Configure Page List

Tuesday, February 28, 2023

မောင်မနိုးပါစေနဲ့ (စ/ဆုံး)

မောင်မနိုးပါစေနဲ့  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းဟာ သာယာ ညွတ်နူးဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။ ကောင်းကင်ပြင်ဟာ တိမ်မျှင် တိမ်စ တစ်ချို့က လွဲပြီး လင်းရှင်း နေတော့တယ်။ အမှောင်လည်း မဝင်ရောက်သေး။အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်သာသေးပေ။

နေဝန်းနီနီဟာ လည်း ဟိုး..မိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက် ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ် ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေတယ်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို ဇင်မာ အလွန်ပဲ သဘောကျတယ်။ ဒီလို ညနေခင်းရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာ ပျော်တယ်။

ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓါတ်ကလေး တလှပ်လှပ် တိုးဝင်နေတော့တယ်။အိပ်တန်းပြန် ငှက်တို့ဟာလည်း ဇင်မာ ခေါင်းပေါ်မှ တငြိမ့်ငြိမ့် နဲ့ပျံသန်းနေကြတယ်။ ဆောင်းဦးပေါက် လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့ကလည်း ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ် ဆော့ကစားနေကြတယ်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတွေကို ဇင်မာ တစ်ဝကြီးရှူ သွင်းလိုက်မိတယ်။

နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ အထိအတွေ့ကို ဇင်မာ သဘောအကျကြီး ကျနေတော့တယ်။

“  ဟဲ့…ကလေးတွေ မိုးချုပ်နေပြီ လာအိမ်ထဲဝင်ကြ ”

လို့ အော် လိုက်တဲ့ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် အသံကြားမှ မိုးစုန်းစုန်းချုပ်မှန်း ဇင်မာ သိရပါတော့တယ်။ မဟုတ်ရင် ထိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ အိမ်ပေါက်ဝမှာ ဘယ်လောက် ထိုင်နေမိမယ် မသိ။ ဇင်မာတို့က ခြံဝန်းတစ်ခုထဲမှာ အဆောင်ပုံစံ ဆောက်ထားတဲ့ အခန်းတွဲမှာ ငှားနေကြခြင်းဖြစ်တယ်။

အခန်းအားလုံး သုံးခန်း။ အလယ်ခန်းမှာ ဒေါ်ဒေါ်မြင့် တို့မိသားစု။ ဘယ်ဖက်အစွန်ခန်းမှာ ညားကာစ လင် မ ယားနှစ်ယောက်နဲ့ ညာဘက် အစွန်ဆုံးမှာ ဇင်မာတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် နေကြရတယ်။ အခန်းတွေက ကျဥ်း လွန်းလှပါတယ်။ ဆယ်ပေ ငါးပေ ခန်းတွေ အိပ်ယာလည်း ဒီနေရာ၊ ထမင်းချက်လည်း ဒီအခန်းကျဥ်းလေးထဲမှာပဲ ဖြစ်တယ်။အခုလိုနေရတာကို ဇင်မာ စိတ်ကုန်တယ်။

တစ်နေ့ကျရင် ကိုယ်ပိုင်အိမ်ကလေး တစ်လုံးတော့ ဝယ်နိုင် ရမယ်လို့ တွေးထားတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း စီးတဲ့ရေ ဆည်တဲ့ ကန်သင်း ဆိုသလို လင်တော်မောင် ရှာသမျှ ရသမျှ ပိုက်ဆံကို ချိုးခြံချွေတာတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ မောင်ကတောင် 

“  ငါ့မိန်းမရယ် ချွေတာ တာလည်းချွေတာ တာပေါ့.. ကိုယ့်ဝမ်းဝအောင် ခါးလှအောင်တော့ ဝတ်ဦးစားဦးပေါ့ကွာ ”

လို့  ပြောတတ်ပါတယ်။

ဇင်မာ တို့မချွေတာလို့ မဖြစ်။ အခု သားသမီး မရှိသေးလို့။ နောင်များမှာ သားသမီး ရလာရင်ဖြင့် ဒီအခန်းလေးထဲမှာ ဇင်မာတို့ မိသားစုဘယ်လို နေကြမလဲ။ 

“  အိုး ”

ဇင်မာတွေးတောင် မတွေးကြည့်ရဲဘူး။ ခတ်ရချည်ရဲ့ရှင်။ ဇင်မာ အိမ်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင် တွေးနေတာကို ရပ်ပြီး နာရီကို မော့ကြည့်မိတော့တယ်။ ည ၈ နာရီတောင် ကျော်ပါပေါ့။ မောင့် အတွက် ညစာပြင်ထားဖို့ အချိန်တောင်ရောက်နေပြီ။ မောင်က Taxi မောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ မနက်စောစောထွက် ညဆို ၉ နာရီလောက်မှပြန်ရောက်တတ်တယ်။

မောင့်အတွက် ထမင်းပွဲပြင်ပြီး ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာနဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ လှဲနေဖို့ဆုံး ဖြတ်လိုက်တယ်။ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် ယောင်္ကျားပန်းရံဆရာ ပြန်လာသံ ကြားရတယ်။ အိပ်ယာထဲ လှဲမယ်လုပ်ပြီးမှ ဇင်မာ သတိရမိတယ်။ ဒီနေ့က သောကြာနေ့။ ဇင်မာတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ရည်လူးကြမယ့် ည။ ဒီလိုလေးတွေးမိရုံနဲ့ ဇင်မာစိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးပျော်ရွှင်စိတ်ကလေး တိုးဝင်လာတယ်။

ဟုတ်တယ်လေ။ ဒီလို ညမျိုးရောက်ဖို့ ခြောက်ရက်ကြီးများတောင် ဇင်မာ စောင့်ခဲ့ရတယ်မလား။ ဇင်မာရဲ့မောင်က စည်းကမ်း ကြီးတယ်။ ညားကာစကတော့ ညတိုင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ချစ်ရည်လူးကြပေမယ့် ၆ လလောက်ကြာတော့ မောင်က စည်းကမ်း ထုတ်လာတယ်။

တစ်ပါတ်ကို သောကြာ ညတစ်ညထဲ အတူနေမည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်တယ်။ ဇင်မာလည်းသဘောတူ လိုက်ရတယ်။ မတူလို့လည်း မရ။ အနေကြာလာတာနဲ့အမျှ မောင့်လီးက သိပ်မလန်းချင်တော့။ ဇင်မာ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးတာတောင် မတောင်လာတော့။ အရက်သောက် ဆေးလိပ် သောက်တာကြောင့်လည်းပါမယ်။

ဒါကြောင့်လည်း မောင်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဇင်မာ သဘော မတူလို့ မဖြစ်။ မောင်မှ မလုပ်နိုင်တာ ဇင်မာ ဘာတတ်နိုင်မှာလည်းရှင်။ တစ်ပါတ်တစ်ခေါက်တော့ ဇင်မာကို ပုံမှန် လိုးပေး လုပ်ပေးပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်ဟာ ဇင်မာရဲ့ ချစ်လင်လေ။ ဇင်မာ ချစ်လို့ ယူထားတာလေ။ ဇင်မာကို မောင်လုံးဝ မလိုးပေးနိုင်ရင်လည်း ဇင်မာ ချစ်မှာပါပဲ။

အိုကွယ်…မောင်ရေ…မောင်ရေ… မောင့်ကို ကျမ ဘယ်လောက် ချစ်လိုက်ရလည်းဆိုတာ သိရဲ့လားရှင့်။ အိပ်ယာထဲ လှဲမယ် စိတ်ကူးပြီးမှ ညအိပ် ဝတ်စုံ တစ်ခါတည်း လဲထားမည်ဟု ဇင်မာ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ညအိပ်ဝတ်စုံဆိုတာ တခြားမဟုတ် ။ ခရမ်းရောင် ဇာပေါက်ကလေးတွေနဲ့ ကိုယ်ကျပ်ဂါဝန်ဖြစ်တယ်။ မောင်က ဒီလို ဂါဝန်ရောင်စုံ ငါးထည်လောက် ဝယ်ပေးထားတယ်။

ဇင်မာ အဝတ်အစား အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘော်လီကအစ ချွတ်ပြီး အဲဒီ ဂါဝန်တစ်ထည်ထဲ ဝတ်ထားလိုက်တယ်။ ဂါဝန်အောက်မှာ ဇင်မာ ကိုယ်လုံးကလေးက ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား လှနေတော့တယ်။ လက်ညှိုးတစ်ထောက်စာ ဇာပေါက်ကလေးတွေ ပါပြီး ကိုယ်ကြပ်လည်း ဖြစ်နေတာကြောင့် ဇင်မာရဲ့ ဖွံ့ထွားနေတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးက အပေါက်ကလေးတွေ ကြားကနေ ပြူ ထွက်နေပြန်တယ်။

ဒီလို ဝတ်စုံဝတ်ထားရင် မောင်အလွန် သဘောကျတတ်တယ်။

“  ငါ့မိန်းမ ဒီဝတ်စုံဝတ်လိုက်တိုင်း ယောင်္ကျား လီးတောင်လာတော့တာပဲကွာ ”

ဟုပြောတတ်တယ်။ မောင့်ရှေ့မာ ဇင်မာရဲ့ လုံးဝန်းကြီးထွားလှတဲ့ ဖင်လေးကုန်းပြီး ညုတုတုလေး လုပ်ပြလိုက်တာနဲ့ မောင့်လီး တကယ် တောင်လာတတ်တယ်။

ဒါပေမယ့် ဇင်မာ စဖုတ်လေးထဲ မောင့်လီးမထည့်ခင် ပြီးသွားတတ်တာ ဆိုးတယ်။ အများစုက မောင့်လီး ဇင်မာ စဖုတ်ထဲဝင်လို့ သွေးတောင် မပူသေးဘူး လက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး မောင်ပြီး သွားတတ်တယ်။

“  တောင်းပန်ပါတယ် မိန်းမရယ်..မောင် မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ ”

ဟု တောင်းပန် တိုးလျိုးနေတတ်တယ်။ ဒီလိုဆိုတော့ မောင့်ကို သနားရပြန်တယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ဇင်မာ မပြီးလည်း ရှိပါစေတော့ပေါ့။ မောင် ကောင်းတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို စွဲတယ်ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ။တစ်ခါတစ်လေ မောင်က ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရယ်ဟု ပြောပြီး ဇင်မာ ပေါင်ကို ဖြဲကားကာ ဇင်မာ စဖုတ်ကို တရှုံရှုံ နမ်းနေတတ်တယ်။

မောင့်ဆီက ကာမ အရသာကို မရပေမယ့် အဲဒီလိုလေး မောင့်ရဲ့ချစ်ပြမှုတွေကြောင့် ဇင်မာ ကျေနပ်ရပါတယ်။ ဇင်မာ အိပ်ယာထဲ လှဲချလိုက်တယ်။ မလုံ့တလုံ ဂါဝန်လေးက ဆီးစပ် အပေါ်နား အထိ လိပ်တတ်လာတယ်။ တစ်ယောက် တည်းမို့ ဇင်မာလည်း ပြန်ဆွဲချမနေတော့။ ဇင်မာ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဒူးထောင်လျှက်သား ဖြဲကား လိုက်တယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို ဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး စဖုတ်အဝလေးမာ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

မောင့်အကြောင်း တွေးရင် ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်တယ်။ အိုး..စဖုတ်လေးမှ မဟုတ်ပဲနဲ့ ဇင်မာ ဟာက စဖုတ်ကြီး။ အမွှေးကိုပြောင်အောင် ရိတ်ထားတာ ကြောင့် စဖုတ်ကြီးက အထင်းသားပြဲကားနေတယ်။ 

“  မောင်ရေ မြန်မြန် ပြန်လာပါတော့ ဇင်မာ စဖုတ်ကြီးကို အဆင်သင့် ဖြဲထားတယ် ရှင်ရယ်  ”

ဟု စိတ်ထဲကပြောမိတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲကနေ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာသည်။ စဖုတ်အဝကို လက်ညှိုးနဲ့ သပ်ယူကြည့်လိုက်တော့ အရည်အကြည် ချွဲပြစ်ပြစ်လေးတွေ။

ဇင်မာ မနေနိုင်တော့ အလိုးခံချင်စိတ်ကကြောင့် မောင့်ကိုသာ တမျော်မျှော် ဖြစ်နေတော့တယ်။ မောင်ရေ…ဇင်မာကို လိုးညှောင့်ပါတော့လား။ လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးညှောင့်ပါတော့လား။ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် လိုးညှောင့်ပါတော့လား ရှင်ရယ်။ ပြောသာပြောရတာ မောင့်လီးက ဇင်မာ လက်မလောက်သာ။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲ ထည့်တာနဲ့တန်းပြီးတာကို တွေးပြီး ဇင်မာ စိတ်အမောကြီး မောသွားမိသည်။ ဇင်မာ စဖုတ်က ကြီးသမှ သိပ်ကြီးတာ။ 

တင်ပဆုံကြီးတာကြောင့်များလား။ ဇင်မာ မတွေးတတ်တော့။ ကော့ကောက် လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ကိုယ့်ဘာသာ လက်နဲ့ပင့် မပြီးပါးစပ်နဲ့တောင် ပြန်စုပ်လို့ရတဲ့ နို့ကြီးတွေ လက်သန်းလက် တစ်ဆစ်လောက် ရှိမယ့် စောက်စိကြီးနဲ့ ဒီစဖုတ် အကြီးကြီးကို မောင်လီးလေးနဲ့ ဘယ်လိုများ အားရနိုင်ပါ့မလဲ ရှင်တို့ရယ်။

ဇင်မာ ဒူးကွေးပြီး ဘေးတစ်စောင်းလေးများ အိပ်နေရင်လေ ဇင်မာ စဖုတ်က နောက်မှာ ဖောင်းပြီး ပြူးထွက်နေတာ။ အဲဒီလို ပုံစံနဲ့များ မောင်တတ်လိုးရင် နှစ်ချက်လောက်စောင့် ပြီးတာနဲ့မောင် လက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့တာပဲ။ ရင်မောရပါလား မောင်ရယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ။ ချစ်တဲ့စိတ် တစ်ခုထဲနဲ့ ဇင်မာ အလိုဆန္ဓတွေကို မြိုသိပ်ထားပါတယ် မောင်။ ပြီးတော့ ဇင်မာက မောင့် မိန်းမလေ။ ဇင်မာ ကို မောင်တစ်ယောက်ပဲ ပိုင်တယ်။

တခြား ဘယ်သူမှ ဇင်မာကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိစေရဘူး။ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့်တို့ ဟောက်သံကြားတော့ ဇင်မာ နာရီကို အလန့်တကြား မော့ကြည့်မိသည်။ ဟင် ဇင်မာ အတွေးလွန်နေလိုက်တာ ၁၁ နာရီတောင် ထိုးပါကောလား။ မောင်လည်း ပြန်မလာသေး။ မောင်တစ်ယောက် အရက်များသောက်နေတာလား။ ဇင်မာ စိတ်ပူသွားသည်။ အရက်သောက်ပြီးရင် မောင်က ကုလားသေ ကုလားမော အိပ်တာ။ ဇင်မာကို လိုးဖို့နေနေသာသာ ဆင်တတ်နင်းရင်တောင် နိုးမှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်တာ ပါလိမ့်။ မောင်က ညတိုင်းသောက်တတ်ပေမယ့် ဒီလိုညဆို မသောက်ဘဲ စောစော ပြန်လာတတ်တယ်။ မောင် အရက် သောက်မလာပါစေနဲ့လို့သာ ဇင်မာ ကြိတ်ဆုတောင်းမိတယ်။ တစ်ပါတ်မှ တစ်ညလေး လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ကြည်နူးကြတာကိုတော့ ဇင်မာ လက်လွှတ်မခံနိုင်ပါ။

“  မိန်းမရေ တံခါးဖွင့်ပါဦးကွာ ”

မောင်ပြန်လာပြီ။ ဇင်မာ ဆုတောင်းမပြည့်ပါ။ မောင့်အသံက အတော်ကို မူးနေတဲ့ အသံ ပေါက်နေတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် သောက်လာတယ် မသိ။ ဇင်မာလည်း အိပ်ယာထဲမှ ခပ်မြန်မြန် ထပြီး တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တယ်။ မောင်က အတော်ကို မူးနေပြီ။ လမ်းတောင်ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်တော့။ မောင့်သူငယ်ချင်းကို သက်လွင်က ဘေးက တွဲလာရသည်။ ဇင်မာကို မြင်တော့ မောင်က

“  ငါ့မိန်းမလေးကို ငါချစ်လိုက်တာ ကွာ ”

ဟု ပြောပြီး ဇင်မာကိုလှမ်းဖက်တယ်။ ဇင်မာလည်း မောင့်ကို အလိုက်သင့် တွဲပြီး အိမ်ထဲ ဆွဲခေါ်လာရတယ်။

“  မောင်ရယ် ဘာလို့ အဲ့လောက်တောင် သောက်လာတာလဲ ”

လို့ ဆူလိုက် ပူလိုက်ချင်ပေမယ့် မပြောရက်ခဲ့။

“  မောင် ထမင်းစားတော့ မလား ”

ဟုသာ မေးမိတယ်။

“  မစားတော့ဘူး မိန်းမရေ ဒီနေ့ ကိုသက်လွင်ကြီး သူ့ကားရောင်း ထွက်လို့ အောင်ပွဲခံလာတာ။ သူ့ကားရောင်းလိုက်တော့ မောင့်ကားနဲ့ပဲ ပြန်လိုက်လာတာ..ဒီည အိမ်မှာ အိပ်လိမ့်မယ်။ လာ ကို သက်လွင် ထိုင် ”

ဟု ပြောပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။

ဟင်..မောင်ကတော့ မူးမူးနဲ့ပြောချလိုက်ပေမယ့် ဇင်မာ မျက်လုံးပြူးပြီး။ ခေါင်းအတော် ကြီးသွားတယ်။ ဒီအခန်းထဲမှာ ဇင်မာ တို့ လင်မယားနဲ့ ကိုသက်လွင် ဘယ်လို အိပ်ကြမလဲ။ အခုတောင် သုံးယောက်သား အိပ်ယာပေါ် တတ်ထိုင်နေကြရတာ။ နေရာ အပိုမှ မရှိတာ။ ဇင်မာ ဘယ်လို လုပ်ရပါ့မလဲ။ 

ကိုသက်လွင်ဆိုတာလည်း တခြားသူ မဟုတ်။ မောင့်ရဲ့ အရင်းဆုံး သူငယ်ချင်း။ Taxi လောကမှာ တွဲဖက်။ ဇင်မာနဲ့လည် းအတော်လေး ရင်းနှီးနေသည်။ အရင်ကလည်း အိမ်လိုက်လာဖူးပေမယ့် မောင်နဲ့ သောက်စားပြီး ပြန်တာပဲ။ အခုလို တစ်ခါမှ ညမအိပ်ဖူး။ ဇင်မာ သက်ပျင်းမောကြီးချမိတယ်။

“  ဘယ်လိုလုပ် သင့်တော်မှာလည်း မောင်ရယ် ”

လို့ ပြောချင် ပေမယ့် ကိုသက်လွင် ရေ့မှာမို့ အားနာတာနဲ့ ပြောမထွက်။ မောင်ကလည်း အတော်ကလေးမူးနေတာကြောင့်ပြောလို့ ရမယ့်ပုံ မပေါ်။ ကိုသက်လွင်လည်း မူးနေပေမယ့် မောင့်လောက်တော့ မဆိုးသေး။

“  ကဲ ကိုသက်လွင် မပြန်နဲ့တော့ ကားလည်းမရှိတော့ဘူး.. ဒီမှာပဲ ကြုံရာဝင်အိပ်ပြီး မနက်မှ ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ် ”

ဟု ပြော ပြီး အိပ်ယာထဲ လှဲချလိုက်တယ်။ ဇင်မာမှာသာ မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးနဲ့ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ။ ကိုသက်လွင်ကို ပြောပြီး ပြန်ခိုင်းလိုက်ချင်ပေမယ့် ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်လို ပြန်မလဲ။ ဇင်မာ စိတ်ကို ဒုန်းဒုန်းချလိုက်ပြီး 

“  အိမ်က ကျဥ်းတော့ အားနာလိုက်တာရှင် ”

ဟု ပြောပြီး ကိုသက်လွင်ဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ကိုသက်လွင်က

“  ဟာ ရပါတယ် မဇင်မာရယ် ..ကျနော်ကသာ အားနာနေတာ.. ဘယ်လိုမှ မ တတ်နိုင်တာရယ်ကြောင့်ပါ ဗျာ ”

ဟု ပြောပြီး ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်နေတယ်။ ပြီးမှ အားနာသွားဟန်နဲ့ မျက်နှာကို တခြားဖက်လှည့်သွားတယ်။ အို…ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားတယ်။ ရှက်လိုက်တာလည်း ပြောမနေနဲ့တော့။မျက်နှာကိုသာ တစ်နေရာ သွားဖွက်ထားလိုက်ချင်တယ်။ ဇင်မာ ဝတ်ထားတာ ဇာအပေါက်တွေနဲ့ ဂါဝန် အကြပ်။ အောက်မှာလည်း ဂါဝန်က လိပ်တတ်နေတာကြောင့် စဖုတ်လေး ပေါ်လုပေါ်ခင် ဖြစ်နေပြီ။ စောစောက စိတ်ရှုတ်တာရော ဇောကပ်နေတာရောကြောင့် သတိမထားမလိုက်။

မောင်ပြန်လာရင် အမောပြေ ကြည့်ဖို့ ဝတ်ထားတာကို အခုတော့ ကိုသက်လွင်… ဇင်မာ ရှက်လိုက်တာလေ။ ခေါင်းကို ချက်ချင်း ငုံ့ထားမိလိုက်တယ်။ ဘာမှ မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်တော့။ ရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန် လာသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ ဇာအပေါက်တွေကြား ကနေ နိုးလုံးကြီးတွေက ပြူးပြဲ ထွက်နေတယ်။ ကြီးမား တောင့်တင်းတဲ့ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေက အထင်းသား။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်ရင်းရှက်ဖူးတာ ဒီတစ်ခါပဲရှိသေးတယ်။ 

“  ကျနော် မီးထပိတ်လိုက်မယ်နော်  ”

ဟု ပြောပြီး ကိုသက်လွင်ထတယ်။ ဇင်မာလေး ကိုသက်လွင်ကို ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ ထိုင်တောင် ကန်တော့လိုက်ချင်တယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ နမော်နမဲနိုင်တာကို တွေးပြီး ရှက်ကလဲရှက်။ ဒေါသလည်း ထွက်မိတယ်။ ကိုသက်လွင် မီးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ဇင်မာ ခြင်ထောင်ချပြီး မောင့်ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ စောင်တထည်ကို ယူပြီးမောင်နဲ့အတူ ခြုံလိုက်တယ်။ 

အခုမှ သတိထားမိတာက မောင်က နံရံဘက်ကို လှည့်ပြီး နံရံနားမှာ ကပ်အိပ်နေတာပဲ။ မောင့်ကို မနှိုးချင်တာနဲ့ ဇင်မာလည်း မောင့်ဘက်ကို စောင်းပြီး နောက်ကြောကနေ မောင့်ကို လှမ်းဖတ်ပြီး တစောင်းလေး လှဲအိပ်လိုက်တော့တယ်။ 

တစောင်းလှဲအိပ်တော့မှပဲ ဂါဝန်က ဒုက္ခပေးတော့တာပါပဲ။ တင်းပါးပေါ်တဲ့ အထိ လိပ်တတ်လာတာကြောင့် စောင်အောက်မှာ ဇင်မာ ဖင်တုံးလုံး ဖြစ်နေတယ်။  ဒီကြားထဲ စောင်ကသေးတော့ နှစ်ယောက်ခြုံလို့မလောက်။ တစောင်း အနေအထားနဲ့ ဇင်မာဖင်ကြီး စောင်အပြင်ကို ပြူးထွက်နေတယ်။ မီးပိတ်ထားလို့ တော်ရော့မယ် လို့ ဇင်မာတွေး နေမိတယ်။ ပေါ်နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးကြားမှာဇင်မာ စဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေတာ မဟုတ်လား။

အဲဒီလိုလေး တွေးမိတော့ ဇင်မာ ရင်မှာ လှပ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ 

“  အို……ငါဘာတွေ တွေးနေတာလဲ ”

ဟု ကိုယ့်ဘာသာ ပြောပြီး မောင့်ကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိတယ်။ ခဏနေတော့ ကိုသက်လွင် ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်လာပြီး ဇင်မာနောက်ကြောမှာ ဝင်အိပ်တယ်။ ဇင်မာ စိတ်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကြောထဲကနေ ချမ်းစိမ်စိမ့် ဖြစ် လာတာကြောင့် မောင့်ကိုသာ တိုး၍တိုး၍ ဖတ်ထားမိတော့တယ်။ 

“  ဒီမောင်တစ်ယောက်နဲ့ ခတ်တော့တာပဲ ”

လို့ စိတ်ထဲက ပြောမိလိုက်တယ်။ မောင်ကတော့ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်။ အိပ်မောကျ ကောင်းတုန်း။ 

ဇင်မာကတော့ ဘယ်လိုမှ မအိပ်နိုင်။ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကို ကိုယ်က ဖတ်အိပ်နေပြီး သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်က ဇင်မာ နောက်ကြောမှာ ကပ်အိပ်နေတာ။ ဇင်မာ ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲ ရှင်တို့ရယ်။ ကိုသက်လွင် တစ်ယောက် ဇင်မာ ဘက်စောင်းအိပ်နေ တာလားမသိ သူ့ရဲ့အသက်ရှုလိုက်တိုင်း ထွက်လာတဲ့ လေနွေးနွေးတွေက ဇင်မာ နားနောက်ကြောကို လာလာထိနေတယ်။

အို ဒီအတိုင်းဆို ကိုသက်လွင် ဇင်မာ နောက်ကို ကပ်အိပ်နေတာပါလား။ ဇင်မာကို ထိလုထိခင် ဖြစ်နေ ပြီလား မသိ။ ဒါဆို စောင်အပြင်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ မို့မောက် ဖုကြွနေတဲ့ဇင်မာ ဖင်ကြီး ဖင်ကြားမှာ ဖောင်းပြီး ဆူနေတဲ့ စဖုတ်ကြီး။ ကိုသက်လွင် ဒီဘက်ကို နည်းနည်း လောက် တိုးကပ်လာရင်ဖြင့် ...အို……ဇင်မာတွေးရင်း ဖင်စအိုဝ ကိုရှုံ့ပြီး စဖုတ်ကြီးကို တအားညှစ်လိုက်မိတော့တယ်။

ညနေက မောင်ပြန်လာရင် အလိုးခံမယ် လို့ တွေးပြီး ထန်ခဲ့တဲ့ စိတ်ကြောင့် စဖုတ်ထဲမှာ အရည်ကထွက်ချင်ချင်။ အခုလို စဖုတ်ကို ညှစ်လိုက်မိတော့ စောက်ရည်တွေ တရွှဲရွှဲ ထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ ဇင်မာ ယောင်ပြီး မောင့်လီးလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့တယ်။ လူရော လီးရော အိပ်မောကျနေတဲ့ မောင်ကတော့ ဘာမှ သိမယ် မထင်။

ဇင်မာ နောက်ကြောမှာ လှုတ်လျှားသံ ကြားရတယ်။ အို…ကိုသက်လွင် သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တာပါလား။ ဟင်…ဇင်မာ ဆံပင်လေးတွေကို နောက်ကနေ ခပ်ဖွဖွ လာနမ်းတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်ကို ထပ်ညှစ်လိုက်မိပြန်တယ်။ မောင့်လီးကို လည်း တိုးပြီး ဆုတ်လိုက်မိတယ်။ 

ဇင်မာ မနေနိုင်တော့ အလိုးခံချင်စိတ် တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ဇင်မာလို အခြေအနေမျိုးမှာ ဘယ်လို မိန်းမကရော အလိုးမခံချင်ပဲနေ နိုင်ပါ့မလဲရှင်တို့ရယ်။ ဇင်မာဖင်ကြီးတွေကို နောက်ကို တိုးပြီးကောက်ထားမိတယ်။ ပိုပြီးလည်း ကော့ထားလိုက်မိတယ်။

ဇင်မာ စဖုတ်ကြီး နောက်မှာ ပြူးထွက်နေမယ်ဆိုတာ ဇင်မာ သိနေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲကျနေမယ်ဆိုတာလည်း ဇင်မာ သိတယ်။ ဒီအချိန် ကိုသက်လွင် လီးကြီးသာ နောက်ကနေ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် လျှော ကနဲ ဝင်သွားမှာပဲလို့ ဇင်မာတွေး နေမိတယ်။ 

ကိုသက်လွင်က တစ်ဆင့် တတ်လာပါတယ်။ ဇင်မာ ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွ တိုးနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ နောက်ကြောကနေ ဇင်မာ ဖင်လုံးကြီးကို ပွတ်ပြီး စဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် လက်နဲ့ ပွတ်ဆွဲနေပြန်တယ်။စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတာကြောင့် ကိုသက်လွင် လက်ချောင်းတစ်ခုလုံး စောက်ရည်တွေနဲ့ ပေကြံ ကုန်တယ်။

ကိုသက်လွင်က ဇင်မာရဲ့ လက်သန်းလောက်ရှိတဲ့ စောက်စိကနေ ဖင်စအိုဝအထိ သူ့လက်ချောင်းကြီးတွေနဲ့ ပွတ်စွဲနေတယ်။ ဇင်မာ မောင့်လီးကို တိုးပြီး ဆုတ်ကိုင် ထားမိပြန်ပါတယ်။ အသားချင်းထိတဲ့ အထိ ဇင်မာ အနားကို ကိုသက်လွင် တိုးကပ်လာတယ်။ 

သူ့လီးကြီးနဲ့ ဇင်မာဖင်ကြားကို လာထိတယ် ။ ပူနွေးနွေး  အထိအတွေ့မှာ ဇင်မာလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ တိုးကော့ပေးလိုက်မိပြီး ပေါင်ကို အနည်းငယ် ဟကာ စဖုတ်ကိုလဲ ပြဲနိုင်သလောက် ပြဲအောင် ဖြဲကား ပေးထားမိတယ်။

ကိုသက်လွင် လီးကြီးက ဇင်မာ့စဖုတ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင် လာပါတော့တယ။ အို…ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီး ။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်ပြီး အူတွေ အသဲတွေ အထိ လာထိသလိုတောင် ထင်မိတယ်။ ဇင်မာ တစောင်းလေး အိပ်နေတာကြောင့် ကိုသက်လွင် လီးကို ဖျစ်ညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ ဒီလောက်ထွက်နေတာတောင် စဖုတ်ထဲမှာ လီးကြီးက စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်နေတယ်။

ဇင်မာ လည်း ဖင်ကို နောက်ကို အားကုန်ပြစ်ထားပြီး ကိုသက်လွင် လိုးတာကို အလိုက်သင့်လေး ခံနေတော့တယ်။ ကိုသက်လွင်လည်း နောက်ကနေ အသက်ရှူ သံတွေ မြန်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး လိုးညှောင့်လာတယ်။ ဇင်မာလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ဘက်ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံနေရင်း နဲ့မောင့်လီးကို တိုးပြီးဆုပ်ကိုင်ထားပြန်တယ်။ 

ကိုသက်လွင်က အားမရဟန်နဲ့ ဇင်မာ့ ဂါဝန်ကို အပေါ်ထိ ဆွဲမပြီး ဇင်မာနို့ကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါရ လိုးနေပါတော့တယ်။

ဇင်မာလည်း မောင့်လီးကို တိုး၍တိုး၍ ဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့တစ်လုံးက ကိုသက်လွင် ညှစ်တာခံရင်း နောက်နို့တစ်လုံးက မောင့်ကြောကုန်းကို သွားထိနေတယ်။ ဇင်မာ့အနား တိုးကပ်ပြီး ဇင်မာ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလားတဲ့ ကိုသက်လွင်ကို ရမ္မက်ဇောတွေနဲ့ ပြန်လည်စုပ်နမ်းကာ ဇင်မာ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ပြန်လည် ကော့စောင့်နေမိတယ်။ 

ပြီးတော့ ဇင်မာရော ကိုသက်လွင်ရော တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်ကိုက်ပြီး စောက်ရည်နဲ့ လရည်တွေကို အတူတူ ပန်းထုတ်လိုက်ကြပါတော့တယ် ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Wednesday, February 1, 2023

ခိုးခိုးချစ်မယ် စိုးစိုးအချစ်ရယ် တိုးတိုးချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

ခိုးခိုးချစ်မယ် စိုးစိုးအချစ်ရယ် တိုးတိုးချစ်တယ် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

စိုးယုမော် ကျားနာမလေးတစ်ကောင်လိုပဲ ပွဲကြမ်းနေတော့သည်။

အာမက်လီးကို သူမဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ အထက်စီးကနေဖိဆောင့်လိုးပေးနေရင်း တစ်ဖက်ကလည်း အနောက်မှနေပြီး ဇော်သိန်း သူ့လီးကြီးနှင့် သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲ လိုးသွင်းလိုးထုတ်ပြုလုပ်ပေးတာကို နာကျင်မှုဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်သည်းခံ၍ မညည်းမညူ ဇိမ်ယူခံစားနေသည်။ ကာမစိတ်များကလည်း အတိုင်းမသိထကြွနေပြီးဖြစ်ရာ ယခုလို စောက်ပတ်နှင့်ဖင်တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံရမှုအတွက် စိတ်ထဲက ဘယ်အရာနှင့်မှမလဲနိုင်အောင် နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်မှုကလည်း ရှိနေပေသည်။ 

စိုးယုမော် ဖင်ခံကျင့်ရှိပြီးဖြစ်၍သာ ယခုလို စောက်ပတ်ရောဖင်ပါ တစ်ချီတည်း နှစ်ပင်အဆော်ခံနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ မငေ်းစိန်အဖို့ အောကားတစ်ကား အနီးကပ်ကြည့်ရှုခံစားခွင့်ရနေသည့်အလား ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက်၏ သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို ထောင်းလမောင်းကြေအောင် မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးဆောင့်ပေးမှုကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ အရသာခံကြည့်ခွင့်ရနေပေသည်။

နာရီဝက်ကျော်လောက်ကြာတော့ အာမက် လရည်ထွက်သွားပြီး မကြာမီ ဇော်သိန်းကိုယ်တိုင်လည်း သူမဖင်စအိုထဲက လီးဒစ်ပြဲကြီးအားဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ သူမတင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကို သူ့လရည်ပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲများကို တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းလွှတ် ထုတ်ပစ်လိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ စိုးယုမော် ကိုယ်လုံးကို လှိမ့်ထွက်လိုက်ပြီး အာမက်၏လီးကို သူမဖင်စအိုထဲသို့ အနောက်ကနေ ထည့်သွင်းစေလိုက်ရာက ဇော်သိန်းဖက်လှည့်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ဖြဲကားပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်အား သူ့ဧရာမလီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် စိတ်ကြိုက် ဖိလိုးစေလိုက်ပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်အလိုးခံခြင်းဖြစ်၍ သူမ အဘယ်မျှ ခံနိုင်ရည်ရှိသလဲ ဆိုတာ ပြသလိုက်ခြင်းလည်း မည်ပေသည်။

ယောက်ျားနှစ်ယောက်လည်း အလိုးသန်သူများဖြစ်ကြလေရာ တစ်ချက်ကလေးသော်မျှ စိတ်အနှောင့်အယှက် လုံးဝမဖြစ်ဘဲ သူမဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ ပျော်ပျော်ကြီး လိုးခွဲပစ်လိုက်ကြပြန်သည်။

နှစ်ချီနှစ်လားလိုးပြီးမှ သုံးယောက်သား ကောင်းစွာအနားယူကြသည်။

မသောင်းစိန်ကို စိတ်ကူးပေါက်သမျှ နည်းလမ်းမျိုးစုံသုံးပြီး ကာမ မကြွကြွအောင် နှူးကြဆွကြရင်း အာမက်နှင့်ဇော်သိန်း တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ထပ်လိုးကြသည်။ သူမ ဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်သာ ငြင်းလည်း မငြင်းဝံ့ပါချေ။

နှစ်ယောက်သား မနက် ၅ နာရီ ထိုးပြီးချိန်လောက်မှ ပြန်သွားကြသည်။ တစ်ညတာအတွက် ထိုက်တန်သော ညကြေးကို ပေးအပ်သွားခဲ့ကြ၍ မသောင်းစိန်လည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သမျှ အတိုင်းထက်အလွန်ပင် နှစ်သိမ့်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားခဲ့ပါသည်။

နောက်တစ်နေ့ ညကျတော့ မသောင်းစိန် အိမ်ကို ရောက်မလာဖြစ်ခဲ့ပါ။

ညက ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေ မပြေပျောက်သေး၍ နှစ်ရက်လောက်အိမ်မှာ ကြိတ်၍ အနားယူအားမွေး လုပ်ခဲ့ရပါသည်။ စိုးယုမော်တစ်ယောက်တည်း ဒိုင်ခံပြီး ယောက်ျားလေးယောက် အာမက်အပါအဝင် ၅ယောက်အား အသုံးတော်ခံခဲ့ရသည်။ သူတို့တတွေက ဇော်သိန်းခေါ်အဇစ် ကုလားဒိန်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ဂျမားဆိုသူနှင့် စောသိန်းကျော် ညီညီအောင်ဆိုပြီး လေးယောက်အဖွဲ့ဖြစ်သည်။ ဇော်သိန်းကဲ့သို့ပင် ဂျမားလီးမှာလည်း ကြီးဆေးထိုးထားပြီး စောသိန်းကျော်နှင့်ညီညီအောင်က လီးမှာ ငါးရေယက်ကဲ့သို့ သားရေအထစ်ဖော်ကာ ခွဲစိပ်ပြုပြင်ထားပြီး ဂေါ်လီတွေပါ နှစ်ယောက်လုံးထည့်သွင်းထားကြသည်။

သူမကို စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော မလိုးခင် တစ်ကိုယ်လုံး အင်္ကျီအဝတ်အစားများနိကက် ချွတ်ခိုင်းပြီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် လက်နှင့်တစ်ချီပြီးအောင် ဆော်ခိုင်းသည်။ အရက်ကို မူးနေအောင်တိုက်ပြီး နှစ်ယောက်တစ်တွဲ အပီအပြင်လိုးခွဲကြသည်။

တစ်ညလုံးလိုးသည်။

စိုးယုမော် အိပ်ခန်းထဲမှာ လိုးသံဆောင့်သံတွေက သောသောညံလျက်ရှိပြီး အိမ်နောက်တန်းလျားထဲမှာ သူမခိုင်းဖို့ ခေါ်ထားသည့် ငပြည့်နှင့် ကျော်မိုးဆိုတဲ့ ချာတိတ်နှစ်ယောက်ပါ ကြက်ခြံမှာထွန်းဖို့ ဘက္ထရီမီးသီး လာယူရင်း အသံဗလံများကြားရ၍ ဘာများဖြစ်နေပါလိမ့်ဆိုပြီး လာရောက်ခိုးချောင်းကြည့်ကြရာက သူမအိပ်ခန်းထဲမှ ဖြစ်ပျက်ပုံအလုံးစုံကို အမှတ်မထင် မြင်တွေ့သွားကြပြီး မစားရဝခမန်း သူတို့လည်း အလိုတူအလိုပါ ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှု၍ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် အကြီးအကျယ်ရောဂါတက်ပြီး ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ကာ တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ဂွင်းတိုက်နေမိကြလေတော့သည်။

သူတို့ အလုပ်ရှင်အကြောင်း အတွင်းကျကျ မြင်တွေ့သိရှိရသဖြင့် နှစ်ယောက်သားတောင်းစားဖို့ အထိ ကြံစည်လိုက်မိကြသည်။ ဘယ်ကစရမည်ဆိုသည်ကို နှစ်ယောက်သား ခေါင်းခဲမတတ် စဉ်းစားတိုင်ပင် နေစဉ်မှာပင် သူတို့အတွက် မျှော်လင့်မထားသည့် ကြီးမားသည့် အခွင့်အရေးတစ်ရပ်ကို နှစ်ယောက်သားရရှိခဲ့သည်။

စိုးယုမော် သူတို့လေးယောက်သားစခန်းသွားပြီး၍ အပေါ့အပါးသွားရင်း ရေဆေးကြောချင်လာ၍ အ်ပ်ခန်းထဲကနေ အပြင်ထွက်လာခဲ့ရာ သူမတပည့်ကျော်နှစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုးတို့ နှစ်ယောက်နှင့် အခန်းဝမှာပင် ပက်ပင်းတိုးမိခဲ့ကြပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခနးထဲရှိ သူမတို့အဖြစ်အပျက်တွေကို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှုရင်း ဏှာအပြတ်ထကာ လီးဂွင်းတိုက်နေကြသည့် အခြေအနေကိုပါ ခန့်မှန်းရိပ်မိသွားသည်။

"လာခဲ့စမ်း နင်တို့ နှစ်ယောက်လုံး "

တိုးတိုးကြိတ်၍ မာန်မဲလိုက်ရင်း ကုပ်ကနေဆွဲကာ အိမ်နောက်ဖက်ကို ဆွဲခေါ်လာခဲ့ရာက စိုးယုမော်က လေသံခပ်မာမာနှင့်အပြတ်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။

"နင်တို့ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ချောင်းကြည့်နေလဲ ဘယ်နေ့ကတည်းကလဲ … အားလုံး မြင်ကြတွေ့ကြတယ် မဟုတ်လား "

"ဒီ ဒီနေ့မှ တွေ့ တွေ့တာပါ မမ စိုး … ဟို လူတွေ လေး ယောက် ငါးယောက်နဲ့ ဖြစ် ဖြစ်နေတာ … အ အသံ ကြားလို့ … ကျွန်တော်တို့  … ချောင်း … ချောင်းကြည့်မိတာပါ "

"အေး ချောင်းတော့ တွေ့ရော မဟုတ်လား ဘာလဲ နင်တို့ ငါ့ကို ကြည့်ပြီး လီးတွေပါ တောင်နေကြတယ်ပေါ့ ဟင်းး ငါ့ကို လိုးဖို့ အထိ စဉ်းစားနေကြလား … ဟုတ်လား ငပြည့် မောင်မိုး ပြော … ပြောစမ်း "

" ဒီ ဒီလို မ မဟုတ် … "

"အေး ပြန်ကြ ငါ ရှင်းရှင်းပြောလိုက်မယ် … မနက်ကျ နင်တို့ ကြက်ခြံကနေ ဘယ်မှမသွားနဲ့ … အဲဒီမှာ စောင့်နေကြ … ကြားလား … နင်တို့ ဖြစ်ချင် တာ အကုန် ဖြစ်လို့ ရတယ် … ဒါပေမယ့် နှုတ်လုံရမယ် ငါပြောတာ သဘောပေါက်လား တစ်ယောက်ယောက် လျှောက်ပြောမိလို့ကတော့ လျှာဖြတ်ရုံမဟုတ်ဘူး …ငါ အသေသတ်မှာ ဓားနဲ့ ကို အသေထိုးသတ်မှာ … နားလည်လား  …ဟုတ်ပြီလား ငါပြောတာ "

နှစ်ယောက်စလုံး ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နှင့် သူမကို နှုတ်လှန်ပြောဖို့မဆိုထားနှင့် မော်၍ပင်မကြည့်ရဲကြဘဲ အမြီးကုပ်ကုပ်နှင့် အိမ်နောက်ဖက် နားနေတဲနန်းကလေးဆီ လှည့်ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။

စိုးယုမော်လည်း ရေအိမ်ထဲဝင်ပြီး ဆေးကြောသုတ်သင်လျက် ပြန်ထွက်လာခဲ့ကာ မိမိဝတ္တရားရှိသမျှ ကျေပွန်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးနေရပြန်သည်။

မနက် ၅ နာရီ အထိ မပြန်ဖြစ်ကြသေး။

စိုးယုမော် တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်အရိုက်ခံထားရသလို နာကျင်ကျိန်းစပ်ကာ အကြောအချဉ်တွေပါ ညောင်းညာကိုက်ခဲပြီး ခြေဆစ်လက်ဆစ်အဖြုတ်ခံထားရသလိုရှိနေပေမယ့် တစ်စက်ကလေးသော်မှ မညည်းညူဝံ့ပါ။ ကိုယ်စမိတဲ့ဇာတ်လမ်းကို ဆုံးအောင်ဆက်ကရမည့် တာဝန်နှင့်ဝတ္တရားက ရှိနေပေသေးသည်။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လီးတွေက ဒင်လီးချည်းသက်သက်မို့ စောက်ပတ်လည်းပြဲ ဖင်လည်းကွဲအောင် ပက်ပက်စက်စက်ပင် မညှာစတမ်း အလီလီအပွဲပွဲနွှဲ၍ အလိုးခံပေးနေရပါသည်။

မနက် ၇ နာရီ ၈ နာရီ အချိန်လောက်ကျမှပဲ တစ်ရေးကလေးမှတောင် မအိပ်စက်လိုက်ရဘဲ အားလုံးခြေကုန်လက်ပန်းကျပြီး နှုတ်ဆက်ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။

တစ်ရက် နှစ်ရက်အနားယူပြီး အာမက်မှတစ်ဆင့် အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ပြန်တွေ့ကြမည်ဟု ကတိပေးသွား ကြသည်။ ဒီတစ်ညစာအပြင် အပိုဘောက်ဆူးအဖြစ် ငွေငါးသိန်းတိတိ ထပ်မံပေးအပ်သွားခဲ့၍ ပင်ပန်းရကျိုးလည်းနပ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုရမည်။ ဇော်သိန်းထံမှ မနေ့ညက ရခဲ့သောငွေနှင့်ပါပေါင်းလျှင် သူမတစ်လစာ လွယ်လွယ်ရှာ၍ပင်မရသော အဖိုးအခငွေကြေးများပဲဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလား။

ကာမသုခ အနေနှင့်မူ စိုးယုမော်အတွက် ဆိုစရာပင်မရှိအောင် တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရုံမက အလျှံပယ်ပင် ခံစားရရှိနိုင်ခဲ့သည် ဖြစ်ရာ အာမက် ဇော်သိန်းခေါ် အာဇစ်အပါအဝင် မောင်မင်းကြီးသားတစ်စုကို သူမအနေနှင့် ဒီတစ်သက် ကျေးဇူးတင်၍ပင် မဆုံးနိုင်တော့ပါချေ။

နောက်တစ်နေ့ …

နေတော်တော်မြင့်မှ ထသည်။

ရေမိုးချိုး အိမ်နေအဝတ်အစားဝတ်ဆင်၍ အိမ်နောက်ဖက်ရှိ ကြက်ခြံဆီ သူမထွက်လာခဲ့ပါသည်။

..................................................................................................................

ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုး မျက်နှာငယ်လေးတွေနှင့် သူမအရှေ့မှာရပ်နေကြသည်။ စိုးယုမော် သူတို့နှစ်ယောက် မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီးနောက် ငပြည့်ဆိုသော အသားခပ်မည်းမည်း ပိန်ခြောက်ခြောက် ကောင်လေးဖက်ကိုလှည့်ပြီး …

"ငပြည့် ခြံတံခါးသွားပိတ်ထားလိုက်စမ်း ပြီးရင် နှစ်ယောက်စလုံး  ဒီကိုလာခဲ့ကြ "

ငပြည့်တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လာသည်။ ကျော်မိုးဘေးမှာ ယှဉ်ရပ်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကြည့်၍ မျက်နှာသေကလေးတွေနှင့် ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဘဲဖြစ်နေကြသည်။ စိုးယုမော် သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့ကို လျှောက်လာပြီး တစ်ယောက်စီရဲ့မျက်နှာကို ထိလုထိခင်အခြေအထိ ငုံ့ကိုင်း၍ကြည့်နေကာ လေသံတိုးတိုးကလေးနှင့် စကားပြောဆို မေးမြန်း၍နေလေသည်။

"နင်တို့ ညက အသေအချာ မြင်လား ငပြည့် "

"ခင် ခင်ဗျာ … "

"ငါ မေးတာဖြေလေ ငါ ဘာလုပ်လဲဆိုတာ တွေ့သလောက် ပြန်ပြောစမ်း … ငပြည့်ရော ကျော်မိုးရော ငါမေးတာ အရင်ဖြေကြ "

"တွေ့ တွေ့ပါတယ် … ဟို ဟို … သူ သူတို့ လေး လေး အဲ ငါး ယောက်လားမသိဘူး ဟို …  "

"ဟယ် ဒီကောင် … အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ဘာလဲ မပြောရဲလို့လား … ငါ အရင်ပြောရမလား ကဲ "

စိုးယုမော်လက်က ငပြည့်ခေါင်းကို ဒေါက်ကနဲ ခေါက်လိုက်ရာက အားမလိုအားမရပြောလိုက်သည်။

"အေး ငါးယောက် ဘာဖြစ်လဲ သူတို့နဲ့ငါ လိုးကြတယ် အားလုံးချွတ်ပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဝိုင်းလိုးတာ မလေးကပြန်လာတဲ့ကောင်တွေ အာမက်ခေါ်လာပြီး သူ့လူတွေ ငါကုန်းပေးရင် မတန်တဆပိုက်ဆံပေးမယ် ဆိုလို့ ငါတစ်ယောက်တည်းတောင်မဟုတ်ဘူး ဈေးရောင်းတဲ့မသောင်းစိန်ကိုပါ ချိန်းထားတာ သူ ပထမတစ်ည လာပြီး ညကရောက်မလာဘူး ဒီ တစ်ရက်နှစ်ရက်ထပ်လာဖို့တော့ ချိန်းထားသေးတယ် …  ဒီကိစ္စ လူတွေမသိစေနဲ့ နှုတ်ပိတ်ပြီးသာ နေကြ  အကောင်းဆုံးပဲ ကြားလား ငါပြောတာ "

"ကြား ကြားပါတယ် "

"အေး ဒါ ယောက်ျား ကတိပဲ နင်တို့ ပေးထားတဲ့ကတိတည်ရင် စံရမယ် ကတိမတည်ရင် ခံဖို့သာ ပြင်ထားလိုက်ကြ "

စိုးယုမော်ပြောပြီး သူမလက်နှစ်ဖက်က တစ်ယောက်စီရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို ရောက်ရှိသွားကာ ငပြည့်နှင့်မောင်မိုး တို့ရဲ့ဂွေးအုံကို မိမိရရ ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်လိုက်ရာ နှစ်ယောက်စလုံး အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွား ကြလေသည်။ စိုးယုမော်က သုမလက်ကို ပြန်လွှတ်မပေးသေးဘဲ နှစ်ယောက်စလုံး၏ဘောင်းဘီအောက်က လီးနှစ်ချောင်းကို စမ်းသပ်ကာ ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်လိုက်ဆွလိုက်လုပ်ပေးနေရာ ကြီးကောင်ဝင်စ လူပျိုပေါက်ကလေးနှစ်ယောက်၏ လီးငုတ်တုပ်ကလေးတွေ တမုဟုတ်ချင်း တင်းမာထောင်ထလာကြတာ တွေ့ရလေသည်။

သူမက မျက်နှာကို အတတ်နိုင်ဆုံး ချိုချိုသာသာ ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်နားနားကပ်၍ သူတို့ကြားသာရုံ စကားကို ဆက်ပြောသည်။

"ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ငပြည့်နဲ့ မောင်မိုး လီးတွေ ကြီးကြသားပဲ မမစိုးက လင်နဲ့ မအိပ်ရဘူး … လင်မယားချင်းလည်း အဆင်မပြေလို့ တစ်ကွဲတစ်ပြား မပေါင်းဖြစ်ကြတာလည်း … အတော့်ကို ကြာနေပြီ … မင်းတို့ အသိပဲလေ … မိန်းမနဲ့ယောက်ျား လင်နဲ့မယားဆိုတာ မပေါင်းတာကြာရင် ယောက်ျားလည်း တခြားမိန်းမစောက်ပတ်ကို မက်လာ လိုးချင်လာသလို မိန်းမကလည်း တခြားယောက်ျားလီးကို စိတ်ဆာပြီး အလိုးခံချင်လာတာ သဘာဝပဲ မဟုတ်လား မမစိုး ဟာ မင်းတို့ အလုပ်ရှင်ပါ … မောင်နှမအရင်းတွေလို နေလာကြပေမယ့် ခုလိုအခြေအနေမျိုးကျပြန်တော့ မင်းတို့ကို နှုတ်ပိတ်စရာ ဒီတစ်နည်းပဲ ရှိတော့တယ် … မင်းတို့နှစ်ယောက် မသိတဲ့ဟာတွေ မမသင်ပေးမယ် မင်းတို့အလိုကို မမလိုက်လျောဖြည့်ဆီးပေးမယ် မင်းတို့အနေနဲ့ ကိုယ့်အစ်မကိုယ် ယုံသလို မမကလည်း မင်းတို့ကို ယုံကြည်ပါရစေကွာ ကဲ ဒီတော့ … "

စိုးယုမော် သူမကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီအဝတ်အစားတွေကို သူတို့နှစ်ယောက်ရှေ့မှောက်မှာ တစ်လွှာချင်းချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ဘလောက်စ်အင်္ကျီရော ထမီရော ဘရာစီယာနှင့်အတွင်းခံပင်တီပါမကျန် အားလုံးချွတ်ချလိုက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ပင် ကနွဲ့ကလျကလေးရပ်၍နေသည်။

"ကဲ နှစ်ယောက်စလုံး ချွတ် မင်းတို့ မချွတ်ရင် မမကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေးရမလား ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"ချွတ် ချွတ် ပါ့မယ် … မ မစိုး … "

ကောင်လေးနှစ်ယောက် သရီးကွာတားဘောင်းဘီကို အသီးသီးကုန်းချွတ်လိုက်ကြတာကို စိုးယုမော် တစ်ယောက် နှစ်သက်ကျေနပ်သောအကြည့်များဖြင့် စူးစူးရဲရဲကလေး ငေးစိုက်ကြည့်နေမိလေသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မထားကြ၍ လီးနှစ်ချောင်းက တပြိုင်တည်း ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာသည်။ တောင်နေသော လီးငေါက်တောက်တွေကိုယ်စီနှင့် ငပြည့်လီးက ၆ လက်မ ၇လက်မနီးပါးခန့် လူပိန်သော်လည်း လီးနံပိန်မဟုတ်ဘဲ အရွယ်အစားအားဖြင့် မသေးငယ်လှတာကိုတွေ့ရသလို ကျော်မိုးလီးကလည်း သာမန်ကလေးတွေနှင့်မတူ ကွဲပြားပြီး ကရင်စပ် လူပုံက ကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ် အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ်ဖြစ်ပေမယ့် သူ့ပေါင်ခွကြားမှာ တွဲလောင်းကျနေသော ကိုင်းခရမ်းသီးကဲ့သို့သော လီးတန်ညိုညိုတုတ်တုတ် အလျားရှည်လမျောလေးကမူ လူမူကြိုလီးတက္ကသိုလ်ဆိုတဲ့ လီးအမျိုးအစားမှန်း မြင်ရုံနှင့်ပင် သူမကောင်းစွာ အကဲခတ် ရိပ်မိလိုက်လေသည်။

စိုးယုမော် သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သဖြင့် သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ခပ်ပြူးပြူးကလေး ပြဲပြဲအာအာပြူတစ်ထွက်ပေါ်လာပုံကို နှစ်ယောက်သားအကြည့်ရောက်သွားကြကာ စိတ်ထဲက ဖောက်ဖောက်ပြန်ပြန်နှင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် လိုးချင်စိတ်များ တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပေသည်။

"ဘယ်လိုလဲ မမနဲ့ လိုးချင်တယ်မဟုတ်လား မမစောက်ပတ်ကို မလိုးခင် မင်းတို့လီးတွေ မမမှုတ်ပေးမယ် မင်းတို့ရော မမစောက်ပတ် မှုတ်မပေးချင်ကြဘူးလား…  ပြော မောင်မိုး ငပြည့် "

"မှုတ် မှုတ် ချင်ပါတယ် မ မ "

အာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်သော ငပြည့်ကပြောလိုက်ရာ စိုးယုမော် သဘောကျသွားပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပင် ပြုံးလိုက်မိလေသည်။

ငပြည့်လီးကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံစုပ်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကျော်မိုးလီးကို ရှေ့သွားနောက်ပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ငပြည့်လီးချက်ချင်းမာတောင်လာကာ စောစောကထက်ပိုတုတ်ပိုထွားပြီး အကြောတွေ ထောင်ထလာလေသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ လှမ်းစုပ်ငုံပေးလိုက်ရာ ငပြည့်တော်တော်ကလေး ကောင်းသွားပုံရပြီး သူမခေါင်းကို အမှတ်မထင် ဆုပ်ကိုင်လာတာ တွေ့ရသည်။ ကျော်မိုးလီးချောင်း တွဲတွဲကြီးကလည်း သူမဂွင်းအထုကောင်း၍ အရှေ့ကို တန်းတန်းမတ်မတ် မတ်တောင်ကာ ငေါထွက်လာလေသည်။ ငပြည့်လီးကိုစုပ်ပြီးမှ ကျော်မိုးလီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ယက် ဆွပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။

"အ အ … ရှီး အီး … အိ အီးးး ဟီးးး "

ကျော်မိုး လီးအစုပ်မခံဖူး၍ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားပုံကို စိုးယုမော်ကျေနပ်ပြုံးပြုံး၍ ကြည့်နေပြီး သူမပေါင်ကြားထဲ လက်လျှို၍ စောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်လိုက်မိလေသည်။

"မောင်မိုးက မိန်းမချဖူးမှာမဟုတ်ဘူး ငပြည့် နင်ရော ဖာချဖူးလား "

"နယ်မှာတုန်းက တစ်ခါချဖူးတယ် အသက်ကြီးတယ် "

"လိုးလို့ ကောင်းရဲ့လား "

"ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းလို့ နှစ်ခါသုံးခါ ဆက်လိုးရင်းနဲ့ လီးစုတ်ပြဲသွားတာ တစ်ပတ်လောက်ဆေးထည့်ရတယ် "

ငပြည့်ပြောတာကိုနားထောင်ရင်း စိတ်တအားထကြွလာ၍ သူ့ကို လှမ်းဆွဲကာ ယခုလိုပြောလိုက်ရသည်။

"ငပြည့် လာ နင် အရင်လိုးမှဖြစ်မယ် မမစောက်ပတ် အရင် ယက်ပေးဦး ကြားလား "

"ကျွန်တော် ယက်ပေးမယ် မမ ကန်တော့ နော် "

"ဟဲ့ ပြောစရာ မလိုဘူး ငါ့စောက်ပတ်နဲ့ငါ ရွလွန်းလို့ မနေနိုင်လို့ အလိုးခံတာ "

စိုးယုမော် ကြက်ခြံကြမ်းပြင်မှာပဲ မြွေရေခွံအိတ်နှစ်လုံးထပ်ဆင့်ခင်းလိုက်ပြီး ထိုအပေါ်မှာပင် ဖင်ချထိုင် လိုက်ရာက ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ငပြည့်အရှေ့မှာ ခပ်ကားကားလေး ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြဲကား၍ ပေးလိုက်လေသည်။ သူမပေါင်ခွကြားမှ အမွှေးအမြှင်များ အဖုတ်လိုက် သန်စွမ်းထူထပ်စွာ ဖုံးအုပ်လို့နေသော စောက်ဖုတ်အုံဖောင်းဖောင်းရွရွကြီးကို ငပြည့်မျက်နှာအပ်ပြီး ကုန်းမှောက်၍ နမ်းစုပ်ယက်သပ် ဆွနှူး ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်ပတ်ယက်ရတာကို သူသဘောကျပြီးသားဖြစ်၍ အပြတ်ကိုမဲပြီး မရွံမရှာ လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နှင့်စောက်စိထိပ်ချွန်ကလေးကအစ တပြွတ်ပြွတ် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေလေသည်။ အစိကိုသွားနှင့်မနာကျင်အောင် ကိုက်ခဲ၍ တဆတ်ဆတ်လှုပ်ဆွပေူလိုက်ရာ စိုးယုမော်ပင် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်လို့သွားရလေသည်။

"အားအ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ငပြည့်ရာ နင် နင် ငါ့စောက်ပတ် မလိုးဘဲ တစ်နေကုန်အောင်သာ ထိုင်မှုတ်ပေးစမ်း ငါ နင်သုံးဖို့ ပိုက်ဆံအများကြီး ပုံပေးမယ် ပါးစပ်နဲ့နမ်း လျှာနဲ့ယက်ယက်ပေး လက်နဲ့လည်း စောက်ခေါင်းထဲကို လှည့်မွှေပြီး ထိုးဆောင့်ပေး ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ဆောင့် စမ်း…  အဲဒီလို … ဟုတ် ဟုတ်ပီ အ အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ …  အီး ဟီး ဟီး အား အ … အမေ့ အမယ်လေး ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် လုပ် လုပ်ပါ အဆက်မပြတ် လုပ်စမ်းပါ ဒါ ဒါမှ စောက် စောက်ရည်အထွက်ကြမ်းပြီး နင် လိုးလို့ကောင်းမှာ "

ငပြည့်က သူမသင်ပြပေးသည့်အတိုင်း တသွေမတိမ်းလိုက်လုပ်ပေးသည်။ စောက်ပတ်ယက်ဆိုယက်သည်။ အစိနာနာစုပ်ဆိုလျှင်လည်း အပီအပြင်ပင် စုပ်ပေးသည်။ ငပြည့်ပြီးတော့ ကျော်မိုးအလှည့် ဖြစ်သည်။ သူ့အလှည့် ရောက်ပြန်တော့လည်း ကျော်မိုး ငပြည့်လုပ်သည့်ပုံစံအတိုင်း ပုံတူကူးချပြီး စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကို ရစရာမရှိအောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ယက်လိုက်ဆွလိုက်နှင့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စောက်ရည်အလိမ်းလိမ်း ပေပွပြီး စိုးယုမော်လည်း နှစ်ချီလောက်အထိ အရည်တွေပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးလိုက်ရလေတော့၏။

ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုးလည်း လိုးတောင်မလိုးရသေးခင် သူတို့ အသီးသီးရဲ့လီးထိပ်မှာ လရည်တွေ စို့ပြီးရင်းစို့ကာ နေရပေပြီ။

"ကဲ ငပြည့် နင် လာတော့  လီးကို ခပ်မြန်မြန် လိုးထည့် လိုက်စမ်း "

"ဟုတ် ဟုတ် မမ "

ငပြည့် လီးက လျှောကနဲ သူမစောက်ပတ်ထဲကို တွင်းဝင်ဖြောင့်လွန်းသည့် မြွေတစ်ကောင်လို တဟုန်ထိုး ထိုးဆောင့်တိုးဝင်သွားသည်။ လီးအရင်းထိ တစ်ခါတည်း ဆောင့်ဝင်သွား၍ ရင်ခေါင်းထဲမှာ စူးကနဲအောင့်ကနဲ ကျင်ကနဲပင်ဖြစ်သွားရသည်။ ငပြည့် ဝက်ခေါင်းထိုး လိုးတော့သည်။ အရှိန်ပြင်းလိုက်တာ မပြောပါနှင့်တော့။ မလိုးတတ်လိုးတတ် လိုးသမျှထဲမှာ ဒီလိုချာတိတ်တွေနှင့်စခန်းသွားရတာ တကယ့်ကာမအဆီအနှစ် တကယ့်လောကီစည်းစိမ်ပဲ ဆိုတာ အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်လှသည့် အရပ်ထဲကမိန်းမကြီးတွေ ပြောဆိုခဲ့တာ ယခင်က နားထောင်မှတ်သားဖူးခဲ့ပါသည်။ ယခုကျမှ လက်တွေ့ကြုံရခြင်းဖြစ်ပြီး မှန်သင့်သလောက် မှန်ကန်လှပေသည်ဟု စိတ်ထဲက ထောက်ခံအမှတ်ပေးလိုက်မိသည်။

ငပြည့်လိုးတာ ပညာသားမပါပေမယ့် ထိရောက်မှုတော့ရှိသည်။ လီးကလည်း ကလေးလီးမဟုတ် အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်ပြီး လောကအတွေ့အကြုံကို အမြီးအမောက်တည့်အောင် လက်တွေ့စမ်းသပ်သင်ကြားရင်း ဟိုနားတစ်စဒီနားတစ်စ ကြားဖူးနားဝသင်ခန်းစာမှန်သမျှကို အပြည့်အဝအသုံးချကာ သူမစောက်ပတ် တစ်ခုလုံးကို သူ့အတွက်စမ်းသပ်ကွင်းတစ်ခုပမာ လိုးရင်းသင် သင်ရင်းလိုးရင်းဖြင့် သူမဖင်သား အိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်လိုက် ဖြဲကားဆောင့်ချလိုက် နို့အုံနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ဆွဲညှစ်နယ်ကိုင်ကာ လှိမ့်ကစားလိုက် နို့သီးနှစ်လုံးကို မရမကစို့စို့ပေးလိုက်နှင့် တဖန် လိုးဆောင့်ရာမှာလည်း တန်းတန်းဖြောင့်ဖြောင့် သမားရိုးကျ သူများတွေလိုးသလို မလိုးဘဲ လီးကို တည့်တည့်တစ်မျိုး ခပ်စောင်းစောင်း ဘေးတစောင်းလိုး၍တစ်ဖုံ အပေါ်စီးမှ လီးအောက်စိုက် ဖိနှိမ်လိုးချ၍တစ်လီ အဝင်လမ်းအဖုံဖုံ ထိဆောင့်ချက် စုံလင်အောင်လိုးပေးနေသဖြင့် စိုးယုမော် စေက်ပတ်တရွရွယားယံပြီး မခံမရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာရလေသည်။

သို့ပေမယ့် ငပြည့် သိပ်အကြာကြီးတော့ သုက်မထိန်းလိုက်နိုင်ရှာပေ။

သူတတ်သလောက်မှတ်သလောက် မိနစ်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် မနားစတမ်း ကရှူးမူးထိုးအားသွန်၍ လိုးပြီး ငပြည့်လရည်တွေ ပန်းထွက်သွားခဲ့ရာ စိုးယုမော်လည်း မမီမကမ်း လိုက်ပါ ပြီးလိုက်ရပြီး ကာမဆန္ဒတွေလည်း အတော်ကလေးပင် ပြည့်ဝသွားခဲ့ရပေသည်။

"နင်မောနေပြီ … ခဏနားလိုက်ဦး ငပြည့် "

ဆိုပြီး သူ့ကို ခေတ္တနားခိုင်းလိုက်ကာ ကျော်မိုးဖက်ကို အလှည့်ပေးလိုက်ရပြန်သည်။

ဒီအခါမှာ ကျော်မိုး သူ့လီးကို စိုးယုမော်စောက်ပတ်ထဲ လဒစ်တစ်ခုလုံးသွင်းပြီး တစ်ချက်ချင်း စွိကနဲ ဇွပ်ကနဲ အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးပေးရှာသည်။ သူလိုးပုံကလည်း တစ်မျိုး ထိထိမိမိတော့ရှိနေသည်။ ကျော်မိုးလီးကလည်း ခပ်တုတ်တုတ်ဖြစ်ကာ လီးအလျားလည်း ရှည်သဖြင့် စောပ်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကို ဖိဖိစီးစီး ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်အထိ ဒုတ်ဒုတ်ထိရောက်ရှိသွားအောင် လိုးပေးနိုင်သည်။ ဝါးလုံးထိုးမလိုးဘဲ တစ်ချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် လိုးသည်။ သွေးအေးအေးနှင့်လိုးတတ်ပုံရသည်။ ထိချက်ပြင်းသည်။ လိုးရင်းနို့စို့ နို့စို့ရင်းလည်း အောက်ကနေ လီးကိုမပြတ်လိုးသွင်းပေးနေ၍ မခေလှဟူ၍ဘဲ စိတ်ထဲကတွေးကာ စိုးယုမော်တစ်ယောက် သူ့ကိုပါ အောချမိရတော့သည်။

တပည့်ကျော်နှစ်ယောက်က သူ့နည်းနှင့်သူ သူ့စနစ်နှင့်သူ ကာလသားခေါင်းတွေထံက သင်ယူစရာရှိတာ သင်ယူ၍ အောကားတွေကြည့်ကြည့်ပြီး ယောက်ျားနှင့်မိန်းမကာမဆက်ဆံမှုအတတ်ကို အချိန်ရလျှင်ရသလို အပြတ်ပင် ဆည်းပူးလေ့လာ စံနမူနာယူထားကြပုံ ပေါ်ပေသည်။

"မမ ရ ရလား ကျွန် ကျွန်တော် … ကန်တော့ … ကန်တော့ နော် … မမ "

"လိုးမှာသာ လိုးစမ်း မောင်မိုး …မင်းလီးက ရှည်တော့ အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ … လီးအရွယ်ချင်းလည်း ငပြည့်နဲ့ နင်နဲ့ သိပ်မကွာဘူး တစ်ယောက် တစ်မျိုးစီကောင်းတယ် …လိုး အားရအောင် လိုး ငါ ငါ … တအားထနေ ရွနေပြီ မြန်မြန်သာလိုးစမ်း … နင်လိုးပြီးရင် ဒီကနေ အိမ်ပေါ်ကို သွားကြမယ် …ကြက်ခြံထဲက အနံ့တွေနဲ့ မကောင်းဘူး … အိပ်ခန်းထဲရောက်မှ အသေလိုးကြမယ် တစ်နေ့လုံး နင်တို့ပေးလိုးမှာ … ဆောင့်ဆောင့် မောင်မိုး …မြန်မြန် မြန်မြန်လုပ် ငါ စောက်ပတ်ယားလွန်းနေပြီ ဆောင့် စမ်းပါ မြန်မြန် "

ကျော်မိုးလည်း သူမလောဆော်လွန်း၍ တက်သုတ်ရိုက်နှင်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ပြဲပြဲလန်အောင် အလဲအကွဲလိုးဆောင့်ချလေတော့ရာ နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်အကြာမှာပင် သူမရော ကျော်မိုးပါ နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ရည်များတစ်ပြိုင်တည်း ပန်းထွက်လာခဲ့ရပြီး ကာမသံဝါသ ခရီးဆုံးပန်းတိုင် ဆီသို့ နှစ်ယောက်သား အတူတကွ တက်လှမ်းရောက်ရှိ သွားကြလေတော့သည်။

........................................................................................................

စိုးယုမော် မောင်မိုးကို ရုတ်တရက်ကြီး မရပ်တန့်လိုက်စေဘဲ လက်ဟန်ခြေဟန်ပြ၍ သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်ကာ နောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် ဆက်လက်၍ လိုးဆောင့်ခိုင်းလိုက် ပါသေးသည်။ ကျော်မိုး အလိုက်သိသိနှင့် သူ့မမကို အာလျပြေသည်အထိ လီးကိုစိမ်ပြီး မျှောလိုးကလေး ဆက်လိုးပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော်လည်း အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ကျေနပ်မှုရရှိသွားလေသည်။

သုံးယောက်သား အင်္ကျီအဝတ်အစား ပြန်လည်ဝတ်ဆင်ပြီး စိုးယုမော်ကပင် ဦးဆောင်၍ တပည့်ကျော် ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို သူမအိမ်ထဲသို့ ခေါ်သွင်းလာခဲ့ပါသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့်စိုးယုမော် ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဖင်နှင့်စောကိပတ်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးခိုင်းလိုက်ပါသည်။

ဒီလိုအရွယ်လေးတွေက စမ်းသပ်လိုစိတ်ကြီးမားပြီး ဘာမဆို တိမ်းလွယ်ညွှတ်လွယ်ဖြစ်ကာ သင်သလောက် လက်ခံတတ်မြောက်နိုင်သည့် စွမ်းရည်မျိုးလည်း ရှိကြပါသည်။ သိပ်ကြာကြာ မသင်ပေးလိုက်ရဘဲ တစ်ခဏတာ အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပဲ ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုး သူမကို နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးသည့်အတတ်ပညာကို ကောင်းစွာ သင်ကြားတတ်မြောက် သွားခဲ့ကြပေသည်။ ငပြည့် သူမဖင်ကို လီးသွင်း၍လိုးချိန်မှာ ကျော်မိုးက အောက်ကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လီးထည့်၍ မရပ်မနားပင် ကော့ညှောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည်။

ကျော်မိုးကတစ်လှည့် သူမအနောက်ကနေ ဖင်လိုးပြန်တော့ ငပြည့်က သူမစောက်ပတ်ကို လုံးဝကို အနားမရအောင် အပေါ်စီးကနေ အဆက်မပြတ်လီးသွင်းကာ ဖိလိုက်ကြွလိုက်နှင့် အားပါးတရ လိုးဆောင့်၍ပေးနေပြန်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ အင်တိုက်အားတိုက်ပင် စိုးယုမော်၏စောက်ပတ်ကိုတစ်လှည့် ဖင်စအိုကိုတစ်လှည့် သူတို့လီးတွေကို ထည့်သွင်း၍ အပြတ်အသတ် လိုးကြဆော်ကြသည်။ တစ်နေ့တာအချိန်မကုန်မချင်း မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ပင် လိုးတမ်းကစား၍နေကြသလား ဟုပင် အောက်မေ့ထင်မှတ်ရလေသည်။

စိုးယုမော်အနေနှင့်လည်း ကစားစရာအသစ်နှစ်ခုကို မထင်မှတ်ပါဘဲ ကောက်ကာငင်ကာ ရရှိလိုက်သည့် မြီးကောင်ပေါက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်လို အထူးတလည် မြူးတူးပျော်ပါးနေမိလျက် ရှိရလေတော့၏။

ညရောက်တော့လည်း ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုးကို သူမအခန်းထဲမှာပင် စိုးယုမော်ခေါ်အိပ်လိုက်သည်။ ကျော်မိုး တစ်လောကမှ အဆုပ်အအေးပတ်ကာ ဖျားနာခဲ့ဖူးသူဖြစ်၍ တစ်နေကုန်လိုးရာမှာ အစောကြီး အားအင်ကုန်ခမ်း ပြတ်လပ်ကာ ဖလက်ပြသွားပေမယ့် ငပြည့်ကတော့ အသားမည်းကြုပ်ကြုပ် ပိန်ကပ်ကပ်တစ်ယောက် ဖြစ်သည့်တိုင် ဒေါင်ဒေါင်မြည်အကြမ်းခံသူမို့ ဇွဲနပဲကြီးလှစွာဖြင့် သူမခိုင်းသလောက် လိုက်ပါပြီး အလိုဖြည့်ဆီးပေးနိုင်လေသည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံလုပ်ပြီး ငပြည့်လီးကို သူမစုပ်၍ သူမစောက်ပတ်ကို ငပြည့်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဘာဂျာပေး၍နေသည်မှာ စိုးယုမော်လည်း ဘယ်နှစ်ချီဘယ်နှစ်လီ ပြီးလို့ ပြီးသည်ဟူ၍ပင် မသိနိုင်တော့လောက်အောင် အလီအလီအချီချီ စောက်ရည်အကြိမ်ကြိမ် ပန်းလွှတ်ထွက်ကာ ကာမဂုဏ်အထွတ်အထိပ်ပန်းတိုင်ဆီသို့ မကြာခဏပင် ဆိုက်ရောက်နေခဲ့ရလေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ အသုံးချ၍ရသည်မှန်သော်လည်း လူမှုရေးရာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရာကအစ ငပြည့်က ကျော်မိုးထက်ကို ပိုပြီး သွက်လက်ဖျတ်လပ်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ တကယ့်နေရာတွေမှာ သူ့ကို တော်တော်ကလေး အားကိုး၍ရလေသည်။

နှစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ မသောင်းစိန်ပါ ရောက်ရှိလာပြီး အာမက်နှင့်မိတ်ဆွေများအား ဧည့်ခံရာမှာ စားသောက်စရာဝယ်ယူတာကအစ စိုးယုမော်အနေနှင့် ငပြည့်ကို ပေါ်တင်တာဝန်ပေး စေခိုင်း၍ အကူကောင်လေးတစ်ယောက်ပမာ အစစအရာရာ တာဝန်ယူစေလိုက်သည်။ ငပြည့်က တာဝန်ကျေသည်။ အလုပ်ကိုလည်း အမှုကြီးသည်ငယ်သည် ဘာသောညာသောရွေးမနေပါ။

တစ်လခန့်ကြာသောအခါ …

ကျော်မိုးကို သူ့အိမ်က လှမ်းခေါ်၍ နယ်က သူ့ဆွေမျိုးတစ်သိုက် ထိုင်းမြန်မာနယ်စပ်သို့ သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်ရာမှာ သူ့ကိုပါ တစ်ပါတည်း ထည့်လိုက်မည်ဟု ဆိုသဖြင့် သူတို့သဘောအတိုင်း ကျော်မိုးကို ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်ရပြီး ကျော်မိုးနေရာမှာ ငပြည့်အတွက်အဖော်ရဖို့ လူစားတစ်ယောက်ရှာဖွေရပြန်ပါသည်။ ဒီနေရာမှာလည်း ငပြည့်က အားကိုးရသည်။ သူနှင့်အပေးအယူ သဘောချင်းမျှဖို့ လိုမည် ဆိုပြီး ငပြည့်ကိုပင် အဆိုပါတာဝန်ပေးလိုက်ရာ အဖော်တစ်ယောက်ခေါ်လာသည်။ အသက်က သူ့ထက်ကြီးပြီး ၄၀ ကျော်လောက် ရှိမည်။ သောက်တတ်စားတတ်သော်လည်း ခိုင်းသမျှပါပြီး သူ့အနေနှင့် ပြောပြီးဆိုပြီးလည်းရှိသူ ဟုဆိုကာ ကိုဘကောင်းဆိုသည့်တစ်ယောက်က်ို အိမ်ခေါ်လာခဲ့ရာ စိုးယုမော်အတွက်လည်း အဖော်အလှော်ကောင်း တစ်ယောက် ရရှိခဲ့ရပြန်လေသည်။

ငပြည့်က မသောင်းစိန်ကအစ ရင်းနှီးမှုရှိနေပြီ။

အာမက်တို့ ဧည့်သည်တွေကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ပြီးကတည်းက စိုးယုမော်လည်း မသောင်းစိန်နှင့် နှစ်ယောက်သား အဖွဲ့ကျနေခဲ့ကြတာမို့ ငပြည့်က ဆရာတူတပည့်တစ်ယောက်အနေနှင့် သူတို့ ဘာဘာညာညာ အကြောင်းကိစ္စ ပေါ်လာတိုင်း သူတို့နောက်ကွယ်ကနေ လိုအပ်တာမှန်သမျှ ဝိုင်းကူဆောင်ရွက် ပံ့ပိုးပေးခဲ့ရသည်ချည်း ဖြစ်သည်။

ငပြည့် လုပ်ပေးသမျှသည်လည်း သူမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် အကျိုးရှိရသည်ချည်းပင်။

ဒီကြားထဲ စိုးယုမော်၏ယောက်ျား ကျော်ထူးတစ်ယောက် တောင်ကြီးဖက်ကို ဘုရားဖူးခရီးသည်တွေ သွားရောက်ပို့ဆောင်ပြီး ပြန်လည်ရောက်ရှိလာ၍ သူတို့အားလုံး ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ ကြက်ခြံထဲက အလုပ်တွေကိုသာ အာရုံစိုက်၍ ဟန်မပျက်နေထိုင်ကြရလေသည်။

မသောင်းစိန်က ငပြည့်နှင့်ကိုဘကောင်းတို့ စတည်းချနေထိုင်သည့် ကြက်ခြံနောက်က ယာယီအိမ်ကလေးဆီကို ညဖက်တွေမှာ မကြာခဏရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ ငပြည့်နှင့်ရော ကိုဘကောင်းနှင့်ပါ အဖွဲ့ကျပြီး စိုးယုမော်ယောက်ျား ကျော်ထူး မရိပ်မိအောင် သတိထား၍ ခိုးစားကြခြင်းလည်းဖြစ်ပေသည်။

ကိုဘကောင်းက အလုပ်စုံဘဝစုံခဲ့သူဖြစ်၍ အရက်ပုန်းလည်းရောင်း ကစားဝိုင်းလည်းထောင် ဆေးတွေဘာတွေလည်း ရောင်းချဖူးခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ဆိုက္ကားသမားဘဝနှင့်ကြာမြင့်စွာရုန်းကန်လာခဲ့ကာ အိမ်ထောင်သုံးဆက်တိတိကျခဲ့သူဖြစ်သည်။ ပထမအိမ်ထောင်နှစ်ဆက်ကွဲခဲ့ပြီး တတိယမြောက် အိမ်ထောင်ဖက်မှာ အရပ်ထဲက အပျက်မတစ်ယောက်သာဖြစ်လေရာ သူနှင့်ပေါင်းပေါင်းမပေါင်းပေါင်း အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာ ထူးခြားလှမည်တော့မဟုတ်ချေ။ သူ့နည်းနှင့်သူ ရှာဖွေစားသောက်နိုင်မည်မှာ သေချာသလောက်ရှိပေသည်။

ကိုဘကောင်း ဒီမယားနှင့်ကျမှ တစ်သက်လုံးပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့သမျှ ဝဋ်လည်ပြီး ဖာဆွယ်ဖာခေါင်းလည်းလုပ်ခဲ့ရသည်။ အဆင်မပြေမှုတွေများလာ၍ ခိုးမှုနှိုက်မှုလုယက်မှု မူးရူးသောက်စားရမ်းကားမှုတွေနှင့် ထောင်နှုတ်ခမ်းကို အကြိမ်ကြိမ်နင်းကာ လမ်းပေါ်မှာလေလွင့် ပျက်စီးပြီး သူတကာခိုင်းဖတ် ဟူသောအဆင့်ကို မရောက်ချင်ဘဲ ရောက်ခဲ့ရသူဖြစ်သည်။ မြေအောက်လောကမှာ သူ့အဆက်အသွယ်တွေ အများကြီးရှိလေသည်။

ငပြည့်နှင့်ကျော်မိုး ရပ်ကွက်ထဲက အရက်ဆိုင်မှာ အရက်သွားသွားခိုးသောက်ကြရင်း နှစ်ယောက်သား စတင်ဆုံဆည်းမိကြရာက ငပြည့်ကလည်း နှုတ်သွက်အာသွက်ရှိသူဖြစ်၍ တောင်မေးမြောက်မေး ထွေရာလေးပါးစပ်စုပြောဆိုရင်း လူမိုက်လက်ဟောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုဘကောင်းနှင့် အပေါင်းအသင်းဖြစ်ခဲ့ကြပြီး နှစ်ယောက်သား ခင်မင်ရင်းနှီးလာခဲ့ကြရာက သူ့အတွက် အလုပ်ရော နေထိုင်စားသောက်ဖို့ နေရာပါရနိုင်မည်ဆို၍ ငပြည့်နောက်ကို စိတ်ဒုန်းဒုန်းချကာ လိုက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ကိုဘကောင်း အတွေးမမှားပါ။ ကောင်းကောင်းနေ ကောင်းကောင်းစားခွင့်ရသည့်အပြင် သူကြိုက်တတ်သော အရာတွေကိုပါ ရေကန်အသင့်ကြာအသင့် ထပ်မံခူးခပ်စားသောက်နိုင်မည့် အခွင့်အလမ်းများကို မြင်တွေ့နေရ၍ ငပြည့်ကို အထူးကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။ အလုပ်ရှင်ကိုယ်တိုင် ရာဂဖောက်ပြန်သောင်းကျန်းပြီး ကာမဂုဏ်နှင့် ပတ်သက်လာလျှင် အတိုင်းအဆမသိ အလိုရမ္မက်ကြီးသူဟု သိရကြားရသဖြင့်လည်း မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်မိကာ သူဆက်လက်လှုပ်ရှားရမည့် အခြေအနေကို မပြတ်အကဲခတ်၍ အခွင့်အခါကောင်းကို တိတ်တဆိတ် မျှော်လင့် စောင့်စားနေမိတော့သည်။

ယခုဆိုလျှင် ဈေးထဲမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းသည့် မသောင်းစိန်ဆိုသော လုံးကြီးပေါက်လှ ဒေါင်းတင်မောင်းတင် အမျိုးသမီးချော တစ်ယောက်ကိုပါ စိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ်ကာ စားခွင့်ရနေပြီဖြစ်ရာ သူ့အနေနှင့် သေမယ်ဆိုရင်တောင် သေပျော်သည့်အဆင့်ကိုရောက်ပြီလို့ ဆိုရချိမ့်မည်။ မသောင်းစိန်ကိုယ်တိုင်လည်း သူ့အပါအဝင် ငပြည့်လို နို့နံ့မစင်သေးသည့် ချာတိတ်တစ်ယောက်ကိုပင် မထင်မှတ်ဘဲ အစွဲအလမ်းကြီးလို့ နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ လီးမမြင်ဖူးလို့လား ဆိုတော့လည်း မဟုတ်ပြန်ပါချေ။ လင်နှင့်ကာလအတန်ကြာ ဝေးကွာနေခဲ့ပြီး လီးအရသာကို မေ့မေ့မူးမူး စည်းစိမ်ယစ်မူးမွေ့ပျော်ခံစားခဲ့သူမို့ လည်း ယခုလို လီးနှင့် တွေ့ခွင့်ပြန်ရချိန်မှာ တစ်သက်လုံး အောင့်အည်းမျိုသိပ်ထားသမျှ ပွင့်အံပြီး နေ့တဓူဝ အလိုးခံလိုစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ထွန်းပေါ်ပေါက်ခဲ့ဟန်တူပေသည်။

မသောင်းစိန်ရောက်ပြီဆိုလျှင် ငပြည့်တစ်လှည့် သူတစ်လှည့်လိုးကြသည်။ ကိုဘကောင်းက အရက်မသောက်ရ မနေနိုင်သူပီပီ ညနေစောင်းတာနှင့် ဒေါင်ချာစိုင်းအောင်သောက်စားပြီး မသောင်းစိန်ကို တစ်ချီကောင်း နှစ်ချီကောင်းလောက်သာ လိုးဖြစ်တာများပါသည်။ လိုးသလောက်လည်း တစ်ဖက်သားစိတ်တိုင်းကျအောင် အပီအပြင် သူ့လီးကိုစိမ်ပြီး ဇိမ်ဆွဲလိုးနိုင်သူဖြစ်သည်။ ငပြည့်ကတော့ မသောင်းစိန်ကို ကျားပိန်တွယ် တွယ်လို့သာ အချိန်ပြည့် ကာမဖြည့်ဆီးပေးနေတတ်ပါသည်။ ခုနောက်ပိုင်း ငပြည့်လီးက အရင်စိုးယုမော်နှင့် လိုးကာစ အခြေအနေနှင့် လားလားမျှမတူတော့ဘဲ စိုးယုမော် လိမ်းဆေးသောက်ဆေးတွေ နင်းကန်ဖိလိမ်း ဖိသောက်ခိုင်းထာခဲ့၍ အရွယ်ရောက်ပြီးယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်၏ လီးအတိုင်းပင် အဆမတန် ကြီးမား ဖွံ့ထွား၍ အလျားရှည်ဆန့်ထွက်လာခဲ့ကာ တဏှာမက်သူ မိန်းမသားတို့အကြိုက် စိတ်တိုင်းမကျမချင်း အချိန်အကြာကြီးဆွဲ၍ သူ့အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက် လိုးပေးနိုင်လာခဲ့သည်။

ကိုဘကောင်းလီးကျတော့ ပင်ကိုကပင်ကြီးသူ ဖြစ်သည့်အပြင် အတတ်စုံသူမို့လည်း သူ့လီးကို ထောင်ထဲမှာကတည်းက ဂေါ်လီတွေထည့် ဆီလီကွန် ခေါ် ကြီးဆေးများ အပြတ်ထိုးသွင်းထားခဲ့ပြီး လီးကြီးက တောရှောက်သခွါးသီးကြီးတစ်လုံးလို ဖုထစ်ရွတ်တွပြီး ပုံပျက်ပန်းပျက် လက်တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်စာမက ကြီးချင်တိုင်းကြီးနေကာ လိုးရာဆောင့်ရာမှာ မကြာခဏဆိုသလို အခက်အခဲနှင့်ရင်ဆိုင်ရလေသည်။ သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်၏စောက်ပတ်ကို လွယ်လင့်တကူ လိုး၍မရဘဲ ဖာသည်မတွေသာ အထူးတလည် နှစ်ထောင်းအားရသဘောကျမည့် ဧရာမလီးငပဲမျိုးလို့သာ ဆိုရပေမည်။

............................................................................................................

သူတို့နှစ်ယောက်က မသောင်းစိန်ကို ကိုယ်တိုင်လည်းလိုးသည့်အပြင် သူမအတွက်ခွင်ကောင်းကိုလည်း ကြံဖန်၍ ရှာဖွေပေးတတ်သည်။ ကိုဘကောင်း အရင်ကသိကျွမ်းခဲ့ဖူးသည့် ဖောက်သည်တစ်ယောက်စ နှစ်ယောက်စကို သူတို့ကြက်ခြံအနောက်က အိမ်ဂေဟာလေးဆီ ခေါ်လာတတ်ပြီး များသောအားဖြင့် သွက်လက်ချက်ချာလှသည့် ငပြည့်၏ အကူအညီကိုရယူ၍ ငပြည့်မှတစ်ဆင့် ပြင်ပနှင့်အဆက်အသွယ်လုပ်ကာ ချိတ်ဆက်လူခေါ်ပေးရလေ့ရှိသည်။ ဖောက်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်ဖြစ်ဖြစ် တစ်တက်စားလည်း ဒီကြက်သွန်ပဲမို့ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ရင်းနှီးပြီး ငွေရှာသည့်အလုပ်ကို မသောင်းစိန် ကြာလေပျော်မွေ့လာလေလေ ဖြစ်ခဲ့ရပေသည်။ စိုးယုမော်ပင် လင်တော်မောင်ရှိနေ၍ ကိုယ်ရှိန်သတ်နေရခြင်းဖြစ်ရာ မသောင်းစိန် တစ်ယောက်တည်း ငပြည့်တို့ ရဲ့ သီရိဂေဟာငယ်လေးထဲမှာ စိတ်ထင်တိုင်းကြဲခွင့်ရနေပေသည်။

အခန်းတစ်ခန်းသာရှိသော အိမ်ကလေးထဲမှာ ကွပ်ပျစ်တစ်လုံးရှိပြီး ယောက်ျားသုံးယောက် မိန်းမတစ်ယောက် ထိုင်နေသည်။ အရက်နံ့ဆေးလိပ်နံ့ တထောင်းထောင်းထပြီး မသောင်းစိန်က ငပြည့်နှင့် ကိုဘကောင်း တခြားအမျိုးသားတစ်ယောက်ဖြစ်သော မှတ်ကြီးဆိုသူ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားညိုညို ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ တက်တူးခေါ် ဆေးမင်ကြောင်အပြည့်ထိုးထားသည့် အသက် ၄၅ နှစ်အရွယ် လူညိုထွားကြီးတို့ကို အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် မှန်မှန်ကြီးငှဲ့ထည့်ကာ သူတို့နဘေးမှာ ကျိုးနွံစွာပင် ဝတ်ဖြည့်ပေးနေရလေသည်။ ငပြည့်လည်း သောက်တတ်စားတတ်နေပြီ။ ကြက်ခြံအလုပ်သိမ်းပြီဆိုတာနှင့် ကိုဘကောင်းအတွက် အရက်တွေသွားဝယ်လာပြီး လူတစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် (သူတို့အတွက် အချဉ်တစ်ကောင်ကောင်) ရှာလာခဲ့တတ်ပါသည်။ ဒီကိစ္စကို သူအတော်ကလေး ကျွမ်းကျင်နေပြီ။

ဒီနေ့ လိုက်ပါလာသူက အချဉ်မဟုတ် ကိုဘကောင်းနှင့်ရင်းနှီးသော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မကောင်းတာလုပ်သည့်ဖက်မှာ ဆရာကြီးအဆင့်လို့တောင် ပြောလို့ရသည်။ အလုပ်စုံလုပ်ကာ ငွေရွှင်သလောက် အဆက်အသွယ်လည်း ပေါသူဖြစ်သည်။ မသောင်းစိန်အတွက် အခြေအနေကောင်းကို ဖန်တီးပေးနိုင်မည့်သူဆိုပြီး အစောကြီး ကတည်းကပင် ကိုဘကောင်းက ငပြည့်ကို သူ့ဆီကို ဝင်လုံးခိုင်းထားခဲ့သည်။ ငပြည့်လည်း ဒါမျိုး နောကြေနေသူမို့ သူ့ကို ကျလောက်အောင်ပြောပြီး အိမ်အရောက်ပင့်ခေါ်လာခဲ့ကာ မသောင်းစိန်နှင့် စိတ်တိုင်းကျ လွှတ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မှတ်ကြီးလည်း စောစောစီးစီး ခရီးရောက်မဆိုက်ပင် မသောင်းစိန်၏ကာမကို တစ်ချီအပြည့်အဝရယူ၍ အားပါးတရပျော်ပါးခဲ့ပြီး အမောဖြေအနားယူရင်း စားလိုက်သောက်လိုက်နှင့် ဆက်ရက်မင်းစည်းစိမ် ခံစားနေခြင်းဖြစ်သည်။

"ငပြည့် မင်း စိတ်ကြိုက်ဆော်နော် အားမနာနဲ့ မှတ်ကြီးက ငါ့သူငယ်ချင်းအရင်းခေါက်ခေါက် ပြောမနာဆိုမနာ ဆဲမနာတွေ စော်အတူချဖက်တွေပဲ "

"သောက်ပါတယ်ဗျ ကိုကြီးကောင်း ရ ကိုမှတ်လုပ်တာ ကြည့်ချင်သေးလို့ ဟဲဟဲ မမစိန် ကျွန်တော့်မဆဲနဲ့နော် "

"ဆဲမှာပဲ နင်အလုပ်ကောင်းလို့  ဒီမှာ လမ်းတောင်ကောင်းကောင်းလျှောက်နိုင်ဦးမလားမသိဘူး "

"ငပြည့် ဒီအလှည့် မင်း စလိုက်ကွာ ဘကောင်းနဲ့ငါ ဆက်သောက်ထားလိုက်မယ် "

"တကယ်နော် ကိုမှတ် "

"အေး လုပ်ပါ ငါချည်းပဲ ဆိုရင်လည်း မင်းမမစိန် အသက်ကလေးတောင် ဖြောင့်ဖြောင့်ရှူချိန်ရမှာမဟုတ်ဘူး ဟား ဟား ဟားး "

"ကိုကြီးနော် ဟင်းး ကလေးကို သူပဲ မြှောက်ပေးနေ ဟွင်းး "

မသောင်းစိန် ခပ်ညုညုကလေးပြောသည်။ ငပြည့် တင်းနေချိန်ဖြစ်၍ အားနာမနေနိုင်တော့။ စောစောက မှတ်ကြီးဂေါ်လီလီးနှင့် ထင်တိုင်းကြဲနေချိန်မှာ မသောင်းစိန် မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ဖြစ်ကာ အိုးအိုးအင့်အင့် ညည်းတွားဟစ်အော်နေတာမြင်ရကတည်းက သူပါ ရောယောင်ပြီး လိုးချင်စိတ်ပေါက်နေပေသည်။

ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် ငပြည့်လီးတောင်နေပြီ။

မသောင်းစိန်အနားကို ဘာမပြောညာမပြောကပ်သွားပြီး "လာ အစ်မ စိန် " ဟုဆိုပြီး သူမလက်ကိုဆွဲကာ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကို အသာတွန်းလှဲချလိုက်ပါသည်။

"ကိုမှတ်က သဘောကောင်းတယ်ဗျ ကျွန်တော်လည်း ခု တော်တော်တင်းနေပြီ အစ်မကိုယ်တိုင် အကြောလျှော့ပေးမှ ဖြစ်တော့မယ် "

ငပြည့်ပြောပြီး မသောင်းစိန်၏ခါးအောက်ပိုင်းမှ ထမီကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ မသောင်းစိန် အလစ်အငိုက် ခံလိုက်ရ၍ ထမီကခါးအထက်ကို လန်တက်သွားကာ သူမ၏အမွှေးအမြှင်များ ထူထပ်စွာ ဝန်းရံပေါက်ရောက် လို့နေသော ဖားခုံညင်းနှင့်သဏ္ဍာန်တူသည့် ပိပိတစ်ခုလုံး မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

"ငပြည့် နင် နင်နော် အစကနဲ့မတူဘူး ခု တော်တော်ကဲ ဟင်းးး ဟင်းးး … "

မသောင်းစိန် မူတူတူကလေးလုပ်လိုက်ပေမယ့် ငပြည့်ကိုယ်လုံးကိုတော့ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် အသင့်ပင် ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါသည်။ ဒီကောင်လေးကိုတော့ သူမမေတ္တာရှိလှသည်။ မောင်ဆိုးလေး တစ်ယောက်လို အချစ်ပိုရသူလည်း ဖြစ်ပါသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်စုပ်နမ်း၍ ကိုင်ကြတွယ်ကြ ဖျစ်နယ်ပေနေမိကြရင်း ငပြည့် သူမပေါင်ကြားထဲကိုလက်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်လျှို၍ နှိုက်ကိုင်ကာ အင်္ဂါဇပ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးကို ဖွဖွရွရွ ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးနေတာကို အသာငြိမ်ခံနေမိသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း အလိုက်သင့် ကော့ကာကော့ကာ ပေးမိလေသည်။ ငပြည့်အောက်ကို တဖြည်းဖြည်း လျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို နမ်းသည်။ အကွဲကြောင်းကို လျှာနှင့်လိုက်လံယက်သပ်၍ စောက်စိချွန်တက်တက် အသားထစ်ကလေးကို သကြားလုံးစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်၍ငုံ၍ ပေးနေလေသည်။

စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လက်ထည့်နှိုက်စမ်းကာ ဘယ်ညာလှည့်ပတ် ထိုးမွှေဆောင့်သွင်းပေးလေရာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များ မထိန်းနိုင်အောင် စီးယိုကျလာရလေသည်။ ငပြည့်အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။ နေ့စဉ်နှင့်အမျှ စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလာခဲ့သူဖြစ်၍ စောက်ပတ်ယက်ခြင်း အမှုကို ယဉ်ပါးလွန်းနေပြီး မိန်းမတစ်ယောက်၏ကာမစိတ်နိုးထအောင် နှူးဆွပေးရသည့်အလုပ်မှာ သူ့အတွက် အလွယ်ကူဆုံးနှင့် အပိုင်နိုင်အကျွမ်းကျင်ဆုံး အလုပ်တစ်ခုလိုပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

မသောင်းစိန် ကြာကြာတင်းမခံနိုင်တော့ပြီ။ ငပြည့်ကို စောက်ပတ်ယက်တာရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကိုယ်တိုင်ပင် ငပြည့်လီးကို တစ်လှည့်ပြန်လည်၍ ကုန်းစုပ်ပေးမိသောအဆင့်ကို ရောက်ရှိခဲ့ရတော့၏။ လီးချောင်းတုတ်တုတ် မာတောင်နေသော လိင်ချောင်းတစ်ချောင်းလုံးကို စိတ်လိုလက်ရ အားပါးတရပင် ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် မှုတ်လိုက်လုပ်ပေးရင်း လီးအပြတ်တောင်လာတွေ့လိုက်ရ၍ ငပြည့်ကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ချင်ချင်းလက်ငင်းလီးထည့်သွင်းကာ စိတ်ရှိသဘောရှိလိုးဆောင့်ပေးဖို့ အခွင့်ပေးလိုက်ရလေသည်။

ကိုဘကောင်းနှင့်မှတ်ကြီးလည်း အရက်သောက်နေရာက ငပြည့်က သူမကို လိုးဖို့ပြင်ဆင်နေပုံကို အသေအချာအရသာခံပြီး ကြည့်နေကြလေသည်။ ငပြည့် သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်စေလိုက်ကာ သူ့လဒစ်ထိပ်လုံးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့၍ တစ်ချက်တည်း ဖိဆောင့်လိုးချ လိုက်ပါသည်။ ငပြည့်လီးက စွိဇွပ်ကနဲ မသောင်းစိန်၏ စောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ကြပ်စွာ တိုးဝင်သွားလေသည်။ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးသည်။ အားရှိသလောက် ဇယ်ဆက်သလိုဖိဆောင့်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မသောင်းစိန်လည်း လိုးချက်ကပြင်းထန်အားပါလွန်းလှသည့် ငပြည့်၏ လိုးနိုင်စွမ်းကို စိတ်တိုင်းကျခဲ့ရပြီး အောက်ကနေ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို သူ့ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ပင့်ကာကြွကာ ထိုးမြှောက် ညှောင့်ဆောင့်ရင်းဖြင့် နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီပင် အချစ်နိဗ္ပာန်ဘုံစခန်းကို ပြိုင်တူကူးခတ်မျောပါ နေမိကြတော့၏။

"အား ဆောင့်ဆောင့် ကိုပြည့် အား အ ကျွတ်ကျွတ် အရှီး ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ငပြည့်ရယ် လိုးစမ်း တအားလိုး မြန်မြန်လိုးစမ်းပါကွယ် အင့်အိ အိ အင့် အင်းး "

"စွပ် ဖွပ် ဗလပ် ဘုတ်ဘတ် ဖျပ် စွတ် ဘွတ် ဗွပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ်  "

"မ မစိန် ကောင်း ကောင်းလား ဖင်ကို ကော့ ကော့ပေးလေ အား မစိန် စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတာပဲဗျာ ဟင်း ဟင်း "

"ငပြည့် လိုး လိုး မ မ ကောင်း နေပြီ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ် လိုး အ အာ့အား အင့်အင့် အမယ်လေး လိုးတတ်လိုက်တာ ငါ့မောင်ရယ် မမ မင်းကို သိပ်ချစ်သွားပြီကွယ်  တကယ်ပဲ အင့် ဟင့် ဟင့် "

မသောင်းစိန် အပြောချိုချိုကလေးများက ငပြည့်၏လိုးချင်စိတ်ကို ပို၍ပင် မီးစာမြှင့်တင် အားပေးအားမြှောက် ပြုလိုက်ဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရကာ ငပြည့်လည်း အသည်းအသန် အားသွန်၍ ရှိသမျှ အားအင်တွေ အကုန်စိုက်ထုတ်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲပစ်လိုက်လေတော့၏။ မိနစ်အနည်းငယ်ခန့်အကြာမှာပင် မသောင်းစိန်လီးစုပ်နှိုးဆွပေးထားသောအခံဖြင့် ရာဂဆင်ရိုင်း မုန်အကြွကြီးကြွကာ ရမ္မက်သည်းထန်လို့နေပြီ ဖြစ်သော ငပြည့်ခမျာလည်း ပထမအချီလိုးရတာကတစ်ကြောင်း မသောင်းစိန်စောက်ပတ်အတွေ့က ထူးလွန်းနေတာကတစ်ကြောင်းမို့ သုက်ကို ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ လရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရလေတော့၏။ မသောင်းစိန်လည်း ငပြည့်မပြီးခင်ကပင် စောက်ရည်ထွက်ကျခဲ့ပြီး တစ်ချီဂိတ်ဆုံးရောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်၍ အချိန်မီရုံကလေးလို့ပင် ဆိုရမည်။

ငပြည့် လီးကို ချွတ်လိုက်ရာ မသောင်းစိန်လည်း ပေကျံနေသောလရည်နှင့်စောက်ရည်များကို သူမထမီစကလေးနှင့် အမြန်ပင် လိုက်လံသုတ်သင်ပစ်လိုက်ရသည်။ ငပြည့်လိုးပြီးသားစောက်ဖုတ်ကို ကိုမှတ်ကြီး မှုတ်ပင်မှုတ်မနေတော့ဘဲ အရက်ဝိုင်းကနေထလာပြီး ဘာမပြောညာမပြောနှင့်တက်လိုးသည်။ တကယ်စိတ်ကြီးသူလည်း ဖြစ်သည်။ ဂေါ်လီလုံးတွေ လေးငါးခြောက်လုံးမက ထည့်ထားသောလီးဖြစ်၍ မသောင်းစိန်စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တစ်ဆို့ကြပ်သိပ်နေသော သူ့လီးငပဲကြီးက လီးကိုယ်ထည်က အဖုအကြိတ်အလုံးတွေ တလိမ့်လိမ့်နှင့်နေကာ စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံအသားနုကလေးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်ထိတွေ့ပြီး မသောင်းစိန်လည်း အရုန်းခက်ကာ မလူးသာမလွန့်သာ အီဆိမ့်နေအောင် ဝေဒနာခံစားလိုက်ရလေသည်။ ရမ္မက်တဏှာလည်း အထူးပင် ထလာကြွလာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

ကိုမှတ်ကြီး အချိန်တော်တော်ကြာအောင် လိုးနိုင်သူဖြစ်သည်။ လီးကို အပေါ်စီးကနေ လီးအောက်စိုက်လိုးလိုက် မသောင်းစိန်ပေါင်တန်ကြီးတစ်ဖက်ကိုပိုက်ရင်း ဘေးတစ်စောင်းလိုးလိုက် အောက်မှနေ၍ လီးကို အထက်သို့ပင့်ကော်ပြီး မသောင်းစိန်၏အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ပင့်မကိုင်၍ အားပါးတရ အိုးပင့်လိုးလိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် သူလိုးတာကြည့်ပြီး ငပြည့်လည်း လီးပြန်တောင်လာရကာ သူ့လီးကိုသူ လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေရသည်။

ကိုဘသောင်းလည်း အရက်တစ်ကျိုက်မော့ချလိုက်ရာက ကိုမှတ်ကြီးလိုးပုံကြည့်၍ သူလည်းလီးကို အသင့်ပြင် ထားလိုက်ပြီး မှတ်ကြီးလိုးပြီးသည်နှင့် သူတစ်လှည့်ဝင်လိုးမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပုံရပါသည်။ မှတ်ကြီးလည်း မသောင်းစိန်ကို အားရှိပါးရှိ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလိုးရင်း ကြာလာတော့ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းပြီး သူမကိုယ်လုံးကိုတစ်ဖက်သို့လှည့်စေ၍ ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ ခြေလက်လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ခွေးကုန်းကုန်းခိုင်းပြီး သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲ ဂေါ်လီလီးကြီးထည့်သွင်းကာ စိတ်ထင်သလို ဆက်လိုးပေးနေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ် နာရီဝက်နီးနီးလောက်လိုးပြီး လရည်ထွက်ကာနီးအချိန်မှာ မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ထဲကသူ့လီးကို ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး လီးကို မသောင်းစိန်၏ပါးစပ်နား သွားရောက် တေ့ပေးလိုက်ကာ လီးစုပ်ခိုင်း၍ သူမပါးစပ်ထဲမှာပင် လရည်တွေကို အကုန်သွန်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

မှတ်ကြီးနောက်မှာ ကိုဘကောင်း ခွေးကုန်း တစ်ချီထပ်လိုးသည်။

သုံးယောက်စလုံး သူမကို အနားမပေးစတမ်း သုံးချီတိတိ တက်လိုးကြခြင်းဖြစ်၍ မသောင်းစိန် စကားဟဟပင် မပြောနိုင်ရှာတော့ချေ။ အထူးသဖြင့် ကိုမှတ်နှင့်ကိုဘသောင်းလီးနှစ်ချောင်းနှင့်အတွေ့မှာ မသောင်းစိန်လည်း မျက်ဖြူပင်ဆိုက်လောက်အောင်ပင် ဧရာမလီးကြီးများရဲ့အရသာကို တနင့်တပိုးကြီးခံစားခဲ့ရသဖြင့် အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အတော်ကလေးမာန်တင်းပြီး အောင့်အည်းသည်းခံ၍ အလိုးခံနေရကာ တစ်ယောက်တည်း မရှူနိုင်မကယ်နိုင် ဖြစ်နေရလေတော့သည်။

လိုးပွဲကြီးက မထင်မှတ်ဘဲ မြိုင်ဆိုင်၍နေသည်။ ကိုဘကောင်းလည်း အရက်ကိုရေချိန်ကိုက်အောင် သောက်ထားပြီး ဖြစ်၍ ဒီည သူမကို လိုးရာမှာ ခါတိုင်းညတွေထက်ပိုပြီး ဖီလင်လာကာ အသက်ပါလွန်းနေသည်။ သူ့လီးကြီးက တော်တော်လေးကို မဆန့်မပြဲကြီးသော လဒစ်ပြဲကြီးဖြစ်လေရာ သီဟိုဠ်သီးဆုပ်ပုံသဏ္ဍာန် လဒစ်ထိပ်လုံးထက်လီးကိုယ်ထည်ကြီးက လေးဆလောက်ပိုကြီးနေသဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းအဝမှာ တော်ရုံနှင့်မဝင်နိူင်ဘဲ တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်နေရကာ တော်တော်လေးအားစိုက်ဖိသွင်းမှသာ အထဲမဝင်ချင့်ဝင်ချင်နှင့် လီးက အဝမှာတွန့်ခေါက်ထောက်ကန်ပြီး အထဲကို ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့် တိုးဝင်သွားနိုင်လေသည်။ 

ကြီးမားလှသော ဆီလီကွန်လီးကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ အပျိုပါကင်ဆိုလျှင် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်ပြီး  ဆယ်လေးငါးချက် ချုပ်ရမည်မှာကျိန်းသေသလောက်ပင်ဖြစ်သည်။ မသောင်းစိန် ဖင်ကုန်းကာ လေးဘက်ကျကျ ဖင်ကို အထက်ကိုငေါ့ထောင်ပြီး ကော့ပျံနေအောင် ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ဖြဲကားပေးထား၍ သူမစောက်ခေါင်းအဝက အတော်ကလေးကို ရှုမြင်လို့မကောင်းအောင် ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်နေပေရာ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာတောင်မှ ကိုဘကောင်းလီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ အဆင်ပြေပြေရှောရှောရှူရှူဝင်ရောက်နိုင်အောင် ကြိုးစားအားစိုက်၍ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေရသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်လည်း ခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းလှပါပေသည်။ 

ကိုဘကောင်း အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် စက်သေနတ်ပစ်သလို အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးချနေတာမို့ မသောင်းစိန်ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ခေါင်းအုံးထက်မှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချ မျက်နှာအပ်၍ သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက် တုန်ကနဲတုန်ကနဲလှုပ်ယမ်းခါသွားလောက်အောင်ပင် တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေလုမတတ် ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေရလေသည်။

လိုးချိန်ကလည်း တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမြင့်လာသည်။ မသောင်းစိန် လီးကြီးကြီးနှင့် အဆော်ခံပြီး စောက်ရည်အလီလီ ထွက်ရလွန်းသဖြင့် ကိုမှတ်ကြီးနှင့်ဘယ်နှစ်ချီ ကိုဘကောင်းနှင့် ဘယ်နှစ်လီ ပြီးရသည် ဆိုသည်ကို မမှတ်မိတော့သလောက်ဖြစ်နေရသည်။ ကိုဘကောင်းလည်း နောက်ဆုံးပိတ် အိတ်နှင့်လွယ် ဆိုသည့်သဘောမျိုးနှင့် အချက်လေးဆယ်မက မျက်စိစုံမှိတ် အံကြိတ်ပြီး ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ချလိုက်ရာ သူ့လီးထိပ်မှပူကနဲပူကနဲဖြစ်သွားပြီး လရည်ပျစ်ပျစ်တွေကို မသောင်းစိန်စောက်ခေါင်း ထဲမှတစ်ဆင့် သားအိမ်ထိအရောက် တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ရလေတော့၏။ မသောင်းစိန်လည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်မှန်းမသိ စောက်ရည်များတဖျစ်ဖျစ်ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားရသည်။

ထိုစဉ် အပြင်ဖက်မှနေ၍ မိန်းမအသံတစ်သံနှင့် …

"ငပြည့် ငပြည့် တံခါးဖွင့်စမ်း "

ဆိုပြီး အခန်းဝကနေ ခပ်အုပ်အုပ်လှမ်းခေါ်လိုက်သံကြားရ၍ ငပြည့်လည်း သူတို့အလုပ်ရှင်မမ စိုးယုမော်ပဲ ဖြစ်ရမည်ဟု တွေးပြီး တံခါးကို အလျင်အမြန်ထဖွင့်ပေးလိုက်လေရာ သူ ထင်မှတ်သည့်အတိုင်း မမစိုးကို အခန်းဝမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သားရှိနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

စိုးယုမော် ဘာမပြောညာမပြော အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။

...................................................................................

အခန်းထဲမှာ ကာမပွဲဆင်နွှဲပြီးစ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် တိုးလို့တန်းလန်းဖြစ်နေကြသော မသောင်းစိန်နှင့် ကိုဘကောင်းတို့ အတွဲကို ကွပ်ပျစ်အထက်မှာ နှစ်ယောက်ယှဉ်တွဲ၍တွေ့လိုက်ရပြီး ငပြည့်နှင့်အခြား သူမတစ်ခါမှမတွေ့မြင်ဖူးသော အမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်ကိုပါ အရက်ထိုင်သောက်ရင်း ဇိမ်ကျနေကြတာ တွေ့လိုက်ရ၍ စိုးယုမော်တစ်ယောက် အခန်းထဲကအခြေအနေကို ရုတ်ခြည်း အကဲခတ်မိသွားရသည်။

"မမ လာ ထိုင်ပါ မမ ကိုကျော်ထူးရော အိမ်မှာ မရှိဘူးလား "

ငပြည့် စကားရောသောဖောသောပြောပြီး ထိုင်စရာနေရာပြင်ပေးလိုက်သည်။

"အင်း မင်းအစ်ကို ဒီည နေပြည်တော်တက်ဖို့ ရှိတာနဲ့ စောစောကပဲ အိမ်ကထွက်သွားတယ် သုံးလေးရက်လောက် ဟိုမှာ နေရမယ်ထင်တယ် မမလည်းပျင်းလို့ ဒီကို လာခဲ့တာ "

စိုးယုမော် ပြောပြီး ခပ်တည်တည်ပင် ငပြည့်အနားမှာထိုင်ချလိုက်သည်။ ငပြည့် သတင်းကောင်းကြားရ၍ စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာသွားသည်။

မသောင်းစိန်က ကိုဘကောင်းရင်ခွင်ထဲမှာ မှိန်းလျက်ရှိရာကနေ လူးလဲရုန်းထွက်လိုက်ပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်က အသာဆင်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်းနေသဖြင့် သူမပုံစံကဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိနေကာ တင်ရင်ခါး အချိုးကျလှစွာဖြင့် ကိုယ်ဟန်ပြမယ်လေးတစ်ယောက်လို စိုးယုမော်ရှိရာဆီကို တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လှမ်း လာလေသည်။ သူမခြေလှမ်းတွေ အနည်းငယ်ကွတတဖြစ်နေသည်ဟုလည်း စိုးယုမော်စိတ်က ထင်မိသွားသည်။

"ကျွန်မက မမစိန်တစ်ယောက်တည်း သူတို့နဲ့ ရှိနေမယ် မှတ်တာ …ခုက လူစုံနေကြတာကိုး … "

အနားရောက်မှ ထမီတစ်ထည်ကောက်စွပ်ကာ ထမီရင်လျားဝတ်နေသော မသောင်းစိန်တင်ပါးအိအိကြီးကို လက်နှင့်အသာပုတ်ကာ စိုးယုမော်ပြောလိုက်သည်။

စိုးယုမော်မျက်လုံးအကြည့်များက ထမီရင်လျားမလုံမလဲဖြစ်ကာနေသော မသောင်းစိန်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးဗလာကျင်းလျက် လီးတန်းလန်းနှင့်ရှိနေသည့် ကိုဘကောင်းကိုတစ်လှည့် သူမနဘေး တစ်ယောက်အကျော်မှာထိုင်ကာ အရက်သောက်လျက်ရှိသည့် ကိုမှတ်ကြီးအားတစ်လှည့် ဝေ့ဝိုက်၍ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။

အထူးသဖြင့် ကိုဘကောင်းလီးကြီးမှာ သူမစိတ်ကို အထူးတလည် ဆွဲဆောင်လို့နေပြီး သာမန်ထက်ကို ပို၍ထူးခြားနေသည်ဟု မြင်မိလေသည်။ ကိုဘကောင်း ဒီအိမ်ကို စရောက်သည့်နေ့ကတည်းက သူမနှင့်တစ်ခါမှ တွေ့ခွင့်မကြုံသေးချေ။ ကိုဘသောင်း သူမကိုလိုးချင်စိတ်ရှိသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း အခြေအနေပေါ် မူတည်၍ လှုပ်ရှားဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ငပြည့်နှင့်ကျတော့ အကြောင်းသိအတွင်းလူဖြစ်နေပြီမို့ သူမရော မသောင်းစိန်ပါ သူ့ကို လိုအပ်သလို အခန်းထဲသို့ တံခါးမရှိဓားမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာခွင့်ပြုထားကြပါသည်။

"ကိုဘကောင်း သူငယ်ချင်းပါ ကိုမှတ်ကြီးတဲ့ … "

"အော ဟုတ် ကဲ့ ကျွန်မ မစိုးပါ "

အထာသိသော မသောင်းစိန်က မှတ်ကြီးဖက်ကိုမေးငေါ့၍ ပြောပြလိုက်ပြီး သူမကိုပါ တစ်ဆက်တည်း မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။ စိုးယုမော်မြင်သာအောင်ဆိုပြီး သူမလက်ကလေးကိုလည်း ဝိုင်း၍ပြလိုက်သေးသည်။ အဓိပ္ပါယ်က ရှင်းနေသည်။ သူမအတွက် ခွင်ပဲဆိုတာ မသောင်းစိန်ကအထာနှင့် လက်ဟန်ခြေဟန်ပြ၍ ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ စိုးယုမော်ကနပ်ပြီးသား ဤမျှအထိရှင်းပြနေစရာပင် မလိုပါချေ။

"မစိန်က ဒီမှာလာ အဆင်ပြေနေတယ်ပေါ့လေ ဟုတ်လား "

"ဘာလဲ စိုးရော ဒီနေ့ည အခြေအနေပေးသားပဲ မဟုတ်လား ဟင်းဟင်း ဘယ့်နှယ်လဲ "

"အို မစိန်ကလည်း စိုး နည်းနည်းသောက်ပြီး ပြန်မှာ ကိုယ့်ဖာသာဆက်ကလိုက် ပြီးရော စစ်ကူလိုလို့လား အဟင်းဟင်း "

သူမတို့နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်ပြောဆိုနေတာ နားထောင်ရင်း ကိုဘကောင်း ငပြည့်နှင့်မှတ်ကြီးတို့ သုံးယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြရာက မှတ်ကြီး ကိုဘကောင်းကို ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်း သူ့ဂျာကင်အင်္ကျီအိတ်ကပ်ထဲက ငါးထောင်တန်ငွေစက္ကူ တစ်ထပ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကိုဘကောင်းလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရာ ကိုဘကောင်းလည်း ငပြည့်ကို အသာလက်ကုပ်၍ တာဝန်လွှဲချလိုက်သည်။

ငပြည့် ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ပြီး မစိုးအနားကို ကပ်လာသည်။

"မမ ဒီည အချိန်မရနိုင်ဘူးလား … ကိုမှတ်က မမစိန်နဲ့မမရောအတွက် သူ ယူလာတဲ့အထဲက ထပ်ပေးတာ ဒီမှာပါ မမစိုး … "

ငွေကိုမြင်တော့ စိုးယုမော် မျက်နှာကလေး ဝင်းလက်သွားသည်။ ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုပြီး စိုးယုမော် လေသံအေးအေးနှင့်ပင် …

"တကယ်လား ငပြည့် … နင့်လူကိုမေးဦး …သေချာရဲ့လား လို့ "

"အသေအချာပါ …  စိုး … အဲ မ စိုးရဲ့ …စောစောကတော့ မသောင်းစိန်တစ်ယောက်တည်းမို့ … သူ့ကို ကြိုပေးပြီးသားပဲ မစိုးကသာ … စိတ်ဝင်စားမယ်ဆိုရင် … "

မှတ်ကြီးက ကြားဖြတ်ပြီး ဝင်ပြောလိုက်ရာ …

"ကဲ ငပြည့် … မမကို တစ်ခွက်ပေး မင်းအရက်ကော … ကျန်သေးလား"

ဆိုပြီး …

စိုးယုမော် ငပြည့်ဆီက အရက်တစ်ခွက်တောင်းပြီး ကောက်မော့ချလိုက်သည်။  မီးတောက်အရက်က ရင်ထဲကိုပူကနဲ ဖြစ်သွားစေပြီး စိုးယုမော် ဟားကနဲ လေတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်ကာ မှတ်ကြီးဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"ကျွန်မက ဒီည အေးဆေးပါ အချိန်လည်း ရပါတယ် ရှင်ကျွန်မကို တကယ်သဘောကျမကျပြောပါဦး "

.............................................................................................

မှတ်ကြီး သူမအနားကို တိုးကပ်လာသည်။ စိုးယုမော်နှင့်နီးနီးကပ်ကပ် မျက်နှာချင်းထိလုမတတ် အသေအချာပင် စူးစိုက်၍ ကြည့်လိုက်ရာက သူ့လက်တစ်ဖက်က စိုးယုမော်လက်တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာပြီး …

"ဘယ်လိုပြောလိုက်ပါလိမ့် ဒီလောက်လှတဲ့ နတ်သမီးကလေးကိုမှ စိတ်မဝင်စားရင် မှတ်ကြီးဆိုတဲ့ကောင် နွားလုံးလုံးဖြစ်ရောပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"ဟင်း ပိုပြီ …  ကျွန်မက တကယ်ရော လှလို့လား မသောင်းစိန်ရော ရှင့်အကြိုက် ရှင်တို့ ကိုဘသောင်းတို့ဆိုဒ် တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးပဲ မဟုတ်လား လို့  … အဟင်း … ဟင်း ဟင်း "

"အိုးးး … ဒါ ဒါ က တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ လို့ ဆိုရမှာပေါ့ နှစ်ယောက်စလုံးက ရေဆေးငါးကြီးတွေလို ဆူဆူဖြိုးဖြိုး တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးတွေ ဆိုတော့ … စားချင်စရာကြီးဖြစ်နေတာတော့ အမှန်ပဲလေ ဟဲ ဟဲဟဲ "

"ကဲပါ … စကားတတ်တိုင်းအပိုတွေ ပြောမနေနဲ့ …  ကျွန်မတို့ … နည်းနည်းဖြစ်ဖြစ်တော့ သောက်လိုက်ကြဦးစို့ …ကျွန်မက ခုမှရောက်တာ ရှင်တို့ပဲ အရင်စလိုက်ကြဦး … မစိန်တစ်ယောက်လုံး အရှိန်က တော်တော် ရနေလောက်ပြီ "

မသောင်းစိန်ဖက်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး နောက်လိုက်တော့ မသောင်းစိန်ဆတ်ဆတ်ထိမခံဖြစ်သွားရပြီး …

"ဟင်း ဟင်း … မစိုး နော် … ဒီမှာ လူတစ်ယောက်လုံး သူတို့လုပ်တာနဲ့ ချဉ်ဖတ်တောင်ဖြစ်ချင်နေပြီ လူကိုချည်း နင်းကန် တွန်းလွှတ်မနေနဲ့ … က်ုယ့် အလှည့်ကျ မနွဲ့စတမ်း … နော့ … ဒါပဲ … ဟင်း ဟင်းဟင်း "

စကားလည်းပြောရင်း အားလုံး အရက်တစ်ခွက်စီ မော့သောက်ကြသည်။ ငပြည့် အမြည်းပန်းကန်ကို စိုးယုမော်တို့ဖက်ကို ထိုးပေးလိုက်ရင်း အရက်ကိုလည်း မပြတ်ငှဲ့ပေးနေရလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း သောက်ကောင်းကောင်းနှင့် လေးငါးခွက်မက လူတစ်ကိုယ်လုံးထူပူလာသည်အထိ ခွက်ကြမ်းမော့ကာ အမြည်းမယူ ဘာမယူဘဲ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်ဆက်တိုက် သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ခပ်မြန်မြန်မူးလေ ကောင်းလေပဲ မဟုတ်လား။ လူမှန်းမသိအောင်မူးလေ သတိလက်လွတ်ဖြစ်လေ အရှက်နဲ့သိက္ခာကို ငဲ့ကွက်နေစရာမလိုတော့ဘဲ အရာအားလုံး မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်ပေါ်လာသောအခြေအနေနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် နေထိုင်ကျင့်ကြံနိုင်မည်ပဲ မဟုတ်ပါလား။

ကိုဘသောင်းလည်း စိုးယုမော်ကို မှတ်ကြီးလက်ထဲ ထည့်ပေးနိုင်ပြီမို့ စိတ်အေးလက်အေးဖြစ်ကာ သာသာယာယာပင် မသောင်းစိန်ခါးကိုဖက်၍ ခနော်နီခနော်နဲ့ ကွပ်ပျစ်ကလေးဆီကို နောက်တစ်ကြိမ် ဆွဲခေါ်လာခဲ့ပြန်ပါသည်။

"အံမယ် ကိုကြီးသောင်း နော် လူကို အခွင့်အရေးရတယ်ဆိုတာနဲ့ ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"ချစ် ချစ်လို့ … ချစ်လွန်းလို့ပါ  မစိန်ရယ် "

"အမယ်လေ့လေး ကဲနေလိုက်ကြတာ …ဟွင်း  နိုင်ကိုမနိုင်ဘူး တကတဲမှပဲ  …မပြောလိုက်ချင်ဘူး "

မသောင်းစိန် သူဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါခဲ့မိသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ဇာတ်လမ်းက စလေပြီ။ မသောင်းစိန်၏ကိုယ်ပေါ်မှ ရင်လျားထမီကလေး ကျွတ်ကျသွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ထမီတစ်ကွင်းလုံး ပုံ၍သွားသည်။

"အိုးး အို့ … အင့်ဟင့် … ဟင့် ဟင့် လွှတ်လွှတ်ပါ ကို ဘကောင်းရယ် အသက်ရှူကြပ် ကြပ်လိုက်တာ နော် "

မှတ်ကြီးလည်း တစ်စခန်းထလာသည်။ စိုးယုမော်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး …

"ကဲ မစိုး … ဒီဖက်လှည့်ပါဦး "

ဆိုပြီး စိုးယုမော်၏နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်ကို အမိအရနမ်းစုပ်၍ သူမပေါင်ခွကြားထဲကို သူ့လက်တစ်ဖက်က တိုးဝင်လို့ လာပါသည်။ ပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းအတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလက်စောင်းတိုက်၍ ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးလိုက်ရာ စိုးယုမော် တကျွတ်ကျွတ်ညည်းရင်း ကော့တွန့်တက်သွားရလေ၏။

"အင့် အ ကျွတ် ကျွတ် … ရှင်ကြီး ကလဲ  … လောလိုက်ထှာနော် … သိပ် ဆန္ဒစောတာပဲ ဟင့် …ဟင့် ဟင့် "

"ချစ်ချင်ပြီကွာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးကို … ဟင်း ဟင်း "

"မ … မ ချစ်နဲ့ ရှင့် … ရှင့်ကို …ကြောက်တယ် "

"ဘာဖြစ်လို့ "

"အိုးး သိဘူး … ကြောက်တာက ကြောက်တာပေါ့လို့ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ လူကြီးကိုက … အ ဟင့် ဟင့် "

စိုးယုမော် မူရကီသွန်ကျီလုပ်ရင်း ရုန်းမလိုတွန့်မလိုပုံစံနှင့်ကနွဲ့ကလျကလေး လုပ်နေသည်။ တီသည်။ ပြီသည်။ ပလီသည်။ ချွဲသည်။ နော့သည်။

သည့်နောက်တွင်မတော့ … လှုပ်ရှားမှုတွေအောက်မှာ နှစ်ယောက်သား ရင်ခုန်အသက်ရှူနှုန်းတွေ ပြင်းထန်မြန်ဆန် လာခဲ့ကြသည်။  စိုးယုမော် မှတ်ကြီးနားနားကိုကပ်ပြီး မထင်မှတ်သည့် စကားတစ်ခွန်းကို ပြောလိုက်ပါသည်။

"လာ ကျွန်မတို့ အိမ်မကြီးဖက်ကိုသွားရအောင် ဟိုမှာ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး ပိုပြီးတော့လည်း လွတ်လပ်တယ် သူတို့ဖာသာ ဒီမှာ … နေချင်နေ မနေချင်ရင်လည်းလိုက်ခဲ့ ဟုတ်ပြီလား "

"နှစ်ယောက်တည်း သွားမလို့လား "

"အင်း ဘာလဲ … ကျွန်မ ရှင့်ကို ကိုက်စားမှာ ကြောက်လို့လား … ကိုက်မစားပါဘူး မပြတ် ပြတ်အောင်ကို ကိုက်ဖြတ်မှာ  သိပြီလား … ခိ ခိ ခိ … လာပါ သူတို့ နောက်မှ လိုက်လာ ကြပစေတော့ …"

"ကောင်း ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ ဟဲ ဟဲ ဟဲ "

စိုးယုမော် စကားဖြတ်ပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ မှတ်ကြီး ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ ပြန်ပြောမနေတော့ချေ။ သူ့အနေနှင့် ပြောနေစရာစကားလည်းမရှိ။ လိုလည်း မလိုအပ်တော့ပါ။ စိုးယုမော်ကဲ့သို့ ချောမောလှပ၍ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် အချိုးအဆစ်ကျကျ တောင့်တင်းစွင့်ကားလှသော မိန်းမချောချော တစ်ယောက်နှင့် တစ်ညဉ့်တာ အတူတကွအိပ်စက်ခွင့်ရသည်ဆိုတာကိုကပဲ သူ့အတွက် အတိုင်းထက်အလွန် ပြီးပြည့်စုံလို့နေပြီ လို့ ဆိုရမည်မဟုတ်ပါလား။

.................................................................................................

လင်ဖြစ်သူကျော်ထူးတစ်ယောက် မှတ်ကြီးနှင့်သူမတွေ့ဆုံဖို့ရန်အတွက် တမင်တကာ ရှောင်ပေးလိုက်သလား ဟုပင် ထင်မှတ်ရပေသည်။

နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲက နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးထက်မှာ နေရာယူလျက် တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် နိကက်ဗလာကျင်းပြီး နှစ်ယောက်သားချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ အဆုံးမဲ့မျောပါ နေမိကြပေတော့သည်။

ကြမ်းလိုက်တဲ့လူကြီး … ။ ကဲလိုက်သဲလိုက်ပုံများ ပြောမနေပါနှင့်တော့။ စိုးယုမော် တစ်ကိုယ်လုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ပင် ကြေလုမတတ်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ငပြည့်နှင့် ဆက်ဆံရတာနှင့်မတူ။ အာမက်တို့ ဇော်သိန်းတို့လူစုနှင့်လိုးရသည်နှင့်လည်း မတူ ကွဲပြားခြားနားပြီး သူလည်း တစ်ပုံစံဆိုသလိုပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်း သက်လုံကောင်းကောင်း မောင်းအားသန်သန်နှင့် စခန်းသွားနိုင်စွမ်းရှိသူပင် ဖြစ်လေသည်။

သူ့လီးပတ်ပတ်လည်မှာ ဂေါ်လီတွေ အစီအရီမြှုပ်နှံထားသဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ပေးမှုက ရာဂရမ္မက်ချဉ်ခြင်းတပ်မှုကို ပို၍ပို၍ပင် အငမ်းမရ တောင့်တမွတ်သိပ်မှုများ ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ရမ္မက်လိုအင်ကို ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ တစ်ချီထက်တစ်ချီ ပို၍ပင် ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်လာစေသလိုပင်။ စောက်ပတ်ပြဲအောင်အလိုးခံရလေ ပိုလို့ အလိုးခံလိုစိတ်ဖြစ်ရလေ ဟုပင် ဆိုရမည်။ အိပ်ခန်းထဲမှာ သုံးချီတိုင်တိုင် စောက်ပတ်မှုတ်လိုက် စုပ်လိုက်ယက်လိုက် သူမကို ဘာဂျာအပြည့်ပေးပြီး သူမကလည်း သူ့လီးကို အရှိန်မကျစေရန်အတွက် အလီလီအခါခါ ပုလွေမှုတ် စုပ်နမ်းယက်ဆွ၍ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ကာမအရသာထူးကြီးကို ရေကုန်ရေခမ်း တစ်ယောက်တစ်ပြန်လိုးရင်းဆောင့်ရင်းဖြင့် ကမ်းကုန်အောင် ခံစားလိုက်ကြသည်။ မိန်းမကျမ်းကြေလှပြီး အချိန်ဆွဲလိုးနိုင်သလောက် လိုးအားသန်သောသူ့ကို စိုးယုမော် ဒီတစ်သက်မမေ့နိုင်အောင်အထိ အရူးအမူးစွဲလန်းသွားမိသည်။

........................................................................................

မှတ်ကြီး သူမကို ဗြောင်းဆန်အောင်လိုးရင်း သူ့အလုပ်အကြောင်းကို မပြောမဖြစ်ပြောသည်။

သူကိုယ်တိုင် ဖာဘိဖွင့်ပြီး မိန်းကလေးတွေကြေးကြီးပေး၍ ခိုင်းစေထားကြောင်း ဘသောင်း၏မယားဖြစ်သူ မကျင်မြကိုယ်တိုင် သူနှင့်မကင်းဘဲ သူ့ဘိမှာ မကြာခဏလာရောက်၍ အချိန်ပိုင်းအနေနှင့် ယောက်ျားသနာ တွေရဲ့ကာမရမ္မက်ကို အခကြေးငွေယူကာ ဖျော်ဖြေပေးသူတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း မှတ်ကြီး၏မယားကြီး သန်းသန်းရီ ကျန်မယားငယ်နှစ်ယောက် ဖြစ်သည့် ခင်မေချောနှင့်ယဉ်ယဉ်ချော ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကိုလည်း မယားကြီးကဲ့သို့ပင် နေရာပေးထားပြီး မိန်းကလေးငယ်ငယ် ချောချောကလေးတွေ လိုက်လံရှာဖွေ စုဆောင်းရသည့် အလုပ်ကို တာဝန်ပေး စေခိုင်းထားကြောင်း သူတို့နှစ်ဦးစလုံးကို …… ရပ်ကွက်ရှိ ကေတီဗွီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရှင်နှင့် နားလည်မှုယူကာ အလုပ်သွင်းပေးထားပြီး ထိုနေရာမျိုးကနေတစ်ဆင့် လူသစ်တန်းချာတိတ်မလေးတွေကို စည်းရုံးခေါ်ယူပြီး နယ်စပ်တွေအထိ ရောင်းကုန်အနေနှင့် သွားရောက်ပို့ဆောင် ရောင်းချဖြစ်သည့်အကြောင်းများကို သူမကို အကုန်ရှင်းပြသည်။

အကယ်၍သာ သူမစိတ်ဝင်စားမည်ဆိုပါက မသောင်းစိန်နှင့်အတူ လာရောက်လေ့လာစေလိုသည် ဟုလည်း ပြောဆိုနားသွင်းလေသည်။

မသောင်းစိန်အနေနှင့် ကိုဘသောင်း အများကြီးဖွင့်ပြောထားခဲ့ပြီးဖြစ်၍ ဒီလို ငွေသောက်သောက်လဲရမည့် အလုပ်ကို လက်အလွှတ်ခံမှာမဟုတ်ဘဲ ဘသောင်း၏ မယားဖြစ်သူ မကျင်မြနှင့်လက်တွဲစေပြီး မကြာခင် သူတို့လှုပ်ရှားရမည့် ခွင်အသစ်တစ်ခုကို ချပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း မှတ်ကြီးအသေအချာရှင်းပြသည်။

မြေအောက်လောကနှင့်ပတ်သက်၍ သူ့လက်တံဘယ်လောက်ရှည်သလဲ ဆိုတာကို လမ်းပေါ်က ခါးတွေ (ခိုးဆိုးနှိုက်နေကျ ခါးပိုက်နှိုက်တွေကို ဆိုလိုသည်။) ထောင်ထွက်လူမိုက် ဘိန်းစားသူခိုး ဂျပိုးတွေ ဖာဆွယ်ဖာဂေါင်းနှင့် တို့ဆေးဘာညာ အသုံးပြုသည့် အယောင်ဆောင်လူလိမ်လူကောက်တွေကအစ သူနှင့်ပတ်သက်ရာပတ်သက်ကြေင်းတွေထဲက သူ့ကျေးဇူးမကင်းသည့် သူတွေကို နာမည်တွေ တန်းစီရွတ်ပြသည်။ ခွင်အမျိုးမျိုး သူမ မကြားဖူးတာ လိုက်မမီတာမျိုးလည်း ရှိပေသည်။ လိုင်းစုံသည်။ အပျိုပါကင်ရောင်းတဲ့အလုပ်တွေ ဖာဂေါင်းမိတ်ဆွေအချင်းချင်း စားခွင်အသစ် ပါကင်အသစ်ကို အလဲဖလှယ်လုပ်ပြီး ဖွင့်ရတာမျိုးတွေကို ပွဲတော်တစ်ခုကဲ့သို့ မကြာခဏဆင်နွှဲကြလေ့ရှိတာကိုလည်း သူပြောမှသာ ကြားဖူးနားဝရှိရလေသည်။

ဗဟုသုတအနေနှင့်မူ သူ့ထံမှနေ၍ များစွာ ကြားသိခဲ့ရပေသည်။ ကိုယ်မသိတာတွေ အကုန်သိလာရသည်။ ကြက်သီးထချင်စဖွယ် ကိစ္စရပ်တွေ အတော်များများ ပါဝင်ပါသည်။

"ကိုမှတ် ပြောသမျှ စိုးနားထဲမှာ အဆန်းချည်းပဲ နောက်နေ့ လာရင် စိုးကို ဗဟုသုတရအောင် ပြောပြပေးဦး ကိုမှတ်ပြောတဲ့အလုပ်တွေ စိုး စိတ်မဝင်စားတာ ဘာမှမရှိဘူး အကုန် စိတ်ဝင်စားစရာတွေချည်းပဲ တကယ်ပြောတာ "

စိုးယုမော် သူ့ကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲပင်ပြောလိုက်ပါသည်။

"သိရမှာပေါ့ ငါလာတာကို မတားဘူး မဟုတ်လား "

"မတားပါဘူး ဒါပေမယ့် အနောက်အိမ်ကိုပဲ အရင်လာ ကျွန်မယောက်ျား ပြန်လာတာနဲ့တိုးရင် ခက်မယ် "

"သူ့ကို တစ်ခုခု ပြန်ချည်ထားချင်ရင်ပြောပါ ကောင်မတစ်ကောင်ကောင်နဲ့လိုင်းချိတ်ခိုင်းပြီး ကိုယ့်ဖက်က သက်သေအထောက်အထား ဓာတ်ပုံတွေ အရယူထားနိုင်ရင် သူလှုပ်ချင်တိုင်း လှုပ်လို့မရတော့ဘူး "

"လိုအပ်တဲ့အချိန် ကျွန်မပြောပါ့မယ် သူက ခုချိန်အထိ ဘာပြဿနာမှ ရှာတဲ့သူတော့မဟုတ်ပါဘူး "

နားနားနေနေ စကားပြောဆိုရင်း စိုးယုမော် သူ့လီးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ လီးက သူမလက်နှင့်ထိရုံနှင့်ပင် ပြန်တောင်လာတာတွေ့ရသည်။

"ကိုမှတ် မှုတ်ပေးရမလား ပြော "

"ကောင်းသားပဲ ဟိုအုပ်စုက မရောက်သေးတော့ တို့နှစ်ယောက်တစ်ချီပြန်စတာပေါ့ "

သူတို့ ပြန်မစဖြစ်လိုက်ပါ။

ခြေသံများကြားရပြီး ကိုဘကောင်းအပါအဝင် ငပြည့် မသာင်းစိန်သုံးယောက်သား သူမအိပ်ခန်းထဲကို ခပ်ကုပ်ကုပ်နှင့် ရောက်ရှိလာခဲ့ကြလေသည်။

စိုးယုမော် မှတ်ကြီးလီးကို အားရအောင်စုပ်ပေးလိုက်ပြီး သူမကတစ်ဖန် ကုတင်ထက်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ရင်း ကိုမှတ်ကြီးဂျာပေးတာကို အရသာခံနေခိုက်ဖြစ်၍ ရုတ်တရက်မထနိုင် ဖြစ်နေရသည်။

"ငကောင်း မင်းတစ်လှည့် လိုးချင်ရင်ပြော "

"မလိုးဘူး  စောက်ပတ်မှုတ်ရုံ မှုတ်ရရင် သေပျော်ပြီ "

"မင်း တစ်ခါမှ မလိုးဖူးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား "

"ကျွန်မက လောလောဆယ် သူ့အလုပ်ရှင်လေ ကျွန်မခွင့်မပြုရင် ဘယ်သူက လုပ်ရဲမှာလဲ "

"မှန်တာပေါ့ ဒါဖြင့် ခုကျတော့ရော "

စိုးယုမော် ပြုံးတုံ့တုံ့လုပ်လိုက်ရင်း ကိုဘကောင်းမျက်နှာကို မော့၍ကြည့်လိုက်ရာက …

"လာ မှုတ်ချင်တယ်ဆို အရင်မှုတ်ဦး ကျန်တာ နောက်မှဆက်ပြောမယ် ဟုတ်လား ကိုဘကောင်း "

"Ok ! မမ စိုး … ဟဲ ဟဲ ဟဲ "

ကိုဘကောင်း နွားပြာကြီး အောက်သွားမရှိ ဆိုသလို သွားကြီးအဖြီးသား ပါးစပ်ပိတ်၍ပင်မရဘဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဒါက သူ့အတွက် အမျှော်လင့်ဆုံးသော ဆုလာဘ်တစ်ပါးပဲ မဟုတ်ပါလား။

စိုးယုမော်၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဆွဲဖြဲရင်း ကိုဘကောင်း သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်ပေးလေတော့သည်။ စိုးယုမော်တစ်ယောက် လိမ့်နေအောင်ခံရသည်။ တစ်ဖက်မှာတော့ မှတ်ကြီးအရက်သောက်ချင်သေးသည်ဆိုပြီး ငပြည့်ထံမှအရက်ပုလင်းတောင်းယူကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်သောက်ရင်း ငပြည့်ကို မသောင်းစိန်နှင့် ဒီအတိုင်း လွှတ်ပေးထားလိုက်သည်။

ငပြည့်လည်း တောဘုရင်ဖြစ်သော ကျားမုဆိုးကြီးတွေရဲ့စားကြွင်းစားကျန်ကို လက်ကျန်ရှင်းခွင့်ရသည့် တောရိုင်းမြေခွေးတစ်ကောင်လို မသောင်းစိန်ထံပါးကို သွက်လက်ဖျပ်လတ်သောခြေလှမ်းများနှင့် တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး မသောင်းစိန်နှင့် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် တရှိုက်မက်မက်အနမ်းချွေနေကြကာ ကိုဘကောင်းတို့အတွဲနှင့် အပြိုင်ကြဲကာ သောင်းကျန်းချင်တိုင်းသောင်းကျန်းနေကြလေတော့၏။

အိပ်ခန်းထဲမှာ အသံဗလံတွေ မြိုင်ဆိုင်လာကြပြန်ပြီ။

"ကိုကောင်း ဒီနားလာစမ်းပါဦး ကျွန်မ ရှင့်လီး စုပ်ပေးချင်လို့ "

"လာပြီ မစိုး မစိုးလည်း အရည်အရမ်းရွှဲနေပြီနော် ဟဲဟဲ "

"အဲဒါ ရှင့်ကြောင့် ရှင်ကြီး အဆွကောင်းလို့ ဖြစ်ရတာ ဟွင်း လူကို … "

စိုးယုမော် မျက်စောင်းကြီး ဒိုင်းကနဲထိုးပစ်လိုက်ပြီး ကိုဘသောင်း ပုဆိုးခါးပုံစကိုချွတ်ကာ သူ့လီးကို လက်နှင့်လှမ်းဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။

"ဟင်း လီးကြီး မတရားကြီးတာပဲ မသောင်းစိန် လန့်ဖျပ် သေမသွားဘူးလား "

စိုးယုမော်က ကိုဘသောင်းလီးကြီးကြည့်၍ ပြောလိုက်ရာ မသောင်းစိန် သူမစကားကြား၍ ငပြည့်နှင့်စစ်စတီနိုင်း လုပ်ကာ ငပြည့်လီးကိုစုပ်နမ်းပေးနေရာက ခိကနဲအသံကလေးထွက်အောင် ရယ်လိုက်ရင်း …

"အဲဒါပဲ ကြည့်တော့ စိုးရေ တစ်ယောက်က ဂေါ်လီနင်းကန်ထည့် တစ်ယောက်ကလည်း ဆေးလီးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကွဲအောင်လိုးတာ ဟောဒီတစ်ယောက်ပဲ ကျန်တော့တယ် မထူးပါဘူး … ငပြည့် နင့်လီးကို မကြီးကြီးအောင်သာ ဆေးထိုးပစ်လိုက်တော့ … ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"တကယ်လား … မိန်းမတွေလီးကြီးမှ ကြိုက်မှန်း သိသားပဲ ကွန်တော် တကယ်ထိုးမှာ ဂေါ်လီလည်း အမုန်းထည့်ပြီး လိုးပေးမယ် … ဟင်း ဟင်းဟင်း "

ငပြည့်က ပြောလိုက်ရာ စိုးယုမော်က …

"ကောင်းသား ရှေ့ကနွားလားတွေ ဖြောင့်ဖြောင့်သွားတော့ အနောက်က နွားပေါက်ကလေးလည်း ဂျိုတမြမြ သွေးပြီး ခတ်ကွင်းပြင်ချင်လာတာပေါ့ ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ် "

စိုးယုမော်လည်း ပြောရင်း နှစ်ယောက်သား တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ကြသည်။ စိုးယုမော် ကိုဘသောင်း၏ လီးကြီးကို အပီစုပ်ပေးသည်။ လဒစ်ထိပ်ကိုလျှာနှင့် ဒစ်ပတ်လည်လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်၍ စုပ်နမ်းကာ လီးတန်တစ်လျှောက်ကို အသွားအပြန်ယက်ဆွ၍ ပါးစပ်နှင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးသည်။ ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လံးကိုပါ စုပ်သည်။ ဆင်အံငှက်ပျောသီးကြီးနှယ် ဖွံ့ထွားကြီးမားလှသောလဒစ်ပြဲကြီးက ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာကြောထောင်ထလာရလေသည်။ တဆတ်ဆတ်ခုန်၍နေသော လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး စိုးယုမော်ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ ကိုဘသောင်းလည်း ကြာကြာတင်းမခံနိုင်တော့။ ကြာရင် လရည်ထွက်သွား ရလိမ့်မည်။ စိုးယုမော်ပါးစပ်ထဲကနေ သူ့လချောင်းကို ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး …

"ရပြီ မစိုး … မ နေနိုင်တော့ဘူး … လိုးချင်လာပြီ "

"ရှင့်သဘောပဲ ကျွန်မ ကုန်းပေးရမလား ရိုးရိုးပက်လက်ပဲ လိုးမလား "

"ပက်လက်ပဲနေ ပေါင်နှစ်ဖက် ထမ်းလိုးပေးမယ် "

စိုးယုမော် ပက်လက်အိပ်ကာ စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဟဟဖြဲဖြဲ လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဘကောင်း သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို တေ့ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်၏။

စွတ် ဗြွတ်ကနဲ ဝင်ရောက်သွားသော လီးဝင်သံနှင့်အတူ စိုးယုမော် နှုတ်မှ အ ကနဲ အမေဋိတ်သံတစ်စ လွင့်စင်ထွက်သွားရပြီး မျက်နှာကလေးပါ ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက် ဝင်နေရာက ဘကောင်း အတင်းဖိသိပ်လိုးဆောင့်၍ စိုးယုမော်၏ လီးအကြိမ်ကြိမ် ဝင်ရောက်ပြီးသား စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ သူ့လီးဒဏ်ကြောင့် အသားကုန်ပြဲဟသွားရပြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲကို မလွှဲမရှောင်သာဘဲ အဆုံးအထိ ဆောင့်ဝင်သွားရလေတော့သည်။

"အား အ ထိ ထိတယ် အ အရမ်းပဲ … ရင်ခေါင်းထဲအထိ အောင့်အောင့်သွားတာပဲ ကို ကိုကောင်း … လီးကြီး တ တအားကြီးလွန်းတယ် … လိုး လိုး မြန်မြန် စောက် စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုး လိုးစမ်း ဆောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်သာဆောင့် "

"စွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် ဘွတ် စွိ ဇွပ် ဗွပ် "

စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနစ်နေအောင် အထွက်ကြမ်းလှ၍ လိုးဆောင့်သံတွေ တဗွပ်ဗွပ် တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဆူညံပွက်လောရိုက်၍ နေလေတော့သည်။ ငပြည့်လည်း သူ့လီးကို မသောင်းစိန်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသော ဖင်သားနှစ်ဖက်အနောက်ကနေပြီး စောက်ပတ်ထဲ စွိဇွပ်ကနဲ ထိုဆောင့်ချကာ အဆက်အပြတ် လိုးပေးနေပြီဖြစ်သည်။

.........................................................................

မသောင်းစိန်၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျကျနနဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးကိုတစ်ချက်ချင်း လိုးသွင်းပေးနေသော ငပြည့်၏လိုးအားကိုလည်း ဘယ်လိုမှ လျှော့တွက်၍မရပေ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း မသောင်းစိန်ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ရှားယမ်းခါသွားပြီး ငပြည့်လီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲဝင်ရောက်ကာ ကာမသုခကို အပြည့်အဝပင် ဖြည့်ဆီးပေးနေလေသည်။

ကိုဘကောင်းလည်း အခွင့်အရေးရတုန်းရခိုက် စိုးယုမော်စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲလေးထဲကို အသေအလဲ လိုးပေးနေသည်။ စိုးယုမော် သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှင့် ဖြဲပေးထားသဖြင့်လည်း လိုးရသည်မှာ အထစ်အငေါ့မရှိဘဲ ထင်တိုင်းကြဲခွင့်ရနေပေသည်။ လီးကြီးက တစ်ဆို့ကြပ်သိပ်နေသလောက် လိုးရတာ အတော့်ကို စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသည်။ အပေးကောင်းသည့်မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်၍လည်း သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပါပြီး သူမတင်ပါးကားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ စကောဝိုင်းမွှေ့ကာ ကော့ပျံထွန့်လူး၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေပုံမှာ အသားပါလွန်းလှသလို နှစ်ယောက်စလုံးအတွက်လည်း ကာမဂုဏ်သုခစည်းစိမ်ကို မြိန်ရည်ယှက်ရည် ဝဝလင်လင်ကြီးပင် ခံစားရရှိစေပါသည်။

သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာတင်ထမ်းပြီး အထက်စီးကနေ လီးကိုအေညက်စိုက်ကာ လိုးသွင်းလိုးထုတ်ပြုလုပ်၍ နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် မနားစတမ်း အသားကုန်လိုးပစ်လိုက်လေရာ အကောင်းကြီးကောင်း၍လာခဲ့ကြပြီး ကိုဘကောင်းလည်း သူ့လီးထိပ်မှလရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့်နေအောင် အဆက်မပြတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ စိုးယုမော်လည်း နှစ်ချီတိတိ ပြီးခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိပန်းလျလို့ သွားရသည်။

ဘကောင်းပြီးသွားတော့ အားလုံးစုကာ အရက်သောက်ကြရင်း ကိုမှတ်ကြီး သူမအနားလာပြီး စိုးယုမော်ကိုဆွဲခေါ်ကာ မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ကို ဘာဂျာကိုင်စေလိုက်သည်။ မသောင်းစိန်လည်း ငပြည့်လိုးပြီးသွားသည့်သူမစောက်ပတ်ကို စိုးယုမော်က ဆက်လက်နှူးဆွပေးနေပြန်သဖြင့် ရမ္မက်တဏှာစိတ်ရိုင်းများက ပြန်လည်ထကြွ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရပြန်လေသည်။ မှတ်ကြီးက မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ် ကုန်းယက်ကာနေသော စိုးယုမော်ကို အနောက်ကနေပြီး တစ်ချီထပ်လိုးသည်။ မသောင်းစိန်ကိုမူ ဘသောင်းက သူ့အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်စေလိုက်ကာ သူ့လီးကို မြင်းစီးခိုင်းသည်။ လဒစ်ကြီးက ကြီးမားလွန်းနေ၍ မသောင်းစိန် အပေါ်ကတက်ဆောင့်ရမှာ စိတ်ထဲ မရဲတရဲဖြစ်နေသေည်လည်း နောက်ဆုံးကျတော့ ကိုဘသောင်းဆန္ဒကို လိုက်လျောခဲ့ရသည်ပင်။

အားလုံးသောက်ကြစားကြ အပွဲပွဲ ထပ်မံလိုးဆောင့်ကြနှင့် စိုးယုမော်တစ်လှည့် မသောင်းစိန်ကိုတစ်လှည့် သူတို့နှစ်ယောက် ဘယ်နှစ်လီ လိုးလို့လိုးလိုက်ကြမှန်း မမှတ်မိနိုင်ကြတော့ချေ။ ကိုမှတ်နှင့်ဘသောင်းလည်း ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းတစ်လီစီ ထပ်လိုးပြီးမှ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အချက်ပြလိုက်ကြရင်း သူတို့နှစ်ယောက် စိုးယုမော်ကို အရှေ့အနောက်ညှပ်ပြီး စိုးယုမော်ရဲ့ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ လိုးကြဆော်ကြ ပြန်ပါသည်။

သူမပြီးတော့ မသောင်းစိန်ကိုလိုးသည်။ မသောင်းစိန်လည်း ဂေါ်လီလီးရော ဆေးလီးပါ နှစ်ချောင်းစုံသွင်းကာ အလိုးခံလိုက်ရ၍ လီးအရသာကို အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရပြီး တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် ရခဲလွန်းလှသော ကာမဂုဏ်သုခစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ရရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။

ငပြည့်ကတော့ မှတ်ကြီးနှင့်ကိုဘကောင်း ယောက်ျားအရင့်အမာကြီးနှစ်ယောက်နှင့်ယှဉ်ပြီး အရွယ်နှင့်မမျှ အရက်အလွန်အကျွံ သောက်မိသွား၍ ဒေါင်ချာစိုင်းပြီး အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်မှာပဲ ဖလက်ပြသွားခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် စိုးယုမော် မသောင်းစိန်တို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်သာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း တစ်လှည့်စီဆော်ကြ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်( 2in1) လိုးကြနှင့် မိုးလင်းပေါက်နီးပါး ကာမပွဲတော်အလီလီနွှဲပျော်ပြီး အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်းပင်မသိ ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။

နောက်နေ့တွေမှာ ကိုဘကောင်းသူငယ်ချင်း မှတ်ကြီးတစ်ယောက် စိုးယုမော်နေအိမ်ကို ချောင်းပေါက်အောင် လာတော့သည်။ စိုးယုမော်နှင့်တစ်နေကုန် နေထိုင်ပျော်ပါးပြီး အပြင်ကိုခေါ်ထုတ်သွားသည့်အခါမျိုးလည်း ရှိလာသည်။ မသောင်းစိန်ကိုမူ ဘကောင်း၏မယားဖြစ်သူမကျင်မြနှင့်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ လှုပ်ရှားစေသည်။ မကျင်မြက ဘသောင်းနှင့် လင်မယားလို့သာ ဆိုသော်လည်း ခုနောက်ပိုင်း တကွဲတပြားစီ အတူမနေဖြစ် မပေါင်းဖြစ်ကြတာကများသည်။ ကိုယ့်ဝမ်းကိုယ်ကျောင်းပြီး သူမဖောက်သည်တွေနှင့်သာ အချိန်ပြည့် သွားလာပျော်ပါးနေသူဖြစ်၍ လင်နှင့်မယားဆို၍ နာမည်မျှလောက်သာ ကျန်ပေတော့သည်။

...........................................................................................

မကျင်မြကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့် အသားဖြူဖြူ လုံးကြီးပေါက်လှနှင့် ရေဆေးငါးကြီးလိုပင် ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားသနာနှင့်ပတ်သက်၍ ရမ္မက်တဏှာကြီးသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အပြင် မိန်းမသားအချင်းချင်း ထိကပါးရိကပါး ကာမစပ်ယှက်မှုကို ပျော်မွေ့တတ်သော အထုံဓလေ့ရှိသူ ဖြစ်သဖြင့် မသောင်းစိန်နှင့် မထင်မှတ်ဘဲ နှစ်ယောက်သား အတွဲညီသွားကြသည်။ စိုးယုမော်လည်း မကျင်မြနေထိုင်ရာအိမ်ကို မှတ်ကြီးခေါ်ခေါ်သွားခဲ့၍ နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်းရင်းနှီးလာခဲ့ကြပါသည်။

တပည့်ကျော် ငပြည့်ကို ကြားခံလူအဖြစ်အသုံးချပြီး စိုးယုမော်လှုပ်ရှားသည်။ ငပြည့် လူခေါ်ပေးသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဖာဆွယ်လုပ်သည်ဟုခေါ်သည်။

သူမမှန်း ဘယ်သူမှမရိပ်မိစေရန်အတွက် မှတ်ကြီးဆီက လွှတ်ပေးခဲ့သော မြီးကောင်ပေါက်အရွယ် ကလေးမလေးတစ်ယောက်မဟုတ်တစ်ယောက် အဖော်ခေါ်ထားပြီး သူမနှင့်အတူ အိမ်နောက်ဖက် ကြက်ခြံနဘေးမှ အခန်းငယ်လေးထဲမှာ တဏှာမက်သူ ဖောက်သည်အသစ်စက်စက်တွေနှင့် ညလုံးပေါက် အခကြေးငွေလက်ခံရယူ၍ ပျော်ပါးခဲ့ကြသည်။ 

ငပြည့်အသိတွေထဲက လက်လုပ်လက်စားအကြမ်းသမားတွေ အပျော်အပါးမက်သည့် ခပ်ပျက်ပျက်ဆိုက္ကားသမားတွေ အရက်သေစာ မူးရူးသောက်စားပြီး ညကြီးအချိန်မတော် အပျော်ထရှာသည့် အရပ်ထဲကအချို့သော ကာလသားကြီးငယ်တွေ ငပြည့်ကိုယ်တိုင် တာဝန်ယူ၍ စော်ခေါ်ပေးမည် ဆိုပြီး အမှောင်ချထားသော အခန်းကျဉ်းကလေးထဲမှာ တစ်ညလျှင် ယောက်ျားသား သုံးယောက်လေးယောက် ပုံမှန်အချိန်းအချက်လုပ်၍ ကာမအသုံးတော်ခံ အပျော်ကျူးမိခဲ့ပါသည်။

မသောင်းစိန်က ယခုရက်ပိုင်းအတွင်း သူမကိုယ်တိုင် လက်မလည်အောင် အလုပ်များနေ၍ မလာရောက်နိုင်ပါ။ စိုးယုမော်တစ်ယောက်သာ ဒိုင်ခံရှင်းပြီး သူမအသွေးအသားအား ရောင်းကုန်တစ်ခုပမာ သဘောထား၍ သည်းထိတ်ရင်ဖို စွန့်စားမှုကို ဖွေရှာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

တိတ်တဆိတ် ပျော်ပါးခြင်းဖြစ်၍ အပြင်လူဘယ်သူမှ ရိပ်စားမိခြင်းမရှိချေ။

ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု ကွပ်ပျစ်တစ်လုံးကိုသာ အရင်းအနှီးပြုလျက် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လိုးဖို့တစ်ခုတည်း စိတ်ဝင်စားသူ ကာလသားတို့အကြိုက် ကုန်းဆိုလျှင်ကုန်းသည်။ ပက်လက်ကြိုက်သူကို မညည်းမညူ ရက်ရက်ရောရောပင် ကော့ခံပေးသည်။ စုပ်ရမှမှုတ်ရမှ တင်းတိမ်ကျေနပ်နိုင်သူအဖို့လည်း စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေသည်။ အမှောင်ထဲမှာလည်းဖြစ် မသဲမကွဲအလင်းရောင်မျှသာရှိတာမို့ အိမ်ကြီးရှင်ဖြစ်သူ သူမကိုယ်တိုင် ယခုလို လှုပ်ရှားနေခြင်းဖြစ်မှန်းကို မည်သူတစ်စုံတစ်ယောက်မျှ ရိပ်စားနိုင်စွမ်း မရှိခဲ့ကြပါ။

ခပ်တောင့်တောင့် အပေးကောင်းလှသည့် မိန်းမတစ်ယောက်အဖြစ်ဖြင့်သာ သူတို့ သိကြသည်။ ကျေနပ်မှုလည်း ရှိကြသည်။ စိုးယုမော် လင်ဖြစ်သူလစ်သည်နှင့် ငပြည့်၏ဖာခန်းလေးက အသက်ဝင်လို့ လာရစမြဲပင် ဖြစ်ပေသည်။

ဒီလိုနှင့် …

စိုးယုမော်ယောက်ျား ကျော်ထူးတစ်ယောက်  မြိတ် ထားဝယ်ဖက်ကို ဘုရားဖူးခရီးသည်ပို့ဆောင်ရင်း ခရီးရက်ရှည် ထွက်ခွာသွားချိန်မှ အစပြုပြီး စိုးယုမော်လည်း အိမ်မှာ မနေဖြစ်တော့ဘဲ တပည့်ကျော်ငပြည့် တစ်ယောက်တည်းကို စိတ်ချလက်ချအိမ်စောင့်အဖြစ်ထားရှိပြီး မှတ်ကြီး မသောင်းစိန် မကျင်မြတို့နှင့်အတူ အပြင်လောကကို လိုက်ပါသွားခဲ့သည်။

သူမပတ်ဝန်းကျင်မှ မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိနိုင်သည့် သီးခြားဗိမာန်လေးတစ်ခုဆီသွားရောက်၍ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ရင်းပြီး စီးပွားရှာသည်။ အပျော်ရှာသည်။ ကာမနှင့်ပတ်သက်၍ သောင်းကျန်းချင်တိုင်း သောင်းကျန်းပြီး သောက်လေသောက်လေငတ်မပြေ ဆိုသည့် စကားအတိုင်း မသောင်းစိန်နှင့်အတူ အပျော်မယ်တစ်ယောက်အဖြစ်သို့ ပျော်ပျော်ကြီး ကူးပြောင်းကာ တဒင်္ဂသာယာမှုနောက်ကို ကမ်းမမြင်လမ်းမမြင် လိုက်ပါနေမိတော့သည်။

စိုးယုမော်ပျော်သည်။

သူမဘဝအတွက် အကောင်းဆုံးနှင့်အထိုက်တန်ဆုံး လိုက်လျောညီထွေမှုအရှိဆုံးသော ဘဝတစ်ခုကို နောက်ဆုံးမှာ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။



စာရှုသူအပေါင်းကို ထာဝရ ချစ်ခင်လေးစားလျက်

နရသူ (၂၀၁၇)



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ခိုးခိုးချစ်မယ် စိုးစိုးအချစ်ရယ် တိုးတိုးချစ်တယ် အပိုင်း ( ၁ )

ခိုးခိုးချစ်မယ် စိုးစိုးအချစ်ရယ် တိုးတိုးချစ်တယ် အပိုင်း ( ၁ ) 

နရသူ ရေးသည်။

အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ထက်မှာ စိုးယုမော်တစ်ယောက် သူမ၏တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ငယ်အာမက်ဆိုသူနှင့် နေ့ခင်းကြောင်တောင်ပင် နှစ်ပါးကြည်လျက် အချစ်ဂဟေဆက်နေကြသည်။

စိုးယုမော်အသက်က ၃၄ နှစ်ခန့်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ လုံးကြီးပေါက်လှ တစ်တစ်ရစ်ရစ် မှိုစို့မျှစ်ပေါက်ကြီးနှယ် အချိုးအဆက်ကျကျထွားအိစွင့်ကားလှသောသူမကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်အဆက်အပေါက်က မြင်ရသူပုရိသတို့ စိတ်နှလုံးကိုတုန်လှုပ်ချောက်ခြားဖွယ် အထူးတလည်ဆွဲဆောင်ညှို့ယူနိုင်စွမ်းရှိသူဖြစ်သည်။

အာမက်ဆိုသူက အသက် ၃၀ အရွယ်ခန့် အရပ်ကလန်ကလား အသားမည်းမည်း နှုတ်ခမ်းမွေးတိုနံ့နံ့နှင့် ဗလတောင့်တင်းကာ အလုပ်ကြမ်းလုပ်သူပီပီ ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းသူဖြစ်သည်။ ကြက်သားဒိုင်မှ အလုပ်သမား တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး စိုးယုမော်က အသားစားကြက်ကို စီးပွါးဖြစ် မွေးမြူရေးလုပ်သူပီပီ သူတို့နှစ်ယောက် အလုပ်သဘောအရ ပတ်သက်ဆက်ဆံမိကြရာက သဒ္ဓါလွန်တဏှာကျွံသည့်အဆင့်ကို  မလွှဲမရှောင်သာဘဲ ရောက်ရှိခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် သူလိုတာကိုယ်သိသလို ကိုယ်လိုတာကိုလည်း သူ့ဖက်က အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ကျေနပ်ရလောက်အောင် ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်ခဲ့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ကျော်ထူးထက်ပင် အစစအရာရာသာသည်ဟု ဆိုရမည်။ အာမက်က မိန်းမမှုဝါသနာကြီးသည်။ ဒုသနသောမကြောက် သူများမယားသောဘာသော ရှောင်လေ့ရှိသူလည်း မဟုတ်ပေ။ မိန်းမမှန်က စောက်ပတ်ပါမည်။ စောက်ပတ်ဆိုတာ လိုးဖို့ဖြစ်သည်။ ကိုယ်မလိုးလျှင် သူများလိုးမည်။ မစားရအညှော်ခံဘဝနှင့် လူ့အန္ဓတစ်ယောက်အနေနှင့်တော့ ဘယ်သောအခါမှ အဖြစ်ခံမည့်သူမဟုတ်ပါချေ။

သူ့လီးက စပါယ်ရှယ်ကြီးသည်။ လဒစ်ထိပ်သားရေကိုဖြတ်၍ထားကာ လီးကိုအမြဲတသသလုပ်နေတတ်သူ ဖြစ်ပြီး လဒစ်အောက်ခြေရှိသားရေအား ငါးတောင်ပံ (ရေယက်)ပါးဟက်သဖွယ် စနစ်တကျ ဖြတ်ညှပ်ထုံးဖွဲ့ကာ မိန်းမအကြိုက် ခွဲစိပ်ပုံဖော်ထားသူဖြစ်သည်။ စိုးယုမော်ကြိုက်သည်။ လီးကြီးတာကြိုက်သလို လီးမှာ အထူးအဆန်း သားရေအထစ်အထစ်ဖြစ်အောင် အသားအနာခံပြီး ခွဲစိပ်ထုံးချည်ထားသဖြင့် အတွေ့အရသာ ထူးခြားလွန်းလှပုံကို လင်ဖြစ်သူနှင့် လားလားမှမတူအောင် စွဲမက်ခြင်းကြီးစွာ အချစ်ပိုနေမိသည်။

အာမက်လာလျှင် အဆင်သင့်ပင် ဖြစ်စေသည်။ အခန်းအသင့် ကုတင်အသင့် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး နိကက်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်အနေအထားဖြင့် အလိုးခံရန်အသင့် လီးသွင်းရန် စောက်ပတ်အဆင်သင့်ပင်ဖြစ်နေစေသည်။

အာမက် ရောက်ပြီဆိုတာနှင့် ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး သူ့လီးကို သူလုပ်နေကျပုံစံအတိုင်း စိုးယုမော်၏သူမလက်နှင့်ကျကျနနကိုင်ဖြဲပေးထားသည့် စောက်ပတ်ထဲသို့ အတင်းအကြပ် ဖိသိပ်ထိုးဆောင့် ထည့်လိုက်သည်။ လီးကိုတစ်ဆုံးဆောင့်ထည့်ပြီးတာနှင့် အပီလိုးသည်။ ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးသည်။ စိုးယုမော်၏ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်း ဗြန်းဗြန်းကွဲရလောက်အောင်ပင် မနားစတမ်း အမုန်းကိုဆော်သည်။ အသားကုန်လိုးသည်။

တစ်နေ့လုံး မနက် ၈ နာရီလောက်ကတည်းကစပြီး နေ့ခင်း ၁၂ နာရီထိုးကာနီး အချိန်အထိ တစ်ချီလိုးလိုက် နားလိုက် နောက်တစ်ချီထပ်လိုးလိုက်နှင့် အားပါးတရ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးချင်တိုင်းလိုးပေးနေသည်။ ကုလားလီးမို့ ထူးသည်ဟု မဆိုနိုင်ပေမယ့် စိုးယုမော်လည်း ရသာတုန်း အခွင့်အရေးအပြည့်အဝ အသုံးချသည့်အနေနှင့် ကြက်ကုလားအာမက်ကို သဘောရှိကုန်းနေသည်မှာ သူ့လင်ကျော်ထူး တောင်ကြီးဖက်ကို ခရီးစထွက်သည့်နေ့ ကတည်းကပင် ဖြစ်လေသည်။

ယနေ့ပါဆိုလျှင် ၅ ရက်ခန့် ရှိပြီ။

ဒီ ၅ ရက်လုံးလုံး အာမက်တစ်ယောက် နေ့ရောညပါ အားလျှင်အားသလိုလာပြီး စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် မှောက်ချည်လှန်ချည် လိုးချင်တိုင်းလိုးနေခဲ့သည်မှာ လင်ဖြစ်သူနှင့် လေးငါးနှစ်တာ ပေါင်းသင်းခဲ့သမျှ သူ့လင်ကျော်ထူးလိုးသည့်အကြိမ်ရေထက်ပင် အာမက်ယခုတစ်လော လိုးဖြစ်ခဲ့သည့် အကြိမ်ရေက ပို၍ပင် များနေလေမလား မသိပါချေ။

တစ်နေ့တည်းကို ခုနစ်ချီရှစ်ချီ လိုးတဲ့အခါလည်း ရှိသည်။ ဒါတောင် ညဖက်အချိန်ကိုပြောခြင်းမဟုတ်သေး။ ညညသန်းခေါင်သန်းလွှဲ အချိန်အထိတိုင်အောင် အာမက် သူမကို ချော့လိုးမျှောလိုး မှိန်းလိုး နည်းမျိုးစုံကို မရိုးနိုင်အောင် စခန်းသွားရင်း သူ့လီးကိုစိမ်၍ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ခပ်မျှောမျှောကလေး ညှောင့်လိုးပေးသည့် အခါမျိုးတွေမှာဆိုလျှင် စိုးယုမော်တစ်ယောက် စောက်ရည်များ အလီလီအခါခါထွက်ကျကာ ပြီးရဖန်များလွန်း၍ စောက်ပတ်ညှစ်အားတွေပင် အားပျော့ကုန်ခမ်းသွားရသည်အထိ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျခဲ့ရသည့် အချိန်တွေလည်း မနည်းလှပါပေ။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်အလိုးခံဖူး၍သာ ဤကဲ့သို့ ကာမမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ပါဝါပြည့်အားပြည့်အင်ပြည့် ကမ်းကုန်အောင် လိုးပေးနိုင်စွမ်းသော ယောက်ျားသားမျိုးရှိနေမှန်းကို သိရှိခွင့်ရခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

စိုးယုမော်က လင်ရှိမယားပေမယ့် ကာမရာဂနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် အလိုပြည့်သည်ဟူ၍မရှိဘဲ ဟတ္ထနီအမျိုးအစား တဏှာရမ္မက်ပြင်းပြထက်သန်သည့် ရာဂလွန်ကဲသူ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ သူ့လင်ကျော်ထူးလည်း သူမအလိုကို တော်ရုံနှင့်မဖြည့်ဆီးပေးနိုင်ပါချေ။ သားသမီးလည်း ရရှိခြင်းမရှိ၍ ထင်ရာစိုင်းနိုင်သည်။ ယောက်ျားက ကားသမား ဘုရားဖူးကားမောင်းသူဖြစ်ရာ ယခုလိုပွင့်လင်းရာသီမှာဆိုလျှင် အိမ်ကိုကပ်ရသည်ရယ်လို့မရှိဘဲ တောက်လျှောက် ခရီးမကြာခဏထွက်ရသည်ဖြစ်၍ စိုးယုမော်အဖို့ ငါ့မြင်းငါစိုင်း စစ်ကိုင်းပဲရောက်ရောက်ဆိုသလို သူမအတွက်အခွင့်အရေးက ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်းအပြည့် ဖြစ်၍သာ နေပေတော့သည်။

"အာမက် နင် သိပ်အချိန်မဆွဲနဲ့ လိုးစမ်းပါ မြန်မြန် နို့ချည်း မှိန်းစို့လိုက် ချော့လိုးလိုက် လာလုပ်မနေနဲ့ ဆော်စမ်း ယောက်ျားပီပီ အားအပြတ်ထည့်ပြီး စိတ်ကြိုက်လိုးလိုက်စမ်းပါ ငါ စောက်ပတ်အရမ်းရွလွန်းနေပြီ မအောင့်နိုင်တော့ဘူး "

စိုးယုမော် အားမလိုအားမရ နှုတ်ခမ်းလေးကိုစူကာပြောလိုက်သည်။ အာမက်လည်း သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တင်ထမ်း၍ စိုးယုမော်စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးထဲကို သူ့လီးထည့်စိမ်ကာ စိုးယုမော်၏အိမ်နေတီရှပ်အင်္ကျီပါးလေးကို လှန်တင်ပြီးနောက် ဘရာစီယာမဲ့နေပြီးဖြစ်သည့် နို့အုံထွားအိအိ နှစ်လုံးအား တစ်လှည့်စီစို့၍ နှူးပေးနှပ်ပေးနေလေရာ စိုးယုမော်လောဆော်လာသည့်အတွက် အရှိန်နှုန်းကို ပြန်လည်မြှင့်တင်လိုက်ရပြီး သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် အသံဗလံများ ထွက်ပေါ်လာသည်အထိ တရစပ်ပင် ပြန်လည်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရလေသည်။

စိုးယုမော်လည်း ဒီတော့မှ ဘဝင်နည်းနည်းကျသွားပြီး အာမက်၏ခါးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ခပ်တင်းတင်းကြီး သိုင်းယှက်ဖက်တွယ် ထားလိုက်ရာက အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အာမက်လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း အပေါ်ဖက်ဆီ ကော့ကနဲကြွကနဲ ပင့်မြှောက်တွန်းဆောင့်၍ တဇပ်ဇပ်ပြန်လည်ညှောင့်လိုးပေးလာတာကို တွေ့ရတော့သည်။

"ဟား ကောင်းတယ် မစိုးရယ် ကော့ပေး အင်းး ဟင်းး စောက်ပတ်ထဲကို လီးအရင်းထိဝင်ရဲ့လား အစ်မရဲ့"

"ဝင် ဝင်တယ် နင့်လီးဝင်တာ နားထဲမှာတောင် တအုန်းအုန်းမြည်နေသလိုပဲ ကောင်းတယ် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် တအားလိုး ငါက လိုးပြီဟေ့ဆိုရင်  ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးမှကြိုက်တာ နင်လည်း အသိသားနဲ့ "

"စိတ်ချ လိုးပေးမှာပေါ့ မစိုး စိတ်ကြိုက် ဖြစ်ရစေ့မယ် "

အာမက်လည်း သူမကိုပြောပြီးအသည်းအသန်ထောင်းလမောင်းကြေအောင် ဖိဖိစီးစီးလိုးပေးလိုက်လေသည်။

..........................................................................................................

အာမက်လီးကြီးက စိုးယုမော်စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်ချည်ထွက်ချည်နှင့် သူမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ပြဲပြဲလန်အောင်ပင် အကွဲအပြဲ ဇယ်ဆက်သလို လိုးပေးနေပါသည်။ လီးတစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ဝင်လာတိုင်း စိုးယုမော်ရင်ညွန့်ထဲ ပူကနဲအောင့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်။ ထိမိလှသည့်အရသာ ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ စိုးယုမော်အနေနှင့် ဒီကောင့်ကိုသာ အပြီးအပိုင် လင်လုပ်ထားလိုက်ချင်စိတ်ပေါက်မိသည်။ နှုတ်ခမ်းကလေး ဖိကိုက်ကာ မျက်နှာလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အိုးအိုးအင့်အင့် ညည်းသံရှည်ကြီးပြုရင်း ထွန့်ထွန့်လူးမျှ အလိုးခံနေမိတာ တစ်နာရီခွဲခန့်ပင် ကြာလှရော့မည်။ ခုထိ မပြီးစီးနိုင်သေး။

သူမအဖို့တော့ သုံးချီလောက်အထိ စောက်ရည်အလီလီ ပန်းလွှတ်ထွက်ရင်း အာမက်ကျောပြင်ကျယ်ကြီးအား ကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်ထားမိကာ သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို သူမစောက်ပတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ဆွဲညှပ်၍ ဖိုနှင့်မသံဝါအတွေ့ထူးကို မျှဝေပေးနေမိရာ အာမက်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမစောက်ခေါင်း အသားနုများထံမှ သူ့လိင်ချောင်းအား တရစ်ချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဖျစ်လိမ်စုပ်ညှစ် ခံရမှုဒဏ်ကြောင့် ဇောချွေးတွေ ပျံမတတ် လရည်မထွက်မိအောင်ကြိုးစားထိန်းရင်း ဆောင့်ချက်ပိုင်ပိုင်ဖြင့် သူ့လီးချောင်း မာတောင်တောင်ကြီးကို ဇွိကနဲဇွပ်ကနဲ ဗြိ ဗြွတ်ကနဲ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်လေးထဲ ခပ်သွက်သွက် လိုးသွင်းလိုးထုတ်ပြုလျက် ခါးကိုရှေ့တိုးလိုက် နောက်ဆုတ်လိုက်နှင့် အကြိမ်ပေါင်းမရေမတွက်နိုင်အောင် တစ်လိုးတည်းလိုး တစ်ဆောင့်တည်း ဆောင့်၍ သူ့လချောင်းပူနွေးနွေး၏ကာမရသကို စိုးယုမော်တစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရာဂဏန်းပေါင်းအသိန်းအသောင်းမကသော ခံစားသိမှု အာရုံခံနာ့ဗ်ကြောအစုများဆီသို့ အပြည့်အဝ ပို့လွှတ် ဆောင်ကြဉ်းပေးနေမိလေတော့သည်။

ပျဉ်ထောင်သုံးပင်နှစ်ခန်း အိမ်ဟောင်းလေး၏အတွင်းခန်းရှိသစ်သားကုတင်ကြီးထံမှ တကျွီကျွီမြည်သံများက စည်းချက်ကျကျပင် လေးလေးမှန်မှန်ကြီးပေါ်ထွက်နေလျက်ရှိ၏။ စိုးယုမော် ကြာမြင့်စွာ တင်းမခံနိုင်ရှာတော့။ သူမနည်းတူ အာမက်လည်း အမောဖောက်ကာ ဆောင့်ချက်ပိုသွက်ပိုကြမ်းလာခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးမီးတောက်အဖြစ် လက်ကျန်ရှိသမျှ အားသွန်၍ အပေါ်စီးကနေ ဖိကာဖိကာလိုးချလိုက်ရင်း အချက်သုံးဆယ်လေးဆယ်မက မီးကုန်ယမ်းကုန် ကြဲပစ်လိုက်ကာ သူ့လရည်ပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲများကို စိုးယုမော်၏စောက်ခေါင်းကလေးမှတစ်ဆင့် သူမသားအိမ်ထဲထိအရောက် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲနေအောင် အစုလိုက်အပြုံလိုက် ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး သွတ်သွင်းပေး လိုက်လေတော့သတည်း။

"အ အ အိ အိ အင့်အင့် ကောင်း အ အ … ကောင်း လိုက်တာ …အ အာ မက် ဟင့် ဟင် ဟင် … ငါ … ငါ့ ကို ဖက် ဖက်ထား ပါ အာမက်ရယ်  … ဟင်း ဟင်း ချစ် လိုက်တာ မောင်လေး …မမ လင်ကလေးရယ် အင်းး …ဟင်းးး "

"မမ မစိုး ရယ် လိုးရတာ တန်တယ်ဗျာ ဒီစောက်ပတ်ကို ဘယ်လောက်လိုးလိုး လိုးလို့မဝဘူး သိလား ဟင်း ဟင်းး "

"လိုး လိုးပေါ့ မောင်လေး ရယ် … မင်း မကျေနပ်မချင်း မမ မင်းလိုသလို ကုန်းပေးနေတာပဲ ဥစ္စာ မမအိမ်ကလူ မရှိတုန်း များများသာလိုးထားလိုက်တော့ … လောလောဆယ်တော့ တစ်ပတ်ဆယ်ရက် သူပြန်လာဦးမှာလည်း မဟုတ်ဘူး အို … မမတော့ သူလာလာ မလာလာ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေပါဘူးကွာ ကိုယ့်စောက်ပတ်နဲ့ကိုယ် ခံတာပဲ သူ့အမေ သူ့နှမ စောက်ပတ်ငှားပြီး အလိုးခံတာမှ မဟုတ်ဘဲ … နော် နော် …မောင်လေး "

"ဒါပေါ့ မမစိုးရယ် မမစိုး စိတ်ရှိအလိုးခံနိုင်သလို ကျွန်တော့်ဖက်ကလည်း တာဝန်ကျေစေရမယ် ခုနကလိုးတာ သိပ်အားရတာပဲ မမစောက်ပတ်က ခုထက်ထိ အပျိုကလေးလိုးရတာကျနေတာပဲ စီးကြပ်ပြီး တထုတ်ထုတ်နဲ့ နေတာပဲ ရေရေလည်လည်မိုက်တယ် "

"တကယ်လား အာမက် ဟင် မမကို မင်းရိုးမသွားသေးဘူး မဟုတ်လား  "

"ဘယ်လိုလုပ် ရိုးနိုင်ဦးမလဲ အစ်မရာ ဒီလောက်ပူပူနွေးနွေး စောက်ဖုတ်မုန့်ပေါင်းကြီး ခုထိစားလို့ကောင်းတုန်းပဲ ဟဲဟဲ "

"ဟင်း အဲဒါဖြင့်လဲ စား စား မဝမချင်းစား မှုတ်လည်းမှုတ် လိုးတာလည်းလိုး ဝလို့အီလို့ သွားမှ မင့်အပေါင်းအသင်းတွေပါ ခေါ်ကျွေးပလိုက် သိလား … ဟင်းဟင်း ဟင်း "

နှစ်ကိုယ်ကြားညစ်တီညစ်ပတ်စကားတွေ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောဆိုရင်း တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ယောက် အငမ်းမရနမ်းစုပ်၍ နေမိကြသည်။ နယ်ကြသည်။ အပြန်အလှန်ကိုင်ကြသည်။

"မောင်လေး လီးထုတ်လိုက် မမစုပ်ပေးမယ် … မင်းမောနေရင်လည်း ခဏနား …  ပြီးမှ မစိုး မင်းအတွက် နွားနို့ခွက်ကြီးတစ်ခွက် သွားဖျော်ခဲ့ပေးမယ် ကြားလား မောင်လေး "

"ကောင်းသားပဲ မစိုး ဒါမှ ပိုအားရှိမှာပေါ့ "

အာမက်လီးကို သူစုပ်ပေးသည်။ လရည်တွေရော သူမစောက်ရည်တွေပါပေကျံနေတာကို ပြောင်စင်အောင် လျှာနှင့်လိုက်လံသိမ်းယက်ပေးနေသည်။ အာမက်လက်ကလည်း ကုလားလက် ဝက်အမြီးကဲ့သို့ ဟိုယမ်းဒီယမ်း ဟိုရောက်ဒီရောက်နှင့် သူမပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ဆီကိုရော သူမဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိ ဖင်စအိုပေါက် ကလေးထဲကိုပါ ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွ ကလိကစားပေးနေပြန်သည်။

"မမ စောက်ပတ်ကို ယက်ပေး အာမက် "

"လာ ယက်ပေးမယ် အရည်တွေအကုန်စုပ်ပေးမယ် "

"မမ အပေါ်ကထိုင်ရမလား "

"အင်း "

စစ်စတီနိုင်း (69) ပုံစံဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်က လီးစုပ်၍ တစ်ယောက်က စောက်ပတ်ယက်ပေးသည်။ မစိုးကအပေါ် အာမက်ကအောက် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နှူးကြဆွကြရင်း ရာဂစိတ်တွေ ထန်ပြီးရင်းထန်လာကြသည်။

"ခဏ အာမက် မမ ကတိအတိုင်း "

စိုးယုမော် ထမီပြန်မဝတ်ဘဲ ဖင်တုံးလုံးနှင့်ပင် ထသွားသည်။ ပြန်ဝင်လာတော့ နွားနို့ ပူပူနှစ်ခွက်ကို လင်ဗန်းကလေးနှင့် ထည့်လာသည်။ အာမက်သောက်နေကျ စီးကရက်တစ်ဘူးနှင့်ဂက်စ်မီးခြစ်ပါ အဆင်သင့် လင်ဗန်းထဲ တစ်ပါတည်း ထည့်ယူလာပေးသည်။

"မိုက်တယ် မစိုးရာ အရမ်းအလိုက်သိတာပဲ "

အာမက်လက်နှစ်ဖက်က သူမကိုဆီးကြိုပွေ့ဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်လေသည်။

အာမက်နို့တစ်ခွက်လုံးကုန်အောင် တစ်ကျိုက်တည်း မော့သောက်ချလိုက်သည်။ စိုးယုမော်က အာမက်နွားနို့ကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်မော့သောက်ချလိုက်တာ မြင်ရ၍ စိတ်ထဲက အလွန်အမင်းအားရကျေနပ်သွားကာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ပီတိသောမနဿဖြစ်သောအရိပ်အရောင်တွေ ဖုံးလွှမ်းလို့သွားသည်။ စီးကရက်ကို သူမကိုယ်တိုင် မီးညှိကာ တစ်ရှိုက်နှစ်ရှိုက်ဖွာလိုက်ရာက အာမက်နှုတ်ခမ်းဖျားမှာ တေ့ပေးလိုက်ရင်း နွားနို့နောက်တစ်ခွက်ကို သူ့ဖက်ကို ထပ်မံကမ်းပေးလိုက်ပြန်သည်။

"မမစိုးရော … မသောက်ဘူးလား "

"မ က မလိုပါဘူး …နည်းနည်းပဲသောက်မှာ မောင်လေး ပိုပြီး အားရှိအောင်လို့ "

"နွားနို့မှာ ဘာ ထည့်ထားသေးလဲ "

"လီးတောင်တဲ့ဆေး ထဆေးထည့်ထားတာ "

"ဘယ်ကရလဲ မစိုးရဲ့"

"ဒါက လျှို့ဝှက်ချက်လေ ကိုယ်ကလွဲရင် ဘယ်သူ့မှ မပြောရဘူးတဲ့ အဟင်းဟင်း "

စိုးယုမော် သူမလက်ထဲမှာ ကိုင်လာသောကြွပ်ကြွပ်အိတ်အမဲရောင်နှင့်ထည့်ထားသည့် အထုပ်တစ်ထုပ်ကို အာမက်မျက်နှာရှေ့မှာ ကိုင်မြှောက်ပြလိုက်သည်။ အထုပ်ကိုဆွဲဖြေရင်း ပင်နီဆလင်ပုလင်းအရွယ် အနီရောင်ပုလင်းကလေးတစ်လုံးနှင့် M150 ပုလင်းအရွယ်ခန့်ရှိ နောက်ထပ်ဆေးအဆီပုလင်းတစ်လုံးကို ထုတ်ယူလိုက်ကာ အဖုံးကိုဖွင့်လိုက်သည်။

သူမနှုတ်မှလည်း …

"ပုလင်းအသေးထဲက ခုနက မစိုးထည့်လိုက်တဲ့ဆေးပါ ကြီးကြာဆေး ကာမအားသန်ဆေးတဲ့ မောင်လေး အချိန်ကြာကြာဆွဲပြီး လိုးနိုင်ဖို့ မြို့ထဲက ကုလားကွမ်းယာဆိုင်ကနေ အသေအချာ မေးဝယ်လာတာ နွားနို့တစ်ခွက်ကို နှစ်စက်သုံးစက်ပဲထည့်ရတယ် ကောင်းတာလည်းမပြောနဲ့ ဈေးလည်း တအားကြီးတယ် ဒီပုလင်းကဟာက လိမ်းဆေး … မမနဲ့ခင်တဲ့အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက် ညွှန်ပေးတာ သူ့ယောက်ျားပန်းသေပြီး လီးမတောင်နိုင်တာတောင် ချက်ချင်းလီးငေါက်တောက်ပြန်တောင်လာတဲ့အထိ သေချာပေါက်ကို စွမ်းတယ်လို့ ပြောတယ် … မမ စိုး မင်းကို အခုလိမ်းပေးမယ် လီးမှာရွှဲနေအောင်လိမ်းရင် တောင်နေတဲ့လီး ပြန်မကျစတမ်းပဲတဲ့ ဘယ်လိုလဲ စိတ်ဝင်စားပြီမဟုတ်လား …ဟင်းဟင်း ဟင်း  "

"ကျေးဇူးပါ မစိုးရာ ဒါနဲ့ မစိုးယောက်ျားရော ဆေးမသုံးဘူးလား "

"မသိဘူး သူ့ဖာသာသုံးချင်သုံး မသုံးချင်လည်းနေပေါ့ သူ့လီးတော့ အားမရပါဘူး လိုးမှမလိုးနိုင်တာ "

စိုးယုမော် ခပ်ပြတ်ပြတ်ပင်ပြောလိုက်ပြီး ပုလင်းအကြီးထဲက ဆေးရည်(ဆေးအဆီဖြစ်သည်) အချို့ကို သူမလက်ခုပ်ထဲလောင်းထည့်ကာ အာမက်လီးပေါ်ဂရုတစိုက်သုတ်လိမ်းပေးနေလေသည်။ လီးက နဂိုကြီးကာ လုံးပတ်ရောအရှည်ပါ စံချိန်မီဖြစ်ရသည့်အထဲ ဆေးအဆီဖြင့် စိုလက်တောက်ပြောင်ကာ အကြောမြှောင်း သေးသေးကလေးတွေကအစ ထောင်ထလာ၍ ပိုပြီးကြောက်စရာကောင်းလှစွာ မတ်တောင်မာန်ဖီ၍နေတာကို တွေ့ရလေတော့သည်။ စိုးယုမော် ဆေးအဆီနှံ့နေအောင်လိမ်းကျံရင်း လဒစ်ထိပ်လုံးတစ်ဝိုက်နှင့် လချောင်းကိုယ်ထည် ပတ်ပတ်လည်ကို ရွှဲနစ်နေအောင် ဆေးကို ခပ်ထူထူခပ်ပျစ်ပျစ်ကလေး ဆုပ်ကာဆွဲကာ အသွာအပြန် ဆွဲဆန့် လှိမ့်နယ်သုတ်လိမ်းပေးလိုက်ရာ လီးကြီးမှာပင်ကိုယ်ထက်ပင် နှစ်ဆမက ပိုကြီးလာသည်ဟု နှစ်ယောက်စလုံးစိတ်မှာ အောက်မေ့ထင်မှတ်မိကြလေသည်။

"လီးက ပိုကြီးလာသလိုပဲ ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းနဲ့ နေတာပဲ "

အာမက်ပြောသည်။

"အဲဒါ ဆေးအစွမ်းပြလို့ ဖြစ်မှာပေါ့ နွားနို့ကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်တော့မောင်လေး ပြီးရင် မမမှုတ်ပေးမလို့ "

စိုးယုမော်အပြောကို "ကောင်းပါပြီ မမ စိုး … " ဟုဆိုရင်း အာမက်လည်း ဒုတိယမြောက်နွားနို့ခွက်ကို သူမရှေ့မှောက်မှာ အကုန်မော့သောက်ပြလိုက်ရပါသည်။

စိုးယုမော် ကျေနပ်သွားသည်။

အာမက်ရင်ခွင်ထဲကိုဝင်ပြီး နှစ်ယောက်သားနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် လီးကိုင်စောက်ပတ်ကိုင် နို့နှိုက်ဖင်နှိုက်လုပ်ကြရင်း စိုးယုမော်လည်း အာမက်လီးကြီးကို နောက်တစ်ကြိမ်အတွက် အသင့်ဖြစ်ဖို့ ဆိုပြီး သေသေချာချာပင် ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါသည်။ အာမက်က သူမနို့အုံအိအိကြီးတစ်ဖက်စီကို စို့လိုက် ဖျစ်နယ်ကိုင်လိုက် နို့သီးခေါင်း လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးနှစ်ခုကို ပွတ်ချေကာဆွလိုက်နှင့် လက်တစ်ဖက်ကလည်း ပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို နှိုက်ကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုလက်စောင်းတိုက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း ဖင်စအိုပေါက်ထဲကိုပါ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွကာ ကလိပေးနေပါသည်။

နောက် တဖြည်းဖြည်း စစ်စတီနိုင်းပုံစံပြန်ရပြီး ဘေးတစ်စောင်းလှဲအိပ်သည့်အနေအထားနှင့်ပင် တစ်ယောက်အင်္ဂါကိုတစ်ယောက် ပါးစပ်နှင့်နှူးဆွကာ အပြိုင်အဆိုင်စုပ်ကြယက်ကြ နမ်းကြဆွကြသည်။ စိုးယုမော်လညး အာမက်၏သံမဏိချောင်းတစ်ချောင်းလို အစွမ်းကုန်တောင်မတ်မာန်ဖီနေပြီဖြစ်သော လီးကြီးကို လဒစ်ရော လီးချောင်းတစ်လျှောက်နှင့်ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန် ရမိရရာ ဆွဲဆွဲစုပ်ရင်း လျှာနှင့်လည်း နေရာအနှံ့အပြား ချောင်ကြိုချောင်ကြား နေရာလပ်မကျန်အောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် လိုက်လံယက်ဆွ ပေးနေပေသည်။ အာမက်ကတော့ သူမဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ်ကို စိုနူးပြီးအိစက်လာသည့်တိုင်အောင် အထပ်ထပ်အခါခါ ယက်လိုက်ဆွလိုက် လက်ချောင်းများနှင့်ထိုးဆောင့်လိုက် လုပ်ပေးနေပါသည်။

"မ မ စိုး … လိုး ချင်ပြီ အာမက်ရယ် "

"လာ လိုးမယ်လေ ဒီနေ့ တစ်နေကုန်ပဲ "

"ဟင်းဟင်း ကြက်စာကျွေးဖို့ ကျန်သေးတယ် အာမက်ရဲ့ တော်ကြာအားလုံး မာလကီးယားကုန်မှဖြင့် "

"အို နေပစေ ကြက် မာလကီးမယားဘဲ ကြက်ကုလား မသာမပေါ်ဖို့က ပိုအရေးကြီးတယ် မစိုးရဲ့ လီးကတောင်နေလိုက်တာ ပေါက်ကွဲထွက်မှာတောင် ကြောက်ရတယ် "

"မစိုး ပက်လက်နေပေးမယ် စောက်ပတ်ဖြဲပေးမယ် မင်း အားရသလို လိုးပေတော့ မောင်လေး "

.................................................................................

အာမက် အရမ်းလိမ်မာသည်။ သူ့မမစိုးပြောသည့်အတိုင်းတစ်သွေမတိမ်းလိုက်နာပြီး မစိုး အသင့်ဖြဲပေးထားသည့် စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးထိပ်ပြဲကြီးထည့်သွင်းကာ အပီအပြင် ဝုန်းဒိုင်းကြဲ စတင်လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်တော့သည်။

"ဗြိ ဖျစ်ပတစ် ဗလစ် ဘွတ် ဘုတ်ဖတ် ဗွပ် စွိ စွပ် ဇွပ် ဘွတ်ဖွပ် ဗလပ် လပ် ဘုတ် ဘတ် ဘွတ်ဖွပ် ဗွပ် "

စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်ကာနေသော စိုးယုမော်စောက်ပတ်ကြီးဆီက အရည်သံတဇွပ်ဇွပ်က အသင့်ဆီးကြိုလို့ နေပါသည်။ အာမက်တစ်ကြိမ်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အရည်သံတပွက်ပွက်ဆူညံပြီး အသံမထွက်အောင် ဘယ်လိုမှထိန်းမရနိုင်ဘဲဖြစ်နေရသည်။

"အ အရည် တွေ ထွက် ထွက် လိုက်တာ အ အာ မက်ရယ် နင့်လီးကို အ အား  အားနဲ့ဆောင့် အသေဆောင့် လိုး လိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ စောက်ပတ်ကွဲအောင်လိုး ဟင့် ဟင့် လိုး အ အ ရှီး ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာနော် တကယ်ပဲ လီးကြီး မာတောင်နေတာပဲ ဟင့်  ဟင့် ပြွတ် ပြွတ် မ မစိုး မောင်ရယ် မစိုး သိပ်ချစ်ရတဲ့မောင်လေးရယ် လိုး လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းလိုး "

"ရ ရပြီလား လီးက ဒီထက်ပိုပြီး မြန်မြန်သွက်သွက် လိုးစေချင်ရင် စက်တပ်ထားမှ ရတော့မယ် အစ်မ ရဲ့ …ဟီး ဟီး … ကဲ ကဲ ကွာ … စောက်ပတ်ဖြဲထား … တအား ဟနေအောင် ဖြဲပေးထား လီးကို အောက်စိုက်လိုးပေးချင်လို့ "

"လိုး လိုးစမ်း နာနာလေးလိုး ပေး … လီး ကိုစက်တပ်ပြီးလိုးလိုး … အောက်ပဲစိုက်လိုးလိုး အပေါ်ငေါ့လိုးလိုး ရတယ် … လီးအဝင်ကောင်းရင် ပြီးရောပဲ ကြိုက် ကြိုက်တယ် … မ မစိုးကို စောက်ပတ်လည်း လိုး …  ပြီးရင် ဖင်ထဲကိုပါ ထည့်လိုးပေး နင့်လက်ကို ဖင်ထဲ အရင်ထည့်ပေး ဖင်ပေါက်ကို ချဲ့ ချဲ့ပေး အ အား … အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ ဆောင့် ဆောင့်ပေး တအားဆောင့် ဖင်လည်းလိုး စောက်ပတ်လည်း လိုး … အား အ အား ဟားးး …မောင်  မောင် လေး ကောင်း ကောင်း …အ အ အာ့ လားလားး …"

အာမက်လည်း သူမပြောသလို ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်နှင့်မွှေနှောက်ဆောင့်ထိုးရင်း စောက်ပတ်ကိုလည်း မနားစတမ်း ဖိဖိလိုးပေးလိုက်သည်။ စိုးယုမော် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို လေထဲမြှောက်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြဲကားပေးထားလိုက်ရင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုလည်း လီးချောင်းအဝင်လွယ်အောင် လက်နှင့်ကိုင်ဖြဲပေးထားရာ လိုးဆောင့်ရာမှာ အဆင်ပြေပြေနှင့် စိတ်ရှိလက်ရှိ ထင်တိုင်းကြဲ၍ လီးအသွင်းအနှုတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်သွက်သွက် ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနိုင်လေသည်။

အာမက်လည်း လိမ်းဆေးရောသောက်ဆေးရောသုံးပြီး ကာမနိုးကြွစေသည့်ဆေးဝါးများ၏အရှိန်က တရိပ်ရိပ်တက်နေပြီမို့ မထူးဇာတ်ခင်းပြီး တက်စုံဖွင့်၍ သူ့လီးငပဲကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် စက်သေနတ်ပစ်သကဲ့သို့ ခါးကို ဖိလိုက်ကြွလိုက် လုပ်လုပ်ပြီး ရှောကနဲရှောကနဲ အားပါပါ အထက်စီးကနေ တအုန်းအုန်းလိုးသွင်းဆောင့်ချပေးနေပေရာ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ နှစ်ယောက်သား ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာခဲ့ကြပြီး အာမက်လီးကိုဆောင့်လိုးချလိုက် စိုးယုမော်အောက်ကနေ ဖင်တစ်ခုလုံး မြောက်ကြွ ကော့ညှောင့်ပေးလိုက်နှင့် အပေးအယူမျှစွာ ချိန်သားကိုက်လှုပ်ရှားလာနိုင်ကြပြီးနောက် ခရီးလည်း အတော်အတန် ပေါက်ရောက်လာခဲ့ကြတော့သည်။

အာမက်အကြာကြီး မထိန်းလိုက်နိုင်ပါ။

လိင်ချောင်းတောင့်တင်းချိန်ကြာမြင့်လာ၍ အနေခက်လာသည့်အလျောက် ခါတိုင်းထက် အားအင်ကို နှစ်ဆစိုက်ထုတ်ပြီး စိုးယုမော်ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုထမ်းကာ အဆက်မပြတ် ဇုပ်ဇုပ်ဇုပ်ဇုပ်နှင့်လိုးချလိုက်ရာ အချိန်သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ နှစ်ယောက်သား လှုပ်ရှားမှုပိုမြန်လာ၍ အပြိုင်အဆိုင် မာန်သွင်းပြီး လိုးကြဆောင့်ကြနှင့် သူ့လရည်နှင့်စိုးယုမော်စောက်ရည်များ တစ်ပြိုင်နက်တည်းသွန်ပြီး ပန်းလွှတ်ထွက်သွား ကြလေတော့သည်။

နှစ်ယောက်သားခေတ္တခဏအမောဖြေပြီး အာမက်က သူ့လီးကို စိုးယုမော်စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထိုးထားလျက် နှဲ့ကာနှဲ့ကာလိုးပေးနေရာက သူ့လီးကို ပြန်ချွတ်၍ စိုးယုမော်ကိုယ်လုံးအား တစ်ပတ်လှည့်ခိုင်းလိုက်ရင်း သူမ၏အသင့်ဖြစ်နေသော ဖင်ပေါက်ထဲကို ထပ်မံထည့်သွင်း၍ လိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။

"မစိုး ကြိုက်လား ဖင်လိုးတာ "

"နင် ဆက်လိုးနိုင်ရင် လိုး လေ အာမက် နင့်လီးကို တံတွေးရွှဲအောင်ဆွတ်ပြီးလိုး ငါ အသေအချာကုန်းပေးပါ့မယ် "

စိုးယုမော်လည်း အာမက်လိုးလို့အဆင်ပြေနိုင်အောင် သူမဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့လေးလုပ်၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ကော့ထောင်အလိုးခံပေးနေရှာသည်။ ဖင်ထဲကို သူ့လီးကတော်ရုံနှင့်မဝင်ဘဲ တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့် တစ်စုံတစ်ရာ ပိတ်ဆို့ခံသလို ဖြစ်နေ၍ တော်တော်ကလေး ဂရုစိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အသားကုန်ဆွဲဖြဲ၍ လိုးသွင်းပေးနေရသည်။

အာမက်တစ်ယောက် စိုးယုမော်ဖင်ပေါက်ဝမှာ ပြည့်သိပ်ကြပ်ကာနေသော သူ့လီးကို အထဲကိုဝင်သာရုံ ဆောင့်ချလိုက် ပြန်လည်ဆွဲထုတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ဖိလိုးလိုက်တော့မှ လီးက ဖင်ပေါက်ထဲကို ရှောရှောရှူရှူဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။

စိုးယုမော်အနေနှင့်မူ သက်သာလှသည်တော့မဟုတ်ချေ။

အာမက်၏ဆေးစွမ်းပြကာ နီရဲတောင်မတ်၍အကြောအမြှောင်းမြှောင်းထနေသောလီးကြီးက စံချိန်မီလီးကြီး ဖြစ်နေ၍ ဖင်ပေါက်ကဲ့သို့သော သဘာဝနှင့်ဆန့်ကျင်သည့် ခန္ဓာကိုယ်ဒွါရပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို တံကျင်လျှိုသကဲ့သို့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်းလိုးဆောင့်မှုကို ခံရသည့်အဖြစ်မှာ တစ်ချက်တစ်ချက် အသက်ရှူပင်ရပ်မတတ်ဖြစ်ကာ နာကျင်မှုဝေဒနာကြောင့် အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်နှင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ငို၍ရယ်၍မရသလိုပင် ဖြစ်၍နေမိလေ၏။

ကြွဆေးအရှိန်နှင့်အာမက်လီးက တော်ရုံနှင့်ပြန်ကျမသွားဘဲ မာတောင်ချင်တိုင်းမာတောင်နေလျက်ရှိရာ စောက်ပတ်လိုးလိုက် ဖင်စအိုကိုတစ်ချီဆက်လိုးလိုက်နှင့် မမောနိုင်မပန်းနိုင် တရစပ်ဆောင့်လိုးနိုင်ခဲ့ပြီး တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက်ကြာတော့မှ သူ့လရည်တွေကို စိုးယုမော်ဖင်ပေါက်ထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် အဆက်မပြတ်ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ လရည်ပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲများက တော်ရုံနှင့်မကုန်ဘဲ လီးဒစ်ထိပ်ကနေ တစ်စက်ချင်းတစ်စက်ချင်း စီးယိုကျနေလျက်ရှိရာ စိုးယုမော်လည်း သူ့လရည်တွေကို ပြောင်စင်သွားအောင် ပါးစပ်နှင့်မရွံမရှာစုပ်ယက်၍ပေးလိုက်ရသေးသည်။

အာမက် နောက်ထပ် လေးချီငါးချီလောက် ဆက်တိုက် ထပ်လိုးပစ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်စအိုကိုချည်းသက်သက် သုံးချီထပ်ဆော်သည်။ စိုးယုမော်လည်း ဖင်စအိုပေါက်ကိုရော စောက်ပတ်ထဲကိုပါ ကျိန်းစပ်နေအောင်ကို တဝကြီး အလိုးခံလိုက်ရကာ ကာမဂုဏ်ရမ္မက်စည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝဖြစ်ရုံမက အတိုင်းထက်အလွန်ပင် တနင့်တပိုးကြီး ရရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။

"မစိုး မောပြီထင်တယ် ညကျမှ ပြန်တွေ့ရအောင် "

"ကောင်းသားပဲ မောင်လေး မင်းတော်တော်လိုးနိုင်တာ မမစိုးအံ့သြမဆုံးဘူး မမဖင်ရော စောက်ပတ်ရော စုတ်ပြတ်သတ်ကုန်တာပဲ "

စိုးယုမော် ပြောလိုက်သည်။

"မမ စိုး ဖင် တော်တော်အလိုးခံနိုင်တယ် ဒီအတိုင်းဆို သုံးယောက်လေးယောက် ကောင်းကောင်းထိန်းနိုင်တယ် အလုပ်ဖြစ်နိုင်တယ် "

"ဘာဖြစ်လို့လဲ အာမက် "

"မစိုးကို ပြောဖို့ ကျန်သေးတယ် ညကျမှ ပြောမလားလို့ "

"ဘာပြောမလို့လဲ ခုပြောလေ  ရတယ် "

"ကျွန်တော့်သူဋ္ဌေးအိမ်မှာ ဧည့်သည်သုံးလေးယောက်ရောက်နေတယ် မလေးကပြန်လာတာ သူတို့က နယ်မပြန်ခင် ဒီမှာညအိပ်ဖို့ စော်အခေါ်ခိုင်းနေတယ် "

"အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ ခေါ်ပေးလိုက်ပေါ့ နင်ကဒီကိစ္စကျွမ်းတာပဲ "

အာမက်က စိုးယုမော်လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်မှာအထိုင်ခိုင်းလိုက်ရာက သူမ နားနားကပ်၍ …

"မဟုတ်ဘူး သူတို့ မကောင်းတဲ့မိန်းမ ဖာမ ဆိုပါတော့ အဲဒါတွေ မခေါ်ချင်ဘူး မသန့်မှာရယ် ဈေးကိုင်ပြီး ခွင်ညှိလို့မရမှာလည်း စိုးရိမ်တာပါတယ် "

"ဘယ်လို ခွင်ညှိချင်လို့လဲ လိုးချင်ရင် ငွေပေးရမှာပေါ့ "

"လိုးချင်လို့ပေးတာဟုတ်တယ် ဒါပေမယ့် သူတို့ဖြစ်ချင်တဲ့ပုံစံ ရမရ မသေချာဘူးလေ "

"ပြောစမ်းပါ ဘယ်လိုဖြစ်ချင်သတဲ့လဲ နင်နဲ့ရော တော်တော်ရင်းနှီးကြလား "

"အင်း အရက်အတူတူသောက်ရင်း တိုးတိုးတိတ်တိတ်တိုင်ပင်တာပေါ့ သူတို့လိုချင်တာက one by one လိုးတာမဟုတ်ဘူး သုံးလေးယောက်တစ်ပြိုင်တည်း 2 in 1, three by one (သရီးဘိုင်ဝမ်း), threesome 4some ဆွဲတာမျိုး … စောက်ပတ်လည်းချ ဖင်ကိုလည်းလိုး ပါးစပ်ကိုလည်းလိုး ကမ်းကုန်အောင်လိုးကြမှာ အားလုံး တစ်စုတည်းပျော်ဖို့ပေါ့ မစိုးရာ တော်ရုံမိန်းမ ဘယ်ခံမှာလဲ "

စိုးယုမော် တွေကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ အာမက်မသိအောင် တံတွေးဂွပ်ကနဲမျိုချလိုက်ပြီး အဟမ်း ဆိုပြီး လည်ချောင်းတစ်ချက်ရှင်းလိုက်ရင်းဖြင့်  …

"ဘယ် ဘယ်လောက် ပေး မတဲ့လဲ အာမက် "

"မမ စိတ်ဝင်စားလား ကျွန်တော်ညှိပေးမယ် ပြီးတော့ အဲဒါက တစ်ညတည်းမဟုတ်ဘူးနော် သူတို့နယ်မပြန်မချင်းဘဲ ခွင်မှ ခွင်ကြီးအစစ် ဟဲဟဲ ငွေသိန်းဆယ်ဂဏန်းတော့ အသာကလေးပဲ "

စိုးယုမော် အာမက်ဖက်ကို လှည့်လိုက်ကာ သူ့မျက်လုံးကိုတည်တည့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ စူးစူးရဲရဲစိုက်၍ ကြည့်လိုက်ပါသည်။ အာမက်ကလည်း သူမကို ပြန်ကြည့်သည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်အကြည့်ကို တစ်ယောက် နားလည်မိကြသည်။ တစ်ယောက်အကြောင်းကိုလည်း တစ်ယောက်သိပြီးသားပဲ မဟုတ်လား။ နှစ်ကိုယ်ကြား နားနားကပ်၍တိုင်ပင်လိုက်ကြပြီး အစမ်းအနေနှင့် ဒီနေ့ည သူတို့အထဲကတစ်ယောက်ကို ခေါ်လာကာ စိုးယုမော်နှင့်မိတ်ဆက်ပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း နှစ်ဦးသဘောတူလက်ခံကတိပြုလိုက်ကြသည်။

သူမ၏ဘဝတစ်ဆစ်ချိုး အပြောင်းအလဲက စပြီ ဟု ဆိုရမည်။


............................................................................................

အာမက်ပြန်သွားပြီးနောက်တွင် စိုးယုမော်ကြက်ခြံထဲဝင်၍ လုပ်ဆောင်စရာရှိသည်များကို အပြီးလုပ်ထား လိုက်သည်။ အကူတပည့် ယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်ခေါ်ထားပေမယ့် ခုနောက်ပိုင်း အာမက် အိမ်ကို အလာစိပ်နေတာကတစ်ကြောင်း ကြက်စာနှင့်အားဆေးများဝယ်ရန်အပြင် အခြားခိုင်းစရာကိစ္စအချို့လည်းရှိ၍ မင်္ဂလာဒုံဖက်ရှိ အသိမိတ်ဆွေတစ်ယောက်၏ စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးခြံကို လွှတ်လိုက်တာမို့ ညနေစောင်းလောက်မှ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ပြန်ရောက်ကြမည်ဖြစ်သည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်နေထိုင်ရန်အတွက် အိမ်အနောက်ဖက်ရှိ ပေ ၅၀ ခန့်လွတ်နေသောခြံဝန်းကွက်လပ်ထဲမှာ အလုပ်သမားတန်းလျားသဘောမျိုး သွပ်မိုးပျဉ်ကာ ယာယီအိမ်ကလေး ဆောက်ပေးထားသည်။ စိုးယုမော်ပြောသမျှ နာခံသူတွေဖြစ်ကာ သူမအနေနှင့်ပြောပြီးဆိုပြီးလည်း ရှိတာမို့ ဒီနေ့ဒီအချိန်အထိ ဘာပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာမျှ မတွေ့ကြုံခဲ့ရပါချေ။

ယခုရာသီတွင် လူပြောသူပြောများလှသည့် ရာသီတုပ်ကွေး H1N1, ကြက်ငှက်တုပ်ကွေး H5N1တို့ ဘာတို့ ကြောက်ရ၍ စိုးယုမော်အစောကြီးကတည်းကပင် အသားစားကြက်နှစ်သုတ်ဆက်တိုက် ရောင်းထုတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ရာ လသားအရွယ် အကောင်ပေါက်ကလေးတွေသာ ချန်ထားခဲ့သည်။ ငွေလည်း အတန်အသင့် ပြန်ဖော်မိပြီးဖြစ်၍ အာမက်တို့ ကြက်သားဒိုင်ကိုတောင် အတော်ကလေး ကျေးဇူးတင်မိလေသည်။ ဒီတစ်ကြိမ် အိုဗာဝိတ်တွေ လျှော့ပြီး မိုးနှောင်းကာလလောက်မှ အလုပ်ကောင်းကောင်းပြန်စမည်ဟု စိတ်ကူးထားသည်။

လင်ဖြစ်သူကလည်း သူရှာဖွေထားသလောက် ရောက်ရာမြို့ကနေပြန်ပို့ပေးနေသည်။ ငွေကြေးအတွက် စိတ်မပူရပေမယ့် စိုးယုမော် မိန်းမသားပီပီ လှချင်ပချင် တန်ဘိုးကြီးအဝတ်အစားတွေ ဝတ်ချင်စားချင်စိတ် ရှိနေသေးသည်။ သူမကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က အပြစ်ပြောစရာမရှိအောင် တောင့်တင်းဖွံ့ထွားစွင့်ကား၍ အပျိုတစ်ယောက်နှင့်မခြား ငွါးငွါးစွင့်စွင့်အလှတော်ဝင်သူ အမျိုးသမီးချောတစ်ယောက် ဖြစ်လေရာ ပင်ကိုယ်လှသလောက် အလှအပကိုလည်း မက်မောလွန်းသူတစ်ဦး ဖြစ်ပေသည်။ အချိန်ရှိသရွေ့ မှန်တင်ခုံအရှေ့မှာ အလှပြင်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အလှမပျက်အောင် အစားအသောက်နှင့်ထိန်းသည်။ အပြင်ထွက်ရာမှာ ရပ်ကွက်ထဲက အရွယ်ကြီးငယ် အရွယ်လတ်ပုရိသသိုက်သမားတွေ သူမကို စူးစူးစိုက်စိုက် ဝိုင်းဝန်းငေးကြည့်တာမျိုးကြုံရလျှင် စိတ်ထဲက အတိုင်းမသိ ပီတိသောမနဿတွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်ခံစားရလေ့ ရှိသည်။

ရင်ထွားတင်ကားပြီး ဗိုက်သားရှပ်ရှပ် ပေါင်လုံးပေါင်တန်ကြီးများက ဖြောင့်စင်းသွယ်တန်းကာ ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ဟု ခေါ်ရမည်။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းပြည့်ပြည့် နှာတံပေါ်ပေါ်အသားအရေဖြူဝင်းသည်။ သူမရုပ်ရည် ချောမောပြေပြစ် သလောက် အပျိုဘဝကတည်းက ရည်းစားများပြီး ယောက်ျားထည်လဲတွဲခဲ့ဖူးသူဖြစ်သည်။ ယခုလက်ရှိ သူမပေါင်းသင်းနေသော လင်ဖြစ်သူကျော်ထူးနှင့်လည်း မယူခင်ကတည်းက နေရာစုံချိန်းတွေ့ပြီး ပန်းခြံရော တည်းခိုခန်းတွေမှာပါမကျန် အကြိမ်ကြိမ်တဏှာနယ်ကျွံခဲ့သည်။ လူပြောများလာ၍ မဖြစ်မနေ လင်တစ်ယောက် ကောက်ယူလိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ရာဂတဏှာကြီးသူပီပီ ဘယ်အချိန်များ လင်မသိအောင် မျောက်ဇာတ် ခင်းရမလဲဟူ၍ တွေးတော အကြံထုတ်နေလေ့ရှိသူပင် ဖြစ်ပေသည်။ အာမက်ကဲ့သို့ အသားမည်းမည်း ရူပါလုံးဝမလာသည့် ပုံခပ်ဆိုးဆိုး အကြမ်းသမား ကုလားကိုတောင် မရှောင်မှတော့ သူမအဘယ်မျှ တဏှာပြင်းသလဲဆိုတာ အလွယ်တကူ ခန့်မှန်းသိနိုင်ပေသည်။

အမှန်တော့ အာမက်သာမက ကြက်သားဒိုင်သူဋ္ဌေး စိုးမြင့်ဆိုသူနှင့်လည်း တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်မက သူမ ချောင်ခိုခဲ့ဖူးသည်။ ကာမအမှောင်ဇာတ်ခင်းခဲ့ဖူးသည်။ ဟိုက မယားကြီးလုပ်သူက စွာလွန်းထက်လွန်း၍သာ နောက်ပိုင်း အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ပြီး မတွေ့ဖြစ်တော့ခြင်းဖြစ်သည်။

အလှလည်းမက် ငွေမက်သူလည်းဖြစ်ကာ ရာဂအလိုရမ္မက်လည်းပြင်းထန်အားကြီးသူဖြစ်သည့် စိုးယုမော်တစ်ယောက် အာမက်နှင့်ပေါင်းပြီး တစ်ချီကောင်းအပိုင်ကြံဖို့ အသင့်ပြင်ဆင်နေပြီဖြစ်သည်။

အလုပ်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် စိုးယုမော် ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ရေကိုအကြာကြီးစိမ်ချိုးပစ်လိုက်သည်။

ပင်ပန်းသမျှ အမောအနွမ်းပြေပျောက်သွားပေမယ့် အာမက်ကြမ်းခဲ့သည့် စပ်ဖျင်းဖျင်းဒဏ်ရာဝေဒနာ တချို့တလေကတော့ဖြင့် သူမခန္ဓာကိုယ်လျှို့ဝှက်အပ်ရာရပ်ဝန်းများဆီမှာ အမှတ်တရ ထင်ကျန်နေလျက် ရှိနေပေသေးသည်။

ကိုယ့်ဒဏ်ရာကိုယ်လျှာနှင့်ပြန်လည်ယက်သပ်မိသော ဝံပုလွေမလေးတစ်ကောင်လို စိုးယုမော် ကိုယ့်ပေါင်ကြားကို ကိုယ် လက်ထည့်စမ်းသပ်ပွတ်ကိုင်ရင်း အချိန်အတန်ကြာ ဖီလင်ယူခံစားနေမိပါသည်။ တစ်နေကုန်အာမက်ရင်ခွင်ထဲမှာ အလူးအလှိမ့်ခံခဲ့ရပုံတွေကို တစိမ့်စိမ့် တွေးတောအရသာခံရင်း ဝေဒနာအသစ်အသစ်တွေ ထပ်မံပေါက်ဖွားလာကာ အင်္ဂါဇပ်ဒွါရအပေါက်ကလေးဆီမှ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်ကလေးများပင် စို့စပြုလာရပါသည်။ သူမစောက်ပတ်က တစ်နေ့လုံးအလိုးခံခဲ့ရတာတောင် တင်းတိမ်အားရကျေနပ်နိုင်ခြင်းမရှိလှသေး၍ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်တောင်အံ့အားသင့်နေမိသည်။

နောက်မှ ကိုယ်ပေါ်ကို သဘက်ရှည်တစ်ထည်ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကနေထွက်လာခဲ့သည်။ မှန်တင်ခုံအရှေ့မှာထိုင်ရင်း အသေအချာ သနပ်ခါးလိမ်းကျံ ဖီးလိမ်းပြင်ဆင်နေလိုက်ပါသည်။ ကြမ်းပြင်မှာခြေဆင်းထိုင်၍ တစ်ကိုယ်လုံးနေအနှံ့အပြားကို အလှဆီတစ်မျိုး သုတ်လိမ်းကာ အင်္ဂါဇပ်နေရာကိုတော့ သူမ မကြာခဏ အသုံးပြုနေကျ ကာမတဏှာအား လှုံ့ဆော်စေနိုင်စွမ်းရှိသည့် လိမ်းဆေးအဆီတစ်မျိုးဖြင့် အကြောပေါင်းတစ်ထောင်စိမ့်နေအောင်ခပ်ရွှဲရွှဲကလေး သုတ်လိမ်းနေလိုက်ပါသည်။

"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက် "

"စိုးရေ စိုးစိုး "

အိမ်ရှေ့မှ လူခေါ်သံကြား၍ စိုးယုမော် လုံးတီးဗလာကျင်းနေသော သူမကိုယ်ပေါ်ကို ထမီတစ်ထည် ခပ်မြန်မြန် ရင်လျားဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး အခန်းပြင်ထထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

သံဘာဂျာတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ရာ နဘေးနှစ်အိမ်ကျော်က ဈေးထဲမှာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်နှင့်ငရုတ်ကြက်သွန် စသည့် ကုန်စိမ်းလက်လီလှည့်ရောင်းသည့် မသောင်းစိန်ဖြစ်နေတာကိုတွေ့ရသည်။

"စိုးစိုး ယောင်းမလေး "

မသောင်းစိန် အာလုပ်သံပြုသည်။

"အေး ယောင်းမ မစိန် လာအထဲဝင်လေ စိုးရေချိုးပြီးစ ရင်လျားနဲ့ဖြစ်နေလို့ ဆောရီးနော်  "

"ဆို … ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ မမစိန်"

စိုးယုမော် သူမကိုတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး အထဲဝင်စေလိုက်ကာ မသောင်းစိန်လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုင်၍ တရင်းတနှီးမေးလိုက်သည်။

"ရပါတယ် ညည်းက ရင်လျားနဲ့လည်း လှတာပဲ … အင်း ပြောစရာကိစ္စလား …ရှိပါပြီကော စိုးစိုးရယ် "

"ဒီလို ယောင်းမ ရဲ့ … "

အစချီပြီး မသောင်းစိန် ထုံးစံအတိုင်းပင် အိမ်ကမိခင်ကျန်းမာရေးမကောင်း၍ ဆေးခန်းရက်ဆက် သွားလိုက်ရသည့်အတွက် သူမလက်ထဲမှာ ငွေမလည်သည့်အကြောင်း ရင်းနှီးစားသောက်ဖို့ စိုးယုမော်ထံမှ ငွေနည်းနည်း ထပ်လှည့်ပေးစေချင်သည့်အကြောင်း အောက်လေနှင့် အသနားခံပြောဆိုနေပေသည်။ မသောင်းစိန်က စိုးယုမော်နှင့်ငွေအပေးအယူကိစ္စလည်းရှိပြီး မကြာခဏ ယခုလိုလာရောက်ပြီး ငွေချေးလေ့ရှိသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က အသက်ချင်းလည်း မတိမ်းမယိမ်းဖြစ်ကြပေမယ့် မသောင်းစိန်က နေပူမရှောင်မိုးရွာမရှောင် အလုပ်ကြမ်းလုပ်ရဖန်များ၍ အနည်းငယ်ပိုရင့်နေသလိုထင်ရလေသည်။ အိမ်ထောင်ရက်သား ကျဖူးခဲ့သော်လည်း လွန်ခဲ့သည့်နှစ်နှစ်ကျော်လောက်ကပင် ယောက်ျားနှင့်ကွဲခဲ့ပြီး တစ်ခုလပ်မဘဝနှင့် နာတာရှည်ပန်းနာရင်ကြပ်ရောဂါသည် မိခင်ဖြစ်သူကို လုပ်ကျွေးပြုစုနေသော ခေါင်းရွက်ဗျပ်ထိုး ဈေးသည် အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။

အသားညိုပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးပြီး မော်လမြိုင်သူပီပီ လုံးကြီးပေါက်လှ တစ်ရစ်လုံးခဲသော ဒေါင်ဒေါင်မြည်သည့်အိုးကြီးများကို ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်လေရာ သူမအပျိုဘဝတုန်းက တော်တော်ကလေးချောမောလှပပြီး ချစ်သူခင်သူ များခဲ့မည်မှန်းကို မပြောဘဲနှင့် သိသာထင်ရှားနေစေပါသည်။

စိုးယုမော်လည်း သူမကို အိပ်ခန်းထဲအထိ ဆွဲခေါ်လာခဲ့ပြီး ကုတင်အနားမှာ ကုလားထိုင်တစ်လုံးဆွဲ၍ ထိုင်စေလိုက်ရာက …

"မမစိန် နေဦး အေးဆေးပြော စိုးအင်္ကျီလဲလိုက်ဦးမယ် တစ်လောကလည်း ယူထားတာပြန်မပေးရသေးဘဲနဲ့ ငွေငါးသောင်းလားပဲ ရှိနေပြီ နော် "

"အေးပါဟယ် ငါ တတ်နိုင်သလောက်ဖဲ့ဆပ်သွားမှာပါ "

"ပြီးရော ကိုယ့်လူရင်းမို့ သိပ်တော့မပြောချင်ဘူး စိုးတို့မှာလည်း ကြက်တုပ်ကွေးဆိုလား ဘာဆိုလား မစိန်လည်း ကြားသားပဲမဟုတ်လား ခုလည်း စိုးကိုယ်တိုင်တောင်ဘာဆက်လုပ်ရမယ် မသိဘူး ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ကြက်ပြန်မမွေးနိုင်လို့ကတော့ စိုးလည်း ဒီတစ်သက် တကယ့်ကြက်ပဲ လုပ်လိုက်မှ အေးရော ထင်ပါတယ် သေးပေါက်တဲ့ကြက်ကို ပြောတာလေ အဟင်းဟင်း ဟင်း … နာမည်ပျက်ပျက် လူပဲပျက်ပျက် စားပေါက်ချောင် အရချောင်တဲ့ဟာတော့ မလွဲမသွေ လုပ်ရတော့မလိုပါပဲ မစိန်ရေ ဒီခေတ်ကြီးက သိတဲ့အတိုင်း … ဟင်းးး "

..................................................................................

စိုးယုမော် အမောတကောပြောရင်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချပစ်လိုက်သည်။ မသောင်းစိန်လည်း ကြက်လည်လိမ် သလို စိတ်ပျက်အားလျော့သည့် ဟန်အမူအရာနှင့် ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ တစ်စုံတစ်ရာမပြောဘဲ အတန်ကြာအောင် တွေငေးငေးကလေးဖြစ်နေပြီးမှ …

"အင်း ဒါလည်း တစ်မျိုးပေါ့ စိုးစိုးရယ် ညည်းက ရယ်စရာပြောပေမယ့် ငါ့အဖို့ မရယ်နိုင်တာက ခက်တယ် ယောင်းမတော့မသိဘူး မစိန်တော့ စိတ်ခပ်ပျက်ပျက်ပဲ ငွေကလည်း တစ်နေ့တခြား ရှာရဖွေရခက်လာပြီ စိုးပြောသလို ကိုယ့်ဘဝကိုယ် ထင်ရာစိုင်းပစ်လိုက်ချင်တာတော့ အမှန်ပဲ ကိုယ်ကအပျိုလည်းမဟုတ် အိမ်ထောင်ပျက် တစ်ခုလပ်မဆိုတော့ ဘာမှလည်း အဘိုးထိုက်တန်တော့တာ မဟုတ်ဘူး ယောက်ျားနဲ့ အိပ်တာဟာ ဆန်းတဲ့ကိစ္စလည်း မဟုတ်တော့ဘူး ခုအချိန် တစ်ယောက်ယောက်ကသာ ငွေတကယ်ပေးနိုင်မယ် ဆိုရင် မစိန် ဟောဒီ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပုံပြီးတော့တောင် ပေးပစ်လိုက်ချင်တယ် တကယ်ပြောနေတာ နော် "

"တကယ်နော် မစိန် ဟင်းးး "

"တကယ် မဟုတ်ဘူး … ဆယ်ကယ် "

မသောင်းစိန် လက်ဆယ်ချောင်းထောင်ပြီး ရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်ပင် ပြောလိုက်သည်။

စိုးယုမော် သူမအနားလျှောက်လာပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ကရင်လျားဝတ်ထားသောထမီကို မသောင်းစိန်အရှေ့မှာ ခပ်ပြောင်ပြောင်ပင် ကွင်းလုံးကျွတ် ချွတ်ပုံချလိုက်သည်။

"ဟယ်တော့ စိုးစိုး ယောင်းမ နင် နင် … တော့ လား … ခိခိ ခိ "

"မစိန် ဒီမှာ…  ကြည့်စမ်း "

"ဘာလဲ ဘာကြည့်ရမှာလဲ "

"စိုးကိုကြည့် … စိုး လှသေးရဲ့လား …လို့ "

စိုးယုမော် သူမမျက်နှာကို တမင်တကာ သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုကြည့်ခိုင်းသည်။ မသောင်းစိန် မျက်နှာလွှဲဖယ်၍မရတော့။ သူမ အကြည့်ခိုင်းသလို စေ့စေ့စပ်စပ်လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ရဲတင်းလှသော စိုးယုမော်၏တစ်ကိုယ်လုံး ကိုယ်လုံးတီး နိကက် ထုတ်လှစ်ဖော်ကျူး ပြသမှုအတွက် သူမကိုယ်စားရှက်ရွံ့မိသလို ဘာလိုလို တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရ၏။

"အင်း ဘာလဲ အဖုတ်လှမလှ မေးတာလား … လှတယ် အဖုတ်လည်း ဖောင်းကားရွအိနေတာပဲ နို့ကြီးတွေလည်း အယ်နေရောပဲ စောက်ဖုတ်အမွှေးများတာတစ်ခုပဲ ပြောစရာ ရှိတယ် "

"ဘာဖြစ်လဲ အမွှေးများတာ …ယောက်ျားအကြိုက်ပဲ ဥစ္စာ … စိုးနဲ့အိပ်တဲ့ယောက်ျားတိုင်း ဒီအမွှေးဒီအဖုတ်ကိုမှ တောနင်းသလို နင်းပြီး စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအပေါက်ကို ဖြဲရှာရတာ အရသာတွေ့ကြတာ မစိန်မကြုံဖူးဘူး မဟုတ်လား … ဒီမှာ ယောင်းမ စိုးပြောချင်တာ ဒီလိုလှမှ ကြွပ်ကြွပ်ရွရွကလေးဖြစ်နေမှ ဈေးကွက်ဝင်မှာ ဈေးကောင်းကောင်းလည်းရမှာနော် … ကဲ ချွတ် … ပြစမ်း … ဒီအခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်းရှိတာ မစိန်လည်း အင်္ကျီရောထမီပါ အကုန်ချွတ်ပြ … တကယ် အလုပ်လုပ်ချင်လား လုပ်ရဲလား … လုပ်ရဲရင် ပြရဲရမယ် "

"အော ညည်းက ဘာလဲ ကျုပ် မရဲဘူးထင်လို့လား … ညည်းမှာ တ တကယ်ရော … အဆက်အသွယ်ရှိလို့လား ပြော … ရှိရင် အဖုတ်ချင်းပါ ပွတ်ပေးလိုက်မယ် … စောက်ဖုတ် မှုတ်ပေး ဆိုလည်း မှုတ်ပေးမယ်… ဒီမှာကြည့် မိစိန်တဲ့ ပြော … အမှုတ်ခံချင်ရင် "

"စိမ်လိုက်နော် … မစိန် … ဟင်းဟင်း … ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ကိုယ် မှုတ်ဖို့သာ ပြင်ထားလိုက် ဟွင်းဟွင်း … စိုးစိုးတဲ့ … စိုးက မပိုင်ရင် ခြင်တောင်မရိုက်ဘူး ဒီည အိမ်လာခဲ့လိုက် … စောက်ပတ်အပြဲအရွဲ ခံမလား ဖင်ပါ အပီအပြင် လိုးခွဲတာခံမလား … ကြိုက်ရာပြော …ကဲ ချွတ် လေ ဘာလုပ်နေလဲ ဘာကြောင်ကြည့်နေလဲ "

မသောင်းစိန်လည်း မယုံတစ်ဝက်ယုံတစ်ဝက်နှင့် စိုးယုမော်၏မျက်နှာကို သင်္ကာမကင်းသောအကြည့်များနှင့် စူးစူးရဲရဲ ငေးစိုက်ကြည့်နေကာ သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်လွှာများကို ကြယ်သီးတစ်လုံးချင်းဖြုတ်၍  စတင်ချွတ်ယူ နေလိုက်ပါသည်။

အင်္ကျီရော ထမီပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဘရာစီယာနှင့်အတွင်းခံပင်တီပါးလေးကို ဆက်ချွတ်ပေးလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း သူမကို ဝိုင်းကူ၍ချွတ်ရင်း လက်က ဟိုကိုင်ဒီနယ် ခြေဆော့လက်ဆော့ပြုကာ သူမအသားဆိုင်အိအိတွေကို ညှစ်နယ်ကိုင်ကစားပေးနေသည်။ မသောင်းစိန် သူမကို အသေအချာပင် ထပ်မေးနေသည်။

"စိုး စိုး … ငါ … ငါ့ကို အရင်ပြော …ရှင်းအောင် ပြောနော် … နင် နင် ဒါ … တ တကယ်ရော … ဟုတ်ရဲ့လား "

"ဘာလဲ မစိန် စိုးကို မယုံဘူးပေါ့ ဟုတ်လား စိုးမှာ ခွင်ကရှိပြီးသား ကိုယ်ကသာ ဒီအလုပ်ကို တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးတာ တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် လာပြီး နားဖောက်တဲ့သူတွေ ရှိတယ် … ဒီည ချိန်းထားတာလည်းရှိတယ် ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်း စိတ်မရဲတရဲဖြစ်နေတာ ခုလို မစိန်ကပါ … ဝင်ပါမယ်ဆိုရင် စိုးအတွက်လည်း အတိုင်းထက်အလွန်ပဲ "

"ငါ ငါ သေ သေချာပါတယ် အဓိက ပိုက်ဆံပဲ မဟုတ်လား စိုးစိုးရယ် "

"ဟုတ်တယ် မှန်တယ် ပိုက်ဆံ ဒါပေမယ့် ဟိုကိစ္စ အလိုပြည့်ဖို့လည်းအရေးကြီးတယ် စိုးတို့ မစိန်တို့က အရွယ်ကောင်းတုန်း လောကမှာ ကိုယ်ပျော်နိုင်ဖို့လည်းအရေးကြီးတယ် စိုးအနေနဲ့ မစိန်လောက်တော့ ပိုက်ဆံမလိုဘူး ဒါပေမယ့် စိုးလေ အရွယ်ကောင်းတုန်း လောကီစည်းစိမ်ဆိုတာကိုအပြည့်အကြီးမဟုတ်ရင်တောင်မှ ကိုယ်အခွင့်အရေးရရင်ရသလောက် တဝကြီး ခံစားလိုက်ချင်သေးတယ် သူတို့ယောက်ျားတွေ လမ်းများတော့ သိပ်စွံတာပဲတဲ့ ဘာလဲ ကိုယ်ကရော စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ဘယ်လီးနဲ့လိုးလိုး ကိုယ်စိတ်ပါရင် ပါသလို အလိုးခံလို့ ရသားပဲမဟုတ်ဘူးလား ကိုယ့်အပြင်ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိရင်ပြီးရောပဲ စိုးပြောတာ မဟုတ်လို့လား မစိန် …"

"ဒါပေါ့ စိုးရယ် ငါလည်း ငါ့လင်ကို စိတ်နာလွန်းလို့ ပြန်တောင်မစဉ်းစားချင်ဘူး ဒင်းထက်လီးကြီးပြီး ဒင်းတို့ထက်အလိုးသန်တဲ့ကောင်တွေ ပေါလွန်းလို့ ခေါင်းခေါက်ရွေးယူလို့တောင် ရတယ် "

"မစိန် ဘယ်သူ့မှတော့ လျှောက်မပြောရဘူးနော် နှုတ်လုံရမယ် "

"အေးပါ ဟယ် "

"နောက်ပြီး စိုးမေးဦးမယ် ခုန မစိန်လိုတဲ့ငွေ ဘယ်လောက်လဲ စိုး အရင်ကြိုပေးထားမယ် နှစ်သောင်းလား သုံးသောင်းလားပြော ဟိုက ရတော့မှ မစိန် ပြန်ဆပ်ပေါ့ ဘယ့်နှယ်လဲ "

"ငါ သုံး သောင်း လောက်တော့ လိုချင်တယ် အဲ ဒါ "

"ရတယ် စိုး ထုတ်ပေးထားမယ် ကျေနပ်တယ်မဟုတ်လား "

"စိုးရယ် ကျေနပ်တယ် ကျေးဇူးလည်း အရမ်းတင်တာပဲ ငါ နင့်ကို အဲဒါကြောင့် သိပ်ချစ်နေရတာပေါ့ ယောင်းမရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"အေး ချစ်ရင် နမ်းပါဦး ကတိနော် ကတိ ဟင်း ဟင်း ဟင်း …ခစ်ခစ်ခစ် "

"ရတယ် ပြော ယောင်းမလေး ဘယ်နေရာလဲ ပြော ပါးလား နှုတ်ခမ်းလား အဖုတ်လား ကြိုက်တာပြော ကလေးလေး ဟင့် ဟင့် ဟင့် "

နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ဖြစ်သွားကြပြီး လူးကာလှိမ့်ကာ ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နှုတ်ခမ်းချင်း အပြန်အလှန် ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်နှင့် နှစ်ယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ်ကို တအိအိလဲပြိုကျသွား ခဲ့ကြလေသည်။ စိုးယုမော်လက်တစ်ဖက်က မသောင်းစိန်၏ပေါင်ခွကြားထဲ တိုးဝင်သွားသလို မသောင်းစိန်လည်းအားကျမခံ သူမလက်တစ်ဖက်ကို စိုးယုမော်ဖင်သားအိအိကြီးများနှင့်ပေါင်ခွဆုံရှိရာဆီ လျှောတိုးဝင်ရောက်သွားစေပြီး မို့ဖောင်းကြွရွနေသော အင်္ဂါဇပ်မုန့်ပေါင်းကြီးကို မိမိရရပင်ဖျစ်ညှစ်အုပ်ကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းလေးကိုရော အင်္ဂါဇပ်(စောက်ဖုတ်)အဝထဲကိုပါ စတင်ထိုးနှိုက်နှူးဆွပေးလိုက်လေတော့၏။ နို့သီးချင်းလည်း မထိခလုတ် ထိခလုတ် ထိတွေ့မိကြသည်။ အဖုတ်အုံချင်းလည်း ပွတ်သီးပွတ်သပ်ထိမိတိုက်မိကြ တစ်ယောက်တစ်လှည့် နှိုက်ကိုင်နေမိကြသည်။ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်လာပြီး တဟင်းဟင်းတအင်းအင်းနှင့် နှာမှုတ်သံပြင်းပြင်း ကလေးများ စတင်ကြားလာရပေသည်။

နှစ်ဦးစလုံး၏စောက်ပတ်များဆီမှ အရည်စိမ့်ထွက်လာကာ စိုစိစိကလေးတွေဖြစ်လာကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်မှုကလည်း စောစောပိုင်းအချိန်ကထက် ပိုပြီး ပြင်းထန်လို့လာသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ခွာ၍မရကြတော့။

စိုးယုမော်ကအသားအရေဖြူဖြူဝင်းဝင်း လုံးကြီးပေါက်လှ မို့မို့ထင်းထင်း ကြွကြွရွရွ လင်းကနဲပြက်ကနဲ မသောင်းစိန်ကလည်း အသားညိုပေမယ့် တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြော့ကြော့ရှင်းရှင်းကြီး အလုံးအထည် ပြည့်တင်းသလောက် မှိုစို့မျှစ်ပေါက်သဖွယ် ထွားထွားစို့စို့ကြီးပင်ဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ လူးကာလွန့်ကာဖြင့် ဆန့်ငင်လှုပ်ရှားဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့နေကြပုံများမှာ မြင်ရသူပုရိသများအဖို့ ရမ္မက်မီးတောက်တွေ တဟုန်ညီးညီး တောက်လောင်ဆူပွက်ချင်စရာ ကောင်းနေသေးတော့သည်။

ရုန်းရင်းကန်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်ယှက်လိမ်ထွန့်လူးရင်းဖြင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်က ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် စစ်စတီနိုင်းပုံစံဖြစ်သွားသည်။ မိန်းမချင်း ယခုလို ခန္ဓာကိုယ်အချင်းချင်း တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး နှူးနှပ်ထိတွေ့ကာ အာသာဆန္ဒဖြေဖျောက်ခြင်းမျိုးကို အခြားမိန်းမသားတွေနည်းတူ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ်လောက်ကတည်းက အတွေ့အကြုံအသီးသီး ရှိကြမည်သာဖြစ်ပေသည်။

တစ်ယောက် ပေါင်ကြားထဲကို တစ်ယောက်တိုးဝင်၍ စောက်ဖုတ်ကို အပြန်အလှန် နှူးဆွယက်စုပ်ကာ စိတ်ကြိုက်ပင် ဘာဂျာကိုင်ကြသည်။ စိုးယုမော် အကိုင်ကျွမ်းသလို မသောင်းစိန်လည်း ဏှာထန်သော မိန်းမတစ်ယောက်ပီပီ သူမကိုအမီလိုက်ကာ စိုးယုမော်၏စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးသွင်းထိုးထုတ်လုပ်ကာ အပြတ်အသတ် နှိုက်ဆွ၍ ပေးနေသည်။ စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ယက်ယက်သပ်တင်ပေးရင်း စောက်စိထိပ်ချွန်ကလေး ကိုလည်း ပါးစပ်နှင့် ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ နေအောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ကိုက်ငုံခဲလိုက် လုပ်ပေးနေရာ စိုးယုမော်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်ဓာတ်အလိုက်ခံရသကဲ့သို့ တထွန့်ထွန့်လူး၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို အဆက်မပြတ် ပင့်ညှောက်ကော့ပျံကာ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်၍နေရလေသည်။

စိုးယုမော်လည်း မသောင်းစိန်၏ လင်၏လီးနှင့်အထိအတွေ့မရှိတာကြာပြီဖြစ်သော အင်္ဂါဇပ်ဖောင်းရွရွကြီးကို စောက်မွှေးအုံအဖုတ်လိုက်ကြီးအား ဖယ်ရှားပြီး အစိပြူးပြူးကလေးကို စုပ်ယူလိုက် ကိုက်ကာငုံကာ ကလိဆွပေးလိုက် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်စောင်းတိုက်ပြီး ပွတ်လိုက်ဆွလိုက်နှူးလိုက် သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲ လျှာသွင်းကလိလိုက် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် စောက်ရည်ချွဲပျစ်ပျစ်တွေ အပျစ်လိုက်အခဲလိုက် စောက်ခေါင်းဝတစ်လျှောက်ကနေ ပေါင်ခြံတစ်ခုလုံး ရွှဲနစ်အောင်ထွက်ကျလာသည်အထိ လက်နှင့်ရော လျှာနှင့်ပါးစပ်ကိုပါ အသုံးပြု၍ အားပါးတရလှုပ်နှူးနှိုးဆွ၍ လိုးဆောင့်စခန်းသွားပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမဇောအကြွကြီးကြွရင်း အချိန်ကုန်လို့ကုန်မှန်းပင် မသိလောက်အောင်ဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက် ချစ်ကျွမ်းဝင်မှု အတွေ့အကြုံအလုံးစုံကို စာရှုသူမိန်းမသားအပေါင်းတို့လည်း စေ့စေ့ငုငု သဘောပေါက်နားလည် နှင့်ပြီး ဖြစ်ပေရာ ဤနေရာတွင် ဇာတ်လမ်းသဘောအရ အီလည်ဖင့်နှေးခြင်းမျိုး မရှိစေရန်အတွက် ဖြစ်စဉ်အကျဉ်းမျှကိုသာ အမြွက်မျှ ထုတ်နှုတ်ရေးသားတင်ဆက်သွားမည် ဖြစ်ပေသည်။

နှစ်နာရီနီးပါးခန့် အချိန်ကြာမြင့်သွားသည်။

စိုးယုမော်ရော မသောင်းစိန်ပါ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖိုလှိုက်တုန်ယင်သောရင်အစုံတို့ဖြင့် ခြေပစ်လက်ပစ်ကြီး လဲလျောင်းရင်း နှစ်ဦးသား ရာဂဇောကပ်ကာ ထင်ရာစိုင်းမိခဲ့သမျှကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ တစိမ့်စိမ့်အရသာခံရင်း ငြိမ်သက်စွာ အမောဖြေနေမိကြလေသည်။ စိုးယုမော်ရောမသောင်းစိန်ပါ တစ်ယောက်ကို သုံးချီလေးချီ စီလောက် ကိစ္စပြီးသွားခဲ့သလား ပြောပင်မပြောတတ်တော့ပါချေ။

အတန်ကြာအောင် အနားယူလိုက်ကြပြီးနောက် အင်္ကျီအဝတ်အစားများပြန်လည်ဝတ်ဆင်လိုက်ကြပြီး စိုးယုမော်က မသောင်းစိန်ကို ည ၈ နာရီလောက် သူမအိမ်ကို ရောက်အောင်လာခဲ့ဖို့ သေသေချာချာ ပြောဆိုမှာကြားကာ လူချင်းခွဲလိုက်ကြလေသည်။ မသောင်းစိန်လည်း ငွေသုံးသောင်းပိုက်၍ အိမ်ကိုပြန်သွားသည်။

..........................................................................

ညနေစောင်း၍ သူမ၏ကြက်ခြံအလုပ်သမားကောင်လေးနှစ်ယောက် ပြန်လာတော့ စိုးယုမော် ပစ္စည်းတွေ စနစ်တကျနေရာချခိုင်းပြီး ကြက်ဆေးတိုက် အစာကျွေး မီးထွန်းစသည့် သူတို့ညဖက်လုပ်ဆောင်ရမည့် အလုပ်ဝတ္တရားများကို အသေအချာပင် မလစ်ဟင်းရလေအောင် အထပ်ထပ်မှာကြားကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်ရောက်၍ အေးအေးဆေးဆေး လဲလျောင်းအနားယူနေလိုက်ပါသည်။

အာမက်က သူ့အဖော်ဖြစ်သူနှင့်အတူ ည ၇ နာရီသာသာလောက်မှာ ရောက်ချလာသည်။ ကုလားဒိန်တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သော်လည်း အသားလတ်လတ် နှာတံပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေးနှင့် ကြေးရေတတ်တစ်ယောက်ပုံစံမျိုးရှိကာ ရုပ်ရည်အားဖြင့်လည်း သိပ်မဆိုးလှပေ။ အသက် ၃၄ - ၃၅ နှစ် ဝန်းကျင်ခန့် ရှိပြီး အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ခပ်တောင့်တောင့် ဗလခပ်ကောင်းကောင်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် ယောက်ျားပီသသော ရုပ်လက္ခဏာမျိုးရှိသူပင်ဖြစ်သည်။ သူ့နာမည်က အဇစ်ခေါ်ဗမာလို ဇော်သိန်းဟုခေါ်ကြောင်း အာမက်က ပြောဆိုမိတ်ဆက်ပေးသည်။

ကုလားနဲ့ချည်း ဖူးစာဆုံနေရပါလား ဟု စိုးယုမော်က ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းပြောတော့ အာမက်ကရယ်ပြီး  ကျန်သုံးယောက်အနက် နှစ်ယောက်မှာ ကုလားမဟုတ် ဗမာလူမျိုးပင်ဖြစ်ကြောင်း မြစ်ဝကျွန်းပေါ်နှစ်ယောက် အထက်သားနှစ်ယောက်ပါဝင်ပြီး ဇော်သိန်းကတော့ မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း သာယာဝတီနယ်ဖက်မှ ဖြစ်ကြောင်း သူမကို ရှင်းပြသည်။ မလေးရှားမှာ နှစ်အတော်ကြာကြာနေထိုင်လုပ်ကိုင်လာခဲ့ပြီး မြန်မာပြည်ရှိ မိဘဆွေမျိုးများထံ သတိရ၍ပြန်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း တစ်လတန်သည်နေထိုင်လည်ပတ်ပြီး ခွင့်ရက်စေ့သည်နှင့် မလေးရှားနိုင်ငံသို့ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည်ထွက်ခွာဦးမည့်အကြောင်း ဇော်သိန်းက သူ့ရှေ့ခရီးစဉ်နှင့်ပတ်သက်၍ စိုးယုမော်ကို ရင်းနှီးပွင့်လင်းစွာ ဖွင့်ဟပြောဆိုနေပါသည်။

စိုးယုမော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲခေါ်သွင်းလိုက်ကာ အခန်းတံခါးကို အသေအချာစေ့ပိတ်၍ စကားလက်ဆုံကျနေကြသည်။ ဇော်သိန်း၏ခေါ်တောမျက်လုံးများက စကားပြောရင်းနှင့် စိုးယုမော်၏ကိုယ်ခန္ဓာ အထက်အောက်ရပ်ဝန်းများဆီကို မကြာခဏရောက်ရှိနေပြီး တပ်မက်သော အကြည့်များဖြင့် စူးစူးရဲရဲ ငေးစိုက်ကြည့်လျက် ရှိနေတာကို တွေ့ရလေသည်။

စိုးယုမော်လည်း သူမဖက်က အတတ်နိုင်ဆုံး လိုက်လျောဖြည့်ဆီးပေးသည့်အနေနှင့် သူမသာမက သူမ၏အရင်းနှီးဆုံးမိတ်ဆွေတစ်ဦးဖြစ်သူ မသောင်းစိန်ကိုပါ အာမက်တို့အတွက်ရည်ရွယ်ပြီး သူမကိုယ်တိုင် အချိန်းအချက်ပြုလုပ် ခေါ်ယူထားခဲ့ပြီးဖြစ်ကြောင်း ပြောပြရာ အာမက်ရော ဇော်သိန်းပါ နှစ်ယောက်စလုံး မျက်နှာတွေဝင်းပကာ နှစ်ထောင်းအားရကျေနပ်သွားကြပြီး သူမကိုလည်း ကျေးဇူးအထူးတင်ကြောင်း နှစ်ဦးစလုံးအတွက် ထိုက်တန်အောင်ပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း ကျေနပ်မှုရှိစေရမည်ဟုလည်း ဝန်ခံကတိပြု ကြလေသည်။

"မစိုး အမျိုးသမီးက ဘယ်အချိန်လာမှာလဲ "

"ည ၈ နာရီလို့ ပြောထားပါတယ် စိတ်မပူပါနဲ့ သေချာပေါက်လာမှာပါ "

"ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ သောက်ရင်းစားရင်း သူ့ကိုပါ ထိုင်စောင့်ကြတာပေါ့ နော် မစိုး "

"ရှင်တို့ နှစ်ယောက် သဘောပါပဲတဲ့ ရှင် ဟင်းဟင်း ဟင်း "

အာမက်နှင့်ဇော်သိန်းက သူမကို အရက်ထည့်ဖို့ ဖန်ခွက်နှင့် အမြည်းပန်းကန် စတာတွေ ယူခိုင်းသည်။ စိုးယုမော်လည်း သူတို့ စိတ်ကြိုက် အပြင်ကနေ ပါဆယ်ယူလာသော အရက်နှင့်စားစရာများကို သူမအခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်မှာပင် ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ ပြင်ဆင်နေရာချပေးလိုက်ပြီး သုံးယောက်သား အတူတူထိုင်၍ သွေးပူလုပ်သည့်အနေနှင့် အရက်သေစာများကို ဖန်ခွက်တစ်ခွက်စီတွင် ငှဲ့ထည့်ကာ သောက်ကြစားကြသည်။ စိုးယုမော်အနေနှင့် ဒီညအဖို့ မသောက်မဖြစ်သောက်ရမည်မို့ အရက်မကြိုက်သော်လည်း နှာခေါင်းပိတ် အသက်အောင့်ပြီး ဆေးခါးကြီးသောက်သလို ဝီစကီအရက်ပြင်းကို ဇွတ်မှိတ်မျိုချလိုက်ရ လေသည်။

"မစိုး ဒီနားလာလေ "

"ဟုတ်ကဲ့ ကိုဇော်သိန်း "

ဇော်သိန်းက သူမကိုအနားခေါ်ပြီး အာမက်အရှေ့မှာပင် ဟိုကိုင်ဒီနယ် ပြုနေသည်။

"အာမက် ပြောပြီးသားထင်တယ် "

"ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"သိပ်ရဲတာပဲ ကိုဇော်သိန်း လက်ကြီးတွေက ဟင့်ဟင့် "

"ဒါပေါ့ သူဖောက်သည်ချထားပြီးသား မစိုးနဲ့သူ ဘယ်လိုအိပ်တဲ့အကြောင်းတွေ ပြီးတော့ ဘယ်လောက်အပေးကောင်းတဲ့အကြောင်း အရှေ့ရောအနောက်ရော ဖွင့်တဲ့အကြောင်းတွေ တစ်တစ်ခွခွ စုံနေတာပဲဗျာ ဟဲဟဲ ပြီးတော့လည်း … "

"ဟိုး ဟိုး ဆရာကြီး …  အမယ် လေ့လေး ကုန်ပါပြီ အာမက်ရယ် … နင် တော်တော် ထနေ …ဟွင်း …လူကို ရစရာတောင် ကျန်ပါဦးမလားဟဲ့ အာမက် … ပြော ပြောစမ်း ပါဦး "

အာမက် ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်သည်။

"ဘာဖြစ်လဲ မစိုးရဲ့ ကိုယ့်လူရင်းတွေချည်းပဲဥစ္စာ မကြာခင်တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ခရေစေ့တွင်းကျသိရတော့မှာပဲ မဟုတ်ဘူးလား အစ်မရဲ့ ဟဲဟဲ ဟဲ  "

"ဒါတော့ ဒါပေါ့ နင် နင်က ခုလို လျှောက်ပြောတော့ ငါ ရှက် ရှက်တာပေါ့လို့ ရှက်လွန်းလို့ သေတောင်သေပလိုက် ချင်တယ် ဟင်းး  …တကယ်ပဲ "

စိုးယုမော် အာမက်ကျောကုန်းကို သူမလက်သီးဆုပ်ကလေးနှင့် တဘုန်းဘုန်းလှမ်းထုရင်းပြောသည်။

အာမက်ကရှောင်ရင်းတိမ်းရင်းနှင့်သူမလက်ကလေးကို လှမ်းဆွဲကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း၍ ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့ပစ်လိုက်ပါသည်။

"အိုး ခိခိ ခိ "

စိုးယုမော် ဟန်ချက်ပျက်ပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတစ်ခုလုံး အာမက်ရင်ခွင်ထဲကို ရောက်ရှိလဲပြို ကျသွားရကာ ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာလည်း ဇော်သိန်းရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ ခြေထောက်နှစ်ဖက်စလုံး ကိုးယို့ကားယားနှင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဟဟဖြဲဖြဲ လုပ်ပြလိုက်သလိုဖြစ်သွားရလေသည်။ သူမထမီအောက်နားစကလေးက ဒူးအထက်ကနေ ပေါင်လယ်မရောက်တရောက်အထိ လန်တက်သွားရပြီး အောက်စလွတ်သွားသဖြင့် ပေါင်ခွဆုံရှိပင်တီအနီရောင်ကလေးကိုပါ ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် လှမ်းမြင်လိုက် ရလေသည်။ ပင်တီအောက်မှ သူမအင်္ဂါဇပ်အုံကြီးကတော့ ဖားဂုံညင်းတစ်ကောင်လို အစွမ်းကုန် ဖုထစ်ဖောင်းကြွလျက် လိုးချင်စရာကြီးဖြစ်နေပေသည်။

ဇော်သိန်းလက်က မြန်သည်။ စိုးယုမော်ခြေတစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲယူလိုက်ကာ ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းကလေးအား ပြွတ်ကနဲ ကုန်းနမ်းလိုက်ပါသည်။ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလို သူ့လက်က စိုးယုမော်၏ တင်ပါးကားကားအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ လှမ်း၍ သိမ်းဖက်ပစ်လိုက်ကာ ဖင်သားကြီးများကို အားပါးတရဆုပ်ညှစ်ဖျစ်နယ် ကိုင်၍ လက်တစ်ဖက်က သူမခါးဝတ်ထမီကို အောက်ကနေ အထက်ကို ပင့်လှန်တင်ပေးလိုက်ပြန်ရာ စိုးယုမော်ထမီက သူမ၏ ခါးအထက်ဆီအထိ ရောက်ရှိ လန်းတက်သွားရလေသည်။

"အို ကို သိန်း ကလဲ ဟင့် ဟင့် ဘာလဲ ဘာလုပ်နေပြန်တာလဲ လို့ "

"စိုး ဘယ်လောက်လှသလဲလို့ ကြည့် ချင်လို့ပေါ့ စိုးရယ် ကဲ ကဲ စလိုက်ရအောင် မစိုးက လိမ်မာပါတယ်နော် နော် "

"သ သဘောပဲ … ဟင့် ဟင့် …စိုး စိုး … ချွတ် ချွတ် ပေးရမလား "

"ချွတ် အကုန်ချွတ် မနေနိုင်တော့ဘူး ချစ်ချင်ပြီ "

ဇော်သိန်းအပြတ်ကဲလိုက်သလို တစ်ဖက်က အာမက်လည်း အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပေ။ ယောက်ျားသား နှစ်ယောက်စလုံး ခြေရင်းခေါင်းရင်း အပြိုင်အဆိုင်ချုပ်ကိုင်ပြီး သူမကိုယ်အထက်ပိုင်းရှိအင်္ကျီနှင့်ဘရာကို ချွတ်သူချွတ် ထမီနှင့်အတွင်းခံပင်တီ ချွတ်သူချွတ်နှင့် အလုပ်များသွားကြပြီး စိုးယုမော်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ထမီအင်္ကျီဖိုသီဖတ်သီ မလုံမလဲဖြစ်ကာ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်လုနီးပါး အခြေအနေကိုရောက်ရှိသွားခဲ့ရသည်။

အာမက်က သူ့လူဇော်သိန်းကို မြှောက်ပေးသည်။

""ကိုဇော်သိန်း အရင်ဖွင့်ဗျာ တစ်ယောက်ချင်း ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း ပြီးမှ နှစ်ယောက်အတူ တူးဝေး(two way) ဆက်ဆွဲကြတာပေါ့ မကောင်းဘူးလား "

"ဂွတ်ဒ် သိပ်ကောင်းတယ် …ဒါဖြင့် ကိုယ်အရင် စမယ်နော် ကဲ မစိုး ကြည့်ထားလိုက် ကျွန်တော့်ကောင်ကြီး သဘောကျရဲ့လားလို့ "

ဇော်သိန်း သူ့ပုဆိုးချွတ်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီကိုပါ တစ်ဆက်တည်းချွတ်ချလိုက်ရာ တုတ်ခိုင်ကြီးမားကာ ရှည်လျားလွန်းလှသော လချောင်းမဲမဲသဲသဲကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဖြောင်းကနဲနေအောင် အပြင်ကို ခုန်ကန်ထွက်လာရလေသည်။

"ဟာ နည်းတဲ့ကောင်ကြီးလား ဟင်းဟင်း မစိုး အတွက်တော့ ရှယ်ကောင်းကြီး ဖြစ်နေမှာပဲ "

"အာမက် နင် နင် ဘာ စကားပြောပြန်တာလဲ "

စိုးယုမော် ရှက်ရှက်နှင့်အာမက်ကို တစ်ခွန်းမခံ ပြန်ပက်လိုက်သော်လည်း သူမမျက်လုံးအကြည့်များကမူ ဇော်သိန်းခေါ် အာဇစ်၏လိင်ချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးဆီကနေ ရုတ်တရက် ဘယ်လိုမှမခွာနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရလေတော့သည်။ ဇော်သိန်းလက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကြီးကို တသသလုပ်ကာ ဂွင်းရိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဆွဲဆန့်ပွတ်တိုက်ပေးနေသည်။ လီးက တဖြည်းဖြည်းတောင်၍လာကာ လက်တစ်ဆုပ်စာ ကိုင်၍ပင် မဆန့်လောက်အောင် ကြီးမားတုတ်ထွား၍ အလျားရှည်ဆန့်ထွက်လာတာကို တွေ့ရလေသည်။

စိုးယုမော် ဇော်သိန်းကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ လေသံနှင့်မေးလိုက်သည်။

"ကို ဇော် …သိန်း  … လ လ …  လီးက …  ဆေး … ဆေး ထိုး ထားတာလား "

"ဟုတ်တယ် တမင်တကာကို မတန်တဆ ကြီးအောင်လုပ်ထားတာ …ဟင်းဟင်း ကိုင်ကြည့်စမ်း မစိုး မကြိုက်လို့လား "

"အင်း ဟင်းး … အဲ ကြိုက် ကြိုက် ပါတယ် ဟို … အဲ … တ တအားကြီးတာပဲ နော်  စိုး ဒီလိုတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးပါဘူး "

.................................................................................

လီးကို အသေအချာလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကြည့်သည်။ လီးလုံးပတ်နှင့်အလျားကို စိတ်ထဲကနေပြီး တွက်ချက် တိုင်းထွာကြည့်နေပုံရသည်။ ရင်သပ်ရှုမော တအံ့တသြဖြစ်နေဟန်က သူမမျက်နှာထက်မှာ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင် ဖြစ်ပေါ်လို့နေသည်ကို အတိုင်းသားမြင်တွေ့နေရပေသည်။

သူမတစ်သက် ဤမျှလောက်ကြီးသည့်လီးကို ဗွီဒီယိုအပြာကားတွေထဲမှာပဲ တွေ့မြင်ခဲ့ဖူးသည်။ လက်တွေ့တွင် ဖြစ်နိုင်ဖို့ရန် ခဲယဉ်းသည်ဟုပင် စိတ်ထဲက လွယ်လွယ်ပင် တွေးခဲ့မိသေးမိသည်။ လီးချောင်းလုံးပတ်က လက်တစ်ဆုပ်စာထက်မက M 150 အချိုရည်ဘူး ဘီယာသံဘူးလောက်နီးနီးကို ကြီးထွားကာ အရှည်အားဖြင့်လည်း ၈လက်မသာသာ ၉ လက်မလောက်အထိ ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းလိုက်မိပါသည်။ အနောက်နိုင်ငံက ကပ္ပလီလီးရှည်ကြီးတွေလိုပဲဖြစ်သည်။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ ဝင်ဆန့်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ တွေးမိသွားကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် အလိုလို ထောင်ထ လာရသည်။ စိုးယုမော် သူ့လီးငပဲကို တစိမ့်စိမ့် လှည့်ပတ်၍ကြည့်ပြီး တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မတုန်လှုပ်စဖူး တုန်လှုပ်နေမိပါသည်။

အာမက်လည်း သူ့အင်္ကျီနှင့်လုံချည်ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ အာမက်လီးကလည်း အဆင်သင့်ပင် မတ်တောင်နေနှင့်ပြီးဖြစ်ရာ သူ့လီးတောင်နေတာတောင်မှ ဇော်သိန်းလီးနှင့်ယှဉ်လိုက်လျှင် ဆင်နှင့်ဆိတ်လို အရွယ်အစားအပုံကြီး ခြားနားလျက် အာမက်လီးက ခါတိုင်းထက် ပို၍သေးသွားသလို စိတ်မှာထင်မှတ်မှား မိလေတော့သည်။ သူလည်း စိုးယုမော်အနားကို ကပ်၍လာခဲ့ရာ စိုးယုမော်လည်း ဇော်သိန်းလီးကို တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က အာမက်လီးချောင်းကို ဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်ကာ လီးနှစ်ချောင်းစလုံးကို လက်တစ်ဖက်စီဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်ဂွင်းရိုက် ဆောင့်ကာ ပေးနေမိလေသည်။ လီးနှစ်ချောင်း ဂွင်းတိုက်ပေးရင်းဖြင့် ကာမစိတ်လည်း အတိုင်းမသိနိုးထဖြစ်ပေါ်လို့လာရသည်။

"မစိုး လီးစုပ်ပေးလေ "

"စုပ်ပေးမယ် ဘယ်လီး အရင်စုပ်ရမလဲ "

"ကိုဇော်သိန်း လီးကြီးစုပ်ပေးလိုက် သူအရင်လိုးမယ် သူပြီးရင်တော့  တစ်ယောက်တစ်လှည့် လိုးမယ် မစိုးဖင်ကို ဒီဖက်လှည့်ထားပေး "

"ဘာလဲ စောက်ပတ်ကြည့်ပြီး ဖီးလ်ယူချင်လို့ မဟုတ်လား အာမက် ဟင်း "

စိုးယုမော် ပြီတီတီကလေးလုပ်ကာပြောလိုက်ရင်း ဇော်သိန်းလီးငပဲကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲမဆန့်မပြဲသွင်းကာ လဒစ်ခေါင်းကြီးကို တပြွတ်ပြွတ် ကုန်းစုပ်ပေးနေလေသည်။ သူမဖင်ကြီးကို အာမက်ဖက်ကိုလှည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းမှောက်ရက်သား ဇော်သိန်းလီးကြီးအား စုပ်ပေးချိန်ဖြစ်လေရာ … သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အနောက်ဖက်ကနေပြူးပြဲထွက်ကာနေသော ခုံးခုံးမောက်မောက် စောက်ပတ်ပြင်ကြီးကို အာမက် ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ဘာဂျာကုန်းမှုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

စိုးယုမော် "အား …  " ဆိုပြီး ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ကော့ကြွတက်သွားရလေသည်။ ဇော်သိန်းလီးကြီးကလည်း တရားလွန်ပင်ကြီးမားလွန်းလှ၍ ပါးစပ်နှင့်မဆန့်အောင် ဖြစ်နေရာ ပါးစပ်ကိုအသားကုန်ဖြဲပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် အာညောင်းမတတ်စုပ်ယက်၍ပေးနေရသေးသည်။ ဒီအချိန်မှာ အလိုက်ကန်းဆိုးမသိသော အာမက်၏သူမဖင်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ကိုနှုတ်ခမ်းနှင့်တေ့စုပ် ဘာဂျာအစွမ်းပြမှုက သူမကို ပို၍ပင်အနေအထိုင်ခက်စေပြီး တစ်ဖက်ကလီးစုပ် တစ်ဖက်က စောက်ပတ်အယက်ခံနှင့် တစ်ယောက်တည်း မအားလပ်နိုင်အောင်ဘဲဖြစ်နေရတော့သည်။

စိုးယုမော်စုပ်ပေးနေသော ဇော်သိန်းလီးက မဟားဒယားကြီးတောင်မတ်လာပြီဖြစ်သလို စိုးယုမော်ကိုယ်တိုင်လည်း လီးလည်းစုပ် စောက်ပတ်အမှုတ်ခံရင်းဖြင့် သူမစောက်ပတ်မှစောက်ရည်များ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ယိုစီးထွက်လာရပြီဖြစ်သည်။

"ကဲ မစိုး တော်ပြီဗျာ အာမက်ကို တစ်လှည့်မှုတ်ပေးလိုက် မစိုးစောက်ပတ်ကိုလည်း ကျွန်တော်တစ်ခါလောက် ဖြစ်ဖြစ် မှုတ်ပေးချင်တယ် "

"စိုး အနေခက်လွန်းနေပြီ ကို ဇော်သိန်းရယ် လုပ်ချင်ရင် လုပ်ပါတော့လား "

"လုပ်မှာပေါ့ ဒါပေမယ့် စောက်ပတ်ကိုအရင်မှုတ်ပြီးမှ လိုးရတာက ပိုဇိမ်ရှိတယ် "

"ဟင်း ဒါဖြင့်လည်း သူ့သဘောပဲ "

စိုးယုမော် ကိုယ်ကိုတစ်ပတ်လှည့်ပြီး ဇော်သိန်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

ဇော်သိန်း သူမစောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကုန်းစုပ် ယက်ဆွပေးနေတော့သည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းနှင့်စောက်စိထိပ်ဖူးချွန်တက်တက်ကလေးကိုရော စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်း ကလေးထဲကိုပါ လျှာနှင့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ယက်သပ်ပေးလိုက် စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ထိုးနှိုက်၍ အဆက်မပြတ်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်နှင့် နည်းမျိုးစုံသုံးပြီးနှူးဆွပေးလေရာ စိုးယုမော် စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသည်အထိ ဖြစ်သွားရလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း ဇော်သိန်းစောက်ပတ်မှုတ်ပေးနေစဉ်မှာပင် အာမက်လီးကို ဂွင်းရိုက်လိုက် စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေရသေးသည်။ အာမက်လီးလည်း လိုးချင်စိတ်လွန်ကဲပြီး ရှေ့ပြေးလရည်တွေပင် မထိန်းနိုင်အောင်ထွက်ကျလာရလေသည်။

သုံးယောက်စလုံး လိုးဖို့အသင့် ဖြစ်နေကြပြီ။

အာမက် အရက်ခွက်ထဲကို ဝီစကီအရက်တွေဖြည့်ပြီး တစ်ယောက်တစ်ခွက်စီ ကမ်းပေးလိုက်သည်။ စိုးယုမော်ရော သူတို့နှစ်ယောက်ပါ ဒီတစ်ခွက်သောက်ရုံနှင့် ရေချိန်ကိုက်ပြီးဖြစ်ကြလေပြီ။

ထိုစဉ် …

"စိုးစိုး . စိုးစိုး … "

ဟူသော ခပ်အုပ်အုပ် ခေါ်သံနှင့်အတူ တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရ၍ စိုးယုမော်လည်း "ဒါ မသောင်းစိန်အသံပဲ " ဆိုတာသိလိုက်ရကာ ထမီကို အလျင်အမြန် ရင်လျားဝတ်၍ အိမ်ရှေ့ဖက်ထွက်ပြီး တံခါးသွားရောက် ဖွင့်ပေး လိုက်ပါသည်။

မသောင်းစိန် အဝတ်အစား သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ဆင်ကာ အမွှေးနံ့သာခြယ်သ၍ အသေအချာဖီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီး ကြည့်ကောင်းရုံသာမကဘဲ သူမကိုယ်လုံးအလှကိုပါ ပေါ်လွင်အောင် မရမ်းစေ့ရောင်လည်ဟိုက်ဘလောက်စ် လက်ပြတ်နှင့် အနက်ခံမှာအနီနှင့်အဝါပွင့်ရိုက် ပိုးပျော့ထမီပါးလေးကို ကိုယ်ပေါ်မှာ ခပ်တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ် စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားတာကို တွေ့ရသည်။

"သူတို့ ရောက်ကြပြီလား စိုးစိုး … "

"အင်း နှစ်ယောက်စလုံးပဲ အခန်းထဲမှာသောက်ကြစားကြပေါ့ လာလေ မစိန် ရောက်တာနဲ့ အံကိုက်ပဲ လာ … အိမ်ထဲဝင်ရအောင် … "

တံခါးအသေအချာပြန်ပိတ်ပြီး မသောင်းစိန်လက်ကို ဆွဲ၍ အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့သည်။

အာမက်နှင့်မသောင်းစိန် … ။

သူတို့ချင်း မျက်မှန်းတန်းမိနေကြသော်လည်း လူချင်းရင်းနှီးပတ်သက်မှုတော့မရှိခဲ့ပါ။ ဒီအမျိုးသမီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တောင့်သည်။ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး နောကြီးတွေ အိုးကြီးတွေက တော်ရုံနှင့် ဖြို၍ မကျမည့်အိုးကြီးတွေဖြစ်မှန်း စားနေကျဖြစ်သောအာမက်အနေနှင့် ကောင်းကောင်းသိနားလည်နေပါသည်။ စားလို့ရရင်စားချင်သည် ခုနစ်ရက်ခုနစ်လီလောက်တော့ နေ့နေ့ညညလိုးချင်သည့်စိတ်မျိုးတော့ ရှိပါသည်။ 

တွေးလည်း တွေးမိခဲ့ဖူးသည်။ မသောင်းစိန်ကိုယ်လုံးမျိုးက စိုးယုမော်ကဲ့သို့ပင် ဘယ်ယောက်ျားမြင်မြင် လီးသရမ်းချင် လိုးချင်စိတ်တော့ ပေါက်မည်မှာ မလွဲဧကန်ပင်ဖြစ်ရာ အာမက်၏ပြစ်မှားခြင်းသည် သူ့အဖို့ အဆိုးမဆိုသာသလို လွန်လည်းလွန်အံ့မထင်ပါချေ။  ခုတကယ် စားခွင့်ကြုံပြီဆိုတော့လည်း အာမက်လီးပါးပျဉ်းးကြီးက ချက်ချင်ပင် ငေါ့ကနဲမတ်ကနဲ တောင့်တင်း မာတောင်၍ လာရချေပြီ။ အာမက်၏ခါးရှေ့မှမတ်တောင်နေသောလီးနှင့် ဇော်သိန်း၏ပေါင်ကြာစမှ လီးငပဲကြီးမျာူကို ငေးစိုက်ကြည့်နေရင်း မသောင်းစိန်လည်း နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့ထားမိကာ တစ်ယောက်တည်း တံတွေးကိုကြိတ်၍ မျိုမျိုချနေမိပေသည်။

အာမက် မသောင်းစိန်ကို ရှိုးနေသလို ဇော်သိန်းလည်း တဒင်္ဂမြင်ရုံနှင့် သူမကို အမှတ် ၉၀ အပြည့်ပေးပြီး ဖြစ်သည်။ ကျန်သည့် ၁၀ မှတ်ကတော့ လက်တွေ့လိုးပြီးမှသာ ပေးရမည်ဖြစ်သည်။

စိုးယုမော်က မသောင်းစိန်ကို ဖက်လှဲတကင်းပွေ့ဖက်၍ သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့ဆီ ဆွဲခေါ်လာပြီး သူတို့မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲ အခြေအနေကို အကဲခတ်ကာဖြင့် …

"ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့လား အာမက် ကိုဇော် … "

"အိုး အတိုင်းထက်အလွန်ပဲ thank you မစိုး … နာမည်က … "

"မစိန် … မသောင်းစိန် တဲ့ ရှင်တို့ ထင်တဲ့ အလုပ်နဲ့တော့ မနီးစပ်ဘူးနော် …တစ်သက်လုံးအေးဆေး နေလာတဲ့သူ ငွေကြောင့် ကျွန်မဆွဲခေါ်ရာ ပါလာခဲ့တာ "

"ပေါက်တယ် သဘောပေါက်ပြီးသား ကဲ မ စိန် လာဗျာ ဒီနားကို သူတို့နှစ်ယောက် အိုကေသလို ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်အတွက်လည်း ဟဲဟဲ "

"ရ ရပါတယ် … ရှင် … "

မသောင်းစိန် အသံခပ်တိမ်တိမ်နှင့်ပြောပြီး  ခေါင်းကလေးအသာငုံ့၍ အာမက်အနားကို လျှောက်သွား လိုက်သည်။ အာမက်လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမကိုယ်လုံးတစ်ထွေးတစ်ပွေ့ကြီးကို ဆီးကြိုပွေ့ဖက်ထား လိုက်ပါသည်။ မျက်နှာနှစ်ခုနီးကပ်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းလွှာချင်း ပူးကပ်ထိတွေ့ကာ အနမ်းဂဟေဆက်နေမိကြပြီ။

အာမက်၏သွက်လက်မြန်ဆန်သောလက်တွေက မသောင်းစိန်ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီအဝတ်လွှာတွေကို ကြယ်သီးတစ်လုံးချင်းဖြုတ်၍ စတင်ချွတ်ယူနေပေသည်။ မသောင်းစိန်၏ခါးအထက်မှထမီပါးလေးက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တစ်ကွင်းလုံးပုံကာ ကျွတ်ကျသွားသည်။

"အို … ကို အာ မက် ဟင့် ဟင့် ဟင့် …"

သူမနှုတ်မှ တိုးတိုးလျလျ အမေဋိတ်သံကလေးတစ်စ အမှတ်မထင်ခုန်ထွက်လာလေသည်။

စိုးယုမော်လည်း သူမကိုယ်ပေါ်က ရင်လျားဝတ်ထားသည့်ထမီစကလေးကို ဖြေလျော့ချွတ်ချလိုက်ရာက ဇော်သိန်းနှင့်ခန္ဓာကိုယ်ချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်၍ ပူးပူးကပ်ကပ်ဖက်တွယ်ကာ နှစ်ယောက်သား လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်နမ်းကြရှုံ့ကြရင်း ကုတင်ကြီးပေါ်ကို တရွေ့ရွေ့ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။

အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းကလေး ကန့်လန့်ကာစအဖွင့်မှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် မတူကွဲပြားခြားနားသည့် ရမ္မက်တဏှာကိုဖော်ကျူးဖွဲ့ဆိုသည့် ချစ်ရေးငင်ကြသည့် ညိုးညိုးညက်ညက်အသံဗလံကလေးများက အိပ်ခန်းကလေးထဲမှာ စတင်၍ ပျံ့လွင့်ဝဲပျံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

.......................................................................................

အိပ်ခန်းတစ်ခန်းတည်းမှာ အတွဲကနှစ်တွဲ ကုတင်ကတစ်လုံးတည်းဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မကြည့်ဘဲနှင့်လည်းမြင်နေရသည်။ မမြင်သော်လည်း ကြားနေရသည်။ မသောင်းစိန်နှင့်အာမက်တို့ စစ်စတီနိုင်းပုံစံ အာမက်လီးကို သူမကစုပ်ပေးနေသလို သူမစောက်ပတ်ကိုလည်း အာမက်က အပီအပြင် နမ်းလိုက်ယက်လိုက်မှုတ်လိုက် ဘာဂျာပေးနေပုံကို စိုးယုမော်နှင့်ဇော်သိန်းတို့နှစ်ယောက် အလုံးစုံ တွေ့မြင်နေရပေသည်။

စိုးယုမော် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဟဟဖြဲဖြဲလုပ်ပေးလိုက်ချိန်မှာ ဇော်သိန်းကအဆင်သင့်ပင် သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို စိုးယုမော်၏ပြဲအာနေသောစောက်ခေါင်းပေါက်ဝကလေးထဲသို့ ဗြိ ဗြွတ် ဇွပ်ကနဲ ဖိနှစ်လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။ စိုးယုမော်စောက်ပတ်မှာ သူ့လဒစ်က တစ်ဆို့ဆို့ဖြစ်နေပေမယ့် အာမက်နှင့်ဇော်သိန်း နှစ်ယောက်စလုံး အားပါးတရစုပ်မှုတ်ဘာဂျာကိုင်ပြီးဖြစ်သော သူမစောက်ပတ်က စောက်ရည်တွေ မတရားချွဲကျိနေပြီမို့ အတင်းအကြပ် မရမကဇွတ်မှိတ်ဆောင့်ချလိုက်ရာ မထင်မှတ်ဘဲ သူ့လီးငပဲကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ မဆန့်မပြဲနှင့်ပင် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး တိုးဝင်သွားခဲ့ရလေသည်။

"အ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ကို ကို သိန်း သိန်း ရယ် အိ အ … အင် အင့် အ ရှီးး အ လာ့ လာ့ အမယ်လေးး …လေးးး "

"နာ နာလား ရလားးး … မစိုး … ကိုယ့်လီး ဝင်တယ် မဟုတ်လား"

"ဝင် ဝင်တယ် အ ကြပ် ကြပ်နေတာပဲ လီး ကြီးက …အင့် အင် အင့် အွန်းး ဟွန်း အိ အ အမေ့ ဆောင့်ဆောင့် စောက်ပတ်ပြဲအောင် …ဆောင့် အ … အင့် အင့် အိ "

"ဇွပ်ြေိ ပြွတ် စွိ စွိ ဇွတ် ဘုတ် ဘတ် …ဖျစ်ဗျစ် ဗြွတ် ဗွပ် ဗလပ် ဘွပ် ဖွတ် ဘွတ် "

"ဟင့် အိ အင့် … လိုး လိုးပါ မြန်မြန်လိုး … နေရခက်တယ် အ စောက်ပတ် … ကွဲ ကွဲပြီထင်တယ် လ … လိုး အသေလိုး ဟင့် လိုးလေ … ကို သိန်း လီးကြီး ကြိုက် ကြိုက်တယ် … စိုး သိပ် ကြိုက်တယ် … အ အ ကောင်း ကောင်း လိုက်တာ အ ကောင်းဆုံးပဲ အ ကျွတ် ကျွတ် အ အားရလိုက်တာ နော် တကယ်ပဲ … ဟင့်ဟင့် …  လီးကြီးက စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးပြည့် ကြပ်နေတော့ပဲ … အိ အင့် အင့် … ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် "

လီးက မဟားဒယားကြီးလွန်းတော့ စိတ်ကမရဲ ချီတုံချတုံဖြစ်နေမိပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကောင်းမှန်းသိလာခဲ့တာမို့ စိုးယုမော် ရာဂဒီဂရီတက်သထက်တက်လာပြီး သောက်ထားသောအရက်ရှိန်နှင့်ပါ ရောပြီး လူလည်းမူး ရမ္မက်လည်းမူး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထင်ရာစိုင်းချင်လာသည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း သူမအရိပ်အခြည် စောင့်ကြည့်နေသော အာမက်တို့နှစ်ယောက်လည်း ဇာတ်လမ်းစလိုက်ကြပြီး အာမက်က မသောင်းစိန်စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကို ဇွတ်အတင်းဆောင့်လိုးထည့်ကာ အပြတ်အသတ် ကျုံးဆော်နေပြီဖြစ်သည်။ မသောင်းစိန် မျက်နှာကလေး ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်သွားပြီး အာမက်ခါးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လှမ်းဆွဲဖက်ကာ အောက်ကနေ သူမတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်အား ကော့ကာကြွကာ ပြန်လည်ညှောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တာကို စိုးယုမော် မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရသေးတော့သည်။

စိုးယုမော်အနေနှင့်လည်း မိမိမခံနိုင်ဟုထင်သော လီးငပဲကြီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲကို ပြည့်သိပ်ကြပ်ညပ်လှစွာဖြင့် တိုးဝင်လာပြီး သားအိမ်ထိတိုင် အဆက်မပြတ် ဒုတ်ဒုတ်ထိဆောင့်လိုးပေးခြင်းကို ခံရသဖြင့် ပူကနဲစပ်ကနဲ ကျင်ကနဲအောင့်ကနဲ အရသာပေါင်းစုံပြွန်းတီးသည့် ခံစားချက်တို့ အမျိုးစုံအောင် တစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်းရရှိခံစားနေရကာ အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အောင့်အည်းမျိုသိပ် ကြိတ်မှိတ်သည်းခံရင်း ကာမစည်းစိမ်ကို အကြီးအကျယ် ဖီလင်ယူခံစားနေမိပေတော့၏။

"ကောင်းလား ကြိုက်လား ကိုယ်လိုးတာ သဘောကျရဲ့လား စိုးစိုး"

"ကျ ကျတယ် ဘာကောင်းသလဲတော့မ မသိဘူး လီးကြီး သပ်လျှိုသလို လိုး လိုးထည့်ပေးနေတာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေပြီလား မသိတော့ပါဘူး အ အရည်တွေလည်း ထွက် ထွက်တာ အရမ်းပဲ ကိုသိန်း ရယ် "

"နည်း နည်း လျှော့ လျှော့လိုး ပေးရမလား "

"ဘာ … ခုမှ လိုးနေတာပဲ နှစ်ချီသုံးချီ ပြီးတော့မယ် ကိုသိန်း ပက်လက်လှန်လိုက် စိုးတစ်လှည့် လိုးပေးမယ် ရတယ်မဟုတ်လား "

"ရတယ် မ စိုး စိုး  လိုးချင်စိတ်ရှိရင် လိုးလေ "

စိုးယုမော် သူ့လီးကို တစ်လှည့်မြင်းစီးပေးသည်။ ဒါက သူမအတွက် တစ်နည်းတစ်ဖုံ သက်သာရစေသည်ဟု ထင်သည်။ ကိုယ်ခံသာရုံ သူ့လီးကို ချိန်ဆထည့်သွင်းပြီး လိုးပေးနိုင်တာမို့ စိုးယုမော်အဖို့ စိတ်တိုင်းကျပင် သူမကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ပြီး ခြယ်လှယ်ကာ အင်တိုက်အားတိုက် ဖိဖိစီးစီးလိုးပေးနိုင်သည်။ သူ့ကိုညှာရခြင်းမျိုးလည်းမရှိ၍ ကိုယ်အလိုရှိသလို ထင်တိုင်းကြဲကာ လိုးဆောင့်သွင်းပေးနိုင်သည်။

ဇော်သိန်းလီးမာတောင်တောင်ကြီးကို တစ်ဝက်သာသာလောက်စောက်ပတ်ထဲဝင်ရောက်အောင် ဖိနှစ်ထည့်စိမ်ကာ ဖင်သားကြီးများကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် အသွားအပြန်တွန်းတိုက် ဖိလှိမ့်လိုးဆောင့်၍ စကောဝိုင်းမွှေ့လိုးပေးရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်လည်း သူ့လီးကို လဒစ်ပေါ်သည်အထိ တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖိလိုက်နှုတ်လိုက် ပြန်ကြွလိုက်လုပ်ကာ အပေါ်စီးကနေ အားပါပါ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဖိထိုင်ဆောင့်ချခြင်းမျိုးကိုလည်း ကြိုကြားကြိုကြားစမ်းသပ်၍လိုးပေးနေမိသည်။

ရမ္မက်သည်းထန်လာသလောက် တဖြည်းဖြည်းစိတ်ဆောင်လာသည်နှင့်အမျှ စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ပါဆိုသလို တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် ထင်ရာစိုင်းလိုးပေးလာနိုင်မှုက နှစ်ယောက်စလုံးကို ကာမရသ အပြည့်အဝ ခံစားရရှိစေပြီး ဇော်သိန်း၏စံချိန်လွန်လီးကြီးကိုလည်း လဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းအညှာသို့ရောက်သည်အထိ ပြည့်ပြည့်ဝဝ တစ်ချက်ချင်း လိုသလိုဆွဲပြီး ထိရောက်ပိုင်နိုင်စွာ သဘောရှိလိုးသွင်းပေးနိုင်လာခဲ့ပါသည်။

စိုးယုမော်အဖို့ ဧရာမလီးကြီး၏ဒဏ်ကို အောင်မြင်အောင်ကျော်လွှားနိုင်ခဲ့ပြီ လို့ ဆိုရချိမ့်မည်။

မိနစ်ပေါင်းအတော်ကြာကြာ နှစ်ဦးသား ဇယ်ဆက်သလို အပြိုင်အဆိုင်လိုးကြဆောင့်ကြရင်း ဇော်သိန်း၏လီးထိပ်မှ လရည်ပျစ်ချွဲချွဲများက သူမစောက်ခေါင်းမှတစ်ဆင့် သားအိမ်ထဲထိအရောက် တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ပန်းလွှတ်ပြေးဆောင့်ဝင်လာခဲ့ရလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း တင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ရှုံ့လိုက်တွန့်လိုက်နှင့်စောက်ပတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများကို သူ့လီးကြီးပြတ်ကျလုမတတ် တအားကုန်ဖျစ်ညှစ်ဖိညှပ်ကာဖြင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ မျှော့သွေးစုပ်ဆွဲသလို ဇော်သိန်းလီးကြီးကို ထူးခြားဆန်းပြားလွန်းသည့် ကာမသုခစည်းစိမ်ကို ရသမြောက်ခံစားရရှိစေလိုက်ပြီး မောမောနှင့်နှစ်ဦးသား ကုတင်ထက်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်ကာ ငြိမ်ကျသွားခဲ့ရလေသည်။

အာမက်နှင့်မသောင်းစိန်လည်း တစ်ချီအပြီလိုးလိုက်ကြပြီးနောက် သူတို့လိုပင် အနားယူလိုက်ကြတာ တွေ့ရပေသည်။

ပြီးနောက် အတွဲနှစ်တွဲ လူချင်းချိန်းလိုးကြသည်။

စိုးယုမော်အဖို့ အာမက်လီးကိုတွေ့နေကျမို့ မထောင်းတာလှသော်လည်း မသောင်းစိန်အဖို့ရာမတော့ ဇော်သိန်း၏သဘာဝလွန်နေသော ဧရာမလီးဒစ်ပြဲကြီးကို အလုံးစုံ အလိုးခံဖို့ရန်မှာ အလွန်အင်မတန်မှပင် ခက်ခဲပင်ပန်း လွန်းနေစေပါသည်။ မသောင်းစိန်မျက်နှာ အကြီးအကျယ်ပျက်ကာ မျက်နှာကလေး ဇီးရွက်လောက်သာ ကျန်ပေတော့သည်။ ငိုမဲ့မဲ့နှင့်သနားစဖွယ် ဖြစ်နေသော မသောင်းစိန်အားကြည့်၍ စိုးယုမော် ကရုဏာသက်မိသော်လည်း သူမဘာမှမတတ်နိုင်ပါ။ စောက်ပတ်မှန်လျှင် လီးနှင့်တော်တော်မတော်တော် အချိန်တန်လျှင်တော့ မလွဲမသွေ လိုးအခွဲခံရမည်မှာ ရှောင်လွှဲမရသော လောကဓမ္မတာပဲဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

ဒီညတော့ စောက်ပတ်ကွဲအောင် ခံပေရော့ မမစိန်ရေ လို့သာ စိတ်ထဲကတွေးရင်း အာမက်ကိုလက်တို့ပြီး စိုးယုမော်တို့နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကနေ အသာရှောင်ထွက်လာခဲ့ကြပါသည်။ အရက်ပုလင်းကိုပါ ဆွဲလာခဲ့ကြပြီး အပြင်ဧည့်ခန်းမှာပဲ သောက်သောက်စားစားနှင့် ထိကြကိုင်ကြ ပလူးပလဲနမ်းကြစုပ်ကြ စောက်ပတ်ယက်လီးစုပ် တစ်ချီကောင်း အားပါးတရ လိုးကြဆောင့်ကြသည့်အလုပ်ကို နှစ်ယောက်တည်း အေအေးလူလူ လုပ်ဆောင်ကြရပေဦးတော့မည်။

တစ်ညတာအချိန်က အကုန်မြန်လွန်းနေသည်။

နှစ်ယောက်သားအရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့် အာမက်နှင့်နှစ်ချီအပြတ်လိုးပြီးချိန်မှာ အခန်းထဲကနေ ဇော်သိန်း မသောင်းစိန်ခါးကို ပွေ့ဖက်ပြီး အသာလှမ်းထွက်လာကြတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"မစိန် ဘယ့်နှယ်လဲ အိုကေ ပါတယ်နော် "

မသောင်းစိန် အနားလာထိုင်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားရယ်လို့ နတ္ထိ တစ်ကိုယ်လုံးဗလာကျင်းပြီး ပကတိကိုယ်လုံးတီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အခြေအနေအတိုင်းသာ ရှိနေလေသည်။

"အင်းး အိုကေ ပါ မစိုး ရယ် တကယ်ပဲ သေချင်စော်နံရောပဲ ဟင့်ဟင့် "

မသောင်းစိန်ကို ပွေ့ဖက် နမ်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားကို လက်နှင့်အသာစမ်းကြည့်တော့ သွေးစသွေးနကလေးတွေပေကျံနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

"နာလား ကျိန်းလို့လား အစ်မ "

"ဟင်း ဟင်း ရ ရပါတယ် "

"ကဲ ဒီနှစ်ယောက် အထဲမဝင်ချင်ရင် အပြင်မှာ နွှဲဖို့ အဆင်ပြေမလား "

ဇော်သိနိးအမေးကို စိုးယုမော်က …

"ကိုသိန်း သဘော ဖြစ်ချင်တာဖြစ်လို့ ရတယ် … နှစ်ပင် လိုးချင်လား ပြောပါ …စိုးတို့နှစ်ယောက် ဒီမှာ ကုန်းပေးမယ် "

"Yes စိုး သိပ်အလိုက်သိတယ် လီးစုပ်ပေးဦး စိုး လီးစုပ်နေတုန်း စိုးစောက်ပတ်ကို မသောင်းစိန်ယက်ပေး မသောင်းစိန်ကို အာမက်စိတ်ကြိုက်ကိုင်ပလိုက် ဘယ့်နှယ်လဲ "

"ရတယ် ဖြစ်ချင်တာ ပြော ကိုသိန်း သောက်ချင်သေးလား အရှိန်ရအောင် တစ်ခွက်နှစ်ခွက်သောက်လိုက်ဦး "

"အိုကေ စိုးရော မစိန်ရော ကိုယ်တို့နဲ့ တစ်ခွက်စီပေါ့ …ကဲ ထည့်ပါ ချီးယားစ် "

အရက်သောက်တော့လည်း ပုလင်းထဲက လက်ကျန်တွေ အကုန်ရှင်းသည့်အဆင့်ကို ရောက်သွားသည်။ စိုးယုမော်လည်း ထူပူပြီး ခပ်ထွေထွေ ရီဝေဝေကလေးဖြစ်နေပြီ။ ဇော်သိန်းလီးကိုစုပ်ပေးသည်။ သူမလီးကုန်းစုပ်ချိန်မှာ မသောင်းစိန်က စိုးယုမော် ဖင်သားနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး ဇော်သိန်းဖြစ်စေချင်သည့်ပုံစံအတိုင်း သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်ကာလက်နှင့်ထိုးနှိုက်ပေးနေပါသည်။

အာမက်ကလည်း စိုးယုမော်ကို ဘာဂျာဆွဲနေသည့် မသောင်းစိန်ကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ထွေးဖက်ထားလိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်နှင့်စုပ်လျှာနှင့် လိုက်လံယက်ဆွပေးနေလိုက်ပါသည်။

အတန်ကြာတော့ စိုးယုမော်တစ်ယောက် အာမက်လီးပေါ်တက်ထိုင်ဆောင့်၍ သူမဖင်နောက်ကနေ ဇော်သိန်းလီးကြီးကို သူမဖင်စအိုထဲ ထည့်သွင်းလိုးပေးတာကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် အကြိတ်အနယ် ဖီလင်ယူ၍ ကာမစည်းစိမ်အပြတ်ခံစားနေမိပါပြီ။ သူ့လီးကြီးစောက်ပတ်လိုးတာတောင် အသည်းအသန်ခံရတာ ယခုလို ဖင်ပေါက်ထဲ မရမကထည့်အလိုးခံနိုင်သည့် စိုးယုမော်၏ ဖင်ခံနိုင်စွမ်းရှိမှုကို မသောင်းစိန် ရင်သပ်ရှုမော ငေးမောရင်း အသက်ပင်ဖြောင့်ဖြောင့်မရှူနိုင်လောက်အောင် ရင်တမမဖြစ်ကာ နေရလေသည်။

သူမ ဘယ်နည်းနှင့်မှ စိုးစိုးလောက် ခံနိုင်ရည်ရှိမှာ မဟုတ်ပါ။ ဖင်လည်းတစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူး၍ စောက်ပတ်တရွရွ ဖြစ်နေမှုကိုသာ လက်နှင့် တစ်ယောက်တည်းကြိတ်၍ ဖိပွတ်ကာ အာသာဖြေဖျောက် နှူးဆွပေးနေမိရင်း မြင်ကွင်းကိုသာ မမှိတ်မသုန်ငေးမောကြည့်ရှု၍ သက်ပြင်းအခါခါချနေမိတော့သည်။


 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>