Configure Page List

Tuesday, November 30, 2021

မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ် အပိုင်း ( ၃ )

မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ် အပိုင်း ( ၃ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

တစ်ရက် မောင်အလုပ်က ပြန်လာတော့ ဂျပ်ဗူးလေး တဗူး ပါလာတာ။ နွေးလည်း ဖုန်းနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်းမှတ်ပြီး မေးမကြည့်ဘူး။ ညပိုင်း ထမင်းအတူစားပြီး တီဗွီကြည့်ပြီး အိပ်ယာ ဝင်တော့ မောင်က ကိုမိုးနဲ့ သူ့ရှေ့ လိုးပြဖို့ စပြောပါလေရော။ နွေး လန့်သွားမိတယ်။ နွေးကို သေချာ သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ လိုးခိုင်းပြီး ဓါတ်ပုံရိုက် တရားစွဲ့ လင်မယား ကွဲချင်တာမျိုးလား။ အတွေးတွေ ရှုပ်ပြီး ဝမ်းနည်းသလိုလို တဖက်ကလည်း သာယာသလိုလိုနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာ။

” ဟင် … နွေး … အဲ့လောက်ထိ … မလုပ်ရဲဘူး … မောင်ရယ် ” 

ကုတင်ပေါ် ခြေကားထိုင်နေတဲ့ မောင့်ပေါင်ကြားထဲ ကျောပေးထိုင်ပြီး ရင်ခွင်ထဲမှီရင်း ပြောနေမိတာ။

” ဘာဖြစ်လဲ … နွေးရဲ့ … မောင်ကိုယ်တိုင် ခွင့်ပြုထားတာလေ … နွေးစိတ်ထဲ … ကွယ်ရာ ဖေါက်ပြန်မိတယ် ဆိုတဲ့ … ခံစားချက်ကြီး … မရှိစေချင်ဘူး ” 

မောင်က နွေးကို့ သိုင်းဖက်ရင်း နို့သီးခေါင်းတွေ လက်နဲ့ ညှစ်ပေးရင်း ပြန်ပြောနေရှာတယ်။ ညာဘက်လက်မောင်း ဘေးက ခေါင်းတခြမ်း စောင်းပြီး နမ်းတော့ နွေးလည်း အလိုက်သင့် မောင့်ပါးစပ်ကို ပြန်စုပ် ပေးနေမိတာ။နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ရင်း နိုသီးခေါင်းကို ညှစ်နေတဲ့ မောင့်လက်ကို အောက်ဆွဲယူပြီး နွေးပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပေးတော့ ထမိန်အပြင်ကနေ အဖုတ်လေး ပွတ်ပေး နေတယ်။ နွေးလည်း ချက်ချင်း ခါးထောက်ထားတဲ့ လီးကို လက်နောက်ပြန် ကိုင်ပြီး ဆုပ်ကိုင် ပေးလိုက်တာ။

 ” နွေး ”

 ” ရှင် ”

 ” ထမိန်ချွတ်ပြီး … ပက်လက် လှဲလိုက် ” 

စကား ဆုံးတော့ ထမိန်ထချွတ်ပြီး ဘေးနား ပက်လက် လှန်လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ မောင်က နွေးပေါင်ကြား နေရာ ယူပြီး အဖုတ်ကို နမ်းလိုက် ပါး၂ဖက်နဲ့ ဖိပွတ်လိုက်နဲ့ သူမရှိခင် ကိုမိုးအောင် နေ့တိုင်း လိုးထားတဲ့ အဖုတ်ကို သေချာ ကြည့်နေရှာတာ။

အဖုတ်ကို နမ်းလိုက် ဖြဲကြည့် လိုက်နဲ့ ညနေက ပါလာတဲ့ ဂျပ်ဗူးလေး ထယူပြီး အထဲကပစ္စည်း ဆွဲထုတ်တော့ လုံးပတ် ၁ လက်မ အရှည် ၂ လက်မခွဲလောက် ထိပ် ၂ ဖက် လုံးနေတဲ့ ရှည်မျောမျော အရာလေး မြင်လိုက်ရတာ။ အရှည် ၃ ပေလောက် ဝါယာကြိုး အသေးလေးနဲ့ ထိပ်တဖက်ကို ချိတ်ဆက်ပြီး ဝါယာကြိုး အဆုံးမှာ လေးထောင့် ခလုပ်လေးပါတယ်။ အဲဒီ ထိပ် ၂ ဖက် လုံးနေတဲ့ ရှည်မျောမျော ဟာလေး အဖုတ်ထဲ ထည့်ပြီး ခလုပ်ဖွင့်တော့ နွေးလန့်သွားမိတာ။

အဖုတ်ထဲ တုန်ခါပြီး ဘယ်လိုမှကို မခံနိုင်ဘူး။ ခဏနဲ့ ပြီးသွားရတယ်။ နွေးပြီးမှ အရည်ရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို နောက်က ဒူးထောက် လိုးတာ။ အဖုတ်ကို လိုးရင်း ခုန ဟာလေးကို ဖင်ထဲ ပြန်ထည့် ပြန်ရော။

” အာ … ဖင်ထဲက ဟာကြီးက … တုန်ခါနေတာ … အား …… ရှီးးးးး ” 

” အနေရ ခက်လား … နွေး … ဖြုတ်ပေးရမလား ” 

” ဟင့်အင် … မဖြုတ်နဲ့ … မဖြုတ်နဲ့ …… အဲတိုင်းလိုး ရတယ် ”

 ” နွေး ကို … မိုးအောင် … လိုးတာ … မောင် အနီးကပ် ကြည့်ချင်လိုက်တာ ”

အလိုးခံ ကောင်းနေတုန်း ကိုမိုးအောင် အကြောင်း ပြန်စပါလေရော။ 

” ဟင် … မောင် … တကယ် ပြောနေတာလား ” 

နောက်ကနေ ဒူးထောက် လိုးနေတဲ့ မောင့်ကို လည်ပြန် ငေးကြည့်တော့ အတည်ပေါက်ကြီး ပြောနေတယ်။

” တကယ်ပေါ့ … နွေး ကိုယ်တိုင် … စိတ်ပါလက်ပါ ခံတာမျိုး မြင်ချင်မိတာပါ ” 

” အာ …… မောင့် စကားကလည်း …… နွေးကပဲ … ရွပြီး … ”

 ” အော် … ဆောရီး ဆောရီး … မောင်ပြောတာက … နွေးကို … ပုံမှန်ထက် ပိုပြီး … ကာမစည်းစိမ်လေး … ရစေချင်တာပါ … မောင်က အဖြစ်မရှိလို့ … ”

 ” အဲတာဆိုလည်း … နွေးကို … ကိုမိုးအောင် ဟန်ဆောင်ပြီး … လိုးလေ … ” 

နွေးပါးစပ်က့ ရုတ်တရက် ထွက်သွားတဲ့ စကားကြောင့့် ကိုယ့်ဟာကိုယ် တွေးပြီး စိတ်ထဲ ရှက်သလိုလို ဝမ်းနည်း သလိုလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ 

” အားးး …… အင့် ……… ဗြိ … ဘွတ် …… ဗွပ်ဖွပ် …… ကောင်းလိုက်တာ …… နွေး ရယ် …… အင့် ကွာ …… အင့် အင့် …… ” 

မောင်လည်း လိုးရင်း လီးက ခါတိုင်းထက် သိသိသာသာ မာထင်လာပြီး ဆောင့်ချက်တွေလည်း အားပါ ပြင်းထန် လာတယ်။

နွေးကိုယ်တိုင်လည်း ကိုမိုးအောင် လိုးပေး သလို ခံစားမိပြီး ခံလို တအား ကောင်းနေတာပေါ့။ အဲညက နွေး ဘယ်နှစ်ခါ ပြီးမှန်းမသိဘူး။ မနက်လင်းလို့ မောင်အလုပ်သွားတဲ့ အထိ မထနိုင်ဘူး။ မောင် ပြန်ရောက် လာတော့ ကိုမိုးအောင်လည်း အရှိန် သပ်လိုက်တာ ထင်တယ်။ နွေးဆီ မလာပဲ ရှောင်နေတာ။ ၁ ပတ်လောက် မောင်က နွေးကို အဲဒီတုန်ခါချောင်းလေး ထည့်ထည့် လိုးပြီး ကိုမိုးအောင်နဲ့ လိုးပြဖို့ ညတိုင်းပူဆာနေတာ။ နောက်ဆုံး နွေးလည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ပေါ့။ ဘာနေနေ ကွယ်ရာ ဖေါက်ပြန်မိတာမို့ မောင်စိတ်ကျေနပ်အောင် ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

” နွေး … ဝင်ခဲ့မယ်နော် ” 

” ဟုတ် ”

 အိပ်ခန်းပြင်က မောင့် အသံကြောင့် နွေး စိတ်တအား လှုပ်ရှားလာတယ်။ ဒီည မောင်ရှေ့ ကိုမိုးနဲ့ လိုးပြဖို့ ကတိ ပေးထားတာ။ အိပ်ခန်းထဲ မောင်နဲ့ အတူ ကိုမိုး ပါလာတော့ နွေး ရှက်လည်းရှက် အဖုတ်လေး ကလည်း တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယွစိထိုးနေတယ်။ မောင့်ကွယ်ရာ ကိုမိုးနဲ့ အဆုံးစွန်ထိ ပွင့်လင်းခဲ့ပေမယ့် မောင်ရှေ့ကျ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်ပြီး ကိုမိုးမျက်နှာ မကြည့်ရဲဘူး။ 

” နွေး … ရှက် မနေနဲ့ …… မောင့်ကို … ကတိ ပေးပြီးသား နော် … ဒီည ကိုမိုးကို … တက်လိုး ပြရမှာ ”

 အနားရောက်တော့ ၂ယောက်သား ဘီယာနံ့တွေနဲ့ အပြင်မှာ အတူသောက်လာ ကြတာနေမှာ။ 

” ဟာ မောင်နော် … နွေးကို … ဘယ်လို မိန်းမမျိုး ထင်နေလဲ … ပြောပုံကလည်း … အပျက်မ ပုံစံ … ဖြစ်နေပြီ ဟွန့် ” 

နွေး စိတ်ဆိုးတဲ့ ပုံစံလေး လုပ်ပြ နေပေမယ့် စိတ်ထဲ မောင်ရှေ့ ကိုမိုးနဲ့ လိုးပြရမှာ တွေးမိတော့ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေရတယ်။

"မျက်နှာကသာ … စိတ်ဆိုးနေတာ … အောက်က .. . ရွဲနေပြီ မလား … နွေးရ ”

 ” ဟာ …… ဟုတ်တယ် …… နွေးဟာလေး …… ယားပြီး …… ကိုမိုး လီးကြီးကို … အားရပါးရ ဖြဲခံချင်နေပြီ … ဘာဖြစ်လဲ ”

စိတ်ထဲ အရှိအတိုင်း ရွဲ့သလိုနဲ့ ပြောချပစ်တာ။ နွေးစကား ဆုံးတော့ မောင်ရော ကိုမိုးရော စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပုဆိုးထဲက လီးတွေ ထောက်ထွက်လာတာ။ မောင့်လီးက သေးတော့ သိပ် မသိသာပေမယ့် ကိုမိုးလီးက သိသိသာသာ ငေါထွက် နေတယ်။

 ” မနွေး … ကျနော့် ဟာကို … စွဲလမ်းနေတာဆို ” 

သေရောပဲ မောင်က လင်မယားချင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြမိတာတွေကို ကိုမိုးအောင် ပြန်ပြောထားတာ နေမှာ။ 

” အင်း … ခုကို စုပ်ပေးချင် လှပြီ ” မထူးဘူးလေ ပေါ်တင်ပဲ ပြောပစ်လိုက်တယ်။ 

” ဟမ် … စိတ်ထိန်းပါဦး … နွေးရဲ့ … ”

ကိုမိုးအောင်ကို ပြောတော့ မောင်က ဝင်စနေတယ်။တဖြည်းဖြည်း နွေးတို့ ၃ ယောက် ပွင့်လင်းလာပြီး ရှက်စိတ်တွေ လျော့လာရတာ။

 ” ထိန်းဘူး … သွား … မောင်ပဲ နွေးစိတ်တိုင်းကျ … ခံစားဆို ” 

” အင်းပါ … နွေး စိတ်ကြိုက် … လွတ်လွတ်လပ်လပ် … ကြိုက်တာလုပ် ”

 မောင့်စကားဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က နွေး ညာဘက်ဘေး လာကပ်ထိုင်တယ်။ မောင်က ခုံတလုံးယူပြီးကုတင် ဘေးကနေ နွေးတို့ ၂ ယောက်ကို ကြည့်နေတာ။ ကုတင်စောင်း ဘေးချင်းကပ်လျက် အနေထားနဲ့ နွေးမျက်နှာကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်တော့ နွေးလည်း ကိုမိုးအောင် လီးကို ပုဆိုး အပြင်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

 ” မနွေး … အင်္ကျီ ချွတ်ရအောင် ”

 နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း နွေးရဲ့ နို့အုံကို အကျႌအပြင် က ညှစ်ချေပြီး ခပ်တိုးတိုး ပြောနေတာ။

 ” အင်း … ”

 နွေးလည်း နို့အုံညှစ်တာနဲ့ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီး ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေး နေမိတာပေါ့။ 

” ကိုမိုး ပါသာ … ချွတ်လေ ”

မောင့်ကွယ်ရာ လက်ရဲဇတ်ရဲ ရှိပေမယ့် မောင့်ရှေ့ကြ ကိုမိုးက နဲနဲ ရှိန်နေတာနေမှာ။အင်္ကျီ ကို ပြောပြီး ချက်ချင်း မချွတ်သေးဘူး။ လီးကြီးကတော နွေးလက်ထဲ မာထင်နေတာပါ။

” ကဲပါ … လုပ်စရာရှိ လုပ်ကြ … မောင်ချွတ် ပေးမယ် ” 

အဲချိန် မောင်က ခုံလေးပေါ်က ထလာပြီး နွေး ဘယ်ဘက်ဘေး ကပ်ထိုင်ပြီး အကျႌ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပေးနေတယ်။ ကိုမိုးအောင်ကို သူ့ရှေ့ အားမနာဖို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် သူ့ကွယ်ရာ နေသလို နေဖို့ ခပ်တိုးတိုး မှာနေတာ။ အကျႌကျွတ်တော့ နို့ ၂ လုံးကို ဖုံးထားတဲ့ နွေးရဲ့ ဇာဘော်လီ ခရမ်းရောင်လေး ပေါ်လာတယ်။ အဲဒါက မောင်ရွေးပေး ထားတာပါ။ နွေးအသားရည်က လတ်တော့ ခရမ်းရောင်နဲ့ ပိုပြီး လိုက်တယ် ဆိုပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကိုလည်း ခရမ်းရောင် အပျောသားလေး ဝတ်ထားလိုက်တာ။

ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ပြီးတာနဲ့ ကိုမိုးအောင်က နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာကနေ နို့သီးခေါင်း  ၂ ဖက်ကို ကလေး တယောက်လို့ မက်မက်မောမော ဆွဲစို့ပစ်တယ်။ နို့စို့တာနဲ့ နွေးလည် ကိုမိုးအောင် အင်္ကျီ ကို ချွတ်ပေးနေတာ။ မောင်က နွေးဘယ်ဘက်ဘေး ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီး ထမိန် အထက်ဆင်ကို ဖြည်ပြီး ချွတ်တော့ ဖင်ကြီး အသာကြွပေး လိုက်တယ်။ 

အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ချွတ်ပေးတော့ အမွေး ရိတ်ထားတဲ့ နွေး အဖုတ်လေး မို့အစ်နေပြီး အစိလေးက ခေါင်းထောင်ရင်း အရည် လဲ့နေတာ။ မောင်က တဆက်ထဲ နွေးနဲ့ ကိုမိုးအောင် ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ကိုမိုးအောင်ရဲ့ လီးကို ကိုင်ထားတဲ့ နွေးလက်ကို ဖယ်ပစ်တာ။ ပြီးမှ ကိုမိုးအောင် ပုဆိုးကို ချွတ်ပေး နေတယ်။

” အင့် … စုပ်ပေးလိုက် … နွေး ” 

ကိုမိုးအောင် လီးကို လေးငါးချက် ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး နွေးကို စုပ်ခိုင်းနေတာ။ နွေးလည်း မောင်ကိုယ်တိုင် ကိုင်ဖြဲ ပေးထားတဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးမိတယ်။လင်ကိုယ်တိုင် ကိုင်ထားတဲ့ သူစိမ်း ယောက်ျားလီးကို စုပ်ရတာ နွေးအတွက် ကာမစိတ် ပိုကြွစေတာပေါ့။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ကိုမိုးအောင်က သူ့လီးကိုင်ထားတဲ့ မောင့်လက်ကို့ လွတ်ခိုင်းပြီး ပက်လက်လှန် လှဲလိုက်တယ်။

” မနွေး … ကျနော့် မျက်နှာပေါ် … ခွလိုက် ” 

နွေးလည်း မောင့်ရှေ့ မရှက်နိုင်တော့တာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် တက်ခွတော့ ကိုမိုးအောင် လီးကြီးက နွေး မျက်နှာရှေ့ ငေါက်တောက်ကြီး။ မောင့်ရှေ့ မှာပဲ နွေး အားမနာနိုင် တော့တာ လီးထိပ်ကို ပါးစပ်နဲ့ ဆွဲငုံပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ပူနွေးနွေး လီးအရည်ပြားရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကာမစိတ်တွေ တရိပ်ရိပ် ထိုးတက်နေတာ။ မောင်က နွေးလီးစုပ် နေတာ ကြည့်ရင်း အံအောနေရှာတယ်။ 

ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး မာထင်လာတာနဲ့ ထိပ်ကိုငုံခဲပြီး လဥ ၂ လုံးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ချေ ပေးလိုက်တယ်။ အမှန်တော့ ကိုမိုးအောင်နဲ့ လိုးတိုင်း မလိုးခင် လီးစုပ်ပေးရင်း လဥတွေ ညှစ်ချေ ပေးရတာကိုက နွေ စွဲလမ်းနေတဲ့ အချက်တချက်ပဲ။ ကိုမိုးအောင် ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး နွေးအဖုတ်လေးကို တပြတ်ပြတ် ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ မောင့်ရှေ့ ကိုမိုးအောင် လီးကြီးစုပ်ရင်း နွေး ပြီးသွားရတယ်။

” ရှီး …… …… ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် ……… ပြွတ်စ် …… ဟင့် … အ ……… အား အား …… ဟူးးး ရှီးးးး … ”

ကိုမိုးအောင် မျက်နှာပေါ် ဖင်ကြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ဖိပွတ်ရင်း စောက်ရည် ထုတ်ပစ် လိုက်တာ။ 

” နွေး …… မိုးအောင် …… အသက်ရှု ကြပ်နေပြီ … ဖင်ကြီး ကြွပေးလိုက်ဦး ”

စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း ပွတ်ကောင်းကောင်းနဲ့ ပွတ်နေမိတာ။့ ဘေးက ကြည့်နေတဲ့ မောင်ပြောမှ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာပေါ် ခွမှောက်နေတဲ့ အနေထားကို သတိရမိပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ဘေးလိမ့် ချလိုက် ရတယ်။ ထောင်မတ်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် လီးကြီးကိုတော့ မလွတ်ပါဘူး ကိုင်ထားမိတုန်း။ မောင့်ရှေ့ နဲနဲ ရှက်ပေမယ့် အလိုးမခံရ သေးတော့ စိတ်က မကျဘူး။ 

လက်ထဲက လီးကို စုလိုက် ဖြဲလိုက်နဲ့ အပေါ်က တက်လိုး ပေးချင်တဲ့ စိတ်က တဖွားဖွားပဲ။ ဘေးနား မောင်ရှိနေလို့ ထိန်းထားရတာ။ နွေးပြီးသွား ပေမယ့် ကိုမိုးအောင်က တန်းလန်းကြီးလေ။ ချက်ချင်း နွေးကို ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းပြီး ကိုမိုးအောင် က အပေါ်က ခွလိုးတော့တာပဲ။ အစပိုင်း ရှိန်းနေပေမယ့် နောက်ပိုင်း နွေးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုး နေတာ။ အော်ဟစ် အလိုးခံနေတဲ့ နွေးကို ကြည့်ရင်း မောင်မျက်နှာ အရောင်တွေ လဲ့လာတယ်။ ကိုမိုးအောင်က လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဘာမှ ဂရုမစိုက် တော့ဘူး။

” အား …… အ …… ပြီးတော့မယ် …… နောက်တခါ ပြီး … ပြီး …… အ …… ကျွတ် ……… ဟင့် … အားအ …… ပြီးပြီ …… အ …… ပြီးပြန်ပြီ …… ” 

နွေး နောက်တချီ ပြီးပေမယ့် ကိုမိုးအောင် မပြီးသေးတော့ နွေးကို ပြန်လှဲ အိပ်ခိုင်းပြီးပေါင်တံတွေ မြှောက်ရင်း ခြေခြင်းဝတ် ၂ ဖက်ကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုး ပြန်ရော။ ကုတင်ပေါ် ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ မောင့်ရှေ့ အလိုးခံရင်း နွေးလည်း စောက်ရည်တွေ ခဏတိုင်း ပန်းထွက် နေတာ။ 

” ဟာ … မောင် … ရေဆေး ပေးမယ်လေ ”

 အနားယူတော့ မောင်က နွေးအဖုတ်လေးကို လာယက် ပေးနေတယ်။ စိတ်ထဲ တကယ်ကို အားနာမိတာပေါ့။ နွေး စောက်ဖုတ်က ခုလေးတင် ကိုမိုးအောင် လိုးထားတာ ပူပူနွေးနွေး ရှိသေးတာလေ။ ရှက်လည်းရှက် စိတ်ထဲလည်း တမျိုးလေး ခံစားမိနေတာ။ အဲချိန် ကိုမိုးအောင်က နွေးခေါင်းရင်းနား ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပျော့သွားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နား တေ့ပေးနေတယ်။ မောင်က အဖုတ်ယက်ပေး နေတုန်း ကိုမိုးအောင် လီးကြီး စုပ်ပေး နေရတော့ နွေးအတွက်က အရသာ ၂ မျိုး တပြိုင်ထဲ ခံစားမိနေတာ။

” ရှီးးးး …… အား … ဖယ်တော့ နော် …… မောင် …… ပြီးမှ ထပ်ယက် ” 

စောက်ပတ်က တအားကို ယားလာလို့ မောင့် ခေါင်းကို တွန်းထုတ်ရင်း ကိုမိုးအောင်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်း လိုက်တယ်။ လီးပေါ်ခွထိုင်ရင်း နွေးဟာလေး ဖြဲပြီး ထိုင်ချပစ်တာ။ 

” ရှီးးးး … အ …… ” 

” အား … ကျွတ်ကျွတ် … ” 

မောင့်ရှေ့ နွေးနဲ့ကိုမိုးအောင် ၂ ယာက်သား ပြိုင်တူအော်မိ လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတော့ ကိုမိုးအောင်က နွေးနို့တွေ ညှစ်ပေးနေတာ။ စောက်ပတ်က မောင်ယက်ပေး ထားလို့ အရည်တွေ ရွွဲနေပေမယ့် အတွင်းထဲ ကိုမိုးလီးက စီးကြပ်နေတုန်းပဲ။

 ” နွေး … မှောက်လိုက်ပါ့လား ” 

” ဟင် … မောင် ”

 ကိုမိုးအောင်ကို ခွလိုးနေတာ ၅ မိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ် မောင့်စကားကြောင့် ကြောင်သွားရတယ်။

 ” ခဏမှောက်လိုက် … ပိုကောင်းအောင် … နောက်ကနေ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးမလို့ ”

ထပ်ပြောမှ မောင့် ရည်ရွယ်ချက်ကို သဘောပေါက် လာတာ။ အပေါ်က ခွလိုးရင်း ကိုမိုးအောင် ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးကွေးပြီး မှောက်ချလိုက်တယ်။

မောင်က ကိုမိုးအောင်ရဲ့ ခြေသလုံး ၂ ဖက်ပေါ် ခွပြီး လေးဘက်ထောက်ရင်း နွေးဖင်ဝလေး ယက်ပေးနေတာ။ ကိုမိုးအောင်က အောက်ကပင့်လိုးလိုက် မောင်က ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာနဲ့ လိုးလိုက်နဲ့ ကြာကြာ မခံနိုင်ဘူး ၁၀ မိနစ် လောက်ကျ စောက်ရည် ပန်းထွက်ရောပဲ။ အရည်သာ ထွက်တာ ကာမစိတ်က မကျတော့ နောက် ၅ မိနစ် လောက်ကျ ဖင်ပေါက်လေး လျှာနဲ့ လိုးနေတဲ့ မောင့်ကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ 

ခါးဆန့်ပြီး ကိုမိုးအောင် လီးကို အဖုတ်က ချွတ်ရင်း ဖင်ဝ ပြောင်းတေ့ လိုက်တာပေါ့။ တချက်ချင်း ဆောင့်ရင်း နွေးဆောင့်ချက် တွေအောက် ကိုမိုးအောင်လည်း ပြီးချင်လာတယ်။ နို့တွေ တအားကို ဆွဲညှစ်နေတာ။ အချက် ၂၀ လောက် ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပစ်တော့ ဖင်ပေါက်ထဲ နွေးကနဲ့ပဲ။

” အားးးး အ …… ပြီးပြီ …… မနွေး ရယ် …… ကောင်းလိုက်တာ ” 

” အင့်အင့် …… ခဏ ထိန်းထား … ကိုမိုး ………………… မောင် …… ဒီနား ပက်လက်လှန်လိုက် ”

နွေးလည်း ဒုတိယ အကြိမ် ပြီးချင်လာလို့ ကိုမိုးကို လီးမကျွတ်အောင် ပြောရင်း မောင့်ကိုပါ တဆက်ထဲ ဘေးနား ပက်လက်လှန် အိပ်ခိုင်းလိုက်တာ။မနက်က မောင်မှာထားလို့ နွေး သတိတရနဲ့ လုပ်ပေးမလို့ပါ။ ၁၅ ချက်လောက် ထပ်ဆောင့်ရင်း နွေးလည်း ပြီးချင်လာလို ကိုမိုးအောင် လီးပေါ်ကနေ ထရပ်ပြီး ဘေးနား ပက်လက် လှဲနေတဲ့ မောင့်မျက်နာပေါ် ခွထိုင်လိုက်တယ်။

ရှီးးးး ……… အားးးးး ………… အအ ……… ကောင်းလိုက်တာ ………… အားဟား … အင်း …… အအ အအ ”

မောင်ပါးစပ်နဲ့ အဖုတ်ဝလေး တေ့မိတာနဲ့ အစိလေး ဖိပွတ်ရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းချ ပေးလိုက်တာပေါ့။အဲချိန် ကိုမိုးအောင်က ထလာပြီး မောင့်ဗိုက်ပေါ် ခွရပ်ရင်း နွေးရှေ့ ဖင်လိုးထားတဲ့ လီးကြီး ကိုင်ရပ်နေတာ။ ပါးစပ်လေး ဟပြီး လျှာလေး ထုတ်ပေးတော့ လျှာပေါ် လီးထိပ်နဲ့ ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပြီးမှ ဒစ်ကြီး တေ့သွင်း ပစ်တယ်။ လီးထိပ်က လက်ကျန် လရည်လေး စုပ်ယူပြီး ချက်ချင်းမမြိုပဲ ကိုမိုးအောင်ကို ပါးစပ်ဟပြပြီးမှ မြိုချလိုက်တာ။ 

လရည်မြိုနေတုန်း နွေးမျက်နှာ အနှံ့ကို ပျော့သွားတဲ့ လီးတံနဲ့ ပွတ်ပြီး ဆွဲကပ်နေတယ်။နာရီဝက်လောက် ၃ ယောက် အတူနားပြီး မောင်က နွေးရဲ့ အဖုတ်လေးကို ဖြဲပြီး နီရဲနေတဲ့ အတွင်းသားတွေ တခါ ပြန်ယက်နေတာ။ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့တွေ ထောင်းထနေတဲ့ အဖုတ်ကို မက်မက်မောမော ယက်ပေး နေတော့ စိတ်ထဲဝမ်းနည်း လာသလိုနဲ့ အရင်ထက် ပိုချစ်မိ နေတယ်။ 

” ပြွတ်စ် …… ပလပ် ပလပ် ပလပ် … ” 

အဖုတ်ကို ယက်လိုက် လက်ခလယ်နဲ့ စောက်ခေါင်း လေးထဲ ထိုးမွွေရင်း တချက်တချက် အစိကို သွားလေးနဲ့ ဖိကိုက် ပေးတော့ နွေးစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာတာ။ ဘေးနားက ကိုမိုးအောင် လီးကို ကိုင်ဆွ ပေးနေမိတယ်။

” မောင် … ခဏ ” 

အဖုတ်လေး မက်မက်မောမော ယက်ပေးနေတဲ့ မောင့်ကို ပြောပြီး နွေးထထိုင်ရင်း ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြား လေးဖက် ကုန်းပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ 

” အင့် … နောက်က ယက်ပေးနော် ” 

မောင့်ကို ဖင်ကြီး ကော့ပေးရင်း နွေးမျက်နှာ ရှေ့က ကိုမိုးအောင် လီးကို ဒစ်ကြီး ပြူးထွက် လာအောင် လက်နဲ့ ဖြဲချလိုက်တာ။ နွေးကို အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေးနိုင်တဲ့ လီးကြီးကို အရင်နမ်းပြီးမှ ထိပ်ကို ငုံရင်း ဆွဲစုပ်ပေး လိုက်တယ်။

” ပလပ် … ပြွတ် …… ပလပ် … ပလပ် …… အု …… အွန်း …… ရှီး ……… အ …… ကျွတ် …… ကျွတ် …… ” 

ချက်ချင်းပဲ မောင်က နွေး စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတဲ့ အသံတွေ နွေးက ကိုမိုးအောင် လီးကို စုပ်သံတွေက တပြွတ်ပြွတ် တပြက်ပြက်နဲ့ ထွက်လာရောပဲ။ ဖင်ဝလေးကို မောင်က လျှာထိပ်လေး သွင်းမွေတော့ နွေးလည်း ကိုမိုးအောင် လီးကို အငမ်းမရနဲ့ ပြင်းပြင်းပြပြ စုပ်ပေးနေမိတာ။ ခေါင်း ဘယ်ညာရမ်းပြီး လီးကို လည်ချောင်းထဲ ဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် သွင်းစုပ်တော့ နွေး အသက်ရှုသံတွေ ပြန်ကြား နေမိတယ်။ 

” ပြွတ် … အု …… ပြွတ် ……… ပလောက် …… အု … ဝု …… ပြိ …… ” 

အဲချိန် ကိုမိုးအောင်က နွေးခေါင်းကို သူ့လက် ၂ ဖက်နဲ့ ဖိပြီး ကော့လိုးတော့ တာပဲ။ ပါးစပ်ကို အလိုးခံရင်း မောင်ကလည်း ဖင်ဝလေး ထိုးမွေလိုက် အဖုတ်လေး ယက်လိုက်နဲ့ နွေးလည်း ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြာ လေးဖက် ကုန်းလျက်လေး တကိုယ်လုံး တုန်ပြီး ခံရခက်နေတာ။ 

အားရပါးရ ညည်းချင်ပေမယ့် ကိုမိုးအောင် လီးက နွေး ပါးစပ်ထဲ အပြည့် ဝင်ထွက်နေတယ်။တဖြည်းဖြည်း နွေး မခံနိုင်တော့တာ ပြီးချင်လာပြီ မောင်နဲ့ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ အထိအတွေ့အောက် ရူးမတတ်ပဲ။ မထိန်းနိုင် တော့တဲ့ အဆုံး ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ကိုမိုးအောင် လီးပေါ် တက်ခွ လိုက်ရတာ။

” ဟင့် …… အ …… နွေး ပြီးတော့မယ် …… ထွက်ကုန်တော့မှာ …… ရှီးးးးး ……… ဗြိ …… ဘွတ် …… အ ……… အီး ……… ဟင့် ” 

အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ အိုင်နေပြီ လီးထိပ် အဖုတ်ဝလေး တေ့မိတာနဲ့ ဖိထိုင်ပစ်တာ။ ကာမစိတ် ပြင်းပြနေတော့ မောင့်ရှေ့ ဟန်မဆောင်နိုင် ခဲ့ဘူး။ လီးအရင်းထိ ကပ်တာနဲ့ ကိုမိုးအောင် ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ချပြီး လီးတံကို အဖုတ်နဲ့ ညှစ်ရင်း ၂ ချက်ပဲ ကြိတ်ပွတ် လိုက်ရတယ် စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းထွက် ကုန်တယ်။ 

” မနွေး ” 

” ရှင် ” 

”ဆင်းဦးနော် … ထပ်လိုးရအောင် ” 

နွေး အမောပြေတော့ ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရယူနေတာ။ဝစောက်ရည် ရွဲနေတဲ့ လီးကို ညာလက်နဲ့ ကိုင်ပြီး အဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီး ဖိထည့်ပြီးမှ နွေး ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချပစ်တယ်။ 

” ကောင်းလား မနွေး ”

 ” အင်း … ကောင်းတယ် … လိုး ” 

စကားပြောရင်း ကိုမိုးအောင်က တချက်ချင်း လိုးပေး နေတာ။ ၁၀မိနစ်လောက်ကျ စကားမပြောတော့ပဲ နို့တွေ စို့ပေးပြီး ဆောင့်လိုးတော့ နွေးလည်း ကိုမိုးအောင် ကျောပြင်ကို ဖက်ပြီး ပေါင်တံ ၂ ဖက် ကွေးမြှောက် ခံနေမိတယ်။လဥတွေ ကလည်း ဖင်ကြားထဲ တဘတ်ဘတ်နဲ့ ရိုက်မိ နေတာ။ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာပြီး ချွေးတဒီးဒီး ကျလာပြီ။ 

” ကောင်းရဲ့လား … နွေး ” 

နွေးလည်း ကိုမိုးအောင်ရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်ခံနေတာ ဘေးနား အသံကြားမှ မောင်ကို သတိရမိတော့တယ်။ 

” ရှီးးးးး …… အား …… ဟုတ်တယ် မောင်ရဲ့ …… ကိုမိုး …… လီးကြီးက …… နွေး စောက်ပတ်ထဲ … ပြည့်ကြပ် နေတာ … တအား … အရသာရှိတာပဲ …… အင်း ဟင်း ” 

နွေးပြန်ပြောတော့ မောင်လည်း သူ့လီးကို ကိုင်ရင်း နွေးမျက်နှာ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေရှာတယ်။ မောင့်ကို ကြည့်နေတုန်း ကိုမိုးအောင် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာလို့ အောက်ကနေ မသိမသာ ပြန်ကော့ ပေးမိတယ်။ လီးကြီးက စောက်ပတ် အတွင်းသားတွေ ချိတ်ဆွဲနေတော့ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီး တကိုယ်လုံးက အကြော အချင်တွေ အီစိမ့်နေတာ။

” အားးးး …… ကျွတ် ……… ဟုတ်တယ် …… ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမိုးရယ် …… လိုးလိုး … နာနာလေး လိုး ” 

နွေး ညည်းပြလေ ကိုမိုးအောင်က ကြိုက်လေပဲ။ အပေါ်က ဖိလိုးနေတာ ကုတင်တိုင် တွေပါ ရမ်းခါ လာတယ်။ 

”ရှီးးးး …… အား …… လိုးနေတယ်လေ … မနွေးရဲ့ …… စောက်ဖုတ်ထဲ … လီးကြီး ဝင်နေတာတောင် မသိဘူးလား …… အင့် အင့် …… ”

 ” ဟွန့် …… သိတယ် …… သိတယ် …… အဲ လီးကြီးကို …… နွေး စောက်ပတ်ထဲ … အမြဲ လိုးပေးစေ ချင်တာ … အားဟား …… ရှီးးးးး ” 

နွေး မျက်လုံးချင်း ဆိုင်ကြည့်ပြီး ပြောတော့ နှုတ်ခမ်းတွေ ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပြီး မနားတမ်း လိုးတော့တာပဲ။ လိုးချက် တွေက ပိုပြီး အားပါ ပြင်းထန်လာတယ်။

” ကောင်းလား … မနွေး …… ကောင်းလား …… အင့် အင့် အင့် … ”

 ” အား ……… ရှီးးးး …… အဲလောက် လိုးမှတော့ …… အရမ်းကောင်း … အ အ …… ” 

ကိုမိုးအောင်က မောင့်ရှေ့ စိတ်တိုင်းကျ လိုးချင်သလို လိုးပြနေတာ။ဆောင့်ချက်တွေရပ်သွားလဲ လီးကို အဖုတ်ထဲက မထုတ်ပဲ အရင်းထိ မြုတ်ထားရင်း ရှေ့နောက် ဖိဆွဲလိုက် ဘယ်ညာဝေ့ဝိုက် ကြိတ်ပေး လိုက်နဲ့ နွေးစောက်စိလေး ဆီးခုံးနဲ့ ကြိတ်ကြိတ် ပွတ်ပေး နေသလို ဖြစ်နေတာ။ နွေးလည်း စောက်ခေါင်းထဲ မွေနေတဲ့ လီးကြီးကို ပြန်ညှစ်ပေးပြီး ကိုမိုးအောင် ကိုယ်လုံး ကြွတက် နေအောင် အောက်ကနေ ပင့်ပြီး ကော့ပေး နေမိတယ်။

” အားဟား …… လီးကို … ညှစ်နေတာလား … နွေးရာ … အင့် …… ဘွတ် ……… ပြိ …… ဇွိ …… ဗြိ …… ” 

ကော့ပေးနေတဲ့ နွေးအဖုတ်ကို ဖင်နဲ့ အိပ်ယာခင်း ကပ်နေအောင် ဆောင့်လိုးပြီးမှ ပြန်ပြန် ဖိမွေပေးနေတာ။ 

” ဟင့် …… အ …… ကောင်းလိုက်တာကွာ …… တအားပဲ …… ကိုမိုး ဒစ်ကြီးက … သားအိမ်ဝကို … ထောက်ပွတ် နေတာ … မောင်ရဲ့ … ”

ကောင်းလွန်းလို့ ဘေးနား ဂွင်းထု နေတဲ့ မောင့်ကို တပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ ညည်းသံအဆုံး ကိုမိုးအောင်က ဖင်ကြွပြီး မီးပွင့်မတတ် ပစ်ဆောင့်တာ ၁၀ချက်တောင် မပြည့်ဘူး။ နွေးလည်း ကိုမိုးအောင် ကျောပြင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး ပုခုံး တဖက်ကို ကိုက်ရင်း စောက်ရည်တွေ ညှစ်ထုတ် လိုက်ရတယ်။

တချိန်ထဲ လိုလိုပဲ ကိုမိုးအောင် လီးထိပ်က လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထည့်နေတာ အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ပဲ။ တညလုံး နွေး ဘယ်နှစ်ခါ ပြီးမှန်း မသိဘူး မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ။ မနက် ၅ နာရီလောက် ဟိုဘက်ခန်းက ကလေးငိုသံ ကြားမှ နိုးလာခဲ့တယ်။ နွေးလက်ထဲ ကိုမိုးအောင် လီးကြီး ကိုင်ပြီး အိပ်ပျော် နေတာ။ ဆီးပုံးတင်းနေလို့ ကြည့်လိုက်တော့ မောင်က နွေးပေါင်ကြားထဲ အဖုတ်ပေါ် ပါးအပ်ပြီး အိပ်ပျော် နေရှာတယ်။

နိုးလိုက်တော့ မောင့်ပါးပြင်မှာ နွေးအရည် တွေရော ကိုမိုးအောင် လရည်တွေရော အကွက်လိုက် ဖြစ်နေရောပဲ။ အဲလိုနေလာရင်း နေ့ဘက်ဆို ကိုမိုးအောင်နဲ့ လိုးလိုက် ညဘက်ဆို မောင်က နွေးတို့ လိုးတာတွေ ပြန်မေးပြီး လိုးလိုက်နဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေ အပြည့် ရနေတာပေါ့။တခါတခါ မောင် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်ရင် ညပိုင်း ကိုမိုးအောင် အိပ်ခန်းဘက် နွေးသွားအိပ်ပြီးတညလုံး အလိုး ခံနေမိတယ်။ လေးအိပ်တာနဲ့ နွေးနဲ့ ကိုမိုးအောင်တို့ ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး ဖျာခင်း လိုးခဲ့ကြတာ။ 

” တီတီနွေး ” 

” ရှင့် ”

 ” သား … ကျောင်းသွားတော့မယ် … လိုက်ပို့ ” 

” ဟုတ်ကဲ့ပါရှင် ” 

နွေး အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ တံမျက်စည်း လှဲနေတုန်း သားလေး ဖိုးစည်လုံး သနပ်ခါး အဖွေးသားနဲ့ ဝင်လာလို့ ပြန်ဖြေရင်း အိပ်ခန်းထဲ အဝတ် ဝင်လဲလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖိုးစည်လုံးလေးကို ကျောင်းလိုက်ပို့ဖို့ အိမ်ပြင် ထွက်လာ ခဲ့တာ။ လတွေ အလီလီ ကုန်ဆုံးလာပြီး ခုဆို ဖိုးစည်လုံး လေး သူငယ်တန်း စတက်နေပြီ။ 

နွေးတို့လည်း ကလေး မရတော့ ဖိုးစည်လုံးလေး ကိုပဲ ချစ်နေရတာ။ နွေးလည်း တအိမ်ထဲ ယောက်ျား ၂ ယောက်နဲ့ ကာမ ဆက်ဆံနေရင်း သာယာတဲ့ မိသားစု ဘဝလေး ပိုင်ဆိုင်နေပါပြီရှင် …… ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ် အပိုင်း ( ၂ )

မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့်

ညနေစောင်း မောင်ပြန်လာတော့ လင်မယား ၂ ယောက် ထမင်း အတူစား ရေအတူ ချိုးကြတာလေ။ ရေတိုင်နား ရောက်တော့ ထိုင်ပြီး ဆပ်ပြာတိုက်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ပုဆိုးကြားက လီးကြီး ငိုက်ကျနေတာ နွေးမြင်လိုက် ရတယ်။ နေ့ခင်း ကြောင်တောင် နွေးကို လာလိုးတုန်းက ရှက်ပြီး မကြည့်လိုက် ရပေမယ် ခုမှ အနီးကပ် ဖျက်ကနဲ့ ကြည့်လိုက်မိတာ။ မောင့်ရှေ့မို့ ချက်ချင်း အကြည့် လွဲလိုက်ပေမယ့် မျက်လုံးထဲ လီးကြီးက မထွက် တော့ဘူး။ လမွှေးအုံကြီး ရေစိုနေပြီး တွဲကျနေတဲ့ လဥ ၂ လုံး ပေါ်ကနေ အောက်က အုတ်ခင်းပေါ် စိုက်ကျနေတဲ့ လီးက အညိုရောင် သန်းနေတယ်။

မောင်နဲ့ ရေအတူ ချိုးရင်း ရင်တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေမိတာ။ထူးခြားတာက ကိုယ့်လင်ရဲ့ လီးကို ရင်မခုန်ပဲ သူစိမ်း ယောက်ျား လီးကိုမှ ရင်ခုန်နေမိရောပဲ။ ရေချိုးပြီး နွေးတို့ အိမ်ခန်းလေးထဲ ပြန်ရောက်တဲ့ထိ မောင့်ကို စကားမပြော ဖြစ်တော့ပါဘူး။ ညပိုင်း ထမင်းမစားခင် ရပ်ကွက်ထဲ သီထားတဲ့ ပဒေသာပင်တွေ လျှောက်ကြည့်ပြီး အပြန်ကျ မောင်နဲ့ ကိုမိုးအောင်တို့ ကထိန်နေ့ ဆိုပြီး ဘီယာနဲ့ အရက်ရောပြီး သောက်ကျပါရော။ ကိုမိုးအောင်က နေခင်းက ကိစ္စကို မသိသလိုနဲ့ ခပ်တည်တည်ပဲ။

၂ ယောက်သား မူးမှ အရက်ဝိုင်း သိမ်းလိုက်ကျတာ။ ထမင်းစားသောက်ပြီး တီဗွီ ခဏကြည့် အိပ်ယာ ဝင်လိုက်တယ်။ အိပ်ယာထဲ လင်မယား သဘာဝ လိုးတော့ မထင်မှတ်ပဲ ကိုမိုးအောင် လီးကြီး ပြန်မြင်ယောင် လာရောပဲ။ နေ့လည်က ရှက်ပြီး တွန်းထုတ်လိုက် ပေမယ့် ညနေပိုင်း အမှတ်မထင် မြင်လိုက်ရတဲ့ လီးကြီး တောင်နေရင် ဘယ်လောက်များ ထွားလိုက်မလဲ သိချင်စိတ်က ပြင်းပြလာတယ်။ ဒါမို့လည်း နေ့လည်က ချက်ချင်း မဝင်ပဲ အဖုတ်ထဲ တစ်နေတာလေ။

တွေးမိရုံနဲ့ အဖုတ်လေး ယားလာပြီး ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ အရည်တွေ ထွက်ကုန် တော့တာပဲ။ မောင်လည်း ပြီးသွားတော့ ၂ ယောက်သား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် ခဲ့ကြတယ်။ ကထိန်က အငြိမ့်ပါတော့ ဆူညံပြီး နိုးလာပြန်ရော။ တရေးနိုးတော့ ထူးထူးဆန်းဆန်း နွေး ကာမစိတ်တွေ ကြွနေတာ။ ဘေးနား တခူးခူးနဲ့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်ကို အိပ်ပျော်နေတဲ့ မောင့် ပေါင်ကြား ကြည့်ရင်း တခါမှ မလုပ်ဖူးတဲ့ အလုပ်ကို စလုပ် ကြည့်တယ်။ ပုဆိုး အောက်နားစကို ဗိုက်ပေါ် ဆွဲတင်ပြီး လီးကို ငုံကြည့် လိုက်တာပါ။ မောင်ကတော့ အိပ်လို့ ကောင်းနေတုန်းပဲ။

နွေး လျှောက်လုပ် ကြည့်တာပါ လင်မယား လိုးရင်တောင် ထမိန်လေး လှန်ပြီး မျက်နှာလွဲ ခံတတ်တာလေ။ လီးကို စုပ်ပေးရင်း မောင်နိုးလာမလား ဆိုပြီး ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။ လီး တကယ်လို တောင်လာရင် အရဲစွန့်ပြီး အပေါ်က တက်လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပါ။ နွေးပဲ ညံ့တာနေမှာ မောင့်လီးက တောင်ကို မလာဘူး။ အဖုတ်ထဲ ထည့်ဖို့လည်း ပျော့ဖတ်နေတော့ အဆင်မပြေ ပါဘူး။ စိတ်လျော့ပြီး အိမ်တံခါး ဖွင့်ပြီး အပြင်ထွက် ထိုင်နေမိတယ်။ လေတဖြူးဖြူးနဲ့ ချမ်းစိမ့်စိမ့်လေးပဲ။ ကိုမိုးအောင် အခန်းဘက်က ဘာသံမှ မကြားဘူး မီးပိတ် အိပ်နေပါပြီ။ ခဏထိုင်ပြီး နောက်ဖေး သေးသွားပေါက် လိုက်တယ်။

" မနွေး ... ကထိန်က ... အသံတွေ ဆူညံနေလို့ ... အိပ်မပျော်ဘူး ... ထင်တယ် "

နွေးတို့ နောက်ဖေးပေါက် ပြန်ဝင်မယ် လုပ်တော့ ရုတ်တရက် ကိုမိုးအောင် ကလည်း နောက်ဖေးပေါက် ဖွင့်ပြီး ထွက်လာတာ။ လူချင်း ကပ်တာနဲ့ အရက်နံ့ ကတော့ စူးကနဲ့ပဲ။

" ဟုတ် ... မောင်တော့ ... ဒေါင်းသွားပြီ ... ကိုမိုးအောင် ရေ ... နွေက ... တရေးနိုး လာတာ "

" မနွေး ... ဇော်ထူးက ... သိပ် မလိုးနိုင်ဘူးနော် "

" အိုရ် ... ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ "

" ညအစောပိုင်း ... အရက်သောက်ပြီး ... ကျနော်လည်း အိပ်မရတာနဲ့ ... စကားလာပြောရင်း ... မနွေး နဲ့ ဇော်ထူး လိုးနေတာ ...... ကျနော် ... မြင်လိုက်မိတယ် "

" အာ ...... မဟုတ်က ဟုတ်ကတွေ "

ရုတ်တရက် တစ်တစ်ခွခွ ပြောလိုက်တဲ့ စကားလုံး တွေကြောင့် နွေး ရှက်လည်းရှက် လူတကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖျင်းကနဲ့ ထလာရတယ်။ အိပ်ယာဝင်တော့ မီးမပိတ် လိုက်မိဘူး။ မောင်နဲ့နွေး လိုးတာကို ကိုမိုးအောင် မြင်သွားပြီ နေမှာ။ ပိုဆိုးတာက သူ့အကြောင်းတွေ ထည့်ပြောရင်း လိုးခဲ့ကြတာလေ။

" ဟုတ်ပါတယ် ... မနွေးရယ် ... ကျနော့်ကို တောင် ... ဇော်မိုး ခွင့်ပြုရင် ... အလိုးခံမှာဆို ... "

" ဟာ ... "

နွေ ဘာဆက် ပြောရမှန်း စကားစက ရှာမရဘူး။ ထူးထူးခြားခြား စိတ်မဆိုးတဲ့ အပြင် အဖုတ်လေး ယားတက် လာတယ်။ အဲချိန် ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြားထဲ လီးကလည်း သိသိသာသာ ထောင်ထွက်လာပြီး ဘေးတိုက် ရပ်နေတဲ့ နွေး ညာဘက် လက်ခုံကို လာထိနေတာ။ မိန်းမ သဘာဝ အထိအတွေ့ အာရုံက ခံစားမိပြီး အဖုတ်လေး တဖျင်းဖျင်းနဲ့ တင်းလာရတယ်။ ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်ရင် ပြီးနေတာကို ကိုမိုးအောင် ဘာဆက် ပြောမလဲ သိချင်စိတ်က ပြင်းပြ နေပြန်ရော။

" ဒါနဲ့ ... ခုန ... ဇော်ထူး ... လီးကို စုပ်ပေးနေတာ ... ဒီလို တောင်မလာဘူး ......မလား "

" ဟင် ... မဟုတ် ......... မ ဟုတ် ပဲ နဲ့"

နွေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားမိတယ်။ ကြည့်ရတာ တညလုံး နွေးကို လာလာ ချောင်းနေတာ နေမှာ။ နောက်ဖေး တံခါး ပိတ်ထားပေမယ့် အိမ်ဘေးကြားက ဝင်ပြီး ပြတင်းပေါက် ကနေ ချောင်းတာ နေမယ်။

" ဟုတ်ပါတယ် ... မနွေးရဲ့ ... ကြည့်ပါဦး "

စကားပြောရင်း ကိုမိုးအောင်က ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး အောက်လျှော ပြနေတာ။ မြင်လိုက်ရတာက ပေါင်လုံး ကြားက တင်းပြောင်နေတဲ့ နီညိုရောင် လီးကြီးလေ။ နွေး ကြည့်နေမှန်း သိတော့ လီးကို ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တောင်ပြနေတယ်။

" မနွေး ... စုပ်ချင် စုပ်ကြည့်လေ "

" အာ ...... မစုပ် ...... မစုပ်ချင် ပါဘူး "

ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးထိပ်က ဒစ်ကြီး ကြည့်ပြီး နွေး အံအောလွန်းလို့ ပါးစပ်ဟသွား တာကို တမျိုးတင်ပြီး ပြောနေတာ နေမှာ။

" ကဲပါ ... လာလာ ...... ဒီဘက်နား ... နဲနဲ မှောင်တယ် ...... ဒူးထောက် ထိုင်လိုက် "

ရုတ်တရက် နွေး လက်ကောက်ဝတ် ဆွဲတော့ လန့်သွား ရတယ်။ မူးနေတော့ လက်ရဲဇတ်ရဲ လုပ်နေတာ နေမှာ။

" လာပါ ... မနွေး ရဲ့ ...... မြန်မြန်လာ "

အသံတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပေမယ့် နွေး အတွက်က ဆေးမိ နေသလိုပဲ။ ယောင်ကန်းကန်းနဲ့ ကိုမိုးအောင် နောက်ဖေးပေါက်က အမှောင်ထဲ တိုးဝင်ပြီး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်မိတယ်။

" အင့် အင့် ...... လီးတအား ...... စုပ်ချင်နေတာ မလား ... မတောင်တဲ့ ... လီးကို စုပ်မနေနဲ့ ... ဒါကြီးစုပ် "

စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ မောင်ပြောတဲ့ စကားတွေ ကြားယောင် လာရောပဲ။ ကိုမိုးအောင် လီးကြီးကို သူ့ရှေ့ စုပ်ပြရင် ကောင်းမှာပဲတဲ့။ တွေးနေတုန်း ကိုမိုးအောင် လက်၂ ဖက်က နွေးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးကို ထိုးသွင်းပစ်တာ။ နှုတ်ခမ်း ၂ ခုကို အထက်အောက် စိလိုက်ရင် ရသားပဲ။ ပါးစပ် မပိတ်မိတော့ လီးက လည်ချောင်း ထဲထိ တိုးဝင်လာတယ်။

" အု ...... ဝု ............ ဖလွပ် ............ ပလွတ် ......... အုအုအု ......... ဗွိ "

ရုတ်တရက် သူစိမ်းယောက်ျားရဲ့ လီးနံ့က နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြီး ဒစ်ကြီးက ပါးစပ်နဲ့ အပြည့် ဖြစ်နေတော့ မနေတတ်ဘူး။ ခေါင်းနောက် ဆုတ်တော့လည်း မရဘူး နွေးခေါင်းကို ကိုမိုးအောင်က ဖမ်းကိုင်ထားတယ်။

" စိတ်တင်း မထားနဲ့ ... မနွေး ... လည်ပင်းကို ဖျော့ပြီး ... ရသလောက် မျိုကြည့် "

ကိုမိုးအောင် စကားတွေ ကြားတချက် မကြားတချက်နဲ့ လီးတဝက် ငုံမိအောင် အတော်ကြိုးစား နေရတာ။ စိတ်ထဲ ဒီလိုလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရလျင် ဆိုတဲ့အတွေး တွေးမိ ပြန်တော့ အောက်က စောက်ရည် စိမ့်ထွက်လာရောပဲ။မောင့်လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်တဲ့ လီးကြီး ငုံမိရုံနဲ့ စောက်ရည် ပန်းထုတ် ချင်မိတယ်။ နွေးပါးစပ်ထဲ ထပ်ဝင် လာမှာ ကြောက်လို့ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးထိုး တားတော့ ဒစ်မြုတ်ရုံလေး အထုတ်သွင်း လုပ်နေတာ။

" ရှီးးးးးး ............ အ ............ အားးးး ............ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ ... ထိုးနေတာလား ...... ကောင်းလိုက်တာ ... မနွေး ရယ် ... ပါးစပ်ထဲ ... ပြီးသွားလိမ့်မယ် ... ထတော့ "

၁၀ မိနစ်လောက် ပါးစပ်ကို လိုးရင်း တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ နွေးကို ချိုင်းကနေ ဆွဲထူပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်မိတာနဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ရင်း သူ့ပုဆိုးကို စလွယ် သိုင်းလိုက် တာပဲ။

" မနွေး ... တအား ... ဆာနေတာ မလား ......... ရှီးးးးး ...... ကြည့်စမ်းပါဦး ...... အရည်တွေ ရွှဲပြီး ...... ဖေါင်းကြွနေတာ "

" ဟာ ...... ကျွတ် ... "

မလိုးပဲ အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပြီး စောက်စိကို ချေနေတော့ ပေါင်တံ ၂ဖက် ဖြဲပြီး ကော့ပေးရင်း အဖုတ်နဲ့ လီးကို ဆွဲကပ်မိတယ်။ ကာမစိတ် ကြွနေတော့ မရှက်တော့ ပါဘူး ထင်ချင်သလို ထင်ပေါ့။ဟန်ဆောင်လို့လဲ မရတောဘူး စောက်ရည်က အိုင်နေပြီ လက်နဲ့ ပွတ်ပေးရုံကို ပြီးချင်နေပြီ။

" လိုးမယ်နော် ...... မနွေး ... "

နွေး မျက်နှာလွဲ ထားပေမယ့် မရှက်တမ်း ပြောရရင် အဖုတ်က လီးကို ကြောက်ကြောက်နဲ့ မျှော်နေတာပါ။ လီးတဝက် လောက်ကကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းဝထဲ တေ့လိုက်မှ ဗြိကနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်လာတော့တယ်။ လီးက အတော်လေး တုတ်တော့ အဖုတ်ထဲ တစ်စို့ကြီး ကြပ်ထုတ်နေတာ။

" မကြောက်နဲ့နော် "

အရင်တခါလို တွန်းထုတ်မှာ စိုးရိမ်လို့ နေမှာ ခါးကို ဆွဲပြီး နှဲ့နှဲ့သွင်းနေတယ်။ ကိုမိုးအောင်က ပါးနပ်ပါတယ် စီးကြပ်ပြီး တစ်အိအိနဲ့ ဝင်လာတဲ့ လီးကို အရင်းထိ တန်းမလိုးပဲ တဝက်လောက် သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေတာ။ မောင့်လီးထက် သိသိသာသာ တုတ်တော့ လီးတဝက် လောက်နဲ့တင် စီးပိုင်ပြီး ခံလို့ ကောင်းနေတယ်။ အထုတ်သွင်း များလာမှ တဖြည်းဖြည်း နွေးလည် လီးဝင် လာသလောက် အဖုတ် အတွင်းသား တွေနဲ့ ပြန်ညှစ်ပေးပြီး အရင်းထိ သွင်းဖို့ ကပ်ပြောလိုက်တာ။

" ဗြိ ............... ဘွတ် .................. ဒုတ် ... အားးးးးးး "

စကားတောင် မဆုံးသေးဘူး ဒုတ်ကနဲ့ သားအိမ်ဝ လာထိလို့ သေမတတ် ခံစားလိုက်ရတယ်။ ၅ ချက် ၆ ချက်လောက် ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဆွဲလိုးလိုက်တာ နွေး မျက်ရည် ဝဲတက်လာရောပဲ။

" အ ......... အားဟား ............ ကျွတ်ကျွတ် ............... ကျင်လိုက်တာ ......... လီးက ...... အရှည်ကြီး "

မိနစ် ၂၀လောက် နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ အသက်ရှု သံတွေ ပြင်းလာပြီး နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးတော့ နွေးပြီးသွားရတယ်။ နွေးပြီးမှ ခပ်သွက်သွက် ဆွဲလိုးရင်း အချက် ၄၀ လောက်ကျ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်လာခဲ့တာ။ ပြီးတာနဲ့ လီးဆွဲထုတ်ပြီး ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း လရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ နွေးအဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ပြောင်အောင် ယက်ပေးနေတယ်။ နွေးလည်း လိုးပြီးကာစ အဖုတ်ကို တခါမှ အယက်မခံ ဘူးတော့ ကိုမိုးအောင် ယက်နေတုန်း ပြင်းပြင်းပြပြနဲ့ သူ့လရည်တွေရော လက်ကျန် စောက်ရည်တွေရော ညှစ်ထုတ် ပစ်လိုက် တာပေါ့။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ မောင်က နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် နေတုန်းပဲ။

......................................................................................................................

နောက်ရက် အိပ်ယာနိုးတော့ နွေး စိတ်မလုံ တော့တာ စိတ်လည်း တအား ညစ်တာပေါ့။ လင်မသိအောင် ဖေါက်ပြန် မိတာလည်း အပစ်ရှိသလို ခံစားနေရတယ်။ မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီး အဝတ်လျှော် ပြီးတာနဲ့ အိမ်မှု့ကိစ္စတွေ တဆက်ထဲ တန်းလုပ်လိုက်တယ်။ ၁၀ နာရီ ခွဲလောက် အားလုံးပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး အင်္ကျီနဲ့ ချွတ် ထမိန်ရင်လျားရင်း ရေမချိုးခင် ကုတင်ပေါ် ခဏ ပက်လက်လှဲနေတာ။ ညက အဖြစ်ပျက်က မတွေးပဲ အလိုလို ပြန်ပေါ် လာပြန်ရော။ အပေါ် မျက်နှချက်ကို မော့ကြည့်ရင်း လက်တဖက်ကို ပေါင်ကြားထဲ သွင်းပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်လိုက်တယ်။

" ရှီးးးးးး ......... ဟင့် ......... "

နွေးပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ဒူးထောက် ယက်ပေးနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ပုံရိပ်တွေကို အတွေးထဲ ထပ်ခါထပ်ခါ မြင်ယောင်လာတာ။ အဖုတ်လေး အုပ်ကိုင် ထားရာကနေ ပွတ်ပေးမိတယ်။

" အ အ ...... အ ......... ရှီးးးး ............ ကျွတ် "

ကာမသွေး ပြည့်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေး ဖေါင်းလာပြီး စိတ်တအား ကြွလာရောပဲ။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ ဒူး ၂ ဖက် စုပြီး မြှောက်ကွေး လိုက်ပေမယ့် ချက်ခြင်း ခြေဖျား ပြန်ထောက်ပြီး ခါးကော့ရင်း အဖုတ်ဝထဲ လက်ချောင်းလေး သွင်းလိုက်မိတယ်။

" အား ......... ကျွတ် ကျွတ် ......... ကောင်းတယ် ...... အအ ............... အား ရှီး ......... အင်းဟင်း ဟင်း "

စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းလေးကို ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း ဖင်ကြီးကော့ထား မိတာ။မကြာပါဘူး နွေး လက်ချောင်းလေးကို အဖုတ်က ညှစ်ပေးရင်း ပြီးသွားရောပဲ။

" ဟာ ... မနွေး ... ရ ရဲ့ လား "

စောက်ပတ်ထဲက လက်ကို ထုတ်တော့ ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်တွေ ထွက်ကျလာတုန်း ကိုမိုးအောင် ဝင်ချ လာတာ။ ပြီးကစ ဆိုတော့ နွေးအဖုတ်က ကိုမိုးအောင်ရှေ့ ဟစိ ဟစိနဲ့ပါ။ အိပ်ယာပေါ် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတုန်း ကိုမိုးအောင်က ကုတင်ပေါ် တက်လာတယ်။ ပြီးထားတဲ့ နွေးစောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လျှာသွင်း မွှေပေးပြန်ရော။ 

အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်း ကြားထဲ ခေါင်းထောင် နေတဲ့ အစိလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ပြီး စုပ်တော့ လက်ကျန် စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ အဲချိန် ထူးထူးခြားခြား ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေး ထိုးသွင်းတော့ တင်းကနဲ့ပဲ။ တခါမှ ဖင်အနိူက် မခံဘူးတော့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ အစိလေး စုပ်ရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်နေတဲ့ လက်ချောင်းလေးကြောင့် ၅ မိနစ်တောင် မကြာဘူး ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်တွေ ထပ်ပန်း ထွက်ကုန် တော့တယ်။

" ဟင့် ............ အ ......... အင့် ......... အဟင့် ဟင့် ဟင့် ......... ရှီးးးး ......... ဟူးးးး ...... "

အသက်မျှင်းရှု နေတုန်း ခေါင်းရင်းနား တိုးကပ် ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပုဆိုးလှန်တော့ လီးက နွေး မျက်နှာနဲ့ ထိမတတ် တောင်ပြီး ရမ်းနေတာ။

" နွေး ... အင့် ... ဒီတစ်ခါ ... နွေး အလှည့် "

မျက်နှာနား ကပ်လာတဲ့ လီးထိပ်ကို နှာခေါင်းဖျားလေးနဲ့ ဖိပြီး အဖျားမှ အရင်းဘက်ထိ နမ်းရင်း တွဲလောင်း ကျနေတဲ့ လဥ ၂ လုံးကိုပါ လက်နဲ့ ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေး လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကားထွက် နေတဲ့ ဒစ်ကြီးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ပစ်တာ။ စုပ်နေတုန်း ပါးစပ်ထဲက လီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်တော့ နွေး အငမ်းမရပဲ ပြန်ပြန် စုပ်ပေး နေမိတယ်။ မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နဲ့ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ ကာမပညာ အောက် နွေး ဝတ်ဆင်း သွားရတာပါ။ နွေးက လှမ်းအစုပ် လီးကို ဆက်ကနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက် ပျို့လာမှ ပြန်ထုတ် ပေးလိုက်နဲ့ အချိန်ဘယ်လောက် ကြာသွား လည်း မသိဘူး။

နွေးလေ မောင့်လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းတဲ့ ကိုမိုးအောင် လီးကြီးကို မျက်ရည်တွေ စီးကျလာရင်း အရင်းထိ မျိုနိုင်ခဲ့တယ်။ ၂ မိနစ်လောက် လည်ချောင်းထဲ စိမ်ပြီးမှ လီးတဝက် လောက်ထုတ်ပြီး စုပ်ပေးတော့ ခါးကော့ပြီး တအအ ညည်းနေတာ။ 

အဲဒီနောက် ကိုမိုးအောင်ရဲ့ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်တွေအောက် နွေး မျော့နေအောင် ခံလိုက်ရတယ်။ လိုးအားရလို့ ကိုမိုးအောင် ထွက်သွားတော့ နွေး မလှုပ်နိုင်ဘူး အဖုတ်လေး ယောင်ကားပြီး အိပ်ယာခင်းပေါ်လည်း လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့တွေ မွန်ထူနေတာ။ ၁ နာရီလာက် မှေးပြီး အားပြန်ပြည့်မှ ပြန်ထနိုင်တယ်။ ရေချိုးရင်း အိပ်ယာခင်း တွေပါ လျှော်လိုက်ရတာ။

...........................................................................................................

နောက်ရက်က စပြီး မနက်ပိုင်း မောင် အလုပ်သွားတာနဲ့ ကိုမိုးအောင်က သူ့ဖုန်းဆိုင် ခဏပိတ်ပြီး နွေးကို လာလာ လိုးတယ်။ ဖိုးစည်လုံးလေးကို ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီဖွင့်ပြ ထားပြီး နွေးတို့ အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ တရက်ခြား တခါလောက် လိုးဖြစ်ကြတာ။ အထိအတွေ့အောက် သာယာနေပေမယ့် တဖက်ကလည်း မောင့်အပေါ် သစ္စာဖေါက်သလို ဖြစ်တော့ စိတ်မသက်သာဘူး။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဝန်ခံပြီး တောင်းပန်ချင် ပေမယ့် ရှက်စိတ်ရော ကြောက်စိတ်ရော ကြောင့် ၁လကျော်လောက်မှ မောင်ခရီး ထွက်တဲ့ချိန် ဖုန်းဆက်ပြီး ဝန်ခံ တောင်းပန်လိုက်တယ်။ နွေး ငိုပြီး ပြောနေတုန်း မောင်က သူသိချင်တာ ချက်ချင်း မေးတော့ တာပဲ။

" ဟင် ... မိုးအောင်က ... လိုးထားတဲ့ လီးကို ... ချက်ချင်း စုပ်ခိုင်းတော့ ... နွေးက ... မရွံဘူးလား "

" ဟင့် ... အစပိုင်းတော့ ... ရွံတာပေါ့ ... နောက်ပိုင်း အဲလို စုပ်ခိုင်းတာကို ... နွေး ကိုယ်တိုင် ... စွဲလန်း လာတာပါ "

" ရပါတယ် ... နွေး ရယ် ...... ဘာနေနေ ... မောင် ခွင့်လွတ်မှာပါ ... မောင်ကလည်း အိမ်ထောင်ကျ ကတည်းက ... နွေးနား အချိန်ပြည့် ... မနေခဲ့တာပါ "

" ဒါပါပဲ ... မောင်ရယ် ... ဖုန်းချလိုက် တော့မယ် "

" စိတ် အေးအေးထား ... မောင် ခွင့်လွတ် ပါတယ် ... မောင်ပြန်လာမှ ... ဖြစ်ကြောင်း ကုန်စင် ... အကုန် ပြန်ပြောပြနော် ... "

..................................................................................

" ချလွင် လွင် ...... ချလွင် ...... "

နွေး မောင့်ဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်တော့ အိပ်ခန်း တံခါးဝမှ အလှတပ်ဆင် ထားသော ခြူသံလေးကြောင့် ရင်ခုန်သံ မြန်သွားရတယ်။

" မနွေး ... ဇော်ထူး ကို ... ပြောလိုက်ပြီပေါ့ "

ည ၉နာရီ လောက်ပဲ ရှိသေးတာ ကိုမိုးအောင်က စကားသံနှင့် အတူ နွေးတို့ အခန်းဘက် ဝင်ချလာတာ။

" ဘာနေနေ ... ကိုမိုးအပစ် ... ဝန်ခံပြီး ... မနွေး တို့ လင်မယား ... ကွဲရင် ... ကိုမိုး ... တာဝန် ယူမှာပါ "

ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးနှင့် ဒူးဖုံးစကပ်လေး ဝတ်ထားရင်း ကုတင်စောင်း မျက်ရည်လည်ပြီး ထိုင်နေတဲ့ နွေးကို ကိုမိုးအောင်က ပုခုံးလေး ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြောနေ တော့တယ်။

" အွန့် ... ပြွတ် ပြွတ် "

စီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်ကို မျက်တောင် ခတ်ရင်း မော့အကြည့် ကိုမိုးအောင်က နွေး နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို စုပ်ယူလိုက်တာ။

" ပြွတ်စ် ... ပြွတ် ......... စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေပြီပေါ့ ... မနွေး "

ဘာစကားမှ ပြန်မပြောမိဘူး ကိုမိုးအောင်၏ အနမ်း တွေအောက် တိတ်ဆိတ် နေခဲ့မိတယ်။ ဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး လက်တဖက်က နွေးဒူးဖုံး စကပ် အောက်နားစ လေးထဲ ထိုးသွင်းရင်း ပေါင်ကြား ရောက်လာ ပြန်ရောပဲ။ နွေး ရုတ်တရက် ကိုမိုးအောင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝှေ့ပြီး ရှိုက်ငိုမိတာပေါ့။

" အဟင့် ......... ကိုမိုး ရယ် ...... တော်ကြစို့နော် "

ပေါင်ခြံထဲ ကိုမိုးအောင် လက်လေး ရောက်လာတာနဲ့ ပေါင်တံ ၂ ဖက် စိရင်း တားလိုက်မိ သေးတယ်။ မရပါဘူး ကိုမိုးအောင် လက်က နွေးပေါင်တံနဲ့ ညှပ်ခံရပေမယ့် လက်ချောင်းတွေက လှုပ်ရှားနေတာ။ တကယ်ဆို ဒါက ပထမ အကြိမ် မဟုတ်တော့တာ ၁လကျော်လောက် လင်မယားလို နေခဲ့ ကြတာလေ။ ပေါင်ကြားထဲ ဖိနိူက်ရင်း နွေးမျက်နှာကို လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ ဆွဲမော့ပြီး ပါးလေးနမ်းတော့ နွေးက သူ့ခါးကို ပြန်ဖက် ထားနေမိတာ။

" မနွေး ... စိတ်ညှစ် မနေနဲ့ ... ကျနော့် အမှားတွေပါ ... ပျော်အောင်သာ နေ "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရာက ကြမ်းပြက်ပေါ် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ချ ပစ်တယ်။ပေါင်ကြားထဲ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီး မြင်တော့ ဝမ်းနည်းစိတ်တွေ ခဏပျောက်ပြီး ကိုမိုးအောင် မခိုင်းပဲ လီးကို စုပ်ပေးနေမိတာ။

" ဘာမှ မတွေးနဲ့ ... မနွေး ... အားရအောင် စုပ် "

နွေးခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွလေး ကိုင်ပြီး နစ်သိမ့်ပေးနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် လီးကို အရင်းကနေ လက်နဲ့ ထောင်ကိုင်ပြီး ဒစ်ကို ငုံရင်း ထိပ်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးစွ ပေးလိုက်တယ်။ လီးထိပ် အပေါက်က စိမ့်ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည် လေးကြောင့် ချက်ချင်းပဲ လျှာပေါ် ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိ အရသာလေး ရနေတာ။

" ရှီးးးးးး ......... အားးး ...... ကောင်းလိုက်တာ ... မနွေးရယ် "

ကိုမိုးအောင် ညည်းနေတုန်း ဒစ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ပြီး လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်ပေးတော့ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော်ပဲ လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးအရည်ပြား သွေးတိုးလာပြီး နွေးပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်တယ်။

" အ ............ အအ ......... ထွက် ထွက် ......... ထွက်ပြီ ...... "

နွေးခေါင်းကို ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ရင်း အံကြိတ် ပြောနေတုန်း နွေးလည်း ဝင်လာသမျှ လရည်တွေ မျိုချလိုက်တာ။

" အု ......... ဂလု ......... ပလပ် ပလပ် ......... ပြွတ်စ် ...... ပြွတ် ပြွတ် ...... ပလွပ် ...... လရည်တွေ ... အများကြီးပဲ ... ကိုမိုး "

လရည်ကုန်မှ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး မေးလိုက် မိတယ်။

" အင်း ... မနွေး စုပ်တာ ... တအား ကောင်းတယ် "

" လိုးရော ... လိုးနိုင် သေးရဲ့လား "

" လိုးနိုင်ပါတယ် ... မနွေးဟာ ... ယက်ရင်း ... ပြန်မာ လာမှာပါ ... လေးဖက် ကုန်းလိုက် "

နွေး ကုတင် အလယ်တိုးပြီး ထမိန်ချွတ်ရင်း ကိုမိုးအောင် ရှေ့ လေးဖက်ကုန်းပေး လိုက်တယ်။ ချက်ချင်း လီးတန်းလန်း နဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းကနေ ဖင်ပေါက်ထိ လျှာနဲ့ ပင့်ယက်နေတာ။ ဖင်ဝလေး လျှာဖျားနဲ့ ထိုးလိုက် ပါးစပ်နဲ့ တေ့စုပ်လိုက်နဲ့ တဖြည်းဖြည်း အဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာပြီး နွေးလည်း မခံနိုင်တော့ပဲ ရှေ့ကိုယ်လုံး အိပ်ယာပေါ် စိုက်ကျ သွားတော့တယ်။

" အားးး ...... အမလေး ...... သေပြီ သေပြီ ...... ကောင်း ...... ကောင်းလိုက်တာ ...... ကိုမိုးရယ် ...... ဟင့် ......... အမလေး ......... အအ အ "

အဲချိန် ကိုမိုးက ယက်ပေးတာ ရပ်ပြီး နွေးဗိုက်အောက်ကို ခေါင်းရင်းက ခေါင်းအုံးတလုံး ယူပြီး ခုပေးနေတာ။

" ခြေထောက်တွေ ... နောက်စင်းလိုက် "

" အင်း "

ဗိုက်အောက် ခေါင်းအုံးခံပြီး ကိုယ်လုံး မှောက်ထားတော့ နွေးဖင်ကြီး အလိုလို ထောင်နေမှာလေ။ ပေါင်ကြားထဲ ညှပ်နေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲ လီးကို တေ့ပြီး ခါးဆန့် လိုးတော့ နွေးလည်း စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး ခံလို့ကောင်းပြီး ကိုမိုးအောင်လည်း ကြာကြာ လိုးနိုင်ခဲ့တယ်။ တချီပြီးတော့ နွေးလည်း သူ့ဘေးနား ဒူးတစ်ဖက် ထောင်ပြီး မှေးနေတာ။

" ဟာ ... မနွေး ... ဒီလောက် လိုးထားတာကို ... အဖုတ်က ... ဖေါင်းကား နေတာ "

" ဟာကွာ ... သွား ... ဒါပဲ ... လိုက်ကြည့်နေတယ် "

အတူ လှဲနေရာက ရုတ်တရက် ထထိုင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ကြည့်ပြောတော့ နွေး ရှက်တာပေါ့။ ပေါင်၂ဖက်စိပြီး ကိုမိုးအောင် လက်မောင်းကို ဆွဲဆိတ်လိုက်တယ်။ကာမစိတ် ကြွတုန်း အလိုးခံမိပေမယ့် ခဏ သွေးအေး သွားချိန် ဒဲ့ကြီး ပြောတော့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ အဖုတ်လေး ရော ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာ။

" မနွေး ... ကျနော့်ကို ... ဘယ်ချိန် ကတည်းက ... အလိုးခံချင် နေတာလဲ "

" ဟင့်အင် ... မပြောဘူး "

တကယ်တော့ ကိုမိုးအောင်က နွေးကို လိုးတိုင်း ကာမစိတ်နိုးပြီး လိုးပေးနေကြမို့ ခုလည်း နောက်တချီ လိုးဖို့ စကားလုံးတွေနဲ့ စွပေးနေတာပါ။

" မနွေး ကလည်း ... လိုးတောင် ပြီးနေပြီ ... ဘာလို့ ရှက်နေတာလဲ "

" အာ ... ကိုမိုး ရာ ... နွေး ... အနေခက် လာပြီ "

နွေးရမ္မက်စိတ်ကို စွရင်း လက်တွေကလည်း အငြိမ် မနေဘူး ပေါင်ခြံထဲ ပွတ်လိုက် အဖုတ်ကို မထိတထိလေး တို့လိုက် မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောနေတာ။နွေးလည်း စိတ်ပြန်ကြွပြီး ခါးနား ထိုင်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြားထဲက လီးကို စမ်းလိုက်တယ်။ မပျော့မမာ အနေထားနဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်ရင်းနား စိုက်ကျနေတဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်မိတော့ လိုးထားတာ မကြာသေးတဲ့ လီးအရည်ပြား ကပ်စီးကပ်စီးလေး ဖြစ်နေတာ။ မောင့် လီးထက် အတုတ်ရော အရှည်ပါ သာတဲ့လီးက လက်ထဲ ခပ်ပြည့်ပြည့်မို့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ထားရင်း အားရကျေနပ် နေမိတယ်။

" မနွေး ... ပြောလေ ... "

စကားထပ်ပြောရင်း နွေး လက်ကောက်ဝတ် အုပ်ကိုင်ပြီး လီးကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ခိုင်းနေပြန်ရော။

" ဟင့်အင်း ကွာ "

ကိုမိုးအောင် လီးကို ဂွင်းထုပေးရင်း နွေး နူတ်ခမ်းလေး စူထားလိုက်တယ်။ အဲချိန် မပြောမဆိုနဲ့ အစိလေးကို လက်နဲ့ ခပ်နာနာလေး ညှပ်ချေတော့ ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း နွေးကိုယ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရတာ။ ပြီးမှ ထိုင်လျက် အနေထားကို နဲနဲပြီး ကိုယ်တစ်စောင်း အနေထားနဲ့ ခါးညွတ်ရင်း နို့သီးခေါင်း တဖက်ကို ပါးစပ်နဲ့ ဆွဲငုံ ထားတယ်။ နောက်ပိုင်း နွေး စောက်ပတ်လေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ လိုးလိုး မေးတော့ ပြောပြလိုက်ရ တာပေါ့။

" ပထမ ... ကိုမိုး နေ့ခင်းဘက် ... နွေးအိပ် နေတုန်း လာလိုးတော့ ... မသိသာဘူး "

" အင်း "

" ညနေပိုင်း ... မောင်နဲ့ ရေလာချိုးတော့ ... ရေကန်မှာ ... ကိုမိုး ဟာကြီး ... အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတာလေ ... နောက်ရက်တွေ ... ကိုမိုး ရေချိုးတိုင်း ... နွေး ... ချောင်းကြည့်ပြီး ... ဟို ... ဟို ...... "

" ဟာ ... မနွေး ရယ် "

စကား ဆုံးတော့ ခါးညွတ် ထားရာကနေ ခါးဆန့် ထိုင်ရင်း မျက်နှာနားလေး တိုးကပ်လာပြီး လီးကို ပါးစပ်နား ကပ်ပေးနေတာ။ နွေး ပြန်စွပေးထားလို့ တင်းပြောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ေပေါက်က အရည်ကြည်လေး စို့နေတယ်။ ဒစ်ကြီး ဆွဲငုံတော့ ညှီစို့စို့ အနံ့လေး နှာခေါင်းထဲ ဝင်လာရောပဲ။ အသက်မျှင်းရှုပြီး စုပ်ပေးတော့ ကားထွက်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးရဲ့ အသားစိုင် လေးက ပါးစပ်ထဲ တမျိုးလေး။ တချက်တချက် လီးအရည်ပြား ဆီက နွေးရဲ့ စောက်ရည်နံ့လေး ပြန်ရနေတယ်။

" ရှီးးးးး ...... ကျွတ် ... တော်တော့ ... မနွေး ... ထုတ်လိုက်တော့ ... လိုးကြစို့ "

လီးစုပ်ရတာ မဝသေးပေမယ့် ကိုမိုးအောင်က လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လို့ ပါးစပ်က ကျွတ်ထွက်သွားတဲ့ လီးကို လက်နဲ့ ပြန်ယူပြီး ဒစ်ကြီးကို တချက် လှမ်းနမ်းလိုက်တာ။ နမ်းပြီး လွတ်ပေးလိုက်တော့ နွေးပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူပြီး စောက်ပတ်အုံလေးကို ဒစ်နဲ့ ၃ ချက်လောက် ရိုက်ပြီး မှောက်လိုး တော့တာပဲ။ နွေးကိုယ်ပေါ် ကိုယ်လုံးချင်း ဖိကပ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုးတော့ ကိုမိုးအောင် ကျောပြင်ကို ပြန်ဖက်ရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ပြန်ကော့ ပေးလိုက်တာပေါ့။

" အ ...... အားးး ... နွေး ...... ပြီး ...... အ ...... အ ......... ပြီးပြန်ပြီကွာ ...... ရှီးးးး "

" အင့် ... ဘွတ် ...... ဇွိ ......... အားဟား ...... အားဟား ...... ကျနော်လည်း ... ထွက်ပြီ ... မနွေး ရယ် "

၂ ယောက်သား မီးကုန် ရမ်းကုန် လိုးရင်း ဒုတိယအချီ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွား ကြတယ်။ ၂ ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်နေတဲ့ ဖိုးစည်လုံး လေးကို ပွေ့ချီပြီး သူအိမ်ဘက် ပြန်သွားတာ။



အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>



မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ် အပိုင်း ( ၁ )

မောင်သာကကြိုးတွေဖန်တီးရင် ကျမကဗုံတလုံးပါမောင်ရယ်  အပိုင်း ( ၁ ) 

မောင်ခြိမ့်  ရေးသည်။

လရောင် တိမ်ဖုံး

အလင်းပျောက်တဲ့

မိုးည မှောင်ရီ

ကြယ်ခပင်းတို့

ရယ်(ရီ)ချင်း ဖွဲ့လည်း

ရာဂ သံသရာ

ကာမကြိုးလေး

ချည်နှောင်မိပေါ့

စေလိုရာစေ

တကယ် အလိုကျ

မောင်သာ ကကြိုးတွေ ဖန်တီးရင်

ကျမက ဗုံတလုံးပါ မောင်ရယ်...။

( သီတာနွေး )

" အမလေး ............ အအ ............... နာလိုက်တာ ......... ဟင့် ............... တော်ပါတော့ "

နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာတယ်။

" အင့် ... အင့် ............ ခဏလေး အောင့်ခံလိုက် ...... အရမ်းကောင်း လာတော့မှာ''

" အားးးးးးး ............ အ အ ............ ကွဲပြီ ............ နွေးဟာလေး ... ပြဲပြီ နေမှာ ............ နာလိုက်တာ ......... အဟင့် ဟင့် "

အချက်၂၀ ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှ နွေး အဖုတ်ထဲ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ထား လိုက်တာ။

" မနွေး ... ကိုမိုး ... အင်္ကျီ ချွတ်မယ်နော် "

" ဟာ ... မချွတ်နဲ့ "

" အင့် ... အင့် ......... ဘွတ် ...... ဘွတ် "

နွေး ရှက်လို့ နို့အုံပေါ် လက်၂ ဖက် ကာပြီး ငြင်းတော့ ကိုမိုးအောင် က ဖင်ကြီး ပြန်ကြွပြီး ၂ ချက် ဆောင့်လိုးရင်း နွေးလက်တွေ ဆွဲဖယ်ပစ်တယ်။ အချွတ်မခံရင် နာမယ် ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်အောင် နာနေလို့ နွေးလည်း လက်လျော့ လိုက်ရတယ်။ ချည်သား အင်္ကျီ ပေါ်က နှိပ်သီးတွေ တလုံးချင်း ဖြုတ်ပြီး ဘေးကို ဖြဲချ ပစ်တာ။ နို့အုံကို ဖုံးထားတဲ့ နွေးရဲ့ ဘော်လီကို နို့သီးခေါင်း ပေါ်အောင် ဆွဲချပြီး တဖက်ပြီး တဖက် စို့တော့တာပဲ။နို့စို့နေရင်း ခဏကြာမှ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်ပြီး တချက်ချင်း လိုးပေးနေတယ်။

" မနွေး "

" ဟင် "

" ကျနော် ... မနွေးကို ... ချစ်တယ် "

နွေး ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဘူး အထိအတွေ့ အောက် သာယာ မိပေမယ့် နွေးမှာ မောင်တယောက်လုံး ရှိနေ တာလေ နောက်တယောက် ချစ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး။

" ကိုမိုးရယ် ... နွေးက ...... ကိုမိုး သူငယ်ချင်းရဲ့ ... မိန်းမလေ ... ဒီလိုမျိုး နေမိတာ ... လူမသိရင် ... ဘာမှမဖြစ်ဘူး ... အချစ်ဆိုတာ ပါလာရင် ... မတူတော့ဘူး ... ခံစားရလိမ့်မယ် "

" ဟင် ... မနွေးက ... ကျနော့် အပေါ် ... မချစ်ပဲ နဲ့ ...... "

တချက်ချင်း လိုးရင်း ကိုမိုးအောင် မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်တွေ ဝဲလာတော့ နွေးပါ ဝမ်းနည်းလာရတယ်။ မောင့်ကွယ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျားနဲ့ ကာမဆက်ဆံရင်း တကယ်များ ချစ်မိသွားပြီလား ပြန်စဉ်းစား နေမိတာ။ အလိုလိုပဲ နွေးအပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာကို ဆွဲပြီး နူတ်ခမ်းကို အကြာကြီး စုပ်ပေး နေမိတယ်။

" အခွင့်ရေး ရှိသလောက် ... ဒီလိုလေးပဲ ......နေရအောင်နော် ... ကိုမိုး ... "

စကား ဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က မျက်ရည်တွေနဲ့ နွေးမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုး ပစ်တာ။

" ဇော်ထူး ... ခရီး ထွက်တိုင်း ... ကိုမိုး ကို ...... လိုးခွင့် ပေးနော် "

" နွေးကို ... လိုးတဲ့ချိန် ... တခြားဟာတွေ ...... မတွေးပါနဲ့ ... ကိုမိုးရယ် ... စိတ်ကို လျော့ထားနော် "

ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေးနဲ့ ပြောတော့ နွေး ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ချက်ချင်း ပေါင်ကြားထဲ ကိုယ်လုံး လျှောဆင်းပြီး လိုးနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ယက်ပေး နေတာ။ နွေး သူမျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်တယ်။ အစိလေး စုပ်ပြီး ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေးရင်း လျှာနဲ့ ဖင်ဝလေး ဝိုက်ယက်ပြီး လျှာထိပ်လေး ထိုးသွင်း နေတာ။ လျှာထိပ်လေး နွေးဖင်ပေါက်ထဲ အထုတ်အသွင်း မြန်လာတော့ ရပ်ခိုင်း လိုက်ရတယ်။

" ရှီးးးးး ......... အားဟ ......... ရပ် ...... ရပ်တော့ ... နွေး ......... ကိုမိုးနဲ့ ...... အတူတူ ပြီးချင်တယ် ကွာ "

ဖင်ဝလေး တအား ယားလာတော့ နွေး မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားမှာ စိုးရိမ်နေမိတာပေါ့။ ကိုမိုးအောင်က နားလည်ပါတယ် ချက်ချင်း ဖင်ပေါက်လေး လျှာနဲ့ လိုးပေးနေတာကို ရပ်ပြီး ခါးမတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ နွေးကိုယ်ပေါ် မှောက်ပြီး မနမ်းတမ်း ဆောင့်လိုးပေးတာ။ အချက်ပေါင်း များစွာ ဆောင့်ရင်း ၂ ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် အထွတ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ကြတယ်။

................................................................................................................

နွေးတို့ လင်မယား ကိုမိုးအောင် အိမ်ကို တခြမ်း ငှားနေတာ ၈လ ရှိသေးတာပါ။ မောင့် သူငယ်ချင်းမို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေမိရာက ဒီလိုတွေ ဖြစ်ကုန်တော့တာ။ နွေး နာမည်က သီတာနွေး။ နွေး ယောက်ျား နာမည်က ကိုဇော်ထူး။ ဖုန်းကမ္ပဏီမှာ လုပ်ရင်း ဒီမြို့လေးမှာ ရှိတဲ့ သူတို့ ကုမ္ပဏီ လက်ခွဲတခုကို ပြောင်းလာတာ။ နွေးက ယောက်ျားကို မောင်လို့ပဲ ခေါ်တတ်တာ ချစ်သူဘဝ ကတည်းကပဲ။ မနက် ၈ နာရီဆို အိမ်ကထွက် ညနေ မှောင်ရီပျိုးမှ ပြန်ပြန် လာတတ်တယ်။ မောင် အလုပ် သွားရင် နွေး တယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်တာပေါ့။ ကလေးလဲ မရှိတော့ နေ့လည်နေ့ခင်း ပျင်းရင် အခန်းချင်း ကပ်လျက် ကိုမိုးအောင် အိမ်ဘက် သွားလည်မိတယ်။

ကိုမိုးအောင်က မောင်နဲ့ ရွယ်တူပဲ။ ၃၅ နှစ်လောက် ရှိပြီ နွေးထက် ၃ နှစ်လောက် ကြီးတာပါ။ ကလေး ၁ ယောက် အဖေပါ ။သူမိန်းမက ကလေးမွေးပြီး ပြီးချင်း ဆုံးသွားတာ ပြောတယ်။ ကလေးက ၃ နှစ်သားလေး စကား ပြောရင် တီတီတာတာ လေးနဲ့ နွေး စရောက် ကတည်းက အူယား နေတာ။ လူချင်း ခင်တာနဲ့ ကလေးကို သွားသွား ထိန်းပေး မိတယ်။ တခါတခါ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲထိ ဝင်ပြီး ကလေးကို မြူမိတာပေါ့။ ကိုမိုးအောင်က အိမ်မှာပဲ ဖုံးဆိုင်လေး ဖွင့်ထားပြီး ၁ပတ် ၁ခါလောက်ပဲ မြို့ထဲ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဖုန်းအပို ပစ္စည်းလေးတွေ သွားဝယ် တတ်တယ်။ အိမ်မှာဆို ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေးပဲ အမြဲ ရှိနေဖြစ်တာ။

မောင့်ကိုတောင် နွေး ထမိန်လေးပဲ လှန်ပြီး ခံတတ်တာ ကိုမိုးအောင်နဲ့ ကျမှ ပုံစံ အမျိုးမျိုး တုံးလုံးချွတ်ပြီး အကြာကြီး အလိုးခံရ တော့တာ။ မောင်ဆို အလွန်ဆုံး ၅ မိနစ်လောက်ပဲ အရည်ထွက်ပြီး ထိုးအိပ် သွားရောပဲ။ နွေးက ရုပ်ရည် သာမန်ပဲ အရပ်ကတော့ မိန်းကလေး တွေထဲ တန်းမှီပါတယ် ၅ ပေခွဲ နဲနဲကျော်ပြီး ခန္ဓာကိုယ် ကတော့ ဆွဲဆောင်မှု့ အပြည့်ရှိတယ်။ နိူ့အုံက ပုံမှန်ဆိုဒ် ဆိုပေမယ့် ခါးအောက်က စွင့်ကား လုံး၀န်းနေတဲ့ ဖင်သားစိုင် တွေက ခုထိ မသိတဲ့သူဆို နွေးကို အပျိုပဲ ထင်နေကြတာ။

...................................................................................................................

ကိုမိုးအောင်နဲ့ မှားမိကြတာ ၂ လလောက်ပဲ ရှိသေးတာပါ။ မောင်ခရီး ထွက်သွားပြီး ၃ ရက်မြောက်နေ့ နေ့ခင်းဘက် ထမင်းစား တီဗွီခဏကြည့်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီ ချွတ်ပြီး စကပ်နဲ့အင်္ကျီတွဲလျက် အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ဟာလေး ယူဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး ခြေရင်းဘက် ခေါက်ထား လိုက်တာ။အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး မနေ့က အဖြစ်အပျက်ကိုပဲ တွေးနေ မိတယ်။ 

မနေ့ညနေ နွေး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဟိုဘက် အခန်းပေါက် ရှေ့ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ ဖိနပ်တွေ့တယ်။ ကလေး အသံတော့ မကြားမိဘူး။ ပျင်းတာနဲ့ ကလေး သွားကြည့်မလို့ ကိုမိုးအောင် အိမ်ခန်းဘက် ကူးလာတော့ တံခါးက နည်းနည်းလေး ဟနေတယ်။ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ကိုမိုးအောင်က လက်တဖက် ဖုန်းကိုင်ကြည့်ရင်း ပုဆိုး လှန်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ။

ကလေးတော့ မမြင်ဘူး အိပ်နေတာ နေမှာ။ မြင်ကွင်းက နွေးကို စိတ်လှုပ်ရှား စေတယ်။ မောင်က အဝေးမှာလေ။ ဆက်မကြည့်ပဲ ခြေသံမကြားအောင် ပြန်ထွက် လာခဲ့ တာပေါ့။ သူစိမ်းယောက်ျား တယောက်ရဲ့ လီးကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ။ တွေးရင်း နွေးလက်က ဒူးဖုံးစကပ် အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိတယ်။ အစိလေးကို လက်ခလယ် ထိပ်နဲ့ ချေလိုက် အဲလက်ချောင်းလေး ကိုပဲ အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နဲ့ အသက်ရှု မြန်လာ ရတာ။

လက်ချောင်းလေး အထဲ ရောက်တိုင်း ဖင်ကိုလည်း ကော့ကော့ နေမိတယ်။ ၁၀မိနစ်လောက်ပဲ အရည်တွေ ပန်းထွက်လာ ရောပဲ။ နောက်ရက် နေလည်ဘက် ကလေး သံလေး ကြားတာနဲ့ ကူးလာတော့ သားအဖ ၂ ယောက် ဆော့နေကြတယ်။

" ဟော ...... မနွေး ... ဇော်ထူး မရှိတော့ ... ပျင်းနေတာ ထင်တယ် "

" ဟုတ် ...... ကိုမိုး ... "

နွေးလည်း ကလေးကို ဝင်မြူရင်း အိမ်ရှေ့ ဖုန်းဆိုင်ထဲ ဈေးဝယ် လာတော့ ကိုမိုးအောင်က ထသွားတာ။ အဲချိန် ဘာရယ်မဟုတ်ဖူး ကိုမိုးအောင် ထိုင်တဲ့နားက သူ့ဖုန်းကို တွေ့လို့ ကောက်ဖွင့် ကြည့်မိတယ်။ လော့ချ မထားတော့ နွေးလည်း ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ ဂယ်လာရီ ဖွင့်ကြည့်တော့ အံအော သွားရတာပဲ။ နွေး နောက်ဖေး ရေချိုးနေတဲ့ ပုံတွေ အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပုံတွေ ကလေးနဲ့ ဆော့နေတဲ့ ပုံတွေ အများကြီး။ 

ထူးခြားတာက နွေး ပေါင်ရင်းထိ မြင်နေရတဲ့ ပုံတွေကို ခိုးရိုက်ထားတာ။ ချက်ချင်းပဲ ဟိုနေ့က ဖုန်းကြည့်ပြီး ဂွင်းမှန်းထုနေတာ နွေးပုံတွေ နေမှာဆိုပြီး တွေးမိတော့ အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဗွီဒီယိုတွေ ကြည့်တော့ အပြာကားတွေ အများကြီး နွေး အိပ်ပျော်နေတုန်း တံခါးကြားကနေ ချောင်းရိုက်ထားတဲ့ မူဗီ အတိုလေး တွေရောပဲ။

အဲချိန် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားလိုက်ရလို့ ဖုန်းကို ပြန်ပိတ်ပြီး သူ့နေရာလေး ပြန်ထားလိုက်တာ။ ကလေးက အိပ်တောင်နေပြီ။ နွေးလည်း နွေးအိပ်ခန်း ဘက် ပြန်လာခဲ့တာ စိတ်ထဲ ကတုန်ကယင် နဲ့ပဲ။ အိပ်ခန်းထဲ လှဲရင်း အိပ်လဲမရ ကိုမိုးအောင် ဖုန်းထဲက နွေးပုံတွေ အကြောင်းပဲ မတွေးပဲ ပေါ်ပေါ်လာတာ။ ၁၅ မိနစ် လောက်ကျ ကိုမိုးအောင် နွေးအိပ်ခန်းထဲ သူ့ဖုန်းလေး ကိုင်ပြီး ဝင်လာတယ်။ မောင်ကလည်း ခရီးထွက်နေတော့ အိပ်ခန်လေးထဲ ၂ ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိက နွေးတကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာ ရတာပေါ့။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတဲ့ နွေးဗိုက်ကို ပွတ်ပြီး နိုးပါလေရော။

" ဟင် ...... ကို ... ကို ............ ကိုမိုး ...... "

နွေးမျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ ကုတင်စောင်း ခြေတဖက် ကွေးတင် ထိုင်ရင် ပုဆိုး အောက်နားစကို ပေါင်ရင်း လှန်တင် နေတယ်။

" မနွေး ... ကျနော့် ဖုန်း ... ဖွင့်ကြည့်သွားတာ မလား "

" ဟင် "

ကိုမိုးအောင် စကားကြောင့် နွေး ရှက်လည်းရှက် လန့်လည်းလန့်ပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက် ကုန်တာ။ အဲချိန် ဘာမှ ဆက်မပြောပဲ ဂွင်းထု ပြတော့ ကြောင်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။

" ကျနော် ...... မနွေးကို ... ချစ်နေတာ ကြာပြီဗျာ ... သူငယ်ချင်း မိန်းမမို့ ... အောင့်အီး နေခဲ့ရတာ ... "

စကားပြောရင်း ဂွင်းထု နေတော့ မျက်နှာ ပူတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အပြင်ထွက်ဖို့ ထထိုင်လိုက်တာ။

" မသွားပါနဲ့ ...... မနွေးရယ် ... ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး "

တဆက်ထဲ နွေးပုခုံးကို လက်နဲ့တွန်း တားရင်း သူ့လီးကြီး ကို ကော့ပြနေတာ။

" အိုရ် ... "

" ကိုင်ထား ပေးပါ့လား "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နွေးလက်တဖက် ယူပြီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးရင်း နွေးလက်ကို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားတယ်။

" ဟာ ......... မလုပ် ......... အွန့် ... ပြွတ် ............... ပြွတ် ပြွတ် "

ငြင်းနေတဲ့ နွေးကို နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပြီး လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ လည်ပင်း သိုင်းဖက် ထားတော့ လှုပ်မရဘူး။ ၅ မိနစ် လောက်ကျ နွေးလည်း အထိအတွေ့ အောက် မျောပါ နေခဲ့တာပေါ့။ ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် လျှာကို နူတ်ခမ်းနဲ့ ပြန်စုပ်ပေးရင်း လက်ကလည်း အလိုလျောက် သူ့လီးကို ပွတ်သပ် ပေးနေမိတာ။

စိတ်ပါလာမှန်း သိတော့ နွေးလက်ကို အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက် ခွာပြီး နို့တွေ ညှစ်ပေး နေတယ်။ တဆက်ထဲ အနမ်းမပျက်ပဲ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီချွတ်ပြီး နို့တွေ ပြန်ညှစ် ပေးပြန်ရော။ တဖြည်းဖြည်း နွေးကို ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး ထမိန် ဆွဲချွတ်တော့ သူ့လီးကို ကိုင်ထားရင်း ဖင်ကြီး ကြွပေး နေမိတာ။ အဖြစ်ပျက်တွေက မြန်လည်းမြန် စိတ်လှုပ်ရှားမှု့လည်း တအား ပြင်းထန် လာရတယ်။ ဘေးနား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲချတော့ နွေးဖင်နား သူ့မျက်နှာ ရောက်လာတာ။

မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်တော့ သူ့မျက်နာက နွေး အဖုတ်နဲ့ တည့်တည့် ရောက်သွားရောပဲ။ ပေါင်တံတစ်ဖက် မပြီး ပေါင် အတွင်းသား လေးတွေနမ်းနေတုန် နွေး စိတ်လော သွားရတယ်။ အဖုတ်နဲ့ သူ့မျက်နာကို ဆွဲကပ်မိတာပါ။ အလိုက်တသိပဲ အဖုတ်ကို ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ နွေးမျက်နှာ တည့်တည့် ပုဆိုးကြား လီးကြီးက တန်းမတ် နေရော။ ပုဆိုးလှန်ပြီး ထိပ်လေးကို လျှာနဲ့ တို့ကြည့်တော့ တွန့်သွားသေးတယ်။ 

" အ "ကနဲ့ ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရတာနဲ့ ဒစ်ဖျားလေး ငုံပြီး ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ လိပ်ယက်တော့ ကော့ထိုး နေတာ။ မကြာဘူး နွေးလဲ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာကို စောင်ရည်နဲ့ ပန်းလိုက်သလို သူလည်း နွေးပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတာ။ ထထိုင်ပြီး နွေးနဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင် တစောင်းလှဲတော့ အလိုလို နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိကြတယ်။

နွေး နူတ်ခမ်းဒေါင့်က သူ့အရည်တွေ ယက်ပေးတော့ နွေးလည်း သူ့မျက်နာပေါ်က နွေးအရည်တွေ ပြန်ယက် ပေးလိုက်တာပေါ့။ နွေး အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးတော့လည်း သူ့လီးကို ပြန်ဆွ ပေးနေမိတယ်။ ၁၅ မိနစ် လောက်ပဲ လက်ထဲ ပြန်မာလာပြီး အပေါ်က တက်လိုးတော့ တာပဲ။ နွေးယောက်ျား မောင့် လီးထက် နဲနဲ တုတ်တော့ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခပ်စီးစီး ဝင်လာပြီး နွေးပေါင်တံ ၂ ဖက်ကို စိခံပေးတော့ ကိုမိုးအောင် တအား ကြိုက်သွားရတယ်။

နို့စို့ရင်း တချက်ချင်း ဖိဆောင့် ပေးနေပြီ။ ပထမ အကြိမ် လိုးဖူးတာ ဆိုပေမယ့် ၂ ယောက်သား တချီဆီ ပြီးထား ကြတော့ နဲနဲ ကြာကြာလေး လိုးပြီးမှ နွေးအဖုတ်ထဲ ပူကနဲ့ လရည်ဝင်လာတာ။ အဲချိန် လီးတံကို ပြန်ညှစ်ထားရင်း နွေးလည်း အတူ လိုက်ပြီး လိုက်တယ်။ ကိုယ်ပေါ်က ဘေးလိမ့် ချတော့ နွေးလည်း အလိုက်သင့် ကိုယ်လုံး လှည့်ပြီး ကိုမိုးအောင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး ဝင်မိတာပေါ့။ ၂ ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ လိုးပြီး ဖက်အိပ် နေတာ မောင်မြင်ရင် ဘယ်လို နေမလဲ မသိဘူး။

၁ ပတ်လောက် နွေး မျက်နှာပူလို့ ကိုမိုးအောင် ကို ရှောင်နေ မိတယ်။ နောက်ရက် မနက်ပိုင်း ဈေးသွားပြီး ပြန်ရောက်တော့ ထမင်းဟင်းချက် အမှိုက် လှဲပြီး အိမ်ထဲ အမောဖြေနေတာ။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး အိမ်ပြတင်းပေါက် ငေးနေတဲ့ နွေးလေ အောက်စ လွတ်နေတာ သတိမထား မိဘူး။ ကိုယ်အိမ်ထဲ ကိုယ်မို့ အမှတ်တမဲ့ ထိုင်မိတာပါ။ စိတ်ထဲ တယောက်ယောက် ကြည့်နေသလို ခံစားရလို့ မျက်လုံး ကစားမိတော့ ပြတင်းပေါက်ကနေ ကိုမိုးအောင်ပေါ့ နွေး ပေါင်ကြားထဲ ခိုးကြည့် နေတယ်။

" မနွေး ... ကိုမိုး ... မြို့ထဲ ...... လိုတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ ...... သွားဝယ်မလို့ ... ဘာမှာဦး မတုန်း "

" အော် ...... နွေး ...... ဒီနေ့ ......ဈေးသွားတာ ......အကုန် ဝယ်လာတယ် ... မမှာတော့ပါဘူး "

" ကလေးအိပ်နေလို့ ... နားစွင့် လိုက်ပါဦး "

" ရတယ် ... ကိုမိုး ......... သွား သွား "

အောက်စ လွတ်နေတဲ့ ထမိန်ကို ပြန်ဖုံးရင်း ဖြေလိုက်တာ။ ကိုမိုးအောင် ထွက်သွားတော့မှ နွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး မှေးနေလိုက်တယ်။ ၁၂ နာရီ လောက်ကျ မောင် ထမင်းစား ပြန်လာတော့ မှာမို့ ထမင်းဟင်း ခူးခပ်ပြီး စောင့်နေတာပေါ့။ လာတော့ ထမင်း အတူစား ခဏစကားပြောပြီး မောင်လည်း အလုပ် ပြန်ထွက် သွားတယ်။ ပြီးတာနဲ့ နွေး ရေချိုးမလို ထမိန်ရင်လျားပြီးမှ စားပြီးသား ပန်းကန်တွေ ဆေးဖို့ သတိရမိတာ။ ထမိန် ရင်လျားနဲ့ပဲ နောက်ဖေး အိုးခွက် ပန်းကန်တွေ ဆေးကြောနေတုန်း ကိုမိုးအောင် သေးလာပေါက်တာ အိမ်သာထဲ မပေါက်ပဲ နွေးဘက် လှည့်ပြီး ပေါက်ပြနေတယ်။

လီးမြင်တာ မဆန်းပေမယ့် မနက်က အဖြစ်ပျက်ကြောင့် နွေးစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ အဖုတ်လေး ပူနွေး လာရတာပေါ့။ ပန်းကန်တွေ ဆေးရင်း ကိုမိုးအောင် လီးထိပ်က သေးပန်း ထွက်နေတာကို ကြောင်ကြည့် နေမိတယ်။ အကွာ အဝေးက ခြေလှမ်း ၁၀လှမ်းလောက်ပဲ ကွာတော့ အတိုင်းသားပဲ။ 

ကိုမိုးအောင် က နွေးရှိနေတာကို သတိမထားမိ သလိုနဲ့ သေးလည်းကုန်ရော လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ရင်း လီးထိပ် အပေါက်က သေးစက်တွေ ခါချပြီးမှ သူတို့ အိမ်ခန်း နောက်ဖေးပေါက် ကနေ ပြန်ဝင် သွားတာ။ နွေးလည်း ဆေးထားတဲ့ ပန်းကန်တွေ အိမ်ထဲ သိမ်းဆည်းပြီးမှ နောက်ဖေး တခေါက် ပြန်ထွက် လာပြီး ရေချိုး လိုက်တယ်။ ရေချိုးနေတုန်း ကိုမိုးအောင် ကလည်း ဖိုးစည်လုံးလေး ချီပြီး ထွက်လာပါရော။

" ဟော ...... ဟိုမှာ ... သား ... တီတီနွေး ရေချိုးနေတာ ...... ချိုးခိုင်းလိုက် "

" ဟေး ...... ဖိုးစည်လုံးလေး ... နိုးပြီလား ...... လာလာ ...... တီတီနွေးနဲ့ ...... ရေချိုးရအောင် "

" တီတီနွေး ...... သားကို ရေချိုးပေး "

စကား မပီကလာလေးနဲ့ ပြောပြီး ဖင်တုံးလုံးလေး လျှောက်လာတဲ့ ဖိုးစည်လုံးကို နွေးက ချိုင်းကနေ ဆီးပွေ့ လိုက်တယ်။

" ဟိတ် ... ခလိ ခလိ ...... "

" ယား ...... ယားတာ ...... မလုပ်နဲ့ ... ခ်လ်း ခ်လ်း "

ကိုမိုးအောင်က အသား ညိုသလောက် ဖိုးစည်လုံးက သူ့မိန်းမ တူတာ နေမယ် အသားက ဖွေးဥ နေပြီး ဗိုက်ပူ ဖင်ကောက် လေးပေါ့။

" လာခဲ့ကွ ...... ဗွမ်း ဗွမ်း ......... "

" ဖှီးးးး ......... ဖလူးးးး ... ဟီး ......... ချချ ချချ ချချ "

နွေး ရင်ခွင်ထဲ မတ်တပ် ရပ်လျက်လေး ထားပြီး ရေဖလားနဲ့ ခွက် ၂၀ လောက် လောင်းပေး လိုက်တော့ တခိခိနဲ့ သဘောတွေ ကျနေရှာတာ။ ကိုယ်လုံးလေး တုန်ပြီး နွေး နို့အုံ ၂ ဖက်ကို လက်ဖဝါး သေးသေးလေးနဲ့ ဆွဲကုတ် ထားတယ်။ နွေးကလည်း ရေချိုးရဲ့ တန်းလန်း ဆိုတော့ ထမိန်ရေစိုက နို့အုံ ကပ်နေတာပေါ့။ ကလေးက ချမ်းလို့ ကိုင်မိကိုင်ရာ ကိုင်လိုက်တာ လက်၂ ဖက် လုံးက နွေး နို့သီးခေါင်း တည့်တည့်ပဲ။ အားနဲ့ ကုတ်ဆွဲတော့ နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက် ကျိန်းလာ ရတယ်။

" ကဲ ...... ဆပ်ပြာတိုက် မယ်ဟေ့ "

ပြောပြီး နွေးလည်း ဒူးထောက် ထိုင်နေရာ ခြေတဖက် ကွေးပြီး ဖင်ချထိုင်ရင်း ဖိုးစည်လုံး လေးကို ကွေးထားတဲ့ ပေါင်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။ အနီးရှိတဲ့ ဆပ်ပြာခြင်း ထဲက ဆပ်ပြာခဲ ယူပြီး တကိုယ်လုံး တိုက်ပေး လိုက်တာ။

" ဟေ့ ...... ဂျိုးလေးက ... ဘယ် မှာ တုန်း ...... ဒီမှာ ဒီမှာ ... ခ်ခ် ခ်ခ် "

ဖိုးစည်လုံးလေးက တခြား ကလေးနဲ့ မတူဘူး လီးတံ လေးကို ထိရင် တအား ယားတတ်တယ်။ ခုလည်း နွေးပေါင်ပေါ် ထိုင်ရင်း ပေါင်တံလေး စိပြီး နွေးလက်ကို သူ့လက် ကလေးနဲ့ ဆွဲခွာနေတာ။ အဲချိန် ဘာရယ် မဟုတ်ဖူး ခပ်လှမ်းလှမ်းက မျက်စောင်းထိုး အနေထားနဲ့ ထိုင်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ဘက် နွေး မျက်လုံး ကစား ကြည့်မိတယ်။ 

ကိုမိုးအောင်က ဒူးတဖက် ထောင်ထားတဲ့ နွေး ပေါင်ကြားထဲ စိုက်ကြည့်ပြီး ပုဆိုး အပြင်ကနေ လက်ကို သူပေါင်ကြားထဲ ထည့်ထား နေတာ။ အဲကျမှပဲ နွေးကိုယ်နွေး သတိထားမိ တော့တယ်။ ထမိန် အောက်နားစက တုတ်ပြီး ဒူးပေါ် တင်နေတော့ အောက်က လွတ်နေတယ်။ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးခေါင်းကို ပြန်ချပြီး ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ဖိုးစည်လုံး လီးတံ လေးရော ဥလေး တွေပါ မြန်မြန် တိုက်ရင်း ဖင်ကြား လေးပါ တိုက်ပေးလိုက်တာ။

" ကဲ ...... ပြီးပြီ ...... ရေပြန်ချိုးမယ် ဟေ့ "

ဖိုးစည်လုံးလေးကို ရေအမြန်ချိုးပေးပြီး ကိုမိုးအောင်ဆီ ချီပြီး ပေးလိုက်တယ်။ ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြားက ဟာကြီး သိသိသာသာ ထောင်ထွက်နေတာ နွေး မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက် ရတာပဲ။ ရေဖလားနဲ့ ရေအဝ လောင်းပြီး ဆပ်ပြာ တိုက်နေတုန်း ရေချိုးတဲ့နား လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားရတယ်။ ခြေသံပဲ ကြားရတယ် မျက်လုံးက ဆပ်ပြာနဲ့မို့ ဖွင့်မရသေးဘူး။ မျက်နှာသစ်ပြီး ကြည့်တော့ ကိုမိုးအောင်လေ နွေးရဲ့ ရေစို ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ရင်း တံတွေးမျိုချ နေတယ်။

" မနွေး ......ဒီမှာကြည့်ဦး "

ပြောပြောဆိုဆို နွေးနား ကပ်လာပြီး ပုဆိုးကို ဖြည်ပြ နေတာ။ ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ပုဆိုး အပေါ် အနားစကို ပေါင်လယ်လောက် လျှောပြတော့ လီးက အကြော ပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ အထက်အောက် တုန်နေတယ်။

" ဟင် ......... သွားပါ ............ ကလေး ... အအေးပတ် နေမယ် "

" ကလေးကို ရေသုတ်ပေးပြီး ပါပြီ ... မနွေးရယ် ... ဒါကြီးက ...... တအားတင်းနေတာ ... မခံနိုင်တော့လို့ "

ခုနက နွေး ဟာကို မြင်တော့ စိတ်ကြွလာတာ နေမယ်။ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နောက်ကျောဘက် ကပ်လာပြီး ဖင်ကြားထဲ သူ့ဟာနဲ့ ထောက်နေတာ။ နွေးဖင်က ထွားတယ် အလိုလို ကော့ထွက် နေတတ်တာ ခါးသေးတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။

" မနွေး ... ဟိုတနေ့က ...... ကိစ္စ ...... ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ် နော် "

" ဟင် ......... မပြောနဲ့တော့ ...... ရတယ် "

ဖင်ကို လက်နောက်ပြန် စမ်းတော့ လီးထိပ်နဲ့ နွေး လက်ချောင်းတွေ ထိမိသေးတယ်။ လီးကြီး တွန့်ကနဲ့ နောက်ဆုတ်သွားပြီး ချက်ချင်း ပြန်ထောက်ထားတာ။

" ဟာ ...... မလုပ်နဲ့ ...... ကိုမိုး ... "

မောင့်ကွယ်ရာ အညှာလွယ်တဲ့ နွေးလည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် မကျေနပ်ဖူး။

" အဲဒါဆို ... နွေး ... ကျနော့်ကို ... ဂွင်းတိုက် ပေးလေ "

စကား ဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က နောက်ကျော ဘက်ကနေ ညာဘက်ဘေး ဝန်းထရံနား ကပ်ရပ် ပေးတယ်။ နွေးလည်း ဆပ်ပြာမြုပ်တွေ ကပ်နေတဲ့ လက်နဲ့ပဲ ဂွင်းထု ပေးနေတာပေါ့။ ရုတ်တရက် လက်တဖက်က နွေးနို့တလုံးကို လာကိုင်ပြီး ရေစိုထမိန် အပြင်ကနေ ဆုပ်နယ်ရင်း ထမိန်မှာ ကပ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ကွင်းပေး နေတယ်။ 

နို့အုံလေး ညှစ်တုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် နို့သီးခေါင်း လေး ဝိုင်းပေးတော့ ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လေး တွန့်ပြီး ဂွင်းထု ပေးနေတဲ့ လက်က မြန်လာရောပဲ။ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတယောက် အနေနဲ့ နို့ကိုင်တာ လောက်က အဆန်း မဟုတ်ပေမယ့်။ နေရာရယ် အခြေနေရယ် ကြောင့် နွေးအတွက် အတွေ့ ထူးနေတာပါ။ နောက်ဖေး ဆိုပေမယ့် ရေစည်ကန်က အပေါ်အမိုးပဲ မိုးထားတော့ ဘေးအိမ် ၂ဖက်က ကြည့်ရင် ညာဘက်အိမ်က အိမ်သာ ကွယ်နေလို့ မမြင်ရပေမယ့်။

ဘယ်ဘက်အိမ်က ကြည့်ရင် နွေးဂွင်းထု ပေးနေတဲ့ မြင်ကွင်းက အတိုင်းသားလေ။ကိုမိုးအောင်လည်း ပါးနပ်ပါတယ် ဘယ်ဘက်အိမ်ကို အကဲခတ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး ကစား နေရာကနေ ပေါင်ကြားထဲ ပြောင်းနိူက် နေတယ်။ နွေး စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် သတိထား ကြည့်နေတုန်း အဖုတ်ကို နိူက်ရင်း ရေစိုထမိန် အပါးလေးပေါ် ချွန်ပြီး ထောင်ထွက် လာတဲ့ နို့သီးခေါင်း လေးကို စုပ်တော့ ကိုယ်ဟာကိုယ် သတိမထား မိပဲ ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေး နေမိတယ်။ 

တချက်တချက် နို့သီးလေး သွားနဲ့ ဖိခဲတော့ ဂွင်းထု ပေးနေရာက ရပ်ပြီး လီးတံကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ညှစ်မိပြန်ရော။ လူစိမ်း တယောက် ယောက်များ မြင်သွားမလား ဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ညှစ်ထားတဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုပေးတော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး လက်ထဲ လီး အရည်ပြား ပေါ်က တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးတာ ခံစားမိတယ်။ ခပ်သွက်သွက် ထုပေး လိုက်တော့ နွေး ရေစို ထမိန်ပေါ် လရည်တွေ ဖွေးကနဲ့ ပေကပ်ကုန်ရောပဲ။

............................................................................................

ရေချိုးပြီးတော့ ကိုမိုးအောင်ကို နွေး ရင်မဆိုင်ရဲလို့ အပြင် ထွက်လည်ပြီး နေ့လည် ထမင်း စားချိန်လောက်မှ အိမ်ပြန် လာခဲ့တာ။

" မနွေးရေ ... မနွေး ရှိလား "

" ရှင် "

ထမင်းစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဖျာခင်း ခဏလှဲနေတုန်း ကိုမိုးအောင် က ဖိုးစည်လုံးလေး ချီပြီး ဝင်လာပြန်ရော။

" သားလေး ... ဟိုမှာ ... မင်း တီတီနွေး ... အိပ်နေတာ "

" တီတီနွေး "

ဖိုးစည်လုံးလေးကို နွေးရှိတဲ့ နေရာ ပြကြီး အောက်ချ ပေးတော့ ကလေးက နွေးဆီ ပြေးလာတယ်။ နွေးလည်း လှဲနေရာက ထထိုင်လိုက်တာ။ အနား ရောက်တာနဲ့ ကွေးထားတဲ့ ဘယ်ဖက် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး နွေးပါးကို ဘယ်ညာ နမ်းတော့ တာပဲ။ အဲချိန် ကိုမိုးအောင်က နွေးရဲ့ ဒူးတဖက် ထောင်ထားတဲ့ ညာဘက် ပေါင်နား ကပ်ထိုင် လိုက်တယ်။

" အွန် "

ပေါင်သားလေး လာထိလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ထမိန် အောက်နားစ ကနေ လက်သွင်းပြီး ပွတ်နေတာ။ ထောင်ကွေးထားတဲ့ ဒူးကို စိလိုက်တော့ မမှီတော့ပါဘူး နွေး အဖုတ်လေးဆီ လက်ချောင်းတွေ ကျရောက် လာတယ်။

" မနွေး ...... မနက်က ...... အားမရဘူး ...... တခါလောက် ...... လုပ်ရအောင်နော် "

" ဟာ ...... ကိုမိုး ကလည်း ...... ကလေးရှေ့ ...... ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ "

" ကလေးက ...... မနွေး သိပ်ရင် ... အိပ်ပါတယ် "

" ဟမ် "

" တီတီနွေး ...... သား ... ဆင်ကြီး စီးချင်တယ် "

ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေးတို့ ပြောနေတုန်း ဖိုးစည်လုံး လေးက ဆင်စီး ချင်တယ် ပြောနေပြန်ရော။ ခါတိုင်း နွေးက မောင့် ပုဆိုးတထည်ကို ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လုပ်ပြီး လေးဖက် ထောက်ပေးရင်း ဖိုးစည်လုံး လေးက ကျောပေါ် တက်စီး နေကြ။ ခုဟာ ကိုမိုးအောင် ရှိနေတော့ လေးဖက်ကုန်း ရမှာ တမျိုးကြီးပဲ။

" စီးရမှာပေါ့ ... သားရယ် ... မင်း တီတီနွေးကို ... ဆင်ကြီး လုပ်ခိုင်းလိုက် "

စဉ်းစားနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က နွေးပေါင်ကြားထဲ အဖုတ် နိူက်နေတဲ့ လက်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ နွေး ပါးပြင်လေး ပုဆိုးထဲက ဟာကြီးနဲ့ ထိမိသေးတာ။ နွေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး မောင့်ရဲ့ ပုဆိုး တထည်ယူပြီး ပြန်ထွက် လာတယ်။

" သားလေးရေ ...... ဆင်ကြီး လာတော့မှာနော် "

ပုဆိုးကို ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လိပ်ပြီး နွေးကို မျက်ရိပ် မျက်ကဲ ပြနေတာ။ နွေး နဖူးပေါ် ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လုပ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို စွပ်ပြီး လေးဖက် ထောက်ခိုင်း နေတယ်။ နွေးလည်း ဘာပြောရမှန်း မသိတော့ပါဘူး ဖိုးစည်လုံးလေးက ပျော်နေရှာတာ။ လေးဖက် ထောက်ပေးတော့ ဖိုးစည်လုံးက နွေး ကျော်ပေါ် တက်ပါလေရော။ အဲချိန် နွေး ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ။

ကိုမိုးအောင်က ကလေးကို နွေးကျောပေါ်က ပြုတ်မကျ အောင် ထိန်းပေးသလိုနဲ့ နွေးဖင်နောက်က ဒူးထောက်ရင်း ကပ်ပါလာတယ်။ ထမိန် အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင် ထားတော့ သူ့ရှေ့ နွေးဖင်ကြီး အဖွေးသားပဲ နေမှာပေါ့။ ဧည့်ခန်းလေးထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ကလေးကို ပတ်ပေးနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ဖင်နောက် ကပ်နေတော့ လီးထိပ်က ဖင်ဝလေး ထောက်မိလိုက် အဖုတ်လေး ထိုးမိလိုက်ပဲ။ တချက်တချက် အစိလေး လီးထိပ်နဲ့ ထိုးမိရင် နွေး လေးဖက်ထောက် လျှောက်ရင်း ခါးလေး တုန်တုန် သွားတယ်။

'' မနွေး ... စောက်ဖုတ်လေး ... တင်းလာပြီ "

နောက်က ပြောရင်း နွေးအဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနဲ့ ပင့်ကိုင် ပြန်ရော။

" ကိုင်လို့ ... ကောင်းလိုက်တာ ...... အိနေတာပဲ "

" အ ......... ရှီးးးးး ......... ကလေး ရှိနေတာကို ...... အအ "

" သားလေးက ... နွေးကျောပေါ် ... ငိုက်နေပြီ ... အောက်ချ လိုက်မယ် ... ခဏလေး "

ချက်ချင်းပဲ နွေးကျောပေါ်ကနေ ဖိုးစည်လုံးလေးကို ချိုင်းကမပြီး ဘေးနား ချလိုက်တယ်။ ဖိုးစည်လုံးက တကယ်ကို ငိုက်နေရှာတာ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး နွေးဘေးနား ခွေခွေလေး လှဲအိပ်သွားတာ။

" မနွေး ... ဒီအတိုင်းလေးပဲ ...... နေနော် "

စကားသံ ကြားမှ ဖင်ကြီး ကုန်းထားတာ သတိရမိတာ။ ဘေးနား လှဲချရင် ရသားနဲ့ နွေးကိုယ်တိုင်က တစုံတရာကို စောင့်နေတဲ့ အဖြစ်မျိုးလေ။ နွေးလည်း ဘာမှ မပြောတော့ ပါဘူး တခါ လိုးဖူး ပြီးသားလေ။ တကယ်တော့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်မို့ လင်ကွယ်ရာ သာယာမိတာပါ။

" ဟင် ...... အဲဒါ ...... ဖင်ပေါက်ကြီး ......... မယက် ...... ယက် ......... အအ ......... "

ထမိန် အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင်ပြီး ဖင်ဝကို လျှာဖျားလေး လာထိတော့ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွား ရတယ်။

" ငြိမ်ငြိမ်နေပါ ...... မနွေးရဲ့ ... ကလေး ... နိုးသွား လိမ့်မယ် "

နွေးပြောမှ ဖင်ဝလေး ယက်နေရာကနေ အဖုတ်ကို ပြောင်းယက် ပေးတာ။ အစိလေး စုပ်လိုက် စောက်ခေါင်း ထဲ လျှာနဲ့ ထိုးမွှေလိုက်မို့ အဖုတ်လေး ယားတက် လာတယ်။

'' အ အ ......... ဟင့် ......... နွေး ...... မနေနိုင်တော့ဘူး ............ ထွက် ... ထွက် ............... ထွက်တော့မယ် ......... အ ''

နွေးပြောရင်း လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ခေါင်းလှည့် ကြည့်တော့ ကုန်းယက် နေရာက ဒူးထောက်ရင်း လီးကို ညာလက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား ၂ခုကြား ဒစ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာ။

" ကျွတ် ......... ရှီးးး .........လုပ် ... လုပ် ......... လုပ်ပါတော့ ......... ဒီမှာ ...... နွေး သေတော့မယ် "

" လိုးတော့မယ် နော် ... မနွေး "

စကားဆုံးတော့ ဘယ်လက်နဲ့ နွေးခါးကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိထည့် လိုက်တယ်။

" ဗြိ ............ အ ......... ဇွိ ............ ဟင့် ... အ ............ ဘွတ် ... ဘွတ် ......... ဗျစ် ......... ဗွပ် ......... ဖွပ် ဖွပ် ......... အ ... အင့် ............ ဗျစ် ...... အား ... အ ..................... ကျွတ် ... ကျွတ် ... "

လှည်ပြန် ကြည့်နေရာက လီးဝင်တာနဲ့ နွေးခေါင်းလေး မော့တက် သွားရတာပေါ့။ အံလေးကြိတ်ပြီး အသက် ပြင်းပြင်း ရှုနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က အဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်တာနဲ့ ချက်ချင်း ခပ်သွက်သွက် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အားမနာတမ်း ဆောင့်လိုးနေတယ်။

" ဖွပ် ......... ပလွတ် ......... အား ......... အင့် ...... ကောင်းလိုက်တာ ...... နွေးရယ် ......... ရှီးးးးး ......... အင့် အင့် ...... နာနေလား ဟင် ...... ဖြည်းဖြည်း လုပ်ရမလား ......... ရှီးးးးး ......... အင့် ......... ဘွတ် ... ဖွပ် "

" အ ... အ ............ ဟင့် ......... ရ ... ရ .................. ရတယ် ...... လုပ် ......... ဟင့် ...... အင့် ... "

အချက် ၃၀ လောက်ပဲ နွေး ပြီးသွားခဲ့ရတယ်။ ကိုမိုးအောင် ကတော့ ၁၅ မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ လရည်တွေ ပန်းထည့်ပစ်တယ်။ ကလေးနိုးရင် လာပို့ဖို့ ပြောပြီး နွေးတို့ အခန်း အနောက်ပေါက်က သူတို့ အခန်းဘက် ပြန်ထွက် သွားတာ။ သူစိမ်းယောက်ျား တယောက်နဲ့ မောင့်ကွယ်ရာ ခိုးပြီး အလိုးခံမိတဲ့ အဖြစ်ကို တွေးမိတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဝမ်းနည်း လာသလိုပဲ။ ရေချိုးပြီး ထမိန် ရင်လျားနဲ့ သနပ်ခါး လူးနေတုန်း မောင့်ဆီက ဖုန်းဝင် လာတယ်။

" နွေး ... မောင် နောက် ၅ ရက် လောက်မှ ... ပြန်ရောက်မယ် "

" ဟင် ... မောင်ပြောတော့ ... ၁ ပတ်ပဲ ဆို "

" အင်း ... အလုပ်က ... ဒီမှာပဲ ထပ်ပေါ်လာလို့ "

မောင်က ကလေးယူရင် ငွေကြေး အဆင်ပြေအောင် ဆိုပြီး မောင်တို့ ဖုန်းကုမ္ပဏီ က အထက်လူကြီးနဲ့ နားလည်မှု့ လုပ်ပြီး တာဝါတိုင် တပ်ဆင်တဲ့ အလုပ်ပါ တွဲလုပ်နေတာ။ တခါတခါ နယ်ထွက်ရင် အနည်းဆုံး ၁ ပတ်လောက် ကြာတယ်။ မောင်ဖုန်းချ သွားတော့ နွေး ဟိုးအရင် ဒီအိမ် ရောက်ကာစ အကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်စား နေမိတာပေါ့။

..................................................................................................

" နွေးရေ ...... ဒီမှာ ... ဘီယာ ပါလာတယ်ကွ ...မိုးအောင်ရော ...... အတူသောက်မှာ ...... အမြည်း လုပ်ပေးနော် "

" ဟမ် ... လာပြီ ... လာပြီ မောင် "

ဒီအိမ်လေး ရောက်လာပြီး ၂ လလောက် နေတော့ နွေး အိပ်ခန်းထဲ လှဲနေတုန်း မောင့်အသံကြောင့် အမြန် ပြေးထွက် လာမိတယ်။ မောင့်သူငယ်ချင်း နွေးတို့ရဲ့ အိမ်ရှင် ကိုမိုးအောင်ရော ဧည့်ခန်းထဲ အတူ ထိုင်နေ ကြတာ။ နွေးလည်း မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ပြီး အသားတုရယ် ဝက်အူချောင်းရယ် မြေပဲဆန်ရယ် ကြော်ပြီး မောင်တို့ ၂ယောက်နား သွားချ ပေးလိုက်တာ။

" အင့် ... ဒါပဲမြည်းတော့ ... မောင်က ကြိုမှ မပြောတာ "

နွေး အမြည်းပန်းကန် ချတော့ ကိုမိုးအောင် မျက်လုံးတွေ က နွေးရင်သားတွေပေါ် ရောက်နေတာလေ။ အိမ်နေရင်း ဖရိုဖရဲပုံစံနဲ့ နွေးဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီက လည်ပင်း ဟိုက်နေတာ။ အမြည်း ပန်းကန်တွေ ချပေးပီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်တော့ နွေးဖင်ကြီး ခိုးကြည့်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင် ရဲ့ မျက်လုံးတွေ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ ကိုမိုးအောင် စိတ်က တမျိုးပြီး မောင်ရှိရင် နွေးအပေါ် မိတ်ဆွေ တယောက်လို ဆက်ဆံတတ်ပေမယ့် မောင့်ကွယ်ရာဆို စကားပြောရင် ဟိုပုတ် ဒီပုတ်နဲ့ ပြောတတ်တာ။ နွေးလည်း အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ပြီး နေနေတာပါ။ မောင့်အပေါ် ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်းကို မျက်နှာ မပျက်စေ ချင်ဘူးလေ။

အခန်းထဲ ပြန်လှဲတော့ နွေးဖင် အကြည့်ခံခဲ့ ရတာကို ပြန်တွေးရင်း ထူးထူးခြားခြား စိတ်တွေ မရိုးမရွ ဖြစ်လာရတယ်။ မောင်နဲ့ ညအိပ်ယာဝင် ကာမဆက်ဆံဖို့ ကြိုတွေးမိတော့ လက်က ထမိန်ကြား အလိုလို ရောက်သွား မိတာ။ မောင်နဲ့ အိမ်ထောင် သက်တမ်းက ၃ နှစ်ကျော် ၄ နှစ်ထဲမှာပါ။ အရင် နွေးတို့ နေတဲ့ မြို့လေး ကတည်းက အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်ဝခဲ့တာပါ။ မောင်က သူ့အလုပ်တွေနဲ့ နေ့တိုင်း မအားလပ်ဘူး ညပိုင်း အိမ်ပြန် ရောက်ရင်လည်း လင်မယား လုပ်ဖို့ နေနေ သာသာ ပင်ပန်းပီး တန်းအိပ်ရောပဲ။ နွေးရဲ့ ဆန္ဒလေး တွေကို လက်နဲ့ပဲ အာသာ ဖြည်နေခဲ့ရတာ ကြာပါပြီ။

" နွေးရေ ... အမြည်း လုပ်ပါဦး ... ဒီမှာ သောက်ကောင်းတုန်း ... အမြည်းက မရှိတော့ဘူး "

ရုတ်တရက် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းက မောင့်အသံကြောင့် နွေး အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။ မီးဖိုချောင် ပြန်ဝင်ပြီး မြေပဲဆံနဲ့ ကြက်ဥ ထပ်ကြော် ပေးလိုက်တာ။ ညပိုင်း အိပ်ယာ ဝင်တော့ မောင်က စပါလေရော။

" နွေး "

" ရှင် "

" ညနေက ... မိုးအောင် ... နွေး ဖင်ပဲ ... ခိုးခိုး ကြည့်နေ သလားလို့ ... ခိခိ "

မောင့် စကားကြောင့် နွေး ချက်ချင်း မျက်နှာလေး အမ်းပြီး ရင်ခုန်သွားရတယ်။

" ဟာ ... မောင်ကလည်း ... ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ် ... ပြောစရာလား "

နွေးက စိတ်ကသိကအောက် ဖြစ်သွားပေမယ့် မောင်က နွေးဖင် အကြည့်ခံရတာကို စိတ်မဆိုးပဲ ပြောနေတော့ အံအော မိတယ်။

" မဟုတ်ပါဘူး ... မိုးအောင်လည်း ... သူ့မိန်းမ ဆုံးသွားတော့ ... နွေးကိုပဲ ... မှန်းပြီး ပစ်မှား နေမှာ တွေးမိလို့ "

" ဟာ ... မောင်ကလည်း ... အဲဒါ ... နွေးက ... ဘာလုပ်ရမှာတုန်း ... ဟွန့် "

နွေး နဲနဲ စိတ်ဆိုးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြန်ပြောတော့ မောင်အသံ တိတ်သွားရောပဲ။ အဲတုန်းက နွေး တကယ်လည်း ဝမ်းနည်း သွားမိတာပါ။ မောင့်ရဲ့ရှေ့မှာပဲ နွေးဖင်ကို ငမ်းနေတာ သိသိကြီးနဲ့ သဝန်မတိုပဲ သာယာ နေတာလေ။

ခဏ ငြိမ်သွားပြီးမှ အိပ်ယာထဲ ပက်လက်အနေထားနဲ့ နွေးကို မောင်က နို့တွေ ဆုပ်နယ် ပေးနေတာ။ နို့သီးလေး စို့လိုက် ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် နဲ့ လက်က အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးပြန်ရော။ မဆက်ဆံဖြစ်တာ ကြာတော့ နွေးလည်း အဖုတ်လေး ခဏနဲ့ ရွှဲနှစ်လာတယ်။

" နွေး ... တကယ်လို့ ... မောင်မရှိတဲ့ ချိန် ... မိုးအောင်က ...... ဇွတ်ကြိုးစားရင် ရော "

" ဟာကွာ ... မောင်က ... နွေးကို ...... ကိုမိုးအောင်နဲ့ ... တကယ် ... လိုးစေချင်နေ တာလား "

ဘယ်ချိန် တက်လိုးမလည်း မျော်နေတုန်း ကိုမိုးအောင် အကြောင်း ထပ်ပြောတာနဲ့ နွေးလည်း ဒီတခါ ရွဲ့မေး ပစ်တာ။

" ဟာ ... နွေး ရယ် ...... ဆောရီး နော် ... "

နွေးစကား ဆုံးတော့ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတဲ့ မောင်က ပေါင်ကြားထဲ ချက်ချင်း ဒူးထောက် နေရာယူတော့တာ။ ခါတိုင်း နွေးစုပ်ပေးမှ တောင်မတ်လာတဲ့ လီးက ထူးထူး ခြားခြား စုပ်မပေးရပဲ တဆက်ဆက် ထောင်ရမ်း နေတယ်။ မလိုးရတာကြာပီ ဖြစ်တဲ့ နွေးအဖုတ်လေးကို ကုန်းယက် ပေးတာ။ ၅ မိနစ်လောက် ယက်ပေးပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေတာ နွေးတို့ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မရဖူးတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ပါ။

" နွေး ... တကယ်လို့ ... မှားသွားလည်း ...... မောင် ... မောင် ......... မောင် ခွင့်လွတ် မှာပါ ......... အင့် ...... ဗျစ် ...... ဘွတ် ......... ဖွပ် ......... ဗြိ ......... ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ......... အား ......... အ ......... အင့် အင့် "

ဘယ်ကိစ္စမဆို ပွင့်လင်းတတ်ပေမယ့် ကြောက်စိတ်ရှိတဲ့ မောင်လေ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း နွေးအပေါ် မစဉ်းစား မဆင်ခြင်ပဲ ပြောပြီး ကာမစိတ် တအား ပြင်းထန်နေတာ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ နွေးလည်း မောင့် စကားလုံး တွေကြောင့် လီးဝင်လာတိုင်း ကိုမိုးအောင် တက်လိုးနေသလို ခံစားမိနေတာပါ။ နွေးကိုယ်တိုင် ကိုမိုးအောင်ရဲ့ လီးကို စိတ်ထဲ မှန်းပြီး ခံရင်း မယုံနိုင် လောက်အောင် ကာမ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ခဲ့ရတယ်။ အဲဒီညက နွေးတို့လင်မယား ၃ ချီ ဆက်တိုက် လိုးဖြစ်ကြတာ။

......................................................................................

နောက်ပိုင်း မောင်ကလည်း လိုးကာနီးကျ ကိုမိုးအောင် အကြောင်းတွေ လုပ်ဇတ် ခင်းပြီး ပြောပြော လိုးတော့ တာပဲ။ မောင်မရှိချိန် ကိုမိုးအောင်က ဇွတ်တက် လိုးတာတို့ နွေးကိုလည်း မောင်မသိအောင် ဘယ်လိုခံမှာ လည်းတို့ အမျိုမျိုး မေးမေး လိုးတာ။ ကြာတော့ နွေးစိတ်ထဲ ကိုမိုးအောင် တကယ် လိုးပေးသလို ခံစားလာရတယ်။

အဲလို နေလာရင်း နောက်ထပ် ၄ လလောက်ကျ မှတ်မှတ်ရရ နွေးတို့ နေတဲ့ ရပ်ကွက်ရဲ့ ကထိန်နေ့ကြီး မောင်အလုပ် သွားတော့ နေ့ခင်းဘက် စားသောက်ပြီး နွေးတို့ ကိုယ်နံ့ သုတ်ရည်နံ့တွေနဲ့ နံဆော်နေတဲ့ အယက်ခင်းတွေ လျှော်ဖွတ် ပစ်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ကို ကြမ်းပိုး ကပ်မဆိုးလို့ ပိုးသတ်ဆေး ဖျန်းလိုက်တော့ အနံ့တွေက မွန်ထူပြီး အိပ်ခန်းထဲ နေမရဘူး။

အနံ့က စိတ်ထဲ စွဲနေတော့ အီလည်လည်နဲ့ နောက်ဖေး တံခါးဖွင့်ပြီး မီးဖိုခန်းလေးထဲ ဖျာအသေး တချပ်ခင်းပြီး လှဲနေလိုက်တယ်။ လှဲနေရင်း ခေါင်းမူး လာတာနဲ့ အိပ်ပျော် သွားတာပါ။ ခါတိုင်းလည်း နေ့လည် နေ့ခင်း ပူလာရင် နွေးအိပ်ဖူးတာပဲ။

နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် နေရင်း အိပ်မက် မက်နေသလိုပဲ။ ခါးအောက်ပိုင်း နွေးကနဲ့ တရှိန်းရှိန်းလေး မောင်အလုပ်က ပြန်ရောက် လာပြီး အဖုတ်လေး ယက်ပေးတယ် ထင်နေမိတာ။ ပေါင်တံ ၂ ဖက် ဖြဲပေးရင်း အရက်နံ့လေးက တထောင်းထောင်းနဲ့ ဆိုတော့ အလုပ်ကအပြန် ရပ်ကွက် ကထိန်မို့ အပြင်မှာ အရက်သောက် လာတယ် ထင်မိတာပဲ။ အရက်မကြိုက်တဲ့ မောင်က တခါတခါ အထက်လူကြီးတွေနဲ့ ရင်းနှီးအောင် အတူလိုက်သောက် ပေးတာတွေ ရှိတယ်။

မျက်လုံးဖွင့် မကြည့်ပဲ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ ကာမစိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ့ ကြွလာရတာ။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် ခုရက် မောင်နဲ့ လိုးတိုင်း ကိုမိုးအောင် အကြောင်းတွေးရင် စိတ်က တအား ကြွနေမိတယ်။ ပိုးသတ်ဆေးနံ့ကြောင့် ခေါင်းက ရီနီတီနဲ့ မူးနေတုန်းပဲ။ 

ကိုယ်တစောင်း လက်ထောက်ပြီး ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အနေထားနဲ့ အဖုတ် ယက်ပေးနေတဲ့ မောင်ရဲ့လီးကို ပုဆိုး အပြင်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ တံခါးပေါက် ပိတ်ထားလို့ မီးဖိုခန်းထဲ မှောင်နေပေမယ့် လက်ထဲ စမ်းမိနေတဲ့ လီးက အရင်လိုးနေကြ လီးနဲ့မတူပဲ တုတ်တုတ် ခဲခဲကြီး ဖြစ်နေ သလိုပဲ။ ပိုးသတ်ဆေးနံ့နဲ့ မူးပြီး ထင်မိထင်ရာ ထင်တာ နေမှာ တွေးရင်း လက်ထဲ တင်းမာလာတဲ့ လီးကို မြန်မြန်လေး ဂွင်းထု ပေးနေ မိတာပေါ့။

" မောင် ... လိုးမှာဖြင့် ... လိုးတော့လေ "

အဖုတ်လေးထဲ တအားယား လာလို့ လီးကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွတ်ပြီး ပက်လက် အနေထားနဲ့ပဲ ပေါင်ကား ပေးလိုက်တယ်။ ပေါင်ဖြဲ ပေးတော့ ကိုယ်တစောင်း လှဲပြီး အဖုတ် ယက်နေရင်း မောင်က ထထိုင်လိုက်တာ။ အင်္ကျ ကြယ်သီး တွေဖြုတ်ပြီး ဘော်လီအလယ် နေရာကနေ နို့ပေါ်ရုံ အောက်ဆွဲ ချတယ်။ ပြီးမှ နွေးပေါင်ကြား နေရာယူပြီး ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း နို့စို့တော့တာပဲ။ နွေးက ထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာလေး လွဲပြီး လီးဝင် အလာကို မျှော်နေမိတယ်။

" အ..အ ...... အားးးးး ......... ကြပ်လိုက်တာ ...... ဘယ်လို ကြီးလည်း ...... ဟင့် "

အဖုတ်ထဲ လီးဝင် လာတာနဲ့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ခါတိုင်း လျှောလျှော ရှုရှု ဝင်လာတဲ့ လီးက အဖုတ်ထဲ တစ်စို့ကြီး ဖြစ်နေတာလေ။ နို့စို့နေတဲ့ မျက်နှာ ဆွဲလှန် ကြည့်မိ တော့မှ နွေး လန့်ပြီး မျက်လုံး ပြူးသွားမိတာ။

" ဟာ ......... ကို ... ကို ... ကိုမိုး ......... မ ဟုတ် လား ......... မလုပ်ပါနဲ့ ... ဖယ် ဖယ် ... ဖယ်ပါ "

နွေး စကားတွေ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့နဲ့ ကာမစိတ် တွေတောင် ပျောက်သွား ရတယ်။ နွေး တွန်းထုတ်တော့ ကိုမိုးအောင် အခန်းထဲက ထွက်သွားရောပဲ။ ထမိန် အမြန်ပြန်ဝတ်ရင်း မီးဖိုခန်းက ထွက်ပြီး နောက်ဖေး တံခါးရော အိမ်ရှေ့ တံခါးရော ပိတ်ထား လိုက်တယ်။

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Friday, November 26, 2021

ဦးဘတုတ် (စ/ဆုံး)

ဦးဘတုတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အာဘွား

ဦးဘတုတ် အရမ်းကို သိချင်နေသည်။ အပြင်ကိုတော့ ထွက်မကြည့်ရဲ။ မတော်တဆ တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားလျှင် သူ့ရဲ့ လူကြီး လူကောင်း ဂုဏ်အင်ကို ထိပါးနိုင်သည်။ ထရံပေါ်မှာ အပေါက်လေး ရှိလိုရှိညား ရှာကြည့်သော်လည်း ဘာအပေါက်မှ မတွေ့။ ထိုကြောင့် အမြင်အာရုံကို မရဘဲ အကြားအာရုံဖြင့်သာ မှန်းဆရတော့သည်။

သူ့အိမ်မှာ ငှားနေသည့် ကျောင်းဆရာ လင်မယားတို့ အခန်းက ခပ်အုပ်အုပ် ပြောနေသော အသံတွေ ကြားနေရသည်။ ကျောင်းဆရာက အသက် ၄၀ နီးပါး ရှိပြီ။ တပည့်မကို ယူထားတာဆိုတော့ သူတို့ လင်မယား အသက်ချင်း တော်တော်ကွာသည်။ သူ့မိန်းမ ခင်ချိုကြည်က ၂၀ ဝန်းကျင်လောက်ဘဲ ရှိဦး မည်။ အသားဖြူဖြူ ခပ်တောင့်တောင့် အမျိုးအစားထဲက ဖြစ်သည်။ လမ်းလျှောက်လျှင် တင်သားတွေကို ဆတ်ကနဲ တုန်သွားအောင် လျှောက်တတ်သည်။ သမီးအရွယ်လောက်မက မြေးလောက် အရွယ် ဖြစ်နေပေမဲ့ ဖိုမ သဘာဝ ဆိုတော့ ဦးဘတုတ် ရင်ခုန်မိတာကို အပြစ်ရယ်လို့ မဆိုနိုင်ပေ။

“ ဟင့်အင်း . . သမီးကြောက်တယ် မကိုင်ရဲဘူး . . ”

“ ရှူး .. တိုးတိုး . . . ”

ကျောင်းဆရာရဲ့ သတိပေးသံနဲ့အတူ တစ်ဖက်ခန်းက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။ ဦးဘတုတ် ရင်တွေ ဒိုင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ကြားရတဲ့ အသံက ကျောင်းဆရာရဲ့မိန်းမ အသံ မဟုတ်။ ခင်ချိုကြည့် အသံကို ဦးဘတုတ် ကောင်းကောင်း သိသည်။ အခု ကောင်မလေးက အသက်လည်း အများကြီး ပိုငယ်မည့်ပုံ ပေါက်သည်။

ကျောင်းဆရာက ခြံခုန်ဖူးသည့်နွား ဖြစ်ကြောင်း ဦးဘတုတ် နားစွန်နားဖျား ကြားဖူးသည်။ သူ့မှာ ခင်ချိုကြည့် အရင်၊ မိန်းမ အကြီးရှိသည်။ ကလေးတွေလည်း ရှိသည်။ သားကြီး မယားကြီး ရှိနေရက်ကနေ အိမ်မှာ ကျူရှင်လာတက်သည့် ခင်ချိုကြည်နဲ့ ညှိစွန်းပြီး သုတ်ပြေးလာခြင်း ဖြစ်သည်။

ခင်ချိုကြည်ကလည်း ခင်ချိုကြည်ဘဲလေ။ ဦးဘတုတ် ကိုယ်တိုင် ကြုံဖူးတော့ ခပ်ကဲကဲ ခပ်ထထ အမျိုးအစားမှန်း သိသည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ လက နောက်ထပ် တစ်နှစ်စာ အိမ်ခန်းငှားခ စာမချုပ်ခင်လေး အိမ်လခ လျှော့ပေးဖို့ သူ့ကို လာပြောဖူးသည်။ မိန်းမတို့၏ လက်နက် အကုန်ထုတ်သုံးပြီး ဖျားယောင်းလာခြင်း ဖြစ်သည်။ အိမ်က အဖွားကြီး မရှိတဲ့ အချိန်ကိုမှ ရွေးလာပြီး ဈေးလာဆစ်သည်။

အရင်က “ အဘ ” လို့ ခေါ်ရာက “ ဘ” လို့ ခေါ်သည်။ ခင်ချိုကြည် လာတုန်းက ဦးဘတုတ် ဧည့်ခန်းထဲက လက်တန်းမပါသော ပက်လက် ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်နေမိတာ ကံကောင်းသည်။ မတ်တတ်သာ ဆိုပါက အသက်ကြီးလို့ မခိုင်တဲ့ သူ့ဒူးမျိုးနဲ့ဆို ခွေကနဲ လဲကျသွားလောက်သည်။ သူ့ဘေးနား ကြမ်းပေါ်မှာ ပဆစ်တုတ်လေး ထိုင်ပြီး အိမ်လခ လျှော့ပေးဖို့ ပြောနေပုံကတော့ အိမ်က အဖွားကြီးသာ မြင်လျှင် ချက်ချင်း နှင်ထုတ်ခံရမည့်ပုံ။

“ လုပ်ပါ . . ဘ ရဲ့ . . ” 

ဆိုပြီး ချွဲချွဲလေးပြောရင်း သူ့ပေါင်ကို ပွတ်လိုက်တော့ ထောင်ထလာတဲ့ ငနဲကို လူသိရှင်ကြား မဖြစ်ရအောင် ပေါင်နှစ်ခုကြား အတင်းညှပ်ပြီး ထိန်းထားခဲ့ရဖူးလေသည်။

အပျိုနုနု ငယ်ငယ်လေးကို ရထားပေမဲ့ ကလေးတစ်ယောက် ရပြီးပြီဆိုတော့ ကျောင်းဆရာ ငြီးငွေ့စပြုပြီ ထင်သည်။ ဒါကြောင့် နောက်ထပ် တပည့်မလေး တစ်ယောက်ကို ကြံနေတာ ဖြစ်နိုင်သည်။ ခင်ချိုကြည်လို အပျံအနံ့လေးမို့ ကျောင်းဆရာ သိက္ခာလျော့တာကိုတော့ ခွင့်လွှတ်မယ်ဆို ခွင့်လွှတ်လို့ရသည်။ 

ဒါပေမဲ့ အခု ကောင်မလေးလို ဥမမယ် စာမမြောက်လေးကို အနိုင်အထက် လုပ်တာမျိုးကိုတော့ ဦးဘတုတ် မနှစ်မျို့ချေ။ အခုဟာက ကောင်မလေးက ပါတာ မဟုတ်ဘဲ ကျောင်းဆရာက အတင်း ဖျားယောင်းနေပုံရသည်။

ကြားရတဲ့ စကားအရ ကောင်မလေးကို အတင်း ကိုင်ခိုင်းနေပုံရသည်။ ဘာကို ကိုင်ခိုင်းတာလဲ ကတော့ သိပ်တွေးနေစရာ မလို။ နားစွင့်ရင်း မီးဖိုခန်းဖက်ကို ကူးလာလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းဖက် ထရံက သစ်သားထရံဆိုတော့ အသံပိုလုံသည်။ မီးဖိုကတော့ ဝါးထရံသာ ကာထားသည်။ ဝါးထရံပေမဲ့ အပေါက်မရှိ။ သူပဲ စေတနာတွေပိုပြီး ကျောင်းဆရာတို့လင်မယား အိမ်ငှားခါစက ဆေးသုတ်ပေးခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ယက်ထားတဲ့ ဝါးကပ်ကြားထဲ ဆေးဝင်နေတော့ အပေါက်တွေက ပိတ်ကုန်သည်။

“ အကြီးကြီးဘဲနော် . . . သမီး တစ်ခါမှ ……. ”

အသံတစ်ချက် ထွက်လာပြီး ကောင်မလေးက သတိရသွားဟန်ဖြင့် နောက်ပိုင်းကို တိုးလိုက်သဖြင့် ဆုံးအောင် မကြားလိုက်ရ။ အဆုံးထိ မကြားပေမဲ့ ဒီ အရွယ်ရောက်မှတော့ ဦးဘတုတ် ဖြည့်တွေးတတ်ပါတယ်လေ . . .။

အကဲပါလာသော ကောင်မလေးကို ချဉ်လာသည်။ အခုခေတ် ကလေးတွေ အင်တာနက်တို့ ဗီဒီယိုတို့ ကနေ အတတ်ကောင်းတွေ တတ်နေပုံရသည်။ ဒန့်ကျွဲပင် ပုခက်လွှဲမဲ့ ခေတ်တော့ ရောက်နေပြီဟု တွေးမိရင်း…… ပြောနေပုံက အကြီးကြီးကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူးတဲ့လေ။

“လီး မြင်ဖူးရအောင် . . . ညည်းကိုညည်း ဘယ် အရွယ် ထင်နေလို့လဲ . . ”

ဦးဘတုတ် အော်ပြောလိုက်ချင်စိတ် ပေါက်သွားသည်။ ခုနက သနားမိတဲ့ စိတ်လေးပင် ပျောက်သွားသည်။ မီးဖို ပြူတင်းပေါက်ကနေ အသာကဲပြီး ခြံထောင့်တွင် ရေချိုးနေသော အဖွားကြီးကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မိန်းမက ရေချိုးလျှင် ကြာတတ်သည်။ အခုမှ စချိုးတာဆိုတော့ သူချောင်းနားထောင်ဖို့ အချိန်ကောင်းကောင်း ရလေသည်။

“ ညည်း ရေ သေချာ ဆေးထားရဲ့လား . . . ”

ကျောင်းဆရာရဲ့ အသံထွက်လာပြီး သတိရဟန်ဖြင့် ပြန်တိုးသွားသည်။

“ ဆေးထားပါတယ် ဆရာရဲ့ ကြည့်ကြည့်လေ . . ”

ကောင်မလေး လေသံ ပြောင်းလာသည်။ အတော်ကို တတ်နိုင်တဲ့ ကျောင်းဆရာဘဲဟု စိတ်ထဲတွေးမိသည်။ ကောင်မလေးကလည်း အတင့်ရဲလွန်းသည်။ 

“ ဆရာ ကြည့်ကြည့်လေ . . ” တဲ့ . . .။

“ နင့် အကောင်က ကြည့်ရုံကြည့်မှာ မဟုတ် ဘူး ..အပေါ်က တက်ထောင်းမှာ . . .”

ဦးဘတုတ် စိတ်ထဲ အတော် အောင့်လာပြီ။ ကြည့် ရတာ အချစ်နဲ့စတဲ့ ဇာတ်လမ်းတော့ ဟုတ်ပုံမပေါ်။ ဆရာဆိုတဲ့ အရှိန်နဲ့ အနိုင်အထက်များ လုပ်နေတာလားလို့ တွေးမိသည်။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ ကောင်မလေး စိတ်ပါလာပုံရသည်။ ဒီအရွယ်လေးတွေဆိုတာ စိတ်ကစားတတ်တဲ့ အရွယ်မျိုးကိုး။ စိတ်ပြောင်းစိတ်လွဲ မြန်မှာပေါ့။

“ လှုပ်နေတယ် . . . ခစ်ခစ် ”

နောက်ဆုံး တခစ်ခစ် ရယ်သံကိုတောင် ကြားဖြစ်အောင် ကြားလိုက်သေးသည်။ အသံကြားရတာနဲ့ ဦးဘတုတ် ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်လာသည်။ 

“ ထရံမှာ အပေါက်လေး တစ်ခုလောက် ဖောက်ထားရရင် ကောင်းမယ်” လို့ မကြံကောင်း မစည်ရာ တွေးမိလိုက်လေသည်။

ဦးဘတုတ် ဝေခွဲမရ။ သူ့အိမ်မှာ ဒီလို မလျော်မကန် ဖြစ်နေတာကို ခွင့်ပြုသင့်သလား။ ဒါက ကျောင်းဆရာရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စဘဲလေ။ ပြဿနာ တက်လာရင်လည်း သူ့ဟာသူ ရှင်းပေါ့။ ကောင်မလေးက အသက်မပြည့်လို့ ထောင်တန်းကျတော့လည်း သူတို့မိသားစု ကိစ္စဘဲ။ အဲ့ဒီအခါမယ် အိမ်လခ ပေးနိုင်သေးရင် ဆက်နေ၊ မပေးနိုင်ရင် ဆင်းကြပေါ့လေ။

ဒါပေမဲ့ လူမမယ်လေး ဘဝပျက်သွားမှာကိုတော့ ရင်ထဲမှာ မကောင်း။ ဒီအသက် ဒီအရွယ်လေးက အိမ်ထောင်ပြုရလောက်သော အရွယ် မဟုတ်သေးတော့ ဒီကောင် တရားဝင် လက်ထပ်ယူမှာ မဟုတ်။ ဒါဆိုရင် ဘာသဘောလဲ။ သူငယ်မလေးကို မယူဘဲ ခြေတော်တင်မဲ့ သဘောဘဲပေါ့ . . .။

“ ဆရာ .. . မရဘူး . . .မဝင်တော့ဘူး .. . ”

“ ရပါတယ် . . ဖိချလိုက် .. . ”

အသံကျိုးကျိုးကျွတ်ကျွတ်တွေ ကြားနေရသည်။

“ ဘာကြောက်နေတာလဲ . . ဖိချလိုက်လေဟာ. . ”

“ အား … နာတယ် . . နာတယ် . . ”

ကျောင်းဆရာရဲ့ စိတ်မရှည်သံ စကားအဆုံးမှာ ကောင်မလေးရဲ့ အော်သံပါ ထွက်လာသည်။

“ ဟာ . . သွေးတွေ . . သွေးတွေ . . အီး . . ဟီး . .ဟီး . ဟီး .. ”

“ ရှူး . . တိုးတိုး . . တိုးတိုး . . ”

ဦးဘတုတ် ဘယ်လိုမှ သီးမခံနိုင်တော့။ ဒေါသတွေ ထောင်းကနဲ ထသွားသည်။ ဒီလောက် လူမဆန်တာမျိုးကိုတော့ ဘယ်လိုမှ လျစ်လျူရှုပြီး ကြည့်မနေနိုင်။ ပုဆိုးကို တိုတို ပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး နောက်ဖေးဖက်ကို ထွက်လိုက်သည်။

ကောင်မလေးအော်သံက အတော် ကျယ်သွားသည် ထင်သည်။ ရေချိုးနေတဲ့ အဖွားကြီးတောင် ရေဖလားကြီး လက်ထဲကိုင်ရင်း ဘိုသီဖတ်သီ ပြေးလာနေသည်။

“ ကိုဘတုတ် . . . ဘာဖြစ်တာလဲ . . . ”

“ ကျောင်းဆရာကွ . . ကျောင်းဆရာ . . တော်တော် လူမဆန်တာ . . တောက် ”

ကျောင်းဆရာအခန်းရဲ့ မီးဖိုတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ ဒေါသအရှိန်ကြောင့် အားတွေ ဘယ်ကရလာသည် မသိ။ အထဲက ထိုးထားသော တံခါးဂျက်ပါ ပြုတ်ထွက်လာသည်။

ဦးဘတုတ် တံခါးရိုက်ချိုးပြီး ဝင်လာတာတွေ့တော့ ပုဆိုးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မပြီး ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေသော ကျောင်းဆရာ အံ့ဩသွားသည်။

“ ဟာ . . ဦးလေး . . .”

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကျောင်းဆရာ . . ”

မီးဖိုထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ၁ဝ နှစ်ဝန်းကျင်အရွယ် ကောင်မလေးက အခန်းထောင့်မှာ မတ်တပ်လေး ရပ်ပြီး ငိုနေသည်။ သူဝတ်ထားတဲ့ စကပ်လေးမှာ သွေးတွေပေနေသည်။ အိပ်ခန်းထဲက ကျောင်းဆရာရဲ့ ကလေးလေးက စူးစူးဝါးဝါး အော်ငိုနေသည်။ တစ်အိမ်လုံး ငရဲပွက်သလိုပင်။

“ ကိုဘတုတ် . . ကိုဘတုတ် . . . ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ”

“ မောင်သက်နိုင် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ . . . ”

အဖွားကြီးက နားမလည်ဟန်ဖြင့် နှစ်ယောက်လုံးကို တဆက်တည်း မေးလိုက်သည်။

“ ကြောက်တယ် . . သမီးကြောက်တယ် . . . ဆရာ လုပ်ပါဦး . . . ”

ဦးဘတုတ်တို့ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး ရှေ့မှာ ဂဏန်းတစ်ကောင်က လက်မ တထောင်ထောင် လုပ်နေသည်။ အကြီးကြီးမှ တကယ့်ကို အကြီးကြီး ။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ ဂဏန်းကို ဦးဘတုတ် တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး .။ တခြား ဂဏန်းတွေ ကလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ ပြေးလွှားနေသည်။

ကျောင်းဆရာသည် ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ထမင်းစား စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။

“ ဒီမှာနေ . . . နင့် ဂဏန်းက စားပွဲပေါ် မလာဘူး”

ကျောင်းဆရာ စိတ်ညစ်နေပုံရသည်။

“ ဒီကလေးမလေးက ဘယ်သူတုန်း . . ”

“ သူက ကြည်လေးရဲ့ညီမ ဦးလေး ”

“ ဆရာ . . . သမီးလက်ကို ကြည့်ပေးပါဦး . . ဂဏန်းကိုက်တာ နာနေတယ် . . ”

“ ဂဏန်း ညှပ်တာပါဟာ . . နင်ကလဲ . . . ”

“ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာတုန်း . . . ”

ဦးဘတုတ်မိန်းမက အခြေအနေကို ဝင်မေးသည်။

“ ဒီနေ့ . . ကြည်လေးမွေးနေ့ အဒေါ်ရ . .။ သူက ဂဏန်းကြိုက်တော့ အလုပ်က ပြန်လာရင် စားရအောင် ချက်မလို့။ ကလေးအိပ်နေလို့ အသံတောင် မထွက်ရဲပါဘူး ဦးလေးရာ. .။ အိုးနဲ့ မဆန့်တော့ မရရအောင် ထည့်နေတုန်း ဒီကောင်မလေးလက်ကို ဂဏန်းညှပ်လိုက်တာ . . .။ အခုတော့ အစီအစဉ်တွေ ပျက်ပါပြီ ဦးလေးရာ . . . . ”

(စာဖတ်သူများ ပျင်းနေကြမှာစိုးလို့ ဟာသလေး တင်ပေးတာပါ)



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Wednesday, November 24, 2021

မြန်မာပြည်တွင် လုပ်သည် (၁၂၁)

 မြန်မာပြည်တွင် လုပ်သည် (၁၂၁)

တောထဲမှာ ဘတပြန်ကျားတပြန် အတွဲ






⭐ အချစ်မှာ အရွယ်မရှိ၊ အချိန် အခါမရှိ၊ သဘာ၀ စစ်စစ် ဖုန်းနဲ့ မှတ်တမ်း တင်မိခဲ့ကြသူများ။

ကိုယ့်ဘာသာ ကြည့်ဖို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အဝေးရောက် ချစ်သူ ကို အလွမ်းပြေ ပြဖို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ၊

ဖုန်းပျောက် သွားလို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ့် အကောင်းကို သူများ ဟတ်သွားလို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊

နည်းပညာရဲ့ သားကောင်းတွေ မဖြစ်ရအောင် ဆင်ခြင်ကြပါ။




Monday, November 22, 2021

အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း အမှတ်တရ (စ/ဆုံး)

အနောက်တံခါးဖွင့်ခြင်း အမှတ်တရ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“  ဖြန်း ” 

“  နင့် အဲဒါ ဘာ လုပ်တာလဲ ” 

တင်းရင်းနူးညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီပေါ်ကနေ ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့ ကိုယ့်လက်ဖျံကို အရိုက်ခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တုန်ရီလှိုက်မောစွာ ရှက်ဒေါသနဲ့ မေးခွန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အသံ ။ အလင်းမရှိ လူသံ၊သူသံ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အမှောင်ဆန် မိုးညတစ်ညရဲ့ သန်းခေါင်ယံအချိန် ချိုမြိန်မှန်းသိတဲ့ ခန္ဓာဝရဇိန် နတ်စည်းစိမ်ခံစားဖို့ အစပျိုး အရှိန်ယူနေတဲ့ အခိုက်အတန့် .. ။

ပါးလွှာတဲ့ အကာနဲ့ ဝန်းရံထားတဲ့ အခြားတဘက်မှာတော့ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်း ကျားရိုင်းတို့အကြိုက် စွဲခိုက်လောက်တဲ့ အရသာပုံဆောင်ခဲ ဆွဲကိုင်ချင်စရာ ရင်သားနှစ်မြွှာ ..စာစစ်ခန်းမှာ ရာထူးတက်ဖို့ ဗျူးဝင်နေတာမဟုတ်လို့ မေးလာတဲ့ ကွက်စ်ရှင်ကို မဖြေမိပဲ တိတ်ဆိတ်စွာ ဗျူဟာခင်းနေလိုက်တယ်။

တူနှစ်ကိုယ် စက်ရာထက်မှာ စည်းခြားကာထားတဲ့ ဖတ်လုံးကို ဖယ် လက်နက် (ပေါင်ခြံကြားကထောင်တန်) တစ်ထောက်စာ အကွာက သူ့ခန္ဓာ အထက်ပိုင်းရဲ့ ရင်ခွင်တစ်ပိုင်းကို ဆုတ်နယ်ပေးတာပေါ့၊နောက်ထပ်အသံမထွက်လာပဲ တိတ်ဆိတ်စွာခံယူနေတဲ့ သူငယ်ချင်းမ အတွက် ကောင်းခြင်းမဟာ အရသာတွေ ပေးဝေမျှဖို့ တဆင့်တက်ပြီး လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။

ကိုယ့်ဘက်ကို ကျောပေးထားတဲ့ စွဲမက်ဖွယ် ခန္ဓာရှင်ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ ဗိုက်သားပြင်ကို ညာလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း ဘက်လက်က စိတ္တဇ ပန်းချီဆန်ဆန် လိပ်ခွေလိမ်တွန့်နေတဲ့ ဆံနွယ်စတွေကြား ပြေးလွှား ဆော့ကစားပေးတာပေါ့၊ အမှောင်ခင်းကျင်းတဲ့ မိုးသဲညရဲ့ မိုးခြိမ်းသံရှည်ကြီးတစ်ခုက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခြမ်းကို ဖြိုခွင်းပစ်လိုက်တယ်။

ခက်ခွာခွာ အနေအထားမှာ ကျောခိုင်းထားတဲ့ သူငယ်ချင်းမဟာ ကာမကျားရိုင်းရဲ့ ခံတွင်းဝဆီ ခိုဝင်ရာအမှတ်နဲ့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ပြေးဝင်လာတဲ့ ကျွဲရိုင်းကြီးပမာ ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ပြီး မျက်နှာအပ်ကာ ကိုယ့်ကိုတုန်ရီနေတဲ့ လက်နဲ့ သိုင်းဖတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ အခွင့်အခါသင့်လို့ အချိန်မလင့်ခင် ကိုယ်လည်း ပန္နက်ရိုက်ဖို့ ပြင်ဆင်တော့တာပေါ့ …။

အချိန်ကား လွန်ခဲ့သော ၁၀ နှစ်က ။

အတိအကျပြောရရင် ၂၀၁၀ ခုနှစ်ရဲ့ မိုးရာသီညတစ်ည ။ သူငယ်ချင်းမရဲ့မိဘနှစ်ပါးနဲ့ အစ်မအကြီးဆုံးတို့ ဇာတိမြေကို အရေးကြီးကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်ကြတယ်၊ သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲရဲ့ အိမ်သွားအိပ်ဖို့ စီစဉ်ထားပေမယ့်လည်း လင်မယားရန်အကြီးအကျယ်ဖြစ်ထားလို့ အစ်ကိုဖြစ်သူက လာမအိပ်ဖို့ အသနားခံတာကြောင့် သူငယ်ချင်းမခင်ဗျာ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပေါ့၊

လူနေကျဲတဲ့ မြို့သစ်ဘက်က နံကပ်နှစ်ထပ်တိုက်ထဲမှာ မိန်းခလေးတစ်ယောက်ထဲ အိပ်ဖို့ဆိုတာ တော်ရုံမစဉ်းစားဝံ့စရာ၊ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ထဲမှာ လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက်တွေလည်းဖြစ် နေ့စဉ်နဲ့အမျှ စကြနောက်ကြမို့ ရင်းနှီးပွင့်လင်းသလို အပြောအဆိုလည်း ရဲတင်းကြတယ်၊ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပေါ့၊ လိုအပ်ရင်လည်း ကူညီဖေးမကြ၊ ဇီးရွက်သာသာလောက် ဖြစ်နေရှာတဲ့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သူငယ်ချင်းမကို စက်ဘီးဘေးတိုက်ယှဉ်နင်းရင်း 

“ ဟဲ့  မိစု   ”

“ နင် ဘာ ဖြစ်နေတာလဲဟ၊ နင့်ရုပ်ကလဲ လင်သေလို့ နာရေးချပြီး ပြန်အလာ အိမ်မီးထဲ ပါသွားလို့ ယူကြုံးမရဖြစ်နေသလိုပဲ   ”

“ နင်မသိဘူးဟ၊ ငါ့အိမ်မှာ ဒီနေ့ညငါတစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရမှာဟ   ”

“ ဆိုင်က ဟာမတွေကလည်း အိမ်လိုက်အိပ်ဖို့ တစ်ယောက်မှ ခေါ်မရဘူး   ”

ပြောရင်း မျက်ရည်တွေ ဝေ့နေတာမြင်တော့ ကိုလည်း စိတ်မကောင်း။

“ ဒီလိုလုပ်ဟာ ငါ့ အိမ်ကို လှမ်းပြောပြီး ငါလိုက်အိပ်မယ်လေ၊ နင်က အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ပေါ့၊ ငါကအောက်ထပ်မှာအိပ်မယ်   ”

“ ဟယ် နင်တကယ်ပြောတာလား   ”

ဝမ်းသာအဲလဲ အသံနဲ့ပြန်မေးတယ်၊ မသိရင် အိမ်တွေ၊ မြေတွေ ပေါင်ထားပြီး အကြွေးသိန်းချီတင်နေတဲ့ ငမွဲတစ်ယောက် အခုပဲထီပေါက်သွားသလိုလို ဥပမာပြောပါတယ်။

“ တကယ် မဟုတ်ပဲ ပြောမလားဟ၊ နောက်စရာမှ မဟုတ်တာပဲကိုး   ”

“ အေးပါဟာ၊ ငါနင့်ကိုညစာကျွေးပါမယ်   ”

“ ငါတခုတော့ပြောမယ် မိစု၊ ဆိုင်ကလူတွေ တစ်ယောက်မှမသိစေနဲ့   ”

“ ဟင် ဘာလို့လဲ၊ ငါတစ်ယောက်ထဲမို့ အဖော်လာအိပ်ပေးတာပဲဟာ   ”

“ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အိမ် သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်က အဖော် လာအိပ်ပေးတာ မသင့်တော်ဘူးလေဟာ နင် အဲ့လောက် မအနဲ့   ”

“ အေးပါ၊အေးပါ .. ငါ့အိမ်ကလူတွေလာရင်လဲ မပြောပြဘူး စိတ်ချ   ”

သူငယ်ချင်းမ ကိုယ်တိုင်ချက်ကျွေးတဲ့ ထမင်းနဲ့ဟင်း စားသောက်ပြီး အိပ်ချိန်စောသေးတာမို့ တီဗီ ထိုင်ကြည့်ကြတယ်၊ ည ၉နာရီ ထိုးတော့ သူငယ်ချင်းမက သူကြောက်တတ်လို့ ကိုယ့်ကိုအပေါ်ထပ်မှာပဲ ဧည့်ခန်းထဲအိပ်ဖို့ပြောတာပေါ့။

သူကတော့ သူ့အစ်မနဲ့ အတူအိပ်နေကျအခန်းမှာ တစ်ယောက်ထဲ အိပ်မယ်တဲ့၊ အပေါ့အပါးသွားဖို့ အောက်ဆင်းချင်ရင်လည်း နှိုးမှာနော်တဲ့၊ ညဝတ်အင်္ကျီဂျိုင်းပြတ်နဲ့စပန့်သားဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားတော့လည်း သူငယ်ချင်းမက အသားညိုပေမယ့် ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့ဗျ။

သူကနည်းနည်းတော့ဝတယ်၊ တင်နဲ့ရင်ကထွားတယ် ဗိုက်မပူပေမယ့် ခါးတုတ်တယ်၊ အသားညိုပေမယ့် အသန့်ရှင်း တအားကြိုက်တာ၊ ပြောဦးမယ် အခန်းထဲ ဝင်အိပ်တယ်သာပြောတာ တံခါးကမပိတ်ဘူး ။ တစ်ယောက်ထဲမို့ ကြောက်လို့တဲ့၊ ကိုယ်လည်းကိုယ့်ရဲ့စိတ်ရိုင်းကို ချွန်းမအုပ်နိုင်တော့ လက်နဲ့ပဲပြီးရတာပေါ့၊အိပ်ယာပြောင်းလို့အိပ်မရတာရယ်၊ တူနှစ်ကိုတစ်အိမ်ထဲ အချစ်ပွဲလေး နွှဲခွင့်ရရင်ဆိုတဲ့ အတွေးရယ်ကြောင့် အိပ်မရတာရယ်၊ အိပ်ယာထဲဟိုလှည့်လိုက်၊ ဒီဘက်လိမ့်လိုက်ပေါ့။

အိပ်မပျော်တဲ့အဆုံး ဘုရားစင်ဘေးက ဘီရိုပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းစာအုပ်ကြီး တွေ့တာနဲ့ ထိုင်ဖတ်နေလိုက်တယ် … ဆယ်နာရီခွဲသာသာလောက်ကျတော့ လေတွေတအားတိုက်ပြီး မီးကပျက်ပါလေရော၊မီးလည်းအပျက် မိုးတွေကလည်းတမဟုတ်ခြင်း ပြိုဆင်းလာပါရော၊ ခြိမ်းသံ၊ ခြောက်သံတွေနဲ့ လျှပ်စီးတွေကလက်သေး။

ဗုဒ္ဓဝင်ကျမ်းကြီး ဘီရိုပေါ်ပြန်တင်ပြီး မှောင်မှောင်မဲမဲထဲ အိပ်ယာဆီ ပြန်သွားမယ်လို့လုပ်တုန်း ဘယ်အချိန်ကအပြင်ရောက်နေမှန်းမသိ သူငယ်ချင်းမက ကိုယ်ကိုမတွေ့တော့ ကိုယ့်နမည်အသံကုန်အော်ပြီး ငိုပါလေရော၊ ကိုယ့်မှာပြန်ထူးရင်းအမြန်ပြေးလိုက်ရတာ ခလုပ်တိုက် လဲမကျတာကံကောင်းလို့။

ကိုယ်ကမရောက်သေးဘူး သူက ကိုယ့်ခြင်ထာင်ထဲရောက်နှင့်နေပြီ၊ နားနှစ်ဘက် ပိတ်ထားပြီး ငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေတာ၊ ကိုယ်လည်း သူနဲ့သုံးပေ အကွာလောက်မှာ ထိုင်ပြီး အားပေးစကားပြောရတာပေါ့၊ (ငဗစ်ကြောင့် သုံးပေခွာထိုင်တာမဟုတ်ဘူးနော်၊ ကိုယ့်အကြောင်း ကိုယ်သိလို့ ခွာထိုင်တာ)

မိုးခြိမ်းသံတွေငြိမ်ပြီး လျှပ်စီးလည်းမလက်တော့၊ မိုးကလည်းနည်းနည်း စဲသွားလို့ 

“ မနက်ကျရင် ဆိုင်သွားရမှာ နင်သွားအိပ်တော့၊ ငါလည်း အိပ်တော့မယ်”

ဆိုတာကို ဘာပြောတယ်မှတ်လဲ ၊

“ ငါနဲ့အတူ ခြင်ထောင်ထဲ လာအိပ်ပါတဲ့ အကျယ်ကြီးပဲတဲ့ အလည်ကနေ ခြေတင်ချထားမယ် နင်ဟာနင်ဟိုဘက်လှည့်အိပ် တဲ့   ”

ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သိလို့ မဖြစ်ဘူးဇွတ်ပိတ်ငြင်းတော့လည်း 

“ တစ်ညလုံးမအိပ်ဘူး နင်လည်းမအိပ်နဲ့တဲ့ စကားထိုင်ပြောကြမယ် တဲ့   ”

မှောင်မိုက်တဲ့ညတစ်ည လမင်းကမသာ မီးကမလာ အိပ်ယာထက်မှာ တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်ရမှာ ဘယ်ကျားက ဥပုတ်စောင့်နိုင်မှာတဲ့လဲ၊ သူလည်းမသိတာတော့မဟုတ်၊ ကျားကိုက်ခံရမှာထက် တောခြောက်ခံရမှာကို ပိုကြောက်နေရှာတဲ့ ဒရယ်မလေးဖြစ်နေတာ။

သူ့အကြောင်းတော့ ကိုယ်ကကောင်းကောင်းသိတယ်၊ မြူဆွယ်ဖျားယောင်းတာ မဟုတ်သလို လမ်းကြောင်းခင်းတာလည်း မဟုတ်၊ သူ ကြောက်တတ်တာလည်း ဆိုင်ကလူတိုင်း အကုန်သိ၊ အသားကညို ဆံပင်ကကောက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကထူသေးတယ်၊ တင်နဲ့ရင်ကတော့ မတ်လောက်စရာပေါ့၊ 

သူ့ကိုကြိုက်မယ့်သူမရှိသလို သူကလည်း စကားပြောရင်တောင် စည်းအကျော်မခံဘူးနော်၊ အခုက သူကြောက်တတ်လွန်းလို့သာ ကိုယ့်အတွက် ဒီလိုအခွင့်ရတာ၊ ကိုယ့်လည်း သူကြောက်တယ်။နင်ငါနဲ့တော့ဝေးဝေးခွာအိပ်နော်တဲ့၊ မိုးရွာရတဲ့အထဲမီးကပျက်နေတာတဲ့၊ ဖယောင်းတိုင်ကလဲမရှိဘူး၊ ငါတစ်ယောက်ထဲအိပ်ရရင် ကြောက်လို့သေသွားနိုင်တယ်တဲ့ ။

ငွေမိုးစတွေ စဲလို့ ရွှေမီးပြန်ရောက်လာချိန်မှာတော့ မွှေ့ယာထူထူထက်က ဇာချဉ်ထောင်ရဲ့ ရင်ခွင်မှာ အဝတ်မပါ ကိုယ်ဗလာနဲ့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် ရမ်မက်စည်းစိမ်ခွက်ထဲ ပြုတ်ကျလုနီးနီး အခြေအနေပေါ့၊ တွေ့မရှောင် ကျာပိန်နဲ့ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ ကျွဲမကြီးတို့ရဲ့ သလွန်ထက်က အချစ်ပြိုင်ပွဲ အတွက် မာန်ဖီကြုံးဝါး နေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်ဟာ လူ့ဘောင် လောကရဲ့ စည်းဝိုင်း အပြင်ဘက်မှာ သာယာလှိုက်မောခြင်း အပြည့်နဲ့ပါပဲ ။ 

ချောကလက်ရောင်သန်းတဲ့ ရင်စိုင်ထွားထွားကြီးကို အားပါးတရ စို့ပေးရင်း ပိတုန်းရောင်လယ်ကွက်လေးထဲက အတွင်းသား ရဲရဲလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ထွန်ယက်ပေးနေတယ်၊ အမဲရောင်မြတ်ခင်းလေးနဲ့ မဟူရာဂူဝရဲ့ အတွင်းပိုင်း လှိုင်ခေါင်း တလျှောက်မှာတော့ စေးကပ်စိုရွှဲကာ အရည်လှည့်နေလေရဲ့။

မဲနက်တဲ့ နို့ထိတ်လေးနှစ်ဘက်ကို လျှာနဲ့ ရှိုက်ယူဆော့ကစားလိုက် အညိုရင့်ရင့် လည်တိုင်ဝင့်ဝင့်ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက် နုညံ့တုတ်ခိုင်ပြီး အာဖရိက ဆန်တဲ့ ပေါင်တန်အတွင်းသားတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးလိုက်နဲ့

ကိုယ့်ရဲ့ အကွက်ရွှေ့မှုတွေကြောင့် ထွားကျိုင်းမဲနက်တဲ့ အပျိုရိုင်းမလေးခင်ဗျာ အစာစားကျင်း ရဲ့ လက်တစ်ကမ်းအကွာမှာ ကြိုးငြိနေရှာတဲ့ မေထုန်နွားမကြီး လို တရှူးရှူးတရှဲရှဲနဲ့ အစာခွက်ဆီ ဘယ်အချိန်ရောက်မလဲ ရုံးကန်နေရတယ်။

တချက်တချက် ရင်ဘက်ကြီးကော့တက်လာလိုက်၊ တခါတခါ မွှေ့ယာနဲ့တင်ပါးဆုံကြီးခွာသွားလိုက်နဲ့ မသိရင် ဆပ်ကပ်အဖွဲ့ထဲက မြွေမလေး ကပြဖျော်ဖြေနေသလား အောက်မေ့ရတယ်၊ မခံစားနိုင်တဲ့အဆုံး ချောကလပ်ရောင် အပျိုရိုင်းမလေးရဲ့ ရင်ထဲက စကားလုံးတချို့ နှုတ်ခမ်းဖျားက ပွင့်အန်ကျလာတော့တယ်။

“ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူးဟ နင်ကလဲ လုပ်ပါတော့ဟာ ”

ပန်းတိုင်အရောက်ချီတက်ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့တာမို့ ဘာမှစီစဉ်မထားမိ၊ ခွဲစိတ်ခန်းဝင်ရင် လက်အိပ်လိုအပ်သလို၊ ဘောလုံးကန်လို့ ဂိုးသွင်းတဲ့အခါမှာလည်း ဘွတ်ဖိနပ်ပါမှ ပြည့်စုံလေသည် မဟုတ်လား၊ ကိုယ့်ရဲ့ဖွားဖက်တော် မောင်မဲလုံးအတွက် ညနေက ယူနီဖောင်း မဝယ်ခဲ့ရလေတော့ ဖိုင်နယ်ရောက်မှ နောက်ကြောင်း ပြန်ခေါက်ရမလို။

ကြံရာ မရပေမယ့် သူရဲကောင်းတို့ မည်သည် တပ်ပြန်ခေါက်ရိုးထုံစံ မရှိသည်၊ လှေခွက်ပဲကျန် အလံမလှဲ၊ တောင်ငူရာဇဝင်ထဲက နောင်ရိုးတိုက်ပွဲမှာ ဘုရင့်နောင် ဖောင်ဖျက်တိုက်သလို ကိုယ်လည်း ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့ ချောင်ကပ်ဖိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် .. ။

အပေါ့အလေးသွားပြီး ကိုယ်သင်ပြသလို သေချာဆေးကြော သန့်ရှင်းကာ ရေချိုးထားတဲ့ ရင်ထွားထွား တင်ကားကား ခါးတုတတ်တုတ်နဲ့ မဲမှောင်ဝင်းပြောင်နေတဲ့ ကျွဲမကြီးရဲ့ ကောက်ကြောင်းအလှကို ကြည့်ပြီး လက်နဲ့တစ်ချီထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ ကိုယ်လည်းရေချိုးလိုက်သည်မို့ အေးချမ်းလန်းဆန်းပြီး ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ပေါ့၊

ဆားဗစ်ရင့်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကာမကျားပိန်ကြီးနဲ့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ မနူးမနပ်ကျွဲမလေးတို့ အဝတ်မပါခန္ဓာချင်း ပူးကပ်လို့ အနွေးဓာက် ဖလှယ်ရင်း အရသာစယူကြတယ်၊ မသိမသာထော်နေတဲ့ ကျွဲညိုမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးထူထူကြီးကို ကစ်ဆွဲရင်း ထွားကျိုင်းနုညံ့တဲ့မင်းဂွတ်သီးရောင် ရင်သားပြောင်ပြောင်ကြီး နှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးတာပေါ့။

တခါတခါ မဲပြာနေတဲ့ပေါင်တန်အတွင်းသားတွေဆီ လက်ကရောက် သွားသေးတယ်၊ အနည်းငယ် ဝင်းပတဲ့ မျက်နှာပြဲကြီးကနေ ပါးစပ်နဲ့လျှာဟာ တဖြေးဖြေးခြင်း အောက်ပြည်အောက်ရွာဆီ စုံဆင်းလာခဲ့တယ်။

ဗိုက်သားတပြင် လျှာနဲ့ကစားရင်း ညာလက်က ရင်သားမို့မို့ထိတ်လေးကို ဆော့ကစားပေး၊ ဘယ်လက်က ထွန်ယက်မခံရဖူးသေးတဲ့ လယ်ကွက်ကို ထယ်ထိုးပေးလိုက်တယ်၊ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေကြားမှာ တခါတခါငြီးသံလေးပါလာတာ နားဆင်လို့အကောင်းသားဗျ .. ။

ကဲ အနောက်တံခါးဖွင့်ဖို့ စတင်ပြီ.။ ပတ်လက်အနေအထား တီတီတူးငှက်လို ခြေထောက်နှစ်ချောင်း မိုးမျှော်ခိုင်းပြီး ပေါင်တန်တွေကို ဗိုက်ပေါ်ပြန်ခေါက်လှဲပေးလိုက်တယ်၊ သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ တံကောက်ကွေးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး အတွင်းထဲထိ ပြောင်စင်အောက် လက်ခလယ်နဲ့နှိုက်ဆေးထားတဲ့ စအိုဝကို အသင့်ယူထားတဲ့ အုန်းဆီရွှဲနေအောင် သုတ်ပေးလိုက်တယ်။

သပြေသီးမှည့်ရောင်သန်းပြီး ကျုံ့နေတဲ့အဝလေးကို လက်ခလယ်ထိတ်လေးထည့်ပြီး ပတ်လည်လှည့်ပေးရင်း ညာလက်နဲ့ ရှေ့တံခါးကိုအကွဲချောင်းအလိုက်လေး အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးတယ်၊ လက်ခလယ်ကိုအုန်းဆီဆွတ်လိုက် စအိုဝလေးမွှေလိုက်နဲ့ အတော်လေးဆီဝသွားတော့မှ အထဲကိုမသိမသာ ထိုးသွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် အဝင်အထွက် မှန်မှန်နဲ့ ကြွက်သားတွေဟလာအောင် လုပ်ရတယ်၊ လက်ခလယ်နှစ်ဆစ်စာလောက်ဝင်နိုင်ထွက်နိုင်တော့မှ ပိုစစ်ရှင် ပြောင်းလိုက်တယ်။

ကျားကြီးရေသောက် လေးဘက်ထောက်ပေါ့၊ ကိုယ်က နံရံကိုမှီ ပေါင်ကားပြီး ခြေဆင်းထိုင် လုံးကြီးပေါက်လှ ကျွဲမလေးကို ကိုယ့်ဘက်ဖင်ပေးပြီး ဒူးထောက်ပေါင်ကား လက်နှစ်ဘက်တံတောင်ဆစ်ထောက်အနေအထားမို့ မဲပြောင်နေတဲ့ တင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခုက ကိုယ့်ကိုစိန်ခေါ်နေသယောင်ပါပဲ။

ခါးလေးရှေ့ကော့ခိုင်းလိုက်တော့ အနောက်တံခါးဝဟာ ရေအိုးတည်ထားသလို ပုံစံလေးပေါ့၊ နည်းနည်းနာမယ်၊ ခဏလေးသည်းခံဖို့ပြောပြီး လက်ငြိုးလက်မနဲ့ စအိုဝကို ဖြဲပြီး အုန်းဆီရွှဲအောင်လောင်းထည့် လက်ခလယ်စိုက်ပြီး မွှေလိုက်တယ် ဘေးကိုဝိုက်မွှေလိုက်၊ ရှေ့ကိုထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ ဆီဝနေတဲ့အပေါက်လေးဟာ နည်းနည်းချောင်ချိလာသည်မို့ လက်ငြိုးပါရောပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ဒီတခါတော့ နာလို့ ကျွဲမကြီး တွန့်ခါသွားတယ်၊ လက်ခလယ်၊လက်ငြိုး နှစ်ချောင်းပူး တလှည့် လက်ခလယ်၊ လက်သူကြွယ် နှစ်ချောင်းပူး တလှည့် ကောင်းကောင်း ဝင်နိုင်ထွက်နိုင် အနေအထားရောက်တော့ အနားယူထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းနီဗူးကို ကလေးဆော့တဲ့အူစီဖောင်းစွတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ လက်သုံးဆစ်စာ ဝင်သွားတော့ နာလို့ အော်တာနဲ့ အဲ့အတိုင်းရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ဘေးတိုက်လှဲခိုင်းလိုက်တယ်၊ စိတ်တော့ရှည်ရတာပေါ့ အနောက်တံခါးဆိုတာ ဝင်ချင်တိုင်းဝင်လို့ရတာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ နှတ်ခမ်းနီဗူးထည့်ရက်နဲ့ပဲ သူ့အတွက်ဖီးဖြစ်အောင် ပြန်လုပ်ပေးရတယ်။

ထွားကျိုင်းနုညံ့တဲ့ ရင်သားကြီးတစ်စုံကို စို့လိုက်၊လျှာနဲ့တွတ်လိုက်၊ နှုတ်ခမ်းနဲ့ညှပ်ပြီးကစားလိုက် လုပ်ရင်း လက်ကအမွှေးပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ တောရိုင်းကြီးထဲ တောလည်ထွက်ရတယ်၊ တော်တော်ကြာအောင် နှိုးဆွပေးပြီးတော့ တခါပိုစစ်ရှင်ပြောင်းရပြန်ရော၊ ကုတင်အစွန်းမှာ မဲပြောင်နေတဲ့တင်စိုင်ကြီးတေ့ထားပြီး ပေါင်ကား ပတ်လက်လှန် အနေအထားနဲ့ ကိုယ်ကကုတင်အောက် ခြေဖျားထောက်ထိုင်ပြီး အတွင်းသားရဲရဲလေးကို လျှာနဲ့မွှေပေးရင်း စအိုထဲထိုးသွင်းထားတဲ့ အူစီဖျောင်းစွတ်နှုတ်ခမ်းနီဗူးလေးကို တချက်တချက်ကစားပေးတယ်။

နာလို့ တွန့်သွားပေမဲ့ အမေ အမွေပေးတဲ့ လယ်ကွက် ထွန်ယက်ပေး နေတာမို့ ဖီးကလဲရှိတာပေါ့၊ အမွှေးကြားက ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေ စုပ်ပေးလိုက် လှိုင်ခေါင်းထဲလျှာနဲ့ထိုးလိုက် ညာလက်က အုံးသီးလောက် နီးနီးရှိတဲ့ အုံးခွံရောင် ရင်သားထွားထွားကြီးတွေဆီ ခရီးထွက်နေတယ်။

ဘယ်လက်က နှုတ်ခမ်းနီဗူးလေးကို ညင်ညင်သာသာနဲ့ ဖြေးဖြေးခြင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးတာပေါ့၊ နှုတ်ခမ်းနီဗူးစိုက်ထားတာ ကြာလာတော့ စအိုအတွင်းပိုင်း ကြွက်သားတွေ ဟအာသွားပြီး ဆူဖြိုးထွားကျိုင်းတဲ့ အပျိုရိုင်းကျွဲမလဲ သိတ်မနာတော့ဘူးထင်ရဲ့၊ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေမယ့် ခါးတွေ၊တင်တွေ တွန့်မသွားတော့ဘူး၊ ဘက်ပေါင်းစုံ ပြင်ဆင်ပြီးပြီးမို့ ကိုယ့်ရဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး သံချောင်းလို မာထန်နေတဲ့ မဟူရာအမြောက်ကြီးနဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှ ကျွဲပျိုမရဲ့ အနောက်တံခါးဝကို ထိုးသွင်းပစ်ခွင်းဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်၊ ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ့်ဘက်ဖင်လှည့်ပြီး လေးဘက်ထောက်ခိုင်း လိုက်တယ်။

အုန်းဆီထက်ဆွတ်ပြီး နှုတ်ခမ်းနီဗူးကို ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲနှုတ်ပြီးတော့ အီး ပါချင်လို့ဆို အောက်ထပ်လိုက်ပို့ရပါရော၊ ပြီးရင် ရေကောင်းကောင်းလောင်းပြီး လက်နဲ့အတွင်းထိနှိုက်ဆေးဖို့ ပြောရသေးတယ်။

အပေါ်ထပ်ပြန်ရောက်လို့ ကိုယ့်ရဲ့ မဟာလက်နက်တော်ကြီးကို ခဏလောက် ရေခဲချောင်းစုတ်ပေးပါ ဆိုတာ ရွံလို့တဲ့ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်တာနဲ့ လက်လျှော့ လိုက်ရတယ်၊ အနောက်တံခါးဖွင့်ဖို့ ဒီအဆင့်ထိ လိုက်လျှောထားပြီမို့ ကိုယ်လည်း အခွင့်အရေး ထပ်မယူလိုတော့ပါဘူး၊ နောက်ဆုံးဖိုင်နယ် အစီစဉ်စတင်ပြီမို့ ကိုယ်က နိဂုဏ်းချုပ် အမှာစကား ပြော ရတယ်။အရင်ဆုံး ပတ်လက်အနေအထားနဲ့စမယ်၊ ကုတင်စောင်းမှာ အပေါက်ကို ကုတင်ဘောင်အပြင်ဘက်နည်းနည်းထုတ်ပေးထား ပေါင်ကိုအရမ်းမကားနဲ့။ (ပေါင်အရမ်းကားရင် စအိုစိထားသလိုဖြစ်ပြီး ပိုနာမှာစိုးလို့) 

ကိုယ်ထိုးသွင်းတဲ့အချိန်မှာ ကြောက်ပြီး အတင်းစိ မထားနဲ့၊ အီး ညှစ်သလိုညှစ်ပေးရတယ်၊ အတော်လေးအရှိန်ရလာရင် ကျားကြီးရေသောက် လေးဘက်ထောက်ပိုစစ်ရှင်ပြောင်းမယ်၊ ဆီထပ်လောင်းပြီး အသွင်းအထုတ်ပိုမြန်လာမယ်။

“  နာရင်ပါးစပ်ကပြော ခါးတွေ၊တင်တွေမလှုပ်နဲ့ ပိုနာလိမ့်မယ်   ”

ကုတင်တဘက်အဖျားမှာ အနောက်တံခါးထားပြီး ပတ်လက်ပေါင်ကား နို့ထွားထွား မေထုန်နွားမကြီးနဲ့ တွေ့ကရာအကုန်စား အပေါက်မရှား တဲ့ ကာမကျားပိန်ကြီးတို့ရဲ့ အနောက်တံခါးဖွင့်ပွဲ အခမ်းအနားကြီး စတင်ပါပြီ … 

“  အင့် ..ဟင့် .. ဟင့်  ” 

“  နာတယ်လို့ … အား ဟင့်   ”

ကိုယ့်ရဲ့ မွေးရာပါလက်နက်ကောင်းကြီး ဖြေးညှင်းစွာ ဝင်ရောက်သွားသောကြောင့် ငြီးညူခြင်း .. စအိုဝကို အုန်းဆီရွှဲအောင် ပြန်ဆွတ်ပြီး လက်ခလယ်နဲ့ ခက်ကြမ်းကြမ်း မွှေနောက်ကာ ကိုယ့်ရဲ့ပါးပြင်းထောင်နေတဲ့ မြွေဟောက်ခေါင်းကြီးပေါ် လည်း ရွှဲနေအောင်လူးပေးလိုက်တယ်၊

မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အဝတ်မပါခန္ဓာနဲ့ ထွားကျိုင်းမဲနက် ပတ်လက်ပေါင်ကား အဆင်သင့်ပြင်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းမအပေါ် အလိုက်သင့် မှောက်ပြီး သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနှစ်လွှာကို စုတ်ယူ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်၊ ဘယ်လက်က ကိုယ့်ရဲ့ထောင်မက်နေတဲ့ မဟာထိတ်ဖူးကြီးကို ကိုင်ပြီး သူငယ်ချင်းမရဲ့ အနောက်တံခါးဝကို တေ့ကာ ဖြေးညှင်းစွာ ထိုးသွင်းတယ်၊ ညာလက်နဲ့ မင်းကွတ်သီးရောင် ရင်အုံထွားထွားကြီးကို ပွတ်သတ်ဆုပ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။

အနောက်ဂူထဲ ကွမ်းသီးလုံး ဝင်သွားချိန်မှာတော့ အတွင်းကြွက်သား တွေက ညှစ်ယူဖမ်းဆုပ်ထားလို့ ကိုယ့်အတွက် မဟာစည်းစိမ် ခံစား ရပေမယ့် ကျွဲမကြီး နာလို့ လူးခါသွားတယ်၊ ကစ်စင်ဆွဲရင်း တန်းလန်းနဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ဝမ်းခေါင်းသံနဲ့ ငြီးညူတာပေါ့၊ ဆီဝမှ နတ်တိုင်ထည့်ရ လွယ်ကူသလို ခုလဲ စိန်ဖူးကြီးကို ပြန်မထုတ်ပဲ အဝင်ဝပတ်လည်ကို အုန်းဆီထပ်လူးရတယ်၊ ညိုညက်တင်းရင်းတဲ့ စူပါပေါက်စီကြီးနှစ်ရဲ့ ဘေးသားတွေကို အားပါးတရ လျှာနဲ့လျက်ကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ပေးရင် ချောကလပ်ဒစ်ကြီး ကို တဆင့်ခြင်း ထိုးသွင်းရတာပေါ့။

ကိုယ့်ရဲ့ ဖွားဘက်တော် ငါးရံ့ခေါင်းကြီးဟာဖြင့် ကျင်းအောင်းခွင့်ရသည် မို့ ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာ လူးခါဝင်ရောက်နေတယ်၊ ရာဂအကြည့်နဲ့ ရှုမဝနိုင်တဲ့ ကောက်ကြောင်းလှ ကျွဲပျိုမရဲ့ ရင်သားစိုင် ထိပ်ဖျားက ညိုမဲစူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ကလိလိုက်၊ ရှိုက်ယူကာ အငမ်းမရစို့လိုက် လုပ်ရင်း ရွှေမဲချောင်းကြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပန်းဝင်ဖို့ လှုပ်ရှားနေတာပေါ့။

နာကျင်မှုသက်သာအောင် ဖြေးညှင်းညင်သာစွာ အသွင်းအထုပ်လုပ် တာမို့လို့ အဝင်အထွက်မှန်မှန်နဲ့ အသံတော့မမည်ပါ၊ အပျိုရိုင်းမရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ အကြားက အနောက်တံခါး အတွင်းသား ပွတ်တိုက်ဆွဲငင်လို့ နာကျင်စွာ ငြီးညူတဲ့အသံလေးဟာ ဆယ်ကမ္ဘာတိုင် စွဲရစ်စေနိုင်လောက်တယ်၊

“ အင့် ..ဟင့် ဟင့် … အီး .. ဟီးးးး နာတယ်လို့ဆို ” 

“  နင်မညှာဘူး ..အား … တအားလုပ်တာပဲ ဝူး ” 

ဖြေးဖြေးမှန်မှန် စည်းချက်မမြန်ပဲ ဝင်ချီထွက်ချီနဲ့ ထိတ်ဖူးဆီရွှဲ ဒုတ်မဲကြီး လက်သုံးလုံးစာသာသာလောက် ဝင်ရောက်သွားနိုင်တဲ့ အခြေနေရောက်တော့ ပိုစစ်ရှင်ပြောင်းတယ်၊ 

ကျားကြီးရေသောက် လေးဘက်ထောက် စတိုင်ပေါ့ ။ ကုတက်ဖျားမှာဒူးထောက် မို့မောက်ကြီးမားတဲ့ ဖင်တုံကြီးကြားက မဲနက်တဲ့ဂူပေါက် ဝင်ရောက်ဖို့ စတင်ပြီ။ ခိုင်မာတုတ်ခဲတဲ့ ဒုတ်မဲကြီး ငုတ်ရှိုးဝင်ရောက်ထားသည်မို့ ဟအာနေတဲ့ ခရေပွင့်လေးလေးဟာ စွဲမတ်ဖွယ် ကျောက်မီးသွေးတွင်းပမာ .. မသိမသာ ပွင့်အာနေတဲ့ စအိုဝကို လက်ငြိုးလက်မနဲ့ ဆွဲဟပြီး အုန်းဆီလောင်းထည့်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မယ့် ဒုံးကျည်ကြီးကို နေရာအနှံ့ ဆီရွှဲအောင်လူးလိုက်တယ်၊

“ ၁. ၂ .၃ ‘ အီးးးရှ် .. အ   ”

“ နာတယ်လို့ ဖြေးဖြေး  ”

ထွားကျိုင်းနုညံ့တဲ့ အညိုရောင်ရှောက်ပန်းသီးကြီး နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာစုံ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျုံ့သွားလိုက်၊အာလာလိုက်နဲ့ မြူဆွယ်နေတဲ့ အနောက်တံခါးဝထဲ အမဲရောင်ဒုန်းကျည်ထိတ်ဖူးကြီး စိုက်ထည့်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

ညှစ်အားကောင်းတဲ့ ကြွက်သားနံရံတွေက တင်းကြပ်စွာစုပ်ယူပြီး ကွမ်းသီးလုံးကြီးကို ငုံထားလိုက်ချိန်မှာ နာကျင်မှုကို ငြိမ်သက်စွာ ခံယူနေတဲ့ မေထုန်နွားမကြီးရဲ့ ဗိုက်သားတပြင်လုံးကို လက်တဘက်နဲ့ ပွတ်သတ်ပေးရင်း မြေပြင်ရဲ့ ဆွဲအားကြောင့် အောက်စိုက်နေတဲ့ ရင်သားနှစ်မြွာကို ကျန်လက်တဘက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်၊ ထိုးသွင်းစိုက်ဝင်နေတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့လက်နက်မဲကြီးကို ဖြေးဖြေးခြင်း လှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။

ကျောပြင်တလျှောက်ကို နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့ ပွတ်ပေးရင်း၊ လျှာထိတ်လေးနဲ့ ကစားရင်း တန်းလန်းစိုက်နေတဲ့ တဏာမြှားမိုက်ကို ဦးခိုက်လျက် ရှေ့ဆက်တိုးစေလိုက်တယ်။ နာပေမယ့် လူးခါမသွားပဲ မျက်စိစုံမှိတ် အံကြိတ်ခံနိုင်တဲ့ သူငယ်ချင်းမ ကိုတော့ စိတ်ထဲ၊ နှလုံးသားထဲက လိုက်လိုက်လှဲလှဲ ချီးကျူးမိတယ်၊ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်နဲ့ တစ်စတစ်စမြန်ဆန်လာတဲ့ တီးကွက်ကို ကိုယ်တိုင် တီးခက်ရင်း ရာဂဂယက်ထဲကို နစ်မြုတ်သွားခဲ့ပြီ၊

နောက်စိနားမှာ ခေါက်းစီးကွင်းနဲ့ စီးနှောင်ထားတဲ့ တွန်လိမ်ကောက်ကွေ့တဲ့ ဆံနွယ်ရိုင်းတွေကို စုကိုင်ပြီး လက်ဖဝါးမှာ တစ်ရစ်ရစ်ကာ ဆွဲကိုင်လိုက်တယ်၊ အပြည့်အကြပ်ထိုးထည့်ခံထားရလို့ အတွန့်တွေမရှိတော့တဲ့ စအိုဝကို အုန်ဆီထပ်လောင်းလိုက်ပြီး ဒုတ်မဲကြီး တစ်ချောင်းလုံးနီးနီး နောက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ်၊ အထဲမှာ ဒစ်တစ်ခုစာကျန်မှ ဆံပင်တင်းတင်းဆွဲကိုင်လျက်နဲ့ မနှေးမမြန် အဆုံးထိ ပစ်သွင်းလိုက်တယ်။

“ အီးးးးး ရှ် ..နာလိုက်တာ … အားဟ် အမလေး သေပါပြီတော့ ”

တစ်ချောင်းလုံးနီးနီး ဆွဲထုတ်လိုက် တဆုံးနီးနီး ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ကာမဂယက် စည်းချက်မှန်မှန် တီးခက်လို့နေတော့၏၊ ပြီးပြည့်စုံသော နှစ်လိုဖွယ် အရသာပါပေတည်း၊ တွင်းနက်ထဲကို ဝင်ရောက်ရသော ကာမခရီးမှာ ဒီ  လီး ဟာဖြင့် ပျော်ရွှင်မြူးတူးစွာပင်၊ ကျင်ချောင်းထဲမှာ အရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်လာပြီး ခြေလှမ်းတွေလဲ ပိုသွက်လာတော့၏၊ 

ထိုးသွင်းလိုက်ချိန်မှာ အလိုက်သင့် ပွင့်အာပြီး ဆွဲနုတ်ချိန်မှာ စုတ်ယူဖမ်းစားပေးနိုင်သော ကြွက်သားနံရံတွေကြား ဒုတ်မဲကြီးကား ပြေးလွှားနေတော့သည်၊ အထိန်းအကွတ်မဲ့စွာ လှုပ်ခါတုံရမ်းနေသော ရင်စိုင် နှစ်မြွာကို ဆုပ်နယ်လိုက် မဲနက်ပြောင်ဝင်းပြီး ကော့ထောင်လျှက် စိန်ခေါ်နေသော တင်ပါးဆုံးကြီးတွေကို ခက်ကြမ်းကြမ်းရိုက်လိုက်နဲ့ အချစ်ပန်းတိုင်ဆီသို့ ခရီးပြင်းနှင်နေတော့တယ်။ 

အောက်နှုတ်ခမ်းကို ခက်တင်းတင်း ကိုက်ကာ မျက်စိစုံမှိတ် ကြိတ်ခံနေတဲ့ သူငယ်ချင်းမရဲ့ ခန္ဓာတခွင်မှာတော့ ချွေးတွေစီးကျလို့နေတယ်၊ ပန်ကာလေအားကရော အခန်းပြင်တင်းက ဝင်ရောက်လာတဲ့ မိုးသက်လေနုအေးကရော သူ့ကိုယ်ဗလာကို မအေးမြစေနိုင်ဘူး၊ အချက်ပေါင်းများစွာ ထိုးသွင်းပြီးချိန်မှာတော့ တုနှိုင်းမဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူ ဆုံးခန်းတိုင်ခဲ့တော့တယ်၊

“ အား …. ဟ် ကောင်းလိုက်လေခြင်း အိုးးးး ဟ်    ”

“ အင့်  ဟင့် … အ … အ ဟင့် ”

“ နာတယ်  အမလေး ဟွီး စအိုလေး ကွဲပီလားမသိဘူး အား ” 

လေးဘက်ထောက်ထားလို့ ပထဝီမြေပြင်ဆီ အိကျနေတဲ့ ဗိုက်သားကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အားပါးတရ ဖက်ကာ ဓားအိမ်ထဲ ဓားစိုက်ထားသလို အနောက်လှိုင်ခေါင်းထဲ တဆုံးထိုးသွင်းထည့်လိုက်တော့တယ်၊ တဆုံးဝင်ရောက်သွားတဲ့ အတံထိတ်ဝမှ ကျောရိုးတလျှောက်ကနေ စီးဆင်းလာတဲ့ အဖြူရောင်ပြစ်ပြစ် လူဆီလူနှစ်တွေ ပြေးထွက်သွားကြ တော့တယ်။

အသားမရှိတဲ့ ခါးရိုးပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ မဲနက်ပြောင်လက်ပြီး ချွေးရွှဲနေတဲ့ ဖင်တုံကြီးတို့ ထိစပ်ပူးကပ်တဲ့ထိ ထိုးသွင်းပစ်လိုက်တော့တယ်၊ ကောင်းတကာကောင်းလွန်းသော အနောက်တံခါးမှ ဝင်ရောက်ခြင်း အရသာပါတကား ။ တင်းကြပ်စွာ ဆွဲငင်စုတ်ယူထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကနေ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးညင်းစွာ ထုတ်ယူလိုက်တော့တယ် ။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။