Configure Page List

Thursday, October 31, 2024

ဖြစ်ရပ်မှန်‌ မောင်နှမ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ဖြစ်ရပ်မှန်‌ မောင်နှမ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ဦးကိုကိုကြီး (Tawe MaShung) ရေးတက်သလိုရေးသည်။

{ အင်းစက် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။ }

{ ညီမလေး တစ်ယောက်လာ ပြောပြထားသော ဖြစ်ရပ်မှန် အင်းစက် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။}

အင်းစက်ဆိုတာဘာလဲ၊

အင်းစက် ချစ်သူရဲ့ အရသာဟာ သာမာန် ချစ်သူတွေထက် ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ ဆိုတာ အစက ကျမ မသိခဲ့မိပါဘူး. ကျမ လည်း ရည်စားတွေ ထားခဲ့ဖူးပါတယ်။ ခု‌မောင်ဝမ်းကွဲလေး ကျမရဲ့ မောင်နဲ့မှပဲ အင်းစက်အရသာကို အရမ်းကြိုက်မိနေပါပီရှင့်။

ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းလေးပါ။

အဖြစ်အပျက်လေးက ဒီလိုပါရှင့်။

ကျမနံမည်က ပိုးဥ။ အသက်က (၂၉) တဦးတည်းသော သမီးပါ။ အဖေက ပွဲစား အမေက ကျမတို့မြို့ပေါ်က ဈေးထဲမှာ မနက်သွားညပြန်ပေါ့...။ အဖေကတော့ တပတ်နေမှ တစ်ရက်လောက်ပဲ အိမ်မှာရှိတယ် ။ ခရီးသွား နေတာ များပါတယ်...။ ကျမကတော့ အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းချက် အလုပ်ပဲပေါ့..။ အဖေ မရှိတဲ့ရက်တွေ အမေ့ကို ကျမတို့ မောင်ဝမ်းကွဲ ဖြိုးကြီးက ဆိုင်ကယ်မောင်းပြီး လိုက်ပို့ပေးပါတယ်...။ ညနေကျ သူပဲပြန်ကြိုပေါ့...။

ကျမနဲ့ဖြိုးကြီးက မောင်နှမတဝမ်းကွဲ ဆိုပေမယ့် အရင်းအချာတွေထက် ပိုချစ်ကြပါတယ်...။ အိမ်က ကျမကို ပိုးဥ သလိုမွေးထားရလို့ “ပိုးဥ” လို့ပဲ ခေါ်ပြီး ခုအရွယ်ထိ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ခိုင်းပါဘူး...။ ဖြိုးကြီးကတော့ ကျမကို “ မမပိုး ” လို့ပဲ အဖျားစွတ် ခေါ်တယ်...

ဖြိုကြီးက အိမ်မှာ စားအိမ်သောက်အိမ်လို ဖြစ်နေတာ ၊ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းကဆိုတော့ အဖေရောအမေရော ကျမကရော အရမ်းအလိုလိုက် အရမ်းချစ်ကြပါတယ်..။

ဒါနဲ့လေ ကျမ အသက် (၂၀) လောက်က ထင်တယ်..။ အဲတုန်းက ဖြိုးကြီးက (၁၇) လောက်ပေါ့...။ ရပ်ကွက်ထဲက အကိုကြီးတစ်ယောက် ကျမကို ရည်းစားစာ လိုက်ပေးတာ ဖြိုးကြီးက သိသွားလို့ အဲ အကိုကြီးကို ရန်သွားရှာတာ..။

ဖြိုးကြီးက ကျမအပေါ် အဲလောက်ထိ ချစ်သလို သဝန်လည်း အရမ်းတိုတယ်။

..........................

အဲ့လို သဝန်တိုတဲ့ကြားကပဲ ဖြိုးကြီး မသိအောင် ရည်းစား ခိုးထားရတာပေါ့ ။ ပထမဆုံးတစ်ယောက်တုန်းကတော့ ရည်းစားသာ ဖြစ်သွားတယ် ။ လက်လေတောင် အကိုင်မခံ လိုက်ရပါဘူး။ ဒုတိယ တစ်ယောက်နဲ့ကျ အပေါ်ယံ အနမ်းလောက်ပဲ ကြုံလိုက်ရတယ်။

ဖြိုးကြီး သိသွားပြီး သူကြောင့်ပဲ လမ်းခွဲခဲ့ရတယ်။ ဖြိုးကြီးက ကျမကို ချစ်နေတာ မသိခဲ့မိဘူးလေ။ မောင်နှမချင်း ဆွေမျိုးသာချင်း အချင်းချင်း ချစ်ကျတယ့် အင်းစက် ဆိုတာ မသိခဲ့၊ ချစ်လို့ရတယ် ဆိုတာလည်း မသိတော့ ရည်းစားကို ချစ်လှချည်ရဲ့လို မဟုတ်ပေမယ့် ရည်းစားနဲ့ ပြတ်ရလို့ အဲ့တုန်းကတော့ ဖြိုးကြီးကို စိတ်ဆိုးမိတာပေါ့။

ကျမ အကြောင်းတွေချည်း ပြောပြလို့ ပျင်းနေကျပြီးလား။ ကောင်းခန်းက ဘယ်ကစလည်း ဆိုတော့ ဖြိုးကြီးကို ဆိုင်ကယ်စီး သင်ခိုင်းရာက စတာပါပဲ။

ကျမ ဆိုင်ကယ် မစီးတက်တော့ ဖြိုးကြီးကို သင်ပေးဖို့ ပူဆာရတာပေါ့။ အဲ့တာနဲ့ ညနေခင်း လူရှင်းတဲ့ အချိန် လူပြတ်တဲ့ မြို့ပြင်လမ်းဘက်ကို သွားသင်ရတာ။

“ မမပိုး လေဗာလေး ကိုဆွဲကြည့် ငြိမ်နေအောင်ဆွဲ ရပြီ”

ဆိုတော့ ကျမက အရှေ့က ဖြိုးကြီးက အနောက်က ခွထားတာ စထွက်တော့ မငြိမ်ဘူး။ ကျမက ကြောက်နေတော့ 

“ မ‌ကြောက်နဲ့ မမပိုး”

ဆိုပြီး ဖြိုးကြီးက အနောက်ကနေ ဆိုင်ကယ် လက်ကိုင်လေးကို အသာ လှမ်းထိန်းပေးတယ် ။ ဖြိုးကြီးက နောက်ကနေ ခွထာပြီး  လက်ကိုင်းလေကို ကျမ လက်ပေါ်က အုပ်ကိုင်ပေးထားတော့ ကျမ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးကြီး ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ ရောက်နေတာပေါ့။  ကျမ ရင်ခုန်သလိုလို ရင်တဖိုဖို ဖြစ်သွားတယ်။

ခဏနေတော့ ကျမ ရဲလာတယ် ။ ဖြောင့်အောင် မောင်းတတ်လာတယ် ။ နည်းနည်းရလာတော့ နောက်တစ်ဆင့် ဂီယာထိုး ဘရိတ်နင်းတာတွေ ဖြိုးကြီးက စသင်တယ်။  နောက်အရှိန်လေးရအောင် မောင်းခိုင်လိုက် အရှိန်လျှော့ ဘရိတ် နင်းခိုင်းလိုက် ယိုင်သွားရင်  တစ်ဖတ်ကခါးကို ကိုင်ပြီး တစ်ဖတ်က လက်ကိုင်လေး ထိန်းပေးလိုက်ပေါ့ ။

အဲကျမှ သိလိုက်ရတာက ကျမ ဖင်ကားကားကြီးကြားကို ဖြိုးကြီးရဲ့ သံချောင်လို မာမာတောင်တောင်လီး‌ချောင်းကြီး လာလာ ထိုးနေတယ် ဆိုတာပဲ ။ လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း ရှေ့တိုးတိုးလာလိုက်တာ ကျမက ဖြိုးကြီးလီးကြီးပေါ် ကျမဖင်ကြီးနဲ့ တက်ထိုင်မိနေသလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ 

ကျမ အသက်ရူသံတွေ မြန်လာပြီး ရင်ခုန်သံတွေ ဗရမ်းဗတား ဖြစ်သွားတယ်။ ဆိုင်ကယ် စီးသင်နေတာကိုပါ မေ့သွားပြီး ဆိုင်ကယ်ပါ ရမ်းခါသွားတာပေါ့။ အဲ့တော့မှ ပိုဆိုးသွားတာ‌ပေါ့။ ဖြိုးကြီးက လက်ကိုင် နှစ်ဘက်လုံးကို ကျမလက်ပေါ်က အုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ကျမ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးကြီးရင်ခွင်ထဲ နောက်တစ်ကြိမ်း ပြန်ရောက်သွားပြန်တယ်။ 

ဆိုင်ကယ်က ခုန် ခုန် သွားတော့ ဘယ်လိုပုံစံ ဖြစ်နေလည်းဆို ကျမ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖြိုးကြီးက နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ကျမ ဖင်ကားကားကြီး ကြား ဖြိုးကြီးဟာ မာတောင်တောင်လီးကြီးနဲ့  ညောင့်ပြီး ထမိန်အပေါ်ကနေ လိုးနေသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။ 

ကျမကိုယ်မှာ ကြက်သီးဖုကလေးတွေ ထလာပြီး ကျွန်မ‌ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ စိုစိုစွတ်စွတ် ခံစားလာရတယ်။စိတ်ထဲ လွင့်သွားလိုက်။ မြင့်သွားလိုက် နဲ့ပါပဲ။

မြို့ပြင်ဆိုတော့ လူကလဲပြတ်တယ်။

ဖြိုးကြီးက 

“ မမပိုး ဟိုအပင်ကြီး အောက်ခန နားရအောင်”

ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ် ရပ်လိုက်ပြီး အပင်ကြီးအောက်ကို ကျမကို ခေါ်သွားတာ ။ ကျမလည်း စိတ်ညို့ခံရတဲ့ လူလိုပဲ ဖြိုးကြီး ဆွဲခေါ်ရာနောက် ပါသွားတာပေါ့။

အပင်အောက်ရောက်တော့

“ မမပိုး"  

လို့ တိုးတိုးလေး ခေါ်ပြီး နဖူးကို ငုံ့နမ်းလာတယ်။ မတော်ဘူးဆိုတဲ့ အသိရှိပေမယ့် ကျမ မရုန်းကန်ပဲ ငြိမ်သက်နေမိတယ်။ မျက်နှာ အနှံနမ်းပြီး သူ့အနမ်းတွေက နှုတ်ခမ်းဖျားမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်။ ခေါင်းကို ဆွဲမော့ပြီး ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေတယ်။ အသက်ရှူ မဝတော့ဘူး။ ရင်ဘတ်တွေ ကော့တတ် လာမိတယ်။

ရင်ဘက်ထဲ က နှလုံး ခုန်သံတွေကလည်း မီတာ (၁၀၀) ပြေးထားသလို အရမ်းခုန်နေပီ ။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတဲ အသိဝင်လာမိတော့ ဖြိုးကြီးကို ပြောလိုက်မိတယ်။ 

“ ဖြိုးကြီး ရယ် မမပို တို့က မောင်နှမ တွေလေ မဖြစ်သင့်ပါဘူး " 

“ မမပိုး  ဖြိုးကြီး  မမပိုးကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ မသိဘူးလား ...မမပိုးကို ဖြိုးကြီးက အစ်မတစ်ယောက်လိုကော ချစ်သူလိုကော ချစ်တာပါ ...မမပိုး အရင် ရည်းစားတွေထက်သာတဲ့ အချစ်မျိုးနဲ့ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက ချစ်ခဲ့ရတာပါလို ”

ပြောလာတယ်။ 

“ ဖြိုးကြီးရယ် မောင်နှမချင်း ချစ်လို့ရလို့လား ”

လို့ ကျမက မေးမိတော့ ဖြိုးကြီးက 

“ ရတာပေါ့ မမပိုးရယ်.. ချစ်သူတွေက 1500 အချစ် ပဲရှိတာ.. မောင်နှမချင် ချစ်ရင် 1500 အချစ်ရော 528 အချစ်ရော ဆိုတော့ 2028 အချစ် သူတိုထက် ပိုပျင်ထန်းပါတယ် ” တဲ့ ။

သူအချစ်ကို လက်ခံပေးပါလို့ ပြောလာတယ်။

ကျမ ခေါင်ငြိမ့်မိသလား ခေါင်းခါးမိသလား မသိလိုက်မိခင်မှာပဲ ဖြိုးကြီးလက်တွေက နောက်ကျောကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ အင်္ကျီကြယ်သီးလေးတွေ တခုချင်းဖြုတ်နေတာကို သိပေမယ့် အလိုက်သင့်နေပေးမိပြန်တယ်။

နောက်ကျောကို လက်လျှိုပြီး ဘော်လီ အင်္ကျီချိတ်တွေ ဖြုတ်နေတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတာမလွှတ်ပဲ လက်တွေက ကျမ နို့တွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်လာတယ်။ နို့သီးထိပ်လေးတွေကို လက်မ လက်ညှိုးသုံးပြီး ချေပေးတယ်။

" အင်း ဟင်း ဟင်းးးး"

ညည်းသံတွေ အလိုလို ထွက်ကျလာတယ်။ အနမ်းတွေကို လွှတ်ပြီး ကျမကို အသာလေး လှဲချလိုက်တယ်။

“ အိုး မောင်ရယ်”

ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး မောင် လို့ခေါ်လိုက်မိမှန် မသိတော့ပါဘူး။

ကျမစိတ်ထဲ ငိုမလို ရီမလိုပါပဲ။

" ဟင့်အင်"

မသိမသားလေး ရုန်းမိတယ်။ ဖြိုးကြီးက လွှတ်မပေး။ ကျမနို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး အငမ်းမရ စို့တယ်။

“ အ့”

“ အို”

အရှိန်လေးတတ်လာတော့ ကျမ မရုန်းမိတဲ့ အပြင် ပါးစပ်ထဲက ကျွတ်မှာတောင် ကြောက်နေပြီ။ ဖြိုးကြီး မက်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျမမဝံ့မရဲ ကြည့်မိတယ်။

ဖြိုးကြီးက ကျမကို ပြုံးပြပြီး သူပုဆိုးကြီး ချွတ်ချလိုက်တယ် လီးကြီးကအရမ်းမကြီးဘူး အနေတော်ပဲ ။ ဖြောင့်တန်းနေတယ်။ ဒစ်ထိပ်ဖူး က ပစ်တော့မယ့် ဒုံးပျံလို ထောင်နေတယ်။

ကျမရှေ ဒူထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ် ကျမထမီကို လှန်ပြီးကျမ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲကားလိုက်တယ်။

“ အိုး ”

ပြီး ဖြိုးကြီးက ကျမ ပေါင်တွေကို နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ဆီးခုံမွှေးလေးတွေကို လက်နဲ့ မနာအောင် ဆွဲတယ်။ သူ့လျှာကြီးနဲ့ ပေါင်တွေကို လျှက်တယ်။ သူ့ရဲ့ လျှာဟာ ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို ဝေ့ဝိုက်ပြီး ဆော့ပေးနေတယ်။

ကျမ အသက်ရှုသံတွေ မြန်လာရပြန်တာပေ့ါ။ ကျမ စောက်ဖုတ် ကို တမင်မထိပေးပဲ ဘေးနားလေးတွေကိုပဲ ဆော့ကစားနေတာက ကျမကို ပိုကြွလာစေတယ်။ ခါးလေးကို မသိမသာ သူ့နှုတ်ခမ်းနောက် လိုက်ရွေ့ပေးမိတယ်။

ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်တယ်။ လက်မနဲ့ ကျမ အရသာဖူးလေးကို ဖိချေပေးတယ်။ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကိုဖြဲပီး လျှာနဲ့ကလိနေတယ်။

“ အိုး အို ”

သူ့လျှာဟာ ထက်အောက် စုန်ဆန်ပြေးလိုက်၊ ဝေ့ဝိုက်ကာ တိုးလိုက်နဲ့ ကျမမှာ အဲ့ဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားနေရတာပေါ့။

“ အ. အ..  ..”

ကျမ ဖင်ကြီးတွေ ကြွတက်လာတယ်။ ကျမအစိက်ု ဖိစုပ်ပြီး လက်နဲ့ လိုးပေးနေတော့

“ အားး အ့..”

“ အို..”

အောက်က မြက်ခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲထားမိတယ်။

“ အ့..အ့”

ကော့တက်လာပြီး တကိုယ်လုံးကရှိသမျှ အားတွေ သွန်ချလိုကိသလို ဝုန်းကနဲ ပြန်ကျလာတယ်။ ဖုတ်လှိုက် ဖုတ်လှိုက်နဲ့ အသက်ရှူလို့မဝ။ ရေထဲကငါး ကုန်းပေါ်ပစ်တင်သလို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေတယ်။

ပြီးလည်းပြီးရော့ ဖြိုးကြီးက သူဟာကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ကျမပေါင်ကြားဝင်လာပြီး ကျမအဝကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံသွင်းနေတယ်။ ကျမမနေနိုင်တော့ဘူး ခါးကိုကော့လိုက်မိတယ်။ ဒုတ်ခနဲ သားအိမ်ကို ဆောင့်မိတယ်။

ဘယ်လို အရသာရယ်လို့ မပြောတတ်ဘူး။ တဖြည်းဖြည်း စလာတဲ့ လှုပ်ရှားမှု နဲ့အတူ  လီးကြီး ကျမအဖုတ်လေးထဲမှာ ရှေ့နောက် ရွေ့နေတယ်။ ပြည့်သိပ်နေတဲ့ ခံစားမှု ၊ ရွေ့လျား ပွတ်တိုက်နေတယ့် အတွင်းသားတွေနဲ့ ထိမိမှုတွေနဲ့ အတူ

ကျမစိတ်တွေဟာ အဲဒီခံစားမှုတွေကို ပိုပို လိုချင်လာမိနေတယ်။ အထုတ်အသွင်း စည်းချက်ညီညီနဲ့ ဆောင့်ပေးနေတယ်။ ကျမလေ ကော့ကော့ပေးမိတယ်။

သူ့လီးကြီး ကျမထဲက ထွက်သွားမှာစိုးပြီး ညှစ်ညှစ်ထားမိတယ်။အဖုတ်လေးထဲ ပြည့်ဝင်လာနေတဲ့ လီးကြီးဟာ အတွင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး ဟိုး..အဆုံးထိရောက်သွားပြီ။ ဆောင့်ချက်တွေ ပိုပိုမြန်လာတယ်။ ပိုပို အားပါလာတယ်။

“ အိုး ကောင်းလိုက်တာ မမပိုးရယ် "

သူ့အသံကြားတော့ ကျမ ပိုပိုညှစ်ပေးမိတယ်။

“ အိုး ”

“ မောင်....မမ မရတော့ဘူး”

မောင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်ဆန်လာပြီး ကျမ အထဲကလည်း ကျင်လာတယ်။ သားအိမ်ကို လာထိတဲ့ သုတ်ရည်တွေနဲ့အတူ ကျမ အသွေးအသားတွေလည်း ထွက်ကျကုန်ပြီထင်တယ်။ ကျမ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာအသစ်ကို ခံစားမိလိုက်တယ်။

မဖြစ်သင့်မှန်း သိပေမယ့် ဖြားယောင်းတဲ့ အမှောင်နောက် တကောက်ကောက် လိုက်နေမိတော့ပါတယ်။


ပြီးပါပြီ။


( စကားချပ်-‌ပြောပြသူညီမလေစကား-

အင်းစက် ဖြစ်တဲ့ မောင်တစ်ဝမ်းကွဲနဲ့မှ အလိုးခံဖူးတာ ခု မောင်တစ်ဝမ်းကွဲကို အရမ်းချစ်ပြီး အလိုးခံနေပြီ၊ သူ့အိမ်မှာ နေ့တိုင်း သွားနေနေတာ လူလစ်တိုင်း လိုးတယ်။ )

...........................

မှတ်ချက် ။       ။ စာရေးသူက ဖြစ်ရန်မှန်မောင်နှမ အင်းစက် ဇာတ်လမ်း လို့ ရေးထားသော်လည်း အင်းစက်မဟုတ်ပါ၊ ခုခေတ်မှာ မောင်နှမ တဝမ်းကွဲ၊ နှစ်ဝမ်းကွဲ တွေကို လူကြီးတွေ ဆွေမျိုးတွေက ဖိတ်မယ့်ဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲ ဖိတ်ဆိုပြီး ရည်ရွယ်ကာ ပေးစားလက်ထပ်ပေးနေပါပြီ။ 

အင်းစက်ဆိုတာက မောင်နှမအရင်းအချင်းချင်း၊ အဖေနဲ့သမီး၊ အမေနဲ့သား သွေးသားစပ်ယှက်တာကိုမှ အင်းစက်လို့ခေါ်ကြတာပါ။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



ဆရာမ နဲ့ အရိုးကြေကြေ (စ/ဆုံး)

ဆရာမ နဲ့ အရိုးကြေကြေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ ကျောင်းမှ နေ့တပိုင်းခွင့် ယူပီး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ကျောင်းဆွဲခြင်းတောင်းလေး လက်တဘက်က ဆွဲရင်း တက္ကစီ တစ်စီး တားလိုက်ပီး ကားပေါ်တက်လိုက်တယ် ။

“ ဘုရင့်နောင် ကုန်းကျော်တံတား အလွန်နားလေးက ... ဟော်တယ် ကို မောင်းပေးပါ ... ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ... ” 

တက္ကစီ သမား လည်း ကားကို ကျွမ်းကျင်စွာ မောင်းထွက်လိုက်တယ် ။ ... အော် .. ပိတ်လိုက်တဲ့ လမ်းတွေ သမိုင်းကနေ ဘုရင့်နောင် ကို တစ်နာရီကျော် မောင်းလိုက်ရတယ် ။ ဆရာမ ဒော်မြတ်မေစိတ်လော နေလို့လားတော့မသိ အရမ်းကြာသလို ထင်မိတယ် ။ 

ဟော်တယ် နားရောက်တော့ တက္ကစီ သမား ကို ပိုက်ဆံရှင်းပီး ဟော်တယ်ထဲ ဝင်လာလိုက်တယ် ။ ဟော်တယ် ရီစပ်ရှင်မှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို မေးလိုက်တယ် 

“ အခန်းနံပါတ် (၂၀၃) က ဧည့်သည် နဲ့ တွေ့ချင်လို့ပါ ညီမလေး ... ” 

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ ဒုတိယထပ် က ညာဘက် နှစ်ခန်းမြောက်ပါ ဆရာမ အခန်းကိုသွားမလား ဧည့်ခန်းမှာ တွေ့ချင်လား ဆရာမ ခေါ်ပေးရမလား ... ” 

“ ရတယ် ညီမလေး အဆင်ပြေရင် အခန်းကို ပဲ သွားလိုက်မယ်လေ ဖြစ်တယ် မလား ... ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ ... ” 

ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံ နဲ့ ဆိုတော့ ရီစရှင်က ဝန်ထမ်းကောင်မလေး ကလည်း ရိုရိုသေသေ ပါပဲ ။ တော်ရုံလူဆို ဧည့်သည် တွေ့ရင် အခန်းထဲ တွေ့ခွင့်မပေး ။ မိန်းကလေး ဆို ပိုဆိုးတယ် အခုက ကျောင်းစိမ်း ဝတ်လာတဲ့ ဆရာမဆိုတော့ ခွင့်ပြုလိုက်တယ် ။ ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ အပေါ်ထပ်ကို တက်လာပီး ညာဘက် ကွေ့ကွေ့ ဝင်လိုက်ချင်းပဲ အခန်းနံပါတ် (၂၀၃) ကိုတွေ့လိုက်တယ် ။ 

အခန်း၀ နားမှာ ရပ်နေရင်း ဘေးဘီ ကို မျက်လုံးကစားလိုက်တယ် ။ လူသူတစ်ယောက်မှ မတွေ့ ။ အခန်းတံခါး ကိုခေါက်ဘို့ လုပ်လိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် တွေးမိလိုက်တယ် ။ ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်နေတယ် ။ ဒေါ်မြတ်မေက အခု အသက် သုံးဆယ့်နှစ်ထဲ ဝင်လာပီ ။ ခန္ဒာကိုယ် ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းရယ် ။ 

ပြောရမယ်ဆို အခုခေတ် ဖေ့ဘွတ်ထဲမှာ ခေတ်စားနေတဲ့ ဆက်ဆီမော်ဒယ် ဇွန်သင်ဇာ တို့လို့ ဘော်ဒီမျိုး တင်ကြီးကြီး ရင်ကားကား ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံ နဲ့ ခါးတို အကျီ ရင်ဖုံးလေး ဝတ်ထားတာများ မြင်ရတဲ့သူ နှစ်ခါပြန်ကြည့်ရတယ် ။ ကျောင်းဆရာမ မို့လို့သာ သိပ်ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း မနောက်ရဲကြတာ ။ 

ကျောင်းစိမ်း ထမိန်အောက်က ကားထွက်နေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ က ပုရိသ တို့အာရုံကို ဖမ်းစား နိုင်တဲ့ အပြင် အပေါ်ပိုင်း ရင်ဘက်ထွားထွားကြီးတွေကလဲ အတွင်းခံခါးရှည်ဘော်လီ အောက်မှာ ဝင့်ဝင့်ထည်ထည်ရယ်လေ ။ ကျောအောက်ခါးနားထိ ရှည်လျှား နက်မှောင်သန်စွမ်းလှတဲ့ ဆံပင်တွေကို အပေါ်မှာ ဆံထုံးလေးထုံးထားတော့ ခပ်ယဉ်ယဉ်လေး ဖြစ်နေတယ် ။ 

ဆက်ဆီဆန်ဆန် ဘော်ဒီနဲ့ မြန်မာဆန်ဆန် ကျောင်းစိမ်း ဝတ်စုံ ဟာ လိုက်ဖက်လွန်းလှတယ် ။တင်ပါး အောက်အဝိုက် နားမှာ အောက်ခံပင်တီ ကြိုးရာလေးကလည်းထင်ခြားလွန်းလှတယ် ။တင်းရင်းလွန်းတဲ့ တင်ပါးတွေကို မနိုင်ဝန်ထမ်းထားရမှန်း ထမိန်ပေါ်မှ ကြည့်ရုံ နဲ့ သိနိုင်တယ် ။ 

“ ဒေါက်..ဒေါက်…ဒေါက် ... ” 

အခန်းအတွင်းမှ တံခါး ဂျက်ဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရပီး အခန်းတံခါးလေး ပွင့်သွားတယ် ။ အခန်းထဲ မှ ဇေယျ အခန်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာ နဲ့ အခန်းထဲကို တန်းဝင်လိုက်တယ် ။ ဝင်းနောင် တံခါး ကို ဂျက်ပြန်ချလိုက်တယ် ။ ဆွဲခြင်းတောင်းလေး ကို စားပွဲခုံပေါ်မှာ တင်လိုက်ကာ ဇေယျ ကို ဖက်လိုက်ရင်း 

“ သတိရလိုက်တာ မောင်ရယ် … အရမ်းလွမ်းတာပဲ... ” 

“ မောင်လည်း သတိရတာပါပဲ မရယ်  ... ” 

ဇေယျ နဲ့ ဒေါ်မြတ်မေ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ 

“ မ အချိန် ရရဲ့လား ... ” 

“ အင်းး ရတယ်မောင် နေ့တပိုင်းခွင့်ယူပီး ကျောင်းကနေ တိုက်ရိုက်လာလိုက်တာလေ တွေ့ဘူးလား ကျောင်းစိမ်းတောင် မလဲရသေးဘူး  ... ” 

“ မ က ကျောင်းဝတ်စုံလေး နဲ့ အရမ်းလှတာပဲ ... ” 

“ သွားပါ တွေ့ မှ ချွဲနေတယ် ... ” 

ရင်ခွင်ထဲမှာ ခိုနားရင်း ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ ရင်တွေ ခုန်နေတယ် ။

“ ဒါနဲ့ မောင် ရန်ကုန်မှာ ဘယ်နှစ်ရက် ကြာမှာလဲ  ... ” 

“ သုံးလေးရက်လောက်ပဲ ကြာမယ် အလုပ်ကိစ္စ ပီးတာ နဲ့ ချက်ချင်း ပြန်ရမှာ ... ” 

“ ဟင် မောင်ကလည်း ခန လေးရယ်... ” 

“ ဟုတ်တယ် မရဲ့ အခုတောင် အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ မို့လို့ရန်ကုန်လာရတာ နို့မို့ဆို ရန်ကုန်လာဘို့ ဝေလာဝေးပဲ ... ” 

“ ဟုတ်ပါပီရှင် နိုင်ငံသားကောင်း စစ်ဗိုလ် ကြီး ဆိုတော့လဲ တာဝန်တွေ များပြားတော့ ဘယ်အားပါ့မလဲ နော့်... ” 

ဟုတ်သည်။ ဗိုလ်ကြီးဇေယျ က တပ်မတော် အရာရှိကြီး တစ်ဦး ။ လွန်ခဲ့တဲ့ (၅) နှစ်ကျော်ကျော် လောက်က ပုသိမ်မှာ တာဝန်ကျချိန်တုန်းက ဒေါ်ယဉ်ယဉ်စိုး နဲ့ ဆုံခဲ့တာ ။ အဲ့ဒီတုန်းက ဒေါ်မြတ်မေလဲ ပုသိမ် အ.ထ.က ကျောင်း မှာ အလယ်တန်းပြ ဆရာမ ။ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က မိတ်ဆက်ပေးရင်ဲဇေယျနဲ့ ခင်မင်မိရာ က ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတယ် ။ 

ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ ရုံတင်မက လင်မယား အရာ ပင်မြောက်ခဲ့တယ် ။ ချစ်သူတွေ ဖြစ်ပီး ပျော်ရွင်လို့မှ မဆုံးသေး ဇေယျလည်း တပ်ပြောင်းပါ ဒေါမြတ်မေ လည်း ရန်ကုန်ကို အထက်တန်းပြ ဆရာမ အဖြစ် ရာထူးတိုး ပါရင်း နှစ်ယောက်သား ဝေးခဲ့ရတယ် ။ အဆက်အသွယ်တော့ မပြတ်ခဲ့ ။ ဇေယျက လာရှိုးဘက်မှာ တာဝန်ကျတာ မို့ တွေ့ ဆုံဘို့ မလွယ်ခဲ့ ။ 

အခု ဇေယျ အလုပ်တာဝန် နဲ့ ရန်ကုန်ကို ရောက်ရောက်ချင်း ဖုန်းဆက်တော့ ဒေါ်မြတ်မေအံ့သြသွားခဲ့သလို ဝမ်းလည်းသာရတယ် ။ဖုန်းရရချင်း ပဲ ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီးထံ ခွင့်တိုင်ပီး အရေးပေါ် ကိစ္စ ရှိတာမို့ နေ့တပိုင်းခွင့်တောင်း ရင်း ထွက်လာခဲ့ရတာ ။ 

“ မောင် အသားတွေ မဲသွားတယ်နော် အရမ်းပင်ပန်းလို့လား ... ” 

“ အင်းး နဲနဲ တော့ ပင်ပန်းတာပေါ့ စစ်သားပဲ အသားမဲတာ ကိစ္စ မရှိပါဘူး... ” 

“ ဟုတ်ပါပီ မောင်ရယ် မောင့် ကို သနားလို့ပါ ... ” 

“ အဲ့ဒါကြောင့် မ ကို ချစ်နေရတာ ... ” 

ပြောရင်း ဇေယျ က ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ နုတ်ခမ်းလေး ကို မေးစေ့ မှ ဆွဲယူကာ နမ်းစုပ်လိုက်တယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ... ” 

“ မ မောင် အရမ်း လွမ်းနေပီ ပီးမှ စကားတွေ ပြောမယ်နော် အခု အရမ်းချစ်ချင်နေပီ ... ” 

“ မောင့်သဘောပါ ... ” 

ဇေယျ လည်း ဒေါ်မြတ်မေ ရဲ့ တင်ပါး တွေကို ပွတ်ရင်း နုတ်ခမ်းတွေ ကို အငမ်းမရ စုပ်တော့တယ် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ... ” 

“ အင်းး ပြွတ် ပြွတ် အူး... ” 

စစ်သား တစ်ယောက် ရဲ့ အနမ်းတွေက အားပြင်း လှတယ် ။ ဆရာမ တစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်းတွေကလဲ တက်မတ်မှုတွေ လွှမ်းခြုံနေတယ် ။ စစ်သားတစ်ယောက်မို့ မိန်းမ များ နှင့် ဆက်ဆံမှု သိပ်မရှိ ။ တောထဲတောင်ထဲတွင်သာ အနေများလှသဖြင့် ယခုလို မိန်းမသား တစ်ယောက် နဲ့ တွေ့စဉ်အချိန်မှာ အရမ်းကို ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေသလို ဆရာမ တစ်ယောက်ကလဲ ကျောင်းပတ်ဝန်းကျင် လူ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အနေများလှ သဖြင့် ရိုးရိုးယဉ်ယဉ် နေနေ ရသဖြင့် အခု လို အချိန် မှာ သူမ ရဲ့ အတွင်းစိတ် လိုအင်တောင်းတ မှုတွေ ကို လွှတ်ချလိုက်သလို ဖြစ်နေတော့တယ် ။ 

ဇေယျ နဲ့မြတ်မေ တို့ ရဲ့ အနမ်းတွေ က ပြင်းပြင်းရှရှ ရှိလှသည်။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ... ” 

အောက်ခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်ထားသော ဇေယျ ရဲ့ လီးတံ ကြီး က ပုဆိုး အောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်လာကာ ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ ရဲ့ ဘိုက်သား ပြင်ကို ထောက်မိထားသည် ။ ဇေယျ အရပ်က ငါးပေ ရှစ် ကျော်ပီး မြတ်မေရဲ့ အရပ်က ငါးပေသုံးလောက် မို့ ဇေယျလီးက ဒေါ်မြတ်မေ ရဲ့ ဘိုက်သား နား ကိုထောက်မိနေခြင်းဖြစ်သည် ။ ဇေယျ အရပ်က ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ် အသားညိုညို တကယ် စစ်သားစစ်ဗိုလ်ကြီး ပီသလှပေသည် ။ 

ဇေယျ ရဲ့ သန်မာ တဲ့ လက်တွေက လည်း ဒေါ်မြတ်မေ ရဲ့ တင်ပါး ကားကားကြီး တွေ ကို ဖြစ်ညှစ်နေတယ်။ဒေါမြတ်မေ ရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက လည်း အခြားသူတွေလို ပျော့စိစိ မဟုတ် ၊ တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိလှတယ် ။ သူမ ရင်ဘတ်မှ ဆူဖြိုးလွန်းလှတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကလည်းဇေယျရဲ့ ရင်ဘက်နားလောက်မှာ ဖိညှစ်ထားသလိုဖြစ်နေတယ် ။

“ မောင် ကျောင်း ဝတ်စုံတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ်... အပြန်ဒါပဲ ဝတ်သွားရမှာနော် ....တော်ကြာ မြင်မကောင်း ဖြစ်နေရင် မကောင်းဘူး ... ” 

“ မောင်..ချွတ်ပေးမယ်နော် ... ” 

ခန္ဒာကိုယ်ချင်း ခန ခွာလိုက်ကာ ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ ရဲ့ ကျောင်းစိမ်း အကျီ ရင်ဖုံးလေးမှ ဘောက်စိ လေး တွေ ကို တဗြုတ်ဗြုတ် ဖြင့် ခွာချလိုက်တယ် ။ အတွင်းမှ ရှင်မီးအကျီလို ခါးရှည် ဘော်လီလေး အတွင်းမှ နို့အုံကြီးတွေက အပြင်ဘက်ကိုတောင် ထွက်ချင်သယောင်ယောင် ။ ရင်ဖုံး အကျီလေး ကို ချွတ်အပီး မြတ်မေ ကျောပေးလိုက်တော့ နောက်ဘက်က ကျောအပြည့် ချိတ်တွေ ကို တစ်ခုချင်းစီ ဖြုတ်ပေးလိုက်တယ် ။

ချိတ်တွေ ဖြုတ်အပီး ပုခုံးပေါ်မှ ကြိုးလေး နှစ်ချောင်း ကို အသာ မ ကာ ရှေ့ သို့ ဆွဲ ယူချွတ်ပေးလိုတယ် ။ ကျော ပေးထားတဲ့ မြတ်မေရဲ့ နို့အုံတွေ ကို ဇေယျ အနောက်မှ လှမ်းကာ ဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ် ။ ဇေယျ လက်နှင့်တောင် မဆန့် ။ 

နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အရှေ့သို့ ငေါထွက်နေတယ်။ ဇေယျလ်က ကြမ်းသည် ။ ထိုလက်ကြမ်းကြမ်း ဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေး တွေကို အသာ ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့မြတ်မေ ကြက်သီးတွေ ပါ ထလာတယ် ဲဇေယျနဲ့ ဒီလို မနေဖြစ်သည်မှာ သုံးနှစ်ကျော်ကြာပီ ။ သူမ အရမ်းတောင့်တ နေခဲ့ရတာ ။ 

“ မ နို့ တွေက အရင်ထက်တောင် ထွားလာတယ်နော် ... ” 

“ ဟင်းးးဟင်းးး မောင်ကလဲ မကြိုက်ဘူးလား ... ” 

“ ကြိုက်တာပေါ့ မ နို့တွေကော တင် တွေ ကော အရင်ထက် ထွားလာတယ် ...မောင် ပိုစိတ်ပါလာတယ်ကွာ  ... ” 

လက်တဘက်က နို့ အုံကို ပွတ်ရင်း နောက်လက်တဘက်က တင်ပါး ကို ပွတ်လိုက်တယ် ။ ဆရာမ ဒေါ်မြတ်မေ သူမရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန် အထက်ဆင် စလေး ကို ဖြုတ်လိုက်ကာ ထမိန်ကို အောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ်ချရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ကောက်တင်လိုက်တယ် ။ 

ထမိန်ကို အောက်ကနေလှမ်းအကောက် ခပ်ကုန်းကုန်း ဖြစ်သွားတာမို့ တင်ပါးကြီးတွေက နောက်ကို ပြူထွက်သွားတယ် ။  အတွင်းမှ ဝတ်ထားတဲ့ အောက်ခံပင်တီ အပြာနုရောင်အတွင်းမှ တင်ပါးကြီးတွေ များ ကွဲထွက်လာတော့မယ့်အလား ။ 

ဇေယျမြတ်မေ ကို အနောက်မှ သိုင်းဖက်ရင်း လည်ရုတ်သားလေးတွေ ကို နမ်းလိုက်တယ်။ ဇေယျရဲ့ ရိတ်ပီး ပြန်ထွက်ကာစ နုတ်ခမ်းမွှေး နဲ့ မုတ်ဆိတ်မွှေး အချို့က လည်ဂုတ်သားလေး တွေ လာစူးတာကြောင့်ဇေယျ ကြက်သီး များပင် ထမိတော့တယ် ။ 

လည်တိုင် နဲ့ ပုခုံးသားတွေ ကို နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ နမ်းနေသော ဇေယျရဲ့ လီးကြီး ကို လက်နောက်ပြန် လှမ်းကိုင်လိုက်တယ် မြတ်မေ ထမိန်ချွတ်နေတုန်း ဇေယျကလည်း အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ထားတာ မို့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပီ ။ 

အောက်ခံပင်တီ အပြာနုရောင်လေး တထည်သာ ကျန်တော့တယ် ။ ရင်ကားကား တင်ကားကား ခါးကျဉ်းကျဉ်း မြတ်မေ ရဲ့ အလှအပတွေကြောင့် ဇေယျလီးကြီးကလည်း အစွမ်းကုန် မာတောက်နေပီ ။ လီးတံ ကြီးက မြတ်မေ ရဲ့ လက်ထဲမှာ ပူပူနွေးနွေးကြီး ။ 

မြတ်မေ လည်ဂုတ်သားလေးတွေ ကို နမ်းနေရာမှ တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ လျှောဆင်းလာကာ ကျောပြင်တဝိုက် အနောက်မှ လျှာလေး ထုတ်ကာ နမ်းပေးနေရင်း ဒူးကွေးကာ ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ မြတ်မေသိတယ် ဇေယျ ဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ ။ 

ရှေ့မှ ကုတင်ဘောင်ကို ကိုင်လိုက်ကာ မြတ်မေ ခက်ကုန်းကုန်း အနေအထားလုပ်ပေးလိုက်ရင်း ခြေထောက်တွေ ကို အနည်းငယ် ကားပေးလိုကတယ် ။ ပင်တီ ပေါ်မှ နေ၍် ဇေယျ နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဆရာမဒေါ်မြတ်မေ ရဲ့ တင်ပါးတွေ ကို ယက်ပေးရင်း လက်မှ ပင်တီ မျော့ကြိုးလေး ကို ကိုင်ကာ အောက်သို့လိပ်ကာလိပ်ကာ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။

မြတ်မေ ဖင်ကို နောက်သို့ ပို ပစ်ပေးလိုက်တယ် ။ ကြီးမားလုံးကား တဲ့ တင်ပါး ကြီး နှစ်ခြမ်း ကို ဇေယျ လက်နှစ်ဘက် ဖြင့် သေချာ ဖြဲလိုက်တော့ စအို၀ ညိုတိုတို နှင့် စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသား များ နောက်သို့ ပြူထွက်လာတော့တယ် ။ စောက်ဖုတ် အ၀ မှာတော့ အရည်ကြည်လေး တွေ ပင် ထနေပီ ။ 

မြတ်မေ ရဲ့ ထူးခြားချက်မှာ အောက်မှ အမွှေးအမျှင် သန်လွန်းချင်းပင် ။ စောက်ဖုတ် အထက် မှ စောက်ဖုတ် ဘေးသား နားထိပင် အမွှေး တွေ ရှိနေသလို ဖင်စအို၀ ပတ်ချာလည်တွင်ပင် အမွှေးလေးများ ခပ်ရေးရေး ပေါက်နေပေသေးသည် ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲသို့ ဇေယျ လျှာလေး ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ... ” 

“ အားးး မောင် …ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ... ” 

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ... ” 

မနက်ကတည်း က ကျောင်းသွားပီး ကျောင်းမှ ချက်ချင်း ထွက်လာတာကြောင့် သန့်ရှင်းရေး မလုပ်ရသေးသဖြင့် အနံ့အသက် တော့ နဲနဲ ထွက်တယ် ။ ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ် အနံ့ ၊ ရမ္မက် ထန်နေချိန် မို့ စိတ်ရဲ့ခေါ်ဆောင် ရာ ရောက်နေသဖြင့် ၎င်း အနံ့လေးက ပင် ရမ္မတ်စိတ် ပိုထန်နေစေသည်လား မသိ ။ တချွတ်ချွတ် တပြွတ်ပြွတ် ဖြင့် စုပ်ပေးနေတယ်။

မြတ်မေကလည်း နောက်သို့ တင်ပါးကြီး ကို အစွမ်းကုန် ကော့ပေးထားသဖြင့် မတ်တပ်ရပ် ဖင်ကုန်း ထားသည့် ပုံစံ မှာ ဇေယျအကြိုက် ဖြစ်နေလေတော့တယ် ။ ဇေယျ ရဲ့ လျှာ ကလည်း စောက်ဖုတ် တင်မက စအို၀ နား အထိ ပင် အပေါ် အောက် ဆွဲပေးနေတယ် 

“ ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ်  ... ” 

“ အင်းးးဟုတ်တယ် မောင် အားးးကောင်းတယ် ... ” 

ပေါင်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ကားထားတာတောင်မှ တင်ပါးများက စောက်ဖုတ်နဲ့စအို၀ ကို လာလာ ဖုံးချင်နေသေးသဖြင့် ဇေယျ လက် နှစ်ဘက်က တင်ပါးတွေ ကိုဖြဲထားရမှ ခွာလို့မရ တင်ပါးတွေကို ဖြဲထားရင်း ယက်ပေးနေတယ် 

“ ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ... ” 

“ အားးး အင်းးးး အ အ ကောင်းတယ်မောင် ယက်ပေးအား... ” 

တချက်တချက် မြတ်မေ ဒူးကို အကွေးအဆန့်လုပ်ကာ အဖုတ်နဲ့ လျှာ ကို လှမ်းလှမ်း ပွတ်လိုက်သေးသည် ။ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆက်တိုက် ယက်ပေးအပြီး ဇေယျ မတ်တပ် ရပ်လိုက်ကာ မြတ်မေ ရဲ့ တင်ပါး နောက်တည့်တည့် မှာ နေရာယူလိုက်သည် ။ လီးတံကို ညာလက်ဖြင့် တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ကာ ဇေယျ တံတွေးတွေ ဖြင့် စိုရွဲနေတဲ့ မြတ်ေမေရဲ့စောက်ဖုတ် အဝမှာ လီးဒစ် ကို တေ့လိုက်ရင်း

“ မ … လိုးတော့မယ်နော် ... ” 

“ အင်း မောင် ..လိုးလေ... ” 

တင်ပါးကြီး နှစ်ခြမ်း ကို သေချာကိုင်ကာ လီးတံ ကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။

“ ဗျစ် …ဗျစ် …ဗျစ် …... ” 

“ အ အာအားး ဖြေးဖြေးမောင် မလုပ်တာ ကြာပီ ဖြေးဖြေး နော် ... ” 

“ အင်းးး စီးနေတာပဲ မရယ် အား... ” 

“ ဘွတ် ဘွတ်... ” 

“ ဘွ ဘွ ဘွတ် ... ” 

စောက်ဖုတ်ထဲမှ လေအံသံများ ထွက်လာတယ် ။

“ ဇွတ် ဖွတ် ဘွတ် ... ” 

“ အာာာအားးး အားးး မောင် အား... ” 

ခပ်ထွားထွား တင်ပါးကြီး နှစ်ခြမ်းကြားရှိ အဖုတ်အကွဲကြောင်း ကြားသို့ ဇေယျ လီးတံမှာ ဖြေးဖြေး ချင်း တိုးတိုးဝင်လာတာ အဆုံးထိ ရောက်ရှိသွားသည် ။ ဇေယျ လီးတံကလည်း ရှည်သည် ။ တောင်နေသည့် အချိန် (၈) လက်မ ခန့်ပင် ရှည်သည် ။ လီးကတော့ ခပ်မဲမဲ ဒစ်က ကားသည် ။

လီး အဆုံးဝင်သွားလို့ သားအိမ် နံရံမှာ သွားထောက်မိတော့ မြတ်မေ ခါးလေး ဆက်ကနဲ တုန်သွားတာတွေ့လိုက်တယ် ။ မြတ်မေ လီးတံကို ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဆွဲ နုတ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်း စလုပ်တော့တယ် ။ 

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ... ” 

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ... ” 

“ အားးး မောင် ကောင်းတယ် အား... ” 

“ အားးး လိုးလို့ ကောင်းတယ် မရယ် ...မလိုးရတာ ကြာလို့လားမသိဘူး... အား... ” 



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



Tuesday, October 29, 2024

အနမ်းတစ်ခက် ချစ်ဖက်သက်လျာ အပိုင်း ( ၇ )

အနမ်းတစ်ခက် ချစ်ဖက်သက်လျာ အပိုင်း ( ၇ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - နရသူ

ပျော်လို့ရွှင်လို့မှ အားမရနိုင်သေး။ အဖျက်အမှောက် ပယောဂတစ်စုံတစ်ရာက အိမ်အပေါက်ဝကနေ သူမကို ကြိုစောင့်နေနှင့်ပြီ။

ခင်ထားရီ နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်ခင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားဘဲ လင်သားဖြစ်သူထွန်းကြိုင် ဆိုင်းမဆင့်ဗုံပမာ အိမ်ပြန်ရောက်နေသည့်အဖြစ်ကို ပက်ပင်းကြုံတွေ့လိုက်ရသည်။ ဘယ်သွားလို့ ဘယ်ကလာတယ် ဆိုတာကအစ ပုလိပ်စစ်စစ်ကာ ပြောဆိုမေးမြန်းကြရာကနေ လင်နှင့်မယားတို့ ကတောက်ကဆတွေ ဖြစ်ကြသည်။

ဖြစ်ချင်တော့ ထွန်းကြိုင် သူတစ်ယောက်တည်း အိမ်ပြန်လာတာမဟုတ်ဘဲ သူ့နောက်မှာ လူပိုတစ်ယောက်ပါလာကာ အဆိုပါ လူပို ဆိုတာကလည်း သူကိုယ်တိုင်ကပဲ လိုလိုလားလားနှင့် မယားကြီးငုပ်တုပ် ခင်ထားရီတစ်ယောက်လုံး သက်ရှိထင်ရှားရှိနေရာ အိမ်ပေါ်ကို ဘာမပြောညာမပြော ခေါ်တင်လာခဲ့သော 'နွေးနွေးလှိုင်'ဆိုသည့် (၁၇ /၁၈) အရွယ် သွေးမတော်သားမစပ် မိန်းမပျိုချောကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်လို့နေပါသည်။

အဝေးပြေးကုန်တင်ကားမောင်းသည့် ကားသမားတစ်ယောက်ပီပီ မိမိအိမ်ယာကို တွယ်တာခြင်းအလျဉ်းမရှိ မိမိချစ်နှစ်သက်၍ ယူထားသော လက်ရှိ အိမ်သူဇနီးမယားကိုမှ ရင်ထဲမထားဘဲ လူလိုမကျင့် ခွေးလိုကျင့်ပြီး ခွေးကျင့်ခွေးကြံကြံသည် ဟူ၍သာ ဘာမှ မထောက်မညှာနိုင်ဘဲ သူ့ကိုသာ ရိုးစွပ်ရတော့မည်။

ခင်ထားရီ အတော်ကလေး ယမ်းပုံမီးကျ ဒေါမနဿဖြစ်ရသည်။

" ရှင့်မယားငယ်နဲ့သာ ရှင်နေ ရှင်နဲ့ကျွန်မ သေခန်းပြတ်တယ် ကိုထွန်းကြိုင်"

" မုန့်ကိုသာဝေစားမယ် ဒုတ်ကိုတော့ လုံးဝ ဝေမစားဘူးမှတ် အောက်တန်းကျတဲ့အစားထဲ ခင်ထားရီမပါဘူး သဘောပေါက်လိုက်"

ဖြစ်ချင်တာဖြစ်သည့်ဘဝမို့ ပါးစပ်ကပြောချင်ရာပြောပြီး လူလည်း တစ်လျှောက်လုံး စိတ်ရောကိုယ်ပါ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လာရသည့်အဆုံး အိပ်ခန်းထဲဝင် တံခါးကို ဂျိန်းခနဲပိတ်ပြီး ခင်ထားရီတစ်ယောက် ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်အစားပင်ချွတ်မလဲနိုင်ဘဲ ကုတင်ပေါ် ဝုန်းခနဲ ပစ်လှဲအိပ်ချ လိုက်တော့သည်။

စိတ်ဇောကသာ ဆောင်နေပေမယ့် လူက လုံးလုံးမဟန်နိုင်တော့လို့လားမသိ။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူမ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်လို့ သွားသည်။

အိပ်ရာကအနိုးမှာ သူမအိပ်စက်ရာ ကုတင်ကြီးတစ်ခုလုံး ဂဏှာမငြိမ်ဘဲ သွက်သွက်ခါလှုပ်ယမ်းနေသလို ထင်ရသည်။

ခင်ထားရီ စိတ်ထဲ တစ်စုံတစ်ရာ မသင်္ကာတာနှင့် မျက်လုံးမဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်ဖြစ်နေသည့်အကြားက သူမရဲ့ ဘေးဘီဝဲယာဆီ လှည့်ပတ် ကြည့်လိုက်ရာ သူမအိပ်နေသော (သူတို့လင်မယားရဲ့အပိုင်ဖြစ်သည့်)နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးရဲ့တစ်ဖက်ခြမ်းဆီမှာ သူမကိုမှ လုံးလုံးထီမထင်ဘဲ ပျော်ပျော်ကြီး ဒွိယံအချစ်ပွဲဆင်နွှဲနေကြသည့် အသစ်စက်စက် လင်မယားအတွဲကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" တောက်!!"

စိတ်ထဲကသာ မကျေမချမ်း တောက်ခေါက်လိုက်မိပေမယ့် လူကဖြင့် တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်။

ငါဘာဖြစ်ချင်သလဲ။ အခုလက်ရှိဘာဖြစ်နေသလဲ။ စိတ်ထင်ရာ လျှောက်ရမ်းပစ်လိုက်ရ ကောင်းမလား။ ငြိမ်နေတာပဲကောင်းမလား။

ငါ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ ပြောရရင် သူလည်းသူ့အပြစ်နဲ့သူ ငါလည်းငါ့အပြစ်နဲ့ငါ သူဘာဖြစ်ချင်သလဲ ဘာပြောချင်နေသလဲ။ အိမ်ပေါ် မယားငယ်ခေါ်တင်ပြီး အရင်မယားနဲ့အတူတူ နှစ်ယောက်လုံး တစ်ပြိုင်တည်းပေါင်းမလို့လား။ ဖြစ်ကောဖြစ်နိုင်လို့လား။ ငါက မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံး သဘောတူလက်ခံတယ်ပဲ ထားဦးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က ဘာပြောကြမလဲ။ ခုနေ အိမ်က အပြီးအပိုင်ဆင်းချသွားရင် ကောင်းမလား။ ဒါဆို ငါတို့ လက်ရှိနေထိုင်တဲ့ အိမ်တွေခြံတွေ ဘယ်သူအပိုင်ရမလဲ။ ဘယ်သူ အပိုင်စားယူသွားမလဲ။

" စဉ်းစားစမ်း!! ထားရီ စဉ်းစားစမ်း!!"

နေဦး။ သူ့အခြေအနေ အသာကြည့်စမ်းမယ်။ သူ ဘာဆက်ပြောမလဲ?? ငါသာ နှုတ်ပိတ်နေရင် အပြောခက်ပြီး သူတို့ဖာသာ ဒီအိမ်ကနေ ဆင်းသွားလိမ့်မယ်။ ဒါဆို ငါ့အိမ်ငါပိုင်ပြီ။ ဟုတ်တယ် ဒါ စဉ်းစားရမယ့်အချက်ပဲ။ သိပ် အရေးကြီးတယ်။ လူဟာ အဆုံးအဖြတ် တစ်ချက် မှားရုံနဲ့ လက်မဲ့ခြေမဲ့ အိုးအိမ်မဲ့ အခြေအနေမဲ့ဖြစ်သွားတတ်တယ်။ အလိမ္မာသုံးနိုင်မှ ရမယ်။ သူက ငါ့ကို အရှက်ရစေချင်လို့ ခုလို ကောင်မငယ်ငယ်တစ်ကောင်နဲ့ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ငါ့မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ ပေါ်တင် အလိုးဇာတ်လမ်း ခင်းပြတာပေါ့ အဟင်း ဟင်း ဟင်း။ ဒင်း မသိပါဘူး .. ငါ့အကြောင်းသိဖို့တော့ ဝေးပါသေးတယ်။

ထားရီတို့ စောက်ရှက်မရှိတာမှ နင့်လို လင်တစ်ကောင်တောင်မဟုတ်ဘူး လေးငါးခြောက်ကောင်မက တစ်ပြိုင်တည်းအိပ် တစ်ပြိုင်တည်း လူရှေ့သူရှေ့ ပေါ်တင်ကြီး အလိုးခံလာတာ။ ဒီလိုမိန်းမမျိုး ..။ လိုးချင်လား ကြိုက်သလောက်လိုး သူ့ကိုလိုးပြီးလို့မှ အားမရသေးဘူးဆိုရင် ငါ့ကိုပါ ဆက်လိုးလိုက်ဦး ဟောဒီ စောက်ပတ်ကြီး ဖြဲခံပေးလိုက်မယ် ဟင်းဟင်းဟင်း။ အမေပေးတဲ့လယ်တစ်ကွက်နဲ့ ရင်းနှီးထားရတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ရပိုင်ခွင့်ကိုတော့ ငါလိုမိန်းမအနေနဲ့ ဘယ်တော့မှအဆုံးမခံဘူးလို့မှတ်။ ထွန်းကြိုင် ..ထွန်းကြိုင် .. မလုပ်တတ်မကိုင်တတ် ကြားဖူးနားဝနဲ့ နင့်လီး ခုလို သရမ်းတာလေးလောက်တော့ ဟောဒီ ခင်ထားရီဆိုတဲ့ မိန်းမ သိပ်ကို ပျင်းသနားသေးတယ် အဟင်းဟင်း။

ကြည့်လိုက်။ လူကို မရမက စိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်ပြီး အိမ်ပေါ်က မျက်ရည်စက်လက် ခွက်ဆွဲဆင်းရမှာ ဘယ်သူဖြစ်မယ်ထင်သလဲ သေချင်းဆိုး ထွန်းကြိုင်ရဲ့။ ငါ မဟုတ်ဘူး .. နင် .. နင်သာ ဆင်းသွားရမှာ။ နင့်ရှေ့မှာ ဟော့သလို ပြုံးပြုံးကလေးနေပြမယ် ကွယ်ရာ ငါဘာလုပ်မလဲ မစဉ်းစားနဲ့ ရူးတောင်သွားလိမ့်မယ်။

" ကိုရယ် လိုးလိုး လိုးပါ အား အား .. အသေလိုး လိုးခွဲလိုက်စမ်း " 

ဟော့သလို ညုပြီးချွဲပြီး စပတ်ကလေး အပီဖြဲခံရင်း နင့်နောက်ကွယ်မှာ လီးအရာအထောင်လောက်နဲ့ နေ့နေ့ညည စိတ်ထင်ရာစိုင်းပြီး လိုးပြမယ့်ကောင်မ ဆိုတာ ယုံလိုက်ထွန်းကြိုင် .. ယုံလိုက်တော့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း။

ခံစားချက်ကို ဦးနှောက်နှင့် အနိုင်ယူလိုက်သည်။

မတုန်မလှုပ် ကျောက်ဆစ်ရုပ်သို့။ ဒီလောကဓံလောက်ကတော့ ခင်ထားရီ မဖြုံရေးချမဖြုံ။ ဒါလောက်ကလေးနဲ့ စာမဖွဲ့ဘူးလို့တောင် (လျှာအယားပြေကလေး) ပြောပြလိုက်ချင်ပါသည်။

လိုးသည်။ ပက်ပက်စက်စက်လိုးသည်။

လိုးသူက သူမရဲ့ကာမပိုင်လင်ဖြစ်သူ ထွန်းကြိုင်။ အလိုးခံသူက ခုတစ်ခေါက် အိမ်ကိုသူခေါ်လာတဲ့ ဘာတဲ့ ကောင်မနာမည်က အင်း .. နွေးနွေးလှိုင်တဲ့။ ဘယ်လောက်အထိစွဲံပြီး ဘယ်လောက်အထိ ချစ်သလဲတော့မသိ။ မခေါ်စဖူး အိမ်အထိတောင် အပါခေါ်လာရသည့် အဖြစ်။

အင်း ..ချစ်စရာပေကိုး ချစ်မှာပေါ့လေ။ အညွန့်အညှောက်ပေါက်စ အရွယ်ကလေးငယ်ငယ် ထွတ်ထွတ်နုနု ဖွေးဖွေးဥဥ လုံးထစ်ကားစွင့် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ထွေးပွေ့ဖျစ်ညှစ် ချစ်ချင့်စဖွယ် ပီဘိ ကလေးမကလေးပေကိုး။ ချစ်ချစ် ချစ် ဖြစ် ဗြစ် ဗလစ် ဗလစ် အဟစ် ဟစ် ဟစ် လို့သာ တစ်လောကလုံးကြားအောင် ဝါးလုံးကွဲကြီး အော်အော်ပြီး ရယ်ချလိုက်ချင်သည်။ ထားရီတို့က ဒါမျိုးဆိုရင် ဟိုထိုးသည်ထိုး အာခေါင်ထိရောက်အောင် အပေါက်စုံပဲလိုးလိုး မိုးထိအောင် ချစ်ပြလိုက်စမ်းပါ လို့တောင် ခပ်တည်တည်နှင့် (သူ့ အရွဲ့တိုက်ပြီး) ကပ်ဖဲ့ ပြောပစ်လိုက်ချင်သေးသည်။

" အင့် အ အင့် အိ အိ အင့် အ အ ကို အ လိုး အိ အင့် လိုး အ နာ နာတယ် ရှီး အိ အင့် ကွဲကွဲလိမ့်မယ် ဟင့် လျှော့ လျှော့ပေး အွန့် အွန် ဟွန်း ဟွန်း အမေ့ အင့် အစ်"

" စွတ် ဖတ် ဘွတ်ဖတ် ဗလပ် ဘုတ် စွိ စွပ် ဇွိ စွတ် ဗြိပြွတ် ဖွတ် ဗြွတ် ဘွတ် ဘလွတ် ဘုဘွပ် ဘုတ် စွိ ဇွတ်"

လိုး လိုးကြ .. ခင်ထားရီ ခပ်တည်တည်ပဲ ကြည့်မည်။ သေချာ ကုတင်ပေါ်မှာ သူတို့ဖက်ကို ဘေးတစ်စောင်းလှည့်ကာ မေးကလေး အသာထောက် ခေါင်းကလေး မော့ထောင် ပြီးတော့ကို ရဲရဲကြီး ကြည့်နေမှာ။ ကြည့်ရင်းနဲ့လည်း စိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်လို့။ လိုးနေတာလေ လိုးနေတာ ယောက်ျားမိန်းမ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဗလာလုံးတီး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့နဘေးမှာ ကိုယ်အိပ်စက်နေရာ ကုတင်ကြီးရဲ့အထက်မှာ ပေါ်တင်ပဲလိုးခွဲနေကြတာ။ ပြဇာတ် က'နေတာမှ မဟုတ်တာလေ။

ခုလို စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ခံစားရတော့ရော ဘာဖြစ်တာမှတ်လို့။ ခင်ထားရီ အိပ်ရာထက်မှာ ဘယ်လူးညာလှိမ့် လူးလှိမ့်အိပ်စက်ရင်း ကိုယ့်ဒူးအထက်ဆီ တွန့်လိပ်လန်တက်နေသော ထမီစလေးကို အောက်စနေရာလေးကနေ အထက်ဆီအရောက် ဇပ်ခနဲ ပင့်လှန်ဆွဲတင် လိုက်သည်။ ထမီက ဗိုက်ပေါ်ကို ရောက်လာပြီး အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဘွင်းခနဲ ရှင်းခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ပေါင်ခွဆုံ နေရာက စောက်ပတ်ကြီးက ခပ်ဟဟအနေအထား "လိုးလိုက လာလိုးလှည့်တော့" ဆိုတဲ့အထာနှင့် အမွေးအဖုတ်လိုက်ကြားက ဖူးဖူးမောက်မောက် ကော့ကော့ကြွကြွကြီး ဖြဲပြသည့်နှယ်ရှိနေရောပေါ့။

တစ်ဆက်တည်း သူမရဲ့ခါးအထက်မှာ ခပ်လျှော့လျှော့ကလေး စည်းနှောင်ထားသည့် ထမီအထက်ဆင်စလေးကိုပါ အောက်ကို အသာဖြေလျှော့ချလိုက်ရာ စောစောက ပင့်လှန်တင်လိုက်သည့် ထမီအောက်စနှင့်အထက်စ ရောထွေးသွားပြီး ထမီတစ်ထည်လုံးက သူမဗိုက်ပေါ်မှာ တစ်လုံးတည်းဖြစ်သွားသည်။ အဆိုပါ လုံးထွေးနေသောထမီကို (တင်ပါးနှစ်ဖက်အသာကြွ၍) တင်ပါးအောက်ကနေ လျှိုဆွဲချကာ အောက်ကို လိပ်ကာလိပ်ကာ ချွတ်လျှောချလိုက်ရာ ထမီက တဖြည်းဖြည်း ခြေကျင်းဝတ်အနားထိ ရောက်ရှိသွားသည်။ ကျန်သည့်အပိုင်းကတော့ ခြေကျင်းဝတ်မှာ အလိပ်လိုက် လုံးထွေးပြီးရှိနေသည့်ထမီကို အလွယ်တကူ ခြေတစ်ဖက်နှင့်ချိတ်ဆွဲကော်ယူ အဝေးဆီ ဆတ်ခနဲ ကန်ကျောက်ထုတ်လိုက်ရုံပင်။

အောက်ပိုင်းကိစ္စရှင်းမှ ကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိ ဘလောက်စ်အင်္ကျီကြယ်သီးများကို အစုံအစေ့ဖြုတ်ချွတ်ရင်း ဘရာစီယာပါ တစ်ခါတည်း ရောချွတ်ကာ မိမိအိပ်နေသည့်နဘေးမှာ အသာပစ်ချလိုက်ရာ သူမရဲ့ခါးအောက်ပိုင်းရော ကိုယ်ခန္ဓာအထက်ပိုင်းပါ လုံးဝဥဿုံ အဝတ်အစားကင်းမဲ့ ဗလာကျင်း သွားလေပြီ။

ခင်ထားရီ သူတို့ဖက်ကိုလှည့်ပြီး အခြေအနေကြည့်လိုက်ရာ ထွန်းကြိုင် ကောင်မလေးခြေနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲထောင်ကားပြီး ပေါင်တန် နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်ထောင် တစ်ဖက်ချပုံစံ လက်ဝဲဖက်တစ်ဖက်ကို သူ့ဘယ်ဖက်လက်နှင့်အသာဖိနှိမ်ပြီး လက်ယာဖက်တစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်မှာ တင်၍ထမ်းကာ အပေါ်ကနေ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးရှေ့တိုးကပ်၍ သူ့ဖင်ကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် စောက်ပတ်နှင့်လီး အရှိန်ပြင်းပြင်း ထိရိုက်လိုးဆောင့်သံ တဘောက်ဘောက်တတွပ်ဘွပ် ရမ္မက်တဏှာကြီးကြီး တက်ကြွထက်သန် စီးပိုးစွာ လိုးကောင်းကောင်းနှင့် ဝက်ဝက်ကွဲလိုးဆောင့်နေတုန်း ဖြစ်၍ ခင်ထားရီရဲ့ ပင်ကိုယ်ထက်သန်သော ကာမအရိုင်းစိတ်က အထူးပင် ရုန်းကြွဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်ဆီက်ု လက်တစ်ဖက်ရောက်ရှိသွားကာ မို့မောက်ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် အားစိုက်၍ အသွာအပြန် လေးငါးချက်မက ဖိပွတ်ချလိုက်ပါသည်။

" ဘွတ် ဘလွတ် စွိ စွတ် ဖြစ်ဗြွတ် ဘုတ် ဖွတ် ဖွပ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွပ် ဘု ဘလွတ်"

လိုးထား ထွန်းကြိုင်ရေ လိုးထား။ တစ်သက်လုံး အောင့်အည်းထားခဲ့သမျှ အားရပါးရသာ လိုးထားလိုက်စမ်း စိတ်ထဲကပြောရင်း လက်ကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ စောက်ပတ်ကို အားမနာစတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်း ဖိပွတ်ချလျက် စောက်ပတ်အပေါ်ထိပ်မှ ချွန်တက်တက် စောက်စိအသားထစ် ထိပ်ဖူးကလေးကိုပါ ခပ်နာနာလေး လက်ညှိုးလက်မကြားညှပ်၍ ဖျစ်လှိမ့်ချေမွနေမိလေသည်။

" ဟ အ အား ပြီး ပြီးတော့မယ် ငါ ပြီးမယ် နွေးနွေး နင့်ဖင်ကြီး ပင့်ကြွခံပေးစမ်း မြင့်မြင့်လေးကြွမြှောက်ထားပေး ဒါမှလီးကြီးတစ်ဆုံး ထည့်လိုးနိုင်မှာ"

" အ အိအိ ရ ရလား အ အင့်အင့် ရ ရလား ကို အို့ အိ ကျွတ်ကျွတ် နာနာတယ် ကျွတ် ရမ်းပဲကွာ အသေဆောင့်ခွဲတာ အ သေသေပြီ သေပြီ လူကို တ တအားပဲ လိုး လိုးတယ် အ အသလိုးသတ် သတ်နေလား ဟင့်ဟင့် အမေ့ မေရေ အ အီး အီး ဟီး ကျ ကျွန်မ ပြီး ပြီးချင်ပြီ အ အ မ မရတော့ဘူး တုန် ခိုက် နေပြီ အိ အိ ဆောင့် ဆ ဆောင့် ဆောင့်ပေး မြန်မြန် မြန်မြန်လိုး လိုးပေး မရပ်နဲ့ ဟင့် မရပ်နဲ့ အင့်ဟင့် ဟင့်"

" လိုးပြီ ငါလိုးပြီ ကဲ ကဲ ကြိုက်လား ကြိုက်လား"

" ဘုတ် ဇွပ် ဗြွတ် ဗွပ် ဗလပ် လပ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဇွိ ဇွပ် ဘွတ် ဖလပ်လပ် ဘွပ် ဘွိ ဇွပ် ဘွပ်"

" အ အိ အင့်ဟင့် လ လိုး လိုး အ အသေလိုး လီးကြီး သားအိမ် ထောက် ထောက်ပြီ အား အ ကျင် ကျင်တယ် နာနာထှာနော် အိရှီး ဟီး ကောင်း ကောင်းတယ် ကျင်ခနဲဆိမ့်ခနဲ နေတာ အ အား ဟား အ အများရီး ပန်း ပန်းထည့်လိုက် ကုန်အောင်ပန်း ကို့ လ လရည်တေ အ အကုန်ပန်းထည့် အီးဟီး ဟီး အရှီး အိ အီး အီးးဟီးး အ ကောင်း ကောင်း အွန်းဟွန်း"

ကောင်မအသံက သေငယ်ဇောနှင့်မျောသည့် နာတာရှည်လူမမာတစ်ယောက်အသံနှယ် .. နဘေးမှာ သူမလို လူအရှင်လတ်လတ် တစ်ယောက်လုံး ရှိတာကိုတောင် လုံးဝ သတိမမူနိုင် ဖြစ်နေတော့တာလေ။

လိုးသံ တဇွပ်ဇွပ် လီးဝင်ရောက်သံ တဇွတ်ဇွတ်တဗွပ်ဗွပ် ဗွက်ပေါက်သည့် နွံအိုင်ဗွက်ထဲခြေချနင်းလိုက်သလို ဗလွတ် ဗလွတ် ဇွပ် ဗလွပ် ဗလွပ် အသံလှိုင်းများအကြားဝယ် ..

ခင်ထားရီလည်း သူတို့နှင့်အတူ စီးမျောလိုက်ပါ ခံစားရင်း သူမလက်က တဇွပ်ဇွပ်တဖတ်ဖတ် အတန်ငယ် အပေါက်ဝကျယ်ဟနေပြီ ဖြစ်သည့် တွင်းပေါက်ငယ်လေးထဲကို လက်သုံးချောင်းပူးနှိုက်၍ ခပ်သွက်သွက်ကြီး တရစပ် အရှိန်ပြင်းပြင်း ထိုးဆောင့်လိုးသွင်း နေမိလျက် တစ်ကိုယ်လုံး ရုတ်တရက် ကျင်ခနဲကျင်ခနဲ ဓာတ်အလိုက်ခံရသည့်နှယ် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်ကာ ဖင်ဝဖင်သား ဖင်ကြောကြီးများ ရှုံ့ဝင်သွားအောင် တအားကုန် တဖျစ်ဖျစ်မြည်အောင် ဇွတ်ညှစ်ချလိုက်မိပေသည်။ သူမလက်ကို တွင်းပေါက်ငယ် ကလေးဆီကနေ ပြန်ဆွဲအထုတ်မှာ ကာလတာရှည်ပိတ်လှောင်ခံထားရသော ရေကာတာတံခါးကို ရုတ်တရက်ဖွင့်ချလိုက်သည့်နှယ် အရည်တစ်ထွေးကြီး ဗွပ်ခနဲ ပွက်အံ ကျဆင်းလာသည်။

" အား ဟား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာကွယ် လိုးစမ်း နင်တို့လိုးအားရသလို ငါ့အတွက်ကလည်း အကောင်းချည်းပဲ မလွဲဧကန် ရောက်ရစေ့မယ် အဟွင်း ဟွင်းဟွင်း"

သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလျက် ထောင်ကြွထားသောခြေအစုံကို ကုတင်ပေါ် စန့်စန့်ကြီး ဖြဲဆန့်ကားထုတ်ပစ်လိုက်ကာ လှိုက်ဖိုတုန်ယင် နေသောရင်အစုံကို လက်ဖဝါးကလေးတစ်ဖက်အသာဖိလျက် အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူရင်း တဒင်္ဂငြိမ်ငြိမ်လေးမှိန်းနေလိုက်သည်။

..................................

(၁၇)

" ဟား ငါ့မယားနိုးပဟ တွေ့လားနွေး ငါ ကြည့်စမ်းမယ်"

" မ မလုပ်နဲ့ ကိုရယ် ရမ်း မ လုပ်နဲ့နော် မတော် တစ်ခုခု ဖြစ် ဖြစ် .."

" အသာနေ နွေး ငါသိတယ်"

သူတို့စကားသံအဆုံး ခင်ထားရီ နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို အနမ်းနွေးနွေးကြီးတစ်ခု ရုတ်တရက် ဖိကပ်ကျရောက်လာသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းကိုမဖွင့်ဘဲ ဒီအတိုင်း ခပ်တင်းတင်း စေ့ပိတ်ထားလိုက်ရာ သူလက်လျှော့သွားပုံရသည်။

ဇွတ်အတင်း မှေးမှိတ်ထားသော မျက်လုံးမျက်ခွံပေါ်ကို နောက်ထပ် အနမ်းနွေးတစ်ခု ကျရောက်လာပြန်သည်။ သူမက မျက်လုံးကို ဖွင့်မပေးဘဲ ပိတ်မြဲပိတ်ထားလိုက်သည်။ အနမ်းရဲ့နောက်မှာ သူမရင်းနှီးပြီးသားဖြစ်သော အထိအကိုင်က ဆက်လာသည်။ ခင်ထားရီ စိတ်ထဲက ကြိတ်ရယ်မိပေမယ့် လူကတော့ မလှုပ်မယှက် တုံဏှိဘာဝေနေသည်။

မအောင်မြင်သောအနမ်းများ ဆုတ်ခွာသွားအပြီးမှာ သူ့လက်များက ရင်သားအုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာအထက်ဆီကို တရွရွရောက်ရှိလာသည်။ သည်တစ်ခါတော့ ခင်ထားရီ ကိုယ့်လက်ကို ရွှေရင်အစုံဖုံးကွယ်ထားရာကနေ အသာဖယ်ရှားပေးလိုက်ပါသည်။ ကိုင်လေ သူ့ကာမပိုင်မယား သူပိုင်တဲ့ဟာပဲ။ ကိုင်တာလောက်တော့ ကိုင်ပစေပေါ့။ ကာမပိုင်မဟုတ်သူတွေတောင် စိတ်ထင်ရာ ကိုင်လိုက်စို့လိုက် နယ်လိုက်ဖတ်လိုက် လုပ်နေကြသေးတာပဲမဟုတ်လား။ ဒီလောက်ကလေးကတော့ ခင်ထားရီ လုံးဝ မတွန့်တိုပါ။ နှမျောတသ ဗျာပူသောက ရောက်ခြင်းမျိုးလည်း မရှိပါ။

နောက် အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းလာကာ ပေါင်လုံးပေါင်တန်တွေကို ခပ်ရွရွကလေးပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပြီး အရည်အတိပြီးလျက် ချွဲကျိစွတ်စိုနေသာ သူမရဲ့ခွဆုံနေရာကို အသာဖွဖွထိကိုင်လာသည်။ ပါးစပ်ကလည်း ဘာမှန်းမသိသည့် ဗလုံးဗထွေး ရေရွတ်ပြောဆိုသံတချို့နှင့်အတူ ..

" ထား ထားရီ ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ကွာ မိန်းမရာ ကောင်မလေးကို မခေါ်ရင်မဖြစ်လို့ပါ ငါ ငါ့မယားကို သိပ်ချစ်တာမင်းအသိပါ"

အစရှိသည့် ဘာညာသာရကာ ..

ခင်ထားရီ ခေါင်းတစ်ဖက်လှည့်ပြီး သူ့ဖက်မကြည့်ဘဲ မျက်နှာကိုလွှဲပစ်လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် သူ့အတွက် တစ်ကွက်ချန် ပစားပေး လိုက်သည့်အလား သူမရဲ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို စေ့ကပ်ထားရမည့်အစား အရံသင့်ဝင်ရောက်နိုင်အောင် နဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ တမင်တကာပင် မသိမသာဖြဲဟ ချဲကားပေးလိုက်ရာ သူ့မျက်နှာဝင်းခနဲဖြစ်ပြီး ပေါင်ခွကြားအရပ်ဆီ လက်တစ်ဖက်က လှစ်ခနဲပင် တိုးဝင်လာသည်။

လက်က ကိုင်သည်။ ထိထိမိမိ ဇိုးခနဲဇပ်ခနဲ အင်္ဂါဇပ်အဝန်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးကို ဖျစ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အကွဲကြောင်းလေးပေါ် လက်ညှိုးကို အလျားလိုက်တင်လျက် တွင်းပေါက်ဝဆီ အမိအရဖိနှစ်စမ်းသပ်လာသည်။ အရည်အိုင်သံ ပွပ်ခနဲ ခင်ထားရီ နှုတ်ခမ်းအသာကိုက်ကာ ပြုံးမယောင်ပြုသည်။ သူမြင်မမြင်တော့ မသိ။

ဒီနောက်မှာ လက်ချည်းပဲ မဟုတ်တော့။ သူ့အပြုအမူက တစ်စုံတစ်ရာဆီ ဦးတည်ကာ ဆုံးဖြတ်ချက် ခိုင်မာနေဘိသည့်အလား ဖိအုပ်ကိုင် ထားသော လက်ကို အသာလွှတ်ပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံး ရှောခနဲ ပေါင်ခွကြားအရပ်သို့ ရုတ်ခြည်းပြေးဝင်ကာ အင်္ဂါဇပ်ရှိရာ ခုံးမို့မို့မျက်နှာပြင် ကျယ်ကြီးဆီ ခေါင်းတစ်ခုလုံး တိုးဝင် မျက်နှာကြီး ဖိကပ်ရောက်ရှိလာသည်။

" ဟင်း "

သက်ပြင်းချသံကြီးက သိသာထင်ရှားစွာ သူကြားအောင် တမင်ဟန်လုပ်ချလိုက်တာဖြစ်သည်။

" ဖလပ်လပ် ဖလပ်လပ် ပလပ် ပြပ် ပြပ်ပြပ်"

" ဟင့် အင့် အင် အင်း ဟင်း ဟင်း အိ အင့် အွင်းးး"

ဟုတ်သည်လေ။ သူကိုယ်တိုင်ကိုက မယားလုပ်သူရဲ့ရင်တွင်းမှ ခံစားချက်တွေကို လုံးလုံးဂရုစိုက်ခြင်းမရှိဘဲ ထင်တိုင်းကြဲနေသည့် နောက်မှာ ခင်ထားရီဖက်ကရော ဘာကိုများ အမှုထားရဦးမည်နည်း။ အထိအတွေ့ အင်း အဲဒီ ဖိုနှင့်မ အထိအတွေ့ကလေးအရပင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စလုံး နမ်းကြရှုံ့ကြ ကာမလှုံ့ဆော်ကိုင်ဆွကြရင်း သဘာဝဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ် ဓမ္မတာအတိုင်း အပြန်အလှန် နှူးနှပ်ဆွကြရာက တဖြည်းဖြည်း တစ်စတစ်စ ယားယံလာမည်။ ထလာမည်။ ရွလာမည်။ တောင်လာမည်။ စပတ်ရောလီးရော ရွကြတောင်ကြ ပြီးတော့ စိတ်ရှိသည့်အတိုင်း လိုးကြဆောင့်ကြ ကာမဆက်ဆံစခန်းသွားကြမည်။ လရည်နှင့်စောက်ရည် အသီးသီးပန်းညှစ်ထုတ်ကြရင်း ကာမခရီးဆုံးပန်းတိုင်ဆီ အရောက်လှမ်းကြမည်။ ဒါပဲဖြစ်သည်။

ခုလည်းကြည့်လေ။ သူ မိမိစောက်ပတ်ကို နမ်းလာသည်။ မရိုးမရြွဖစ်အောင် နှူးပေးဆွပေး လုပ်လာသည်။

ကုန်ကုန်ပြောရရင် ကာယကံရှင်ဖြစ်သော မိမိရဲ့သဘောဆန္ဒကိုမျှ တစ်စုံတစ်ရာ မေးမြန်းစူးစမ်းခြင်းမရှိပါဘဲလျက် သူစိတ်ထဲ ရှိသည့်အတိုင်း မိမိရဲ့အင်္ဂါဇပ် စောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာထိုးယက်ဆွ စသည်ဖြင့် တစ်ဆင့်ချင်း တစ်ဆင့်ချင်း အဆင့်ဆင့်တိုး၍ တိုး၍ ထင်တိုင်းကြဲ ပြုလုပ်လာခဲ့သည်။ မိမိကလည်း လိုသည်ထက်ပို၍ မူမနေပါ။ မိမိ ဘာသားနှင့် ထုလုပ်ထားတာမို့လို့လဲ။

မည်သူမဆို ကာယကံမြောက် နှူးခြင်းဆြွခင်းခံရလျှင် ကြွလာရွလာရမည်မှာဧကန်မူချဖြစ်သည်။ ဟန်ဆောင်နေစရာမလို။ အတင်းအဓမ္မ ချုပ်ထိန်းထားလို့မရပါ။ ဒီတော့ စောက်ပတ်အယက်ခံရချိန်မှာ မရိုးမရွ အီအီဆိမ့်ဆိမ့်လေး သက်ဝင်ခံစားရင်း နှုတ်မှနေ၍ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တအိအိတအင့်အင့် ရေရွတ်ညည်းတွားမိသည်။ မျက်လုံးကိုမူ မဖွင့်။ ဖွင့်စရာမလိုအပ်၍ မဖွင့်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့မျက်နှာကို မကြည့်လို။ မမြင်လို။ ဆွစရာရှိလျှင်ဆွ လိုးစရာရှိလျှင်လိုး ကိုယ့်လိုဘပြည့်လျှင် သွား ဒါပဲမဟုတ်လား။

အဆုံးစွန်ထိ တွေးထားပြီးပြီမို့ အံကြိတ်ပြီး အောင့်ခံသည်။

ထွန်းကြိုင် သူ့မယားဖြစ်သူခင်ထားရီရဲ့ဖြဲကားထားသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဝမ်းလျားထိုးမှောက်အိပ်ချပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိဖောင်းမို့မို့ အဆီပြင်အတိ ရုန်းကြွခုံးထနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပါးစပ်နှင့်အတင်းဖိကပ်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ပြပ်ပြပ်မြည်အောင် အားပါးတရယက်ဆွရင်း အရည်ရွှဲအီလာအောင်လုပ်နေသည်။

ဘယ်ခံနိုင်မလဲ။

သူထင်သည့်အတိုင်း မယားလုပ်သူစောက်ပတ်ကြီးက တဖြည်းဖြည်း အရည်ရွှဲအိုင်စွာဖြင့် ပိုမိုခုံးမို့ကြွရွလာချေပြီ။ ပွင့်အာမတတ်ရှိသော ခင်ထားရီစောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့် တဝကြီးစုပ်မှုတ်ယက်ကာ လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ ထပ်ပြန်တလဲလဲ ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွပေးလိုက်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ကြားမှ တစ်ကြိမ်လိုးပြီး အရည်ထွက်ကာစ လီးကြီးကို ပြန်တောင်လာအောင် တဖတ်ဖတ်ဂွင်းရိုက် ဆွကာ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီဆိုမှ အသာကုန်းထဘလာပြီး ..

" ထားရီ ငါလီးတောင်နေပြီ လိုးချင်ပြီ နင့်ပေါင်ကြီးထောင်ကားပေး ငါ လီးထည့်ပေးမယ်"

" အင်း"

ဝတ္တရားကျေခေါင်းညိတ်ရင်း ခြေနှစ်ချောင်းကို သူပြောသည့်အတိုင်း တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဆွဲထောင်ကားပေးလိုက်ကာ ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို အသင့်ဖြဲဟလျက် မျက်လုံးကိုမူ စောစောကအတိုင်း စေ့မှိတ်ထားမြဲ နှုတ်ခမ်းအစုံကို တင်းတင်းစေ့ အောက်နှုတ်ခမ်းအားသွားနှင့်ဖိကိုက်ရင်း ခပ်မဆိတ်သာနေလေသည်။

လီးကြီးဒစ်ထိပ်က လာရောက်တေ့ကာ စွိခနဲ အားနှင့်ခပ်ကြွကြွဆောင့်ချလိုက်တာ သိလိုက်သည်။ ပေါင်ကိုပိုကား၍ ဖင်ကြီးပင့်ကြွ ညှောင့်ခံရင်း လီးအဝင်ချောအောင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကို မသိမသာ လက်နှင့်ဖြဲဟပေးလိုက်ရာ နောက်တစ်ကြိမ် သူဆောင့်လိုး အချမှာ ဝင်ကျင့်ရှိပြီးသား လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်လက်မမကျန် အရင်းတစ်ဆုံးပင် ဆောင့်ဝင်လာလေသည်။

" ငါလိုးမယ်နော် အောက်ကကော့ပေး ထားရီ နင့်စောက်ပတ်က ခုချိန်ထိ လိုးလို့ကောင်းတုန်းပဲ"

" သေလိုက်ပါလား သေချင်းဆိုး"

ခင်ထားရီ စိတ်ကပြောခြင်းပါ။ ပါးစပ်ကမူ မပြော။

သူလိုးသည်။ လိုးနေကျပုံစံအတိုင်း လီးကြီးနှိမ့်သွင်းလိုက် ပြန်ကြွလိုက် လီးဝင်လိုက်ပြန်ထွက်လာလိုက် အကြိမ်ကြိမ် ထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်လိုးဆောင့်နေမှုက ခင်ထားရီကိုရော သူ့ကိုပါ ရမ္မက်ပိုထန်လာစေပြီး လိုးအားအရှိန်ကို တစ်စတစ်စ မြှင့်တင်ရင်း ဆုံးခန်းထိတိုင် တက်ညီလက်ညီ အပေါ်ကဖိဆောင့်ချလိုက် အောက်မှကော့ပျံကာ ပြန်လည်ညှောင့်ဆောင့် စခန်းသွားကြရာ မိနစ်နှစ်ဆယ် ကျော်လွန်၍ နာရီဝက်နီးနီးရှိသည့်အချိန်ကို တဖြည်းဖြည်း ချင်းနင်းရောက်ရှိလာပြီး ထွနိးကြိုင်လည်း တရစပ်ဖိလိုးရင်း ခင်ထားရီလည်း အောက်မှ စောက်ပတ်ဖြဲခံ ကော့ခံရင်း လရည်တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထွက် စောက်ရည်တဖြောဖြော ပွက်အိုင်ကျဆင်းလျက် ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ နှစ်ဦးပြိင်တူ အဆောတလျင်ပဲ ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။

သူလိုးပြီး လီးပြန်မချွတ်သေးဘဲ အပေါ်ကနေ ဇိမ်နှင့်လူချင်းပူးထပ်ကာ နှပ်နေရာ ခင်ထားရီကပဲ ဝုန်းဆို ဆောင့်တွန်းချလိုက်ပြီး သူ့ဖက်ကိုကျောခိုင်းကာ တစ်ဖက်လှည့် အိပ်ပစ်လိုက်သည်။

သည့်နောက်မှာတော့ သူတို့အိပ်ခန်းလေး ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားကြပြီး ထွန်းကြိုင်က သူခေါ်လာသည့် နွေးနွေးလှိုင်ဆိုသည့် ကလေးမလေးအနား သွားကာ ကယုကယင် ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် မြှူလိုက်ချော့လိုက် နှူးဆွလိုက်နှင့် နောက်ထပ် သူတို့ ဘယ်နှစ်ချီ တောင်များ ဆက်လိုးဖြစ် လိုက်ကြသလဲမသိ (ဒါမှမဟုတ် ဆက်လိုးဖြစ်သလား တစ်ချီမှထပ်မလိုးဘဲ အသေကောင်တွေလို တစ်ချိုးတည်း အိပ်လိုက်ကြတာလား သူမလည်း ကွဲကွဲပြားပြား မသိတော့ပါ။) ခင်ထားရီကတော့ လင်နှင့်တစ်ချီ မဖြစ်မနေအလိုးခံပြီး ပြီးခဲ့သည့် အချိန်တွေက သူမနှင့်မသိန်းဆွေတို့ နှစ်ယောက် မြကြီးတို့လူစုနှင့် အလီလီအချီချီ မနားစတမ်း အလိုးအဆောင့်ခံခဲ့ရပုံတွေ ပြန်လည် မြင်ယောင်တွေးတောရင်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေ လူမသိသူမသိ တဆစ်ဆစ်ပန်းထွက်လာရပြန်ကာ နုံးခွေမောလျစွာ အိပ်ပျော်သွားလေသည်။

နောက်ရက်တွေမှာလည်း ခင်ထားရီ သူ့ကို စကာမပြောပါ။ ပြောချင်စိတ်မရှိ ပြောစရာကို မလိုတော့တာလေ။

သူတို့ကလည်း ပတ်ဝန်းကျင်အပြောခံရမှာ စိုး၍ထင်သည်။ နေ့ခင်းဖက် အခန်းတံခါးပိတ်အိပ်ပြီး ညဖက်ကျမှ အပြင် ထွက်လည်ကြသည်။ တစ်နေကုန် အခန်းပိတ်လိုးကြတာပဲဖြစ်မည်။

ထွန်းကြိုင် သူအလိုရှိချိန်ဆိုလျှင် မယားလုပ်သူ ခင်ထားရီအနားကို လာပြီး ပတ်ချွဲနှပ်ချွဲလာလုပ်လျှင် ခင်ထားရီသဘောပေါက်ပြီ။

" စပတ်လိုးချင်လို့ မဟုတ်လား"

" အေး ဟုတ်တယ်"

" ရှင့်ဟာမ ရှင်လိုးပါလား"

" ခုပဲပြီးတယ် နင့်လည်း လိုးချင်တယ်"

" ရှင်ယူထားတဲ့ မယားပဲ လိုးပေါ့"

အေးတိအေးစက်။ တကယ့်ကိုအေးတိအေးစက်။ ဆက်ဆံရေးပုံစံတွေ ပြောင်းလဲသွားပြီ။

အခန်းထဲ ခေါ်သွင်းပြီး လိုးခွင့်တော့ရပါသည်။ မယားတစ်ခါလိုးဖို့အရေး ဒူးမထောက်ရရုံတစ်မယ် ခယတောင်းပန်ရသည်။ ခင်ထားရီ အခန်းထဲရောက်တော့ ကောင်မလေးက ကုတင်ထောင့်စွန်းတစ်နေရာမှာ ခွေခွေလေး လှဲလို့။ အဝတ်မဲ့နေသော ဖင်လုံးလုံးအိအိ နှစ်ဖက်က တုံးလုံးကလေးဖြစ်နေသည်။ ဖင်သားကြီးများရဲ့နောက်မှာ ထွန်းကြိုင်လရည်စတွေ ပေကျံနေတာတွေ့ရသည်။

" ဘယ်မှာလိုးမလဲ ဒီမှာပဲလား"

" အင်း ဟောဒီပေါ်တက် ကုတင်စောင်းလိုးမယ်"

" စောက်ရှက်မရှိဘူး အရှက်လေးနဲနဲထားဦး"

သူဘာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောနိုင်။ ခင်ထားရီ ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေ အကုန်ချွတ် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒီအတိုင်းပစ်ချလိုက်ပြိး သူပြောသည့်ပုံစံ အတိုင်း သူမဖင်ကြီးကို ကုတင်စောင်းတစ်ဖက်ပေါ် မေးတင်ကာ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်၍ ခြေနှစ်ဖက်စလုံးမိုးပေါ်ထောင်ကာ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ လိုးလေ လိုးပေတော့ပေါ့။

တဏှာရူးကြီး ထွန်းကြိုင် မယားစောက်ပတ်ကို ဇွတ်မှိတ် ဖိလိုးရုံကလွဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပါ။ လင်သည်တစ်ယောက်ရဲ့ အရှိန်အဝါ သြဇာဆိုတာ ဘာမှမကြာမြင့်လှသည့် အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပဲ သူ့ထံကနေ လုံးဝဥဿုံ လွင့်ပါးပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ရပြီ။

ဒီအခြေအနေကို သူ အဘယ်မည်သော ကာလအပိုင်းအခြား ဘယ်ကဲ့သို့သော အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ကြံ့ကြံခံ ရင်ဆိုင် နိုင်မှာတဲ့လဲ။

(၅) ရက်တာမျှကြာမြင့်သောအချိန်မှာပဲ ထွန်းကြိုင် နွေးနွေးလှိုင်ကိုခေါ်ပြီး ခင်ထားရီနှင့် မျက်နှာချင်း တေ့ဆိုင်ကာ စကားပြောကြသည်။

" ငါ ဒီအိမ်ဝိုင်းရယ်ခြံရယ် နင့်ကိုလွှဲပေးမယ် ငါတို့နှစ်ယောက်နာမည်နဲ့ စုဆောင်းထားတဲ့ငွေတွေလည်း နင်ပဲအပိုင်ယူလိုက်တော့ နောက်ထပ် နင့်အတွက် ဘာတစ်ခုမှနစ်နာမှုမရှိအောင်လည်း ငါ သေချာစီစဉ်ပေးမယ် ရပ်ကွက်လူကြီးခေါ်ပြီး ရပ်မိရပ်ဖနဲ့ အသိသက်သေ အားလုံးရဲ့အရှေ့မှာ နင့်ကိုငါ ကွာရှင်းလက်မှတ် ထိုးပေးခဲ့မယ်"

စီစဉ်စရာရှိတာတွေ အားလုံးစီစဉ်ပြီး လူကြီးတွေခေါ် လက်မှတ်ထိုးကာ တစ်သက်တာအတွက် အပြီးအပိုင် နှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။

အောင်နိုင်သူဘယ်သူ ရှုံးနိမ့်သူဘယ်ဝါ အခြေအနေအရပ်ရပ်က အထူးအထွေလုပ် မေးမြန်းနေစရာပင် မလိုပါ။ လယ်ပြင်မှာ ဆင်သွားသလိုပဲ ရှင်းနေပါသည်။

နွေးနွေးလှိုင်နှင့်တူယှဉ်တွဲကာ နေအိမ်ကနေ တရွေ့ရွေ့ထွက်ခွာသွားသော ထွန်းကြိုင်ရဲ့ခြေလှမ်းများက လေးလံလို့နေပါသည်။

ခင်ထားရီ မျက်နှာလေးပြုံးနေသည်။ ရင်ထဲမှာလည်း လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲကို ပြုံးနေမိသည်။ သူမမငို။ လုံးဝ မငိုပါ။ ငိုဖို့ လိုအပ်သည့် အခြေအနေမှ မဟုတ်တာလေ။

သူမဘဝ တစ်သက်စာအတွက် လိုချင်တပ်မက်လွန်းလှသည့် လွတ်လပ်မှုကို လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင်ကြီး ရရှိသွားခဲ့ပြီ။

တိုင်ဆိုင်ချင်တော့ ဒီအဖြစ်သနစ်ကို တစ်နေရာရာကနေ အမှတ်မထင် ကြာမိလို့လားမသိ။ မသိန်းဆွေတစ်ယောက် ကောက်ကာငင်ကာ ခင်ထားရီရဲ့နေအိမ်ဆီ ရောက်ချလာသည်။

နှစ်ယောက်သား အခန်းးထဲဝင်ပြီး ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို ရယ်ကာမောကာ ပြန်လည်ပြောဆိုလို့မဆုံးတော့။

မသိန်းဆွေကဆိုလျှင် သူမကို လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးပြောတော့ကို ဂုဏ်ပြုရင်း စကားတစ်ခွန်းကို အမှတ်မထင်ပြောချလိုက်သည်။ အဲဒါကတော့ ..

" အမှန်ပြောရရင် အမှားလုပ်သူက သူရောကိုယ်ရောဆိုပေမယ့် ငါ့သဘောနဲ့ငါ ပြောချင်တာက နင့်ယောက်ျားထွန်းကြိုင် ဂျင်းမိသွားပြီ ဆိုတာပါပဲ ထားရီရယ် တကယ့် အကြီးစား ဂျင်းမိသွားတာ အဟင်း ဟင်းဟင်း"

ခင်ထားရီ သူမစကားကြားတော့ အလွန်သဘောကျပြီး အသံလွင်လွင်ကလေး ရယ်လိုက်မိလေသည်။ အော် အကြောင်းသိတွေ ဆိုတော့လည်း ... ။

...............................................

နိဂုံး။

ထိုနေ့ည ..

သူမရယ် မသိန်းဆွေရယ် ချိုမာလွင်နှင့်ဆုံမိကြသည်။

တမင်တကာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဆုံတွေ့ကြခြင်းဖြစ်ပြီး တွေ့သည့်နေရာကလည်း အခြားနေရာတော့မဟုတ်။ ချိုမာလွင်အလုပ်လုပ်ရာ ဘိမှာပဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ ရောက်ရှိခဲ့ဖူးကြသည်။ ဆုံစည်းခဲ့ဖူးကြသည်။

ကိုရဲရယ် စိုးနိုင်ရယ် ငမဲရယ် အမျိုးသားသုံးယောက်နှင့်အတူ ရောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး မသိန်းဆွေက သူ့လင်စိန်ကုလားအတွက် ဆိုပြီး ကိုရဲထံမှ အကူအညီကိုရယူပြီး ချိုမာလွင်ဆိုသော ကြေးစားမလေးကို အိမ်ခေါ်ခဲ့ရာမှ သူတို့သုံးယောက်သား ရင်းနှီးပတ်သက်ခဲ့ကြတာ ဖြစ်သည်။

" ကဲ ချိုမာ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ အိမ်လိုက်ခဲ့ရမလား ဒီမှာပဲစကားစမြည်ပြောမလား လောလောဆယ် အားလုံးသောက်ဖို့ တစ်ခုခု ချိုမာ ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ပေးမယ် အကြောင်းထူးရှိရင်လည်း ပြောပါ မမသိန်း"

မသိန်းဆွေနှင့်ခင်ထားရီ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး ပြုံးမိကြရာက ..

" အင်း အကြောင်းတော့ရှိတာပေါ့ ချိုမာရယ် အိမ်ကိုလည်း မဖြစ်မနေလိုက်ခဲ့ရမယ်"

" ဟုတ် အင်း ကိစ္စလေးနဲနဲဖြတ်လိုက်မယ်လေ ချိုမာနဲ့တွေ့ဖို့ဆိုပြီး တစ်ယောက်ကချိန်းထားလို့"

" အေးပါ အစ်မ စကားမပြတ်သေးပါဘူး ချိုမာရဲ့"

အစချီပြီး မသိန်းဆွေ ချိုမာ့ကိုထိုင်ခိုင်းရင်း ခင်ထားရီ ဒီနေ့ပဲ လင်နှင့်ကွဲ၍ လွတ်လပ်ရေးရလာသည့်အကြောင်းများ ခရေစေ့တွင်းကျ ရှင်းပြရာ ချိုမာလွင် ခင်ထားရီခါးလေး လာရောက်သိုင်းဖက်ပြီး စိတ်မကောင်းမဖြစ်ဖို့နဲ့ ဝမ်းဂိုး တူးကမ်း သရီးကျည်ထိုး ဖိုး အမြောက်နှင့်ချိန်🤣🤣 စတာတွေ အားပေးစကားလာပြောသည်။ မသိန်းဆွေ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်ချလိုက်ပြီး ..

" ဟဲ့ နင့်ဟာမ ထားရီက စိတ်မကောင်းဖြစ်တယ်တဲ့လား မျက်နှာလည်းကြည့်ဦး ပျော်လွန်းလို့ လွတ်လပ်ရေးအောင်ပွဲ လုပ်ဖို့ စီစဉ်နေတာလေး ချိုတူးနှယ် အူလိုက်နလိုက်တာမှ အဲဒါကြောင့်ပဲ လူလာတိုင်း အူယားဖားယား ဖင်လှန်ကုန်းပေးနေရတာ ပြောမပြောချင်ဘူး ခိခိခိ"

" အယ် အယ်မကလဲ ရစရာမရှိ မှိုချိုးမျှစ်ချိုး ပြောရော့မယ် အဲ အဲလိုလား ချိုမာမှမသိတာ အစ်မရဲ့ ခိခိ ဒါဖြင့် အိမ်ရောက်ရင် တဝကြီး သောက်ရစားရတော့မှာပေါ့ ဟုတ်လား မထား"

" အင်း အင်းပါ အသောက်ချည်းပဲ ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ အတို့အမြှုပ် အမြည်းကလေးလည်း ပါရမှာပေါ့ ဝက်အူချောင်း ဆိတ်အူချောင်းတို့ အသားကင်ချောင်း အသားဒစ်လုံး နွားလီး မြင်းလီး ဘီလူးလီး သရဲလီး စတာတွေ အဟင့်ဟင့်ဟင့်"

" ဟာ မထားရေ အဲ အဲဒါကြီးတွေကျတော့ ဟောဒီက ချိုမာနေတဲ့နေရာမှာ အစုံရှိပါ့ အစုံရစေရမယ် ဟင်းဟင်း"

မသိန်းဆွေရာ ခင်ထားရီပါ မျက်နှာပိုးတွေသတ်ပြီး သူမနဘေးနား အသာတိုးကပ်လာကြသည်။

" ချိုမာ အစ်မတို့ ခုမသွားသေးဘူး အိမ်ဆိုတာ ကြိုက်တဲ့အချိန်ပြန်လို့ရတယ် ဒီတစ်ည ချိုမာနဲ့အတူနေမယ် ချိုမာဘယ်သွားသွား ဘယ်လာလာ အစ်မတို့အတူပဲ"

" တကယ်"

ချိုမာလွင် မျက်လုံးကလေးဝင်းလက်သွားပြီး ဝမ်းသာရွှင်မြူးသွားဟန်က တစ်နည်းအားဖြင့် တွေးကြည့်လိုက်လျှင် တော်တော်ကလေး ဂရုဏာသက်ဖို့ပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။ သြော် အနှိမ်ခံဘဝ မပြည့်စုံတဲ့ဘဝ အကျိုးပေးနုံချာ ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကနေ အတင်းအဓမ္မ တွန်းပို့ခဲ့သည့် လူလုံးမလှ ဘယ်လိုမှ လူတောတိုးခွင့်မသာသည့် အောက်တန်းအကျဆုံး ကြေးစားပြည့်တန်ဆာမလေးတစ်ယောက် အနေနှင့် သူမတစ်သက်တာ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့သော ပျော်ရွှင်မှုသုခတွေကို တစ်နည်းနည်းနဲ့ပဲဖြစ်စေ ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်လျှင် ကောင်းလေစွ ရယ်လို့သာ မသိန်းဆွေရော ခင်ထားရီရော နှစ်ဦးစလုံးရဲ့စိတ်မှာ အတွေးပွားမိတော့သည်။

ပျော်စေရမည်။ ချိုမာလွင်ရဲ့ကြည်နူးပျော်ရွှင်မှုအတွက် သူမတို့ဘဝရဲ့တစ်ညဉ့်တာအချိန်တွေကို ကောင်းကောင်းအသုံးချပြီး သူမနှင့်အတူ ညဉ့်ဦးယံအလုပ်ခွင်ထဲမှာ တစ်သွေးတည်းတစ်သားတည်း တစ်စိတ်တည်း လူလွန်မသား တဏှာကျေးကျွန်တွေရဲ့အသုံးတော်ခံအဖြစ် သူမတို့ထံကျရောက်လာသမျှ အမှုတော်ကို ကျေပွန်စွာ ထမ်းဆောင်ပြလိုက်ဦးမည် ဟူ၍သာ။


နားပါမည်။


စာရှုသူအပေါင်းကို လေးစားလျက်

နရသူ

ညနေ ၅း၄၆ နာရီ။

ဇန္နဝါရီ ၇ ရက်၊ ၂၀၂၁ ခုနှစ်။


........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



အနမ်းတစ်ခက် ချစ်ဖက်သက်လျာ အပိုင်း ( ၆ )

အနမ်းတစ်ခက် ချစ်ဖက်သက်လျာ အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - နရသူ

ခင်ထားရီ ချစ်စနိုးနှင့် သူ့လီးကြီးဆွဲကိုင်သည်။ ပေါင်ကြားမှ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး မတ်တောင်လာရာ လူနှင့်ဘယ်လိုမှမလိုက်သော လီးကြီးက ခေါင်းတယမ်းယမ်းနှင့်ရယ်စရာလည်းကောင်း ရမ္မက်ကြွချင်စရာလည်းကောင်းနေပေသည်။

" လိုက်ခဲ့မလား ကျွန်မပြန်ရင် အစ်မသိန်းဆွေနဲ့အတူ အစ်ကိုပါလိုက်ခဲ့"

လီးပွတ်ရင်း ကယုကယင်ပြောလိုက်တော့ သူခေါင်းခါပြီး ..

" မလိုက်ပါဘူး နင်တို့ဖာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်လှုပ်ရှား ကြိုက်တာလုပ် ငါ့မှာ ရိက္ခာအပြည့် အိမ်မှာပဲ အေးဆေးနှပ်မှာ"

သူက ပြတ်ပြတ်ပင် ပြောသည်။ သုံးယောက်သား အေးအေးလူလူသောက်စားရင်း ထွေရာလေးပါးစကားတပြောပြောနှင့် စိန်ကုလားက သူမနှင့်မသိန်းဆွေကို အချင်းချင်းပွတ်ခိုင်းဆွခိုင်းပြီး မသိန်းဆွေကို အရင်ဦးစွာ တစ်ချီထဆွဲသည်။ ဖင်ပေါက်မလိုးဘဲ စောက်ပတ်ကိုသာ အပြင်းလိုးခြင်း ဖြစ်သည်။

ဒီည သူ့အဖို့ စောက်ပတ်လိုးချင်သည့် အာသီသ ပိုများသည်ဆိုပြီး မသိန်းဆွေကို လိုးအပြီးမှာ နှစ်ယောက်လုံးကို သူ့လီးအစုပ်ခိုင်းပြီး လီးတောင်လာတော့ ခင်ထားရီရဲ့အလှည့်မှာ သူမကို လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက်သား ခွေးကုန်းပုံစံနှင့် အနောက်ကနေ အားပါးတရ လိုးပြန်သည်။ တစ်ချီစီထပ်လိုးပြီးတော့ သူလည်း အားကုန်ပြီး ဖလက်ပြသွားသည်။

" ရှင်နေခဲ့တော့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲဝင်နားမယ်"

ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်ခဲ့ကာ မသိန်းဆွေနှင့် တစ်ညလုံးနီးပါးနှစ်ပါးသွားကြသည်။ ယောက်ျားတွေအကြောင်း လီးအကြောင်း လိုးကြပုံ အကြောင်းပြောရင်း ဏှာထန်ထန်နှင့် လီးတုသုံး၍ အပြိုင်အဆိုင် စခန်းသွားကြတာဖြစ်သည်။ အောင်မောင်း မြတ်စိုးတို့နှင့် လိုးကြသည့် အကြောင်းဆီ စကားရောက်သွားတော့ သူတို့နှင့်တွေ့မတွေ့ မသိန်းဆွေမေးသည်။

" မနက်ဖြန်တွေ့မယ်လေ အစ်မလည်းရှိတော့ ကျွန်မအဖော်ရသလို ပိုပြီးတော့လည်းအားရှိတယ် ဘယ့်နှယ်လဲ"

" ငါတော့ သူတို့နဲ့တွေ့ဖို့ထက် ချိုမာ့ဆီသွားတွေ့ချင်တယ် ညည်းသိပါတယ်"

မသိန်းဆြွေပန်ပြောရာ သူမဆိုလိုရင်းကို သဘောပေါက်ပြီး ခင်ထားရီလည်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဟိုကအကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားမိပြီး သူမစောက်ပတ်က ပိုရွလာသလားတောင် ထင်ရသည်။

တဒင်္ဂ ငြိမ်သက်စွာဖြင့် စဉ်းစားဟန်ပြုရင်း ..

" အင်း အခြေအနေကြည့်ပြီး မီးစင်ကြည့်ကတာပေါ့ အစ်မရယ် ဘာဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မတို့ညီအစ်တွေအတွက် ကောင်းဖို့ချည်းပဲ ဟုတ်ဖူးလား"

" ဒါပေါ့ ဒါပေါ့ အရီရဲ့ ဟင်းဟင်းဟင်း"

တစ်ည အချိန်လွန်မြောက်ပြီးနောက် နောက်တစ်နေ့နေ့လည်ခင်းမှာ ခင်ထားရီနှင့်အတူ မသိန်းဆွေတစ်ယောက် သူမနေအိမ်ကို လိုက်လာခဲ့သည်။

ခင်ထားရီက အဆက်အသွယ်လုပ်ထားပြီးသား။ အောင်မောင်းနှင့်သူမ ချိန်းထားသည့်နေရာဆီ မသိန်းဆွေကို ခေါ်လာခဲ့သည်။

မိနစ်အနည်းငယ်အကြာ သူတို့ရောက်သွားချိန်မှာ အောင်မောင်းကို အသင့်စောင့်နေလျက်သား တွေ့လိုက်ရသည်။ မသိန်းဆွေကိုမြင်တော့ သူ အနည်းငယ်အံ့အားသင့်သွားပုံရသည်။

" အတော်ပဲ မသိန်းဆွေပါလာတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ လာ ကျွန်တော့်နောက်လိုက်ခဲ့ပါ"

အောင်မောင်း ခါတိုင်းလို သူတို့တွေ့နေကျ သူ့မိတ်ဆြွေမတ်စိုးရဲ့အိမ်ကို မချိန်းဘဲ သူတို့အလုပ်နှင့်နီးသော စက်ရုံဟောင်းတစ်ခုဆီ လာခဲ့ဖို့ ခင်ထားရီကို ကြိုမှာထားခဲ့သည်။ သူ့မှာ ကြိုတင်ရည်ရွယ်ထားသော အကြံအစည်တစ်ခုခုရှိ၍သာ ဒီနေရာကို ချိန်းလိုက်တာ ဖြစ်ကြောင်း ခင်ထားရီ ခန့်မှန်းမိပြီးဖြစ်သည်။ ဘာပဲပြောပြော ယခုလို မသိန်းဆွေပါ ပါလာခဲ့တာမို့ သူမအတွက် ခါတိုင်းလို တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်၍ တော်တော်ကလေး စိတ်သက်သာရာရသွားလေသည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် စက်ရုံရဲ့အတွင်းတစ်နေရာမှာ အရက်ဝိုင်းဖွဲ့ကာ သူတို့အလာကို အသင့်စောင့်ဆိုင်းနေကြသော လူတစ်စု ရှိနေပေသည်။ စုစုပေါင်း (၅) ယောက် (၆) ယောက်မက ရှိသည်။ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့် ကျန်းမာကြံ့ခိုင်ပြီး သန်သန်စွမ်းစွမ်းရှိကြသည့် ယောက်ျားအရင့်အမာတွေချည်းပဲ ဖြစ်သည်။ သောက်နေတာကြာပြီမို့လို့လားမသိ အရက်ရှိန်တွေတက်နေသော သူတို့မျက်နှာတွေက အဆီပျံပြီး နီရဲဝင်းပြောင်နေကြကာ မျက်ထောင့်နီနီကြီးများနှင့် အောင်မောင်းအနောက်ကနေ အတူတကွလိုက်ပါလာသော အမျိုးသမီးချောနှစ်ယောက်ကို ခေါ်တောတစ်သောင်းအားနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ထက်အောက်မကျန် စူးစိုက်ကြည့်ကာ မျက်စိအရသာ ခံနေကြပေသည်။

အောင်မောင်းက ခင်ထားရီအနားကို ကပ်ပြီး ..

" ထားရီကို ကိုယ့်လူတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချင်လို့ အခုလို ခေါ်လိုက်တာ သူတို့အားလုံးက ကိုယ်နဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့သူတွေ ရုန်းကန်နေရတဲ့ ဘဝချင်းလည်းတူ စိတ်ဓာတ်ချင်းလည်း ထပ်တူကျတယ် အသုံးအစွဲကတော့ပြောမနေနဲ့ လက်ဖွာတယ် လက်ကြီးတယ် သူတို့ သဘောကျတဲ့ မိန်းကလေးဆိုရင် ဟော့သလို ပက်ခနဲပက်ခနဲ ရက်ရက်ရောရော ပေးကမ်းပစ်တာ ထားရီအတွက် ဘယ်နည်းနဲ့မှ အကျိုးမယုတ်နိုင်ဘူးလို့ ကိုယ် ရဲရဲကြီးအာမခံတယ်"

ပြောလိုက်ရာ ခင်ထားရီ အသံလွင်လွင်ကလေးနှင့် တဟင်းဟင်းရယ်ပြီး ..

" ထားရီ ထင်သားပဲ သူဒီကိုခေါ်တာ အကြောင်းတစ်ခုခုရှိရမယ်လို့ ဟင်း ဟင်း အခု သူက အကြံကြီးနဲ့ပေါ့ ဟုတ်လား ထားရီလည်း အိမ်ကလူ ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ခဏပြန်လာမယ်ကြားပြီး ဘယ်နေ့ရောက်မှန်မသိလို့ စိတ်တထင့်ထင့်နဲ့နေတာ ကိုအောင်ရဲ့"

" အော် ဟုတ်လား စိတ်မပူပါနဲ့ ထားရီရယ် ဒီကိစ္စ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရိပ်မိစေရဘူး ကိုယ်က ဘယ်အလုပ်ကိုမဆို ပိပိရိရိ လှုပ်ရှားတတ်တာ ထားရီလည်းအသိပဲမဟုတ်လား ခုလည်း ကြည့်လေ ကိုယ်တောင် လုံးဝမျှော်လင့်မထားဘဲ မသိန်းဆွေကပါ အဆစ်ပါလာသေးတယ် သူလည်း ကိုယ်တို့အုပ်စုနဲ့တွေ့ရင် အပျော်ကြီးပျော်သွားမှာပါ စောင့်ကြည့်နေလိုက် လာပါ ထားရီရဲ့"

ခင်ထားရီလက်ကို သူဆွဲခေါ်ကာ အခန်းထဲကလူတွေ တစ်ယောက်ချင်းစီနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။ မသိန်းဆွေကိုလည်း လက်ဆွဲခေါ်ပြီး သူ့အနားမှာ လာရောက်ထိုင်စေသည်။

ခင်မောင်တင့် ကျော်ဇောနိုင် သိန်းထိုက်ဦး မြကြီးအောင် ဟိန်းဇော် ခွန်ဝင်းမောင် စသည့် လူနာမည်တွေက များလွန်း၍ အစုံအစေ့ မှန်ရဲ့လားတောင် မသိတော့ပါ။ အောင်မောင်း အရက်ဝိုင်းထဲက သူတို့လူုစုရဲ့အလယ်မှာ သူမတို့နှစ်ယောက်ကို နေရာချပေးပြီးနောက် ဂင်တိုတို အသားမဲပြောင်ပြောင် ကတုံးဆံတောက်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ဖက်ကိုလှည့်၍ ..

" ဘိုတင့် လုပ်ပါဦး မင်းအခန်းသော့လေး ထုတ်ပေးဦး"

ပြောလိုက်ရာ ဘိုတင့်အခေါ်ခံရသော နာမည်ရင်း ခင်မောင်တင့်ဆိုသည့်ပုဂ္ဂိုလ်က သူ့ခါးကြားမှာချိတ်ထားည့် အခန်းသော့တွဲတစ်တွဲကို ဖြုတ်ကာ ..

" ဘာလဲ အောင်မောင်းရ စမှမစရသေးဘူး မင်းက အရင်ကွင်းဖွင့်တော့မလို့လား နဲနဲပါးပါး သွေးပူလေးတော့လုပ်သွားစမ်းပါ သူတို့ရောပဲ ပြီးမှ ငါတို့လည်း ဟဲဟဲ  .."

" ဟာ ကိစ္စရှိလို့ ငါ သူ့ခေါ်သွားမလို့ မင်းလိုက်ချင်ရင် ခုလိုက်ခဲ့ ရတယ် သူနဲ့ ညှိနှိုင်းစရာ ကိစ္စလေးရှိလို့ဟ"

မသိန်းဆွေကိူလက်ညှိုးညွှန်ကာပြောရင်း တစ်ဆက်တည်း ခင်ထားရီဖက်ကို ကြည့်လိုက်ကာ ..

" ထားရီ သူတို့နဲ့ ခဏနေခဲ့ သောက်စရာတွေအပြည့်ပဲ လိုတာရှိပြော အားမနာနဲ့ ဒီကောင်ဘိုတင့်က အရင်အလုပ်ရုံမှူး ဘဝကတည်းက သူပိုင်တဲ့အခန်းတစ်ခန်း ရထားတာ အထဲမှာ အေးဆေးဇိမ်ပဲ ငါ မသိန်းဆွေနဲ့ လုပ်ငန်းကိစ္စတစ်ခု ပြောဆိုစရာရှိလို့ တစ်အောင့်နေရင် ပြန်လာခဲ့မယ်"

" ဟုတ် ရပါတယ် ကိုအောင်မောင်း သွားပါ"

ခင်ထားရီ အေးဆေးပင် ခေါင်းညိတ်ကာပြောလိုက်သည်။

....................................................

(၁၄)

အောင်မောင်း မသိန်းဆွေကို အခန်းတစ်ခုထဲ ပင့်လာသည်။ ဘိုတင့်ဆီက ရလာသည့် သော့တွဲလေးက အသုံးတည့်သွားသည်။ သိပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း အောင်မောင်းက သူအရင်ကွင်းဖွင့်ဖို့ဖြစ်ပေမယ့် မသိန်းဆွေနှင့် နှစ်လုံးထီကော်မရှင်ကိစ္စ ခွင်ညှိဖို့ရန်လည်း ရှိနေသည်။ သူနှင့်ပတ်သက်မှုရှိသည့် ဆောက်လုပ်ရေးလောကထဲက ဘောစိ တစ်ယောက်ရဲ့စေခိုင်းမှုအရ ဆင်ခြေဖုံး ရပ်ကွက်ငယ် လေးတွေဆီက ကော်တွေ (ချဲထီကော်မရှင်ရောင်းသူ) ရနိုင်သလောက် သူမထံကနေ တစ်ဆင့် စုစည်းသိမ်းသွင်းစေပြီး စီးပွားရေး လက်တံ ထပ်မံဖြန့်ကျက်ဖို့အတွက်ပဲ ဖြစ်သည်။

မထူးခြားလှသည့်လုပ်ငန်း ဟုဆိုသော်လည်း ဆိုင်ရာပိုင်ရာတွေနှင့်ပေါင်းပြီး အဖျော်ယမကာ(အရက်)နှင့် သားသတ်လိုင်စင်စီ ဆွဲတာတို့ ခုလို ယိုးဒယား(ထိုင်း)ထီ ဆွဲစားတာတို့ ကျူးမြေအစရှိသည့် အိမ်ခြံမြေကွက်တွေ ပေါချောင်ကောင်းဥပြီးမှ မတန်တဆဈေးတင် ပြန်ရောင်း စသည့် လုပ်ငန်းငယ်လေးတွေ ထံမှတစ်ဆင့် ကြီးပွားချမ်းသာသွားသူတွေ ဒီနေ့ခေတ်အခါမှာ ဒုနဲ့ဒေးပဲမဟုတ်လား။ အောင်မောင်းတို့လို စွယ်စုံရသည့် ရပ်ကွက်လူမိုက်သာသာ (တကယ်တော့ သူဋ္ဌေးခိုင်းဖတ်တွေ) ဆိုတာက ငွေကြေးဓနပြည့်စုံသည့် ပိုက်ဆံဝါလားတွေနှင့် ဖင်လိုးဖင်ခံပေါင်းပြီး ဒီလိုခွင်မျိုးတွေကို နှစ်ပေါက်တစ်ပေါက်ရိုက်စားလုပ်ရင်း သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင် ပျော်နိုင်ပါးနိုင် လူတန်းစေ့မီနေနိုင်သည့် အဆင့်မျိုးကို တက်လှမ်းဖို့ ကျားကုတ်ကျားခဲ ကြိုးစားလေ့ရှိကြစမြဲပဲ ဖြစ်သည်လေ။

မဟုတ်တာမှန်သမျှ စုံပလုံစိလုပ်ရင်း မိမိရပေါက်ရလမ်းအတွက် အသေးအဖွဲကလေးကအစ ခွင်တွေဘာတွေချောင်းရိုက်ရင်း ရရစားစား သုံးလိုက်ဖြန်းလိုက်နှင့် ဘဝကိုဖြစ်သလို ရင်ဆိုင်ရှင်သန် ဖြတ်သန်းနေကြသူတွေသာ။

အလုပ်စကားတွေ အပြီးအပြတ်ဆွေးနွေးရင်း မတွေ့ရတာ ရက်သတ္တပတ်တစ်ပတ်မျှ ရှိပြီဖြစ်သည့် မသိန်းဆွေကိုလည်း လုံးဝ အလွတ် မပေးဘဲ သူ့လူတွေထက်အရင် ကွင်းဖွင့်ဖို့ကြိုးစားသည်။ မသိန်းဆွေလို မိန်းမလည်တစ်ယောက်အတွက်က ဒီယုန်မြင်ဒီခြုံထွင် အကွက် ကြိုမြင်ပြီးသား။ သူတို့ ရည်ရွယ်သည့်အတိုင်းသာ အမှန်တကယ်အလုပ်ဖြစ်လျှင် အောင်မောင်းနှင့်အတူ ပူးပေါင်းပြီး သူမအဖို့ပါ ရှယ်ယာ တစ်စု မဖြစ်မနေခွဲဝေပေးဖို့ သူ့ကို အပြတ်တောင်းဆိုသည်။

အောင်မောင်လည်း ကတိပေးပြီး နှစ်ယောက်သား ဆယ်ပေပတ်လည်ကျယ်ဝန်းသည့် အခန်းငယ်ထဲက နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာထိုင်ခုံ အဟောင်းတစ်လုံးထက်မှာ ပူးကပ်ပွေ့ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်စုပ်ကာ အနမ်းတွေပေး အသားချင်းထိကပ်၍ ပွတ်ကြကိုင်ကြ အပြန်အလှန် ချော့မြှူနေကြရင်း အောင်မောင်းရဲ့လက်များက မသိန်းဆွေရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်လွှာတွေကို အားလုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ပြောင်ရှင်းအောင် ချွတ်ယူလိုက်ကာ ဆက်တီခုံထက်မှာ သူမကို ခြေကားယား လက်ကားယားအနေအထားနှင့် ထိုင်ခုံ နောက်မှီမှာ ပြေလျော့လျော့လေး ထိုင်နေစေပြီး သူကအောက်ကနေ ဆောင့်ကြောင့်ဆင်းထိုင်လျက် မသိန်းဆွေရဲ့ ပေါင်တန် နှစ်ဖက်ကြားထဲ တစ်ကိုယ်လုံးဝင်ရောက်ပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်ကို မျက်နှာထိုးအပ်၍ တပြပ်ပြပ်နှင့်အသံထွက်အောင် အပီအပြင် နမ်းစုပ်ယက်ဆွ ပေးလိုက်လေသည်။ 

စောက်မွေးအုံထူသည့် စောက်ပတ်အဝကို အမွေးအမြှင်တွေလက်နှင့်သပ်တင်ဖယ်ရှား၍ စောက်ပတ်ကို ပါးစပ်နှင့်အငမ်းမရတေ့စုပ် လျှာနှင့်လည်း စက်ဝိုင်းသဏ္ဍာန် ဘယ်ညာရစ်ဝိုက်ကာ အသွားအပြန်ယက်သပ်ဆွနှူးပေးရာ မသိန်းဆွေစောက်ပတ်တဝိုက်မှာ စောက်ရည်တွေ တမုဟုတ်ချင်း ရွှဲယိုကျဆင်းလာသည်။

" အ အ ယက် ယက် နာနာယက် အိ အင့် ဟင့် အင့် ကောင်း ကောင်း အိ အင့် ထိ ထိတယ် အား အာ့ ရင် ထဲ ဖိန်းခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားတာပဲ အောင်မောင်းရယ် အမယ်လေး အိအိ အီးဟီးဟီး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ယား ယားတယ် လ လိုး လိုး ပါတော့ ဟယ် လီး လီးထုတ်တော့ ဟင့် လိုးပေး အ အား မရတော့ဘူး အ ရှီး အင်း ဟင့်ဟင့်"

မသိန်းဆွေ ကော့ရင်းပျံရင်း လီးနှင့် အမြန်ဆုံးလိုးပေးဖို့ရာ ပူဆာလာသည်။ အောင်မောင်း တဝကြီးစုပ်ယက်ပြီးမှ ထိုင်ရာကထကာ သူ့လီးကို ပုဆိုးအောက်ကနေ ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။ လီးတောင်နေပြီဖြစ်သော်လည်း လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း အဆင့်မကျော်ဘဲ လီးအစုပ်ခံချင်သေးသည်။ မသိန်းဆွေပါးစပ်မှာ လီးတေ့ပေးလိုက်တော့ ဟိုကလည်း နဂိုကတည်းကစုပ်ချင်ချင်နှင့်မို့ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ အငမ်းမရပင် ဆွဲစုပ်တော့သည်။

" ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်"

" အား အကောင်း ကောင်းတယ် မသိန်းဆွေ လီးအစုပ်ကျွမ်းလိုက်တာဗျာ စုပ်စုပ် တဝကြီးစုပ် လရည်ရော ပါးစပ်ထဲပန်းထည့်ပေးရမလား"

" ဟာ ပါးစပ်ထဲမထည့်ချင်လို့မဟုတ်ဘူး ဖြစ်နိုင်ရင် လရည် တဝကြီးသောက်ပလိုက်ချင်တာပေါ့ ခုက အလိုးခံချင်လွန်းလို့ အသားတွေတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါပြီဆို သူ မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဟွင်း"

အောင်မောင်း ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်သည်။ မသိန်းဆွေလီးကြိုက်ပုံများ အဲဒါသာကြည့်တော့။ သူများတကာထက်ထူးပြီး ပြောစမှတ်ပင် ပြုရမလောက်ပါ။

သူမလီးစုပ်ကောင်းနေတုန်း အခန်းတံခါးက ရုတ်တရက်ပွင့်သွားသည်။ ကြည့်လိုက်တော့ "ဘိုတင့်" သူ အခန်းထဲကို ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမပါ မပြောမဆို ရောက်ရှိလို့လာပြီ။

အောင်မောင်း အခန်းတံခါးရဲ့အတွင်းဖက်ကနေ တမင်တကာလော့မချခဲ့၍သာ သူအခန်းထဲဝင်လာနိုင်ခြင်းပဲဖြစ်သည်။ ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနှင့် အောင်မောင်း ခပ်တည်တည်ပဲ အနောက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး ..

" လာ ဝင်ခဲ့ ဘိုတင့် မင်းဝင်ပါချင်တယ်ဆိုရင် အချိန်မရွေးဘဲ ဒါနဲ့ အပြင်က ဟိုတစ်ယောက်အခြေအနေလေး ပြောစမ်း"

ဘိုတင့် အခန်းတံခါးကို သူ့ခြေတစ်ဖက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ကန်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်ရောက်လာသည်။ သူ ခေါင်းကို အသာညိတ်ပြီး ..

" ကောင်းတယ် ကျော်ဇောရော မြကြီးရော ဒီအတိုင်းနေမှာမှမဟုတ်တာ လက်သွက်ခြေသွက်ကောင်တွေ ခုလောက်ဆို သူတို့နှစ်ယောက်နှူးလိုက်နှပ်လိုက်နဲ့ ခွကြားက ဆမူဆာလေးတောင် ဘတ်လဘိုင်လိုက် ပျော့ဖတ်နေလောက်ပြီ ဟဲဟဲဟဲ"

" သူ့လူတွေကတော့ စံပဲ ခိခိ"

မသိန်းဆွေ ဘိုတင့်စကားကြားတော့ တခိခိထရယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

" ကိုင်း ဘိုတင့် ချွတ်စမ်း နင့်လီးကြည့်ချင်လို့တဲ့ ဟုတ်တယ်နော် မသိန်းဆွေ"

" အင်း ကြည့်မယ် ဟီဟိ ခိခိ"

ဘိုတင့် ပုဆိုးချွတ်ချတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်မထား၍ ပေါင်ကြားမှလီးကြီးငေါက်တောက် ဝုန်းခနဲထတောင်တာ မြင်လိုက်ရသည်။

" အိုး လက်နက်ကြီးပဲ ဟင်း နှစ်ယောက်ပေါင်းရင် လောင်းကျော်မယ်"

သူမပြောသည့်အတိုင်းပင် ဘိုတင့်လီးနှင့်အောင်မောင်းလီးက လုံးပတ်ရောအရှည်ပါ သိပ်မကွာကြ။ ကြီးမားဖွံ့ထွားပြီး စံချိန်မီ လီး လုံးလုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေ ဖြစ်သည်။ သားအိမ်ပေါက်အောင် လိုးနိုင်မည့်လီးတွေဆိုတာ မပြောဘဲနှင့်သိသာလှသည်။

" လောင်းကျော်မကျော် မေးမနေနဲ့ ကဲ စုပ်မလား မစုပ်ဘူးလား"

" စုပ်မှာပါ ကိုအောင်မောင်းရယ် ရှင့်လူတွေ အကုန်စုပ်ပေးပါ့မယ် လူကိုလည်းလိုးချင်သလောက်လိုး တစ်သက်လုံး ပြန်မလွှတ်ဘဲ အပြီးခေါ်ထားလို့လည်း ရတယ် ဟင်းဟင်းဟင်း"

မသိန်းဆွေပြောရင်း ဘိုတင့်လီးကိုပါ လက်တစ်ဖက်က ဆွဲကိုင်ဆုပ်ညှစ်ကြည့်နေကာ အောင်မောင်းလီးနှင့်အတူ လက်တစ်ဖက်စီကိုင်၍ တစ်လှည့်စီ စစုပ်ပေးသည်။ ဘိုတင့်နှင်ာအောင်မောင်လည်း သူမနို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေ ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြု၍ စောက်ဖုတ်ကိုပါ လက်နှင့် စမ်းသပ်ဖြဲကိုင်ပြီး အပေါက်လေးကို အရည်တွေ ပိုမိုစိမ့်ထွက်လာအောင် နှူးပေးဆွပေးနေကြလေသည်။

အချိန်အနည်းငယ်ခန့် အကြာမှာတော့ ..

အောင်မောင်း မသိန်းဆွေကိုစလိုးပြီ။ လိုးသည်ဆိုတနှင့် ဝက်ဝက်ကွဲကြီးကို ဆောင့်တော့တာပဲ။

သူလိုးနေကျစောက်ပတ်ဖြစ်ပြီး အပေးအယူမျှသူမို့လည်း အောင်မောင်းအပေါ်စီးက ဖိလိုးချသမျှ မသိန်းဆွေကော့ပင့်ညှောင့်ခံနေကာ တစ်ဖက်က ဘိုတင့်လီးကိုလည်း မလွှတ်စတမ်းဆွဲပြီး စုပ်မှုတ်ယက်ပေးနေပါသည်။

" စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် ဘွတ် ဗလွတ် ဘုတ် ဘောက် ဖောက် ဗြစ် ဒုတ် ဗြစ် ဗလစ် ဘွစ် ဒုတ်"

" အ အား အိ အီး ဆောင့် ဆောင့် အောင် အောင်မောင်း အ အာ့လာ့ လီး လီးကြီးတဆုံးပဲ အ အိ အီး ထိ ထိတယ် လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုး တအားကြီးလိုး စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်ဆောင့်"

" အောင်မောင်းက ပျော့တယ် အပျော့ဆွဲလေးပဲရမှာ ဟားဟား ကျုပ်အလှည့်ကြည့်လိုက် ခင်မျာ့စောက်ဖုတ် အသားနီလန်အောင် လိုးပြမယ် လိုးချက်ကြမ်းသလားမမေးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ဖူးယောင်ကိုင်းတဲ့အထိ တရစပ်ကိုလိုးပေးမယ်"

" လိုး လိုး အဲလို အလိုးကြမ်းမှ သိန်းဆွေ ကြိုက်တာ လီးကြီးကြီးနဲ့ အသေလိုးပေး မျော့နေအောင်လိုးပေး သူလိုးပေးမယ် မဟုတ်လား"

" အိုး စိတ်ချ လိုးမှာပေါ့ ဒီလောက်ကြီးမားထွားစွင့်ပြီး တောင့်ခိုင်လှတဲ့ အိုးကြီး အသားကုန်လိုးခွဲပစ်မယ် မသိန်းကြိုက်တယ် မဟုတ်လား"

" ကြိုက် ကြိုက်တယ် အွန့် အွန်းဟွန်း ခု ပါးစပ်ကိုလိုး လိုးထည့်ပေး လီးရင်းအထိ ကပ်လိုးထည့်ပေး အပေါက်မှန်သမျှ ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်ကြီး စိတ်ရှိလိုးပေးတာ ကြိုက်တယ် ပြီးမှ ပျော့မသွားနဲ့"

" ဟား လိုးပြီးပျော့တာတော့ ယောက်ျားတွေထုံးစံပဲ ပျော့လည်းခဏပေါ့ သံချောင်းလို မာတောင်နေအောင် ဆေးစားလာခဲ့ပြီးသား တစ်ချီနှစ်ချီလိုးပြီးရင် ပိုသိလိမ့်မယ်"

" ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် လိုးပေး ကျွန်မချည်းမလိုးနဲ့ ဟိုက ခင်ထားရီကိုလည်းလိုးပေး သူလည်း လီးတအားကြိုက်တဲ့မိန်းမ နှစ်ယောက်လုံး ရှင်တို့ လိုးရတာ တန်စေရမယ် သိလား"

" ကောင်းပြီ အောင်မောင်း မြန်မြန်လိုးကွား ငါလီးတောင်လွန်းလို့ လရည်ထွက်ချင်လာပြီ သူ့စောက်ပတ်ထဲ ထည့်မလို့"

" ဟေ့ရောင် နေဦး သူ့ပါစပ်ထဲက လီးပြန်ချွတ်ပြီး အသာစိတ်ထိန်းထားလိုက် လရည်မထွက်ချင် လီးထိပ်ညှစ်ထားကွာ ငါ နောက်ထပ် အချက်လေးငါးဆယ် တောက်လျှောက်လိုးဦးမယ် ပြီးမှ ဖင်ထဲလီးသွင်းရင် မင်းက သူ့စောက်ပတ်လိုးပေါ့ နှစ်ပင်ခွဲချရအောင်"

" ဟား ရလား အဟုတ်လား မသိန်းဆွေ"

မသိန်းဆွေ မျော့နေအောင် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် အဆောင့်အလိုး ခံနေရသည့်ကြားကနေ ခေါင်းလေး တဆတ်ဆတ် ညိတ်ပြရှာသည်။

" ရ ရတယ် ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော နှစ်ယောက်လိုး ရှေ့နောက်ညှပ်ပြီးလိုးပေါ့ ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မဖင်ကုန်းပေးမယ် နောက်ကနေ နှစ်ယောက်လုံး လူချင်းခွထပ်ပြီး တစ်ပြိုင်တည်း တက်လိုးလို့ ရ ရတယ် အဲ ဒါ ပိုဇိမ်ရှိတယ် အပြီးလည်းမြန်တယ် သူတို့လူတွေ အများကြီးနဲ့ဆိုတော့ နှစ်ယောက်တစ်ဆိုင်းလုပ်မှ ပိုအဆင်ပြေမှာ"

" အစ်မလက်ခံရင် ပြီးပြီ ပွဲပြတ်တာပေါ့ဗျာ မိုက်တယ်ကွာ ဒီနေ့ အပီဖြဲ အပီလိုးပဲ ဟားဟား"

" ပြောတဲ့အတိုင်းပဲနော် ကျွန်မက လိုးမှကြိုက်တယ် မလိုးနိုင်တော့ရင် အိမ်တန်းပြန်မှာပဲ အလိုးခံချင်လို့လိုက်လာတာ သိရဲ့လား ဟွန်း"

" ဟား ချစ်ပြီ ချစ်သွားပြီ မသိန်းဆွေရာ အင်း မသိန်း ရှုပ်ပါတယ် သိန်းသိန်းလို့ပဲ ခေါ်မယ် နောက်လည်းခေါ်ရင်လာခဲ့ ထပ်တွေ့ထပ်လိုး မဝမချင်း ပျော်ပျော်ကြီးလိုးချင်တယ်"

" လိုးလို့ဝရင် ပစ်သွားမှာပေါ့ ဟုတ်လား ဟင်းဟင်း"

" ဟဲဟဲ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ လိုးလို့ဝတယ်လို့ရော ကြားဖူးလား အသိန်းရဲ့ လီးတောင်နေသရွေ့ မရှိရှိတဲ့စောက်ပတ် ရှာလိုးနေမှာပဲဟာ"

" သိဘူးလေ တချို့က အပြောင်းအလဲမြန်လွန်းလို့ပြောတာ အဟင်းဟင်း"

ပြောရင်းလိုးရင်း အောင်မောင်းလည်း အချီပြည့်နီးပါး အချက်ငါးဆယ်ခြောက်ဆယ်ကျော်လောက် ဇယ်ဆက်သလို ဆောင့်လိုးချ နေရင်းက တဟူးဟူးတဟဲဟဲ အမောဖောက်လာကာ သူ့လီးကို မသိန်းဆွေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဗွပ်ခနဲပြန်ချွတ်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဘိုတင့်အစားဝင်ပြီး သူ့လီးထိပ်ကို မသိန်းဆွေရဲ့ ဟပြဲပြဲဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲသို့ ချက်ချင်းကြီး ဇွတ်ကနဲ တေ့ဆောင့်လိုးချလိုက် လေသည်။ လီးဒစ်ပြဲကြီး ထိုးဖောက်ဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို အကြမ်းပတမ်းပွတ်တိုက်၍ အသားကုန် မောင်းအား ကောင်းကောင်းနှင့် ဝင်ချည်ထွက်ချည် အဆက်မပြတ်ဖိလိုးချလိုက်ရာ မသိန်းဆွေလည်း အောက်ကနေ ကော့ပျံနေအောင်အလိုးခံရင်း တော်တော်လေးကို အီဆိမ့်သွားရသည်။

" စွတ် ဖတ် ဘုတ် ဘတ် ဇွပ် ဗြိ ပြွတ် ဘလွတ်လွတ် ဘုတ် ဖွတ်ဘွတ် စွိ ဗလွတ် ဘုတ် ဇွပ်"

" အ အိ အိ ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ကိုတင့် ဆောင့် အပြတ်လိုးပေး လိုး တရစပ်လိုး လီးကြီးအားရလိုက်တာ ကြိုက်တယ် သူ့လီးကြီး တအုံးအုံးဆောင့်ဆောင့်ဝင်တာ မသိန်း အားကြီးကြိုက်တယ်"

မသိန်းဆွေပြောရင်း သူ့ခါးကိုတင်းတင်းဖက်၍ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို တလိမ့်လိမ့် ပင့်ညှောင့်ခံဆောင့်လိုးပေးသည်။ လိုးချက်ပြင်းလေ သူမအကြိုက် ဖြစ်လေပင်။ အောက်ကနေ သူနှင့်အပြိုင်ညှောင့်ပေးရင်း စောက်ဖုတ်နှင့်လီး ထိဆောင့်လိုးချက်တွေက တဖွတ်ဖွတ် တဖတ်ဖတ်နှင့် မသိန်းဆွေစောက်ပတ်မှ စောက်ရည် ဒလကြမ်းလှိမ့်ထွက်လာရာ သူလိုးနေစဉ်မှာပဲ တစ်ချီဆုံးခန်းတိုင်ကာ ပြီးသွားသည်။

သူ့ခါးကို မလွတ်စတမ်းဖက်တွယ်ကာ ထိမိစီးပိုင်လှသည့် လိုးဆောင့်ချက်တွေကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ရှုံ့ကာမဲ့ကာ ကြိတ်မှိတ် ခံစားရင်းဖြင့် ကာမဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လို့နေသည်။

" ကောင်းလား ကြိုက်လား မသိန်း"

" ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် အဲလိုလိုးမှ မိန်းမတွေအကြိုက်ပေါ့ ဆက်လိုးပေး ရှင်ပြီးအောင်လိုး ကျွန်မ ခုလေးတင်ပဲ တစ်ချီပြီးပြီ"

" ဟာ စောက်ရည်ထွက်ပြီလား ဒါဖြင့် ပုံစံပြောင်းရအောင်"

" ဘယ်လိုပြောင်းမလဲ"

" အောင်မောင်း ငါ သူ့ဖင်ကိုထောင်ပြီးလိုးခွဲမယ် မင်းက အောက်ကနေ သူ့ဖင်ထဲ လီးကြီးထည့်လိုးပေးလိုက်"

" ဒါပဲလေ ငါစောင့်နေတာ ဒါပဲ ကဲ လုပ်လိုက်"

ဆိုပြီး ဘိုတင့်က မသိန်းဆွေဖင်လုံးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ပက်လက် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သည့်ပုံစံ ပင့်လှန်တင်ပြီး သူကပါ ဆိုဖာပေါ်တက်လိုက်ကာ မတ်တပ်ကုန်းကွလျက်အနေအထားနှင့် လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲဖိသိပ်ထည့်ပြီး အထက်စီးကနေ ကားယားခွ၍ ဇွိခနဲဇွိခနဲ အပြတ်ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။ အောင်မောင်းလည်း အထာသိသူပီပီ ဆိုဖာအောက်၌ရပ်လျက် သူ့လီးထိပ်နှင့်တည့်တည့်ရှိ ပွင့်အာနေပြီဖြစ်သည့် မသိန်းဆွေရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲသို့ လီးဒစ်ထိပ်လုံးကြီး ဇွိခနဲ အတင်းပင်ဖိသိပ်ထိုးထည့်ရင်း အပေါ်မှ တစ်ယောက်က စောက်ပတ်ကိုလိုး သူက အောက်မှနေ၍ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးသွင်းလိုးခြင်းအမှုကို နှစ်ယောက်သား အတူတကွ တစ်ပြိုင်တည်းပြုလုပ်ရင်း ကာမခရီးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး တက်သုတ်နှင် ကြပါလေသည်။

မသိန်းဆွေအဖို့ကား ဆိုဖွယ်ရာမရှိတော့။ လီးနှစ်ချောင်း တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံနေရပြီး လိုးပုံလိုးနည်းကလည်း ခါတိုင်းလို ရှေ့နှင့်နောက် နှစ်ယောက်ညှပ်၍ စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ လိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ လူတစ်ကိုယ်လုံး ပက်လက်ကားယား ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ကားသည့်ပုံစံမျိုး တစ်ယောက်က အပေါ်ကနေ ဆိုဖာပေါ် သူ့ခြေနှစ်ဖက်ကို ကားယားခွရပ်၍ သူမစောက်ဖုတ်ကို မြေစိုက်လိုးနည်းအတိုင်း လိုးနေပြီး ကျန်တစ်ယောက်က သူမဖင်ပေါက်ထဲကို အောက်ကနေ ခဲရာခဲဆစ်အနေအထားနှင့် လီးထည့် သွင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက်က ဖင်စအိုထဲ လီးဝင်အောင် ကြိုစားလိုးဆောင့်နေခြင်း ဖြစ်ရာ လီးနှစ်ချောင်း တစ်ချောင်းဝင်တစ်ချောင်းထွက် ဝင်လာလိုက် ပြန်ထွက်သွားလိုက် တခါတရံ လီးနှစ်ချောင်းလုံးက သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ထဲကို တစ်ပြိုင်တည်း လီးစုံပူးပြီး တူပြိုင် ထိုးစိုက်ဆောင့်ဝင်လာလိုက်နှင့်မို့ မသိန်းဆွေရဲ့ပါးစပ်မှ တအစ်အစ်တအွတ်အွတ် မချိမဆန့် ညည်းညူသံတွေသာ ထွက်နိုင်ရှာပြီး လီးနှစ်ချောင်းလုံးဆီမှ ထိခိုက်စွဲငြိဖွယ်ရာ ကုံလုံပြည့်ှဝလွန်းလှသည့် ကာမအဆီအနှစ်အရသာကို သူမတစ်ယောက်တည်း ရူးလောက် အောင်ပဲ တရှိုက်မက်မက် ခံစားနေမိပေတော့သည်။

လိုးသူများဖြစ်ကြသည့် အောင်မောင်းနှင့်ဘိုတင့်နှစ်ဦးအနက် အပေါ်မှဘိုတင့်ရဲ့ လီးအသွင်းအနှုတ် လိုးဆောင့်အားက ပြင်းလှသလို ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် သူ့ဖင်ကို အထက်စီးကနေ နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် တဖုန်းဖုန်းတအုံးအုံး ဖိရိုက်လိုးဆောင့်မှုများကြောင့် အနောက်လူ ဖြစ်သည့် အောင်မောင်းအဖို့ ဘိုတင့်ရဲ့အောက်ဖက်ကနေ မသိန်းဆွေရဲ့ဖင်ပေါက်ကို လီးကြီးနှင့်တရစပ် ဆွဲဖိလိုးရင်းက မကြာခဏဆိုသလို ဘိုတင့်ရဲ့ဝင်စို့ထွက်စို့ အရှိန်ပြင်းစွာ တဖန်းဖန်းလိုးဆောင့်လျက်ရှိသောဖင်နှင့် သူ့ရဲ့မျက်နှာ သီကာရီကာ ထိတွေ့မိတ်ဆက် မိကြသည့်အဖြစ်မှာလည်း စေ့စေ့တွေးကြည့်လျှင် ငိုအားထက်ရယ်အားသန်စရာ အဖြစ်မျိုးလို့ပဲ ဆိုရချိမ့်မည်။

ထိုအချိန် ..

အပြင်ဖက်ရှိ အရက်ဝိုင်းဆီမှာတော့ ..

" ရှေ့ပေါက်လား နောက်ပေါက်လား ဘယ်အပေါက်ကြိုက်လဲ ရှင်တို့ကြိုက်တာပြောလေ"

" ရှေ့ပေါက်ကြည့်မယ်"

" ငါက နောက်ပေါက် စူပွပွလေးကြည့်မလို့"

" မထူးဘူး နှစ်ခုလုံးပြ အဝင်ချောမချော ကိုယ့်လီးနဲ့သူ့အပေါက်နဲ့ အဆင်ပြေမပြေ သေချာထိကိုင်စမ်းကြည့်မယ် ရတယ်မဟုတ်လား"

" အိုး ကိုင်ချင်ကိုင်မကိုင်ချင်နေပေါ့ ကိုင်ပါလို့တော့ ဘယ်သူပြောမလဲ ဟွင်း"

ခင်ထားရီကို သူတို့ ဝိုင်းထားကြသည်။ မူးမူးပေါက်ပေါက်နှင့် ထင်ရာစိုင်းနေကြပြီး တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စ သူမထိုင်နေရာဆီ ဝင်ရောက် လက်သရမ်းရင်း ထမီလှန်ခိုင်းချွတ်ခိုင်း၍ မိန်းမတို့၏လျှို့ဝှက်အပ်ရာအင်္ဂါကို သူမကို အတင်းဖော်ချွတ်ပြခိုင်းနေကြသည်။

ခင်ထားရီကိုလည်း ရေချိန်ကိုက်သည့်အဆင့်ထိရောက်အောင် အရက်လေးငါးခြောက်ခွက်ဆင့်ကာ တိုက်ကျွေးထားပြီးဖြစ်၍ အမူးဒီဂရီ မြင့်နေချိန်ဖြစ်ရာ သူမကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလားရှိသည့်ပုံစံမျိုးပင်။ ပထမ ကျော်ဇောနိုင်နှင့်မြကြီးအောင်တို့ နှစ်ယောက်က သူမအနားမှာ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ညှပ်ထိုင်ကြရင်း ပေါင်ကိုင်လိုက်ဖင်ကိုင်လိုက် နို့အုံကြီးမထိတထိနှိုက်ဆွဲလိုက်နှင့် ဟိုနှိုက်ဒီနယ်ပြု၍ အခြေအနေ တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာလေရာ ကျော်ဇောနိုင်မှစတင်ပြီး သူမထမီကြားထဲလက်လျှို၍ ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ဖုတ်ကို ဟိုစမ်းစမ်းဒီစမ်းစမ်း လုပ်လာသည်။

" ဟင်း တအားရွနေပြီလား ကိုင်ချင်ရင် ပေါ်တင်ကိုင်လိုက် မရိုးမရွဖြစ်အောင်လုပ်မနေနဲ့"

ခင်ထားရီပေါင်ကလေးနှစ်ဖက် မသိမသာဟဖြဲပြီး သူ့လက်ကိုပေါင်ကြားဆွဲညှပ်ထားလိုက်ရာ ကျော်ဇောနိုင်တစ်ယောက် ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်သွားသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာ ရောယောင် အမြတ်ထွက်သွားသူက မြကြီး(မြကြီးအောင်) ဖြစ်သည်။ သူက သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကျော်ဇော သူမစောက်ဖုတ်ကို စိတ်ရှိပွတ်ဆွကိုင်နေချိန်မှာ အပေါ်ပိုင်းက ခင်ထားရီရဲ့အင်္ကျီအောက်ဆီ အသာအယာ လက်လျှို၍ နို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို မထိတရိညှစ်ချေကိုင်လာသည်။ ဘရာစီယာအောက်ကနေ နို့သီးလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်လှိမ့်ချေ ပေးသည်။

" နို့စို့မယ်ကွာ အရက်ချည်းဖိသောက်နေရတာ ပျင်းလာပြီ"

" ရှင် စလိုက်ရင် တခြားသူရော ဘယ်နေလိမ့်မလဲ ရှင် အဲဒါ တာဝန်ယူနိုင်လား"

မြကြီး ခေါင်းသွက်သွက်ညိတ်ပြီး ..

" အိုး ကျန်တဲ့ကောင် ခေါက်ထားစမ်းပါ ဒီနေရာမှာ ငါနဲ့ကျော်ဇောပြီးရင် အားလုံးအေးဆေးပဲ ကြည့်လိုက် ခေါင်းစိုက်နေကြပြီ တွေ့လား လိုးစရာရှိရင် ဝတ္တရားကျေ ထလိုးမယ့်ကောင်တွေ တကယ့်အထန်ကိုတွေ့ချင်ရင် ငါတို့မျက်နှာကြည့်ထားလိုက် အေး မင့်ကောင် အောင်မောင်းရောပဲ သူကတော့ ဟိုဟာမကြီးနဲ့ ခုနေ အခန်းထဲမှာ ဝမ်းဝမ်းဆွဲနေလောက်ပြီ"

" ဘိုတင့်လိုက်သွားတယ် သယ်ရင်း"

" ဟုတ်ပြီ အဲနှစ်ကောင်ဆို တူးအင်န်ဝမ်း ဟဲဟဲ နောက်ပေါက်တော့ မနေရဘူး သေချာတယ် အပေါက်မှန်သမျှအပီလိုးမှာ သိလား"

" ရှင်ဆိုရင်ရော ဘယ်ဟာသန်လဲ"

" ရှေ့ပေါက်လား နောက်ပေါက်လား အဲဒါမေးတာလား"

" အင်း ဟုတ်တယ်"

မြကြီး ကပ်ပြောသည်။ ခင်ထားရီ မျက်နှာကလေး ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးဖြစ်လို့။ သူကပ်ပြောလိုက်တာက 

" အပေါက်စုံ နှစ်ပေါက်လုံး" နင့်ကို အပီလိုးမှာ တဲ့။

" အဲဒါ ယောက်ျား အဲ့လိုရှင်းရှင်းပြော ရှင်လိုချင်တာရရစေ့မယ် ခုရော ဘရာချွတ်ပေးရမလား"

" ရက်စ်ရက်စ် အဟတ်ဟားဟား"

ဈေးတည့်သွားပြီး ခင်ထားရီလည်း သူမကိုယ်လေးကို လူမမြင်အောင် တစ်ဖက်လှည့်၍ ဘရာစီယာကြိုးလေး လျှော့ချွတ်ပေးလိုက် လေသည်။ အောက်မှာလည်း ထမီက ပေါင်ရင်းတစ်ဖက်ဆီ တွန့်လိပ်လန်တက်ကာ ကျော်ဇောရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေး ရှိရာဆီကို ပြေးဝင်ကာ နေရာကောင်းချက်ကောင်းကိုမှ နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးနေပြီ။

မြကြီးလည်း တစ်စခန်းထပြီး ခင်ထားရီအင်္ကျီရင်ဘတ်ကြားကနေ နို့ကြီးနှစ်လုံးဖွင့်နှိုက်၍ နို့အုံကြီးဖျစ်လှိမ့်နယ်လိုက် နို့သီးကလေး နှစ်လုံးအား ဖျစ်ချေလိုက် လူအလစ်မှာနို့စို့လိုက်နှင့် တဖြည်းဖြည်း အရှိန်မထိန်းနိုင်ဘဲ လူမြင်သူမြင်ဖြစ်သည့်အဆင့်ကို ရောက်လာသည်။

သိန်းထိုက်ဦး ဟိန်းဇော် ခွန်ဝင်းမောင် သူတို့သုံးယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်အနားရောက်လာပြီး သူ့ထက်ငါ အလုအယက် ကိုင်ကြနယ်ကြ မဖွယ်မရာတွေ ပွတ်သပ်ကြနှင့် အင်္ကျီချွတ်ခိုင်းနို့ပြခိုင်း ထမီလှန်ခိုင်းသည့်အခြေအနေကို ရောက်လာသည်။ သူတို့ လူငယ်သုံးယောက်က လက်သင်တွေဖြစ်ကြောင်း သူမ သိလိုက်ရသည်။

ဆရာနှစ်ကောင်က မြကြီးရယ် ကျော်ဇောရယ်။

" ကိုင်း အပေါ်ပိုင်းတော့ပြီးပြီ အောက်ပိုင်းဖွင့်ဖို့ပဲကျန်တော့တယ် ငါ ကြိုပြောထားတဲ့အတိုင်းပဲနော် ရှေ့နောက်အစုံကြည့်မှာ ဇမရှိလို့ စိတ်ထဲမဝံ့ဘူးဆိုရင် ခုပဲပြောလိုက် အခန်းပိတ်ဆွဲမယ် ကြားလား အမိ"

မြကြီးထံမှ ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောဆိုလိုက်သည့် စကားလုံးများက ခင်ထားရီရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကသွေးတွေကို ဆူကြွစေပြီး အရက်ဝိုင်းအတွင်းရှိ ကျော်ဇောရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ပြေလျော့လျော့ကလေး ခြေဆင်းထိုင်နေရာကနေ ရုတ်ခြည်းပင် ကုန်းရုန်းထမိသည့်အဖြစ်ကို ရောက်သွားသည်။

" ဘယ်သူပြောလဲ မလုပ်ရဲဘူးလို့ အကုန်ချွတ်ရဲတယ် ပြရဲတယ် ကြည့်ချင်တာပြော ဒီအတိုင်းမဟုတ်ဘူး ဖြဲကိုဖြဲပြလိုက်ဦးမှာ သဘောပေါက် ဒီမယ်ကြည့် ခင်ထားရီတဲ့ ဟွင်းဟွင်း"

...............................................

(၁၅)

ယောက်ျားသားတစ်စုအလယ်မှာ ဝံ့ဝံ့စားစားပုံစံနှင့်မခို့တယို့လေး မတ်တပ်ရပ်လျက်ရှိသူက ခင်ထားရီ။

သူမရဲ့ရှေ့ပေါက်ဖြစ်သော ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ဖုတ်ကို ယောက်ျားသားတစ်သိုက်က အလုအယက် သူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်လှည့် ဖြဲကြည့်ကိုင်ကြည့် ပြူးပြဲစိုက်ကြည့်ကြရင်း .. သူတို့လက်များကလည်း စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းရာလေးဆီ ပွတ်သပ်၍တစ်မျိုး အစိထိပ်ကလေးလှိမ့်ချေမွ၍တစ်ဖုံ သူတို့စိတ်ထင်ရာထိုးနှိုက်ဆွ၍တစ်နည်း အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ စမ်းသပ်ကိုင်ကြည့် နှူးနှပ်ဆြွပုရင်း ကြာလာတော့ ခင်ထားရီသည်လည်း သွေးနှင့်ကိုယ်သားနှင့်ကိုယ်ပေပဲ မဟုတ်လား။

စိတ်ထဲ မရိုးမရြွဖစ်လာသည်နှင့် သူမကိုယ်တိုင်ပဲ ကိုယ့်ပေါင်ခွကြားကိုယ်စမ်းပြီး အမွေးခပ်ထူထူအုံ့ဆိုင်းနေသော စောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင် ခုံးမို့မို့တဝိုက်ကို လက်ဖဝါးကလေးအသာအုပ်ကိုင်၍ အထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်ဆွဲချလိုက်ကာ အစိကလေးကိုပင် မနေနိုင်မထိုင်နိုင် သုံးလေးချက်ခန့် ဖိပွတ်ချေလိုက်မိရင်း စောက်ဖုတ်ယားယံမှု ဝေဒနာအရှိန် တိုးသထက်တိုးလာသဖြင့် ယောက်ျားပျိုတစ်သိုက်ရဲ့ အရက်ခိုးနှင့်ရမ္မက်ခိုးပြွန်းတီးနေသော အဆီပျံမျက်နှာတွေကို တစ်ချက်ဝေ့ဝိုက်ကြည့်လိုက်ရာက ..

" ကဲ ကြည့်လို့ဝပြီမဟုတ်လား ကိုင်လည်းကိုင်ကြပြီးပြီ ဘယ်သူ့အတွက် ဘာတွေလုပ်ပေးရဦးမလဲ ပြော နောက်ပေါက်ရော ကြည့်ချင်သေးလား"

" ဟား ကြည့်မယ်လေ ထားရီ ဟိုဖက်လှည့်ပြစမ်း အဲ့ အပေါက်ကလေးကြည့်ချင်လွန်းလို့ စောင့်နေတာ"

" ကျွန်မ ကြာကြာမရပ်ချင်ဘူး ထိုင်ပြီးကြည့် အဆင်ပြေလား"

" မရဘူး ထိုင်ရင် နောက်ပေါက် ဘယ်မြင်ပါ့မလဲ"

ကျော်ဇောအသံပဲ လို့ သူမထင်သည်။ သူ့ဖက်လှည့်ပြီး ..

" ဒါဆိုရင်လည်း ကုန်းပေးမယ်လေ စိတ်ကြိုက်ကြည့် တစ်နေရာတည်းကပဲ ကြည့်နော် ဟိုလှည့်ဒီလှည့်တော့ မလုပ်ပေးနိုင်ဘူး"

" အေးပါ နင့်ဖင်ကြီးသာ ဒီဖက်ကိုလှည့်ကုန်းလိုက် ဖင်ပေါက်ကိုင်ကြည့်ဖြဲကြည့်လို့ စိတ်မဆိုးဘူးမဟုတ်လား"

" မဆိုးပါဘူး"

ရက်ရက်ရောရောပင် သူမဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ခွက်နေအောင်ကုန်းထောင်ကာ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်သို့ ပေါ်တင်ကြီး လှည့်ပြလိုက်ရာ သူတို့လူစုအားလုံး အုတ်အော်သောင်းနင်းဖြစ်သွားရသည်။ လိုးမယ်တကဲကဲဖြစ်နေ၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နိုင်အောင် ထိန်းရသည်။

" တောက် စူပွနေတာပဲ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ လီးကြီးနဲ့ပစ်လိုးရရင်တော့လား"

" လိုးလေ လိုးချင်လိုးပေါ့ လိုးဖို့ပဲခေါ်လာတာမဟုတ်ဘူးလား အခန်းထဲရောက်မှလိုးချင်လို့လား"

ခင်ထားရီ ရက်ရောစွာ မှောက်ခုံရက်သား ကုန်းထောင်ပေးထားသည့် ဖင်စအိုဝကလေးကို တစ်ယောက်က လက်ညှိုးထိပ်ကလေးနှင့် အပေါက်ဝလေးအတိုင်း လက်ယာရစ် ရစ်ဝိုက်လှိမ့်ကာ ဇွိခနဲထိုးနှိုက်ဆောင့်သွင်းလာသည်။

အ ခနဲ အသံနှင့်သူမမေးကလေးငေါ့ထိုးပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံး သိသိသာသာ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်အသွားမှာ အနည်းငယ်ခပ်သြသြရှိသော ကျော်ဇောရဲ့အသံဖြင့် ..

" နဲနဲဆက်ကုန်းထား ဖင်ကြီးကို အပေါ်မြှင့်ပြီး မြှောက်ထောင်ပေး ထားရီ နင့်ဖင်ကြီး ငါအရင်ဆုံးလိုးချင်တယ် ငါ့ကိုပေးလိုးပါလား"

" ကိုကျော်ဇောလား "

" အင်း ဟုတ်တယ်"

" ဖင်တကယ်လိုးချင်လား လိုးချင်ရင်ရှင့်လီးပြလေ လီးမတောင်ဘဲ ဘယ်လိုလိုးမလဲ လီးတောင်လာအောင် ကျွန်မစုပ်ပေးမယ်"

ခင်ထားရီ ဖင်ကုန်းမနေတော့ဘဲ ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။ အောက်ပိုင်းရော အပေါ်ပိုင်းမှာပါ အဝတ်လွှာတွေ အကုန်နီးပါး ချွတ်ချထားပြီးပြီမို့ သူမကိုယ်လုံးလေးမှာ ကြမ်းပြင်ထက်မှာ ဝါဂွမ်းစိုင်နှယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပုံ့ပုံ့အိအိလေး ပုံကျလျက်ရှိလေသည်။ ရွှေရင်ထွားအိအိ ခါးသိမ်သိမ်ကလေး အောက်ဖက်မှာ နဘေးနှစ်ဖက်ဆီသို့ ကွေ့ကောက်ဝေ့ဝိုက်၍ လုံးဝိုင်းကားစွင့်သွားသော တင်ပါးအိအိဖြိုးဖြိုးကြီး နှစ်ဖက်က တစ်ဆုပ်ဆစ်ခဲ တစ်ထွေးတစ်ပွေ့ကြီး၊ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကိုင်ဆောင့် လိုးပစ်ချင်စရာ။ ပုရိတို့၏နှလုံးအိမ်ကို အစွမ်းကုန် ညှို့ငင်ပြုစားထားသည်။

ကျော်ဇောက မခေလှ။ သူတစ်ယောက်တည်းပဲမဟုတ် အဖော်ဖြစ်သူ သူ့တွဲဖက်ရောင်းရင်းမြကြီးပါ တစ်သွေးတည်းတစ်သားတည်း အသွေးတူအမွေးတူ စောက်ကျင့်ယုတ်တာချင်းအတူတူတွေ။ နှစ်ယောက်လုံး လူပုံအလယ်မှာ (အမှန်တော့ အဆောက်အဦတစ်ခုလုံး မှာမှ သူတို့အုပ်စု ခြောက်ယောက်ခုနစ်ယောက်တည်းသာ ရှိပါသည်။) သူတို့နှစ်ယောက် ခါးမှာဝတ်ထားသည့် ပုဆိုးတွေကိုချွတ် ခါးရှေ့မှ လီးကြီးတွေကို လှန်ဖြဲကိုင်မ၍ ခင်ထားရီဖက်ကို လှည့်လာကြသည်။

" စုပ်ပေးရမလား လာလေ အင်း ဟင်း လီးကြီးတွေက ရှယ်ကြီးတွေနော် ဒီနေ့တော့ လီးပုံစံအမျိုးမျိုး မြင်ရတော့မယ်နဲ့တူပါတယ် အဟင်းဟင်း ဟင်း"

ခင်ထားရီရဲ့ တဟင်းဟင်းရယ်သွမ်းသွေးကာ ပြောလိုက်သော စကားသံကလေးရဲ့နောက်မှာ မြကြီး သူ့ကောင်တွေဖက်ကို မျက်မှောင်ကြီးကျုံ့၍ ခပ်ထန်ထန်လေး လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ..

" ကြားလား ဟေ့ရောင်တွေ ကြားတယ်နော် စချင်ရင် ခုကတည်းက ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖုံးထားအုပ်ထားတာတွေ အကုန်ဖွင့်ချလိုက် တစ်ယောက်ထ တံခါးကို သေချာသွားပိတ်လိုက်ဦး အခန်းထဲကကောင်တွေကြာနေတာ ဒီအတိုင်းဆိုရင် မိုးကြီးချုပ်သွားလိမ့်မယ် မစောင့်နိုင်ဘူး ကြားလားဟေ့ ငါပြောတာ"

" ကျွန်တော်ပိတ်လိုက်မယ် ကိုမြ"

" အေး ဟုတ်ပြီ ဟိန်းဇော် သွား ပြီးရင်အမြန်လာခဲ့လိုက်တော့"

ဟိန်းဇော် အနောက်ဖက်ကိုလှည့်ထွက်သွားပြီး စက်ရုံအဝင်တံခါးဟောင်းကြီးကို အသေအချာ သွားရောက်ဆွဲပိတ်လိုက်သည်။ သံချေးအထပ်ထပ်နှင့် ဝင်ပေါက်တံခါးမကြီက တကျွီကျွီအသံနှင့်အတူ လုံခြုံစွာစေ့ပိတ်သွားသည်။

တော်ရုံအပြင်လူ တစ်စုံတစ်ယောက်မှ မရောက်ဖြစ်သော (လာဝံ့ခြင်းလည်း မရှိကြသည့်)စက်ရုံအဟောင်းကြီးဖြစ်၍ သည့်ထက် ပိုမိုလုံခြုံသည့်နေရာဆိုတာ သူတို့အတွက် မရှိတော့။ အရက်သေစာသောက်စား မိန်းမခေါ်လိုးသည့်အမှုမှလွဲ၍ အခြား မကောင်းသော ဒုစရိုက်အမှုကို ကျူးလွန်ခြင်းလည်းမဟုတ်၍ ကျော်ဇောနှင့်မြကြီးတို့အတွက် စိတ်မလုံမလဲဖြစ်စရာ ဘာမှမရှိပါ။ သူတို့အဖို့လိုအပ်တာ လွတ်လပ်မှုပဲ ဖြစ်သည်။ လူသူဆိတ်ကွယ်ရာဋ္ဌာနတစ်ခုကို အကာအကွယ်ယူ၍ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပျော်မည်ပါးမည်။ သူတို့ရဲ့ရမ္မက်လိုဘကို ဝဝလင်လင်ကြီးဖြည့်ဆီးကြမည်။

သူတပါး သားပျိုသမီးပျိုကို ကာယကံရှင်အလိုမတူဘဲ အတင်းအဓမ္မ မဖွယ်မရာပြုမူ၍ မုဒိန်းကျင့်ပျော်ပါး စသော ပြစ်မှုတစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ သူတို့လူစု ကျူးလွန်ကြခြင်းမရှိပါ။ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အလိုတူကြည်ဖြူမှသာ ဤကိစ္စမျိုးဖြစ်နိုင်သည်။ (ဒါသည်ပင် နိုင်ငံရပ်ခြား တိုင်းတပါးရှိ ရေခြားမြေခြားအရပ်ဒေသ အသီးသီးမှ Cuckold Club, Swinger Party, Interracial Orgy , Anal Gangbang အစရှိသည့် လိင်မှုဆိုင်ရာတိုးတက်ဆန်းသစ်သော အယူအဆရှိသည့် တူရာစုကာ ဖွဲ့စည်းထားသည့် အသင်းအဖွဲ့များ၏ လုပ်ထုံးလုပ်နည်း အသွင်သဏ္ဍာန်ကို ဆောင်ယူနေလျက်ရှိပေသည် ဟူ၍သာ ကျွန်ုပ်တို့၏ ချစ်စွာသောဇာတ်ကောင် မြကြီးတို့လူစုအပေါ် ကြံဖန်ချီးမွမ်းရမည် ဖြစ်သတည်း။ ဤကားစကားချပ်။ စာရေးသူ)

ဟိန်းဇော် တံခါးသွားအပိတ်နှင့် သူပြန်ရောက်လာချိန်မှာ တကယ်တမ်းအားဖြင့် ဘာမှမကြာလိုက်ပါ။ သို့သော်ငြား သူပြန်လာချိန်မှာ မျက်စိနှင့်တပ်အပ် မြင်တွေ့လိုက်ရသည့် သူတို့လူတစ်စု၏ အခြေအနေအရပ်ရပ်မှာ ပြောင်းလဲလျက်ရှိပေပြီ။

ယောက်ျားသားတစ်စုရဲ့အလယ်မှာ ခင်ထားရီတစ်ယောက် ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွ လေးဘက်ထောက်ရက်သား အနေအထားနှင့်။

မြကြီးနှင့်ကျော်ဇောတို့ရဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ချောင်းအား သူမရဲ့လက်တစ်ဖက်စီမှာဆွဲကိုင်ပြီး ပါးစပ်နှင့်အားပါးတရ စုပ်ယက်ပေးလျက် ရှိနေသည်။ လီးကြီးတွေက တုတ်ထွားရှည်လျားလှသလို အဖုအထစ်တွေနှင့် ကျောချမ်းစရာကောင်းသည်။ မြကြီးတို့နှစ်ယောက်လည်း လီးအစုပ်ခံရင်း သူမ၏ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ထားသာ ဖင်သားကြီးများကို သူတို့လက်နှင့် ဟိုကိုင်ဒီနယ် ဖျစ်နယ်နှိုက်ကိုင်နေကြသည်။ ကျော်ဇောက ခင်ထားရီ၏ လေးဘက်ကုန်းထားသဖြင့် အောက်ကိုတွဲကျနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှင့်ဖျစ်ဆွဲကာ အားပါးတရ ချေနယ်ပစ်သည်။ သူတို့ရဲ့နဘေးမှာ ဝန်းရံနေသည့် (သိန်းထိုက်နှင့်ခွန်ဝင်းမောင်တို့ နှစ်ယောက်) ကလည်း ပုဆိုးကွင်းလုံးကျွတ်လျက် လီးတန်းလန်းများနှင့် မိမွေးတိုင်းအခြေအနေမျိုး ရှိနေတာ တွေ့ရသည်။ နှစ်ယောက်လုံး လီးတွေမှာ မသေးကြချေ။ သိန်းထိုက်ရဲ့လီးက ပိုတုတ်ပြီး သူ့လီးထက် ခွန်ဝင်းမောင်၏လီးက နှစ်လက်မခန့်ပိုရှည်တာတွေ့ရသည်။

ဟိန်းဇော် သဘောပေါက်လိုက်သလို သူ့ရင်ထဲမှာ ကာလကြာမြင့်စွာကတည်းက ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ပုန်းလျှိုးကိန်းအောင်းလို့နေသည့် ကာမဂုဏ်ခံစားလိုမှု ရမ္မက်တဏှာစိတ်က အဟုန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဟုန်းခနဲထတောက်လာသည်။ သူက မွေးရာပါတဏှာသန်လွန်းသူ။ အပြင်လူတွေသာမသိပေမယ့် ဆွေမျိုးတွေကြားမှာတော့ ငယ်ကတည်းက လက်ဇောင်းထက်ခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူနင့်သွေးသား တော်စပ်သည့် အဒေါ်တွေအရီးတွေ ဝမ်းကွဲအစ်မတွေ ညီမတွေက သူ့အကြောင်းကို ပိုသိကြသည်။

ဟိန်းဇော် ပုဆိုးကို တစ်လက်စတည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ဖြေချွတ်ချလိုက်ပြီး ခင်ထားရီရဲ့အရှေ့ကိုလျှောက်လာရာ သူ့ခါးရှေ့မှလီးမှာ တယမ်းယမ်း လှုပ်ခါနေလျက် ရှိသည်။

" ဟား ဒီတစ်ယောက် လီးကြီး ရှယ်ကြီးပါလား နဲတဲ့ကောင်ကြီးမဟုတ်ဘူး ပြောစမ်း ဘာလုပ်ထားလဲ"

ခင်ထားရီ မြင်ဖြစ်အောင်မြင်ပြီး သူ့မျက်နှာမော့ကြည့်၍ မေးလိုက်သည်။ သူတို့အထဲမှာ အသက်အငယ်ဆုံးဖြစ်သော ဟိန်းဇော်ရဲ့လီးက ကြီးဆေးထိုးထားသည့် ရှယ်လီးဖြစ်နေမှန်း ခုမှပဲမြကြီးနှင့်ကျော်ဇောသိလိုက်ရသည်။ မြကြီးရော ကျော်ဇောပါ လီးမှာဂေါ်လီတွေ ထည့်သွင်းထားပြီး သူတို့အုပ်စုထဲမှာ ကာလကြာမြင့်စွာ လူစွာလုပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ လူရေးလူရာကျွမ်းကျင်ကာ တော်ကီ ကြွယ်သလောက် ခြေသွက်လက်သွက်ရှိသူက အောင်မောင်း ပြီးလျှင် သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အောင်မောင်းက ဝါနှင့်သမ္ဘာ ပိုကြီးသည်။ သူ့ရောင်းရင်း မြတ်စိုးနှင့်မှ လယ်ဗယ်တန်းများဖြစ်ကြသည်။

" ဟား ဟား ငါ့ကောင်ဘယ်ဆိုးလို့လဲ လာ သုံးယာက်ဝိုင်းလိုက်မယ် ငါနဲ့မြကြီးရယ် မင်းရယ်ဆိုရင် မထားရီ ပြာဝေသွားလောက်တယ် ဟီးဟီး"

ခင်ထားရီ ဘာမှမပြော မခို့တယို့လေး ကြိတ်ပြုံးမိသည်။ ဆေးလီးမြင်တော့ တစ်နေ့က သူမကိုလိုးခဲ့သည့် ငမဲရဲ့လီးကြီးကို ပြေးမြင်မိ ပြန်သည်။ ဟိန်းဇော်နဲ့သူဆိုလျှင် အလုံးအတန်ချင်းလည်း သိပ်ကွာမည်မထင်ပါပေ။ လီးကြီးဆီ ရစ်ဝဲကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်တွေ ယိုဖိတ် လာရလေသည်။

လီးနှစ်ချောင်းပြီးတော့ နောက်တစ်ချောင်း ဟိန်းဇော်လီးကို ဆုပ်နယ်ကိုင်ကြည့်ကာ ပါးစပ်နှင့်အားပါးတရ စုပ်ယက်နှူးဆွပေးနေချိန်မှာ ကျန်သူနှစ်ယောက်ကလည်း မနေတော့ပြီ။

နောက်ဆုံး ရှိသမျှကောင်တွေရဲ့လီးကိုစုပ်ရင်း ခင်ထားရီကိုယ်တိုင်လည်း တဏှာဇောထနေသည့် ယောက်ျားသားတစ်စုရဲ့ အပြန်အလှန် စုပ်မှုတ်ယက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။

ဟိန်းဇော် သူမဖင်အောက်ကနေ ခေါင်းအသာလျှိုဝင်ကာ ပက်လက်လှန်အနေအထားနှင့် ခင်ထားရီစောက်ပတ်ကို လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ် ယက်စုပ်နေသည်။ မြကြီးလီးက သုက်ရည်ထွက်မတတ်ဖြစ်၍ တက်သုတ်နှင်ကာ လီးကိုစုပ်ရင်း လက်နှင့်လည်း တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက် ဆောင့်ပေးနေရာ သူတို့နှစ်ယောက်မအားနိုင်ကြပါ။ ကျော်ဇော ဟိန်းဇော်ကိုကူပြီး အနောက်ကနေလာရောက်၍ ခင်ထားရီရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်ကို အပြတ်မှုတ်ယက်ပေးသည်။ သူက ဖင်အလိုးသန်မည့်သူမှန်း သိသာလှသည်။ 

ခင်ထားရီလည်း ခေါင်းကလေးမော့ကာ ကော့ပျံရင်း လက်တစ်ဖက်က မြကြီးလီးကို လရည်ထွက်အောင်ထု၍ ခွန်ဝင်းမောင်လီးကို ဆက်စုပ်သည်။ သိန်းထိုက်လည်း သူ့လီးကြီး ကျန်နေမှာစိုး၍လားမသိ ကပျာကယာ သူတို့ကြားထဲတိုးဝင်ပြီး လီးချောင်းကို ခင်ထားရီပါးစပ်ရှေ့ကပ်ထိုးပေးပြန်သည်။ ခင်ထားရီလည်း ကိုယ်တိုင် ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အမှုတ်အဆွခံရ၍ ရမ္မက်ဇောအလျှံတညီးညီး တက်ကြွထက်သန်လာပြီး နောက်ထပ်လီးနှစ်ချောင်းနှင့် ဆက်လက်နှစ်ပါးသွား ရပြန်ပါသည်။

စာရင်းချုပ်လိုက်သော် ..

တံခါးချက်ကို ကျကျနနစေ့ပိတ်ထားသော သီးသန့်အခန်းဟောင်းလေးထဲကနေ အောင်မောင်းတစ်ယောက် အပြင်ပြန်ထွက်လာချိန်တွင် ခင်ထားရီတစ်ယောက် အပြင်မှာ မြကြီးနှင့်ရော ကျော်ဇောနှင့်ပါ တစ်ယောက်ကို တစ်ချီစီလိုးပြီးနေပြီဖြစ်သည်။ ဂေါ်လီလီးနှစ်ချောင်းနှင့် နှစ်ချီဆက်တိုက် ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံရ၍ စောက်ဖုတ်ကျိန်းသလိုလိုတောင် ဖြစ်မိသည်။

ယခုလက်ရှိ ဟိန်းဇော်က သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်ယက်ပေးနေပြီး သူမက သိန်းထိုက်လီးကိုစုပ်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း ခွန်ဝင်းမောင်ရဲ့မတ်တောင်နေသောလီးအား အရှိန်ပိုရလာအောင် မပြတ်ဂွင်းထုပေးနေရသည်။ ခွန်ဝင်းမောင်ရဲ့လီးနွေးနွေးကြီးက တစ်စတစ်စ သူမလက်ဆုပ်ထဲမှာ သွေးတြွေပည့်ှလျှမ်းကာ ပိုမိုကြီးထွားလာသလိုပင်။ ဟိန်းဇော် အပီမှုတ်ပြီး၍ ခင်ထားရီ စောက်ဖုတ် အရည်ရွှဲလာရော အနောက်ကနေ သူ့လီးပြင်ကာ တက်လိုးမည့်ဟန်ပြင်ရာ အချိန်မီရုံကလေးမြင်လိုက်ရသည့် အောင်မောင်းက ..

" ဟာ ဟေ့ရောင် ဟိန်းဇော် မင်းလီးကြီးနဲ့ ခုချက်ချင်းလိုးမလို့လား ကိုယ့်လူတွေမျက်နှာကိုလည်း ကြည့်ဦး ထားရီကို ငါအရင် တစ်ချီ ဆွဲမယ် ပြီးရင် သိန်းထိုက်နှင့်ဝင်းမောင် လိုးပစေဦး နောက်မှ မြကြီးနှင့်ကျော်ဇော ဒုတိယတစ်ခေါက်ပြန်ကြော့ပြီးမှ မင်း လိုးရမယ့် အလှည့်ပေါ့ မင်းပစ္စည်းက ဆေးထိုးပြီး ဒီလောက်ကြီးထွားနေတာ အရင်တက်လိုးရင် နောက်လူအတွက် ဘာကျန်မှာလဲ သွား ဟိုဖက်အခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက် မသိန်းဆွေရှိတယ် ခုလောက်ဆို ဘိုတင့်နှစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲလို့ပြီးလောက်ပြီ ရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက် အကုန်လိုးခွဲတာပဲ စိတ်ပါရင် မင်းနဲ့ဘိုတင့် နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးလို့ရတယ် အဲဒါမှတကယ့်အနှစ်ကွ ဒီကကောင်တွေပွဲပန်းပြီး ထားရီ အချိန်ရတော့မှ မင်းရယ်ငါရယ် ဘိုတင့်ရယ် သူ့ကို သဘောရှိကရောဟိ သုံးပင်ညှပ်လိုးရအောင် ကဲ"

" အင်း ပါဗျာ ဒီစောက်ပတ်လေး ဖူးဖူးမှုတ်ပြီး ရွှဲအီနေအောင် ကိုယ်တိုင် ယက်ထားရတာ တစ်ချီလောက်တော့ စိတ်ရှိလိုးလိုက်ချင်သား ကိုအောင်ပြောတဲ့ အစီအစဉ်လည်း မဆိုးပါဘူးဗျာ ကျွန်တော်က ဘာရရ လိုးမယ့်ကောင်ပါ"

ဟိန်းဇော် မချိတင်ကဲပြောရင်း သူလိုးခွင့်မရသေးသည့် ခင်ထားရီကို မချင့်မရဲလေးကြည့်သည်။ လိုးချင်လွန်း၍ အသားပင် တဆတ်ဆတ် တုန်ယင် လာရသည့်အဖြစ်။ ခင်ထားရီရဲ့အနားကပ်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းအစုံကို တအားကုန်းနမ်းစုပ်လိုက်ရင်း ..

" မထား ကျုပ်ပြန်လာမှာနော် အဲတော့မှ အပီလိုးပစ်မှာ ကြားလား"

" စိတ်ချ ကိုဟိန်း ထားရီ သူ့ကိုစောင့်နေမှာပါ ကိုအောင်ပြောတာကောင်းပါတယ် ရှင်အရင်စလိုးရင် ကျွန်မအပေါက်ကလေး တအား ချောင်ချိပြီး နောက်လူအတွက် ချောင်းထဲမြစ်ထဲ လက်ပစ်ကူးရသလိုဖြစ်နေမှာ ခိခိ ခိ ကဲကဲ သွားပါ လိုးစရာရှိသွားလိုးလိုက်ဦး မသိန်းဆွေက ကျွန်မထက်တောင် အပေးကောင်းပြီးသားပါရှင့် ရှင့်အကြိုက်ဖြစ်မှာပါ အဟင်းဟင်းဟင်း"

ဟိန်းဇော်လည်း လီးတန်းလန်းနှင့် ကွတကွတလုပ်ပြီး ထွက်သွာတော့ အောင်မောင်း သူမကို တစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်စီးပစ်လိုက်ပြီ။

" ဖင်လိုးမှာလား ကိုအောင်"

" မလိုးဘူး စောက်ပတ်ပဲ တဝလိုးဦးမှာ မလိုးရကြာပြီ"

ခင်ထားရီ စောစောကအတိုင်း ဖင်ကုန်းရက်ပင် ဆက်လက်အလိုးခံသည်။ အောင်မောင်းက အခန်းထဲမှာ မသိန်းဆွေနှင့် စတင်ကွင်းဖွင့် ခဲ့ပြီး လိုးချီလည်းများခဲ့ပြီဖြစ်၍ ဘယ်လောက်ပဲဆောင့်ဆောင့် ဘယ်လိုပဲလိုးလိုး တော်ရုံနှင့် လရည်မထွက်နိုင်ဖြစ်ကာ အချိန် တော်တော်လေးကြာအောင် အရှည်ကြီးမျှောပြီး ဆွဲလိုးနေရလေရာ ခင်ထားရီ သိပ်ကြာကြာတင်းမခံနိုင်ဘဲ သူ့လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အကြမ်းပတမ်း ပွတ်တိုက်လိုးဆောင့်မှုအရှိန်ကြောင့် သူမခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသား ပွက်ပွက်ဆူလောင်မြိုက်ပြီး စောက်ရည်အလီလီ ညှစ်ပန်းထွက်ကာ နှစ်ချီသုံးချီအထိပင် ဆက်ကာဆက်ကာ ကိစ္စ ပြီးသွားရလေသည်။

အောင်မောင်းလည်း တစ်ချီလိုးပြီးသွားတော့ မြကြီးနှင့်ကျော်ဇော နှစ်ယောက်တည်းဝိုင်းနေသည့်ဖက်ကို သွားပြီး သူတို့နှင့်အတူ တစ်ခွက်တစ်ဖလား ဝင်သောက်လေသည်။

ဆရာတွေ နေရာဖယ်ပေးလိုက်၍ တပည့်ကျော်နှစ်ကောင် ခင်ထားရီအနားရောက်ကာ လာပြီး သောင်းကျန်းကြသည်။ သိန်းထိုက်ရယ် ခွန်ဝင်းမောင်ရယ် နှစ်ယောက်သား စိတ်ရှိလက်ရှိ ထင်တိုင်းကြဲပြီး တစ်လှည့်စီအလိုးမှာတော့ ခင်ထားရီလည်း သူမတစ်ယောက်တည်း ဒိုင်ခံအလိုးခံနေရ၍  တော်တော်လေး ပြိုင်းသွားရတော့သည်။

မြကြီး မြေကမ္ဗလာပေါ် ဖြန့်ခင်းထားသည့် ပိုက်ဖျာလေးထက်မှာ ပက်လက်ကားယားလေး လှဲလျောင်းနေသော ခင်ထားရီကို လက်ယပ် လှမ်းခေါ်ကာ သူသောက်နေသည့် အရက်ဖန်ခွက်ကို ကမ်းပေးသည်။ ခင်ထားရီ ငြင်းမနေတော့ဘဲ သူမအတွက် ကမ်းလာသည့်အရက်ကို တစ်ကျိုက်တည်းမော့ချသည်။

" ထပ်ယူဦးမလား ပိုပြီး အားရှိသွားအောင်"

" အင်း "

အရက်တစ်ခွက်ကနေ သူမဝမ်းဗိုက်ထဲကို တော်တော်လေး ဝင်သွားသည်။

ခုတော့လည်း ခင်ထားရီမှာ သူတို့နှင့်အတူအဖွဲ့ကျပြီး သူမနှုတ်ဖျားမှ ရယ်သံလွင်လွင်ကလေးတွေ တခိခိတခစ်ခစ် ပျော်ပျော်ကြီး ဟီလာတိုက်၍ သောက်လိုက်စားလိုက် လီးအကိုင်ခိုင်းသူကို လီးကိုင်ပေးဂွင်းထုပေး နို့စို့ချင်သူကို သူ့အလိုကျစို့စေကာ တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ဖြဲခိုင်းလျှင် ဖြဲပြ ဖင်ပေါက်ကြည့်ချင်သည်ဆိုတာနှင့် လေးဘက်ကုန်း၍ ဖင်ကြီးကော့ထောင်ပြ မနေနိုင်သူက သူမရဲ့ဖင်ဝနှင့် စောက်ပတ်ကို ဖလပ်ဖလပ်ပြပ်ပြပ် အရည်သံထွက်အောင် လာရောက် နမ်းစုပ်မှုတ်ယက် ဆွရုံနှင့် အသွေးအသားရမ္မက်တို့ဆူဝေပြီး အပီအပြင် ဖင်ကြီးကုန်းထောင်ကာ မှုတ်ယက်မှုကို အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်ခံလိုက် လိုးမည် ဆိုလျှင်လည်း သူမဖက်က အသင့် အနေအထားနှင့် မြကြီးတစ်ချီ ကျော်ဇောတစ်ချီ အောင်မောင်းကတော့ လက်ထဲကဖန်ခွက်ကိုမချဘဲ အရက်ကလေးတမြမြနှင့် အေးဆေး အနားယူနေပြီး သိန်းထိုက်နှင့်ခွန်ဝင်းမောင် နှစ်ချီစီ လိုးဆောင့်ခြင်းကိုခံကာ လရည်တွေအပြည့်အလျှံ သုက်ဓာတ်ကိုတစိမ့်စိမ့် မျှင်းစုပ် ခံစားရင်း လောကီကာမဂုဏ်ဟုဆိုအပ်သော ပျော်စရာသုခဘုံကြီးထဲကို တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့် အကြိမ်ပေါင်း မရေတွက်နိုင်အောင် ထပ်ခါတလဲလဲ အလည်အပတ် ရောက်ရှိနေလေတော့သည်။

နောက်တော့ မြကြီးနှင့်ကျော်ဇော သူမကိုနှစ်ယောက်တွဲပြီး မသိန်းဆွေနှင့်ဟိန်းဇော်တို့ရှိရာ အခန်းဖက်ကို ခေါ်ဆောင်လာသည်။

အခန်းလေးထဲမှာ ခုချိန်ထိ လိုးသံတွေ ဆက်လက်ကြားနေရတုန်းပင်။ လီးအလွန်မက်သော မသိန်းဆွေတစ်ယောက် ဟိန်းဇော်ရဲ့လီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ မြင်းထိုင်ခွစီးလိုးဆောင့်ရင်း အသေအချာလီးဇိမ်ခံနေသည့်အဖြစ်ကို တွေ့မြင်ရသည်။ ဆေးလီးကြီးမို့ သူမအဖို့ ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျသည့်နှယ် ဖြစ်နေမှာ သေချာပါသည်။

ဖင်ကြီးကုန်းထောင်ကာ အားရပါးရ ကျုံးဆောင့်ချလိုက် တစ်ခါ မောလာလျှင် ဟိန်းဇော်လီးနှင့်သူမဖင်ကြီးကို တစ်သားတည်းဖိကပ်ပြီး စကောဝိုင်းပုံစံ ရှေ့နောက်ဝဲယာ လှည့်ပတ်ညှောင့်ရင်း ဖင်ဆုံကြီးတအိအိ ဖိလှိမ့်ကြိတ်၍ လိုးသွင်းလိုက်နှင့် ဟိန်းဇော်လည်း လူငယ်ပေမယ့် လိုးသားပြည့်မီပြီး လိုးပါးဝသူတစ်ယောက်ပီပီ အောက်ကနေ လီးထိပ်ကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ မလွတ်စတမ်း ဖိသိပ်ထိုးထည့်၍ ချက်ကျလက်ကျပင် ကော့ကော့ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေရာ သူတို့ လိုးသူတွေမပြောနှင့် နဘေးက အသာကြည့်နေသည့် ခင်ထားရီပင် အကြိမ်ကြိမ်အလိုးခံပြီး လရည်ဝအီနေသည့် စောက်ဖုတ်ထဲက စစ်ခနဲစစ်ခနဲနေအောင် စောက်ရည်တွေ တစစ်စစ် စိမ့်ထွက် လာသည်အထိ တကယ့်ကို ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်နိုင်စွမ်း ရှိနေပေသည်။

သူမရောက်လာပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာမှာပဲ ဟိန်းဇော်ရဲ့လရည်တွေ မသိန်းဆွေရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် မကုန်ခမ်းနိုင်အောင် ထောင်ပန်းထည့်လိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်၍ ငြိမ်ကျသွားသည်။

ခင်ထားရီ သူတို့နားကို အပြေးသွားပြီး လရည်နှင့်စောက်ရည် အလိမ်းလိမ်းပေကျံနေသော ဟိန်းဇော်ရဲ့လီးကို ဆွဲကိုင်ကာ အငမ်းမရ စုပ်ဆွပေးသည်။ မကြာမီ လီးပြန်တောင်ပြီး ခင်ထားရီ သူ့လီးကိုလှည့်ပတ်ကြည့်ရာ သူမလက်ဆုပ်နှင့်မဆန့်လောက်အောင် တော်တော်ပဲ ကြီးမားတုတ်ထွားလှသည့် လီးကြီးဖြစ်နေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ သူမလီးစုပ်နေချိန်မှာ မြကြီး အနောက်ကနေလာပြီး ဖင်ကို ကုန်ထောင်စေလျက် နောက်ပေါက်ရော ရှေ့မှစောက်ပတ်ကိုပါ ပါးစပ်နှင့်စုပ်ယက် လက်နှင့်ပါ ထိုးနှိုက်ဆွနှူးပေးနေသည်။

ကျော်ဇောကလည်း မသိန်းဆွေနှင့်အတူ စစ်စတီနိုင်းလုပ်ကာ သူမရဲ့လီးစုပ်ပေးခြင်းကိုခံရင်း သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကိုပါ ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် ယက်ဆွ၍ စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများနှင့် တဇပ်ဇပ်ထိုးနှိုက်လိုးသွင်းပြီး ကာမစိတ်မကြွကြွအောင် အပြတ်အသတ် ဆွနှူးနေတာတွေ့ရသည်။ မသိန်းဆွေရဲ့စောက်ရည်လက်ကျန်တွေလားမသိ သူမရဲ့ပေါင်ခြံကြားကနေ တဖြောဖြောစီးယိုထွက်ကျပြီး ထိုအရည်တွေမကုန်ကုန်အောင် ကျော်ဇောတစ်ယောက် စောက်ပတ်အဝနှုတ်ခမ်းတေ့ပြီး တစွတ်စွတ်စုပ်မျိုသောက်လျက် သူကိုယ်တိုင် လည်း မသိန်းဆွေရဲ့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာလှသည့် ပုလွေတန်ခိုးဖြင့် ပေါင်ကြားမှလီးကြီး မဟားဒရား မတ်တောင်လာပြီဖြစ်သည်။

.....................................

(၁၆)

မြကြီးနှင့်ကျော်ဇော ပူးပေါင်းလိုက်ကြသည်။

သူတို့ အဓိကဦးတည်ထားသည့်ပစ်မှတ်က ခင်ထားရီကို ရှေ့ရောနောက်ပါ အပီဖွင့်လိုးဖို့ဖြစ်ရာ မြကြီးကပင်ဦးဆောင်ပြီး ခင်ထားရီကို သူ့စိတ်ကြိုက်အနေအထား ပုံစံတကျနရာချပေးလိုက်သည်။ ကျော်ဇောကလည်း မပြောဘဲ သိသူပင်။ သူတို့နှစ်ယောက်က အတွဲညီသူများ ဖြစ်ရာ မြကြီးစတင်လှုပ်ရှားလိုက်တာနှင့် ချက်ဆိုနားခွက်က မီးတောက်ပြီးသား မသိန်းတွေကို ခေတ္တခဏစောင့်ဆိုင်းစေပြီး သူမနှင့် အပြန်အလှန် မှုတ်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေရာကနေ ခင်ထားရီရှိရာဖက်ကို ကူးလာသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရှေ့နောက်ညှပ်ပြီး နှစ်ပင်လိုးခြင်းကိုခံရချိန်မှာ နဘေးကနေ မသိန်းဆွေက ဝိုင်းကူပြီး သူမနေသာထိုင်သာရှိအောင် အနေအထား ပြင်ညှိပေးသည်။ ခင်ထားရီ၏ ဖွံ့ထွားအိတင်းသော နို့ကြီးတွေကိုဖျစ်နယ်ကာ သူပါဝိုင်းကူစို့ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်လှိမ့်ချေကစားပေးသည်။ 

ဟိုနှစ်ယောက်လည်း ခင်ထားရီကိုလိုးရင်း သူတို့ရဲ့အနားကိုရောက်ရှိလာသည့် နောက်ထပ် ကစားစရာအသစ်တစ်ခုဆီ ချက်ချင်းပဲ အာရုံရောက်ကာ ခင်ထားရီကို အပီညှပ်လိုးရာကနေ မသိန်းဆွေရဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို အသာ လှမ်း၍ ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် မမီမကမ်းနမ်းစုပ်လိုက် နို့အုံအိအိကြီးတွေကိုဖျစ်နယ်လိုက် ကိုင်လိုက်ညှစ်လိုက် ဆွလိုက် ဖင်သားကြီးများနှင့် စောက်ပတ်ကို တစ်လှည့်စီ ဖျစ်ကိုင်ညှစ်နယ်နှိုက်မြည်းလိုက်နှင့် အပြတ်ကို သဘောတွေ့နေကြလေသည်။

မြကြီးက ရှေ့ကနေ ခင်ထားရီရဲ့စောက်ပတ်ကို အပီလိုးပြီး ကျော်ဇောက ဖင်သန်သူပီပီ အနောက်ကနေပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလီးကြီး ဖိသိပ်ထိုးထည့်ကာ ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်အနေအထားနှင့် တက်ညီလက်ညီ လိုးဆောင့်ကြခြင်းဖြစ်သည်။

ဂေါ်လီထည့်ထားသော လီးအကြီးစားကြီးများနှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အတွယ်ခံရခြင်းဖြစ်၍ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ခိုးလိုးခုလုဖြစ်ရသည့်အထဲ ဖင်စအိုထဲရှိ နူးညံ့သောအတွင်းသား များကိုပါ ကြမ်းတမ်းသောလီးက တလိမ့်လိမ့် ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်ကာ အသွားအပြန် တိုးဝင်တိုးထွက် တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့် ထိပွတ်လိုးဆောင့်နေခြင်းကြောင့် ကာမအရသာ ထူးကဲစွာခံစားရသလို ရမ္မက်သွေးကိုလည်း ပိုမိုဆူကြွထက်သန် လာစေပါသည်။ သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေ အတောမသတ်ထွက်ထွက်ကျရင်း ဖင်ဝဆီမှ ကြပ်ဆို့ပြွတ်သိပ်စွာ တံကျင်လျှိုသလို လီးကြီးတလိမ့်လိမ့်နှင့် အဆက်မပြတ် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နေမှုက ပုံမှန်ထက်နှစ်ဆခန့် ပိုမိုမြင့်မားသော ကာမရဲ့အထွတ်အထိပ် ပန်းတိုင်ဆီ သူမကို အကြိမ်ကြိမ်ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။

ခင်ထားရီ ကိုယ့်ဖာသာ ဘယ်နှစ်ချီပြီးမိမှန်းတောင် သတိမထားမိလိုက်တော့။ လိုးဆောင့်ချသမျှ သူတို့ရဲ့ မြန်နှုန်းမြင့်မြင့် အားအဟုန်ပြင်းပြင်း တိကျပိရိသေသပ်သော လိုးချက်များအောက်မှာ ရာဂဇောတွေ အကြွကြီးကြွလျက် ရမ္မက်သွေးများလှိုက်ဆူပြီး လီးနှင့်စောက်ပတ် လီးနှင့်ဖင်ပေါက် အချင်းချင်း စီးပိုးမြဲမြံစွာ သံမှိုနှက်သကဲ့သို့ အံဝင်ခွင်ကျ ဂဟေဆက်ထိတွေ့မှုအရသာကို တိမ်စိုင်ထဲ တငြိမ့်ငြိမ့်တသိမ့်သိမ့် စီးမျောလိုက်ပါသလို ရင်ထဲတလှိုက်လှိုက် တုန်ရီဖိုမောခံစားနေမိရင်း အရာအားလုံးကိုပင် သတိမေ့လျော့ကာ မျက်လုံးကလေးအစင်းသား ငြိမ်ဆိတ်စွာဖြင့် ရသာရုံကြောမှာ စုန်ချည်ဆန်ချည် မေ့မေ့မူးမူး မိန်းမူးမျောပါနေမိပေတော့သည်။

တစ်ဖက်မှာတော့ ..

မသိန်းဆွေကို နှစ်ချီဆက်လိုးပြီး အားအင်လက်ကျန်တွေ ပြန်စုနေသည့် ဟိန်းဇော်ကို မြကြီး အသာလက်ကုပ်ရင်း ..

" ဟိန်းဇော် အပြင်က ကိုအောင်မောင်းတို့ အပါခေါ်ခဲ့ကွာ ငါတို့အားလုံး ဒီအခန်းထဲမှာပဲ တစ်စုတည်းစုလိုက်ရအောင် ဘယ့်နှယ်လဲ မကောင်းဘူးလား"

" သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ဆရာမြ သောက်ဝိုင်းလေးပါ ဒီကိုရွှေ့ခဲ့မယ်"

" အိုခေ သားကြီး"

အစီအစဉ်ပြောင်းလိုက်သည်။

ခုလို အစီအစဉ်ပြောင်းလိုက်တော့ အားလုံးက ရေကန်အသင့်ကြာအသင့် ဆိုသလိုပဲဖြစ်သွားသည်။ ဒီမှာသောက် ဒီမှာစား ..သောက်စရာ ရိက္ခာအပြည့် စားစရာကရော .. အင်း ..

လက်ရှိမြင်တွေ့နေရသည့် လိုးပွဲကြီးကိုသာ ကြည့်ပါတော့။

အခန်းလေးထဲမှာ သူတို့အုပ်စုရဲ့ လွန်လွန်ကျူးကျူး ကာမပွဲနွှဲပျော်နေမှုကတော့ ခုနကထက်ကို ပိုမိုစည်ကားသွားခဲ့ပြီ။

ခင်ထားရီရယ် မသိန်းဆွေရယ် သူတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်ထံမှ တအိအိတအင့်အင့်ညည်းညူသံတွေ တဘောက်ဘောက်တဘတ်ဘတ် အသားချင်းထိရိုက်သံ အောင်မောင်း မြကြီး ကျော်ဇောအမှူးပြုသော ယောက်ျားသားတစ်စုထံမှ တဟူးဟူးတဟဲဟဲ မာန်သွင်းကျုံးဝါးသံ များရဲ့အဆုံးမှာတော့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်ခမျာ ကိုယ်ရောစိတ်ပါ တစ်ချက်ကလေးမှ အနားမရဘဲ အချိန်နှင့်အမျှ စက္ကန့်မလပ် ကာမသွေးများ ပွက်ပွက်ဆူအောင် ဖိစီးနှိပ်စက် ဆူကြွပေါက်ကွဲမှု ဒဏ်တွေကြောင့် တံလျှပ်ရေထင်မိသည့် ရွှေသမင်မလေးများရဲ့ အဖြစ်သို့နှယ် စိတ်ရဲ့နောက်ကိုရုပ်မလိုက်နိုင် ဆိုသည့် စကားပမာ အခန်းလေးထဲက ဆိုဖာထိုင်ခုံကြီးထက်မှာ အားအင်ပြတ်လပ်လျက် အရုပ်ကြိုးပြတ်ဆိုသလို မလှုပ်မယှက် ငြိမ်သက် ဖလက်ပြသွားကြပြီ။

................................

အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>>>



အနမ်းတစ်ခက် ချစ်ဖက်သက်လျာ အပိုင်း ( ၅ )

အနမ်းတစ်ခက် ချစ်ဖက်သက်လျာ အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - နရသူ

လိုးသံတွေ တစ်ခန်းလုံး ပွက်လောရိုက်လျက် ရှိသမျှလူအားလုံး ကာမဂုဏ်ရမ္မက်ဇောအဟုန်တို့ ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ပွက်ပွက်ဆူမျှ ဆူဝေအုံကြွလျက် ရှိနေကြပြီဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီလည်း သူမ တကယ် သဘောတွေ့နှစ်ခြိုက်လွန်းလှသည့် ငမဲရဲ့လီးကြီးကို တမင်တကာ အသားအနာခံပြီး ဖိလိုက်ကြွလိုက် လိုးချနေရာ လီးကြီးတဝက်လောက်ကနေ အရင်းဆိုက်လုအခြေကိုပင် ရောက်ရှိလာပြီ။ လီးပြဲကြီးက မတန်တဆကြီးဖြစ်နေ၍ တဖွတ်ဖွတ် တဇွတ်ဇွတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် သူမရဲ့အရည်ရွှဲနေပြီဖြစ်သော ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ဖုတ်ပင် ကြည့်မကောင်းအောင် ကွဲပြဲနေလောက်ပြီလို့ စိတ်ထဲကတွေးမိကာ အောက်ကိုပင် ပြန်ငုံ့မကြည့်ရဲအောင်ဖြစ်နေသည်။ မာမာတုတ်တုတ်ရှိလှသော အချောင်းတန်ကြီး၏ အဆက်မပြတ် ပွတ်တိုက်လိုးဆောင့်မှုအားကြောင့် မိမိ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နုနုကလေးများမှာ နီရဲယောင်ကိုင်း ပွထကာ လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို အပြင်ကနေ တစ်ကြပ်စွာ ရစ်ပတ်ဆွဲညှစ်ထားသည့်နှယ် ဖြစ်နေပေသည်။

ငမဲလည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေချိန်မှာ အခြားဖာသည်မတွေ လိုးသလို အရည်များရွှဲအိုင်ပြီး ချောင်ချိ လပ်ဟာနေခြင်းမျိုး မရှိဘဲ အပျိုပါကင်ဖွင့်လိုးရသည့်အတိုင်း တစ်တစ်ကြပ်ကြပ် တထုတ်ထုတ်နှင့်နေအောင် လီးနှင့်စောက်ပတ် အထိအတွေ့အရသာကို စီးပိုးစွာ ခံစားရသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲကနေ တော်တော်ကြီး ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေပေသည်။

" ဟုတ်ပြီ ဆောင့်ဆောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ် ထားရီ နင့်စောက်ပတ်ကရှယ်ပဲ ငါလိုးသမျှစောက်ပတ်တွေထဲမှာ အကောင်းဆုံး အထိအတွေ့နူးညံ့ပြီး ကြပ်ကြပ်ဆို့ဆို့လေး လိုးနေရတာ ပါကင်လိုးရတဲ့အတိုင်းပဲ အရမ်းမိုက်တယ် နင်လီးအများကြီးနဲ့ မလိုးဖူးလို့ ဖြစ်မယ်"

" အင်း ကိုမဲ ထင်ချင်သလိုထင်ပါ ထားရီတော့ သူနဲ့လိုးရတာ တအားကောင်းနေတာပဲသိတယ် ကောင်းလွန်းလို့ ဟိုမှာဖက်ကိုတောင် လွန်နေပြီ ပြီးတာလည်း နှစ်ခါလောက်တောင်ရှိပြီ ကိုယ်ဖာသာကိုယ် အပေါ်ကဆောင့်ရင်း အ အရည်တွေ တအားထွက် လာတာ ကိုမဲရယ် လူတောင် နည်းနည်းကလေးမှ မလှုပ်ရဲသလောက်ပဲ အဟင့်ဟင့်"

" ဘာလဲ အသံတွေ တအားဆူမှာကြောက်လို့လား ဟုတ်လား ဟိုမှာမသိန်းဆွေတို့လိုးတာ နင့်ထက်အပုံကြီးဆိုးသေးတာ စောက်ရည် ထွက်နေတာများ တဖွတ်ဖွတ်တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ တော်ရုံလီးလောက် သူ့ဖင်လိုးတာတောင်မဖြုံဘူး တွေ့လား"

ခင်ထားရီ သူတို့ဖက်ကို အသာလှည့်ကြည့်မိပါသည်။ ဒီလိုလှည့်ကြည့်မိတော့လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ရှိသမျှသွေးတွေ ဆူကြွလာရ ပြန်တာပါပဲ။ လိုးနေလိုက်ကြတာ ပက်ပက်စက်စက်ကြီး ဝက်ဝက်ကွဲအောင်လိုးခွဲတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးကိုခေါ်သလားမသိပါ။

ကိုရဲရော စိုးနိုင်ရော မသိန်းဆွေရဲ့ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးပြီး အရှိန်ရလာချိန်မှာ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်မျိုးတစ်ဖုံ အဆန်းထွင်၍ မသိန်းဆွေအား ဖင်ကြီးကုန်းခိုင်းကာ အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်တစ်ခုတည်းကို နှစ်ယောက်သား တစ်လှည့်စီ လိုးကြပြန်တာ တွေ့ရသည်။ မသိန်းဆွေလည်း သူမရဲ့ဖင်ပေါက်ကျဉ်းလေးထဲကို စိုးနိုင်က အပီဖြုတ်အပီခွလိုးလိုက် နောက်တစ်ဖန် ကိုရဲအလှည့်မှာ သူကလည်း အနောက်ကနေ မသိန်းဆွေစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးမထည့်ဘဲ စိုးနိုင်လိုးလက်စဖြစ်သော ဟဟပြဲပြဲကလေး ဖြစ်နေသည့် ဖင်စအိုထဲကိုသာ ထပ်မံ၍ လီးဒစ်ထည့်သွင်းပြီး လှိမ့်နေအောင်လိုးပေးပြန်ရာ ဖင်ကိုချည်းသက်သက် အချီချီဆက်ကာ ထပ်တလဲလဲ လိုးဆောင့်ခြင်းခံရ၍ သူမခမျာ အသံပင်မထွက်နိုင်ရှာတော့ပေ။ ကိုရဲကဖင်လိုးရင်း သူမစောက်ပတ်ကိုပါ လက်ထိုးနှိုက်၍ အပေါက်နှစ်ပေါက်စုံအလိုးခံသလိုဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေသည်။

စိုးနိုင်လည်း ကိုရဲဖင်လိုးနေချိန်မှာ သူကရှေ့ကနေ မသိန်းဆွေရဲ့ပါးစပ်ဝမှာ လီးတေ့ပြီး အစုပ်ခိုင်းပြန်သည်။ မသိန်းဆွေ လီးကို ဘယ်လောက်ကြိုက်သလဲတော့ မသိ ကော့ပျံနေအောင် အလီလီအချီချီဆက်ပြီး အလိုးခံရသည့်တိုင် စိုးနိုင်လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင် သူမပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် မက်မက်မောမောကြီး စုပ်ပေးနေတာ တွေ့ရလေသည်။ စိုးနိုင်ရဲ့လီးမှာ သူမရဲ့တံတွေးရည်များနှင့် နီရဲဝင်းပြောင်လျက် ခင်ထားရီရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ အရမ်းကို ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းနေသည်။ ကိုရဲကတော့ တဖုတ်ဖုတ်တဖတ်ဖတ် လီးဝင်သံများနှင့် မသိန်းဆွေရဲ့ဖင်ပေါက်ကို အဆက်မပြတ် မနားတမ်းလိုးလျက်ပင်။

" ဟင်း ကိုမဲရယ် ကို့လီးကြီးနဲ့ရော သူတို့နှစ်ယောက်လီးကြီးတွေနဲ့ပါ လူကို အဲဒီလို ကော့ပျံနေအောင် လိုးကြဦးမယ်မဟုတ်လား ထားရီတော့ ဒီညသေဖို့သာ ရှိတော့တယ် အစ်မသိန်းဆွေလောက် ခံနိုင်ရည်ရှိမယ်မထင်ဘူး ကိုမဲရဲ့ အဟင်းဟင်း"

" လီးဝင်မဆန့်တဲ့ အပေါက်ဆိုတာမှမရှိတာ ညီမရဲ့ လိုးရင်းလိုးရင်းနဲ့ ဖင်ဇိမ်တွေ့ပြီး အိုကေသွားမှာပဲ စိတ်မပူနဲ့"

လာပြန်ပြီတစ်ယောက်။ ဖင်ဇိမ်တွေ့ဦးမတဲ့။ ပြောတတ်လိုက်တာ။ အောင်မောင်းနှင့်မြတ်စိုးတုန်းကလည်း ဒီလိုအပြောမျိုးနှင့်ပဲ ဖင်ကိုကော့နေအောင် အလိုးခံခဲ့ရတာ ပြန်လည် သတိရမိသေးတော့သည်။

ခင်ထားရီလည်း ဘာစကားမှဆက်မပြောတော့ဘဲ သူမြှောက်ပေးသည့်အတိုင်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲဝင်ပြီးသားလီးကြီးကို စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ထွက်နေသည့်ကြားက မရမက အားတင်းပြီး ဖျစ်ညှစ်လိုးပေးရပြန်သည်။ လီးကြီး ဒစ်လုံးကြီးက အီလိုက်ဆိမ့်လိုက်တာ လွန်ရောပဲ။ အမှန်က လီးဒစ်မဟုတ် လီးဒစ်ထက်ကြီးသည့် သူ့လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ ကြပ်ညှပ်ပြွတ်သိပ်စွာ အတင်းကာရော ထိုးဖောက်တိုးဝင်နေမှုက ခင်ထားရီရဲ့ရမ္မက်စိတ်ကို ပိုမိုနိုးကြွစေတာအမှန်ပဲဖြစ်သည်။ 

စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး အပြည့်အကြပ် ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး ဖြစ်နေတာမို့လည်း အရသာရှိလွန်းလှပါသည်။ အချက်လေးငါးဆယ်အထိ ဖင်ကြီးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် ဖင်ကို တအိအိ စကောဝိုင်းမွှေ့လိုက်နှင့် တရစပ်ဖိလိုးပြီး တော်တော်ကလေးပန်းသွားတာနှင့် သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုမှောက်အိပ်ချကာ ခဏတာ အမောဖြေရင်း ငမဲနှင့်သူမ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိစုပ်နမ်းမိကြပြန်သည်။

ငမဲရဲ့လက်နှစ်ဖက်က သူမရဲ့ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လို့။ နို့ကိုင်နို့နယ်လို့မဝသလို ဖျစ်လိုက် နယ်လိုက် လုပ်နေပြီး နို့သီးနှစ်ခုကိုပါ လှိမ့်ချေပေးသည်။ ပါးစပ်နှင့်လည်း ဆွဲဆွဲစို့ပေးသည်။ နို့အစို့ခံရတာနှင့် စောက်ပတ်က စစ်ခနဲစစ်ခနဲဖြစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းညှစ်ချမိပြန်သည်။

" အား အ အ ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ အ အ ကိုမဲ စို့စို့ နာနာလေးစို့ နို့ကို ခုလို တအားညှစ်ချေပြီးစို့တာ အရမ်း ထိ ထိတယ် ထားရီမခံနိုင်ဘူး ခုလည်း ပြီးပြန်ပြီ အရည်တွေတောင်ပန်းထွက်ကုန်ပြီ"

" ငါ အောက်ကလိုးရတာ အားမရဘူး နင့်အပေါ်ကို တက်ခွလိုးမှဖြစ်မယ် ထားရီ အားရပါးရလိုးချင်တယ်"

" လိုးလေ သူလိုးချင် စောစောကပြောရောပေါ့ ထားရီ တော်တော်လည်းမောနေပြီ လီးကြီးက ကြီးလွန်းလို့ အပေါ်ကနေ တက်လိုးရတာ စိတ်ထဲသိပ်မရဲဘူး ကိုယ့်ဟာကိုယ် စပတ်ကွဲအောင်ပဲလိုးလိုး စိတ်ကြိုက်လိုးပါ ထားရီ ကြိုးစားပြီးခံပေးမယ်"

" ကောင်းပြီ နင် ခဏပြန်ဆင်းလိုက်  ငါလိုးမယ်"

ပြောလည်းပြော သူမကိုယ်လေးကိုပါ အောက်ကိုဆွဲချပြီး စိတ်ကြိုက်အနေအထားပြင်လိုက်သည်။ ထားရီက သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်စီ ကားရယား ဖြဲထောင်ကားပေးလိုက်ရာ သူ ထားရီပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး စိုက်သွင်းလိုက်သည်။ တရစပ် လိုးသည်။ မညှာစတမ်းပါပဲ။ လီးကြီးက ကြပ်ထုတ်စွာ စောက်ပတ်ထဲပြေးဆောင့်ဝင်လာသည်။

" အ အီး အိ အိ ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုရယ် လိုး လိုး အားရပါးရလိုး စောက်ဖုတ်ကွဲမှာမပူနဲ့ ကွဲသွားရင်ဆေးထည့်လိုက်မယ် လိုးမှာသာလိုး အပြတ်လိုး ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ထားရီ တအားကောင်းနေပြီ"

ဘယ်လောက်လိုးလိုး အားရတယ်ရယ်လို့လည်း မရှိပါ။ ယောက်ျားလီးနှင့် မိန်မစောက်ပတ်ဟာ ကမ္ဘာဦးအစ လူရယ်လို့ဖြစ်လာ ကတည်းက တကယ့် မဟာမိတ်စစ်စစ်တွေပဲ ဖြစ်ကြသည် မဟုတ်လား။

မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် တရစပ်ဆွဲလိုးပြီး အပြီးသတ်လိုးချိန်မှာ ငမဲက သူမကို ပက်လက်ကားယားပုံစံအတိုင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဆွဲဖြဲ၍ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို တစ်ချောင်းထောင်တစ်ချောင်းချ အနေအထားမျို သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်မှာတင်ထမ်းပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ အားပါးတရ ပစ်ပစ်ဆောင့်ကာ ကျုံးလိုးလေသည်။ လိုးချက်တွေကပက်ပက်စက်စက် ထိချက်ပြင်းသလောက် လိုးအားသန်သန်နှင့် တရစပ် ပစ်ဆောင့်လိုးသွင်းမှုက ခင်ထားရီကို စကားတစ်ခွန်းမှတောင် ဟဟမပြောနိုင်အောင် မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်ရသည့်အခြေထိ ရောက်ရှိသွားစေသည်။ ဘယ်လောက်ပင် နာပစေကျင်ပစေ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး ကော့ခံသည်။ ချက်ကျလက်ကျ သူမဖင်ကြီး မြှောက်ကာမြှောက်ကာဖြင့် တစ်ချက်ချင်းပြန်ပြီး ညှောင့်ဆောင့်ပေးသည်။

ငမဲလီးတစ်ဆုံးလိုးရင်း အချိန်သိပ်ကြာကြာတောင် မဆောင့်လိုက်ရဘဲ ကြပ်သိပ်စွာလိုးသွင်းနေရသော စောက်ပတ်၏ တင်းညှစ်စုပ်ဆွဲ အားကို တောင့်မခံနိုင်ဘဲဖြစ်လာကာ လီးထိပ်ကတဆစ်ဆစ်တရွရွ မခံမရပ်နိုင်အောင်ယားယံလာပြီး လရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ် အဆက်မပြတ် ပန်းညှစ်ထုတ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။

ခင်ထားရီအဖို့တော့ ပြောမနေနှင့်တော့။ ကောင်းလွန်လွန်း၍ နတ်ပြည်ရောက်သည့် အလားပင်။

" ကဲ ဒီနားလာ ထားရီ ငါ့လီးလာစုပ်ပေး ငါလည်းနင့်ကို အပြတ်ရွနေအောင်မှုတ်ပေးမယ် ဒီတစ်ချီ တို့နှစ်ယောက်ခဏနားပြီး ငါက မသိန်းဆွေကို တစ်ချီသွားလိုးမယ် နင်လည်း အဆင်သင့်ဖြစ်တာနဲ့ ဟိုဖက်က နှစ်ကောင်ဆီ တစ်လှည့်သွားလိုက် သူတို့ဖင်လိုးချင်လား မေးလိုက်ဦး"

" ဟာ ဖင်လိုးမှာတော့ ကြောက်ပါတယ်ဆို ရိုးရိုးပဲလိုးခိုင်းမယ်"

" ကြိုက်သလိုလုပ် အဆင်ပြေရင်ပြီးရော ကဲလာ လောလောဆယ် နင့်စောက်ပတ်လေး ရွနေဖို့လိုတယ်"

ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေပြီး ခင်ထားရီ သူ့ဟာကြီးစုပ်ချိန်မှာ သူက ခင်ထားရီစောက်ပတ်ကို အပြတ်မှုတ်ယက်ဆွပေးသည်။ လီးစုပ်ရင်း စောက်ပတ်အမှုတ်ခံရတော့ သိပ်မကြာပါဘူး။ ခင်ထားရီ ရွစိစိဖြစ်ကာ ဆေးသမားရင်းထသလိုဖြစ်လာလေသည်။ အလိုးခံချင်လာသည်။

" ထားရီ သွားတော့ သူတို့လီးတွေစုပ်ပေးလိုက်ဦး"

" အင်းပါ ကိုမဲ ပြီးရင် ကျွန်မကိုလိုးပေးဦးနော် သိလား"

" အေးပါ နင့်ကို ခုညတင်မဟုတ်ဘူး အမြဲ မရရအောင်လိုးပေးမယ် စိတ်ချ"

ခင်ထားရီ ကျေနပ်သွားပြီး သူ့ကို သေချာအနမ်းပေးလိုက်သည်။ သူမက ငမဲလီးကြီကို စွဲလမ်းမိနေပြီ။ နောက်တစ်ကြိမ် သူလိုးလျှင် စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ နှစ်ပေါက်စလုံး အပီအပြင်ကြီး အလိုးခံဖို့ သူမစိတ်ထဲက ဆုံးဖြတ်ပြီးဖြစ်သည်။

ကိုနိုင်ရောကိုရဲပါ သူမကိုလက်ကမ်းကြိုပြီး မသိန်းဆွေကိုပါ မလွှတ်ပေးသေးဘဲ မိန်းမနှစ်ယောက် စောက်ဖုတ် အပြတ်အလှန်ယက်ကြဖို့ တောင်းဆိုသည်။ ခင်ထားရီ သူတို့အလိုကျ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပေမယ့် ..

" ဟ ငါက ဒီအတိုင်း ထိုင်မစောင့်နိုင်ဘူး မသိန်းဆွေဖင်ကြီး အပီလိုးဖို့စောင့်နေတာ မင်းတို့နှစ်ယောက်ရစ်နေတာနဲ့ .."

ငမဲ လာပြီး ဂျီကျတော့ အစီအစဉ်ပျက်သွားပြီး စိုးနိုင်နှင့်ကိုရဲလည်း မသိန်းဆွေကို ငမဲလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရသည်။

" ကိစ္စမရှိဘူး ထားရီ နင့်ကိုတော့ အေးဆေးဇိမ်ယူပြီးလိုးဖို့ စဉ်းစားထားတာ ဟိုကောင်ငမဲ အစ်မနဲ့နှစ်ပါးသွားကနေတုန်း ငါတို့သုံးယောက် တူးအင်န်ဝမ်းလေးဆွဲကြရအောင် ကဲ လာ လီး အရင်စုပ်ပေးဦး"

" ကျွန်မကိုရော ရွနေအောင်မဆွပေးတော့ဘူးလား လီးကြီးနှစ်ချောင်းနဲ့ လူကို အစိမ်းကြီးလိုးမလို့လား"

" ဟာ မဟုတ်တာ ကဲ ဒါဖြင့် နင်ဟိုဖက်လှည့်ပြီး ဖင်ကုန်းလိုက် ငါနဲ့ကိုရဲ အပီမှုတ်ပေးမယ်"

" အို ရပါတယ် ကျွန်မက စကားအဖြစ်ပြောတာပါ ဟင်းဟင်း ကိုနိုင်တို့လီးကို အရင်စုပ်ပေးမယ် ပြီးမှ ကျွန်မအလှည့်ပေါ့ ဟုတ်ပီလား"

သဘောတူညီမှုရပြီး ခင်ထားရီ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့လီးတွေကို အရင်ဆုံးစုပ်ပေးလိုက်သည်။

လီးကြီးတွေကကြောက်စရာ ကျောချမ်းစရာ မဲမဲသဲသဲ ပြဲပြဲတွဲတွဲကြီးတွေ။ မသိန်းဆွေဖင်စအိုကို အားပါးတရ လိုးပြီးကာစ ဖြစ်၍ လီးကြီးနှစ်ချောင်းလုံး လရည်တွေပေရွှဲနေရာ သူမကပဲ သေချာပြောင်စင်အောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် စုပ်ပေးယက်ပေးရသည်။ ပြီး သူမလက်နှင့် လီးနှစ်ချောင်းစုံကိုင် ဂွင်းတိုက်ပြီး လီးတောင်အောင် လုပ်ပေးသည်။ လဥတွဲတွဲကြီးတွေကိုပါ ဖွဖွညှစ်ချေကာ အသာစုပ်ဆွဲပေးရာ နှစ်ယောက်လုံး အထူးပင် ကျေနပ် သဘောကျသွားသည်။

" မိုက်တယ် ခုလိုလုပ်တာ လီးပိုတောင်တယ် စုပ် စုပ် အားရအောင်စုပ် ထားရီ ငါတို့လီးနဲ့ နင့်ဖင်နဲ့အနေတော်ပဲမို့လား စောက်ပတ်ကိုပါ အပီမြုပ်နေအောင်လိုးဦးမှာ စောစောက လိုးလို့မဝသေးဘူး"

" ထားရီလည်း အားရတယ်မရှိပါဘူး လိုးပါ စပတ်ရောဖင်ပါ လိုး သူတို့အကြိုက်လိုး ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ လီးတွေကကြီးတော့ ဖင်ကွဲရင်ကွဲပစေ အောင့်ပြီးအလိုးခံပေးမယ် ဒါမှ ထားရီ လီးဘယ်လောက်မက်တယ် ဆိုတာ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသိရမယ်"

" သိတယ် နင် လီးမက်လို့ ခုလိုအလိုးခံတာပေါ့ မသိန်းဆွေလည်း နင့်လိုပဲ ပိုက်ဆံရရမရရ ဂရုမစိုက်ဘူး ကြိုက်တဲ့အချိန် ခေါ်လိုးလို့ရတယ် ဖာသည်တွေက အဲလိုမဟုတ်ဘူး စောက်ကြောတင်းပြီး ခေါင်းမာလွန်းတယ် ငါတို့ နောက်လည်း လိုးဦးမှာနော် ထားရီ ဒီတစ်ညတည်း တွေ့ပြီး လုကိုပတ်မပြေးနဲ့ ကြားလား"

" အို ခုပဲ တဝကြီးလိုးပါဦးလားလို့ လိုးတာတောင် တစ်ချီလားပဲရှိသေးတာ ထားရီပတ်မပြေးဘူး စိတ်ချ ခုညက အရက်တွေ မသောက် စဖူးသောက်မိလို့ ကွဲပြဲပြီး ခေါင်းမထူနိုင်ဘဲဖြစ်သွားတာ ထားရီ အားလည်းနာတယ် တောင်းလည်းတောင်းပန်တယ် ကိုရဲ အဟင်းဟင်း"

" မလိုဘူး တောင်းပန်မနေနဲ့ ခုရော ထပ်သောက်ဦးမလား"

" အင် ပြီးမှ နားရင်းသောက်မယ်လေ"

သူမစိတ်ဓာတ်ကို ကြိုက်သွားသည်။ နှစ်ယောက်လုံး လီးတောင်ပြီဆိုတာနှင့် သူမအလှည့်မှာ လေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံအိပ်ရက်သား ဖင်ကြီးကွတတလုပ်၍ ကုန်းထောင်စေပြီး အနောက်ကနေ သူမရဲ့ဖင်ပေါက်ရောစောက်ပတ်ကိုပါ နှစ်ယောက်သား အလုအယက် စုပ်ယက် နှူးဆွပေးကြသည်။ ဖင်စအိုကို လျှာနှင့်ဆွဆွပေးကြတာများ လက်ဖျားပင်ခါရလောက်သည်။ ကျွမ်းမှကျွမ်း ဆရာ့ဆရာကြီးတွေ ပါပဲ။ ဖင်လိုးနေကျလူတွေမှန်း သိသာလှသည်။

............................................................

(၁၂)

" အ အား အိအိ အောင့်မေ့လေး ကိုနိုင်ရယ် အ ဟင့်ဟင့် ဒီ ဒီတစ်ချီပဲ လိုးနော် မ မရဘူး အီးဟီး ဖင်ထဲဝင်ရဲ့လား လီးကြီးက ဒါလောက်တစ်ကြပ်နေတာ ကိုရဲ ဖြေးဖြေးလိုး လိုးပါ အနောက်ကရော ရှေ့ကရောညှပ်လိုးရင် သေရောပေါ့လို့ သူလိုးတဲ့အချိန် ခဏနားပေး ကိုနိုင်လီးဝင်မှ ကိုရဲကော့လိုးပေး အင့် အင့် ဝင် ဝင် ရ ရတယ် က်ုနိုင် ဆောင့် ဖိလိုးထည့်လိုက် လီးတဝက်ဝင်တာနဲ့ ဆက်ဆောင့်ပေး အင်း အင့်အင်း ရ ရပြီ လိုး တအားလိုးတော့ ကို က်ုရဲ သူ့လီး ဝင်ဝင်ပြီ လိုး အောက်ကကော့လိုးပေး အင့်အစ်အစ် ဟင့် အိ အ အာ့ ဝင်ဝင်တယ် ရ ရလား ကိုရဲ"

ကိုရဲ အောက်က လီးကြီး ဒစ်ဝင်ရုံထည့်ကာ ကော့လိုးသည်။ နောက်ကလိုးချလိုက်သည့် ကိုနိုင့်လီးက တစ်ဝက်လောက်ထိ ဖင်စအိုဝ ထဲသို့ ဆောင့်ဝင်လာရာ ခင်ထားရီ ရှေ့မှ ကိုရဲ ရင်ဘတ်ကြီး လက်နှင့်ထောက်ကန်ရင်း ဟန်ချက်မပျက်အောင် ထိန်းလိုက်ရသည်။ ဆောင့်အား ပြင်းပြင်းနှင့် ကိုနိုင့်လီးက ဖင်ပေါက်ထဲကို တဇွတ်ဇွတ်လိုးချလာရာ အီဆိမ့်ပြီး အရသာ တော်တော်ရှိသွားသည်။ တော်တော်ကြီးတဲ့လီး ကြည့်တော့သာ ဒီလောက် မကြီးဘူးထင်ရပေမယ့် အောင်မောင်းလီးထက် သာသည်။ 

မြတ်စိုးလီးထက်လည်း အပုံကြီး သာသည်။ ကိုရဲလီးက သူ့ထက် ယောင်ယောင်လေး သေးသလိုတောင် ထင်ရသည်။ ငမဲကသာ သူ့လီးကို ဆေးမထိုးဘူးဆိုလျှင် ကိုနိုင့်လီးက ဒီလူတွေထဲမှာ အကြီးဆုံးလို့တောင်ပြောရမည်။ လုံးပတ်ရောအလျားရော လုံးချောဖြောင့်စင်းစွာဖြင့် အချိုးအစားညီညီ ကြည့်ကောင်းပြီး မျက်စိပသာဒရှိရှိ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသော လီးကြီးပါပေ။ ယခု ဒီလီးကြီးက သူမဖင်ထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးနေပြီ။

အနောက်ကနေ ဒလကြမ်း ဖိဆောင့်လိုးလိုက် အောက်မှလူ (ကိုရဲ)ကလည်း သူ့လီးကြီးကို ကော့ကော့ကာနှင့် ညှောင့်လိုးလိုးရင်း ထိချက်ပြင်းပြင်း အရသာလည်းအလွန်ရှိလှပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ခရီးတွင်လာချိန်မှာ ခင်ထားရီတစ်ယောက် စောက်ရည်သုံးကြိမ် လောက် ထွက်ခဲ့ပြီးပြီ။ စောက်ပတ် အလိုးခံရုံသက်သက်သာ ဆိုလျှင် နှစ်ချီလောက် ကသောကမျောပြီးနိုင်ပေမယ့် ဖင်စအိုပါ အလိုးခံ ရတာမို့ ရာဂဆန္ဒ နဂိုရှိရင်းစွဲထက် သုံးဆလေးဆမက ပိုမိုမြင့်မားစွာ နိုးကြွဖစ်ပေါ်ကာ ယခုလို ခဏခဏ အပြီးမြန်ရခြင်းပဲဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီ ဖတ်ဖတ်မောသွားသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေမတတ် ကိုင်ကြနယ်ကြ နို့ကြီးတွေဖျစ်လှိမ့်ဆွဲကြ ဖင်ပေါက်ထဲ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လိုးလည်းလိုး နို့သီးကိုလည်း ဖျစ်လှိမ့်ချေကာ တစ်ယောက်ကတော့ အောက်ကနေ သူမရင်သား တစ်ဖက်ကိုကိုင် နို့သီးတစ်ဖက် ချေမွ၍ သူမခါးလေးကိုပါ တအားဖက်ဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းကိုတပြွတ်ပြွတ် ဇိမ်ဆွဲ စုပ်နမ်းလိုက်သေးရာ မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ် အခံခက်လှစွာနှင့် လီးနှစ်ချောင်းပစ်စတင်ကဲ့သို့ တစ်ချောင်းဝင်လိုက် တစ်ချောင်းထွက်လိုက် တစ်တစ်ကြပ်ကြပ် သွင်းချည်ထုတ်ချည်လိုးလိုက် ရူးလောက်အောင် တရစပ် အနှူးအဆွခံလိုက်နှင့်မို့ ခင်ထားရီခမျာ တစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်နိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေသာ တဖြစ်ဖြစ်နေအောင် အဆက်မပြတ်ပန်းညှစ်လျက် မောမောလျလျ ပျော့ခွေကျလာ ရသည့်အဖြစ်။

မသိန်းဆွေလည်း ငမဲရဲ့ဆေးလီးကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်ကိုပါတစ်ချီ အလဲအကွဲလိုးချလိုက်ရာ စောက်ပတ်ရောဖင်ပါ အာတာကွဲ ဟောင်းလောင်းကြီးပွင့်အောင် ဖွင့်ဟအလိုးခံပြီး လရည်အဝကြီးဝ၍ ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်သွားသည်။

ခင်ထားရီလည်း ကြိတ်စက်က ထွက်ကျလာသည့် ကြံတစ်ဖတ်နှယ် ခွေယိုင်ပျော့ဖတ်ကာ ကြမ်းပြင်ထက်မှာ ပုံ့ပုံ့ရုံ့ရုံ့ ခွေခွေလေး လျောင်းစက်လို့။

ကုန်ခမ်းသွားသည့်အားအင်တွေ ပြန်လည်ဖြည့်ဆီးသည့်အနေနှင့် ခေတ္တခဏအနားယူကြပြီး အရက်ပုလင်းဖွင့်သောက်ကြ စီးကရက် သောက်ကြ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကိုပါ အရက်နှစ်ပက်စီလောက်ထပ်တိုက်ကာ အေးအေးလူလူ ထွေရာလေးပါးစကားတွေ ထိုင်ပြော ကြသည်။ နမ်းကြစုပ်ကြ ပွတ်ကြကိုင်ကြ လုပ်ရင်း ခင်ထားရီနှင့်မသိန်းဆွေတို့နှစ်ယောက် အလှည့်ကိုရောက်လာသည်။

ဒီတစ်ခါတော့ အေးအေးဆေးဆေးပင် နှစ်ယောက်သား နို့သီးတွေကိုင် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်တေ့ဆက် စုပ်နမ်းပြီး အပြန်အလှန် ပွတ်ကြနယ်ကြ အင်္ဂါစပ်ချင်း အပြားချင်း ဖိပွတ်ရိုက်ကာ အပြတ်နှူးကြဆွကြသည်။ စောက်စိချင်း မထိခလုတ်ထိခလုတ် ထိတွေ့လှုတ်ခတ် ပွတ်ကစားကြရာ နှစ်ယောက်လုံး ဏှာအပြတ်ထန်လာကြပြန်သည်။ 

ဖင်အပြောင်သားကြီးတွေနှင့် တအိအိလှုပ်ခါပြီး ဘယ်လူးညာလှိမ့် လူးလှိမ့်ပွတ်ဆွ ချော့နှူးကြတာကိုကြည့်ရင်း သူတို့လီးတွေ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တောင်မတ်ထကြွကာ အကြော အပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးကြီးတွေကို တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင် ဂွင်းထုနေကြပုံမှာ ကြည့်ရသူအဖို့ ရယ်ချင်စရာ ကောင်းလှသလို အုံကြွဖစ်ပေါ်နေသော ရမ္မက်ဇောတွေ တရိပ်ရိပ် ပိုထန်ပိုကြွလာရတာကိုလည်း မဖြစ်မနေဝန်ခံရပေမည်။

ဖိုရောမရော ထလာကြွာကြသည့်နောက်ဝယ် အဘယ်သို့သောအမှုကိစ္စကို ပြုကြမည်ထင်သနည်း။

သင်တို့ရဲ့အထင်နှင့်အမြင် မမှားနိုင်ပါပြီ။

တစ်ညတာလုံး မဟုတ်တောင် အချိန်တော်တော်ကြာသည်အထိ သူမတို့နှစ်ယောက်နှင့် ကိုရဲ ကိုနိုင်(စိုးနိုင်) ငမဲတို့ ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး လိုးကြ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ဏှာစခန်းဖွင့်ကြပြီး ကိုရဲလည်း မသိန်းဆွေရဲ့သတိပေးချက်အရ သူနှင့်တော်တော်ကလေးရင်းနှီးနေသည့် "ချိုမာလွင်"ဆိုသော စားနေကျ ဖာမတစ်ယောက်ကို လှမ်းခေါ်ကာ အကျိုးအကြောင်း ပြေလည်အောင် ပြောဆိုညှိနှိုင်းပြီး သူမကလည်း ခေါင်းညိတ်လက်ခံသဖြင့် ဘောစိတစ်ဖြစ်လဲ ငမဲက သူ့စကားကတိရှိသည့်အတိုင်း အခန်းခကျသင့်ငွေကို တွက်ချက်ရှင်းလင်းကာ သူတို့လူစု "ထွက်တော်မူ နန်းကခွာ"လာခဲ့ကြသည်။

မိုးသောက်ချိန်ပင် ရောက်လုနီးပြီ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်နောက်ဖေးပေါက်ကနေ တံခါးဖွင့်ဝင်လာကာ မသိန်းဆွေ လင်ဖြစ်သူကိုနှိုးပြီး သူတို့နှင့်အတူလိုက်လာသည့် ချိုမာလွင်ကို လင်လုပ်သူ စိန်ကုလားလက်ထဲ အပ်နှံပေးလိုက်သည်။ စိန်ကုလား အိပ်ချင်မူးတူးထပြီး မိန်းမမြင်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေက တောက်ပြောင်လာသည်။

" ညီမ သူတို့ချင်းအလုပ်ဖြစ်အောင် နဲနဲပါးပါး 'ကြောင်း'ပေးလိုက်ဦး အစ်မသောက်တာများပြီး ခေါင်းတွေအုံနေလို့ အခန်းထဲ ခဏဝင်လှဲ လိုက်ဦးမယ်"

" သွားလေ ရတယ် ထားရီလည်း မျက်လုံးတွေ ကြောင်ပြီး အိပ်လို့မရတော့မယ့်အတူ အစ်ကိုနဲ့ မချိုမာတို့နဲ့ပဲ အချိန်ဖြုန်းလိုက်တော့မယ်"

မသိန်းဆွေ လစ်ထွက်သွားတော့ စိန်ကုလားနှင့်အတူ သူမရယ် မချိုမာ(ချိုမာလွင်)ရယ် နှစ်ယောက်သာကျန်ခဲ့သည်။

" ထားရီ နင်သောက်ဦးမလား ငါမှာလက်ကျန်ရှိတယ်"

စိန်ကလား အရက်သမားပီပီ သောက်ဖို့အဖော်ညှိတော့ ခင်ထားရီလည်း ခေါင်းညိတ်ပြီး ..

" အင်း နဲနဲပဲတတ်နိုင်မယ် သောက်တာလည်း များနေပြီ"

" နင်တို့ အပြင်မှာ အလုပ်ဖြစ်ကြတယ် မဟုတ်လား ငါမယားအကြောင်း ငါသိတယ်"

ခင်ထားရီ ဝန်ခံတယ်လည်းမဟုတ် ငြင်းလည်မငြင်း။

" အို ကိုယ့်ဖာသာသိချင် မေးကြည့်လိုက်ပေါ့ ခု ဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလဲ သွားရလာရ မျက်လုံးတွေကြောင်လို့ ဒီည အိပ်လို့လည်းဖြစ်တော့မယ် မထင်ပါဘူး အရမ်းစိတ်ညစ်တယ်"

ပြောလိုက်တော့ သူ အာရုံပြောင်းသွားပြီး  ..

" အိပ်မပျော်ဘူး ဟုတ်လား လာ ဘာလုပ်ရမလဲ ငါပြောပြမယ်"

သူတို့သုံးယောက် စိန်ကုလားအနားမှာခင်ထားရီ ခင်ထားရီရဲ့နဘေးမှာ ချိုမာလွင်ကပ်နေသည်။ သူမအဖို့က ခုမှမြင်ဖူးသူဖြစ်သော စိန်ကုလားနှင့် စိမ်းနေသေးသည်။ စိန်ကုလားအရက်ပုလင်းဖွင့်နေချိန်မှာ ခင်ထားရီ ရောသောဖောသောနှင့် ချိုမာလွင်ရဲ့အနားကပ်ကာ သူမခါးလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့်သိုင်းဖက်ပြီး ..

" မချိုမာ ပျော်ပျော်နော် ဒီမှာက အေးဆေးအငြိမ်းပဲ ဘာပြဿနာမှမရှိဘူး သူတို့လင်မယားလောက် နားလည်မှုရှိတာ ကျွန်မတောင် တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း"

" အော် အင်း ဟုတ်တယ်နော် ချို ချိုမာ က အခုမှ ဒီရောက်ဖူးတာ အကြောင်းမသိသေးဘူး အဟင်း"

" ပျော်သွားမှာ မသိန်းဆွေက သူ့ဘဲရီးအတွက် အပြင်ကစော်ခေါ်ပေးတာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ထင်တယ် ထားရီ ကတော့ သူနဲ့တစ်နေရာမှာ ဆုံပြီး ရောယောင်ပါလာခဲ့တာ ခုအခြေအနေက မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဟင်းဟင်း"

ချိုမာလွင် ပြုံးလိုက်သည်။

ဒီအချိန် စိန်ကုလား ဖန်ခွက်ထဲကိုအရက်ထည့်ပြီး၍ ခင်ထားရီဖက်ကမ်းပေးရင်း သူပါ ပုလင်းလိုက် ပါးစပ်တေ့ပြီး တစ်ကျိုက် နိစ်မော့ချကာ ချိုမာလွင်ကိုပါ ကြည့်ရင်း ..

" အိမ်ကဟာကြီးတော့ အိပ်ပြီနဲ့တူတယ် ဒီမှာ ညည်ားမည် ဘယ်သူ .. "

" မချိုမာပါ နာမည်ရင်းကချိုမာလွင်တဲ့ ဘယ့်နဲ့လဲ လှလား ဟင်းဟင်း"

ခင်ထားရီ ဖန်ခွက်ကို လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း တော်ရုံနှင့်မသောက်ဖြစ်သေးဘဲ သူ့ကို ကျီစယ်သလိုပြောလိုက်ရာ ..

" လှမလှ ခုဘယ်သိနိုင်မလဲ အကုန်ချွတ်ပြီးမှသိမှာပေါ့"

" ကျ ကျွန်မ ခု ချွတ်ပေးရမလား အစ်ကို ဖြစ်ချင်တာပြောပါ"

" နေဦး အရင်ဆုံး အရက်တစ်ခွက်နှစ်ခွက် သောက်လိုက်ဦး ငါ့အိမ်ရောက်ရင် ငါသောက်ခိုင်းရင်သောက်မှကြိုက်တယ် ရော့ နင့်အတွက် ရေချိန်ကိုက်အောင်သောက်ပြီးမှ ငါချွတ်ဆိုချွတ်"

" ကောင်းပါပြီရှင် "

ချိုမာလွင် အရက်ခွက်ကမ်းယူပြီး သူ့ရှေ့မှာ ရှုံ့ကာမဲ့ကာနှင့် သောက်ပြရသည်။ ဖန်ခွက်က နှစ်ခွက်သာယူလာပြီး ခင်ထားရီရယ်ချိုမာရယ် တစ်ခွက်စီ သူကတော့ပုလင်းလိုက်ကြီး မော့လို့။ တစ်ညလုံး ဘယ်လောက်သောက်သောက် မူးပဲမမူးတော့မယ့်ပုံ။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ခမျာလည်း တစ်ခွက် .. ပြီးတော့ နောက်တစ်ခွက် ပြီး နောက်ထပ်တစ်ခွက် .. ရီတီတီ ရိပ်တိတ်တိတ် စောစောပိုင်းက အခံကိုယ်စီနှင့်မို့ အယ်လ်ကိုဟောတွေ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက သွေးကြောများထဲလှည့်ပတ်ပြီး အမူးဒီဂရီတက်ချင်တိုင်း တက်လာသည်။ ချိုမာလွင်လည်း ဒီလိုယောက်ျားသားတွေရဲ့လောကထဲမှာ ကာလအပိုင်းအခြားတစ်ခုထိ ကျင်လည်လာသူပီပီ အရက် ဘီယာ ဝိုင်စသည် အမျိုးစုံသောက်တတ်စားတတ်ပြီး ယခုလို အပြင်အောက်ဒိုးထွက်သည့်ညမျိုးများမှာ တိုက်ကျွေးသူရှိသလောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် သောက်စားတတ်သူပဲဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီ သူတို့ရှေ့မှာ မခုတ်တတ်တဲ့ ကြောင်မလေးတစ်ကောင်လို ရိုးသားချင်ယောင် ဆောင်မနေချင်တော့ပါ။ သွေးဆူလွယ်သူ ဖြစ်သည့်အလျောက် ထူထူပူပူခေါင်းထဲမွှန်ထူပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ပွင့်လင်လွတ်လပ်စွာ စိတ်ထင်တိုင်းကြဲချင် လုပ်ချင်လာသည်။

ချိုမာလွင်ကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း သူမမျက်နှာလေးက ရဲတွတ်နီမြန်းနေပြီ။

" မချို ချွတ်ကွာ သူကအသောက်တစ်လိုင်း အရက်ပုလင်းတွေ့ရင် လက်မလွှတ်ချင်တဲ့သူ လုပ်မနေနဲ့ ဂရုမစိုက်နဲ့ ကိုယ့်ဖာသာ ချွတ်စရာရှိချွတ် ပွတ်ရာရှိပွတ် ဟင်းဟင်းဟင်း ထားရီက ချွတ်မှာ အကုန်နိကက် ပြီးမှ အဟင်းဟင်း"

သူမ ပြောလည်းပြော အင်္ကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်နေပြီ။ အင်္ကျီချွတ်ပြီး ဘရာစီယာကြိုးကလေဖြေလျော့ကာ ခါးမှထမီကိုပါ လျှောချွတ် ချသည်။ ချိုမာလွင်လည်း အိုကေဆိုပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေကို စိန်ကုလားရှေ့မှာပင် တစ်လွှာချင်းတစ်လွှာချင်း ချွတ်လျှောချ လိုက်လေသည်။ စိန်ကုလား သူ့ရှေ့က မိန်းမနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း နောက်ဆုံးအနေနှင့် ပုလင်းထဲက အရက်လက်ကျန်တွေ တဂွပ်ဂွပ်နှင့် မော့ချလိုက်ကာ ..

" ကောင်းတယ် ထားရီ နင်ပဲစလိုက်တော့ နင်တို့ချင်းရွနေအောင်ပွတ်ကြ ပြီးမှငါစိတ်ကြိုက်လိုးမယ်"

" ဟွင်း တော်တော် တရားကျဖို့ကောင်းတဲ့လူကြီး လာခဲ့ ထိုင်ငေးမနေနဲ့ လိုးချင်တယ်ဆိုရင် နှစ်ယောက်လုံးစောက်ပတ် အရင်ယက် ပေးဦး"

ချိုမာလ်ွရဲ့ ခါးလေးပွေ့ဖက်ရင်းက သူ့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြသည်။ ခင်ထားရီ ချိုမာလွင်ရဲ့ပြည့်ပြည်ဖြိုးဖြိုးရှိသော ကိုယ်လုံးအလှကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း သူမလက်တွေကလည်း ဟိုပွတ်င်္ဒိကိုင် ထိလိုက်ကိုင်လိုက် ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်လုပ်၍ ..

" ကဲ ပြော ကျွန်မလှလား ဒီက မချိုမာလှလား ကြည့်ကောင်းရဲ့လား ပြောပါဦး"

စိန်ကုလား အရက်ပုလင်း အသာချလိုက်ပြီ။ ပုလင်းအစား သူ့ပေါင်ကြားကလီးကို သူကိုင်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆွဆွပစ်လိုက်ကာ ..

" မိုက်တယ် နှစ်ယောက်လုံး တစ်မျိုးစီပဲ ချိုမာ အဲလေ ချိုမာပဲခေါ်မယ်နော်"

" ဟုတ် ခေါ်ပါ ရပါတယ်"

" အေး နင် ငါ့ဖက်လှည့် ခြေထောက်ကလေး နဲနဲထောက်ကြွပြီးမြှောက်လိုက် ဖင်ကြောလေးအသာရှုံ့ပြီး ငါ့ဖက်ကို ခါးလေးကော့ထိုး လိုက်စမ်း နင်စပတ်ကြည့်မလို့"

" အိုး မြင်ဖူးဘူးလား "

" တခြားစောက်ပတ်မြင်ဖူးတယ် နင့်ဟာကြီးမမြင်ဖူးတာ လာ ဒီနားတိုး ငါ့ရှေ့ကပ်ထိုးပေး"

" ဟင့် မှုတ် မှုတ်မို့လား ဟင့်ဟင့်"

" အေး မှုတ်မယ် မမှုတ်ခင် တဝကြီးဖြဲကြည့် ကိုင်ကြည့်မယ် ရလား နင် ဒါကြီးပြပြပြီး လုပ်စားနေကျမဟုတ်လား"

" ကိုစိန်ရယ် ကောင်းကောင်းပြောလည်း ဒီစကားပါပဲ သူများ စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်"

ချိုမာ ခပ်မဲ့မဲ့လေးပြုံးပြီး ခင်ထားရီကို အသာခေါင်းလေးယမ်းပြကာ ..

" ရတယ် မထားရယ် ချိုမာက ဖာဟာဖာပဲမဟုတ်လား သူပြောသလိုစောက်ပတ်ပြပြီး လုပ်စားရတာအမှန်ပဲလေ ဒါမှစားဖို့သောက်ဖို့ အဆင်ပြေမှာပေါ့ ပိုက်ဆံများများရဖို့ တစ်နေ့တစ်နေ့ များများကြီးအလိုးခံရတာ အသိသာကြီးပဲလေ နော် အဟင်းဟင်းဟင်း"

သူမအသံက နာကျည်းမှုတစ်စွန်းတစ်စ ပါဝင်နေမှန်းသိသာသည်။ ခင်ထားရီ စိတ်ထဲမကာင်း။ စိန်ကုလား မူးမူးရူးရူးနှင့် ယခုလို ပါးစပ်ကထွက်ရာ ပေါက်ပန်းဈေး မှိုချိုးမျှစ်ဖဲ့လျှောက်ပြောတာကိုလည်း စိတ်ထဲက အတော်ကလေး တင်းမိပါသည်။ မိန်းမသားချင်းမို့ ကိုယ်ချင်းစာမိတာပဲဖြစ်သည်။ ခွေးသားငမူး ပညာတော့ပေးရမယ် ဆိုပြီး သူ ချိုမာလွင့်ခါးလေးကို ရှေ့ကနေဆွဲဖက်ကာ စောက်ပတ်ကို နီးနီးကပ်ကပ် ငုံ့စိုက်ပြီး ကိုင်ကြည့်ဖြဲကြည့်လုပ်နေခိုက်မှာပင် ခင်ထားရီ သူ့နဘေးနား သေချာကပ်ထိုင်ချလိုက်ရာက သူ့ပေါင်ခွကြားရှိ ပုဆိုးကြားထဲ လက်လျှိုနှိုက်၍ သူ့လီးချောင်းကြီး တအားဖျစ်ကိုင်ချလိုက်ရင်း ..

"ဲ ကဲ စကားမရှည်နဲ့ ကိုယ်တော်ချော လိုးချင်ရင်ရှင့်လီးထုတ်လိုက် ထားရီမှုတ်ပေးမယ် ရှင့်ကိုတော့ ရှင်ကြိုက်တဲ့စောက်ပတ်နှစ်ခုလုံး လျှာညောင်းအောင် မှုတ်ခိုင်းယက်ခိုင်းရမယ် ဟုတ်ပလား ဟင်း"

" ရော့ ငါ့လီးက တောင်နေပြီ လိုးဖို့အသင့်ပဲ ဟဲဟဲ စိတ်ချ နင်တို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့စပတ်တွေ ငါမှုတ်မှာ သူ့အရင်စလိုက်မယ် ဟဲ့ ချိုမာ လာ ငါ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွလိုက် ဟတ်ချလောင်း စလောင်းဖုံး လာထားပဲ ဟားဟားဟား နဲတဲ့စောက်ပတ်ကြီးမဟုတ်ဘူး အမွေးလည်း ထူတယ် ထားရီလည်းစောက်မွေးထူပဲ အထန်မတွေ အပြတ်လိုးမယ် ကြားလား"

" အင်းပါ လိုး လိုး ရှင်မလိုးနိုင် ရှင့်ပြန်လိုးမှာ ပေါက်တယ်နော် ထားရီအကြောင်း ဟွင်းဟွင်း"

" သိတယ်ပေါက်တယ် ဒါပေမယ့် ငါဖင်လိုးမှာနော် ထားရီ နင့်ဆီမှာ ငါရစရာအကြွေးကျန်နေတယ်"

" လိုးပါ စကားအရစ်ရှည်လိုက်တာ ဖင်ပဲလိုးလိုးစပတ်ပဲလိုးလိုး လီးဝင်ရင်ကိုကျေနပ်တယ် အမြဲလိုး လိုးချင်ရင် ဟောဒီစောက်ရည် သောက်တာလေး လျှော့ ဒါမှ သက်လုံကောင်းကောင်းနဲ့ လိုးနိုင်မှာနော့ ဟွင်း"

" စမ်းကြည့်လိုက် ထားရီ ကဲ ချိုမာ တက်လေ ဘာလုပ်နေတာလဲ ငါ့မျက်နှာပေါ်တက် ငါ့မျက်နှာ စပတ်နဲ့ပွတ်ပေးစမ်း အပြတ်ဂျာပေးမယ် ထားရီ နင် အဲဒီက အသာကြည့်နေလိုက် ဟားဟား"

သူတို့သုံးယောက် .. ပါးစပ်တွေသရမ်းလာသည်။ စကားတွေကြမ်းလာသည်။ စကေးတွေ ကြမ်းပြ ရမ်းပြနိုင်ဖို့သာ လိုတော့သည်။

စိတ်က ပေါက်ပေါက်နှင့်မို့ ခင်ထားရီ သူ့လီးကြီးအပြတ်စုပ်သည်။ အပြတ်မှုတ်ယက်ပစ်လိုက်သည်။ စိန်ကုလားရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာက မိန်မသားနှစ်ယောက်ရဲ့အောက်မှာ ပက်လက်ကြီးဖြစ်လို့။ တစ်ယောက်က ခြေရင်းဖက်ကနေ သူ့လီးကြီးကို ငုံ့ကိုင်းပြီး အားရပါးရ စုပ်သည်။ တစ်ယောက်က သူ့မျက်နှာထက်တက်ခွကာ စပတ်နှင့်မျက်နှာကို နာနာလေးဖိဖိပွတ်ပစ်သည်။ 

စိန်ကုလား အောက်ကနေ ပါးစပ်ကြီးဖြဲ လျှာကိုအရှည်ကြီးထုတ်ပြီး မို့ဖောင်းကြွရွကာ အမွှေးအမြှင်ထူထပ်လှသည့် ချိုမာလွင့်စောက်ပတ်ကြီးကို တရွှပ်ရွှပ်တပြပ်ပြပ် ယက်ပေးသပ်ပေးသည်။ ရာဂသွေးကြွလာခဲ့လို့လား မသိ။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူအိအိနှစ်ချပ်ရဲ့အပေါ်ထိပ်နားက ခပ်ပြူးပြုးလေး ပြူတစ်ထွက်နေသော စောက်စိကြီးက တမုဟုတ်ချင်း ငေါ့ထောင်ကြွတက်လာတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဖာသည်မပီပီ ရမ္မက်အကြွ မြန်လွန်းသည်လို့ သူတွေးမိသည်။

ချိုမာ တအားကောင်းနေပြီ။ သူလည်း တအားကောင်းပဲ။ ခင်ထားရီ သူ့လီးကြီးကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ငုံလိုက်စုပ်လိုက် လဒစ်ပတ်လည်တဝိုက် လျှာစောင်းလေး လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်ကာ ယက်ဆွလိုက် လီးတန်တစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်ထဲသွင်းပြီး ခေါင်းလေးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ပါးစပ်နှင့်လိုးသကဲ့သို့ စုပ်ငုံပေးလိုက် လဥနှစ်လုံးအား လက်နှင့်ညှစ်ချေလိုက် လီးတန်ရော လဥတွဲတွဲနှစ်လုံးပါ သွားဖုံးမြုပ်အောင် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ဆွဲလိုက်နှင့် လီးပါးပျဉ်းကြီး ထောင်ထနိုးကြွပီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေရာ ပါးစပ်နှင့်စုပ်တာကို ခဏနား၍ သူမလက်နှင့် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။

" အ အား အား ထု ထု ခပ်ကြမ်းကြမ်းထု ထားရီ ငါ့လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်ထွက်ကုန်မှာနော နင်လရည်မျိုချင်လို့လား"

" မျိုမှာပေါ့ လရည်မျိုတာက ထားရီအကြိုက် ရှင့်လရည် ဘယ်လောက်ထိ ထောင်ပန်းနိုင်မလဲ စမ်းကြည့်မယ် လရည်သောက်ဖို့တော့မပူနဲ့ ရှင်ရော ကျွန်မတို့စောက်ရည် သောက်ချင်လား"

" အိုး စိန်လိုက် ကုလားတဲ့ မယားစောက်ရည် တစ်သက်လုံးသောက်လာတာ ပန်းပစ်လိုက် ငါ့ပါးစပ်ထဲသာ ထည့်ပန်းပစ်လိုက် ကြားလား"

" ကောင်းတယ် ကြိုက်ပြီ ဒီနေ့ပြောသမျှ ဒီစကားအကြိုက်ဆုံးပဲ စောက်ရည်အပြတ်သောက်ပေး လရည်မျိုဖို့က ကျွန်မတာဝန်"

" ချိုမာရောပဲ ကိုကုလားလရည် အကုန်မျိုပေးမယ် လရည်သောက်ချင်တယ်"

ချိုမာလွင်လည်း ခပ်ထန်ထန်ပြောလာသည်။ မထန်ခံနိုင်ရိုးလား စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး သူ့ပါးစပ်ပြဲကြီးနှင့် တပြပ်ပြပ်စုပ်ငုံဆွဲပြီး မနားစတမ်း နင်းကန်ကျုံးမှုတ်နေတာလေ။ အစိထိပ်ကလေးပါ တင်းမာငေါ့ထောင်ကာ စူပွပွလေး ဖူးယောင်လာသလို ထင်ရသည်။

" ကြိုက်ပြီကွာ လုပ်လိုက် ထားရီ ချိုမာ နင်ရောပဲ ဆင်း ငါ့အပေါ်က ဆင်းလိုက် သူနဲ့နှစ်ယောက် ငါ့လီးပြိုင်စုပ်ပေး သွား သွားမြန်မြန်"

" ဟင်း ပြောရုံရှိသေး လရည်က ထွက်ချင်လာပြီမဟုတ်လား သိတယ် ဟွန်း"

ချိုမာလွင်လည်း မကျေမနပ်ပြောပြီး သူ့အပေါ်မှာ ခွထိုင်ထားရာကနေ ခပ်မြန်မြန်ကလေး အောက်ဆင်းလာပြီး ထားရီကိုဝိုင်းကူ၍ နှစ်ယောက်အတူတူ သူ့လီးကြီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်သည်။

လီးကြီးက မတ်တောင်နေတာမှ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထောင်ထပြီး ပေါက်ကွဲပွင့်ထွက်မတတ်ပင်။ တစ်ယောက်တစ်လှည့် စိန်ကလားရဲ့ လီးစုပ်ရင်း အချိန်သိပ်မကြာလိုက်။ လီးကြီး တဆတ်ဆတ်နှင့် ရုန်းသလိုဖြစ်လာပြီး ..

" ဟား စုပ်စုပ် တအား ဖိစုပ်ပစ် ချိုမာ အဲ ထား ထားရီ နင်တို့ပါးစပ်တွေ ဖွင့်ထားလိုက် ငါ ငါ ပြီးချင်ပြီ ပြီးတော့မယ် လရည်တွေ တစ်ခါတည်း ပန်းထုတ်လိုက်မှာနော် ပါးစပ် အသင့်ပြင်ထား ကိုင်း ကိုင်းဟာ"

ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ဗြိ ဖြစ် ဖြစ် ဗလစ်

လရည်တွေ လီးထိပ်ကနေ ထွက်ကျလာလိုက်တာ တစ်ပြုံတစ်မကြီး တပြွတ်ပြွတ်ကို ပျစ်တွဲချွဲကျိစွာ ပန်းထွက်လို့။ ခင်ထားရီရော ချိုမာပါ နှစ်ယောက်လုံး ပါးစပ်တွေဖြဲဟ လျှာကိုတစ်လစ်ထုတ်ပြိး လရည်တွေကို အလုအယက် ဖြန့်ခံနေကြတာလေ။ ခင်ထားရီလက်က သူ့လီး ကိုယ်ထည်ကြီးရဲ့ အလယ်တစ်ဝက်လောက်ကနေ တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်ပြီး မရပ်မနား အထက်အောက် လျှောထိုးဂွင်းတိုက် ချလိုက်ရာ လီးကြီးဆီက လရည်အကုန်နီးပါး တဗြစ်ဗြစ်ပန်းညှစ်ထွက်လာပြီးနောက် လီးတုတ်တုတ်မာမာကြီး ချက်ချင်းပဲ ပျော့ကျသွားသည်။

ခင်ထားရီရော ချိုမာပါ သူမတို့ပါးစပ်ထဲ ပန်းဝင်လာသောလရည်တွေကို အကုန်အစင်မျိုချပစ်သည်။ အကြွင်းအကျန်အစအနတွေကို တစ်စက်မကျန် မြင်မြင်သမျှ လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက် သိမ်းယက်ပစ်သည်။ ထပ်မျိုချသည်။ ကြက်ဥအနှစ်ချည်းသက်သက် နှစ်လုံးသုံးလုံး ဖောက်သောက်လိုက်ရသလို လရည်တွေနှင့် ဗိုက်ပြည့်သွားသလိုပဲ။ တစ်ယောက်နှတ်ခမ်းမှာ ကပ်တွဲကျန်နေသော လရည်အချွဲအကျိ တွေကို တစ်ယောက်ကဝိုင်းကူပြီး တယုတယ ယက်ပေးသပ်ပေး သုတ်သင်ပေးသည်။ 

အလိုအလျောက်ပင် နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်မိ ကြသည့်အဖြစ်။ နမ်းမိတော့လည်း မခွာနိုင်တော့။ ခင်ထားရီ ချိုမာ့ကိုယ်လုံးလေး တင်းတင်းပွေ့ဖက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွဲတွဲလေးနှစ်ချပ်ကို နှုတ်ခမ်းချင်းဖိထပ်၍ အတန်ကြာအောင်ဖျစ်စုပ်ဆွဲနေမိသည်။ ချိုမာ့လျှာကလေးက သူမအာခေါင်ထဲထိ မြွေတစ်ကောင်လို လိန်ကောက်တိုးဝင်လာပြီး လျှာကိုလျှာနှင့်ရစ်လိမ့်ဆွဲယူကာ လျှာနှင့်လျှာချင်း လုံးထွေးယှက်လိမ် စုပ်ဆွဲမိကြပြန်သည်။

ဝါသနာရှင်အဆင့်မဟုတ်ဘဲ ပညာသည်အဆင့်မို့ အထိအတွေ့အရသာက ပြည့်စုံထည်ဝါစွာ နူးညံ့မှုအတိ လိုအင်ဆန္ဒ သွေးသားချဉ်ခြင်း ရမ္မက်တို့ အပြည့်အဝစီးမျောသက်ဝင်ပြီး ဒီကမ္ဘာဆီကနေ အဝေးကမ္ဘာတစ်ခုဆီ တဖြည်းဖြည်း သိမ်းသွင်းညှို့ငင်ဆွဲခေါ်သွားသလိုမျိုး သူမတို့နှစ်ယောက် လက်ရှိတွေ့ကြုံနေရသည့် ပြကတေ့အခြေအနေကိုပင် တဒင်္ဂခဏတာမျှ မေ့လျော့သွားစေသည်။ နို့အုံချင်း နို့သီးချင်း မထိတထိ ထိတွေ့လှုပ်ခတ်၍ တစ်ယောက်ရဲ့ရွှေရင်ထွားထွားနှစ်မြွှာကို တစ်ယောက်က အားမလိုအားမရ ဖျစ်ဆုပ်ချေနယ်ကစားရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းလည်းအစုပ်မပျက် ရင်သားအစုံတို့ အချင်းချင်း ပူးကပ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်လျက် သူမတို့ရဲ့လက်တွေက တစ်ယောက်ရဲ့ ပေါင်ခွကြားဆီ တစ်ယောက်က တိုးလျှိုဝင်ရောက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ကာသပ်ကာ ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွမိကြလေသည်။

" အို အ အား မ မချို အင့် အင်း အင်း"

" မ ထား အင်း ကောင်းကောင်းတယ် ပွတ် တအားပွတ် လိုးပေး လက်နဲ့လိုးပေး အဲ အဲလို အင့် အိ အိ အင့်"

" ကြိုက် ကြိုက်လား ဒီ ဒီလို အထဲထိထိုးထည့်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးမယ် ရ လား မချိုမာ"

" ကောင်းတယ် မထား ချိုမာ မ မ ထားကို ပြန် လိုးပေးမယ် ဖြစ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ကြိုက်လား"

" လိုး လိုးပေး ကြမ်းကြမ်းလိုး ချိုရယ် အာ့ အ အ ထိ ထိတယ် ဆောင့် နာနာလေးဆောင့် လိုးပစ် အားရှိပါးရှိလိုး အ အ"

" ဖွတ် ပြွတ် ပလွတ် ဇွိ ဇွိ ဇွတ် ဖွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဖလွတ် ဖတ်ဘတ် ပွပ် ဇွိ စွပ် စွပ် ဗြပ် ပလပ် ဘွတ် ဖတ်ဘွပ်"

" အိ အီး လိုး လိုးဦး ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးဦး ချို ချိုရယ် အီး ဟီး ကောင်း ကောင်း အွင့် အွန်း အွန်း ကောင်းတယ် ချိုရယ် ကဲ အင်း အင်း"

" အ ထိ ထိတယ် ထား ထား ဆောင့် တ တအားဆောင့်လိုးပေး လီးရီးနဲ့လိုးသလိုလိုး စပတ်လိုးပြီးရင်ဖင်လိုးမယ် ကြိုက် ကြိုက်လား"

" လိုးလေ ခုလည်းလိုး ရှေ့ရောနောက်ရော အစုံလိုး ချို့လည်းလုပ်ပေးမယ် နေ နေဦး ကုန်းလိုက် ခါးလေးကွေးပြီးနေလိုက် လက် လက်က မမီဘူး"

" ထား ချိုနဲ့ ပြောင်းပြန်ဆွဲရအောင် ခြောက်ဆယ့်က်ုး (၆၉)လေ သိတယ်မဟုတ်လား အကြိုက်လုပ်ပေါ့ "

" အင်း သိ သိတယ် ရ ရလား ဒီလို အင်း ဖင်ကြီးနဲ့ ဖိ ဖိမယ်နော် ချို စိတ်မဆိုးနဲ့"

" ဆိုးပါဘူး ချိုရောပဲ ထားမျက်နှာနဲ့ ချို့စပတ်ကပ်ပေးမယ် စပတ်ရောဖင်ရောလိုး အပြတ်ဆောင့် ဆောင့်လိုးပေး အကြိုက်လိုး"

" အင်း ချိုလည်းလုပ် ဆောင့် လိုးကွာ စပတ်ပြဲပစေ အားမနာနဲ့ လိုး လိုးပစ် ဆောင့် ဆောင့် တအားဆောင့်လိုးပေး အင့် အင့် ဟင်းဟင်း"

နှစ်ယောက်သား စိတ်ကြိုက် ဆွဲနှိုက်ဆွဲလိုးပစ်ကြသည်။ စိန်ကုလားကို မေ့နေသည်။

စိန်ကုလားက မမေ့။

သူတို့ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း လီးကြီးကိုင်မကာ မပြတ်ဂွင်းတိုက်ရင်း လီးလည်း မဟားဒယားပြန်တောင်လာပြီ။

သူ လိုးချင်လာပြီ။

...................................................

(၁၃)

သူ ပထမဆုံး စလိုးသူက ချိုမာလွင်ဖြစ်သည်။ တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသော စောက်ပတ်ဖြစ်၍ အီဆိမ့်နေအောင်ကောင်းသည်လို့ သူ ထင်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးသားဖြစ်သည့် ချိုမာလွင်ကို ကြမ်းပေါ်မှာ သည်အတိုင်း ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲထောင်ကား စေပြီး ပြဲဟဟရှိနေသည့် သူမစောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ့လီးကြီး ထိုးထည့်ကာ တအုံးအုံးလိုးသည်။ ချိုမာလွင်လည်း ကြေးစားမပီပီ အောက်ကနေ စိတ်ပါလက်ပါကြီး ကော့၍ကော့၍ညှောင့်ခံပေးသည်။ စောက်ပတ်လိုးရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံကိုဖိစုပ်နမ်းလိုက် နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲစို့လိုက် ခါးကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်ကာ ဖိဖိလိုးလိုက်လုပ်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က ချိုမာလွင့်နောက်ပေါက်(ဖင်ပေါက်) လေးထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးထည့်သွင်းကာ အပေါက်ချဲ့သလို လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပေးပြန်ရာ ချိုမာလွင်လည်း အတော်ကြီး ကောင်းသွားပြီး စောက်ရည်တွေ နင်းကန်လှိမ့်ထွက်လာရသည်။

သူမတစ်ချီပြီးပေမယ့် စိန်ကုလား အသည်းအသန်ဖိလိုးတုန်းပင်။

စောင့်နေရသူဖြစ်သည့် ခင်ထားရီတစ်ယောက် စိတ်မရှည်တော့။ သူ့ကျောနောက်ကနေ အမြန်လာရောက်သိုင်းဖက်ရင်း ..

" ကိုကုလား တော်ပြီ သူကောင်းလွန်းလို့ တစ်ချီပြီးတောင်နေပြီပဲ ဥစ္စာ ခု ထားရီအလှည့် ထားရီစောက်ပတ်ကို လာလိုးတော့"

" အေး လာမယ် ခဏလေး ဟောဒီဖင်ပေါက်ထဲ လီးထည့်လိုးရင်ဘယ်လိုနေမလဲ စမ်းကြည့်ချင်တယ်"

" ပြီးရော ဒါဖြင့် ကျွန်မစောက်ပတ်ဖြဲပြီး စောင့်မယ် ရှင်လိုးရင်လာလိုး မလိုးရင်မသိန်းဆွေဆီသွားပြီး အတုနဲ့လိုးခိုင်းမှာ"

" မကြာပါဘူး ခဏပါဆို"

စိန်ကုလား ဖာသည်မစောက်ပတ်ကို လိုးပြီး၍ ဒီတစ်ချီ သူမဖင်ပေါက်ကိုလိုးဖို့ ကြိုးစားပြန်သည်။

" ချိုမာ နင့်ဖင်ကြီး အပေါ်မြှောက်ထောင်ပေးစမ်း ငါ ထောင်ခွဲလိုးချင်တယ်"

" လိုးလေ ရတယ် ကျွန်မချည်းမလိုးနဲ့ မထားကိုလိုးဖို့လည်း ချန်ထားဦး"

သူခေါင်းညိတ်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကလီးထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးကြီးတေ့ထည့်သည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်လှည့်မွှေကာ ရုတ်တရက် မပြောမဆ်ု ဆောင့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးတဝက်နီးနီးအထဲဝင်သွားသည်။

" အ အိ အိ အင် ကိုကုလား ရ ရလား လီး ဝင် ဝင် လား "

" ဟား ရတယ် လီးဝင်တယ် နင့်နောက်ပေါက်က ပွင့်ပြီးသားပဲ ပါကင်အပိတ်မဟုတ်ဘူး ငါ အဲဒါသိချင်တာ ကြိုက်တယ် အပွင့်က လိုးလို့သိပ်ကောင်းတယ် အစုပ်အညှစ်သန်ရင်ပွဲပြတ်ပြီ ကဲ ချိုမာ ငါလီးပြန်ထုတ်မယ် ပြီးမှဆက်လိုးမယ် နင့်ဖင်ရော မိထားဖင်ရော တစ်လှည့်စီလိုးမှာ ကြားလား"

" လာတော့ နှစ်ခါခေါ်မနေဘူးနော"

ခင်ထားရီလည်း တင်းလွန်းနေပြီ။ သူလာပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်းဗွမ်းကနဲဖြဲကာ ဖင်ပေါက်ထဲလက်ညှိုးထည့်မွှေလိုးရင်း လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ ဟပြဲပြဲဖြစ်နေသည့် သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ဝထဲတေ့ပြီး ဗြုန်းကနဲ အားပါပါကြီး အပြည့်အသိပ် လိုးသွင်းဆောင့်ချလိုက်တော့ ခင်ထားရီ အားခနဲ စုပ်သပ်အော်ညည်းပြီး ..

" ဟ အား အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ လိုး လိုး စပတ်ထဲတော့အပြည့်ပဲ ရှင် ကျွန်မဖင်ပေါက် လိုးမယ်ထင်ထားတာ ခုလိုဆိုပိုကြိုက် ဟင့်ဟင့်"

" မပူနဲ တစ်ချီပြီးမှဖင်လိုးမှာ ခဏလေးပဲစောင့် ထားရီ"

အသားကုန်ကျုံးလိုးချတော့ နှစ်ယောက်လုံး ရမ္မက်ထန်ကာ စိတ်မာန်တွေ ကြွသထက်ကြွလာကြပြီး အကြာကြီးပင် မထိန်းနိုင်ကြတော့ပါ။

ဘွတ် ဘွပ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွပ် ဖလပ်ဘတ် ဘွပ် ဘွတ် ဖွတ် ဘုတ်ဘွပ်

လိုးသံဆောင့်သံတွေဆူညံပြီး အသည်းအသန်ကြီး မနားတမ်း ကျုံးလိုးကျုံးဆောင့်ကြရင်း ခင်ထားရီလည်း ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် ခြေနှစ်ဖက်မြှောက်ထောင်ဖြဲကား၍ ကော့ကာပျံကာ အောက်မှနေ၍ အဆက်မပြတ် ဆန့်ငင်တွန်းထိုး ညှောင့်ဆောင့်ပေးရင်းဖြင့် တက်ညီလက်ညီစခန်းသွားကြပြီး အချိန်မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်အရောက်မှာ စိန်ကုလားလရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းညှစ်ထုတ်လာသဘလို ခင်ထားရီလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်တွေ ဖြောခနဲဖြောခနဲ အပြင်ကို ထွက်လျှံစိမ့်ပန်းထုတ်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ ခရီးဆုံး ရောက်ရှိသွားကြသည်။

" ကိုင်း ဖင်ထောင်ကုန်းကြစမ်း"

သူ့အပြောကမှ နောက်ကျနေသေးသည်။ အထားနပ်ပြီးသား မိန်းမနှစ်ယောက်အဖို့ ဘယ်အချိန်ဘယ်လို အလိုးခံရမလဲဆိုတာသိပြီး ကြမ်းပြင်ထက်မှာ ဘေးချင်းကပ် နှစ်ယောက်ယှဉ်တွဲ၍ျလးဘက်ကျကျဖင်ကြီးများ ကုန်းထောင်ကာစောင့်ဆိုင်းနေကြရာ စိန်ကုလား လည်း သူ့လိုးလက်စဖြစ်သော ခင်ထားရီရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲကို လီးထိပ်တေ့စိုက်သွင်းလျက် အဖွင့်လိုးချလိုက်လေသည်။ ခင်ထားရီဖင်ပေါက် ထဲသို့ လီးကြီးအံဝင်ခွင်ကျ တိုးဝင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် တဗွပ်ဗွပ်လိုးသွင်းလျက်ရှိသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့်လိုးပြီး တစ်ဖန် ချိုမာလွင်ရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်ကို လီးထည့်လိုးပြန်သည်။ မိန်းမနှစ်ယောက် တစ်ပြန်စီဖြစ်သည်။

လေးငါးပြန်စီ အမှောက်မှောက်အလှန်လှန်လိုးပြီး သူ့လီးထိပ်မှလရည်များကို ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်ထဲသို့ တဇွတ်ဇွတ် ညှစ်ပန်းထည့်သွင်း ပေးလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်ထဲမှာရော ဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးများပေါ်မှာပါ လရည်တွေ အတွဲလိုက်ကြဲပြန့်လို့။ ခင်ထားရီတို့ နှစ်ယောက် လည်း သူနှင့်တစ်ပြိုင်တည်းလိုလို သူတို့ရဲ့အင်္ဂါဇပ်များဆီမှ တဆစ်ဆစ်တရွရြွဖစ်လာပြီး စောက်ရည်တွေ အလုအယက်ပန်းရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိင်းလုပ်ကာ စောက်ပတ် အပြန်အလှန်စုပ်နမ်း စောက်ရည်တွေ အငမ်းမရ စုပ်ကြယက်ကြ သောက်ကြနှင့် ရှိကြလေသည်။

သည်တစ်ခါတော့ စိန်ကုလားလီးပြန်တောင်လာအောင် နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် လီးစုပ်ပေးရသည်။ လီးဒစ်ကြီးကိုငုံကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်ထဲထိအရောက်ထည့်သွင်း၍ အားရပါးရစုပ်ဆွဲပေးရင်း သူ့ဟာ ကိုယ်ကလိ ကိုယ့်ဟာသူကလိ လုပ်ကာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် နှူးရင်းဆွရင်း စောက်ပတ်နှစ်ခုစလုံးဆီမှ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာကြပြန်သည်။

လီးတောင်လာတော့ တစ်ချီစီလိုးသည်။ ဖင်တဝက် စောက်ပတ်တဝက် လိုးခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်ကိုလိုးစဉ် အလိုးခံရသူက ကျန်တစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ပတ်ကို စုပ်ယက်ဆွပေးသည်။ လက်ထိုးနှိုက်၍ တဇပ်ဇပ် ထိုးဆောင့်လိုးပေးကြသည်။ ဤနည်းက ခရီးဆုံး အရောက်မြန်သလို လိုးချီများပြီး တဖြည်ဖြည်း အားအင်ကုန်ခမ်းကာ လိုးအားကျလာသည့် စိန်ကုလားအတွက်လည်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ တစ်တပ်တစ်အား ဖေးကူပေးသလိုပင်ဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီကို ခွေးကုန်းနေခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးထိုးထည့်ကာ တဘောက်ဘောက်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် အသံထွက်အောင် တရစပ်လိုးရင်း သူမဖင်ပေါက်လေးထဲကိုပါ လက်နှစ်ချောင်းစုံပူးထည့်၍ နှိုက်လိုးဆောင့်ပေးရာ အရသာရှိလှသည်။ ချိုမာလွင်က လေးဘက်ကုန်းထားသည့် ခင်ထားရီရဲ့အရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပုံစံ ခြေနှစ်ဒူးထောင်ဖြဲကားပြီး တင်ပါးနှစ်ဖက်အား လက်ထောက်ကာ သူမခါးလေးကိုပင့်မြှောက်၍ စောက်ပတ်ကို အပီဖြဲယက်ခိုင်းရာ ခင်ထားရီလည်း တစ်ဖက်က စိန်ကုလားရဲ့ လိုးဆောင့်မှုကို ကုန်းခံရင်း အရှေ့မှချိုမာလွင့်စောက်ပတ်ကို သူမပါးစပ်နှင့်တအားဖိကပ်၍ ပြွပ်ပြွပ်အသံမြည်အောင် ဖိစုပ်နမ်းလိုက် အစိထိပ်နှင့် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အတွင်အပြင်တဝိုက်ဆီ လျှာထိုးယက်ကာ လှုပ်နှူးဆွလိုက် လုပ်ပေးရလေသည်။ 

သူမအမှုတ်သန် တာကြောင့်လားမသိ ချိုမာ့စောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေ ရုတ်ခြည်း ရွှဲယိုကျလာသည်။ တအိအိညည်းရင်း ကော့ကာကော့ကာ အပီအပြင်အမှုတ်ခံနေရာက မဟန်နိုင်တော့လို့လားမသိ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်ကြီးပစ်လှဲအိပ်ချလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ထောင်ကား ဟဖြဲပေးရင်း ပက်ပက်စက်စက်အမှုတ်ခံလာသည်။ ခင်ထားရီလည်း စိန်ကုလားလီးကြီးနှင့်အလိုးခံရင်း ကာမစိတ်တွေပွင့်အံ၍ အတော်ကလေးထန်နေပြီဖြစ်ရာ ချိုမာလွင့်စောက်ပတ်ကိုမှုတ်ဆွရင်း လက်နှင့်ပါ တဇပ်ဇပ်ဆောင့်လိုး စောက်ပတ်လိုးရင်း သူမဖင်ပေါက်ကိုပါ ဆွပေးနှင့် ဇယ်ဆက်သလိုအလုပ်များသွားသည်။

စောက်ပတ်လိုးရင်း အရှိန်တအားတက်လာခိုက်မှာ သူ့လီးကဖင်ပေါက်ထဲသို့ ပြောင်းထည့်ကာ အပီဖိလိုးပြန်သည်။ ခင်ထားရီ မတတ်နိုင်ပါ။ မလိုးနဲ့လို့ မပြောချင်ပေမယ့် ဖင်ခံတာထက် စောက်ပတ်ကို လီးကြီးကြီးနှင့် အပီထည့်အလိုးခံချင်နေသည်။ ယခုလို ဖင်ထဲလီးဝင်ပြန်တော့လည်း ခံစားမှုအရသာတစ်မျိုးပြောင်းပြီး ကာမရသအသစ်တစ်ခု ထပ်မံရရှိလာပြန်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ကောင်းလာအောင် စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် အချိန်တစ်ခုယူပြီး စောင့်ဆိုင်းရသည်။

" ဟာ အား အ အား ထိ ထိတယ် ကောင်းတယ်ကွာ ဖင်ကိုလိုး နာနာလေးလိုး ဖင်ပြဲမှာမပူနဲ့ ရှင့်လီးနဲ့မပြဲဘူး လိုး ဆက်တိုက်လိုး ကိုကုလား မ မရပ်နဲ့ ထားရီ ပြီး ပြီးတော့မှာ ခုလို ဖင်လိုးတာ ခုနကထက်နှစ်ဆအပြီးမြန်တယ် မြန်မြန်လိုး တအားဆောင့်ပေး အ အိအင့် အ ကောင်းကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန်လိုး ဆက်လိုးဦး လိုးထား အစ်ကို"

မကြမီ သူရော စိန်ကုလားပါ လရည်နှင့်စောက်ရည် ပြိုင်တူပန်းထွက်လာကြပြီ။ စိန်ကုလားမနားတော့ ဟုဆိုပြီး ဖင်ထဲကလီးဆွဲထုတ်ကာ သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အပီစုပ်ခိုင်းသည်။ လီးတောင်လာတော့ ချိုမာလွင်ကို ခုနက ခင်ထားရီကိုလိုးသည့်ပုံစံအတိုင်း တရစပ်လိုးသည်။

ဒီတစ်ချီတော့ ချိုမာလွင်ဖင်အလိုးခံပြီး ခင်ထားရီ အပီအပြင်အမှုတ်ခံရသည့် အလှည့်ပေါ့။ တောက်လျှောက် တစ်ချီပြီးတစ်ချီ လီးနှင့်အလိုးခံလိုက် လက်နှင့်ပါ အလိုးခံအဆွခံလိုက် အချီချီမဆုံးနိုင်အောင် ပြီးလိုက်ရ၍ ခင်ထားရီလည်း ပျော့ခွေသွားသည်။ ချိုမာလွင်ရော ဘာသားနှင့်ထုထားပါသနည်း။

သူမနည်းနှင်နှင်သာ။

တော်တော်ကြာကြာလိုးပြီး သုက်ရည်တွေ ဒလဟောပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ကြကာ နှစ်ချီလိုးအပြီးမှာ မိုးစင်စင်လင်းလုပြီဖြစ်တာကြောင့် သုံးယောက်သား အပန်းဖြေအနားယူရင်း နေရာတွင်ပဲ ပူးပူးကပ်ကပ် ခွေလှဲအိပ်စက်လိုက်ကြသည်။

မိန်းမသားတို့၏ ရမ္မက်စိတ်မှာ အလွန်တရာဆန်းကြယ်လှသည်။

ခင်ထားရီနှင့်ချိုမာလွင်တို့ ရင်းနှီးမှုက ဒီမှာတင်အစပြုခဲ့ကြပြီး အိပ်ခန်းထဲကနေ မသိန်းဆွေ အပြင်ပြန်ထွက်မလာခင်အချိန်အထိ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကြမ်းပေါ်ဖက်တွယ်လူးလှိမ့်ကာ နှူးလိုက်ဆွလိုက် ကလူကျီစယ်လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ကြ လင်ကွင်းရိုက်ကြ နို့အုံချင်းထိတိုက်လှုပ်ဆွ၍ နို့သီးကလေးဖျစ်လှိမ့်ကိုင်ရင်း စို့ရင်း မျက်လုံးတွေကြောင်ပြီး အိပ်လည်းမအိပ်စက်နိုင် ရမ္မက်အာသာလည်း ပြေပျောက်နိုင်ခြင်းမရှိဘဲ စောက်ဖုတ်တရွရွနှင့်ပင် တစ်ညဉ့်တာအချိန်တွေ ကုန်မှန်းမသိကုန်ဆုံးရလေသည်။

ခင်ထားရီ နောက်တစ်နေ့ညနေ သူမနေအိမ်ရှိရာဆီ ပြန်လာချိန်အထိ ချိုမာလွင် မသိန်းဆွေတို့လင်မယားထံမှာ ငုပ်တုပ်ကျန်ခဲ့တုန်းပဲ ဖြစ်သည်။ လင်ဖြစ်သူစိန်ကုလားအလိုကျ ကြေးစားမလေးကို နှစ်ညတိတိအိပ်ခိုင်းပြီးမှ ညကြေးအလုံအလောက်ပေး၍ သူ့ဘိဆီ ပြန်လွှတ် လိုက်ရသည် ဟုသိရသည်။

ဖင်လှည့်ခေါင်းလှည့်နှင့်ပင် ရက်သတ္တပတ်တစ်ပတ်ခန့် ကြာမြင့်သွားသည်။ လင်လုပ်သူထွန်းကြိုင် အောင်ပန်းမှကုန်တွေတင်လာပြီး ရန်ကုန်ရှိပွဲရုံမှာ ကုန်ချရာက အိမ်ပြန်လာမည်ဆို၍ စောင့်နေသော်လည်း နှစ်ရက်သုံးရက်ကြာသည်အထိ ရောက်ရှိမလာသဖြင့် သူမကတိရှိသည့်အတိုင်း မသိန်းဆွေရဲ့အိမ်ကို တစ်ခေါက်ပြန်ရောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။

မသိန်းဆွေရော သူ့လင်ပါရှိနေသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်ကထုံးစံအတိုင်း နီးတကျက်ကျက်ပင်။

" အကြောင်းထူးရှိလား အရီ"

မသိန်းဆွေက ခုတော့ သူမကို အရီလို့သာ တရင်းတနှီးခေါ်လာပြီ။

" မရှိပါဘူး အစ်မသတိရလို့ ပြီးတော့ ထားရီအိမ် အလည်ခေါ်ချင်လို့လာတာ "

" တစ်ညနေဦး ငါတို့နဲ့တစ်ည အိပ်ပြီးမှသွား"

" ဒီလူရီးနဲ့လား ဟတ်လား"

" အေး ညည်းပြန်ပြီးကတည်းက ချိုမာချည့်နှစ်ခေါက် အသန်းဆိုတဲ့ဟာမက တစ်ခါ ဖာတွေခေါ်ခေါ်လိုးနေတာ ကြာရင် ငါ့လင် ဖာကျိုးလိမ့်မယ်"

" ချိုမာ လာသေးတယ် ဟုတ်လား"

" နင်လည်း တမေးမေးနဲ့ပဲ ငါလည်း နင်လာနိုးစောင့်နေတာ ခုမှပေါ်လာတော့တယ်"

" ကိစ္စလေးတွေရှိသေးလို့ အစ်မရယ် သူနဲ့တော့ တွေ့ချင်ပါတယ်"

သူ့ယောက်ျား ဘယ်အချိန်ပြန်ရောက်မည်မသိ၍ တော်ရုံနှင့် ရောက်မလာတာဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြရသည်။ သူတို့သဘောကျ နေပြတော့လည်း လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး သူမကိုအလိုလိုက်ကြပါသည်။ စိန်ကုလားကတော့ သူ့မယားငယ်ကလေးရောက်လာ၍ (ခင်ထားရီလည်း အလိုလိုနေရင်း သူ့မယားတစ်ပိုင်းလိုဖြစ်နေပါပြီ။) ကိုယ်တိုင် ကြက်တစ်ကောင်လည်လှီးပြီး ညစာချက်ပြုတ်ကျွေး အရက်တစ်လုံးပြေးဝယ်ကာ တက်တက်ကြွကြွဖစ်နေသည်။

ညရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း နှစ်ယောက်သား စောက်ပတ်လိုး ဖင်လိုးကြပြန်သည်။ မသိန်းဆွေတစ်ယောက် ငွေစာရင်းရှင်းရန်ကိစ္စရှိ၍ အပြင်ထွက်သွားပြီး ည ၁၀ နာရီလောက်မြှပန်ရောက်သည်။ ခင်ထားရီလည်း ဖင်ကိုတစ်ချီ စောက်ပတ်ကိုနှစ်ချီ ပြိုင်းနေအောင် အလိုးခံပြီးပြီ။

" အစ်မလင်ကြိး အရင်အခေါက်နဲ့မတူဘူး လိုးအား တော်တော်လေးတက်လာတယ် လူကိုချိနေအောင် ကုန်းခံရတယ် ဘာဆေးတွေ ကျွေးထားသလဲ"

" အမလေးတော် ဘာဆေးမှမကျွေးရပါလား အရီရဲ့ ညည်းမှမသိတာ ဒင်းက အဖုတ်နံ့လေးရလာတော့ အရင်ကလိုမဟုတ်တော့ဘုး လိုးသမှ လူကိုမျော့မျော့လေး ကျန်တဲ့အထိ တစ်လိုးတည်းလိုးနေတာ ဒီရက်ပိုင်း အသောက်အစားလည်း သိသိသာသာလျော့လာတယ် အသောက်လျှော့လေ ဒင်းလီးကြီးတောင်လေ စောက်ပတ်က အနားမရလေပဲ ငါ့မှာ အပြင်ကလေးတစ်ခါထွက်ဖို့တောင် ဒင်းလီးကြီး စပတ်ထဲက တော်ရုံနဲ့မချွတ်လို့ ကိုယ့်ဖားသာ ဖာခေါ်ခအနိုင်နိုင် ကြိတ်စုနေရတာဟေ့ ဟင်းဟင်းဟင်း"

" ဟုတ်မှာ ဟင်း လူကြီး တစ်သက်လုံး အောင်းထားလျှိုထားသမျှ ခုမှ တစ်ချီတည်းဖွင့်ဖောက်ချနေတာ ဟောဒီလီးကြီး ကြည့်လိုက်ဦး ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ကို တောင်ချင်လာပြန်ပြီ"


အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>>