Configure Page List

Sunday, November 10, 2024

ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၇ )

ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၇ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

မနက်စောစော ထကာ ရေချိုးတော့ မမက မနက်စာ စားဖို့ ခေါ်တော့ သွားလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း ထိုင်နေပြီးတော့ “ အောင်ဇော်ရယ် လာကွယ်...စားပြီးမှ အလုပ်ကိုသွား ဟုတ်ပြီလား ..” လို့ ပြောတော့လည်း“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်ဒေါ် ..” လို့ ပြောပြီး မနက်စာစားတယ် ။ မလဲ့ကတော့ ကျောင်းသွားဖို့ အတွက် အစိမ်းအဖြူဝတ်ကာ ဘေးမှာ လာထိုင်တယ် ။

စကားမပြောဖြစ်ဘဲ စားစရာရှိတာ စားပြီးတော့ အလုပ်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။ အလုပ်ရောက်တော့ ဒေါ်သိန်းနှင့်ဒေါ်အေးက “ ဟဲ့ မောင်လေး ..မင်းနှင့် ဆရာမလေး အတူဈေးဝယ်တာ တွေ့တယ် .. နင်က ငါတို့ကိုတော့ မမြင်ဘူးမလား ..” ပြောတော့ ပြုံးကာ “ ဟုတ်တယ်.. ဒေါ်သိန်း..” လို့ ဖြေတယ် ။

သူက “ အင်းပါဟယ်.. ဆရာမလေးက အရမ်းချောပြီး အသားရေကလည်း ပုလဲလိုဖြူပြီး ပြုံးလိုက်ရင်လည်း အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ် .. ဒါနဲ့ နင်နှင့် ဆရာမလေးက ချစ်သူဖြစ်သွားပြီလား ..” လို့ မေးတော့ “ မဖြစ်ပါဘူး..” လို့ ငြင်းလိုက်ပြီး “ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်သူ့ကို ချစ်နေတယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောမှ သူက 

“ ချစ်ရင် ..ယူပေါ့ဟာ ..နင်က တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေသလို..သူလည်း အထီးကျန်ဆန်နေတယ် ..ငါသာ နင့်နေရာမှာဆိုရင် ဆရာမကို ..အရမ်းချစ်နေပါပြီ ၊ ဘာညာ..လုပ်ပြီး သူ့ကို လက်ထပ်လိုက်ပြီ ..” ပြောတော့  ကွျန်တော်လည်း အခု “ ကြိုးစားနေပါတယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောကာ အလုပ်တွေကိုဘဲ လုပ်ကြတယ် ။ 

ဒေါ်ကေသီက အိမ်ထဲကနေ ထွက်လာပြီးတော့ “ မောင်လေး မမကို လာကူ မနက်စာအတွက် အားလုံး စောစော စားပြီး နားလို့ရအောင် ..” လို့ ပြောတော့  “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်တီကေသီ ..” လို့ ပြောပြီး သူနောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။

သူက ကျွန်တော်လည်း စားသောက်ခန်းကို ရောက်သွားတော့ လက်ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းဆီကို ခေါ်သွားတယ် ။ ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်ပြီးတော့ မျက်လုံးစိုက်ကြည့်ကာ သူက

“ မောင်လေး ဆရာမလေးကို လက်ထပ်ရင်လည်း မမတို့ကို မမေ့နဲ့ ..” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းနှစ်လွာထဲကို ထည့်ပြီးတော့ စုပ်ပေးတော့တယ် ။ လီးပျော့ပျော့ကို နွားကလေးကနို့ကို စို့သလိုဘဲ ပြွတ်ပြွတ် အသံမြည်အောင်ကို စုပ်တယ် ။ လီးကလည်း ဘယ်ခံနိုင်မလဲ။ တင်းလာတာပေါ့ သူ့ကိုဆွဲကာ ထူတော့

“ မောင်လေး.. အချိန်မရဘူး.. မမ..အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ.. လုပ်တော့ ..” လို့ ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်ကာ တင်ပေးကာ ဖင်ကို ကော့ပေးထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲ အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးပြီး သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ကျပ်ကျပ်လေးနှင့်တစ်မျ်ုးလုပ်လို့ ကောင်းတော့လည်း သူရဲ့ ပခုံးကိုလက်နှင့်ဆွဲကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီက

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..ကောင်းလိုက်တာကွယ်..အား..ရှီး...အား... မြန်မြန်ကွယ်...အား..ရှီး...မောင်ရယ်.. မမလေ..အား..အဲ့လို...ဘဲ..အား..ရှီး...ကြမ်းကြမ်းဆောင့်..ကာ...အား...လိုးပေးတာ ကြောင်း အား..ရှီး... အရမ်းချစ်တာ..မောင်...အား...မောင်ရယ်..မြန်မြန်..အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား...အမလေး..မောင်ရယ်...မမ..ပြီးပြီ ” ညီးရင်းနှင့် နံရံမှာ ကပ်နေတော့တယ် ။ သူ့ကို ဆွဲပြီးတော့ကို မြန်မြန် ဆောင့်ကာ အချက် (၂၀) ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ 

သူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ ဆေးကြောပြီးမှ ထမင်းစားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီး အပြင်က ဒေါ်သိန်းတို့ကို ခေါ်ကာ အတူဘဲ စားကြတယ် ။

........................................

စားသောက်ပြီးတော့ ခဏနားပြီး အလုပ်ပြန်လုပ်ကြတယ် ။ ညနေ (၃) နာရီမှာ အလုပ်သိမ်းတော့ ကျွန်တော်ဟာ အိမ်ကို ဒေါ်သိန်း နှင့်အတူ ပြန်ခဲ့ပြီး စက်ဘီးလေးကို ယူကာ မလဲ့ဆီကိုဘဲ သွားလိုက်တယ် ။ မလဲ့က ကျောင်းကအပြန် လမ်းတစ်ဝက်မှာ ဆုံတော့ သူ့ကို စက်ဘီးရဲ့နောက်ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီးတော့ အိမ်မပြန်ဘဲ စက်ဘီးနှင့် ရွှာတစ်ပတ်စီးကြတယ် ။ 

မလဲ့က အနောက်ကနေ ခါးကို ဖက်ကာ ခေါင်းလေးမှီပြီး အနောက်ကနေ လိုက်ခဲ့တော့ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တာ မြန်လွန်းတယ်လို့ ထင်တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မလဲ့က အိမ်ထဲကို ဆွဲခြင်းကိုင်ပြီး တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းသွားတာကို ကြည့်ပြီးတော့ အနောက်ကနေလိုက်ပြီး ဝင်သွားလိုက်တော့တယ် ။ အိမ်အပေါ်ကနေကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်ဒေါ်က ကျွန်တော်တို့ကိုကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးကို သူ့ဆီလာဖို့ ခေါ်တယ် ။

သူဆီသွားလိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်ကာ သူက သူတို့မြို့ကို သွားပြီး ပြန်လာရင် ဒီအိမ်ရှေ့မှာ ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ပြောပြတယ် ။ မလဲ့ က “ အိုး..အမေကလည်း ဘာတွေ လုပ်နေမှန်း မသိဘူး ..သမီး စိတ် ညစ်လာပြီ..” လို့ ပြောတော့ ဒေါ်ဒေါ်က ပြန်ပြီး “ ငါပြန်လာမှဘဲ ထပ်ပြီး ဆွေးနွေးမယ် ..ဟုတ်လား အခုတော့ ငါမှာအချိန်သိပ်မရတော့ူး ဟိုကို သွားရမယ် ..”  လို့ ပြောကာ အထုတ်ကို ယူပြီးတော့ ထွက်သွားတယ် ။ မလဲ့က အားနာနေတဲ့ မျက်နှာနှင့်

“ မောင်ရယ်.. မမလေ.. မောင့်ကို.. ” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို လက်နှင့်ပိတ်ပြီး ရှုးတိုးတိုး အချက်ပြလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း ခြံအပြင်ရောက်သွားမှဘဲ သူ့ကို ဆွဲယူကာ ဖက်ပြီးတော့ နမ်းကာ “ အားမနာပါနဲ့ မမရယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းကို ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ တင်းတင်းဖက်ထားတော့တယ် ။

“ အရမ်းချစ်တယ်မောင်ရယ်.. ဟီး...အီး.. ” လို့ မလဲ့ငိုတော့ သူ့ကို အရမ်းသနားပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးရင်းနှင့် ပါးလေးကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ မျက်နှာလေးက မော့ကာ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးတော့ “ မောင်ရယ်..” လို့ ပြောပြီး နုတ်က စကားလုံးဟာ ထွက်မလာခဲ့ဘဲ ရှိုက်ရိုက်ကာ ငိုတော့တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုပ်ပေးပြီး သူကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ထားပြီးတော့ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ကာ “ မမ မောင့်ကို ချစ်ရင် စိတ်ညစ်စရာတွေ မတွေးပါနဲ့တော့နော်.. ” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တော့တယ် ။ သူက ရင်ခွင်ထဲကနေ ရှုန်းထွက်ပြီးတော့ “ မောင့်လို လူပျိုလေးကို မုဆိုးမ ဖြစ်တဲ့ မမက ဘယ်လို ယူရမလဲကွယ်..အဖေက တစ်မျိုး မိထွေးက တစ်ဖုံ.. မောင်ရယ် ..မမ သေချင်တယ်.. ဟီး.... ”

ငိုကာ တင်းတင်းဖက်ပြီး ကလေးလိုဘဲ ရှိုက်ရှိုက်ပြီး ငိုတော့တယ် ။ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ သူ့ကိုမျက်နှာလေးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် သူ့ပါးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ကာ “ မမ မောင့်ကိုချစ်လား..? ” လို့ မေးတော့ သူက ကျွန်တော့်ပါးကို လက်နှစ်ဘက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ပြီး စိုက်ကြည့်ကာ

“ အရမ်းချစ်တယ်...ချစ်တယ်... ချစ်တယ်..အရမ်းချစ်တယ်.....မောင် ..” ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဆွဲကာ ဖက်ထားပြီးတော့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အနမ်းကို ရပ်စေပြီးတော့ ကျွန်တော်က

“ မောင်ချစ်တာကို မမ လက်ခံပေးပါနော် ..မမ အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းညှိတ်ပြီး “ မောင့်သဘောပါဘဲ ..မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကို အနမ်းပေးပြီးတော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ လှဲချပြီး သူ့ကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူက “ အိမ်ဦးခန်းမှာ မကောင်းဘူး မောင် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့ အခန်းကိုသွားလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို သူ့အခန်းထဲကို မဝင်စေဘဲ ကျွန်တော့်အခန်းကို သွားခိုင်းတယ် ။

ကျွန်တော့် အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့ သူက အနမ်းရပ်ပြီးတော့ အိမ်ရာခင်းလေးကို ခင်းကျင်းပြီးမှ သူ့ရဲ့ အစိမ်းအဖြူရောင်ဖြစ်တဲ့ ဝတ်စုံလေးကို တစ်လွှာချင်းချွတ်နေတယ် ။ သူ့ကို တားပြီးတော့

“ မောင်က မမကိုချစ်တာ မမရဲ့ခန္ဒာကို လိုချင်လို့မဟုတ်ဘူး ..” လို့ သူ့ကို ပြောကာ အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူ့ဆီကလည်းဘဲ ငိုနေတဲ့အသံကို ကျွန်တော် ကြားပေမဲ့ လှည့်ထွက်ကာ ဒေါ်ကေသီဆီ ရောက်သွားတယ် ။ သူ့ဆီကနေ အရက်ကို တောင်ပြီး သောက်ချိန်မှာ ဒေါ်ကေသီက “ မောင် ဘာဖြစ်လာသလဲကွယ် ..” လို့ မေးတော့လည်း အကုန်ဘဲ ပြောပြလိုက်တယ် ။ 

ဒေါ်ကေသီက ပြုံးပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆေးအရက်ဘဲ ချော့ကာ တိုက်ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ခိုင်းတယ် ။ အရက်မူးပြီး ကျွန်တော့်ကို တွဲယူပြီးတော့ အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ် ။ မလဲ့ကလည်းဘဲ “ အန်တီကေသီ အဆင်ပြေပါ့မလား  ဆံပင်တွေကို Dryer နှင့်အန်တီရဲ့ ဆံပင်ခြောက်အောင် လုပ်ပေးပြီး ပြန်လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် ..”  လို့ ပြောတော့ ဒေါ်ကေသီက “ မင်းကို အရမ်းချစ်ပြီး ကွဲနေတဲ့ အသည်းပြန်ဆက်လိုက် ..” လို့ ပြောကာ ထီးလေးဖွင့်ကာ မိုးကို ကာကွယ်ပြီး အိမ်ပြန်သွားတယ် ။

ဒေါ်ကေသီလည်း သွားပြီးနောက် မလဲ့က ကျွန်တော့်ရဲ့ စိုနေတဲ့ ဆံပင်ကိုသုတ်ပေးပြီးတော့ “ မောင်ရယ်... မမကို.. မင်းက.. သေအောင် သတ်ပါ ..” လို့ ပြောကာ ဆံပင်တွေကို သုတ်ပေးတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲက ထကာ ထိုင်ပြီးတော့ “ မမရယ်..မမသေရင်.. ကျွန်တော့် ဘဝ ပျက်ပါပြီ ..” လို့ ပြောတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ တင်းတင်းဖက်ပြီး ချစ်အနမ်းပေးတော့တယ် ။ (Sweet kiss အဖြစ်ဟာ အသစ်ပြောင်းပြီးတော့ ချိုမြိန်သော အနမ်းဖြစ်စေသတည်း )

“ မောင်ရယ်.. မောင့်ကိုလေ ..မမ အရမ်းချစ်ပါတယ်.. မောင်ရယ်..” လို့ သူက ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို အနမ်းပေးပြီးတော့ သူ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို “ မမရဲ့အခန်းက မောင့်အခန်းဘဲ ..” လို့ပြောကာ ဆက်နမ်းပြီး ကျွန်တော့်ကို တွန်းကာ လှဲချလိုက်တယ် ။

ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်မှသူ့ကို “ မမ ကျောင်းဝတ်စုံ အစိမ်းအဖြူကို မလှဲသေးဘူးလား ..” လို့မေးတော့ သူက “ မောင်ထွက်ပြေးလို့ ငိုပြီး စောင့်နေတာလေ ..” လို့ သူက ပြောတော့ အမူးက ပြေသွားပြီး ထကာ ထိုင်ပြီး သူကို ဆွဲကာ “  မလဲ့ရယ် ..”  လို့ ပြောပြီးတော့ သူကိုဆွဲကာ အနမ်းပေးပြီး လှဲကာ အိပ်ရာပေါ်ကို ကြင်နာစွာလှဲချကာ သူ့ကို အနမ်းတွေထပ်ကာ ပေးလိုက်တော့တယ် ။

သူကလည်း အနမ်းကို ပြန်ကာ တုံ့ပြန်ကာ အနမ်း ပေးလာတယ် ။ သူ့ကို “ အရမ်းချစ်တယ် မမ မောင့်ကို ခွင့်လွတ်ပေးနော် မလဲ့ရယ် ..”  လို့ သူ့ကို ပြောပြီး သူ့ရဲ့ အစိမ်းရောင် အချောသားထမိန်ကို ခါးအထိ လှန်တင်ပြီး ကောက်ကွေးနေတဲ့ အမွေးတွေကို လက်နှင့်ဖယ်ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. မောင်ရယ် ..႒ လို့ ညီးသံလေးနှင့် ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကာ အပေါ်ကိုဆွဲတင်တယ် ။

“ မောင်..မမကို... ချစ်ပါတော့ကွယ်... မမ..မနေနိုင်ဘူး....ဖြစ်လာလို့ ..” ပြောတော့ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းပေးပြီးတော့ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းသွင်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့လက်တွေက နောက်ကျောကိုဖက်ပြီးတော့ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးလာတယ် ။ နဖူးကို ကြင်နာစွာနမ်းရိုက်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းဘဲ လိုးပေးတော့တယ် ။ သူ့ဆီက

“  အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အရမ်းချစ်တယ်...နော်....မောင်... အား ..ရှီး...မောင်ရယ်....ချစ်လိုက်တာ...အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. ”

ညီးသံလေးနှင့် ကျွန်တော့် ပါးကို ကိုင်ကာ ပြောတော့တယ် ။ သူ့ကိုနမ်းပြီး “ မောင်လည်း အရမ်းချစ်တယ် ...မရယ်.. ” ပြောကာ သူ့ကိုမနှေးမမြန်..ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အား..ချစ်တယ်..အား...ရှီး... မောင်ရယ်...ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်...အား...ရှီး.....အား...မောင်ရယ်... မမ...အား..ရှီး...မမ...ပြီး..ပြီးပြီ..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးကာ သူ ပြီးသွားတော့ “ အား...ရှီး...မောင်လည်း..ပြီးပြီ..” လို့ ပြောကာ နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ 

သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး တင်းတင်းဘဲ ဖက်ကာ အချိန်ကြာကြာ နေလိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ ဖယ်ခွာပြီး သူ့ကိုဆွဲထူကာ ပါးကိုနမ်းပြီး တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်တယ် ။

“ အရမ်းချစ်တယ် မမရယ်.. ” လို့ ပြောတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ “ မမလည်း မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် ..မောင် ..” လို့ ပြောတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အတူဘဲ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေချိုးပြီး ချက်ပြုတ်ကာ စားသောက်ပြီး ကျွန်တော့် အခန်းမှာဘဲ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ မနက်မိုးလင်းတော့ သူက မနက်စာချက်ပြုတ်ပြီးမှ လာနိုးကာ ရေချိုးခိုင်းတယ် ။ ရေချိုးပြီးမှ သူနှင့်အတူ စားသောက်ပြီး စက်ဘီးလေး နောက်မှာ သူ့ကိုတင်ပြီးတော့ လိုက်ပို့ပြီး အလုပ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။

အလုပ်ကို ရောက်ပြီး အလုပ်လုပ်ကာ တနေ့တာ အတွက်ပြီးတော့ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တော့ အိမ်အပေါ်မှာ လင်မယားနှစ်ယောက်နှင့် မိန်မတစ်ယောက် ပြီးတော့ မလဲ့တို့ သားအမိ ထိုင်ကာ စကား ပြောနေကြတယ် ။ မိန်းမကြီးတစ်ယောက်က ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးတော့ “ မင်း..မင်း..” လို့ ပြောတော့ မလဲ့က “ မဟုတ်ဘူးအန်တီ ..အရုပ် တူတာပါ ..သူက မောင်..မဟုတ်ဘူး..” လို့ ပြောတော့လည်း မိန်းမကြီးက ကျွန်တော့်ဆီကိုလျောက်လာပြီးတော့ ပါးကို ကိုင်ကာ “ တူတယ် တော်တော်.. တူတယ်..” လို့ ပြောတော့ နောက်ထပ် လင်မယားနှစ်ယောက်ပါ ထလာပြီးတော့ ကျွန်တော့် အင်္ကျီကို ချွတ်ခိုင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း ချွတ်ပြလိုက်တော့ လင်မယားနှစ်ယောက်က ကျွန်တော့ကို ဖက်ပြီးတော့ “ သားငယ် အမလေး..သားလေးရယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ကာ ငိုတော့တယ် ။ 

မိန်းမကြီးက “ ကိုရဲမြင့်ရေ...ဒါ ..ကျွန်မတို့ သားအငယ် ရဲထက်လေ ..” လို့ ပြောတော့ ယောကျ်ားကြီးက လာပြီးတော့ ငိုတစ်ဝက် ရယ်တစ်ဝက်နှင့်အတူ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ပြီး “ အဖေ့..အမှားပါ သားလေးရယ် ..” လို့ ပြောတော့တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ဆွံ့အ သွားတော့တယ် ။ သူတို့က “ ကားမှောက်ပြီးတော့ ချောက်ထဲကျပြီး အသက် မသေခဲ့ပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်ကို သတိရလို့ လိုက်ရှာချိန်မှာ မတွေ့ခဲ့တော့ဘူး ..” လို့ ပြောပြတယ် ။ သူတို့က အမြဲလိုက်ရှာခဲ့ပေမဲ့ မတွေ့ခဲ့ရဘူး ။ အကိုကြီးက ဒေါ်ကြီးနှင့် ကျန်ခဲ့လို့ သူတို့က အကိုကြီးကို ဒေါ်ကြီးဆီ အပ်ပြီး အလုပ်လုပ်ပြီး အဆင်ပြေချိန်မှာ ပြန်လာတော့ အကိုကြီးက ဆုံးသွားပေမဲ့ မလဲ့ကို သမီးလေး အဖြစ် မွေးစားဖို့ လာခေါ်တာကို ပြောပြတယ် ။ 

အခုတော့ ကျွန်တော့ကိုလည်း တွေ့တော့ သူတို့က သူတို့နှင့်အတူ လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ပေမဲ့ ငြင်းပြီးတော့ အိမ်ကနေပြီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။

................................................................

( ဇာတ်သိမ်း )

ဘုံဆိုင်ထဲကို ဝင်ပြီး အရက်သောက်နေတာ မလဲ့ ရောက်လာပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို အိမ်ကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ မပြောပေမဲ့လည်းဘဲ ကျွန်တော်နှင့် မလဲ့ကို ကြည့်ကာ သူ့ရဲ့ အခန်းကို ဝင်သွားတော့တယ် ။ အိမ်ရှေ့က ကားဟွန်းသံ ကြားလိုက်ချိန်မှာ ဒေါ်ဒေါ်ဟာ အဝတ်ထုပ်နှင့်အတူ ဆင်းသွားတယ် ။ မလဲ့က ထရပ်ပြီးတော့ အခန်းဘက်သွားတော့ ကျွန်တော်က သူရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး

“ မမ မောင့်ကို ခွဲမသွားပါနဲ့ဗျာ.. ”လို့ ပြောပြီး တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ “ မောင့်ကို မမ ဘယ်တော့မှ ခွဲမသွားပါဘူး ..မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောကာ အနမ်းပေးပြီး ကျွန်တော့်ကို ရေချိုးဖို့ ပြောပြီး သူက ကျွန်တော့် အခန်းကနေ ပုဆိုးကို ယူပြီ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ “ ကဲ..လူဆိုးလေး..မောင်.. ရေချိုးတော့ကွယ် ..” လို့ သူကပြောမှ ရေလဲပုဆိုးကို ယူပြီးတော့ ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာချိန် သူက ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ရေတွေခြောက်အောင် သုတ်ပေးတော့တယ် ။ 

သူ့ကို ဖက်ပြီးတော့ အနမ်းပေးကာ အခန်းကို လက်ဆွဲကာ ခေါ်သွားတော့တယ် ။ သူ့ကို အခန်းထဲကို ရောက်တာနှင့် အနမ်းပေးတော့ သူကလည်း အနမ်းပြန်ကာပေးပြီး “ မောင်ကို တစ်လှည့် မမ လုပ်ပေးမယ် ..” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ လှဲပြီး အိပ်ရာပေါ်ကို ချပေးတယ် ။ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ ရေစိုပြီး ငြိမ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အနီရောင်နုတ်ခမ်းလေးနှင့် ငုံကာ စုပ်ပေးတော့တယ် ။

ကိုယ်ချစ်ရသူဆီကနေ အပြုစု ခံယူလိုက်ချိန်မှာ လီးက အရမ်းဘဲ တင်းလာပြီး ပြီးသွားမှာစိုးပြီး သူ့ကို ဆွဲကာ လှဲချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်တော့ ဘောလီ ဝတ်မထားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူကို ကျွန်တော် ကြည့်တော့ သူရဲ့လက်ကို မျက်လုံးကို လာဖုံးပြီး “ ရှက်လိုက်တာကွယ်... ခိ.. ခိ.” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့လက်ကို ဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့အင်္ကျီချွတ်ကာ နုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းပေးပြီး သူ့ရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အား.. ” လို့ သူအော်လိုက်တော့ အနမ်းကိုရပ်ပြီး “ နာသွားလို့လား မမ .” ပြောတော့ သူက

“ မနာဘူး... အရမ်းချစ်တယ်လို့..ထပ်ပြီး ပြောမလို့ ခိ ခိ.. ” လို့ ပြောကာ နှာခေါင်းကို လက်နှင့်ဆွဲကာ ပြောတော့ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး သူ့ရဲ့အနီရောင် ထမိန်ကို လှမ်းပြီးချွတ်တော့ ကိုယ်လေး ကြွကာ သူ့ရဲ့ခြေနှင့်ကော်ကာ ခြေရင်းသို့ ပို့လိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးတာ ရပ်ပြီးတော့ သူ့နို့ခေါင်းလေးကိုသွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ပြီးတော့ စို့ကာချေပေးတယ် ။ သူဆီကလည်းဘဲ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်လိုက်တာ...အား..ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။ 

သူ့ရဲ့ခြေကို ကွေးကာ ထောင်ခိုင်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားဆီကို ဆင်းသွားတယ် ။ အမွေးမရှိတော့ဘဲ ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားတာတွေ့တော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ အဟောင်းတွေကို မေ့ချင်လို့..မောင် .” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို လက်နှင့်ဖြဲကာ လျာဖျားလေးကိုသွင်းပြီး အတွင်းနံရံတွေကို မွှေကာပေးလိုက်တော့ “ အိုး...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. ” လို့ ညီးလာတာ့တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ကိုဆွဲတင်ပြီးတော့

“ မောင်.. မမကို.. ချစ်ပေးပါတော့နော်...မောင် ..” လို့ ညို့သံလေးနှင့်ပြောတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာလီးကိုချော်ချော်ပြီးထိုးတော့ သူလက်နှင့်လီးကိုင်ကာ အဖုတ်မှာတေ့ပေးမှ အဆုံးထိကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။

“  အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးပြီးတော ထကာထိုင်တယ် ။ “ မောင်ရယ်...အရမ်းဘဲ...ဆိုးတယ်ကွာ..ဒီမှာ..အောက့်သွားတယ် ..”  လို့ ပြောတော့ သူ့ကို အနမ်းပေးပြီး ထိုင်ရက်နှင့် တင်းတင်းဖက်ကာနမ်းတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဆွဲဆွဲကာ နမ်းရင်းလိုးလိုက်ကြတယ် ။ 

သူရဲ့ မေးကိုပခုံးမှာ တင်ပြီးတော့ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်လိုက်တာ...မောင်ရယ်...အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်တယ်..မောင်..အား..ချစ်တယ်မောင် ..” လို့ ညီးရင်နှင့် သူလည်းဘဲ ကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲ ဆွဲဆွဲကာ လိုးကြတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ထိုင်ရက်နှင့် (၃) မိနစ်ခန့် လိုးရာမှ ကျွန်တော်ပြီးချင်လို့သူ့ကို

“ အား...ရှီး..မမရယ်...မောင်ပြီးချင်ပြီ ” လို့ ပြောတော့ သူကလည်းဘဲ “ ပြီးချင်ပြီ..” ပြောတော့ သူ့ကိုပက်လက် လှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့အပေါ်က လိုက်ပြီးမှောက်ကာ သူ့ရဲ့ခြေကို ပခုံးမှာတင်ပြီး အပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဖိဖိဆောင့်ကာလိုးပေးပြီး သူနှင့်အတူဘဲ ပြီးသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ခြေကို ကားပြီး ကျွန်တော့်ကို ခြေရောလက်ပါ လိမ်ပြီးကျစ်ကာ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ထားတော့တယ် ။ 

အဲ့နေ့က ထမင်းစားပြီးတာနှင့် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်မှာ နှစ်ယောက်လုံး ပွင့်လွင့်စွာနှင့် အရှက်ကုန်အောင် အော်ညီးပြီး လိုးလိုက်ကြတော့တယ် ။

နောက်နေ့ အလုပ်သွားပြီးပြန်အလာမှာတော့ မလဲ့ကို စက်ဘီးနောက်မှာတင် ရွှာထဲကို ပတ်ကာ လမ်းကြားတွေထဲက အစ စက်ဘီးစီးကာ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်ရောက်နေပြီးတော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတော့ ပစ္စည်းတွေကို ထားပြီး ကျွန်တော်တို့ကို စောင့်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော်တို့ကို ခေါ်ပြီးတော့ လက်ထပ်ဖို့ကို တိုက်တွန်းချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်လုံးက သဘောတူပြီးတော့ မလဲ့ ပစ္စည်းတွေအကုန်လုံး ကျွန်တော့် အခန်းကိုဘဲ ပြောင်းကာ နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားပြီးချိန်မှာ ဒေါ်ဒေါ်က စောစောအခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ 

ကျွန်တော်တို့လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ အခန်းထဲကိုဝင်ကာ အနမ်းပေးကာ အဝတ်တွေကို ချွတ်ကာ အိပ်ရာပေါ် တက်လိုက်ကြတော့တယ် ။ သူ့နို့တွေကို ချေပေးပြီး အနမ်းပေးတော့ သူကအနမ်းပြန်ပြီး တုံ့ပြန်ကာ လက်ကကျွန်တော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကိုဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့

“ မောင့်ကို မမ တစ်ခု..ပြောစရာရှိတယ် ..” လို့ ပြောပြီမှ “ ဘာမှ.. မဟုတ်တော့ဘူး..” ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကိုပြန်ပြီးနမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပြန်ကာ အနမ်းပေးပြီး လက်က သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးတယ် ။ သူ့ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့ လက်ခလယ်အသွင်းအထုတ်ပြန်လုပ်ပြီး အစေ့ကိုလျာဖျားလေးနှင့် ယက်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်...အမလေး... အား...မောင်ရယ်...လုပ်ပေးတော့ ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို သူ့အပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။

သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းသွင်းကာ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးလိုက်တော့တယ် ။ သူက အနမ်းရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..အရမ်းချစ်တယ် ..” လို့ ညီးကာ ကျောကို သူ့ရဲ့လက်သည်းတွေနှင့် အပေါ်အောက်ပွတ်သပ်ပေးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုအနမ်းပေးပြီး မြန်မြန် အရှိန်တိုးကာ လိုးပေးတော့ သူ့လက်တွေနောက်ကျောကို ကုပ်ကာ

“ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အမလေး...ကောင်းနေပြီ..မောင်ရယ်.. အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်း...ချစ်တယ်...အား...ရှီး..မောင်..အား...မောင်ရယ်...မမ...ပြီးတော့မယ်...အား...ရှီး...မောင်.. အား....ပြီးပြီ... မောင်ရယ်...အား.... အမေလး...အား..... ” လို့

ညီးရင်းနှင့် တင်းတင်းဖက်ထားတဲ့ လက်တွေ အားပျော့သွားပြီ းကျွန်ဆောင့်လိုးတာကို မျက်လုံးလေး မှေးပြီးကြည့်ကာ သက်ပြင်းရှုရှိုက်နေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့်ကို မြန်မြန်နှင့်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။

နောက်နေ့မနက်မှာ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်မသွားသလို သူလည်း ခွင့်တိုင်ပြီးတော့ တရားရုံးကို သွားကာ လက်မှတ်ထိုးလိုက်ကြတယ် ။

ဝါမဝင်တစ်ပတ်မှာ လက်ထပ်လိုက်ပြီး ယောက္ခမကြီးက ကုန်စုံဆိုင်တစ်ဆိုင် ဖွင့်တော့ ဒေါ်မြင့်တို့ အိမ်မှာလည်းလုပ် ယောက္ခကိုလည်းကူ ၊ မိန့်မကျောင်းသွား ၊ ကျောင်းပြန်ကို လုပ်ပေးရတာနှင့် အချိန်တွေကလည်း (၃) လကြာသွားခဲ့တယ် ။ ယောက္ခမ အဖို (ယောက္ခထီး) ကတော့ လက်ထပ်တဲ့ နေ့ဘဲ ရောက်လာခဲ့ပြီး လက်ဖွဲငွေတွေ ပေးကာ ပြန်သွားတာပေါ်မလာခဲ့ဘူး ။ 

ဒေါ်ဒေါ်ဆီကို ယောက္ခမအဖိုဟာ အခု မူးယစ်ဆေးရောင်ဝယ်မူ နှင့် အဖမ်းခံရကြောင်းကို ဖုန်းဆက်တော့ သူက မလဲ့နှင့် ကျွန်တော့်ကိုပြောတော့ မလဲ့ဟာ သတိမေ့သွားတာကို ဖေးမကာ ထိန်းပြီး သူ့ကို “ စိတ်ခိုင်ခိုင်ထားဖို့..”  ပြောမှဘဲ သူက သတိရလာပြီး သူ့အဖေဆီကို သွားပြီး တွေ့ချင်ကြောင်း ပြောတော့ သူ့ဆန္ဒကိုလိုက်လျောပြီးတော့ သွားတွေ့ကြတယ် ။ 

ဘိုးတော်ကတော့ သုံးလည်းသုံး ရောင်းလည်းရောင်းနေတာ မိန်းမအငယ်လေးပါ ယူထားတာ နှစ်ယောက်လုံးကို သုံးနေတာကို ပက်ပင်းတွေ့တော့ နှစ်ယောက်လုံးကို ဖမ်းလိုက်တာကို သိလိုက်ရတော့ မလဲ့ဟာ အရမ်းဘဲ ရှက်ပြီးတော့ အဲ့နေရာမှာဘဲ နောက်တစ်ကြိမ် သတိမေ့သွားတော့ ဆေးခန်းကို သွားပြကြတယ် ။

ဆရာဝန်က “ မလဲ့ ယောကျ်ားလားလို့..” မေးတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ..ကျွန်တော် မလဲ့ ယောကျ်ားပါ ..” ပြောတော့ သူက “ ခင်ဗျားဗျာ.. ခင်ဗျားမိန့်မမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာတောင် စိတ်ဆင်းရဲစရာ..လုပ်နေသေးလား ..” မေးတော့ အကျိုးကြောင်းကို ပြောပြမှဘဲ သူက  “ ဆော်းရီဗျာ ကိုအောင်ဇော် ..” ပြောပြီး “ မလဲ့ကို ပိုဂရုစိုက်ဖို့...” ပြောပြီး ဆေးတွေပေးလိုက်တယ် ။ မလဲ့ကို အိမ်ကိုဘဲ ခေါ်ခဲ့ပြီးသူ့ကို ဂရုစိုက်ပေးကာ အလုပ်ကိုလည်း မသွားတော့ဘဲ သူ့နားမှာ ကပ်ပြီးနေတယ် ။ 

သူကို ထမင်းစားချိန် ၊ ဆေးသောက်ချိန်တွေ ကိုယ်တိုက်ဘဲ ဂရုစိုက်ပေးတယ် ။ သူက “ မောင်ရယ် အလုပ်က ထွက်ပြီးတော့ အိမ်က ကုန်စုံဆိုင်ကိုဘဲ ရောင်းပါလားကွယ် ..”

လို့ ပြောပြီး ချက်လက်မှတ် နှစ်စောင်ကို ပြပြီးတော့ “ ဒါက မမတို့ကို ဆုံစေခဲ့တဲ့ လက်မှတ်ဘဲ.. ဒါပေမဲ့လည်း မမတို့နှစ်ယောက် ဘဝအတွက် ဒါကို.. သုံးရအောင်နော် .. မောင် ..” လို့ ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ကာ သူ့ကို “ မမသဘောလေ ..” ပြောတော့ တင်းတင်းဖက်ပြီး ပါးကို အနမ်းချွေတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ချက်လက်မှတ်က ငွေကို ထုတ်ပြီးတော့ ယောက္ခမကြီးကုန်စုံဆိုင်မှာဘဲ ထပ်ပြီးအရင်းနှီးလုပ်ကာ အိမ်ကိုလည်း ပြန်ပြီးတော့ တိုက်အဖြစ်ဆောက်လိုက်တော့တယ် ။

အိမ်က နှစ်ထပ် အောက်ထပ်မှာ ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အပေါ်ထပ်မှာ နေကြတယ် ။ စားသောက်ကုန်ဆိုင်ဆိုတော့လည်း တိုးတက်မူ ပိုရှိတာပေါ့ဗျာ ။ အခုဆိုရင် မိန့်မကိုယ်ဝန်က (၇) လရှိလာခဲ့ပြီး သူ့ကို ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြိုကို အကြိုအပို့နှင့် ပျော်ရွှင်စွာဘဲ ဖြတ်သန်းနေတာကို စိတ်က အရမ်းဘဲပျော်ရွှင်မိတယ် ။ မလဲ့ကို သွားမကြိုခင်မှာ ဒေါ်ဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို

“ သားရယ် ..မင်းက..အဖေဖြစ်တော့မှာ မိဘနေရာကို ခံစားကြည့်ပြီး ..မင်း..အမေအဖေနေရာကို ဝင်ပြီးတော့ ခံစားကြည့်ပါကွယ် ...သူတို့က အမေရင်းဆိုရင် ..အသက်ကို ပဓါနမထားဘဲ မင်းကို..မွေးခဲ့တာလေ ၊ မင်းအဖေကလည်း မင်းတို့စားဖို့ အဆင်ပြေရေး ကြိုးစားရတာကို အခု..မင်းလည်း..လက်တွေ့ ..ကလေးမမွေးခင်ကတည်းက ကြိုးစားတာ...တွေးကြည့်ပါကွယ် ..” လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း တကယ့်ကို တွေးမိသွားပြီး  “ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ဒေါ်ဒေါ်..” ပြောကာ မိန်းမရှိတဲ့ ကျောင်းဆီကို ဆိုင်ကယ်လေးနှင့် ထွက်လာခဲ့တယ် ။ 

အတွေးတွေက အပြန်လှန်ဘဲ လွန်ဆွဲနေပေမဲ့လည်း မိန်းမ မျက်နှာကို မြင်ချိန်မှာတော့ အရာရာကို မေ့ပြီး သူ့ရဲဆွဲခြင်းလေးကို ပြေးကာယူပြီး သူ့ကို လက်ဆွဲကာခေါ် ၊ ဆိုင်ကယ်အပေါ်တက်ပြီး သူက ကျွန်တော့် ခါးကိုဖက်မှ ဖြေးဖြေးမောင်းကာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တော့တယ် ။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်မိဘတွေရောက်နေတယ် ။ 

ဒေါ်ဒေါ်ကလည်း ဆိုင်ကို ပိတ်ပြီးတော့ သူတို့ကို ဧည့်ခံနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ လင်မယား (၂) ယောက်စလုံး သူတို့ရှိတဲ့နေရာကို သွားလိုက်ကြတော့တယ် ။ မလဲ့ရဲ့ လက်တွေက တုန်လှုပ်နေပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ သူရဲ့လက်ကို ပြန်ပြီး တင်းတင်ကိုင်ကာ နောက်မဆုတ်ဘူး အတွေးနှင့်သွားပြီး သူတို့ရှေ့မှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော့်အမေက မျက်ရည်တွေ စီးကျလာပြီး “ သားရယ်..အမေနဲ့ အဖေတို့ကို ခွင့်လွတ်ပေးပါကွယ် ..” လို့ ပြောကာ ငိုတော့တယ် ။ ကျွန်တော့် မိန်းမ မလဲ့လည်းဘဲ  ငိုပြီးတော့ ကျွန်တော့် လက်ကို သူ့ရဲ့ ရင်ထဲကို ဆွဲယူကာ ဖက်ထားတော့ သူ့ရဲ့ဗိုက်ကို ထိမိတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ “ အမေ .. အဖေ ..” လို့ ခေါ်လိုက်တော့တယ်။  

ကျွန်တော့် အမေအဖေက ကျွန်တော့်ဆီကို ပြေးလာပြီးတော့ တင်းတင်းဘဲ ဖက်ပြီးကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှစ်ယောက်ကို ဖက်ပြီးတော့ ငိုကြတော့တယ် ။သူတို့က ကျွန်တော်တို့နှင့်အတူနေတော့မှာလို့ ပြောတော့ ဒေါ်ဒေါ်က

“ သော့ခတ်ပြီး ပစ္စည်းထားတယ်ဆိုတာ မင်းမိဘ...အတွက်ပါကွယ် ..”

လို့ ပြောပြတယ် ။ ကျွန်တော်က ခေါင်းညှိတ်ပြီးတော့ လက်ခံခဲ့ပြီး မိန်မနှင့်အတူဘဲ အခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြတော့တယ် ။ မလဲ့က ပြုံးပြီး ကျွန်နော့်ကို အနမ်းပေးကာ “ မောင်ရယ်...မမ.. အရမ်းပျော်တယ်..” ပြောပြီး တင်းတင်းဖက်ထားတော့တယ် ။ သူ့ကို တားပြီးတော့

“  မမ ကလေးကို ဂရုစိုက်ပါ ” လို့ ပြောတော့ သူက ပြန်ပြီးတော့ “ မောင့်ထက် မမ ပိုပြီး သိပါတယ်ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အနမ်းမှာ တိမ်းထဲကို လွင့်မျောသွားချိန် သူက ကျွန်တော့ရဲ့ ပဆိုးကို ချွတ်ပြီး လီးကို စုပ်ပေးတော့တယ် ။ သူရဲ့စုပ်ပေးတာကို ခံယူပြီး သူ့ရဲ့ ဆံပင်တွေပြေလျောတာကို ပြန်တင်းပေးကာ သူ့ရဲ့ပြီးအောင်စုပ်ပေးတာကို ခံယူချိန်မှာ သူက ရပ်လိုက်ပြီးတော့

“ မောင်ရယ်.... မမကို...ချစ်ပေးပါနော် မောင် ..”  လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်နေစေတယ် ။ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီး အဝတ်းစားတွေ ချွတ်ကာ ပက်လက်အနေထား နေပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို နေရာလတ် မကျန်အောင် အနမ်းပေးပြီးမှဘဲ သူ့ရဲ့ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီအဖြူနှင့် ထမိန်အစိမ်းရောင်ကို ချွတ်ပြီးတော့ ခေါက်ပြီးမှာဘဲ ကျွန်တော့် အနီးကို ပြန်လာပြီး အနမ်းပေးတယ် ။

ကျွန်တော့်ကို သူက အနမ်းပေးတာကို ရပ်ပြီးတော့မှ ပြုံးပြပြီး “ မောင် မမလုပ်တာဘဲ ငြိမ်ခံနော်.. ကလေးကိုထိမှာစိုးလို့ ..”  သူက ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ကာ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မိန့်မ ..” လို့ ပြောတယ် ။

သူက ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေးတယ် ။ လီးဒစ်ကို လျာလေး ရစ်ကာ စုပ်ပေးတော့ ကိုယ်က ကြွကာ ထထိုင်မလို့ ကြံတော့ သူကတားပြီး လက်နှင့်တားပြီး ပက်လက်ဘဲ နေစေတယ် ။ သူက စုပ်ပေးပြီး အချိန်ကြျမှဘဲ ကျွန်တော့် အပေါ်မှာခွကာ ဖြေးဖြေးဘဲ ထိုင်ကာ

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်..” လို့ ညီးကာ ကျွန်တော့် ကို အနမ်းပေးပြီး မနှေးမမြန်ဘဲ ငြိမ့္ငြိမ့်လေး အပေါ်ကနေ လိုးပေးတယ် ။ သူအပေါ်က လိုးပေးသမျှကို ခံယူပြီးမှ သူပြီးခါနီးမှာ “ မမ ပြီးတော့မယ် ..” သူက ပြောကာ ကျွန်တော့် လက်နှစ်ဘက်ကို သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဘက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ မြန်မြန်လိုးပေးပြီး သွားတော့တယ် ။ သူက ဘေးကိုဆင်းကာ ဘေးတစ်စောင်းနေပေးပြီး “ မောင် ပြီးအောင်လုပ်ပါ ..” လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ ကပ်ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးလိုးပေးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ 

နောက်နေ့မနက်မှာတော့ အမေချက်ကျွေးတဲ့ မနက်စာကိုစားပြီးတော့ မလဲ့ကို ကျောင်းကိုလိုက်ပို့ပေးပြီး ပြန်လာချိန်မှာ ဒေါ်ဒေါ်ကို အရောင်းသင်ပေးနေတဲ့ အမေနှင့် အလုပ်ကိုပြစ်ကာ ဖုန်းနှင့်ဘဲ ညွန်ကြားနေတဲ့အဖေကို မြင်ပြီးကျွန်တော်ဟာ သူတို့ကို မိဘအဖြစ် သတ်မှတ်ထားပြီး ၊ မလဲ့ ကျောင်းကအပြန် သွားကြိုပြီး အိမ်ပြန်ရောက်မှ အဖေနှင့်အမေရော ဒေါ်ဒေါ်ကိုပါ လင်မယားနှစ်ယောက်အတူတူ ကန်တော့ကြတယ် ။

အဖေ့လည်း မျက်ရည်ကျသလို ၊ အမေလည်းငိုနေတယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်လည်း ငိုတော့တယ် ။ သူတို့က ကျွန်တော်တို့ လင်မယားကို ဆုတွေ ပေးပြီးတော့ အခန်းထဲမှာနားခိုင်းတယ် ။ လင်မယားနှစ်ယောက်ကတော့ အနမ်းတွေ ပေးပြီးတော့ ကလေးကို ဂရုစိုက်ကာ မလဲ့လိုအင်ကို ဖြည်းဆည်းပေးပြီး ကျွန်တော် မပြီးရင် မလဲက လက်နှင့်ဂွင်းထုကာ ပြီးအောင် လုပ်ပေးတယ် ။ 

မလဲ့ မီးဖွားခါနီးတော့ ဆေးရုံမှာ မလဲ့အတွက်ရော ကလေးအတွက်ပါ စိတ်သောက ရောက်နေချိန်မှာ အဖေက “ သားရယ် ..မင်းတို့ ခေတ်မှာတေ့ာ မိခင်ရော ကလေးပါ.. အသက်အန္တရယ်က အဖေတို့ ခေတ်ထက် ၅၀ % ကင်းပါတယ်ကွာ ..စိတ်အေးအေးထားပါ ..သားရယ် ..” လို့ ပြောချိန် ခွဲခန့်ထဲကနေ ကလေးငိုသံ ထွက်လာချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့် သောကတွေဟာ ငြိမ်းချမ်းပြီးတော့ အဖေအမေတွေရဲ့ သောကတွေကို နားလည်း စာနာ ခံစားရတယ် ။ ကလေးရဲ့  “ အူးဝဲ ...အူးဝဲ ..” အသံက ကျွန်တော့်ကို အရာရာပြောင်းလဲစေပြီး အဖေအမေရဲ့ ပူပင်သောကနှင့်ကျေးဇူးတရားတွေကို လေးလေးနက်နက်ကို ခံစား မိတော့တယ် ။ 

“ ကလေးရဲ့ အမေလည်း ..ခဏ နေရင် ထွက်လာမှာပါ ..”လို့ ပြောတော့ လောကကြီးမှာ အရာရာဟာ စိုပြည်လန်းဆန်းနေပါလားလို့ ထင်မိတော့တယ် ။ မိန်းမ မလဲ့ ထွက်လာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ကို ကိုင်ပြီးစကားမပြောနိုင်ပေမဲ့ လက်ကိုတော့ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အနမ်းပေးကာ သူ့ကို စိတ်အေးအေးထားကာ နေဖို့ ပြောပြီး သူကို အခန်းထဲကို ပို့ပေးတယ် ။ 

သူ့ကို အဝတ်စားလဲ ပေးချိန်မှာ အပြင်ကနေ စောင့်ပေးပြီး “ ဝင်လို့ရပြီ..” လို့ ပြောလို့ ဝင်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့ နို့ကို စို့နေတဲ့ သားလေးကို မြင်ရချိန်မှာ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အရာခပ်သိမ်းဟာ “ ဖြစ်သမျှအကောင်း ထင်တာထက် အကောင်းဆုံး ဘဝပါ ..”  လို့ ဘဲ တွေးလိုက်မိပါတော့တယ် ။

...........


အားလုံးကို ချစ်ခင်လျှက်..

သရဲလေး


.........................................................

ခုရက်ပိုင်း သရဲလေး (အော်ဇော်) ရဲ့ ဝတ္ထုတွေကို သဘောကျနှစ်ခြိုက်စွာ ပြန်ဖတ်နေမိတယ်။ ဇာတ်အိမ်ခိုင်ခိုင်မာမာနဲ့ သူ့ရဲ့ ဇာတ်ကောင် မမတွေ (အဲ..ဇာတ်ရံ၊ ဇာတ်ပို့ မမတွေ) ကို သဘောကျနေတာကြောင့်ပါ။ မှန်ပါတယ်။ အမျိုးသမီး အများစုဟာ အသက် (၃၅) ကနေ (၅၀) အရွယ်၊ ထို့ထက် ပိုတဲ့ အရွယ် (ကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ အမျိုးသမီးများ ) ဟာ လိင်ခံစားမှု အကောင်းဆုံး အရွယ်တွေလို့ ဆေးပညာရှင်တွေက သုတေသနပြုချက်တွေကို ကိုးကားပြီး မှတ်ချက်တွေ ပေးထားကြပါတယ်။ 

ထို အရွယ်တွေဟာ ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားဖူးထားကြပြီး ဖြစ်နေတက်သလို သူတို့ရဲ့ လက်ရှိအရွယ်တွေမှာ သားတွေ၊ သမီးတွေဟာလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီး ကလေးငယ်ငယ်တွေရဲ့ ဝေယျာဝစ္စတွေကလည်း ကင်းနေတက်ကြပါလိမ့်မယ်။ တခါ သွေးသားဆုံးခါနီးတဲ့ အရွယ်တွေရဲ့ သဘာဝအတိုင်း “ ငြိမ်းခါနီးမီး ပိုအားကောင်းတယ် ” ဆိုတဲ့ အတိုင်း ရာဂမီး ရမ္မက်မီးတွေဟာ အစွမ်းကုန် ထတောက်လောက်တက်ကြပါတယ်။ 

ဒီလိုအချိန်မျိုးဟာ လင်ယောင်္ကျား ဖြစ်နေသူတွေက အထူးသဖြင့် အသောက်အစား ရှိတဲ့ သူတွေ၊ အရက်သမား မယားတွေဆို သွေးတိုး၊ ဆီးချို၊ ကျောက်ကပ်တွေ မကောင်းဖြစ်ပြီး လင်ငုတ်တုတ်နဲ့ ကာမငတ်နေတက်ကြပါတယ်။ ငွေမက်ပြီး သူဌေးတွေ ၊ ခရိုနီတွေကို သမက်အမိဖမ်းပြီး အပေးအစား ခံထားရသူတွေဆိုရင် သေချာပေါက် အဲ့ဒီ အရွယ်မှာ ဖတ်တီးကြီးဖြစ်ကာ ဆီးချိုဖြစ်နေလောက်ပါပြီ။ လောင်မတီးနိုင်တော့လောက်ပါဘူး။ ဒီတော့ ဆာေနရင် ငတ်နေရင် လိမ္မာပါးနပ်သလို ရှာဖွေ ခံစားလိုက်ပါ။ 

ဒါကြောင့်လည်း ခုနောက်ပိုင်း ဆိုရှယ်မီဒီယာတွေမှာ အန်တီမမကြီးရဲ့ စမောဆွဲစားတာေတွ ဘဲငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ တွဲနေတာ ယူနေကြတာတွေ မကြာမကြာ ပါလာကြတာ တွေ့ဖူးမှာပါ။ 

ကိုယ်မှာ မိသားစုရှိနေရင် ဆင်ခြင်ကြပါ။ ရေရှည်မှာ ခပ်ငယ်ငယ် ဘဲလေးတွေရဲ့ အလိုရမ္မက်ကို မလိုက်နိုင်ကြပါဘူး။ တက်လူနဲ့ ကျလူ ဆိုတာ သတိပြုကြပါ။ ဒီတော့ ကိုယ့်အလိုကို သိုသိုသိပ်သိပ် ဖြေရှင်းတက်ကြပါစေ။ ဘဲငယ်လေးတွေနဲ့ နောက်အိမ်ထောင်တခု ပြုဖို့တော့ မစဉ်းစားစေချင်ပါ။ (ချစ်လို့ ရပါ၏၊ စားလို့ရပါ၏၊ တစ်အိုး တစ်အိမ်ထောင်ဖို့ မကြိုးစားစေချင်တော့ပါ။)

ထို့အပြင် အများစု အပြာဝတ္ထုတွေမှာ လိင်အင်္ဂါအရွယ်အစားကို အရှည် (၈) လက်မ၊ တချို့များ (၁၀) လက်မတောင် ရေးသားဖော်ပြကြသေးတယ်။ အနားက ပေတံကိုယူပြီး မှန်းဆကြည့်တော့ ယုတ္တိမတန်တာသိရတော့ ဖတ်နေရင်း ဖီး(လ်)က ကြဲသွားရော၊ လိင်တံအရွယ်အစားဟာ ပုံမှန် ပျမ်းမျှ (၄) လက်မကနေ (၆) လက်မအတွင်းပဲ ရှိတက်ကြတာပါ။ အလွန်ဆုံး (၇) လက်မခွဲလောက်ပါပဲ။ 

နောက်တခါ အမျိုးသားကြာချိန်ဟာ (၃) မိနစ်ကနေ (၁၃) မိနစ်အတွင်းသာ ဖြစ်ကြတယ်လို့ ဆေးပညာရှင်တွေရဲ့ သုတေသနပြုချက်တွေက တညီတညွတ်ဆိုကြပါတယ်။ ဖတ်သူကို ဖီးလ်ပိုတက်အောင် အလွန်အကြူးဖော်ပြချက်တွေဟာ ယုတ္တိနဲ့ ကင်းူကွားလွန်းရင်တော့ ဖီးလ်ပိုမလာဘဲ ပိုပြီးဖီးလ်ကြဲ သွားတက်ပါတယ်။

{ ယခု မှတ်ချက်သည် မူလ စာရေးဆရာ သရဲလေး ရဲ့ မှတ်ချက် မဟုတ်ပါ။ တဖန် ကူးယူဖော်ပြသူ Blogger ရဲ့ ထင်မြင်ချက် အမြင်၊အာဘော်များသာ ဖြစ်ပါသည်။}



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၆ )

ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

သူသွားပြီ အထင်နှင့် အရက်ထပ်ထည့်ထားတာကို ယူပြီး သောက်ကာ အမြည်းကို စားတယ် ။ ကျွန်တော့်အရှေ့ကို ဖန်ခွက်ပြန်ချပြီးမှ “ မမယောကျ်ား သောက်လို့ မမက အမြည်း ပြင်ပေးခဲ့ဖူးတယ် ..အောင်လေး ..” လို့ သူက ပြောပြီး ပြုံးပြတယ် ။ အရက်ကလည်းမူး ဒေါ်မြင့်ကလည်းဘဲ သူပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို ပြီးအောင် မစောင့်ခဲ့တာ လီးက ပြန်ထောင်လာခဲ့တယ် ။ စိတ်ကိုထိန်း အဖေ့စကားကို မှတ်သားကာ နေလိုက်တယ် ။

အရှေ့က အရက်ခွက်ကို ယူပြီး သောက်ကာ အမြည်းကို စားလိုက်တယ် ။ သူက အရက်ခွက်ကို ယူပြီးအကုန်သောက်လိုက်ပြီး အမြည်းကို စားလိုက်တယ် ။ မိုးကရွာချလိုက်တော့ အေးစိမ့်ပြီးတော့ မိုးကြိုးပါ ပြစ်လိုက်တော့တယ် ။ သူက အနီးမှာ ကပ်ကာထိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတယ် ။ 

နဂိုကတည်းက စိတ်ကို ထိန်းနေရတာ စိတ်ကလွတ်သွားခါနီး ပြန်ထိန်းပြီးတော့ အရက်ကိုဖြည့်ကာ သောက်လိုက်တယ် ။ ဖန်ခွက်ကို ပြန်အချမှာ သူက ယူကာ အကုန်သောက်ပြီး ပြန်ချကာ အမြည်းကောက်စားလိုက်တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်းဘဲ အရက်ကို အကုန်ဘဲ ဖြည့်ကာ ပြင်းပြင်းသောက်ပြီး သူနှင့် အတူဘဲ ထမင်းလက်ဆုံ စားဖို့ အကြံနှင့်ရေအနည်းငယ်ရောကာ တစ်ငုံသောက်ပြီး အမြည်းကို လှမ်းတော့ သူက ဖန်းခွက်ကို လက်လှမ်းတယ် ။ သူရဲ့လက်ကို တားပြီးတော့ “ မလဲ့ မသောက်နဲ့ဗျာ..” လို့ပြောကာ ဖန်ခွက်ကို ယူကာကျွန်တော် ယူပြီး သောက်လိုက်တာ အပြင်းမို့လို့ တစ်ငုံဘဲ သောက်နိုင်ကာ အမြည်းကို မြန်မြန်လှမ်းကာ ပါးစပ်ထဲထည့်ချိန်မှာ သူက ဖန်ခွက်ယူကာ အကုန်မော့ချလိုက်တယ် ။

“ ခါးလိုက်တာဟယ် ..” လို့ ပြောပြီး အမြည်းတွေကို စားတယ် ။ စကားတွေကလည်း အထစ်ထစ်နှင့်ပြောမှ အခြေနေမဟန်တော့တာ သိပြီး သူ့ကို “ မလဲ့ ထမင်းစားရအောင် ..” လို့ ပြောတော့ သူက “ မမ အေ့ ပြင်... ပေ..မယ်..အောင်လေး .” လို့ ပြောကာ ထပြီးတော့ ထမင်းပွဲပြင်ပြီး မစားတော့ဘဲ ခုံပေါ်မှာ မှောက်ကာ ငိုနေတော့တယ် ။ 

သူ့ကို ချီတော့ ခန္ဒာကိုယ်က ကျွန်တော့်ဆီသာ ယိမ်းနွဲကာ ပြိုဆင်းလာတော့ သူ့ကိုယ်ကို ချီပြီးတော့ သူ့ရဲ့အခန်းဆီကို သွားလိုက်တယ် ။ ခန္ဒာကပြည့်ပြည့်နှင့်ဝဝလေးဆိုတော့ သူ့အခန်းကိုချီပြီး ယူသွားတာ သူ့ရဲ့အိပ်ရာပေါ်မှာ အသေချာလေးကို ပြင်ပေးကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ 

“ ဒုန်း ” အသံမြည်လို့ လှည့်ကြည့်တော့ သူ့ရဲ့ခြေက နံရံကိုကပ်ကာ ပေါင်ကားပေးသလို ဖြစ်နေတယ် ။ သူ့ကိုယ်က အိပြီးပြိုဆင်းလာကတည်းက စိတ်ထိန်းပြီးအိပ်ရာပေါ်ချပြီး ပြန်အထွက်မှာတော့ သူရဲ့ ထမိန်အောက်က မို့မောက်ကာ ခုံးထနေတဲ့ အဖုတ်ကို မြင်တော့ စိတ်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ဘဲ သူ့ဆီကိုသွားကာ ထမိန်ကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အင်း... ” လို့ ညီးပြီး ကိုယ်လေး စောင်းသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီနောက်က ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းချွတ်ကာ ဘော်လီပါ ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ ကြယ်သီးတစ်လုံးက အချိန်ဟာ အရမ်းကြာသလိုဘဲ ထင်မိတယ် ။ သူ့ရဲ့ကိုယ်ကို ပက်လက်ဖြစ်တော့မှ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ချတယ် ။

သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်း ပန်းရောင်လေးကို အနမ်းပေးပြီး သူ့ရဲ့ နို့ကို စို့ပေးတယ် ။ “ အား.. .ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးကာ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ စိတ်တွေကလည်း ပိုပြီးတော့ကို အားရှိလာခဲ့တယ် ။ သူ့ရဲ့ ရတ္တာနာရွှေခြုပ်လေးဆီကို ဆင်းပြီး လျာလေးကို သူ့ရဲ့အကွဲကြောင်းလေးကို အပေါ်အောက်ယက်ပေးတယ် ။ သူ့ဆီကနေ

“ မောင်ရယ်...ဖုန်းနိမ့်ကုန်မယ်ကွယ်..မလုပ်ပါနဲ့နော် ..”  လို့ ပြောပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အဖုတ်လေးကို လက်နှင့်ကာထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်ကို ဖယ်ပြီးတော့ လျာကို အဆုံးထိသွင်းပြီး မွှေပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...အမလေး..မလုပ်နဲ့နော်..အား..မောင် ..”  လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ကိုအတင်းဘဲ ဆွဲကာ တင်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းပန်းရောင်လေးကို နှစ်ပေ မီးချောင်းအောက်မှာ အနမ်းပေးပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်သွင်းတယ် ။

...............................................

(၁၁)

ကျွန်တော့လည်း ဖြည်းဖြည်းနှင့်ဘဲ အဆုံးထိ သူရဲ့ အဖုတ်ထဲကို ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးက မှိတ်နေပြီးတော့ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...” ညီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူ့ရဲ့ ညီးသံလေးက အရမ်းကောင်းတဲ့ သီချင်းကိုဘဲ ထပ်ဖန် တလဲလဲ နားဆင်းနေရသလိုဘဲ ကြားယောင်ပြီး သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းဘဲ လိုးပေးတာ ၊ အချက် (၂၀) ခန့် ဖြည်းဖြည်း လိုးပေးပြီး ပြီသွားတယ် ။ 

သူ့ကို အနမ်းပေးပြီးတော့ကို ပြန်ပြီးလီးက ကျင်ပေမဲ့လည်း ဖြည်းဖြည်းဘဲ ပြန်ကာ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ဆီက “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးကာ သူ့ရဲ့လက်တွေ ကျွန်တော့် ကျောကို လက်သည်းနှင့်ကုပ်ကာ အောက်ကနေပင့်ကာခံပေးတယ် ။ 

တစ်ခါမှ ဒီလိုခံစားချက်မျိုး မဖြစ်ဘူးတော့ ပြီးချင်လာပေမဲ့လည်း မပြီးအောင် ထိန်းကာ ဖြည်းဖြည်းကနေ တဆင့်တက်ပြီး မနှေးမမြန်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် နောက်ကျောကို လက်သည်းနှင့်ကုပ်ကာ ကစားပေးပြီး ငြိမ်သွားတယ် ။ သူပြီးသွားတယ် ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ကျွန်တော်လည်း မထိန်းတော့ဘဲ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့လက်သည်းကနောက်ကျောကို ကုပ်ပြီး “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အင်း..”  လို့ ညီးကာ ပြန်ငြိမ်ကျသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။ 

သူ့ရဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်တော့လည်း ကလေးလိုမျိုး အပြစ်ကင်းစင်ကာ အိပ်စက်နေတာလေးကို တွေ့ရတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ကို အရမ်းဘဲ ချစ်မိသွားတာထက် အချစ်တွေ ပိုတိုးသွားခဲ့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေကို ပြန်ဝတ်ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း ထမင်းမစားနိုင်ဘဲ ရင်ခုန်ပြီး ကြောက်စိတ်နှင့် အိပ်ပျော်သွားတယ် ။

နောက်နေ့ မနက် စောစော ထပြီး သူ့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မဆုံရဲဘဲ အလုပ်ကိုဘဲ သွားလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ သမီးကြီး ကလေးမွေးတဲ့ နေ့မို့ ဒေါ်ကေသီက အလုပ်က လူတွေကို အကျွေးမွေးနှင့် ဧည့်ခံပြီး အလုပ်ကိုအနားပေးလိုက်တယ် ။ မမြတ်လဲ့ဝေကို မျက်နှာချင်း မဆုံစေပေမဲ့ သူ့ရဲ့မျက်နှာမြင်ချင်လို့ ကျောင်းကို သွားတော့လည်း ကျောင်းမှာ မတွေ့တော့ ရင်ထဲမှာ အပူဆိုက်ပြီး နေရာစုံကို လိုက်ရှာပေမဲ့ မတွေ့တော့မှ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။ 

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော့် အဝတ်တွေကို လျော်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူ့ရဲ့ အဝေးကနေ သူ့ကို ကြည့်နေလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို မြင်ပေမဲ့လည်း မမြင်ယောင်ဆောင်ကာ အိမ်ပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပေါ် တက်သွားတော့ သူက အခန်းထဲကို ဝင်ပြီးတံခါးကို လော့ချတဲ့အသံ ကြားတော့ စိတ်ထဲမှာ သူအရမ်းနာကြည်းသွားလား တွေးကာ အိမ်ထဲကနေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ 

သွားစရာ မမြင်တော့ လမ်းထိပ်က ဘုံဆိုင်လေးထဲကို ဝင်ကာ အရက်မှာပြီး ထိုင်သောက်တယ် ။ ရီတီတီလေးနှင့်အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တော့ ထမင်းဟင်းချက်နေတဲ့ မမြတ်လဲ့ဝေက ဟင်းအိုးမီးပိတ်ပြီး အခန်းထဲကိုဝင်ကာ တံခါးပိတ်လိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့အခန်းတံခါးရှေ့မှာ ကပ်ပြီးတော့ “ မလဲ့ရယ်..ကျွန်တော်မှားတာ ကျွန်တော်..သိပါတယ်ဗျာ ..မလဲ့ရယ် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ ..” လို့ ပြောပြီးသူ့အခန်းရှေ့ကနေ ထွက်လာပြီးတော့ အိမ်အောက်က စင်လေးမှာ အိပ်လိုက်တော့တယ် ။

နွေရာသီ အိမ်ပေါ်မှာ သွပ်အပူကို မခံနိုင်လို့ အိမ်အောက်မှာ ကွပ်ပြစ်လေးဆင်တာ အခုတော့ ကျွန်တော့်အတွက် လေးတအေးအေးနှင့် မိုးရွှာရင်လည်းအိပ်စရာနေရာဘဲ လို့တွေးကာ အိပ်နေတာ “ ဟဲ့ အောင်လေး.. ထ..ထ..ထပါတော့..ဟဲ့.. အအေးပတ်တော့မှာဘဲ ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို နိုးမှ ရီဝေဝေနှင့်နိုးလာကာ သူ့ရဲ့ လက်ကို ကိုင်ပြီး “ မလဲ့ရယ် ..” လို့ သူ့ကိုခေါ်မှ သူက “ အအေးပတ်တော့မှာဘဲ ..အပေါ်တက်ပြီး အခန်းထဲ..ဝင်အိပ် ..” လို့ ပြောတယ် ။ “ ဟုတ်ကဲ့..” လို့ ပြောကာ အခန်းထဲကို ဝင်ကာ အိပ်လိုက်တော့တယ် ။

နောက်နေ့မနက် အလုပ်ကိုသွားတော့ ဒေါ်ကေသီက ထွန်းမင်း နိုင်ငံခြားကို သွားမှာမို့ အလုပ်လာသူအားလုံးကို ပြန်လွတ်လိုက်တယ် ။ 

မေ့နေလို့ဗျို့ ။ ဒေါ်သိန်းက ဘုရားဖူးပြီးတော့ အပြန် လင်တစ်ယောက်ပါလာတယ် ။ ဒေါ်အေးက ကြားကအောင်သွယ်ပေးတာ ။ ဒေါ်သိန်း ယောကျ်ားက ကျွန်တော်တို့ ရွှာထဲက မုဆိုးဖိုကြီးပါဘဲ ။ သူ့မှာတော့ ကလေး မရှိဘူး ။ ဒေါ်သိန်း မျက်နှာက ဝင်ပသွားပြီး အိမ်ပြန်သွားတယ် ။ မုဆိုးဖို ဦးကျော်ကြီးက ဘယ်လောက်များ ကြိတ်ပေးသလဲ မသိဘူး ၊ ဒေါ်သိန်းရော သူပါ မျက်တွင်းတွေ အတော် ကျနေကြတယ် ။ 

ကျွန်တော့်ကို အိမ်ပြန်ပြီး အဝတ် ယူခိုင်းကာ သူနှင့်အတူ လိုက်ဖို့ခေါ်တော့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ခဲ့ပြီး မလဲ့ ဆီကိုသွားပြီး “ ထွန်းမင်း နိုင်ငံခြားထွက်မှာကို လိုက်ပို့ပေးမလို့..”  ပြောလိုက်တော့ “ အင်း ..”  လို့ တစ်ခွန်းဘဲပြန်ပြောတယ် ။ အိမ်အထဲကနေ မလဲ့ရဲ့ အမေက ထွက်လာပြီး “ ဂရုစိုက်ပြီး သွားပါကွယ် ..” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်ဒေါ် ..” ပြောကာ အဝတ်စား (၃) စုံထည့်ကာ ဒေါ်ကေသီဆီ သွားလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ကေသီနှင့်အတူ ဘက်စ်ကားနှင့် ရန်ကုန်မြို့ကို သွားကြတယ် ။ 

အထပ်မြင့် တိုက်ကြီးတွေနှင့် ကားတွေကလည်း အများကြီး ရှုပ်ထွေးနေတယ် ။ တောင်ဒဂုံက လုံးချင်းတိုက်အိမ်ကနေ ထွန်းမင်းတို့ သားအမိနှင့်ကျွန်တော်တို့ လေဆိပ်ကို ကားငှါးပြီး သွားကြတယ် ။ ထွန်းမင်းက အနောက်တိုင်း ဝတ်စုံဝတ်ကာ လက်ဆွဲအိတ်ကို ဆွဲကာ လေယဉ်ပေါ် တက်သွားမှဘဲ ကျွန်တော်နှင့် ဒေါ်ကေသီတို့ တောင်ဒဂုံက လုံးချင်းတိုက်ဆီကို ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ 

သူက ကျွန်တော့်ကို “ ဒီတိုက်ဟာ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ သမီးတွေက နိုင်ငံခြားကနေ အလုပ်လုပ်လို့ ရနဲ့ငွေနှင့် ဝယ်ထားတာလို့..”  ပြောပြကာ အဝတ်အိတ်ကို ဆက်တီပေါ်မှာ တင်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဖက်ကာ အနမ်းပေးတယ် ။ စိတ်မှာတော့ မလဲ့ဆီကိုဘဲ ရောက်နေတော့ သိပ်ပြီး စိတ်မပါဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ 

သူလက်ကကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲကာ လှေကားနှင့်ကပ်နေတဲ့ အခန်းဆီကိုခေါ်သွား အနမ်းထပ်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်က လီးကိုပွတ်တိုက်ကာ အနမ်းပေးတော့ လီးတောင်လာပြီး စိတ်ကလည်း မလဲ့ဆီ ရောက်နေတာကို ခဏမေ့သွားပြီး သူ့ကိုပြန်ပြီး အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ် ..”  လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာကာ လီးကိုပိုပြီး သူက ဖိကပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ မျက်လုံးထဲမှာ မလဲ့ဆီကနေ “ အား...ရှီး... မောင်ရယ် ..”  ညီးတဲ့ အသံကိုကြား ယောင်ပြီးတော့ ဒေါ်ကေသီကို အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပေးလိုက်တယ် ။ ဆိုဖာမွေယာမို့လည်း ကိုယ်လေးကပြန်ပြီး ကြွတက်လာပေမဲ့ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ သူ့ရဲ့ပန်းရောင်ဝမ်းဆပ်ကြီးချွတ်ပေးကာ ကျွန်တော့်ရဲ့အဝတ်ကိုချွတ်လိုက်တယ် ။ 

သူက ဘော်လီရော အတွင်းခံပါ ချွတ်ပြီး ပေါင်ကားပေးကာ နေတယ် ။ ဒေါ်ကေသီကို မလဲ့ အမှတ်နှင့် သူ့ရဲ့ ပေါင်းကြားထဲကို တိုးဝင်ကာ လျာဖျားလေးနှင့်သူ့ရဲ့အကွဲကြောင်းလေးကို ယက်ကာ အစေ့လေးကို စုတ်ယူကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ..ကွယ်...အား...ရှီး... အား.. ” လို့ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။ သူကညီးလေ ပိုလုပ်ပေးလေ ။ လုပ်ပေးတော့ သူကကျွန်တော့်ကို အပေါ်သို့ ဆွဲတင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပြီး ပက်လက်နေခိုင်းကာ “ မမ အရမ်းကောင်းသွားသလို မောင် အလှည့်လေကွယ် ..”  လို့ပြောပြီး လီးကို ပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်ကို စုတ်ပေးတယ် ။ 

“ အိုး..ရှီး...မမရယ်.. ” လို့ ညီးပြီး သူ့ရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ကာ  ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးပြီး သူ့ကို ပြန်ပြီးတော့ လှဲချကာ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ကာ အဆုံးထိ သွင်းပေးလိုက်တော့တယ် ။ “ အိုး..... ရှီး... မောင်ရယ်...အား...”  လို့ ညီးသံလေး ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးတယ် ။ မလဲ့ အမှတ်နဲ့ ဒေါ်ကေသီကို ဆောာင့်လိုးပေးတော့ ပြီးချင်တာနှင့် ပြန်ပြီးထိုင်ကာ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကိုဖက်ပြီး ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကလည်းဘဲ

“ အား...ရှီး...အမလေး...ကောင်းတယ်...မောင်ရယ်...အား...ရှီး...အမလေး...မောင်ရယ် အား...အဲ့လိုဆောင့်ပေး..အား...ရှီး...အမလေး...ကောင်းတယ်...အား..အရမ်းကောင်း...အား..ရှီး..မောင်ရယ်..မြန်မြနိ...မမပြီးတော့မယ်..မြန်မြန်ဆောင့်ပေး...မောင်ရယ် ..”

လို့ ညီးရင်းနှင့် အိပ်ရာခင်းကို လုံးချေနေတာ တွေတော့ မလဲ့ကို သတိရသွားကာ ပိုပြီးကို ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးတာ ဒေါ်ကေသီ ပြီးသွားတယ် ၊ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုးပေးပြီး ပြီးသွားတယ် ။

နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ အမော ဖြေပြီးနောက်မှာ သူက ကျွန်တော့်ပါးကို အနမ်းပေးပြီး “ မောင်ရယ် မမြင့်တို့ဆီသွားပြီး နုတ်မဆက်ခင် နောက်တစ်ခါ ချစ်ပေးအုံးနော်..” လို့ သူက ပြောပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အတွင်ခံနှင့် လီးကို သုတ်ပေးပြီးနောက် သူ့ရဲ့ အဖုတ်ပါ သုတ်တယ် ။ လက်ခလယ်မှာ စိန်လက်စွပ်လေးဝတ်ထားတဲ့လက်ဖြူဖြူနှင့် လီးကို ဂွင်းဖြည်းဖြည်လေးထုကာ သူ့ရဲ့ အဝါရောင် နုတ်ခမ်းဆို့ဆေးဆို့ထားတဲ့ နုတ်ခမ်းလေးနှင့် ငုံကာစုတ်ပေးတယ် ။

“ အိုး..ရှီး...မမရယ်... ” လို့ ညီးပြီးတော့ သူ့ရဲ့ဆံထုံးကို စုကိုင်ကာ အနိမ့်အမြင့် လုပ်ကာ ပေးလိုက်တယ် ။ လီးကို စုတ်ပေးတာရပ်ပြီး ဂွင်းထုကာ “ မောင် ကောင်ရဲ့လားဟင် ” မေးနေတာ့ “ အား..ရှီး..အရမ်းကောင်းတယ် မမ ” လို့ ပြန်ပြောတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးက လီးကို ပြန်ပြီ းငုံကာ ဖိစုတ်ပေးတော့တယ် ။ 

ပုလဲလို ဖြူဖွေပြီး ခန္ဒာပြည့်ပြည့်နှင့် နိမ့်တုံမြင့်တုံနှင့် အရမ်းလှတဲ့ မလဲ့ဆီကို စိတ်ရောက်သွားတော့ ဒေါ်ကေသီကို အပေါ်ကို ဆွဲတင်ကာ အနမ်းပေးတယ် ။ သူက အနမ်းရပ်ပြီးတော့ “ မမလေ မောင့်လီးကို စုပ်ပေးချင်သေးတယ် ”

လို့ ပြောတော့ “ နောက်မှဘဲ စုပ်ပါ မမရယ် ..”လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ဝင်ပြီး အဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နှင့် အကုန်ငုံကာ စုပ်ပေးပြီး လျာအပြားလိုက် အပေါ်အောက် (၁၀) ခါလောက် ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...အမလေး..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတော့ သူ့အပေါ်ကနေမှောက်ချပြီး လီးကို အဖုတ်မှာတေ့ကာ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ 

“ အား..မောင်ရယ်..အမလေး.. ကြမ်းလိုက်တာ ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကို အနမ်းပေးကာ မနှေးမမြန်လေး ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျောကို တင်းတင်းဖက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီးတော့ကို အလိုးခံပေးတယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...ကောင်လိုက်တာနော်...အား...အမလေး..ကောင်းတယ်...မောင်... လိုး...လိုး... မမ... အရမ်းကြိုက်တယ်..အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အား... ” လို့ သူဆီကနေ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ မလဲ့ကို လိုးနေရတာလို့ တွေးကာ ဒေါ်ကေသီက ညီးရင်း တောင်းဆိုသလိုဘဲ မြန်မြန်လိုးပေးတယ် ။ ဒေါ်ကေသီက ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သတ်ပြီးတော့ “ မောင်..အား..ရှီး.. မမပြီးချင်ပြီ ..” လို့ သူကပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ ထကာ သူ့ကို ဆွဲပြီးတော့လက်ထောက်ကာ နေခိုင်းတယ် ။ မလဲ့ ဘော်ဒီက ဒေါ်ကေသီ ထက်ပြီကြီးပေမဲ့လည်း အခု ဒေါ်ကေသီရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူကို ကြည့်ကာ မလဲ့လို့ မှတ်ပြီးတော့ကို မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အား...ရှီး... မောင်လေးရယ်..အား..ရှီး...မောက်..မမ..ပြီးတော့မယ်...မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါမောင်...အား...ရှီး...မောင်... အား...ရှီး...အမလေး...မောင်ရယ်...မမပြီးပြီ...အား...မောင်ရယ်... ” ညီးရင်းနှင့် မှောက်ကျသွားတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ထပ်ကာ မှောက်ချပြီးတော့ ဖားအထီးက အမကို ကပ်ညှောင့်ကာ လိုးသလိုဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပြီး

“ အိုး..ရှီး..မမ..အား...ကျွန်တော်ပြီးပြီ... အား...” လို့ ညီးရင်း မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးပြီး အဝတ်စားတွေလဲ၀တ်ပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်သမီးကြီး ကလေးမွေးတဲ့ ဆေးရုံကို သွားကာ သတင်းမေးပြီးတော့ ကားဂိတ်ကနေ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ 

အိမ်ကို ပြန်ဝင်တော့ ကျွန်တော့်အရှေ့ကနေ မလဲ့ က အစိမ်းအဖြူလေးနှင့် ဝင်သွားတယ် ။ အရမ်းလှလိုက်တာ မလဲ့ရယ် .. လို့ စိတ်ကနေ ပြောပြီးတော့ အဝတ်တွေကို အခန်းထဲ ထားပြီး ထွက်လာတော့ သူရဲ့ ထမိန် ရင်သျားနှင့် ထွက်လာတာ သွားဆုံတယ် ။ သူက နုတ်ခမ်းလေးမဲ့ပြီး ထွက်သွားကာ သူ့အမေ ထမင်းချက်နေတာကို သွားကူပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အနောက်ကနေ ကြည့်နေလိုက်တုန်း သူကပြန်အလှည့်မှာ သူက နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြတော့ အသည်းတွေ ကွဲပြီး ရွာထဲက ဘုံဆိုင်လေးဆီကို သွားတော့လည်း ဆိုင်က ပိတ်ထားတယ် ။ အဲ့ဒါနှင့်ဘဲ ဒေါ်ကေသီဆီ သွားကာ အရက်ပုလင်းကို တောင်ပြီးတော့ သောက်လိုက်တယ် ။ ဝီစကီက ပြင်းပေမဲ့လည်း တစ်စိတ် ကုန်သွားတယ် အတွေးက ဖျောက်မရဘူး ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကိုခပ်စိမ်းစိမ်လုပ်ပြတာဘဲ မြင်ယောင်နေတယ် ။ 

သူအမေက အိမ်ပြန်စရာ ရှိတယ် ဆိုတာကို ကြားတော့ သူ့ကို တစ်ယောက်တည်း အိမ်မှာ မအိပ်စေချင်ဘူး ။ သူ့ကို မကြည့်မိအောင် နေပြီးတော့ နေလို့ရတာပဲလို့ တွေးပြီး ဒေါ်ကေသီကို ပြောပြီး အရက်ပုလင်းကိုယူကာ အိမ်ပြန်တယ် ။  အိမ်ထဲကနေ ဒေါ်ကေသီ ထွက်လာပြီး

“ ရော မောင်  ဒါလေးသောက်လိုက်..မနက်ကျ အားတွေ ပြန်ပြည့်တယ် ..”  လို့ပြောတော့ အိမ်နောက်ကိုဝင်ပြီး ရေတစ်ခွက်နှင့်ဆေးကို မျိုချပြီး ထွက်လာတယ် ။ အိမ်ကလည်းထွက်တော့ မိုးကလည်း သည်းသည်းမဲမဲကို ရွာချလိုက်တော့တယ် ။ အိမ်ကိုလည်း ရောက်သွားတော့ အဝတ်အစိုတွေနှင့်အတူ အခန်းထဲကိုဝင်ကာ အဝတ်လှဲကာ ဆံပင်တွေသုတ်ပြီးတော့ အရက်ကို ထိုင်ကာ သောက်နေလိုက်တယ် ။

“ ထမင်းကျက်ပြီနော် ..ရေချိုးပြီးရင်စားလိုက်..” လို့ ကြားတော့ “ ဟုတ်ကဲ့..” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက တံခါးကို တွန်းဖွင့်တော့ အရက်ပုလင်းမှာ တစ်ပိုင်းဘဲကျန်တာ မြင်ပြီးတော့ အနီးကို ရောက်လာပြီး အရက်ပုလင်းကို ယူကာ “ သောက်ပြန်ပြီနော်..” လို့ ပြောတယ် ။ ဆံပင်က မခြောက်သေးတော့ ဘေးကမျက်နှာသုတ်ပု၀ါကိုယူကာ ကျွန်တော့်ကိုသုပ်ပေးတယ် ။ ခေါင်းကလည်း ရီဝေဝေနှင့်မူးလည်းမူး အိပ်ယာပေါ်လှဲကျသွားတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ကိုကြည့်ကာ  “ မသောက်ပါနဲ့တော့ကွယ် နော် ..” ကြင်နာစွာဘဲ ပြောကာ ဆံပင်တွေကို ဆက်ပြီးသုတ်ပေးတယ် ။

သူ့ရဲ့ လက်ကို ဆွဲယူပြီးတော့ သူ့ကိုဖက်ကာ “ အရမ်းချစ်တယ် မလဲ့ရယ် ..”  လို့ပြောကာ သူ့ရဲ့ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ ရှင်မတောင်သနပ်ခါးရနံ့လေးက ရင်ထဲကို အေးမြသွားစေတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်ကလေးက ကျွန်တော့်ရဲ့ နဖူးက ဆံပင်တွေကို ဖယ်ပြီးတော့ နဖူးကို အနမ်းပေးကာ “ မမလည်း မောင့်ကို ချစ်ပါတယ် ..” လို့ ပြန်ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူကာ တင်းတင်းဖက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကျောကို လက်နှင့် ခပ်ဖွဖွလေးထုကာ  

“ ဟိုနေ့က မင်းက မမကို ချစ်တယ်လို့ ..မပြောဘဲ ဘာကြောင့် အတင်းကြံရတာလဲ ...ပြီးတော့မှ လာပြန်တောင်းပန်နေတယ် ..ချစ်ရင်..ချစ်တယ် လို့..ပြောပါလား ..တောင်းပန် စကားပြောပြီး ဟိုပြေး ဒီပြေးနှင့်အရက်တွေ ထပ်ပြီး..သောက်ပြန်ပြီ ” လို့ ပြောကာ အရှိုက်ကြီးရှိုက်ကာ ငိုတော့တယ် ။ 

ကျွန်တော့်ရဲ့ နားထဲမှာ မိုးကြိုပစ်လိုက်သလိုဘဲ   သူ့ရဲ့ ငိုရှိုက်သံကို ကြားရတော့ သူ့ကို ဖက်ထားတာကို ခွာပြီး သူ့ရဲ့ မျက်ရည်စီးကျနေတဲ့ ပါးလေးကို ပွတ်သပ်ကာ သုတ်ပေးပြီး  “ မငိုပါ နဲ့..မမရယ် မောင့်အမှားပါ ..” လို့ ပြောကာ သူ့ရဲ့ပါးကို အနမ်းပေးတော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ အနမ်ခံပေးတယ် ။ 

သူ့ရဲ့ ကိုယ်ကို အိပ်ရာပေါ်မှာ လှဲချလိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးလေးကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်တော့ သူ့ရဲ့လက်ကလည်း ကြယ်သီတွေကို ကူဖြုတ်ပေးတယ် ။ သူက ထထိုင်ပြီးတော့ ဘော်လီကိုပါချွတ်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့နို့လေးကို လက်နှင့်ချေကာပေးလိုက်တော့တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အင်း.. ” လို့ အနမ်းရပ်ကာ နားမှာကပ်ပြီးတော့ ညီးသံလေးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ကိုယ်ကိုလှဲကာ ကြင်နာစွာဘဲ ဖြည်းဖြည်းချပြီ းသူ့ရဲ့နို့လေးကိုစိုကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး..မောင်ရယ်.. ” လို့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေးတွေဟာ မတိုးမကျယ်လေးကို ညီးတော့တယ် ။ သူ့နို့ကိုစို့ကာ လက်က သူ့ရဲ့ ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေး ကြွကာ ပေးတယ် ။ 

မိုးကလည်းပြန်သည်းလာတော့ မီးကပါလိုက်ပြီးတော့ ပျက်တယ်။ ဖီလင်က နည်းနည်းပျက်သွားရတယ် ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အင်္ကျီကိုသူကနေပြီး ချွတ်ပေးတော့ နို့စို့ပေးတာကို ရပ်ပြီး ခေါင်းကနေ ချွတ်ပြီး ပုဆိုးလည်းဘဲ ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို စိုပြီးတော့ လက်နှင့်လှမ်းကာ အဖုတ်ကို ပွတ်ကာပေးလိုက်တော့ “ အိုး....ရှီး...မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးပြီး ဆံပင်တွေ ဆွကာ ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းတော့ သူက ပြန်ပြီး အနမ်းတုံပြန်တယ် ။

အနမ်းကို ရပ်ပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကို ဆင်းကာ လျာဖျားလေးနှင့်သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို ယက်ပေးတော့ ကျွန်တော့်ကိုဆွဲကာ အပေါ်ကိုတင်ပြီး “ မောင် မမချစ်ရင်ဒါမျိုး မလုပ်ပါနဲ့နော် ..” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းတယ် ။ လီးကလည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ပေါ်မှာ အမြောင်းလိုက်ကြီး ကပ်ထားတာကို လက်နှင့် သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်တော့ “  အား...ရှီး...မောင်ရယ်..” လို့ညီးကာ ကျွန်တော့် အနမ်းတွေကြမ်းလာကာ ပေါင်ကို ပိုပြီးကားပေးတယ် ။

သူ့ကို အနမ်းပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက နောက်ကျောကို ရောက်လာပြီး စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ကာ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ် ...အား...ကျွတ်..ကျွတ်... အား...ရှီး...မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးတော့တယ် ။

ဒေါ်မြင့်တို့ကို ဆောင့်လိုးတုန်းက “ ကျွတ်..ကျွတ်.. ” ညီးသံလေး ပေးရင် “ နာလို့လား မမ ” လို့ မမေးခဲ့ပေမဲ့လည်း မလဲ့က “ ကျွတ်..ကျွတ်.. ”  လို့ညီးသံလေးပါလာတော့ ရပ်ပြီးတော့ သူ့ကို “ နာလို့လား မမ ” လို့ မေးမှ သူက “ မမေးနဲ့ကွာ.. ရှက်တယ်..လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပေါ့ ..”  လို့ ပြောမှဘဲ သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းဘဲ အချိန်ကြာကြာဘဲ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ

“ အား..ရှီး...မောင်..အား...ရှီး...မောင်ရယ် ” လို့ သာ ညီးနေခဲ့တယ် ။ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား.. .အမလေး...မောင်ရယ်...အား... ” လို့ သူဆီကနေ ညီးသံလေးနှင့်အတူ လက်သည်းတွေနှင့် နောက်ကျောကို ဖက်ဆွဲလာတော့ သူပြီးခါနီးပြီးဆိုတာ သိလိုက်ပြီးတော့ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... အား..မောင်အား..ရှီး...အမလေး...မောင်ရယ်....ပြီးပြီ... အား...မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတော့ လကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် (၅) ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားခဲ့တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ခြေရောလက်ပါ တင်းတင်းလိမ်ကျစ်ကာ ဖက်ထားပြီး ပါးကို အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ပါး အနမ်းပေးချိန်မှာ မီးပြန်လာပြီး အလင်းတွေ ထိန်သွားတယ် ။

သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ မျက်နှာကို လက်နှင့်ကာပြီး “ မကြည့်နဲ့မောင် ..” လို့ပြောတော့ သူ့ရဲ့လက်ကို ဖယ်ပြီးတော့ကို နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးပြီး နေလိုက်ကြတယ် ။ သူက “ မောင် ထမင်းစားရအောင်ကွယ် ..မမမောင့်ကို ထမင်းစားမလို့ စောင့်နေတာ ..”  လို့ ပြောမှ သူ့ကို သနားကာသူ့နှင့်အတူဘဲ အဝတ်စားတွေကို ပြန်ဝတ်ပြီး ထမင်းစားခန်းကိုဆင်းပြီး ထမင်းစားကြတယ် ။ 

ထမင်းစားရတာလည်း အရမ်းကို စိတ်ချမ်းသာပြီး ထမင်းလည်း ပိုမှိန်တယ်လို့ ထင်တယ် ။ ဆေးကြောပြီးတော့ အိပ်ရာဝင်တော့ သူကသူအခန်းထဲကို သွားတော့ သူ့ကို ဆွဲပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အခန်းထဲ ဝင်ကြတယ် ။ 

သူက ရှက်ပြုံးလေးတွေနှင့်အတူဘဲ ဂွမ်းကပ်ပေါ်မှာ ထိုင်တော့ သူ့ကို လှဲပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့် လက်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီးတော့ “ မောင် မှန်မှန်ဖြေနော် ၊ မောင်မေးတာလည်း . မမ အမှန်ဘဲ ဖြေမယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကို ခေါင်းညှိတ်ပြပြီး “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူက “ မောင် မမကို ဘယ်အချိန်က စပြီးချစ်တာလဲ ..” လို့ မေးတော့ “ စတွေ့တဲ့နေ့ကတည်းက သူငိုနေတာကြည့်ပြီး ချစ်မိသွားတယ် ..” လို့ဖြေတယ် ။

သူက “ တကယ် မညာရဘူးနော် ..” လို့ ပြောတော့ “ မညာပါဘူး မမရယ် ..” လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း “ မမရော ကျွန်တော့်ကို ဘယ်ချိန်မှချစ်တာလဲလို့ မေးတော့ “ ရှက်ပါတယ် ပြောရမှာကို ..” လို့ သူက ပြောပြီး “ မောင် လာ.. မမ အခန်းကိုလိုက်လာခဲ့ ..” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့် ကို ဆွဲပြီး ထူကာ လက်ဆွဲပြီးခေါ်သွားတယ် ။ သူရဲ့အခန်းထဲက သေတ္တာကိုဖွင့်ပြီး ဓါတ်ပုံလေးတစ်ပုံကို ထုတ်ပြတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့် အရုပ်အရမ်းတူတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်နှင့် မလဲ့တို့ ဖက်ပြီး တွဲရိုက်ထားတဲ့ပုံကို မြင်တော့ကျွန်တော်က “ သူဘယ်သူလဲ မမ ..” လို့ မေးတော့ သူက 

“ ဆုံးသွားတဲ့ မမယောကျ်ားလေ မောင်..” လို့ ဖြေကာ ။ “ မမငိုတုန်း မောက်ရောက်လာခဲ့တယ် ..မမမျက်လုံးကိုတောင် မမမယုံဘူး ဖြစ်သွားတယ် .. ဆုံးသွားတာက တကယ်လားပေါ့ကွယ် ..ဒါပေမဲ့..မောင်ကမောင် ၊ မမ ယောကျ်ားက မမယောကျ်ားဆိုတာ မမ သိလိုက်တာက.မောင့်ရဲ့ လက်မောင်းမှာ အမှတ်သားပါပြီး မမယောကျ်ားမှာ မပါဘူးမောင်...” လို့ ဖြေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုအနမ်းပေးပြီးတော့ မျက်လုံးချင်း စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ “ မမကို မောင်လက်ထပ်ချင်တယ် ..” ပြောတော့ သူက

“ မမ ယောကျ်ားဆုံးတာ (၆) လမပြည့်သေးဘဲ (၃) လအကြာမှာ မမက မောင်ကို လက်ထပ်လိုက်ရင် မမကို ဘာပြောကြမလဲကွယ် ၊ စောင့်ပါအုံးမောင်ရယ်..” လို့ ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ကာ ပြောရှာတယ် ။ သူ့ကို ဖက်ပြီးတော့ “ သိပ်မကြာစေနဲ့ မမရယ် ..” လို့ပြောကာ အိပ်လိုက်ကြတယ် ။

နောက်နေ့မနက်မှာ သူလည်းကျောင်းပိတ်ရက် ဖြစ်သလို ကျွန်တော့်အလုပ်ပိတ်ရက်နှင့်ဆုံတော့ သူနှင့်အတူဘဲ အိမ်က စက်ဘီးလေးမှာတင်ပြီး ဈေးသွားကြတယ် ။ ကျွန်တော်ကြိုက်တဲ့ ငါးရံ့ ဝယ်ပြီးတော့ ချက်ကျွေးပြီး သူနှင့်အတူဘဲ ထမင်းစားကာ ကျွန်တော့် အခန်းထဲကနေ အဖေ့တွက်လျောကြေးပေးတဲ့ချက်လက်မှတ်ကို မလဲ့ကို ပေးတော့ “ မယူဘူးမောင်..မမမှာရှိပါတယ်..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကိုဘဲ “ သိမ်းထားပေးပါ မမရယ် ..” လို့ ပြောပြီး သိမ်းဆည်းထားခိုင်းတယ် ။ သူက အဲ့တော့မှ ယူပြီးတော့ 

“ မောင်လိုရင် အချိန်မရွှေးရမယ်နော် ..မမတို့ကို နေခွင့်ပေးတာဘဲ မမက မောင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းပေးပြီး “ မောင်ကို ချစ်ရင် ဒီလိုမပြောပါနဲ့ဗျာ ..” လို့ ပြောတော့မှခေါင်းညှိတ်ကာ “ ဟုတ်ကဲ့ မောင် ..” လို့ ဖြေကာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်တယ် ။ 

သူ့ဆီကနေ မွေးရနံ့ အေးအေးရတော့ လီးက သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို သွားထောက်မှ သူက ဖက်ထားတာကို ရပ်ပြီး “ လူဆိုး ရန်ရှာပြန်ပြီကွယ် ..” လို့ပြောပြီ လျာကို ထုတ်ပြပြီး သူ့အခန်းထဲကို ပြေးဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူ့ရဲ့အနောက်ကို ပြေးလိုက်သွားတော့ သူက ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ မျက်နှာလေးကို မှောက်ပြီး ဖွက်ထားတယ် ။ 

သူ့ရဲ့အနီးကို သွားပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲထူကာ နုတ်ခမ်းလေးကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း အနမ်းကိုပြန်ပြီး တုံ့ပြန်လာတော့ သူ့ကိုအိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်ပြီး အနမ်းပေးချိန်မှာတော့ ..“ သမီးရယ်... လာကူပါအုံးကွယ် ..” လို့ ဒေါ်ဒေါ် ခေါ်တော့ အမြန်ဘဲ ပြန်ထကာ သူက ပထမဆုံးပြေးဆင်းသွားပြီးမှ ကျွန်တော်အနောက်ကနေ ဆင်းပြီး အထုတ်တွေကို ကူသယ်ပေးတယ် ။

..............................................

(၁၂)

ကျွန်တော်လည်း အောက်ကို ဆင်းလိုက်တော့ အထုတ်တွေက (၆) ထုတ်များတောင် ကျွန်တော်လည်းဝင်ကူကာ သယ်ပေးပြီး အိမ်ပေါ် တင်လိုက်တယ် ။ အကုန်လုံးကို တင်ပြီးမှ “ အမေ ထမင်းစားခဲ့ပြီလား ..” လို့ မေးတော့ ဒေါ်ဒေါ်က “ အင်း ကွယ်...စားပြီးပြီ ..” ပြောကာ အထုတ်တွေကို ဖွင့်ကာ စစ်ကြည့်တော့ မလဲ့ကနေပြီး

“ အမေ အိမ်ပြောင်းလာတာလား ..” လို့ မေးတော့ သူက “ ပြောင်းသင့်ရင်ပြောင်းရမှာဘဲ.. နင့်အဖေကအသက်ကြီးမှ ဆေးစွဲရုံမကဘဲ ဆေးပါ..ရောင်းနေပြီ ..” လို့ ပြောတော့ မလဲ့က မျက်နှာငယ်လေးနှင့် ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်တယ် ။

ခေါင်းခါပြီး ပြုံးပြကာ “ အေးဆေးပါ မမရယ် ..” လို့ ဟန်ပြလိုက်တယ် ။ သူကတော့ စိတ်မကောင်းဟန်ဖြင့် ဒေါ်ဒေါ် အနီးမှာထိုင်ပြီးတော့ အိတ်ထဲက ပစ္စည်းတွေကို ထုတ်ယူပြီးတော့ အပြင်မှာချတော့ မူလီတွေ ဆွဲရင် စင်ကလေးတွေ ဖြစ်တဲ့ အလူမီယံစင်လေးကို မြင်တော့ အိမ်မှာရှိတဲ့ ပလာယာနှင့် စကူဒရိုင်ဘာတို့ကို ယူကာ အဲ့ဒီစင်ကို ဆင်ပေးတယ် ။ 

မလဲ့နှင့် ဒေါ်ဒေါ်က ပစ္စည်းတွေကို တင်ကာ ဖုန်တွေ သုပ်လိုက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ အလှဆင်ထားတာ ကြည့်ကောင်းသွားတယ် ။ အိမ်လေးကလည်း စိုပြေသွားလိုဘဲ ခံစားမိတယ် ။ ခုဆို ချစ်တဲ့ မမလည်း ရှိတယ် ။

ဒေါ်ဒေါ် လည်း မလဲ့ရဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်သွားပြီး “ ဟဲ့ မိလဲ့ ..နင်က ကောင်လေးကို ယူမယ်ဆို ယူတော့လေ ..နင့်အကြောင်း ငါသိတယ် .. နင့်ယောကျ်ားနှင့်လည်း တူပြီးတော့ နင့်ကိုလည်း သူချစ်တာ ..ငါသိတယ် ၊ နင်လည်း သူ့ကို..ချစ်နေတာကို.. ငါရိပ်မိတယ် ..” ပြောတော့ မလဲ့က “ အမေကလည်း မဆိုင်တာတွေ ပြောနေပြီ.. ” လို့ ပြောတော့ “ ငါက နင့်ကို မမွေးတာဘဲ ရှိတယ် ၊ ငါက နင့် မိထွေး ဆိုပေမဲ့ နင့်ကို (၁၀) နှစ်ကျော်အနီးကပ်နေပြီး သွန်သင်ဆုံးမလာခဲ့တာ ..” လို့ ဒေါ်ဒေါ် ပြောတာကို အိမ်အောက်က ကြားလိုက်ရတယ် ။ 

သူတို့က ကျွန်တော် သွားပြီအထင် ပြောနေကြတာ ကျွန်တော် သေးသွားပန်းပြီး အပြန် အိမ်အောက်ကနေ သူတို့ စကားတွေကြားတော့ ယောက္ခမကို ကျေးဇူးတင်မိတယ် ။ မသိယောင်ဆောင်ပြီး တိုးတိုးလေးဘဲ ဒေါ်ကေသီဆီကို သွားပြီး မလဲ့ကြိုက်တဲ့ စပယ်ပန်းပင် (၁၀) ပင်ကို တောင်းယူခဲ့ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။

အိမ်ပေါ်ကနေ ဓားကိုယူပြီး တွင်းလေးတူးကာ စပယ်ပန်းပင်တွေကို စီကာ သူ့ရဲ့ အခန်းခေါင်းရင်းမှာ စိုက်ပြီးတော့ ရေတွေလောင်းနေတုန်း သူရောက်လာပြီးတော့

“ မောင် ရေချိုးတော့ မမ ထမင်းချက်ပြီးပြီ အတူစားရအောင် ” လာပြောတာ။ “ မောင် ..”  ကို တိုးတိုးခေါ်ပြီး ကျန်တဲ့ စကားလုံးမှဘဲ အသံကျယ်ကျယ်လေးနှင့်ပြောကာ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်သွားတယ် ။ ခေါင်းလျော်ပြီးတော့ ဆံပင်ကိုဖြန့်ကာ အနောက်ချထားတော့ သူ့ရဲ့တင်ပါးဖုံးတဲ့ ဆံပင်လေးနှင့် တလှမ်းချင်းလှမ်းကာလျောက်သွားတဲ့ သူ့ကို ကြည့်ကာ အနောက်ကနေ လိုက်သွားတော့တယ် ။ အိမ်ထဲကို ဝင်တော့ တံခါးအကွယ်မှာ ဆွဲကာ ပါးကို နမ်းလိုက်တော့ သူက တွန်းပြီး

“ အမေရှိတယ် မောင်ရယ် ဖယ်ပါကွယ်နော်..မောင်.. ကြားလား..ပြွတ် ..”  အနမ်းပေးကာ အိမ်အပေါ်ကိုပြေးတက်သွားတယ် ။ ရေချိုးပြီး ထမင်းအတူဘဲစားကြ တီဗွီဇတ်လမ်းလေးကြည့်ပြီးတော့ အိပ်ယာကိုစောစော ဝင်ကြတယ် ။ သူထွက်ပြီး အိမ်သာသွားမှာကို စောင့်နေလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ဒေါ်ဘဲ အရင်သွားကာ ပြီးမှဘဲ မလဲ့ထွက်သွားတော့ ခြေသံ ဖွဖွနင်းပြီးတော့ အနောက်ကနေ လိုက်သွားပြီး စောင့်နေလိုက်တယ် ။

သူထွက်လာတော့ သူ့ကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီး အနမ်းပေးကာ “ အမေ မအိပ်သေးဘူး ..မောင်ရယ် ..အရမ်းဆိုတယ်ကွာ ..” လို့ ပြောတော့ “ ဒေါ်ဒေါ်လည်းသိပါတယ် မမရယ် ..” လို့ပြောတော သူက

“ အဲ့လောက်ထိ သိနေမှတော့ အမေအိပ်ပြီးမှ မမဆင်းခဲ့မယ်နော် မောင် ..” လို့ ပြောကာ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်သွားတယ် ။ တနာရီနီးနီးကြာပြီးမှဘဲ မလဲ့ဟာ အိမ်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာတယ် ။ သူ့ကိုဆွဲကာ နမ်းတော့ သူက

“ အိုး...အမေ့ ..” လို့ အသံထွက်တာကို လက်နှင့် ပိတ်ပြီး “ မောင်ပါ ..” လို့ ပြောမှဘဲ သူက ကျွန်တော့်ကိုဖက်ကာ အနမ်းပေးတယ် ။ မိုးကလည်း သည်းသည်းမဲမဲ ရွာလာတော့ အေးစိမ့်လာတဲ့ အအေးဒဏ်ကို ချစ်သူရဲ့ အနွေးဓါတ်နှင့် တုံပြန်ကာ သူ့ကို အိမ်အပေါ်က ကျွန်တော့်အခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။ သူ့တို့အခန်းနှင့် အလယ်က တစ်ခန်းခြားထားတော့ သူ့အမေ ကြားမှာကို တွေးပူမနေတော့ဘဲ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီးတော့

သူအဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးသလို ကျွန်တော်လည်း ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ကို ပြန်လည်းဖက်ကာ အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျောကို အပေါ်အောက် ပွတ်သပ်ပေးပြီး အနမ်းကိုတုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့လေးကိုစို့ကာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကိုပွတ်သပ်ပေးမှ

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်... အား.. ” လို့ ညီးသံလေးတွေပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို စို့တာရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ဆီကို ဆင်းကာ အနမ်းပေးတော့ “ မောင်ရယ်...အဲ့ဒါမျိုး မလုပ်ပါနဲ့ ပြောမရဘူးကွာ ..” လို့ ပြောတော့

“ မမကို အရမ်းချစ်လို့ အရမ်းဘဲ လုပ်ပေးချင်လို့ပါ မမရယ် .”လို့ပြောကာ အဖုတ်လေးကို ယက်ပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး.. အမလေး...မောင်ရယ်...အား..ရှီး... မမ...အား.. ...ရှီး.. မနေတတ်ဘူး...မောင်ရယ်...အား..ရှီး...လုပ်ရင်လည်း..အား..ရှီး..လုပ်ပေးပါတော့...မောင်ရယ်...အား.. ” လို့ ညီးရင်း ကျွန်တော့်ကို သူ့အပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။ 

ကျွန်တော့် နုတ်ခမ်းကို သူ့လက်နှင့် သုတ်ပြီးမှ အနမ်းပေးကာ ပေါင်ကို ကားပေးတယ် ။ သူ့ကို အနမ်းပေးရင်းနှင့် လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။ 

“ အား..ရှီး...မောင်ရယ် ..”  ညီးကာ တင်းတင်းပြန်ဖက်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ပါးကို အနမ်း ပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းဘဲ လိုးပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးတော့ ခြေထောက်နှင့် တင်ပါးကို ချိတ်ကာ ဆွဲဆွဲပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံကြောင့်ဘဲ စိတ်ကို မနည်းထိန်းပြီး ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးနေတာ သူကခြေထောက်နှင့် ချိတ်ကာ ဆွဲဆွဲပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့ သူက တိုးတိုးလေး ညီးသံလေးနှင့် “ အား...ရှီး...အမလေး..မောင်ရယ်...မမ..ပြီးတော့မယ်..အား..မောင်ရယ်...အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်...အား..အမလေး...မောင်ရယ် ..”

လို့ ညီးကာ သူ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ဖက်ကာ မိုးအေးအေးနှင့်အမောဖြေကာ တင်းတင်းဖက်ထား ကြတော့တယ် ။ သူက “ မောင်ရယ်..တော်ပြီနော်.. မမ.. ပြန်တော့မယ် ..”  လို့ နဖူးကို အနမ်းပေးပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ကောက်ဝတ်ကာ ပြန်သွားတယ် ။

........................................................


အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>>>



ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၅ )

ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

ဒေါ်သိန်းနှင့်ဒေါ်အေးကတော့ အော်ဒါပြည့်ရေးအတွက် ကြိုးစားနေတာကို တွေ့ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ပြန်လုပ်ပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်လည်း ပြန်ရောက်ချလာတယ် ။ သူက သင်္ကြန်အတွင်းမှာ ပျော်ရွှင်စေဖို့ ငွေပေးကာ မနေ့ကစလို့ အလုပ်ပိတ်ကြောင်း ပြောတယ် ။ ဒေါ်မြင့် ပေးတဲ့ ငွေကို အားလုံးပျော်ရွှင်စွာ နှင့် ယူပြီး အိမ်ပြန်ကြတော့တယ် ။ အိမ်ရောက်မှတီဗွီနှင့် DVD စက်ကိုဖွင့်ပြီး ဇာတ်ကားကြည့်နေတဲ့ အဖေကို သွားတွေ့တယ် ။ 

သူကပြုံးပြီး “ သား..လာလေ..သင်္ကြန်အတွင်းမှာ မင်းအတွက် ကာရာအိုကေ ဆိုဖို့ ဝယ်လာတာ ..” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်မြင့်ဆီကနေ ပေးတဲ့ ငွေကို အဖေ့ကို ကန်တော့ကာ ပေးတော့ သူကလည်း ဆုတွေပေးပြီးတော့ “ သား...အဖေ သင်္ကြန်ရက်မှာ အိမ်မှာမရှိဘူး..မနက်ဖြန်မနက်ဘဲ အဖေ. .အလုပ်သွားလုပ်ရမယ် ..” ပြောတယ် ။ “ ဟုတ် အဖေ..” လို့ ဖြေပြီးတော့ ထမင်းဟင်းတွေ ချက်ပြီး သာအဖနှစ်ယောက် စားသောက်ပြီး ၊ အိပ်ရာစောစောဝင်ကာ အိပ်လိုက်ကြတော့တယ် ။ 

အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ မနက်စောစော ထပေမဲ့ အဖေက သူ့အလုပ်ဆီ သွားတာကို နုတ်ဆက်ပြီး မနက်စာချက်ပြုတ်ပြီးနေလိုက်တော့တယ် ။ သင်္ကြန်သီချင်းလေး ဖွင့်ပြီး ထိုင်နေတုန်းမှာ ဒေါ်သိန်း ရောက်လာပြီး “ ဒေါ်မြင့် ခေါ်တယ် ..” လို့ ပြောတော့ စက်တွေပိတ်ကာ မီးတွေလည်းပိတ်ပြီးမှ ဒေါ်သိန်းနှင့်အတူ ဒေါ်မြင့်အိမ်ကို သွားကြတယ် ။ ဒေါ်မြင့်အိမ်ကို ရောက်သွားတော့ ဒေါ်မြင့်က ဒေါ်သိန်းနှင့်ဒေါ်အေးကို “ ဘာလုပ်မလဲလို့ ..” မေးတော့ ဘုရားဖူးထွက်ဖို့ ကားလက်မှတ်ဖြတ်ထားကြောင်း ပြောတော့ လမ်းမှာသုံးဖို့ ငွေထုတ်ပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော့်ကို မေးတော့ “ အိမ်မှာ ကာရာအိုကေဘဲ ဟစ်ပြီးနေမှာ..” လို့ဘဲ ပြောလိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီး ကျွန်တော့်ကို ငွေပေးတယ် ။ မနေ့ကရော ဒီနေ့ပါ ထပ်ပြီးပေးတော့ အပြုံးတွေ ကိုယ်စီနှင့် ဒေါ်အေးကတော့ ဒေါ်မြင့်ကို နုတ်ဆက်တော့ ဒေါ်သိန်းလည်း နုတ်ဆက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူကို နုတ်ဆက်ပြီးစကားပြောတော့ သူက

“ မောင်..အိမ်ပြန်ပြီး..မမဆီကို ပြန်လာခဲ့နော် ..”  လို့ တိုးတိုးလေး ပြောတယ် ။ သူကို ခေါင်းညှိတ်ပြပြီး ဒေါ်သိန်းနှင့်အတူ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ ဒေါ်အေးက ဒေါ်သိန်းကို ပြုံးပြီး

“ အသိန်းရယ်.. ဒို့ကတော့ အိုကေပြီ .. မင်းလည်း အဆင်သင့် လုပ်ထားပြီလား..မြန်မြန်နော်.. ကားလာခေါ်မဲ့ အချိန်က နီးကပ်နေပြီ ..” လို့ ပြောကာ ထွက်သွားသလို ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်ဝင်တော့ အဖေ ပေးထားတဲ့ ဖုန်းက ဖုန်းသံ မြည်တော့ ထူးတယ် ။ “ မောင်လေး..လာခဲ့တော့ကွယ် ..”  လို့ ဒေါ်မြင့်က ပြောတော့တယ် ။ မနေ့ကဘဲ အဖေပေးတာ သူဘယ်လို သိသွားသလဲပေါ့ .. တွေးမိတယ် ။ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ..” လို့ပြောပြီး တံခါးတွေပိတ်ကာ ဒေါ်မြင့်ဆီကို သွားတယ် ။ ခြံတံခါးကို ပိတ်ချိန်မှာ ဒေါ်သိန်းအထုတ်ကို ဆွဲကာ ဒေါ်အေးအိမ်ဆီ သွားတာကို ခပ်ရေးရေး မြင်လိုက်ရတယ် ။ ဒေါ်မြင့် အိမ်ကို ကျွန်တော် သွားလိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်ဟာ အိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး ပြုံးပြတယ် ။

သူနှင့်အတူဘဲ အိမ်ထဲကို ဝင်သွားတော့ သူက “ မောင်ရယ်.... အရမ်းချစ်တယ် ..” လို့ ပြောပြီး အနမ်းပေးကာ အိမ်နောက်က စားသောက်ခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ စားပွဲပေါ်အရက်နှစ်ခွက်နှင့် အမြည်းအချို့ကိုတွေ့လိုက်ရတယ် ။ အရက်ပုလင်းတစ်လုံးနှင့်အတူ ဘီယာပုလင်း နှစ်လုံးကို စားပွဲမှာ တင်ထားတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ကပ်ပြီးထိုင်ကြတယ် ။

အရက်ပုလင်းကနေ အရက်ကိုငှဲ့ကာ ရေမရောဘဲ ပေးကာ ရေတစ်ဖန်ခွက်ငှဲ့ပြီးမှ ဘီယာ တစ်ပုလင်းကိုဖောက်လိုက်တယ် ။ သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြီးနမ်းကာ

“ ဆေးအရက်က မောင့်အတွက်.. မမက ဘီယာဘဲ သောက်မှာ ..” လို့ ပြောပြီး ဖန်ခွက်ကိုပေးပြီး သူ့ရဲ့ဘီယာပုလင်းနှင့်တိုက်ပြီး သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ရင်ထဲကို ခါးပြီးတော့ အပူစီးကြောင်း အူထဲကို လိမ့်ဆင်းသွားတယ် ။ “ အား..” လို့ ညီးပြီး တစ်ငုံသောက်ပြီး ဖန်ခွက်ကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်တယ် ။ “ မောင် ထပ်သောက်အုံး ..ဒါကမောင့်အတွက်..မမဝယ်လာခဲ့တာ ကျားအားတိုးစေတဲ့ ဆေးအရက် ..” လို့ ပြောကာ နောက်တစ်ခွက် ငှဲ့ပေးပြီး အမြည်းကျွေးတယ် ။ သူကျွေးတဲ့ အမြည်းစားပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ပါးကို အနမ်းပေးတယ် ။

“ အန်တီ ကေသီ မတွေ့ပါလား ..” လို့ ပြောတော့ သူက “ မနက်ကတည်းက ထွန်းမင်းဆီ သွားပြီ ..” လို့ ပြောပြီး ဘီယာနှစ်ငုံသောက်ကာ အမြည်းကို စားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရက်တစ်ငုံသောက်ပြီး အမြည်းစားကာ သူ့ကိုလည်း ခွံ့ကျွေးလိုက်တယ် ။ အရက်ကို အကုန်သောက်လိုက်သလိုဘဲ သူရဲ့ဘီယာကို အကုန် သူလည်းသောက်လိုက်တယ် ။

အမြည်းစားပြီး ဝါးရင်းနှင့် “ မောင် ဒီလို နေရတာ သဘောကျရဲ့လားကွယ်..”  လို့ သူကပြောတော့ “ အရမ်းသဘောကျပါတယ် မမ ..”  လို့ ပြောပြီး သူ့ကိုဆွဲကာ အနမ်းပေးလိုက်တော့တယ် ။

...........................................

( ၉ )

“ မောင်ရယ်.. လူရိုးလေး..” လို့ ပြောပြီး အနမ်ပေးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဖက်ကာ ပြန်ပြီး သူ့ရဲ့ အနမ်းကို တုံ့ပြန်ပေးလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်ကပြုံးပြီးတော့

“ ကေရယ်..ထွက်ခဲ့တော့လေ ချစ်ယောက်မရယ် ..”  လို့ ပြောတော့ ဖန်ခွက်ကိုင်ပြီး “ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ချစ်ယောက်မရယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော်တို့ဆီ လျှောက်လာတယ် ။ ခုံကို ဆွဲကာ ကျွန်တော့်ကို အလယ်ကနေထားပြီး ဒေါ်ကေသီလည်း ကပ်ပြီး ထိုင်တယ် ။ မိန့်မနှစ်ယောက် ပြုံးကာ ပါးနှစ်ဘက် ခွဲပြီး အနမ်းပေးကြတယ် ။ “ မကေသီက ထွန်းမင်းဆီ သွားတယ်ဆို.. မမြင့် ..” လို့ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ ထွန်းမင်းက နောက်ဆိုရင် နိုင်ငံခြားထွက်မှာ ..သူကို မြန်မာနိုင်ငံမှာ..လွတ်လပ်စွာ နေပါလို့ ခွင့်ပြုထားတယ်ကွဲ..”  ပြောပြီးတော့ သူ့အခန်းကို သုံးယောက်လုံး သွားကြတယ် ။ “ ဆေးမကူရင်တောင် အချစ်အရမ်းကြမ်းတဲ့ မောင်လေးက.. ဒီနေ့ ဆေးအကူနှင့်ဆိုရင် မမတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ပိုပြီးချစ်ပေးနိုင်ပါတယ်..” ပြောပြီး ကုတင်အနီးအရောက်မှာ ကျွန်တော့် ရဲ့ အဝတ်တွေကိုချွတ်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ်တွန်းပြီလှဲချလိုက်တယ် ။ 

ဒေါ်မြင့်က မင်္ဂလာဆောင်ကို သွားရင် ဝတ်သလိုမျိုး ပိုးချိတ်ထမိန် အနီရောင်နှင့် အနက်ရောင် ဇာအင်္ကျီ ကိုချွတ်လိုက်တယ် ။ ဘော်လီသာ ဝတ်ပြီးတော့ အတွင်းခံမဝတ်ထားတော့ မဲနက်နေတဲ့ တောအုပ်ကလေးကို ကြည့်နေချိန်မှာ ဘော်လီကို ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာခဲ့တယ် ။

တကယ်လည်း ဆေးအကူကြောင့်ဘဲ လီးကလည်း အာကာသကို သွားမဲ့ဒုံးပျံလိုဘဲ တင်းကာ ထောင်နေတယ် ။ မကေသီကတော့ သူ့ရဲ့ခြေသား ထမိန်အစိမ်းရောင် ပါးပါလေးနှင့် အနက်ရောင် တီးချပ်ဝတ်ကာ ကုတင်ဘေးက အလှပြင်ခုံမှာဘဲ ထိုင်ကာ ကြည့်နေတယ် ။ ဒေါ်မြင့်ကတော့ လီးကို ဂွင်းထုပေးပြီး ဒစ်ဖျားလေးကို နုတ်ခမ်းနှင့်ငုံစုပ်ကာ လျာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးတော့တယ် ။ 

အရမ်းတင်းပြီး သူ့ရဲ့ ဖင်လေးကို လက်လှမ်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လက်နှင့်လှမ်းကာ ပွတ်ပေးပြီးလက်ညိုးအထိုးသွင်းလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေး ထွက်လာသလို ကျွန်တော်လည်း “ အား...ရှီး..မမမြင့်ရယ် ..” လို့ ညီးလိုက်ရတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းပြီး တရူးရူးနှင့်လေကို ရှူထုတ်လာတယ် ။ သူ့ကို ဆွဲပြီးတော့ ပက်လက်အနေထား နေခိုင်ပြီး အနမ်းပေးကာလီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကို လည်တိုင်ကို သွယ်ပြီး ဖက်ကာ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အနမ်းပေးပြီး မနှေးမမြန် ဆောင့်ကာ လိုးပေးတော့တယ် ။ သူ့က အနမ်း ဖယ်ခွာပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးကို လက်နှစ်ဘက်ကိုင်ပြီး စိုက်ကြည့်ကာ “ အား..ရှီး...မောင်လေး..အရမ်းထိတယ်.. ” လို့ ညီးသံလေးနှင့်ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပိုပြီး အရှိန်မြင့်ကာ ဆောင့်ပြီးလိုးပေးတော့ သူ့ရဲ့လက်တွေက ပခုံးကိုပြောင်းပြီး နုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ကိုက်ကာ

“ အား...ရှီး...မောင်လေးရယ်... ကောင်းလိုက်တာ...အား.. ဆောင့်ပါ...မောင်ရယ်.. အား...အမလေး...အရမ်း ကောင်းတယ်..မောင်ရယ်... အား...မောင်ရယ်... အား ..” ညီးသံလေးနှင့် အံကြိတ်ကာ ပြောတယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဆွဲကာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ဆီကလည်း ညီးသံတွေဟာ ပိုပြီးထွက်လာခဲ့တယ် ။ (၂) မိနစ်ခန့်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေးတာ

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...ပိုကြမ်းပေးပါ..မမပြီးခါနီးပြီ... အား...ရှီး.. မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးကာ ကျွန်တော့်ကိုတောင်းဆိုတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဆွဲကာ ထူပြီးလက်ထောက်ခိုင်းတယ် ။ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေမှောက်ပြီး ခွေးလိုးလိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တစ်ဖက်က နောက်ပြန် ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီးတော့

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... မြန်မြန် ဆောင့်ပေးပါ..အား..ရှီး..မောင်ရယ်..အား.. အရမ်းကောင်းနေပြီ... အား....မောင်ရယ်... လိုးပေးစမ်းပါ..မြန်မြန်...အား....” လို့ သူက ညီးတော့ လက်ကို သူ့ရဲ့ခါးဆီကို ပြောင်းပြီးတော့ ကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲပြီးတော့ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့တွေက အိပ်ရာခင်းကိုချေပြီးတော့

“ အား...ရှီး...အမလေး..ပြီးတော့မယ်...မောင်ရယ်...အား...ရှီး..အမလေး.... ကောင်းလိုက်တာ....အား...အမလေး...မောင်ရယ်..ပြီးပြီ...အား...ရှီး...မောင်ရယ် ..”

ညီးပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ မှောက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူနေတော့တယ် ။ အနောက်က နို့နှစ်လုံးကလာထိပြီး ကျွန်တော့်ကို အနောက်ကနေ အနမ်းပေးတော့ မကေသီဟာ သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီး အနမ်းပေးတာကို ပြန်ပြီးအနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ မမြင့်ဆီကနေ လီးကိုနုတ်ပြီး မကေသီဘက်ကို လှည့်ကာ သူ့ကို အနမ်းပေးပြီး မမြင့်ဘေးမှာ ပက်လက်လှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တွေကို ချေပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို လျာဖျားလေးယက်ကာ အထဲကို သွင်းပြီး လုပ်ပေးတယ် ။ 

အရည်တွေ ထွက်လာတာကို စုပ်ယူကာ မျိုချမှ လီးကလည်း ပိုပြီးတော့ကို တင်းလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ဆွဲယူကာ အနမ်းပေးပြီး “ မောင်...မမ... အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ...လုပ်ပေးပါတော့ ..” လို့ ပြောတယ် ။

လီးနှစ်ချက်ခန့်ဂွင်းထုပြီး သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာချော်ချော်ကာ အဆုံးထိဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်က ပခုံးနှစ်ဘက်ကိုင်းတင်းုပ်ကိုင်ပြီးတော့

“ အား...ရှီး.. မောင်ရယ်.. ” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ လီးအဝင်မှာ ချိုင့်ပြီးဝင်သွားပြီး ပြန်အထွက်မှာ လီးကို စုပ်ယူပြီးထွက်လာတာလေးကို ကြည့်ပြီးတော့ အချက် (၂၀) ခန့်ဖြည်းဖြည်း လိုးပေးပြီး သူ့ရဲ့ နို့ကိုကိုင်ကာ မနှေးမမြန် ဆောင့်လိုးချိန် မမမြင့်က ဘေးကနေ ညို့မျက်လုံးလေးနှင့် စိုက်ကြည့်နေတော့တယ် ။ သူ့ကို ကြည့်ပြီး မကေသီကိုဘဲ ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ မကေသီက နေပြီး ညီးသံလေးတွေ ထွက်ပြီး

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်... ကောင်...အား..ကောင်းတယ်.. အား...ရှီး..မောင်ရယ်.. အား... ဆောင့်ပေး..ပါ...အား...ရှီး... မောင်ရယ်...”  ပြောပြီး ပါးနှစ်ဘက်ကိုဆွဲကာ သူ့ကို စိုက်ကြည့်ခိုင်းတယ် ။ မကေသီကို စိုက်ကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာပြီမို့သူ့ကို

“ အား...ရှီး..အိုး..မမရယ်.. မောင်ပြီးချင်ပြီ... မမကေသီ ..”  လို့ ပြောတော့ သူကလည်း “ အင်း..မမလည်း.. ပြီးတော့မယ်..မောင်ရယ်... ” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ရပ်ခိုင်း ၊ပြီးမှ ဖင်လေးကို ကော့ကာ ထောင်ပေးတယ် ။ (၁၅) မိနစ် ခန့်လိုးထားတော့ ပင်ပန်းပေမဲ့ သူ့ရဲ့လက်နှင့်လက်ကြားကို ခြေတစ်ဖက်ကို ထားပြီး သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှာ ခြေတစ်ဖက်ထားပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဆောင့်သွင်ကာ လိုးပေးတော့တယ် ။

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...ကောင်းနေပြီ...မြန်မြန်ကွယ်...မမလည်း..ပြီးတော့မယ်..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို နောက်ပြန် လက်လှမ်းကိုင်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပေမဲ့ နှေးသလို ခံစားမိပြီး သူ့ရဲ့အနောက်ကို ခြေနှစ်ဘက်ပြောင်းပြီး လီးကိုပြန်သွင်းပြီး မြန်မြန်ဘဲ သူ့ခါးနှစ်ဘက်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်.. အမလေး...ပြီး...ပြီး..ပြီးပြီ...မောင်ရယ်..အား... ရှီး.. ” ညီးပြီး မှောက်ကျသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နသိုးကြိုးပြတ်ဆောင့်ကာလိုးပြီး “  အား...ရှီး...အား...ပြီးပြီ..မမ...အား...မမ.. .ကျွန်တော်ပြီး...ပြီးပြီဗျာ..... ” လို့ ညီးပြီး ပြီးသွာတော့တယ် ။

သုံးယောက်လုံး အမောပြေတော့မှ ဘေးတစ်ယောက်ကို ဖက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ သူတို့နှင့် စကားပြောနေလိုက်ပါတယ် ။ “ ဒေါ်ကေသီဟာ ဒေါ်မြင့် ယောကျ်ား တစ်ဝမ်းကွဲ ညီမ ၊ ဆွေမျိုးတွေနှင့် အဝေးမှာ နေကြ သူမို့ ဦးထွန်းမြိုင်ကို လာပြီး ပြုစုပေးတာ ၊ ဒေါ်သိန်းနှင့် ဒေါ်ကေသီက ညီမ အဖြစ်ဘဲ အမည်ခံပေးတာက ဒေါ်ကေသီနှင့် သူက လက်နှင့်ဘဲ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လုပ်ပေးကြပြီး မိန့်မချင်း ချစ်ကြိုက်သူတွေ ဖြစ်ကြတယ် ..” လို့ သူတို့က ပြောပြတော့မှ သိလိုက်ရတော့တယ် ။ သုံးယောက်လုံး အတူဘဲ ရေချိုးခန်းကို ဝင်ပြီး ရေဆေးကာ စားပွဲကိုသွားကာ စားသောက်ကြတယ် ။ 

စားသောက်ပြီးသွားတော့ ဒေါ်ကေသီက “ မမမြင့်ရယ် အခွေရလာတာ ရှိတယ်.. မောင့်နှင့်အတူ..ကြည့်ရအောင် ..”  ပြောပြီး သူ့အခန်းကို ဝင်သွားတယ် ။ ပြန်ထွက်လာတော့ DVD ဇာတ်ကားခွေ (၁၀) ခွေကို ယူလာပြီး ထောင်ပြတယ် ။ ဘော်လီနှင့် အတွင်းခံဝတ်ပြီး ရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေက အရမ်းမိုက်တယ် ။

အိမ်ရှေ့က တံခါးကို ပိတ်ထားတာမို့ ဘေးက ဖွင့်ထားတာတွေကိုလည်း ပိတ်လိုက်ကြတယ် ။ တစ်ထပ်တိုက်လေးထဲမှာ အလုံပိတ်လိုက်တော့ ဇာတ်ကားကြည့်ရတာ အသံအကုန်မြင့်ရင် အကုန်ကြားနေရတော့တယ် ။ DVD အခွေကို ထည့်ပြီး ရီမုတ်ကွန်ထရိုးနှင့် Play all ကို နှိပ်ကာ စောင့်နေလိုက်တယ် ။ စာတန်းတွေပေါ်လာတော့ ကျော်လိုက်တယ် ဇာတ်လမ်းအစ ရေကူးကန်ဘေးမှာ ကောင်လေးတစ်ယောက်က ရေကန်ထဲက အမှိုက်တွေကို ဆယ်နေတယ် ။ ကောင်လေးကို စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ မိန်းမကြီးနှစ်ယောက်က စကားတွေ ပြောကြတယ် ။

သူတို့ ဘာပြောမှန်း နားမလည်ပေမဲ့လည်း သူတိုရဲ့ အပြုမူကိုဘဲ ကြည့်ရတာကိုးဗျ ။ ဆက်ပြီးကြည့်မှ မိန်းမကြီး နှစ်ယောက်မှ တစ်ယောက်က ကောင်လေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ် ။ ကောင်လေးက မိန်းမနှစ်ယောက်ဆီကို သွားလိုက်တယ် ။ ခေါ်တဲ့ မိန်းမက ဘာပြောသလဲ မသိဘူး။ ကောင်လေးကခေါင်းညှိတ်ပြီး အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး မိန်းမနှစ်ယောက်က ကောင်လေးကို ကြည့်ကာ အနီးကို ခေါ်တယ် ။

ကောင်လေးလည်း မိန်းမ နှစ်ယောက်ကြားမှာ ရပ်တော့ ရွှေဟန်းချိန်းနှင့် ပုလဲလက်စွပ်ကို ဝတ်ထားတဲ့ မိန်းမက အရင် လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးပြီး ကောင်လေးကို ဆွဲကာ လီးကို စပြီးစုတ်ပေးတယ် ။ “ အိုး...ရှီး.. ” ညီးသံလေးနှင့် မိန်းမကြီးခေါင်းကို ကိုင်ကာ ရှေ့တိုး ၊ နောက်ဆုတ် ကောင်လေးက လုပ်ပေးတယ် ။ နောက် မိန်းမကြီးတစ်ယောက်ကတော့ ထိုင်ခုံကနေဆင်းပြီး ဒူးထောက်ကာ ကောင်လေး လီးကိုစုတ်နေတဲ့ မိန်းမဆီကနေ ယူပြီး စုတ်ပေးတော့တယ် ။ 

ဂွင်းကို မြန်မြန် ထုပြီးတော့ လီးတစ်ချောင်းကို လှည့်ပတ်ကာ စုတ်ပေးတယ် ။ နောက်မိန်းမ တစ်ယောက်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီးတော့ စားပွဲပေါ် လက်ထောက်ပေးတယ် ။ လီးစုတ်နေတဲ့ မိန်းမက ရပ်ပေးတော့ ကောင်လေးက စားပွဲမှာ လက်ထောက်ထားတဲ့ မိန်းမရဲ့ အဖုတ်ကို လျာနှင့်ယက်ပေးပြီးမှ လီးကို တေ့ကာဆောင့်ပြီးသွင်းလိုက်တော့ “ အိုး...ရက်စ်..ဘေဘီ...အား..အား...ရှီး...အာ..ဟာ...အာဟာ.. ” လို့ ညီးကာ ကောင်လေး ဆောင့်လိုးသမျှကို တင်းခံပေးနေတယ် ။ 

ဇာတ်ကား ကြည့်ုပြီးတော့ ဒေါ်မြင့် နှင့် ဒေါ်ကေသီရဲ့ ခေါင်းတွေဟာ ကျွန်တော့် ပခုံးပေါ်မှီကာ ကြည့်ကြတယ် ။ ကောင်လေးက စားပွဲပေါ်က မိန်းမကို (၃) မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုးပေးပြီး နောက်မိန်းမဆီကို လှည့်ကာ အနမ်းပေးပြီး သူ့ကို စားပွဲပေါ်မှာ ထိုင်စေပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးကာ လီးကိုအဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ လက်နောက်ပြန် ထောက်ကာ ပေါင်ကားထိုင်နေရာမှ လက်တစ်ဘက်က ကောင်လေးရဲ့ လည်တိုင်ကို ကိုင်ပြီး ညီးရင်းနှင့် သူလည်းပြန်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နှင့် လိုးပေးတယ် ။ “ အား..အား.. အဟာ.. ”  ညီးသံလေးနှင့်ညီးပြီး ဘေးက မိန်မနှင့် နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကြတယ် ။ 

ကောင်လေးက ကြမ်းကြမ်းလိုက် မနှေးမမြန် လိုးလိုက် လုပ်ပေးတယ် ။ သူ့ကို လိုးတာ ရပ်ပြီး နောက်မိန်းမဆီ ပြောင်းကာ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စေပြီး အနမ်းပေတယ် ။ ပြီးမှဘဲ အဖုတ်မှာ မသွင်းဘဲနှင့် သူ့ရဲ့ ခရေမှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းတယ် ။ “ အား..ဟာ...ရှီး...အား..အိုး. ..” ညီးပြီး လက်တင်ကို တင်းတင်းကိုင်ကာ ဘေးက မိန်းမနှင့် အနမ်းပေးပြီး ခံပေးတယ် ။ ကောင်လေးက ခရေထဲကနေ နုတ်လိုက်ကယ ပြန်သွင်းပြီး ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးတယ် ။

သူ့အထဲကနေ လီးကို နုတ်ပြီး နောက်မိန်းမကို ဆွဲယူကာ စားပွဲပေါ်မှာ မှောက်ကာ နေစေပြီးတော့ လီးကို သူ့ရဲ့ ခရေမှာ တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့တယ် ။ “ အား...ရှီး..” လို့ ညီးပြီးတော့ ကောင်လေး ဖင်ကိုနောက်ပြန်ကိုင်တယ် ။ ကောင်လေးက ဖြည်းဖြည်း (၁၀) ချက်ခန့် လိုးပြီးမှာ ခါးကို ကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးတော့ ညီးသံတွေ ထွက်လာတယ် ။ မိန်းမလည်း အော်ညီးပြီး ကောင်လေး ဆောင့်လိုးသမျှကိုခံပေးတယ် ။ 

အချက် (၄၀) ခန့် ဆောင့်ကာ လိုးပြီး လီးကို ထုတ်ကာ ဂွင်းမြန်မြန်ထုတော့ စောင့်နေတဲ့ မိန်းက ဘေးက သူတို့ စားနေတဲ့ စပျစ်သီးတွေ ထည့်ထားတဲ့ ပုဂံကို ယူကာ လီးက ထွက်တဲ့ အရည်တွေကို ခံယူတယ် ။ ပထမပန်းလိုက်တာ မျက်နှာပေါ်မှာ စင်ပြီး ဒုတိယ ၊ တတိယ အကြိမ်မှဘဲ ပုဂံပေါ်ပန်းလိုက်တယ် ။ ပုဂံကို စားပွဲပေါ်မှာ တင်ပေးပြီးတော့ ကောင်လေး လီးကို စုတ်ပေးကြတယ် ။ တခန်းပြီးသွားချိန်မှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း တော်တော်ဖီး(လ်)သွားကြတယ် ထင်တယ် ။ ပုဆိုးထဲကနေ ငေါပြီးထွက်နေတဲ့ လီးကို ပွတ်သပ်ကာ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်တယ် ။ 

ဒေါ်မြင့်ကတော့ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးချိန်မှာ ဒေါ်ကေသီက လီးကို စုတ်ပေးပြီးတော့ အပေါ်မှာ တက်ထိုင်ကာ ဆောင့်လိုးတော့တယ် ။ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ နို့တွေကို ချေပေးပြီး အနမ်း ပြန်ပေးကာ ဒေါ်ကေသီ ဆောင့်လိုးတာကို ခံပေးတယ် ။ ဒေါ်ကေသီကတော့ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... ကောင်းလိုက်တာကွာ...အား.. .ရှီး...” လို့ ညီးပြီးဆောင့်လိုးတယ် ။ 

ဒေါ်မြင်ရဲ့ ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်ပြီးတော့ လက်တစ်ဘက်က သူ့ရဲ့ အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ မွှေပေးပြီး နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ် ။ မျက်လုံးလေးမှေးကာ အလုပ်ခံပြီးတော့ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား...ရှီး.... ” ညီးကာနေတော့တယ် ။

ဒေါ်ကေသီက လိုးတာကို ရပ်ပြီးတော့ လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကနေ နုတ်ကာ သူ့ရဲ့ ခရေဝမှာ ပြောင်းတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချတယ် ။ “ အာ့.. ” လို့ တချက် ညီးပြီး တစ်လက်မလောက် သွင်းပြီး ခဏ ရပ်ထားတယ် ၊ ဒေါ်မြင့်က ဒေါ်ကေသီရှေ့ကရပ်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးတယ် ။

ဒေါ်ကေသီဟာ ဒေါ်မြင့်ကို အနမ်ပေးပြီးတော့ အဆုံးထိကို ထိုင်လိုက်ကာ ဒေါ်မြင့်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ “  အား....ရှီး...မောင်လေးရယ်... အား.. ”  ညီးလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ကေသီရဲ့ လက်တွေကို ဒေါ်မြင့်က ဖယ်ပြီး အိမ်အတွင်းထဲကို ပြန်ဝင်သွားတယ် ။

ဒေါ်ကေသီဟာ လီးကို အဆုံးထိသွင်းပြီး နောက်ပြန် ကျွန်တော့် အပေါ်မှာမှီပြီ အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့တွေကို ဆွဲကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးမှပြန်ပြီးတော့ ညီးသံလေးနှင့် အနမ်းကို တုံ့ပြန်ခဲ့တယ် ။ သူဖြည်းဖြည်းချင်းလိမ့်ကာ လူးကာ လိုးပေးပြီး အနမ်းပေးတယ် ။ စီးပြီး တင်းကျပ်နေတာများဗျာ.. လီးထိပ်တွေတောင် ကျိန်းပြီး နာသွားတယ် ။ ဒေါ်မြင့်လည်း ပြန်ရောက်လာပြီး ဘေးကနေ ထိုင်ကာ ကျွန်တော်တို့ လိုးကြတာကို ကြည့်နေတယ် ။ 

ကေသီက ထိုင်ခုံရှေ့က ခုံပေါ်မှာ လက်တင်ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ လိုးတော့တယ် ။ “ အား..ရှီး..မောင်လေး..” လို့ ညီးပြီး မြန်မြန်ဘဲ ထိုင်ထ လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခါးကို ဆွဲကာ ပြန်လိုးပေးတယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်လေး..မြန်မြန်...လိုးပေးပါ ..” ပြောပြီး ထရပ်ကာ နှစ်ယောက်ထိုင် ဆက်တီပေါ်မှာ လက်ထောက်ပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခရေမှာဘဲ လီးကို ဆက်သွင်းပြီးတော့ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အား... ရှီး... အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ...ပြီးတော့မယ် ..” လို့ ညီးသံလေးပေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို့မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေးတော့

“ အား...ရှီး...မောင်လေး...ရယ်...မမ...ပြီး..ပြီးပြီ...မောင်လေး...အား...ရှီး ..” ညီးကာ ဂျို့ထိုးသလို အသက်ကို ဝဝရှူနေတော့တယ် ။ သူ့ကို အနားပေးပြီးတော့ ဆက်တီ ပေါ်မှာ ပြန်ထိုင်တော့ ဒေါ်မြင့်ဟာ လီးကို ဆီတွေ သုတ်ပေးပြီးတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ရော ၊ ခရေပါ သုတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ လီးအပေါ်မှာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို တေ့ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်လေး..ရယ်...” တစ်ချက် ညီးပြီးတော့ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆွဲကာ လိုးပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး..အမလေး..” ညီးသလို “ အား..ရှီး...ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရယ်... အား..ဟင်း... ” ညီးကာ မြန်မြန်ဘဲ လိုးတော့တယ် ။ “ အား..ရှီး..မမရယ်...မောင်လည်း ...ရှီး...အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ ..”  လို့ အနမ်းကိုရပ်ကာ ပြန်ညီးမိတယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...” လို့ ညီးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ထားပြီး သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကနေ စုတ်ယူ ကစားပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မလို ဖြစ်သွားတယ် ။ သူက ထရပ်ပြီးတော့ လီးမှာ ဆီသုတ်တယ်။ ပြီးမှဘဲ သူ့ရဲ့ခရေမှာ တေ့ကာ သွင်းပြီး  ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ထိုင်ထ လုပ်ပေးတယ် ။ လီးအဆုံးထိဝင်သွားမှ ဖိကာ ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို နောက်ပြန် ကပ်ထားတယ် ။ သူက ရှုံ့ပွရှုံ့ပွ ကစားပေပြီးမှ မနှေးမမြန်လေး လိုးပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အစေ့လေးကို လက်နှင့်ဖိဖိကာ ပွတ်ပေးတယ် ။ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး မြန်မြန်လေး လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဆက်ပြီးတော့ တင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ သူ့ကို မ ပြီးထရပ်ကာ သူ့ခါးကိုကိုင်ပြီး နသိုးကြိုးပြတ်ကို ဆောင့်လိုးတော့တယ် ။ “ အား..ရှီး..အမလေး..မောင်လေး...အား. .ရှီး..မြန်မြန်...အား..မောင်ရယ်...ကောင်းနေပြီ..အား...ပြီးတော့မယ်..မောင် ..”  လို့ ညီးလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်နှင့်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးတေ့ာ သူပြီးသွားသလို ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတော့တယ် ။ လုံးဝ မလှုပ်ချင်လောက်အောင် ပင်ပန်းပြီး ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ကာ နေလိုက်တယ် ။

ဆက်တီပေါ်မှာဘဲ ထိုင်ကာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ နေတာ မိနစ် (၃၀) ခန့် အကြာမှဘဲ DVD ဇာတ်ကားကို ဆက်ကြည့်တော့တယ် ။ ဇာတ်ကားတွေက အခန်းလိုက် ဖြစ်နေတော့လည်း ကြည့်ရတာ ငြီးငွေ့လာကြတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ထရပ်ပြီး “ အစားသောက်တွေလည်း စားကြရအောင်ကွယ် ..” ပြောပြီးတော့ အင်္ကျီပြန်မဝတ်ဘဲ ထမိန်ကို ရင်သျားသလို ဒေါ်ကေသီလည်း ထမိန်ကိုရင်သျားလိုက်ကာ အင်္ကျီတွေကို ကောက်ယူလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်က စက်တွေအကုန်ပိတ်ပြီး သူ့တို့နောက်ကို လိုက်သွားတယ် ။ 

သူတို့နှင့်အတူ ရေချိုးကာ ဗိုက်ဖြည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လူသုံးယောက် ဖက်အိပ်လိုက်ကြတယ် ။ ပင်ပန်းလို့ တချိုးတည်းကို အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ အိပ်ရာကနေ ထတော့ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း အိပ်ရာက နိုးလာကြတယ် ။ ဒေါ်ကေသီက စပြီး “ အရသာသစ်ကလည်း အရမ်းကောင်းပေမဲ့ နာနေတာများ ..ထိုင်တောင် မထိုင်ရဲဘူး ..” လို့ ပြောပြီး ရယ်တော့ ကျွန်တော်နှင့် ဒေါ်မြင့်ပါ ရယ်လိုက်ုကတယ် ။ အတူတူ အိပ်ရာကနေ ဆင်းပြီးတော့ စားသောက်ဖို့ အတွက် ချက်ပြုတ်ကြတော့ စိတ်ထဲမှာ အတွေးတစ်မျိုး ဝင်လာခဲ့တယ် ။ 

“ ဪ.. ဒီလိုမျိုးဆိုရင် အိမ်ထောင်ရေးက သာယာမှာဘဲ ၊ ဒါပေမဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ယူဖို့က မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ ..”  လို့ တွေးကာ ချက်ပြုတ်နေတဲ့ မိန့်မနှစ်ယောက်ကို အနောက်ကနေ ကြည့်ကာ နေလိုက်တော့တယ် ။

ဖင်ကြီး နိမ့်တုံမြင့်တုံနှင့် ချက်ပြုတ်နေတဲ့ ဒေါ်မြင့်ကို တစ်လှည် ၊ ဖင်လေးကော့ကာ နောက်ချိတ်နေတဲ့ ဒေါ်ကေသီကို တစ်လှည့်ကြည့်ကာ လီးပြန်ပြီးတောင်လာခဲ့တယ် ။ ဒါပေမဲ့လည်း ထိုင်နေကာ စိတ်ကို ပြောင်းပြီးတော့ နေလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ဟင်းအိုးကို ပြန်နွေးတာပြီးသွားတော့ အနီးကို ရောက်လာပြီး ပါးကို နမ်းပြီ “ မောင် အားဆေးသောက်ပြီး မမတို့ကိုစောင့် ..” လို့ ပြောကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အရက်ယူလာပြီး ဖန်ခွက်မှာငှဲ့ပေးတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ကျွန်တော့်ပါးကို နမ်းတော့မှ လီး ပိုတောင်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ ချွေးရနံ့လေးကလည်း စိတ်ကိုပိုကြွစေတာပေါ့ဗျာ ၊ သူကလီးတောင်တာမြင်ပြီး

“ မောင်လေးရယ်.. အေးဆေးပေါ့ အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်သေးတယ် ..” လို့ ပြောပြီး လီးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ပြောပြီး ၊ ဒေါ်ကေသီဆီ သွားကာ ကူတယ် ။ သူတို့ ချက်ပြုတ်ချိန်မှာ သူ့ကို ကြည့်ကာ အရက်သောက်ပြီး အမြည်းစားကာ စောင့်နေလိုက်တယ် ။ သူတို့ပြီးချိန်မှာ အရက်တစ်ခွက်ကုန်ပြီး နောက်တစ်ခွက်ငှဲ့လိုက်တော့တယ် ။ “ မောင်ရယ် ..” ခေါ်ပြီး အနီးကို လျောက်လာပြီး ဘေးဝင်ကာ ထိုင်ကြတယ် ။ ထမိန်ရင်သျားနှင့် မိန့်မနှစ်ယောက်က အလှတစ်မျိုးစီလှနေတာ ကြည့်ပြီး ဖန်ခွက်မှာ အရက်နှစ်ခွက် ငှဲ့ကာ သူတိုနှစ်ယောက် တစ်ငုံသောက်ပြီး စားပွဲခုံပေါ် တင်လိုက်ကြတယ် ။ “ ထိုင်ရတာ မသက်လှပါဘူး...ဟွန့်..” ဒေါ်ကေသီက ပြောတော့ စိတ်က သူတို့ရဲ့ ခရေကို ခူးဆွတ်မိတာ တွေးမိပြီး လီးတောင်သလိုဘဲ ရယ်လိုက်မိတော့တယ် ။

အရက်ကို ကုန်အောင် သောက်ပြီးမှ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်မှသူတို့နှစ်ယောက် နောက်ကို လိုက်သွားတယ် ။ သူတို့က ပြုံးပြီး “ မောင်..လာလေ..” ခေါ်တော့ သူ့တို့ရဲ့ အဝတ်မဲ့ခန္ဒာကိုကြည့်ပြီး ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး သွားလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်က “ ရေဘဲချိုးရမှာနော် မောင်..” လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့် ကိုရေခွက်နှင့် ရေပက်ပြီး “ သင်္ကြန်ရေအေးတယ် အေးတယ်..”  လို့ ပြောတော့တယ် ။ ဘေးမှာ ရေခွက် မရှိတော့ ရေကန်က ရေကို လက်နှင့်ပြန်ပက်ပေးသလို အနောက်က ဒေါ်ကေသီကလည်း လက်နှင့်ရေပက်ပေးကာ အပြင်ကို ထွက်ပြီး ဆေးကြောတဲ့ နေရာမှာသုံးတဲ့ ရေခွက်တစ်ခွက်ကို ယူလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ကြားထဲ ထားကာ ရေပက်ကြတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်မြင့်ဆီက ရေခွက်ကိုလုယူပြီး သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ပြန်ပက်လိုက်တော့တယ် ။ တစ်ယောက်ကို နှစ်ယောက်က ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပြီး ရေချိုးလိုက်ကြတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် မပြီးသေးလို့ကျွန်တော်ဟာ သူတို့ကို စားသောက်ခန်းကနေ စောင့်နေလိုက်တော့တယ် ။

သူတို့လည်း ထွက်လာတော့ အရက်ကို အကုန်သောက်လိုက်ကာ ထမင်းစားပြီး ဒေါ်သိန်းရဲ့ အခန်းကိုဘဲ သွားလိုက်ကြတော့တယ် ။

.............................................................

(၁၀)

အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့ ဒေါ်မြင့်က ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြီး အနမ်းပေးတော့တယ် ။ အနမ်းကို ရပ်ပြီး “ အစာမကျေသေးဘူး လာကွယ် .. ဇာတ်ကားကြည့်ရအောင် ..” လို့ ပြောပြီး လက်ဆွဲကာ အိမ်ရှေ့ကဆက်တီဆီကို လက်ဆွဲကာ ခေါ်သွားတယ် ။ ဒေါ်ကေသီက DVD စက်ကိုဖွင့်ပြီးတော့ နောက်တစ်ခွေကို ထည့်ကာ ကျွန်တော့်ကို ကြားထဲ ထားပြီးကပ်ပြီးထိုင်တယ် ။ ဇာတ်လမ်းကတော့ သမီးလေးက မော်ဒယ်ဖြစ်ချင်လို့ ချစ်သူကို ထားပြီး သူဌေးကြီးရဲ့ ပွဲကိုဝင်ကာ နွဲပြီး သူဌေးကြီးဆီမှာ အကြိတ် ခံရပြီး ပြန်ပြီးပို့ခါနီးမှာ သူဌေးရဲ့ဒရိုင်ဘာကလည်း အတင်းကြိတ်လိုက်တယ် ။ 

ကောင်မလေးက ငိုပြီး သူဌေးကိုဖုန်းဆက် သူဌေးက ဒရိုင်ဘာကို သေနပ်နှင့် ပြတ်သတ်လိုက်တယ် ။ အချစ်အက်ရှင်မို့ ကြည့်ရတာလည် းဖီလင်ကို ဖြည်းဖြည်းနှင့် တင်ပေးသွားတယ် ။ အကောင်းဆုံး အခန်းကတော့ ကောင်လေးဟာ ယောက္ခမလောင်ကြီးကို ကြိတ်လိုက်တာဘဲ ၊ ကောင်မလေးလည်း အသတ်ခံရလိုက်တယ် ။

အဲ့ဒီတော့ ကောင်လေးဟာ ဘွားတော်ကို နှစ်သိမ့်မူပေးပြီး အနမ်းပေးကာ ကြိတ်ပြီးတော့ ယူတဲ့ ဇာတ်လမ်းက လီးကို အရမ်းတင်းစေပေမဲ့ ဇာတ်လမ်းပြီးအောင်ကြည့်ကြတယ် ။ ဇာတ်လမ်းအပြီးမှာ ဘေးကနေ မိန်းမနှစ်ယောက်ထဲက ဒေါ်ကေသီကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ နို့ကိုချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အင်း..” ညီးပြီးတော့ အနမ်းကို တုံ့ပြန်ပေးလာတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ပဆိုးကိုဖြေပြီး လီးကိုဂွင်းထုပေးကာ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းနှင့်ငုံကာ ကောင်မလေး အမေက ကောင်လေးကို စုတ်သလိုမျိုး စုတ်ပေးတော့တယ် ။ သူက စုတ်ပေးတာကို ရပ်ပြီးတော့ “ အခန်းထဲကို သွားရအောင် ..” ပြောတော့ သုံးယောက်သား ခြေလှမ်းမြန်မြန်နှင့် သွားကြတယ် ။

အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ငယ်ရွယ်တဲ့ သူတွေလိုဘဲ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး တက်လိုက်ကြတယ် ။ ဒေါ်ကေသီကို အနမ်းပေးပြီးတော့ အနမ်းပေးကာသူ့ကိုဆွဲလှဲချလိုက်တယ် ။ ဒေါ်ကေသီကိုနုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးကာ လက်က သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ “ အား...ရှီုး...မောင်လေးရယ်... ” လို့ ညီးတဲ့အချိန် ဒေါ်မြင့်က လီးကို စုတ်ပေးတယ် ။ ဒေါ်ကေသီကို အနမ်းရပ်ပြီး.“ အိုး..ရှီး..မမရယ် ..”  လို့ ကျွန်တော် ညီးလိုက်ရတယ် ။ 

ဒေါ်မြင့်လည်း စုတ်ပေးတာ ရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက် နေခိုင်းကာ ဒေါ်ကေသီကို ဆွဲထူပြီး လီးအပေါ်မှာ အဖုတ်ကို တေ့ပေးတော့ ဒေါ်ကေသီ ထိုင်လိုက်တယ် ။ “ အိုး..ရှီး... မောင်ရယ် / မရယ် ..”  လို့ ညီးလိုက်ကြရတယ် ။ ဒေါ်မြင့်ကို ဆွဲကာ သူ့အဖုတ်ကို ခေါင်းပေါ်ကနေ ခွကာ ထိုင်ခိုင်းပြီး ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ 

“ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ် ..”  လို့ သူက ညီးတယ် ။ ဒေါ်ကေသီက လီးကိုအဆုံးထိ သွင်းကာ ထိုင်နေပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်ကို ဆွဲကာ “ ဇာတ်လမ်းထဲကအတိုင်းဘဲ ယောက်မရယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလိုဘဲ မြန်မြန်လိုးပေးတယ် ။ အရသာက ကောင်းလွန်းတော့လည်း မျက်နှာရှေ့မှာရှိတဲ့ အဖုတ်ကိုမော့ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့တယ် ။ ဒေါ်မြင့်ဆီက “ အား...ရှီး...မောင်ရယ် ..” ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး “ အင်း..အု..အု.. ” လို့ အသံဘဲ ထွက်လာတော့တယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ တစ်ယောက်က ကျွန်တော့် မျက်နှာပေါ် ကြွကာပေးပြီး နောက်တစ်ယောက်က မြန်မြန်ဘဲ မြင်းစီးကာ လိုးပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်မြင့်ရဲ့ ဖင်ကို မကာ အဖုတ်ကို ယက်ပြီး “ အား..ရှီး... အိုး.. ” လို့ ညီးလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်နှင့် ဒေါ်ကေသီက တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက် ချေပေးပြီး နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးတာတာကို ရပ်ပြီးတော့ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်... ပြီးတော့မယ်..မောင် ..” လို့ ဒေါ်ကေသီက ညီးတော့ ဒေါ်မြင့်က ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ဘေးဆင်းပေးတယ် ။

ဒေါ်ကေသီကိုယ်လေး နိမ့်ဆင်းလာခဲ့တော့ ဆီးကြို ပွေ့ဖက်ပြီး သူ့ကို အနမ်းပေးကာ အောင်ကနေ ပင့်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အချက် (၄၀) ခန့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်တော့ သူပြီးသွားကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ မှိန်းနေတယ် ။

သူအမောပြေမှ ဘေးကို လိမ့်ကာ ဆင်းလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ ခွကာလီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်.. ” လို့ ညီးလာတော့တယ် ။ သူကို ထိုင်ရက်နှင့်ဘဲ ဖက်ပြီးတော့ ဆွဲကာ လိုးပေးတယ် ။သူကလည်းဘဲ ကျွန်တော့် လည်တိုင်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပိုက်ကာဖင်ကို လှုပ်လှုပ်ပြီးပြန်လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးမို့ သူ့ကို ပက်လက်လှဲချပြီး မနှေးမမြန် လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

ဒေါ်ကေသီကို လိုးချိန်မှာ လက်နှင့်အသွင်း ထုတ်လုပ်ပေးတာ သူလည်း အရသာ တော်တော်ကောင်းနေပြီ ဆိုတာ သိပြီး သူ့ကို ပြီးစေဖို့ တွေးကာဦးတည်ပြီး မနှေးမမြန် လိုးပေးတာ သူဆီ က “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်...မြန်မြန်..အား ” လို့ ညီးလာတော့မှ သူ့ကို ပြန်ပြီးဆွဲထူကာ လက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ဆွဲကာ ခေါင်းကိုနိမ့်ပြီး ဖင်ကို ကော့စေပြီး မြန်မြန်နှင့် ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာ နွားသိုးကြိုးပြတ်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ အချက် (၅၀) ခန့်ဆောင့်လိုးပေးတော့မှ သူက

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အမလေး...ပြီးပြီ...အား... ”  လို့ အသွကြားမှဘဲ စိတ်ကို လျော့ချလိုက်တာ နောက်ထပ် (၁၅) ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး ကျွန်တော် ပြီးသွားတယ် ။ တင်းထားသမျှ စိတ်တွေဟာ အကုန်လျောသွားတော့လည်း ဒေါ်မြင့်နှင့်အတူဘဲ မှောက်ကျသွားပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့တယ် ။ နောက်နေ့ မနက်မှာ အိပ်ရာထတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အိပ်ရာဘေးမှာ မရှိကြတော့ဘူး ။ လိုက်ပြီး ရှာကြည့်တော့ သူတို့က မနက်စာပြင်နေတာကို တွေ့ရတယ် ။ 

သူတို့က ပြုံးပြီးတော့ “ မောင်ရေချိုးလိုက်လေ ..အားလုံးအဆင်သင့်..ဘပြင်ထားတယ် ..” လို့ ပြောတော့လည်း ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ကာ အချိန်ကြာရေချိုးပြီး အဝတ်စားလှဲကာ ပြန်ထွက်ခဲ့တယ် ။ မနက်စာ စားပြီးရုံဘဲ ရှိသေးတယ်။ ဖုန်းရိမ်းသံမြည်တော့ သွားကြည့်တော့ အဖေ့ရဲ့ ဖုန်း ။ ပြန်ထူးကာ “ အဖေ..” လို့ ပြန်ထူးတော့ အဖေ့အသံ မဟုတ်တဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်က “ ကလေး မင်းအဖေကို.. ( .... ) ဆေးရုံမှာ ဆုံးသွားပြီကွယ် ၊ စိတ်ဖြေပါ ..”  လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်ဟာ စိတ်တွေ လေပြီးတော့ ခုံကို ဖယ်ပြီး အဖေရှိတဲ့ဆေးရုံကို ပြေးထွက်တော့ ဘေးက ဒေါ်ကေသီနှင့် ဒေါ်မြင့်က လှမ်းဆွဲကာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ပြီး “ မောင်လေး ဘာဖြစ်တာလဲ ..မမတို့ကို ပြောပြအုံးလေ..”  လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူတို့ကို ပြောပြလိုက်တော့တယ် ။

ဒေါ်မြင့်က “ မောင်လေး ခဏထိုင်အုံးကွယ် အတူသွားမယ် ..” လို့ ပြောပြီး သူတို့က အခန်းထဲကို ဝင်ပြီး အဝတ်လှဲကာ ထွက်လာပြီး ဒေါ်မြင့် အိမ်က ကားနှင့်အတူဘဲ အဖေအလောင်းရှိတဲ့ ဆေးရုံကို သွားလိုက်ကြတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဲ့ဒီကိုရောက်ချိန် အဖေက ရင်ခွဲရုံမှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပျက်စီးလျှက် တွေ့ရတော့တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း ငိုပြီးတော့ အဖေ့နံဘေးမှာဘဲ နေလိုက်တော့တယ် ။ အချိန်သိပ်မကြာခင် မိန်းမတစ်ယောက်ရောက်လာပြီးတော့ အဖေ့ရဲ့ နံဘေးက အလောင်းကို ဖက်ကာ ငိုကြွေးတော့တယ် ။ “ အမှားရှိရင် ခွင့်လွတ်ပါတယ်..အဝေးကြီး မလိုက်ပါနဲ့ဆို ..” လို့ သူငိုသံကြားတော့ ရင်ထဲမှာ ဆို့နင့်သွားတော့တယ် ။ ကျွန်တော့် အဖေလည်း အဝေးကိုသွားကာ အလုပ်လုပ်ရသူမို့ သူ့စကားကြားပြီး ကျွန်တော်လည်းဘဲ ငိုတော့သူက ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်ကာ ပိုပြီးတော့ ငိုတော့တယ် ။ ဒေါ်ကေသီနှင့်ဒေါ်မြင့် ဘေးကနေ ကျောကို ပွတ်သပ်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးကြတယ် ။ 

ဆေးရုံက လူတွေအနီးကို ရောက်ရှိလာပြီးတော့ “ ညီလေးရယ် ခဏအပြင်ကနေ..စောင့်ပေးပါ ..မူခင်းဆရာဝန်ရောက်လာပြီး ..စစ်ဆေးမယ် ..” ပြောတော့ ကျွန်တော်တို့ အပြင်ထွက် ဘေးက မိန်းမပါ အပြင်ထွက်လိုက်လာခဲ့ကြတယ် ။ အပြင်မှာ စောင့်နေတုန်း ကားအကောင်းစား စီးပြီး မိန်းမကြီးတစ်ယောက်နှင့် မိန့်ခလေးတစ်ယောက် ရောက်လာပြီးတော့ ရှိုက်ကာ ငိုကြွေးကြယ် ။ 

ရဲတွေလည်း ရောက်လာပြီး အကျိုးကြောင်းကို ရှင်းပြမှဘဲ အဖေနှင့်တက္ကစီဆရာ မှန်ပြီး ဘေးက ငိုနေတဲ့မိန့်မကြီးရဲ့ ယောကျ်ားက မှားတာ သိလိုက်ရတယ် ။ သူတို့ကလည်း အပူသည် ၊ ကျွန်တော်တို့လည်း အပူသည်မို့ ဒေါ့သမကြီးဖို့ကို ဒေါ်ကေသီက တက္ကစီသမားရဲ့ မိန်းမနှင့် ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးဒေါ်မြင့်က နောက်ရောက်လာတဲ့ မိန်းမကြီးနှင့် ရဲတွေကို ပြောနေတာဘဲ တွေ့တယ် ။

ဒေါ်မြင့် ပြန်ရောက်ပြီးတော့ “ အိမ်ပြန်ရအောင် ...မနက်ဖြန်ဘဲ အသုဘအတွက် ကို ပြင်ဆင်စရာတွေ လုပ်ရမှာ ..” ပြောကာ ကျွန်တော်တို့ ကားပေါ် တက်တော့ တက္ကစီယဉ်မောင်းရဲ့ ဇနီးက ငိုပြီးတော့ ထိုင်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို သနားပြီး မေးကြည့်တော့ သူ့ရဲ့ မိဘနောက်နေ့မှဘဲ လာနိုင်မှာ ပြောတော့ သူ့ကို ဘယ်မှာတည်းမလဲ မေးတော့ သူက “ ဒီမှာအသိမရှိဘူး ..” ပြောတော့ ကျွန်တော်တို့နှင့်အတူ လိုက်ပြီးနေဖို့ ပြောကာ ခေါ်ခဲ့ကြတယ် ။ 

ဒေါ်မြင့်နှင့်ဒေါ်ကေသီက ကျွန်တော့့ရဲ့ အိမ်အရှေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ကိုထားခဲ့ကာ ကားနှင့်ထွက်သွားတော့ သူ့ကို ခေါ်ပြီးတော့ အိမ်ပေါ်တက်ကာ သူ့ကို ကျွန်တော့်အခန်းမှာ နေရာပေးပြီး ကျွန်တော့် အဖေရဲ့ အခန်းကို ဝင်လိုက်တော့တယ် ။ အရာရာဟာ ကျွန်တော့်အတွက်က အဖေ့ကို သတိရစရာဘဲ ဖြစ်နေတာကို အဖေ့ အခန်းဝင်မှဘဲ သိလိုက်ရတော့ ကျွန်တော် ရှိုက်ပြီးငိုကျွေးမိတော့တယ် ။ ဘေးက ကျွန်တော့် အခန်းမှာနေတဲ့ တက္ကစီဆရာ မိန်းမက ကျွန်တော့်အနီးကို ရောက်လာပြီး ဖက်ကာငိုတော့တယ် ။ 

သူနှင့်အတူ ဖက်ကာ ငိုရင်းနှင့် ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့် အဖေ့ကို ကန်တော့တဲ့ အဝတ်တွေ ပြကာ တန်ဖိုးထားပြီးတော့ အသေချာထိန်းသိမ်းထားတာကို ပြတယ် ။ အဲ့လို ဖွင့်ပြတော့ Diary စာအုပ်လေး ထွက်ပေါ်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဲ့ဒီ စာအုပ်လေးကို ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ အရမ်းကို နောင်တရသွားပြီးသေချင်စိတ်ဖြစ်ကာ အိမ်တိုင်ကို ခေါင်းနှင့်ပြေးဆောင့်တော့ ဘေးကတက္ကစီ ဆရာရဲ့မိန်းမက ဆွဲကာတားပြီး “ မောင်လေးရယ်..စိတ်ထိန်းပါကွယ်..”  ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ “ မင်းဘဝက မမရဲ့ ယောကျ်ားနှင့် တော်တော်တူပါတယ်..” လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို စိတ်လျောကာ မနက်ဖန်ရက်နှင့်ရက်လည်နေ့အထိ စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထားဖို့ ပြောကာ နှစ်သိမ့်ပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း အဖေမှာကြားတဲ့ စကားလုံးကို စွဲမြဲစွာဘဲ မှတ်ထားတယ် ။ “ သားလေးရယ် ကိုယ့်ကြောင့်သူတပါး အိုးအိမ်မပျက်စေနဲ့နော်.. သိလား.. အားနွဲသူကို..ကူညီပေးပါ ၊ အရာရာကို..သည်းခံပါ ၊ ဒေါသမကြီးဘဲ..ခွင့်လွတ်ပေးပါ..အဖေ့စကားကို သားထိန်းသိမ်း နားထောင် ပါကွယ် ..”  ဆိုတဲ့ နောက်ဆုံး ရေးတဲ့စာကတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ လူငယ်စိတ်ကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပါတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့်တက္ကစီဆရာရဲ့ မိန်းမတို့ဟာ အတွေးကိုယ်စီနှင့် မျက်ရည်စီးကျကာ ငိုနေကြတယ် ။

ဒေါ်ကေသီနှင့်ဒေါ်မြင့်တို့ဟာ အစားသောက်တွေနှင့် ရောက်လာမှဘဲ သူတို့က ရေချိုးပြီး ၊ ထမင်းစားဖို့ ပြောကြတယ် ။ တက္ကစီဆရာရဲ့ မိန်းမအရင် ရေချိုးပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးပြီး ထမင်းစားကြတယ် ။ ညမိုးချုပ်မှ ဘဲ ဒေါ်ကေသီနှင့်ဒေါ်မြင့်တို့ ပြန်သွားကြတယ် ။ ကျွန်တော်တို့ကို “ အားလုံးကို သူတို့စိစဉ်ပြီးပြီ..” လို့ပြောကာ ပြန်သွားမှဘဲ အခန်းကိုယ်စီဝင်ကာ အိပ်ကြတယ် ။ မနက်စောစော ထပြီးတော့ ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလှပြီးချိန်မှာ ဒေါ်မြင့်နှင့်ဒေါ်ကေသီတို့ ရောက်လာပြီး ဆေးရုံကို သွားကြတယ် ။ ဆေးရုံရောက်သွားပြီး (၁၀) မိနစ်အကြာမှာ ကားအကောင်းစားနှင့် မိန့်မကြီးတို့သားအမိဆင်းလာပြီး

ကျွန်တော်တို့ အနီးကို ရောက်လာပြီးတော့ သူရဲ့ယောကျ်ားကြောင့် အတွက် ကျွန်တော့်အဖေနှင့် တက္ကစီဆရာဆုံးရှုံးရတာကို အနူးအညွန့်တောင်းပန်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ကြားထဲကနေ သေတဲ့သူက သေကြပြီ အမုန်းမပွားကြဖို့ကို ပြောတယ် ။

အဖေ့ရဲ့ စျာပန ကိစ္စပြီးနောက်မှာ ကားတိုက်တဲ့ သူရဲ့ မိန်းမ ဒေါ်ထားထားက နေပြီး ကျွန်တော်နှင့် တက္ကစီဆရာရဲ့ မိန်းမကို ချက်လက်မှတ်အတင်းပေးပြီး ယူစေကာ ကားပေါ်တက်ပြီး ပြန်သွားကြတယ် ။ သူပေးတာကို လက်ခံပေမဲ့လည်းဘဲ ကြည့်ကိုမကြည့်ကြဘဲ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ 

တက္ကစီဆရာရဲ့ မိန်းမနှင့် သူ့မိဘတွေလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ အိမ်ကို လိုက်ခဲ့ကြတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို မြင်မြင်ချင်းဘဲ တက္ကစီဆရာ မိန့်မရဲ့ မိဘတွေက  ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ကာ “ တော်တော် တူတယ်နော်..” လို့ ပြောတာကို ကြားမိလိုက်တယ် ။

ညနေကျတော့ ဒေါ်မြင့်တို့ လာပို့တဲ့ ထမင်းဟင်းတွေကို စားပြီးမှာ စကားတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ တက္ကစီဆရာရဲ့ မိန်းမအမည်က “ မြတ်လဲ့ဝေ” လို့ ပြောမှ သိလိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော်တို့ ရွာမှာ ဒီနှစ်မှဘဲတာဝန်ကျတာပြောတယ် ။

မမြတ်လဲ့ဝေရဲ့ မိဘတွေက အိမ်မရှာတော့ဘဲ ဒီအိမ်မှာဘဲ အိမ်လခပေးကာ နေဖို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း လက်ခံပြီးမှဘဲ တစ်ခြားကျွန်တော့်အကြောင်းရေ ာသူတို့အကြောင်းတွေရော စကားပြောကာ အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။ နောက်နေ့ သူတို့ နုတ်ဆက်ကာ သူတို့မြို့ကို ပြန်သွားကြတယ် ။ ရက်လည် ဆွမ်း ကျွေးပြီးတော့ နောက်နေ့မှာ မမြတ်လဲ့ဝေဟာ သူ့ရဲ့အမေနှင့် ကျွန်တော့်အိမ်ကို ရောက်လာတယ် ။

ကျွန်တော်က သူတို့နေမဲ့ နေရာတွေကို ပြောပေးပြီး အလုပ်ကိုဘဲ လာခဲ့တယ် ။ အလုပ်ရောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို အားလုံးကနှစ်သိမ့်ပေးကြတယ် ။ ဒေါ်အေးတို့ သားအမိ ၊ ဒေါ်သိန်း ၊ ဒေါ်မြင့် ၊ ဒေါ်ကေသီသာ မကဘဲ ဒေါ်မြင့်ရဲ့သမီးကြီးပါ အားလုံးက ကျွန်တော့်ကို အားတင်းကာ နေထိုင်ဖို့ကို ဆုံးမကြတယ် ။ သူတို့ကို “ ဟုတ်ကဲ့..” လို့သာ ပြန်ပြောပြီး အလုပ်ကိုဘဲ နှစ်ကာ အရာရာကို မေ့အောင်ဘဲ အလုပ်လုပ်တယ် ။ 

အိမ်ပြန်ရင် ဒေါ်သိန်းနှင့်အတူ ပြန်လာပြီး အရက်ဝယ်ကာ အခန်းထဲမှာ သောက်တယ် ။ မမြတ်လဲ့ဝေက ထမင်းစားဖို့ လာခေါ်မှ ထွက်ပြီး စားသောက်ကာ အိပ်စက်တယ် ။ မနက်မှာ အလုပ်သွားကာ ညနေပြန်လာပြီး အရက်သောက်ပြီး မမြတ်လဲ့ဝေ ထမင်းစား လာခေါ်မှ စားသောက်ကာ အိပ်၊ တပတ်ကျော်ကျော်နေထိုင်ခဲ့တယ် ။ 

တစ်နေ့ အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ အခန်းထဲမှာဘဲ အရက်ကို ဝယ်ပြီး သောက်နေတာ မမြတ်လဲ့ဝေဟာ ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကို လျော်ဖွတ်ပြီး မီပူးထိုးထားတာကို လာပို့တော့ သူက အရက်သောက်တာကို မြင်ပြီး မသောက်ဖို့ တားကာ အစိမ်းအဖြူလေးကို ဝတ်ကာ ကျောင်းသွားတာ မြင်လိုက်ရတယ် ။ လှလိုက်တာဗျာ တစ်ခါမှလည်း အဲ့လိုမျိုးမမြင်မိဘူးလေ ကျွန်တော်ရင်ထဲကိုအေးမြသွားသလို သူ့ကိုကျွန်တော်ချစ်မိသွားတယ် ။

သူ့ကို လိုက်ပြီး အဝေးကနေ ချောင်းကြည့်ကာ သူ့ရဲ့ကလေးတွေကို စာသင်ချိန်သွားချောင်းရတာ ထမင်းစားချိန်နားတာ စာသင်ကျောင်းအနီးမှာမို့ ထမင်းက ငတ်တဲ့နေ့တွေကြုံရတယ် ။ တစ်နေ့တော့ သူ့ရဲ့ အမေက သူ့အဖေရှိတဲ့ မြို့ဆီကို ထွက်သွားတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က ဒေါ်မြင့်က ကျွန်တော့ကိုခေါ်တော့ သူ့ဆီကို သွားတယ်

သူက ကျွန်တော့်ကို “ မောင်လေး..အရမ်းသတိရတယ်ကွာ..ရော့ ဒါကိုသောက် ..” လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူပေးတဲ့ဆေးကို သောက်လိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ရေချိုးခန်းထဲကို ခေါ်သွားပြီးတော့ သူ့ရဲ့နက်ပြာထမိန်ကို လှန်ကာ လိုးပေးဖို့ပြောတယ် ။ ဆေးက ဘာဆေးမှန်း မသိပေမဲ့လည်း လီးကတော့ အရမ်းထပြီး လောင်တီးတာကတော့ လမ်းလျာက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်တာနှင့်ကို ဟိုရမ်းဒီရမ်းဖြစ်နေပြီ ၊ ကျွန်တော့်ကို သူဆွဲကာ အနမ်းပေးပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ခါးမှာတင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ရေချိုးခန်းမှာ ဆောင့်လိုးပေးတော့တယ် ။ အပြင်မှာ သူ့ရဲ့ သမီးရော ၊ ဒေါ်သိန်း၊ ဒေါ်အေးတို့ သားအမိပါ ရှိနေကြတာ အခွင့်သာလို့ သူ့ကို ဆောင့်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ "" အား..ရှီး..မောင်ရယ်..လိုးပေးစမ်းပါကွယ်.. အား..ရှီး.. ""

ညီးကာ လည်တိုင်မှာ လက်ကို ယှက်ပြီး ခြေတစ်ချောင်းကို အားပြုကာ ပြန်ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို (၃) မိနစ်ခန့် ဆောင့်ကာလိုးပေးပြီး ရေကန်ဘောင်မှာ တင်ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲဆောင့်လိုးပေးတယ် ။

“ မမြင့်ရယ်... မမြင့် သမီး.. ဗိုက်နာသလိုဘဲ ခံစားရတယ်တဲ့ ..” လို့ ပြောသံ ကြားလိုက်ရတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က တိုးတိုးနေဖို့ ပြောကာ ဆောင့်လိုးခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဆောင့်ကာလိုးပေးတော့ သူပြီးသွားပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ မှိန်းနေပြီး သူ့အနောက်ကနေ ထွက်လာဖို့ ပြောကာထွက်သွားတယ် ။ သူပြီးမှ အပြင်ထွက်သွားကာ သူ့သမီးဆီ သွားတယ် ။ ဟိုက ဗိုက်မနာတော့ဘူး လို့ ပြောတော့ ဒီမှာလီးတောင်တာ ဂွင်းထုပြီး အပြင်ထွက်ခဲ့ရတယ် ။ 

ဒေါ်မြင့်နှင့် သူ့သမီးဟာ ဆေးရုံကို အထုတ်တွေနှင့်သွားတော့ အားလုံးဟာ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ အရက်ဝယ်ပြီးတော့ခါးမှာထိုးပြီးပြန်ခဲ့ပြီး ရေချိုးပြီးမှဘဲ အခန်းထဲကို ဝင်ကာ အရက်သောက်နေလိုက်တယ် ။ မမြတ်လဲ့ဝေလည်း အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီး ချက်ပြုတ်နေချိန်မှာ အရက်ကို အခန်းထဲမှာဘဲ သောက်နေတယ် ။ သူခေါ်ရင်ထမင်းစားမလို့စောင့်ကာသောက်နေတာက ဒေါ်မြင့်ဆီကနေ ယူလာတဲ့ ဝီက တစ်ဝက်ကျိုးနေပြီ ။ ခပ်ထွေထွေဖြစ်ချိန်မှာ မမြတ်လဲ့ဝေ ရောက်လာပြီးတော့

“ အောင်လေး.. ဒီနေ့ဟာ မမရဲ့ယောကျားဆုံးတာ (၃) လပြည့်ပြီ.. မမလည်းဘဲ မင်းနှင့်အတူ..သောက်ပြီး အရာရာကို..မေ့လိုက်ချင်တယ်ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော်သောက်နေတဲ့ အရက်ကို ယပြီး သောက်လိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ “ အမလေး...ခါးလိုက်တာကွယ်.. အောင်လေး.. ” ပြောလာတယ် ။ 

သူ့ကို “ အရက်က ခါးပါတယ် အမရယ်.. မသောက်နဲ့တော့နော်... ပေး ..”  ပြောပြီး ကျွန်တော် အကုန်သောက်လိုက်တယ် ။ သူက အပြင်ကို ထွက်သွားပြီးတော့ပြန်လာတော့ ဆိတ်ကလီစာတွေကို ပုဂံမှာထည့်ကာယူလာပြီးတော့ အရှေ့မှာ ချကာပေးတယ် ။ 

.............................


အပိုင်း (၆) ဆက်ရန် >>>>>



ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၄ )

ဖြစ်သမျှ အကောင်းဘဲ မြင်နေရတဲ့ဘဝ အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

အမောပြေတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ခွာကာ သူ့ကိုလည်း ဆွဲထူတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးလာတယ် ။ အနမ်းကို ရပ်ပြီးတော့ သူနှင့်အတူ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ကာ ဆေးကြောပြီး ဒေါ်မြင့်ကကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ရဲ့အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။

အဝတ်စားတွေ ကောက်ယူလာခဲ့တာကို ကုတင် ခြေရင်းမှာ ပြစ်ချလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြတယ် ။ သူအပေါ်ကနေ မှောက်ပြီး သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးပြီး လျာလေးနှင့်သူ့ရဲ့ လျာလေးကို သွားကာ ကလိပေးတယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်လာပြီး အနမ်းကြမ်းလာတော့တယ် ။ သူ့ကို အနမ်းရပ်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုတစ်လုံးချင်းစီ စို့ကာ ချေပေးတယ် ။

“ အား..ရှီး..မောင်လေးရယ်... အရမ်းကို  လုပ်တတ်တာဘဲကွယ်...အား...ရှီး...မောင်လေး ...”

ညီးသံလေးတွေ ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကိုစို့ကာ ချေပေးတာကို ရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ဖြဲကားပြီး ခေါင်းကိုတိုးဝင်ကာ သူ့ရဲ့ မို့မောက်ကာကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကို လျာဖျားသွင်းကာ “ ပြွတ်..” အသံမြည်အောင် စုတ်ပေးလိုက်တော့ “ အား..ရှီး.. မောင်လေးရယ်...” လို့ ညီးပြီး ခေါင်းထောင်ကာကြည့်တယ် ။ ခေါင်းအုံးပေါ်ကို ပြန်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လက်က ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီးတော့ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတော့တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... ကောင်းလိုက်တာကွယ်...အား...ရှီး.... မောင်ရယ်...အား...ရှီး.. ” ညီးသံလေးတွေပေးတယ် ။ အစေ့ကို နုတ်ခမ်းနှစ်လွာနှင့်ငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက် အတွင်းနံရံထဲကို မွှေပေးလိုက်တော့ “ အိုး...ရှီး...မောင်ရယ်.... အမလေး.... မောင်လေးရယ်...အား.. .” လို့ ညီးပြီး ခြေကို အားပြုကာ သူ့ရဲ့ ဖင်ကကြွလာတယ် ။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုလည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ ဖိကပ်ကာ ဒေါ်မြင့်ဟာ ဒုတိယအကြိမ် ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကို ပြန်ကာ အိပ်ရာပေါ်ကျပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးတော့တယ် ။

“  အမလေး..မောင်လေးရယ်... မင်းလုပ်ပေးတာ.. မမ အရမ်း ကြိုက်သွားပြီကွယ်.. မမက ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးဘူး ၊ ကြားဖူးတာဘဲ ရှိတယ် ၊ ဦးထွန်းမြိုင်က ဒါမျိုးကို မလုပ်ပေးသလို ၊ သူ့ကိုလည်း မလုပ်စေဘဲ ၊ သူလိုချင်ရင် ထမိန်လှန်ကာ တက်ပြီး လိုးတယ် ၊ သူပြီးသွားရင်တော့ အရမ်းချစ်တယ် ..မိန့်မရယ် .. လို့ ဘဲပြောတယ် .. အခုမင်းလုပ်ပေးမှ ပထမဆုံး မမ လုပ်ဖူးတာကွယ် ..အရမ်း ချစ်လိုက်တာ မောင်ရယ် ..”

လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ လှဲချလိုက်ပြီး မမလည်း မောင့်ကို တစ်လှည့်လုပ်ပေးမယ် ပြောကာ လီးကို လက်ဖြူဖြူနုနုလေးနှင့် ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာထဲကို ထည့်လိုက်တော့တယ် ။

................................................

( ၇ )

ဒေါ်မြင့်က သူ့ရဲ့စကားအတိုင်းဘဲ လီးကို လက်ဖြူဖြူလေးနှင့်ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အနီရောင်နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာထဲကို ထည့်ကာ စုတ်ပေးတော့တယ် ။ ဘယ်လက်က အုတွေကို ဆုပ်ကိုင်ညာလက်ကလီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပြီး ဒစ်လေးကိုလျာနှင့်ရစ်ပတ်ကာ ကစားပေတယ် ။

ဒေါ်သိန်း ၊ ဒေါ်အေး ၊ ဒေါ်ကေသီတို့တောင် ဒီလို လုပ်မပေးဖူးတော့ အရသာတစ်မျိုးကို ဖြစ်နေပြီးတော့ ပြီးချင်တာကို မနည်းအောင့်ပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်ကို အပေါ်သိုဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးတော့တယ် ။ ဒေါ်မြင့်က စပြီးလျာလေးသွင်းကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ လျာကိုရစ်ပတ် ကစားပြီး လီးကို လက်နှင့်သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး အပေါ်ကနေမှောက်ပြီး သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အင်း... မောင်ရယ်.. အား...” လို့ အနမ်းကို ရပ်ကာ ညီးတယ် ။

ကျွန်တော့် ပေါင်ကို ကားစေပြီး သူကအပေါ်က ပေါင်နှစ်ချောင်ပူးကပ်ကာ လိုးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကိုမိန်းမနေရာ ထားကာ သူက ယောကျ်ားနေရာကနေ လိုးပေးတော့တယ် ။

“ အား..ရှီး... အန်တီမြင့်ရယ်....ကောင်းလိုက်တာဗျာ ...အား....” လို့ ညီးလိုက်တော့ သူက လိုးနေတာကိုရပ်ပြီးတော့ “ မမမြင့်ဘဲ ခေါ်ပါ မောင်ရယ် ..အခုအခြေနေကို ကြည့် ..” ပြောပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ကျွန်တော့်ကို လိုးပေးတယ် ။ တစ်ကြိမ်ပြီးထားလို့ လီးက အရသာကောင်းကောင်းခံစားပြီး မပြီးနိုင်ဘဲ အပေါ်ကနေ သူ့လုပ်ပေးတာ ကကြာလာတော့ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ထိုင်ပြီး စကော့ဝိုင်းလှည့်ကာ လိုးတော့တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးဆုပ်ကိုင်ကာ ချေပေးပြီး အောက်ကနေ တစ်ချက်တစ်ချက်ပင့်ကော်ကာလိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ လက်ထောက်ပြီးတော့ မြန်မြန်လိုးလိုက် ၊ ဖြည်းဖြည်းလိုးလိုက် လုပ်ပေးတယ် ။ “ ကောင်းရဲ့လား မောင် ..” လို့ သူကမေးတော့ “ အရမ်းကို ကောင်းတယ်..မမမြင့်ရယ် ..” လို့ ပြန်ဖြေပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နို့တွေက်ု ပိုပြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ညှစ်ကစားပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား... ရှီး... ” ညီးရင်းနှင့် လိုးပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ခေါင်းလေးကို လက်ညိုးလက်မ နှစ်ခုနှင့် ချေပေးတော့ အပေါ်ကနေ သူလိုးနေတာ အရှိန် ပိုမြင့်လာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော် သူလုပ်ပေးတာကို အောက်ကနေ ပင့်ကော်ထိုးကာ ကူလိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ ကိုယ်လေး နိမ်းဆင်းလာကာ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းတစ်ချက် ပေးပြီးတော့ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး လိုးဖို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ အနည်းငယ်ကြွစေပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကော်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေပြီး

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်...အား...အမလေး...ကောင်းလိုက်တာ....အား...ရှီး..မောင် မမ ပြီးချင်လာပြန်ပြီကွယ်...အား..ရှီး..မောင်ရယ်... အား...အမလေး... မောင်ရယ်..” လို့ ညီးနေတဲ့ သူ့ကို ဘေးကို လိမ့်ကာ ချလိုက်ပြီးတော့ သူ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေ ခါးကို ကိုင်ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့တယ် ။

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...မြန်မြန်...အား..ဆောင့်ပေး... မမ...ပြီးတော့မယ်..အား...ရှီး မောင်ရယ်...အမလေး...ကောင်းလိုက်တာနော်....အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အား..ရှီး.. ပြီးတော့မယ်...အား....မောင်ရယ်...မြန်မြန်..ဆောင့်ပေးပါ.....အား...ရှီး...ပြီးပြီ... ”

လို့ အံကြိတ်ခံကာ ညီးရင်းနှင့် ခေါင်းအုံးမှောက်ကျသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ပြီးခါနီးမို့ သူ့ကိုနောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့်ကို ပြီးခါနီးဆောင့်ချက်တွေနှင့် ဆောင့်ကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။ ဆောင့်ချက်တိုင်း တုံခါပြီးပြေးနေတဲ့ ဖင်ကြီးအပေါ်မှာ မှောက်ကာ အမောဖြေကာ လီးကို သွင်းထားလိုက်တော့တယ် ။

အမောပြေတော့မှ သူရောကျွန်တော်ပါ ထမင်းမစားရသေးတာကို သတိရကြတယ် ။ ဗိုက်ထဲကနေ တဂွီဂွီအသံ မြည်မှဘဲ နှစ်ယောက်သား ထမင်းစားခန်းကို သွားကြပြီး ထမင်းစားလိုက်ကြတယ် ။ စားသောက်ပြီးမှ နှစ်ယောက်သားဟာ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီးတော့ ဖက်ကာ စကားတွေပြောဖြစ်ကြတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ကျွန်တော့်လက်ပေါ် ခေါင်းတင်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ မျိုသိပ်ခဲ့ရတဲ့ အချစ်ရေးအကြောင်းကို ပြောပြလာတော့တယ် ။

ဒေါ်မြင့် ယောကျ်ား ဦးထွန်းမြိုင်က ရိုးအလွန်းပြီးတော့ သူ့မိန်းမကို သူလိုအပ်ရင် တက်ပြီး ထမိန်လှန် လိုးကာ ၊ သူပြီးတော့ အရမ်းချစ်တယ် မိန်းမရယ် ..လို့ စကားလေး တစ်ခွန်းကို ပြောပြီး ပုံမပြောင်းဘဲ အပေါ်ကမှောက်ပြီး ပြီးအောင်ထိကို လိုးတာကို ပြောပြတော့ သူ့ရဲ့နဖူးကို အနမ်းပေးလိုက်တယ် ။ ဒေါ်မြင့်ရဲ့ လက်တွေ လီးကို လှမ်းကိုင်ကာ ကစားတော့ သူ့ကို အနမ်းပေးပြီး “ မမကို မောင်က နောက်ထပ် Video ထဲက အတိုင်းဘဲ ချစ်ချင်တယ် မမလို့ ..” သူ့ကိုပြောတော့ “  ချစ်စမ်းပါ မောင်ရယ်...မမက လီးနှင့် ကင်းကွာနေတာ (၆) နှစ်ရှိပြီ ..” လို့ ပြောပြတော့တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ဂါဝန်အရှည်ကို ခေါင်းကနေချွတ်ပြီး ကျွန်တော်လည်းဘဲ အဝတ်တွေကို ချွတ်ကာ (69) ပုံစံနေကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လျာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးတယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော့် လီးကို သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းနှင့်ငုံကာ စုတ်ပေးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့အစေ့ကိုလျာဖျားလေးနှင့်ယက်ကာ လက်ခလယ်ကို သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...” လို့ ညီးပြီးတော့ လီးဒစ်ကို ငုံကာလျာနှင့် ကစားပြီး လက်က ဂွင်းမြန်မြန်ထုပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မြန်မြန်လုပ်ပေးတော့ သူ့ဆီကနေပြီး “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...မမကို...အား..မောင့်ရဲ့လီးနှင့်...လိုးပေးပါတော့...ကွယ်..အား.. ” တောင်းဆိုတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေခွာကာ သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်ကို ပခုံးမှာတင်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ 

ဒီလောက် လိုးထားတာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကတော့ စီးပြီးကျပ်နေတာ လီးဝင်သွားတော့ ဘေးနံလေးက ချိုင်ကာဝင်သွား လီးနှင့်အတူ ပြန်ထွက်လာတယ် ။ အပေါ်ကနေဖိဖိကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲဆောင့်လိုးပေးမိတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့ရဲ့လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းထိတယ်...အမလေး..အင်း...မောင်ရယ်...ဆောင့်ပါကွယ်...အား..ရှီး.. မမလေ.... အား...မောင်လုပ်...ပေး...တာ..အရမ်းဘဲ...အား...ကြိုက်တယ်.... အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အမလေး...ရှီး...မောင်ရယ်... ဆောင့်ပေး..အား...ဆောင့်ပါ.. ”

လို့ ညီးရင်းနှင့် ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ပိုပြီးတော့ ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ကိုဆွဲကာ ထိုင်ရက် အနေထားနှင့်ထပ်ပြီး လိုးကြတယ် ။ တင်းပါးအထိရှည်တဲ့ သူ့ရဲ့ဆံထုံးကြီးကလည်း ဖြေလျောကာ အိပ်ရာပေါ်ကို သူခေါင်းခါလိုက်တာနှင့် ဖြေလျောသွားတယ် ။ သူကလည်းဘဲ ကျွန်တော့်လည်တိုင်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ချိတ်ပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့ရဲ့ခါးကို ဆွဲပြီးတော့ မြန်မြန်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေပြီး ညီးသံတွေပိုများလာတယ် ။

“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်...အရမ်းချစ်တယ်ကွာ...အား..ရှီး.... အမလေး..ထိတယ်..မောင်.. အား...မမအရမ်းကြိုက်တယ်...မောင်ရယ်...အား...ရှီး...မောင်...မောင်...မောင်ရယ်...အား.. ” ညီးသံလေးတွေနှင့် သူလိုး ကိုယ်လိုး ကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတော့ သူ့ကို

“ အား..ရှီး...မမရယ်...မောင်ပြီးတော့မယ်...မမရော...ပြီးချင်ပြီလား...အား...ရှီး.... "" လို့သူ့ကို မေးတော့..သူကလည်း "" အား..မမလည်...ပြီးတော့မှာ...မောင်... ” လို့ ပြန်ပြောတယ် ။ သူ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ သူ့ရဲ့နို့ကို အနောက်ကနေကိုင်ပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အမလေး..အား..ရှီး..မောင်ရယ်..အား...မမ...ပြီး...အား..ပြီးပြီ..” လို့ သူက ပြောပြီး နောက်ထပ် (၅) ချက် လောက် ဆောင့်လိုးပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတော့တယ် ။

နှစ်ယောက်လုံး မဟန်တော့ဘဲ အိပ်ရာပေါ် မှောက်ချလိုက်ကာ အမောဖြေရင်း တစ်ချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားကြတော့တယ် ။ အစောကြီးဘဲ အိပ်ရာ ထတတ်သူတွေမို့ မနက် (၅) နာရီခွဲမှာသူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ အိပ်ရာကနေ နိုးလာခဲ့ကြတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က တခြားဘက်ကို လှည့်ကာ

“ အန်တီတို့ မှားမိုကပြီကွယ် မောင်လေး ၊ နောက်မမှားအောင်ဘဲ ကြိုးစားရအောင်ကွယ်...ကဲမင်းလည်း အိမ်ပြန်လိုက်တော့နော် ..”  လို့ ပြောပြီး ရေလဲ ထမိန်ပန်ရောင်ကို ရင်သျားပြီးရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်စားပြန်ဝတ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။

အဖေကတော့ သူ့ရဲ့ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ စာရွက်မှာ စာရေးကာ ဈေးဝယ်ဖို့ ငွေထားကာ “ သူ့အလုပ်ကိုသွားပြီ..” လို့ ရေးထားခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးအဝတ်စားလှဲကာ ဒေါ်မြင့် အိမ်ကို အလုပ်လုပ်ဖို့ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ဒေါ်သိန်းနှင့်အတူဘဲ ပန်းပင်တွေကို လိုက်လံစစ်ဆေးကြ ၊ မနေ့ကရတဲ့ အော်ဒါတွေကို ဒေါ်မြင့်လာပြောတာကို မှတ်သားပြီးတော့ တနေ့တာ အတွက်အလုပ်တွေကို လုပ်ကြတော့တယ် ။ 

ဒေါ်သိန်းကတော့ အလုပ်လုပ်နေပြီး စကားပြောကာ ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ စနောက်နေတယ် ။ ဒေါ်မြင့်ကတော့ ကျွန်တော့ကို ရှောင်ဖယ်ကာ အိမ်ထဲမှာ သူ့ရဲ့စရင်းတွေကို တွက်ချက်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဒေါ်မြင့်ကို ကြည့်ကာ အလုပ်ကိုလုပ်နေလိုက်တယ် ။ ပန်းလာဝယ်သူတွေကို ရောင်းပေးပြီး အလုပ်ကနေ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြတယ် ။

ဒေါ်သိန်းက သူ့သားလင်မယား ရှိနေတာမို့ အခွင့်မသာတော့ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်သွားတယ် ။  ထွန်းမင်းတို့သားအမိ မရောက်သေးတော့လည်း ရေချိုးပြီး ထမင်းဟင်းတွေကို ချက်ပြုတ်နေတုန်းမှာ ဒေါ်သိန်းရောက်လာပြီး ဒေါ်မြင့်အိမ်ကို စောင့်အိပ်ဖို့ လာပြောကာ ပါးကို နမ်းပြီးအိမ်ပြန်တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း စားချင်စိတ်လည်း မရှိတော့ အိမ်ကိုမီးပိတ်ကာ ဒေါ်မြင့်အိမ်ကို သွားတယ် ။ ဒေါ်မြင့်ကအရင်လိုဘဲ ဆက်ဆံပြီးတော့ ထမင်းဟင်းတွေကို ပြန်ချက်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့အနီးသွားပြီးတော့ “ ကျွန်တော်ဘာကူရမလဲ အန်တီမြင့်..” လို့ ပြောတော့ သူက “ ရပါတယ် မောင်လေး...အေးဆေးဘဲထိုင်နေပါ..” လို့ ပြောပြီး ထမင်းဟင်းချက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မနေ့ညကသူနှင့်အတူ လိုးကြတဲ့ ခုံပေါ်မှာထိုင်ပြီး ၊ သူ့ရဲ့နောက်ကျော့ကနေပြီးတော့ သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီး လှုပ်ရှားနေတာကို အသေချာဘဲ စိုက်ကြည့်မိတယ် ။ 

အသက် (၅၅) နှစ် ဒေါ်မြင့်ဟာ အသက် (၃၀) ကျော်မိန့်မတွေလိုဘဲ အရွယ်တင်ကာ ဘော်ဒီအချိုးစားကျနေတုန်းဘဲ လို့ တွေးမိတယ် ။ သူချက်ပြုတ်ပြီးလို့ မီးတွေအကုန်ပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်တော့ သူ့ကို အနောက်ကနေစိုက်ပြီးတော့ကြည့်နေတာကို တွေပြီး ရှက်သွေးဖြာသွားကာ “ အို ..”  လို့ အသံထွက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အခန်းကိုဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထိုင်ကာ နေလိုက်တော့တယ် ။

အခန်းထဲကနေ ထွက်နေ ရေလဲထမိန်ပါးပါးလေးကို ရင်သျားပြီးတော့ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ထိုင်ပြီး ဒေါ်မြင့်ကိုစိုက်ကြည့်ကာ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့အထိ ကြည့်ပြီး အပေါ်ကို တက်ကာ ထွန်းမင်းရဲ့ အခန်းကနေ အပေါ်က်လေးခိုးဖောက်ထားတာကနေ ချောင်းပြီးကြည့်လိုက်တယ် ။ လိုးဖူးတဲ့ မိန့်မကို ပြန်ပြီးချောင်းကြည့်ရတာရကလည်း အရသာတစ်မျိုးလို့ စိတ်မှာ တွေးမိတယ် ။ ဖြူဖွေးပြီးဘော်ဒီတောင့်တောင့် ဒေါ်မြင့်ဟာ ထမိန်ကိုချွတ်ကာ ဘေးကကြိုးတန်းပေါ်တင်ပြီး ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားလုပ်ပြီး ရေချိုးတော့တယ် ။ 

ဆပ်ပြာကို တစ်ကိုယ်လုံးတိုက်ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း လက်နှင့် အမွေးတွေကို ခေါင်းလျော်သလိုလျော်ပြီး လက်ကိုအဖုတ်ထဲသွင်းကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး “ အား...ရှီး..” လို့ ညီးပြီးတော့ ရေကို မြန်မြန်ချိုးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူထမိန်ဝတ်တာကို ကြည့်ပြီး သူပြန်ပြီး ထွက်သွားချိန်မှာ အပေါ်က်ကို ပြန်ပိတ်ပြီးတော့ ထွန်းမင်းရဲ့ အောစာအုပ်တွေထဲက တစ်အုပ်ယူကာ ဖတ်နေလိုက်တယ် ။ လက်တွေ့လုပ်ခဲ့ရပြီး စိတ်ကလည်းဒေါ်မြင့်နှင့် ဘယ်လိုများအဆင်ပြေမလဲ တွေးနေတာမို့ စာအုပ်ကို ပြန်ထားလိုက်ပြီး အောက်ကိုပြန်ဆင်းခဲ့တယ် ။

ဒေါ်မြင့်ဟာ သနပ်ခါးလူးပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာခဲ့ကာ တီဗွီဖွင့်ကာ ကြည့်နေတယ် ။ သူ့နှင့်အတူ ကျွန်တော်လည်း ကြည့်နေလိုက်တော့တယ် ။ ဇာတ်ကားက အန္ဒိယဇာတ်ကားမို့ အကတွေနှင့်သီချင်းဆိုတာတွေပါတယ် ။ မင်းသမီးတွေက ဖင်လှုပ်လှုပ်ကာ ကပြတော့လည်း လီးတောင်တယ် ။ ကုလားကားကြည့်မှ ဒေါ်မြင့်ဘော်ဒီဟာ ကုလားဇာတ်ကားထဲက မင်းသမီးလိုဘဲဆိုတာ တွေးမိတော့ ပိုပြီးလီးတောင်လာတယ် ။ 

ဒေါ်မြင့်က ဇာတ်ကားကြည့်ပြီး ၊ ခဏနေတော့ အိမ်နောက်ကနေ ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်လာပြီး ကျွန်တော့်ကိုတစ်ဘူး ပေးကာ သူတစ်ဘူးသောက်ပြီး ဇာတ်ကားဆက်ကြည့်တယ် ။ ဇာတ်ကားက တစ်ဝက်ကျော်ကနေကြည့်တာမို့ ဇာတ်ကားပြီးသွားတော့ ဘီယာလည်းကုန်သွားတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို “ နောက်ထပ်သောက်ချင်ရင် ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ မနေ့က လက်ကျန်အရက် ရှိတယ် ..” လို့ သူကပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့...” ပြောပြီး အရက်ပုလင်းကို ထုတ်ယူပြီးတော့ စားပွဲမှာတင်ပြီးဖန်ခွက်မှာ ထည့်ပြီး အစိမ်းတစ်ငုံ သောက်တော့ ရင်ထဲကို မီးစထိုးသလိုဘဲ ပူကာလိမ့်ဆင်းသွားတယ် ။ 

ရေခဲရေသောက်ပြီး ရေခဲတုံး (၃) တုံးထည့်ကာ ပြန်လာတော့ ဒေါ်မြင့်လည်း ဖန်ခွက်လေးနှင့် အနီးကိုရောက်လာတယ် ။ သူ့အတွက် ရေခဲတုံးလေးကိုထည့်ပြီး အရက်ကိုငှဲပေးလိုက်တယ် ။ အရက်ထည့်ပေးတုန်းမှာ သူ့ဆီကနေ ကိုယ်သင်းရနံ့နှင့် သနပ်ခါးရနံ့လေးတွေ နှာခေါင်းကိုလာပြီး ဆွတော့တယ် ။ နဂိုကတည်းက စိတ်ကိုချုပ်တီးထားတာ သူ့ရဲ့ လက်မောင်းက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကိုထိတော့ ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်မြင့်ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းတယ် ။

ပြန်ပြီးအနမ်းကိုရပ်ကာ “ တောင်းပန်ပါတယ် ..အန်တီမြင့်..ကျွန်တော်..” လို့ ပြောမလို့ ကြံတော့ ဒေါ်မြင့်ကလက်နှင့်နုတ်ခမ်းကို ပိတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေး ၊နောက်ကျောကို တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။ နုညံ့တဲ့ နို့နှစ်လုံးက ရင်ကိုလာဖိပြီးတော့ အောက်ကလီးဟာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို သွားထောက်နေတော့တယ် ။ အနမ်းကြာကြာပေးပြီး အနမ်းရပ်ကာ အရက်ခွက်အရက်ကို သောက်ကြတယ် ။ အရက်သောက်ပြီးတော့ အမြည်းမစားတော့ဘဲ လျာချင်းစီးချင်းထိုးကာ သူ့ကိုဆွဲပြီး သူ့အခန်းဆီကို သွားကြတော့တယ် ။

သူ့ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လျာဖျားလေးနှင့်ယက်ပေးလိုက်တော့တယ် ။ အရည်တွေစိုနေတာကို စုတ်ယူပြီးတော့ မျိုချပြီး အကွဲကြောင်းလေးကိုလက်နှင်ဖြဲပြီး လျာဖျာကို သူ့ရဲ့အတွင်းနံရံထဲကို သွင်းပြီးမွေပေးပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်လေး...ရယ်....အား....ကောင်းတယ်...” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ထရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ကို ဆွဲကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ခြေတွဲလောင်းချပြီး ပက်လက်အနေထား လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ပုဆိုးကို ချွတ်ပြီး လီးကိုဂွင်းနှစ်ချက် သုံးချက်ထုပြီး သူ့ရဲ့မို့ကာဖောင်ကြွနေတဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီးအဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။ 

“ အိုး...မောင်ရယ်...” လို့ ညီးပြီးကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတယ် ။ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီးတော့ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာလိုးပေးတော့တယ် ။ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်.... အရမ်းကောင်းတယ်... လိုး..လိုးပေး..အား... မမကြိုက်တယ်...မောင်...အား..ရှီး...ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရယ်...အဲ့လို..ကြမ်းကြမ်း..လိုးပေးစမ်းပါ...မောင်ရယ်...အား..ရှီး... မောင်ရယ်...အား... ရှီး..အား ”

ညီးရင်းနှင့် ခြေကို ထောင်ပြီး ကားပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နသိုးကြိုးပြတ်ကို ဆောင့်လိုးပေးပြီး သူနှင့်ကျွန်တော်ဟာ အတူတူဘဲ ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို လွတ်သွားမှာစိုးသည့်အလား တင်းတင်းဖက်ကာ ပါးတွေကိုနမ်းတယ် ။

သူနှင့်အတူဘဲ ဖက်ကာ အမောဖြေပြီးတော့မှ သူက ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်ပြီးတော့

“ မောင်ရယ်...မမ တော့.. မောင့်ကို အရမ်းချစ်သွားပြီကွယ် ၊ မောင့်အသက်ရွယ်နှင့် မမတို့ မဖြစ်သင့်မှန်း တွေးမိပြီး မောင့်နှင့် ခပ်ခွာခွာနေမလို့ပါဘဲ.. ဒါပေမဲ့လည်းဘဲ အမကိုက အဲ့လို မနေချင်ဘဲ အခုလိုမျိုး အချစ်ကိုဘဲ လိုချင်လာခဲ့တယ် မောင်.. ” 

လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုပြန်ပြီး ကောက်ဝတ်ကာ ရေချိုးခန်းကို သွားတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့နောက်ကို လိုက်သွားပြီးတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ဆပ်ပြာနှင့်ဆေးကြောပေးပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း ဆေးကာ စားပွဲဆီကို ပြန်သွားကြတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို ထိုင်စေပြီးတော့ သူကဘဲ အရက်ခွက်ထဲမှာ ရေခဲတုံးနှင့်အရက်ကို ထည့်ပေးတယ် ။ ပြီးမှ သူဟာကျွန်တော့် ရဲ့ ပေါင်မှာ ဘေးတစ်စောင်းထိုင်ကာ အရက်ကို သောက်ကြတယ် ။ သူက အမြည်းတွေကို ခွံကျွေးတယ် ။ အရက်လည်းသောက် အမြည်းစားရင်း သူ့ရဲ့နို့တွေကို လက်နှင့်ညှစ်ပေးတယ် ။ 

“ ရှီး..မောင်ရယ်..” ညီးရင်း အနမ်းပေးတယ် ။ အရက် နောက်ထပ် (၂) ခါထည့်သောက်ပြီးတော့ သူ့ကိုစားပွဲမှာ မှောက်စေပြီး အနောက်က မနှေးမမြန်ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ကိုလိုးတာ ရပ်ပြီးတော့ သူ့ကို ဆွဲထူကာ ကျွန်တော်အောက် ထိုင်ကာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူကို ထထိုင်လုပ်ခိုင်းတယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ်... ”  လို့ ညီးရင်းလိုးပေးတယ် ။ “  မောင်..ဒီလိုပုံစံ ကြိုက်လား..အား...ရှီး.. မောင်ရယ်.. ဖြေပါ.. ” လို့ မေးတော့ “ မမနှင့် အား..ချစ်ရရင်..ဘယ်လို..မဆို...အား..ရှီး..ကြိုက်တယ်.. ” လို့ ပြန်ဖြေကာ သူ့ကိုပြန်ပြီး စားပွဲကိုကိုင်စေပြီးတော့ အနောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလိုက်တော့ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..မမ...ပြီးတော့မယ်.. မောင်..” လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း နသိုးကြိုးပြတ်လို ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ သူဆီကနေ

“ အား..ရှီး...အမလေး...ပြီးပြီ...မောင်ရယ်...အား... ” ညီးရင်း စားပွဲမှ မှောက်ကာနေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ နောက်ထပ် အချက် (၂၀) ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။

နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ လက်ကျန်အရက်ကို သောက်ပြီးတော့ ထမင်းအတူစားပြီး ဒေါ်မြင့်ရဲ့ အိပ်ခန်းကို သွားကာ ဖက်ပြီးတော့ကို အိပ်စက်လိုက်ကြတယ် ။ သူ့နှင့်အတူ မနက်စောစောထကာ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ပြီး ရေချိုးအဝတ်စားလဲကာ ဒေါ်သိန်းနှင့်အလုပ်ကို လာခဲ့ကြတယ် ။ လုပ်ငန်းခွင်ထဲဝင်ပြီး တနေ့တာ အလုပ်ကို လုပ်ကြတယ် ။

ဒေါ်မြင့် ခေါ်လို့သွားတော့ သူက ကျွန်တော်တို့ကို ထမင်းကျွေးတယ် ။ အဲ့အချိန်မှာဘဲ ထွန်းမင်းနှင့်ဒေါ်ကေသီတို့ ပြန်ရောက်လာကြတယ် ။ ဒေါ်ကေသီက ကျွန်တော်တို့ကို လက်ဆောင်တစ်မျိုးစီပေးပြီး သူတို့သားအမိလည်း ထမင်းအတူဘဲ စားကြတော့တယ် ။

ဒေါ်ကေသီက ဒေါ်မြင့်ကို ကြည့်ပြီး “ မမမြင့် ကေတို့ ရန်ကုန်ကို သွားပြီးတော့ အခန်းဖို့ကို ငွေပေးချေရမယ် လို့..” ပြောတော့ အန်တီမြင့်က “ ရတယ်လေ မမအကုန် ပြင်ဆင်ထားတယ်...” ပြောကာ ထမင်း လက်ဆုံ စားလိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့်ဒေါ်သိန်းက ထမင်းစားပြီး အလုပ်ကိုပြန်လုပ်ချိန်မှာ ဒေါ်မြင့် ၊ ဒေါ်ကေသီနှင့် ထွန်းမင်းတို့ ရောက်လာပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်အပြန်ထိ စောင့်ပေးဖို့ ပြောကာ ထွက်သွားကြတယ် ။ 

သူတို့လည်း ထွက်သွားပြီး ကျွန်တော်နှင့်ဒေါ်သိန်းဟာ အလုပ်ကို ဆက်လုပ်ကြတယ် ။ အလုပ်ကလည်း သိပ်ပြီးတော့ လုပ်ရတာ မဟုတ်တော့ ဒေါ်မြင့်တို့ သုံးယောက်သွားပြီး (၂) နာရီအကြာမှာ ပြီးသွားတယ် ။

ဒေါ်သိန်းက ကျွန်တော့် ဆီကို မယ်ကမ္ဘာလိုမျိုးလမ်းလျောက်လာပြီးတော့ အနမ်းပေးပြီး “ ယောကျ်ားရယ်.. အခုချိန်က အခွင့်ကောင်းဘဲ.. မိန့်မကို.. ချစ်ပေးတော့ ကွယ်နော်.. ” လို့ပြောကာ ကျွန်တော့် ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကာပုဆိုးကို ဖြေပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုပြီး သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာထဲကို ထည့်ကာ စုတ်ပေးတော့တယ် ။ “ အိုး..ရှီး..မိန်းမရယ်.. အား. ” လို့ ညီးပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ကျော့လည်ခန့်ရှိတဲ့ ဆံပင်ကို သရေပင်စည်းထားတာကို ဆွဲဆွဲပြီးတော့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးတယ် ။ သူ့စုတ်ပေးတာကို ရပ်စေပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲထူကာ

“ မိန်းမ... မောင်ချစ်ပေးတော့မယ် လာခဲ့..”  လို့ ပြောပြီးတော့ ပန်းခြံထဲက ဖျာခင်းထားတဲ့အပေါ်ကို လှဲချလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေပြီး သူ့ကိုအနမ်းပေးပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ ဒေါ်သိန်းဆီကနေ

“ အား...ရှီး...ယောကျ်ားရယ်.... ကောင်းလိုက်တာ..ယောကျ်ားရယ်...အား...ရှီး..” ညီးကာ ကျွန်တော့်ကျော်ကို ဖက်ပြီး တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။ သူက လှုပ်ရှားလို့ကို မရအောင် ခြေရောလက်ပါ တင်းတင်းကျစ်ကာဖက်ထားတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းနဖူးကိုနမ်းပေးမှ ဖြေလျော့ကာ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ကာ အနမ်းပေးပြီးတော့

“ယောကျ်ားရယ်... မိန့်မကို ..ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးပါနော်... ယောကျ်ား..” လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ကာ နသိုးကြိုးပြတ် ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းကို လက်ညိုးလက်မနှင့်လိမ့်ချေကာပေးတယ် ။ စိတ်တွေကလည်း အရမ်းကိုကြွပြီးတော့ သူ့ကိုပိုပြီးကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာလိုးတော့

“ အား...ရှီး...ယောကျ်ားရယ်...မိန်း မပြီးတော့မယ်...အား..အမလေး.. ပြီးပြီ..အား..” ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အနမ်းပေးပြီးတော့ မှိန်းနေပြီးဖြည်းဖြည်းဘဲ လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ကို မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို အနမ်းပေးပြီးမနှေးမမြန်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်ကကျွန်တော့် ခေါင်းကို ဆွဲယူပြီးတော့ နုတ်ခမ်းကို အနမ်းပေးပြီး လျာချင်းထိတွေ့ကာ ကစားပေးလာတော့တယ် ။

သူ့ရဲ့ အနမ်းကို ပြင်းပြင်းရှရှတုံ့ပြန်ကာ ကျွန်တော်ဟာ မနှေးမမြန်ဘဲ ဆက်ပြီးတော့ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့ ထိုင်ရက်အနေထားနှင့် အစေ့လေးကို လက်မလေးနှင့်ဖိကာချေပေးပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ကာလိုးပေးတော့တယ် ။ သူ့ဆီက

“ အား...ရှီး....ယောကျ်ားရယ်...အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ... အိုး.. မြန်မြန်....” ပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့ရဲ့လက်သည်းတွေနှင့် ကုပ်ကာ ညီးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးပြီမို့ သူ့ရဲ့ အစေ့ကို ပိုပြီး ဖိကာ လိမ့်ချေပေးပြီး မြန်မြန်ဘဲဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့.. “ အား...ရှီး.. ယောကျ်ားရယ်... မိန့်မ..ပြီးပြီ..” လို့ ညီးပြီးတော့ လက်သည်းနှင့်ကုပ်ထားတဲ့ လက်က အားလျောသွားတော့တယ် ။

ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုက်တာ အချက် (၃၀) ကျော်ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူ့အပေါ်မှာ မှောက်ချလိုက်ပြီးမှိန်းကာ နေလိုက်တော့တယ် ။ ခြံအရှေ့ကနေ “ ဒေါ်မြင့်ရေ.. ဒေါ်မြင့်...” လို့ အသံကိုကြားမှဘဲ အဝတ်တွေကို ပြန်ဝတ်လိုက်ကြတယ် ။ ခြံတံခါးဆီကို ပြေးပြီးတော့ ဖွင့်ပေးကာ ပန်းပင်တွေ လာဝယ်တဲ့ ဒေါ်ကြိုင်ကြိုင်ကို နုတ်ဆက်ကာ စကားတွေပြောပြီး ပန်းခြံထဲကိုခေါ်လာခဲ့တယ် ။ 

သူ့ကို ဒေါ်မြင့် မရှိကြောင်း ပြောပြီးတော့ သူရဲ့ အော်ဒါကိုပေးကာ စစ်ဆေးစေတယ် ။ သူက စစ်ဆေးဆေးပြီး ငွေပေးကာ သူတို့ရဲ့ ကားပေါ်ကို တင်ဖို့ပြောတော့ ကျွန်တော်နှင့် ဒေါ်သိန်းဟာ တင်ပေးတယ် ။ဒေါ်ကြိုင်ကြိုင်ကားလည်း ပြန်သွားမှ ဒေါ်သိန်းက ပြုံးကာ ရယ်ပြီးတော့

“ အားကုန်ခမ်းသွားပြီ ယောကျ်ားရယ် ” ပြောကာ နားနေတဲ့ အခန်းထဲကိုဝင်ပြီး ဘေးတစ်စောင်း ကွေးနေတော့တယ် ။ သူက နှစ်ကြိမ်ပြီးသွားတာမို့ ဒေါ်သိန်းပင်ပန်းမှာပါလေ တွေးပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ဘေးက ခုံမှာထိုင်မယ်တွေးပြီးမှ မထိုင်ဘဲ မြေကြီးပေါ် ဖျာခင်းပြီးတော့ မှိန်းကာ နေလိုက်ပါတော့တယ် ။ “ တီ..တီ..” အသံကိုကြားတော့ ဒေါ်မြင့် ပြန်လာပြီဆိုတာကို သိလိုက်ပြီးတော့ ခြံတခါးကိုပြေးပြီးဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ။  သူ့ရဲ့ကားလေးကို မောင်းကာ အိမ်ဘေးက ဂိုဒေါင်ထဲကိုသွင်းလိုက်တယ် ။

သူက ကားကို ဂိုဒေါင်ထဲမှာ သွင်းပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာပြီး ဘယ် ကာစတင်မာရောက်လာပြီး ဘယ်လောက်ဖိုး ယူသွားတာကို မေးပြီးတော့ အိမ်ထဲ ဝင်သွားတယ် ။ အလုပ်လည်း မရှိတော့ဘဲ အလုပ်ချိန်လည်းကျော်ပြီမို့ ဒေါ်သိန်းနှင့်ကျွန်တော်ဟာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ 

“ မောင်ရယ်... ရေချိုးပြီးရင် မမဆီ မြန်မြန်လာနော်..” လို့ဒေါ်မြင့်က ကားဂိုဒေါင်မှာ ကားကိုသွင်းပြီး ကျွန်တော့ဖက်ကာ နားမှာ ကပ်ပြောတာကို သတိရသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နုံးချိနေပေမဲ့လည်း ရေချိုးပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်ဆီ သွားလိုက်တော့တယ် ။

..................................................

( ၈ )

ကျွန်တော်ဟာ ဒေါ်မြင့်အိမ်ကိုရောက်သွားပြီး သူနှင့်ကျွန်တော်ဘဲရှိတာမို့ သူ့ကို “ မမမြင့်ရေ.. မမမြင့် ..” ခေါ်ကာ အိမ်ထဲကိုဝင်သွားတယ် ။ မိုးပြာရောင်ဝမ်းဆပ်ဝတ်ပြီး ကျော့ကျော့လေး အိမ်ထဲကနေ ဒေါ်မြင့်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူက ပြုံးပြီးတော့

“ မောင်ရယ်... ပင်ပန်းနေရောပေါ့ကွယ် ၊ လာပါမောင်ရယ်...” လို့ ပြောကာ အိမ်နောက်က စားသောက်ခန်းကို ခေါ်သွားပြီး ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။ သူ့ရဲ့နောက်ကနေ လိုက်သွားပြီး သူ့ရဲ့နောက်ပိုင်း အလှကိုကြည့်ပြီးတော့ လီးက တောင်လာတယ် ။ မိုးပြာရောင် ထမိန်ကိုခါးမှာတင်းတင်းစည်းပြီး မိုးပြာရောင် အင်္ကျီဝတ်ကာ အရှေ့ကတစ်လှမ်းချင်း လျောက်သွားတယ် ။ 

သူကထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ကာ ကျွန်တော့်ကို သူ့ရဲ့ဘေးက ခုံမှာ ထိုင်းခိုင်းတယ် ။ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ မောင်.. ဒါ မောင့်အတွက် အားဆေးလေ.. ရော့..သောက် မမလည်းသောက်မှာ.. မောင်လည်း.အားတွေကုန်မှာဘဲ ၊ မမက အသက်ကြီးတော့ ပိုပြီးအားဆေး သောက်ရမှာ ..”  ပြောပြီး အားဆေး ကျွန်တော့်ကို ပေးတော့သောက်လိုက်တယ် ။ သူလည်းဆေးတစ်လုံးသောက်လိုက်တယ် ။ 

သူက ကျွန်တော့်ကို အဝတ်စားသစ် တစ်စုံပေးကာ “ မောင့်အတွက်မမ ဝယ်လာခဲ့တာ ..” လို့ ပြောတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ပါးကို နမ်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တယ် ။ သူ့ပေါင်က လီးကို ဖိမိတော့ “ မောင်ရယ်...အဆင်သင့် ဖြစ်နေပါလားကွယ် ..”  လို့ ပြောပြီးတော့ သူက ထိုင်ရာကနေ ပြန်ထပြီးတော့ ဘီယာတစ်ဘူး ဖောက်ကာပေးတယ် ။ သူလည်းဘီယာဘူးကို ဖောက်ကာ တစ်ငုံသောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် အရှေ့မှ ာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ် ။ ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ပြီးတော့ လီးကို လက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးကာ နှာခေါင်းလေးနှင့် အနမ်းပေးတယ် ။

ဘီယာနောက်တစ်ငုံသောက်ပြီးမှ လီးကို သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့် ဖြည်းဖြည်းဘဲ စုတ်ပေးတယ် ။ လျာဖျားနှင့်လီးထိပ်ကိုရစ်ပတ်ကာ ကစားပြီး ထိပ်အကွဲကြောင်းက အရည်ကြည်လေးကို စုပ်ယူတော့ ကောင်းလွန်းလို့ “ အား...ရှီး.. မမရယ် ..” လို့ ညီးလိုက်တော့တယ် ။ သူကမျက်လုံးမှိတ်ပြီးတော့ ဆက်ကာ လုပ်ပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း မပြီးအောင် ထိန်းပြီးတော့ သူ့ကို ဆွဲထူကာ ဘေးကထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့ဘီယာဘူးကို ယူကာ ပေးပြီး သောက်စေတယ် ။ သူလည်း ဘီယာသောက်ပြီးတော့ သူ့ကို အမြည်းခွံ့ကျွေးတယ် ။ သူလည်း ဘီယာကုန်တော့ ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ ဘီယာပုလင်းကို ဖွင့်ပြီး ယူလာတယ် ။ ဘီယာပုလင်းကို ကျွန်တော် လှမ်းယူကာ မသောက်ဘဲ သူ့ရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ရဲ့အိပ်ခန်းကိုသွားတယ် ။

အခန်းထဲက အိပ်ကုတင်ဘေးက သူ့ရဲ့ အလှပြင်တဲ့ခုံပေါ်မှာ ဘီယာဗူး တင်ပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးတော့တယ် ။ သူ့လည်းအနမ်းကို တုံ့ပြန်လာတော့ ကုတင်မှာအောက်ကို ခြေချကာထိုင်စေပြီး အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကို ပက်လက်အနေထားနှင့် အနမ်းပေးပြီးလှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ မိုးပြာရောင်ထမိန်ချွတ်ပေးတော့ သူ့အကွဲကြောင်းလေးမှာ အရည်ကြည်က စိုနေတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကို အနမ်းပေးပြီး ချွတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော့် အဝတ်အကုန်လုံးကို ချွတ်ပြီးမှ ကုတင်အောက်ကနေ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြား ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ရတ္တနာလေးကို ပြုစုပေးတယ် ။

အဖုတ်ကနေထွက်နေတဲ့ အရည်ကြည်ကို လျာဖျားလေးကို စုပြီး အကွဲကြောင်းကို ယက်ပေးကာ စုတ်ယူပြီး မျိုချလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်..” လို့ ဒေါ်မြင့်ဆီကနေ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ လျာကို အတွင်းနံရံတွေကို ထိုးကာလုပ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုချေပေးတယ် ။

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်...အား.. မမ...အရမ်းလိုချင်ပြီမောင်...လုပ်ပေးတော့ ..” လို့ သူက ပြောတော့မှ ထရပ်ပြီးတော့ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီးဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး..မောင်လေးရယ်... အိုး... ” ညီးသံလေးနှင့် သူ့ရဲ့နို့ကို လိမ့်ကာ ချေပေးတဲ့ လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်တယ် ။ တစ်ချက်ချင်းဖြည်းဖြည်းလေးဆောင့်ကာ လိုးပေးတော့ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးလေးမှေးကာကြည့်ပြီး

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...အရမ်း ကောင်းတာဘဲကွယ်...အာ...အမလေး...ရှီး မောင်ရယ်... မမပြီးတော့မယ်..မောင်ရယ်..အား...ရှီး....အမလေး...မောင်.. ” လို့ ညီးလာတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ ခြေထောက်ကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ဖက်ပြီးမြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်လက်ကိုင်ပြီး

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်....မြန်မြန်ဆောင့်ပေး...အား...အမလေး...မောင်ရယ်... အား...အရမ်းကောင်းနေပြီ...မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါ...အား..ပြီးခါနီးပြီမောင်... အမလေး..မောင်ရယ်...ပြီးတော့မယ်....အား....ရှီး... အား...မောင်ရယ်.....”

လို့ ညီးနေတာ ၊ သူပြီးသွားတော့ တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေ အားလျောသွားပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်းဘဲ ရှုနေတော့တယ် ။ ကျွန်တော်က မပြီးပေမဲ့လည်း သူ့ရဲ့နဖူးလေးကို အနမ့်းပေးတော့ ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းဘဲ ဖက်ထားတော့တယ် ။

ဒေါ်မြင့် အမောပြေပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို အနမ်းပေးပြီးတော့ “ ကောင်းလွန်းလို့.. မမ... မြောလွင့်သွားတယ်.. မောင်ရယ်..မောင်ပြီးအောင်လုပ် ..” လို့ ပြောတော့မှ အနည်းပျောသွားတဲ့ လီးနှင့် သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဆောင့်လိုးတယ် ။ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး မနှေးမမြန် ဆောင့်လိုးပေးတယ် ၊ သူ့ရဲ့လက်တွေကလည်း ကျွန်တော့် ကျောကိုဖက်ပြီး လက်သည်းတွေနှင့် ကုပ်ကာ ဆောင့်လိုးတာ ခံပေးတယ် ။

အနမ်းပေးပြီး မနှေးမမြန် ဆောင့်လိုးတာရပ်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ချေပေးပြီးတော့ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး..မမရယ်..” လို့ ကျွန်တော် ညီးရင်းနှင့် ဆောင့်လိုးသလိုဘဲ ဒေါ်မြင့်လည်း “ အား... မောင်ရယ်.. ” လို့ ပြန်ညီးပေးတယ် ။ အရှိန်နည်းနည်းမြင့်ကာ သူ့ကို ဆောင့်လိုးပေးတော့ သူလည်းဘဲ ပြန်ပြီးပင့်ကာ ခံပေးတယ် ။ (၃) မိနစ်ခန့် လိုးပေးပြီးမှာ ကျွန်တော်ဟာ ပြီးချင်လာတယ် ။ 

သူ့ကို ” အား..ရှီး...မောင်..ပြီးချင်လာပြီ မမ ” လို့ ပြောတော့ သူကလည်းဘဲ ပြန်ပြီး “ မမလည်း ပြီးတော့မယ်... ရှီး..မောင်ရယ်...အိုး.. မောင်ရယ်...” လို့ ညီးတယ် ။ သူ့ကိုလိုးပေးတာကို ရပ်ပြီး ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး သူ့ကိုလေးဘက်ထောက်ခိုင်းတယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ဆွဲကာ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ခါးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်သွင်းတယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ် ” လို့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ဆွဲကိုင်ပြီးတော့ နသိုးကြိုးပြတ်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတော့ သူ့ဆီကနေပြီးတော့ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အရမ်းကောင်းတယ်...မြန်မြန်ဆောင့်ပေး...အား...ရှီး.. မောင်ရယ်...မမလည်း...ပြီးတော့မယ်.... ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေး....အား..ရှီး.. မောင်ရယ်....အမလေး...ပြီးတော့မယ်...မောင်ရယ်...အား....မောင်ရယ်...အား.. ” 

ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ “ အား...ရှီး...မမရယ်..” လို့ ညီးရင်းနှင့် သူ့အပေါ်မှောက်ကာ အမောဖြေလိုက်တော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား အမောပြေမှ စားသောက်ခန်းထဲကို သွားကာ ထမင်းစားကြတယ် ။ ထမင်းအတူ စားပြီးတော့ အခန်းထဲကို ပြန်သွားကြပြီး သူ့ကို ဖက်ကာ အနမ်းပေးပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ကြတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို အနမ်းပေးတာ ရပ်ပြီးတော့

“ မောင်ရယ်.. မနက်ဖြန် ကေသီပြန်လာတော့မှာ မမတော့..မောင်နှင့်ဒီလို..နေရတာ အကြိုက်တယ်.. မောင်ရယ်.. ဒါပေမဲ့လည်း...အခွင့်ခါကြုံရင်တော့ မောင်နှင့်မမ ဒီလိုဘဲ နေရအောင်နော်..မောင် ..”  လို့ သူကပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ..” လို့ ပြန်ပြောပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား တင်းတင်းဖက် အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။

နောက်နေ့ မနက်စောစော လီးက ပူနွေးတဲ့အရသာနှင့်အတူ နိုးထလာခဲ့တော့တယ် ။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ဒေါ်မြင့်က လီးကို စုတ်ပေးကာ ဂွင်းထုပေးနေတယ် ။ သူ့ကို ဆွဲယူကာ အနမ်းပေးတော့ သူကပြန်ပြီးအနမ်းပေးကာ လျာချင်းကလိပေးတယ် ။

ဒေါ်မြက့်ဟာ အနမ်းကို ရပ်ပြီးတော့ “ မမ အပေါ်ကနေ လိုးပေးမယ် မောင်လေး ..” ပြောပြီး လီးကို ကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့တယ် ။ သူကဖြည်းဖြည်းလေးနှင့်ထိုင်တော့ လီးကလည်း တရစ်ရစ်နှင့်တိုးဝင်သွားကာ သူ့ရဲ့  အဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်သွားတော့တယ် ။ အဆုံးထိဝင်သွားပြီး သူဆီကနေ

“ အား....ရှီး...မောင်ရယ်...” ညီးပြီး ကိုယ်လေး နိမ့်ကာ အနမ်းပေးတယ် ။ သူ့ကိုယ်လေးကို ဆီးကြို ဖက်ကာ အနမ်းကို တုံ့ပြန်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက အနမ်းရပ်ပြီးတော့ အပေါ်ကနေ စကော့ဝိုင်း လိမ့်လိုက် ၊ မြန်မြန်မြင်းစီးလိုက် လိုးပေးတော့ သူ့ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေကာနေပေးလိုက်တယ် ။ သူက “ အား...ရှီး. .မောင်ရယ်...”  ညီးပြီးတော့ ပိုပြီးကြမ်းကြမ်းဘဲ အပေါ်ကနေပြီး ဆောင့်လိုးတော့တယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခါးကိုင်ကာ သူ့ကိုထိုင်ထ လုပ်တာ အဆင်ပြေအောင် ခါးကိုကိုင်ကာ ကူပေးတော့ သူ့ရဲ့လက်က ခါးကိုင်တဲ့ လက်ကိုသူ့ရဲ့နို့ဆီပို့ပေးကာ “ နို့ကိုဆုပ်ကိုင် ချေပေးမောင်..အား..ရှီး..” လို့ ပြောပြီး ကြမ်းကြမ်းဘဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ချေပေးပြီး အောက်ကနေ တစ်ချက်တစ်ချက်ပင့်ကာ လှန်ထိုးပေးလိုက်တော့တယ် ။

သူက “ အမလေး..ရှီး...မောင်ရယ်...မမ ပြီးတော့မယ်ကွယ်... မောင်ဘဲ...အား..မမကို... မြန်မြန်နှင့် ကြမ်းကြမ်းဘဲ ... ဆောင့်လိုးပေးတော့နော်...အား..ရှီး... ” ပြောပြီးတော့ ဘေးကို လိမ့်ကာ မှောက်ပြီး အမောဖြေတယ် ။ သူ့ရဲ့ ကိုယ်အောက်ခေါင်းအုံး တစ်လုံး ခုပေးပြီး သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာလီးကို တေ့ကာ ဆောင့်ပြီးသွင်းတော့ “ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...မြန်ြိန်ဆောင့်ပေးပါ.. မမ..ပြီး..အား..ပြီးတော့မယ် ..” လို့ ပြောတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ နသိုးကြိုးပြတ်ကို ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...မြန်မြန်...အား...အမလေး...ပြီးတော့မယ်... အား.. ရှီး.. မောင်ရယ်...ပြီးတော့မယ်..အား...ရှီး... မောင်ရယ်...မမ..အား..ပြီးပြီ.” လို့ ညီးပြီးသူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဆက်ပြီးတော့ တင်းမနေဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို ဆင်းပြီးအမောဖြေကာ နေလိုက်တော့တယ် ။ သူနှင့်အတူ ရေချိုးပြီးတော့ အိမ်ကိုဘဲ တန်းပြန်ကာ အဝတ်စားလှဲပြီး အလုပ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ ဒေါ်အေးလည်း ပြန်ပြီး အလုပ်ကိုရောက်နေပြီး ဒေါ်သိန်းနှင့် စကားပြောနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဒေါ်မြင့်က ကော်ဖီနှင့်မုန်ကျွေးတော့ အတူဘဲ သွားကာ စားသောက်ပြီးတော့ ပြန်ပြီး အလုပ်ကိုလုပ်ကြတယ် ။ ဒေါ်မြင့်ခေါ်လို့ သူ့ဆီကိုသွားတော့ သူက

“ မောင်ရယ်... လာ... ဒီကြ က်ဥကျော်အကုန်လုံး စားလိုက် မောင် ..”  လို့ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပြောတော့ သူကျွေးတဲ့ ကြက်ဥဟက်ဖြိုင်ကိုစားမှ သူက “ မမလည်း.. စာပြီးပြီ.. မောင့်ကို စားစေချင်လို့ ဟင်း..ဟင်.. ” ရယ်ကာ ပြောတော့ ကြက်ဥ ဟက်ဖြိုင် (၅) လုံးစားပြီးတော့မှ သူ့ကိုဆွဲကာ အနမ်းပေးပြီး “ အရမ်း ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ မမရယ်...”  လို့ ပြောပြီး အလုပ်ပြန်လုပ်တော့တယ် ။

ထမင်းစားချိန်ရောက်လို့ ဒေါ်သိန်း အိမ်ထဲကိုဝင် စားသောက်ချိန်မှာ ဒေါ်ကေသီ ခရီးကနေ ပြန်ရောက်လာတယ် ။ ပါလာတဲ့ လက်ဆောင်တွေကို ထုတ်ပြီး ဒေါ်သိန်း၊ ဒေါ်အေး တို့ကို ပေးကာ ကျွန်တော်နှင့်ဒေါ်မြင့်အတွက်ကို ရှာမတွေ့တော့ “ သူရှာပြီးမှ ပေးမယ် ..” ပြောတော့ အကုန်လုံး ရယ်လိုက်ကြတယ် ။ စားသောက်ပြီးတော့ အကုန်အလုပ်ပြန်လုပ်ကြတော့တယ် ။ 

သင်္ကြန်ရက်ကျမှာ (၂) ရက်အလိုမို့ အလုပ်ကို ပိုပြီး လုပ်ကြရတယ် ။ သင်္ကြန်ရက်တွေမှာ နှင်းဆီပန်းနှင့်စပါယ်ပန်းက ပိုရောင်းရတာမို့ အဲ့ဒီပန်းနှင့်ပန်းပင်ကို ပိုပြီးဂရုစိုက်ကာ ရေလောင်းပေးကာ အရွက်တွေမှာ ပိုးရှိမရှိကြည့်ပေးရတယ် ။ ဒေါ်မြင့်ဟာ အိမ်ထဲကနေ ထွက်လာပြီး ဒေါ်သိန်းနှင့်ဒေါ်အေးကို ခေါ်ကာ “ သူ့ယောကျ်ားရဲ့ ညီမခေါ်လို့ သူအပြင် သွားရမှာ..” ကို ပြောပြီးတော့ ထွက်သွားတော့တယ် ။ 

မသွားခင် ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကာပြပြီးတော့ ထွက်သွားတယ် ။ သူလည်း ထွက်သွားအပြီး ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ပြီးလို့ ဒေါ်သိန်းနှင့် ဒေါ်အေးတို့ဆီသွားပြီး အကူညီပေးမဲ့ အချိန်မှာ “ မောင်လေးရယ် လာပါအုံးကွယ် ..”  လို့ ဒေါ်ကေသီခေါ်လို့ သွားလိုက်တော့တယ် ။ ဒေါ်သိန်းနှင့် ဒေါ်အေးဟာ အော်ဒါမှာထားတဲ့ ပန်းတွေကိုဘဲ မြန်မြန်ပြီးအောင် ပြင်ဆင်နေတာကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ဒေါ်ကေသီဆီ သွားတယ် ။

သူ့ရဲ့ ရန်ကုန်အပြန် အင်္ကျီအဖြူရောင်နှင့် ထမိန်စက်အနက်ရောင်ကို ဝတ်ကာ ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်အနက်ရောင်လေးနှင့် ပြုံးပြနေတော့တယ် ။ မနေ့ညက ဒေါ်မြင့်သောက်ခိုင်းတဲ့ ဆေးအရှိန် မပြေသေးတာလား မတွေးဖြစ်ပေမဲ့လည်း အရမ်းကို စမတ်ကျနေတဲ့ ဒေါ်ကေသီကိုကြည့်ပြီး သူက ဒေါ်သိန်းနှင့်ဒေါ်မြင့်ကို လက်ဆောင်ပေးကတည်းက လီးကတောင်နေတယ် ။

အခုသူနှင့် အနီးကပ်နေရတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ဗျာ ။ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ လာ မောင်လေး ” ပြောကာ သူ ပေးတဲ့ လက်ဆောင်ကို ကျွန်တော့်ကိုပေးတယ် ။ သူပေးတဲ့ လက်ဆောင်ကို ယူပြီး “ ကျေးဇူးပါ အန်တီ ကေသီ ..” ပြောတော့ သူက ကျွန်တော့် ကိုယ်ကို ဆွဲပြီးတော့ “ မင်းက မမကိုပေးတဲ့ ကတိ မေ့သွားပြီးလား ..” လို့ စိတ်ကောက်ကာ ပြောတော့တယ် ။

စိတ်ကို ချုပ်တီးထားတာ ပျောက်သွားပြီး သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးလိုက်တော့တယ် ။ သူက အနမ်းရပ်ကာ“ အိမ်ရှေ့ခန်းကြီးထဲ မကောင်းဘူး ကွာ..” ပြောကာ ထွက်ပြေးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အနောက် လိုက်သွားတယ် ။

သူ့ရဲ့ခန်းထဲကို ဝင်သွားတော့ သူ့နောက်ကနေ ကျွန်တော်လည်း ဝင်လိုက်ပြီး သူ့ကို ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တော့တယ်  ။ “ သွား.. မနမ်းနဲ့.. ကတိပေးပြီး..အန်တီ..တဲ့ ” လို့သူကပြောတော့ “ အပြင်မှာမို့ပါ မိန်းမရယ်.. မိန်းမ အရမ်းလှတာဘဲ.. ” လို့ သူ့ကိုပြောမှ

သူက “ ချော့ စကားကတော့ အရမ်းကောင်း..လူဆိုးလေးရယ် ..” လို့ ပြောပြီးတော့ ပါးနှစ်ဘက်ကို လက်နှစ်လိမ်ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးလာတော့တယ် ။ သူ့ကိုနမ်းပြီး သူ့ရဲ့ အိပ်ကုတင်ကို ချီယူသွားတယ် ။ သူက အနမ်းရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးတော့

“ မောင်ရယ်... စိတ်တော့ မဆိုးနဲ့နော် .. မမယောကျ်ားကို သတိရသွားတယ်ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို အနမ်းပေးတော့တယ် ။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ချပေးတော့ သူက ပြန်ကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းပြီးတော့ အနမ်းပေးကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ပေးတယ် ၊ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့တယ် ။

ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မြင့်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လျာဖျားကိုစုပြီး အတွင်းနံရံလေးကိုသွင်းပြီး စိုနေတဲ့ အချစ်ရည်ချွဲချွဲကို စုတ်ယူကာ မျိုချလိုက်တယ် ။ ငံကျိကျိနှင့်နှင့် သူ့ရဲ့အချစ်ရည်ကိုသောက်မှဘဲ ပိုဆိုးသွားသလား လီးက ပိုပြီးတော့ ဒေါသကြီးလာတော့တယ် ။ ဟာ သူ့ဆီကနေ “ အိုး.. .ရှီး...မောင်ရယ်... မမကိုလုပ်ပေးပါတော့ ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကို ပက်လက်ချပေးပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ကာ နေတော့ သူ့ရဲ့လက်က လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အဆုံးထိကို ဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့တယ် ။ “ အား...ရှီး..မောင်ရယ်..” လို့ ညီးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ပါးနှစ်ဘက်ကို လက်နှင့်ဆွဲပြီးတော့ နုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းပေးတော့တယ် ။

သူ့ကို အနမ်းရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုဆွဲကာ ချေပြီးမနှေးမမြန် လိုးပေးတော့တယ် ။ “ အိုး...ရှီး..မောင်ရယ်.. အရမ်းချစ်တယ်... အား.. ” လို့ ညီးသံတွေ ဆက်ကာ ဆက်ကာ ညီးလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့ကို ဆွဲညှစ်ကာ ဆောင့်လိုးတော့တယ် ။ “  အား..ရှီး..မောင်ရယ်..မမ...အား..ပြီး..ပြီးပြီ ”

ပြောကာ ငြိမ်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပြီးသွားတော့ ဆက်မလိုးဘဲ ငြိမ်ကာဘဲ နေတော့ သူက အသက်ကိုဝဝရှူပြီး “ မောင်..ပြီးအောင်လုပ်လေ...မောင်ရယ်...” လို့ ပြောမှ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ ပြီးချင်တဲ့ စိတ်ချုပ်တည်းပြီး ဖြည်းဖြည်းနှင့်ပုံမှန်ဘဲ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ (၃) မိနစ်ခန့် အကြာမှာတော့ သူရဲ့ လက်တွေဟာ ကျွန်တော့်လက်ကို တင်းတင်းကိုင်ကာ

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်...ကောင်းလိုက်တာ...အား..ရှီး..မောင်ရယ်... ချစ်တယ်မောင် ..” လို့ ထပ်ဖန်တလဲလဲ ညီးတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ညီးသံလေးကြောင့်ဘဲ ပိုပြီးအရှိန်တိုးကာ ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကိုင်ပြီး

“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...မမ...နောက်တစ်ကြိမ်...အား..ရှီး..ပြီးတော့မယ်...အား..ရှီး. မောင်ရယ်...အမလေး..မောင်ရယ်...ရှီး... မရပ်နဲ့...မြန်မြန်....လိုးပေး..အား..မောင်ရယ် ..”

ပြောတော့ ပိုပြီးဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဘယ်လိုမှ တင်းပြီးတော့ မခံနိုင်တော့ ပြီးခါနီးဆောင့်ချက်တွေနှင့်အတူ သူ့နို့ကို ဆွဲကိုင်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့တယ် ။

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်...အမလေး...ပြီးတော့မယ်...မြန်မြန်..အား..ရှီး..မောင်....ရယ် ..” ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် (၅) ချက်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးတော့ ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူနှင့်အတူ ဖက်ပြီးမှိန်းကာ ခဏနေပြီး အပြင်ထွက်ပြီး အလုပ်ကို ပြန်လုပ်လိုက်တယ် ။


...............................


အပိုင်း (၅) ဆက်ရန် >>>>>