Configure Page List

Saturday, December 7, 2024

ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၆ )

ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - နရသူ

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

၂၁။

" သူက ကိုအောင်ဒင်တဲ့ ဒီလှေမှာ သူက ပဲ့နင်းပေါ့ တို့ဆီရောက်တာ သုံးလေးခေါက် ရှိပြီ ငါနဲ့ တအား ရင်းနှီးတယ်"

" လေးခေါက်ရှိပြီ မစန်းရဲ့ ဒါတောင် အရင်နှစ်က လာတဲ့ အခေါက်ရေ မပါသေးဘူး "

" ဟုတ်ပါပြီ အရင်ကတော့ မသိဘူး ကျမနဲ့တွေ့တာ မှတ်မိသမျှ ပြောတာပါ "

လှေပေါ်လိုက်ပတ်ကြည့်ရင်း လှေဦးစီး ပဲ့နင်း ဖြစ် သူ နှင့် မိတ်ဆက်ကာ မစန်း သူတို့ကို ရှင်းပြ နေခြင်း ဖြစ်သည်။ လှေသားတွေက လှေတစ်ခေါက် နားပြီ ဆိုတာနှင့် ကမ်းပေါ်တက်ကာ လျှောက်လည်ရင်း အသောက်အစား အပျော်အပါးတွေ လုပ်လေ့ ရှိ ကြကာ ကမ်းမမြင်လမ်းမမြင် ပင်လယ်ထဲမှာ ရက်ပေါင်းကြာမြင့်စွာ နေလာကြသူတွေပီပီ များ သောအားဖြင့် အရက် ဖဲ မိန်းမ လောင်းကစားရုံ အနှိပ်ခန်း ဖာခန်းတွေဆီသာ ရောက်ကြတာများ သည်။ အနှီကိစ္စများနှင့်ပင် လုပ်သမျှ အခကြေးငွေ တွေ အိတ်သွန်ဖာမှောက် အကုန်ပြောင်သလင်းခါ အောင် သုံးဖြုန်းလေ့ ရှိကြပြီး စည်းကမ်းရှိရှိ စုမိ ဆောင်းမိသူ အရေအတွက်က လက်ချိုးရေ၍ တောင် ရသည်ဟု ဆိုကြသည်။ ပင်လယ်ထဲမှာ ငတ်ပြတ်လာခဲ့သမျှ အတိုးချ၍ ပျော်ပါးမိကြသည့် သဘောပင်။

ငါး ပုစွန်နှင့် ငါးလိပ်ကျောက်တွေတင် ရေခဲရိုက် သည့် အအေးခန်းတွေ ပိုက်တွေ ဆွဲသည့် ချိန်း ဘလောက်ကြိုးကြီးတွေ ကြည့်ပြီး ကြက်သီးများ ပင်ထကာ မိုးထဲလေထဲ လှေသား တွေရဲ့ဘဝဟာ ဘယ်လောက်များ ပင်ပန်းလိုက်ကြမလဲလို့ ကိုယ် ချင်း စာနာ တွေးမိသွားသည်။ လှေဦးထိပ် ကနေ ပဲ့စင်အထိ လျှောက်ကြည့် စပ်စုမေးမြန်းရင်း လှေသား တချို့တလေလည်း သူတို့ လုပ်လက်စ ဆေးကြောတိုက်ချွတ် သန့်ရှင်းရေး အလုပ်ကိုယ်စီ နှင့် ရှိနေကြကာ လှိုင်တို့ အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကို စိတ်ဝင်စားသည့် မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်ပြီး အချင်းချင်း တီးတိုးသဖန်းပိုး လုပ်နေကြတာကို တွေ့ရသည်။ အချင်းချင်း တံတောင်နှင့်တွက်ရင်း

" မမ ကောင်လေးတွေတော့ ကြည့်နေပြီ ကြော်စား ဖုတ်စား ကင်စားချင်လို့နဲ့တူတယ်"

ဟု လှိုင် သူ့အစ်မနှစ်ယောက်ကို စနောက်လိုက်တော့ မမစန်းက ခွိကနဲ ရယ်ပြီး ..

" ညည်းကို ကြည့်တာနေမယ် လှိုင်ရဲ့ လှိုင်နဲ့ လှိုင့် မမမြင့် ပဲ ကြည့်ဖို့ရှိတာ မစန်းကိုတော့ ဒီကလူ တော်တော်များများ သိကြတယ် တွေ့ဖူးလွန်းလို့ ရိုးတောင် ရိုးနေလောက်ပြီ"

ပြောလာတော့ လှိုင် အာယားလာပြီး ..

" ဟင် ဒီလိုဆို မမစန်း ဒီလှေတွေပေါ် ခဏခဏ ရောက်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ဧကန္တတော့ "

" ဟယ် ပါးစပ်ပုပ်ကြီးနဲ့ မဦးမချွတ် ကိုယ့်အစ်မ ကိုယ် ဒီလိုပြောရသလား ဟွင်း လှေပေါ်ကို ခဏ ခဏ ရောက်မှတော့ တယ်လေ ငါပြောရင် မကောင်း ဖြစ်တော့မယ် ဟွန်း"

လှိုင် လျှာတစ်လစ်နှင့် ဇက်ကလေး ပုသွားရတော့ သည်။ မမမြင့်က တဟီးဟီးတဟားဟား ပဲ့နင်းကြီး ပင် နားစွန်နားဖျားကြားပြီး မျက်နှာတစ်ဖက်လွှဲကာ ပြုံးစိစိများ လုပ်နေမလား မသိပါ။ သူတို့ လျှောက် ကြည့်လို့ ဝတော့ ပဲ့နင်းကြီးရဲ့အခန်းမှာ ခဏတာ ဝင်ရောက် အနားယူလိုက်ကြသည်။

မမစန်းနှင့် သူနှင့်ရင်းနှီးမှုက သံသယဖြစ်စရာပင် မလိုလောက်အောင် သေချာလွန်းနေသည်လို့ လှိုင်တစ်ယောက် အလိုလိုပင် ခံစားနားလည် လိုက်မိသည်။ အရက်ဘီယာနှင့် ကော်ဖီမစ်ထုပ်တွေ ရှိသည့် အနက်က ကြိုက်တာသုံးဆောင်ဖို့ ပြောဆိုရင်း မစန်းက ..

" လှိုင်နဲ့အမြင့် ငါနဲ့ ကိုအောင်ဒင်တို့နှစ်ယောက် အောက်ထပ် ခဏဆင်းဦးမယ် နင်တို့ အိပ်စင်မှာ အေးဆေးလှဲပြီး အနားယူကြဦး ဟောဒီမှာ ဘီယာတွေတော့ တွေ့တယ် ကိုအောင် သိမ်းထား တာရှိရင် သူတို့အတွက် ထပ်ထုတ်ပေးဦး"

" ရှိတယ် ကြိုက်မကြိုက် မသိတာနဲ့ အဟဲ"

" မေးမနေနဲ့ ကျမလူတွေက ကျမအတိုင်းပဲ အကြိုက်ရော ဘာရော အားလုံးတူတူပဲ ဟင်း ညကျရင်သာ ရှင် ရှယ်ပြင်ထားဖို့ မနေ့နဲ့ ကြားလား"

" ကောင်းပါပြီ မစန်း"

နှစ်ယောက်သား သူတို့အတွက် ဘီယာဘူးတွေ ထားပြီး ထွက်သွားကြရာ မမမြင့်က လှိုင့်အနား အသာကပ်ပြီး ..

" ကောင်မ ဘာခွင်ဆင်နေလဲ မသိဘူး ငါတို့ကိုများ ငတုံးငအတွေမှတ်လို့ ဟွန်း"

" ထားလိုက်ပါ အစ်မရယ် ဟိုဟာဒီဟာ ဘာညာကွိကွ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် သူလည်း မနေပါဘူး ပြီးမှ အတင်း အစ်အောက်မေးတာပေါ့ ကဲ ပျင်းနေမယ့်အတူ ဒီဟာပဲ သောက်လိုက်ကြစို့"

နှစ်ယောက်သား ဘီယာဘူးတွေဖောက် တစ်ဘူးစီ စုပ်ကြလျက် မမြင့်က လေကလေး ဘာလေးများ ရအောင်ဆိုပြီး ပြတင်းတံခါးဖွင့်ကာ ပင်လယ်ဖက် ဆီငေးရင်း ရောက်တတ်ရာရာ ပြောဆိုအချိန်ဖြုန်း ၍ ဘီယာလည်း တစ်ဘူးပြီးတစ်ဘူး နေ့ခင်းက သောက်သည့် အရှိန်နှင့် တသုန်သုန်ဖြူးကာ မပြတ် တိုက်ခတ်နေသည့် ပင်လယ်လေကြောင့်ရော မျက်နှာလေးတွေနီ ဘီယာအရှိန် တရိပ်ရိပ်တက်ကာ မှိန်းနေမိကြလေသည်။

နှစ်နာရီနီးနီးလောက်ကြာမှ သူတို့နှစ်ယောက် ပြန် ရောက်လာသည်။ မစန်းကို အခန်းထဲလိုက်ပို့ရင်း ပဲ့နင်းကိုအောင်ဒင်က သူတို့ကို အေးဆေး နားနေ ကြဖို့ ပြောကာ သူ့ အလုပ်ရှိသေးဟန်နှင့် အပြင်ကို ပြန်ထွက်သွားတာ တွေ့ရသည်။ မစန်းနှင့်သူ ဘယ်နေရာကို သွားပြီး ဘာတွေ လုပ်လာကြတယ် ဆိုတာ မမေးလည်း ရိပ်စားမိပြီးသားဖြစ်၍ နှစ်ယောက်သား ဖာသိဖာသာပဲ မသိကျိုးကျွံ နေကြရာ မစန်းက ..

" ဟဲ့ ဟိုနှစ်ယောက်ပျင်းနေပြီလား ပျင်းရင် ထတော့ အိမ်ပြန်ကြမယ် အိမ်ရောက်မှ နင်တို့နှစ်ယောက်ကို ပြောပြစရာ စကားတွေ ရှိတယ်"

" အင်း ထွက်လာတာလည်းကြာပြီ ဆိုတော့ ပြန်ကြ တာပဲ ကောင်းမယ်ထင်တယ် နင့်လူကို သေချာ နှုတ်ဆက်လိုက်ဦး"

မမြင့် ပြောလိုက်တော့ သူက

" အပြင်မှာရှိပါတယ် သူတို့ ပြင်ဆင်စရာ အလုပ် လေးတွေ ရှိသေးလို့ လာ သွားကြရအောင် ကုန်းဘောင်ပေါ်တက်ဖို့ သူတို့ကိုပဲ အကူအညီ တောင်းရဦးမှာ"

ပြောပြီး သူတို့သုံးယောက် ပဲ့နင်းရဲ့အခန်းထဲက ထွက်ကာ အပြင်ရောက်တော့ အောင်ဒင်နှင့်အတူ လှေသားသုံးလေးယောက် အအေးခန်းထဲကို ရေခဲ ကပ်တွေ ဖြည့်ထည့်နေကြတာတွေ့ရ၍ သူတို့ရှိရာဆီ သွားပြီး မစန်းက ..

" ကိုအောင်ဒင် အစန်းတို့ ပြန်ဦးမယ် ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ ကျမ ကြည့်စီစဥ်လိုက်မယ် ကမ်းပေါ်တက်ဖို့ ကူပေးကြဦး"

ဟုတ်သားပဲ ဆိုပြီး သူနှင့်အတူ တပည့် နှစ်ယောက် ခေါ်ကာ လှိုင်တို့သုံးယောက်ကို တစ်ယောက်စီ လက်ဆွဲ၍ ကမ်းပေါ်အရောက် ကူညီပို့ဆောင်ပေး ကြလေသည်။ လှိုင်တို့လည်း သူတို့ကို နှုတ်ဆက် ကာ အိမ်ပြန်လမ်းအတိုင်း လျှောက်လာခဲ့ကြရင်း လမ်းမှာ မစန်းက သူ့အစီအစဥ်ကို ဘာမှမချွင်းမချန် ခရေစေ့တွင်းကျ ပြောပြလာသည်။

အိမ်ရောက်တော့ အလုပ်သိမ်းချိန်ကျော်လွန်ပြီမို့ အလုပ်သမားတွေ တစ်ယောက်မှ မရှိကြတော့ဘဲ အလုပ်သမားခေါင်းဆောင် ဒေါ်သန်းရွှေ ဆိုသူ တစ်ယောက်သာ သူမပြန်အလာကို နဘေးအိမ် တစ်အိမ်ကနေ အသင့်စောင့်နေကာ တစ်နေ့တာ လုပ်ကိုင်ပြီးစီးမှုအခြေအနေကို လာရောက်အစီရင်ခံ တင်ပြသည်။ မစန်းလည်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် နားထောင်ရင်း သူမကို မနက်ဖြန် ဆက်လုပ်ရမည့် အလုပ်တွေကိုပါ အကြမ်းဖျင်း ပြောပြ တာဝန်လွှဲ အပ်ကာ သူမကမ်းပေးလာသည့် ကုန်ပစ္စည်း သို လှောင်သည့် ဂိုဒေါင်သော့ကို သူ့လက်ထဲသို့ပင် ပြန်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး ဒေါ်သန်းရွှေလည်း ပြန်သွား ရော သုံးယောက်သား အိမ်ကြီးပေါ်ကို အတူတကွ တက်လာခဲ့ကြသည်။

" မမြင့် ဘယ်လို သဘောရလဲ မစန်းနဲ့လိုက်မလား မလိုက်ချင်ဘူးလား"

မစန်းပြောသည့် ကိစ္စအတွက် လှိုင်နှင့်မမမြင့် ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ တိုင်ပင်ကြပြီး မမမြင့်က ..

" မမတော့ ဘာမှမပြောချင်ဘူး လှိုင့်အတွက် မသင့် တော်တာ တစ်ခုခုများ ဖြစ်လေမလားလို့ စိတ်ပူ မိတာ တစ်ခုပဲ လှိုင့်အနေနဲ့ တစ်သက်မှာ အခုလို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတာလေး ကိုယ်တိုင် စမ်းသပ်ခံစား ကြည့်ချင်တယ် ဆိုရင်တော့ သွားပေါ့ ဒီကိစ္စ လှိုင့်ဖာသာ ဆုံးဖြတ်နိုင်တယ်"

မမမြင့်ထံမှစကားကို ကြားတော့ လှိုင် ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ မမြင့်ရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အသေအချာ လှမ်းဖက် လိုက်ရင်း ..

" လှိုင့်အတွက် မစိုးရိမ် ပါနဲ့ မမမြင့်ရယ် ဒီ အတွေ့ အကြုံက လှိုင့်ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် ကြုံတွေ့ ရတဲ့ အတွေ့အကြုံမဟုတ်ပါဘူး ဘယ်အခြေအနေ မှာ ဘယ်လိုရင်ဆိုင်မလဲ ဆိုတာ လှိုင့်အနေနဲ့ ကောင်းကောင်း သိခဲ့ပြီးပါပြီ"

" ဟုတ်ရဲ့လား လှိုင် မမတော့ လှိုင့်စကားကို မယုံရဲ လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေရပြီကွယ် ဟင်းဟင်း"

ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း လက်ခုပ်တီးသံနှင့်အတူ မမစန်း အနောက်ကနေလာပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို လာရောက်သိုင်းဖက် လိုက်လေ သည်။

" ငါ ကြိုတွက်ပြီးသားပါ အမြင့်ရယ် မပြောဘူးလား မိစန်းအထင် လွဲခဲပါတယ်လို့ ဟင်းဟင်းဟင်း ကဲ အေးဆေး နားပြီးမှ ရေချိုး အဝတ်အစားလဲ မှောင်ရီ ပျိုးချိန် ကျမှ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်လေး အိမ်က ထွက်ကြမယ်လေ မကောင်းဘူးလား ဟင်းဟင်း ဟင်း"

" သိပ်ကောင်း ဗဲရီးဂွတ် လူမမြင်လေ ပိုကောင်းလေ ပါ အစ်မရယ် အဟင်း ဟင်း"

အားလုံး စိတ်တူကိုယ်တူ သဘောတူညီမှု ရသွားကြ လေပြီ။

............................

သူတို့အိမ်ကထွက်လာချိန်မှာ လမ်းတစ်ခုလုံး ကိုယ့်ခြေကိုယ့်လက် မမြင်သည်အထိ ပိန်းပိတ် မတတ် မှောင်မည်းလျက်ရှိလေသည်။

အပြင်လူ မသိအောင် ခိုးထွက်ရသဖြင့် တတ်နိုင် သမျှ ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေမမြင်အောင် မှောင်ရိပ်ခိုကာ ခြေသံဖွဖွနင်း၍ လျှောက်လာ ခဲ့ကြရသည်။

လှေဆိပ်ဆီ အသွားလမ်းက ဖြောင့်တန်းလျက် ရှိလေသည်။ လမ်းပေါ်မှာ လူသွားလူလာ သိပ်မရှိ၍ သာ တော်ပေသေးတော့သည်။ မိမိတို့ရဲ့ ဝမ်းစာရေး အတွက် အပင်ပန်းအဆင်းရဲခံကာ တစ်နေကုန် နေပူကျဲတဲအောက်မှာ ကျွဲနွားများသဖွယ် ကုန်းရုန်း အလုပ်လုပ်နေခဲ့ရသူတွေ ဖြစ်၍လည်း ညရောက် ချိန်မှာ သားမယားနှင့် အိပ်သူက အိပ် ကိုယ့်အိမ်မှာ ကိုယ် အပန်းဖြေသောက်စားပြီး ရေချိန်လွန် ဇက်ကျိုးသူ ကျိုးနှင့်မို့ အိမ်တွေအားလုံးလိုလို (တောရွာတွေရဲ့ဓလေ့အတိုင်း) စောစောစီးစီး မီးမှိတ် တိတ်ဆိတ် သွားကြတာပဲ ဖြစ်သည်။

မကြာမီ လှေဆိပ်အနီးကို ရောက်လာတော့ သူတို့ရဲ့ ရှေ့ မှောင်ရိပ်ထဲကနေ အပြင်မှာ လာပြီး စောင့်ကြို နေဟန်တူသည့် လူရိပ်သဏ္ဍာန် သုံးလေးခုကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

ကိုအောင်ဒင်ရယ် သူ့တပည့်ကျော်တွေ ဖြစ်ကြသည့် လှေသားသုံးယောက်ရယ် ..

သူတို့ဆီက အိတ်ဆောင်လက်နှိပ်ဓာတ်မီးဖွင့်ကာ အချက်ပြလိုက်တော့မှ လှိုင်တို့ခြေလှမ်းတွေ တုံ့ကနဲ ရပ်တန့်သွားရသည်။ ဓာတ်မီး တစ်ချက် ဝင်းကနဲ မစန်းနှင့် လှိုင် မမမြင့်တို့ရဲ့မျက်နှာတွေဆီ ထိုးပြီး ကိုယ့်လူဖြစ်မှန်း သေချာပြီဆိုတော့မှ အနားလာကာ ..

" မစန်း မလာတော့ဘူးလို့တောင် ထင်နေတာ စောင့်ရ တာ လည်ပင်းတောင်ရှည်နေပြီ"

ကိုအောင်ဒင်အသံကြားတော့ မစန်းက  ..

" အို အပြင်တစ်ခါထွက်ဖို့အရေး လူရိပ်လူခြည် ကြည့် ရသေးတာလေ သိပ်စောလွန်းရင် ဖြစ်မလား လို့ ကျမတို့ဖက်လည်း စဥ်းစားပေးဦးမှပေါ့"

" ကောင်းပါပြီဗျာ ကဲ တစ်ခါတည်း လိုက်ခဲ့ကြ လှေမှာ ဝိုင်းကောင်းနေကြပြီ"

ဆိုပြီး လှိုင်တို့ရဲ့လက်ကို ကိုင်ဆွဲသူဆွဲ နဘေးကနေ သူ့လူတွေ ခြံရံပြီး လှေဆိပ်ရှိရာဆီ အားလုံးအတူ လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

မီးရောင်လေးတွေက ဟိုနား တစ်ကွက် ဒီနား တစ်ကွက် လင်းလက်လျက်ရှိသည်။ လှေတွေက ပုံစံတူတွေချည်း သုံးလေးစင်းလောက် ရှိနေပြီး လှိုင့်အနေနှင့်မူ ဘယ်လိုမှ ခွဲခြားမသိနိုင်သည့် အနေအထားပါ။ လှေကို ခုထက်ထိ အကြီးအငယ် မခွဲခြားတတ်ရသည့်အထဲ ဘယ်လှေက ဘယ် အမျိုးအစား ဘာငါးတွေများ ဖမ်းဆီးကြသလဲ ဘယ်သင်းက ကုန်စည်နှင့် ခရီးသည်တင် ဘယ်လှေ က ပိုက်ဆွဲပိုက်ချလုပ်သလဲ မေးလာခဲ့လျှင်တော့ မသိဘူးလို့ပဲ ရိုးရိုးသားသား အဖြေပေးရတော့ မည်။

ကမ်းနဖူးနှင့် လှေကို တံတားတစ်ခုသဖွယ် ဆက်သွယ်ထားသည့် ကုန်းဘောင်ပေါ်ကို လှေသား တွေရဲ့အကူအညီနှင့် ခဲရာခဲဆစ် တက်လှမ်းပြီး လှေပေါ်သို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ပဲ့နင်း ကိုအောင်ဒင်နှင့် စက်ဆရာ ( ) ဆိုသူနှစ်ယောက်က သူမတို့သုံးယောက်ကို နေ့လည်က ရောက်ခဲ့သည့် ပဲ့နင်းနားနေခန်းဆီ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။

" ကဲ ရောက်လာကြပြီဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေး အနားယူလို့ရပြီ ဘာသောက်ချင်လဲ အကြမ်းလား အချောလား အကုန်ရရစေ့မယ်"

" အကြမ်း ဆိုတာက ဘာများလဲ ကိုအောင်ဒင်"

မစန်း မေးလိုက်တော့ အောင်ဒင် သူ့ရှေ့စားပွဲပုလေး ပေါ် တင်ထားသည့် အရက်ပုလင်းကို လက်ညှိုးထိုး ပြလိုက်သည်။ နိုင်ငံခြားဖြစ် (ထိုင်းနိုင်ငံထုတ်) အကောင်းစား အရက်တစ်မျိုးပဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့ ကိုယ်တိုင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်သောက်သုံးလေ့ ရှိသော အရက်အမျိုးအစားပဲ ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်နေ့ အိပ်ရာက နိုးလျှင်တောင် အရက်နာမကျ ခေါင်း ကိုက်ခြင်း အလျဥ်းမရှိကြောင်း သောက်လိုက်လျှင် အဝင်လွယ်သလောက် အရက်ဒီဂရီလည်း မြင့် သဖြင့် ခံစားမှုရသကို အပြည့်အဝ ပေးစွမ်းနိုင်သည် ဟူ၍ သူစွဲမက်နှစ်ဖြိုက်စွာ သောက်သည့် အရက်ကို သူ့ဖာသာ အရက်ဋီကာဖွင့်ပြီး ရေရေလည်လည် အမွှန်းတင်နေလေသည်။

လှေဦးစီးလည်း ဖြစ်ကာ ဝင်ငွေအလွန်ကောင်းသူ တွေမို့လည်း ယခုကဲ့သို့ တန်ဘိုးကြီးမြင့်လှသည့် အကောင်းစားအရက်တွေ သောက်ကာ စည်းစိမ် ယစ်မူးနိုင်တာပဲ ဖြစ်သည်။ ပဲ့နင်းကြီးရဲ့အောက်မှာ ငါးဆရာနှင့် စက်ဆရာတို့ကဲ့သို့ လှေတစ်စီးအတွက် မရှိမဖြစ် အရေးပါသူတွေလည်း ရှိသေးသည်။ လှေသားတွေ အချင်းချင်းတောင် သူ့အဆင့်နှင့်သူ အတွေ့အကြုံကို လိုက်၍ ခွမ်းကိုင် ပိုက်ချ ငါးတင် ငါးရွေး ရေခဲကပ်ချ စသည်ဖြင့် သူ့တာဝန်နှင့် သူ ကျွမ်းကျင်ရာ လိမ္မာရာဆိုသလို အဆင့်တွေ အများ ကြီး ကွဲပြားသွားသည်။ စားဖိုမှူး တာဝန်ကိုတော့ လှေသား ထဲကပင် အလှည့်ကျတာဝန်ယူ၍ သူ့ အဆိုင်းနှင့်သူ ချက်ပြုတ်ရသည်။

ကိုအောင်ဒင့်နဘေးက စက်ဆရာရဲ့နာမည်က ငွေစိုး လို့ခေါ်သည်။ အောက်သားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ အောင်ဒင်ကျတော့ ဗမာရည် အလွန်လည်သည်ံ့ ထားဝယ်သား ဖြစ်သည်။ စကားသံ မဆိုစလောက် လေးသာ ဝဲပြီး ရုတ်တရက်ဆိုလျှင် သူ့ကို ထားဝယ် သား လို့တောင် လုံးဝမထင်ရသူပင် ဖြစ်သည်။

မစန်း အရက်ပုလင်းမြင်တော့ အောင်ဒင့်ကို သေချာ ကြည့်ပြီး ..

" သောက်မယ်လေ အကြမ်းဆိုလည်း အကြမ်းပေါ့ စျေးကြီးပေးရတဲ့ အရက်ဆိုတော့ သောက်ဖူးတယ် ရှိအောင် ဟင်းဟင်း ကဲ လှိုင်နဲ့ အမြင့်ရော ဘယ်လို လဲ"

" အိုး သောက်မှာပေါ့ လို့ အစန်းကလဲ ငြင်းစရာလား "

မမြင့် ​သူ့သူငယ်ချင်းမရဲ့အမေးကို ရယ်သံတဝက် နှင့် ပြန်အဖြေပေး​လိုက်တော့ ..

" ဒါပဲလေ များများသောက် များများမူးမှ မြန်မြန်က လေး ကိစ္စဖြစ်မှာ ဟုတ်တယ်နော် ကိုအောင်ဒင် အဟင်း ဟင်း ဟင်း"

အစန်း သူ့ဘေးမှ ကိုအောင်ဒင်နှင့် စက်ဆရာငွေစိုး တို့ရဲ့ မျက်နှာတွေကို ပြီတီတီပုံစံလေးကြည့်ရင်း ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောလိုက်လေသည်။

..............................

၂၂။

တကယ်သောက်ကြတော့ ထိုင်စရာ နေရာက အခက်အခဲ ဖြစ်ရသည်။ သူ့အခန်းက သိပ်တော့ မကျယ်ဝန်းလှ တစ်ကိုယ်စာ လဲလျောင်းသာရုံ ကွပ်ပျစ်ပုံစံလေး အပေါ်မှာ အိပ်စင်တစ်ခုလုပ်ထား ပြီး မိမိကြိုက်နှစ်သက်ရာ ရွေးကာ အနားယူ အိပ် စက်ဟန်တူသည်။ နဘေးမှာ နှစ်ယောက်ထိုင်စာ ထိုင်ခုံငယ်တစ်လုံး ရှိသည်။ လှေသမား အများစုက အစားသာ မဆင်းရဲသော်လည်း အနေကတော့ ဆင်းရဲလှသည်။ ရှိသည့် နေရာမှာ ဖြစ်သလို နေရ ပြီး ကုန်းပတ်ကြမ်းပြင်မှာ ဒါမှမဟုတ် ငါးဖမ်းပိုက်ပုံ တွေပေါ်မှာ ဒီအတိုင်းပဲ ဖြစ်သလို ထိုးအိပ်ပစ်ရတာ များသည်။ ရေအဆုံး ကုန်းတဝက် ဆိုသော စကား အတိုင်း မိမိအသက်ကို ရင်း၍ သက်စွန့်ဆံဖျား ခက်ခဲကြမ်းတမ်းစွာ စွန့်စား အလုပ်လုပ်ကိုင် ကြရ သူတွေပဲ ဖြစ်သည်။

မစန်းက ထိုင်ဖို့နေရာ မရှိဘူးဆိုပြီး ကိုအောင်ဒင့် ထံပါး သွား၍ သူ့ပေါင်ပေါ်မှာပင် ခပ်တည်တည်နှင့် တက်ထိုင် ချလိုက်ရင်း လက်ထဲက အရက်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်းတေ့ကာ တစိမ့်စိမ့်အရသာခံ သောက်နေ လေသည်။ လှိုင်နှင့်မမြင့်လည်း ထိုင်စရာနေရာ ရှာ ရင်း စက်ဆရာ ငွေစိုးက လှိုင့်ကို အသာလက်ယပ် ခေါ်၍ သူ့ဘေးမှာ အထိုင်ခိုင်းကာ မမြင့်ကတော့ မစန်းနှင့် ကိုအောင်ဒင်တို့ နှစ်ယောက် အရှေ့က စားပွဲခုံပုကလေး အစွန်းတစ်ဖက်မှာပဲ သူမ တင်ပါး ကြီး နှစ်ဖက် မေးတင်၍ အသာ ခြေဆင်းထိုင်လိုက် ရလေသည်။

" နေရာက ကျဥ်းတယ် လှေမှာဆိုတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ဖြစ်သလိုနေရတာပဲ မမြင့် လာပါ ကျနော် နေရာ နဲနဲရွှေ့ပေးမယ် ဒီဖက်မှာ လာ ထိုင်လို့ ရတယ်"

မမြင့် နေရာပြောင်းရပြန်သည်။ သူတို့သုံးယောက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်းပူးကပ်ကာ အသားချင်းထိလျက် ကြပ်သိပ်စွာ ထိုင်ရသည်။

" မထူးပါဘူး အမြင့်ရယ် နင်ရောငါပါ ကိုအောင်ဒင့် အပေါ် တက်ခွထိုင်ကြ လှိုင့်ကျတော့ ဟိုက စက်ဆရာကြီးက သူ့အပေါ်တက်ခွ အေးရောပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

" ဟား လုပ်လိုက်လေ ကြာသလားလို့ ဟားဟား ကိုင်း မစန်း"

ဆိုပြီး ကိုအောင်ဒင်ရယ်မောကာ ပြောရင်း သူမ ကိုယ်လုံးလေးကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပွေ့ချီမလိုက်ရာက ထိုင်ရာက ထလာပြီး ..

" ကဲ ခုကတည်းက ရှင်းအောင်ပြောရမယ် ဒီက မစန်းရော မမြင့်နဲ့ သူက မ ချိုသဲ အဲ ဘာရယ်"

" ချိုသဲလှိုင် လှိုင်လို့ပဲ ခေါ်ပါ ကိုအောင်ဒင်"

လှိုင်က ဝင်ဖြေလိုက်တော့ သူ ခေါင်းညိတ်ကာ လှိုင်တို့ ရှိရာဖက်ကို လှည့်ပြီး ..

" ဟုတ်ပြီ လှိုင်ရယ် သုံးယောက်လုံး ခု ဒီလှေပေါ် ရောက်တုန်း ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် သောက်ကြစားကြ ပျော်ပျော်ပါးပါးနေကြရအောင် တခြားအကြောင်း တွေ ဘာမှမတွေးနဲ့တော့ သောက်ပြီးရင် ဘာလုပ် ရမယ်ဆိုတာ သိပြီးသား မဟုတ်လား ဒီအပေါ်ခန်း ကိုတော့ လှေသားတွေထဲက တော်ရုံမလာဝံ့ကြဘူး ငါတို့ရှိတာ ငါးယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အပြတ် ကဲနိုင်တယ် ကိစ္စပြီးလို့ လှေဝမ်းထဲ ဆင်းပြီ ဆိုရင် တော့ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ဘာပြဿနာ တစ်စုံတစ်ရာမှ မတက်စေချင်ဘူး ကြားလည်း မကြားချင်ဘူး ဒါက လိုရမယ်ရအနေနဲ့ မပြောမဖြစ် ကြို​ပြောထားရတာ စိတ်တော့ မဆိုး ကြနဲ့"

ဆိုပြီး ပြောရင်း မစန်းကိုပွေ့ချီထားရာက သူမ ကိုယ်လုံး အိအိလေးကို ရှေ့မှာ လူတစ်ယောက်စာ နေရာလွတ်နေသည့် စားပွဲပေါ် အသာတင်လိုက်ရင်း မစန်းရဲ့ ခါးသိမ်ကလေး ဖျစ်ဆွဲ၍ သူမနှုတ်ခမ်း ထူအိအိကလေးနှစ်ချပ်ကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် စတင် စုပ်နမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

" အာ စိတ်မဆိုးပါဘူး ကိုအောင်ဒင် ကျမတို့ ဘာ လုပ်ရမလဲ သိပြီးသားပါ ခုလို ကြိုပြောတာ ကောင်း ပါတယ် ကဲ ဒီက ကိုစိုးရော ကိုအောင်ဒင့်လို ရှင် လည်း စချင်နေပြီလား လှိုင့်ကိုတော့ သူက အသောက်မက်လို့ စိတ်တိုင်းကျ လစ်မစ်ကိုက်တဲ့ အထိ အေးဆေးသောက်ပစေဦး ကျမက နဲနဲပါးပါး အာစွတ်ရုံလောက်ပဲ"

ကိုငွေစိုး မျက်လုံးများက လှိုင်နှင့်မမြင့်ဖက်ကို ရောက်လာကာ မမြင့်တစ်ကိုယ်လုံးကို အကြည့် ရိုင်းရိုင်းနှင့်ပင် အထက်အောက် တစ်ဝှမ်းဆီ အပြန် အလှန် စူးစိုက်၍ကြည့်လိုက်ရာက သူ့ခေါင်းကို မသိမသာ ယမ်းခါပြီး ..

" နေပါ ရတယ် မမြင့် သောက်လက်စနဲ့ လေးငါး ခြောက်ပက်လောက် သွေးပူအောင် ဆက်သောက် လိုက်ဦး ပြီးမှ အေးဆေးပေါ့"

ဟု နားလည်မှုရှိသည့်လေသံနှင့် ပြောလိုက်သည်။ မမြင့်လည်း ကောင်းပြီ ဆိုပြီး သူမဖန်ခွက်ထဲကို အရက်အပြည့် ထပ်ဖြည့်ထည့်ကာ အေးဆေးဇိမ်ယူ သောက်နေလိုက်သည်။ အရက်က ပါးစပ်ထဲမှာ ခါးသက်မနေဘဲ ရှိန်းမြမြနှင့် အဝင်လွယ်ပြီး သောက်လို့လည်း ကောင်း လှိုင်လည်း မိမိတို့ ဘယ်လိုအခြေအနေ ဆက်လက်တွေ့ကြုံရမည် ဆိုတာကို သိနားလည်နှင့်ပြီးသားမို့ ဖန်ခွက်ထဲက အရက်ကို ကုန်အောင်သောက်၍ မမြင့်ရှေ့ကို သူ့ ခွက် လှမ်းထိုးပေးရင်း နောက်တစ်ကြိမ် အရက် ထပ်ငှဲ့ခိုင်းလိုက်သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ရော စက်ဆရာငွေစိုးပါ အရက်ချိုလေး တမြမြနှင့် ဇိမ်ယူလို့ကောင်းနေစဥ် ..

ရှေ့မှာတော့ မစန်းနှင့်ကိုအောင်ဒင် ဇာတ်လမ်း စနေကြပြီဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဖက်ရမ်းကာ နမ်းကြစုပ်ကြ ဖျစ်ကြကိုင်ကြလုပ်၍ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ် အနေအထားဖြင့် အားလုံးရဲ့ရှေ့မှောက်မှာပင် မြင်မကောင်းအောင် ကဲကဲသဲသဲ လှုပ်ရှားနေကြရင်း အစန်းက သူမရဲ့ ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့အသံလေးနှင့် ..

" ကိုအောင်ဒင် ရှင့်ဟာကြီး မတွေ့ရတာကြာပြီ လုပ် လက်စနဲ့ မထူးဘူး အားလုံးချွတ်လိုက်တော့ ကျမ ကြည့်ချင်လှပြီ"

" တကယ်လား အစန်း ကြည့်ချင်ရင် ပြမယ်လေ"

" ကဲပါ ချွတ် ကျမချွတ်ပေးရမလား သူတို့လည်း တစ်ခါထဲ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးသွားရအောင်လေ ဟင်း ဟင်း"

သူ့ကိုခွင့်တောင်းပြီး တစ်ဆက်တည်း သူမလက် တစ်ဖက်က အောင်ဒင်ရဲ့ ခါးဝတ်ပုဆိုးကို ဇပ်ကနဲ သွက်လက်စွာ ဆွဲချွတ်ချလျက် အောက်မှာခံဝတ် ထားသည့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်မှ ရှည်တွဲ ကျနေသည့် လီးကြီးကို အပြင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးက တော်တော်တုတ် တော်တော်ကြီးသည့် စံမီ သောလီး ဖြစ်ပြီး လုံးပတ်တုတ်ထွားထွား အရှည်က ၈ လက်မ သာသာခန့် ရှိကာ ဘဝပေါင်းစုံကို ရော သမမွှေကာ ဖြတ်သန်းလာသူပီပီ သူ့လီးမှာ ဂေါ်လီ တွေပါ ထည့်ထားဟန် တူသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် အရင့်အမာ လှေသမား ပီသသူ လို့လည်း ပြောနိုင် သည်။ အနီးကပ်ကြည့်လျှင် လီးကိုယ်ထည်ပေါ်မှာ အပေါ်နှင့်နဘေးဖက်ကနေ ပြူးတစ် ဖောင်းဖုထွက် နေသော ဂေါ်လီလုံး လေးငါးခြောက် လုံးမက အသေအချာ တွေ့မြင်ရလေသည်။

မစန်းက မမြင့်နှင့်လှိုင့်ဖက်ကို လှည့်ကာ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားသော သူ့လူကြီးရဲ့ လိင်တန်ဆာကြီးကို အသာလှုပ်ယမ်းပြပြီး ..

" ကောင်မတွေ အကြိုက်တွေ့ရဲ့လား သူ့ကောင်ကြီး ကို"

ဆိုလိုက်တော့ မမြင့်လည်း လျှာကလေးထုတ်ကာ ပြောင်သလို လုပ်ပြလိုက်ရင်း ..

" ကြိုက်တယ် ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီးဆို အားရ တယ် ညည်းပဲနိုင်အောင် ကြိတ်လိုက်ဦး ရွစိန်မ"

" မယ် ညည်းကျ မရွတာကျလို့ လာလေ တူတူစုပ် ကြည့်ရအောင်"

" ဟင့်အင်း ငါ့မှာ ရှိပြီးသား"

မမြင့်မျက်လုံးများက သူ့နဘေး တစ်ယောက်ကျော် မှာ ထိုင်နေသည့် စက်ဆရာဆီ ရောက်သွားရာ ငွေစိုး ဆိုသည့် စက်ဆရာလည်း စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး ဖြစ်ဟန် နှင့် ထိုင်ရာကထလာပြီး သူမကို ကောက်ကာငင်ကာ ဆွဲထူလိုက်သည်။ မမြင့်ရဲ့ခါးကို စွေ့ကနဲ ဖျစ်ကိုင် လိုက်ရာက သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ခပ်တင်း တင်းပင် ပွေ့ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ပြွတ်ပြွတ် ဟူ၍ အသံထွက်အောင် အားပါးတရ စုပ်နမ်းလိုက် လေသည်။

လှိုင်လည်း သူတို့အတွဲနှစ်တွဲ ရှိရာကို ကြည့်ကောင်း ကောင်းနှင့် ငေးကြည့်ရင်း ကိုယ့်ဖာသာ အရက် နောက်တစ်ခွက် ထည့်စပ်ပြီး ဖန်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်း တေ့ကာ အသာစုပ်သောက်နေမိသည်။ သူမ ကိုယ် တွင်းမှ သွေးတွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ဆူဝေအုံကြွ လာသလို ခံစားနေရပြီဖြစ်သည်။ လှိုင့်လက်ကလေး တစ်ဖက်က သူမပေါင်ခွကြားဆီ အလိုလို ရောက်ရှိ သွားပြီး အင်္ဂါဇပ်အုံကလေးရှိရာကို အသာအယာ ဖိအုပ်ကိုင်စမ်း လိုက်မိသည်။

မစန်းကတော့ ကိုအောင်ဒင်ဆိုသည့်လူရဲ့အရှေ့မှာ ပုဆစ်ဒူးတုပ်လေးထိုင်ကာ သူ့ခါးရှေ့က လီးကြီးကို အားပါးတရ စတင်စုပ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ ငွေစိုး ဆိုသူကလည်း မမြင့်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကိုချွတ် ခါးဝတ်ထမီကို အောက်ဆွဲချလိုက် ရာက သူ့လက်များက အပေါ်ပိုင်းရှိ ရင်သားဆိုင် အိအိကြီး နှစ်မြွှာကိုရော ခါးအောက်ပိုင်းရှိ ဖောင်းရွ နေသည့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးဆီကိုပါ ရောက်ရှိကာ အငမ်းမရနိုင်စွာ သွက်သွက်မြန်မြန်ကြီး ပွတ်သပ် နှိုက်ဆွပေးနေပြီ ဖြစ်သည်။ မမြင့် တအင့်အင့် ညည်းရင်း ခါးလေးတွန့်လိမ်ကာ ခြေဖျားလေး ထောက်ကြွရင်း ဖင်ကြီးက အပေါ်ကို ကြွကြွတက် သွားတာကို မြင်ရသည်။ သူမအဖို့ ကောင်းခန်း ရောက်နေပြီလို့ ထင်ရသည်။

" အား တော်ပြီ မစန်း ရပြီ လီးက ဒီထက်တောင်ရင် ထွက်ကုန်တော့မှာ ကဲ ထ ဒီတစ်ခါ ကိုယ့်အလှည့်"

ပြောလိုက်ရင်း မစန်းကိုယ်လေး ဆွဲပွေ့ချီ၍ စားပွဲ ပေါ်တင် အင်္ကျီရော အတွင်းခဲဘော်လီပါ ချွတ်ပြီး ထမီကို သူမခါးအထက်သို့ ဒီအတိုင်း  ပင့်လှန်၍ မစန်းလည်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက် လေထဲ မြောက်ကာ ပက်လက်ကားရယားကြီးဖြစ်လျက်က အတွင်းခံ ပင်တီ မပါသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး အတ်ိုင်းသား ဖူးပြဲ ကြွရွ ခုံးထလျက်ရှိကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ဆုံရာ ခွကြားရှိ အမွှေးထူပြိန်းနေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီး ကို အောင်ဒင်က မျက်နှာအပ်ပြီး တရှူးရှူးတရှဲရှဲ နှာမှုတ်သံပြင်းပြင်းနှင့် အတင်းကာရော ရှလူးရှလူး ဖုတ် ကုန်းစုပ်နမ်းယက် မှုတ်ဆွပေးနေ လေတော့ သည်။

အောင်ဒင် ဘာဂျာဆွဲနေချိန် မမြင့်ခမျာလည်း မိုးတိုးမတ်တပ် ဖြစ်လျက်ကပင် ငွေစိုးရဲ့ အကိုင် အတွယ် ကြမ်းကြမ်း အပြတ်အသတ် ဆွနှူးပေး ခြင်းကို ခံနေရသည်။ ငွေစိုး သူမကို ပေါင်နှစ်ဖက် ကားရပ်ခိုင်းရင်းက သူ့လက်ကို ပေါင်ကြားလျှိုနှိုက် ပြီး မမြင့်စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းများ သွင်း ကာ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် နှိုက်ထိုးဆောင့်သွင်းပေးနေတာ ဖြစ်သည်။ မမြင့် နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ အံကြိတ် ပြီး အသံပင် စိုးစဥ်းမျှမထွက်နိုင်အောင် ကြိတ်ခံနေ ပုံရသည်။ ဒီလိုတွေ တွေ့မြင်နေရတော့လည်း လှိုင့် အနေနှင့် ဘယ်လိုမှ ထိုင်နေလို့မဖြစ်နိုင်တော့ပြီ။

လှိုင် အရက်ခွက်ကိုချကာ ထိုင်ရာကထလာပြီး သူမ ရှေ့က အောင်ဒင်တို့အတွဲကိုရော စက်ဆရာငွေစိုး နှင့်မမြင့်တို့ အတွဲကိုပါ ကြည့်ကာ သူတို့အနားကို တရွေ့ရွေ့ချဥ်းကပ်လာပြီး မစန်းခြေထောက်နှစ် ဖက် ကို အောက်ကနေ ဆွဲထောင်ပင့်မ ကိုင်မြှောက် ၍ စောက်ဖုတ်ကို သဲကြီးမဲကြီး မှုတ်ယက်ဆွပေး နေသည့် အောင်ဒင်၏ အနောက်ကနေ သူ့ကိုယ် လေး ဖိကပ်ပြီး အောင်ဒင့်ခါးရှေ့ကလီးကြီးကို သူမလက်တစ်ဖက်နှင့် အသာလျှိုဆွဲ၍ ကိုင်လိုက် လေသည်။ အောင်ဒင်လီးအကိုင်ခံရ၍ ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်လာရာ လှိုင့်ကိုမြင်တာနှင့် ကျေနပ်စွာ ပြုံးပြီး ..

" ကိုင်ချင်ပြီလား ကိုင်လေ လက်နဲ့ဂွင်းတိုက်ပေး စုပ်တော့မစုပ်နဲ့တော့"

" ဟင့်အင်း စုပ်ချင်တယ် သူ့ဟာကြီးကို"

" မစုပ်နဲ့တော့ နင်ပါဆက်စုပ်ရင် လရည်ပန်းထွက်ပြီး အားလုံး အလဟဿဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် မစန်းကို တစ်ချီ လိုးပြီးရင် ငါနင့်ကိုဆက်လိုးမယ် ငါ့လီးနဲ့ အလိုးခံမယ်မဟုတ်လား"

လှိုင်လည်း သူ့ဟာကြီး မိမိရရ ဆုပ်ကိုင်မိရော ကြီးမား လှသည့် လီးတန်ကြီးမှာ လီးကိုယ်ထည် အပေါ်နှင့် နဘေးတစ်ချက်ဆီက ဂေါ်လီလုံး အဖု အထစ် တွေက ပြူးတူးပြဲတဲနှင့် ကြမ်းရှရှနိုင်သော အထိအတွေ့ကို ခံစားရသဖြင့် တအုံနွေးနွေးဖြစ်နေ သော ရမ္မက်ဇောအဟုန်က ကြွသထက် ကြွ၍ လာခဲ့ ရပြီဖြစ်ရာ သူမစိတ်ကို အဆုံးစွန်ထိ လွှတ်ပေးလိုက် မိရင်း ..

" ခံချင်တာပေါ့ ခုတောင် ခံချင်လွန်းလို့ ရွတောင် နေပြီ မစန်းကို မြန်မြန်လိုးပေး ကြားလား သူ့လိုးပြီး တာနဲ့ လှိုင့်စပတ်ထဲ သူ့လီးကြီး တစ်ခါတည်း ထည့်ပေးတော့ ဟင့်ဟင့်"

" ထည့်ပေးမယ် စိတ်ချ တဝကြီးကို လိုးပစ်ဦးမှာ သိလား ဒီလို ဏှာအပြတ်ထန်တဲ့ ကောင်မလေး မျိုးမှ ငါက တွေ့ချင်နေတာ ဟင်းဟင်း "

ပြောပြီး လှိုင့်ပါး ဖောင်းဖောင်းကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် အားမလိုအားမရ ဖျစ်လိမ်ဆွဲ၍ အစန်း ဖက်ကိုပါ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက ..

" ကဲ အစန်း စောက်ပတ်သာ ဒီအတိုင်းဖြဲ ထားလိုက် တော့ ငါ့လီးကို စပတ်ထဲ အပီလိုးထည့်တော့မယ်  ငါ မရတော့ဘူး"

" အမလေး ထည့်ပါ ထည့်ပါရှင် ဒီကလည်း သူလိုးဖို့ ကိုပဲ အကြာကြီးစောင့်နေတာ တကတဲ လူက စပတ် တအားရွပြီး အရည်ဒီလောက်ရွှဲနေတာတောင် မှုတ်လို့ကို မပြီးစီးနိုင်ဘူး ကိုင်း ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထည့် လိုက်ပါတော့ ကျမ အသင့်ပဲ"

ပြောပြီး မစန်းလည်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်တစ်ချက်ကို သူမလက်နှင့်ဆွဲဖြဲဟ၍ အောင်ဒင့် လချောင်းကြီး ဝင်နိုင်ရန် အသင့်ပြင်ပေး လိုက်ရာ အောင်ဒင်လည်း သူ့ဂေါ်လီလီးကြီး တဆဆနှင့်ပင် မစန်းစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး တရှိန်ထိုးပင် လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ လီးကြီး က ဇွိကနဲ အသံနှင့်အတူ သူမစောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ကြပ်စွာ ထိုးစိုက်ဝင်သွားသည်။ အလိုးခံဖူး သော လီးဖြစ်၍ သိပ်ပြီး တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိပေမယ့် ခံစားရသည့်အရသာကတော့ ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးပင် ဖြစ်တာကို ဝန်ခံရပေမည်။

" စွတ်ဖွတ် ဘုတ် ဘွပ် ဘုဘွတ်ဖွပ် ဘွပ် ဖွတ် ဘလွတ် ဗြွတ် ဗြိ ဖွတ် ဗြွတ် စွတ် ဇွပ်"

" အိ အင့်အင့် အင့် ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုအောင် ဒင် အင့် ဟင့် ဆောင့် ဆောင့် အား အ ထိ ထိတယ် လီးကြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲပဲ အားရတယ်"

အောင်ဒင်လည်း ဒီအတိုင်း ငြိမ်၍မလိုးဘဲ စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်စီးကနေ ဖိဖိလိုးရင်းက  မစန်းနို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဖျစ်ကာဆွဲကာနယ်ကာနှင့် နို့ကိုလည်း တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့၍လိုးသည်။ နို့ကြီး နှစ်လုံး ကိုင်ဆွဲ၍လည်း တဖွပ်ဖွပ်တဘွပ်ဘွပ် လိုဏ်သံထွက်အောင် အားပါးတရ ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်ဆောင့်ချကာ လိုးပေးသည်။ လှိုင်က သူတို့ နားကနေပြီး အောင်ဒင့်ဖင်သားကို နောက်ကနေ စပတ်နှင့် ဖိကြိတ်၍ ပွတ်လိုက် မစန်းစောက်ပတ်ထဲ အချက်မှန်မှန်နှင့် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် ဝင်ချည် ထွက်ချည် ပြုနေသော လချောင်းကြီးရဲ့အောက် ဖက်က တွဲလွဲခိုကာ ဘယ်ညာ လှုပ်ယမ်းလျက် ရှိသည့် လဥတွဲတွဲနှစ်လုံး ကိုလည်း လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲ ညှစ်နယ်၍ဆွကစားပေးကာ ရမ္မက်ပိုကြွပြီး လိုး ဆောင့်ချက် ပိုသွက်လာအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်း က ဝိုင်းကူစေ့ဆော်ပေးသည်။

အောင်ဒင့်ချည်းပဲမဟုတ် မစန်းရဲ့ စောက်ပတ်ထိပ် က အစိလေးကိုပါ လက်မနှင့် အပေါ်ကနေဖိကြိတ်၍ ဆွဆွပေးလိုက်တော့ သူမလည်း သိသိသာသာ ဖင်ကြီးထွန့်လူးကာ အထက်ကို ကော့ပျံမြောက်ကြွ တက်လာရလေသည်။ အောင်ဒင်ရော မစန်းပါ အရှိန်ကောင်းပြီး ဏှာတကြွကြွဖြစ်လာကြ၍ အပေါ် က ဖိဆောင့်သူဆောင့် အောက်ကနေ အပြတ် ကော့ ညှောင့်သူ ညှောင့်နှင့် အပေးအယူ တဖြည်းဖြည်း ညီလာကြကာ တဖွမ်းဖွမ်းတဖွပ်ဖွပ် အသည်းအသန် ထောင်းလမောင်း ကြေအောင် လိုးကြဆောင့်ကြ ရင်း အောင်ဒင့်လီးထိပ်က လရည်တွေရော မစန်း စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေပါ တစ်ပြိုင်တည်း ဖျစ်ညှစ်ကာ ပြိုင်တူပင် ပန်းလွှတ် ထုတ်မိကြတော့သည်။

.........................................

၂၃။

တစ်ဖက်မှာ မမြင့်တို့အတွဲက စောစောကလို မတ်တပ်ရပ်လျက် မဟုတ်ကြတော့ဘဲ မမြင့်က ထိုင်ခုံလက်ရမ်းလေး ကိုင်ကာ သူမဖင်ကြီးကို ကုန်းထောင်ပေးထားပြီး ငွေစိုးက အနောက်ကနေ ရပ်၍ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိဖြဲကိုင်ရင်း အောက်က စောက်ပတ်ထဲကို လီးကြီး ဖိထိုးထည့်ကာ တဇပ်ဇပ်ဆောင့်လိုးလျက် ရှိပြီ ဖြစ်သည်။

ငွေစိုးက လူကောင်ခပ်သေးသေး ခပ်ညှက်ညှက် ဖြစ်ရာ လီးသေးမည် ထင်ရသော်လည်း တကယ် တမ်းကျတော့ မသေးသည့်အပြင် အောင်ဒင့် လီး နှင့်ပင် နင်လားငါလား ရှိနေသည်။ ဂေါ်လီ ထည့် မထားတာ တစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိပြီး လီးကြီးက တုတ်တုတ်ခဲခဲ အလျားရှည်လမျောနှင့် ပြောင်ချော ကြီးဖြစ်လေရာ သူတစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုး ထည့်လိုက်လျှင် လီးကြီးက ပြည့်တစ်ကြပ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ အဆုံးထိတိုင် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီး အတွင်းက သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ ထိထိမိမိ ထိုးဆောင့်မိသော စံချိန်မီ လီးငပဲကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ ငွေစိုးလိုးချက်က ပက်စက်ပြီး လူနှင့်လီးမလိုက်သလို သူ့လို အကောင် ငယ်ငယ်ဆီက ယခုလို ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတွေ ဘယ်လိုများ ထွက်လာနိုင်ပါလိမ့်လို့တောင် လှိုင် တစ်ယောက် ဘေးကကြည့်ရင်း စိတ်ထဲက တွေးမိ လေသည်။

" လာ ကိုအောင်ဒင် ဒီဖက်လှည့်လိုက်ပါ"

သူလိုးလို့ပြီးမှန်းသိပြီး နှစ်ယောက်သား ချစ်ရမ္မက် မပြေသေးဟန်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတန်းလန်း ထည့်စိမ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက် နို့လေး ကိုင်ကာ ဖျစ်နယ်စို့လိုက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကာညှစ်ကာ ချေနယ်လိုက်လုပ်နေတာမို့ လှိုင်လည်း နောက်ကနေ စောင့်ရတာ စိတ်မရှည် နိုင်စွာဖြင့် အသံပေးပြောလိုက်ရလေသည်။ အောင်ဒင် မစန်းစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီးချွတ်ကာ သူမဖက်လှည့်လာရာ လှိုင်က ..

" ကျမ ရှင့်လီးစုပ်ချင်လို့ စောင့်နေတာ တကတည်း လိုးပြီးရင် တော်ရောပေါ့"

ဆိုပြီး သူ့လီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်စမ်းကာ ဆုပ်ကိုင် ၍ အောက်မှာဆင်းထိုင်ပြီး အောင်ဒင်ရဲ့ သူ့ လရည် တွေရော မစန်းဆီကစောက်ရည်တွေပါ ရွှဲစိုနေသည့် ဂေါ်လီလီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်သွင်းကာ မရွံ မရှာပင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလေတော့သည်။ အောင်ဒင်လည်း ခုမှပင် သူနှင့်အစန်းတို့ ရှေ့ကနေ ဇောကပ်ပြီး လိုးကောင်းကောင်းနှင့် အားပါးတရ ပွဲခံနေစဥ်မှာ သူ့နောက်ဖက်မှာ တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ခွေးကုန်းပုံစံနှင့် အပီ လိုးနေကြ သည့် စက်ဆရာငွေစိုးနှင့်မမြင့်တို့ အတွဲကို သတိ ထားမိသွားဟန်တူသည်။

" ဟား ငွေစိုးတောင် အပီတွယ်နေပါလား သူ့ဟာမ ကြီးကလည်း မခေဘူး ဆူဆူတောင့်တောင့်ကြီး တောက်! စားလိုက်ရရင် ဝက်သားသုံးထပ်သား ဝါးသလို သွားဖုံးတစ်မြုပ် ရှယ်ပဲနေမှာ ဖြူဖွေးပြီး ရေဆေးငါးအတိုင်းပဲ"

သူ့စကားကြားတော့ လှိုင် ကျွဲမြီးတိုသွားဟန်နှင့် နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ..

" ဟွင်း ကျမကရော ဖြူဖြူဖွေးဖွေး မဟုတ်လို့လား ရှင့်အကြိုက်မဟုတ်ဘူးလား ပြောစမ်း"

" အာ အဲ အဲဒီလိုမဟုတ်ဘူးလေ နင် နင်ကလည်း လှတာပဲ အစန်းလည်းလှ နင်လည်းလှတဲ့အပြင် ဟိုတစ်ယောက်ကပါ လှလွန်းချောလွန်း တောင့်လွန်း လို့ စားချင်ဇောနဲ့ ပြောမိတာပါဟ ဟဲဟဲ စိတ်ဆိုး စရာ လား"

" စိတ်ချ ဒီည အားလုံးကို ရှင့်စိတ်ကြိုက် သေချာ ပေါက် စားရမှာပဲ ဘာမှ စိတ်ပူမနေနဲ့ ခုလို တောပြောတောင်ပြော လျှောက်ပြောနေရင်သာ ရှင်လိုချင်တာမပေးဘဲ ထကောက်ပစ်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ ဟွင်း"

" အမယ်လေး စိတ်တော့ ကောက်တော်မမူပါနဲ့ မောင်ကြီး နှမရယ် ဟဲဟဲ ကောင်းကောင်းသာ စုပ်ပေးစမ်းပါ ငါ့လီးက နင့်အာငွေ့ရရုံနဲ့တင် တောင်ချင်နေပြီ တွေ့တယ် မဟုတ်လား"

လှိုင် ဘာမှမပြောတော့လာဘဲ သူ့လီးကြီးကို နောက် တစ်ကြိမ် ပါးစပ်ထဲအပြည့်သွင်းပြီး စုပ်ငုံဆွဲပစ် လိုက်ပြန်တော့သည်။ လီးကြီးက အာခေါင်ထဲ အပြည့် စုပ်ရတာ အားပါးတရရှိလှပြီး ဂေါ်လီလုံး များကလည်း အပြတ်ကို ဆွဲဆောင်နေတာကြောင့် သူမရဲ့ကာမစိတ်တွေပါ ထိန်းမရအောင် ဆူကြွ လာရသည်။ သူ့လီးဒစ်ထိပ်လုံးကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက် ယက်ကာ ဒစ်လုံးနှုတ်ခမ်းကို လျှာစောင်းလေး ထိုး ထိုး၍ လီးတန်တစ်လျှောက်ကို လျှာအပြားလိုက် ဆွဲပြီး ယက်ရင်း သူမခေါင်းလေးက ရှေ့တိုးလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက် နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် သူမရဲ့ လက် ကလည်း လီးတန်ချောင်းကို အရင်းကနေ ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သကဲ့သို့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဆွဲဆောင့် လိုက်နှင့် အပြတ် မာတောင်လာအောင် စုပ်ယက် ဆွနှူးပြီးမှ ပါးစပ်ထဲကလီးကို ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ် လိုက်ကာ ..

" တော်ပြီ လှိုင် အသက်ရူကြပ်လာပြီ လီးက တော်ရုံ ကြီးတာမဟုတ်ဘူး ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတာ လိုး ချင်ရင်လည်း အခုပဲ လိုးတော့"

ပြောလိုက်တော့ အောင်ဒင်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြီး ..

" ကောင်းပြီ လှိုင် လှိုင်လီးစုပ်ပေးတာလည်း အံ့မခန်း ပဲ ဒါမျိုး တစ်ခါကြုံရဖို့တောင်ခဲယဥ်းတယ် ငါတော့ သိပ်ခိုက်သွားပြီ ကြာရင်အစုပ်ခံရလွန်းလို့ လီးတောင် ပေါက်ထွက်တော့မယ်"

ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ဇာတ်လမ်းစကြဖို့အတွက် ပြင်လိုက်ကြသည်။ လှိုင့်ကို မစန်းနှင့် နေရာ အပြောင်းအလဲလုပ်ပြီး မစန်းထိုင်ခဲ့သောစားပွဲပေါ် ခုနကအတိုင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားကာ ပက်လက် လှဲအိပ်စေ၍ သူက လှိုင့်စောက်ပတ်ရှိရာကို မျက်နှာ ကြီး ကပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို သေချာကိုင်ကြည့် ဖြဲကြည့် အကွဲကြောင်းအတိုင်း ထက်အောက်ဝဲယာ ကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့် တပြပ်ပြပ် ယက်ကာ သပ်ကာနှင့် အစိလေးပါမကျန် လှုပ်ခတ်ယက်ဆွ ပေးလိုက်သည်။

" အိုး အိုး တော်ပြီ ကိုအောင်ဒင် တစ်ချက်နှစ်ချက် မှုတ်ရင် ရပြီ လှိုင်အရည်တွေ တအားရွှဲနေတာ မမြင်ဘူးလား "

လို့ပြောရင်း စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အသင့် ဖြဲဟပေးလိုက်တော့ လီးတောင်နေပြီ ဖြစ်သည့် အောင်ဒင်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ လှိုင့်စောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့သည်။ ဂေါ်လီလီးလည်းဖြစ် ကြီးကကြီးနှင့်မို့ သူ့လီးပြဲကြီး စောက်ခေါင်း အပေါက်ကလေးကို အတင်းအကြပ်ထိုးဖြဲပြီး လီး တဝက်သာသာလောက် တရှိန်ထိုး နင့်ကနဲ နေ အောင် လိုးဆောင့်ဝင်သွားပုံမှာ ကြောက်ခမန်း လိလိပင် ဖြစ်သည်။ လှိုင်တစ်ယောက် လီးကြီး ဗွပ် ကနဲ စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်ဝင်လာ၍ ကြောက်လန့် တကြား လန့်အော်မိသည်။

" အမလေ့တော့် ကိုအောင်ဒင် ဖြေးဖြေးသက်သာ လိုးပါရှင် ဝက်ခေါင်းထိုးကြီးလိုးမှတော့ သေပြီပေါ့ လို့ ဟွန့် လီးက နည်းတာကြီးလား စပတ်ကွဲအောင် ရှယ်လိုးမယ့်လီးရီး "

" ဟုတ်တယ် နင့်စပတ်ကွဲအောင် အသေလိုးမှာ လိုး သတ်ပလိုက်မယ် ကြိုက်လား မကြိုက်လား ပြော"

" အွန်း လိုးလိုး ဝက်သတ်နွားသတ်လိုး အသေလိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးလေ ဒီကကြိုက်လေပဲ ဟင့်ဟင့် ကဲ ဆောင့် ဆောင့်လေ သွက်သွက်ဆောင့်"

" ဘွတ် စွတ် ဗွပ် ဘွတ်စွတ် ဖွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွတ် ဖလပ် ဘုတ် ဇွိဇွပ် ဖွတ် ဇွတ်"

" အိ အင့် အင့် အိ ထိ ထိတယ် ဆောင့် ဆောင့် အ သေ လိုး ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်လိုး စပတ်ကွဲပစေ လိုး စပတ်ကွဲတာ ရှင့်အပူမဟုတ်ဘူး လိုးမှာလိုး စက်သေနတ်ပစ်သလို လိုးထည့်လိုက် အ ရှီး အာ့ အ အိအင့် လိုး မြန်မြန်"

လှိုင် အောက်ကနေ အသေအလဲ ကျုံးအော်ပြီး တရ စပ်လိုးခိုင်းသည်။ ဒုတိယအချီ စရုံသာ ရှိသေးတာမို့ အောင်ဒင်လည်း လိုးအားကောင်းတုန်းပင် ရှိသေး ပြီး လိုးရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့် အဆက်မပြတ် ဖိလိုး ရာ လှိုင့်ခမျာ နှုတ်မှနေ၍ တကျွတ်ကျွတ်စုပ်သပ် မြည်တမ်းရင်း ဂေါ်လီလီးကြီးဆီမှ အထိအတွေ့ အရသာကို အထူးပင်နှစ်ခြိုက်စွဲမက်စွာ ဘဝင် တ ငြိမ့်ငြိမ့် ထိခိုက်ခံစားနေမိသည်။ သူမ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေကို ဂေါ်လီလီးကြီး ရဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုး ဝင်မှုက ဘာနှင့်မှမတူ တော်ရုံလီးနှင့် မလဲနိုင်အောင် ဖြစ်ပြီး ရမ္မက်ချဥ်ခြင်းတွေ အပြည့်အဝ ကဲလျှံစွာ ရရှိနေသည်။ သာမန်လီး သုံးလေးချောင်း လိုးတာ နှင့်ပင် နှိုင်းယှဥ်၍ရသည်။ လီးတစ်ချောင်းတည်း နှင့် ကာမအရသာ တင်းပြည့် ကျပ်ပြည့်ရရှိစေသော လီးဖြစ်ရာ လက်မလွှတ်နိုင်အောင် တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်ရသည်။

" နင် ငါ့လီးကိုကြိုက်လား ငါလိုးပေးတာ အားရ ရဲ့လား"

သူမေးတော့ ..

" ကြိုက်တယ် အားလည်းရတယ် ဂေါ်လီလီးက ကြားဖူးပေမယ့် အခုမှ လက်တွေ့အလိုးခံဖူးတယ် တလိမ့်လိမ့်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲ အနေခက်ပြီး လိုးတာ ကြာလေ အထဲကနေ ပိုပိုရွလာသလိုပဲ လိုးပါ မြန် မြန်လိုး တအားလိုးပေးပါ လီးအရင်းထိ ကပ်မြှုပ် ပြီး လိုး အ အား စဖုတ်ထဲ နင့်နေတာပဲ ကြိုက်တယ် အစ်ကို့လီးကို ကြိုက် အရမ်းကြိုက် တယ် အစ်ကို ကျမကို နမ်းပါ နမ်းပေးပါဦး"

" ကိုင်း ပြွတ်ပြွတ် နမ်းရုံတင်မကဘူး နို့ကြီးတွေ လည်း စို့ပေးဦးမှာ နင့်နို့ကြီးတွေက ဖီးနေတာပဲ ဒီနေ့လာတဲ့ နင်တို့မိန်းမသုံးယောက်စလုံး နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေရှယ်ချည်းပဲ အပီလိုးပေးမယ် ငါ အလိုး ကြမ်းလို့ မအော်ကြနဲ့နော် သိလား ဟားဟား"

" အော်မှာပဲ သိဘူး ဒီလောက်လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးတာ ကို အစက ဒီလိုမှန်းသိရင်မလာပါဘူး လီးကြီးနဲ့ လိုးလို့ စပတ်ပြဲရွဲကုန်ရင် ဘယ်သူ ကြိုက်ပါတော့ မလဲ တစ်ခါနှစ်ခါကုန်းတာထက် စပတ်ပြဲရွဲလို့ လီးအဝင်များတယ်ဆိုပြီး အပြောခံရတာ အားကြီး ဆိုးတယ် ရှက်စရာလည်းကောင်းတယ် ဟင့်ဟင့်"

လှိုင်အပြတ်ချွဲလိုက်တော့ သူ လှိုင့်ကို ဆက်ဆံပုံတွေ အတော်ကလေး ပြောင်းလဲလာသည်။ ခုလို လူ တစ်ယောက်ကို အကောင်းပြောတာကို ဘယ်သူ မကြိုက်ဘဲ နေမလဲလေ။ ကိုယ့်ကို အကောင်းပြောခံ ရတော့ ဂရုစိုက်မှုတွေပိုပြီး အမှတ်တွေပိုရကာ သူ့အပြုအမူတွေက သိသိသာသာ သိမ်မွေ့ညင်သာ လာသည်။ ဒါလည်း အတွေ့အကြုံက သင်ပေးခဲ့တာ ပဲ မဟုတ်လား။ လှိုင်တို့မိန်းမသားတွေအနေနှင့် ယောက်ျား ဆိုတာမျိုးက ကြောက်ဖို့မလိုအပ်သလို ကြောက်စရာသတ္တဝါတွေလည်း မဟုတ်ကြပါ။ မိမိဖက်က အကိုင်အတွယ်တတ်ဖို့သာ လိုပါသည်။

လှိုင်နှင့်အောင်ဒင် အပေးအယူမျှပြီး သူက အပေါ် စီးကနေ ကြမ်းတစ်လှည့်ချောတစ်လှည့် လိုး၍ လှိုင် လည်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီး မြောက်ကာကြွကာနှင့် သူ့ဆောင့်လိုးချက်ကို တုံ့ပြန် ညှောင့်လိုးပေးရင်း ကာမအရသာ တွေ့သထက် တွေ့လာကြလေသည်။ မစန်းက လှိုင်တို့အနားမှာ အတန်ကြာနေပြီး လှိုင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အသားဆိုင်တွေ ဖျစ်လိုက် ကိုင်လိုက် နယ်လိုက်နှင့် နဘေးကနေ ဝိုင်းကူ ဆွနှူးပေးကာ အရှိန်ရလာမှန်းသိ၍ အနားကခွာပြီး မမြင့်တို့အတွဲ ရှိရာဖက်ကို ကူးသွားသည်။

မမြင့်နှင့် ငွေစိုး အပြတ် အသတ် တစ်ချီလိုးပြီး၍ ငွေစိုး လီးထိပ်မှ လရည် ပန်းထွက်ချိန်မှာ သူက မမြင့် စောက်ဖုတ်ထဲကနေ လချောင်းကြီးကို အချိန် ကိုက်ချွတ်ယူလိုက်ပြီး ငွေစိုးလီးက လရည်ကျန်တွေ အကုန်ပြောင်စင်အောင် ဝိုင်းစုပ်ပေးလိုက်ကာ မိန်းမ နှစ်ယောက်နှင့် စက်ဆရာငွေစိုးတို့ လီးစုပ် စောက် ပတ်ယက်လုပ်၍ နောက်တစ်ကြိမ် ဆက်လက် စခန်း သွားနေကြပြန်ပါသည်။

ဒီတစ်ကြိမ် ငွေစိုးလိုးဖို့ အလှည့်ကျသွားသူကတော့ မစန်းပဲဖြစ်သည်။ လိုးချင်နေသူ ကုန်းချင်နေသူ နှစ်ယောက်တွေ့ဆုံမိကြ၍ ပြောစရာမရှိအောင် ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးကြတွယ်ကြလေတော့သည်။ သူတို့ဆီက လိုးသံဆောင့်သံ အော်ဟစ်သံတွေက ကျယ်လောင်စွာဖြင့် အခန်းပြင်ထိတိုင် ပျံလွင့်သွား ရသည်။

လှိုင်လည်း နာရီဝက်သာသာအလိုးခံပြီး စောက်ရည် မထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်ကာ တင်ပါးနှစ်ဖက် ရှုံ့တွန့်၍ ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့် စောက်ရည် အဆက်မပြတ် လွှတ်ပန်းကာ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်ဒင်က ရှေ့မှာတစ်ချီ လိုးထားခဲ့၍ မပြီးသေးဘဲ ဆက်လိုး ဆက်ဆောင့် နေပြန်ရာ လှိုင့်ကိုယ်ထဲက ရမ္မက်သွေး တွေ တစ်စတစ်စ ပြန်ဆူကြွလာခဲ့ရသည်။

အောင်ဒင် လရည်ပန်းထုတ်ပြီး မမြင့်ဆီလာကာ သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်း သူကလည်း မမြင့်စောက်ပတ်ကို စမ်းသပ်နှိုက်ဆွ၍ လီးလည်းတောင်လာရော တတိယအချီကို မမြင့်ခေါ်ပြီး အပီကြိတ် အပီလိုး လိုက်သည်။ လှိုင့်ကိုတော့ ငွေစိုး ဆက်လိုးသည်။ ငွေစိးလီးက ဂေါ်လီမပါပေမယ့် အတုတ်အရှည်က စံချိန်မီဖြစ်၍ ရှောကနဲရှောကနဲ အရင်းဆိုက်သည် အထိ တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်နိုင်ပေရာ ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်အရသာကို အီဆိမ့်အောင် ခံစားရပြန်ပါ သည်။

မိန်းမသုံးယောက်ကို တစ်ယောက်တစ်ချီစီ အား ရအောင် လိုးပြီး ခေတ္တအနားယူ သောက်စားကြကာ လှေသားတွေရှိရာ အောက်ထပ်လှေဝမ်းထဲကို သူတို့ငါးယောက်သား အတူတကွ ဆင်းလာခဲ့ကြ သည်။

..............................................

၂၄။

တစ်ည အချိန်တွေသည် မည်သို့မည်ပုံ ကုန်ဆုံးသွား ရသည်ဆိုတာကို လှိုင်တစ်ယောက် အသေအချာပင် မသိနိုင်ခဲ့ပါ။ သောက်တာစားတာလည်းများ ကျား ရဲလို မာန်စွယ်တဖွေးဖွေး လှေသားအစုအဝေးကြား ထဲမှာ အကာလ ညအမှောင်ကို အကာအကွယ်ပြု လျက် ရမ္မက်အမှောင်ကို အံတုတောင့်ခံရင်း မဟန်နိုင်စွာ လဲပြိုပျော့ခွေကျခဲ့ရလေသည်။

မနက်အရုဏ်မလင်းတလင်း အချိန်လောက်မှာ မစန်းနှင့် မမြင့် သူမအနားကို ရောက်လာပြီး တိုးတိုးကပ်​ကာ စကားပြောဆို တိုင်ပင်ကြသည်။

" လှိုင် မစန်းတော့ နေ့ခင်းအလုပ်ရှိလို့ ခဏပြန်ရမယ် ညကျရင်တော့ ဒီကို တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့ပေးဖို့ ကိုအောင်ဒင်နဲ့ ကိုစိုးတို့ အသေအချာ မှာထားတယ် သူတို့ဖက်က အပြန်အလှန် ကျေးဇူးတုံ့ပြန်တဲ့ အနေနဲ့ ငါ့လက်ထဲကို ငွေ တစ်ထပ်ကြီး ထည့်ပေး ခဲ့တော့ သူတို့အလိုကို တစ်ညလောက် ထပ်ပြီး လိုက်လျောပေးရမှာပဲ ကိစ္စပြီးမှ တို့သုံးယောက်ခွဲဝေယူကြမယ် အမြင့်နဲ့လှိုင်ကတော့ နင်တို့ စိတ်သဘော ပါ ငါနဲ့လိုက်ချင်လိုက် မလိုက်ချင်လို့ နေခဲ့ချင်တယ် ဆိုရင်လည်း အေးဆေးသာနေခဲ့ အပေါ်ခန်းမှာ တစ်နေကုန် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နားနေလို့ရတာပဲ ညလည်း တစ်ခေါက်ပြန်လာမယ့်အတူ ကိုယ့် သဘောနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာ ဆုံးဖြတ်ကြပေါ့ ငါ တစ် ယောက်တည်း ပြန်လို့တော့ ရပါတယ် ပြန်လာရင် သာ ဒီက တစ်ယောက်ကို အကြိုလွှတ်ခိုင်းရမှာ"

မစန်း သူ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ထဲ ထည့်ဝှက်ထားသည့် ငွေတစ်ထပ်ကို ထုတ်ပြရင်း ပြောလိုက်တော့ လှိုင်နှင့် မမြင့်တို့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကြည့်မိလိုက်ကြသည်။

မမြင့်က ..

" သူတို့ဖက်ကရော အားလုံး ပြန်ဖို့မပြန်ဖို့ အတွက်ကို ဘာပြောသေးလဲ တစ်ခုခုတော့ ပြောရမှာပဲ"

မေးလိုက်ရာ အစန်းက ..

" အင်း ညည်းလူ ကိုအောင်ဒင်ကတော့ တစ်ယောက် ယောက် သူတို့နဲ့အတူ အနားမှာ ချန်နေစေချင်ပုံပဲ ညက ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းလို့ အားမရသေးလို့နဲ့ တူတယ် အဟင်းဟင်း ဟင်း ဘယ်လိုလဲ အမြင့် ညည်း လှေမှာ နေခဲ့မလား"

" ငါ ငါက အမေ့နဲ့တွေ့ချင်သေးတာ လုပ်စရာ အလုပ် လေး နည်းနည်းပါးပါး ရှိသေးလို့ အရေးတော့ မကြီး လှပါဘူး တကယ်လို့ နင်က လိုအပ်လို့ နေခဲ့ပါ ဆိုရင်လည်း ကိစ္စမရှိဘူး ငါ နေခဲ့ရုံပဲလေ"

" ကျမ နေမယ် မမစန်း မမမြင့်ရော မမစန်းရော အလုပ်တွေ ရှိသေးရင် ပြန်ကြလေ မမြင့်လည်း ရန်ကုန်က ရောက်တာမကြာသေးဘူး အိမ်မှာ တစ်ရက်မှ ဖင်မြဲတယ်လို့တောင်မရှိသေးဘူးလေ ဒေါ်ဒေ့ါ်ကို ပြောစရာ မှာစရာတွေ သူ့မှာ အများကြီး ရှိဦးမှာ  လှိုင်က ဒီမှာ ဘာအလုပ်မှ လုပ်စရာလည်း မရှိဘူး ခုလည်း ညက သောက်ထား စားထား သောင်းကျန်းထားကြတဲ့ အရှိန်နဲ့ ခေါင်းတွေလေးပြီး မထူနိုင်အောင် ဖြစ်နေလို့ တစ်ရေးလောက်ဖြစ်ဖြစ် ဆက်နှပ်ချင်သေးတယ် လှိုင်က အေးဆေးပဲ နေလို့ဖြစ်တယ် ကိုအောင်ဒင့်အခန်းမှာ သွားနှပ်နေ လိုက်မယ်"

" အဲဒါဆို ပြီးရော လာ အမြင့် နင်နဲ့ငါ အခုပဲ ကမ်း ပေါ်တက်ဖို့ လုပ်ကြရအောင် ဒီအချိန် မိုးလင်း ကာစပဲ ရှိသေးလို့ တော်ရုံ လူသူ မတွေ့ နိုင်ဘူး"

ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲလေ။ သူတို့ကိစ္စက လူသိများ ပြီး ရပ်ကျော်ရွာကျော် ဟိုးလေးတကြော် ဖြစ်လို့မှ မကောင်းသည့် ကိစ္စပေကိုး။ မမြင့်လည်း သဘော တူပြီး လှိုင်တစ်ယောက်လုံးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်နှင့်ပင် နှစ်ယောက်သား လှေထဲကနေ ကမ်းပေါ်ကို ပြန် တက်ကာ အိမ်ပြန်သွားကြလေတော့သည်။

လှိုင် အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်ပင် လှေဦးပိုင်းတစ်နေရာရှိ ငါးဖမ်းပိုက်ပုံထက်မှာ လှေသားသုံးလေးယောက် ရဲ့အကြား တိုးဝှေ့အိပ်နေရာကနေ ကုန်းရုန်းထခဲ့ပြီး အပေါ်ကိုတက်လာကာ ကိုအောင်ဒင့်အခန်းဆီ ဝင်လာလိုက်သည်။

သူက တခူးခူးတခေါခေါနှင့် ဖင်ပြောင်ကြီး အတိုင်း သား လီးတန်းလန်း ထောင်လျက်သား နှစ်နှစ်ခြိုက် ခြိုက် အိပ်မောကျနေတာမို့ သူ့ကို တမင်တကာ လှုပ်နှိုးမနေတော့ဘဲ နဘေးကနေ အသာဝင်ပြီး သူ့လီးကြီး ဖင်နှင့်ကပ်လျက် သူ့ဖက်ကျောပေးပြီး တိုးဝှေ့ အိပ်ချလိုက်ရာ ခေါင်းချတာနှင့်ပင် တစ်ရေး ထဲ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်သွားရတော့သည်။

နေအတော်ကြီးမြင့်မှပင် လှိုင် အိပ်ရာက နိုးလာ သည်။ နိုးနိုးချင်း နဘေးကနေ သူမနိုးအလာကို အသာစောင့်ကြည့်နေပုံရသည့် ကိုအောင်ဒင်က သူမ ကိုယ်လုံးလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ဖက်ကာ နမ်း လိုက် ရှုံ့လိုက် နို့အုံကိုင်လိုက် ဖင်ကို စမ်းလိုက်နှင့် စိတ်မကြွကြွအောင် ပြုပြီး စောစောစီးစီး တစ်ကြောင်းဆွဲဖို့ ပြင်လေသည်။

" ဟာ ဒီက မျက်နှာတောင်မသစ်ရသေးဘူး"

ဆိုတော့ သူက ရယ်ကျဲကျဲနှင့် ..

" မလိုဘူး အာပုပ်နံလည်း ကိစ္စမရှိဘူး ငါ့လီး စုပ်ခိုင်းမှာ ပြီးတော့ ငါနမ်းချင်တာက နင့် ဖင်ကြီး နမ်းချင်တာ"

ပြောပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်း ပုံစံ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေ၍ သူက လှိုင့် ဖင်သားကြီး အောက်ကနေ ဖင်သားနှစ်ဖက် ဖိဖြဲကာ စောက် ပတ်ကို တပြွတ်ပြွတ်တပြပ်ပြပ် လျှာနှင့်ထိုးယက် မှုတ်၍စုပ်၍ သူ့စိတ်ရှိ အပြတ်ဂျာပေးသည်။ ညက ဝဝလင်လင် မခံစားခဲ့ရသော အရသာဖြစ်၍ လှိုင် လည်း အလိုအလျောက် စိတ်ပါလာပြီး သူ့အလိုကို လိုက်ရင်း မျက်နှာရှေ့မှာ အထက်ကို မတ်တောင်နေ လျက်ရှိသည့် သူ့ဂေါ်လီလီးငပဲကြီးကို ပါးစပ်ထဲ အပြည့်ထည့်သွင်းကာ အပြတ်စုပ်ဆွဲပေးမိ လေသည်။

အောင်ဒင်၏အမှုတ်အယက်တွေက ဆရာကျလွန်း သည်။ သူတို့ မှုတ်နေစုပ်နေချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါး ပွင့်ကာ ငွေစိုးရောက်လာ၍ အောင်ဒင်က

" အသာနေစမ်း ငစိုးရာ ပြီးမှမင်းအလှည့် သွား ခပ်ဝေးဝေး ဒိုးလိုက်ဦး"

အောင်ဒင် မောင်းထုတ်လိုက်၍ ကိုငွေစိုးလည်း မျက်နှာကြီးဖြဲစပ်စပ်နှင့် တဟဲဟဲရယ်ရင်း အရိုအသေ ပြုဟန်နှင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်ကာ ထွက်သွားရာ နှစ်ယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး ဇာတ်လမ်းဆက်က ဖြစ်ကြသည်။

" လာ လှိုင်လေး အပေါ်တက်ဆောင့်ပေး သေချာ ဇိမ်နဲ့ လိုးနော် တစ်ချက်ချင်းအေးဆေး နှပ်မလို့"

" သိတယ် ရှင်က စပတ်ထဲ လီးအရင်းထည့်စိမ်ပြီး ဇိမ်ခံပြီး နှပ်ချင်တာမဟုတ်လား ကျမလည်း ရှင့်လီး ကြီး တအုန်းအုန်းဖိမလိုးနိုင်ပါဘူး လီးကြီး ကြည့်ရင်း ကျောစိမ့်လွန်းလို့ ဟင့်ဟင့်"

" နင့်ကို လိုးရတာ တအားဇိမ်ရှိတယ် ပြန်ပြီးတော့ လက်မလွှတ်ချင်တော့ဘူး ငါနဲ့အတူ လှေတစ်ခေါက် လိုက်နိုင်ရင် အကောင်းသား"

" ဟာ မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ လုကို ဘယ်လီးနဲ့ လိုးမှန်းမသိ အသက်တောင် ဘယ်အချိန် ဘယ်လိုထွက်သွားမှန်း မသိ ဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် အဟင်းဟင်း ရှင်တို့ ဆရာ တပည့် တစ်သိုက်ကိုတော့ တကယ် လက်လန်တယ် လုံးဝ ဆလံပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း"

ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းပြောရင်း သူ့အပေါ်ကနေ တက်ခွ ကာ လီးထိပ်ကြီးကို စပတ်အဝတေ့ပြီး ဖင်သား ဆိုင်ကြီး တအိအိအောက်နှိမ့်ကာ အသာ ဖိထိုင် ဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးက တစ်လက်မချင်း အထဲ ကို တိုးဝင်လာသည်။ စောက်ပတ်နှင့် အပြည့်ပါပဲ။

ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် ဖိလိုက်နှိမ်လိုက်ကြွလိုက် လုပ်ကာ အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ချရင်း တစ်ဖက် ကလည်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ဖိမှောက်အိပ်ချ၍ သူ့ပါးစပ်ဝမှာ နို့ကြီးနှင့်ဖိကပ်ပေးလိုက်ရင်း အောင်ဒင့်ကို နို့စို့စေပါသည်။ သူနို့စို့နေစဥ် ဖင်ကြီး အထက်ကို တစ်တောင်လောက်ကြွအောင် ပင့်ကာ မြှောက်ကာ သူမအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ပင့်ကြွပြီး အထက်စီးကနေ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး လိုးဆောင့်ခြင်း အမှုကိုပြုလိုက်တော့ အောင်ဒင့်ထံမှ တကျွတ် ကျွတ် စုပ်သပ်အော်မြည်သံ ထွက်လာသည်။

" ကောင်းတယ် လှိုင်လေး ဆောင့် အပြတ်ဆောင့် သွက်သွက်ကြီး လိုးလိုက်တော့ ဟား မိုက်တယ် အရမ်းမိုက်ပဲ လိုး လိုးစမ်း စိတ်ကိုလွှတ်ပြီး အားရှိပါးရှိ လိုးချလိုက်စမ်း"

မြှောက်ပေးလေ ကလေ ဆိုသည့်အတိုင်း အားပေး သူရှိတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေ ပိုကြမ်းပိုသွက်ကာ ပိုပြီး မြိုင်ဆိုင်အားပါလာသည်။ အချက်နှစ်ရာ သုံးရာ မက ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့်် ဖင်နှင့်လီးရိုက်ခတ် သံ ဖန်းဖန်းမြည်အောင် တစ်လိုးတည်းလိုး တစ် ဆောင့်တည်း ဆောင့်ရင်း စောက်ရည် တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ အောင်ဒင် မပြီးသေး၍ သူမကို ပွေ့ချီချကာ ပင်လက်လှန် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်​ကို မြှောက်ထောင်ကားစေပြီး အထက်စီးကနေ တဘုတ် ဘုတ်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် ဆက်လက် ဖိဆောင့် လိုးသွင်း နေပြန်ရာ ကာမအရသာကို အီဆိမ့်ကော့ပျံ နေ အောင် ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားရပြီး သူရောကိုယ်ပါ အကောင်းဆင့်၍ စောက်ရည်နှင့်လီးရည် ပြိုင်တူ ထွက်ပြီး ကိစ္စပြီးသွားကြရသည်။

လှိုင့်အနေနှင့် နှစ်ချီဆက်ပြီးရခြင်း ဖြစ်ပြီး သူမ အနားကနေ အောင်ဒင် ထသွားတော့ နုံးခွေပြီး ကျန်ခဲ့သည့် သူမထံကို စက်ဆရာငွေစိုးက တစ်ဖန် ရောက်ရှိလာပြန်ကာ သူမ နို့ကိုစို့ ပေါင်ကြားထဲကို အသာလက်နှိုက်ဆွရင်း သူ့လီးကိုလည်း ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့် စုပ်ခိုင်းလိုက်ရာက နောက်တစ် ကြိမ် လင်းဆွဲတစ်ချီ ထပ်မံ လိုးဆောင့် စခန်းသွား ပြန်ပါသည်။ သူလည်း အကြာကြီးလိုးနိုင်သူပင်။ လိုးလိုက် နို့စို့လိုက် နို့ဆွဲနို့စို့ရင်း အပီအပြင်ကြီး တဖုတ်ဖုတ် တဘွပ်ဘွပ် အသံထွက်အောင် အားပါး တရ ဖိကာဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လိုးလိုက်နှင့်မို့ လှိုင်လည်း ရမ္မက်နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် မျောပါရင်း အလီလီ အချီချီ ကိစ္စပြီးရပြန်ပါသည်။

သူ့လရည်တွေ လှိုင့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပန်းထည့် ပြီး အားလုံးပြီးစီးတော့မှသာ အိပ်ရာက လူးလဲထ မျက်နှာသစ် ဆေးကြော၍ နံနက်စာ အတူတကွ စားသောက်ကြပါသည်။

နေ့တဝက်လောက် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အလီလီအခါခါ လိုးလိုက်နားလိုက် ချစ်ရေအလျဥ်​ ကြောထဲ မျောပါပြီး လှိုင်လည်း ငြီးစီစီဖြစ်လာ၍ လှေဝမ်းထဲဆင်းကာ ဟိုဒီလှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း လမ်းသလား နေစဥ် ညက တွေ့ခဲ့ရသည့် လှေသား သုံးလေးယောက် သူမလက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး အခန်း တစ်ခုထဲကို ခေါ်လာခဲ့ကြသည်။

" လာပါဦး ညကကိစ္စပြန်ဆက်ချင်လို့ "

" နေပါ ဒီမှာ အိပ်ရေးတောင်မဝသေးဘူး ညကျမှ "

" ဟင့်အင်း နေ့ညမလိုဘူး ဒီလှေမှာ ဘယ်သူမှရှိတာ မဟုတ်ဘူး အေးဆေးလိုးရအောင် နင်က လီးတော့ တကယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား"

" ဘယ်သူပြောလဲ လီးကြိုက်တယ်လို့ ဟွန့် အလကားပဲတင်း လိုးလို့ရတိုင်း လိုးနေ ခံရတဲ့ စောက်ပတ်က ကြာလေပြဲလေဖြစ်တော့မယ်"

" စပတ်ပြဲတော့ လိုးရသက်သာတာပေါ့ ကဲ ပြောနေ ကြာတယ် ရှေ့နောက်ညှပ်ပြီး ဖင်ပါ လိုးပေးမယ် ဘယ်လိုလဲ ခံမယ်မဟုတ်လား"

လှိုင်ကြည့်လိုက်တော့ သူမရှေ့အခန်းထဲမှာ အင်္ကျီ မရှိ ကိုယ်တုံးလုံးမဲမဲသဲသဲနှင့် ကျွဲပျိုကျွဲပေါက် များနှယ် ဦးချိုတကားကား ဂေါ်လီလီးကြီးတွေ တဖားဖားနှင့် လှေသားသုံးယောက် ပြီးတော့ အထဲမှာ ကျန်ရှိနေသေးသည့် သူတို့လူတွေက ငါးယောက်လား ခြောက်ယောက်လားမသိ ညဥ့် အမှောင်အောက်မှာ သူတို့မျက်နှာတွေကိုလည်း သဲသဲကွဲကွဲမမြင်တာမို့ ကောင်းကောင်းမမှတ်မိတော့ သူမကိုလိုးခဲ့ပြီးသူတွေလား မလိုးဘဲကျန်နေခဲ့သည့် လှေသားတွေ ထဲကလား ကွဲကွဲပြားပြားမသိနိုင်။ သူတို့ခါးပေါ်က ထူထူပွပွ သရီးကွာတားဘောင်းဘီ လှေသားအများစု ဝတ်လေ့ဝတ်ထရှိကြသည့် ရှမ်းဘောင်းဘီလို ခါးမှာရှုံ့ကြိုးပါသည့် တန်ကေး ဘောင်းဘီတွေ ပုဆိုးတွေချွတ်ကြ လီးကြီးတွေက မည်းပြောင်လျက် အချို့ရှည်လျားကောက်ချိတ်ပြီး အချိုကျတော့ 3cc 4cc ဆိုတဲ့ လီးကြီးဆေး ဆီအုန်း ဒါမှမဟုတ် နန်းမမွှေးဆီတွေ ရမ်းသမ်းထိုးကာ ကြီးချင်တိုင်း ကြီးနေသည့် ပြူးတူးပြဲတဲ လချောင်း တုတ်တုတ်ကြီး တွေနှင့်။ လှိုင်လည်း သူတို့ရှိရာကို အသာလှမ်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲက သရိုးသရီလေး ဖြစ်ကာ ရမ္မက်ဆန္ဒဇောတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်အောင် လှုပ်နိုးကြွလာသည်နှင့် အားလုံးကို မျက်လုံးလေး ဝေ့ကြည့်လိုက်ရင်းက ..

" ကောင်းပြီလေ ဒီလောက် လိုးချင်နေမှတော့ လိုး ပေါ့ ကျမ အလိုးခံပေးရုံပဲရှိတာပေါ့ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ဖင်လိုးလိုးစောက်ပတ်လိုးလိုး အပေါက်စုံ လိုးနိုင်ပေမယ့် ကျမက တစ်ခုခုကြောင့် မခံနိုင် အောင် နာလို့ပဲဖြစ်ဖြစ် တော်ပြီလို့ပြောရင် ချက်ချင်း တော်လိုက်ရပ်လိုက်ရမယ် စိတ်ရှိတိုင်း အသည်းအသန် လိုးရင် ဘယ်စပတ်ကခံနိုင်မလဲ သံနဲ့လုပ်ထားတာမှ မဟုတ်တော့ နှမသားချင်းစာနာ သူ့ဖက်ကိုယ့်ဖက်ကြည့်ပြီး လူလိုသူလိုတော့ လိုးကြ စေချင်တယ် ဒါပဲပြောချင်တယ်"

" ကောင်းတယ် နင်ကနင့်စည်းကမ်း ငါတို့ဖက်က လည်း မလိုးခင်လီးစုပ်ခိုင်းတာမျိုး စပတ်ယက်တာ ဆွတာ လက်နဲ့လိုးတာ အကုန်လုပ်မယ် ဂဂျီဂဂျောင် မကျဖို့ အရေးကြီးတယ် ကတိပေးနိုင်မလား"

" ပေးတယ် လီးစုပ်တာ ခုစုပ် ခုရတယ် စောက်ပတ် ယက်တာကျတော့ လူတိုင်းစေ့လုပ်နိုင်လို့လား "

" အိုး ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် သနားတယ် နင်မှ ဒီကို မရောက်ဖူးတာ ဟားဟား စပတ်မှုတ်ရယက်ရတာ လောက် ဖီးလ်ရှိတာ ဘယ်ဟာမှမရှိဘူး ဒီနေရာမှာ နင့်စပတ် မမှုတ်ချင်တဲ့ကောင် တစ်ယောက်မှမရှိဘူး မှတ် ကဲ စမ်းချင်ရင် နင့်ထမီသာ လှန်ပစ်လိုက် ရှုပ်တယ် ထမီချွတ်ပစ်လိုက် အားလုံးချွတ် နင့် အကြိုက်ဟုတ်မဟုတ် အခုသိရစေ့မယ် ဟဲဟဲဟဲ"

ခေါင်းဆောင်နှင့်တူသူတစ်ယောက်က စလိုက်တော့ ကျန်သူတွေ အားလုံး သူ့နောက် လိုက်ပါလာကြ သည်။ လှိုင်လည်း ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီ ဘော်လီနှင့် ခါးဝတ်ထမီရော အားလုံးကျွတ်ကာ ပြောင်သလင်း ခါပြီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်လို့ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် မဲမဲပြောင်ပြောင် နေလောင်အသားအရေနှင့် ရှိနေ ကြသည့် သူတို့အုပ်စုကလည်း အပေါ်ရော အောက် ပါ နိကက်ချွတ်ကာ မဲပြောင်ထိုးထောင်နေကြသည့် မွေးရာပါ ဖွားဖက်တော်လီးတုတ်တုတ်ကြီးများနှင့် သူမထံပါးမှာ အားလုံး စုရုံးဝိုင်းပတ်လျက် ..

မကြာမီ တအွန်းအွန်း တဟွင့်ဟွင့် ဗလုံးဗထွေး မပီမသ ညည်းသံလေးက သူမထံကနေ အဆက်မပြတ် ပေါ်ထွက်လာရလျက်။

ရှေ့ပိုင်းမှာ လီးနှစ်ချောင်းသုံးချောင်းအပြိုင် ပါးစပ်ထဲမှာရော လက်ထဲမှာပါ ဆုပ်ကာဆွဲကာ စုပ်ကာယက်ကာနှင့် လှိုင်တစ်ယောက် အလုပ်များ နေသလို သူမရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာလည်း လေးငါးယောက်မကသော လှေသားတစ်စုတို့က သူတို့စိတ်ကြိုက် အမဲဖျက်ကာ အောင်သေအောင် သား စားကြသည့်နှယ် သူမခြေထောက်အစုံကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ကိုင်မြှောက်ကာဖြင့် ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကို နမ်းစုပ်သူစုပ် ဗီဇံခေါ် စောက်စိထိပ်ဖူးလေးကို လှုပ်နှူး၍ ဆွသူဆွ စောက်ခေါင်းလေးထဲ သူတို့ရဲ့ လက်ချောင်းများဖြင့် ဇွတ်ဇွတ်ဇွပ်ဇွပ် ထိုးနှိုက် ဆောင့်သူဆောင့်နှင့် ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အလုပ်ရှုပ်နေ ကြပြီးသည့်နောက် စွတ် ဖွပ် စွတ်ဖွပ် ဘုတ် စွိ ဇွတ် ဘွတ် ဖလပ် ဘုတ် ဗြတ် ဘုဘွပ် ဆိုသော အချက် မှန်မှန် လိုးဆောင့်ချ သံ တို့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ပေါ်ထွက်ကာ လိုးသံ ဆောင့်သံ တအွန့်အွန့် တအွင့်အွင့် မချိတင်ကဲ ညည်းတွားသံ စောက်ဖုတ်နှင့်လီး အသားချင်း ထိရိုက်သံများ သူမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီး နှစ်ဖက်နှင့် လဥတွဲတွဲနှစ်လုံးတို့ရဲ့ တဘုတ်ဘုတ် မြည်ဟီး ရိုက်ခတ်သည့် အသံဗလံများအကြားမှာ အနီး ပတ်လည်မှ ကိုယ့်အလှည့်ကျချိန်စောင့်ရင်း မထိန်းနိုင် မအောင့်နိုင် ကိုယ့်လီးကိုကိုယ် တဖတ် ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်နေကြသည့် အသံများကိုပါ အခန်းကျဥ်းလေးထဲမှာ အတိုင်းသား ကြားနေရ လေတော့သည်။

လှိုင့်အဖို့တော့ ငရဲတွင်းလို့ ဆိုဖို့ဝေးစွ။ ရေငတ်သူ သူမအတွက် ပင်လယ်တွင်း သက်ဆင်းရဘိသကဲ့သို့ အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်နှင့် ဘယ်လိုပင် အတိုးချ၍ သောက်သော်လည်း သောက်လေလေ ငတ်မပြေ ရှိရသည့် ဆားငန်ရေထဲဝယ် စိတ်လိုက်မာန်ပါ အမောတကော လက်ပစ်ကူးရသည်သို့ မောလိုက် သောက်လိုက် သောက်လိုက် ငတ်လိုက်နှင့်ပဲ မဆုံးနိုင်သော သံသရာ လည်ပတ်ကာ ဝဲဂယက်ရဲ့ အလယ် စုန်းစုန်းမြုပ်ရသည့်အဖြစ်ကို ရောက်ရလေ တော့၏။

မောသည်။

ပန်းသည်။

နွမ်းလျသည်။

အတော်ကြီး လက်ပန်းကျကာ နုံးလျော့လျော့ ပန်းလျလျ။ နွမ်းလျော့ အားပျော့ ၍ ခွေယိုင်နေ သည့် အကြားကပင် နွမ်းဖတ်ဖတ် သူမမျက်နှာ ကလေးက မခို့တယို့ကလေး ပြုံးလျက်သာ ရှိနေပေသည်။ အာဂ မိန်းမသား ဟုပင် ဆိုရ မည်လား မပြောတတ်တော့။


စာရှုသူ အားလုံးကို လေးစားလျက်

နရသူ

၁၊နိုဝင်္ဘာ၊၂၀၂၁။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ



ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၅ )

ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - နရသူ

၁၇။

" အမေက အကြီးမနဲ့ ကိုဖောင်းကိုပါ နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်လုပ်ခိုင်းထားတာလား"

မမြင့်ကြည်မေးတော့ အမေက ခပ်ပြုံးပြုံးနှင့်ပင် သူမကိုကြည့်ပြီး  ..

" ဒါက သူတို့ဘဝပဲလေ အတန်းပညာလည်း ကောင်း ကောင်း မသင်ကြရတော့ သူတို့ကို လုပ်ငန်း အတွေ့ အကြုံရအောင် ဒီလိုပဲ သင်ပေးရတာပဲ မိတိုးက ခု ဆို အရွယ်တောင် တော်တော်ရောက်နေပြီ မတော် လို့ သူ ရည်းစားသနာတွေရ အိမ်ထောင်တွေ ဘာ တွေ ကျတဲ့အခါ  စျေးလေးဘာလေး ရောင်းတတ် ထားတော့ လူမပင်ပန်းဘူးပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား ဒါ ကြောင့် အမေ သူ့ကို ခုကတည်းက ကြိုပြီး မြို့က အမေ့အသိ ကုန်စုံဆိုင်ကြီး တစ်ဆိုင်မှာ သွားပြီး အလုပ်သွင်းပေးထားတာ အမေလည်း နောင် အသက်ကလေးကြီးလာရင် ဒီမှာပဲ အိမ်ဆိုင်လေး တစ်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး နားနားနေနေ လုပ်သွားတော့မယ်လို့ စဥ်းစားထားတယ် လူဆိုတာ အမြဲတမ်းတော့ နေပူ ကျဲတဲအောက်မှာချည့် အပင်ပန်းအဆင်းရဲခံပြီး အလုပ်ကြမ်းတွေ ကြာရှည် မလုပ်နိုင်ဘူးလေ ဖောင်းဖောင်းကျတော့ ယောက်ျားလေးဆိုတော့ လှေလိုက် ငါးဖမ်း ဟိုဖက်ကမ်း (ထိုင်းနိုင်ငံဖက်ကို ဆိုလို) ကူးပြီး အလုပ်လုပ်ချင်လုပ် သူ့အတွက် ရွေးချယ်စရာ က များတယ် ဒါကြောင့် ဒီနားက အသိ တွေဆီ အလုပ်ကူလုပ်ဖို့ သူ့ကို အငှားချထား လိုက်တာ နိုင်သလောက်လုပ်ပစေပေါ့ အိမ်ကိုတော့ တစ်ပတ် တစ်ခါ ပြန်ပါတယ် အကြီးမလည်း မကြာ မကြာ လာတယ် သူ့လုပ်စာလေး ရတာနဲ့ လာပို့ပေး တယ် လေ"

အမေ့စကား နားထောင်ရင်း သူမ အစီအစဥ်တွေ လည်း ဟုတ်တုတ်တုတ် ကိုယ်ကြံစည်ထားတာနှင့် သိပ်မကွာတာမို့ မြင့်မြင်ကြည် ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ညိတ်ရင်း အတန်ကြာ ငြိမ်ကျသွားမိသည်။

" အင်း အမေ့အစီအစဥ်မဆိုးဘူး အကြီးမမိတိုးပါ ပြန်ခေါ်ပြီး အတူတူ စားသောက်ကုန် ဆိုင်လေး ဖွင့်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ သမီးလည်း တစ်ချိန်ကျ ရင် အိမ်ပြန်ပြီး အမေတို့နဲ့အတူတူ ကိုယ်ပိုင် အိမ် ဆိုင်ကလေး တစ်ဆိုင်ဖွင့် အေးဆေး စားကုန်လေး တွေ ရောင်းမယ်လို့ စိတ်ကူးရှိတာ အမေပြောတာနဲ့ တိုက်ဆိုင်သားပဲ အဟင်း ဒီမှာက ငါးဖမ်းထွက်တဲ့ လှေတွေပေါတော့ ဆန် ဆီ ဆား ငြုပ်သီး ကြက်သွန် ဆေးရွက်ကြီးက အစ ခေါက်ပြန်ပေး ရောင်းနိုင်ရင် အလုပ် တကယ်ဖြစ်မှာသေချာတယ် မြို့မှာကျတော့ လူဦးရေ ပိုပိုများလာပြီး စီးပွါးရှာရဖွေရတာလည်း အရင်ကထက် ပိုခက်လာသလိုပဲ အနေအထိုင်က အစ ကြပ်တည်းရှုပ်ထွေးပြီး တောမှာလောက် ပျော် စရာ မကောင်းတော့ဘူး ကိုယ်နေတတ်ရင် တောပဲ ဖြစ်ဖြစ် မြို့ပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်နေရာ ဘယ်ဒေသ မဆို ပျော်စရာတွေချည်းပဲ မဟုတ်လား အမေရယ် သမီး လည်း ဒီထက်မက ရသလောက် ခြစ်ကုပ် စုဆောင်း ပြီး အမြန်ဆုံး အိမ်ပြန်နိုင်အောင် ကြိုးစားပါ့မယ်"

" ငါ့သမီး ပြောသလို လုပ်နိုင်ရင် အကောင်းဆုံးပေါ့ သမီးရယ် သေချာ ရည်ရွယ်ချက်လေးထားပြီး အလုပ်လုပ်ရင် မကြာခင် အမေတို့ ပြန်ပြီး အဆင်​ ပြေ လာမှာပါ"

လှိုင်က သူတို့ သားအမိပြောသမျှ ဘေးကနေ အသာ နားထောင်ရင်း ဘာတစ်ခွန်းမှဝင်မပြောမိ။ သူမ အနေနှင့်လည်း စဥ်းစားစရာ တစ်ပုံကြီးပဲ ဖြစ်နေ သည်။ မြို့မှာ အလုပ်အကိုင်က အဆင်မချော တစ်ခါလာလည်း ဒီသံသရာထဲ တဝဲလည်လည်နှင့် လူကသာ တစ်နေ့ပြီးတစ်နေ့ အသက်တွေက ပိုကြီး ကြီးလာတာပဲ အဖတ်တင် သည်။ မြို့မှာ နေလည်း လူ တောမှာ နေရင်လည်း လူ ပါပဲ နေတတ်ရင် အဆင်ပြေမှာချည်းပဲ ဆိုသည့် မမြင့်ကြည်ရဲ့ စကား ကို စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး သဘောကျ သွားမိသည်။

ကျေးဇူးပါ မမမြင့်ရယ် .. လို့။

အိမ်မှာ တစ်ညအိပ် နံနက်စာ ပဲပြုတ်ထမင်းကြော် စားသောက်ပြီး မနက်ကျတော့ အမေ့ထံ ပိုက်ဆံ အပ်နှံကာ ဒီတစ်ကြိမ် ပေးရန်ကျန်ရှိသည့် ငွေကို အတိုးနှင့်တကွ အ​ကြေအလည် ပေးဆပ်ပြီး နောက်ထပ် အကြွေး မယူတော့ဖို့ မနက်ဖြန် သူမ ကိုယ်တိုင် လိုက်ပါပြီး အိမ်တိုင်ယာရောက် သွားရောက် ပေးအပ်ကြမည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆို မှာကြား၍ လှိုင့်ကို ..

" လှိုင် လာ ငါတို့ နှစ်ယောက် ရွာထဲလျှောက်လည်ရအောင် "

ဆိုပြီး မမြင့်ကြည် ပြောတော့ လှိုင်လည်း သူမ ခေါ်ရာ နောက်ကို အသာတကြည်ပဲ လိုက်ပါလာ ခဲ့လေသည်။

ရွာက ကမ်းစပ်တလျှောက် ရွာတန်းရှည်လို ဖြစ်နေ သည်။ ယာယီ အလုပ်လုပ်ရင်း နေထိုင်ဖို့ ဆောက် လုပ် ထားသည့် လူနေ တဲအိမ်ငယ်တွေ တချို့ လုပ်ငန်း ကောင်းသူတွေက အိမ်ခပ်ကြီးကြီး ဆောက်ပြီး သောင်ပြင်ကဲ့သို့ နေရာ ကျယ်ကျယ် ဝန်းဝန်းမှာ ငါးလှမ်းစင်တွေ ဘာတွေနှင့် ငါးစို ငါးခြောက် ပုစွန်ခြောက် လုပ်ငန်းခွင် အမျိုးမျိုးကို မြင်တွေ့ရသည်။ နွမ်းပါးသူတွေက မိမိတို့ရဲ့ အပို ဝင်ငွေရဖို့နှင့် အိမ်စရိတ် ကာမိဖို့အတွက်ဆိုပြီး ကြက် ဘဲ ဆိတ် ဝက်အစရှိသော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် အချို့ကိုပင် မွေးမြူ ထားလိုက်ကြသေးသည်။ ရယ်စရာ တစ်ခုအနေနှင့် ဘာသာခြား မိသားစုတွေ နေထိုင်သည့် အိမ်အောက်မှာလည်း အခြားအိမ်က အိမ်မွေး ဝက်တွေ သုံးလေးကောင် မက ၄င်းတို့ ဖာသာ အစာရှာစားနေကြသည်ကို မြင်လိုက်ရ၍ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ကာ ပြုံးမိကြလေသည်။

တချို့အိမ်တွေ ကျတော့လည်း ဒေသထွက် တစ်နိုင် တစ်ပိုင် ထုတ်ကုန်တွေကို မြို့စျေးကွက်သို့ အချိန်မီ တင်ပို့ နိုင်ရန်အတွက် အဆင်သင့် ထုပ်ပိုး ပြင်ဆင် နေကြတာ မြင်ရသည်။ လက်လှုပ်မှ ပါးစပ် လှုပ်နိုင် မည် ဆိုသော ဝေါဟာရကိုပင် လှိုင်တစ်ယောက် သတိရမိသေးတော့သည်။ ဤဒေသကား ဉာဏ အား မသုံး ကာယ တစ်ခုတည်းကိုသာ အားကိုးအား ထား ပြုလျက် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်နှင့် လက် မပြတ် လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူတွေသာ နေထိုင်ကျက်စား နိုင်ပြီး လက်ကြောမတင်းသူတွေအတွက် နေရာ မရှိဘူး ရယ်လို့ တောင် ပြောနိုင်သောနေရာဒေသ မျိုး ဖြစ်ကြောင်း သူမတွေးမိလေသည်။

နေအိမ်တချို့မှာ ထိုင်းနိုင်ငံလုပ် စူပါကပ် ဆိုင်ကယ် တချို့ ရပ်ထားတာ တွေ့ရသည်။ ထိုင်းက လာသည့် အိမ် အသုံးအဆောင်တွေ လုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းပစ္စယ တွေ ဖောဖောသီသီ အသုံးပြုကြတာကို ကိုယ်တိုင် မြင်တွေ့သိရှိရသည်။ အချို့ဒေသတွေ မှာလို တရုတ် နိုင်ငံထုတ် ဆိုင်ကယ်မျိုး လုံးဝ မမြင်မတွေ့ ရပေ။

သုန်သုန် ဖြူးဖြူးတိုက်ခတ်နေသည့် ပင်လယ်လေ နှင့်အတူ တစ်ပါတည်း ကပ်ပါလာသော ဆားငံရည် ရနံ့ ငါးညှီနံ့နှင့်အတူ အလုပ်သမားတွေထံမှ နဖူးမှ သည် ​ခြေမထိတိုင် စီးကျလာသည့် ချွေးနံ့တွေက သူတို့အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုရာ နေရာဋ္ဌာနနှင့် လုပ်ငန်းသဘာဝကို သက်သေသာဓက ဖော်ညွှန်း ပြသလျက် ရှိနေသလို ထင်ရလေသည်။

ခပ်ဝေးဝေးဆီ လှမ်းမျှော်ကြည့်လျှင် မျက်စိတစ်ဆုံး အလျားလိုက် ဖြောင့်တန်းနေသော မိုးကုပ်စက်ဝိုင်း ရဲ့ အောက်မှာ ငါးဖမ်းပိုက်ချသည့် လှေငယ် တစ်စီး စ နှစ်စီးစနှင့် လှိုင်းလေငြိမ်သက်ကာ ပကတိ ညီညာ ပြန့်ပြူးလျက် ရှိသည့် ပင်လယ်ပြင်ကိုပင် အတိုင်း သား လှမ်းမြင်နေရသည်။ ဝါးလတ် ဝါးတန်း စသည့် ငါးဖမ်းစက်လှေ အကြီးစားတွေ ကိုတော့ သီးခြားတစ်နေရာမှာ ဆိုက်ကပ်လေ့ ရှိကြောင်း မမြင့်ကြည်ထံက သူမ သိရှိရသည်။

သူစိမ်းတစ်ယောက်ပီပီ မြင်သမျှတွေ့သမျှကို တအံ့ တသြ ဟိုငေးဒီငေးနှင့် လိုက်လံစပ်စု မေးမြန်းရင်း တစ်နေရာဆီအရောက်မှာ ..

" မိစန်း စန်းစန်းမဟုတ်လား "

" ဟယ် အမြင့် ကြည့်စမ်း လှလာဝလာလိုက်တာ ဟယ် နင် အိမ်ပြန်မလာကြာနေပြီ ခု သတိရလို့ ပြန်လာတာလား "

" ဆိုပါတော့ အမေနဲ့ ငွေရေးကြေးရေးကိစ္စ ပြောဆို စရာလေးလည်း ရှိလို့ ပြန်ခဲ့တာ"

" ကောင်မ မြို့မှာ အဆင်ပြေနေတယ်ပေါ့ နင် ယောက်ျားရော ရနေပြီလား"

" ဖွဟဲ့ မဦးမချွတ် သေနာမ ငါ့လင်ပဲယူခိုင်းနေပလား နင်ရော ရပြီလား ဘယ်နှစ်သားကျပြီလဲ"

" မယ် ငါက သားကျတဲ့ နအိုမ (နွားအိုမ) ရုပ် ပေါက် နေလို့လား အပျိုဟဲ့ အပျို ယရစ်နဲ့ကိုပြိုတာ နို့တိုက် မယ့် ကလေးတော့ မရှိဘူး လူကြီးတွေဘာတွေ ဆိုရင်တော့ တိုက်ချင်တိုက်မှာပေါ့ နင်ရော မတိုက် ဘူးလို့ ပြောနိုင်လို့လား အမြင့်ရ အဟွင်းဟွင်း"


မမြင့်ကြည်နှင့် ဖက်လှဲတကင်း နှုတ်ဆက်လိုက်သူ က သူမရဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက် လှစန်းရီ တဲ့။ ငယ်တုန်းက ဆော့ဖော်ဆော့ဖက်တွေ မြို့ကျောင်းတက်ပြီး ပြန်လာလျှင်လည်း သူတို့ တွေနှင့်ပဲ သွားလာလည်ပတ် စားသောက် နေခဲ့ သည်။ ပြောရလျှင် တစ်ယောက် အကြောင်း တစ်ယောက် အူမချေးခါးမကျန် သိကာ ဆိုမနာ ဆဲမနာတွေ ဖြစ်ကြပြီး အရင်အခေါက်တွေ သူမ ရွာကို ပြန်လာစဥ်က လိုအပ်သည့် အကူအညီတွေ အများကြီး ပေးခဲ့ဖူးသူလည်း ဖြစ်သည်။

" လာ အမြင့် အိမ်လိုက်ခဲ့ဦး ခဏခေါ်တာမဟုတ်ဘူး ကြိုက်သလောက်နေ ညအိပ်ဖို့ပါ ခေါ်တာ နင် ငါ့အကြောင်းသိတယ် မဟုတ်လား ဟင်းဟင်း ဒီက နင့်နဲ့ ပါလာတဲ့ သူငယ်ချင်းလား မိတ်ဆက်ပေး ပါဦး"

" အင်း ဟုတ်တယ်  သူငယ်ချင်းဆိုလည်းဟုတ် ညီမ လို ဆိုလည်း ဟုတ်တယ် အဆောင်မှာ အတူ နေကြ တာ သူ့နာမည် လှိုင် ချိုသဲလှိုင်လို့ ခေါ်တယ် ငါတို့ ထက် အသက်ငယ်ပါတယ်"

" လာ ညီမလေးလိုက်မယ် မဟုတ်လား အမြင့် သူ့ပါ ခေါ်လာခဲ့ကွယ် လာ အနောက်ကလိုက်ခဲ့"

" အေး လိုက်ပါ့မယ်ဟယ် ဒီမှာ ရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်လို့တောင် မဝသေးဘူး"

" ရတယ် အေးဆေး ငါလိုက်ပို့ပေးမယ် ဘုရားပြို ဖက်ကိုရော ရွာထဲအနှံ့ လှေဆိပ်ပါသွားကြမလား"

ပြောရင်း သူမကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါလှည့်ကြည့်တော့ မမြင့်ကြည် သူမဖင်သားကြီးကို ဖျန်းကနဲ လက်နှင့် ရိုက်ပြီး ..

" ကောင်မ စလာပြီ အေးဆေးနေတာနော် လူကို လာမစမ်းနဲ့ သိလား"

မိစန်း လျှာတစ်လစ်ထုတ်ကာ သူမကို ပြောင်ပြရင်း ..

" ဟယ် ငါအကောင်းပြောတာပါဆို နင်ကလဲ ဟင်းဟင်း"

နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် တွန်းထိုးရိုက်ပုတ်၍ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ခင်မင်မှု ဘယ်အဆင့်အထိ ရှိမည်ဆိုတာကို မမေးဘဲနှင့်ပင် သိလိုက်ရပြီ။ စကားအသွားအလာကိုကြည့်ရတာ သူမ မသိသေး သော အကြောင်း တစ်စုံတစ်ခုတော့ဖြင့် ရှိလိမ့်မည် ဟု လှိုင် အကင်းပါးစွာ တွေးလိုက်မိသည်။

မိစန်း နောက်ကို သူတို့နှစ်ယောက် လိုက်ပါလာပြီး ခြေတံရှည်အိမ်တစ်လုံးရှေ့ကို ရောက်ခဲ့ကြသည်။ အိမ်က သိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်ပေမယ့် တဲငယ်လေး တော့လည်း မဟုတ်ပြန်ပါ။ မိသားစု တစ်စု ကောင်း ကောင်းနေနိုင်အောင် ခိုင်ခိုင်ခန့်ခန့် ဆောက်လုပ် ထားသော လူနေအိမ်တစ်လုံးဖြစ်သည်။

" လာ အိမ်ပေါ်တက် အိမ်မှာတော့ ဘယ်သူမှ မရှိ ကြဘူး ငါ့တစ်ယောက်တည်း အိမ်က လူတွေ အားလုံး အလုပ်သွားကြပြီ"

" အော် ဟုတ်လား လှေထွက်တာလား"

" အေး ခု ရေတက်ရေကျနဲ့ဆိုရင် ငါးရက်တစ်ပတ် ကြာချင်ကြာမယ် သူတို့ပြန်လာမှ ငါးတွေ လက် မလည်အောင် ခွဲရ လှမ်းရမှာ ငါးအထိများရင်လည်း တခြားလိုတဲ့ ဖောက်သည်တွေဆီ ပို့တန်ပို့ပေါ့"

" ဒါနဲ့ ခုန နင် ဘယ်က ပြန်လာတာလဲ မိစန်း"

" မြို့တက်မယ့်ကားနဲ့ ငါးခြောက်သွားပို့တာလေ မိုးတစ်ပြိုက် နေတစ်ပြိုက်နဲ့ ငါးအရနည်းတော့ ဒီတစ်ပတ် နှစ်အိမ်သုံးအိမ်လောက် စုပြီးတင်မှ လေးဘီး တစ်စီးစာ ရတာ ဟိုးရှေ့က ဒေါ်လှတို့အိမ် ငါးခြောက်ခြင်းတွေ ဝိုင်းကူသယ်ပေးနေရလို့ အချိန်တွေဖင့်ပြီး နင်နဲ့လမ်းမှာဆုံမိကြတာ နို့မို့ လွဲဦးမယ် ထင်တာပဲ"

" ငါ နင့်ဆီကို မဖြစ်မနေ လာမှာပေါ့ မိန်းမရဲ့ တွေ့စရာလူ ဆိုလို့ ဘယ်သူများ ရှိသေးလို့လဲ"

" အံအယ် နင့်အကြောင်းများ မသိရင်အခက် ကဲပါ ထိုင်ကြ ရှိတာလေးနဲ့ ကောင်းအောင် ချက်ပြုတ် စားကြမယ် ညီမ ငါးခေါင်းဟင်းချိုသောက် တတ်လား ကြိုက်တာပြော အစ်မချက်ပေးမယ်"

" လုပ်လာပြီ ငါးခေါင်းဟင်းနဲ့ ငါးဥဆားနယ်သုတ်နဲ့ ဦးရည် လေးနဲ့ဆိုတာ လာဦးမှာ သိနေတယ် ဟင်းဟင်း"

သူမနားမလည်သည့် စကားလုံးအသစ်အဆန်း တွေမို့ ချိုသဲလှိုင် မမမြင့်ကို ပြန်မေးရသည်။

" ဘာတွေလဲ မမမြင့်ရဲ့ ငါးခေါင်းတော့သိပါပြီ အဆောင်မှာဆို စားချင်တဲ့အခါ ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ် စားနေကျ ဦးရေ ဆိုတာက .."

" အရက်ကို ပြောတာဟေ့ တော တော အရက်လို့ ဆိုလိုတာ တို့ဒေသမှာ ကိုယ်တိုင် အရက်ချက်ရောင်း တဲ့ သူတွေဆီက ဦးဦးဖျားဖျား ရတဲ့အရည်ကို အရက်ဦးရေ (ဦးရည်) ခေါ်တယ် အဲဒီအရည်ကို ရေနဲ့ အချိုးကျ ရောစပ်ပြီး တစ်ခွက်တစ်ဖလားများ သောက်လိုက်ရရင် ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ နတ်သုဒ္ဓါ ယစ်ရွှေရည် ယမကာလေး ရီရီဝေ မေ့မေ့မူးပြီး အတွေ့ထူးလေး ခံစားရသလို ဟင်းဟင်း ဟင်း"

" အော် ဟော် ဒီလိုလား သိပေါင် မမမြင့်ရယ် ဦးရေ ဦးရေ နဲ့ဆိုတော့ လူလား ဘာလား အသက်ကြီးကြီး ထဲကလား ငယ်ငယ်လေးလား ကျမက ဟိုဒီ လျှောက်တွေး နေမိတာ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

မိစန်းလည်း သူမစကားကြားတော့ ခွက်ထိုးခွက်လှန် ကို တဟားဟား ရယ်ချလိုက်တာလေ။ တစ်အိမ်လုံး ရယ်သံတွေ ညံစီတဲ့အထိ ဝက်ဝက်ကွဲရောပဲ။

သုံးယောက်လုံး သဘောတူညီချက်နှင့် မီးဖိုချောင် ဝင်ပြီး ချက်ကြပြုတ်ကြ ငါးခေါင်းဟင်း (အရည် သောက် /သောက်ဆမ်းလို့ ပြောရမလားမသိ) အရည်ပူပူလေးကို မီးမြှိုက်ပြီးသား ငြုပ်သီးတောင့် သုံးလေးငါးတောင့် ချွေထည့် ရှူးရှူးရှဲရှဲနှင့် နှာရည် များ ထွက်လျှံကျအောင် သောက်ရင်း မိစန်းက သူ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ သေချာ သိမ်းဆည်းထားသည့် အရက်ဦးရည် ဆိုတာကို ရေနှင့်စပ်ကာ သောက်ကြ စားကြ သုံးယောက်သား အိမ်လေးထဲမှာ ပျော်ပျော် ပါးပါး ဝိုင်းဖွဲ့ မိကြလေသည်။

ပင်လယ်ငါးကြီးတွေက အဆီပြည့်အသားပြည့် အရသာလည်း တကယ်ရှိ ဂျင်းနံ့ စပါးလင်နံ့ သင်း သင်း မွှေးကြိုင်ပြီး သံပရာသီးစိပ်ကလေးပါ အရည် ညှစ် ကာ အမြည်းလုပ်စားသောက်ကြရာ ဟင်းချက်သူရဲ့ လက်ရာ ကောင်းလွန်းတော့လည်း တစ်ထိုင်တည်း နှင့် တစ်ပန်းကန် ခဏလေး ကုန်ပြီး အိုးထဲကနေ လိုသလောက် ထပ်မံခပ်ထည့် အလုအယက် လက် မလည်အောင် သောက်ကြရင်း အရက်ဦးရည်လည်း တစ်ပုလင်းကို ပြိုက်ကနဲကုန်၍ နောက်တစ်ပုလင်း ထုတ်ပြီး ရီဝေဝေ ယစ်ရွှေရည်ရဲ့ အရသာကို ကြိုက် တတ်သူတို့ထုံးစံ ဦးတည်ရာမဲ့ ပေါက်ပန်းလေးဆယ် စကားတွေကို အာဝဇ္ဇန်းရွှင်ရွှင် ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်း ပြောလိုက် ရယ်လိုက် ဟားလိုက် သောလိုက်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှင့်ပတ်သက်သည့် ရင်ဖိုလှုပ်ရှား ဖွယ်ရာ စကားတွေရော ညစ်တီးညစ်ပတ် ဆက်စ် ကိစ္စတွေပါမကျန် မပါမဖြစ်ဆိုသလို ရံဖန်ရံခါ ကြား ညှပ်ပါလာကာ တွန်းကြထိုးကြ ဟီးဟီးဟားဟား ဟီလာတိုက်ကြ သူတို့ချင်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပေါင် တွင်းကြောလေး လိမ်ကြ ဆိတ်ကြနှင့် အရက်ကလည်း မသောက်စဖူး သောက်လို့ဖြင့် အလွန်ကောင်း ဘီယာ ဝီစကီနှင့် လားလားမှမတူ တစ်မူ ကွဲပြား ခြားနားသည့် အရသာ ထူးပေမို့ လစ်မစ်ပြည့် ရေချိန် လေး ကိုက်သည်အထိ နံနက်စာစားဖို့ကိုပင် သတိ မရဘဲ မူးမူးထွေထွေ တဂွပ်ဂွပ်မော့ကာ ပြည့်အင့် သည့်တိုင် လက်လွတ်စပယ် သောက်လိုက် မိကြလေသည်။

.................................

၁၈။

" မိန်းမ ငါ့ခေါင်းနှိပ်ပေးစမ်း ငါတော်တော်ထိနေပြီ"

" လာ အခန်းထဲသွားပြီး ခဏလှဲနေလိုက် ငါ နှိပ်ပေး မယ် တစ်နေ့ခင်းလုံး အိပ် ညနေမှပြန်ထလို့ လည်း ဘယ်သူမှ အပြစ်ပြောမယ့်သူမရှိဘူး ညီမလေး လှိုင်ရော ရရဲ့လား ထပ်လိုချင်သေးရင် မစန်း ကို ပြောနော် မစန်း တစ်အောင့်နေရင် ပြန်လာခဲ့မယ် ကိုယ့်ဖာသာ စိတ်ကြိုက်သာ သောက် ဟုတ်ပီလား"

ပြောပြီး မမြင့်ကြည်ကို ဆွဲထူ၍ နှစ်ယောက်သား ဒယီးဒယိုင်နှင့်ပင် အခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်သွား ကြသည်။ လှိုင်ကတော့ ဗိုက်ထဲမှာ အရက်တွေရော အမြည်းတွေပါ အစာအိမ်တစ်ခုလုံးပြည့်တင်းနေပြီ ဖြစ်ပေမယ့် လက်မှာ ကိုင်လျက်သားရှိသည့် ဖန်ခွက်ထဲက အရက်လက်ကျန်ကို တစိမ့်စိမ့် အရသာခံပြီး ထပ်မံ မော့သောက်နေမိလေသည်။

မူးတာလည်း တော်တော်မူးပြီ။ ဟိုနှစ်ယောက်က ဘာလုပ်နေကြသလဲ မသိ။ စကားပြောသံတွေ ရယ်သံတွေတော့ သူမနားထဲ ကြားမိသလိုပင်။ နှစ်ယောက်သား နှိပ်ရင်း နယ်ရင်း စကားတွတ်ထိုး ရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မနိုင်ရင်ကာ စနောက်ပြောဆို နေကြပုံပေါ်သည်။

တကယ်က မိစန်းတို့ အိပ်ခန်းက သိပ်ပြီး လုံခြုံ လှသည်တော့မဟုတ်။ တံခါးချပ်က အကုန်ပိတ်၍ မရဘဲ တံခါးပတ္တာ ပျက်နေတာမို့ ချက်မချနိုင်ဘဲ မည်ကာမတ္တ စေ့ရုံလောက်သာ စေ့ထားနိုင်သည်။ အကယ်၍ အခန်းပြင်ကနေပြီး ရပ်ကြည့်လျှင်ပင် အခြေအနေအလုံးစုံကို မြင်နိုင်လောက်သည့် အနေ အထားပါ။ အပြင်လူ ရယ်လို့မရှိဘဲ မိသားစု အတွင်းလူတွေ ချည့် နေထိုင်ကြတာမို့ အိမ်ကို ပြီးစလွယ် မပြင်ဘဲ ပစ်ထားကြဟန်တူပါသည်။ မိစန်းမှာက အဖေအမေမရှိ အစ်ကိုနှစ်ယောက် (တစ်ယောက်က အိမ်ထောင်ခွဲ) နှင့် သူ့အောက် မောင်တစ်ယောက် ညီမတစ်ယောက်သာ ရှိသည်။ 

အစ်ကိုမောင်တွေက အလုပ်လည်းလုပ် အသောက် အစား လည်းမက်ကြပြီး အရက်ကိုလည်း နေ့ည မရှောင် အလွန်အမင်း သောက်ကြသူတွေမို့ အိမ်ရဲ့ ဝေယျာဝစ္စ အမှုကိစ္စအဝဝကို သူမကပင် အစစ အရာရာ ထိန်းကျောင်းကွပ်ကဲပေးရသည်။ ငွေ ဆိုလျှင်လည်း သူမကိုပဲ အပ်နှံရသည်။ ညီမငယ် ဖြစ်သူကို မြို့ပေါ်က ပွဲရုံတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်ခိုင်း ထားပြီး မိဘ လက်ထက်ကတည်းက အစဥ်အဆက် လုပ်ကိုင်လာသည့် ပုစွန်ခြောက် ငါးခြောက်လုပ်ငန်း ကိုတော့ ပြင်ပ အလုပ်သမား တစ်စုနှင့်အတူ သူမက ပဲ တာဝန်ယူ၍ ကြီးကြပ် လုပ်ကိုင်လာခဲ့သည်။ ပြော ရလျှင် မိစန်းက ဒီအိမ်မှာ မရှိမဖြစ် အခရာပင်။ အားလုံး သူပြီးမှ ပြီးရသူဖြစ်ကာ အစ်ကိုမောင်တွေ ကအစ  သူမကို မလှန်ဝံ့ကြပေ။

လှိုင်လည်း အပြင်မှာ တစ်ယောက်တည်း အရက် သောက်နေရတာ ကြာတော့ ငြီးငွေ့လာပြီး ရေချိန် လည်း ကိုက်နေပြီ ဖြစ်၍ ထိုင်ရာက ရုတ်တရက် ကုန်းထလိုက်ရာ ခေါင်းထဲမိုက်ကနဲဖြစ်ပြီး မျက်လုံး များပင် ပြာဝေသွားသည်။

" အား တော်တော်မူးတဲ့အရက်ပဲ တောက်"

မူးပြီဟေ့ဆိုလျှင် သူမ မခံစားနိုင်။ အလိုလိုနေရင်း စိတ်တွေ တိုလာရသည်။ တော်ရုံတန်ရုံ လစ်မစ် လောက်ဆို အမူးဒီဂရီ တရိပ်ရိပ်တက်၍ ဖီလင်ရှိစွာ ဇရက်မှိန်း မှိန်းနေလို့ရသော်လည်း လစ်မစ်ကျွံလာ လျှင်တော့ သူများတကာလိုပဲ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် တွေ တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု ဖြစ်လာတတ်ပါသည်။ ဒါကြောင့် အမူးလွန်အောင် မသောက်ချင်။ ခုဟာ ကလည်း မသောက်ဖူးသော အရက် ဖြစ်တာက တစ်ကြောင်း မိန်းမဖော်ချည်းပဲ ရှိ၍ မျက်နှာပူစရာ မလိုအပ်တာကြောင့် စိတ်ကို လွှတ်ကာ တမင် ဇွတ်မှိတ်ပြီး သောက်မိခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

လူကိုယ်တိုင် ထိုင်နေရာက ထလျှောက်မိတော့မှပဲ ကိုယ် ဘယ်လောက်မူးကြောင်း သိရတာဖြစ်သည်။ အလွန်အကျွံကြီး မဟုတ်သည့်တိုင် ခြေလှမ်းတွေ မထိန်းနိုင်အောင် ဟိုထိုးဒီထိုးနှင့် တစ်ချက်တစ်ချက် လွတ်ချင်နေပြီဖြစ်သည်။

" မမမြင့်ရေ မမမြင့် မမစန်းရော အားလုံး မူးပြီး အိပ်နေကြပြီလား ဟုတ်လား"

တံခါးကို အတင်းတွန်းဖွင့်ရင်း ရှေ့ကို ယိုင်ထိုးထိုး နှင့် လူက ဟန်ချက်ပျက်ပြီး မပြိုလဲရုံတစ်မယ် အခန်းထဲကို ပုံပျက်ပန်းပျက် ဗြုန်းစားကြီး ရောက်ချသွားတော့ ..

" အိုး လှိုင် ဘယ် လို တွေ ဖြစ်"

" ဟဲ့ဟဲ့ စောက်ပလုတ်တုတ် အမြင့် လှိုင့်ကို ကူပြီး ထိန်းပါဦး ဟဲ့"

" ဟီဟိ ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် လှိုင် လှိုင်လည်း မူးပြီ ထင်တယ် မမမြင့်ရေ ဆောရီး ဆောရီး ဟီးဟီး"

" ခစ်ခစ်ခစ် ကောင်းတယ် သိပ်ကောင်း အဲ အဲလို မူးနေမှ ကြိုက်တာ လှိုင် မူးပုံကလေးက ချစ်စရာ လေး ဟင်းဟင်း ဟင်း အရက်ကို တအား မူးအောင် သောက်မှတော့ မူးမှာပေါ့လို့ ဒါလေးများ အဆန်း လုပ်လို့ ဟင်းဟင်း မစန်းတို့လည်း ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် သောက်ပြီး အစောကြီးကတည်းက ရေချိန်ကိုက်လို့ ဒီထဲလာပြီး အသာခိုးနှပ်နေကြတာ ဟင့်ဟင့် မင်း ရောက်တာနဲ့ အတော်ပဲ ခစ်ခစ်ခစ်"

" မမတို့ ဒီမှာ ကြာနေပြီ အိပ်နေတာလား ဘာ ဘာ လုပ် လုပ် အယ် .."

လှိုင့်နှုတ်ဖျားဆီမှ ပြောလက်စ စကားက လေထဲ မှာပဲ တစ်ဝက်တစ်ပျက်နှင့် ရပ်တန့်သွားပြီး သူမရဲ့ မျက်လုံးများက အခန်းထဲက သူ့အဖော်အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်ရှိရာကို အခုမှပဲ အသေအချာ စူးစိုက် ကြည့်မိတော့သည်။

မစန်းရော မမြင့်ကြည်ရော ကိုယ်ပေါ်မှာ အင်္ကျီက ဖိုသီဖတ်သီနှင့် ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးတွေ ရှေ့ကနေ အတိုင်းသား ပြုတစ်ထွက်ပေါ်နေကြပြီး ထမီက သူမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ မရှိတော့ ဘဲ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဗလာ ကျင်းလျက် ရှိနေကြကာ ပေါင်ခွကြားက အမွှေး အမြှင် မည်းမည်းနှင့် လက်တစ်ခုပ်စာမက ဖောင်းမို့ ဖူးရွနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးတွေကိုပါ ဘွင်းဘွင်း ရှင်းရှင်း အနီးကပ် တွေ့မြင်ရလေသည်။ လှိုင့်အနေ နှင့် သူတို့ ဘာလုပ်နေကြသလဲ ဆိုသည့်အဖြေကို မေးစရာ မလိုဘဲနှင့်ကို အလုံးစုံ ခြုံငုံနားလည် လိုက်ရပြီ။

မမမြင့် သူတို့ဖြစ်အင်ကို အားလုံးတွေ့မြင်သွား သည့် လှိုင့်ကို မျက်နှာလေးဖြီးစပ်စပ်နှင့် ကြည့်ရင်း ..

" ဘာလုပ်နေသလဲ ဟုတ်လား လှိုင်နဲ့ မမလိုပေါ့ လူက အရက်တွေလည်း မူးအောင် သောက်ထား တော့ မူးမူးရူးရူးနဲ့ ဟောဒီလို လှိုင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ .."

ဆိုပြီး ပြောရင်း အခန်းထဲက ကြမ်းပြင်ထက်မှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် လုံးထွေး ပူးကပ်လျက် ရှိကြရာက မမမြင့် လူးလဲထလာကာ လှိုင့်မျက်နှာ လေးကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်းက  ..

" ကဲ လှိုင်ရော အိပ်ချင်ပြေ အမူးပြေပြီး မျက်လုံး လေးတွေပါ ကျယ်သွားအောင် မမတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ အခုလို မနေချင်ဘူးလား"

ရယ်ကျဲကျဲနှင့်မေးရင်း သူမလက်တစ်ဖက် လှိုင့်ခါး အထက်ဆီ ရောက်ကာ လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်နေ သော လှိုင့် ထမီစလေးကို ဇပ်ကနဲ ဆွဲချွတ်၍ ..

" အို အို မမ မမမြင့် မ မလုပ် နဲ့ လေ အို ကြည့် ကြည့် ပါလားလို့  လူကို အတင်း အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် အင်း ဟင့်"

လှိုင် အလစ်အငိုက်ခံလိုက်ရ၍ ထမီစလေး သူ့ လက်ထဲ ပါသွားပြီး မမမြင့်လည်း လုံးဝ အလျှော့ ပေးခြင်း မရှိတော့ဘဲ ထမီကို အောက်ပိုင်းအထိ ရောက်အောင် ဇွတ်အတင်းပင် လက်မြန်ခြေမြန်နှင့် ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေရာ လှိုင်လည်း ထမီတခြား လူတခြား အဖြစ်ကိုရောက်ပြီး ခါးအောက်ပိုင်း ဗလာကျင်း သွားရလေသည်။ ပင်တီပါးကလေး တစ်ထည်သာ ခါးမှာကျန်ရှိတော့ရာ မစန်းလည်း ရှိနေသဖြင့် လှိုင် ရှက်ရှက်နှင့် အင်္ဂါဇပ်ရှိရာကို လက်နှင့် ကပျာကယာ အုပ်ကွယ်ထားမိသည်။

" ကဲပါ လှိုင်ရယ် ခုအခြေအနေရောက်မှ ရှက်မနေနဲ့ မစန်းက မမြင့် သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်ပါ နှုတ်လုံပြီးသား တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လည်း ငယ်ကျိုးငယ်နာ အကုန်သိပြီးသား ဒီရောက်တိုင်း ငါတို့ချင်း ပွတ်နေကိုင်နေကျ ဘာဖြစ်သေးလဲ မမနဲ့ လှိုင်နဲ့လည်း စကတည်းက ရင်းနှီးပြီးသား လူတွေပဲ မဟုတ်လား လို့"

စကားကို ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ပြောရင်း တစ်ဖက် ကလည်း သူမပေါင်ခွကြားမှပင်တီကိုပါ အတင်း ဆွဲချွတ်နေပြန်ရာ လှိုင်လည်း ဘယ်လိုမှ မတတ်သာ တော့ဘဲ သူမတင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို အသာကြွပေး မိရာက ​မမမြင့်ကို လုံးဝဥဿုံ အလျှော့ပေးရသည့် အဖြစ်ကို ရောက်ရှိသွားသည်။

" ရှက်စရာ မမမြင့်ရယ် မမစန်းရှေ့မှာကြီး ဟင့်ဟင့်"

" အို အို ရှက်စရာလား လှိုင်လေးရယ် မမစန်းက လူချင်း ခင်မိပြီဆို အဲဒီလိုမျိုးမှ သိပ် သဘောကျ တာ ဟီးဟီး လှိုင့်ကိုယ်လုံးလေးက အိတင်းနေတာပဲ ကိုင်လို့လည်း ကောင်း မှန်းစမ်း ဒီဖက်ကို လှည့် မမကို တည့်တည့်ကြည့်လေ ဖင်လေးကိုရော နည်းနည်းလေး ကြွပြီး ဟော့သလို တစောင်းလေး နေကြည့်လိုက် ကြည့်စမ်း အယ်စတုံကြီး ပြည့်တင်း ကားတစ်နေတာပဲ ဖင်ကြီးက တအား နမ်းချင်စရာ ကြီး အဟီးဟီး"

" အ အာ ယား ယားတယ် အစ်မရယ် အို အို ကြည့် ကြည့်ပါလား လို့"

အကြာကြီး မူမနေနိုင်တော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ရဲ့ ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ် အကိုင်အစမ်း အညှစ်အနယ်ခံ ရမှုက သောက်ထားသောအရက်ရှိန်နှင့်ပါ ပေါင်းပြီး ကာမဓာတ်တွေ ဆူဆူဝေဝေ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရွပိုး တွေ သိန်းသောင်းချီမက လှုပ်ရှားနိုးထကာ ရာဂ တဏှာတို့ တဆစ်ဆစ်တရွရွ ငမ်းငမ်းတက် အုံကြွ သောင်းကျန်းလာရလေသည်။

မမမြင့်က လှိုင့်အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ပြီး ရင်စည်း ဘရာစီယာလေးပါ ဆွဲဖြုတ်ကာ ပြွတ်ကနဲ အပြင်ကိုထွက်လျှံကျလာသည့် နို့အုံကြီး နှစ်မြွှာကို ဆွဲဆွဲစို့နေသည်။ မမစန်းက သူမကိုယ်ကိုလှိမ့်တက် ၍ လှိုင်နှင့်ရင်ချင်းအပ်ကာ မှောက်အိပ်ချရင်း သူမ ရဲ့အမွှေးထူသော စောက်ပတ်အုံကြီးနှင့် လှိုင်ရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိ ဆီးခုံမို့အိအိကြီးကို အတင်း မရမက ဖိကပ်၍ ဆီးခုံအောက်မှ စောက်ပတ်ချင်း ဖိကြိတ် ပွတ်တိုက် ထိတွေ့မှုပေးနေသည်။ စောက်ခုံချင်း ထိကပ်ကာ အစိချင်းပါ ရံဖန်ရံခါထိတိုက် မိတာ ကြောင့် လှိုင့်မျက်စိထဲ ပြိုးကနဲပြက်ကနဲ ကြယ်လ တွေ မြင်သလို ဝင်းဝင်းပြက်ပြက် အီဆိမ့်သော အထိအတွေ့ အရသာကို ခံစားရသဖြင့် မျက်လုံး လေး မှေးစင်းကျကာ နှုတ်မှလည်း တကျွတ်ကျွတ် အသံထွက်၍ ညည်းလိုက်မိသည်။ လှိုင် အကောင်း ကြီး ကောင်းနေရပြီ။

သုံးယောက်သား လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်ရင်း ဟို ဆရာမ ကြီး နှစ်ယောက်က ဘယ်လောက်အထိတောင်များ အကိုင်အဆွ ကောင်းလိုက်သလဲမသိ လှိုင့်ပေါင်ခွ ကြားရှိ စောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ စောက်ရည်တွေ တစ်စတစ်စ စီးလျှံကျလာကာ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ကြီး အိုင်ထွန်းလာတာ တွေ့ရလေသည်။

" အ အာ့ လွှတ် လွှတ်ပါ လှိုင် အသက် ရှူကြပ်လာပြီ တကယ် မမစန်း အင့်အင့် လက် လက်ကြီးက အို့ အိုး အိဟီး မမရတော့ဘူး အို လှိုင် အ အရည်တွေ တအား ထွက် ထွက်နေပြီ အိ အင့် အင့်"

" လှိုင်လေးရယ် မမ ချစ် ချစ် လွန်းလို့ ဟင့်ဟင့် မင်းလေးကို ခုမှ လူချင်း သိခွင့် ခင်ခွင့်ရတာ ကြည့်စမ်း ကိုယ်လုံးလေးကလည်း ပြောစရာမရှိဘူး လှရက်လွန်းတယ် လှိုင် မမကို နမ်း နမ်းပါဦး"

" အင်း ကဲ ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် မမ ကရော လှတာပဲ အသားလေးက ညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့ ကိုယ်လုံးက ဖြိုးဖြိုး တောင့်တောင့် ဖင်လုံးကြီးတွေ ကားတစ် နေတာ နို့ကြီးတွေ ကလည်း တစ်ဆုပ် တစ်ကိုင်ကြီး ဟောဒီလို ဖျစ်ကိုင်လိုက်ရင် လက်ထဲမှာ အပြည့် အားရစရာကြီး ဟင်းဟင်း"

" ဟဲ့ ငါ့ကိုလည်း မေ့မထားနဲ့ လှိုင်ရဲ့ တကတည်း အသစ်ကိုမြင်တော့ ကိုယ့်အစ်မကိုယ် မေ့ပစ်ထား ရတယ်လို့ ဟွန်းဟွန်း သိမယ် လှိုင် ညည်း တော့ ကဲ ငါလာပြီ"

မမြင့်ကြည် မကျေမချမ်းပြောရင်း လှိုင့် ကိုယ် အထက်ပိုင်းရော အောက်ပိုင်းပါ ရစရာ မရှိအောင် ကိုင်ပစ်နယ်ပစ်သည်။ နို့ကြီးတွေ ဖျစ်နယ် စောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွ၍ အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်က တွင်းဝလေးထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဇွိကနဲ အတွင်းသို့ ဖိနှိုက်ထိုးဆောင့် ထည့်လိုက်ရာ လှိုင် ဖင်ကြီး ကြွမြောက်၍ ခါးလေး ကော့ထိုးတက်သွား ရသည်။ မမစန်းက လှိုင့်နှုတ်ခမ်းလွှာလေး နှစ်ချပ် အား ဒီတစ်သက် ပြန်မလွှတ်တော့မည့်ပုံနှင့် တပြွတ် ပြွတ် အသံထွက်အောင် အပြတ်နမ်းစုပ်ရင်း ပါးစပ် ထဲကို လျှာထိုးမွှေနှောက်ကာ လိမ်ခေါက် ကလိ ကစား ပေးနေသည်။

ဖီလင်တွေက တဖြည်းဖြည်း အရှိန်မြင့်တက်လာပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှ ကျန်ရှိနေသည့် အဝတ်လွှာတွေကို အသီးသီး ဆွဲ ချွတ် ပစ်လိုက်ကြရာက သုံးယောက်လုံး ဝတ်လစ် စားလစ် မိမွေးတိုင်းအနေအထား ဖြစ်လျက် တစ်ယောက် ဟာကို တစ်ယောက် အားမနာစတမ်း ကိုင်ကာညှစ်ကာ နယ်ကာနှင့် ရမ္မက်သွေးဆူကြွ အချစ်နတ်အပူးခံရသည့်နှယ် အလုအယက် တိုးတိုး ဝှေ့ဝှေ့ ဖျစ်ကြကိုင်ကြ နမ်းစုပ်ကြနှင့် မြင်မကောင်း အောင် ဖြစ်နေကြတော့သည်။ မမစန်းက လှိုင့်ကို နမ်းနေရာက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို မသိမသာရွှေ့ကာ လှိုင့် အောက်ပိုင်းအရပ်ဆီ အသာလျှောဆင်းသွား လိုက်ပြီး လှိုင်ရဲ့ပေါင်ခွကြားမှာ အသင့်နေရာယူ လိုက်သည်။ ဒီနောက်မှာတော့ ..

" အို့ အို အို မ မမ မမစန်းရယ် အီး ဟီး အင့် အင့်ဟင့် အို့ အ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အ အမေ့ ယား ယား တယ် ရှင်ရယ် အာ့ အား အား လှိုင် မ မနေတတ် တော့ဘူး ကွာ ဟင့် အ အရမ်း ရွ ရွလာပြီ အိ အီး ဟီး"

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ဖတ် ဘတ် ဘွတ် စွိ စွိ စွပ် ဖွတ် ဘွတ် ဗျစ် ပြွတ်”

စုပ်ကြယက်ကြ နမ်းကြမှုတ်ကြ သူတို့ထံကနေ ညိုးညိုးညက်ညက် ခပ်သဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာ သော အသံလှိုင်းလေးတွေ တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့် ညည်းသံလေးတွေ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်မြည် တမ်းသံတွေရဲ့အကြားမှာ အရိပ်သဏ္ဍာန်လေး သုံးခုက မြွေပျိုအုပ်ကလေး အချင်းချင်း လိမ်ယှက် ထွန့်လူး ယိမ်းနွဲ့ဆော့မြူး နေဘိသည့် အလား ထွေးလုံးရစ်ပတ်ကာ မရပ်မနား တွန့်လိမ်လှုပ်ရှား လျက် ..

အတန်ကြာ ငြိမ်သက်သွားလိုက် ပြီးမှတစ်ဖန် ပြန်လည် အသက်ဝင်နိုးထကာ လူးလွန့်လှုပ်ရှား လာလိုက်နှင့် တစ်ခါတစ်ရံလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ဒေါမာန်ပါပါရမ္မက်ကြွကြွ တစ်ခါ တစ်ရံကျတော့လည်း လှုပ်သည်ဆိုရုံ ညင်သာဖွဖွ အထက်အောက် အရှေ့အနောက် တွန်းထိုးပွတ် တိုက်လျက် ပူးကပ်ယှက်လိမ်ကာ တတွန့်တွန့် ထွန့်လူးရင်းဖြင့် ညှို့အားပြင်းပြင်း အရှိန်အဟုန် ပြင်းလွန်းလှသည့် ကာမဂုဏ်ရေစီးကြောင်းထဲမှာ ပက်လက် မှောက်ခုံ လိပ်ပြာကူး လက်ပစ်ကူး စိတ်ထင်တိုင်း ပုံစံ အနေအထား အမျိုးမျိုးနှင့် တက်ကြွထက်သန်စွာ ကူးခတ်မျောပါနေကြရင်း နေ့တဝက်ခန့် အချိန်တွေ အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ကုန်လွန်ကာ နောက်ဆုံးမှာ သုံးယောက်စလုံး အားအင်ကုန်ခမ်း နွမ်းနယ်၍​ ခြေကုန်လက်ပန်းကျရသည့်အလား အခန်းရဲ့ကြမ်းပြင်ထက်မှာပဲ မလှုပ်မယှက် ပုံလျက်သား ငြိမ်သက်သွားကြလေသည်။

.................

နိုးလာတော့ ရေမိုးချိုး သုံးယောက်အတူတကွ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် တစ်ယောက်တစ်လက်ဝိုင်းကူကာ ညစာ ချက်ပြုတ်စားသောက်ကြပြီး အာသာပြေ ယစ်ရွှေရည်လေး တစိမ့်စိမ့်သောက် တစ်ယောက် နှင့်တစ်ယောက် ရင်ခုန်ဖွယ်ရာ အနမ်းချင်းဖလှယ်၍ အိပ်ခန်းတွင်းမှာ မဆုံးနိုင်အောင် ချစ်ပင်စိုက်ပျိုး ချစ်မိုးဖြိုင်ဖြိုင်စွေကာ ချစ်ခန်းဖွင့်လှစ် ကာမ ပွဲတော်ကြီး ဆင်ယင်နွှဲပျော်ကြရင်း တစ်ညဥ့်တာ အချိန်ကို မမစန်းရဲ့နေအိမ်မှာပင် ကြည်နူးနှစ်သိမ့် အဆုံးစွန်သော သည်းလှိုက်ဖို ပျော်ပါးမြူးရွှင်မှု အတိ စည်းစိမ်ရှိစွာဖြင့် ကုန်လွန်ခဲ့ကြလေသည်။

..............................

၁၉။

မမမြင့်နှင့် လှိုင်တို့ နောက်တစ်နေ့မနက်မှ အိမ်ပြန် လာခဲ့ကြပြီး မမမြင့်နှင့် သူ့အမေဒေါ်လှစိန်တို့ ငွေစာရင်း ရှင်းရန်အတွက် ဆိုပြီး သားအမိ နှစ်ယောက် လှိုင်နှင့်အငယ်မလေး မိစုကို အိမ်စောင့် ချန်ထားကာ အပြင်ကို အတူ ထွက်သွားကြသည်။

အတန်ကြာတော့ မမမြင့် ပြန်ရောက်လာပြီး သူမက လှိုင့်ကို ..

" ကိစ္စတော့ ပြီးပြီ အမေလည်း  သူ့အသိ အိမ်မှာ စကားဝင်ပြောရင်း ကျန်ခဲ့တယ် ငါတို့လည်း အဆာပြေတစ်ခုခု စားသောက်ပြီး မိစန်းအိမ်ဖက် သွားကြရအောင်"

" စောစောစီးစီး သောက်ကြဦးမလို့လား မနေ့က လည်း တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံး .."

" မသောက်ပါဘူး လျှောက်လည်ကြမလို့"

" ဒါနဲ့ သေချာ ​ရှင်းပြ စမ်းပါဦး မမမြင့်ရဲ့ မမမြင့်တို့ ပေးစရာရှိတာတွေ ရော အကုန် စာရင်းပြတ်ပြီလား လှိုင် သိချင်လို့ပါ"

" အင်း ပြတ်ပြီလေ ခုဟာက နောက်ဆုံးအကြိမ် သွင်းလိုက်တာ အတိုးအရင်းစုစုပေါင်း (   ) လောက် ကျတယ် ရှိပါစေတော့ ကိစ္စပြီးဖို့သာ အဓိကပဲ ရှေ့ဆက် ကိုယ်နိုင်သလောက် စုဆောင်းပြီး စီးပွား ဖြစ်မယ့် လုပ်ငန်းတစ်ခုတော့ သေချာ ရွေး လုပ်ရ တော့မှာ ငါလည်း မြို့မှာနေတာကြာပြီး အလုပ်က အရင်အတိုင်း လူလည်း ဒုံရင်းပဲမို့ ကိုယ့်ဘဝရှေ့ရေး အတွက် တစ်ခုခု ရွေးချယ်ဆုံးဖြတ်မှဖြစ်တော့မယ်"

" ဟုတ်တယ် အစ်မရေ အစ်မစဥ်းစားပြီးရင် လှိုင့်ကို လည်း​ ပြောပါ မမေ့လိုက်ပါနဲ့ လှိုင်လည်း လူ တစ်မျိုး အစ်မရဲ့ ကိုယ့်အိမ်တော့ မပြန်ချင်ဘူး ဖြစ်နိုင်ရင် အစ်မသွားရာနောက်လိုက်ပြီး အစ်မနဲ့ တူတူ အလုပ်လုပ်ချင်တယ် တောဖြစ်ဖြစ် မြို့ ဖြစ်ဖြစ် အရေးမကြီးဘူး ဂရုလည်းမစိုက်ဘူး ကိုယ့်ဘဝကိုယ် အေးအေးဆေးဆေး နေထိုင် ဖြတ်သန်းချင်တယ် ဘာ အချုပ်အနှောင်မှမရှိဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရ ပြီးရော ဒါပဲ"

" တကယ်လား ဒါဆိုရင် ငါတို့ လက်ဆုပ်လက်ကိုင် ရှိတဲ့တစ်နေ့ စပြီး ပြောင်းလဲလိုက်ကြတာပေါ့ စိန်လိုက် လှိုင်ရေ မမ မင်းကို အပါခေါ်မယ် ဘယ်တော့မှလည်း မေ့မထားဘူး ပစ်မထားဘူး ယုံလိုက် ညီမရဲ့"

" ဒါကြောင့် လှိုင် မမမြင့်ကို ချစ်နေရတာ .. မမမြင့် ရယ် လှိုင်တို့ တစ်သက်လုံး မခွဲဘဲ အတူတူ နေကြရအောင်နော် နော်"

" လင်ယူရင်ရော တစ်ယောက်တစ်ဝက်စီလား အဟား ဟား"

" ဟင့်အင်း ယူပါဘူး စိတ်လာရင် ကြုံရာကုန်းလိုက် စပတ်အယားပြေရင် ပြီးတာပဲ မဟုတ်လား မမရဲ့ ခိခိ ခိ"

" အင်း အင်း အေးပါ အဲဒီကိစ္စ ဖြစ်ရစေ့မယ် ညည်းလေး အယားပြေစေရမယ်ကွာ မမ ကတိ ပေးတယ် အစန်းနဲ့လည်း တိုင်ပင်ထားတာ ရှိတယ်"

" ဘယ် ဘယ်လို ဘာတွေ ကြိတ်ပြီး တိုင်ပင်ထားလဲ ပြော လှိုင့်ကို ပြောပြ"

" ညကျ သိရမှာပေါ့ ကဲ ထ တစ်ခုခုစားပြီး အပြင် သွားရအောင် နေမြင့်လာတာနဲ့ လမ်းမှာ ပူခြစ်နေမှာ အောက်က သဲမြေဆိုတော့ အပူက ပိုပြင်းတယ်"

အိမ်မှာရှိသည့် ထမင်းကြမ်းနှင့် ငါးခြောက်ဖုတ် ဆီဆမ်းလေး အဆာပြေစားသောက်ကြကာ မိစန်းတို့ နေအိမ်ရှိရာကို ထွက်လာကြသည်။

အလုပ်သမားတွေ ရောက်နေကြပြီး နေပူကျဲတဲ အောက်မှာ ငါးခြောက်လုပ်ရန်အတွက် အသင့် ခွဲခြမ်းဆားနယ်ထားသည့် ငါးဗန်းတွေကို ဝါးကပ် များပေါ်တင်ပြီး နေပူပူမှာ အခြောက်လှန်းကြ မိုးရိပ်ပေါ်တာနှင့် အပြေးအလွှား ရုပ်သိမ်းကြ ငါးပုစွန်တွေ အထူးသဖြင့် ပုစွန်ခြောက်ပြီးသားတွေ ဆာလာ အိတ်ကြီး ထဲထည့် ထုထောင်းရိုက်ဖွတ်ကြ စကားတပြောပြော သီချင်းလေး တကြော်ကြော် ဟစ်ကြွေးရင်း လောင်ကျွမ်းမတတ် ပူခြစ်နေသော နေလုံးကြီးကိုမျှ လုံးဝအမှုမထားဘဲ နောက်ကျော ပြောင်ပြောင် ချွေးတလုံးလုံးနှင့် သွက်လက် တက်ကြွစွာ မိမိတို့ အလုပ်တာဝန်တစ်ခုတည်းကို အာရုံစူးစိုက် လုပ်ဆောင်နေကြသည့် ကျောမွဲ အလုပ်သမားများကို ကြည့်ရင်း ရင်ထဲက ကရုဏာ စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာရသလို သူတို့ကို အားကျပြီး ကိုယ်တိုင်ပင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင် လိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာရလေသည်။

မမစန်းက သူကိုယ်တိုင်လုပ်သလို အလုပ်သမားတွေ ကိုလည်း ဆူတန်ဆူ ဟောက်တန်ဟောက် ဆဲတန်ဆဲ တရင်းတနှီး ပြောဆိုမာန်မဲ၍ လိုအပ်သလို ညွှန် ကြား စေခိုင်းလျက် ရှိသည်ကို တွေ့ရသည်။ မနေ့က တွေ့ရသော မမစန်းနှင့် အပုံကြီးကို ကွာခြား လှပေ သည်လို့ လှိုင်တစ်ယောက် တွေးမိလေသည်။

အလုပ်တာဝန်နှင့် ရင်ထဲက အချစ်ရမ္မက် စိတ်ခံစား ချက် ကို တစ်ပိုင်းတစ်ကန့်စီ တစ်ကဏ္ဍစီ ခွဲခြား ပိုင်းဖြတ်နိုင်သူ ဖြစ်၍ တော်မှန်ကောင်းမြတ်လှ ပေသည် ရယ်လို့ပင် ရင်ထဲက နှစ်နှစ်ကာကာကြီး လှိုက်လှဲစွာ ချီးကျုးထောပနာ ပြုမိလေသည်။

" လာကြ အိမ်ပေါ်တက်ရအောင် လုပ်လက်စလေး ပြီးအောင်လို့ အမြန်ဖြတ်နေတာ သူတို့ကို မှာစရာရှိတာ မှာပြီးရင် လွှတ်ထားလိုက်လို့ရပြီ"

မစန်းကပြောတော့ လှိုင်က ..

" အို နေပါ့စေ မမစန်းရယ် အလုပ်သာ ပြီးအောင် လုပ်ပါ လှိုင်တို့လည်း တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် မကြုံဖူး မတွေ့ဖူးတာတွေ ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ရင်း အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီး ရတာပေါ့ လှိုင်က နေတတ်ပါတယ် အစ်မရဲ့ အလုပ်ပြီးမှ အိမ်ပေါ် တက်ကြမယ်လေ "

လှိုင်ပြောလိုက်ပြီး မမမြင့်ကလည်း သဘောတူ၍ သူတို့အလုပ်ခွင်ထဲ လျှောက်သွား အလုပ်သမတွေ ထံမှာ ကိုယ် သိလိုတာတွေ မေးမြန်းစပ်စုရင်း ငါးခြောက်ငါးခြမ်း ခွဲခြမ်းကြပုံ ရေငန်ငါးသေးလေး တွေက ဘယ်လို ငါးလိပ်ကျောက် စသည့် ငါးကြီး တွေက ဘယ့်နှယ် ငါးခြောက်အမျိုးအစား အများအပြား ရှိပုံတွေ ငါးစိုခွဲသားအဆင့်ကနေ ရေနှင့် သေချာ သန့်စင်ဆေးကြောပြီး ပိုးလောက် မတက်အောင် ဘယ်လို ဆေးဖြန်းရပုံတွေ တစ်ဖန် ကွန်ကရစ်ကန်လေးထဲ ဆားပက် ညဥ့်သိပ်ကာ အချိန်တန်တာနှင့် ကန်ထဲကပြန်ဖော်ပြီး နေလှမ်းရပုံ များ ရောင်းတန်းဝင်အဆင့်ကိုရောက်ပြီး ဘယ်နည်း ဘယ်ပုံ ထုတ်ပိုးရသည်ဆိုတာကအစ အတန်ကြာ အောင် ဟိုမေးဒီမြန်း စူးစမ်းလေ့လာနေကြပြီး မတ်တပ်ရပ်ဖန်များ၍ ခြေထောက်သွေးကျကာ အတော်ကလေး ညောင်းညာလာတော့မှ မမစန်းပါ အတူလိုက်ပါပြီး အိမ်ပေါ်ကို တက်လာခဲ့ကြသည်။

" ဟူး မောလိုက်တာ မမစန်းရယ် မမစန်းက အလုပ်ကို အသေအလဲလုပ်နိုင်တာပဲနော် လှိုင်တို့လို ကျတော့ ပျော့စိစိနဲ့ ခုလို အပင်ပန်းခံနိုင်ဖို့ အတော်ကြီးကို ကြိုးစားရဦးမှာ ဟင်းဟင်း"

မမစန်းက ..

" တကယ်လုပ်ရင် မဖြစ်ဘူးဆိုတာ ဘယ်ရှိမလဲ လှိုင်ရဲ့ မမတို့လည်း ဘဝပေးအခြေအနေအရ ဒီလို လုပ်ငန်းနဲ့အသက်မွေးရလို့သာ လုပ်ရင်းကိုင်ရင်းက မတတ်မဖြစ် တတ်မြောက်ကျွမ်းကျင်လာတာပေါ့ လှိုင်က ဒီလိုအလုပ်တွေ လုပ်ချင်စိတ်ရှိလို့လား ညီမရဲ့"

" အံမယ် သူက ဒီမှာ အခြေချဖို့တောင် စဥ်းစားနေပြီ အစန်းရဲ့ ညည်းမှမသိဘဲ ဒီနယ်မြေနဲ့ အကျွမ်းတဝင် ဖြစ်ပြီး စိမ်းမနေအောင်လို့ တို့အနေနဲ့ သူ့ကို ခပ်များ များ လေ့ကျင့်ပေးရမှာ နောက်ထပ် တစ်ခေါက် နှစ်ခေါက် လာပြီးရင် လှိုင်လည်း ခုထက်ပိုပြီး ဒီနယ်မြေနဲ့ နေသားကျလာမှာပါ ငါတော့ ယုံတယ် အစန်းရဲ့"

မမမြင့်ကပါ ဝင်ပြောလိုက်တော့ မစန်းလည်း လှိုင့်ခါးလေးကို အသာပင် လာရောက် ပွေ့ဖက် လိုက်ရင်းက ....................

" တကယ်ဟုတ်မဟုတ် မသိပေမယ့် ခုလို စကား လေး ကြားရရုံနဲ့တင် မမစန်းဖြင့် သိပ်ဝမ်းသာတာပဲ လှိုင်ရယ် မမက ကိုယ်ဘာကြီးဖြစ်နေနေ ကိုယ်လုပ် နေရတဲ့ အလုပ်ကိုတော့ချစ်တယ် ဂရုတစိုက်လည်း ရှိတယ် ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို လူဖြစ်အောင်မွေးခဲ့တဲ့ ဒီရေဒီမြေကို ချစ်တာလည်း ပါတယ် မမက ဒီမှာ ရော ထိုင်းဖက်မှာပါ အလုပ်တွေလုပ်ဖူးတယ် သူများအလုပ်ဆိုတော့ ခိုင်းသမျှအဆူအဆဲခံပြီး မညည်းမညူလုပ်ရတာပဲ အတွေ့အကြုံအများကြီး ရခဲ့ပါတယ်"

မမစန်းက သူမဘဝကို နောက်ကြောင်းလှန်ကာ ပြန်ပြောပြသည်။ ၇နှစ် ၈ နှစ်နေပြီးမှ ငွေ အတန် အသင့် စုဆောင်းမိပြီး ပြန်လာခဲ့ကာ မိဘလက်ငုပ် လက်ရင်းအလုပ်ကို စတင်လုပ်ကိုင်နိုင်ခဲ့ကြောင်း သူမ ရှင်းပြသည်။ တောမှာနေသူဖြစ်ပေမယ့် ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းနှင့် ရပ်တည်နိုင်သူဖြစ်သည်။

မစန်းက နံနက်စာအတွက် အစောကြီးထပြီး ချက်ပြုတ်ထားကြောင်း မနေ့ကလို အရက်ကြမ်း မသောက်ဘဲ စားသောက်ပြီး အပြင်ထွက် လျှောက်လည်နိုင်ရန်အတွက် ထမင်းမစားသောက် ခင် ဘီယာကိုသာ သောက်ကြမည်ဆိုပြီး ဆိုင်ကနေ သူကြိုဝယ်ထားသည့် ဘီယာပုလင်းတွေ ယူလာ ပေးသည်။

" ကောင်းတယ် အစန်း ဘီယာလေးနဲ့ ပင်လယ်လေ တဖြူးဖြူးနဲ့ဆိုတော့ မနေ့ကလောက် မမူးရင် တောင်မှ ခပ်ထွေထွေရီရီလေးတော့ ရှိမှာပဲ ပြီးရင် သုံးယောက် ဇိမ်နဲ့နှပ်ပြီး အလုပ်သိမ်းတဲ့အချိန်ကျမှ ကမ်းနားဖက် လမ်းလျှောက်ကြတာပေါ့"

မမြင့်ကြည်ပြောလိုက်ရာ မစန်းလည်း လက်ခံပြီး ..

" ငါတို့ ခပ်စောစော သွားရအောင် လူတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဖို့တော့ ရှိတယ်"

" ဘယ်သူလဲ နင့် အဆက်ဟောင်းလား လှေထဲကဆို နင့် အသိချည်းဖြစ်နေမှာ အစန်းရဲ့"

" အဆက်ဟောင်း မဟုတ်ပါဘူး လုပ်ငန်းတူထဲက ဆိုပါတော့ တခြားနယ်က လာတဲ့ လှေတွေရှိတယ် တို့ဆီမှာ ခဏတစ်ဖြုတ် ဝင်နားပြီး မကြာခင် ပင်လယ်ကို ပြန်ထွက်ကြမယ့် ဟာတွေ တစ်ပတ် ဆယ်ရက် ကျောက်ချပြီး မိုးလေဝသ အခြေအနေ လည်း ကြည့်ရင်း လှေဒေါက်တင်တာတို့ ပြင်ဆင် စရာ ရှိတာ ပြင်ဆင်ပြီး လိုသလောက် ရိက္ခာတွေ ထပ်ဖြည့်ကြ စုကြ ဝယ်ခြမ်းကြနဲ့ သူတို့လိုချင်တာ ရပြီးရင် ခရီးဆက်ကြမှာလေ"

" နင်က သူတို့လိုချင်တာ အကုန်ပေးမယ့် သဘော ပေါ့ ဟုတ်လား အစန်း"

" ဟဲ့ သေနာမ ဒီမှာ ငါက လှိုင်လေးသိအောင် အကောင်းပြောပြနေတာ စကားကို ကောင်းကောင်း မပြောရဘူး ဟွင်း ဟွင်း ကြည့်နေ ပေးရမယ့်လူက ငါ ဖြစ်မလား နင်ပဲဖြစ်မလား လို့ နောက်မှ အောင့်မေ့လေး အဘရဲ့လို့ မအော်နဲ့ ဟွန်း ကောင်မစုတ်"

" မယ် ငါက ချစ်လို့စတာနော် နင့်ကျ ကောင်မစုတ် လေး ဘာလေးနံ့ အေးဟေ့ စုတ်တယ် ပြဲတယ် ဘာဖြစ်လဲ ငါဘယ်လောက် စုတ်တယ် ပြဲတယ် ဆိုတာ နင်သိအောင် လှန်ပြရမလား"

" လှန်လေ လှန်လိုက် ငါ့အလုပ်ကကောင်တွေပါ ခေါ်ပြီး ကြည့်ခိုင်းလိုက်မယ် ဘာမှတ်လဲ နင့်ဖာနင် ကြိုက်သလောက် စုတ်စုတ်ပြဲပြဲ ဝိုင်းပြီး အသမ မခံရရင် ကံကောင်းပဲ ဟင်းဟင်း ခိ ခစ်ခစ် ခစ်"

လှိုင်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပုံကြည့်ရင်း ခွက်ထိုးခွက်လှန် ရယ်လို့မဆုံးတော့။ ခင်လည်းခင် ချစ်ကြတာလည်း နှစ်ယောက်မရှိ ဒါတောင်မှ မထင်ရင်မထင်သလို နပမ်းလုံးချင် ထလုံး နေကြ သေးတာ ဒီအစ်မနှစ်ယောက်တော့ တကယ့်စံပါပဲ လို့ တွေးရင်း သူတို့ကို အရင်ကထက် အချစ်ပိုမိ ရသေးသည်။

အတန်ကြာမှ နှစ်ယောက်သား ဆွဲလားရမ်းလား လုံးထွေးနေကြရာက အရှိန်ကုန် ရပ်တန့်သွား ကြသည်။ ထမီတွေလည်း ဖိုသီဖတ်သီ ပေါင်ပေါ် ဖင်ပေါ်ကြီးတွေ ဖြစ်လို့ သူတို့မို့ မရှက်ကြတယ်။ ဒါတောင် မောမောနှင့် အမောဖြေရင်း မစန်းရဲ့ ခြေတစ်ဖက်က အမှတ်မထင် မမမြင့်ထမီအောက်စ လေးကို ခြေမနှင့်ဆွဲကော် ပင့်လှန်တင်လိုက်ရာ ထမီကြီး အောက်ကနေလန်တက်သွားပြီး ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးကို ဘွားကနဲပင် တွေ့မြင်လိုက်ရ လေသည်။

" ဟယ် နေ့ခင်းကြီး လျှပ်ပြက်သလား ဓာတ်ပုံတွေ ဘာတွေတောင် သေချာချိန်ပြီး ရိုက်လို့ ဟီဟိ အား ဟား ဟား"

" ဟင်း ဟင်း ဟင်း မမမြင့်ကတော့လေ အပြင်လာ တာ ပင်တီတောင် ဝတ်မထားဘူး"

" ငါ့ ချည်းပြောနေ ညည်းရော ဝတ်လို့လား လှိုင်ရဲ့ ပြစမ်း"

" အို အို မ မ ဝတ် ဘူး အဟိ တမင် ဝတ်မလာမိတာ မမရဲ့ ဟင့်ဟင့် ခစ်ခစ်ခစ်"

မစန်းလည်း သူမအနားမှာရှိတာနှင့် သူ့လက်က ဇပ်ကနဲ လှိုင့်ထမီကို အောက်ကနေ ပင့်လှန်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာ အမွှေးအဖုတ်လိုက် ဖင်ကြီး အပြောင်သား ဖြစ်နေသည့် လှိုင့်အဖြစ်ကို သေချာ ကွင်းကွင်းရှင်းရှင်း တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။

သူမထံက သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်သံတွေ ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ လှိုင်လည်း ကိုယ့်အဖြစ်ကို လူမိသွား၍ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းနှင့်ပင် မျက်နှာလေး တမင်တည်တည်ထားပြီး ...

" ကဲပါ စားစရာသောက်စရာရှိရင် သောက်ကြစားကြ  မယ် ပြီးရင် အိပ်မှာနဲ့ ဘာနဲ့ တစ်မိုးချုပ်သွားကြ ဦးမယ် အစ်မတို့ရဲ့"

" ဟုတ်သား ကလေးတောင် ပြောနေပြီ အဘွားကြီး စိတ်လျှော့"

" ငါ့မပြောနဲ့ သွား သေချင်းဇိုးး မ ဟွင်း"

ရယ်ရင်း သောရင်း ဟားရင်းက အိမ်ရှေ့မှာ သူတို့ အသောက်ဝိုင်းကလေး ပြင်လိုက်ကြကာ မစန်းက ဘီယာတစ်ပုလင်း ဖောက်ပြီး သူ့ရှေ့က ဖန်ခွက်တွေ ထဲ ငှဲ့ထည့်ပေးလိုက်သည်။

" ကိုင်း ချီးယားစ် "

" ချွင် ချွင်"

..........................

၂၀။

သုံးယောက်သား သောက်ကြစားကြ ဘီယာလည်း ကုန်တော့ နံနက်စာ စားသောက်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှာ ဝင်ရောက် အနားယူကြသည်။ မမမြင့်ပြောပြသည့် ချစ်ပုံပြင်တွေ သူ့အတွေ့အကြုံကနေ ရလာသည့် ညစ်တီးညစ်ပတ် ဏှာဇာတ်လမ်းတွေ သွားရည် တမြားမြားကျကာ နားထောင်ရင်း မစန်းကလည်း သူထံမှာ လာရောက် အလုပ်လာလုပ်ကြသည့် အရပ် တစ်ပါးမှ အလုပ်သမား လင်မယားချင်း လင်ချင်း မယားချင်း ဖလှယ်ကာ အလုပ်ဖြစ်ကြပုံတွေ သူ့လင် ငါ့လင် ခွဲခြားမရသည် အထိ ဒီလင်နှင့် ဟိုမယား ဒီမယားနှင့် တစ်ဖက်က လင် ဖြစ်ပျက်ပုံ အလုံးစုံကို မျက်စိထဲ ပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ရင်း အိမ်နားနီးချင်း လင်မယားစုံတွဲနှစ်တွဲ လေးယောက်သား ဘယ်လို များ စခန်းသွားကြမှာ ပါလိမ့်ဟူ၍ တွေးစဥ်းစားကာ အသည်းထဲ ကျလိကျလိနှင့် ယားကျိကျိ ဖြစ်လာရ လေသည်။

" တကယ့်အဖြစ်အပျက် လှိုင်ရဲ့ ခု သူတို့မရှိတော့ဘူး ပြောင်းသွားကြပြီ ဒီမှာနေတုန်း နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ကူးပြီး သူ့မယားငါချ ငါ့မယားသူချနဲ့ မယားလုပ်တဲ့ ကောင်မတွေလည်း လီးနှစ်ချောင်း တပြိုင်တည်း အချောင်စားရ လင်တွေကလည်း တစ်ယောက်ကို ဘိန်းမုန့်နှစ်ချပ်စီ အလျှံပယ်စားကြရင်း သူတို့ချင်း ကလည်း တတွဲတွဲနဲ့ အသွားအလာမပျက်ဆိုတော့ အံ့သြစရာကြီး ဖြစ်နေတာ သူတို့အသိမိန်းမ တစ် ယောက်ဆီက​ ​ကြားရတာကတော့ တချို့ညတွေမှာ ဆိုရင် အိပ်ခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ မိန်းမလုပ်သူကို ယောက်ျားနှစ်ယောက် ဝိုင်းလိုးတာတွေ မိန်းမနှစ် ယောက်က ယောက်ျား တစ်ယောက်တည်းကို အလှည့်ကျ တက်ခွလိုးကြတာရော လေးယောက် တစ်ပြိုင်တည်း လီးနှစ်ချောင်း နှစ်ပေါက်ဆော်တာ တွေပါ အစုံပဲ ကြားရတယ် တကယ့်လူတွေပဲ"

" ခေတ်မီ ခေတ်ရှေ့ပြေးတယ် ခေါ်မှာပေါ့ မစန်းရဲ့ ခုခေတ်က ကပ်ကိုးတို့ ဆွင်းတို့ လင်ရှေ့မှာ မယား လုပ်တဲ့လူက သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ကုန်းတာ ကိုယ့် မယား သူများဝိုင်းဆော်တာကိုမှ ကြည့်ပြီး အရသာ ခံတဲ့လင်နဲ့ အတွဲချင်းလဲပြီးချကြတာတွေက အပြာ ကားထဲမှာ ခဏခဏကြည့်နေရပြီ ဆန်းတယ် လို့ တောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး အုပ်စုလိုက် တကယ့် လက်နက်ကြီးကြီးတွေနဲ့ ဗျင်းတာမျိုးကျတော့ ကြည့်ရင်းနဲ့တောင် သွေးပျက်စရာကောင်းလွန်းလို့"

" မကြည့်ဘဲ နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား လှိုင်"

" ဟင့်အင်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဇာတ်လမ်းပြီးတဲ့ အထိ ဆက်ကြည့်လိုက်တယ်လေ အဟင့် ဟင့်"

" ဟင်းဟင်းဟင်း"

" ဟားဟား လှိုင်က ရယ်စရာ တော်တော်ပြောတတ် သား အဟက်ဟက် ကြည့်စမ်း မစန်း အသည်းတွေ ယားလာပြီနော် ဟွင်း"

" ယားရင် ကုပ်လိုက်ပေါ့ မမရဲ့ဟင့်ဟင့်"

" ဟွင်း လာ လှိုင်ကိုယ်တိုင် လာကုပ်ပေးပေါ့ အငယ်လေးနော် ပြောပြီးရင် မပြေးနဲ့ ဟင်းဟင်း"

လှိုင် အနားကနေ အသာလစ်ထွက်မည့်ဟန်မျိုး လုပ်ပြလိုက်တော့ မစန်း ပို၍အသည်းယားလာပြီး လှိုင့်ကို အမိဖမ်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထွေးဖက်ထား လိုက်ရင်း လူကို ရစရာမရှိအောင် ဖောင်းမို့မို့ ပါးပြင် ကလေးရော နှုတ်ခမ်းနီထွေးလေးတွေပါ တရှုံ့ရှုံ့ တပြွတ်ပြွတ် နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေလေတော့ သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ကဲကြသဲကြပုံတွေကို မမမြင့် ဒီအတိုင်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် အသာထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ အမှန်တော့ တကယ် မပစ်ရသေးခင် မောင်းတင်သည့်အနေနှင့် မသိမသာ အရှိန်ယူနေခြင်းသာဖြစ်ပေသည်။

လှိုင့်နှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲလေးနှစ်ချပ်ပေါ် မစန်းနှုတ် ခမ်း သားတွေ ပိကျလာကာ တအားစုပ်နမ်းပြီး ပါးစပ်ထဲကို လျှာကလေးပါ ထည့်သွင်း၍ မွှေ နှောက် ခလောက်ပေးလာသည်။ လှိုင်ကလည်း သူမကို တုံ့ပြန်၍ အနမ်းပေးသည်။ မစန်း လှိုင့် အင်္ကျီ နှင့်ဘော်လီကို ချွတ်သည်။ တင်းမာအုံခဲ နေသော နို့ကြီးတွေ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အပေါ်ပိုင်း ပြီးတော့ အောက်ပိုင်းဆီဆက်၍ ထမီစလေးကို ခါးကနေ ဖြေချွတ်လိုက်ကာ အောက်ခံမပါဘဲ ထွက်လာမိသဖြင့် လုံးလုံးကြီး အကာအကွယ်မဲ့ကာ ဗလာကျင်းသွားသည့် ပေါင်ခွဆုံအရပ်မှ ဆီးခုံ မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို သူမလက်တစ်ဖက်နှင်ံ အသာဖွဖွ ပွတ်သပ်စမ်းကိုင်လိုက်သည်။

အကွဲ ကြောင်းလေးဆီ လက်ချောင်းများနှင့် အထက်မှ အောက် အောက်မှအထက်သို့ စုန်ဆန် ပွတ်ဆွဲ ကစားရင်း လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်း က သူမစောက်ခေါင်း လိုဏ်ကမူဝလေးထဲကို စွိကနဲ ထိုးဖောက်စိုက်ဝင်သွားလေသည်။ လက်နှစ်ချောင်း လှိုင့်စောက်ခေါင်းထဲ ဖောက်ဝင်သည်နှင့် မစန်း လည်း ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကာ ခပ်မှန်မှန် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေပြီ။ လှိုင်တစ်ယောက် စောက်ပတ်ကို လက်နှင့် ထိမိစေးပိုင်စွာ နှိုက်အလိုးခံလိုက်ရ၍ သိသိသာသာ ဖင်ကြီးကော့ပျံ၍  အပေါ်ကို လိုက်ပါ ကြွတက်လာရလေသည်။

" အား အ အ မမ မစန်းရယ် အ အင့်အင့် ဟင့် အင့် အိအိ အ "

မမမြင့်လည်း ဒီတော့မှ ထလာကာ လှိုင်ရဲ့ စောက် ပတ်ကို အပြတ်အသတ်နှိုက်လိုးပေးနေသည့် သူငယ်ချင်းမဖြစ်သူ မစန်းရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ် လွှာတွေကို သူကိုယ်တိုင် ဂရုတစိုက် ဆွဲချွတ် ပေးလိုက်ကာ နှစ်ယောက်စလုံးကို မိမွေးတိုင်း ဗလာ ကျင်းသည့် အခြေအနေ ရောက်ရှိသွားစေသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အင်္ကျီနှင့်ထမီပါ အကုန်ချွတ်ချ လိုက်တော့ သုံးယောက်သား ရမ္မက်တဏှာကြွဖွယ် ရာ ရေဆေးငါးကြီးများနှယ် ဖြစ်သွားကြသည်။

ပြီးနောက်မှာတော့ ဘာဆက်ဖြစ်သလဲလို့ မေးစရာ မလိုတော့ပြီ။

သုံးယောက်သား နှစ်နာရီ သုံးနာရီမက နေ့တဝက် နီးပါး ကြာမြင့်အောင် ပူးတုံခွာတုံ ပွေ့လိုက် ဖက် လိုက် စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် ပွတ်နှိုက် ကလိလိုက် နှင့်ပင် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ထွန့်လူးလှုပ်ရှားနေ ကြပြီး အချိန်ကာလ တစ်ခုဆီ အရောက်မှာ သုံး ယောက်သား နွမ်းနယ်ပန်းလျစွာ အခန်းရဲ့ ကြမ်းပြင် ထက်က ဂွမ်းကပ်မွေ့ရာပေါ်မှာ တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက် မက်မပြေနိုင်စွာ ပူးကပ်ဖက်တွယ်ရင်း အရုပ်ကြိုးပြတ်သည့်ပမာ ပျော့ခွေ ငြိမ်သက်သွား ရလေတော့သည်။

ပမာဆိုရလျှင် ကြွက်ကြွက်ဆူမျှ ကြမ်းကြုတ် ရက်စက်စွာဖြင့် မုန်တိုင်းမာန်ပြင်း လှိုင်းဂယက် သည်းထန် ရိုင်းကြမ်းတိုက်ခတ်ခဲ့သော ပင်လယ် ပြင်သည် မုန်တိုင်းအားလျော့ပျက်ပြယ်သွားချိန်မှာ လေညင်းကလေး တနော့နော့ ခေါက်တုံ့လူးလာ ဆော်သွေးလျက် ထာဝရတည်ငြိမ်မှုအတိ ပြီးသည့် ကန်ရေပြင် အလား ပြကတေ့ အစစ်အမှန် ငြိမ်သက်ခြင်းသို့ ရောက်ရသည့်နှယ် သာတည်း။

အိပ်ရာက တစ်ရေးနိုးလာပြီး လှိုင်နှင့် မမမြင့်တို့ အိမ်နောက် ရေကပြင်ဆီ သွားရောက်ကာ ကိုယ် လက်သန့်စင်နေကြခိုက် မမစန်းက သူ့အလုပ်ခွင်ထဲ သွားပြီး အလုပ်သမားများနှင့်အတူ ငါးကြပ်စင် အခြောက်ခံ ဗန်းတွေကို တစ်ခုချင်းဆီ သေချာ လိုက်လံ သိမ်းဆည်းနေလေသည်။ အသင့်ပြီးသွား သည့် ပုစွန်ခြောက်အိတ်တွေကို အိမ်အပေါ်ထပ်ဆီ သယ်ခိုင်းလိုက်ပြီး လုပ်လက်စ ကျန်ရှိသည်ကိုတော့ အောက်ထပ်က ဂိုဒေါင်ပုံစံ အခန်းလေးထဲကို သွင်း ခိုင်းထားလိုက်သည်။

" ယုယုတို့ မစီတို့ ညိုမတို့ မနက်စောစောလာကြနော် ငါ့ အလုပ်တွေပြတ်အောင် လုပ်ပေးဦး နက်ဖြန် တစ်ဖြတ်ပြီးရင် ဒီရက်အတွင်း မြို့တင်ပေးရမှာ ငါးနှပ်တန်းတင်ဖို့ကိုလည်း ဒေါ်သန်းရွှေနဲ့ မောင်မိုး ကို သေချာ မှာထားပြီးပြီ ငါးခြောက်တွေက သူ့ အချိန်ရောက်ဖို့တော့ လိုသေးတယ် ကိုလေးတို့ လှေတစ်ခေါက်ဝင်တာနဲ့ နှစ်ခေါက် ပေါင်းပြီး မြို့က ဒိုင်ဆီ ပို့ပေးရမယ် ဒီလတော့ အလုပ်က ခပ်ကျဲကျဲ ပဲ ရှိတာ အေးဆေးလုပ်ကြ မနက်အစောရောက်တဲ့ သူ အိမ်ပေါ်မှာ ကျမအခန်းဘေးက သော့လာယူ လိုက် အားလုံးကြားတယ်နော်"

" ဟုတ် မမစန်း"

" မစန်း ဧည့်သည်နှစ်ယောက်က ချောတယ်နော် "

ခပ်ငယ်ငယ် မိလုံးဆိုသည့်ကလေးမ သူမအနား လာပြီး တိုးတိုးကပ်ပြောတော့ မစန်းလည်း မျက်နှာကို တမင်ခပ်ထန်ထန်လေးလုပ်ပြီး ..

" တယ် ဒီဟာမလေး သူ့ဖာသာသူ လှမလှ အကောင် တွေပဲ သိမှာပေါ့ ညည်းက ဘာလဲ မိန်းမချင်းများ လှတယ်ဆိုပြီး သူတို့မျက်နှာကြီး တက်ပွတ်ချင်နေ လို့လား ပြောစမ်း င လုံးမ"

" အယ် မမ စန်းကလဲ သများက ရုပ်ကလေး ချော ချော လေးတွေမို့ လှလို့ လှတယ် ပြောတာများ ဟွင့်"

မိလုံး ခြေဆောင့်ထွက်သွားတာကို နောက်ကနေ သေချာရပ်ကြည့်ရင်းက မိစန်းတစ်ယောက် သူ့ပါး အထက်က ပါးချိုင့်ကလေး ခွက်ဝင်သွားအောင်ပင် နှစ်နှစ်ကာကာကြီး ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ ကောင်မ ကဖြင့်မလွယ် သူနှင့်လည်း အတွင်းကျကျ ပတ်သက်မှုမျိုး ရှိကာ မကြာမကြာ အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ခေါ်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပွတ်ကြ နှိုက်ကြလေ့ ရှိသည်ပဲ မဟုတ်လား။

အလုပ်ဆင်းချိန် နီးပြီဖြစ်၍ အလုပ်သမား အားလုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မြန်ဆန် သွက်လက် ကာ တက်တက်ကြွကြွ ရှိနေကြသည်။

အလုပ်ကို ခါတိုင်းသိမ်းနေကျထက် နည်းနည်း ပိုစောသိမ်းကာ မစန်းလည်း ရေမိုးချိုး အမွှေးနံ့သာ လိမ်းကျံ ပြင်ဆင်ပြီး သူမရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ဧည့်သည်ဖြစ်သူ လှိုင့်ကို အနီးအပါးရှိ ရွာထဲအနှံ့ လိုက်ပို့ပေးရန် ဆိုပြီး အကြောင်းပြပြောဆို၍ သုံး ယောက်သား အိမ်ကနေ လှမ်းထွက်လာခဲ့ကြ လေသည်။

ရွာတစ်ပတ်လျှောက် အသိအကျွမ်းတွေတွေ့လျှင် နှုတ်ဆက်ပြီး အထူးသဖြင့် သူတို့ထဲက မစန်းနှင့် ရွာရဲ့ လူစိမ်းတစ်ယောက်မဟုတ်သော မမမြင့်က သိဟောင်းကျွမ်းဟောင်းတွေ ပေါသူဖြစ်တာကြောင့် ဟိုနေရာ ခဏရပ် ဒီအိမ်ရှေ့ အသိဟောင်းနှင့်တွေ့ ကာ ရပ်စကားပြောနှင့် နေတောင် တော်တော်ကျ လာကာ ညနေစောင်းအချိန်ကို ရောက်လာသည်။

ဘုရားဟောင်း ဘုရားပြိုဖက်သွားကြမည်ဆိုပြီး လမ်းဟောင်းအတိုင်းမသွားဘဲ လယ်ကွင်းများ ရှိရာဖက် ဖြတ်လမ်းကနေ ခပ်သွက်သွက် လျှောက် လာခဲ့ကြသည်။ ဒီနေရာက သူတို့ငယ်ငယ်က အမြဲ ပြေးလွှားဆော့ကစားနေကျ နေရာလို့ သိရသည်။ ရေငန်ပေါက်သော လယ်ပျက်အချို့ ရှိနေပြီး စပါး စိုက်၍ အလုပ်မဖြစ်တော့တာကြောင့် ဒီအတိုင်း ပစ်ထားကာ ရေလုပ်ငန်းတစ်ခုတည်းကိုပဲ ဇောင်း ပေး လုပ်ကိုင်နေကြသူတွေ ဖြစ်သည်။ ဒီရွာက ယောက်ျားသား တော်တော်များများက ပိုက်ထောင် ပိုက်ဆွဲလုပ်သူ ငါးဖမ်းလှေလိုက်သူ တွေနှင့် အချို့ ကျတော့လည်း အရပ်တစ်ပါးသို့ ​သွားရောက်ကာ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားအဖြစ် အလုပ်လုပ်ကိုင် နေကြပြီး (အများအားဖြင့် ပိုက်ဆံပိုရသော ထိုင်း နိုင်ငံဖက်ကို အလုပ်ထွက်လုပ်သူတွေ ပေါပါသည်။) တချို့ကတော့ အခြားမြို့ရွာမှာ လုပ်ငန်းကိုင်ငန်း အဆင်ပြေ၍ မွေးရပ်ကို စွန့်ကာ ထိုနေရာမှာပဲ အပြီးအပိုင် သွားရောက် အခြေချ နေထိုင်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ 

ယောက်ျားသား ခပ်ရှားရှားရှိကြပြီး ကျန်သူတွေကလည်း အိမ်ထောင်သည်တွေ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းတစ်ခုခုရှိသူတွေ သက်ကြီးရွယ်အို တွေ ကလေးသူငယ်တွေသာ များသောအားဖြင့် ရှိကြသည်။ မိန်းမသားက အများစုဖြစ်၍ သူတို့ အိမ်ထောင်ရက်သား ကျသည့်အခါ အခြားနယ်က လာသည့် လှေသမား ပိုက်သမားတွေ နေ့စား အလုပ်လုပ်သည့် အလုပ်ကြမ်းသမားတွေနှင့်သာ အများအားဖြင့် အကြောင်းပါလေ့ရှိကြသည်။ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်မသိဘဲ ဗြုန်းစားကြီး မြင်တွေ့ချစ်ကြိုက်ကာ အတူနေကြသူ တွေဖြစ်တာမို့ အိမ်ထောင် အကွဲအပြဲ ဇာတ်လမ်း တွေလည်း အများအပြား မကြားချင်မှအဆုံးပင်။ အိမ်ထောင်ပျက်များ၍လည်း လိင်ကိစ္စအပေါ် သမန်ကာလျှံကာလောက်သာ သဘောပိုက်ကြ တော့သည်။ အဖိုနှင့်အမချင်း သမီးရည်းစား ဖြစ်တာ လူကွယ်ရာ ချိန်းချက်တွေ့ဆုံပြီး လိုးကြတာ သူ့လင်ငါ့မယား ဖောက်ပြန်ကြတာ စတာတွေက သူတို့နယ်မှာ ဆန်းပြားသောဖြစ်ရပ်လို့တောင် မထင်မှတ်တော့ပြီ။

မိမိရဲ့အချစ်ရေး လင်ယူသားမွေး အိမ်ထောင်ရေးက မိမိရဲ့စိတ်သဘောအတိုင်းသာ ဖြစ်သည်။ အဆင်ပြေလျှင် နှစ်ဦးသဘောတူပေါင်းသင်းကြ မပြေလျှင်ကွဲကြ နောက်တစ်လင် နောက် တစ် မယားယူကာ အိမ်ထောင်အသစ်ထူထောင်ကြ တစ်ခါ သဘောချင်းမကိုက်ညီ အချိုးမပြေလျှင် ထပ်ကွဲကြ အဆန်းမဟုတ်တော့ချေ။ ရွာခံနည်းပါး သလောက် ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမား အများစု နေထိုင်ရာ ဖြစ်သဖြင့် မိမိအပေါ် အထူးအထွေ ဂရုစိုက်ကာ အပြစ်ပြောမည့်သူတွေလည်း တစ်ယောက်မှပင် မရှိပါပေ။

ဤမျှ လွတ်လပ်မှုအပေါင်းနှင့် ပြည့်စုံသည့်မြေကို နတ်ဘုံနတ်နန်းတမျှ တင်စားမည်ဆိုလျှင်လည်း မမှား။ တင်စားရလောက်ပေသည်ဟု လှိုင် စိတ်ထဲ က အတွေးပေါက်မိပေသည်။

ဘုရားပြိုရှိရာ ကုန်းမြင့်ထိပ်မှာ ခဏနေပြီး ဘုရား လည်း ဖူးရင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ပင်လယ်ပြင် ရှုခင်းဆီ အတွေးကိုယ်စီနှင့် ငေးမောကြည့်မိ ကြသည်။ မမမြင့်က လှိုင့်ခါးကို လာဖက်ပြီး နှစ်ယောက်သား စကားတွေ တတွတ်တွတ် ပြောကြ သည်။ မစန်းကလည်း ကမ်းစပ်သဲသောင်ပြင်ဆီ မျက်နှာမူပြီး တွေတွေငေးငေးလေး သူမရဲ့ ငယ်ချစ် ဦးကိုပဲ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ လွမ်းဆွတ်တမ်းတနေ မလား ဒါမှမဟုတ် ဒီထက်မက အလျှံပယ် ကြီးပွား ချမ်းသာရေးအတွက် စီမံကိန်းတွေပဲ တစ်ယောက် တည်း ကြိတ်ကာ ချမှတ်နေလေမလား တစ်ခုခုပင်။

" ဒီမှာ နေဖြစ်တဲ့တစ်နေ့ ဟောဒီ ဘုရားပြိုဖက်ဆီ နေ့တိုင်းလာမယ် ဘုရားဖူးမယ် ပင်လယ်ကြည့်မယ် သောင်ပြင်ငေးမယ် ဆွေးဆွေးလေးနေချင်တယ်"

" အတွဲလည်း ပေါတယ် တချို့အတွဲတွေ အချိန် မတော် လာလာချိန်းရင်း အောက်က တောစပ်မှာ အလုပ်ဖြစ်ကြတယ် အတွဲချောင်းရင်း အလစ် အငိုက် ပွပေါက်ကြံတဲ့ ကောင်တွေလည်း ရှိတာပဲ သူ့ဟာနဲ့သူတော့ အဆင်ပြေကြရင် ပြီးတာပဲ မသူတော်နဲ့တွေ့တဲ့ ဟာမတချို့ ကိုယ့်ဖက်က ဆတ်စလူးထ အနေမတော်လို့ အကြိတ်အနယ် အဗြုန်းခံရတာကျတော့ စကားလုပ်ပြီး ပြောစရာ မလိုပါဘူး"

ဘေးက မစန်းက ဝင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။

" ဇာတ်လမ်းတွေ အများကြီး ရှိတယ်လား"

မစန်း ခေါင်းညိတ်ပြီး ..

" အင်း တို့ရွာမှာ နေရာတကာ ဇာတ်လမ်းတွေချည်း သူများမြို့ရွာမှာလည်း ဒီလိုပဲ နေမှာပါပဲလေ မထူး လှပါဘူး ယောက်ျားမိန်းမဆိုတာ ရှိနေသရွေ့ ဒီဟာ တွေက ကြားနေမြင်နေရဦးမှာပဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ် လည်း ဘယ်သူဘယ်ဝါနဲ့တွေ့ပြီး ရှေ့ဆက် ဘာတွေ ဖြစ်ဦးမလဲ ကြိုမှမသိတာ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ကွဲကွဲပြဲပြဲ ရင်ဆိုင်ရုံပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား"

ဆိုပြီး ..

" ကဲ လာ သွားကြစို့ လမ်းပေါ်ရောက်မှ ဆက်ပြော ကြမယ် ဘုရားပေါ်မှာ မတော်တရော်​ ပြောမိရင် မကောင်းဘူး လှေဆိပ်သွားကြည့်ကြမယ်"

မစန်းသဘောပဲ ဆိုပြီး သူမခေါ် ရာနောက်ကိုသာ နှစ်ယောက်သား လိုက်ခဲ့ကြသည်။

လှေဆိပ်ရောက်ဖို့ သိပ်မဝေးလှ ဘုရားတက်သည့် လမ်းရဲ့နဘေးက လမ်းချိုးလေးအတိုင်း ကွေ့ဝိုက် ဆင်းသွားလျှင်ပဲ ငါးလှေကြီးတွေ ဆိုက်ကပ်ထားရာ ဆီ လှမ်းမြင်နေရပြီ ဖြစ်သည်။

မစန်းက လှေတစ်စီးရှိရာဆီ ဦးတည်လျှောက်သွား ရင်း ရေဘောင်တစ်ခုရှေ့မှာ ရပ်နေသူတစ်ယောက် ထံ သွားရောက်၍ ခေတ္တခဏ စကားရပ်ပြောသည်။

" နင်တို့ ဒီမှာ ခဏလေးစောင့်ကြ ငါလှေပေါ် တက်လိုက်ဦးမယ်"

ရေဘောင်က အကျယ်အားဖြင့် တစ်ထွာတစ်မိုက် သာသာ လူတစ်ယောက်လျှောက်သာရုံ လှုပ်လီ လှုပ်လဲ့ မို့ သူမက လာပါခေါ်လျှင်တောင် လှိုင်တို့ ဖက်က လိုက်ပါဖို့ ခက်သည့်အ​ခြေအနေပင်။ လှေအဆင်း မြင်းအတက်​ လို့​ ဆိုကြသည့်တိုင် တကယ့်လက်တွေ့မှာ အဆင်းသာမက အတက်ပါ လုံးဝ မလွယ်ကူလှတာကို မျက်မြင်တွေ့ရှိ သိနားလည် လိုက်မိသည်။

" လာဟေ့ လှိုင် အမြင့်ရော အပေါ်ခဏတက်လာပြီး လှေပေါ် လျှောက်ကြည့်ရအောင်"

လှေသားထဲက ဖြစ်ဟန်တူသည့် အကူနှစ်ယောက် ထွက်လာပြီး လက်တစ်ဖက်စီကိုင်ဆွဲ၍ သူတို့ အကူ အညီနှင့်ပင် ရေထဲပြုတ်ကျမှာ တအား စိုးရွံ့ ထိတ်လန့်နေသည့်အကြားက တစ်လှမ်းချင်း တစ်လှမ်းချင်း တရွေ့ရွေ့နှင့်ပင် လှေပေါ်သို့ ဘယ်လိုဘယ်ပုံ ရောက်မိမှန်းမသိ ရောက်ရှိခဲ့ရသည်။

....................


အပိုင်း (၆) ဆက်ရန် >>>>>>



ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၄ )

ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - နရသူ

၁၃။

မောင်လုံး ဘာစောဒကမှ မတက်တော့ဘဲ သူမ အနောက်က နေရာယူပြီး စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီး ဖိထိုးထည့်ကာ ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးလေ သည်။ လူဖလံ လေးပေမယ့် အဆိပ်ပြင်းပုံရသည်။ လီးကကြီးလှ သလို လိုးအားဆောင့်အားလည်း တော်တော်ပြင်း တာ တွေ့ရသည်။ အောကားထဲက သရုပ်ဆောင်တွေ လိုးသလို အကြမ်းပတမ်း တဖွတ် ဖွတ်လိုးရင်းက နို့အုံနှစ်ဖက်ဆွဲကာ ညှစ်ချေလိုက် နို့သီးလေး ကလိ လိုက် လုပ်ပြီး သူမ ဖင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်ဖက်ကိုပါ ဖိဖြဲ၍ စအိုဝထဲကို လက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ် ချောင်း ထည့်ကာ တဇွတ်ဇွတ်နှင့် နှိုက်လိုးပေး လိုက်သေးသည်။

အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်ပြီး လိုးဆောင့်ပုံ နည်းစနစ် ကျနမှန်ကန်မှုကြောင့် ချိုသဲလှိုင်လည်း ကာမဂုဏ် ရေယဥ်ကြောထဲ တစိုက်မတ်မတ် မျောပါရင်း စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပူထူကျိန်းစပ်အောင် အလိုးခံ နေရတော့သည်။

မိနစ်လေးဆယ်ကျော်လောက် အချိန်တော်တော် ကြာအောင်လိုးပြီးမှ သူ့လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားသည်။ မညာစတမ်း ပြောရလျှင် သူမ စောက်ရည်အလီလီထွက်ကာ သုံးကြိမ်ပြီးသည်။ သူလိုးလို့ ပြီးတော့ လူလည်း ဖလက်ပြသွားကာ မှောက်ရက်သား မှိန်းနေလိုက်သည်။

ဘိုင်လေး သူမကို လှုပ်နှိုးတော့မှ ချိုသဲလှိုင် လူးလဲ ထပြီး သူက  ..

" လာ အိမ်ရှေ့သွားကြမယ် အလ္လာပသလ္လာပ ပြော ရင်း နည်းနည်းထပ်သောက်ကြရအောင် "

" မသန်းကို မစောင့်တော့ဘူးလား "

သူမပြန်မေးတော့ ခေါင်းယမ်းပြီး ..

" ဟိုမယ် နင့်ကောင်ကြီး မတွေ့ဘူးလား ငမ်းကြော ထလို့ မပြီးနိုင်ဘူး သိပ်ပေရှည်တာ ညည်းပါနေရင် တစ်ချီ ထပ်အလိုးခံရနိုင်တယ် သောက်ဖို့ အချိန် တောင် ရမှာမဟုတ်ဘူး သူတို့နှစ်ယောက်လုံး သူ့ အရှိန်နဲ့ သူ လွှတ်ပေးထားလိုက် လာ"

ပြောပြီး သူမလက်ကို ဆွဲခေါ်တော့ နေပါဦး ထမီ လေးတော့ ရင်လျားသွားပါရစေ ဆိုပြီး ထမီ တစ် ထည် ကောက်စွပ် ရင်လျားလိုက်ကာ သူ့နောက် ကနေ လိုက်ပါ၍ အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့ပါသည်။

ရှေ့မှာတော့ မူးကွဲနေကြပြီ။ မဲကြီးရော ကဒူးနှင့် အာလီ (မာမက်အာလီ) သုံးယောက်သား သူတို့ရှေ့ အမြည်း ပန်းကန်ထဲက အမြည်းလည်းကုန် အရက် ကတော့ အလျှံပယ်မို့ ဖန်ခွက်ထဲ အရက်ကို ရေလေး တောင်မရောဘဲ နိကက် ထည့်ကာ ခွက်ကြမ်းဆော် လျက် ရှိကြပြီ။ ချိုသဲလှိုင်တို့ ရောက်လာတာ တွေ့ တော့ မဲကြီး သူ့လက်ကို ကမ်းကာကြိုလိုက်ရင်း ..

" လာ လှိုင်လေး ရောက်လာတာ အတော်ပဲ ဟိုကောင် ငလုံး ကြာလှချည်လား ဒီကောင့် စောက်ကျင့် အ တိုင်း အရှည်ဆွဲလိုးနေပြီထင်တယ် ဟားဟား အေ့ ဟေ့ လိုးပါစေ သူ့အချိန်ရောက်နေပြီ အလုပ်ထဲ သွားရတော့မှာ လာထိုင် လှိုင်လေး ဘာသောက်  ချင်လဲ ပြော"

" ဘာရှိလို့လဲ ကိုမဲရဲ့ ရှေ့မှာ အရက်ပဲရှိတော့တာ အမြည်းလေးတောင် မကျန်တော့ဘူး "

" ဟာ ရှိပါ့ ညည်းတို့လာရင် စားဖို့ သီးသန့်ချန်ထား တာ ကဒူးရေ အိမ်နောက်ဝင်ပြီး ရှိတာအကုန် မ ချ လာခဲ့ကွာ"

မဲကြီး ဗဟာဒူးကို လှည့်ပြောတော့ ချိူသဲလှိုင် ကပျာကယာ လက်ကာပြပြီး ..

" နေ နေပါဦး ကိုကဒူး မယူနဲ့ ရတယ် ကျမ ဗိုက် သိပ် မဆာသေးဘူး သောက်ပဲသောက်ဦးမယ် သူတို့ လို မူးနေကွဲနေမှ ပျော်ပျော်ကြီးနေလို့ရမယ် မဟုတ် လား ဟင့်ဟင့်"

" အား ဟုတ်သား ကိုမဲကလဲ လှိုင်က အလုပ် ဆက် လုပ်ရဦးမှာလေ သူ့တာဝန်သူသိပါတယ် ဟဲဟဲဟဲ ဟုတ်တယ်နော် လှိုင်"

မဲကြီးနဘေး ကပ်ထိုင်ရင်း ဘိုင်လေး ယခုလို ပြော လိုက်တော့ ချိုသဲလှိုင် ရှက်ရှက်နဲ့ ပါးစပ်ကို လက်ဝါးကလေးအုပ်ကာ ခိကနဲ ကြိတ်ရယ်လိုက် သည်။ မဲကြီး လုပ်ငန်းစပြီ။

" ကိုင်း အရက်ထည့်ကွာ ဘိုင်လေး ငါ့အတွက်ပါ ထည့်  ရေ မရောနဲ့ ဟိုကောင် ကဒူးရော အာလီပါ ထည့်လေ မသောက်ဘဲထားတော့ ခွက်တွေ အေး ခဲကုန်လိမ့်မယ် အဟား အထဲကငလုံးတော့သွား ရှာပြီ ဒိန်းဒလိန်းနတ်ပူးနေပြီ မင်းတို့ရော တစ်ခွက်စီ သောက်ပြီးရင် ကိစ္စလေးတွေ ဆက်မလုပ်ချင်ဘူး လား ဟားဟား"

ပြောပြီး သူ့စကားသူသဘောကျစွာ တဟားဟား ရယ်မော၍ လှိုင့်ကိုလည်း သူ့ပေါင်ပေါ် ဆွဲတင်ထိုင် ခိုင်းလိုက်ရာက သူမရင်ဘတ်ပေါ် လက်က ရောက် ရှိလာကာ ရင်လျားထားသော ထမီ အထက်ဆင်စ လေးကို အသာဆွဲကိုင်ရင်း သူ့လက်က ဇပ်ကနဲ လှုပ်ရှား၍ ..

" အို အို ကိုမဲ ဘာ ဘာ လုပ် အို့ အိုး အဟင့် ဟင့် ဟင့်"

" ချွတ်ပါ ချွတ်လိုက်စမ်း လှိုင်ရဲ့ ဒါ  ရှက်စရာလား အားလုံး နင့်လိုးမယ့် ကောင်ချည်းပဲ ရှိုလေးရော ငါရော မောင်လုံးရောလိုးသေးလား"

" အင်း သူ တ တစ် ခါ  ပြီး ပြီးပြီ"

" အေး ဒါဆို ငါနဲ့ ဘိုင်လေး နင့် အနားမှာ ရှိသားပဲ ဒီဖက်က နှစ်ကောင် မြင်ဖူးချင်မှာပေါ့ သူတို့ကို ခပ်တည်တည် ထမီလှန်ဖြဲပြလိုက် လိုးချင်ရင် အချိန်မရွေး တက်လိုးလို့ရတယ် ပြော ပါးစပ်က ပြောနော် ဟင်းဟင်း"

ရင်လျားထမီကို သူ့လက်နှင့်ဆွဲချွတ်၍ ချိုသဲလှိုင် ရှက်ရှက်နှင့် အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်ကာ အတင်း မရမက ပြန်ဝတ်မည်ပြုစဥ် နဘေးက ဘိုင်လေးကပါ ဝင်ပြီး ..

" ဟုတ်သားပဲ လှိုင်ရဲ့ သောက်စရာရှိ အေးဆေး သောက် လိုးဖို့ကျန်တဲ့ကောင်လိုး ကိုင်ချင်တဲ့သူ ကိုင် ဘယ်လောက်ပျော်ဖို့ကောင်းလဲ နင့်အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်မနေနဲ့တော့ နိကက်ပဲနေ ဒါမှ ငါတို့ကြည့်ပြီး လီးတောင်မှာပေါ့ လီးဆိုတာ တောင်နိုင်မှ လိုးလို့ ကောင်းတာ ဟဲဟဲ"

သူကပါ ဝင်ပြောရင်း လှိုင့်ခါးဝတ်ထမီကို အောက် ကို တစ်ကွင်းလုံးပုံကျအောင် မဲကြီးနှင့်အတူ ဝိုင်းကူ ပြီး သူမရင်သားဆိုင်အထက်ကနေ ခြေရင်းဆီ အရောက် တစ်ခါတည်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ လှိုင် လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ရှာတော့ဘဲ ထမီက္ငင်းလုံး ကျွတ်ကာ မိမွေးတိုင်းအဖြစ်ကို ရောက်ရှိသွားရလေ သည်။ ကဒူးနှင့် အာလီတို့ကတော့ သူတို့ကြည့်ချင် မြင်ချင်လွန်းလှသည့် ချိုသဲလှိုင်ကိုယ်ပေါ်က အလှ အပ အပွင့်အဖူးကြီးတွေကို မထင်မှတ်ဘဲ အလုံးစုံ မြင်တွေ့ကြည့်ခွင့် ရလိုက်၍ နှစ်ယောက်သား ပါးစပ်ကြီးတွေ အပြဲသားနှင့် ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ် သွားကြလေသည်။

" ကဲ မထူးပါဘူး ဒီအတိုင်းပဲ သောက်တော့မယ် ကြည့်ချင်တာကြည့် မတတ်နိုင်ဘူး ဟင့်ဟင့်"

လှိုင်လည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး အထက်ပါအတိုင်း ပြောရင်း ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံနှင့်ပင် မဲကြီးပေါင် နှစ်ဖက်ပေါ်ထိုင်၍ အရက်ဖန်ခွက်ကို ကောက်မော့ နေလိုက်သည်။ မဲကြီး လက်က ဆပ်လက်လှုပ်ရှား ကာ သူမကိုယ်ပေက အအကွယ်မဲ့နေသော ရင်သား ဆိုင်အိအိနှစ်မြွှာကို ဖျစ်နယ်လိုက် ကျန် လက်တစ် ဖက်က အောက်က ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး သူမရဲ့စောက်ဖုတ်အုံကို နှိုက်ကိုင်လိုက်နှင့် ဇယ် ဆက်သလို အလုပ်များသွားသည်။

" အ အာ မ မနေတတ်ဘူးကွာ ကိုမဲ အ အင့် အင်း ဟင့်"

" ဒီတိုင်း ငြိမ်မနေနဲ့ လှိုင်ရာ  ငါ့ဟာကိုပါ ကိုင် အပြတ် တောင်လာအောင် ဂွင်းတိုက်ပေး"

" ကိုမဲ ခင်ဗျားချည့် မောင်ပိုင်စီးထားတာ လှိုင် ငါ့ဖက်လှည့်စမ်း ငါလည်း တစ်ချီတည်း လိုးလို့မဝသေးဘူး လီးစုပ်ပေးဦး"

မဲကြီး စလိုက်တော့ နဘေးက ဘိုင်လေးကလည်း တစ်မှောင့် အားလုံးရဲ့ရှေ့မှာ သူ့ပုဆိုးကို ပေါ်တင် ချွတ်ချပြီး လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် ထလာတော့ လှိုင် တစ်ယောက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ စိတ်တွေ အတော် ကလေး ရှုပ်ထွေးသွားရလေသည်။

" ဟာ ကျွတ် ဟွင့် စိတ်တိုလာပြီ နော်"

ပြောရင်း ဘိုင်လေးရဲ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်ရင်း သူမမျက်နှာနားတိုးကပ်လာသည့် လီးကြီးကို လက်ကလေးတကာကာနှင့်ပင် အသာလှမ်းဆုပ်ကိုင် မိသွားသည်။

" ဒီလိုမှပေါ့ နင့်လက်နှစ်ဖက်ရှိတာ တစ်ဖက်က ငါ့ဟာကို ကိုင် စုပ်ပေး နောက်တစ်ဖက်က ကိုမဲလီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွင်းထုပစ်လိုက် လရည်ပါ ပန်းထွက်ပစေ အပြတ်ထူပစ်လိုက်"

" လီးမှ လရည်ထွက်ရင် အလိုလိုနေရင်း တစ်ပန်းရှုံး မှာပေါ့ သားကြီးရ တောင်ရုံပဲထု ရပြီ လီးတောင်ရင် ဒီမှာပဲ တစ်ချီဆွဲလိုးပစ်မယ်"

" ဟာ အိမ် အိမ်ရှေ့မှာချည်း ကိုမဲကလဲ အရမ်း အရမ်း ဟင့်ဟင့်"

" ကဒူး တံခါး ထပိတ်လိုက်ကွာ အပြင်က မမြင်ရ အောင် မင်းရော သူ့ကို လီးစုပ်စေချင်လား လာပြီး စုပ်ခိုင်းလိုက် ငါတို့ချည်းရှိတာ အေးဆေး"

" လာမယ် ကိုမဲ စိတ်ချ ဒီအချိန်ရောက်ဖို့ကိုပဲ စောင့်နေတာ ဟားဟား လူစုံဆွဲရရင် ပျော်စရာကြီး ပေါ့ အဟားဟား"

" အေး အထဲက အထန်ကောင် ခုထိ ထွက်မလာသေး ပါလား သွားဆွဲခေါ်မှနဲ့တူတယ်"

" ဘယ်သူလဲဟ ဆွဲခေါ်ဖို့ပြောတာ အဟား ကိုင်း ရောက်ပြီ မဲကြီးရ မင်းတို့အတွက် ပစ္စည်းကောင်း လေးပါ တစ်ခါတည်း မထုတ်လာတယ် ဟောဒီမယ် ကြည့်လိုက်"

မောင်လုံးက သူ့လူတွေ စောင့်နေတာကြာပြီဆိုတာ ရိပ်မိပြီး သူတို့မငြိုငြင်အောင် သန်းသန်းစိုးကိုပါ သူနှင့်အတူ အခန်းထဲကနေ တစ်ပါတည်း ဆွဲခေါ် လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သန်းသန်းစိုးက သူဆွဲခေါ်ရာ နောက်ကို အမြန်ထလိုက်လာရဟန်နှင့် ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကိုတောင် ကြယ်သီးအစုံအစေ့တပ်ခွင့်မရဘဲ အင်္ကျီရင်ဘတ်လေးဟပြဲပြဲ အတွင်းခံဘော်လီလေး တောင် မပါဘဲ အပေါ်ဝတ် ဖိုသီဖတ်သီနှင့် သူမခါး ထက်မှာလည်း ထမီကို ဖြစ်သလို စည်းနှောင်ဝတ် ဆင်၍ ကသောကမျော လိုက်လာရပုံပေါ်သည်။

" ဟား အတော်ပဲ မသန်းစိုး သောက် လာ ဒီနားထိုင်ပါ တစ်ခွက်လောက်တော့ သောက်နိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား"

" ဟုတ် သောက်နိုင်ပါတယ်"

" ကိုင်း ပွဲကတော့လှပြီပေါ့ကွာ"

ဆိုပြီး မဲကြီး သူကိုယ်တိုင် ထိုင်ရာကထပြီး  သန်း သန်းစိုးအတွက် အရက်တစ်ခွက်ကို ပုလင်းထဲက နေ ကိုယ်တိုင်ငှဲ့ပေး အရက်ခွက်ကို သူမလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ကာ လာ အနားလာထ်ိုင် ဆိုပြီး သူမ လက်ကလေး ဆွဲခေါ်၍ ချိုသဲလှိုင်လည်း သူမရဲ့ အဖော်ဖြစ်သူ သန်းသန်းစိုး ရောက်လာပြီမို့ စိတ် သက်သာရာရပြီး အလိုက်သိသိနှင့်ပင် မဲကြီးအနား ကနေ ခွာကာ ဘိုင်လေး ရှိရာအနားကို လာရောက် ကပ်ထိုင်ပြီး ဖန်ခွက်ထဲက  လက်ကျန်အရက်ကို ထပ်မော့သောက်လိုက်သည်။

" ကုန်ပြီလား ထပ်ယူလေ"

" အင်း ကိုဘိုင်လေး နဲနဲလျှော့ထည့် ဒီည သောက်တာ သိပ်များနေလို့"

" မူးပစေ လူမှန်းမသိတဲ့ထိ မူးရင်လည်း ကိစ္စမရှိဘူး ဟဲဟဲ"

ဘိုင်လေးပြောပြီး သူမလက်ထဲက ဖန်ခွက်ကိုယူကာ အရက်ဖြည့်ပေးရင်း ဖန်ခွက်ကို သူမလက်ထဲ ထည့် ပေးလိုက်ရာက သူမခါးသိမ်လေးကိုပါ ကျစ်ကျစ်ပါ အောင် ဆွဲယူပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းဖူးတွဲတွဲကလေး နှစ်ချပ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးများနှင့်စုပ်ဆွဲကာ ပြွတ်ကနဲ အနမ်းပေးလိုက်သည်။ လှိုင်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အိအိထွေးထွေးလေးက သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ရောက်ကာ လူကလည်း အဆက်မပြတ်ကျရောက် လာသော အနမ်းကြမ်းကြမ်းများအောက်မှာ မလူး သာ မလွန့်သာ ဆိုသလို တိမ်းရှောင်ရခက် အသက် ရှူ မွန်းကြပ်သည်အထိ ဖြစ်ရလေသည်။

လှိုင်တစ်ယောက် ထွန့်လူး ကော့ပျံနေချိန်မှာ တစ် ဖက်က သန်းသန်းစိုးလည်း ဖန်ခွက်ထဲက အရက်ကို တစ်စုပ်စုပ်လိုက် မဲကြီးရဲ့အဖျစ်အနယ် ကစ်ဆင်ဆွဲ မှုကို ခံလိုက်နှင့် ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီရော ထမီပါ လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်ကာ အလှအပ အဖူးအငုံကြီး တွေ ဘွင်းဘွင်းကြီး ထွက်ပေါ်နေပါပြီ။ သူတို့အနား မှာ လာထိုင်လိုက်သည့် ကဒူးကလည်း တစ်စခန်း ထကာ သန်းသန်းစိုးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအထက်ပိုင်းရှိ အသားဆိုင် အိအိထွေးထွေးကြီးတွေကို သူ့လက် အစုံနှင့် ညှစ်နယ် စမ်းကိုင်လာသည်။ သူမလည်း မငြင်းရှာပါ။ သူတို့ လူစုလုပ်သမျှ ကုန်းရုန်းခံမည့် ပုံမို့ မဲကြီးရော ကဒူးရော အတင့်ရဲကာ အပြတ်ကို ခြေရောလက်ရော သရမ်းကြတော့သည်။

သန်းသန်းစိုးလည်း အသက်ရှူချိန်ပင် မရတော့။

" ကဲ လှိုင် စုပ်ပေးတော့ ငါတစ်ချီလိုးချင်ပြီ"

" အွန် လူရှေ့မှာကြီး အဘိုင်ကြီးရယ်"

" မရဘူး ဒီမှာလိုးမှာ လိုးရမှကျေနပ်မယ် ခပ်မြန်မြန် လီးစုပ်ပေး သူများလက်ဦးသွားလိမ့်မယ်"

သူ့နောက်ကနေ မောင်လုံးနှင့် အာလီတို့ ကျား ချောင်း ချောင်းနေမှန်း သိ၍ ဘိုင်လေး သူမကို လောဆော် လိုက်ပြီး သူ့လီးကို ကုန်းစုပ်ခိုင်းလိုက် သည်။ လှိုင်လည်း ဘယ်လိုမှပင် ငြင်း၍မရနိုင်မှန်း သိလိုက်တာကြောင့် တမင်အချိန်ဆွဲကာ မူမနေ တော့ဘဲ ဘိုင်လေးခါးမှပုဆိုးကို ပင့်လှန်ကာ အထဲ ကနေ ထွက်ပေါ်လာသော သူ့ပေါင်ခွကြားမှ လီးကြီး ရှိရာဆီ မျက်နှာလေးအပ် ပါးစပ်နှင့် အားပါးတရ ကုန်းစုပ်ပေး ရလေတော့သည်။

" အား ရှီး အားဟား မိုက်တယ် ကောင်းလိုက်တာ ကွာ အား အဟား စုပ် လှိုင်လေး စုပ် အပြတ်စုပ် လီး တစ်ချောင်းလုံး ဝင်အောင်စုပ်လိုက်စမ်း"

..............................

၁၄။

လှိုင် သူ့လီးကို အပြတ်စုပ်သည်။ လီးက တဖြည်း ဖြည်း ရမ္မက်သွေးဆူကြွကာ မတ်တောင်လာပြီ။ သူမ ဖင်သားနှစ်ဖက်နောက်က ပူနွေးနွေးဖြစ်သော အထိအတွေ့ တစ်စုံတစ်ရာကို ခံစားရတော့ လှိုင် လည်း အခြေအနေထူးခြားပြီဆိုတာ ရိပ်မိလိုက် သည်။ ဘိုင်လေးသာမက မောင်လုံးရယ် အာလီ ဆိုသည့် ကုလားရယ် နှစ်ယောက်သား သူမရဲ့ အနောက်ကနေ ကပ်ကာ ဖင်ကြီးကိုင်စမ်းလိုက် ဖျစ်နယ်လိုက် သူမ ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ်ထဲကို လက်ထိုးနှိုက်ကာ ကလိလိုက်ဆွလိုက် တစ်ဖန် သူတို့ထဲက ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိသည့် တစ် ယောက်က သူမဖင်သားဆိုင်ကြီး ကုန်းနမ်းကာ အပေါက်ဝနှစ်ခုဆီ တစ်ခုကိုလျှာနှင့်ပင့်ယက်သပ်၍ ကျန်အပေါက်တစ်ခုကို လက်သွင်းပြီး ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် နှင့် ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုးလာတာ တွေရပြန်သည်။ အာလီ ဆိုသည့်ကောင်ဖြစ်မည်။

အိမ်ရှင်မောင်လုံးက သူမနဘေးကနေ လာပြီး ဖင် ကုန်းထောင်ကာ လီးစုပ်ပေးနေသည့် သူမရဲ့ ရင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်ဖက်ကို သေချာလက်နှင့် ဆုပ်ဆွဲ ဖျစ်နယ်ပေးလာ၍ လှိုင်စိတ်ထဲက ဘယ်သူ ဘာလုပ်နေသလဲဆိုတာ ခန့်မှန်းမိလိုက်တာ ဖြစ် သည်။

သန်းသန်းစိုးကျတော့ မဲကြီးနှင့်ဗဟာဒူး (ကဒူး)တို့ နှစ်ယောက် အပြတ်ကိုင်နေကြသည်။ သူမလည်း ရဲတင်းပွင့်လင်းပြီး တဏှာရမ္မက်ထန်ပြင်းသူပီပီ သူတို့ စေခိုင်းသမျှ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့လီးတွေကို တစ်လှည့်စီ အပြန်အလှန် စုပ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ သူမက လီးနှစ်ချောင်းကို လက်တစ်ဖက်စီ ကိုင်ကာ ကုန်းစုပ်၍ သကောင့်သားကြီးနှစ်ယောက်ကလည်း သူမဖင်အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို တဖန်းဖန်းအသံထွက် အောင် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးဖိရိုက်ရင်း ဖင်ကြား လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကိုင်ကြစမ်းကြ ဖင် နှိုက်ကြနှင့် လက်မလည်အောင် ရှိနေလေသည်။

မကြာမီ လှိုင်ဖင်ကုန်းရသော အဆင့်ကို ရောက်ခဲ့ ရပြီး အာလီက သူမဖင်ကိုင်ကာ စုပ်လိုက် စောက် ပတ် ယက်လိုက် နှူးဆွလိုက် လုပ်၍ တစ်ခါ မောင်လုံး အာလီနှင့် နေရာချင်းချိန်းပြီး မောင်လုံးက အနောက်က နေရာယူ၍ သူမဖင်အိုးကြီးကိုင်ဖြဲကာ ဖင်ပေါက်ရော စပတ်ပါ စုပ်ယက်မှုတ်ဆွ ပေးနေပြန် သည်။ ရမ္မက်ထန်လာပြီမို့ စောက်ရည်လည်း မပြတ် စီးကျနေရပြီ။ လှိုင် ဘိုင်လေးလီးကို လက်ဆုပ်ထဲမှာ ဆတ်ကနဲ ညှစ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ကို စစ်ကူတောင်း လိုက်ရသည်။

" အဘိုင်ကြီး ရှင်လိုးတော့ ကျမ တော်တော့်ကို မနေ နိုင်တော့ ဘူး သူတို့ မှုတ်တာနဲ့ စောက်ရည်ထွက်ပြီး နှစ်ချီ လောက် ပြီး ချင်နေပြီ"

" အေး လိုးမယ် ခွေးကုန်းပဲလိုးရအောင် ငါပြီးတာနဲ့ မောင်လုံး ဆက်လိုးတာပေါ့ သူအချိန်ရတုန်း လိုး ပေ့စေ"

" စိတ်ချပါ ကျမ ဖင်တစ်ခုလုံး ကုန်းပေးထားတာ ကြိုက်တဲ့လူလိုး ရတယ် အကြာကြီးတော့ စိမ်မလိုး နဲ့ ဒူးထောက်ရတာ ညောင်းလွန်းလို့"

ငါ သိတယ်လို့ပြောပြီး သူထိုင်ရာက ထလိုက်ကာ မောင်လုံးနှင့် စကားပြောပြီး သူ့ကိုခဏဖယ်ခိုင်း လိုင်ရာက အခန်းပြင်ရောက်ပြီး ဒုတိယအကြိမ် အဖြစ် လှိုင်ရဲ့ ဖင်သားဆိုင်နှစ်ဖက်အကြားက စောက်ပတ်ဆီ လီးထိပ်ကြီး ဇွပ်ကနဲ ထိုးဆောင့် ထည့်ကာ ဖိလိုးချ လိုက်တော့သည်။ လီးကြီးက တစ်ကြပ်စွာပင် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို တိုးဝင်သွားသည်။ ကောင်းလိုက်တာ ပြည့်ကြပ် လွန်းတဲ့ လီးကြီး စံချိန်မီလီးမို့လည်း အထူး ပြော စရာ မရှိပါချေ။

" အ အိအိ ကောင်း ကောင်း တယ် ဟင့် လိုးလိုး ဆောင့် မြန်မြန်"

" ဘု စွပ် ဖွတ် ဘတ် ဘွပ် ဘု ဘတ် စွတ် ဘွတ် ဘလွတ် ဖွတ် ဗွပ် ဗြွတ်"

လိုးသံတွေက နားဝင်ပီယံရှိလှသည်။ ထန်နေချိန်ဖြစ် ၍ ဘိုင်လေး ဝက်ဝက်ကွဲလိုးရင်း အိတင်းလုံးဝိုင်း နေသော သူမဖင်သားကြီး နှစ်ဖက်က သူ့လိုးဆောင့် မှု အရှိန်ကြောင့် တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ လှုပ်ခါယမ်း လျက် စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးဒစ် ပြဲကြီး ဇွတ်ဇွတ် ဇွပ်ဇွပ် လိုးသံ ဖွတ်ဖွတ်ဖတ်ဖတ် မပြတ် မြည်ဟီး ထွက်ပေါ်ကာ လှိုင်လည်း လီးကြီးဆီက စီးပိုး ကြပ်သိပ်လှသည့် အထိအတွေ့အရသာကို အံလေး တကြိတ်ကြိတ်ခံစားရင်း တစ်ချီပြီး နောက်တစ်ချီ ပြီးရသည့်အဖြစ်ကို ရောက်ရလေသည်။ ဘိုင်လေး တော်တော်ကြာအောင် သူမဖင်သားဆိုင်နှစ်ဖက် စိတ်ရှိ ဆုပ်ဆွဲကာ တရစပ်ဖိလိုးပြီး လရည် ထုတ် ချိန်မှာ သူ့လီးကို လှိုင့်စောက်ပတ်ကနေ ဗွပ် ကနဲ နေအောင် ရုတ်တရက် ဆွဲချွတ်၍ လှိုင့် အရှေ့ကနေ လာပြီး ပါးစပ်မှာလီးကြီးကိုလာတေ့ကာ လရည် တွေ အကုန် တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။

လှိုင်လည်း သူ့လရည်တွေ အဝသောက်ပြီး မကုန် မချင်း လီးတန်ကြီး ဒစ်လုံးကိုရော အတန်ချောင်း တစ်လျှောက်ကိုပါ လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ လရည် ကျန်တွေ ပါးစပ်ထဲ မျိုချ၍ နောက်ထပ် တစ် ယောက်ကို ဖင်ဆက်ကုန်းပေးရသည်။ ဒီတစ်ချီ လိုးမှာက မောင်လုံးဖြစ်သည်။ ဘိုင်လေး သူမထံက နေ လီးကိုချွတ်ပြီး သန်းသန်းစိုးရှိရာဖက်ကို လီး တန်းလန်းနှင့် လှည့် ထွက်သွားသည်။

သန်းသန်းစိုး အခြေအနေက မဲကြီးတစ်ချီလိုးပြီး ဒုတိယအချီ အဖြစ် ကဒူး သူမဖင်ကြီးကုန်းထောင် ကာ ဆက်လိုးနေရာ ဘိုင်လေး သူမရှေ့ကနေသွား ပြီး သူမပါးစပ်နား လီးတေ့၍ သေချာစုပ်ခိုင်းလိုက် သည်။ သန်းသန်းစိုးလည်း ကဒူးရဲ့အပြင်းစား လိုး ဆောင့်မှု ကို ပက်ပက်စက်စက် ကြိတ်မှိတ်ခံရင်း ဘိုင်လေး လီးကို စုပ်ပေးရပြန်သည်။ ခုန လိုးသွား သည့် မဲကြီးလီးရော လက်ရှိ သူမကိုဆက်လိုးနေ သည့် ကဒူးရဲ့ လီးပါ ဆေးလီးကြီးများဖြစ်ကြရာ လက်နက်နှင့်သားကောင် မမျှသည့်နှယ် ဖြစ်ပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက် ကော့ပျံနေအောင် အလိုးခံနေရ ရှာသည်။

ခုတစ်ဖန် ဘိုင်လေး ကလည်း သူတို့နှင့်မကွာခြား လှဘဲ သူ့လီးက ဂေါ်လီလီးဖြစ်နေ၍ သန်းသန်းစိုး လည်း ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့်ပင် ခံစားချက် ပြင်း ထန်လာရကာ ရမ္မက်ဆန္ဒဇောတွေ တဟုန်ထိုး လှုပ်ရှား နိုးကြွလာသလို ဖြစ်လာရလေ သည်။ လီးကြီးကြီးနှင့် အားပါးတရကြီး အလိုးခံ ရခြင်း ဖြစ်၍လည်း သူမ စိတ်တွေ မထိန်းနိုင် လောက် အောင် ကြွလာတာဖြစ်သည်။

လှိုင်လည်း ဒီအတိုင်းပင် အလိုးခံရလေ ရမ္မက် ပိုကြွ လေ သူမထံက အော်သံဟစ်သံတွေပါ အဆက် မပြတ် ထွက်ပေါ်လာပြီး ဖင်ကြီးကို အားမလို အားမ ရ နောက်ပြန် ညှောင့်၍ညှောင့်၍ ပေးလာလေသည်။ ဘိုင်လေးလိုးပြီး အိမ်ရှင်မောင်လုံးက သူမ ဖင်ကုန်း ထားရက်ကပင် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်၍လိုးကာ တဖွတ်ဖွတ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် ကြီး ဆောင့်ချပေးနေသည်။ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲ လိုက် အသားဆိုင်ကြီးကိုနယ်လိုက်လုပ်ရင်း သူမရဲ့ စအိုဝဆီ လက်ကစားပေးနေရာ လှိုင်က ..

" ဖင်ပါ လိုးချင်လို့လား ကိုမောင်လုံး လိုးချင်ရင် ကျမဖင်ပေါက်ထဲ လီးထည့်လိုးလိုက်တော့"

သူမ နောက်လှည့်ပြောလိုက်တော့ ..

" တကယ်လား နင့်အပေါက်ကလေးကြည့်ပြီး ငါ တကယ်လိုးချင်နေတာနော်"

" သိတယ် ဒါကြောင့်ပြောတာ လိုးချင်လိုးလို့"

မောင်လုံး နှစ်ခါမပြောရဘဲ အပေါက်ပြောင်းပြီး လိုးသည်။ သူဖင်လိုးနေချိန် ကျန်နေသည့် အာလီက သူ့လီးကို လှိုင့်ပါးစပ်နားတေ့ပြီး လာစုပ်ခိုင်းသည်။ လှိုင်လည်း အလိုးခံရင်း လီးစုပ်ရပြန်သည်။

သာမန်ထက်ကြီးသောလီးဖြစ်၍ မောင်လုံး ဖင်လိုး ချိန်မှာ ပြည့်ဝကြပ်သိပ်သော လီးကြီး ဝင်ရောက်မှု က လှိုင့်ရင်ထဲက ရမ္မက်မီးတောက်ကို ပိုမို၍ ကျွမ်း မြေ့လောင်မြိုက်စေအောင် အရှိန်နှုန်းနှစ်ဆ မြှင့် တင်ပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ တစ်ခါ သူမပါးစပ်ထဲ မှာလည်း အာလီရဲ့လီးကြီးရှိနေပြန်ရာ ကြီးဆေး တန်ခိုးနှင့် နှစ်ဆတိုးကာ ထုထည်ပမာဏ ကြီးချင် တိုင်း ကြီးနေသောလီးဖြစ်၍လည်း လှိုင်ရဲ့စိတ်အာရုံ က တဏှာဖက်ကို ပိုရောက်စေပြီး အလိုးခံလို့ပင် မဝနိုင်သလို ခံစားနေရလေသည်။ ဖင်အလိုးခံရင်း စောက်ပတ်ကလိဆွခံရင်းနှင့်ပင် လှိုင်တစ်ယောက် နှစ်ချီဆက်ကာ ပြီးရပြန်ပါသည်။

မောင်လုံးလည်း နာရီဝက်လောက် အားရပါးရ စခန်း သွားကာ လရည်တွေ လှိုင့်ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ပန်းထည့် လိုက်ရင်း သူမကို ဖင်ပါလိုးခွင့်ရလိုက်၍ ကျေနပ် မဆုံးဖြစ်ကာ ပါးကလေးနမ်း နှုတ်ခမ်းလေး စုပ်ပြီး သူမကို နှုတ်ဆက်လေသည်။ သူ အလုပ်မှာ ညအိပ် ပြီး မနက်မှပြန်ရောက်မည် စောင့်နိုင်လျှင် စောင့်ပါ ဟု ပြောကာ အားလုံးကို ဒီတစ်ည သူ့အိမ်မှာ စိတ် တိုင်းကျ အလိုရှိသလို ပျော်ပါးနိုင်ကြောင်း တံခါးကို သေချာပိတ်ထားဖို့ ပြောဆိုမှာကြားပြီး သူ့အလုပ် ရှိရာကို ထွက်သွားသည်။

မောင်လုံး အလုပ်သွားပြီးနောက် အိမ်ထဲမှာ ယောက်ျားသား လေးယောက်သာ ကျန်ခဲ့သည်။ မဲကြီး ကဒူး ကုလားဘိုင်လေးနှင့် အာလီတို့ ဖြစ် ကြသည်။ မဲကြီးတို့သုံးယောက်က သန်းသန်းစိုးကို အမဲဖျက်နေကြရာ မဲကြီးလိုးပြီး၍ ဝိုင်းထဲမှာ တစ် ယောက်တည်း အရက်သောက်နေပြီး ကဒူးက သူမ ကို ထပ်လိုးသည်။ ကဒူး မိနစ်လေးဆယ်နီးပါး သူ့ စိတ်ကြိုက်လိုးပြီး လရည်တွေကို သူမစောက်ဖုတ် ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ရာ ကျန်သည့် ဘိုင်လေး လည်း သူမကို လီးအစုပ်ခိုင်းနေရာက ရပ်စေလိုက်ပြီး အစွမ်းကုန် တောင်မတ်နေပြီ ဖြစ်သည့်လီးကြီးကို သန်းသန်းစိုးရဲ့ မျက်နှာရှေ့မှာ ဝှေ့ယမ်း၍ ..

" ကဲ ငါ့အလှည့် ငါလိုးရမလား နင်တက်လိုးမလား"

လို့မေးလိုက်တော့ သူမကလည်း

" လိုးစေချင်ရင် ကျမ လိုးပေးပါ့မယ် ခုလိုးရမလား"

ဆိုပြီး သူ့ကိုပြန်လည်မေးလိုက်ရာ ဘိုင်လေးက ကောင်းပြီ လိုးတော့ ဟုဆိုပြီး ကုတင်မှာ ပက်လက် လှန်လျက် သူ့လီးကြီးကို မိုးပေါ်မတ်ထောင်ထား ပေးလိုက်သည်။ သန်းသန်းစိုး သူ့အပေါ် တက်ခွထိုင် ကာ ဂေါ်လီလီးကြီးကို သူမ စောက်ဖုတ်ထဲဖိသိပ်ထိုး ထည့်၍ စိတ်တိုင်းကျ လိုးဆောင့်ပေးရင်း နောက် ထပ် လီးအရသာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး ဆက် လက် ခံစားနေပြန်သည်။

ဒီဖက်မှာက လှိုင်နှင့်အာလီတို့က တစ်တွဲ ဖြစ်နေ သည်။ အာလီ့ကိုတော့ ခုနကလို ဖင်ကုန်းမပေးတော့ ဘဲ လေးဘက်ထောက်ရတာ ညောင်းသည်ဆိုကာ ပက်လက်အနေအထား ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကား၍ လှေ ကြီးထိုး ပုံစံ လိုးစေလိုက်သည်။ ဒါကလည်း အကြောင်း ရှိသည်။ လီးနဂိုကြီးဖြစ်သော အာလီရဲ့ လီးက အရှည်အားဖြင့် ၇ လက်မခွဲခန့် ရှိပေမယ့် လီးလုံးပတ်က တော်တော်တုတ်သော လီးကြီး ဖြစ်ရာ နောက်ကလိုးရင်း မတော်တဆ ဖင်ထဲ ဝင် သွားလျှင် ဖင်ကွဲမည်ကို ကြိုသိနေ၍ တမင်တကာ လီးကြီးကြီး နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်အရသာခံပြီး လိုးစေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

သူ့လီး အဝင်အထွက်ကို ကြည့်ရင်း အရသာခံရတာလည်း ဖီလင်တစ်ခုပဲ မဟုတ်လား။ မိမိရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်း အထက်သို့ ရောက်အောင် ပင့်မြှောက်ထောင်ပြီး တကောင့်ကွေးကနေ လက်နှစ်ဖက်နှင့်ချုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို အထက်သို့ ခပ်မြောက်မြောက်ကလေး လှန်ဖြဲ၍ ပွင့်အာလျက်ရှိနေသည့် မိမိစောက်ပတ် အား အထက်စီးကနေ သူ့ကို အားပါးတရ ထင်တိုင်း ကြဲ လိုးစေခြင်းဖြင့် ထူးကဲထိမိလှသော ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်ကို မြိုးမြိုးမြက်မြက် ခံစားရကာ လိုးသူ ရော အလိုးခံသူပါ အတော်ကြီး ဇိမ်တွေ့သည့် နည်း ပဒ ဖြစ်သည်။ လီးက တခြားသူတွေလို မဟားဒရား အရှည်ကြီး မဟုတ်၍သာ တော်သေးတော့သည်။

သူလိုးပုံကြီးက အထူးပဲ အားရစရာ အထက်စီးက နေ တဖောင်းဖောင်း အသံထွက်အောင်ပဲ အပြင်းစား ကြီး လိုးဆောင့်နေရာ ကမ္ဘာပြိုသည့်အလားပင် ထင် ရလေသည်။ တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ်မြည်သော လိုးသံဆောင့်သံ စောက်ရည်သံများဖြင့် ဘယ်နှစ်ချီ ပြီးလို့ ပြီးမှန်းပင် မှတ်မထားမိတော့။ မဲကြီးရော ကဒူးပါ သူမအနားကိုလာပြီး အာလီ လိုးတာကို ကြည့်ရင်း သူမကို နို့ကိုင်လိုက် နို့အုံညှစ်နယ်လိုက် နို့သီးစို့လိုက် လုပ်နေကြသည်။ ကဒူးက ဆိုလျှင် သူမပါးပြင်ပေါ် ကို လီးတင်ပြီး သူ့လချောင်းကြီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်ကစားကာ ရမ္မက်ဆူကြွအောင် ဆွ နေလိုက်သေး သည်။ သူ့လီးကလည်း ရမ္မက်အရှိန် နှင့် ပြန်လည် တောင်မတ်နေတာတွေ့ရ၍ လှိုင်လည်း ပါးစပ်ကလေး အသာဟကာ သူ့လီးကို ဆွဲယူစုပ်နမ်း ပေးလိုက်သည်။ အောက်ကလည်း အာလီ့လီးကြီး က သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့်။

မဲကြီးက အာလီလိုးနေသည့်ကြားက ခေါင်းလျှိုဝင် ပြီး သူမနို့အုံကြီးတစ်ဖက်ဆွဲစို့ရင်း လက်တစ်ဖက် က သူမ စောက်ပတ်အုံဆီရောက်ကာ အစိလေးကို ဖျစ်လှုပ်ချေပေးနေသည်။ လီးစုပ်ရင်း နို့အစို့ခံရ စောက်စိလေးပါ အချေခံလိုက်ရတာမို့ ချိုသဲလှိုင် ဖျင်းစိမ့်အောင်ခံစားရပြီး တဟင်းဟင်းညည်းသံ ကလေး ပေးရင်း ဖင်ကြီး အထက်ကို ကော့ပျံကြွ တက်လာရလေသည်။

မကြာမီ .. အာလီလည်း အချက်ငါးဆယ် ခြောက် ဆယ် မနားတမ်း နန်းစတော့ဆော်ပြီး လီးထိပ်မှ မခံ မရပ်နိုင်အောင် ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်ကာ သူ့ လရည် တွေကို အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လာသည်။ လှိုင် ကတော့ သူလရည်ပန်းမထည့်ခင်ကပဲ စောက်ရည် တွေ အသည်းအသန် ထွက်လျှံကျကာ ပန်းတိုင်ဆီ ရောက်နှင့်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ စောက်ဖုတ်တဝိုက် ရွှဲနစ် သွားသော အာလီရဲ့လီးက လရည်နှင့် သူမရဲ့ စောက်ရည်တွေ ကို မသုတ်ဘဲ ဒီအတိုင်းထားပြီး လှိုင် မမသန်းရှိရာဆီ အပြေးကလေး ချဥ်းကပ်လာ ခဲ့လိုက်သည်။

သန်းသန်းစိုးကား သူမအလွန်ခံချင်လှသော လီးကြီး တွေနှင့် ဆက်တိုက်အလိုးခံရပြီး ဘိုင်လေးရဲ့လီးကို အပေါ်စီးက တက်ခွဆောင့်ကာ လရည်စုပ်ယူခွင့် ရလိုက်လေရာ တော်တော်ကြီးကို နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်သည့် ဟန်အမူအယာနှင့် လှိုင့် ကိုယ်လုံး လေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပင် ဆီးကြို ပွေ့ဖက် လိုက်ပါသည်။

လှိုင်က ကိုမဲနှင့် ကဒူးရှိရာဖက်ဆီ ခေါင်းလေး အသာ စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ရင်းက ..

" လှိုင်တို့ ခဏနားမယ်နော် ကိုမဲ ကိုကဒူးက ဒီကိုလာ သူလီးတောင်နေရင် လှိုင်နဲ့မမသန်းနဲ့ သူပြီးအောင် လုပ်ပေးမယ် လီးပဲ စုပ်ရစုပ်ရ ဘယ်သူ့စောက်ပတ် လိုးချင်သလဲ တစ်လှည့်စီ လာလိုး လာလေ ကို ကဒူး"

နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာပေါ်မှာ ယှဥ်လျက်သား လှဲအိပ်ချရင်း ပေါင်တန်အစုံကို အသီးသီး ဖြဲထောင် ကား၍ စပတ်ကို ဟဟပြဲပြဲ လုပ်ပေးလိုက်ကြတော့ ကဒူးလည်း သူတို့နားကို အမြန်ရောက်လာပြီး လှိုင်နှင့် သန်းသန်းစိုးရဲ့ပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ် တွေကို ကုန်းစုပ်ယက်ကာ လှိုင့်ကိုဦးစွာတက်လိုး သည်။ ဆယ်မိနစ်လောက်လိုး ပြီးတော့ သန်းသန်း စိုးကို တစ်လှည့်လိုးကာ မိန်းမနှစ်ယောက်နှင့် ပျော်ပျော်ကြီး စခန်းသွားလိုက်ရာ မကြာမီ သုံး ယောက်လုံး မျက်ဖြူဆိုက်အောင် အကောင်းကြီး ကောင်းသွားကြပြီး ကာမပန်းတိုင်ဆီ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ပင် ဆိုက်ရောက်သွားကြလေသည်။

…...............................................

၁၅။

တစ်ညတာ ကြုံတွေ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်ပြောင်းပြောရလျှင် ဒီထက်မက အများကြီး ပေရှည်သွားရလိမ့်မည်။ မည်သို့ဆိုစေ လှိုင့်အတွက် မမျှော်လင့်ဘဲ အကျိုးအမြတ်တစ်ခုရခဲ့သည်က သူတို့လူစုထဲက ရှိုလေး ခေါ်သည့် ကိုဘိုင်လေးနှင့် အဆက်အသွယ်ရလိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ သူ့လူတွေ ဆီက သူဖန်ပေး၍ ပိုက်ဆံလည်း တစ်သိန်းခွဲစီ ရရှိ ခဲ့သည်။

ဘိုင်လေး က လူစုံပေါင်းပြီး အတွေ့အကြုံသိပ်များ ကာ သူက မဲကြီးတို့လို လိုင်းမျိုးလည်း မဟုတ်ပါ။ အနေအထိုင် အပြောအဆို ကြမ်းတမ်းပေမယ့် သူက လူမိုက်လူရမ်းကား တစ်ယောက် မဟုတ်သလို ဂိုဏ်းဂန ထောင်ပြီး သူတပါးလုပ်စာကို မိုက်ကြေး ခွဲစားတတ်သူလည်း မဟုတ်ချေ။ သူနှင့် မဲကြီးကို မိမိအနေနင့် တစ်ကဏ္ဍစီထားပြီး ဆက်ဆံရမည် ဖြစ်ကြောင်း လှိုင် ကောင်းကောင်း သဘောပေါက် မိပါသည်။

နောက်ပိုင်းတွင်လည်း မဲကြီးခေါ်လျှင် သူရော သန်း သန်းစိုးပါ အသာတကြည် လိုက်ပါသည်။ တစ်ညဥ့် တာ ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားပြီး နောက်နေ့ ဖုတ်ဖက်ခါ ပြန်လာ ပြီးလျှင် ကြုံတွေ့ခဲ့တာတွေ အကုန်မေ့ပစ် ဒီအတိုင်းပဲ ဖြစ်သည်။ မိမိတို့ နေ တတ်သလိုသာ နေလာခဲ့သည်။ ဘိုင်လေး ကျတော့ ဖုန်းနံပါတ် အပြန်အလှန် ပေးထားကြ၍ လိုအပ်သည့် အချိန် တွေမှာ သူ့ဖက်ကနေ ဆက်သွယ်လာ တတ်သည်။ ဒါမှမဟုတ် သူမ ပျင်းပျင်းရှိသည့် အခါမျိုးမှာ ဘိုင်လေးနှင့် ဆက်သွယ်ပြီး ကိုမဲရော သူ့အဖော် သုံးလေးယောက် အပါအဝင် မကြာခဏ Group Sex ခေါ် အုပ်စုလိုက် ဆင်နွှဲသည့် ကာမပွဲ တွေ အလီလီနွှဲပျော်ကြစမြဲ ဖြစ်သည်။

သန်းသန်းစိုးက နောက်တစ်ပတ်လောက်မှာ အလုပ်​​ ပြောင်းပြီး အလုပ်နှင့်နီးသည့် သူ့သူငယ်ချင်းမ တစ် ယောက် ရဲ့အိမ်မှာ သွားနေတာကြောင့် တစ်ခါတစ်ရံ မှသာ နှစ်ယောက်သား ဆုံဖြစ်ကြတော့သည်။ လှိုင် လိုအပ်လို့ ဆက်သွယ်လာလျှင်တော့ သူ့အနေနှင့် မဖြစ်မနေ ရောက်ချလာစမြဲပင်။ နှစ်ယောက် တွေ့ ဆုံပြီး ညဖက်တွေမှာ အတူတူ ထွက်လည်ကာ အပျော်ရှာ တတ်ကြပါသည်။ နေ့တိုင်းလိုလို မတွေ့ မဖြစ် တွေ့ကြသူတွေက လှိုင့်အခန်းဖော် သိင်္ဂီလွင် ရယ် ဘေးခန်းမှ မမြင့်ကြည်ရယ်ပဲ ဖြစ်ကြသည်။ မမြင့်ကြည်လည်း အခန်းဖော် သန်းသန်းစိုး မရှိ တော့၍ တစ်ယောက်တည်း အဖော်မဲ့ သွားခဲ့ရာ လှိုင်နှင့် သိင်္ဂီလွင့်အခန်းမှာသာ လာရောက်ပျော်မွေ့ နေလေတော့သည်။ ညစဥ်လိုလို ပွတ်သီးပွတ်သပ် နှူးကြဆွကြနှင့် ဓမ္မတာမကျသော နည်းမျိုးစုံနှင့် ကာမဆက်ဆံဖြစ်လေ့ရှိကြသည်။ အဆောင်မှာ သုံးယောက်ပေါင်း လောင်းကျော် နေရာက အခြား အမျိုးသမီးအဖော်တွေလည်း ရခဲ့ပါသည်။

ကြီးကြီးမားမား အပြောင်းအလဲဆိုလို့ သိင်္ဂီလွင် သူ့ အလုပ်ထဲက အသက်ခပ်ငယ်ငယ် ကောင်ချောလေး တစ်ယောက်နှင့်ရည်ငံမိကြပြီး မထင်မှတ်ဘဲ အတူ နေဖြစ်သွားကြခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ကောင်လေးနှင့် အတူ အိမ်ခန်းတစ်ခု ငှားရမ်းကာ နေထိုင်ကြမည် ဟုလည်း သိလိုက်ရသည်။ မပြောမဆို လုပ်ချလိုက် သည့် သိင်္ဂီလွင်၏အပြုအမူကြောင့် လှိုင်နှင့်မမမြင့် တို့ နှစ်ယောက်သား ငုပ်တုပ်မေ့မိကြတော့သည်။

" သူ့လမ်း သူရွေးတာပဲ ကောင်မ ထမယ့်ထ မောင် အရွယ် အငယ်လေးနဲ့မှ ထရသတဲ့"

" သူလိုချင်တာနဲ့ ကွက်တိကျလို့နေမှာပေါ့ လှိုင်ရဲ့ သူက အတုအားမရလို့ အမှန်အကန်လီးကို ဆာနေ တာလေ ဟင်း ဟင်း"

" ပြောပါတော့လား မမြင့်ရယ် တကယ့်ဒင်ကြီးတွေ ရွေးပေးလိုက်မယ် ဟင်း လီးလည်းလိုချင် ပွင့်ပွင့် လင်းလင်းလည်း မပြောရဲတော့ နီးစပ်ရာ ကြုံရာ ကျရာ ရွေးလိုက်သလားပဲ ကျမအထင်မမှားနိုင်ဘူး"

" ကိုင်း ပြောမနေနဲ့တော့ လှိုင်ရယ် လွတ်ရာကျွတ်ရာ သွားချင်တဲ့နေရာ သွားပစေ အခု လှိုင်ရယ် မမြင့် ရယ် ဘယ့်နှယ်လုပ်ကြမယ်"

" လုပ်စရာလား အများကြီး လောလောဆယ် ဒီ ကောင်မ အကြောင်းတွေးရင်း​ ခေါင်းရှုပ်လို့ ဘီယာ နဲ့ဖြေမယ် ကျန်တာကတော့ ပြီးမှ စဥ်းစား မယ်"

အဆောင်က အိပ်ခန်းမှာ တစ်နေ့ခင်းလုံး အချိန် ဖြုန်းပြီးမှ ဘိုင်လေးထံ ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်သည်။ တစ်ယောက်တည်း လာ ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။

ထိုညက ဘိုင်လေး ကားကလေးတစ်စီးခေါ်ကာာ ရောက်ချလာပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်လုံး လိုက်ပါ၍ စားသောက်ဆိုင်သွား သောက်ကြစားကြ အချိန် အတော်လင့်မှ နီးစပ်ရာ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ သုံးယောက်အတူ သွားအိပ်ကြသည်။

ဘိုင်လေးလည်း မမျှော်လင့်ဘဲ မတွေ့ရတာ ကြာပြီ ဖြစ်သည့် လှိုင်နှင့်ရော သူမအဖော် မမမြင့် ခေါ် မမြင့်ကြည်နှင့်ပါ နှစ်ယောက်လုံးကို သူ့ဂေါ်လီလီး ကြီးနှင့် ရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက် အဝတွယ်ခွင့်ရ လိုက်သည်။ ဘိုင်လေးလီးကြီးကို နှစ်ယောက်လုံး တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ တစ်ညလုံး လိုးလိုက် နားလိုက် လီးစုပ် စောက်ဖုတ်ယက် လုပ်လိုက် နောက်တစ်ချီ ပြန်စလိုက်နှင့် စိတ်ရှိ ထင်ရာစိုင်းကာ တစ်ရေးလောက်ပဲ မှေးကြရသည်။ သူလည်း ကာမ ဆက်ဆံချိန်မှာ ထန်ဆေးကြာဆေးတွေ ကြိုတင် သောက်ပြီးမှ လိုးတာမို့ လိုးအားသန်သန် အချိန်ကြာ ကြာ ဆွဲလိုးနိုင်သူဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်လုံးအတွက် စိတ်ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ ရခဲ့ကြပါသည်။

မနက်မပြန်ခင် ဘိုင်လေး သူမအနားကပ်ပြီး ..

" ငါပြောတဲ့ကိစ္စ ဘာအဖြေပေးမလဲ လှိုင် စိတ်ပါတဲ့ နေ့ ပြောပါ လာခေါ်မယ်"

သူမေးတော့ လှိုင် ခဏတွေဝေသွားပြီး ..

" အင်း အဲလိုကြီးတော့ လှိုင့်ဖက်က စဥ်းစားစရာ ဖြစ်နေတယ် ဒီလောကဆိုတာ ဝင်ပြီး ပြန်ထွက် ချင်တိုင်း ထွက်လို့မရဘူး မဟုတ်လား ဘဝလည်း ဆုံးတဲ့ အခြေထိ ရောက်သွားနိုင်တယ် မတတ်သာ တဲ့ အခါကျ လုပ်ရင်လည်း လုပ်ရမှာပေါ့"

လှိုင် မယုတ်မလွန် သူ့ကို ပြန်ပြောလိုက်သည်။ တကယ်လည်း ကြေးစားမဖြစ်ချင်ပါ။ အချိန်တန် လျှင် တည်တံ့သော ဘဝတစ်ခုကို မဖြစ်မနေ ထူထောင်လိုပေသေးသည်။ ဘိုင်လေး ဘာမှတော့ ဆက်မပြော။ စဥ်းစားမယ်ဆိုလည်း စဥ်းစားဦးပေါ့ အချိန်တွေ အများကြီးရှိတာပဲ ငါတစ်ယောက်လုံး နင့်ဘေးမှာရှိတယ် လိုအပ်ရင်ခေါ် လို့ သူမကို ပြော လေသည်။

အပြန်လမ်းမှာ မမမြင့်ကိုမေးကြည့်ရာ သူမက...

" မစဥ်းစားနဲ့လှိုင်ရေ ဖြစ်သမျှကိုသာ အကောင်း မှတ်လိုက် အဲဒါ စိတ်ချမ်းသာဆုံးပဲ ဖာဆိုတာ မကောင်းတဲ့ မိန်းမလို့ လူတွေက အဓိပ္ပါယ် သတ် မှတ်ပေမယ့် သေချာတွေးကြည့်ရင် ယောက်ျားနဲ့ အလိုးခံတာချင်း အတူတူပဲ တို့ချည်းပဲလား သူများ တွေရော အလိုးမခံဘူးလား ဒီတော့ ကိုယ် ဆန္ဒရှိ သလိုသာလုပ် စိတ်လာရင်သွား မလာရင်မသွားနဲ့ ကိုယ်သာ အဓိကပဲ"

လို့ပြောသည်။ မမြင့်က အသက်ပိုကြီး၍ အရာရာ ကို နားလည်လက်ခံနိုင်စွမ်းရှိသည်။ ဒီကြားထဲ အလုပ်တစ်ခုပေါ်၍ လှိုင်လည်း သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်နှင့်အတူ ပွဲရုံတစ်ခုမှာ အလုပ်ဆင်း ရသေးသည်။ ကြာကြာတော့ မမြဲပါ။ ထုံးစံအတိုင်း လစာအရနည်း အလုပ်ရှင်အလုပ်သမား ဆက်ဆံ ရေး အဆင်မ​ချော၍ နောက်နေ့ အလုပ်ရှိရာကို မသွားဘဲ နေလိုက်တော့သည်။ နေ့နေ့ညည လည် ပတ်ရင်းသာ အချိန်ကုန်ခဲ့သည်။ ဘိုင်လေးနှင့်ရော မဲကြီးနှင့်ပါ တွေ့သည်။ ကိုဘလှဦးလည်း သူမဆီ တစ်ကြိမ် ရောက်လာပြီး ပြန်ပျောက်သွားပြန်သည်။

လှိုင်လည်း မထူးတော့ဟုဆိုပြီး ရှိသည့်လူနှင့် ကြုံ လျှင် ကြုံသလို ပျော်အောင် နေတတ်ခဲ့ပေသည်။

တစ်နေ့ မမြင့်ကြည် လှိုင့်ကို စကားလာပြောသည်။ သူ အိမ်ကိို ငွေကြေးကိစ္စအကြောင်းပြုပြီး ခေတ္တ ပြန်မည်ဖြစ်၍ လှိုင်ပါ စိတ်ပြေလက်ပျောက် သူနှင့် အတူ လိုက်နိုင်မည်လား ဆိုပြီးမေးရာ ကိုယ်တိုင် လည်း အလုပ်မရှိသူမို့ နှစ်ခါမပြောရဘဲ လှိုင် ခေါင်း ညိတ် လက်ခံလိုက်သည်။

အောက်မြန်မာပြည်ရှိ လူသိမများ သိပ်မထင်ရှား လှသော  ​မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့ဖြစ်သည်။ လယ်ယာ လုပ်ငန်း ရေလုပ်ငန်း စသည်တို့နှင့် အသက်မွေးကြ သော​မြို့ဖြစ်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရွာငယ်လေးတွေ အများကြီးရှိကာ မမမြင့်တို့ မိသားစုတွေ အဲဒီထဲက ရွာငယ်တစ်ခုမှာ အခြေချ နေထိုင်ကြသည်။ ရေလုပ် ငန်း ငါးဖမ်းလှေလုပ်ငန်းနှင့် အသက်မွေးကြပြီး ရရ စားစား လက်လုပ်လက်စားသမား များဖြစ်ကြရာ သိပ်ချောင်လည်ခြင်း မရှိကြချေ။ အိမ်မှာက သူ့ အမေ ရယ် အမေ့ရဲ့နောက်အိမ်ထောင်မှရသည့် မောင်နှင့်ညီမ အငယ်တွေလည်း ရှိကြောင်း သိရ သည်။ ပထွေးဖြစ်သူက မရှိတော့။ ငါးဖမ်းလှေ လိုက်ရင်း လွန်ခဲ့သော ငါးနှစ်ခန့်ကပင် ဖျားနာပြီး ကွယ်လွန်သွားပြီဟု သိရသည်။

အမေယူထားသည့် ကြွေးမြီများ ဝိုင်းကူဆပ်ရန် အတွက် လစဥ်မပြတ် သူမလုပ်ခ လစာထဲကနေ ငွေအမြဲ ပို့ပေးနေရပြီး ယခုတော့ နောက်ဆုံးလကို ရောက်ရှိပြီ ဖြစ်ရာ ကြွေးမြီများ အကြေဆပ်ရန်  ကိုယ်တိုင် လာရောက် ပေးဆောင်ရခြင်း ဖြစ်​ ကြောင်း သူမပြောပြသည်။

မသေးငယ်လှသော မိသားစုတာဝန်ကို ထမ်းဆောင် နေရကြောင်း တွေးမိ၍ မမမြင့်ကိုပင် ကိုယ်ချင်း စာနာပြီး သနားမိသလို ဖြစ်ရသည်။ ဒီအကြောင်း သူ့ကို ပြောတော့ မမမြင့် ဟက်ကနဲရဟ်ပြီး ..

" ကြံဖန်တွေးရင်း သနားချည့်မနေနဲ့ ပျော်စရာတွေ လည်း အများကြီးရှိတယ် နင်ရောက်ရင် သိလာလိမ့် မယ်"

မမမြင့်ကပြောသည်။

ကုန်းတွင်း ကားလမ်းအတိုင်း တစ်ရက်နှင့်တစ်ည အကြာ ခရီးနှင်၍ သူမ မိသားစုနေထိုင်ရာ မြို့ငယ် လေး (ရွာကလေး) ဆီ ရောက်လာခဲ့သည်။ လမ်းမှာ တည်းခိုခန်းတစ်ခုဝင်ပြီး တစ်ညအိပ်ခဲ့ သေးသည်။

ရန်ကုန်မှ ထွက်လာပြီး ဂိတ်ဆုံးမြို့မှာ တစ်ညအိပ် နောက်တစ်နေ့ မနက် ၈ နာရီလောက်မှ နောက်ထပ် ကားတစ်တန် (Super Custom ကဲ့သို့ ခရီးသည် တင် မှန်လုံကားမျိုး) ပြောင်းစီးကာ ခရီးဆက်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ညနေ ၄နာရီ အကျော်လောက်မှာ ရွာထဲ ရောက်သည်။

မမြင့်ကြည်ရဲ့ မိခင်မှာ အသက် ၅၀ ဝန်းကျင်ခန့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ခန္ဓာကိုယ် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်း၍ အချိုးအစားကျပြီး သူမရဲ့ အသားအရေက နေလောင်ခံထားရသဖြင့် အညို ဖက်ကို အနည်းငယ်လုကာ အလုပ်ကြမ်းလုပ်သူ ဖြစ်သည့်တိုင် အရွယ်တင်သည်ဟု ဆိုရပေမည်။ သူမ အသက်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်ပင် အိမ်ထောင် ရက်သားကျကာ မမြင့်ကြည်ကို မွေးခဲ့ဟန်တူသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဟူမူ မမြင့်ကြည်နှင့် သူမအမေ ဒေါ်လှစိန်တို့က အသက်ချင်းသိပ်မကွာလှသည့် ညီအစ်မများသဖွယ် ရုပ်ချင်းလည်း ခပ်ဆင်ဆင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအစားအရလည်း ရွှေရင်ဖွံ့ဖွံ့ တင်ပါးကားစွင့်စွင့် ဒေါင်းတင်မောင်း တင် ယောက်ျားကြိုက် လုံးကြီးပေါက်လှ လို့ ပြော ရမည့် အစားမျိုး ဖြစ်ကြပြီး တစ်မျိုးစီ ဆွဲဆောင်မှု ရှိကြကြောင်း တွေ့ရတာကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။

သူ့မိခင်က သမီးအငယ်မလေးရယ် အလုပ်သမ သုံးလေးယောက်ရယ်နှင့်အတူ အိမ်ရှေ့ တလင်း ပြင်မှာ ငါးပုစွန် အခြောက်လှမ်းထားတာတွေ ပြန် ရုပ်သိမ်းဖို့ ပြင်နေတုန်း လုပ်လက်စအလုပ်ကို ဒီအတိုင်း ပစ်ချထားခဲ့ပြီး သမီးကြီးဆီ အပြေး လာကြိုသည်။ ဘာကားစီးပြီးလာသလဲ ဘယ်အချိန် ရောက်သလဲ ဘယ်သူတွေပါသေးလဲ စတာတွေ ချစ်စရာကောင်းလှသည့် တိုင်းရင်းသားလေသံ ခပ်ဝဲဝဲကလေးနှင့် ဟိုဟိုဒီဒီ မေးမြန်း စပ်စုနေရှာ သည်။

မမြင့်ကြည်လည်း မေးသမျှ တစ်ခွန်းမကျန် ပြန်ဖြေရင်း သူ့အမေနှင့်လှိုင်ကို မိတ်ဆက်ပေး သည်။

" အိမ်ထဲဝင်ပြီး နားကြ သမီးတို့ ခရီးကဝေးတော့ ပင်ပန်းလာကြမှာပဲ"

ဆိုပြီး သွေးသားရင်းချာ သဖွယ် ချိုသဲလှိုင်ရဲ့ လက်ကို တရင်းတနှီးဆွဲကိုင်ရင်း နွေးထွေးစွာ ပြောသည်။ အမေနှင့်အတူ အိမ်ထဲ ဝင်လာကြပြီး ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ရင်း လှိုင်က မမမြင့်ကို ..

" ဒေါ်ဒေါ်က အရွယ်တင်တယ်နော် မမမြင့်"

" အင်း အမေက လှတယ် ဒါတောင် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်တွေ မဟားဒရားလုပ်နေရလို့"

" အသက် ငါးဆယ်တော့ ကျော်ပြီပေါ့"

" အင်း အဲလောက်တော့ ရှိပါပြီ သူ အိမ်ထောင်ကျ ပြီး ငါ့ကို မွေးတုန်းက အသက်ပြည့်မပြည့်တော့ မသိပါဘူး အဟင်းဟင်း ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ တော်တော် စွံတယ်ကြားတယ် ကြီးတဲ့အထိ အင်း ပြောရရင် ခုထက်ထိလည်း စွံတုန်းပါပဲလေ အိမ် ထောင်က နှစ်ဆက်ကျခဲ့တာ အဖေက ရေထဲမှာ သေ ပထွေးလည်း ရေထဲကနေ ကုန်းပေါ် ပြန်တက် အလာ ဖျားနာပြီးသေတာပဲ အမေလည်း လင်ဆိုရင် ထပ်ကို မယူရဲတော့ဘူး ဒါနဲ့ .."

ဒါနဲ့ အပြင်စာပဲ စားတော့တယ်ပေါ့ ရယ်လို့ မမမြင့် ကို စနောက်ချင်ပေမယ့် နဘေးက အဒေါ်ကြီးရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်ကာ အားနာပြီး ဆက်မနောက်ဖြစ် တော့။ မမမြင့် မျက်နှာ ကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့ အတွေးအထင် မှန်ကန်လေဟန်နှင့် ပြုံးစိစိလေး လုပ်နေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

" ကဲ အေးဆေး နားကြဦး ရေနွေးကြမ်းလေး ဘာ လေး သောက် ဒေါ်ဒေါ်စားစရာတွေ ယူလာပေးမယ်"

" ဟာ နေ နေပါစေ ဒေါ်ဒေါ် ရယ် အားနာစရာ "

" ဟဲ့ အားမနာနဲ့ ဒါ ငါ့အိမ် စိတ်ကြိုက် လွတ်လွတ် လပ်လပ်နေ ဖြဲကားအိပ်အိပ် ရတယ် အမေနဲ့ငါ လည်း ခုချိန်ထိ သူငယ်ချင်း တွေလိုပဲ ပြောဆို ဆက်ဆံပြီး နေကြတာပဲ"

မမြင့်ကြည် ပြောလိုက်လေသည်။

ဒေါ်လှစိန် ပြန်ထွက်လာတော့ သူမလက်ထဲမှာ အသင့်ခွာပြီးသား ကောက်ညှင်းကျည်တောက်နှင့် ငါးခြောက်ဆီဆမ်း ပုစွန်ခြောက်သုတ် ထန်းလျက်ခဲ စသည့် စားစရာတွေ အစုံအလင် ထုတ်ယူလာသည်။ သူ့သမီးအငယ်မလေးလည်း ရေနွေးတစ်ခရားနှင့် အကြမ်းပန်းကန်လုံးတွေ ဝိုင်းကူ သယ်လာပြီး သူတို့ ဘေးမှာ လာချပေးသည်။

" ငယ်မလေး လာစမ်း မကြီးပေါင်ပေါ်မှာလာထိုင် ထမင်းရော စားပြီးပြီလား"

" စားပြီးပါပြီ"

" ငါ့ကို သတိမရဘူးလား ပြော"

" ရ ပါတယ် "

" ကိုဖောင်းနဲ့ မိတိုး တို့ ဘယ်မလဲ"

" သူတို့ အလုပ်သွားနေကြတယ် နောက် တစ်ပတ် လောက်မှ ပြန်လာမယ်"

" ဟင်း ငါနဲ့မဆုံဖြစ်ကြဘူးပေါ့ ငါလာတာ နှစ်ရက် သုံး ရက်ပဲ အချိန်ရမှာ အလုပ်ပြန်ဝင်ရမယ်"

အစ်မနှင့်ညီမ သိပ်ပြီးတော့ အနေစိမ်းမနေကြ။ တစ်ယောက်ကမေး တစ်ယောက်ကဖြေနှင့် အပေး အယူ ဖြောင့်နေကြ၍ လှိုင်လည်း ဘေးကနေ သူတို့ ညီအစ်မကို ကြည့်ရင်း ကြည်နူးပီတိဖြစ်နေမိသည်။

မမမြင့်မိခင် ဒေါ်လှစိန်ပြန်ထွက်လာတော့ သူမက ဟိုမေးဒီမေး လှိုင်လည်း အလိုက်သင့် ပြန်အဖြေပေး ရင်း စကားလမ်းကြောင်း တည့်သွားကြသည်။

.....................

၁၆။

" အမေငယ်ငယ်က ဒီရွာတဝိုက်မှာ လှလေးစိန်ဆိုပြီး နာမည်ကြီးပေါ့"

" ဟဲ့ မြင့်မြင့် မဟုတ်မဟတ် လျှောက်ပြောမနေနဲ့ ဟင်း"

" အယ် ဟုတ်တာပြောတဲ့ဥစ္စာ အမေ့စွံချက်က လန်ထွက် နေတာ ဒီနေ့တစ်ယောက် ဟော နောက်နေ့ တစ်ယောက် အဲ အဲဒီလို "

" တယ် ဒီကောင်မလေး ပြောလေပြဲလေ အဲ့ ပြဲ ဟုတ်ပေါင် ကဲ လေ အဟွင်း ကဲဟာ ကဲ ကဲ "

" အ အမေ့ အီးဟီး ဟီး နာတယ် အမေရဲ့ လွှတ် လွှတ် မေ့လက်ကြီး ဟွာကို ထိထိနေပြီ ဟိ"

" ဟီးဟီး ခိခိ ခိ ခစ်ခစ်"

ညီမငယ်လေးရော ချိုသဲလှိုင်ပါ မနေနိုင် သူတို့ သားအမိအဖြစ်ကို ကြည့်ရင်း ခွက်ထိုးခွက်လှန်ကြီး ရယ်မိကြတော့သည်။ ဒေါ်လှစိန် သမီးဖြစ်သူ၏ ပေါင်တွင်းကြောလေး ညှစ်လိမ်ဆွဲရင်း သူ့လက်က ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်ဆီ မထင်မှတ်ဘဲ ရောက်ရှိ ထိမိသွားခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

သမီးအငယ်မလေးနာမည်က မိစု ခေါ် စုစုလွင် အသက် ၁၁ နှစ်ခန့် သူ့အထက်မှာ ၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ် အရွယ် ဖောင်းဖောင်းလို့ခေါ်သည့် (အမည်ရင်း ကျော်မင်းလွင်)ဆိုသည့် အစ်ကိုတစ်ယောက် ပြီး တော့ အစ်မအကြီး မိတိုး (တိုးတိုးလွင်)က အသက် ၁၈ နှစ် ပြည့်ပြီး အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်နေပြီ။ သူတို့ က မမြင့်ရဲ့ အမေတူအဖေကွဲ မောင်နှမတွေ ဖြစ်ပြီး အားလုံးက သူ့ကို မမကြီးလို့ပဲ တရိုတသေ ခေါ်လေ့ ရှိကြသည်။ သူတို့ မောင်နှမတွေကို အဖေ နာမည် ကိုမိုးလွင်ရဲ့အမည်ပါအောင် တမင် မှည့်ခေါ် ထား ခြင်းဖြစ်သည်။ မမြင့်ကြည်ရဲ့အဖေကျတော့ ကို သောင်းကြည်တဲ့။ နယ်တွေမှာ ဒီလို အမည်ပေး ကြသည့် အစဥ်အလာလည်း ရှိတတ်သည်ပင်။

ဒေါ်လှစိန် (လှလေးစိန်လို့ လူသိများသည်။)ရဲ့ပထမ အိမ်ထောင်က တစ်နယ်တည်းသားချင်းတွေ ဖြစ်ကြ ပြီး သမီးဖြစ်သူ မမြင့်ကြည်ကို မွေးဖွားခဲ့သည်။ လင်သေတော့ သမီးဖြစ်သူကို ပြုစု ပျိုးထောင်ရင်း ကာလ အတန်ကြာသည်အထိ နောက်အိမ်ထောင် မပြုဖြစ်ဘဲ သမီး ၁၂ နှစ်သမီး အရွယ်ကျမှ ဧရာဝတီ တိုင်းဖက်က အလုပ်လာလုပ်သည့် ကိုမိုးလွင်နှင့်အကြောင်းပါကာ ဒုတိယအိမ်ထောင် ဖက်အဖြစ် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ မမြင့်ကြည် သူ့အမေ လင်ရချိန်မှာ မြို့ပေါ်ကကြီးဒေါ်တော်စပ်သူ ဒေါ်ငြိမ်းက ခေါ်ယူမွေးစားလိုက်သဖြင့် တောသူ ဘဝကနေ မြို့ကျောင်းတက်သော မြို့သူကလေး အဖြစ်ကို ရောက်ခဲ့ရသည်။ 

ကိုယ်တိုင်လည်း ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး ပညာရေးကို လိုလား သော ကြီးဒေါ်ဖြစ်သူက သူမကို ကျောင်းပညာ ဆက်လက် သင်ယူစေခဲ့သည်။ သူမ ဆယ်တန်း စာမေးပွဲ ဖြေနေချိန်မှာပဲ သူမရဲ့ကျေးဇူးရှင် ကြီးဒေါ် ဖြစ်သူဒေါ်ငြိမ်း ကောက်ကာငင်ကာ ဆုံးပါးသွား ခဲ့ရာ စာဖြေလို့ ပြီးပြီးချင်း သူ့အိမ်မှာ ဆက်မနေလို တော့ဘဲ မြို့တက် အလုပ်လုပ်မည်ဆိုပြီး သူမအဒေါ် ဝမ်းကွဲ တစ်ယောက်ရှိရာ ရန်ကုန်ကို တစ်ယောက် တည်း စွန့်စားပြီး ထွက်လာခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

အဒေါ်ဝမ်းကွဲ (မသန်းရင်)ရဲ့အိမ်ကနေ အလုပ်တွေ တစ်ခုပြီး တစ်ခုရှာလုပ်၍ စီးပွားရေး သိပ် အဆင် မပြေလှသည့် အဒေါ့်ကိုလည်း ပြန််လည်ထောက်ပံ့ ပေးရသေးသည်။ နယ်ကိုတော့ ပြန်၍မဖြစ်ဘူး ဆို ပြီး ရရာနေရာကနေ ကျားကုတ်ကျားခဲကြိုးစား အလုပ် လုပ်ခဲ့သည်။ အဒေါ့်မှာ အိမ်ထောင်နှစ်ဆက် က သမီးတွေချည့် သုံးလေးယောက် ရှိသော်လည်း အားလုံး လက်ကြောမတင်းကြ။ မြို့ကြီးသူတွေပီပီ အလှပြင်လိုက် သွားလာလည်ပတ်လိုက် ရည်းစား ထည်လဲတွဲလိုက်နှင့် လေလွင့်ပြီး အိမ်ထောင်ရက် သား ကျသူကျ လင်ရပြီးမှ လင်နှင့်ကွဲလိုကွဲ ဖြစ် ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြသည်။ ဖအေလုပ်သူ ကိုယ်တိုင် ကလည်း သောက်သောက်စားစား အရက်သမား တစ်ယောက်ဖြစ်နေ၍ သားသမီးတွေ သူ့ကို မလေး စားကြဘဲ ယခုလို စည်းလွတ်ဘောင်လွတ် အထိန်း အကွပ်မဲ့သလို ဖြစ်နေရခြင်းပင်။

စိတ်ကောင်းရှိသည့် အဒေါ်က သူမကို အားကိုး သော်လည်း သူ့အိမ်မှာ ဒီအတိုင်း ကြာရှည်နေဖို့ တော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပါ။ အဒေါ်မသန်းရင် အိမ်မှာ လေးငါးနှစ်နေပြီး အပြင်ကိုထွက်လာကာ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အခန်းငှားပြီးနေထိုင်ရင်း ဘဝ ကို ဆက်လက်ရုန်းကန်နေခဲ့ရပြန်သည်။ နှစ်နှစ်ခန့် ကြာတော့ စက်ရုံတစ်ခုမှာ အလုပ်ရ၍ စက်ရုံဝင်း ထဲက တန်းလျားဆီကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့ရ ပြန် သည်။ နယ်စုံကလာသည့် လူမျိုးစုံ မိသားစုအလိုက် နေထိုင်သော အလုပ်တန်းလျား ဖြစ်တာမို့ ပြသနာ ပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင်နှင့် ရင်ဆိုင် ကြုံတွေ့ ခဲ့ရသည်။ မိမိမှာလည်း ဘုရင့်နောင် ဖောင်ဖျက် ဆိုသလိုမျိုး နောက်ပြန်လှည့်စရာ အခြေအနေက ​မရှိတော့၍ ရသည့်နေရာမှာ ဖြစ်သလို ကုပ်ကပ်နေ ထိုင်ရင်း ကိုယ့်အနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်မှ ယောက်ျားသနာ အချို့နှင့် မလွှဲမရှောင်သာ ပတ်သက် ငြိစွန်း မိခဲ့သည်များလည်း ရှိပါသည်။

လူပျိုလူလွတ်တွေ အိမ်ထောင်သည် ကလေးအဖေ တွေအပြင် လင်ရှိမယားအချို့နှင့်လည်း လိင်တူ ချင်း ပတ်သက်ဆက်ဆံမှုမျိုး ရှိလာခဲ့သည်။ အချိန် တန် အရွယ်ရောက်လာပြီမို့လည်း သွေးသားဆန္ဒက မနေဘဲ လူကို ပျက်စီးခြင်း လမ်းကြောင်းပေါ်ကို သွယ်ဝိုက်သောနည်းနှင့် မရောက်ရောက်အောင် တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်း ဆွဲဆောင်ညှို့ယူ သိမ်း သွင်း ခေါ်ဆောင်သွားတတ်သည်ပဲ ဖြစ်သည်။ အတွေ့အကြုံ များက သူမရဲ့ဘဝကို တစ်ဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲသွား အောင် ရှေ့ဆောင်လမ်းပြပေး ခဲ့သည်။

နောက်ဆုံး ကုန်ကုန်ပြောရလျှင် လောကဓံ အခက် အခဲ အကြပ်အတည်းမျိုးစုံကို တွေ့ရကြုံရ ခံစားရ ပေါင်းများလှ၍ မမြင့်ကြည်တစ်ယောက် ထုသားပေ သားကျခဲ့ပြီ လို့တောင် ဆိုရပေတော့မည်။ အလုပ် ထဲက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် မိန်းမဖော်ချင်း နောက် ကျော ဓားထိုးသည့် အတွန်းအတိုက် အနှောင့်အ ယှက် မျိုးစုံကို ကြုံရသည်။ ယောက်ျားသနာတွေရဲ့ ဖျက်လိုဖျက်ဆီး လုပ်ရပ်တွေကို အမျိုးစုံအောင် ခံခဲ့ ရသည်။ မိမိချစ်နှစ်သက်သူတွေရဲ့ သစ္စာဖောက် ခြင်းကိုပင် အကြိမ်ကြိမ် ခဲခဲ့ရပြီးသည့်နောက်မှာ တော့ မမြင့်ကြည်လည်း အခြားဘယ်အရာကိုမှ မမှုတော့ပြီ။ ဖြစ်သမျှကြုံသမျှကို စိတ်နာနာ အသည်းမာမာနှင့်ပင် မျက်ရည်တစ်ပေါက်ကလေးမှ မကျစေဘဲ ဒေါင်ကျကျပြားကျကျ ပေလိုအထုခံပြီး နေလာခဲ့ တော့သည်။

မိမိကိုယ်တိုင်လည်း အပျိုစစ်စစ်စစ် မဟုတ်တော့၍ ယောက်ျားတကာ၏ ထိကပါးရိကပါးပြုမှုအတွက် ထီမထင်ဟန်နှင့် ထွေထွေထူး ဂရုစိုက်မနေဖြစ် တော့ချေ။ သူမဘဝမှာ ကြုံခဲ့ရသော အဖြစ်အပျက် တစ်ခုကို ဒီနေ့ထိတိုင် မမေ့သေး။

ထိုနေ့က အလုပ်ဆင်းပြီး ညနေစာချက်ပြုတ်ဖို့ရာ ဟင်းရံပစ္စည်းအချို့ လိုနေ၍ သူမ စက်ရုံဝင်းထဲက နေ အပြင်ကို အဖော်မပါ တစ်ယောက်တည်း ထွက် လာမိခဲ့သည်။ အပြန်မှာ စျေးနားကို အမြဲလာနေကျ  တန်ဖိုးနည်းအထည်တွေ လှည့်လည် ရောင်းချသည့် လေးဘီးကား ရောက်လာတာနှင့် ဆုံသဖြင့် မိန်းမ သားပီပီ ကားနောက်ခန်းဆီမှ အထည်ပုံကို စိတ်ကြိုက် မွှေနှောက်ကာ အိမ်နေ တီရှပ်လေး တစ်ထည်တစ်လေ တွေ့လေမလား ဆိုပြီး ရွေးရင်း အချိန်ကြာသွားခဲ့သည်။ လိုချင်တာ ရပြီး ဝင်းထဲကို ပြန်အလာ သူမနေထိုင်ရာတန်းလျားဆီ မရောက်ခင် အမှောင်ရိပ်ထဲကနေပြီး အရက်မူးသမား သုံး ယောက် ထွက်လာကြကာ ထိကပါးရိကပါး အမျိုးမျိုး ပြောဆိုနှောင့်ယှက်ကြ နှမချင်းမစာမနာ ကိုယ်ထိလက်ရောက် ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်ကြနှင့် နောက်ဆုံး သူမဖက်က မခံမရပ်နိုင်ဘဲ စကား အ​ချေအတင် ဖြစ်လာကြရာက သူတို့ရဲ့ နိုင်ထက်စီး နင်း အင်အားသုံး ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို အားနွဲ့သော မိန်းမသားဖြစ်သည့် သူမခမျာ အားမတန်မာန်လျော့ ၍ ကန့်လန့်ကန့်လန့်နှင့် လိုက်ပါသွားခဲ့ရပြီး စက်ရုံ ဝင်းထဲရှိ ကုန်ပစ္စည်း အဟောင်းများ သိုလှောင်ရာ အခန်းတစ်ခုထဲမှာ အမူးသမားတစ်စုရဲ့ ဗလက္ကာရ အနိုင်အထက် ပြုကျင့်မှုကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် တစ်ယောက်တည်း မျက်ရည်နှင့်မျက်ခွက် ဆိုတာ လို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ခါးစည်းခံခဲ့ရပေသည်။

ဒီအဖြစ်ကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိကြ သလို ဘယ်သူ့ဆီက အကူအညီကိုမှလည်း မရရှိ ခဲ့ချေ။ မမြင့်ကြည်လည်း မည်သူ့ကိုမျှပြန်မပြောဘဲ မိမိရင်တွင်းက ဝေဒနာကို တစ်ယောက်တည်း ကြိတ် ကာ ခံစားခဲ့ရလေသည်။ အရင် အပျိုဖော်ဝင်စ အရွယ်က ရည်းစားနင့်ချိန်းတွေ့ရင်း ပါကင် အဖောက်ခံ ရဖူးသည်။ နယ်မြို့မှာတုန်းက အပရိက အကိုင်အတွယ် လောက်သာ ခံရပေမယ့် ရန်ကုန် ရောက်တော့ အတွေ့အကြုံစုံခဲ့ရသည်။ ပန်းခြံတွေ ရုပ်ရှင်ရုံတွေ တည်းခိုခန်းတွေပါမကျန် အကုန်နီးပါး ရောက်ဖူးခဲ့သည်။ ယောက်ျား လေးငါးယောက်မက တွဲလိုက်ကွဲလိုက်နှင့် အမျိုးမျိုးအသုံးတော်ခံ ကာမ စပ်ယှက်ခြင်း ခံခဲ့ရပေမယ့် ယခုလို အုပ်စုဖွဲ့ အနိုင် အထက် ပြုကျင့်ခြင်းကိုမူ ဒီတစ်ကြိမ်သာ ခံစားဖူး ခြင်းဖြစ်သည်။

သူမအနေနှင့် ထိုနေ့က အဖြစ်အပျက်ကို စိတ်ထဲက ပြန်မတွေးလို သော်လည်း အလိုလိုနေရင်း ခေါင်းထဲ မှာ အစီအရီ ပြန်ပြန် ပေါ်လာတတ်သည်။ လူကြမ်း လူသရမ်းများက အခြားသူတွေမဟုတ် သူမရဲ့ ပတ် ဝန်းကျင်မှာ မကြာခဏ မြင်တွေ့နေကျ  မျက်မှန်း တန်းမိနေသော သူတွေပဲ ဖြစ်သည်။ မူးမူးရူးရူးနှင့် သောက်စားပျော်ပါးရင်း မထင်မှတ်ဘဲ ကံဆိုးသူ သူမနှင့် ပက်ပင်းတိုးမိကြရာက သားပြောမယား ပြော အပြောခံရ မလုပ်သင့် မလုပ်ထိုက်သည့် အမှု ကို ပြု၍ ဇာတ်တူသား စားမိကြတာပဲ ဖြစ်သည်။ 

ညတဝက် နီးပါး တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် သူမ ကိုယ်ပေါ် တက်လိုက်ဆင်းလိုက် နှင့် အရွယ်အစား မတူညီကြသည့် သူတို့ရဲ့ ဖိုလိင်အင်္ဂါ ခေါ် လီးကြီး များဖြင့် သူမရဲ့အင်္ဂါဇပ် ဒွါရပေါက်လေး ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်ထုတ်လိုက် အတင်းအဓမ္မ အကြမ်းပတမ်း လိုးလိုက် ဆောင့်လိုက်နှင့် အကြိမ် ပေါင်းမရေန်ုင်အောင် ထပ်ခါတလဲလဲ ဖိစီးပွတ်တိုက် စပ်ယှက်ခြင်း ခံရ၍ မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်မှု နှင့်အတူ သူမအင်္ဂါဇပ်တဝိုက် ပွန်းပဲ့ယောင်ကိုင်း  ကာ နောက်တစ်ရက်နှစ်ရက်အထိ လမ်းတောင် ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်ခဲ့ပါချေ။ တစ်ပတ် လောက်နေမှ ပြန်လည် နေသားကျသွားခဲ့ရသည်။

ဒီလို တွေးမိတော့လည်း သူမရင်ထဲမှာ ပုန်းကွယ်နေ သော ကာမသံဝါပြုမူခံစားလိုစိတ်က တရိပ်ရိပ် လှုပ်နိုး ကြွရွလာရပြန်သလိုပင်။ နောက်ပိုင်း အလုပ် ခွင် ထဲမှာပဲ စိတ်အာရုံ စူးစိုက်ကာ လုပ်နေပေမယ့် ကွယ်ရာမှာတော့ တစ်ကိုယ်တည်းကြိတ်၍ မိမိ ရင်ထဲက တအုံနွေးနွေး နိုးကြွဖြစ်ပေါ်လာသည့် ကာမဆန္ဒရိုင်းတွေကို မကြာခဏ ဆိုသလိုပင် မိမိလက်နှင့် မိမိဖာသာ နှူးဆွပွတ်သပ်၍ ဆန္ဒဇော များ ချုပ်ငြိမ်းပြေပျောက်အောင် ဖြေဖျောက်တတ် လာခဲ့ရလေသည်။ မိန်းမချင်း ပွတ်သပ် ဆက်ဆံနေ ကျ အသိ မိန်းမကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ အကြံပေးချက် အရ မိမိတို့ လက်တစ်ကမ်းမှာ လွယ်လင့်တကူ ရနိုင် သော ဖိုလိင်တန်ဆာ အတုကို လီးအစစ်နေရာမှာ ထားပြီး ကောင်းကောင်း အသုံးပြုတတ်လာခဲ့သည်။

ဒီအချိန်မှာ မမြင့်ကြည် အသက်က အစိတ် ပတ်ဝန်း ကျင် ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ မြို့မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း နယ်မှာ ကျန်နေခဲ့သည့် အမေတို့ မိသားစုထံကို လည်း သုံးလေးလမှာ တစ်ကြိမ် သို့မဟုတ် နှစ်ကြိမ် လောက် အနည်းဆုံး ပြန်ဖြစ်ခဲ့သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်မက ကြာချင်ကြာသွားတတ်ကာ လည်ပတ်အချိန်ဖြုန်းရင်း မိမိစိတ်ဒဏ်ရာကို ကြိတ် ကာ ကုစား နေခဲ့လေသည်။ ပထွေးလုပ်သူကလည်း သူမကို သူ့သမီးအရင်းနှင့်မခြား အလိုလိုက်ကာ ကောင်းမွန်စွာ ဆက်ဆံပါသည်။ ငါးများများ ရ သည့် အခေါက်နှင့်ဆုံလျှင် သူမသုံးစွဲဖို့ မုန့်ဖိုးငွေ တွေပါ အတင်း ထည့်ပေးသွားတတ်သည်။

လှေလုပ်ငန်း ကျားပိုက်ခေါ် ပိုက်ထောင်ပိုက်ချသည့် လုပ်ငန်း ငါးပိငါးခြောက် လုပ်ငန်းတွေ လုပ်ကိုင် ကြသည့်အတွက် အမေတို့နေထိုင်ရာ ရွာနီးဝန်းကျင် မှာ နယ်ခံတွေအပြင် အခြားတစ်နယ် တစ်ကျေးမှ လာသည့် ပျံကျအလုပ်ကြမ်းသမားတွေ စုဝေး နေထိုင်  ကြရာ လူပေါင်းစုံနှင့် အမြဲလိုလို ထိတွေ့ ဆက်ဆံနေရသည်။

တစ်နေကုန် ပင်လယ်ပြင်ထွက် ပင်ပင်ပန်းပန်း ငါးဖမ်း အလုပ် လုပ်ကိုင်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်တွေ မှာဆိုလျှင် သူတို့တတွေ ကို့ယ့်အစုအဖွဲ့နှင့်ကိုယ် သောက်လိုက်စားလိုက် ပျော်လိုက်ပါးလိုက်နှင့် တစ်နေ့တာ ဘဝအမောကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ဖြေ ဖျောက် ပစ်လေ့ရှိကြပါသည်။ သူမတို့ မိသားစု ထဲမှာ လည်း ပထွေးလုပ်သူသာမက အမေကိုယ် တိုင်တောင် တခါတလေ ပင်ပန်းလွန်းသည့်အခါ များမှာ သူ့အလုပ်က အလုပ်သမားတွေ လှေသမား ပိုက်သမား ငါးထောင်သူ စသည့် ယောက်ျားရင့်မာ ကြီးတွေနှင့် ရောနှောပြီး တစ်ခွက်တစ်ဖလား ဝင် သောက်ကာ အပန်းဖြေလေ့ ရှိခဲ့ပေသည်။ သူမက လည်း အမေ့သွေး ပီပီ ဘယ်နေလိမ့်မလဲလေ။

အရွယ်ကောင်း အသွေးအသားအားကောင်းဆဲ မိန်းမသားတစ်ယောက်အနေနှင့် သူမရဲ့ စိတ်အလို ကို လိုက်မိသည့် အချိန်တွေ အများကြီးရှိခဲ့ခြင်းကို ဝန်ခံပါသည်။ အမေလည်း ရှိမည်ပင်။ အားလုံးက ဘဝကို ခက်ခဲကြမ်းတမ်းစွာ ရုန်းကန်နေကြသည့် ဒေါင်ဒေါင်မြည် ဟုဆိုရမည့် ယောက်ျားမိန်းမတွေ ချည်းပဲ မဟုတ်ပါလား။

ပထွေးလုပ်သူ ပင်လယ်ထဲ လှေထွက်ချိန်ဆိုလျှင် အမေ အိမ်မှာမရှိတာက များသည်။ ရှိလျှင်လည်း ဧည့်သည်တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်ကတော့ ရှိစမြဲပင်။ ဒီလောက်ဆို အခြေအနေအလုံးစုံကို သဘောပေါက်ပြီး ဖြစ်လိမ့်မည်။ မြင့်မြင့်ကြည် ဆိုသော သူမကလည်း ရွာရောက်ပြီဆိုတာနှင့် အိမ် မှာ ဖင်မမြဲတတ်ချေ။ ​စိတ်ကူးတည့်ရာ လျှောက် သွားရင်း သက်တူရွယ်တူမိန်းမဖော်တွေနှင့် တွေ့ကာ သူတို့အိမ်မှာ စကားဝင်ပြောရင်း စားလိုက်သောက် လိုက် သူတို့နှင့်အတူပဲ ညအိပ်လျှင်အိပ်လိုက်နှင့် လွတ်လပ်စွာ မိမိ သဘောရှိ နေထိုင်တတ်လာ ခဲ့ပါ သည်။ တစ်ခါတစ်လေ အဖော်ကောင်းလျှင် ကောင်းသလို လှေတစ်စီးစီးပေါ် ရောက်လျှင်လည်း ရောက်သွားတတ်ပါသည်။ အဆိုပါနေ့မျိုးဆိုလျှင် မနက်နေအတော်ကြီး မြင့်မှသာ အိမ်ကို ပြန် ရောက်နိုင်ခဲ့သည်။

ရန်ကုန်ကနေ အိမ်ကို ပြန်ခွင့်ရပြီဆိုတာနှင့် သူမအဖို့ စိတ်ထဲက အတိုင်းမသိ ပျော်ပါးမြူးရွှင် လာရစမြဲ ဖြစ်သည်။ လူတို့၏သဘောအရ မိမိနေချင်သလို နေခွင့် ရ၍လည်း ခုလို စိတ်လက်ပေါ့ပါး မြူးပျော် လာရခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

ပထွေးမဆုံးခင်က တစ်ကြိမ် ပထွေးဖြစ်သူ ဆုံးပါး သွားစဥ်ကလည်း အမေ့ဆီပြန်ပြီး ကာလကြာရှည် နေထိုင်ကာ အမေ့ရင်ထဲက ခံစားမှု စိတ်ဝေဒနာတွေ ပြေပျောက်သွားအောင် တတ်နိုင်သမျှ သူမကပင် အနီးကပ် ဖြောင်းဖျ နှစ်သိမ့်မှုပေးခဲ့ရသည်။ ပထွေး လုပ်သူ မရှိတော့မှ အမေ့ကြုံတွေ့နေရသည့် စီးပွား ရေး အကြပ်အတည်း ငွေကြေးအခက်အခဲနှင့် ​အမျိုးစုံသော လူမှုဘဝဒုက္ခအထွေထွေကို သူမ အနေနှင့် ကိုယ်ချင်း စာနာ နားလည် လာခဲ့ရသည်။ မိမိ လုပ်ခ လစာငွေထဲကနေ တတ်နိုင်သမျှ ခြိုးခြံ ချွေတာပြီး အမေ့ရဲ့ကြွေးမြီများကို ကူညီ ဆပ်ပေး ပါ့မည် ဟုကတိပေးပြီး ရန်ကုန်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။

နှစ်နှင့်ချီ ကြာမြင့်အောင် တစ်ဖဲ့စီချွေပြီး အကြွေး တွေ ကူညိဆပ်ပေးရင်း သူမလည်း လုံးပါးပါးတော့ မတတ်ပင်။ လစာနည်းပါးသော စက်ရုံအလုပ်တစ်ခု တည်း နှင့် မလောက်ငှ၍ တခြားအလုပ်တစ်ခုကိုပါ ပြောင်းလုပ်ခဲ့ရသည်။ ထိုမှအစပြု၍ နောက်ထပ် အလုပ်နေရာ သုံးလေးခုအထိ ပြောင်းကာ မိမိ၏ လက်ရှိအလုပ်နှင့် နီးပြီး သွားလာရလွယ်ကူသည့် အဆောင်တစ်ခုမှာ စတည်းချ၍ လပေး အခန်းငှား ပြီး နေထိုင်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး ချိုသဲ လှိုင် တို့ သိင်္ဂီလွင် သူမအခန်းဖော် သန်းသန်းစိုး တို့နှင့် ဆုံစည်းမိကြသည် အထိပင် ဖြစ်သည်။

ခုဆိုလျှင် အဆောင်မှာနေရတာ ကျင့်သားရလာပြီး ကိုယ်ပိုင်လုံးချင်းအိမ်မှအပ ပြင်ပတိုက်ခန်းတွေမှာ နေလိုစိတ်လည်း မရှိတော့ချေ။ မိမိအသက်ကလေး ရလာသည့် တစ်ချိန်မှာ အမေနှင့်ရော မောင်ညီမ လေးများနှင့်အတူ မိမိမွေးဖွားရာ နယ်မြို့ကလေးမှာ ပဲ သူတို့ကို အိမ်တစ်ဆောင်မီးတစ်ပြောင်နှင့်ထားပြီး အေးအေးလူလူ ပြန်လည်အခြေချ နေထိုင်တော့ မည် ဟု စိတ်ကူးယဥ် မျှော်လင့်မိပေသည်။

.............................


အပိုင်း (၅) ဆက်ရန် >>>>>