Configure Page List

Wednesday, August 26, 2020

အဖေလို ဆုံးမတက်တဲ့ သား (စ/ဆုံး)

အဖေလို ဆုံးမတက်တဲ့ သား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – Thar Thar

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ အမလေး အကိုကြီးရဲ့ သဇင့်ကို ထားခဲ့ပြီလားတော့… အီး… ဟီး… ဟီး… အခုမှ သေရသလားတော့ နှမြောလှချည်ရဲ့… အီး…ဟီး”

“ အာ..အမေကလည်း ဘယ်လိုတွေ ငိုနေတာလည်းဗျာ.. အသေစောလို့ နှမြောတယ်ပဲ ကြားဖူးပါတယ်”

“ ဟဲ့ ရဲခေါင် နင်ဘာမှမသိဘဲ လာပြောမနေနဲ့… ၆၈ နှစ်မှသေတာလေ အသေနောက်ကျမလား… ဒီ့ထက်စောပြီးတောင် သေလို့ရတယ်သိရဲ့လား…”

“ တိုးတိုးပြောပါ အမေရာ… လူကြားမကောင်းပါဘူး….”

ရဲခေါင်ဆိုတာ…အစိုးရဆေးရုံကြီးမှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေပြီး.. အပြင်ဆေးခန်းပေါင်းများစွာလည်းထိုင်တာဆိုတော့ ဆရာဝန်.. သူဌေး.. လူပျို.. အရပ်ရှည်အသားဖြူဖြူ.. ချောတယ်ဆိုတာ ပြောစရာမလို.စသည့် ဂုဏ်ပုဒ်တွေနဲ့ ပြည့်စုံနေတဲ့ သူတစ်ယောက်ပေါ့…။

သဇင်ဦး ဆိုတာကတော့ ရဲခေါင်ရဲ့ အမေလေ.. အသက် ၁၄ နှစ်အရွယ်မှာ ကိုယ့်အဖေ အရွယ်ကြီးကို ယူခဲ့ရတော့ ဘာမှမပျော်ခဲ့ရ.. အိမ်ထောင်မှုကိစ္စတွေနဲ့ လုံးပန်းနေခဲ့ရတော့…အခုအသက် ၃၇ ပဲ ရှိသေးတယ် ယောက်ကျားကဆုံးသွားတော့.. ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ငိုပြနေတာ.. လူကြားမကောင်း သူကြားမကောင်း…။

“ အမလေးတော့… အစ်ကိုကြီးရယ့်… အီး.. ဟီး… အီး…”

“ ဟာ…အမေရယ် မငိုပဲ ဒီအတိုင်းလေးပဲ ငြိမ်ငြိမ်နေပါလားဗျာ…”

“ ဟဲ့လူသေလို့ငိုတာ ဆန်းသလား… နင်က ငါ့အဖေကြနေတာပဲ… လာဆုံးမနေတယ်”

“ မဟုတ်ပါဘူး အမေငိုတာက အဖေ့ကို လှောင်သလို ဖြစ်နေတယ်လေ… သွားပါအမေရယ်.. အမေ့အခန်းထဲသာ သွားနေ အေးအေးဆေးဆေး… နာရေးကိစ္စ သားမှာ စီစဉ်စရာတွေ အများကြီးပဲ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အဖေရယ်.. သမီးသွားပါ့မယ် တကတည်းမှပဲ သူ့ပဲကြောက်နေရတယ်”

ဒီလိုနဲ့ပဲ ရဲခေါင်မှာ အလုပ်တွေခွင့်ယူပြီး နာရေးကိစ္စကို လုံးလည်ချာလည်လိုက်အောင် စီစဉ်ပြီးတော့… နားမယ်ကြံကာရှိသေးတယ်… မိခင်ဖြစ်သူ… ဒေါ်သဇင်ဦး လုပ်ပုံက…

“ ဒီအရွယ်တင့်တင့်တို့အရွယ်.. ကျမ.. ကျမတို့အရွယ်… ဟေ့…”

ရဲခေါင်လည်း အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေ ပြေးလွှားပြီး ဆင်းလာတဲ့ မိခင်ဖြစ်သူ သဇင်ဦးကိုကြည့်ကာ အံ့သြနေပြီး…

“ ဟာ…အမေ ဒါက ဘယ်ကိုလည်းဗျာ… ဝတ်ထားတာတွေကလည်း အရမ်းဟော့နေတာပဲ…”

“ ရဲခေါင်ရယ်..မင်းအဖေကို အမေက အသက်ငယ်ငယ်မှာ ဘာမှမသိပဲနဲ့ ယူခဲ့ရတာ… အပျိုစင်ဘဝရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ဘာမှ မသိခဲ့ရဘူးလေ… အခုလျှောက်လည်မယ်… မော်ဒယ်သင်တန်းတက်မယ်… … ပျော်ပျော်နေမယ်…”

“ အမေရယ်.. ကိုယူမှ ဖြစ်တာကိုများ အဖေ့ကို လွှဲချနေသေးတယ်.. မသွားပါနဲ့ အမေရာ.. သားရှက်လွန်းလို့ပါ”

“ အိုဘာမှလာမပြောနဲ့ ငါအမေလေ ငါပျော်သလိုနေမယ်… ဒီနေ့ ဘာမှမချက်ထားဘူး.. အဆင်ပြေသလို စားတော့…အမေလည်း အပြင်မှာပဲစားမယ်… “

အသက်က ၄၅နှစ် အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် နုပျိုနေတဲ့ မိခင်သဇင်ဦးကို ရဲခေါင် စိတ်မချလို့ ပြောနေချင်း ဖြစ်လေသည်.. ရဲခေါင်လည်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်… သဇင်ဦး၏ အမဖြစ်သူ ဒေါ်ကြူကြူဝင်း၏ ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပုံက…

“ ကြီးမေရေ…ကြီးမေရဲ့ညီမကို လာဆုံးမလှည့်ပါအုံးလားဗျ”

ထိုနေ့မှစကာ..သဇင်ဦးကို အိမ်မှာတွေ့ရတာ ခပ်ရှားရှား ဖြစ်လာလေသည်.. ရဲခေါင်လည်း ဆေးရုံအလုပ်နဲ့ အပြင်ဆေးခန်း ထိုင်ရတာနဲ့ဆိုတော့.. မအားလတ်တော့.. သဇင်ဦးကို မပြောအားပဲ လွှတ်ထားရလေသည်… တစ်ရက်တော့ ရဲခေါင်အိမ်ပြန်စောတာကြောင့် မိခင်ဖြစ်သူနဲ့ အတူတူ… ညစာစားရန်.. စောင့်နေလေသည်.. ထိုအချိန်တွင် ကားသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်တော့…

“ ဆရာကလည်း ပြန်ပါတော့ဆို… အိမ်မှာ.မမရဲ့သား ပြန်ရောက်နေပြီ”

“ မမကလည်း မမရဲ့သားက ကျွတော့်ရဲ့ သားပဲပေါ့… မဟုတ်ဘူးလား”

“ ဟာ…ဆရာကလည်းကွာ.. မသိဘူး.. မမရှက်ပါတယ်ဆို… သွားတော့”

“ ok..ok.ကျွန်တော်ပြန်ပြီ.. မနက်ဖြန် သင်တန်း နောက်မကျနဲ့နော်…”

“ ok…ဆရာလေး”

သဇင်ဦးလည်း လက်ကိုင်အိတ်ကို ယမ်းကာကိုင်ရင်း.. အိမ်ထဲသို့ ခုန်ပေါက်ကာ ဝင်လာလေသည်… ထိုအချိန်တွင် ရဲခေါင်ရဲ့ ဒေါသက ပေါက်ကွဲနေပြီ…

“ အမေ…ခုနကကောင်က ဘယ်သူလည်း”

“ သြော် သား..အဲ့ဒါက gym က ဆရာလေ သားရဲ့… ဆရာက ချောတယ်နော်သား… အမေ့ကို သဘောကျလို့တဲ့…ဟင်း..ဟင်း.”

“ အမေ…”

“ ဟယ်…အော်လိုက်တာ ရဲခေါင်ရယ် လန့်ထာ.. ဘာလည်းပြော… ခုနက သာယာနေတာလေးတောင်ပျောက်တယ်”

“ အေး..အမေသာယာနေတဲ့…gym trainer ဆိုတဲ့ ကောင်တွေက အပ်တွေ… အမေ့ကို သူတို့ရဲ့ အရှေ့အလယ်ပိုင်းက အပ်နဲ့ထိုးသွားမှာ… သားကပိုကိတ်တယ်… လာ အမေလက်တွေ့ သိရလိမ့်မယ်…”

“ ဟဲ့…ဟဲ့…ရဲခေါင်အမေ့ကို ဘာလုပ်မလို့လည်း.. သြော်ဒီကောင်လေးကတော့လေ.. အမေကို အူတိုနေပြန်ပြီ”

“ လာစမ်းပါအမေရာ… သား ဒေါသတွေ ထွက်နေတာနော်…”

ရဲခေါင်လည်း.. အခန်းထဲလည်းရောက်ရော သဇင်ဦးကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲကာ… သူဝတ်ထားတဲ့ ဆွဲသားဘောင်းဘီ ဒူးလောက်ကို ချွတ်ချကာ… အောက်ခံ ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ပြီး… စွပ်ကျယ်ကိုပါ တစ်ခါထဲချွတ်လိုက်ကာ..

“ ဒီမှာကြည့်… အမေ့သားအရင်းရဲ့လီး… မြင်လား ခုနကကောင်ထက် အများကြီး ပိုကြီးတယ်.. အမေအဲ့လောက်ခံချင်နေရင် အပြင်မှာ ရှာစရာမလိုဘူး.. အမေ့ရဲ့သား ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လိုးပေးမယ်..လာခဲ့… “

ရဲခေါင်လည်း သဇင်ဦးနားကပ်ကာ.. သူ့လီးနဲ့ အတင်းကပ်နေလေသည်… သဇင်ဦးလည်း.. အရမ်းကြီးမား.. ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ အမွှေးတွေကြားက လီးကြီးကို တွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း တစ်မျိုးဖြစ်ကာ. စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း ဆစ်ကနဲ ယားယံမှုကို ခံစားရကာ… စိုစွတ်မှုကိုပါ ခံစားလိုက်ရလေသည်… ဒါပေမဲ့လည်း သားအမိဆိုတဲ့ အသိစိတ်က ရှိနေတော့… ငြင်းဆန်လေသည်…။

“ ရဲခေါင် နင်ဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်း.. နင်အခုလို လုပ်နေတာ နင့်အမေနော်.. နင်သိရဲ့လား”

“ မသိဘူးဗျာ..သားသိတာ အမေအခုလို အခြားယောက်ကျားတွေနဲ့ တွဲနေတာ မကြိုက်ဘူး… အဲ့တော့ အမေ့ရဲ့ မပြည့်ဝခဲ့တဲ့ ဆန္ဒတွေနဲ့ လက်ရှိထကြွနေတဲ့ ခံချင်စိတ်ကို ဟောဒီ အမေ့သားအရင်း ဆရာဝန်ကြီး ရဲခေါင်ရဲ့… ၇လကျမခှဲရှိတဲ့ လီးကြီးနဲ့လိုးပြီး ဖြေဖျောက်ပေးမယ်… လာခဲ့”

ရဲခေါင်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ.. သဇင်ဦးရဲ့ အဝတ်တွေကို အတင်းဆွဲချွတ်လေသည်။ သဇင်ဦးကလည်းရုန်း.. ရဲခေါင်ကလည်း ချွတ်နဲ့ ကြာတော့လည်း ယောက်ကျားနဲ့ မိန်းမ အားချင်းမမျှလေတော့… သဇင်ဦးရဲ့ အဝတ်တွေ ကျွတ်သွားကာ… ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားလေသည်..

“ ရဲခေါင်…အင့်…အား..လွှတ်စမ်းငါ့ကို…နင် ခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား…”

“ မလွှတ်ဘူးဗျာ… အမေကြိုက်သလောက် ရုန်းလေ.. သားလက်က လုံးဝမလွတ်စေရဘူး စိတ်ချ”
ရဲခေါင်လည်း သဇင်ဦးကို ပုစွန်ကွေးပုံစံ လုပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး.. ခြေထောက်ရော.. လက်တွေရော.. ချုပ်ကာ သဇင်ဦးရဲ့ ပြူထွက်နေတဲ့.. အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို.. လီးနဲ့တေ့ကာ… မလိုးသေးဘဲ ပွတ်ပေးနေလေသည်…။

“ ရဲခေါင်… လွှတ်ပါသားရယ်… အမေ့ကို အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့သားရယ်… အမေနောက်ဆို အပြင်မထွက်တော့ပါဘူး… အ့… အား.. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်း သားရယ် အင့်… အာ့.. အား.. ဟား..”

“ မရတော့ဘူးအမေ.. အမေနောက်ကျသွားပြီ.. ငြိမ်နေပေးတာ အကောင်းမှတ်နေတာလား အမေက… သားက အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်နေခဲ့တာ… အခု အမေအရမ်းလွန်သွားပြီ… သားလီးနဲ့ လိုးတာကိုခံပြီး.. အမေ့ရဲ့ ဆန္ဒတွေကို ဖျောက်လိုက်တော့…”

ရဲခေါင်လည်း စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လီးနဲ့ပွတ်နေရာမှ.. ဒစ်ကို ဝင်အောင် သွင်းလိုက်လေသည်…

“ အ့…အား…အိုး…သားရယ်… အချိန်မှီသေးတယ်.. ပြန်ထုတ်လိုက်ပါကွာ”

“ အမေတောင်းပန်လေ… သားလိုးမဲ့ အကြိမ်ရေတိုးလေပဲ… သားအခု ဒေါသစိတ်နဲ့ လိုးနေတာနော်.. သနားဖို့ စိတ်ကူးမရှိဘူး”

“ ဗြစ်..ဗရစ်…ဗလွတ်…ဗြွတ်…ပလွတ်”

“ ပြွတ်..ပလွတ်…ပြစ်..ပြွတ်… ပြစ်”

ရဲခေါင်လည်း အပျိုစောက်ဖုတ် မဟုတ်မှန်းသိနေတာကြောင့်.. လီးကို အရှိန်ယူကာ အဆုံးထိသွင်းကာ လိုးလေသည်…။

“ အား…အ့..အား…သားရယ်… ကြမ်းလိုက်တာ.. အမေ့အပြစ်က အဲ့လောက်တောင် များသလား သားရယ်…”

“ များတယ်ဗျ…များတယ်… အမေ့ကို အပြစ်ပေးမှရမှာ.. ရော့ကွာ… အင့်.. ခံစမ်းကွာ… သားအရင်းရဲ့ လီးနဲ့လိုးပြီး အပြစ်ပေးတာကိုခံစမ်းကွာ… ကိုယ့်သားကို စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်တဲ့အမေ… ရော့ကွာ… သားရဲ့ လီးကို ခံစားလိုက်…ရော့.. ဒီလီးက အကြီးဆုံးလီးပဲ…”

“ အား…ဟား…အ့..အား..အင့်…အင့်..ဟင့်သား…  အ့.. ရဲခေါင်ရယ်..အပြစ်ပေးတာ ကြမ်းလှချည်လား…အ့…အား..အမေမှားပါပြီသားရဲ့…အ့..အား…သားရယ် အမေ့ကို အပြစ်ပေးလိုက်စမ်းပါ….”

“ ရော့ကွာ…အား..ရှိး… ကြပ်လိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကွာ…အ့..အား..မှတ်ပြီလား…ဟင်…မှတ်ပလားကွ…ရော့ကွာ…စောက်ဖုတ် ကွဲအောင်ကို လိုးပလိုက်မယ်”

“ ဖွတ်…ဖပ်…ဗလွတ်.. ပြွတ်.. ပြစ်”:

“ ပလွတ်…ပြစ်….ဗလွတ်..ဖွတ်..ဖပ်”

“ အ့…အား..ဟား…သားရယ်… အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး… ယားလာပြီး… အ့… အမေပြီးပြန်ပြီတစ်ချီ…”

“ ကောင်းလား…အမေ အမိုက်မကြီး… ဟင်.. ငါလိုးမကြီး ကောင်းသလားလို့…”

“ အ့..အား…အရမ်းကောင်းပါတယ်… အပြစ်ပေးတာကို မရပ်လိုက်ပါနဲ့သားရယ်… အမေအရမ်းကောင်းနေလို့ပါ… သားရဲ့ လီးပြန်ထုတ်လိုက်ရင် အမေ စောက်ဖုတ် အယားလွန်ပြီး သေလိမ့်မယ်”

“ ဟုတ်လား… လီးထုတ်ရင် ဘယ်လိုနေမယ်… ပြန်ပြောစမ်း”

“ အမေ စောက်ဖုတ် အယားလွန်ပြီး သေလိမ့်မယ်”

ရဲခေါင်လည်း သဇင့်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အဆုံးထိဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ.. မပ်တပ်ရပ်လိုက်သည်

“ ဟာ…သားရယ် ပြန်ထည့်ပါ..”

“ ဟား…ဟား…ခံချင်လား…လာလေ ဒီနားကို လီးလာစုပ်ရင် ပြန်လိုးပေးမယ်”

သဇင်ဦးလည်း သားဖြစ်သူ ရဲခေါင်ရဲ့ လီးရှိရာသို့… လေးဘက်ထောက်ကာလာပြီး… လီးစုပ်ပေးလေသည်…

“ အ့.. အား..ရှီး…ကောင်းလိုက်တာ… အမေရယ်… အ့..အား… စုပ်…စုပ်စမ်းကွာ”

“ ပြွတ်…ပလွတ်…ပြစ်.. ပြွတ်.. ပလွတ်”

ရဲခေါင်လည်းလီးအစုပ်ခံရတာအားရတော့… လေးဘက်ကုန်းခိုင်းကာ…အနောက်ကနေ…ဖင်ကိုကိုင်ပြီး… တရစပ် ဆောင့်ကာ လိုးလေတော့သည်…

“ ဖောင်း..ဖောင်း..ဖွတ်..ဗလွတ်..ဗြွတ်”

“ အ့.. အား..အ့..ဟား…အိုး… သားရယ် လိုးစမ်းပါ.. အ့ မင်းကိုမွေးခဲ့တဲ့ အပေါက်ကြီး လိုးတာ ဘာအပြစ်မှ မရှိဘူး.. လိုး…”

“ အား……ရှီး….အမေရယ်… သားအရမ်းကောင်းနေပြီ… အ့.. ဟား… သားပြီးချင်နေပြီ အမေရယ်…”

“ ပြီးလိုက်သား.. အမေ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်”

“ ဖွတ်.. ဖပ်…ဖပ်…ဖပ်…ဗလွတ်.. အ့..အား.. ပြီးပြီ… အ့..အား…အမေရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ..”:

ရဲခေါင်လည်း လီးကို မိခင်ဖြစ်သူ သဇင်ဦးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားကာ.. ဖက်ထားပြီး အနားယူနေလေသည်….

“ အမေ ခုနက သားကို ခွင့်လွှတ်ပါနော်… သားစကားကို နားမထောင်တော့ ဒေါသကလည်း အရမ်းထွက်နေလို့… အမေ့ကို အခြားယောက်ကျားက အဲ့လို ကလီနေတာ မကြိုက်တာရယ်ပေါင်းပြီး… အခုလို လိုးမိပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိင်ဆက်ဆံမိတယ်… သားကို ခွင့်လွှတ်ပါနော် အမေ…နော်”

“ သားရယ်… သားကိုအမေက အခုသားရဲ့ လီးကြီး စိမ်ထားတဲ့ အပေါက်ကနေ မွေးခဲ့တာပါ… အမေစိတ်ဆိုးရက်ပါ့မလား… သားက အမေကို အူတိုတာလေ… ပြီးတော့ သားအပြစ်ပေးတာကို အမေလည်း ကြိုက်မိသွားတာပဲ သားရဲ့”

“ သား…ပျော်လိုက်တာအမေရာ… စိတ်ချနော် အမေ သားနောက်ဆို… အခုလိုကြမ်းကြမ်း မလိုးတော့ဘူးသိလား… အမေကောင်းအောင် ဖြေးဖြေးချင်းပဲ လိုးပေးတော့မှာ…နော်အမေ”

“ ရဲခေါင်နော်…မအေကိုများ…နောက်လည်း လိုးမယ်လေး ဘာလေးနဲ့ ဟွန်း…”

“ အမေက မခံဘူးလား”

“ ခ်ခ်…ခံမှာပေါ့ အမေ့ယောက်ကျားလေးးရဲ့… ဟောဒီလို… ဟောဒီလိုကို ခံပေးအုံးမှာ.”

ပြောရင်းဆိုရင်း… ပထမအချီလိုးပြီး… ပြန်မထုတ်ရသေးတဲ့ ရဲခေါင်ရဲ့လီးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်ပြီး ပြန်တောင်လာတာကို ခံစားမိတာကြောင့် ကော့ကာ ဆောင့်လိုက်ချင်း ဖြစ်လေသည်… မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားနဲ့ ရဲခေါင်က သဇင်ဦးရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး လီးကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးကာ.. ဒုတိယအချီ လိုးပြန်လေတော့သည်..။

“ အမေ..သားလိုးတာကောင်းလားဟင်”

“ အရမ်းကောင်းတာပေါ့သားရယ်… အမေ..အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ဒီလို အရသာ မခံစားခဲ့ရပါဘူး…မင်းအဖေကလည်း ထည့်လိုက်တာနဲ့ ခဏလေးထွက်တာပဲ… ကြာတော့လည်း ကျင့်သားတောင်ရလို့… အခုမှ အမေ့ရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေပြည့်ခဲ့တာ..”

“ သားသိတာပေါ့ အမေရယ်… အင့်… အား အဖေနဲ့အမေလိုးရင် ၁၀မိနစ်လောက်ပဲ ကြာတာလေ… အမေအားမရမှန်း သားသိနေခဲ့တယ်… ဒါပေမဲ့ သားက အမေ့သားမို့လို့ ဘာမှမတက်နိုင်ခဲ့ဘူး… အခုတောင် အမေ့ကို ဟိုကောင်နဲ့မြင်ပြီး အရမ်းဒေါသထွက်သွားလို့ သားလိုးမိသွားတာ….”

“ အား…အ့…အင်း…လိုး…သား…မရပ်နဲ့ ဆက်တိုက်လိုးနေ… အား…သားရယ်… အပြစ်ဆိုတာ အမေယူမှဖြစ်တာပါ.. အမေက အလိုတူနေတာပဲဟာ..ဘာမှမဖြစ်ဘူး…သိလား… အမေက သားနဲ့ရတဲ့ ကလေးတွေတောင် မွေးပေးအုံးမှာ…”

“ ဟာ..တကယ်လား…အမေ…”

“ တကယ်ပေါ့…ငါ့သားရယ်..မင်းအမေအကြောင်း သိတယ်မို့လား… ဖလန်း.. ဖလန်းလေ… အား…ကျွတ်..ကျွတ်… လိုးစမ်းသားရယ်… အမေနဲ့ သားနဲ့ စကားပြောရင်း လိုးရတာ အရသာတစ်မျိုးပဲ… အ့..အား…ဟင်း… ရဲခေါင်ရယ်… လီးက ကြီးလိုက်တာ…အမေ့သားရဲ့ လီးက အဲ့လောက်ကြီးမယ်လို့ကို မထင်ထားဘူး….”

“ အား….ရှီး… အမေရာ… အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်းလေ… စီးပိုင်ပြီး ကြပ်နေတာပဲ…လိုးရတာ အဆီအနှစ် ပြည့်ဝနေတာပဲ”

“ ဖွတ်…ဗလွတ်…ဗြွတ်.. ဗြစ်..ဗလွတ်”

“ ပြွတ်…ပြစ်.. ပလွတ်..ဖွတ်…ဖပ်”

“ အား…ဟား… သားရဲခေါင် အမေပြီးတော့မယ်… မရပ်နဲ့ မြန်မြန်လေးလိုး”:

“ ဟုတ်ကဲ့ပါအမေရ… သားလည်း ပြီးတော့မှာ.. အတူတူပြီးရအောင်…အ့… အား.. ဟား..အမေရာ…အ့…လာပြီနော်… သားရဲ့လရည်တွေ လာပြီ…အ့…ဟား…”

ရဲခေါင်နဲ့ သဇင်ဦးတို့ ပြိုင်တူပြီးကာ သုတ်ရည်နဲ့ စောက်ရည်တို့ ပေါင်းစပ်ပြီးသကာလ

———————————

 ၃ နှစ် ကြာသော်…….

“ သားရေ…ထတော့လေ အမေအဆာပြေစားဖို့ နန်းကြီးသုပ် လုပ်ပေးထားတယ်… သမီးလေး.. ခေတ်သစ်မေလည်း ထတော့လေကွာ… အိပ်ပုပ်လေး..”

“ ဟာ..အမေကလည်း သားအခုမှ အိပ်ကောင်းတုန်း ရှိသေးတယ် မထချင်သေးပါဘူး…”

ရဲခေါင်နှင့်တူသော… ၃နှစ်သမီးလေး… ခေတ်သစ်မေကလည်း…

“ ဟုတ်တယ်..မေမေရဲ့.. မီးမီးလည်း မထချင်သေးဘူး…”

“ အမလေး ဒီသားအဖ လေသံကို တူနေတာပဲ… ခေတ်သစ်မေ ရှင်လေးက မိန်းကလေးလေ အိပ်ပုပ်ကြီးလို့ မရတော့ဘူးရှင့်… မေမေက စိန်အရောင်းအဝယ်အတွက် သွားရမှာ အရေးကြီးတယ်… သမီးဖေဖေ ဆေးခန်း မသွားတဲ့ ရက်ကလေး မေမေက အလုပ်လုပ်ရမှာ ”

ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်သဇင်ဦး ဝတ်ကောင်းစားလှတွေနဲ့ ထွက်သွားတော့.. ရဲခေါင်လည်း သူအခုတစ်လော ပြုလုပ်နေကြအတိုင်း.. သမီးလေး ခေတ်သစ်မေကို ၃ နှစ်အရွယ်ကပင် လီးကိုမြင်ဖူး… ကိုင်ဖူး… ထိတွေ့ဖူးပြီး… လီးရဲ့အရသာကို သိစေရန်… လီးထိပ်နဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို ပွတ်ပေးခြင်း… ဂွင်းထုခိုင်းခြင်း… လီးစုပ်ခိုင်းခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်စေတာ.. အခုဆို တစ်လလောက်ရှိနေပြီလေ…

“ ခေတ်သစ်မေရေ…လာဖေဖေတို့ အခန်းထဲမှာ ကစားရအောင်..”

“ လာပြီ ဖေဖေရေ..”

အသားဖြူဖြူ…ဆံပင်ဂုတ်ခွဲလေးနဲ့…လုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်း သမီးလေး ခေတ်သစ်မေကို… ရဲခေါင်သိပ်ချစ်ပါသည်…. အခန်းထဲ ရောက်လာတာနဲ့ ခေတ်သစ်မေက အဖေဖြစ်သူ ရဲခေါင်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ တိုးဝှေ့လိုက်တော့…

“ သမီးလေး…ဖေဖေ့ကိုချစ်လား…”

“ ချစ်တာပေါ့ ဖေဖေရ…ချစ်လို့ပဲ…ဖေဖေ့ရဲ့ လဥကြီးကို စုပ်ပေးတာလေ.. “

“ ဟား..ဟား..ဟုပ်ပါပြီဗျာ..အဲ့ဒါဆို ဒီနေ့ ဖေဖေက နောက်တစ်မျိုး ကစားပြမယ်”

“ ဟုပ်လား ဘယ်လိုမျိုးလည်း”:

“ လာ မီးမီးရဲ့ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်လိုက်”

ရဲခေါင်လည်း ခေတ်သစ်မေရဲ့ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး… ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖွင့်ကာ.. လီးကိုထုတ်လိုက်ကာ… လီးထိပ်နဲ့ ခေတ်သစ်မေရဲ့ အဖုတ်နုနုလေးကိုဖြဲကာ… ပွတ်ပေးနေလေသည်…

“ ဟီး…ဟီး…ယားတယ် ဖေဖေရ…”

“ သမီး..အဲ့လိုမလှုပ်ရဘူးလေ… ဖေဖေက လီးနဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ထိနေပြီဆိုရင်.. ငြိမ်ငြိမ်လေး မှိန်းနေရမှာပေါ့…”

ရဲခေါင်က အရမ်းငယ်သေးတဲ့ သမီးလေးကို မလိုးရက်သေးပေ… အခုက အကျင့်လုပ်ပေးနေတာဖြစ်သည်… နဲနဲကြာလာတော့ ခေတ်သစ်မေလည်း ဘယ်လောက်ပဲ ငယ်နေကာမူ အရည်လေးတွေ ထွက်ကာ.. ကောင်းလာရလေသည်..

“ ဖေဖေ…မီးမီးရင်ဘက်ထဲက အရမ်းလှုပ်နေတယ်… ဖုတ်ဖုတ်ကလည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ ဖေဖေလုပ်ပေးတာ…”

“ ကြိုက်လား ဖေဖေနဲ့ အခုလို ကစားရတာကို..”

“ အင်း…ကြိုက်တယ်”

“ အဲ့ဒါဆို..မေမေ့ကို မပြောရဘူးနော်” …

———————————-

“ နှစ်တွေကြာလာတော့……

ဒီလိုနဲ့ပဲ ရဲခေါင်လည်း ခေတ်သစ်မေ ၇ တန်းနှစ် ရာသီလာတော့ ရဲခေါင် လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်… ဒီကြားထဲမှာ… သဇင်ဦးက ဦးနှောက်သွေးကြောပြတ်ကာ ဆုံးသွားခဲ့လေသည်…..

“ သမီး…ခေတ်သစ်မေ…”

“ ရှင်..ဖေဖေ “

“ အခု သမီးလေးက အပျိုပေါက်လေး ဖြစ်လာပြီ… စိတ်ကစားတက်တဲ့ အရွယ်ရောက်လာပြီ… သမီး အခြားမသင့်တော်တာတွေနဲ့ တွေ့မှာ ဖေဖေစိုးရိမ်တယ်.. အဲ့တော့ ဖေဖေတို့ လက်ထပ်လိုက်ရအောင်… ဒါပေမဲ့ ကလေးကိုတော့… သမီးတက္ကသိုလ်တက်မှ မွေးရမယ်နော်… ဒီကြားထဲမှာ မပူစာရဘူး… ဖေဖေက ဆရာဝန်နော်.. သိတယ်မို့လား”

“ ဟုပ်ကဲ့ပါ..ဖေဖေရယ်… သမီးကလေ… ဖေဖေ့ကို ပိုင်ဆိုင်ရမယ်ဆိုတာနဲ့တင် အရမ်းပျော်နေပြီ…”

ခေတ်သစ်မေလည်း ရဲခေါင်ရဲ့ လီးကို လက်နဲ့စုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး.. ထုပေးလိုက်တော့…

“ အား…ဟ့…အ့..အား…သမီးရယ်.. ”

ခေတ်သစ်မေလည်း ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ.. လီးကိုငုံစုပ်ပေးလိုက်လေသည်…

“ ပြွတ်…ပြွတ်ပြွတ်…ပလွတ်…ပြစ်”

“ အား..ဟား….အ့စုပ်…စုပ်စမ်းသမီးလေးရာ.ဖေဖေက သမီးငယ်ငယ်လေးထဲက သင်ပေးခဲ့တာ… အ့… အား…”

ခဏနေတော့… ရဲခေါင်လည်း အပျိုနုနုလေးဖြစ်တဲ့ ခေတ်သစ်မေကို… လိုးချင်နေပြီ ဖြစ်တာကြောင့်…

“ သမီးလေး ပက်လက်လှန်ပြီး ကားထားပေးကွာ… ဖေဖေလိုးတော့မယ်”

ခေတ်သစ်မေလည်း ပေါင်ကိုကားထားပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို…လက်နဲ့ဖြဲပေးထားလေကာ..ရဲခေါင်ကလည်း…လီးကြီးနဲ့တေ့ပြီးတစ်ရစ်ချင်းလိုးခွဲနေလေသည်…

“ ဗြစ်.. ဗလွတ်.. ဗြွတ်…ဗြစ်.. ဗလွတ်”

“ အ့…အား..ဖေဖေနာတယ်..အ့..ဖြေးဖြေး လိုးပါ ဖေဖေရယ်… အ့…ဟား… သမီး စောက်ဖုတ်လေး ကွဲပြီထင်တယ်…”:

“ သမီးခေတ်သစ်မေ…နဲနဲတောင့်ထားအုံး.. ခဏပဲနာမှာ…ပြီးရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်… “

ရဲခေါင်ကလည်း အဝင်အထွက် မှန်ကန်စွာလိုးပေးလေ….ခေတ်သစ်မေကလည်းတစ်ဖြည်းဖြည်းခံနိုင်လာလေဖြစ်ကာ…

“ အ့…အား…ရှီး…ကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ်…အ့…အိုး…”

“ ဗြွတ်…ဗလွတ်…ဗြစ်…ပလွတ်…”

“ အ့…အား…အ့..ဟား…ဖေဖေ သမီးခံနိုင်လာပြီ… လိုး… လိုး… ဖေဖေ့ရဲ့ လီးအကြီးကြီးနဲ့ လိုးလိုက်စမ်းပါ…”

ရဲခေါင်ကလည်း တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေရာ… ခေတ်သစ်မေကလည်း ဖြဲသထက်ဖြဲကာခံရင်း… နောက်ဆုံးမှာတော့… ရဲခေါင်လည်း စောက်ဖုတ်နုနုလေး အထဲမှာ… လရည်တွေကို ပန်းထုတ်ကာ… ပြီးသွားလေတော့သည်…

“ အ့…ဟား..ကောင်းလိုက်တာ..ဖေဖေရယ်.. အရမ်းချစ်တယ်ဖေဖေ့ကို…”

“ ဖေဖေက… မေမေ့ကို ပြန်ပြီးဆုံးမ.. ထိမ်းသိမ်းခဲ့ရတဲ့ အဖေနဲ့တူတဲ့ သားဖြစ်ခဲ့တာ… သမီးလည်း ယောက်က်ျားလေးမွေးပြီး… ဖေဖေ့လိုမျိုး… အဖေလို ဆုံးမတက်တဲ့ သားမျိုးရရင် ကံကောင်းပြီပေါ့…။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



အပျိုကြီးမမြခက်၏ စျာန်လျှောခန်း (စ/ဆုံး)

အပျိုကြီးမမြခက်၏ စျာန်လျှောခန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကုက္ကိုစုရွာလေးက မိန်းမချော မမြခက် ကို တနယ်လုံး သိကြသည်။ လွန်ခဲ့ ၂၀ နှစ်က ကွမ်းတောင်ကိုင် ဖြစ်သည်။ အလှူပွဲရှိ၍ ကွမ်းတောင်လေး ခါးစောင် တင် သွားရင် လှုပ်ခါ ခုံပေါက် သွားတဲ့ဖင်ကြီးကို ကျားတိုင်းငေးမောကြည့်ကြရ၏။

ယခုတော့ ၄၀ နားနီးအပျိုကြီး။ ငယ်တုန်းက အရှေ့နယ် ဆီစက်ပိုင်သားက ရွှေတဆင်စာနဲ့ လယ်ဧက ၃၀ တင်တောင်းဘို့စကားကမ်းပြီးကာမှ အဲဒီကိုယ်တော် မသန့်တဲ့ အရက်သောက်မိပြီး သေပါသည်။ ဒါနဲ့ အပျိုကြီး ဖူးစာကံ ကုန်သည်။ ပေါက်စျေးကို ဘသူမှ မလိုက်နိုင်တာလည်း ပါ၏။ အပျိုကြီးကလည်း စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်သည်။ သည်ဘဝ အိမ်ထောင် မပြုတော့ပြီ။

သိုံသော် ကံတရားက ဆန်းချေသည်။ မနှစ်ဆောင်းပိုင်းက တနယ်တကျေးက အုတ်ဖုတ်သမား လင်မယား သူတို့ရွာမှာ အုတ်လာလုပ်သည်။ ဆွေမျိုးမိတ်ရင်းမရှိတော့ နေဖို့ကို အပျိုကြီးမိဘ အိမ်ဝင်းထဲက နွားစာတဲလေး ငှားနေသည်။ အပျိုကြီးတို့ကလည်း နွားတွေမရှိတော့တာနဲ့ ငှားလိုက်၏။

ဇာတ်လမ်းက အဲသည်ကစပါသည်။ တည အပျိုကြီးမိဘတွေ အိပ်ချိန်။ အပျိုကြီးက အပေါ့သွားချင်လို့အိမ်သာဘက်လာသည်။ ညက တိတ်နေတာမို့အုတ်သမား လင်မယားတဲထဲက ထွက်လာသောအသံတွေ အပျိုကြီးကြားရ၏။ သူ့အရွယ်နဲ့ ချောင်းဘို့မတော်မှန်း သိသော်လည်း ခြေထောက်တွေ လှမ်းမိသည်။ အပျိုကြီး မမြင်ဖူးလို့အရမ်းကြည့်ချင်သည်။

အို ဘသူသိတာမှတ်လို့။ ကြုံတဲ့အခိုက် ကြည့်ဦးမည်။ ပြီးတော့ တဲက အိမ်သာလမ်းဘေးတွင်ဘဲလေ။အုတ်သမားက သူ့မိန်းမ နက်ချောက် ပိန်ကပ်ကို မီးထွန်းပြီး ရှယ်ဆော်နေ၏။ အရက် အရှိန်ရော နှာသန်တာကြောင့်ရော အကြမ်းစား နွှာနေတာဖြစ်သည်။ အပျိုကြီး အံ့အားသင့် ရင်ဖိုရပါ၏။ နက်တူးမက တအားအား ညည်းနေအော်နေပေမဲ့ ယောက်ျားကို ဖက်ထားတာကျတော့ မလွှတ်။

“ ကောင်းလိုက်တာတော် ”

က ပြောသေးသည်။ ဘယ့်နှယ်ကြီးပါလိမ့်။ အပျိုကြီး ကြည့်ကောင်းလွန်းလို့ပြီးသည်ထိဆက် ကြည့်သည်။အိပ်ယာထဲ ရောက်မှ ခြင်ပုန်းဖုတွေ အများကြီးပါလာတာ သိ၏။ ဒါပေမဲ့ ခြင်ဖုနာတာကို အုတ်သမားရဲ့ ဟိုဟာကြီး မြင်နေမိတာက လွှမ်းမိုးသွားသည်။ 

သည်လိုနဲ့ ချောင်းကြည့်ရ တဲ့ အရသာ အပျိုကြီးစွဲသွားသည်။ ညတိုင်းချောင်း၏။ မလုပ်တဲ့ညလည်း ချောင်း၏။ ကပ်ထရံအိုလေးသာ ခြားတဲ့ အုတ်သမားရဲ့ ပေါင်ကြားကဟာကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်နေရတာ တကယ့်အရသာ ဖြစ်တော့သည်။

ဒီရက်ပိုင်း အုတ်သမားမယား သူမ အမေ မကျန်းမာလို့ ပြန်သွားတော့ လုပ်တာ မကြည့်ရတော့။ တည နေ အုတ်သမားက အပျိုကြီးချောင်းကြည့်နေကျ နေရာလေးက ဝပ်ကျင်းလို ပြောင်နေတာကို အသေချာကြည့်နေတာ တွေ့ရသည်။ ပထမ အပျိုကြီးက သည်ကောင် ရိပ်မိသွားသလားလို့တွေး ကြောက်သေး၏။ 

ဒါပေမဲ့ ဒီငမူး မသိနိုင်ပါ ဘူးလေ လို့ ပြန့်တွေးမိပြီး ခပ်တည်တည် မင်မပျက်နေလိုက်သည်။ လသာ တဲ့တည အပျိုကြီး အိမ်သာဘက် အသွား တဲက မီးလင်းနေသည်။ ဟို နက်တူးမ ပြန် မ ရောက်သေးပါဘူး။ ဘယ့်နှယ် ပါလိမ့် သိချင် တာနဲ့ အပျိုကြီး ချောင်းနေကျ မှောင် ရိပ် အသာကပ်၏။

ပလပ်စတစ် လေးနင်းမိပြီး ချွတ်ကနဲ အသံထွက်သွားလို့ငြိမ်နေရ သေးသည်။ကပ်ပေါက် ကကြည့်တော့ ငမူးက သူ့ဟာကို သူ့ လက်နဲ့ ဖြေ နေ၏။ဒါပေမဲ့ ငမူးပါးစပ်က အသံတွေ ကြားလိုက် ရ တော့အပျိုကြီး ဖိန်းရှိန်းသွား၏။

“ အ အ ကောင်းလိုက်တာ အပျိုကြီးရယ်။ တ ချောင်းလုံးမြုပ်နေပြီ။ ကော့လေ ကော့ပေး။ အား ကောင်းလိုက်တာ။ အပျိုကြီးရဲ့ .... ကြီးက ကောင်းလိုက်တာ ”

တဲ့။ အပျိုကြီး နားကြောတွေ စိမ့် သွားသည်။ ရှက်စရာ ကောင်းလှသည်။ ဒါပေမဲ့ အပျိုကြီးရဲ့ နားတွေက ဆက်ကြားချင်နေပြန်သည်။ တဲထဲက မီးလေးငြိမ်းသွားတော့ အပျိုကြီး ပြန်ဘို့ထ လိုက်သည်။ မှောင် ရိပ် ထဲက အထွက် ဖြတ်ကနဲ တ ယောက်ကပွေ့ဖက်ပြီး ဆွဲလှဲတာ ခံလိုက် ရ၏။

“ အမ လေး ”

လို့ လန့်အော်တာ အော်သံမဆုံးခင်သူမ ပါးစပ်ကို လက်တဘက်က ပိတ်သည်။ ဟိုက် ။ အုတ်သမား ငမူး။ ဘယ် အချိန်က အပျိုကြီးနောက် ရောက်လာသည် မသိလိုက်။ ငမူးသည် သွက်လှချေ၏။ အပျိုကြီး ယောင်တောင် တောင် ဖြစ်နေတဲ့ ခဏလေးမှာဘဲ အ ပေါ်က တက်ခွ ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီး တွေ ဖြုတ်ပြီးပြီ။အပျိုကြီးက အရှက် လွန်ပြီး ရုန်းတော့ ငြင်းတော့

“ အသာနေ နော် ။ ခများ ည တိုင်းချောင်းတာ လျှောက်ပြောလိုက် ရမလား” တဲ့။

အပျိုကြီး မလှုပ်ဝံ့တော့ ။ မျက်ရေ လေး လည် လာသည်။ ဒါပေမဲ့ ဝမ်းနည်းတာ ခဏ လေးပါ။အုတ်သမားရဲ့ အကိုင် အတွယ် ကြောင့် ရင်တွေ ဖို ကတုန်ကယင်။ဘသူမှ မမြင်အောင် ခိုးဝှက် ထားတဲ့ အပျိုကြီးနို့ ကြီးကြီးတွေကို ပိုင်စိုးပိုင် နင်းဆွဲစို့သည်။

ထင် သလို ကိုင် သည်။ နို့အုံတွေ ဆုပ်နယ်သလို အသီးဖျားတွေ ကလိသည်။ စို့သည်။ နောက် လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်ပြီး ပေါင်ကြားထဲလက်ထိုးကာ သူမ ခုံကို အုပ်ကိုင်။ မြောင်းတ လျှောက်သူ့ဟာကြီးထိပ်နဲ့ ဆွဲပွတ် စုန်ဆန်သည်။ ပြီးတော့ တခါမှ အဝင် ခံရဘူးတဲ့ အပျိုကြီးဟာကြီးထဲ သူ့အ ချောင်းကြီး တေ့သွင်းသည်။

“ မ မလုပ်ပါနဲ့။ တောင်းပန်ပါတယ်”

အပျိုကြီး စကား ငမူးက ဂရုမစိုက်။ခပ်သွက်သွက်ဘဲ အမြုပ်သွင်းလိုက်ပါသည်။ နောက် ဆောင့် လုပ်သည်။ အပျိုကြီးက ငမူးရဲ့ တုံးလုံးချွတ်ကိုယ်ကြီးကို ရှက်ရွံ့ရွံ့ကြည့်ရင်းက နောက်တော့ အရသာရှိလာသည်။ လုပ် ရခံရတဲ့ သုခကို မြိန်လာ၏။ 

သို့နှင့် ငမူးခိုင်းသလို ကော့ပေးဦး ဟုတ်ပြီ မြှောက်လိုက် ဆိုတွေ နားဝင် ချို ရင် ဖို လာပါသည်။ ၂ချီ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လုပ်တာ ခံပြီးတော့ ငမူးက သူ့ပါးကို ဖွဖွ နမ်းကာ

“ ဘသူမှ မသိစေရပါဘူး အပျိုကြီးရယ်။ မိန်းမနဲ့လည်း အိုကေ စေရပါမယ်။ ကျုပ် မိန်းမက ကြုံဖူးပြီးသား” တဲ့။

သူ့မိန်းမ ပြန်လာတဲ့ ညနေ နက်တူးမက အပျိုကြီးကြီးဆီ ရောက်လာပြီး

“ အကိုက ပြောပြလို့ကျမ သိပြီးပါပြီ။ အမကိုဘဲ ဦးစားပေးပါ့မယ်။ အကိုက ည သူ့ဆီလာခဲ့ဘို့မမကို မှာလိုက်တယ်။ ကျမလည်း ဒီက ရှေ့ ညတိုင်း ဗွီဒီယို သွားကြည့်ခွင့်ရပြီပေါ့။ အားလုံး အိုကေပါဘဲ”

အပျိုကြီး ရှက်လွန်းလို့ခေါင်းတောင်မ ဖော်နိုင်တော့ပါ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


အန်တီညိုနှင့် တညတာ (စ/ဆုံး)

အန်တီညိုနှင့် တညတာ (စ/ဆုံး)

အမရာမောင် ရေးသားသည်။

အန်တီညိုက ကျနော့်သူငယ်ချင်း မင်းမင်းအမေပါ။ မင်းမင်း နိုင်ငံခြားထွက်မည်ကို လိုက်ပို့ဖို့ နယ်ကနေ ရန်ကုန်သို့ကျနော်ပါလိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်သို့ အန်တီညိုမလာတတ်တာလည်းတကြောင်းသူငယ်ချင်းအရင်းလည်းဖြစ်တာတစ်ကြောင်းကြောင့်နုတ်ဆက်အားပေးဖို့လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

ထိုနေ့က လေယာဉ်နောက်ကျ၍ စောင့်ရသည်။ ကျနော်လည်း မင်းမင်းကို အားမငယ်ဖို့ကြိုးစားဖို့ ပြောရင်းအားပေးသည်။ အန်တီညိုကတော့ သူ့သားမျက်နှာကြည့်လိုက် နမ်းလိုက်ဘာမှမပြော လေယာဉ်ပျံတက်သွားတော့ငိုနေသည်။ မနည်းချော့ရသည်။ တက်စီပေါ်တွင်လည်းငိုနေ၍ ဖက်ထားရသည်။

နာရီကြည့်မိမှ ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့မှန်းသိသည်။ အန်တီညို ကျနော်တို့ပြန်ဖို့ကားမရှိတော့ဘူးဆိုမှ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။ ကျနော်တို့တည်းခိုခန်းတစ်ခုခု ဟော်တယ်တစ်ခုခု ရွေးမှရမယ်။ အေးပေါ့ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ကားဆရာဈေးချိုသန့်သန့်ဟိုတယ်သိရင် မောင်းပေးပါခိုင်းရသည်။

ကားခရှင်းပြီးတော့ နီးစပ်ရာစားသောက်ဆိုင်မှာ စားဖို့ပါဆယ်ထုပ်သည်။ အန်တီညိုက သားအန်တီ့မှာပါတယ် အားမနာနဲ့ ဘီယာသောက်ခြင်ဝယ်ခဲ့ ပြောလာတော့ မြန်မာ ဘီယာ ၂ လုံးဝယ်သည်။ ကုတင်နှစ်လုံးနဲ့အခန်းရမလားမေးသေးသည်။ မရဆိုသဖြင့်  ရသည့်အခန်းယူရတော့သည်။

ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကြတော့မှ ပြဿနာတက်သည်။ အန်တီညိုလည်းအဝတ်စားပိုပါမလာ။နောက်တော့ဟိုတယ်ကထားထားသည့်ညဝတ် အကျီရှည်ကို ၂ ယောက်စလုံးဝတ်ရသည်။အန်တီညိုလည်းရယ်ရယ်မောမောဖြစ်လာသည်။

စားကြသောက်ကြရင်းအန်တီလည်းသောက်မယ်သားရယ်တဲ့။ဘီယာကမလောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဟိုတယ်ချက်ထဲကယူရတော့သည်။အန်တီညိုအတော်သောက်သည်။ဘီယာ ၃ လုံးလောက်သောက်ပြီးအစားမစားနိုင်ကြတော့ကျနော်လည်းများသွားပြီ။

ဒီတော့မှ အန်တီညိုက ၂ အိပ်ကုတင်ပေါ်သွားထိုင်သည်။သူ့သားကိုသတိရလို့ဟုဆိုကာငိုပါတော့သည်။အေးလေအမေတစ်ခုသားတစ်ခုဆိုတော့သတိရမည်ပေါ့။ကျနော်လည်းချာချာလည်မူးနေရက်ကအန်တီညိုအိပ်ဖို့ နှစ်ယောက်ခြုံအိပ်ယာခင်းစောင်ကိုလှန်ပြီး အန်တီညိုအိပ်လိုက်ပါနော် .. အန်တီညို့ပုခုံးလေးကိုဖက်ခါ လှဲခိုင်းရင်းစောင်ခြုံပေးသည်။

အဲကွန်းအအေးလျှော့ ညအိပ်မီးပြောင်းဖွင့်ရင်း ဟိုတယ်လိုက်ကာခန်းစည်းစဖယ်ကာ အပြင်ကိုငေးကြည့်နေမိသည်။အန်တီညိုငိုရှိုက်သံကြားရပြန်သည်။မနေသာတော့ ကုတင်ပေါ်တက်ခါအန်တီညိုဘေးထိုင်ရင်း ပုခုံးလေးကိုပွတ်ခါ။။

" အန်တီညိုရယ် အလုပ်သွားလုပ်တာပဲ ပြန်လာမဲ့ဟာကို..ငိုနေတော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ ...သွားတဲ့သူလည်း ခရီးဘယ်ဖြောင့်ပါ့မလဲ..မငိုပါနဲ့တော့နော်"

" သားရယ်အန်တီ့ဘဝမှာသိပ်အထီးကျန်ပေါင်းများခဲ့လို့ပါ ..တိုးတိုးဖော်မရှိ အန်တီကြိတ်မှိတ်မြိုသိပ်ခဲ့ရတာကွယ်..သားလိုအားပေးနှစ်သိမ့်တာမျိုးတောင်မရခဲ့ပါဘူး..ကျေးဇူးပါကွယ်..ပင်ပန်းနေရင်အိပ်တော့ ဘေးမှာသွားမအိပ်နဲ့နော်..အန်တီ့ဘေးမှာပဲအိပ်"တဲ့။

ကျနော်လည်းခြုံစောင်ထဲဝင်လိုက်တယ်။တဖက်စောင်းငဲ့အိပ်ပေမဲ့ မပျော်။အန်တီညိုသက်ပြင်းချလိုက် ညီးလိုက်နဲ့ဆိုတော့ အန်တီ့ဘက်လှည့် ပုခုံးကိုကိုင်ရင်း အန်တီအဆင်ပြေရဲ့လား ။ ရှိုက်သံသဲ့သဲ့ထွက်လာပေမဲ့ အားနာလို့ထင်တယ်။ကျနော်အန်တီ့ပုခုံးလေးကိုဖက်ပေးထားလိုက်တယ်။

အန်တီကျနော့်ဘက်တိုးလာပြီး 

" သားအန်တီ့ဘက်တိုးလိုက် "တဲ့ ။

ကျနော်လည်းတိုးအန်တီလည်းတိုးတော့ အန်တီကျနော့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာတယ်။အန်တီ့ ခန္ဓာကိုယ်က သေးတဲ့အထဲ ပုတဲ့အထဲပါမယ်ထင်သည်။

သို့သော်အသေးကြီးမဟုတ်အပုကြီးမဟုတ်ပြန် အန်တီညိုတင်ပါးစုံကကျနော့်ကွေးထားတဲ့ ပေါင်နဲ့ဆီးစပ်ကြားထဲမှာ ကျနော့်လက်ကိုသူ့ခေါင်းအောက်ဆွဲသွင်းပြီး သားရရဲ့လားအန်တီခနပဲနော်။ကျနော့်လက်ကိုသူ့ရင်ဘတ်ထဲဆွဲသွင်းဖက်ထားသည်။

ဒီအထိ ဘာမှမဖြစ်။စောင်ခြုံထဲအနွေးဓာတ်ကမြင့်တက်လာပြီး အနည်းငယ်ပူသလိုဖြစ်လာသည်။အန်တီစောင်ကိုခါးအထိဆွဲချလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကိုပြန်ယူခါ ရင်ဘတ်ထဲထည့်ထားပြန်သည်။ကျနော့်လက်ကိုသူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ထားသည်။

အိစက်သောအထိအတွေ့ကြောင့်ဖြန့်ထားတဲ့လက်ဆုပ်မိသည် အန်တီညို့နို့အုံပေါ်မှာနို့ကိုကိုင်ထားသလို ဖြစ်နေရသည်။အန်တီညိုပူလာတယ်နော်တဲ့ စောင်ကိုပေါင်ရင်းအထိ လျှောချလိုက်ပြန်သည်။ကျနော့်လက်ကိုဆွဲယူပြန်သည်။

ဒီတခါတော့ အောက်ဖက်ကသူမညာဖက်နို့အုံ့တည့်တည့် ကျနော့်မှာ....အန်တီညိုကအဲ့လက်နဲ့ကျနော့်တင်ပါးကိုနောက်ပြန်စမ်းလိုက်သေး။သားရရဲ့လားတဲ့..ဟုတ်ကဲ့ဖြေရင်းမှ..ညဝတ်အကျီအရှည်ကနောက်ကွဲဖြစ်နေပြီးတင်ပါးကို တပိုင်းတစတွေ့နေရသည်။

နို့အုံကလည်း အန်တီညိုကျနော့်လက်ကိုသူ့နို့အုံနဲ့ဖိကပ်ဖို့လက်နဲ့တွန်းဖိလာသည်တွင် ကျနော်လည်းကိုင်ကြည့်မိတော့သည်။လက်ကလေးနှင့်တွန်းသလိုဖိသလိုပွတ်သလိုလုပ်နေသည်မို့ အရှိန်နှင့်ရောခါ ကျနော်အသာကလေးညှစ်မိသည်။ညဝတ်အကျီခံထားသဖြင့်သာ ထကြွလာသော ငပဲကထောက်မိတော့မည်။ကျနော်မထောက်မိအောင်ဖင်ကော့ထားရသည်။

" သား ရသေးလား။"

" ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်။"

အန်တီညိုကျနော့်တင်ပါးကိုဆွဲယူနေပြန်ပြီး ဆွဲသလိုတွန်းသလိုလုပ်လာသဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြစ်နေသည်။တချက်ချက်အန်တီညို့တင်ပါးနှင့်ထိမိသွားခါ အသွေးအသားတွေဆူပွက်လာသည်။ဘီယာတခိုးကအမှောင်ဘက်တွန်းပို့ပြန်သည်။

ကျနော်အန်တီညို့ကိုဖက်ခါနို့ကိုအုပ်ကိုင်ထားရင်းမှ

" ပူလာသလိုပဲနော် အန်တီညို "

" ဟုတ်တယ်။"

" အဲကွန်းအေးလိုက်ရမလား ။"

ကျနော်ထလုပ်မည့်ဟန် လက်ကိုပြင်သည်။ရတယ်သားမလုပ်နဲ့ အေးသွားမှာပေါ့။စောင်ကိုဆွဲချရင်းအန်တီညို့ခြေသလုံးဝင်းဝင်းမွတ်မွတ် ပေါင်သားဖွေးဖွေးတွေပေါ်လာပြန်သည်တွင် ညဝတ်အင်္ကျီအကွဲကြားအသာနိုက်ခါ တောင်နေသောငပဲအပြင်ထုတ်ပေးမိသည်။

အန်တီညို့ကိုပြန်ဖက်ရင်းလက်မောင်းဖြင့် နောက်ဖက်ကအန်တီညို့အင်္ကျီစကိုကပ်တွန်းတင်ခါ လှန်လိုက်သည်မှာ အောင်မြင်သွားသည် အန်တီညို့နို့အုံပေါ်အုပ်ကိုင်ဖက်လိုက်သည်။ဖင်သားကြီးများနှင့်ကျနော့်ငပဲအတားအဆီးအခုအခံမရှိတော့ပေသည့်မတိုးရဲ။အခွင့်အရေးကပေးလာပြန်သည်။

" သားနဲနဲတော့ အေးလာပြီ။"

" အန်တီစောင်ခြုံမလား။"

" ဟင့်အင်းရတယ်။သားအန်တီဘက်တိုးလေ"

" ဟုတ်"

ဖြည်းဖြည်းခြင်းတိုးနေရင်း ကော့ထားသောတင်ပဆုံကြားစိတ်ဖြင့်မှန်းချိန်တိုးလိုက်သည်။ကျနော်ခါးကော့လိုက်တာ ဖင်ပြန်ြုကုံလိုက်တာနဲ့ပင် အန်တီညို့ဖင်ကြားငပဲထောက်မိတော့မည်။အန်တီညိုကျနော့်ဖင်ကိုဆွဲယူလှုပ်ရင်း ကိုယ်အနေအထားပြင်သလိုလိုလုပ်နေသည်မို့ မရိပ်ခင်အသာကပ်ထောက်လိုက်တော့သည်။ကျနော့်ငပဲအန်တီညို့ဖင်ကြားထဲထောက်ထားသည်ကို အသာစောင်းငဲ့ကြည့်ရင်းတွေ့နေရသည်မှာ လီးကိုထွားလာစေပြီး လီးထိပ်သွေးတွေတဒုတ်ဒုတ်ဆောင့်တိုးခါလှုပ်လာသည်။

နို့အုံကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းညှစ်မိသည်။အန်တီညိုငြိမ်နေသဖြင့်ရဲလာပြီး သိသိသာသာညှစ်မိသည်။လီးကလည်းတအားတောင်နေပြီ။အသာကလေးညှောင့်ကြည့်သည်။အန်တီညိုအိပ်ပျော်နေသလိုထင်ရသည်။

ဒီအဆင့်ကိုပင်ကျေနပ်ရှေ့မတိုးရဲ။အန်တီညိုကျနော့်လက်ကိုဖိကိုင်ပြီး ခေါင်းရင်းဘက်လူးလွန့်တိုးသည်။ရင်ဘတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းကျနော့်လက်ကဝင်သွားပြီး နူးညံ့အိစက်သောနို့ကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်ခွင့်တင်မကအန်တီညို့ဖင်ကြားထဲသို့တည့်မတ်စွာ ကျနော့်ငပဲဝင်သွားရာအန်တီညို အပေါ်ပေါင်ကိုရှေ့သို့တိုးလိုက်ပြန်သည်

ကျနော်အရဲစွန့်ဖိကပ်ထားရင်း အားထည့်ဖိကြည့်ရာ လီးထိပ်ကဟိုထိုးဒီထိုးဖြစ်နေသေးသည်။နောက်တော့စိုစွတ်အိစက်သောအပေါက်ထဲစွပ်ခနဲဝင်သွားသဖြင့် လန့်သွားရသည် ။အန်တီညိုဆတ်ခနဲတုန်သွားတာကြောင့်လည်းပါသည် ဘာမှမဖြစ်သဖြင့် လီးရဲ့သုံးပုံတစ်ပုံဝင်နေမိမှုကြည့်မိသည်။

ငါကွဆိုသည့်အားတက်မှုလှိုင်းကလေးက ရှေ့သို့နှင်သည်။လီးရဲ့ခရီးကိုဆက်သည်။တအိအိဝင်သွားတဲ့အရသာကြောင့် ဇိမ်ခံသွင်းမိသည်။အန်တီညို့တင်ကြီးနှစ်လုံးကျနော့်ဆီးခုံထိကပ်သွားပြီ။အန်တီညိုဘက်ကမငြင်းဆန်၍ ကျနော်နို့ကိုညှစ်ကိုင်သည်။

ပထမတော့ဖြည်းညှင်းစွာထိုးလိုက်ထုတ်လိုက် ဖိညှစ်ထားသောလိင်တံမှအရသာက မြန်ဖို့ဖိအားပေးလာသည်ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ်ပါစေတော့ အန်တီညို့ကိုနောက်ကနေဆောင့်လိုးမိတော့သည်။ဖင်ကြီးကိုလှန်ပြီးကိုင်လိုးသည်။အတော်ကောင်းလာပြီး လရည်တွေအန်တီညို့အဖုတ်ထဲပန်းထည့်မိသည်ကို ကျေနပ်ဂုဏ်ယူနေသည်။လူပျိုဆိုတော့အတောင်မကျ။ဆောင့်တာနှေးသွားပေမဲ့ မရပ်ချင်။

လီးလျော့သွားသလိုဖြစ်နေရာမှ ပြန်မာလာသည်။ကျနော်ထိုင်လိုက်ပြီး တစ်စောင်းအတိုင်းလိုးမိသည်။ထိုမှ ပက်လက်လှန်ခါလိုးကြည့်ခြင်တော့ မဝံ့မရဲခြေထောက်မဖယ်ခါပက်လက်လှန်သည်။အန်တီညိုအိပ်ပျော်နေသလိုပင် ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခါ အမွှေးတွေကြားကအဖုတ်ကိုလက်ဖြင့်စမ်းတော့ ဆတ်ခနဲတုန်သွားသည်။

လီးဖြင့်စမ်းပွတ်ပြီးသေချာအောင် ချိန်ပြီးထိုးသွင်းမည်ပြင်တော့ချော်ထိုးမိသည်။ဒါမျိုးလေးငါးခါဖြစ်နေသည်။အန်တီညို့လက်ကကျနော့်လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲတေ့သွင်းပေးလာသည်။အံ့သြမှင်သက်နေသေးသည်။ပျော်သွားပြီး အားရပါးရလိုးပစ်တော့သည်။နွားသိုးကြိုးပြတ်ဆိုသည်မှာ ကျနော့်အဖြစ်။အန်တီညိုနိုးလာသည့်ပုံစံဖြင့်

" ကလေးရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်။ အန်တီညို့ကိုကွယ် အားအင်းကျွတ်ကျွတ် အ"

ကျနော့်ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းကို အန်တီညိုကြိုက်ပုံရသည်။ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ပြီးခြေနဲ့ညှပ်ခွထားသည်မို့ ဆောင့်မရငြိမ်နေရသည်။အမှန်တော့ပြီးသွားတာကျနော်မသိ။သားအန်တီညိုရေဆေးလိုက်အုံးမယ်တဲ့။ကျနော်ဆက်လုပ်ခြင်နေမှန်းအန်တီညိုသိသည်ဆိုရမည်။

သားနောက်ကနေပဲလုပ်တော့နော် တဲ့ ။ပြောလိုက်သေး။သားအန်တီညိုဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။လန့်သွားတယ်။အန်တီညို့ကိုသားမိန်းမအဖြစ်ယူရမှာနော်။နောက်တာပါကွယ်မယူရပါဘူး။အန်တီညိုဖင်ကော့ပေးသည်မို့ကျနော်  ကျနော်ထိုးထည့်ညှောင့်ရင်းသုတ်ရည်တွေမကြာခင်ပန်းထည့်ခါ အန်တီညို့ကိုဖက်အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ 

အန်တီညိုနှင့်ဒုတိယံမိ တတိယံမိ အစရှိ...

အန်တီညိုနှင့်ဟိုတယ်တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော ကိစ္စအတွက်ကျနော်မျက်နှာပူနေမိသည် သို့သော်အန်တီညိုဗိုက်ကြီးသွားရင်ဆိုသည့်ပူပန်မှုကြောင့် ချောင်းရသည်။ ကိုယ်ဝန်အကြောင်းအတွေ့အကြုံရှိသူတို့အားတီးခေါက်ရသည်။ စာအုပ်တွေရှာဖတ်မှ ၃၇ အရွယ်တားဆေးမသောက်ထားသည့်အန်တီညိုအဖုတ်ထဲလရည်ပန်းထည့်သည့်အဖြစ်သည် စိုးရိမ်မှုကိုကြီးစိုးစေသည်။

သို့သော် ၅ လလောက်စောင့်ကြည့်ပေမဲ့အန်တီညိုကတော့ ပုံမှန်ဗိုက်မကြီး။ သောကများလွင့်စင်သွားမှ လူလည်းပေါ့ပါးသွားတော့သည်။အချိန်များတရွေ့ရွေ့ကုန်သွားပြီး မင်းမင်းပြန်ရောက်လာ။သူဌေးသမီးနှင့်လက်ထပ်မည်ကြားရသည်။မဂ်လာရက်မတိုင်မီတက်လာခဲ့ပါဆိုသဖြင့်အန်တီညိုက အကြောင်းကြားလာသည်။ဆယ်နှစ်တာကာ အတွင်းမတွေ့မဆုံဖြစ်ခဲ့ ။ကျနော်အိမ်ထောင်ကျ ကလေးတစ်ယောက်ပါရသည်ကို အန်တီညိုသိသည်။

အရွယ်မကျဘဲအရင်အတိုင်းအန်တီညိုကိုပြန်တွေ့ရသည်မှာလွန်ခဲ့သောအတိတ်ကိုသတိရနုပျိုသွားသလိုပင်အန်တီညိုအရင်သွားသည်။ကျနော်ကညနေဘက်တွင်မှ မင်းမင်းယောက္ခမလောင်းအိမ်သို့ရောက်သည်။ဧည့်သည်များဧည့်ခံဖို့အခြေအနေကိုနားလည်နေ၍ အန်တီညိုကျနော်တော့မိဘတွေဝယ်ထားတဲ့တိုက်ခန်းသွားနားမယ်ဟုနုတ်ဆက်လိုက်သည်။

မင်းမင်းနှင့်အန်တီညိုစကားပြောနေသည်။ သားရေအန်တီလည်းလိုက်မယ်ဆိုလာသဖြင့် တိုက်ခန်းဆီထွက်လာခဲ့သည်။တိုက်ခန်းမှာအိပ်ဖို့ရှင်းလင်းရသည်။ ရေချိုးဖို့ရေချိုးခန်းကိုသန့်ရှင်းရသည်။စားဖို့တိုက်အောက်ဆင်းခါ ဝယ်ရင်းအရက်ပြင်းနှင့်ဘီယာဝယ်လိုက်သည်။အမှန်တော့အန်တီညို့ကို ပြန်လုပ်ခွင့်ရမည်ဟု အိပ်မက်မမက်ထားသေး။ အန်တီညိုမျက်နှာကကြည်လင်ပေါ့ပါးနေသည်။ အသက်အရွယ်ကြောင့်ရင့်ကျက်သွားတာဖြစ်မည်။

" အန်တီညိုသောက်မလား "

" အင်း သောက်မယ်လေ"

" အပြင်းလား အပျော့လား"

" မင်းသောက်တာ သောက်မယ်"

ပထမ ဘီယာသောက်ရင်းတီဗီကြည့်ကြသည်။ဂန္တဝင်မြန်သံသီချင်းတိုက်ရိုက်လာနေသဖြင့် အန်တီညိုအကြိုက်ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ဘီယာကုန်ပြီး အပြင်းဘက်ရောက်လာသည်။ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းရောက်တတ်ရာရာပြောလိုက် အန်တီညိုသီချင်းလိုက်ဆိုလိုက် ရီဝေဝေစိတ်များဖြင့်အလှတရားသည်တိုက်ခန်းထဲပျံလွင့်နေသည်။

" အန်တီညို ဒီတခါမငိုတော့ဘူးနော်"

" အင်း မငိုတော့ပါဘူး"

" ကျနော်လည်းမချော့ရတော့ဘူးပေါ့"

အန်တီညိုသတိရသွားပြီးမျက်နှာရဲခနဲဖြစ်သွားသည်။

" ငိုရင်ချော့မှာလား"

" ချော့ရမှာပေါ့"

အန်တီညိုရီတယ်.သွားကလေးတွေစီတန်းပေါ်လာသည်ကို အပျိုမလေးလို လက်နဲ့အုပ်ရီပြန်သည်။ တီဗီအစီအစဉ်ကပြီးသွားသည်။တီဗီပိတ်လိုက်ပြီး တခွက်စီမော့ကြသည်။

" မူးလာတယ် သားရယ်"

" တကယ်ကို မူးတာ"

အန်တီညိုပြုံးရင်းပြောလာသည်။

" သားလည်းမူးနေပြီ"

" အင်းဘာလုပ်ကြရင်ကောင်းမလဲ"

" ကစားကြမယ်လေ"

" ဘယ်လိုကစားမလဲ"

ကျနော်ရီပြီးကြည့်နေသည်ကို

" လင်မယား လုပ်တမ်းလား"

ကျနော်အလိုက်သင့်ရီသည်။

" ဒီအရွယ်ကလင်မယားလုပ်တမ်း ကစားလို့မကောင်းဘူး အိုနေပြီလေ"

" အန်တီညို မအိုပါဘူးအရင်တိုင်းပဲ"

စိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနေပြန်ပါ.ပြီ။

" တကယ်ပြောတာ"

" ကျနော်နဲ့တွဲလျောက်ရင်မောင်နှမလို့ပဲထင်ကြမှာ"

" ဟားဟားသိပ်မမြှောက်နဲ့မြောက်တက်နေပြီ"

အခြေအနေသည် စကားအရပဲဖြစ်နေသေးသည်။အန်တီညိုအဝတ်အစားဘယ်နှစ်စုံပါသလဲ။ဟိုးအတိတ်အပိုင်းအစကိုပြန်ဆွသည့်အနေဖြင့်

" ဒီတခါတော့ပါပါတယ်"ပြုံးရင်း

" နှစ်အိတ်တောင်..အဲ.မေ့တတ်လိုက်တာ တစ်အိတ်ကျန်ခဲ့ပြီ"

ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့အိတ်ဆီသွားပြီးဖွင့်ကြည့်သည်။ခေါင်းကလေးကုတ်ခါကုတ်ခါ

" ဒါက လက်ဆောင်ပေးဖို့ ဝယ်လာတာတွေနဲ့ဆေးဗူးတွေ ပေးခဲ့ဖို့သတိမေ့နေတယ် ငါ့နှယ်"

လက်ကလေးထောက်ခါပြန်ထိုင်တော့ တင်ပါးအိအိလေးကို ကြည့်မိအောင်ကြည့်လိုက်သေး။ တွယ်ခြင်နေပြီလေ။

" အသက်ကြီးတော့မေ့ပြီခလေးရဲ့:"

ကျနော့်ပါးကိုဆွဲလိုက်သေး

" ခလေးမဟုတ်တော့ပါဘူး အဒေါ်ကြီးရဲ့"

စိတ်ပြောင်းအောင်ပြန်စလိုက်တယ်။

" သိပါ့ မိန်းမတောင် ရနေမှပဲ" 

ကျနော့်မျက်နှာကိုအကဲခတ်ရင်း

" ဟိုတုန်းကတည်းကမလွယ်ဘူးမလား  ခလေးခလေး လူကြီးခလေးမလား"

ကျနော်လည်းရှက်ရယ် ရီနေလိုက်တယ်။

" ရေချိုးမလားအန်တီညို အိမ်ကလူတွေ ထမိန်အင်္ကျီအပိုတွေ အခန်းဗီရိုထဲမှာရှိပါတယ် မပူပါနဲ့"

" အင်းပြီးမှပဲချိုးတော့မယ်လေ"

ကျနော်လည်းခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ် သူ့ပြီးမှက ဘာလဲ

" အဲကွန်းရမရသွားစစ်လိုက်အုံးမယ် လူသိပ်မနေတော့လေ "

အမှန်တော့ ကျနော်ဖွင့်ကြီးပြီးသား။ အသက်ကြီးတဲ့လူဆိုတော့ ပျိုးရတာစိတ်မရှည်လို့မရဘူး။ အခန်းထဲဝင်ပြီး ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို ပြန်စီကြည့်နေတယ်။ အပိုင်ပဲပေါ့။ ဘယ်လိုစရပါ့။အန်တီညိုစိတ်ပါနေလားမပါလားစိတ်ပါတယ်တွက်ပြီး လုံးလိုက်လို့ မဟန်မှဖြင့်ကရှိသေး။ကြိုးစားတော့ကြည့်ရမှာပဲ။

" အန်တီညိုရေ အဲကွန်းကကောင်းတယ်။အခန်းထဲသွားလှဲနေပါလား "

" အင်း လှဲလို့မဖြစ်သေးဘူး.အိပ်ပျော်သွားရင်ဆေးမသောက်မိပဲနေလိမ့်မယ်"

ကျနော်ဆေးထည့်ထားတဲ့အိပ်သွားယူပြီး လာပါအန်တီညို ပင်ပန်းနေရောပေါ့ လက်ဆွဲထူလိုက်တော့ ဒူးကလေးကိုကိုင်ခါ ထတယ်။

" အထိုင်အထတွေမကောင်းဘူး ဝလာလို့လားမသိဘူး"

အန်တီညိုသိပ်မဝလာပါ။

" ဟုတ်လိမ့်မယ်အန်တီညိုအရင်ကထက်ဝလာတယ်"

ကုတင်မရှိတော့ မွေ့ယာအထူကြီးခင်းထားတဲ့အိပ်ယာပေါ့။အိပ်ယာဘေးအိတ်ကိုချပြီး

" ဖန်ခွက်နဲ့ရေသွားယူလိုက်အုံးမယ်"

အန်တီညိုအိပ်ယာပေါ်တင်ပါးချထိုင်ပြီး ကြမ်းခင်းပေါ်ခြေချိပ်ထိုင်နေတယ်။ဖန်ခွက်ကမ်းပေးရင်းအန်တီညိုဘေးထိုင်နေလိုက်တယ်။ဆေးထုပ်ဆွဲထုပ်ပြီး ဆေးကဒ် ၃ ကဒ်လောက်ထုတ်လိုက်တယ် အန်တီညိုဆေးသောက်ပုံက ဆေးကြောက်တတ်သူတွေအတိုင်းဆေးပါးစပ်ထဲထည့်ရေမော့ ဆေးကျအောင်ခေါင်းကိုမော့မော့ချ ရေပြန်သောက် မော့ချ ဆေးတွေအိတ်ထဲပြန်ထည့်ပြီးသည်အထိ ပြီးမှ

" အန်တီညို ဘာရောဂါရှိလို့လဲ"

" အမျိုးသမီးရောဂါပေါ့"

" ဟင်"

" ဖြစ်နေတာတော့မဟုတ်ဘူး။ကြိုတင်ကာကွယ်တာ သွေးဆုံးသားဆုံးကိုင်မှာစိုးတာရယ်။သားအိမ်ခေါင်းကင်ဆာဖြစ်မှာကြောက်တာရယ်ပေါ့"

" အားဆေးလည်းပါတယ်လေ:"

" သြော် "

" ဒီဆေးစသောက်တာတော့ မကြာသေးဘူး"

" ဆေးမသောက်ခင်က ညဆိုဒူးတွေကိုက် ခါးတွေကိုက် အကြောတက်သလိုလို နေရထိုင်ရမကောင်းဘူး ..အခုတဖြည်းဖြည်းသက်သာလာတယ်"

" အခုရော ကိုက်ခဲသေးလား"

" ခရီးပန်းတာကြောင့်ဖြစ်မယ် နည်းနည်းတော့ဖြစ်တယ်"

" အဲ့လောက်ကတော့ ကျနော်ပိုင်ပါတယ်"

ပြောပြောဆိုဆို အန်တီညို နောက်ကျောဝင်ထိုင်ပြီး ဂုတ်ကြောကိုကိုင်လိုက်တယ်။

" ရပါတယ် သက်သာသွားမှာကို.."

မရဘူးနှိပ်ခြင်နေတာကိုး။ယုတ္တိရှိအောင်အန်တီညိုခြေဆင်းထားလိုက် အန်တီညိုခြေထောက်ဆင်းပြီး ခြေဖဝါးကိုလက်လှမ်းဆွဲသလိုအကြောတက်နေဟန်လုပ်နေတယ်။ဂုတ်သားတွေကို ဇိမ်ခံလို့ကောင်းအောင်ရွရွလေးနှိပ်ပေးတယ်။အန်တီညိုဇိမ်ယူနေတာသိတော့ အန်တီညို အိပ်ယာပေါ်မှာဝမ်းလျားမှောက်လိုက် ..ခါးကြောတွေလျော့ရအောင်

ခြေသလုံးမပေါ်အောင်တောင်ထမိန်ကိုဆွဲချနေသေး ။အကြောလျှော့နှိပ်တယ်ဆိုတာ မနာဘဲမရှိ။အခုကမနာအောင်ဖီးပေးနှိပ်တာမာဆတ်ပေါ့။ခေါင်းအုံးရင်ဘတ်အပ်ပြီးအန်တီညို ငြိမ့်နေတာပေါ့။တင်ပါးနှစ်လုံးကို အသာကိုင်လိုက်သေးနောက်မှတွေ့မယ်ပေါ့။ ပေါင်ရင်းကိုတံတောင်ကလေးနဲ့ဖိပေးတယ်။ပြီးတော့ခြေသလုံးဆင်းရမှာ

" အန်တီညို ပက်လက်ပြန်လှန်ပေး"

ခိုင်းသလိုဖြစ်လာပြီ။ခြေရင်းမှာထိုင်လိုက်တယ်။အောက်စလွတ်မှာစိုး၍ ထမိန်စကိုညှပ်လိုက်ပြီး အန်တီညိုခြေဆင်းလိုက်။ဒူးထောက်ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကျလာတော့ ကန်တော့နော် တဲ့။

ခြေချောင်းလေးတွေနှိပ်ခြေဖဝါးခြေခုံနှိပ်။ခြေတစ်ဖက်ကိုအပေါ်မြှောက် ခြေသလုံးကိုအောက်က နာနာလေးထုပေးလိုက်တယ်။အောက်စလွတ်နေတာမဖုံးတော့

" ရလားအန်တီညို နာရင်ပြောနော်"

" ရတယ် အင်း"

မိန်းမစိတ်မပါတဲ့နေ့ဆိုကျနော်နှိပ်ပေးမယ်ဆိုပြီးတော့မှ ဖီးလာအောင်လုပ် ဖီးလာနေပြီဆိုမှ ဆော်တာ။အခုလည်းအဲ့အကြံအတိုင်းအလုပ်ဖြစ်မဖြစ်တော့မသိသေးဘူးစောင့်ကြည့်ရအုံးမှာပေါ့။

ဒူးအထက်ပေါင်သားလေးတွေပေါ်နေတဲ့အပေါ် ထမိန်လှန်တင်လိုက်ခြင်ပေမဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြည်းညှင်းစွာဟရင်း....

" အန်တီညိုနည်းနည်းတော့နာမယ်နော်"

" အင်း:"

ဒူးနှစ်ဖက်ကို ပေါင်စပ်မှာပြိုင်တူအသာဖိရင်း ဒူးအပေါ်ထမိန်စကိုတင်ထားလိုက်တယ်။ဖိတယ်ဆိုရုံလေး

" နာလား "

" ဟင့်အင်း"

" အန်တီညိုလက်ပေး"

ဒူးနဲ့ပေါင်စပ်ကိုထောက်ထားရင်း အန်တီညိုလက်နှစ်ဖက်လုံးကိုတစ်ဖက်ဆီဆွဲယူခါတယ်။ပြီးတော့ထမိန်ကြားထဲဒူးခေါင်းထိုးထည့်ခါ လက်နှစ်ဖက်လွှတ်ပေးရင်း အန်တီညို့ပေါင်ကြားထဲဒူးထောက်ခါ နို့အုံအောက်နားလက်ဖဝါးဖြန့်ဖိထပ်ခါရင်ကြောလျှော့တာမှာ။တက်လုပ်နေတဲ့ပုံစံအတိုင်းသွားနေတာ။ရင်ကြောဖြေပြီးတပြိုင်နက်  ကျနော့ခြေကို အန်တီညို့ပေါင်အောက်ကနေ အန်တီညို့ဘက်ခြေဆင်းခါထိုင်ရင်း လှန်တင်ထားတဲ့ပေါင်စပ်ကနေစနှိပ်တော့တယ်။

မျက်လုံးမှိတ်ပြီးငြိမ်ခံနေတဲ့အန်တီညိုကတော့ ကြိုက်သည်မကြိုက်ဘူးငြင်းဆန်မှုမပြု တစ်ဖက်ခြင်းဆီပေါင်းရင်းအထိနှိပ်ပြီး ထမိန်ကိုလည်းစောက်ဖုတ်မပေါ့်တပေါ်ဆွဲတင်ထားနိုင်ပြီ။ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားအပူထုတ်ဟန်လက်မနှင့်ဖိစမ်းရင်း ဆီးခုန်မို့မို့ကို ဖိနှိပ်လိုက်နဲ့မာယာများနေရတယ်။

စောက်ဖုတ်ကြီးတဖြည်းဖြည်းပေါ်လာပြီး သဲသဲကွဲကွဲမြင်နေရပြီ။ပါးစပ်ထဲလက်ညိုးနဲ့လက်မထည့်တံတွေးစိုအောင်အမြန်လုပ်ရတယ်။စောက်ဖုတ်အကွဲလေးအတိုင်းထိကြည့်တော့မယ်။ချုပ်ကွက်လေ။တစ်ဖက်ကဆီးခုံဆီးစပ် အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းတံတွေးစိုတဲ့လက်မနဲ့ ထိခါရွရွကလေးပတ်လိုက်တယ်။

အခြေအနေကောင်းတယ်။ လက်မလက်ညိုးအဖုတ်အကွဲကြောင်းဘေးခွကာ အပေါ်အောက် ဖိဆွဲပေးတယ်။လက်တစ်ဖက်က စောက်စိနားအထိဆင်းခါလာပြီ။ လက်ညိုးတံတွေးစိုအောင်ထပ်လုပ်ပြီးအကွဲကြောင်းအတိုင်းအောက်ကနေထိုးဝင်ခါလက်တစ်ဆစ်လောက် အနေအထားနဲ့အပေါ်အောက်စုန်ဆန်တယ်။အစိကလေးကိုသာသာလေးထိထားရင်း မွှေနေတဲ့လက်ညိုးကို အဖုတ်နုတ်ခမ်းသားတွေကိုပတ်ချာလည်ပွတ်ခိုင်းလိုက်ပြီ။

အန်တီညိုလက်ကလေးနဲ့လှမ်းတားဟန်ပြုတယ်။အစိကလေးကိုပွတ်ပေးရင်း ယန္တရားကိုခပ်မြန်မြန်လည်ပတ်စေလိုက်တော့တယ်။တားတော့တားနေတာပဲ။ကျနော်ခြေဆင်းထားတာကိုဆွဲထုတ်ခါ လက်ရဲ့တာဝန်ဝတ္တရားနေရာမှာ ပါးစပ်ကိုဂျူတီထမ်းခိုင်းတော့မယ်လေ။

ဝန်ထမ်းတွေစက်လည်ပတ်တာကိုမရပ်ဘဲ ဂျူတီချိန်းသလိုပေါ့။လက်ညိုးနဲ့ပွတ်နေတဲ့နေရာလျှာကအမြန်ဝင်လိုက်တယ်။အစိကိုပွတ်နေတဲ့လက်ကိုအလွှတ်လျှာကတက်သွားပြီးခွေကာပတ်ယက်လိုက်တယ်။အန်တီညိုအတော်နဲ့မသိလိုက် အရမ်းကောင်းလာနေပြီး နှိပ်ပေးမယ်ဆိုခါထမိန်လှန်အဖုတ်ကိုကလိနေပါလားဆိုတဲ့ အဆက်အစပ်ကိုသတိလည်လာခိုက်..

" ဟင်..သားကိုဇော်ဘာလုပ်..ညစ်ပတ်နေတာကြီးကို"

ပေါင်နှစ်ဖက်ဖိဖြဲထားပြီးအဖုတ်ကိုပလပ်ပလပ်ယက်နေတဲ့ကျနော့်နဖူးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့တွန်းတယ်။

" ရေမဆေးရသေးဘူးလို့ ကိုဇော် "

အစိကိုဖိယက်တော့ တွန်းထားတဲ့လက်ကလေးက တင်ထားတဲ့လက်ကလေးဖြစ်သွားတယ်။အစအဆုံးပြန်ယက်ရတယ်တရားဝင်အသိအမှတ်ပြုပြီဆိုတော့ အရင်ခလေးဘဝကလိုမဟုတ်တော့ဘူးလေ။လိင်ကျမ်းကိုအတော်အသင့်တတ်မြောက်ပြီးလို့ ခလေးတစ်ယောက်အဖေဘွဲ့တောင်ရပြီးပြီ။

အရည်အချင်းကသူမကိုကာမဘုံဆောင်နန်းက နုပျိုခြင်းမှော်ရုံတောသို့ခေါ်ဆောင်ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဆိုတာတဏှာတံခါးကိုပိုင်ရှင်တောင်မသိလိုက်ဘဲဖွင့်နိုင်သောသက်သေ အိမ်ရှင်ကမောင်းထုတ်ရမည်လားကြည့်တော့နတ်သုဒါဓာစားဖွယ်တွေ ရတနာစိန်ကျောက်တွေနဲ့ ပြီးတော့ ဝရဇိမ်လက်နက်ပါလာသလား ပါလာရင် ဘယ်လိုစွမ်းသလဲသိခြင်နေတာလည်းပါတော့..

ကျေကျေနပ်နပ်လက်ခံထားသည့်အခြေအနေ ဝရဇိန်လက်နက်ကြီးသလားသေးသလားက အဖုတ်ယက်နေတာကြည်ဖြူ အရမ်းကောင်းအရမ်းကြိုက်ခါနေသည့်အန်တီညို့ အင်္ကျီကြယ်သီးနှိပ်စေ့ကလေးတွေကိုဖြုတ်တော့..

အပေါ်ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးရှာသည်။ဗိုက်သားဖောင်းဖောင်းကလေးကိုပွတ်ခါပွတ်ခါ နို့အုံ့ပေါ်မှာ ဘလာစီယာကဖုံးအုပ်ကာထားတော့ စောက်စိကိုလျှာနဲ့ထိုးဖိခါ ချော်ချော်ထိုးတော့ နို့အုံကိုတိုက်ရိုက်ကိုင်ရန်အောက်ခြေတံခါးကနေပတ်သွားနေသည့် ကြောင်ကလေးလို မဖွင့်ရင်အစေ့ကို ပြသာနာရှာမည်မို့အန်တီညိုကျောကချိပ်ကိုဖြုတ်ပြီးလှန်ပေးလိုက်တော့..

နို့အုံလေးကကိုင်လို့ကောင်းသဗျာ ။နို့သီးခေါင်းလေးတွေကအရင့်အရင်ထက်တောင် ပိုချစ်စဖွယ်ဖြစ်နေရှာတယ်။စောက်ဖုတ်ယက်ယာကအပေါ်တက်ခါနို့စို့လိုက်တယ်။အန်တီညိုခေါင်းကလေးမော့ခါ လူကြီးအိန္ဒြေနဲ့ ဖီးယူနေတယ်။

ပုဆိုးကြားက ဝရဇိန်လက်နက်က အန်တီညို့အဖုတ်နဲ့ ခလုတ်တိုက်အောင်နို့စို့ခြင်းထဲထည့်ပေးတယ်။ အန်တီညို့လက်ကလေးကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးနဲ့လက်ဆွဲနုတ်ဆက်စေတယ်။ အန်တီညိုကိုင်ဆွပေးတယ်။ဝရဇိန်လက်နက်ကြီးမားကြောင်းသိရတော့ အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာမြန်လာတာကြားနေရတယ်။

နို့စို့ရင်းအစွမ်းကုန်ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကို အန်တီညိုကိုင်လျက်ကအဖုတ်ထဲထည့်ပေးဖို့ အန်တီညို့လက်ကို အသိပေးလိုက်တယ်။ကျနော်ဒူးထောက်လိုက်ပြီ။

အန်တီညိုအဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကျနော့်လီးဒစ်ကို အပေါက်ကိုင်စမ်းနေရင်း အဖုတ်ဝကိုတွေ့တော့ ပါးစပ်ကလေးဟခါ ငြိမ်သွားတယ်။ကျနော့်အလှည့် လီးဒစ်ဖူးကြီးကိုမုဆိုးမအဖုတ်ထဲဝင်ခိုင်းတော့မယ်ဆိုတော့ စွင့်ကားတက်လာတယ်။ထိုးထည့်ပြီ။

" အ အ အ"

ရင်ခုန်ဖွယ် ခရီးစဉ်ကြီးအတိုင်းကျနော့်လီးဟာ အဖုတ်တွင်းကြီးထဲဆင်းသွားရှာသည်မှာ ကျနော့်ကိုယ်ကလည်းအန်တီညို့ပုခုံးထက်မှာတံတောင်ကွေးထောက်ခါ လက်တစ်ဖက်နဲ့နဖူးလေးကို ပွတ်သက်ပေးသည်မှာ ခရီးစဉ်အဆုံးရောက်သွားပါပြီစိတ်မပူနှင့်ဟု ဖျောင်းဖျအားပေးနေသည့်သဘောမဟုတ်ပါလား။

အားလုံးအိုကေသွားပြီ။အန်တီညိုမျက်နှာကလေးကိုကျနော်နှင့်ဆိုင်စေတယ်။ မျက်လုံးခလေးဖွင့်ခါ ကျနော်နဲ့အကြည့်ခြင်းဆုံကြပေါ့။နုတ်ခမ်းကလေးကိုညင်သာစွာစုပ်နမ်းရင်း အောက်ကလှုပ်ရှားပေးတယ်။နုတ်ခမ်းလေးစုပ်ရင်းလိုးရသည်မှာရို့မန့်ဆန်လွန်းလှသည်မဟုတ်လား။အန်တီညိုပြုံးပြတယ်

" ကိုဇော် အဘွားကြီးက ကောင်းလို့လား"

" အပျိုမထက်တောင်ကောင်းသေးတယ်"

" တကယ်ပြောတာပါ ညာပြောရင်ကားတိုက်ရပါစေ"

" အို...အဲ့လို.."

ကျနော့်နုတ်ခမ်းပေါ်လက်ကလေးနဲ့လှမ်းတားတယ်။

" ကြိမ်စရာမလိုပါဘူးကွယ်"

" အန်တီညို "

" မ လို့ ခေါ်ခြင်တယ် ရလား"

" အင်း "

" မ"

လိုးပေးနေရင်းနဖူးစလေးတွေယုယစွာပွတ်ရင်း

" အင်း"

" မ ရောကောင်းလား"

" အင်း...ကောင်းတယ်"

" မ ချစ်တယ်"

" တကယ်လား"

ပြုံးရင်း

" တကယ်ပါ"

" သူ့မှာမိန်းမကြီးနဲ့ကို"

" အဲ့တော့ မချစ်ရဘူးလား"

" ဟင့်အင်း မချစ်ရဘူး"

" မ ကရောကျနော့်ကိုမချစ်ဘူးလား"

" မချစ်ဘဲဒီအဆင့်ထိခွင့်ပြုပါ့မလား"

" အာ့ဆို ကျနော်က ဘာလို့မချစ်ရတာလဲ"

" ချစ်တော့ချစ်အမေလို အမလို"

" ဒါကျတော့လုပ်ခွင့်ပေးပြီး"

" မရဘူးကွာ မယားငယ်မလေး မညိုရယ်..မိန်းမရယ်ချစ်တယ်ကွာ:"

" အို....ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး ကိုဇော်ရယ်:"

" မောင်လို့ခေါ်စမ်းပါ မမညိုရယ်"

" မခေါ်ရဲသေးဘူးကွယ် ပါးစပ်မရဲဘူး"

" ဘာလို့လဲ"

" တူလို သားလိုနေပြီးမှ ခုလိုပြောင်းသွားတော့လေ"

ကျနော့်လီးကိုအဖုတ်ကြွက်သားမျှင်တွေညှစ်ပေးတယ်။

" မောင်တကယ်ပြောတာပါ မညိုရယ်"

နုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်ရင်း..အန်တီညို ကျနော့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်တော့ လေးနက်မှုအပြည့် လီးကိုအဖုတ်ထဲစိမ်ထားလိုက်တယ်။ကျနော့်ကိုမျက်လုံးခြင်းဆုံအောင်စေ့စေ့ကြည့်တယ်။

" မောင်...တကယ်ချစ်တယ်ဆိုတာသေချာလား"

" သေချာတယ် "

" ငါ့ကို ကျမကို ယူစရာမလိုပါဘူး "

ပြောရင်းရှိုက်သံတွေနဲ့ငိုတော့မယ်။မျက်နှာကိုဖမ်းချုပ်ခါ

" ပြောကွာ ဘာလဲ ဘာလဲ"

ကျနော့်အသံကျယ်သွားတယ်

" တခါတည်းနဲ့ပြီးသွားမဲ့ဟာကို စိတ်တွေထည့်မထားခြင်ဘူး:"

အန်တီညိုပုခုံးကလေးကိုကိုင်ထားရင်း ဆွံ့အနေတယ်။ သူဘာပြောတာလဲစဉ်းစားနေမိတယ်။ ကျနော်နုတ်ခမ်းကလေးကိုစုပ်နမ်းတော့လွှဲဖယ်သွားတယ်။ကျနော်အတော်ပိန်းတယ်။

" ဘာပြောခြင်တာလဲ"

ဒဲ့မေးမိတယ်။

" ဒါပြီးလို့ ပြန်ရင်အရင်လိုပြန်မဆုံတော့ဘူးမလား"

ကျနော့်အတွေး ယန္တရားတွေမြန်ဆန်လာတယ်။အရင်ကကျနော့်အသုံးမကျသရဲဘောကြောင်မှုတွေကအစဆက်စပ်စဉ်းစားမိလာတယ်။

" မညို အဘွားကြီးဖြစ်ပြီး လုပ်မရတော့လဲ ။မောင်စောင့်ရှောက်ဖေးကူမယ်။ မအိုခင်အထိတော့ မောင်လုပ်ခြင်တယ်"

အန်တီညိုကျနော့်နုတ်ခမ်းကိုစုပ်တယ်

" မောင်..."

" ချစ်တယ်:"

နားလည်သွားကြပြီ။အန်တီညိုအဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိမ့်ကျလာတယ်။

" လိုးခြင်နေပြီကွာ"

" လိုးပေါ့"

" မောင်အရမ်းမလုပ်နဲ့အုံး မ မခံနိုင်သေးဘူး။မောင့်ဟာကြီးကို"

" အင်းပါ"

လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ ပြီးသွားကြတယ်။ မင်းမင်းမဂ်လာဆောင်ပြီးတဲ့အထိ ၄ ရက် ၄ ည ၄ ခါနဲ့ ကျေနပ်ကြတယ်။ အိမ်ပြန်တော့ အန်တီညို ညီမမိသားစုနဲ့ ခွဲနေဖို့ဆုံးဖြတ်တယ်။အမျိုးထဲက ဆယ်တန်းခလေးမလေးနဲ့အတူနေဖို့စီစဉ်ပြီး ကျနော်နဲ့အတူနေရချိန်တွေအတွက် လက်တွေ့လုပ်တယ်။လေးနက်တဲ့အန်တီညို့အချစ်အတွက်ကျနော်ပေးဆပ်ရတယ်။အိမ်ကမိန်းမတောင် တလမှတခါလုပ်ဖြစ်တော့တယ်။

ဗိုက်ကြီးသလိုဖြစ်သွားသေးတယ်။ အချိန်မှီတားဆီးနိုင်ခဲ့တယ်။ ကျနော်နဲ့အန်တီညို အဆုံးတိုင်ချည်နှောင်နိုင်ခဲ့တယ်ဆို မိတ်ဆွေကျေနပ်ပါတော့ ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။