Configure Page List

Thursday, April 30, 2020

ငယ်ငယ်တုန်းက ခင်တယ် (စ/ဆုံး)

ငယ်ငယ်တုန်းက ခင်တယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကနောင်ကိုယ်တော်

“ ငါ သိပ် အထီးကျန်တယ် သူငယ်ချင်း။ ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” 

လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့်နေတယ်။

“ နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။ ငါက အသည်းကွဲနေတာဟဲ့”

“ ငါ့ရည်းစားက နိုင်ငံခြားမှာလေ။ ကြာပြီဟ။ ငါက ရည်းစားရှိတယ်လို့ နာမည်ပဲရှိတာ။ ငါပြောတာ နင်သဘောပေါက်ပါတယ် နွယ်နီရာ”

ကျွန်တော်နဲ့ နွယ်နီက ငယ်ငယ်ကတည်းက မောင်နှမလို နေခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ပါ။ ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ရည်းစားရှုပ်တယ်ဆိုပေမဲ့ နွယ်နီ့ကိုတော့ မောင်နှမလိုသာ ဆက်ဆံတယ်။ ယောင်္ကျားလေး သူငယ်ချင်းတွေလိုပဲ ချစ်တယ်။ ဟိုကောင်တွေနဲ့ ဘောလုံးသွားမကန်ဖြစ်တဲ့ နေ့ဆို နွယ်နီ့အိမ်သွား၊ သူကျွေးတဲ့မုန့်စား၊ ခွေကြည့်နေကျ။ 

နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို ကြိုက်နေတယ်လို့ ဘော်ဒါတွေက နောက်ကျရင်တောင် ကျွန်တော်က ဘုကြည့်ကြည့်တာ။ ကျွန်တော် တခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ ရှုပ်ပေမဲ့ သူ့ကိုတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အများကြီးတွေထဲက တစ်ယောက် အဖြစ်မခံပါ။ 

သူ့အပေါ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့် အချစ်က ဒီလို။ သူ့အမေနဲ့လည်း ကျွန်တော်က ခင်တယ်။ ခုတော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ကလေးတွေမဟုတ်ကြတော့။ နှစ်ယောက်လုံး အသက် ၃၀ နီးပါး။ ကျွန်တော်က အိုင်တီ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ ဆော့ဖ်ဝဲအင်ဂျင်နီယာ။ 

နွယ်နီက နာမည်ကျော် ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ ကောင်တာထိုင်သူ။ receptionist ပေါ့။ ငယ်ငယ်ကလောက် မတွဲဖြစ်တော့။ တခါတလေ အွန်လိုင်းက စကားပြောဖြစ်တယ်။ ကလေးတွေလည်း မဟုတ်ကြတော့ သူ့အိမ် ဝင်ချင်တိုင်း ဝင်နေတာလည်း မသင့်တော်တော့။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ဇာတိမြို့ငယ်လေးက ပြောင်းသွားပြီလေ။ သူနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ကြား နောက်ထပ် အလှမ်းကွာရတဲ့ အကြောင်းရင်း နောက်တစ်ခုက သူ့ရည်းစားပါ။ 

ဒီကောင်က တော်တော်ဂျေကြီးတယ်။ နွယ်နီပဲ မိတ်ဆက်ပေးလို့ သိတာပါ။ ကျွန်တော်ကတော့ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းရဲ့ဘဲ ဆိုပြီး ခင်ခင်မင်မင် နေပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဖက်လဲတကင်းနေတာ ကြိုက်ပုံမပေါ်။ ဒီကောင် စိတ်မချလည်း မချချင်စရာ။ 

နွယ်နီက ငယ်ငယ်ကတည်းက မိုက်တာ။ ခုလို အသက်သုံးဆယ် ဆိုတော့ တင်တွေ ရင်တွေက တော်တော်လှတယ်။ မျက်စိထဲမြင်အောင် ပြောရရင် ဗမာကြိုက် ခပ်တစ်တစ် ငါးရံ့ကိုယ်လုံးမျိုး။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းမ မျက်နှာကတော့ သိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပါ။ ဒါပေမဲ့ ရုပ်ဆိုးတဲ့အထဲလည်း မပါဘူး။

တစ်ရက်နွယ်နီ ဖုန်းဆက်တယ်။ ဖုန်းကို ကျွန်တော် စပြီး ဖြေကတည်းက ငိုတော့တာပဲ။ နာရီဝက်လောက်ကြာမလားပဲ ကျွန်တော့်အထင်။ ကျွန်တော်က

“ ဟဲ့ သူငယ်ချင်း ဘာဖြစ်တာလည်း ငါ့ကို ပြောစမ်း။ နင့်အမေ နေမကောင်းဘူးလား ” 

ဘာညာ မေးတာပေါ့။ နွယ်နီမ က ဟင့်အင်း လို့ပြောပြီး ငိုပဲ ငိုနေတယ်။ ပြီးတော့မှ 

“ ငါ့ကို သူထားသွားပြီဟယ်” 

လို့ တစ်ခွန်းပြောတယ်။ သနားပါတယ်။ သူငယ်ချင်း အပျိုကြီးမမတော့ ရည်းစားဦးမှာ ခံရရှာပြီ။ ကျွန်တော်ကတော့ သူပေါ့ပေါ့ ပါးပါးဖြစ်အောင် ပြန်ပြောပေးပါတယ်။ 

“ အမယ်လေးဟယ် ရည်းစားနဲ့ ပြတ်တာများ။ ငါဆို ခဏခဏ ရည်းစားထား၊ ခဏခဏ ပြတ် နဲ့ အသဲကွဲတာ ရိုးနေပြီ အေးဆေးပေါ့ နွယ်နီရာ”

“ မတူဘူးဟဲ့။ ငါကမိန်းကလေး”

“ မိန်းကလေးတွေ ဘာတွေ လုပ်မနေနဲ့။ ဒီတစ်ပတ် ရုံးပိတ်ရက် ငါ့ဆီလာခဲ့။ ငါတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ငါ့အခန်းမှာ ဟော့ပေါ့ လုပ်စားကြမယ်။ နင်စိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့”

တကယ်ဆို နွယ်နီ့ကို ကျွန်တော် မခေါ်ခဲ့သင့်ပါဘူး။ ဒီလိုသာ မခေါ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် နွယ်နီလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ တိတ်တိတ်ပုန်း ရည်းစား အဖြစ် မျက်နှာငယ်ရမှာ မဟုတ်သလို၊ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် ချစ်သူကို သစ္စာဖောက်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။

သူဟိုတယ်မှာ နားရက်ရတော့ ကျောက်မြောင်းက ကျွန်တော့်တိုက်ခန်းကို ဟင်းချက်စရာတွေနဲ့ ရောက်လာတယ်။ သူတံခါးခေါက်တော့ ကျွန်တော် အိပ်ရာထဲမှာ ကွေးကောင်းတုန်း။

နွယ်နီ့ကို ကျွန်တော် အခန်းတံခါး ထဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်ခွေနေလိုက်တယ်။ နွယ်နီက ဝယ်လာတဲ့ ဟင်းချက်စရာတွေကို ကျွန်တော့်ရေခဲသေတ္တာလေးထဲ သွားထည့်နေတယ်။ နောက်ဖေးမှာ ကတောက်၊ ကတောက်နဲ့ ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိ။ ကျွန်တော်ကတော့ အိပ်ရာထဲ ဆက်ကွေးနေလိုက်တယ်။

“ နင့်ကို ငါမနက်ကတည်းက ဖုန်းဆက်ထားတယ်။ ခုထိ အိပ်ရာထားမှာပဲလား ငစည် ရဲ့။ ထတော့ဟာ” ။

နွယ်နီက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အခန်းဝမှာ ရပ်နေတယ်။ မနက်ခင်းနေရောင် ဖြာကျနေချိန်မှာ သူ့ကိုယ်လုံးအလှကလည်း ထင်းနေတာပဲ။ ငါးရံ့ကိုယ်လုံး တစ်တစ်လေးကို မြန်မာဝတ်စုံဝတ်ထားတော့ ကိုယ်လုံး အလှကပေါ် တာပေါ့။ ရည်းစားနဲ့ ပြတ်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းမ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို ခံစားနေရင်း နိုင်ငံခြား ရောက်နေတဲ့ ကိုယ့်ရည်းစားကိုယ်တောင် သစ္စာဖောက်ချင်ချင်ဖြစ်လာတယ်။

“ ဟဲ့ မထ သေးဘူးလား။ ငါလာစောင်ဆွဲလှန်ရမလား”

“ မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ ထပြီ ထပြီ”

နွယ်နီက ပြောလို့ရတာမဟုတ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကလိုဆိုပြီး စောင်ဆို ဇက်ကနဲ လာဆွဲလှန်မှဟုတ်ပေ့ဖြစ်မယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ တင်သား၊ ရင်သား ကောက်ကြောင်းတွေကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော့် ပစ္စည်းက ဒိန်းမတ် ဖြစ်နေတာ။ ကမူးရှူးထိုးထပြီး သူ့ဘေးကနေ အခန်းအပြင်ကို မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုးဖို့ ထွက်လိုက်တယ်။ သူ့နားက အဖြတ်မှာ တစ်သက်လုံး သူ့အပေါ် သန့်ရှင်းလာတဲ့ ကျွန်တော့်လက် စပြီးတော့ ကစားတော့တာပဲ။

“ အိပ်ကောင်းခြင်း မအိပ်ရဘူး။ အသားမဲမ” 

ဆိုပြီး ပါးကို လိမ်ဆွဲလိုက်တာ။ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြီး ဖြစ်သွားလဲမသိ။ ရေမွှေးနံ့နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့၊ ကိုယ်သင်းနံ့ ရောနေတဲ့ ရနံ့က ကျွန်တော့်ကို ဖျားယောင်းတာ ဖြစ်မယ်။ သူကတော့ သတိတောင် ထားမိရဲ့လား မသိဘူး။

“ ခွေးကောင်ငစည်ရေ လူအသားဟဲ့ နာတယ်။ ဒါနဲ့ နင့် တီရှပ်အဟောင်း တစ်ထည် ငါ့ကို ပေးစမ်းပါ။ ငါ့အင်္ကျီ ပူတယ်။ နင်ရေချိုးနေတုန်း ငါလဲထားမလို့”

“ ငါ့ ဗီရိုထဲမှာ ရှာလိုက်”

ကျွန်တော်ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ သက်ပြင်းချနိုင်တယ်။ ကိုဖိုးထောင် ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် ပစ္စည်းကို နွယ်နီမ မမြင်အောင် အတင်း ပေါင်ကြားညှပ်ပြီး လိန်ကျစ်ကျစ်နဲ့ ထွက်လာရတာကိုး။ ကျွန်တော်က ငရှုပ်လို့သာ ပြောတာပါ။ အလုပ်တွေကများ၊ ခရီးက ဆက်တိုက်ထွက်ရ။ အရင်က ချိန်းချိန်း ချစ်နေကြ ရည်းစားကလည်း နိုင်ငံခြားသွားနေတာ ၂ နှစ်ရှိပြီ။ 

ပြောရရင် လိင်ရမက်အာသာအပြည့် အသက် ၃၀ တန်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ။ အရင်က ဒီလောက်ထန်နေရင် လက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ရင်း စိတ်ဖြေလိုက်တာပဲ။ ခုလည်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ လုပ်မလို့ ကျောက်ခဲလို မာနေတဲ့ ညီလေးကို ကိုင်လိုက်သေးတယ်။ 

ဘာလို့မှန်းတော့ မသိဘူး တစ်ခုခု လုပ်ရတော့မယ်လို့ စိတ်ထဲထင်နေတာမို့ မလုပ်လိုက်တော့ဘူး။ ရေကိုပဲ တဝုန်းဝုန်းချိုးလိုက်တော့တယ်။ ကြည်လင်လန်းဆန်းသွားတာပဲ။

ကျွန်တော် အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ နွယ်နီ့ကို အော်ခေါ်လိုက်တယ်။ ငါဝရန်တာမှာ ငစည်ရေလို့ ဖြန်ထူးတယ်။ ကျွန်တော့်တီရှပ်ပွပွကြီးထဲမှာ ချစ်စရာကောင်းနေတဲ့ နွယ်နီမ က ဝရန်တာမှာ။ ပိတ်ရက် လမ်းပေါ်မှာ ဘောလုံးကန်နေတဲ့ ကလေးတွေကို ငေးနေတယ်။ ကျွန်တော်ဝရန်တာကို လိုက်သွားလိုက်တယ်။

“ ဟဲ့ ငါနင့်ဖို့ မုန့်ဟင်းခါး ဝယ်လာတယ်။ အုပ်ဆောင်းထဲမှာ သွားစားလိုက်”

“ ဘာလို့လည်းမသိဘူး မစားချင်ဘူးဟာ”

ဘယ်စားချင်ပါ့မလဲ။ ကျွန်တော့်အာရုံက ရမက်ဆန္ဒတွေနဲ့ သွေးတိုးနေတာကိုး။ ဝရန်တာသံပန်းဘက်ကို လှည့်ပြီး ကျောပေးထားတဲ့ နွယ်နီ့ကို ကျွန်တော် နောက်ကနေ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

“ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး အထီးကျန်တာ နင်သိပါတယ်  နွယ်နီရာ၊ ငါ့ကို အဖော်လာလုပ်ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ကျွန်တော်ဘာတွေ ပြောမိမှန်းမသိ။ စိတ်ထဲရှိရာ ပြောပြီး၊ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ဆိုပြီး ဖက်ချလိုက်တာ။ ဒါပေမဲ့ သူမရုန်းပါဘူး။

“ နင်သူ့ကို သစ္စာရှိရမယ်လေ။ ငစည်ရဲ့” တဲ့ ဒါပဲပြောတယ်။ ပြီးတော့ ဖက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို အပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ထားတယ်။ သူ့ရေမွှေးနဲ့ ချွေးနံ့ပေါင်းထားတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့က ကျွန်တော့်အတွက် ရူးမတက်ပဲ။ အောက်က ပစ္စည်းကလဲ အရေးထဲ ထိန်းကနဲ ထောင်တက်လာလို့ နောက်ကို ဆုတ်ထားရသေးတယ်။ ဖက်သာဖက်ထားရတယ် ကုန်းကွကွကြီး။ သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဆွဲခေါ်လာလိုက်တယ်။

မျက်နှာခြင်းဆိုင် ပုံစံနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် တိတ်တဆိတ်ကြီးကို ရပ်နေကြတယ်။ ဘာမှ မပြောဖြစ်။ ကျွန်တော့်နှာခေါင်းဝက သူ့ နဖူးထားမှာ။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး နောက်တစ်ဆင့် လှုပ်ရှားတယ်။ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တာ။ ခက်ကတော့ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်တာပေါ့။

မေးစေ့ကနေ သူ့ခေါင်းကို မော့ပြီး နူတ်ခမ်းကို အသာနမ်းလိုက်တယ်။ သူခေါင်းယမ်းပြီးရှောင်လိုက်တော့ လည်ပင်းကို သွားထိတယ်။

“ သူငယ်ချင်းရယ် နင့်ကို ငါ ငယ်ငယ်ကတည်းက ချစ်နေတာ လူတိုင်းသိပါတယ်။ ငါ့ကို မမြူဆွယ်ပါနဲ့တော့။ နင့်မှာလည်း လက်ထပ်မယ့် မိန်းကလေးနဲ့ပါ မစည်ရယ်။ ငါ့ကို မချစ်နိုင်လည်း တန်ဘိုးလေးထားပါဟာ” 

လို့ ပြောတယ်။

ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေး ဝင်ပြီး တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ငိုနေတယ်။ ကျွန်တော့်နေရာမှာ ခင်ဗျားတို့ဆို ဘာလုပ်မလဲ။ လူကလည်း ထန်နေပြီ။ ရင်ခွင်ထဲက တစ်သက်လုံး မောင်နှမလို နေလာတဲ့ သူငယ်ချင်းက သူ့ကို မမြူဆွယ်ပါနဲ့လို့ တောင်းပန်နေတယ်။ ပြီးတော့ ပြောသေးတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ချစ်သတဲ့။ ကျောကိုလည်း သိုင်းပြီး ဖက်ထားသေး။ ကျွန်တော့် တဏှာက ကျွန်တော့် ဆင်ခြင်တုံတရားကို နိုင်သွားပြီဆိုတာ သိတော့ ကျွန်တော် နောက်ကျသွားပါပြီ။

“ ကျေးဇူးပြုပြီး ဘာမှ မပြောပါနဲ့တော့ သူငယ်ချင်းရယ်” 

လို့ တုန်တုန်ယီယီ အသံကြီးနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့မေးဖျားကို ဆက်ကနဲ ဆွဲမော့လိုက်တယ်။ အောက်က ညီလေးကလည်း မာဂလောင်နေပြီ။ သူ့ဆီးစပ်ကို သွားထောက်နေတာ။ နွယ်နီမ က ရီဝေဝေနဲ့ မော့ကြည့်တယ်။ အိထွေးနေတဲ့ သူ့နူတ်ခမ်းကို အာသာပြင်းပြင်းနဲ့ ကျွန်တော်စုပ်ချလိုက်တယ်။ 

ကျွန်တော်သိပ်တက်မက်ခဲ့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့။ အရာအားလုံးဟာ အရောင်တွေ တောက်လာသလို။ ဘေးဘီကို ဘာမှမသိတော့ဘူး။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားတာတောင်မှ အရောင်တွေ တဖြက်ဖြတ်လင်းနေတယ်။ 

သူ့အပေါ်နူတ်ခမ်းလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး မျှဉ်းစုပ်နေတုန်း၊ နွယ်နီ က ကျွန်တော့် အောက်နူတ်ခမ်းကို ပြတ်မတက်ကို ပြန်စုပ်နေတယ်။ အေးပေါ့။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းလည်း ရည်းစားတစ်ယောက် ပြတ်ပြီးပြီဆိုတော့ နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာလောက်တော့ ကျွမ်းကျင်ရောပေါ့။ သူ့ပါးစပ်ထဲ ကျွန်တော့်လျှာကို မထိတထိ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့သွားလေးတွေကြားထဲ ဝင်ပြီး သူ့လျှာကို သွားထိလိုက်တာ။ 

ခဏနေတော့ သူ့လျှာကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ပြန်ရောက်လာတယ်။ ပိုင်လောက်ပြီဆိုမှ သူ့လျှာလေးကို စုပ်ထည့်လိုက်တာ။ နွယ်နီဟာ အသားတွေကို တုန်လို့။ ခင်ဗျား ရည်းစားကိုဖြစ်ဖြစ်၊ ချစ်သူကို ဖြစ်ဖြစ် လျှာခြင်းစုပ်တာ စမ်းကြည့်သင့်တယ် ကိုယ့်လူ။ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ရဲ့ နှာဘူးအနမ်းကတော့ နာရီဝက်လောက်ကို ကြာမယ်။ သူ့နားရွက်ကို လျှာနဲ့ ကလိတော့

“ ယားတယ် စည်သူရယ်” 

လို့ ညည်းသံလေးနဲ့ ကန့်ကွက်နေတယ်။ ခက်တာက မရုန်းတာပဲ။ မရုန်းရင် ကျွန်တော်ကတော့ ဆက်လုပ်ပြီးသားပဲ။ လည်ပင်းကို လျှာလေးနဲ့ ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ဆံပင် ကို ကိုင်၊ အသာလေးဖွပေးပြီး 

“ ချစ်တယ်။ သူငယ်ချင်းရယ်” 

လို့ နွယ်နီညည်းနေတယ်။ ကဲ မရတော့ဘူး ဟေ့။ သူဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်တီရှပ် ပွပွကြီးကို လှန်ပြီး ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ မနက်က အဝတ်လဲထားတော့ ဘရာ ကိုပါ ချွတ်ထားတယ်ထင်တယ်။ ဘုရားသခင်…. သိပ်လှတဲ့ ရင်သားပါလား။ ကြီးတာလည်း မဟုတ်၊ သေးတာလည်းမဟုတ်။ ဆူဖြိုးနေတဲ့ ရင်သား။ ကျွန်တော်နမ်းဖို့တောင် မေ့နေအောင် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတယ်။ 

နို့သီးခေါင်းတွေဟာ ပန်းရောင်တော့ မသန်းတော့ဘူး။ အေးပေါ့လေ သူ့ဘဲက စို့မှာပေါ့။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းကို ပစ်သွားတယ်ဆိုတဲ့ ငတိကို 

“ စောက်သုံးမကျတဲ့ကောင်” 

ဆိုပြီး စိတ်ထဲက ကျိန်ဆဲလိုက်တယ်။ 

“ ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း စည်သူရယ်” 

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လက်ဖျားတွေကို သူညှစ်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း မရုန်းပါဘူး။

လိင်ကိစ္စကို လူသား၏ အခြေခံလိုအပ်ချက်တစ်ခုအဖြစ်သာ သဘောထားသော အနောက်နိုင်ငံအချို့မှာ friends with benefit လို့ ပြောကြတဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆက်ဆံရေးတမျိုးရှိတယ်။ မိတ်ဆွေ သူငယ်ချင်း လို ခင်ခင်မင်မင် ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေကြတယ်။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကူညီကြတယ်။ 

ကြုံရင် ကြုံသလို တူတူအိပ်ကြတယ်။ ခေတ်စကားနဲ့ ပြောရရင်တော့ ထန်ရင် ထန်သလို အကြောင်းညီညွတ်ရင် ဘောင်းဘီချွတ်ကြတယ်ပေါ့လေ။ ဒီလို လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆက်ဆံရေးကို ရှေးရိုးစွဲ အယူရှိသူတွေ၊ ဘာသာတရား ကိုင်းရှိုင်းသူတွေကတော့ တိရစ္ဆာန်တွေလို အကျင့်ရှိသူတွေလို့ ပြောဆို ချိုးဖဲ့ကြတယ်။ 

လူသားဝါဒီတွေ ကတော့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် လူသားနှစ်ဦးရိုးရိုးသားသား လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ နှစ်ဦးသဘောတူ ဆက်ယှက်ကြတာ ဘယ်သူ့ကိုမှ မထိခိုက်တဲ့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းလို ဆက်ဆံရေးလို့ ပြောကြတယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်ဘက်ကိုမှ တအားကြီး သဘောကျတယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ လိင်အင်္ဂါခြင်း ဆက်ယှက် တက်မက် ချင်တာ တစ်ခုတည်း၊ အိပ်ရာထဲ ဆွဲသွင်းခြင်းတာ တစ်ခုတည်းနဲ့တော့ အင်မတန် မွန်မြတ်တဲ့ မေတ္တာတရားကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ စကား “ချစ်တယ်” ဆိုတဲ့ စကားလုံး ကတိကဝတ်ကို အသုံးချတာကမှ ယုတ်မာတယ်လို့ မြင်တယ်။ နှစ်ဦးသဘောတူ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ဝုန်းကြတာ ဘယ်သူမှ မထိခိုက်ဘူးဆိုရင် လုပ်ကောင်းတယ်လို့ မြင်တာပါပဲ။

ခုတော့ ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းကို ချစ်တယ် လို့ တစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ငါတို့အထီးကျန်နေတုန်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အဖော်လုပ်ကြပါစို့လို့ ရိုးရိုးသားသားပြောရင်း အားရပါးရ နူတ်ခမ်းခြင်း နမ်းနေတာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နွယ်နီလည်း အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေပါပြီ။

“ ချစ်တယ် ငစည်ရယ်” 

ဆိုပြီး သူညည်းညည်းနေတာကို ကျွန်တော် ကြားသားပဲ။ မသေချာသေးပဲနဲ့ ဒီစကားကို ကျွန်တော် မသုံးချင်ဘူး။

“ နင်ဘာလို့ သိပ်လှတာလဲ နွယ်နီရယ်”

လို့ သူ့နားရွက်နားကို ကပ်ပြောရင်း နားထဲကို လျှာလေးထည့်လိုက်တယ်။ သူ့ချွေးနံ့က နည်းနည်းတော့ ညှီတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် မိန်းမတွေရဲ့ ချွေးနံ့ကို ကြိုက်တယ်ဗျ။ ခုမှပဲ သိတယ်။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း အပျိုကြီးမမ က တကယ့် အထန် ပဲဗျ။

နားထဲကို လျှာပဲ ထည့်ရသေးတယ် ညည်းသံကို စုံနေတာပဲ။ မတော်တဆလိုလို နဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားက ပစ္စည်းကို မထိတထိကိုင်နေတယ်။ သူကိုင်ချင်နေတာသိသားပဲ။ မိန်းကလေးကတော့ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ ကိုယ့်ပစ္စည်းကို လာကိုင်ပါ့မလား။ နူတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း သူ့လက်ကို အသာယူလို့ ပစ္စည်းပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်တော့ လုပ်ပေးရှာပါတယ်။ 

သိပ်တော့ ကျွမ်းကျင်အဆင့် မဟုတ်တော့ ဖီးတော့ သိပ်မလာဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူအာသာပြေ ကိုင်ပါစေ ဆိုပြီး အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်တယ်။ လျှာတွေလည်ပင်းတွေ စုံသလောက်ရှိပြီး နှစ်ယောက်လုံးမျက်နှာလည်း အနမ်းရည်တွေ ရွှဲနေမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြိုက်ဆုံး အပိုင်း နို့ကို ဆင်းပါပြီ။

ညိုညို ထိပ်ဖူးလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီးခဲလိုက်တယ်။ ကလေးတစ်ယောက်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပြီး လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျန်နို့တစ်လုံးကို မနာ့တနာလေး ချေပေးနေလိုက်တယ်။ နွယ်နီကတော့ ငရုတ်သီးများ စပ်သလို တရှီးရှီးနဲ့ပေါ့။ ချစ်တယ် လို့ ပြောလိုက် သေပါပြီလို့ ပြောလိုက် ကောင်းလိုက်တာလို့ ပြောလိုက် တအင်းအင်း နဲ့ တိုးတိုးလေး ညည်းနေတယ်။ သူအသည်းခိုက်အောင် ကြိုက်နေပြီဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်။

ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံကို ဖောက်သည်ချချင်တယ်။ တချို့မိန်းကလေးတွေဟာ နို့စို့တာကို သူတို့ပစ္စည်းကို ကစားတာထက် ပိုကြိုက်ကြတယ်။ တချို့က နို့စို့ရင် အေးဆေးပဲ အောက်ပိုင်းကို ကစားမှ ခါခါပြီး ဖီးတွေတက်ကြတာ။ 

ကိုယ့်အဖော်ဘာကြိုက်လဲ အကဲခတ်ပေါ့ ကိုယ့်လူရာ။ နို့နှစ်လုံးကို စို့လိုက်၊ ထိပ်ဖူးလေးတွေကို လျက်လိုက်လုပ်နေတာ နွယ်နီလည်း အသံပေါင်းကို စုံနေတာပဲ။ လက်တစ်ဖက်က အောက်ကို ဆင်းပြီး လုံခြည်ထဲ နိူက်ချလိုက်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ သူ့ပစ္စည်းကို စမ်းရတာပေါ့။ အမလေး ဘောင်းဘီတောင် ရွှဲနေတာပဲ။ လတ်စသတ်တော့ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော့်လိုပဲ ငတ်ပြတ်နေတာကိုး။

ဗိုက်သားလေးကို လိုက်နမ်း၊ အောက်ကလည်း ဘောင်းဘီအပြင်က ပွတ်ပေးပြီး မျက်နှာကို တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းလာခဲ့လိုက်တယ်။ သူကတော့ ပက်လက်ကြီး မျက်လုံးမှိတ်လို့ တရှူးရှူး တရှားရှားနဲ့။ အပေါ်ပိုင်းက နို့တွဲလောင်းနဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း ဖီးတက်နေပုံက တကယ့်ချစ်စရာလေးဗျာ။ မျက်မှောင်လေးကို ကျုတ်နေတာပဲ။

ဘောင်းဘီမချွတ်သေးပဲ သူ့ပေါင်ခြံလေးကို လျှာလေးနဲ့ ကလိလိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်တော့ သူက မူယာမာယာနဲ့ ပြန်ဆွဲနေသေးတယ်။ သူ့လက်ကို ဖယ်ပြီး ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ တကယ့်ကို တောဖြစ်လို့ ထူနေတာပါပဲ။ မဲမဲမှောင်မှောင် တောအုပ်ကြားထဲမှာ သူ့ညီမလေးကတော့ အရည်တရွှဲရွှဲနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြိုနေလေရဲ့။ မြန်မာမိန်းကလေးပီပီ ပစ္စည်းကတော့ ညိုညစ်ညစ်ပါပဲ။ 

ကျွန်တော်တံတွေးကို မြိုချလိုက်တယ်။ မွှန်နေတဲ့ တဏှာစိတ်ကြောင့် သူ့ အမျိုးသမီးပစ္စည်းကို လျှာနဲ့ ကလိမယ်၊ စုပ်မယ်ပေါ့လေ။ ခေတ်စကားနဲ့ပြောရင် ဘာဂျာပေါ့။ အနားကပ်လိုက်တော့ ပုပ်ညှီညှီလေးဗျ။ အေးလေ မထင်မှတ်ဘဲ အိပ်ယာပေါ်ရောက်သွားတာဆိုတော့ သူလည်း ဘယ်ပြင်ဆင်ထားပါ့မလဲ။ နောက်မှ အားရပါးရ မှုတ်တော့မယ်။

သူ့ဘေးကို ပြန်လှဲပြီး ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ပစ္စည်းကိုလည်း သူ့လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တော့ မလုပ်တတ် လုပ်တတ် နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ “အကြီးကြီးပဲနော်” တဲ့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ဟာကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်နေတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့် သူ့ပေါင်ကြားထဲ ညာလက်ကို ထည့်ပြီး သူ့ပစ္စည်းကို လက်ညိုးလက်ခလယ်နဲ့ မွှေတော့တာပဲ။ အားပါးပါး။ ထန်လိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း။ ပစ္စည်းကို မွှေတာနဲ့ အလိုလို ပေါင်က ကားတက်လာတာ။ ကျွန်တော့် တုတ်ကိုလည်း ညှစ်လိုက်တာဗျာ သူ့လက်က။ ပါးစပ်ကလည်း ညည်းလိုက်တာစုံလို့။ မောင်ရယ် ဆိုတာတောင် ပါသေးတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် သူ အကြောဆွဲတယ်တောင် ထင်တယ်။

“ ငါတို့ ချစ်ကြတော့မယ်နော် နွယ်နီ”

လို့ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

ကျွန်တော့် လည်ကုတ်ကို ဆွဲဖက်ပြီး 

“ မသိဘူးဟာ” 

ဆိုပြီး တစ်ခွန်းထဲ ပြောလို့ ကျွန်တော့်ကို တက်တက်မက်မက်ကြည့်နေတယ်။ ဒီလောက်ဆို လုံလောက်ပြီ။ ဘယ်မိန်းကလေးကမှ အောစာအုပ်ထဲကလို လိုးပါတော့ ရှင်ရယ် ဘာညာ မပြောဘူးဗျ။ ကျွန်တော့် ဗီရိုထဲက ကွန်ဒုံးအကောင်းစားလေး တစ်ခုကို ထယူလိုက်တယ်။ ထလိုက်တော့ ဖင်ပြောင်တာ သူငယ်ချင်းမရှေ့ နဲနဲတော့ ရှက်သား။ 

ဒီမှာ တလက်စတည်း ခင်ဗျားတို့ကို ပြောချင်သေးတယ်။ သူများသားသမီးကို မယူရသေးခင် ကိုင် မယ်ဆိုရင် အကောင်းဆုံးက ကွန်ဒုံးပဲဗျ။ သန္ဓေတားဆေးတွေက အမျိုးသမီးတွေကို ဟိုမုန်းအပြောင်းအလဲ ဖြစ်စေတယ်။ အလှပျက်တာတွေ၊ ကိုယအလေးချိတ်တက်တာတွေဖြစ်တယ်။ အရေးပေါ် တားဆေးတွေဆို ပိုဆိုးတယ်။ မတားရင်လည်း မတော်တဆကိုယ်ဝန်ရရင် လူမှုရေး အရှုပ်အထွေးတွေ ဖြစ်လာမယ်။ 

ကွန်ဒုံးသုံးတာ ဖီးတော့ နည်းနည်းပျက်တာပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ကျန်းမာရေး၊ လူမှုရေး လုံခြုံတယ်။ စွပ်ဖို့ မပျင်းကြနဲ့ ကိုယ့်ဆရာများ။

မာဂလောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဟာကို လွယ်လင့်တကူပဲ စွပ်လိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကောင်ကလည်း ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေတယ်မသိ ခါရမ်းနေတာပဲ။ သူ့ပစ္စည်းဝလေးကို ထပြီး တေ့လိုက်တယ်။

“ အားးးး…ရှီး…နာတယ် နာတယ်”

ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝလေးပဲ ချော့ထည့်လိုက်တယ်။ အစပိုင်းတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ပေါ်ကနေ ညှောင့်ရင်း ချော့ထည့်ရတာပေါ့။ သူကတော့ ကျွန်တော့်အိပ်ရာခင်းကို အားကုတ်ဆွဲကုပ်ပြီး ကိုင်ထားတယ်။

စီးပိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်သွားတဲ့ ကျွန်တော့်ပစ္စည်းကို သူ့ဟာလေးက အထဲကနေ ညှစ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာများဗျာ စာနဲ့တောင် မရေးပြတက်ဘူး။

“ ငါ့ကို ဖက်ထားပါ နွယ်နီ”

သူကျွန်တော့်ခါးကို ဆွဲဖက်တယ်။ မျက်နှာကို အောက်ငုံလိုက်ရင်း သူ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက် အောက်က လုပ်လိုက်နဲ့ တကယ့် ကာမစည်းစိမ် ပါပဲ။ နို့လေးကိုလည်း မထိတထိ လှမ်းလှမ်းဟပ်တယ်။ ၃ မိနစ်လောက် ဆောင့်ပြီးတဲ့အခါ သူအောက်နေ ပြန်တုန့်ပြန်နေတယ်။ အပေါ်ကဆောင့် ၊ အောက်ကဆောင့်ပေါ့လေ။ နွယ်နီပြီးတော့မယ်ထင်တယ်။ သူ့အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီး၊ ညည်းသံတွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ကျယ်လာတယ်။

“ ငစည် မြန်မြန်လုပ်ပေးပါ ချစ်ရယ်”

“ နင်ပြီးတော့မှာလား”

“ မသိဘူးဟာ”

ကျွန်တော်လည်း အားရပါးရ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးတယ်။ ကိုယ်ပြီးသွားမှာ လည်း ကြောက်လို့ ထိန်းရသေးတယ်။ ကားထားပေးတဲ့ နွယ်နီ့ခြေထောက်ဟာရုတ်တရက် ထောင်တက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခါးကို ခွပြီး ဖက်လိုက်တယ်။ အထဲက သူ့သားအိပ်ဝကလည်း လှုပ်လိုက်တာ ကျွန်တော့်ဟာကို မြွေမြိုနေသလိုပဲ။ ကျွန်တော့်ပါးကို အလုအယက်နမ်းနေပြီး တုန်တက်လာတဲ့ သူ့အသားတွေကို ကြည့်ပြီး သူပြီးသွားမှန်း ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ 

နောက်အချက် ၂၀ လောက် ဆောင့်လိုက်ရော ကျွန်တော်လည်း ပြီးထွက်သွားတယ်။ ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ အရသာ။ ကျွန်တော့် ခုတင်ဆို တဝုန်းဝုန်းနဲ့ဗျ။ သူ့အပေါ်မှာပဲ ခဏ စိမ်နေသေးတယ်။ အကြာကြီးတော့ နေလို့မဖြစ်။ ကွန်ဒုံးကို ထချွတ်ရသေးတာကိုး။ ပြီးတော့ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပဲ သူ့ဘေးနားလှဲပြီး နွယ်နီ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းထားတယ်။

“ နင်ကောင်းရဲ့လား နွယ်နီ”

မသိဘူးဟာ ဆိုတဲ့ တစ်ခွန်းထဲ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမျက်နှာကို ဝှက်ထားတယ်။ သူ့နဖူးကို ငုံနမ်းပြီး ချွဲတွေရွှဲနေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြောမနာဆိုမနာ မောင်နှမလို သူငယ်ချင်းနှ်စ်ယောက် ခုတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့။ ရင်ခုန်တာ ခုထိကို မရပ်သေးဘူး။ သူကတော့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို ခိုးနမ်းနေတယ်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



Saturday, April 25, 2020

အတိတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

အတိတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အလင်းစက်

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကမ္ဘာပျက်လုမတတ် ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်နေလို့၊ အသားတွေ တဆက်ဆက်တုန်လို့၊ ခံစားချက်တွေ မျိုသိပ်ထားရင်း မကောင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ ငါ့ဘဝ အပျက်မခံနိုင်ဘူး။ အံကိုခပ်တင်းတင်းကြိတ်ရင်း အိမ်ထဲက ပြန်ထွက်လို့ ဒေါသတွေ ပြေဖျောက်ဖို့ ကျနော် ဘုရားအရိပ်အောက် ခိုလှုံပြီး ရသလောက် စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင် စုစည်းပြီး KK ဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။

“ ဟယ်လို အောင် အိမ်မပြန်လာသေးဘူးလား။ မိုးချုပ်နေပြီလေ”

“ KK ဘုရားကို ခဏလောက် ထွက်လာခဲ့ပါလား။ အောင် စောင့်နေမယ်။ တနင်္ဂနွေတောင့်ကို လာခဲ့နော်”

“ အောင်ကတော့ လုပ်ပြီ။ KK လာခဲ့မယ်”

ဖုန်းချသွားပြီး နာရီဝက်လောက်အကြာမှာ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ပါတိတ်အနီရောင်အပွင့်လေးနဲ့၊ သနပ်ခါး ပါးကွက်လေးနဲ့၊ ချစ်စရာအပြုံးလေးနဲ့ ကျနော့်အနားမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး

“ ကဲပြော ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ အောင်။ အိမ်ကြမှပြောလဲရတာကို”

“ KK သေချာနားတောင်နော်။ အောင်တို့ ကွာရှင်းရအောင်”

“ ဘာ ဘာပြောတယ် အောင်”

“ လမ်းခွဲကြမယ် KK”

“ အောင် ဘာကြောင့် အခုလို ဆုံးဖြတ်တာလည်း KK နားမလည်နိုင်ဘူး။ KK ဘာတွေလုပ်မိလို့လည်း အောင်”

“ ဒီမှာ KK။ အောင် နေ့လည် ၃ နာရီလောက်က ဆိုင်ကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ အိမ်နားရောက်နေလို့ အောင် ပြန်လာခဲ့သေးတယ်။ ငါ့နောက်ကျောကို ဓါးနဲ့ထိုးနေတာ နောက်ကျမှသိရတာ ဒေါသဖြစ်တယ်။ အောင့်အပေါ် ရက်စက်လိုက်တာ KK။ အောင် ရှာဖွေမကျွေးမိလို့လား။ အောင် တတ်နိုင်တာ၊ ရွှေငွေ မဆင်ပေးခဲ့မိလို့လား။ သာယာတဲ့ဘဝကို မဖြည့်ဆည်းခဲ့လို့လား။ KK သဘော KK စိတ်တိုင်းကျ မနေပေးခဲ့မိလို့လား။ နောက်ဆုံး စကားက ဘုရားရင်ပြင်ပေါ်ဖြစ်နေလို့ လင်မယားအိပ်တဲ့အချိန် အောင် KKအပေါ် လင်မယားလိင်ကိစ္စ မဖြည့်ခဲ့မိလို့လား။ အောင်ဘက်က ဘာတစ်ခုမှ မပျက်ကွက်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါတွေကို KK အသိဆုံးပါ။ အောင် KK ကို ချစ်လိုက်ရတာ။ အရမ်းချစ်တတ်တဲ့သူတွေ တန်ဖိုးထားခြင်း မခံရဘူးဆိုတာ အောင် ကိုယ်တွေ့ကြုံလိုက် သိလိုက်ရပါပြီ။ အရာရာ စိတ်တိုင်းကျ ဦးစားပေးချစ်လိုက်ရတာ။ ရှိသမျှ ရှာသမျှ အကုန်ပေးတယ်။ ပင်ပန်းနေပါစေ မောတယ်လို့ အောင် ညီးဖူးလား။ အိမ်ပြန်လာလို့ အပြုံးတစ်ချက် မြင်ရတာနဲ့ ပျှော်နေမိတဲ့ အောင် ပါ။ အခုတော့ကွာ ရည်းစားဟောင်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ မြင်မကောင်းပါလား KK။ အောင်ဘဝ ကို အောင်အချစ်ရဆုံး မိန်းမက အောင်ဘဝရဲ့ နှလုံးသားကို ဓါးနဲ့ ခပ်ပြုံးပြုံး ထိုးနေတာ မသိလိုက်မိဘူး။ အောင်ဘဝကို အောင်သနားတယ်။ တစ်နေ့ကုန် အလုပ်လုပ် ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်နေတာ ငါ့ကမ္ဘာလေး မိသားစုဘဝလေး လိုချင်လို့ပါ KK။ အခုတော့ကွာ ငါကတော့ ရှာနေတယ်။ KK မင်းကတော့ နောက်အကောင်နဲ့ သာယာနေတယ်”

မျက်ရည်ကျပြီး ငြိမ်သက်နေတဲ့ KK က

“ အောင် KKတောင်းပန်ပါတယ်။ KKကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ အမိုက်မ KKကို တစ်ခုခုလုပ်လိုက်ပါ။ ရိုက်ချင်လည်း ရိုက်လိုက်ပါ။ ထိုးချင်လည်း ထိုးလိုက်ပါ။ အောင် KKကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ KK အနူးအညွတ် တောင်းပန်ပါတယ် အောင်။ နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ခွင့်လွှတ်”

“ တော်တော့ KK ဆက်မပြောနဲ့တော့။ အောင်ပြောတာ နားတောင်။ မနက်ဖြန် တရားရုံးကို လာခဲ့ပါ။ အောင် စောင့်နေမယ်။ KK နောက်လူကို လက်ထပ်လိုက်ပါ။ သာယာမှုကို ဖန်တီးလိုက်ပါ။ ပျှော်မယ်ထင်တဲ့ လမ်းကို KKတို့ ဆက်လျှောက်ကြပါ။ အောင် ချစ်တဲ့ အချစ်ထက် နောက်လူ KKကို ချစ်နိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်တယ်နော် KK။ အောင်ဘက်က ပေးနိုင်တာ အကုန်ပါပဲ။ မနက် တရားရုံးကိုသာ လာခဲ့လိုက် KK။ အောင် စောင့်နေမယ်။ အောင် သွားတော့မယ်။ လိုက်မလာခဲ့ပါနဲ့”

ကျနော် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျောခိုင်းကာ ခြေလှမ်းလိုက်တော့

“ အောင် KKတောင်းပန်ပါတယ်။ ထွက်မသွားပါနဲ့”

ငိုပြီး ပြောနေတော့တယ်။ ကျနော် KKကို လှည့်မကြည့်တော့ပဲ မျက်ရည်တစ်ပေါက်ချင်း လိမ့်ဆင်းလာပြီး

“ နောက်ကျသွားပါပြီ KK”

လို့ ပြောပြီး ခြေလှမ်းတွေ KKနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ် ဦးတည်သွားရင် ဘုရားက ဆည်းလည်းသံနဲ့ ကျနော့်ရင်ထဲက အသည်းပေါက်မတတ် ခံစားမှုနဲ့ KKရဲ့ ငိုရှိုက်သံသဲ့သဲ့ကို ခေါင်းလောင်းထိုးသံ ကြေးစည်သံသဲ့သဲ့က လွှမ်းမိုးသွားရင်း ကျနော်နဲ့KKရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးပြသနာကို ဘုရားကလွှဲလို ဘယ်သူမှ ပိုသိနိုင်မယ် မထင်တော့ပါဘူးးးးး ဗျာ။

မနက်လင်းတော့ ကျနော် အိပ်ယာထ၊ ရေချိုး၊ အဝတ်အစားလဲပြီး တည်းခိုခန်းသော့ကို ပြန်အပ်၊ ငွေရှင်းပေးလိုက်ပြီး မနက်ခင်းမှာ ဟာတာတာ ဖြစ်နေတော့ အော် မနေ့ကနဲ့ ဒီနေ့ မတူတော့ပါလား။ ဆိုင်ကို အရင်သွား ကျနော်စုထားတဲ့ ငွေ၊ ဘောနပ်ဆုကြေး၊ မုန့်ဖိုးရငွေ အားလုံးကို ဆိုင်ရှင်စီ အပ်ထားတာ ၆ သိန်းကျော် ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ဒီနေ့တစ်ရက်တော့ အလုပ်နားချင်လို့ ဆိုင်ရှင်ကိုပြောပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ မနက် ၈ နာရီကျော်နေပြီ။ ဗိုက်ကဆာလာလို့ တရားရုံးကိုအရင်သွား ရုံးနားကကွန်ပျူတာဆိုင်မှာ ကွာရှင်းစာချုပ် ဝယ်လိုက်ပြီး ရုံးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထမင်းကြော်၊ ကြက်ဥကြော်နဲ့ ကော်ဖီတစ်ခွက်သောက်ရင်း ဗိုက်ဖြည့်နေလိုက်တယ်။

မနက် ၉ နာရီခွဲလောက်မှာ KK တရားရုံးထဲ ဝင်လာပြီး ကျနော့်အနား ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး

“ တစ်ခုခု မှာလိုက်လေ မနက်စာ စားဖို့”

“ မမှာတော့ပါဘူး”

“ အောင် KK အရမ်းမှားသွားပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ နောင်တထက် KK ရင်ထဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒေါသဖြစ်မိပါတယ် အောင်။ KK အရမ်းကို မိုက်မဲမိပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ KKအမှားကို ပြင်ဆင်ခွင့်ပေးပါ။ နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် တောင်းဆိုပါရစေ အောင်”

ပြောပြီး မျက်ရည်တွေကျနေတဲ့ KKကို ကျနော်တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး

“ ဒီမှာ KK။ ငါ့အသက်ထက် မင်းကို တန်ဖိုးထား ချစ်ခဲ့တာပါ။ ငါ့အချစ်ကို အနိုင်ယူတာ နားလည်ပေးလို့ရပါတယ်။ ဖောက်ပြန်မှုကို ငါခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး KK။ မင်းကို ဘယ်လောက်ချစ်ခဲ့ပါစေ ရင်ထဲက နာကျင်မှုတွေ တစ်နေ့ နေသားကျလာမှာပါ။ မင်းကို ချစ်တဲ့စိတ် သတိရစိတ် ဝင်လာလည်း နာတာနဲ့ ဖြေတတ်အောင် နေတော့မယ်။ တနေ့တချိန် KK ဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို အောင့်ရင်ထဲ မေ့ပျောက်သွားအောင် အချိန်ဆိုတဲ့ စက်ဝိုင်းက ကုစားသွားမှာပါ။ အောင်ဆိုတဲ့ ငါ့ကို KKရင်ထဲ တကယ်ရှိခဲ့တယ်ဆိုရင် အခုလိုလုပ်ရက်မျိုးနဲ့ ရက်စက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အောင်နဲ့နေရတာ မပျှော်ဘူးဆိုလည်း ပွင့်လင်းစွာ ပြောလိုက်လို့ရပါတယ်။ အောင် လမ်းခွဲပေးမှာပါ။ အောင် နှလုံးသားကို စကားလုံးနဲ့သတ်လည်း သေပါတယ်။ အခုတော့ကွာ နှလုံးသားကို ဓါးနဲ့ထိုးတာထက် နာတယ်။ ခပ်ရိုင်းရိုင်းပြောရင် ငါ့ကိုနွားလို သဘောထား ပေါင်းသင်းနေတာ အရမ်းတော်ပါတယ် KK။ ငါကသာ အချစ်ကို ရှေ့တန်းတင် မမွှန်နေလို့ ဘာမှမမြင်မသိ နွားတစ်ကောင်လို ပေါင်းသင်းနေမိတာ ငါ့ကိုယ်ငါလည်းရွံ့မိတယ် KK။ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် မပေါင်းပါနဲ့ နောက်လူလက်ကို ရဲရဲတွဲလိုက်ပါ KK။ သာယာမယ်တင်တဲ့လူနဲ့ နေခဲ့လိုက်ပါ။ ပျော်မယ်တင်တဲ့ဘဝ လျှောက်လိုက်ပါ။ အဆင်ပြေကြပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးခဲ့တာပါ။ ဒါ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ကျေနပ်စွာ KKအတွက် စဉ်းစားပေးခဲ့တာပါ။ တောင်းပန်နေစရာလည်း မလိုတော့ပါဘူး။ အောင်လည်း နားလည်ပေးစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ လူဆိုတာ ကိုယ့်အိပ်မက်ကို ကိုယ်ဘာသာဆေးခြယ်တာ အကောင်းဆုံးပါ KK။ ငါ့တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လမ်းခွဲခြင်းမှာ ဝမ်းနည်းစရာ မရှိတော့ပါဘူး။ တောင်းပန်နေမဲ့အစား ငါ့တို့ကွာရှင်းတာက ပိုအဓိပ္ပါယ်ရှိပါတယ် KK။ အနာဂတ်လမ်း စိတ်ကြိုက် လျှောက်လှမ်းလို့ရအောင် အောင်နဲ့KK ပြတ်ပြတ်သားသား တရားဝင်ကွာရှင်းဖို့ ရုံးတော်ကို လိုက်လာခဲ့ပါတော့ KK”

မျက်ရည်တွေနဲ့ KK ဘာမှဆက်မပြောပဲ ငိုင်နေစဉ်

“ ညီလေးရေ ပိုက်ဆံထားခဲ့တယ်”

လို့ အော်ပြောလိုက်ပြီး တရားရုံးပေါ် ကျနော်လှမ်းတက်သွားတော့တယ်။ တရားသူကြီးရှေ့ လက်မှတ်ထိုး ကွာရှင်းစာချုပ် တစ်ယောက် တစ်ခုစီ ယူလိုက်ပြီး KK မျက်နှာကို တစ်ချက် ကျနော်ကြည့်လိုက်ပြီး အမှတ်မထင် အကြည့်တစ်ချက် ဆုံလိုက်စဉ်

“ KK”

“ ပြောပါ အောင်”

“ ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ပါ KK။ အောင် သွားတော့မယ် နှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ်”

ကျနော် စကားဆုံးတာနဲ့ KKကို ကျောခိုင်းကာ ရုံးတော်အပြင်ဘက်ကို ထွက်လာတော့တယ်။ အောင် အောင် အောင် အောင် လို့ အော်ခေါ်နေတဲ့ KKအသံကို ပြန်လှည့်မကြည့်တော့ပဲ ကျနော် မျက်ရည်တွေ အံကြိတ်တင်းထားပေမဲ့ တစ်ပေါက်ချင်း ကျဆင်းနေတာ KKတစ်ယောက် သိမြင်နိုင်မှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ကျတဲ့မျက်ရည်ကို သုတ်လိုက်ပြီး TAXI ငှားလိုက်ပြီး ကားဂိတ်ကို ဦးတည်ထွက်ခွာမိတော့တယ်။

ကားဂိတ်ကို ရောက်တော့ ရေးမြို့သို့သွားမည့်ကားကို စီးနင်းပြီး KKနဲ့ ဝေးရာအရပ်သို့ ဘဝအသစ် လျှောက်လှမ်းဖို့ ခရီးဆက်လာခဲ့မိတယ်။ ကိုယ့်အပေါ် မကောင်းခဲ့တဲ့ မိန်းမဖြစ်ပေမဲ့ ဒဏ်ရာက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဖြစ်နေလို့ သတိရစိတ် ခဏခဏ ဖြစ်နေမိပါတယ်။ ကျနော် မညာပါဘူး။ လမ်းမှာ ထမင်းစားလည်းနင်၊ ရေသောက်လည်းနင်၊ လည်ချောင်းမှာ ဝမ်းနည်းမှုတွေ စို့နင့်နေတယ်ဗျာ။

တရိပ်ရိပ် ပြေးလမ်းမှာ ကားကလည်း ဖြေးဖြေးမှန်မှန် မောင်းနှင်နေရင်း မကြာမှီ ရေးမြို့သို့ ရောက်ရှိပြီး ကားပေါ်က ဆင်းတော့မှ ဗိုက်က အရမ်းဆာလာလို့ စားသောက်ဆိုင် ခဏဝင်ပြီး ဆီချက်ခေါက်ဆွဲတစ်ပွဲ မှာစားလိုက်ပြီး ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ကာ ပါဝါဖွင့်လိုက်တော့ KK ဖုန်းခေါ်ထားတာ အကြိမ်ကြိမ်ဆိုတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော် ပြန်မဆက်တော့ပါဘူး။ တခြား ဖုန်းနံပါတ် တစ်ခုကို နှိပ်ပြီး ခေါ်လိုက်မိတယ်။

“ ဟယ်လို ဒေါ်လေး”

“ ဟယ်လို တူလေးးး အောင် လား”

“ ဟုတ်တယ် ဒေါ်လေး”

“ ဖုန်းမဆက်ဘူး အဆက်ထူးနေပါနေလား အဒေါ့်တူ ကတော့။ ပိုက်ဆံပြတ်နေလို့လား”

“ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်လေးရာ။ ကျနော် ရေးကို ရောက်နေတာ။ အခုကားဂိတ်ကနေ ဖုန်းဆက်လိုက်တာ”

“ ဟာ တကယ်လား တူလေး။ ဒေါ်လေး လာကြိုမယ်။ ရွာကနေ အခုထွက်လာမယ်။ စောင့်နေနော် ကြားလား တူလေး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ မြန်မြန်လာနော် ကျနော် ပင်ပန်းနေလို့ အိပ်ချင်နေပြီ”

“ အေး အေး လာပြီ”

ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားတော့တယ်။ ၁ နာရီလောက်ကြာတော့ ဒေါ်လေး ရောက်လာတယ်။

“ တူလေး ပိန်သွားတယ်နော်”

“ ဟုတ်တယ် ဒေါ်လေး ပင်ပန်းလို့ပါ”

“ မင်းမိန်းမ မပါဘူးလား”

“ မပါဘူး ဒေါ်လေး။ ကျနော် အရမ်းအိပ်ချင်နေပြီ။ ပြန်ရအောင် ဒေါ်လေး”

“ အေး အေး။ အိပ်ငိုက်နေတာဆိုတော့ နောက်က ခွထိုင်ပြီး ဆိုင်ကယ်လိုက်စီးတော့။ ဒေါ်လေးပဲ မောင်းတော့မယ်”

“ ဟုတ်…။ ဒေါ်လေးကတော့ အရင်ကအတိုင်းပဲ လှနေတုန်းပဲ”

“ မြှောက်မနေနဲ့ ညာတာပါတေး။ တက်တော့ သွားမယ်”

ဒေါ်လေးနောက်ကခွစီးကာ ဒေါ်လေးခါးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးနောက်ကျောကို မျက်နှာအပ်ပြီး မျက်လုံးတွေလေးနေစဉ် ဒေါ်လေးက

“ ခါးကိုသေချာဖက်ထား။ ပြုတ်ကျနေဦးမယ်။ ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

ကျနော် ဒေါ်လေးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီး အိပ်ပျော်လိုက် ပြန့်လန့်နိုးလိုက် ဖြစ်နေရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။

“ ဟာ ဒီကလေးကတော့။ ကဲ ထတော့ ဆင်းတော့ အိမ်ရောက်ပြီ”

“ အင်း ဒေါ်လေး ကျနော် အိပ်ပျော်သွားတာလား”

“ ဟင် ကိုယ်တော် ဆိုင်ကယ်ကို သတိထားပြီး မနည်းမောင်းပြန်လာရတာ”

“ ဆောရီး ဒေါ်လေး။ ကျနော် တော်တော်အိပ်ချင်နေတာ”

“ ကိုဘခက် ကိုဘခက်”

“ ဟေ ဘာတုန်းကွာ လာပြီ လာပြီ”

“ ရှင့်တူကို အိပ်ယာခင်းပေးလိုက်ဦး”

“ အေးပါ မိန်းမရာ”

“ ငအောင် ငါ့တူကို မတွေ့ရတာကြာပြီကွာ လာ လာ အိမ်ပေါ်တက်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”

ဦးလေးက ဖျာခင်းပြီး ခေါင်းအုံးပြင်ပေးတယ်။

“ အိပ်တော့မယ် ဦးလေး။ ကျနော် မရတော့ဘူး”

လို့ ပြောလိုက်ပြီး ဖျာနဲ့ခေါင်းအုံး ထိလိုက်ပြီး မကြာမှီ ကျနော် အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်ဗျာ။

“ ငအောင် ငအာင်”

ဦးလေး လာနိုးတော့မှ အိပ်ယာက ထလိုက်ပြီး

“ ဦးလေးကလည်း အိပ်နေတာကို”

“ ထတော့ ထမင်းစားလိုက်ဦး။ မင်းဒေါ်လေးက ထမင်းစားဖို့ စောင့်နေတယ်။ လာခဲ့ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်အိပ် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”

ကျနော် မျက်နှာပြန်သစ်လိုက်ပြီး ထမင်းစားဖို့ နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

“ လာ လာ တူလေး။ တောမှာဆိုတော့ စားစရာ သိပ်မကောင်းဘူးနော်။ ဘဲဥဟင်း၊ ဘူးသီးဟင်းချို၊ ငပိ၊ တို့စရာပဲရှိတယ်။ ဒေါ်လေး မြို့ဈေးသွားမှ ဟင်းကောင်းချက်ကျွေးမယ်နော်”

“ ရပါတယ် ဒေါ်လေးရာ။ ကျနော် စားတက်ပါတယ်”

“ မိန်းမ ဟင်းထည့်ပေးလိုက်ဦးလေ”

“ ရပါတယ် ဦးလေး ဧည့်သည်မှမဟုတ်တာ”

“ ဟုတ်သားပဲ ကိုဘခက်ကလည်း။ အေး အေး ထည့်စား ငအောင်”

ဒေါ်လေးလက်ရာ မစားရတာကြာလို့ ထမင်းစားကောင်းလိုက်တာ။ စားပြီးလို့ အိမ်ရှေ့မှာ ဦးလေးနဲ့ ရေနွေး သောက်နေချိန်

“ ကဲ တူဝရီးနှစ်ယောက် လက်ဖက်စားကြဦး”

ဆိုပြီး ဒေါ်လေးက ကျနော့်အနားမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး

“ ဆိုပါဦး တူလေး။ ဒေါ်လေးတို့ဆီ အလည်လာတာလား”

ကျနော် ချက်ချင်း ပြန်မဖြေနိုင်အောင် ငေးငိုင်နေတော့

“ ငအောင် ငါတူ မင်းတစ်ခုခု ဖြစ်နေသလိုပဲ ပြောပါကွာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဦးကိုပြောပြကွာ”

“ ကျနော် ပြောမထွက်ဘူး ဦးနဲ့ဒေါ်လေးရယ် မပြောလို့ဖြစ်မလား”

“ ငအောင် ဦးလေးနဲ့ မင်းအဒေါ်ကိုမှ မပြောရင် ဘယ်သူ့ကို မင်းပြောမှာလဲ ပြော”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် ပြောပါ့မယ် ဦးနဲ့အဒေါ်”

ကျနော် လေးလံတဲ့စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင်ထားလိုက်ပြီးမှ

“ ကျနော် KK နဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ပြီ”

“ ဟေ ဟာ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ တူလေး။ ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ ငအောင်”

ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် တစ်ခုမကျန် ကျနော် ပြောပြလိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး သက်ပြင်းကိုယ်စီချလိုက်ပြီး ဒေါ်လေးကစပြီး စကားဆိုတော့တယ်။

“ တူလေး KKကို ခွင့်လွှတ်မပေးနိုင်ဘူးလား။ တောင်းပန်စကားပြောတဲ့ KKကို တစ်ကြိမ်လောက် ပြုပြင်ခွင့် မပေးနိုင်တော့ဘူလား”

“ ကျနော် အားလုံးကို ခွင့်လွှတ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူ့စည်းတစ်ခုဖောက်တာတော့ ကျနော် လက်မခံနိုင်ဘူး ဒေါ်လေး။ သေလောက်အောင် ချစ်နေပါစေ ကျနော် ရင်ကွဲသာခံလိုက်မယ်။ ခြံခုန်ဖူးတဲ့နွားကို ခြံထဲ မသိမ်းထားပါဘူး သွားချင်ရာ သွားပါစေ။ ဖမ်းဆုပ်မထားပါဘူး လွတ်လပ်စွာ သွားပါစေ။ ကျနော် ကိုယ်တိုင် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာပါ။ ပြတ်သွားတဲ့ကြိုးကို ပြန်မဆက်ပါရစေနဲ့တော့။ သံသယနဲ့ ကျနော် တစ်သက်လုံး မပေါင်းသင်းပါရစေနဲ့ ဒေါ်လေးရယ်။ ကျနော် မေ့ပစ်နိုင်ဖို့ ဦးနဲ့ဒေါ်လေးဆီမှာ လာနေတာပါ။ ကျနော် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ပါ။ ပိုက်ဆံမချမ်းသာပေမဲ့ ကျနော့်သိက္ခာတော့ ထပ်အကျမခံပါရစေနဲ့။ ကျနော့်ကို နားလည်ပေးပါလို့ ဒေါ်လေးနဲ့ ဦးလေးကို ပြောချင်ပါတယ်”

“ တူလေး ပြောတာကို ဒေါ်လေး လက်ခံပါတယ်”

“ ငအောင် ဦးလေး နားလည်တယ်။ ငါ့တူ ဘယ်လောက်ခံစားနေရမလဲ။ ဒဏ်ရာအတိမ်အနက်ကို ကိုယ်ချင်းစာတယ်”

“ ငါ့တူ မင်းမှန်တယ်။ ဒေါ်လေးတို့နဲ့နေ ကွမ်းသီးခြံဝိုင်းကူလုပ် ဟုတ်ပြီလား။ နောက်အလုပ်လုပ်ငန်း ထပ်လုပ်ချင်လည်း ပြော ဟုတ်ပြီလား။ ဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုရင် ဒေါ်လေးတို့ ပိုက်ဆံပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ စကားမစပ် ဒေါ်လေးတို့ ကလေးမယူကြသေးဘူးလား။ ကျနော်ရှိတော့ ကူထိန်းပေးလို့ ရတယ်လေ။ ကျနော်လည်း တူလေး တူမလေး ချီချင်ပြီ”

“ ကောင်စုတ်လေး ဒီလိုအချိန်မှာတောင် ပေါက်ကရ စနောက်နိုင်သေးတယ်နော်”

“ စိတ်ချ ငအောင် မင်းဦးလေး ကြိုးစားနေတယ်ကွ ဟား ဟား”

“ ကိုဘခက် ရှင်နော် ကျမတူလေးရှေ့မှာ ဘာတွေပြောနေတာလဲ မရှက်ဘူးလား”

“ မရှက်ပါနဲ့ ဒေါ်လေးရယ်။ ဦးလေးမျက်နှာကိုကြည့် ကလေးချီချင်နေတာ အသိသာကြီး ဟား ဟား”

“ ငါ ဆဲမိတော့မယ်နော်။ ကိုဘခက် ရှင်လည်း သတိထားနေ ကြာလား”

ပြောပြီး ဒေါ်လေး အိမ်နောက်ဖေးဘက် ဝင်သွားတော့တယ်။

“ ကဲ ကဲ ဦးလေး ဒေါ်လေးရှက်သွားပြီ သွားချော့လိုက်ဦး။ ကျနော် ဒီနေ့တော့ အနားယူလိုက်ဦးမယ်။ မနက်ဖြန်မှ ဦးလေးနဲ့ ခြံအလုပ် ကူလုပ်ပေးတော့မယ်။ ကျနော် အိမ်အောက်ထပ် အခန်းထဲမှာပဲ နေတော့မယ်”

“ သဘောပဲ ငအောင် နေချင်တဲ့နေရာမှာနေ”

လို့ ဆိုပြီး ဦးလေးစကားပြောပြီး ကျနော့်အနားကနေ ဒေါ်လေးရှိတဲ့ နောက်ဖေးဘက်ကို ထွက်သွားတော့တယ်ဗျာ။ ကျနော်လည်း ထမင်းစားများသွားလို့ မျက်လုံးလေးလာလို့ ကြမ်းခင်းပေါ် အိပ်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

ညနေစောင်းတော့ အိပ်ရေးဝပြီး အိပ်ပျော်နေရာကနေ နိုးလာပြီး ရေချိုး ညစာစားပြီး ဦးလေးနဲ့ အဒေါ်နဲ့ စကားခဏပြော ရေနွေးသောက်ပြီး ည ၈ နာရီလောက်ကြတော့

“ တူလေး ဒေါ်လေးတို့ အပေါ်တက်အိပ်တော့မယ်။ ဒေါ်လေးတို့ ပင်ပန်းနေပြီ အိပ်တော့မယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ ကျနော် အောက်ကအခန်းမှာပဲ အိပ်တော့မယ်”

“ အေး အေး စောစောအိပ်နော် အတွေးမလွန်နဲ့ ကြားလား။ ဘဝသစ်ကိုပြန်စ။ ပြီးခဲ့တာတွေ မေ့ထားလိုက်တော့”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

“ ကိုဘခက် ရှင် တူလေးနဲ့ စကားပြောချင်လည်းပြော။ အိပ်တာ နောက်မကျနဲ့နော်။ ကျမသွားတော့မယ်”

“ မိန်းမကလည်း ငါလည်း တစ်နေကုန် ပင်ပန်းနေတာ နားချင်ပြီ။ ငအောင် ဦးလေးလည်း အိပ်တော့မယ် စောစောအိပ်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

“ သွားမယ် မိန်းမ”

ဆိုပြီး ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့တယ်။ ရွာဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုက ကျနော့်ရင်ထဲ KKကို သတိရစိတ် ပြန်ဝင်လာခဲ့မိရင်း KK မင်းကို ငါမမုန်းပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါမင်းကို လက်မခံနိုင်ဘူး။ KK နင်အဆင်ပြေပါစေ ပျော်ပါစေ။ နင့်ဘဝ သာယာနိုင်ပါစေ KK။ အတွေးတွေ လွှင့်နေတုန်း

“ ကိုဘခက် ကျမစိတ်တွေ ရှုပ်နေတယ်။ ပိုက်ဆံတွေ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ။ ကျမရင်ထဲ မပျော်တဲ့အချိန် ဟိုစိတ်ဒီစိတ်ထက် ပိုက်ဆံကိစ္စပဲ ခေါင်းရှုပ်နေတာ။ ရှင်လည်း အိပ်တော့”

“ အေးပါ မိန်းမရာ။ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ မသိတော့ပါဘူး”

“ တိုးတိုးပြောပါ ကိုဘခက်ရယ်။ တူလေးကို မသိစေချင်ဘူး”

“ စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ မိန်းမရာ။ မေသစ် လာရင် ဘယ်လိုရှင်းရမလဲကွာ”

“ တောင်းပန်ရုံသာ ရှိတော့တာပဲ ကိုဘခက်ရယ်။ အိပ်တော့ ကိုဘခက်။ ကျမလည်း အိပ်တော့မယ်”

တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့ အသံများ၊ ညကလည်း မှောင်မိုက်၊ အတွေးတွေကို ဖြတ်တောက်လိုက်ပြီး မီးခွက်မီးကို ငြိမ်းလိုက်ပြီး ဦးနဲ့အဒေါ် ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ တွေးနေမိကာ KKကို သတိရစိတ် ပျောက်သွားပြီး ကျနော်လည်း အမှောင်နဲ့ တစ်သားတည်းကျလို့ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်ဗျာ။

လင်းကြက်တွန်သံ အုန်းမောင်းခေါက်သံကြားတဲ့အချိန် ရွာဓလေ့ အသက်ပြန်ဝင်လာလို့ အိပ်ယာထ ထမင်းချက် လုပ်ငန်းခွင်အတွက် စီမံကြလို့ မနက်ခင်းစလို့ အသက်ပြန်ဝင်လာပါတော့တယ်။

“ ကိုဘခက် ကိုဘခက် ထတော့ ရွာကျောင်းက အုန်းမောင်းခေါက်နေပြီ”

“ အေး အေး ထပြီ မိန်းမကလဲ”

“ မျက်နှာသစ်တော့။ ပြီးရင် ထမင်းချက်ထားနော်။ ကျမ ကန်စွန်းရွက်ကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော် အာရုံဆွမ်း ကျောင်းသွားပို့မယ်။ မနက်စာ အစာပြေ ကန်စွန်းရွက်ကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော်ပဲ စားကြတာပေါ့။ တူလေးကို သွားနိုးလိုက်ဦးမယ်။ ကြားလား ကိုဘခက်”

“ အေး အေး မိန်းမ”

“ တူလေး တူလေး”

“ အင်းးးး”

“ အိပ်ယာထတော့”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ ကျနော်ထပါပြီ။ ဒေါ်လေး ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲ”

“ မရှိပါဘူး။ ဒေါ်လေးနဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ခဲ့ ဆွမ်းသွားပို့မလို့။ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ထား ကြားလား ဒေါ်လေးသွားပြီ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

ကျနော် မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး မနက်စောစော ရေပါတစ်ခါတည်း ချိုးလိုက်လို့ ပိုလန်းဆန်းသွားပါတော့တယ်။

“ တူလေး အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား သွားရအောင်”

ငါးဆင့်ချိုင့်ကိုဆွဲလို့ လှေကားကနေဆင်းလာပြီး ပြောနေစဉ်

“ ပြီးပါပြီ ဒေါ်လေးကလည်း လာပါပြီ။ အားပါးပါး ဒေါ်လေးက မျက်စိထဲလှနေပါလား ဒီမနက်”

“ ကဲ မြှောက်မနေနဲ့ သွားမယ် နောက်ကျနေဦးမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး။ ချိုင့် ကျနော့်ကိုပေး”

“ ရော့ သေချာကိုင် သွားမယ်”

ကျနော်နဲ့ဒေါ်လေး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ ထွက်လာကြပြီး လမ်းခုလတ်လောက်ရောက်တော့ ကျနော့်စိတ်ထဲ သိချင်လာတာကို မေးလိုက်မိတော့တယ်။

“ ဒေါ်လေး ညက ပိုက်ဆံကိစ္စ စိတ်ညစ်နေတာ ကျနော် ကြားလိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကျနော့်ကို ပြောပြပါ”

“ တူလေးရယ် မသိချင်ပါနဲ့”

“ မဟုတ်ဘူးလေ ဒေါ်လေးက ကျနော့်အဒေါ်အရင်းနော်။ ကျနော်မိသားစုဝင် တစ်ယောက်ပါ။ ပြောပြသင့်ပါတယ်”

“ ဟုတ်ပါတယ် ဒေါ်လေး ပြောပြပါ့မယ်။ မနှစ်မိုးတွင်းက ရေကကြီး၊ ကွမ်းသီးတွေကလည်း အရှူံးပြ၊ ကိုဘခက်ကလည်း အူအတက်ပေါက်လို့ ခွဲစိတ်ရ၊ ဒေါ်လေးလည်း မိန်းမရောဂါကြောင့် ဆေးရုံ ခဏခဏတက်ရလို့ လက်ရှိ ခြံနဲ့အိမ်ကို မမော်ဆီမှာ သိန်းနှစ်ဆယ်နဲ့ အပေါင်ထားလိုက်ရတယ် တူလေး။ အတိုးပေါ် အတိုးဆင့်လို့ ဒေါ်လေးတို့ မရွေးနိုင်ရင် နောက် ၂ လဆို စာချုပ်အတိုင်း ဒေါ်လေးတို့ အိမ်နဲ့ခြံကို ပေးရတော့မယ်”

ညိုးငယ်စွာ ထွက်လာတဲ့ စကားကို ကျနော် ဆွံ့အစွာ နားတောင်မိပြီး ဘာမှမပြောနိုင်ခင် ဒေါ်လေးကဆက်ပြီး စကားကို ဆက်ပြောလာတော့တယ်။

“ မမော်က နှုတ်ကြမ်းတယ်။ ပိုက်ဆံနဲ့ ပတ်သက်လာရင် မရဘူး တူလေးရယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး”

“ ကျနော် တတ်နိုင်သလောက် ဒေါ်လေးတို့ ပြသနာကို ရှင်းပေးပါ့မယ်။ ကျနော် ဒေါ်လေးတို့ အခက်အခဲကို မကြည့်ရက်ဘူး။ ကျနော်ပါ တောင်းပန်မယ်။ ဆဲလည်း ခံယုံပဲပေါ့ ဒေါ်လေးရာ”

လို့ ပြောနေမိရင်း

“ ကျောင်းရောက်ပြီ တူလေး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး”

ဆရာတော်ကို ဆွမ်းကပ်ပြီး လေးပင်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ အိမ်ကိုပြန်လာကြရင်း အပြန်လမ်းဟာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပါတော့တယ် ဗျာ။

—————————————-

“ မကျော့မေ မကျော့မေ”

အော်ကြီးဟစ်ကျယ် အသံကြောင့် ခြံထဲအလုပ်ဆင်းနေရာမှ အိမ်ရှေ့ဘက်ကို အကြည့်ရောက်သွားတော့ လုံးကြီးပေါက်လှ အသားညိုပြီး မာထန်တဲ့ မျက်နှာနဲ့ ရုပ်ရည်က ပြေပြစ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး

“ လာပြီ မမော်ရေ လာပြီ”

“ မကျော့ ကျမကိုပေးရမယ့် ပိုက်ဆံ ရှင်းပေးဦး”

“ တစ်လ နှစ်လလောက် စောင့်ပေးပါဦး မမော်”

“ မကျော့ ပြောလိုက်ရင် ဒီလိုချည်းပဲ။ ကျမ ရှင်တို့အိမ်နဲ့ ဒီခြံကို သိမ်းလို့ရနေပြီနော်။ ရှင်တို့ နားလည်လား”

ကျနော်ရော ဦးလေးဘခက်ပါ ဒေါ်လေးအနား ရောက်သွားပြီး ကျနော် မမော်ကို သေချာကြည့်လိုက်ပြီး

“ အစ်မ ခဏလောက် စောင့်ပေးပါလား။ ဒီနှစ် ခြံက အခြေအနေကောင်းရင် အတိုးရော အရင်းပါ တတ်နိုင်သလောက် ပြန်ဆပ်ပေးပါ့မယ်။ ဒီခြံနဲ့ အိမ်ကိုတော့ မသိမ်းပါနဲ့ဗျာ။ ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး ပြန်ဆပ်လို့ မကျေရင် ကျနော့်ကို ကြိုက်တာခိုင်း ကျနော် လုပ်ပေးပါ့မယ်။ အခိုင်းအစေအဖြစ်နဲ့ ပြန်ဆပ်ပါ့မယ်။ ကျနော် ကတိပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့ ဘိုးဘွားပိုင် အိမ်နဲ့ခြံလေး ဖြစ်နေလို့ပါ အစ်မရယ်”

ကျနော့် တောင်းပန်စကားဆုံးတော့ ကျနော့်မျက်နှာကို မမော် သေချာကြည့်ပြီး

“ ကောင်းပြီလေ။ ဒါနဲ့ မင်းက ဘယ်သူလဲ”

“ ကျမတူလေးပါ မမော်။ အောင်လို့ ခေါ်ပါတယ်”

“ မင်းစကား တည်ပါစေ”

“ စိတ်ချပါ အစ်မ။ ကျနော် ယောကျ်ားတစ်ယောက်ပါ ကတိတည်ပါတယ်”

“ ကောင်းပြီလေ မကျော့။ ကျမလိုအပ်လို့ တစ်ခုခု ခိုင်းစရာရှိရင် အောင်ကို ခေါ်ခိုင်းမယ်။ အကြွေးကို နှစ်လ ထပ်စောင့်ပေးမယ်။ အဆင်ပြေတယ်မလား မကျော့”

“ အဆင်ပြေပါတယ် မမော်”

“ ဒါနဲ့ အောင် မင်းဖုန်းနံပါတ် အစ်မကိုပေး။ လိုအပ်တာရှိရင် ခိုင်းမလို့”

“ ရပါတယ် အစ်မ။ ကျနော့် ဖုန်းနံပါတ်က 09779xxxxxx ပါ အစ်မ”

“ ရပြီ လိုအပ်လို့ ခိုင်းစရာရှိရင် ခေါ်လိုက်မယ်။ မအားဘူးလို့ ငြင်းခွင့်မရှိဘူး ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

ဒေါ်လေးမျက်နှာကြောင့် စိတ်ကိုထိန်းချုပ်လို့ ကျနော် ဟုတ်ကဲ့လို့သာ ဖြေမိပါတော့တယ်။

“ ကဲ ဒါဆို ကျမသွားပြီ မကျော့”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမော်”

ဆိုင်ကယ်စက်နှိုးပြီး ခြံထဲက မမော် ထွက်သွားမှ ကျနော် မျက်ရည်စတွေ ပေါက်ခနဲ ကျဆင်းလာပြီး အံကိုကြိတ်လို့ ခံပြင်းစိတ်က အလိပ်လိပ်တတ်လာပြီး တောက်တစ်ချက် ခေါက်လိုက်ကာ ငါကွာ ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့က စားပွဲခုံကို လက်သီးနဲ့ ထိုးချလိုက်မိတော့တယ်။

“ ဒုန်း ဒုန်း”

“ တူလေး”

ဆိုပြီး ဒေါ်လေးက အတင်းဆွဲဖက်ထားပြီး ဦးလေး ကလည်း အတင်းဆွဲထားလို့

“ မလုပ်ပါနဲ့ ငအောင်ရာ ဦးလေး တောင်းပန်ပါတယ်”

“ ရပါတယ် ဦးလေးရာ။ ဒီအိမ်နဲ့ခြံကို ကျနော့်အသက်နဲ့ ကာကွယ်ပေးမယ် စိတ်ချ။ နောက်ဆုံးကျနော် ကျွန်ခံဆပ်ပေးမယ်။ ဒေါ်လေးနဲ့ဦးလေး ဒီကနေ ဘယ်မှထွက်မသွားစေရဘူး”

“ တူလေးရယ် ဒေါ်လေး စိတ်မကောင်းလိုက်တာ။ လာလာ ခြံထဲ လုပ်စရာတွေ ဆက်လုပ်ရအောင်။ ခြံကိစ္စ မေ့ထားလိုက်တော့နော်။ မမော်ကိုတော့ သတိထား ဆက်ဆံပါနော်။ သူက ဒေါ်လေးထက် ငယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မောက်မာတယ်။ ရွာမှာ သူနဲ့ကင်းတာ ခပ်ရှားရှားပါ။ သတိထား ဆက်ဆံနော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်လေး”

ခြံထဲ အလုပ်များ ဆက်လုပ်ကြပြီး တနေဝင်လို့ မိုးချုပ်အိပ်စက်ကြကုန်ပြီး မနက်ခင်းသစ် ရောင်နီသန်းလို့ အကြော်ပူပူလေးနဲ့ ထမင်းကြမ်းနဲ့ မနက်စာအဆာပြေ စားသောက်နေချိန် ဖုန်းသံမြည်လာလို့ နံပါတ်အစိမ်းတစ်ခု ကောက်ကိုင်လိုက်တော့

“ ဟယ်လို အောင်လား”

“ ကျနော် အောင်ပါ ဘယ်သူလဲမသိဘူး”

“ မမော်ပါ။ အိမ်ခဏလာခဲ့ပါလား။ အိမ်မှာခိုင်းတဲ့လူ နေမကောင်းလို့။ ခဏလာခဲ့ပါဦး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်လာခဲ့ပါ့မယ်”

ဖုန်းချသွားတော့မှ

“ ဘယ်သူလဲ ငအောင်”

“ မမော်ဆက်တာပါ ဦးလေး။ သူ့အိမ်ကို လာခဲ့ပါတဲ့ ခိုင်းစရာရှိလိုတဲ့။ ဦးလေးဘခက် လိုက်ပို့ပေးပါဦး”

“ အေး အေး”

ဦးလေနဲ့ ရွာလမ်းကို တူတူလျှောက်သွားပြီး

“ ငအောင် ဟိုရှေ့ကခြံပဲ ဝင်သွားလိုက်တော့။ သည်းခံပေးပါ ငအောင်”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”

ကျနော် ခြံထဲဝင်သွားပြီး အိမ်ခြေမြင့် နှစ်ထပ်အိမ် အပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး

“ အစ်မရေ အစ်မ ကျနော်ရောက်ပါပြီ” လို့ အော်ပြောလိုက်တော့

“ အေး အေး လာပြီ ခဏ”

အောက်ထပ်က အိမ်ရှေ့ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချပြီး စောင့်နေစဉ် အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေ လှေကားအတိုင်း မမော် ဆင်းလာတာကို ကျနော် ငေးကြည့်မိသွားပါတယ်။ လုံးကြီးပေါက်လှ၊ ညိုစိမ့်တဲ့ အသားအရေ၊ သနပ်ခါးပါးကွက်နဲ့ ပါတိတ်အနီရောင်အပွင့် ဝမ်းဆက်နဲ့ တကယ်ကို လှပါတယ်ဗျာ။ တွေးငေးနေတုန်းမှာပဲ

“ ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ”

ကျနော့်အတွေးတွေ လွင့်သွားတော့တယ်။

“ ဘာမှမကြည့်ပါဘူး အစ်မ ခိုင်းစရာရှိတယ်ဆိုလို့”

“ ခိုင်းစရာရှိတယ်။ ရေတွင်းထဲက ရေခပ်ပြီး ရေအိုးတွေကိုဖြည့်နော်။ ညနေ ရေချိုးဖို့ အပြည့်ဖြည့်ထား ကြားလား။ ငါရွာထဲ အကြွေးတောင်းစရာရှိလို့ အပြင်ခဏသွားမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ”

“ အိမ်ပေါ်ကိုတက်တာ စပ်စုတာ ငါမကြိုက်ဘူး။ ငါခေါ်မှလာ။ အပိုတွေထပ်ပြောတာ ငါမကြိုက်ဘူး။ သိတယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

“ ငါသွားမယ် ရေခပ်ထား ကြားတယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

ဆိုင်ကယ်ထွက်သွာတော့မှ ရေခပ်ဖြည့်နေမိတော့တယ်ဗျာ။ ရေအိုးတွေ ရေပြည့်သွားတော့ အိမ်ရှေ့က စားပွဲခုံမှာထိုင်ရင်း အမောဖြေနေမိပါတော့တယ်။

နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ မမော် ခြံထဲမှာ ဆိုင်ကယ်ရပ်လိုက်ပြီး ကျနော်ထိုင်နေတဲ့ ခုံတစ်ဖက်စွန်းမှာ ထိုင်ချရင်း သနပ်ခါးနံ့သင်းသင်းလေးကို ကျနော်ရှူရှိုက်မိရင်း KKရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကို သတိရမိသလို ဖြစ်သွားတဲ့အချိန် အတွေးပါ လက်စသတ်သွားတဲ့ စကားသံကို ကျနော် ကြားလိုက်ရတော့တယ်ဗျာ။

“ ဟဲ့ သောက်ရေတစ်ခွက် ခပ်ပေးဦး မောလာတယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့အစ်မ ဘယ်နားမှာလဲ”

“ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ရေအိုးရှိတယ် သွားခပ်”

ကျနော် မမော်အတွက် ရေတစ်ခွက် ယူလာပေးပြီး

“ အစ်မ ရေရပြီ”

ဆိုပြီး ခွက်ကို ကမ်းပေးလိုက်တော့ မမော် သောက်ချလိုက်ပြီး

“ အခုမှပဲ အမောပြေသွားတော့တယ်။ သွား ရေခွက် ပြန်ထားလိုက်ဦး”

ကျနော် ရေခွက် ပြန်ထားပြီး မမော်ဆီ ပြန်သွားပြီး

“ အစ်မ ခိုင်းစရာမရှိတော့ရင် ကျနော် ပြန်တော့မယ်”

“ ဒီမှာ နင့်ကိုပြန်လို့ ငါပြောနေလို့လား။ ငါပြန်ဆိုမှပြန်။ ငါ့ကို လာမမေးနဲ့ ငါမကြိုက်ဘူး။ နားလည်တယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

အံကိုကြိတ်လို့သာ ဖြေမိရင်း

“ ခြံထဲ အမှိုက်လှည်း၊ မီးရှို့ သေချာလုပ် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အစ်မ”

“ သွား လုပ်”

ကျနော်စိတ်ထဲ အောင့်သက်သက်နဲ့ အမှိုက်လှည်း၊ မီးရှို့သန့်ရှင်းအောင် လုပ်ပြီးတော့ အိမ်အောက်ထပ်ကနေ

“ အစ်မရေ အစ်မ”

“ အေး ဘာလဲ”

“ အလုပ်တွေပြီးပြီ”

“ အေး အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ဦး”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ကျနော် အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့

“ လာ ထမင်းဟင်း ကူချက်ဦး”

ကျနော့်ကို ခိုင်းနေလိုက်တာ တစ်ခုပြီးတစ်ခု။ လူလည်း မောနေပါပြီ။

“ ဘာလုပ်နေတာလဲ ထမင်းစားပွဲခုံပြင်လေ။ ထမင်းစားမယ်”

“ ဟုတ်ကဲ့”

လို့ သာဖြေရင်း စားပွဲခုံပြင်၊ ထမင်းဟင်း ပန်းကန်ချပြင်ဆင်ပြီး အောက်ကိုဆင်းမလို့ ခြေလှမ်းပြင်နေစဥ်

“ အဲ့ဒါက ဘယ်လဲ”

“ ကျနော် အောက်မှာ စောင့်နေမလို့ပါ”

“ ဘယ်သူက ဆင်းခိုင်းလို့လဲ။ ငါ ဆဲမိတော့မယ်။ လာထိုင် လာစား။ ငါနှစ်ခါ မပြောဘူးနော် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ”

“ နေပါဦး အစ်မ အစ်မနဲ့။ ငါ နင့်အစ်မလား”

“ မဟုတ်ပါဘူး လေးစားသမှုနဲ့ ခေါ်တာပါ”

“ မလိုဘူး အစ်မ အစ်မနဲ့ လာခေါ်မနေနဲ့ မကြိုက်ဘူး။ မမော်လို့ပဲခေါ် ရှင်းတယ်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

“ လာ ထိုင် ထမင်းလာစား”

ကျနော် လက်ဆေးပြီး မမော်နဲ့အတူတူ ထမင်းထိုင်စားမိတော့တယ်ဗျာ။

“ ဟင်းထည့်စား ခပ်စားလေ။ စားစရာရှိရင်စား ကြောင်တောင်တောင် လုပ်မနေနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

ထမင်းစားပြီးသွားတော့

“ ပန်းကန်တွေ နင်ပဲဆေးလိုက်တော့။ ပြီးရင် အိမ်ပြန်။ ညနေ ၃ နာရီ ငါဆီပြန်လာခဲ့။ နောက်မကျစေနဲ့ ကြားလား။ နောက်ကျတာနဲ့ ငါ့အကြောင်း နင်သိစေရမယ် ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့”

“ ငါအိပ်လိုက်ဦးမယ်။ ၃ နာရီအရောက်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

ကျနော် ပန်းကန်ဆေးကြောပြီး မမော် အိပ်ခန်းရှေ့ကနေ မမော်ကို အော်ပြော နှုတ်ဆက်လိုက်တော့တယ်။

“ မမော် ကျနော်ပြန်ပြီနော်”

“ အေး အေး ပြန်လာတာ နောက်မကျစေနဲ့။ ငါအိပ်ပျော်နေရင်လည်း လာနိုး ကြားလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

“ သွား သွား ပြန်တော့”

ကျနော် အခုမှ လွတ်လပ်သွားသလို ခံစားမိရင်း အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

“ မိန်းမ မင်းတူတော်မောင် ပြန်လာပြီ ဟေ့”

“ တူလေး မမော်နဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား။ ဒေါ်လေး စိတ်ပူလိုက်တာ”

“ ပြေပါတယ် ကျနော်သည်းခံနေရတာပေါ့ ဒေါ်လေးရယ်”

“ သနားလိုက်တာ တူလေးရာ။ ဒေါ်လေးတို့ကြောင့် ဖြစ်ရတာပါ”

“ ထားလိုက်ပါတော့ ဒေါ်လေးရာ။ သူ့ဆန်စားမိတော့မှ ရဲရမှာပေါ့ဗျာ။ ဖြစ်သမျှအကြောင်း အကောင်းပါပဲ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ လာသမျှ ရင်ဆိုင်ရုံပဲရှိပါတော့တယ်”

“ ကိုဘခက် ထမင်းစားရအောင်”

“ အေးလာပြီ မိန်းမရေ။ ဘာဟင်းချက်လဲ မိန်းမ”

“ ရှင့်အကြိုက် ဝက်သားရလာလို့ အချိုချက်ထားတယ်”

“ အဲဒါတွေကျတော့လည်း မိန်းမက ချစ်ဖို့ကောင်းနေပြန်ရော ဟား ဟား”

“ ရှင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ မရှက်ဘူးလား မကြီးမငယ်နဲ့”

ကျနော်ပါ ရယ်လိုက်မိပြီး

“ ပြောပါစေ ဒေါ်လေးရာ။ စိတ်ချမ်းသာတော့ အပူတွေ မေ့သွားတာပေါ့။ ဟုတ်တယ်မလား ဦးလေးဘခက်”

“ ဟုတ်တာပေါ့ ငအောင်ရာ ဟား ဟား”

“ ဟာ ဒေါ်လေး မိုးသားတွေ မဲနေပါလား”

“ ဟုတ်တယ် တူလေးရေ။ မုန်တိုင်းရှိတယ်လို့ ရေဒီယိုမှာ ပြောနေတယ်။ အဲတာကြောင့် ကွမ်းသီးတွေ ခူးနေရတယ်။ မိုးထိကုန်ရင် ဈေးကောင်းမရမှာစိုးလို့”

“ အဲတာဆိုလည်း ခူးထား ဒေါ်လေးရေ။ အချိန်စောင့်မနေနဲ့တော့။ ခူးလို့လည်း ရနေပြီပဲ”

“ နောက်မှပြောကြတော့။ ဝက်သားဟင်းဆိုတော့ ဗိုက်ကဆာလှပြီ။ လာ ငအောင် ထမင်းစားရအာင်”

“ မစားတော့ဘူး ဦးလေးရေ။ မမော် ထမင်းကျွေးလိုက်လို့ စားလာခဲ့တယ်”

“ ဟာ တကယ်ကြီးလား။ မမော်က ထမင်းကျွေးလိုက်တယ်။ နားရှိလို့သာ ကြားရတယ်ဟေ့။ မိန်းမ မင်းတူ ကံကောင်းနေပါလား။ ကော်တရာ အပျိုကြီး က ထမင်းကျွေးလိုက်တယ်တဲ့ ဟားဟားဟားဟား”

တကယ်ကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ရယ်မောရင်း

“ မင်းတစ်ယောက်တည်း စားခဲ့တာလား ငအောင်”

“ မမော်နဲ့ အတူတူ စားခဲ့တာပါ ဦးလေး”

“ ဟားဟားဟား မိန်းမရေ ကံကောင်းတာ မဟုတ်တော့ဘူး အပျိုကြီးနဲ့ တူတူစားလာတာဆိုပဲ ဟားဟား။ မင်းတော်တော် ကံတက်နေပါလား ငအောင်။ အပျိုကြီးသူစိမ်းနဲ့ လက်ဆုံစားတာ ငါဒီတစ်ခါပဲ ကြားဖူးလို့ ဟားဟား”

“ ကံမကောင်းပါဘူး ဦးလေးရယ်။ ခိုင်းခံထိတာပဲ သိတယ်။ မောတာပဲ သိတယ်။ ဟောက်နေတာ အထက်စီးက ပြောနေတာပဲ သိတယ်။ နားလိုက်ဦးမယ် ဦးလေးရေ ညနေခေါ်ထားသေးတယ်”

“ အေးပါ ငအောင်ရာ။ ဒါနဲ့ ငါ့တူ အပျိုကြီးလက်ရာ ကောင်းလား”

“ ကောင်းတယ် ဦးလေး”

“ မိန်းမရေ မမော်လက်ရာ ကောင်းတယ်ဆိုပဲ ငါလည်း စားချင်လိုက်တာ ဟားဟား”

“ ဟာ ဦးလေးကလည်း ဘာမှန်းမသိဘူး”

“ တော်ပါတော့ ယောင်္ကျား ထမင်းစားတော့။ တူလေးလည်း နားတော့”

ကျနော် အခန်းထဲရောက်တော့ အိပ်ချလိုက်ပြီး စိတ်ထဲ မမော်မျက်နှာ ပေါ်လာပြီး အပြောတော်တော်ဆိုးတဲ့ မိန်းမပဲ။ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ပြောစရာမရှိဘူး။ တော်တော် အမြင်ကတ်ဖို့ကောင်းတဲ့ မိန်းမကြီး။ ဟူးးးး ငါ့အဒေါ် အကြွေးရှိနေလို့သာပေါ့ကွာ။ လေသံက အထက်စီးနဲ့ကွာ။ တွေးနေရင်း မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

အိပ်မက်ထဲမှာ မမော် လူကို လာပြောဆို ဟောက်နေလို့ ဖျက်ခနဲ့ အိပ်ယာက လန့်နိုးသွားမိတော့တယ်။ ဟားးးး အိပ်ပျော်နေတာတောင် ဒီမိန်းမကြီးနဲ့ တွေ့နေရတယ်လို့ကွာ။ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၂ နာရီ ၄၅ မိနစ်။ ဟာ နောက်ကျတော့မယ် မြန်မြန်လစ်တော့မှ စောက်ပြောခံနေရဦးမယ်။ တွေ့မယ် မမော် တွေ့မယ်။ စိတ်ထဲကြိမ်းဝါးလိုက်ပြီး

“ ဒေါ်လေး ကျနော် ဒေါ်လေးအချစ်တော်ကြီးအိမ် သွားလိုက်ဦးမယ်”

လို့ အော်ပြောပြီး မမော်အိမ်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့

“ မမော် မမော် ကျနော်ရောက်ပြီ”

ပြန်ထူးသံမကြားလို့ ကျနော် အရဲစွန့်ကာ အိမ်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး

“ မမော် မမော် ကျနော် ရောက်ပြီနော် မမော်”

ပြန်ထူးသံမကြားလို့

“ မမော်ရေ မမော်”

အိပ်ခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်တော့

“ ဝင်လာခဲ့ အခန်းထဲကို”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ် လူးလိမ့်နေတဲ့ မမော်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး

“ အား ကျွတ် ကျွတ်။ ငါ့ကို ဆေးဘူးယူပေးဦး။ မှန်တင်ခုံမှာ တွေ့လား”

“ တွေ့ပါတယ် မမော်”

“ ယူလိုက်လေ သွေးတိုးနေပါတယ်ဆိုမှ။ ငါကို သတ်ချင်နေလို့ မယူသေးတာလား။ ပေး ဆေးဘူး”

“ ဒီမှာ မမော်”

“ အား ကျွတ် ကျွတ်”

မမော် အိပ်ယာက အတင်းထလိုက်ကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် မှီချလိုက်ပြီး သွေးကျဆေးကို ရှာနေပြီး ကျနော်ကတော့ မမော်လုပ်နေတာကို ကြည့်နေရင်း

“ ဘာလုပ်နေတာလဲ ရေသွားခပ်လေ ဆေးသောက်ဖို့။ အသုံးကိုမကျဘူး။ သွား သောက်ရေသွားခပ်။ မောလိုက်တာ ခေါင်းတွေ မူးနောက်နေရတဲ့အထဲ”

ကျနော် ရေခပ်ပြီး မမော်ကိုပေးလိုက်တော့ မမော် ဆေးကိုသောက်လိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲချလိုက်ကာ ငြိမ်သက်စွာ မှိန်းနေချိန်

“ ကျနော် ဆေးဆရာ သွားခေါ်ပေးရမလား မမော်”

“ မခေါ်နဲ့တော့ ဆေးသောက်ထားတယ်။ မသက်သာမှ တစ်မျိုးပေါ့”

“ အဲ့ဒါဆိုလည်း ကျနော် ပြန်တော့မယ် မမော်”

“ ငါပြန်လို့ ပြောမိလား။ စိတ်ကအမှတ်မထားဘူး။ ငါပြန်ဆိုမှ ပြန်။ ပြောရတာ မောတယ်။ ခေါင်းတွေပါ ကိုက်တယ်”

“ ကျနော် နှိပ်ပေးရမလား မမော်”

“ ရတယ် မလိုဘူး။ ငြိမ်ငြိမ်လေးသာ ထိုင်နေပါ။ ငါ့အနားမှာနေ။ ငါပြန်ဆိုမှပြန်။ တိတ်တိတ်နေတော့ ဒါပဲ”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

မမော် ဆေးအရှိန်နဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ကျနော် မနေနိုင်မထိုင်နိုင် စောင်ခြုံပေးလိုက်မိသေးတယ်။ မနိုးသွားလို့ တော်သေးတာပေါ့။ စောက်ပြောကလွှတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဟူးးးးးးး ရုပ်ရည်လေးနဲ့မလိုက် အပြောကဆိုးတဲ့မိန်းမ။ ဒေါ်လေးရေ ဒီနှစ်တော့ ကွမ်းသီးအထွတ်တိုး အောင်ပါစေဗျာ။ ကျနော့်အဖြစ်က တော်တော်ဆိုးနေတာ ဒေါ်လေးမှ မသိတာ လာမြင်ကြည့်ပါဦး စိတ်ဆင်းရဲတယ် ဟူးးးးး။

ကျနော် အတွေးလွန်ရင်း မမော်ကို စောင့်ကြည့်ပေးနေရင်း အခန်းနံရံကိုမှီပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

“ ဟဲ့ ထစမ်း ထစမ်း”

လှုပ်နိုးတော့မှ ကျနော် လန့်နိုးသွားပြီး

“ နင် မပြန်သေးဘူးလား။ ငါ့အခန်းထဲ အိပ်နေလိုက်တာ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်ဦး ည ၇ နာရီ ကျော်နေပြီ။ ဘာလို့မပြန်တာလဲ”

“ မမော်ပဲ ငါပြန်လို့ပြောမှ ပြန်ဆို”

“ ညဘက်ရောက်နေပြီ။ နေစောင်းကတည်းက ပြန်ပေါ့”

“ ကျနော် အိပ်ပျော်သွားလို့ပါ မမော်”

“ နင် ငါ့ကို လာလိမ်မနေနဲ့နော်။ နင် တမင်သက်သက် မပြန်ပဲနေနေတာ ဟုတ်တယ်မလား”

ကျနော် ဒေါသ မြင့်သထက် မြင့်လာပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ

“ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့ ကျနော် စောင့်နေပေးတာ။ ကျနော့်စေတနာကို အသိအမှတ်မပြုရင် နေပါ။ သိပ်မစော်ကားပါနဲ့ မမော်”

“ နင်ငါ့ကို အော်ပြောစရာ မရှိဘူးနော်”

“ လူပဲ စေတနာကို အစော်ကားခံရရင် ဒေါသထွက်တာပဲဗျ။ ခင်ဗျားနားလည်ထား”

“ မင်း ငါ့ကို ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ” ဆိုပြီး မမော် ကျနော့်အနား ခြေလှမ်းလာပြီး

“ ငါ့မင်းထက် အသက်ကြီးတယ်နော်။ မင်းစကား ရိုင်းလှချည်လား။ စကားကို ဆင်ခြင်ပြောနော်။ မင်းတို့ အိမ်နဲ့ခြံကို အချိန်မရွေး သိမ်းလို့ရတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်”

“ ဒီမှာ ကျနော်နားလည်တယ်။ လူတစ်ယောက် နေမကောင်းဖြစ်နေတာ ကျနော်သိနေတယ်။ ကျနော် ဆေးဆရာ ခေါ်ပေးရမလား ပြောတယ်။ ပြန်တော့မယ်လို့ ကျနော်ပြောတယ်လေ။ ငါ့ပြန်ဆိုမှ ပြန်လို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ။ တကိုယ်တည်းနေလို့ တစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတဲ့ စိတ်ကြောင့် ကျနော် စောင့်နေတာ။ အိပ်ပျော်သွားတာ ကျနော့်အပြစ်လား။ ခင်ဗျားက ကျနော့်ကို အကြွေးရစရာရှိလို့ လူလိုမဆက်ဆံပေမဲ့ ကျနော်က မေတ္တာစိတ်နဲ့ အနားမှာ နေပေးမိတာ ကျနော်မှားလား မမော်”

ဆိုပြီး မမော်ရဲ့ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး လှုပ်ခါကာ ပြောလိုက်မိတော့

“ နင် ငါ့အသားကိုမထိနဲ့” လို့အော်ပြီး ကျနော့်လက်ကို ရိုက်ချလိုက်ကာ

“ ငါ့အသားကို ထိဦး” ဆိုပြီး ကျနော့်ပါးကို ဘယ်ညာ နှစ်ချက်ဆင့် ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။

“ ဖြန်း ဖြန်း”

ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတောင့်မှ သွေးစတစ်ချို့တဝက် စီးကျလာပြီး မမော်ကို ကြောင်ပြီး ကျနော်ကြည့်ကာ သွေးစတွေကို လက်နဲ့သုတ်လိုက်ပြီး

“ စေတနာ မေတ္တာနဲ့ မတန်တဲ့ မိန်းမ။ ငါ့အကြောင်း သိစေရမယ်” လို့ ပြောလိုက်ပြီး ဒေါသတွေ အလိပ်လိပ်တက်လာကာ

“ မေတ္တာနဲ့ မတန်တဲ့ မိန်းမ”

လို့ ထပ်ပြောလိုက်ပြီး မမော်ရင်ဘတ်ကို ဆောင့်တွန်းလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ် ပြိုလှဲကျသွားစဉ် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်သွားတဲ့ မမော်အပေါ်ကို ကျနော့်ကိုယ်လုံးနဲ့ ဖိချထားပြီး ထမိန်ကို အတင်းချွတ်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မမော်ပါးစပ်ကို စောင်နဲ့အုပ်ဖိထားကာ ကျနော့်ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး မမော်စောက်ဖုတ်ထဲ ကျနော့်လီးကို အတင်းဖိသွင်းပြီး ကျနော် လိုးဆောင့်ထည့်လိုက်တော့တယ်။

“ အူးးးး အူးးးးးးး အူးးးးးးးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးး”

ကျနော့်လီးအဝင်အထွက် စောက်ရည်ထွက်လာချိန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးလိုး ဆောင့်ဆောင့် ထည့်ထည့် နေမိတော့တယ်။ မမော် မအော်နိုင်တော့ပဲ မျက်လုံးတွေ စင်းစင်းကျလာပါတော့တယ်။ ကျနော် အုပ်ထားတဲ့စောင်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး မမော်ချိုင်းအောက် လက်လျှိုပြီး ပခုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းထားရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်နေမိတယ်။

“ အီးးးးးးအားးးးးးး အားးးးးးးးးးး သေပါပြီ ဟူးးးးးးးအားးးးးးးးး အမေရေ နာလိုက်တာ အားးးးးးးးးး”

“ ဖန်း ဖန်း ဘွတ် ဘွတ် ဖက်”

“ အားးးးးးးးအီးးးးးးးး သေပါပြီ နာလိုက်တာ ဟူးးးးအီးးးးးး”

မမော် အော်ညီးရင်း ကျနော်လည်း ဒေါသစိတ်နဲ့ ရောထွေးပြီး မရပ်မနား လိုးလိုးနေရင်း မမော် အော်ညီးသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်လာကာ

“ အားးးးးးး”

လို့ အသံရှည်အော်ရင်း ကျနော့်ပခုံးသားကို ကိုက်ရင်း ငြိမ်ကျသွားချိန် ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာလို့ အရှိန်တင် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီး

“ အားးးး ထွက်ပြီ”

ဆိုပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးဖိကပ်ထည့်ထားပြီး လရည်တွေကို စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေတဲ့ မမော်နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ကာ လီးကို အဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး မမော်စောက်ဖုတ်ကို စောင်နဲ့သုတ်ပေး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“ အား နာလိုက်တာ ကျွတ် ကျွတ် ဖယ် ငါ့အနားကသွားတော့”

မမော် အော်ပြောပေမယ့် ကျနော် မမော်အပေါ်ကို ပြန်ခွဖိထားလိုက်ပြီး ရုန်းနေတဲ့ မမော်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ကာ

“ စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ ကျနော့်မသိစိတ်က အချစ်တစ်ခု ပေါက်ထွက်သွားတာပါ။ မမော်ကို ကျနော်ချစ်တယ်”

လို့ ပြောလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို မမော်စောက်ဖုတ်ထဲ ဒုတိယအကြိမ် ထည့်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေမိတယ်။ မမော်ရဲ့ လက်အစုံက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို အတင်းတွန်းထုတ်နေသလို တစ်ချက်တစ်ချက် ကျနော့်ကို ဖက်ဖက်လာနေတယ်။ ကျနော်လည်း စီးကြပ်နေတဲ့ မမော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လိုးဆောင့် ညောင့်ရင်း

“ အားးးးး ဟားးးးး အီးးးးးး ဟင်းးးးးးး အ အ အားးးးးးအီးးးးးး အမေ အားးးး လားးးးးး အီးးးးးးးးးး”

မမော်ရဲ့ အော်ညီးသံက ကျနော့်ရင်ကို သာသာမှု ဖြစ်ဖြစ်လာလို့ ကျနော့် ဆောင်ချက်တွေ ကြမ်းလာပြီး နို့ကိုစို့လိုက်၊ လီးကဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ အခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျလိုက်၊ လေပြင်းကျလိုက်၊ လေညင်းလေးတိုက်လိုက်၊ အော်ညီးသံတွေနဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။

ခဏကြာတော့ အပျိုကြီးမမော် မျက်လုံးတွေ စင်းကျလာပြီး ကျနော့်လိုးချက်တွေလည်း ပိုပြီး ပြင်းပြင်းလာပြီး အား အီးးးးးးးး ပြိုင်တူအော်မိရင်း မမော်စောက်ဖုတ်ထဲ လရေတွေ အိုင်ထွန်းကုန်ပါတော့တယ်ဗျာ။

မမော်ရဲ့ မျက်ရည်စတွေကို ကျနော် မမြင်တော့ပါဘူး။ ချစ်တယ် ချစ်တယ် တဖွဖွ ပြောပြောနေရင်း မမော်ကို မနားတမ်း တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ငါးချီ ဆက်တိုက် လိုးပစ်လိုက်မိပါတယ်။

“ မမော် ကျနော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ ကျနော့်မသိစိတ်က မမော်ကို ချစ်နေလို့ အခုလို ပေါက်ကွဲသွားတာပါ။ ကျနော့်အချစ်ကို လက်ခံပေးပါနော်”

မျက်ရည်စတွေနဲ့ မမော် ငိုနေရင်း

“ ပြန်ပါတော့ ပြန်ပါတော့။ အခုချိန် ဘာမှမတွေးနိုင်တော့ပါဘူး။ အရှက်လည်း ကုန်ပါပြီ။ ကျေနပ်ပါတော့ ပြန်ပါတော့နော်”

“ ကျနော့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့ မမော်ရယ်။ ကျနော် မမော်ကို လက်ထပ်ပါရစေ”

“ စိတ်ဆိုးလည်း မထူးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်။ အိမ်ကို ပြန်လိုက်တော့နော်။ မမော် ဆုံးဖြတ်နေစဉ်အတွင်း မမော်ကို လာမတွေ့ပါနဲ့။ ဆုံးဖြတ်ပြီးလို့ အဖြေတစ်ခုခု ရှိလာရင် မမော်ကိုယ်တိုင် လာခဲ့ပါ့မယ်။ အေးအေးဆေးဆေး ဆုံးဖြတ်ပါရစေ။ မမော် နားလည်ပေးသလို နားလည်မှု ပြန်ပေးနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါရစေ”

“ မမော်စကား ကျနော် နားတောင်ပါ့မယ်။ မမော်အဖြေကိုလည်း စောင့်နေပါ့မယ်။ ဒါပေမဲ့ အခုလောလောဆယ် အိမ်မပြန်ခင်လေး တစ်ခါလောက် လိုးပါရစေ မမော်”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“ မဝသေဘူးလား အားမရသေးဘူးလား။ သေချင်တာပဲသိတော့တယ်”

လို့ ပြောရင်း အိပ်ယာပေါ် မမော် လှဲချလိုက်တော့ ကျနော်လည်း ပြိုဆင်းလို့ အချစ်ရဲ့ ချောက်နက်ကြီးထဲ ခဏခဏ သက်ဆင်းရင်း ဘယ်နှစ်ခါမှန်းမသိ လွင့်လွင့်မျောရင်း မမော်လည်းမျှော့ ကျနော့်လီးလည်း ပျော့လို မိုးလင်းခါနီးမှ ဒေါ်လေးအိမ်ကို ပြန်အိပ်မိပါတော့တယ်ဗျာ။

အိပ်ယာကထတော့ မမော်ကို အရင်ဆုံး သတိရမိလိုက်ပြီး တွေ့ချင်တဲ့စိတ်၊ တောင်းပန်ချင်တဲ့စိတ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရှက်မိတဲ့စိတ်၊ မရည်ရွယ်ပဲ ဖြစ်သွားမိတဲ့ စော်ကားမှု၊ ငါ မမော်အပေါ် ရက်စက်မိသလို နောင်တရမိပြီး မမော်ဆီကို သွားချင်တဲ့စိတ်ကို မျိုသိပ်ပြီး အိမ်ထဲမှာပဲ မှိုင်တွေငေးငိုင်နေရင်း ဘာလုပ်လုပ် စိတ်ကမပါပဲ မမော်စကားအတိုင်း မမော်လာမည့် နေ့ရက်လေးကို မျှော်လင့်စောင့်ဆိုင်းနေရင်း ရက်မှ လသို့ အခုဆို တစ်လပြည့်ခါနီးနေပါပြီ။ အတွေးနဲ့ အခန်းထဲ လူးလိမ့်နေစဉ်

“ မကျော့ မကျော့။ ကိုဘခက် ကိုဘခက်။ ဘယ်သူမှမရှိဘူးလား”

“ လာပြီ မမော်ရေ” ဆိုပြီး ဒေါ်လေး အိမ်ရှေ့ထွက်လာပြီး

“ မကျော့ အောင် ရှိလား”

“ ရှိပါတယ် မမော်”

“ ခေါ်ပေးပါလား အောင်နဲ့ စကားပြောစရာရှိလို့ပါ”

“ တူလေးရေ တူလေး။ မမော် လာတယ်ဟေ့ ထွက်ခဲ့ဦး”

ဟာ မမော် မမော် ဝမ်းသာအားရစွာဖြင့်

“ လာပြီ ဒေါ်လေး”

ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့ရောက်သွားတော့ မျက်နှာလေးညိုးနေတဲ့ မမော်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ရင်ထဲအလိုလို စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသွားပြီး

“ မမော် ကျနော် ရောက်ပါပြီ”

“ မမော်နဲ့ ရွာထိပ်က ဘုရားကို ခဏလောက် လိုက်ခဲ့ပါလား။ ပြောစရာရှိလို့”

“ ကျနော် လိုက်ခဲ့ပါ့မယ် မမော်”

“ သွားကြရအောင်။ မကျော့ သွားလိုက်ဦးမယ်နော်”

ဒေါ်လေးက ကျနော့်ကိုကြည့်လိုက် မမော်ကိုကြည့်လိုက်နဲ့ နားလည်ရခက်နေတယ်။

“ ကျနော် ခဏလိုက်သွားလိုက်မယ်နော် ဒေါ်လေး”

“ အေး အေး”

ရွာလမ်းကို မမော်နဲ့ တူတူယှဉ်လို့ လျှောက်သွားနေစဉ်မှာ

“ မမော် မမော်ကို ကျနော်”

“ နောက်မှပြောပါ လမ်းမှာ ဘာမှမပြောပါနဲ့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မမော်”

ဆိုပြီး တိတ်ဆိတ်စွာ လျှောက်လှမ်းနေရင်း ရွာထိပ်က စေတီအနားမှာ လူသူကင်းလို့ ကျေးငှက်အသံကလွှဲလို့ ဆူညံ့မှုကင်းမဲ့နေပြီး ကံကော်ပင်အောက်မှာ မမော် ခြေစုံရပ်ပြီး

“ မင်း မမော်ကို သိပ်ရက်စက်တယ် လုပ်ရက်တယ်။ မမော်ဘဝမှာ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး ကြုံရမယ်လို့ တစ်ခါမှ မတွေးဖူးဘူး။ မင်းသိပ်ရက်စက်တယ်”

“ ကျနော် မမော်ကို မသိစိတ်က ချစ်မိနေတာ ကျနော် မသိခဲ့ပါဘူး။ ကျနော့်စေတနာကို စော်ကားတယ်။ မမော် ကျနော့်ပါးကို ရိုက်လိုက်တော့ ရှက်စိတ်နဲ့ ချစ်တဲ့စိတ် ရောပြီး အမှားဖြစ်သွားမိတာပါ။ ကျနော် အမှားထက် အချစ်နဲ့ ရှေ့ဆက်ဘဝလမ်းကို လျှောက်လှမ်းခွင့်ပြုပါ မမော်။ ကျနော့်အချစ်ကို လက်ခံပေးပါ။ ကျနော့်ကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ”

“ ဒီမှာ အောင်။ မင်း မမော်ကို တကယ်မေတ္တာစစ်နဲ့ချစ်တာ မှန်ရဲ့လား။ မမော် အဲဒီတစ်ခုပဲ သိချင်တယ်။ ပြီးခဲ့တာထက် ရှေ့ဆက်မဲ့ အနာဂတ်ကို ပိုသိချင်တယ်။ ဖြေပါ အောင်”

“ ကျနော် ဘဝမှာ အချစ်ထက် သစ္စာကို ပိုတန်ဖိုးထားတာပါ။ ကျနော် မမော်ဘဝကို တစ်သက်လုံး သစ္စာရှိစွာ တစ်ယောက်တည်း တန်ဖိုးထားချစ်ပါ့မယ်။ ငွေကြေးဆင်းရဲပေမဲ့ မမော်အပေါ် မေတ္တာတရား ဘယ်တော့မှ မဆင်းရဲစေရပါဘူးလို့ ကျနော် ကတိပေးပါတယ်”

ကျောပေးပြီး လယ်ကွင်းကို ငေးနေတဲ့ မမော် ကျနော့်ဘက် မျက်နှာမူလိုက်ပြီး ကျနော့်မျက်ဝန်းကို မျက်ရည်စတွေနဲ့ မျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခိုဝင်ကာ ကျနော့်ကို ခပ်တင်းတင်းဖတ်လိုက်ပြီး

“ မောင် မောင့်ကို မ သိပ်ချစ်တယ်” ဆိုပြီး ရှိုက်ရှိုက်ငိုနေတဲ့ မမော်ကို ကျနော် ပြန်ဖက်ထားရင်း

“ မောင့်အသက်ထက် မကို မောင်ပိုချစ်ပါ့မယ် မရယ်။ မငိုပါနဲ့တော့နော် မ။ မောင်တို့ အနာဂတ်ခရီး အတူတူ ဖြတ်သန်းကြမယ်နော်”

“ မောင်”

“ ပြောလေ မ”

“ အချစ်ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိတဲ့ မကို အထိအတွေ့ ကြမ်းကြမ်းလေးနဲ့ ညည သတိရ အိပ်မပျော်လောက်အောင် သာယာမှုတွေပေးခဲ့တဲ့ မောင့်အချစ်ကို မ စွဲလန်းသာယာမိသွားတယ်။ မ မညာပါဘူး။ မောင့်အတွေ့ကို မ အချိန်တိုင်း သတိရနေပေမဲ့ ရှက်လို့ မောင့်အနား မလာဖြစ်ခဲ့တာပါ။ မောင့်ကြောင့် မောင့်ကြောင့် အခုလေ အခုလေ”

“ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပြောပါ မရယ်”

“ မ ရှက်တယ် မောင်ရယ်။ ဒါပေမဲ့ မ ပြောပါ့မယ်။ သေချာနားတောင်နော်”

မမော် ကျနော့်နား အနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့်

“ မ တကယ် တကယ်လား မရယ် မောင်ဝမ်းသာလိုက်တာ။ ငါ့ကွ ကလေးအဖေ ဖြစ်တော့မယ်။ ဟားဟား ဟားဟား”

ကျနော် ပျော်နေတာကိုကြည့်ပြီး မ တစ်ယောက် မျက်ရည်စတွေကို သုတ်လိုက်ပြီး

“ မောင် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ တော်တော့ သူများတွေ ကြားကုန်မယ်”

ကျနော် မကို ဖက်လိုက်ပြီး နဖူးလေးကို အနမ်းခြွေလိုက်ကာ

“ လွှတ်ပါဦး အတင်းဖက်တားတာပဲ။ ဗိုက်ထဲက သားသားမီးမီးလေး တစ်ခုခုဖြစ်နေဦးမယ်။ လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ကြမယ်နော် မောင်”

ကျနော် ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး မိုးမမြင် လေမမြင် ပျော်ရွှင်နေမိပါတော့တယ်ဗျာ။

နောက် ၄ ရက်လောက်မှာ မင်္ဂလာပွဲဆင်နွှဲပြီး ကျနော်နဲ့မ သာယာတဲ့ ဘဝလေးကို တည်ဆောက်ပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နားလည်မှုအပြည့်နဲ့ ဖြတ်သန်းလာပြီး ငါးလတာ အိမ်ထောင်သက် ရလာချိန် မ မှာ ဗိုက်ကလေး ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းနေပါတော့တယ်ဗျာ။

“ မောင်”

“ ပြောလေ မ”

“ ညနေ မြို့ဆေးခန်း OG သွားပြရမယ်နော်”

“ မောင်သိပါတယ် မရယ်”

“ မသိပါဘူး မောင် မအပေါ် အချစ်ပေါ့ပြီး မေ့နေပြီထင်လို့ သတိပေးတာပါနော်”

“ မမေ့လည်း မမေ့ပါဘူး။ အချစ်လည်း မလျော့ဘူးဗျ သိပြီလား”

ကျနော် မကို ဖက်လိုက်ပြီး နဖူးကို နမ်းလိုက်တော့

“ အာ မောင်နော် အိမ်ရှေ့ကြီးမှာနော် လာနမ်းနေတယ် မရှက်ဘူးလား”

“ မရှက်ပါဘူးနော် ချစ်လို့နမ်းတာပဲ”

“ မောင်နော်”

မျက်စောင်းထိုးပြီး ဆူပုတ်ပုတ်မျက်နှာထားနဲ့ ရှက်နေတဲ့ မကို ကြည့်ပြီး ရယ်မောသံလေးများနဲ့ ကျနော်တို့ကမ္ဘာလေး သာယာနေပါတော့တယ်။

ညနေစောင်း မြို့ဆေးခန်းကိုရောက်တော့ ဆေးစာအုပ်တင်ပြီး အမှတ်စဉ်ရောက်ဖို့ စောင့်နေစဉ် ဆေးခန်းက သူနာပြုအကူဆရာမလေးက အခန်းထဲက ထွက်လာပြီး

“ နံပါတ် ၇ မချိုချို ဝင်လာလို့ရပါပြီ” လို့ပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားစဉ်

“ မ နံပါတ်ဘယ်လောက်ရလဲ”

“ ၁၁ မောင်”

“ အော် စောင့်ရဦးမယ်”

လို့ပြောပြီး စောင့်နေစဉ် ဆေးခန်းလိုက်ကာလေးထဲက ကိုယ်ဝန်ကြီးနဲ့ ထွက်လာတဲ့ KKကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ မထင်မှတ်တဲ့ တွေ့ဆုံမှုကြောင့် အံအားသင့်လို့ ကြောင်ကြည့်နေပြီး

“ KK”

“ အောင် ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလဲ”

“ KK ဒါက အောင့်အမျိုးသမီး မမော်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ မမော်ကို ဆေးခန်းလာပြတာပါ”

“ အော် ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်။ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် မမော်။ ကျမက KKပါ မမော်။ နောက်တွေ့ရင်လည်း နှုတ်ဆက်ပါနော် မမော်”

“ ကောင်းပါပြီ ညီမလေးKK”

“ အောင်က ကျမနဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေဟောင်းတွေပါ။ မမော် ကျမကို ခွင့်ပြုပါဦးနော်”

“ ကောင်းပါပြီ ညီမလေးKK”

KK ထွက်သွားတော့ ကျနော်က

“ မ KKက အဆင်မပြေ ဖြစ်နေတဲ့ပုံပဲ။ မောင် ပိုက်ဆံနည်းနည်းလောက် ကူညီပေးချင်လို့။ မ မောင့်ကို”

“ ယူလေ မောင်။ မောင်လိုက်ပေးလိုက်နော်။ ရော့ ပိုက်ဆံအိတ် ယူသွားလိုက်နော်”

“ ဟုတ်ကဲ့ မ”

ကျနော် အပြင်ဘက် KK နောက် ပြေးလိုက်ရင်း

“ KK ခဏ KK ခဏ”

ကျနော် လှမ်းအော်လိုက်တော့ KKက လမ်းမပေါ် ကျနော်ကို ရပ်စောင့်နေပါတယ်။ အနားကိုရောက်တော့

“ အောင် ဘာပြောချင်လို့လဲ အောင်”

“ KK နင်အဆင်ပြေရဲ့လား ဟာ။ နင့်ယောကျ်ားရော”

“ သူ သူမရှိတော့ပါဘူး။ KK အနားက ထွက်သွားပါပြီ။ KK သာယာမှုတဏှာကို အပျော်နောက်လိုက်လို့ အချစ်စစ်နဲ့ချစ်ခဲ့တဲ့ အောင့်အပေါ် ရက်စက်ခဲ့လို့ KK အရမ်းမှားသွားပါတယ်။ အောင်နဲ့ လမ်းခွဲပြီးနောက် လူကို ပျော်ရွှင်မှုတွေ ဖြည့်ဆည်းပြီး နောက်ထပ် KK ပေးဆပ်ပြီး ချစ်ခဲ့ပါတယ်။ KK မှားသွားတယ်။ KK ကို အပျော်ကြံ ရှိတာသုံးဖြုန်း အိမ်တောင်ရေး မသာယာခဲ့ပါဘူး။ KK မှာ ဖြည့်ဆည်းစရာ ရစရာ မရှိတော့ KK အနားက ထွက်သွားပါပြီ။ အခုတော့ နောင်တတွေနဲ့ ဗိုက်ကတစ်ဖက် ဝမ်းရေးကို မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်လေး ရပ်ကွက်ထဲထွက်လို့ KK ဘဝ ကြမ်းတမ်းနေပါပြီ။ အောင့်အပေါ် KK ရက်စက်ခဲ့လို့ လောကကြီးက ပြန်ခတ်လိုက်တဲ့ ဒဏ်တွေပါ အောင်”

“ ကြားရတာ အောင့်ရင်ထဲ မကောင်းပါဘူး KK။ ဒါပေမဲ့ အောင်မှာလည်း မိသားစုဘဝလေး ရှိနေတဲ့အတွက် အောင် ပြန်မကြည့်နိုင်တာ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ”

“ KKက အောင့်ကို တောင်းပန်ရမှာပါ”

“ ပြီးတာတွေ ထားလိုက်တော့။ KK ပိုက်ဆံလိုနေမှာပေါ့” ဆိုပြီး ကျနော် KK လက်ထဲကို ငွေငါးသိန်း ထည့်ပေးလိုက်တော့

“ မယူပါရစေနဲ့ အောင်”

“ KK ယူထားလိုက်ပါ။ အောင်နဲ့ KKဟာ လူ့စည်းလူ့ဘောင်အရ ပတ်သက်ဖို့ မသင့်တာ မှန်ပေမဲ့ စာနာစိတ်နဲ့တော့ အောင် ကူညီပေးလို့ရပါတယ်။ စိတ်သန့်သန့်ယူပါ KK။ အောင်နဲ့ KKတို့ရဲ့ ဘဝခရီးက ဘယ်လိုမှ နီးဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ပေမဲ့ အတိတ်က လမ်းအတူတူ ခရီးဆက်ခဲ့ဖူးတဲ့ ခရီးသွားဖော်တစ်ယောက်လို ပြန်ကူညီခွင့်ရှိပါတယ် KK”

ကျနော် မျက်ရည်ကျနေတဲ့ KK ကိုကြည့်ပြီး

“ စကားလေးတစ်ခွန်းတော့ ပြောခဲ့ပါရစေ KK။ အတိတ်ကလမ်းထက် အနာဂတ်လမ်း သာယာဖို့ ရှာဖွေပါ။ လူ့လောကထဲ ရောက်လာမဲ့ ရင်သွေးအတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားတင်းလို့ ဘဝခရီးကို အနာဂတ်လမ်းမှာ ဆက်မမှားပါနဲ့လို့ အောင် ဆုတောင်းခဲ့ပေးပါတယ် KK”

ကျနော် KKကို ကျောခိုင်းကာ ဆေးခန်းဘက် ခြေလှမ်းလိုက်တော့ မျက်ရည်များနဲ့ အောင် အောင်
အောင် အောင် အောင် လို့ အော်ခေါ်နေတဲ့ KKရဲ့ အသံကို ပြန်လှည့်မကြည့်ဖြစ်တော့ပဲ ကျနော့်ရဲ့ အတိတ်လမ်းပြဇာတ် တစ်ပုဒ်ကို ဒီနေရာမှာပဲ ထာဝရ နိဂုံးချုပ်လိုက်ပြီး ကျနော်ရဲ့ အနာဂတ်လမ်းသစ်ဖြစ်တဲ့ မ ရင်ခွင်ဆီသို့ ပြန်လာခဲ့ရင်း ပြန်လာခဲ့ရင်း အိမ်မက်သစ်တွေနဲ့ပဲ ရှေ့ဆက်လို့ ကျနော်နဲ့မ ဘဝခရီးကို ဆိုးအတူ ကောင်းအတူ ဖြတ်သန်းနေမိတော့တယ်ဗျာ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, April 24, 2020

ဘုဂလန့်မောင်မောင်နှင့် သူ့မမကြီးများ (စ/ဆုံး)

ဘုဂလန့်မောင်မောင်နှင့် သူ့မမကြီးများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Milflover (ခ) မောင်မောင်

“ ဒီလို လုပ်နေလို့ တကယ်ကောင်းတဲ့ လောကကြီးက ပျက်သွားတာဗျ”

မြောက်ဥက္ကလာ ၊ (ဈ) ဈေးနားရှိ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် ဆံပင်အတို၊ အရပ် ၅ ပေ ၉ လက်မခန့်၊ အသားညှိညှိ လူငယ်တစ်ယောက် အာပေါင်အာရင်း သန်သန်ဖြင့် လူလတ်ပိုင်း လူငယ်တစ်စုနဲ့ အတူဆွေးနွေးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသူပြောနေသော လောကဆိုသည်မှာ အောလောက နှာဘူးလောကဟု သူများခေါ်ဝေါ်သော social network မှ အပြာလောက ဖြစ်လေသည်။

“ ငါတို့ကွာ ၂၀၁၁/၂၀၁၂ လောက်က စသုံးပါတယ်။ ဘာတာဇံကောင်မှ မရှိဘူး။ တကယ် စိတ်တူကိုယ်တူတွေကြီးပဲ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တိတ်တိတ်လေး ဒိတ်တယ်၊ ချိတ်ပြီးစားတယ်၊ အေး ချိတ်တဲ့ကောင်ကလည်း ပုံတွေ video တွေလည်း မဖြန့်ဘူး၊ အရမ်း privacy ရှိတယ်၊ လူသန့်တယ်”

ဘေးမှာ ငကျော်ဆိုသည့်အသက် (၂၀) အရွယ် ချာတိတ်မှနေပြီး

“ အစ်ကိုမောင်မောင်ကလည်းဗျာ အခုက ဖုန်းတွေ simcard တွေပေါတော့ ပိုတောင်စားရမှာ ပိုတောင်မိုက်လာမှာပါဗျ။ ခင်များက ဘုဂလန့်မို့ ဘုဂလန့် မြင်နေတာပါဗျာ”

“ မဟုတ်ဘူး ညီလေးရ။ အခုက တာဇံတွေ များတယ်။ တာဇံဆိုတာ တောမှာနေလို့ ရွာမှာနေလို့ ငါပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ မြို့မှာကို တာဇံရှိတယ်။ တချို့ စိတ်ဓာတ်အောက်တန်းကျတဲ့ ကောင်တွေက သာမာန်အမျိုးသမီးအကောင့်နဲ့ group တစ်ခုမှာ ပုံ save ပြီး လာခိုးတင်တယ်။ caption ကို “မောင်လေးတွေ မမကိုမချစ်ဘူးလား၊ မလုပ်ချင်ဘူးလား” ဆိုပြီး ရိုင်းရိုင်းရေးတယ်။ အောက်ကနေ ခွေးတာဇံတွေက မမလုပ်ချင်တယ်တို့ မောင်လေးရှိတယ်တို့ အကောင့်တုမှန်းမသိ ဝင်ရေးတယ်။ ပြီးရင် အကောင့်စစ်တွေကို messenger chat box ကနေ လိုးချင်တယ်တို့ ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်တို့ ရိုင်းရိုင်းသွားပို့တယ်။ အဲ့လို ခွေးတိရစ္ဆာန်တွေများတော့ ပျက်ပြီပေါ့ကွာ”

“ အဲ့ဒါတော့ ဟုတ်တယ်ဗျ”

ဝိုင်းထဲမှာ အားလုံးက ထောက်ခံကြပြီး တစ်ယောက်မှ

“ ဒီတာဇံတွေကို အောလောကက ဘယ်လိုထုတ်ရမလဲဗျ”

“ မရတော့ပါဘူးကွာ ပျက်ပါပြီ။ အချိန်က ၅ ခွဲပြီကွာ ငါသွားစရာရှိသေးတယ်။ ပြန်ပြီကွာ။ နောက်မှရှင်းမယ်။ ငါ ၂၀၀၀ ထားခဲ့မယ် လိုတာပိုတာ ရှင်းလိုက်ကြတော့”

ပြောပြီးဆိုပြီး မောင်မောင် ထွက်လာခဲ့သည်။ မောင်မောင်အား သူ၏မိတ်ဆွေများက အအိုကြိုက်သူဟု နာမည်ပြောင်ပေးထားတတ်ကြပြီး အသက် ၄၀ ကျော် မမကြီးများ တခါတရံ ၅၀ ကျော် မမကြီးများနဲ့ အတူနေခြင်းကိုသာ ခုံမင်သူဟု သူ၏သူငယ်ချင်းများက သိထားကြပြီး ဘုဂလန့်အလွန်ကြသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှ ထထွက်ကာ မောင်မောင်တစ်ယောက် သူ၏လမ်းထဲမှ အန်တီအိဆီ သွားနေခြင်း ဖြစ်သည်။ (မှတ်ချက် – အန်တီအိမှာ အသက် ၅၂ နှစ်အရွယ် တင်ကြီးကြီး နို့ကြီးကြီး ကလေး ၂ ယောက်အမေ ဖြစ်သည်။)

လမ်းထဲဝင်အလာ အိမ်သို့မဝင်ဘဲ အန်တီအိရဲ့ အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာစဥ် အန်တီအိမှာ sky net မှ ဇာတ်လမ်းများ ကြည့်ရှုနေပြီး မောင်မောင်အား တွေ့စဥ်

“ ကိုယ်တော် ဘယ်ကလှည့်လာသလဲ”

“ ဒီကိုပဲ လာတာပါဗျာ”

“ မပြောမဆိုနဲ့ ….”

မောင်မောင်မှာ အန်တီအိ ထိုင်နေသော ဆိုဖာထိုင်ခုံနား ကပ်ထိုင်ကာဖြင့်

“ ဟီး ဘယ်သူရှိလဲ….”

သူမ သားအကြီးမှာ အိမ်ထောင်ကျကာ သူမသမီးမှာ ကျူရှင်သင်နေပြီး

“ နင့်ညီမလည်း ကျူရှင်သွားသင်တယ် ဘယ်သူမှမရှိဘူး”

“ အတော်ပဲ ဆာနေလို့..”

“ ဆာနေရင် နင် ထမင်းသွားစားပါလား…”

“ အန်တီကလည်း သိရက်သားနဲ့…”

“ ဟဲ့ ဇာတ်လမ်း ကြည့်နေတယ်လေ …”

“ လုပ်ပါဗျာ .. တစ်ချီလောက်ပါ…”

“ နင်ကလည်းဟာ…..”

“ လာပါဗျာ”

မောင်မောင်မှ အန်တီအိလက်မောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမပါးကို နမ်းလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို အတင်းဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့အပြင် လက်များက နို့အုံကြီးများကို ဆွဲနယ်ကာ

“ ဟဲ့ အိမ်ရှေ့မှာ…..”

“ အန်တီက မူနေတာကိုး … သွားမယ် အခန်းထဲ။ ခဏပဲ… အချိန်မရပါဘူးဆိုနေ …။ အန်တီ့သမီး ပြန်လာမယ်…”

မောင်မောင်မှ အန်တီအိကိုဖက်ကာ အခန်းထဲ ခေါ်ချပြီး လမ်းတလျှောက် ဖင်အုံကြီးကို ဆွဲနယ်ကာ အခန်းထဲအရောက် ကုတင်ပေါ်ဖက်လှဲကာ နှုတ်ခမ်းချင်း အပြိုင်နမ်းကြလေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားချင်း ဆွဲစုပ်ကာတလှည့် ဆွဲကိုက်ကာတစ်လှည့်အပြင် နှစ်ယောက်သား လျှာကို အပြင်ကိုထုတ်ကာ လျှာချင်းပတ်လည် ရိုက်ပါတော့သည်။ လက်များကလည်း မောင်မောင်မှ အမွှေးထူသော စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ပွတ်ကစားကာ အန်တီအိမှာလည်း မောင်မောင့်လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ညှစ်နေပါတော့သည်။ တစ်ယောက်တံတွေး သရေများ ပေကျံအောင် ကစ်ဆင်ရိုက်ပြီးနောက် မောင်မောင်မှ

“ စ ရအောင်လေ လိုးကြမယ်”

“ ခဏလေဟာ ငါက အသက် ၅၀ ကျော်ပြီဟ။ စိတ်က ချက်ချင်းမထွက်ဘူး ”

“ ဒါဆို ယက်ပေးမယ်ဗျာ”

မောင်မောင်မှ အန်တီအိ ထဘီကြီးကို ဆွဲချွတ်ကာ.. စောက်ဖုတ်အုံကို မျက်နှာထိုးကပ်ပြီး

“ ဟာ အန်တီ အနံ့ကြီးက ပြင်းလိုက်တာ..”

“ ငါ ရေမချိုးရသေးဘူး။ တစ်နေကုန် ရာသီဥတုကပူနဲ့ နင့်ကို ငါပြောသားပဲ..”

“ ထားတော့ဗျာ ယက်ပြီ ”

မောင်မောင်မှ အမွှေးများကြား ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လျှာထိုးထည့်ပြီး ယက်ပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ် အထဲအတွင်းသားများကို လျှာနဲ့ ကလိကစားပေးပြီး.. လက်မှ စောက်စိကြီးကို ပွတ်ကစားပေးပါတော့သည်။

“ ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် …”

“ ဟူး ဟူး..”

အန်တီအိမှာ မောင်မောင့်ခေါင်းကို သူမစောက်ဖုတ်အုံကြီးနဲ့ အတင်းဖိကပ်ကာ.. မောင်မောင်မှာလည်း မူလစောက်ဖုတ်နံပြင်းလို့ အသက်အောင့် ယက်သော်လည်း အောင့်သိုးသိုးအနံ့ကို ရှူရိူက်ကာ စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးကိုပါ နေရာလပ်မကျန် ယက်ပါတော့သည်။

“ ဟူး ဟူး ကောင်းလိုက်တာဟာ နင်ယက်တာ အရမ်းတော်တယ် ဟူး ဟူး…”

စောက်ဖုတ်တဝိုက် တံတွေးသရေများ ပေကျံကာ … အမွှေးများ စိုရွဲနေပုံကို မောင်မောင်မှ ပန်းချီကားတစ်ချပ်တစ်ဖွယ် ကြည့်ပြီး …

“ လီး စုပ်ပေးဦး…”

“ လာလေ စုပ်ခံမလား ပါးစပ်လိုးမလား….”

“ စုပ်ပဲ စုပ်ပေး…”

မောင်မောင်၏ လီးဒစ်ကို ဖြဲချကာ အန်တီအိမှာ အရသာရှိသော ရေခဲချောင်းသဖွယ် စုပ်ပါတော့သည်။ လီးဒစ်တဝိုက် လျှာနဲ့ယက်ခြင်းတဖုံ/ စုပ်နေချိန် ဥများကို လက်ဖြင့်ကစားပေးပြီး လီးတချောင်းလုံးကို ငုံကာ လီးထိပ်အား သွားဖြင့် ဖွဖွကိုက်ခြင်းတဖုံဖြင့် မောင်မောင်မှာ မထိန်းနိုင်ဘဲ လီးထိပ်မှ ရှေ့ပြေးအရည်များ ဒလဟော ထွက်နေပါတော့သည်။ အန်တီအိမှာလည်း ထိုအရည်များကို အရသာရှိသော စားသောက်စရာသဖွယ် လျက်ပေးနေပြီး

“ ဟူး တော်ပြီ တော်ပြီ သေတော့မယ်… ကောင်းချက်။ အန်တီက လီးစုပ်တာ တော်တယ်ဗျာ..”

“ နင်ပဲသင်ပေးတာလေ …။ ငါ့ရဲ့လင်တောင် သေသာသွားတယ် လီးမစုပ်ပေးဖူးဘူး။ နင် ငါ့ကိုလိုးနေတာ ဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲ..”

မှတ်ချက် ။       ။အန်တီအိနှင့် မောင်မောင်တို့ လိုးဖြစ်သည်မှာ ၃ နှစ်ကျော်ရှိပြီဖြစ်ပြီး အန်တီအိ အသက် (၄၉) နှစ်တွင် စဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခု အသက် (၅၁) နှစ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်။

“ ကောင်းအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးတာပါဗျာ'”

“ အဲ့လိုပဲပြော သိလား။ ပြောပြီး လိုးစရာမရှိရင် လာလာလိုးနေတာ ပတ်ဝန်းကျင်က မရိပ်မိတာ ကံကောင်း။ နင့်အသက်နဲ့ ငါ့အသက်က အရမ်းကွာတော့ ဘယ်သူက လိုးနေကြတယ် ထင်မှာလဲ ..။ နင်ကလည်း ထူးထူးဆန်းဆန်းကောင်။ သူများတွေက အသက် ၄၀ ကျော်ရင် စိတ်မဝင်စားဘူး။ နင်က ငါအခု ၅၀ ကျော်ကို လာလာလိုးနေတုန်း..”

“ အန်တီကလည်း ခံတယ်လေဗျာ..”

“ ဟဲ့ တခါတလေ ငါက စိတ်မပါတော့ နင်က အသားကုန်တွေ ဆွပြီး လာလာလိုးနေတာကိုး ”

“ ကြာတယ်ဗျာ … လိုးရအောင်”

အန်တီအိကို လှဲအိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ လီးကို အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီးကာမှ သူမခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ခိုင်းပြီး မောင်မောင်မှာ အသားကုန် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အ အ ဖတ်…”

“ အူး အူး ..”

မောင်မောင့်လီးမှာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးထဲ အမွှေးများကြားမှ စိုက်ဝင်နေပြီး လီးဝင်လီးအထုတ်တွင် အထဲမှ အသားနီများ ပေါ်နေပုံမှာ အလွန်ကြည့်ကောင်းလှပေသည်။ ဆံပင်တချို့တဝက်ဖြူနေပြီး ပေါင် ၂၀၀ ကျော် ခပ်ဝဝအမျိုးသမီးကြီးမှ အောက်တွင် မျက်လုံးများမှိတ် အရသာခံနေပြီး အသက် ၂၀ ကျော် အမျိုးသားတစ်ယောက်မှ အားကောင်းမောင်းသန် လိုးနေပုံမှာ ဘေးကလူတစ်ယောက် လာကြည့်လျှင်ပဲ အလွန်ကောင်းမှာ ဖြစ်ပေမည်။ လီးကို အချက်ပေါင်းများစွာ တရပ်စပ် ဆောင့်ချနေပြီး ဥများက စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ရိုက်သံမှာလည်း တဖတ်ဖတ်ဖြင့် အလွန်နားဝင်ချိုသာပေသည်။ စောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ မောင်မောင့်အရည်များဖြင့် ပြည့်နေပြီး တစ်ချီတစ်ချီ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အရည်များလျှံကျလာပြီး ကုတင်တွင် စိုရွှဲနေပါတော့သည်။ အန်တီအိမှာလည်း မခေဘဲ.. အောက်က အသကုန်တင်းခံကာ.. ပါးစပ်မှလည်း..

“ အမလေးလေး အမလေး လိုး လိုး အသကုန်လိုးစမ်း ကောင်လေး ..အား အား အား ဘွတ် ဘွတ် …”

ပုံစံမပြောင်း အရှိန်မပြင်ဘဲ မောင်မောင်မှ တရပ်စပ်လိုးခွဲပြီး ၁၅ မိနစ်ခန့်အကြာ လရည်များ အဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်ကာ အန်တီအိခန္ဓာကိုယ်ကြီးပေါ် အရုပ်ကြိုးပြတ် ကျသွားပါတော့သည်။

“ ဟူး လိုးကောင်းတုန်းပဲ…”

“ ထပ်မလိုးနဲ့တော့နော် ငါ့သမီးပြန်လာတော့မယ်… နေ့ခင်းမှ ထပ်လာလုပ်… လုပ်ချင်မှပါ..”

“ အန်တီကလည်း လုပ်ချင်ပါတယ်..”

“ အမလေး နင်လိုးစရာမရှိမှ လာလာလိုးတာပါ ဒီအဖွားကြီးကို”

ပြောရင်း မောင်မောင်မှာ လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက ချွတ်လိုက်ပြီး ဘေးမှာလှဲအိပ်လိုက်ပါသည်။ အဖုတ်ထဲမှ လရည်များစီးကျနေပုံမှာ လှပတဲ့ ရေတံခွန်အလားပါပဲ….။

“ အဖွားကြီးက အခုထိ လိုးကောင်းတုန်းပါ။ အငယ်တွေ ယှဥ်မရဘူး..”

“ အမလေး အပိုတွေ ၃ နှစ်ကျော်ပြီလေ အပေါက်စုံလိုးနေတာ.. နင်အဲ့လို ပြောပြောပြီးတော့…”

“ အန်တီက ထန်တာကိုး…”

“ ထန်တာမဟုတ်ဘူးဟဲ့။ ငါတို့အသက်အရွယ်လောက်ကြရင် အထီးကျန်တယ်။ နွေးထွေးမူလိုတာ ယုယတာ နင်က တခါတလေ တယုတယ နမ်းပေးတာ ဖက်ပေးတာတို့ကို လိုတာ။ ငါကအသက် ၅၀ ကျော်လို့မဟုတ်။ မိန်းကလေးတိုင်း အဲ့လိုပဲ။ သွေးသားအရ စိတ်ဖြစ်တာတော့ ရှိမယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖက်ပေးတာ ရင်ခွင်ထဲအိပ်ရတာ အဖော်တစ်ယောက်ဖြစ်ပေးတာ အဲ့ဒါကို အဓိကလိုတာ။ ငါနင်နဲ့ စဖြစ်တုန်းက စိတ်ပါတာတော့ ရှိကောင်းရှိမယ်။ နောက် တခါတလေ နင်နဲ့နေတာတို့ နင်ကဖင်ပေါက်ပဲ ချချင်တာဆိုလို့ ပေးချတာ တို့က ငါစိတ်မပါဘူးလေ။ ဒါပေမဲ့ နင်ကျေနပ်အောင် နင်နဲ့ တရင်းတနှီးနေချင်လို့ ငါပေးတာပေါ့ ”

“ အင်းပါ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီကို ကြင်နာမူပေးတယ်လေ။ နေဦး တစ်ခုခွင့်တောင်းမယ်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ထွက်နေတာလေး ပုံရိုက်ဦးမယ်..”

“ ဟဲ့ နင် လိုင်းပေါ်ပြန့်နေမယ် ”

“ ဟာ ကျွန်တော်ပါဗျ။ အဲ့လိုစိတ်ဓာတ် အောက်တန်းကျမလား။ လုပ်ချင်ရင် အန်တီ့ပုံတွေ ပြန့်နေပြီ။ ဒီပုံကလှလို့..”

“ အေး ရိုက် ရိုက်”

“ တစ်နေ့တော့ အောစာအုပ် ရေးဦးမယ်ဗျာ။ အန်တီ့အကြောင်း ထည့်ရေးမယ် ”

“ နင်ကလည်း ဟုတ်မှလည်း လုပ်…”

“ တကယ်ပါဗျ အမှတ်တရပေါ့….။ အဲ့ကြရင်ဗျာ ရေးရင်းနဲ့ ဒီအလှပုံလေးကိုတော့ စာဖတ်ပရိသတ်ကို လက်ဆောင်ပေးဦးမယ်..”

“ ဟေ ဘယ်ပုံလဲ..”

“ အခု ရိုက်ထားတဲ့ပုံလေ..”

“ ဟဲ့ ဟဲ့ မျက်နှာတွေပေါ်နေမယ်”

“ မပေါ်ပါဘူးဗျာ ဒီမှာကြည့်ဦး…။ အန်တီအိဆိုတဲ့ မိန်းမရဲ့အဖုတ် ဘယ်လောက်မိုက်ကြောင်းနဲ့ ဘယ်လောက်ကံကောင်းကြောင်း ပြမလို့..”

“ ပြချင်လည်းပြ ကိုယ်တော် ပို့ပေးလိုက် သဘောရှိ။ အခုတော့ပြန်တော့ သမီးပြန်လာတော့မယ်..”

“ မသွားခင် နှုတ်ဆက်အနမ်းလေး လုပ်ပါဦး…”

ပုံမှန်နှုတ်ဆက်အနမ်းပေးပြီး မောင်မောင်မှ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့တော့သည်။

မှတ်ချက် ။      ။ နှုတ်ဆက်အနမ်းဆိုသည်မှာ မောင်မောင်မှ အန်တီအိ နဖူး၊ နှုတ်ခမ်း၊ နို့၊ အဖုတ်ကို တစ်ခေါက်စီ နှုတ်ခမ်းနဲ့တို့နမ်းပြီး အန်တီအိမှလည်း မောင်မောင်၏ နဖူး၊ နှုတ်ခမ်းနဲ့ လီးကို တစ်ခေါက်စီ တို့ နမ်းခြင်းဖြစ်ပြီး မောင်မောင် ထွင်ထားသော နှုတ်ဆက်အနမ်းဖြစ်သည်။

—————————————–

မောင်မောင်တို့ ဘော်ဒါတစ်သိုက်ရဲ့ ဆုံဆည်းရာနေရာသည် မြောက်ဥက္ကလာပ၊ (၆)ကွေ့နားက ဘီယာဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖြစ်ပြီး တစ်နေကုန် ရုံးတွင် ပင်ပန်းခဲ့သမျှ အာရုံနောက်ခဲ့သမျှ စိတ်အပန်းဖြေ ဆေးကြောသော နေရာလည်းဖြစ်သည်။ ကားဂိတ်မှ ပျိုပျိုအိုအိုများကို မျက်လုံးအစာကျွေးသော နေရာလည်း ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် မောင်မောင်တို့အဖွဲ့မှာ မိန်းကလေးများအား လိုက်လံစနောက်ခြင်း၊ ထိကပါရိကပါးပြုခြင်း စသော အောက်တန်းကျသော လုပ်ရပ်များကိုမလုပ်ဘဲ သူတို့အဖွဲ့သည် YBS ပေါ်တွင် မိန်းကလေးများကို လိုက်လံထောက်ကာ ဗီဒီယိုခိုးရိုက်၊ မိုက်ရိုင်းသောသူများနှင့် ကားပေါ်မှာတွေ့လျှင် ဝိုင်းထိုးကြိတ်တတ်၍ တခါတရံ ပြဿနာတက်ရလေသည်။ သို့သော် လူငယ်များ ပုထုဇဥ်များဖြစ်၍ မကောင်းသော အကျင့်တစ်ခုစီတော့ ရှိတတ်ကြလေသည်။

ယခုလည်း မောင်မောင်နှင့် သူ့ဘော်ဒါစိုးကြီးတို့ Tiger စည်တစ်ခွက်စီ မှာသောက်ကာ ရောက်တတ်ရာရာ ပြောနေရင်း စိုးကြီးမှ

“ သားကြီး မောင်မောင်…။ မင်း အောကားတွေ ဘယ်ကကြည့်လဲ။ ငါတော့ သိပ်ရှာကြည့်တာ အဆင်မပြေဘူးကွာ။ messenger group တွေကလည်း သိပ်မတင်နဲ့။ မင်းကြည့်တာ ပြောပါဦး”

“ ငါကတော့ ပုံမှန်ကြည့်တဲ့ website တွေရှိတယ်။ မင်းက ဘာကားအမျိုးအစား ကြည့်ချင်တာလဲ”

“ ဂျပန်ကား နိုင်ငံခြားအစုံပေါ့ကွာ။ မင်းသိတာလေးတွေ ပြောပြဦး”

“ အေး ငါကတော့ ပုံမှန်အားဖြင့် xvideo / xnxx / Pornhub/ xhamster တို့မှာ ကြည့်ဖြစ်တယ်။ ဥပမာကွာ ငါက အန်တီ crazy ဆိုတော့ india အန်တီဝဝတွေ ကြည့်ချင်ရင် “desi aunty” ဆိုပြီး ရှာကြည့်တယ်ကွာ။ အခုတလော spankbang မှာရှာကြည့်တယ်။ အဲ့မှာက ဂျပန်ဇာတ်လမ်းရှည်တွေ ကြည့်လို့ကောင်းတယ်။ စာတန်းထိုးတွေရောပဲ စုံတယ်။ ဂျပန်ကားတွေကတော့ စုံတယ်ကွ javhd / watch8x အများကြီးပဲ … ”

“ အေး အဲ့ websites တွေမှာ ကြည့်ရုံပဲလား”

“ ဟုတ်တယ်။ မင်းရှာချင်တဲ့ မင်းကြည့်ချင်တဲ့ အမျိုးအစားကို search box မှာရေးပြီး ရှာရုံပဲ။ ဥပမာပြောရရင်ကွာ BBW ဆိုတာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး စော်ကြီးတွေ/ Interracial ဆိုတာ မျိုးမတူတွေ။ ဥပမာ နီဂရိုးဘဲကြီးနဲ့ အမေရိကန်စော်လေး ဆွဲတာမျိုး။ BBC ဆိုတာ Big Black Cock/ Hairy Pussy ဆိုရင်စောက်မွှေးထူတာ/ Hardcore ဆိုတာ ပိုးဆိုး ပက်စက်ကြမ်းတာတွေကွာ မင်းရိုက်ရှာကြည့်”

“ များသားပဲကွာ…”

“ အေး ထပ်ပြောရရင်ကွာ ငါ့အကြိုက်ဆို MILF (Mother I’d like to Fuck) ဆိုတာ 40 ပတ်ချာလည် စော်ကြီးတွေ/ Mature ဆိုတာ ဝါရင့်မမကြီးတွေ/ Amature ဆိုတာ မနူးမနပ်လေးတွေ/ Virgin ဆိုတာ ပါကင်တွေကွာ။ ပြီးတော့ Cheating ဆိုတာ အိမ်ထောင်ရှိရက်နဲ့ ဖောက်ပြန်တာ/ Gangbang ဆိုတာ အုပ်စုလိုက် ဝိုင်းလုပ်တာ/ Squirt ဆိုတာ အရည်ပန်းထွက်တာ/ Grip ဆိုတာ မျှော့ပါတဲ့ အဖုတ်တွေပေါ့ကွာ။ ပြီးရင် အမျိုးသမီး အမျိုးအစားအလိုက် Blonde ဆိုရင် ဆံပင်ရွှေရောင် အသားဖြူတဲ့ မိန်းကလေးတွေ/ Brunette ဆံပင်နက်ပီး အသားညိုတဲ့ မိန်းခလေးတွေ / Curvy တို့ Chubby တို့ဆိုတာ ဝဝကစ်ကစ် မိန်းကလေးတွေပေါ့ကွာ။ ပြီးရင် ထပ်ခွဲထားသေးတယ်။ Cash ဆို ငွေပေးပြီး လိုးတာတွေ/ Choke ဆို နောက်ကနေ ချုပ်ပြီးလိုးတာတွေ၊ လည်ပင်းညှစ်ပီးလိုးတာတွေ/ Cowgirl ဆို ဆော်က အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေးတာတွေ။ ဒါဆိုရလောက်ပါပြီ။ ကျန်တာတွေတော့ ရှိသေးတယ်။ မင်းကိုပြောရင် မှတ်မိမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီလောက်တောင် တော်တော်ရှာကြည့်လို့ရနေပြီ”

“ အေး မောင်မောင်ရေ မင်းက တော်တော် သိတဲ့ ကောင်ပဲ”

“ လေ့လာထားရတာပဲကွာ။ နောက် Vk မှာလည်း ဇာတ်ကားတွေစုံတယ်။ မြန်မာချောင်းရိုက်တွေကအစ ရှိတယ်ကွ။ အခုက Facebook မှာက ဘာမှ တင်မရတော့ဘူး။ VK က တင်လို့ရတော့ တင်ကြတယ်။ တော်တော်စုံတယ်”

“ ငါမှ Vk acc မရှိတာကွာ မင်းဖွင့်ပေးမလား”

“ ဖွင့်တာက မခက်ပါဘူးကွာ လွယ်တယ်။ မင်းကြည့်ဖို့ Pages တွေငါပေးမယ်။ VK က ငါ့ acc လာခဲ့။ ရော့ ငါ့ acc link :https://vk.com/mgmg2021”

“ အေးကွာ အိမ်ရောက်ရင် ရှာကြည့်မယ်။ ဟိုကောင်တွေက မလာတော့ဘူးလား မသိဘူး”

“ မသိတော့ဘူး မလာရင်တော့ ပြန်မယ်။ အခုမှ ၇ ခွဲပဲ ရှိသေးတယ်။ လုပ်စရာရှိသေးတယ်”

မောင်မောင်တစ်ယောက် အိမ်သို့ပြန်လာပြီးမှ အခန်းထဲ Facebook ခဏသုံးကာ “အန်တီမမကြီးများ group” တွင် တင်ထားသော ပုံများကိုကြည့်ပြီး ထန်သွားကာ ပုံမှန်အတိုင်း လမ်းထဲမှ အန်တီအိအိမ်သို့ ထွက်လာပါတော့သည်။ အန်တီအိမှာ အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ်တွင် ဖုန်းထိုင်ကြည့်နေပြီး မောင်မောင်ကို မြင်သောအခါ

“ ကိုယ်တော်ချော ဟွန်း လာပြီ”

“ အန်တီ ဘာလုပ်နေတာလဲ”

“ ကိုရီးယားကားလေ ဂျူမုံပြန်ကြည့်နေတာ”

“ ဒီမှာ ကိုင်ကြည့်ဦး”

ပုဆိုးအပေါ်ကနေဖြင့် လီးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်သောအခါ

“ ဟဲ့ ဟဲ့ အပေါ်က အခန်းမှာ သမီးရှိတယ်။ နင့်ကို နေ့ခင်းလာခိုင်းတာလေ”

“ နေ့ခင်းက မအားလို့ပါဗျာ အန်တီကလည်း”

“ နင်လုပ်ချင်တဲ့အချိန်တိုင်း လုပ်ခံရအောင် ငါအရုပ်မဟုတ်ဘူး..”

“ အန်တီကလည်း အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ဗျာ လာချင်တာပေါ့။ အခုကလည်း အန်တီ့သမီး မဆင်းလာပါဘူး ၁၀ မိနစ်လောက်ပါပဲ။ မီးဖိုခန်းထဲ သွားလိုက်မယ်လေ”

“ ဟဲ့ ကြွေပြားပေါ် ငါက အိပ်ပြီးခံရမှာလား”

“ မဟုတ်ဘူးလေ နံရံကိုလက်ထောက်ပြီး နည်းနည်းကုန်းပေးပေါ့။ ၅ မိနစ်ပဲဗျာ..”

“ ဟာ စိတ်ပျက်တယ် နင်နဲ့..”

“ လာပါဗျာ ခဏပါ”

အန်တီအိ လိုက်လာပြီး မျက်နှာကြီးရှုံမဲ့နေကာ ..

“ ဟာ အန်တီကလည်း ရှုံမဲ့မနေနဲ့ လျှာလေးခဏထုတ် အနမ်းပေးမယ်”

“ နင်အပိုတွေမလုပ်နဲ့ အမြန်လုပ် ရော့”

ထဘီကိုလှန်တင်ကာ နံရံကိုလက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖင်ကုန်းပေးပြီး လိုးရန်ပြောပြီး မောင်မောင်ဆိုသည်မှာ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ဖုတ်ကိုမြင်သောအခါ မနေနိုငိဘဲ မြေကြီးပေါ်ပစ်ထိုင်ကာ ဖင်ကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ်…။

“ ဟဲ့ ဟဲ့ ဟာ ….”

အန်တီအိ မထင်မှတ်ဘဲ ယက်ခံရသောကြောင့် တွန့်သွားကာ မောင်မောင်မှာလည်း ကုန်းထားသောကြောင့် အနည်းငယ် ပြဲအာနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို သွားထိပ်နဲ့ကိုက်၍ လျှာမှာလည်း ဖင်ပေါက်ကနေ အဖုတ်ထိ အပြင်လိုက် ယက်နေပါတော့သည်။ အန်တီအိလည်း ဖင်ကြီးကို ပိုပိုကုန်းလာကာ မောင်မောင်မှာလည်း ယက်ကောင်းကောင်းယက်နေကာ ဖင်ဝတွင် တံတွေးများစိုရွဲနေကာ မောင်မောင့်လီးမှာလည်း သံချောင်းသဖွယ် မာတောင်နေပါတော့သည်။

“ ဟဲ့ ဟဲ့ အမြန်လုပ် အသံအရမ်း မထွက်စေနဲ့တော့”

မောင်မောင်မှ စောက်ဖုတ်အပေါက်ကြီးကို လက်နဲ့ ၂ ချက် ၃ ချက်ခန့် နှိုက်ဆွကာ ခါးအနည်းငယ်နှိမ့်ကာ ရပ်လျက် လီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ခါးကိုကိုင်ကာ အပေါ်ထပ်မှ အန်တီအိသမီးကြားမည် ဆိုသောကြောင့် အရှိန်ထိန်းကာ လိုးပါတော့သည်။ လိုးနေရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်ကြားမှပင် ဖွက် ဖွက် ဟူသော လေထွက်သံ ပေါ်ထွက်လာတတ်ပြီး လီးနဲ့ဖင်ကြီးမှာ အဆောင့်နဲ့အပင့် ဟန်ချက်ညီနေပါတော့သည်။

“ ဟဲ့ ဟဲ့ ပြီးလိုက်တော့ အမြန်”

မောင်မောင်မှာ ခါးကိုင်ထားရာမှ အင်္ကျီပေါ်မှ အန်တီအိနို့အုံကြီးကို ကိုင်ကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ အသကုန်ဆောင့်ပါတော့သည်။

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ”

“ ဟဲ့ ဟဲ့ တိုးတိုး တိုးတိုး”

မောင်မောင်လည်း မထိန်းတော့ဘဲ အသကုန်တရပ်စပ် ဖင်ကြီးကွဲမတတ် နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးကာ အန်တီအိမှာ သူမှခါးပေါ်လှန်တင်ထားသော ထဘီစကြီးကိုက်ကာ အသံမထွက်အောင်ထိန်းထားပြီး မောင်မောင့်ဆောင့်ချက်များ အရှိန်ပြင်းလာကာ အရသာကောင်းခြင်းများစွာနဲ့ လရည်များပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။ လရည်များ အဖုတ်ထဲပြည့်နှက်ရုံမက ကုန်းထားသော အန်တီအိပေါင်ထိပါ စီးကျလာကာ အန်တီအိမှာလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးမနိုင်တော့ဘဲ ထိုင်ချလိုက်ပါတော့သည်။

“ ငါ့ကိုလာသတ်တာလားဟယ် ငါ့ကိုထူပါဦး”

အန်တီအိလည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ဆေးကာ မောင်မောင်လည်း အိမ်ရှေ့ထွက်ထိုင်နေပြီး ပြန်ထွက်အလာ နှစ်ယောက်ထိုင်ကာ ခဏစကားပြောပြီး ဟန်မပျက် အိမ်ပြန်လာပါတော့သည်။

တစ်နေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ နေ့လည်ခင်းအချိန် မောင်မောင်၏ လိုးဖော်လိုးဖက်ကြီး အန်တီအိနဲ့လိုးပြီးသကာလ…

“ နင်လည်းနော် တနေ့တနေ့ လုပ်ဖို့မွေးလာသလား အောက်မေ့ရတယ် …။ အားနေကို လာလာ လုပ်နေတာပဲ အံသြတယ်..”

“ အန်တီက လုပ်ကောင်းတာကို..”

“ အပိုတွေပါဟယ် နင်လုပ်စရာတွေလည်း ရှိနေတာကို…”

“ အဲ့လိုမဟုတ်ဘူးဗျ စွဲစွဲမြဲမြဲ သူ့အကြိုက် ကိုယ့်အကြိုက်သိတဲ့ လိုးဖော်လိုးဖက်က လိုကို လိုတယ်။ ဥပမာဗျာ စလိုးတုန်းကအချိန်နဲ့ အခုအချိန်ဆို အရမ်းကွာသွားပြီ။ အန်တီက အဖုတ်ယက်ပေးရင် အထဲထိလျှာနဲ့မွှေတာ ကြိုက်တာတို့၊ အဖုတ်လိုးနေရင်း ဖင်ပေါက်ကို ကလိပေးရင်ကြိုက်တာတို့၊ အကုန်သိနေတာလေ…”

“ ဒါတော့ဟုတ်တယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ငါက ၅၀ ကျော်အဘွားကြီးလေ။ နင် အငယ်တွေကို မလုပ်ဘူးလား။ လုပ်မှာပါပဲ နင်ငါ့လည်းလုပ် သူတို့လည်းလုပ်နေမှာ…”

“ မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ ဟား ဟား ဟား။ လူတိုင်းမှာ အကြိုက်ကိုယ်စီလေဗျာ..။ ကျွန်တော်က အန်တီကြီး မမကြီးတွေကို ကြိုက်တယ်။ မင်းသမီးတောင် မေသန်းနုနဲ့ ခင်ဝင့်ဝါ ဘယ်သူလုပ်မလဲဆို မေသန်းနုပဲ လုပ်မယ်ဗျာ အဲ့လိုကောင်မျိုး…”

“ နင်ကလည်း ထူးထူးဆန်းဆန်း … ”

“ မထူးဆန်းဘူးဗျာ ကျွန်တော့်လိုလူတွေ အများကြီးရှိတယ်…”

“ နင် စာအုပ်တွေလည်း ရေးတယ်မလား..။ ငါ့ကို တစ်ခါပေးဖတ်တာလေ။ ဒါပေမဲ့ ငါမကြိုက်ပါဘူး။ နင်တစ်ခါပေးဖတ်တဲ့ သူတွေကမှ ကောင်းဦးမယ် …”

“ အဲ့ဒါက နရသူ၊ မောင်ခြိမ့်၊ ပန်းရိုင်းတို့လေဗျာ။ သူတို့က ဆရာတွေ။ တကယ်လည်း အရေးတော်တယ်။ ကျွန်တော်က ဝါသနာပါလို့ ထန်လို့ကို သက်သက်ရေးတာ ဘာရယ်လို့မဟုတ် …”

“ နင့်ဟာက နင်လုပ်သမျှ သူများကို ပါးစပ်နဲ့ပြောသလိုပဲ။ စာနဲ့ကိုမ တူဘူး ..။ နောက် နာမည်ကဘာ ”

“ milflover လေဗျာ။ အပျော်ရေးတာပါဗျာ။ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး..”

“ milf ဆိုတာဘာလဲ ဟဲ့..”

“ milf ဆိုတာ Mother i’d like to fuck တဲ့။ လိုးချင်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးအမေ အစ်မဆို milf ပဲဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ရင့်ကျက်တဲ့ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့မိန်းမ mature လို့လည်း ပြောလို့ရတာပေါ့”

“ ဒါနဲ့ နင် မုဒိန်းကျင့်တာတွေမရေးနဲ့နော်။ ကလေးတွေ အတုယူမှာစိုးလို့..”

“ မရေးပါဘူးဗျာ သက်ငယ်မုဒိန်းတို့ လူသတ်မုဒိန်းကျင့်တို့က အရမ်းအောက်တန်းကျတာ သေဒဏ်ပေးရမှာ လူ့လောကမှာ မရှိသင့်ဘူး။ လူ့တိရစ္ဆာန်တွေ ကျွန်တော်လည်း မုန်းပါတယ်။ ဒီ အောစာအုပ်တွေရဲ့ အောကားတွေရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က တကယ်က မုဒိန်းမူကို တားဆီးဖို့ပဲ။ မုဒိန်းမကျင့်နဲ့ စာအုပ်ဖတ်၊ ဇာတ်ကားကြည့် ဂွင်းထုလိုက် ဆိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက်။ နောက်တစ်ခုက အိမ်ထောင်တစ်ခုမှာ အလုပ်တွေဖိအားတွေကြောင့် လိင်စိတ်နည်းရင် စာအုပ်ဖတ် ဇာတ်ကားကြည့် ဆက်ဆံ အဲ့လိုရည်ရွယ်ချက်တွေပါ။ လူတွေက အဲ့ဒါကို လမ်းလွဲနေတာပါ”

“ မရေးရင် ပြီးတာပါပဲ။ နေပါဦး စကားကပြတ်သွားပြီ။ ခုနက နင်ပြောသလို အန်တီတွေပဲ ကြိုက်တဲ့အကောင်တွေ အများကြီးပဲလား.”

“ အများကြီးပဲ… sex က အရမ်းထူးဆန်းတယ်ဗျ။ sex ကြောင့် လူသတ်တဲ့အထိတွေတောင် ဖြစ်နေတာလေ။ တခါတလေ sex က လှပတယ်..။ သုံးတဲ့လူအပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ် …။ sex ဆိုတဲ့ ဘာသာရပ်အခွဲမှာ cuckold, gangbang တို့ အခွဲတွေအများကြီး။ အကုန်လုံး ကျွန်တော်လည်း နားမလည်ပါဘူး…”

“ နင်ပြောတဲ့ တခါ သူ့ ယောင်္ကျား ရှေ့မှာ နင်လုပ်တယ်ဆိုတာ အဲ့မှ ာပါတာလား ..”

“ အင်းလေ cuckold လေ..”

“ သူ့ ယောင်္ကျားက နင့်ကိုမသတ်ဘူးလား။ သဝန်မတိုဘူးလား..”

“ cuckold စိတ်က တခါတလေ သဝန်တိုခြင်းကလည်းစတယ်။ ချစ်ခြင်းကလည်း စတယ်…”

“ အံမယ် ပြောနေပုံက..”

“ တကယ်အန်တီရယ် ..။ လာဗျာ ခဏဖက်အိပ်ရအောင်။ အန်တီ့ သမီးလည်း ခရီးထွက်နေတုန်း…”

(မောင်မောင် အန်တီအိကို ပြောပြသော cuckold ဇာတ်လမ်းကို အနှစ်ချုပ် ရေးပြလိုက်သည်)

တောင်ဥက္ကလာပမြို့နယ်အတွင်း ငမိုးရိပ်ချောင်းတံတားအနီးတွင်ရှိသော စိန်တောင်ကြီးဟိုတယ်တွင် မောင်မောင်နှင့် လင်မယားနှစ်ယောက်တို့ ကာမပွဲလေးတစ်ပွဲ ကျင်းပလျက်ရှိနေပါသည်။ ယောင်္ကျားမှာ အသက် ၃၈ နှစ်အရွယ်ရှိပြီး ဇနီးလုပ်သူမှာ အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ ယောင်္ကျားမှာ ဖုန်းဖြင့် အမိအရ ဗီဒီယိုရိုက်နေပြီး လီးမှာလည်း စောက်ရည်လရည်များ ပေကျံကာ တောင်တတ်နေပါသည်။ 

ထိုစောက်ရည် လရည်တို့မှာ ကုတင်ပေါ်တွင် မိန်းမက ဖင်ဘူးခေါင်းထောင်နေအောင် ကုန်းပေးနေပြီး မောင်မောင်မှာ နောက်ကနေ အသကုန်ဆောင့်နေရင်း ယောင်္ကျားမှာ မနေနိုင်လို့ ခဏဝင်လိုးရင်း သူ၏မိန်းမစောက်ဖုတ်မှ ပေကျံနေသော အရည်များဖြစ်လေသည်။ သူ့မိန်းမစောက်ဖုတ်တွင် မောင်မောင့်လရည်များ ပြည့်လျှံနေပြီး ထိုလရည်များပါ ပေကျံလာခြင်း ဖြစ်သည်။

မောင်မောင်၏ ဆောင့်ချက်များတွင် ကုတင်များ ရမ်းခါနေကာ လီးဆောင့်ဝင်တိုင်း အမျိုးသမီးမှ ဖီးလ်အပြည့် ဖြ င့် ညည်းညူကာ ခံနေပုံမှာလည်း ထို လင်ယောင်္ကျား အတွက် အရသာအပြည့် ဖြစ်နေလေသည်။ အချိန်အတန်ကြာ ကုန်းလိုးရင်းမှတဆင့် မောင်မောင်မှာ ထိုအမျိုးသမီးအား ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်ခိုင်းကာ နှစ်ယောက် ကစ်ဆင်ရိုက်ကာ တံတွေးများပေကျံနေအောင် နမ်းရူပ်ရင်း လိုးနေပုံမှာလည်း ထိုယောင်္ကျား အတွက် လရည်များပန်းမထွက်ရုံ ကြည့်ကောင်းနေပါတော့သည်။ လိုးချက်များမှာ ပြင်းထန်လာပြီး လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အံဝင်ခွင်ကျတိုင်း အရည်များထွက်ကျလာကာ

“ ကြိုက်လား အစ်မ ”

“ အရမ်းကောင်းတယ် ကောင်းတယ်”

ဟူသော လိုးခံနေချိန် ထိုအမျိုးသမီး ညုသံကြောင့် မောင်မောင်တင်မက သူ့လင်ပါ ဖီးတက်ကာ

“ ညီလေး ခဏဖယ်”

ဟုပြောကာ တစ်ယောက်တစ်လှည့် တက်လိုးကြပါတော့သည်။ စစချင်း ဟိုတယ်အဝင်ရှက်သော အမျိုးသမီးမှာ လိုးပြီးနာရီဝက်အကျော်တွင်ပင် ပြောင်းလဲသွားပြီး သူ့လင်လိုးနေချိန် မောင်မောင့်လီးကို ပျောက်သွားမှာကြောက်၍ ပါးစပ်ထဲငုံကာ အလွတ်မပေးပဲ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ထိုနေ့က မောင်မောင်ရော သူ့လင်ပါ ၂ ချီပြီးကာ ထိုအမျိုးသမီးမှာတော့ လိုးပြီး၍ အမျိုးသမီးကို အလယ်မှာထားကာ သူ့လင်နဲ့ မောင်မောင် ၃ နာရီအကြာ ဖက်အိပ်၍ ပြန်အထတွင်ပင် ဒူးမနိုင်ဖြစ်ရပါတော့သည်။

မောင်မောင် ထိုအကြောင်းများပြန်တွေးပြီး လီးအရမ်းတောင်လာကာ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ဘေးနားတွင် အိပ်မောကျနေသော အန်တီအိအား လီးတပ်စွပ်ကာ အသကုန်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

“ အား အား ဟဲ့ ဟဲ့ အမလေး ဘာဖြစ်တာလဲ… အိပ်နေတာကို သူတောင်းစားလေး… ဟဲ့ ဟဲ့ ဆင်းစမ်း…”

မောင်မောင်မှာ ထိန်းမရဘဲ အန်တီအိ နှုတ်ခမ်းထူကြီးအား ဆွဲစုပ်ကာ အတင်း ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ မအိပ်ခင် လိုးထားသော လရည်များ မဆေးထားရခြင်းကြောင့် မောင်မောင်လိုးနေချိန် အဖုတ်ထဲမှအနံ့များ လှိုင်လှိုင်ထွက်နေကာ အခန်းထဲ တစ်စုံတစ်ယောက်များဝင်လာလျှင် ချက်ချင်းအော့အန်သွားမတတ် ဖြစ်မယ်ဖြစ်ပြီး အခန်းထဲလိုးနေကြသော လူနှစ်ယောက်အဖို့ ထိုအနံ့မှာ ကာမစိတ်ရိုင်းများ ပြင်းထန်စေပါတော့တယ်။ ထန်နေသော မောင်မောင်၏ အဆက်မပြတ် လိုးချက်များနှင့် အသက်ကြီးကြီး အမျိုးသမီးတစ်ယောက်၏ အတွေ့အကြုံပေါင်းစပ်မူသည် အလွန်ကောင်းမွန်သောကြောင့် ၁၀ မိနစ်အကြာတွင် ရိုးတွင်းချင်ဆီ ကုန်ခန်းသလောက် လရည်များထွက်ကာ အဆုံးသတ်ခဲ့ပါတော့တယ်။

——————————————

“ ကိုမောင်မောင်တို့က သူ့မမကြီးတွေနဲ့ နှပ်မှန်တယ်။ ငါတို့တော့ ဖာချရမလား ဘယ်သူ့ ချရမလဲမသိနဲ့….”

မြောက်ဥက္ကလာပ၊( ဋ )ရပ်ကွက် ၊ မေတ္တာလမ်းမကြီးအတွင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် အလုပ်အားရက် မောင်မောင်တို့သူငယ်ချင်းတစ်သိုက် မန်ယူနည်းပြပြောင်းလဲခြင်းမှ အစပြု၍ ရောက်တတ်ရာရာပြောကာ နောက်ဆုံးတွင် နှာဘူးများဆုံစည်းရာ အကြောင်းပဲ ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ ဒီလိုပါပဲ… ငါလည်း ငတ်တစ်လှည့် စားရတစ်လှည့်ပါပဲ..”

မောင်မောင်တို့ သူငယ်ချင်းအထဲမှ ဝေယံဆိုသည့်သူငယ်ချင်းမှ သူ၏ ကောင်မလေးနဲ့တွေ့ရန် ချိန်းထားကြောင်းနှင့် ဘယ်ဟိုတယ်သွားရမလဲမေးရာ

“ ဟိုတယ်တွေကတော့ အစုံပဲ ငါ့ကောင်ရာ ”

“ ဒါဆို အစ်ကိုသိတာလေး ပြောပြပါဦး..”

“ ငါသိတာက အများကြီးပဲကွ။ ငါက သူများတွေလို ဖုန်း note နဲ့မမှတ်ဘူး။ စာအုပ်ရယ် ဘောပင်ရယ် ဆောင်ထားတယ်။ တည်းခိုခန်း ဟိုတယ်တွေ့ရင် မှတ်တယ်။ တခြားရောက်တက်ရာရာ စိတ်ဝင်စားစရာ သိထားစရာ အကုန်မှတ်တယ်ကွာ…။ မင်းတို့လည်း အဲ့အကျင့်လုပ်။ ဒါဆို တစ်ခုခုဆို စာအုပ်ထဲ ရှာလိုက်ရုံပဲ…”

“ ဟုတ်လှချည်လား… ကိုမောင်မောင်ရေ..”

“ တကယ်ဟ… နောက်တာမဟုတ်ဘူး .. ငါပြမယ်…။ ငါမှတ်ထားတာတွေ မင်းလိုလိုမယ်မယ် မှတ်ထား ..။”

“ တာမွေမှာဆိုရင်ကွာ

Platnium Hotel- (4h-15000) / တောင်ပေါ်သား Hotel- ယုဇနာပလာဇာ အနောက်ဘက်က.. သူက (3h-8000) / Green Hill-12, ဖိုးစိန်လမ်း၊ တာမွေ၊ သူက နည်းနည်းသန့်တယ်။ မင်းဈေးလှမ်းမေးဖို့ ဖုန်းက 01-209299,_01-209300 / Hotel ဖိုးစိန် လည်းကောင်းတယ် သူ့လိပ်စာက 67/B ဖိုးစိန်လမ်းမှာ။ မင်းကားငှားသွားရင် ရှာရလွယ်တယ်။

ဘုရင့်နောင်ဘက်သွားမယ်ဆိုရင်

Grand palace hotel- သူ့လိပ်စာက သမိုင်းဘူတာရုံလမ်းမှာကွာ သွားရလွယ်တယ်။

မင်္ဂလာဒုံဘက် ဆိုရင်

ရွှေပြည်စံရာ ဟိုတယ်ရှိတယ်။ သူက တော်တော်သန့်တယ်။ လိပ်စာက ဗိုလ်မင်းခေါင်လမ်းမှာ။ အသန့် အနား ယူချင်ရင် သွားပေါ့ကွာ။

မြေနီကုန်းမှာဆိုရင်

Grand Hotel- မြေနီကုန်းကားမှတ်တိုင်မျက်နှာချင်းဆိုင် ရှင်စောပုလမ်း / Decent -69, Platnium ဟိုတယ် – သူက တော်ဝင်ရိပ်သာလမ်း၊ရွှေဂုံတိုင်မှာ ငါမမတစ်ယောက်နဲ့ သွားဖူးလို့ ဖုန်းမှတ်ခဲ့တယ်။ ဒီမှာ 0973236911, 01540084, 01552634 / Acaedmyဟိုတယ်- ရွှေဂုံတိုင် ကိုယ့်မင်းကိုယ့်ချင်းလမ်း၊ လမ်းမကြီးပေါ် / Liberty Hotel- ပြည်လမ်းမပေါ်၊ မြေနီကုန်းမှတ်တိုင် ကျော် KMD အနီး၊ သူ့ဖုန်းက-01500300, 01525974 မင်းသွားချင်ရင် ဖုန်းဆက်မေး စုံစမ်းကြည့်။

ကျန်တာတွေတော့ မင်းဟာမင်းရေးတော့။ ငါလည်း ဒီမှာ ငကျော်ကို ချိတ်ခိုင်းထားတာ မေးရဦးမယ်။ ဟဲ့ရောင်ငကျော် မင်းဟိုနေ့ကပြောတာ..”

“ ဘာကြီးလဲ..”

“ Ladyboy လေးလေ…”

“ အော် အင်း သူက ရတယ်တဲ့။ တစ်နာရီ ၄ သောင်းတဲ့…”

“ သူက လုံးဝ မိန်းကလေး အထာနော်..”

“ တကယ် အစ်ကိုရဲ့။ ရော့ ဖုန်းယူ 0996…… ချိန်းလိုက်”

“ အင်း အိမ်ရောက်ဖုန်းဆက်ပြီး မနက်ဖြန် တနင်္ဂနွေ ဒိတ်လိုက်မယ်…”

ဝေယံမှ ထအော်ကာ

“ ခင်များကလည်း စုံကို စုံတယ်”

“ အတွေ့အကြုံ လိုချင်လို့ပါကွာ မင်းကလည်း..။ သွားပြီကွာ အားမွေးရမယ်..”

မောင်မောင် လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှပြန်ကာ အန်တီအိအိမ်ဘက် အရိပ်အခြေကြည့်ကာ ဧည်သည့်များရောက်နေ၍ အားမွေးမည်ဟု အိမ်သို့ပြန်လာကာ မအိပ်ခင် ladyboy မလေးအား ဖုန်းဆက်ချိန်းပါတော့တယ်။ ဖုန်းထဲတွင်တော့ မိန်းကလေးအသံပေါက်ကာ သဘောကျ၍ မနက် ၈ ခွဲ ပြည်ထောင်စုလမ်းမကြီးပေါ်၊ မြောက်ဒဂုံရှိ နန်းတော်ဦးဟိုတယ်နားက မှတ်တိုင်တွင်ချိန်းကာ အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

မနက် ၇ နာရီလောက် ရေထချိုးကာ မနက်စာ ကြက်ဥ ၃ လုံး၊ မြဟင်္သာ တစ်ထုပ်သောက်ကာ မြောက်ဒဂုံသို့ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ချိန်းထားသောနေရာ အရောက်တွင် ဖုန်းဆက်ကြည့်ရာ အနားတွင်ရှိနေသော မိန်းကလေးဟု ထင်ရသော အရပ် ၅ ပေ ၅ လက်မခန့်၊ ခန္ဓာကိုယ်သွယ်လျကာ နို့အသင့်အတင့် စူထွက်နေသော အသားဖြူဖြူ ဆံပင်ဂုတ်ခွဲနဲ့ အတော်အသင့်လှပသောသူ ဖြစ်နေလေသည်။ မောင်မောင်လည်း သဘောကျကာ.. ဟိုတယ်သို့ နှစ်ယောက်သား ဝင်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ဟိုတယ်အခန်းထဲအရောက် မောင်မောင်လည်း ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲကာ ကစ်ဆင်ဆွဲမည်အလုပ်တွင်

“ အစ်ကိုရယ် ခဏနေပါဦး..”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ..”

“ အစ်ကို အရင်က ညီမတို့လို အမျိုးအစား လုပ်ဖူးလား…”

“ ဘာကိုလဲ …”

“ Ladyboy လေ…”

“ မလုပ်ဖူးဘူး….”

“ တကယ်လား ဒါဆိုကွန်ဒုံး စွပ်ပေးနော်…။ ဂျယ်လ်လည်းပါတယ်။ နည်းနည်းသုတ်ပြီးမှ လုပ်ပေး..”

“အင်း ဒါပေမယ့် အစ်ကိုက မိန်းမတွေရဲ့ ဖင်ကိုတော့ ချဖူးပါတယ်…။ ladyboy ပဲ မချဖူးတာ…”

“ အင်းပါ ညီမ နည်းနည်း ကိုယ်လက်သန့်စင်လိုက်ဦးမယ်…။ အစ်ကိုစောင့်နေ…”

မောင်မောင်လည်း အဝတ်အစားချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်လှဲစောင့်နေပါတော့တယ်။ ၁၀ မိနစ်ခန့်အကြာ သဘက်လေး ရင်လျှားပတ်ကာ သူမထွက်လာပြီး ရင်နှစ်မွှာကြားလေးပေါ်နေကာ မခိုးတရို့ သူမအားကြည့်ကာ မောင်မောင်မှာ လီးတောင်ပြီးရင်း တောင်နေပါတော့တယ်…။ သူမ ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီးနောက် သူမကိုဆွဲလှဲကာ မောင်မောင်မှ ကစ်ဆင် စဆွဲပါတော့တယ်။ သူမနှုတ်ခမ်းအား နမ်းနေရင်း လက်မှလည်း နို့အုံသေးသေးလေးအား ချေမွကာ သူမကလည်း အားကျမခံ မောင်မောင့်လီးအား ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်။ မောင်မောင်မှာ ladyboy အတွေ့အကြုံ မရှိသောကြောင့်လည်းကောင်း သူမထုပေးပုံ ကောင်းခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း လီးထိပ်မှ အရည်ကြည်များပင် ထွက်လာကာ သူမလက်မှာ ပေကျံနေပါတော့တယ်…။

“ အစ်ကို့ဟာ စုပ်ပေးမယ်…”

သူမ၏လီးစုပ်ချက်များမှာ အကြောများ ပြတ်လုမတတ်ကောင်းပြီး ဒစ်အားယက်ပေးခြင်း ဥများစုပ်နယ်ခြင်းနှင့်အတူ deep thorat ပုံစံ အာခေါင်ထဲသွင်းခြင်းတို့ဟာ မောင်မောင်အတွက် ပြီးလုမတတ် ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

“ ညီမ စလိုက်ရအောင်လေ.. အစ်ကို မခံနိုင်တော့ဘူး…”

ထို့နောက် တဘက်လေးချွတ်လိုက်ရင်း သူမလီးမှာ အတန်ငယ်သေးကာ အမွှေးများရိတ်ထားသည်ကို တွေ့ရပါတယ်။ မောင်မောင်လည်း စမြင်ခါစ စိတ်ထဲ မသီသလိုဖြစ်နေပြီး

“ အစ်ကို လာ… နောက်ကလုပ်…. ကွန်ဒုံးစွပ်ပေးမယ်…။ ဂျယ်လ်ကရော့ ဒီမှာ ဖင်ထိပ်မှာ နည်းနည်းလိမ်းလိုက်…။ အစ်ကို့ ဟာမှာပါ နည်းနည်းလိမ်းလိုက်…”

သူမအနောက်မှာ နေရာယူကာ သူမပြောသလို Gel လိမ်းလိုက်ပြီး ကုန်းထားသေ ာဖင်ကို နှစ်ချက်လောက် ဆွဲညှစ်ကစားပြီး ဖင်ထဲ လီးစထည့်လိုက်ပါတော့တယ်…။

“ အား အစ်ကို အရမ်းမရဘူး.. ဖြည်းဖြည်း…”

လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဒစ်ဝင်အောင် သွင်းလိုက်ပြီး

“ အစ်ကို ခဏ ခဏ အဲ့လောက်ပဲသွင်းပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်။ အရှိန်ရမှ တစ်ချောင်းလုံးထည့်…”

မောင်မောင်မှာ အန်တီအိကို ဖင်ပါကင်ဖွင့်ဖူးပြီး အန်တီမြင့်၊ အန်တီမာလာတို့အား ဖင်အမြဲလိုးနေသော်လည်း ယခုအကြိမ် ဖင်လိုးခြင်းမှာ ထူးခြားနေပါတော့တယ်။ ladyboy တစ်ယောက်ကို လိုးနေရခြင်းအသိကြောင့်လည်း စိတ်က ထူးခြားနေပါတော့တယ်..။ လီးဒစ်ကို စိမ်ထည့်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ခံလိုးနေပြီး သူမမှာတော့ ဖင်ကို အသားကုန် ကုန်းဖြဲပေးနေပါတော့တယ်။ လိုးရင်း ငှဲ့သွင်းရင်း တဖြည်းဖြည်း တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားကာ ဖင်ပေါက်၏ကြပ်ထုပ်မူကြောင့် လီးမှာလည်း အရသာများ အရှိန်တက်လာပါတော့တယ်။ လီးကို တဝက်လောက်စိမ်လိုက် တဝက်လောက်ထိကိုပင် ၁၀ ချက်လောက် အရှိန်ယူလိုးလိုက်ဖြင့် ခဏအကြာတွင် လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားကာ မောင်မောင်မှ အသာကုန် ဖီးခံပစ်လိုးပါတော့တယ်…။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်”

“ အ အ အ အစ်ကိုရေ အစ်ကို အစ်ကို နာလို့ အစ်ကို အား အား…”

မောင်မောင်မှာ လိုးနေရင်း မျက်စိတောင်မဖွင့်နိုင်ဘဲ အရသာထူးကဲလွန်းကာ စလိုးစဥ်က သူမနောက်မှ ဒူးထောက်ကာ လိုးနေရင်းမှ ခွေးလိုးပုံစံဖြစ်သော သူမအား ဖင်ဘူးထောင်းထောင်ခိုင်းပြီး မောင်မောင်မှ နောက်မှဒူးကွေးကာ အသာကုန် လိုးပါတော့တယ်။ သူမမှာ စလိုးစဥ်က ကျွတ် ကျွတ် နဲ့ ညည်းနေသော်လည်း အရှိန်ရလာသောအခါ လိုးဟာ လိုးဟာဟု အသာကုန် အံကြိတ်ဆော်သြနေပြီး လီးမှာလည်း ဖင်ပေါက်ထဲကို အရှိန်မပြတ် ဝင်ထွက်နေပါတော့တယ်။ ဖင်ပေါက်မှာ လီးကိုတင်းနေအောင် ဆွဲစုပ်ထားပြီး လီးတလျှောက်အကြောများထိကာ ၁၀ မိနစ်ခန့်ပင် မလိုးရဘဲ မောင်မောင်မှာ လရည်များမထိန်းနိုင်ပန်းကာ နှစ်ယောက်ထပ် အမောဖြေနေပါတော့တယ်။

မောင်မောင်မှာ ladyboy တစ်ယောက်နဲ့ လိုးနေခြင်းအား ရုတ်တရက်မေ့ကာ အဖုတ်နေရာအားနိုက်မည် လုပ်ပြီးမှ လီးအားကိုင်မိပြီး သူမလီးသေးလေးမှာလည်း အနည်းငယ်တောင်နေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ ကောင်းလွန်း၍ နာရီဝက်ခန့်နားကာ သူမအား ကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်ပြီး

“ ညီမ ကုန်းပေးပါလား နောက်တစ်ခါလောက်..”

“ အစ်ကို ၁ နာရီစာပဲလေ မရတော့ဘူး..”

“ အစ်ကို ၁ သိန်းပေးမယ် .. တစ်နေကုန် လုပ်မရဘူးလား…”

“ ဟာ ညီမ အဲ့လောက်မခံနိုင်ဘူး…”

“ နောက် ၂ ချီပဲလေ… လုပ်ပါ ညီမကလည်း…”

“ စမ်းကြည့်မယ် မရတော့ရင်တော့ ရပ်ပေးနော်…”

ဒုတိယတစ်ချီတွင် အစက လီးမြင်ရင်ရွံသော မောင်မောင်မှာ ယခုအချိန်တွင်တော့ မကုန်းခိုင်းဘဲ သူမခြေထောက် နှစ်ချောင်းအား ပုခုံးပေါ်တင်ကာ ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုကာ ကွန်ဒုံးမစွပ် ဂျယ်လ်မသုံးပဲ လီးကို ထိုးထည့်ပါတော့တယ် ..။

“ ဟူး ကြပ်လိုက် ကောင်းလိုက်တာ…”

လီးကို မနည်းထည့်ရပြီး တံတွေးနှစ်ခါလောက် ဆွတ်ပြီးထည့်မှ ဝင်သွားပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းစုံကြည့်ကာ လိုးပါတော့တယ်။ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲအဝင် နှစ်ယောက်လုံး ရှုံ့မဲ့သွားကြပြီး အလွန်အရသာထူးကဲမှု၏လက္ခဏာ ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ ဖင်ပေါက်ထဲက အထွက် ဝူး ဆိုကာ ပြိုင်တူလေမူတ်ကြပုံမှာ အရသာတစ်ခုခံစားပြီးသော လက္ခဏာပင် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

မောင်မောင်လိုးချက်မှာ ဒုတိယအချီ ဖြစ်နေသော်လည်း ကောင်းလွန်း၍ စည်းချက်မိနေပြီး ထန်လွန်း၍ သူမလီးတိုလေးကိုပါ ဂွင်းထုပေးနေရင်း လိုးနေပါတော့တယ်။ ဒုတိယအချီကို ပိုကြာသည် ပြောကြသော်လည်း ၇ မိနစ်ခန့်အကြာတွင်ပင် သူမဖင်ထဲ မောင်မောင်မှ လရည်အပန်း သူမလီးတိုမှ လရည်အနည်းငယ်ထွက်ကာ နှစ်ယောက်လုံး ကာမပန်းတိုင်သို့ ထပ်ရောက်သွားပါတော့တယ် …။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်ဖက်အိပ်ကာ ညနေ ၃ နာရီ ဟိုတယ်မှ အချိန်ပြည့်၍ တံခါးလာခေါက်မှ နိုးကြပြီး

“ ထပ်ယူလိုက်မယ်လေ ညီမ..”

“ တော်ပြီ အစ်ကို…။ ညီမ နည်းနည်းစပ်နေတယ် မခံနိုင်တော့ဘူး…”

“ လုပ်ပါ အစ်ကိုလုပ်ချင်သေးတယ်..”

“ တော်ပြီ နောက်တစ်ခါကြ ထပ်တွေ့ပေါ့။ ဒီတစ်ခါတော့ လျှော့ယူလိုက်မယ် တော်ပါတော့နော်…”

ဆိုပြီး အတင်းတားသောကြောင့် မောင်မောင်တို့နှစ်ယောက် ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး Facebook acc အပ်ကာ ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

မှတ်ချက်။     ။ ထိုအကြောင်းပြန်တွေးရင်း သရုပ်ဖော်ကာ စာရေးနေစဥ် သတိရလွမ်းမိပြီး ထို ladyboy လေးနဲ့ နောက်နှစ်ကြိမ်လောက် ထပ်တွေ့ကာ လုပ်ဖြစ်ပါသေးသည်။ ယခုအချိန်တွင်တော့ သူမမှာ နာမည်အတော် အတန်ရသော makeup artist တစ်ယောက်ဖြစ်နေကာ ထိုကဲ့သို့ မလုပ်တော့ဘဲ သူ့ partner နဲ့ ပျော်နေပြီဖြစ်သည်။ ယခုထက် ပိုမိုအောင်မြင်တဲ့ ဘဝတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ရပါစေ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

———————————————

ladyboy လေးနဲ့တွေ့အပြီး အလုပ်များဆက်တိုက်ရှုပ်ကာ မောင်မောင်တစ်ယောက် ဆုံနေကြ မြောက်ဥက္ကလာ၊ (ဈ)ဈေးနားရှိ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်သို့ပင် မရောက်ရှိတာ ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ရုံးအလုပ်များ အိမ်သို့ပင်ပါလာပြီး ကာမကိစ္စအတွက် အချိန်မပေးနိုင်ကာ အလုပ်ပြီးအလုပ် ဆက်တိုက် (၄) ပတ်ကျော်ခန့် မအားမလပ် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ အလုပ်များ လက်စသတ်ပြီးမှ ဘော်ဒါများစုံရာသို့ သွားမယ်လုပ်နေပြီး မသွားဖြစ်ဘဲ ဆရာကြီးရွှေဥဒေါင်း၏ ဘဝတစ်သက်တာ မှတ်တမ်းကို အစအဆုံး (၁) ခေါက် ပြန်ဖတ်နေချိန် ladyboy လေးနဲ့ ချိတ်ပေးသော ငကျော်က ဖုန်းခေါ်ပါတော့သည်။

“ ဟယ်လို ကိုမောင်မောင် ပျောက်လှချည်လား”

“ ပျောက်ဆို အလုပ်တွေ မအားလို့ပါကွာ”

“ အစ်ကို့အတွက် ကျွန်တော်ချိတ်ပေးထားတဲ့ ladyboy လေးရော အဆင်ပြေလား..”

“ ပြေပါ့ကွာ ပြေလွန်းလို့ခက်…”

“ အစ်ကို့ကို အဲ့ဒါလေးလည်း မေးချင်လို့။ ပြီးတော့ အစ်ကိုရာ အခု ကျွန်တော်လိုင်းပေါ်က မမကြီးနဲ့ချိတ်နေတာ သူက အသက် (၄၈) တောင်ရှိပြီ..။ နှစ်ခါတွေ့ပြီးပြီ။ သူက သိပ်အားမရသေးဘူး ပြောနေတယ်။ ဆီဒိုရာ 100g သောက်ချတာပဲ အစ်ကိုရာ ဘာလိုနေလဲ မသိဘူး။ အစ်ကိုက မမတွေနဲ့ အတွေ့အကြုံရှိလို့ ကူညီပါဦး ..”

“ အေးကွာ ငါ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ဘက်တော့ မလာတော့ဘူး။ Royal Smile မှာ တွေ့ကြမယ် ”

“ ဟမ် ဘယ်နားမှာလဲ အစ်ကို ”

“ ကန်သာယာပန်းခြံရှေ့က ၊ သုဓမ္မာလမ်းမကြီးပေါ်ကပဲ၊ ”

“ အော် BBQ ဆိုင်..”

“ အေး လာခဲ့.. ညနေ ၅ နာရီလာခဲ့။ ငါလည်း အိမ်မှာပျင်းလို့ စာအုပ်ဖတ်နေတာ..”

“ ဟုတ် ဟုတ် အစ်ကို စိတ်ချ”

မောင်မောင်တို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ရွှေလမင်းဆိုင်မှာ တွေ့ကြပြီး ဘီယာ တစ်ယောက် ၆ ခွက်ခန့် သောက်ပြီးနောက် စကားတပြောပြောဖြင့် အကြောင်းအရာ စုံလင်လာကာ နောက်ဆုံး၌

“ လုပ်ပါဦး အစ်ကိုရ ဖုန်းထဲက မေးထားတာလေး”

“ အော် အေး မင်းဟာက နှစ်ခါတွေ့တာတောင် အားမရဘူးဆိုတာက ဘာကိုအားမရတာလဲမှ မသိတာ.. ငကျော်ရ”

“ အစ်ကိုကလည်း သူက အသက် (၄၈) မမကြီးဆိုတော့ ငထန်မို့နေမှာပေါ့။ ကျွန်တော်က လုပ်တာမကျွမ်းလို့နေမှာပေါ့…”

“ မဆိုင်ပါဘူးကွာ။ မိန်းမတွေ ထန်တယ်ဆိုတာ အောကားထဲမှာသာ အများအပြားပါ။ ထန်တာက နောက်မှလာတာပါ။ ကြည်နူးသာယာမှု အရင်လာတာပါ..”

“ ဘယ်လိုလဲ။ လိုင်းပေါ်က သူထန်ကိုယ်ထန် ထန်ဖို့လေ ချိတ်လိုက်တာ အစ်ကိုရ..”

“ အဲ့ဒါကိုက မင်းတို့မှားနေတာ။ လိုင်းပေါ်မှာ တောသားတာဇံတွေက မမကြီးတစ်ယောက်လောက် စိတ်တူကိုယ်တူ ထန်ချင်လို့တို့ ဖြည်းဆည်းပေးမယ်တို့ ရေးနေတာတွေက အပိုတွေ။ အဲ့ကောင်တွေကို မေးကြည့် သူတို့ တစ်ယောက်မှ မစားရဘူး။ တကယ်က မမကြီးတွေက ၁၇/၁၈ တွေထက် ပိုတောင်ယုယခံချင် အချစ်ခံချင် ကြည်နူးချင်တာ..။ ငယ်ရွယ်မူကို တောင့်တတာ..”

“ ကျွန်တော်ကတော့ တွေ့တာနဲ့ ရှယ်လိုးတာပဲ ကိုမောင်မောင်ရေ…”

“ အေး အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကို အားမရတာနေမှာ။ ငါ့အထင်တော့ လုပ်နေတုန်းလည်း မင်းက မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်း ဥပမာကွာ ဖာသည်မကြီးတို့ အဲ့လိုဆဲပြီး လုပ်တယ်ထင်တယ်…”

“ ဟုတ်တယ်။ စောက်ရမ်းထန်နေတယ်ဟုတ်လား လိုးသတ်မယ်တို့ ပြောပြီး ချတာ..”

“ အေး အဲ့ဒါမှားတာ။ အဲ့အဆင့်က လုပ်တာကြာမှ လုပ်ရမှာ။ ပထမက အရမ်းချစ်ကြည်နူးရမှာ။ မမရေတို့၊ ချစ်တယ်တို့၊ အဖုတ်လေးလှလိုက်တာ၊ အပြုံးလေး ချိုလိုက်တာတို့ ဆိုပြီး အရင်ကြည်နူးရတယ်။ ဒါမှ သူတို့ကလည်း ကြည်နူးပြီး မင်းအတွက် တစ်ကိုယ်လုံးပေးတာ…”

“ အဲ့ဒါကြောင့် သူက မကျေနပ်ဘူး ပြောတာနေမှာ..”

“ ငါပြောမယ် ငါရဲ့လက်ဦးဆရာထဲက ဒေါ်သိန်းဆို အသက် (၅၁) နှစ်။ ငါက မမသိန်းတို့ မောင့်အပေါ်တက်ခွပေး မမသိန်းတို့ အဲ့လိုလုပ်ချတာ.. ”

မှတ်ချက်.. ကျွန်တော်ရေးထားသော “ဒေါ်သိန်း” စာအုပ်တွင် သူမအကြောင်း အလုံးစုံပါပါသည်။ သူမအား ဖင်စချဖူးခြင်းဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်အသက် (၁၈)၊ သူမအသက် (၅၀) နီးပါးမှာ စဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်သိန်းအကြောင်း အပြည့်အစုံအား သွားရောက်ဖတ်ရှုနိုင်ပြီး ယခုစာအုပ်တွင်တော့ တစ်ခန်းတလေသာ ရေးသားပေးပါ့မည်။

“ အဲ့လို စမ်းကြည့်ဦးမယ်ဗျာ ယုယပေးရမယ်…။ ပြီးတော့ဗျာ position လေးတွေ ပြောပြပေးဦး…”

“ အေး ခုနက ဒေါ်သိန်းနဲ့ကို ငါ positions တွေကို စာရွက်နဲ့ရေးပြီး အဲ့အတိုင်း လိုက်ချစမ်းဖူးတယ်…”

“ ကိုမောင်မောင် ခင်များကတော့စံပဲ.. ပြောပြဦး ”

“ နည်းအကုန်တော့ မဟုတ်ဘူး။ မင်းမှတ်ရလွယ်အောင် တချို့နည်းတွေက ခပ်ဆင်ဆင်တွေ။ ထိတဲ့နည်းတွေ ပြောပြပေးမယ်..”

“ လုပ်ပါဦး မြန်မြန်လေး..”

“ ပထမတစ်ခုက 

The Missionary position (Face to Face) ကွာ။ ဒီနည်းကတော့ အများအသုံးပြုနေတဲ့ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးနည်းပေါ့။ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး လိုးရတော့ ကြည်နူးမူပေးတဲ့နည်းပေါ့။

Woman on Top (Cowgirl)

မိန်းမက ယောင်္ကျားလီးပေါ် တက်ထိုင်ပြီး မြင်းစီးတယ်လို့ခေါ်တဲ့ နည်းပေါ့ကွာ။ အပေါ်က တက်ဆောင့်တာပေါ့။

Reverse cowgirl or Reverse rider on Top

ဒါကလည်း မြင်းစီးတာ၊ အပေါ်က တက်ဆောင့်တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီနည်းက လှဲနေတဲ့ယောင်္ကျားကို မျက်နှာမမူဘဲ ကျောပေးပြီး တက်ဆောင့်တဲ့ နည်းပေါ့ကွာ။

Doggy Style

ဒါကတော့ မိန်းမကကုန်းပေး၊ ယောင်္ကျားက အနောက်ကလိုး၊ ခွေးလိုးပေါ့။ မိန်းမတွေကြိုက်တဲ့ နည်းတွေထဲက တစ်ခုပဲ။

The Corkscrew

မိန်းမက ဘယ်ဘက်ဖြစ်ဖြစ် ညာဘက်ဖြစ်ဖြစ် တစောင်းအိပ်ထားပြီး ယောင်္ကျားက မိန်းမရဲ့ဖင်အနား (စောက်ဖုတ်) အနားမှာ ဒူးထောက်ပြီး လိုးသွင်းတဲ့ အနေအထားပေါ့ကွာ။ အဲ့နည်းက အဖုတ်ကို စိထားသလိုဖြစ်တော့ ယောင်္ကျားလေးအတွက် ကြပ်ပြီး လိုးလို့ကောင်းသလို မိန်းမတွေအတွက် အရသာပိုထိတယ်။

Sside by side or sideways

မိန်းမက ဘယ်ဘက်စောင်း/ ညာဘက်စောင်းအိပ်၊ ယောင်္ကျားက မိန်းမရဲ့ တစ်ဖက်မှာအိပ်၊ လီးထည့်ပြီး တစောင်းလေး မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်လိုးတဲ့ ပုံစံပေါ့ကွာ။

Flat iron or lazy dog

မိန်းမက ကြမ်းပြင်မှာ မှောက်ရက်အိပ်ပြီး ဖင်ကို နည်းနည်းထောင်ထားတာကွာ (ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလည်း ရတယ်) ယောင်္ကျားက အပေါ်ကတက်ခွပြီး လိုးတဲ့နည်း။ အဲ့နည်းက အသံလည်းကျယ်တယ်၊ ဥက အဖုတ်အုံကို ရိုက်တတ်လို့။ ခိုးလိုးလို့ မကောင်းဘူးကွ။

Face-off

ဒါကတော့ ယောင်္ကျားက ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ခြေချထိုင်တာဖြစ်ဖြစ် ကုတင်ပေါ်ဆို ခြေဆင်းထား ကိုယ်ကိုမတ်ထား မိန်းမက အဲ့အပေါ်တက်ခွပြီး ဆောင့်တဲ့နည်း။ လိုးနေရင်း ကစ်ဆင်ရိုက် နို့စို့လုပ်ဖို့လွယ်တဲ့ နည်းပေါ့ကွာ။

Pretzel Dip

မိန်းမက ဘေးတစောင်းအိပ်ပြီး ယောင်္ကျားက အဖုတ်နားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးတော့ မိန်းမရဲ့ ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး လိုးတဲ့နည်း။ အဲ့နည်းက အတော်ထိတယ်။ မိန်းမတွေ သိပ်မခံနိုင်ဘူး ခဏနဲ့ပြီးတယ်။

CAT ( The Coital Alignment Technique)

ဒါက missionary နဲ့ သိပ်မကွာဘူး။ မိန်းမက ပက်လက်အိပ် ယောင်္ကျားက အပေါ်ကတက်ခွပြီး လိုးတာ။ ဒါမယ့် ဒီမှာက မိန်းမက ပေါင်ဖြဲထားရင်ထား မဟုတ်ရင် ခြေနှစ်ချောင်းကို ယောင်္ကျားဖင်ကို ညှပ်ထားပြီး လိုးဖို့ တွန်းအားပေးတဲ့ နည်းပေါ့ကွာ။

Seashell

ဒီနည်းက အတော်ကောင်းတယ်။ မိန်းမက ပက်လက်အိပ်ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင်ထားတယ်ကွာ ။ အဲ့တော့ အဖုတ်က အပေါ်နည်းနည်း ရောက်နေတယ်။ ယောင်္ကျားက အပေါ်ကနေလိုးတော့ လီးကစိုက်စိုက်ဝင်တာ။ အရမ်းထိတယ်။ ဒါမဲ့ ဒီနည်းက ၅ မိနစ်လောက်ပဲ ကောင်းတယ်

Standing Ovation

ဒီနည်းက ယောင်္ကျားက မတ်တပ်ရပ်၊ မိန်းမက တက်ခွပေါ့ကွာ။ မိန်းမကို ချီပြီး လိုးတာပေါ့။ လိုးတတ်ရင် ဆော်တွေ အရေပါပန်းတဲ့ နည်းပေါ့ကွာ။”

“ ငါပြောတာ (၁၂) နည်းရှိတယ်။ အဲ့ဒါတွေထဲက မင်းကြိုက်တာတွေနဲ့ မင်းလိုးကြည့်ပေါ့ကွာ။ အဓိကက အယုအယ။ နောက်တစ်ခုက လူစိတ်ရှိဖို့။ ကိုယ်နဲ့နေတဲ့ မိန်းကလေးပုံတွေ မဖြန့်ဖို့။ ခိုးစားတာဆိုလည်း ပုံရိုက်တာတွေမလုပ်နဲ့။ သူ့နောက်က ဘဝတွေကို ငဲ့ညှာ။ ပြီးရင် မမကြီးကြိုက်တယ်ဆိုလည်း တကယ်ရိုးအတဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုနေတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို မိုက်ရိုင်းတဲ့စာတွေ မပို့ဖို့၊ ပုံတွေမပို့ဖို့၊ အဲ့လို လူစိတ်ရှိပေါ့ကွာ။ ထန်တာလည်း လူစိတ်ရှိဖို့ လိုတယ်…”

“ အစ်ကို့ကိုတော့ လေးစားတယ်။ အစ်ကို အောစာအုပ်ရေးပါလား ကိုမောင်မောင်..’

“ ရေးချင်တယ်ကွာ။ ဒါမဲ့ ကိုယ်ရေးတဲ့ အောစာအုပ်ကြောင့် မုဒိန်းမူတွေဖြစ်မှာတို့ မိန်းကလေးတွေကို နှောင်ယှက်တာတို့ဖြစ်မှာ ကြောက်လို့ကွာ။ ငါတစ်နေ့ အောစာအုပ်ရေးတဲ့အခါ စည်းကမ်း (၃) ချက်ထုတ်ထားမယ်။ (၁) မုဒိန်းမကျင့်ရ၊ (၂) အမျိုးသမီးတွေကို လူကြားထဲ ထိကပါရိကပါး စတာ၊ ပြောင်တာ၊ ထိတာ မလုပ်ရ၊ (၃) သက်ငယ်မုဒိန်းမလုပ်ရ။ အဲ့ (၃) ချက် လိုက်နာမှ ဖတ်ကွာဆိုပြီး ရေးမယ်ကွာ..”

“ ဟုတ်တယ်…။ မုဒိန်းကျင့်တဲ့ကောင်၊ သူဟာသူ online ပေါ် အပျော်သုံးတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို လိုးချင်တယ်တို့ လီးပုံတို့ သွားပို့တာတွေက အောက်တန်းစား တောသားတာဇံတွေ လုပ်တာ..”

“ အေး မင်းနဲ့ပြောမှ ငါလည်း ဒေါ်သိန်းကို သတိရတယ်။ သူ့ဆီမရောက်တာ (၅) လကျော်ပြီ။ သွားကြည့်ပါဦးမယ် မနက်ဖြန်..”

မောင်မောင်တို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ည (၉) နာရီကျော် ဆိုင်မှထွက်လာကာ အိမ်ပြန်နားကြတော့သည်။ မနက် (၈) ခွဲ မောင်မောင်မှာ တောင်ဒဂုံဘက် ထွက်လာကာ ဒေါ်သိန်းတို့အိမ်ဘက် ထွက်လာပါတော့သည်။ ဒေါ်သိန်းတို့အိမ်ရှေ့အရောက် ခွေးငပိန် (၂) ကောင်မှ ထိုးဟောင်ကာ အင်္ကျီအနွမ်း ထဘီအနွမ်းကို တိုတိုဝတ်ထားကာ မိန်းမကြီးတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး

“ ဟေ ဘယ်လိုမျက်စိလည်လာတာလဲ..”

“ ဒီလိုပါပဲ မရောက်တာကြာလို့..”

“ အခုဘယ်မှာ အဝတ်လျှော်နေလဲ..”

“ မလုပ်ဖြစ်တော့ပါဘူးဟယ် အိမ်မှာပဲ…။ အကြီးမလေးက စက်မူဇုန်မှာ အလုပ်ရလို့ အဲ့ဒါမှီခိုပြီး စားသောက်နေရတာပဲ..”

“ အဆင်ရောပြေရဲ့လား..”

“ မပြေပါဘူးဟယ်။ ငါ့ယောင်္ကျားငမူးလည်း ဟိုလက ဆေးရုံတက်ရတာ ငွေတိုးတွေကတက်နဲ့..”

“ အင်းပါ ဒီအတိုင်းလှည့်လာတာ”

“ နင့်အိမ်သားတွေရော နေကောင်းတယ်မလား။ အအေးသောက်မလား သွားဝယ်လိုက်မယ်”

“ ရပါတယ်ဗျာ… ဒေါ်သိန်း ရော့ ၆ သောင်း..”

“ ဘာ လုပ်မလို့လဲ..”

“ ဒီ အတိုင်းပေးတာ …”

“ ထားပါ ငါ့တူရယ်..”

“ ယူပါဗျာ သူစိမ်းလည်းမဟုတ်။ ခင်များနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က တိတ်တိတ်ပုန်း ညားဖူးတယ်တောင် ပြောရတာကို..”

“ အမလေးဟယ် လုပ်လာပြန်ပြီ..။ အေး ကျေးဇူးဟာ ဈေးဖိုးရတာပေါ့..”

“ ဒေါ်သိန်း အိမ်ကလူတွေ ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလဲ…”

“ ညနေမှလေ…။ တစ်နေကုန် အိမ်မှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ဟိုလုပ်ဒီလုပ်ပဲ..”

“ အဆင်ပြေတာပေါ့..”

“ ဟယ် ဒီကောင် နင် ငါ့ပုံစံကြီးကို စိတ်ပါသေးတာလား..”

“ ကိုယ့်လက်ဦးဆရာပဲဗျာ… ရောက်ပြီးမှတော့ ဟဲ ဟဲ ”

“ နင်က​တော့ဟယ် .. ငါရေချိုးဦးမယ် ခဏ..”

“ လုပ်မနေနဲ့ လာ အနားလာတော့..”

“ ခဏဟယ် ခြံတခါးပိတ်လိုက်ဦးမယ် လူဝင်လာမှဖြင့် ..”

ခြံတခါးပိတ်ပြီး ပြန်တက်လာသော ဒေါ်သိန်းအား အနားဆွဲခေါ်ကာ မောင်မောင်မှ နှုတ်ခမ်းထူကြီးအား အငမ်း မရနမ်းကာ နို့အုံကြီးကို အသာကုန် နယ်ပါတော့သည်။ ဘော်လီမဝတ်ထားသော အင်္ကျီအနွမ်းအောက်က နို့အုံကြီးကိုနယ်နေရင်း နှုတ်ခမ်းမှလည်း လျှာတစ်ခုလုံးထုတ်ကာ ဒေါ်သိန်းအား အငမ်းမရနမ်းပါတော့တယ်။

ထိုအချိန် မောင်မောင်အကြိုက်သိသော ဒေါ်သိန်းမှာ ပုဆိုးကိုလက်လျှိုကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပဲ အောက်သို့ဆွဲချကာ မောင်မောင့်လီးကို နယ်ပေးပါတော့တယ်။ မောင်မောင်မှာလည်း ထဘီနွမ်းကို ဆွဲချွတ်ကာ အမွှေးထူလွန်းလှသော အဖုတ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းသားကိုင်လိုက် အထဲနိုက်လိုက် အစိပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေပါတော့တယ်။ နှစ်ဦးသား လက်များကိုယ်စီ အလုပ်လုပ်နေပါသော်လည်း လျှာများမှလည်း အလုပ်မနားကာ နှစ်ဦးသရည်များ တံတွေးများပင်ရောစပ်ကာ နှစ်ဦးသားပါးစပ်ဆီမှ စီးကျနေပါတော့တယ်။ ထိုကဲ့သို့ နမ်းခြင်း ကိုင်ခြင်း လုပ်ငန်းကို ၁၅ မိနစ်ခန့် မရပ်မနားလုပ်ပြီး

“ မမသိန်း လီးရှယ်စုပ်ပေးဗျာ .. ကောင်းကောင်း မခံရတာ ကြာပြီ..”

ဒေါ်သိန်း တာဝန်ကျေလွန်းသည်ဟု ပြောရလောက်အောင် မောင်မောင် တောင်းဆိုလိုက်သည်နှင့် ခေါင်းငုံ့ကာ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ငုံကာ အာငွေ့ပေးပါတော့တယ်။ အာငွေ့ကြောင့် တောင်လွန်းသောလီးအား ပါးစပ်မှထုတ်ကာ တယုတယကြည့်ပြီး လီးထိပ်ကို လျှာဖြင့်ဝိုက်ယက်ကာ လီးထိပ်မှအပေါက်အား လျှာဖြင့်ထိုးဆွပေးနေပြီး မောင်မောင်မျက်နှာရူံမဲ့ကာ အရမ်းကောင်းလွန်းမတတ် ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဂွင်းထုပေး၊ ဥကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လက်နဲ့ဂွင်းထုပေး၊ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို တံတွေးထွေးကာ ဂွင်းထုပေးခြင်းဖြင့် မောင်မောင်တစ်ယောက် စကားပင်မပြောနိုင် ဖြစ်နေပါတော့တယ်။

ထို့နောက်မှ မောင်မောင်က ဒေါ်သိန်းအား လှဲအိပ်ခိုင်းပြီး စောက်ဖုတ်အား တကျော့ပြန် အစွမ်းပြပါတော့တယ်။ ဒေါ်သိန်းထဘီကို ခြေထောက်ထိ ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့အချိန် ထွက်လာသောအနံ့မှာ ထဘီအဟောင်းမှချွေးနံ ဒေါ်သိန်းစောက်ဖုတ်အနံ့ သေးနံများရောနေပြီး မောင်မောင် ပျို့တက်သွားပြီး အသက်အောင့်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာဖြင့်ကုန်းယက်ပါတော့တယ်။ မောင်မောင် စောက်ဖုတ်ကို တံတွေးအရင်ထွေးပြီးမှ စောက်ဖုတ်ကိုဖြဲကာ အတွင်းသားများပေါ်မှ လျှာဖြင့်နေရာအနှံ့ ထိုးဆွယက်ကာ အမွှေးထူကြားမှ စောက်စိကြီးကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိပါတော့တယ်။

ဒေါ်သိန်းမှာ မောင်မောင်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားခြေနှစ်ချောင်းဖြင့် ဆွဲညှပ်ပြီး နှာခေါင်းပါ အဖုတ်ထဲနစ်ဝင်အောင် ဆွဲသွင်းနေပါတော့တယ်။ စောက်ချီးအနည်းငယ်နဲ့ အနံ့ပြင်းသော မိန်းမကြီးစောက်ဖုတ်ကြောင့် ပျို့နေသော မောင်မောင်မှာ ယက်ရင်းဖြင့် အရသာတွေ့နေကာ ဒေါ်သိန်းမှ

“ လုပ်တော့လေ”

ဟု ပြောမှသာ လိုးဖို့ ပြန်တွေးမိပါတော့တယ်

“ ငါ အရင် တက်ခွပေးမယ်နော်..”

“ အင်း မမသိန်းတက်လိုးတာ ကြိုက်တယ်..”

မောင်မောင်လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်နဲ့ တက်စွပ်ကာ မောင်မောင်ရင့်ဘက်ကို လက်ထောက်ကာ အပေါ်မှ ဖင်ကြီးကို တရပ်စပ် ဆောင့်ပါတော့တယ်။ ဖင်မဲကြီးကြားမှ အမွှေးထူနေသော အဖုတ်ထဲသို့ လီးဝင်သွားလိုက် ပေါ်လာလိုက်ဖြစ်နေသော မြင်ကွင်းမှာ ကြည့်လှပြီး

“ ဒေါ်သိန်း ခင်များနဲ့ စလုပ်ဖြစ်တုန်းက ၅၀ နီးပါးဆို..”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘုတ် ဘုတ် ဘုတ်”

“ ဟုတ်တယ်လေ..”

“ အခုဘယ်လောက်လဲ ခင်များထန်ပြီး ဆောင့်နေတာ ကြည့်လှလို့ …”

“ နင်အခုဘယ်လောက်လဲ အသက်က..”

“ ၂၇ လေ…”

“ အေး ၉ နှစ်ရှိပြီလေ .. ငါက (၅၈) ပေါ့…”

“ ခပ်ဝဝ လောကဓံဒဏ်ပိနေသော မိန်းမကြီး၏ ဒုက္ခတွေမေ့ကာ အရသာခံစားနေသောပုံမှာ ကြည့်ကောင်းလှပြီး မောင်မောင်ပါ အောက်ကနေ ပြန်ဆောင့်ပါတော့တယ်..။

“ ခင်များအိမ်က ပျဥ်ထောင်နော်။ တုန်နေပြီ ပြိုနေဦးမယ်။ ဘေးကလည်း ကျူးတွေပဲမလား။ ကြားနေမယ်နော် မမသိန်း..”

“ လုပ်စရာရှိလုပ် ကောင်လေး …”

ဒေါ်သိန်းနဲ့ မောင်မောင်မှာ စကားတပြောပြော လိုးနေကြပြီး ဒေါ်သိန်းမောမှ မောင်မောင်မှ ဖင်ကြီးကို ထောင်ကုန်းခိုင်းပြီး မောင်မောင်မှ မတ်တပ်ရပ် ဒူးကွေးကာ လိုးပါတော့တယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဘုတ် ဘုတ်”

ဥတွေမှာ အဖုတ်အုံကြီးကိုရိုက်ပြီး မောင်မောင့်လရည်အနည်းငယ်မှာ ဒေါ်သိန်းအမွှေးတွင် ကပ်နေပြီး ဒေါ်သိန်းရော မောင်မောင်ရော ရန်ကုန်အပူဒဏ်ကြောင့် ချွေးများစိုရွဲနေကာ အပူဒဏ်ထက် ကာမအရသာက ပိုလွှမ်းမိုးကာ အပူကိုမမှုဘဲ လိုးအားသာ မြှင့်လာပါတော့တယ်။ မောင်မောင်မှာ လီးကိုစိုက်စိုက်လိုးပြီး ဒေါ်သိန်းမှာ ဖင်ကြီးထောင်ထားကာ ပျဥ်ထောင်အိမ် အခန်းကျဥ်းလေးထဲ အနံ့များ လွှမ်းမိုးနေပါတော့တယ်။ စနမ်းစဥ်ကနေ လိုးချိန် ၁ နာရီလောက်ရှိကာ လိုးပွဲမပြီးသေးဘဲ ဒေါ်သိန်းကို လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ချွေးများစိုရွဲနေသော နို့အုံကို လျှာနဲ့ယက် ဂျိုင်းကြီးကိုလျှာနဲ့ယက်ကာ မောင်မောင့်တံတွေးများ ချွေးများဖြင့် စိုရွဲနေသော ဒေါ်သိန်းနို့အုံကြီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ခြေနှစ်ချောင်းထမ်းကာ ပုံပြောင်းလိုးပါတော့တယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် အား ကောင်းတယ် ‌သိန်းရေ အား အား အား….”

နို့အုံကြီးဆွဲရုံမက နို့သီးခေါင်းအမဲကြီးကို ဆွဲလိမ်ကာ လိုးရှိန်တင်ချိန်တွင် ဒေါ်သိန်းအော်ပုံမှာ ဘေးအိမ်များပင် ကြားမတတ် ဖြစ်နေပါတော့တယ်။ သွပ်အမိုးကာ ပျဥ်ထောင်အိမ်လေးထဲမှာ အသက် (၂၇) လူငယ်တစ်ယောက်နှင့် အသက် (၅၈) အရွယ် မိန်းမတစ်ယောက်တို့ လိုးပွဲမှာ အရှိန်မြှင့်သထက်မြှင့်ကာ ၁ နာရီအကျော်ကြာတွင်တော့ နှစ်ယောက်ထပ်ကာ လျှာချင်းကစားပြီး ပွဲသိမ်းအလိုးကို စပါတော့တယ်။ မောင်မောင်မှ အပေါ်က တံတွေးထွေးချ ဒေါ်သိန်းကယက်၊ ဒေါ်သိန်းက တံတွေးထုတ် မောင်မောင်ကယက်ကာ ခါးကိုအရှိန်တင်ကာ အသာကုန် လိုးဆောင့်ပြီး ခဏအကြာတွင် လရည်များ ဒလဟော ထွက်လာပြီး အဖုတ်ကြီးပင်မဆန့်ဘဲ ဒေါ်သိန်းအမွှေးထူများပေါ်တွင် လည်းကောင်း ဖျာကြမ်းအစုတ်လေးပေါ်တွင် လည်းကောင်း ပေကျံနေပါတော့တယ်။ လိုးပြီးချင်း လီးကိုစိမ်ထားကာ မချွတ်သေးဘဲ နှစ်ယောက် လျှာချင်းလိမ်ပတ်ကစားနေပြီး ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာမှသာ ဒေါ်သိန်း ခန္ဓာကိုယ်ကနေ ဆင်းပါတော့တယ်။

“ ဟူး မောလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာဗျာ..”

“ ငါလည်း မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီ။ အခုကြမှ ဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှ ဒီလိုတွေ ဖြစ်နေတာပဲ…”

“ အချိန်တောင် ၁၂ ကျော်ပြီ ပြန်ဦးမယ်..”

“ ထမင်း စားသွားလေ ..”

“ တော်ပြီ…။ ခင်များယောင်္ကျားအဘိုးကြီး ပြန်မလာလို့ တော်သေးတယ်။ အားလုံးမေ့ပြီး လုပ်နေကြတာ..”

“ အေးဟယ်… သူက မလာပါဘူး။ မူးပြီး လမ်းဘေးအိပ်နေလောက်ပြီ ..”

မောင်မောင်မှာ နောက်ရေတွင်းမှ ရေခပ်ရေဆေးကာ အပြန် ဒေါ်သိန်းနဲ့ စကားခဏပြောကာ ပြန်လာပါတော့တယ်။

မှတ်ချက်။        ။တံတွေးများ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ထွေးချခြင်းသည် ဒေါ်သိန်းသင်ပေးသော နည်းဖြစ်ပြီး တံတွေးသည် ချစ်ဆေး ဖြစ်ပါသည်။ အဆိပ်လည်း ဖြစ်ပါသည်။ ခွေးတစ်ကောင် ကိုယ့်ကိုကိုက်သောအခါ ထန်းလျက်ကို တံတွေးဆွတ်ကျွေးရင် ကိုယ့်ကို ကြည်ဖြူလာသကဲ့သို့ မြွေတစ်ကောင်ကို ပါးစပ်ဟ တံတွေး ထွေးချလျှင်လည်း ထိုမြွေ သေမတတ် ဖြစ်နိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်သိန်းမှာ သူမနှင့်အတူနေလျှင် အနမ်းကြမ်းခိုင်းခြင်း ဖြစ်ပါသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။