး ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အန်တီမာယာရဲ့နို့တွေကို ကိုင်ပြီး တချက်ချင်းဖြေးဖြေးဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ် ၊ အန်တီမာယာက အပြီးမြန်တဲ့သူမို့ သူ့ကို (၂) မိနစ်လောက်လုပ်ပြီးချိန်မှာ သူပြီးချင်ပြီ ပြောလာတော့ သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ ဖိကာမြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်လိုက်ပါတယ်။

“ အား.... မောင်ရယ်... မြန်မြန်လေး... အား... မမ ပြီးတော့မယ်ကွာ....အား... မြန်မြန်လေး......အား....”

အန်တီ မာယာပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ခဏအမောဖြေကာ ဘေးမှာပက်လက်နေလိုက်တော့ အန်တီချယ်ရီဟာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေခွကာ ညီလေးကိုကိုင်ပြီး သူ့ညီမလေးနှင့်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား.... မောင်လေးရယ်..... အား... အရမ်းကို အားရစရာပါလားကွယ်.... အား....မောင်လေးရယ်.... အား... ”

သူက ပြောလည်းပြော အပေါ်ကနေ လုပ်လည်းလုပ်ကာ ညီးသံလေးတွေက နည်းနည်းကျယ်တယ်။ အန်တီမာယာက သူပြီးကာနီး အရမ်းကောင်းလို့ ညီးရင် နှစ်ကိုယ်ကြားလေးဘဲ ညီးတာ။ သူကတော့ အခန်းတစ်ခုလုံးကြားအောင် ညီးပါတယ်ဗျ။ သူက ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ အမြန်တလှည့် အနှေးတလှည့် လုပ်ပေးပြီး စကော့ဝိုင်းလို လှည့်ကာလည်း လုပ်ပေးတယ်။ သူ့ရဲ့ညီမလေးက ကလေးမမွေးသေးလို့ ထင်တယ်ဗျ အန်တီမာယာထက်လည်း ပိုကျပ်တယ်။ ကောင်းလည်း အရမ်းကောင်တယ် ။. သူလည်းမောကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကို မှောက်ကျလာတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကို..

“ အား... အန်တီ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်ဗျ.. ပြောတော့ ပြီးလိုက် မောင်လေး..မမအထဲမှာ ပြီးလိုက်ကွာ ..”

ပြောလာတော့ မှောက်ကျလာတဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ကို ဖမ်းထိန်းပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အောက်ကနေ တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ကာ ကျွန်တော်လည်း အရည်တွေကို သူ့အထဲကို ပန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်းကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲ ပြီးကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ အမောဖြေနေပါတောတယ်။

အန်တီချယ်ရီ ကိုယ်လေးကို ဖက်ပြီး အောက်ကနေ အမေဖြေပြီးမှ အန်တီချယ်ရီက ဘေးကို ဆင်းပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်မောင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်လာတော့ အန်တီမာယာကလည်း သူ့ခေါင်းလေးကို ကျွန်တော့်ရဲ့ နောက်လက်မောင်းပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ရင်း မှေးနေလိုက်ကြပါတော့တယ်။ အန်တီချယ်ရီအိမ်မှာက ပိုပြီးလွတ်လတ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အဝတ်မဝတ်တော့ဘဲ ဒီအတိုင်းဘဲ နေကြပြီး အန်တီချယ်ရီက အရက်ပုလင်းထဲက အရက်ကိုငှဲ့ကာ ကျွန်တော့်ကို တိုက်သလိုဘဲ သူတို့လည်းသောက်ကြတယ်။ 

သောက်ပြီး ပုလင်းကို ထားကာ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ရေဖလားတစ်လုံးနှင့် ပဝါတစ်ထည်ယူကာ ကျွန်တော့်ညီလေးကို ကြင်နာစွာ သုပ်ပေးပြီး ခြောက်သွားမှ လက်နှင့်ကိုင်ကာ အပေါ်အောက် ဂွင်းနှစ်ချက်လောက်ထုပြီး ခေါင်းမထောင်သေးတဲ့ ညီလေးကို နုတ်ခမ်းနှင့်နို့စို့သလိုဘဲ ဆွဲဆွဲကာ စုပ်ပေးပါတော့တေ ။ 

အန်တီမာယာရဲ့ နုတ်ခမ်းကို နမ်းပေးနေတုန်း အန်တီမာယာက ညီလေးကို သူလည်း တစ်လှည့်စုပ်ပေးတော့ အန်တီချယ်ရီရဲ့နို့ကိုစို့ပေးပြီး သူ့ရဲညီမလေးအပေါ်က အမွေးတွေကို မနာကြင်အောင် ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးလိုက်တုန်းမှာ အန်တီမာယာက ညီလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အန်တီချယ်ရီက ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ ခွထိုင်ကာ အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးပါတော့တယ်။

အန်တီချယ်ရီက အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးတော့ အန်တီမာယာရဲ့ နို့တွေကို စို့ပေးပြီး လက်နှင့်ဘဲ သူညီမလေးရဲ့အမွေးကို လက်နှင့်ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ညီသံလေးက အခန်းထဲမှာညံနေတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီ။ ဆေးအရှိန်နှင့်မို့ တော်တော်နှင့် မပြီး နိုင်ပေမဲ့ (၅) မိနစ်အကြာမှာတော့ အန်တီချယ်ရီ ပြီးချင်လာတာနှင့် သူ့ကို လေးဘက်အနေထားနေခိုင်းပြီး သူ့အနောက်ကနေ ညီလေးကိုတေ့ပြီး သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားပါတယ်။ “ မောင်လေးရယ်...အား....” ဆိုပြီး တချက်ညီးသံပေးကာ မှောက်ကျသွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း မပြီးသေးတော့ ဘေးကနေ ပက်လက်အိပ် အနေအထားနှင့်စောင့်နေတဲ့ အန်တီမာယာအပေါ်ကနေ လက်ထောက်တော့ သူကလည်း လိုချင်ပြီမို့ ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ တေ့ပေးတော့ ခါးကို အားပြုပြီး တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ “ အား.. မောင်ရယ်...” ပြောပြီး သူ့လက်က ကျွန်တော့် လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ညီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အပေါ်ကနေ မနှေးမမြန်လေးဆောင်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား... မောင်လေးရယ်.... ကောင်းတယ်ကွယ်... မမ.. အား.. အရမ်းကောင်တယ်... မောင်... မောင်ရယ်....”

သူက ညီးသံပေးပြီး သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲခါးကို ကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲပြီးပေးသလိုဘဲ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းနှင့်လည်း ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးလာတော့ သူလည်းပြီးချင်နေပြီ ဆိုတာကို သိလာတော့ ကျွန်တော်ကလည်း..

“ အန်တီ ပြီးတော့မှာလား... ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မယ်ဗျ အား.... ဟုတ်တယ်..မောင်လေး.. အား... လုပ်လုပ်... အား... မြန်မြန်လေး..လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်....အား...မောင်ရယ်.... ”

ညီးကာပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်ဆာင့်ကာ သူကိုလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးတော့ နောက်ထပ်ဆယ်ချက်ဆောင့်ကာ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး အမောဖြေကာ နေလိုက်ပါတော့တယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပါတယ် ။ အန်တီ ချယ်ရီက ဘေးကနေ ထပြီး ကျွန်တော့်ပါးကို ကြင်နာစွာနမ်းပြီး ကျွန်တော်နှင့် အန်တီမာယာကို ဖက်ထားပါတော့တယ်ဗျာ.။

အန်တီချယ်ရီနှင့် အန်တီမာယာကို တစ်ယောက်ချင်းကို နှစ်ခါလုပ်ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း မဟန်တော့ဘဲ တချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားတာ ညနေဘက် (၅) နာရီမှာ နိုးလာခဲ့ပါတယ်။ ဘေးမှာ အန်တီနှစ်ယောက်မရှိတော့ ။ ရေချိုးရန် ကျွန်တော်ထွက်လာတော့ အိမ်အောက်က စားသောက်ခန်းက ဟင်းလျှာတွေရဲ့ မွေးရနံ့တွေက ကျွန်တော့်ကို ဗိုက်ဆာစေတော့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ထမင်းစားခန်းကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ 

ထမင်းစားခန်းမှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ချက်ပြုတ်တာ ပြီးသွားလို့ အမောဖြေနေတာနှင့် သွားကြုံတော့ သူတို့က ကျွန်တော့်ကို ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စေပြီး 

“ ဗိုက်ဆာနေပြီပေါ့ မောင်လေးရေ..”

“ ဟုတ် အန်တီ ..” ပြောလိုက်တော့ အန်တီချယ်ရီက 

“ ဒို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လုပ်ထားတာ အန်တီတဲ့လားကွယ်..”  ပြောပြီး သူတို့နှစ်ယောက်က ရယ်ကြပါတယ်။ အန်တီမာယာက

“ မောင်လေးရယ်... မမက မောင့်ကို ပြောဘူးတာဘဲကွယ် မမဘဲခေါ်ပါကွယ် ..ပြီးတော့ ဒီနေရာမှာ အပြင်လူရှိတာမှ မဟုတ်တာကွယ် ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်က လျှာကျိုးနေလို့ပါ ..နောက်ဆိုရင် ဂရုစိုက်ပါမေဗျာ ”...

ပြောလိုက်တော့မှ သူတို့နှစ်ယောက်ကပြုံးကာ ကျွန်တော့်ပါးတစ်ဘက်စီကို နမ်းကာ စားသောက်စရာတွေကို ပြင်ပေးကာ သူတို့နှစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားကြပါတော့တယ်။ သူ့တို့ ရေချိုးပြန်ထွက်လာတော့ ဝင်းဝါသော အသားရေနှင့် ရေစိုကွက်တွေနှင့် ထမိန်က အသားမှာကပ်နေတော့ ညီလေးက ပြန်ပြီးခေါင်းလေးထောင်လာတယ်။ အန်တီချယ်ရီက မြင်သွားပြီး 

“ မောင်လေးက တကယ်မလွယ်ဘူးဟေ့.. အသက်ကလည်း ငယ်ငယ်ဆိုတော့ ပြန်ပြီးလန်းဆန်းတာ မြန်ပေမဲ့ မမတို့ကတော့ လူကို နံူးချိနေတာကွ.. နှစ်ယောက်လုံးကို အရည်တွေပန်းတာလည်း နှစ်ခါတောင် အများကြီးဘဲ.. ဒါတောင်မှကွာ မောင့်ညီလေးက ခေါင်းထောင်လာသေးတယ်..ဆေးအားကိုပေမဲ့ မမတို့ရဲ့ ယောကျ်ားတွေက တစ်ချီဆိုရင် တန်းပြီးအိပ်တော့တာကွ..”

ပြောပြီးအခန်းထဲကို အဝတ်အစားတွေ သွားလှဲကြပါတယ်။ သူတို့ထွက်လာတေ့ာ ကျွန်တော်လည်း စားသောက်ပြီးပြီမို့ အန်တီချယ်ရီက ကျွန်တော့်ကို အားဆေးတိုက်ကာ အနားယူစေပါတယ်။ အန်တီနှစ်ယောက် စားသောက်ပြီးမှ အန်တီမာယာနှင့်အတူ အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတော့တယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အန်တီမာယာက သူ့အခန်းကို တက်သွားပြီး မဒေစီက နေမကောင်းတဲ့ မျက်နှာနှင့် ထွက်လာပြီး “ မောင်လေး နောက်သုံးရက်ကြာရင် ဒိုထပ်တွေ့ကြမယ်ကွာ..” လို့ တိုးတိုးလေးပြောပြီး ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ကားကိုဂိုဒေါင်မှာသွင်းကာ အပေါ်က ကိုယ့်အခန်းကို ဝင်ကာ မှေးနေတုန်း အားဆေးအရှိန်နှင့်အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။ နောက်နေ့မနက် (၆) နာရီမှာနိုးတော့ ကားကို ရေဆေးပြီး ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးမျက်နှာသစ်ကာ ကားထုတ်ပြီး တနေ့တာ အလုပ်အတွက် အလုပ်စလုပ်ရတာပါဘဲ ။

အန်တီမာယာကို ကားနှင့်ဈေးကို လိုက်ပို့တော့ ဈေးအနီးက လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ လ္ဘက်ရည်သောက်ကြရင်း မနေ့က သူနှင့်ဒေါ်ချယ်ရီတို့ အရမ်းကို ကောင်းခဲ့ကြကြောင်းကို ပြောပြတယ်၊ သူ့ကို ဈေးကို အပို့အကြိုလုပ်ပေးပြီး သူဌေးကို အလုပ်ကိုပို့တော့ သူကလည်း ပုံမှန်ဘဲ တောင်ဥက္ကလာကတိုက်ခန်းကို ဝင်ပြီးမှ အလုပ်ကိုပို့ခိုင်းကာ ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးကျော်က ပန်းခြံမှာ သစ်ခွပန်းတွေကို ရေလောင်းနေတာ တွေ့တော့ အလုပ်မရှိတာနှင့် သူ့ကို သွားကာ ကူတော့ သူက 

“ အောင်ဇော်ရေ မိပုကတော့မှာ ယောကျ်ားယူလိုက်ပြီတဲ့ဟ .. သူပြန်မလာတော့ဘူး ..ဆိုပြီး သူ့ကို လာအပ်တဲ့ အဒေါ်ကြီးက ပြောသွားလို့ ငါ့မိန်မနှင့်ယောက္ခမကိုဘဲ သူ့နေရာမှာ အစားထိုးကာ အလုပ်လုပ်ခိုင်းတယ် ..အဆင်ပြေသွားတယ်ပေါ့ကွာ.. ဟိုကလည်း မိန့်ခလေးဆိုတော့ အားကိုးစရာတွေ့တော့လည်း ယူတာပေါ့ကွာ ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးကျော်..” လို့ ပြောပြီး သူနှင့်အတူစကားပြောကာ ကိုယ့်အခန်းကိုဘဲ ပြန်ခဲ့ပါတော့တယ်။ သူဌေးကလည်း သူပြန်ရောက်ပြီး တစ်လကျော်မှာ တောင်ဥက္ကလာက တိုက်ခန်းကို နေ့စဉ်နှင့်အမျှသွားလာနေတော့ အန်တီမာယာကလည်း ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ကာဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို တစ်ပတ်တစ်ခါ သွားဖြစ်ကြပါတယ်။ အဲ့ဒီကြားထဲမှာ မဒေစီနှင့်လည်း သူနေမကောင်းလို့ သိမ်မတွေ့ဖြစ်ဘူး။

ဒီလိုနှင့်သုံးရက်ကို ပုံမှန်အလုပ်တွေလုပ်ပေးပြီး မဒေစီနှင့်အတူ ကိုဖိုးငိုရဲ့ တိုက်ခန်းကို သွားလိုက်ကြပါတော့တယ်။ တိုက်ခန်းကိုရောက်တာနှင့် တံခါးတွေပိတ်ပြီး အခန်းကိုဝင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကိုခေါ်သွားကာ  သူ့ရဲ့အဝတ်အစားနှင့် ကျွန်တော့် အဝတ်စားတွေကို ချွတ်လိုက်လိုက်ကြပါတယ်။ သူ့ကိုလှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နဖူးမှစကာ နမ်းပြီး တစ်ဆင့်ချင်းနမ်းကာ သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့လည်းစို့ပြီး လက်တစ်ဘက်ကချေပေးတော့ သူ့ရဲ့ညီသံလေးက ထွက်လာပါတော့တယ်။ သူ့နို့ကိုချေပေး စို့ပေးပြီး သူ့ညီမလေးကိုနမ်းတော့ သူလည်းအရည်တွေရွဲှနေပြီ သူက ...........

“ အား... မောင်လေးရယ်.. မမကို..လုပ်ပေးပါတော့နော်.....”  တောင်းဆိုလာတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ညီမလေးကိုနမ်းတာကိုရပ်ကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး လက်တစ်ဘက်ကိုအားပြုကာ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ကာ ဖြေးဖြေးလေး သွင်းပေးလိုက်တောတယ်ဗျာ။ 

“ အား.... မောင်လေး..,. အား.... ဖြေးဖြေးကွယ်..... အား... မောင်လေး...”

ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ဖြေးဖြေးလေး သူ့ကို လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့ သူကလျှာလေးနှင့် တုံပြန်လာပြီး သူ့လက်က ကျွန်တော်ကျောပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလာပါတယ်။ သူ့ရဲ့စီးပိုင်ကာ ကျပ်တည်းလှတဲ့ ညီမလေးကလည်း အရမ်းကို အရသာတစ်မျိုးထူးနေပေမဲ့ သူ့ရဲ့တုံ့ပြန်မူကတော့ အန်တီနှစ်ယောက်ကို မမှီပါဘူး ။ ဒါပေမဲ့ သူရဲ့က အောက်က မတုံပြန်ပေမဲ့ သူ့ညီမလေးကတော့ ညီလေးကိုရစ်ပတ်ကာ ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေတော့ သူရဲ့လုပ်ဆောင်ချက် ပိုပြီးကောင်းနေပြန်ရောဗျာ ။ သူလည်း တတ်နိုင်သမျှကို တုံပြန်ကာ လုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတော့တယ်။ သူကလည်း

“ အား...မောင်ရယ်..... မမ ပြီးချင်ပြီကွာ မြန်မြန်လေး...အား... လုပ်ပေးပါ.....အား...”   

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော််ကျောပေါ်ကို လက်သည်းတွေနှင့် ကုပ်ကာ အောက်ကနေ ကော့ကောပေးလာပါတောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ ပြီးသွားပါတယ် ။ သူလည်း ပြီးသွားတော့ ငြိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ခြေနှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပေးပြီး ဘေးကိုဆင်းတေ့ာ သူက မဆင်းစေဘဲ သူ့ရဲ့ခြေကို ကားကာ ကျွန်တော့်ကိုဆွဲကာ တင်းတင်းလေး ဖက်ထားပါတယ်ဗျာ။ 

သူက လူသာ အမောဖြေနေတာ သူ့ညီမလေးကတော့ ဆွဲကာ ရစ်ပတ် ဆွဲဆွဲကာ ကစားနေပြီး အရည်ဟူသမျှကို အကုန်စုတ်ယူနေသလို ခံစားရတယ်ဗျ။ သူက အဲ့လိုကစားတော့ ညီလေးက ကျင်လာပေမဲ့ ပြန်မကျဘဲ ခေါင်းက ထောင်နေတုန်း ကျွန်တော်လည်း အမောပြေတော့ ဖြေးဖြေလေး လုပ်ပေးတော့ သူကလည်းအောက်ကနေ ကော့ပေးကာ စည်းချက်ညီအောင် လုပ်ပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူကို

“ မမ ကျွန်တော်လုပ်တာ ကောင်းလား...မဒေစီ.. .. ကျွန်တော်လုပ်တာကို... ကြိုက်လား...”  မေးလိုက်တေ့ာ သူက

“ ကောင်းတယ်..မောင်လေး... အား.... မမ ကြိုက်တယ်... အား...လုပ်လုပ်ပါကွာ...  အရမ်းကြိုက်တယ်...”

ပြန်ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မညှာတော့ဘဲ အပေါ်ကနေ သူ့မျက်နှာကို စိုက်ကြညိ့ပြီး မြန်မြန်လုပ်ပေးတယ်။ သူကလည်း စိုက်ကြည့်ပြီး နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ညီးရင်းနှင့်လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ခါးကို ဆွဲကာကစားပေးတယ်ဗျ။ သူက မတုံ့ပြန်ခင်သာ အန်တီတို့ထက် မကောင်းတာဗျ  ။ တုံ့ပြန်လာတော့ သူကို အန်တီတွေ မမှီတော့ဘူးဗျာ ။ သူကလည်း မျက်လုံးချင်း စိုက်ကြည့်ပြီး ညှို့ပါပါနှင့် မျက်လုံးလေးကိုမှေးကာ   “  အား... အီး..” ဆိုတဲ့ ညီးတဲ့ အသံလေးက စိတ်ကိုထိန်မရအောင် ကြွလာစေတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ရိုးရိုးလေးလုပ်နေတုန်းမှာဘဲ သူက

“ အား.... အီး... မောင်ရယ်... အရမ်းကောင်းတယ်.... အား.... မောင်ရယ်.... မမ...အား.. ပြီးတော့မယ်.. ”

ပြောလာတော့လည်း ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ရဲ့ ခြေတစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့ကို ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ။ သူကလည်း ညီးသံတွေသာမကဘဲ စကားလည်း စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လုပ်ပေးနိုင်အောင် ပြောပေးလာတယ်ဗျ...။

“ အား... မောင်ရယ်... အရမ်းကောင်းတယ်..မောင်... မမလေ..အား.... အရမ်းကြိုက်တယ်..ကွာ... အား..”

ဆိုတဲ့ ညီသံလေးနှင့် ပြောတဲ့စကားက ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်ကို ဘလောင်ဆူစေတာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ကာ သူ့ပြီးစေရေး ကြိုးစားပေးလိုက်ပါတယ်ဗျာ။ သူပြီးသွားပြီး နောက်ထပ် ငါးချက်လောက်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ကာ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်ဗျာ.။


အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>



မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၁ )

မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၁ )

သရဲလေး ရေးသားသည်။

သရဲလေး @ Facebook မှ ကူးယူသည်။

သရဲလေးဆိုရင် သိလိုက်တော့ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့ မသိသေးတာက ကျော့ဆရာ ကိုဖိုးငိုပါဘဲ ။ သူနှင့်အတူ ဒီဇာတ်လမ်းမှာ ဘယ်လိုတွေ သင်ပေးပြီး ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာကို ဖတ်ကြည့်ပေါ့ဗျာ။ တစ်ခုပြောရအုံးမယ်ဗျာ ။ စာဖတ်သူကို ကျွန်တော်က ရေးတဲ့ သရဲလေးနေရာကို ဝင်ပြီး ခံစားလို့ရအောင် ရေးတာပါဗျ ။

ကျွန်တော် အောင်ဇော်ပါဗျ.. ။ သရဲလေးပေါ့ဗျာ ။ ကျွန်တော်က တစ်ကောင်ကြွက် ဘဝ။ ဒါပေမဲ့ အားမလျေ့ာဘဲ ကြိုးစားနေသူပါဗျ။ ကျွန်တော့်ကို အဖေ့ရဲ့ညီမ အဒေါ်က ပညာသင်ပေးတဲ့အတွက် ဆယ်တန်းအောင်ပြီးပြီဗျ ။ အသက်က (၁၈) နှစ် နှင့် (၃) လရှိပြီဗျာ ။ ကျွန်တော်က ၀ပ်ရှော့တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတာပါ။ ကားအကြောင်းကို နားလည်သလိုဘဲ ကားမောင်းလိုင်စင် ရထားတဲ့သူဗျ။ 

ကျွန်တော်က ပဲခူးမှာ မနေချင်တာဘဲ ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ဗျာ ကျွန်တော်က အဒေါ်က မွေးစားမှ လူဖြစ်တယ်လို့ ပြောလို့ ရတာလေဗျာ၊ ကျွန်တော်လည်း အားမလျှော့လို့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ စောင့်နေတာလေ ။ 

၀ပ်ရှော့မှာ လစာနည်းတေ ပညာရတယ်ဗျာ ။ ဒါပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်က မပျော်ပါဘူးဗျာ ၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော်တစ်ယောက်အတွက်သာ သုံးဖို့ အဆင်ပြေတာပါ ။ အဒေါ်ကို ပြန်ပြီးမထောက်ပံ့နိုင်သလို ကျွန်တော်သုံးဘို့က အဆင်ပြေရုံလေးပါဘဲ ။ တနေ့တော့ သတင်းစာမှာ ဒရိုင်ဘာအလုပ် ခေါ်တာကိုတွေ့ပြီး သွားလျှောက်မိပါတယ်။ 

(၂) ရက်အကြာမှာ အလုပ်လျှောက်တဲ့ သူဌေးက ဖုန်းခေါ်ကာ သူတို့နှင့်တွေ့ဘို့ ပြောလာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူတို့ချိန်းထားတဲ့ အချိန်ထက်ကို (၅) မိနစ်စောပြီး ရောက်သွားပါတယ်။ သူဌေးက ကျွန်တော့်ကို ကားတစ်ပတ်မောင်းခိုင်းကာ အဆင်ပြေတော့ အလုပ်ခန့်လိုက်ပါတယ်ဗျ ။ 

သူဌေးအမည်က ဦးဂျော်နီအောင်ကြီးပါ။ သူက နိုင်ငံခြားမှာ ပညာသင်လာတော့ ဗိုလ်လို မှုတ်တာပါဘဲ ။ ကျွန်တော်လည်း ဆယ်တန်းကို အောင်ပြီး အလုပ်ဝင်တာမို့ သူပြောတာကို အနည်းငယ်တော့ နားလည်တာပေါ့ ။ နားမလည်ရင် ပြန်မေပြီးမှ အလုပ်လုပ်တယ်။ 

သူတို့အိမ်မှာက လူ (၆) ယောက်ရှိတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော် အပါဝင်ဆိုရင် (၇) ယောက်ပေ့ါဗျာ။ သူဌေးမှာ သမီးတစ်ယောက် တူမတစ်ယောက် နှင့် သူတို့လင်မယားရယ် ခြံစောင့်ဦကျော်ကြီးနှင့် ထမင်းချက်တဲ့ မိပုရယ် ဆိုရင် (၆) ယောက်ပါ။ 

ကျွန်တော် အလုပ်စဝင်တော့ ခြံစောင့် ဦးကျော်ကြီးနှင့် အိမ်နောက်က အလုပ်သမားတွေ တန်းလျားမှာနေရတယ်။ သူဌေးက ကျွန်တော့်ကိုလစာ (၅) သောင်းပေးပြီး စားဖို့နေဖို့ စဉ်စီပေးတော့ အရမ်းကို အဆင်ပြေပါတယ်ဗျ။ လ္ဘက်ရည်တစ်ခွက်မှ နှစ်ကျပ်ဘဲ ကုန်တဲ့ (1980)  ကျော်ကာလပါ။ ကျွန်တော်က သူတို့မိသားစုတွေရဲ့ သွားလာရေးကို ကားမောင်းကာ ပို့ပေးရပါတယ်ဗျ။ ဦးဂျော်နီက အင်္ဂလပ်ကပြားဖြစ်သလိုဘဲ သူ့မိန်းမကလည်း အင်္ဂလိပ်ကပြားပါဘဲဗျာ။ 

သူ့မိန်းမကို ဈေးကိုပို့ပေးပြီး သူ့ကို Company ကို ပို့ပေးရပါတယ် ။ သူ့သမီးနှင့် တူမကိုတော့ တက္ကသိုလ်ကို ကျောင်းပို့ကျောင်းကြို လုပ်ပေးရပါတယ်။ ကပြားမလေးတွေမို့ အရပ်က (၅) ပေ (၇) လက်မ ဘော်ဒီတွေကလည်း ပြစ်စရာကို မရှိတာဗျ။ အိမ်က မိန့်မလေးယောက်လုံးက အပြစ် ပြောစရာအချက်ကို မရှိပါဘူး။ ဒေစီက သူဌေးသမီး ၊ ဟယ်ရီက တူမ၊ သူဌေးမိန်းမက မာယာပါ ။

ကျွန်တော်က ရောက်ခါစ နေ့တွေမှာ အလုပ်ပြီးရင် တန်းလျားမှာဘဲ ဦးကျော်ကြီးနှင့် စကားပြောရင်ပြော မပြောရင် ကားကို ရေဆေးနေခဲ့ပါတယ်ဗျ ။ သူ့သမီးတွေကို ကျောင်းကသွားကြိုရင် စောင့်ဆိုင်းရင်းနှင့် ကိုဖိုးငိုနှင့်စတွေ့တာဘဲဗျာ။ 

သူနှင့်တွေ့ပြီးနောက်မှာ စပြီးတော့ လိင်စိတ်တွေကို စိတ်ဝင်စားလာဗျ ။ သူကလည်း ဘိလပ်ပြန်ပါဘဲ။  ပညာတတ်ကြီးလေ။ ပွေတဲ့နေရာသူက ဆရာကြီးဗျ ။ နိုင်ငံခြားမှာ သူစော်တွေကို ဘယ်လိုမျိုး ချစ်စခန်း ဖွင့်တာတွေကို မျက်လုံးထဲ မြင်အောင် ပြောပြတတ်သူဗျ။ 

ဒါပေမဲ့ သူအရမ်းချစ်တဲ့ စော်က သူ့ကို ထားကာ နောက်တစ်ဘွယ်ကို ယူသွားတယ်။ အဲ့က စပြီး သူက စော်တွေကို လိုက်ရင်းနှင့် သိလာကြတာပါ။ အခု သူလိုက်နေတဲ့ စော်က ဒေစီသူငယ်ချင်း သန္တာ ။ သန္တာက အရမ်းလန်းတဲ့ စော်ကိုဗျ ။ သူတို့ကျောင်းမှာ ကွင်းလိုတော့ ပြောကြတာဘဲဗျ ။ သူလည်းသန္တာကို လာစောင့်ရင်း ရင်းနှီးသွားတာ ညီအစ်ကိုလို ဖြစ်သွားတယ်။ 

သူ့မှာ နိုင်ငံခြားကပါလာတဲ့ စော်ပုံတွေနှင့်စာအုပ်တွေ ပေးတော့ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး အလုပ်ပြီးပြီ ဆိုတာနှင့် ကိုယ့်အခန်းဝင်ကာ စာအုပ်က ပုံတွေကို အသေးစိတ်လေ့လာတော့တာဘဲဗျ။ 

တနေ့မှာ ဦးကျော်ကြီးက ခြံထဲက ပန်းပင်တွေရေလောင်းနေတဲ့အချိန် ကျွန်တော်လည်း စာအုပ်ကြည့်နေတာ ညီလေးက ခင်ဗျားတို့ သိတဲ့ အတိုင်းပါဘဲဗျာ ။ ပုဆိုးထဲကနေ ငြောထွက်နေတာ မဟယ်ရီက ဝင်လာပြီး “ အောင်ဇော်ရေ..” ခေါ်ပြီးဝင်လာတော့ ညီလေးကို မကာကွယ်နိုင်လိုက်ဘူး ။ သူက ညီလေးကို ကြည့်ပြီး “ ဟေ့ အောင်ဇော် နင့်ပုဆိုးက ဘာဖြစ်တာလဲ..” ပြောပြီး ရယ်ကာ အနီးလာခဲ့တယ်ဗျ။

ဘေးကစာအုပ်ကို ကြည့်ပြီး “ မမလည်း ရှိတယ်ကွ ..” ပြောပြီး ညီလေးကို အပေါ်ကနေ ကိုင်လိုက်တော့ “ အာ.. ” ဆိုပြီး အသံထွက်မလို့ သူက ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ပိတ်ပြီး “ ရှူး..တိုးတိုးပါကွ ..မင်းကလည်း ..” ပြောကာ ဆက်ပြီး ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆက်ကိုင်ပြီး ကစားတေ ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ပြီး “ အောင်ဇော်ရယ် ..ငါ့ရည်စားထက်တောင် ကြီးပါလားကွယ်...” ပြောပြီး လက်ကလေးနှင့်ကိုင်ကာ လုပ်ပေးပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ကာ စုပ်ပေးတော့ တစ်ခါမှလည်း မခံစားဖူးဘူးလေ တန်းထွက်သွားတာ အရမ်းကောင်းတာကိုးဗျ။ ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ် လုပ်တာထက် သူ့လက်နှင့်ကိုင်ကာ လုပ်ပေးတည်းက အရမ်းကောင်းနေတာ သူ့ပါးစပ်နှင့်စုပ်ပေးတော့ ပြီးသွားတာဘဲဗျ။

သူက ပြုံးပြီး “ ဒါက ပထမဆုံးလား ..” မေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း “ ဟုတ် မဟယ်ရီ..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ညီလေးက ပြီးသွားပေမဲ့ ဒီအတိုင်း ခေါင်းထောင်နေပြီး မအိပ်သေးတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်ဖြစ်အောင် တွန်းချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို မ ကာ အပေါ်ကနေ ညီလေးကိုတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးထိုင်ချလိုက်တယ် ။

“ အား.. အောင်ဇော်ရယ်...မင်းညီလေးက...မမရဲ့ ရည်းစားထက် ကြီးတယ်ကွ အား...”

သူက ညီးသံလေးနှင့် ပြောလည်းပြော အပေါ်ကနေ ထထိုင်လုပ်ပြီး သူ့ရဲ့ ထမိန်ကို ခေါင်းကနေ ချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးကို ပြစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်လို့ နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးချင်လာတော့ သူကိုဆွဲချပြီး သူ့အပေါ်ကနေ သူ့နို့ကို ကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ကာ နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတယ်။

“ မောင်လေး.. မင်းက သန်ပေမဲ့ မြန်တေကွာ.. မမလည်း  မနည်းမင်းအနှင့်အတူ..ပြီးအောင် ကြိုးစားလိုက်ရတယ်..”

ပြောပြီး ကျွန်တော်က သူ့အပေါ်မှောက်ကာ အမောဖြေနေတာကို လက်နှင့်ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး အမောပြေမှ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို ဆင်းလိုက်ကာ သူ့ကို ကြည့်တော့ ပြုံးနေတယ်ဗျ ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူကို့ “ မမ နောက်လည်း လုပ်ချင်သေးတေဗျာ...” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တော့ သူက ခေါင်းညှိတ်ပြီး “ လူလစ်ရင် ချစ်ကြတာပေါ့ကွာ မောင်လေးရယ်..”  ပြောပြီး ပါးကို ဆွဲလိမ်ကာ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ ထမိန်ကိုကောင်ဝတ်ကာ ပြန်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အပြင်ရေချိုးနေတုန်း အိမ်အပေါ်ကနေ မမာယာက ပြုံးပြသလိုဘဲ ဘေးအခန်းက အန်တီမာယာ သူလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို စိုက်ကြည့်နေတော့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး အခန်းထဲကို ဝင်လာပြီး အဝတ်အစားတွေ လဲကာ အိမ်ရှေ့က ခုံလေးမှာ ထိုင်နေတုန်း မမိပု ရောက်လာပြီး  “ မောင်လေး.. ထမင်း စားလို့ ရပြီ ..” ပြောတော့ “ ဟုတ် ..” ပြောပြီး သူ့နောက်က လိုက်သွားတယ် ။ 

ပန်းရောင် ထမိန်ပါးပါးထဲက ငြွားစင့်နေတဲ့ ဖင်ကို ကြည့်ရင်းနှင့် လိုက်သွားတယ်။ သူလည်းဘဲ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ဘော်ဒီမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်ဗျ ။ သူက ထမင်းခူပေးပြီး သူနှင့်အတူ ထိုင်စားကြပြီး “ ဦးကျော်ကတော့ စောစောစားပြီးသွားပြီ..”  ပြောပြီး နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားကြတယ်။ မမိပုက 

“ အောင်ဇော်ရေ.. ဟယ်ရီ ..ဘာလာလုပ်တာလဲ.. ညနေက နင့်အခန်းကို ဝင်သွားတာကို.. ငါမြင်လိုက်ပါတယ်...” ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က 

“ သူမနက်ဖြန် ကျောင်းက စောစောပြန်ချင်တာကို လာပြီး ပြောပြတာပါ..” 

“ စကားပြောရုံဆိုရင် မကြာပါဘူဟယ်..” 

“ ဟာ အမကလည်း ရောက်တတ်ရာရာတော့ ပြောတာပေါ့ဗျ ..”

ပြောကာ စားသောက်ပြီး ပြန်ခဲ့တယ်။ ကိုယ်အခန်းကို ရောက်တော့ ပျင်းလို့ ဦကျော်ဆီကို သွားတော့ ဦးကျော်က “ နေမကောင်းဘူး..”  ပြောကာ “ စောစောအနားယူချင်တယ်..”  ပြောတော့ အခန်းကို ပြန်လာကာ အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တယ်။

နောက့်နေ့ မနက်စောစော ကားကိုထုတ်ပြီး သူဌေးကို လိုက်ပို့တော့ သူက company ကို မသွားဘဲ သူရဲ့ ပါတနာ အိမ်ကို သွားကာ အလုပ်ကိစ္စပြောကြတာကို စောင့်ပေးနေတုန်း ကိုဖိုးငိုနှင့် တွေ့ကာ စာအုပ်သစ်တစ်အုပ်ပေးခဲ့တယ် ။ 

“ ညီလေးမင်း ဘယ်နေ့အားလဲကွ..” ပြောတော့ 

“ မနက်ဖြန် အားတယ် အကို ..” 

“ အိုကေ ညီလေး မနက် အကို့ အိမ်ကို လာခဲ့ကွာ..”  ပြောပြီး သူ့အိမ်လိပ်စာပေးသွားတယ် ။ 

သူဌေးဆင်းလာတော့ စကားဖြတ်ပြီး သူဌေးကို company လိုက်ပို့ပေးတော့ သူဌေးက 

“ မောင်အောင်ဇော် အန်ကယ် မနက်ဖြန် နိုင်ငံခြားကို သွားမှာ ဦကျော်လည်း ခွင့်ယူပြီး ရွှာပြန်မယ်လို့.. ပြောတယ်ကွ.. ယောကျ်ားဆိုလို့ မင်းဘဲရှိတယ် မင်းဂရုစိုက်ပေးပါ ..အန်ကယ်က ဟိုမှာ ကြာမယ်ကွ..”

“ ဟုတ် အန်ကယ် ..” ပြောပြီး သူဌေးကို ပို့ပြီး ပြန်လာတော့ မဟယ်ရီနှင့်မဒေစီကို ကျောင်းကိုပို့ပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ 

အိမ်မှာ ခဏနားနေတုန်း မမိပုက ရောက်လာပြီး “ အောင်ဇော်ရေ အန်တီက မင်းကို ကားအဆင်သင့်ပြင်ထားပါ ..သူသွားစရာရှိတယ်..” လို့ ပြောခိုက်းလိုက်တယ်။ ပြောကာ ပြန်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ကားကို အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်ကာစောင့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။ အန်တီမာယာ ဆင်းလာတော့ ကားတံခါးဖွင့်ပေးပြီး “ အန်တီဘယ်သွားမလဲ..”  မေးတော့ သူက “ တောင်ဥက္ကလာကို သွားမယ် ..” ပြောတော့ တောင်ဥက္ကလာက သူပြောတဲ့နေရာကို ရောက်တော့ သူ့ ကားကို လမ်းကြားထဲမှာ ထားခိုင်ပြီး လ္ဘက်ငည်ဆိုင် ဒေါင့်နေရာကိုယူကာ လ္ဘက်ရည်တွေ မှာပြီး လ္ဘက်ရည်သောက်နေတုန်းမှာ 

“ အောင်ဇော် အန်တီ တစ်ခုမေးမယ်နော် ..” ပြောတော့ မဟယ်ရီနှင့်ကိစ္စများလား ထင်ပြီး စိုးရွံ့စွာနှင့်

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ မေးပါခင်ဗျာ ..” သူက 

“ မင်းအန်ကယ်ကို မင်းက company ပို့ခဲ့တာ သေချာလား..” မေးတော့ 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ခင်ဗျာ ..” ဆိုပြီး အထွက်ကတည်းက သွားတဲ့ နေရာတွေကို ပြောပြီး company ကို ပို့ခဲ့ပါတယ်ပြောလိုက်ပါတယ်။ သူက 

“ ဒီနေရာရော သူ့ကိုပို့ပေးသေးလား ..” မေးတော့ 

“ မပို့ပါဘူး ..” ပြောတော့ သူက 

“ အင်းပါ အန်တီက သိချင်လို့ မေးတာပါ ..” ပြောပြီး အရှေ့က ကော်ဖီခွက်ကို ယူကာ သောက်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကော်ဖီခွက်ကို ယူကာ သောက်နေတုန်း သူကပြုံးပြီး “ ထင်တဲ့ အတိုင်းပါဘဲလား..”  ပြောတော့ ကျွန်တော် ကြောင်သွားတယ်။ သူက လက်ညိုးထိုးကာ “ ဟိုမှ ာကြည့်စမ်း အောင်ဇော်..” ပြောတော့ လှည်ကာသူပြတာကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ 

သူဌေးနှင့်အသက် (၃၀) အရွယ်မိန့်မတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး Taxi ငှါးကာ ထွက်သွားတော့ အန်တီက “ အောင်ဇော်ရေ သူတို့နောက်လိုက်ရအောင် ..” ပြောတော့ “ ဟုတ်..” ဆိုပြီး သောက်နေတုန်း အန်တီမာယာက ငွေရှင်းနေတုန်း ကျွန်တော်လည်း ကားကို လမ်းကြားထဲကနေ ထုတ်ယူပြီး အန်တီကို တင်ကာသူဌေးတို့ သွားရာနောက်ကို လိုက်သွားတော့ သူတို့က ပန်းဆိုးတန်းနားက ဆိုင်ရှေ့မှာရပ်ကာ အတွင်းက ပစ္စည်းတစ်ခု ယူလာပြီး တောင်ဥက္ကလာကို ပြန်သွားပြီး အဲ့တိုက်ခန်းမှာနေကာ ညနေမှ သူဌေးက ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့ အန်တီက ကျွန်တော့်ကို “ အိမ်ပြန်မယ်..” ပြောပြီး အိမ်ပြန်လာကာ သူဌေးကို ပြန်ပြီး သွားခေါ်ပေးရပါတယ် ။ 

အဲ့ဒီနေ့ကတော့ အိမ်မှာလည်း ရန်ဖြစ် စကားများကြတဲ့ အသံမကြားရပါဘူး။

အိပ်တော့မယ်လို့ မီးကိုမှိတ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်တက်တော့ အသံတိုးတိုးလေးနှင့် “ မောင်လေး အောင်ဇော်ရေ မောင်လေး..” လို့ ခေါ်ပြီး တံခါးခေါက်တော့ ထကာသွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ မဟယ်ရီက အတွင်းကို ဝင်လာပြီး တံခါးကိုပြန်ပိတ်ကာ

“ မောင်လေး ဒီနေ့မမတို့ကို လာမကြိုတော့ မမက မင်းကို တွေ့မဲ့အကြောင်း မပြောလိုက်ရဘူး ..”

“ ဟုတ် မမ..” ပြောပြီး နှစ်ယောက်သားဖက်ကာ နမ်းကြတယ် ။

သူကို အိပ်ရာကို ခေါ်သွားပြီး စာကြည့်မီးလုံးလေးကို ဖွင့်ပြီး သူ့ကိုနမ်းကာ အိပ်ရာပေါ်လှဲချကာ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ နို့တွေကို စို့ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ပါးစပ်နှင် တစခုလုံးကိုငု့လျှာဖျားလေးနှင့် ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား....မောင်လေး...ကောင်းတယ်ကွာ.. ဒါပေမဲ့ လျှာဖျားလေးနှင့်လုပ်ပြီး လက်ညိုးလေးပါ ထိုးပေးပါ..” 

လို့ ပြောလာတော့ သူပြောတဲ့ အတိုင်းဘဲ ကျွန်တော်လည်း လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူက အရမ်းပွင့်လင်းသူမို့ ပြောစရာရှိရင်လည်း တစ်ခါတည်း တမ်းပြောတတ်တယ် ။

“ မောင်လေး ရပြီကွ လုပ်ပေးတော့..”  ပြောလာတော့ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဖိချလိုက်တောတယ်။

“ အား... မောင်လေးရယ်... အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ ဆောင့်..ဆောင့်..လုပ်ပေး.. အား.......ကောင်းတယ် ကွာ..”

သူ့ရဲ့ ညီသံလေးနှင့် အောက်ကနေပင့်ကာ လုပ်ပေးသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ သူ့နို့ကို ကိုင်ပြီး သူ့ကိုဆောင့်လုပ်ကာ (၅) မိနစ်လောက် လုပ်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ သူလည်းပြီးသွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြီး 

“ မောင်လေးရယ်..မင်းက နည်းနည်းထိန်းနိုင်လာပြီဘဲ ဆက်ပြီး ထိန်းနိုင်အောင် ကြိုးစားအုံးကွ မိန်းမတွေက ကြီးတိုင်း မကြိုက်ကြသလို ငယ်တာကိုလည်း အထင်မသေးကြဘူး ..အဓိကကတော့ အချိန်ကြာကြာ ထိန်းပြီး လုပ်ပေးသူကို ပိုသဘောကျတာကွ .. မမရဲ့ ရည်းစားဆိုရင် မမနှစ်ခါပြီးမှ သူက တစ်ခါဘပြီးတယ်.. သူ့ညီလေးက မောင်လေးလောက် မကြီးဘူးကွ ..အဲ့ဒါကြောင့် မင်းထိန်းနိုင်အောင်ကြိုးစားပါကွာ.. ကဲ့ မမလည်းပြန်အုံးမယ် အိမ်ကလူတွေ မသိအောင်လာခဲ့တာ သူတို့မနိုးခင် ပြန်တော့မယ်ကွာ ..”

ပြောပြီး အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ်ပြီး ပြန်သွားတယ်.။ ကျွန်တော်လည်း တချိုးတည်းနှင့် အိပ်ပျော်သွားတောတယ်။

နောက်နေ့မနက်မှာတော့ သူဌေးကို လေဆိပ်ကို လိုက်ပို့ကြတယ်။ သူဌေးနှင့် တောင်ဥက္ကလက မမကတော့ မသိယောင်ဆောင်ပြီး လေယဉ်ပေါ် တက်သွားပေမဲ့ အန်တီမာယာနှင့် ကျွန်တော်ကတော့ သိလိုက်ပါတယ်။ မဟယ်ရီနှင့် မဒေစီကတော့ အပြန်မှာ သူတို့ကို ကျောင်းကို ပို့ပြီး အန်တီမာယာကို အိမ်ကိုပြန်ပို့ပြီး အန်တီမာယာကို “ ကျွန်တော် အပြင်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့်ချိန်းထားတယ်..” ပြောပြီး ခွင့်တောင်းကာ ကိုဖိုးငိုဆီကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ 

သူ့အခန်းကို ရောက်သွားတော့ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်။ တော်တော်နှင့် ဖွင့်မလာဘဲ ဖွင့်လာတော့လည်း ပုဆိုးသာ ဝတ်ထားပြီး အင်္ကျီမဝတ်ထားဘူး ။ သူက “  ညီလေး..လာကွာ ..” ပြောပြီး သူ့အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ စော်ကြီးတစ်ယောက် ရှိနေတယ် ။ သူက အင်္ကျီတွေကို ဝတ်ပြီးမှ ထွက်လာတော့ ကိုဖိုးငိုက မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ စော်ကြီး အမည်က ဒေါ်နှင်းဆီ တဲ့။ သူတို့နှင့်စကားပြောပြီး သူတို့ကို နုတ်ဆက်တော့ ကိုဖိုးငိုက အခန်းတံခါးနားထိ ပို့ပေးပြီး “ ညီလေး နောက်တစ်ပတ် အားရင်လာခဲ့ကွာ..” ပြောပြီး သော့ကို ပေးကာ အနားတိုးတိုးကပ်ကာ “ ညီလေးငါ ဒီစော်ကြီးကို ဖိုက်အုံးမှာ .ကြည့်ချင်ရင် ခဏစောင်ပြီး ဝင်ကြည့်...” ပြောကာ တံခါးပိတ်သွားတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အပြင်မှာ သူများလုပ်တာကို မမြင်ဘူးတော့ ခဏစောင့်ပြီး အသာလေး တံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်ပြီး သူတို့ရှိတဲ့ အိပ်ခန်းကို အသာလေးဝင်ပြီး ချောင်းကြည့်တယ်။ သူတို့က တံခါးကို စေ့ထားရုံဆိုတော့ တံခါးနှစ်ခုကြားကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ စော်ကြီးက ကိုဖိုးငိုရဲ့ ညီတော်မောင်ကို စုပ်ပေးနေတာ တွေ့တော့ ညီလေးက ခေါင်း ထောင်လာခဲ့တယ်။ စော်ကြီးက ကိုဖိုးငို ခိုင်းတဲ့ အတိုင်း လုပ်ပေးတာ။ ကိုဖိုးငိုက စော်ကြီးရဲ့ ဆံထုံးကို ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးရာက ဆံထုံးဖြေချလိုက်တော့ တင်ပါးကျော်တဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေက ကြမ်းပြင်မှာ ပြန်ကျသွားတယ် ။ 

သူက ဆံပင်တွေကိုစုပြီး ကိုင်ကာ ဆက်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး “ မမ လုပ်ရအောင်ဗျာ ..” ပြောလိုက်တော့ စော်ကြီးက “ မောင့် သဘောပါ..” ပြောပြီးကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်နေပေးတော့ ကိုဖိုးငိုက မုဆိုးဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ညီလေးကို တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး စော်ကြီးနို့ကို ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လုပ်ပေးတော့တယ်။

“ မောင်ရယ်....အား...မမကလေ..မင်းကိုကြွေတာ.... ဒီလို အားသန်သန်နှင့် ဆောင့်ပေးလို့...အား.... မောင်ရယ်...”

စော်ကြီးကို မနားတမ်းဆောင့်ဆောင့်ကာ (၅) မိနစ်လောက် လုပ်ပေးပြီး စော်ကြီးကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ အနောက်ကနေ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေတာ အခန်းထဲမှာလည်း တဖက်ဖက်နှင့် အသံတွေက ညံနေတာဘဲ ။ ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော်လည်း ကြည့်ရင်းနှင့်ကို စိတ်တွေကြွလာပြီး ဝင်ပြီးလုပ်ပြစ်လိုက်ချင်သွားတယ်။ စော်ကြီးကလည်း အပေးကောင်းချက်က ကျွန်တော်ဆိုရင် သူ့လို မထိန်းနိုင်ဘဲ မြန်မြန်ပြီးသွားမှာဘဲ ။ ကျွန်တော်လည်း ခဏချောင်းကြည့်ပြီး ညီလေးက ခေါင်းအရမ်းထောင်လာတေ့ာ စိတ်ကိုအောင့်ကာ လွှဲလိုက်ပြီး အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်။

အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ အိပ်ရာထက်မှာ နားရင်း ကိုဖိုးငိုတို့နှစ်ယောက်လုပ်ကြတာကို တွေးနေမိတယ်။ စော်ကြီကလည်း အပေးကောင်းသလို ကိုဖိုးငိုကလည်း အလုပ်ကောင်း တက်ညီလက်ညီ လှော်နေကြတာကို မျက်လုံးထဲက မထွက်အောင် ရှိနေတော့ စိတ်ကိုလွှဲကာ ရေချိုးလိုက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး ညီလေးကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ရေချိုးပြီး ပုဆိုးလဲတော့ အိမ်အပေါ်ကနေ အန်တီမာယာ ကြည့်နေတာကို မြင်လိုက်တယ် ။

သူလည်း ဘယ်အချိန်ကတည်းက ကြည့်နေသလဲတော့ မသိဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း အမှတ်တမဲ့ လှည့်လိုက်တော့မှ သူတံခါးနောက်ကို ဝင်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေ လှဲပြီး မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီကို ကျောင်းကနေ သွားကြိုတော့ မဒေစီက မဟယ်ရီထက် အတန်းစောပြီးလို့ စောင့်နေတာကို သွားတွေ့တယ် ။ ဒီနေ့မှ မဒေစီရဲ့အလှကို မြင်မိတယ်။ အနီရောင်ထမိန်ကို ခါးမှာ တင်းတင်းလေး ဝတ်ပြီး ဇာအင်္ကျီအဖြူကို ဝတ်ကာ လှချင်တိုင်လှနေတာကို သွားတွေ့ရတယ်။ သူ့ဘော်ဒီက လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး ။ တင်လေးက နောက်ကို ကော့နေတော့လည်း မြင်တာနှင့်စိတ်ရိုင်းတွေက ပေါ်လာရော။ 

သူက ပြုံးပြီး ကား အနောက်ခန်းမှာ ဝင်ကာ ထိုင်ပြီး 

“ မောင်လေး မဟယ်ရီလည်း အတန်းပြီးတော့မှာပါ ..”

“ ဟုတ် မဒေစီ.. အမကော စောင့်နေတာကြာပြီလားဗျ ..”

“ အင်း (၁၀) မိနစ်လောက်တော့ ကြာပြီ မောင်လေး ..”

“ ဟုတ် .”

ကျွန်တော်တို့ စကားပြောနေတုန်းမှာဘဲ မဟယ်ရီလည်း ကားနားကို လျှောက်လာကာ အနောက်ခန်းကို ဝင်ထိုင်ပြီးမှ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မဟယ်ရီနှင့်မဒေစီက ပါတီပွဲကို သွားကာ ပျော်ပါးဖို့ ချိန်ထားကြတယ် ပြောလို့ သူတို့ကို ပါတီပွဲကို လိုက်ပို့ပေးပြီး ည (၉) နာရီမှာ ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ မဟယ်ရီနှင့်မဒေစီကတော့ အနည်းငယ်မူးနေကြပါပြီ။ သူတို့ကို ချပေးပြီး ကားဂိုဒေါင်မှာ ထားကာ ပြန်လာခဲ့တယ်။

မမိပုက ရောက်လာပြီး “ မောင်လေး ထမင်းစားပြီးပြီလား.. ထမင်းလာမစားလို့ လာမေးတာပါ..” ကျွန်တော်က 

“ မစားရသေးပါဘူး မမိပုရာ ..ပါတီပွဲကိုလိုက်ပို့ပေးတော့ ကားပေါ်ကနေ စောင့်ပြီး..ပြန်လာတာပါ..”  ပြောတော့ မမိပုက 

“ ဒါဆိုလာလေ သွားစားရအောင် ..မမပြင်ပေးမယ်..”  ပြောကာ အရှေ့ကနေသွားတော့ သူ့အနောက်ကနေ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးကို အနောက်ကနေကြည့်ပြီး လိုက်သွားကာ စားပွဲမှာထိုင်တော့ သူက ပြင်ပေးပြီး အနားမှာထိုင်ကာ ကျွန်တော်စားတာကို ကြည့်နေတော့ သူ့ကို ကြည့်ပြီး 

“ ဘာလို့လဲ အမ ..” မေးတော့ သူက 

“ ငါ့မောင်လေးကို သနားပါတယ်.. ဘာမှမစားရသေးလို့လေ ..”

“ ဪ ဒါကတော့ အလုပ်သမားရဲ့ တာဝန်ဘဲလေဗျာ..ဒါနဲ့ မမိပုက ရွှာပြန်တာလည်း မတွေ့ပါဘူး ..မမိပုရည်းစားက နောက် ထားသွားမှ ..” ပြောလိုက်တော့ သူက 

“ ကြာလှပေါ့ မောင်လေးရယ် ..သူက မိန့်မနှင့်ကလေးနှစ်ယောက် ရထားပြီကွ..” ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း စားပြီးလို့ ပန်ကန်ကို ယူကာ ဆေးမယ်လုပ်တော့ သူက

“ မမလုပ်ပါ့မေကွာ..ဧ  ပြောပြီး ကျွန်တော့်ဆီက ပန်ကန်ယူပြီးဆေးပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း လက်ဆေးပြီး သူ့အနောက်ကနေ ဖက်ပြီး သူ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တော့ “ အို...” ဆိုတဲ့အသံလေးထွက်ကာ ဆက်ဆေးတယ်။ သူက 

“ အိမ်သားတွေ မြင်သွားရင် မကောင်းပါဘူး မောင်လေး ..” ပြောလာတော့ သူ့ကို 

“ မမြင်ပါဘူးဗျာ..”  သူ့ကို အနောက်ကနေ ဖက်ပြီး 

“ မမိပုကို ကျွန်တော်ချစ်တယ်ဗျာ ..” ပြောပြီး သူ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။ အားလုံးဆေးပြီးမှ သူ့ကို ဖက်ပြီး 

“ မမိပုကို စရောက်ကတည်းက ကျွန်တော်ချစ်နေတာပါ.. မမိပု ကျွန်တော့ကို မချစ်ဘူးလား ..” မေးတော့ သူက 

“ လူကို ဒီလောက်ဖက်ပြီး မေးနေတယ်ကွာ ..မသိဘူး ..” 

ပြောပြီး သူ့အခန်းကို ဝင်ပြေးတော့ သူ့အခန်းထဲကို ဝင်ပြီး တံခါးကိုလော့ချပြီး သူ့ကို ဖက်ကာနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တော့ သူကလည်းပြန်ပြီးနမ်းလာတယ်။ လျှာလေး ထည့်လိုက်တော့ သူကတွန့်သွားပြီး ပြန်ကာ လျှာနှင့်လုပ်ပေးလာတယ်။ သူ့အိမ်ရာကို ခေါ်သွားပြီး သူ့အဝတ်နှင့် ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချကာ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ပြီး ဖြေးဖြေးလေးသွင်းလိုက်တော့တယ်။ 

“ အား... မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးကွယ်.... အား.. မောင်လေး..ဖြေးဖြေးနော်..အား......”

ဆိုပြီး နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ညီသံလေးထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဖြေးဖြေးလေး (၃) မိနစ်ခန့် လုပ်အပြီးမှာ ပြီးချင်လာတာနှင့် သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး မြန်မြန်ဘဲဆောင့်လုပ်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်။ သူလည်း ပြီးသွားပါတယ်။

“ သူက မောင်လေးရယ်.. မမကို အညှာလွယ်တယ်လို့ ထင်သွားပြီမဟုတ်လား.. ”

“ မထင်ပါဘူးဗျာ..”

ပြောပြီး သူကိုဖက်ကာ မှေးနေကြတယ်။ သူက 

“ မောင်လေး ပြန်တော့ကွယ် ..အန်တီသိရင် နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်ပြုတ်မှာ..”

“ မပြန်ချင်သေးပါဘူးဗျာ မမကလည်း ချစ်ချင်သေးတေဗျာ ..”

“ မလုပ်ပါနဲ့..မောင်ရယ် ဒီနေ့တော့ပြန်ပါတော့.. နောက်နေ့တွေမှာ လူလစ်ရင်တော့ မောင့်သဘောပါကွယ်..”

ပြောပြီး တောင်းပန်ကာ လွတ်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့အခန်းကနေပြန်လာခဲ့တယ်။

နောက်နေ့မှာ အန်တီမာယာကို ဈေးကို ပို့ပေးပြီး ပြန်လာတော့ မဟယ်ရီနှင့်မဒေစီကို ကျောင်းပို့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ မမိပုက ထမင်းချက်ခန်းမှာ အလုပ်များနေတော့ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်ကာနားနေလိုကပါတယ် ။ မမိပုက “ မောင်ရယ် အန်တီက မောင့်ကိုခိုင်းစရာရှိလို့ ကားထုတ်ပြီး အဆင်သင့်စောင့်ပါလို့..”  ပြောခိုင်းလိုက်တယ် ။ 

မမိပုကို ဖက်ပြီးနမ်းမယ်လုပ်တော့ သူက လက်ကာပြီး 

“ မောင်ရယ် အန်တီတွေ့သွားမှ ပြသနာကြီးကြီး တက်မယ်နော် နောက်မှကွာ ..”

“ မမကလည်းဗျာ နောက်ဘဲပြောနေတာဘဲ..”

“ ကလေးလိုပါလား မောင်ရယ် ..အခုက အလုပ်တွေ မပြီးသေးဘူးလေကွယ်.. မမက ..စားသောက်ဖို့အတွက် ချက်ပြုတ်တာ မပြီးသေးဘူးကွာ ..” လို့ပြောကာ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်က ကားကိုထုတ်ကာ အန်တီမာယာကို စောင်နေလိုက်ပါတယ်။ အန်တီမာယာ ဆင်းလာတော့ သူ့ကို ငေးကြည့်မိပါတယ် ။ ချိတ်ထမိန်အနီရောင်ကိုဝတ်ထားပြီး အင်္ကျီဇာအနက်ရောင်ဘေးဖုံးကို ဝတ်ကာဆင်းလာက တကယ့်ကို ညှို့ယူနိုင်စွမ်းရှိပါတယ် ။ အင်္ကျီအောက်က နို့ကြီးကြီးကို ဖုံးထားတဲ့ဘရာကိုတောင် မြင်နေရတာလည်း မျက်လုံးကို ခွာမရအောင် ခဏမင်တက် ငေးမောကာ ကြည့်မိသွားတယ် ။ 

အန်တီမာယာက “ အောင်ဇော်ရေ ချယ်ရီတို့အိမ်ကို ပို့်ပေးစမ်းပါကွယ် ..” ပြောတော့မှ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီ ..” ပြောပြီး ဒဂုံမြိုနယ်ထဲက ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးပြီး ကားပေါ်ကနေပြီး စောင့်နေလိုက်ပါတယ် ။ အန်တီမာယာ ဝင်သွားတာ (၁၅) မိနစ်အကြာမှာ အန်တီဒေါ်ချယ်ရီနှင့်အတူ ပြန်ထွက်လာပြီး ကားပေါ်တက်တော့ ဒေါ်ချယ်ရီက 

“ မာယာတို့များ အနားမှာ လူချောလေးရှိနေတာဘဲကွာ ဆွဲစားလိုက်လေ ဟိုကတော့ ကိုယ့်ကို ပစ်ထားတာဘဲ ကိုယ်သာဆိုရင် ဒီလိုအချောလေးကို ဆွဲစားလိုက်တာကြာပြီ ..” ပြောကာ ရယ်လိုက်ပါတယ်။

သူ့ဘော်ဒီကလည်း နို့ကြီးကြီး ဖင်ကြီးကြီးနှင့်ခါးသေးတယ်ဗျ ။ ဗိုက်ခေါက်ကတော့ နည်းနည်းထွက်နေတာဘဲ ရှိတာပါ။ သူရယ်ရင် သူ့နို့တွေပါ လှုပ်သွားတေ ဆိုကတည်းက ခင်ဗျားတို့လည်း စဉ်းစားကြည့်လေဗျာ။ ဒေါ်ချယ်ရီက ပြောလည်းပြော ရယ်လည်းရယ်ကာ မယ်ကမ္ဘာပြိုင်တဲ့သူလို လမ်းလျှောက်ကာ အိမ်ထဲကို ဝင်သွားမှ အန်တီမာယာက “ အောင်ဇော်ရေ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်မေကွာ ..” ပြောမှ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။

လမ်းမှာ အန်တီမာယာက 

“ အောင်ဇော် ချယ်ရီက အန်တီတို့လိုဘဲ  ပွင့်ပွင့်လင့်လင့်ပြောတဲ့သူ.. အဲ့ဒါကြောင့်လည်း အန်တီက အခြားကတော်တွေထက် သူ့ကို..ပိုခင်တယ်ကွ..  သူပြောတာလည်း မှန်နေတယ်လေ..အန်တီယောကျ်ားရဲ့ အချိုးတွေကို မင်းမြင်တာဘဲ မဟုတ်လား ..”

“ ဟုတ်ကဲ့..မြင်မိပါတယ်.. အန်တီ ..”

“ အေးကွယ်..”  ပြောပြီး ထပ်ကာ စကားမဆက်ဘဲ ကျွန်တော့်ကို မှန်ထဲကနေ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မကြည့်ရဲဘူးဗျ ။

ကားကိုဘဲ ဂရုစိုက်ကာ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်အောင် မောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အန်တီ အိမ်ပေါ်ကို မတက်ခင် 

“ ကားကို ထားပြီးရင် အန်တီဆီကိုလာခဲ့ပါ ..”

“ ဟုတ် အန်တီ..” ပြော်ပြီး ကားကိုထားပြီး အန်တီဆီကို သွားလိုက်ပါတယ်။

အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တော့ မမိပုကို သူလိုချင်တဲ့ သစ်ခွပန်းပင်ကို သွားဝယ်ခိုင်းပြီး ပိုက်ဆံထုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ မမိစုက ကျွန်တော့်ကို လှောင်ပြုံးလေပြုံးပြီး လက်ညိုးလေးကိုကွေးပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မမိပုနောက်ကို လိုက်ပြီး တံခါးပိတ်တော့ မမိပုက “ မောင်ရယ် ညအထိတော့ သည်းခံပါမောင်ရယ် ..” ပြောပြီး ကားငှါးကာ ပန်းရောင်တဲ့ခြံကို သွားတော့တယ်။

ကျွန်တော် တံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာတော့ အန်တီမာယာက 

“ အောင်ဇော် အန်တီက မင်းနှင့်ဟယ်ရီ မင်းနှင့်မိပု ဖြစ်နေတာကို သိပါတယ်..”  ပြောလာတော့ ကျွန််တော့် လက်တွေ အေးစက်လာပြီး အန်တီရှေ့မှာ ထိုင်ကာ 

“ အန်တီရယ် ကျွန်တော်နောက်ဆိုရင် ဆင်ခြင်ပါ့မေဗျာ..အလုပ်မဖြုတ်ပါနဲ့နော် ..” ပြောတော့ သူက ပြုံးကာ ထရပ်ပြီး “ အန်တီ့ နောက်ကို လိုက်ခဲ့..”  ပြောပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်က သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားပါတော့တယ်ဗျာ..။

သူ့အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့ သူက ကျွန်တော့ကိုကြည့်ပြီး 

“ အန်တီကမင်းကို အပြစ်မယူပါဘူး မနက်က မင်းအန်တီကို ကြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းကို အန်တီ ကျေနပ်ပါတယ်.. အန်တီလှသေးတာဘဲလို့ စိတ်မှာ အထင်ရောက်စေတယ်.. မင်းက ဟယ်ရီကို ချစ်ပေးသလိုဘဲ အန်တီကိုလည်း..ချစ်ပေးပါ ..”

ပြောပြီး သူ့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးနေပြီး 

“ အောင်ဇော် ဘာကို ကြောင်နေတာလဲ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီးလာခဲ့လေ..”

ပြောမှ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကို ခေါင်းသွင်းပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာနှင့်လုပိုက်ပါတယ်။ 

သူ့ရဲ့အမွေးတွေက သန်ပေမဲ့ တိတိရိရိလေး ဖြတ်ထားလို့ သူ့ညီမလေးကို ရှင်းရှင်းလေး မြင်ရပါတယ်ဗျ။ မဟယ်ရီနှင့် မမိပုထက်ကို ပိုပြီးဖောင်းပြီးကြွနေတာ ။ ကျွန်တော်လည်း ကို့ယ်ရဲ့ အပြစ်ကျေရေးအတွက် ကြိုးစားပြီး လုပ်ပေးတော့ သူ့လက်က ခေါင်းပေါ်က ဆံပင်တွေကို သပ်ပေးပြီး....

“ သားရယ်...အား... လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်....အား..ကျုတ်..ကျုတ်.... ” ဆိုပြီး ပြောလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူရဲ့ပေါင်ကြားမှာ မုဆိုးဒူးထောက် ထိုင်ချပြီး ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှတေ့ာပြီး ဖြေးဖြေးလေးသွင်းပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ညီလေးက ကျပ်တည်းစွာဘဲ အထဲကို ဝင်သွားတော့ ဖြေးဖြေးလုပ်တော့ သူ့လက်ကကျွန်တောာ့်ကို ဆွဲကာ ဖက်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လုပ်သာ လုပ်နေရတာ ကြောက်စိတ်တစ်ဝက်နှင့်မို့ အရသာကောင်းလွန်းတာကို မညီးရဲဘူးဗျ။ သူ့ညီမလေးကလည်း အအိုသာ ပြောတာ အပျိုနှင့်မခြားဘူးလေ။

“ အား... သား...အောင်ဇော်...လုပ်လေကွယ် အား..... မကြောက်ပါနဲ့... အား...”

သူကပြောလာတော့ သူ့ရဲ့ ပေါင်တန်ကြီးတစ်ဘက်ကို ကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ကာ ကျွန်တော် ပြီးသွားပါတယ်။ ပြီးသွားပေမယ့် ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး ဆောင့်ကာလုပ်ပေးတော့...သူက ညီသံလေးတွေနှင့် ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ပြီး ကော့ကော့ကာ ပေးလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒုတိအကြိမ်လည်း ပြီးသွားတော့ မဟန်တော့ဘဲ သူ့အပေါ်မှောက်ချလိုက်တော့ သူကလက်ရောခြေပါ ကျွန်တော့ကို တင်းတင်းဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းပေးကာ...

“ အောင်ဇော်ရယ်... မမကြီးက ပထမတော့ ယောကျ်ားကို ဂလဲ့စားချေချင်လို့ မင်းကို လုပ်ခိုင်တာပါ ..အခုတော့ မမကြီးက မင်းကို အရမ်းချစ်သွားပြီးကွယ်...လူဆိုးလေး မင်းက မမကို ဘယ်အချိန်ကတည်းက လုပ်ချင်နေတာလဲဟင် ..ပြီးသွားပေမဲ့ ဆက်လုပ်တယ်..ဟင်း...ဟင်း..”

ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို နဖူးကိုနမ်းလိုက် ပါးကိုနမ်းလိုက်နှင့် စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ပြီး ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း 

“ ဒီနေ့အန်တီ ကားပေါ်မတက်ခင်မှာ စိတ်ဝင်စားမိသွားပါတယ်ဗျ..”

“ ဟုတ်လားကွယ် ..”

“ ဟုတ်ပါတယ် အန်တီ ..”

“ မင်းကလည်းနော် လူတစ်ကိုယ်လုံးကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လုပ်ပြီးတာတောင်မှ အန်တီတဲ့လား..ကွယ်.. မမကြီးဘဲ ခေါ်ပါကွယ် မောင်လေးရယ် ..”

“ ဟုတ် မမ ..” ပြန်ပြောလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို ဆင်းလိုက်တော့ သူက သူ့ညီမလေးကို လက်နှင့်ပိတ်ပြီး ကုတင်အောက်ကို ဆင်းသွားကာ ပဝါတစ်ထည်ယူပြီး အရည်တွေကို သုတ်ပြီး ပြန်တက်လာကာ ကျွန်တော့် ညီလေးကိုလည်း ပဝါနှင့်ကြင်နာစွာ သုတ်ပေးပါတယ်။ 

သူကပဝါကို လက်ဝါးပေါ်တင်ပြီး 

“ မောင့်ကို ချစ်လို့ ဒီပဝါလေးကို မမလေ အမှတ်တရ သိမ်းထားမှာ မောင့်ရဲ့ အချစ်ရည်နှင့်မမကြီးရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ပေါင်စပ်ထားတဲ့ ပဝါ ..” လို့ သူကပြောပြီး ပဝါလေးကို ဘီဒိုမှာ ထားလိုက်ပြီး ဘီဒိုထဲကနေ ပုလင်းထုတ်ပြီး ဖျံသိုးနှင့်ဖော်စပ်ထားတဲ့ ဆေးအရက်ကို တိုက်ပေးပါတယ်။ ဆေးအရက်တိုက်ပြီးမှ 

“ မောင်လေး အားပြန်ပြည့်အောင်လို့ မမက ချယ်ရီဆီကနေ ယူထားတာကွ ..မင်းသူဌေး အတွက်ပေါ့.. ဒါပေမဲ့ မောင်လေးအတွက် ဖြစ်သွားပြီ ..” ပြောကာ ပြန်သွားကာ ထားလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာခဲ့ပါတယ်။ သူက 

“ မောင်လေး ထမင်း သွားစားရအောင်ကွယ်..” ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူကာ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ခိုင်းပြီး သူလည်း အိမ်နေဝတ်တဲ့ ထမိန်ပါးပါးလေးနှင့် အင်္ကျီပါးပါးလေးကို ဝတ်ကာ နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားခန်းကို ဆင်းလာခဲ့ကြပါတယ်။ သူက 

“ မောင်လေးထိုင်နေ မမကြီးခူးပေးမယ် ..” ပြောတော့ 

“ ရပါတယ် မမကြီး ကျွန်တော်ဘဲ ခူးပေးမယ်..” ပြောတော့ သူက 

“ ထိုင်မှာသာ ထိုင်စမ်းပါ မောင်လေးရယ်..မမက မင်းကို မမယောကျ်ားလို့ သတ်မှတ်လိုက်ပြီး မမ မယားတစ်ယောက်လိုဘဲ ပြုစုမှာပါကွယ် ..လူတွေလစ်ရင် မောင်ဟာ မမရဲ့ယောကျ်ားပေါ့ကွယ်..”  ပြောပြီး ထမင်းဟင်းတွေကို ခူးခတ်ပေးပြီး အနီးကပ်ထိုင်ကာ ညားကာစလင်မယားလိုဘဲ နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားလိုက်ကြပါတော့တယ်ဗျာ...။

စားသောက်ပြီးတော့ ပန်းကန်တွေကို ဒီအတိုင်းထားခဲ့ပြီး သူက ကျွန်တော့်ကို လက်ဆွဲပြီး သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားကာ ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းပြီး 

“ မောင်ရယ် ဒီနေ့တော့ နားလိုက်ကြစို့ကွယ် ..မောင်က (၂) ကြိမ်ပြီးသလို မမလည်း (၃) ကြိမ်ပြီးတယ်.. မမက နာနေတယ်ကွ ..မင်းကလည်း လုပ်ပါလို့.. ပြောလိုက်တာနှင့် ကြမ်းလိုက်တာ..”

“ မမကြီးက ပြောမှပေါ့ မောင်လေး..နာတယ်လို့ ..”

“ အို့... မပြောပါဘူး မောင်လေးကို သနားလို့ သိလား ..” ပြောပြီး ပါးကိုနမ်းကာ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားဖက်ကာ စကားပြောနေလိုက်ကြပါတယ်။ သူ့ကို 

“ မမိပု ပြန်လာတော့မယ် ..” ပြောတော့ 

“ အင်း သူပြန်လာတော့မှာ မောင်ပြန်ပြီး အနားယူထားပါ မနက်ဖြန်မှ မမတို့..ထပ်ချစ်ကြမယ်လေ ..မမကြီးက စိစဉ်ထားမယ်လေ.. မောင်လေးလည်း ဒီနေ့မိပု ဟယ်ရီတို့ကို မလုပ်ရဘူးနော် ..မမကြီးက အိမ်အပေါ်ကနေ ကြည့်နေမှာ ..”

“ ဟုတ် မမကြီး ..” ပြောကာ အိမ်နောက်က တန်းလျှားလေးကို ပြန်သွားပြီး အိပ်စက် အနားယူလိုက်ပါတယ်။

ညနေရောက်တော့ မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီကို ကျောင်းကနေ သွားကြိုတော့ ကိုဖိုးငိုက သူစော်ကြီးကို ဘယ်လိုအချစ်ကြမ်းပြီး နောက်တစ်ပတ်အတွက်လည်း ချိန်းထားတေကို အသေးစိတ်ပြောပြပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့် ညီလေးကတော့ ပုဆိုးထဲကနေ ခေါင်ထောင်လာတော့ သူက 

“ မင်လည်းနားဘဲထောင်နေပြီး မကြိုးစားဘူး ..ဒေစီလေးက ရည်းစားမရှိဘူးနော် မင်းကြိုးစားကြည့်ပါလား..သန္တာပြောပုံအရ ဆိုရင် မင်းကိုသူက စိတ်ဝင်စားနေပုံဘဲကွ ကြိုးစားကွာ မင်းဒေစီနှင့်တွေ့ဖို့ အိမ်ခန်းကိုလာခဲ့ ငါရှောင်ပေးပါ့မယ်ကွ ကြိုးစားလိုက်စမ်းပါကွာ..”

ပြောနေချိန်မှာ မိန့်ခလေးသုံးယောက် ပြန်လာတော့ သူနှင့်သန္တာက ပြန်သွားပြီး ကျွန်တော်က မမနှစ်ယောက်နှင့် အတူ အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတော့တယ်။

မမိပုက ကျွန်တော့်ကို ရှောင်နေသလိုဘဲ။ မဟယ်ရီရဲ့ရည်းစားက ပြန်ရောက်လာတော့ ကျွန်တော့်ကို လာမတွေ့ပါဘူး။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာ မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီကို ကျောင်းကိုပို့ပြီး အိမ်ပြန်လာတော့ ဦကျော်ကရွာပြန်ရာက ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူ့မှာတောကနေ မိန်းမယူပြီး ပြန်လာတယ်လေ။ သူ့မိန်းမနှင့်ယောက္ခမကိုပါ ခေါ်လာခဲ့တော့ ကျွန်တော်လည်း ကားဂိုဒေါင်ကိုပြေားင်းကာ နေရတော့တယ်။

ဂိုဒေါင်အခန်းကို မမိပုနှင့် ဦးကျော်မိန့်မတို့က ရှင်းပေးထားတော့ ပစ္စည်းတွေပြောင်းပြီး နေရာချလိုက်တယ်။ ပြီးမှရေချိုးနေတုန်း အိမ်အပေါ်ကနေ မမကြီးက ကျွန်တော့ကို လက်ပြပြီး အတူသွားမယ်လို့ လက်ဟန်နှင့်ပြတော့ ခေါင်းညှိတ်ပြီး ညီလေးကို အသေချာ ဆပ်ပြာတိုက်ပြပြီး အခန်းပြန်ကာ အဝတ်အစားလဲနေတုန်း မမိပုက ရောက်လာပြီး “ မောင်လေးရေ အန်တီကမင်းကို ကားထုတ်ပြီးစောင့်နေပါလို့..” ပြောခိုင်တယ်။ “ ဟုတ် မမ..” ပြောပြီး သူကိုယ်လေးကို ဆွဲယူတော့ သူက ပါလာပြီး သူ့ပါးလေးကို နမ်းတော့ သူက

“ မောင်ရယ် မမကိုယ်မှာ ချွေးတွေနဲ့ကွယ် မနမ်းပါနဲ့ ..” ပြောပြီးရုန်းတော့ 

“ မမက ကျွန်တော့်ကို ရှောင်နေတေဗျာ ..” ပြောလိုက်တော့ 

“ နောက်မှမောင်ရယ် မမမှာ လုပ်စရာတွေ ကျန်သေးတယ်..”  ပြောပြီး ထွက်သွားတောတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ကားထုတ်ကာ စောင်နေတုန်း ချိတ်ထမိန်အနက်ရောင် ဝမ်းဆပ်နှင့် အန်တီမာယာ ဆင်းလာတော့ ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးပြီး သူ့ဝင်တော့မှ တံခါးပိတ်ပြီး ကျွန်တော်က မောင်းသူ နေရာကိုဝင်လိုက်ကာ 

“ အန်တီ ကျွန်တော်က ဘယ်နေရာကို မောင်းပေးရမလဲ..”  မေးလိုက်တော့ သူက 

“ ချယ်ရီ အိမ်ကိုဘဲ မောင်းကွယ် ..” ပြောတော့ ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို မောင်းပို့ပေးတော့ အန်တီမာယာက 

“ မောင်လေးပါ လိုက်ခဲ့ ..” ပြောတော့ သူ့နောက်ကနေ သူ့ရဲ့တလှိမ့်လှိမ့်နှင့် တုန်ခါနေတဲ့ တင်းပါးကြီးကိုကြည့်ကာ လိုက်ပါသွားခဲ့ပါတယ်။ 

အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ ဒေါ်ချယ်ရီက သူ့အခန်းထဲက ထွက်လာကာ 

“ မာယာတို့ ရောက်လာကြပြီလား..”

“ အေးကွယ်..” လို့ အန်တီက ပြန်ဖြေတော့

“ ဒို့အပြင်သွားမှာမို့ မင်းတို့ဘဲ နေခဲ့ကြကွာ ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထားကာ နေကြနော် ဟင်း..ဟင်း.. ” 

ပြောပြီး ပိုးထမိန်အစိမ်းရောင်နှင့်အင်္ကျီအနက်ရောင်ကို ဝတ်ကာ ထွက်သွားတယ်။ ဒေါ်ချယ်ရီလည်း အရမ်းဟော့တဲ့ မိန်းဘဲ။ ထမိန်ကိုတိုတိုလေးဝတ်ပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာကို ထမိန်ပြန်ပြင်ဝတ်ပြပြီး 

“ မမသွားအုံးမေနော် မောင်လေး ..” ပြောပြီး ထွက်သွားမှ မမကြီး မာယာက ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်က ဒေါ်ချယ်ရီတို့ အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ အခန်းထဲ ရောက်တာနှင့် ဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းကာ .........

“ မောင်လေးရယ်...မမက..မင်းကို တွေ့ရဖို့ စိစဉ်ပြီး ရင်ခုန်လိုက်တာကွာ ဟင်းဟင်း..”

ပြောပြီး ပါးကိုနမ်းပြီ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်တာနဲ့ ညီလေးက ခေါင်ထောင်နေတာကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ကစားပေးပြီး 

“ မောင် လာတော့ကွယ် အချိန်သိပ်မရဘူး ..” ပြောပြီး သူ့ရဲ့ချိတ်ထမိန်နှင့် အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ ပက်လက်အနေအထားနှင့်စောင့်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်းကြားကိုခေါင်းဝင်ကာ ညီမလေးကိုပြုစုပေးလိုက်ပါတယ်။  

သူက “ မောင်လေး ရပြီကွယ်..” ပြောကာ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ဆွဲတင်ပြီး ညီလေးကို သူ့လက်နှင့်ကိုင်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီမှာတေ့ပေးကာ သူ့ခြေထောက်နှင့်တင်ပါးကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ညီလေးက ဖြေးဖြေးနှင့်တင်ကျပ်စွာဘဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး သူ့ကို ဆောင့်ကာလုပ်ပေးလိုက်တော့..........

“ မောင်လေးရယ်... အား....မမလေ... မင်းကို.. အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်...အား....မင်းက..အား.. အရမ်းသန်တေ.. မောင်လေးရယ်.... အား... မမကြီး...ကြိုက်တယ်ကွာ...မောင်လေး...အား.....မောင်..မောင်လေးရယ်.....”

အိန္ဒြေအပြည့်နှင့် နေတတ်တဲ့ အန်တီမာယာလည်း အချစ်ရဲ့ အတွေ့မှာတော့ ဟန်ဆောင်နိုင်ခြင်း မရှိဘဲ ညီးသံလေးနှင့် အချစ်ရဲ့အရသာကို လိုက်လျှော့ပြီး စိတ်မှာရှိတာကို နုတ်ကနေဖွင့်ကာ ပြောလာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း စာအုပ်ထဲက အတိုင်ဘဲ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တော့ “ အင့် ..” လို့ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး လျှာလေးနှင့်ပြန်ကာ တုံ့ပြန်လာတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့် ခက်သွက်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားပြီး လက်တွေကလည်း အားလျှောသွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ မြန်မြန်လုပ်ပြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။

နှစ်ယောက်သား အမောပြေတော့မှ သူက ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းသွားပြီး ပဝါလေးနှင့် သူ့ညီမလေးကို သုတ်ပြီးမှ ပြန်တက်လာပြီး ကျွန်တော့်ညီလေးကို ကြင်နာစွာသုတ်ပေးကာ ညှို့မျက်လုံးလေးနှင့် စိုက်ကြည့်ပြီး

“ မောင်လေး ပင်ပန်သွားပြီလား..”  မေးလာတော့ 

“ မပင်ပန်းပါဘူး မမကြီး..” ပြောလိုက်တယ်။

သူက ညီလေးကို ပြောင်စင်သွားအောင် သုတ်ပေးပြီးမှ သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ရင်သျှားကာ အခန်းအပြင်ထွက်သွားပြီး ဆေးအရက်ယူလာပြီး “ မောင့်အတွက်လို့..”  ပြောကာ သူလက်နှင့်ကိုင်ကာ တိုက်ပေးတယ်။ ကုန်သွားတော့ ဘေးကခုံပေါ်မှာ ဖန်ခွက်ကို တင်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လာကာ ညီလေးကို သူ့ပါးစပ်နှင့် လုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပြေလျာ့နေတဲ့ ဆံထုံးကို ဖြေချလိုက်ပြီး ဆံပင်ကိုစုပေးပြီး ခေါင်းကိုဖြေးဖြေးလေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ် အဆင်ပြေအောင် ထိန်းပေးပြီး .......

“ မမကြီး အား.. ကျွန်တော်ပြီးသွားလိမ့်မယ်..”  ပြောလိုက်တော့ 

“ မောင် မပြီးနဲ့အုံး..”

ပြောပြီး ညီလေးအပေါ် တက်ခွကာ သူ့ညီမလေးနှင့်တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။ “ အား... မောင်ရယ်..”  တစ်ချက်ညီပြီး ကောင်းဘွိုင်မလေးလို အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလိုလုပ်ပေးပါတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ချေပေးပြီး အောက်ကနေပင့်ပင့်ကာ ဆောင့်လုပ်ပေးပြီး သူ့ကိုယ်ကို ဆွဲကာ အောက်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ တဖြောင်းဖြောင်း ဆောင့်လုပ်လိုက်ပါတယ်။ 

သူက နုတ်ခမ်းချင်းလာနမ်းပြီး “ အု..အု..အင်း.. ” အသံလေးနှင့် အကောင်းကြီးကောင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်ကို သူက “ အား.... မောင်ရယ်..အရမ်းကောင်တာဘဲကွာ.. အား.. မမပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ်.. အာ....” . သူ့ကိုယ်ကို ဘေးကို လိမ့်ချပြီး သူ့ကိုလေးဘက်ထောက်စေကာ အနောက်ကနေ သူ့ခါးကို ကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ကာ ပေးလိုက်တော့ သူက “ အား....မောင်ရယ်.... အရမ်းကောင်တေ... အား....” ညီးသံလေး ထွက်လာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကို စုပြီး လက်တစ်ဘက်နှင့် ကိုင်ပေးထားပြီး သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီး ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ တုံခါသွားတာကို ကြည့်ပြီး မြန်မြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား......မောင်ရယ်..... အရမ်းကောင်းတယ်... အား...မမပြီး...ပြီပြီ.... အား.... မောင်ရယ်....”

ပြောပြီး လက်တွေက မထောက်နိုင်ရှာတော့ဘဲ ခေါင်းအုံးဘေးနှစ်ဘက်မှာ ချထားပြီး တင်ကို ကော့ပေးထားတော့ ကျွန်တောလည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ သူ့ခါးကိုကိုင်ပြီး တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် အမြန်ဆောင့်လုပ်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်..။

ကျွန်တော်က နှစ်ချီပြီးကာ သူကသုံးချီပြီးသွားတော့ အိမ်ရာပေါ်မှာ နှစ်သက်ဖက်ထားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ပြန်နိုးလာတော့ာမှ နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်ပြီး အောက်ထပ်မှာ ထိုင်ကာစကားပြောနေတုန်း ဒေါ်ချယ်ရီ ပြန်ရောက်လာပြီး 

“ ဟေ့ ဒိုနည်းနည်းနောက်ကျသွားတေကွ ယူတို့ကော အဆင်ပြေကြရဲ့လား ..”

“ ပြေပါတေကွ ချယ်ရီ သန့်ကျူး ..” ပြောတော့ 

“ မလိုပါဘူးကွာ ၊ ဒို့ကလည်း ကိစ္စရှိလို့သွားတာ ဟိုမှာ ဒို့ မြင့်မြင်ကို တွေ့ခဲတယ် ..သူကလည်း သူ့ယောကျ်ားနှင့် ဈေးဝယ်လာတာ တဲ့ .. ကောင်မက သူ့ယောကျ်ားရဲ့ ညီလေးကိုပါ.. ဆွဲစားတဲ့အပြင် ယောကျ်ားကို ချွဲပြီး ယောကျ်ားနှင်းလည်းစားတယ် .. ဟင်း..ဟင်း...ဒို့လည်း အားကျလာပြီကွာ ..”

“ အမယ်..ချယ်ရီ ဒိုလည်း ယူအကြောင်းကို သိသားဘဲ .. မင်းရဲ့မောင်လေးကို ..ဘယ်မှာထားမလဲကွ..”

“ ဪ သူက တောကိုပြန်ပြီး.. မိန့်မယူသွားပြီလေကွာ ..”

“ ဪ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းက လင်တော်မောင် တစ်ယောက်ဘဲ.. ရှိတဲ့သဘောပေါ့လေ..”

“ အင်းကွ အဲ့ လူကြီးကလည်း အလုပ်ကိုဘဲ ဂရုစိုက်တာကွ အလုပ်နှင့်သာပတ်သက်ကြည့်.. မိန်းမကိုလည်း သတိရတာ..မဟုတ်ဘူးကွ..”

“ အင်းပါ ချယ်ရီရယ် ဒို့ပြန်တော့မယ် ..”

“ အေးဆေးနေပါလား ..”

“ မနေတော့ဘူး ချယ်ရီ အိမ်ပြန်တော့မယ်..” ပြောပြီး နှစ်ယောက်သား အိမ်သို့ပြန်လာခဲကြပါတော့တယ်....။

အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့် ကားကိုဂိုဒေါင်မှာထည့်ပြီး အပေါ်က ထပ်ခိုးကို တက်ကာ တရေးတမော အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အိမ်ရာကနေ နိုးလာတော့ ရေချိုးထမင်းစားပြီး ထပ်ခိုးကိုပြန်တက်ကာ စာအုပ်ဖတ်တော့ ညီလေးက ခေါင်းထောင်လာတယ်။ 

အဲ့ဒါနှင့်ဘဲ အိမ်ကြီးဘက်ကြည့်တော့ အခန်းတိုင်းက မီးပိတ်ထားပြီး အနောက်ဘက် တန်းလျားဘက်ကနေ မမိပုရဲ့ အခန်းပြတင်းပေါက်ကနေ ခေါ်မယ်ဆိုပြီး အသွားမှာ ဦးကျော်က သူ့မိန်းမ မနှင်းရီကို လုပ်နေတာကို သွားတွေ့ရတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမိပု အခန်းကို မရောက်တော့ဘဲ ဦးကျော်က သူ့မိန်းမကို ပါးကိုနမ်းပြီး အပေါ်ကနေရိုးရိုးလေးလုပ်နေတာကနေ သူ့မိန်းမကို ကုံးခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ တဖက်ဖက် နှင့် အမြန်ဆောင့်လုပ်တာ မနှင်းရီကလည်း အသံထွက်ကာ ညီးသံလေးနှင့်

“ ကိုကျော်ရယ်..... အား.... အရမ်းကောင်းတယ်...အား.....မြန်မြန်..လုပ်ပေးစမ်းပါရှင်....အား..... မြန်မြန်........”

ရမ္မက်သံနှင့်ဦကျော် လုပ်တာကို အားပေးပြီး နောက်ပြန်ကော့ကာ ပြန်ပြီးဆောင့်ပေးတယ်။ သူတို့လည်း အချက် (၅၀) လောက် ဆောင့်လုပ်ကာပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ရမ္မက်အရှိန်တွေက တိုးလာပြီမို့ မမိပုကို ပြတင်းကို ခေါက်ကာ နိုးလိုက်တော့ သူကပြတင်းဖွင့်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြတင်းပေါက်ကနေ ကျော်ဝင်ကာ သူ့ကို နမ်းပြီး အိမ်ရာပေါ်လှဲချကာ သူ့ရဲနို့တွေကို စို့ပေးပြီး ထမိန်ကိုဖြေချလိုက်ကာ သူ့ညီမလေးကို လက်နှင့်အကွဲကြောင်းလေးကို အပေါ်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ 

သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို သူ့နို့တွေကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ပြောင်းစို့စေကာ “ အား.”. ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးနှင့် ညီးကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကို ဖြေချပြီး သူ့အပေါ်ကနေမှောက်ကာ လက်ထောက်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ကာ သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

“ အား.... မောင်လေး..ရယ်.... လုပ်ပါကွယ်...အား.... မမလေ... အား..... အရမ်းကောင်းတယ်...” အား.......

သူ့ ညီးသံလေးက ပိုပြီး ရမ္မက်ကို အုံးကြွစေတာမို့ သူရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ ဖိကာမြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လုပ်လိုက်ပါတယ်။သူလည်း နုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ကိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက်နှင့်ကိုက်ကာ ညီသံလေးတွေ ပေးနေတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လေးဘက်ထောက်ပုံစံ ပြောင်းကာ အနောက်ကနေ သူ့ခါးကိုကိုင်ပြီး တဖတ်ဖတ်နှင့် မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်လိုက်ပါတော့တယ် ။

“ အား.... မောင်လေးရယ်.. မမပြီတော့မယ်... အား..... မောင်လေး..မြန်မြန်လုပ်....အား...မောင်လေး....အား.....”

ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပြီး ပြီးသွားသလို သူလည်း ပြီးသွားတော့ သူနှင်အတူ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဖက်ပြီး အမောဖြေလိုက်ကြပါတော့တယ်။ အမောပြေမှ မမိပုက 

“ မောင်လေး ဒီအချိန်မှာ မင်းလာရဲတာ မလွန်ဘူးလားကွ ..”

“ မလွန်ပါဘူးဗျာ မမကရှောင်နေတော့ ကျွန်တော် လာရတာပေါ့ဗျာ..”

“ သွားပါ မင်းက အန်တီမာယာနှင့် သွားနေတာကို ပြီးတော့ အလုပ်မပြီးဘဲ မင်းနှင့်လုပ်နေရင် အလုပ်ပြုတ်မှာပေါ့ .. နေပါအုံးမောင်လေး မောင်လေးက ဒီနေ့လုပ်ပေးတာ အရမ်းကြမ်းတယ်ကွာ ..”

“ မမက မကြိုက်လို့လား ..”

“ ကြိုက်ပါတယ်ကွ မင်းက တမျိုးထူးခြားနေတယ်လေ အခန်းကိုဝင်ကတည်းက ဖက်ပြီး အတင်းလုပ်တော့တာကို..”

“ ဪ မမ ဦကျော်တို့လင်မယား လုပ်နေတာကို မြင်တော့ မောင်လည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘူး..”

“ အဲ့ဒါကြောင့် မမဆီကိုလာပြီး လုပ်တာပေါ့ .. အဲ့လိုဆိုရင်လည်း ရပါတယ်..”

“ မမ ပြီးတော့ မောင်က မမကိုချစ်လို့လည်း ပါတာပေါ့ဗျာ..”

“ သွားပါ တော်တော်စကားတတ်တယ် မဟုတ်တာတွေကို လှောက်ပြောတယ်..”

“ တကယ်ပါဗျာ ..” ပြောပြီး ဘေးတစ်စောင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဆောင့်သွင်းကာ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တစ်ဘက်ကို ပခုံးပေါ်မှာတင်ပြီး သူ့ကိုပါးစပ်ခြင်းနမ်းကာ လုပ်ပေးတော့ “ အင့် ..” ဆိုတဲ့ တစ်ချက်ညီပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုကိုင်ကာ နမ်းပြီး သူလည်းပြန်လုပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မြန်မြန်ဘဲ လုပ်ပေးပြီး ပုံစံမပြောင်းဘဲ တစ်ချီပြီးအောင်လုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။


အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>