Configure Page List

Friday, July 22, 2022

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၃ )

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၃ )

နရသူ ရေးသည်။

သူမမျက်လုံးအစုံတို့က အမေနှင့်သဲမောင် ထန်ချင်တိုင်းထန်ကာ အသည်းအသန်လိုးနေကြပုံကိုကြည့်၍ လက်တစ်ဖက်က ရင်သားအိအိအစုံကိုဖျစ်ချေနယ်ပေးလာမိပြီး ကျန်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ရှိရာဆီကို အလိုအလျောက်ပင် တိုးဝင်သွားရလေသည်။ စောက်ပတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးနေမိသည်။ သူမစောက်ပတ်က သဲမောင်ဘာဂျာကိုင်လိုက်လိုးလိုက် နောက်တစ်ဖန် လက်နှင့်ရော ပါးစပ်နှင့်ပါ အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ဆွနှူးလိုက် လိုးလိုက် လုပ်ထား၍ အရည်စိုနူးလျက်ရှိကာ လီးဝင်ဖို့ရန် အသင့်အနေ အထားပင် ဖြစ်နေပေသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ချင်ချင်လက်ငင်းကြီးပင် အလိုးခံလိုစိတ်များ အငမ်းမရဖြစ်ပေါ်နေပေသည်။

နီနီမြင့် စိတ်ကို ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ သဲမောင်နှင့်အမေတို့ လိုးနေသည့်အနားကို အတင်းတိုးကပ် ဝင်လာခဲ့ရင်း သဲမောင်နှုတ်ခမ်းအစုံကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့်မရမက ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေစောက်ပတ်ကို သူ့လီးကြီးကော့ထိုး၍တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေရာက သူမကိုနားလည်မှုရှိရှိ တုံ့ပြန်အနမ်းပေး လိုက်လေသည်။

မရင်ရွှေလည်း စောက်ပတ်ကတအားရွနေချိန်မို့ သမီးတစ်ယောက်လုံး မခံမရပ်နိုင်အောင် စောက်ပတ်ရွနေပြီဖြစ်မှန်း သိလျက်နှင့်ပင် သူမအလိုပြည့်ရန်ကိုသာ အားထုတ်ပြီးအချက်လေးငါးဆယ် မနားစတမ်း မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲ၍ ဆက်တိုက်ဖိလိုးဆောင့်ချပစ်လိုက်ရာ စောက်ရည်တွေဒလဟောကြီး ဖျစ်ညှစ်ပန်းထွက်သွားပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကတုန်ကရီတုန်ရီလှုပ်ရှားလျက်ရှိရာကနေ သံပတ်ကုန်သွားသည့် စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို ရုတ်ခြည်း ပျော့ခွေကျသွားရလေသည်။

သဲမောင် သိလိုက်ပြီ။ မရင်ရွှေ၏ရမ္မက်မီးတောက်ကို သူကိုယ်တိုင် ဆုံးခန်းရောက်သည်အထိ အပြီးအပြတ်ဇက်သတ်ပေးမှ တော်ကာကျမည်ဟု တွေးပြီး မရင်ရွှေကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် ကိုယ်ကိုတစ်ပတ်လှိမ့်ပြီး သူကအပေါ်စီးကနေ၍ သူမစောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ပြန်မချွတ်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် ခွေးထီးနှင့်ခွေးမ တော်သလင်းသံဝါညှိသကဲ့သို့ အဆက်မပြတ်ညှောင့်လိုးကလေးလိုးပေးလိုက်လေရာ မရင်ရွှေခမျာ တအို့အို့တအင့်အင့်နှင့်နှုတ်မှမပီမသ ဝူးဝူးဝါးဝါးညည်းတွားသံပြုရင်း သဲမောင်ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို လက်သည်းများဖြင့်နစ်နေအောင် ကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ် ထားလိုက်ရာက ကာမစည်းစိမ်၏အထွတ်အထိပ် ဂိတ်ဆုံးအရပ်ဆီကို မဆိုင်းမတွပင် ရောက်ရှိသွားကာ သူမမျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ကျေနပ်ပီတိအရိပ်အယောင်များ ဖုံးလွှမ်းသွားရလေတော့၏။

သဲမောင်က သူမနားနားကပ်ပြီး တီးတိုးချော့မော့သည့်လေသံဖြင့် …

"အစ်မ ကျေနပ်ရဲ့လား ကျွန်တော်လိုးပေးတာ သဘောကျတယ်မဟုတ်လား "

"ကျ ပါတယ် ကျေနပ်ပါတယ် မောင်လေး "

"ဒါဖြင့်အစ်မမောတယ်ဆို ခဏနားလိုက်ဦး ကျွန်တော်လီးတောင်နေသေးလို့ နီနီ့ကို ဒီတစ်ချီ အပြတ်လိုးလိုက်ဦးမယ် အစ်မဘေးက အသာကြည့်နေ ဟုတ်လား "

"ဟင်းးး မင်းသဘောပဲ ကိုမောင်ရယ် "

လရည်ဝင်သွားလို့လားတော့မသိ။ မရင်ရွှေအသံက ပကတိနူးညံ့ပျော့ပြောင်းနေသည်။ စောစောက မုဆိုးတစ်ပိုင်းမိန်းမရိုင်းသဖွယ်ဖြစ်ခဲ့တာ သူမ မဟုတ်သည့်အတိုင်းပါပေ။ တတ်လည်းတတ်နိုင်လွန်းသည်ဟု ဆိုရမည်ပဲ မဟုတ်လား။

"ကဲ အလှည့်တော့ ရောက်ပြီ နီနီရေ့ "

သဲမောင်စိတ်ထဲကပင် ကျုံးဝါးလိုက်ပြီး အမေလုပ်သူနှင့်အပြိုင် ရမ္မက်ပန်းပွင့်ဝေလျက်ရှိသည့် နီနီမြင့်ကိုယ်လုံးကလေးအား ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်ကာ သူမပေါင်ကြားမှာနေရာယူ၍ စောက်ပတ်အဝနှင့်တည့်တည့် လီးကြီးတေ့ချိန်လိုက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ ဇိဇွပ်ကနဲ စောက်ရည်အမြှုပ်ကလေးပလုံစီထလာသည်အထိ အားအင်အပြည့်သုံးပြီး လဒစ်ကြီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့အရောက် ဖိဆောင့်လိုးသွင်း ချလိုက်လေတော့၏။

"အ အိ အိ ကောင်း ကောင်း လိုက်တာ ကို ကိုမောင် ရယ် အူး ဟူး ဟာားးး … အ လိုး လိုး ပါ လိုးစမ်းပါ နီနီ့စောက်ဖုတ်ကွဲအောင်လိုး  …အမေ့ကိုလိုးသလိုလိုး လုံးဝမညှာနဲ့ … အားရှိပါးရှိ လိုးထည့်ပလိုက် အ အိ အိအရှီး အိုး အု အု အို့ အ အာားးးး  …ကို ကို ရယ် ကောင်း ကောင်း … လှချည်လား … ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"ကြိုက်လား နီနီ ဆက်လိုးမယ်နော် ကြမ်းကြမ်းလေး "

"စိမ်လိုက် ကို ကြမ်းချင်သလောက်ကြမ်း ပါဆို … "

"စွတ် ဗလွတ် လွတ် ဘုတ် ဖွတ် ဘွတ် စွိဖွိ စွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဇွိ ဖွတ် ဘတ် ဗွပ် စွိ ဗလပ် ဘုတ်ဗွပ် ဗလပ် "

"ဟာားးး ကောင်းတယ် အမေလည်း လိုးလို့ကောင်း သမီးစောက်ဖုတ်လည်း လိုးလို့တအားကောင်း ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းတယ်လို့တောင် မပြောတတ်တော့ဘူး  အူး ဟူးး ဟူးးး ကဲ ကဲကွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စောက်ဖုတ်စုတ်ပြတ်သတ်သွားအောင် လိုးပေးမယ် ပြီးမှ ဟောဒီ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ပါကင်ဖွင့်ပစ်ရမယ် ...ဟင်း ဟင်း ဟင်းး"

သဲမောင်ပြောလည်း ပြော လိုးလည်း လိုးသည်။ ပတ်ကြမ်းတိုက်၍လိုးသည်ဆိုတာ ဒါမျိုးမှလို့ ဆိုရမည်အထိ ပါပေ။ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ် တရစပ်လိုးသည်ဆောင့်သည်။ သူ့လီးက နီနီမြင့်စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နီတျာရဲကလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးဖောက်ဆုတ်ဖြဲပြီး လီးတစ်ဆုံးနစ်ဝင်သွားလိုက် အပြင်ကို ပြန်အံထွက်လာလိုက်နှင့် စောက်ပတ်တစ်အုံလုံးကြွတက်လာလိုက် ပြားကပ်သွားလိုက်နှင့် စည်းချက်ကျကျ လိုးဆောင့်မှုကိုခံနေရပြီး နှနီမြင့်စောက်ပတ်က မဟားဒရားအရည်လိုက်လာသလို စောက်ရည်သံတဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး ကောင်းခန်းကိုတဖြည်းဖြည်းရောက်ရှိလာပါလေသည်။

မရင်ရွှေလည်းနဘေးက အသာလှဲလျောင်းရင်း သူတို့လိုးတာကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေသည်။ သူမစိတ်ထဲမှာလည်း ရာဂဆန္ဒရိုင်းများက မပြေနိုင်မပျောက်နိုင်စွာဖြင့် တဖွားဖွား ပြန်လည်ဖြစ်ထွန်း ပေါ်ပေါက်လျက်ရှိလေပြီ။

"မမ လာလေ "

"နင် ဘာ လုပ် ဦးမလို့လဲ ငမောင်"

"လာပါ ကျွန်တော် ကိုင်ချင်လို့ မမကို အပီမှုတ်ပေးမယ် "

"အို ကိုယ့်ဖာသာ ပြီးအောင်လုပ် "

"နိုးး နိုးး မမ ရတယ် ရတယ် လိုးရင်းနဲ့ မှုတ်ပေးမယ် သမီးလိုးရင်း အမေ့နို့စို့ရင်း အမေ့စောက်ပတ်မှုတ်ရင်း ဟဲဟဲ ပိုမိုက်တာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား မမရဲ့ ဟင်း ဟင်း "

"ကိုနော် အတင့်ရဲ လိုက်တာ အမေ စိတ်ဆိုးနေတယ် ဆိုမှ "

"နေ နေ အမေ မဆိုးဘူး ငမောင် နင် ရတယ်ဆိုရင်ပြီးရော နော် ရော့ နင်စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်တာလုပ်စမ်း ဘယ်လိုနေလဲ ကြည့်ရအောင် "

မထင်မှတ်ဘဲ မရင်ရွှေ စေတနာကောင်းနေသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး သဲမောင်ရှိရာဖက်ကို သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး လုပ်ချင်ရာလုပ်ဆိုပြီး ထိုးအပ်လာသည်။

သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်ကို ဖိဖိစီးစီးလိုးနေရင်းတန်းလန်းက မရင်ရွှေခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်ဆွဲယူလိုက်ပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိရာဆီ မျက်နှာအပ်၍ သူမစောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကြီးကို ပြွတ်ပြွတ်ဆိုပြီး သူ့ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ အားပါးတရစုပ်နမ်း၍ လျှာနှင့်တဖျပ်ဖျပ်လှုပ်နှူးယက်ဆွကစားပေးနေလေတော့၏။

မရင်ရွှေ ကိုယ်တစ်ခြမ်းက သမီးကိုယ်ပေါ်ရောက်နေသည်။ နီနီမြင့်လည်း အမေ့ကိုယ်လုံး သူမအပေါ် ပိပြိုကျမလာရလေအောင် အောက်ကနေလက်နှင့်ဝိုင်းကူ၍ ထောက်မကိုင်ပေးထားရသလို မရင်ရွှေကိုယ်တိုင်လည်း သမီးဖြစ်သူ၏ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် အားယူသိုင်းဖက်ရင်း ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်းရပ်ဝန်း တစ်ခုလုံးအား သဲမောင် ပွတ်သပ်ကိုင်ဆွပေးသမျှ ဖီလင်တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် အတွေ့အရသာထူးကြီးကို မိန်းမူးမွေ့ပျော်ခံစားရင်း သူမ၏မိန်းမကိုယ်ဖြစ်သော အင်္ဂါဇပ်တစ်ဝိုက်မှာလည်း ကာမရှေ့ပြေးဟုဆိုရမည့် စောက်ရည်များပေလူးပွထနေရကာ ရမ္မက်ဇောတွေအကြွကြီးကြွလာခဲ့ရပြီ ဖြစ်ပေသည်။

"ကဲ သမီးကို အပြီး လိုးပေးမယ် ပြီးရင် မမအလှည့်နော် "

"အင်း အင်း ပါ မောင်ရယ် မင်း တော်တော် ဆိုးတဲ့ကောင်ပဲ ငမောင် သိလား ဟင်း ဟင်း မမဒီတစ်ခါ တော့ မင်းလိုကောင် အော့ကြောကို လန်သွားတာပဲ ကွယ် "

သဲမောင်ပြောသည့်အတိုင်း ဖိလိုးပစ်လိုက်ရာ နီနီမြင့် သူ့လီးငပဲကြီးဒဏ်ကို ကြာရှည်မခံစားနိုင်ရှာတော့ပါ။ ထွန့်လူးကော့ပျံရင်း စောက်ရည်ပန်းထွက်လာရပြီး တစ်ချီပြီးရပြန်လေသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း နီနီမြင့်နှင့်မရှေးမနှောင်းပင် လရည်လိုက်ထွက်ချင်လာသဖြင့် …

"နီနီ ကိုယ့်လီးချွတ်လိုက်မယ်နော် လရည်ထွက်ချင်နေပြီ နီနီ ကိုယ့်လီးကို ပါးစပ်နဲ့ ရအောင်စုပ်ပေး ကြားလား အရည်တွေ တစ်စက်မှမဖိတ်ပါစေနဲ့ "

"ရ ရတယ် မြန် မြန်ချွတ် နီ စုပ်ပေးမယ် ကို "

နီနီမြင့် အရမ်းလိမ်မာသည်။ ဘယ်လောက်လိမ်မာလိုက်သလဲဆိုတာများ သဲမောင်လရည်တွေ အပြင်ကိုတစ်စက်ကလေးမှပင် အဖိတ်အစင်မခံဘဲ သူမပါးစပ်နှင့်အပြည့် ကုန်းစုပ်ငုံလိုက်ကာ ဝမ်းဗိုက်ထဲရောက်သည်အထိ အရည်အားလုံးမျိုချပစ်လိုက်သည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သိနိုင်ပေသည်။ မရင်ရွှေ သူမကို မျက်နှာကလေး မဲ့ရွဲ့ပြလိုက်ရာက …

"ဟင်းး ကောင်မက လရည်မျိုတာများ အဆန်းလုပ်လို့ …ငါလည်း ငမောင့်လရည်မျိုခဲ့တာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင် ရှိနေပြီထင်သလဲ ဟွင်း နောက်မှပေါက်တဲ့ ရွှေကြာပင်ကများ … "

နီနီမြင့်လည်း အမေ့စကားကို အခံခက်စွာဖြင့် မျက်နှာကလေးညိုသွားရကာ …

"အိ အ အမေကလည်း ပြောလိုက်ရင် သ သမီးကိုချည်းပဲ အပြစ်ပြောနေတာပဲ "

"ဟဲ့ ပြောရမယ်လေ ဒါက သားအမိကိစ္စမဟုတ်ဘူးတော့ လင်အလုခံရတဲ့ကိစ္စ လီးလုတဲ့ကိစ္စတော်ရေ့ ရှင်းပလား "

"ကဲ တော်ပါ အစ်မရယ် အားလုံးဟာ တိုက်ဆိုင်လို့ဖြစ်ရတာပဲ ကျွန်တော့်အဖို့တော့ အစ်မကလည်း ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီး ချစ်ဖို့သိပ်ကောင်းလှသလို သမီးဖြစ်တဲ့နီနီကလည်း လီးမမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးတဲ့ အပျိုရိုင်းကလေး မဟုတ်ဘဲ လီးကြောသိပ်နပ်တဲ့ အိမ်ထောင်သည်မလေးတစ်ယောက်ဆိုတော့ လိုးရတာ ပြောစရာကိုမရှိအောင် အီဆိမ့်နေတာပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကိုချစ်တယ် နှစ်ယောက်စလုံးကို အတူတူလိုးချင်တယ် ကဲ ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့မဟုတ်လား "

သဲမောင် သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံးကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်းပြောလိုက်ရာ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် ငြိမ်ပြီး အသံတိတ်သွားကြသည်။

သဲမောင် အချိန်ဆွဲမနေတော့ပါ။

"ကဲ အစ်မလာ ဒီနားမှာ ဖင်ကုန်းလိုက် "

"နင် မနားတော့ဘူးလား လီးတောင်နိုင်သေးလို့လား "

"အစ်မကိုအရင်မှုတ်ပေးမယ် ကုန်းမှာသာကုန်း "

ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သော မရင်ရွှေ၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူတစ်ထွက်ပေါ်နေသော အရည်စိုနူးအိနေသည့်စောက်ဖုတ်ကို သဲမောင် ကုန်းမှုတ်လိုက်ချိန်မှာပင် အထာသိပြီးဖြစ်သော နီနီမြင့်ကလည်း သဲမောင်လီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူကာ အောက်ကနေ အကျအန ကုန်းစုပ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။

သဲမောင်လီးပြန်တောင်လာချိန်တွင် မရင်ရွှေတစ်ယောက်ဖင်ကုန်းပေးထားရာကနေ သူအမှုတ်ကောင်း အဆွကောင်းတာကြောင့် စောက်ရည်အထွက်လွန်ကာ တစ်ချီပြီးလုပြီးခင်ပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။ သဲမောင် လျှာကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးနူးအိနေအောင်ဆွပေးနေရာက မရင်ရွှေ ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးထိုးနှိုက်၍ ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သေးသည်။ စောက်ဖုတ်ရောဖင်ပါအလိုးခံရသလိုဖြစ်နေတာမို့ မရင်ရွှေ ဏှာအပြတ်ထန်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ဖေင်ပါ ရွသထက်ရွလာလေသည်။

"ကိုမောင် လိုးစမ်းပါဟာ မမ တော်တော် ရွလွန်းနေပြီ"

"ဒီဖက်လှည့် လီးစုပ်ပေး ပြီးတာနဲ့ တစ်ခါတည်း အပီလိုးမယ် ဒါပဲ "

သဲမောင်ဖက်ကို သူမလှည့်လာပြီး လီးချောင်းမာတောင်တောင်ကြီးကို သမီးလက်ထဲကနေဆွဲယူလိုက်ကာ ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ သမီးဖြစ်သူကလည်း လချောင်းကို စုပ်ခွင့်မရ၍ ဂွေးဥကို နင်းစုပ်နေပြန်သည်။ မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကိုစုပ်နေရာက ဘာစိတ်ပေါက်သည်မသိ။ သမီးခေါင်းမှဆံပင်တွေကို သူမလက်ကလေးနှင့် ချော့ချော့မော့မော့ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာ လေပြေကလေးနှင့် …

"နီနီ နင် ဒီလောက်စိတ်ပူမနေနဲ့ သူ ငါ့ကိုတစ်ချီလိုးပြီးရင် နင့်ကို ထပ်လိုးနိုင်ဦးမှာပဲ ငမောင်လီးက ဘယ်လောက် သန်တယ်ဆိုတာ ငါအသိဆုံးပဲ မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိရင်လည်း နှစ်ယောက်စလုံး စောက်ပတ် ညည်းစော်နံအောင် အသေလိုးမယ့်အကောင် ဟင်း "

ဟု ပြောလိုက်ရာ နီနီမြင့်လည်း စကားဆန်းကြားရသဖြင့်အမေ့မျက်နှာကို မဝံ့မရဲကလေးမော့၍ ကြည့်လိုက်ပြီး …

"ဟင်း … ဒါကြောင့် အမေသူ့ကိုစွဲနေတာပေါ့ ဟုတ်လား "

"အေး ဟုတ်တယ် မှန်တာပြော ရှက်စရာမလိုဘူး နင်ရော သူ့လီးကို အားမရလို့လား "

"ဟင့်အင်း သမီးက ကပ္ပလီလီးမျိုးမှ အားရမှာ လီးတစ်ပေလောက်ရှည်ပြီး ဝါးရင်းတုတ်လို ဟာမျိုးနဲ့မှ အယားပြေမယ်ထင်တယ် "

"စောက်ကန်းမ ဗိုင်းတာမလေး နင် ဒါ အမေ့ကိုပြောစရာလားး ဟွန်း ဒီက အကောင်းပြောနေတဲ့ဟာ အေး အဲဒါမျိုးလိုချင်ရင် နိုင်ငံခြားသွား တွေ့ကိုတွေ့ရစေ့မယ် ဟွင်းးး "

"ဟီဟိ ခိခိ ခစ်ခစ် ခစ် "

နီနီမြင့် အမေ့ကို မနောက်စဖူး နောက်ပြောင်ကျီစယ်ခွင့်ရလိုက်၍ ရွှင်ရွှင်ပျပျကလေးပြန်ဖြစ်သွားသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်ဆက်ဆံရေးက ထင်သလောက်မဆိုးလှတော့လို့ သဲမောင်ယူဆလိုက်သည်။ သူတို့ဆက်ဆံရေး အဆင်ပြေချောမွေ့မှ သူ့အတွက်လည်း နောင်အရှည်သဖြင့် စားပေါက်ချောင်ရလိမ့်မည် မဟုတ်ပါလား။

သဲမောင် စတင်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။

မရင်ရွှေကိုဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သလို သမီးဖြစ်သူနီနီုမြင့်ကိုပါ စောက်ပတ်အသင့်ပြင်သည့်အနေနှင့် သူ့အမေနဘေးမှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ဖင်ကိုလေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံကုန်းစေလိုက်ကာ စောက်ပတ်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နှင့်နှိုက်ဆွ၍ ပေးလိုက်လေသည်။ သဲမောင် လီးကို မရင်ရွှေစောက်ဖုတ်ထဲသို့ တေ့ချိန်၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး သုံးလေးချက်ခန့် အရှိန်ရအောင် တစ်ချက်ချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည်။

"မမ ကောင်းတယ် …မဟုတ်လား "

"ဆောင့် အင့် အင့် အင်း ရ ရတယ် … မှန်မှန်လိုးပေး "

"လိုးပေးမယ် မမ စောက်ပတ်သာ လက်နဲ့ အသေအချာ ကိုင်ဖြဲပေးထား "

မရင်ရွှေ သူမစောက်ပတ်ကို လက်နောက်ပြန်ကိုင်ဖြဲပေးသည်။ အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင် ထက်သန်ရက်ရောလှစွာ အလိုးခံပက်စက်လှပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်တွေ့ရသဖြင့် နီနီမြင့်ရမ္မက်စိတ်ပိုကြွလာပြီး သူမဖာသာ စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့်နှိုက်ပွတ်ပေးနေမိသည်။ စောက်ပတ်ရွလာသလို အရည်တွေလည်း ရွှဲယိုကာ ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်အထိ စီးထွက်ကျဆင်းလာတာကို တွေ့ရလေသည်။

သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေစောက်ပတ်ကိုတစ်ဖက်ကလိုးရင်း နီနီမြင့်ဖင်သားကိုညှစ်နယ်လိုက် ဖင်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လက်ကိုလျှောဆင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို လက်ဖြင့်အသွားအပြန် နှိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များနေလေသည်။ မရင်ရွှေလည်း ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ်ကုန်းပြီး နောက်ပြန်ညှောင့်၍ အလိုးခံပေးနေရှာသည်။ အချက်လေးငါးဆယ်မက နောက်ထပ် ဆင့်ကဲဆောင့်ကာညှောင့်ကာဖြင့် မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ကြာမျှ ချွေးတဒီးဒီးကျအောင် စခန်းသွားပြီး မရင်ရွှေအား ကောင်းခန်းသို့ ရောက်ရှိသွားစေလိုက်သည်။

အမေ ပြီးတော့ သမီးအလှည့် … ။ အမေ့ကို လိုးပြီး သဲမောင် သမီးကိုတစ်လှည့် လိုးသည်။ သူမ ဘာတစ်ခွန်းမျှပင် စောဒက တက်မနေတော့။ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်မလာမှတော့ ဖြစ်သင့်သလိုသာ ဖြစ်ရပေတော့မည်။ ဖြစ်သမျှအကြောင်းကိုလည်း သူမတို့သားအမိအနေနှင့်အကောင်းလို့သာ ဇွတ်မှိတ်လက်ခံရမည်မှာ အမှန်ပဲမဟုတ်ပါလား။

သဲမောင်လီးကြီးကဖြင့် မမောနိုင်မပန်းနိုင်စွာပင် မရင်ရွှေကိုတဝကြီးလိုးပြီးနောက် ယခုတဖန် နီနီမြင့်စောက်ပတ်ထဲကို တဇွပ်ဇွပ်နှင့် တက်သုတ်ရိုက်အသော့နှင်ကာ လိုးပေးနေပြန်ပြီဖြစ်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ် တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆက်ရလို့ပဲလားမသိ နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် အားကုန်သွန်လိုက်ရရာ နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ရည်များပန်းထွက်လာကြရပြီး သဲမောင်လည်း ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်တော့ဘဲ ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်ကို ကရုဏာသက်သောအကြည့်များဖြင့် စိုက်၍ ကြည့်လိုက်ရာက သဲမောင်ကိုယ်လုံးကို သူမရင်ခွင်ထဲမှာ တယုတယပင်လှမ်း၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက် ပါသည်။

သဲမောင်လည်း တစ်ဖက်က နီနီုမြင့် ခါးသိမ်ကလေးကို ထွေးဖက်၍ထားရာ သားအမိနှစ်ယောက်နှင့် သဲမောင်တို့ မချောနှစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက် ရင်ခွင်ပိုက်ပူးပူးကပ်ကပ် အနေအထားနှင့်ပင် ကုတင်ပေါ်မှာ နမ်းကြစုပ်ကြ ဖွဖွရွရွ ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုမူကာ အတွေ့အရသာ ခံစားနစ်မျောနေမိကြရင်း နှစ်ခြိုက်စွာပင် အိပ်မောကျသွားကြလေတော့၏။

နောက်တစ်နေ့ ၈ နာရီထိုးလောက်မှ သုံးယောက်သား အတူတကွနိုးထလာနိုင်ကြပေသည်။

သဲမောင်အဖို့ အဆုံးအစမမြင်သော ကာမမြစ်ပြင်ကျယ်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လက်တွေ့ကူးခတ်ခွင့် ကြုံခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

သူ့အနေနှင့်အမေနှင့်သမီး သမီးနှင့်အမေကို တစ်ပူးတွဲတွဲ ကာမပွဲဆင်နွှဲခွင့်ရခဲ့သည့်အဖြစ်မှာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်သာမဟုတ်လျှင် ယုံကြည်နိုင်ဖွယ်ရာရှိမှာမဟုတ်ပေ။

သမီးအငယ်မ ရီရီဝင်း ပြန်ရောက်လာပြီးသည့်နောက်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် ကိုယ်ရှိန်သတ်၍နေကြပေမယ့် ညဉ့်နက်ပိုင်းရောက်သည်နှင့် နှစ်ယောက်သား အလျှိုလျှိုပင် သဲမောင်အိပ်ခန်းထဲကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်ချည်းဖြစ်သည်။ သဲမောင်တစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်က ဆင်းဖို့အချိန်ပင် ရရဲ့လားတော့ မသိပါချေ။

နီနီမြင့် အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သဲမောင်နှင့်ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ပြီး ခရီးရောက်မဆိုက် ချစ်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောဖို့ပြင်သည်။ သူမ ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျ ီကိုချွတ်၍ မပြီးသေးခင် အမေလုပ်သူ အခန်းထဲကိုဝင်လာ၍ ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဘဲ ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့် သဲမောင်အနားတိုးကပ်ကာ အသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်။ သဲမောင်က နပ်သည်။ မရင်ရွှေကို အပြေးကလေးဆီးကြိုလိုက်ပြီး သူမခါးလေးကိုပွေ့ဖက်အနမ်းပေးကာဖြင့် …

"မမ လာ … ဒီညတော့ ရန်မဖြစ်ကြေးနော် "

"အံမာ ငါက အားအားနေ ဘာလုပ်ဖို့ ရန်ဖြစ်ရမှာလဲ … အေးဆေးပါ "

"ဒါဖြင့် ဒီအပေါ်လာ မမက အကြီးဆိုတော့ အရင်ဦးစားပေးရမှာ "

မရင်ရွှေ သမီးမျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ မျက်နှာအသာလွှဲပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ စွေ့ကနဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သဲမောင် ၏အနမ်းနွေးနွေးက သူမမျင်နှာပြင်အနှံ့အပြားကို ရောက်ရှိလာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးထူပူကာ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်သွားရသည်။

"ချွတ်ရအောင် မမရယ် "

"ဟင် မင်းကလဲ ခုရောက်ရောက်ချင်း "

"ကျွန်တော်က ဆေး ကြိုသောက်ထားတာအစ်မရဲ့ ဒီမှာကြည့် တောင်နေတာ တအားပဲ "

သဲမောင်ထုတ်ပြသည့်အတိုင်း သူ့လိင်ချောင်းကြီးက ပင်ကိုယ်ထက်နှစ်ဆလောက်ပိုပြီး ကြီးထွားကာ မတ်တောင်နေလျက်ရှိသည်ကို သားအမိနှစ်ယောက်အံ့အားသင့်စဖွယ် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ လဒစ်ကြီးမှာ ထိပ်ကားကြီးဖြစ်လျက် မှိုတစ်ပွင့်လို ကားကားကြီးဖြစ်ကာနေသည်။

"မထူးပါဘူး နှစ်ယောက်စလုံး လာ ကျွန်တော့်လီးစုပ်ပေးပါဦး "

"ရတယ် စုပ်ပေးမှာပေါ့ ဟဲ့ နီနီ နင်ဘာ ထိုင်ငေါင်နေတာလဲ"

"ဟင့် သ သမီး ရှက် ရှက် လို့ "

"ဘာ မှ ရှက်မနေနဲ့ တို့ သားအမိက သူလုပ်တာနဲ့ အရှက်ကုန်နေပြီ "

မရင်ရွှေ ထမီနှင့်အင်္ကျီတွေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချလိုက်သည်။ ရင်စည်းဘရာစီယာကိုပါ ဖြုတ်ချွတ်ချလိုက်ရာ နို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးက ထည်ဝါစွာပေါ်ထွက်လာရလေပြီ။ ပင်တီဝတ်မလာတာကြောင့် ဖင်ပြောင်ကြီးအဖွေးသားနှင့် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပင် ဖြစ်ကာနေပေသည်။

မရင်ရွှေ ကြမ်းပေါ်ထိုင်ချပြီး သဲမောင်လီးကိုကုန်းစုပ်သည်။ နီနီမြင့်လည်း ထိုင်ရာက အသာထရပ်၍ အမေ့အနား တိုးဝင်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာကျင်းပြီးဖြစ်ရာ သားအမိနှစ်ယောက် နီးနီးကပ်ကပ် အသားဆိုင်ချင်း ထိတွေ့မိကြပြီး တစ်မျိုးတစ်ဖုံကလေး အတွေ့အရသာကို တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ခံစားနေကြရပါသည်။ နှစ်ယောက်သား သဲမောင်လီးကို တစ်လှည့်စီစုပ်သည်။

လီးက တမုဟုတ်ချင်းပင် လိုးရန်အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျက် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတာ တွေ့ရပေသည်။ စံချိန်မီ လီးကြီးဖြစ်၍လည်း အမေတစ်လှည့် သမီးတစ်လှည့် ကြည့်၍မဝ ကိုင်၍မဆုံးဘဲ အပြိုင်အဆိုင်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ယက်ပေးဆွပေးစုပ်ငုံပေးကြရင်း လရည်ပင် စစ်ကနဲစစ်ကနဲ လဒစ်ထိပ်ဖျားဆီမှနေ၍ စိမ့်ယိုထွက်လာရသလိုပင်။

"မမ ဒီနား လာလေ မမစောက်ပတ်မှုတ်ပေးမယ် "

သဲမောင် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လိုက်ရာက ပြောလိုက်တော့ မရင်ရွှေ သဘောပေါက်သွားသည်။ သဲမောင်မျက်နှာပေါ်တက်ခွကာ စောက်ဖုတ်နှင့်သူ့မျက်နှာကို အမိအရပွတ်ပေးလိုက်သည်။ သဲမောင်လည်း သူမဖင်သားအိအိထွားထွားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပင့်မထိန်းကိုင်ရင်း အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ် တစ်ပြင်လုံးကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းစုပ် လျှာနှင့်အားပါးတရယက်ဆွပေးနေပါသည်။ နီနီမြင့်ကတော့ သဲမောင်လီးကို ပုလွေဆက်ကိုင်ပေးသည်။

"နီမ နင် အရင် လိုးလိုက်စမ်းပါ နင် ပြီးမှ ငါ့အလှည့်ပေါ့ "

မရင်ရွှေ သဘောလွှတ်ကောင်းနေသည်။ နီနီမြင့်လည်း ဘာမျှစောဒက တက်မနေတော့ဘဲ အခွင့်ရတုန်း သဲမောင်လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ အရင်ဦးစွာ ဦးဆောင်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဏှာထန်လာပြီဖြစ်၍ အမေလုပ်သူကိုပင် အားနာရှက်ရွံ့မနေနိုင်အားတော့ချေ။ သူမစိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရချိန်မှာ သဲမောင်လီးယဉ်နေပြီဖြစ်သည့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လချောင်းတစ်ခုလုံးအပြည့်အသိပ် အရင်းဆိုက်အောင်ဖိဆောင့်လိုးသွင်းပြီး အားပါးတရ ကျုံးလိုးပစ်လိုက်ရာ စိတ်ဆောင်နေလို့ပဲလားတော့မသိပါ။ ဆယ့်ငါးမိနစ် မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်အကြာမှာပင် စောက်ရည်ထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။

သဲမောင် သူမပြီးသွားတာကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အနေအထားတစ်မျိုးပြောင်းကာ နီနီမြင့်ကို ခွေကုန်းပုံစံ ထပ်မံ၍စခန်းသွားပစ်လိုက်သည်။ အပီလိုးသည်။ ဝက်ဝက်ကွဲစောက်ပတ်ပူအောင်လိုးခြင်းဖြစ်ရာ နီနီမြင့်တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် အရင်တွေ့ဆုံချိန်တွေနှင့်မတူအောင် ပွဲအကြမ်းဆုံး အလိုးခံရသည့်ညပဲ ဖြစ်ခဲ့ရလေတော့သည်။

တစ်နာရီနီးနီးလောက် ထင်တိုင်းကြဲ လိုးဆောင့်မှုက နီနီမြင့်ကို ကာမအထွတ်အထိပ်စခန်းဆီသို့ အကြိမ်ကြိမ်အလီလီရောက်ရှိအောင် ပို့ဆောင်ပေးလိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်သွားရပေသည်။

သမီးကိစ္စပြီးချိန်အထိ စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ဆိုင်းပြီးမှ မရင်ရွှေတစ်ယောက် သဲမောင်ကို ဖင်ပေးမှု စတင် သည်။ ဆိုလိုတာက သူမစောက်ပတ်ကိုအရင်မလိုးစေဘဲ သဲမောင်ကို သူမဖင်စအိုအား တမင်တကာ လိုးစေခြင်းပဲဖြစ်သည်။ ခရေချွေသည်ဟုလည်း ပြောနိုင်သည်။ သဲမောင်က ဘာလာလာ လိုးမည့်သူပီပီ စောက်ပတ်အတွေ့ထက် ပိုမိုထူးကဲသောအရသာကို ပေးစေနိုင်သည့် မရင်ရွှေ၏ဖင်စအိုကို လီးတံတွေးဆွတ်ပြီး သူလိုးနေကျပုံစံအတိုင်း ပက်ပက်စက်စက်ပင် မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲကာ လိုးပစ်လိုက်သည်။

နီနီမြင့်က အမေ့အလိုးခံနိုင်မှုကို တအံ့တသြဖြစ်နေသည်။ သူမဖင်အလိုးမခံဖူးသေးသဖြင့် နာကျင်မှုဝေဒနာကို အတော်ကလေး ကျင့်သားရအောင် အောင့်အည်းမျိုသိပ်ကြိတ်မှိတ်ပြီး အလိုးခံရမည်မှန်း စိတ်ထဲက ကြိတ်တေးထားလိုက်မိသည်။ အမေဖြစ်သူ ဖင်ခံတာကြည့်ရင်း သူမဖင်အိုပေါက်ကလေးကို လက်နှင့်စမ်းသပ်ပြီး ယားကျိကျိနှင့် စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေမိသည်။ မိုက်မိုက်မဲမဲ ဖင်အလိုးခံလိုစိတ်လည်း ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်။

လိုးသံတွေက တဗွပ်ဗွပ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဆူညံစွာထွက်ပေါ်လာနေသည်။

ဖင်လိုးရာမှာ ကေဝိုင်ဂျယ်လီကဲ့သို့သော အထူးပြုလုပ်ထားသည့် ချောဆီတစ်မျိုးမျိုးကိုမသုံးဘဲ  ဖင်ဝနှင့် လိင်တန်ပေါ်တွင်သာ တံတွေးနိုင်နိုင်ဆွတ်ပြီး ဖြစ်သလို မရမက သူ့လီးကိုဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်လိုးခြင်းဖြစ်၍ မရင်ရွှေ အဖို့ အနည်းငယ်မသက်မသာနှင့် ကျိန်းစပ်နာကျင်မှုရှိသလို သဲမောင်လီးကလည်း ဆေးမသုံးခင် ပင်ကိုယ်အတိုင်းကိုက စံချိန်မီလီးဖြစ်ပြီး ယခုလို ကြီးကြာဆေးများ သုံးစွဲထားချိန်မှာတော့ သဘာဝ အတိုင်းအထွာထက် နှစ်ဆပိုကြီးနေသည်ဖြစ်၍ မရင်ရွှေအဖို့ တောင့်ခံနိုင်မှုကလည်း အားအင်နှစ်ဆ ပိုမိုသုံးစွဲနေရကာ ယခင်အကြိမ်တွေထက် ပို၍ ခက်ခဲပင်ပန်းလွန်းနေသည်ဟု စိတ်ထဲကထင်မိလေသည်။

သူမမှာ ပင်ကိုယ်ဗီဇအရ ရာဂတဏှာအားကြီးသူအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်၍သာ ယခုလို လီးကြီးသော သဲမောင်၏ဖင်လိုးမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

နာရီဝက်ခန့် ကြာမြင့်သွားသည်။

သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေဖင်စအိုကို စည်းစိမ်ရှိရှိဖိလိုးနေပြီး တစ်ဖက်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လက်သုံးချောင်းပူးကာ လက်လျှိုနှိုက်၍ လိုးဆောင့်ပေးနေပေရာ ဖင်ရောစောက်ပတ်ကိုရော တစ်ပြိုင်တည်းအလိုးခံနေရတာမို့ မရင်ရွှေစောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်၍ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပေလူးပွထနေရပြီး ဘယ်နှစ်ချီဂိတ်ဆုံးအထိ ဆိုက်ရောက်သွားရမှန်းကိုပင် အသေအချာမမှတ်မိနိုင်ဘဲ ရှိရလေတော့၏။ ဖင်ထဲ လီးဝင်မှုကလည်း တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့်နေအောင် ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက် ဇယ်ဆက်သလို မနားစတမ်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ရှောထိုးလိုးဆောင့်ပေးနိုင်စွမ်းရှိနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်ထက်တစ်ချိန်ဆောင့်ချက်သွက်လာမြန်လာသည့်အလျောက် မရင်ရွှေ ဖင်ကျိန်းသလိုဖြစ်လာပြီး သဲမောင်ဖက်ကို အသားနားခံသည့်အနေနှင့် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ရာက …

"ငမောင်ရယ် လျှော့ လျှော့ ပါကွယ် နင်လိုးနေတာ ဖင်နော် စောက်ပတ်လိုးသလိုတအားကြီး ထင်တိုင်းကြဲပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးမနေနဲ့ ငါ မခံနိုင်ဘူး ဟင့်ဟင့် စောစောကလို တစ်ချက်ချင်းလိုးရင်တော်ပြီပေါ့ "

ပြောလိုက်ရာ …

"ဆော ရီး မမ ကျွန်တော် ပြီးချင်လာလို့  လရည်ထွက် ထွက်တော့မှာ မမ ရဲ့ ခဏလေး အောင့်ထားပါဦး "

"အေးပါဟယ် လိုး လိုးစမ်း ကိုယ်တော်ချော စောက်ပတ်လည်းပြဲ ဖင်လည်း ကွဲဆိုတာ ဒါပဲ နေမှာ ဟွန်း လိုးလိုး အသားကုန်သာလိုး လိုက်စမ်း ဖင်ကွဲအောင်လိုး ဟင့်  အ အင့် အင့် ကျွတ် ကျွတ် "

သဲမောင် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲကနေဗြုန်းကနဲဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ရာက လရည်တွေကို မရင်ရွှေ၏တင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ပေါ် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ သဲမောင်လည်း ပွဲနည်းနည်းပန်းသွားသလို မရင်ရွှေလည်း အလူးအလဲခံလိုက်ရ၍ မလှုပ်ချင်လောက်အောင်ဖြစ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုမှောက်ခုံရက်ကြီး လဲပြိုကျသွားရလေသည်။

"ကဲ နီနီ နင်ရော ဖင်အလိုးခံချင်လား သမီး "

"ဟာ အမေကလဲ ဟင့်ဟင့် "

"ဘာလဲ မရဲဘူးလား စကြောက်မ စောက်ပတ်ပြဲအောင်တော့ အလိုးခံပြီး ဟွင်း "

"ခံ ခံမှာပါ ဒါ ဒါပေမယ့် ဖင်ကွဲမှာကြောက်လို့ အမေရယ် "

"လာ ငါဆီလူးပေးမယ် "

ခဏအနားယူပြီးချိန်မှာ သဲမောင်လီးအစုပ်ခံရင်း ဖီလင်ယူနေပြီး မရင်ရွှေက သမီးကို ဖင်ခံဖို့ ကိုာ်တိုင်လော ဆော်သည်။ သူသင်ပေးမည်ဟုလည်းပြောပြီး နီနီမြင့်ဖင်ကို တစ်ဖက်လှည့်ခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ထဲကို ခေါင်းလိမ်းဆီဗူးမှ ဆီကိုလက်နှင့်ကော်၍ သုတ်လိမ်းပေးသည်။ ဖင်ကို အပေါက်ချဲ့သည့်အနေနှင့် ထိုးဆောင့်နှိုက်ဆွပေးနေရင်း စောက်ပတ်ကိုလည်း လက်နှင့်တဖြန်းဖြန်း ပုတ်လိုက်ခတ်လိုက်ပွတ်သပ်လှုပ်နှူးဆွလိုက်နှင့်မို့ နီနီမြင့်လည်း အမေလုပ်သမျှ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ငြိမ်ခံရင်းက ကာမစိတ်များတဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်နိုးကြွလာရပြန်လေသည်။

"အ တော် တော်ပြီ အမေရယ် သ သမီး အ အရည်တောင် စိမ့်ထွက်လာပြီ "

"အရည်လား ထွက်ပစေ စောက်ရည်ရွှဲသာရွှဲပစေ ဒါမှ လိုးရင်မနာဘဲနေမှာ နင်မနာအောင်လို့ ငါကစေတနာနဲ့ လုပ်ပေးတာ "

အမေကိုယ်တိုင် စိတ်ဖောက်ချင်ချင်ဖြစ်လာ၍လားမသိ။ နီနီမြင့်၏ကုန်းထားသောဖင်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ကိုကုန်းနမ်းကာ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ဖမ်းစုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ မရင်ရွှေ ဇာတ်လမ်းစပြီဆိုတာ သိလိုက်၍ သဲမောင်လည်း သူမဖင်အနောက်ကနေ လီးနှင့်ကပ်ထောက်ကာ စောက်ပတ်ကိုတစ်လှည့် ဖင်ပေါက်ကိုတစ်လှည့် မထိတထိလေးတေ့ဆိုင်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း ကာမစိတ်တရွရွတကြွကြွဖြစ်လာအောင် ဆွပေးပြန်ရာ သုံးယောက်သားမအားလပ်အောင်ဘဲ ဖြစ်နေရတော့သည်။

နီနီမြင့်လည်း …

"အ အမေ သ သမီး ငရဲကြီးပါ့မယ် အမေရယ်  "

ဟု ကတုန်ကရီပြောရင်းဆိုရင်း သူမဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကာထောင်ကာပေးနေမိပြန်ရာ မရင်ရွှေအဖို့အကွက်ကောင်းဆိုက်ပြီး အခွင့်အရေးကို ဘယ်လိုမှလက်မလွှတ်နိုင်တော့ဘဲ သမီးဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်မှုတ်ပေး လျှာနှင့်ယက်ဆွပေးနေပေတော့သည်။ သွေးသားရင်းပေမယ့် ထိုသို့ပြုမူခွင့် ရသည့်အတွက် နှစ်ဦးစလုံးတစ်ခါဖူူးမျှ မတွေ့ဖူး မကြုံဖူး မစဉ်းစားမိဖူးသော အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်း တစ်ခုကို အမှတ်မထင် စမ်းသပ်ခွင့်ရသလိုဖြစ်ခဲ့ကြပြီး ရာဂစိတ်ရိုင်းတွေလည်း ဆထက်ထမ်းပိုး တိုးလို့ ထက်သန်တက်ကြွလာခဲ့ရကာ နီနီမြင့်ခမျာ အတွေ့နောက်ကို အဆုံးအထိမျောပါလို့သွားမိလေသည်။

မရင်ရွှေလည်းသမီးကိုမှုတ်ပေးရင်း တစ်ဖက်က သဲမောင်သူမစောက်ပတ်ကို တကယ်လီးသွင်း၍ လိုးဆောင့်ပေးတာကို ခံရလေသည်။ မရင်ရွှေ ပီတိတွေပွားပြီး အလွန်အင်မတန်ကျေနပ်လို့သွားမိပေသည်။ ငမောင် အရမ်းအလိုက်သိတာပဲ ဒင်းမလိုးရင် ငါသေတောင်သေမလား မပြောတတ်ဘူး ဟုလည်း စိတ်ထဲက ကြိတ်တွေးလိုက်မိသေးသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ညှောင့်လိုးကလေးလိုးရင်း မရင်ရွှေစောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်တွေ ရွှန်းရွှန်းဝေဝေထွက်ကျလာသည့်အချိန်ကျမှ သဲမောင် တစ်စခန်းရပ်ကာ မရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲကသူ့လီးကို ပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး နီနီမြင့်ဖင်ပေါက်ကို စတင်လီးသွင်းဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

သဲမောင်သူ့လီးကို ခေါင်းလိမ်းဆီများ ရွှဲနစ်နေအောင်လိမ်းပြီးမှ နီနီမြင့်ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို ခဲရာခဲဆစ် တစ်ရစ်ချင်းလှည့်ပတ် လိုးသွင်းကာ ဖင်ပါကင်ကို အောင်မြင်စွာဖွင့်လှစ်ပေးလိုက်နိုင်သည်။

တကယ် လိုးချိန်မှာ သူမထင်မှတ်ထားသလို အလွန်အမင်းနာကျင်မှုမရှိလှဘဲ အနည်းငယ်မျှ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ဖြစ်နေသည်မှလွဲ၍ ဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံရတာကို စောက်ပတ်အလိုးခံရတာထက် ပိုပြီး အရသာတွေ့ခဲ့ရပြန်သည်။

"နင် ကြိုက်လား နီနီ ဖင်အလိုးခံတာ "

မရင်ရွှေ သူ့သမီးကိုမေးသည်။

"အင်း ထင်သလောက်တော့ မ ဆိုးဘူး ထင်ပါတယ် အမေ "

"စိတ်ချ နောက်တစ်နေ့ အပြင်မှာ တွေ့ကြမယ် နှစ်ယောက်စလုံးကို နောက်ပေါက်သက်သက်ဖွင့်ပေးမယ် တစ်နေ့လုံး လိုးကြရအောင် "

"နောက်ပေါက် ဆိုတော့ … ဟို … "

"ဟဲ့ ဗိုင်းတာမလေး နင့် ဖင်လိုးဖို့ ပြောနေတာကို "

"ဟီး ဟုတ် ဟုတ်သား အင်းး အဟင်းး ဟင်းးး  ဟင်းးး "

"ဒါ ဒါဆိုရင်တော့ ဖြစ် ဖြစ်ပါတယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

နားရည်မဝသေးသောစကားလုံး ဖြစ်နေ၍ နီနီမြင့် လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ ရှက်ရယ်ရယ်လိုက်မိရင်း အမေလုပ်သူရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာကလေးဝှက်ကာ ထားလိုက်မိ၏။ သဲမောင် သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်သိုင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကလေးများကိုတစ်လှည့်စီနမ်းစုပ်၍ပေးလိုက်သည်။

အခြေအနေက အိုကေ … ။ မီးစိမ်းပြ၍ နေပြီပဲဖြစ်သည်။

အသင့်ခင်းထားပြီးသားလမ်းပေါ်မှာ သူ့အနေနှင့် ခြေလှမ်းမှန်စွာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဆက်လက်လျှောက်လှမ်းသွားရုံသာ ရှိပေတော့သည်။



စာရှုသူအပေါင်းကို အစဉ်လေးစားလျက်

နရသူ


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၂ )

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

အချိန်ကောင်းပင်ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာလည်း ရမ္မက်စိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်ပြီး တစ်ချီပြီးဖို့အရေး အသည်းအသန် ကြိုးစားရုန်းကန် နေကြချိန်မှာ သူတို့အခန်းနားကို ကပ်လာခဲ့သော ခြေသံတစ်စုံကို မကြားမိလိုက်ဘဲရှိကြလေသည်။

ခြေသံရှင်က သဲမောင်အိပ်ခန်းအဝထိရောက်ရှိလာသည်။

သူကား အခြားသူတော့မဟုတ်။

မရင်ရွှေ၏သမီးအကြီးမဖြစ်သော နီနီမြင့်ပင်ဖြစ်လေသည်။

နီနီမြင့် စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားနေသည်။ ညနေစောင်းက အမေနှင့်ကိုသဲမောင်လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး ကတည်းက စိတ်တွေ ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်နေပြီး အိပ်ယာထက်မှာ တစ်ညနေခင်းလုံး တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ပေါင်ကြားထဲလက်ထိုးနှိုက်ကာ အာသာဖြေရင်း အချိန်တွေကုန်လွန်ခဲ့ရသည်။

နေမကောင်းလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြချက်ရထားသူမို့ လင်တော်မောင်ပြန်လာတာကိုတောင် နှုတ်ဆက် မနေအားတော့ဘဲ မိမိဖာသာ အိပ်ယာထဲမှာ ကျောပေးအိပ်စက်ရင်း ဆေးအရှိန်နှင့်မှေးကနဲဖြစ်သွားပြီး တစ်ရေးနိုးချိန်မှာ သတိဝင်လာတာနှင့် အမေလုပ်သူအခန်းကို သွားရောက်ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ အမေမရှိတာကို တွေ့ရသဖြင့် ဧကန္တ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပဲဆိုပြီး သင်္ကာမကင်းဖြစ်ကာ အိမ်နောက်ဖက် အပေါက်ကနေ အပြင်ထွက်လာခဲ့ပြီး ကိုသဲမောင်နေထိုင်ရာ နဘေးအိမ်ဖက်ဆီကို တိတ်တဆိတ် လှမ်းလာမိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

ဒီရောက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်း မသင်္ကာဖွယ် ချိုးချိုးချွတ်ချွတ် တအိုးအိုးတအင့်အင့်အသံဗလံများကို စတင်ကြားလိုက်ရသည်။

"အင်း အမေတော့ အခန်းထဲရောက်နေတာ သေချာပါတယ် ဒီလူကိုအမေတမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေတာ ငါ့မျက်မြင်ပဲ သူဟိုလူကြီးဆီကို ကျိန်းသေပေါက်ရောက်လာမှာပဲ "

တပ်အပ်သေချာတွေးရင်း သူ့အိမ်အနောက်ဖက်တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ကြည့်ရာ ဒီအတိုင်းစေ့ရုံသာ စေ့ထားတာမို့ အရဲစွန့်ဝင်ရောက်လာခဲ့မိလေသည်။ ဒါကလည်း ရာဂဇောကြောင့်သာဖြစ်သည်ကို နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင် သတိမထားလိုက်မိချေ။ သူမအနေနှင့်လည်း လင်နှင့်ကျေနပ်အားရတင်းတိမ်နိုင်စွမ်း မရှိခဲ့လေသမျှ သဲမောင်၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်သော ပကတိရုပ်သွင်ကို အနုလုံပဋိလုံ ရှုမြင်သုံးသပ်ခွင့် ရရှိခဲ့ပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို လုံလုံလောက်လောက်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း အသေအချာသဘောပေါက်ခဲ့ပြီး တော်တော်ကလေးလည်း မျက်စိကျမိခဲ့ကြောင်းကို ဝန်ခံရပေမည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ပျက်သမျှ အခြေအနေကိုလည်း သူမကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်ဝါးထင်ထင် ထပ်မံတွေ့မြင် လိုပေသေးသည်။

ရာဂလိုအင်ဆန္ဒမပြည့်ဝသည့် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတို့သဘာဝ အခြေအနေပေးလျှင်ပေးသလို တစ်စုံတစ်ရာ ရင်းနှီးပေးဆပ်လိုစိတ်လည်း ရှိနေပေသည်။ ရှင်းရှင်းပြောရလျှင် သူမအနေနှင့် သဲမောင် မလိုးချင်လိုးချင် ဖြစ်လာအောင် ကျကျနန ခွင်ဆင်လိုသည်။ တဏှာကြီးသူတို့ထုံးစံ မိမိဖက်က စရမည်ဆိုလျှင်လည်း နည်းနည်းလေးသော်မှ ဝန်လေးမည့်သူမဟုတ်ပေ။

နီနီမြင့် ခံချင်စိတ် အားကြီးနေပြီး စောက်ပတ်ထဲက မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တရွရွပင်ဖြစ်နေသည်။

စေ့ထားသည့် အခန်းတံခါးဝကနေ အခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အနေအထားက ဂွတ်ရှယ် ထူးရှယ်ကြီးပင် ဖြစ်နေပေသည်။ သဲမောင် အမေ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး အားပါးတရ လိုးနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူ့လီးညိုတုတ်တုတ် လချောင်းရှည်လမျောကြီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လဒစ်ထိပ်ကနေ အရင်းဆုံးအထိ တဇွပ်ဇွပ်တိုးဝင်ကာ လီးဝင်လီးထွက်မှန်မှန်နှင့် တစ်ချက်ချင်း အပီအပြင် ဆောင့်လိုးပေးနေလျက်ရှိလေသည်။ အမေကလည်း အောက်ကနေ သူမခါးလေးကို ကော့ကာကြွကာနှင့် တုံ့ပြန်ညှောင့်လိုးပေးနေတာတွေ့ရပြီး တစ်ချီပင်ဆုံးခန်းရောက်လုနီး ဖြစ်နေပြီဆိုတာကို သူမတစ်သက်တာ အတွေ့အကြုံများအရ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကောင်းစွာခန့်မှန်းမိလိုက်ပါသည်။

နီနီမြင့် သဲမောင်လိုးနေပုံ အမေအောက်ကနေ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကြွကာကြွကာနှင့် ကော့ထိုးမြှောက်ဆောင့်ပေးနေပုံများကိုကြည့်ရင်း စောက်ပတ်တအားရွလာပြီး အခန်းဝမှာတင် ထမီလှန်ကာ သူမပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွပေးနေမိလေသည်။ လိုးခန်းက ထင်တာထက် ပိုကြမ်းလာပြီး တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ၤဗွပ်အသံဗလံများက ပိုထွက်လာသလို ထင်ရလေသည်။

"အိ အင့်ကျွတ် ကျွတ် အ အားရှီး …အ အလာ့ ဆောင့် လိုးစမ်း မြန်မြန် ဆောင့်ဆောင့်ပေး အ ထိ ထိတယ် ဟင့် ကိုမောင်ရယ် ချစ်ချစ်လိုက်တာ အင့်အင့် လိုးပါ အစ်မကိုအသေလိုးလိုက်စမ်း စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးပါ မောင်လေးရယ် အိ အင့်အင့် မင်းလီးကြီးက ကြီးလွန်းတော့ တအားထိတာပဲ အစ်မစောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထားတယ်နော် လိုး အားရသလိုလိုး "

"အစ်မ နာရင် နည်းနည်း အောင့်ထားနော် ကျွန်တော်ပြီးချင်လာလို့ အပြတ်လိုးတော့မယ် "

"ရတယ် ဒီထက်ပိုပြီး ကြမ်းကြမ်းလိုး အစ်မခံနိုင်တယ် အလိုးမခံရတာကြာတော့ ခုလိုမင်းလီးကြီးနဲ့ လိုးခွင့်ရတာ အစ်မမောင်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ အစ်မကိုလိုးလည်းလိုး နမ်းလည်းနမ်းပါကွယ် ပြီးရင် နို့နှစ်ဖက်စို့ပေး အစ်မ အစ်မလည်း ပြီးချင်လာပြီ ဟင့်ဟင့် စောစောကတင် စောက်ရည်ပန်းထွက်သွားတာ ခုလည်း ဟင်းးး ဟင်းးး  "

"အစ်မပြီးချင်ရင် အပေါ်တက်လိုးပါလား ကျွန်တော်အောက်ကနေ လီးကော့ထိုးပေးမယ် "

"ဒါ ဒါလည်း ကောင်းတာပဲ နို့ဖြင့်ဖယ် မမ အပေါ်တက်ပေးမယ် "

နီနီမြင့်အဖို့တော့ မြင်ကွင်းက ရှင်းလွန်းနေပြီး သူတို့လိုးသမျှ လီးနှင့်စောက်ပတ်အင်္ဂါအစုံကို ပြက်ပြက်ထင်ထင် မြင်တွေ့ခွင့်ရရှိနေပေရာ သဲမောင်လဒစ်ပြဲကြီးက အမေ့အဖုတ်ထဲကို တဇွပ်ဇွပ်ဆောင့်ကာလိုးနေရာက လီးကို ရုတ်တရက်ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲလျောင်း၍ လရည်တန်းလန်းကျနေသော လီးဒစ်ကြီးကို မိုးပေါ်ငေါ့ထောင်ပေထားလိုက်တာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

အမေမရင်ရွှေလည်း သဲမောင်လီးချွတ်ထုတ်လိုက်၍ ဟာတာတာကြီးဖြစ်သွားသော သူမစောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်သပ်လိုက်ရာက သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့တက်ခွ၍ လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ကို အံဝင်ခွင်ကျ တစ်သားတည်းကျအောင် ဖိထိုင်ကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ သဲမောင်လီးငပဲကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမစောက်ပတ်ထဲကို အရင်းထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။ မရင်ရွှေရင်ခေါင်းပါ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သဲမောင်လီးက စံချိန်လွန်အောင်ပင် မဟားဒရား ကြီးလွန်းထွားလွန်း ရှည်လွန်းနေသည်မဟုတ်လား။

မရင်ရွှေ နာကျင်မှုဝေဒနာကိုအောင့်အည်းမျိုသိပ်ကာဖြင့် တရစပ်ပင် ဖင်ကိုစကောဝိုင်းမွှေ့လိုးလိုက် တစ်ချက်ချင်း ဖိလိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်နှင့် လီးအရသာကိုမျက်စိစုံမှိတ်ကာ အံကြိတ်ခံစားရင်း အဆက်မပြတ် ဦးဆောင်လိုးပေးလိုက်ရာ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် နှစ်ယောက်စလုံး သုက်ထွက်လုနီးပါးအခြေသို့ ရောက်ရှိခဲ့ရပြီး တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အားသွန်လိုးရင်း သဲမောင်လည်း အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော့ကာကော့ကာ ထိုးဆောင့်လိုးပေးနေလေရာ ဆယ်မိနစ်ခန့်အကြာမှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး လရည်ရောစောက်ရည်များပါ ပြိုင်တူပန်းထွက်လာပြီး ဒုတိယအချီပြီးသွားကြရလေသည်။

မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်အိပ်လှဲချလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သားနှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် သဲမောင်က နို့စို့လိုက်နှင့် အတန်ကြာ အမောဖြေနေမိကြလေသည်။ များမကြာခင် လူချင်းခွာ၍ စကားတွတ်ထိုးနေကြရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်နှူးဆွပေးနေကြပြန်သည်။

သဲမောင်က သူမကိုပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲထောင်ကားခိုင်းလိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ ဘာဂျာအပြတ် ကိုင်ပေးသည်။ မရင်ရွှေတစ်ချီပြီးလုလုပင်ဖြစ်သွားသည်။ သူမကလည်း သဲမောင်လီးကို တစ်လှည့်ပြန်စုပ်သည်။ သဲမောင်တဏှာကြီးသလောက် အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂထန်ပြင်းလှသည် ဆိုတာကို နီနီမြင့်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှမငြင်းနိုင်ဘဲ ရှိရလေသည်။ မထူးပါဘူး။ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ဘာမှ သွေးမတော်သားမစပ်ဖြစ်သည့် သဲမောင်၏လီးကို အလိုးခံချင်စိတ်နှင့်မိန်းမသားတို့ဣန္ဒြေတောင် မဆည်နိုင်ဘဲ သူ့အိမ်သို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်လာခဲ့ရပြီ မဟုတ်ပါလား။

နီနီမြင့်လည်း ကြည့်နေရင်းက ရာဂစိတ်တွေ အပြတ်ပင် နိုးကြွပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်၍မဆုံးနိုင်အောင် ရှိနေလေသည်။ သူမကြည့်နေခိုက်မှာပင် နောက်တစ်ချီပြန်စသည်။ ဒီတစ်ချီ ကုတင်စောင်းမှာ အမေ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သဲမောင်အပေါ်စီးကနေ အားရပါးရကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်ခြင်ဖြစ်သည်။

"အ အိ အိ အင့် အင့် အ အ ဆောင့် ဆောင့် အင့် အင့် "

"စွတ်ဖွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် … စွိ စွပ် ဖွတ် ဗြွတ် ဖွပ်ဗွပ် "

အသံဗလံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။

သဲမောင်တစ်ယောက် ဒီတစ်ကြိမ် နောက်ဆုံးပိတ်အနေနှင့်ဝက်ခေါင်းထိုးလိုးသည်။ နွားသိုးကြိုးပြတ်သလို လိုးသည်။ ဇောင်းထဲကလွတ်လာသည့် မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်လို အားအင်အပြည့်နှင့် နှာမှုတ်သံတရှူးရှူးတရှဲရှဲ ထအောင်ပင် တရစပ်ကြီး လိုးပေးနေသည်။ မရင်ရွှေ စကားပြောချိန်တောင်မရတော့။ နှုတ်မှ အိုးအိုးအင့်အင့် အသံများသာထွက်နိုင်ရှာပြီး သူမစကားသံအစား အသားဆိုင်ချင်း တဘုတ်ဘုတ်တဘောက်ဘောက် ရိုက်ခတ်သံ စောက်ဖုတ်လေအံသံများကိုသာ တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် ထွက်ပေါ်လာသည်ကို ကြားရလေသည်။

နှစ်ယောက်လိုး၍အားရသည်အထိ စောင့်ကြည့်နေမိပြီး  နီနီမြင့်လည်း အခန်းဝမှာ ထမီကိုခါးအထက်ထိ လှန်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နှိုက်၍ ဆွနှူးပေးနေမိသလို လက်တစ်ဖက်ကလည်း ရင်ဘတ်ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်ကျွတ်ကာနေသည့် သူမ၏ ရင်သားအိအိအစုံကို ဖျစ်လှိမ့်ချေပြီး နို့သီးနှစ်ခုကို ပွတ်လှိမ့်ချေကာကစားရင်း တဏှာအကြွကြီးကြွလျက် တစ်ယောက်တည်း ဖြေမဆည်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရလေသည်။

စောက်ရည်လည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ်ထွက်လို့ ထွက်သွားရသလဲမသိတော့ပါ။ သူမ ဒူးတွေတောင် ညွှတ်ခွေကာ ပျော့ကျလုမတတ် ရှိရလေသည်။

သဲမောင်လည်း အဆက်မပြတ်ဖိလိုးလိုက်သဖြင့် နှစ်ယောက်သား ခုနင်ကလောက်မကြာဘဲ မိနစ်နှစ်ဆယ် ခန့်လောက်အချိန်အတွင်း ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ရှိပြီး ခပ်မြန်မြန်ကိစ္စပြတ်သွားရကာ သဲမောင်လည်း သူ့လီးကို မရင်ရွှေအဖုတ်ထဲကနေ ပြန်လည် ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်သဖြင့် မရင်ရွှေစောက်ရည်များရော သဲမောင်လရည်များပါရောပြွန်းပြီး မရင်ရွှေစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ သုက်ရည်အကျိအချွဲများ ဝေါကနဲ အံထွက်ကျဆင်းလာရလေတော့သည်။

သူတို့နှစ်ယောက် ဒီညအဖို့ ကိစ္စပြီးလောက်ပြီဟုတွေးရင်း ခဏတာရှောင်ပေးသည့်အနေနှင့် နီနီမြင့်တစ်ယောက် အမှောင်ရိပ်ကျသည့် အိမ်အနောက်ဖက်ထောင့်တစ်ထောင့်မှာ အသာကပ်ကာ ရပ်နေလိုက်ပြီး မကြာမီ သူမထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် အမေတစ်ယောက်တည်း အိပ်ခန်းကနေ ထမီပြင်ဝတ်ရင်း ခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းထွက်လာတာတွေ့လိုက်ရပြီး တစ်အောင့်အကြာတွင် သဲမောင်၏အိပ်ခန်းမီးလည်း ဖျတ်ကနဲ မှိတ်လို့သွားတာကို သူမသတိပြုလိုက်မိတော့သည်။

နီနီမြင့် သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဝှူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။

အမေအိမ်ပြန်ရောက်သည့်အချိန်အထိ ခေတ္တခဏ သည်းခံစောင့်ဆိုင်းပြီးနောက် သဲမောင်အခန်းဖက် တရွေ့ရွေ့တိုးကပ်လာခဲ့ရာ တိတ်ဆိတ်နေသောအိပ်ခန်းထဲမှာ သဲမောင်၏ခပ်မှန်မှန်အသက်ရှူသံများကိုသာ ကြားရပါ သည်။ ဧကန္တ ကိုကိုသဲမောင်တစ်ယောက် အတော်ကလေး ပင်ပန်းသွားရလို့ပဲ ဖြစ်ရပေလိမ့်မည်။

နီနီမြင့်ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ်ပြုံးပြီး စိတ်နှလုံးဒုံးဒုံးချကာ သူ့အခန်းတံခါးကို အသံမကြားအောင်တွန်းဖွင့်၍ အိပ်ခန်းထဲကို ခြေသံဖွဖွကလေးနင်းလျက် လျှောက်ဝင်လာလိုက်သည်။

အခန်းတစ်ခန်းလုံး မည်းမှောင်နေသည်။

သဲမောင်အိပ်စက်ရာ ကုတင်အနီးသို့အရောက်တွင် နီနီမြင့်လည်း သူမကြိုတင်စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည့် အင်္ကျ ီနှင့်ထမီကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ပုံချလိုက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် နိကက်အနေအထားအတိုင်းပင် သဲမောင်ရှိရာကုတင်ကြီးပေါ်ကို အသာအယာ လှမ်းတက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

သဲမောင်အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေပေမယ့် လုံးဝကြီးအိပ်ပျော်သေးတာတော့မဟုတ်ပါ။ နားထဲမှာ တံခါးဖွင့်သံလိုလို အဝတ်လွှာများပွတ်တိုက်လှုပ်ရှားသံလိုလိုကြားရပြီး ကုတင်ကြီး အိကနဲသိမ့်ကနဲဖြစ်သွားလျက် သူ့ကိုယ်ခန္ဓာကို နူးညံ့သောအသားဆိုင်တစ်ခုက လာရောက်ထိတွေ့လိုက်မိသလိုခံစားလိုက်ရသဖြင့် ဆတ်ကနဲ အသိဝင်လာရပြီး …

"ဟင် ဘယ်သူလဲ "

"ဖျောက် "

မေးလိုက်သံနှင့်အတူ အကျင့်ပါနေသောလက်က ကုတင်ခေါင်းရင်းရှိ အခန်းမီးခလုတ်ကို ဖျောက်ကနဲ လှမ်းဖွင့်လိုက်လေရာ …

"ဟင် … မ မ …နီ … မ နီမဟုတ်လား … ဘယ် ကနေ ဘယ်လို … ဟို … "

နီနီမြင့် ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်ရင်း သူ့နဘေးကို အသာကပ်လာခဲ့သည်။ သဲမောင်မျက်နှာရှေ့မှာ ကိုယ်ကို ငုံ့ကိုင်း၍ ကြည့်လိုက်ရာက …

"ဘာလဲ နီ့ကိုများ လူမှားနေလို့လား ကိုမောင်  တကတည်း ကြည့်နေလိုက်တာ မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ကျတော့မယ့် အတိုင်းပဲ … ဟင့်ဟင့်ဟင့် "

"မ မ မှားပါဘူး မနီ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်တော့်အခန်းထဲကို … အို … အိပ်မက်များမက်နေတာလား နော် "

"အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး တကယ်ပါ ကိုမောင်ရဲ့  နီနီ ဒီအခန်းရှေ့ကို ရောက်နေတာကြာပြီ အမေနဲ့အစ်ကိုနဲ့ ဟိုဟာ … … လုပ် ကတည်းက ဆိုပါတော့ "

"ဟင် ဟုတ် ဟုတ်လား … ဒါ ဒါဆို … "

သဲမောင် ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီးနီနီမြင့်ကို အကဲခတ်သလိုစူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ နီနီမြင့် ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှမပါ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း အိအိပုံ့ပုံ့ကလေး…မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပကတိရေဆေးငါးအသွင်နှင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက် ဖျစ်နယ်နမ်းစုပ်ပစ်ချင်စဖွယ် အလှဖူးငုံအစုစုတို့ဖြင့် ရှုမငြီးလောက်အောင်ပင် တင့်တယ်ချင်တိုင်း တင့်တယ်လို့နေပေသည်။ သူအခြေအနေကောင်းပုံရတာကို ချက်ချင်းပဲ အကဲဖြတ်လိုက်မိသည်။

သူမကလည်း တဟင်းဟင်းရယ်လိုက်ရာက သဲမောင်မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ပိုမိုပေါ်လွင်အောင် ခပ်ကော့ကော့ကြွကြွကလေး လုပ်ပြလိုက်ရင်း …

"ဟုတ်တယ် အားလုံးမြင်တယ် မြင်လို့လည်း မနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာတာ အမေ့အပြန်ကိုစောင့်ပြီး သူအိပ်တုန်း ဒီအခန်းထဲဝင်လာတာပဲ ကဲ ဘယ်လိုလဲ နီနီ့ကို ပြန်မောင်းထုတ်မှာလား ဒါဖြင့် နီနီ ပြန်မယ် ဟင်းး "

နီနီမြင့် ကြောင်တက်တက်ဖြစ်နေပုံရသောသူ့ကို အားမရတော့။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ချက်ချင်းပဲ ဆင်းတော့မည့်ပုံနှင့် ခြေတစ်ဖက်ကို အောက်ချရပ်လိုက်ရာ သဲမောင်သူမလက်ကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။

"မပြန်နဲ့ ကိုယ် နီနီ့ကိုမောင်းမထုတ်ပါဘူး "

သဲမောင်လည်း ကုတင်အောက်ဆင်းကာ ထရပ်ပြီး သူမကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်း ပွေ့ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။

အဝတ်မဲ့နေသော ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ပူးပူးကပ်ကပ်ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။ သဲမောင် သူမကိုလက်မလွှတ်တော့ပြီ။ အလကားနေရင်းအချောင်စားခွင့်ရမည်မို့ ဘယ်သူကောင့်သားတစ်ယောက်မှလည်း ဒီအခွင့်အရေးမျိုးကို လက်အလွတ်ခံနိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။ သဲမောင် သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်လွှာကို တအားဖိကပ် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ နီနီမြင့်ကလည်း သူ့ကိုတုံ့ပြန်၍နမ်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးကို တစ်ယောက်ဖက်ရင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက်နှင့် ရမ္မက်ဇောတွေ အကြွကြီးကြွလို့လာကြသည်။ သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်ကိုယ်နှင့်မပြတ်ထိတွေ့နေရ၍ လီးကတောင်ချင်ချင် ဖြစ်လာခဲ့ရပြီ။

သဲမောင်၏လီးကတောင်ချင်နေသလို နီနီမြင့်လည်း ပေါင်ကြားရှိအင်္ဂါဇပ်ဆီမှ စိုစိစိဖြစ်၍လာသည်ဟု သူမဖာသာခံစားမိပေသည်။ သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်၏တင်ပါးအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ညှစ်နယ်ကာ ကိုင်နေရာက သူမနားနားကပ်ပြီး အသံတိုးတိုးဖြင့် …

"လာ မနီ ကုတင်ပေါ်တက်ရအောင် မနီကို ကျွန်တော် အားရပါးရချစ်ချင်ပြီဗျာ စောက်ဖုတ်ကို အရည်ရွှဲနစ်နေအောင် အပြတ်မှုတ်ပေးမယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

နီနီမြင့်လည်း နားရှက်စရာကောင်းလှသည့်သူ့အမေးကို ဘာပြန်ဖြေရမှန်းပင်မသိဘဲ မျက်နှာကိုတစ်ဖက်သို့လွှဲပြီး …

"အို ကို ကို သဲမောင် ကောင်းသလိုသာ လုပ်ပါ ကျွန်မတော့ ဘာမှနားမလည်ပါဘူး "

"နီက အခုမှ ရှက်နေရသလားလို့ "

"ဟင့် ရှက်ထာပေါ့လို့ မိန်းကလေးပဲ "

"မိန်းကလေးပေမယ့် အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်တယ် လီးနဲ့လည်း နေ့တိုင်းအလိုးခံဖူးတာပဲမဟုတ်လား  ကဲ ဒီမှာကြည့်စမ်း ဒါကြီးကိုရော မှုတ်မပေးချင်ဘူးလား ဟင်း ဟင်း "

သဲမောင်သူ့လီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကာကိုင်ပြလိုက်သည်။ နီနီမြင့် လည်း သူ့လီးကို စူးစူးရဲရဲကလေးစိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း …

"သူ့ သူ့ဟာရီး အရမ်းကြီးတာပဲ 'ဒီလောက်ကြီးတာ နီ တစ်ခါမှတောင်မတွေ့ဖူးပါဘူး "

"ဟုတ်ရဲ့လား နီနီ့ယောက်ျားကရော လီးကြီးတဲ့ကောင်ပဲ မဟုတ်လား "

"ဟင်း မကြီးပါဘူး သေးသေးလေး ပဲမြစ်လောက်ကလေး ဥစ္စာ "

"ဟာ မဖြစ်နိုင်တာ အရွယ်ရောက်စ ခြောက်လက်မတော့ အနည်းလေးရှိမှာပဲ "

"မရှိပါဘူး ခြောက်လက်မ မပြောနဲ့ ငါးလက်မတောင်မပြည့်ဘူး သေးတယ်တိုတယ် "

"ဒါဖြင့် ကိုယ့်လီးကရော "

"သူ့ သူ့ လ လ လီးက ကြီးတယ် တအားကြီးတယ် နီ့ယောက်ျားထက်သုံးဆလေးဆလောက်ရှိမယ် ပြီးတော့ … လည်း ဟို ဟို ရှည်တာလည်း ကြောက်စရာကြီး ဟင့်ဟင့် "

"ဟယ် လီးဆိုတာ ကြောက်စရာမှ မဟုတ်တာ ကိုင်ကြည့် စွဲသွားမယ် ပြီးတော့ တစ်ခါတည်းမှုတ်ချင်လာမယ် ဟင်းဟင်းဟင်း "

သဲမောင်သူမကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ သူနှင့်ယှဉ်လျက်ထိုင်စေလိုက်ရာက သူမလက်တစ်ဖက်ကို သူ့လီးပေါ်ဆွဲတင်၍ အုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရာ နီနီမြင့်လည်း မလွှဲရှောင်သာတော့ဘဲ သူ့လီးကို ထိကိုင်စမ်းကြည့် လိုက်မိသည်။ လီးကြီးက သူမလက်တစ်ဆုပ်စာနှင့်အပြည့်ရှိနေပြီး ပူပူနွေးနွေးကြီး ဖြစ်နေကာ တဒုတ်ဒုတ် သွေးတိုးလှုပ်ခါနေပါသည်။ နီနီမြင့်တံတွေးတစ်ချက်ကို ကပျာကယာ မျိုချလိုက်မိပြီး ခြောက်ကပ်ကပ်လေသံဖြင့် …

"အ အကြီးကြီးပဲနော် ဘယ်လိုလုပ် လုပ်မှာလဲ လို့ "

"နီ့စောက်ပတ်က ကျဉ်းကျဉ်းကလေးလား ဒါဆို အရင်ဆုံးစောက်ရည်ရွှဲနေအောင် ကိုယ်မှုတ်ပေးမယ် မှန်းစမ်း ပေါင်လေးနဲနဲကားလိုက် စောက်ပတ်ကြည့်ချင်လို့ "

"ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

နီနီမြင့် နှာသံကလေးနှင့်ရယ်နေပေမယ့် ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကိုတော့ ကားပေးရှာပါသည်။ သဲမောင် ပေါင်ကြားထဲကိုမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး နီနီမြင့်စောက်ပတ်ကို လျှာနှင့်ကုန်းယက်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

"ပြွတ် ပြတ် ပလပ်   ရှလွတ် ရှလွတ်လွတ် ပလပ် ဗြပ် "

"အင့် အင့် မ မ မလုပ် အ အိအိ အင့်ဟင့် ကို ကို မောင် ကို မောင်ရယ် အို့ အိုးး အင့် ဟင့်ဟင့် ကျွတ်ကျွတ် ယား ယားတယ် ယားတယ် အ အမေ့ အင့် အ "

နီနီမြင့်မေးကလေးကော့ထိုးတက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက် ပြဲပြဲကားကားကြီးဖြစ်သွားရလျက် တစ်ကိုယ်လုံး တခိုက်ခိုက်တုန်ယင်ပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရရှာလေသည်။ သဲမောင် သူမအပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်သည်။ ဒါက ဗျူဟာအမှန်ဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်ခေါင်းပေါ်ကနေကျော်ပြီး သူမခြေရင်းဖက်ဆီ ဦးခေါင်းလှည့်၍ သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေရာ သူ့လချောင်းရှည်မျောမျောကြီးက နီနီမြင့်မျက်နှာပေါ်ဝယ် အသည်းယားစဖွယ် ဝဲကျကာ စစ်စတီနိုင်းပုံစံအသင့်ပြင်ပြီးဖြစ်၍ နေပေတော့သည်။

သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်၏စောက်မွေးအုံထူသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းရွရွကလေးကို နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ဖိဖြဲ၍ အကွဲကြောင်းထိပ်မှအစိကလေးကစပြီး လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ အထက်အောက်နှုတ်ခမ်းဖြင့်ညှပ်၍ တပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင် စုပ်ဆွဲယူလိုက်ပါသည်။ နီနီမြင့်ကော့ထိုးတက်လာကာ သူမစောက်ပတ်နှင့် သဲမောင်၏ပါးစပ်ကို ဆင်ကော်နှင့်အကပ်ခံထားရသည့်အလား ဖင်ဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်စလုံး ကုတင်အထက်ကို တစ်တောင်လောက်ကြွတက်လာပြီး သဲမောင်၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်ယက်ဆွပေးမှုကို လိုလိုလားလားပင် စည်းစိမ်ယူခံစားနေမိပါသည်။

သူမလက်နှစ်ဖက်က သဲမောင်၏လီးငပဲကြီးအား ဆုပ်ကိုင်မိသွားသလို ပါးစပ်နှင့်လည်း အမှတ်မထင်စုပ်ပေးမိလျက်သားဖြစ်သွားလေသည်။ လီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်လာသည်။ ပါးစပ်နှင့်တောင်မဆန့်ချင်ပါ။ လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးပင် အာခေါင်ထောက်မိသည်အထိ နီနီမြင့် သတိလက်လွတ် လီးစုပ်ပေးမိသည်။ စောက်ပတ်ယက်ပေးမှုကိုလည်း လုံးဝငြင်းဆန်ရုန်းကန်ခြင်းမျိုး မရှိတော့ပေ။

နီနီမြင့် ကာမအဆိပ်တက်ပြီးအကောင်းလွန်သွားရသည်။ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များပင် တဖြစ်ဖြစ် ပန်းလွှတ်မိသည်အထိဖြစ်သွားရသည်။ သဲမောင်ကလည်း နီနီမြင့်စောက်စိလေးကိုစုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်သပ်တင်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲရှိ အသားနုနီတာရဲကလေးကို လျှာလိပ်ချွန်ကာ ထိုးသွင်းထိုးထုတ်ပြုလုပ်၍ လျှာနှင့်လိုးသကဲ့သို့ အပြတ်အသတ် ဆွနှူးပေးနေပေရာ နီနီမြင့်မှာ တစ်ချီကောင်းရုံအပြင် နောက်ထပ်တစ်ချီ စောက်ပတ်ယားယံ၍ ပြန်လည် အစပြုနိုးထလာခဲ့ရပြီး စောက်ရည်များ မရပ်မနားပင် စီးယိုထွက်လျှံကျကာ ရာဂမီး တဟုန်ညီးညီးတောက်၍သာ နေရလေတော့၏။

တစ်ဖက်ကလည်း သဲမောင်လီးကို လက်နှင့် ရှေ့နောက် အသွားအပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးရင်း သူ့လီး တစ်ချောင်းလုံးကို ခက်ခက်ခဲခဲစုပ်ဆွဲကာ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါမကျန် သူမအာခံတွင်းထဲမှာ ငုံပေးယက်ပေး နေသည်။ သူမလီးစုပ်တာ ပညာသားတော့ပါသည်ဟု သဲမောင်သိလိုက်သည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို မျိုချမတတ်စုပ်ပေးနေသလို လဒစ်ထိပ်ကိုရော လီးကိုယ်ထည်နှင့်ဂွေးဥများပါမကျန် နေရာလပ်မကျန်အောင် လျှာနှင့် ရစ်ဝိုက်လှည့်ပတ်၍ စုပ်ယက်ဆွနှုးရင်း ရှေ့ပြေးလရည်တွေ ထွက်ကျလာသည်အထိ ထက်သန်စွာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ပုလွေကိုင်ပေးနေခြင်းဖြစ်ရာ သူမအဆင့်က သာမန်တော့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သဲမောင်အသေအချာ နားလည်လိုက်ပါသည်။

ဧကန္တ သူ့လင်တစ်ယောက်တည်း မူပိုင်မဟုတ်ဘဲ လင့်နောက်ကွယ်မှာ အခြားတပါးသော ယောက်ျားသနာ များနှင့်ရော ဇာတ်လမ်း မရှိနိုင်ဘူးလား ဆိုပြီး သဲမောင် ကြံဖန်တွေးမိသွားသည်။ သူမပုံစံအရ အမေထက်ပင် တစ်လကြီးမည့်သူမို့ မျောက်ဇာတ် အကြိမ်ကြိမ်ခင်းဖို့ ဘယ်အခါမှဝန်လေးမည်မဟုတ်မှန်း လွယ်လင့်တကူ သိနိုင်ပေသည်။

ရာဂထူပြောသည်။ အလိုရမ္မက်အတော်ကလေးသည်းထန်သည်။

အသက်က ၂၀ကျော် အရွယ်ကောင်းတုန်း သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းမို့ လီးမက်သလောက် အလိုးခံလိုစိတ်လည်း ထက်သန်မှာ သေချာလွန်းလှပေသည်။ သဲမောင် နီနီမြင့်လီးစုပ်တာကိုခံရင်း သူမစောက်ပတ်ကို စောက်ရည်များ နူးအိရွှဲစိုနေအောင်ကို ဆွပေးလိုက်ရာက စတင်လိုးဖို့ အချိန်တန်ပြီလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ပေးခြင်းကို ရပ်နားလိုက်ကာ …

"ကဲ နီနီ ပက်လက်လှန်ပြီး အောက်ကနေစောက်ပတ်ကိုဖြဲပေးထား ကိုယ်လိုးချင်ပြီ "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာ နီနှီမြင့်လည်း နှာထန်သည့်မိန်းမပီပီ …

"လိုးချင်ရင်လိုးလေ ကိုမောင် နီနီလည်း အရမ်းအနေခက်လှပြီ "

သူမကပြန်ပြောပြီး သဲမောင်အလိုကျ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထား ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး လုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

နီနီမြင့်ပေါင်ကြားထဲမှာ သူနေရာဝင်ယူလိုက်သည်။

လချောင်းတုတ်တုတ်ရှည်မျောမျောကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပြီး လဒစ်ထိပ်နှင့် သုံးလေးချက်မွှေ့လိုက်ကာ သဲမောင်အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးက ရှေရှောရှူရှူဝင်ရောက်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲမှာ အံ့သြလောက်ဖွယ်ရာ တစ်ကြပ်ပြည့်သိပ်နေကာ အနည်းငယ် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်ပြီးမှ အထဲကိုထောက်ကန် ဆောင့်ဝင်သွားလေသည်။

"အ အင့် အိ အိ အင့် အင့် ဟင့်ဟင့် "

"နာလား နီနီ "

"ရ ရတယ် ဆောင့် ကို မောင် လီး တကယ်ကြီးတယ်ကွာ ဟင့် နီဖြင့် လန့်တောင်သွားတယ် ဟင့်ဟင့် အို အ အမေ့ ဖြေးဖြေး ဆရာရဲ့ "

သဲမောင် ထပ်ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်နစ်ဝင်သွားသည်။ သဲမောင်နီနီမြင့်၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပင့်မကိုင်ကာ သူ့ခါးကို အတိုးအဆုတ်လုပ်၍ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လေးငါးဆယ်ချက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ လီးတစ်ဝက်ဝင်ရုံဆောင့်လိုးခြင်းမို့ အနည်းငယ်မျှ ခုသာခံသာ ရှိသော်လည်း လုံးဝဥဿုံ နာကျင်မှု မရှိခြင်းတော့ မဟုတ်ပါချေ။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် လီးကြီးကြီးနှင့် အလိုးခံရတာဆိုလို့ ယခုတစ်ကြိမ်သာ အခွင့်ရခဲ့ခြင်းမို့ နီနီမြင့် အခံစားခက်နေသလို တစ်ဖက်ကလည်း လိုးလည်းအလိုးခံချင်သလောက် နာကျင်မှာကိုလည်း စိုးထိတ်ကြောက်ရွံ့နေမိရှာပါသည်။

တစ်နည်းအားဖြင့်ပြောရလျှင် သူမဘဝက သဲမောင်သနားမှသာ ချမ်းသာရာရမည့်ဘဝမျိုးလို့ ဆိုလျှင်လည်း မမှားနိုင်ပါချေ။

သဲမောင်ကတော့ သူမထင်သလို အလျှော့ပေးမည့်ပုံမပေါ်ပါ။

သူ့လီးကို နီနီမြင့်စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ချက်ချင်း ချော့လိုးကလေးလိုးပေးနေရာက တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် တဖြည်းဖြည်းတိုး၍ လီးတစ်ချောင်းလုံး အထဲမဝင်ဝင်အောင် ထပ်မံဖိဆောင့်လိုးသွင်းပေးနေပါသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ဆောင့်လိုးပြီးချိန်မှာ သူ့လီးဒစ်ကြီးက နီနီမြင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကို အဆုံးမရောက်တရောက် အခြေအနေအထိ ထိုးနစ်ဆောင့်ဝင်သွားခဲ့လေသည်။

နီနီမြင့်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ သပ်အရိုက်ခံရသကဲ့သို့ တစ်ဆို့ဆို့နှင့်အခံခက်လှသည့်ဝေဒနာကို ကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်း မျက်နှာကလေးက ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်လို့သွားကာ သဲမောင်ရင်ဘတ်ကို လက်စုံကန်၍တွန်းထားလိုက်မိသည်။

"အာ့ နာ နာတယ် …ကိုမောင် လီး ပြန် ထုတ်ပေးပါဦး … စောက်ဖုတ်တော့ကွဲပြီထင်တယ် အ ရှီး … ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် "

"မကွဲပါဘူး ကိုယ့်လီးက ခုမှ အထဲဝင်ရုံရှိသေးတာ … ဒီမှာအရှိန်ကောင်းတုန်း လိုးချင်လှပြီနီရယ် လက်ကိုဖယ်စမ်းပါ "

သဲမောင် ပေါင်နှစ်ဖက်မရမကထမ်းပြီး ခဲရာခဲဆစ်လိုးသည်။ တဖြည်းဖြည်းမာန်ပါလာပြီး လိုးချက်လည်း ပက်စက်လာကာ စောက်ဖုတ်ကို အကွဲအပြဲ အညှိုးကြီးကြီးနှင့်လိုးသလိုတောင် ထင်ရလေသည်။ နီနီမြင့်စကားပြန်မပြောနိုင်တော့ စကားသံအစား သူမနှုတ်မှ တအွန့်အွန့်တအင့်အင့် ညည်းသံတွေသာ ကြားရတော့သည်။

"ကောင်းလား နီ ဘယ်လိုလဲ "

"ဟင့် သိဘူး တအားမလုပ်နဲ့ဆို …သူ့လီးကြီးနဲ့ လူသတ်တာကျနေတာပဲ နီတစ်ခါမှ ဒီလိုမဖြစ်ဖူးဘူး ကိုရာ ကို့စိတ်ကြိုက်သာလိုး … စောက်ပတ်ကွဲလည်းကွဲ ပြောလို့ဆိုလို့ရမှာမှ မဟုတ်ဘဲ လိုး တအားလိုး အသေလိုး "

"ဟင်း ဆဲတယ်ပေါ့ မအေလိုး လို့ "

"အာ ဟုတ်ပု မအေ အဲ အသေလိုး အသေလိုးစမ်း လို့ပြောတာ … ဟွင်း အရေးထဲ နားပင်းနေရသေး ဟွန့် "

"ဟားဟား စတာပါ နီရယ် ဟင်း ဟင်း ကိုယ့်အချစ်တုံးလေး ကဲ လာစမ်းကွာ မွမွ "

"အု အွန်း ဟွန်း ဟွန်း ကိုရယ် … အောက်ကလိုးသေး အပေါ်ကလည်း ဟင့် အသက်ရှူကြပ်တယ် ကိုရယ် စောစောဖြင့် သူ မခုတ်တတ်သလို ဘာလိုလိုနဲ့ သွား … ခုမှ သူများကို လာပြီး အဖြစ်သည်းနေ "

"ချစ်တာကိုး လို့ နီရယ် အရမ်းချစ်တယ် နီရော ကိုယ့်ကို "

"အိုးး ချစ်လို့ တမင်လာတာ လာပြီး အလိုးခံတာ … ရှင်းပလား ဟင့်ဟင့် "

သဲမောင်ပွဲကြမ်းသွားသည်။ ကရှူးမူးထိုး ဆော်ချင်တိုင်းဆော်ပစ်လိုက်သည်။ ဝက်ဝက်ကွဲလိုးသည်။ ဆောင့် သည်။ အပေါ်စီးကနေ ပေါင်ထမ်းပြီးကို လိုးသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့် အချိန်အတွင်း နှစ်ယောက်စလုံး ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားကြသည်အထိ။ လရည်များရော သူမစောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်များပါ ဝေါကနဲ သွန်ပြီး အိပ်ရာခင်းတစ်ခုလုံးရွှဲသည်အထိ ထွက်ကျလာခဲ့ကြရတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား မောမောနှင့် ခဏအနားယူပြီး သဲမောင်က နီနီမြင့်စောက်ပတ်မှာပေကျံနေသည့်အရည်တွေကို ထမီစနှင့်လိုက်သုတ်ပေးသည်။

"နီ ကိုယ့်အပေါ်တက်ခွလိုက် စောက်ပတ်မှုတ်ချင်လို့ "

"ဟင်း ကို မပြီးသေးဘူးလား ထပ်လိုးဦးမလို့လား "

"လိုးဦးမယ် ခုမှစတွေ့ရတော့ လိုးလို့မဝသေးဘူး "

"စောစောက မေမေနဲ့လည်း လိုးသေးတယ် ဘယ်နှစ်ခါတောင်လည်း မသိဘူး "

"နီ အစအဆုံးကြည့်နေလား  "

"အင်း တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့လူကြီး ဘာဆေးစားထားလဲ "

"ဆေးမစားဘူး နဂိုသန်တယ် တစ်ညလေးချီအေးဆေးပဲ ယုံလား "

"ယုံပါဘူး သက်သေပြမှ ဟင်းဟင်း "

"နောက်ည ထပ်တွေ့မယ်လေ ဒီတော့မှ … "

ဒီည အလွန်ဆုံး သူလိုးနိုင်လှ နောက်တစ်ချီပေါ့လို့ စိတ်ထဲကတွေးရင်း နီနီမြင့်ကိုယ်လေးကိုပွေ့မချီကာ သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်စေလိုက်သည်။ သူလိုးထားပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသောနီနီမြင့်စောက်ပတ်ကြီးက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ တည့်တည့်မတ်မတ် ရောက်ရှိလို့နေပါပြီ။ နီနီမြင့်၏ ထူထူထဲထဲရှိနေသော စောက်မွှေးအုံအဖုတ်ကြီးက သူ့နှာဝကို ကလူကျီစယ်ပြုနေသည်သို့ရှိ၏။

သူမ ဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်နယ်ညှစ်ကိုင်ရင်း စောက်ပတ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်ထိုးမွှေယက်ဆွပေးလိုက်သည်။ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အကြားရှိ စအိုဝကလေးထဲကိုပါ လက်နှင့်ထိုးနှိုက်ကလိပေးလိုက်ရာ နီနီမြင့်တစ်ယောက်ကော့ကနဲဖြစ်သွားတာ တွေ့ရသည်။ နီနီမြင့်လည်း သူ့ခြေရင်းဖက်ဆီမှောက်အိပ်ချလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားက ပျော့ပျော့တွဲတွဲဖြစ်ကာ နေသော လီးတန်ကြီးကို တယုတယကိုင်ကာ သူမပါးစပ်နှင့်စုပ်ငုံ၍ နမ်းစုပ်ပေးနေပြန်သည်။ လီးမှာပေကျံနေသော အရည်တွေကုန်အောင် လျှာနှင့်မရွံမရှာ ရစ်ဝိုက်၍ယက်ပေးသည်။

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှသွားကြသည်။

မကြာမီ သဲမောင်လီးက မတ်တောင်လာပြီး မြွေဟောက်ပါးပြင်းထောင်သလို ထောင်ထလာသည်။ နီနီမြင့်လည်း စောက်ပတ်အရွကြီးရွလာပြန်တာမို့ နောက်တစ်ချီဆွဲဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။

"နီ ဖင်ကုန်း အလိုးခံဖူးတယ်မဟုတ်လား "

"ဟုတ်ကဲ့ နီနီ နေပေးရမလား ကို "

"အင်း အနောက်ကလိုးမယ်လေ နီနီ့ ဖင်ကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့ "

"ခုထိ ကြည့်မဝသေးဘူးလား ကိုရယ် "

"မဝဘူး ဖင်ပေါက်ကလေးလည်း လိုးချင်သေးတယ် "

"နောက်မှလိုး ကိုရယ် စောက်ပတ်ကိုပဲ ဝအောင်လိုး ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်လိုးဖို့ အခွင့်ပေးပြီးသားပဲ "

နီနီမြင့်၏ ပြောလိုက်သံနှင့်အတူ ကုတင်ထက်မှာ သူမလေးဘက်ကျကျ ဖင်ကိုကုန်းကွ၍ ပေးလိုက်ရာ ဖင်သားကားစွင့်စွင့်နှစ်ဖက်အကြားမှ သူမစောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးပြူတစ်ထွက်လာပြီးနောက် သဲမောင်လည်း နီနီမြင့်စောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးကိုတေ့၍ ဖြည်းဖြည်းချင်းပင် ချော့သွင်းလိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြန်ပါတော့သည်။ သဲမောင် တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက် နီနီ့နို့နှစ်လုံးကိုပါ အောက်ကနေလျှို၍ဆွဲပြီး ညှစ်နယ်ကိုင်ပေးသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခုကို ညှစ်ချေကိုင်ဆွဲရင်း လိုးပေးနေရာ ထိထိမိမိအရသာရှိလွန်းလှသဖြင့် နီနီမြင့်လည်း နှုတ်မှနေ၍ တအီးအီးတအင်းအင်း ညည်းသံရှည်ကလေးဆွဲပြီး အံကလေးကြိတ်ကာကြိတ်ကာနှင့် လီးအရသာကို ဇိမ်ယူအလိုးခံနေတာတွေ့ရလေသည်။

သဲမောင် လီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ နီနီမြင့် အ ကနဲညည်းရင်း မေးကလေးကော့ထိုးတက်ကာ မွေ့ယာခင်းစကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ဆွဲရင်း ဖင်ကိုကော့ကော့ကလေးလုပ်ကာ ရက်ရက်ရောရောပင် သူမကိုယ်တိုင်ကပါ အလိုက်သင့်ညှောင့်၍ အလိုးခံပေးလာသည်။

"အ အား ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုရယ် "

"ကောင်းရင် ငြိမ်ငြိမ်ကလေးကုန်းပေးထား တောက် ရှယ်ပဲ ဒီလို ကောင်းတဲ့စောက်ဖုတ်မျိုး ရှိလိမ့်မယ်မှန်း အစကမသိခဲ့ဘူး ဟူး "

"ကို နီနီ့ကို လိုးရတာ ကြိုက်လား "

"ဘယ့်နှယ်ပြောပါလိမ့် မိန်းမရယ် စောက်ပတ်က တထုတ်ထုတ်နဲ့စီးကြပ်နေတာပဲ ကိုလိုးခဲ့သမျှ နီ့စောက်ပတ်ကအကောင်းဆုံးပဲ "

"သွား ဟုတ်ပဲနဲ့ နီက လင်ငုတ်တုပ်ရှိတယ်နော် ကို တော့ ငရဲကြီးပြီ "

"ကြီး ဘာဖြစ်လဲ "

"နောက်ဘဝ မိန်းမဖြစ်မှာပေါ့ လို့ အဲဒီအခါကျရင် ဟင့်ဟင့် "

"အေး ဖြစ်တော့လည်း ခံလိုက်ရုံပေါ့ ယောက်ျားဖြစ်ရင်လိုးမယ် မိန်းမဆိုရင်အလိုးခံမယ် ဒါ သဘာဝပဲ "

"အခြောက် ဆိုရင်ကော "

"လိုးလည်းလိုး ခံလည်းခံပေါ့ ဟားဟား ဟားး "

"သွား ပေါက်တတ်ကရ ဟွင်းးး လိုးပါကိုရယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် နီနီ မရတော့ဘူး တအားဖြစ်နေပြီထင်တယ် ဟင့် ဟင့် "

သဲမောင် ပါးစပ်ကထွက်ရာပြောသလို လိုးအားလည်း တစ်စက်ကလေးမှမလျှော့ပေ။

သူခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ချသည့်အရှိန်နှင့် နီနီမြင့်ကုန်းကွနေရာကနေ ဝမ်းလျားထိုးမှောက်လျက် လဲပြိုကျမတတ်ဖြစ်ရသည်။ အသေအကြေလိုးခြင်းဖြစ်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရောက်အားပြင်းထန်ပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် သူမအသက်ထွက်မတတ်ပင် မချိမဆန့် ဝေဒနာခံစားနေရလေသည်။ ထိုအထဲကပင် နီနီမြင့်စောက်ရည်တွေ အလျှံပယ်စီးယိုကျလာရကာ ဘယ်လိုကဘယ်လို တစ်ချီပြီးလို့ ပြီးသွားရမှန်း သူမဖာသာ သတိမထားမိလိုက်ပါချေ။ နီနီ ပြိုလဲကျချိန်ဝယ် သဲမောင် အနောက်ကနေ ထပ်လျက်သားလိုက်ပါလာပြီး တရစပ် သဲကြီးမဲကြီး အားသွန်လိုးသည်။

"ကောင်းလားနီနီ ကိုလိုးတာ ကြိုက်လား "

"ဟင်း နီတော့ မသာပေါ်ပြီတောင်ထင်နေတာ တအားကြမ်းလိုက်တာ ကိုမောင်ရယ် "

"!ဟင့်အင်း ကိုမောင်မခေါ်နဲ့ ကို လို့ပဲ ခေါ် '"

"အင်းပါ ကိုရယ် လျှော့ လျှော့ပါ စောက်ဖုတ်လည်း အနားပေးပါဦး ကိုရာ တကတည်း မိန်းမမလိုးဖူးတာ ကျနေတာပဲ "

"မိန်းမလိုးဖူးတာပေါ့ နီ့ကိုသာ ခုမှ လိုးရတာ "

"နီလေ ကို့ကို နောက်လည်း ပေးလိုးဦးမှာပါ ကိုလိုးတာကြိုက်တယ် ကို့လီးကိုလည်း အရမ်းကြိုက်တယ် ဒီ ဒီညတော့ ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့လိုးပေးစမ်းပါလို့ ကြာရင် နီသေလိမ့်မယ် ဟင့် ဟင့် "

"အင်းပါ ကလေးရယ် ကဲ ပြီးတော့မှာပါ နီအစုပ်ကောင်းတာနဲ့ လရည်က ထိန်းမရတော့ဘူး ထွက်ချင်နေပြီ.နာရင်လည်း ခဏတော့အောင့်ခံထား ကြားလား "

"လုပ်ပါ ကိုရယ် မြန်မြန်သာပြီးအောင်လုပ် ပြီးအောင်လိုး  နီ ဖင်ကိုအသေအချာဖြဲပေးထားပါ့မယ် "

နီနီလည်း ပြောသည့်အတိုင်းပင် ဖင်ကိုလေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံရက်ကုန်းပြီး ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံပေးနေရှာပါသည်။ သဲမောင်ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် ထပ်မံ မောင်းတင်ကာ အသည်းအသန်ဆောင့်လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ နီနီလည်း ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များ ပန်းလွှတ်ထွက်ကျလာကာ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါပြီး ကိစ္စပြီးလိုက်ရပြန်သည်။

နှစ်ယောက်သား စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။

နောက်နေ့များမှာ သဲမောင်အလုပ်ရှုပ်ရတော့သည်။

အမေဖြစ်သူ မရင်ရွှေနှင့်သမီးဖြစ်သူ နီနီမြင့်ကို အချိန်လွှဲ၍တွေ့ဆုံရသည်။ မရင်ရွှေက တဏှာပြင်းသူပီပီ နေ့ဖက်ရောညဖက်မှာပါ သူနှင့်တွေ့ဆုံပြီး သူမလိုဘမပြည့်ဝမချင်း  အချစ်ရေယဉ်ကြောထဲမျောပြီးရင်း မျောပါခဲ့ကြသည်။

မရင်ရွှေ အဘယ်မျှ ရမ္မက်တဏှာကြီးလိုက်သလဲဆိုလျှင် လင်သားရှိစဉ်အခါက လင်ဖြစ်သူကိုတောင် တစ်ခါမှ မပေးဖူးခဲ့သည့် သူမ၏အနောက်ပေါက်ဖြစ်သော ဖင်စအိုကိုပါ သဲမောင်ကို ရက်ရက်ရောရော ဆက်ဆံခွင့် (လိုးခွင့်)ပြုခဲ့ပြီး ညစဉ်လိုလို သူမဖင်ပေါက်ကို အနည်းဆုံးတစ်ချီတော့ လိုးခွင့်ပြုခဲ့သည်အထိပါပေ။

နီနီမြင့်ကတော့ အလုပ်ကနေ ကျန်းမာရေးအကြောင်းပြကာ မကြာခဏခွင့်ယူ၍ သဲမောင်နှင့်တွေ့ဆုံသည်။

ညဖက်တွေမှာဆိုလျှင်လည်း အမေလစ်သည့်အချိန်ကျမှ သူမက သဲမောင်နှင့်အတူ နေခွင့်ရသည်။ နီနီမြင့်တို့ လင်မယားလည်း ယခုတလော ဆက်ဆံရေး မပြေလည်ကြတော့ချေ။ ခဏခဏ ကတောက်ကဆ စကားများ ရန်ဖြစ်လေ့ရှိကြပြီး လင်မယားချင်း သဘောချင်းမတိုက်ဆိုင်ဘဲ ဖြစ်လာကြသည်။

တစ်လခန့်အကြာတွင် နီနီမြင့်ယောက်ျား ကြည်အောင်တစ်ယောက် သူ့ဇာတိ မြောင်းမြသို့ အပြီး ပြန်သွားခဲ့သည်။ နောက်ထပ် ရန်ကုန်ကို ခြေဦးမလှည့်တော့ပေ။

အမှန်တော့ နီနီမြင့်ကိုယ်တိုင် သူမတို့ဇာတ်လမ်းကို ဖွင့်ဟပြောဆိုခဲ့ပြီး သူမစိတ်ဆန္ဒမပြည့်ဝ၍ အခြားယောက်ျားများနှင့်လည်း ဆက်ဆံခဲ့ဖူးသည့်အကြောင်း လင်ဖြစ်သူကို ဆက်လက်၍ မပေါင်းသင်းလိုတော့ကြောင်း စိတ်နာအောင်ပြောလိုက်တာကြောင့် ကြည်အောင်တစ်ယောက် ဒေါသအိုးပေါက်ကွဲပြီး ဏှာထန်သောမယားဖြစ်သူကို သေခန်းပြတ်မျှအသည်းနာကာ အိမ်ပေါ်ကနေ အပြီးအပိုင်ဆင်းသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီလိုနှင့် နီနီမြင့်တို့ လင်မယားလည်း အသွင်မတူ၍ လမ်းခွဲပြတ်စဲခဲ့ကြပြီး သူမလည်း အရှင်လတ်လတ် တစ်ခုလပ်မဘဝကို ရောက်ရတော့သည်။

နီနှီမြင့်လွတ်လပ်သွားသည်။ လင်မရှိတော့၍ မည်သူ့ကိုမှ ငဲ့ကွက်စရာမလိုတော့တာကြောင့် သဲမောင်နှင့် အခွင့်အရေးရသလို တွေ့ခွင့်ရသွားသည်။ မရင်ရွှေအဖို့ရာမလည်း သမက်အိမ်ကဆင်းသွား၍ သတိထားစောင့်ကြည့်ရမည့် မျက်လုံးတစ်စုံ လျော့သွားခဲ့ရပြီး သဲမောင်နှင့်နှစ်ကိုယ်တွေ့ချိန်တွေ ပိုများလာခဲ့ပေသည်။

တစ်နေ့ သားအမိနှစ်ယောက် မလွှဲမရှောင်သာဘဲ ထိပ်တိုက်တွေ့မည့် အဖြစ်တစ်ခုနှင့်ကြုံကြိုက်ရသည်။

ထိုနေ့က မိုးအေးအေးနှင့် မရင်ရွှေတစ်ယောက် သိပ်အနေအထိုင်မကောင်း၍ သဲမောင်နှင့် နေ့ခင်းဖက် မတွေ့ဖြစ်ကြဘဲ ညနေပိုင်းကျတော့လည်း ဆေးခန်းသွားကာ ဆေးအရှိန်နှင့် စောစောစီးစီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။ သမီးအငယ်မရီရီဝင်းက မနက်ဖြန်မနက် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အိမ်က အလှူတစ်ခုရှိသည်ဆိုပြီး လုပ်အားပေး ခေါ်ထား၍ ဟိုမှာပဲ ညအိပ်ဖြစ်ဖို့များသည်။ နီနီမြင့်လည်း အခွင့်အရေးရခိုက် သဲမောင်အိမ်ဖက်ကူးလာပြီး နှစ်ယောက်သား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြရာ ည ၁၁ နာရီအချိန်အထိ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပေပြီ။

မရင်ရွှေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ လူက လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်နေတာနဲ့ သဲမောင်သူမကိုမျှော်နေမည်ဆိုပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံလဲလှယ်၍ အိမ်ထဲကနေထွက်လာခဲ့ရာ သဲမောင်အိပ်ခန်းဆီအရောက်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် အခန်းထဲမှာ ပက်ပင်းတိုးမိကြလေတော့သည်။

"ဟင် နီနီ နင် နင် … "

"အ အမေ  … "

နီနီမြင့် တစ်ချီပြီး၍ ခဏနားပြီး သဲမောင်လီးကို စုပ်ပေးနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ဘာအဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမျှမကပ်ဘဲ မမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေချိန်ဖြစ်သည်။ သူကသဲမောင်လီးကိုစုပ်ပေးနေသလို သဲမောင်လည်း သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းကို အပီကိုင်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ပတ်ကို ဘာဂျာ အပြတ်မှုတ်ပေးနေချိန်ဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကာမအဆိပ်တက်နေချိန်ဖြစ်၍ အမေဖြစ်သူရဲ့အရှေ့ကနေ ထွက်ပြေးဖို့မပြောနှင့်။ တစ်ကိုယ်လုံးမလှုပ်ချင်လောက်အောင် စောက်ဖုတ်အရွကြီးရွနေချိန်လည်းဖြစ်ပေရာ မျက်စိစုံမှိတ်၍ ဖြစ်သမျှကို ရင်ဆိုင်တော့မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားလိုက်မိသည်။

မရင်ရွှေ အခန်းထဲအထိ လျှောက်ဝင်လာသည်။

မရင်ရွှေမျက်နှာသုန်မှုန်နေသည်။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ ကြမ်းပြင်ကို ခြေသံပြင်းပြင်း နင်းလျှောက်လာသော သူ့အသွင်က အပြစ်သားနှစ်ယောက်အတွက် သွေးပျက်ထိတ်လန့်ချင်စရာကောင်းနေသည်။

မုန့်ကိုသာဝေစားမည် တုတ်ကိုတော့မဝေစားနိုင်ဟူသော မာန်တင်းထားပုံက သူမမျက်နှာပြင်မှာ အထင်းသား ပေါ်လွင်လို့ နေသည်။ နီနီမြင့်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိသဖြင့် သဲမောင်လီးကြီးကိုသာ သူမလက်မှာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ငိုင်တွေတွေ ဖြစ်နေမိလေသည်။ မရင်ရွှေ သူတို့နားကို ရောက်ချလာပြီး သဲမောင်ခြေထောက်ကို လှမ်းပုတ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်မှလည်း …

"နီနီ ကိုမောင် နင် နင်တို့ … ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်နေကြလဲ ပြောစမ်း ငါ့ကို "

သဲမောင် လဲလျောင်းရာက ကုန်းရုန်းထသည်။ မထလို့ မဖြစ်ပေ။ တော်ကြာ သားအမိနှစ်ယောက် ကျော်မကောင်းကြားမကောင်း သတ်ကြပုတ်ကြ အဆင့်ထိဖြစ်လာလျှင် သူ့အတွက်လည်းမကောင်း ဘယ်သူ့အတွက်မှမကောင်း ဖြစ်ရော့မည်။ သဲမောင် ရုတ်တရက်ကုန်းထလိုက်၍ နီနီမြင့်ပုလွေအပေးကြမ်းပြီး ကောင်းခန်းရောက်ကာ တောင်ချင်တိုင်း တောင်မတ်ထကြွကာနေသော သူ့လချောင်းကြီးမှာ လေထဲမှာ တန်းလန်းကြီးဖြစ်ကာ မရင်ရွှေအား လက်နက်ကြီးဖြင့် တမင်တကာနောက်ပြောင်ချိန်ရွယ်ထားသည့်အလား ဖြစ်သွားသည်။ ဟိုက သောက်မြင်ကပ်ကပ်နှင့် သဲမောင်လီးငပဲကြီးကို လက်နှင့်လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်ကာ …

"ဟင်း လီးက သရမ်းကို သရမ်းတယ် အမေလည်းလိုး ခုသမီးကိုလည်း ဘယ်ကတည်းက ဘယ်နှစ်ချီ လိုးနေသလဲ ငမောင် မှန်မှန် ပြောစမ်းပါ "

"အာ မမ ရင်ကလဲ … သိပ် မ … မကြာ သေးပါဘူး … ဟို …  ဟို  တစ် တစ် ပတ်လောက် "

"ဘာ!!!! တိတ်စမ်း ငမောင် … "

မရင်ရွှေ အသံကြီး ဟိန်းထွက်လာတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး လန့်ဖျပ်သွားသည်။ သူမဒေါသက သမီးဖြစ်သူထံ ကျရောက်လာပြန်သည်။

"နီနီ ဒီဖက်လှည့်စမ်း နင် နင့်စောက်ပတ် ဒီလောက်ရွရလား ဟင် နင် နင် အလိုးခံစရာလူ ဒီလောက်ရှားလို့ ဒီငမောင်ဆိုတဲ့ကောင်နဲ့မှ လာကုန်းရသလား ဟဲ့  ဖေလိုးမရဲ့ "

"မေ မေ မေ  သ သမီး ပြော ပြော … ဟင့် အင့် အင့် အီး ဟီးး ဟီးးး သ သမီး ရှက် ရှက်တယ် "

"အော နင်က ခုမှ ရှက်တယ်ပေါ့ နင့်လင်ကိုကျတော့ ငမောင်လောက် အလိုးမကောင်းလို့ တစ်ခါတည်း ခွာပြဲလိုက်တယ်မဟုတ်လား ဟွင်း ညည်း အကြံ ငါမသိတာမှတ်လို့ ငနီမ ရယ် ညည်းက ငါမွေးမှ ငါ့သမီးပါ ငါ့စောက်ပတ်ထဲက ငါကိုယ်တိုင်ညှစ်ထုတ်ပြီး မွေးလာခဲ့တာ  လာ လာစမ်း ဒီလောက် ယားတဲ့ ရွတဲ့စောက်ပတ် ငရုပ်ဆီပုလင်းနဲ့ ငါကိုယ်တိုင် လိုးပေးမယ် ဟဲ့ လာစမ်း မသာမ လီးသဒေါင်းဇားမ ချဉ်ပေါင်မ  ခွေးလိုးမ ရဲ့ "

ဒေါသကြောင့် သူမလက်ပါ ပါလာသည်။ သမီးဖြစ်သူဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲသည်။ နီနီမြင့် အကြောက်အကန် ရုန်းရင်း သဲမောင်ဖက်ကို အားကိုးတကြီး အကူအညီတောင်းသည့်မျက်နှာပေးလေးနှင့် ကြည့်လိုက်ရှာသည်။

"မ မလုပ်ပါ နဲ အ အမေ ရယ် "

"မ မလုပ်နဲ့ လေ မမ အေးအေးဆေးဆေး ပြော ရသားနဲ့ "

သဲမောင် ရီချင်စိတ်ကိုမျိုသိပ်ရင်း အခြေအနေထိန်းသည့်အနေနှင့် ဝင်ပြောလိုက်သည်။

မရင်ရွှေကား မရတော့။ ဘယ်လိုတားတား တားမရတော့။ ဏှာကတော်တော်တင်းနေပြီ။ အကြီးအကျယ် ပေါက်ကွဲနေပြီ။ သမီးနှင့်လုံးထွေးကာ ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်နေရာက သဲမောင်ဖက်လှည့်လာပြန်သည်။

"နင်မဆွဲနဲ့နော် သဲမောင် ဒါအားလုံး နင့်အပြစ်တွေချည်းပဲ ပြောစမ်း သဲမောင်ရယ် နင် ငါတို့သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံးကို လိုးချင်တယ်မဟုတ်လား ဟင်း ဒီလောက်တောင်ချင်နေတဲ့လီး ကဲ ကဲဟယ် ငါ ငါကိုယ်တိုင်စုပ်ပေးမယ် လိုးပေးမယ် နင့်အကြိုက်ဖြစ်စေရမယ် ဟုတ်လား "

"ဟို မမ အဲ အဲလိုတော့ မ မ ဟုတ် …  "

"နင် အသာနေ ငမောင် ထိုင်နေ နင့်လီးကိုသာ တောင်နိုင်ဖို့ကြိုးစား ဟုတ်ပီလား ငါ … စိတ်ကို တော်တော်ထိန်းထားရတာနော် နင်တစ်ခုခု လှုပ်ရှားမယ်မကြံနဲ့ ငါ ခုနစ်အိမ်ကြားရှစ်အိမ်ကြား အော်ထည့်ပစ်လိုက်မှာ  ဟင်း လူကို ဘာမှတ်နေလဲ "

မရင်ရွှေ စိတ်ရိုင်းတွေ အတားအဆီးမဲ့စွာ ပေါက်ကွဲသွားရသည်။ သဲမောင်လည်းမတားဝံ့။ သမီးဖြစ်သူ နီနီမြင့်လည်း အသံထွက်နိုင်ဖို့ဝေးစွ။ တုပ်တုပ်ကလေးသော်မှ မလှုပ်ဝံ့ဘဲ ဖြစ်နေရရှာသည်။

မရင်ရွှေ ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဗလာကျင်းပြီး သမီးဖြစ်သူနှင့် နင်လားငါလား အလှချင်းပြိုင်သလိုပင်ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သဲမောင်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျကျနနဖင်ခုထိုင်ရင်း မရင်ရွှေ သဲမောင်လီးကြီးကို အားပါးတရ ကုန်းစုပ်သည်။ သဲမောင်လီးက တောင်လိုက်သမှ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို ဒေါင်ဒေါင်မြည်ကာ အရှိန်မလျှော့ကျသေးဘဲရှိလေရာ မရင်ရွှေ၏အာငွေ့ထိရုံမျှနှင့်ပင် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးက တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာန်ဖီ၍လာပုံမှာ သူမကို မထီမဲ့မြင် ပြုမူနေဘိသည့်အလား … ။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် ဘာကိုမှမြင်နိုင်စွမ်းမရှိရှာတော့ဘဲ သဲမောင်ကိုယ်ပေါ်ကို ရုတ်တရက်ပင် တက်ခွထိုင်လိုက်ရာက သူမစောက်ဖုတ်ကို သူ့လီးထိပ်နှင့်တည့်တည့် အသေအချာတေ့ချိန်၍ အပေါ်စီးကနေ ဖိထိုင်ဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။

လီးကြီးက သူမအဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းလေးထဲကို နစ်ကနဲတိုးဝင်လာပြီး မရင်ရွှေတစ်ယောက် သူမစားဖူးနေကျ လီးအရသာကိုအီဆိမ့်နေအောင် တဝကြီးခံစားလိုက်ရကာ စိတ်ထဲက အနည်းငယ်ဘဝင်ကျချင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။ သူမတင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ကြွ၍ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လည်ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြန်ကာ လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်း နက်သထက်နက်လာအောင် ဖင်ကြီတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် လူးကာလှိမ့်ကာ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။

သဲမောင်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး မရင်ရွှေ၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပင့်မကိုင်ကာ တစ်ချက်ချင်း လီးကိုကော့၍ကော့၍ ညှောင့်လိုးပေးသည်။ နှစ်ယောက်အပေးအယူမျှပြီး လိုးခန်းလေးက ပီပြင်စွာ အသက်ဝင်လို့လာကာ နဘေးမှနီနီမြင့်တစ်ယောက်လုံး အငုပ်လိုက်ကြီး ရှိနေတာကိုတောင် နှစ်ယောက်စလုံး သတိမရတော့သလို ဖြစ်နေလေတော့၏။

"စွတ်ဖွတ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ်ဖွတ် ဗွပ် … စွပ်… စွိ ဖွတ်ဗလပ် … ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဗွပ် "

"အာ့ ကောင်း ကောင်းတယ် အစ် မ မြန်မြန် ဆောင့် လိုးပေးစမ်း အား မိုက်တယ် ခဏ ခဏလေး နို့လေးစို့ချင်လို့ ကောင်း ကောင်းလားဟင် အစ်မ ကျွန်တော့် လီးကို စိမ်ပြီး လှိမ့်ပေး အင်းအင်း အဲဒီလို "

"ငမောင် နင် နင် ရတယ် မဟုတ်လား ငါ …မြန်မြန် ဆောင့်မှာနော် "

"ဆောင့် ဆောင့်လေ စိတ်ကြိုက်ဆွဲတာပေါ့ အစ်မရဲ့ ကျွန်တော့လီးတစ်ချောင်းလုံး ဂွေးစေ့ပါမြုပ်ဝင်သွားအောင် ထည့်လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ အား မိုက်တယ် ထိတယ် အဲဒီလို စကောဝိုင်းလေးမွှေ့ပေးတာ ဘယ်အရသာနဲ့မှမတူဘူး တကယ့်ကိုဇိမ်ပဲ အစ်မရယ် အ အားးး ဟားးး "

"စွတ် ဖွတ် ပွပ် ဗွပ် ဘွတ်ဖွတ် ဗလွတ် ဘတ်ဘုတ် ဘတ်ဗွပ် "

အသံဗလံများက မြိုင်ဆိုင်စွာပင် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ မရင်ရွှေလည်း စောက်ရည်တွေ လှိုင်ဘောလယ်အောင် စီးယိုထွက်လျှံကျလျက် ရှိပြီ။ အမေလုပ်သူက ဖင်ဆုံအိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို ပြဲကနဲကားကနဲ သဲမောင်ရဲ့အပေါ်စီးကနေ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်သဘောရှိကရောဟိ လုပ်နေပုံကိုကြည့်ရင်း နီနီမြင့်လည်း စိတ်ပြောင်းလဲစ ပြုလာရပြီဖြစ်သည်။ နီနီမြင့်တင်းလာသည်။ ထန်လာကြွလာသည်။ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်ကာ လက်နှင့်မပွတ်သပ်ဘဲ မနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာရလေသည်။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>



ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၁ )

ပါကင်မကြိုက်တဲ့မောင် အပိုင်း ( ၁ )

နရသူ ရေးသည်။

"ဇွပ် "

"ဖွပ် "

"ဗျစ် "

"ဒုတ် "

စာလုံးပေါင်းအားဖြင့် အသံသာသည်။ နားဝင်ပီယံလည်း ရှိမည့်ပုံပင်။

အရသာလည်း ချိုမြိန်ပေလိမ့်မည်။ အီအီဆိမ့်ဆိမ့်ကလေး ခံစားရမည်။ စွိကနဲဇွပ်ကနဲ တင်းကြပ်စီးပိုင်သော သူတစ်ပါးအသုံးပြုခွင့် မကြုံရသေးသည့်ပစ္စည်းသစ်၏အထိအတွေ့ကို သင် မဖြစ်မနေခံစားရလိမ့်မည်။

ဒါပေမယ့် မောင်မောင် ပါကင်မကြိုက်ပါ။ သဲမောင် ပါကင်မကြိုက်ပါ။

ပါကင်ဘယ်လောက်ကျွေးကျွေး စားမည်လည်းမဟုတ်ပါ။ ပြဿနာများသည်။ ကွိုင်ပူတတ်သည်။ အချုပ်မခံနိုင်။ အလွယ်နဲ့ရတာ အလွယ်နဲ့သာ ပြီးရမည်။ တွင်းဟောင်းကလေးဖြစ်နေပစေ ရေကြည်ချိုမြ အေးရလိမ့်မည်။ ဒီနေ့ခေတ်မှာ အပျိုကြီးအမည်ခံပြီး ပါကင်ဖောက်ပြီးသားတွေ လင်ပစ်တစ်ခုလပ်မမတွေ တစ်နယ်တစ်ကျေးမှာ သွားရောက်စီးပွားဖွေရှာရင်း မီးဝေးသည့်ချိတ်တွေလို အိမ်ထောင်ရေးအဆင်မပြေဖြစ်ကြရာကနေ ခွာကြပြဲကြနှင့် အကွဲအပြဲဇာတ်လမ်းတွေ ဒုနဲ့ဒေး … တစ်နေ့တစ်နေ့ နားနှင့်မဆန့်အောင်ပင် ကြားနေမြင်နေ တွေ့နေရသည်။

ဆွဲစား စရာတွေမှ အများကြီး အများကြီး … ။

၃၀ ကျော် ၄၀ ကျော် မုဆိုးမ ချောချောလှလှဖွံ့ဖွံ့တောင့်တောင့်ကလေးတွေ ၅၀ စွန်းစ လင်သေမုဆိုးမ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးတွေ … အပုံကြီးမှ အပုံကြီး … တစ်ထောကြီး။

သဲမောင်က ခရီးအမြဲထွက်နေရသူ လမ်းပေါ်ကလူလို့ ပြောလို့တောင်ရသည်။ ဒါမျိုးတွေ အမြဲတစေ တွေ့ရကြုံရ စားရတတ်သည်။ ကြာတော့လည်း ကောင်းမှန်းသိလာသည်။ ဒါကိုပဲ ခုံမင်လာခဲ့ရသည်။ မမမြရင်လိုမိန်းမမျိုးကို နေ့စဉ်ချလို့ရခဲ့သည်။ မမသီတာလို အဆီတဝင်းဝင်းပုစွန်ထုပ် အစိမ်းထုပ်ကြီးကို သူ့အိမ်ကလူတွေမသိအောင် မှန်မှန်လွေးခွင့် ကြုံခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သန့် ဒေါ်စိမ်းခက် ဒေါ်လင်းလက်မော် ဒေါ်သီရိ စသည့် လုံကြီးပေါက်လှ အထည်ကြီးပျက် မဒီကြီးတွေရဲ့ အဆီတစ်ထပ်အသားတစ်ထပ် သုံးထပ်သား ဝင်းဝင်းအိအိကြီးတွေကို သွားဖုံးမြုပ်သည်အထိ အမှန်အကန်ကိုက်ဝါး စားသောက်ခွင့်ကို ရရှိခဲ့ပေသည်။

တစ်ခုပြောစရာရှိသည်က သဲမောင်ကိုယ်တိုင်ကိုက စားပြီးနားမလည် အနွှယ်မခံခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း လူပျိုသိုးကြီးဘဝနှင့် ဒီဘဝအရိုးထုတ်ရတော့မည်လား ဆိုပြီး စိုးရိမ်စရာအခြေအနေ ဖြစ်လာရသည်။

........................................................................................................................

သူငှားနေတဲ့အိမ်ရဲ့ဘေးချင်းကပ်ရက်မှာ သားအမိသုံးယောက်ရှိသည်။

အမေလုပ်သူက မရင်ရွှေတဲ့။ လင်မရှိ မုဆိုးမဖြစ်သည်။ ကုန်စုံဆိုင်ကလေးဖွင့်ကာ ဈေးရောင်းသည်။ သမီးနှစ်ယောက်ရှိသည့်အနက် အကြီးမက အိမ်ထောင်ကျပြီးနေပြီ။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး နေ့လည်ဖက် အလုပ်ထွက်လုပ်ကြပြီး ညနေမှ ပြန်ရောက်သည်။ အငယ်မလေးက အပျိုပေါက်မလေး ကျောင်းထွက်ပြီး အိမ်နှင့်မနီးမဝေးက အထည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အရောင်းဝန်ထမ်းအဖြစ် အလုပ်ဝင်လုပ်နေသည်။

နေ့လည်နေ့ခင်းဖက်ဆိုလျှင် ဒေါ်ရင်ရွှေ တစ်ယောက်တည်းသာ အမြဲလိုလို အိမ်မှာ ရှိနေတတ်သည်။ အခွင့်ကောင်းပင်။ သဲမောင် သိပ်မကြိုးစားလိုက်ရပါ။ ကားအလုပ်နားသည့် မိုးတွင်းတစ်ပတ်နှစ်ပတ်ခန့် အိမ်ကို အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလိုက်ရင်း စကားရောဖောပြောဆိုကြရာမှ ခြေကိုင်လက်ကိုင် ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ် အဆင့်ကို မကြာမီရောက်ရှိလာသည်။

အမျိုးသမီးကြီးက အသက် ၄၀ကျော် ၅၀ ပင် မပြည့်တတ်သေးချေ။ သူ့ကိုယ်သူ သမီးနှစ်ယောက်အမေဆိုပြီး ပူပုံပန်းဖမ်းထား၍သာ ရင့်သလိုထင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ အသားနည်းနည်းညိုပေမယ့် မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းပြည့်ပြည့် အိုးကြီးကဖြင့် ရှယ်ပဲ ဖြစ်သည်။ စစ်ကိုင်းအိုး ဆိုတာမျိုး။ အနောက်ကနေ တအားဆောင့်လိုးလို့ကတော့ စီးကနဲနင့်ကနဲနေမည်ဖြစ်ပြီး ဟန်ကျလိုက်မည့်ဖြစ်ခြင်း။

သမီးနှစ်ယောက်ကလည်း အိုးတွေက အမေနည်းတူ ဖြိုးသည်။ တောင့်သည်။ ငယ်ဂုဏ်ကလေးတွေနှင့်မို့ ကြော့ရှင်းလှပစိုပြေသည်။ ဒေါင်းတင်မောင်းတင် ရွှေဘိုမင်းပင် ရူးရလောက်သည့် ပေါင်လုံးပေါင်တန် တုတ်တုတ်စင်းစင်းကြီးတွေနှင့် အရပ်အမောင်းကပါ ပြောဆိုစရာမရှိတာမို့ သဲမောင် သူတို့သားအမိတစ်တွေကို မျက်စိကျ၍ ပစ်မှတ်ထားမိတာ လွန်အံ့မထင်ပါပေ။

အကြီးမ နီနီမြင့်ယောက်ျားက အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ် လူလုံးလူဖန်သေးသည်။ ဆောက်လုပ်ရေး စီမံကိန်းတစ်ခုမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး နေ့စားအကြမ်းသမားများအဖြစ် အလုပ်ဝင်လုပ်နေကြသည်။ မိန်းမက ဘိလပ်မြေသယ် အုတ်သယ် သဲသယ် ယောက်ျားလုပ်သူက ပန်းရံ သံချည်သံကွေး အလုပ်သမား … ။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ပင်ပန်းဆင်းရဲစွာ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေရ၍ ပျော်ချိန်ပါးချိန်ပင် ရှိကြမည်မထင်ချေ။ သူ့လင်ဖြစ်သူ၏ ပုံပန်းလက္ခဏာအရလည်း တဏှာဆူဖြိုးပုံရသည့် မယားလုပ်သူ၏အလိုရမ္မက်ပြည့်မီအောင် ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်မည့်ပုံမပေါ်ချေ။ ဒါကို သဲမောင် သူ့အတွေ့အကြုံအရ သိထားသည်။

အငယ်မ ရီရီဝင်းကလေးကျပြန်တော့ အပျိုပေါက်အရွယ် ၁၈ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် ရှီပြီး လောကအရသာကိုလည်း ခံစားဖူးဟန်မတူပေ။ ပကတိအပျိုစစ်စစ် (သူ့အထင်နှင့်အမြင်သာဖြစ်၍ လွဲချင်လည်းလွဲမည်။) မျှသာဖြစ်တာမို့ လီးအရသာကို ခံစားဖူးအောင် သူကပင် စဖွင့်ပေးရမည်လား မပြောတတ်ချေ။ သဲမောင် ဒါကိုတော့ ခပ်ရွံ့ရွံ့ပင်ဖြစ်သည်။ ရီရီဝင်းကို သူ့စာရင်းထဲက ခဏဘေးဖယ်ထားလိုက်ပါသည်။

မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီးချိန်မှာ ဟင်းချိုင့်တစ်ချိုင့်ဆွဲ၍ ဒေါ်ရင်ရွှေ၏အိမ်ဆိုင်ဖက်ကို ထွက်လာသည်။ အခန့်သင့်ပင် ဂျုံမှုန့်အိတ်တွေကြားထဲ ကုန်းကုန်းကွကွနှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသော သူမကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

တင်ပဆုံထွားထွားအိအိ အိုးကားကားကြီးနှစ်လုံးက အနေုာက်ဖက်ကိုပစ်ထွက်နေကာ သွားရည်ယိုစရာကြီး ဖြစ်နေပေသည်။ သဲမောင် အနောက်ကနေ အသာလျှောက်ဝင်သွားပြီး သူမဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖင်ကြားထဲကို သူ့ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းနှင့်ကပ်ကာ ဖိထောက်ထားလိုက်သည်။

"ဟဲ့ အိုးး ပလုတ်တုတ် … ဟင် ကိုမောင် !! "

"အစ်မရွှေကလဲ ဒီလောက်တောင်မှ လန့်သွားရသလားလို့ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"လန့်တာပေါ့ ကိုမောင် … ရယ် … အသံကလေးဘာကလေး ပေးတာမဟုတ်ဘူး ဟွင်း "

သူမက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် လှည့်ပြောလိုက်ပြီး ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနှင့် သူ့အလုပ်ကိုသူ ဆက်လုပ် နေလိုက်သည်။ ဂျုံမှုန့်အိတ်တွေ ရေစိုမှာစိုး၍ ပလက်စတစ်တစ်ထပ်ခံပြီး နေုက်ထပ်အိတ်တစ်အိတ်ထဲ ပြောင်းထည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်တည်းမို့ မနိုင်မနင်းလည်း ဖြစ်နေဟန်တူသည်။ သဲမောင် သူမအနောက်ကနေ သူမဖင်ကို လီးနှင့်ထောက်ထားတာကိုပင် ဂရုမစိုက်နိုင်အားဘဲ ချွေးတစ်လုံးလုံးနှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ် ရှုပ်၍ နေပေသည်။ လူကအငြိမ်မနေဘဲ ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့နှင့်မို့ သူမဖင်ကြားရှိ အမြှောင်းကြားထဲ အတောင့်လိုက်ကြီး ညှပ်ကာနေလေသော သူ့လီးကို နှဲ့ကာနှဲ့ကာလုပ်ပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်ကာ သဲမောင်အထိအတွေ့ကြောင့် သူ့လီးက ယားယံပြီး အပြတ်တောင်လာရလေသည်။

"ဖယ်အစ်မ ကျွန်တော် ကူလုပ်ပါ့မယ် "

"အင်းး "

ဒီတော့မှ မရင်ရွှေလည်း ကုန်းကွနေရာမှ ကိုယ်ကိုပြန်မတ်လိုက်ပြီး သူ့ဖက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ …

"ကျေးဇူးပါ ကိုမောင်ရယ် သမီးတွေလည်း ကူဖော်လောင်ဖက်မရ တစ်ယောက်တည်းရုန်းကန်နေရတာလေ ကိုမောင် နည်းနည်း ဝိုင်းမပေးရင်တော့ ပိုအဆင်ပြေမှာပေါ့ အဟင်းဟင်း "

အင်းး မိန်းမတွေများ အလိုးမခံခင်ရော ခံပြီးချိန်မှာပါ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို သူတို့အလိုကျ ခိုင်းကိုခိုင်းလိုက်ရမှ ကျေနပ်တတ်ကြသူတွေပါလား။ သဲမောင်တွေးရင်း စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံး လိုက်မိပေသည်။ လက်ထဲက ဟင်းထည့်ထားသော စတီးချိုင့်(နှစ်ဆင့်ချိုင့်) ကို သူမလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ရင်း …

"ရော့ အစ်မ ဒီမှာ အစ်မစားဖို့ ဒီနေ့ ဝက်သားသုံးထပ်သား ဝယ်ပြီး ပဲငပိနဲ့ပေါင်းထားတာ ပိုနေတာနဲ့ အစ်မအတွက်ထည့်လာတယ် "

"အို မဟုတ်တာ သဲမောင် အဲ ကိုမောင်ရယ် အစ်မအတွက် အရေးမကြီးပါဘူး တော်ကြာမင်းအတွက် မလောက်မင ဖြစ်နေပါ့မယ် အစ်မကတောင် ပြန်ပို့ပေးရမှာလေ "

"ကိုယ့်အစ်မကို ချစ်လို့ ယူလာတာပေါ့ လို့ "

"ဟဲ့ အို ကိုမောင်နော် သူများကြားကုန်မှဖြင့် … ဟွင်း "

"အို ကြား ကြားဗျာ ချစ်လို့ … ချစ်လို့ …ကဲ … ဘာလုပ်ရမလဲ ပြော …ဒီအိတ်အားလုံး ပြောင်းထည့်လိုက်ပစ်ဖို့လား "

မရင်ရွှေ ရုတ်တရက် စကားမပြန်နိုင်ဘဲ သူပြောချလိုက်သည့်စကားများကြောင့် အိုးတို့အန်းတန်း ဖြစ်သွားပုံရသည်။ မျက်လုံးရွဲကြီးများနှင့်သာ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေသည်။

"ပြောလေ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ လို့ "

သဲမောင် နောက်တစ်ကြိမ် လောဆော်လိုက်တော့မှ သတိဝင်လာဟန်နှင့် လေသံ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့် …

"အင်းး အဲ အိတ် အိတ်အားလုံးမဟုတ်ဘူး … ဒီနားက နှစ်အိတ်သုံးအိတ်ပဲ တော်နေကြာ လဘက်ရည်ဆိုင်က မုန့်ဆရာလာယူရင် ရေစိုနေလို့မကောင်းဘူးလေ … ညက မိုးများတော့ အပေါ်သွပ်မိုးနည်းနည်း စိမ့်ပြီး ရေယိုတယ်ထင်တာပဲ အိတ်အသစ်လဲပြီး နေရာလေးလည်း ဟိုဖက်ရွှေ့ချင်တာနဲ့ … "

သဲမောင် သဘောပေါက်သွားသည်။ သူမကို လက်အသာပြလိုက်ပြီး …

"အိုကေ မပြောနဲ့တော့ ရပြီ အစ်မထိုင်နေ ကျွန်တော်လုပ်လိုက်မယ်"

သဲမောင် အစအဆုံးတာဝန်ယူပြီးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ အိတ်သွတ်ချိန်မှာ မရင်ရွှေကလည်း ဝိုင်းကိုင်ပေးသည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ်အလုပ်ကိုမဲ၍ လုပ်ရင်း မတော်တဆ ထိမိတိုက်မိသည်။ သူ့လက်က တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ပေမယ့် မရင်ရွှေ၏နို့အုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာအား ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကပ်ဖိကာ နယ်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။ မရင်ရွှေလည်း ခံကောင်းကောင်းနှင့် အသာငြိမ်နေပုံရပါသည်။ ဂျုံမှုန့်ဝင်ဆံ့အောင်ဆိုပြီး မြွေရေခွံအိတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို အားနှင့်ကိုင်မပြီး အောက်ကို ဆောင့်ဆောင့်ချ ပေးလိုက်သည်။ 

မရင်ရွှေက အရှေ့ကကန့်လန့်ခံသလိုဖြစ်နေ၍ သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးကိုပါ တစ်ဖက်က ထွေးပွေ့ထားသလိုဖြစ်ကာ သူ့လိင်ချောင်းတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမဖင်ကြားထဲကို အလိုအလျောက် ထောက်မိပြီး ဖင်နှစ်လုံးကြားကိုပါ လီးနှင့် အောက်ကနေအထက်ကို ညှောင့်ညှောင့်လိုးပေးလိုက်သလို ချက်ကောင်းကိုမှ ရွေးပြီး ထိမိသွားရသည်။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် သဲမောင်အနောက်ကနေ လီးနှင့်ကျုံးလိုး လိုက်သလို အလစ်အငိုက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

"ထပ်ဆောင့်ရမလား အစ်မ"

"အင်းး အင်းး ဟို … နည်း နည်း ထပ်ဆောင့် ဒီထဲကို အားလုံးဝင်အောင်ထည့်မှ ရမှာ "

"အားလုံး မဝင်လို့ မရဘူးလား "

"ဒါဖြင့်အစ်မ နည်းနည်း ကုန်းထားလိုက် ကျွန်တော်အားရှိဆောင့်ရအောင်"

"ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် ဝင်တယ်ဆိုပြီးရော "

"အဟီး ရပြီလားအစ်မ ဒီထက်ထပ်ဆောင့်ရင် ကျွန်တော်အသက်ထွက်လိမ့်မယ် ဟူးး "

"ဟွင်း ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့အတိုင်း မုန်းစရာ … "

မရင်ရွှေ မျက်စောင်းလဲ့လဲ့က ဒိုင်းကနဲ သူ့ဆီရောက်လာသည်။ စော်ကြီး သောက်ရမ်း အထာနပ်သည်။

အင်းလေ သမီးတွေသားတွေတောင် မွေးထားမှပဲ ဒါပေမယ့် စောက်ပတ်က မလိုးရတာ ကြာတော့လည်း တော်ရုံဖြဲရင်တောင် ပြဲလိမ့်မယ်မထင်ပါဘူး … ။ သူ့လီးဝင်ဖို့ဆိုရင် တော်တော်ကြီးကို ကြိုးစားထည့်မှ ရနိုင်မှာ …။ တချို့မိန်းမတွေဆိုရင် အသက်မကြီးမငယ်နှင့် လန့်ဖျပ် အော်သူတွေတောင် ကြုံရသေးသည်လေ။

"ကိုင်းး လက်နဲ့ အသေအချာ ဖြဲထားဦး "

"ဘာရယ် !!! "

"အော် အဝကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲထား … ဒါမှ အပေါ်ကနေ ဂျုံတွေ လောင်းထည့်လို့ ရမှာပေါ့လို့ ဒီတစ်အိတ်ကုန်ရင်တော့ အားလုံး ပြီးပြီ"

မရင်ရွှေလည်း ရယ်ချင်ပက်ကျိဖြစ်နေတာကို ကြိတ်မှတ်မျိုသိပ်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ကိုက် ထားမိလေသည်။

"မပြီးသေးဘူး အိတ်တွေ စီရဦးမယ် "

"ဟင်းးး "

သဲမောင်သက်ပြင်းချတာမြင်တော့ သူမနှာခေါင်းကလေးကို အသာရှုံ့ပြီး ပြောင်စပ်စပ်ကလေး လုပ်ပြလိုက်သည်။ တောက် !!! …ဟယ် ခုပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကောက်လိုးပစ်လိုက်ရ !!! … သဲမောင် စိတ်တွေ တော်တော်ထိန်းလိုက်ရသည်။ "တွေ့မယ် မရင်ရွှေ … ခင်ဗျားကြီးနဲ့ ဒီလီးနဲ့ တွေ့ကိုတွေ့ဦးမယ် ဟင်းးး … !!! "

စိတ်ထဲကနေ ပြောပစ်လိုက်သည်။

"ဒီအိတ်တွေ ပါသေးလား "

"အင်းး ပါတယ် ဒီ ငါးအိတ်စလုံးပဲ ဟိုဖက် အသာကပ်ပြီး တစ်အိတ်ပေါ်ကနေ တစ်အိတ်ဆင့်ထားလိုက်တော့ "

"ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ ပါ အစ်မရယ်  ဟင်းးး "

"ဟင်း ဟင်း ဟင်း ခိခိ ခစ်ခစ် ခစ် "

မရင်ရွှေ ခိုးခိုးခစ်ခစ် ကိုယ်ကလေးလှုပ်ကာလှုပ်ကာနှင့်ရယ်နေသလောက် ဟိုက တင်းနေပြီ။ ခမျာမှာ ကူလည်းကူရ မောလည်းမောရသေး ဆိုတော့ … ။

ရယ်သံတွေက တိကနဲ ရပ်ဆိုင်းသွားသည်။ သဲမောင် အလုပ်ပြီးတယ် ဆိုတာနှင့် ဘာမပြောဘာမပြော သူ့ကိုကြည့်၍ တခစ်ခစ်ဟားတိုက်ရယ်နေသော မရင်ရွှေကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သူ့ဖက်ကို တအားပွေ့ဖက် ဆွဲယူလိုက်ကာ သူမမျက်နှာ တစ်ပြင်လုံးအနှံ့ ပါးပြင်ဖောင်းအိအိကလေးကိုရော နှုတ်ခမ်းထူထူတွဲတွဲလေး နှစ်ချပ်ကိုပါ နေရာလပ်မကျန်အောင်ပင် အနမ်းမိုးတွေ သည်းရွာပစ်လိုက်ခြင်းကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါသည်။ မရင်ရွှေ ရုတ်တရက် ရုန်းထွက်လို့ပင် မရပါချေ။ သူ့အနမ်းကို သူမကိုယ်တိုင်ပင် လိုလိုလားလားနှင့် တုံ့ပြန်လိုက်မိ လေသလား … ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင် ဘာလုပ်လို့လုပ်မိမှန်းမသိဘဲ ထူထူပူပူကလေးဖြစ်လို့သွားရပေသည်။

မရင်ရွှေသတိဝင်လာတော့ စတိုးဆိုင်အနောက်က ခုံတန်းရှည်ပေါ်ကို သူတို့နှစ်ယောက်သားရောက်ရှိနေကြပြီ။ သဲမောင်က သူမကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ထွေးပွေ့ဖက်ကာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို အပီအပြင်စုပ်နမ်းနေသည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မိမိ၏ရတနာသားမြတ်အစုံဖြစ်သော ရွှေရင်နှစ်မြွှာကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပယ်ပယ် နယ်နယ်ကြီး ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်ကာ အမိအရပင်ကိုင်တွယ်နေပါသည်။

မရင်ရွှေအပေါ်အင်္ကျီက ကြယ်သီးများပြုတ်ထွက်ပြီး အတွင်းခံဘရာစီယာမလုံမလဲနှင့်မို့ သူမ၏ရင်သားအိအိ နှစ်ဖက်က မို့ထင်းကြွရွစွာဖြင့် အပြင်ဖက်အထိ အတိုင်းသားကြီး ထွက်ပြူလို့နေကာ သဲမောင်၏ လက်သရမ်းမှုကို မလူးသာမလွန့်သာ အထိအကိုင်ခံနေရရှာပါသည်။

မရင်ရွှေ သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ပြီး …

"လွှတ် လွှတ်ပါ သဲမောင် ကို မောင်ရယ် အနေခက်လိုက်တာ ပြီးတော့ အိမ်ရှေ့မှာကြီး လူတွေမြင်သွားရင် မကောင်းဘူးကွာ "

"ဒါဖြင့် အထဲဝင်ကြမယ်လေ ဘယ့်နှယ်လဲ "

"အင်း အင်း ဟင်း "

သဘောတူလက်ခံတာလား ငြင်းပယ်တာလားတော့မသိ။

သဲမောင် သူမကိုယ်လုံးတစ်ထွေးတစ်ပွေ့ကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်စွေ့ကနဲပွေ့ချီပြီး အိမ်ထဲကို သယ်ချလာလိုက်သည်။ အိမ်ထဲခန်းရှိ သူမအိပ်ခန်းဖြစ်ဟန်တူသော အခန်းတစ်ခုထဲကို ဝင်လာခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ သူမကို အသာချလိုက်သည်။

မရင်ရွှေ မျက်လုံးကလေး ကလယ်ကလယ်နှင့်သူ့ကို မခို့တယို့ကလေးမော့ကြည့်လို့နေတာ တွေ့ရသည်။ သဲမောင် သမာဓိမခိုင်ချင်တော့။ သူ့ငယ်ပါကြီးက မရင်ရွှေ၏ကိုယ်သင်းရနံ့ကိုရရှိပြီး တအားကို တောင့်တင်း ထောင်မတ်နေလျက်ရှိကာ သူ့ကို ဒုက္ခအကြီးအကျယ်ပေးနေပြီဖြစ်သည်။

သူမကိုယ်လုံးအိအိကြီးပေါ်ကို အပေါ်စီးကနေတက်ဖိလိုက်ပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ တရစပ်ပင် နမ်းပစ်လိုက်သည်။ သူမကိုယ်ပေါ်က အပေါ်အင်္ကျ ီနှင့်ရင်စည်းဘရာစီယာကို ဆွဲချွတ်ပြီး ထည်ဝါလှသော သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးကြမ်းနှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်ချေလှိမ့်နယ်ပစ်လိုက်သည်။

ခါးမှာစည်းနှောင် ဝတ်ဆင်ထားသည့် ထမီအထက်ဆင်စကလေးကိုလည်း ဖြေချလိုက်ပြီး ပေါင်လယ်အထိ ဆွဲချလိုက်ကာ အတွင်းခံပင်တီကလေးကိုပါ သူမခါးပေါ်ကနေ မရမကဆွဲချွတ်ယူလိုက်ပြန်သည်။ မရင်ရွှေ၏ အလုံးအထည် ပြည့်ဝတောင့်တင်း ကြော့ရှင်းလှသည့် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပဲ ဝတ်လစ်စားလစ် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အနေအထားအတိုင်း ပြောင်တလင်းခါ၍ သွားရချေပြီ။

မရင်ရွှေတစ်ယာက်မျက်နှာငယ်ကလေးနှင့်ငိုမဲ့မဲ့ကလေး ဖြစ်လို့သွားသည်။

"ဟင်း ကို မောင်ရယ် ဒု ဒုက္ခပါပဲ အ အစ်မ ရှက် ရှက်တယ် "

"မရှက်နဲ့ အစ်မရယ် အစ်မကိုယ်လုံးက တအားတောင့်တာပဲ သမီးတွေတောင်မီမှာမဟုတ်ဘူး ဟင်း တောက် ကျွန်တော့်ကို စိတ်မထိန်းနိုင်အောင် လုပ်နေတာလားအစ်မရယ် … ဟင် !!! "

သဲမောင် မချိဟန်နှင့်ပြောရင်း သရုပ်ပါပါနှင့် သူ့ခါးဝတ်ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးအောက်ကနေ အောက်ခံဘောင်းဘီပင်မပါဘဲ အကာအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ဒိုင်းကနဲခုန်ပေါက်ထွက်ပေါ်လာသော သဲမောင်၏ ညိုမောင်း၍ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလှသည့် လိင်တန်ဆာချောင်းကြီးမှာ မရင်ရွှေတစ်ယောက် ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်သည့် လင်တော်မောင်ကိုဘအောင်ကိုပင် ပြန်ပြောင်းအောက်မေ့သတိရစရာပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

မရင်ရွှေယောက်ျား ကိုဘအောင်လည်း အညာမှာမွေးသည့် အညာသား တောသားစစ်စစ်ဖြစ်ပေမယ့် သူတကာနှင့်ခြားနားစွာပင် လီးကြီးသူဖြစ်သည်။ ဘဝအခြေအနေအရ ဆင်းရဲပင်ပန်းစွာ ရုန်းကန်လုပ်ကိုင်လာခဲ့ရသော်လည်း သူမတို့အိမ်ထောင်သက်တမ်းတစ်လျှောက်မှာ အိမ်ထောင်ရေးသုခဖြစ်သည့် ကာမစည်းစိမ်ကိုမူ နှစ်ယောက်သား ဝဝလင်လင်ခံစားခဲ့ကြရသည်။

သမီးအငယ်မ အခါလည်သမီးအရွယ်လောက်မှာ ရန်ကုန်ကိုပြောင်းရွှေ့အခြေချခဲ့ကြပြီးနောက် ဒိုးတူဘောင်ဖက် ကြိုးစားအလုပ်လုပ်ရင်း အတန်ငယ်စုဆောင်းမိကာ အိုးပိုင်အိမ်ပိုင်ဖြစ်လာသည်။ သမီးအကြီးမ ရှစ်နှစ် အငယ်မ လေးနှစ်သမီးလောက်မှာ ကိုဘအောင်ဝမ်းရောဂါဖြင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရာက သူမတစ်ယောက်တည်း ရုန်းကန်ခဲ့ရပြီး နောက်အိမ်ထောင်လည်း မပြုဖြစ်တော့ပါ။

ပြောရလျှင် မရင်ရွှေ လီးနှင့်မတွေ့ဖြစ်ခဲ့တာကြာပြီဖြစ်သည်။ လင်ဖြစ်သူကိုသတိရပြီး နှစ်ကိုယ်ကြင်ခဲ့သည့် ညတွေပြန်လည် စဉ်းစားမိတိုင်း သူမဖာသာလက်နှင့်သာ ပွတ်သပ်နှိုက်ဆွ၍ အာသာဖြေခဲ့ရသည်။ သူမစောက်ပတ်မှာ လက်ပူမိ၍ူသာ နေလာရသည်မှာ နှစ်လကြာရှည်ခဲ့ရပေပြီ။

သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ပီပီ.ရံဖန်ရံခါ မခံမရပ်နိုင်အောင်ရမ္မက်နိုးကြွမှုကြောင့် ဖောက်ပြန်လိုစိတ် ပေါ်ပေါက်မိပေမယ့် သမီးပျိုတွေမျက်နှာထောက်ကာ အောင့်အည်း စည်းစောင့်ခဲ့ရသည်မှာ သူမအနေနှင့်လည်း အလွန်အင်မတန် ခက်ခဲပင်ပန်း လွန်းလှပါသည်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မတော့ သဲမောင်၏ လက်ရဲဇက်ရဲဦးဆောင်မှု အောက်မှာ မရင်ရွှေတစ်ယောက် ကာမနွံထဲမှ ဘယ်လိုမှ ရုန်းမလွတ်သာအောင် ဖြစ်ခဲ့ရချေပြီ။

အဝတ်အစားမဲ့နေပြီဖြစ်သော ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ပူးကပ်ဖက်တွယ်သွားမိမှန်းပင် သူမသတိမထားမိနိုင်တော့။ မရင်ရွှေ၏လက်နှစ်ဖက်က သဲမောင်ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကိုသာ မလွတ်စတမ်း ဖက်တွယ်၍ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာ အနမ်းရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါနေမိကြလေသည်။

သဲမောင် တစ်စုံတစ်ရာ လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ သူမအပေါ်စီးကနေ အနမ်းချွေနေရာက မရင်ရွှေ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ သူ့လိင်ချောင်းကြီးကိုတေ့လိုက်ကာ ရုတ်တရက် မပြောမဆို ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။

လီးဒစ်ကကြီးမားရသည့်အထဲ အလိုးမခံရသည်မှာလည်းကြာပြီဖြစ်၍ မရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးက တော်ရုံနှင့်မဝင်နိုင်ဘဲ အဝမှာပြည့်သိပ်ကြပ်ညှပ်ပြီး တစ်ဆို့ခံနေသလို ဖြစ်နေရာက သဲမောင်၏ လိမ်မာပါးနပ်စွာဖြင့် လီးနှင့်စောက်ပတ်ကို ဝင်ပေါက် မတည့်တည့်အောင် ချိန်သားကိုက် အတိုးအလျှော့ အဖိအဖော့လုပ်၍ ထိုးဆောင့်ဖိသွင်းမှုကြောင့် သူမစောက်ခေါင်းထဲကို အလယ်တစ်ဝက်လောက် ရောက်သည်အထိ သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးက တစ်စတစ်စနစ်ဝင်သွားကာ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန် စတင်လိုးဆောင့် ပေးနိုင်လာသည်။

သဲမောင်က အပေါ်စီးကနေ တစ်ချက်ချင်း တိုးတိုးပြီး ဖိလိုးဆောင့်သွင်းပေးနေရာ လီးဒစ်ကြီးက မရင်ရွှေ၏စောက်ခေါင်းထဲကို ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနှင့်ပင် ပိုမိုဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

"ကြပ်ကြပ်တယ် ကိုမောင်ရယ် အား အ အားပါးပါး လီးကြီး ကြီးလွန်းလိုက်တာငါ့မောင်ရယ် ဘာဆေးတွေများ ဒီလောက်တောင်စားထားလို့လဲ "

"မစားပါဘူး နဂိုအရွယ်အတိုင်းပါ အစ်မရဲ့ ဘာလဲ ကျွန်တော့လီးက အစ်မစောက်ပတ်ထဲ မဝင်လို့လား "

"ဝင် ဝင်တော့ ဝင်ပါတယ် ဒါ ဒါပေမဲ့ ကြီးတာက သိသာလွန်းတယ် အစ်မ အ အရင်ယောက်ျားက လီးတော့ ကြီးတာပဲ ဒါပေမဲ့ မင်းလောက်တော့ မကြီးတာအမှန်ပဲ ကိုမောင်ရယ် အား အ ကျွတ်ကျွတ် ဖြေး ဖြေးဆောင့်ပါကွယ် အင့် အိ အိ အင့် "

သဲမောင် သူမအနေအထားကို ပြောင်းပေးဖို့ သတိရသွားသည်။ မရင်ရွှေက ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲထားသည် မှန်သာ်လည်း သူမ အနေအထားက နည်းနည်းလိုအပ်နေသေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ဆက်ဆံပုံကလည်း တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက် ထပ်မှောက်လျက်သားရှိနေသဖြင့် သဲမောင် သူ့လီးကို မရင်ရွှေ၏ စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားပုံစံ လုပ်ပေးလိုက်ကာ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် စောက်ပတ်အဝကိုကိုင်ပြီး ဟဟဖြဲဖြဲ လုပ်ထားလိုက်စေသည်။

ပြီးမှ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားကိုဝင်ရောက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်သည့်အနေအထားနှင့် သူမခြေထောက် နှစ်ဖက်စလုံးအား ဆွဲဖြဲ၍ ဖိလှန်ချပစ်လိုက်ကာ သူ့လီးကို စောက်ပတ်ထဲ ကျကျနန ပြန်လည် လိုးဆောင့်သွင်း လိုက်ပါသည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာ လီးက တွင်းဝင်ဖြောင့်သွားသည့်မြွေတစ်ကောင်လို မရင်ရွှေ၏စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို လျှောကနဲ အဆုံးရောက်သည်အထိ ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ထိုးဆောင့်နစ်ဝင် သွားလေသည်။

"အို့ အားးး ကျွတ်ကျွတ် အ ရှီးးး … အိ အီး နာ နာတယ် ငါ့မောင်ရယ်… မင်းလီးက ခုထိ အဆုံးမရောက်နိုင် သေးဘူးလား "

"ရောက်ပြီ ရောက်ပြီး အား သိပ်ဇိမ်ရှိတာပဲ မရင်ရွှေရယ် … ကျွန်တော့်လီးကို အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြန်တောင် မထုတ်ချင်တော့ဘူး ဒီအတိုင်း စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် "

"ကောင်း တယ် … ကောင်းတယ် … စိမ်ထား မလှုပ်နဲ့ဦး "

"တကယ်လား အစ်မ …တကယ်ပြောနေတာလား"

"တကယ် ပြောတာ …ကိုမောင်ရယ် "

"အစ်မ ကျွန်တော့်လီး ကြိုက်လို့လား "

"အိုးး ခုမှ လာမေးနေရသေးတယ် ကြိုက်လို့ လီးကြီး စိမ်ခိုင်းထားတာပေါ့ အဲဒီအတိုင်းထား အစ်မအဖုတ်ထဲမှာ ဒီလို လီးမဝင်ရတာကြာလှပြီ မောင်သဲမောင်ရယ် မင်း  သိရဲ့လား ဟင်းးး ဟင်းးး "

"ဒါဖြင့် စိမ်ထားမယ် အစ်မအဖုတ်ထဲကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကိုညှစ်ပေး အား အ ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ အစ်မ သိပ်တော်တာပဲ အရသာရှိလိုက်တာ အစ်မရယ် "

"မောင် ကိုမောင် … အစ်မကို တ …တကယ် ချစ် … လား  "

"ချစ်တယ် ချစ်လို့ မရရအောင် လာလိုးတာပေါ့အစ်မရယ် "

"ဟင့်ဟင့် အစ်မကို နမ်း နမ်းပါဦးး သဲမောင်ရဲ့ အစ်မ လေ မင်းကို ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး မောင်လေးရာ "

"ပြောမနေနဲ့ နောက်မှပြော ခုလိုးဦးမယ် လိုးချင်ပြီ အစ်မစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပေးထား နော် နော်  "

"အေး အေးပါကွယ် ဖြဲ ပေးပါ့မယ် မင်းစိတ်ကြိုက်သာလုပ် ဒါပေမဲ့ ဖြေးဖြေးတော့လုပ် အရမ်းကြီး အားနဲ့မဆောင့်နဲ့ အစ်မစောက်ဖုတ်ကွဲ လိမ့်မယ် ငါ့မောင်ရဲ့ "

"ဖြေးဖြေးဆောင့်မှာပါ ကဲ ရ ရလား လီး ဝင်ပီလား အစ်မ နာ နာသေးလား "

"ရ ရတယ် အိ အင့် ဆောင့် အ အရှီး ဖြေးဖြေး လိုး အိ အင့်အင့် အင့်ဟင်း အင်း ဟင်း ဟင်း အင့် "

"စွတ်ဖတ် စွတ်ဖတ် ဘုတ် ဘတ် ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဗွပ် "

လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ချော့သွင်းလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ်အားအနည်းငယ်စိုက်၍ ဖိချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေးပြန်ဆောင့်ချလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မှန်မှန်ကြီး လိုးပေးလိုက်တော့ ကြပ်သိပ်ညှပ်နေသော သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လီးအဝင် တဖြည်းဖြည်းမှန်လာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ဖီလင်တဖြည်းဖြည်း ရလာကြသည်။

မရင်ရွှေစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုလို့နေပေပြီ။

အရည်လိုက်လာပြီဖြစ်၍ တဖြည်းဖြည်းလီးအဝင်လွယ်လာပြီး လိုးရဆောင့်ရပိုသွက်လာခဲ့ပါသည်။ သဲမောင်လီးက မရင်ရွှေစောက်ခေါင်းလေးထဲမှာ တစ်ကြပ်နေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ လိုးကာစကလောက် ခက်ခက်ခဲခဲ အားစိုက်မနေရတာတစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို မိုးပေါ်ငေါ့ထောင်နေအောင် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို အပေါ်စီးကနေ ဖိဖြဲပြီး အောက်စိုက်လိုးဆောင့်ချက်များဖြင့် တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် အသံဗလံများ ထွက်ပေါ်လာသည်အထိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဖိဖိစီးစီးလိုးပေးနိုင်လာသည်။

မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း လီးအဝင်တဖြည်းဖြည်းပိုနက်လာသဖြင့် နင့်ကနဲနင့်ကနဲ နေအောင် မျက်နှာကလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် ထိထိမိမိအလိုးခံနေရပြီး ထူးခြားပြည့်စုံလွန်းလှသော လီးအရသာကို အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ခံစား၍ကောင်းနေလေတော့သည်။

မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်ကြာမြင့်သွားသည်။ မရင်ရွှေလည်း ကော့ပျံ ထွန့်လူးရင်း စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ရပေမယ့် သူမကိုယ်တိုင်သတိမမူမိဘဲဖြစ်ကာ နောက်တစ်ချီဆက်၍ စိတ်လိုလက်ရပင် ထပ်မံ အလိုးခံနေမိပေသည်။

သဲမောင် အချက်ခုနစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက်လိုးပစ်လိုက်ပြီး လရည်တွေကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ မရင်ရွှေလည်း သူနှင့်မရှေးမနှောင်းပင် ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်အံထွက်ကျလာ ရပြန်သည်။ အထာနပ်သော သဲမောင်က သူပြီးချိန်မှာတောင် လုံးဝရပ်နားခြင်းမရှိသေးဘဲ မရင်ရွှေ ဖီလင်အပြည့် ရဖို့ ဆိုပြီး အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်လက်၍ ခပ်သွက်သွက် ညှောင့်လိုးပေးလိုက်လေရာ မရင်ရွှေခမျာ သူ့ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး လက်သည်းများနှင့် ကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်လာရပြီး ခါးကလေးကော့ကာ ကော့ကာနှင့် မြောက်ကြွကော့ထိုးလာရလျက် လေးငါးချက်ခန့် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ စောက်ရည်လက်ကျန် များ ဒလဟောကျဆင်းလာပြီး ကုတင်ထက်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။

"ပြီးပြီလား အစ်မ "

"အင်းးး  "

မရင်ရွှေ မောမောနှင့် စကားတောင် ဆက်မပြောနိုင်ဘဲဖြစ်နေသည်။

သဲမောင်က သူမပါးကလေးအသာနမ်း၍ …

"ဒါဖြင့်ထ မမကို သုတ်ပေးမယ် "

"အိုး ရတယ် မောင်လေးရယ် မမ ဟို … "

"ကဲပါ ပြစမ်း ကျွန်တော်ကြည့်စမ်းမယ် အဖုတ်များကွဲသွားသေးလားလို့ "

သဲမောင်က ရွှတ်သလိုနောက်သလိုနှင့် သူမကိုယ်လေးကို ဆွဲလှန်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကို ငုံ့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လီးဒဏ်ခံထားရရှာသော မရင်ရွှေစောက်ပတ်ကြီးမှာ အဆီတဝင်းဝင်း စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့်ဖြစ်ကာ မို့မောက်ယောင်ကိုင်းနေသလိုတောင် ထင်မှတ်ရပေသည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးမှာ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်နေပြီး အသားနီလန်နေဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။

"ဟင့် ရှက်စရာကြီး ဘာ ကြည့်နေတာလဲ လို့ "

သဲမောင်ဘာမျှမပြောဘဲ မရင်ရွှေစောက်ဖုတ်တဝိုက်မှာ ပေကျံနေသော သူ့လရည်နှင့်သူမစောက်ရည်များကို ထမီစကလေးနှင့် လိုက်လံသုတ်သင်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဝင်ရောက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ကျကျနနကုန်းနမ်းလိုက်ပါလေတော့သည်။

"အို ဟင့် ဟင့် ဟင့် … "

မရင်ရွှေ၏ညည်းသံရှည်ကြီးက အခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်လာရတော့သည်။ သဲမောင်၏ဘာဂျာအစွမ်းက အံ့မခန်းပင်ဖြစ်၍ မရင်ရွှေတစ်ယောက် အလူးအလဲမချိအောင် ခံစားရသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နီတျာရဲကလေးတွေကိုရော အစိချွန်တက်တက်ကလေးနှင့်တကွ စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက်ကိုပါမကျန် လျှာဖြင့် လှည့်ပတ်မွှေနှောက်နှူးဆွ၍ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပေးလေရာ သူမအဖုတ်တစ်ခုလုံးအရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုအောင် ထွက်ကျလာခဲ့ရပြန်သည်။ မရင်ရွှေလည်း အမှုတ်ခံရင်းတစ်ချီပြီးသွားရကာ သူ့ခေါင်းကိုတွန်းဖယ်လိုက်ပြီး …

"ကဲ ကိုမောင် ဒီတစ်ခါတော့ မမအလှည့်ပဲနော် ဒီကိုလာပါ "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာက သဲမောင်၏အလျားရှည်မျောမျော လီးညိုတုတ်ကြီးအား လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်စမ်းသပ်၍ အရှေ့အနောက် အသွားအပြန် ပွတ်ဆွဲကာ ဂွင်းတိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ လီးကြီးမှာ တမုဟုတ်ချင်းကြီးထွား မာတောင်လို့လာသည်။

"မမ စုပ်ပေးလေ "

"အင်း စုပ်ပေးပါ့မယ် ကိုမောင်ရယ် "

မရင်ရွှေ သဲမောင်ခြေရင်းမှာဒူးကလေးတုပ်၍ ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို ငုံ့ကိုင်းချလိုက်ပြီး သူ့လီးကို အပီအပြင်နမ်းစုပ် ပေးလိုက်ပါသည်။

"အား ကောင်းတယ် မမ စုပ်စုပ် ဒစ်လုံးရော လီးချောင်းကိုရော နာနာလေးစုပ်ပေး ဒါမှ လီးအပြတ်တောင်လာမှာ မမကို ဒီတစ်ချီ အပီဖြဲလိုးပေးမယ် ကြားလား ဟင်းဟင်း  "

"လိုးပါ မင်းစိတ်ကြိုက် လိုးပြီးနေပြီပဲ မမအဖို့တော့ တစ်တက်စားလည်းကြက်သွန်ပါပဲကွာ မင်းစိတ်တိုင်းကျလိုးနိုင်အောင် မမကောင်းကောင်းစုပ်ပေးမယ် "

မရင်ရွှေကလည်း စေတနာအပြည့်နှင့်ပင် သူ့ကိုပြောလိုက်ပါသည်။

ပြောသည့်အတိုင်းလည်း လီးကို သေသေချာချာစုပ်ယက်ဆွပေးသည်။ သူမတံတွေးရည်များဖြင့် စိုလက်ဝင်းပြောင်ကာ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တောင်မတ်နေလျက်ရှိသော သဲမောင်လီးကိုကြည့်ရင်း မရင်ရွှေလည်း ခံချင်စိတ်ကို ထိန်းမရတော့ချေ။

သူတို့နှစ်ယောက် နောက်တစ်ချီ လိုးကြသည်။ ဒီတစ်ချီက စောစောကထက်ပင် ပို၍ အပေးအယူမျှလာကြသလို မရင်ရွှေလည်း ခုနကလို ရှက်ရွံ့ရွံ့ကြီး ဖြစ်မနေတော့ပေ။

သဲမောင်၏ကျစ်လျစ်သန်စွမ်းပြီး ယောက်ျားပီသလှသည့်ကိုယ်လုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ပွေ့ဖက်ရင်း စိတ်လိုလက်ရကြီး အောက်ကနေ ကော့ကာညှောင့်ကာဖြင့် ထက်သန်ရက်ရောစွာပင် အလိုးခံနေမိ ပေတော့သည်။ သဲမောင်ကလည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းနှင့် ယောက်ျားကြိုက် အချိုးကျလှပကာ ရှယ်အိုးကြီးဖြစ်သော မရင်ရွှေ၏ ဖင်သားအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ လက်နှင့် ဆုပ်ဆွဲကိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန် သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထည့်သွင်း မွှေနှောက် ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။ သူမစောက်ပတ်ကို လိုးရင်းကလည်း ကျွဲကောသီးအလတ်စားနှစ်လုံးသဖွယ် ကြွားကြွားဝင့်ဝင့်ထွားထွားမို့မို့ ရှိလှသည့် မရင်ရွှေ၏ ရင်သားစိုင်အိအိကြီးနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပါးတရ ဆုပ်ဆွဲဖျစ်နယ်ကိုင်ကာ နို့တစ်ဖက်စီကို စို့၍စို့၍ ပေးနေလိုက်သေးသည်။ မရင်ရွှေလည်း ကောင်းလွန်းလှ၍ နှုတ်မှနေပြီး တကျွတ်ကျွတ်ပင် အော်ညည်းလိုက်မိပေသည်။

နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် အချိန်အတွင်း သဲမောင်၏အလိုရမ္မက်ကြီးမှုနှင့် မိန်းမအကြိုက် စိတ်တိုင်းမကျ ကျအောင် အချိန်ဆွဲလိုးပေးနိုင်သော သူ၏မကျမ်းကြေမှုကို မရင်ရွှေတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ အသိအမှတ် မပြုဘဲမနေနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူမကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် သဲမောင်၏ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို နှစ်ချီနှစ်မောင်းတိုင်တိုင် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါခဲ့မိပြီမဟုတ်လား။ နှစ်ချီအလိုးခံပြီးတော့ မရင်ရွှေလည်း အတော်ကလေး ပင်ပန်းနွမ်းလျသွားခဲ့လေသည်။

နောက်နေ့တွေမှာလည်း ခုလိုဆုံတွေ့ဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်ကြပြီး သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေအားနှုတ်ဆက်၍ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။

မရင်ရွှေအဖို့တော့ ဒီနေ့သည် သူမဘဝအတွက် ကြီးမားလှသောအပြောင်းအလဲ စာမျက်နှာအသစ်တစ်ခုကို မထင်မှတ်ပါဘဲ စတင်၍ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သော နေ့ထူးတစ်နေ့ပင် ဖြစ်ခဲ့ရပေပြီ။

နောက်ရက်တွေမှာလည်း သဲမောင်တစ်ယောက် ထုံးစံအတိုင်း သူမအိမ်ကို  အချိန်မှန်မှန်ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား အချစ်နယ်ထဲကို အခါခါကျွံနစ်မိခဲ့ကြသည်။ သဲမောင် သူမကို အောက်လမ်းနည်းဖြင့် တစ်စုံတစ်ရာများ စီရင်ပြုစားထားသလားတောင် သူမစိတ်ထဲက အောက်မေ့မိပေသည်။

သဲမောင်မရှိလျှင် သူမ မနေတတ်တော့။ သဲမောင်နှင့်အချစ်မခံရလျှင် သူမ ဘယ်လိုမှမပျော်မွေ့နိုင်တော့။ သဲမောင် သူမအိမ် လာလျှင်လာ မလာဘူးဆိုလျှင် သူမကိုယ်တိုင် သဲမောင်အိပ်ခန်းထဲအထိ အချိန်မတော် အချိန်တော် ရောက်ရှိလာတတ်ပါသည်။ သမီးတွေ အိပ်ချိန်ကျမှ တိတ်တဆိတ်ခိုးထွက်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မရင်ရွှေတစ်ယောက် သဲမောင်ကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်မိသွားပြီဆိုတာ သေချာလွန်းနေပေတော့သည်။

ဒီအခြေအနေကို စတင်ရိပ်စားမိသွားသူက သမီးအကြီးမ နီနီမြင့်ဖြစ်သည်။

တစ်နေ့ နီနီမြင့်တစ်ယောက် အလုပ်ခွင်ထဲမှာ ပင်ပန်းလွန်းပြီး ကိုယ်လက်မအီမသာဖြစ်၍ အလုပ်ကနေ ခွင့်တစ်နပ်ယူပြီး အိမ်ကိုတန်းပြန်လာခဲ့ရာ သူတို့နှစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှာ အကြည်ဆိုက်နေတာနှင့် ပက်ပင်း တိုးမိသွားသည်။ အိပ်ခန်းအနားကိုသွားပြီးမသိမသာခိုးချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ နဘေးအိမ်မှ ကားသမားကိုသဲမောင်တို့ အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ပေါ်မှာ ခွေးကုန်းပုံစံ အပီအပြင်ကြီး အလိုးစခန်းဖွင့်နေကြတာကို မမျှော်လင့်ဘဲ တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ဒီအနေအထားကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် သူတို့နှစ်ဦးတွေ့ဆုံကြတာ ဒီတစ်ကြိမ် ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်မှန်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သော နီနီမြင့်တစ်ယောက် အပိုင်တွက်ဆမိပြီးလည်းဖြစ်သည်။ ပထမအကြိမ် ချိန်းတွေ့ကြသည့် မည်သည့်အတွဲမဆို ခွေးကုန်းတော့မလိုးဖြစ်ကြပေ။

သူတို့နှစ်ယောက်ကျတော့ တစ်ယောက်အထာကို တစ်ယောက်သိပြီး အပေးအယူ မျှနေကြတာကိုလည်း တွေ့ရပေသည်။ နီနီမြင့် အံ့သြမဆုံး ရှိရသည်က သဲမောင်၏ခါးအရှေ့ပိုင်းမှ လုံးပတ်တုတ်တုတ်ထွားထွား အလျားရှည်လွန်းလှသော လီးငပဲချောင်းကြီးကိုပင် ဖြစ်သည်။ သူမလင်ဖြစ်သူ ကြည်အောင်ထက် သုံးလေးဆမျှ ပိုကြီးနေပြီး အလျားကလည်း ၈ လက်မ ၉ လက်မနီးနီးဖြစ်၍ ရုတ်တရက်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် မြင်းလီးကြီး တစ်ချောင်းလိုပင် ဖြစ်နေပါသည်။ အဆိုပါကြီးမားလှသောလီးကြီးက အမေဖြစ်သူ၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသော ဖင်သားအိအိကားကား နှစ်ဖက်အကြားရှိစောက်ပတ်ထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အချက်မှန်မှန် လိုးဆောင့်ပေးနေလျက်ရှိပေသည်။

နီနီမြင့်လည်း အမေတို့အတွဲကို ခိုးချောင်းကြည့်ရင်းနှင့် စိတ်ထဲကတစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ရှိရာကို သူမလက်တစ်ဖက်က ယောင်ယမ်း၍ စမ်းသပ်လိုက်မိသည်။

နီနီမြင့်၏စောက်ပတ်က စိုအိအိကလေးဖြစ်နေပြီ။ ကိုသဲမောင်၏လီးကြီးကိုမြင်တွေ့လိုက်ပြီးကတည်းက စိတ်ကဖောက်ပြန်ချင်သလိုလိုတောင်ဖြစ်မိသွားသည်။ မိမိစောက်ပတ်ထဲသို့ ဒီလီးချောင်းကြီး ထည့်လို့မှ ဆန့်ရဲ့လား မသိလို့ တွေးရင်း ထမီအောက်နားစကလေးပင့်လှန်ပြီး မိမိအင်္ဂါဇပ်အား အသာစမ်းကိုင်ကြည့်ကာ ခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။

ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း အလုပ်ဆိုက်ကပြန်အပ်ရတော့မှာမို့ လုပ်ငန်းအချောသတ်ဖို့အတွက် သူတို့ဆိုက်ထဲက ရှိသမျှ လူတွေ အကုန်အားသွန်ပြီး အပင်ပန်းခံ အလုပ်လုပ်ကြရသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ချိန်ကလေးတောင် မရကြပါ။ တစ်နေကုန်ချွေးတဒီးဒီးနှင့်ပင်ပန်းလှပြီး ညနေအိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်း စားသောက်ပြီး တစ်နေ့တာမောပန်းသမျှ အတိုးချအိပ်ကြရုံသာရှိပေသည်။ လင်နှင့်မယား အပေါ်ယံ အပရိကလောက်သာထိတွေ့ခဲ့ရပြီး လင်ဖြစ်သူကြည်အောင်လည်း အကြမ်းသမားဘဝနှင့် အချိန်ပြည့်ရုန်းကန်နေရ၍ လီးတောင်မှ တောင်နိုင်သေးရဲ့လား နီနီမြင့်မသိတော့ပါ။

သေချာတာက သူမတစ်ခါတစ်ရံ မွတ်သိပ်တောင့်တလာတော့မှသာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကစပြီး ပွတ်ဟယ်သပ်ဟယ် နှူးဆွကာဖြင့် လင်ဖြစ်သူကို အပေါ်ကနေ တက်ထိုင်ဆောင့်ပေးရသည်သာ များပါသည်။ ဒါကလည်း တစ်ပတ်နှစ်ပတ်နေမှ တစ်ခါလောက်ဖြစ်သည်။ မဆက်ဆံဖြစ် မလိုးဖြစ်တာကသာ များပါသည်။ ကိုယ်တိုင်လည်း အိမ်ထောင်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်နေ၍ နီနီမြင့်စိတ်က ဖြစ်လာပြီဟေ့ဆိုတာနှင့်စောက်ပတ်ကို ကိုင်မိပွတ်မိသွားတာ ထုံးစံလိုဖြစ်နေသည်။

အလုပ်ထဲမှာ မိန်းမဖော်ချင်း ဏှာအကြောင်းတွေလောက်သာ အပြောများပြီး ဘယ်ယောက်ျားကဘယ်လို ဘယ်ကောင့်အကြည့်က ဏှာဘူးကျ၍ ဘယ်အကောင်မျိုးကမှ ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုး ပန်းရံဆရာမြကြီးတပည့်ကျော် ဟိုကောင်လေး ပစ္စည်းက ကြီးမယ့်ပုံ ဘိလပ်မြေဖျော်သည့်ကုလယ်ကုလား မရမ်းသီး အောက်စလွတ်ပြီး လီးပေါ်နေတာကို မစိန်ခင်တို့အုပ်စုအလှော်ကောင်း၍ မျက်စိထဲမှာ သုံးလေးညဆက်ကာမြင်ယောင်ရင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ် လက်နှင့်ပွတ်ဆွ၍ လင်သားလုပ်သူမသိအောင် တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ကာ အာသာဖြေခဲ့မိပုံတွေ ပြန်တွေးလိုက်မိပါသေးသည်။ ခုလည်း ဒီဇာတ်ဝင်ခန်းလေးက အမေလုပ်သူကိုယ်တိုင် အဓိကဇာတ်ကောင်တစ်ယောက်အနေနှင့် ပါဝင်နေတာမို့ လူတကာကို ပြောဆိုဖို့တော့ ကောင်းမှာမဟုတ်ပေ။ ကိုယ့်ဖာသာပဲကြိတ်ပြီး အရသာယူတာ ပိုကောင်းလိမ့်မည်လို့ နီနီမြင့်စိတ်ထဲကတွေးနေမိသည်။

သဲမောင်၏အားပါလှသော ဆောင့်လိုးချက်များနှင့်တကွ အချိန်ဆွဲလိုးနိုင်မှု အမေမရင်ရွှေ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကိုပြန်ချွတ်ကာ အမေ့ကို တစ်ဖန်ပုလွေကိုင်ခိုင်းနေပုံ ထိုအချိန်မှာ လရည်အရွှဲသားနှင့်ဖြစ်နေသော လီးကို အမေလုပ်သူက နမ်းမဝစုပ်မဝနိုင်ဘဲ လီးကို စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်ကာ စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက် လျှာနှင့် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းပတ်လည်ကို အားပါးတရယက်လိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်ထောက်အောင် စုပ်ဆွဲယူပြီး ခေါင်းကို နှိမ့်ချည်ကြွချည်လုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့်လိုးပေးလိုက်နှင့် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီး အသည်းယားစဖွယ် တင်းပြောင် မတ်တောင်ကာ တဆတ်ဆတ် လှုပ်ခါထောင်ထလာပုံ တို့ကိုမြင်တွေ့ပြီး နီနီမြင့်လည်း ရောဂါသည်းသထက် သည်းလာရလေသည်။ လီးအစုပ်ခံ၍ဝတော့မှ သဲမောင်က အမေ့ကို ကုတင်ပေါ်တင်ကာ အမေ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီး ဘာဂျာတစ်လှည့်ကိုင်ပေးပြန်သည်။

အမေ၏စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေသည့်စောက်ဖုတ်အမွှေးအုံကို လက်နှင့်သပ်ကာသပ်ကာဖြင့် အကွဲကြောင်းဟပြဲပြဲကလေးကို လျှာနှင့်အောက်ကနေ အထက်ကို လှန်၍ မရွံမရှာပင် ယက်သပ်တင်ကာ စောက်စိကလေးကို လျှာနှင့်တဆတ်ဆတ်တို့ထိလှုပ်ခတ်ဆွနှူးရင်း စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း အောက်ဖက်နားက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို သူ့လျှာတစ်ခုလုံး လျှာကတော့ချွန် လုပ်ပြီး ထိုးသွင်းထိုးထုတ် မွှေနှောက်ယက်ဆွပေးရာ အမေ မရင်ရွှေကိုယ်တိုင်လည်း တဏှာရမ္မက်ဖိစီးမှုကြောင့် ငဖယ်လူးသလို တဖျပ်ဖျပ် တုန်ယင်ထွန့်လူးပြီး ပါးစပ်က တအအတရှီးရှီးနှင့် အဆက်မပြတ် ရေရွတ်ညည်းတွားလျက် ရာဂငမ်းဖမ်းပုံတွေကို သူမကိုယ်တိုင်ခံစားနေရဘိသကဲ့သို့ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ဖြစ်နေရကာ သတိလက်လွတ်နှင့်စောက်ပတ်ထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်မိရင်း နီနီမြင့်တစ်ယောက် ကတုန်ကယင်နှင့် သူမအသက်ရှူသံတွေလည်း တစ်စတစ်စပို၍ပြင်းထန်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

သူတို့နောက်တစ်ကြိမ် လိုးကြ ဆော်ကြပြန်သည်။ ခုနကလို ခွေးကုန်းမဟုတ်တော့ဘဲ အမေကိုယ်တိုင် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေးထားသည့် သဲမောင်၏လီးပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို တက်ထိုင်ကာ တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်ဦးဆောင်လိုးပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သဲမောင်က သိပ်အားမရလို့လားမသိ။ အောက်ကနေ အမေ့ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို အားပါးတရလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်မပြီး ကော့ကာကော့ကာ ဆောင့်ညှောင့် လိုးပေးလာတာကို တွေ့လိုက်ရ၍ နီနီမြင့်၏လက်လှုပ်ရှားမှုက စောစောကထက် ပိုသွက်ပိုမြန်လာခဲ့ရပါသည်။

သူတို့တစ်ချီပြီးချိန်မှာပင် နီနီမြင့်လည်း စောက်ရည်ဗရပွဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ် နမ်းစုပ်လို့ကောင်းနေစဉ်မှာ အခန်းဝကနေ ခြေသံမကြားအောင် လှည့်ထွက်လာခဲ့ပြီး အိမ်အတွင်းဖက်ရှိ မိမိအိပ်ခန်းထဲကို အသာဝင်ရောက်၍ တံခါးပိတ်အိပ်နေလိုက်ပါတော့သည်။

နောက်ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာမှ အမေက သူမအခန်းရှေ့ကိုရောက်လာသည်။

"ဟဲ့ နီနီ နင် ဘယ်အချိန်က ပြန်လာတာလဲ "

သူမက စိုးရိမ်စိတ်နှင့် မလုံမလဲမေးသည်။

"သမီး ခုနကမှ ပြန်လာတာ အလုပ်ခဏနားချင်တာနဲ့ … အမေ့ကိုလည်းမတွေ့မိပါဘူး"

"ငါ အပြင်ခဏသွားနေတာ နင် နေမကောင်းလို့လား "

"အင်း ပင်ပန်းလွန်းလို့ ကိုယ်လက်တွေကိုက်ခဲနေတာပဲ "

"ငါ ပါရာစီတမော့ယူပေးမယ် ရေနွေးနဲ့သောက်ပြီး နားနားနေနေ လှဲနေလိုက် "

"ဟုတ်ကဲ့ အမေ "

အမေ အခန်းထဲဝင်လာပြီး သူမနဖူးကိုစမ်းသပ်၍ ဆေးယူဖို့ဆိုပြီး အပြင်ပြန်ထွက်သွားသည်။ နီနီမြင့်လည်း အမေထွက်သွားတော့မှပဲ သက်ပြင်းမောတစ်ချက်ကို ဟူးကနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်မိတော့သည်။

မရင်ရွှေစိတ်ထဲ စနိုးစနောက်ဖြစ်နေမိသည်။

အကြီးမ နီနီများ သူမတို့နှစ်ယောက်အကြောင်းကို ရိပ်မိသွားပြီလား မတော်တဆ သူပြန်လာချိန်နှင့်များ ပက်ပင်းတိုးမိလျှင်ဒုက္ခ ဆိုပြီး သမီးဖြစ်သူကို အခြေအနေသိအောင် လှည့်ပတ်အစ်အောက်မေးကြည့်ဖို့ ကလည်းအခက်မို့ ဒီအတိုင်း ရင်ထဲမှာမျိုသိပ်ထားရပြီး တစ်ယောက်တည်းဇဝေဇဝါနှင့်စိတ်ထဲက ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေမိပါသည်။

ည ၁၀ နာရီလောက်မှာ သမီးနှစ်ယောက်ရော သမက်ဖြစ်သူကြည်အောင်ပါ အားလုံးအိပ်ပျော်ကုန်ကြပြီး စိတ်ချရသည့်အခြေအနေရောက်မှ မရင်ရွှေအိမ်နောက်ဖေးမလွယ်ပေါက်ကနေ တစ်ဖက်ခြံဝင်းရှိ သဲမောင်အိပ်စက်သည့် အခန်းဖက်ကို တိတ်တဆိတ် ကူးလာခဲ့သည်။

သဲမောင်အခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်စဉ်မှာပင် တံခါးပွင့်သွားပြီး …

"မမ ကျွန်တော်စောင့်နေတာ "

တံခါးဝကနေ သဲမောင်မျက်နှာထွက်ပြူလို့လာကာ မရင်ရွှေလက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆွဲ၍ အခန်းထဲကို ခေါ်သွင်းလိုက်သည်။

"မမက ကိုမောင်အိပ်နေပြီ ထင်နေတာ ဟင်း ဟင်း "

"မအိပ်ပါဘူး မမဒီအချိန်ရောက်လာမယ်ဆိုတာ ကြိုသိနေတာပဲ တွေ့ချင်တော့လည်း စောင့်နေရတာပေါ့ အစ်မရဲ့"

"အံမယ် သူကမှ ပို့ဆွမ်းအသင့်စောင့်ရတာ ဒီကဖြင့် သမီးတွေမသိအောင် ရင်တုန်ပန်းတုန်နဲ့ တကယ်ပဲ ဟင်းး "

မရင်ရွှေ တိုးတိုးကလေးကပ်ချွဲကာ ပြောလိုက်ရင်း သဲမောင်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ရောက်မှီထိုင်ချလိုက်သည်။ သဲမောင်လည်း သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အသာအယာ ထွေးဖက်ထားလိုက်ရာက ကျောပြင်ကလေးအသာသပ်ရင်း နဖူးကလေးကို ညင်ညင်သာသာနမ်းရှိုက်ကာဖြင့် …

"တကယ်ဆို မမလာတာထက် ကျွန်တော်က ရောက်အောင်သွားရမှာပါ မမကို သိပ်အားနာတယ် နောက်နေ့ကစပြီး မမအိမ်မှာပဲ စောင့်နေပါ "

"ဒါက အခြေအနေအရပါ ငါ့မောင်ရယ် မမတို့အိမ်က သမီးအပြင် တစိမ်းဖြစ်တဲ့သမက်ပါရှိနေကြတော့ မင်းအိမ်လို လွတ်လပ်မှာမှမဟုတ်ဘဲ "

"မီးစင်ကြည့် ကရမှာပေါ့ မမရဲ့ မမအိမ်နောက်ဖေးကပြင်ကနေစောင့် ကျွန်တော်မဖြစ်ဖြစ်အောင်လာပါ့မယ် "

ဆိုပြီး …

"ကဲ အချိန်လည်း သိပ်ရှိတာမဟုတ်ဘူး ခု အလုပ်စကြရအောင် နော် မမ "

မရင်ရွှေ ပြီတီတီမျက်နှာပေးကလေးနှင့်သဲမောင်ကို မော့လို့ကြည့်လိုက်ပြီး …

"အင် … ဘာအလုပ်များလဲ မောင်လေးရဲ့ "

"မမနဲ့ ကျွန်တော်နှစ်ယောက်တည်းသိတဲ့အလုပ်ပေါ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း ကဲ လာကွာ ပဲများမနေနဲ့ အစ်မရဲ့ ဟင်း ဟင်း "

သဲမောင်ကပြောပြီး သူမကိုယ်လုံးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲလှဲချလိုက်ရာ နှစ်ယောက်သားခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထပ်လျက်သား ကုတင်ပေါ်ကို လဲပြို၍ကျသွားရလေသည်။ မရင်ရွှေလည်း သဲမောင်၏စိတ်ကြမ်းကိုယ်ကြမ်းနှင့် အချစ်ကြမ်းမှုကို လက်တွေ့သိပြီးသားဖြစ်၍ တခိခိတခစ်ခစ်နှင့် နှုတ်မှအသံကလေးထွက်အောင်ရယ်မောပြီး နှစ်ဦးသားကုတင်ထက်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ်ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်ကာ အချစ်နားလန်ထ နေမိကြလေသည်။

မရင်ရွှေ၏လက်တစ်ဖက်က သဲမောင်၏ခါးဝတ်ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ချွတ်ပေးလိုက်ရာက သူ့ပေါင်ကြားမှ ဒုတ်ငပဲကြီးကို လာရောက်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုနေပေသည်။

သဲမောင်က သူမမလာခင်ကတည်းကပင် စိတ်ကူးယဉ်နေသူဖြစ်ရာ ယခုလို ခန္ဓာကိုယ်ချင်းအတွေ့မှာပင် သူ့လီးက တန်းတန်းမတ်မတ် တောင်လို့နေတာကို တွေ့ရသဖြင့် မရင်ရွှေလည်း အတော်ပင် ဘဝင်ကျသွား ရပေသည်။ လီးကို ကိုင်ကာ အရှေ့အနောက်ဂွင်းတိုက်သလို လှုပ်ရှားပေးနေရင်းက မရင်ရွှေ ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် သဲမောင်၏လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သဲမောင်က ဒါကိုလက်မခံဘဲ သူမကို အသာပင် တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး …

"အစ်မတစ်ယောက်တည်းမစုပ်နဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ်တက်ခွလိုက်ပါ ကျွန်တော်လည်း အစ်မစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးချင်တယ် အချိန်လည်းသိပ်ရမှာမှ မဟုတ်ဘဲ နှစ်ယောက်အတူလုပ်တာ ပိုမကောင်းဘူးလား ဟင်း ဟင်း "

"အင်း မင်းသဘောပါပဲ မောင်လေးရယ် မင်းယက်ချင်ယက် စုပ်ချင်လည်း စုပ် အစ်မတော့ လီးစုပ်ချင်တာ ထိန်းမရတော့ဘူး "

ဆိုပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပေးလိုက်ကာ ဖင်ကို သဲမောင်မျက်နှာပေါ် တည့်တည့်မှာ ခွထိုင်ချလိုက်ရာက သဲမောင်၏လီးကို သဲကြီးမဲကြီး ကုန်းစုပ် နေပေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိုင်းပုံစံပင် ဖြစ်သွားသည်။ သဲမောင်လည်း မရင်ရွှေ ဖင်သား အိအိထွားထွားကြီးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်တည့်တည့် ရောက်ရှိလာသည့် မရင်ရွှေ စောက်ပတ်ကြီးကို ပါးစပ်နှင့် လှမ်းစုပ်နမ်း၍ လျှာနှင့်ထိုးယက်ကာ မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပင် ဆွနှူးပေးနေလေတော့သည်။ မရင်ရွှေစောက်ပတ် အရည်ရွှဲလာသလို သူ့လီးလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းမာပြီး တောင်မတ်ထကြွလာသည်။

အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနှင့် မတ်တောင်နေသောလီးကြီးကို မရင်ရွှေ လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပေးလျက်ရှိသည်။ လဒစ်ထိပ်လုံးကိုစုပ်ရင်း လီးကိုယ်ထည်ပေါ်ကသားရေကိုဖြဲ၍ကစားကာ အထက်မှအောက်သို့ အစုန်အဆန်ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးဒစ်ကြီးမှာ ကြာလေလေ ပို၍ ပြူး တူးပြဲတဲ ဖြစ်လာလေလေ ဖြစ်ပြီး ကြည့်ရတာ မျက်စိပသာဒရှိလွန်းလှသည်ဟု သူမစိတ်ထဲက ထင်မှတ်မိလေသည်။ မရင်ရွှေ ဏှာအပြတ်ကြွလာပြီး အလိုးခံချင်လှသည့် ဆန္ဒရမ္မက်ချဉ်ခြင်းကို ထိန်းချုပ်၍ပင် မရနိုင်တော့ချေ။

"မောင်လေး တော်ပြီကွာ လိုးကြစို့ လား "

"ကောင်းတယ် လိုးကြရအောင် ကျွန်တော့်လီးလည်း တောင်လွန်းလို့တောင် ပေါက်တောင် ပေါက်ထွက်ချင်နေပြီ "

သဲမောင် သူမကိုယ်ခန္ဓာအိအိကြီးကို ကုတင်မှာနေရာချသည်။ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ လိုးဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ မရင်ရွှေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အမွှေးအမြင်တွေထူပြောကာ တောထသလိုဖြစ်နေပြီး အမွှေးအုံအောက်မှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ချပ်မှာလည်း အသားထူအိအိ ဖြစ်နေကာ ရမ္မက်ထန်ပြင်းသော ယောက်ျားသားတို့အကြိုက် စိတ်တိုင်းကျ လိုးဆောင့်ချင်စရာ ကောင်းလွန်းနေပေသည်။ သဲမောင်သူ့လီးကိုကိုင်ကာ မရင်ရွှေ၏စောက်ပတ်ဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့ပြီး အပေါ်စီးကနေ အရှိန်ပြင်းးပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

လီးဝင်သံ ဇွပ်ကနဲကြားရပြီး သဲမောင်လီးက မရင်ရွှေစောက်ပတ်ထဲကို တဝက်သာသာခန့် တိုးနစ် ဆောင့်ဝင် သွားသည်။ ခါးကိုပြန်ကြွ၍ လီးဒစ်ကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ လီးကပိုဝင်သွားပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သုံးပုံနှစ်ပုံခန့် ရောက်ရှိသွားသည်။

"အား အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် ဆောင့် ဆောင့် အားနဲ့ ဆောင့်လိုးစမ်းပါ "

"မမ "

"ဘာလဲ မောင်လေး "

"ကျွန်တော့်လီးကို သဘောကျရဲ့လား ခံလို့ရော ကောင်းလား"

"အိုးး ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ မောင်ရယ် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး မမစောက်ဖုတ်ထဲမှာစိမ်ထားလို့ရရင် တစ်နေ့လုံးတစ်ညလုံးတောင် စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် သိလား ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"မမစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲထားပေးဦး ဒါမှ လီးအဝင်ပိုနက်ပြီး ပိုကောင်းမှာ "

"ရတယ် မမဖြဲပေးမယ် …မင်းစိတ်ကြိုက်သာ လိုး … တအားလိုးချင်ရင်လည်း ညှာမနေနဲ့ ကြားလား "

"ကောင်းပြီ မမ ချစ်လိုက်တာကွာ … စောက်ပတ်ကြီးကလည်း ကြာလေ ပိုလိုးလို့ ကောင်းလာလေပဲ …ဟင်းဟင်း "

"မမလည်း မင်းလီးကြီး အရမ်းချစ်တယ် မမ မရှက်နိုင်တော့ဘူး မောင်လေးရယ် "

မရင်ရွှေလက်နှစ်ဖက်က သူ့လည်တိုင်ကို တိုးလို့ဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် စုပ်နမ်းလျက် အနမ်းရေယဉ်ကြောထဲ မျောနေမိကြသည်။ သဲမောင်လည်း သူမကိုနမ်းရင်းက အောက်ကနေ သူ့ခါးကို တလှုပ်လှုပ်လုပ်ပြီး လီးကိုအဆက်မပြတ် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ညှောင့်လိုးကလေး လိုးပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဖီလင်တွေ ပိုရလာကြပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲက တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ် မြည်ဟီးလာသည့် စောက်ရည်သံတွေပါ အဆက်မပြတ် ကြားလာရလေသည်။

သဲမောင် အိုးနှစ်ဖက်ပင့်မကာ မရင်ရွှေပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးထက်မှာ တင်ထမ်းပြီး ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ပြုလုပ်၍ အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဇယ်ဆက်သလို လိုးပစ်လိုက်သည်။ ကောင်းလိုက်သည့်ဖီလင် ကောင်းလိုက်သည့်အရသာ … လီးအရသာ စောက်ပတ်အရသာ ဒွါရချင်းထိတွေ့ပွတ်တိုက်ဆက်ဆံရာမှ ဖြစ်ပေါ်လာသော အတွေ့နှင့်ယှဉ်သည့် ကာမရသဖောဋ္ဌဖ္ဖတဏှာကို နှစ်ယောက်သား အသီးသီးအသက ခံစားမိကြသည်။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>