Configure Page List

Saturday, November 16, 2024

စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၃ )

စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၃ )

သူရဇော် ပုံဖော်သည်။

အခန်း (၂၀)

အိ တို့ ရောက်နေတဲ့ အိမ်က မြို့အစွန်ကျတယ်။ အိမ်ပိုင်ရှင်က ဦးစီးမှူးတစ်ယောက် ။ ဒီမြို့မှာ တာဝန်ကျတုန်းက ပေါချောင်ကောင်း ရထားလို့ ယူထားပြီး အငြိမ်းစားယူရင် နေရအောင် ဆိုပြီး တစ်ထပ်တိုက်လေးကို ဘန်ဂလို ဆန်ဆန်လေး ဆောက်ထားတာ ခြံထဲလဲ သီးပင်စားပင် ပန်းပင်တွေနဲ့ အပန်းဖြေဖို့ ကောင်းတဲ့နေရာလေးပေါ့။

တစ်ခြားမြို့ ပြောင်းသွားတော့ စန္ဒာသိန်း ရဲ့ ရီးစား ဇော်ဟိန်းရဲ့ ညီဝမ်းကွဲ တေဇကို ခြံစောင့်ငှါးထားတာ။ အာ့ကြောင့် စန္ဒာသိန်းတို့ အိ တို့တွေ အတွက် ခိုနားရာ နေရာလေးပေါ့။ မကြာခဏ နေ့ရော ညပါ အနားယူအပန်းဖြေလာနေကြ။ ရီးစားရှိသူတွေအတွက် အကောင်းဆုံး ဘိလေး။

အိ ကတော့ အမြဲအဖေါ်လိုက် အစားစားအပန်းဖြေ ပါရမီဖြည့်ပေါ့။ ခုတော့လေ မရွှေမေယမင်း လုပ်ချလိုက်တာ အိနဲ့ အောင်အောင်မှာ ကိုးလိုးကန့်လန့် ဖြစ်နေပါလေရော။ မေယမင်းဆီက ဖုန်းရတော့ အောင်အောင်က အရက်ပုလင်းပြားလေး တစ်ဝက်ကျိုးနေပြီ။

“ ကဲ အောင်အောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..” လို့ အိ မေးလိုက်တော့ အောင်အောင်လဲ တော်တော်စိတ်ညစ်သွားပုံပဲ။ ခေါင်းကို စုံကုတ်ပြီး

“ ဘာတတ်နိုင်မလဲဟာ ခုမှတော့ ဟန်မပျက်နေပြီးမှ ပြန်ချိန်ကျ ငါလိုက်ပို့ပါ့မယ်..” တဲ့။ အိ လဲဘာမှပြောစရာမရှိတာနဲ့

“ အေးလေ ဒါပဲရှိတော့တာပေါ့..” လို့ ပြောပြီး သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်။

“ နင် ရောဘာသောက်မလဲ ငါတော့ ဒါလေး ကုန်အောင် ဖြိုလိုက်အုန်းမယ်..”

ဆိုပြီး သူ့လက်ထဲက ပုလင်းပြားလေးကိုမြှောက်ပြတယ်။ 

“ ကိုကာပဲ သောက်မယ် ရှိတယ် မဟုတ်လား..” ဆိုတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ထမင်းစားခန်းဘက် ထွက်သွားတယ်။ သူတို့က ရည်မှန်းချက်နဲ့ဆိုတော့ နေ့လည်ထဲက လိုအပ်တာတွေ အကုန်ပြင်ထားပြီးသား။ ခြံစောင့်တေဇ တောင် ခြံအစောင့်ရှိလို မြို့ထဲလစ်သွားခဲ့ပြီလေ။

ခဏနေတော့ ကိုကာဗူးတစ်ဗူးနဲ့ ဖန်ခွက်ကြီးတစ်ခွက် ယူလာပြီး အိ ကိုပေးတယ်။

“ ဘာစားချင်သေးလဲ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ရှိတယ်..” တဲ့။

“ တော်ပါပြီ ဟာ ဒါပဲသောက်တော့မယ်..” ဆိုတော့ သူအမြည်းလုပ်စားနေတဲ့ အားလူးကြော် ပန်းကန်ကို အိ ဖက် တိုးပေးရင်း  “ စား..” တဲ့။

အိ လဲသောက်လိုက် စားလိုက်က အောင်အောင့် ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးက အရောင်တွေ တောက်ပြီး အိ ကိုယ်လုံးကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေတာ တွေ့ရတော့  “ အို..” ဆိုပြီး ရင်တောင် ဖိုသွားတယ်။ ပြီးတော့ တစ်အိမ်လုံးမှာ သူနဲ့ငါနှစ်ဦးနှစ်ယောက်ထဲပါလား ဆိုတဲ့ အသိဝင်လာတော့ ကြောက်စိတ်လိုလို ဘာလိုလိုဖြစ်လာမိတယ်။

“ နင် ကလဲ ဘာကြည့်တာလဲ မမြင်ဖူးတာကြနေတာပဲ..” လို့ လွှတ်ခနဲ့ ပြောမိပြီးမှ စကားမှားသွားမှန်းသိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ စကားဆိုတာက ပြောပြီးရင် ပြန်နှုတ်လို့မှ မရတာ။ အောင်အောင်ကလဲ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို ဘယ်လက်လွှတ်ခံပါ့မလဲ။

“ မမြင်ဖူးတာ မဟုတ်ဘူးဟ နင်ကလှလို့..”

“ ဟာ နင်နော် အဆန်းလုပ်ပြီး ပြောနေ..”

“ အဆန်းလုပ်တာ မဟုတ်ဘူးဟ နင်က တကယ် မိုက်တယ်..”

“ ဟာ ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့ ငါ မေယမင်းကို တိုင်လိုက်မယ်..”

“ တိုင်ပေါ့ ငါက အမှန်ပြောတာပဲ..” 

ပြောလေ ဆိုးလေ ဖြစ်မှာဆိုးလို့ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ လက်ထဲက ကိုကာခွက်ကိုပဲ ငုံ့သောက်နေလိုက်တယ်။ ခေါင်းငုံ့ထားပေမယ့် အောင်အောင် ဘာများလုပ်မလဲလို့ စူးစမ်းစိတ်နဲ့ မျက်လုံးထောင့်ကနေအကဲခတ်နေမိတယ်။

အောင်အောင်ကလဲ စကားပြောရာက အိဖက်ကို သူ့ကိုယ်လုံးကို ရွေ့လာတာ သိရတယ်။ အိတို့ထိုင်နေတာကလဲ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ ဆိုတော့ ကြားမှာ အတားအဆီးကလဲ ရှိမနေဘူး။

“ အိထွေး..”

အောင်အောင့် ခေါ်သံက ခြောက်ကပ်ကပ်နဲ့ တစ်စုံတစ်ခုကို ကြိုးစား နေရသလိုပဲ။ 

“ အင်..” လို့ အိ ပါးစပ်ကလဲ အလိုလို ထွက်သွားသလို အောင်အောင့်ကို မော့ကြည့်မိတယ်။ အောင်အောင်မျက်လုံးတွေက ကာမအခိုးတွေ အရက်အခိုးတွေ ရောယှက်နေသလိုပဲ။ အိ လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ပြီး

“ အိထွေး ငါတို့က တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောမယ် ငါနင့်ကို သဘောကျတယ်ဟာ..”

“ ဟာ အောင်အောင်နော် မဟုတ်တာ နင့်မှာ မေယမင်း တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာကို..” လို့ ပြန်ပြောတော့

“ မသိဘူးကွာ ငါသိတာ နင့်ကို သဘောကျတာပဲသိတယ်..” ပြောလဲပြော အိ ကိုလဲ အတင်းဆွဲဖက်တော့တာပဲ အိလဲဘယ်ခံမလဲ ။ အတင်းရုန်းပြီး

“ မလုပ်နဲ့နော် ငါမကြိုက်ဘူး..”

“ ငါတော့ ကြိုက်တယ်..” ဆိုပြီး အိ ရုန်းနေတဲ့ လက်တွေကို အတင်းချုပ်ပြီး အိ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းစုပ်တော့တာပဲ။ အရက်နံ့တွေနဲ့အတူ သူ့လျှာကြီးက အိရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တလစပ် မွှေနှောက်နေတော့ အိလဲသူချုပ်ထားတဲ့ကြားကပဲ လက်သီးဆုပ်နဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ကိုထုရင်း ခေါင်းခါလို့ သူ့သူ့အနမ်းကို ရှောင်တိမ်းနေမိရော။ နှုတ်ခမ်းစုပ်မရတော့ အောင်အောင်ရယ်လေ အိ နို့အစုံကို အကျီင်္အပေါ်ကနေ စုံကိုင်ညှစ်တော့တာပဲ။

“ အားး နာတယ် နာတယ် ဖေလိုးမသား တအားပဲ..” 

အိ လဲ ရုန်းလဲရုန်း ဆဲလဲပဲ ဆဲလိုက်မိတယ်။ အိ အဲ့လို ဆဲတာက အောင်အောင့်ရဲ့ တဏှာစိတ်ကို များဆွပေးသလို ဖြစ်သွားလား မသိဘူး။ သူကပိုအားထည့်ညှစ်လာတော့ အိ နို့လေးတွေ သူ့ရဲ့လက်ထဲမှာ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က ကုလားနံပြားရိုက်ဖို့ ဂျုံနယ်သလို အနယ်ခံနေရတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ

“ ဖေလိုးမသား မဟုတ်ဘူး နင့်ကိုလိုးမယ့် နင့်လင်..” တဲ့။  သူ့ပါးစပ်က စကားတွေကြားရတာ ရင်ပိုဖိုလာတယ်။

“ ဟင့်အင်း မလိုးနဲ့ မလိုးနဲ့..” ကြည့်စမ်း အိ ပါးစပ်ကလဲ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာအဲ့လိုစကားတွေထွက်သွားတော့

“ မရဘူးလိုးမယ် နင့်စောက်ပတ်ကို ဗွက်ပေါက်အောင်ကို လိုးမှာ..” အောင်အောင့် စကားကြားပြီး အိ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပွက်ခနဲ့တောင် ထွက်ကျတာ ကျမ စိတ်ပျော့လို့လားဟင်။

................................

အခန်း (၂၁)

တကယ်ဆိုရင် အိ လဲ ဦးထွန်း လိုးပြီးနောက်ပိုင်း အဲ့ အရသာကို ပြန်တမ်းတ နေမိပေမယ့် မိန်းခလေးပီပီ မြိုသိပ်ထားခဲ့ရတာ။ ခုလို အောင်အောင်က အကြမ်းဖက်လာတော့ လူကငြင်းနေပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ် ကမငြင်းနိုင်ဖြစ်နေရော။ နောက်ပြီး အောင်အောင်ကလဲ သူတို့တွေ့နေကြမို့ မေယမင်းကို အပီလိုးမယ် ဆိုပြီး ဖီးဆေးကို အရက်နဲ့ သောက်ထားတာ တဲ့။ အာ့က နောက်မှသူပြောပြလို့ သိရတာလေ။

ဆေးအရှိန်ရယ် အရက်ရယ် ပြီးတော့ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့ အခွင့်အရေးရယ်ကြောင့် သူ့စိတ်တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ အိ က သူရဲ့ သားကောင်ဖြစ်ရပြီပေါ့။

“ အား တအားမညှစ်နဲ့လေ နာလို့ သေတော့မယ်..” မာန်တက်ပြီး အိ နို့လေးကို အတင်းနယ်နေချေနေလို့ နာလွန်းလို့ ပြောမိမှ

“ ဆောရီး..ဆောရီး ငါနဲနဲ ထန်သွားတယ်..”

နို့ကို ကိုင်နေတဲ့ လက်ကို နို့က ဖယ်ပြီး အိ ရဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေ ပွတ်သပ်ချေနယ်နေပြန်ရော အိ အတွက်ကတော့ တစ်မျိုးတစ်ဘာသာ အရသာထူးနေရတယ်လေ။ ဦးထွန်းနဲ့တုန်းက နူးနူးညံ့ညံ့ညင်ညင်သာသာနဲ့ ကာမအရသာကို ပေးစွမ်းတာကြုံခံခဲ့ရသလို။ ခု အောင်အောင်နဲ့ကြတော့ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ခက်ခက်ထန်ထန်နဲ့ ကာမအရသာကို ခံစားနေရပြန်တယ်။

အောင်အောင် က အိ ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နေချေနေတာမှ အသက်ရှူသံတွေက အဟင်းဟင်းးနဲ့ နွားသိုးကြီးလိုပဲ။ နောက်တော့ အိ ရဲ့ အကျီင်္ကိုအတင်းဆွဲချွတ်လို့

“ ဟာ.တအားမလုပ်နဲ့ ပြဲကုန်တော့မှာပဲ..”

“ အဲ့ဒါဆို နင်ချွတ်ပေး..”

မချွတ်ပေးရင် ပြဲမှာစိုးတာနဲ့ အကျီင်္ကိုချွတ်ပေးလိုက်ရတယ်။ အပေါ်အကျီင်္ကျွတ်သွားတော့ အိ ရဲ့ နို့လေးတွေက ဘရာထဲမှာ အံဝင်ခွင်ကျလေးရယ်ပါ။ အိ က အစထဲက ပြောသားပဲ။ အိ က ဖင်သာ ကြီးတာ နို့ကမထွားဘူးလေ။ အာ့ကိုပဲ အောင်အောင် က ဘရာကို တွန်းတင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နို့တွေကို အငမ်းမရ စို့ရင်း

“ ဟာ အိထွေးရာ နင့်နို့လေးတွေက လုံးကျစ်နေတာပဲ ယမင်းတို့ နို့တွေကဖြင့် ပျော့ပြဲနေတာပဲ..”

“ ဟင့်. ခုမှ ပျော့သလေးဘာလေးနဲ့ အစကတော့ အာ့ပဲ ကြိုက်နေတာ မဟုတ်လား..”

“ အဲ့ဒါက နင်ဟာ မရခင်ကပါ နောက်ဆို နင့်ကိုပဲ ချစ်တော့မယ်...”

“ ဟင့်အင်း.ဟင့်အင်း.မရပူးနော် ခုတောင်မဖြစ်သင့်ဘူး..”

“ ဘာလို့မဖြစ်သင့်ရမလဲ နောက်မှစွဲနေမယ်..”

“ ဟင့်အင်း.ဟင့်အင်း..” နဲ့သာ အိ ပါးစပ်ကငြင်းနေပေမယ့် အိ နို့ကိုစို့နေတဲ့ သူ့ရဲ့ခေါင်းကို လက်ချောင်းတွေထိုးဖွလို့ မျက်လုံးလေးမှေးပြီး အရသာခံနေမိတယ်။ အောင်အောင်ရယ်လေ နို့ကိုလဲစို့ရင်း အိခါးကထမိန်ကို ဖြေချွတ်ချလိုက်တော့ အိ တစ်ကိုယ်လုံး ပင်တီပန်းရောင်လေးသာ ကျန်တော့တယ်။

ပန်းရောင် ပင်တီအောက်က အိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကတော့ ရှေ့ပြေးအရေတွေနဲ့ ပင်တီလေးတောင်ကွက်နေပြီ။ အောင်အောင့် လက်တွေက ဒူးလောက်ကနေ အပေါ်ဘက်ကို လျောတိုက်တက်လာပြီး အိ စောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်ပဲ

“ အဟင့်..အင့်..” ဆိုပြိီး ဖင်လေးတောင်ကော့ပေးမိတယ်။ အောင်အောင်ကလဲ ပင်တီအပေါ်ကနေကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လက်ခလယ်နဲ့ ထက်အောက်စုန်ဆန် ပွတ်ပေးနေတော့ အပေါ်အရောက် အစိလေးကိုလာထိတိုင်း အထဲမှာကျင်ကနဲ့ကျင့်ကနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး လူလဲ တွန့်ခနဲ့ တွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားရသလို နှုတ်ကလဲပဲ

“ ဟင့်..အင့်.အ..အ...” ဆိုတဲ့ သံစဉ်တွေကလဲ အလိုအလျှောက်ထွက်ကြလာရရော။

အိ လဲ အောင်အောင့် ပုခုံးပေါ် မေးလေးတင်လို တအိအိနဲ့ ဝက်မလေးလို ငြီးနေမိတယ်။ အောင်အောင်ကလဲ စိတ်တွေတအားထန်လာတော့ ပင်တီကို အားမလို အားမရနဲ့ မချွတ်ပဲဆွဲဖြဲပစ်လိုက်တော့  “ ဗြိ.ဗျစ်..” ဆိုပြီး ပင်တီလေး ပြဲပြတ်ပါသွားသလို လက်တစ်အုပ်လောက်ရှိတဲ့ အိ စောက်ဖုတ်လေးက စောက်မွှေးလေးတွေ မလုံ့တလုံ ဖုံးလျှက်ပေါ်လာတော့ အောင်အောင်က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖြဲကြည့်ရင်း

“ ဟာ အိထွေးရာ နင့်စောက်ပတ်က လှချက်ကွာ..” တဲ့။

“ ဟာ..ရှက်စရာကြီး ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ..”

“ လျှောက်ပြောတာ မဟုတ်ဘူးဟ တကယ်ပြောတာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်မယ့် ဖြစ်ခြင်း..” ဆိုပြီး အသဲယားလာလို့ ထင်တယ်။ အိ စောက်ဖုတ်လေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆွဲကုတ်လိုက်တာမို့

“ အာ..နာတယ်ဟ သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း အရမ်းအရမ်းပဲ..” ဆိုတော့ မှ

“ ဆောရီး..ဆောရီး လာအခန်းထဲ သွားရအောင်နော်..” တဲ့။

အဲ့ကျမှ ဧည့်ခန်းမှ ာဖြစ်နေမှန်း သတိထားမိတော့တယ်။ အောင်အောင်က အိ ကို ဆတ်ခနဲ့ ကောက်ပွေ့ပြီး အိပ်ခန်းရှိရာကို သွားလေတော့ ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားခဲ့ရပြီပေါ့။

..............................

အခန်း (၂၂)

အခန်းထဲ ရောက်တော့ အိ ကို ကုတင်ပေါ်တင်းပါးလွဲ တင်ပေးပြီး သူကတော့ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တယ်။ အိ ကတော့ သတိလက်လွတ်နဲ့ အောင်အောင်လုပ်သမျှ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ အောင်အောင်က လူငယ်ပေမယ့် အားကစားမလိုက်စားလို့ ထင်တယ်။ ဦးထွန်းလို မာဆယ်တွေ ဘာတွေမရှိဘူး။ လူကလဲ ခပ်ပိန်ပိန်ဆိုမို့ ရင်ဘတ်ကလဲ သာမာန်ပါပဲ။ 

အဲ..အောက်က ပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့ အမွှေးမဲမဲနက်နက်တွေကြားက မြွေဟောက်တစ်ကောင်လို မာန်ဖီနေတဲ့ လီးကြီးကတော့ ဖြင့် ဦးထွန်းလို မမဲဘူး။ အသားရောင်လိုပဲ ထိပ်က မှိုပွင့်ကြီးကတော့ ရဲရဲကြီးပေါ့။ ဒါပေမယ့် မြင်တာနဲ့ သိလိုက်တာကတော့ ဦးထွန်းထက် သေးတာကိုပေါ့။ အောင်အောင်က ပုဆိုးချွတ်ပြီးတာနဲ့ အိ ရှေ့ကိုလာရပ်တော့ ကုတင်မှာထိုင်နေတဲ့ အိ မျက်နှာနဲ့ သူ့လီးက ရေပြင်ညီ အနေအထား ဖြစ်နေရော။

“ ရော့ အိထွေး ငါ့လီးကိုစုပ်ပေး..” တဲ့။ အထက်စီးကနေခိုင်းနေတာမို့ စိတ်ထဲမှာခိုးလိုးခုလို့ ဖြစ်သွားတာမို့

“ ဘာလို့ စုပ်ရမှာလဲ မစုပ်ပါပူး..” လို့ ပြောလဲပြော ခေါင်းကိုလဲ နောက်ကို ဆုတ်ပြီးဖယ်လိုက်တာပေါ့။

“ ဟာ နင်ကလဲ စုပ်ပါဆို..”

“ မစုပ်ပါဘူး..” အိ ကငြင်းနေတော့ အောင်အောင်က စိတ်မရှည်တော့တာကြောင့် အိ ရဲ့ ငယ်ထိပ်နားဆီက ဆံပင်တွေကို သူ့ညာလက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆွဲလို့ သူ့လီးရှိရာကို အိ ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပေးတော့တာပဲ။

“ အ..အားး..” ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲခံရလို့ နာကျင်မှုကြောင့် အသံထွက်ငြီးငြူမှုကြောင့် ဟ သွားတဲ့ အိ ပါးစပ်ပေါက်ကို သူ့လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တာမို့

“ အု..အွတ်..” အာခေါင်ကိုထောက်ပြီး အသက်ရှူတောင်မှားပြီး ပျို့အန်မိတယ်။ မျက်ရည်တွေဝဲအောင် အခံရခက်နေတဲ့ အိ ကိုတွေ့တာတောင် မသနားဘဲ အပြင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ သူ့လီးကိုပဲ အတင်းပြန်ထိုးသွင်းနေတယ်။

“ နင်ကလဲ စုပ်စမ်းပါဆို..” ပါးစပ်ကလဲ အတင်းခိုင်းနေတာမို့ အိ လဲသူ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲ ငုံထားပြီး အထဲရောက်နေတဲ့ ဒစ်ကားကားကြီးကို လျှာနဲ့ရစ်ပတ်ပြီးကစားပေးလိုက်တော့

“ အားးး..ကောင်းတယ်. ကောင်းတယ်.လုပ်လုပ်..”

အောင်အောင် တစ်ယောက် လီးကြီးကို အိပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ထိုးပြီး အော်နေရော။ အိ ကလဲ သူ့လီးကြီးအာခေါင်မထောက်အောင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ထိန်းထားပြီး ရေခဲချောင်းစုပ်သလို အားရပါရ စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ အိ အစုပ်ပဲတော်လို့လား သူကပဲ ဖီးဆေးတွေသောက်ထားလို့လား မသိပူး။ ရှေ့ပြေးအရေတွေကထွက်လာလိုက်တာ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြည့်လာရော။

ထွေးထုတ်မယ် လုပ်ပေမယ့် အောင်အောင်က လီးကို အပြင် ပေးမထွက်ဘဲ အတင်း ထိုးကပ်ထားတာမို့ အိ လဲ သူ့အရေညှီစို့စို့တွေကို မရွံမရှာ မြိုချရတော့တာပေါ့။ တော်တော်လေး ကြာတော့

“ တော်ပြီ တော်ပြီ လိုးချင်ပြီဟာ..” ဆိုပြီး သူ့လီးကို အိ ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး အိ ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တော့ ဖင်ကကုတင်စောင်းမှာတင်ပြီး ခြေတွေကအောက်ကို ကျနေတော့ ကုတင်စောင်းလိုးဖို့ အဆင်သင့်ပုံစံ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ သူလိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတာတောင် မိန်းခလေးပီပီ ပေါင်နှစ်လုံးကို တင်းတင်းလေးစေ့ ထားမိတယ်။ အာ့ကို အောင်အောင်တွေ့တော့

“ ကျွတ်..ပေါင်ဖြဲထားလေဟာ..” ပြောလဲပြော အိ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ အိ ရဲ့အရေတွေ လူးလိမ်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက ပြဲပြဲလေး ဖြစ်သွားရော အောင်အောင်က ပေါင်ကြားထဲဝင်ရပ်ပြီး သူ့လီးကို အိရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီး ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုစုံကိုင်ပြီး ခါးအားနဲ့ ဆောင့်လိုးတော့

“ ဖွတ်. ..” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ အိ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို သု့လီးကြီးက နခမ်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲပြီး ပြေးဝင်လာတော့

“ အမလေး.အ.အ..” လို့ နှုတ်ကငြီးမိသလို မပြောတတ်တဲ့ အရသာကလဲရှင် ကောင်းလိုက်တာ မျက်လုံးလေးတွေစင်းကျသွားသလို အောက်နခမ်းလေးကို အပေါ်သွားလေးတွေနဲ့ ကိုက်ပြီး လီးအရသာကို ခံစားနေမိတယ်။ 

အောင်အောင်ကလဲ အိ ရဲ့လီးဝင်လို့ ဖီးတက်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး သူ့လီးကို အိ ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပန်းပဲဖိုက ဖားဖိုထိုးသလို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မဆက်မပြတ်လိုးလေတော့ အိ တစ်ယောက် အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်သလို ဖြစ်ပြီး သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်ပြီး ပါးစပ်ကလဲ အမည်မဖေါ်နိုင်တဲ့ သံစဉ်တွေနဲ့အတူ ကာမအရသာကို ခံစားနေမိပါတော့တယ်ရှင်။

............................................

အခန်း (၂၃)

အောင်အောင်က မှောက်လိုးနေရာကနေ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့

“ မှောက် လိုက်..” တဲ့။

“ ဟမ်..”  ဘာဆိုတာကို နားမလည်လို့ “ ဟမ်..”  ဆိုပြီး သူ့ကိုမျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အိ ကို

“ မှောက်ခိုင်းတာ ဟ နင့်ဖင်ကြီးက ကားနေတော့ အာ့ကြီး ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ နင့်ကို ခွေးလိုးလိုးမလို့..”

ကြမ်းလွန်းတဲ့ သူ့စကားတွေကြောင့် စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်း မသိဘူး။ ရှက်လဲ ရှက်သလို နားထောင်ရတာ ရင်ဖိုပြီး သဘောလဲကျသလိုလိုကြီး

“ ဟာ..နင်ကလဲ ဘယ်လိုပြောမှန်းမသိဘူး ပက်စက်လိုက်တာ..” လို့စောဒကတက်တော့

“ လိုးတဲ့နေရာမှ ာအဲ့လိုကြမ်းကြမ်းပြောမှ ပိုဖီးလာတာ ဟ လုပ်ပါမှောက်မှောက်..” ဆိုပြီး အိရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဆွဲမှောက်လိုက်တော့ အိ လေ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျှက် ဖင်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်သွားရော။ အောင်အောင်က အိခါးကိုဆွဲပြီး ဖင်ကို အသင့်အနေအထားပြင်လိုက်ပြီး

“ ဝိုးးးအားရစရာကြီးကွာ မိုက်တယ်..”

“ ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ..” လို့ အိကမေးတော့

“ နင့် စောက်ပတ် လေ ငါ့လီးတောင် အားငယ်သွားတယ် နင့် စောက်ပတ်က နီဂရိုးလီးနဲ့ လိုးပေးရမှာ နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး..”

သူ့အပြောကြောင့် အိ နှုတ်ကအလိုလို “ ဟင့်..” လို့ ထွက်ပြီးညုတဲ့ ပုံတောင် ပေါက်သွားလို့

“ မဟင့် နဲ့ နင့်စောက်ပတ်ကမုန့်ပေါင်း လိုးလို့ကောင်းမှကောင်း..”

“ ဟာ တော်ပြီဟာ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းမသိပူး..”

ပါးစပ်ကသာ အဲ့လို ပြောနေပေမယ့် အိ လေ သူ့လီးသွင်းလာမှာကို မျှော်နေမိတယ်။ အပြာ စာအုပ်တွေထဲ ကလို လိုးပေးပါတော့လို့ မပြောရဲပေမယ့် အိ စောက်ဖုတ်လေးကတော့ လိုးပေးပါလို့ ပွစိပွစိနဲ့ အချက်ပြနေတာကို ကိုယ့်ဖာသာတော့ သိနေတယ်။ 

အောင်အောင် ပြောတာလဲ မမှားပါဘူး။ အစထဲက အိ တို့ အမျိုးက ဖင်ကြီးတယ်။ နောက် အိ ကလီးနဲ့ တည့်တာလဲ ပါမယ် ထင်တယ်။ ဦးထွန်း လိုးပြီးထဲက အိ ဖင်ကြီးကပိုကားလာ ပိုထွားလာလို့ အိလမ်းလျှောက်ရင် နောက်ကနေကြည့်ပြီးယောက်ျားလေးတွေ စိတ်နဲ့ လိုးနေတာကို သတိထားမိတယ်။ ဒါကလဲ စန္ဒာသိန်းတို့ ပြောလို့ပါ။

“ အိထွေးရေ စိတ်နဲ့လုပ်တိုင်းတာ ဗိုက်ကြီးရင် နင်တော့ မိီးဖွားခန်းကနေ ထွက်ရမှာမဟုတ်ဘူး..” တဲ့။

“ ဟင် ဘာလို့လဲ..”

“ ဘာလို့ရမလဲ နင်ကလဲ အ ချက်..နင်ရှေ့ကသွားရင် နောက်ကကြည့်နေတဲ့ ဘဲတွေက နင့်ဖင်ကို ပြစ်မှားနေကြတာလေ..” တဲ့။

“ အို..” လို့ ရှက်ရှက်နဲ့ပြောလိုက်ရပေမယ့် သူတို့ပြောသလို ဟုတ်မဟုတ် အကဲခတ်ကြည့်တော့ တကယ်ပါပဲ ။ လူတောင် လမ်းလျှောက်ရတာ ကွတတဖြစ်ချင်တယ်။ ခုလဲ အောင်အောင်က အိ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး အားရပါးရ ပြောနေတော့ ရှက်ရမလိုလို ဂုဏ်ပဲယူရ မလိုလို။

နောက်တော့ အိ ရဲ့နောက်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ သုံးလေးချက် အထိုးအထုတ်လုပ်ပြီး လမ်းကြောင်းဖွင့်တော့ အိ မှာကအဟင့် အဟင့်နဲ့ ဖင်ကို ကော့ကန်ကားနေရော။ ပြီးမှ အိခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို စုံကိုင်ပြီး သူ့လီးကို မညှာမတာဆောင့်သွင်းတော့ ဝင်လာတဲ့ လီးအရသာက ဘာနဲ့မှနှိုင်းမရအောင် ကောင်းလွန်းလို့

“ အီး...” ဆိုတဲ့ သံရှည်ကြီးဆွဲလို့ အိ ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးကြီးအဆုံးမဝင် ဝင်အောင် နောက်ကိုကော့ပေးလိုက်တယ်။ လီးဝင်တာနဲ့ အောင်အောင်ရယ်လေ အိ ခါးကိုစုံကိုင်ပြီး တလစပ် အသေ ပစ်လိုးတော့တာပဲ။

“ ဘွတ် ဘတ်.ဖွတ်.ဖွတ် ဘတ် ဘွတ်....” ဆိုတဲ့ လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အတွေ့မှာသံစဉ်မျိုးစုံတွေ ထွက်နေသလို သူဆောင့်လိုက်တိုင်း အိ နှုတ်ကလဲ “ အင့်.ဟင့်..” နဲ့စီးချက်လိုက်နေမိတယ်။

အိ ဘဝမှာ ကာမဂိတ်ဆုံးနှစ်ကြိမ်ကြုံရတာမှာ။တစ်မျိုးတစ်ဘာသာခြားနေတယ်။

ဦးထွန်းတုန်းကတော့ ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်း ညင်ညင်သာသာနဲ့ ချော့မော့ပြီး ပန်းတိုင်ဝင်ခိုင်းတယ်။ ခုအောင်အောင်ကြတော့ မြန်မာ့လက်ဝှေ့ထိုးသတ်သလို ကြမ်းပေ့ရမ်းပေ့။ တော်သေးတယ် ။ အိ က ဦးထွန်းအလိုးခံပြီးသားမို့ သူကြမ်းတာကို ခံနိုင်တာ ။ သူသာအရင်ဆုံး လိုးရင် အိ စောက်ဖုတ်လေး စုပ်ပြတ်သတ်သွားမယ်ထင်တယ်။

ဘာပြောပြော သူကြမ်းကြမ်းလိုးတာကိုလဲ သဘောကျနေမိပြန်တယ်။

“ ဟာ..အသံတွေ တအားထွက်နေတယ်..” တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေလို့ သူ့ကိုပြောတော့

“ ထွက်မှာပေါ့ ဟ နင်စောက်ပတ်က အရေတွေက အိုင်ထွန်းနေတာ..” တဲ့။ သူအဲ့လို ပြောတော့လဲ ရှက်မိပြန်ရော

“ ဟင့်.ဟင့်..”

“ ဟင့် မနေနဲ့ ငါးလိုးတာကောင်းလား..” လို့ မေးတော့ အပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖူးတယ်။ စာအုပ်ထဲမှာတော့ မိန်းခလေးက ကောင်းတယ် တအားကောင်းတယ် လိုးပေးပါနဲ့ ပြောကြတယ်။ ခု အိကြတော့ အဲ့လို မပြောရဲပါဘူး။

“ ဟာ.မမေးနဲ့ဟာ..” 

“ အေး..မပြောရင် ပြောအောင်ကို လိုးမယ်..” 

ဆိုပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ဆောင့်လိုးတာ အိ မလဲသွားအောင် ကုတင်ပေါ် လက်ထောက်ထားရတယ်။ သူ့ကိုသာ ပါးစပ်ကပြန်မပြောပေမယ့် သူလိုးတာကို ကောင်းလွန်းလို့ သူဆောင်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်လေး ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျဉ်သလိုလို ယားသလိုလိုရွသလိုလိုဖြစ်နေတဲ့ ဝေဒနာတွေဟာ သူဆောင့်လိုးလေ အရသာရှိလေမို့ စိတ်ကပျော့ပျော့နဲ့ ကျမ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေပါလေရောရှင်။

.....................................................

အခန်း (၂၄)

နောက်တော့ အောင်အောင်လဲ ပြီးချင်လာတော့ အိ ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို စုံကိုင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အားရပါးရဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။

“ အားးးအ.အီး.. အီး..” ဆိုတဲ့ ဗျည်းမပါတဲ့ သရသံတွေ ထွက်ပြီး သူ့လီးကိုအိ ထဲအဆုံးထိထိုးသွင်းပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ သုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်ပြီး အိ ကျောပေါ် မေးတင်ပြီး ဝက်မှိန်းမှိန်းတော့ အိ လဲ ခွေကျသွားတာမို့ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်ခြမ်းမှောက်လျှက်ကြီး နှစ်ယောက်သား ထပ်လျှက်ပေါ့။

မောရတဲ့အထဲ သူကအပေါ်က ဖိထားတော့ အသက်တောင်မရှူနိုင်တော့လို့

“ ဖယ်တော့လေ သေတော့မှာပဲ..”

“ ဟာ နင်ကလဲ လိုးလို့သေတာ မရှိပါဘူးဟ..”

“ ဟဲ့ လိုးလို့မဟုတ်ပူး နင်ဖိထားလို့ အသက်တောင်မရှူနိုင်ဘူး..”

အဲ့ကြမှ အိ ပေါ်က ဆင်းပြီး ကုတင်ပေါ် ပိုးလိုးပက်လက် အိပ်နေရောအိ လဲ သူ့ဘေးမှာ ခွေခွေလေးအိပ်ပြီး အမောဖြေနေရတယ်။ ခနနေအမောပြေတော့မှ အောင်အောင်က အိ နဖူးက ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့သပ်တင်ပေးပြီး

“ အိထွေးရာ နင့်ကိုငါချစ်သွားပြီဟာ..” တဲ့။

“ ဟာ.ဘယ်ဖြစ်မလဲ ယမင်းတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ..”

“ ရှိရှိပေါ့ နင့်ကိုပိုချစ်တာ..”

“ မဟုတ်တာ..”

“ ဟုတ်တယ် နင့်ကို ချစ်မဝဘူး..”

“ ပိုမနေနဲ့ ယမင်းနဲ့ကျလဲအဲ့လိုပဲ ပြောနေကြ မဟုတ်လား..”

“ မပြောပါဘူးဟာ ငါအစထဲက နင့်ကိုသဘောကျတာ နင်က အတည်ကြီးလုပ်နေလို့ ယမင်းနဲ့ ဖြစ်သွားတာ..”

“ ယုံအောင်လဲ ဖြီးပါနော်..”

“ တကယ်ပါဆို အခု နင့်ကို ချစ်ရတော့ ပိုစွဲသွားပြီ..”

“ ဘာမှလဲ မဆိုင်ပူး..”

“ ဆိုင်တာပေါ့ဟ ယမင်းထက် နင်က ပိုလိုးလို့ ကောင်းတယ်..”

လိုးနေချိန်ကဘယ်လိုပဲပြောပြော ခုလို အချိန်ပြောခံရတော့ ရှက်တာပေါ့။

“ ဟာ.မသာနော်)..”

“ တကယ်ပါဆို နင့်ဖင်ကြီးတွေက ကားနေတာပဲ မြင်တာနဲ့ လီးက တောင်လာရော..”

“ ပြောလေ ဆိုးလေပါလား..”

“ မယုံဘူးလား ဒီမှာကြည့်..” ဆိုပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ပြတော့ ဟုတ်ပါ့စောစောကခွေနေတဲ့ လီးက ပါးပြင်ပြန်ထောင်လာရော။

“ ဟာ ခက်တာပဲ..”

“ မခက်ပါဘူးဟ သူက မဝသေးလို့တဲ့..”

“ ဟင့်အင်း ညစ်ပတ်နေပြီ ရေချိုးအုန်းမယ်..” ဆိုတော့ အောင်အောင်က အတူတူချိုးမယ်ဆိုပြီး အိ ကို ပွေ့ချီပြီး ရေချိုးခန်းကိုသွားတော့ အိလဲ စိတ်ထဲမှာကျေနပ်သလိုလို ကြည်နူးသလိုလိုနဲ့ သူများရီးစားကိုပဲကိုယ့်ရီးစားလိုသဘောထားပြီး ပြုံးပြုံးလေးနဲ့သူ့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ရင်းလိုက်သွားမိတော့တယ်။ရေချိုးတော့ အိ ကိုယ်လုံးကို သဲသဲမဲမဲကြည့်နေတာမို့

“ နင် ငါ့ကို အဲ့လောက် ကြည့်နေရအောင် ယမင်းနဲ့ ဘာကွာလို့လဲ..”

“ ကွာတာပေါ့ဟ ပြောရရင် ယမင်းက နင့်ထက် နို့ကြီးတာပဲရှိတာ ခါးကလဲ တုတ်သေးတယ်..နောက်အဓိက က စောက်ပတ်ပဲ..”

“ အမ် အာ့က ဘာဖြစ်လို့..”

“ မှတ်ထား ယမင်းစောက်ပတ်က ညောင်ရွက်ပုံ အထက်ကားပြီး အောက်ရှူးသွားတာ.. နင်က စောက်ဖုတ်မုန့်ပေါင်း လိုးလေဖောင်းလေပဲ ကောင်းမှကောင်း..” 

သူပြောတာဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူအဲ့လိုပြောတာ ကြားရတော့ အိ အဖုတ်လေးက ရွလာပြီး အလိုးခံချင်လာတာကတော့ တကယ်ပါပဲ။

“ ဟင့်..ဟင့်..” လို့နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး အသံထွက်လိုက်တော့

“ အဲ့လိုလေးက ပိုလိုးချင်စရာလေးကွာ..”

ဆိုပြီး ရေချိုးပြီးစ အိ ကို ထပ်လိုးဖို့ အိပ်ခန်းဆီကို ပွေ့လို့ခေါ်သွားတာကို လက်ခံမိတာကလဲ အိ စိတ်ပျော့လို့လားရှင်။

........................................

အခန်း (၂၅)

​အောင်​​အောင်​က အိ ကို ကုတင်​​ပေါ်ပစ်​တင်​ပြီး​တော့

“ အိ​ထွေး နင်​အ​ပေါ်က​နေ လိုး​ပေးဟာ..” တဲ့။

“ ဟာ ငါမလုပ်​တတ်​ပူး..” ဆို​တော့

“ လွယ်​ပါတယ်​ဟာ ဘာမှမခက်​ဘူး..” ဆိုပြီး သူကပက်​လက်​လှန်​အိပ်​ ပြီး အိ ကို “ လာ..” ဆိုပြီး သူ့အ​ပေါ်ကို တက်​ဖို့ လက်​ကို ဆွဲ​ခေါ်​တာမို့ အိ လဲ မတ်​တပ်​ရပ်​ပြီး သူ့အ​ပေါ်​ခြေတစ်​​ချောင်​း​ကျော်​ပြီး ခွရပျလိုကျတယျ။

“ ​အေး ဟုတ်​ပြီး ထိုင်​ချလိုက်​..” တဲ့။

လက်​​တွေ့သာ မကြုံဖူး​ပေမယ်​့ အပြာကား​တွေ ကြည်​့ဖူးတာမို့ အ​နေအထား ဘယ်​လိုဆိုတာ​တော့ သိ​နေတယ်​။ သူ့​ပေါင်​ခွကြားကို ချိန်​ဆလို့ ​ဆောင်​့​ကြောင် ​့ထိုင်​လိုက်​တယ်​။ ဖင်​ကို​တော့ ​အောက်​ထိ မ​ရောက်​​အောင်​ အ​ပေါ် ကြွထားတာ​ပေါ့။ ​အောင်​​အောင်​ က အိရဲ့​ ဖောင်​ကား​နေတဲ့​ စောက်​ဖုတ်​ကို အာသာငမ်​းငမ်​းနဲ့ကြည်​့ပြီး အံ့​တွေ​တောင်​ကြိတ်​​နေ​တော့ အိ ​တောင် ​ခပ်​လန်​့လန်​့ဖြစ်​​နေတယ်​။

“ အောက်​ကိုချ​လေ နင်​့ဖင်​ကြီး​မြှောက်​မထားနဲ့ ငါ့လီးကိုတည်​့​အောင်​ထိုင်​ချ..”  တဲ့။

“ ဟင်​့..” လို့ ကြာသံ​လေး​ ပေးမျက်​​စောင်​းလေး ထိုး​တော့ သူပိုပြီး စိတ်​ထန်​လာတယ် ထင်​တယ်​။ အိ ဖင်​ကြီးကိုစုံကိုင်​လို့ ဆွဲချလိုက်​ရော။ ဒါ​ပေမယ်​့ လီးက အ​ပေါက်​ထဲ တည်​့တည်​့မဝင်​ဘဲ ​ချော်​ပြီး အစိကို ​ကော်​ထိုးပြီးဆီးခုံမှာ လာကပ်​​နေတယ်​။ အစိကို​ကော်​ထိုးခံလိုက်​ရ​တော့ ဓာတ်​လိုက်​ခံလိုက်​ရသလိုကျင်​ပြီး ​ချော်​သွားတဲ့သူ့ရဲ့လီးကြီးကို မဝင်​ရမလားလို့ မချင်​့မရဲ ဖြစ်​ပြီး အိ ကိုယ်​တိုင်​ပဲ သူ့လီးကိုကိုင်​ပြီး အ​ပေါက်​တည်​့တည်​့​တေ့​ပေးပြီး ဖိထိုင်​ချလိုက်​မှ

“ ဖွတ်​..” ဆိုတဲ့ အသံ​ပေးပြီး လီးကြီးက အတွင်​း နခမ်​းသားနံရံ​တွေကို ပွတ်​ဆွဲလို့ သားအိမ်​ဝထိ ​ရောက်​သွားတယ်​။ အိ ​စောက်​ဖုတ်​​လေးကလဲ သူလိုချင်​တာက​ို ရသွားလို့ ထင်​တယ်​။ အထဲက အချက်​ပြ အ​ရေ​တွေပွက်​ခနဲ့ ထွက်​လာတယ်​။ အဆုံးထိဝင်​သွားတဲ့ လီးကြီးကို ပြန်​ထွက်​မှာစိုးသလို ခံစားချက်​နဲ့ အတင်​းဖိကပ်​ထားမိတယ်​​လေ။

အိ ကသာ ပြန်​မထွက်​​စေချင်​​ပေမယ်​့ ​အောင်​​အောင်​က​တော့ လီးအယားမ​ပြေလို့ ​ဆောင်​့ချင်​​နေတာမို့ အိဖင်​ကြီးကို ဆွဲ​မြှောက်​ပြီး​ဆောင်​့ဖို့ လုပ်​​နေတာကို အိက အ​မြှောက်​မခံဘဲ ဆီးခုံချင်​းအတင်​းကပ်​ထားပြီး ကြိတ်​ပွတ်​​နေလိုက်​တယ်​။

“ အိ​ထွေး ​ဆောင်​့ပါဟ ​ဆောင်​့​ပေး ​ဆောင်​့​ပေး..” နဲ့ ခ​လေးမုန်​့ပူဆာသလို ပူဆာ​နေ​ရော။ အိ လဲ ကြိတ်​ပွတ်​လိုက်​ရလို့ အာသာ​ပြေလာတာမို့ ဖင်​ကြီးကို မြှောက်​ခါ​မြှောက်​ခါနဲ့ ​ဆောင်​့​ပေးလိုက်​​တော့

“ အားးအ.အီးး အီးး .ရှီုးး ​ကောင်​းလိုက်​တဲ့​ စောက်​ပတ်​ကွာ..”

ဆိုပြီး မျက်​လုံးမှိတ်​လို့ ​စောက်​ပတ်​အရသာကို ခံ​နေတဲ့ ​အောင်​​အောင်​့ရဲ့ မျက်​နှာကို မြင်​ရ​တော့ အိ စိတ်​​တွေလဲ ပိုပြင်​းလာပြီး အားပါပါနဲ့ ​ဆောင်​့လိုး​ပေး​နေမိတယ်​။ အ​ရေ​တွေက နှစ်​​ယောက်​လုံးဆီက ထွက်​တာမို့ လီးအဝင်​အထွက်​တိုင်​း “ ပြွတ်​ ဖွတ်​ ဘွတ်​..” နဲ့အသံစုံ​တွေ ညံ​နေ​ရောပဲ။ လီးအယား​ပြေသွားမှ မျက်​လုံးဖွင်​့ပြီး ​စောက်​ဖုတ်​နဲ့ လီးအဝင်​အထွက်​ကို ​ခေါင်​း​ထောင်​ကြည်​့ရင်​း

“ နင်​က အ​ရေ​တွေ​တွေ ရွမ်​းတယ်​..” တဲ့။

“ ဘာလဲ အာ့ မ​ကောင်​းပူးလား..”

“ ဟာ ​ကောင်​းတာ​ပေါ့ အ​ရေ မရွမ်​းရင်​ နင်​လဲနာမှာ ​ခြောက်​ကပ်​ကပ်​ကြီးက လိုးမ​ကောင်​းဘူးဟ..”

“ အော်​ အဲ့လိုလား..”

“ အေး အဲ့လို အဲ့လို နင်​့ကို​တော့ စွဲသွားပြီဟာ..” လို့ ​ပြောလဲ ပြော ဖင်​ကိုလဲ စုံကိုင်​လို့ အတင်​အချလုပ်​​ပေး​နေတယ်​။

“ ​အောင်​​အောင်​ ငါ​ ညောင်​းလာပြီဟာ..” ဆို​တော့

“ အာ့ဆို ဆင်​း​တော့ ငါအ​ပေါ်က ပြန်​လိုး​ပေးမယ်​..” တဲ့။

အိ ပက်​လက်​ ဖြစ်​သွား​တော့ အိ​ပေါင်​တစ်​​ချောင်​းကို ဆွဲ​ထောင်​ပြီး သူ့ပခုံးနဲ့ထမ်​းထားပြီး တစ်​​ပေါင်​​ကျော်​လိုးဖို့ ​နေရာပြင်​တယ်​ ။ အဲ့လို ​ပေါင်​တစ်​​ချောင်​းထဲ ထမ်​းထား​တော့ ​စောက်​ဖုတ်​က တစ်​ခြမ်​းဖြဲခံထားရ​တော့ အ​ပေါက်​ကို သက်​သက်​ကျဉ်​းခံထားရသလိုမို့ သူလိုး​တော့ လီးကပဲ ပိုကြီးလာသလိုလို အထဲမှာ ကြပ်​​နေ​ရော။ 

“ အဟင်​့ နာတယ်​ ​ဖြေး​ဖြေးလုပ်​..” အဲ့လို ​ပြောမှသူကပိုပြီး​ ဆောင်​့​ဆောင်​့လိုးလို့

“ အားးအမ​လေး..​သေပြီ ​သေပြီ ဟင်​့ ဟင်​့..” လို့ မရည်​ရွယ်​ပဲ အသံ​တွေ အိ ပါးစပ်​က ထွက်​ကုန်​​ရော။ အဲ့လိုထွက်​​လေ သူက လိုး​လေနဲ့ ခနကြာ​တော့

“ အာ...မရ​တော့ပူး..မရ​တော့ပူး ပြီး​တော့မယ်​..” ဆိုပြီး​ ထောက်​ထားတဲ့ သူ့လက်​​တွေကို ကျစ်​ကျစ်​ပါ​အောင်​ဆုပ်​သလို ခါး​ကော့ပြီးဖင်​ကြီးလဲ​မြှောက်​​ပေးလို့ အထဲက သုတ်​​ရေ​တွေ တဖျန်​းဖျန်​းပွင်​့ထွက်​ကုန်​သလို ​အောင်​​အောင်​ကလဲ

“ အီးးအားးရှီးး..” ဆိုတဲ့ အသံ​တွေထွက်​လို့ သူ့လီးကို အိ ​စောက်​ဖုတ်​​လေးထဲ အဆုံးထ်​ိုးထည်​့လို့ သုတ်​​ရေ​တွေ တဗျစ်​ဗျစ်​နဲ့ ပန်​းထဲ့လို့ ​ထောင်​ထားတဲ့ ​ပေါင်​ကိုချ အိ အ​ပေါ်​မှောက်​လို့ ငြိမ်​သွားသလို အိ လဲ လက်​နှစ်​ဖက်​​ဘေးချလို့ နှုန်းခွေလို့ အ​မော​ဖြေ​နေရပါ​တော့တယ်​ ရှင်​။

..........................................

အခန်း (၂၆)

အဲ့ညက ပြန်​​တော့ အကျီင်္​တွေ ထမိန်​​တွေက​ ကြေ​နေလို့ မီးပူထိုးပြီး ဟန်​မပျက်​​လေး ပြန်​ဝတ်​ သွားရ​ကေမယ့်လဲ ပင်​တီ​လေးက​တော့ ​အောင်​​အောင်​ ဆွဲဖြဲလိုက်​လို့ မပါ​တော့တာကို​တော့ အိနဲ့ ​အောင်​​အောင်​ပဲ သိတယ်​။

အာ့​တောင်​ ကိုယ်​​တော်​​ချောက ​ဆေးအရှိန်​မကုန်​​သေးလို့ တစ်​ချီ​လောက်​ ထပ်​လိုးချင်​​နေ​သေးတယ်​။ အိ က​တော့ စိတ်​​ကျေနပ်​သွားပြီမို့

“ ဟာ အိမ်​ပြန်​​နောက်​ကျလို့မဖြစ်​ပူး​လေ ပုံမှန်​အချိန်​ပြန်​မှဖြစ်​မယ်​ ဟ..” ဆို​တော့

“ အာ့ဆို ​နောက်​လဲ​ပေးလိုးမလား..” တဲ့။ အိ လဲသူ​ကျေနပ်​​အောင်​အလွယ်​တကူပဲ

“ အေးပါ..” လို့ ​ပြန်​​ပြောလိုက်​​တော့

“ ငါ လိုးတာကြိုက်​ရဲ့လား..” လို့ ​မေးပြန်​​ရော

“ ဟာ နင်​​နော်​ ဘာ​တွေ​ လျှောက်​​မေး​နေတာလဲ အိပ်​ရာထဲက စကား အိပ်​ရာထဲပဲထား..” ဆို​တော့မှ

“ အေးပါ ဟာ ငါက နင်​မကြိုက်​မှာစိုးလို့ပါ..” တဲ့။

“ မကြိုက်​ဘဲ အဲ့လို​နေမလား..” ဆို​တော့မှ ပြုံးပြုံးကြီးလုပ်​ပြီး

“ တကယ်​ဟာ နင်​့ကို​တော့ လိုးလို့မဝဘူး..”

“ မ​ပြောနဲ့ဆို ပိုဆိုးတယ်​ ​တော်​ပြီ ပြန်​ရ​အောင်​..”  ဆို​တော့မှပဲ စကားပြတ်​သွား​တော့တယ်​။ အိမ်​​ရောက်​​တော့ ​မေကြီးက

“ မွေး​နေ့က လူစည်​လား သမီး..” တဲ့။

“ စည်​ချက်​က​တော့ ဗွက်​​တောင်​​ပေါက်​တယ်​ ​မေကြီး​ရေ..”

လို့ ပြန်​​ပြောလိုက်​​တော့ ​မေကြီးကယုံပြီး​ ခေါင်​းငြိမ်​့​နေတာကြည်​့ပြီး အိ ​လေ ရီချင်​လိုက်​တာမှ တအားပဲ။ ဗွက်​​ပေါက်​တာက သမီးအဖုတ်​​လေးလို့ စိတ်​ထဲကပဲ ​ပြော​နေမိတယ်​။

အိပ်​ရာ​ပေါ်​ ရောက်​​တော့ မျက်​လုံး​လေးမှိတ်​ပြီးဖြစ်​ခဲ့တာ​တွေကို ပြန်​စဉ်​းစား​တော့ ခံစားရတဲ့ အရသာကို နှစ်​ခြိုက်​မိ​ပေမယ်​့ အခုလို အလွယ်​တကူနဲ့ ရီးစားမဟုတ်​တဲ့ သူငယ်​ချင်​းရီးစားရဲ့ ပယ်​ပယ်​နယ်​နယ်​အလိုးခံမိတာက ကျမ စိတ်​​ပျော့လို့ မဟုတ်​လား။

ကျမဆိုတဲ့ အိ ဒီလိုသာစိတ်​​ပျော့​နေရင်​ ဘဝမှာ​ နောက်​ထပ်​ ဘယ်​၍ ဘယ်​မျှ ​ယောင်္ကျားလေး​တွေ အတွက်​ အသုံး​တော်​ခံ​နေမိမလဲလို့ ​တွေးရင်​ ရင်​​မောစွာဖြင်​့ သက်​ပြင်​းချမိပါ​တော့တယ်​။

​ေဩာ်​ ​ပြောရအုန်​းမယ်​ ။ စာဖတ်​​နေတဲ့ အကိုတို့လဲ အပြင်​မှာများအိ ကို​ တွေ့ရင်​ မသိချင်​​ယောင်​​ ဆောင်​သွားကြ​နော်​ ။ အိ အနားကို မကပ်​ကြပါနဲ့ ။ ဘာလို့လဲဆို​တော့ အိ က စိတ်​​ပျော့​တော့ အကိုတို့ ရင်​ခွင်​ထဲ​ရောက်​မှာစိုးလို့ပါရှင်​။။

အားလုံး ကိုယ်​စိတ်​ရွှင်​လန်​းကြပါ​စေ လို့ အိ ဆု​တောင်​း​ပေးလိုက်​ပါတယ်​။

ဤတွင်​ စိတ်​​ပျော့တဲ့ ကျမ ကို အဆုံးသတ်​လိုက်​ပါပြီ။

.............................................

ပြောရရင် ဒီစာကို လေပြေအေးအေးရဲ့ “ သတ္တိ နည်းတဲ့ ကျမ ” ကို ဖတ်မိလို့ ရေးမိတဲ့ အကြောင်းရှေးဦးစွာ ဝန်ခံပါရစေ။ ကျနော့် ဇာတ်ကောင် အိအိထွေး က သတ္တိတော့ မနည်းပေမယ့် လိင်နဲ့ ပတ်သက်လာရင် စိတ်ပျော့တယ် ပြောရမလား။ လိင်စိတ် ကဲတယ် ဆိုရမလား။ ဘာပြောပြော အမည်လေးလှအောင်လို့ “  စိတ်ပျော့တဲ့ ကျမ ” လို့ စာစုကို အမည်ပေးပါရစေ။


ကျေးဇူးတင်​စွာဖြင့်

သူရဇော်


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၂ )

စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၂ )

သူရဇော် ပုံဖော်သည်။

အခန်း (၁၁)

ညနေ ထမင်းစားကြတော့ ဒွေးတင်တို့ သားအမိနဲ့ အိ က အရင်စားပြီးကြတယ်။ ဦးထွန်းက ခြံထဲက မြက်တွေရှင်းနေလို့ နောက်မှစားမယ်တဲ့ လေ။ ဒွေးတင်တို့ သားအမိက အရင်ပြီးသွားလို့ အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်သွားတော့ ထမင်းစားခန်းထဲ အိ တစ်ယောက်တည်း စားကျန်ရစ်နေတုန်း ဦးထွန်းက မြက်ရှင်းရာက ရေဆာလို့ရေလာသောက်တယ်။

ဦးထွန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ အသက်ခြောက်ဆယ်သာ ပြောတယ် ။ ရင်အုံကြီးတွေက ကြီးပြီးကျယ်လို့ ကြွက်သားတွေက ထင်းနေတုန်း ။ ချွေးတွေနဲ့ရွှဲနေတဲ့ ဦးထွန်းရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာမြင်ကွင်းက အိ ရင်ကို ခုန်နေစေတယ်။ ဦးထွန်းက ရေသောက်ပြီး ပြန်အထွက်မှာ အိ နောက်ရောက်တော့ ထိုင်ခုံနောက်ကအိ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်လို့ အိ ရဲ့သနပ်ခါးတွေ မှုန်အောင် လိမ်းထားတဲ့ ပါးကို

“ ရွှတ်..” ခနဲ့ မြည်အောင် နမ်းလိုက်ပြီး

“ ဟာ ငါ့သမီးက မွှေးနေတာပဲ ဦးထွန်း မောနေတာတောင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး အမောကိုပြေသွားတာပဲ..” တဲ့။ အိလဲ ဦးထွန်းနမ်းတဲ့ ပါးကို ပွတ်ရင်း

“ အာ ဦးထွန်းမကောင်းပူး ချွေးတွေနဲ့ နမ်းတာ အိ သနပ်ခါးတွေပျက်ကုန်ပြီ...” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ 

“ ဆော ရီး ဆောရီး နောက်ချွေးသုတ်ပြီးမှ နမ်းမယ်နော်...” တဲ့။

အိ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး နှာခေါင်းရှုံပြတာကို ကြည့်ပြီး သဘောကျပြီး တဟားဟားနဲ့ ရီပြီး ထွက်သွားပါတော့တယ်။ အိ မှာသာ ဦးထွန်း နမ်းသွားတဲ့ ပါးလေးကို ပွတ်ရင်း ဦးထွန်း နားက ရလိုက်တဲ့ ယောကျ်ားကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့တွေနဲ့ ရောနေတဲ့ ကိုယ်နံပြင်းပြင်းကြီးက ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးတစ်မည်ဖြစ်ကျန်နေရော။

ညဖက်TV က ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်တော့ ဒွေးတင် ကသူ့သားငယ်နဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တုံးလုံးလှဲကြည့်တယ်။ ဒွေးတင် အကျင့်က အဲ့လိုပဲ ထိုင်မကြည့်ဘူး ။ အမြဲတုံးလုံးပက်လက်။ အိ ကတော့ ဆက်တီပေါ်မှာပဲ ထိုင်တယ်။ ဦးထွန်းက နောက်မှလာပြီး အိ ဘေးမှာ ထိုင်တယ်။ အရင်လဲ အဲ့လိုထိုင်နေကြပါ။ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့က နေ့လည်ကမြင်ကွင်းတွေ အတွေ့အကြုံတွေကြောင့် အိ မှာအနေကျုံ့နေသလိုပဲ ခံစားနေရတယ်။ ဦးထွန်းကလဲ အိ ကိုအကဲခတ်နေပုံပဲ

“ သမီး ဦးကိုအကြောနဲနဲဆွဲပေးပါလား ညနေကအလုပ်နဲနဲပန်းသွားလို့..” အိ ဦးထွန်း ကို ကြည့်လိုက်တော့ အိ ကိုကြည့်ပြီး လုပ်နေတဲ့ မျက်နှာအနေအထားက ပြီတီတီလိုပဲ။ အိကဘာမှ မပြောပဲ မလုပ်ပဲ နေတော့

“ လုပ်ပါ သမီးက လိမ်မာပါတယ်..” လို့ပြောတော့

“ ဒွေးတင် ကိုဆွဲခိုင်းပါလား သူ့မယားကြီးရှိနေတာကို...” လို့ ပြန်ပြောတော့

“ ဟိုမှာမတွေ့ဘူးလား သမီးဒွေးတင်က သူ့သားနဲ့မို့ လုပ်ပါ သမီးကလဲ လိမ်မာရဲ့သားနဲ့..”

ပြောလဲပြော အိလက်ကိုအတင်းဆွဲထားတော့ အိ လဲစိတ်ကခပ်ပျော့ပျော့ဆိုတော့

“ ခနပဲနော် အကြာကြီးမရပူး...”

“ အေးပါ ခနဆိုရပြီ အာ့ကြောင့်သမီးကို ချစ်တာ..” ဆိုပြီး လက်ဆွဲထားရာကနေ အိ ပါးကိုနမ်းပြန်ရော

“ ဟာ..” လို့ နှုတ်ကအသံထွက်သလို ဒွေးတင်များမြင်မလားလို့ မလုံမလဲကြည်ုတော့ ဒွေးတင်က သူ့ကိုရီးယားထဲရောက်နေလို့ ဘာမှသတိမထားမိပါဘူး။ အိလဲ ဦးထွန်းနောက်ကနေ ဇက်ကြောဆွဲလိုက် ပခုံးကိုနှိပ်လိုက်လုပ်ပေးနေတယ်။ ခနနေတော့ဦးထွန်းက

“ သမီး နောက်ကျောရိုး ထဲကိုလက်မနဲ့ ဖိနှိပ်ပေး..” တဲ့ ။ အိ လဲ ဖေကြီးကိုနှိပ်ပေးနေကြအတိုင်းနှိပ်ပေးတော့

“ မဟုတ်သေးဘူး သမီးရဲ့ ဦးပြမယ်..” ဆိုပြီး ထိုင်ခုံကထပြီး အိနောက်ကနေ အိ ပခုံးတစ်ဖက်ကို လက်တစ်ဖက်ကကိုင်လို့ ကျန်တဲ့လက်တဖက်နဲ့ အိ ခါးရိုးကို အပေါ်က စပြီး အောက်ဖက်ကို တရွေ့ရွေ့နဲ့ ဖိနှိပ်ပြတယ်။

“ တွေ့လား သမီး အဲ့လို့နှိပ်ရတယ်..” လို့ပြောရင်းနှိပ်ပြနေတာက အိ တင်းပါးခွက်ထိ ရောက်လာရော အိ လဲ

“ ဟုတ် သိပြီ သိပြီ..”

လို့ ခပ်မြန်မြန်ပြောပြီး သူ့လက်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက်တယ်။ အာ့တောင်မှ လက်အလွှတ်ကို အိ ရဲ့တင်းပါးအိအိကြီးကို ဖြစ်ညှစ်ပြီးဆုပ်လိုက်လို့

“ အာ နာတယ်..” လို့ နှုတ်ကထွက်ပြီးမှ ဒွေးတင်ဆီ လှမ်းကြည့်မိတယ်။ ဒွေးတင်ကတော့ ဘာမှ မသိရှာဘူး။

အိ လဲဦးထွန်းကိုနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး မျက်စောင်းလေး ထိုးလိုက်တော့ ဦးထွန်း အသဲယားသွားတာလား ဘာယားသွားလဲမသိဘူး။ အံ့တော့ ကြိတ်လိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ခနနှိပ်ပြီးတော့ဦးထွန်းက “ ရပြီ ရပြီ..” ဆိုပြီးTV မကြည့်တော့ဘဲ ထသွားလိုက်တယ်။ ပြန်လာတော့ ဖန်ခွက်နဲ့ နွားနို့ထည့်လာပြီး ဒွေးတင်ကို ပေးတော့ ဒွေးတင်လဲ ကိုရီးယား နတ်ဝင်နေတော့ ဘာမှမမေးဘဲ ပေးတာနဲ့သောက်ချလိုက်တော့တာပဲ။ အာ့ကို ဦးထွန်းကကြည့်ပြီ းပြုံးနေရော။

အရင်ဆို နွားနို့ကို ဦးထွန်းပဲ သောက်တာ ။ အခုမှဒွေးတင်ကို ဘာလို့တိုက်တာလဲ အိ တောင် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်မိတယ်။ နောက်တော့မှ ကားသမားဘဝနဲ့ ကျင်လည်ခဲ့တဲ့ လူလည်ကြီး ဦးထွန်း ဘာကြောင့်ဒွေးတင်ကို နွားနို့တိုက်ရသလဲဆိုတာကို သိရပါတော့တယ်ရှင်။

....................................

အခန်း (၁၂)

နောက်တော့TV ကြည့်နေရာကနေ အိနားကို မသိမသာ တိုးတိုးလာခဲ့တယ် အိက သိနေပေမဲ့ မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တာပေါ့။ ဦးထွန်းက အိ ပခုံးပေါ်လက် တဖက်လာတင်ပြီး

“ ညနေက သမီးသနပ်ခါးလိမ်းထားတာ မွှေးနေတာပဲ။ ခုရောမွှေးသေးလား..” တဲ့။

“ အာ ဘယ်သိမလဲ..” လို့ အိကပြန်ပြောတော့

“ ပြစမ်း မွှေးသေးလား..” ဆိုပြီး အိပခုံးကိုသူ့ဖက်ဆွဲပြီး အိ ပါးကိုနမ်းတော့တာပဲ။

“ ဟာကွာ ဦးထွန်း ကလဲ သူများသနပ်ခါးတွေပျက်ကုန်ပြီ..” ဆိုတော့

“ ပျက်ပစေပေါ့ သမီးကလဲ အိပ်ရာပဲဝင်တော့မှာကို..”

“ သိပူး မနမ်းနဲ့..”

“ မနမ်းနဲ့ ဆိုလေ နမ်းချင်လေပဲ..”

လို့ ပြောပြီး အိကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး ပါးကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး တရှူးရှူးနဲ့နမ်းနေတော့တာပဲ ။ အိ လဲ ယောကျ်ားကြီးတစ်ယောက် ကိုယ့်ကိုနမ်းနေပါလားလို့ အသိ ကပ်ပြီး ရင်တွေခုန်နှလုံးတွေ တုန်နေလို့ မျက်စိလေး မှိတ်ပြီးငြိမ်နေလိုက်တယ်။

အိ ငြိမ်ခံနေမှန်းလဲသိရော ပါးကိုနမ်းနေရာက လည်တိုင်ကို နမ်းလာတော့ ယားကျိကျိနဲ့ “ ဟင့်..” ဆို တဲ့အသံလေးပါ ထွက်ပြီး လူလဲတွန့်သွားတယ်။ ဦးထွန်း က ကားသမားဘဝထဲ ကျင်လည်လာတာမို့ မိန်းမတွေအတော်များများနဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ဖူးတာမို့ မ ကျမ်းကြေပြီ ပြောရမလားဘဲ။

အိ အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး နှာခေါင်းနဲ့ လည်တိုင်နမ်းရာက ပါးစပ်နဲ့ လည်တိုင်တလျှောက် စုပ်နမ်းလာတယ် အိ ရင်ထဲမှာ အသက်မရှူရသလို မောဖိုလာခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ ဦးထွန်း ပခုံးကိုလဲ အလိုလို ပြန်ဖက်မိနေလေရဲ့။ ဦးထွန်း ကလဲသူ့ဗျူဟာကို တစ်ဆင့်ချင်း တက်လာခဲ့တယ်။

လည်တိုင်က တဆင့် အိ ရဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာလေး မဟတဟ ထဲကို သူ့လျှာကြီးကို ထိုးထဲ့လာခဲ့တယ်။ အိ လဲ kiss ဆွဲဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံအရ သူ့လျှာကြီးကို အမိအရ စုပ်ဖမ်းထားလိုက်တယ်။ အဲ့ချိန်မှာပဲ ဦးထွန်းရဲ့ ညာဖက်လက်က အိ ရဲ့ရင်သားကို အသာအယာ အုပ်ပြီး ကိုင်လာခဲ့ရော။ ညအိပ်တော့မှာရယ် အိ နို့ကသေးသေးကျစ်ကျစ်မို့ရယ်ကြောင့် ဘရာမဝတ်ထားတာမို့ ဦးထွန်း ရဲ့ လက်အတွေ့ကို သိသိသာသာခံစားရလို့ ရင်ကိုတောင်မှ ကော့ထိုးမိတယ်။

ဦးထွန်း တစ်ယောက် အိ သူ့ရဲ့ လှောင်အိမ်ထဲရောက်နေပြီဆိုတာ ရိပ်မိလေတော့ အိနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အသာချေပေးနေပြန်ရော။ အိ လဲတလူးလူးတလွင့်လွင့်နဲ့ ကာမအဆိပ်တွေ ငယ်ထိပ်တက်နေရတယ်။ ဦးထွန်းကတစ်ဆင့် တက်ပြီးပေါင်ကြားကို လက်ရွေ့လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ အိ သတိဝင်လာပြီး ရုန်းထွက်လိုက်တယ်။

မထွက်လို့ မရဘူးလေ။ အခြေအနေက ပိုဆိုးလာရင် ဒွေးတင် သိသွားမှာရယ် ၊ အိ ပိပိထဲက ယိုစိမ့်နေတဲ့ ချစ်အရေကြည်တွေကို ဦးထွန်းစမ်းမိသွားမှာရယ် ကြောင့်ပေါ့။ အိ လဲ ရုန်းထွက်ပြီးလျော့ရဲနေတဲ့ ထမိန်ကိုပြင်ဝတ်ပြီး ဦးထွန်းကို ဒွေးတင်ဆီ လက်ညိုးထိုးပြီး ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အမူအရာပြတော့

“ ဟားဟား...” လို့ ရီပြီးတော့

“ အိ ရဲ့ဒွေးတင်ကို အခု သွားလှုပ်နှိုးကြည့်လေ နိူးမလားလို့...” တဲ့။ အိ လဲ နားမလည်နိုင်တာကြောင့် မျက်လုံးကလည်ကလည်နဲ့

“ ဟင် ဘာဖြစ်လိုလဲဟင်..” လို့ မေးလိုက်မိတယ်။

“ စောစောက ဦးထွန်းနွားနို့ တိုက်တာတွေ့လား..” တဲ့။ အိ က တွေ့ကြောင်းခေါင်းငြိမ့်ပြတော့

“ အဲ့ ထဲမှာ သမီး ဒွေးတင် အိပ်မက်ကောင်းကောင်းမက်ဖို့ အိပ်ဆေးထည့်ပေးလိုက်တာလေ..” တဲ့။

ဟုတ်မယ်။ ဒွေးတင်လေ ခလေးရင်ခွင်ထဲထည့်ထားရင်း TV က ဘာလာနေမှန်း မသိတော့ပဲ တခေါခေါနဲ့ ဟောက်သံလေး ပေးပြီး အိပ်မက်ကောင်းနေတာ သားလေးကလဲ အမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အိပ်မောကျနေတာ တုပ်တုပ်တောင် မလှုပ်ကြဘူး။ အော် ဒီအကြံနဲ့ဦးထွန်း ဒွေးတင်ကို နွားနို့တိုက်တာကိုလို့ သိလိုက်ရပြီး ခန။

ဒီညတော့ ဦးထွန်း အိ ကိုခရီးဆုံးချီတက်ဖို့ တားဂက် ထားလိုက်ပြီဆိုတာသိပြီး ရင်ပိုခုန်လာတယ်။

“ ဟာ ဦးထွန်း မကောင်းပူး တော်တော်လည်တယ်..” ဆိုတော့

“ ကောင်းမှန်းသိစေရပါမယ် သမီးရယ်..” လို့ ပြန်ပြောလာခဲ့တယ်။

“ မသိပူး မသိပူး ဘာမှမသိပူး..” 

လို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ပြောပြီး အထက်ထပ်က အိ ရဲ့ အိပ်ခန်းဆီ အပြေးတက်လာပြီး အခန်းထဲ ရောက်တော့ အခန်းတခါးပါပိတ် ဂျက်ချလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲလို့စောင်ကို ခေါင်းမြီးဆွဲခြုံပြီး ခုန်နေတဲ့ ကိုယ့်ရင်ခုန်သံကို ကိုယ်ပြန်လာထောင် ထင်နေမိပါတော့တယ်။.

.............................

အခန်း (၁၃)

“ ဒုန်း ဒုန်း) (ဒုန်း ဒုန်း..” တံခါးထုသံနဲ့အတူ

“ သမီး သမီးလေး အိ တံခါးဖွင့်ပါအုန်း ဦးထွန်းကို စိတ်ဆိုးလို့လား..” ဆိုတဲ့ ဦးထွန်းရဲ့ အသံကို ကြားနေရပေမဲ့ ပြန်မပြောပဲ အိ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။

“ သမီးရယ် တံခါးဖွင့်ပါကွာ ဦးထွန်းကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သမီးကိုချစ်လို့ ဖြစ်သွားတာ ဦးထွန်း အပြစ်လားဟင်..”

အိ ကတော့ သူဘာပြောပြော ပြန်မပြောပဲ ငြိမ်နေတာပေါ့။ သူကတော့ တတွတ်တွတ် ပြောပြီး တောင်းပန်နေတော့တာပဲ။

“ သမီးလေးအိရယ် ဦးထွန်းကို မသနားဘူးလားကွာ ဦးကို တစ်ခုခုပြန်ပြောပါအုံး..” အိ လဲ ကြာလာတော့ စိတ်ကပျော့သမားလေ။

“ ဦးထွန်းကို စိတ်ဆိုးလို့ မဟုတ်ပါပူး..” လို့ ပြန်ဖြေမိရော

“ စိတ်မဆိုးရင်လဲ တံခါးဖွင့်ပေးလေ သမီးရဲ့..”

“ တံခါးက ဘာလို့ဖွင့်စရာလိုလဲ..”

“ သမီးရယ် ဦးထွန်းက သမီးမျက်နှာလေးကြည့်ပြီးတောင်းပန်ချင်တာလေ...”

“ မလိုပါဘူး ရပြီလေ သမီးစိတ်မဆိုးရင် ပြီးရောပေါ့..”

“ ဟင့်အင်း မရဘူး သမီးတ ကယ်စိတ်ဆိုးမဆိုးကြည့်မယ် သမီး တကယ်စိတ်မဆိုးရင် တံခါးဖွင့်..”

“ ကျွတ်...တော်တော်ခက်တာပဲ ရပါပြီဆို..” လို့ ပါးစပ်ကပြောပေမယ့် တံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ပြီးတံခါးဝမှာ ရပ်နေတဲ့ ဦးထွန်းကို ခါးလေးပေါ် လက်ကလေးတင်ရင်လေးကော့လို့ မေးလေးထိုးပြီး မျက်နှာမော့ခါ

“ ကဲ ကြည့်ကြည့် စိတ်မဆိုးတဲ့ မျက်နှာကို..” ဆိုတော့ ဦးထွန်းက အိ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်စုံနဲ့ စုံကိုင်ပြီး အိမျက်နှာကို ဘယ်ညာပြန်လို့စေ့စေ့ကြည့်ပြီး

“ ဟုတ်ပါ့ ဦးထွန်း သမီးလေးက စိတ်မဆိုးဘူးဘဲ အာ့ကြောင့်သမီးကိုချစ်တာ...” လို့ ပြောလဲပြော အိ ကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး အိ မျက်နှာပြင်အနှံ့ကို ငတ်မွတ်ဆာလောင်စွာနဲ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာတော့တာပဲ။

“ ဟာ မလုပ်နဲ့ ဦးထွန်းရာ အိ တကယ်စိတ်ဆိုးမှာနော်...” လို့ ပြောနေမိပေမယ့်လဲ မျက်နှာလေးမော့ မျက်လွှာလေးချပြီး အနမ်းခံနေမိတယ်။ဦးထွန်းကလဲ အထာနပ်နေတော့

“ ဆိုးလဲ မတတ်နိုင်တော့ဘူး ဦးထွန်း သမီးကိုချစ်တယ်ကွာ...” 

လို့ ပြောရင်း အိ ရဲ့ကုတင်ရှိရာကိုတွန်းထိုးရင်း နောက်ဆုံးကုတင်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား တင်ပါးလွဲ ထိုင်မိသွားကြတယ်။ ဦးထွန်းက အိ ရဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို ငုံခဲစုပ်ယူရင်း သူ့လက်တွေကလဲ အိ နို့လုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အကျီင်္အပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်ရင်း အသီးလေးကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ ချေပေးနေတော့ အိမှာ အသဲတလှပ်လှပ် ရင်တဖိုဖိုနဲ့ ကာမ စည်းစိမ်ကို ခံစားနေရတယ်။

နောက်တော့ အိ ကို ကုတင်ပေါ်လှဲသိပ်တာကို သိသိကြီးနဲ့ အိလက်ခံလိုက်မိပါတယ်။ ပက်လက်လေးဖြစ်နေတဲ့ အိ ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ကိုင်လို့ အိရဲ့နဖူး ပါးနှစ်ဖက် နှာတံ မေးစေ့ တွေကို ဖွဖွရွရွလေးနမ်းပေးနေတော့ အိ လေအဲ့လို ယောကျ်ားရင့်မာကြီးရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အပြုအစု အယုအယတွေကို တအ့ံတဩနဲ့ပဲ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံယူနေမိပြန်တယ်။

နောက်တော့ အိရဲ့အပေါ် အကျီင်္ကိုဆွဲချွတ်လိုက်လို့ ပေါ်လာတဲ့ ဖြူဝင်းလုံးကျစ်နေတဲ့ နို့လေးတွေကို အငမ်းမရ တစ်ဖက်ပြီး တဖက်စို့တော့တာပဲ။ အိ ဘဝမှာတစ်ခါမှ အစို့မခံဘူးသေးတော့ ဦးထွန်း စို့တဲ့ အခါ တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးသံတွေထွက်နေသလို အသဲတွေအူတွေပါ ဆွဲထုတ်ခံနေရသလိုပဲ။ တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ အိ ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲက အချစ်ရေကြည်တွေစီးဆင်းနေမှန်း ခံစားသိရှိလိုက်ရတယ်။

ဦးထွန်းစို့တာ ပါဝါပြင်းလွန်းလို့ အိ ရဲ့ ပန်းနုရောင်နို့သီးလေးတွေက အပြင်ကိုတောင် ချွန်ထွက်လာသလို တအင်းအင်း တအီးအီးနဲ့ ကော့လန်ပျံနေရတာက အိ ရယ်ပေါ့။ နောက်တော့ အိ ထမိန်ကို ဖြေချပြီး ဦးထွန်းက ခြေနဲ့ကန်ပြီး အောက်ကို ချွတ်ချတာကို အိ တကိုယ်လုံ းမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း တုံးလုံးလေးဖြစ်သွားပြီမို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းစေ့ထားမိတယ်။

ဒါလဲ ကြာရှည်မတတ်နိုင်ပါဘူး ။ ပေါင်အတွင်းတလျှောက် ပွတ်သပ်ပေးလာတဲ့ ဦးထွန်း လက်ကြီး ပေါင်ရင်းနား ရောက်လာတာနဲ့ အလိုလိုပေါင်လေး ကားပေးမိပြီး ဦးထွန်းပြုစုလာမယ့် အရသာကို ငံ့လင့်နေမိတယ်။

ဒါကို သိတဲ့ဦးထွန်းကလဲ အိ စောက်ဖုတ်လေးကို ဟိုးးအောက်ဖက်ကနေ အပေါ်ဖက်ကို သူ့လက်ဝါးကြီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိပြီး ဆွဲအတင်မှာ ရသာဖူး စောက်စိလေးနဲ့လဲ ထိရော

“ အဟင့်..” လို့ အသံနဲ့အတူ အိ လေ ကော့လန်သွားတော့တာပဲ။ ဦးထွန်းက အိ ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို သူ့လက်ကြီးနဲ့ မလွတ်တမ်းအုပ်ကိုင်ထားရင် လက်ခလယ်နဲ့ အထဲကိုထိုးသွင်းလာတော့

“ အာ ဦးထွန်းရယ် သမီးမနေတတ်ပူး ဟင့်ဟင့်...” လို့ ပြောတော့

“ သမီးလေး ကောင်းအောင် လုပ်ပေးတာ အသာလေး အရသာခံ..” တဲ့။

“ ဟင့် ဟင့် သိပူးကွာ သိပူး..”

လို့ ပြန်ပြောပြီး ဦးထွန်းရဲ့ လည်ကုပ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အတင်းဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာကိုတော့ ဦးထွန်းရဲ့ ကျယ်ပြန့်တဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာဝှက်ထားမိတယ်။ ဦးထွန်းရဲ့ အနံ့စူးရှရှရယ်၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ အမွှေခံရတဲ့အနေအထားကြောင့် ထင်တယ်။ အိ မနေနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး ဦးထွန်းကို အတင်းဖက်အောက်က ဖင်ကလဲကော့လန်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးထဲက စောက်ရေတွေ ဖျောကနဲထွက်သွားသလို

“ အား အ အား ဦးထွန်း ဦးထွန်းရယ်..” 

လို့ ညီးရင်း ဦးထွန်းကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားမိပါတော့တယ်။

..................................

အခန်း (၁၄)

တစ်ချီပြီးမြောက်လို့ အသာလေး ငြိမ်ပြီး ကာမအရသာ ခံစားနေတဲ့ အိ ကို ဦးထွန်းက မျက်နှာပြင်ပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ ဆံစတွေကို သပ်တင်ပေးလို့ အိ နဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီး

“ သိပ်ကောင်းသွားလား သမီးလေး..” ဆိုတော့ သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ထုထုပြီး

“ သွား..ဘာတွေမေးနေလဲသိဘူး ဟင့်...” လို့ ပြောလိုက်တော့ ဦးထွန်းက

“ ဘာမေးရမှာလဲ သမီးရယ် အချစ်အရသာတွေပေါ့...” လို့ ပြောလာတော့

“ မပြောနဲ့ ရှက်တယ်..”

“ ရှက်ပါနဲ့ သမီးရယ် မိန်းမနဲ့ယောကျ်ား လိုးတာ ကမ္ဘာဦးအစထဲက ဓမ္မတာ ပါ..”

“ ဟာ ဦးထွန်းကလဲ ရှက်ပါတယ်ဆို ပြောနေတော့တာပါ..”

“ အေးပါ အေးပါ နောက်မရှက်တော့အောင် သမီးကို အမုန်းလိုးပေးမယ်..”

“ ဟင့် ပြောလဲ ကဲလေပဲ..”

“ ဟုတ်ဘူး လိုးလေပြဲလေဖြစ်မှာ..”

“ တော်ပြီ တော်ပြီဘာမှ မပြောတော့ပူး..”

လို့သာ ပြန်ပြောနေရတယ်။ ဦးထွန်း ရဲ့ရင့်ရင့်သီးသီးစကားတွေက အရှိန်ကျသွားတဲ့ ကာမမီးတွေကို လောင်စာဆီ ထိုးပေးသလိုမို့ အိ စိတ်တွေပြန်ထလာခဲ့တယ်။ ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီခြုံထွင်တဲ့ ဦးထွန်းကတော့ တဟဲဟဲနဲ့ သဘောအကျကြီးကျနေတာပေါ့။

“ ကဲ သမီးလေး ကောင်းပြီးရင် ဦးထွန်းကောင်းအလှည့်ပဲ..” ဆိုပြီး အိ အပေါ်ကို မှောက်လာခဲ့တယ်။ ပြီးစေ့ထားတဲ့ အိ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲဖြဲတော့

“ ဦးထွန်း သမီးဟာလေး ညစ်ပတ်နေပြီ..” လို့ ပြောတော့

“ အေး. အေး..” ဆိုပြီး ခြေရင်းရောက်နေတဲ့ အိ ထမိန်လေးယူပြီး စောက်ဖုတ်ကို ယုယုယယနဲ့ သုတ်ပေးတယ်။ အဲ့လိုသုတ်လို့ အစိလေးကို ထိတိုင်းထိတိုင်း တွန့်ကနဲ့ တွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားရတာက အိ ရယ်ပါ။

နောက်တော့ အိပေါင်ကို ဆွဲထောင်ပြီး ကားပေးတော့ အိ စောက်ဖုတ်လေးက အမွှေးနုနုလေးတွေကြားက နီနီရဲရဲလေးပြဲပြီး ဦးထွန်း လီးကို လာပါတော့ လို့ ခေါ်နေသလိုပဲ။

ဦးထွန်းက လက်တဖက်နဲ့ အိ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲထားပြီး ကျန်လက်နဲ့ သူ့လီးမဲမဲကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အိ စောက်ဖုတ်အဝကို ဝလုံးရေးသလို လီးနဲ့ မွှေနေတော့ အိ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ အိ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးဘယ်လိုများ ဝင်လာမလဲဆိုပြီး အသက်ရှူတောင် အောင့်ထားနေမိတယ်။

အသက်ကြီးပြီး ကာမ အတွေ့အကြုံပြည့်စုံသူမို့ အိ လို အစိမ်းသက်သက်ကို လိုသလို ပုံသွင်းနေတဲ့ ဦးထွန်းကတော့ စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ အိ ကို ကာမအရသာတွေ ပေးနေတာမို့ သူ့လီးကို မသွင်းပဲ ဝလုံးကို စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝမှာ ဘယ့ပြန်ညာပြန်ရေးလိုက် အစိလေးကို သူ့ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ ကော်ထိုးလိုက်လုပ်နေတော့တာ။

အိ မှာအစိလေးကို ကော်ကော်ထိုးလိုက်တိုင်း “ အဟင့်ဟင့်..” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ ကျောလေးကော့ကော့သွားရတယ်။ အဲ့နောက်တော့ ဦးထွန်းက သူ့လီးကို အိ ရဲ့စောက်ဖုတ်အဝကို သေချားတေ့ နောက်ဖြဲထားတဲ့လက်ကိုပိုပြီးအားထည့်ဖြဲပြီးဖိလာတော့

“ ဦးထွန်း ဖြေးဖြေးလိုးပေး နာမှာကြောက်တယ်..” လို့ တောင်းဆိုတော့

“ စိတ်ချ မနာအောင်လိုးပေးမှာ မကြောက်နဲ့..” တဲ့။

လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးလာလေ အိ အသက်မရှူပဲ အကြောအလိုလိုတင်းထားပြီး ကြုံလာမဲ့အနေအထား ကို ရင်ဆိုင်ဖို့ပြင်ထားမိတယ်။ နောက်တစ်ခါ စိတ်ပြန်ထပြီမို့ အိ ရဲ့ စောက်ရေတွေကလဲ ခပ်ဖြိုင်ဖြိုင်ထွက်နေတာမို့ ဦးထွန်း လီးကို သွင်းဖို့ အကူအညီပေးနေသလိုပဲ။

ဒါပေမဲ့ ကြီးလွန်းတဲ့ လီးနဲ့ အပျိုစင်စောက်ဖုတ် တွေ့ကြပြီးမို့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေတာက ခလေးစွပ်ကျယ် လူကြီးယူဝတ်သလို မဆန်းမပြဲ ဖြစ်နေတယ်။

“ အ. အ.နာတယ် နာတယ်..” လို့ အိ ငြီးတော့

“ အေးပါ ခနလေး ခနလေး အောင့်ခံ ပထမအစမို့ပါ..” ဆိုပြီး လီးကိုဆက်မသွင်းသေးပဲ အိ နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ရင်း လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားတယ်။ အိ မှာတော့ နာမှာသာ ကြောက်နေတာ ခုလို တဝက်တပြက်လီးအထိုးခံ ထားရပြန်တော့လဲ အားမလိုအားမရ လီးကြီးအဆုံး လိုးတာခံချင်နေပြန်ရော။

အဲ့တော့ နာတာကို အောင့်ခံရင်း အောက်ကနေ လီးကို ပိုဝင်အောင် ကော့ပေးနေမိတယ်။ ဦးထွန်းကလဲ သဘောပေါက်လို့ သူ့လီးကို အသာလေးဆွဲထုတ်တော့ အိ လေ လီးကြီးထွက်သွားမှာကြောက်လို့ အောက်ကနေ အတင်းလိုက်ကပ်ထားတယ်။ အိ ကော့နိုင်တဲ့ အနေအထားအဆုံးအရောက်မှာတော့ ဦးထွန်းက အိပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ နေရာကို အားထည့် ခါးညွှတ်ပြီး သူ့လီးကို အားကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်တော့

“ ဗြိ ဗျစ် ဘွတ်..” ဆိုတဲ့ အသံတွေနဲ့ အတူ စောက်ဖုတ်အောက်ဖက် ပြဲသွားပြီးမီးစနဲ့ အထိုးခံလိုက်သလိုမို့

“ အမလေး. သေပြီ သေပြီ အား နာတယ်နာတယ် အီးးအီးး...” ဆိုပြီး မျက်ရည်တွေတောင် ဝဲသွာတယ်။ ဦးထွန်းကလီးကိုအဆုံးထိဖိကပ်သွင်းထားပြီး

“ ဥုံဖွ. ဥုံဖွ..” ဆိုပြီး အိနဖူးလေးကို နမ်းပြီး အနာပျောက်သက်သာအောင် ချော့နေတယ်။

“ ဘာခုမှ ဥုံဖွ နေတာလဲ ဦးထွန်းလိုးတာ စောက်ပတ် ပြဲသွားပြီး ဟင့်ဟင့်..” 

လို့ အငိုတဝက်နဲ့ ပြောနေတဲ့ အိ မျက်နှာလေးကို သူလိုးလိုက်လို့ ပြဲသွားကွဲသွားတာအတွက် ဂုဏ်ယူ အပြုံးနဲ့ ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတဲ့ ဦးထွန်းကို နခမ်းလေးကိုက် မျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်တယ်။

ဒီနေရာမှာ ပြောစရာက အပျိုဆိုရင် အမှေးပါးရှိတယ်။ ပထမဆုံးလိုးရင် အမှေးပါးပေါက်ပြီး သွေးထွက်တယ်ဆိုပေမဲ့ အိ ကြတော့ ဘယ်လို လုပ်ပြီး အမှေးပါးပေါက်ခဲ့သလဲ မသိဘူး။ ခုလိုးတော့ အမှေးပါးတော့ မပေါက်ဘူး ။ သွေးကတော့ ဦးထွန်းရဲ့ လီးကြီးကကြီးလွန်းလို့ စောက်ဖုတ်နခမ်းပြဲလို့ ထွက်တယ်လေ။

............................................................

အခန်း (၁၅)

ဦးထွန်းက သူ့လီးကြီးကို အိ ထဲ တဆုံးထိုးထည့်ပြီးတာနဲ့ အိ စောက်ဖုတ်နဲ့ သူ့ဆီးခုံကို အတင်းဖိကပ်ထားပြီး မရုန်းနိုင်အောင်ချုပ်ထားလိုက်တယ်။ လီးကိုလဲအသွင်းအထုတ် မလုပ်ဘဲ အသာစိမ်ထားပြီး အိ အနာသက်သာ စိတ်ပြောင်းစေဖို့ အိ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကို ဖွဖွလေးရွရွလေး လိုက်နမ်းပေးနေတယ်။

ဦးထွန်း ရဲ့ကာမဗျူဟာကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် စောစောကနာကျင်နေတဲ့ ဝေဒနာတွေ ပျောက်ပြီး ကိုယ့်အထဲကို ဒုတ်နဲ့လျိုထိုးခံထားရသလို တစ်ဆို့ဆို့နဲ့ အတူ စောက်ဖုတ်ထဲကနံရံတကြောက ထိတွေ့မှုအာရုံတွေကြောင့် အငြိမ်မနေချင်တဲ့ စိတ်ကတဖက် နာကျင်မှာကြောက်တာကတဖက်နဲ့ စိတ်တွေက လှုပ်ရှားနေတော့တယ်။

ခနလေးကြာတော့ ဦးထွန်းက မလှုပ်ရှားပေမယ့် အိ ကပဲ အောက်ကနေးပြီး ဖင်လေးကို ကော့ခါလှုပ်ခါနဲ့ အသွင်းအထုတ်ကို တောင်းဆိုနေမိရော။ အသံ မပါပေးမဲ့ ကိုယ်ဟန်အနေအထားအရ လုပ်ငန်းစလို့ ရပြီလို့ အချက်ပေးနေသလိုပါပဲ။

ဒါကိုလဲ အထာပေါက်တဲ့ ဦးထွန်းက အိ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နေရင်း အောက်က ဖင်ကိုကြွပြီး လီးကိုထုတ်လိုက်တဲ့ခန အိ လေကျွတ်သွားမလားလို့ ဖင်လေးကို လိုက်ကော့နေမိရော။

ဦးထွန်း က သူ့ရဲ့ကွာလတီကို ဒီနေရာမှာ အသေအချာပြတော့တာပဲ။ လီးကို တစ်ဝက်လောက်ထုတ်ပြီး သုံးလေးချက်လောက်ဆောင့်လို့လိုက်။ ပြီးတဆုံးပြန်ထုတ် ကျွတ်လုလု အဝနားရောက်မှ အားပါပါနဲ့ တဆုံးဆောင့် လိုးပြန်ရော။ 

အဲ့လိုတဆုံးလိုးလို့ အဆုံးရောက်ရင် ဖိကပ်ထားပြီး အပေါ်ကနေ ဖင်ကိုဝှိက်ပြီး သနပ်ခါးသွေးသလို အိစောက်ဖုတ်ကိုဖိချေတော့ အစိလေးကအချေခံရသလိုဖြစ်ပြီးအသားတွေ ဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ကောင်းလွန်းတဲ့ ခံစားမှုကြောင့် အိ ရဲ့နှုတ်က

“ အား..အား..အီး.အီး.အင်းအင်း..” ဆိုတဲ့ သရ ရွှတ်သံတွေ အလိုလိုထွက်ကုန်ရော။

လီးကို သွင်းထားပြီးငြိမ်နေတဲ့အချိန်က ခြင်ကိုက်ခံရတဲ့ နေရာကို မကုတ်ပဲအပေါ်ကလက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ခံထားရသလိုပဲ။ အခုလို ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့မှပဲ ခြင်ကိုက်ခံရတဲ့ နေရာကို အားရပါးရ ကုတ်လိုက်သလို အရသာရှိသွားတော့တယ်။

အိ ထဲက ချောဆီတွေ လှိုင်လှိုင်ထွက်လာသလို ဦးထွန်းဆီကလဲ ရှေ့ပြေးအရေတွေကြောင့် ထင်တယ်။ အနာလဲသက်သာလာတယ်။ အိ ရဲ့ ခံနိုင်ရည်အနေအထားကို ကြည့်လို့ ဦးထွန်းကလဲ တမ်ပိုတွေမြှင့်လာတယ်။

အားပါပါနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာများ ဖောင်းနေတဲ့ အိ စောက်ဖုတ်လေးခွက်သွားမလား ထင်ရတယ်။ အိ ကလဲ အားကျမခံ ဦးထွန်းရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကိုဖက်ခြေချောင်းတွေကို ဦးထွန်းရဲ့ ခါးကိုချွတ်လို့ အောက်ကနေပြန်ကော့တင်ပေးနေမိတာ ဘယ်လောက်ပဲ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်ပါစေ၊ အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို ပါကင်ဖောက်နေတာပါလား ဆိုတဲ့ အသိကြောင့်စိတ်တွေ ပိုထန်တာမို့ ဦးထွန်းလဲ မနေတော့ပါဘူး။

“ အားး သမီးရယ် ကောင်းလိုက်တာ အ.အ. ပြီးမယ်ပြီးမယ်..”

ဆိုပြီး အားပါပါနဲ့ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ အိကလဲပြီးချင်လာပြန်တာ စိတ်တွေ ရွလာပြီးဦးထွန်းရဲ့ ပခုံးကိုကို က်ပစ်သည်ထိ လွတ်သွားတယ်။ အိ အဲ့လိုစိတ်လာမှန်းသိလေ ဦးထွန်းလဲစိတ်ထန်လေမို့ နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အတင်းခြစ်ကုတ်ဖက်ရက်ပြီး ဦိီးထွန်းလီးဆီက ပန်းထုတ်လာတဲ့ ပူပူနွေးနွေးလီးအရေတွေက အိ စောက်ဖုတ်ထဲနဲ့တောင်မဆန့်လို့ အပြင်ထိစီးကျလာတဲ့ နေရာမှာ အိကလဲ နောက်တစ်ချီစောက်ရေတွေ အထွက်မို့ စောက်ဖုတ်ပြင်နဲ့ ဖင်ကြားထိ သုတ်ရေတွေ ဗလပွဖြစ်လို့နေပါရော။

ကာမဂိတ်ဆုံးကို နှစ်ယောက်လုံး ရောက်သွားလို့ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျသွားသလို ပျော့ခွေပြီး အသက်ကို မနဲရှူလို့ အမောဖြေနေရတယ်။ ဦးထွန်းကလဲ သူ့လီးကို မထုတ်ပဲ တဆုံးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးထဲကျင်းစိမ်ထားပြီး အိ အပေါ်မှာပဲမှောက်ပြီးအနားယူနေတယ်။

“ ဦးထွန်း ဖယ်အုန်းလေ ဒီမှာအသက်ရှူလို့မရတော့ပူး..”

“ ခနလေးပါ သမီးရဲ့ စိမ်ထားချင်သေးတယ်..”

“ ဟာ ဖယ်ပါ အသက်ရှူမဝပူး..”

“ ခနလေးပါဆို သမီးကလဲ သမီးစောက်ဖုတ်လေးက လိုးလို့ကောင်းလွန်းလို့ လီးပြန်ထုတ်ရမှာတောင် နှမြောနေတာ..”

“ ဟာ ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိပူး ဖယ် ဖယ်..” လို့ ရှက်ရှက်နဲ့ပြန်ပြောတဲ့ အိမျက်နှာလေးကို ဦးထွန်းက ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ပြီး နဖူးကို ယုယုယယလေး နမ်းရင်း

“ ဦးထွန်း လိုးပေးတာကောင်းလားဟင်..” လို့ မေးလာတော့

“ ကြည့်ပါလား ဘာတွေမေးမှန်းမသိပူး ဖယ်ပါတော့..”

“ ကဲ ဖယ်စေချင်ဖြေလေ မဖြေရင်မဖယ်ဘူး..” တဲ့။ အိ လဲမဖြေမဖြစ်မှန်းသိလို့

“ အင်း အင်း ကောင်းတယ် ဖယ်..” ဆိုတော့

“ တကယ်နော်..” တဲ့။

“ အော် ခက်ပြီ တကယ်တကယ်..”

လို့ ပြောမှ အိ ပါးကိုနမ်းပြီး အိ ကိုယ်ပေါ်က ဘေးကို စောင်းဆင်းလိုက်တော့ “ ဖွတ်..” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ ဦးထွန်း လီးကြီး အိရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်သွားသလို အထဲမှာ လီးနဲ့ဆို့ထားလို့ ခံနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေကလဲ ဖျောကနဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကနေ စီးဆင်းလို့ လာပါတော့တယ်။

.....................................................

အခန်း (၁၆)

နောက်တော့ အိ လဲသေးပေါက်ချင်လာလို့ ထမိန်တထည်ကိုယူပြီးရင်လျားလိုက်တယ်။

“ သမီး ဘယ်လဲ..”

“ သေးသွားပေါက်မို့ ရေလဲဆေးရအုန်းမယ်..” ဆိုတော့ ဦးထွန်းကလဲ အိ နဲ့ အတူ အောက်ကိုဆင်းမလို့လုပ်တော့ ပုဆိုးလပြန်မဝတ်ပဲ လီးကြီးက တွဲလောင်းတွဲလောင်းနဲ့မို့

“ ဟာ ဦးထွန်းကလဲ ပုဆိုးဝတ်အုန်းလေ..တကယ်ပဲအရှက်ကိုမရှိပူး ဒွေးတင်တို့မြင်သွား အုန်းမယ်..”

“ အမလေး သမီးရယ် ဒီအချိန် နင့်ဒွေးတင်လား ဆင်တက်လိုးတောင်မနိူးဘူး..” 

ဦးထွန်းရဲ့ ရင့်ရင့်သီးသီး စကားတွေက တခြားအချိန်ဆိုရင် ဘယ်လိုမှ နားခံသာမှာ မဟုတ်ပေမယ့် ခုတော့ လောလောလတ်လတ် အိကိုလိုးထားခါစဆိုတော့

“ ကျွတ်..ဦးထွန်းနော် ပြောလိုက်ရင် မိုင်ကုန်ချည်းပဲ..” ဆိုတော့ တဟဲဟဲနဲ့ ရီပြီး အိ ခါးကို ဖက်ပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလာလိုက်တယ်။

အောက်ထပ်ရောက်တော့ အိ မျက်လုံး ကစားကြည့်လိုက်တာ ဟုတ်ပါ့ ၊ ဦးထွန်း ပြောသလို TV ရှေ့ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒွေးတင်တို့များ နတ်ပြည်ရောက်နေသလားပဲ။ ပိုးလိုးပက်လက်နဲ့ ထမိန်တောင် ပေါင်လည်ရောက်လို့။

“ တွေ့တယ်ဟုတ်လား သမီးဒွေးတင်ကို..” ဆိုတော့

“ အာ့က ဦးထွန်းအကျင့်ယုတ်တာကို..”

“ အကျင့်ယုတ်တာမဟုတ်ပါဘူး သမီးကိုချစ်လွန်းလို့ကြံမိတာ..”

“ တော်ပါ အပိုတွေ..”

အဲ့လိုနဲ့ ရေချိုးခန်းရောက်တော့ အိ အဖုတ်လေးကို အိတောင် မဆေးရဘူး လေ။ ဦးထွန်း ကိုယ်တိုင် ဖွဖွရွရွနဲ့ သေချာဆေးပေးနေတော့ အားတောင်နာမိတယ်။ ဒီအချိန်မှ အိ သတိရပြီး

“ ဦးထွန်း သမီးဗိုက်ကြီးမှာ ကြောက်တယ်..စောစောက ဦးထွန်း ဟာတွေအများကြီးပဲ အထဲဝင်တာ..” ဆိုတော့

“ ဘာတွေလဲ အများကြီးက..” သက်သက်ညစ်တာလေ သိရဲ့နဲ့ကြားချင်တိုင်း အိ လဲ အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့

“ ဦးထွန်း လီးထဲက အရေတွေ..” လို့ ပြောပလိုက်တယ်။ အဲ့တော့မှ တဟားဟားနဲ့

“ မပူနဲ့ မနက်ကျဦးထွန်း ဆေးဝယ်ပေးမယ် နော်..” တဲ့။

“ တကယ်လား စိတ်ရောချရလို့လား..”

“ တကယ်ပါဆို အဲ့ဆေးစားထားရင်ကြိုက်သလိုလိုး ဗိုက်မကြီးဘူး..”

“ ဟာ..ဦးထွန်းနော်..”

ပြောလေကဲလေမို့ ဘာမှမပြောနေတော့ဘူး..ဦးထွန်းက အီကို သေချာဆေးပေးသလို သူ့လီးကိုလဲဆပ်ပြာတွေအထပ်ထပ်နဲ့ဆေးပြီး အိကို

“ သမီး ကိုင်ကြည့်စမ်း..” တဲ့။  ဆိုပြီး အိ လက်ကိုဖမ်းပြီး သူ့လီးကိုကိုင်ခိုင်းတော့

“ ဟာ ကိုင်ပူး..” ဆိုပြီး အတင်းလက်ကိုရုန်းပေမယ့် ဦးထွန်းက အတင်းအဓမ္မကြီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးနေတာနဲ့ အသာလေးဖွဖွလေး ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ သူ့လီးက အိ လက်ထဲတဆုပ်တခကြီးဖြစ်နေရော။ အပျိုလက်ရဲ့ အတွေ့ကြောင့်ထင်တယ်။ စောစောကပျော့နေတဲ့ လီးကြီးက အိလက်ထဲတင် လေလျှော့နေတဲ့ ဘောလုံးကို လေထိုးလိုက်သလိုပဲ တဖြေးဖြေးတင်းမာလာခဲ့လို့

“ ဟင်..ဦးထွန်း ဟာကြီးကလဲ ပြန်မာလာပြီ..” လို့ပြောတော့

“ အင်းးသူကမဝသေးလို့ ကျွေးပါအုန်းလို့တောင်းနေတာ..” တဲ့

“ ဟာ မရပူးနော် ခုတောင် ရေဆေးတာစပ်နေတယ်..သူ့ဟာကြီးနဲ့မတရားလုပ်တာ မညှာမတာနဲ့..”

“ အော် သမီးကလဲ လိုးတယ်ဆိုတာ မထိခလုတ်ထိခလုတ်ဆို ဘာအရသာရှိမလဲ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်လိုးမှ ကောင်းတာ..”

“ သိပူး နာတာပဲသိတယ်..”

“ သမီးက မကောင်းလို့လား..”

“ မကောင်းပူး နာတယ်..”

“ အော် ဒါဆို ကောင်းတာသိတဲ့ ထိလိုးပေးရအုန်းမှာပေါ့..”

“ ဦးထွန်းနော် မရပူးဆိုမရပူးပဲ..”

“ သမီးကလဲကြာ..”

“ ဘာ သမီးလဲ ပြောတော့သမီး သမီးနဲ့ ပြီးလိုးလို့ ပြဲတောင် ပြဲသွားပြီဟင့်..” ဆိုတော့ အိ ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး ပါးလေးကိုဖွဖွနမ်းလို့

“ ချစ်လွန်းလို့ပါ သမီးရယ် ဦးထွန်းကိုစိတ်မဆိုးနဲ့နော် သမီးကိုနာအောင်မလုပ်ပါဘူး..” တဲ့။ အိ ကလဲ

“ တကယ်နော် မလုပ်ပူးဆိုတာ..” ဆိုတော့

“ တကယ်..တကယ်..” ဆိုပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ဂတိတွေပေးနေတဲ့ ဦးထွန်းကို အိ ကဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းရင်း

“ အာ့ကြောင့် သမီးက ဦးထွန်းကိုချစ်တာ..” 

လို့ ပြောမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဦးထွန်းဂတ်ိက ရေချိုးခန်းထဲသာ တည်ပြီး စိတ်ပျော့တဲ့ ကျမကြောင့်ပဲ အိပ်ခန်းထဲပြန်အရောက်မှာ ဒုတိယမ္ပိနှစ်ကြိမ်မြောက်လည်းဆိုတာကတော့.....။

.......................................................

အခန်း (၁၇)

အိ အိပ်ခန်းပြန်တော့ ဦးထွန်းလဲလိုက်လာတာမို့

“ ဟာ ဦးထွန်းကလဲ မလိုက်လာနဲ့တော့လေ..”

“ ဟုတ်ပါဘူး သမီးရဲ့ ဦးထွန်း ပုဆိုးက အဲ့မှာကျန်နေလို့..” တဲ့။ ဒါပေမဲ့ တကယ်တန်းအခန်းထဲ ရောက်တော့ ပုဆိုးဝတ်ပြီးပြန်မထွက်ဘဲ အိ ကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ပြီး နခမ်းကို စုပ်နမ်းပြန်ရော

“ ပြွတ် ပြွတ် ရှလွတ်..”

“ အင်..တော်ပြီ ဦးထွန်းကလဲ..”

လို့ အိကငြင်းရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကန် တွန်းထားလိုက်တယ်။ အပေါ်ပိုင်းကပ်မရလို့ အိ ဖင်နှစ်လုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပြီး သူ့လီးဆီ ဆွဲကပ်ထားလို့ အိ ရဲ့ချက်အောက် ဆီးခုံထက်မှာ ပူပူနွေးနွေးလီးကြီးက အမြောင်းလိုက်ကြီး လာကပ်နေတာ သိရတဲ့ အခိုက် ရင်ထဲမှာ မဖေါ်ပြတတ်တဲ့ ခံစားမှုနဲ့အတူ သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကို ပါးအပ်ထားမိပါတယ်။

ဦးထွန်းက ရိုးရိုးဆွဲကပ်ထားရုံမဟုတ်ဘဲ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကပ်လိုက် လျော့ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်နေတော့ အိ ရဲ့ဆီးခုံပေါ်မှာ အမြောင်းလိုက်ကပ်ထားတဲ့ လီးကြီးကဆီးခုံကို ရေပေါ်ထိုးနေသလိုပဲ။ အိ ပါးကပ်ထားတဲ့ ဦးထွန်းရဲ့ ရင်ဘတ်ကလဲ ဘဲအမွှေးတွေက ကုလားတွေလောက်မများပေမယ့် မဲမှောင်ပြီး မြင်ရတာရင်ဖိုသလိုလိုပဲ။အိ လဲပါးလေးနဲ့ရင်ဘတ်မွှေးလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေမိတယ်။နောက်မှ သတိဝင်ပြီး

“ ဦးထွန်း ပြန်တော့လေ..”

“ ပြန်ချင်းသေးဘူး သမီးရယ်..”

“ မရပူးနော် သမီး တအားနာနေပြီ နောက်နေ့မှ..”

“ အင်းပါ သမီးကို သာသာလေးဖက်အိပ်ရုံပဲ..” တဲ့။

အာ့နဲ့ အိ ကုတင်ပေါ်တက်အိပ်တော့ အိနောက်ကနေ ဦးထွန်းက ဝင်အိပ်တယ်။ ပြီး သူ့လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးခိုင်းတော့ အိ လဲခေါင်းအုံးလို့ အိပ်ပေမဲ့ သူ့ဖက်မလှည့်ဘဲ ကျောပေးအိပ်တာပေါ့။ ကာမဆက်ဆံချိန်က ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့်လဲ ခုလို အချိန်မှာတော့ ဦးထွန်းမျက်နှာကို မကြည့်ရဲပါဘူး။

ဦးထွန်းက အိ နောက်က အလိုက်သင့်လေးစောင်းပြီး အိ ကို ဖက်ထားတယ်။ ခနလေးသာ ငြိမ်တာပါ။  တော်တော်ကြာတော့ အိ ထမိန်ရင်လျားလေးကို ဖြေချပြီး သူ့လက်က အိ နို့လေးကို ဆုပ်ချေလာရော။

“ ဦးထွန်းနော် ငြိမ်ငြိမ်အိပ်ပါဆို..” 

လို့ ဟန့်နေလဲ သူကတော့ ကစားစရာရသွားတဲ့ ခလေးငယ်လို အိ နို့ ကို အမျိုးမျိုးလုပ်နေတော့တာပဲ။ နို့ကိုဆုပ်ဆုပ်ပြီး အပြင်ကိုဆွဲတယ် ပြီးအထဲက အကျိတ်လေးကို ကျေအောင်ချေလိုက် အသီးလေးကိုလဲ လက်ညိုးလက်မနှစ်ခုကြားထားပြီး လှိမ့်လိုက်နဲ့ဆိုတော့ အိ ရဲ့ငုတ်လျိုးသွားတဲ့ ကာမစိတ်တွေပြန်ခေါင်းထောင်လာရော။

ဒါတင်မကဘူး နောက်ကနေ သူ့လီးကိုလဲ အိ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲကို ထိုးထည့်ပြီး လှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်နေရင်း အိ ရဲ့ ဂုတ်သားနဲ့လည်တိုင်ကို တဖွဖွတရွရွ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်ဆိုတော့ အိ ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကငိုပြန်ရော။အိ စောက်ဖုတ်လေးက ကျတဲ့မျက်ရည်တွေကို ဦးထွန်းစမ်း မိတော့

“ သမီးလေး အချစ်ခံချင်ပြီလား..” တဲ့။

“ သွား မချစ်နဲ့ ချစ်တယ် ချစ်တယ် ပြောပြီး လိုးတာပဲ..”

“ အင်းလေ ချစ်လွန်းလို့လိုးတာ.. မချစ်ရင်အနားတောင်မကပ်ဘူး..”

“ တော်ပါ သူ့လီးကြီးကဖြင့် မိန်းမမြင်တိုင်းထနေတာ..”

“ ဟာ သမီးကလဲ မဟုတ်တာ..”

“ ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ နေ့လည်ကလဲ ဒွေးတင်ကိုအသားကုန်လိုးနေတာပဲ..”

“ ဟိီးး အာ့နဲ့ သမီးလဲ အလိုးခံချင်ရောလား..”

“ ပေါက်ကရ မပြောနဲ့ ခံချင်စရာလား သမီးက အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေး ဦးထွန်းက သမီးအဖေအရွယ်ကြီး..”

“ ခု အဖေအရွယ်ကြီးက လိုးပြီးပြီလေ ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ..”

သူက အနိုင်ယူပြောတော့ အိ လဲပြန်ပြောစရာမရှိလို့ နှုတ်ခမ်းစူပြီး စိတ်ကောက်ပြရတာပေါ့။ အိ ကိုကြည့်ပြီး သူသဘောအကျကြီးကျနေတယ်။

“ အလကား စတာ သမီးကိုဦးထွန်းက တကယ်ချစ်တာပါယုံနော်..”

“ ယုံပူး လုံးဝပဲ..”

“ ယုံပါ လိမ်မာပါတယ်သမီးက..”

“ မလိမ်မာပူး မိုက်တယ်..”

“ အဲ့မိုက်တာလေးကို ပိုချစ် ဦးထွန်းမဝသေးလို့ ချစ်ရအောင်နော် နော်..” ဆိုတော့

“ သိပူး ချစ်ပူး..” နဲ့သာ ပါးစပ်ကငြင်းနေပေမယ့် ဦးထွန်းက ထမိန်ကိုချွတ်လိုက်ပြီမို့ အိ မှာ အဝတ်ဗလာနဲ့ ပက်လက်လေးဆွဲလှည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက လီးမျှော်နေသလို အစိလေးချွန်လို့ ဟစိဟစိနဲ့ပေါ့။ အာ့ကိုကြည့်ပြီး ဦးထွန်းလဲ အိ ပေါင်နှစ်လုံးကြားနေရာယူပြီး အိရဲ့တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပင့်မြှောက်လိုက်တယ်။

အိ စောက်ဖုတ်လေးက ဦးထွန်းမျက်နှာရှေ့မှာ အသုံးတော်ခံဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးသားဖြစ်သွားသလို ဦးထွန်းရဲ့ပါးစပ်ထဲက လျှာပြားကြီးကလဲ စအိုဝဆီလောက်ကနေ အစိလေးဆီထိ ခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်တင်လိုက်တဲ့ ခန

“ အားးအ..အ.ဦးး.ဦး.ထွန်း ဘယ်လိုလုပ်..လုပ်.လုပ်တာလဲ ရှီူး..ငရဲတွေကြီးကုန်တော့မယ်..”

ငရဲတော့ကြီးမကြီးမသိဘူး အိ ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကတော့ ပွပြီးကြီးသထက်ကြီးလာပါတော့တယ်။

...........................................

အခန်း (၁၈)

“ အားး.အ.အဟင့်ဟင့် ဦးထွန်းရယ်..”

အိ နှုတ်ခမ်းက မချိတင်ကဲနဲ့ သံစဉ်စုံတွေပွင့်ထွက်ပြီး တကိုယ်လုံးလဲ လူးလွန့်လို့တွန့်လိမ်နေတယ်။ ဦးထွန်းကလဲ အိ စောက်ဖုတ်လေး ရွေ့နေရာကို သူ့ပါးစပ်က မလွတ်တမ်းလိုက်ပါကြီး လျှာကြီးက ဝေ့ကာဝှိက်ခါနဲ့ ကာမအရသာတွေကိုပေးနေတော့တာပဲ။

“ အားးမရတော့ပူး မနေတတ်တော့ပူး တော်ပါတော့..”

အိ ရဲ့တောင်းပန်စကားကြောင့် ဦးထွန်းက သူ့အစွမ်းကိုဂုဏ်ယူစွာနဲ့ ပြုံးပြီး

“ အာ့ဆို ဦးထွန်းကောင်းအောင် သမီးပြန်လုပ်ပေး..”

“ အမ်..ဘာလုပ်ရမှာလဲ..”

“ လီးစုပ်ပေးလေ..”

ဦးထွန်းစကားကြမ်းကြီးကြောင့် ရင်ထဲမှာဖိုနေအောင်ခံစားရတယ်။

“ ရွံတယ် စုပ်ချင်ပူး..”

“ ဦးထွန်းကျတော့ သမီးကိုမရွံရဘူး လုပ်ပါ စုပ်ပေးနော်..”

“ စုပ်ချင်ပါပူး..”

အိ ကငြင်းနေပေမယ့် ဦးထွန်းကတော့ သူ့လီးကြီးကို အိ မျက်နှာရှေ့ကို အတင်းထိုးပေးလာတော့ နီနီရဲရဲနဲ့ ဒစ်ကြီးကားနေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီးကြက်သီးတွေတောင်ထပါတယ်။ ဦးထွန်းက သူ့လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး အိ နှုတ်ခမ်းဝကို လာထိုးထည့်နေရော လီးကြီးရဲ့ ပူနွေးနွေးအရသာရယ်၊ ညှီစို့စို့လီးအနံ့ကြောင့် ကာမစိတ်တွေပိုကြွလာသလိုပဲ။ နောက်ဆုံးတော့ အရဲစွန့်လို့ ပါးစပ်လေးကို ဟလဲ ပေးလိုက်ရော။ ရတဲ့ အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံတဲ့ ဦးထွန်း သူ့လီးကြီးကို အိ ပါးစပ်ထဲကိုရောက်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်တော့တာပဲ။

အိ ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အကျောတွေက သွေးတိုးနေတာက ကို တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ခံစားသိလိုက်ရတယ်။အိ လဲဝက်ဖြစ်နေမှတော့ ချီးမကြောက်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို အားရပါးရ စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။

လက်တွေ့သာ မစုပ်ဖူးသေးပေမယ့် အပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးလေတော့ အဲ့ထဲက အမြင်ကို ဆရာတင်ပြီး စုပ်တော့တာပေါ့။

“ အားး ရှီုး.ရှီူး အမလေး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်..”

ဦးထွန်းလေ အိ ရဲ့ ပြုစုမှုကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့လန်နေတာကို မြင်ရလေ အိ ပိုပြီး သဘောကျလို့ လီး ကို ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လျှာကိုလဲ အစွမ်းကုန်အသုံးချပြီး စုပ်ပေးနေမိတော့တယ်။

“ အား.. တော်လိုက်တာ သမီးရယ်.. အာ့ကြောင့်ချစ်တာ..” 

လို့ပြောလာတဲ့ ဦးထွန်းကို ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး ပြည့်နေပေမယ့် မျက်စောင်းလေးတော့ ထိုးဖြစ်အောင် ထိုးလိုက်သေးတယ်။ အာ့ကို ကြည့်ပြီး ဦးထွန်းတစ်ယောက် သဘောအကျကြီးကျနေတော့တာပဲ။ နောက်တော့ ဦးထွန်းက တော်ခိုင်ပြီး အိကို လိုးဖို့ ပြင်ဆင်တော့တာပဲ။ ဒီတစ်ခါတော့ အိကပဲ ပက်လက်လေးအိပ်ထားပြီး ပေါင်လေးကားပြီး ဦးထွန်း လိုးမှာကို စောင့်နေမိရော။

ဦးထွန်းက ချက်ခြင်းမလိုးသေးဘဲ အိ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို စုံကိုင်ပြီး ဆွဲမြှောက်ပြီး သူ့ပခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်တော့ အိ စောက်ဖုတ်လေးက လေထဲမှာ မြောက်ပြီး ဦးထွန်းအတွက် အသုံးခံဖို့ အဆင့်သင့် ဖြစ်နေရော။ ဦးထွန်းကလဲ သူ့လီးကိုအသေအချာကိုင်ပြီး အိ စောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့လာရော။

“ ဦးထွန်း ဖြေးဖြေးနော် နာနေတာ..” လို့ သတိ ပေးလိုက်ရသေးတယ်။

“ အေးပါ.ဦးထွန်း မနာအောင် လိုးပေးမှာပါ..”

ဆိုပြီး အရေတွေလူးလိမ်းနေတဲ့ အိ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးကို တအိအိနဲ့ ထိုးသွင်းပါလေရော။ အမလေး ကောင်းလိုက်တာရှင် လီးကြီး ဝင်လာတဲ့ အရသာကို ဘာနဲ့နှိုင်းပြရမယ် မသိပေမယ့် ဦးထွန်းရဲ့ထောက်ထားတဲ့ လက်မောင်းကြီးနှစ်ဖက်ကို အိ လက်တင်းတင်းဆုပ်လို့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး

“ အ.အ.အင်း..” လို့ ငြီးသံလေးပေးပြီး လီးအရသာကို ခံစားလိုက်ပါတယ်။

ဦးထွန်းကလဲ “ နွားပျိုသန်လှ နွားအိုပေါင်ကျိုး ” ဆိုတဲ့ စကားပုံကို သက်သေပြတဲ့ အနေနဲ့ အိ စောက်ဖုတ်လေးကို ဗွက်ပေါက်အောင် ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ လိုးပေးတော့ သူတစ်ခါအပြီးမှာ အိ က သုံးလီသုံးခါပြီးတာမို့ သူပြီးလို့ သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်တဲ့ အခိုက်မှာတော့ အိ လဲအားတွေကုန်ပြီး ပျော့ခွေလို့ အသက်ကိုမနဲရှူပြီးအမောဖြေနေရတယ်။

“ သမီးရယ် လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ သမီးစောက်ဖုတ်က မုန့်ပေါင်းမို့လိုးမဝနိုင်ဘူးကွာ..”

“ ဟင်.ဘာလဲ မုန့်ပေါင်းဆိုတာ..”

“ မုန့်ပေါင်းဆိုတာ စောက်ဖုတ်အမျိုးအစားလေ စောက်ဖုတ်မုန့်ပေါင်း လိုးလို့ကောင်း တဲ့ ဖောင်းဖောင်းကားကားနဲ့..”

“ ဟာ..ရှက်စရာကြီး..”

“ ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ သမီးရယ် စောက်ဖုတ်နဲ့လီးဆိုတာ ကကမ္ဘာဦးထဲက မိတ်ဖက်လေ မခွဲမခွာအမြဲတွဲနေမှ..”

“ ဟွန့် ပြောတတ်လိုက်တာ...” ဆိုပြီး မျက်စောင်းလေးချိတ်ပြီးပြောမိပေမယ့် အိကို စိတ်ကျေနပ်အောင်လိုးပေးတဲ့ ဦးထွန်းကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာ အလိုလိုဖြစ်လာတဲ့ ခံစားမှုနဲ့ ဦးထွန်းကိုဖက်ပြီး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းနေမိတယ်။

“ ဦးထွန်း ကို ချစ်လားဟင်..”

ဦးထွန်းကလဲပဲ ဝမ်းသာအားရ မေးတော့အိ ကလဲပဲ ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ပြီး ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြမိပါတော့တယ်ရှင်။

...................................

အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>



စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

သူရဇော် ပုံဖော်သည်။

အခန်း ( ၁ )

အရင်ဆုံး ကျမ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မိတ်ဆက်ပါရစေ။ ကျမ နာမည်က အိအိထွေး ပါ။ အမည်နဲ့လိုက်အောင်လဲ အိမ်မှာ ကျမက အထွေးဆုံး။ ကျမ အထက်မှာ အစ်ကို တစ်ယောက် အစ်မတစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ အစ်ကိုနဲ့က ရှစ်နှစ်ကွာပြီး အစ်မနဲ့က လေးနှစ်ကွာတယ်။ ဖေဖေမေမေတို့က ဇယားချထားလားမသိပူး ။ လေးနှစ်ဆီ ခြားတယ်။ 

ထားပါတော့လေ။ အစ်မက အိမ်ထောင်ကျလို့ ခလေးနှစ်ယောက်တောင် ရနေပြီ။ အစ်ကိုကတော့ ရုံးတစ်ခုမှာ ဝန်ထမ်းဘဝ။ အိမ်ထောင်တော့ မကျသေးပါဘူး။ ကျမကတော့ မြန်မာစာနဲ့ ကျောင်းပြီးထားပြီး ယောင်ခြောက်ဆယ် ဝေလေလေ။ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ အသီးအသီး လုပ်ငန်းဝင်ကုန်ပြီ။ တချို့လဲဝန်ထမ်း တချို့ကစျေးဆိုင်ထိုင် တချို့က အပ်ချုပ်ဆိုင် တချို့ကတော့ အလှပြင်ခန်းတွေ ဖွင့်လို့။

ကိုယ့်မှာသာ ဘာရယ်လို့ ရည်မှန်းချက်ကမရှိ။ ဟိုဟာပဲကောင်းမလိုလို ဒီဟာ ပဲကောင်းမလိုလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဆီ သွားလာ ဝင်ထွက်ပြီး လေ့လာ မဆုံးပေါ့။ ဖေကြီးမေကြီးတို့ကလဲပဲ အိ ကို ဘာမှ မခိုင်းရက်လို့ ဒီတိုင်းလွှတ်ထားကြတယ်။ ပြောရရင် အိ ကိုယ်တိုင်ကလဲ ဘာမှရေရေရာရာမရှိဘူး ။ ဒါကြောင့်လဲသူငယ်ချင်းတွေဆီ လေ့လာတယ့် အကြောင်းပြပြီး နေရာစုံ လျှောက်သွားပြီး ဘဝကို ကျေနပ်နေတယ်ဆိုပါတော့။

အော် အသက်လား ? အိက (၂၄) နှစ်လေ။ ဘာ? ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားလား၊ အရပ်က (၅) ပေ (၄) လက္မ ရင် (၂၈) ခါး (၂၆) တင်က (၃၄) ပြောရရင် ကျမတို့ အမျိုးကတင် ကြီးမျိုး ခ်ခ် ရင်သားကျတော့ သေးနေတယ်။ အသားက မဖြူမညို၊ ခပ်လတ်လတ်ပေါ့။ မျက်ဝန်းအိမ်ကျယ်ကျယ်လေး အားမနာတမ်းပြောရင်ဇီးကွက်မ ဟီး ။

မျက်ခုံးထူထူ နှုတ်ခမ်းထူထူ နဲ့ ပါးစပ်ကျဉ်းကျဉ်းလေး အာ့လေးပဲ ချစ်ဖို့ကောင်းနေရော။ နှာတံလေးက ပေါ်ပြီး ထိပ်ကလုံးလုံးလေး။ အာ့လောက်ဆိုရင် ရှင်တို့ တွေ အိ ကို ပုံဖေါ်လို့ရပြီ ဟုတ်။ အင်း မိတ်ဆက်တာနဲ့ ကိုယ့်ပုံဖေါ်နေရတာနဲ့ပဲ ပြောမယ့်အကြောင်းဆီ မရောက်နိုင်တော့ပူး။ အဲ့တော့လဲ နောက်တခေါက်မှပဲ ပြောပြတော့မယ်။

........................

အခန်း ( ၂ )

ကဲ ဆက်ပြောကြရအောင် ။ အိ က sex ဆိုတဲ့ လိင်ကိစ္စတွေကို ငယ်ငယ်လေးထဲက စိတ်ဝင်စားတာ မဟုတ်ပါပူး။ ငယ်ငယ်ကတော့ စားမယ်၊ ဆော့မယ်၊ အိပ်မယ်၊ ဒါလောက်ပဲ။ သနပ်ခါးလိမ်းတာ နှုတ်ခမ်းနီဆိုးတာတွေတောင် စိတ်မဝင်စားပူး။ ရုပ်ရှင်ကြည့်တဲ့အခါ မင်းသားနဲ့မင်းသမီးရီစားဖြစ်လို့ အတူတူလည်ကြပတ်ကြ စားကြတဲ့အခါလဲ စားတာတွေကိုပဲ သဘောကျတာ။

မှတ်မှတ်ရရ အိ ကိုးတန်းတက်နေတဲ့ နှစ်မှာ မိန်းခလေးတို့ဘာဝ ထမိန်စလာတယ်။ အိ က (၁၅) နှစ်ပဲရှိသေးတယ်။ အာ့က သူများတွေထက် စာရင် နောက်ကျ တယ်ပြောရမယ်နော်။ အိက အဲ့ဖက်မှစိတ်မပါပဲ။ ခလေးစိတ်နဲ့ စားဖို့ဆော့ဖို့သာ အာရုံရောက်နေတာကို။

ထမိန်လာတော့ မေကြီးက 

“ သမီးလေး ခလေးမဟုတ်တော့ဘူးနော် လူကြီးဖြစ်ပြီ အရင်လိုမဆော့နဲ့တော့..”  တဲ့။ 

ပြီး ထမိန်လာတဲ့အခါ အတွင်းခံအသုံးပြုတာတွေ သင်ပေးတယ်။ နောက် အိ ကိုပိတ်သားနဲ့ ပုံပါရုံ ဘော်လီဝယ်ပေးတယ်။ တကယ်ပါ။ အဲ့ချိန်က အိ လေ ကိုယ့်ရင်သားကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး ရီချင်မိတယ်။

ရင်သားလေးက စူရုံလေး စူပြီး နို့သီခေါင်းလေးတွေက အထဲမှ ာမြုပ်ကောင်းတုန်း မေကြီးဝယ်ပေးတဲ့ ပိတ်သားဘော်လီလေးက ချွေးခံစွပ်ကျယ်သဘောပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆုံတော့

“ ဟေ့ ငါအခုအပျိုဖြစ်ပြီဟဲ့..” ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေက 

“ ဟုတ်လို့လား ဟာ နင့်ဟာက ဘာမှလဲမပြောင်း လဲပူး..” တဲ့။ အိ ကနားမလည်လို့

“ ဘာပြောင်းလဲရမှာလဲ ဟ..” ဆိုတော့

“ နင် ကလဲနို့တွေ ဖင်တွေ ပေါ့ ဟ..” ဆိုတော့ 

“ ဟာ သိပူးလေ အာ့တော့..” သူငယ်ချင်းတွေက အိ ကို မိန်းခလေး သန့်စင်ခန်းထဲ ခေါ်ပြီး သူတို့ရင်သားတွေပြပြီး

“ တွေ့လား အပျိုဖြစ်ရင် အဲ့လိုကြီးလာရော..” တဲ့။ 

ဟုတ်လဲ ဟုတ်တယ်။ သူတို့ရင်သားတွေက လက်ဖက်ရည် ပန်းကန်လုံးလေး မှောက်ထားသလိုပဲ။

“ ရော့ ကိုင်ကြည့်..” ဆိုလို့ အိ ကိုင်ကြည့်တော့တင်းနေတာပဲ ကိုင်နေရာကဖစ်ကြည့်တော့ အထဲမှာ အကျိတ်အခဲလေးစမ်းမိတယ်။

“ အားး ကောင်မတအားမညှစ်နဲ့လေ နာ တယ်ဟ..”  တဲ့။ အိ ရဲ့ရင်သားကိုလဲ လှန်ကြည့်ကြပြီး

“ ဟင်း နို့တောင် မထွက်သေးပူး..” တဲ့။ ပြီး သူတို့ ပိပိလေးတွေကို လှန်ပြတယ်။

“ တွေ့လား အမွှေးလေးတွေ ပေါက်နေပြီ..”  ဆိုတော့ အိ သေသေချာချာကြည့်မိတော့ ဟုတ်သားပဲ။ ပိပိလေးရဲ့ အပေါ်က ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးတွေပေါ်မှာ အမွှေစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ အိ လဲ ကိုယ့် ပိပိ ကို လှန်ပြီးသေချာကြည့်ကြည့်တော့ ဘာဆိုဘာမှ မရှိပူး။ 

“ အေး ဟ ဒါပေမဲ့ အဲ့ထဲက သွေးတွေထွက်တယ် အမေကအာ့အပျိုဖြစ်တာလို့ ပြောတာပဲ..”

နောက်ဆုံးတော့ အမေနဲ့ ကိုင်ပေါက်ရတော့တာပဲ။ အဲ့နေ့က ကျောင်းကနေ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေကြီးကိုအကုန်ပြန်ပြော ပြတော့ မေကြီးက ရီပြီး

“ အမလေး သမီးငယ်ရယ် လူတိုင်း တယောက်နဲ့ တယောက် ဘယ်တူမလဲ.. နောက် သမီးငယ်က ခုမှစဖြစ်တာလေ မပူနဲ့နောက်ကျ သူတို့လိုပဲဖြစ်လာမှာ..”  တဲ့။

အိ ကတော့ မိန်းခလေးချင်းတူတူ ကိုယ့်ကျမှ ဘာလို့သူတို့နဲ့ မတူရသလဲလို့ ဘဝင် မကျဖြစ်မိတာတော့ အမှန်။

..........................................

အခန်း ( ၃ )

အိ ရဲ့ အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကတော့ ကိုယ်ခန္ဓာကလဲ မဖွံ့ဖြိုးသလို စိတ်ကလဲ ခလေးစိတ်ပဲမို့ sex ဆိုတဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကင်းရှင်းလို့ အဖြူထည် သန့်သန့်လေးလို့ ပြောရမယ်။

တက္ကသိုလ် တက်ပြီး ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့မှ ခန္ဓာကိုယ် ကလဲ တန်းဝင်လာခဲ့သလို စိတ်ကလဲပဲ လူကြီးစိတ် ဝင်လို့ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်တွေအပေါ် စိတ်ဝင်စားလာသလို ကိုယ့်ဟာကိုလဲ လှချင်ပချင်လာတယ်။

အစ်မကြီးရဲ့ အလှပြင်ပစ္စည်းတွေက အိ အတွက် ဖြစ်လာသလို သူ့ဟာတွေ ယူသုံးရပါ့မလား ဆိုပြီး အမြဲဆူပွက်ဒဏ်ကိုလဲ ခံနေရပြီ။ မေကြီးက

“ သမီးငယ်လေး အလှပြင်လှချည်လား ရီးစားရှိနေပြီလား..” ဆိုတော့

“ ဟာ မေကြီးကလဲ ရှိပါပူးနော်..ထားလဲထားပူး မီး ကအပျိုကြီးပဲလုပ်မှာ..” လို့ ပြန်ပြောတော့ အစ်မကြီးက

“ အမလေး ကြည့်ရသေးတာပေါ့ ပျိုမလား ပြိုမလားလို့..” ဆိုပြီး ငေါ့တာမို့

“ ကြည့်ပါနော် မကြီး သာ ကိုအောင်မြင့် လာရင် ဆပ်စလူးကိုခါနေတာ..” 

ကိုအောင်မြင့် ဆိုတာက အစ်မကြီးတို့ လူငယ်ချင်းလဲ ရည်ငံနေသလို လူကြီးတွေကလဲ သဘောတူလို့ ခု ဝါကျွတ်ရင် လက်ထပ်ကြတော့မှာလေ။ အစ်မကြီးက သူ့ကို အဲ့လိုပြောရမလား ဆိုပြီး

“ အမေ့ သမီးပြောနေတာ ကြားလား အစ်မကိုများ လင်ငတ်နေတယ် လို့ ကြားသူတွေ ထင်အောင် အမေနော် ပြီးမှသမီးအဆိုး မဆိုနဲ့..” လို့ မေကြီးကိုပြောတော့ 

“ အေးပါ ဟယ် ခလေးပဲ ပြောချင်ရာပြောတာ ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်မှန်းသိတာမှ မဟုတ်တာ ဗွေယူမနေပါနဲ့ သမီးငယ်ကလဲ ကိုယ့်အစ်မကို အဲ့လို မပြောရဘူးလေ..”

လို့ ကြားဝင်မှ အိ လဲဇက်ကလေးပု လျှာလေးထုတ်ပြီး ကိုယ့်အခန်းဆီ ပြေးထွက်လာလိုက်တယ်။

အဲ့နှစ်ကတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ဆုံရင် ယောကျ်ားလေး တွေအကြောင်းကို တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ပြောကြရင်း လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာနယ်မြေကို ခြေစပြီးချခဲ့ပါတယ်။ အဲ့လို အချိန်ဆို အိ ကမူကြိုအဆင့်ဆိုတော့ ဝါရင့်သဘာရင့် သူငယ်ချင်းတွေပြောတဲ့ အကြောင်းတွေကိုပဲ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ နားထောင်ပြီး ရင်ထဲမှာတော့ မဖေါ်ပြတတ်တဲ့ ခံစားမှုတွေကို ခံစားလို့ပေါ့။

ကိုယ်တိုင်တော့ ရီးစား မထားဖူးသေးသလို အိ ကလဲ အိမ်ကအုပ်ထိန်းမှုရဲ့ တင်းကြပ်မှုကြောင့် အိ ကို လက်တဲ့ စမ်းချင်ကြတဲ့သူတွေ အတွက်လဲ အခွင့်အခါ မရနိုင်ဘူးပေါ့။

လက်တွေ့ မဟုတ်ပေမယ့် ဆရာမကြီးတွေဆီက သင်ကြားပို့ချမှုတွေကိုတော့ အချိန်ရတိုင်းလေ့လာဆည်းပူးနေရတယ်။ တခါတလေ သူတို့ရီးစားတွေနဲ့ တွေ့ပြီး အဲ့ အတွေ့အကြုံတွေပြန်ပြောရင် ကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေသလိုလို ရင်တွေတောင် တုန်လို့။

အဲ့လိုနေလာရာ ပထမဆုံး လိင်အတွေ့အကြုံကို ရလာခဲ့တယ်။ ဘယ်လိုရတာလဲဆိုတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ကြုံပြီး ကိုအောင်မြင့်က အစ်မကြီးနဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့လုပ်တော့ အစ်မကြီးက တစ်ယောက်တည်း လိုက်သွားရင် ပတ်ဝန်းကျင် အပြောခံရမှာစိုးတာနဲ့ အိ ကို အဖေါ်ခေါ်တာ။

ရုပ်ရှင်ရုံထဲရောက်တော့ အိ ဘေးမှာက အဒေါ်ကြီးအစ်မကြီးနဲ့ ကိုကြီးအောင်မြင့်က တစ်ဖက်ပေါ့။ ရုပ်ရှင်ပြခါစကတော့ အိ လဲ နေကြာစေ့လေး ဝါးလိုက်ရုပ်ရှင်လေးကြည့်လိုက်ပေါ့ ။ မကြီးတို့နှစ်ယောက်ကလဲ ပထမတော့ ဣန္ဒြေနဲ့ပဲ နောက်ကျတော့ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်ပြီး ကြည်နူးနေကြတာ။ အဲ့ချိန်ပဲ အိ ရဲ့တင်ပါးကို ခြေမနဲ့ လာထိလို့ ဗြုန်းဆို လန့်သွားပြီး နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အသက် လေးဆယ်လောက်ရှိမယ် ဦးလေးကြီး။ ဒါပေမဲ့ ခပ်တည်တည်ပဲ ရုပ်ရှင်ကိုကြည့်နေတယ် ။ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း။

အိ စိတ်ထဲ တအား ဒေါသဖြစ်သွားတယ်။ သမီး အရွယ်လောက်ကို အဲ့လို လုပ်ရမလားပေါ့။ အိ က မကြောက်တတ်ပူး။ ထ ရန်တွေ့ လိုက်ရမလားပေါ့။ နေပါစေအုန်းလေ လို့ ကိုယ့်ဟာကို ဖြေပြီးနေလိုက်တယ်။ အိ ဘာမှမပြောပဲနေတော့ သူ့ခြေမကို တခါထပ်ပြီး အိ တင်ပါးကို လာထိပြန်ရော။ အိ လဲလှည့်ဆဲမလို့ လုပ်ပြီးမှ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတဲ့ နှိုက်တယ်ဆိုတာကို သတိရပြီး ဘယ်လိုနေလဲ ခံစားကြည့်လိုက်အုန်းမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်လေ။

အဲ့ဒါပြောတာပေါ့ အိ ကသတ္တိတော့ မနည်းပူး။ စိတ်ပျော့တာ နေမယ်နော်။

.........................................................

အခန်း ( ၄ )

အိ လဲ အသာငြိမ်နေလိုက်တော့ သူ့ခြေမကို ပိုပြီးတိုးလာတယ်။ ထူးဆန်းတယ်နော် ။ တင်ပါးကို ထိမိတိုက်မိတာ ခနခန ကြုံပါတယ် ။ ဘာမှမဖြစ်ပူး။ ခုကြမှ ယောက်ျား ကြီးတစ်ယောက် ကိုယ့်ဖင်ကို ခြေနဲ့ လာထိနေပါလား လို့ တွေးမိတော့ ရင်တွေခုန်ဒူတွေတုန်ချင်နေတယ် ။ ကြက်သီးပဲ ထနေသလိုလို လည်ချောင်းတွေကခြောက်ပြီး ရေဆာသလိုလိုပဲ။

သူက အိ ဖင်အောက်ထဲ ခြေချောင်းကို ရသလောက် ထိုးထည့်ပြီးမှ အပေါ်ကို ကော်ကော်ပြီး ကစားနေတယ်လေ။ အိ လဲ သူ့ခြေမကို ဖမ်းဆုပ်ထားပြီး မိန်းခလေးစရိုက်ပေါ်လာတာမို့ ဆွဲဆိတ်တာပေါ့။ သူနာပေမယ့် အောင့်ခံပြီး အိ ရဲ့လက်ကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ထားတယ်။ အိ လဲအတင်းသူ့လက်ထဲက လွတ်ဖို့ကြိုးစားရုန်းတာပဲ ဒါပေမဲ့ ယောက်ျားရင့်မာကြီးရဲ့ အားကို ဘယ်နိုင်ပါ့မလဲနော်။

သူ့ခြေမကို လွှတ်လိုက်တော့ ခြေထောက်ကို ထိုင်ခုံအောက်ချလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အိ ပေါင်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးတော့တာပဲ။

တခါမှမကြုံဖူးတော့ အဲ့လို အပွတ်ခံရတာနဲ့ကို အိ ပိပိလေးထဲက ကျဉ်သလိုလို ရွစိရွစိဖြစ်လာလို့ ငြိမ်ငြိမ်မနေနိုင်တော့ပဲ လူးလွန့်နေမိရော။ ပြီးမှ မကြီးတို့ကို သတိရလို့ အသာ ငဲ့ကြည့်လိုက်မိတယ်။

အမလေးတော် ။ ကိုယ့်ညီမလေးကို တစိမ်းယောက်ျားကြီးက ကိုင်နေတွယ်နေတာကို ဘယ်အရေးစိုက်နိုင်ပါ့မလဲ။ လူကြီးမိဘတွေ သဘောတူထားပေမဲ့ အုပ်ထိန်းမှုတင်းကြပ်တဲ့ မိသားစုကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ခွင့်မရတဲ့ ကိုကြီးအောင်မြင့် ။ သူလဲယောက်ျားပဲ ရတဲ့ အခွင့်အရေး ဘယ်လက်လွှတ်ခံပါ့မလဲ။ မကြိီးရဲ့အကျီင်္ကိုဖြုတ်ပြီး မကြီးနို့ကို အပြတ်စို့နေတာကို ပိတ်ကားကရောင်ပြန်လာတဲ့ အလင်းရောင်နဲ့ တွေ့နေရတယ်။

ကိုယ့်လဲ အပွတ်ခံနေရသလို မကြီးနို့ကို ကိုကြီးအောင်မြင့် စို့နေတာကို မြင်တော့ ပိပိထဲက အရေတွေအလိုလို စီးကျနေတာ ခံစားပြီးသိလိုက်ရတယ် ။ သူ့လက်ကလဲ ပေါင်ရင်းထဲ မရောက်ရောက်အောင် ထိုးနေပေမဲ့ ထိုင်ခုံကရှေ့နောက်ဆိုတော့ လက်မမှီနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။

မမှီမကမ်းဖြစ်လေ သူက ထန်လေထင်တယ်။ အိ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို အတင်းကုတ်ဖစ်နေတာ အိ လဲ သူကိုင်ရလွယ်အောင် အရှေ့ကလူ ကွယ်နေလို့ ကိုယ်ကိုစောင်းကြည့်သလို မကြီးဖက်ကိုယိုင်ပြီး ဖင်တခြမ်းကြွထားပေးလိုက်တာပေါ့။ အဲ့တော့မှ ဟနေတဲ့ အောက်ကနေ လက်ဝင်ပြီး အိ ရဲ့ ပိပိကိုစမ်းပြီး လက်ညိုးနဲ့ထိုးရော။ ဒါပေမယ့် ပင်တီရောထမိန်ပါ နှစ်ထပ်ခံထားတော့ အထဲကို ဘယ်ရောက်ပါ့မလဲ။

အထဲမရောက်တာတောင် အဲ့အထိအတွေ့ကို နှစ်ခြိုက်နေမိတယ်။ သူလဲ ရသလောက် အနေအထားနဲ့ လုပ်ပေးနေရှာပါတယ်။ နောက်တော့ သူက အိ နို့ဆီလက်လှမ်းလာပါရော။ အိုးး ဒါတော့ မဖြစ်ပူးလေ။ ပိတ်ကားအလင်းရောင်နဲ့ လူတွေမြင်ကုန်မှာပေါ့။ အာ့ကြောင့် သူလက်ကို အတင်းဖယ်ပြီး ဟ ထားပေးတဲ့ ဖင်ကို လဲပြန်ဖိထိုင်လိုက်တော့မှ သူလက်ကို ပြန်ရုပ်ပြီး အိ ဖင်ကိုကုတ်ပြီး ပြန်ဟခိုင်းတယ်။

အိလဲ သနားတာနဲ့ ပြန်ကြွလို့ ဟပေးထားလိုက်တယ် ။ အားနာဖို့တော့ အကောင်းသား အိ ပိပိက အရေတွေသူ့လက်ပေပြီး နံနေမှာနော်။ အဲ့နေ့ကအပြန်လမ်းမှာ ကိုကြီးအောင်မြင့်က 

“ ညီမလေး ရုပ်ရှင်ကောင်းလား..” လို့နေတာကို

“ ရုပ်ရှင်တော့မသိပူး ဗိုက်တော့ပြည့်သွားတာပဲ..” ဆိုတော့

“ ဟင် ဗိုက်ကဘာလို့ ပြည့်တာလဲ..” လို့ပြန်မေးတာကို

“ ကိုကြီးကလဲ နို့စို့ရတော့ ဗိုက်ပြည့်တာပေါ့..” လို့ ဖြေလိုက်တော့ ကိုကြီးအောင်မြင့် က

“ ဟာ ဒီကောင်မလေး..”

လို့ ပြောသလို မကြီး ကရှက်ရှက်နဲ့ အိ ဗိုက်ကြောကိုဆွဲလိမ်တာ နာလိုက်တာမပြောပါနဲ့။ သူတို့ မသိတာက စိတ်ပျော့တဲ့ကျမ တခါမှ မမြင်မသိတဲ့ ယောကျ်ား ကြီးရဲ့အနှိုက်ခံလိုက်ရတာကိုပါ။

........................................

အခန်း ( ၅ )

Sex အတွေ့အကြုံကို ရုပ်ရှင်ရုံထဲက အဦးဆုံး ရခဲ့ပြီး နောက်ထပ် မကြုံတော့ဘဲ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်တွေ နားထောင်လိုက် ညညအိပ်မပျော်တဲ့ အခါ ရုပ်ရှင်ရုံထဲက အဖြစ်လေးကို ပြန်တွေးခံစားလိုက်နဲ့ သင်္ကြန် ကို ရောက်လာခဲ့ပါလေရော။

သင်္ကြန် လည်ကြမယ်ဆိုတော့ အရင်နှစ်တွေက သင်္ကြန် ဆိုရင် ဖွားဖွားကြီးတို့ အညာမြို့လေးကို ပြန် ဖွားဖွားကြီးနဲ့ မေကြီးတို့က ဘုန်းကြီးကျောင်းသွား ဥပုသ်ယူ၊ တစ်နေကုန်ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ပုတီးစိပ်လိုက် ဥပုသ်သည်ချင်း တရားဆွေးနွေးလိုက်၊ အိ ကတော့ အတူလိုက်ပြီး ဘုန်းကြီး သီလပေးတုန်းတော့ ဟန်ကျပန်ကျလိုက်ယူ ပြီးမှ အိမ်ကထည့်လာတဲ့ စားကောင်းသောက်ဖွယ်တွေစား၊ ညီမဝမ်းကွဲတွေနဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲက ဘုရားစောင်းတန်းတွေမှာ လည်ပတ်ပြီး မင်းသားမင်းသမီးတွေ အကြောင်း ဖက်ရှင်တွေအကြောင်း မမောနိုင်မပန်းနိုင်ပြောကြ၊ ညနေစောင်းမှဥပုသ်သည်တွေနဲ့ အတူအိမ်ပြန်။

သင်္ကြန် ရက်တွေဆိုတော့ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ စာဂဒါန လုပ်သူတွေက များမှများ တစ်နေကုန် မနက်ပိုင်းအလှူ တွေရှိသလို နေ့ခင်းကြတော့လဲ ဖျော်ရည် တိုက်ပြီးကုသိုလ်ယူကြတာမို့ တစ်နေကုန် စားလိုက်သောက်လိုက်နဲ့ ပျော်စရာပါ။ ဒီနှစ်တော့ တပေါင်းလလောက်ထဲက မေကြီးက သွေးဆုံးကိုင်တယ် ဆိုလား။ကျန်းမာရေး မကောင်းလို့ အညာမပြန်ဖြစ်ဘူး။

အိ တို့မြို့က ခရိုင်မြို့ဆိုတော့ မကြီးမငယ် စည်ကားပါတယ်။ ဒီနှစ်တော့ အညာမပြန်ရတော့ သင်္ကြန် ကိုလည်မယ် ဆိုပြီး အိမ်ကိုပူဆာတယ်။ အိမ်ကလဲပဲ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူကြီးတောင် ဖြစ်နေပြီမို့ အရင်လောက် မကြပ်မတ်ပေမယ့် စိတ်ချရတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဆိုရင် ခွင့်ပြုမယ် ဆိုတာကြောင့် စန္ဒာသိန်း တို့ကို အိမ်လာခွင့်တောင်းခိုင်းရတယ်။ စန္ဒာသိန်း အဖေကမြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးလေ အဲ့တော့ အိမ်ကလဲစိတ်ချတယ်။

တကယ့် တကယ်က ဆရာဝန်ကြီးသမီး ဘယ်လောက်ကဲတယ် ဆိုတာ မသိကြလို့၊ သိများသိရင်လား ခွင့်ပြုဖို့နေနေသာသာ ခွင့်တောင်းတဲ့ အိ ဗိုက်ကြောပြတ်အောင် အဆွဲခံရမှာ။ အိ တို့သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ စန္ဒာ သိန်းက သဘာအရင့်ဆုံး ။ ဆရာဝန်သမီးဆိုတော့ ဆေးနဲ့ပတ်သက်တာတွေလဲ မျက်တွေ့လက်တွေ့ တွေရှိတာမို့ ရဲလဲပဲရဲ ရဲတာ နေမှာ။ အချင်းချင်းမို့ သိနေတာ။ ဒုတိယနှစ်နဲ့ပဲ သူ့ပိပိ က ကျမ်းပြုရလောက်အောင် အတွေ့အကြုံတွေ ရနေပြီ။

ခုလဲ အိ သူ့ကြောင့် ဒုတိယအကြိမ်မြောက် sex အတွေ့အကြုံ ရခဲ့ပြီလေ။ ဖြစ်ပုံက သင်္ကြန် လည်တော့ အမိုးဖွင့် ဂျစ်ကားမှပိုပြီး သဘာဝကျတယ် ဆိုပြီး ကားဝပ်ရှော့ရှိတဲ့ သက်အောင်ကို လည်ဖို့အဖွဲ့ထဲ ဆွဲသွင်းတယ်။ အားလုံးရှစ်ယောက်။ ရှစ်ယောက်မှာ စန္ဒာသိန်းတို့က အတွဲကိုယ်စီနဲ့ သုံးတွဲဆိုတော့ အိ နဲ့သက်အောင်သာ အဖေါ်မဲ့ သင်းကွဲတွေ ဖြစ်နေရော။

သင်္ကြန် ရေပက်ခံ ရေကစား မထွက်ဖူးတဲ့ အိမှာတော့ စိတ်ကူးနဲ့ပဲ ပျော်ပြီ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ စန္ဒာသိန်းတို့က ဘယ်လို အဝတ်ဝတ် မိတ်ကပ်ကိုလဲ ဘယ်မိတ်ကပ်လိမ်းနဲ့ သူတို့ ဆရာကြီး လုပ်သမျှ အိ မှာနာခံနေရတယ်။

..........................................

အခန်း ( ၆ )

သင်္ကြန် အကျနေ့ မနက် ရှစ်နာရီလောက် သူငယ်ချင်းတွေ လာခေါ်တော့ သူတို့ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ အပေါ်က စပိုစ့်ရှပ်အဖြူဝတ်ပြီး အဲ့အပေါ်ကမှ ဂျင်းအကျီင်္ကို ထပ်ဝတ် ပြီးမှ မွှေးပွတဘက်ကြီးခြုံလို့ ဟီးဟီး ပြင်ဆင်ထားတဲ့ အတိုင်း ထွက်လာပြီး ကားပေါ်တက်တော့ 

“ ဟေး..” ဆိုပြီးဝိုင်းဩဘာပေးလို့ အပြင်လိုက်ထွက်လာတဲ့ မေကြီး က

“ ခလေးတွေ အပျော်လဲမလွန်နဲ့အုံး..” လို့ လှမ်းအဟန့်ခံရမှ အားလုံး လျှာလေးတွေထုတ် ခေါင်းလေးတွေပုလို့

“ ဟုတ်..”လို့ သံပြိုင်အော်လိုက်ကြတာကို မေကြီးက ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ပြီး သဘောကျနေလေရဲ့။

အိ တို့လဲ မြို့ထဲက ရေကစားမဏ္ဍပ်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု လည်ပတ်ပြီး ရေပက်ခံကြတယ်။ မဏ္ဍပ်တစ်ခုရောက်တိုင်း ရေလောင်းရေပက်ပြီ ဆိုရင် နားတွေမျက်စိတွေထဲ မဝင်အောင် တဘက်ကို ခေါင်းမြီးခြုံထားလိုက်၊ ခေါင်းဖော်ပြီးအော်လိုက်ဟစ်လိုက်ပေါ့။

အဲ့လိုအချိန်ဆိုရင် သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ရီးစားတွေက သူတို့ရဲ့ မိန်းခလေးတွေကို အကာအကွယ် ပေးချက်က အ့ံစရာပါ။ ရင်ခွင်တွေထဲ ဆွဲသွင်းပြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပြီး ကာကွယ်နေကြတာ။ ကောင်မတွေကလဲ အဲ့လို သူတို့ကိုရှေ့ကမားမားမတ်မတ် ရပ်တည်ကာကွယ် ပေးနေတာကိုပဲ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့။

အိ မှာသာ အကာအကွယ်မဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ တဘက်ကြီးခြုံလို့ ကာကွယ်နေရတယ်။ သက်အောင် ကြည့်လိုက်တော့လဲ ကာကွယ်ပေးရမယ့်သူ မရှိလို့မျက်နှာပေါ် ရောက်လာတဲ့ ရေတွေကို လက်နဲ့သပ်ချပြီး မဏ္ဍပ်ပေါ်က ကောင်မလေးတွေကို အော်ဟစ် လှောင်ပြောင်နေရှာတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက်တော့ အိကိုလှမ်း လှမ်းကြည့်တယ်။ 

အဲ့လိုကြည့်တဲ့အခါ ရေစိုလို့ ကပ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီကြောင့် ကိုယ့်ပစ္စည်းကို အရှိတိုင်းပြနေမိသလားလို့ မလုံမလဲ ဖြစ်ရသေးတယ်။ တော်ပါသေးရဲ့။ ထမိန်မဝတ်ပဲ ဂျင်းဆိုတော့ အသားထူထူမို့ အပေါ်ပိုင်းကလဲ အထူအပြင် တဘက်ပါ ခြုံထားတော့ လုံခြုံမှုက အပြည့်ပါ။ ကိုယ့်ဟာကို မလုံဖြစ်နေတာလေ။

အဲ့လိုနဲ့ နေ့လည် ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ သီတာအေး က သူတို့အိမ်မှာ ပြင်ဆင်ထားပြီးသားတဲ့။ ဒါနဲ့သူတို့ အိမ်ကို ကားမောင်းသွားကြရော ။ အိမ်ကမြို့အစွန်ကျတော့ ခြံဝန်းကျယ်ကျယ်နဲ့ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်လေး။ အိမ်ရောက်တော့ သီတာအေးတို့ မိဘတွေက ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားသီလယူ၊ ဥပုသ်စောင့်ကြသတဲ့။

အိမ်မှာက အိမ်ဖေါ် အဒေါ်ကြီးသားအမိက အိ တို့အတွက် ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပေးတယ်။ အိ တို့လဲ ကဲထားကြတော့ ချမ်းလို့ခိုက်ခိုက်တုန်နေပြီ။

သီတာအေးက သူ့အခန်းထဲ ခေါ်ပြီး အဝတ်ခြောက်တွေ လဲခိုင်းတယ်။ ရေစိုဝတ်တွေကိုတော့ နေလှမ်းထားပေါ့။ အိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ အဝတ်ဆိုတော့ အနွမ်းပါးပါးရယ် ။ ဘရာ လဲချွတ်ထားတော့ တီရှပ်အနွမ်းနဲ့ နေလိုက်တယ်။ စားကြသောက်ကြလို့ ပြီးတော့ အားလုံး အေးအေးဆေးဆေး နားကြတဲ့ နေ့လည်သုံးနာရီလောက်မှ ရေပြန်ဆော့မယ်ပေါ့။

ခြံကြီးက အကျယ်ကြီး ။ သီးပင် ပန်းပင်တွေနဲ့ သာယာတော့ အားလုံးအကြိုက်ပေါ့။ ခြံထဲလျှောက်ကြည့် ပန်းတွေခူးနဲ့ နောက်တော့ စန္ဒာသိန်းတို့ သီတာအေးတို့တွေက သူတို့ရီးစားတွေနဲ့ အသီးသီး နေရာခွဲသွားကြတော့ အိ သာတစ်ယောက်တည်း ခြံထဲဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။ အဲ့လိုနဲ့ဇွန်ပန်းရုံကြီးနား ရောက်တော့

“ ဟာ မောင်ကကွာ တအားပဲ..”

ဆိုတဲ့ အသံ ။ ဒါက ဝင်းဝင်းမာ အသံ ။ အိ လဲ ကြားကြားခြင်းတော့ ထိတ်ခနဲ့ ဖြစ်သွားတယ် ။နောက်မှ အော် ကောင်မတွေ ဒါကြောင့် ပျောက်ကုန်တာကိုး .. လို့ တွေးမိပြီး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတာမို့ သူများတွေပြောတဲ့ အတွဲခြောင်းတယ် ဆိုတာကို ကိုယ်တိုင်လုပ်လိုက်အုန်းမယ်..စိတ်ကူးပြီး အသာလေး ပန်းရုံနားကပ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့။

ဝင်းဝင်းမာတစ်ယောက် သူ့ရီးစား ရဲကို ရဲ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ဘလောက်အကျီင်္ ကြယ်သီးတွေပြုတ်လို့ နို့သီးတွေက တစ်လုံးကို ရဲကို လက်နဲ့ အုပ်ချေခံနေရပြီး တစ်လုံးက ရဲကိုပါးစပ်ထဲ အစို့ခံနေရတယ်။ ရဲကိုက နို့စို့ရင်းက ကျန်တဲ့ လက်နဲ့ နို့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းချေလိုက်တာမို့ ဝင်းဝင်း နှုတ်ကထွက်လာတဲ့ အသံ ဖြစ်မယ်။ အိလဲ ဝင်းဝင်းမာ နို့ကိုကြည့်ပြီး အားတောင်ငယ်မိတယ်။ အပျိုသာ ပြောတယ်။ သူ့နို့က ရဲကိုလက်နဲ့တောင် မဆန့်အောင်ထွားနေလိုက်တာ။ အိနို့ကဖြင့် ရေနွေးပန်းကန်လုံ းသာသာပဲရှိတာ။

သူတို့ကို ကြည့်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာမှန်း သတိမထားမိဘူး။ နောက်နားက သစ်ကိုင်းကို ခြေနင်းမိလို့ ထွက်လာတဲ့ အသံကြားတော့မှ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သက်အောင်လေ။  အိ ကိုကြည့်နေတာ။

“ အို..”

လို့ အိ နှုတ်ကရှက်ရွံစွာထွက်သွားတဲ့ အသံနဲ့အတူ အဲ့နားက အပြေးထွက်လာမိတယ်။

............................

အခန်း ( ၇ )

အိ အိမ်ဖက် ပြန်လာပြီး အိမ်ထဲ ဝင်ကြည့်တော့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အိမ်ဖော် သားအမိကလဲ သူတို့တာဝန်ပြီးပြီမို့ အိမ်ရဲ့ အနောက်ဖက်က သူတို့အတွက် ဆောက်ပေးထားတဲ့ အိမ်ငယ်လေးဆီ ပြန်သွားကြသလို ကျန်တဲ့ အတွဲနှစ်တွဲကလဲ ဘယ်ချောင်သွားလို့ ချစ်တမ်း ကစားနေကြသလဲပဲ။

မိီးဖိုချောင်ထဲမှာ ရေတစ်ခွက်သောက်လိုက်မှ စောစောက မြင်ကွင်းက လှုပ်ဆော်ပေးတဲ့ ရင်ခုန်ခြင်းဝေဒနာ သက်သာသွားတော့တယ်။ ရေသောက်ပြီး အရှေ့ပြန်ထွက်လာတော့ သက်အောင်လဲပြန်ရောက်လာတယ်။ အိ လဲ သူ့ကို ကြည့်ရမှာ မရဲလို့ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်တယ်။ သူကအနားထိ ရောက်လာပြီး

“ အိထွေးကို ကျနော် ခုထိ ရေမလောင်းရသေးဘူး..” သူ့စကားကြောင့်

“ ဟမ်..” လို့ပဲ နှုတ်ကထွက်သွားတယ်။ သက်အောင်က

“ လောင်းပါရစေနော်..” လို့ ခွင့်တောင်းလာလို့

“ အာ ခုမလောင်းနဲ့လေ ရေပက်ခံထွက်မှလောင်း..”

“ မရဘူးဗျာ ခုလောင်းမယ်.. နောက်က မသေချာဘူး..”

ပြောလဲပြော အိ လက်ကိုလဲ ဆွဲရင်း အိမ်နောက်ဖက် ရေချိုးခန်းဆီ ဆွဲခေါ်တာမို့ အိ လဲ ရုန်းရင်းကန်ရင်း ပါသွားခဲ့ရတယ်။ ရေချိုးခန်းရောက်တော့ တဖက်ကလက်ကို ဆွဲထားရင်း တခြားတစ်ဖက်လက်က ရေကန်ထဲက ရေကို ဖလား နဲ့ခပ်ပြီး အိ ကိုလောင်းပါလေရေ။ာ သုံးခွက်လောက် ဆက်အလောင်းခံလိုက်ရတော့

“ တော်ပြီကွာ အိ လဲပြန်လောင်းမယ်..” ဆိုတော့မှ လက်လွှတ်ပေးပြီး

“ လောင်းစေဗျာ လောင်းစေ..” တဲ့ ။ အိ လဲသူ့လက်ကဖလားယူပြီး သူ့ထက်သာအောင် ငါးခွက်လောက်လောင်းလိုက်တော့ သူ့တကိုယ်လုံး နစ်အောင် စိုသွားမှ အလောင်းရပ်လိုက်တယ်။ သူက အိ လောင်းတာကို ဘာမှမပြောပဲ အိ ခန္ဓာကိုယ် ကိုသာ စူးစူးရဲရဲ ကြည့်နေတယ်။

ဒိတော့မှ အိ လဲကိုယ့်ဟာကို သတိပြုမိတယ်။ အဝတ်က ခနလဲတာမို့ ဘရာမပါဘဲ စပို့ရှပ် အဖြူအနွမ်းလေးသာဝတ်ထားတာမို့ ခုလို ရေအလောင်းခံလိုက်ရတော့ မကြီးပေမယ့် လက်ဖက်ရည် ပန်းကန်းလုံးသာသာ နို့လေးက အသီးလေး ကို ရေအထဲက အရောင်အသွေးပါ မြင်နေရတယ်လေ။

“ ဟင်..”

လို့ အသံထွက်သွားသလို ရှက်လဲရှက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငုံ့နေရာက သူ့ကို ကြည့်မိတော့ သူလဲ ပုဆိုးဟောင်းလေးနဲ့ ရေစိုလဲထားတာ ပုဆိုးက ရေလဲပုဆိုးထင်ပါရဲ့ ။ နွမ်း အိုနေပြီ။ ရေကလဲ စိုထားတော့ အသားနဲ့ ကပ်ပြီးနေတာ အိ ကိုကြည့်ပြီ းစိတ်ပါနေတာထင်တယ် ။ သူ့ဟာကြီးက အရှေ့ကို ငေါပြီးထွက်နေတာလေ။

ရေစိုပြီး အသားကပ်နေလို ဒစ်ရာတောင် အထင်းသားကြီး ဖြစ်နေတယ် ။ အိ လဲ အာ့ မြင်ပြီး ရင်တွေခုန်ရုံမကပါဘူး ။ ဒူတွေတောင်တုန်ပြီး အသက်ရှုမဝသလိုပဲ။ သက်အောင်ကလဲ ခေတ်ရဲ့ သားပျိုပီပီပဲ တွန့်ဆုတ်မနေဘူး။ အိ အနားတိုးလာပြီး

“ လှလိုက်တာ အိထွေးရယ်..”

လို့ ပြောလဲပြော အိ ကိုလဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ အိ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပေမယ့် သဘာဝက လှုံ့ဆော်တဲ့အတိုင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်အစုံနဲ့ တွန်းထားမိတယ်။

“ မလုပ်နဲ့နော် အိ မကြိုက်ဘူး..” 

လို့ ပါးစပ်ကလဲ အတွင်တွင် ငြင်းနေမိတယ်။ အိ စကားကို သူနားမဝင်ပါဘူး ။ အိ ရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းဖို့ကြိုးစားနေတယ်။ အိ စိတ်တိုလာတာမို့ အတင်းရုန်းထွက်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးက်ို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ပလိုက်တာပေါ့။

“ ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း..”

ဆိုတဲ့ သံစဉ်တွေနဲ့အတူ အိ လက်ကလေးတောင် စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်သွားတယ် ။ သူကတော့ နာတာတောင် ဂရုမပြုဘူး ။ အိ ကိုအတင်းပြန်ဆွဲဖက်ပြီး kiss ဆွဲဖို့ကိုပဲကြိုးစားနေလို့ အိ လဲခေါင်းကို ဘယ်တိမ်းညာတိမ်းနဲ့ သူနှုတ်ခမ်းက လွတ်အောင် ကြိုးစားနေရတယ်။

အဲလို ရှောင်နေရာကနေ တစ်ခါတော့ အိ နှုတ်ခမ်းကို အမိအရ ငုံမိသွားရေ။ ပူနွေးတဲ့သူနှုတ်ခမ်းအတွေ့ကြောင့် ဒူးတွေ အားမရှိတော့ပဲ ခွေကျမလိုဖြစ်လို့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အိ အရှုံးမပေးသေးပါဘူး ။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို တင်းတင်းစေ့လို့ပိတ် ထားတာ။ သူကလဲလျှာနဲ့ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ အိ ပါးစပ်လေးဟပေးဖို့ တောင်းဆိုနေရော။ အိ လဲသူ့လျှာကြီးရဲ့ မွှေနေနှောက်နေတာကို ကြာတော့ မတင်းနိုင်တော့ဘူး။ နှုတ်ခမ်းလေးဖွင့်ပေးလိုက်မိပါတယ်။

ခံစစ်စည်းပေါက်ပြီဆိုတာနဲ့ သူ့လျှာကြီးက အိ ပါးစပ်ထဲမှာ ဖျော်ရည်စက်မွှေသလို မွှေတော့တာပဲ။ ပြီးမှ အိ ရဲ့လျှာကို အမိအရငုံပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ အိ လေ ဝမ်းထဲကကလီစာတွေပြုတ်ပါသွားသလို ခံစားရပြီး သူ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုတင်းတင်းကြီး ပြန်ဖက်ထားမိတယ်။

အဲ့အချိန်မှာ သတိထားမိတာက သူလေ အပေါ်က လျှာကို အပိုင်သိမ်းသလိုပဲ။ အောက်မှာလဲ စွင့်ကားနေတဲ့ အိ ရဲ့ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးကြီးနဲ့ဂျုံနယ်သလို ချေပြီးနယ်နေတာကိုပါ။ အဲ့လိုသတိထားမိလိုက်တာနဲ့ အိ ရဲ့ပိပိထဲက ရွစိရွစိနဲ့ တစ်မျိုးကြီး ခံစားလိုက်ရတယ်။

တကယ်တော့ အိ စိတ်ပျော့လို့ သက်အောင်ရဲ့ဗျူဟာအောက်သက်ဆင်းရတာ မဟုတ်ပါလားရှင်?။

............................................

အခန်း ( ၈ )

အိ တို့လဲ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းစုပ်နေရာက ကာမရေချိန်တွေ ဒီရေလို တရိပ်ရိပ် တိုးလာခဲ့ပြီမို့ အပေါ်က တစ်ယောက် လျှာကို တစ်ယောက်အမိအရ ဖမ်းစုပ်နေသလို အိ ဖင်ကြီးကိုနယ်နေတဲ့ သက်အောင် လက်တွေကလဲ ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာတယ်။ 

အားမလိုအားမရနဲ့ အိဖင်ကြီးကို သူ့ဘက်ဆွဲဆွဲကပ်လိုက်ရင် ငေါထွက်နေတဲ့ သူ့လီးက အိ ရဲ့ဆီးခုံကို ထိုးလိုက် ဗိုက်ကို ထိုးလိုက်ဖြစ်နေရော။

သူ့အရပ်က (၅) ပေ (၇) လက်မကျော်ကျော်ဆိုတော့ သူ့လီးက အဲ့အပေါ်ကို ရောက်နေတာပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့လီးကြီးနဲ့ အထိုးခံရတိုင်း ကြက်သီးထသလို အကြောတွေ စိမ့်စိမ့်သွားတယ်။ အိ အဖုတ်လေးကလဲပွစိပွစိနဲ့ အရေထွက်လဲ စိမ့်ကျလာတယ်။ သက်အောင် လဲ နောက်ကဖင်ကို နယ်ရာက အရှေ့က အိ ရဲ့အဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တော့

“ အင့်.. ဟင့်..”

လို့ အလိုအလျှောက် နှုတ်ကထွက်သွားသလို ဖင်ကိုလဲ အလိုလို နောက်ကိုကော့ပြီး ရှောင်လိုက်မိရော။ အဲ့လို ရှောင်လိုက်လို့ သူ့လက်ကလွတ်သွားတာကို မချင့်မရဲဖြစ်ပြီး အတင်းအဖုတ်ကို လိုက်ဆွဲတော့ အိ အဖုတ်လေး သူ့လက်ထဲ အမိခံလိုက်ရတော့ အဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့ အတင်းဆုပ်လိုက်တာမို့

“ အာ နာတယ်လေ တအားကြီးပဲ..”

“ နာသွားလား ဆောရီးနော်.. ကိုယ် စိတ်နဲနဲထန်သွားလို့ မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်..”

“ ဟင့်.သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း မနာပဲ နေမလား..”

မျက်စောင်းလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီးပြောတဲ့ အိ ကို ကြည့်ပြီး အသဲယားလာလို့ထင်တယ်။ အိ အဖုတ်ထဲကို လက်ညှိးနဲ့ ဆောင့်ထိုးလိုက်တာ တော်ပါသေးရဲ့၊ ထမိန်ခံနေလို့ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပဲ ဝင်တယ် ။ အိ လဲ လန့်ပြီး

“ အာ..” ဆိုပြီးသူ့ရဲ့လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်လိုက်မိတယ်။ အဲ့အချိန်ပဲ အိမ်ရှေ့က

“ အိထွေးရေ. အိထွေး..”

လို့ စန္ဒာသိန်းရဲ့ အော်ခေါ်သံကြောင့် သူရော အိ ပါပြန်သတိဝင်လာပြီး အနေအထားတွေ သပ်ရပ်အောင် ပြန်ပြင်ပြီး သူ့ကို နေခဲ့အုံးဆိုတဲ့ သဘော လက်ဟန်ပြပြီး အိ ကတော့ 

“ လာပြီ လာပြီ..” လို့အသံပေးရင်း အိမ်ရှေ့ထွက်လာလိုက်တယ်။

“ နင် တို့တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ ငါ့မှာရှာမတွေ့လို့ အိမ်ပြန်စောင့်နေရတယ်..” လို့ ဦးအောင်အပြစ်တင်လိုက်တော့

“ ခြံထဲမှာပဲလေဟာ သီးပင်ပန်းပင်တွေ လိုက်ကြည့်နေတာ ရော့ နင့်အတွက် မာလကာသီးတောင် ခူးလာသေးတယ်ဟ..”

အိ လဲသူတို့အခြေအနေတွေကို မသိတဲ့ဟန်ပဲ ဆောင်လိုက်ပြီး

“ ဝါး..မာလကာသီးကြီးတွေက အကြီးကြီးတွေပဲ thank ပါရှင်..”

အဲ့လိုနဲ့ ညနေကြ ရေပြန်ကစားကြတော့ သက်အောင်လဲ အိနားကပ်ပြီး ရေပက်တဲ့အခါ ကာပေးရင်း နယ်ရင်း ကာနယ်လုပ်နေရော။ သူငယ်ချင်းတွေကလဲ အိတို့ကိုု ဖြစ်စေချင်လို့ တွန်းပေးနေတာ အသိသာကြီး။

အိ လဲ အဖေါ်မမဲ့ရလေအောင် သက်အောင် ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ဝင်ပြီး ရေပက်တာကို ရှောင်ရတိမ်းရတာ ပျော်နေမိတယ်။

နောက်ရက်တွေလဲ ပုံမှန်ရေကစားကြ နေ့လည်နားချိန်ကြတော့ ကိုယ့်အတွဲလေးတွေနဲ့ ကိုယ် စခန်းသွားလိုက်နဲ့ သာယာနေကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် နှုတ်ခမ်းအစုပ်နဲ့ ပွတ်တာသပ်တာပဲ ခွင့်ပြုထားတာလေ။ အဲ့ထက်ရှေ့ဆက်ဖို့ကို အိ လဲမရဲသလို သက်အောင်ကလဲ ကြိုးမကိုင်နိုင်တာမို့ အဲ့သင်္ကြန်မှာ sex အတွေ့က အဲ့လောက်နဲ့ပဲ နိဋ္ဌိတံခဲ့ရတယ်။

အိ ရဲ့ ပြီးမြောက်တဲ့ sex အတွေ့အကြုံကတော့ တစ်နည်း အားဖြင့် အိ ရဲ့ ပါကင်လေးကို ဖောက်ပေးခဲ့ ဖောက်ခွင့် ရခဲ့သူကတော့ ဘယ်သူမှမထင်မိ မထင်နိုင်တဲ့ ခလေးငါးယောက်အဖေ ဆိုရင် အံ့ဩကြမှာပဲနော်။ အဲ့အကြောင်းကို နောက်တစ်ခါမှ ပြောပြပါ့မယ်။

.......................

အခန်း ( ၉ )

ဟိုနေ့က စကားလေး ဆက်ရအောင်နော်။ အိ sex ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြုံလိုက်ရတာက ဒီလိုရှင့်။ မေကြီးနဲ့ ညီမ နှစ်ဝမ်းကွဲလောက် တော်တဲ့ ဒေါ်အေးတင်အိက “ ဒွေးတင်” လို့ခေါ်တဲ့ ဒေါ်အေးတင်ရဲ့ သုံးနှစ်သမီးလေး မွေးရာပါနှလုံးရောဂါကို အိ တို့မြို့က ဆေးရုံကြီးမှာ လာပြတော့ အစ်မဝမ်းကွဲ ဖြစ်တဲ့ မေကြီးကို အားကိုးပြီး အိမ်မှာလာတည်းပြီး ဆေးရုံပြကြတယ်။

ဆေးရုံမတင်ပေမယ့် နှစ်ပတ်တစ်ခါလောက် ချိန်းတော့ ရွာပြန်ရင် အသွားအပြန်ပင်ပန်းတာရယ် လမ်းစရိတ်ကုန်တာရယ်ကြောင့် မပြန်ဘဲ အိမ်မှာပဲ စခန်းချကြတယ်။ ဒွေးတင်ရယ်၊ လူနာခလေးရယ်၊ ဒွေးတင် ယောကျ်ား အိက “ဦးထွန်း”လို့ ခေါ်တဲ့ ဦးထွန်းမောင်ရယ်ပေါ့။

အော် ပြောရအုန်းမယ် ။ ဖေကြီးရဲ့ စီးပွားက ပွဲရုံလေ ။ အစက အခြေမခိုင်ခင်ကဆို မေကြီးဇာတိ ရွာနီးဝန်းကျင်က ထွက်သမျှသီးနှံတွေကို ဖေကြီးက အကုန်သိမ်းပြီး နယ်ဆင်းဝယ်ရတာ။ အာ့ကြောင့်အဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေကလဲ မြို့လာရင် ဖေကြီးတို့ကို အားကိုးကြတာ။

ဒွေးတင် က မေကြီးထက် တစ်နှစ်လောက်ပဲ ငယ်တာ ။ ဒါပေမဲ့ တောသူတောင်သားဆိုတော့ အလုပ်ပန်းတဲ့ ဒဏ်ကြောင့် မေကြီးနဲ့ယှဉ်ရင် ဒွေးတင် ကအကြီးလို ဖြစ်နေတာ။ မေကြီး ကြတော့ (၅၂) နှစ်လို့ပြောရင် မယုံကြဘူး။ အရိပ်ထဲနေရလို့ ထင်တယ်။ အသားလေးတွေ နုပြီးဝင်းနေတာ ။ မေကြီးဖင်ဆို မြင်သမျှပျို ပျိုအိုအို ယောကျ်ားတွေက သိအောင်ရော မသိအောင်ရေ ာငမ်းတာ။

ဖေကြီးကလဲ သူ့မိန်းမကို သဝန်တိုပါ့။ စိတ်ကို မချဘူး ။ သွားလေရာအမြဲခေါ်သွားတာလေ။ သူ့ပစ္စည်းသူများသုံးသွားမှာ ကြောက်လို့။ အဲလို အခေါ်ကောင်းလို့လဲ အိ ရဲ့ပါကင်လေး အဖောက်ခံရတာပေါ့။

ဒွေးတင် ယောကျာ်း ဦးထွန်းက ဒွေးတင်ထက် ဆယ်နှစ်လောက်ကြီးတာ ခြေက်ဆယ်ကျော်နေပြီ။ ငယ်ငယ်ကတော့ အဝေးပြေး ကုန်ကားမောင်းပြီး အခုတော့ ရွာမှာကုန်စုံဆိုင်နဲ့ တောင်ယာနဲ့ပဲ ဦးစီးတော့တယ်။ဦးထွန်းက အသက်သာခြောက်ဆယ်ကျော်တယ်။ တောသားမို့ ထင်တယ်။ သန်သန်မာမာပဲ။  လက်မောင်း ကြွက်သားကြီးတွေတောင် တင်းတုန်းတောင့်တုန်း ဖေကြီးကြတော့ အစထဲက မပင်မပန်း သက်တောင့်သက်သာအလုပ်တွေပဲ လုပ်ရလို့ထင်တယ်။ ဖြူဖြူနုနု ခပ်ပျော့ပျော့။

အဲ့လိုနဲ့ ခလေးဆေးရုံပြလိုက်၊ အိမ်မှာဝိုင်းကူလိုက်နဲ့ ဒွေးတင်တို့သားမိတွေနဲ့ စည်စည်ကားကားပါပဲ။ ဒွေးတင်ကရော ဦးထွန်းကပါ အိ ကို “ သမီး..သမီး..” နဲ့ချစ်ကြတယ်။ ဖေကြီးမေကြီးထက်တောင် အချစ်ပိုနေလို့  တခါတလေ မေကြီးက 

“ မိတင်ရေ ငါ့သမီးငယ်ကို အဲ့လောက်ချစ်နေရင် ရွာပြန်ရင်ခေါ်သွားလိုက် ..” တဲ့။ အိ က

“ ကျောင်းမပြီးသေးလို့ပါနော် ပြီးရင် ဒွေးတင်သမီး လုပ်ပြီးနေလိုက်မှာ..”

လို့ ပြန်ပြောတဲ့ အခါ မေကြီး ရောဒွေးတင်ပါ သဘောကျမဆုံးပေါ့။ ချစ်တာလဲ မပြောနဲ့။ ဒွေးတင် ကသားချည်း ငါးယောက်မွေးထားတာ လေးယောက်ရပြီး မယူတော့ဘူး ဆိုပြီး တားထားတာ တဲ့။ နောက်တော့ မိန်းခလေး ရလိုရငြား သွေးဆုံးခါနီးငါးဆယ်နားနီးမှ ယူလိုက်တော့လဲ ယောကျ်ားလေးပဲ။ အသက်ကြီးမှ ရလို့လားမသိဘူး။ မွေးရာပါနှလုံးရောဂါနဲ့ သူ့ပဲ ပြုစုနေရတယ်။

အဲရာဇဝင်တွေ ဖောက်သယ်ချနေတာနဲ့ အိ တို့ ကိစ္စတောင် မသွားနိုင်တော့ဘူး။ ဒီလို ဒီလို ဖေကြီးက နယ်ကို ဆင်းပြီး ကုန်ပစ္စည်းတွေ ငွေကြေးရှင်းစရာတွေနဲ့ ငါးရက်လောက် သွားစရာပေါ်ရော။ အိမ်မှာကလဲ ဒွေးတင်တို့ ရွိတော့ ဖေကြီးက မေကြီးကိုပါ အလည်အပတ်လဲ ဖြစ် ဆိုပြီး သူနဲ့ အပါခေါ်သွားတာ။

ဒွေး တင်ကလဲ “ နောက်ပိုင်းစိတ်ချ မပူနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးသွားကြပေါ့..” သူကသာ အဲ့လိုမပူနဲ့ ပြောတာ သူ့ယောကျ်ားကြီး အိ ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို ဝါးမြိုသွားမှာ သိရင် အဲ့လိုပြောနိုင်ပါ့မလားနော်။

ဖေကြီးတို့လဲ ဒွေးတင်တို့လင်မယားကို စိတ်ချပြီး နယ်ကို ဆင်းသွားကြရော။ အိ ကတော့ ကျောင်းတက် အိမ်မှာက ဒွေးတင်တို့ လင်မယားရှိတော့ စိတ်ချလက်ချပေါ့။ အဲ့နေ့ကကျောင်းပြန်တော့ ဖယ်ရီက လမ်းထိပ်တင်လေ။ အိ တို့အိမ်က အထဲကိုနှစ်အိမ်ကျော်လောက် ဝင်ရသေးတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်တံခါးတွေဖွင့်ထားပြီး တိတ်ဆိတ်နေလို့ ဒွေးတင်တို့ တရေးတမောများအိပ်နေလား ဆိုပြီး ခြေသံမကြားအောင် အသာဖွနင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်လိုက်တယ်။

ဒီနေရာမှာ အိ တို့အိမ်ပုံစံလေးမြင်အောင် ပြောရအုန်းမယ်။ အိ တို့က နှစ်ထပ်တိုက်ပေမယ့် ခုခေတ်လောက် ခေတ်မမှီဘူး။ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းက အောက်ထပ်မှာပဲ။ ဝင်ဝင်ချင်းက ဧည့်ခန်း၊ အဲ့ဧည့်ခန်းအဆုံးကနေ အပေါ်ထပ်တက်တဲ့ လှေခါး။ အပေါ်ထပ်မတက်ပဲ ဆက်သွားရင် အလည် တည့်တည့်မှာ လမ်း၊ အဲ့လမ်းရဲ့တဖက်တချက်က ဘယ်ဘက်မှာ ထမင်းစားခန်းနဲ့ မီးဖိုချောင် ၊ ညာ ဘက်ကတော့ အိပ်ခန်းတစ်ခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းပေါ့။ 

အဲ့ အိပ်ခန်းကအရင်ကိုလေးရှိတုန်းက ကိုလေး သုံးတာ။ အခု ကိုလေးက ကျောင်းပြီးလို့ အလုပ်ဝင်တော့ နယ်မှာတာဝန်ကျတာမို့ အဲ့အခန်းကို ပိတ်ထားတာ။ ဒွေးတင်တို့ ရောက်လာတော့ သူတို့တွေကို အဲ့အခန်းပေးထားလိုက်တာ။ အပေါ်ထပ်မှာက ဘုရားခန်းနဲ့ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း ။ တစ်ခန်းက ဖေကြီးတို့အိပ်ပြီး ကျန်တခန်းက မကြီးနဲ့ အိတို့ နေတာ။

နောက် မကြီး အိမ်ထောင် ကျပြီး သူ့ယောကျ်ားနောက်လိုက်သွားတော့ အိ အပိုင်းစား ဖြစ်ရော။ အိ အိမ်ထဲရောက်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်မယ်လုပ်တော့ ဒွေးတင်တို့ အခန်းထဲက အသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ်။ ကြားရတဲ့ အသံကလဲ ဝေဒနာခံစားရလို့ ငြီးနေသလိုလို နောက် ဘုတ်ဘုတ်ဘတ်ဘတ် နဲ့အသံတွေဆိုတော့ အိ လဲဘာများလဲ ဆိုပြီး အခန်းဆီသွားလိုက်တယ် ။ အခန်းတံခါးကလဲမပိတ်ပဲ ဟလျှက်သားမို့ အထဲကိုကြည့်လိုက်မိတယ်။

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် အိ လေ။ မှင်သက်ပြီး ကျောက်ရုပ်လို ခနဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးမှ ရင်ခုန်သံတွေ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ကတုန်ကယင် ဖြစ်လာလို အခန်းနံရံကို လက်နဲ့ အားပြုလို့ မှီလိုက်ရတယ်။ အမလေး နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမှ ာဦးထွန်းရယ်လေ ဒွေးတင်ပေါင်နှစ်ချောင်း ပခုံးပေါ်ထမ်းပြီး တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးနေလို့ ဒွေးတင်က အော်နေတာ။

“ ကိုထွန်းမောင်ရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါတော့ သေတော့မှာပဲ..”

“ မိတင်ကလဲကွာ မလိုးရတာကြာလှပြီ ခုမှလွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးရတာ အားရပါးရလိုးပါရစေဟာ..”

“ တော့် ကို မလိုးနဲ့မပြောပါဘူး နဲနဲလျော့ခိုင်းတာ တော့် လီးကလဲတော်ဒီလောက်အသက်ရတာတောင် သံချောင်းကြနေတာပဲ မာချက်က..”

“ အဲ့လိုမာတာ နင်မကြိုက်ဘူးလား..”

“ ကြိုက်တော့ကြိုက်ပါတယ် ဒါပေမယ့် အထဲကို ဒုတ်ထိုးထည့်ပြီ းအမွှေခံနေရလိုပဲ တော့..”

သူတို့နှစ်ယောက် အပေါ်က စကားပြောနေသလို အောက်ကလဲ အဆောင့်မပျက်တန်း လိုးနေတော့တယ်။အဝတ်အစားတွေ မချွတ်ဘဲ လိုးနေကြတော့ လှုပ်ရှားမှုနဲ့ အသံတွေပဲကြားရတယ်။ ဦးထွန်းလီးလဲ မမြင်ရသလို ဒွေးတင်စောက်ဖုတ်ကိုလဲ မမြင်ရပါဘူး။

မမြင်ရပေမယ့် ယောကျ်ားမိန်းမ လိုးနေကြတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် အိ အသားတွေ ပူလာသလို အဖုတ်ထဲက လဲယားကျိကျိဖြစ်လာပြီး အာခေါင်တွေလဲ ခြောက်ပြီး ရေဆာလာတယ်။ ဆက်ကြည့်နေရင် တွေ့သွားမှာစိုးလို့ အိ အိပ်ခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်ကို အပြေးလေးတက်မိပါတော့တယ်။

.........................................................................

အခန်း (၁၀)

အိ လဲအခန်းထဲရောက်တာနဲ့ လွယ်အိတ်ကို စားရေးစားပွဲပေါ် ပစ်တင်ပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲပြီး စောစောကမြင်ကွင်းကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ကာမစိတ်တွေ ဖြစ်လို့ပေါင်ကြားက အဖုတ်လေးကို စမ်းကြည့်မိတော့ စိုစိစိနဲ့အရေလေးတွေ စိမ့်နေပြီ။ အိ လဲ ခေတ်ကာလသမီးမို့ sex vedio တွေ ကြည့်ဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ထဲကလိုကိုယ့်ဟာကို ပြန်ပြီး လက်နဲ့ အာသာဖြေတာမျိုးကြတော့ မသတီသလိုမို့ မလုပ်ရဲဘူး ။

ဒါပေမယ့် ပေါင်လေးကိုတင်းတင်းစေ့ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ် စိတ်ထဲက မြင်ခဲ့တာလေး ပြန်တွေးပြီး ကာမစိတ်ဖြစ်တာလေးကိုတော့ ခံစားနေမိတယ်။ 

နောက်တော့ ညစ်ပတ်နေလို့ ရေချိုးမှပါလို့ ရေလဲထမိန်နဲ့ တဘက်ကြီးကို ယူလို့ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းလာတော့ ဒွေးတင်တို့ အသံတွေ ငြိမ်သွားပြီမို့ သူတို့ ကိစ္စပြီးသွားလို့ အိပ်နေကြပြီလားလို့ တွေးရင်း ခြေသံမကြားအောင် သူတို့ အခန်းရှေ့ကနေဖြတ်ပြီး ရေချိုးခန်းကိုသွားလိုက်တယ်။

အဲ့လို ခြေသံမကြားဖို့ ဖွဖွလေးလှမ်းသွားမိလို့ပဲ မမျှော်လင့်တဲ့ အဖြစ်နဲ့ ကြုံခဲ့ရတာပေါ့။ အိ က အသာလေးခြေသံမကြားအောင် ခြေလှမ်းသွားပြီး ရေချိုးခန်း တံခါးကိုလဲ အသံမကြားအောင် သာသာလေး ဆွဲဖွင့်လိုက်တာ။အဲ့မှာ ဦးထွန်းကလဲ အိ ကျောင်းကပြန်မရောက်သေးဘူး ထင်ပြီး သူတို့ချည်းပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မို့ တံခါးကို ဂျက်မချဘူး။

ပြီးတော့ စောစောကမှ ဒွေးတင်ကိုလိုးထားတဲ့ သူ့လီးကြီးကို သေသေချာချာ ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး လက်ထဲ ဆုပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို ဆပ်ပြာတိုက်နေတာ။ အညာသားမို့ အသားညိုညိုပါဆို။ ဆီးခုံတစ်ခုလုံးလဲ သန်လိုက်တဲ့အမွှေးတွေက မဲမှောင်လို့ တောထနေတယ်။

ဦးထွန်းလီးကြီးက မဲပြောင်နေပေမယ့် ဒစ်ကြီးကတော့ နီနီရဲရဲနဲ့ တောင်ပို့မှို အငုံကြီးလိုပဲ စိတ်မထတာတောင် ဦးထွန်း လက်နဲ့ဆုပ်ထားတဲ့ အနေအထားကနေ လက်လေးလုံးလောက် ပိုထွက်ပြီး လုံးပတ်ကလဲရုပ်ပျိုဆေးဘူးလောက်။ အိ လဲမမြင်ဘူးတဲ့ မြင်ကွင်းမို့ ကြက်သေသေပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ မမြင်ဖူးဘူးဆိုတာကတော့ ခုလို အပြင်မှာလေ ဇာတ်ကားတွေထဲတော့ မြင်ဖူးတာပေါ့။

နောက်ပြီး စောစောက ဒွေးတင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒီလီးကြီးနဲ့ လိုးတာပါလား ဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် အိ အဖုတ်ထဲကမပြောပြတတ်တဲ့ ခံစားမှုပေါ်လာခဲ့တယ်။ အိ ကြည့်နေမိပြီး ခနမှာပဲ ဦးထွန်းကတံခါးဖက်အကြည့်။ အိ ကိုတွေ့သွားတော့ 

“ ဟာ သမီး..” လို့ အသံထွက်သွားသလို သူ့လီးကြီးကို မမြင်အောင်ကျောပေးလိုက်တယ်။ အိ ကလဲ

“ ကန်တော့ ကန်တော့..”

ဆိုပြီး တံခါးမြန်မြန်ပြန်ပိတ်ပြီး နောက်တစ်ခေါက် အခန်းဆီ ပြန်ပြေးရပြန်ရော ။ ကိုယ့်အခန်းရောက်မှ ဒူးတုန်ရင်တုန်နဲ့ စောစောက မြင်ရတဲ့ ဦးထွန်းရဲ့လီးကြီးနဲ့သာ ငါ့ဟာလေးကို လုပ်ရင် ဆိုပြီး တွေးလို့ ထမိန်လျောချလို့ အိ အဖုတ်ကလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကာမအဆိပ်ကြောင့် ထင်တယ် ။ မွှေးညှင်းနုနုလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံအောက်က အရသာဖူးလို့ခေါ်တဲ့ စောက်စိလေးက အရင်ပုံမှန်ထက် ကြီးပြီး ချွန်လို့ အဖုတ်အပြင်ဖက်တောင် ထွက်နေတယ်။

အိ လဲ အဲ့အစိလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်တော့ အားပါးပါး.. ဖင်ကြောတွေတောင့် ကျုံ့သွားပြီး တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ အရသာတစ်မျိုး ခံစားလိုက်ရတယ်။ အဲ့လို ပွတ်ရာကအပေါက်ဝကို နှုတ်ခမ်းသားတွေ ဖြဲပြီး လက်ညိုးလေးနဲ့ အသာထိုးကြည့်လိုက်တော့ အထဲက အရေတွေထွက်နေလို့ အသာလေးဝင်သွားလို့ “ ရှီး..” လို့တောင်အသံထွက်အောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။

အိ အဲ့လိုလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာလဲ မသိလိုက်ဘူး ။ အခန်းဝက အသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးထွန်းလေ အိ ကို တအ့ံတဩ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ ကြည့်နေတာတွေ့ရလို့ အိလဲ လက်တဖက်နဲ့လျောချထားတဲ့ ထမိန်ကို ကမန်းကတမ်းဆွဲတင်ရင်း 

“ အာ ဦးထွန်း ဘာလဲ..” လို့ရှက်ရမ်းရမ်းပြီးမေးလိုက်တယ်။

“ အော် သမီးရေချိုးမယ်ဆို ချိုးလို့ရပြီလို့ လာပြောတာ..”

“ ဟုတ် ဦးထွန်း...”

လို့ အိ ပြန်ပြောတော့ ဦးထွန်းလဲ ပြန်လှည့်ထွက်သွားမှ အိ လဲသက်ပြင်းရှည်ချလိုက်မိတယ်။

................................


အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>