Configure Page List

Saturday, November 2, 2024

ပြေလျှော့သွားသော နှောင်ကြိုးများ (စ/ဆုံး)

ပြေလျှော့သွားသော နှောင်ကြိုးများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မြတ်နိုးသိမ့်

(Incest) ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျနော့် နာမည် သက်လွင်ဦး ပါ။ ကျနော်ပြောပြချင်တဲ့ အကြောင်းလေးက ဖြစ်ရပ်မှန်ကို အခြေခံထားတာပါ။ ကျနော် အဝေးသင်တက်နေတဲ့ အချိန် အားအားယားယား သင်တန်းတွေချည်း ရှောက်တက် ဖြစ်ပါတယ်။ သင်တန်းတွေ တက်ရင်း နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ပေါင်းစုံရ အတွေ့အကြုံတွေလည်း ပေါင်းစုံ ရတော့တာပါပဲ။

သူငယ်ချင်းတွေ သင်ပေးရင်းနဲ့ အတတ်ကောင်းတစ်ခု တတ်လာတာကတော့ ဆေးချတာပဲ။ တော်တော်များများတော့ လုပ်ဖူးပေမယ့် အကြိုက်ဆုံးကတော့ အသီးပဲ။

ဒီကောင်က ဆွဲပြီးသွားရင် ကိုယ်လုပ်ချင်တာ ကို မျောနေတော့တာ။ ဂိမ်းဆော့တဲ့ ကောင်က ဂိမ်းကို ဖိဆော့၊ဆော်ကြူတဲ့ ကောင်က ဆော်ချည်းလိမ့်ကြူ စာဖတ်တဲ့ကောင်က ဖတ် ၊ ကိုယ့်အာရုံနဲ့ကိုယ်ပဲ။ ကျနော်က တော့ အောကားတွေကြည့်ရတာ ဝါသနာပါတော့ ဆိုက်စုံမွှေရင်း ကြည့်လိုက်ဒေါင်းလိုက်ပဲ။

ကျနော် မိသားစုက ချမ်းသာတဲ့ မိသားစုထဲမှာ မပါဘူးဗျ။ အဖေက အင်ဂျင်နီယာ အမေက ဆရာဝန် ဆိုတော့ ဝင်ငွေလေးကလဲ မဆိုးဘူးပြောရမှာပဲ။ အမေဘက်က အမွေရထားတဲ့ ကွန်ဒိုလေးမှာ နေရတယ်ပေါ့ဗျာ။

မောင်နှမသားချင်းဆိုရင်လည်း ညီမလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတော့ ချောင်ချောင်လည်လည်တော့ ရှိပါတယ်။ အဲ့ဒီတော့ မုန့်ဖိုးလေးကလည်း များများစားစား ရတယ်။ ဘာညာ ဖန်တာ နဲ့ ဆိုရင် သူငယ်ချင်းတွေကြားမှ ပေးနိုင်ကျွေးနိုင် ရှိတယ်။

တနေ့ အဖေကနယ် သွားရတယ်။ အိမ်မှာ အမေရယ် ညီမလေးရယ် ကျနော်ရယ် ကျန်ခဲ့တယ်။ အမေကလည်း ညီမတစ်ယောက် အသည်းအသန်ဖြစ်လို့ဆိုပြီး ပဲခူးကို အရေးတကြီးထွက်သွားရတယ်။ ကျနော်လည်း အိမ်မှာ မနက်ဆို ထမင်းချက် ညီမလေးကို မနက်စာကျွေးပြီး သင်တန်းကို သွားပေါ့

ဒါနဲ့ ခင်ဗျားတို့ကို မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ ညီမလေး နာမယ်က ချယ်ရီ ××  တဲ့။ အသက်ကတော့ (၁၈) နှစ်ပြည့်ပြီးပြီ။ (၁၀) တန်းဖြေပြီးပေမယ့် လူကောင်ကတော့ သိပ်မထွက်သေးဘူး။ အသားဖြူဖြူ လုံးလုံးလေးပေါ့ဗျာ ။ မျက်နှာလေးကတော့ အမေတူ အရုပ်ကလေးအတိုင်းပဲ။ စကားပြေရင် မပွင့်တပွင့်နဲ့ စိတ်ကောက်လိုက်တာလည်းလွန်ပါရော။

ထားပါတော့။

သင်တန်းသွားတော့ ညီမလေးလည်း အိမ်စောင့်ပေါ့။ ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်လိုက် ဂိမ်းဆော့လိုက်ပဲ။ ကျနော်လည်း သင်တန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့တော့ ပစ္စည်းပါလာတယ် ပြောတာနဲ့ (၁) တန်းယူထားလိုက်တယ်။

အိမ်မှာလည်း လူကြီးတွေမရှိတော့ ခွင်ပဲပေါ့။ အိမ်ပြန်လာတော့ ညီမလေးက ရေချိုးနေတယ်နဲ့ တူတယ် ။ တံခါးကို တော်တော်ခေါက်လိုက်ရတယ်။ ထွက်လာတော့ တဘက်လေးပတ်ပြီး ရေစက်လက်နဲ့။ ကျနော်လဲခုမှ သတိထားမိတယ်။

ညီမလေးလဲ အပျိုဖြစ်လာပြီပဲ။ ပတ်ထားတဲ့ မလုံမလဲ တဘက်လေးအောက်က ဖွံထွားလာတဲ့ ရင်ဘတ်လေးတွေကို သတိထားမိတယ် ။ ရေချိုးပြီးခါစ ရေစိုနေတဲ့ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးအောက်က ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးရယ်။ တင်ပါးလုံးလုံးလေးနဲ့ ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာတောင် တစ်မျိုးဖြစ်သွားတယ်။

ကျနော်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ပါလာတဲ့ ပစ္စည်းလေးကိုဖြုတ်ဖို့ ပြင်ဆင်နေလိုက်တယ် ။ ညီမလေး အခြေအနေကြည့်တော့ ထမင်းစားပြီးလို့ သူ့အခန်းထဲမှာ တီဗွီကြည့်နေတယ်။

“ ညီမလေး ဘာတွေလုပ်နေလဲ ”

“ ကိုရီးယားကား ကြည့်နေတယ် ဖိုးသက် ထမင်းစားပြီးပြီလား ”

“ ကိုကို မစားသေးဘူးညီမလေး အိမ်စားလေးတွေ လုပ်လိုက်ဦးမယ် ”

ညီမလေးက ကျနော်ကို အမေတို့ခေါ်တဲ့ အတိုင်းပဲ “ ဖိုးသက် ” လို့ပဲ ခေါ်တယ်။ အဲဒါနဲ့ အေးဆေးပဲဆိုပြီး ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်လာ ဖြုတ်စရာရှိတာ ဖြုတ်နေလိုက်တယ်။

(၃) ကောင်လောက် ကုန်တော့ မဆိုးဘူး ။ ရောက်သင့်သလောက် ရောက်နေပြီ။ ဒီတစ်ခါ ဟိုကောင်တွေပေးတဲ့ ပစ္စည်းမဆိုးဘူး ။ ကောင်းလဲကောင်းနေပြီမို့ ဝါသနာအတိုင်း အောကားတွေကြည့်လိုက် ဒေါင်းလိုက် နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ်တော့တာပဲ။

ဆိုက်တွေမွှေရင်းနဲ့ xvideos ထဲက related post တွေမှာ မောင်နှမအရင်းတွေ ဇာတ်လမ်းဖြစ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ပေါ်လာလို့ လိုက်ကြည့်ရင်းနဲ့ စိတ်တွေလည်း တော်တော်ထန်လာတယ်။ ခဏနေတော့ မီးခြစ်ကပျက်သွားတာနဲ့ အဖေတို့အခန်းထဲကိုမီးခြစ်သွားရှာဖို့ထွက်လာတယ်။

ညီမလေး အခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးစိထားတာနဲ့ အသာဟပြီးကြည့်လိုက်တော့ ဆရာမကြီးက ပင်တီလေးနဲ့ မှန်ရှေ့မှာ အိုက်တင်တွေလုပ်နေလေရဲ့။ အိမ်နေရင်း တီရှပ်ပါးလေးနဲ့ ပင်တီအနီကြားလေးနဲ့ ပို့စ် အမျိုးမျိုးလုပ်နေတဲ့ ညီမလေးကိုကြည့်ရင်း ခုနကကြည့်နေတဲ့ အောကားထဲက မောင်နှမကို သွားသတိရတယ်။ စိတ်ထဲမှာလဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတာနဲ့ မသင့်တော်ပါဘူးလေဆိုပြီး ညီမလေးမသိအောင် အသာလစ်ထွက်လာလိုက်တယ်။

အဖေတို့ အခန်းထဲ ရောက်တော့ မီးခြစ်ကို လှန်လှောရှာရင်း အံဆွဲထဲမှာတွေ့တယ်။ ပြီးတော့ Viragra ဆိုတဲ့ ဆေးဘူးရော ကွန်ဒုံးတွေရော။ ငါ့အဖေလဲ ငထန်ပဲဟ လို့တွေးရင်း ငါလဲဂွင်းထုလို့ကောင်းအောင်စမ်းပြီးသောက်ကြည့်အုံးမယ်တွေးရင်း နှစ်လုံးလောက် ပါးစပ်ထဲပစ်ထည့် ရေသောက်ပြီး မီးခြစ်ယူထွက်လာလိုက်တယ်။

အခန်းပြန်ရောက်တော့ ပစ္စည်းထပ်တင်နေရင်း အောကားဆက်ကြည့်နေတာ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ပူထူလာသလိုဖြစ်ပြီး လီးကလဲ ပေါက်ထွက်တော့မတတ် တောင်လာတယ်။ ပစ္စည်းအရှိန်နဲ့ ဖီးတွေလဲစွတ်တက်  ဂွင်းထုတော့လဲပြီးသွားတာနဲ့ ပြန်ထောင်လာတယ်။

အဲဒါနဲ့ အောကားကြည့်လိုက်ဂွင်းထုလိုက်နဲ့ တိုင်ပတ်နေတုန်း ညီမလေးက တခါးလည်းမခေါက်ပဲ အခန်းထဲဝင်ချလာပါလေရော ကျနော်လည်းတခါးပိတ်ဖို့မေ့သွားတယ်။

“ ဖိုးသက် နင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ကွန်ပြူတာကြီးကြည့်ပြီးတော့ ”

ကျနော်လည်း ပုဆိုးကို အသားဖုံးရင်း ကြောင်ကြည့်နေတုန်း ဒင်းက ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ်နဲ့ ဝင်လာတယ်။

“ နင်ထမင်း မစားသေးလို့ ဘာတွေများလုပ်နေလဲလို့ ”

“ ဟယ် အဲ့ဒါဘာတွေလဲ ဘာလုပ်တာလဲ ”

ကျနော်လည်း ကြည့်နေတဲ့ ကားလေးကို အမြန်ပိတ်နေတုန်း ဆွဲနေတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို သိမ်းဖို့ မမှီတော့ဘူး။ မထူးတော့ပါဘူး ။ ညီမလေးကို ညာပြောပြီး သူ့ကိုပါ တိုက်လိုက်မှ၊ တော်ကြာ အမေတို့ ပြန်လာလို့ ပြန်တိုင်ပြော နေမှ ဒုက္ခပဲလို့ တွေးရင်း တောင်နေတဲ့ ကောင်လဲလန့်ပြီးပျော့သွားတယ်။

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဟာ အဲဒါ ထိုင်းကထုပ်တဲ့ အသားဖြူဆေးဟ သောက်ပြီးရင်ပျော်လဲပျော်လာရော’

“ ဟုတ်လား အာ့ဆို ငါကိုလဲတိုက် ဒီအတိုင်းသောက်ရတာလား ”

“ ဟဲ့ နေဦး ဒီအတိုင်းမသောက်ရဘူး ငါလုပ်ပေးမယ် ”

ဆရာမကြီးက ဒီအတိုင်းသောက်မယ်လုပ်နေလို့ မနဲ့တားရင်း ခဲပြားအသစ်ပြင်လိုက်ရတယ်။

“ အဲဒါ ဘာလုပ်ရတာလဲ’

“ သူက ဒီအတိုင်းသောက်လို့..မရဘူး အငွေ့ကိုပဲ ရှူရတာ လာငါလုပ်ပြမယ် ”

သူ့ရှေ့မှာ တစ်ကြောင်းနှစ်ကြောင်းလောက်ဆွဲပြပြီး သူ့ကိုလည်း ပိုက်ပေးပြီး ဒီအတိုင်းသောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။

“ စုတ်ရမှာလား ”

“ အေး အသက်ရှိုက်သလို ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ရှူလိုက် ”

ပထမတော့ မဆွဲတတ်သေးပဲ သုံးလေးခါရှို့ပေးခါမှ နဲနဲ ဆွဲတတ်လာတယ်။

“ မွှေးလိုက်တာနော် ဖိုးသဲ အဲဒါတကယ် အသားဖြူလာမှာလား ”

“ အေး မနက်ဖြန်ဆို ဖြူလာလိမ့်မယ် ”

အဲဒါနဲ့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်တစ်လည့် ဆွဲရင်းနဲ့ သုံးလုံးလောက် ကုန်သွားရော။ ညီမလေးလဲ ကောင်းသွားတဲ့ ပုံစံပဲ စကားတွေလဲတရစပ်ပြော ထပ်ဆွဲအုံးမယ်ဆိုပြီးဂျစ်ကျနေလို့ ကျန်တဲ့နှစ်လုံးကို အကုန်ဆွဲပြစ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို ကုန်သွားပြီလား  ” (မခေါ်စဖူး ကိုကိုတွေဘာတွေခေါ်လို့)

“ အေးကုန်ပြီလေ နင်ချည်းပဲ လုပ်နေတာ ”

“ အရမ်းမွှေးတယ်နော် ...ပြီးတော့ ဘယ်လိုလဲမသိဘူး အရမ်းပျော်နေတယ် ”

“ ဟုတ်လား နင်ပျော်ရင်ပြီးတာပဲ ညီမလေးရာ ..ကိုကို ဂိမ်းဆော့လိုက်ဦးမယ်နော် ”

ဂိမ်းဆော့မလို ပြောပြီး သူ့ကို ခုတင်ပေါ်ထားခဲ့ပြီး ကွန်ပြူတာဆို ထလာလိုက်တယ်။ ဒင်းကလဲ သူ့ဖုန်းကို အသည်းသန်ပွတ်နေတော့တာနဲ့ ကြည့်လက်စ အောကားတွေ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ အောကားလေး Mode ဝင်သွားတာနဲ့ အောက်ကကောင်ကလည်း ပြန်ထောင်လာတယ် ။ ပုံမှန်ထက်လည်း ကြီးလာတယ် ။ ကျနော်အရင်တုန်းကဆိုရင် (၅) လက်မကျော်ရှိတဲ့ ကောင်က လက်တထွာမက ကြီးလာသလို လုံးပတ်ကလည်း လက်နဲ့ကိုင်လိုက်ရင် လက်ကို ပြည့်နေတာပဲ။

ညီမလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဖုန်းကိုပွတ်နေရင်း နဲ့ ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိဘူး။ ဝတ်ထားတဲ့ စကတ်လေးကိုချွတ်ပြီး တီရှပ်လေးနဲ့ ပင်တီလေးနဲ့ မှန်ရှေ့မှာ ပို့စ်တွေပေးနေတယ်။ ပါးလေးဖေါင်းလိုက် ပြုံးလိုက် ရင်လေးကော့လိုက်တင်ပါးလုံးလုံးလေးကို ကောက်လိုက်နဲ့ ။ ကြည့်ရင်း တောင်နေတဲ့ကောင်က ကွဲထွက်တော့မလို တင်းလာတယ်။

“ ဟဲ့ ဖိုးသက် ညီမလေးကို ကြည့်ပါဦး အလှမယ်ပြိုင်တဲ့ ကောင်မလေးတွေလို ဓါတ်ပုံရိုက်လို့ ရပြီလားလို့ ”

“ ဟာဒီကောင်မလေး အကိုရှေ့မှာ ”

“ ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်အကိုပဲ ငါမရှက်တော့ဘူး ပျော်နေလို့ ဟိဟိ ကိုကိုဂိမ်းဆော့နေတာလား ငါလဲဆော့မယ်လေ ”

ပြောပြောဆိုဆို နဲ့ ပေါင်ပေါ်ကို ဆွေ့ခနဲရောက်လာတယ်။

“ ဟယ်ကိုကို နင် ဘာကားတွေကြည့်နေတာလဲ မပိတ်နဲ့... ငါလည်းကြည့်ချင်တယ် ”

ဒီကောင်မလေး ဒုက္ခပဲ။  တောင်နေတဲ့ ကောင်ကို ပေါင်ကြားကို အသာညှပ်ရင်း ကြည့်နေတဲ့ အောကားကို ပိတ်ပေမယ့် မမှီတော့ မောက်စ် က သူ့လက်ထဲကို ပါသွားပြီလေ။

“ ဟွန့် ကိုကို နှာဘူးကြီး အောကားတွေကြည့်နေတယ် ”

“ နင်က သိလို့လား ”

“ ဟိဟိ ကိုကို ဆီမှာ အသစ်တွေရှိလား ငါတော့ သဇင်ကားပဲ ကြည့်ဖူးတယ် ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေပြလို့ ”

ဒီကောင်မလေးတော့ ဒါတွေတောင် သိလို့ပါလား။ အင်းလေ ဒီလောက်ဖုန်းတွေပေါတဲ့ ခေတ်ပဲ ဒါတွေမဆန်းပါဘူး။

ဆရာမက Passion ကားတစ်ကားကို ကောက်ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ဖြူဖြူချောချောလေးတွေ ရိုမာန်တစ်ဇာတ်လမ်း။  နမ်းကြပွတ်ကြသတ်ကြတာတော့ မဆန်းဘူး ။ ကောင်မလေးက ကောင်လေးဘောင်းဘီကို အသာဆွဲချလိုက်ရော တုတ်ကြီးက ဖျောင်းခနဲထွက်လဲလာရော ဒင်းက အိခနဲအော်ပြီး ကျနော့် ဘက်ကို လှည့်လာတယ်။

“ ကြည့်လေ ”

“ လန့်သွားတာပဲ..ကိုကိုရာ အကြီးကြီးပဲနော် ...သဇင်ကားထဲမှာ အဲလို မကြည်ဘူး မမြင်ရဘူးနော်..အခုဟာကြီးက ဟိဟိ ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ”

မကြည့်ချင်သလို ဘာလိုလိုနဲ့။ ကောင်မလေးချောချောငယ်ငယ်လေးက လီးအကြီးကြီးကို ပယ်ပယ် နယ်နယ်စုတ်နေတာကို မျက်တောင်မခတ်တမ်းကို ကြည့်နေတယ် ။ သူကြည့်ဖူးတဲ့ အထဲမှာ မှုတ်တာတွေဘာတွေ မပါဘူးထင်တယ်။ 

အံလဲသြနေတဲ့ ပုံပဲ စကားတောင်မပြောနိုင်ဘူး။ ကောင်မလေးနဲ့ ကောင်လေး (69) ဆွဲတဲ့ အခန်းလဲရောက်ရော လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာပါလေရော။ သူငြိမ်ငြိမ်မနေတာ ကိစ္စမရှိဘူး ဝတ်ထားတာက အောက်ခံဘောင်းဘီပါးပါးလေး ပေါင်ပေါ်မှာရွစိရွစိနဲ့ အောက်က ညှပ်ထားတဲ့ကောင်က ရုန်းနေပြီ ကနော်လဲစိတ်က လွတ်ချင်နေပြီ။

“ ကိုကို သူတို့ကဘာလို့ အဲဒီလို လုပ်နေကြတာလဲ ရှက်စရာကြီး တခြားဟာကြည့်ရအောင်လေ ”

မောက်စ် ကို သူ့လက်ထဲကယူပြီး ကွန်ပြူတာထဲက Incest ကားတစ်ကားကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ ဇာတ်လမ်းက မောင်နှမနှစ်ယောက် ဟော်တယ်တစ်ခန်းထဲမှာ အတူတည်းရင်း စိတ်မထိန်းနှိုင်ပဲ လိုးကြတဲ့ဇတ်လမ်း တဆင့်ပြီးတဆင့် ဆွဲခေါ်သွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းကောင်းလေး။ ကျနော်လည်း အကြံနဲ့ဖွင့်လိုက်တယ် ကြည့်ပြီးသားလေ။

“ ကိုကို..ဘာကားလဲ ”

“ မောင်နှမဇာတ်လမ်းတဲ့ ငါလည်းမသိဘူး ... သူငယ်ချင်းတွေပေးတာ ရယ်ရတယ်...တဲ့ ”

ခပ်တည်တည်နဲ့ရွှီးလိုက်တယ်။ ဇာတ်လမ်းလာတော့ မောင်နှမနှစ်ယောက် အခန်းမရလို့တစ်ခန်းထဲမှာအတူတည်းရတာကစတယ် ရိုးရိုးပဲ။

အိပ်တဲ့အချိန်ရောက်တော့ ညီမဖြစ်သူကစိတ်ထ ကလိရင်း မနေနိုင်လို့ သူ့အစ်ကို အိပ်ယာကို သွားအိပ်ပြီး ကလိထိုးစတာကနေ့ သူ့အစ်ကိုကပြန်ကလိထိုးရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီတွေပေါ်သူ့ အစ်ကိုကို အပေါ်ကတစ်ခွရင်း ကစ်စင်ဆွဲတဲ့အခန်းလည်းရောက်ရော

“ ဟယ် မောင်နှမချင်း အဲ့ လို နမ်းလို့ရလား ကိုကို ”

“ ရတာပေါ့ ညီမလေးရဲ့ အရမ်းချစ်ကြရင် အဲ့လိုနမ်းကြတယ် ဟိုးခေတ်ကဆိုရင် မောင်နှမချင်းတောင် လက်ထပ်ကြတာ ”

“ လက်ထပ်ကြတာ ဟုတ်လား ...အာ့ဆို ဟိုလိုလဲ လုပ်ကြတာလား ”

“ အေးပေါ့ ညီမလေးရဲ့ ...လင်မယားဖြစ်သွားရင် အဲလိုလုပ်ရတယ် မလုပ်လို့..မရဘူး ”

“ ဟွန့် ရှက်စရာကြီး ကိုကိုလဲ ညီမလေးနဲ့ ဟိဟိ ”

ပြောနေရင်းနဲ့ ဘာတွေတွေးတယ်မသိ စကားဖြတ်ရင်းပြုံးပြီး လှည့်သွားတယ်။

ကြည့်နေတဲ့ ဇာတ်လမ်းကလဲ အရှိန်ကတက်လာပြီး ညီမလုပ်တဲ့သူက အစ်ကိုကိုဘောင်းဘီဆွဲချတ်ပြီး အတင်းမှုတ်တဲ့အခန်းလဲရောက်ရော “ ဟယ် ” ဆိုပြီး ဆတ်ခနဲထမလိုလုပ်လိုက်တာ ညှပ်ထားတဲ့ အောက်ကကောင်ကလဲ ဖျောင်းခနဲ လွတ်ထွက်သွားတယ်။

“ ဟယ် ကိုကိုပြောတော့ ဟာသကားဆို ”

“ ငါလဲမသိပါဘူးဆို လာဆက်ကြည့်ရအောင် ဘာဖြစ်မလဲလို့ ”

ကျနော်လဲ သူ့ဗိုက်ကလေးကို ကိုင်ပြီး အသာဆွဲထိုင်ခိုင်းလိုက်တော့ တောင်နေတဲ့ ကောင်က သူ့ ဖင်လုံးလုံးအိအိလေးကြားမှာ အမြောင်းလိုက်ဝင်သွားတယ်။

“ ဟယ် ကိုကို လက်ဖယ်လေ ”

“ လက်မဟုတ်ဘူးဟ ကိုကို ရွှေပန်းလေး ”

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲကိုကို ကြီးလိုက်တာ ငယ်ငယ်တုန်းက သေးသေးလေး..မဟုတ်လား ”

“ အေး ဟုတ်တယ် ကိုကိုလည်းဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး ...အသားဖြူဆေးကြောင့်လားမသိဘူး ”

“ ညီမလေးလဲ ဘာဖြစ်နေလဲ မသိဘူး ဒီည ”

“ ဖိုးသက်ကိုလည်း အရမ်းပိုချစ်နေသလိုပဲ ”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော်ပါးကို ရွတ်ခနဲနမ်းလိုက်တယ် ။ မျက်နှာကလည်း ရဲနေတယ်။ ရှက်နေတယ် ထင်ပါရဲ့ ။ စိတ်လဲမရိုးမရွဖြစ်နေပုံပဲ ။ ပြီးတော့ ဇာတ်လမ်းကိုဆက်ကြည့်တယ်။ ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ကောင်မလေးက အတင်းမှုတ်နေတုန်း အစ်ကိုလုပ်သူက အသင့်တော်ဘူးတွေးတယ်နဲ့ တူတယ်။

စိတ်ထိန်းပြီး သူ့ညီမကို အတင်းတွန်းလွတ်တယ် ။ သူ့ညီမလည်း ရှက်ပြီးသူ့အိပ်ရာကို ပြန်တဲ့အခန်း ကျနော်ခဏရပ်ထားလိုက်တယ်။

“ ကိုကိုဖိုးသက် ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ ဘာဆက်ဖြစ်လဲကြည့်ရအောင်လေ ”

“ ခဏလေးညီမလေး ကိုကို ရှူးပေါက်ချင်လို့ ”

မဖယ်ချင်တဲ့ပုံနဲ့ထတယ် ။ ပင်တီလေးလဲ ကွက်နေတယ် ။ ဖီးလာနေတဲ့ပုံပဲ။

ကျနော်လဲ တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို အသာဖိပြီး အိမ်သာကို ပြေးထုရတော့တယ် ။ ထုသာထုတယ် မပြီးဘူး။ မျက်စိထဲမှာ ညီမလေးတင်ပါးလုံးလုံးလေးပဲ မြင်နေတယ် လီးကလဲ ပိုကြီးလာတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သေးပဲမရရအောင်ပေါက်ပြီး လီးတရမ်းရမ်းနဲ့ ပြန်ထွက်လာရတော့တယ်။

ညီမလေးကတော့ ရပ်ထားတဲ့ ကားကို ဆက်ကြည့်နေတယ် ။ မောင်နှမနှစ်ယောက်နောက်ဆုံး စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ကုတင်ကူးပြီးနမ်းနေတဲ့အခန်း ။ သူကျနော်ကိုတောင် သတိမထားမိဘူး ။ ကြည့်ရင်းနဲ့ တီရှပ်အောက်ကိုလက်နိုက်ရင်းနို့တွေကို ပွတ်နေတယ်။  ကျနော်လည်းအသာလေး နောက်က ရပ်ကြည့်နေလိုက်တယ်။

အောကားထဲမှာ နမ်းနေရင်းနဲ့ အစ်ကိုက ညီမကို မှုတ်တဲ့ အခန်းရောက်ရော သူအသက်ရှူသံတွေမြန်လာပြီး နောက်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ကျနော့်ကို တွေ့သွားတယ်။  အောကားကိုပိတ်ပြီး

“ ကိုကို ဘယ်တုန်းကရောက်နေတာလဲ အောက်ကဟာကြီးကလည်း ထောင်လို့ ဟိဟိ ”

“ နင်နို့တွေ့ကို ကိုင်နေတာမလား ပြစမ်းပါဦး နင့်နို့တွေဘယ်လောက်ကြီးပြီလဲ ”

“ ပြမယ်ပြမယ် ညီမလေး ကလေးမဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာ ”

ပြောပြောဆိုဆို ထပြီး သူ့ တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ နို့ဖူးဖူးငုံငုံလေး ကဝင်းခနဲပေါ်လာတယ်။ နို့သီးခေါင်းတစ်ဖတ်က မထွက်သေးဘူး ။ နီနီရဲရဲလေး ဗိုက်သားလေးတွေကလဲ ဖြူဖြူဖေါင်းဖါင်းလေး။ ပင်တီလေးက ဖူးနေတဲ့ အဖုတ်သေးသေးလေးကြားမှာညှပ်နေတယ်။

“ ကိုကိုဒီမှ ကြည့် မယ်တွေလိုလမ်းလျှောက်ပြမယ် ”

“ ဒီအတိုင်းမလှဘူး အကုန်ချွတ်လိုက် ဘောင်းဘီပါချွတ် ”

“ ရှက်စရာကြီး ”

“ ကိုကိုလဲ ကာယဗလမောင်တွေလိုပြမယ် ပုဆိုးချွတ်မယ် ညီမလေးလဲ ချွတ် ဟုတ်ပြီလား ”

ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့ လီးက သွေးကြောအမြောင်းမြောင်းနဲ့ တောင်နေတာကို ညီမလေး ပါးစပ်လေးဟပြီးကြည့်နေတယ် ။ ကျနော်လည်းသူ့ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ပင်တီလေးကို အသာဆွဲချလိုက်တော့

............................................................

( ဇာတ်သိမ်း)

သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ ဖေါင်းကားနေတဲ့ ဆီးခုံလေးက ပထမပေါ်လာတယ်။

နဲနဲအောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ ဖေါင်းဖေါင်း အစ်အစ်လေးဖြစ်နေတဲ့ ဘေးနှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားက ပန်းရောင်မြစ်လေးတစ်စင်းပေါ်လာတယ်။ ညီမလေးရဲ့ ဆောက်ပတ်ဖေါင်းဖေါင်းဆူဆူလေးဟာ အမွှေးနုလေးတွေခပ်ပါးပါးနဲ့အိအိစက်စက် ပန်းရောင်လေးသန်းနေတယ်။

“ ညီမလေး နင် ရာသီလာပြီလား”

“ ညီမလေး (၈) တန်းအောင်ကတည်းက အပျိုဖြစ်နေပြီကိုကိုရဲ့”

“ နင်ဂျိင်းမွှေးတွေရောက် ပေါက်ပြီလား”

“ အွန်း”

ညီမလေး က အပျိုဖြစ်နေပေမယ့်လူကောင်လဲ ညှက်သလို နို့လေးကတော့ ကြက်ဥလုံးသာသာပဲရှိသေးတယ်။ ပိပိလေးကတော့ အပျိုမတစ်ယောက်လိုပဲဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်နေပြီ။

“ ကိုကိုအခန်းက ပူတယ်နော် ညီမလေးရေချိုးချင်တယ်”

“ ချိုးလေးညီမလေး ကိုကို့ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲချိုးလိုက် အဲဒီမှာ တဘက်ရှိတယ်..သေသေချာချာ ဂျီးတွန်းနော် အဟင်း”

“ ကိုကိုနော် ညီမလေးက ရေချိုးရင် ဂျီးကို နေရာအနှံ..တွန်းပြီးချိုးတာပါနော်..ကိုကိုလို ညစ်ပတ်မဟုတ်ဘူး သိရဲ့လား ဟွန်း”

“ အေးပါအေးပါ ..ရေချိုးပြီးထွက်လာမှ စစ်ဆေးရမယ် ငါ့ညီမ ညစ်ပတ်လား မညစ်ပတ်လား ဆိုတာ ဟားဟား”

ပစ္စည်းအရှိန်ရယ် အခန်းထဲက အဲယားကွန်းကလည်း မအေးတာနဲ့ ဒင်းကလေးတော့ ပူနေပြီထင်ပါရဲ့။ သူရေချိုးနေတုန်း အကြံနဲ့ တခါတလေမှ လိမ်းဖြစ်တဲ့ အုန်းဆီဘူးကို အသည်းအသန်လိုက်ရှာပြီး ကွန်ပြူတာရှေ့ကိုပြန်သွား အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ရင်း သူ့ကိုပြလို့ကောင်းမယ့် ကားလေးတွေ လိုက်ရှာရတယ် ။ Blacked တို့ Exxxtreme small ဘာညာလေးတွေဆို မဆိုးဘူး။

ကောင်မလေးတွေက ဆယ်ကျော်သက်လေးတွေ အမွှေးမပေါက်သေးတာလားရိတ်ထားတာလားတော့ မသိ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကြည့်ရင်းဒေါင်းရင်းနဲ့ကို အောက်ကကောင်က မာန်တဖီဖီဖြစ်လာပြီ

ဒီလောက်ဖြစ်တဲ့ကောင် အုန်းဆီနဲနဲယူပြီး ရွှဲနေအောင်လိမ်း ဖြစ်ညှစ် ပွှတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ မြွှေပေါက်ကြီးလို ပါးပြင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ လန်းလန်းလန်းလန်းကိုဖြစ်နေတော့တာပဲ။

“ ဖိုးသက် ဖင်ပြောင်ကြီးကွန်ပြူတာရှေ့မှာ ရွှေပန်းကြီးကလည်း ဘာတွေပေနေတာလဲ”

“ အလှဆီလိမ်းနေတာလေ ဖြူလာအောင်လို့”

“ ဟုတ်လား ငါ့လည်းလိမ်းပေး”

လာပြန်ပြီ။ ပေါင်ပေါ်ကို ရေတောင်ပြောင်အောင် မသုတ်ပဲ ဖင်ပြောင်လေးနဲ့ ပေါင်ပေါ်ကို ဆွေ့ခနဲ ရောက်လာပြန်တယ် ။ ပေါင်ပေါ်လို့သာပြောပေမယ့် အဝတ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရေစက်လက်ဖင်လုံးလေးဟာ အောက်ကထောင်နေတဲ့ ငပြောင်ကောင်ကို အမြောင်းလိုက်ကလေးဖိပြီး ထိုင်မိလျှက်သားဖြစ်သွားတယ်။

ငပြောင်ကောင်လဲ ဓါတ်လိုက်သလို ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီးထိပ်ဖူးလေးက အရည်ကြည်တွေတောင်စို့လာတယ်။

“ ညီမလေး အပေါ်နဲနဲတက် ကိုကို့ ဟာကိုဖိမိနေပြီ”

သူ့ကို အပေါ် နဲနဲတိုးခိုင်းလိုက်တော့ အောက်ကထောင်နေတဲ့ လီးဟာ ညီမလေး ပေါင်နှစ်လုံးကြားက လွတ်ထွက်လာပြီး သူ့ဆောက်ပတ်ဖူးဖူးလေးကြားကကျော်ပြီးအပြင်ကိုကျော်ထွက်လာတော့တယ်။

“ ဟိဟိ ကိုကို ဘယ်လိုလေးလဲမသိဘူး ယားတယ် ညီမလေးကိုအလှဆီလိမ်းပေးဦးလေ”

ဒေါင်းထားတဲ့ အောကားတစ်ကားကိုဖွင့်လိုက်တယ်။ ဘဲကြီးတစ်ဘွေက ကောင်မလေးကို ဆီလိမ်းနှိတ်ပေးတဲ့ကား ကွက်တိပဲ။ အုန်းဆီနဲနဲယူလက်နှစ်ဖက်ကိုစွတ်ပြီး သူ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးပေါ်ကိုတင်လိုက်တယ်။

“ ကိုကိုဖိုးသက် အလှဆီက ကိုယ်လုံးကိုလိမ်းရမှာလေ”

“ နင်ဘာသိလို့လဲ ဒီအလှဆီက ပေါင်ခြံတွေ မမဲအောင်လိမ်းပေးရတာဟ”

သူလဲ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတုန်း ဆီးခုံမို့မို့လေးပေါ်ကို ဆီသုတ်ထားတဲ့ လက်ကလေးနဲ့ပွတ်လိုက်တယ်။ ခါးလေးကော့ခနဲ့ဖြစ်သွားတုန်း အားနေတဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ နိုးဖူးဖူးလေးကို ပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်တယ်။

သူမျက်လုံးလေး မှေးပြီးဖွင့်ထားတဲ့ အောကားထဲက ဘဲကြီးရဲ့လီးအကြီးကြီးကို ကောင်မလေးက စပါယ်ရှယ်စုတ်ပေးနေတဲ့ အခန်းကို ပါးစပ်လေးဟပြီးကြည့်နေတယ်။

ကျနော်လည်း စိတ်တွေအရမ်းတင်းလာပြီး ဂုတ်ဖြူဖြူနုနုလေးကို နမ်းလိုက် နားရွက်ဖျားလေးကို လျှာလေးနဲ့တို့လိုက်လုပ်ရင်း ဆောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကြားကိုညပ်နေတဲ့ ပြောင်တင်းနေတဲ့လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်နဲ့လှုပ်လာတယ်။

“ အား ကိုကို ညီမလေး ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး တလှပ်လှပ်နဲ့”

“ မကြောက်နဲ့ညီမလေး ကိုကို့ဟိုဟာကို ကိုင်ထားနော် ညီမလေးပျော်အောင်ကိုကို လုပ်ပေးမယ်”

သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲရင်း တောင်နေတဲ့ လီးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်တယ်။ ဆီးခုံလေးပေါ်ပွတ်နေတဲ့ လက်ကိုလည်း နုတ်ခမ်းသားလုံးလုံးအစ်အစ်လေးနှစ်ခုကြားကိုရွှေ့လိုက်တယ်။ ညီမလေးလဲ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး ကျနော့်လီးကြီးကို အတင်းဖြစ်ထားရင်း ဖင်လေးကို လှုပ်လာတယ်။

“ ညီမလေး အရမ်းမညှစ်နဲ့ အသာလေးပွတ်ပေးနော်”

“ ကိုကို အလှဆီကို များများလူးပေးနော် ..ညီမလေး အဲ့ဒါကိုကြိုက်တယ်”

အုန်းဆီဘူးကိုယူရင်း ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်ရော နီရဲပြီးအကြာအပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ တောင်နေတဲ့လီးကြီးပေါ်ကိုရော အကုန်လောင်းချလိုက်တယ်။ ဆောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးဟာ ရွှဲနေတဲ့ဆီတွေနဲ့ ပန်းရောင်သမ်းလာပြီးပြောင်ပြောင်လေးဖြစ်လာတယ်။ ညီမလေးလည်း ဆီတွေပေနေတဲ့ လီးကြီးကို အသာလေးကိုင်ရင်း သူ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးနဲ့ ပွတ်ရင်း အသက်ရှူသံတွေမြန်လာတယ်။

ညီမလေးက အစိသေးသေးလေးက မာလာတာကို သတိထားမိတယ် ။ ညင်ညင်သာသာလေး တစ်ချက်လောက်ပွတ်ပေးလိုက်တော့ တွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ကျနော့် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ခေါင်းလှန်ချရင်း မျက်စိကိုစုန်မှိတ် နှတ်ခမ်းလေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လာရှာတာ။

နုထွေးပြီးရဲရဲနီနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့နှတ်ခမ်းလေးကိုငုံပြီး ကတုန်ကရင်နဲ့ နမ်းစုပ်လိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာတော့ လောကကြီးမှာ ကျနော့်လောက် စိတ်ချမ်းသာနေတဲ့သူ မရှိတော့ဘူးလို့ကို ထင်မိတော့တာပဲ။

“ အွန်းကိုကို အဲ့လိုမနမ်းနဲ့လေ ညီမလေးနဲ့ကိုကိုက မောင်နှမတွေလေ”

“ ညီမလေးရယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုကိုတို့က မင်းမျိုးမင်းနွယ်တွေလေ မောင်နှမချင်းပဲ လက်ထပ်ကြရတာ..နောင်လဲ ညီမလေးနဲ့ကိုကိုက လင်မယားတွေဖြစ်ရမှာ မရှက်နဲ့နော်...ဖေဖေတို့မေမေတို့ကလည်း မောင်နှမတွေပဲညီမလေးရဲ့ ညီမလေးက ငယ်သေးလို့မသိသေးတာ..ဒါပေမယ့် ကိုကိုတို့ ခုလောက်ချစ်နေကြတဲ့ အကြောင်းကို သွားပြီးမပြောပြနဲ့ဦးနော် ...နောက်မှကိုကိုပြောမယ်”

နောင်မှဖြစ်ချင်တာဖြစ် ပါးစပ်ထဲရှိတာ လျှောက်ပြောလိုက်တယ်။

“ ဒါဆို ဖေဖေနဲ့မေမေက မောင်နှမတွေပေါ့ ဟုတ်လားဖိုးသက်”

“ အေးဟုတ်တယ်ဟ လာလာ ခုတင်ပေါ်ကို သွားရအောင် ညီမလေးရဲ့စိတ်တွေကို တိမ်ပေါ်ပို့ပေးမယ်”

“ ဘာလုပ်မလို့လဲ ဖိုးသက်နော် ငါကြောက်တယ်”

“ ညီမလေး စိတ်ကိုလျှော့ထားနော် ကိုကို ညီမလေးကို အရမ်းချစ်တာ သိတယ်မလား ကလေးလေး”

ညီမလေးကို ချော့ရင်းကစ်စင်ငုံဆွဲလိုက်တယ် ဆွဲနေရင်းနဲ့ပဲ ပွေ့ချီပြီးခုတင်ပေါ်ကို ခေါ်လာလိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက အိအိစက်စက်နဲ့ ထင်သလောက်တောင် လေးမနေသလိုပဲ။ ခုတင်ပေါ်ကိုအသာချရင်း နို့ဖူးဖူးလေးကို ယူယူယယ စို့ပေးလိုက်တော့ ညီမလေးက အတင်းဆွဲဖက်ထားတယ်။

“ အ ကိုကို အဟင့်”

နို့လေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးရင်း စိထားတဲ့ ပေါင်လုံးလေးတွေကြားကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ လက်ဝင်ရုံလေး ဟပေးတယ်။ ဆီလေးတွေ ပေနေတဲ့ အဖုတ်မြောင်းကြားကို အထက်အောက် ပွတ်ပေးရင်း ချက်ကလေးကို လျှာလေးနဲ့ လျက်လိုက်တော့ ဖင်လေးရှုံရင်း အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက ကော့လာတယ်။

ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ ပန်းနုရောင်သမ်းနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်အပြည့်ငုံရင်း လျှာနဲ့နေရာအနှံထိုးမွှေလိုက်တော့ ပါးစပ်ထဲမှာ အပျိုနံသင်းသင်းနဲ့ ဆီတွေရော ညီမလေးဆီကထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေရော ပြည့်လာတော့တယ်။

“ အမလေ းဖိုးသက်ရယ် ညီမလေး သေတော့မလားမသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ”

ရုတ်တရက် ယောင်သလိုအော်ရင်း တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်သွားတော့တယ်။  ညီမလေးတော့ ပြီးသွားပြီ။ ကျနော်ကတော့ ပါးစပ်ထဲမှာ ပြည့်နေတဲဟာတွေကို ညီမလေးရဲ့ဆောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကို ထွေးချလိုက်တယ်။ အောက်ကကောင်ကြီးကတော့ စားချင်တာမစားရသေးတော့ ပေါက်ထွက်တော့မတတ် တောင်တုန်း

“ ကိုကိုရယ် ညီမလေးနေလို့ကောင်းလိုက်တာ တုန်တုန်ပြီးတော့ ကောင်းလိုက်တာ”

“ ဒါအစပဲရှိသေးတယ် ...ညီမလေးရဲ့ ဒီထက်ပိုကောင်းအောင်ကိုကိုထပ်လုပ်ပေးဦးမယ်..ခုတော့ ကိုကိုဟာကို တစ်လှည် အာဘွားပေးဦးနော်”

“ ဘယ်လိုပေးရမှာလဲ ဆီတွေနဲ့ရွံ့စရာကြီးကို”

“ ဆီတွေနဲ့ဆိုတော့ ပိုပြီးကောင်းတာပေါ့ ညီမလေးရဲ့ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးနော်”

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ခေါင်းလေးကို အသာကိုင်ပြီး လီးနဲ့ နုတ်ခမ်းလေးတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးလည်း ဆီတွေနဲ့ပြောင်နေတဲ့ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းလီးကြီးကို ကြည့်ရင်း စိတ်တွေထန်လာတဲ့ပုံပဲ။ မရဲတရဲနဲ့ ပါးစပ်လေးငုံလိုက်တယ် ကျနော်လဲ နားထင်တွေပါကျင်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။

ထိပ်ဖူးလေးတွေကို အတင်းစုပ်ရင်း တံတွေးတွေနဲ့ စိုစွတ်လာတဲ့ အထိအတွေ့နွေးနွေးကြောင့် မထိန်းနိုင်ပဲ။ အတင်းထိုးသွင်းလိုက်တော့ အွတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ပါးစပ်ထဲကနေ တံတွေးတွေရွှဲနေတဲ့ လီးကြီးကို အန်ထုတ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကိုရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ အာခေါင်ထဲအထိတောင် ရောက်တယ်”

“ ဆောရီးဆောရီး ညီမလေး ကိုကို စိတ်လွတ်သွားလို့ ကိုကိုညီမလေးရဲ့ ဆောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်မယ်နော်”

“ ကြည့်ပဲကြည့်နော်”

ညီမလေးရဲ့ဆောက်ဖုတ်လေးက ကျနော့်ရဲ့ တံတွေးတွေ ဆီတွေနဲ့ ရွှဲနေပြီ။ ပိတ်နေတဲ့ နှတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ ပန်းနုရောင်အတွင်းသားလေးနဲ့ နားကြပ်တံခေါင်းလောက်ရှိတဲ့ အပေါက်သေးသေးကို တွေ့ရတယ်။ လျှာလေးနဲ့ အစိလေးကိုလျှက်ပေးလိုက်တော့ အတွင်းထဲက အရည်ကြည်လေးတွေထွက်လာတယ်။ ကျနော်မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို အသာမပြီး ကျနော်ပေါင်ပေါ်ကို ခွတင်လိုက်တယ်

“ ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ ညီမလေးနာမှာ ကြောက်တယ်”

“ မနာပါဘူးညီမလေးရယ် နာရင်ဆက်မလုပ်တော့ဘူးလေ နော်”

တံတွေးကို လက်ထဲထွေးထည့်ပြီး ဆီတွေနဲ့ပြောင်နေတဲ့ ဒစ်ဖူးကိုသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ ဆောက်ဖုတ် နှတ်ခမ်းသားတလျှောက်နဲ့ အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ရင်း ဖင်ပေါက်လေးကို လက်မလေးနဲ့ဆွပေးလိုက်တယ်။

“ ထည့်မယ်နော် ညီမလေး”

“ ဖြေးဖြေးပဲထည့်နော်ကိုကို နာရင်အော်မှာ”

အော်ပေါ့ အိမ်မှာနင်နဲ့ငါပဲရှိတာလို့တွေးရင်း ဆောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဒစ်မမြုတ်တမြုတ်သွင်းလိုက်တယ်။  အင်းခနဲ သံရှည်ဆွဲညည်းရင်း ညီမလေးကို ဖင်လေးကို ကော့ပေးရှာတယ်။ ထပ်ပြီးနဲနဲသွင်းကြည့်လိုက်တော့ မဝင်ဘူး ။အဲ့ဒါနဲ့ အဖုတ်လေးကို ဖြဲပြီး တံတွေးထပ်ပြီးထွေးထည့်လိုက်တယ်။ 

ပြန်ထည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဒစ်တစ်ခုလုံးမြုပ်သွားတယ်။ အစိလေးကို အသာလေးပွတ်ပေးနေရင်း ဝင်သလောက်လေး ကစားပေးနေလိုက်တယ်။ အရည်တွေပိုပိုပြီးထွက်လာပြီး ပေါင်လေးတွေပိုကားပေးတာနဲ့ နဲနဲအားလေးထည့်ပြီးသွင်းကြည့်လိုက်တော့ ထစ်ခနဲ လီးတံတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီး

“ အ အာား ဖိုးသက် နာတယ် အား”

စူးခနဲထအော်လိုက်တာ ကျနော် လန့်တောင်သွားတယ်။ ဆက်မသွင်းတော့ပဲ အော်နေတဲ့ နှတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ငုံထားလိုက်တယ်။ လျှာကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့လျှာနဲ့ နပမ်းလုံးနေရင်း ခဏနေတော့ သူဖင်လေးကို လှုပ်လှုပ်ပြီးကစားလာတယ် ။ နဲနဲ ခံနိုင်လာပုံပဲ။ ကျနော်လဲ ကစ်စင်ဆွဲနေရင်းပဲ လီးကို အဆုံးထိဖြေးဖြေးချင်းထည့်လိုက်တော့ သူကျနော့် ကျောကုန်းကို အတင်းဖက်ရင်း

“ အား အ ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးမနာတော့ဘူး ...အရမ်းလုပ်ပေးပါတော့ အထဲက ယားလာပြီ”

ကောင်မလေး ဖီးတွေစွတ်တက်နေပြီးတော့ အတင်းကော့ကော့ပေးတာ။  ဆီးခုံအချင်းချင်းတောင် ထိနေပြီ။ ကျနော်လဲ ညှာမနေတော့ဘူး ခြေထှောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်ပြီး တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဆောင့်လိုက်တာ။ ကျနော်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်အသံရော လီးနဲ့ဆောက်ဖုတ်ရိုက်သံတွေရော ဆူညံသွားတော့တယ်။

ညီမအရင်းကို လိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိရယ်၊ နူးညံ့ပြီးကျပ်ထုပ်နေတဲ့ အဖုတ်နွေးနွေးရဲ့ အထိအတွေ့တွေနဲ့ ကျနော့်မှာ အချက် (၂၀) တောင်ပြည့်အောင်မဆောင့်နိုင်ပဲ ညီမလေးရဲ့အဖုတ်ထဲမှာပဲ ဖြန်းခနဲဖြန်းခနဲပြီးသွားလိုက်တာ။ ရှိသမျှသုတ်တွေတောင် အကုန်ကုန်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

ညီမလေးလဲ ကျနော်ပန်းလိုက်တဲ့ သုတ်တွေရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့်ထင်ပါရဲ့။ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးနောက်တခါပြီးသွားတယ်။

“ညီမလေး ညီမလေး ပြီးသွားပြီလား ညီမလေး”

ဒင်းကလေးက ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံကြောင့်ပဲလား ဖီးအတက်လွန်သွားသလားမသိ။ အိပ်ပျော်သလို သတိလစ်သလို မျောသွားတယ်နဲ့တူတယ် ။ ခေါ်လို့တောင်မရတော့ဘူး။ မျက်လုံးကြီးမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတယ်။

ကျနော်လည်း အသာလေးထပြီး ဆောက်ဖုတ်ထဲက တောင်နေသေးတဲ့ လီးကိုဆွဲထုပ်လိုက်တော့ သုတ်တွေရော အရည်တွေရော ပွက်ခနဲထွက်လာတယ် ။ စောက်ဖုတ်လေးကို ဖြဲကြည့်လိုက်တော့ သွေးစလေးနဲနဲတွေ့ရတယ်။ သိပ်တော့မကွဲသွားဘူးနဲ့ တူတယ်။ 

အပျိုမှေးလှန်သွားပုံပဲ ။ တဘက်နဲ့သုတ်ပေးလိုက်ပြီးတော့ ညီမလေးကို စောင်လေးခြုံပေးထားလိုက်တယ်။ သူယူပါစေ။ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံနဲ့ ဒီလောက်ကောင်းမှန်းသိသွားပါစေပေါ့။ 

ကျနော်လဲ ရေချိုးခန်းထဲကို ထွက်လာရင်း သွေးစတစ်ချို့ပေနေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ရင်း မင်းအတွက်တော့ ကြုံရင်ကြုံသလိုအောင်းလို့ရတဲ့ ဆောက်ဖုတ်လေးတစ်ခုတော့ ထီပေါက်ပြီဟလို့တောင် တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်မိပါတယ်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




နွယ်နီ (စ/ဆုံး )

နွယ်နီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ငါ သိပ် အထီးကျန်တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့် နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” 

လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့်နေတယ်။

“ နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။ ငါက အသည်းကွဲနေတာဟဲ့”

“ ငါ့ရည်းစားက နိုင်ငံခြားမှာလေ။ ကြာပြီဟ။ ငါက ရည်းစားရှိတယ်လို့ နာမည်ပဲရှိတာ။ ငါပြောတာ နင်သဘောပေါက်ပါတယ် နွယ်နီရာ”

ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်နီက ငယ်ငယ်ကတည်းက မောင်နှမလို နေခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ပါ။ ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ရည်းစားရှုပ်တယ် ဆိုပေမယ့် နွယ်နီ့ကိုတော့ မောင်နှမလိုသာ ဆက်ဆံတယ်။ ယောင်္ကျားလေး သူငယ်ချင်းတွေလိုပဲ ချစ်တယ်။ 

ဟိုကောင်တွေနဲ့ ဘောလုံးသွားမကန်ဖြစ်တဲ့ နေ့ဆို နွယ်နီ့အိမ်သွား၊ သူကျွေးတဲ့မုန့်စား၊ ခွေကြည့်နေကျ။ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို ကြိုက်နေတယ် လို့ ဘော်ဒါတွေက နောက်ကျရင်တောင် ကျွန်တော်က ဘုကြည့်ကြည့်တာ။ ကျွန်တော် တခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ ရှုပ်ပေမဲ့ သူ့ကိုတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အများကြီးတွေထဲက တစ်ယောက် အဖြစ်မခံပါ။ သူ့အပေါ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့် အချစ်က ဒီလို။ 

သူ့အမေနဲ့လည်း ကျွန်တော်က ခင်တယ်။ ခုတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က ကလေးတွေ မဟုတ်ကြတော့။ နှစ်ယောက်လုံး အသက် (၃၀) နီးပါး။ ကျွန်တော်က အိုင်တီ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ ဆော့ဖ်ဝဲအင်ဂျင်နီယာ။ 

နွယ်နီက နာမည်ကျော် ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ ကောင်တာ ထိုင်သူ။ receptionist ပေါ့။ ငယ်ငယ်ကလောက် မတွဲဖြစ်တော့။ တခါတလေ အွန်လိုင်းက စကားပြောဖြစ်တယ်။ ကလေးတွေလည်း မဟုတ်ကြတော့ သူ့အိမ် ဝင်ချင်တိုင်း ဝင်နေတာလည်း မသင့်တော်တော့။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ဇာတိမြို့ငယ်လေးက ပြောင်းသွားပြီလေ။ 

သူနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ကြား နောက်ထပ် အလှမ်းကွာရတဲ့ အကြောင်းရင်း နောက်တစ်ခုက သူ့ရည်းစားပါ။ ဒီကောင်က တော်တော်ဂျေကြီးတယ်။ နွယ်နီပဲ မိတ်ဆက်ပေးလို့ သိတာပါ။ ကျွန်တော်ကတော့ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းရဲ့ဘဲ ဆိုပြီး ခင်ခင်မင်မင် နေပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဖက်လဲတကင်းနေတာ ကြိုက်ပုံမပေါ်။ ဒီကောင် စိတ်မချလည်း မချချင်စရာ။ 

နွယ်နီက ငယ်ငယ်ကတည်းက မိုက်တာ။ ခုလို အသက်သုံးဆယ် ဆိုတော့ တင်တွေ ရင်တွေက တော်တော် လှတယ်။ မျက်စိထဲမြင်အောင် ပြောရရင် ဗမာကြိုက် ခပ်တစ်တစ် ငါးရံ့ကိုယ်လုံးမျိုး။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းမ မျက်နှာကတော့ သိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပါ။ ဒါပေမဲ့ ရုပ်ဆိုးတဲ့အထဲလည်း မပါဘူး။

တစ်ရက် နွယ်နီ ဖုန်းဆက်တယ်။ ဖုန်းကို ကျွန်တော် စပြီး ဖြေကတည်းက ငိုတော့တာပဲ။ နာရီဝက်လောက်ကြာမလားပဲ ကျွန်တော့်အထင်။ ကျွန်တော်က 

“ ဟဲ့ သူငယ်ချင်း ဘာဖြစ်တာလည်း ငါ့ကို ပြောစမ်း။ နင့်အမေ နေမကောင်းဘူးလား ” 

ဘာညာ မေးတာပေါ့။ နွယ်နီမ က “ ဟင့်အင်း” လို့ပြောပြီး ငိုပဲ ငိုနေတယ်။ 

ပြီးတော့မှ 

“ ငါ့ကို သူထားသွားပြီ ဟယ်” 

လို့ တစ်ခွန်းပြောတယ်။ သနားပါတယ်။ သူငယ်ချင်း အပျိုကြီးမမတော့ ရည်းစားဦးမှာ ခံရရှာပြီ။ ကျွန်တော်ကတော့ သူပေါ့ပေါ့ ပါးပါးဖြစ်အောင် ပြန်ပြောပေးပါတယ်။ 

“ အမယ်လေးဟယ် ရည်းစားနဲ့ ပြတ်တာများ။ ငါဆို ခဏခဏ ရည်းစားထား၊ ခဏခဏ ပြတ် နဲ့ အသဲကွဲတာ ရိုးနေပြီ အေးဆေးပေါ့ နွယ်နီရာ”

“ မတူဘူး ဟဲ့။ ငါက မိန်းကလေး”

“ မိန်းကလေးတွေ ဘာတွေ လုပ်မနေနဲ့။ ဒီတစ်ပတ် ရုံးပိတ်ရက် ငါ့ဆီလာခဲ့။ ငါတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ငါ့ အခန်းမှာ ဟော့ပေါ့ လုပ်စားကြမယ်။ နင်စိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့”

တကယ်ဆို နွယ်နီ့ကို ကျွန်တော် မခေါ်ခဲ့သင့်ပါဘူး။ ဒီလိုသာ မခေါ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် နွယ်နီလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း ရည်းစား အဖြစ် မျက်နှာငယ်ရမှာ မဟုတ်သလို၊ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် ချစ်သူကို သစ္စာဖောက်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။

သူဟိုတယ်မှာ နားရက်ရတော့ ကျောက်မြောင်းက ကျွန်တော့်တိုက်ခန်းကို ဟင်းချက်စရာတွေနဲ့ ရောက်လာတယ်။ သူတံခါးခေါက်တော့ ကျွန်တော် အိပ်ရာထဲမှာ ကွေးကောင်းတုန်း။

နွယ်နီ့ကို ကျွန်တော် အခန်းတံခါး ထဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်ခွေနေလိုက်တယ်။ နွယ်နီက ဝယ်လာတဲ့ ဟင်းချက်စရာတွေကို ကျွန်တော့် ရေခဲသေတ္တာလေးထဲ သွားထည့်နေတယ်။ နောက်ဖေးမှာ ကတောက်၊ ကတောက်နဲ့ ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိ။ ကျွန်တော်ကတော့ အိပ်ရာထဲ ဆက်ကွေးနေလိုက်တယ်။

“ နင့်ကို ငါမနက်ကတည်းက ဖုန်းဆက်ထားတယ်။ ခုထိ အိပ်ရာထားမှာပဲလား ငစည် ရဲ့။ ထတော့ဟာ” 

နွယ်နီက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အခန်းဝမှာ ရပ်နေတယ်။ မနက်ခင်းနေရောင် ဖြာကျနေချိန်မှာ သူ့ကိုယ်လုံးအလှကလည်း ထင်းနေတာပဲ။ ငါးရံ့ကိုယ်လုံး တစ်တစ်လေးကို မြန်မာဝတ်စုံဝတ်ထားတော့ ကိုယ်လုံး အလှကပေါ် တာပေါ့။ ရည်းစားနဲ့ ပြတ်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းမ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ခံစားနေရင်း နိုင်ငံခြား ရောက်နေတဲ့ ကိုယ့်ရည်းစားကိုယ်တောင် သစ္စာဖောက်ချင်ချင်ဖြစ်လာတယ်။

“ ဟဲ့ မထ သေးဘူးလား။ ငါ လာစောင်ဆွဲလှန်ရမလား”

“ မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ ထပြီ ထပြီ”

နွယ်နီက ပြောလို့ရတာမဟုတ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကလိုဆိုပြီး စောင်ဆို ဇက်ကနဲ လာဆွဲလှန်မှဟုတ်ပေ့ဖြစ်မယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ တင်သား၊ ရင်သား ကောက်ကြောင်းတွေကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော့် ပစ္စည်းက ဒိန်းမတ် ဖြစ်နေတာ။ ကမူးရှူးထိုး ထပြီး သူ့ဘေးကနေ အခန်းအပြင်ကို မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုးဖို့ ထွက်လိုက်တယ်။ သူ့နားက အဖြတ်မှာ တစ်သက်လုံး သူ့အပေါ် သန့်ရှင်းလာတဲ့ ကျွန်တော့်လက် စပြီးတော့ ကစားတော့တာပဲ။ 

“ အိပ်ကောင်းခြင်း မအိပ်ရဘူး။ အသားမဲမ” 

ဆိုပြီး ပါးကို လိမ်ဆွဲလိုက်တာ။ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြီး ဖြစ်သွားလဲမသိ။ ရေမွှေးနံ့နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့၊ ကိုယ်သင်းနံ့ ရောနေတဲ့ ရနံ့က ကျွန်တော့်ကို ဖျားယောင်းတာ ဖြစ်မယ်။ သူကတော့ သတိတောင် ထားမိရဲ့လား မသိဘူး။

“ ခွေးကောင်ငစည်ရေ လူအသားဟဲ့ နာတယ်။ ဒါနဲ့ နင့် တီရှပ်အဟောင်း တစ်ထည် ငါ့ကို ပေးစမ်းပါ။ ငါ့အင်္ကျီ ပူတယ်။ နင်ရေချိုးနေတုန်း ငါလဲထားမလို့”

“ ငါ့ ဗီရိုထဲမှာ ရှာလိုက်”

ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ သက်ပြင်းချနိုင်တယ်။ ကိုဖိုးထောင် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် ပစ္စည်းကို နွယ်နီမ မမြင်အောင် အတင်း ပေါင်ကြားညှပ်ပြီး လိန်ကျစ်ကျစ်နဲ့ ထွက်လာရတာကိုး။ ကျွန်တော်က ငရှုပ်လို့သာ ပြောတာပါ။ အလုပ်တွေကများ၊ ခရီးက ဆက်တိုက်ထွက်ရ။ အရင်က ချိန်းချိန်း ချစ်နေကြ ရည်းစားကလည်း နိုင်ငံခြားသွားနေတာ (၂ ) နှစ်ရှိပြီ။ ပြောရရင် လိင်ရမက်အာသာအပြည့် အသက် (၃၀) တန်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ။ အရင်က ဒီလောက်ထန်နေရင် လက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ရင်း စိတ်ဖြေလိုက်တာပဲ။ 

ခုလည်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ လုပ်မလို့ ကျောက်ခဲလို မာနေတဲ့ ညီလေးကို ကိုင်လိုက်သေးတယ်။ ဘာလို့မှန်းတော့ မသိဘူး ။ တစ်ခုခု လုပ်ရတော့မယ်လို့ စိတ်ထဲထင်နေတာမို့ မလုပ်လိုက်တော့ဘူး။ ရေကိုပဲ တဝုန်းဝုန်းချိုးလိုက်တော့တယ်။ ကြည်လင်လန်းဆန်းသွားတာပဲ။

ကျွန်တော် အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ နွယ်နီ့ကို အော်ခေါ်လိုက်တယ်။ ငါဝရန်တာမှာ ငစည်ရေလို့ ဖြန်ထူးတယ်။ ကျွန်တော့်တီရှပ်ပွပွကြီးထဲမှာ ချစ်စရာကောင်းနေတဲ့ နွယ်နီမ က ဝရန်တာမှာ။ ပိတ်ရက် လမ်းပေါ်မှာ ဘောလုံးကန်နေတဲ့ ကလေးတွေကို ငေးနေတယ်။ ကျွန်တော်ဝရန်တာကို လိုက်သွားလိုက်တယ်။

“ ဟဲ့ ငါနင့်ဖို့ မုန့်ဟင်းခါး ဝယ်လာတယ်။ အုပ်ဆောင်းထဲမှာ သွားစားလိုက်”

“ ဘာလို့လည်းမသိဘူး မစားချင်ဘူးဟာ”

ဘယ်စားချင်ပါ့မလဲ။ ကျွန်တော့်အာရုံက ရမက်ဆန္ဒတွေနဲ့ သွေးတိုးနေတာကိုး။ ဝရန်တာသံပန်းဘက်ကို လှည့်ပြီး ကျောပေးထားတဲ့ နွယ်နီ့ကို ကျွန်တော် နောက်ကနေ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

“ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး အထီးကျန်တာ နင်သိပါတယ် နွယ်နီရာ၊ ငါ့ကို အဖော်လာလုပ်ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ကျွန်တော်ဘာတွေ ပြောမိမှန်းမသိ။ စိတ်ထဲရှိရာ ပြောပြီး၊ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ဆိုပြီး ဖက်ချလိုက်တာ။ ဒါပေမဲ့ သူမရုန်းပါဘူး။

“ နင်သူ့ကို သစ္စာရှိရမယ်လေ။ ငစည်ရဲ့” 

တဲ့ ဒါပဲပြောတယ်။ ပြီးတော့ ဖက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို အပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ထားတယ်။ သူ့ရေမွှေးနဲ့ ချွေးနံ့ပေါင်းထားတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့က ကျွန်တော့်အတွက် ရူးမတက်ပဲ။ အောက်က ပစ္စည်းကလဲ အရေးထဲ ထိန်းကနဲ ထောင်တက်လာလို့ နောက်ကို ဆုတ်ထားရသေးတယ်။ ဖက်သာဖက်ထားရတယ် ကုန်းကွကွကြီး။ သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဆွဲခေါ်လာလိုက်တယ်။

မျက်နှာခြင်းဆိုင် ပုံစံနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် တိတ်တဆိတ်ကြီးကို ရပ်နေကြတယ်။ ဘာမှ မပြောဖြစ်။ ကျွန်တော့်နှာခေါင်းဝက သူ့ နဖူးထားမှာ။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး နောက်တစ်ဆင့် လှုပ်ရှားတယ်။ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တာ။ ခက်ကတော့ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်တာပေါ့။

မေးစေ့ကနေ သူ့ခေါင်းကို မော့ပြီး နူတ်ခမ်းကို အသာနမ်းလိုက်တယ်။ သူခေါင်းယမ်းပြီးရှောင်လိုက်တော့ လည်ပင်းကို သွားထိတယ်။

“ သူငယ်ချင်းရယ် နင့်ကို ငါ ငယ်ငယ်ကတည်းက ချစ်နေတာ လူတိုင်းသိပါတယ်။ ငါ့ကို မမြူဆွယ်ပါနဲ့တော့။ နင့်မှာလည်း လက်ထပ်မယ့် မိန်းကလေးနဲ့ပါ ငစည်ရယ်။ ငါ့ကို မချစ်နိုင်လည်း တန်ဘိုးလေးထားပါဟာ” လို့ ပြောတယ်။

ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေး ဝင်ပြီး တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ငိုနေတယ်။ ကျွန်တော့်နေရာမှာ ခင်ဗျားတို့ဆို ဘာလုပ်မလဲ။ လူကလည်း ထန်နေပြီ။ ရင်ခွင်ထဲက တစ်သက်လုံး မောင်နှမလို နေလာတဲ့ သူငယ်ချင်းက သူ့ကို မမြူဆွယ်ပါနဲ့လို့ တောင်းပန်နေတယ်။ 

ပြီးတော့ ပြောသေးတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ချစ်သတဲ့။ ကျောကိုလည်း သိုင်းပြီး ဖက်ထားသေး။ ကျွန်တော့် တဏှာက ကျွန်တော့် ဆင်ခြင်တုံတရားကို နိုင်သွားပြီဆိုတာ သိတော့ ကျွန်တော် နောက်ကျသွားပါပြီ။

“ ကျေးဇူးပြုပြီး ဘာမှ မပြောပါနဲ့တော့ သူငယ်ချင်းရယ်” 

လို့ တုန်တုန်ယီယီ အသံကြီးနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့မေးဖျားကို ဆက်ကနဲ ဆွဲမော့လိုက်တယ်။ အောက်က ညီလေးကလည်း မာဂလောင်နေပြီ။ သူ့ဆီးစပ်ကို သွားထောက်နေတာ။ နွယ်နီမ က ရီဝေဝေနဲ့ မော့ကြည့်တယ်။ အိထွေးနေတဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းကို အာသာပြင်းပြင်းနဲ့ ကျွန်တော်စုပ်ချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် သိပ်တက်မက်ခဲ့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့။ အရာအားလုံးဟာ အရောင်တွေ တောက်လာသလို။ ဘေးဘီကို ဘာမှမသိတော့ဘူး။ 

ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားတာတောင်မှ အရောင်တွေ တဖြက်ဖြတ်လင်းနေတယ်။ သူ့အပေါ်နူတ်ခမ်းလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး မျှဉ်းစုပ်နေတုန်း၊ နွယ်နီ က ကျွန်တော့် အောက်နူတ်ခမ်းကို ပြတ်မတက်ကို ပြန်စုပ်နေတယ်။ အေးပေါ့။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းလည်း ရည်းစားတစ်ယောက် ပြတ်ပြီးပြီဆိုတော့ နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာလောက်တော့ ကျွမ်းကျင်ရောပေါ့။ သူ့ပါးစပ်ထဲ ကျွန်တော့်လျှာကို မထိတထိ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့သွားလေးတွေကြားထဲ ဝင်ပြီး သူ့လျှာကို သွားထိလိုက်တာ။ 

ခဏနေတော့ သူ့လျှာကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ပြန်ရောက်လာတယ်။ ပိုင်လောက်ပြီဆိုမှ သူ့လျှာလေးကို စုပ်ထည့်လိုက်တာ။ နွယ်နီဟာ အသားတွေကို တုန်လို့။ ခင်ဗျား ရည်းစားကိုဖြစ်ဖြစ်၊ ချစ်သူကို ဖြစ်ဖြစ် လျှာခြင်းစုပ်တာ စမ်းကြည့်သင့်တယ် ကိုယ့်လူ။ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ရဲ့ နှာဘူးအနမ်းကတော့ နာရီဝက်လောက်ကို ကြာမယ်။ သူ့နားရွက်ကို လျှာနဲ့ ကလိတော့

“ ယားတယ် စည်သူရယ်” 

လို့ ညည်းသံလေးနဲ့ ကန့်ကွက်နေတယ်။ ခက်တာက မရုန်းတာပဲ။ မရုန်းရင် ကျွန်တော်ကတော့ ဆက်လုပ်ပြီးသားပဲ။ လည်ပင်းကို လျှာလေးနဲ့ ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ဆံပင် ကို ကိုင်၊ အသာလေးဖွပေးပြီး 

“ချစ်တယ်။ သူငယ်ချင်းရယ်” 

လို့ နွယ်နီညည်းနေတယ်။ ကဲ မရတော့ဘူး ဟေ့။ သူဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်တီရှပ် ပွပွကြီးကို လှန်ပြီး ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မနက်က အဝတ်လဲထားတော့ ဘရာ ကိုပါ ချွတ်ထားတယ်ထင်တယ်။ ဘုရားသခင်…. သိပ်လှတဲ့ ရင်သားပါလား။ ကြီးတာလည်း မဟုတ်၊ သေးတာလည်းမဟုတ်။ ဆူဖြိုးနေတဲ့ ရင်သား။ ကျွန်တော် နမ်းဖို့တောင် မေ့နေအောင် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေဟာ ပန်းရောင်တော့ မသန်းတော့ဘူး။ အေးပေါ့လေ သူ့ဘဲက စို့မှာပေါ့။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကို ပစ်သွားတယ်ဆိုတဲ့ ငတိကို “စောက်သုံးမကျတဲ့ကောင်” ဆိုပြီး စိတ်ထဲက ကျိန်ဆဲလိုက်တယ်။ 

“ ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း စည်သူရယ်” 

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လက်ဖျားတွေကို သူညှစ်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း မရုန်းပါဘူး။

လိင်ကိစ္စကို လူသား၏ အခြေခံလိုအပ်ချက်တစ်ခုအဖြစ်သာ သဘောထားသော အနောက်နိုင်ငံအချို့မှာ friends with benefit လို့ ပြောကြတဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆက်ဆံရေးတမျိုးရှိတယ်။ မိတ်ဆွေ သူငယ်ချင်း လို ခင်ခင်မင်မင် ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေကြတယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကူညီကြတယ်။ ကြုံရင် ကြုံသလို တူတူအိပ်ကြတယ်။ 

ခေတ်စကားနဲ့ ပြောရရင်တော့ ထန်ရင် ထန်သလို အကြောင်းညီညွတ်ရင် ဘောင်းဘီချွတ်ကြတယ်ပေါ့လေ။ ဒီလို လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆက်ဆံရေးကို ရှေးရိုးစွဲ အယူရှိသူတွေ၊ ဘာသာတရား ကိုင်းရှိုင်းသူတွေကတော့ တိရစ္ဆာန်တွေလို အကျင့်ရှိသူတွေလို့ ပြောဆို ချိုးဖဲ့ကြတယ်။ လူသားဝါဒီတွေ ကတော့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် လူသားနှစ်ဦးရိုးရိုးသားသား လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ နှစ်ဦးသဘောတူ ဆက်ယှက်ကြတာ ဘယ်သူ့ကိုမှ မထိခိုက်တဲ့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းလို ဆက်ဆံရေးလို့ ပြောကြတယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်ဘက်ကိုမှ တအားကြီး သဘောကျတယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ လိင်အင်္ဂါခြင်း ဆက်ယှက် တက်မက် ချင်တာ တစ်ခုတည်း၊ အိပ်ရာထဲ ဆွဲသွင်းခြင်းတာ တစ်ခုတည်းနဲ့တော့ အင်မတန် မွန်မြတ်တဲ့ မေတ္တာတရားကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ စကား “ချစ်တယ်” ဆိုတဲ့ စကားလုံး ကတိကဝတ်ကို အသုံးချတာကမှ ယုတ်မာတယ်လို့ မြင်တယ်။ နှစ်ဦးသဘောတူ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ဝုန်းကြတာ ဘယ်သူမှ မထိခိုက်ဘူးဆိုရင် လုပ်ကောင်းတယ်လို့ မြင်တာပါပဲ။

ခုတော့ ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းကို ချစ်တယ် လို့ တစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ငါတို့အထီးကျန်နေတုန်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အဖော်လုပ်ကြပါစို့လို့ ရိုးရိုးသားသားပြောရင်း အားရပါးရ နူတ်ခမ်းခြင်း နမ်းနေတာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နွယ်နီလည်း အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေပါပြီ။ 

“ ချစ်တယ် ငစည်ရယ်” 

ဆိုပြီး သူညည်းညည်းနေတာကို ကျွန်တော် ကြားသားပဲ။ မသေချာသေးပဲနဲ့ ဒီစကားကို ကျွန်တော် မသုံးချင်ဘူး။ 

“ နင်ဘာလို့ သိပ်လှတာလဲ နွယ်နီရယ်” 

လို့ သူ့နားရွက်နားကို ကပ်ပြောရင်း နားထဲကို လျှာလေးထည့်လိုက်တယ်။ သူ့ချွေးနံ့က နည်းနည်းတော့ ညှီတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် မိန်းမတွေရဲ့ ချွေးနံ့ကို ကြိုက်တယ်ဗျ။ ခုမှပဲ သိတယ်။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း အပျိုကြီးမမ က တကယ့် အထန် ပဲဗျ။ နားထဲကို လျှာပဲ ထည့်ရသေးတယ် ။ ညည်းသံကို စုံနေတာပဲ။ မတော်တဆလိုလို နဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားက ပစ္စည်းကို မထိတထိကိုင်နေတယ်။ သူကိုင်ချင်နေတာသိသားပဲ။ 

မိန်းကလေးကတော့ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ ကိုယ့်ပစ္စည်းကို လာကိုင်ပါ့မလား။ နူတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း သူ့လက်ကို အသာယူလို့ ပစ္စည်းပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်တော့ လုပ်ပေးရှာပါတယ်။ သိပ်တော့ ကျွမ်းကျင်အဆင့် မဟုတ်တော့ ဖီးတော့ သိပ်မလာဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူအာသာပြေ ကိုင်ပါစေ ဆိုပြီး အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်တယ်။ လျှာတွေလည်ပင်းတွေ စုံသလောက်ရှိပြီး နှစ်ယောက်လုံးမျက်နှာလည်း အနမ်းရည်တွေ ရွှဲနေမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြိုက်ဆုံး အပိုင်း နို့ကို ဆင်းပါပြီ။

ညိုညို ထိပ်ဖူးလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီးခဲလိုက်တယ်။ ကလေးတစ်ယောက်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပြီး လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျန်နို့တစ်လုံးကို မနာ့တနာလေး ချေပေးနေလိုက်တယ်။ နွယ်နီကတော့ ငရုတ်သီးများ စပ်သလို တရှီးရှီးနဲ့ပေါ့။ ချစ်တယ် လို့ ပြောလိုက် သေပါပြီလို့ ပြောလိုက် ကောင်းလိုက်တာလို့ ပြောလိုက် တအင်းအင်း နဲ့ တိုးတိုးလေး ညည်းနေတယ်။ သူအသည်းခိုက်အောင် ကြိုက်နေပြီဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်။ ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံကို ဖောက်သည်ချချင်တယ်။ 

တချို့မိန်းကလေးတွေဟာ နို့စို့တာကို သူတို့ပစ္စည်းကို ကစားတာထက် ပိုကြိုက်ကြတယ်။ တချို့က နို့စို့ရင် အေးဆေးပဲ အောက်ပိုင်းကို ကစားမှ ခါခါပြီး ဖီးတွေတက်ကြတာ။ ကိုယ့်အဖော်ဘာကြိုက်လဲ အကဲခတ်ပေါ့ ကိုယ့်လူရာ။ နို့နှစ်လုံးကို စို့လိုက်၊ ထိပ်ဖူးလေးတွေကို လျက်လိုက်လုပ်နေတာ နွယ်နီလည်း အသံပေါင်းကို စုံနေတာပဲ။ လက်တစ်ဖက်က အောက်ကို ဆင်းပြီး လုံခြည်ထဲ နိူက်ချလိုက်တယ်။ 

အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ သူ့ပစ္စည်းကို စမ်းရတာပေါ့။ အမလေး ဘောင်းဘီတောင် ရွှဲနေတာပဲ။ လတ်စသတ်တော့ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော့်လိုပဲ ငတ်ပြတ်နေတာကိုး။ ဗိုက်သားလေးကို လိုက်နမ်း၊ အောက်ကလည်း ဘောင်းဘီအပြင်က ပွတ်ပေးပြီး မျက်နှာကို တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ်။ သူကတော့ ပက်လက်ကြီး မျက်လုံးမှိတ်လို့ တရှူးရှူး တရှားရှားနဲ့။ အပေါ်ပိုင်းက နို့တွဲလောင်းနဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း ဖီးတက်နေပုံက တကယ့်ချစ်စရာလေးဗျာ။ မျက်မှောင်လေးကို ကျုတ်နေတာပဲ။

ဘောင်းဘီမချွတ်သေးပဲ သူ့ပေါင်ခြံလေးကို လျှာလေးနဲ့ ကလိလိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်တော့ သူက မူယာမာယာနဲ့ ပြန်ဆွဲနေသေးတယ်။ သူ့လက်ကို ဖယ်ပြီး ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ တကယ့်ကို တောဖြစ်လို့ ထူနေတာပါပဲ။ မဲမဲမှောင်မှောင် တောအုပ်ကြားထဲမှာ သူ့ညီမလေးကတော့ အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြိုနေလေရဲ့။ မြန်မာမိန်းကလေးပီပီ ပစ္စည်းကတော့ ညိုညစ်ညစ်ပါပဲ။ 

ကျွန်တော်တံတွေးကို မြိုချလိုက်တယ်။ မွှန်နေတဲ့ တဏှာစိတ်ကြောင့် သူ့ အမျိုးသမီးပစ္စည်းကို လျှာနဲ့ ကလိမယ်၊ စုပ်မယ်ပေါ့လေ။ ခေတ်စကားနဲ့ပြောရင် ဘာဂျာပေါ့။ အနားကပ်လိုက်တော့ ပုပ်ညှီညှီလေးဗျ။ အေးလေ မထင်မှတ်ဘဲ အိပ်ယာပေါ်ရောက်သွားတာဆိုတော့ သူလည်း ဘယ်ပြင်ဆင်ထားပါ့မလဲ။ နောက်မှ အားရပါးရ မှုတ်တော့မယ်။

သူ့ဘေးကို ပြန်လှဲပြီး ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ပစ္စည်းကိုလည်း သူ့လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တော့ မလုပ်တတ် လုပ်တတ် နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ “ အကြီးကြီးပဲနော်” တဲ့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ဟာကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့် သူ့ပေါင်ကြားထဲ ညာလက်ကို ထည့်ပြီး သူ့ပစ္စည်းကို လက်ညိုးလက်ခလယ်နဲ့ မွှေတော့တာပဲ။ အားပါးပါး။ 

ထန်လိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း။ ပစ္စည်းကို မွှေတာနဲ့ အလိုလို ပေါင်က ကားတက်လာတာ။ ကျွန်တော့် တုတ်ကိုလည်း ညှစ်လိုက်တာဗျာ သူ့လက်က။ ပါးစပ်ကလည်း ညည်းလိုက်တာစုံလို့။ မောင်ရယ် ဆိုတာတောင် ပါသေးတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် သူ အကြောဆွဲတယ်တောင် ထင်တယ်။ 

“ ငါတို့ ချစ်ကြတော့မယ်နော် နွယ်နီ” 

လို့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့် လည်ကုတ်ကို ဆွဲဖက်ပြီး “မသိဘူးဟာ” ဆိုပြီး တစ်ခွန်းထဲ ပြောလို့ ကျွန်တော့်ကို တက်တက်မက်မက်ကြည့်နေတယ်။ ဒီလောက်ဆို လုံလောက်ပြီ။ ဘယ်မိန်းကလေးကမှ အောစာအုပ်ထဲကလို လိုးပါတော့ ရှင်ရယ် ဘာညာ မပြောဘူးဗျ။ ကျွန်တော့် ဗီရိုထဲက ကွန်ဒုံးအကောင်းစားလေး တစ်ခုကို ထယူလိုက်တယ်။ ထလိုက်တော့ ဖင်ပြောင်တာ သူငယ်ချင်းမရှေ့ နဲနဲတော့ ရှက်သား။ 

ဒီမှာ တလက်စတည်း ခင်ဗျားတို့ကို ပြောချင်သေးတယ်။ သူများသားသမီးကို မယူရသေးခင် ကိုင် မယ်ဆိုရင် အကောင်းဆုံးက ကွန်ဒုံးပဲဗျ။ သန္ဓေတားဆေးတွေက အမျိုးသမီးတွေကို ဟိုမုန်းအပြောင်းအလဲ ဖြစ်စေတယ်။ အလှပျက်တာတွေ၊ ကိုယအလေးချိတ်တက်တာတွေဖြစ်တယ်။ အရေးပေါ် တားဆေးတွေဆို ပိုဆိုးတယ်။ မတားရင်လည်း မတော်တဆကိုယ်ဝန်ရရင် လူမှုရေး အရှုပ်အထွေးတွေ ဖြစ်လာမယ်။ ကွန်ဒုံးသုံးတာ ဖီးတော့ နည်းနည်းပျက်တာပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ကျန်းမာရေး၊ လူမှုရေး လုံခြုံတယ်။ စွပ်ဖို့ မပျင်းကြနဲ့ ကိုယ့်ဆရာများ။

မာဂလောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဟာကို လွယ်လင့်တကူပဲ စွပ်လိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကောင်ကလည်း ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေတယ်မသိ ခါရမ်းနေတာပဲ။ သူ့ပစ္စည်းဝလေးကို ထပြီး တေ့လိုက်တယ်။

“ အားးးး…ရှီး…နာတယ် နာတယ်”

ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝလေးပဲ ချော့ထည့်လိုက်တယ်။ အစပိုင်းတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ပေါ်ကနေ ညှောင့်ရင်း ချော့ထည့်ရတာပေါ့။ သူကတော့ ကျွန်တော့်အိပ်ရာခင်းကို အားကုတ်ဆွဲကုပ်ပြီး ကိုင်ထားတယ်။

စီးပိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်သွားတဲ့ ကျွန်တော့်ပစ္စည်းကို သူ့ဟာလေးက အထဲကနေ ညှစ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာများဗျာ စာနဲ့တောင် မရေးပြတက်ဘူး။

“ ငါ့ကို ဖက်ထားပါ နွယ်နီ”

သူကျွန်တော့်ခါးကို ဆွဲဖက်တယ်။ မျက်နှာကို အောက်ငုံလိုက်ရင်း သူ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက် အောက်က လုပ်လိုက်နဲ့ တကယ့် ကာမစည်းစိမ် ပါပဲ။ နို့လေးကိုလည်း မထိတထိ လှမ်းလှမ်းဟပ်တယ်။ (၃) မိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတဲ့အခါ သူအောက်နေ ပြန်တုန့်ပြန်နေတယ်။ အပေါ်ကဆောင့် ၊ အောက်ကဆောင့်ပေါ့လေ။ နွယ်နီပြီးတော့မယ်ထင်တယ်။ သူ့အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီး၊ ညည်းသံတွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ကျယ်လာတယ်။

“ ငစည် မြန်မြန်လုပ်ပေးပါ ချစ်ရယ်”

“ နင်ပြီးတော့မှာလား”

“ မသိဘူးဟာ”

ကျွန်တော်လည်း အားရပါးရ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးတယ်။ ကိုယ်ပြီးသွားမှာ လည်း ကြောက်လို့ ထိန်းရသေးတယ်။ ကားထားပေးတဲ့ နွယ်နီ့ခြေထောက်ဟာရုတ်တရက် ထောင်တက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခါးကို ခွပြီး ဖက်လိုက်တယ်။ အထဲက သူ့သားအိပ်ဝကလည်း လှုပ်လိုက်တာ ကျွန်တော့်ဟာကို မြွေမြိုနေသလိုပဲ။ ကျွန်တော့်ပါးကို အလုအယက်နမ်းနေပြီး တုန်တက်လာတဲ့ သူ့အသားတွေကို ကြည့်ပြီး သူပြီးသွားမှန်း ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ။ 

ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်အချက် (၂၀) လောက် ဆောင့်လိုက်ရော ကျွန်တော်လည်း ပြီးထွက်သွားတယ်။ ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ အရသာ။ ကျွန်တော့် ခုတင်ဆို တဝုန်းဝုန်းနဲ့ဗျ။ သူ့အပေါ်မှာပဲ ခဏ စိမ်နေသေးတယ်။ အကြာကြီးတော့ နေလို့မဖြစ်။ ကွန်ဒုံးကို ထချွတ်ရသေးတာကိုး။ ပြီးတော့ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပဲ သူ့ဘေးနားလှဲပြီး နွယ်နီ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းထားတယ်။

“ နင်ကောင်းရဲ့လား နွယ်နီ”

“ မသိဘူးဟာ ”

ဆိုတဲ့ တစ်ခွန်းထဲ ပြောပြီး ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာကို ဝှက်ထားတယ်။ သူ့နဖူးကို ငုံနမ်းပြီး ချွဲတွေရွှဲနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြောမနာဆိုမနာ မောင်နှမလို သူငယ်ချင်းနှ်စ်ယောက် ခုတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့။ ရင်ခုန်တာ ခုထိကို မရပ်သေးဘူး။ သူကတော့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို ခိုးနမ်းနေတယ်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။