Configure Page List

Sunday, July 30, 2023

ဖြူ အပိုင်း ( ၂ )

ဖြူ အပိုင်း ( ၂ )

{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}

ရေးသားသူ - ဦးညွန့်

ဦးက ကားပေါ်တွင်

" ကဲ အခု လေးနာရီခွဲတော့မယ် ဖြူ တခုခုစားသွားပြီးမှ ဟော်တယ်ပြန်အိပ်ရအောင်။ ကနေ့တော့ နေ့လည်မှဘဲ အလုပ်စလုပ်ကြတာပေါ့"

ဟု ဆိုကာ (   ) လမ်းရှိ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်တဆိုင်သို့ ဝင်ကြသည်။ ကားပေါ်က ဆင်းတော့ ဖြူကရှေ့က ဖြစ်သဖြင့် ဦးကို စောင့်ရင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ နောက်မှ ဖြူ၏ နောက်ပိုင်းကို စူးစိုက်ကြည့်နေသော ဦး၏ မျက်လုံးအစုံမှာ လင်းလက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဟုတ်ပါရဲ့ ။ ခုနက ကမန်းကတမ်း အရေးကြီးသဖြင့် ညအိပ်ရင်း ဝတ်ထားသော ဘလောက့်စ်ကလေးပေါ်မှအနွေးထည်တထည်သာ ထပ်ဝတ်လာခဲ့ပြီး အောက်က ထမိန်ကို မလဲခဲ့ရ။ ထမိန်မှာ ညအိပ် ခပ်နွမ်းနွမ်းဖြစ်ပြီး သိပ်အပါးကြီး မဟုတ်လှသော်လည်း အသားက ခပ်ပျော့ပျော့ဖြစ်နေသည်။

အိမ်ထောင်သည်မလေး ဖြူ၏ တင်ပါး အလှမှာ လုံးဝပျော့ကျခြင်းမရှိဘဲ လုံးဝန်းတင်းကျစ်စွာဖြင့် အတွင်းခံ မပါသဖြင့် ထမိန်ပျော့လေးအောက်တွင် ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေလေသည်။

" ဟွန်း ဦးက ဒါကိုဘဲ ကြည့်နေတာဘဲ မုန်းစရာကြီး"

ဖြူ လှည့်ကြည့်လိုက်သော အခါ ဦးက ပြာပြာသလဲ အကြည့်ကို လွှဲလိုက်လေသည်။ ဦး သည်လည်း စွပ်ကျယ်ပေါ်မှ ရှပ်လက်တို တထည်သာထပ်ဝတ်လာပြီး အောက်ပိုင်းကတော့ ညဝတ် ပုဆိုးဖြင့်သာ ဖြစ်လေသည်။ ညလေပြေကလေး တိုက်ခတ်လိုက်သောအခါ ပုဆိုးမှာ ကပ်သွားပြီး ဖောင်းကားနေသေ ာဦးပစ္စည်းကို အရာအတိုင်း မြင်လိုက်ရသည်။

ဖြူမှ ာရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်သွားပြီး ဒူးများပျော့လာသဖြင့် လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထဲ ကမန်းကတန်း ဝင်ကာ နီးရာစားပွဲတလုံးမှ ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။

" ငါက အိမ်ထောင်သည်ဘဲ ငါဘာတွေ ဖြစ်နေပါလိမ့် ငါဖောက်ပြန်လို့ မဖြစ်ဘူး"

ဖြူသည် ကိုယ့်စိတ်ကို တင်းရင်း ခုန်နေသော ရင်ကိုငြိမ်သက်အောင် ကြိုးစားနေရသည်။ ခုနက ရဲတက်လာသော ဖြူ၏ မျက်နှာကလေးသည် ပြောင်းလဲချုပ်တည်းလိုက်သော စိတ်နှင့်အညီ ခပ်တင်းတင်းကလေး ဖြစ်သွားသည်။ ဦးသည် ဖြူ၏ မျက်နှာလေးကို တချက်ကြည့်ပြီး ဘာမှမပြောဘဲ မှာထားသော ရှမ်းခေါက်ဆွဲကို ငုံ့စားနေသည်။ ဖြူလည်းတခွန်းမှမပြောဘဲ ဦးနည်းတူ ရှမ်းခေါက်ဆွဲကို ငုံ့စားနေသည်။

ဦးက အရင် စားကုန်သွားပြီး ဖြူအတွက်ပါ လက်ဘက်ရည်မှာပေးပြီး လက်ဘက်ရည်သောက်ရင်း စီးကရက် တလိပ်ကို မီးညှိဖွာရှိုက်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဆိုင်အတွင်းမှ ပန်ကာလေကြောင့် ဦး၏ကိုယ်နံ့ပြင်းပြင်းသည် ဆေးလိပ်ငွေ့နှင့်အတူ ဖြူ့နှာခေါင်းဝသို့ ပြန့်လွင့်လာသည်။

ထိုအနံ့ပြင်းကို ရှုရှိုက်မိသော ဖြူ့ခမျာ ခုနက တင်တင်းထားသော စိတ်များပျော့ကျသွားကာ နုညံ့ရီဝေသွားလေတော့သည်။ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှ အပြန်ဟော်တယ်သို့ အဝင်တွင်တော့ ဖြူက ဦးစွာ ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ ဆောင့်ငင်ဆောင့်ငင်ဖြင့် ဟော်တယ်ထဲသို့ လှမ်းဝင်လိုက်သည်။ နောက်မှ ကပ်ပါလာသော ဦးကို ဖြူ၏ နောက်ပိုင်းအလှကို မြင်စေချင်ကြည့်စေချင်သော စေတနာလား ဟူသည် မူဖြူ့ဘာသာဖြူလည်း မခွဲခြားတတ်ချေ။

ဟော်တယ် ပထမထပ်သို့ ဓာတ်လှေကား မစောင့်တော့ဘဲ ရိုးရိုးလှေကားဖြင့်ပင် ဆောင့်၍ဆောင့်၍ လှမ်းကာတက်ပြန်လေသည်။ ဓာတ်လှေခါးထဲတွင် ဦး၏ စွဲအားပြင်းထန်သော ကိုယ်နံ့ကို မခံနှိုင်တော့သည်လား။ ဖြူ၏နောက်ပိုင်းအလှကို နောက်မှကပ်ပါလာသေ ာဦးကိုပြချင်သည်လားလည်း မဝေခွဲနိုင်ပြန်ပါချေ။

အပေါ်ရောက်တော့ ဦးကိုပင် နှုတ်မဆက်နိုင်ဘဲ မိမိ၏ စိတ်အလိုနောက် လိုက်မိမည်စိုးသဖြင့ အခန်းတွင်းသို့ လှမ်းဝင်ပြီး အခန်းတံခါးကို ပြာရပြာယာ ဆွဲပိတ်လိုက်သည်။

" အား"

အလောတကြီး ဆွဲပိတ်လိုက်သော တံခါးရွက်သည် ဖြူ၏ လက်ဆစ်အခေါက်ကလေးကို အရှိန်ပြင်းပြင်းရိုက်ခတ်မိသည် ဖြစ်သဖြင့် အသည်းခိုက်အောင် နာကျင်သွားလေသည်။

" ဟာ ဖြူ ဖြူလေး ဘယ်မှာ နာသွားလဲ "

ဒါကိုဘဲ စောင့်နေဟန်တူသော ဦးသည် ချက်ခြင်း ဖြူ့အနားရောက်လာကာ ဖြူ့လက်ကလေးကို လှမ်းယူကြည့်လိုက်သည်။ ဖြူ၏လက်ဆစ်ကလေးသည် နီရဲကာ သွေးခြေဥနေလေပြီ။

" ဖြူ တော်တော် နာနေသလား "

ဖြူ့လက်ကလေးကို ကိုင်ထားသော ဦးသည် မပြောမဆိုဖြင့် ဖြူ့လက်ဆစ်ခေါက်ကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံပေးလိုက်လေသည်။

" ဟာ ဦးကလဲ ရပါတယ် "

ဖြူသည် လက်ကလေးကို ပြန်လည် ဆွဲယူသော်လည်း ဦးက လွှတ်မပေးပါ။ ငုံမြဲတိုင်းငုံထားလေသည်။ မနက်လင်းအားကြီးအချိန်ဖြစ်သဖြင့် မည်သူမှ နိုးထကြဟန်မရှိဘဲ ဟော်တယ်စင်္ကြန်လမ်းမှာ လူသူ ရှင်းလျက်ရှိလေသည်။

ဖြူသည် နာကျင်နေသော ဖြူ၏ လက်ကလေးကို အတင်း ဆွဲယူလျက်အိပ်ခန်းတွင်းသို့ လှမ်းဝင်လိုက်လေသည်။ ဖြူနောက်မှ ဦးကလည်း ကပ်ပါလာကာ အခန်းတွင်း ရောက်သည်နှင့် နောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။ ဖြူသည် ကိုယ်လုံးလေးကို အတင်းလှုပ်ခါရုန်းရင်း

" ဟာ ဦး ဘယ်လို လုပ်တာလဲ လွှတ်ပါ "

ဖြူ၏ စိတ်အတွင်းမှလည်း ငါဟာအိမ်ထောင်သည် ၊ ငါ မဖောက်ပြန်နိုင်ဘူး ငါငရဲကြီးလိမ့်မယ် ဟု စဉ်းစားရင်း တင်းထားလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် တွန်းထိုးရုန်းကန်နေသော ဖြူကိုယ်လုံးလေးကို အတင်း သိုင်းဖက်နေသော ဦး၏ ပေါင်ကြားမှတင်းမာထောင်ထနေသော ပူပူနွေးနွေး အချောင်းကြီးသည် နွမ်းဖတ်နေသော ပုဆိုးနှင့်ထမိန်ခံံထားလျက်ကပင် ပြည့်တင်းလုံးကျစ်စွင့်ကားလျက် နော်ဖက်သို့ ကော့တက်နေသော ဖြူ၏ တင်ပါးနှစ်လုံးကြားသို့တိုးဝင်ဖိထောက်နေလေပြီ။

ယခုတော့ ဖြူ့ခမျာမာတောင်နေသော ဦး၏ လီးကြီးက သူမဖင်ကြားကို ထောက်မိနေသော အတွေ့ကြောင့်တင်းထားသမျှ ပျော့ကျသွားရရှာလေပြီ။ ထို့အပြင် ဖြူနှစ်သက်စွဲလန်းရသော ဦး၏ ယောက်ကျားကိုယ်ရနံ့ပြင်းပြင်းကလည်း ဖြူကို ရီဝေတုံ့ဆိုင်းစေလေသည်။

တဖန် ဖြူ၏ ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကို နမ်းရူံ့လျက်နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်ယူလိုက်သောကြောင့် ဖြူ့ခမျာ ဦး၏ ရင်ခွင်အတွင်း နောက်ပြန်မှီထားလျက် တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေသွားလေပြီ။ အခုချိန်မှာတော့ ဖြူ၏ ခေါင်းအတွင်းဝယ် လင်ဖြစ်သူ ကိုထွေးလည်းမရှိတော့။ မဖောက်ပြန်ဘူး ဟူသော အသိလည်း မရှိတော့ ။

ငရဲကြီး လေမလားဟူသော စိတ်ပူပင်မှုလည်း မရှိတော့။ အခုတော့ ဖြူ ဦး၏ အချစ်ကို ခံယူလိုနေပေပြီ။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဦးအချစ်ကိုသာ ခံလိုတော့သည်။ ဖြူ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးသာ ချစ်ပေးပါဦးရယ်။

ဦးက အခန်းတံခါးကို နောက်ပြန် ကန်၍ ပိတ်လိုက်သည်။ တံခါးသည် ပိတ်လိုက်သည်နှင့် အလိုလို lock ကျသွားသည်။ မည်သူမျှ ဝင်၍ မရတော့။ အခုကိစ္စသည် ဖြူနှင့်ဦး နှစ်ဦးတည်းသာသိသော ကိစ္စဖြစ်သည်။ မည်သူမှမသိနိုင်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ကြဘို့သာ ရှိတော့သည်။

ထို အတွေးသည် ဖြူ့ကို ပိုမိုလွတ်လပ်ပေါ့ပါးသွားစေသည်။ ဖြူ၏ ကိုယ်တွင်းမှ ချစ်ခင်နှစ်လိုမှုနှင့်အတူသွေးသားဆန္ဒများပြင်းထန်စွာ ပေါက်ကွဲလာလေပြီ။ ဖြူ၏ ဖင်နှစ်လုံးကြားကို မိမိရရပင့်ထောက်ထားသောဦး၏ ပူပူနွေးနွေးလီးကြီးကြောင့် ဖြူ့စောက်ပတ်အဝမှဆန္ဒရေကြည်များ တသွင်သွင်စီးကျနေလေပြီ။

ဖြူ၏ မထူမပါး စောက်မွှေးဖုတ်သိုက်ကလေး ရွှဲရွှဲစိုနေချေပြီ။ ဦးသည် ပျော့ခွေနေသော ဖြူ ကိုယ်လုံးကလေးကိုပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖြူမျက်နှာတခုလုံးကို ညင်သာစွာ နမ်းရှုံ့ပေးရင် းဖြူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အနွေးထည်ကို ချွတ်နေလေသည်။ ဖြူ၏ ဘလောက်ကလေးကို လည်းခေါင်းမှပင့်၍ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။

ဖြူသည် ဦး အင်းကျီချွတ်ရလွယ်စေရန် အလိုက်သင့် ကိုယ်လုံးလေးကို ပြုပြင်ပေးလိုက် လက်ကလေးမြောက်ပေးလိုက် ကျော့ကလေးကော့ပေးလိုက်ဖြင့် ကူညီပေးနေလေသည်။ ပါးစပ်ကတော့ ချွဲနွဲ့သံလေး တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ ဦးက ဖြူကိုယ်ပေါ်မှာ နောက်ဆုံးကျန်နေသော ဘရာစီယာလေးကိုချိတ်ဖြုတ်၍ ဆွဲခွါလိုက်သည်။

ဖြူ၏ တထပ်တည်းသာရှိသော ထမိန်ကတော့ ဦး ဖြူ့ကို ကုတင်ပေါ် ပွေ့တင်ပေးကတည်းက လျော့ရဲစွာ ကျွတ်ကျန်ခဲ့လေပြီ။ ဖြူသည် ယခုတော့ တကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းလျက် ကုတင် ပေါ်တွင် ဖင်တုံးလုံးကလေးဖြစ်နေရှာလေပြီ။ လင်ရှိသော မိန်းမပီပီ ဖြူ၏ဒူးကလေးကို ထောင်လျက်ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ခပ်သာသာလေးကားပေးထားလေသည်။

စောက်မွှေးမထူမပါး ဖုံးအုပ်ထားသော ဖြူစောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းမှာ ခပ်စေ့စေ့ကလေး ဖြစ်နေလျက် မဟတဟလေး ပွင့်အာနေလေသည်။ ဖြူစောက်ပတ်လေးမှ ာစောက်ရည်များစိုရွှဲကာ ဟော်တယ်အခန်းမီးရောင်အောက်တွင် တလက်လက်ဖြစ်နေလေသည်။

" အဟင့် အဟင့် ဟင့် ဦးရယ်"

ဦးသည် ဖြူ ကိုယ်လုံးလေးကို ယုယညင်သာစွာ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ တင်းရင်း မို့မောက်နေသော ဖြူနို့ကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖြင့် မထိတထိတို့ပေးလိုက် လက်ညိုးလက်မညှပ်လျက်ချေပေးလိုက် နို့တအုံလုံးကို ဖွဖွလေးကိုင်ဆွဲ ဖြစ်ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေလေသည်။

တဖန် ချပ်ရပ်သော ဖြူ့ ဗိုက်သားလေးကို လျာဖြင့် ထိယက်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်ပေးလေသည်။ ဖြူ ပေါင်အတွင်းသားများကိုလည်း လျှာဖြင့် လိုက်ယက်နေပြန်ပါသည်။ တဖန် ဖြူ စောက်ဖုတ်ကလေးကို မထိစေဘဲ ဖြူပေါင်ချန်ကြားလေးကို တယုတယနမ်းရှုံ့ပေးနေပြန်လေသည်။ ဖြူ့မှာတော့ တကိုယ်လုံးတုန်တက်လျက်ရမ္မက်သွေးများ ဆူပွက်နေလေချေပြီ။

ဦးခေါင်းကို ဆွဲဖက်လိုက် ဆံပင်ထဲ လက်ချောင်းကလေးများသွင်း၍ ပွတ်ပေးလိုက် ဖင်ကလေးကြွလိုက် ချလိုက် လက်ဖြင့် အိပ်ယာကို တဘုန်းဘုန်း ထုလိုက်ဖြင့် ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေလေပြီ။

" ဦးရယ် ဖြူ့ကို ချစ်ပေးပါတော့ ဦးရယ်"

ဖြူ၏ စိတ်အတွင်းဝယ် မိမိ၏ လင်ယောက်ကျားမဟုတ်သူ သူစိမ်းတယောက်နှင့် လိုးပွဲကြီး ကျင်းပဖြစ်တော့မည် ဟူသော အသိစိတိကလည်း ရင်တလှပ်လှပ်အသည်းတဖိုဖိုဖြစ်ကာ ကာမစိတ်များ ပိုမိုထကြွလာမိလေသည်။

ဦးသည် ဖြူ့တကိုယ်လုံးကို ယုယပွတ်သပ်နမ်းရှုံ့နေရာမှ ဖြူတင်ပါးအောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းကာ လုံးကျစ်တင်းကားမို့မောက်နေသော ဖြူ့ ဖင်လုံးလေးနှစ်လုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ပင့်မလျက် အပေါ်သို့ ကြွတက်လာသော ဖြူစောက်ပတ်လေးထဲမှငေါက်တောက်ကလေး တောင်ထွက်နေသော စောက်စိလေးကိုလျှာဖျားဖြင့်ဖိကပ်တို့ထိလိုက်လေသည်။

ဦး၏ အကြင်နာ အယုယပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်နမ်ရှုံ့မှုများကြောင့် တကိုယ်လုံး မျောပါစီးဆင်းနေသော ဖြူသည် စောက်စိလေးကို ဦးက လျှာဖျားလေးဖြင့် ဖိကပ်တို့ထိလိုက်သည်နှင့် တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ ကာမယမ်းအိုးကြီးပေါက်ကွဲကာ စောက်ပတ်အတွင်းမှ စောက်ရည်များပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထုတ်လျင် ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားလေသည်။

ဖြူ့မှာ တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ကာ ခြေလက်များပင် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးလျက် ဖြူတလျှောက်လုံး ခံစားရရှိချင်လှသော လောကီစည်းစိမ်ကို လိုးမပေးပဲနှင့် အဆုံးအစွန်ထိ ခံစားရရှိသွားပြီးနောက် ဦးရဲ့ခေါင်ကို အပေါ်သို့ ဆွဲယူလျက် အရည်များပေပွနေသော မျက်နှာကို ချစ်မြတ်နိုးစွာဖြင့် တဖွဖွနမ်းရှုံ့နေလေတော့သတည်း။

ဦး၏ အပြုစုအယုယကြောင့် လောကစည်းစိမ်ကို အဆုံးစွန်ထိ အပြည့်အဝ ခံစားရရှိလိုက်သော ဖြူသည် ယခုတော့ ဦး၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးအတွင်း မျက်နှာအပ်လျက် ဦးခါးကို ဖက်ခါ ကွေးကွေးကလေး အစာဝသွားသော ကြောင်မလေးတကောင်လို ငြိမ်သက်သွားလေသည်။

အသက်ကလေးကို မျှင်းမျှင်းလေးရှူလျက် အမောဖြေနေရှာသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဦးထံမှ ပြင်းပြရှုးရှသောကိုယ်နံ့ကို အားရပါးရ ရှုရှိုက်နေရသည်ဖြစ်သောကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်းမှ သွေးများ လှည့်ပတ်စီးဆင်းမှုမြန်ဆန်လာပြန်ကာ နောက်တကြိမ် ဦးနှင့်အတူ ကာမစည်းစိမ်ကိုခံစားလိုစိတ်များ ပြန်လည်နိုးထလာပြန်ချေပြီ။

ဖြူမှာ ဦးရင်ခွင် အတွင်း ကွေးကွေးကလေး ကိုယ်တုံးလေး ဖြစ်နေသလို ဦးမှာလည်း အပေါ်ပိုင်းတွင် စွပ်ကျယ်ဂျိုင်းပြတ်ကလေးသာ ရှိလျက် အဝတ်အစားများ ဗလာကျင်းနေချေပြီ ။ ဟော်တယ်ခန်းအတွင်း အဲယားကွန်း အအေးဓာတ်ကြောင့် စောင်ကလေးကို အတူခြုံလျက်ဖက်ထားကြလေသည်။ ယခုတော့ ဖြူသည် ဦးမျက်နှာပေါ်မှ ပေပွနေသော သူမအရည်များကို ကြီးမားသော အချစ်တို့ဖြင့်လျှာနှင့် ယက်၍ သန့်ရှင်းပေးလေပြန်လေပြီ။

ခါးကို ဖက်ထားသော ဖြူ၏ လက်သည်လည်း ဦး၏ ပေါင်ကြားအတွင်းရောက်လျက် ကြီးမားလှသော ဦး၏ ဂွေးစိကြီး နှစ်လုံးကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးနေလေသည်။ ဖြူ၏ လက်အတွင်းပြည့်လျံနေသော ဦး၏ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်တွယ်ဖြစ်ညှစ်ရသည်ကို ဖြူနှစ်သက်သည်။

ဦး၏ မျက်နှာအနှံ့လျာဖြင့် ယက်ပေးပြီးသည်၏နောက်  ဖြူသည် သူမတံတွေးများ ပေကျံနေသော ဦးမျက်နှာကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းပြန်သည်။ ပြီးတော့ ဦး၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို နမ်းရှုံ့ရင်း ဖွဖွလေးကိုက်ပေးမိပြန်သည်။

" ဦးရယ် အဟင့် ဟင့် ဟင့်"

ဖြူပါးစပ်မှ ချွဲနွဲ့သံလေးဖြင့် ညီးတွားမိလေသည် ။ ဦးသည် သူ့ရင်ခွင်အတွင်း ခေါင်းတိုးဝင်နေသော ဖြူမျက်နှာလေးကို မေးစေ့မှကိုင်၍ ပင့်မလိုက်သည်။ ထို့နောက် မော့မော့လေး ဖြစ်လာသော ဖြူ့မျက်နှာလေး၏ နဖူးဆံစအစပ်ကို ရွရွလေးနမ်းလိုက်သည်။ ဦး၏နှုတ်ခမ်းမှ အနွေးဓာတ်သည်ဖြူ့နဖူးမှသည် တကိုယ်လုံးပျံ့နှံ့သွားပြီးရင်သည် ငြိမ့်ငြိမ့်လေး ခုန်လေ၏။

" အို ဦးရယ် "

ဦးသည် နဖူးလေးကို နမ်းပြီးနောက်နုညံ့ပြီး နီရောင်သန်းနေသော ဖြူ့ပါးလေးကို ရှိုက်နမ်းလိုက်လေသည်။ ဒီတခါတော့ နှုတ်ခမ်းနှင့်မဟုတ်။ သူ့နှာခေါင်းကြီးနှင့် ဖြူ့ပါးလေးနှစ်ဘက်ကို တလှဲ့စီအားရပါးရ ရှိုက်နမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

" အဟင့် အဟင့် ဦးရယ် ဟင့် "

နောက်တွင်တော့ ဦးသည် ဖြူ့နှုတ်ခမ်လေးကို ငုံ၍ ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ယူလိုက်လေသည်။ ဖြူမှာတော့ ရင်ထဲမှ အသဲနှလုံးသည်ခုန်ထွက်လျက် ဦးပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်သွားလေပြီလားဟု ပင် ခံစားမိလေသည်။

" အိ အင့် ဟူး အား"

ထို့နောက်တွင်တော့ ဖြူ၏ လည်တိုင်းလေး။ ဖြူဝင်းလျက်သွေးကြောစိမ်းကလေးများ ဖြူ့လည်တိုင်လေးကို ဦးက နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဖိကပ်စုပ်ယူလိုက်သည်။ နောက်တော့ လည်တိုင်လေးကို နခမ်းဖြင့်ဖွဖွလေးဖိ၍ တို့ထိပေးနေသည်။ လျှာကြီးဖြင့်လည်း လည်ပင်းကို အောက်မှအထက်သို့ ပင့်ယက်ပေးလိုက်သည်။

" အဟစ် ဟစ် အာ့ ဦးနော်"

ဖြူတကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းးများ ထလျက်အရည်ပျော်သွားသလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ထိုပျော်သွားသော အရည်များသည် ဖြူ၏ပိပိလေးအပေါက်မှတဆင့် ရွဲနေအောင် ယိုစီးလျက်ပေါင်ချန်ကြားကို စိုရွှဲသွားစေလေသည်။ ဖြူသည် ဦး၏ ဂွေးစိကြီးကို တင်းနေအောင် ဆုပ်ထားရာမှ တဆင့်တောင်ထလာပြီ ဖြစ်သော ဦးလီးကြီးကိုပြောင်း၍ ဝမ်းသာအားရ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်မိလေသည်။

လက်တဘက်ကတော့ ကျယ်ပြန့်လှသော ရင်ပတ်ကြီးကို မြတ်နိုးခြင်း အတိဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ဖြူ၏ ကိုယ်တွင်းဝယ်ချစ်ဖြင့် ရောပြွမ်းသော ကာမတဏှာသွေးများသည် အရှိန်အဟုန်ပြင်းစွာ လှဲ့ပတ်စီးဆင်းနေလေပြီ။

ဦးသည် အောက်သို့ အနည်းငယ် လျှောဆင်းပြီး ကျစ်လစ်တင်းမာနေသေးသော ဖြူ၏ နို့တလုံးကို ပါးစပ်ဖြင့်ဟပ်၍ ငုံစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ လက်တဖက်ကတော့ ဖြူ၏ ပေါင်ကြားထဲရောက်လာကာ စောက်ရည်များစိုနေဖြေူ၏ စောက်မွှေးများကို အသာအယာပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။

ပါးစပ်ကတော့ ဖြူ၏ နို့နှစ်လုံးကို တလုံးစီလှည့်၍ ငုံစုပ်ပေးနေလေသည်။ တဖန် ကော့ထောင်နေသောဖြူ၏ နီညိုရောင်နို့သီးခေါင်းလေးများကို နှုတ်ခမ်းထူကြီးဖြင့် ခပ်ဖိဖိပွတ်ကြိတ်လိုက် လျှာဖျားကလေးဖြင့် တို့ထိယက်ပေးလိုက်လေသည်။

တချိန်တည်းတွင်ပင် ဟပေးထားသော ဖြူ၏ ပေါင်ကြားထဲမှ အကွဲကြောင်းထိပ်ရှိ စောက်စေ့လေးကို လက်ညိုးဖြင့် ဖိကပ်ချေပေးလိုက်သည်။ ဖြူကား ဆောက်တည်ရာမရတော့ပေ။ တကိုယ်လုံးကြွတက် ကော့ပျံလျက်ရှိနေလေပြီ။ လက်ထဲမှဦး၏ လီးကြီးကိုလည်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်ညှစ်ဆွဲဆောင့်ပေးမိလေသည်။

" အား ဦးရယ် ဖြူမနေနိုင်တော့ဘူး အီး ဖြူကိုလေ ဖြူ့ကိုလေဖြူ့ကို လုပ်ပေးပါတော့ဦး ရယ်"

တဏှာစိတ်များ တကိုယ်လုံးလွှမ်းခြုံနေပြီ ဖြစ်သော ဖြူသည် တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်ကလေး ညီးတွားတောင်းဆိုလိုက်မိလေသည်။

" ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ ကလေးရဲ့ '

" ဟာ ဦးနော် ဟို လိုးပေးဘို့ပြောတာလေ ဟွန့် "

ဖြူသည် မရဲတရဲလေး ပြောရင်း ဦး၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်လေသည်။ ဦးက ဖြူ့ကိုယ်လေးကို ပွေ့ဖက်လျက် ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားအောင် ပြုပြင်လိုက်လေသည်။ ဖြူကလည်း ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသည်နှင့် အလိုက်သင့် ဒူးကလေးထောင်၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားပေးလိုက်လေသည်။

ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်သည်နှင့် ဖြူ၏ စောက်ရည်စိုရွှဲနေသော စောက်ပတ်ကလေး၏ စောက်ပတ်နခမ်းသားနှစ်ခြမ်းသည် မဟတဟလေး ပြဲထွက်လာလေသည်။ ထိုအချိန်၌ ဦးသည် ဖြူ၏ ပေါင်နှစ်လုံး ကြားတွင် ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်အောင် တောင်ထနေသော သူ၏ လီးမာမာကြီးကိူ ဖြူ့စောက်ပတ်အတွင်းဖြေးညှင်းစွာ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

" အား ဦး ကြပ်လိုက်တာ ဖြေးဖြေးနော် ဦး အီး အာ့ "

ဖြူသည် ပါးစပ်က ဖြေးဖြေးဟု ပြောလိုက်မိသော်လည်း ဖင်ကြီးကိုကြွ၍ လိုးသွင်းနေသော လီးကြီးထံသို့ ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဦးက ဖြူစောက်ပတ်လေးကို ခပ်မှန်မှန်လေး စည်းချက်မှန်မှန် လိုးပေးနေလေသည်။ ဖြူကလည်း ဖင်ကြီးကို ကြွချီ ချချီဖြင့်လီးအဝင်အထွက်နှင့် ဟန်ချက်ညီညီကော့၍ ကော့၍ အားရပါးရအလိုးခံနေလေသည်။

" ပြွတ် စွပ် စွပ် ဖတ် ပြွတ်"

ဖြူ့စောက်ဖုတ်မှာစောက်ရည်များ ယိုစီးပြည့်လျံနေသဖြင့် တိတ်ဆိတ်သော ဟော်တယ်ခန်းလေးအတွင်းတွင် လိုးသံများ လီးအဝင်အထွက်သံများဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။

" ဟာကွာ အသံတွေ သိပ်ထွက်တာဘဲကွာ"

ဖြူသည် ရှက်ရွံ့စွာ ညီးတွားလိုက်သော်လည်း စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကြီးနောက်ဆုတ်သွားတိုင်း စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ကော့၍ လိုက်ကပ်ပေးနေလေသည်။ ဒီအချိန်တွင် ဖြူအစိုးရိမ်ဆုံးမှာ ဖြူစောက်ခေါင်းလေးထဲမှဦရဲ့ လီးကြီးအပြင်သို့ ပြန်ထွက်သွားမည်ကိုပင် ဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ဖြူသည်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဦး၏ခါးကို အတင်းဆွဲချိတ်၍ ဖင်ကြီးကို ကော့ကာကပ်ပေးထားလေသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ သန်စွမ်းသောစောင်ပတ် အတွင်းကြောများဖြင့် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူလိုက်လေသည်

"ကဲ မှတ်ပြီလား ဟင်းဟင်း '

ဖြူမှာ ပြင်းထန်တက်ကြွလာသော ကာမစိတ်နှင့်အတူ ဦး၏ လီးချောင်းကြီးကို အရသာပေး၍ စောက်ခေါင်းအတွင်းကြောများဖြင့် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူရင်း တစုံတရာကို တွေးတောစိုးရိမ်ပူပင်မိလေသည်။ ထိုသည်မှာ တခြားမဟုတ်။ ဖြူ၏ခင်ပွန်းလင် ကိုထွေးသည် ယခုလို ဖြူနှင့်လိုးကြဆော်ကြရင်း ဖြူကစိတ်အားတက်ကြွထက်သန်လာပြီး ကိုထွေး၏ လီးကို သူမ၏ သန်မာသော စောက်မျှော့ဖြင့် စုပ်ယူဖြစ်ညှစ်လိုက်လျင် ကိုထွေးခမျာ မပီမသဖြင့် အံကြိတ်ညီးတွားရင် လီးရည်များ ပန်းထုတ်ပြီးစီးသွားတတ်သောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

ထိုအခါ ဖြူ့မှာကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြင့် အာသာမပြေဘဲ ဆန့်တငင်ငင်ဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ရလေသည်။ ယခုဦးသာလီးရည်ပန်းထုတ်ပြီးစီးသွားလျင်တော့ ဖြူ့အနေဖြင့် အော်ဟစ်ငိုယိုမိလေမလား မပြောတတ်ပေ။

ဖြူကသာ စဉ်းစားပူပင်နေမိသောလည်း ဦးကတော့ မှန်မှန်ကြီး စည်းချက်ညီစွာ တဖုန်းဖုန်း တဖတ်ဖတ်ဖြင့်လိုးပေးနေဆဲ ဖြစ်လေသည်။ တခါတခါတွင် ဦးကဖြူ့စောက်ပတ်ကို လေးငါးဆယ်ချက်ခပ်သွက်သွက်ကလေးလိုးပေးလိုက်ပြီး ဖြူ့စောက်ပတ်အတွင်း သူ့လီးကြီး တဆုံးထိုးသွင်းထားပြီး ဖြူ၏ စောက်ပတ် မျှော့ အကြောများက ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူပေးသည်ကို အရသာခံပြီး လီးကို စိမ်ထားလျက် ဇိမ်ခံယူတတ်လေသည်။

ထို့အပြင် ဦးလီးကြီးသည် စောက်ပတ်အတွင်း တငေါက်ငေါက်ဖြင့်ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တောင်ထပေး၍ ဖြူ၏ စောက်မျှော့ကြောများကို ထိုးဆွပေးသဖြင့်ဖြူမှာရူးမတတ် ကာမအရသာကို အပြည့်အဝခံစားမိလေသည်။

" အောင်မယ်လေး ဦးရယ် ကောင်းလိုက်တာနော်"

" ဘယ်ကကောင်းတာလဲ ဖြူလေးရယ် "

" အာ ဦးကလဲ ဖြူ့စောက်ပတ်က ကောင်းနေတာပေါ့လို့ "

" အင်းပါ ဖြူ့စောက်ပတ်က ဘာလို့ကောင်းတာလဲ"

"ဟင် ဦးနော် ဖြူ့ စောက်ပတ်က ဦးလီးကြီးနဲ့လိုးပေးလို့ ကောင်းနေတာပေါ့ အဟင့် ရှက်တာ "

ဖြူက ပြောပြောဆိုဆို ဦးလီးကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းကြောများဖြင့် တဆတ်ဆတ်နေအောင် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူပေးလိုက်လေသည်။ ဖြူမှာ အလွန်အရသာတွေ့နေပြီး စိတ်များလည်း တအားထကြွနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် သားအိမ်ခေါင်းမှာ ရှေ့သို့ငိုက်ဆင်းလာပြီး ဦးလိုးသွင်းလိုက်သည့်အခါတိုင်း လီးထိပ်နှင့်ဒုတ်ခနဲ ဒုတ်ခနဲဆောင့်မိလေတော့သည်။

" အောင်မလေး အောင့်တယ် အောင့်တယ် ဖြူ့စောက်ပတ်ကြီး အောင့်တယ်"

ဖြူသည် ပါးစပ်ကအော်ဟစ် ညီးတွားနေသော်လည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ခါကော့ခါ လှုပ်ရမ်းရင်း သားအိမ်ခေါင်းနှင့် လီးထိပ်မထိထိအောင် ကော့ထိုးပေးလေသည်။

" ဖြူ တအားအောင့်နေသလား ဦးဖြေးဖြေးဘဲ လုပ်ပေးတော့မယ်နော်"

" ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း စောက်ပတ်ကြီးက အောင့်လည်းအောင့် ကောင်းလည်းကောင်းနေတာ လိုးပါဦးရဲ့ လိုးလိုက်စမ်းပါ ဖြူစောက်ပတ်ကြီး ကွဲရင်ကွဲပါစေ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ ဦးရယ်"

ဤသို့ဖြင့် ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ကာ အော်ရစ်ဟစ်ရင်း ညီးရင်းတွားရင်းဖြင့် ဦး၏ ခါးကြီးကို ခြေနှစ်ဘက်ဖြင့် ဆွဲချိတ်ကပ်ယူရင်း စောက်ရည်များပန်းထုတ်ခါ စောက်ပတ်ကြီး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်လီးကြီးကို ဆွဲစုပ်ယူရင်း ကာမစည်းစိမ်ကိုအပြည့်အဝ ခံစားရရှိသွားလေသည်။

ဦးကတော့ ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်နေသော ဖြူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း စိမ်၍ ခေတ္တမျှငြိမ်သက်ပြီးနောက် ဆီးခုံနှစ်ခုပူးကပ်ထားပြီး ကြိတ်၍ကြိတ်၍ညှောင့်ပေးနေလေသည်။

မျက်လုံးပင် မဖွင့်နိုင်လောက်အောင် ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားရရှိနေသော ဖြူ့ခမျာ ဦးက အချက် နှစ်ဆယ်အစိပ်ခန့်ကပ်ညှောင့်လိုးပေးရင်း သူ၏ လီးရည်ပူပူနွေးနွေးများကို ဖြူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း ပြည့်လျံအောင် ပန်းထည့်ပေးလိုက်သောအခါ -

" အောင်မလေးဦးရယ် ကောင်းလိုက်တာနော်..ဖြူပြီးပြန်ပြီ တခါထပ်ပြီးပြန်ပြီ အား အီး ကျွတ် ကျွတ် "

ဖြူ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ဦးလီးရည်များပြည့်လျံကာ ဖြူ၏ စောက်ရည်များနှင့်ပေါင်း၍ ဖြူ့ဖင်ကြားသို့ တလိမ့်လိမ့် စီးကျလာသော ယားကျိကျိအရသာကို ခံစားရင်း ဦးကိုလည်ပင်းမှ သိုင်းဖက်၍ ဦး၏ မျက်နှာကိုကျေးဇူးတင်ချစ်မြတ်နိုးစွာ တရှုံ့ရှုံ့နမ်းရှုပ်လိုက်လေတော့သတည်း။

မနက်စောစော ဦးက တချီသာလိုးပေးသော်လည်း သုံးကြိမ်သုံးချီပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး အဆုံးစွန်ထိ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်ရှိခဲ့သော ဖြူသည်မနက် ၇ နာရီသာသာခန့်တွင် ဦး၏ ရင်ခွင်အတွင်းမျက်နှာအပ်လျက် ဦးဗိုက်ပေါ်လက်ကလေးတင်ကာ ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ဖြင့် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။ ဦးကို ဖက်ထားရင်း မသိစိတ်မှ ဦးနှင့်ကြားလေးသွေးတောင် မခံနိုင်ရှာသော ဖြူသည် တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ဘဲ ဦးရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးလျက် အိပ်ပျော်သွားရှာရာမှ မနက် ၁၁ နာရီကျော်ကျော်ခန့်တွင် ညောင်းညာလွန်းမကညောင်းညာလာသဖြင့် ဖြတ်ခနဲ နိုးလာလေသည်။

နိုးလာသည်နှင့် အညောင်းပြေ လူးလွန့်လိုက်မည်အပြု ဦးရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးအိပ်နေသော မိမိအဖြစ်ကိုသတိရကာ ဦးဘက်သို့လှည့်ထားသော ပုခုံးတဖက်လုံး ထုံကျင်ညောင်းညာနေသည့်တိုင် လှုပ်ရှားခြင်းမပြုတော့ဘဲ ဦးရင်ခွင်ထဲသို့ခေါင်းကို ပိုမိုတိုးဝင်လိုက်မိလေသည်။

" သမီ းနိုးပြီလား"

ဖြူ မနိုးခင်ကတည်းက နိုးနေနှင့်သော ဦးသည် ဖြူ့လိုပင် အညောင်းခံလျက် ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် ဖြူ့ အဖက် ကို ခံနေသည်လား။ ဖြူအနည်းငယ် လှုပ်လိုက်သည်နှင့် တန်းပြောလိုက်လေသည်။

" ၁၁ နာရီခွဲတော့မယ်  ဖြူရဲ့။ ရေမိုးချိုးပြီးရုံးသွားရအောင် ကနေ့ဂိုထောင်တွေသွားကြည့်ရမယ်လေ ခလေးရဲ့"

" အင် ဦးကလဲ ခဏလေးငါးမိနစ်လောက် ဒီလိုလေးနေပါရစေဦး ခနလေးပါနော်"

ဖြူသည် ဦးရင်ခွင်ထဲသို့ မျက်နှာကို တိုး၍ အပ်လိုက်ပြီး ဦး၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးအတွင်း၌ ဖြူ စွဲလန်းနှစ်သက်မိသော ဦး၏ ယောက်ကျားရနံ့ပြင်းပြင်းကို မျှင်းမျှင်းလေးရှုနေလေ၏။ လက်ကလည်း ဦး၏ ခါးကို ပိုမိုတင်းကြပ်စွာတိုး၍ ဖက်ထားလိုက်လေသည်။

ဦး၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီး အတွင်းတွင် မျက်နှာအပ်ရင်း ဖြူသည် တစုံတရာကို တွေးတောနေလေသည်။ အင်း ငါတော့ ဖောက်ပြားတဲ့ မိန်းမဖြစ်မိပြီ။ နောက်မီးလင်းတဲ့ မိန်းမတယောက်ပေါ့။ အဟက် အို ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ငါဦးနဲ့နေရတာ ပျော်တယ်။ ဦးနဲ့ဘဲ အိပ်ချင်တယ်။ ငါ ဘာလို့ဦးနဲ့ စောစော မတွေ့ရတာပါလိမ့်။ အခုတော့  ဖြူသည် စဉ်းစားရင်း မျက်ရည်လည်ချင်ချင်ဖြစ်လာသည်။ အို ငါ့ကို ဘယ်လိုပြောကြ ပြောကြ ငါမကြောက်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဦးကို ကြာကူလီ လူယုတ်မာလို့ အပြောတော့မခံနိုင်ဘူး။ အို သည်အကြောင်းကို ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး။

" ဖြူ သမီး ဘာတွေစဉ်း စားနေတာလဲ ထကြစို့လေ"

ဦးက ထပ်မံနှိုးဆော်လိုက်တော့မှ ဖြူသည် ဦးရင်ခွင်ထက်မှမျက်နှာကို ခွာလိုက်ပြီး ခေါင်းကလေးကိုမော့ပေးပြီး

" အင်းပါ ထပါတော့မယ် ဦးရဲ့ ဖြူ့ကို နမ်းပေးအုံး"

ဦးသည် ဖြူ့ မေးစေ့လေးကို ပင့်တင်လိုက်ပြီး ဖြူ၏ နဖုးဝင်းဝင်းလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ဖြူ့ နှာခေါင်ထိပ်ကလေးကို သွားဖြင့် မနာအောင်ကိုက်လိုက်ပြီး ဖြူပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို တလှည့်စီနမ်းရှုံ့ပေးလိုက်သည်။

ဖြူကလည်း အားကျမခံ ဦးမျက်နှာနေရာအနှံ့ကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းပေးလိုက်သည်။ ဖြူ၏ ရင်သည် ပီတိ နောင်တ အချစ်တို့ဖြင့် တသိမ့်သိမ့်ခုန်နေလေသည်တကား။

ထို့နောက် ဦးက သူ့အခန်းသို့ ပြန်ကာ နှစ်ယောက်သား ရေမိုးချိုးကိုယ်လက်သုတ်သင်ကာ အဝတ်အစားလဲ၍ လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ထို့နောက်မန်တလေးကုမ္ပဏီရုံးခွဲတွင် အသင့်ပြင်ထားသောထမင်းစားပြီး ဂိုထောင်များကို ရုံးကားဖြင့်လိုက်လံကြည့်ရှုစာရင်းသွင်းကြသည်။ အလုပ်ခွင်အတွင်းမှာ ဖြူ့ခမျာဦးနှင့် ပူးပူးကပ်ကပ်နေလိုသော စိတ်ကိုမနည်းထိန်းချုပ်ထားရသည်။

သည်လိုနှင့် ညနေရောက်တော့ မနေ့ညက ဆေးရုံ တင်ထားသော အမဒေါ်တင်တင်ကို ဖြူနှင့်ဦး သွားကြည့်ကြသည်။ ဒေါ်တင်တင်မှာ အတော်လန်းဆန်းနေပါပြီ။ ချုပ်ရိုးဖြေပြီးမှဆေးရုံကဆင်းရမည်ဟု သိရသည်။

မနက်ဖြန်နေ့လည်တွင် စစ်ဆေးရန်ကျန်သည်များ အပြီးသတ် စစ်ဆေးပြီးနောက်ည ဦးပိုင် အထူး express ကားဖြင့် ရန်ကုန်သို့ပြန်လာရန် ကုမ္ပဏီရုံးချုပ်မှ ညွှန်ကြားချက်ဖုန်းဦးထံသို့ ဝင်လာသည်။ ဒေါ်တင်တင် အတွက် လိုအပ်သည်များစီစဉ်ထားခဲ့ပေးပြီး မန်းတလေးရုံးခွဲမှ ဆက်လက်စောင့်ရှောက်ပေးရန်ဖြစ်သည်။

ဆေးရုံကပြန်လာတော့ တရုတ်တန်းတွင်ဝင်ပြီး စားသောက်စရာများဝယ်ကြသည်။ ဦးအတွက် ဘီယာနှစ်လုံးနှင့် ဖြူနှင့်ဦးအတွက် အေးသာယာဝိုင်တလုံး ဝယ်လာခဲ့ကြသည်။ တကယ်တော့ဖြူ ဝိုင်အပါအဝင် မည်သည့် ယမကာမှ မသောက်ဖူးပါ။ သို့သော် သည်တညသာကျန်တော့သော ဖြူနှင့်ဦးတို့၏ အချစ်ညကို ဝိုင်သောက်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကလေးမြူးတူးစွာ ဖြတ်သန်းကြည့်ချင်သည်။ ဖြူပူဆာသဖြင့် ဦးကဝယ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ ရေတခါထပ်ချိုးကြပြီး ဟော်တယ်မှဖန်ခွက်နှင့် ပုဂံခွက်ယောက်များ ငှားရမ်းကာ ဖြူ့အခန်းမှာပင်ဖြူနှင့်ဦးတို့၏ အချစ်ညကိုကျင်းပကြသည်။

ဦးက အခန်းမီးအားလုံး ပိတ်ခါ ဝိုင်နှင့်အတူဝယ်လာခဲ့သော ဖယောင်းတိုင်လေးများ ထွန်းငြိကာ ရင်ခုန်ဘွယ် အချစ်ညကို ကျင်းပဖြစ်ကြသည်။ ဖြူကဝိုင်သော်ပြီး တော်တော်မူးသွားသလို ဦးကလည်းဖြူ့ကို ကူသောက်ရင်း ဝိုင်နှင့်ဘီယာရောကာ အတော်မူးသွားသည်။

ထိုညတွင် ဦးက ဖြူ့ကို ပုံစံမျိုးစံဖြင့် ချစ်ပေးသည်။ ဖြူကလည်း ဝိုင်ရော အချစ်ရော ယစ်မူးကာ အရှက်ကုန်အလိုးခံလေသည်။ ဦးက သူအလွန်အမင်း နှစ်သက်သော ဖြူ့ဖင်တုံလေးများကို ပွတ်သပ်၍၎ ဖြစ်ညှစ်၍၎ နမ်းရှုံ့၍၎ သွားဖြင့်ဖွဖွကလေး ကိုက်ခဲ၍၎ သူ၏ အချစ်ကို ဖော်ကြူးသည်။ ဖြူက ဝတ်လစ် စလစ်ကိုယ်လုံးကလေးဖြင့် လုံးကျစ်ပြည့်မောက်သော တင်ပါးကလေးတုန်ခါနေအောင်လမ်းလျှောက်ပြရသည်။

ထို့နောက် တုန်ခါနေသော ဖြူ၏ ဖင်လုံးကလေးကို ကြည့်၍ ဆက်တီပေါ်တွင် ထိုင်ကာ တောင်ထနေသောဦး၏ လီးကြီးပေါ် ကျောပေး၍ စောက်ပတ်ဖြဲခါ ထိုင်ချပေးသည်။ ဦးကို ကျောပေး၍ ထိုင်လိုက်ထလိုက်ဖြင့်စောက်ပတ်ဖြင့် လိုးပေးနေသောဖြူ့၏ လည်ဂုတ်သားလေးကို ဦးက နောက်မှဖွဖွလေးကိုက်ပေးသည်။ ငုံခဲပေးသည် ။ ထို့အပြင် ဦးက ဖြူခါးကိုကျော်၍ အရှေ့တွင် တောင်ထနေသော စောက်စိလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ချေပေးသည်။ ဖြူမှာ ဒီပုံစံတခုဖြင့်ပင် အခါခါပြီးဆုံးရသည်။

" ချစ်လိုက်တာ ဦးရယ်"

ထို့နောက် ဖြူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှောက်ခိုင်းကာ ဖြူ့၏ တင်ပါးလုံးလုံးလေးပေါ် ဦးက ဖိထိုင်ပြီး တင်ကားသော ဖြူ့ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ သူ၏လီးကြီးကို လျှောထည့်ကာ စောက်ရည်တွေရွှဲနေသော ဖြူ့ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လိုးပေးသည်။ အို ဖြူ့နှလုံးအသဲတွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်လျက် ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားရင်း အကြိမ်ကြိမ်ပြီးရပြန်သည်။

" ချစ်တယ်ဦး ရယ်"

ထို့နောက် ဖြူက ဦးအပေါ်က တက်ဆောင့် ကုန်းပွတ် ။ နောက်လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေး ။ နံရံလက်ထောက် ဖင်ကလေးနောက်ပစ် အလိုးခံ။ မတ်တပ်ရပ်လျက် ကုတင်ပေါ် ခြေတဖက်တင်ပြီး ကော့ပေး ဖြဲပေးထားသော ဖြူစောက်ပတ်ကလေးကို ဦးက မတ်တတ်ရပ်လျက်ပင် ဒူးညွှတ်၍ အောက်ကပင့်လိုး။

အို ဖြူ တယောက် ဟန်းနီးမွန်း ထွက်နေရသလိုပါဘဲ။ ဦးရောဖြူပါ တညလုံး ကဲလိုက်ကြသည်မှာ မနက် လေးနာရီထိုးမှပင် အိပ်ဖြစ်ကြတော့သည်။ ဖြူ့မှာကလည်း ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရသည်မှာ မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် အကြိမ်ကြိမ်။ နောက်တနေ့မနက် ကိုးနာရီထိုးမှပင် အနိုင်နိုင်အိပ်ရာမှ ထကြရသည်။ ဖြူ့မှာလမ်းလျှောက်တော့ နည်းနည်းကွနေသည်။ မနည်းဟန်ဆောင်ပြီး လမ်းလျှောက်ရသည်။

တနေကုန် အလုပ်များပြီးတော့ ကျွဲဆည်ကန် ကားဂိတ်သို့ ရုံးကားဖြင့် ဆင်းခဲ့ကြသည်။ မနက်ဖြန် ဦးနဲ့ မအိပ်ရတော့ဘူးနော် ။ ဖြူဘာဆက်လုပ်ရမည် မသိ။ ဦးကိုလည်း ဖြူခွဲနိုင်ပါမလား။ ဦး၏ အယုယ ။ အကြင်နာ။အချော့အမြှူ အပွေ့အသပ် ဖြူမိန်းမကောင်းတယောက် မဖြစ်တော့သည်က ကိစ္စမရှိပါ။

ဦးကို လူကြားထဲတွင် ကြာကူလီအဖြစ် အပြောခံရမည်ကိုတော့ ဖြူမဖြစ်စေချင်။

" ဟူး ဘယ်လို ခရီးဆက်ရမှာလဲ ဦးရယ်"

ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်မန္တလေး ရန်ကုန်အဝေးပြေးကားကြီး၏ နှစ်ယောက်တွဲထိုင်ခုံတွင် ဖြူသည် ဦးရင်ခွင်ထက်ခေါင်းလေးအပ်လျက် တငြိမ့်ငြိမ့် လိုက်ပါလာခဲ့လေသတည်း ။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



ဖြူ အပိုင်း ( ၁ )

ဖြူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဦးညွန့်

ဖြူသည် အသက် ၂၀ ကျော်ခါစ အပျိုမလေးဖြစ်ပါသည်။ တက္ကသိုလ်မှ ဘွဲ့တခုရပြီး ကွန်ပြူတာ စာရင်းကိုင် အင်္ဂလိပ်စာ စသောသင်တန်းများ စသည်တို့ လိုက်တက်နေသော်လည်း အလုပ်တခုမှ ဝင်မလုပ်သေးပါ။ဖြူ၏ အိမ်မှာ အချမ်းသာကြီးထဲက မဟုတ်သော်လည်း ချို့ချို့တဲ့တဲ့ထဲက မဟုတ်သဖြင့် ဖြူအနေဖြင့်အလောသုံးဆယ် အလုပ်ဝင်လုပ်စရာ မလိုသေးပါ ။ ထို့အပြင် အသက် ၂၀ ပြည့်ပြီးခါစ ဖြစ်သဖြင့်  ဖြူက ငယ်သေးသည်လေ။

ပြီးတော့ ထူးခြားတာတခုက အသက် ၂၀ မပြည့်မီ မိန်းကလေများ ရည်းစားရနေကြပြီဖြစ်သော ယနေ့ခေတ်တွင် ဖြူ့အနေဖြင့် ရည်းစား မထားဘူးသေးပါ ။ ဤသို့ဆိုသဖြင့် ဖြူသည် မလှမပ၍ ကြိုက်သူမရှိသော မိန်းကလေးတယောက် မဟုတ်ပါ။ အသားဖြူပြီး သင့်တင့်သော ရုပ်ရည်ရှိပါသည်။ မျက်နှာကျ အနည်းငယ်ကြမ်းသလို ရှိသော်လည်း နှစ်လိုဘွယ် ရှိပါသည်။ ချစ်စရာမျက်နှာပိုင်ရှင်လေး ဖြစ်ပါသည်။

ဖြူ၏ ထူးခြားချက်ကတော့ တောင့်တင်းကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံး အလှပိုင်ရှင်ကလေး ဖြစ်နေခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။ အရပ် ၅ ပေ ၃ လက်မ ရှိသဖြင့် စံချိန်မှီသော အရပ်အမောင်းပိုင်ရှင်ကလေး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့အပြင် ဖြူကပုံမှန်လိုလို Gym ကစားလေ့ရှိသဖြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေးက ပိုမိုအချိုးကျလှပ၍ နေလေသည်။

ရင် ၃၀။ ခါး ၂၅။ တင် ၃၅ ရှိသဖြင့် ဖြူ့ကိုယ်လုံးမှာ စံချိန်မှီ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလေး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့အပြင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အရမ်းကြီး ကြီးထွားကာ အကိတ်ကြီးမဟုတ်ဘဲ တောင့်တင်းပြေပြစ်သူကလေး ဖြစ်ပါသည် ။ မို့မောက်သော ရင်အစုံမှာ အကြီးစားကြီးမဟုတ်သော်လည်း သူ့အရွယ်အစားနှင့်သူတော့ ကြည့်ကောင်းပါသည်။ ၂၄ လက်မ ခါးကလေးသည် သေးကျင်နေပြီး ၃၅ လက်မ တင်းပါးအစုံမှာ ကားတက်မို့မောက်နေပြီး အချိုးအစားကျနလှသောကြောင့် သူမ လမ်းလျှောက်လျင် မကြည့်မိသော ယောက်ကျားရှိလိမ့်မည် မထင်ပါ။

ထို့အပြင် တင်ပါးအစုံမှာ ခပ်အိအိ မဟုတ်မူဘဲ တင်းရင်းမို့မောက်ကာ ဘေးသို့လည်း ကားထွက်နေသည်ဖြစ်သဖြင့် ဘတ်စ်ကားလူကြပ်သောအခါ ကြီးကြီးငယ်ငယ် ပုရိသယောက်ကျားတို့၏ ဖိကပ်တိုးကြိတ်ပွတ်သပ်ခြင်းကို ဖြူခမျာ မနည်းလွတ်အောင် ရှောင်ရလေသည်။

တခါတလေ လူသိပ်ကြပ်သဖြင့် လွတ်အောင် မရှောင်သာသော အခါများတွင် ပြည့်တင်းမို့မောက်သောတင်ပါးနှစ်ခုကြားသို့ မာတောင်နေသော ယောက်ကျားသားတို့၏ ပစ္စည်းပူပုူနွေးနွေးကြီးဖြင့် အတင်းထောက်ထားသည်ကို အပျိုစင်ကလေးသာ ဖြစ်သော ဖြူမှာ ရင်တလှပ်လှပ်ခုံလျက် စိတ်အတွင်းမှ တမျိုးတမည် ဖြစ်လာတတ်လေသည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် ဖြူ၏ အမျိုးသမီး အင်္ဂါလေးအတွင်းမှ တစစ်စစ်ဖြင့် ယားယံလာတတ်လေသည်။ သို့သော် အပျိုမလေးဖြူမှာ ဒီထက်လွန်ကြူးသော အခြေအနေ မရောက်ခင် အတင်းတွန်းထိုးဖယ်ရှားမြဲ ဖြစ်လေသည်။

အမြဲလိုလို လေ့ကျင့်ကစားထားသည် ဖြစ်သဖြင့် မိမိ၏ ကိုယ်လုံး အချိုးအဆစ်ကျနမှုကို ဖြူ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာ ရှိပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကြီးကြီးငယ်ငယ် ယောက်ကျားသားတို့၏ သူမကို ချဉ်းကပ်တိုးထောက်မှုအားအပြစ်မတင်ရက်ပါ။ သို့သော် သူမတင်ပါးကြားသို့ လာထောက်သူများထဲတွင် အဖေအရွယ် အဘအရွယ်များ ပါလာသည်ကိုတော့ အံ့သြမိလေသည်။

တကယ်တော့ ဖြူသည်ရည်းစား မထားဘူးသဖြင့် ယောက်ကျားသားတို့နှင့် မနီးစပ်ခဲ့သော်လည်း သဘာဝအရ ဖိုမထိကပ်နီးစပ်မှုကို သာယာပါသည်။ စိတ်လည်း ဝင်စားပါသည်။ ထို့အပြင် ၂၁ ရာစု၏ သမီးပျိုဖြစ်သည့်အလျှောက် ဖိုမဆက်ဆံသည်များကို ဖုန်း video မှတဆင့် ကြားမြင်သိရှိနေပြီး ဖြစ်သလို စိတ်ဝင်စားတပ်မက်မှုလည်း ရှိပါသည်။ ထို့အပြင် ကျားမလိင်ဆက်ဆံမှု အသားပေးဇာတ်လမ်းများကို ဖတ်ရှုရန်လည်း ဝါသနာပါပါသည်။

ဖြူ့အနေဖြင့် အသက် ၁၃ နှစ်ကျော် ရာသီပေါ်အပြီး သွေးသားပြောင်းလဲလာသည်မှစ၍ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တို့အပေါ် သဘာဝအရ စိတ်ဝင်စားလာသည် ဖြစ်ပါသည်။ အထူးသဖြင့် အသက် ၁၆ နှစ်ကျော်ပြီးနောက်ပိုင်း ဖိုမကိစ္စများအပေါ် ပိုမိုတပ်မက်လာပြီး တွေ့ထိလိုစိတ်များလည်း ပိုမိုပြင်းထန်ခဲ့ဘူးပါသည်။ သို့သော်ဖြူ့အနေဖြင့် အပြာ video များကြည့်ရှုခြင်းနှင့် အပြာစာအုပ်များဖတ်ရှုခြင်းဖြင့် မိမိဘာသာ မိမိစောက်ပတ်ကလေးကို ပွတ်သပ်အာသာဖြေတတ်သည်မှလွဲ၍ ကျန်ထိတွေ့မှု မရှိခဲ့ပါ။

ထို့ကြောင့် ဘာကြောင့်မှန်း ဖြူကိုယ်ဖြူပင် မသိပါ ။ ရည်းစား မထားဖြစ်ခဲ့ပါ။ ဖြူ့ဘာသာကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ရင်းဖြင့်သာ အသက် ၂၀ ကျော်စပြုလာပေပြီ။ အသက် ၂၀ စွန်းစွန်းအထိ ဖြူမှာ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှင့်အထိအတွေ့ဆို၍ ဘတ်စ်ပေါ်တွင် တိုးရင်းဝှေ့ရင်း အထောက်ခံရသည်နှင့် စတိတ်ရှိုးများတွင်လည်း မိမိတင်ပါးကြားကို နောက်မှ လာအထောက်ခံရသည်မှလွဲ၍ တခြားနီးစပ်မှု မရှိသေးပါ။

သို့သော် -

တနေ့တွင်တော့ ထိုတနေ့ကတော့ ဖြူ သင်တန်းတက်ပြီး မြို့ထဲက ပြန်လာစဉ် ဖြစ်သည်။ ရုံးဆင်းကျောင်းဆင်းချိန်ဖြစ်သဖြင့် ဘတ်စ်ကားများ ကကြပ်လှသည်။ ထိုအထဲ မိုးကလည်းရွာချလိုက်သဖြင့် ဘတ်စ်ကားတစီး ထိုးဆိုက်လာသည်နှင့် အတင်းလုယက် တက်ကြရသည်။ ဖြူလည်း ဆောင်းလက်စ ထီးကလေးကို ပိတ်ခါပြည့်ကျပ်နေသော ဘတ်စ်ကားပေါ်သို့ တိုးတက်လိုက်သည်။ ဘတ်စ်ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် အတင်းတိုးဝှေ့နေသော လူများဖြင့် ကြပ်ညပ်ကာ ကားအလယ်သို့ ရွေ့ပါသွားသည်။

ကျော့ရှင်းကျစ်လစ်နေသော ကိုယ်လုံးအလှကြောင့် ဖြူနှင့် တိုးဝှေ့ထိတွေ့မိသူ ယောက်ကျားသားများ၏ သွေးကို ပူနွေးစေသည်။ ဖြူသည် အတင်း တိုးကပ်ဖိထောက်လာသည်များကို ရှောင်ရှားရင်း နောက်ဆုံးသို့ ရောက်ကာ ချောင်တချောင်တွင် ပိတ်မိသွားသည်။ ဦးလေး အရွယ်လူကြီး တယေက်ကဖြူ၏ တင်းကားမို့မောက်နေသော တင်အစုံကို မာကြောနေသော ပူပူနွေးနွေး သူ့ပစ္စည်းကြီးဖြင့် ဖိကပ်ထောက်ထားသည်။ကားလှုပ်နေသည်နှင့်အမျှ ထိုမာတောင်နေသောသူ့ဟာကြီးက လုံးဝန်းသော ဖြူ့တင်သားနှစ်လုံးအကြားအကွဲကြားကလေးကို မိမိရရဖိကပ်မိသွားသည်။

ဖြူသည် ရှက်ရွံ့စွာ တိမ်းရှောင်ဘို့ ကြိုးစားသော်ဘည်း ရုန်မးရ ဖြစ်နေသည်။ ဖြူ့မှာ ရှက်ရွံ့စိတ်က တဖက် ကကြီးစိုးနေစဉ်မှာပင် သာယာစိတ်ကလေးကလည်း တဖက်က လူးလွန့်တိုးထွက်လာသည်။ အပျိုစင်ကလေးဖြူ့ခမျာ အတင်း ဖိကပ်ထောက်ထားသည်ကို ခံစားရင်း သာယာသည်ထက် သာယာလာမိသည်။ ဖြူ့ပိပိလေးအတွင်းမှ ယားယံလာသလိုလို ဖြစ်လာသည်။

ထိုစဉ်မှာပင် အကွေ့တခုကို ကွေ့လိုက်ရသဖြင့် ကားစောင်းသွား၍ လူအများဖရိုဖရဲ ဖြစ်သွားခိုက် နောက်မှ ဖြူဖင်ကိုထောက်ထားသော ဦးလေးကြီးကို တွန်းဖယ်လျက် လူငယ်တယောက် အစားဝင်လာသည်။ သူကဖြူကို မထောက်ပါ။ ကြံ့ခိုင်သော သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဖြူကိုယ်လုံးလေးကို ကာကွယ်ပေးထားသည်။ ဖြူလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိမည်ဖြစ်သော သူ့အရပ်က ဖြူကို မိုးထားသည်။ အသက် ၂၈ ။၂၉ ခန့်ရှိမည်ဖြစ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသည်။

နှုတ်ခမ်းမွှေးမုတ်ဆပ်မွှေးများ ခပ်ရေးရေးဖြင့် ထူထဲသော မျက်ခုံးမွှေးများအောက်မှ မျက်လုံးအစုံသည်ကြည်လင် တောက်ပနေသည်။ ရုပ်အချောကြီး မဟုတ်သော်လည်း ပြေပြစ်သေ ာရုပ်ရည်ရှိပါသည်။

ဖြူ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူက နခမ်းလေး တွန့်ရုံပြုံးပြသည်။ ဖြူသည် သူ့အပြုံးကြောင့် ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်သွားကာ ကမန်းကတန်းပြန်လှည့်လိုက်သည်။ မလှည့်မီ ဖြူသူ့ကို ခပ်ယောင်ယောင် ပြုံးပြခဲ့မိသည်လားတော့ ဖြူဘာသာ မသေချာမိ။ သေချာသည်ကတော့ ဖြူ့ကိုယ်လုံးလေးသည် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေသည်ဘဲဖြစ်သည်။ သူဖြူကို ဘာမှမဖွယ်မရာ မလုပ်ပါ။ သို့သော် နှစ်ယောက်သားမှာ ပူးကပ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိနေသည်။

ကားလှုပ်လိုက်တိုင်းတငြ် မ့်ငြိမ့် ပွတ်တိုက်နေလေသည်။ ဖြူကို သူထောက်မထားပါ။ သို့သော် မလွှဲမရှောင်သာ ပူးကပ်နေသော ဖြူ၏ တင်ပါးနှင့် သူ၏ဆီးစပ်အကြားအောက်မှ ပူနွေးနွေးအရာကြီးကတော့ တောင်ထနေကြောင်း တချက်တချက် ပွတ်သပ်မိသဖြင့် ဖြူသိနေပါသည်။ သူက ဖြူကို မဖိထောက်မိစေရန် သူ့ကိုယ်ကိုတအားစောင်းထားသော်လည်း တချက်တချက် ကားလှုပ်လိုက်လျင် သူ့ဟာကြီးက ဖြူတင်ပါးအကြား အံဝင်ဂွင်ကျ ထောက်လာလေသည်။ သူ့ဆီမှ ပျံ့လွင့်လာသော ယောက်ကျားရနံ့နှင့် သူ၏ ပူနွေးသော အထိအတွေ့များအကြား ဖြူအသက်ရှုကြပ်လာသည်။ ရင်ကလည်း တလှပ်လှပ်ခုန်နေသည်။ အပျိုမလေးဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းပူနွေးသော သွေးများလျင်မြန်စွာ စီးဆင်းလေပြီ။

ဤသို့ဖြင့် ဖြူဆင်းရမည့် မှတ်တိုင်ရောက်တော့ ဖြူက လူးလွန့်တိုးထွက်ရန် ဟန်ပြင်လိုက်စဉ် သူကရှေ့မှတိုးဝှေ့လမ်းရှင်းပေးရင်း ဆင်းလိုက်သည်။ သူ့နောက်မှ ဖြူလိုက်ဆင်းလိုက်သည်။ အောက်ရောက်တော့ ဖြူကို ပြုံးစစကြည့်ရင်း

" ဒီလမ်းထဲမှာ နေတာလား" ဟု မေးသည်။

ဖြူလည်း ယောင်တိယောင်ကန်း ခေါင်းညိမ့်ပြကာ မပွင့်တပွင့် ပြုံးပြရင်း လမ်းထဲသို့ မပြေးရုံတမယ် လျှောက်လာခဲ့သည်။ တိုတိုဆိုရလျင်တော့ နောက်ပိုင်း ဖြူအပြင်ထွက်တိုင်း သူနှင့်အသွား သို့မဟုတ် အပြန် ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်တွင် ဆုံကြသလို ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင်လည်း ဆုံကြသည်။ နောက်တော့ သူသည် ဖြူထွက်ချိန်ဝင်ချိန်များကို မှတ်သားခါ ဖြူနှင့်မကြုံ ကြုံအောင်ကြိုးစားသည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် မျက်မှန်းတန်းရင်းနှီးလာကြပြီး မေးထူးခေါ်ပြော စကားပြောဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူ့နာမည်က ကိုထွေးဖြစ်ကာ BE ဖြင့် ဘွဲ့ရပြီးဆောက်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီတခုတွင် အလုပ်ဝင်လုပ်နေသည်ဟု သိရသည် ။

ထို့နောက်တွင်တော့ သူနှင့်အတူ ကော်ဖီဆိုင်ထိုင် ဆီချက်အတူစား စသည်ဖြင်ု ရင်းနှီးမှုတိုးတက်လာခဲ့လေသည်။ ဖြူကို သင်တန်း အသွားအပြန် လိုက်ပို့လာကြိုသည်။ ဘတ်စ်ကားလူကြပ်လျင် သူ့ရင်ခွင်ကြားတွင် ဖြူလုံခြုံပါသည်။ သို့သော် သူကလည်းနောက်က ဖြူ့ကိုသူဟာကြီးဖြင့် ဖိကပ်ထောက်ထားတတ်သည် ။ ဖြူကလည်း အလိုက်သင့် အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်အောင် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ နေရင်း သူထောက်ပေးသည်ကိုလိုလိုလားလား လက်ခံမိသည်။

သူနှင့်တွေ့ပြီးနောက်မှာ ဖြူ့မှာ အတွင်းခံထဲတွင် ပက်ခံထားရသည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသော် ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် သူရင်ခွင်အတွင်း သူထောက်ပေးတာခံရင်း တငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့်ဖြူ့ဟာလေးက အရည်လေးများ တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ရွှဲနေအောင် ယိုစီးကျသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။

သို့သော် ဘတ်စ်ကားပေါ်က ဆင်းလျင်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ပုံမှန် ဆက်ဆံကြပြန်သည်။ ဤသို့ဖြင့် သုံးလေးလခန့်ကြာမှ ဖြူ့ကို သူ့ရည်းစားစကားပြောလေသည်။ ပြောတာကလည်း လူကြပ်သည့် ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် ဖြူ့ကိုတိုးကပ်ထောက်ထားရင်း ခေါင်းငုံ့၍  ဖြူနာနားကပ်၍ ပြောခြင်းဖြစ်လေ၏။

ထိုနေ့က ဖြူတို့ပြန်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ဘတ်စ်ကားက လူကြပ်နေသည် ။ ကားပေါ်သို့ တိုးဝှေ့တက်ပြီး ချောင်တချောင်မှာ ဖြူရပ်လိုက်တော့ ကိုထွေးက ခါတိုင်းလို့ပင် ဖြူနောက်ကကပ်ရပ်လိုက်သည်။ ဖြူ၏တင်းကားကျစ်လစ်သော တင်ပါးများကို နောက်မှ ကိုထွေးက ဖိကပ်ထားသည် ။

အချိန်တို အတွင်းမှာပင် ကိုထွေးပစ္စည်းကြီးက သိသိသာသာ တင်းမာထောင်မတ်လာကာ ဖြူ၏ ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့ အံဝင်ဂွင်ကျထောက်မိသွားသည်။ ဖြူက ခပ်တည်တည်ပင် မတ်တပ်ရပ်နေသော်လည်း တင်ပါးကိုမူ မသိမသာလေး နောက်သို့ ပစ်ပေးထားသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်မှ ထောက်ထားသေ ာကိုထွေးလီးကြီးသည် ဖြူ့ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ တိုးဝင်ကာဖြူ့စောက်ဖုတ်ကလေးကို မထိတထိ ပွတ်သပ်နေသည်။

ပုဆိုး စကပ်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီများ အထပ်ထပ် ခံထားသော်လည်း ကိုထွေး ပစ္စည်းကြီးက ဖြူ့ဟာလေးကို ထိမိနေသည်ဆိုသော အသိက ဖြူကိုယ်တွင်းက သွေးသားလှည့်ပတ်မှုကို မြန်ဆန်လာစေသည်။ ကားက တလှုပ်လှုပ်မောင်းနေစဉ်မှာပင် ကိုထွေးလီးကြီးက ဖြူ့ဖင်ကြားကို ကပ်ညှောင့်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။

ဖြူ့မှာ သွေးသာများ ပူနွေးဆူပွက်လာပြီး မျက်နှာလေးပင် ခပ်ရဲရဲဖြစ်ချင်လာသည်။ စောက်ပတ်ကလေးကလည်း စောက်ရည်များ ယိုစိမ့်ထွက်လာကာ အတွင်းခံပင်တီအောက်မှ ခံထားသော ပက်ကလေးကို ရွှဲနစ်သွားစေသည်။ ဖြူကလည်း လက်ကိုင်တန်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားပြီး တင်ပါးကို တတ်နိုင်သမျှကော့ကာ နောက်မှထောက်ထားသေ ာကိုထွေး၏ ပေါင်ချန်ဂွင်အတွင်းသို့ ဖိကပ်ပေးထားသည်။

" အို ကိုထွေးရယ် "

ထိုအချိန်မှာပင် ကိုထွေးဖြူ့ကို ရည်းစားစကားပြောလိုက်ချင်း ဖြစ်သည်။ ကိုထွေးသည် သူ၏ခေါင်းကို ငုံ့ပြီးဖြူ ၏ နားရွက်နားကပ်ခါ လေသံကလေးဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။

" ဖြူ့ကို ကိုချစ်တယ်ကွာ"

ဖြူသည် နောက်က အထောက်ခံရင်းနား နားကပ်ပြောလိုက်သော ကိုထွေး၏ ရည်းစားစကားကြောင့်တုန်ယင် ဖိုလှိုက်သွားသည်။ သို့သော် ဒီအခြေအနေ ရောက်နေမှတော့ ဘာမှ ထွေထွေထူးထူး ငြင်းစရာမရှိပါ။ ထို့ကြောင့် ဖြူသည် ဆင်းရမည့်မှတ်တိုင် မရောက်မီ ၂ မှတ်တိုင်ခန့် အလိုတွင် ကိုထွေးလက်ကိုဆွဲ၍ ဆင်းလိုက်ပြီး သူတို့ ထိုင်နေကြ ကော်ဖီဆိုင်ကလေးထဲ ဝင်လိုက်သည်။ လူသူကျဲပါးနေသော ကော်ဖီဆိုင်၏ ထောင့်ကျောမှီမြင့်မြင့်များ ကွယ်ထားသဖြင့် အလွယ်တကူ မမြင်နိုင်သေ ာဆိုဖာတန်းကလေးဝယ်နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်းယှဉ်ထိုင်လိုက်ပြီး ကော်ဖီနှစ်ခွက်မှာလိုက်သည်။ ထိုင်ပြီးနောက် ကိုထွေးက ဖြူ့ကိုပုခုံးမှ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။

" ဖြူ ကိုယ့်ကို ချစ်တယ်မဟုတ်လား"

ဖြူသည် တကိုယ်လုံး ပျော့အိပန်းလျစွာကို ထွေး၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ တိုးဝင်ရင်း ခေါင်းလေးကို ညိမ့်ပြလိုက်လေသည်။ ဖြူတကိုယ်လုံးတွင် ရမ္မက်နှင့် အချစ်တို့ ရောထွေးကာ သွေးသားတို့ ဆူပွက်စီးဆင်းနေလေပြီ ။ ဖြူနှင့်ကိုထ်ေးတို့ ချစ်သူဖြစ်သွားကြပြီး နောက်ရက်တွင်ပင် ပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့် ဖြူ့ကို Gym မှလာကြိုပြီး ရုပ်ရှင်အတူသွားကြည့်ကြလေသည်။

Shopping mall တခုရှိ မီနီရုပ်ရှင်ရုံကလေးတွင် နှစ်ယောက်တွဲ ခုံဝယ်ပြီး ကြည့်ရှုကြလေသည် ။ရုပ်ရှင်ပြသောအခါ ထိုနှစ်ယောက်တွဲခုံမှာ အတော်အတန် လွတ်လပ်ပြီး လုပ်ချင်တာမှန်တာ တော်တော်များများလုပ်နိုင်ကြောင်း ထိုနေ့မှသိရှိရလေသည်။ ထိုနေ့က ဘယ်ယောက်ကျားမှထိပါးခြင်းမခံရသေားသောဖြူ၏ အပျိုစင် နို့နှစ်လုံးမှာ ကိုထွေး၏ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်တွယ်ခြင်းကို ခံရလေသည်။

ရင်သားအတွင်း မြုပ်ဝင်နေသည့် ဖြူ၏ နို့သီးခေါင်းကလေးမှာ ကိုထွေး၏ နှိုးဆွပွတ်သပ်မှုကြောင့် ခေါင်းထောင်ထွက်လာချေပြီ ။ ထို့အပြင် ယင်ဖိုပင် မသန်းဘူးသေးသော ဖြူ၏ အပျိုစင်စောက်ပတ်ကလေးမှလည်း ပထမဆုံးအကြိမ် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်၏ ပွတ်သပ်နှိုးဆွမှုကို ခံရလေသည်။

ထိုနေ့က ဖြူသည် ဒူးဖုံးစကပ်ကလေးကို ဝတ်လာမိသဖြင့် ကို စကပ်အောက်မှ လက်လျှိုနှိုက်ပေးသောအခါ ပထမပိုင်းတွင် ရှက်ကြောက်စွာ ဒူးများစေ့ကပ်လာသော်လည်း ဖြူ၏ ပေါင်အတွင်းသားများကို ပွတ်သပ်ပေးနေသောအခါ ဖြူကိုယ်တိုင်ပင် မသိလိုက်ဘဲ ပေါင်များကို ကားပေးမိလေသည်။

ကို က ဖြူ့ပိပိလေးကို ပင်တီပေါ်မှ ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးသောအခါ ဖြူခမျာ သတိလက်လွတ်ခမန်း ဖြစ်ရရှာလေသည်။ ကို က တဆင့်တက်၍ ပင်တီဂွကြားမှ လက်ချောင်းလေးများထိုးသွင်း၍ ဖြူ၏စောက်ပတ်နခမ်းသားများကိုဖိ၍ ပွတ်ပေးလိုက်သောအခါ ဖြူမှာ နခမ်းလေးများကိုက်၍ တိုးတိုးလေးကြိတ်ငြီးမိရှာလေသည်။

" အင့် ဟင့် အဟင့် ကိုရယ် ဟင့် ဟင့်"

ဖြူသည် အရွယ်ရောက်ပြီးနောက် ဟိုကားသည်ကားကြည့် ဟိုစာ သည်စာများဖတ်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာမကြာခဏ အာသာဖြေဘူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်၏ ထိတွေ့ပွတ်သပ်မှုက အဆရာထောင်အရသာရှိလှသည်ဟု ထင်မှတ်မိလေသည်။

ဖြူမှာ အတွေ့တွင် မိန်းမောယစ်မူးရင်းမှ သတိထားမိသောအခါ ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်၍ အပြင်သို့ ထုတ်ထားသော ကိုထွေး၏ လီးထွားထွားကြီးကို အတင်းဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ထားမိကြောင်း တွေ့ရလေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဖြူ့မှာ နို့သီးခေါင်းလေးများကို မထိတထိ တို့ထိခြင်းခံရပြီး စောက်ပတ်ကိုလည်း ပွတ်နှိုက်ပေးခြင်းခံရသောကြောင့် ဖင်ကလေးကြွကာ စောက်ရည်ပျစ်ပျစ်ကလေးများ ပန်းထုတ်၍ တိုးတိုးလေးညီးတွားကာပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားရရှာလေသည်။ ထို့အတူ မရှေးမနှောင်းမှာပင် ဖြူ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေသောကို့လီးကြီးမှာ ဆတ်ငင်ဆတ်ငင်ဖြစ်ကာ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ဖြင့်လီး ရည်ပူပူများ ပန်းထုတ်လိုက်သည်ကိုလက်တွင် လာစိုစွတ်မှုကြောင့် သိလိုက်ရလေသည်။

ထိုနေ့က ဖြူရော ကိုပါ သမီးရည်းစား သဘာဝ ချစ်စကားများပြောလိုက်ရခြင်းမရှိဘဲ အတွေ့အထိတွင် နစ်မျောကာ နှစ်ဦးစလုံး ကျေနပ်ပြီးဆုံးခြင်းကို ခံစားခဲ့ရလေသည်။

နောက်တကြိမ်တွင်တော့ ပိုမိုလွတ်လပ် အကဲပိုနိုင်သော 3D ရုပ်ရှင်ရုံ တရုံတွင် ချိန်းတွေ့ရင်း ပိုမိုသောကာမအရသာကို ခံစားရယူကြလေသည်။ နောက်တခါဖြူ ကိုထွေးနှင့်ချိန်းတွေ့ဖြစ်တာကတော့ 3D ရုပ်ရှင်ရုံတွင်ဖြစ်သည်။ အရင်က 3D ရုပ်ရှင်ရုံနှင့် ပတ်သက်၍ ဖြူသိပ်မသိပါ။ တကယ်တော့ 3D ရုပ်ရှင်ရုံသည်အတော်လွတ်လပ်ပါသည်။

လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် နမ်းရှုံ့ခြင်းပြုနိုင်ပါသည် ။ အနည်းငယ် ရဲတင်းပါကလည်း ကပ်သီးကပ်သပ် လိင်ဆက်ဆံခြင်း ပြုနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ထိုနေ့က ဖြူတို့ အလွန်အကျွံမဖြစ်ခဲ့ကြပါ။ ဖြူက ကိုထွေးကို သည်လိုရုပ်ရှင်ရုံတွေ ဘယ်လိုသိတာလဲ ဟု မေးတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ပြောပြတာဟု ဆိုပါသည်။ ဒုတိယတခါ 3D ရုပ်ရှင်ရုံတွင်တွေ့ကြတော့ သူ၏ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်မှုများအကြား နစ်မျောသွားပြီးဖြူ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနီးပါး ဖြစ်သွားသလို အလွန်အကျွံဆက်ဆံခွင့် ပြုမိတော့မလိုပင် ဖြစ်သွားသည်။

နောက်မှ ဤသို့ အနည်းငယ် အောင့်တီးအောင့်တောင် နိုင်လှသော ဤလိုနေရာမျိုးတွင် ဖြူ၏ အပျိုစင်ဘဝကို မပေးလိုသဖြင့် ပြန်လည်ထိန်းသိမ်းလိုက်ရသည်။ တောင်ထနေသော ကိုထွေး၏ လီးကြီးပျော့ကျသွားအောင်တော့ ဖြူဘဲ စိတ်ပါလက်ပါ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။ ကိုထွေးကလည်း ဖြူကို အဆုံးအစွန်အထိ ခံစားရောက်ရှိအောင် နို့စို့ပေးရင်း ဖြူ့ဟာလေးကို စုပ်ယက်ပေးလိုက်သည် မဟုတ်ပါလား။

ထိုနေ့က ဖြူအိမ်ပြန်ရောက်မှ စဉ်းစားကြည့်မိတော့ ဖြူသည် သူအပေါ် အထိအတွေ့သာယာမှုမှ စတင်ပြီး ချစ်မိသွားပြီလား။ ကိုထွေးကရော ဖြူ့အပေါ်သွေးသားဆန္ဒကို အခြေတည်ပြီးမှ ချစ်လာသည်လား။

သူတို့နှစ်ဦးတွင် စွဲလန်းတပ်မက်မှု တဏှာပြီးမှ အချစ်လာတာလေလား။ အချစ်နှင့်တဏှာစိတ် တဏှာစိတ်နှင့်အချစ် ဖြူ့မှာ စဉ်းစားရင်းနှင့် ခေါင်းပင်မူးလာသည်။ သို့သော် ကိုထွေး၏ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးမှုများအပေါ် သာယာမိသည်ကတော့ အမှန်ပင်။ ထပ်မံလိုလားတောင့်တမိသည်ကလည်း အမှန်ပင်ဖြစ်လေသည်။ ပြီးတော့ ဖြူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖြူ၏ သွေးသားလိုအင်ဆန္ဒများပြည့်ဝကျေနပ်သွားသလို ကိုထွေးကိုလည်း ကျေနပ်ပြေပျောက်သွားအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးလိုလာသည်။

ဤသည်ကိုပင် အချစ်ဟုခေါ်သလား။

တကယ်တော့ သင့်တင့်သော ဝင်ငွေရှိပြီး ပညာတတ်တဦးဖြစ်သူ ကိုထွေးကို ငြင်းစရာမရှိပါ။ ပြီးတော့ ကိုထွေးက အလားအလာရှိသော လူငယ်တဦးဖြစ်သည်။

ဤသို့ဖြင့် ဖြူနှင့်ကိုထွေးနှစ်ဘက်လူကြီးများကို ဖွင့်ဟပြောပြီး လက်ထပ်ရန် စီစဉ်ကြသည်။ နယ်မှာရှိသောကိုထွေး၏ မိဘများကလည်း ရန်ကုန်သို့ ညအိပ်လာ၍ ဖြူနှင့်တွေ့သည်။ နှစ်ဘက်စလုံး ဘာပြဿနာမှမရှိသဖြင့် လက်ထပ်ရန် စီစဉ်ကြသည်။ နှစ်ဘက်ကို အသိပေးပြီးသည့်နောက်နေ့မှာပင် ကိုထွေးက ဖြူ့ကိုဟော်တယ်တခုသို့ ခေါ်သွားသည်။ မနက် ဆယ်နာရီကနေ ညနေလေးနာရီခန့်အထိ ဖြူနှင့်ကိုထွေး လိင်ဆက်ဆံဖြစ်သည်။ လိုးဖြစ်သည်။ တနေကုန်တနေခမ်း လိုးဖြစ်လေသည်။

တကယ်တော့ ဖြူသည် ဤကိစ္စမျိုးကို သိပ်ပြီး အယူမသည်းတတ်ပါ။ လက်ထပ်သည့်ညမှ အပျိုစင်ဘဝကိုစွန့်လွှတ်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားခြင်းမျိုးလည်း မရှိပါ။ သင်တင့်အဆင်ပြေသူနှင့် ကာမဆက်ဆံလိုက်မည်သာဖြစ်သည်။

သို့သော် ဖြူ့ကို ကိုထွေးဟော်တယ်သို့ ခေါ်သွားသည့်နေ့က ဖြူရင်ခုန်ပါသည်။ ဖြူ၏ အပျိုစင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်ရမည်ဖြစ်သဖြင့် ရင်ခုံခြင်းတော့ မဟုတ်ကြောင်း ဖြူ့ဘာသာသိပါသည်။ မတွေ့ကြုံဘူးသေးသော အတွေ့အကြုံသစ်ကို တွေ့ကြုံရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် ရင်ခုန်ခြင်းသာ ဖြစ်ပါသည်။

ထိုနေ့ကတော့ ဖြူ ကိုထွေး ခေါ်ရာနောက်သို့ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားမိသည်။ ကိုထွေးက ဖြူ့ကိုမြေနီကုန်းရှိ ဟော်တယ်တခုသို့ ခေါ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ တက္ကစီဖြင့် ဟော်တယ်ဝင်းအတွင်းဝင်သွားတော့ Reception ကိုဖြတ်စရာ မလိုဘဲ အခန်းတွင်းသို့ တန်းရောက်သွားသည်။ ကိုထွေးတွင် ဒီလိုအတွေ့အကြုံမျိုးရှိခဲ့ဘူးပြီး ဒီဟော်တယ်သို့ တခေါက်မက ရောက်ဘူးသည်ဟု ဖြူစဉ်းစားမိသော်လည်း ဘာမှမပြောဖြစ်ပါ။ ယောက်ကျားလေးတွင် ဤလိုအတွေ့အကြုံမျိုးရှိထားသင့်သည်ဟု ဖြူတွေးမိသည်။

အခန်းတွင်းရောက်တော့ ဖြူရေချိုးခန်း အတွင်းဝင်ပြီး အဝတ်များချွတ်၍ သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။ ပြီးတော့ဟော်တယ်မှ ပေးသော တဘက်အဖြူကို ရင်လျားလျက်ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် ကိုထွေးကလည်း အဝတ်အစားအကုန်လုံးချွတ်ပြီး ဖြစ်နေပေပြီ။

ကိုထွေးပေါင်ကြားမှလီးကြီးကလည်း တောင်ထနေပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ တကယ်တော့ ဘာမှပင်မထိတွေ့ရသေးဘဲ ကိုထွေးလီးကြီးကတောင်နေပါ့လားဟု ဖြူတွေးမိသည်။ သို့သော် ဖြူလည်း ဘာမှမဘာရသေးဘဲ စောက်ပတ်ကလေး စိုလာပေပြီ။ ရေချိုးခန်းအတွင်းမှ ထွက်လာသော ဖြူကို ကိုထွေးက လှမ်းဖက်လိုက်ပြီး တုန်ယင်နေသော ဖြူနှုတ်ခမ်းလေးများကို စုပ်ယူလိုက်သည်။

" အွင်း ဟွန်း ဟင်း ဟင်း"

ဖြူကလည်း ကိုထွေးအနမ်းများကို ပြန်လည် တုံ့ပြန်နေစဉ် ကိုထွေက ဖြူ့ခါးမှ တဘက်ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ 3D ရုပ်ရှင်ရုံများအတွင်း ကျင့်သားရခဲ့သော ဖြူသည် ကိုထွေး နှုတ်ခမ်းများကိုပြန်လည် စုပ်ပေးရင်း လက်ကတောင်ထနေသော ကိုထွေးလီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်သည်။ ကိုထွေးက ဖြူ့လည်တိုင်ကလေးကို ပြောင်း၍ နမ်းရင် းဖြူ့ကိုယ်လေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ တွန်းလှဲလိုက်သည်။ ဖြူလည်းကုတင်ပေါ်သို့အလိုက်သင့် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး သဘာဝကလှုံ့ဆော်ပေးသည့်အတိုင် းဒူးထောင်၍ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကားပေးလိုက်မိသည်။

ကိုထွေးသည် ကားပေးထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ဒူးထောက်၍ နေရာယူလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုကိုင်း၍ ဖြူ၏ တင်းမာကျစ်လစ်သော နို့တလုံးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တင်းမာတောင်ထလျက်အပေါ်သို့ကော့တက်နေသေ ာဖြူ့နို့သီးခေါင်းလေးကို နှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိကပ် လှိမ့်ပေးလိုက်ပြီး လျှာဖျားနှင့် ထိုးဆွပေးလိုက်သည်။ လက်တဘက်ကတော့ ကျန်နို့တဘက်ကို ဆုပ်နယ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းကလေးကို လက်မနှင့်လက်ညိုးညှပ်လျက် ပွတ်လှိမ့်ကစားပေးလိုက်သည်။

" အင့် အဟင်း ဟင်း အာ့ အကိုရယ်"

ဖြူသည် ရင်ကလေးကို ကော့လျက် ညီးညူလိုက်ရင်း နို့ကိုငုံစုပ်နေသည့် ကိုထွေး၏ ဦခေါင်းကို ဖက်ထားမိသည်။ ကိုထွေး၏ ဆံပင်လေးများကိုလည်း အသာအယာ ထိုးဆွနေမိသည်။

အပေါ်ပိုင်းမှ နို့များကို စုပ်ယူဖြစ်ညှစ်ပေးနေစဉ် အောက်ပိုင်းမှ တောင်ထနေသော ကိုထွေး၏ လီးကြီးသည် ဖြူစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဟိုထိုးသည်ထိုးနှင့် ပွတ်သပ်နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဖြူစောက်ပတ်ကလေးမှာ စောက်ရည်များစိုရုံမကဘဲ အတော်ရွှဲနစ်လာချေပြီ။ ထို့အပြင် ဖြူစောက်ပတ်အဝလေးမှာ ရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်နေလေသည်။ ကိုထွေးက ဖြူနို့များမှပါးစပ်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေသော ဖြူ့ကိုယ်ဘေး တဘက်စီတွင်လက်ထောက်ခါ ခါးကို ကော့လျက်လီးကိုဖြူ့ဟာလေးထဲ ထည့်ရန်ကြိုးစားနေသည်။ လက်ဖြင့်တော့ ကိုင်မထည့်ချေ။

ဖြူသည် စောက်ပတ်တွင် မထိတထိ လာထောက်နေသော ကိုထွေး၏ လီးကြီး၏ လှုပ်ရှားမှုနှင့်အညီ ဖင်လေးကို လှုပ်၍ နေရာပြင်ပေးလိုက်သည်တွင် ကိုထွေး၏လီးကြီးမှာ ဖြူ၏စောက်ခေါင်းဝတွင် အံဝင်ဂွင်ကျတေ့မိရက်သား ဖြစ်သွားလေသည်။

" အို အကိုရယ် အင့် ဟင့် ဟင့်"

ဖြူသည် စောက်ပတ်အဝတွင် လီးကြီးတေ့လျက် ဒစ်မြုပ်သွားချိန်တွင် မကြုံဘူးသေးသည် ဖြစ်သဖြင့် ပြင်းပြသော သွေးသားဆန္ဒနှင့်အတူ နာများနာလေမည်လား ဟူသော စိုးရိမ်စိတ်ကလေးပေါ်လာသဖြင့် သိပ်မလှုပ်ရှားတော့ဘဲ ငြိမ်ငြိမ်ကလေးနေပေးလိုက်သည်။

ဖြူက ငြိမ်ကျသွားသော်လည်း ကိုထွေးကမငြိမ်ပါ။ ခါးကို ကော့၍ ဖြူ့စောက်ပတ် အခေါင်းအတွင်း သူ့လီးကို တထစ်ချင်း ထိုးသွင်းနေသည်။ ဖြူမှ ာရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်လျက်စိုးရိမ်စိတ်နှင့်အတူ မကြုံဘူးသေးသောအထိအတွေ့အပေါ် သာယာလာလေသည်။

" အား ရှီး ကျွတ် ကျွတ် အား လာ့ လာ ဟင့်"

ဖြူထင်သလို ဖြူ၏အပျိုမှေးကို ကိုထွေးလီးက တိုးဝင်လာသောအခါ နာကျဉ်လှခြင်း မရှိလှပါ။ စစ်ကနဲ တချက်ဖြစ်သွားပြီး ကိုထွေ၏လီးကြီ းဖြူ့စောက်ခေါင်းအတွင်း တဆုံးဝင်သွားလေသည်။

" အား အဟင့် ဟင် အကိုရယ်"

အခုတော့ ဖြူသည် ကိုထွေး၏ ကျောပြင်ကြီးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ဖင်လေးကို ကော့၍ ဆီးခုံခြင်း အတင်းကပ်ပေးထားမိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဖြူအစိုးရိမ်ဆုံးမှာ ကိုထွေ၏လီးကြီး သူမ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ပြန်ထွက်သွားမည်ကိုပင် ဖြစ်လေသည်။ ကိုထွေးကလည်း အလိုက်သိပါသည်။ ဖြူ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းတဆုံးထိုးသွင်းထားသော သူ၏လီးကြီးကို ပြန်မနှုတ်သေးဘဲ စိမ်ပေးထားသည်။

ဖြူမှာ ကျန်မာသန်စွမ်းပြီး သွေးသားဆူဖြိုးသော အရွယ်ဖြစ်သဖြင့် သွေးသားများအပြင်းအထန် လှုပ်ရှားကာ သူမ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ကိုထွေး၏လီးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ စုပ်ယူထားလေသည်။ အထူးသဖြင့်တင်ပါးသားများ တောင့်တင်းကျစ်လစ်ဖွံ့ဖြိုးသူဖြစ်သဖြင့် သူမစောက်ကျောများက သန်မာလှသည်။ထို့ကြောင့် ကိုထွေးကို အားရပါးရဖက်တွယ်လျက် လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများ ဖြင့်တင်းကြပ်စွာ ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူထားမိလေသည်။

သို့သော် အချိန်အနည်းငယ် ကြာသည်နှင့် စောက်ပတ်နံရံများမှ ယားတက်လာပြီး လီးဖြင့် ပွတ်သပ်ထိုးသွင်း လိုးညှောင့်မှုကို ခံယူလိုသေ ာသဘာဝစိတ်ကြောင့် လီးကို ဖြစ်ညှစ်ထားသော စောကျောများလျော့ကျသွားလေသည်။ ထို့အပြင် ထိုအချိန်တွင် ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကလေးမှ စောက်ရည်များမှာလည်း အများအပြား စိမ့်ထွက်လာချေပြီ။ ထိုအခါမှ ကိုထွေးသည် ဖြူစောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သူ့လီးကိုထုတ်၍ စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသော ဖြူ့စောက်ပတ်ကလေးကို တစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ်ဖြင့်ခပ်မှန်မှန် လိုးပေးလေတော့သည်။

" ပြွတ် စွပ် ပလပ်ပလပ် ဖတ် အား အင့် အီး အကိုရယ် "

ဖြူကလည်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကို ကော့ခါပင့်ခါ အပေးအယူညီစွာ အလိုးခံလိုက် သန်မာသော စောက်ပတ်အတွင်းကျောများဖြင့် လိုးပေးနေသော လီးကြီးကို ဖြစ်ညှစ်ဆွဲစုပ်လိုက်ဖြင့် တက်ညီလက်ညီ အလိုးခံနေလေသည်။

တိတ်ဆိတ်နေသော ဟော်တယ်ခန်းလေးအတွင်းဝယ် စောက်ရည်ပြည့်လျံနေသာ ဖြူ့စောက်ဖုတ်ကလေးအတွင်းသို့ ကိုထွေး၏ လီး အနှုတ်အသွင်းသံများ ဆီးခုံခြင်းရိုက်ခတ်မိသံများ ဖြူ့၏ မချင့်မရဲငြီးတွားသံများထွက်ပေါ်နေလေသည်။

" ပြွတ် ဖတ် ဖတ် စွပ် ပလွတ် ပလပ်ပလပ် အား အင့် အီး ဟင့် ဟင်း"

ဤသို့ဖြင့် တက်ညီလက်ညီ လိုးကြရင်း အတန်ကြာသောအခါ ဖြူစောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ၏ သန်မာသေ ာဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူမှုဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့ဘဲ ကိုထွေး၏ လီးမှလီးရည်များ ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

ဖြူမှာ ကိုထွေး၏ လီးမှ ဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်သော လီးရည်ပူပူနွေးနွေးများ စောက်ခေါင်းနံရံကို အပန်းခံလိုက်ရသည်နှင့် ဖင်ကြီးကို ကြွကာကြွကာကျေနပ်ပျော်ရွှင်မှု ကာမပီတိကို ရရှိလိုက်သော်လည်း ကာမအရသာ၏ အထွတ်အထိပ် climax ကိုတော့ ရရှိခံစားလိုက်ခြင်းမရှိပါချေ။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို ကြွခါကြွခါ အတင်း ကော့ထိုးပူးကပ်ပါသော်လည်း အခုမှ စအလိုးခံသော သူမအပေါ် ကိုထွေးက အထင်သေးမည်ကို စိုးရွံ့မိသောကြောင့်၎ ကိုထွေး၏ လီးကြီးမှာလီးရည်ပန်းပြီးနောက် ပျော့ကျသွားပြီဖြစ်သဖြင့် ၎ အဆုံးစွန်ထိ မခံစားလိုက်ရတော့ချေ။

ထို့နောက် ကိုထွေး လီးပြန်တောင်လာပြီးနောက် တကျော့ပြန်လိုးပေးသောအခါ ဖြူ၏ ကာမဒီရေမှာ လျော့ကျနေပြန်လေသည်။ တဖန်လိုးရင်းလိုးရင်းဖြင့် ဖြူ၏ ကာမဆန္ဒများ ပြင်းထန်လာပြီး စောက်ပတ် အတွင်းကျောများဖြင့် လီးကို စုပ်ယူပေးသောအခါတွင်လည်း ကိုထွေးမှာ လိုးနေသည်မှ ာကြာပြီဖြစ်သည့်အပြင် ဖြူစောက်ပတ်၏ ဖြစ်ညှစ်မှုဒဏ်ကိုမခံနိုင်ဘဲ လီးရည်များပန်းထွက်သွားလေသည်။

ထို့ကြောင့် ပွဲဦးထွက် လီးဖြင့် စစခြင်းအလိုးခံသော ဖြူ့အဖို့ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို မခံစားလိုက်ရဘဲ သွေးသားသာယာမှု ကာမပီတိလောက်မျှဖြင့်သာ တင်းတိမ်ခဲ့ရလေသည်။

မည်သို့ပင် ဖြစ်ဖြစ် နောက်တစ်လ အကြာတွင်တော့ ဖြူ ကိုထွေးနှင့် လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ ဖြူနှင့်ကိုထွေးတို့ လက်ထပ်ပြီးတော့ ကိုထွေးမိဘများဝယ်ပေးသော အလွှာမြင့် တိုက်ခန်းကလေးတခုတွင် နေသည်။မင်္ဂလာဦးညက သိပ်မကျယ်ဝန်းလှသော ထိုတိုက်ခန်းလေးထဲတွင် နယ်မှကိုထွေးမိဘများနှင့်ဆွေမျိုးသားချင်းများရှိနေသဖြင့် ဘာမှမလုပ်ဖြစ်လိုက်ကြပေ။

နောက်တနေ့ ကိုထွေးဆွေမျိုးများပြန်သွားပြီးနောက်မှ ဖြူနဲ့ကိုထွေး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆက်ဆံကြရသည်။ထိုညကလည်း ဖြူအနေဖြင့် ကာမအထွတ်အထိပ်ပြီးဆုံးခြင်းကို ပြည့်ပြည့်ဝဝမခံစားလိုက်ရပေ။ ကာမအရသာပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုကို ရရှိသော်လည်း ထိထိမိမိပြည့်စုံခြင်းကိုတော့ မရဘဲ ဖြစ်နေသည်။

၆ လခန့်ကြာသည်အထိ ဖြူ ကိုယ်ဝန်မရပါ။ မည်သည့် အကြောင်းကြောင့်ဟု တိတိကျကျ မသိသော်လည်ူး ဖြူရော ကိုထွေးပါ ထိုကိစ္စကို သိပ်အလေးအနက်မထားကြပါ။ အချိန်တန်ရင် ကိုယ်ဝန်ရလာမှာပေါ့ ဟု သာခပ်ပေါ့ပေါ့ သဘောထားခဲ့ကြသည်။ ထို ၆ လအတွင်း ဖြူ့အနေဖြင့် ကိုထွေးနှင့်လိင်ဆက်ဆံပြီးပြီးဆုံးခြင်း ကာမအရသာကို နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ခန့်သာ ရရှိခံစားလိုက်ရသည် ထင်သည်။

ဖြူနှင့်ဆက်ဆံတိုင်း ကိုထွေးမှ ဖြူပြီးဆုံးခြင်းသို့ မရောက်မှီ စောစီးစွာသုတ်ရည်ပန်းထွက် ပြီးစီးသွားသည်သာများပါ၏။ ဖြူအနေဖြင့် သူမ၏ လုံးဝန်းကျစ်လစ်သော တင်ပါးများနှင့် လိုက်လျောညီထွေသေ ာစောက်ပတ်အတွင်းကြောများ၏ ညှစ်အား စုပ်ယူမှုကို ကိုထွေးမှ မခံနိုင်သဖြင့် ဤသို့သုတ်လွှတ်မြန်ရကြောင်း တဖြေးဖြေး ရိပ်စားသိရှိလာရပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အတွင်း ကြောများက ကိုထွေး၏ လီးကြီးကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူမှုအားကို လျှော့ချရန်ကြိုူးစားကြည့်သည်။

သို့သော် ခက်တာက ဖြူအနေဖြင့် အလိုးခံရင်း စိတ်တက်ကြွကာ ကာမအရှိန်များ တက်လာသည်နှင့် သူမဘာသာပင် မသိလိုက်ဘဲ စောက်ခေါင်းအတွင်းကြောများက အလိုလို လိုးပေးနေသော ကိုထွေးလီးကိုညှစ်၍စုပ်ယူမိခြင်း ဖြစ်လေသည်။ နောက်ပိုင်းတော့ ဖြူသည် ဟိုမေးသည်မေး ဟိုစာဖတ်သည်စာဖတ်ဖြင့် သူမသည် စောက်ပတ်တွင် မျှော့ပါသော ရှားပါး မိန်းမတယောက်ဖြစ်နေသည်ဟု ရိပ်စားမိလေသည်။

ပြီးတော့ ဖြူသည် ယောက်ကျားရသွားသော်လည်း ကိုယ်ကာယအလှကို အမြဲပြုပြင်ထိန်းသိမ်း၍ Gym ပုံမှန်ကစားမြဲပင် ဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ဖြူ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ နည်းနည်းမှလျော့ကျသွားခြင်းမရှိဘဲကျစ်လစ်တောင့်တင်းနေဆဲ ဖြစ်လေသည်။

အထူးသဖြင့် ဖြူ၏ တင်ပါးများမှာ တင်းကားပြည့်မောက်လျက်လုံးကျစ်နေဆဲပင် ဖြစ်လေသည်။ ဖြူလမ်းလျှောက်လျင် အထက်အောက်တုန်ခါနေသော ဖြူ၏ ဖင်ကလေး နှစ်လုံးမှာ ယောက်ကျားကြီးငယ်များကို ဆွဲဆောင်နေဆဲပင် ဖြစ်သလို ဘတ်စ်ကားပေါ်တွင် ယောက်ကျားသားများ၏ ဖိကပ်ထိုးထောက်မှုကို ရင်ဆိုင်နေရဆဲ ဖြစ်လေသည်။

နောက်အကြောင်းတခုကတော့ ကိုထွေးသည် ကာမဘက်မှာ ပုံမှန်စွမ်းဆောင်နိုင်သော်လည်း သိပ်ပြီးတော့ စိတ်ဝင်စားမှုမ ပြင်းထန်လှဟု ဖြူထင်သည်။ ရခါစက တညလျင် သုံးလေးကြိမ်မျှ လိုးပေးသော်လည်းကြာလာတော့ တရက်ခြားတခါပင် မလိုးဖြစ်တော့။

ဖြူက ဒီလို ကိစ္စဘက်တွင်ဆန္ဒလွန်ကျူးနေလေသလားဟု ကိုယ့်ဘာသာ ထင်မိသော်လည်း လေ့လာ ဖတ်ရှုမိသည်များအရ သွေးသားကောင်းမွန်ပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်သည့် မိန်းကလေးတယောက်အဖို့သိပ်မလွန်လှဟု ထင်မိပြန်လေသည်။

.......................................................

ဖြူ အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက် သိပ်မကြာမီ ကုမ္ပဏီတခုတွင် အလုပ်ဝင်လုပ်ပါသည်။ ဤတွင် ဦးနှင့်တွေ့ရခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဦးက ထိုကုမ္ပဏီတွင်စူပါဗိုက်ဆာ ခေါ် ကြီးကြပ်ရေးမှူးဖြစ်သဖြင့် ဖြူတို့လို အလုပ်ဝင်ခါစ ဝန်ထမ်းသစ်များကို စေတနာရှေ့ထား သင်ပြပေးပါသည်။ ဦးမှာ အသက် ၄၀ ကျော်ကျော် အသားညိုညိုတုတ်ခိုင်သော ခန္ဓာကိုယ်ရှိလျက် သိပ်အကြည့်ရမဆိုးရုံမျှ ဗိုက်နည်းနည်းရွှဲပါသည်။ မျက်နှာကတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်ပြီး မျက်လုံးများက စူးရှသည်။

ဖြူတို့ အသစ်တွေ အပေါ်သဘောထားမှန်သဖြင့် မကြာခင် ရင်းနှီးသွားကြသည်။ ဦးမှာမိန်းမဆုံးသွားပြီ ဖြစ်သော မုဆိုးဖိုတယောက်ဟု သိရပြီး သားတယောက်ရှိသည်ဟု ဆိုပါသည်။ သားကို မိန်းမ၏ ညီမဖြစ်သူလင်မယားက သားသမီးမရနိုင်သဖြင့် ခေါ်ယူမွေးစားထားသည်ဟု သိရသည်။

ဦးမှာ မိန်းမရှိစဉ်က အတူနေထိုင်ခဲ့သော မြို့သစ်က အိမ်တွင်တဦးတည်း နေထိုင်ပြီး ထမင်းကို ကြုံသလိုစားတတ်သောကြောင့် ဖြူတို့တတွေက ထမင်းချိုင့်တွင်ဟင်းပိုချက်ထည့်လာပြီး ခွဲဝေကျွေးလေ့ရှိပါသည်။

ဦးနှင့်ဖြူတို့ ဝန်ထမ်းသစ်များဆက်ဆံရေးမှာ ပုံမှန် ဆရာတပည့်ဆက်ဆံရေးသာဖြစ်ပြီး ထူးခြားမှုမရှိခဲ့ပါ။ ဤတွင် ဖြူ့အနေဖြင့် တခုဝန်ခံစရာရှိပါသည်။ ဖြူသည်တခါတရံဦးနှင့်နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေလျှင် ဦးဆီကပျံ့လွင့်လာသော ပြင်းပြင်းရှရှယောက်ကျားရနံ့ကို ဖြူနှစ်သက်မိပါသည်။

အနံ့မှာ ချွေးနံ့လည်း မဟုတ်။ရေမွှေးနံ့လည်း မဟုတ်။ ပြင်းပြစူးရှသော ချွေးနံ့ဆေးလိပ်နံ့တို့ ရောထွေးနေသော ယောက်ကျားကြီးတယောက်၏ နှစ်မြို့ဘွယ်စွဲဆောင်မှုရှိသေ ာရနံ့တမျိုးဖြစ်ပါသည်။ ဤရနံ့ကို ဖြူနှင့်အတူ အလုပ်ဝင်သော မျိုးမျိုးနှင့် သင်းသင်းတို့ကလည်း နှစ်သက်လှသည်ဟု တွတ်ထိုးရင်းပြောကြဘူးသည်။

ဦးကလည်း အိန္ဒြေရရ ထိန်းချုပ်ထားသော်လည်း တခါတရံ ဖြူ၏ ကျစ်လစ်တောင့်တင်း ပြည့်ဖြိုးသောတင်ပါးများကို စူးစိုက်ကြည့်တတ်ကြောင်း မျိုးမျိုးထံမှကြားရဘူးသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်ဖြစ် ဖြူတို့နှင့်ဦး၏ ဆက်ဆံရေးမှာပုံမှန် တူဝရီးဆက်ဆံမှုသာ ဖြစ်တည်ခဲ့ပါသည်။

တနေ့မှာတော့ ဖြူ၏ ယောက်ကျား ကိုထွေးမှာ သူတို့ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီမှ ကန်ထရိုက်ရသောပြည်နယ်တခုမှ တံတားတည်ဆောက်ရေးတွင် နှစ်နှစ်ခန့် အလုပ်သွားလုပ်ရန် တာဝန်ကျပါသည်။ နှစ် နှစ်ဟု ဆိုသော်လည်း တလတခါ ကိုထွေး အနေဖြင့်ရန်ကုန်သို့ ပြန်လာခွင့်ရှိပါသည်။ ဖြူနှင့်အတူ အဖော်အဖြစ်နေထိုင်ရန် ဖြူ၏ အဒေါ်တယောက်ကို ခေါ်ထားပေးခဲ့ပြီး ကိုထွေးက တာဝန်ကျရာသို့ ထွက်ခွါသွားလေသည်။

ဖြူရဲ့ ယောက်ကျားကိုထွေး ဆောက်လုပ်ရေး ကိစ္စဖြင့် နယ်သို့ တာဝန်ကျပြီး တပါတ်ခန့်အကြာတွင် ဖြူလည်း ဖြူအလုပ်လုပ်သော ကုမ္ပဏီ၏ တာဝန်ဖြင့် မန်းလေးသို့ ခရီးထွက်ရသည်။ ဖြူတို့ ကုမ္ပဏီမှာ နိုင်ငံခြားမှ အစားအသောက် ပစ္စည်းများကို တနိုင်ငံလုံးသို့ဖြန့်ချီရောင်းချသည် ဖြစ်သဖြင့် တလတခါ ၂ ခါ မြို့ကြီးများရှိကုမ္ပဏီရုံးခွဲများသို့ အလုပ် အဖွဲ့ငယ်များစေလွှတ်၍ လုပ်ငန်းစစ်ဆေးခိုင်းလေ့ရှိသည်။

ဒီတခါ တာဝန်ကျသော လုပ်ငန်းစစ်အဖွဲ့များတွင် ဖြူတို့ လူသစ်များကို အတွေ့အကြုံ ရအောင်ဟု ဆိုကာ ဖြန့်ခွဲထည့်ပေးလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဖြူသည် မန်းတလေးသို့ သွားရောက်ရမည့်အဖွဲ့တွင် ပါသွားခြင်းဖြစ်သည်။ မန်းတလေးသို့ သွားရောက်လုပ်ငန်းစစ်ရမည့်အဖွဲ့ကို ကြီးကြပ်ရေးမှူး ဦးက ခေါင်းဆောင်ပါသည်။ ဖြူနှင့်အတူ လက်ထောက်ကြီးကြပ်ရေးမှူးစီနီယာ အမအပျိုကြီးတဦး ပါပါသည်။ ဖြူကတော့အလုပ်သင်သဘော ဖြစ်လေသည်။ အမကြီးအမည်မှာ ဒေါ်တင်တင်ဖြစ်ပြီး အသက် ၃၈။ ၃၉ ခန့်ဖြစ်ပါသည်။ သူက ဒီကုမ္ပဏီတည်ထောင်စကတည်းက ဦးတို့လို ပါဝင်လာခဲ့သူ ဖြစ်သည်။

သူက ထောင်မောင်းမောင်းဖြင့် ပြေပြစ်သော ရုပ်ရည်ရှိကာ အကိတ်ကြီးဖြစ်လေသည်။ စိတ်သဘောထားကောင်းမွန်သူဖြစ်ပြီး ဦးနှင့်ကာလရှည်ကြာစွာ အတူအလုပ်လုပ်လာသည်ဖြစ်၍ အတော်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ဟန်ရှိပါသည်။ အထူးသဖြင့်တော့ သူကဦးကို သိသိသာသာ အရေးပေး နီးနီးကပ်ကပ်ဆက်ဆံတတ်ပါသည်။ တရုံးလုံးက သည်အမကြီးဦးကို ကြိုက်နေသည်ဟု ကွယ်ရာတွင် အတင်းပြောကြသည်။

ဦးကတော့ ရင်းရင်းနှီးနှီးဆက်ဆံသော်လည်း သည်ထက်ပိုဟန်မရှိပါ။ ခရီးထွက်ကြရတော့ ကုမ္ပဏီမှစီစဉ်ပေးသော ခရီးသည်တင် express တတန်းလျင်ထိုင်ခုံကျယ်သုံးခုံသာ ပါဝင်သော အထူးကားလက်မှတ်ဖြင့် အဝေးပြေးဝင်းမှ စတင်စီးနင်းကြရသည်။ ဦးကတယောက်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်ပြီး အမကြီး ဒေါ်တင်တင်နှင့် ဖြူက ထိုင်ခုံနှစ်လုံးတွဲ တွင်ထိုင်ကြသည်။

လမ်းကြောင်းတလျှောက် ထိုင်ခံကို လှန်ချအိပ်လျက် လိုက်ပါသွားကြသည်။ လမ်းတွင် ၁၁၅ မိုင်တွင် အတူစားကြသောက်ကြရင်း ဖြူမှာဦးနှင့်ရောအမကြီးနှင့်ပါ ရင်းနှီးမှုပိုလာသည်။ ခမ်ကြမ်းကြမ်းရုပ်ရည်ဖြင့်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းခန္ဓာကိုယ်ရှိသော ဦးကတချက်တချက်စူးရှသေ ာမျက်လုံးမျာဖြင့်ဖြူကို စိုက်ကြည့်လိုက်လျင် ဖြူ့မှာအပျိုလေးတယောက်လို ရင်ခုန်မိသည်။

အို ငါက အိမ်ထောင်သည်ဘဲ ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပေးခါ အိန္ဒြေမပျက်ခပ်တည်တည် နေပေးရသည်။အမကြီးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဦးကို အရေးပေးဆက်ဆံသည်။ ဦးကတော့ ခပ်အေးအေး။ မန်းတလေးသို့မနက်အစောကြီးရောက်သွားတော့ မန်းတလေးရုံးခွဲက ကားဖြင့်လာကြိုပြီး မနက်စာကျွေးမွေးကာ တည်းခိုရမည့်ဟော်တယ်သို့ ပို့ပေးသည်။

ဟော်တယ်မှာ အလယ်အလတ်တန်းစား ဟော်တယ်တခုဖြစ်ပြီး မန်းတလေးရုံးခွဲနှင့် ခြေလျင်ငါးမိနစ်သာသာခရီးခန့်သာဝေးသည်။ နှစ်ယောက်ခန်းတခန်းမှာ ဖြူနှင့်အမကြီးဒေါ်တင်တင်နေပြီး ကပ်လျက်နှစ်ယောက်ခန်းမှာ ဦးက တယောက်တည်း နေသည်။

ဟော်တယ်တွင် ရေမိုးချိုး  တရေးတမောအိပ်ပြီး နေ့လယ်တွင်ကုမ္ပဏီရုံးခွဲသို့ လမ်းလျှောက်သွားကြသည်။ရုံးခွဲမှကျွေးမွေးသော ထမင်းစားအပြီး လုပ်ငန်းများကို ဦးကခေါင်းဆောင်၍စစ်ဆေးကြသည်။ ယနေ့ စာရွက်စာတန်းများကို စစ်ဆေးပြီး ဖြူက ဇယားကွက်တွင် ရေးသွင်းရသည်။ မနက်ဖြန်တွင်တော့ ကုမ္ပဏီ ဂိုဒေါင်များတွင် ပစ္စည်းလက်ကျန်စစ်ဆေးကြမည်ဖြစ်သည်။ ညနေစာကိုတော့ တရုပ်တန်းတွင် သွားစားကြမည်ဟု ဦးကပြောသည်။

ညနေရောက်တော့ ထမင်းထွက်စားကြရင်း ဦးက ဘီယာနည်းနည်းသောက်သည်။ ဖြူတို့က အချိုရည်သောက်ကြသည်။ ထမင်းစားရင်း အမကြီးက ဖြူတယောက်သာပါသည်မို့ ကုမ္ပဏီမှာထက် ဦးကိုဂရုစိုက်သည်။ ဦးကတော့ ပုံမှန်ပင်။ စကားစမြည်ပြောကြရင် းဦးကို ဖြူပို၍ခင်တွယ်လာမိသည်။

ဦးက စကားပြောကောင်းသလို ရီစရာလေးများ ထည့်ပြောတတ်တာကို ဖြူနှစ်ခြိုက်မိသည်။ သို့သော် ဦး၏ စူးရဲသော အကြည့်များကိုတော့ ဖြူကြောက်သည်။ တချက်တချက် ဦးကစူးစိုက်ကြည့်လိုက်လျင် ဖြူကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားမပါတော့သလို ဖြူခံစားမိရသည်။

အထူးသဖြင့်ကတော့ ဦး၏ စူးရှပြင်းပြသော ယောက်ကျားက်ုယ်ရနံ့။ ဘီယာနံ့ ချွေးနံ့ ဆေးလိပ်နံ့တို့ ရောပြွမ်းသေ ာဦး၏ကိုယ်သင်းနံ့သည် ဖြူကို ရီဝေလှိုက်မောစေသည်။ ဖြူကိုယ်တွင်းမှ သွေးများကို ပူနွေးလာစေသလိုလှည့်ပတ်စီးဆင်းမှု ပိုမိုမြန်ဆန်စေသည်။ သည်လို ရနံ့မျိုးကို ယောက်ကျားဖြစ်သူ ကိုထွေးထံမှ ဖြူ မရဘူးပါ။

ရီဝေ ထိုင်မှိုင်းဘွယ် ရှိသလို တက်ကြွရင်ဖိုဘွယ်ဖြစ်စေသော ဦး၏ယောက်ကျားရနံ့ကို ဖြူယစ်မူးမိသည် ။ အို စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးပါဘဲလေ။ ဟော်တယ်သို့ ပြန်ရောက်တော့ ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး အိပ်ယာဝင်ကြလေသည်။

အိပ်ယာထဲတွင် ဖြူသည် ဦး၏ အပြုံး အကြည့်နှင့်ဦး၏ ကိုယ်ရနံ့ကိုပြန်လည်ခံစားရင်း တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော်။ ည ၁၁ နာရီကျော်ကျော်တွင်တော့ ဖြူမျက်လုံးများမှေးစင်းကျကာ အိပ်ပျော်လုဆဲဆဲတွင် -

" အင်း အီး အား ကျွတ် ကျွတ်"

ကပ်လျက်ကုတင်မှ ဒေါ်တင်တင်၏ မချိမဆန့်ညီးညူသံကြောင့် ဖြူငေါက်ခနဲ ထထိုင်လိုက်သည်။

" အမ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင် "

ဖြူက မီးဖွင့်ရင်းလှမ်းမေးလိုက်သည်။

" ဖြူရယ် အမဗိုက်တွေနာလိုက်တာ။ အရမ်းနာနေတာ။

" အောင်မလေး ကျွတ်ကျွတ်"

မီးလင်းလာသဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားသော အခန်းထဲတွင်ချွေးစေးများပြန်လျက်ဗိုက်ကို ကိုင်ကာလူးလိမ့်ငြီးတွားနေသော အမ ဒေါ်တင်တင်ကို တွေ့ရသည်။ ဖြူလည်းကမန်းကတမ်းထကာ အမအနီးသို့ကပ်သွားကြည့်သည်။ အမဒေါ်တင်တင်မှာ မျက်နှာတခုလုံး ဖြူဖျော့နေပြီးအကြီးအကျယ်ဝေဒနာကို ခံစားနေရဟန်ရှိလေသည်။

" ဟာ အမ ဆေးရုံသွားရမယ်ထင်တယ်။ ခနနော် ဦးကို သွားခေါ်လိုက်အုံးမယ် "

ဖြူသည် အခန်းတံခါးဖွင့်လျက် တဘက်ခန်းသို့ အပြေးသွားကာ တံခါးခေါက်လိုက်သည်။

" ဦး ထပါအုံး ထပါအုံး အမဗိုက်တအားနာနေတယ် ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး"

" ဖြူလား..လာပြီ လာပြီ"

ဦးလည်း ကမန်းကတန်း ဖွင့်ကာ ဆံပင်ဘုတ်သိုက် စွပ်ကျယ်ဖြင့်ပုဆိုးကို ကပိုကရို ဝတ်လျက် ထွက်လာသည်။ ထို့နောက် ဖြူ့ကို တိုးဝှေ့လျက်ထွက်သွားပြီး အမဒေါ်တင်တင်ကို သွားကြည့်သည်။ ဖြူမှာတော့ အရေးထဲတွင် စူးရှပြင်းပြသော ဦး၏ကိုယ်ရနံ့ကို ရှုရှိုက်ရင်းရင်တွေ ခုန်လျက် နောက်မှ ကမန်းကတမ်း လိုက်သွားရသည်။

ထို့နောက်တော့ ဟော်တယ်မန်နေဂျာကို နှိုးကာ ဟော်တယ်က ကားဖြင့် ဒေါ်တင်တင်ကို ပုဂ္ဂလိက ဆေးရုံတရုံသို့ ပို့ကြသည်။ ဆေးရုံရောက်တော့ ခေတ္တမျှ စမ်းသပ်စစ်ဆေးကြည့်ရှုပြီး အူအတက်ပေါက်ခြင်ဖြစ်သည်။ ယခုခွဲမှရမည်ဟု ဆိုသည်။ ထို့နောက်ပြင်ဆင်၍ ခွဲစိတ်ဆရာဝန်ရောက်လာသောအခါ ဒေါ်တင်တင်ကို ခွဲစိတ်ခန်းသို့ ပို့လိုက်ကြသည်။

ဒေါ်တင်တင်ကို ခွဲစိတ်နေခိုက် ကုမ္ပဏီမှ မန်းတလေးရုံးခွဲ တာဝန်ခံနှင့် ဝန်ထမ်းများ ရောက်လာကြသည်။ထို့နောက် ဒေါ်တင်တင် ခွဲစိတ်အပြီးတွင် ဦးနှင့်အတူ ဖြူတို့ ဝင်ကြည့်ပါသည်။ ခွဲစိတ်မှုမှာ အောင်မြင်ပြီး ဒေါ်တင်တင်မှာလည်း သက်သာရွှင်လန်းနေပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးက ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန် သူနာပြုုတယောက်ငှားပေးပြီး မန်းတလေးရုံးခွဲမှစာရေးမလေး ၂ ယောက်ကိုထားခဲ့ကာ ဦးနှင့်အတူဖြူလည်းဟော်တယ်သို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။


 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Monday, July 10, 2023

`မ´ နဲ့ `မောင်´ နဲ့ အခုမှတွေ့တာ (စ/ဆုံး)

`မ´ နဲ့ `မောင်´ နဲ့ အခုမှတွေ့တာ (စ/ဆုံး)

နတ်ဆေး ရေးသည်။

ရွာလမ်းတစ်လျောက် လက်ချင်းချိတ်ပြီး လျှောက်လာတဲ့ သူတို့အတွဲကို တွေ့တဲ့လူတိုင်းက အထူးအဆန်းသဖွယ် ငေးကြည့်နေတာကြောင့် ရဲလေး ရှက်သလိုလိုတောင် ဖြစ်လာသည် ။ ဒီရွာသားဖြစ်တဲ့ သူ့ကြောင့်တော့မဟုတ်  သူ ``မ´´လို့ခေါ်တဲ့ ခင်ယုလွင် ကြောင့်ဆိုတာလဲ ရဲလေးသိသည်။ ရွာကလူတွေ မြို့သူ မြို့သားဆိုရင် ဇွတ်ကြီးအထင်ကြီး အားကျတတ်တာကိုသူမကြိုက်ချင် …။တောသူတောင်သား ဘဝသမားတွေပီပီ ညိုညိုညစ်ညစ် အသားအရောင်တွေကြားမှာ ဖြူဖွေးစိုလဲ့နေတဲ့အသားရည်ကြောင့် ခင်ယုလွင်က ပိုလို့ထင်ပေါ်နေသည်။

ရင်သား အခြေကနေစပီး ခါးအထိ မသိမ်လွန်း မတုတ်လွန်းပဲ ပြေဆင်သွားတဲ့ကိုယ်လုံးရှပ်ရှပ်လေးရယ် ခါးအောက်ပိုင်းမှာ ပြည့်တင်းကော့ကားနေတဲ့ တင်သားစိုင်ကြီးတွေ ကို ရေချိန်ကိုက်လာဟန်တူတဲ့ ငယ်ငယ်ကဆော့ဖော်ဆော့ဖက်ကောင်တွေ ကြည့်ပီးပစ်မှားသွားတာကိုလဲ ရဲလေး… ခပ်ပြုံးပြုံးပဲ တုန့်ပြန်မိသည်။စိတ်ထဲကတော့ အိမ်ပြန်ချင်နေသည်။

``မ´´

`ဟင်´

``ရှေ့ဆက်သွားရင် မြစ်ကမ်းပဲရှိတော့တာ အိမ်ပြန်ရအောင်´´

``မောင်ကလဲ အခုမှထွက်လာတာကို အဲ့မြစ် ဘက်ပဲသွားမယ်လေ အိမ်ရှင်ကဧည့်ဝတ်မကျေမလုပ်နဲ့နော် ´´

တားရမဲ့ပုံမရှိတာနဲ့ တစ်လမ်းလုံး တွေ့သမျှလူ ပြုံးပြပြီး နှစ်ယောက်သား မြစ်ဆိပ်ဆီဦးတည်ခဲ့ကြသည်။ကမ်းစပ်ရောက်လို့ လူတစ်ယောက်မှမမြင်မှရဲလေး သက်ပြင်းချမိသည်။

``မောင်တို့ရွာက သာသာယာယာရှိသားပဲ´´

မျက်စိတဆုံး ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင် ဝေ့ဝှိုက်ကြည့်ပြီး ခင်ယုလွင်ကပြောလာသည်။ရဲလေးဆီကအသံထွက်မလာတာကြောင့် ခင်ယုလွင် သူ့ဘက်လှည့်ကြည့်တော့ ဖုံးဖွင့်ပီးစိုက်ကြည့်နေတာတွေ့တာနဲ့ လက်ထဲကဖုံး ဆွဲလုယူကြည့်သည်။

``ဒါကြည့်ရမဲ့ အချိန်လား´´

``ရွာထဲကကောင်တွေ ဇာတ်ကားတောင်းနေတာလေ အဲ့ဒါဖုံးထဲရှိသေးလား စစ်နေတာ´´

``ပိတ်လိုက်စမ်းပါ မောင်ရာ မဲမဲသဲသဲကြီးတွေရွံစရာကြီး´´

``ဖြူတဲ့ကပ္ပလီရှိလို့လား …မ… ရဲ့´´

``ပိတ်လိုက်တော့ ဒီမှာစကားပြောနေတာကို´´ 

``ကဲ ပြောဗျာ ပြောတော့´´

ရဲလေး…ခင်ယုလွင် သူတို့ရွာအကြောင်းမေးသမျှ စိတ်မပါလက်မပါ ဒိုင်ခံဖြေရတော့သည်။ မှောင်စပြုမှ သူ့အိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။တစ်နှစ်ကျော် ဆိုတဲ့အချိန်အတွင်းမှာ ရဲလေး နဲ့ ခင်ယုလွင် တော်တော်ခရီးပေါက်ခဲ့ကြတယ်လို့ ဆိုရမည် ။

ရွာကနေ မြို့တက်… ကျောင်းသွားတက်ရာက  ကျောင်းပီးလို့ ဘာအလုပ်လုပ်ရမယ် မှန်းမသိဖြစ်နေချိန်  ကားဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ အချိန်ပိုင်း ဝင်လုပ်ခဲ့ရာက  သူတို့ ဆီကားလာပြင် ရေလာဆေး နေကြ သူ့ထက်အသက်သုံးနှစ်ခန့်ကြီးတဲ့ ခင်ယုလွင်နဲ့ ရဲလေးဆုံခဲ့သည် ။

ပြောရရင် ဇာတ်လမ်းဆန်မည် ။ရဲလေး ကိုယ်တိုင်လဲ သူ့လို ရုပ်ရည်ကလွှဲလို့ ဘာမှမရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို  ခင်ယုလွင် ပြန်ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို …ရည်းစားတွေမဖြစ်ခင် သုံးလေးကြိမ်လောက် စကားပြောကြည့်တာနဲ့ ခင်ယုလွင် အဆင့်အတန်းမခွဲမှန်း သဘောကောင်းဖော်ရွေမှန်း  ရဲလေးသိ့ပေမယ့်  ဒီနေ့အခြေအနေထိရောက်လာလိမ့်မယ်လို့…သူ ထင်မထားမိခဲ့…။

ရဲလေး အလုပ်ဆင်းချိန်တိုင်း ခင်ယုလွင်က သူအားရင် ကားနဲ့အလုပ်ကိုလာခေါ်ပီး ရဲလေးနေတဲ့အဆောင်ပို့ရင်ပို့ပေး မဟုတ်ရင် သူတို့နှပ် နေကြ ဘိ( မိုတယ်) ဆီရာက်သွားတတ်ကြသည် ။ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် ခင်ယုလွင်က ခံလဲခံသည်။အခန်းခလဲသူပဲရှင်းသည် ။ရဲလေး ပိုက်ဆံထုတ်မယ် ဆိုရင်တောင် လက်မခံခဲ့  ။နေ့တိုင်းမဟုတ်ပေမဲ့ နေ့တိုင်းနီးနီး သူတို့တွေ့ဖြစ်ကြသည်။

ရဲလေးက ခင်ယုလွင် အားတဲ့ရက်မှာ  မနက်ပိုင်းအလုပ်လာရင်  သွားရမယ့်လမ်းကြောင်းတူ သူငယ်ချင်းတစ်ရောက်ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်သွားပြီး အပြန်ကျ သူ့ စော် ခင်ယုလွင်ကားနဲ့ပြန်လေ့ရှိသည်။ခင်ယုလွင် သူတို့ရွာလာလည်ချင်တယ်လို့ပြောလာတုန်းကလဲ ရဲလေး လွယ်လွယ်ပဲလက်ခံ့ခဲ့သည် ။ 

ကိုယ်ကယောကျ်ားလေးလဲဖြစ် နားလည်သဘောကောင်းတဲ့ အဖေ တစ်ယောက်ပဲရှိတော့တဲ့ သူ့အတွက်  ဒါကခက်ခဲတဲ့အရာမဟုတ်တာနဲ့  ခပ်မိုက်မိုက်ရည်းစားလေးကို ခေါ်လာခဲ့တာ ဒီနေ့လို ရွာကလူတွေဝိုင်းကြည့်တာ ခံခဲ့ရသည်။

ပြန်ခါနီး သူ့အဖေ အတွက် မန်းလေး လက်ဆောင်ဆိုပီးပစ္စည်းတွေအများကြီးပေးသွားခဲ့ပြန်သေးသည်။မန်းလေးပြန်ရောက်တော့လဲ ပုံမှန်အခြေအနေနဲ့ပဲသူတို့ရှေ့ဆက်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်  ။ခင်ယုလွင် မအားလို့ သူ့ကိုလာမကြိုနိုင်တဲ့ ရက်မျိုးဆိုရင် ရဲလေး သူငယ်ချင်းတွေစုပီး ဖူဆယ်ဘောလုံးကန်ဖြစ်ကြသည်။

ရံဖန်ရံခါ ခင်ယုလွင်က သူ့အိမ်သားတွေမရှိတဲ့အချိန် ရဲလေး ကိုသူတို့အိမ်ခေါ်သွားတတ်သေးသည်။ သူနေတဲ့နေရာနဲ့လားလားမှမဆိုင်တဲ့   အိမ်ကြီးထဲမှာ   လူလစ်ရင် လစ်သလို သူတို့ဆွဲဖြစ်ကြတာကလဲ ထုံးစံလိုဖြစ်နေပြီ။

ခင်ယုလွင်ကလဲ မလုပ်ပါနဲ့ အိမ်ထဲကြီး တွေဘာတွေ သိပ်မပြော အခြေအနေကြည့်ပီး အချခံခဲ့တာကများများပင်…ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက်မှာ ခင်ယုလွင်မအားတဲ့နေ့ ထုံးစံအတိုင်း ရဲလေးတို့ ဘောလုံးသွားကန်မယ် ကြံနေတုန်း လူမစုံလို့ ပွဲမဖြစ်တော့တာနဲ့  အဆောင်ပဲပြန်ရတော့မဲ့အခြအနေရောက်နေစဉ်မှာ 

သူနဲ့အလုပ်အတူလာတဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သန်းဇော်ကဘောပွဲမဖြစ်လဲ ငါတို့ စက်ရုံဝန်းထဲမှာ ခြင်းဝိုင်းရှိတယ် ပျင်းရင်လိုက်ခဲ့ကွာ  ဆွယ်နေတာနဲ့ ရဲလေး သူ့သူငယ်ချင်း ခေါ်တဲ့ဆီလိုက်သွားမိသည်။ဟိုရောက်တော့ သူပါ ခြင်း ဝင်ခတ်နေတုန်း ကားတစ်စီး ဝင်းထဲမောင်းဝင်လာတော့ ခြင်းဝိုင်းထဲကကောင်တစ်ယောက်ကသွားဖွင့်ပေးသည်။

ရဲလေး သူ့ သူငယ်ချင်းကိုမေးမိသည်။ သူ့နေရာကနေမျက်နာကိုမမြင်ရပေမယ့် ဒီကားက သူအမြဲစီးနေကျ ခင်ယုလွင် ရဲ့ကားဆိုတာ စက်သံကြားတာနဲ့ တန်းသိသည်။

``ဘယ်သူလဲ သန်းဇော် ´´

``ကိုယ်နဲ့မဆိုင်ပါဘူးကွာ ငါတို့ ဘောစိစောလိုလို ဘာလိုလိုပြောနေကြတာပဲ ဟုတ်မဟုတ်တော့မသိဘူး´´

ရဲလေး သူ့သူငယ်ချင်းကိုတွေတွေကြီးကြည့်မိသည် ။ထင်မထားတဲ့အဖြေကြောင့် ခေတ္တဆွံအသွားပုံရသည် ။

``အော် …ဟုတ်လို့လား စော်ကချောလား´´

``ရေဆေးငါးကြီး မိုးဦးကျမြစ်စို့ပေါက်ကြီးလိုပဲ ငါ့ကောင်´´

ဒီစကားကို သန်းဇော်မဖြေခင် ကားဆီပဲအာရုံရောက်နေကြတဲ့ ဝိုင်းထဲက ကောင်တစ်ယောက်က ဝင်ဖြေပြီးနောက် ကျန်တဲ့သူတွေဆီကပါ တီးတိုးစကားသံတို့ဆက်တိုက်ထွက်ကျလာပြန်သည်။

``မင်းကသိလို့လား ငါ့ကောင်´´

``ဆိုပါတော့ဗျာ ကျနော် တို့ဝပ်ရှော့ကို မကြာမကြာကားလာပြင်တတ်တယ်လေ´´

``ဒါဆို အနီးကပ်တွေ့ဖူးမှာပေါ့ စော်ကြီးက ဂျောတောင့်တယ်နော် ´´

တွေ့ဖူးရုံတင်မဟုတ်ဘူး တက်ပါလိုးဖူးတယ်ကွ လို့ဖြေလိုက်ချင်တဲ့ပါးစပ်ကို ရဲလေး မနည်းပိတ်ထားရသည်။

``မဆိုးပါဘူး မိုက်ပါတယ်´´

``ဒါကြောင့်လဲ အဲ့ဒီမိုက်ခဲလေးကို ကြိုက်ဆွဲဆွဲနေတာပေါ့ တို့ဘောစိက ´´

``တိုးတိုးပြောစမ်း တင့်ဝေ ဟိုက ကြားသွားမှ မင်းမျက်နာစောက်ပတ်နဲ့လာပွတ်နေအုံးမယ်´´

``ဒါမျိုးစော်လေးကသာလာပွတ်လို့ကတော့ 

လုံးပါး ပါးသွားတဲ့အထိ အပွတ်ခံလိုက်မယ်  ဂျီးမများပါဘူး တွင်းဟောင်းရေကြည်အေးမြသည်တဲ့ မင်းမကြားဘူးဖူးလား အောင်ကျော်´´

``အေးမြတယ်ဆိုရင်တော့ကောင်းတာပေါ့ တင့်ဝေရယ်  တော်ကြာမအေးမြပဲ အနော်ရထာခတ်ကတွင်းပျက်ကြီးလို နခမ်းနားပန်းနားတွေပဲ့ ရွှဲ့ ပီး မှိုတက်နေတဲ့ဟာကြီးဖြစ်နေမှ အလကားနေ ဂလိုင်ခေါက်နေရပါအုံးမယ်… ခွိ´´

``ဟေ့ရောင် တွေမင်းတို့သူများသားသမီးမှိုချိုး မြစ်ချိုးပြောမယ်ဆိုတာကြီးပဲ…   ဒါနဲ့ ဒီနေ့ကောင်မလေးကားပေါ်ကလဲမဆင်းပါလား ဂလုစ့်  …( တံတွေးမျိုချသံ) ´´

တစ်ရောက် တစ်ပေါက်ပြောနေတဲ့ကြားထဲ ရဲလေး အများကြီး ဝင်မစပ်စုမိခဲ့  အပြန်လမ်းမှာတော့ ခေါင်းထဲ အတွေးတွေအပြည့်နဲ့အဆောင်ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းတောင်မသိခဲ့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။သန်းဇော် ဆီက သိခဲ့ရတာက သူတို့သူဌေးနာမည်က ဦးမင်းဇော် ဆိုတာတစ်ခုပင်…ညရောက်တော့ သမီးရီးစားစုံတွဲတွေရဲ့ပုံမှန်အလုပ်လိုဖြစ်နေတဲ့ ညဘက် လိုင်းပေါ်မှာ ချက်တင်ထိုင်ကြသလို သူလဲ အများနည်းတူ ညစဉ်လိုလို ခင်ယုလွင် နဲ့  စကားတွေပြောဖြစ်သည်။

``မောင် ဒီနေ့ကောဘောလုံးကန်ဖြစ်သေးလား´´

``မကန်ဖြစ်ဘူး ´´

ခြင်းခတ်ဖြစ်တယ်လို့လဲ ရဲလေး မဖြေမိခဲ့

``မ ရောဒီနေ့ဘယ်တွေသွားသေးလဲ ´´

``အလုပ်ကိစ္စနဲ့  လမ်း ( ……) ဘက်သွားဖြစ်တယ် အဲ့ဒါပီး အိမ်ပြန်ပေါ့  ဒီနေ့ ဘယ်မှထွေထွေထူးထူးမသွားရဘူး ´´

ခင်ယုလွင်ပြောတဲ့ လမ်း ကသူခြင်းသွားခတ်တဲ့လမ်းပဲမို့ အဲ့ဒီဆီသွားတာကိုတော့ အမှန်ပြောတာပဲလို့ ရဲလေး တွေးမိသည် ။ကျန်တဲ့ကိစ္စတွေကိုတော့ ရဲလေး ထပ်မမေးမိ သူ့အလုပ်ကိစ္စတွေကို ကိုယ်လဲ အသေးစိတ်သိတာမဟုတ် သူအကြမ်းဖျင်သိတာ ခင်ယုလွင် ရှယ်ယာဝင်ထားတဲ့ လုပ်ငန်း သုံးလေးခုလောက်ရှိပြီး မီတင်တွေသွားရတယ် စာရင်းသွားစစ်ရတယ် ဒီလောက်ပဲ သူသိသည် ။

ဆက်ပီး တခြားရောက်ရာပေါက်ရာတွေပြောဖြစ်ပေမဲ့ ဦးမင်းဇော် နဲ့အကြောင်းကိုရဲလေး ယောင်လို့တောင်မဟမိခဲ့…  မနက်ဖြန် တွေဖို့သာ သူ့ စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း  ချိန်းလိုက်မိသည်…

``ဂွတ်နိုက်… မ  …မနက်ဖြန် ဖင်လာခံအုံး ´´

``အွန်း ( ရိုင်းတာ)  😜 ´´

ခင်ယုလွင်ဆီက အဲ့ဒီစာကြောင်းလေးသူ့ဆီရောက်ပြီးတော့ ရဲလေး ဂွကြားက မာဆတ်ဆတ်ဖြစ်ချင်လာလို့ အချိုသပ်ထားရသေးသည် ။

``ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း မနက်ဖြန်ကျမှ မင်းအစာနဲ့ပေးတွေ့မယ်´´

ကျန်တဲ့ မရေမရာအကြောင်းတွေ တောင်တောင်အီအီလျောက်တွေးပြီး အပူပေးမနေတော့ပဲ အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲလိုက်တော့သည်။

နောက်တစ်ရက် ...

ရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ပြောပီး ဝင်သွားတဲ့ ခင်ယုလွင် ကိုစောင့်နေရတာ ရဲလေးစိတ်မရှည်တာ နဲ့ အဝတ်အစားတွေချွတ်ချထားခဲ့ပြီး စေ့ရုံသာစေ့ထားတဲ့ တံခါးဆွဲဖွင့်ပီး သူပါလိုက်ဝင်လာသည်…သူ့ကိုမြင်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးဆပ်ပြာမြှပ်တွေနဲ့ဖွေးနေတဲ့ ခင်ယုလွင်က ရေစိုနေတဲ့ဆံပင်တွေကို တစ်ချက်ခါရမ်းလိုက်ရင် ပြောလာသည်။

``ရေချိုးမလို့လား ချိုးခဲ့ပြီဆို´´

``မ… ကိုဆပ်ပြာတိုက်ပေးမလို့ဝင်လာတာ´´

ပြောပီး ရဲလေးက  ခါးကနေ ဆွဲဖက်လိုက်တော့ သူ့ဒုတ်က ခင်ယုလွင် ဗိုက်ကိုသွားထောက်မိသည်။

``ဘာတွေလောနေတာလဲ မောင် ဇာတ်ကားကြည့်လာလို့လား ´´

``မနေ့ကထဲက လုပ်ဖြဲ လုပ်ခွဲချင်နေတာ´´

အဲ့လိုပြောပြီး မနေ့က ခြင်းဝိုင်းကကောင်တွေပြောနေကြတဲ့စကားတွေ ရဲလေး နားထဲပြန်ကြားယောင်သလိုဖြစ်လာမိသည်။ဒါကြောင့်မို့လို သူ ဒီစကားထွက်သွားသလားဆိုတာကိုတော့  မစဉ်းစားမိ။

ရေနဲ့ ဆပ်ပြာမြှပ်တွေ ရောပီး တင်ပါးဖောင်းဖောင်းကားကားကြီးပေါ်စီးကျနေတာကြည့်ပီး အောက်ကဒုတ်က သွေးတိုးလာတာနဲ့ လက်ဝါးနဲ့ ဖောင်းခနဲ့တစ်ချက်ဆော်ပီး လက်ခလည်ကို ဖင်ထဲ အားစိုက်ထိုးထည့်တာ  ဆပ်ပြာမြှပ်အကူအညီနဲ့ လျောခနဲလွယ်လွယ်ကူကူဝင်သွားပြီး ဇိ ခနဲ အသံထွက်သွားသည်။

``အားးး မောင်´´

``ဘာလဲ… မ´´

``တအားကြီးမလုပ်နဲ့လေ အဲ့ဟာကမလုပ်တာကြာပြီ´´

ဒါတော့ ဟုတ်သည် ။ ဒီနောက်ပိုင်းအရှေ့ကပဲအဝင်များပီး အနောက်တံခါးကို သူမေ့လျော့နေခဲ့သည်။ခင်ယုလွင်က သူ့ပေါက်ကြားထောက်နေတဲ့  ရဲလေး ဒုတ်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေပီး ရဲလေးကို ကစ်ဆင်လာဆွဲသည်။

ရဲလေးကလဲ ဖင်ထဲလက်ထိုးမွှေတော်တော်လေးကြာလာတော့ ခင်ယုလွင် မရိုးမယွဖြစ်လာပြီး သူ့ဖင်ထဲကရဲလေးလက်ကိုဆွဲဖယ်ကာပေါင်တချောင်း ဘိုထိုင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ရဲလေးက မျက်နာချင်းဆိုင်အနေအထားကနေ ဒူးအနည်းငယ်ညွှတ်လို့ စောက်ပတ်ထဲ ကော့ထိုးထည့်သည်။ 

မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ထိ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်နည်းလမ်းမှန်ဆိုတဲ့အတိုင်း သွားနေတုန်း  ခင်ယုလွင် ဒူးတွေတုန်လာပီး ထွက်သွားပုံရသည်။နှပ်ထားတဲ့အရှိန်ကြောင့်လားတော့မသိ ပီးတဲ့သူကပီးပေမဲ့  ကိုယ်ကလိုသေးတာကြောင့်  မျက်နာချင်းဆိုင်နေရာယူထားရာကနေ နံရံဖက်လက်ထောင်ကုန်းခိုင်းပီး ပစ်ပစ်ဆောင့်တာ… မကြာခင်မှာပဲ  သူ့အရည်တွေ ခင်ယုလွင် ကိုယ်ထဲပန်းထည့်ပစ်တော့သည်။

ပထမတစ်ချီအပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ကုတင်ပေါ်အနားယူနေ      တုန်း ရဲလေး ဘက်ကစကားစလာသည်။

``မ … အရင်ကရည်းစားထားဖူးလား´´

``ဟင် ´´

သူ့လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းခုအိပ်နေရာက ခင်ယုလွင် မျက်နာလေးမော့လာသည်။

``တစ်ယောက်ထားဖူးတယ်လေ အဲ့ဒါမောင့်ကိုပြောဖူးသားပဲ  အခုမှရုတ်တရက်ကြီးဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ´´

``ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး သိချင်ရုံပါ တကယ်တစ်ယောက်ထဲပေါ့´´

``အင်း´´

သူနဲ့စဖြစ်တုန်းက ခင်ယုလွင် အပျိုလား အအိုလားတွေ ရဲလေး သတိမထားမိခဲ့  မိန်းမမြင်တိုင်း မှန်းထုချင်နေတဲ့အရွှယ်ပီပီ  အဓိကပစ်မှတ် မိန်းမချရဖို့သာစိတ်ဝင်စားပီး ပျိုတာ အိုတာတွေ ခေါင်းထဲယောင်လို့တောင်ရှိခဲ့တာ မဟုတ်တဲ့လူက   ကိုယ်တစ်နှစ်လောက် ဘွတ် လာတဲ့ မိန်းမ အခုမှ အပျိုဟုတ်မဟုတ်သိချင်နေတဲ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကို တွေးမိတော့ ရီချင်သလို ဖြစ်လာပြန်သည်…။

``ဒါနဲ့လေ… မ … မောင် နဲ့ ဘယ်အချိန်ထိတွဲမှာလဲ နောက်ထပ်ရီးစားထားဖို့ကော အစီအစဉ်ရှိလား´´

``မောင် ဒီနေ့ဘာဖြစ်နေတာလဲ ´´

``ဘာမှမဖြစ်ဘူး တစ်ခါတလေတွေးမိတာလေးတွေမေးကြည့်တာ  ´´

``နောက်ရီးစားထားဖို့လဲအစီအစဉ်မရှိဘူး ရှေ့ရီးစားထားဖို့လဲအစီအစဉ်မရှိဘူး …မ… တို့နှစ်ယောက်အခုလို တစ်သက်လုံး အဆင်ပြေသွားဖို့အရေးကြီးတာပဲမဟုတ်လား ´´

``ဟုတ်ပါပြီ … ဒါနဲ့… မ… အလုပ်တွေကောအဆင်ပြေလား´´

``အားလုံးအဆင်ပြေတယ်  အော် အလုပ်ဆိုလို့  ပြောရအုံးမယ်´´

``ဘာများလဲ´´

``မ …အလုပ်တွေပါးသွားရင် ခရီးထွက်မလားလို့စဉ်းစားနေတာ´´

``ဘယ်ကိုလဲ ဘယ်သူနဲ့လဲ´´

``မောင်နဲ့လေ ဘယ်သူနဲ့ရမှာလဲ ´´

``နှစ်ယောက်ထဲလား´´

``အင်းပေါ့´´

``မ… ဘက်ကအဆင်ပြေပါ့မလား နှစ်ယောက်ထဲ အကြာကြီးသွားမှာဆိုတော့လေ´´

``သူများကိုမပြောပါနဲ့ အလုပ်လုပ်နေတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပါ ကျုပ်အိမ်ကလူတွေအကြောင်း ခင်ဗျား သိသင့်သလောက်သိတာပဲ ခင်ဗျားကိုပဲပြောရမှာ ´´

``အင်း ဟုတ်တယ် မောင့်အလုပ်ကအကြာကြီးနားလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး´´

``နားမရရင် ထွက်လိုက် အလုပ်မရှားဘူး …မ …ရှာပေးမယ် အလုပ်တွေပေါတယ် ´´

``ပေါ်ပေမဲ့ ရအုံးမှလေ´´

``ဒီမှာ ကျမ ရှင့်ကို တစ်သက်လုံးတင်ကျွေးထားနိုင်တယ်နော် ´´

သံသယတွေကို ဘေးထားလို့ ဟုတ်သော်ရှိ မဟုတ်သော်ရှိ  ကိုယ့်ရီးစားဆီက ဒီလိုစကားမျိုးကြားရတာ ပုရိသတိုင်း တဒင်္ဂတော့ ကျေနပ်ကြည်နူးမိမည်ထင်ပါသည်။

``ဟုတ်သားပဲ တခြားဆီမလုပ်ချင်တောင်… မ …အလုပ်မှာ ဝင်လုပ်လို့ရတာပဲနော့´´

``ဒါပေါ့… အဲ့ဒါပြောတာပေါ့´´

``ဒါပေမယ့် မကောင်းပါဘူး …မ…ဆီမှာဝင်လုပ်ဖိူ့ရာက´´

``ဟယ် ဘာဖြစ်လို့တုန်း´´

``စဉ်းစားကြည့်လေဗျာ ကိုယ်လုပ်နေတဲ့အလုပ်က ပိုင်ရှင်ကို သူ့ဝန်ထမ်းက တက်တက်လိုးနေတာ သိသွားရင် ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းတွေဖြစ်ကုန်ပါ့မယ်´´

``ခ်ခ် …အဲ့တော့လဲ မသိအောင်ခိုးလိုးပေါ့နော်… ဟီးး´´

``အခုတော့ ပေါ်တင်လိုးအုံးမယ်ဗျာ´´

ပြောပီး ခင်ယုလွင် တင်ပါးကြီးကို သူ့ဖက်ဆွဲကပ်မလို့လုပ်တုန်း ဖုံးဝင်းလာတာကြောင့် ရဲလေး တန့်သွားရသည် ။ သူ့ဖုံးတော့မဟုတ်…ဘယ်သူလဲမသိဘူး ဆိုပီး ခင်ယုလွင်က ဖုံးကောက်ကိုင်ကာ  ၅ မိနစ်လောက်ကြာအောင် ပြောအပြီးမှာတော့  … မ… အလုပ်ကိစ္စသွားစရာပေါ်လာလို့ သွားစို့မောင်  မောင့်အဆောင်အရင်လိုက်ပို့ပေးမယ် ပြောပေမယ့် ရဲလေးက အရေးကြီးရင်… မ… သွားနှင့် မောင် တက်စီ ငှားပီးပြန်လိုက်မယ် ဆိုတော့ ခင်ယုလွင် တစ်ချက်စဉ်းစားသလိုပြုပြီးမှ ဒါဆိုရင် မောင်အဲ့လိုပဲသွားလိုက်ပေါ့… မ… သွားရမှာဝေးတယ် ဆိုတာနဲ့  အခန်းခရှင်း…ဟိုတယ်ရှေ့ကနေ ခင်ယုလွင်ကားနဲ့အရင်ထွက်သွားပြီးမှ ရဲလေးလဲ ပြန်စရာတက်စီရှာရတော့သည်။

အခန့်သင့်စွာပဲ ဟိုတယ် နဲ့မျက်နာချင်းဆိုင်ရှေ့ဘက်လမ်းဘေးမှာဘရပ်ထားတဲ့ သုံးဘီးမီနီအိုးဝေတစ်စီး သူ့ကိုမြင်သွားပီး လက်လှမ်းပြတာ နဲ့ လက်ယက်ခေါ်လိုက်သည်။

``ညီလေး ဘယ်သွားချင်လဲ ´´

``မိန်းထဲ ´´

သူ့အဆောင် လိပ်စာပြောပီး  ရဲလေး တက်ထိုင်လိုက်သည် ။

``ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟ စော်ကကျကားနဲ့ပြန်သွားပီး ငါ့ညီကတော့ တက်စီငှားပြန်ရတယ်ဆိုတော့´´

``သူ့အလုပ်ကိစ္စ အရေးကြီးလာလို့ပါ သွားရမယ့်နေရာလဲမတူတာနဲ့ ဆင်းနေခဲ့တာ ´´

``ချောသားပဲကွ ငါ့ညီစော်က´´ 

``ခင်ဗျား မြင်လိုက်လား ´´

``ညီလေးတို့အလာထဲက အကိုကဒီနားမှာရှိတယ် ညီလေးစော်မျက်နာကိုတော့ အခုအထွက်မှမြင်တာပါ´´

``အော် …ဒီအနားအမြဲရှိတယ်ပေါ့´´

``အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူးကွာ…ကျောင်းသားပဲလား ငါ့ညီက´´

``ပီးသွားပါပြီ …အလုပ်ဝင်လုပ်နေတာ´´

``ဟုတ်လား… ဘယ်မှာလုပ်တာလဲ အဆင်ပြေလား´´

``မဆိုးပါဘူး ကားပြင်တဲ့အပိုင်းစိတ်ဝင်စားလို့ ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာဝင်လုပ်နေတာ´´

တစ်လမ်းလုံး လေပစ်လာတဲ့ တက်စီသမားက သူ့ ကိုအဆောင်ပို့လို့အပြီး ပြန်ခါနီးမှာ ကိုယ့်နာမည် က ပိုင်စိုး  ကိုယ့်ဖူံးနံပါတ် မှတ်ထားလေ …လိုအပ်ရင်ဖုံးဆက်လိုက်ဆိုတာ နဲ့ ရဲလေး ဝတ်ကျေတန်းကျေ မှတ်ထားလိုက်သည်။ စိတ်ထဲကတော့ လီးမှ မခေါ်ဘူး စကားများတဲ့ကောင်ဟုတွေးမိသည် ။

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ နောက်ရက်တွေမှာ ပိုင်စိုး ဆိုတဲ့ လူကို  သူ့ အလုပ် နဲ့ အဆောင်သွားတဲ့လမ်းကြောင်းမှာ မကြာခဏဆိုသလို တွေ့လာရသည်။တစ်ရက် ခင်ယုလွင် လာမကြိုနိုင်တဲ့နေ့မှာ သူ့သူငယ်ချင်းကလဲ သူအလုပ်ဆင်းတာနဲနဲနောက်ကျမယ် ဆိုတာနဲ့  တက်စီပဲငှားပြန်ရမလား သူငယ်ချင်းပဲစောင့်ရမလား ချည်တုံချတုံဖြစ်နေတုန်း ပိုင်စိုး ဆိုတဲ့လူ ရောက်ချလာသည်။

``ဟာ… ညီလေး ဘာစောင့်နေတာလဲ ပြန်စရာမရှိရင် တက်ကွာ  ´´

နားငြီးမခံနိုင်တာနဲ့ မလိုက်ချင်လို့  နေပါစေ ကျနော် ပိုက်ဆံမပါဘူး ပြောတာလဲ နားမလည်ဘူး မပါရင်နောက်ရက်မှ ပေး လာတက် ဆိုပီးအတင်းခေါ်နေတာကြောင့် ရဲလေး ပိုင်စိုးနဲ့ ပါသွားရပြန်သည်။

``ဆိုင်ကယ်မရှိဘူးလားဟ´´

``ဆိုင်ကယ်ကရှိတယ်ဗျ သူငယ်ချင်းတစ်ရောက်နဲ့ လမ်းကြုံလို့သူနဲ့ပဲသွားနေတာ ဒီနေ့အဲ့ကောင်အလုပ်နောက်ကျလို့စောင့်နေတုန်း ခင်များရောက်လာတာပဲ´´

``ဒါများကွာ မင်းစော်လာကြိုခိုင်းပေါ့´´

``အားရင်သူလာကြိုနေကျပါ  အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ နေ့တိုင်းတော့မလာနိုင်ဘူးလေ´´

`` အင်း ဒါလဲဟုတ်တာပဲ…ထမင်းကောစားပီပီလား´´

``ဘယ်စားရသေးမလဲဗျာ ခုမှအလုပ်ပီးတာကို´´

``ငါလဲမစားရသေးဘူး တစ်ဆိုင်ဆိုင်ဝင်လိုက်မယ်လေ´´

``သဘောဗျာ´´

အဆောင်ရောက်ရင်လဲ ပြန်ထွက်စားရမှာကြောင့်မထူးတာနဲ့ ရဲလေး လက်ခံလိုက်သည်  ။အဲ့ဒီမှာဖြစ်ချင်တော့ ရဲလေး သူငယ်ချင်းသန်းဇော်က သူမနက်ဖြန် ခရီထွက်ရအုံးမယ်  ဆိုတဲ့အကြောင်းဖုံးဆက်ပြောလာတာကို ပိုင်စိုး ရိပ်မိသွားပုံရသည်။ မင်းသူငယ်ချင်းမရှိရင် မနက်ဖြန် ငါနဲ့လိုက်ခဲ့  လမ်းကြုံတယ် ဇွတ်ခေါ်နေတာကို အစက ငြင်းမလို့လုပ်မိပေမယ့် ထမင်းကျွေးထားတဲ့မျက်နာကြောင့်  ဒါဆိုလဲလာခေါ်ဗျာ လို့ပဲပြောလိုက်ရပြန်သည်။

ဒါနဲ့ပဲ   နောက်နေ့ ပိုင်စိုး သုံးဘီး နဲ့ ရဲလေး အလုပ် သွားဖြစ်သည်။အပြန်ကျတော့လဲ သူတောင်မဆင်းသေးဘူး ကြိုရောက်နှင့်နေတာကြောင့် ပါသွားပြန်သည် ။

``ခင်ဗျား အလုပ်သိမ်းတာလား အစောကြီးပါလား ကိုပိုင်စိုး´´

``ဒီနေ့သိပ်အဆင်မပြေတာနဲ့စောစောသိမ်းလာတာကွ မင်းစော်ဒီနေ့လဲမအားဘူးပေါ့´´

``မနက်ဖြန်လဲအားမှာမဟုတ်ဘူး ´´

``ဟုတ်လား ´´

`` သူကကိုယ့်ထက်အလုပ်များတဲ့လူလေ´´

``ငါစဉ်းစားနေတာကွ ´´

``ဘာကိုလဲဗျ´´

``မင်းကို ပြောသင့်မပြောသင့်ဆိုတာ´´

``အဆန်းပါလား ပြောကြည့်ပေါ့ ရပါတယ်´´

``မင်းစော် အကြောင်းလေ´´

ရဲလေး နားရွှက်ထောင်လာသည်။

``ပြောပါအုံး ဘာပြောမှာတုန်း ´´

``မင်း စိတ်မဆိုနဲ့ကွာ စိတ်လဲမတိုနဲ့  အဲ့ဒါဆို ငါပြောမယ်´´

``ပြောမှာသာပြောပါဗျာ´´

``မင်းစော်နာမည်ဘယ်သူ´´

``ခင်ယုလွင်´´

``အေးအး…  သူကလေ ဘယ်လိုပြောရမလဲကွာ… ဦးမင်းဇော် ဆိုတဲ့ဘဲကြီးတစ်ဗွေ ခေါ်ဖြုတ်နေကျစော်လို့ကြားတယ်နော်´´

``ခင်ဗျား ဘယ်ကကြားလာတာလဲ  ´´

``အဲ့ဒါအရေးမကြီးဘူး ရဲလေး မှန်မမှန်ပဲအရေးကြီးတာ  မင်းမယုံရင်စုံစမ်းကြည့်ပေါ့  ´´

``အခုလိုအသိပေးတာ ကျေးဇူးပဲဗျာ နောက်တော့ စုံစမ်းသင့်ရင်စုံစမ်းရမှာပေါ့´´ 

ဒီလူက ဦးမင်းဇော်ကို ဘယ်လိုသိတာလဲ ခြင်းဝိုင်းကလူတွေနဲ့များသိနေတာလား စသဖြင့် တွေးမိသည်။နောက် လေး ငါး ရက်အတွင်း သူ နဲ့ ပိုင်စိုး မတွေ့ဖြစ်တော့ပြန်… အဲ့ဒီအတောအတွင်း ရဲလေး ခင်ယုလွင် နဲ့ ပုံမှန်အတိုင်းပဲ ဆုံဖြစ်ကြသည်။ဆုံးတိုင်းလဲ ဆော်ဖြစ်ကြသည် ။

ဒီအချိန်ထိ ဖြစ်နေတဲ့သံသယကို  ထုတ်မမေးမိသေး…။တစ်ရက် မှောင်စပျိုးခါနီး  ရဲလေး သူ့ အဆောင်ကနေ ဆိုင်ကယ်နဲ့ မြို့ထဲထွက်လာတုန်း လမ်းမှာ ပိုင်စိုး သုံးဘီးပေါ်မှာ ခင်ယုလွင် ကိုတွေ့လိုက်ရတော့ ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားသည်။သူ့ကို တော့ မြင်ပုံမပေါ်ကြ …မ… က ပိုင်စိုး သုံးဘီးပေါ်ဘယ်လိုရောက်နေတာတုန်း သူ့မှာကားတွေရှိရဲ့သားနဲ့ အခုလိုတွေ့လိုက်ရတော့ တမျိုးဖြစ်နေတာနဲ့ ခပ်ခွာခွာကနေ မသိမသာ နောက်ကလိုက်ခဲ့မိသည်။

သုံးဘီးလေး ကတော်တော်နဲ့ရပ်မသွား…။လိုက်ရင်း …လိုက်ရင်း တဖြည်းဖြည်း လူပြတ်လာတာကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်းအကဲခတ်ကြည့်တော့ မြို့စွန် မရောက်တရောက်က တိုးချဲ့ကွက်သစ်တွေဆီရောက်လာမှန်းသတိထားမိလာသည်။

ဒီဘက်တွေက ဂရံမြေမရှိတဲ့ လယ် မြေတွေကို အကွက်ရိုက်ခြံခတ်ရောင်းကြတဲ့နေရာတွေဆိုတာရဲလေး သိသည်။လူလည်းရှင်းသည် ။အိမ်ဆက်လဲခြားသည် ။လူတွေက ဈေးပေါ်တာနဲ့ ဝယ်ထားပြီး မြတ်ရင်ပြန်ရောင်းနဲ့ လူလာနေတယ်ဆိုတာ ခပ်ရှားရှားလို့ဆိုရမည်။

တစ်နေရာ အရောက် နန်းကြိုးတွေနဲ့ ခြံခတ်ထားပြီး အထဲမှာ ထရံကာဆောက်ထားတဲ့ တစ်ထပ်အိမ်သစ်လေး တစ်လုံးရှေ့မှာ ပိုင်စိုး ရဲ့သုံးဘီးကားလေး ရပ်သွားတာနဲ့တပြိုင်နက် ရဲလေး ဆိုင်ကယ်ကိုစက်ပိတ်ပစ်သည်။ပိုင်စိုးက ခြံတံခါးဆင်းဖွင့်ပီး သူ့ကားလေး မောင်းဝင်သွားတဲ့ အထိရဲလေး စောင့်ကြည့်နေသည်။

ခြံထဲမှာလှုပ်ရှားမှု့မရှိတော့ပဲ  စိတ်ချရမှ သူ့ဆိုင်ကယ်ကို ခြံနဲ့မလှမ်းမကန်း မှောင်ရိပ်ကျတဲ့နေရာ ဇက်သော့ခတ်ထားခဲ့ပြီး တုံ့ဆိုင်းမနေပဲ ငါးပေသာသာလောက်သာရှိမဲ့ ခြံထဲကျော်ဝင်ကာ အိမ်နား ခြေသံလုံလုံနဲ့ လျောက်သွားလိုက်သည်။

ပိုင်စိုး နဲ့ ခင်ယုလွင် အိမ်ထဲရောက်နေကြလောက်ပြီဟုလည်းတွေးမိသည် ။ တဖြည်းဖြည်းအိမ်နဲ့နီးကပ်လာချိန် ဖျက်ခနဲ လင်းထိန်လာတာကြောင့် အမြန်ဝပ်ချလိုက်ရသည် ။အိမ်ထဲကမီးတွေပွင့်လာသလို အသံသဲ့သဲ့ထွက်လာတာကြောင့် နံရံနားကပ်ကာနားထောင်ကြည့်သည်။

``ဒါနင့်အိမ်ပေါ့လေ (ခင်ယုလွင်ရဲ့အသံ)´´

``အေး ဝယ်ထားတာမကြာသေးဘူး´´

``လူမနေဘူးလား ´´

``နေဖို့မဟုတ်ဘူး ရောင်းစားဖို့ မြိုးမြိုးမြက်မြက်ရရင်ပေါ့  နင်ဝယ်ချင်လို့လား နင့်ဆိုရင်တော့ ဈေးလျော့ပေးမယ်လေ ´´

``မဝယ်ပါဘူး ဝယ်ပီးဘာလုပ်ရမှာလဲ ´´

``နင့်ဘဲနဲ့လာနှပ်ပေါ့ဟ ဟက်ဟက်´´

``ဟားဟား …ဒီလိုနေရာတော့ လာနှပ်မလားဟယ် ဟိုတယ်သွားမှာပေါ့´´

``ငါတွေ့လိုက်ပါတယ် နင်နဲ့ကောင်လေးတစ် ရောက် မိုတယ် ထဲကထွက်လာတာကို´´

`` နင်ငါ့နောက်လိုက်ချောင်းနေတာလား ´´

``မချောင်းပါဘူး တိုက်ဆိုင်သွားတာပါ´´

``နင်လျောက်မလုပ်နဲ့နော် ငါ အဲ့တစ်ယောက်နဲ့ကအတည်´´

ပိုင်စိုး ဘာပြောမလဲ ရဲလေး နားစွင့်နေတုန်း အသံကချက်ချင်းထွက်မလာပဲ ခဏတိတ်သွားသည်။

``အတည် ဟုတ်လား ယုလွင်´´

``အေး… ဟုတ်တယ် အတည်´´

``ထူးခြားဖြစ်စ်ပါလားဟ… ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်ဟာ  ခဏစောင့်´´

``ရေရတယ်ပေါ့´´

``စက်ရေတွင်းလေ ခြံထောင့်မှာ နင်ရောချိူးအုံးမလား´´

``မချိုးတော့ဘူး ငါချိုးခဲ့ပြီး´´

``ဒါဆို ခဏစောင့် ´´

တံခါးဖွင့်သံကြားလို့ ရဲလေး နောက်တစ်ကြိမ် မြေပေါ်ဝပ်ချလိုက်ပြန်သည်။အရှေ့တံခါးတော့မဟုတ် အနောက်တံခါးကနေ ထွက်သွားပုံရသည်။ပိုင်စိုးထွက်သွားပီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ  ခင်ယုလွင်ပါ ထွက်သွားတာကြောင့် အခွင့်အရေးရတုန်း သူတို့ထွက်တဲ့အပေါက်ကနေပဲ အိမ်ထဲလှစ်ခနဲ ပြေးဝင်ကာ ပုန်းစရာနေရာရှာကြည့်သည် ။

ဖျာလေးတစ်ချပ်သာခင်းထားတဲ့ အခန်းလေး တစ်ခုသာရှိပြီး ကျန်တဲ့နေရာ ကွယ်ဝှက်ပုန်းစရာဘာပစ္စည်းမှ မရှိတာကြောင့် ရဲလေး စိတ်လေသွားသည်။ကြံရာမရတဲ့အဆုံး ခေါင်းပေါ်က ထုတ်တန်ကြီးမော့ကြည့်မိသည်။မတက်နိုင် ဒါပဲရှိတော့သည်။

ထုတ်တန်းပေါ်မတက်ခင် တံခါးပေါက်ဘေးကနေ အပြင်ကိုချောင်းကြည့်မိသည်။ မှောင်နေတာကြောင့် ရေသံမှလွှဲ၍ဘာမှမမြင်ရ  ခြံကျယ်တာကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမည်။လူတွေရောက်မလာခင် နံရံအသားဘောင်တန်းတွေကနေ ကုတ်ကပ်တက်ကာ အခန်းရှိရာဘက်ခြမ်းမှာ ခဏငြိမ်နေလိုက်သည်။

ရဲလေး အကြံက အပြင်ကနေအထဲဝင်လာရင် အခန်းဘက်ခြမ်းအမိုးပေါ်ကို ရုတ်တရက်မမြင်နိုင် … သူတို့ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့အချိန် အခန်းပြင်ဘက်ကို မရိပ်မိအောင် ပြန်ကူးဖို့ရာဖြစ်သည် ။မလွယ်ပေမယ့် ဒီတစ်နည်းပဲရှိသည်။ တွေ့သွားတော့လဲ ဘာဂရုစိုက်စရာလိုလဲ ရှင်းမယ် ဆိုတဲ့အကြံနဲ့ဖြစ်သည် ။သိပ်ကြာကြာမစောင့်လိုက်ရ  အထဲဝင်လာတဲ့ ပိုင်စိုး အသံကြီးထွက်လာသည်။

``တော်တော်ဆာနေလား ယုလွင် ´´

``အထဲမှာတစ်ရောက်ထဲမနေရဲလို့လိုက်လာတာ လျောက်ပြောမနေနဲ့´´

``လာ…အခန်းထဲသွားမယ်´´

သူထင်ထားတဲ့သလိုဖြစ်လာတာကြောင့် အထဲသွားမယ်အသံကြားတာနဲ့ အပြင်ဘက်ကိုခြေလှမ်းဖို့အသင့်ပြင်ထားလိုက်သည်။ပိုင်စိုး အခန်းတံခါးဖွင့်ပီး ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တာနဲ့ ဖြုတ်ခနဲ တစ်ဖက်ကို လှမ်းလိုက်သည်။သတိတော့ထားရသည်။ အခန့်မသင့်ရင် သေနိုင်တဲ့အမြင့်မဟုတ်ပေမဲ့ ကျိုးကန်းမဲ့ကိန်း ပင်။အခန်းထဲရောက်သွားချိန် ခင်ယုလွင် အသံကအရင်ထွက်လာသည်။

``ပိုင်စိုး ငါက ဒီဖျာပေါ်မှာကုန်းရမှာလား´´

``အေးလေ… နင်ကလဲ အိမ်အသစ်ပါဆိုမှ ဖျားပေါ်မှာမခံဘူးတာကျနေတာပဲ ကျောင်းတုန်းက လူမနေတဲ့ ထန်းတောထဲက တဲပျက်ထဲမှာတစ်ခါ နင်  ငါ့ကို ခံဖူးတယ်လေ  မေ့နေပြီလား´´

``ကြာပြီလေဟာ …အံ့သြလို့ပါ နင်လဲအဲ့လောက်မွှဲနေတာမှမဟုတ်ပဲ ဟိုတယ်သွားလို့ရနေတာကို ဒီခေါ်ခဲ့လို့ပါ´´

``နင့်ကို ငါ့ဝယ်ထားတဲ့အိမ်ပြချင်လို့ပါဆိုအပိုတွေပြောနေတာနဲ့ အချိန်ကုန်နေပြီ လာစမ်းပါဒီနားကို ´´

``အာ့… အသာလုပ်ပါ လဲတော့မယ်´´

ပိုင်စိုးက ခင်ယုလွင်ကို သူ့အနားဆွဲခေါပုံရသည်။အသံသာကြားရသည်။မမြင်ရလဲ ကိစ္စမရှိပေမယ့် ဇောင်းတွေနဲ့ အသားထုတ်တန်းကို အားနဲ့ကိုင်ထားရတာကြာတော့ ရဲလေး လဲမသက်သာချေ …အဲ့ဒါနဲ့ တက်လာတုန်းကနေရာကနေ သတိထားပီး ပြန်ဆင်ခဲ့သည်။

အခန်းနား ချက်ချင်းမသွားသေးပဲ ထွက်ပေါက်တံခါးဂျက်ကို အသာလေးသွားဖြုတ်ခဲ့ပီးမှ အတွင်းထဲမြင်ရတဲ့ အခန်းထရံပေါက်ကနေ အထဲကိုကြည့်မိသည်။ပိုင်စိုး ကကိုယ်တုန်းလုံး ဖြစ်နေပြီ …လူကသာ အသားအမဲကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ လီးကတော့ အတော်မဲရှာသည် ။ဖျာပေါ်ပက်လှန်အိပ်နေတာကြောင့် လီးက ခေါင်မိုးပေါ်ထိုးချိန်ထားတဲ့  လွှတ်ကာနီး ဒုံးပျံကြီးလိုဖြစ်နေသည်။သူ့ဘေးမှာတော့  ခင်ယုလွင် ကကိုယ်လေးဘေးတစောင်းကွေးအိပ်နေရာကာ ပိုင်စိုးလီးကို ပွတ်သပ်နေသည်။

``နင် က လီးအသစ်တွေ့နေတော့ ငါ့လီးမေ့ပီပေါ့လေ´´

`` နင်လဲဘာထူးလဲ ကောင်မတစ်ယောက်နဲ့ခိုးစားနေတာ ငါမသိဘူးထင်နေလား´´

``ပြတ်သွားပီ သူနဲ့က  ´´

``ဘာဖြစ်လို့ … စားရတာ ဝ လို့ထားခဲ့တာလား ´´

``အိမ်ကပေးစားတဲ့လူတဲ့လေ ယူသွားပြီ ဒရာမာတွေလာခင်းပြနေတာ နားငြီးတာနဲ့ 

ယူချင်ယူ မယူချင်နေအပေါက်မရှားဘူးလို့ တစ်ခွန်းပဲပြောခဲ့တာ ဟက်´´

``လုပ်စရာအပေါက်မရှိတော့လို့ ငါ့ဆီဝဲလာတာမဟုတ်လား´´

``ခွိ…အဲ့ဒါလဲအဲ့ဒါပေါ့ဟာ …ပီးတော့ ငါချဖူးတဲ့စော်တွေက နင့်လောက်ကို ပုံမလာဘူး နင်လိုလဲအထုအထောင်းမခံနိုင်ကြဘူး´´

``ဟုတ်လား  ညံတာပေါ့နော်…ငါသိပါတယ် နင် အဲ့ကောင်မလေးနဲ့ပြတ်သွားတာကို…ပြတ်သွားလို့လဲ နင်ခေါ်တာ လိုက်ခဲ့တာ ပေ့ါ´´

``ငါ့သာပြောတယ် နင်ကသာငါ့နောက်လိုက်ချောင်းနေတဲ့ပုံနော်´´

``ချောင်းစရာလိုပါဘူး လာလာပြောကြလွန်းလို့လေ နင့်သူငယ်ချင်းတွေ´´

``ဒီကောင်တွေနင်နဲ့ငါ့အကြောင်း သိတာမဟုတ်ဘူး အခုလို နင့်ကိုငါဆော်နေတာကိုပေါ့ စောက်တင်းတုတ်ချင်လို့သာလာပြောကြတာ …ကဲကဲ အဲ့တာတွေထားလိုက်တော့  ဝင်လိုက်ပါအုံးငါ့ပေါင်ကြားထဲ´´ 

ပြန်ပဲထွက်သွားရမလား… ဝင်ပဲဖမ်းရမလား …စဉ်းစားရခက်နေတဲ့ ရဲလေး အတွေးတစ်ခုဝင်လာတာနဲ့ဖုံးထုတ်ပီး အသံဖမ် းapp ဖွင့်ထားလိုက်သည်။အခန်းတံခါးဆီ ကြည့်မိတော့ အတွင်းထဲက ျက်ထိုးမထားတာကိုတွေ့ရသည် ။အိမ်မကြီးတံခါး ပိတ်ထားလို့  အတွင်းတံခါးဖွင့်ထားပုံရသည်။တံခါးက အနည်းငယ်ဟနေသည်။

သူအထဲကိုပြန်ကြည့်မိတဲ့အချိန်  ပိုင်စိုးက မျက်စိမှိတ်ကာမှိန်းနေပြီး ခင်ယုလွင်ကိုယ်လေးက အောက်နဲနဲလျောသွားပြီး ပိုင်စိုးပေါင်ကြားမျက်နာအပ်ကာ ခေါင်းကနိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်ဖြစ်နေတာကြောင့်လီး စုပ်နေပြီဆိုတာ ရဲလေး သိလိုက်သည်။အဝတ်အစားတွေကတော့ ရှိတုန်းပင်…

``စုပ်စုပ်…   (ဖီလ်းတက်နေတဲ့ပိုင်စိုး အသံ) ´´

ပြောပီး ပိုင်စိုးက နက်ပြောင်လက်နေတဲ့ ခင်ယုလွင် ထဘီကို ခါးပေါ်ဆွဲလှန်တင်လိုက်သည်။ဖင်ကားကားကြီးက မီးရောင်အောက်မှာ ဝင်းပြောင်လို့နေသည်။ပိုင်စိုး ကကျန်နေသေးတဲ့ ပန်းဆီရောင် အတွင်းခံလေးကို အထက်ကနေစုကိုင်တော့ အတွင်းခံမှာ လုံးကျစ်ကျစ်လေးဖြစ်သွားပြီးအဲ့ဒါကို  တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကြားလွှဆွဲသလို ဆွဲနေသည်။

``ဘုန်း ´´

ပိုင်စိုးရဲ့ တင်သားစိုင်ကြီးတွေကိုအားနဲ့ပစ်ရိုက်လိုက်တဲ့အသံကြီးမှာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အကျယ်ကြီးထွက်လာသည်။ကာယကံရှင်တွေထက် ရဲလေး ပိုစိုးရိမ်သွားသည်။ ကြားကုန်မှဖြင့် ဘေးဘီကိုယောင်ရမ်းပီး လှည့်ကြည့်မိသည်။

``ထထ ထတော့´´

ပါးစပ်နဲ့ လီး မလွှတ်တန်း စုပ်နေတဲ့ ခင်ယုလွင်ကို ဆံပင်ကနေဆွဲမော့ကာ ပြောနေသည်။

``ဘာလဲလို့ ´´

သူစုပ်ကောင်းနေတုန်း ထခိုင်းတော့ ခင်ယုလွင်သိပ်ကျေနပ်ပုံမပေါ်… ဝဲဖျာကျနေတဲ့ဆံပင်တွေကိုသိမ်းရင် ခေါင်းမော့လာသည်။

``ငါထွက်သွားလိမ့်မယ်…  နင်က အသကုန်စုပ်နေတာကို´´

``ဟယ်…သူများတွေကိုလဲ   ဒီလိုပဲစုပ်တာပါဟယ်´´

``အေး ငါတော့တော်ပီ အဝတ်အစားတွေချွတ်ပီး အိပ်လိုက်´´

လှဲနေရာက ကုန်းထကာ သူကိုယ့်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို ဘရာစီယာတစ်ထည်သာချန်ပီအကုန်ချွတ်ကာ ပက်လက်လှန်ပေါင်ကားပေးသည်။အနေအထားကျသွားမှပိုင်စိုး… ခင်ယုလွင်ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ဝပ်ကာ လျှာစွမ်းပြတော့သည်။

``အားးလားးလားး  ငတ်ပြတ်နေတဲ့ ခွေးလေးပါလား´´

``ဖာသည်မ အဲ့ခွေးလိုးတာပဲကြိုက်နေတာမဟုတ်လား´´

``ခ်ခ်…  ပြောမိလို့လား´´

``ဟဲ့ …ဒါနဲ့နင်ဟိုဘဲကြီးကို ကုန်းနေတုန်းလား´´

ဟိုက် ဘာလဲဟပေါ့ ရဲလေး ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်။

``ဘယ်သူကို ပြောတာလဲ နာမည်တပ်ပြော´´ 

စောက်ပတ်ယက်တာ မှိန်းခံနေရာက ခင်ယုလွင် အိပ်ချင်မူးတူးအသံမျိုးနဲ့ပြန်မေးသည်။

``ဦးမင်းဇော် လေ´´

``ငါသူနဲ့မတွေ့တာကြာပြီ ´´

``ဘာဖြစ်လို့ ´´

ပိုင်စိုးက လျှက်လိုက်မေးလိုက်လုပ်နေသည်။

``မတွေ့ချင်တော့လို့ ပေါ့´´

``ဒါနဲ့ နင့်ကောင် ရဲလေး ကောဘယ်လိုလဲ နင့်ကိုကောင်းကောင်းမှဖြုတ်ပေးနိုင်ရဲ့လား´´

``သူလဲ မဆိုးပါဘူး … အားးးးးးသေပါဘီ´´

မပြောမဆို  စောက်ပတ် ထဲလျှပ်တစ်ပြက် ဆောင့်ထည့်လိုက်တဲ့ ပိုင်စိုး လီးဒဏ်ကြောင့် ခင်ယုလွင် အငိုက်မိသွားသည်။

``မြန်လိုက်တာနော် လျှာကနေ  လီးပြောင်းတာ´´

``ဘာသေပါဘီလဲ လီးပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်လောက် လိုးတာခံလာတဲ့စောက်ပတ်က´´

``နင်ကလဲ အဲ့လောက်လဲ မများပါဘူးဟာ´´

``စွပ်စွပ် ဗျစ် ဗျစ် အင့် အင့် အာ့ အားးး´´

အသံတွေ စထွက်လာသည်။ခင်ယုလွင် သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်း ဘေးကို တန်းနေအောင်တွန်းကားခံထားရပီး အရှိန်နဲ့ ပစ်ပစ်ဆောင့်တာ ခံနေရသည် ။

``ကောင်မ နင့်စောက်ပတ် နဲနဲတောင် ကျယ်လာသလိုပဲ ´´

``နင့်လီးကကျုံ့သွားတာနေမှာပါ သူများတွေအဲ့လိုမပြောပါဘူး … အာ့´´

``ဖာသည်မ လီးကြိုက်တဲ့ကောင်မ´´

``အင့် …အင့် … သေစမ်း´´

ဖင်ကြီးကြွကြွကာ ကိုယ်လုံးအားပါသုံးပီး အားကုန်ထုတ် လီးဆုံးအောင် စောက်ခေါင်းထဲဆောင့်ထည့်သည်။အနေအထားက ခုဏကလို ပေါင်တွေဘေးတန်းနေတာမဟုတ်တော့ပဲ ပိုင်စိုးက ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်စုကိုင်ပီး ခင်ယုလွင် ရင်ဘတ်နားအထိ ပေါင်တံတွေကိုဖိချထားပီး သူကအပေါ်ကနေ ကွကွကြီး ကျုံးလိုးနေသည်။

ရဲလေး မြင်ကွင်းကကြည့်ရင် ခင်ယုလွင် ဖင်ကားကားကြီးက လေထဲမြောက်နေပြီး စောက်ပတ်အမြှောင်းထဲ လီးကြီးဝင်ထွက်နေတာ မြင်သာလှသည်။သူ့စော် ဖင်ကြားက အရည်တွေစီးကျနေတာကိုပါ မြင်နေရသည်။

``ခ်ခ်… နောက်တွေ့ဖို့ရာမသေချာဘူး တွေ့တုန်း အားရအောင်ချသွား စောက်ကောင် ´´

``ပြွတ်ပြွတ် ´´

အဲ့လိုပြောလာတဲ့ ခင်ယုလွင် ပါးစပ်ကို ပိုင်စိုးကဖိစုပ်သည် ။ခင်ယုလွင်ကလဲ ပိုင်စိုး ခေါင်းကိုင်ကာ အပီအပြင်ကို ပြန်စုပ်ပေးနေသည်။

``ဟူးးးးဟားးးးအင်းးး´´

``နင်ပီးတော့မလား´´

``အင်း …နီးလာပီ ´´

ပြောပီး ပိုင်စိုးခါး လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ကာအပေါ်ကလူ ဆက်တိုက်လိုးနေတာတောင် သူကပါ အောက်ကနေ ပိုင်စိုး ပေါင်ကြား ကော့ကော့ပီး ပစ်ကပ်လာသည်။အောက်ကနေ မျက်နာလေးရှုံ့မဲ့ကာ လမ်းဆုံးရောက်ဖို့အားထုတ်နေတဲ့ ကောင်မလေးကို ဆံပင်ဆွဲမပြီး ပိုင်စိုးက သူ့လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာကို မြင်အောင်ပြသည်။

``မြင်လား ခွေးမ နင့်လင်တွေလီးနဲ့ငါ့လီး အရသားချင်းတူလား´´

နီမြန်းနေတဲ့ မျက်နာလေးနဲ့ ခင်ယုလွင် ပိုင်စိုးမျက်နာမော့ကြည်သည်။ပီးတော့ ပြောသည်။

``အတူတူပဲ ´´

ပြောပီး မျက်နာတံတွေးနဲ့ပါ ထွီ ခနဲထွေးပစ်ခဲ့သည်။စကားပြောနေပေမဲ့ လီးကိုလဲအနားမပေးတဲ့ ပိုင်စိုးက သူ့မျက်နာ ကို ခင်ယုလွင် မျက်နာအနားကပ်ပေးလိုက်သည်။

``ပြန်ရက်  ´´

ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ သူ့တံတွေးတွေကို ခင်ယုလွင်ကပြန်ရက်ကာ ခေါင်းလေးပါ ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲပြီး ဘရာစီယာအောက်ကနေ သူ့နို့သူချေနေသည်။အဲ့သည်လို မိန်းကလေးက အရှိန်အတက်ဆုံးဖြစ်နေချိန်မှာ လိုးနေရာက ပိုင်စိုး သူ့လီးကိုစောက်ပတ်ထဲကဆွဲနှုတ်ပစ်သည်။ခင်ယုလွင် မျက်လုံးပွင့်လာပြီး စိတ်ပျက်သွားတဲ့လေသံလေးထွက်သည်။

``ဘာလဲဟာ ´´

``ထအုံး… ကုန်း´´

``ဒီချိန်မှကုန်းခိုင်းရလား´´

``အေး …ဒီအချိန်မှပဲ ကုန်းခိုင်းတာ နင်ကစောပီးသွားရင် မလုပ်ချင်တော့ဘူးတွေ ဘာတွေလုပ်နေမှာ ကြုံဖူးတယ်လေ ´´

လူးလဲ ထပီး ခင်ယုလွင် လေးဖက်ထောက်ကုန်းပေးသည်။

``မပူပါနဲ့ဟ  နင်ပီးအောင်လိုးပေးမှာပါ´´

``အမယ် အထာကြီးနဲ့  နင်ပီးအောင်လုပ်မပေးလဲ လုပ်ပေးမယ့်သူတွေတပုံကြီး သဘောပေါက်´´

ဖင်ကုန်းနေရာကနေပြန်ပက်သည်။

``ဒီလောက်တောင်ဖြစ်နေတာ ငါ့သူငယ်ချင်းတွေခေါလိုက်ရမလား´´

``ခေါ်လိုက်လေ… ကြာသလားလို့ နင်လာစတာနော်´´

``ဟင်းဟင်း… တော်တော်ယွတဲ့စောက်ပတ်´´

တင်ပါးကြီးနှစ်ခြမ်းဆွဲဖြဲပြီး အံကြိတ်သံကြီးနဲ့ပြောလာသည်။

``မနိုင်တော့ဘူးမလား …ခ်ခ်´´

``လာစမ်း အပေါ်ကတက်ဆောင့်´´

``ကုန်းပေးဆို´´

``စိတ်ပြောင်းသွားပြီ တက်အပေါ်ကို´´

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့  ခင်ယုလွင်ကို ဘေးတွန်းလွှတ်ပီး သူက အဲ့နေမှာဝင်လှဲချလိုက်သည်။ခင်ယုလွင် ချက်ချင်းဆိုသလို ပိုင်စိုးအပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ခွ ထိုင်ပီး သူ့စောက်ပတ်ဝ  လီးနဲ့ချိန်ကာ  ထိုင်ချသည်။

နောက်တော့ ဆက်တိုက် ဆက်တိုက် ပိုင်စိုး ရင်ဘတ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပီး  သူ့ဖင် ကားကားကြီးကို တဘုန်းဘုန်း နဲ့ဆောင့်ချတော့သည်။အားပါချက်က လဥပေါ်များ ဆောင့်ချမိရင် တက်သေမည့်ကိန်းပင်…အသံဖမ်းထားတာကို ရဲလေး ပိတ်ပစ်သည်။

စိတ်ခံစားချက်ပေါင်းစုံးတို့ရောထွေးလာသည်။ခင်ယုလွင်ကို ဆဲဆိုပေါက်ကွဲပစ်ချင်စိတ်ဖြစ်နေတာလား။ဒါလဲ မသေချာ သူ့အပေါ် ခင်ယုလွင် ဘယ်လောက်ကောင်းခဲ့တယ် ဆိုတာလဲ သူသိသည် ။ ချစ်သူတစ်ရောက်လိုကော မိသာစုဝင်တစ်ဦးလိုပါ ငွေရေးကြေးရေးကအစ ကူညီပေးခဲ့တာတွေပြောရင် ကုန်မယ်မထင်တော့ သူ့အဆောင်လခတောင် သူအမြဲပေးရတယ်မရှိ ။ သူမပဲ ပေးခဲ့တာတွေကများများဒါတွေကြောင့်ပဲ သူပြောမထွက်တာလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေသည်။သေချာတစ်ခုကတော့ သူ့ပေါင်ကြားက ဒုတ်က သံချောင်းဖြစ်နေပြီ …

မ… နဲ့ …မောင် တစ်သက်လုံးအဆင်ပြေသွားဖို့အရေးကြီးတာပဲမဟုတ်လား ဆိုတဲ့စကားကနားထဲ ရောက်လာပြန်သည် ။

သို့သော် လျှိုု့ဝှက်ဖုံးကွယ်ဆက်ဆံနေတဲ့ အခြေအနေမျိုးနဲ့တော့ အဆင်မပြေနိုင် လို့ ယူဆသည့်အလျောက်ထွေပြားနေတဲ့စိတ်ကို ရှင်းထုတ်ကာ ရဲလေး ဘောင်းဘီချွတ်ချလိုက်သည်။သူ့ညီတော်မောင်က စစ်ထွက်ခါနီး လှံတံတစ်လက်လို တဝင့်ဝင့်ဖြစ်လာသည်။

အခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်လိုက်သော်လည်း အထဲက နှစ်ယောက်ကတော့ မွှန်နေတဲ့အရှိန်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ သူ့ဝင်လာတာကို မမြင်ကြသေး အနေအထားကလဲ ခုဏကလို ခင်ယုလွင်က ခွထိုင် ဆောင့်ချနေတာမျိုးမဟုတ်တော့ပဲ ပိုင်စိုး ကိုယ်ပေါ် မှောက်နေပြီး နခမ်းစုပ်နေကြပုံရသည် ။ခင်ယုလွင်ကငြိမ်နေပေမဲ့ ပိုင်စိုးလီးကတော့  အောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲ ညှောင့်ကာကော့လိုးနေတုန်းပင်…ရဲလေး ပိုင်စိုး ပေါင်ကြား ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ကာခင်ယုလွင် ဖင်အနောက်နေရာယူလိုက်သည်။လက်ကလဲ တင်ပါးကြီးပေါ်အသာလေးတင်လိုက်ချိန် ခင်ယုလွင် ဆတ်ခနဲခေါင်းလှည့်လာသည်။

`` မောင်´´

ခင်ယုလွင်ရဲ့ အသံနဲ့အတူ အောက်က ပိုင်စိုးပါလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာတော့ ခင်ယုလွင် ခါးပေါ် ကသူ့လက်ကို ပိုအားထည့်ဖိထားပီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ လက်ကာပြလိုက်သည်။

``နေနေ အသာနေ မထနဲ့ မထနဲ့´´

လက်ကလဲအတင်းဖိထားသည်။

``ဟေ့လူ ကိုပိုင်စိုး´´

``ရဲလေး မင်းဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ´´

``အဲ့ဒါအရေးမကြီးဘူး  ကျုပ်ရောက်တာ ခင်ဗျားတို့နဲ့အတူတူပဲ ´´

ခင်ယုလွင်က ပိုင်စိုးအပေါ်ကနေ ဆင်မလို့ လုပ်နေလို့ ရဲလေး သူ့ခါးကို ထပ်ပီးအားထည့်ဖိထားလိုက်သည်။

``မ …အသာနေပါဆို ´´

ရဲလေးက လေသံအေးအေးနဲ့ပဲပြောသည်။

``ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ပြောဖို့မေ့နေတာထင်တယ် ကိုပိုင်စိုး ´´

``ဘာကိုလဲဟ´´

``ဦးဇော်မင်း က  မ ကိုခေါ်ခေါ်ဖြုတ်တယ်ဆိုတာပဲပြောသွားတယ်လေ ခင်ဗျား အခုလိုခေါ်ဖြုတ်တာကျပြောမသွားဘူး´´

``ငါမင်းကို ပြောဖို့အစီအစဉ်ရှိပါတယ်ကွာ.....လုံးဝမလိမ်ဖူး ဒါကြောင့်လဲ မင်းအနားကပ်ခဲ့တာပေါ့´´

ခင်ယုလွင် ပိုင်စိုးကို မျက်လုံးပြူးကြည့်သည်။

``ကဲပါ ဆက်ဆွဲလိုက်ရအောင် ´´

ပြောပီး ရဲလေးက သူ့လီးကိုတံတွေးဆွတ်သည်။ ခင်ယုလွင်စောက်ပတ်ထဲမှာတော့ ပိုင်စိုး လီးရှိနေတုန်း …

``မောင် …ဘာလုပ်မှာလဲကွာ´´

မျက်နာလေးက ညှိးငယ်နေတာလား တည်နေတာလား တောင်းပန်ချင်နေတာလား ဘာမှန်းမသိတဲ့မျက်နာပေးနဲ့ ခင်ယုလွင်ကမေးသည်။ ရှုးး… ဆိုပီ ရဲလေးက  နခမ်းနားလက်တေ့ကာ ပြသည်။

သည့်နောက်တွင်တော့ ဒစ်ခေါင်းကို မဝင်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ခင်ယုလွင် ဖင်ဝတေ့ကာဖိထဲ့သည်။မဝင် ချော်သွားသည်။လီးကိုမြဲမြဲကိုင်ပီး ထပ်ထိုးထည့်ပြန်သည်။ခင်ယုလွင် ပါးလေးဖောင်းသွားပြီး ရဲလေးဖက်လှည့်နေရာက ပိုင်စိုးမျက်နာပေါ် ခေါင်းစိုက်ကျသွားတော့သည်။

``ရဲလေး မင်း အနောက်ဖွင့်နေတာလား ( ပိုင်စိုး အသံ)´´

``ဖွင့်ပီးသား မရောက်တာကြာလို့ ပြန်ချော့နေရတယ် ခင်ဗျားလဲနဲနဲလှုပ်ရှားပေးလေ ဟိုမှာ ခေါင်းစိုက်သွားပြီး´´

``အော် အေးပါဟ … ယုလွင် နင်ဖင်ခံတာငါ့ကိုပြောသင့်ပါတယ်ဟာ ဘော်ဒါချင်းကို´´

``စပကိုဘော်ဒါလား… တက်လိုးနေတာ ဘော်ဒါခေါရမှာလား…  အားး… ကျွတ် …ကျွတ်´´

အစမို့နာကနာ သူ့ဘဲကိုလဲတစ်ခုခုပြောထားပုံရတာနဲ့  အံကြိတ်ဖင်ခံနေရတာတောင် ခင်ယုလွင်က ပိုင်စိုးကိုရန်တွေ့နေသည်။

``ခင်ဗျားတို့တော်တော်ရင်းနှီးကြတာပဲ ကျုပ်အကုန်ကြားတယ် ပြောနေတာတွေ´´

``မ… ပြောတာနားထောင်ပေးအုံးလေ မောင်´´

``နောက်မှပြော မ ´´

စကားတပြောပြောနဲ့ နှဲ့သွင်း ဖိသွင်း ဆသွင်း ရာကနေ ရဲလေး လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲ စုံစုံမြှပ်သွားချိန်မှာ အသွင်း အထုတ်ကို ရမ်းမလုပ်သေးပဲ လီးအရင်းနားတင်ပဲ ကပ်ဖိကာဆေးကြိတ်သလို ကြိတ်ကြိတ်ချသည်။အထာသိပီးသား ဖင်မို့ ဘယ်လိုစခန်းသွားရမယ်ဆိုတာ ရဲလေး ကောင်းကောင်းသိသည်။

ခပ်ကြာကြာလေး ဒီပုံအတိုင်းလုပ်ပေးပီးမှာ ခင်ယုလွင် ဆီက ဟူးးးအင်းးးအားးး နဲ့ ခပ်တိုးတိုးညည်းသံလေးထွက်လာတော့ ဖင်ကလီးကိုလက်ခံလာပြီဆိုတာ ရိပ်မိတဲ့ ရဲလေး  လီးကို ပိုပီးအပြင်ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်ကြည့်သည်  ။

အသုံးမပြုတာကြာလို့ အသစ်လိုဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကညှစ်အားကောင်းကောင်းနဲ့ကို ညှစ်ယူသည်။ အထဲထိုးထည့်လိုက်တိုင်း ဖျစ်ဖျစ်ဖျစ် နဲ့မြည်သွားမှာပင် စိုရိမ်စရာဖြစ်နေသည်။ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ထိုင်ပီး  ဆွဲနေတဲ့ ရဲလေး ဆောင့်ကြောင့်ပုံစံခပ်မြင့်မြင့်ခွပီး ပုံစံပြောင်းလိုး ကြည့်သည် ။

``ဟေ့လူ ကိုပိုင်စိုး ခင်ဗျားရလား´´

``ငါကရတယ် မင်းပဲ ´´

ဒီအနေအထားမှာ အောက်ကလူထက် အပေါ်ကလူကလှုပ်ရှားရပိုလွယ်တာကြောင့် ရဲလေး ပိုအားထည့်ကြည့်သည်။

အခြေအနေက မဆိုးလှ ခင်ယုလွင် လက်ခံနိုင်လောက်တဲ့အခြေအနေရောက်လာတာနဲ့   လီးကိုကျွတ်ခါနီးနီး ဆွဲနှုတ်ပီး ကျုံးဆောင့်တော့သည်။

``အားးးအင့် … အာ့… အာ့´´

ခေါင်းလေးထောင်လာသည်။အောက်က ပိုင်စိုးကလဲစောက်ပတ်ထဲကလီးကိုမကျွတ်စေရပဲ  ရသလောက် ညှောင့်လိုးသည်။

``ဘုန်း´´

တင်ပါး ကားကားကြီးကို ရဲလေး လက်ဝါးစာတစ်ချက်ကျွေးပြီးခေါင်းထောင်နေတဲ့ ခင်ယုလွင် မျက်နာအနားကပ်မေးသည်။

``ခံနိုင်သေးလား´´

``ဟင်´´ 

``ခံနိုင်သေးလားလို့´´

``လုပ်ကြည့်လေ´´

လှည့်မကြည်ပဲပြောလာသည်။

``အောက်ကလူခင်ဗျားကောရလား´´

``သူ့ကိုမေးမနေနဲ့မောင် အပေါ်ကဆောင့်လေ သူဟာအထဲဝင်လေပဲ´´

 ဒီတော့မှ ရဲလေးလဲ ခါးကနေအပိုင်ကိုင်ပီး တဘုန်းဘုန်း နဲ့ ပိတ်ဆောင့်တော့သည်။

``အားးးအင်းးအားးးအာ့…  မောင်… မောင်´´

``ဟင် ဘာလဲ´´

အရှိန်ကောင်းကောင်းနဲ့ကျူံးဆောင့်နေတုန်း ခင်ယုလွင် ဆီက အသံထွက်လာပြန်သည်။

``ပိုင်စိုး ဘာတွေပြောထားသေးလဲ´´

``ဘာမှမပြောရသေးပါဘူးဆို´´

ရဲလေး မဖြေခင် ပိုင်စိုးကဝင်ဖြေသည်။

``နင့်မမေးဘူး´´

``ဦးမင်းဇော်က… မ… ကိုခေါ်ဖြုတ်တယ်တဲ့ ဒါပဲပြောတာ ´´

ဖင်ခံနေတာကိုတောင်မေ့သွားပုံရပြီး  ခင်ယုလွင် သူ့အောက်က ပိုင်စိုးကို ရန်လုပ်ပြန်သည်။

``နင့်ကိုလေ စပ နဲ့မျက်နာတက်ပွတ်ချင်တာ´´ 

`` လာလေ လုပ်လိုက်စမ်းပါ´´

ပြီတီတီမျက်နာနှင့် ပိုင်စိုးကပြောသည်။

``သူ့ကိုပြောမနေပါနဲ… မ … သူပြောလို့ မောင် သိတာလေ မဟုတ်ရင် ဘယ်အချိန်ထိမောင့်ကို ဖုံးထားမှာလဲမသိနိုင်ဘူးလေ´´

``မဟုတ်ပါဘူးကွာ …မ …သူတို့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းအဆက်ဖြတ်နေပါပြီ´´

ဆက်ပြောလာမယ့်စကားတွေကို ရဲလေး နားမထောင်တော့ပဲ ညောင်းသလိုဖြစ်လာလို့ ပုံစံပြောင်းချင်တာနံဲ့ လီးကိုဆွဲနှုတ်ပစ်သည်။ခင်ယုလွင်ပါ ပိုင်စိုးပေါ်က ဆင်းလာသည်။

``မောင် …ဘာဖြစ်လို့လဲ´´ 

``ညောင်းလို့ခဏနားတာ´´

``ရဲလေး မင်းနေရာငါခဏဝင်မယ်နော်´´

ပက်လက်လှန်နေရာက ပိုင်စိုး ထလာသည်။

``ဘာကိုလဲဗျ ´´

``ငါသူ့ကို ဖင်မလိုးဖူးသေးဘူး´´

``အဲ့ဒါသူ့ကိုမေး  ဖင်ကသူခံရမှာလေ´´

ရဲလေး သူ့စော်ဆီမေးငေါ့ပြသည်။

``ယုလွင်… ကုန်း …ကုန်း´´

ခင်ယုလွင်  ပိုင်စိုးကို မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးကာ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ ဆံပင်တွေကို အပေါ်ကိုသပ်တင်လိုက်ပီးမှ ဖျာပေါ်မှာ ကိုယ်လေးဝပ်ကာ ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ပေးလိုက်သည်။ပိုင်စိုး လဲ အရင်ဆုံး တင်ပါးကြီးတွေဆွဲဖြဲပီ ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးချကာ ချော့သွင်းတာတွေ ဘာတွေလုပ်မနေတော့ပဲ တစ်ခါထဲလီးတစ်ဆုံးစိုက်ချသည်။

ခင်ယုလွင်ဆီက အားးးခနဲအော်လိုက်တဲ့ အသံစူးစူးလေးထွက်လာပြီး လက်လေးတွေက အနားကတစ်ခုခုဆီလှမ်းဆွဲလိုက်ပေမဲ့ တစ်ခန်းလုံး ဖျာတစ်ချပ်ကလွှဲပီးဘာမှာ မရှိတာကြောင့်  လက်သီးလေးပဲကျစ်ကျစ်ဆုပ်ထားရရှာသည်။အောက်ကမိန်းကလေး ဘာဖြစ်ဖြစ် စိတ်ဝင်စားပုံမရတဲ့ ပိုင်စိုးက  အသားကုန်ခွလိုးတော့သည်။ခင်ယုလွင်ခမျာ အမြဲမဟုတ်ပေမဲ့ တစ်ချက် တစ်ချက် ခွေးအော် ဝက်အော် ကုန်းအော်ရရှာသည်။

``တောက် ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင် ..ဖာသည်မ စောစောထဲက ဒီဖင်လိုးခွဲပစ်ရမှာ´´

ပိုင်စိုးစကားကြောင့် ခင်ယုလွင် နောက်လှည့်ကြည့်ကာ သူ့ဖင်ခွလိုးနေတဲ့ပိုင်စိုးကို အောက်နခမ်းလေးကိုက်ပီး ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒီမှာ ငါ့ဘဲရှိတယ်နော် ဆိုတဲ့ သဘောမျိုးကြည့်လာသည်။ ပီးတော့ ရဲလေးကိုပါဖျက်ခနဲလှမ်းကြည့်ပီး လက်လေးထောက်ကာ ဖင်ဆက်ခံရှာသည်။

``ခဏနေတော့ ပိုင်စိုးက ရဲလေး လာ ဆိုပီးနေရာ ဖယ်ပေးသည်´´

``ခင်ဗျားမပီးသေးဘူးမဟုတ်လား´´

`` ငါကအိမ်ရှင်ပဲ ဧည့်သည်ကိုဦးစားပေးရမှာပေါ့´´

ရဲလေး အနောက်လမ်းကနေပဲပြန်ဝင်မိသည်။ဧည့်ဝတ်ကျေချင်တဲ့ ပိုင်စိုးက ရဲလေး လိုးကောင်စေရန်   ဘေးကနေ ခင်ယုလွင်ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းအားကုန်ဆွဲဖြဲထားသည်မှာ ဖင်နှစ်ခြမ်း ကွဲထွက်တောမည့်ပုံပင်ဖြစ်နေသည် ။စကားများသူပီပီ ဘေးကနေလဲ တတွက်တွက်လျောက်ပြောနေသည်။

``လိုးစမ်း လိုးထား သနားလို့ကောင်းတဲ့ဖင်မဟုတ်ဘူး … ဖောင်း ´´

ရိုက်လဲရိုက်ပြန်သည်။သူတို့လုပ်သမျှကို ရှုံ့လိုက် မဲ့လိုက် မျက်နာလေးနဲ့ ခင်ယုလွင်လှည့်လှည့်ကြည့်တတ်ပေမဲ့ ဘာမှတော့ မတားဆီးခဲ့။

``ဟဲ့ …ဦးဇော်မင်း ကောနင့်ကို ဖင်လိုးလား ယုလွင်  လိုးမှာပါလေ ဒီလောက်မိန်းမမြင်ရင်သွားရည်တမြားမြားကျနေတဲ့လူက မလိုးနေမလား´´

``နင့် စောက်ပေါက်ပိတ်ထားတော့ ပိုင်စိုး  မဝသေးရင်  ကြိုက်တဲ့အပေါက် ကြိုက်သလိုထပ်ချသွားလိုက်  အပေါက်လေးတော့ပိတ်ထားပေး´´

သူလဲထွက်ခါနီးနေတာကြောင့် ကြားနေရတဲ့ စကားတွေကို ရဲလေး သိပ်အား ရုံမထားတော့ပဲ ပိုင်စိုး ဖြဲပေးထားတဲ့ ခင်ယုလွင် ဖင်ထဲသာ သွက်သွက်ကြီး အားကုန်ဆောင့်ဆောင့်  ချတော့သည် ။ရေထဲက မိကျောင်း အ မြီးခတ်သလို တဘုန်းဘုန်း နဲ့ပစ်ဆောင့်ပီး အရည်တွေပါ တခါထဲ ဖင်ထဲပန်းထုတ်ပစ်သည်။

သူ့ကိုပိုင်စိုးကြည့်လာတာနဲ့  ပီးပီးချင်း လီးဆွဲနှုတ်ပီး အခန်းအပြင်ထွက်ခဲ့ကာ ဘောင်းဘီသွားဝတ်သည်။ အထဲပြန်ရောက်ချိန်မှာ  ပိုင်စိုးကဘေးစောင်းလှဲနေတဲ့ ခင်ယုလွင်ကို ပေါင်တစ်ချောင်းပုခုံးပေါတင် တစ်ပေါင်ခွပုံစံနဲ့ စက်သေနတ်ပစ်သလို အဆက်မပြတ်လိုးနေပြန်သည်။

ရဲလေး အသာငုံ့ကြည့်မိသည်။ပိုင်စိုးက စောက်ပတ်ကိုပြောင်းလိုးနေသည်။အားနဲ့ပစ်ဆောင့်တာခံနေရတာမို့ လို့ သူ့ကိုယ်လေး အထက်ကိုရွှေ့ရွှေ့သွားပီး အခန်းနံရံနဲ့ တိုက်မိမလို ဖြစ်နေတာကြောင့် ခင်ယုလွင်က လက်တစ်ဖက်နဲ့ နံရံကိုလှမ်းထောက်ထားသည်။

များမကြာမီ အချိန်အတွင်း မှာပင် ပိုင်စိုးမျက်နာကြီး မဲ့ရွှဲ့လာပီး သူ့ပေါင်ဂွကြားနဲ့ ခင်ယုလွင်ပေါင်ဂွကြားကို ဆွဲကပ်ကာ ခေါင်းကြီးမော့သွားတော့သည်။ပိုင်စိုး ထလာပေမယ့် ခင်ယုလွင်ကတော့ ချက်ချင်းထမလာသေး ရေထဲကငါး ကုန်ပေါ်တင်ခံထားရသလို ဟပ်ပက် ဟပ်ပက် နဲ့ ဖြစ်နေသည်။အမောပြေသွားပုံရမှ လးူလဲထလာပြီး အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ကာ သူကအရင် အခန်းပြင်ထွက်သွားသည်။ရဲလေးတို့လဲ အနောက်က ကပ်လိုက်လာခဲ့သည်။အပြင်ရောက်မှ ခင်ယုလွင် ပိုင်စိုးကိုပြောသည်။

``နင် ငါ့ကိုလိုက်မပို့နဲ့တော့ ငါ ရဲလေး နဲ့ပဲပြန်လိုက်မယ်´´

ပိုင်စိုးလဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။နောက်မှဆုံမယ် ရဲလေး ဆိုပီး နှုတ်ဆက်ကာ ခြံဝအထိလိုက်ပို့သည်။ ခင်ယုလွင် ရဲလေး ဆိုင်ကယ်နောက်က ပါသွားရပြန်တော့သည်။

``မောင်… ဒီည အပြင်မှာအိပ်ရအောင်´´

``ဘာလို့လဲ´´ 

``အိမ်ပြန်ချင်စိတ်မရှိလို့´´

``မ… က ရလို့လား´´

``ရပါတယ် ကား ကိုသူငယ်ချင်းအိမ်မှာထားခဲ့တယ် စိတ်ချရတယ် မနက်ကျမှစောစောပြန်ပို့ပေးပေါ့ ´´

သူ့ကို ခင်ယုလွင် စကားတွေပြောချင်နေမယ်ဆိုတာ ရဲလေး   ရိပ်မိသည် ။အဲ့ဒါကြောင့်  သူမ ပြောသလို ဟိုတည် ဆီပဲ ဦးတည်လိုက့်သည်။ဟိုတည်ရောက်လို့ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ရဲလေးမွှေ့ယာပေါ်ခြေပစ် လက်ပစ် လှဲချပစ်သည်။သူ့ဘေးကို ခင်ယုလွင်ကခွေခွေလေးဝင်အိပ်လာသည်။နှစ်ယောက်သားတော်တော်ကြာတဲ့အထိငြိမ်သက်နေကြသည် ။

``မောင်… မောင်´´

``ဟင် ´´

မျက်စိမှိတ်မှိန်းနေရာက ရဲလေး ထူးလိုက်သည်။

``အိပ်ပျော်နေပီလား´´

``မအိပ်ပါဘူး မှိန်းနေတာ  ဘာပြောချင်လို့လဲ ပြောလေ´´

`` မောင်… ပိုင်စိုး နဲ့သိတာ ကြာပြီလား´´

``မကြာသေးဘူး … မ… သွားစရာရှိလို့ မောင် တက်စီးငှားပြန်တဲ့နေ့ကမှသိတာ သူ့တက်စီလေ ´´

ဘယ်ကနေ စဖြေရှင်းရမှန်းမသိဖြစ်နေပုံရတဲ့ ခင်ယုလွင်  ရဲလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ပေါင်တစ်ချောင်းကလဲ ရဲလေးကိုယ်ပေါ် ဖက်တုံးခွသလို ခွတင်လိုက်သည်။

``မ …သူတို့ကို အဆက်ဖြတ်နေပါတယ် ´´

``ပြတ်ပီလား …အဲ့ဒီတော့´´

``ပြတ်နေပီ ဦးမင်းဇော် နဲ့လဲပြတ်နေပြီ

ဟိုးတစ်ရက်ကတောင် သူ့အလုပ်ဆီလိုက်သွားပြီး …မ… နဲ့ကင်းကင်းနေပေးဖို့ သွားပြောဖြစ်သေးတယ် လူချင်းတော့ မတွေ့ခဲ့ဖူး ဖုံးဆက်ပြောလိုက်တယ်လေ´´သူမပြောတာအမှန်ဆိုရင် သူခြင်းသွားခတ်တဲ့နေ့က တွေ့ခဲ့တာဖြစ်မည်ဟုရဲလေးတွေးမိသည်။

``ဘယ်နားမှာလဲ သူ့အလုပ်က ´´

 ``(…) လမ်းဘက်မှာ ဂိုထောင်ပါ  ရုံးခန်းကမြို့ထဲမှာ´´

ဟုတ်သည်။ရဲလေး ခင်ယုလွင်ကိုတွေ့ခဲ့တာလဲ အခုသူမပြောတဲ့လမ်းမှာပဲဆိုတော့ ဒါတော့မှန်နေပြီ  ။ကျန်တာတွေ သူဘာတစ်ခုမှမသိ  သူ့ဘက်ကတစ်ခုချင်းမေးလို့ရပေမဲ့သူမ ပြောတာပဲနားထောင်ချင်တာနဲ့  အသာပဲ ငြိမ်နေသည်။

``အဲ့လူနဲ့က အလုပ်အတူလုပ်ရင်းပတ်သက်မိတာပါ သူတို့တွေ… မ… အနားကပ်တယ်ကွာ ဘာလိုချင်လို့ ရောက်လာမှန်းလဲ သိတယ် ..

ပြောရရင်လေ သူတို့တွေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့အချိန်ကဟာတွေကို မ ပြန်မစဉ်းစားတတ်တော့ဘူး  စိတ်ထင်ရာလျောက်လုပ်ခဲ့မိတယ်  မှားခဲ့တယ်လို့ဆိုရမလားပဲ  ..…မ… ပြောချင်တာ မောင် နားလည်မလားတော့မသိဘူး´´

``အင်း ´´

ရဲလေး… ခေါင်ငြိ့မ်ပြသည်။တကယ်လဲ သူ နားလည်ပါသည်။အရွှယ်ရောက်ပီးသား ခေတ်လူငယ်တစ်ယောက် အနေနဲ့ အရိပ်ပြ အကောင်မြင်တတ်ပါသည်။တစ်ခုပဲရှိသည် ။အထက်မှာဆိုခဲ့သလို ထောက်ထားစရာမျက်နာတွေရှိလို့ သူတက်ထောင်မောင်းနှင်းမဖြစ်မိတာလား ဒါမှမဟုတ် အများနဲ့မတူတဲ့ ထူးဆန်းလွန်းတဲ့သံယောစဉ်မျိုးရှိနေသေးလား …ဒါကြောင့်ပဲ သူမ အနားကထွက်သွားဖို့မစဉ်းစားမိတာလား အဖြေမရှာနိုင်ဖြစ်နေသည် ။ခင်ယုလွင်က ဆက်ပြောနေသည်။

``ပိုင်စိုးနဲ့လဲ မနေ့ကမှပြန်တွေ့တာပါသူ အိမ်ဝယ်ထားတာ လိုက်ကြည့်ပီး ဝယ်လူရှိရင်စပ်ပေးအုံးဆိုတာနဲ့ ပါသွားတာပါ .. ပီးတော့ တစ်ခါထဲ  …မ …နဲ့ နောက်ထပ်မပတ်သက်တော့ဖို့ပါပြောရင်းဆိုပါတော့  ဖြစ်ချင်တော့ မောင် မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ရပ်ကွက်ကလဲလူရှင်း အိမ်ထဲလဲလူတစ်ရောက်မှမရှိဘူးလေ ……မ… ကတစ်ခြားလူတွေရှိအုံးမယ်ထင်ခဲ့တာ အိမ်နားရောက်ခါနီး မှ သူက အိမ်ထဲဘယ်သူမှမရှိဘူးတဲ့ …မ… ဝန်ခံပါတယ် သူနဲ့ကတော့ တခြားလူတွေထက် တော်တော်လေး ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိခဲ့ကြပါတယ်  နောက်ပိုင်း အိမ်ထဲဖြစ်ခဲ့တာတွေတော့ မောင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ…မ… လဲ ဒါနောက်ဆုံးပဲလေ ပီးရင် အပြတ်ပြောခဲ့မယ်ဆိုပီး လိုက်လျောမိခဲ့တာပါ…ဟိုလေ… နောက်ပီး သူနဲ့ပြောခဲ့ဆိုခဲ့ကြတဲ့ စကားတွေကို လဲ စိတ်ထဲမထားပါနဲ့နော် …မောင် …ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး

သူနဲ့က သူငယ်ချင်းဘဝကနေဖြစ်သွားတာဆိုတော့ အဲ့လိုပဲ ပါးစပ်ထဲတွေ့ကရာ လျောက်ပြောဖြစ်ကြရုံပါ …တစ်ချို့လူတွေနဲ့ကျ အလုပ်အတူတူလုပ်နေကြတော့ ရှောင်ရခက်နေတာမျိုး တွေရှိခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ အားလုံးနဲ့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်းဖြစ်တော့မှာပါ မောင် နားလည်ပေးနော်… နော်… မောင်…မ…တို့နှစ်ယောက် တစ်သက်လုံးအဆင်ပြေပြေနေသွားကြမယ်လေ နော်လို့´´

နောက်ဆုံးပြောသွားတဲ့စကား ဒီစကားကို  ရဲလေးထပ်ကြားရပြန်ပြီ ။

``ဒါပေမဲ့… မ…  ကျနော့်ကို တစ်ခုလိမ်တယ်လေ´´

 ``ဘာလိမ်လို့လဲ´´

``ရည်းစားတစ်ယောက်ပဲထားခဲ့တယ်ဆိုတာလေ´´

``ဟုတ်တယ်လေ ရီးစားကတစ်ယောက်ပဲ အဲ့ ဒါလဲဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူး ´´

``ဒါဆို အခု မ ပြောတဲ့လူတွေကျတော့´´

``သူတို့ကရီးစာမှမဟုတ်´´

``ရည်းစားထက်တောင် ဆိုးနေတယ်လေဗျာ´´

``မောင်ကလဲကွာ စိတ်မဆိုးပါနဲ့တော့ ကျေနပ်အောင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲပြော´´

``ဘာမှလုပ်ပေးစရာမလိုဘူး ပိုင်စိုး ကအလွှတ်ပေးမယ်ထင်လား  ဖာသည်မဆိုပီး ဖင်ရိုက်လိုးဖို့ ချောင်းချင်ချောင်းနေအုံးမှာ ´´

``အဲ့ကောင်က… မ …လက်မခံရင် လက်ဖျားနဲ့တောင် လာတို့ရဲတာမဟုတ်ဘူး

မပြောနဲ့တော့နော်… ထ ရေသွားချိုးရအောင်´´

သူကအရင်ထပြီး ရဲလေး ကိုဆွဲထူသည်။

``ချိုးချင်တော့ဘူး… မ …ပဲသွားချိုးတော့´´

``ဒါဆို ခဏစောင့်´´

အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ပီး တဘက်နံငယ်ပိုင်းလေး ပတ်ကာ ရေချိုးခန်းဆီလျောက်သွားတဲ့ ခင်ယုလွင် က တံခါးဝနားအရောက်မှာ ရဲလေး ဘက်လှည့်လာပြန်သည်။

``မောင် လူတွေက ဘာသတ္တဝါတွေလဲဟင်´´

``ဟမ် … ဘာပြောတာလဲ´´

ဘယ်လိုမေးခွန်းကြီးမှန်းမသိလို့ ရဲလေးကြောင်သွားသည်။

``လူတွေက ဘာသတ္တဝါလဲလို့......ဟိုလိုလေ  ပြောကြပါတယ် သွေးနွေးသတ္တဝါ သွေးအေးသတ္တဝါဆိုလား စာတွေထဲတွေ့ဖူးလို့´´

``မသိဘူးလေ ဘာလို့မေးတာလဲ …မ…ကောသိလား´´

``တခြားလူတွေတော့မသိဘူး… မောင် ကတော့ သွေးအေးသတ္တဝါပဲနေမှာပါ …ကျမက ပြတ်ပီထင်နေတာ ´´

ရီနေတာလဲမဟုတ်… ပြုံးနေတယ်ဆိုရင်လဲ ပီပီပြင်ပြင်ပြုံးတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ပြုံယောင်သမ်းနေတဲ့မျက်နာ… တစ်ဖက်လူရဲ့စိတ်ကိုခန့်မှန်းနေတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့တံခါးဘောင်လေးမှီပီ ပြောလာတဲ့ ခင်ယုလွင်စကားကို ရဲလေး တဖြည်းဖြည်း နဲ့သူ ဘာကိုရည်ရွှယ်ပီးပြောနေတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်လာသည်။

``ထင်တယ်ပေါ့ အဲ့လို´´

``ထင်တာပဲလေ  ´´

``ကြာကြာပေါင်းကြည့်… သိလာမှာပေါ့´´

``ခ်ခ် ´´

``ဒါနဲ့ နေပါအုံး မေးစရာရှိတယ်´´ 

``မေး ဘာမေးမလဲ  မချွင်းမချန်ဖြေပေးမယ်´´

``ရွာမှာတုန်းကတော့ လီးမဲမဲကြီးတွေရွှံစရာကြီးဆို  ပိုင်စိုး လီးလဲမဲတာပဲ ´´

``အင်းလေ  ရွံစရာကြီးလို့ပဲပြောတာလေ ´´

ပြုံးစိစိမျက်နာပေးနဲ့ပြောလာတဲ့ သူ့စော်ကိုကြည့်ပီး ရဲလေး စိတ်ထဲမရိုးမယွဖြစ်လာသည်။သဘောကတော့ ရွှံစရာကြီးပဲ ပြောတာ မခံဘူးလို့ပြောတာမှမဟုတ်ပဲ ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ပေါ့…

``မ…  ဘယ်နှစ်ယောက်ကို ကုန်းခဲ့တာလဲ ´´

``ဟယ် … နဲနဲလေး သိမ်သိမ်မွှေ့မွှေ့မေးလို့မရဘူးလား´´

``ဖြေပါ ကျနော် အခုမှ ဒါတစ်ခုပဲမေးတာနော်´´

``လေးယောက်ထဲ… မောင် မပါပဲ´´

``အော် …အကောက် အဖြောင့် အစောင်း ဒုတ်စုံခဲ့တာပဲ ´´

``အဲ့လိုတွေမပြောတော့ပါနဲ့ဆို …အော်

ပြောရအုံးမယ် …မ… ရေချိုးနေတုန်း… မ…ဖုံးထဲက မက်စင်ဂျာထဲမှာပေါ့ အပေါ်ဆုံးက တစ်ယောက်ထဲဝင်ကြည့်ကြည့်  ပီးရင် ဘလော့လိုက်တော့ ´´

``ဘယ်သူလဲ သူက´´

``ထွက်လာရင်ပြောမယ် ´´

ပဟေဠိလုပ်ပီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွား တော့မှ ရဲလေး သူ့စော် ပိုက်ဆံအိပ်ထဲကဖုံးထုတ်ပီး ဒေတာဖွင့်ကာ… ခင်ယုလွင်ပြောတဲ့အတိုင်း အပေါ်ဆုံးက တစ်ယောက်ထဲဝင်လိုက်သည်။

``တွေ့ချင်တယ် ကလေး လာခဲ့အုံး ´´

ဆိုတဲ့စာတိုလေးတစ်ကြောင်းနဲ့ ဗွီဗီဒီယို ဖိုင်တစ်ခု …လေးထောင့်အကွက်ထဲ လက်ညိုးထိပ်နဲ့တို့ကာ ဘာတွေပေါ်လာမလဲ စာင့်မိသည်။ဖွင့်ဖွင့်ချင်း ဘာမှပေါ်မလာသေပဲ မဲမှောင်နေရာက မွှေ့ယာထူထူကြီးခင်းထားတဲ့ ကုတင်ကြီးကြီးတစ်လုံးပေါ် မှာ မိန်းမတစ်ယောက် မှောက်ရက်အိပ်နေတဲ့ပုံ ပေါ်လာသည်။

ကင်မရာရိုက်နေတဲ့ လူက ကုတင်ပေါ်ကမိန်းကလေးအနားတိုးကပ်သွားမှ ကျောက်ကျောတုံးကြီး ရေဖြန်းထားတဲ့အတိုင်း တင်းပြောင်းကားထွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကို ရဲလေး အနီးကပ်မြင်ရတော့သည်။အဲ့ဒီအချိန် ကောင်မလေးက ဦး ဗွီ ဒီယို ရိုက်နေတာလား မရိုက်ပါနဲ့ဆိုကွာ ဆိုတဲ့အသံထွက်လာမှ သူ့စော်ခင်ယုလွင်မှန်း သိတော့သည်။

`` မျက်နာမပါပါဘူးကလေးကလဲ ခဏလေးပဲ ဖင်ထောင်ပေး´´ 

ခင်ယုလွင် လေးဖက်ထောက်… ဖင်ထောင်ပီး လို့ အသင့်အနေအထားရောက်မှ ကင်မရာသမား ကုတင်ပေါ်တက်လာသည်။သူ့ဖင်ကြီးအနောက် ကင်မရာသမားရောက်လာတာနဲ့ ခင်ယုလွင်က သူ့တင်ပါးကြီးနှစ်ခြမ်းကို လိုးကောင်းစေရန် လက်နောက်ပစ်ကာ ဆွဲဖြဲပေးထားသည်။

ကင်မရာသမားက ကင်မရာကိုညာလက်နဲ့ကိုင်… ဘယ်လက်က သူ့လီးကိုကိုင်ပီး ခင်ယုလွင်ရဲ့ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲထိုးသိတ်ထည့်တော့သည်။ကင်မရာ ရှု့ထောင့်ပြောင်းသွားမှ ယောကျ်ားဖြစ်သူရဲ့ အောက်ပိုင်း ကိုယ်အနေအထားကိုမြင်ရတော့သည်။လူကြီးကဝမည့်ပုံပင်…ဗိုက်ဖောင်းဖောင်းကြီးနဲ့အနောက်ကနေပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခင်ယုလွင် ဖင်ကြီးနဲ့ ဗိုက်အိုးကြီး ရိုက်မိတဲ့အသံမှာ လှုပ်ရှားမှု့မြန်ရင် မြန်သလို ဘုန်းခနဲ ဖန်းခနဲ့  ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်လာသည်။

ဖင်နဲ့ဗိုက် ကပ်နေရာက ခွာသွားတိုင်း  စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေအရွှဲသားနဲ့ထွက်လာတဲ့ လီးကြီးကိုလဲ အနီးကပ်ကိုရိုက်ပြထားသည်။လီးကြီးထိုးထဲ့လိုက်တိုင်း  စောက်ပတ်အပေါ်ယံနခမ်းသားတွေအထဲကျူံ့ဝင်သွားပုံမှာလဲ  ရှင်းလင်းလှသည်။ ငါလိုးရင်ကော ဒီလိုဖြစ်လားလို့ကြုံတုန်း ရဲလေးတွေးမိလိုက်သေးသည်။

``ဖြဲထား… ဖြဲထား .. အေး …ဟုတ်ပီ အဲ့လိုလေး´´

``ကြိုက်လား ခလေး ´´

``ကြိုက်တာပေါ့ မကြိုက်ရင် အခုလိုနေ့တိုင်းလာကုန်းပါ့မလား´´

``ဗျစ်… ဗျစ်… ဗျိ ´´

`` အာ့ …အာ့´´

``ဦး… လေခိုနေတယ်ထင်တယ်နော် အသံတွေအရမ်းထွက်တာပဲ ´´

``အထဲမှာစောက်ရည်တွေများလာလို့ဖြစ်မယ် ခလေး´´

``ဦး… ခလေးနဲ့ ဦးအရင်မိန်းမနဲ့ဘယ်သူကပိုကောင်းလဲဟင်´´

``ကလေးကလဲကွာ ဘာဆိုင်လဲလို့  ခလေးကနတ်သမီးလေးဆို …ဟိုဟာကြီးက မီးကျွမ်းနေတဲ့မျောက်နာမကြီး´´

``တော်ပီလေ… ပိတ်လိုက်တော့´´

ဖုံထဲအာရုံရောက်နေတာနဲ့ သူ့ဘေး ခင်ယုလွင် ရောက်လာတာကိုတောင် ရဲလေး မသိလိုက် သူ့လက်ထဲကနေ ဖုံးကိုဆွဲယူသွားသည်။

``ဘလော့လိုက်ပါဆို… အဆုံးထိထိုင်ကြည့်နေတယ်´´

``အဲ့ဒါ ဦးမင်းဇော်လား´´

``အင်း ဟုတ်တယ် ´´

``မျက်နာပေါ်တဲ့ ဖိုင်တွေရှိသေးလား´´

``မရှိပါဘူး … ဒီတစ်ခုပဲ  အဲ့လောက်အမလားလို့ ´´

ပြောရင်းနဲ့ ခင်ယုလွင်က လေးဖက်ထောက်ကာ ရဲလေး ပေါင်ကြားဝင်လာသည်။

``မောင်… ဘောင်းဘီ ချွတ်´´

ရဲလေးက ခါးပတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။စိတ်လောနေပုံရတဲ့ ခင်ယုလွင်က ခြေရင်းကနေအတင်းဆွဲချွတ်ပစ်သည်။အပေါ်က  ဂျင်းဘောင်းဘီအရှည်မရှိတော့ပေမဲ့  အတွင်းခံအတိုလေးတော့ ကျန်သေးသည်။တစ်ထည်ထဲကျန်တော့တဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးထဲ ခင်ယုလွင်က လက်နှိုက်ကာ လီးဆွဲထုတ်သည်။အားပြန်ပြည့်လာတဲ့ ရဲလေး လီးကြီးဘွားခနဲထွက်ပေါ်လာသည်။မဆိုင်းမတွ ပဲ သူမ ပါးစပ်ထဲဆွဲသွင်းကာ

ခလေးရေခဲချောင်းစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် နဲ့အငမ်းမရစုပ်တော့သည်။လီးလုံးကိုပင့် ကာ လဥတွေကို ငုံသည်။နခမ်းနှစ်လွှာကြားညှပ်ကာလဲ ဖိဖိတတ်သေးသည်။ရဲလေး နဲနဲတောင် အောင့်သက်သက်ဖြစ်ချင်လာသည်။ဒါပေမယ့် သူ မတားမိ … နေပါစေလေ  မဝရှာသေးဘူးနေမှာ ဆိုပီးလွှတ်ပေးထားသည်။အဲ့ဒီအချိန် သူ့ဖုံးဝင်လာတော့ ခင်ယုလွင် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားပုံရသည်။ကျွတ် ခနဲ့စုတ်သပ်ပီး ဖုံးကို ချက်ချင်းမကိုင်သေးပဲ နံပါတ်ကိုအရင်ကြည့်လိုက်သည်။

``မ ဘယ်သူလဲ´´

``မသိဘူး နံပါတ်အစိမ်းနဲ့´´

``ကိုင်လိုက်လေ ကျသွားအုံးမယ်´´

ခင်ယုလွင်လဲ ``အင်း ´´ဆိုပီး ဖုံးကို စပီကာပါဖွင့်လိုက်သည်။

``ဟဲလို ဘယ်သူလဲ´´

``ခလေး ဦးလေ´´

ခင်ယုလွင် ရဲလေး ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ရဲလေးက

``ကိုယ့်ကိစ္စကိုယ်ရှင်း ´´

လို့ ခပ်တိုးတိုးပြန်ပြောသည်။

``ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ ဦး´´

``လေစိမ်းတွေတိုက်တာခလေးရယ် ဦးကိုတကယ်အဆက်ဖြတ်ပီလား မလာတော့ဘူးပေါ့´´

``ဟုတ်တယ် ဖြတ်ပီ ခုလဲမလာဘူး နောက်လဲ မလာတော့ဘူး နောက်တစ်ယောက်ရှာလိုက်တော့ ဒါပဲနော် ခလေးမအားဘူး ´´

``ဘာလုပ်နေလို့မအားတာလဲ အိပ်ချိန်ကြီးကို´´

``လီးစုပ်နေလို့… လီးစုပ်နေလို့မအားတာာ´´

``ဟာ… ကြွေကွဲတယ် ခလေးရာ …ပြောတော့ ဦးလီးပဲ ကြိုက်တယ် ဦးလီးပဲစုပ်မှာဆို´´

``အဲ့ဒါပလီတာ  …ဦး  ဒီလီးကပိုကောင်းတယ် ဒါပဲသိလား နောက်ကိုဘယ်တော့မှဖုံးမဆက်နဲ့တော့နော်´´

ဖုံးချပီး ပါဝါပါ တစ်ခါထဲပိတ်ပစ်သည်။

``ဟိုလူကြီး တော်တော်ထိသွားမဲ့ပုံပဲနော် …မ´´

ခင်ယုလွင်က မတက်နိုင်ဘူးလေ ဆိုတဲ့အထာမျိုး ပခုံးလေးတွန့်ပြသည်။

``မ… သေချာသွားပီလား ´´

``ဘာကိုလဲ မောင်´´

ရဲလေး  သူ့စော်မျက်နာအကဲခတ်သလိုစိုက်ကြည့်ပီ မေးကြည့်သည်။

``ဖင်မသရမ်းတော့ဘူးဆိုတာလေ´´

``တစ်ယောက်ထဲဆီမှာတော့သရမ်းလို့ရတယ်မလား´´

ထိုသို့ပြောပီး  တဆက်ထဲ ကိုယ်မှာပတ်ထားတဲ့ တဘက်အဖြူလေး ဖြည်ချကာ လေးဖက်ထောက်ပီး ကိုယ်အရှေ့ပိုင်း ကုတင်ပေါ်ပြားနေအောင်ဝပ်ကာသူ့ဖင်ကြီးကို ထောင်ကားပေးလာသည်။

``လာလေ ´´

ရဲလေး လဲ လီးကိုင်ကာနေရာဝင်ယူသည်။

``ဖင်တော့ မလိုးနဲ့အုံး  …မောင်´´

``ဘာဖြစ်လို့´´

``ကျမက ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းပဲဆွဲဖူးတာရှင့် … ခုဏကမှ လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ တစ်အိပ်ယာထဲ  တစ်ချိန်ထဲဖင်ခံခဲ့ရတာလေ  အီတာပေါ့´´

``ဟုတ်ပီလေ ဒီနေ့တော့  အနားပေးလိုက်ပါ့မယ်´´

စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ သူကနောက်သလိုပြောမိပေမဲ့ ခင်ယုလွင်ကတော့ မျက်နာလေးခပ်တည်တည်ဖြစ်သွားပြီးသူ့ကို

``မောင် …တခြားမိန်းမတွေမလုပ်ရဘူးနော်´´တဲ့ …

ဒီနေရာမှ သူမ အဖြစ်အပျက်တွေနဲ့နှိုင်းယှဉ် ကာ စောဒကတက်ချင်တက်လို့ရတဲ့ အခြေအနေရှိပေမဲ့ ရဲလေး ပါးစပ်က ``အင်း´´လို့ပဲဖြေခဲ့မိသည်။နောက်တော့စကားတွေများနေလို့တွင်းအောင်းဖို့ရာစောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ သူ့မြွေကြီးကို လဲ  ခင်ယုလွင် စောက်ပတ်ဝနဲ့ ခေါင်းတေ့ပေးလိုက်သည်။အိစက်နူးညံ့နေတဲ့နံရံတွေကို ဖြတ်သန်းပြီး သူ့လီးကြီးက အနက်ရှုံးဆုံးထိတိုးဝင်သွားတော့သည်။

``အာရုံငါးပါးနှင့် အနီးကပ်ရင်ဆိုင်ရပါမူ ပုထုဇဉ်တို့မည်သည် ရန်သူပင် ဖြစ်လင့်ကစား ကျရှုံးတတ်သောသဘောရှိကြကုန်၏´´

ဆိုတဲ့ စကားကို သွားသတိရမိသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်နေပါစေ သူ …နဲ့ …``မ´´…ဟာ  ဘယ်တော့မှ လွယ်လွယ်နဲ့ ဝေးသွားမယ့် သူတွေမဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ ရဲလေး ကောင်းကောင်းသိနေသည်။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။