ရမ္မက်လှိုင်းထန်ထန် အပိုင်း ( ၆ )
ရေးသားသူ - နရသူ
{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }
၂၁။
" သူက ကိုအောင်ဒင်တဲ့ ဒီလှေမှာ သူက ပဲ့နင်းပေါ့ တို့ဆီရောက်တာ သုံးလေးခေါက် ရှိပြီ ငါနဲ့ တအား ရင်းနှီးတယ်"
" လေးခေါက်ရှိပြီ မစန်းရဲ့ ဒါတောင် အရင်နှစ်က လာတဲ့ အခေါက်ရေ မပါသေးဘူး "
" ဟုတ်ပါပြီ အရင်ကတော့ မသိဘူး ကျမနဲ့တွေ့တာ မှတ်မိသမျှ ပြောတာပါ "
လှေပေါ်လိုက်ပတ်ကြည့်ရင်း လှေဦးစီး ပဲ့နင်း ဖြစ် သူ နှင့် မိတ်ဆက်ကာ မစန်း သူတို့ကို ရှင်းပြ နေခြင်း ဖြစ်သည်။ လှေသားတွေက လှေတစ်ခေါက် နားပြီ ဆိုတာနှင့် ကမ်းပေါ်တက်ကာ လျှောက်လည်ရင်း အသောက်အစား အပျော်အပါးတွေ လုပ်လေ့ ရှိ ကြကာ ကမ်းမမြင်လမ်းမမြင် ပင်လယ်ထဲမှာ ရက်ပေါင်းကြာမြင့်စွာ နေလာကြသူတွေပီပီ များ သောအားဖြင့် အရက် ဖဲ မိန်းမ လောင်းကစားရုံ အနှိပ်ခန်း ဖာခန်းတွေဆီသာ ရောက်ကြတာများ သည်။ အနှီကိစ္စများနှင့်ပင် လုပ်သမျှ အခကြေးငွေ တွေ အိတ်သွန်ဖာမှောက် အကုန်ပြောင်သလင်းခါ အောင် သုံးဖြုန်းလေ့ ရှိကြပြီး စည်းကမ်းရှိရှိ စုမိ ဆောင်းမိသူ အရေအတွက်က လက်ချိုးရေ၍ တောင် ရသည်ဟု ဆိုကြသည်။ ပင်လယ်ထဲမှာ ငတ်ပြတ်လာခဲ့သမျှ အတိုးချ၍ ပျော်ပါးမိကြသည့် သဘောပင်။
ငါး ပုစွန်နှင့် ငါးလိပ်ကျောက်တွေတင် ရေခဲရိုက် သည့် အအေးခန်းတွေ ပိုက်တွေ ဆွဲသည့် ချိန်း ဘလောက်ကြိုးကြီးတွေ ကြည့်ပြီး ကြက်သီးများ ပင်ထကာ မိုးထဲလေထဲ လှေသား တွေရဲ့ဘဝဟာ ဘယ်လောက်များ ပင်ပန်းလိုက်ကြမလဲလို့ ကိုယ် ချင်း စာနာ တွေးမိသွားသည်။ လှေဦးထိပ် ကနေ ပဲ့စင်အထိ လျှောက်ကြည့် စပ်စုမေးမြန်းရင်း လှေသား တချို့တလေလည်း သူတို့ လုပ်လက်စ ဆေးကြောတိုက်ချွတ် သန့်ရှင်းရေး အလုပ်ကိုယ်စီ နှင့် ရှိနေကြကာ လှိုင်တို့ အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကို စိတ်ဝင်စားသည့် မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်ပြီး အချင်းချင်း တီးတိုးသဖန်းပိုး လုပ်နေကြတာကို တွေ့ရသည်။ အချင်းချင်း တံတောင်နှင့်တွက်ရင်း
" မမ ကောင်လေးတွေတော့ ကြည့်နေပြီ ကြော်စား ဖုတ်စား ကင်စားချင်လို့နဲ့တူတယ်"
ဟု လှိုင် သူ့အစ်မနှစ်ယောက်ကို စနောက်လိုက်တော့ မမစန်းက ခွိကနဲ ရယ်ပြီး ..
" ညည်းကို ကြည့်တာနေမယ် လှိုင်ရဲ့ လှိုင်နဲ့ လှိုင့် မမမြင့် ပဲ ကြည့်ဖို့ရှိတာ မစန်းကိုတော့ ဒီကလူ တော်တော်များများ သိကြတယ် တွေ့ဖူးလွန်းလို့ ရိုးတောင် ရိုးနေလောက်ပြီ"
ပြောလာတော့ လှိုင် အာယားလာပြီး ..
" ဟင် ဒီလိုဆို မမစန်း ဒီလှေတွေပေါ် ခဏခဏ ရောက်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ဧကန္တတော့ "
" ဟယ် ပါးစပ်ပုပ်ကြီးနဲ့ မဦးမချွတ် ကိုယ့်အစ်မ ကိုယ် ဒီလိုပြောရသလား ဟွင်း လှေပေါ်ကို ခဏ ခဏ ရောက်မှတော့ တယ်လေ ငါပြောရင် မကောင်း ဖြစ်တော့မယ် ဟွန်း"
လှိုင် လျှာတစ်လစ်နှင့် ဇက်ကလေး ပုသွားရတော့ သည်။ မမမြင့်က တဟီးဟီးတဟားဟား ပဲ့နင်းကြီး ပင် နားစွန်နားဖျားကြားပြီး မျက်နှာတစ်ဖက်လွှဲကာ ပြုံးစိစိများ လုပ်နေမလား မသိပါ။ သူတို့ လျှောက် ကြည့်လို့ ဝတော့ ပဲ့နင်းကြီးရဲ့အခန်းမှာ ခဏတာ ဝင်ရောက် အနားယူလိုက်ကြသည်။
မမစန်းနှင့် သူနှင့်ရင်းနှီးမှုက သံသယဖြစ်စရာပင် မလိုလောက်အောင် သေချာလွန်းနေသည်လို့ လှိုင်တစ်ယောက် အလိုလိုပင် ခံစားနားလည် လိုက်မိသည်။ အရက်ဘီယာနှင့် ကော်ဖီမစ်ထုပ်တွေ ရှိသည့် အနက်က ကြိုက်တာသုံးဆောင်ဖို့ ပြောဆိုရင်း မစန်းက ..
" လှိုင်နဲ့အမြင့် ငါနဲ့ ကိုအောင်ဒင်တို့နှစ်ယောက် အောက်ထပ် ခဏဆင်းဦးမယ် နင်တို့ အိပ်စင်မှာ အေးဆေးလှဲပြီး အနားယူကြဦး ဟောဒီမှာ ဘီယာတွေတော့ တွေ့တယ် ကိုအောင် သိမ်းထား တာရှိရင် သူတို့အတွက် ထပ်ထုတ်ပေးဦး"
" ရှိတယ် ကြိုက်မကြိုက် မသိတာနဲ့ အဟဲ"
" မေးမနေနဲ့ ကျမလူတွေက ကျမအတိုင်းပဲ အကြိုက်ရော ဘာရော အားလုံးတူတူပဲ ဟင်း ညကျရင်သာ ရှင် ရှယ်ပြင်ထားဖို့ မနေ့နဲ့ ကြားလား"
" ကောင်းပါပြီ မစန်း"
နှစ်ယောက်သား သူတို့အတွက် ဘီယာဘူးတွေ ထားပြီး ထွက်သွားကြရာ မမမြင့်က လှိုင့်အနား အသာကပ်ပြီး ..
" ကောင်မ ဘာခွင်ဆင်နေလဲ မသိဘူး ငါတို့ကိုများ ငတုံးငအတွေမှတ်လို့ ဟွန်း"
" ထားလိုက်ပါ အစ်မရယ် ဟိုဟာဒီဟာ ဘာညာကွိကွ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် သူလည်း မနေပါဘူး ပြီးမှ အတင်း အစ်အောက်မေးတာပေါ့ ကဲ ပျင်းနေမယ့်အတူ ဒီဟာပဲ သောက်လိုက်ကြစို့"
နှစ်ယောက်သား ဘီယာဘူးတွေဖောက် တစ်ဘူးစီ စုပ်ကြလျက် မမြင့်က လေကလေး ဘာလေးများ ရအောင်ဆိုပြီး ပြတင်းတံခါးဖွင့်ကာ ပင်လယ်ဖက် ဆီငေးရင်း ရောက်တတ်ရာရာ ပြောဆိုအချိန်ဖြုန်း ၍ ဘီယာလည်း တစ်ဘူးပြီးတစ်ဘူး နေ့ခင်းက သောက်သည့် အရှိန်နှင့် တသုန်သုန်ဖြူးကာ မပြတ် တိုက်ခတ်နေသည့် ပင်လယ်လေကြောင့်ရော မျက်နှာလေးတွေနီ ဘီယာအရှိန် တရိပ်ရိပ်တက်ကာ မှိန်းနေမိကြလေသည်။
နှစ်နာရီနီးနီးလောက်ကြာမှ သူတို့နှစ်ယောက် ပြန် ရောက်လာသည်။ မစန်းကို အခန်းထဲလိုက်ပို့ရင်း ပဲ့နင်းကိုအောင်ဒင်က သူတို့ကို အေးဆေး နားနေ ကြဖို့ ပြောကာ သူ့ အလုပ်ရှိသေးဟန်နှင့် အပြင်ကို ပြန်ထွက်သွားတာ တွေ့ရသည်။ မစန်းနှင့်သူ ဘယ်နေရာကို သွားပြီး ဘာတွေ လုပ်လာကြတယ် ဆိုတာ မမေးလည်း ရိပ်စားမိပြီးသားဖြစ်၍ နှစ်ယောက်သား ဖာသိဖာသာပဲ မသိကျိုးကျွံ နေကြရာ မစန်းက ..
" ဟဲ့ ဟိုနှစ်ယောက်ပျင်းနေပြီလား ပျင်းရင် ထတော့ အိမ်ပြန်ကြမယ် အိမ်ရောက်မှ နင်တို့နှစ်ယောက်ကို ပြောပြစရာ စကားတွေ ရှိတယ်"
" အင်း ထွက်လာတာလည်းကြာပြီ ဆိုတော့ ပြန်ကြ တာပဲ ကောင်းမယ်ထင်တယ် နင့်လူကို သေချာ နှုတ်ဆက်လိုက်ဦး"
မမြင့် ပြောလိုက်တော့ သူက
" အပြင်မှာရှိပါတယ် သူတို့ ပြင်ဆင်စရာ အလုပ် လေးတွေ ရှိသေးလို့ လာ သွားကြရအောင် ကုန်းဘောင်ပေါ်တက်ဖို့ သူတို့ကိုပဲ အကူအညီ တောင်းရဦးမှာ"
ပြောပြီး သူတို့သုံးယောက် ပဲ့နင်းရဲ့အခန်းထဲက ထွက်ကာ အပြင်ရောက်တော့ အောင်ဒင်နှင့်အတူ လှေသားသုံးလေးယောက် အအေးခန်းထဲကို ရေခဲ ကပ်တွေ ဖြည့်ထည့်နေကြတာတွေ့ရ၍ သူတို့ရှိရာဆီ သွားပြီး မစန်းက ..
" ကိုအောင်ဒင် အစန်းတို့ ပြန်ဦးမယ် ပြောထားတဲ့ ကိစ္စ ကျမ ကြည့်စီစဥ်လိုက်မယ် ကမ်းပေါ်တက်ဖို့ ကူပေးကြဦး"
ဟုတ်သားပဲ ဆိုပြီး သူနှင့်အတူ တပည့် နှစ်ယောက် ခေါ်ကာ လှိုင်တို့သုံးယောက်ကို တစ်ယောက်စီ လက်ဆွဲ၍ ကမ်းပေါ်အရောက် ကူညီပို့ဆောင်ပေး ကြလေသည်။ လှိုင်တို့လည်း သူတို့ကို နှုတ်ဆက် ကာ အိမ်ပြန်လမ်းအတိုင်း လျှောက်လာခဲ့ကြရင်း လမ်းမှာ မစန်းက သူ့အစီအစဥ်ကို ဘာမှမချွင်းမချန် ခရေစေ့တွင်းကျ ပြောပြလာသည်။
အိမ်ရောက်တော့ အလုပ်သိမ်းချိန်ကျော်လွန်ပြီမို့ အလုပ်သမားတွေ တစ်ယောက်မှ မရှိကြတော့ဘဲ အလုပ်သမားခေါင်းဆောင် ဒေါ်သန်းရွှေ ဆိုသူ တစ်ယောက်သာ သူမပြန်အလာကို နဘေးအိမ် တစ်အိမ်ကနေ အသင့်စောင့်နေကာ တစ်နေ့တာ လုပ်ကိုင်ပြီးစီးမှုအခြေအနေကို လာရောက်အစီရင်ခံ တင်ပြသည်။ မစန်းလည်း ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် နားထောင်ရင်း သူမကို မနက်ဖြန် ဆက်လုပ်ရမည့် အလုပ်တွေကိုပါ အကြမ်းဖျင်း ပြောပြ တာဝန်လွှဲ အပ်ကာ သူမကမ်းပေးလာသည့် ကုန်ပစ္စည်း သို လှောင်သည့် ဂိုဒေါင်သော့ကို သူ့လက်ထဲသို့ပင် ပြန်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး ဒေါ်သန်းရွှေလည်း ပြန်သွား ရော သုံးယောက်သား အိမ်ကြီးပေါ်ကို အတူတကွ တက်လာခဲ့ကြသည်။
" မမြင့် ဘယ်လို သဘောရလဲ မစန်းနဲ့လိုက်မလား မလိုက်ချင်ဘူးလား"
မစန်းပြောသည့် ကိစ္စအတွက် လှိုင်နှင့်မမမြင့် ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ တိုင်ပင်ကြပြီး မမမြင့်က ..
" မမတော့ ဘာမှမပြောချင်ဘူး လှိုင့်အတွက် မသင့် တော်တာ တစ်ခုခုများ ဖြစ်လေမလားလို့ စိတ်ပူ မိတာ တစ်ခုပဲ လှိုင့်အနေနဲ့ တစ်သက်မှာ အခုလို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတာလေး ကိုယ်တိုင် စမ်းသပ်ခံစား ကြည့်ချင်တယ် ဆိုရင်တော့ သွားပေါ့ ဒီကိစ္စ လှိုင့်ဖာသာ ဆုံးဖြတ်နိုင်တယ်"
မမမြင့်ထံမှစကားကို ကြားတော့ လှိုင် ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ မမြင့်ရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အသေအချာ လှမ်းဖက် လိုက်ရင်း ..
" လှိုင့်အတွက် မစိုးရိမ် ပါနဲ့ မမမြင့်ရယ် ဒီ အတွေ့ အကြုံက လှိုင့်ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် ကြုံတွေ့ ရတဲ့ အတွေ့အကြုံမဟုတ်ပါဘူး ဘယ်အခြေအနေ မှာ ဘယ်လိုရင်ဆိုင်မလဲ ဆိုတာ လှိုင့်အနေနဲ့ ကောင်းကောင်း သိခဲ့ပြီးပါပြီ"
" ဟုတ်ရဲ့လား လှိုင် မမတော့ လှိုင့်စကားကို မယုံရဲ လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေရပြီကွယ် ဟင်းဟင်း"
ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း လက်ခုပ်တီးသံနှင့်အတူ မမစန်း အနောက်ကနေလာပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို လာရောက်သိုင်းဖက် လိုက်လေ သည်။
" ငါ ကြိုတွက်ပြီးသားပါ အမြင့်ရယ် မပြောဘူးလား မိစန်းအထင် လွဲခဲပါတယ်လို့ ဟင်းဟင်းဟင်း ကဲ အေးဆေး နားပြီးမှ ရေချိုး အဝတ်အစားလဲ မှောင်ရီ ပျိုးချိန် ကျမှ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်လေး အိမ်က ထွက်ကြမယ်လေ မကောင်းဘူးလား ဟင်းဟင်း ဟင်း"
" သိပ်ကောင်း ဗဲရီးဂွတ် လူမမြင်လေ ပိုကောင်းလေ ပါ အစ်မရယ် အဟင်း ဟင်း"
အားလုံး စိတ်တူကိုယ်တူ သဘောတူညီမှု ရသွားကြ လေပြီ။
............................
သူတို့အိမ်ကထွက်လာချိန်မှာ လမ်းတစ်ခုလုံး ကိုယ့်ခြေကိုယ့်လက် မမြင်သည်အထိ ပိန်းပိတ် မတတ် မှောင်မည်းလျက်ရှိလေသည်။
အပြင်လူ မသိအောင် ခိုးထွက်ရသဖြင့် တတ်နိုင် သမျှ ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေမမြင်အောင် မှောင်ရိပ်ခိုကာ ခြေသံဖွဖွနင်း၍ လျှောက်လာ ခဲ့ကြရသည်။
လှေဆိပ်ဆီ အသွားလမ်းက ဖြောင့်တန်းလျက် ရှိလေသည်။ လမ်းပေါ်မှာ လူသွားလူလာ သိပ်မရှိ၍ သာ တော်ပေသေးတော့သည်။ မိမိတို့ရဲ့ ဝမ်းစာရေး အတွက် အပင်ပန်းအဆင်းရဲခံကာ တစ်နေကုန် နေပူကျဲတဲအောက်မှာ ကျွဲနွားများသဖွယ် ကုန်းရုန်း အလုပ်လုပ်နေခဲ့ရသူတွေ ဖြစ်၍လည်း ညရောက် ချိန်မှာ သားမယားနှင့် အိပ်သူက အိပ် ကိုယ့်အိမ်မှာ ကိုယ် အပန်းဖြေသောက်စားပြီး ရေချိန်လွန် ဇက်ကျိုးသူ ကျိုးနှင့်မို့ အိမ်တွေအားလုံးလိုလို (တောရွာတွေရဲ့ဓလေ့အတိုင်း) စောစောစီးစီး မီးမှိတ် တိတ်ဆိတ် သွားကြတာပဲ ဖြစ်သည်။
မကြာမီ လှေဆိပ်အနီးကို ရောက်လာတော့ သူတို့ရဲ့ ရှေ့ မှောင်ရိပ်ထဲကနေ အပြင်မှာ လာပြီး စောင့်ကြို နေဟန်တူသည့် လူရိပ်သဏ္ဍာန် သုံးလေးခုကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
ကိုအောင်ဒင်ရယ် သူ့တပည့်ကျော်တွေ ဖြစ်ကြသည့် လှေသားသုံးယောက်ရယ် ..
သူတို့ဆီက အိတ်ဆောင်လက်နှိပ်ဓာတ်မီးဖွင့်ကာ အချက်ပြလိုက်တော့မှ လှိုင်တို့ခြေလှမ်းတွေ တုံ့ကနဲ ရပ်တန့်သွားရသည်။ ဓာတ်မီး တစ်ချက် ဝင်းကနဲ မစန်းနှင့် လှိုင် မမမြင့်တို့ရဲ့မျက်နှာတွေဆီ ထိုးပြီး ကိုယ့်လူဖြစ်မှန်း သေချာပြီဆိုတော့မှ အနားလာကာ ..
" မစန်း မလာတော့ဘူးလို့တောင် ထင်နေတာ စောင့်ရ တာ လည်ပင်းတောင်ရှည်နေပြီ"
ကိုအောင်ဒင်အသံကြားတော့ မစန်းက ..
" အို အပြင်တစ်ခါထွက်ဖို့အရေး လူရိပ်လူခြည် ကြည့် ရသေးတာလေ သိပ်စောလွန်းရင် ဖြစ်မလား လို့ ကျမတို့ဖက်လည်း စဥ်းစားပေးဦးမှပေါ့"
" ကောင်းပါပြီဗျာ ကဲ တစ်ခါတည်း လိုက်ခဲ့ကြ လှေမှာ ဝိုင်းကောင်းနေကြပြီ"
ဆိုပြီး လှိုင်တို့ရဲ့လက်ကို ကိုင်ဆွဲသူဆွဲ နဘေးကနေ သူ့လူတွေ ခြံရံပြီး လှေဆိပ်ရှိရာဆီ အားလုံးအတူ လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။
မီးရောင်လေးတွေက ဟိုနား တစ်ကွက် ဒီနား တစ်ကွက် လင်းလက်လျက်ရှိသည်။ လှေတွေက ပုံစံတူတွေချည်း သုံးလေးစင်းလောက် ရှိနေပြီး လှိုင့်အနေနှင့်မူ ဘယ်လိုမှ ခွဲခြားမသိနိုင်သည့် အနေအထားပါ။ လှေကို ခုထက်ထိ အကြီးအငယ် မခွဲခြားတတ်ရသည့်အထဲ ဘယ်လှေက ဘယ် အမျိုးအစား ဘာငါးတွေများ ဖမ်းဆီးကြသလဲ ဘယ်သင်းက ကုန်စည်နှင့် ခရီးသည်တင် ဘယ်လှေ က ပိုက်ဆွဲပိုက်ချလုပ်သလဲ မေးလာခဲ့လျှင်တော့ မသိဘူးလို့ပဲ ရိုးရိုးသားသား အဖြေပေးရတော့ မည်။
ကမ်းနဖူးနှင့် လှေကို တံတားတစ်ခုသဖွယ် ဆက်သွယ်ထားသည့် ကုန်းဘောင်ပေါ်ကို လှေသား တွေရဲ့အကူအညီနှင့် ခဲရာခဲဆစ် တက်လှမ်းပြီး လှေပေါ်သို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ပဲ့နင်း ကိုအောင်ဒင်နှင့် စက်ဆရာ ( ) ဆိုသူနှစ်ယောက်က သူမတို့သုံးယောက်ကို နေ့လည်က ရောက်ခဲ့သည့် ပဲ့နင်းနားနေခန်းဆီ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
" ကဲ ရောက်လာကြပြီဆိုတော့ အေးအေးဆေးဆေး အနားယူလို့ရပြီ ဘာသောက်ချင်လဲ အကြမ်းလား အချောလား အကုန်ရရစေ့မယ်"
" အကြမ်း ဆိုတာက ဘာများလဲ ကိုအောင်ဒင်"
မစန်း မေးလိုက်တော့ အောင်ဒင် သူ့ရှေ့စားပွဲပုလေး ပေါ် တင်ထားသည့် အရက်ပုလင်းကို လက်ညှိုးထိုး ပြလိုက်သည်။ နိုင်ငံခြားဖြစ် (ထိုင်းနိုင်ငံထုတ်) အကောင်းစား အရက်တစ်မျိုးပဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့ ကိုယ်တိုင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်သောက်သုံးလေ့ ရှိသော အရက်အမျိုးအစားပဲ ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်နေ့ အိပ်ရာက နိုးလျှင်တောင် အရက်နာမကျ ခေါင်း ကိုက်ခြင်း အလျဥ်းမရှိကြောင်း သောက်လိုက်လျှင် အဝင်လွယ်သလောက် အရက်ဒီဂရီလည်း မြင့် သဖြင့် ခံစားမှုရသကို အပြည့်အဝ ပေးစွမ်းနိုင်သည် ဟူ၍ သူစွဲမက်နှစ်ဖြိုက်စွာ သောက်သည့် အရက်ကို သူ့ဖာသာ အရက်ဋီကာဖွင့်ပြီး ရေရေလည်လည် အမွှန်းတင်နေလေသည်။
လှေဦးစီးလည်း ဖြစ်ကာ ဝင်ငွေအလွန်ကောင်းသူ တွေမို့လည်း ယခုကဲ့သို့ တန်ဘိုးကြီးမြင့်လှသည့် အကောင်းစားအရက်တွေ သောက်ကာ စည်းစိမ် ယစ်မူးနိုင်တာပဲ ဖြစ်သည်။ ပဲ့နင်းကြီးရဲ့အောက်မှာ ငါးဆရာနှင့် စက်ဆရာတို့ကဲ့သို့ လှေတစ်စီးအတွက် မရှိမဖြစ် အရေးပါသူတွေလည်း ရှိသေးသည်။ လှေသားတွေ အချင်းချင်းတောင် သူ့အဆင့်နှင့်သူ အတွေ့အကြုံကို လိုက်၍ ခွမ်းကိုင် ပိုက်ချ ငါးတင် ငါးရွေး ရေခဲကပ်ချ စသည်ဖြင့် သူ့တာဝန်နှင့် သူ ကျွမ်းကျင်ရာ လိမ္မာရာဆိုသလို အဆင့်တွေ အများ ကြီး ကွဲပြားသွားသည်။ စားဖိုမှူး တာဝန်ကိုတော့ လှေသား ထဲကပင် အလှည့်ကျတာဝန်ယူ၍ သူ့ အဆိုင်းနှင့်သူ ချက်ပြုတ်ရသည်။
ကိုအောင်ဒင့်နဘေးက စက်ဆရာရဲ့နာမည်က ငွေစိုး လို့ခေါ်သည်။ အောက်သားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ အောင်ဒင်ကျတော့ ဗမာရည် အလွန်လည်သည်ံ့ ထားဝယ်သား ဖြစ်သည်။ စကားသံ မဆိုစလောက် လေးသာ ဝဲပြီး ရုတ်တရက်ဆိုလျှင် သူ့ကို ထားဝယ် သား လို့တောင် လုံးဝမထင်ရသူပင် ဖြစ်သည်။
မစန်း အရက်ပုလင်းမြင်တော့ အောင်ဒင့်ကို သေချာ ကြည့်ပြီး ..
" သောက်မယ်လေ အကြမ်းဆိုလည်း အကြမ်းပေါ့ စျေးကြီးပေးရတဲ့ အရက်ဆိုတော့ သောက်ဖူးတယ် ရှိအောင် ဟင်းဟင်း ကဲ လှိုင်နဲ့ အမြင့်ရော ဘယ်လို လဲ"
" အိုး သောက်မှာပေါ့ လို့ အစန်းကလဲ ငြင်းစရာလား "
မမြင့် သူ့သူငယ်ချင်းမရဲ့အမေးကို ရယ်သံတဝက် နှင့် ပြန်အဖြေပေးလိုက်တော့ ..
" ဒါပဲလေ များများသောက် များများမူးမှ မြန်မြန်က လေး ကိစ္စဖြစ်မှာ ဟုတ်တယ်နော် ကိုအောင်ဒင် အဟင်း ဟင်း ဟင်း"
အစန်း သူ့ဘေးမှ ကိုအောင်ဒင်နှင့် စက်ဆရာငွေစိုး တို့ရဲ့ မျက်နှာတွေကို ပြီတီတီပုံစံလေးကြည့်ရင်း ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး ပြောလိုက်လေသည်။
..............................
၂၂။
တကယ်သောက်ကြတော့ ထိုင်စရာ နေရာက အခက်အခဲ ဖြစ်ရသည်။ သူ့အခန်းက သိပ်တော့ မကျယ်ဝန်းလှ တစ်ကိုယ်စာ လဲလျောင်းသာရုံ ကွပ်ပျစ်ပုံစံလေး အပေါ်မှာ အိပ်စင်တစ်ခုလုပ်ထား ပြီး မိမိကြိုက်နှစ်သက်ရာ ရွေးကာ အနားယူ အိပ် စက်ဟန်တူသည်။ နဘေးမှာ နှစ်ယောက်ထိုင်စာ ထိုင်ခုံငယ်တစ်လုံး ရှိသည်။ လှေသမား အများစုက အစားသာ မဆင်းရဲသော်လည်း အနေကတော့ ဆင်းရဲလှသည်။ ရှိသည့် နေရာမှာ ဖြစ်သလို နေရ ပြီး ကုန်းပတ်ကြမ်းပြင်မှာ ဒါမှမဟုတ် ငါးဖမ်းပိုက်ပုံ တွေပေါ်မှာ ဒီအတိုင်းပဲ ဖြစ်သလို ထိုးအိပ်ပစ်ရတာ များသည်။ ရေအဆုံး ကုန်းတဝက် ဆိုသော စကား အတိုင်း မိမိအသက်ကို ရင်း၍ သက်စွန့်ဆံဖျား ခက်ခဲကြမ်းတမ်းစွာ စွန့်စား အလုပ်လုပ်ကိုင် ကြရ သူတွေပဲ ဖြစ်သည်။
မစန်းက ထိုင်ဖို့နေရာ မရှိဘူးဆိုပြီး ကိုအောင်ဒင့် ထံပါး သွား၍ သူ့ပေါင်ပေါ်မှာပင် ခပ်တည်တည်နှင့် တက်ထိုင် ချလိုက်ရင်း လက်ထဲက အရက်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်းတေ့ကာ တစိမ့်စိမ့်အရသာခံ သောက်နေ လေသည်။ လှိုင်နှင့်မမြင့်လည်း ထိုင်စရာနေရာ ရှာ ရင်း စက်ဆရာ ငွေစိုးက လှိုင့်ကို အသာလက်ယပ် ခေါ်၍ သူ့ဘေးမှာ အထိုင်ခိုင်းကာ မမြင့်ကတော့ မစန်းနှင့် ကိုအောင်ဒင်တို့ နှစ်ယောက် အရှေ့က စားပွဲခုံပုကလေး အစွန်းတစ်ဖက်မှာပဲ သူမ တင်ပါး ကြီး နှစ်ဖက် မေးတင်၍ အသာ ခြေဆင်းထိုင်လိုက် ရလေသည်။
" နေရာက ကျဥ်းတယ် လှေမှာဆိုတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ဖြစ်သလိုနေရတာပဲ မမြင့် လာပါ ကျနော် နေရာ နဲနဲရွှေ့ပေးမယ် ဒီဖက်မှာ လာ ထိုင်လို့ ရတယ်"
မမြင့် နေရာပြောင်းရပြန်သည်။ သူတို့သုံးယောက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်းပူးကပ်ကာ အသားချင်းထိလျက် ကြပ်သိပ်စွာ ထိုင်ရသည်။
" မထူးပါဘူး အမြင့်ရယ် နင်ရောငါပါ ကိုအောင်ဒင့် အပေါ် တက်ခွထိုင်ကြ လှိုင့်ကျတော့ ဟိုက စက်ဆရာကြီးက သူ့အပေါ်တက်ခွ အေးရောပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း"
" ဟား လုပ်လိုက်လေ ကြာသလားလို့ ဟားဟား ကိုင်း မစန်း"
ဆိုပြီး ကိုအောင်ဒင်ရယ်မောကာ ပြောရင်း သူမ ကိုယ်လုံးလေးကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပွေ့ချီမလိုက်ရာက ထိုင်ရာက ထလာပြီး ..
" ကဲ ခုကတည်းက ရှင်းအောင်ပြောရမယ် ဒီက မစန်းရော မမြင့်နဲ့ သူက မ ချိုသဲ အဲ ဘာရယ်"
" ချိုသဲလှိုင် လှိုင်လို့ပဲ ခေါ်ပါ ကိုအောင်ဒင်"
လှိုင်က ဝင်ဖြေလိုက်တော့ သူ ခေါင်းညိတ်ကာ လှိုင်တို့ ရှိရာဖက်ကို လှည့်ပြီး ..
" ဟုတ်ပြီ လှိုင်ရယ် သုံးယောက်လုံး ခု ဒီလှေပေါ် ရောက်တုန်း ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် သောက်ကြစားကြ ပျော်ပျော်ပါးပါးနေကြရအောင် တခြားအကြောင်း တွေ ဘာမှမတွေးနဲ့တော့ သောက်ပြီးရင် ဘာလုပ် ရမယ်ဆိုတာ သိပြီးသား မဟုတ်လား ဒီအပေါ်ခန်း ကိုတော့ လှေသားတွေထဲက တော်ရုံမလာဝံ့ကြဘူး ငါတို့ရှိတာ ငါးယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အပြတ် ကဲနိုင်တယ် ကိစ္စပြီးလို့ လှေဝမ်းထဲ ဆင်းပြီ ဆိုရင် တော့ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်ဖြစ် ဘာပြဿနာ တစ်စုံတစ်ရာမှ မတက်စေချင်ဘူး ကြားလည်း မကြားချင်ဘူး ဒါက လိုရမယ်ရအနေနဲ့ မပြောမဖြစ် ကြိုပြောထားရတာ စိတ်တော့ မဆိုး ကြနဲ့"
ဆိုပြီး ပြောရင်း မစန်းကိုပွေ့ချီထားရာက သူမ ကိုယ်လုံး အိအိလေးကို ရှေ့မှာ လူတစ်ယောက်စာ နေရာလွတ်နေသည့် စားပွဲပေါ် အသာတင်လိုက်ရင်း မစန်းရဲ့ ခါးသိမ်ကလေး ဖျစ်ဆွဲ၍ သူမနှုတ်ခမ်း ထူအိအိကလေးနှစ်ချပ်ကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် စတင် စုပ်နမ်းပစ်လိုက်လေသည်။
" အာ စိတ်မဆိုးပါဘူး ကိုအောင်ဒင် ကျမတို့ ဘာ လုပ်ရမလဲ သိပြီးသားပါ ခုလို ကြိုပြောတာ ကောင်း ပါတယ် ကဲ ဒီက ကိုစိုးရော ကိုအောင်ဒင့်လို ရှင် လည်း စချင်နေပြီလား လှိုင့်ကိုတော့ သူက အသောက်မက်လို့ စိတ်တိုင်းကျ လစ်မစ်ကိုက်တဲ့ အထိ အေးဆေးသောက်ပစေဦး ကျမက နဲနဲပါးပါး အာစွတ်ရုံလောက်ပဲ"
ကိုငွေစိုး မျက်လုံးများက လှိုင်နှင့်မမြင့်ဖက်ကို ရောက်လာကာ မမြင့်တစ်ကိုယ်လုံးကို အကြည့် ရိုင်းရိုင်းနှင့်ပင် အထက်အောက် တစ်ဝှမ်းဆီ အပြန် အလှန် စူးစိုက်၍ကြည့်လိုက်ရာက သူ့ခေါင်းကို မသိမသာ ယမ်းခါပြီး ..
" နေပါ ရတယ် မမြင့် သောက်လက်စနဲ့ လေးငါး ခြောက်ပက်လောက် သွေးပူအောင် ဆက်သောက် လိုက်ဦး ပြီးမှ အေးဆေးပေါ့"
ဟု နားလည်မှုရှိသည့်လေသံနှင့် ပြောလိုက်သည်။ မမြင့်လည်း ကောင်းပြီ ဆိုပြီး သူမဖန်ခွက်ထဲကို အရက်အပြည့် ထပ်ဖြည့်ထည့်ကာ အေးဆေးဇိမ်ယူ သောက်နေလိုက်သည်။ အရက်က ပါးစပ်ထဲမှာ ခါးသက်မနေဘဲ ရှိန်းမြမြနှင့် အဝင်လွယ်ပြီး သောက်လို့လည်း ကောင်း လှိုင်လည်း မိမိတို့ ဘယ်လိုအခြေအနေ ဆက်လက်တွေ့ကြုံရမည် ဆိုတာကို သိနားလည်နှင့်ပြီးသားမို့ ဖန်ခွက်ထဲက အရက်ကို ကုန်အောင်သောက်၍ မမြင့်ရှေ့ကို သူ့ ခွက် လှမ်းထိုးပေးရင်း နောက်တစ်ကြိမ် အရက် ထပ်ငှဲ့ခိုင်းလိုက်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ရော စက်ဆရာငွေစိုးပါ အရက်ချိုလေး တမြမြနှင့် ဇိမ်ယူလို့ကောင်းနေစဥ် ..
ရှေ့မှာတော့ မစန်းနှင့်ကိုအောင်ဒင် ဇာတ်လမ်း စနေကြပြီဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဖက်ရမ်းကာ နမ်းကြစုပ်ကြ ဖျစ်ကြကိုင်ကြလုပ်၍ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ် အနေအထားဖြင့် အားလုံးရဲ့ရှေ့မှောက်မှာပင် မြင်မကောင်းအောင် ကဲကဲသဲသဲ လှုပ်ရှားနေကြရင်း အစန်းက သူမရဲ့ ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့အသံလေးနှင့် ..
" ကိုအောင်ဒင် ရှင့်ဟာကြီး မတွေ့ရတာကြာပြီ လုပ် လက်စနဲ့ မထူးဘူး အားလုံးချွတ်လိုက်တော့ ကျမ ကြည့်ချင်လှပြီ"
" တကယ်လား အစန်း ကြည့်ချင်ရင် ပြမယ်လေ"
" ကဲပါ ချွတ် ကျမချွတ်ပေးရမလား သူတို့လည်း တစ်ခါထဲ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးသွားရအောင်လေ ဟင်း ဟင်း"
သူ့ကိုခွင့်တောင်းပြီး တစ်ဆက်တည်း သူမလက် တစ်ဖက်က အောင်ဒင်ရဲ့ ခါးဝတ်ပုဆိုးကို ဇပ်ကနဲ သွက်လက်စွာ ဆွဲချွတ်ချလျက် အောက်မှာခံဝတ် ထားသည့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအောက်မှ ရှည်တွဲ ကျနေသည့် လီးကြီးကို အပြင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးက တော်တော်တုတ် တော်တော်ကြီးသည့် စံမီ သောလီး ဖြစ်ပြီး လုံးပတ်တုတ်ထွားထွား အရှည်က ၈ လက်မ သာသာခန့် ရှိကာ ဘဝပေါင်းစုံကို ရော သမမွှေကာ ဖြတ်သန်းလာသူပီပီ သူ့လီးမှာ ဂေါ်လီ တွေပါ ထည့်ထားဟန် တူသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် အရင့်အမာ လှေသမား ပီသသူ လို့လည်း ပြောနိုင် သည်။ အနီးကပ်ကြည့်လျှင် လီးကိုယ်ထည်ပေါ်မှာ အပေါ်နှင့်နဘေးဖက်ကနေ ပြူးတစ် ဖောင်းဖုထွက် နေသော ဂေါ်လီလုံး လေးငါးခြောက် လုံးမက အသေအချာ တွေ့မြင်ရလေသည်။
မစန်းက မမြင့်နှင့်လှိုင့်ဖက်ကို လှည့်ကာ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားသော သူ့လူကြီးရဲ့ လိင်တန်ဆာကြီးကို အသာလှုပ်ယမ်းပြပြီး ..
" ကောင်မတွေ အကြိုက်တွေ့ရဲ့လား သူ့ကောင်ကြီး ကို"
ဆိုလိုက်တော့ မမြင့်လည်း လျှာကလေးထုတ်ကာ ပြောင်သလို လုပ်ပြလိုက်ရင်း ..
" ကြိုက်တယ် ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီးဆို အားရ တယ် ညည်းပဲနိုင်အောင် ကြိတ်လိုက်ဦး ရွစိန်မ"
" မယ် ညည်းကျ မရွတာကျလို့ လာလေ တူတူစုပ် ကြည့်ရအောင်"
" ဟင့်အင်း ငါ့မှာ ရှိပြီးသား"
မမြင့်မျက်လုံးများက သူ့နဘေး တစ်ယောက်ကျော် မှာ ထိုင်နေသည့် စက်ဆရာဆီ ရောက်သွားရာ ငွေစိုး ဆိုသည့် စက်ဆရာလည်း စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး ဖြစ်ဟန် နှင့် ထိုင်ရာကထလာပြီး သူမကို ကောက်ကာငင်ကာ ဆွဲထူလိုက်သည်။ မမြင့်ရဲ့ခါးကို စွေ့ကနဲ ဖျစ်ကိုင် လိုက်ရာက သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ခပ်တင်း တင်းပင် ပွေ့ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ပြွတ်ပြွတ် ဟူ၍ အသံထွက်အောင် အားပါးတရ စုပ်နမ်းလိုက် လေသည်။
လှိုင်လည်း သူတို့အတွဲနှစ်တွဲ ရှိရာကို ကြည့်ကောင်း ကောင်းနှင့် ငေးကြည့်ရင်း ကိုယ့်ဖာသာ အရက် နောက်တစ်ခွက် ထည့်စပ်ပြီး ဖန်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်း တေ့ကာ အသာစုပ်သောက်နေမိသည်။ သူမ ကိုယ် တွင်းမှ သွေးတွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ဆူဝေအုံကြွ လာသလို ခံစားနေရပြီဖြစ်သည်။ လှိုင့်လက်ကလေး တစ်ဖက်က သူမပေါင်ခွကြားဆီ အလိုလို ရောက်ရှိ သွားပြီး အင်္ဂါဇပ်အုံကလေးရှိရာကို အသာအယာ ဖိအုပ်ကိုင်စမ်း လိုက်မိသည်။
မစန်းကတော့ ကိုအောင်ဒင်ဆိုသည့်လူရဲ့အရှေ့မှာ ပုဆစ်ဒူးတုပ်လေးထိုင်ကာ သူ့ခါးရှေ့က လီးကြီးကို အားပါးတရ စတင်စုပ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ ငွေစိုး ဆိုသူကလည်း မမြင့်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကိုချွတ် ခါးဝတ်ထမီကို အောက်ဆွဲချလိုက် ရာက သူ့လက်များက အပေါ်ပိုင်းရှိ ရင်သားဆိုင် အိအိကြီး နှစ်မြွှာကိုရော ခါးအောက်ပိုင်းရှိ ဖောင်းရွ နေသည့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးဆီကိုပါ ရောက်ရှိကာ အငမ်းမရနိုင်စွာ သွက်သွက်မြန်မြန်ကြီး ပွတ်သပ် နှိုက်ဆွပေးနေပြီ ဖြစ်သည်။ မမြင့် တအင့်အင့် ညည်းရင်း ခါးလေးတွန့်လိမ်ကာ ခြေဖျားလေး ထောက်ကြွရင်း ဖင်ကြီးက အပေါ်ကို ကြွကြွတက် သွားတာကို မြင်ရသည်။ သူမအဖို့ ကောင်းခန်း ရောက်နေပြီလို့ ထင်ရသည်။
" အား တော်ပြီ မစန်း ရပြီ လီးက ဒီထက်တောင်ရင် ထွက်ကုန်တော့မှာ ကဲ ထ ဒီတစ်ခါ ကိုယ့်အလှည့်"
ပြောလိုက်ရင်း မစန်းကိုယ်လေး ဆွဲပွေ့ချီ၍ စားပွဲ ပေါ်တင် အင်္ကျီရော အတွင်းခဲဘော်လီပါ ချွတ်ပြီး ထမီကို သူမခါးအထက်သို့ ဒီအတိုင်း ပင့်လှန်၍ မစန်းလည်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက် လေထဲ မြောက်ကာ ပက်လက်ကားရယားကြီးဖြစ်လျက်က အတွင်းခံ ပင်တီ မပါသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး အတ်ိုင်းသား ဖူးပြဲ ကြွရွ ခုံးထလျက်ရှိကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ဆုံရာ ခွကြားရှိ အမွှေးထူပြိန်းနေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီး ကို အောင်ဒင်က မျက်နှာအပ်ပြီး တရှူးရှူးတရှဲရှဲ နှာမှုတ်သံပြင်းပြင်းနှင့် အတင်းကာရော ရှလူးရှလူး ဖုတ် ကုန်းစုပ်နမ်းယက် မှုတ်ဆွပေးနေ လေတော့ သည်။
အောင်ဒင် ဘာဂျာဆွဲနေချိန် မမြင့်ခမျာလည်း မိုးတိုးမတ်တပ် ဖြစ်လျက်ကပင် ငွေစိုးရဲ့ အကိုင် အတွယ် ကြမ်းကြမ်း အပြတ်အသတ် ဆွနှူးပေး ခြင်းကို ခံနေရသည်။ ငွေစိုး သူမကို ပေါင်နှစ်ဖက် ကားရပ်ခိုင်းရင်းက သူ့လက်ကို ပေါင်ကြားလျှိုနှိုက် ပြီး မမြင့်စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းများ သွင်း ကာ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် နှိုက်ထိုးဆောင့်သွင်းပေးနေတာ ဖြစ်သည်။ မမြင့် နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ အံကြိတ် ပြီး အသံပင် စိုးစဥ်းမျှမထွက်နိုင်အောင် ကြိတ်ခံနေ ပုံရသည်။ ဒီလိုတွေ တွေ့မြင်နေရတော့လည်း လှိုင့် အနေနှင့် ဘယ်လိုမှ ထိုင်နေလို့မဖြစ်နိုင်တော့ပြီ။
လှိုင် အရက်ခွက်ကိုချကာ ထိုင်ရာကထလာပြီး သူမ ရှေ့က အောင်ဒင်တို့အတွဲကိုရော စက်ဆရာငွေစိုး နှင့်မမြင့်တို့ အတွဲကိုပါ ကြည့်ကာ သူတို့အနားကို တရွေ့ရွေ့ချဥ်းကပ်လာပြီး မစန်းခြေထောက်နှစ် ဖက် ကို အောက်ကနေ ဆွဲထောင်ပင့်မ ကိုင်မြှောက် ၍ စောက်ဖုတ်ကို သဲကြီးမဲကြီး မှုတ်ယက်ဆွပေး နေသည့် အောင်ဒင်၏ အနောက်ကနေ သူ့ကိုယ် လေး ဖိကပ်ပြီး အောင်ဒင့်ခါးရှေ့ကလီးကြီးကို သူမလက်တစ်ဖက်နှင့် အသာလျှိုဆွဲ၍ ကိုင်လိုက် လေသည်။ အောင်ဒင်လီးအကိုင်ခံရ၍ ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်လာရာ လှိုင့်ကိုမြင်တာနှင့် ကျေနပ်စွာ ပြုံးပြီး ..
" ကိုင်ချင်ပြီလား ကိုင်လေ လက်နဲ့ဂွင်းတိုက်ပေး စုပ်တော့မစုပ်နဲ့တော့"
" ဟင့်အင်း စုပ်ချင်တယ် သူ့ဟာကြီးကို"
" မစုပ်နဲ့တော့ နင်ပါဆက်စုပ်ရင် လရည်ပန်းထွက်ပြီး အားလုံး အလဟဿဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် မစန်းကို တစ်ချီ လိုးပြီးရင် ငါနင့်ကိုဆက်လိုးမယ် ငါ့လီးနဲ့ အလိုးခံမယ်မဟုတ်လား"
လှိုင်လည်း သူ့ဟာကြီး မိမိရရ ဆုပ်ကိုင်မိရော ကြီးမား လှသည့် လီးတန်ကြီးမှာ လီးကိုယ်ထည် အပေါ်နှင့် နဘေးတစ်ချက်ဆီက ဂေါ်လီလုံး အဖု အထစ် တွေက ပြူးတူးပြဲတဲနှင့် ကြမ်းရှရှနိုင်သော အထိအတွေ့ကို ခံစားရသဖြင့် တအုံနွေးနွေးဖြစ်နေ သော ရမ္မက်ဇောအဟုန်က ကြွသထက် ကြွ၍ လာခဲ့ ရပြီဖြစ်ရာ သူမစိတ်ကို အဆုံးစွန်ထိ လွှတ်ပေးလိုက် မိရင်း ..
" ခံချင်တာပေါ့ ခုတောင် ခံချင်လွန်းလို့ ရွတောင် နေပြီ မစန်းကို မြန်မြန်လိုးပေး ကြားလား သူ့လိုးပြီး တာနဲ့ လှိုင့်စပတ်ထဲ သူ့လီးကြီး တစ်ခါတည်း ထည့်ပေးတော့ ဟင့်ဟင့်"
" ထည့်ပေးမယ် စိတ်ချ တဝကြီးကို လိုးပစ်ဦးမှာ သိလား ဒီလို ဏှာအပြတ်ထန်တဲ့ ကောင်မလေး မျိုးမှ ငါက တွေ့ချင်နေတာ ဟင်းဟင်း "
ပြောပြီး လှိုင့်ပါး ဖောင်းဖောင်းကလေးတစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် အားမလိုအားမရ ဖျစ်လိမ်ဆွဲ၍ အစန်း ဖက်ကိုပါ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက ..
" ကဲ အစန်း စောက်ပတ်သာ ဒီအတိုင်းဖြဲ ထားလိုက် တော့ ငါ့လီးကို စပတ်ထဲ အပီလိုးထည့်တော့မယ် ငါ မရတော့ဘူး"
" အမလေး ထည့်ပါ ထည့်ပါရှင် ဒီကလည်း သူလိုးဖို့ ကိုပဲ အကြာကြီးစောင့်နေတာ တကတဲ လူက စပတ် တအားရွပြီး အရည်ဒီလောက်ရွှဲနေတာတောင် မှုတ်လို့ကို မပြီးစီးနိုင်ဘူး ကိုင်း ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထည့် လိုက်ပါတော့ ကျမ အသင့်ပဲ"
ပြောပြီး မစန်းလည်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်တစ်ချက်ကို သူမလက်နှင့်ဆွဲဖြဲဟ၍ အောင်ဒင့် လချောင်းကြီး ဝင်နိုင်ရန် အသင့်ပြင်ပေး လိုက်ရာ အောင်ဒင်လည်း သူ့ဂေါ်လီလီးကြီး တဆဆနှင့်ပင် မစန်းစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး တရှိန်ထိုးပင် လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ လီးကြီး က ဇွိကနဲ အသံနှင့်အတူ သူမစောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ကြပ်စွာ ထိုးစိုက်ဝင်သွားသည်။ အလိုးခံဖူး သော လီးဖြစ်၍ သိပ်ပြီး တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိပေမယ့် ခံစားရသည့်အရသာကတော့ ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးပင် ဖြစ်တာကို ဝန်ခံရပေမည်။
" စွတ်ဖွတ် ဘုတ် ဘွပ် ဘုဘွတ်ဖွပ် ဘွပ် ဖွတ် ဘလွတ် ဗြွတ် ဗြိ ဖွတ် ဗြွတ် စွတ် ဇွပ်"
" အိ အင့်အင့် အင့် ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုအောင် ဒင် အင့် ဟင့် ဆောင့် ဆောင့် အား အ ထိ ထိတယ် လီးကြီး ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲပဲ အားရတယ်"
အောင်ဒင်လည်း ဒီအတိုင်း ငြိမ်၍မလိုးဘဲ စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်စီးကနေ ဖိဖိလိုးရင်းက မစန်းနို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဖျစ်ကာဆွဲကာနယ်ကာနှင့် နို့ကိုလည်း တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့၍လိုးသည်။ နို့ကြီး နှစ်လုံး ကိုင်ဆွဲ၍လည်း တဖွပ်ဖွပ်တဘွပ်ဘွပ် လိုဏ်သံထွက်အောင် အားပါးတရ ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်ဆောင့်ချကာ လိုးပေးသည်။ လှိုင်က သူတို့ နားကနေပြီး အောင်ဒင့်ဖင်သားကို နောက်ကနေ စပတ်နှင့် ဖိကြိတ်၍ ပွတ်လိုက် မစန်းစောက်ပတ်ထဲ အချက်မှန်မှန်နှင့် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် ဝင်ချည် ထွက်ချည် ပြုနေသော လချောင်းကြီးရဲ့အောက် ဖက်က တွဲလွဲခိုကာ ဘယ်ညာ လှုပ်ယမ်းလျက် ရှိသည့် လဥတွဲတွဲနှစ်လုံး ကိုလည်း လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲ ညှစ်နယ်၍ဆွကစားပေးကာ ရမ္မက်ပိုကြွပြီး လိုး ဆောင့်ချက် ပိုသွက်လာအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်း က ဝိုင်းကူစေ့ဆော်ပေးသည်။
အောင်ဒင့်ချည်းပဲမဟုတ် မစန်းရဲ့ စောက်ပတ်ထိပ် က အစိလေးကိုပါ လက်မနှင့် အပေါ်ကနေဖိကြိတ်၍ ဆွဆွပေးလိုက်တော့ သူမလည်း သိသိသာသာ ဖင်ကြီးထွန့်လူးကာ အထက်ကို ကော့ပျံမြောက်ကြွ တက်လာရလေသည်။ အောင်ဒင်ရော မစန်းပါ အရှိန်ကောင်းပြီး ဏှာတကြွကြွဖြစ်လာကြ၍ အပေါ် က ဖိဆောင့်သူဆောင့် အောက်ကနေ အပြတ် ကော့ ညှောင့်သူ ညှောင့်နှင့် အပေးအယူ တဖြည်းဖြည်း ညီလာကြကာ တဖွမ်းဖွမ်းတဖွပ်ဖွပ် အသည်းအသန် ထောင်းလမောင်း ကြေအောင် လိုးကြဆောင့်ကြ ရင်း အောင်ဒင့်လီးထိပ်က လရည်တွေရော မစန်း စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေပါ တစ်ပြိုင်တည်း ဖျစ်ညှစ်ကာ ပြိုင်တူပင် ပန်းလွှတ် ထုတ်မိကြတော့သည်။
.........................................
၂၃။
တစ်ဖက်မှာ မမြင့်တို့အတွဲက စောစောကလို မတ်တပ်ရပ်လျက် မဟုတ်ကြတော့ဘဲ မမြင့်က ထိုင်ခုံလက်ရမ်းလေး ကိုင်ကာ သူမဖင်ကြီးကို ကုန်းထောင်ပေးထားပြီး ငွေစိုးက အနောက်ကနေ ရပ်၍ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိဖြဲကိုင်ရင်း အောက်က စောက်ပတ်ထဲကို လီးကြီး ဖိထိုးထည့်ကာ တဇပ်ဇပ်ဆောင့်လိုးလျက် ရှိပြီ ဖြစ်သည်။
ငွေစိုးက လူကောင်ခပ်သေးသေး ခပ်ညှက်ညှက် ဖြစ်ရာ လီးသေးမည် ထင်ရသော်လည်း တကယ် တမ်းကျတော့ မသေးသည့်အပြင် အောင်ဒင့် လီး နှင့်ပင် နင်လားငါလား ရှိနေသည်။ ဂေါ်လီ ထည့် မထားတာ တစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိပြီး လီးကြီးက တုတ်တုတ်ခဲခဲ အလျားရှည်လမျောနှင့် ပြောင်ချော ကြီးဖြစ်လေရာ သူတစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုး ထည့်လိုက်လျှင် လီးကြီးက ပြည့်တစ်ကြပ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ အဆုံးထိတိုင် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီး အတွင်းက သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ ထိထိမိမိ ထိုးဆောင့်မိသော စံချိန်မီ လီးငပဲကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ ငွေစိုးလိုးချက်က ပက်စက်ပြီး လူနှင့်လီးမလိုက်သလို သူ့လို အကောင် ငယ်ငယ်ဆီက ယခုလို ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းတွေ ဘယ်လိုများ ထွက်လာနိုင်ပါလိမ့်လို့တောင် လှိုင် တစ်ယောက် ဘေးကကြည့်ရင်း စိတ်ထဲက တွေးမိ လေသည်။
" လာ ကိုအောင်ဒင် ဒီဖက်လှည့်လိုက်ပါ"
သူလိုးလို့ပြီးမှန်းသိပြီး နှစ်ယောက်သား ချစ်ရမ္မက် မပြေသေးဟန်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတန်းလန်း ထည့်စိမ်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက် နို့လေး ကိုင်ကာ ဖျစ်နယ်စို့လိုက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကာညှစ်ကာ ချေနယ်လိုက်လုပ်နေတာမို့ လှိုင်လည်း နောက်ကနေ စောင့်ရတာ စိတ်မရှည် နိုင်စွာဖြင့် အသံပေးပြောလိုက်ရလေသည်။ အောင်ဒင် မစန်းစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီးချွတ်ကာ သူမဖက်လှည့်လာရာ လှိုင်က ..
" ကျမ ရှင့်လီးစုပ်ချင်လို့ စောင့်နေတာ တကတည်း လိုးပြီးရင် တော်ရောပေါ့"
ဆိုပြီး သူ့လီးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်စမ်းကာ ဆုပ်ကိုင် ၍ အောက်မှာဆင်းထိုင်ပြီး အောင်ဒင်ရဲ့ သူ့ လရည် တွေရော မစန်းဆီကစောက်ရည်တွေပါ ရွှဲစိုနေသည့် ဂေါ်လီလီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်သွင်းကာ မရွံ မရှာပင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလေတော့သည်။ အောင်ဒင်လည်း ခုမှပင် သူနှင့်အစန်းတို့ ရှေ့ကနေ ဇောကပ်ပြီး လိုးကောင်းကောင်းနှင့် အားပါးတရ ပွဲခံနေစဥ်မှာ သူ့နောက်ဖက်မှာ တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ခွေးကုန်းပုံစံနှင့် အပီ လိုးနေကြ သည့် စက်ဆရာငွေစိုးနှင့်မမြင့်တို့ အတွဲကို သတိ ထားမိသွားဟန်တူသည်။
" ဟား ငွေစိုးတောင် အပီတွယ်နေပါလား သူ့ဟာမ ကြီးကလည်း မခေဘူး ဆူဆူတောင့်တောင့်ကြီး တောက်! စားလိုက်ရရင် ဝက်သားသုံးထပ်သား ဝါးသလို သွားဖုံးတစ်မြုပ် ရှယ်ပဲနေမှာ ဖြူဖွေးပြီး ရေဆေးငါးအတိုင်းပဲ"
သူ့စကားကြားတော့ လှိုင် ကျွဲမြီးတိုသွားဟန်နှင့် နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ..
" ဟွင်း ကျမကရော ဖြူဖြူဖွေးဖွေး မဟုတ်လို့လား ရှင့်အကြိုက်မဟုတ်ဘူးလား ပြောစမ်း"
" အာ အဲ အဲဒီလိုမဟုတ်ဘူးလေ နင် နင်ကလည်း လှတာပဲ အစန်းလည်းလှ နင်လည်းလှတဲ့အပြင် ဟိုတစ်ယောက်ကပါ လှလွန်းချောလွန်း တောင့်လွန်း လို့ စားချင်ဇောနဲ့ ပြောမိတာပါဟ ဟဲဟဲ စိတ်ဆိုး စရာ လား"
" စိတ်ချ ဒီည အားလုံးကို ရှင့်စိတ်ကြိုက် သေချာ ပေါက် စားရမှာပဲ ဘာမှ စိတ်ပူမနေနဲ့ ခုလို တောပြောတောင်ပြော လျှောက်ပြောနေရင်သာ ရှင်လိုချင်တာမပေးဘဲ ထကောက်ပစ်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ ဟွင်း"
" အမယ်လေး စိတ်တော့ ကောက်တော်မမူပါနဲ့ မောင်ကြီး နှမရယ် ဟဲဟဲ ကောင်းကောင်းသာ စုပ်ပေးစမ်းပါ ငါ့လီးက နင့်အာငွေ့ရရုံနဲ့တင် တောင်ချင်နေပြီ တွေ့တယ် မဟုတ်လား"
လှိုင် ဘာမှမပြောတော့လာဘဲ သူ့လီးကြီးကို နောက် တစ်ကြိမ် ပါးစပ်ထဲအပြည့်သွင်းပြီး စုပ်ငုံဆွဲပစ် လိုက်ပြန်တော့သည်။ လီးကြီးက အာခေါင်ထဲ အပြည့် စုပ်ရတာ အားပါးတရရှိလှပြီး ဂေါ်လီလုံး များကလည်း အပြတ်ကို ဆွဲဆောင်နေတာကြောင့် သူမရဲ့ကာမစိတ်တွေပါ ထိန်းမရအောင် ဆူကြွ လာရသည်။ သူ့လီးဒစ်ထိပ်လုံးကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက် ယက်ကာ ဒစ်လုံးနှုတ်ခမ်းကို လျှာစောင်းလေး ထိုး ထိုး၍ လီးတန်တစ်လျှောက်ကို လျှာအပြားလိုက် ဆွဲပြီး ယက်ရင်း သူမခေါင်းလေးက ရှေ့တိုးလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက် နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် သူမရဲ့ လက် ကလည်း လီးတန်ချောင်းကို အရင်းကနေ ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သကဲ့သို့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဆွဲဆောင့် လိုက်နှင့် အပြတ် မာတောင်လာအောင် စုပ်ယက် ဆွနှူးပြီးမှ ပါးစပ်ထဲကလီးကို ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ် လိုက်ကာ ..
" တော်ပြီ လှိုင် အသက်ရူကြပ်လာပြီ လီးက တော်ရုံ ကြီးတာမဟုတ်ဘူး ပါးစပ်ထဲပြည့်သိပ်နေတာ လိုး ချင်ရင်လည်း အခုပဲ လိုးတော့"
ပြောလိုက်တော့ အောင်ဒင်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြီး ..
" ကောင်းပြီ လှိုင် လှိုင်လီးစုပ်ပေးတာလည်း အံ့မခန်း ပဲ ဒါမျိုး တစ်ခါကြုံရဖို့တောင်ခဲယဥ်းတယ် ငါတော့ သိပ်ခိုက်သွားပြီ ကြာရင်အစုပ်ခံရလွန်းလို့ လီးတောင် ပေါက်ထွက်တော့မယ်"
ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ဇာတ်လမ်းစကြဖို့အတွက် ပြင်လိုက်ကြသည်။ လှိုင့်ကို မစန်းနှင့် နေရာ အပြောင်းအလဲလုပ်ပြီး မစန်းထိုင်ခဲ့သောစားပွဲပေါ် ခုနကအတိုင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားကာ ပက်လက် လှဲအိပ်စေ၍ သူက လှိုင့်စောက်ပတ်ရှိရာကို မျက်နှာ ကြီး ကပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို သေချာကိုင်ကြည့် ဖြဲကြည့် အကွဲကြောင်းအတိုင်း ထက်အောက်ဝဲယာ ကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာနှင့် တပြပ်ပြပ် ယက်ကာ သပ်ကာနှင့် အစိလေးပါမကျန် လှုပ်ခတ်ယက်ဆွ ပေးလိုက်သည်။
" အိုး အိုး တော်ပြီ ကိုအောင်ဒင် တစ်ချက်နှစ်ချက် မှုတ်ရင် ရပြီ လှိုင်အရည်တွေ တအားရွှဲနေတာ မမြင်ဘူးလား "
လို့ပြောရင်း စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အသင့် ဖြဲဟပေးလိုက်တော့ လီးတောင်နေပြီ ဖြစ်သည့် အောင်ဒင်လည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ လှိုင့်စောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့သည်။ ဂေါ်လီလီးလည်းဖြစ် ကြီးကကြီးနှင့်မို့ သူ့လီးပြဲကြီး စောက်ခေါင်း အပေါက်ကလေးကို အတင်းအကြပ်ထိုးဖြဲပြီး လီး တဝက်သာသာလောက် တရှိန်ထိုး နင့်ကနဲ နေ အောင် လိုးဆောင့်ဝင်သွားပုံမှာ ကြောက်ခမန်း လိလိပင် ဖြစ်သည်။ လှိုင်တစ်ယောက် လီးကြီး ဗွပ် ကနဲ စောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်ဝင်လာ၍ ကြောက်လန့် တကြား လန့်အော်မိသည်။
" အမလေ့တော့် ကိုအောင်ဒင် ဖြေးဖြေးသက်သာ လိုးပါရှင် ဝက်ခေါင်းထိုးကြီးလိုးမှတော့ သေပြီပေါ့ လို့ ဟွန့် လီးက နည်းတာကြီးလား စပတ်ကွဲအောင် ရှယ်လိုးမယ့်လီးရီး "
" ဟုတ်တယ် နင့်စပတ်ကွဲအောင် အသေလိုးမှာ လိုး သတ်ပလိုက်မယ် ကြိုက်လား မကြိုက်လား ပြော"
" အွန်း လိုးလိုး ဝက်သတ်နွားသတ်လိုး အသေလိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးလေ ဒီကကြိုက်လေပဲ ဟင့်ဟင့် ကဲ ဆောင့် ဆောင့်လေ သွက်သွက်ဆောင့်"
" ဘွတ် စွတ် ဗွပ် ဘွတ်စွတ် ဖွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွတ် ဖလပ် ဘုတ် ဇွိဇွပ် ဖွတ် ဇွတ်"
" အိ အင့် အင့် အိ ထိ ထိတယ် ဆောင့် ဆောင့် အ သေ လိုး ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်လိုး စပတ်ကွဲပစေ လိုး စပတ်ကွဲတာ ရှင့်အပူမဟုတ်ဘူး လိုးမှာလိုး စက်သေနတ်ပစ်သလို လိုးထည့်လိုက် အ ရှီး အာ့ အ အိအင့် လိုး မြန်မြန်"
လှိုင် အောက်ကနေ အသေအလဲ ကျုံးအော်ပြီး တရ စပ်လိုးခိုင်းသည်။ ဒုတိယအချီ စရုံသာ ရှိသေးတာမို့ အောင်ဒင်လည်း လိုးအားကောင်းတုန်းပင် ရှိသေး ပြီး လိုးရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့် အဆက်မပြတ် ဖိလိုး ရာ လှိုင့်ခမျာ နှုတ်မှနေ၍ တကျွတ်ကျွတ်စုပ်သပ် မြည်တမ်းရင်း ဂေါ်လီလီးကြီးဆီမှ အထိအတွေ့ အရသာကို အထူးပင်နှစ်ခြိုက်စွဲမက်စွာ ဘဝင် တ ငြိမ့်ငြိမ့် ထိခိုက်ခံစားနေမိသည်။ သူမ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေကို ဂေါ်လီလီးကြီး ရဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုး ဝင်မှုက ဘာနှင့်မှမတူ တော်ရုံလီးနှင့် မလဲနိုင်အောင် ဖြစ်ပြီး ရမ္မက်ချဥ်ခြင်းတွေ အပြည့်အဝ ကဲလျှံစွာ ရရှိနေသည်။ သာမန်လီး သုံးလေးချောင်း လိုးတာ နှင့်ပင် နှိုင်းယှဥ်၍ရသည်။ လီးတစ်ချောင်းတည်း နှင့် ကာမအရသာ တင်းပြည့် ကျပ်ပြည့်ရရှိစေသော လီးဖြစ်ရာ လက်မလွှတ်နိုင်အောင် တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်ရသည်။
" နင် ငါ့လီးကိုကြိုက်လား ငါလိုးပေးတာ အားရ ရဲ့လား"
သူမေးတော့ ..
" ကြိုက်တယ် အားလည်းရတယ် ဂေါ်လီလီးက ကြားဖူးပေမယ့် အခုမှ လက်တွေ့အလိုးခံဖူးတယ် တလိမ့်လိမ့်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲ အနေခက်ပြီး လိုးတာ ကြာလေ အထဲကနေ ပိုပိုရွလာသလိုပဲ လိုးပါ မြန် မြန်လိုး တအားလိုးပေးပါ လီးအရင်းထိ ကပ်မြှုပ် ပြီး လိုး အ အား စဖုတ်ထဲ နင့်နေတာပဲ ကြိုက်တယ် အစ်ကို့လီးကို ကြိုက် အရမ်းကြိုက် တယ် အစ်ကို ကျမကို နမ်းပါ နမ်းပေးပါဦး"
" ကိုင်း ပြွတ်ပြွတ် နမ်းရုံတင်မကဘူး နို့ကြီးတွေ လည်း စို့ပေးဦးမှာ နင့်နို့ကြီးတွေက ဖီးနေတာပဲ ဒီနေ့လာတဲ့ နင်တို့မိန်းမသုံးယောက်စလုံး နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေရှယ်ချည်းပဲ အပီလိုးပေးမယ် ငါ အလိုး ကြမ်းလို့ မအော်ကြနဲ့နော် သိလား ဟားဟား"
" အော်မှာပဲ သိဘူး ဒီလောက်လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးတာ ကို အစက ဒီလိုမှန်းသိရင်မလာပါဘူး လီးကြီးနဲ့ လိုးလို့ စပတ်ပြဲရွဲကုန်ရင် ဘယ်သူ ကြိုက်ပါတော့ မလဲ တစ်ခါနှစ်ခါကုန်းတာထက် စပတ်ပြဲရွဲလို့ လီးအဝင်များတယ်ဆိုပြီး အပြောခံရတာ အားကြီး ဆိုးတယ် ရှက်စရာလည်းကောင်းတယ် ဟင့်ဟင့်"
လှိုင်အပြတ်ချွဲလိုက်တော့ သူ လှိုင့်ကို ဆက်ဆံပုံတွေ အတော်ကလေး ပြောင်းလဲလာသည်။ ခုလို လူ တစ်ယောက်ကို အကောင်းပြောတာကို ဘယ်သူ မကြိုက်ဘဲ နေမလဲလေ။ ကိုယ့်ကို အကောင်းပြောခံ ရတော့ ဂရုစိုက်မှုတွေပိုပြီး အမှတ်တွေပိုရကာ သူ့အပြုအမူတွေက သိသိသာသာ သိမ်မွေ့ညင်သာ လာသည်။ ဒါလည်း အတွေ့အကြုံက သင်ပေးခဲ့တာ ပဲ မဟုတ်လား။ လှိုင်တို့မိန်းမသားတွေအနေနှင့် ယောက်ျား ဆိုတာမျိုးက ကြောက်ဖို့မလိုအပ်သလို ကြောက်စရာသတ္တဝါတွေလည်း မဟုတ်ကြပါ။ မိမိဖက်က အကိုင်အတွယ်တတ်ဖို့သာ လိုပါသည်။
လှိုင်နှင့်အောင်ဒင် အပေးအယူမျှပြီး သူက အပေါ် စီးကနေ ကြမ်းတစ်လှည့်ချောတစ်လှည့် လိုး၍ လှိုင် လည်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီး မြောက်ကာကြွကာနှင့် သူ့ဆောင့်လိုးချက်ကို တုံ့ပြန် ညှောင့်လိုးပေးရင်း ကာမအရသာ တွေ့သထက် တွေ့လာကြလေသည်။ မစန်းက လှိုင်တို့အနားမှာ အတန်ကြာနေပြီး လှိုင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အသားဆိုင်တွေ ဖျစ်လိုက် ကိုင်လိုက် နယ်လိုက်နှင့် နဘေးကနေ ဝိုင်းကူ ဆွနှူးပေးကာ အရှိန်ရလာမှန်းသိ၍ အနားကခွာပြီး မမြင့်တို့အတွဲ ရှိရာဖက်ကို ကူးသွားသည်။
မမြင့်နှင့် ငွေစိုး အပြတ် အသတ် တစ်ချီလိုးပြီး၍ ငွေစိုး လီးထိပ်မှ လရည် ပန်းထွက်ချိန်မှာ သူက မမြင့် စောက်ဖုတ်ထဲကနေ လချောင်းကြီးကို အချိန် ကိုက်ချွတ်ယူလိုက်ပြီး ငွေစိုးလီးက လရည်ကျန်တွေ အကုန်ပြောင်စင်အောင် ဝိုင်းစုပ်ပေးလိုက်ကာ မိန်းမ နှစ်ယောက်နှင့် စက်ဆရာငွေစိုးတို့ လီးစုပ် စောက် ပတ်ယက်လုပ်၍ နောက်တစ်ကြိမ် ဆက်လက် စခန်း သွားနေကြပြန်ပါသည်။
ဒီတစ်ကြိမ် ငွေစိုးလိုးဖို့ အလှည့်ကျသွားသူကတော့ မစန်းပဲဖြစ်သည်။ လိုးချင်နေသူ ကုန်းချင်နေသူ နှစ်ယောက်တွေ့ဆုံမိကြ၍ ပြောစရာမရှိအောင် ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးကြတွယ်ကြလေတော့သည်။ သူတို့ဆီက လိုးသံဆောင့်သံ အော်ဟစ်သံတွေက ကျယ်လောင်စွာဖြင့် အခန်းပြင်ထိတိုင် ပျံလွင့်သွား ရသည်။
လှိုင်လည်း နာရီဝက်သာသာအလိုးခံပြီး စောက်ရည် မထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်ကာ တင်ပါးနှစ်ဖက် ရှုံ့တွန့်၍ ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက်နှင့် စောက်ရည် အဆက်မပြတ် လွှတ်ပန်းကာ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်ဒင်က ရှေ့မှာတစ်ချီ လိုးထားခဲ့၍ မပြီးသေးဘဲ ဆက်လိုး ဆက်ဆောင့် နေပြန်ရာ လှိုင့်ကိုယ်ထဲက ရမ္မက်သွေး တွေ တစ်စတစ်စ ပြန်ဆူကြွလာခဲ့ရသည်။
အောင်ဒင် လရည်ပန်းထုတ်ပြီး မမြင့်ဆီလာကာ သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်း သူကလည်း မမြင့်စောက်ပတ်ကို စမ်းသပ်နှိုက်ဆွ၍ လီးလည်းတောင်လာရော တတိယအချီကို မမြင့်ခေါ်ပြီး အပီကြိတ် အပီလိုး လိုက်သည်။ လှိုင့်ကိုတော့ ငွေစိုး ဆက်လိုးသည်။ ငွေစိးလီးက ဂေါ်လီမပါပေမယ့် အတုတ်အရှည်က စံချိန်မီဖြစ်၍ ရှောကနဲရှောကနဲ အရင်းဆိုက်သည် အထိ တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်နိုင်ပေရာ ကာမဂုဏ် စည်းစိမ်အရသာကို အီဆိမ့်အောင် ခံစားရပြန်ပါ သည်။
မိန်းမသုံးယောက်ကို တစ်ယောက်တစ်ချီစီ အား ရအောင် လိုးပြီး ခေတ္တအနားယူ သောက်စားကြကာ လှေသားတွေရှိရာ အောက်ထပ်လှေဝမ်းထဲကို သူတို့ငါးယောက်သား အတူတကွ ဆင်းလာခဲ့ကြ သည်။
..............................................
၂၄။
တစ်ည အချိန်တွေသည် မည်သို့မည်ပုံ ကုန်ဆုံးသွား ရသည်ဆိုတာကို လှိုင်တစ်ယောက် အသေအချာပင် မသိနိုင်ခဲ့ပါ။ သောက်တာစားတာလည်းများ ကျား ရဲလို မာန်စွယ်တဖွေးဖွေး လှေသားအစုအဝေးကြား ထဲမှာ အကာလ ညအမှောင်ကို အကာအကွယ်ပြု လျက် ရမ္မက်အမှောင်ကို အံတုတောင့်ခံရင်း မဟန်နိုင်စွာ လဲပြိုပျော့ခွေကျခဲ့ရလေသည်။
မနက်အရုဏ်မလင်းတလင်း အချိန်လောက်မှာ မစန်းနှင့် မမြင့် သူမအနားကို ရောက်လာပြီး တိုးတိုးကပ်ကာ စကားပြောဆို တိုင်ပင်ကြသည်။
" လှိုင် မစန်းတော့ နေ့ခင်းအလုပ်ရှိလို့ ခဏပြန်ရမယ် ညကျရင်တော့ ဒီကို တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့ပေးဖို့ ကိုအောင်ဒင်နဲ့ ကိုစိုးတို့ အသေအချာ မှာထားတယ် သူတို့ဖက်က အပြန်အလှန် ကျေးဇူးတုံ့ပြန်တဲ့ အနေနဲ့ ငါ့လက်ထဲကို ငွေ တစ်ထပ်ကြီး ထည့်ပေး ခဲ့တော့ သူတို့အလိုကို တစ်ညလောက် ထပ်ပြီး လိုက်လျောပေးရမှာပဲ ကိစ္စပြီးမှ တို့သုံးယောက်ခွဲဝေယူကြမယ် အမြင့်နဲ့လှိုင်ကတော့ နင်တို့ စိတ်သဘော ပါ ငါနဲ့လိုက်ချင်လိုက် မလိုက်ချင်လို့ နေခဲ့ချင်တယ် ဆိုရင်လည်း အေးဆေးသာနေခဲ့ အပေါ်ခန်းမှာ တစ်နေကုန် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နားနေလို့ရတာပဲ ညလည်း တစ်ခေါက်ပြန်လာမယ့်အတူ ကိုယ့် သဘောနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာ ဆုံးဖြတ်ကြပေါ့ ငါ တစ် ယောက်တည်း ပြန်လို့တော့ ရပါတယ် ပြန်လာရင် သာ ဒီက တစ်ယောက်ကို အကြိုလွှတ်ခိုင်းရမှာ"
မစန်း သူ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ထဲ ထည့်ဝှက်ထားသည့် ငွေတစ်ထပ်ကို ထုတ်ပြရင်း ပြောလိုက်တော့ လှိုင်နှင့် မမြင့်တို့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကြည့်မိလိုက်ကြသည်။
မမြင့်က ..
" သူတို့ဖက်ကရော အားလုံး ပြန်ဖို့မပြန်ဖို့ အတွက်ကို ဘာပြောသေးလဲ တစ်ခုခုတော့ ပြောရမှာပဲ"
မေးလိုက်ရာ အစန်းက ..
" အင်း ညည်းလူ ကိုအောင်ဒင်ကတော့ တစ်ယောက် ယောက် သူတို့နဲ့အတူ အနားမှာ ချန်နေစေချင်ပုံပဲ ညက ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းလို့ အားမရသေးလို့နဲ့ တူတယ် အဟင်းဟင်း ဟင်း ဘယ်လိုလဲ အမြင့် ညည်း လှေမှာ နေခဲ့မလား"
" ငါ ငါက အမေ့နဲ့တွေ့ချင်သေးတာ လုပ်စရာ အလုပ် လေး နည်းနည်းပါးပါး ရှိသေးလို့ အရေးတော့ မကြီး လှပါဘူး တကယ်လို့ နင်က လိုအပ်လို့ နေခဲ့ပါ ဆိုရင်လည်း ကိစ္စမရှိဘူး ငါ နေခဲ့ရုံပဲလေ"
" ကျမ နေမယ် မမစန်း မမမြင့်ရော မမစန်းရော အလုပ်တွေ ရှိသေးရင် ပြန်ကြလေ မမြင့်လည်း ရန်ကုန်က ရောက်တာမကြာသေးဘူး အိမ်မှာ တစ်ရက်မှ ဖင်မြဲတယ်လို့တောင်မရှိသေးဘူးလေ ဒေါ်ဒေ့ါ်ကို ပြောစရာ မှာစရာတွေ သူ့မှာ အများကြီး ရှိဦးမှာ လှိုင်က ဒီမှာ ဘာအလုပ်မှ လုပ်စရာလည်း မရှိဘူး ခုလည်း ညက သောက်ထား စားထား သောင်းကျန်းထားကြတဲ့ အရှိန်နဲ့ ခေါင်းတွေလေးပြီး မထူနိုင်အောင် ဖြစ်နေလို့ တစ်ရေးလောက်ဖြစ်ဖြစ် ဆက်နှပ်ချင်သေးတယ် လှိုင်က အေးဆေးပဲ နေလို့ဖြစ်တယ် ကိုအောင်ဒင့်အခန်းမှာ သွားနှပ်နေ လိုက်မယ်"
" အဲဒါဆို ပြီးရော လာ အမြင့် နင်နဲ့ငါ အခုပဲ ကမ်း ပေါ်တက်ဖို့ လုပ်ကြရအောင် ဒီအချိန် မိုးလင်း ကာစပဲ ရှိသေးလို့ တော်ရုံ လူသူ မတွေ့ နိုင်ဘူး"
ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲလေ။ သူတို့ကိစ္စက လူသိများ ပြီး ရပ်ကျော်ရွာကျော် ဟိုးလေးတကြော် ဖြစ်လို့မှ မကောင်းသည့် ကိစ္စပေကိုး။ မမြင့်လည်း သဘော တူပြီး လှိုင်တစ်ယောက်လုံးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်နှင့်ပင် နှစ်ယောက်သား လှေထဲကနေ ကမ်းပေါ်ကို ပြန် တက်ကာ အိမ်ပြန်သွားကြလေတော့သည်။
လှိုင် အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်ပင် လှေဦးပိုင်းတစ်နေရာရှိ ငါးဖမ်းပိုက်ပုံထက်မှာ လှေသားသုံးလေးယောက် ရဲ့အကြား တိုးဝှေ့အိပ်နေရာကနေ ကုန်းရုန်းထခဲ့ပြီး အပေါ်ကိုတက်လာကာ ကိုအောင်ဒင့်အခန်းဆီ ဝင်လာလိုက်သည်။
သူက တခူးခူးတခေါခေါနှင့် ဖင်ပြောင်ကြီး အတိုင်း သား လီးတန်းလန်း ထောင်လျက်သား နှစ်နှစ်ခြိုက် ခြိုက် အိပ်မောကျနေတာမို့ သူ့ကို တမင်တကာ လှုပ်နှိုးမနေတော့ဘဲ နဘေးကနေ အသာဝင်ပြီး သူ့လီးကြီး ဖင်နှင့်ကပ်လျက် သူ့ဖက်ကျောပေးပြီး တိုးဝှေ့ အိပ်ချလိုက်ရာ ခေါင်းချတာနှင့်ပင် တစ်ရေး ထဲ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်သွားရတော့သည်။
နေအတော်ကြီးမြင့်မှပင် လှိုင် အိပ်ရာက နိုးလာ သည်။ နိုးနိုးချင်း နဘေးကနေ သူမနိုးအလာကို အသာစောင့်ကြည့်နေပုံရသည့် ကိုအောင်ဒင်က သူမ ကိုယ်လုံးလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ဖက်ကာ နမ်း လိုက် ရှုံ့လိုက် နို့အုံကိုင်လိုက် ဖင်ကို စမ်းလိုက်နှင့် စိတ်မကြွကြွအောင် ပြုပြီး စောစောစီးစီး တစ်ကြောင်းဆွဲဖို့ ပြင်လေသည်။
" ဟာ ဒီက မျက်နှာတောင်မသစ်ရသေးဘူး"
ဆိုတော့ သူက ရယ်ကျဲကျဲနှင့် ..
" မလိုဘူး အာပုပ်နံလည်း ကိစ္စမရှိဘူး ငါ့လီး စုပ်ခိုင်းမှာ ပြီးတော့ ငါနမ်းချင်တာက နင့် ဖင်ကြီး နမ်းချင်တာ"
ပြောပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်း ပုံစံ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေ၍ သူက လှိုင့် ဖင်သားကြီး အောက်ကနေ ဖင်သားနှစ်ဖက် ဖိဖြဲကာ စောက် ပတ်ကို တပြွတ်ပြွတ်တပြပ်ပြပ် လျှာနှင့်ထိုးယက် မှုတ်၍စုပ်၍ သူ့စိတ်ရှိ အပြတ်ဂျာပေးသည်။ ညက ဝဝလင်လင် မခံစားခဲ့ရသော အရသာဖြစ်၍ လှိုင် လည်း အလိုအလျောက် စိတ်ပါလာပြီး သူ့အလိုကို လိုက်ရင်း မျက်နှာရှေ့မှာ အထက်ကို မတ်တောင်နေ လျက်ရှိသည့် သူ့ဂေါ်လီလီးငပဲကြီးကို ပါးစပ်ထဲ အပြည့်ထည့်သွင်းကာ အပြတ်စုပ်ဆွဲပေးမိ လေသည်။
အောင်ဒင်၏အမှုတ်အယက်တွေက ဆရာကျလွန်း သည်။ သူတို့ မှုတ်နေစုပ်နေချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါး ပွင့်ကာ ငွေစိုးရောက်လာ၍ အောင်ဒင်က
" အသာနေစမ်း ငစိုးရာ ပြီးမှမင်းအလှည့် သွား ခပ်ဝေးဝေး ဒိုးလိုက်ဦး"
အောင်ဒင် မောင်းထုတ်လိုက်၍ ကိုငွေစိုးလည်း မျက်နှာကြီးဖြဲစပ်စပ်နှင့် တဟဲဟဲရယ်ရင်း အရိုအသေ ပြုဟန်နှင့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်ကာ ထွက်သွားရာ နှစ်ယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး ဇာတ်လမ်းဆက်က ဖြစ်ကြသည်။
" လာ လှိုင်လေး အပေါ်တက်ဆောင့်ပေး သေချာ ဇိမ်နဲ့ လိုးနော် တစ်ချက်ချင်းအေးဆေး နှပ်မလို့"
" သိတယ် ရှင်က စပတ်ထဲ လီးအရင်းထည့်စိမ်ပြီး ဇိမ်ခံပြီး နှပ်ချင်တာမဟုတ်လား ကျမလည်း ရှင့်လီး ကြီး တအုန်းအုန်းဖိမလိုးနိုင်ပါဘူး လီးကြီး ကြည့်ရင်း ကျောစိမ့်လွန်းလို့ ဟင့်ဟင့်"
" နင့်ကို လိုးရတာ တအားဇိမ်ရှိတယ် ပြန်ပြီးတော့ လက်မလွှတ်ချင်တော့ဘူး ငါနဲ့အတူ လှေတစ်ခေါက် လိုက်နိုင်ရင် အကောင်းသား"
" ဟာ မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ လုကို ဘယ်လီးနဲ့ လိုးမှန်းမသိ အသက်တောင် ဘယ်အချိန် ဘယ်လိုထွက်သွားမှန်း မသိ ဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် အဟင်းဟင်း ရှင်တို့ ဆရာ တပည့် တစ်သိုက်ကိုတော့ တကယ် လက်လန်တယ် လုံးဝ ဆလံပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း"
ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းပြောရင်း သူ့အပေါ်ကနေ တက်ခွ ကာ လီးထိပ်ကြီးကို စပတ်အဝတေ့ပြီး ဖင်သား ဆိုင်ကြီး တအိအိအောက်နှိမ့်ကာ အသာ ဖိထိုင် ဆောင့်ချလိုက်သည်။ လီးက တစ်လက်မချင်း အထဲ ကို တိုးဝင်လာသည်။ စောက်ပတ်နှင့် အပြည့်ပါပဲ။
ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် ဖိလိုက်နှိမ်လိုက်ကြွလိုက် လုပ်ကာ အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ချရင်း တစ်ဖက် ကလည်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ဖိမှောက်အိပ်ချ၍ သူ့ပါးစပ်ဝမှာ နို့ကြီးနှင့်ဖိကပ်ပေးလိုက်ရင်း အောင်ဒင့်ကို နို့စို့စေပါသည်။ သူနို့စို့နေစဥ် ဖင်ကြီး အထက်ကို တစ်တောင်လောက်ကြွအောင် ပင့်ကာ မြှောက်ကာ သူမအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ပင့်ကြွပြီး အထက်စီးကနေ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး လိုးဆောင့်ခြင်း အမှုကိုပြုလိုက်တော့ အောင်ဒင့်ထံမှ တကျွတ် ကျွတ် စုပ်သပ်အော်မြည်သံ ထွက်လာသည်။
" ကောင်းတယ် လှိုင်လေး ဆောင့် အပြတ်ဆောင့် သွက်သွက်ကြီး လိုးလိုက်တော့ ဟား မိုက်တယ် အရမ်းမိုက်ပဲ လိုး လိုးစမ်း စိတ်ကိုလွှတ်ပြီး အားရှိပါးရှိ လိုးချလိုက်စမ်း"
မြှောက်ပေးလေ ကလေ ဆိုသည့်အတိုင်း အားပေး သူရှိတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေ ပိုကြမ်းပိုသွက်ကာ ပိုပြီး မြိုင်ဆိုင်အားပါလာသည်။ အချက်နှစ်ရာ သုံးရာ မက ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့်် ဖင်နှင့်လီးရိုက်ခတ် သံ ဖန်းဖန်းမြည်အောင် တစ်လိုးတည်းလိုး တစ် ဆောင့်တည်း ဆောင့်ရင်း စောက်ရည် တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ အောင်ဒင် မပြီးသေး၍ သူမကို ပွေ့ချီချကာ ပင်လက်လှန် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ထောင်ကားစေပြီး အထက်စီးကနေ တဘုတ် ဘုတ်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် ဆက်လက် ဖိဆောင့် လိုးသွင်း နေပြန်ရာ ကာမအရသာကို အီဆိမ့်ကော့ပျံ နေ အောင် ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားရပြီး သူရောကိုယ်ပါ အကောင်းဆင့်၍ စောက်ရည်နှင့်လီးရည် ပြိုင်တူ ထွက်ပြီး ကိစ္စပြီးသွားကြရသည်။
လှိုင့်အနေနှင့် နှစ်ချီဆက်ပြီးရခြင်း ဖြစ်ပြီး သူမ အနားကနေ အောင်ဒင် ထသွားတော့ နုံးခွေပြီး ကျန်ခဲ့သည့် သူမထံကို စက်ဆရာငွေစိုးက တစ်ဖန် ရောက်ရှိလာပြန်ကာ သူမ နို့ကိုစို့ ပေါင်ကြားထဲကို အသာလက်နှိုက်ဆွရင်း သူ့လီးကိုလည်း ပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့် စုပ်ခိုင်းလိုက်ရာက နောက်တစ် ကြိမ် လင်းဆွဲတစ်ချီ ထပ်မံ လိုးဆောင့် စခန်းသွား ပြန်ပါသည်။ သူလည်း အကြာကြီးလိုးနိုင်သူပင်။ လိုးလိုက် နို့စို့လိုက် နို့ဆွဲနို့စို့ရင်း အပီအပြင်ကြီး တဖုတ်ဖုတ် တဘွပ်ဘွပ် အသံထွက်အောင် အားပါး တရ ဖိကာဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လိုးလိုက်နှင့်မို့ လှိုင်လည်း ရမ္မက်နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် မျောပါရင်း အလီလီ အချီချီ ကိစ္စပြီးရပြန်ပါသည်။
သူ့လရည်တွေ လှိုင့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပန်းထည့် ပြီး အားလုံးပြီးစီးတော့မှသာ အိပ်ရာက လူးလဲထ မျက်နှာသစ် ဆေးကြော၍ နံနက်စာ အတူတကွ စားသောက်ကြပါသည်။
နေ့တဝက်လောက် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အလီလီအခါခါ လိုးလိုက်နားလိုက် ချစ်ရေအလျဥ် ကြောထဲ မျောပါပြီး လှိုင်လည်း ငြီးစီစီဖြစ်လာ၍ လှေဝမ်းထဲဆင်းကာ ဟိုဒီလှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း လမ်းသလား နေစဥ် ညက တွေ့ခဲ့ရသည့် လှေသား သုံးလေးယောက် သူမလက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး အခန်း တစ်ခုထဲကို ခေါ်လာခဲ့ကြသည်။
" လာပါဦး ညကကိစ္စပြန်ဆက်ချင်လို့ "
" နေပါ ဒီမှာ အိပ်ရေးတောင်မဝသေးဘူး ညကျမှ "
" ဟင့်အင်း နေ့ညမလိုဘူး ဒီလှေမှာ ဘယ်သူမှရှိတာ မဟုတ်ဘူး အေးဆေးလိုးရအောင် နင်က လီးတော့ တကယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား"
" ဘယ်သူပြောလဲ လီးကြိုက်တယ်လို့ ဟွန့် အလကားပဲတင်း လိုးလို့ရတိုင်း လိုးနေ ခံရတဲ့ စောက်ပတ်က ကြာလေပြဲလေဖြစ်တော့မယ်"
" စပတ်ပြဲတော့ လိုးရသက်သာတာပေါ့ ကဲ ပြောနေ ကြာတယ် ရှေ့နောက်ညှပ်ပြီး ဖင်ပါ လိုးပေးမယ် ဘယ်လိုလဲ ခံမယ်မဟုတ်လား"
လှိုင်ကြည့်လိုက်တော့ သူမရှေ့အခန်းထဲမှာ အင်္ကျီ မရှိ ကိုယ်တုံးလုံးမဲမဲသဲသဲနှင့် ကျွဲပျိုကျွဲပေါက် များနှယ် ဦးချိုတကားကား ဂေါ်လီလီးကြီးတွေ တဖားဖားနှင့် လှေသားသုံးယောက် ပြီးတော့ အထဲမှာ ကျန်ရှိနေသေးသည့် သူတို့လူတွေက ငါးယောက်လား ခြောက်ယောက်လားမသိ ညဥ့် အမှောင်အောက်မှာ သူတို့မျက်နှာတွေကိုလည်း သဲသဲကွဲကွဲမမြင်တာမို့ ကောင်းကောင်းမမှတ်မိတော့ သူမကိုလိုးခဲ့ပြီးသူတွေလား မလိုးဘဲကျန်နေခဲ့သည့် လှေသားတွေ ထဲကလား ကွဲကွဲပြားပြားမသိနိုင်။ သူတို့ခါးပေါ်က ထူထူပွပွ သရီးကွာတားဘောင်းဘီ လှေသားအများစု ဝတ်လေ့ဝတ်ထရှိကြသည့် ရှမ်းဘောင်းဘီလို ခါးမှာရှုံ့ကြိုးပါသည့် တန်ကေး ဘောင်းဘီတွေ ပုဆိုးတွေချွတ်ကြ လီးကြီးတွေက မည်းပြောင်လျက် အချို့ရှည်လျားကောက်ချိတ်ပြီး အချိုကျတော့ 3cc 4cc ဆိုတဲ့ လီးကြီးဆေး ဆီအုန်း ဒါမှမဟုတ် နန်းမမွှေးဆီတွေ ရမ်းသမ်းထိုးကာ ကြီးချင်တိုင်း ကြီးနေသည့် ပြူးတူးပြဲတဲ လချောင်း တုတ်တုတ်ကြီး တွေနှင့်။ လှိုင်လည်း သူတို့ရှိရာကို အသာလှမ်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲက သရိုးသရီလေး ဖြစ်ကာ ရမ္မက်ဆန္ဒဇောတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်အောင် လှုပ်နိုးကြွလာသည်နှင့် အားလုံးကို မျက်လုံးလေး ဝေ့ကြည့်လိုက်ရင်းက ..
" ကောင်းပြီလေ ဒီလောက် လိုးချင်နေမှတော့ လိုး ပေါ့ ကျမ အလိုးခံပေးရုံပဲရှိတာပေါ့ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ဖင်လိုးလိုးစောက်ပတ်လိုးလိုး အပေါက်စုံ လိုးနိုင်ပေမယ့် ကျမက တစ်ခုခုကြောင့် မခံနိုင် အောင် နာလို့ပဲဖြစ်ဖြစ် တော်ပြီလို့ပြောရင် ချက်ချင်း တော်လိုက်ရပ်လိုက်ရမယ် စိတ်ရှိတိုင်း အသည်းအသန် လိုးရင် ဘယ်စပတ်ကခံနိုင်မလဲ သံနဲ့လုပ်ထားတာမှ မဟုတ်တော့ နှမသားချင်းစာနာ သူ့ဖက်ကိုယ့်ဖက်ကြည့်ပြီး လူလိုသူလိုတော့ လိုးကြ စေချင်တယ် ဒါပဲပြောချင်တယ်"
" ကောင်းတယ် နင်ကနင့်စည်းကမ်း ငါတို့ဖက်က လည်း မလိုးခင်လီးစုပ်ခိုင်းတာမျိုး စပတ်ယက်တာ ဆွတာ လက်နဲ့လိုးတာ အကုန်လုပ်မယ် ဂဂျီဂဂျောင် မကျဖို့ အရေးကြီးတယ် ကတိပေးနိုင်မလား"
" ပေးတယ် လီးစုပ်တာ ခုစုပ် ခုရတယ် စောက်ပတ် ယက်တာကျတော့ လူတိုင်းစေ့လုပ်နိုင်လို့လား "
" အိုး ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် သနားတယ် နင်မှ ဒီကို မရောက်ဖူးတာ ဟားဟား စပတ်မှုတ်ရယက်ရတာ လောက် ဖီးလ်ရှိတာ ဘယ်ဟာမှမရှိဘူး ဒီနေရာမှာ နင့်စပတ် မမှုတ်ချင်တဲ့ကောင် တစ်ယောက်မှမရှိဘူး မှတ် ကဲ စမ်းချင်ရင် နင့်ထမီသာ လှန်ပစ်လိုက် ရှုပ်တယ် ထမီချွတ်ပစ်လိုက် အားလုံးချွတ် နင့် အကြိုက်ဟုတ်မဟုတ် အခုသိရစေ့မယ် ဟဲဟဲဟဲ"
ခေါင်းဆောင်နှင့်တူသူတစ်ယောက်က စလိုက်တော့ ကျန်သူတွေ အားလုံး သူ့နောက် လိုက်ပါလာကြ သည်။ လှိုင်လည်း ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီ ဘော်လီနှင့် ခါးဝတ်ထမီရော အားလုံးကျွတ်ကာ ပြောင်သလင်း ခါပြီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်လို့ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် မဲမဲပြောင်ပြောင် နေလောင်အသားအရေနှင့် ရှိနေ ကြသည့် သူတို့အုပ်စုကလည်း အပေါ်ရော အောက် ပါ နိကက်ချွတ်ကာ မဲပြောင်ထိုးထောင်နေကြသည့် မွေးရာပါ ဖွားဖက်တော်လီးတုတ်တုတ်ကြီးများနှင့် သူမထံပါးမှာ အားလုံး စုရုံးဝိုင်းပတ်လျက် ..
မကြာမီ တအွန်းအွန်း တဟွင့်ဟွင့် ဗလုံးဗထွေး မပီမသ ညည်းသံလေးက သူမထံကနေ အဆက်မပြတ် ပေါ်ထွက်လာရလျက်။
ရှေ့ပိုင်းမှာ လီးနှစ်ချောင်းသုံးချောင်းအပြိုင် ပါးစပ်ထဲမှာရော လက်ထဲမှာပါ ဆုပ်ကာဆွဲကာ စုပ်ကာယက်ကာနှင့် လှိုင်တစ်ယောက် အလုပ်များ နေသလို သူမရဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းဆီမှာလည်း လေးငါးယောက်မကသော လှေသားတစ်စုတို့က သူတို့စိတ်ကြိုက် အမဲဖျက်ကာ အောင်သေအောင် သား စားကြသည့်နှယ် သူမခြေထောက်အစုံကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ကိုင်မြှောက်ကာဖြင့် ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကို နမ်းစုပ်သူစုပ် ဗီဇံခေါ် စောက်စိထိပ်ဖူးလေးကို လှုပ်နှူး၍ ဆွသူဆွ စောက်ခေါင်းလေးထဲ သူတို့ရဲ့ လက်ချောင်းများဖြင့် ဇွတ်ဇွတ်ဇွပ်ဇွပ် ထိုးနှိုက် ဆောင့်သူဆောင့်နှင့် ကိုယ်စီကိုယ်ငှ အလုပ်ရှုပ်နေ ကြပြီးသည့်နောက် စွတ် ဖွပ် စွတ်ဖွပ် ဘုတ် စွိ ဇွတ် ဘွတ် ဖလပ် ဘုတ် ဗြတ် ဘုဘွပ် ဆိုသော အချက် မှန်မှန် လိုးဆောင့်ချ သံ တို့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ပေါ်ထွက်ကာ လိုးသံ ဆောင့်သံ တအွန့်အွန့် တအွင့်အွင့် မချိတင်ကဲ ညည်းတွားသံ စောက်ဖုတ်နှင့်လီး အသားချင်း ထိရိုက်သံများ သူမရဲ့ဖင်သားအိအိကြီး နှစ်ဖက်နှင့် လဥတွဲတွဲနှစ်လုံးတို့ရဲ့ တဘုတ်ဘုတ် မြည်ဟီး ရိုက်ခတ်သည့် အသံဗလံများအကြားမှာ အနီး ပတ်လည်မှ ကိုယ့်အလှည့်ကျချိန်စောင့်ရင်း မထိန်းနိုင် မအောင့်နိုင် ကိုယ့်လီးကိုကိုယ် တဖတ် ဖတ် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်နေကြသည့် အသံများကိုပါ အခန်းကျဥ်းလေးထဲမှာ အတိုင်းသား ကြားနေရ လေတော့သည်။
လှိုင့်အဖို့တော့ ငရဲတွင်းလို့ ဆိုဖို့ဝေးစွ။ ရေငတ်သူ သူမအတွက် ပင်လယ်တွင်း သက်ဆင်းရဘိသကဲ့သို့ အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်နှင့် ဘယ်လိုပင် အတိုးချ၍ သောက်သော်လည်း သောက်လေလေ ငတ်မပြေ ရှိရသည့် ဆားငန်ရေထဲဝယ် စိတ်လိုက်မာန်ပါ အမောတကော လက်ပစ်ကူးရသည်သို့ မောလိုက် သောက်လိုက် သောက်လိုက် ငတ်လိုက်နှင့်ပဲ မဆုံးနိုင်သော သံသရာ လည်ပတ်ကာ ဝဲဂယက်ရဲ့ အလယ် စုန်းစုန်းမြုပ်ရသည့်အဖြစ်ကို ရောက်ရလေ တော့၏။
မောသည်။
ပန်းသည်။
နွမ်းလျသည်။
အတော်ကြီး လက်ပန်းကျကာ နုံးလျော့လျော့ ပန်းလျလျ။ နွမ်းလျော့ အားပျော့ ၍ ခွေယိုင်နေ သည့် အကြားကပင် နွမ်းဖတ်ဖတ် သူမမျက်နှာ ကလေးက မခို့တယို့ကလေး ပြုံးလျက်သာ ရှိနေပေသည်။ အာဂ မိန်းမသား ဟုပင် ဆိုရ မည်လား မပြောတတ်တော့။
စာရှုသူ အားလုံးကို လေးစားလျက်
နရသူ
၁၊နိုဝင်္ဘာ၊၂၀၂၁။
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ
