Configure Page List

Thursday, August 3, 2023

ဘဝခန်းမ၏ အခြားတစ်ဘက်၌ အပိုင်း ( ၂ )

ဘဝခန်းမ၏ အခြားတစ်ဘက်၌ အပိုင်း ( ၂ )

phoebe ရေးသား၍ မြကျွန်းညို ဖိုရမ်တွင် အစအဆုံး တင်ဆက်သည်။ 

ဆရာမကြီး

သူနဲ့ ကျမ နောက်တစ်ပတ် စနေကျ မှပဲ တွေ့ ရတော့မှာပါ။ သည်ကြားထဲ မှာ သွယ်သွယ်က ရုတ်တရက်ကြီး ဖုန်းဆက်လာတယ်။ ဆက်မှာပေါ့၊ သူ့ယောက်ျားက သင်္ဘော တက်သွားပြီလေ။ ဒါနဲ့ ကြာသာပတေးနေ့ ကလည်း ပိတ်ရက်ကျတာနဲ့ သူနဲ့ကျွန်မ တွေ့ဖို့ ချိန်းကြတယ်။ အဲ့ဒိနေ့ သူက ကျွန်မကို သူ့ကားလေးနဲ့ လာခေါ်တယ်၊ မြို့ထဲပတ် စားချင်တာ စားကြပြီး နေ့လယ် သူတို့တိုက်ခန်းမှာ ဝင်နားတယ်။

သူက ကျွန်မ စေ့စပ်ထားတဲ့ အကြောင်းကို သိထားတော့ စကားစပြီး မေးရာက အကြောင်းစုံပြောဖြစ်တယ်။ 

“ ဒီအတိုင်း ဆို နင်သိပ်မကြာတော့ဘူး ပါသွားတော့မယ်” တဲ့။ 

အဓိက က ကလေး မရဖို့ ပဲလိုတာပါဟာ ဆိုတာက အစချီပြီး ရာသီရက်လွတ်တွက် တာကို လက်ချာပြန်ပေးပြန်ပါရော။ သူ့ယောက်ျားက သူ့အောက်ပိုင်းကို နမ်းလို့ အမွှေးတွေ ရိတ်ထားတယ်တဲ့။ ရိတ်တာ ခဏခဏ ပြန်ပေါက်လို့ တလောကပဲ waxing လုပ်ထားတယ်တဲ့လေ။ သူဘာ ပြောမှန်း မသိလို့ 

“ အဲ့ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ” 

လို့ မေးတော့ ဖယောင်းသုတ်ပြီး နှုတ်တာ တဲ့။ နာတယ်လို့တော့ ပြောတယ်။ သူ့ယောက်ျားကတော့ ပုံမှန် ရိတ်တယ်တဲ့။ ဘာဖြစ်လို့ ရိတ်တာလဲ လို့ မေးတော့...

“ နင်ကလည်း ဟာ ပြီးရင် အရည်တွေက အဲ့ဒီမှာ ပေပြီး ညစ်ပတ်ကုန်တယ်... ပြီး တော့ အနံ့ ပြင်းတာပေ့ါဟာ၊ ရိတ်ထားတော့ သန့်ရှင်း တာပေ့ါတဲ့... နောက် သူ့ယောက်ျားက ပြောတယ်တဲ့ .. ရိတ်ပြီး ရင် လုပ်ရတာ ပိုကောင်း လာတယ် ” တဲ့။ 

“ နင် ရော ပိုကောင်းလာ လား”

လို့ မေးတော့ ပုံမှန်ပဲ လို့ ပြောတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ချက်တစ်ချက် သူ့ယောက်ျားက ဖိပြီး ထည့်ထားရင် ဘယ်လို ကောင်းမှန်းမသိဘူး တဲ့။

“ ပြောပါအုံး ဘယ်လို ကောင်းတာလဲ” 

လို့မေးတော့ 

“ မပြောတတ်ဘူးဟာ ကောင်းတာတော့ ကောင်းတာပဲ နင် နောက်တော့ သိလိမ့်မယ် ” 

ဆိုပြီး ပြောတယ်။ 

“ နင်သိလား သူတို့က အရှိန်ရလာရင် အရမ်း ဆောင့်တတ်တယ် ...အဲ့လိုဆို ငါတို့လည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ ...ဒါပေမယ့် ပြီးရင် အဖုတ် တစ်ခုလုံးကြိမ်းနေရော …” 

တဲ့။ ပြီးတော့ ဆက်ပြောတယ်။ 

“ နောက်ကနေ လုပ်တဲ့ အခါ ပိုကောင်းတယ်” တဲ့။

ဘယ်လို ကောင်းတာလဲ လို့ တော့ ..ထပ်မမေးဖြစ်တော့ဘူး။ ပြန်ခါနီး ပုလင်းလေးတစ်ခု ပေးလိုက်တယ်။ နင့်..လူကြီးနဲ့ မတွေ့ခင် နို့သီးခေါင်းကို အဲ့ဒိဆေးလေး လိမ်းထား..တဲ့။ ဘာလို့လဲ လို့ မေးတော့ 

“ ကြည်ပြီး အရောင်လှနေအောင်” 

လို့ လို့ ပြောတယ်။ သူအရင်က သုံးခဲ့တာတဲ့။ အခု ဆက်မသုံးတော့ဘူးတဲ့။ သြော် တစ်ကွက်ချန်ထားခဲ့သေးပါလားလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ ဒါမျိုးတွေလည်း ရှိပါလားလို့ ဗဟုသုတ တိုးခဲ့ရပါရဲ့။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးဖို့ ပြင်ရင်း မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြည့်မိတယ်။ ကျွန်မကိုယ်လုံးက ခပ်သွယ်သွယ် ရှိပေမယ့် ခါးက တော့ တုတ်ချင်ချင်။ ခပ်ချပ်ချပ်ဖြစ်နေတဲ့ ရင်သား နှစ်မွှာက တော့ သွယ်သွယ့် လောက် မကြီး။ နှစ်ခုကြား ဟ နေတဲ့ အကွာအဝေးက သိသိသာသာရယ်။ ရင်သားပေါ်တဲ့ အင်္ကျီမျိုးကျွန်မ ဝတ်ရင် ရုပ်ဆိုးမှာကို သိတယ်။ နှစ်ခု ထိစပ်နေပြီး နှစ်မွှာကြားကို မြင်ရတာမျိုးမှ လှတာကိုး။

ပေါင်ကြားထဲက မျဉ်းကြောင်းသုံးမြှောင့် စုံရာကတော့ ထင်ထင်ရှားရှားရယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဆီးဖုံးမွေးက ကျဲပါးတော့ အသားကို မြင်ရနိုင်တယ်။ သွယ်သွယ်က အကုန်ရှင်းထားတယ် ဆိုတော့ သူ့ဟာက မျက်နှာပြောင်ဖြစ်နေမှာပဲလို့ တွေးမိတယ်။ တစ်ဆက်တည်း ငါလည်း ရိတ်ရင် ကောင်းမလားလို့ တွေးမိတယ်။ သူက ကျွန်မဟာကို နမ်းတယ် စုပ်တယ်လေ။ ရေချိုးတော့ အဲ့ဒါကို သန့်ရှင်းရေး ကျကျ နန လုပ်မိတယ်။ သူနမ်းတဲ့ အခါ ချေးညော်တွေ အနံ့အသက်ဆိုးတွနဲ့ ဆိုကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ တစ်ကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းမှု့ မရှိဘူး ထင်သွားရင်လည်း ရှက်စရာပဲကိုး။

သည်ကြားထဲမှာပဲ ကျွန်မတို့ လက်ထပ်ဖို့ ကိစ္စကို သူက ကျွန်မရဲ့ မိဘတွေ နဲ့ ပြောဆိုစီစဉ် ပါတော့တယ်။ နောက် တစ်ခါ အလုပ် လိုအပ်ချက်အရ သင်္ဘော ပေါ်ခဏ တက်ရ တော့မှာမို့ အမြန် လက်ထပ် ပါရစေပေါ့။ တစ်တစ်ခေါက် က ၆ လလောက်ပဲ မို့ မထွက်ခင် ရုံးတက် လက်မှတ် ထိုးသွားမယ် ပေါ့။ ပြန်လာမှ ဧည့်ခံပွဲ လုပ်မယ်ပေါ့။ အမေတို့ကလည်း ငါ့သမီးမြန်မြန် ယောက်ျားရ ပြီးရောပဲလား သမက် မလွတ်အောင် ဖမ်းကြမယ် ဆိုပြီး လုပ်သလား မသိ၊ လက်ခံ လိုက်ကြတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ နှစ်ပတ် အတွင်း လက်မှတ်ထိုးဖို့ စီစဉ်ကြပါတော့တယ်။

စနေနေ့ မနက် ရောက်တော့ သူလာခေါ်တယ်။ ကျွန်မ ရေချိုးနေတုန်း သူရောက်လာတယ်။ ဘုရားတက်ဖို့ပေါ့။ နောက်ဆက်တွဲဘာလုပ်ကြမယ် ဆိုတာကို သိနေတော့ အောက်ပိုင်း အတွင်းကိုပါ ဆေးရည်နဲ့ ဆေးလိုက်တယ်။ ဖီးလိမ်း အလှပြင်တော့ သွယ်သွယ်ပေးတဲ့ ဆေးလေးကိုလည်း လိမ်းလိုက်တယ်လေ။ ပြင်ဆင်ပြီး ကျွန်မထွက်လာတော့ သူကဧည့်ခန်းထဲမှာ သတင်းစာဖတ်နေတယ်။ ကျွန်မကို ကြည်ပြီး 

“ ဒီနေ့ တယ်လှနေပါလား” တဲ့။

အဲ့ဒီနေ့က ထုံးစံအတိုင်း ဘုရားတက် ပန်းကပ် ရေသပ္ပါယ်ပြီး လက်ယျာရစ် ဖူးပြီး တိုက်ခန်းကို ကူးခဲ့ ကြတာပေ့ါ။ တစ်လမ်းလုံး သူနဲ့ ကျွန်မ ပုံမှန်ပဲ ပြောဆို ဖြစ်ကြတယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား ဖုံတွေသုတ် တံပျက်စည်းလှည်းပေ့ါ။ ပြီးတော့ သူက အိပ်ယာကို ခင်းလိုက်တယ်လေ။ အဲ့ဒီ အချိန် စိတ်ထဲ မှာ ဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိဘူး။ သူ့ရဲ့ အယုအယကို အထွးအပွေ့ကို အရမ်းခံချင်လာတယ်။ သူက အပေါ် ရှပ်အင်္ကျီ ကိုချွတ်လိုက်ပြီး ချိတ်မှာ ချိတ်တယ်။ ပြီးတော့ ပုဆိုးပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း အင်္ကျီကို လိုက်ချွတ်လိုက်မိတယ်။ 

သူက ကျွန်မအင်္ကျီကို လှမ်းယူပြီး တန်းမှာ ချိတ်လိုက်ချိန် ထမီ ကို လည်း ချွတ်လိုက်မိတယ်။ ထမီကို အသာခေါက်ပြီး သူ့ဘေးက တန်းပေါ်လှမ်းတင်လိုက် ချိန်မှာ သူရော ကျွန်မရော နှစ်ယောက်စလုံ အတွင်းခံ နဲ့ချည်းကျန်တော့တယ်။ သူကရုတ်တရက် ကျွန်မကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစုပ်ပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲ ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ သူကိုလည်း ပြန်ဖက်ထားမိတယ်။ ပြီးတော့ အောက်က အပေါက်က “ဖြစ်” ခနဲ ဖြစ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရ တယ်။ အရည်တွေ ထွက်လာတာလို့ ကျွန်မထင်တယ်။

သူက ဘရာဆီယာအောက်က နေလက်လျှိုပြီး နို့တွေကို ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ တင်ပါးတွေကို ညှစ်တယ်။ ဖက်ပြီး လည်ပင်းနဲ့ ဂုတ်ကို နမ်းတယ်။ သူ့ရဲ့ မာတောင့်တောင့် လိင်တံကြီးက ကျွန်မဆီးစပ် နဲ့ ဗိုက်ကို လာပြီး ပွတ်မိနေတယ်။ ခဏ နေတာ့ လူချင်းနဲနဲ ခွာပြီးကျွန်မရဲ့ ဘရာဆီယာကို ချွတ်တယ်။ ကျွန်မကည်း အလိုက်သင့်လေး ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အိပ်ယာပေါ်ပစ်တင်ပြီး သူက ဘောင်းဘီကို ချွတ်တော့ ကျွန်မလည်း ကိုယ့် ပင်တီကို  ကိုယ်ချွတ်လိုက်တယ်ပေါ့။ ပင်တီ အတွင်းမှာ ခံထားတဲ့ ပက် မှာ အရည်ကွက်နေတာကိုမြင်လိုက်ရတယ်။ သူက ကျွန်မကို ပြန်ဖက်တော့

“ ခဏ နေအုံး ရေဆေးပေးမယ်” 

လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားခဲ့ပေမယ့် သည်ကြားထဲ ချွေးဘာညာ အရည်တွေနဲ့ သူမသတီမှာကို ကျွန်မ မလိုလားဘူး။

ဒါနဲ့ နှစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကြ၊ သူက သူ့ဟာကို သူဆေး ကျွန်မက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကျွန်မဟာ ကျွန်မဆေးပေါ့။ ယောနိကို ဆေးလာတဲ့ ဆေးရည်ရဲ့ အမွေးနံ့က တော့ မပျောက်သေးဘူး။ သူ အဆင်ပြေမှာပါလို့ တွေးမိတယ်။ တကယ်တော့ သူ့လျာနဲ့ ပါးစပ် အစွမ်းကို အရမ်းခံစားချင်တယ်လေ။

................................................................................................................

အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်မကအိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ သူက ဘေးက နေ တစ်စောင်းလှည်းပြီး နို့တွေကို လှမ်းကိုင်တယ်။ ပြန်းတော့ ကျွန်မပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းတယ်။ ကျွန်မလည်း မျက်စေ့မှိတ်ထားပြီး အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်နေမိတယ်။ ရင်သားတွေက တင်းလာသလို အောက်ကလည်း ယားကျိကျိ လိုမျိုးဖြစ်လာတယ်လေ။

သူက နမ်းတာကို ရပ်ပြီး နို့တွေကို လက်နဲ့ အုပ်လိုက် ပွတ်လိုက် ဆုပ်ကိုင်လိုက်လုပ်တယ်။ ကိုယ်ရင်သားကိုယ် ကြည့်မိတော့ ခါတိုင်းနဲ့ မတူ တင်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်နေလိုက် တာလေ။ သူက 

“ ဒီနေ့ နို့သီးလေးတွေက ပိုလှ နေသလိုပဲ” 

တဲ့။ သူက အဲ့ဒါလေးတွေကို ပွတ်လိုက်တိုင်း ပြောမပြတတ်တဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားရတယ်။ နောက် သူက ငုံ့ပြီး စို့ ပါတော့တယ်။ သူ့စုပ်ထားတာရယ် လျှာနဲ့ တို့ထိ ကစားတာရယ် က ဘယ်လိုကောင်းမှန်း မသိပါဘူး။ သူ့ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်မိတယ်။ ဖိမထားမိအောင် စိတ်ကို မနည်း ထိန်းထားရတယ် လေ။

နောက် ရင်သားအောက်ဘက်ကို ရွေ့ပြီး နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ဗိုက်နဲ့ ချက်ကို။ ယားကျိကျိ ဖြစ်လို့ အသက် အောင့်ပြီး ဗိုက်ကို ရှပ်ထား လိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ ဆီးဖုံးမွေးတွေကို နမ်းရှုံပါတော့တယ်။နောက် ကျွန်မပေါင်ရင်းကို အောက်က ပင့်ကိုင်ပြီး ပေါင်တွေကို ကားလျက် ပုံစံ ပြင်လိုက်တယ်။ သူဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာကို သိတယ်လေ။ ခေါင်းကို ပြန်လှဲချလိုက်ပြီး အလိုက်သင့်ကလေး ကားပေး ထား လိုက်မိတယ်။ ကျွန်မဟာကို သူ့လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး ဖြဲကြည့်တာကို ခံစားရတယ်။ နောက် စပြီး နမ်းရှုံ ပါတော့တယ်။

ကျွန်မဟာကို ထိတွေ့နေတာက သူ့လျားလား နှုတ်ခမ်းတွေလား မသဲကွဲဘူး။ နူးညံ့တဲ့ အရာ တစ်ခုနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်တိုက် နေသလိုပဲ။ အရမ်း ပွတ်တိုက်လို့ ကောင်းတယ် ဆိုတာပဲသိတယ်။ ပါးစပ်က ကယောင် ကတမ်း အသံ တွေထွက်မိ တယ်။ မထွက်မိအောင် ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ် ထားလို့ မရဘူး။ အရင် နေ့ကထက် ပိုပြီး လွတ်လပ် သလို ခံစားရတယ်။

ရုတ်တရက် တစ်ခုလုံးကို စုပ်ဆွဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့ လန့်ပြီး အော်လိုက်မိတယ်။ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက် ပေမယ့် သူ့ပါးစပ်က ကျွန်မဟာကို ထိအပ်ထားတာ ပဲ မြင်ရပြီး ဘာလုပ်လိုက်မှန်း မသိဘူး။ 

“ ဘာလုပ် လိုက်တာလဲ” 

လို့ မေးတော့ သူက မဖြေဘူး။ ဘယ်လို အရသာမှန်း မသိ။ မခံ မရပ်နိုင်အောင် ကောင်းတယ် လို့ပဲ ပြောတတ် တော့တယ်။ ပါးစပ် ကလည်း ဟင်းခနဲ ဟဲခနဲ အသံတွေ ထွက်မိတယ်။ တားဆီးထိန်းချုပ်လို့ကို မရအောင်ပါပဲ။သူက ဘာမှ မပြောဘဲ ဆက်ပြီး လုပ်နေတယ်။ အစေ့ကို လျှာနဲ့ ထိတယ် ပွတ်တယ်လေ။ အစေ့လေးက တင်းနေတယ်ဆိုတာကို ကို ကျွန်မ သိနေတယ်။ သူက အဲ့ဒါလေးကို နှုပ်ခမ်းတွေနဲ့ ညှပ်ပြီး ဆွဲတယ်။ ဘာ ပြောကောင်းမလဲ၊ ဆတ်ဆတ်ကို ခါ သွားတာပေါ့။ ပါးစပ်ကလည်း အား.. ဆိုပြီး အသံ ကျယ်ကျယ် ထွက်သွားတယ်။

ရုတ်တရက် သူက ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်မကို လှမ်းဖက်တယ်။ ပြီးတော့ မျက်နှာနဲ့ နှဖူးတွေ ပါးတွေ လည်ပင်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အငန်းမရ နမ်းပါ တော့တယ်။ သူ့မျက်နှာက ကျွန်မသုံးခဲ့တဲ့ ဆေးရည် အမွေးနံ့နဲ့ အတူ အနံ့ တစ်မျိုးကို ပါရတယ်။ အဲ့ဒါ ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ရဲ့ အနံ့ ပဲ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်လေ။ သူ့ အသက် ရှုသံက ပြင်းလွန်းတယ်။ အတင်းဖက် ရင်း ကျွန်မ နားနားကို ကပ်ပြီး ပြောတယ်။ 

“ အရမ်း လိုး ချင်တယ် ကွာ” တဲ့။ 

ကျွန်မ မျက်နှာပူ သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ရှက်သွားတယ်ပဲ ပြောပါရစေ။ အဲ့ဒိ စကားလုံး ကို နှုတ်ကနေ ထွက်ဖို့ ဝေးစွ နားနဲ့ တောင် မကြားရဲ ပါဘူး။နောက် ရုတ်တရက် ထ လိုက်ပြီး သူ့ဟာကို လက်နဲ့ ပွတ်တိုက် ပါတော့တယ်။ ဘာလုပ် နေတာလဲ ဆိုတာ သဘော မပေါက်လိုက်ဘူး။ ခဏ နေတော့ သူ့ဟာထဲ က သုတ်ရည် ဖြူဖြူတွေ ပန်းထွက်လာပြီး ကျွန်မ ဗိုက်နဲ့ လည်ပင်းအထိ ပေကျံ ကုန်ပါတော့တယ်။

ပြီးတော့ သူက ကျွန်မ ဘေးမှာ လှဲချ လိုက်ပါတယ်။ အသက်ရှူသံ ပြင်းသလို ရင်ဘတ်ကြီး တစ်ခု လုံး လှုပ်ရှားနေတယ်။ သူ့ဟာ ကြီး က တော့ မထောင် မလဲပဲ။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး သနားမိသလို။ ဘာဖြစ်မှန်း မသိသလို ဘာလုပ်ရမယ် မှန်းမသိ။

အမောပြေတော့ နှစ်ယောက်သား ထပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကြတယ်။ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြရင်း ကျွန်မက 

“ ခုဏ က ဘာဖြစ်သွားတာလဲ” 

လို့ မေးတော့ သူက ရုတ်တရက် မဖြစ်ဘူ။ နောက်တော့ မှ “ကွင်းတိုက်” လိုက်တာလေ လို့ ပြောတယ်။ ဒါတော့ သူပြောမှလား သိတယ်လေ။ 

“ ဘာ ဖြစ်လို့ အဲ့လို လုပ်လိုက်တာလဲ “ 

လို့ ထပ်မေး လိုက်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာ ငါ့မှာ တစ်ခုခု မှား မှားနေ လွဲနေသလား မသဲ မကွဲပေါ့။ သူက တစ်ချက် ရယ်ပြီး

“ ညီမ အထဲ ကို ထည့်ချင်လွန်းလာလို့... တော်ကြာ ထည့်မိရင် အစ်ကို ကတိ မတည် သလို ဖြစ်သွားမှာ စိုးလို့” တဲ့။

ကျွန်မ ဘာမှ ပြန်မပြော မိဘူး။ စိတ်ထဲမှာ သူ့ကို ချစ် သွား မိသလိုပဲ။ အခန်းထဲ ပြန်ရောက် လို့ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်မယ် ပြင်ရင်း ရုတ်တရက် ကျွန်မ သူ့ကို လှည့်ပြီး  လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်မိတယ်။ 

“ အစ်ကို ထည့်ချင်ရင် ထည့်လေ”

လို့။ တကယ်တော့လည်း ကျွန်မတို့ အဖြစ်က ဆင်ကောင်ကြီး အမြီးတစ် နေတဲ့ အနေအထားမျိုးကိုး။ မထူးတော့ဘူးလို့ တွေးမိတာကိုး။ ပြီးတော့ ခုဏ စိတ်ထဲ သိပ်မကျေနပ် မိဘူး ဆိုတာလည်း ဝန်ခံ ပါရစေ။သူက ကျွန်ကို ပြုံးပြီး ဖက်တယ်။ ပြီးတော့ 

“ လက်မှတ် ထိုးတဲ့ နေ့မှ လုပ်မယ်” 

ဆိုပြီးပြောတယ်။ ပြီးတော့ ဆက်ပြောတယ်။

“ အဲ့ဒိ အခါကျ ညီမ ဟာ ထဲ အစ်ကို့ဟာ တစ်ဆုံး ထည့်မှာ” တဲ့။

“ ပြီးတော့ အစ်ကို့ အချစ် ရည်တွေ အပြည့် ထည့်ပေးမယ်” တဲ့။ 

ကျွန်မ အဲ့ဒိလောက် အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် ညစ်တီး ညစ်ပတ် စကားလုံးတွေ သူ့ ဆီက ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ မထင်မိဘူး။ ပြီးတော့ ပြောသေးတယ်။ 

“ ညီမ ဟာလေးက အရမ်း လှတာပဲ” 

တဲ့လေ။ ကျွန်မဟာကို လှတယ် လို့ တစ်ခါမှ မတွေးမိပါဘူး။ သူ့စကား အဆုံးမှာ ကျွန်မကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သူ့ဟာကြီးက ကျွန်မ ဆီးစပ်ကို ခိုးလို့ခုလုဖြစ် အောင် လာထောက်နေတယ်။ နို့သီးခေါင်း ကလေး တွေက ကျဉ်ခနဲ ဖြစ်သွားသလို ကျွန်မ မိန်းမကိုယ်ကို လည်း ကျုံ လိုက်မိသလိုပဲ။

..........................................................................................................

တနင်္ဂနွေနေ့က စပြီး လက်ထပ် ဖို့ စီစဉ်ကြပါတယ်။ ကုတင် မွေ့ယာ ခန်းဝင် ပစ္စည်း တွေအပြင် မီးဖိုချောင်သုံး ပစ္စည်းတွေနဲ့ အိမ်ထောင် ပရိဘော အချို့ ကိုပါ ဝယ်ကြရပါတယ်။ နောက် လက်မှတ်ထိုးတဲ့ နေ့အမှီ အခန်းကို ပြင်ကြ ဆင်ကြ ပေါ့။ လက်ထပ်ပြီး ရင် ကျွန်မတို့က ဒီတိုက်ခန်းကို ပြောင်းနေ ရမှာလေ။

လိုအပ်တာတွေ ဝယ်ခြမ်း စီစဉ်ရင်း အဲ့ဒီနေ့ “ည” အတွက် နေ့စဉ် လည်းပြောဖြစ် ဆိုဖြစ်ကြတာ ပေါ့။ သူပြောသလို ပါကင်ဖွင့်ပွဲ ပေါ့။ အဓိက က ကလေး ရသွားမှာပဲ။ ကျွန်မက ရာသီ မှန်တော့ ရက်တွက် ကြည်တဲ့ အခါ မလွတ်တလွတ် ဖြစ်နေတယ်။ ဧည့်ခံပွဲ ကသူ နောက်တစ်ခေါက် ပြန်လာမှ လုပ်ကြမှာ ဆိုတော့ ဗိုက်ကြီး တကားကား နဲ့ မဖြစ်ချင်ဘူးလေ။ သူက တော့ ဘာဖြစ်လဲ ဆိုပြီး ပြောတယ်။ အိမ်ထောင်ကျလို့ ကလေး ရတာ ရတနာ ရတာပဲ တဲ့လေ။ သူက ကွန်ဒွန် မသုံးချင်သလို ကျွန်မကို လည်း ဆေး မသောက်ရဘူးတဲ့လေ။ ပြီးတော့ သုတ်ကိုလည်း ကျွန်မဟာထဲပဲ ထည့်မယ် ဆိုတာချည့်ပဲ။ အပြင်မှာ မထုတ်ဘူး...တဲ့လေ။

သူက အဲ့ဒီလို အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် တွေ ပြောလာသလို ကျွန်မကလည်း ပိုပြီး ရဲရဲ တင်းတင်း ပြောလာမိတယ်။ အထူးသဖြင့် အဆုံး ထည့်မှာတို့။ မရှက်နဲ့ တို့ နောက် အရသာ အပြည့်အဝခံ တို့၊ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လုပ်မှာတို့ ပေါ့။ မျိုးစုံ လုပ်မှာ ဆိုတော့ စိတ်ထဲ တွေးမိတယ်။ လေးဘက်ထောက်ပြီး ခွေးတွေလို လုပ်တာ မျိုးတို့ ဘာတို့ ပေါ့။ ငါတော့ ကောင်းကောင်း ခံရတော့မှာပဲ ..လို့ တွေးမိတဲ့ အခါ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပါပဲ။ နာမှာ ပြုမှာလည်း စိုးမိတယ်။

တကယ်တော့ ကျွန်မကသာ အပျိုစစ်စစ် သူက လူပျို မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒါတွေက ကျွန်မနောက်မှ သိတာပါ။ အိမ်ထောင် သက် ရလာချိန်မှ လင်မယားချင်း အိပ်ယာဝင်စကား ပြောချိန်မှာမှ သူကပဲ ပြောပြတာ။ ကျွန်မ အရင် ရည်းစား နှစ်ယောက် ရှိခဲ့ တယ်။ နှစ်ယောက် စလုံးနဲ့ ပဲ အတူအိပ်ခဲ့ ဖူးတယ်တဲ့။ ပထမ တစ်ယောက် ကသူ့ထက် အသက်ကြီးပြီး အပျော်တွဲ တာတဲ့လေ။ အဲ့ဒိမှာ ပညာစုံတတ်ခဲ့တယ်ပေါ့။ အဲ့ဒိ အစ်မကပဲ သူ့ကို ဦးဆောင်သွားတာ။ ပြီးတော့ သူနဲ့ တွေ့ချိန်ကတည်းက အပျိုမဟုတ် ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒိတစ်ယောက် က စစ်ဗိုလ်တစ်ယောက်နဲ့ ယူသွားသတဲ့။ 

နောက်တစ်ယောက်က တော့ ရည်းစားဖြစ်ပြီးမှ ပထမအခေါက် သင်္ဘော ပေါ်တက် တော့ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ တွဲသွားလို့ ခွာလိုက်တာတဲ့လေ။ အဲ့ဒိတစ်ယောက်ကတော့ အပျို စစ်စစ်။  ဒါပေမယ့် အဲ့ဒိနေ့က အစီအစဉ်မရှိဘဲ ခိုးချောင်ခိုးဝှက် လုပ်ကြတာမို့ အပျို အရသာ ကောင်းကောင်း မသိခဲ့ဘူး တဲ့လေ။ ဒီတော့ ကျွန်မနဲ့ အပျိုအရသာ ကောင်းကောင်းယူမယ် ဆိုပြီး အကွက်ကျကျ ကြံစည်ခဲ့တာတဲ့။ မိန်ကလေးကိုယ်တိုင်က မရှက် မကြောက်နဲ့ စိတ်ပါမှ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ကောင်တယ်ဆိုပဲ။ အဲ့ဒိတော့မှ ငါ့အကြံအစည် ခံခဲ့ရတာပါလား ဆိုပြီး တွေးမိတယ်။

အိမ်အတွက် တီဗွိကို လက်မှတ်မထိုးခင် တစ်ရက်မှာ ၀ယ်ဖြစ်ကြတယ်။ ဝယ်လာတဲ့ တီဗွီကြီးနဲ့ ဒီဗွီဒီစက်ကို သူကိုယ်တိုင် ဆင်တယ်။ ပြီးတော့ အခြားလုပ်စရာ မရှိတာနဲ့ ရုပ်ရှင်ထိုင်ကြည့်ကြတယ်လေ။ သူက ဒီဗွီဒီ တစ်ချို့ ထုတ်လာတယ်။ ကြိုစီစဉ်ထားတယ် ဆိုတာက ဘီဘိစီက ရိုက်တဲ့ လိင်ပညာပေး အစီအစဉ် တစ်ခုနဲ့ အပြာရုပ်ရှင်တွေချည့်ပဲ။ သူကလည်း  အပြာရုပ်ရှင်တွေချည့်ပဲ ဆိုတာပြောတယ်။ ကျွန်မ အတွက်တော့ ပထမဆုံး အပြာရုပ်ရှင်ကို ကြည့်ဖူးတာပါပဲ။ နှစ်ယောက် အတူတူ ကြည့်ကြ တော့ အရင်ကလောက် မရှက်တော့ဘူး။ ဒေါ့ဂီဆိုရင် ဘယ်လိုနေ ဆိုပြီး ကျွန်မကိုလုပ်ခိုင်းသေးတယ်။ ပထမတော့ ငြင်းသေးတယ်။ နောက် တော့ အစမ်း လေးဘက်ထောက်ပြတော့ အချိုး မကျဘူး တဲ့လေ။ 

သူပြောသလို ခါးကို ချိုးပြီး တင်ကို ပေါင်ကိုကား ပြစ် ထားရတယ်။  လုပ်တုန်း ထမိန်က ကျွတ်၊ လက်နှစ်ဘက်က ရှေ့ကို ထောက်ထား တော့ ချက်ချင်း ပြန်ဝတ်လို့မရ။ သူက ထမီန်ဆွဲချပြီး  ဖင်ကြားထဲ လက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်လိုက်သေး။ လက်ကလည်း မြန်ပါ့။ ပင်တီ ဝတ်ထား ပေမယ့် ယားတာပေါ့။ သူက ပင်တီကိုပါ ဆတ်ခနဲ ဆွဲချလိုက်ပြီး ကျွန်မဟာကို လျှာနဲ့ ဖမ်းလျက်တယ်။ ကျွန်မက ချက်ချင်း လှည့်လိုက်ပြီး မရွံဘူးလား ရေမဆေးရသေးဘူး လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း သူ့ကို အဲ့ဒိလို မလုပ်စေချင်ဘူးလေ။

အဲ့ဒိနေ့က သူ့ဟာကို လက်နဲ့ ပထမဆုံး ကိုင်မိတာပဲ။ ဘီဘီစီ အစီအစဉ်ပြီးတော့ အပြာကား ကြည့်ကြတယ်။ အဝတ်အစာ မချွတ်ပေမယ့် သူ့ဟာကိုယ်ကိုင် ကိုယ့်ဟာ သူကိုင်ပေါ့။ အဲ့ဒိမှာ သူ့အမွေးတွေကို ရိတ်ထားတာကို တွေ့ရတယ်။ ဘာလို့လဲ လို့ မေးတော့ အမွေးခံ နေတဲ့ အခါ သိပ်အရသာ မရှိဘူးတဲ့လေ။ ဘယ်လို အရသာမရှိတာလဲ တော့ မပြောတတ်ဘူး။ နောက် သူ့ဟာက ထိပ်ဖူး အရည်ပြားကို ဖြတ်ထားတာတဲ့။ ခဲအို ဟာလို ထိပ်မှာ အရည်ပြား အုပ်မနေဘူး။ အတွင်းက ပြောင်နေတဲ့ ထိပ်ဖူးကို မြင်ရတယ်။ 

ယောက်ျား တန်ဆာက မှိုပွင့်ခေါင်းနဲ့ တူတယ် လို့ ပြောတာ ဒါ့ကြောင့်ကိုး..လို့ တွေးမိတယ်။ သူ့ဟာက ထောင်မတ် နေတာပဲ။ လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ လက်ခလယ် နဲ့ လက်မ ထိမိရုံပဲ။ ဒီလောက် ဟာကြီး အတွက် ငါ့ အပေါက် ကျယ်ပါ့မလား ဆိုပြီး နာ မှာ ကြောက်မိသေးတယ်။ 

လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း လက်မလေးထောင်ပြီး တိုင်းကြည့်တော့ သူ့ဟာ ကျွန်မ တစ်မိုက် မက ရှည်တာပဲ။ ကိုင်ပွတ် နေရင်းနဲ့ ထိပ်က အရည်ကြည်ကြည်တွေ ထွက်ကျလာတယ်။ သူ့လက်ကလည်း ကျွန်မဟာကို ပွတ်နေတော့ ကျွန်မဟာလည်း အရည်ရွဲ လို့ပေါ့။ အမှန်ကို ဝန်ခံရရင် သူံရဲ့ ဟာကြီးကို ကိုင်ရတာကိုက စိတ်ထဲ သဘောကျမိသလိုပဲ။ ရုပ်ရှင် ထဲကလို သူဟာကြီးကို ကျွန်မက ပါးစပ်နဲ့ ပါ စုပ်ပေးရ မှာပါလား လို့ တွေးမိတယ်။ ရွံစိတ် ဖြစ်မိတာတော့ အမှန်ပဲ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သူလည်း ငါ့ဟာကို မရွံမရှာ လျက် သေးတာပဲလေ လို့ သဘာဝ ပါပဲ လို့ တွေးရတာပေါ့။ အမွှေးမဲမဲ တွေနဲ့တုန်းကလောက် ရွံစရာ မကောင်းတာတော့ အမှန်ပါ။

သူက အမွှေးရိတ်ထားတော့ ကျွန်မကလည်း အမွေးရိတ်ရမလားလို့ မေးလိုက်တယ်။ မရိတ်နဲ့ တဲ့။ ကျွန်မ ဆီးဖုံးအမွှေးက ပါးပြီး အနေတော်ပဲ တဲ့။ မိန်းမ ပစ္စည်းက အမွှေးမရှိရင် အကြည့်ရ ဆိုးသတဲ့လေ။ ထူလွန်းရင်လည်း ရွံဖို့ ကောင်းသတဲ့။ ရိတ်လိုက်ရင် ထူလာလိမ့်မယ်လို့ ပြောတယ်။

အဲ့ဒီနေ့က လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ပုံစံတွေ အကြောင်း အပြင် ဖင်ထဲကို ထည့်တာကို ပါသိရတယ်။ ကျန်မက ဒါတော့လက်မခံဘူး လို့ ပြောတော့ သူကလည်း မလုပ်ပါဘူးလို့ ပြောတယ်။ လက်မခံ နိုင်လောက်အောင် မသဒီတာ တော့ အမှန်ပါ။

နောက်နေ့အတွက် ပြင်ဆင်စရာ ရှိတာနဲ့ စောစော ပြန်ခဲ့ ကြတယ်။ လမ်းတစ်လျောက် ထွေရာလေးပါး ပြောဖြစ်ကြပေမယ့် အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် ကျွန်မပင်တီဟာ အတော့ကို စိုနေ တာကိုတွေ့ရတယ်။ အဲ့ဒိ နေ့ညက စိတ်လှုပ်ရှားပြီး တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူး။

............................................................................................

ဖဲမွေ့ယာထက်ဝယ်

နောက်ရက် မှာ ဗဟို တရားရုံးမှာ လက်မှတ်ထိုးပါတယ်။ မနက်ပိုင်း မိန်းကလေး တစ်ယောက်အတွက် မင်္ဂလာ ဆောင်တဲ့ နေ့ဟာ ဘဝ တစ်သက်သာ အတွက် တန်ဘိုးကြီးပြီး အရေးပါတဲ့ နေ့တစ်နေ့ပါပဲ။ မနက်ပိုင်း လက်မှတ် ထိုးပြီးတဲ့ နောက် Oriental House မှာ နှစ်ဘက် ဆွေမျိုးအချို့နဲ့ မိတ်ဆွေအချို့ကို နေ့လည်စာ နဲ့ ဧည့်ခံ ပါတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာပြီး ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ကန်တော့ ကြပါတယ်။ ခဏတစ်ဖြုတ်နား စကားစမြည်ပြောကြပေါ့။ ကျွန်မကတော့ အင်္ကျီအိတ်ပြင်ရတာပေါ့လေ။ ယောင်နောက် ဆံထုံး ပါတော့မှာကိုး။ ပြင်ဆင်နေတုန်း အခန်းထဲကို အစ်မရောက်လာတယ်။ ကူလုပ်ကိုင်ပေးရင်း မေးတယ်။ 

“ ဟဲ့ နင်တို့ ကလေး ချက်ချင်း..ယူမှာလား” တဲ့။ 

ချက်ချင်းတော့ မယူချင်သေးဘူးလို့ ကျွန်မက ပြန်ပြောတာ့ သူကလည်း အဲ့ဒါကောင်းတယ်တဲ့။ နင်တို့ အတူနေတဲ့ အခါ ကလေးမရအောင်လည်း နေအုံးလို့ ပြောတယ်။ သူကတော့ ကွန်ဒုံးသုံးခိုင်းပေါ့ဟာ လို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သေးတယ်။ 

“ နင့်ယောက်ျားကို ဖြည်ဖြည်း လုပ်ခိုင်းနော်” တဲ့။ 

ကျွန်မခပ်မဆိတ်ပဲ နေမိတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ရာသီလာရက်ဟာ နောက်လေးငါး ရက်လောက မှန်းထားတော့ လွတ်မှာပါလို့ တွက်ထားတယ်လေ။ ညနေပိုင်းမှာ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက် ရဲ့ အိမ်ခန်းဆီကို ထွက်လာခဲ့ ကြတယ်။ ခရီးဆောင်အဝတ်အိပ်ကို ဆွဲပြီး အိမ်ကနေထွက်တော့ စိတ်ထဲ လွမ်းမောသလိုလို။ လျောင်နောက် ဆံထုံးပါပြီပေါ့လေ။

အိမ်ခန်းကို ရောက်တော့ ညနေ ၄ နာရီထိုးပါပြီ။ အဝတ်အစားလဲ ပြီးအနားက စားသောက်ဆိုင်မှာ ညနေစာ ထွက်စားကြပါတယ်။ ပြီးတော့ စီးတီးမတ်မှာ အအေး တစ်ရှူး စသည်ဖြင့် လိုအပ်မယ့် အသုံးအဆောင်လေးတွေ ဈေးဝယ်ပြီး ပြန်ခဲ့ ကြတယ်။ အခန်းကို ရောက်တော့ ည ၇ နာရီခွဲ နေပါပြီ။ အဖြူရောင် အိပ်ယာခင်းနဲ့ ကုတင်ကြီးက ကျွန်မတို့ကိုဆီးကြိုလို့ပေါ့။

အိမ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ နှစ်ဦးသား အဝတ်အစား လဲကြပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်လှဲ ခဏ တဖြုတ်နားရင်း နေ့လယ်က အကြောင်းတွေကို ပြန်ပြောကြတယ်။ ခဏနေတော့ သူက သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရအောင် ဆိုပြီး စကားစတယ်။ သူ့ အဝတ်အစား တွေကို ချွတ်ပြီး တန်းပေါ်တင်ပါတယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားယ်။ ကျွန်မလည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီးသူ့နောက် လိုက်သွားတာပေါ့။

ပြတင်းပေါက်တွေအကုန် ခန်းစီးထူတွေ ချထားတဲ့ အတွက် ကျွန်မတို့ကို ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေ မမြင်နိုင်ပါဘူး။ အခန်းထဲမှာ လင်မယား အသစ်စက်စက်က ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပေါ့။ ရေချိုးခန်းမှာ သွားတိုက်မျက်နှာသစ် ခြေလက်ဆေးကြတာပေါ့။ ပြီးတော့ သူက သူ့ဟာကို ရေဆေးပါတယ်။ ခပ်တန်းတန်း လေး တောင် နေတဲ့သူ့ ဟာကြီးက စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကျွန်မဟာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတာပေါ့။  ပထမဆုံး အကြိမ် မဟုတ်ပေမယ့်လည်း ရင်ထဲ တော့ လှိုက်ဖိုနေတယ်။  အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ရေတွေ ဘာတွေသုတ်ပေါ့။ ပြီးတော့ ဘာဆက်လုပ်ရမယ်မှန်း မသိတာနဲ့ ကုတင်ရှေ့မှာ ရပ်နေမိတယ်။ 

သူက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ကုတင်ရင်း အလယ်မှာ နေရာချလိုက်ပါတယ်။ နောက်တစ်လုံးကို တော့ ကုတင် အလယ်မှာ နေရာချတယ်။ ပြီးတော့ ရပ်နေတဲ့ ကျွန်မကို လက်ဆွဲပြီး လာလေ ဆိုပြီးခေါ်တယ်။ အလယ် ခေါင်းအုံးပေါ် တင်ပါးကို တင်ထိုင်ခိုင်းပြီးပ်ကလက်လှဲ ချခိုင်းတယ်။ နောက်ခေါင်းအုံးက ခေါင်းအောက် အဆင်သင့်ပေါ့။ တင်ပါးကို အပေါ်ကို မြှင့်တင်ထားသလို ဖြစ်ပြီး ခြေတွေကို ကွေးချ ထားတဲ့ အတွက်  လူက ကော့ကော့လေး ဖြစ်နေတယ်။ မရှက်တော့ပေမယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ အတွက် ကတုန်ကယီ ဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ သူက တော့ ဟန်မပျက် ကျွန်မဘေးမှာ တင်ပါးလွှဲထိုင်ပြီး နှာဖူးကို စနမ်းပါတော့တယ်။

သူ့အနမ်းတွေက မျက်နှာပြင်တစ်လျောက် မိုးရွာရွာသလို ရွာကျလာတယ်။ နောက်နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်တယ် လျှာချင်း တို့ထိ ကစားတယ်။ ကျွန်မကလည်း အလိုက်သင့် ပြန်ကစားပေးလိုက်တယ်။ လက်ကလည်း ရင်သားတွေကို ကိုင်ပြီးကစားနေတယ်။ ပြီးတော့ သူက ရင်ဘတ်နဲ့ ရင်သားတွေကို စနမ်းပါတယ်။ နောက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စပြီး ငုံစို့ လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ရင်သားတွေက တင်းခနဲ့ ဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြည့်မိတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်မတ် နေသလိုပဲ။ ညာလက်က ဘယ်ဘက် ရင်သားကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကိုကစားလိုက် လုပ်နေချိန်မှာ သူ့ပါးစပ်ကတော့ ညာဘက် ရင်သားကို စိတ်ကြိုက် စုပ်နမ်းလို့ပေါ့။

နို့သီးခေါင်းကို ငုံပြီးလျှာနဲ့ ဖိညှစ် လိုက်တိုင်း ကျွန်မ ရင်တွေဖိုရပါတယ်။ ဘယ်လို ကောင်းမှန်းမသိ တဲ့ ကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့မျိုးခံစားရပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အောက်က ဟာကလည်း စိုလာတယ် ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ သူက ငုံပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဆွဲ တယ် ပြီးတော့ လွတ်လိုက်တယ်။  ဘယ်လို့ ခံစားလို့ ကောင်းမှန်းမသိပါဘူး။ သူလုပ်လိုက်တိုင်း ဗိုက်ကချပ်ချပ် သွားတယ်။ ညာဘက်ပြီးတော့ ဘယ်ဘက်ပေါ့။ အောက်ကဟာလည်း ရွစိ ရွစိဖြစ်လာသလိုပဲ။

အတော်လေး ကြာတဲ့ အခါမှ ဗိုက်နဲ့ ချက်တွေကို နမ်းပြီး ဆီးစပ်ကို ဆက်နမ်းပါတယ်။ နောင် ကျွန် မ ခြေထာက်တွေကြား ၀င် နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ အရင်တစ်ခေါက် ကလို ပေါင်ရင်းကို အောက်က ပင့်ကိုင်ပြီး ကားလိုက်တယ်။ ကျွန်မက အလိုက်သင့် ကားပေးလိုက်တော့ မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို အသာ ဖြဲကြည့်တယ်။ “ စိတ်လျော့ထားနော်” လို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့ စပြီး ငုံ့နမ်းတော့တာပါပဲ။

သူ့ရဲ့ လုပ်ရှားမှုတွေ ကအရင်တစ်ခေါက်က ထက်ပို ကြမ်းပါတယ်။ လူလည်း ထွန့်ထွန့်လူးပေါ့။ ပါးစပ်ကလည်း ညည်းသံ ပေါင်းစုံက ထိန်းမရ သိမ်းမရထွက်မိတယ်။ သူတစ်ချက် တစ်ချက် ကြမ်းလိုက်တိုင်း ကျွန်မ အော်မိသလို မောဟိုက်လို့ နားပြီး ထပ်ပြီး ကြမ်းပြန်ပါတယ်။ တစ်ချက် တစ်ချက် မိန်းမကိုယ်ကို ကော့ ကော့ ပေးလိုက်မိတယ်။ မကော့ပေးမိအောင် ထိန်းချုပ်လို့ မရဘူး။ နောက်ဆုံး ကျွန်မ ရဲ့မိန်းမကိုယ်ဟာ ကိုယ့် ဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေရာ သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပါ ရွဲရွဲစို ချွဲ နေပါပြီ။

သူက ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး ကျွန်မကို ကြည်တယ်။ သူ့မျက်နှာဟာ ခက်ထန် နေသလိုပဲ။ နောက် ကျွန်မမျက်နှာကို ကုန်းပြီး နမ်းပါတယ်။ ကိုယ့် အဖုတ်နံ့ကို ကိုယ်ပြန်ရတယ်။ ပြီးတော့အဲ့ဒိပါးစပ်နဲ့ပဲ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပါတယ်။ နောက် တော့ နားနား ကပ်ပြီး 

“ ထည့်တော့မယ်” 

လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မကလည်း 

“ အင်း” 

လို့ အလိုလို ပြန်ပြောမိတယ်။ မျက်စေ့ကို မှိတ်ပြီး စိတ်ကိုလည်း လျော့ထား လိုက်တယ်။ 

............................................................................

သူက ကျွန်မ ကျွန်မပေါင်လယ်ကနေ ကိုင်ပြီး ခြေထောက်တွေကို ကွေးပြီး ကားလိုက်တယ်။ ကျွန်မပုံစံက ပလက်ကြီး ဆောင့်ကြောင့်  ထိုင်နေ သလိုကြီး ဖြစ်သွား တောတာပေါ့။ အကာအကွယ်မဲ့ ဟင်းလင်း ဖြဲထားတဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး 

“ ဟား... ညီမ စောက်ပတ်က ပြူး နေတာပဲ” 

လို့ တစ်တစ်ခွခွ ပြောတယ်။ ရုတ်တရက် ရှက်သွားသလို စိတ်ထဲမှာလည်း ကြွလာသလိုပဲ။ 

“ ရှက်တယ် မပြောနဲ့ “ 

လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ပေါင်ရင်းတွေနဲ့ ကျွန်မတင်ပါးကို အပေါ်ကနေ ဖိညှပ်ပြီးထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဘက်နဲ့ သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်ပြီး ကျွန်မဟာကို ထက်အောက်စုန်ဆန် ပွတ်ပါတော့တယ်။

အပွတ်ခံရတဲ့ အရသာကလည်း ပြောပြ မတတ်အောင် ကောင်းတယ်။ လက်နဲ့ ပွတ်တာနဲ့ မတူပါဘူး။ ပိုထိ သလိုပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ခေါင်းကို မော့ပြီး မျက်စေ့မှိတ် ခံစားနေမိတယ်။ ရုတ်တရက် သူကိုယ်နေဟန် အနည်းငယ် ပြောင်းသွားပြီး ကျွန်မဟာထဲ သူဟာကြီး တိုး၀င်လာပါတော့တယ်။

တောင့်တင်း ပူနွေးတဲ့ ထပ်တုံးတုံး အရာတစ်ခုဟာ ကျွန်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ စိခနဲတိုး၀င်လာပါတယ်။ မိန်းမကိုယ်က ဆစ်ခနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး ခြေထောက်တွေကို ရုန်းကန် ဆန့်ထုတ် လိုက်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ လှုပ်လို့မရဘူး။ သူက သူ့ ခြေထောက်တွေ နဲ့ လက်နှစ်ဘက် နဲ့ ပြန်ဖိပြီး ထားတယ်လေ။ အဲ့ဒီဟာကြီးဟာ ကျွန်မ အထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချောင်းလုံး တိုးဝင်သွားသလိုပဲ။ သူ့ ရဲ့ ဆီးစပ်သားဟာ ကျွန်မမိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ထိလာသလို သူ့ရဲ့ ဂွေးဥ နှစ်လုံးကလည်း တင်ပါးကို လာရိုက်တယ်။

စပ်သွားပေမယ့် ဆိုးဆိုးရွားရွားကြီး နာကျဉ်တာမျိုး မခံစားရပါဘူး။ သူ့ ဆီးစပ်နဲ့ အပေါက်၀ ထိနေတာ ရယ်၊ ဥနှစ်လုံးက တင်းပါးရင်းကို လာထိနေတာရယ် က စိတ်ထဲမှာ သာယာတဲ့ ခံစားမှုမျိုးကို ပေးပါတယ်။ သူက မလှုပ်ရှားပဲ ကျွန်မကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ မျက်လုံးချင်းစုံမိတော့ 

“ အထဲကို ဝင်သွားပြီ သိလား” 

လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မ ဘာမှ ပြန်မပြောမိဘူး။ သူက အောက်ကို စိုက်ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဘက်နဲ့ ကျွန်မခေါင်းကို ပင့်ပြီး ကျွန်မဟာထဲ သူ့ဟာကြီး စပ်ယှက် နေတာကို ပြတယ်။ 

“ တွေ့လား ညီမဟာထဲ အစ်ကို့ဟာကြီး ဝင်နေတာ” 

ဆိုပြီးတော့။ ကျွန်မကတော့ ဆီးစပ် နှစ်ခု ထိပ်ကပ်နေတာပဲ တွေ့ရယ်။ ဝင်နေတယ် ဆိုတာတော့ ခံစားပြီးတော့ပဲ သိနိုင်တယ်။

“ တွေ့လား” 

လို့ ထပ်မေးတော့ ကျွန်မလဲ 

“ အင်း” 

ဆိုပြီး ဖြေလိုက်မိတယ်။ ကိုယ့်အသံမှာ ဟိုက်သံလေး ပါနေတယ်။ သူ့ဟာကို အနည်းငယ်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်ပါတယ်။ နောက်လက် နှစ်ဘက်နဲ့ ကျွန်မပေါင်တွေကို ဖိပြီး ဆက်ခါ ဆက်ခါ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ် ပါတော့တယ်။သူ့ဟာကြီး ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်တိုင်း အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ပွတ်တိုက်သွားပြီး မီးပွင့်မတတ် ခံစားရတယ်။ 

ထုတ်လိုက်ချိန်မှာ လွတ်သွားသလိုဖြစ်ပြီး ပြန်ထည့်စေချင်တယ်။ ဆောင့် ထည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျေနပ်သွားသလိုပဲ။ သူ့ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း ဆီးစပ် နှစ်ခု ထိတဲ့ တဖတ်ဖတ် မည်တဲ့ အသံဟာ အတော်ကျယ်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဘယ်လို တုန့်ပြန်နေမိမှန်း မမှတ်မိတော့ဘူး။ သူ့ လှုပ်ရှားမှု့တွေ မြန်လာလေ ခံစားရတာ ပြင်းထန်လာလေ ပါပဲ။ စပ်တဲ့ နာကျဉ်မှု့ဟာ အထိအတွေ့ သာယာမှု့အောက်မှာ ပျောက်ဆုံးသွးပါတယ်။ သူ့ဆီကလည်း 

“ ဟား” 

“ ဟား” 

ဆိုတဲ့ အော်သံကြားရတယ်။ 

နောက်ဆုံး ဆောင့်ခနဲ့ ထိုးထည့်ပြီး ဖိကပ် ထားပါတယ်။ ထည့်လျက် နဲ့ သူ့ဟာကို ဝိုက်ပြီး လှည့်တယ်။ အထဲမှာ ကန့်လန့် အမွှေခံ လိုက်ရတဲ့ အဲ့ဒိ ရသာက အထွဋ် ထိပ်လိုပဲ။  ဖိထားတဲ့ သူ့လက်တွေကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ထား လိုက်မိတယ်။ သူ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတာကို သိလိုက်သလို   သူ့ဟာကြီးက ကျွန်မ့ အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်သွားသလိုပါပဲ။ ကျွန်မကလည်း သူ့ဟာကြီးကို မလွတ်တမ်း ထည့်ထား စေချင်မိတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မဟာထဲ ရောက်နေတဲ့ သူ့ဟာ ကြီးကို 

“ အား” 

ခနဲ အော်လိုက်မိပြီး အားကုန် ညှစ် ညှစ် လိုက်မိတယ်။ သူကဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတိုင်း ကျွန်မကလည်း ညှစ်လိုက်မိတိုင်းပါ။ မျက်စေ့တွေလည်း မှိတ်ထားလိုက်မိတယ်။ ပါးစပ် နဲ့ အသက်ရှူနေရပြီး လူလည်း ဘယ်လိုပုံ ဖြစ်နေသလဲ မမိတော့ပါဘူး။ 

“ ဟား” 

ခနဲ့ သူက တစ်ချက် အော်ပြီး 

“ အချစ်ရည်တွေ ထည့်လိုက်ပြီ”

လို့ ပြောတယ်။ ပြီးတော့ ထည့်လျက်နဲ့ ကျွန်မ ပေါ်ကုန်းလိုက်ပြီး ပါးတွေကို နမ်းပါတယ်။ နောက် အပေါ်က နေ မိုးပြီး လှဲတယ်။ နားနားကပ်ပြီး ညစ်တီး ညစ်ပတ် စကားတွေ ပြောပါတော့တယ်။ 

“ ပါကင် ပေါက်သွားပြီ” တဲ့၊ 

“ ကောင်းလားတဲ့” ၊ 

“ ညီမ စောက်ပတ်က လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ” တဲ့၊

“ စေးကြပ်နေတာပဲ” တဲ့လေ။ 

“ မပြောနဲ့” 

လို ကျွန်မ အော်လိုက်မိတယ်။နောက် တော့ သူက ထလိုက်ပြီး သူ့ဟာကို နှုတ်လိုက်တယ်။ ပွတ်တိုက်ပြီး အထဲကနေထွက်သွားတဲ့ အရသာကလည်း တစ်မျိုးပါပဲ။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် မမြင်ရပေမယ့် ပူပူနွေးနွေး ခပ်စေးစေး အရည်တွေဟာ အထဲက ထွက် ပြီး ဖင်ကြားထဲ ကိုစီးသွားတာကို ခံစား လိုက်ရတယ်။ မွေ့ယာပေကုန်မှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ထပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်မယ် လုပ်တော့ သူက ကျွန်မကို တားတယ်။ သဘာဝအတိုင်းထားလိုက်တဲ့။ သူက တင်ပါးအောက်က ခေါင်းအုံးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျွန်မဘေးမှာ လှဲအိပ်တတယ်။ ကျွန်မကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီးတော့ပေါ့။ 

ပြီးတော့ ခြေတစ်ဘက်ကို သူ့အပေါ် ဆွဲတင် ပြီးခွ ခိုင်းတယ်၊ သူ့ပုခုံးသားကို ခေါင်းအုံးရင်း သူ့ကို ပြန်ခွဖက် ထားလိုက်ထားလိုက်တယ်။  တစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးခုန်သံကို တစ်ယောက် ကြားနိုင်လောက်အောင် နစ်ယောက်စလုံး မောဟိုက်နေတာပေါ့၊ အရည်တွေစို နေတဲ့ သူဟာကို ကျွန်မပေါင်နဲ့ ဖိထားမိသလို ကျွန်မဟာထဲက ထွက်ကျလာတဲ့ အရည်တွေကလည်း သူ့ပေါင်ကို စိုကုန်ပါတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်တွေ မှာ ဖွင့်တတ်တဲ့ သီချင်းထဲက 

“ ဖဲမွေ့ယာ ထက်ဝယ် ချစ်သူနှစ်ဦး ချစ်ရည်လူးတယ်” 

ဆိုတဲ့ သီချင်းကို ကြားယောင်လိုက်မိပြီး မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

.........................................................................................

တရေးနိုးတော့ အခန်းမီးက ဖွင့်လျက် ရှိနေပါသေးတယ်။ သူ့ကိုဖက်လျက်ပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ စောင်ပါးလေးပဲ ခြုံထားကြတယ်။ 

“နိုးပြီလားလို့” 

သူက မေးတယ် သူလည်း တရေးနိုးပုံပဲ။ 

“ထ ရှူးပေါက်ရ အောင်” 

ဆိုပြီး ပြောတော့ ကိုယ်လည်း ဆီးသွားချင်သလို ရှိတာနဲ့ ထထိုင်လိုက်တယ်။ သုတ်ရည်တွေနဲ့ ပေပွ ထားတဲ့ ပေါင်ရင်းတွေက ကော်သုတ်ပြီး ခြောက်သွားသလိုပဲ။ အရည်ပြားက ခပ်တောင့်တောင့်ဖြစ်နေတယ်။ ဒါတွေကိုလည်း ဆေးအုံးမှလို့ တွေးလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သားထ ပြီးရေချိုးခန်း ၀င်ကြတယ်။ ရူးပေါက်တော့ အပေါက်ဝက စပ်ခနဲ စပ်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ရေဆေးတဲ့ အခါကျတော့ ဆီးစပ် တစ်ခုလုံးက ချွဲကျိကျိဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ ရေချိုးခန်း ထဲဝင်တော့ သူက သူ့ဟာကို ရေဆေးနေတယ်။ ကျွန်မလည်း သူ့ဘေးမှာ အသာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကိုယ့်ဟာကို ရေဆေးလိုက်တယ်။

အခန်းထဲ ပြန်ရောက် လို့ ကုတင်ပေါ်ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ စွန်းထင်းနေတဲ့ အကွက်လေးတွေကို တွေ့ရတယ်။ သွေးစလေးတွေနဲ့။ တစ်သက်လုံး ထိမ်းသိမ်းခဲ့တဲ့ အပျိုစင်ဘဝ ရဲ့ နောက်ဆုံးအမှတ်အသားပါပဲ။ ရင်ထဲမှာ အနည်းငယ် လစ်ဟာ သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

တဘက်နဲ့ ရေကုန်းသုတ်နေတုန်း သူက နောက်ကနေ လာထိတယ်။ သူဟာကြီက တင်ပါးနှစ်ခုကြားလာထောက်တာပေါ့။ ကျွန်မက ကိုယ်ကို မတ်လိုက်တော့ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဖက်ပြီး နို့တွေကို အုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။ ကျွန်မလည်ဂုတ်သား ကို တပြွတ်ပြွတ် နမ်းရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နဲ့ ဖိလိုက် ညှပ်လိုက်လုပ်ပြီး ကစားတယ်လေ။ တကယ်တော့ နို့သီးခေါင်း လေးတွေဟာ မိန်းကလေး တစ်ယောက် လိင်စိတ်ရဲ့ သော့ချက်တွေပါပဲ။ ရင်သားဟာ ချက်ချင်းဆိုသလို တင်းခနဲ ဖြစ်လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်မတ်လာပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကလည်း ချက်ချင်းဆိုသလို ရွစိ ရွစိနဲ့။ ရွစိ ရွစိ ဆိုတာ တစ်ခုခု နဲ့ ပွတ်တိုက်ပစ်ချင် စိတ် ပေါ်လာတာမျိုး။

သူက ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ ဆွဲတင်လိုက်ပြီး လေးဘက် ထောက်ခိုင်းတယ်။ သူ နောက်က နေ ခွေးပုံစံလို လုပ်တော့မယ် ဆိုတာ သိလိုက်တယ်လေ။ ဒါနဲ့ မနေ့က ပုံစံအတိုင်း ခါးကိုညွတ် တင်ကိုပစ် ပေါင်ကို အလိုက်သင့် ကားပေးလိုက်တတယ်။ သူက ကျွန်မခါးကို နဲနဲဖိချလိုက်ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလို ကျွန်မဟာကို သူ့လက်နဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်တော့တာပါပဲ။ သနောက် အောက်ကို တွဲကျနေတဲ့ နို့တွေကို လည်း ကစားတယ်။ ပြီးတော့ နားနားကပ်ပြီး ပြောတယ်။ 

“ ညီမဟာ လေးက နောက်မှာ ပြူ နေတာပဲ” တဲ့လေ။ 

ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်မ မရှက်မိတဲ့ အပြင် စိတ် ပိုကြွလာမိသလိုပဲ။ နောက် ကျွန်မ နောက်မှ ထိုင်ပြီး မိန်းမကိုယ်ကို စနမ်းပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါ တော့ တင်ပါးတွေကို လက်နဲ့စုပ်ကိုင်ပြး သူ့မျက်နှာနဲ့ ပွတ်တာ ရှင့်။ နောက် ကျွန်ဟာကို လက်နဲ့ဖြဲလိုက်တာကို သိလိုက်ပြီး သူ့ ပါးစပ် နဲ့ ထိတွေ့ တာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မ ပါးစပ်က ညည်းသံ ပေါင်းစုံ ထွက်သွားမိလောက်အောင်ပါပဲ။ တစ်ချက် တစ်ချက် ခြေတွေ လက်တွေ ချည့်သွားသလိုပဲ။ အစေ့ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ် ခြေတယ်။ ယောနိ နုတ်ခမ်းသားတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ပြီး ဆွဲတယ်။ အပြင်းထန် ဆုံးကတော့ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖြဲပြီး အတွင်းသားကို လျှာနဲ့ လျက်တာပဲ။

“ အား” 

ခနဲ အော်လိုက်မိပြီး

 “ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ” 

လို့ မေးလိုက်မိသည် အထိပါပဲ။သူကလည်း စိတ်တိုင်းကျ လုပ် ကျွန်မမှာလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ် လွတ် ခံစား ပေါ့။ အခန်းထဲမှာ ကျွန်မရဲ့ညည်းသူ သံတွေ၊ သူ့ရဲ့ အသက်ရှုသံနဲ့ နမ်းရှံ့သံတွေ နဲ့ လျှာနဲ့ လျက်တဲ့ အသံတွေ ကြီးစိုးနေတာ ပေါ့လေ။

အဲ့ဒီလို သူစိတ်တိုင်းကျ လုပ်တာ အတော်ကြာမှ ရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မက သူ့ကို ကျောပေးပြီး ကုန်းထားတော့ ဘာလုပ်တယ် ဆိုတာ မမြင်ရဘူး။ ရုတ်တရက် “ဖြန်း” ခနဲ ကျွန်မတင်ပါးတွေကို ရိုက်ပါတယ်။ နာတာထက် ပူခနဲ ဖြစ်သွားတယ် ဆိုရင်ပိုမှန်မယ်။ ပြီးတော့ တင်ပါး နှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်လိုက်ပြီး မရှေး မနှောင်းမှာပဲ သူ့ဟာကြီး က ကျွန်မဟာထဲ ဇွတ်ခနဲ တိုးဝင်လာ ပါတော့တယ်။

အဲ့ဒီလို စပြီး တိုး၀င်တဲ့ ဆောင့်ချက်ဟာ အကောင်းဆုံးခံစားမှု့ တစ်ခုပါ။ “အ” ခနဲ အသံထွက်သွားမိ ပါတယ်။ တစ်ခဏလောက် ငြိမ်နေပြီးတဲ့နောက် သူက ထိုးလိုက်သွင်းလိုက် အဆက်မပြတ် လုပ်ပါတော့တယ်။ အဲ့ဒီခံစားမှု့ဟာလည်း သာယာ ဖွယ် ဖြစ်ပေမယ့် ပထမဆုံးထိုးချက်နဲ့ တော့ ခံစားရမှု့ ကွာပါတယ်။ မပြောပြတတ်တဲ့ ခံစားမှု့ပါပဲ။

ခဏနားလိုက်ပြီး ကျွန်မ တင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း စည်းချက် မှန်မှန် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခေါက် နောက်ကနေ လုပ်တာက ပထမ အခေါက်တုန်းကထက်  ခံစားရတာ ပိုကောင်းတယ် လို့ ထင်ပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် တစ်ချက် တစ်ချက် မိန်းမကိုယ် အဝက စပ်ခနဲ စပ်ခနဲ ဖြစ်သွားတာကတော့ အနှောင့် အယှက် တစ်ခုပါပဲ။ သူ့ဟာ ကြီးက ကျွန်မရဲ့ ယောနိ အရှေ့ နံရံ ကို ထိုးထိုးပြီး ပွတ်သွားတဲ့ ခံစားမှု့ဟာ ပြောမပြ တတ်အောင်ပါပဲ။

ကျွန်ခါးကို သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကိုင်လုပ်ရင်း တင်ပါးကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် ရိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ 

“ ကောင်းလိုက်တာ ကွာ” 

ဆိုပြီးလည်း ပြောတယ်။ အဲ့ဒီလို လုပ်နေရာက တစ်ချက်တစ်ချက်  စည်းချက် မှန်လုပ်နေရာက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်မြန်လာတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ခံစားရမှု့ကလည်း စိတ်လာပြီး ခေါင်းအုံးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင် ပစ်လိုက်မိပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် အား ခနဲ အော်လိုက်မိတယ်။ လက်တွေဟာ တွန်းကန်ထားနိုင်စွမ်းမရှိဘဲ ခေါင်းဟာ ၡေ့ကို ငိုက်ကျသွားတယ်။ အဲ့ဒီ အချိန်မှာပဲ သူက တင်ပါးကို ဖိကိုင်ပြီး ဆောင့်ခနဲ ဆောင့် ခနဲ ထိုးထိုးထည့် ပါတော့တယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းဟာ အသည်း ပေါက်မတတ်ပဲ။  အကြိမ်တော်တော်များ များ ဆောင့်လိုက်ပြီး သူ့ဟာကို ရုတ်တရဲ ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အပေါက်ထဲ မှာ ဟာ ခနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ အရသာဟာလည်း တစ်မျိုးပါပဲ။

ပြီးတော့သူက ကျွန်မကို ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး ပက်လက်ပုံစံဖြစ်အောင်လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်မလည်း ပေါင်တွေကို ကားပြီး ခြေထောက်ကို ကွေးပေးလိုက်တယ်။ သူက ပုခုံးနဲ့ ကျွန်မ ခြေသားလုံးတိုက်ကို ထမ်းပင့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာကြီး ကို ကျွန်မဟာထဲ ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ သူ့ဟာက အရမ်းကို ကြီးမားတုတ်ခိုင် နေသလို ခံစားရတတယ်။ သူ့ပေါင်ရင်းနဲ့ ကျွန်မ တင်းပါး ရိုက်သံ တစ်ဖတ်ဖတ် ထွက်အောင် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် တရစပ် လုပ်ပါတော့ တယ်။ သူ့ ပါးစပ်ကလည်း တအင်းတင်း တအားအား ညည်းသံ တွေထွက် ကျွန်မ မှာလည်း ဖြတ်ဖြတ်ကိုလူးပေါ့။

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ခနဲ ဆောင့်ခနဲ သုံးခါလောက် အလုပ်ခံလုက်ရတဲ့ အခါမှာ သူ့ ခြေထောက်တွေကို လက်နဲ့ ဖမ်းဆွဲလိုက်မိပြီး တင်ပါးကို ပင့်ပေးလိုက်မိတယ်။ သူ့ဟာကြီး တစ်ခုလုံး ထိုးထည့်ထားတာမျိုးကို အရမ်းခံချင်တယ်။ သူကလည်း အတင်းဖိ ပြီးထိုးထည့်ထားတယ်။ ကျွန်မဟာထဲ သူ့ဟာကြီး တစ်ခုလုံး ပြည့်ကျပ်နေသလို ဖြစ်သွားပြီး ဆက်ခါဆက်ခါ ညှစ် ညှစ်လိုက်မိတယ်။ ယောနိ ကြွက်သားတွေဟာ တုန်ခါ ကုန်သလိုပါပဲ။ သူကလည်း ဖိထည့်လိုက် ဖိထည့်လိုက်နဲ့ သုတ်ရည်တွေ ထွက်နေတာကို သိနေပါတယ်။ သူ့ပန်းထုတ်လိုက်တိုင်း  ယောနိထဲ မှာ နွေးခနဲ ဖျစ်ခနဲ ဖြစ်သွားသလို ခံစားရတယ်။ နောက် ကျွန်မ ခြေသလုံးတွေကို ပုခုံးနဲ့ ပင့်လျက်ပုံစံနဲ့ပဲ ကျွန်မကိုယ်ပေါ် သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ပြိုကျလာပါတော့တယ်။

သူ့ရဲ့ ထွက်သက် ဟာ ကျွန်မ လည်ပင်းကို လာရိုက်ခတ် နေပြီး နှစ်ယောက်စလုံး မော ဟိုက် နေပါတယ်။ ပခုံးနဲ့ ပင့်တင်ထားတဲ့ ကျွန်မ ခြေထောက်တွေ လွတ်ကျ သွားပြီး ခြေပစ်လက်ပစ် ကားပေးထားတဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်သွားတယ်။ သူက ကြားမှာ မှောက်လျက်ကြီး ဆိုတော့ စုလို့ မရဘူးလေ။ စိတ်ကိုလျော့ လိုက်ပြီး ခြေပစ်လက်ပစ် နေလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ သူ့ဟာက ကျွန်မ ဟာ ထဲက ပြွတ် ခနဲ ထွက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ သုတ်ရည် နွေးနွေး တွေကလည်း ထွက်ကျ ပြီး  ဖင်ကြားထဲ စီးကုန်ပါတယ်။

အမောပြေတော့သူက 

“ အအေး မမိအောင် အင်္ကျီ ဝတ်ကြရအောင်” 

လို့ ပြောပြီး ဘီရိုထဲက တီရှပ်အဖြူ တစ်ထည်ကို ထပြီး ထုတ်ဝတ်တယ်။ ကျွန်မလည်း အိတ်ထဲက ဘလောက်စ် တစ်ထည်ထုတ်ဝတ်လိုက်တယ်။ ထမီ ဝတ်ဖို့ ထုတ်တော့ သူက မဝတ်နဲ့တော့တဲ့။ ဘလောက်စ် အင်္ကျီက တိုတော့ ဆီးစပ်လောက်ပဲ ဖုံးနေတယ်လေ။ သူ့အောက်ပိုင်းကလည်း တန်းလန်း ကျွန်မအောက်ပိုင်းကလည်း ဟောင်းလောင်းပေါ့။ ကုတင်ပေါ်မှာ စောင်ခြုံရင်း နှစ်ယောက်သား လှဲအိပ်လိုက်ကြတယ်။ သူလက်တစ်ဘက်က ကျွန်မပုခုံးအောက်ကိုလျှိုလာပြီး သူ့ ဘက်ကို ဆွဲလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ပုခုံးသားကို ခေါင်းအုံးရင်း ဘေးတစောင်း နဲ့ သူ့ကို ပြန်ဖက်လိုက်မိတယ်။ 

ခြေထာက်ကို သူ့အပေါ်ခွလိုကတဲ့ သူ့ဟာကြီးကို ပေါင်နဲ့ ထိမိတယ်။ တစ်ခါ မှ မနေဖူး တဲ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်း ဟာလာဟင်းလင်း ပုံစံနဲ့ ဖြစ်နေပြီး အခြားသူတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေရပေမယ့် ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ ကျွန်မစိတ်ထဲ မလုံမခြုံ မဖြစ်မိဘူး။ တစ်ကြိမ်တစ်ခါ မှ မရဖူးတဲ့ လုံခြုံစိတ်ချ မှု့ တစ်မျိုးကို ကျွန်မခံစားရတယ်။ သူက ကျွန်မရဲ့ အားကိုးရာ ဖြစ်နေပြီလေ။ ကျွန်မတစ်ခဏ အတွင်း စိတ်ချလက်ချနဲ့ အိပ်မောကျသွားတာပါပဲ။

.......................................................................

ကျွန်မနိုးလာတော့ နံနက် အလင်းရောင်ကို မြင်နေရပြီ။ ခန်းစီးအရောင်နုနု ကာထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်တွေက ခပ်လင်းလင်းပေါ့။ ရုတ်တရက်

 “ငါ ဘယ်မှာရောက်နေပါလိမ့်” 

လို့တွေးမိပြီး ရင်ထဲမှာ ထိတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တစ်ဆက်တည်း ခံစားမိလိုက်တာက ပေါင်ခွကြား တစ်ခုလုံး ကြိမ်းနေတာပါပဲ။ အိပ်ရေးဝလို့လား မသိ လူက လန်းဆန်းနေတယ်။ ဘေးကို လှည့်ကြည်လိုက်တော့ သူက နိုးနေပြီ။

“ နိုးပြီလား” 

လို့မေးတော့ 

“ အင်း” 

လို့ပဲ ပြန်ဖြေလိုက်မိတယ်။ သူက ကျွန်မကို လှမ်ဖက်လိုက်ပြီး နှဖူးနဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို နမ်းတယ်။ 

“ ညက အဆင်ပြေလား” တဲ့ 

“ အင်း” 

လို့ ဖြေလိုက်တော့ 

“ ကောင်းလား.. “ 

လို့ထပ်မေးတယ်။ 

“မသိဘူး .. ကွာ” 

လို့ ပြောပြီး ရှက်တာနဲ့ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မျက်နှာနဲ့ အုပ်လိုက်တာပေါ့။ သူကတော့ နားနား မှာ စကားတတွတ်တွတ် ပြောတော့တာပဲ။

“ကို တော့ ညက အရမ်း ကောင်းတာပဲ သိလား” တဲ့။ 

“ ညီမ ဟာလေးဟယက စေး နေတာပဲ” တဲ့ ။

“ မပြောနဲ့ ” လို့ ပြောတော့ 

“ ပြောမှာပဲ  “ 

ဆိုပြီး အနားကပ်ပြီး ဆက်ပြောတယ်။ 

“ လင်မယား ဖြစ်နေပြီပဲ၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပေါ့” တဲ့။ 

လက်တစ်ဘက်ကလည်း အင်္ကျီအောက်ကနေ လျှိုပြီး ရင်သားတွေကို ကလိနေတယ်လေ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အထိခံရ အပွတ်ခံရတာ သာယာမှု့တစ်မျိုးပါပဲ။ ချက်ချင်း ဆိုသလို ရင်သားတွေတင်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်လာသလိုပဲ။

“ ညီမ ဟာလေးက အရမ်းလှတာကွ။ ဖင်ကုန်းထားတုန်းက နောက်ကို ပြူး နေတာလေးက ချစ်စရာလေးတဲ့..” 

“ ဟာ .. ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ.. ဒါကြီးက ဘယ်လိုလုပ် လှမှာလဲ”

လို့ ပြောလိုက်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်။ ကျွန်မဟာကို ကျွန်မ လှတယ်လို့ တစ်ခါမှ မထင်မိပါဘူး။ ဘယ်မိန်းမ ဟာကိုမှ လည်းလှတယ်လို့ မထင်ဘူးလေ။ ဒါပေမယ့် လှတယ် လို့ အပြောခံလိုက်ရတာ ကိုတော့ ကြေနပ်မိတယ်။ မိန်းကလေးပဲ ဘာမဆိုလှတယ်လို့ အပြောခံချင်တာကိုး။

“ လူကိုတော့လှတယ် မပြောဖူးဘူး။ ဒါကြီးတော့လှတယ်တဲ့ လား “ 

လို့ စကားနာ ထိုးလိုက်တော့။ 

“ လူက လှပြီးသားမို့ ပြောစရာမလိုဘူး” တဲ့လေ။ 

သူက ထပ်ပြောတယ် ။

“ တကယ်ကွ.. အဲ့ဒါလေးကိုတော့စွဲသွားပြီ” တဲ့။ 

ပြီးတော့ 

“ ညီမကို မြင်ကတည်းက ခါးကို ကိုင်ပြီး နောက်ကနေ လိုးချင်တာ သိလား” တဲ့။

ကျွန်မလဲ ရုတ်တရက် ထထိုင်လိုက်ပြီး အော်လိုက်မိတယ်။ 

“ ဟယ် .. ဘယ်တုန်းကတည်းက လူကို စော်ကားဖို့ ကြံနေတာလဲ” လို့။ 

သူက တဟားဟား ရယ်တယ်။ ပြီးတော့ ဆက်ပြောတယ်။ 

“ ညီမတို့အိမ် ပထမဆုံးလာလည်တုန်းက ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ အစ်ကို့ရှေ့က ဖြတ်သွား တုန်းကလေ” တဲ့။ 

“ အစိမ်းရောင် ပါတိတ် ဝမ်းဆက်နဲ့ ခပ်ကားကား ဖင်လေးကို တွေ့လိုက်ကတည်းက။ သိပြီလား” တဲ့။ 

ကျွန်မ မျက်နှာ ပူထူသွားသလိုပဲ။ 

“ ညက အဲ့ဒီဖင်လေးကို ကိုင်ပြီး စိတ်တိုင်းကျ လုပ်လိုက်ရတာ ကျေနပ်သွားတာပဲ” တဲ့။ 

စပ်ဖြဲဖြဲ ပြီတီတီ မျက်နှာပေးနဲ့ ပြောနေတဲ့ သူ့ကို မျက်နှာလွှဲ လိုက်မိတယ်။ ဒီတော့ သူ့ပေါင်ကြားထဲက ဟာ ကြီးက မျက်စေ့အောက် ရောက်လာတာပေါ့။ထောင်မတ်နေတဲ့ ဟာကြီးကို မြင်တော့ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်မိပြီး 

“ ဒါကြီး က ဖြစ်နေပြန်ပြီလား” 

လို့ မေးလိုက်မိတယ်။ 

“ ဟုတ်တယ်လေ မနက်ဆို ဒီအတိုင်းပဲ။ ရယ်ဒီ ပဲ” တဲ့။ 

ထိပ်ဖူးကြီးက အရည်ကြည်ကြည်တွေ သီးလို့။ အဲ့ဒါကြီးကိုတော့ လှတယ် လို့ ကျွန်မ မခံစားရပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အတွက် လိုအပ်တဲ့ အရာတစ်ခု လို့ တော့ ခံစားရတယ်။ ခုဏက ကြားထားတဲ့ စကားလုံးရိုင်းတွေ၊ နို့သီးခေါင်းကို ကလိခံထားရတဲ့ အရှိန် နဲ့ အတူ ပွင့်လင်းလွတ်လပ် မှု့ကြောင့် ကျွန်မရဲ့ဟာ လည်း ရွဲစိုနေတယ်လေ။

နေ့စဉ်လူမှု့ဘဝမှာ ကျွန်မတို့ဟာ ထိမ်းသိမ်းရတဲ့ အရှက်တရားတွေ ကိုယ်စီ ရှိကြတယ်။ မကောင်းမှု့ တစ်ခု မဟုတ်သော်ငြားလည်း စိတ်ရဲ့စေရာကို အလိုမလိုက်ကြရပါဘူး။ အဲ့ဒီလူမှု့ဘဝရဲ့ အလွန် ကိုယ်ပိုင်ဘဝ မှာတော့ တစ်ကိုယ်တည်း ပေါက်ကွဲ ဖြေသိမ့် ပိုင်ခွင့် ရှိကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တိတ်ဆိတ် အထီးကျန်ပြီး ခြောက်ခြားလွန်းပါတယ်။ တစ်ပါးသူ မသိစေလိုတဲ့ အရှက်တရားအတွက် ဖုံးကွယ် သိုဝှက်ရတာကိုက ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကြီး တစ်ခုပါ။

အခုတော့ ကျွန်မဟာ ကိုယ်ယုံကြည် စိတ်ချတဲ့ ဘဝ ကြင်ဖေါ်တစ်ယောက်နဲ့ အတူ လွတ်လပ် ပေါက်ကွဲခွင့်ကို တရားဝင် ရခဲ့ပါပြီ။ ရှက်ရွံ့မှု့တွေ စိုးရိမ်မှု့တွေဟာ လွင့်စင် လွတ်ကျကုန်ပါတယ်။ လွတ်လပ်မှု၊ ဆိတ်ငြိမ်မှု့၊ ပွင့်လင်းမှု့ နဲ့ သွေးသားဆန္ဒဟာ ထပ်တူကျသွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ ခပ်မဆိုင်းပဲ သူ့ အပေါ်ခွထိုင်လိုက်မိတယ်။ 

ပြီးတော့ သူဟာကို ကိုင်ပြီး ကျွန်မဟာနဲ့ သူ့ထိပ်နဲ့ ပွတ်ကြည့်လိုက်မိ တယ်။ နှစ်ခုရဲ့ ထိတွေ့မှု့ဟာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် လက်နဲ့ ထိတွေ့တာ ထက်တောင် နူးညံ့ ပြီး ခံစားမှု့ကောင်းပါရဲ့။ ပါးစပ်က ညည်းညူသံ ခပ်တိုးတိုးလေး ပြုလိုက်မိတယ်။ သူ့အသက်ရှုသံ ရော ကျွန်မရဲ့ အသက်ရှူသံပါ ကြားနေရတယ်။  သူလက်တွေက ကျွန်မရဲ့ ဒူးကောင်းတွေကို လာကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ 

“ အင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက် .. နို့တွေ မြင်ရမှ မိုက်တာ” 

လို့လှမ်းပြောတယ်။စိတ်ရိုင်းတွေဟာ ကျွန်မရင်ထဲမှာ ဗလောင်ဆူ ထကြွကုန်ပါပြီ။ ကျွန်မ ဘလောက်စ် အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ် ပြီးလွှင့်ပစ် လိုက်မိတယ်။ မျက်စ့ကို မှိတ်၊ သူ့ဟာကို ဆုပ်ကိုင် ပြီး ကျွန်မဟာရဲ့ အဝ မှာ သေသေ ချာချာ တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသာအယာလေး ထိုင်ချ လိုက်မိပါတော့တယ်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



ဘဝခန်းမ၏ အခြားတစ်ဘက်၌ အပိုင်း ( ၁ )

ဘဝခန်းမ၏ အခြားတစ်ဘက်၌  အပိုင်း ( ၁ )

phoebe ရေးသား၍ မြကျွန်းညို ဖိုရမ်တွင် အစအဆုံး တင်ဆက်သည်။ 

မိန်းကလေးတွေဟာ လိင်မှု့ရေးရာ နဲ့ ပတ်သက်လာရင် သူတို့ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒကို ဖေါ်ထုတ်လေ့ မရှိပါဘူး။ ချစ်သူ အိမ်ထောင်ဘက် ကိုတောင် အသိပေးလေ့ မရှိသလို အချို့ အကြောင်းအရာတွေကို မိန်းမချင်းတောင် အသိပေးလေ့ မရှိပါဘူး။ ဒီတော့ သာမန် မိန်းကလေး တစ်ယောက် ကနေ အမျိုးသမီး တစ်ယောက် ဖြစ်လာတဲ့ အထိ သူတို့ ဘဝရဲ့ အမှောင်ခန်းထဲက အဖြစ်အပျက် နဲ့ စိတ်ခံစားမှု့တွေ ကို အတွင်းကျကျ သိနိုင်တဲ့သူ နည်းပါတယ်။ တကယ်လို့ ကာယကံရှင် တစ်ယောက်ယောက်က ဖွင့်ဟ ပြောဆိုမှသာ… ။

.............................................................................................................................................

ကျွန်မ

ကျွန်မ အိမ်ထောင် မကျခင် အထိ အပျိုစစ်စစ် ပါ။ ကျွန်မ မှာ အစ်မ ၁ ယောက် နဲ့ အစ်ကို နှစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ အစ်မ တွေ ရော အစ်ကိုပါ အိမ်ထောင် ကျပြီးပါပြီ။

လင်မယားတွေ အတူနေကြတာကို ပထမဆုံးမြင်ဖူးတာ ကျွန်မ အသက် ၁၅ နှစ်မှာပါ။ အစ်မအစ်ကြီးဆုံးက သူ့ အသက် ၂၅ နှစ်မှာ အိမ်ထောင် ကျပါတယ်။ သူ့မင်္ဂလာ ဆွမ်းကျွေးကို အိမ်မှာပဲ လုပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့က အိမ်မှာပဲ ဆက်နေပါတယ်။ ကျွန်မခဲအိုက အခြားမြို့ကပါ။

သူတို့ လင်မယားအတွက် ကျွန်မတို့ အိပ်တဲ့ အခန်းကို ပေးပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ကျွန်မက စာကျက်တဲ့ အခန်းမှာ ပြောင်းအိပ်ရပြီး အဲ့ဒီအခန်းမှာ အိပ်တဲ့ အစ်ကိုကတော့ ဘုရားခန်းမှာ ထွက်အိပ် ရပါတယ်။ အစ်မရဲ့ အခန်းမှာ ကုတင်အသစ် မွေ့ယာ အသစ် တွေနဲ့ ပြင်ဆင်ပေးထားပါတယ်။ ကျွန်မကတော့ ကြမ်းမှာပဲ အိပ်ယာခင်းပြီး အိပ်ပါတယ်။

ဆွမ်းကျွေးပွဲ ပြီးတော့ ပင်ပန်းပြီ ဆိုပြီး စောစော အိပ်ယာ၀င်ကြပါတယ်။ ကျွန်မကတော့ လက်ဖွဲ့စာရင်း ပြီးသည်အထိလုပ်ပြီးအိပ်ယာ၀င်ပါတယ်။ အဲ့ဒိ အချိန်အထိ လင်မယား အတူအိပ်တာ လိင်ဆက်ဆံတယ် ဆိုတာ မသိပါဘူး။ အတူအိပ်ရင် ကလေးရတယ်လို့ပဲ မှတ်နေတာပါ။ ခြေလက်ဆေးမျက်နှာ သစ်ပြီး အစ်မတို့ အခန်းရှေ့ဖြတ်လျောက်တော့ သူတို့ အခန်း မီးမပိတ် သေးတာ သတိထားမိပါတယ်။ ကျွန်မ အိပ်ယာ၀င်တော့ သူတို့အခန်းက တီးတိုးစကားသံ ကြားရတဲ့ အပြင် လှုပ်ရှားသံတွေပါ ကြားရတဲ့ အတွက် ဘာလို့ မအိပ်ကြသေးတာလဲ လို့ တွေးမိပါတယ်။

တစ်ဆက်တည်း အခန်းပြင်ပေးတုံးက ကျွန်မတို့  အခန်းနံရံက ပိုးဖေါက်ထားတဲ့ အပါက်ကလေး တစ်ခုရှိတာကို သတိရမိပါတယ်။ သေးသေးလေးပါ။ မှောင်ထဲမှာ အဲ့ဒိအပေါက်ကလေးကို ထပြီးရှာတော့ အလင်းရောင် မြင်ရတာမို့ သိပ်မရှာလိုက်ရပါဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ အစ်မတို့ အခန်းဘက်ကို ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။

အစ်မတို့ ကုတင်က အခန်း ရဲ့ အခြားဘက် နံရံကိုကပ်ပြီး ပြင်ပေးထားတာပါ။ ကျွန်မဘက်က ကြည့်တော့ ကုတင်ကို ကောင်းကောင်းမြင်ရပါတယ်။ အခန်းထဲက ၄၀ ၀ပ်အားမီးရောင် အောက်မှာ အစ်မနဲ့ ခဲအိုတို့ လှုပ်ရှားနေတာကို မြင်ရပါတယ်။ ခြင်ထောင်ကို ချ မထားသေးကြပါဘူး။ အစ်မရဲ့ ကိုယ် ပေါ်မှာ အဝတ် အစားလုံးဝ မရှိပါဘူး။ ခဲအိုကတော့ အပေါ်ပိုင်းမှာ စွပ်ကြယ်အဖြူ ၀တ်ထားပြီး ပုဆိုးကို မ၀တ်ထားပါဘူး။

အစ်မက ကုတင်ပေါ် မှာ ခပ်ဆန့်ဆန့် လှဲနေပြီး ခဲအိုက်တော့ အစ်မဘေးမှာ ထိုင်နေပါတယ်။ သူ့ ညာဘက် ခြေထောက်က ကုတင်ပေါ်မှာ ကွေးထားပြီး ဘယ်ဘက် ခြေထောက် ကတော့ ကုတင်အောက်ကိုတွဲလောင်းချထားပါတယ်။ အစ်မရဲ့ ပေါင်က သူနဲ့ ကွယ်နေပြီး ခဲအိုရဲ့ တင်အပါး ပြောင်ပြောင်ကိုပဲ မြင်ရတာပေါ့။

ကျွန်မရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပူထူသွားပါတယ်။ သူစိမ်းယောက်ကျား တစ်ယောက်က ကိုယ့်ရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတာကိုး။ ရှက်ရွံ့မိပေမယ့် ကိုယ်ကြည့်နေတယ် ဆိုတာကို သူတို့ မသိနိုင်တာ သေချာတာက တစ်ကြောင်း၊ သူတို့ ဘာတွေလုပ် နေကြသလဲ ဆိုတာကို စိတ်ဝင်စား တာက တစ်ကြောင်းဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်နေ လိုက်ပါတယ်။

ခဲအိုက အစ်မရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်ပြီး နမ်းနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ သေသေချာချာ ကြည့်တော့ နို့သီးခေါင်းကို သူ့ ပါးစပ်နဲ့ စို့ နေတာပါ၊ အစ်မက လက်တွေနဲ့ ခဲအိုက်ကို ပွတ်သပ်လိုက် သူ့ ဗိုက်ကို ပွတ်လိုက် နဲ့ လူးလွန့် နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အတန်ကြာတော့ ခဲအိုက ထလာပြီး အစ်မရဲ့ ပေါင်တွေကို ကွေးပြီး ကားလိုက်တာကို တွေ့ရပါတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက် စကားကလည်း တီးတိုးပြောနေကြပါတယ်၊ ဘာပြောတယ်ဆိုတာတော့ သဲသဲ ကွဲကွဲ မကြားရပါဘူး၊ ခဲအိုကကားလိုက်တဲ့ ပေါက်နှစ်ခုကြား အစ်မရဲ့ ဆီးစပ် နေရာကိုကြည့်နေပြီး သူ့ လက်ကလည်း ပေါင်ကြားမှာ လှပ်ရှားနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ အစ်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ကို ခဲကိုက ကြည်ရှု့ ကိုင်တွယ်နေ တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ။

အဲ့ဒီမှာ တင် ကျွန်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်က ကျုံ့ခနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ အသက်ရှူသံလည်း ပြင်းလာပြီး နို့သီးလေးတွေကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်မိပါတယ်။ အဲ့ဒိမှာ ကျွန်မရဲ့ ရင်သားသေးသေးတွေက တင်းနေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်နေတာကို သတိပြုလိုက်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ အဲ့လို ထိမိတာ စိတ်ထဲ တစ်မျိုး သဘောကျမိပါတယ်၊ ယားတာလည်း မဟုတ် သာယာသလိုလိုပါပဲ။

ခဏနေတော့ အစ်မက သူ့ ပေါင်ကိုကွေးလိုက်တယ်။ ပက်လက်ကြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေသလို ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ ခဲအိုက အစ်မရဲ့ တင်ပါးနောက်မှာခွထိုင်လိုက် တာတွေ့ရတယ်။ ဘေးတိုက် အနေအထားမြင်ရတာမှာ သူ့ ရဲ့လိင်တံကို မပီ မသ တစ်ချက်လောက် တွေ့လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ဆီးစပ်နဲ့ အစ်မရဲ့ တင်ပါး ထိကပ်လိုက်ပါတယ်။ အစ်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲကို သူ့ရဲ့ လိင်တံကြီး ထည့်လိုက်တာပဲ ဆိုတာ မှန်းမိတယ်။ အစ်မ နာမလား တော့ မသိ။ သူ့ မျက်နှာက ရှုံ့ မဲ့ နေတယ်။ ခဏ နေတော့ ခဲအိုရဲ့ ခါးက ကော့လိုက် ကွေးလိုက်နဲ့ သူ့ တင်ပါးတွေကို လှုပ်လှုပ်ပြီး ထည့်နေတာကို မြင်ရတယ်။

ကျွန်မစိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်မိတယ် မသိဘူး။ ဝတ်ထားတဲ့ ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်မိတယ်။ သူတို့လှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်း ကိုယ့်မိန်းမကိုယ်ကို ကိုယ်လက်နဲ့ ပွတ်မိတယ်။ ထိလို့ ကောင်းသလိုပဲ။ စိုရွဲရွဲ အရည်တွေစမ်းမိတော့ ရုတ်တရက် လန့်သွားတယ်။ ရာသီများ ဆင်းသလားပေ့ါ။ ရုတ်တရက် ထိတ်သွားပြီး ပြတင်းပေါက်ကြားက ၀င်နေတဲ့လရောင်နောက်မှာ ကြည့်လိုက်မိတယ်။ သွေးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ခုဏက သာယာနေတာတောင် ပျောက်သွားတယ်။ ဒါနဲ့ ဆက်ပြီး ချောင်းကြည့်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်က အိပ်သွားကြပြီ။

...................................................................................................................

နောက်တစ်နေ့ မနက် မနက်စာ စားနေတုန်း ခဲအိုအဲ့ အစ်မတို့ လင်မယား အိပ်ယာထပြီး သူတို့အခန်းက ထွက်လာတယ်။ ဘာမှ မထူးခြားပေမယ့် ညက ငါ့အစ်မရဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ ခဲအိုက သူ့ ဟာကြီးကို ထည့်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို တွေးမိတယ်၊ ချက်ချင်းဆိုသလို နိုးသီးခေါင်းလေးတွ တင်းသွားပြီး မိန်းမကိုယ်က ကျုံ့သွားသလိုပဲ။ ဒါနဲ့ ဟန်မပျက်ထ ပြီး အိမ်သာထဲ ဆီးသွား ချင်လို့ ၀င်တဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ဝင်လိုက်တယ်။ အိမ်သာခွက်ပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် ငုံ့ ကြည့်မိတယ်။ အမွေးမဲမဲပဲ မြင်ရတာပေါ့၊ လက်နဲ့ အသာပွတ်ကြည့်တော့ ခပ်ချွဲချွဲ အရည်ကြည်လေးတွေ စမ်းမိတယ်။ ဒီအရေတွေနဲ့ပဲ ကွဲကြားကိုပွတ်ကြည့်တော့ ချောကျိကျိနဲ့ ပြောမပြတတ်တဲ့ အထိအတွေ့မျိုးကို ရတာပါပဲ။ 

နောက် အစေ့နေရာကိုလည်း ပွတ်လို့အရမ်းကောင်းတယ်။ မျက်စေ့ အသာမှိတ်ပြီး ပွတ်ကြည့် အရသာ ခံတာပေ့ါ၊ နောက် စိတ်ထဲမှာ ငါယောင်္ကျားရတဲ့ အခါမှာလည်း ငါ့ယောက်ျားက သူ့ဟာကြီးကို ငါ့ အပေါက်ထဲ ထည့်မှာပါပဲလား ဆိုတာကို တွေးမိတယ်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ တန်ဆာ ဘယ်လိုရှိမလဲ ဆိုတာကို စိတ်ကူးကြည့် တယ်။ ကလေး ချိုးတန်းလန်းနဲ့ မြင်ဖူးတော့ အဲ့ချိုး ပုံစံ အရွယ်ကြီးကြီးပဲ နေမှာပေါ့လို့ တွေးမိတာပေါ့။

အဲ့ဒီနေ့ာက် နောက်ည တွေမှာလည်း အစ်မတို့ လင်မယားကို ချောင်းကြည့်မိတတယ်။ ညတိုင်းလိုလိုပါပဲ။ သူတို့က တစ်ပါတ်ကို ၃ ခါ ၄ ခါလောက် လုပ်ကြတယ်လေ။ အပြာရုပ်ရှင် ဆိုတာ ကြည့်ဖို့ မလွယ်တဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မက အရှင်လတ်လတ် အပြာကားကြည့် ခွင့်ရနေတာပါပဲ။ အတတ်မျိုးစုံကို သင်ခဲ့ရတယ် ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး။

အစောပိုင်းတွေမှာ အစ်မက ပက်လက် ခဲအိုက အပေါ်ကနေ လုပ်တဲ့ပုံစံမျိုးပဲ တွေ့ရတယ်။ သတိထားမိတာက ခဲအိုက ထည့်လိုက်ပြီဆိုရင် အစ်မရဲ့ က ပေါင်တွေ နဲ့ဒူးကို ကွေးလိုက်တာပဲ။ (ကျွန်မအိမ်ထောင်ကျတော့လည်း အဲ့ဒီလိုပုံစံ ကိုအလိုလို လုပ်ပေးမိတယ်လေ။) နောက် သူတို့ လုပ်ကြတာ အချိန် ကြာလာပါတယ်။ တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူး။ ကျွန်မမှာလည်း မိန်းမကိုယ်က ထွက်လာတဲ့ အရည်နဲ့ အစေ့နဲ့ မိန်းမကိုယ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်ပြီး အရသာခံတတ်လာတယ်။ သူတို့လုပ်ကြပြီ ဆိုရင် ဒီဘက်ခန်းမှာကျွန်မလည်း ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပလိုက်တာပါပဲ။ ပိုလွတ်လပ်တယ်လေ။ အရည်ထွက်လာတဲ့ အချိန်မှာ နို့သီးခေါင်း လေးတွေကလည်း တင်းလာတယ်။

အဲ့ဒီ အချိန် ပွတ်ကြည့်ရင် အရမ်းခံလို့ ကောင်းတာပဲ။ တကယ်တော့ အဲ့ဒီ အရွယ်အထိ ကိုယ့်မိန်းမကိုယ်ကို ကိုယ် သေသေချာချာ မမြင်ဖူးဘူး ဆိုရင် ယုံမလား။ ရေချိုးချိန် သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့အခါ နောက် ဆီးသွားတဲ့ အချိန် သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့အခါ ရေလောင်းပြီး လက်နဲ့ မှန်းပွတ်လိုက်တာပါပဲ။ ရာသီ လာတော့လည်း ဒီလိုပဲလေ။ လက်နဲ့ပဲ ပွတ်ဆေးတာလောက်ပဲ လုပ်ပြီး သေသေချာချာ မကြည့်မိဘူး။

အဲ့ဒါကို မြင်ပြီးမှ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ကို ပြန် ကြည့်ချင်မိတယ်။ အိမ်မှာ လူရှင်းတဲ့ နေ့ အခန်းထဲ တံခါးပိတ်ပြီး ကြည့် ရတာလေ။ ပြတင်းပေါက်က ကျနေတဲ့ အလင်းရောင် အောက် အခန်းနံရံကိုမှီပြီး ကြမ်းပေါ်မှာ ထိုင်။ ထမီကို ဗိုက်ပေါ်လိပ်တင်ပြီး ကြည့်ရတာ။ နေမထိ လေမထိ တဲ့ ပေါင်ရင်းသားက ဖွေးဖွေးဖြူလို့နေပေမယ့် အမွှေးကြမ်းတွေကြား က အကွဲရာက အတော်ကို မည်းတယ်။ အမွှေးကြမ်းတွေကို ဖယ်ပြီး ငုံ့ကြည့်တော့ သူငယ်ချင်းတွေပြောတဲ့ စောက်စေ့ ဆိုတဲ့ အစေ့ကို မမြင်ရဘူး။ သူ့ အပေါ်က အဖတ်ကလေး (အစေ့အိမ်) လေးက ဖုံးနေတယ်။ အောက်မှာ တော့ ထူထဲတွန့် ခေါက်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုက ကွဲကြောင်းကြားကနေ ခပ်ပါးပါးလေးပြူ ထွက်နေတယ်။ ဘေး အသားစိုင်တွေကို ဖြဲကြည့်တော့ အတွင်းကပန်းနုရောင် အသားပြင်လေးကို ခပ်ရေးရေးမြင်ရတယ်။ 

ငုံ့ကြည့်နေရတာ ဇက်ညောင်းလာတဲ့ အပြင် ဘာမှ ပီပီသသ မမြင်ရဘူး။ ဒါနဲ့ ကြည့်မှန်လေး တစ်ချပ်ယူပြီး ထောင်ကြည့်ရတယ်။ မှန်ထဲမှာမှ အတွင်းကို ပီပီသသ မြင်ရတော့တယ်။ သိပ်ဖြဲလို့ မရဘူး။ အောက်က အပိုင်းက နာတယ်။ ဆီးသွားပေါက် သေးသေးလေးနဲ့ သူ့ အောက်မှာ မိန်းမကိုယ် အ၀ကို မြင်ရတယ်။ အသားစိုင်တွေနဲ့ အုပ်နေပြီး အပေါက်ကလေးက သေးသေးလေးရယ်။ ဒီဟာလေး ထဲ သူတို့ ဟာကြီးတွေနဲ့ ထိုးထည့်မှာပါလား ဆိုပြီးတွေးမိတော့ ကျုံ့တောင် ကျုံ့မိသွားတယ်။ မျက်စေ့ထဲ ခဲအိုရဲ့ဟာကြီးကို ပြေး မြင်လိုက်မိတာကိုး။ သူ့ ဟာကြီးကကလေး တွေလို မဟုတ်တော့ဘူး။ ထိပ်ကပိုကြီးပြီး အထစ်နဲ့။

တစ်ရက်တော့ သူတို့ လုပ်ပုံကထူးထူးခြားခြားပဲ။ ခါတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ အလျားလိုက် လှဲပြီးလုပ်ကြတော့ ကျွန်မဘက်က ကြည့်ရင် ဘေးတိုက် အနေအထားနဲ့ မြင်ရတယ်ရတယ်လေ။ အဲ့ဒိအခေါက်က အမက ကုတင်ဘောင်မှာထိုင်ရင်း အ၀တ်တွေချွတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တယ်လေ။ ခြေထောက်တွကို ကုတင်အောက် တွဲလောင်း ချလျက်ပေါ့။ ခဲအိုကအဲ့ဒိ ခြေထောက်တွေကို မလိုက်ပြီးဖြဲလိုက်တယ်။ အစ်မရဲ့ပုံစံက ပေါင်ကွေးပြီးကားထားသလိုဖြစ်သွားပြီး သူ့ဟာကို ပီပီသသမြင်ရတယ်။ ခဲအိုက အဲ့ဒါကိုလက်နဲ့ ပွတ်သတ်တယ်။ အဲ့ဒိမှာ လုံး၀မထင်မှတ်တဲ့ အလုပ်ကို သူလုပ်လိုက်တယ်လေ။ အစ်မရဲ့ဟာကို ငုံ့ပြီးနမ်းတာ။ 

ကျွန်မ လန့်တောင်သွားတယ်။ ဘုန်းတွေဘာတွေ နိမ့်ကုန်မှဖြင့်ပေါ့။ နောက်တော့ နမ်းရုံတင်ဘယ်ကမလဲ ပါးစပ်နဲ့ပါ လျက်နေ စုပ်နေတာကို မြင်ရတယ်။ အစ်မက ခေါင်းလေး ထောင်ကြည့်လိုက် နဲ့ ခဲအိုဆံပင်တွေကို ပွတ်လိုက်နဲ့ ပေါ့။ လက်နဲ့ ပွတ်တာ တောင် ဒီလောက် ကောင်းတာ လျာနဲ့ လျက်တယ်ဆိုရင် ပိုကောင်းမှာပေါ့လို့ တွေးမိတယ်။

တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ရပ်ကွက်ထဲက ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ပြောတတ်တဲ့ ကာလသမီးတွေ ပြောတဲ့ "မှုတ်" ပေးတယ် ဆိုတာကို သွားသတိရမိတယ်။ မိန်းမ အင်္ဂါကို လေနဲ့ မှုတ်ပေးတယ်လို့ ပဲ ထင်မိတာ။ အခုတော့ မှုတ်ရုံတင်မက အားပါးတရ စုပ်နမ်းနေတာကို မျက်မြင်ကြုံနေရပါပြီ။

သူတို့ အဲဒီလိုလုပ်နေကြတာ အတော်ကြာပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ မြင်ကွင်းမှာ ပေါင်ကို ကွေးထားတဲ့ အစ်မရယ်၊ အဲ့ဒိပေါင်တွေကို ဖိကိုင်ထားတဲ့ ခဲအိုရဲ့ လက်အစုံရယ်၊ သူ့ ပေါင်ကြားမှာ လှုပ်ရှားနေတဲ့ ခဲ့အိုရဲ့ ဦးခေါင်း နဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ကျောပြင်ရယ်ကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါတယ်။ 

အဲ့ဒီမြင်ကွင်းဟာ ရက်အတော်ကြာသည် အထိ ကျွန်မ မျက်စေ့ထဲက မထွက်ပါဘူး။ အစ်မဆီက တစ်ချက် တစ်ချက် ညည်းသံ ကြားရပြီး ခဲအိုစုပ်နမ်းလိုက်တဲ့ ပြွတ် ခနဲ အသံ ကိုတစ်ချက် တစ်ချက် ကြားရပါတယ်။ အစ်မရဲ ခြေသလုံးတွေက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆန့်လိုက်ကွေးလိုက်ဖြစ်ပြီး ခြေဖျားလေးတွေက ကုပ်ကုပ် သွားတာလည်းတွေ့ရတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားတာလည်း မြင်ရတယ်။ 

အဲ့ဒီနောက် ခဲအိုက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ညာဘက် ခြေထောက်ကို ကုတင်ပေါ်ခွ တင်လိုက် ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ အစ်မကိုယ်ပေါ် မှောက်လိုက်ပါတယ်။ အစ်မကို နမ်းတာ လို့ ထင်တာပါပဲ။ တကယ်တော့ အဲ့ဒီအချိန်မှာ နို့တွေကို စိတ်တိုင်းကျ ဆုပ်နယ် ခံရ အနမ်းခံရတယ် ဆိုတာ ကို နောက်မှ သိပါတယ်။ ခဲအိုရဲ့ အောက်က အစ်မရဲ ပေါင်ကြား က ယောနိဟာ ပြူးခနဲ ပေါ်လာပြီး စိုရွဲနေတာကို တွေ့ရတယ်။  ခုဏ က တွေ့ရသလို စေ့မနေပဲ ခပ်ပက်ပက် ဖြစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ခဲအိုရဲ့ တင်ပါးနှစ်ခု အောက် သူ့ရဲ့ ကပ်နေတဲ့ ဥနှစ်လုံးရယ် တန်းလန်းကျပြီး ရမ်းနေတဲ့ လိင်တံ တုတ်တုတ်ရယ်ကို ပီပီသသ မြင်နေရပါတယ်။ အဲ့ဒါကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး သူ့ထိပ်ဖျားနဲ့ အစ်မဟာကို အထက်အောက် ပွတ်ပါတော့တယ်။

...............................................................................................................................

သူတို့ တတွေ အလုပ်ကိုယ်စီ ရှုပ်နေကြသလို ဒီဘက်ခန်းက ကျွန်မ မှာလည်း ဇတ်ရှိန်တက်နေပါပြီ။ မလွတ်မလပ် ဖြစ်လို့ ထမီကို ကွင်းလုံးကျွတ် ချွတ်ထားလိုက်တယ်။ ညာလက်နဲ့ကိုယ့် ရင်သာကို ကိုယ်ပြန်ပွတ် ဘယ်လက်နဲ့ ကိုယ့် မိန်းမကိုယ်ကို ကိုယ်ပြန်ပွတ် ပေါ့။ ပွတ်လိုက်တိုင်း သာသာမိသလို မိန်းမကိုယ် ကလည်း စိုရွှဲလာပါတယ်။ အရည်ရွဲ နေတဲ့ လက်နဲ့ အစေ့အိမ်နှင့် အဖတ်ကလေးတွေကို ပွတ်လိုက်ရင် ဘယ်လို ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး။ ကောင်းလေ အားနဲ့ ဖိပြီးပွတ်မိလေပဲ။ ခဲအိုက အစ်မဟာကို ပွတ်နေသလို ကျွန်မကလည်း ကိုယ့်ဟာကို ကိုယ်ပြန်ပွတ်မိနေတာ ပါပဲ။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းနဲ့ စိတ်ကို ပိုပြီး ထန်လာ စေပါတယ်။ အဲ့ဒိမှာ ခဲအိုက ဟူ့ ဟာကို အစ်မဟာထဲ ပြွတ်ခနဲ ဖိထည့် လိုက်ပါတယ်။ အစ်မရဲ့ ခြေထောက်တွေ တစ်ချက်ဆန့်ခနဲ လှုပ်ရှားသွားတာ ကိုသတိ ပြုမိ လိုက်တယ်။

ခဲအိုရဲ့ကျောပြင်ဟာ ဖားခုံညှင်းတစ်ကောင်လို လှုပ်ရှားနေပြီး သူ့ ဟာ ကလည်း အစ်မဟာထဲ ခပ်သွက်သွက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ် နေတယ်။ အင်္ဂါနှစ်ခု စပ်ယှက် နေတာကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကျွန်မလည်း လက်နဲ့ ကိုယ့် မိန်းမကိုယ်၀ ကို ကိုယ်စမ်းကြည့် မိတယ်။ အစိအသားစိုင် လေးတွကို လက်နဲ့ ပွတ်မိတော့ မနေ့ကလို နာတာ ပြုတာမဖြစ်တော့ဘဲ အတော့ကို ခံစားရလို့ ကောင်းပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာ အဲ့ဒိ အပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ချင်စိတ် ဖြစ်လာတယ်။ 

အစ်မဟာထဲ ခဲအိုဟာ ကြီး ၀င်နေ ထွက်နေ တာကိုကြည့်မိလေလေ ကိုယ့်မှာလဲ အဲ့ဒီလို ဖြစ်ချင်စိတ်ပြင်းပြလေလေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မထည့်ရဲဘူး။ မတော်တဆ တစ်ခုခု ဖြစ်သွားရင် အရှက်ရစရာ ဖြစ်နိုင်သလို ကိုယ့် ယူမယ့် ယောက်ျားကလည်း အပျိုမဟုတ်ဘူးဆို ပြီး ပြဿနာရှာ တာ ကြောက်မိတာပါ။

ခဲအိုက သူ့ဟာကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်နေရာက တဖြည်းဖြည်း မြန်လာပါတယ်။ တစ်ချက် တစ်ချက် အစ်မရဲ့ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကို ကြားရပါတယ်။ နောက် အရှိန်နဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်းအထုတ် အသွင်းလုပ် ရာက ဆောင့်ဆောင့် ပြီးလုပ်တာ မှာ ဖေါင်းခနဲ ဖက်ခနဲ အသံ မျိုးကြားရတယ်။ အစ်မ နာနေမလားလို့ တောင် တွေးမိသေးတယ်။ နောက် အစ်မကို ဖိသွင်းထားပြီး အစ်မပေါ်မိုးအုပ်ပြီး ငြိမ်သွားပါတယ်။ ခဲအိုရဲ့  အမွေးကြမ်းတွေ ဖုံးနေတဲ့ ဥ နှစ်လုံးပဲ မြင်ရပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ပြင်းပြင်းရှူ နေကြဟန်ပါပဲ။ အစ်မရဲ့ ဖင်လေးက ကျုံ့ကျုံ့ သွားတာ မြင်ရပါတယ်။ ခဏနေတော့ ခဲ့အိုရဲ့ လိင်တံက ပျော့ခွေပြီးထွက်ကျလာပါတယ်။ 

အဖြူရောင် ခပ်ပြစ်ပြစ် အရည်တွေ တောက်ခနဲ ထွက်ကျလာတယ်။ သူက လူချင်းခွာပြီး ထပ်ရပ်လိုက် ချိန်မှာ အစ်မ ကတော့ ခြေထောက်တွေကို ကွေးဖြဲထားလျက်ပုံစံ ကျန်ခဲ့ပါသေးတယ်။ အဲ့ဒိမှာ အစ်မရဲ့ ယောနိထဲက အဖြူရောင် အရည်တွေ ပွက်ခနဲ ထွက်ကျလာတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အို.. ယောက်ျားတွေဟာ သူတို့ရဲ့ ဟာကို ထည့်ရုံမက ထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေကို ငါတို့ရဲ့ ဟာထဲ မှာ ထည့်ထားခဲ့ပါလား လို့ ရုတ်တရက် တွေးမိတဲ့ အချိန်မှာ စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိပါဘူး။ ရွံသလို၊ မချင့်မရဲ ဖြစ်သလို၊ မကျေနပ်မိသလိုလိုပါပဲ။ ငါ့ဟာလေးလည်း ငါ့ယောက်ျား ထည့်တာတွေနဲ့ ပြည့်ကုန်မှာပဲ လို့လည်း တွေးမိပါတယ်။

ဒီအကြောင်းတွေကို ဘယ်သူ့ကို မှ မပြောပြရဲပါဘူး။ သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးတွေအထဲမှာလည်း ဒီအကြောင်းကို စကား ဟ ဖြစ်တဲ့သူကလည်း မရှိ။ တစ်ခါ တလေတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တိုင်ပင်ချင်သား။ မိန်းမ နှာဘူးလို့ ထင်သွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိပါသေးတယ်။ မိန်းမချင်း တည့်နေကြရင် ညီအစ်မလိုဖြစ်ကြပေ မယ့် မတည့်ကြတော့ ဘူးဆိုရင် ပယ်ပယ် နယ်နယ် အပြစ် ပြောတတ်ကြတာကလား။

အစ်မတို့ လုပ်ကြတိုင်း ချောင်းကြည့် မိသလို အားတဲ့ အချိန်မှာလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်လည်း စိတ်ကူးနဲ့ ဖြေသိမ့်မိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဖက်ခေါင်းအုံး မာမာလေးဟာ စိတ်ဖြေရာ ပါပဲ။ စိတ်ဖြစ်လာချိန်မှာ သူ့ကို ခွဖက်ထားပြီး ယောနိနဲ့ ပွတ် မိတာပါပဲ။ ထွက်လာတဲ့ အရည်က ဖက်ခေါင်းအုံးမှာစိုပေ့ါ။ အများကြီး မဟုတ်တော့ သိပ်မသိသာပါဘူး။

တခါတလေ ကိုယ် ကြိုက်တဲ့ ရုပ်ရှင်မင်းသားနဲ့ ဖြစ်တယ်လို့ စိတ်ထဲ မှန်းမိပါတယ်။ သူတို့ဟာ ကြီးတွေကို မှန်းပေ့ါ။ ပြီးတော့ကိုယ့်ကို လုပ်တယ်ပေ့ါ။ စိတ်ထဲ မောလာ ပင်ပန်းသလိုဖြစ်လာရင် ပြီးသွားတာပါပဲ။ ပြောသာပြောရ ခဲ့အိုရဲ့ ဟာကိုပဲ မြင်ခဲ့ဖူးတာပါ။

တစ်ခါ တော့ အစ်မက ခဲအို အပေါ်က တက်ထိုင်တယ်။ ခဲအိုက ခေါင်းအုံးတွေ ကျောမှာ ခုပြီးပက်လက် ပေ့ါ။ သူ့ဟာ ကြီးက လန်းလန်း လန်းလန်းနဲ့ မတ်နေတာ မြင်ရတယ်။  အစ်မက ခွထိုင်ပြီး သူ့ဟာနဲ့ စွပ်။ အစောပိုင်းတုန်းက သူတို့ သိပ်အဆင်ပြေကြဟန် မတူဘူး။ ဟိုရွေ့လိုက် ဒီရွေ့လိုက်နဲ့ အလုပ်တွေရှုပ် နေတာပဲ။ နောက်ပိုင်းတော့ အဆင်ပြေပြေပါပဲ။ စမြင်ဖူးခါစက အပေါ်ကနေ စောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး ထောင်နေတဲ့ ဟာကြီးကို ထိုင်လိုက်ထလိုက်ပဲ လုပ်ရမှာပဲ လို့ ထင်ခဲ့တာ။ 

နောက်ပိုင်းတော့ အစ်မက အသာလေးခွထိုင် ပြီး သူ့ ခါးကိုလှုပ် ပြီးတင်ပါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာပါပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်စေ့တွေမှိတ် ပါးစပ်တွေဟာ အသံတွေထွက်ပြီး ဖီလင် တက်နေတာ မြင်ရတယ်။ ခဲအိုက အစ်မ နို့တွေကို လှမ်းကိုင်ညှစ်ပေ့ါ၊ ပါးစပ်နဲ့ လှမ်း စို့ပေ့ါ။

......................................................................................................................

သွယ်သွယ်

တက္ကသိုလ် ဒုတိယ နှစ် ရောက်တော့ သွယ်သွယ် ဆိုတဲ့ အုတ်ကျင်းဘက်မှာ နေတဲ့ အတန်းဖေါ်တစ်ယောက်နဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်တယ်။ သွယ်သွယ် က သွက်လက်တယ် ရဲတင်းတယ်။ စကားပြောလည်း ပွင့်လင်းသလို ရည်မွန်တယ်လေ။ တစ်ခါ တလေ သူ့ အိမ်ကို သွားပြီးစာ အတူကျက်ဖြစ်တယ်။ စာကျက်တာ နည်းနည်း စကား ပြောတာ များများရယ်ပါ။ သူ့ မိဘတွေက ပိတ်ရက်လည်း စျေးမှာ ဆိုင်ထွက်ကြရတော့ နေ့လည်နေ့ခင်း ဆို သူ့အိမ်မှာ သူ့တစ်ယောက်တည်း ရှိတာကိုး။ 

ဒီလိုနဲ့ ၃ လေးလ လောက် အတူ တွဲလာတော့ သူ့အကြောင်းကို တဖြည်းဖြည်းသိလာတယ်။ သူက ရည်းစားလည်းများတယ်။ ကိုးတန်းကတည်းက ရည်းစားစထား ဖူးတာတဲ့။ တစ်ရက် အတန်းထဲက ကောင်မလေး တစ်ယောက် ကိုယ်၀န်ရှိသွားတဲ့ အကြောင်း အတင်းပြောရာကနေ အဲ့ဒိ ကိစ္စဘက် ရောက်သွားတယ်။ ရည်းစား ထားလို့ အတူချိန်းတွေ့ရင် လူပြတ်တဲ့ နေရာမှာ မတွေ့နဲ့ အနှိုက်ခံရမယ် ဆိုတာက နေစတာပါပဲ။ “အဖုတ်” ဆိုတဲ့ စကားလုံးက သူပြောတာပေါ့။

သူ ၉ တန်းတက်တော့ အခြားအခန်းက ရွယ်တူ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ရည်းစား ဖြစ်သတဲ့။ ကောင်လေးနဲ့ ကျူရှင်အတူတက် သွားပြန် တူရာကနေ စိတ်ကစားပြီးတော့ပေ့ါ။ ၉ တန်းစာ အောင်စာရင်း ထွက်တဲ့ နေ့ ကျတော့ ကောင်လေးနဲ့ လျောက်လည်သတဲ့၊  မင်္ဂလာဒုံ ပန်းခြံထဲပေ့ါ။ အိမ်ကိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျောက်လည်တယ် လို့ ပြောထားတာပေ့ါ။ ပန်းခြံက လည်း ပန်းခြံရယ်လို့ မဟုတ်နော့ဘဲ အတွဲတွေချည်းပဲတဲ့။ လူရှင်းတဲ့ နေရာ မှာထိုင်ပြီးစကား ပြောကြတာပေ့ါ။ ခြုံတွေဝိုင်းနေတဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာထိုင်ပြီး စကားပြောရင်ကနေ ကောင်လေးက သူ့ခါးကိုဖက်ထားသတဲ့။ 

အဲ့ဒီကနေ အင်္ကျီ အောက်ကို လက်ထည့်ပြီးခါးအတွင်းသားကို ပွတ်သတဲ့။ ပြီးတော့ ရုတ်တရက် သူ့ပါးစပ်ကို ဖက်နမ်းသတဲ့။ သူလည်း စတတော့ ကြောင်သွားတာပေ့ါ။ ဒါနဲ့ အတင်းရုန်းကန်ပြီး ဘာညာ လှမ်းဆူတော့။ သူ့ကို တောင်းပန်သတဲ့။ သူစိတ်မထိမ်းနိုင်လို့ပါပေ့ါ။ ကောင်လေးက ဆက်မလုပ်ဘူးပေ့ါ။ သူလည်း သနားသလိုဖြစ်သွားပြီး နမ်းချင် နမ်းလိုပြီး ခွင့်ပေးလိုက်သတဲ့။ အဲ့ဒိမှာ ဖက်ပြီး နမ်းတော့တာပဲ တဲ့။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေဆို နာ ကျန်ရစ်ခဲ့သတဲ့။

ကောင်လေးက သူ့ကိုပိုက်ပြီး နမ်းရာက လက်က ရင်သားတွေကို ညှစ်သတဲ့။ အညှစ်ခံရရင် ကြီးလာတယ် ဆိုတာ ကြားဖူးတော့ ကြောက်ပြီး မညှစ်ဖို့ ပြော တော့ နမ်းချင်တယ်တဲ့။ သူ့ကြည့်ရတာ ကတုန်ကရီနဲ့ တဲ့။ ဒါနဲ့ ဒီထက် ပိုအဆင့်မတက်ရဘူး ဆိုပြောပြီး ပါလာတဲ့ ထီးကို ဖွင့် ရှေ့ကနေကာ၊ အင်္ကျီ  နဲ့ ဘရာဆီရာကို ပင့်ပြီး နို့ပေးစို့ လိုက်သတဲ့လေ။  ငုံပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကိုစို့တာ အတော်ကြာသလဲ။ သူလည်း အတော့ကို သ ဘောကျသွားတယ်။ 

“ နင်လေ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိဘူး သိလား”

တဲ့။ ကျွန်မလည်းသူပြောသမျှကို နားထောင်နေမိတယ်။ မျက်နှာတွေလည်းပူ နားတွေလည်းပူပေါ့။ ဒါပေမယ့်စပ်စုချင်စိတ် ကပိုပြီးအလေးသာနေတဲ့ အတွက် မဟန့်မိတဲ့ အပြင် အလိုက်သင့်ပါ ပြောနေလိုက်မိတယ်။ သူတို့ ဇာတ်လမ်းက အဲ့ဒါနဲ့တင်မပြီးသေးဘူး။ စို့ပြီး ပြန် ဟန်မပျက် ပြင်ကြတော့ သူ့ကောင်လေးက ပုဆိုးပြင်၀တ်တာ ဟိုဟာ တောင်နေသတဲ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲ လို့မေးတော့။ ချစ်လို့ လို့ပြန် ဖြေသတဲ့။ အပိုတွေမပြောနဲ့ ဆိုပြီး ပြန် ငြိမ်ခိုင်းသတဲ့။ ငြိမ်လို့ မရတော့ဘူး အထဲက ဟာတွေထွက်သွားမှ ဆိုပြီး ပြောသတဲ့။ သူကလည်း ငပါးပဲဟာ ။  ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ထွက်အောင်လုပ် ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရော။ 

“ သူတို့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ကွင်းတိုက်ကြတယ်ဆိုတာ ငါသိနေတယ်လေ” တဲ့။

“ ဘာလဲ ကွင်းတိုက်တာ” 

လို့ မေးတော့ 

“ နင်ကလည်းဟာ ပိန်းလိုက်တာ.. သူတို့ဟာကို သူတို့ဖာသာ ပွတ်ပြီး အရည်ထုတ်ပစ်တာလေ” 

လို့ ပြောတယ်။ 

“ သြော်..” 

လို့ပဲ ကျွန်မပြောလိုက်မိတယ်။ သူလည်း အပြန်လမ်းမှာ သူ့ဟာကြီးထောင်နေရင် အတူသွားတဲ့ သူပါ ရှက်ရမယ် ဆိုပြီး ကွင်းတိုက်ထုတ်ပလိုက် လို့ ပြောလိုက်တော့ ကောင်လေးက အံ့သြသွားသတဲ့။ ဘယ်လိုသိသလဲပေ့ါ။ ဒါနဲ့ပဲ သူလည်း ဆရာမကြီးပုံစံ ဆက်ဖမ်းလိုက်သတဲ့။ ကောင်လေးလည်း သူ့ရှေ့မှာ ကွင်းတိုက်သတဲ့။ ကျွန်မလည်း စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ဘယ်လို တိုက်သလဲ လို့ မေးမိတော့.. 

“ လက်နဲ့ပေ့ါ..ဟဲ့” 

တဲ့။သူ့ဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပုဆိုးကိုလှန် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီချွတ်သတဲ့။ အဲ့ဒိမှာ သူလည်း ယောက်ျားပစ္စည်းကို အရှင်လတ်လတ် မြင်ဖူးတော့တာပဲတဲ့။ 

“ နင်သိလား ..ရှေ့ က အရည်ပြားက ပွင့်ပြီး အထဲက ထိပ်ဖူးကြီးက ထွက်လာတယ်” 

တဲ့။ ကျွန်မမျက်လုံးထဲ ခဲအိုရဲ့ ဟာကြီးကို ရုတ်တရက် မြင်ယောင်လိုက်မိတတယ်။ 

“ အဲ့ဒါကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး တိုက်တော့ ခဏ နေတော့ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီး ပြန်ငြှိုးသွားရော” 

တဲ့။ မထွက်လို့ မရဘူးလေ။ 

“ သူက ငါ့ကို လုပ်ချင်နေတာလေ “ 

ဆိုပြီး ပြောတယ်။ 

“ နင် သိလှချည့်လား..” 

ဆိုတော့ သူအပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးသတဲ့လေ။ 

“ ဘယ်လိုလုပ် ကြည့်ဖူးသလဲ ” 

ဆိုတော့ 

“ တောင်ကြီး က သူ့ အမျိုးတွေ အိမ်သွားနေတုန်းက သူ့အကိုတွေ ခိုးကြည့်တာ ကို သူတို့ချောင်းကြည့်တာတဲ့။ သူတို့က သန်းခေါင်ကျော် ငါတို့ အိပ်ချိန်မှ ကြည့်တာ ဟ၊ ငါကလည်း ရှူးထွက်ပေါက်ရင်းစပ်စုရာက တွေ့သွားတာပေ့ါ” တဲ့။

အဲ့ဒီ အကြောင်းတွေပြောပြီးတော့ ကျွန်မ ရေချိုးခန်းဝင်ရတယ်။ ဟန်မပျက်ပေါ့။ စကားပြောနေရင်း ဟိုနေရာက စိမ့်ခနဲ စိမ့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားလို့ ပြန်ကြည်ရတာ။ ပင်တီဟာ အတော်လေးကို စိုရွှဲနေ တာကိုတွေ့ရတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပွတ်လိုက်မိတိုင်း မိန်းမောစရာ။ စိတ်ထဲ အတော်အောင့်အီးထားပြီး ညရောက်မှ စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်ပစ်လိုက်ရတယ်။

..................................................................

ဆယ်တန်း ကျောင်းတက်တော့ သူတို့ သိပ်လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ဖြစ်ဘူး။ သူကလည်း အတွေ့ မခံ ရဲဘူးလေ။ မတော် တဆ သူလည်း မထိန်းနိုင်ဘဲ လွန်သွားရင် ပြဿနာ ဖြစ်မှာကိုး။ သူ့ကောင်လေး ခမျာ လက်ကလေးပဲ ကိုင်ရရှာတယ်ပေါ့။ ဆယ်တန်း ဖြေပြီး ၃ ရက် လောက်နေတော့ ကောင်လေးက တွေ့ချင်တယ် ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်တယ်။ ဖုန်းက တော့ လူကြီးတွေ မရှိရင် မရှိသလို ပြောဖြစ်ကြ အီစီကလီ ရိုက်ကြတာကိုး။ သူကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလိုက်သတဲ့။ ဒီတော့ ကောင်လေးက မလွန်ကျူးရပါစေဘူးလို့ ကတိပေးသတဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ နောက်ရက် ချိန်းလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခေါက်လည်း အဲ့ဒိ ပန်းခြံဘက်ပဲ။

ချိန်းတွေ့ရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို နှစ်ယောက်စလုံးသိနေကြ တော့ သွက်သွက်လက်လက်ပဲတဲ့။ ကောင်လေးက အခင်းတွေဘာတွေယူလာသတဲ့။ မုန့်တွေဘာတွေ ဝယ်လာသတဲ့။ ထီးနဲ့ကာပြီး နို့လှန်ပေးတယ်ပေ့ါ။ ကောင်လေးက စိတ်တိုင်းကျ စို့တော့တာပဲတဲ့။ 

“ ငါ့မှာ ကလေးအမေ...ကျ နေတာပဲ” 

လို့ ပြောတယ်။ နောက် ဗိုက်ကို နမ်းသတဲ့။ သူ့လျှာနဲ့ ငါ့ချက်ကို ကလိတာများ ယားလိုက်တာ တဲ့။ အဲပြီးတော့ ဗိုက်အောက်ကို နမ်းတော့တာပေ့ါ။ 

“ နင်သိလား .. ငါ့ဟာကလည်း စိုနေပြီ” 

တဲ့။ ပြီးတော့ ကောင်လေးက ထမီကို ခိုးဖြည်တယ်တဲ့။ သူက သတိ မလွတ်တော့ ဆက်ဖြည်လို့ မရဘူး။ သူ့ရင်ဘတ်ကို မျက်နှာကြီးကပ်ပြီး....

“ သွယ့်ဟာကို ကြည့်ချင်တယ်” 

ဆိုပြီး ပြောသတဲ့။ ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်ရမယ်နော်...လို့ ပြောတော့ ခေါင်းငြိမ့်တာနဲ့ ပြလိုက်သတဲ့။ 

“ ဟဲ့ ဘယ်လို ပြလိုက်သလဲ” 

လို့ မေးတော့ 

“ လှန်ပြတာပေါ့ဟ..” 

လို့တုံးတိတိ ဖြေတယ်။ နောက်တော့မှ ဆက်ပြောတယ်။ 

“ ဘောင်းဘီကို အရင် ချွတ်ပြီး သစ်ပင်ကို မှီထိုင်ပေါ့... ပြီးတော့ပေါင်ကို ကားပြီး ထမီကို ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်လိုက်တာတော့… “

ကြည့်ရာကနေ လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်သတဲ့။ ကောင်လေး လက်တွက တုန်နေသတဲ့။ သူ့လက်နဲ့ ငါ့ဟာကို ထိတော့ အတော် ကောင်းတာဟာ လို့ လုံးစေ့ပတ်စေ့ ပြောတယ်။ သူပြောတာ မှန်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိနေတယ်လေ။ နောက် ရုတ်တရက်ကြီး သူ့ဟာကို ငုံနမ်းသတဲ့။ သူလည်းလန်းဖြန့်သွားပြီး ထမီပြန်ချ လူချင်းခွာပေ့ါ။ ပြီးတော့ ကောင်လေးကို ကွင်းတိုက်ပြီး သူ့ဟာတွေကို ထုတ်ခိုင်းရသတဲ့။ သွေး အေးသွား မှ ပုံမှန် အာလပသလာပတွေ ပြောကြပေါ့။ အဲ့ဒိမှာ သူရှူးပေါက်ချင်လာသတဲ့။ အိမ်သာကလည်း အဝေးကြီး သွားလိုက်ပြန်လိုက်နဲ့ ဆိုတော့ ကောင်လေးက ..

“ အနားမှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ဒီမှာပဲ ပေါက်လိုက်ပေါ့..” 

ဆိုပြီးပြောတယ်။ အစတော့ သည်းခံနေသေးပေမယ့် အအေးသောက်ထားခဲ့တာ များတော့ သူလဲ မအောင့်နိုင်။ ဒီအချိန်ကျ မှ အိမ်သာသွားလည်း ဝေးလွန်းလို့ လမ်းမှ ထွက်ကုန်မှာ လည်းစိုးတယ်။ မနေနိုင်အောင် ပေါက်ချင်လာတယ်။ 

ဒါနဲ့ပဲ ခပ်လှမ်းလှမ်းက ခြုံနား တိုးပြီး သူ့ရှေ့တင်ပဲ ပေါက်သတဲ့။ 

“ နင်ကလည်း ဟယ်..” 

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက 

“ နို့လည်းအစို့ ခံရပြီးပြီ အဖုတ်လည်း အကြည့်ခံရပြီးပြီ ဆိုတော့ မထူးတော့ပါဘူး ..ဆိုပြီး ဘေးခြုံဘက် လှည့်ပြီးရှူးပေါက်တာပေါ့” 

တဲ့။ တင်ပါးကို မမြင်ရအောင် ထမီကို လုံအောင်ချပြီး ပေါက်တာကို နောက်ကနေ ထမီလှန်ပြီး တင်ပါးကို ပွတ်သတဲ့လေ။ 

“ သေးတောင် ဖြောင့်ဖြောင့် မထွက်ဘူး” 

လို့ ပြောတယ်။ နောက်တော့ ကောင်လေးက ဆယ်တန်းအောင်နဲ့တင် သင်္ဘော လိုက်သွားတယ်တဲ့။ အဲ့ဒီ အခေါက် ကသူတို့လွတ်လွတ် လပ်လပ် နောက်ဆုံးတွေ့ခဲ့ရတာပဲတဲ့။ သူက ပြောတယ်။ နောက်လထဲ သင်္ဘောက ပြန်လာတော့ မှာ တဲ့။ သူ့ပုံစံက အတော့ကို စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပါပဲ။ ချစ်ကြရတော့မှာပေါ့လို့ ကျွန်မစိတ်ထဲ တွေးမိတယ်။

နောက်လ သူ့ကောင်လေး ပြန်လာတော့ ကျွန်မနဲ့ မြို့ထဲမှာ ချိန်းပြီး မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ရည်ရည်မွန်မွန် နဲ့ လူရည်သန့်လေးပုံပါပဲ။ သည့်နောက်ပိုင်း သွယ်သွယ်နဲ့ ကျွန်မ ပုံမှန်စာ ချိန်း မကျက်ဖြစ်တော့ဘူး။ သူ့ ရည်းစား နဲ့ အချိန် ပေးရတာကိုး။ နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲ ဖြေခါနီးမှာ သူ့ကောင်လေး သင်္ဘော တက်သွားတယ်။ ကျွန်မ နဲ့  သက်သက် ပြန် တွေ့ဖြစ်ကြတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အောင်စာရင်း မထွက်သေး အလုပ်မရှိသေး တော့ လှည်းတန်းမှာ အင်္ဂလိပ်စာ သင်တန်း အတူ တက်ကြရင်းနဲ့ပေ့ါ။

“ ဟဲ့ ငါတို့ နှစ်ယောက် လက်ထပ်တော့မယ်” 

တဲ့။ မိဘချင်းလည်း စကားပြောပြီးပြီ တဲ့။ သူ့ အတော် ပျော်နေပုံပဲ။ စမ်းချောင်း ကျွန်းတော ဘက်မှာ တိုက်ခန်း တစ်ခန်း ဝယ်ထားတယ်တဲ့။ သူတို့ လက်ထပ်ပြီး နေဖို့ တဲ့လေ။ ဒါနဲ့ ..

“ နင် ဒီတစ်ခေါက် နို့ ဘယ်နှ ခေါက် တိုက်လိုက် ရသလဲ” 

လို့ နောက်လိုက်တော့ သူအတော်လေး ရှက်သွားပုံပဲ။ နောက်မှ ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။ 

“ ငါ ရရစ်နဲ့ ပြိုလိုက်ပြီ ဟ ..” 

တဲ့။ ကျွန်မ သိပ်တော့ မထူးဆန်းမိဘူး။ သူတို့ က လက်ထပ်တော့မှာကိုး။ ကောင်လေး ရှိနေတုန်း နှစ်ဘက် မိဘကို သူတို့ တွေ့ကြတယ်။ ပြီးတော့ တိုက်ခန်း ၀ယ်ဖို့ သူတို့ အတူ သွားကြည့်ကြတယ်။ စိတ်ကြိုက် အခန်းလေး တွေ့တာနဲ့ ၀ယ်လိုက် ကြတယ်ပဲ ဆိုပါစို့။ အဲ့ဒိ အခန်း က သူတို့ရဲ့ ချစ်ဗိမာန် ဖြစ်လာပါလေရော။ ပန်းခြံတွေ ဘာတွေ မှာ ချိန်းတွေ့စရာ မလိုဘဲ အခန်းမှာပဲ ချိန်းတွေ့ကြတာပေ့ါ။ အစောပိုင်းက တော့ ချိန်းတွေ့ရင် ထုံးစံအတိုင်း နမ်းကြ နို့လှန်တိုက် နဲ့ ကိုင်ကြ ပြုကြပေါ့။ အစောပိုင်း ရက်တွေမှာ အ၀တ် အစားတွေနဲ့ မကြေမမွအောင် ကရုစိုက်ကြပေမယ့် အတွ့ အကြုံရလာတော့ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ အ၀တ်အစား တန်းချွတ် ကြတော့တာပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ။ 

“ နင်သိလား ပထမတော့ ရှက်တယ်ဟ နောက်တော့ မထူးဆန်း တော့ဘူး.... ပြီးတော့ လွတ်လပ် ပြီး သာယာ ဖို့ ကောင်းတယ်ဟ” တဲ့။

“ သူက ကွင်းတိုက်တဲ့ အခါ ငါ့ ဟာကို ကြည့်ပြီး တိုက်ချင်တယ်တဲ့ .. ငါလည်း နံရံကို မှီထိုင်ပြီး လှန်ပြရတာပေ့ါ. အဲ့ဒါ သူ့ ဟာ တွေက ထမီကို စိုကုန်တယ်လေ” 

လို့ စီကာပတ်ကုံး ပြောပြတယ်။ နောက်ပိုင်း အဲ့ဒိလို ပေမကုန်အောင် ထမီကို ချွတ်ပေး လိုက်ရာက အကုန်ကျွတ်ကုန်တာပဲ လို့ ပြောတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ယုံကြည်ရဲ တင်းလာ ကြတဲ့ ပုံပါပဲ။

နောက် ပိုင်းကျတော့

“ သူ့ ဟာကို ငါ့ အ၀ကို ချိန်ပြီးလုပ်တယ်… “ တဲ့။ 

“ နင့် ဟာကို အရည်တွေပေကုန်မှာပေ့ါ” 

လို့ ပြောတော့

“ ပေကုန်တာပေ့ါ.... ငါ့ဟာ တင်မကဘူး ဗိုက်တွေရော ဆီးစပ် တွေရော အကုန်ပဲ” တဲ့။ 

“ သူတို့ဟာက ပန်းထုတ်ရင် အကုန်ပေကုန်တာပဲ” တဲ့။ 

“ နင်သိလားသူတို့ ဟာ က အဖြူရောင်သက်သက် မဟုတ်ဘူး.. ခပ်ပြစ်ပြစ်နဲ့ ထမင်းရည် လိုပဲ” တဲ့။ 

အဲ့ဒီလောက် အထိတော့ ကျွန်မအသေးစိတ် မသိသေးပါ။ မျက်စေ့ထဲ တော့ ထမင်းရည် ဖြူဖြူ တွေကို ပြေးမြင်မိလိုက်တယ်။

“ အဲ့လိုပြီးကြ ရင် ရေချိုးခန်းထဲ ၀င် ရေဆေးကြ သူ့ဟာကိုယ့်ဟာ ဆေးပေးကြ တာပေ့ါ” တဲ့။ 

“ ဟယ်… နင်တို့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ် နေကြတာပေ့ါ” 

လို့  ပြောတော့ .. သူက ရယ်တယ်။ ကိုယ်၀န်ရမှာ မကြောက်ဘူးလား လို့ မေးလိုက်တော့ 

“ စိုးတော့ စိုးရိမ်တယ်...အပြင် မှာ ပေရုံလောက်နဲ့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး ဟာ.. “ 

လို့ သူက ပြောတယ်။

“ ပြီးတော့လေ.. “ 

ဆိုပြီး သူက စကားဆက် မလိုလုပ်ပြီး မှ ဆက်မပြောတော့ဘူး။ ကျွန်မက ထပ်မေးမှ… 

“ ပြီးတော့လေ.. သူက ငါ့ ဟာကို နမ်းတယ် သိလား.. .” တဲ့။

ရေချိုးခန်းထဲ သွား ပြီး ဆေးကြော သန့်စင်ပေးရတယ်။ ပထမ စနမ်းတော့ ဘယ်နေရာက ဘယ်လို ဖြစ်မှန်းမသိဘူး တဲ့။ ပထမ နမ်းတယ် နောက်တော့ လျှာနဲ့ လျက်တယ်။ ပြီးတော့ 

“ ငါ့အစေ့ကို စုတ် တယ် ..” 

လို့ သူပြောလိုက်တော့ ကျွန်မ ဟာကို ကျွန်မ ကျုံ့လိုက် မိတယ်။ 

“သူလျက်ရင် ငါ့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင် ဘူး...အသံထွက် အော်မိတာပဲ “ 

လို့ပြောတယ်။ ကျွန်မ မျက်စေ့ထဲ အစ်မနဲ့ ခဲအိုတို့ လုပ်နေကြတဲ့ ပုံကို ပြေးမြင်မိတယ်။ နောက်ရက်တွေကျတော့ သူပါ အလိုတူ အလိုပါ ဖြစ်ရာက ကောင်လေးရဲ့ ဟာကို သူကပြန် စုပ်ပေး တာတွေဖြစ်ကုန်တယ်တဲ့။ 

“ ပထမတော့ ရွံသလို စိတ်ထဲ ဖြစ်ပေမယ့် အဲ့ဒိ အချိန် မှာ အဲ့ဒါကို ပါ ကိုင်ချင် တာ၊ ညှစ်ချင်တာ၊ ပွတ်သပ် ကစားချင်တာမျိုး စိတ်ထဲ ဖြစ်လာတာဟ…” 

လို့ ပြောတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲ တော့ သိပ် မသထီ ဖြစ်မိပေမယ့် သူကို ဘာမှ ပြန်မပြော ဖြစ်လိုက်ဘူး။ လူကြီးတွေနဲ့ တွေ့ လက်ထပ် ဖို့ စီစဉ်ပြီး နောက်ပိုင်း သူ့ ကောင်လေးက တကယ် လုပ်ချင်တယ်လို့ ပြောလာတယ်တဲ့။ သူက လက်မထပ်ခင် ကိုယ်၀န်ကပ်မယ် လို့ပြောတော့ ကောင်လေးက ကွန်ဒုံးလည်း မစွပ်ချင်သလို သူ့ အထဲ မှာပဲ ထည့်ချင်တယ် ဆိုပြီးပြောသတဲ့လေ။ ဒါနဲ့ ရက်တွက် ပြီး ရွေးရသတဲ့။ ဘာရက်တွက်တာလဲ လို့ မေးတော့ 

“ ကိုယ်၀န် မရနိင်တဲ့ရက်လေ ဟာ နင်မသိဘူး လား” 

လို့ ပြန်မေးတယ်။ ကျွန်မ မသိတာ အမှန်ပါပဲ။ ဒါနဲ့ ပဲ ရာသီ စက်၀န်းကို အခြေခံပြီး ကိုယ်၀န် မရနိုင်တဲ့ ရက်တွက်တာကို သူက ပြောပြတယ်လေ။ နင်က ဘယ်လို သိတာလဲ ဆိုတော့.. ဖိုမ ပညာပေး စာအုပ် တွေဘာတွေမှာ ပါတယ်တဲ့လေ။ နင်ဖတ်သင့်တယ် ဆိုပြီး အဲ့ဒီနေ့က ဒေါက်တာမောင်မောင်ညို ရဲ့ ဖိုမ ဆက်ဆံရေး စာအုပ်ကြီးပေးလိုက်တယ်။ အိမ်ကို အဲ့ဒိစာအုပ်ကြီး သယ်လာတာ ကျွန်မအတွက် ဗြဟ္မာ့ ဦးခေါင်း ကြီး သယ်လာရသလိုပါပဲ။

ဒါနဲ့ပဲ သူတို့ ရက်တွက် သတ်မှတ်လိုက်သတဲ့။ စိတ်ထဲမှာ နေ့ကောင်းရက်သာ ရွေးသလိုပါပဲ လားလို့ တွေးမိပါတယ်။ အဲ့ဒိရက်မှာ သူ့ အပျိုဘ၀ ဆုံးတာပါပဲ။ 

“ နင်သိလား ခပ်တုံးတုံးကြီးတစ်ခုနဲ့ ထိုးသလိုပဲ အစပိုင်းမှာ စပ် တယ် နာတယ် ဟ..” တဲ့။ 

“ သွေးစလေးတွေ ထွက်တယ် ပြီးတော့ မိန်းမကိုယ် အောက် က အသားစွန်းကွဲ ပြတ်သွားတာ …” 

လို့ ပြောတယ်။ အိမ်အပြန် ကားပေါ်မှာ ထိုင်မစီးနိုင်လို့ မတ်တပ်ရပ် စီးရ တယ် တဲ့။ 

“ နင့် ဟာ ကျယ်သွား မှာ ပေါ့” 

လို့ ပြောတော့၊ 

“ ကျယ်သွားတာပေါ့ဟ .. သိပ်တော့ သိသိသာသာ မဟုတ်ဘူး “ 

လို့ ပြောတယ်။ သူပြောတာကို သိပ်တော့ နားမရှင်းလှဘူး။ လက်သန်း လုံးလောက်ပဲ ရှိတဲ့ ကျွန်မှာ ဟာလေးထဲ ဒါကြီး ၀င် ရင် သိသိ သာသာ ကြီး ကျယ် သွားရမှာ ပေ့ါလို့ စိတ်ထဲ ထင်ထားတာပါ။  ပြီးတော့ 

“ သူတို့ဟာ တွေက ပြန်ထွက်ကျတာပဲ .. “ တဲ့။

သူ့ကောင်လေး သင်္ဘော ပြန်မထွက်ခင် သုံးရက်ဆက်တိုက်ဆိုသလို လုပ်ကြတယ်တဲ့။ တစ်ရက်တည်း ၂ ကြိမ် လောက်တောင် လုပ်ဖြစ်ကြတယ်လို့ ပြောတယ်။

“ သူစိတ်တိုင်းကျ ငါ့ ကို....လုပ်သွားတာ” 

လို့ ပြောတော့ ဘယ်လို စိတ်တိုင်းကျတာလဲ လို့ မေးမိတယ်။ 

“ ငါ့ ပေါင်ကို ဖိဖြဲ သူ့ပခုံးနဲ့ဖိထားပြီး အပေါ်က နေ လုပ်တာဟာ… ပြီးတော့ နို့တွေကို ဆွဲဆွဲပြီး လုပ်တာ .. ဆောင့်ဆောင့် ပြီးချတာ ဟ .. ပေါင်ရင်းနဲ့တင်ပါးချင်းရိုက်တဲ့ အသံတွေတောင် ထွက် တယ်...” တဲ့။ 

မနာဘူးလား...ဆိုတော့ သူက.. ခပ်ပြုံးပြုံးရယ်။ 

“ နာမနာ နင့်ဘဲက နင့်ကို လုပ်တဲ့အခါ သိလိမ့်မယ်” 

လို့ ပြန်ပြောတယ်။ 

“ လေးဘက်ရော ထောက်လိုက် ရသေးလား” 

ဆိုတော့ 

“ ဟင့်အင်း” 

လို့ ဖြေတယ်။ ပြီးတော့ သူက ရုတ်တရက်

 “ နင်လဲ အသင့်ပြင်ထားပေါ့” 

လို့ ပြောတော့ 

“ ကောင်မ .. “ 

လို့ပဲ ကျွန်မ ပြန်ပြောမိလိုက်တယ်။ ကျွန်မ မျက်နှာ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ သွယ်သွယ် အိမ်ထောင်ကျပြီး သွားတဲ့ နောက်ပိုင်း အဆက်အသွယ် ပြတ်သလောက်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်မလည်း ကုမ္ပဏီ တစ်ခု မှာ စာရင်းကိုင် အလုပ်ရတယ်။ ရည်းစား မရသေးဘူး။ ကိုယ့်ရုပ်ရည်က ရွက်ကြမ်းရည် ကြိုမို့လား၊ ဒါမှ မဟုတ် ဘယ်လို အကြောင်းကြောင့်လား ဆိုတာတော့ မပြောတတ်ဘူး။ ရည်းစား စကား ပြောမယ့်သူ မရှိ။

အလုပ်လုပ်ပြီး ၆ လလောက် ကြာတော့ အိမ်ကို အမျိုးသား တစ်ယောက် အ၀င် အထွက် ရှိလာတယ်။ ကျွန်မ ခဲအိုရဲ့ သူငယ်ချင်းပါ။ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်တယ်လေ။ သူ့ကုမ္ပဏီက ရန်ကုန်မှာ လုပ်ငန်းခွဲ လုပ်ဖို့ အတွက် ရောက်လာတာလို့ သိရတယ်။ အသားလတ်လတ် နဲ့ အရပ်အမောင်းပုံမှန် ပဲ ရှိတဲ့သူက သပ်သပ်ရပ်ရပ် နေတတ်ပုံပဲ။ စကားပြော လေးနက်ပြီး ဘာသာရေး နိုင်ငံရေး ဗဟုသုတစုံပုံရတယ်။ အိမ်ကို ရောက်တိုင်း ဖေဖေနဲ့ ဘာသာရေး အကြောင်းပြော ခဲအိုနဲ့ နိုင်ငံရေးနဲ့ သူ့အလုပ် အကြာင်းပြော ကြတာပေါ့။ စနေ တနင်္ဂနွေတိုင်း အိမ်ကိုလာလာ လည်တယ်လေ။ သူ့အိမ်ကကျွန်မတို့နဲ့ သိပ်မဝေးတာလည်း ပါတာပေ့ါ။ အဓိက က အစ်မတို့ လင်မယားဆီကိုပေ့ါ။ မေမေကလည်း သားသား.. နဲ့။

တစ်ရက် စနေမှာ သူရောက်လာတယ်။ ဖေဖေနဲ့ မေမေက အလှူ သွားပြီး အစ်မတို့ လင်မယားက သူတို့ကလေး ကျောင်း ကပွဲ သွားစရာ ရှိသတဲ့။ အဲ့ဒိနေ့ အိမ်မှာ သူနဲ့ ကျွန်မနဲ့ ကျန်ရစ်ခဲ့တာပေ့ါ။ သူ့အတွက် ကော်ဖီဖျော်ပေးပြီး ဧည့်ခံတော့ သူက ကျွန်မနဲ့စကားပြောချင် တယ်တဲ့လေ။ ခပ်တိုတိုပါပဲ။ ရည်းစားရှိသလား ရည်ရွယ်ထားတဲ့သူရှိသလားတဲ့။ စိတ်ထဲတော့ အတော်လေး ဒေါသဖြစ်မိတယ်။ သူမေးစရာ စကားမဟုတ်ဘူးလေ။ 

“ အခုအထိ မရှိသေးဘူး နောက်တော့ ပြောတတ်ဘူးနော်” 

လို့ ဖြေလိုက်တော့ သူက ကျွန်မကို လက်ထပ် ချင်ပါသတဲ့။ ရုတ်တရက် ဆိုတော့ ပူထူသွားတယ်။ ထွက်ပြေးရင်ကောင်းမလားတောင် တွေးမိတယ်။ အိမ်မှာကလည်း နှစ်ယောက်တည်း။ သူ့ ပုံစံကလည်း အေးအေး ဆေးဆေးပဲ။ ဒါနဲ့ ကျွန်မကလည်း မယုတ်မလွန် ဖေဖေ မေမေ တို့က သဘောတူရင် မငြင်းပါဘူး လို့ ဖြေလိုက်တယ်။ တကယ်တော့ သူ့ကို ကျွန်မ ငြင်းလည်း မငြင်းချင်ဘူး။ စိတ်ထဲမှာ သဘော ကျမိသလိုပဲ။

သူကလည်း စိတ်မြန်ပါ့။ နေ့လည် ဖေဖေနဲ့ မေမေတို့ ပြန်လာတော့ ကျွန်မကို လက်ထပ်ချင်ပါတယ် ဆိုပြီး ပြောသတဲ့လေ။ ညကျတော့ မေမေက ကျွန်မကို မေးတယ်။ အမလေး သူ့ သဘောကျတဲ့သူ ဆိုတော့ အမွှမ်းလေးနဲ့ နိဒါန်း ပျိုးပြီး မေးတာ။ ကျွန်မကလည်း 

“ မေမေတို့သဘော တူရင် မငြင်းပါဘူး” လို့ ပြောလိုက် တယ်လေ။

.........................................................................................................................

အိပ်မက်အိမ်

အဲ့ဒီနေ့က စပြီး သူ့ကားနဲ့ ကျွန်မကို အလုပ် အကြိုအပို့လုပ်တယ်။ သူက ဆင်မလိုက်မှာ သင်တန်းတက်နေရ တယ်တဲ့။ သင်တန်း အဆင်းကျွန်မကို ဝင်ကြိုတာပေါ့။ ပထမတော့ ခပ်ရွံ့ရွံ့ တစ်ပတ်လောက် ကြာ တော့ ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ ရင်းနီးလာတယ်။ သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်း၊ သူ့အလုပ်အကြောင်း ကိုယ့်အလုပ် အကြောင်း၊ သူ့အမြင် ကိုယ့် အမြင် စတာတွေ ပေါ့။

တစ်ရက် ရုံးစောစော ဆင်းတာနဲ့ သူက အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောချင်တယ် ..ဆိုပြီးလှည်းတန်း ဘက်က တိုက်ခန်းကျယ်တစ်ခုကို ခေါ်သွားတယ်။ လေးလွှာမှာ ရှိတဲ့ အဲ့ဒိတိုက်ခန်းက သူအိမ်ထောင် ပြုရင် နေဖို့ဝယ်ထားတာ ဆိုပြီးပြောတယ်။ 

“ ဒါက ကျွန်တော့..လုပ်အားနဲ့ ၀ယ်ထားတာဗျ” 

ဆိုတဲ့ စကားပြောဟန်ကို သဘောကျမိတာပါပဲ။ သူ့မိဘတွေကိုလည်း သူတို့ နေတဲ့ တာမွေဘက်မှာ အလားတူတိုက်ခန်းတစ်ခန်း ဝယ်ထား ပေးပြီးပြီတဲ့လေ။ တိုက်ခန်းက အခန်း မဖွဲ့ရသေးဘူး။ ကြမ်းကိုပါကေးခင်းထား တာပဲ ရှိသလို ဘာပရိဘောဂ ဘာပစ္စည်းမှ မရှိသေးဘူးလေ။ ကွာလတီ ကောင်းပြီး ကျယ်ဝန်းတယ်။ သူက အခန်းကို ဘယ်လိုဖွဲ့မယ်ဆိုပြီး အိမ်ပုံစံနဲ့ ချပြတယ်။ ကျွန်မအမြင်နဲ့ စိတ်ကူးကိုလည်း မေးတယ်လေ။ 

ကျွန်မလည်း အရင်ကတည်းက ရှိတဲံစိတ်ကူးလေးကို ပြောတာပေ့ါ။ ဘုရားခန်း ကိုသီးခြားထားမယ် အိပ်ခန်းကို နှစ်ခန်းဖွဲ့မယ်။ အခန်းကြည့်ပြီး လက်ဆေးမယ်..လုပ်တော့ ဆပ်ပြာတောင် ဘာဆိုဘာမှ မရှိ။ ဖုန်အလိမ်းလိမ်း တက်နေတဲ့ ကြမ်းပြင်ကို နင်းလိုက်တိုင်း ခြေရာတွေ ကျန်ရစ်တာကို ကြည့်ပြီး အခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ စကားစမိတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ လာမယ့် ပိတ်ရက်မှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြဖို့ တိုင်ပင်မိကြတာပေ့ါ။

နောက်တပါတ် စနေပိတ်ရက်ကျတော့ ကျွန်မတို့လိုတဲ့ ပစ္စည့်အချို့ အရင်ဝင်ဝယ်ကြတယ်။ ဆပ်ပြာ တစ်ရှုး တံမြတ်စည်း စသဖြင့်ပေါ့။ အခန်းက ဖုန်အလိမ်းလိမ်းနဲ့ ဖြစ်နေတာကိုး။ အဝတ်အပိုတစ်စုံစီ ယူလာကြတယ်။ သန့်ရှင့်ရေးလုပ်မှာကိုး။ အခန်းရှင်းကြတော့ အရင်ဆုံး အဝတ်လဲရတော့မယ်။ အဲဒီမှာ အခက်တွေ့တော့တာပဲ။ အခန်းမှ မဖွဲ့ရသေးတာ။ သူက ရေချိုးခန်းထဲ့ ဝင်လဲခိုင်းတယ်။ အဝတ်လဲပြီး ထွက်လာတော့ သူလဲ လဲပြီးနေပြီ။ ပုဆိုးဟောင်း တီရှပ်အဖြူနဲ့။

အဲဒီနေ့က ဖုန်တွေကို အတော်ရှင်းလိုက်ရတယ်။ ရှင်းလင်းသွားတော့ စိတ်ထဲပျော်သွားတာပဲ။ ဒီအခန်းက ကျွန်မပိုင် အခန်းဖြစ်တော့မှာကိုး။ ရှင်းပြီးတော့ သူစားစရာ ထွက်ဝယ်တယ်။  ပြန်လာတော့ စားစရာ အပြင် ရေချိုးဆပ်ပြာ ခေါင်းလျှော်ရည်နဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ နှစ်ထည်ပါဝယ်လာတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေနဲ့မို့ မစားခင် ရေအရင်ချိုးဖို့တဲ့။ရေချိုးဖို့မပါဘူးဆိုတော့ သူကရယ်တယ်။ တိုက်ခန်းထဲမှာ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ချိုးလိုက်လေတဲ့။ ကျွန်မလည်းရှက်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟုတ်တာပဲလေ။ ရေချိုးခန်းထဲ ကိုယ်တုံးလုံး ချိုးကြတာပဲဟာ။ သူက ကျွန်မကို အရင်ချိုးခိုင်းတယ်။

ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်ပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ် ရေလောင်းပြီးမှ သတိရတယ်။ လဲဖို့အ၀တ် ယူမလာမိဘူး။ ဒါနဲ့ ထမီ ရင်လျားပြန်၀တ် ထွက်ပြီး တန်းမှာ လွားထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ပြန်ယူရသေးတယ်။ ရေချိုးရင်း ပေါင်ကြားထဲက ဟာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ တွးမိတယ်။ ဒီတိုက်ခန်းမှာ ငါ့ အပျိုဘ၀ ဆုံးတော့မှာပါလားလို့။ ဒီလူကြီး လုပ်တာ ငါခံရတော့မှာပဲ ပေါ့လေ။ အဲ့ဒိလို တွေးမိတော့ စိုးရွံ့ သလိုလို ယားလာသလိုလို ခံစားရတတယ်။

ရေချိုးပြီးတော့ အဝတ်တွေဝတ်ဖို့ ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းခံကရေစိုသွားပြီ ။ ပြန်ဝတ်ဖို့ရာ အဆင်မပြေဘူး၊ ရေစင်အောင်သုတ်ပြီး ထမီပဲဝတ်လိုက်တယ်။ ပြန်ထွက်လာတော့သူက မီးဖိုခန်းထဲမှာ ကြိုးတန်းနှစ်တန်း တန်းထားတယ်။ အမြင့်ကြိုးတန်က အင်္ကျီအနိမ့်က အတွင်းခံနဲ့ ပုဆိုးထမိန်တွေ အတွက်တဲ့၊ ကျွန်မအဝတ်တွေကို လွှားရင်း အတွင်းခံကို လွှားဖို့မဝံ့မရဲဖြစ်နေတုန်း သူက လှမ်းမှာသာ လှမ်းလိုက်ပါ အဝတ်အစားပဲဟာ ဆိုပြီး ပြောတယ်။ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုကိုလည်း လွှားထားတယ်လေ။

သူရေချိုးနေတုန်း ကျွန်မက ထမင်းစားဖို့ပြင်ရတယ်။ ကြမ်းပေါ်မှာပဲ ဖေါ့ဗူးလေးတွကို စီပေ့ါ။ ခင်းစရာသတင်း စာကလည်းမရှိ။ ထမင်းစား ကြရင်း စကားတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ သူ့ အလုပ်အကြောင်း ပြော ကျွန်မအလုပ် အကြောင်းမေးပါ့။ ဆရာကြီးတော့ တော်တော် လုပ်မယ့်ပုံပါပဲ။

စားပြီးတော့ အမှိုက်ပြစ်ရင် အပြင်ထွက်ကြတယ်။ လှည်းတန်းထိပ်မှာ ခေါက်မွေ့ယာ တစ်ခုနဲ့ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံး၀င် ၀ယ်တယ်လေ။ စိတ်ထဲ ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်ကို အသိထဲက တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားမှာ တော့စိုးရိမ်မိတယ်။ တိုက်ခန်းပေါ် ပြန်ရောက်တော့ အခန်းထောင့်မှာ ခေါက်မွေ့ယာကို ခင်းပြီး ခေါင်းအုံးတွေကို ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်မကို နားနားနေနေ လှဲလိုက်အုံးတဲ့။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ရှေ့မှာ အလွဲတကူ ဘယ်လှဲ အိပ်ရဲပါ့မလဲ။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကလည်း ၀တ်မထားဘူးလေ။ 

အခန်းရှင်းထားလို့ပင်ပန်း ထားတာရယ် ထမင်းစားပြီးလို့ ဗိုက်လေးတာရယ်နဲ့ လူကလည်း အိပ်ငိုက်နေတာရယ်ကြောင့် သိပ် မခံနိုင်ဘူး။ လှဲအိပ်လိုက်မိတယ်။ သူကတော့ ကျွန်မဘေးမှာ နံရံကို မှီရင်းစကားတွေ ပြောပေ့ါ။ နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ အိမ်တွေကို ဆောက်တာ ဘယ်လို စံနစ်တကျ ရှိကြောင်း အခု တိုက်ခန်းကို လည်း အဲ့ဒီလို စံနစ်တကျ လုပ်ချင်ကြောင်း၊ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပွမနေဘဲ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းထားချင် ကြောင်းတွေပေါ့။ သူပြောတာကို နားထောင်ရင် ကျွန်မ အိပ်ပျော်သွားတယ်။

ရုတ်တရက် လန့် နိုးလာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ သူက ကျွန်မဘေး ကြမ်းပေါ်မှာ အိပ်နေတယ်။ စိတ်ထဲ မှာ အတော်လေး အားနာ သွားမိတယ်။ ကိုယ်က သာ သံသယ ရှိတာ သူက ကိုယ့်ကို ဘာမှ အခွင့်အရေးယူ မကြံစည်ဘူးပေ့ါ။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>


မတ်စ်ဝါဒီ (စ/ဆုံး)

မတ်စ်ဝါဒီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နေသန်

ထူးသိုက်သည် မတ်စ်ဝါဒီ တစ်ယောက်လို့ နေလင်း ကြားခါစက ထူးသိုက်ကို ကွန်မြူနစ် တစ်ယောက်လို့ ထင်ခဲ့မိသည် ။ ကားလ်မတ်စ်နဲ့ လီနင်ရဲ့ ကွန်မြူနစ်အတွေးအခေါ် ဝါဒတွေကို ကိုးကွယ် လိုက်စားတဲ့ လူတစ်ယောက်လားလို့ ထူးသိုက်နဲ့ တအားရင်းနှီးတဲ့ ချစ်ပန်းကို မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက ပြုံးစိစိနဲ့

“  နေလင်း . . မင်းထင်သလို မဟုတ်ဘူး …။ ထူးသိုက်က ကွန်မြူနစ်တစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး …။ သူက နိုင်ငံရေးကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ကောင် မဟုတ်ပါဘူး . . .။ သူက ဆော်သမား…။ ဆော်သမားမှာမှ ထူးခြားတဲ့ ဘူးသမား…။ ဆော်တွေကို ရှေ့ပေါက် တင်မကဘူး.. နောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်တဲ့ဘဲ…..။ မတ်စ်ဖွင့်တာ ဝါသနာကြီးလွန်းလို့ သူ့ကို မတ်စ်ဝါဒီသမား လို့ ဘော်ဒါအရင်းတွေက နောက်ပြီး ခေါ်ကြတာ…”

လို့ ရှင်းပြ ပြောပြလေသည် ။ နေလင်းသည် ရိုးသားကြိုးစားသူတစ်ယောက်မို့ လမ်းဘေးကကောင်တွေနဲ့ မပေါင်းတဲ့အတွက် လမ်းဘေးဝေါဟာရတွေကို ချစ်ပန်းလောက် သိပ်မသိဘူး ။ ချစ်ပန်းသည် ရှေ့မှီနောက်မှီ ကောင် ဖြစ်သည် ။ စာလည်း တအားဖတ်သည် ။ အသက်ကြီးကြီး လူတွေနဲ့လည်း ပေါင်းသည် ။ ဗဟုသုတကြွယ်တဲ့ ကောင် ။

ချစ်ပန်းက မတ်စ်ဖွင့်တယ်ဆိုတာ ဖင်ကိုချတာကို ပြောတာလို့ ရှင်းပြသည် ။ မိန်းမစိတ်ပေါက်တဲ့ မိန်းမရှာ ( သို့မဟုတ် ) အခြောက်တွေသာ ဖင်ချတာ မဟုတ်ဘဲ တဏှာကာမ အရမ်းပြင်းထန်တဲ့ ထူးသိုက်လို ဘဲတွေကလည်း ကောင်မလေးတွေကို ရှေ့အပေါက် မိန်းမအင်္ဂါ ( သို့မဟုတ် ) စောက်ဖုတ်ကိုသာမကဘဲ ဖင်စအိုပေါက်ကိုပါ လိုးကြသည်လို့ သေသေချာချာ ရှင်းပြလေသည် ။ မတ်စ်ဆိုတဲ့ စကားက ထောင်ထဲမှာ ထောင်ကျ အကျဉ်းသား အချင်းချင်း ဖင်ချတာကို မတ်ဖွင့်တယ်လို့ ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲရာက ပျံ့နှံ့လာတဲ့ စကားလို့ ရှင်းပြသည် ။ ရှေးရှေးကတော့ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်တာကို ထောင်ထဲမှာ ( အိုးစားဖွဲ့တယ် ) လို့လည်း သုံးနှုံးကြတဲ့အကြောင်း ချစ်ပန်းက ရှင်းပြသည် ။

“  ဒါဆို ထူးသိုက်က သူနဲ့ကြည်တဲ့ ရည်းစားဖြစ်တဲ့ ကောင်မလေးတိုင်းကို ဖင်ချတယ်တဲ့လား….”

လို့ ချစ်ပန်းကို တီးတိုး မေးကြည့်လိုက်တော့ ချစ်ပန်းက

“ အေး.. အဲ့လိုဘဲ ပြောတာဘဲ..။ ထူးသိုက်က ညာတော့ မညာတတ်ပါဘူး..။ သူက သူနဲ့ ညိတဲ့ ဆော်မှန်သမျှကို ဖင်မချတဲ့ဆော် မရှိဘူးတဲ့…..။ ဒါကြောင့် သူ ဟိုးတစ်နှစ်က ဆိုင်းရင့်စ်ဖက်က အိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆရာမနဲ့ တွဲတုန်းက ငါနဲ့ ဗိုလ်မောင်လည်း သူ့ကို လဖက်ရည်တိုက်ပြီး ကပ်မေးကြည့်ကြတယ်ကွ..။ ဆရာမကိုရော မတ်စ်ဖွင့်လိုက်သေးလား လို့…”

လို့ ပြောပြသည် ။ နေလင်းက

“  သူက ဘာပြန်ပြောလဲ ”

လို့ သိချင်ဇောနဲ့ အမြန်မေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက

“  သူက မတ်စ်ဝါဒီတစ်ယောက် တဲ့…။ သူနဲ့ညိရင် မတ်စ်အကုန်လုံး ဖွင့်တယ်..။ ဆရာမကိုလည်း မတ်စ်ကိုင်တယ် တဲ့…။ ထူးဆန်းတာက ဆရာမက သူနဲ့ကြမှ မတ်စ်ပွင့်တာ မဟုတ်ဘူးတဲ့…။ သူ့မတိုင်ခင်ထဲက အတွေ့အကြုံရှိတယ်တဲ့….”

လို့ ပြောပြတဲ့အခါ နေလင်း “ ဟာ…” ကနဲ ဖြစ်သွားရသည် ။ ချစ်ပန်းက နေလင်းကို အင်တာနက် အပြာဆိုက်တွေက ဖင်ချတဲ့ ဗီဒီယိုကားတွေကို ညွှန်ပြသည် ။ နေလင်းအတွက်ကတော့ အထူးအဆန်း ။ ချစ်ပန်း ပြောပြတဲ့ ဆရာမကို ကျောင်းထဲမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးတဲ့အခါ အိုးတောင့်တောင့်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ထူးသိုက်ဖွင့်တာ ဒီမတ်စ် ကြီးပါလားလို့ တွေးမိရင်း ပြုံးမိလေသည် ။

ချစ်ပန်းက ထူးသိုက်က ဖင်ချတာ အင်မတန် ကျွမ်းသည် ဆိုတာလည်း ပြောပြသည် ။ လက်ရှိတွဲနေတဲ့ သူတို့အတန်းက ခင်အေးရီ ဆိုရင် ထူးသိုက် ဖင်လုပ်တာကို ကြိုက်လွန်းလို့ တချိန်လုံး ဖင်ချခိုင်းနေသည်လို့ ထူးသိုက်က ပြောပြသည်တဲ့ ။ ခင်အေးရီနဲ့ နေလင်းသည် ကျောင်းက အနုပညာအသင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ခင်မင်ကြတော့ ချစ်ပန်း ပြောပြတာကို ကြားရတာ မယုံကြည်နိုင်အောင်ပါဘဲ ။

ခင်အေးရီသည် စာဂျပိုးရုပ် ။ မျက်မှန်ကြီးကြီး ထူထူနဲ့ ။ နေလင်းသည် ထူးသိုက်ကို ချစ်ပန်းနဲ့ ဗိုလ်မောင်တို့နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘော်ဒါဖြစ်လာတာပါ ။ ထူးသိုက်သည် ခင်မင်သူတွေများတဲ့ သဘောကောင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကြောင့် ကောင်မလေးတွေက စိတ်ဝင်စားတာကို ခံရတဲ့လူ ဆိုတာလည်း နေလင်း သိသည် ။ နေလင်းနဲ့ ရင်းနှီး ပတ်သက်တဲ့ ကောင်မလေးတွေထဲကတောင် ထူးသိုက်ကို စိတ်ဝင်စားကြပြီး ခင်မင်ချင်ကြတာကို တွေ့ဖူးသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ခင်မင်လာပြီးတဲ့နောက် သူ့ရဲ့ အဖုံးအနက်နဲ့ မှတ်စုစာအုပ်လေးမှာ ရေးထားတဲ့ ( သင်ကောင်းရင် ကျွန်ုပ် မဆိုးပါ… ဖင်ကောင်းရင် အဖုတ်မလိုးပါ ) ဆိုတဲ့ စာကြောင်းလေးကို တွေ့မိ ဖတ်မိတဲ့အချိန် ချစ်ပန်း ပြောပြဖူးတဲ့ ထူးသိုက်ဟာ မိန်းမတွေရဲ့ နောက်ပေါက်ဖွင့်ရတာကို ခုံမင်သည်ဆိုတာကို သတိရမိလိုက်သည် ။

ထူးသိုက်နဲ့ ပိုရင်းနှီးလာတော့ ထူးသိုက်က မတ်စ်ဖွင့်တဲ့ အကြောင်းတွေကို အကုန်လုံး အိတ်သွန်ဖာမှောက် အသေးစိတ်တွေ ပြောပြပါတော့သည် ။ နေလင်းလည်း မတ်စ်တခါမှ မဖွင့်ဖူးလို့ ထူးသိုက်ကို အားကျပြီး မတ်စ်ဖွင့်ချင်လာမိသည် ။ လတ်တလော နေလင်းနဲ့ ညိနေတာက ဝင်းသန့်သန့် ။ ဝင်းသန့်သန့်က အီကိုက ။

ဝင်းသန့်သန့်သည် မန္တလေးသူ ဖြစ်သည် ။ နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် ဝင်းပြီး သန့်သည် ။ ချမ်းသာတဲ့ မိဘတွေကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်သည် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဘဝမှာ လိုလေသေး မရှိဘူး ။ ရန်ကုန်မှာ အဒေါ်တွေနဲ့ လာနေပြီး ကျောင်းတက်နေတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်သည် လွတ်လပ်နေသည် ။ အဒေါ်တွေကလည်း အလိုလိုက်ထားသည် ။ ကျောင်းသွားချိန် ပြန်ချိန် မတင်းကြပ်ဘူး ။ ဖုန်းတချက်ဆက်ပြီး သူငယ်ချင်းနဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်မည် ထမင်းထွက်စားမည်လို့ ပြောလိုက်ရုံဘဲဆိုတော့ နေလင်းနဲ့ ရည်းစားထားပြီး လိမ့်ချင်တိုင်း လိမ့်လို့ရသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်နဲ့က ချစ်သူဖြစ်တာ သိပ်မကြာသေး ။ နေလင်းလည်း ချစ်ပန်းနဲ့ ဗိုလ်မောင်တို့ မြှောက်ပေးတာကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်ကို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ အပြတ်ကိုင်.. နှိုက်.. နမ်းစုပ်.. ပြီးပြီ ။ နောက်တဆင့်က ဘာဂျာမှုတ်ဖို့ သူတို့က တိုက်တွန်းနေကြသည် ။ ချစ်ပန်းက

“ ချိန်းတွေ့ဖို့နေရာ မရှိရင် ငါ့ဘကြီးရဲ့ တိုက်ခန်းကို ခေါ်ခဲ့ကွာ..။ အပြတ်သာ မှုတ်ပစ်..။ ဆော်တွေက ဘာဂျာ အမှုတ်ခံပြီးသွားရင် မင်းကို အလိုလိုကြွေလိမ့်မယ်…။ မင်း မှုတ်တာတွေကို တမ်းတပြီး ထပ် လိုချင်လိမ့်မယ်…။ ကိုကိုနေလင်းရယ်…. မှုတ်ပေးပါ.. မှုတ်ပေးပါနဲ့ … တတွတ်တွတ် တောင်းဆိုကြလိမ့်မယ်…. သူငယ်ချင်း….”

လို့ ပြောလေသည် ။ နေလင်းက ချစ်ပန်းရဲ့ အမူအရာကို သဘောကျပြီး ရယ်သည် ။ ချစ်ပန်း အကြံပေးတဲ့ သူ့ချစ်သူကို ဘာဂျာမှုတ်ဖို့က နေလင်းရဲ့ ခေါင်းထဲမှာ သံမှိုနဲ့ ရိုက်သလို စွဲသွားပြီ ။ အခွင့်အရေးရတာနဲ့ မှုတ်မည်လို့ ကြံစည်ထားသည်။

တစ်နေ့မှာတော့ နေလင်းအတွက် အခွင့်အလမ်း ပေါ်လာပါသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ ပဲခူးနားက ငါးအင်းထဲကို သွားလည်ချင်သည်လို့ နေလင်းကို ပြောသည် ။ နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို လိုက်ပို့ပေးသည် ။ အင်းတဲပိုင်ရှင်ရဲ့သမီး အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူတို့ကို ငါးတွေ ပုဇွန်တွေ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဖမ်းပြီး မီးကင်တာကင် ကြော်တာကြော် သုပ်တာသုပ် မျိုးစုံလုပ်ကျွေးသည် ။ အင်းကြီးထဲမှာက တဲတွေ အများကြီးရှိသည် ။ အစွန်အဖျားက တဲတစ်လုံးက အလွတ် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်း အေးအေးချမ်းချမ်း စာသွားဖတ်တဲ့ တဲကလေးလို့ သိရသည် ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူတို့အတွဲကို အဲ့ဒီ တဲကလေးဆီကို ခေါ်သွားသည် ။ ကွင်းကြီးရဲ့ အစွန်အဖျားမှာမို့ လူသူနဲ့ ဝေးသည် ။ လှေကလေးနဲ့ သွားကြတာ ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ခဏတာ သူတို့နဲ့ စကားထိုင်ပြောပြီး အစားအသောက်တွေ ပြန်ယူလိုက်ဦးမယ်လို့ ပြောပြီး သူတို့ကို ဒီတဲလေးမှာ ထားခဲ့သည် ။ နာရီဝက်လောက်ကြာရင် ငါ ပြန်လာခဲ့မယ်.. နင်တို့နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြလို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောပြီး ထွက်သွားတာ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ အပြုံးက အဓိပ္ပါယ်ပါနေသည်လို့ နေလင်း ထင်သည် ။ သူနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ ချစ်သူသဘာဝ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နမ်းကြကိုင်ကြဖို့ ဖန်ပေးတာလို့ သူထင်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကလည်း နေလင်းနဲ့ အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရတာကို ကျေနပ်နေပုံရသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ထွက်သွားရော နေလင်းလည်း လုပ်ငန်းစတော့သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပြီး တဲကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရင်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စကပ်လေးကို လှန်တင်လိုက်သည် ။

“  အင်.. ကိုကို…. ဝင်းသန့်ကို ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် . . .  ”

“  နမ်းမလို့ . .   ”

“ ဘယ်ကိုလဲဟင် . .  ”

“ အဓိက ကို…  ”

“ ဘာလဲဟင်..အဲဒါက …  ”

နေလင်းက ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်သွယ် ကြားက မို့ဖေါင်းဖေါင်း ဆီးခုံနေရာကို ပြလိုက်သည် ။ ပင်တီအနက်လေး နေရာကို လက်ညှိုးနဲ့ထောက်ပြီး ပြလိုက်သည် ။

“ ကိုကို ဘုန်းနိမ့်သွားလိမ့်မယ်…  ”

“ ကိုကို အယူမရှိဘူး .  ”

နေလင်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပင်တီအနက်လေးကို ချွတ်လိုက်သည် ။ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတာက မို့ဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ကြီး ။ နှုတ်ခမ်းသားထူထူနဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း နီညိုညိုကြီး . . ။ ပေါင်တန်တွေကို ဘေးကို တွန်းခွဲလိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို တိုးကပ်ရင်း စနမ်းလိုက်သည် ။

“  အို..ကိုကိုရယ် . . .  ”

စနမ်းတာက သူ့နှာတန်ထိပ်နဲ့ ။ သန့်ရှင်းတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က ဘာအနံ့အသက်ဆိုးမှ မရှိဘူး ။

“  ကိုကိုရယ်.. ဘာလို့.. အဲဒီနေရာကို လျှောက်နမ်းနေတာလဲ….. အာ…. အို…. ကိုကို…. ကိုကို….. မရွံဘူးလား…. အား…. အား…… ဟင့်ဟင့်…..”

ဝင်းသန့်သန့်တစ်ယောက် ကယောင်ကတမ်းတွေ ပါးစပ်က တတွတ်တွတ် ထွက်နေသည် ။ သူကတော့ လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အစုန်အဆန် ဖိဖိယက်ပေးနေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် အရည်တွေ တအားထွက်သည် ။ သူ့အကြံက ဘာဂျာကောင်းကောင်း ပေးလိုက်လို့ ဝင်းသန့်သန့် စိတ်တွေ တအားကြွလာတဲ့အခါ ခံချင်စိတ်တွေ တအားပေါ်ပေါက်လာပြီး လိုးဖို့ရာ အဆင်ချောသွားအောင် ။ သူထင်တဲ့အတိုင်းဘဲ ဝင်းသန့်သန့်သည် သူယက်ပေးတာတွေကြောင့် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖြစ်ပေါ်လာသည် ။ အရင်ဆုံး သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးသွင်း ကလိပေးရင်း အသွင်းအထုတ်လေးတွေ လုပ်ပေးလိုက်သည် ။

“  အို…. အား….. အိုး….. အား……. အင်းအင်း….. အိုး….. အား……”

ဝင်းသန့်သန့် ညည်းငြူရင်း သူ့ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်သည် ။ အရည်တွေက တအားရွှဲနေတော့ လက်ညှိုး ဝင်တာထွက်တာက စွပ်စွပ်စွပ်နဲ့ မြည်နေသည် ။ ဒါလောက်ဆို သူ့ဖွားဖက်တော် ဒုတ်ရှည်ကို သွင်းဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ ထင်မိပြီး လက်ညှိုးရဲ့နေရာမှာ တုတ်ဖြိုးရှည်လျားတဲ့ တန်ဆာလိင်ချောင်းကို အစားထိုးလိုက်သည် ။ လိင်တန်ထိပ်ဖူးကြီးသည် အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်ဖို့ ခဲယဉ်းနေသည် ။ အပေါက်ကျဉ်းလေးထဲကို ဒစ်ကြီး မဝင်နိုင်ဘဲ တစ်နေသည် ။ အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေသည့်တိုင် ဒုတ်နဲ့အပေါက်က မမျှတလို့ သူ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ကြိမ်ဖန်များစွာ ထိုးသွင်းကြည့်လိုက် အနောက်ပြန်ဆုတ်လိုက် လုပ်နေရသည် ။

ဒီလို ထိုးစမ်းနေတဲ့ အထိအတွေ့ကလည်း ဝင်းသန့်သန့်အတွက် ကြက်သီးထစေတဲ့ ကာမဖီလင် အထိအတွေ့တွေပါဘဲ ။ နှဲ့ပါများတော့ သစ်ကြီးဝါးကြီးတွေတောင် အမြစ်ကကျွတ်ပြီး လဲရသေးတာဘဲလေ ။ သဘာဝက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကို အဆင်ပြေအောင် ဖန်တီးထားတာဘဲ ။ ထိုးပါများတော့ အထဲရောက်ရတော့တာပါဘဲ ။ ထွက်ရွှဲနေတဲ့ အရည်တွေရဲ့ အထောက်အကူနဲ့ ဖိဖိသွင်းလိုက်တာ မကြာခင် ဒစ်ကြီး အထဲကို မြုပ်ဝင်သွားရပါတော့သည် ။

“  အို..ကိုကို….ကိုကို….ကိုကို့ဟာကြီး ဝင်သွားပြီ….”

“  နာလားဟင်….ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား….ဝင်းသန့် ”

“  အင်း ဖြစ်တယ်….မနာဘူး….ကိုကို…..”

အဆင်ပြေတယ် ကြားရတော့ သူ့ဟာကြီးကို ဆက်သွင်းပြီ ။ တခါထဲ တရှိန်ထိုးသွင်းတာ မဟုတ် ။ စောစောကလိုဘဲ ဆုတ်လိုက် တက်လိုက် ဆုတ်လိုက် တက်လိုက် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့် ဆိုသလို ငုတ်မိသဲတိုင် ဖြစ်သွားပြီ ။ လိင်တန်ချောင်း တဆုံးထိ ဝင်နိုင်သွားပြီ ။ သူ့ဒုတ်ကြီး တချောင်းလုံးသည် ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ကိုယ်ထဲမှာ စုံးစုံးမြုပ် ရောက်နေပြီ ။ တင်းကြပ်လွန်းတဲ့ အပျိူစင် စောက်ဖုတ်ရဲ့ အရသာထူးက သူ့ကို ဆက်ပြီး ဆုတ်လိုက် တိုးလိုက် လုပ်ဖို့ တွန်းအားပေးနေသည် ။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း အသွင်းအထုတ်လေးတွေကို လုပ်ပေးရင်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီး နှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီးရင် တစ်လုံး စို့ပေးလိုက်သည် ။ နို့စို့လိုက် ဖိလိုးလိုက် ။

ဝင်းသန့်သန့်ကတော့ အတွေ့အကြုံသစ်မို့ မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်လို့ တအင်းအင်း တအိုးအိုး အော်နေရင်း သူ့ကို တအားဆွဲဖက်ထားသည် ။ သူမပေါင်တန်တွေကတော့ ဘေးကို ဖြဲကားပေးထားသည် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လိုးချက်တွေ မြန်ဆန်လာတော့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူမခြေထောက်တွေကို အပေါ်ကို ထောင်ထားလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့် ခံနိုင်တာကို သိတော့ မြန်မြန်လိုးထည့်လာသလို ဝင်းသန့်သန့်ကလည်း တုန့်ပြန်တာတွေကို တွေ့လာရသည် ။ လမ်းဆုံးကို ရောက်သွားတော့ ကွန်ဒုံး မပါတာကို သတိရလို့ ဖျတ်ကနဲ အပြင်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သုတ်ရည်တွေ တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူလေးတဖက် အပေါ်ကို ထိမှန်ပေရေကုန်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်သည် ပူနွေးတဲ့ သုတ်သွေးဖြူဖြူတွေ လာထိကုန်တာကို ထူးဆန်းတဲ့အနေနဲ့ ကြည့်နေသည်ကို သူတွေ့သည် ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် သူငယ်ချင်း ဝင်းသန့်သန့်အတွက် ချစ်သူနဲ့ တဆုံးပျော်ဖို့ ဖန်တီးပေးပြီး သူမ အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်နေသည် ။ သူတို့အတွက် အချိုပွဲတွေကို ကိုယ်တိုင် ပြင်ဆင်နေပေမယ့် စိတ်က သူတို့အတွဲ ဘာတွေများ လုပ်နေကြပြီလဲ ဆိုတာကို သိချင်နေမိသည် ။ သူတို့ရှိနေတဲ့ တဲလေးကို သွားပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်တွေက ထိန်းသိမ်းလို့ မရအောင်ဘဲ ဖြစ်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က သူ့ဘဲက ချိန်းတွေ့တိုင်း နို့ကိုင်သည် နို့စို့သည် ဖင်ကိုင် စောက်ပတ်နှိုက် လုပ်သည်လို့ အမြဲ ပြောပြသည် ။ အခုလို တဲလေးတစ်လုံးထဲ နှစ်ယောက်ထဲဆိုရင် ဒီလူ ဘယ်နေလိမ့်မလဲ ။ တက်တောင် လိုးမယ်လို့ ထင်မိတာဘဲ ။ ဒါကြောင့်လည်း အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူတို့အတွက် အထူးရှယ် လက်ဆောင်အဖြစ် နေရာလေး စီစဉ်ပေးလိုက်တာပါ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း သူတို့အတွဲကို ချောင်းချင်စိတ်တွေက ထိန်းသိမ်းလို့ မရတော့လို့ သူတို့အတွဲ ရှိနေတဲ့ အင်းအစွန်က တဲကလေးဆီကို လှေကလေးနဲ့ တစ်ယောက်ထဲ ထွက်ခဲ့လိုက်သည် ။ တဲကလေးရဲ့ အရှေ့ဖက် ကန်သင်းရိုးပေါ်ကနေ မဝင်ဘဲ တဲကလေးရဲ့ နောက်ကျောဖက် ထရံကြားကနေ အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ အကြိတ်အနယ် လိုးနေကြတဲ့အချိန် ဖြစ်နေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်သည် ယောကျ်ားလီးနဲ့ တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အပျိုစင်တစ်ယောက် ဆိုတာကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းမို့ သိသည် ။ အခုတော့ နေလင်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ကို ပေါင်ဖြဲကားပြီး လီးကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်း တွေ့လိုက်ရသည် ။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းတစ်ယောက် နတ်ပူးသလို တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည် ။ ကာမစပ်ယှက်တာကို မျက်စိနဲ့ အနီးကပ် တွေ့ဖူးရတာ ပထမဆုံး အကြိမ်မို့ ။

တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထပြီး ကာမသွေးတွေ ဆူပွက်လာသည် ။ ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာလို့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်လည်း ကြွလာဖောင်းလာပြီး အရည်တွေ တရွှမ်းရွှမ်း ယိုစီးထွက်နေရသည် ။ ရင်သားစိုင်တွေလည်း တင်းမာဖောင်းကြွပြီး ရင်သီးလုံးလေးတွေလည်း တင်းမာ စူထွက်လာကြသည် ။ နေလင်းရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး တစွပ်စွပ် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို သဲသဲကွဲကွဲ တွေ့နေရတာက သူမစိတ်တွေကို ဗလောင်ဆူ ထကြွစေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လိုဘဲ အလိုးခံချင်စိတ်တွေက အရမ်းကို ဖြစ်နေပြီ ။

မိမိပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ဆီကို လက်တဖက်က ရောက်သွားသည် ။ အကွဲကြောင်း နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖိဖိ ပွတ်နေမိသည် ။ ပါးစပ်က အသံထွက်မသွားရအောင် မနည်း အောင့်အီးထားနေရသည် ။ နေလင်းကတော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်း လာချောင်းနေသည်ကို လုံးလုံး သိဟန်မတူဘဲ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ကြပ်တင်းလှတဲ့ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းကြီး ဖိဆော်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်မှာလည်း နေလင်းရဲ့ အကိုင်အနှိုက်တွေကို သာယာလို့ ထပ်လိုချင်လို့ သူမကိုယ်တိုင်က ဘိပေးနိုင်တဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို အကူအညီတောင်းပြီး ဒီအင်းတဲဆီကို လာခဲ့ရတာလေ ။ နေလင်းရဲ့ လီးကို အသေခိုက်သွားပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ခံလို့ အရသာကောင်းလွန်းနေပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကော့ပေးပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေလေသည် ။

“ ကောင်းလား ဝင်းသန့် . . .။ ကိုယ်လိုးပေးတာ ကောင်းလားဟင် . .   ”

“  ကောင်းတယ်… တအားကောင်းတယ်…. ကိုကို…. လိုး…. လိုးပါ တအားဆောင့်ပေး.. ဆောင့်လိုး…. ကိုကို …  ”

ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ကာမစိတ်ပြင်းပြင်းနဲ့ အော်ပြောလိုက်တဲ့ အသံတွေကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်း ကြားနေရသည် ။ သူတို့အတွဲ လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို တအားဖိပွတ်ရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို သူမ တက်လှမ်းသွားရသည် ။

“  အင်….အင်….အင်း…အင်း . . . .အင်း .   ”

ကောင်းလွန်းတဲ့ ကာမစည်းစိမ်အရသာထူးကြောင့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်က ခပ်တိုးတိုး ညည်းမိသွားရသည် ။ နားပါးတဲ့ နေလင်းသည် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ညည်းသံတွေကို ကြားလိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရယ်လို့တော့ အတိအကျ သူ မသိပေမယ့် တစုံတယောက် တဲအနောက်ဖက်ကနေ လာချောင်းနေသည် ဆိုတာကိုတော့ သူ သိလိုက်သည် ။

နေလင်းသည် အချက်တစ်ရာမက တအားဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီး အကြောတစ်ထောင် စိမ့်တင်လာပြီး ပြီးခြင်းကို ရောက်ခါနီးဆဲဆဲမှာ သူ့လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲနုတ်လိုက်ပြီး ထိပ်ဖူးဒစ်နေရာကို လက်နဲ့ဆုပ်ကာ ပွတ်တိုက်လိုက်တဲ့အခါ သုတ်ရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်ကုန်သည် ။ တအံ့တဩ မော့ကြည့်နေတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မျက်နှာဖွေးဖွေးလေးပေါ်ကို သူ့သုတ်ရည်တွေ ထိမှန်ကုန်သည် ။ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ပြီးသွားရလို့ လှေနံရံမှာ ခေါင်းလေးမှီပြီး မောပန်းစွာနဲ့ မျက်စိတွေကို ပိတ်ထားလို့ နားနေသည် ။ နေလင်းလည်း သူတို့အတွဲကို ဘယ်သူချောင်းသလဲ ဆိုတာကို သိချင်လို့ တဲအနောက်ဖက်ကို ခြေဖော့နင်းပြီး လျှောက်သွားလိုက်သည် ။

“ အို….လာချောင်းတာ . .အိုင်ရင်းပါလား . .  ”

ဝင်းသန့်သန့်မှာတော့ ဗလာကျင်းနေတဲ့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုတောင် အဝတ်ပြန်မဝတ်နိုင်ဘဲ ပေါင်ကြီး ဖြဲကားလျက် မျက်စိတွေပိတ်ပြီး ငြိမ်သက်နေသည် ။

နေလင်းက ( အိုင်ရင်း . . .) လို့ လေသံလေးနဲ့ တိုးတိုးလေး ခေါ်လိုက်သည် ။

“  ဟင်..အင်..ကိုနေလင်း . .   ”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်း မျက်စိပွင့်လာတဲ့အခါ သူမအနားမှာ ရောက်နေတဲ့ နေလင်းကို တွေ့လိုက်ရလို့ လန့်ဖျန့်သွားသည် ။

“ အိုင်ရင်း လာချောင်းနေတာ ကိုယ် သိလိုက်တယ်…  ”

“ အို ….ယူ…ယူ…ယူ…သိတယ်..ဟတ်လား . .  ”

“ သိတာပေါ့ . .  ”

တကယ်တော့ နေလင်းသည် ချောင်းခါစက တအားလိုးနေလို့ သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး ။ ပြီးသွားလို့ အိုင်ရင်း ညည်းလိုက်မှ အသံကြားလိုက်တာပါ ။

“ ဟယ် . . ရှက်လိုက်တာ . .  ”

“ မရှက်ပါနဲ့ အိုင်ရင်းရယ်…။ ဒီဟာက လူတိုင်း မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့ သဘာဝပါ..။ ဖိုနဲ့မဆိုတာ လူရယ်လို့ စဖြစ်လာတဲ့ ရှေးရှေး ကျောက်ခေတ်ကတည်းက မကင်းနိုင်ကြပါဘူး   ”

နေလင်းသည် လှေပေါ်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး အိုင်ရင်းရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို ကိုင်လိုက်သည် ။

“ ဟေး…ဝင်းသန့် သိသွားလိမ့်မယ်….မလုပ်နဲ့…  ”

“  သူမသိပါဘူး.. မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီ . . . လေလေး တဖြူးဖြူးနဲ့ . .   ”

ပေါင်တန်ကို ပွတ်နေရင်း ကျန်တဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဖြစ်သလို စည်းနှောင်ထားတဲ့ သူ့ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သည် ။ လိုးပြီးသား လီးကြီးသည် မတ်မတ် မထောင်ပေမယ့် အခု အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို ကိုင်လိုက်တာကြောင့် ငေါက်ကနဲ ခေါင်းထောင်ထလာသည် ။ ညိုညိုတုတ်တုတ် လီးရှည်ကြီးကို အိုင်ရင်းစိန်ပန်း အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်လို့ ကြည့်နေမိသည် ။

“ ဟာ…. ကိုနေလင်းရယ်…. ကြီးလှချည်လား.. ရှည်လည်း ရှည်တယ်ကွယ် .   ”

“ ကိုင်ကြည့်လေ . .  ”

“ အို့.. ကိုင်ဘူး .   ”

နေလင်းက သူ့လက်တဖက်နဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးအပေါ်ကို အုပ်တင်ပေးလိုက်သည် ။ ပူနွေးနွေး လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်မိကိုင်မိရတော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာရလေသည် ။

“ ပွတ်ပေး.. ထိပ်က ဒစ်ဖူးကြီးကို ပွတ်ပေး….. အဲ…. အင်း.. ဟုတ်တယ်…. ပွတ်.. ပွတ် . . . .  ”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း လီးကို စိတ်ဝင်စား တမ်းတ လိုလားနေတာ ကြာခဲ့ပြီ ။ အခွင့်အလမ်း မရခဲ့ ။ အခုတော့ အဝင်ရဲ လက်သွက်တဲ့ နေလင်းကြောင့် လီးကြီးကို ပွတ်ပေးနေမိရတဲ့ အခြေအနေကို ရောက်သွားသည် ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ ချစ်သူမို့ အစက သတိထားနေခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ပွင့်လင်းမြင်သာသွားရပြီ ။ လီးကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်ဆုပ် ဖျစ်ညှစ်ကြည့်နေမိသည် ။

“ အိုင်ရင်း…နမ်းကြည့်ပါလား .   ”

“  အို..နမ်းချင်ပါဘူး .   ”

“ အို.. လုပ်ပါ… ဒို့ လိုချင်လို့ပါ …. ရော့ရော့…. ငုံလိုက်..  ”

ပါးစပ်ထဲကို အတင်းထိုးပေးနေလို့ ယောင်ပြီး ပါးစပ်ကို ဖွင့်ဟပေးလိုက်မိတော့ သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးသည် ပါးစပ်ထဲကို ရောက်လာတော့သည် ။

“ အု .   ”

ဒစ်ဖူးကြီးက အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ အပြည့်ဘဲ ။ ဒီလို ယောက်ျားလီးကို ဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံလိုက်ချင်တာ ကြာပြီ ။ စိတ်ကူးနဲ့ဘဲ ရူးခဲ့ရတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် တကယ်တမ်း ဒစ်ကြီးကို ငုံမိနေပြီ ။ အိပ်မက်တစ်ခုလို့တောင် ထင်လိုက်မိသည် ။

“  စုပ်လေ . . ”

နေလင်းရဲ့ သတိပေးလိုက်တဲ့အသံကြောင့် သတိဝင်လာရသည် ။ ဒီအတိုင်း ငုံထားမိတဲ့ လီးထစ်ကြီးကို ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်မိသည် ။ နေလင်းက လီးအစုပ်ခံနေရင်း အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဘလောက်စ်ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားတွေကို ကိုင်လိုက်သည် ။ ဘရာစီယာ မခံဘဲ ဝတ်ထားတဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေက လုံးလုံး ခပ်ကော့ကော့လေး ။ နေလင်းရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ရင်သားအုံကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်သလို တင်းပြီး စူထောင်နေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေကို လက်ညှိုးနဲ့လက်မ သုံးပြီး ဆွဲယူနေသည် ။ သူက ကိုင်ညှစ်ခိုင်းလို့ သူ့လဥကြီး နှစ်လုံးကိုလည်း ခပ်ဖွဖွ ဆုပ်ညှစ်ရသည် ။

“  စုပ်…စုပ်…..စုပ်..တအား…တအား…..”

နေလင်းက တအားတွန်းလို့ အရမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တာ သူပြီးသွားပြီး သုတ်ရည်တွေ တပြတ်ပြတ်နဲ့ အာခံတွင်းထဲ အကုန်ဝင်လာသည် ။

“  မြိုချ..မြိုချလိုက် . . .”

စိတ်အညှို့ခံထားရတဲ့ လူလိုဘဲ နေလင်းရဲ့ အမိန့်တွေကို လိုက်နာမိပြီး သူ့သုတ်ရည်တွေကို တကွပ်ကွပ်နဲ့ မြိုချပစ်လိုက်မိသည် ။ ပုလွေမှုတ်ဖူးသွားတာမှ လရည်တွေပါ မြိုချလိုက်ဖူးရပြီ ။ နေလင်းက သူ့လီးပြန်တောင်အောင် လုပ်ပြီး လိုးပေးမယ်လို့ ပြောပေမယ့် ဝင်းသန့်သန့် သိသွားမှာစိုးလို့ နောက်မှ နောက်မှလို့ ပြောပြီး တဲထဲကို ဝင်လိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ခွေခွေလေး အိပ်နေတုန်းဘဲ ။ ခြေသံကြားလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို တွေ့သွားသည် ။

“ အိုင်ရင်း… ငါတို့တော့ လုပ်ဖြစ်သွားတယ်….”

လို့ ငိုသံပါလေးနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်က ပြောလိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ပြုံးစိစိနဲ့

“ အေးလေ….. နင်တို့ ဒီလိုလုပ်လို့ရအောင် ငါက သေသေချာချာ စီစဉ်ပေးထားတာဘဲဟာ….။ ကောင်းတာပေါ့…. ဝင်းသန့်ရယ် . . .”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း တဲအရှေ့ဖက်ကို ထွက်လာသည် ။ မမျှော်လင့်ဘဲ ဝင်းသန့်သန့်ကို အပြတ်လိုး.. အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ လီးစုပ်တာကိုလည်း ခံလိုက်ရသည် ။ ဒီနေ့က နေလင်းရဲ့ ကံကောင်းတဲ့ နေ့တစ်နေ့ဘဲ ။

ချစ်ပန်းသည် နေလင်း ပြောပြတာတွေကို တအံ့တဩ နားထောင်နေတာ သူ့အတွက် လဖက်ရည်ကိုတောင် မထိမတို့ဖြစ်သေးဘူး ။

“  နေလင်း.. ဒါဆို မင်း ဝင်းသန့်သန့်ကိုလည်း လိုး…. အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကိုလည်း လီးစုပ်ခိုင်းခဲ့ပြီး အရမ်းကို ဟန်ကျသွားတာပေါ့လေ . . .   ”

လို့ ချစ်ပန်းက ပြောလိုက်တဲ့အခါ နေလင်းက

“  အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ဒီမနက် ဖုန်းဆက်တယ်ကွ..။ ငါနဲ့ တွေ့ချင်လို့တဲ့..။ ဝင်းသန့်သန့်ကိုတော့ လုံးဝ မသိပါစေနဲ့တဲ့ …  ”

လို့ ပြောပြလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းလည်း

“ ဆော်ကြီးက မင်းလီးကိုစုပ် မင်းလရည်ကို မြိုလိုက်ပြီး အခု တအား နှာတွေကြွပြီး ကုန်းချင်နေပြီကွ …။ ကဲ… မင်း လိုးပေးလိုက်ဦး…. နေလင်းရေ…  ”

လို့ မြှောက်ပေးလိုက်သည် ။ နေလင်းကလည်း မြှောက်ပေးရင် ဂွေးတက်အောင် ကမယ့်ကောင် ။

“ အေး… လိုးမယ်…. ချစ်ပန်းရေ… လိုးမယ်….။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း အင်းထဲမှာ ဒို့လိုးခဲ့ပြီးနောက်ပိုင်း စောက်ပတ်နာနေတယ် ဆိုပြီး ငါနဲ့တွေ့ဖို့ ငြင်းနေခဲ့ပေမယ့် မနေ့ညကတော့ ဖုန်းဆက်ပြီး တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်..။ ဟီး… အလိုးခံချင်ပြီနဲ့ တူတယ် . .   ”

“ ဒါပေါ့ နေလင်းရယ်…။ သူတို့လည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်ဘဲ…..။ သူတို့လည်း မင်း လိုးချင်သလို ခံချင်ကြတာပေါ့ကွာ..။ ကဲ.. လိုးပေးလိုက်…. လိုးပေးလိုက်…. ဟားဟားဟား…  ”

ချစ်ပန်းက နေလင်းကို ပြောလိုက်တဲ့အချိန် စိတ်ထဲကတော့ ( ဟွန်း.. မင်းက တော်တော် ကံကောင်းတာဘဲ..။ ငါတို့ကြ ခံမယ့်ဆော် မရှိဘူး….. မနာလိုလိုက်တာကွာ……) လို့ ပြောနေသည် ။ နေလင်းလည်း ချစ်ပန်းကို

“ ကဲ .. ဆာနေတဲ့‌ ဆော်တွေကို ဖြုတ်ပေးဖို့ ဒိုးလိုက်ဦးမယ်….  ”

လို့ နှုတ်ဆက်ပြီး လဖက်ရည်ဖိုး ရှင်းလိုက်သည် ။ နေလင်း လဖက်ရည်ဆိုင်ထဲက ထွက်ခဲ့တဲ့အချိန် …

“ ဘာတွေလုပ်တယ် ဆိုတာတွေကို အသေးစိတ် ပြောပြဦးနော် .   ”

လို့ ချစ်ပန်းက ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ လှမ်းပြောလိုက်သေးသည် ။

နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို အရင်လိုးရမလား.. အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို အရင်လိုးရမလား စဉ်းစားနေသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူ့လီးကို စုပ်ပေး လရည်မြိုသောက်ခဲ့ပေမယ့် အလိုးမခံရသေးလို့ တော်တော့်ကို ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်ဆိုတော့ အရင်ခေါ်လိုးလိုက်တာ ကောင်းမည်လို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည် ။

“ ဟိတ်…ဘာထူးလဲ ကိုနေလင်း …  ”

“ အိုင်ရင်း နဲ့ တွေ့မလားလို့….အားလား…အခု .  ”

“  အင်း.. အားတယ် . . . အခုတွေ့မှာလား.. ဘယ်မှာ တွေ့မှာလဲ .   ”

“ အိုင်ရင်းမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဖို့ နေရာရှိလား…  ”

“  အင်း..စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ် . ..ခဏ…  ”

“ ဟိုတယ် တစ်ခုခုကို သွားကြမလား . .   ”

“ ဟင့်အင်း.. ဟိုတယ်သွားစရာ မလိုပါဘူး….။ အိုင်ရင်း.. အဖွားအိမ်ကိုသွားရင် ရတယ်..။ သူတို့ ခရီးသွားနေကြတယ်…..။ ကျောက်ကုန်းမှာ…..။ အခု ကိုနေလင်းက ဘယ်မှာလဲ….  ”

“ ကျနော်က လှည်းတန်းမှာ…  ”

“  လာခဲ့မလား…. ကျောက်ကုန်းကို….။ အိုင်ရင်းတို့ ကျောက်ကုန်းမှာဘဲ ဆုံကြမယ်လေ …  ”

“ အိုကေ…ဘယ်ကို လာရမလဲ..  ”

“ မြနန်းသီရိဆိုတဲ့ စားသောက်ဆိုင်လေးမှာ ဆုံမယ်….  ”

“ အိုကေ..အိုင်ရင်း..လာခဲ့မယ်…  ”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက သူ့ကို အဖွားအိမ်ကို ခေါ်သွားသည် ။ အဲဒီအိမ်မှာက ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ။ အိုင်ရင်းမှာက အိမ်သော့ ရှိသည် ။ အိမ်ထဲကို သော့ဖွင့် ဝင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ နေလင်း အရမ်းထန်နေပြီ ။ လိုးရတော့မည်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် သူ့လီးကလည်း တအားတောင်နေသည် ။ အိုင်ရင်းရဲ့ ဖင်တွေကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ။

“ အိုင်ရင်း . .   ”

“ အင် . .ကိုနေလင်း….  ”

“ အိုင်ရင်းကို အရမ်းလိုးချင်နေတယ် .   ”

“ အင်း..အိုင်ရင်းရောဘဲ . .  ”

စကပ်ဝတ်ထားတဲ့ အိုင်ရင်းရဲ့ ပေါင်ကြားကို စမ်းလိုက်သည် ။

“  လာ.. ကိုနေလင်း…. အိပ်ခန်းထဲကို သွားရအောင် . .  ”

အိပ်ခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်သွားကြသည် ။ အိုင်ရင်းက ကုတင်ဘေးမှာ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်တော့ နေလင်းလည်း သူ့အဝတ်တွေကို အမြန်ချွတ်လိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှအပတွေကို မြင်ရလို့ နေလင်းရဲ့ ကာမစိတ်တွေ အမြင့်ဆုံးကို တက်နေပြီ။ အိုင်ရင်းကလည်း သူမ စုပ်ဖူးခဲ့တဲ့ နေလင်းရဲ့ ယောက်ျားတန်ဆာချောင်းကြီးကို တရမ်းရမ်း မြင်ရတာကြောင့် စောက်ပတ် တအားယားပြီး ခံချင်တဲ့စိတ်တွေ ထိန်းလို့မရတော့ ။ ချက်ချင်း ပက်လက်အိပ်ချပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားပေးလိုက်ပြီး..

“  ကိုနေလင်း…လာ…လာ…အိုင်ရင်း အရမ်းလိုချင်နေပြီ….”

လို့ ပြောလိုက်သည်။ အိုင်ရင်းသည် လီးကို လိုချင်လွန်းလို့ မရှက်နိုင်တော့ဘဲ ပေါင်တွေ ဖြဲပေးနေတာကို တွေ့ရတဲ့ နေလင်းလည်း အိုင်ရင်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကို နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ အိုင်ရင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို တေ့ကာ ဖိထိုးလေသည် ။

“ အီး . . .”

လီးဒစ်ဖူးကြီးက အသားနု အတွင်းသားတွေထဲကို အတင်းကြီး တိုးဝင်လာလို့ အိုင်ရင်း လန့်အော်လိုက်တာပါ ။ ဒါပေမယ့် တအားလိုချင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီး ဝင်လာတာကို မတားဆီးမိဘူး ။ ပေါင်တန်တွေကို ပိုလို့တောင် ဘေးကို ဖြဲပေးမိသည် ။ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်ရုံ ဝင်မိသွားသည် ။ တင်းကြပ်တဲ့ ဖီလင်ကို နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားလိုက်ရသည် ။ နေလင်းက ဆက်ဖိသွင်းသည် ။

“  အူး…..အူး…….အား……”

ဒစ်လုံးကြီး မြုပ်ရုံ ဝင်နေရာကနေ လီးတဝက်လောက်အထိ တိုးဝင်သွားသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ အဖုတ်သည် သူ့လီးကို အတင်းကြီး ညှစ်ထားသလို အရမ်းတင်းကြပ်တဲ့ အရသာကို နေလင်း ခံစားမိရပြီး လီးတန်ကို ရှေ့ဆက်မတိုးဘဲ အနောက်ကို ပြန်ဆုတ်သည် ။ ပြီးတော့ ပြန်သွင်းထည့်ပြန်သည် ။ ဆုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ။ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ။

“ အား…..အား……..အူး….ဖြည်းဖြည်း….”

ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ တုန်လှုပ်နေတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ရင်သားကြီးနှစ်လုံးကို နေလင်းက လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ထားရင်း နို့သီးခေါင်းလုံးလုံး တဖက်ကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစို့လိုက်သည် ။ အိုင်ရင်းသည် သူမ လိုတာကို ရသွားလို့ ကျေနပ်နေပြီး နေလင်းရဲ့ လီးတန်ကို ခံနိုင်နေတာကို သူမဖာသာ အံ့ဩနေသည် ။ အစက ယောက်ျားလီးနဲ့ ဖိအသွင်းခံရရင် ကွဲပြဲပြီး နာကျင်လိမ့်မည်လို့ သူမထင်ထားတာ အခုတော့ နေလင်းရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုရယ်…. ကာမစိတ် ပြင်းထန်မှုကြောင့် အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာရယ်ကြောင့် အရင်က ထင်ထားခဲ့သလို အပျိုစစ်စစ်ဘဝ ကာမစပ်ရှက်ခြင်းက ထင်ထားသလို မနာကျင်ဘူး ဆိုတာကို လက်တွေ့ သိရှိလိုက်ရသည်။

သူမရဲ့ နို့တွေကို စို့စုပ်ပြီး လိုးပေးတာကလည်း သူမရဲ့ ကာမစိတ်တွေကို တအားကို ထကြွစေပါသည် ။ တင်းကြပ်တဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က လိုးချက်တိုင်း အသွင်းရော အထုတ်ကော အရသာက ကောင်းလွန်းလို့ နေလင်းသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေရာက ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပြောင်းလိုးလိုက်ပေမယ့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ခံနိုင်တဲ့အပြင် အောက်ကနေ ဖင်ကြီးတွေကို ပြန်ကော့ပင့်ပေးလာနေတာကို တွေ့ရလို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည် ။

“ အို့…အင်းအင်း….အား….အူး……”

“  အင်…အိုကေလား အို်င်ရင်း….”

“ အင်း.. အင်း.. ရတယ် ရတယ်….. ကောင်းတယ်……”

အောက်ကနေ လှုပ်ရှား ပင့်ကော့နေသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့ဖူးတဲ့ ဆော်လို့ နေလင်း ထင်မိခဲ့ပေမယ့် သူမစောက်ဖုတ်က တင်းကြပ်လွန်းနေလို့ အပျိုစစ်စစ် တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်လို့ ထင်မိသည် ။ တနေ့ကြမှ သူမသည် အရင်က အတွေ့အကြုံ ရှိဖူးသလား ( လိုးခဲ့ဖူးလား ) ဆိုတာကို မေးကြည့်မည်လို့ စိတ်ထဲ မှတ်ထားလိုက်ပြီး သူမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အပေါ်ကို မြှောက်တင်လိုက်ပြီး တအားဆောင့်လိုးလေသည် ။ အရည်တွေ တအားစိုရွှဲနေသည့်တိုင် သူမစောက်ဖုတ်သည် တင်းကြပ်ပြီး လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။

နေလင်း တအားဆောင့်ထည့်လို့ သူတို့ တက်လိုးနေတဲ့ ကုတင်သည် တကျွိကျွိနဲ့ လှုပ်ခါနေသည် ။ ဆီးခုံချင်း ရိုက်ခတ်တဲ့ တဖတ်ဖတ် အသံတွေ ထွက်နေသလို အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ အော်သံတွေလည်း ဆူညံနေသည် ။ နေလင်းရဲ့ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်း တရှူးရှူးလည်း ထွက်နေသည် ။ ဒီအိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိကြတော့ တော်သေးသည် ။ မကြာခင် သူတို့နှစ်ဦးစလုံး ကာမအရှိန်တွေ တက်သထက် တက်လာပြီး လမ်းဆုံးကို ရောက်ခါနီး ဖြစ်လာတော့ လိုးချက် အရှိန်အဟုန်လည်း တအားပြင်းထန်လာသည် ။ ဆက်တိုက် မရပ်မနား ဆောင့်လိုးရတာ နေလင်းလည်း နဖူးက ချွေးပေါက်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ ကျနေတဲ့အထိ ။ အရင်ဆုံး ပြီးသွားတာက အိုင်ရင်းစိန်ပန်း ။ နေလင်းကို တအားဆွဲဖက်ပြီး တအီးအိးတအင်အင် အော်ညစ်ညည်းရင်း သူမ ပြီးသွားသည် ။ နေလင်းလည်း ဆက်မထိန်းတော့ဘဲ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လရည်တွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ပန်းထုတ်မိလိုက်ရင်း တအားကောင်းတဲ့ ပြီးခြင်း လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းရောက်သွားရလေပြီ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းနဲ့ နေလင်းတို့ ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ အမောဖြေ လှဲလျောင်းနေကြသည် ။ ပွဲက တအားကြမ်းခဲ့တာမို့ ကိုယ်တွေဟာ ချွေးတွေနဲ့ စိုစိုရွှဲနေကြသည် ။ နေလင်း မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားသည် ။ နေ့လည်ခင်း အိပ်မက်က ဆန်းသည် ။ သူ ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ရော အိုင်ရင်းစိန်ပန်းနဲ့ရော တပြိုင်နက် လိုးကြသည်လို့ မက်သည် ။ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမချောလေး နှစ်ယောက်နဲ့ တချိန်ထဲ ချစ်ပွဲဝင်ရတာက နိုင်ငံခြား အပြာဇာတ်ထုပ်ထဲကလို ဖြစ်နေလို့ ထူးခြားတဲ့ လိုးပွဲလေး ဖြစ်နေသည် ။

အိမ်အပြင်ဖက် လမ်းမပေါ်က ဂျိန်းကနဲ ချိုင့်ထဲ ကားဘီးကျသံကြီးကြောင့် သူ လန့်နိုးသွားသည် ။ အိပ်မက်ကောင်းလေး ပျက်ပြယ်သွားပေမယ့် သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားက လီးကတော့ မတ်မတ်တောင်နေသည် ။ ဘေးကို ကြည့်လိုက်တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် သူ့ဖက်ကို ကျောပေးပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေဆဲ ။ စွင့်ကားတဲ့ ဖင်ကြီးတွေက တပ်မက် သဘောကျစရာကြီးတွေ ။ ဖင်ကြားထဲက အမြောင်းလိုက် ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တွေ့လိုက်တော့ နေလင်း အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို နောက်တချီ ထပ်ဆွဲချင်သွားသည် ။ သူမ အနားကို တိုးကပ်သွားလိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြီးကို စမ်းကိုင်ပွတ်လိုက်ရင်း ကပ်ရက်က ဖင်စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကိုပါ ပွတ်မိရသည် ။ ချက်ချင်းဘဲ အိုင်ရင်းကို ဖင်လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာသည် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို တဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့် အိုင်ရင်းစိန်ပန်း နိုးသွားသည် ။ သူပွတ်ပေးနေတာကို သူမ သဘောကျပုံရသည် ။

“  စိတ်ပြန်ထနေလား..ထပ် လုပ်မလို့လား . .   ”

“ အင်း.. အိုင်ရင်းရဲ့ ဖင်ကြီးတွေက အရမ်းတောင့်တာဘဲ..။ ကိုယ့်လီး မတ်မတ်ကို ထောင်နေပြီ . .  ”

အိုင်ရင်းက သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်ပြီး နေလင်းရဲ့ ကြီးထွားမတ်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို တအံ့တဩ ဖြစ်နေသည် ။

“ သူ့ဟာကြီးက တကယ်ကြီးတယ်ကွာ….  ”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။

“ စုပ်ပေးမလား . .   ”

လို့ နေလင်းက ပြောလိုက်တဲ့အခါ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး လက်ကလေးနဲ့ လီးကို အရင်းပိုင်းကနေ ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ငုံစုပ်ပေးပါတော့သည် ။ ဒီတခါ အိုင်ရင်း လီးစုပ်ပေးတာ အရင်ထက် ပိုကောင်းလာသည် ။ နေလင်း သင်ပြပေးတာတွေကြောင့် အိုင်ရင်းရဲ့ လျှာလေးက သူ့လီးဒစ်ဖူးကို ကောင်းကောင်း ကလိပေးနေသည် ။

“ အိုး….အား….အား…….ဟင်း..ဟင်း…..”

အိုင်ရင်းရဲ့လျှာထိပ်လေးက ဒစ်ဖူးထိပ်က အပေါက်လေးကို ထိုးမိလို့ နေလင်း ထွန့်ထွန့်လူးသွားရသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် ပုလွေ တအားကျွမ်းနေပြီ ။ လီးရဲ့ အရင်းပိုင်းအထိ ငုံလိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးတချောင်းလုံးသည် အိုင်ရင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ရောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ သူ့ဆီးစပ်က လမွှေးတွေနဲ့ အိုင်ရင်းရဲ့ နှာခေါင်းချွန်ချွန်လေးတို့ ထိကပ်နေတဲ့အထိ လီးတချောင်းလုံးကို ငုံပစ်လိုက်တဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းသည် စောက်ဖုတ် တအားယားလာပုံရသည် ။ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖိကာ ပွတ်နေသည် ။ လီးကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေးသည် ။

လီးအစုပ်ခံရင်း ဒီနေ့တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို အရလိုးမည်လို့ နေလင်း တွေးနေသည် ။ ဒီလိုတွေးလိုက်တာနဲ့ သူ့ကာမရာဂစိတ်တွေသည် တဟုန်ထိုး ထကြွလာသည် ။ အိုင်ရင်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးနဲ့ ကော့ထိုး ညှောင့်ထည့်မိသည် ။ အိုင်ရင်းက နှုတ်ခမ်းလေးကို တအားစေ့ထားတာကြောင့် သူမပါးစပ်ကို ညှောင့်နေရတာကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လိုးနေသလိုဘဲ အရသာရှိသည်လို့ နေလင်း ထင်မိသည် ။

စွပ် ပြွတ်ပြွတ်…စွပ်စွပ်စွပ်…

တအားအီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလာလို့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့သုတ်သွေးတွေ တအားပန်းထုတ်မိတော့မယ့် အခြေအနေကို ရောက်လာလို့ ဖင်မလိုးလိုက်ရဘဲ ပြီးမသွားချင်တာကြောင့် သူ့လီးကို အိုင်ရင်း ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“  အု.. ပြွတ်…. အို့… ဘာလို့လဲ…စုပ်တာ မကောင်းလို့လား….”

အိုင်ရင်းက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာကို မကြိုက်လို့ မေးလိုက်သည် ။

“ ကြိုက်တယ်…. အရမ်းကြိုက်တယ်…. လရည်ထွက်ကုန်မှာစိုးလို့…။ လိုးကြရမယ်လေ . . .”

လို့ နေလင်းက ပြောလိုက်သည် ။

“ လေးဖက်ကုန်းပေးမလား…”

“ အိုကေ…”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကလည်း အရင်တချီမှာ ဖင်ကုန်းပေးတာကို နေလင်း အနောက်က လိုးပေးခဲ့တာကို သဘောကျခဲ့သည် ။ ဖင်ကုန်းပေးပြီး အလိုးခံရတာက မိမိကိုယ်က အရမ်းအလိုးခံချင်လို့ ကုန်းပေးသည်လို့ ပိုပေါ်လွင်တာမို့ စိတ်တွေက ပိုထသလို ခံစားရသည်လေ ။ တကယ်တမ်း နေလင်း လိုချင်တာက လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးတာ မဟုတ် ။ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးတာကို လိုချင်တာ ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ခါးလေးကို လက်နဲ့ ဖိချသလို ဖင်တုံးကြီးတွေကို ကော့ခိုင်းကာ အနေအထား ပြင်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်မှာထဲက အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စအိုပေါက် နီညိုညိုလေးကို မျက်စိကျနေပြီ ။ ကပ်ရက်က စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း ညိုညိုကြီးကလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲ ပြောင်လက်နေသည် ။

“  အိုင်ရင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က အရမ်းလှတာဘဲ…..”

လို့ သူပြောလိုက်တော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းက ရယ်လိုက်ပြီး..

” ယူက ပိုကိုပိုတယ်..။ အဲ့နေရာက မလှပါဘူးကွာ…. ဟီး…”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ နေလင်းသည် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေက တအားကြွနေတော့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည် ။

“ အို… ဟိတ်….. ဘာလို့ ယက်နေတာလဲ….. အိုး….. ဟင့်ဟင့်…..”

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း လျှာကြီးက အပြားလိုက် ယက်ရုံတင် မကဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း ထိုးလာလို့ ဖင်တုံးတွေ ရမ်းခါပြီး ယားလည်း တအားယားလာသည် ။

“  အို့.. ဖင်ပေါက်ကို ယက်နေပြန်ပြီ…။ ယူ မရွံဘူးလား…. မလုပ်နဲ့လေ . . .”

နေလင်းက ဖင်ယားလာအောင် ဆွနေတာ ဖြစ်သည် ။ လျှာထိပ်နဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို တအားဘဲ ထိုးပေးနေသည် ။

“ အို….. အို…… ဟင့်…… သူ.. သူ မဟုတ်တာတွေ လုပ်နေတယ်…. အို့….. အင်း…….”

“ ခံလို့ကောင်းလား…”

“  အင်း…တခါမှ မခံဖူးဘူး….ကောင်းသလိုလိုဘဲ . . .”

နေလင်းလည်း သူ့လက်မကို တံတွေးရွှဲရွှဲ ဆွတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို ဖွဖွလေး ပွတ်နယ်ပေးလိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ်ကော့ပေးထားတာ မလိုးသေးဘဲ ဖင်ပေါက်ကို အမျိုးမျိုး ကလိနေတာကြောင့် ဒီဘဲတော့ ငါ့ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်နေပြီ ဆိုတာကိုတော့ ဒုံးမဝေးတဲ့ လိင်အပြာကားတွေ အများကြီး ကြည့်ဖူးတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်း ရိပ်စားမိလိုက်ပါသည် ။

“  ဖင်လိုးမလို့လား….”

“  အင်း..စမ်းကြည့်ရအောင်လေ . .”

“ တခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး….နာမှာ ကြောက်တယ် . . .”

“  နည်းလမ်းကျရင်.. ချောဆီကောင်းကောင်းသုံးရင် မနာပါဘူး….။ ခံနေကြဖြစ်သွားရင် ဖင်လိုးခံရတာကိုတောင် ပိုကြိုက်သွားတတ်တယ် တဲ့….”

“  ဟွန့်..ဘယ်သူက ပြောတာလဲ..အဲဒါ . . ”

“  ဖင်ခံနေကြ မိန်းမတွေက ပြောတာပေါ့..”

“  ဒါဆို . . ယူက ဖင်လိုးနေကြပေါ့လေ..”

နေလင်းက ဘာမှပြန်မဖြေပါ ..။ သူချွတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှာ သူ အမြဲဆောင်ထားတဲ့ ဘေဘီအွိုင်းလ် ဘူးလေးကို ယူလိုက်ပြီး အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ စအိုပေါက်လေးထဲကို ကျကျနန လောင်းထည့် သုတ်လိမ်းပေးလိုက်သလို သူ့လိင်တန်ချောင်းကိုလည်း ကျကျနန သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးထားတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို စလိုးသွင်းပါတော့သည် ။

“  ဖင်ကို ရှုံ့မထားနဲ့ .. လျော့ထား… လျော့ထား… မနာစေရဘူး……”

နေလင်းသည် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လိုးဖူးသူ ဆရာသမားတွေရဲ့ သင်ပြထားမှုအတိုင်း စမ်းသပ်လိုးကြည့်နေပြီ ။ ဆီတွေ ကောင်းကောင်းသုံးထားလို့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းတစ်ယောက် မနာကျင်ဘဲ ဖင်လိုးခံရတာ အဆင်ပြေသွားပြီး နေလင်းလည်း ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်လာနိုင်တဲ့အထိ အဆင်ပြေလာသည် ။ ထူးသိုက်ကို အားကျတဲ့ နေလင်းသည် အိုင်ရင်းစိန်ပန်းရဲ့ ဖင်ကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးလိုက်ရလို့ အရမ်းကျေနပ်သွားသည် ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းလည်း ခံရတာ ကောင်းသည်လို့ သူ့ကို ပြောသွားသည် ။

အိုင်ရင်းစိန်ပန်းနဲ့ သူ့အဖွားအိမ်ကနေအပြန် ဝင်းသန့်သန့်က ဖုန်းဆက်ပြီး တွေ့ကြဖို့ ချိန်းတဲ့အခါ အကြံသမား နေလင်းလည်း ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ဒီတစ်ယောက်ကိုလည်း ဖွင့်စမ်းကြည့်မည်လို့ စဉ်းစားနေပေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်ကို ဘယ်နေရာကို ခေါ်သွားမလဲဆိုတာ နေလင်း ရုတ်တရက် စဉ်းစားလို့ မရ ။ ဝင်းသန့်သန့်က ဟိုတယ်တွေကို မလိုက်ချင်ဘူး ။ သူ့ကို တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားပြီး အိမ်ကို သတင်းရောက်သွားမည်လို့ ပြောလို့ နေလင်းလည်း လူမသိသူမသိနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့နိုင်တဲ့နေရာကို ခေါင်းထဲမှာ အပြေးအလွှား စဉ်းစားရှာနေသည် ။ သူ့ကို အကူအညီပေးမယ့်လူ ပေါ်လာသည် ။

ချစ်ပန်း ။

ချစ်ပန်းက“  ဘာမှ မပူနေနဲ့ နေလင်း…။ ငါ့ဘကြီးရဲ့ ဆိုင်ခန်းကိုသာခေါ်ခဲ့..။ ဘကြီးက ဆိုင်ကို ပြန်ပြင်နေလို့ ပိတ်ထားတယ်….။ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး …။ သူက ဘန်ကောက်ကို ခဏသွားနေတယ်…။ ငါ့ကို သော့အပ်သွားတယ်….” လို့ ပြောပြီး သူနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ကြဖို့ နေရာလေး ဖန်တီးပေးသည် ။

ချစ်ပန်းရဲ့ ဘကြီးရဲ့ ဆိုင်ခန်းမှာက လူနေတဲ့ ထပ်ခိုးလေး ရှိသည် ။ ဒီထပ်ခိုးလေးက သန့်ရှင်း သပ်ရပ်သလို လေအေးစက် ( အဲကွန်း ) လည်း ရှိသည် ဆိုတော့ ချစ်သူနဲ့ ခိုအောင်းပြီး အချစ်လွန်ပွဲလေးတွေကို အေးအေးဆေးဆေး လုပ်လို့ရသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ဒီထပ်ခိုးလေးကို သဘောကျသည် ။ ကျဉ်းပေမယ့် လွတ်လပ်လို့ ။

ဝင်းသန့်သန့်လည်း နေလင်းနဲ့ တွေ့ချင်နေတဲ့သူဆိုတော့ ထပ်ခိုးလေးပေါ်က အိပ်ခန်းလေးထဲကို ရောက်တာနဲ့ နေလင်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ပြေးဝင်လိုက်ပြီး နေလင်းကို ဖက်ထားတာ ရင်သားအိအိကြီးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် နေလင်းလည်း စိတ်တွေ ထကြွသွားပြီး ဝင်းသန့်သန့်ကို အနားက ကုတင်လေးပေါ်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုပ်လိုက်သည် ။ သူ့လက်တွေကလည်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်သည် ။ သူ့ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ဆာလောင် လိုချင်နေတာမို့ သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေကို တပ်မက်စွာနဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေရင်း ပေါင်တန်သွယ် နှစ်ဖက်ရဲ့ ကြားက မိန်းမအင်္ဂါ ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို အတင်းကြီး ငုံ့ကာ နမ်းရှူလေသည် ။

အကြံသမားက ချစ်ပန်းပါ ။ ချစ်ပန်းသည် ဒီ ထပ်ခိုးလေးက အိပ်ခန်းကို သူငယ်ချင်း စုံတွဲတွေကို ပေးနေကြ ။ သူက ဒီထပ်ခိုး အကြောင်းကို သိထားတာကြောင့် အချစ်လွန်ကြတဲ့ စုံတွဲတွေကို ချောင်းကြည့်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ အပေါက်ကို သိသည် ။ ဒါ ချစ်ပန်းရဲ့ ဘကြီးက ကြိုတင် ဖောက်လုပ်ထားတာ ဖြစ်သည် ။ အိပ်ခန်းထဲကနေဆိုရင် ဒီအပေါက်က ပန်းချီကားလေး တစ်ချပ်ပါ ။ သို့ပေမယ့် တဖက်က စတိုခန်းထဲကနေ ကြည့်မယ်ဆိုရင် ကြည်လင်ပြတ်သားတဲ့ မှန်ပြူတင်းပေါက်လေး ဖြစ်နေသည် ။

ချစ်ပန်းရဲ့ ဘကြီးသည် စုံတွဲတွေကို “ နေရာ ” ပေးပြီး သူက ကျကျနန ချောင်းကြည့်ပုံရသည် ။ ဓါတ်ပုံ ဗီဒီယိုတောင် ရိုက်ချင်ရိုက်လိမ့်မည် ။ ချစ်ပန်းလည်း အရင်က ထူးသိုက်.. မြင့်မောင်မောင်.. စိုးသူရ ဆိုတဲ့ အပေါင်းအသင်းတွေကို ဒီထပ်ခိုးလေးကို ဆော် နဲ့တွေ့ဖို့ ပေးခဲ့သည် ။ အခုလည်း သူ့အဓိက ရည်ရွယ်ချက်က ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မိမွေးတိုင်းကိုယ်ကို တွေ့ချင်တာနဲ့ နေလင်းနဲ့ လိုးကြတာကို ဓါတ်ပုံရိုက်ထားချင်တာပါ ။ နေလင်းကတော့ ချစ်ပန်းက သူ့ကို ခင်လို့ ကူညီတာလို့ ထင်နေသည် ။

နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ စစ်စတီနိုင်း စဆွဲနေတဲ့အချိန် ချစ်ပန်းသည် တဖက်က စတိုခန်းလေးထဲကို ရောက်လာသည် ။ လှို့ဝှက် တဖက်မြင် ပြူတင်းပေါက်လေးကနေ အထဲကို ကြည့်လိုက်သည် ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အလှကြီး လှနေတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားတွေနဲ့ မိန်းမအင်္ဂါ စောက်ဖုတ်ကို အနီးကပ် အကုန်မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ ချစ်ပန်းတစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေ အရမ်းကို ထကြွလာပြီး လီးက မတ်မတ်ထောင်လို့နေပြီ ။

နေလင်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ဖိဖိယက်နေသလို ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်း လက်မနဲ့ ပွတ်ကလိပေးနေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်သည် နေလင်းနဲ့ မတွေ့ရတာကြာလို့ ဒီအတွေ့အထိတွေကို လိုလားတောင့်တနေတာ ဆိုတော့ အရမ်းကို သဘောကျကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ယက်သမျှကို ခံယူနေသည် ။ ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်း တဟင်းဟင်းတွေ ညည်းနေသည် ။

ချစ်ပန်း အတွက်က ပွဲကြီးပွဲကောင်း ။ ဓါတ်ပုံရော ဗီဒီယိုကော ရိုက်သည် ။ လှလိုက်တဲ့ ဝင်းသန့်သန့် ။ ဒီပုံတွေရလိုက်တာ တကယ့်ကို ထီပေါက်တာဘဲ….. ဟားဟားဟား…..။ ချစ်ပန်းရဲ့ စိတ်ထဲက ပြောနေတာတွေပါ ။

ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက် လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးကော်ကလိလိုက် လုပ်ပေးနေတဲ့အတွက် ဝင်းသန့်သန့်သည် ကာာမစိတ်ရိုင်းတွေ ကြွသထက် ကြွလာပြီး လီးနဲ့ ထိုးဆောင့်တာကို ခံချင်လာသည် ။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရမ်း ယားလာတော့

“  ကိုကိုရယ်…. လုပ်ပါတော့..”

လို့ နေလင်းကို ပြောလာသည် ။ နေလင်းက ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကနေ မျက်နှာခွာလိုက်ပြီး

“ လုပ်မယ်… ဝင်းသန့်.. ကိုကိုလည်း တအားတင်းနေပြီ . . ”

လို့ ပြောရင်း ပက်လက်လှဲ ပေါင်ဖြဲပေးထားတဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကြားကို နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ထိပ်နဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လေးငါးခါလောက် ပွတ်တိုက်လိုက်သည် ။

“  ဟင့်ဟင့် လုပ်ပါဆို.. ဘာကြာနေတာလဲ… ကလိလို့ကို မပြီးနိုင်တော့ဘူး…..”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်က စိတ်မရှည်သလို ပြောလိုက်လို့ နေလင်းလည်း လိင်တန်ကို စောက်ဖုတ်ပေါက်မှ တေ့ထောက်လိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို နေလင်းရဲ့ လိင်တန်ကြီး စီးစီးကြီး တိုးဝင်သွားသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက လီးကြီး ပွတ်တိုက် ထိုးလိုက်လို့ အရသာတွေ တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ကောင်းလွန်းသွားလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

“ အိုး..ဟင်းဟင်း….အမလေးလေး…”

လို့ ပါးစပ်က မြည်တမ်းလိုက်သည် ။ ချောင်းနေတဲ့ ချစ်ပန်းလည်း နေလင်းရဲ့ လီးတန်နဲ့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်တို့ စွပ်မိတပ်ရက်သား ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကွင်းကလည်းတိုက်ချင် ဓါတ်ပုံကလည်း ရိုက်ချင်နေပြီး လက်မအားရအောင်ဘဲ အလုပ်များနေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ မျက်နှာကို ဓါတ်ပုံထဲ ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့ရအောင် ကြိုးစားပြီး ရိုက်ယူနေသည် ။ လက်တဖက်ကလည်း ထောင်နေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကြီးကို ကွင်းထုနေသည် ။

နေလင်းလည်း စစချင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးထည့်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က အောက်ကနေ လှုပ်ရှားလာသည် ။ ကော့ပင့်လာသည် ။ သူ ခံနိုင်ပြီဘဲဆိုပြီး ခပ်သွက်သွက် လိုးထည့်လိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က

“  နို့တွေကို ညှစ်ပေးပါ…”

လို့ အသံတုန်တုန်လေးနဲ့ ပြောလာသည် ။ နေလင်းလည်း နို့လုံးကြီးတွေကို တဖက်ကိုစို့ နောက်တဖက်ကို ဆုပ်နယ်ပေးရင်း တဖန်းဖန်း အသံမြည်အောင်ကို ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်သည် ။

“ အိုး…… အိုး… ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်…. လိုး….. လိုး… တအားလိုး….. ဆောင့်… ဆောင့်ပါ…. တအား….”

ဆက်တိုက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ ဝင်းသန့်သန့် ပြီးသွားသည် ။ နေလင်းလည်း ဆက်မလိုးတော့ဘဲ သူ့လိင်တန်ကို ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“  ဟင်.. ကိုကို.. မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား..။ ပြီးအောင် ဆက်လိုးလေ . . ”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်က ပြောလိုက်တဲ့အခါ နေလင်းလည်း

“  ဝင်းသန့် ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လုပ်ကြည့်မလို့…”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

“  အို.. မလုပ်ပါနဲ့….။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပေးထားတာဘဲဟာ..။ စောက်ဖုတ်ကိုဘဲ လိုးပါ…။ ဘာလို့ ချီးတွင်းကို လုပ်ချင်ရတာလဲ..။ ကိုကို တဏှာသောင်းကျန်းလှချည်လား….။ အဲ့လို မရက်စက်ပါနဲ့…။ ဝင်းသန့် ဖင်ကွဲသွားစေချင်လို့လား…..”

လို့ အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ရန်တွေ့လေသည် ။ နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို အထူးအဆန်းအနေနဲ့ လုပ်ကြည့်ရအောင်ပါလို့ ချော့မော့ ပြောနေပေမယ့် ဝင်းသန့်သန့်က ခွင့်မပြုတဲ့အပြင် စိတ်ဆိုးပြီး အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်လိုက်သည် ။

“ တော်ပြီ.. ကိုကို….. အံ့ဩမိတယ်…. ဒီလောက်တောင် စောက်ဖုတ် တဝပေးလိုးတာတောင် မကျေနပ်နိုင်ဘူး..။ ဖင်ပေါက်ဖက်ကို လှည့်တယ်…..။ ပြန်တော့မယ်….”

လို့ ဆူဆဲပြီး ထပ်ခိုးကနေ ပြန်ဆင်းလေသည် ။ ချစ်ပန်းလည်း မတ်စ်ဖွင့်တာကို ကြည့်ရတော့မည်လို့ ထင်ထားပေမယ့် ပွဲပျက်သွားလို့ နေလင်းကို ကျိန်ဆဲနေသည် ။ သူ မစည်းရုံးတတ်လို့ဘဲလို့ အပြစ်တင်နေမိသည် ။

နေလင်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်က ဖင်ပေးမလိုးလို့ သိပ် မကျေနပ် ။ သူ့ကို ဖင်စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ပေးပြီး ဖင်လိုးရတာကိုလည်း ခုံမင်သွားတဲ့ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကိုဘဲ ပိုပြီး သဘောကျမိသွားသည် ။ ဒါကြောင့်လည်း ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ နေလင်းရဲ့ ဆက်ဆံရေးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သွေးအေးသွားခဲ့သည် ။ နေလင်းကတော့ မမှုပါဘူး ။ အိုင်ရင်းစိန်ပန်းကို ဖုန်းဆက်ချိန်းပြီး တနေရာရာမှာ သွားလိုးကြသည် ။

ဒီနေ့ ကျောင်းကို ရောက်တဲ့အခါ အတန်းမရှိသေးတာကြောင့် ကင်တင်းဖက်ကို ခြေဦးလှည့်လိုက်တဲ့အခါ လဖက်ရည်ဆိုင်ရဲ့ ထောင့်တနေရာမှာ မှိုင်တွေ စိတ်ပျက်နေတဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ဆော် ခင်အေးရီကို တွေ့လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီနဲ့ နေလင်းက ခင်မင်နေသူတွေမို့ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီ ရှိတဲ့ စားပွဲဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်သည် ။

“  ထူးသိုက်တစ်ယောက်ကော…”

“  ကိုနေလင်း….မသိသေးဘူးထင်တယ်…..”

ခင်အေးရီအသံက တုန်ခါနေသလို မျက်ရည်လည်း လည်နေပါလား . .။

“ ဘာကိုလဲဟင်…ဘာမသိတာလဲ…ပြောပါဦး…..”

“ ယူ တကယ် မသိတာလား..ကိုနေလင်း…..”

“  ဗျာ…. တကယ်ပါ…။ တကယ်မသိတာ.. ဘာဖြစ်လို့လဲ…..”

“ ကိုထူးသိုက်နဲ့ ကျမ ပြတ်သွားပြီ….”

“  ဟာ….”

“ ဟုတ်တယ်…။ သူက ကျမအပေါ် သစ္စာမရှိဘူး…. ကိုနေလင်း…။ သူ ဆိုင်းရင့်စ်ဖက်က ဆော်တစ်ယောက်နဲ့ ဇာတ်လမ်းဖြစ်နေတယ်….။ ဒါကြောင့်.. ကျမ သူ့ကို ဖြတ်လိုက်တယ်……”

“ အို.. စိတ်မကောင်းပါဘူးဗျာ……။ ကျနော်က သူနဲ့ရော ခင်အေးရီနဲ့ရော ခင်မင်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပါ..”

နေလင်းသည် စိတ်မကောင်းတဲ့ ပုံစံဖမ်းထားတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ခင်အေးရီကို ပြောလိုက်ပေမယ့် စိတ်ထဲကတော့ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းတဲ့ ခင်အေးရီကို ပြစ်မှားနေသည် ။ ထူးသိုက်က ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ရော ကောင်းကောင်းဖွင့်ထားတဲ့ ဆော်ဆိုတာလည်း သူက သိနေတော့ ဒီလို အတွေ့အကြုံရှိနေပြီးသား ဆော်နဲ့ လိုးလိုက်ရရင် တအား အတိုင်အဖောက်ညီမှာဘဲ.. တအားကောင်းမှာဘဲလို့ သူ တွေးမိလိုက်လို့ပါ ။

ခင်အေးရီနဲ့ ထူးသိုက်တို့ တွဲနေစဉ်ထဲက ခါးသေးသေးလေးနဲ့ တင်ပါးစွင့်ကားကားပိုင်ရှင် ခင်အေးရီကို သူ တိတ်တခိုး ပြစ်မှားနေခဲ့တာ မဟုတ်လား ။ ရင်သားတွေကလည်း အရမ်းလှသည်လို့ ထူးသိုက်နဲ့ လိုးကြတာတွေကို ချောင်းခဲ့ဖူးတဲ့ ချစ်ပန်းက ပြောပြဖူးသည် ။ ခင်အေးရီသည် မျက်မှန်ကို ချွတ်ပြီး မျက်ရည်စတွေကို လက်ကိုင်ပုဝါလေးနဲ့ သုတ်လိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီကို အနီးကပ် လုံးပြီး ဖန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ဒီလို ပစ္စည်းကောင်းကောင်းကြီးကို သူများဦးမသွားခင် ဖန်မှ ဖြစ်မည်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါ ။ ဒီလောက် ကောင်းတာကြီးကို ရထားရက်နဲ့ တခြားဆော် ထပ်ဖန်တဲ့ ထူးသိုက်ကိုလည်း သူ အံ့ဩနေသည် ။ စားရတာများလို့ ရိုးသွားတာဘဲ ဖြစ်မည် ။

နေလင်းလည်း ခင်အေးရီကို နေ့တိုင်းလို အဖော်လုပ်ပေး.. လဖက်ရည် အတူတူထိုင်သောက်… ထမင်းအတူတူ ထိုင်စားပေးသည် ။ ဒါကို ချစ်ပန်းတို့ တွေ့သွားသည် ။ ထူးသိုက် စားပြီးသားကို စားဖို့ကြံတဲ့ ” ကြွက်ပျင်း ” လို့ သူ့ကို နာမည်တပ်ကြသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ တနေရာမှာ တိုးကြတော့ ထူးသိုက်က

“ ခင်အေးရီ ဘာပြောသေးလဲ….။ ခင်ဗျားနဲ့ အဆင်ပြေနေတယ် ဆို…”

လို့ မေးသည် ။ စကားနည်း ရန်စဲဆိုသလို….

“ ဘာမှ မပြောပါဘူး..။ ခင်ဗျားနဲ့ ပြတ်သွားလို့ ဖီလင်တော့ တော်တော် အောက်နေတဲ့ပုံဘဲ..”

လို့ သူက ပြောလိုက်သည် ။ ထူးသိုက်က ‌ဆော်ရှုပ်တဲ့လူဆိုတော့ အခုလက်ရှိလည်း ဆော်သုံးယောက် ကြည်နေသည်လို့ ပြောပြသည် ။

“ ခင်အေးရီက တကယ်တောင့်တဲ့ ဆော်ပါ….၊ သဘောလည်း ကောင်းတယ်…၊ ကျနော့်စိတ်ကြိုက် ဗျင်းချင်သလောက် ဗျင်း…..၊ ဒါပေမယ့် အခု ဆော်အသစ်တွေ ရလိုက်တော့ သူ့ကို ဖြတ်ရတော့တာပေါ့ဗျာ….”

လို့ ထူးသိုက်က ပြောသည် ။ ခပ်ပေါ့ပေါ့ပါဘဲ ။ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီနဲ့ ကျောင်းမတက်ဘဲ ရုပ်ရှင် အတူတူကြည့်တဲ့ အဆင့်ကို ရောက်လာသည်။ ခင်အေးရီရဲ့ သွားချင်တာ လုပ်ချင်တာတွေကို အတူတူ လိုက်လုပ်ပေးတဲ့ အဆင့်ကိုလည်း ရောက်လာသည် ။ မြို့ထဲကို အတူတူသွားကြရင်း တခါတလေလည်း ရွှေတိဂုံဘုရားပေါ်ကို အတူတူ တက်ဖြစ်ကြသည် ။

တနေ့မှာတော့ မြို့လည်ခေါင်မှာ အတူတူ လျှောက်နေကြတုန်း ဗြုံးဆို မိုးတွေရွာချလာသည် ။ ထီးကလည်း တစ်ချောင်းထဲပါသည် ။ ခေါက်ထီးသေးသေးလေးကို နှစ်ယောက်အတူတူ ဆောင်းကြတော့ ခင်အေးရီရဲ့ လက်မောင်းသားတွေနဲ့ ထိမိနေသည် ။ တခါတခါ ပေါင်တန်ချင်းလည်း ထိမိသည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ သနပ်ခါးနံ့က သူ့စိတ်တွေကို ထကြွစေသည် ။ ခင်အေးရီက သူ့အနားကို လိုအပ်တာထက် ပိုတိုးကပ်လို့နေသလားလို့ သူထင်မိပေမယ့် နေလင်းသည် အခုထိ ပေါ်ပေါ်တင်တင် မလုပ်ရဲသေး ။ တော်ကြာ လက်မခံရင် ခက်မည် ။

“ အရမ်းချမ်းတယ်ကွာ.. ဒို့တတွေ ကော်ဖီဝင်သောက်ရင် ကောင်းမယ်.. ကိုနေလင်း….”

“ သောက်လေ… ဟိုရှေ့နားက ဆိုင်လေး … ကောင်းတယ်…..”

ကော်ဖီဆိုင်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထိုင်ကြပြီး ကော်ဖီပူပူကို သောက်ရင်း ခင်အေးရီနဲ့ စကားပြောဖြစ်သည်။ ခင်အေးရီသည် သူ့ကို အရင်ထက် ပိုရင်းနှီးလာပြီး သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာ တစ်ယောက်လို သူမ အတွင်းရေးတွေကိုပါ ဖွင့်ဟလာသည် ။ မိသားစု ကိစ္စတွေကိုလည်း တိုင်ပင်လာသည် ။ အကူအညီတောင်းတာတွေ ရှိလာသည် ။ ခင်အေးရီက

“  အချစ်နဲ့ ပတ်သက်ရင် အရင်တုန်းကလို အလေးအနက် မထားချင်တော့ဘူး…. မခံစားချင်တော့ဘူး….။ အသဲကွဲထားတာက သိပ်မကြာသေးဘူးလေ . .”

လို့ ပြောသည် ။ ထူးသိုက်ကို အရမ်းချစ်ခဲ့ပြီး သူမကိုယ်တစ်ခုလုံးကို လိုရာသုံးစေ ထိုးအပ်ခဲ့တယ် ဆိုတာကို နေလင်းက ချစ်ပန်းတို့ဆီကနေ ကြားခဲ့ပြီးသားပါ ။ ခင်အေးရီကို ထူးသိုက်က ဖင်ကိုပါလိုးသည် ဆိုတာကို ကြားရရုံနဲ့တောင် နေလင်းသည် အရမ်းထန်ခဲ့သည် ။ အခုတော့ ဒီ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးနဲ့ သူ အရမ်းကို နီးကပ်နေပြီ ။

“ ကိုနေလင်းရေ.. မနက်ဖြန် ညကြရင်လေ…. ကျမ.. ကျမ အစ်မကြီးရဲ့ သားလေးကို ညသွားစောင့်အိပ်ပေးရမယ်….။ အစ်မနဲ့ သူ့ယောက်ျားက အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်တစ်ခုနဲ့ မြစ်ကြီးနားကို သုံးရက် သွားကြမှာမို့..”

လို့ ပြောလာတော့ နေလင်းလည်း..

“ ခင်အေးရီရဲ့ အစ်မက ဘယ်မှာနေတာလဲ…”

လို့ မေးလိုက်သည် ။

“  လမ်း ၅ဝ မှာ…. ကိုနေလင်း….”

“ သားလေးက ဘယ်အရွယ်လဲ….”

“ သုံးနှစ် …။ အဲဒါ တစ်ခုမေးမလို့..။ မနက်ဖြန်ည ကိုနေလင်း အားလားလို့..”

“ အားပါတယ်…ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်….”

“  အော်.. ကျမတစ်ယောက်ထဲ ပျင်းနေမှာမို့ အားရင် ကိုနေလင်းနဲ့ စကားလေးဘာလေး ပြောရအောင် အဲ့ကို လာခဲ့ပါလား မေးတာပါ….”

နေလင်းကလည်း သိပ်လာချင်နေတာပါ ။

“  လာခဲ့မယ်လေ…. အိမ်နံပါတ်ပေး…. ဘာစားချင်လဲ… ချက်မနေနဲ့တော့..။ ကျနော် ဆိုင်က ဝယ်ခဲ့လို့ ရတယ်….”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီလည်း

“ ဒါကြောင့် ကျမ ကိုနေလင်းကို ခင်တာ…။ ကိုနေလင်းက ကျမကို သိပ်ကူညီတတာဘဲ။ အင်း… လာခဲ့.. စားစရာ… ဟိုလေ.. ဆီချက်ခေါက်ဆွဲလိုဟာ ဝယ်ခဲ့..။ ကျမ ပိုက်ဆံပေးမယ်….။ အတူတူစားရင်း စကားပြောကြတာပေါ့…”

လို့ ပြောပြီး တိုက်နံပါတ်ကို ပြောပြသည် ။ နေလင်းအတွက် မျှော်လင့်ချက် ရောင်ခြည်လေး သန်းလာသည် ။ လမ်း ၅ဝ က အစ်မလင်မယားရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ သုံးနှစ်သားလေးဘဲ ရှိနေတဲ့အချိန် သူနဲ့ ခင်အေးရီတို့ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲ အတူတူ စားကြမည်..၊ စကားထိုင် ပြောကြမည်…..၊ ဘယ်အချိန်အထိလဲ…၊ ညအထိလား…. ဒါကိုတော့ ခင်အေးရီက မပြောဘူး ။ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် ခင်အေးရီနဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ နှစ်ယောက်ထဲ နေခွင့်ရတာက အရမ်းကောင်းသည် ။ ကံကောင်းရင် အလုပ်ဖြစ်သွားနိုင်သည် ။

ချစ်ပန်းသည် နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့် လိုးပွဲ ဓါတ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုဖိုင်တွေကို သူ ညဖက် နှာထန်လို့ ကွင်းထုဖို့ အတွက်ကိုဘဲ ရည်ရွယ်ခဲ့ပြီး နေလင်းနဲ့ ဝင်းသန့်သန့် ပြတ်သွားပြီးတဲ့နောက် ဝင်းသန့်သန့်က ဘဲတစ်ကောင်နဲ့ ကုန်းနေသည်ဆိုတဲ့ သတင်း ထွက်လာပြီးနောက် သူလည်း ဒီပုံတွေကိုပြပြီး ခြိမ်းခြောက်ပြီး တောင်းလိုးရင် ရနိုင်သည်ဆိုတဲ့ အတွေးဆိုးတွေ သူ့ခေါင်းထဲမှာ ဝင်လာသည် ။ ဒါကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်ကို အရေးတကြီး ပြောစရာရှိသည်လို့ ပြောပြီး ကျောင်းထဲကနေ ခေါ်ထုတ်လာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ပေါ်တင်ဘဲ သူနဲ့ မကုန်းရင် ဒီပုံတွေကို အင်တာနက်ပေါ် တင်လိုက်မည်လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ဒီလိုတော့ အဖြစ်မခံချင် ။ ချစ်ပန်းသည် လူယုတ်မာတစ်ယောက် လို့ ပြောချလိုက်ခဲ့ပေမယ့် ဒီပုံတွေ မပျံ့သွားအောင် သူ့အလိုကို လိုက်ရမည် ဆိုတာကို သဘောပေါက်သည် ။ ချစ်ပန်းလိုချင်တာကို ပေးလိုက်ဖို့ သဘောတူလိုက်သည် ။

လမ်း ( ၅ဝ ) က ခင်အေးရီရဲ့အစ်မ တိုက်ခန်းကို နေလင်း စားစရာတွေနဲ့ ရောက်သွားသည် ။ တံခါး ခေါင်းလောင်း ခလုပ်လေးကို နှိပ်လိုက်ပြီး မကြာလိုက် ။ တံခါး ပွင့်လာသည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ ပြုံးရွှင်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ ကိုနေလင်း . . . ဝမ်းသာလိုက်တာ…. ဆီချက်ပါတယ် မဟုတ်လား…  ”

“  ပါတယ်…. ဗိုက်ဆာနေပြီလား . ..  ”

“  အင်း….. ဆာတယ်….။ ကိုနေလင်းလာရင် စားမယ် ဆိုပြီး ခင်အေးရီ ဘာမှ စားမထားဘူး . . .။ လာ…. စားကြစို့ …  ”

သုံးနှစ်သားလေးက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အရုပ်တွေနဲ့ ကစားနေသည် ။ ခင်အေးရီက ထမင်းစားတဲ့ စားပွဲဝိုင်းလေးပေါ်မှာ နေလင်း ဝယ်လာတဲ့ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲထုပ်တွေကို ဖွင့်သည် ။

“  ဘာသောက်မလဲ ကိုနေလင်း .   ”

“ ဘာရှိလဲ…  ”

“ ဝိုင်ရှိတယ်….ဘီယာရှိတယ်….ကုတ် ရှိတယ် . .   ”

“ ခင်အေးရီသောက်တာ သောက်မယ်…  ”

“ အိုကေ.. ခင်အေးရီက ဝိုင်သောက်မယ်….။ ခင်အေးရီ နှစ်ခွက် ထည့်လိုက်မယ်နော်.  ”

“ အင်း….ထည့်….  ”

ခင်အေးရီ ဝိုင်ပုလင်းရှိတဲ့ နေရာကို လျှောက်သွားတဲ့အခါ တင်ပါးလှလှကြီးတွေကို နေလင်း ကြည့်မိသည် ။ စိတ်တွေက ဖောက်ပြန် နိုးကြွနေသည် ။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တောင့်တင်းစိုပြေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ကလေးငယ်တစ်ယောက်ဘဲ ရှိနေတဲ့ တိုက်ခန်းပေါ်မှာ မဟုတ်လား ။ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲကလည်း အရမ်းကောင်း.. ဝိုင်ကလည်း အရမ်းကောင်း…။ ခင်အေးရီရဲ့ အမူအရာလေးတွေကလည်း ချစ်စရာကောင်းနေသည် ။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မိုးချုပ်လာသည် ။ တူလေးကို သိပ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်စကားပြောကြသည် ။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် သူ့ကို ခင်အေးရီက ပြန်ခိုင်းမယ် မထင်တော့ဘူး ။ ခင်အေးရီက ဝိုင်သောက်လိုက် သူ့ငယ်ငယ်က အကြောင်းတွေ ပြောလိုက်နဲ့ ညဉ့်နက်လာတာကို သတိမထားမိဘူး ။ သတိမထားမိယောင်ဆောင်နေတာလားတော့ မသိဘူး ။ နေလင်းကတော့ ခင်အေးရီရဲ့ လည်ဟိုက် ဘလောက်စ်ကနေ မြင်နေရတဲ့ ရင်သားအပေါ်ပိုင်းတွေကို ခိုးကြည့်လိုက် ဝိုင်ထဖြည့်တဲ့အချိန် မြင်ရတဲ့ ခါးသေးသေးအောက်က တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်တွေ ” လာ” နေသည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ ဖောင်းအိပြဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း ဖမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ချင်မိနေသည်။ ဒီနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ တန်ဆာချောင်းကို ဘယ်နှစ်ကြိမ်များ မက်မက်မောမော စုပ်ခဲ့လေမလဲလို့လည်း သူ တွေးမိသည် ။

ခင်အေးရီက ရေခဲသေတ္တာထဲက ဒိန်ခဲတုံးလေးတွေကို ထုတ်ယူလာပြီး ဝိုင်နဲ့ မြည်းသည် ။

“  အိပ်ချင်ပြီလား…ကိုနေလင်း….”

လို့ ရုတ်တရက် မေးလိုက်လို့ နေလင်း မဖြေမိ ။

“ ခင်အေးရီ အိပ်ချင်ပြီလား..”

လို့ ပြန်မေးလိုက်မိသည် ။

“ ဟင့်အင်း…. စကားပြောလို့ ကောင်းတယ်လေ..။ ကိုနေလင်းလည်း ငယ်ချစ်ဦးတွေ ဘာတွေ ရှိခဲ့တယ် မဟုတ်လား..။ ပြောပြဦးလေ . .”

လို့ ခင်အေးရီက ပြောလိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း သူ့ပထမဆုံး ငယ်ရည်းစား ညိုမာနဲ့ ချစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ခင်အေးရီကို ပြောပြသည်။ ပြောပြတဲ့နေရာမှာ ခင်အေးရီ ရင်သိမ့်တုန်အောင် ချိန်းတွေ့ခန်းလေးတွေ နမ်းခန်းဖက်ခန်းလေးတွေကို တမင် ထည့်ပြောပြသည် ။ ခင်အေးရီက စိတ်ဝင်တစား နားထောင်သည် ။

“ အခုရော ကိုနေလင်း ရည်းစားမရှိဘူးလား….”

ခင်အေးရီ မေးလိုက်လို့ နေလင်းလည်း

“  မရှိဘူး….”

လို့ ဖြေလိုက်သည် ။

“  ခင်အေးရီလည်း ဟိုလူ ( ထူးသိုက်ကို ဆိုလိုသည်လို့ နေလင်း နားလည်သည် ) နဲ့ ပြတ်ပြီးကတည်းက တစ်ယောက်ထဲဘဲ…။ ယောက်ျားဆိုလို့ အနားမှာ ကိုနေလင်းဘဲ ရှိတယ်…..”

လို့ ပြောပြီး ရယ်သည် ။

“ စိတ်တူတဲ့လူ ထပ်တွေ့ရင် ရည်းစားထားဦးမလား ခင်အေးရီ…”

လို့ နေလင်းက မေးသည် ။ ခင်အေးရီက ရယ်လိုက်ပြီး

“  အင်း… ထားချင်ထားမှာပေါ့…. မသိသေးပါဘူး….”

လို့ ပြန်ဖြေသည် ။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညအချိန် အိမ်မှာ သူနဲ့ ခင်အေးရီဘဲ ရှိနေကြတာက အတော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းနေသည် ။ အနက်ရောင် မျက်မှန်ကိုင်းကြီးကြီးနဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်း ချောချောလှလှ ဖြူဆွတ်တောင့်တင်းတဲ့ ခင်အေးရီကို အရမ်း ကြိုက်မိနေပြီ ။

“ ကိုနေလင်းကော… ကြိုက်တဲ့လူ မတွေ့ဘူးလား…..”

နေလင်းလည်း မထူးတော့ဘူး ဖွင့်ပြောလိုက်တော့မည်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။

“ ရှိတာပေါ့….ခင်အေးရီရယ် . .  ”

“ ဟင်…. ဟုတ်လား….. ဘယ်သူလဲဟင်… ခင်အေးရီ သိတဲ့ အထဲကလား . .  ”

“  အင်း….ဟုတ်တယ် …  ”

“ ဟယ်…..ဘယ်သူလဲ…..ပြောပြ..ပြောပြ . .  ”

နေလင်းက ခင်အေးရီရဲ့ ဖြူနုတဲ့ လက်ကလေးတွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး….

“ ဟောဒီက ခင်အေးရီပေါ့….  ”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက

“ အို…. လျှောက်နောက်နေပြီ …  ”

လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ မျက်နှာလေး ချက်ချင်းဘဲ နီမြန်းသွားသည် ။ နေလင်းက ခင်အေးရီသည် သူပြောလိုက်တာကို စိတ်မဆိုးဘဲ ကျေနပ်သလို ဖြစ်သွားတာကို အကဲခတ်မိတာကြောင့် ခင်အေးရီကို နမ်းဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက တိုးကပ်လာတဲ့ နေလင်းရဲ့ မျက်နှာကြီးကို မရှောင်ထွက်လိုက်ဘဲ မျက်လုံးလေးပိတ်လို့ ပြုုံးပြုံးလေး ငြိမ်နေတာကြောင့် နေလင်းက နဖူးဝင်းဝင်းလေးကို နမ်းလိုက်သည် ။

“ ဟိတ် ဘာလုပ်တာလဲကွာ……  ”

တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ အသံလေးက ကျေနပ်နေတဲ့ အသံလေး ။

“ နမ်းတာလေ . .  ”

“  ဘာလို့လဲ….  ”

“  ချစ်လို့ပေါ့ . .  ”

ခင်အေးရီက ရယ်လိုက်သည် ။

“  တကယ် ဟုတ်လို့လား…  ”

“ တကယ်ပေါ့…  ”

“ ယုံဘူး…  ”

“ တကယ်ပါ…. အရမ်းချစ်မိနေတယ် .   ”

“ ယောက်ျားတွေက လုပ်လို့ ရိုးအီသွားရင် ပစ်သွားတတ်ကြတယ်…  ”

“ အဲ့အထဲမှာ ကိုယ်မပါဘူး…  ”

နေလင်းက ခင်အေးရီအနားကို တိုးကပ်သွားပြီး ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးကို ဖိကပ်ငုံစုပ်လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီကလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး သူ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်လာတာကို တွေ့ရလို့ နေလင်း အရမ်းဝမ်းသာသွားသည် ။ သူဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာလို့ ။ ဒီအတိုင်းဆိုရင် အခြေအနေ ကောင်းပြီ ။

“ ချစ်လား…  ”

နှုတ်ခမ်းချင်းအခွာမှာ နေလင်းက မေးလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားသည် ။

“  အင်း….သိဘူးလား…  ”

လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပြီး နေလင်းရဲ့ လည်ကုတ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နေလင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စပြီး ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီရဲ့ လျှာလေးက သူ့လျှာကို လာကစားလို့ နေလင်း အရမ်းသဘောကျသွားသည် ။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း လျှာချင်း ကလိကြသည် ။ ဖက်သိုင်းထားတဲ့ လက်တွေ တင်းကြပ်လာရုံမက နေရာရွှေ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်မိကြသည် ။ အဝတ်ပေါ်က ကိုင်တွယ်ရတာထက် အသားချင်း ပွတ်သပ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဝင်လာကြသည် ။ ခင်အေးရီက စပြီး နေလင်း ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကို မပြီး ချွတ်ဖို့ လုပ်လိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း သူ့တီရှပ်ကို အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး တဆက်ထဲမှာ ခင်အေးရီ ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်ပွပွကြီးကို ချွတ်ဖို့ ကြယ်သီးတွေကို စဖြုတ်လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီက နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာကို မခွာလိုက်… ဆက်စုပ်နေရင်းက သူမ ရှပ်ပွကြီးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

နေလင်းရဲ့ စိတ်ထဲ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေပြီ ။ လိုချင်တာ ရတော့မည် ဆိုတဲ့ အသိက သူ့ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို မြင့်တက် ထိုးကြွလာစေသည် ။ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းတဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ ရင်စိုင်တွေက လှလွန်းသည် ဆိုတာကို နေလင်း သိလိုက်ပြီး အငမ်းမရဘဲ ဒီရင်သားစိုင်ကြီးတွေကို နမ်းမိ စို့မိပြီ ။

“ လှလိုက်တာ ခင်အေးရီရယ် . . .  ”

ခင်အေးရီက တိုးတိုးလေး ရယ်လိုက်သည် ။

“ မမြင်ဖူးဘူးလား . . . ယူ ဝင်းသန့်သန့် ဆိုတဲ့ ဆော်နဲ့ တွဲသေးတယ် မဟုတ်လား…  ”

“ အင်း…  ”

နေလင်းက ခင်အေးရီရဲ့ နို့သီးလေးတွေကို လျှာနဲ့ ကစားပေးနေသည် ။

“  အို့…ယားတယ် . .  ”

နေလင်းရဲ့ လက်တဖက်က ခင်အေးရီရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေဆီကို ရောက်သွားသည် ။ အိုး.. တကယ်ကောင်းတဲ့ အိုးတွေ ။ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်နေမိသည် ။ ခင်အေးရီက

“ ဧည့်ခန်းကြီးမှာကွယ်..။ တော်ကြာ ရှေ့တည့်တည့် အိမ်က တွေ့နေဦးမယ် .   ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ နေလင်းလည်း အထာပေါက်သွားသည် ။ အိပ်ခန်းထဲကို ရွှေ့ဖို့ ခင်အေးရီကို ဖက်ထားရင်း ထလိုက်သည် ။ စားရတော့မည်ဆိုတဲ့ အသိက သူ့ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို တဖွားဖွား ထကြွစေတော့ ပေါင်ကြားက လိင်တန်ကလည်း ဘာမြူးသလဲ မမေးနဲ့ ။ မတ်မတ်ထောင် ကြီးထွားတင်းမာနေတာ သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်း ထောင်ထားသလိုဘဲ ။

အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်တာနဲ့ သူတို့ ကုတင်ပေါ်ကို အလိုလို တက်မိလိုက်ကြသည် ။ နေလင်းရဲ့ လက်တဖက်က ခင်အေးရီ ဝတ်ထားတဲ့ လျော့ရည်းရည်း ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်သည် ။ ထမိန်နွမ်းကလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျသွားသည် ။ ခင်အေးရီ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားပြီ ။ မှောင်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ မီးမထွန်းဘဲ ခင်အေးရီရဲ့ ဖြူဆွတ်တဲ့ အသားကြောင့် ကိုယ်လုံးတီး ခင်အေးရီကို ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့နေရသည် ။ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေက လုံးတင်းနေသည် ။ ထူးသိုက်က တခြား‌ဆော်ကို ပြောင်းလိုက်တာကို အံ့ဩနေသည် ။ ဒီလောက်မိုက်တဲ့ ဆော်ကို အပိုင်ရထားရက်နဲ့ ။

“ လှလိုက်တာ ခင်အေးရီရယ် . . .  ”

လို့ နေလင်း ပါးစပ်က ထုတ်ပြောလိုက်မိသည် ။

“  ချစ်လား…  ”

လို့ ခင်အေးရီက မေးသည် ။

“ အရမ်းချစ်တယ်…  ”

လို့ နေလင်းက ဖြေသည် ။ ရင်စိုင်တွေကို အရမ်းနမ်းစုပ်ရင်း ကိုယ်အောက်ဖက်ဆီကို ဆင်းသွားတာကြောင့် ခင်အေးရီက နေလင်း ဘယ်ကိုသွားနေသည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည် ။ နေလင်း ဘာဂျာကိုင်တော့မည် ။

“  ဟင့် ..ကိုနေလင်း…..ဘာလုပ်မလို့လဲ …  ”

“ နမ်းမလို့ . .   ”

“  ခင်အေးရီ ရေမဆေးထားဘူး..မနမ်းနဲ့…  ”

“ ရတယ်…  ”

“ အို.. သူ နံမှာစိုးလို့…  ”

နေလင်းသည် ( ဘာဂျာနေလင်း ) လို့ နာမည်တစ်လုံး ရထားသူ ဖြစ်သည် ။ ဘာဂျာကိုင်လွန်းလို့ ။ ခင်အေးရီရဲ့ ပေါင်တန်လှလှ ဖြူဆွတ်ဆွတ်တွေ ကြားထဲကို ခေါင်းထိုးအပ်လိုက်သည် ။

“ အို..ခက်တာဘဲကွာ..အားနာလို့ . . .   ”

နေလင်းသည် အမွှေးရှင်းထားတဲ့ မို့ဖေါင်းဖေါင်း မိန်းမကိုယ်လှလှကြီးကို စပြီး နမ်းရှုံ့လိုက်သည် ။ ခင်အေးရီ စိတ်ပူနေသလို အနံ့ဆိုးတွေ ဘာတွေ ဘာမှမရ ။ အကွဲကြောင်းကြီးက အရည်တွေနဲ့ စိုနေသည် ။ ခင်အေးရီလည်း သူ့လိုဘဲ စိတ်ထနေပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ရသည် ။ နေလင်းလည်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သူ့လိင်တန်က အရမ်းကို မာတင်းနေသည် ။ အရင်ဆုံး လျှာနဲ့ အောက်ကနေ အထက် ပင့်ယက်မိလိုက်သည် ။

“  အို့ .   ”

ခင်အေးရီရဲ့ ကိုယ်လေး တွန့်သွားသည် ။ တုန်သွားသည် ။ နေလင်းရဲ့လက်တွေက ရင်စိုင်ထွားထွားတွေဆီကို ဆန့်တန်းရောက်သွားပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း အကွဲကြောင်းကို အစုန်အဆန် ယက်ပါတော့သည် ။

“ အိုး……ဟင့်………  ”

ထောင်ထွက်နေတဲ့ အစိလေးကို စုပ်ယူလိုက်၊ လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်၊ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာပြားနဲ့ ယက်လိုက် အမျိုးမျိုး လုပ်ပေးနေတာတွေကို ခင်အေးရီ တအားကြိုက်နေသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ပြတ်ပြီးကတည်းက မရတော့တဲ့ အထိအတွေ့တွေကို နေလင်းဆီက ပြန်ရနေလို့ ။ နေလင်းရဲ့ ဆံပင်တွေကို တအားဆုပ်ဆွဲနေတဲ့ ခင်အေးရီသည် ပါးစပ်ကလည်း တအိုအို တဟင်ဟင်နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေကလည်း ဘယ်ညာ လူးလွန့်နေသည် ။ ထူးသိုက်သည်လည်း နေလင်းလိုဘဲ ဘာဂျာ အမြဲမှုတ်တဲ့ လူတစ်ယောက် ။ အခု နေလင်း မှုတ်ပေးတာတွေက ပိုကောင်းသည်လို့ ခင်အေးရီ ထင်သည် ။ နေလင်းရဲ့ လျှာက ခင်အေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်ပေးနေသည် ။ ခင်အေးရီသည် ကောင်းလွန်းပြီး အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရသည် ။

“ တော်ပြီ.. ဆက်မယက်နဲ့တော့…. တအား လိုချင်နေပြီ . .   ”

လို့ ခင်အေးရီ တားလိုက်တော့မှ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီကို ဘာဂျာမှုတ်တာ ရပ်လိုက်သည် ။ နေလင်းလည်း ခင်အေးရီလိုဘဲ တအား လိုးချင်နေပြီ ။ ပေါင်ကားဖြဲပြီး အပေါ်က တက်မှောက်လိုက်တဲ့ နေလင်းရဲ့ တန်ဆာကြီးက အလိုလို စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းမှာ တေ့ရက်သား ဖြစ်နေသည် ။ အရည်တွေ တအားရွှဲနေတဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်တာနဲ့ ခင်အေးရီလည်း မျက်လုံးလေး မှိတ်သွားပြီး ပါးစပ်လေး ပွင့်ဟကာ

“ အမလေး… အူး…  ”

လို့ ညည်းလိုက်သည် ။ လိင်တန်ဒစ်ဖူးကြီးက အပြည့်အသိပ်ဘဲ ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လုံးပတ်တုတ်တုတ် လိင်တန်ချောင်ကြီး တင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ တိုးဝင်ရောက်ရှိသွားသည် ။ နေလင်းသည် သူ့ကိုယ်သူ မယုံနိုင်အောင်ပါဘဲ ။ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းလှတဲ့ သူအမြဲ စိတ်မှန်းနဲ့ လိုးချင်နေတဲ့ တချိန်က ထူးသိုက်ရဲ့ဆော် ခင်အေးရီကို သူ တက်လိုးနေရပြီ မဟုတ်လား ။ ခင်အေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက တအားလှသည် ။ အကွဲကြောင်းကြီးထဲ သူ့လိင်တန်က စွပ်ရက်သား ဝင်နေသည်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ( ငါကွ ) လို့ စိတ်ထဲက ကြုံးဝါးလိုက်သည် ။

“ ကြိုက်လား…  ”

လေသံလေးနဲ့ မေးလိုက်တဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို လျှာနဲ့ ယက်နေရာက

“ အရမ်းကြိုက်တယ်. . .   ”

လို့ သူ ဖြေလိုက်သည် ။ ခင်အေးရီလည်း တကယ်တော့ တအားဆာနေတာ ။ ဒါကြောင့်လည်း နေလင်းကို အစ်မတိုက်ခန်းကို ခေါ်လိုက်တာ ။ သူနဲ့ စကားထိုင်ပြောနေတဲ့အချိန် ခင်အေးရီ တအား ယားနေသည် ။ သူက စလာတော့ ဟန်မဆောင်တမ်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်ပြီး လိုးကြတဲ့ အခြေအနေအထိ ရောက်သွားကြသည် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေသည် ။ စောက်ဖုတ်က အရမ်းကြပ်သည် ။ လိုးလို့ အရသာကောင်းလွန်းနေသည် ။ နို့ကြီးတွေကလည်း ကိုင်လို့ကောင်း စို့လို့ကောင်းသည် ။ ဒီတချီတော့ စောက်ဖုတ်ကိုဘဲ အရသာခံပြီး လိုးလိုက်မည်လို့ နေလင်းရဲ့စိတ်ထဲ စဉ်းစားနေသည် ။ ဖင်ကိုတော့ တောင်းမလိုးသေးဘူး ။ အေးဆေးမှ တောင်းမည်ပေါ့ . . ။

“ ကို . .   ”

ခင်အေးရီရဲ့ တိုးတိုးလေး ခေါ်လိုက်သံက နေလင်းကို အံ့ဩသွားစေသည် ။ အရင်လို ကိုနေလင်းလို့ မခေါ်တော့ဘဲ ( ကို ) လို့ ပြောင်းခေါ်လိုက်လို့ ။

“ ဟင်..ခင်အေးရီ…  ”

“ ဒို့ ကြိုက်တယ်.. အိုကေတယ်…..။ ယူ ဆောင့်ချင် ဆောင့်နော်..။ မြန်မြန်လေး လုပ်တော့…  ”

လို့ ပြောလိုက်လို့ အရမ်းသဘောကျသွားပြီး လိုးချက်တွေကို အရှိန်မြှင့်ပစ်လိုက်သည် ။ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ခင်အေးရီ တအား ကြိုက်သည် ။ အောက်ကနေ ပင့်ကော့ပေးသည် ။ တဖန်းဖန်း အသံတွေ ဆူညံသွားသည် ။ ကောင်းလွန်းလို့ အော်ညည်းလိုက်တဲ့ ခင်အေးရီရဲ့ အသံတွေကလည်း ကျယ်လွန်းသည် ။ ဆီးခုံချင်း ရိုက်ခတ်တဲ့ အသံတွေကလည်း ကျယ်လွန်းနေသည် ။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်. . .   ”

လို့ ညည်းရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ဝှေ့ရမ်းပေးနေတဲ့ ခင်အေးရီသည် ပြတ်လပ်နေတဲ့ လီးနဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေကို အားရပါးရ အရသာခံနေမှန်း သိသာလှသည် ။

“ လိုး..ကို..လိုး……လိုး…တအားဆောင့်……  ”

တအားကြပ်တာမို့ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာသည် ။

“ ကို…. ယူ နောက်ထဲကို လိုးဖူးလားဟင် . .  ”

“ အင်း…..ဆိုပါတော့…  ”

“ ကို . .. ခင်အေးရီ နောက်ထဲမှာ လုပ်ရင်း ပြီးချင်လားဟင်…  ”

ခင်အေးရီရဲ့ မေးခွန်းက နေလင်းကို တုန်လှုပ်သွားစေသည် ။

“  ကို..လုပ်ချင်လုပ်နော်..ကို့မှာ ဆီတစ်ခုခု ရှိလား…  ”

“  ဟင့်အင်း မရှိဘူး . .   ”

ဘယ်သူက ဖင်လိုးဖို့ ဆီယူလာမလဲ…… ရည်းစားတောင် မဖြစ်သေးဘဲ . . .။

“  ရတယ်လေ..တံတွေးများများဆွတ်…  ”

ခင်အေးရီ ကိုယ်တိုင်က ဖင်ထဲလိုးပေးဖို့ ပြောလာတော့ နေလင်းလည်း စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ပျော်သွားပြီး ခင်အေးရီဖင်ပေါက်ကို လီးသွင်းလိုက်ပါတော့သည် ။ လိုချင်တာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု အကုန်ရသွားလို့ နေလင်း ပျော်တာမှ အရမ်း အရမ်း . . ။ ခင်အေးရီသည် ထူးသိုက်နဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိသွားလို့ ဖင်လိုးတာကို ကြိုက်သွားပုံရသည် ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်လိုးခိုင်းတာ…။ ဖင်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး နေလင်း ပြီးသွားသည် ။

“  အား . .   ”

ကောင်းလိုက်တာ ခင်အေးရီ ရယ် . . . .။

———————————————-

ချစ်ပန်းသည် တော်တော် ယုတ်မာတဲ့ကောင်….။ ချိန်းတွေ့စရာ အခန်းပေးပြီး ဓါတ်ပုံ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်ထားတယ် . . .။

ဝင်းသန့်သန့် စိတ်ထဲမှာ ချစ်ပန်းကို မုန်းတီးနေသည် ။ ချစ်ပန်း ချိန်းထားတဲ့ ဂျန်းရှင်းအိတ်က အအေးဆိုင်လေးမှာ ဝင်းသန့်သန့် ရောက်နေသည် ။ အအေးတစ်ခွက် မှာသောက်ရင်း ချစ်ပန်း အလာကို စောင့်နေသည် ။ ချစ်ပန်းက သူ့ကို ပေးအိပ်ဖို့ တောင်းနေတာ ။ မတတ်သာလို့ သူတောင်းတာကို ပေးရတော့မည် ။

ဝင်းသန့်သန့်လည်း နေလင်းက နောက်ပေါက်ဖွင့်မည် လုပ်လို့ စိတ်ဆိုးရာက နေလင်းနဲ့ ပြတ်သလို ဖြစ်သွားသည် ။ ရန်ဖြစ်တာတွေ ဘာတွေ မရှိဘဲ အလိုလို ဝေးကွာသွားတာ ။ အခုတော့ ချစ်ပန်းကို ဒီပုံတွေအတွက် ပေးလိုးရတော့မည် ။ သူနဲ့ မကြာခင် လိုးကြရမည် ဆိုတာကို သိလို့ ဝင်းသန့်သန့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေပါသည် ။ ချစ်ပန်းသည် နေလင်းလိုဘဲ အလိုးကောင်းတဲ့လူလား ။ နေလင်းရဲ့ လီးဆိုက်ဘဲလား….။ ဒါတွေကို တွေးလိုက်မိတော့ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စိတ်တွေ ရွလာသည် ။ ထလာသည် ။

ချစ်ပန်း ရောက်လာသည် ။

” စောင့်နေတာ ကြာပြီလား…။ ဆောရီးနော်.. ဆေး ဝင်ဝယ်နေလို့….”

ချစ်ပန်းသည် ခါတိုင်း တွေ့ဖူးတာထက် ပိုပြီး သားသားနားနား ဝတ်လာသည် ။ ဆိုင်အပြင်ဖက် ပလက်ဖောင်းမှာ ကားသစ်လေး တစ်စီးကိုလည်း တွေ့ရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ဆိုင်ထဲက ထွက်လိုက်ချိန်

” ဒါ….နင့်ကားလား…ချစ်ပန်း….”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်က မေးသည် ။ ချစ်ပန်းက

” ငါမောင်းလာတာ ငါ့ကားပေါ့.. ဝင်းသန့်သန့်….”

လို့ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ ဖြေလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းသည် ကားမောင်းရင်း တချိန်လုံး ဝင်းသန့်သန့်ကိုဘဲ ကြည့်နေလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

” ဟိတ် ရှေ့ကြည့်မောင်းဦး….”

လို့ သူ့ကို သတိပေးလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းသည် ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ လိုးရတော့မှာကို အရမ်းကို ကျေနပ် သဘောကျနေတဲ့ပုံဘဲ ။ ချစ်ပန်း ခေါ်သွားတာက သူ့ဘကြီး တစ်ယောက်ရဲ့ အိမ် ။

” ချစ်ပန်း….. နင် ဒီတခါလည်း ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်မထားနဲ့နော်….။ နင် တော်တော် ယုတ်မာတဲ့ကောင် . . ”

ဝင်းသန့်သန့်က ပြောလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက တဟဲဟဲနဲ့ ရယ်လိုက်သည် ။ သူ့ဘကြီးရဲ့ တိုက်မှာက ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ။ ဘန်ကောက်ကို အပျော်ခရီး သွားနေသည်လို့ ချစ်ပန်းက ပြောပြသည် ။ ချစ်ပန်း ခေါ်သွားတဲ့ အိပ်ခန်းလေးကို ဝင်းသန့်သန့် သေသေချာချာ စစ်ဆေးကြည့်နေသည် ။ ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ထားမှာ စိုးလို့ ။ ချစ်ပန်းက သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည် ။

” စိတ်ချ..ဒီတခါ ဘာမှမရိုက်ဘူး…”

ချစ်ပန်းက ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်လိုက်တော့ သူ့ငယ်ပါကြီးက မြည်းတစ်ကောင်ရဲ့ တန်ဆာကြီးလိုဘဲ တန်းလန်း တွဲလောင်းကြီး ။ နေလင်းရဲ့ လိင်တန်ထက် ကြီးတဲ့ရှည်တဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရလို့ ဝင်းသန့်သန့် ရင်ခုန်သွားသည် ။ ဒီတန်ဆာကြီးဆီက မျက်လုံး မခွာမိတော့ ။ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့်ကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲခေါ်ရင်း ပြောလိုက်သည် ။

” ဟွန်း…တကယ်ဆိုးတယ်….”

” ကဲ… ဝင်းသန့်…. အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်… ဒို့ လုပ်ကြရအောင် . . .”

” မချွတ်နဲ့…”

” ဟာ..မချွတ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်လို့ ရမလဲ…..”

ဝင်းသန့်သန့်က ဝတ်ထားတဲ့ စကပ်ကို လှန်တင်ပေးလိုက်သည် ။ ပေါင်သွယ်သွယ် နှစ်ဖက်နဲ့ ပင်တီဖြူဖြူလေး ပေါ်လာသည် ။ ပေါင်ကြားခလယ်က မို့ဖေါင်းဖေါင်း တြိဂံပုံလေးကို ချစ်ပန်းရဲ့ လက်က ရောက်သွားသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က မျက်လုံးတွေကို စုံပိတ်ထားလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းလည်း ဒီဖေါင်းအိအိ အင်္ဂါစပ်နေရာလေးကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေရင်း ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ဘလောက်စ်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဘရာစီယာဖြူဖြူလေးရဲ့ အောက်က ရင်သားစိုင် ထွားထွားတွေက အတင်းကြီးကို ရုန်းကန်တွန်းထွက်နေကြသည် ။ ချစ်ပန်းက ဘရာစီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ အား….လှလိုက်တဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံး ။ နို့သီးခေါင်း လုံးလေးတွေက ညိုညိုလေးတွေ ။ ချစ်ပန်း စို့ပြီ ။ ဝင်းသန့်သန့်က နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး

” သိပ်မုန်းတာဘဲ….”

လို့ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းကတော့ ပေါင်ကြားကို ကောင်းကောင်းကိုင်နှိုက်နေသည် ။ မကြာခင် ဝင်းသန့်သန့်လည်း ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာပြီး ချစ်ပန်းရဲ့ စိတ်ကြိုက် တကိုယ်လုံး ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ချစ်ပန်းလည်း ဝင်းသန့်သန့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကို ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်ရင်း မိန်းမကိုယ်ကို တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်လေပြီ ။

” အို…. ဟင်း….. ယောက်ျားတွေက အမြဲဘဲ ကုန်းယက်ချင်ကြတယ်… ဟွန်း…. ဘာလို့ ဒီလောက် ကြိုက်နေကြတာလဲ မသိပါဘူး…..”

ချစ်ပန်းကတော့ အစိလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးကစားပေးနေရင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စိတ်တိုင်းကျ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ တဟုန်ထိုး ထကြွလာသည် ။ ချစ်ပန်းကို အကြပ်ကိုင်လို့ ကုန်းရပေမယ့် အခုတော့ သူမကို နှူးနှပ်ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်မှုတွေကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်က တအားယားနေပြီ ။ သူမ ဒီလိုခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်နေပြီ ဆိုတာကိုလည်း ချစ်ပန်းက သိသည် ။ ချစ်ပန်းသည် နေလင်းထက်တောင် မိန်းမကျမ်းကြေသူ တစ်ယောက် မဟုတ်လား ။ ဝင်းသန့်သန့် ခံချင်လိုးချင်နေပြီဆိုတာကို သိရက်နဲ့ မလိုးပေးသေးဘဲ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုး ကလိပေးနေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်လည်း မနေနိုင်တော့ဘူး ။ ချစ်ပန်းကို သူမကို လိုးပေးဖို့ ဖွင့်ပြောလေသည် ။ ဒီလို ကာမစိတ် ထကြွပြီး ” လိုးပေးပါတော့ ” လို့ တောင်းခံလာတဲ့ မိန်းမမျိုးကို လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်လို့ ချစ်ပန်းက ထင်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်း ပေါင်တန်တွေ ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး ကုတင်အောက်မှာ မတ်တပ်ရက်ရင်း မို့ဖေါင်းဖေါင်း စောက်ဖုတ်ထဲကို လိင်တန်ဖိသွင်းကာ စလိုးလိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ်က နေလင်း အပြတ်လိုးထားတာတောင် ကြပ်တုန်းဘဲ ။ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဖိသွင်းလိုက်လို့ ဝင်းသန့်သန့် စောက်ဖုတ်ထဲ တပိပိနဲ့ တအားကောင်းတက်သွားသည် ။ လီးတန် တဆုံးဝင်သွားတဲ့အခါ ဝင်းသန့်သန့်တစ်ယောက် ပါးစပ်က တအီးအီး ထုတ်ညည်းလေပြီ ။ ချစ်ပန်းရဲ့ လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အရင်းအထိ ဝင်နေတာက ဝင်းသန့်သန့်အတွက် အတော့်ကို ကျေနပ်စရာပါဘဲ ။

ချစ်ပန်းက ငိုင်နေတွေနေတတ်တဲ့ လူစားမျိုး မဟုတ် ။ ရတဲ့အခွင့်အရေးကို အသုံးချတတ်သည် ။ ဗျိဗျိဆို ဆောင့်လိုးပြီ ။ ဆက်တိုက် ဆောင့်တော့တာ ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း လီးကိုလည်း ကြိုက်.. လိုးတာကိုလည်း ကြိုက်သွားသည် ။ ချစ်ပန်းသည် လီးကော လိုးတာကော နေလင်းထက် သာသည်လို့ ဝင်းသန့်သန့် ထင်မိသည် ။

ချစ်ပန်းကလည်း တော်တော် အားသန်တဲ့ကောင် ။ လိုးပြီး သိပ်မကြာဘဲ လီးက ပြန်တောင် နောက်တချီ ထပ်လိုးပြန်ရော ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း စိတ်ကရှိပေမယ့် စောက်ဖုတ် ကျိန်းစပ်ပြီး ဆက်မခံနိုင်တော့လို့ ချစ်ပန်းနဲ့ နောက်တခါ ထပ်တွေ့ကြဖို့ ချိန်းလိုက်ရသည် ။

ချစ်ပန်းသည် တကယ်တော့ ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ နေလင်းတို့ လိုးပွဲ ပုံတွေကို မဖျက် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ဆုံတဲ့ တစ်နေ့ ဒီပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေကို ထူးသိုက်ကို ပြလိုက်သည် ။ ထူးသိုက်က ဆော်သမား ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ဖြုတ်ချင်သွားသည် ။ ချစ်ပန်းကို ဆက်သွယ်ပေးဖို့ အပူကပ်သည် ။ ချစ်ပန်းကလည်း ထူးသိုက်က သူ့ကို အကူအညီတွေ အများကြီးပေးခဲ့တဲ့ ဘော်ဒါမို့ ဝင်းသန့်သန့်နဲ့ ဆက်ပေးမည်လို့ ဂတိပေးလိုက်သည် ။ သို့ပေမယ့် ထူးသိုက်က သူ့ထက် ရုပ်ဖြောင့်တဲ့အပြင် ဆော်အကိုင်ကလည်း တအားကျွမ်းတာကြောင့် ဝင်းသန့်သန့်သည် သူ့လက်ထဲကနေ ထူးသိုက်ရဲ့ လက်ထဲကို ရောက်သွားမှာက သေချာနေတာမို့ ချက်ချင်း မဆုံပေးသေးဘဲ သူ ဝအောင် ဖြုတ်လိုက်ဦးမည်လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးမိသည် ။

——————————————-

နေလင်းသည် ခင်အေးရီနဲ့ ပွင့်လင်းသွားပြီမို့ အဲဒီညက သူ့အစ်မတိုက်ခန်းမှာ လေးချီ ဖြုတ်ခဲ့ပြီးနောက် ခင်အေးရီကို သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ တွေ့ကြဖို့ ချိန်းလိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ ချစ်ပန်းဆီမှာ သူနဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ ဖြုတ်ကြတဲ့ ပုံတွေ ရှိနေတယ် ဆိုတာကို သူသိလိုက်ရသည် ။ ချစ်ပန်းသည် ဒီလိုလုပ်လိမ့်မည်လို့ သူ လုံးဝမထင်ခဲ့ ။ ချစ်ပန်းကို ဖွင့်မေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လူတွေကြားထဲမှာ ပြန့်နေပြီ ။ တော်ကြာ အွန်လိုင်းကို ပျံ့သွားနိုင်သည် ။

ချစ်ပန်းသည် သူ့ကို ရှောင်နေသည်လို့ နေလင်း ထင်သည် ။ ချစ်ပန်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ကို ဆက်ပြီး ခြိမ်းခြောက်ထားပြီး ထူးသိုက်တို့နဲ့ လွှတ်ပေးဖို့ စဉ်းစားနေပြီ ဆိုတာကိုလည်း ပြန်သိရသည် ။ ချစ်ပန်း ထိုင်နေကြ လဖက်ရည်ဆိုင်ကို သူသွားလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းကို မတွေ့ဘူး ။ ချစ်ပန်း တွဲနေကြ ဘော်ဒါတစ်ယောက်ကိုတွေ့လို့ ချစ်ပန်းနဲ့တွေ့ရင် ဖုန်းဆက်ပါလို့ မှာထားခဲ့ပြီး ပြန်ခဲ့လိုက်သည် ။

ချစ်ပန်းသည် ဝင်းသန့်သန့်ကို ခဏခဏ ခေါ်ခေါ်လိုးသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကလည်း ချစ်ပန်း လိုးပေးတာကို ကြိုက်လို့ ခေါ်တိုင်း လာကုန်းသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း နေလင်းနဲ့ ချစ်ပန်းတို့ လိုးတာကို ခံဖူးသွားပြီး လိုးချင်းက သူမအတွက် သိပ်အဆန်းကြီး မဟုတ်တော့ဘဲ ချစ်ပန်းက ခေါ်လိုးရင် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ခံလိုက်တာချည်းဘဲ ။ ဒီနေ့တော့ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့်ကို ဒို့ ဒီတခါတော့

“သုံးပွင့်ဆိုင်…( သရီးဆန်း ) လုပ်ကြည့်ရအောင်…”

လို့ ပြောလိုက်လို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

” ဘယ်သူနဲ့ လုပ်မှာလဲ…”

လို့ မေးလိုက်တဲ့အခါ

” ထူးသိုက်နဲ့…”

လို့ ပြောပြလိုက်သည် ။ ထူးသိုက်သည် ကျောင်းထဲမှာ နာမည်ကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်လို့ ဝင်းသန့်သန့် သိသည် ။

” ချစ်ပန်း.. ငါ ရှက်တယ်ဟာ…..။ ငါ သူနဲ့ မတွေ့ရဲဘူး . . ”

လို့ ချစ်ပန်းကို ပြောလိုက်သည် ။ ချစ်ပန်းက

” အစဘဲ နင် ရှက်မှာပါ ဝင်းသန့်ရယ်…။ နောက်တော့လည်း အိုကေသွားမှာပါ . . .”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်ကို ပြောလိုက်ပြီး ထူးသိုက်ကို သူတို့ရှိနေတဲ့ ဟိုတယ်လေးကို လာခဲ့ဖို့ ခေါ်လိုက်သည် ။ ဟိုတယ်က စားသောက်ဆိုင်လေးမှာ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့် စိတ်ရဲလာအောင် အရက်တိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ချစ်ပန်းနဲ့ ကုန်းဖို့ မရှက်တော့ပေမယ့် ထူးသိုက်နဲ့က အခုမှ စတွေ့တာမို့ ရှက်နေသေးတာ ။ ထူးသိုက်က ကျွမ်းသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ကို ခင်မင်လာအောင် ဝင်ရောသည် ။ ပြီးတော့ ချစ်ပန်းကို စဖြုတ်နှင့်ဖို့ ပြောခဲ့ပြီး ဟိုတယ်အောက်ကို ဆင်းသွားသည် ။ ချစ်ပန်းလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

” ဝင်းသန့်…..လီးစုပ်ပေးဟာ…..”

” အင်း..ရတယ်လေ . . ”

မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ချစ်ပန်းရဲ့အရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက် ထိုင်ပြီး ဝင်းသန့်သန့် သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို စုပ်ပေးသည် ။ ချစ်ပန်းလည်း လီးစုပ်ကျွမ်းနေပြီဖြစ်တဲ့ ဝင်းသန့်သန့် စုပ်ပေးတာကို ခါးကော့ပြီး မျက်လုံးစုံပိတ်ရင်း ခံနေသည် ။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့ ဟိုတယ် အခန်းထဲကို ထူးသိုက် ဝင်လာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် ချစ်ပန်းကို လီးစုပ်ပေးနေတဲ့အချိန် ထူးသိုက်က သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ချွတ်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ရှက်ပေမယ့် ဘာမှမတတ်နိုင် ။ ချစ်ပန်းရဲ့လီးကို ဆက်စုပ်နေရသည် ။ ထူးသိုက် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားတဲ့အခါ ထူးသိုက် ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို ဝင်းသန့်သန့် တွေ့သွားသည် ။ ထူးခြားတာက ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးမှာ အဖုအထစ်တွေနဲ့ ပြည့်နေလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း မြင်ရတာနဲ့တင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ထသွားလေသည် ။

ဝင်းသန့်သန့်သည် ချစ်ပန်းရဲ့ လီးတုတ်တုတ် ရှည်လမျောကြီးကို စုပ်နေတဲ့အချိန် ထူးသိုက်က အနားကို တိုးကပ်လာလို့ စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှားနေမိသည် ။ ချစ်ပန်းက ဝင်းသန့်သန့်ကို

” တော်ပြီ . . .”

လို့ ပြောပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ ထူးသိုက်က ချက်ချင်းဘဲ ဝင်းသန့်သန့်ရှေ့ကို ရောက်လာပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဝင်းသန့်သန့်ပါးစပ်နားကို တိုးကပ်ပေးလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူ့လီးကို မကြာခင် စုပ်ရတော့မယ်ဆိုတာ သိနေလို့ အရမ်းရင်ခုန်နေတာလေ ။ သူလည်း တိုးကပ်ပေးလိုက်ရော ဒစ်ကားကြီးကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး စုပ်လိုက်မိသည် ။ အဖုအထစ်တွေနဲ့ လီးကြီးက ကြုံဖူးတဲ့ နေလင်း ချစ်ပန်းတို့ရဲ့ လီးတွေထက် ထူးခြားနေသည် ။ အရမ်းလည်း ပိုတုတ်သည်လေ ။ နာမည်ကြီး ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်နေရပါလား ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ဝင်းသန့်သန့်ကို ပိုပြီး စိတ်တွေ လာစေသည် ။

ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့အချိန်မှာ ချစ်ပန်းက ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ဘဲ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားသည် ။ ထူးသိုက်နဲ့ ဝင်းသန့်သန့်တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးကြဖို့ သူက ရှောင်ပေးတဲ့သဘော ဖြစ်မည် ။ ထူးသိုက်လည်း တော်တော်ကြာ အစုပ်ခံပြီးတဲ့နောက် ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လိုးသည် ။ သူ့လီးတန်ကြီးတဆုံး ဖိဖိထိုးသွင်း ထိုးညှောင့်တာ ။ စိတ်ကြိုက် ပါးစပ်ထဲ တဝလိုးပြီးမှ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး ခြေထောက်တွေကို ဖြဲထောင်ခိုင်းပြီး သူက ကုတင်အောက်က မတ်တပ်အနေအထားနဲ့ ဝင်းသန့်သန့် စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတေ့ဖိသွင်းလိုက်ပြီး လိုးပွဲလေးကို စတင်လိုက်သည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ လီးကြီးက လုံးပတ် တော်တော်တုတ်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ တင်းကြပ်နေသည် ။ အပြည့်အသိပ်ကြီး ဖြစ်နေသည် ။ နေလင်းတို့ ချစ်ပန်းတို့ရဲ့ လီးတွေနဲ့ တခြားစီဘဲ ။

” အို့…အမလေး . . ဖြည်းဖြည်း…. ကျမဟာ ကွဲပြဲသွားလိမ့်မယ် ထင်တာဘဲ….”

” မပြဲစေရပါဘူး.. ဝင်းသန့်သန့်..။ ကိုယ်က လိုးနေကြပါ . .။ နောက်ကြတော့ အဝင်အထွက် ညက်ပြီး မင်း တအားကောင်းလာရစေမယ်…..”

ထူးသိုက်က ပြောလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဇွပ်ကနဲ ပြန်ဆွဲနုတ်လိုက်သည် ။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ဝင်းသန့်သန့် ရင်ထဲ ဟာကနဲလို ဖြစ်သွားသည် ။ ထူးသိုက်က သူ့လီးကို ကုတင်ပေါ်မှာတွေ့တဲ့ ပုလင်းလေးထဲက အဆီတွေကို လက်နဲ့ခံယူပြီး သုတ်လိမ်းလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း သေသေချာချာ သုတ်လိမ်းလိုက်သည် ။ ဒီတခါ ဖိသွင်းတော့ အဆီတွေကြောင့် ခဲယဉ်းမှု မရှိတော့ဘဲ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတုတ်ကြီး တပြိပြိနဲ့ တိုးဝင်သွားသည် ။ ထူးသိုက်က မှန်မှန်လေး လိုးထည့်ပေးနေရင်း

” အိုကေတယ် မဟုတ်လား…”

လို့ ဝင်းသန့်သန့်ကို မေးလိုက်သည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူလိုးတာ မနာလို့ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဖြစ်လို့

” အင်း…. မနာတော့ဘူး…..”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါသည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်သည် ။ လီးကလည်း မှန်မှန်လေး လိုးဆောင့်ရာက မြန်လာသည် ။ ကြမ်းလည်း ကြမ်းလာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်က တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းတော့

” အိုကေလား…နာသေးလား…”

လို့ သူမေးသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း

” မနာဘူး…..”

လို့ ပြန်ပြောလိုက်သည် ။ သူဆောင့်တာတွေ ကောင်းလွန်းလို့ ဝင်းသန့်သန့်လည်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး

“ အား…အား…..အား……အင်းအင်းအင်း……  ”

နဲ့ ညည်းမိသည် ။ တအားကောင်းနေတဲ့အချိန် ထူးသိုက်က

” ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေး….”

လို့ ရုတ်တရက် ပြောလိုက်လို့ နည်းနည်း ဖီးအောက်သွားပေမယ့် သူ့ကို အလိုလိုက်ပေးလိုက်ပါသည် ။ ထူးသိုက်လည်း အနောက်က နေရာယူပြီး သူ့လီးတန်ကို ဖင်အောက်က ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ အရည်တွေ ရွှဲနေလို့ အခက်အခဲ မရှိဘဲ ပြိကနဲ တိုးဝင်သွားတဲ့နောက် ထူးသိုက်သည် အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်ပြီး လိုးသည် ။ သူလိုးတာ ကြိုက်ပေမယ့် သူ့လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လာကလိနေတာကိုတော့ မကြိုက်ဘူး ။ ဘာလို့ စအိုပေါက်ကို လာရန်ရှာနေသလဲ မသိပါဘူး ။ သူလည်း နေလင်းလိုဘဲ ဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်လို့ လာဆွတာ ဖြစ်မည်လို့ ဝင်းသန့်သန့် ထင်လိုက်မိသည် ။ သို့ပေမယ့် ထူးသိုက်ကို လူရော လီးရော လိုးတာရော အကုန်ကြိုက်နေတော့ ခါးခါးသီးသီး မငြင်းချင်ဘူး ။ ထူးသိုက်က ခါးကနေ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲကိုင်ပြီး ဒလစပ်ဘဲ ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ထည့်နေသည်။

” အိုး…… ဟားအား……. ကောင်း.. ကောင်း… ကောင်းတယ်….. လိုး….. လိုး…… လိုးပါ… လိုး……”

ထူးသိုက်ရဲ့ ဂေါ်လီဖုတွေနဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက စွဲမက်စရာပါဘဲ ။ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လိုးဆောင့်ပေးလို့ ဝင်းသန့်သန့် စိတ်တိုင်းကျပါ ။

” အား……အား……..အားရှီး………အိုး……”

လီးတဆုံး အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလွန်းသည် ။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တင်ပါးကြီးတွေ တုန်ခါသွားသည် ။ ဖောက် ဆိုတဲ့ အသားချင်း ထိရိုက်သံလည်း ထွက်သည် ။ ထူးသိုက်သည် သွက်သွက်မြန်မြန် လိုးပေးနေရင်းက စအိုပေါက်လေးကို လက်မထိုးသွင်းပြီး ဆွပေးနေသည် ။ ဖင်ခံရမှာ ကြောက်တဲ့ ဝင်းသန့်သန့်သည် ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်မနဲ့ ကလိပေးတာတွေကြောင့် စိတ်တွေ ကြွလာသည် ။ သူမရဲ့ စအိုပေါက်က ကလိပေးနေတဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ လက်မကို သဘောကျသည် ။ ဖင်ပေါက်ကိုဘဲ သဲသဲမဲမဲ ကလိပေးနေပုံထောက်တော့ ထူးသိုက်သည် သူမဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်နေပြီ ဆိုတာကို ဝင်းသန့်သန့် ရိပ်စားမိနေသည် ။

“ ဖင်… ဖင်ကို လုပ်မလို့လားဟင်.. ထူးသိုက် ….  ”

လို့ သူမက မေးလိုက်မိသည် ။ ထူးသိုက်က

“  အင်း… ဖင်ခံကြည့်လိုက်… နောက်တော့ ကြိုက်သွားလို့ အမြဲလုပ်ပေးပါလို့ တောင်းနေရလိမ့်မယ်….  ”

လို့ ပြောရင်း ဝင်းသန့်သန့်ကို ဖင်လိုးဖို့ ပြင်ဆင်နေသည် ။ ဝင်းသန့်သန့်လည်း ထူးသိုက်ရဲ့ စကားတွေကို စိတ်ညှို့ခံထားရသူ တစ်ယောက်လိုဘဲ လိုက်နာနေမိသည် ။ ထူးသိုက်သည် ( ဘေဘီအွိုင်း ) ဆီတွေကို ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စအိုပေါက်ထဲ လောင်းထည့်သလို သူ့လိင်တန်မှာလည်း သေသေချာချာ သုတ်လိမ်းသည် ။ ဖင်ထဲကို လိင်တန် သွင်းတဲ့အခါ ဖင်ပေါက်ကို လျော့ပေးထားဖို့ အတင်း ညှစ်တင်း မထားဖို့တွေကိုလည်း သေသေချာချာ ရှင်းပြသည် ။

ထူးသိုက်သည် ( မတ်စ်ဖွင့် ကျွမ်းကျင်သူကြီး ) တစ်ယောက်မို့ ဝင်းသန့်သန့်ကို မနာကျင်ဘဲ ဖင်လိုးပေးသွားနိုင်သည် ။ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို တစွပ်စွပ်နဲ့ လိုးထည့်နေတာကို တအီးအီး ညည်းရင်း ဝင်းသန့်သန့် ခံယူနေမိသည် ။

“ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား…  ”

“ အင်း….ကောင်းတယ်……ကောင်းတယ်……  ”

“  လိုးမယ်နော်….ခပ်သွက်သွက်လေး….  ”

“ အင်း… လိုး…… လိုး….. အမလေး….. အား…… ဖြည်းဖြည်း…….. အူး……. ကောင်း….. ကောင်းတယ်……  ”

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်အဟုန်က ပြင်းလာသည် ။ မြန်လာသည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲလာသည် ။ တရှူးရှူး အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာသည် ။ စွပ်ဖတ် စွပ်ဖတ် အသံတွေ စိပ်လာမြန်လာသည် ။ ဝင်းသန့်သန့် တအား ကောင်းလာသည် ။ ပြီးတော့မည် ။

“ အိုး..မြန်မြန်..မြန်မြန် .  ”

ထူးသိုက် တအားဆောင့်နေသည် ။

“ အား…အား…အား……..အား…  ”

တချိန်ထဲ ပြိုင်တူပြီးကြသည် ။ ထူးသိုက်ရဲ့ သုတ်ရည်ပူပူတွေက ဝင်းသန့်သန့်ရဲ့ စအိုပေါက်ထဲမှာ ပန်းထုတ်နေသည် ။

“  အားးးး……  ”

မတ်စ်ဝါဒီလို့ နာမည်ရနေတဲ့ ထူးသိုက်ရဲ့ ဖင်လိုး ( မတ်စ်ဖွင့်) တာကို ဝင်းသန့်သန့် ကြိုက်သွားရပြီ ။ ထို့အတူဘဲ ထူးသိုက် ဖင်လိုး ( မတ်စ်ဖွင့် ) တာကို ကြိုက်ခဲ့တဲ့ ခင်အေးရီလည်း နောက်ထပ် လိုးဖြစ်တဲ့ နေလင်းရဲ့ ဖင်လိုး ( မတ်စ်ဖွင့် ) တာကို ကြိုက်သွားပြီး နေလင်းနဲ့ ချိန်းလိုးကြတိုင်း မတ်စ်ဖွင့်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေပါတော့သည် ။

ထို့ကြောင့် ထူးသိုက်ရဲ့ ( ဖင်ကောင်းရင် အဖုတ်မလိုးပါ ) ဆိုတဲ့ စကားသည် ယောက်ျားများ အတွက်သာ မကဘဲ ဖင်လိုးတာကို ကြိုက်သွားတဲ့ မိန်းမတွေဟာ ဖင်ကို ထပ်ထပ် အလိုးခံချင်ကြသည် ဆိုတာကို တွေ့ရှိရပေသည် ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။