Configure Page List

Saturday, November 9, 2019

မိစ္ဆာစိတ် ဒဏ်ရာ အပိုင်း ( ၂ )

မိစ္ဆာစိတ် ဒဏ်ရာ အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ဘုံခုနှစ်ဆင့် - ရေးသည်။

ဒီနေ့ည အတွက် ဦးမြတ်ခိုင် ရင်ခုန်နေတော့၏။ ချစ်ဇနီးအား သူစိမ်းယောင်္ကျားနှင့် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လိုးခိုင်းတာ မှားလားမှန်လား သေချာမသိပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေး မပြိုကွဲရေးသာ အားစိုက်ထားသည်။ ရေချိုးကာ ထမိန်ရင်လျားဖြင့် သူရှေ့မှ ဖြတ်သွားသော လှိုင်ထိပ်ထားအား သေချာလိုက်ကြည့်နေမိ၏။ ရုပ်ရည်ချောမောသည့်အပြင် ခါးသေး ရင်ချီလေးမို့ ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားသည့်မိခင် ဟုဆိုလျင် ယုံဖို့ခက်၏။လှိုင်ထိပ်ထား၏ ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်မှ တင်သားအိအိကြီးများက ခုထိလျောကျမသွားပဲ ကော့ထွက်နေပြန်သည်။

မင်္ဂလာဦးည လှိုင်သက်ထား စောက်ဖုတ်မှ သွေးများထွက်ကာ အိပ်ယာခင်းများ စွန်းခဲ့သည်ကို အားရကျေနပ် ဂုဏ်ယူခဲ့ဖူး၏။ သို့သော် ယခုအချိန် မြင်သာမြင် မကြင်ရတဲ့ဘဝမို့ အနည်းငယ် စိတ်ဓတ်ကျနေရသည်။လှိုင်သက်ထားမှာ မှန်တင်ခုံရှေ့ ဆံနွယ်များအား ဒွိုင်ယာမူတ်ရင်း သူမကိုယ်လုံးအား ကြည့်နေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူဆန္ဒအတိုင်း သားလောက်အရွယ်လေးအား အလိုးခံရမည်မို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတော့၏။

သို့သော် သူမအိမ်မှ အလုပ်သမားမို့ မသတီသည်မှလွဲ၍ ကျန်တာ မစိုးရိမ်ခဲ့ပေ။အပြင်လျှောက်ပြောလျင်လည်း သူမ အနေထားအရ မိုးဇော်အခြေနေနှင့် ဘယ်လိုမှ မအပ်စပ်သဖြင့် ဘယ်လိုလူကမှ ယုံကြည်လိမ့်မည်မဟုတ်။တခုခုဖြစ်လာလျင် အလုပ်ထုတ်ပစ်ဖို့လည်း ကြိုတင် စဉ်းစားထား၏။

ဆံနွယ်များ ရေခြောက်လျင် မိတ်ကပ်ပါးပါးလူးကာ ချိုင်းနှစ်ဖက်အား ရေမွှေးစွတ်လိုက်တော့သည်။ကုတင်အနောက်ဖက် ဗီဒိုထဲမှ ညဝတ်အင်္ကျ ီ ဒူးဖုံးလေးအား စွပ်ကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ချွတ်ချလိုက်၏။

" မောင် … ကြည့်လှချည်လား "

" ဒီည … လှိုင်လေး … ပိုလှနေသလားပဲ "

ကုတင်ဇောင်းခြေတွဲလောင်းချ ထိုင်နေသော လင်ဖြစ်သူရှေ့ မတ်တပ်ရပ်ရင်း မေးလိုက်သည်။ဦးမြတ်ခိုင် လက်နှစ်ဖက်မှာ လှိုင်သက်ထားခါးလေးအားစုံကိုင်ရင်း ဆွဲကပ်လိုက်သည်။မျက်နှာရှေ့ဝဲနေသော နို့အုံကြီးများအား အင်္ကျ ီအပြင်မှ နမ်းရှိုက်လိုက်၏။

" မောင် … နို့စို့ ချင်လား "

လှိုင်သက်ထားမှာ သူမခါးအားဆုပ်ကိုင်ထားသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူလက်များအားဖယ်ကာ ညဝတ်အင်္ကျ ီလေးအား အောက်နားစမှကိုင်၍ နို့အုံကြီးများပေါ်အောင် ပင့်တင်လိုက်သည်။ဦးမြတ်ခိုင်၏ ပါးစပ်နား နို့သီးခေါင်းတစ်ဖက်အား တေ့ပေးလိုက်သည်။

အနှစ် ၂၀ ကျော်လောက်က စို့ခဲ့ဖူးသော နို့သီးခေါင်းနီညိုလေးအား ကြည့်ရင်း ပါးစပ်ထဲငုံထားလိုက်၏်။ချစ်ဇနီး၏ ရင်သားစိုင်ကြီးများအောက် ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးက ဗိုက်ခေါက်အနည်းငယ်ထွက်နေရုံမှအပ မပြောင်းလဲပေ။ဗိုက်သားလေးအားပွတ်ရင်း တဖြည်းဖြည်းအောက်သို့စမ်းကြည့်ရာ ဆီးခုံးလေးပေါ်ကျရောက်သွား၏။ပွတ်သပ်ပေးကာ နို့သီးခေါင်းအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ရင်း လှိုင်သက်ထားပေါင်ကြားဆီ ကြည်မိလိုက်သည်။

လှိုင် … အမွှေးတွေက "

" အင်း … မောင် … ရိပ်ထားလိုက်တာ "

ဦးမြတ်ခိုင်မျက်လုံးများ ဝင်းကနဲ့ဖြစ်သွားကာ လှိုင်သက်ထားပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်းပြီး ပင့်ကိုင်လိုက်၏။မိန်းမဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်က ခုံးထနေကာ လက်ထဲ အိကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။ခါးအောက်ပိုင်း ခံစားမှု့တစ်မျိုးဖြစ်ပေါ်လာပေမယ့် လီးက ထမလာခဲ့ချေ။ချက်ချင်း မျက်လုံးများညိုးမိန်သွားတော့၏။

လှိုင်သက်ထားမှာ လင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာအပြောင်းလဲအားကြည့်ရင်း ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ဦးမြတ်ခိုင် ပုဆိုးအား လှန်ကာ ပေါင်ကြားတွင်း ပျော့နေသော လီးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေ၏။သို့သော် ဦးမြတ်ခိုင် လီးမှ မာလာခြင်းမရှိ ပျော့ခွေလျက်ပင်။

" နေပါစေတော့ … လှိုင် … ထတော့ … ခြင်ထောင်ချလိုက် "

လှိုင်သက်ထားမှာ ထရပ်ရင်း ဦးမြတ်ခိုင် ခြေထောက်အား ကုတင်ပေါ်မှတင်ကာ ခြင်ထောင်ချပေးလိုက်သည်။

" ဖန်ချောင်းမီးပိတ် … မီးလုံးလေးပဲ ထွန်း "

" အင်း … မောင် "

လှိုင်သက်ထားမှာ ဖန်ချောင်းမီးပိတ် မီးလုံးလေးဖွင့်ပြီး ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်လာတော့သည်။ဦးမြတ်ခိုင်ဘေးနား ကိုယ်တစ်စောင်းလှဲကာ မိုးဇော်ဝင်လာမည့်အချိန် စောင့်နေလိုက်၏။

" မောင်ဇော်လား … ဝင်ခဲ့ကွာ … တံခါးလော့ချမထားဘူး "

တံခါးခေါက်ပြီးပြီးချင်း ဦးခိုင်အသံ ထွက်လာတာဗျ။သူတို့လည်း ကျုပ်ကိုစောင့်နေတာ သေချာပါတယ်။ကျုပ်တံခါးဖွင့်ပြီး ပြန်ပိတ်လိုက်တယ်။ခါတိုင်းလို ဖန်းချောင်းမီးဖွင့်မထားဘူး မီးလုံးလေးပဲ ဖွင့်ထားတော့ အလင်းရောင်ဖျော့ဖျော့လေးထဲ ခြင်ထောင်အပြာနုရောင်လေးအတွင်း လူရိပ်နှစ်ခု။

" ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်ခဲ့ … မောင်ဇော် "

ကျုပ်လည်း ဦးခိုင်ပြောတဲ့အတိုင်း ခြင်ထောင်မှပြီး ဝင်ခဲ့လိုက်တာ။ဦးခိုင်က မှန်တင်ခုံအနီး ကုတင်အစွန်းမှာပက်လက် အန်တီလှိုင်က ဦးခိုင်ဘေးမှ တစ်စောင်းလှဲနေတာဗျ။သူတို့နှစ်ယောက်ခြေရင်းက တက်ပြီး အန်တီခိုင်ဘေးနားလှဲချလိုက်တယ်။

ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းလည်းမသိ။ပထမဆုံး ရေမွေးနံ့လေးနဲ့ အန်တီလှိုင်ရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့လေး နှာခေါင်းထဲဝင်လာတာပါ။ညဝတ်အင်္ကျီဒူးဖုံးလေးက ပေါင်လယ်လောက်ထိလှန်နေတာပဲ။လက်မောင်းအိုး တုတ်တုတ်ကြီးက နံစောင်းပေါ်တင်ထားရင်း ကျုပ်ကြိုက်တဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးက ကော့ထွက်နေတာဗျာ။

ပထမဆုံး ဦးခိုင်ဆီက သက်ပြင်းချသံကြီး အရင်ကြားမိလိုက်တာ။အန်တီလှိုင်ကို တိုးတိုးလေးပြောနေတာဗျ ကျုပ်က အန်တီလှိုင်နား မကပ်ရဲသေးတော့ သဲသဲကွဲကွဲ မကြားရပြန်ဘူး။ဦးခိုင်ပြောပြီး သိပ်မကြာပါဘူး အန်တီလှိုင်က သူ့ကိုယ်လုံးကို ပက်လက်လှန်ပစ်တာပဲ။

" မောင်ဇော် … မင်းစိတ်ကြိုက်နေကွာ … ငါ့ကို အားမနာနဲ့ "

ဦးခိုင်စကားသံကြားလိုက်တာနဲ့ ကျုပ်လက်က အော်တိုပဲဗျို့။အန်တီလှိုင် အင်္ကျ ီအောက်နားစလေးကို လည်ပင်းနားထိ ဆွဲလှန်ပစ်တာ။ပထမဆုံး မြင်လိုက်မိတာက အန်တီလှိုင့်ရဲ့ ဝင်းဝါနေတဲ့အသားစိုင်ကြီးနှစ်ခုဗျ။စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဗျာ ။

လက်တွေက ဖွံ့ထားလှတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို ပွတ်သပ်နေမိတာ။ဦးခိုင်က သူ့မိန်းမနို့ကြီးတွေ ကျုပ်ကိုင်နေတာကို ကြည့်နေတာဗျို့။ကျုပ်ကိုယ်လုံးကို ခေါင်းရင်းဘက်တိုးရင်း ညာဖက်လက်ကိုခေါင်းအုံးပေါ်ထောက်လိုက်တယ်။ဘယ်လက်နဲ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ရင်း အောက်ဖက်ကြည့်လိုက်တာ။

အားပါးပါးးး … ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက်က ခါးလေးခွက်နေပြီး ဖင်သားကြီးတွေက ကုတင်ပေါ်ကားထွက်နေတာဗျာ။မီးသီးအလင်းရောင်ဆိုပေမယ့် ခြင်ထောင်က ဇာခြင်ထောင်အပါးလေးမို့ အကုန်ထင်းနေအောင်မြင်ရတာဗျို့။

ပေါင်တံတုတ်တုတ်တွေက စိထားလို့ စောက်ဖုတ်ကြီးမမြင်ရပေမယ့် ဆီးခုံးလေးက ကြွနေတာဗျာ။စောက်မွှေးတွေတပင်မှ မရှိတာဗျ။ချက်ချင်း ထလိုးပစ်ချင်တာဗျာ စိတ်ထိန်းနေရတာ။စိတ်က ထိန်းရပေမယ့် ထိန်းမရတာက လီးဗျ။ဟုတ်တယ် ကျုပ်လီးကြီး ပေါင်ကြားထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့။လက်ကို အောက်ဖက်ရွေ့ပြီး ပေါင်ခြံထဲနိုက်ကြည့်တော့ အန်တီလှိုင့်ရဲ့ စောက်စိလေးက မာခဲနေတာ။

အစိလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ဆွဲကုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းတဖက်ကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်ဗျာ။ပထမဆုံးအကြိမ် အန်တီလှိုင်ဆီက အင့်ကနဲ့ ရှိုက်သံလေးထွက်လာတာပဲ။ကျုပ်လည်း ပေါင်ကြားက ထိန်းမရတဲ့လီးကို အန်တီလှိုင် ခါးနားကပ်ထိုးလိုက်မိတော့ မှေးနေတဲ့အန်တီလှိုင်မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတာပေါ့။

ကျုပ်မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့ဘယ်ဘက်လက်က လီးထိပ်ကို မထိတထိနဲ့စမ်းနေတာဗျ။ဒစ်ခေါင်းကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ချေပေးနေတာ။မျက်လုံးတွေက ခြင်ထောင်ခေါင်မိုးပေါ်ရွေ့သွားတာဗျ။ဦးခိုင်ကလည်း ကျုပ်လုပ်သမျှလိုက်ကြည့်နေတော့ အန်တီလှိုင်က သူ့ယောင်္ကျားရှေ့မို့ ဟန်ဆောင်နေပုံပါ။

ကျုပ်ကပဲ ဦးဆောင်လိုက်ပြီဗျို့။ထထိုင်ရင်း အန်တီလှိုင်နဲ့ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် နေရာယူလိုက်တယ်။အန်တီလှိုင် ညာဖက်တင်ပါးဘေး တစ်ဒေါင်နဲ့ထောက်ပြီး ဆီးခုံးလေးပေါ်လျှာနဲ့စယက်ပေးလိုက်တာပေါ့။ပက်လက်အနေထားလေးနဲ့ ပေါင်တန်ကြီးကို မသိမသာဖြဲပေးလာပြီဗျို့။အပေါ်က ကိုယ်တစ်စောင်းမိုးပြီး ပေါင်ဂွထဲ ကျုပ်မျက်နာအပ်ပစ်တာ။ပထမဆုံး ညှီစို့စို့အနံလေးက နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာပဲ။

အမွှေးရိပ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့ ဘေးနူတ်ခမ်းအသားစိုင်နှစ်ခြမ်းက ဖေါင်းကြွနေတာဗျာ။ကြည့်ရင်း အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း စောက်ခေါင်းဝထိ ထိုးယက်တော့ အဝလေးထဲ စောက်ရည်လေးတွေ အိုင်နေတာဗျ။ကျုပ်မေးစိက စောက်စိကို အလိုလို ဖိထားသလိုဖြစ်တော့ အန်တီလှိုင်မနေနိုင်ရှာဘူး ဖင်သားကြီးကျုံ့ပြီး ကော့ထိုးနေတာ။ဦးခိုင်ရှေ့ဆိုတော့ ကြွနေတဲ့ကာမစိတ်ကို ထိန်းထားရပုံပါ။စောက်စိလေးစုပ်လိုက် အက်ကွဲကြောင်းထဲမွှေလိုက် စောက်ခေါင်းဝထဲလျှာဖျားနဲ့ထိုးကလိလိုက်ဆိုတော့ အသံထွက်ပြီး ညည်းလာရတာပေါ့။

" အားးးး းးးးး ရှီးးး းးးးး … ကျွတ်ကျွတ် …… အ အားးး းးးးး "

အန်တီလှိုင့် ညည်းသံတွေကြောင့် ဦးခိုင်က လက်တဖက်ထောက်အားယူပြီး ထိုင်ကြည့်နေတာ။ခြေနှစ်ဖက်ကတော့ ဆင်းထားလျက်ပဲ ညာဖက်က ကောင်းပြီဆိုပေမယ့် လူကောင်းတစ်ယောက်လို လှုပ်ရှားလို့ မရသေးပါဘူး။

ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေထားမို့ ကျုပ်ပေါင်ကြားက လီးကလည်း အန်တီလှိုင့်လက်မောင်းအိုးကို ထောက်မိနေတာဗျ။စောက်စိလေးပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ ဝိုက်ကလိနေတုန်း အန်တီလှိုင်က ကျုပ်ခေါင်းကို ဘေးလှန်တွန်းပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် သူ့ကိုယ်လုံးကို ကျုပ်ဖက်လှည့်လိုက်တာဗျို့။

သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျုပ်မျက်နာနဲ့တည့်တည့်အနေထားဖြစ်ပြီး ကျုပ်လီးကလည်း အန်တီလှိုင် ပါးစပ်နား တန်းကနဲ့ပဲ။အန်တီလှိုင် ညာဘက်ပေါင်တစ်ဖက်မြှောက်တက်လာပြီး ကျုပ်မျက်နာကို ခွလိုက်တယ်ဗျ။

ပေါင်နှစ်ခြမ်းကြားက အမွှေးမရှိတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက ကျုပ်ပါးစပ်နား ပြူးထွက်လာတော့တာပဲ။ကျုပ်ခါးပုံစဖြည်ပြီး ပေါင်ကြားကတင်းမာနေတဲ့လီးကြီးကို အန်တီလှိုင်ဆွဲစုပ်ပြီဗျို့။သူ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလည်း ကျုပ်မျက်နှာဆီ ဖိကပ်ပေးနေတာ။

အန်တီလှိုင်ပေါင်ကြားကနေ ဦးခိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးကြီးပြူးလို့ဗျာ။သူ့မိန်းမက ကျုပ်လီးကို မက်မက်မောမောစုပ်ပေးနေတာကိုးဗျ။ကျုပ်လီးက ဦးခိုင်လီးနဲ့ဘာမှ မဆိုင်ဘူးဗျ။ဦးခိုင်အဖေ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာလီးထက် ထွားပြီး ရှည်လည်းရှည်တယ်လေ။အန်တီလှိုင်အကြိုက် တွေ့သွားတာပါပြီ။

လီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဆွဲဆွဲစုပ်တော့တာ ဘေးနား သူ့ယောင်္ကျားရှိတာတောင် သတိမရတော့ဘူးနေမှာပါ။အန်တီလှိုင်လီးစုပ်ပေးတော့ ရွာမှာကျန်ခဲ့တဲ့ ကျုပ်ချစ်သူကို သတိရမိသေးတယ်။ဒါပေမယ့် အန်တီလှိုင်လီးစုပ်ပေးတာက ပိုအရသာရှိတာဗျ။လီးအဖျားကနေ အရင်းထိယက်ပေးပြီးမှ ဒစ်ကိုဆွဲစုပ်တာ။တချက်တချက် လီးအရင်းအောက်ဖက်က တွဲကျနေတဲ့လဥတွေကို လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးသေးတာ။

ကျုပ်ပါးစပ်လည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီဗျို့။ခါးကိုနောက်ဆုတ်ပြီး လီးကိုထုတ်တာတောင် အန်တီလှိုင်က မရမက လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်နေတာဗျာ။ကျုပ်ဖင်ကို သူ့ညာလက်နဲ့ဆွဲကပ်နေတာ လီးကျွတ်ထွက်မှာ စိုးရိမ်နေပုံနဲ့။ခဏစုပ်ခိုင်းပြီးမှာ အန်တီလှိုင့်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းလိုက်တယ်။ပေါင်သားတုတ်တုတ်ကြီးတွေကြား ဒူးထောက်နေရာယူပြီး ဖေါင်းကြွနေတဲ့စောက်ပတ်အထက်နားက ခေါင်းပြူနေတဲ့အစိကို လီးထိပ်နဲ့ ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပေးလိုက်တာ။

တကိုယ်လုံးဆက်ကနဲ့တုန်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ့ထွက်ကျလာရောပဲ။ခုံးကြွနေတဲ့စောက်ပတ်ဘေးသားစိုင်နှစ်ခြမ်းထဲ ဒစ်ကြီးမြုတ်ပြီး အပေါ်ကအစိကို ၅ ချက်လောက်ကော်ပေးလိုက်တော့ မခံနိုင်ရှာပါဘူး။ဘေးနာက သူ့ယောင်္ကျားဦးခိုင်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ကျုပ်လီးကိုကိုင်ရင်း သူ့စောက်ခေါင်ဝထဲ ထိုးထဲ့နေတော့တာပေါ့။ကျုပ်လည်း ရမ္မက်စိတ်ထကြွနေတဲ့ အန်တီလှိုင်မျက်နာတချက်ကြည့်ပြီး လီးအရင်းထိဖိသွင်းပစ်တာ။

" ဗျစ် …… အ …… ဘွတ် ဖလွပ် …… အမလေးးး …… ကျွတ် "

" အဆင်ပြေလား လှိုင် … မရရင်ပြောနော် "

အန်တီလှိုင့်အော်သံကြောင့် ဦးခိုင်က သူ့မိန်းမကို စိုးရိမ်သွားပုံပါ။ရင်ဘတ်ကြီးကော့တက်လာပြီး ခေါင်းမော့ရင်း အသံထွက်ညည်းနေတော့တာ။

ကျုပ်လည်း ဒစ်ပေါ်တဲ့အထိ လီးကိုအပြင်ထုတ်ပြီး ဒုတိယအကြိမ် ခါးအားနဲ့ ဖိလိုးပစ်လိုက်တာ။အန်တီခိုင်ညာလက်က လက်ထောက်ထိုင်နေတဲ့ဦးခိုင်လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အောက်နူတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်နေတော့တာပဲ။

လီးက စောက်ပတ်ထဲ အပြည့်နေရာယူထားတာဗျ။ပေါင်သားကြီးတွေတောင် တဇပ်ဇပ်တုန်နေရှာတာ။လိုးရတာ စီးစီးကျပ်ကျပ်လေးမို့ အလိုအလျောက် နောက်ထပ် လိုးချက်ပြင်းပြင်းတွေနဲ့ မနားတမ်း ဖိလိုးမိတော့တာပဲဗျာ။

" ဘွတ် …… အ အားးးး …… သေပါပြီ …… အမလေးးး … နာလိုက်တာ …… အားးးး အားးး … ခဏ ထုတ်ပါဦး "

အန်တီခင်အော်လေ ကျုပ်က ဆောင့်လိုးလေးပဲဗျာ။ဦးခိုင်လည်း အားမနာနိုင်တော့ပါဘူး သူ့ရှေ့မှာပဲ သူ့မိန်းမကို ကော့ပျံအောင် လိုးပစ်လိုက်တာ။

စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသွား လိပ်လိပ်ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့ ကျုပ်လီးက အသွားအပြန် ချိတ်ဆွဲပေးနေတာပေါ့။လီးအရင်းထိ ဖိလိုးလိုက်တိုင်း သားအိမ်ဝထောက်မိတော့ အန်တီလှိုင်တစ်ယောက် လက်တဖက်က သူ့ယောင်္ကျားလက်မောင်းကိုင်ထားရင်း ကျန်တဖက်က အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင်စုပ်ပြီး စူးစူးဝါးဝါး အော်ပြီပေါ့။

" အ အားးး အားးးးးးးးးး … အ မ လေးးးးးးးး ကျွတ် … … အားးး အားးးးး "

" ဟင် … ရရဲ့လား … လှိုင်ရယ် … ရပ်ခိုင်းလိုက်ရမလား "

ဦးခိုင်က စိုးရိမ်တကြီး ပြောနေတာမို့ ကျုပ်လည်း ပစ်လိုးနေရာကနေ ခဏရပ်ထားပေးလိုက်တာ။

" အာ …… ကျွတ် …… မောင်ကလည်း …… ရတယ် … မောင်ဇော်လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ သားအိမ်လာလာထိမိလို့ပါ … ဆက်လိုးမောင်ဇော် … မညှာနဲ့ အန်တီလှိုင့်ကို … လိုးစမ်း … အင့် "

အန်တီလှိုင်က ဘေးကဝင်ပြောတဲ့ ဦးလှိုင်ကို ရန်လုပ်တဲ့လေသံနဲ့ ဖင်ကြီးကြွလာပြီးကျုပ်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ကော့ထိုးရင်း ဆက်လိုးခိုင်းနေတာဗျို့။

ကျုပ်လည်း အန်တီလှိုင့်ခါးလေး ပြန်ကိုင်ကို လီးအရင်းထိဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ အတော်လေးကြာတော့ ညည်းသံပေါင်းစုံနဲ့ အန်တီလှိုင့်စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ ဒလဟော ပန်းထွက်လာပါလေရော။

" ဗျစ် … ဘွတ် …… အ …… ကောင်းတာ မောင်ဇော်ရယ် …… လိုးလိုး …… မင်းလီးကြီးက … အားရလိုက်တာ … အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းနေရတာ … အင်း …… ဟုတ်တယ် …… 

ဆောင့် ဆောင့် … ရှီးးးး းးးးးးးးးး အ အားးးးးး …… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီကွယ် ……… အမလေးးး အားဟားးးး …… ကောင်းလိုက်တဲ့လီးကြီးကွာ …… မထုတ်နဲ့ဦး ခဏ စိမ်ထားပေး "

အန်တီလှိုင့် စကားသံတွေနဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေညှစ်အားကြောင့် ကျုပ်လီးတချောင်းလုံး ယားတက်လာရင်း လရည်တွေညှစ်ထုတ်လိုက်ရတာဗျို့။လရည်ကုန်တဲ့အထိကို အန်တီလှိုင့်စောက်ဖုတ်က ညှစ်ပေးနေတာဗျ။ပေါင်ကားလျက်လေး ထထိုင်ပြီး ကျုပ်မျက်နာကို အတင်းနမ်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာဗျာ။

လရည်ထွက်ပြီး ကာမစိတ်ကျသွားတော့ ဘေးက ဦးခိုင်ကို မျပ်နှာပူမိသလိုပဲ။အန်တီလှိုင်ကတော့ ဦးခိုင်ကိုဂရုမစိုက်တော့သလိုနဲ့ ကျုပ်ကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားနေတာ။

ခန္ဓာကိုယ်ချင်းခွာပြီး ကျုပ်လှဲအိပ်တော့ ထင်မှတ်မထားတဲ့ အဖြစ်ပျက်လေး ဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။ပက်လက်မှေးနေတဲ့ ကျုပ်လီးကို အန်တီခိုင်က ကုန်းထပြီး ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးတော့တာဗျာ။လီးက သူ့စောက်ရည်ရော ကျုပ်လရည်တွေရော ပေပွနေတာလေ။

ဦးခိုင်က မကြည့်ရက်သလိုနဲ့ လှဲချပြီး ကျုပ်တို့ကို ကျောပေးအိပ်နေတော့တာဗျာ။အခန်းထဲက ထွက်ဖို့ ကုတင်ပေါ်က ထရပ်တော့ အန်တီလှိုင်က ကျုပ်လီးကြီးကို နှစ်ချိုက်သွားဟန်နဲ့ ဒူးထောက်ပြီး လီးထိပ်ကို တရွတ်ရွတ် နမ်းနေတော့တာ။ခဏအကြာမှ ကျုပ်လည်း သူတို့အိပ်ခန်းကထွက်ပြီး ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲဝင်အိပ်လိုက်တာပေါ့။

နောက်ရက်ကစပြီး လူတွေရှေ့ဆို အန်တီလှိုင်က ခပ်တည်တည်ဆက်ဆံပေမယ့် နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်ဆို ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံလာတာဗျ။

ကျုပ်လည်း ဦးခိုင်ကို ထမင်းကျွေးပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲလှဲရင်း ပြန်စဉ်းစားနေတာဗျို့။မနက်က မီးဖိုခန်းထဲဝင်တော့ ခါတိုင်းလိုပဲ တခါးအသာဟပြီး ဝင်လိုက်တာ ဦးခိုင်ဖို့ ထမင်းဟင်းယူပေးရတာပေါ့။ဗြုံးကနဲ့ဗျ အတွင်းဘက်မရောက်ခင် အသံကြားလိုက်ရတာ။

" လိုးလိုး … လိုး ပါ ကိုမြိုင် ရယ် "

" လိုးနေတာပဲ … မမိုးရာ … တိုးတိုးပြောပါ အပြင်က ကြားသွားပါဦးမယ် "

ဘကြီးမြိုင်နဲ့ ထမင်းချက် ဒေါ်မိုးဗျ။ကျုပ်က ဒီနေ့ ဦးခိုင်ဖို့ ထမင်းလာယူတာ စောတယ်လေ။ဦးမြိုင်က ဒီနေ့ သူ့ခြေထောက် ဆေးရုံပြရက်မို့ ထမင်းစောစော စားထားမလို့တဲ့။ဒေါ်မိုးက ကျုပ်မလာလောက်သေးဘူးထင်နေတာပေါ့။

" ဒီချိန် ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး ကိုမြိုင်ရယ် … မြသောင်းလည်း မမလေးနဲ့ အစောကြီးထွက်သွားတာ … မိုးဇော်လည်း ဆရာဦးမြတ်ခိုင်ကို ပြုစုနေရတာ … နေ့လည် ထမင်းစားခါနီးမှ ထမင်းလာယူမှာလေ "

ဒေါ်မိုး စကားဆုံးတော့ အသားချင်းရိုက်သံတွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ပေါ်လာပါလေရော။ကျုပ်က အဝင်ဝ ကြောင်အိမ်ကြီးနား ကပ်ပြီး အတွင်းဘက် ခိုးကြည့်လိုက်တော့…

ဒေါ်မိုးက မီးဖိုခန်းအတွင်းဘက် စားပွဲခုံပေါ်ကို ကိုယ်တခြမ်းမှောက်ပေးရင်း ခြေနှစ်ချောင်းကားပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးထားတာဗျ။ဘကြီးမြိုင်က ပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်းပြီး နောက်ကနေ ပစ်ပစ်လိုးနေတာလေ။

" အင့် …… ဗျစ် …… အ …… အင်းဟင်း …… အဲလို လိုးစမ်းဘာ တော်ကလည်း …… ရှီးးးး းးးး ကောင်းတာ …… ဟုတ်တယ် မညှာနဲ့ … ဆောင့်ဆောင့် "

ဒေါ်မိုးက မျက်နှာဘေးတစ်စောင်း စားပွဲပေါ်ကပ်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ပြီး သူ့ဖင်ကြီး တဗြန်းဗြန်းရိုက်နေတာဗျို့။ဦးမြိုင်လိုးတာကို အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့။

" လျိူထားတာလား ကိုမြိုင် … တော့်မိန်းမကျ မီးပွင်မတတ် လိုးပေးတာ ကျုပ်သိပါတယ်နော် "

" မလျိူပါဘူး မမိုးရာ … ဒီလောက် လိုးပေးနာကို … အင့် အင့် "

ဒေါ်မိုးက ဘကြီးမြိုင်ကို စွပေးနေတာပါဗျာ။မခံချင်အောင်ပြောလေ ဘကြီးမြိုင်က မေးကြောတွေထောင်နေအောင် ဆွဲဆွဲလိုးလေပဲ။ဒီအချက်ကို သိတဲ့ ဒေါ်မိုးက ဦးမြိုင်ကို တဖက်လှည့်နဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးအောင် သေချာ ပါးစပ်က စွပေးနေတာပေါ့။

တကယ်တော့ ဘကြီးမြိုင်လီးကြီးဝင်သွားတိုင်း ဒေါ်မိုးခေါင်းလေးလန်တက်လာပြီး အမလေး တ နေရတာပါဗျာ။မြင်ကွင်းက ကြည့်ကောင်းပေမယ့် ဦးခိုင်ကို ထမင်းကြွေးရမှာမို့ မီးဖိုခန်းအပြင် ပြန်ထွက်လိုက်တယ်။ပြီးမှ အခန်းပြင်ကနေ အော်ရတာပေါ့။

" ဒေါ်မိုးရေ … ဒေါ်မိုး … ဦးခိုင်ဖို့ ထမင်းရပြီလား "

" ဟေ … အေး အေး … ရ ရ ရပါပြီ … အ …… အားးးး

အသံပျက်တောင်းပျက်တောင်းနဲ့ ကျုပ်အသံကြားလို့ ဘကြီးလည်း တချက်နှစ်ချက် လိုးပြီး ရပ်လိုက်တာနေမှာ။ဒေါ်မိုးဆီက အားကနဲ့ ညည်းသံ ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်သေးတယ်။ကျုပ်ဝင်လာတော့ ဘကြီးက မီးဖိုခန်းထဲ ဟိုရှာဒီရှာ လုပ်နေတာဗျို့။ဒေါ်မိုးက ထမိန် အထက်အောက်မှားနေတာ အထက်ဆင်က အောက်ရောက်နေတာ ခိခိ။

" ဟဲ့ … စောတာ မိုးဇော်ရယ် ခါတိုင်း ဆရာဦးမြတ်ခိုင် ဒီချိန် မစားပါဘူး "

" ဟုတ်တယ် … ဒေါ်မိုးရေ … ဒီနေ့ ဦးခိုင်ခြေထောက် ဆေးရုံပြရက်လေ "

" အော် … နောက်တခါဆို ကြိုပြောဟာ "

" ဗျာ "

" ဒီလိုပါဟ … ကြိုသိတော့ စောစောချက်ထားရအောင်ပါ "

" ဟင်းက မရသေးတာလား "

" မဟုတ်ပါဘူး ဆူးပုတ်ကြီးဟင်းရည်က မကျသေးလို့ပါ "

တကယ်ပဲ ဟင်းရည်က မကျတာလား ဘကြီးနဲ့လိုးနေချိန် ကျုပ်ရောက်လာလို့ ဇတ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်သွားတာလား မသိဘူးဗျို့။ဘကြီးမြိုင်က တခုခုရှာနေတဲ့ပုံစံနဲ့ လှည့်တောင်မကြည့်ဘူး။

ကျုပ်လည်း ထမင်းဟင်း အိမ်ပေါ်ယူပြီး ဦးခိုင်ကျွေးလိုက်တယ်။ထမင်းစားပြီးတော့ ဦးခိုင်က ခဏနားခိုင်းနေတာ ခဏနေ ဆေးရုံသွားပြရင် ကျုပ်လည်းလိုက်ရမှာမို့ပါ။

" ဒေါက် … ဒေါက် …… မောင်ဇော်ရေ … ဆေးရုံသွားစို့ဟေ့ "

" ဟုတ် … အန်တီလှိုင် … လာပြီဗျို့ "

အန်တီလှိုင်လည်း အပြင်က ပြန်ရောက်ပြီနေမှာ…တံခါးခေါက်ရင်း အခန်းပြင်က အော်နေတာ။ဦးခိုင်ကို အောက်ထပ်ထိ တွဲခေါ်လိုက်တယ်။အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကားဆီကို သူ့ဘာသာ လျှောက်သွားတာဗျို့။

ကားအရှေ့ခန်းတံခါး ကိုမြသောင်းက ဖွင့်ပေးတော့ ဦးခိုင်က ဝင်ထိုင်လိုက်ရော။ ကျနော်နဲ့ အန်တီလှိုင်က နောက်ခန်းက ထိုင်လိုက်ကြတယ်။အိမ်နဲ့ဆေးရုံက ၄၅ မိနစ်လောက်မောင်းရတယ်ဗျ။

မီးပွိုင့်မှာကြာရင်တော့ ၁နာရီကျော်ရောပဲ။ဆေးရုံက ၁နာရီချိန်းထားတာပါ ဦးခိုင်က ၁၁ခွဲလောက်ထဲက အိမ်ကထွက်ခဲ့တာ။လမ်းမှာ ကားကြပ်ရင်တောင် နာရီဝက်လောက် စောရောက်တာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း အိမ်ကနေမောင်းလာလိုက်တာ မိန်းလမ်းပေါ်ရောက်လာပါပြီ။

မြို့ထဲမရောက်မချင်းတော့ လမ်းကရှင်းနေတာပဲ။ကိုမြသောင်းက အမြန်တော့ မမောင်းဘူးဗျ ဦးခိုင်ခြေထောက် ကြောင့်ပါ။

ကျုပ်လည်း လမ်းဘေးက ရိပ်ကနဲ့ရိပ်ကနဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့ သစ်ပင်ကြီးတွေ ငေးနေတုန်းလေး ညာဖက်ပေါင်ပေါ် အန်တီလှိုင်ရဲ့ ဘယ်ဖက်လက်က လာတင်နေတာ။ဖျင်းကနဲ့ဖြစ်သွားရင်း အန်တီလှိုင်မျက်နာကို ကြည့်တော့ သူ့ကလည်း ကားပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ငေးနေတာဗျ။

လမ်းပေါ်ကားလေးက ယိမ်းလိုက်ရင် ကျုပ်ပေါင်ကို ပွတ်ပေးသလိုဖြစ်ဖြစ်နာ။စိတ်ထဲ မရိုးမယွ ခံစားနေရတာပေါ့။ လမ်းနဲနဲကြမ်းတဲ့နေရာကြ ကားလှုပ်တော့ အန်တီလှိုင့်လက်က ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲ မထိတထိလေး ရောက်ရောက်လာတာ။

ကြာတော့ မရတော့ဘူးလေဗျာ။လီးက တင်းလာတာပေါ့။အန်တီလှိုင်ကတော့ အပြင်ငေးရင်း လက်က တဖြည်းဖြည်း လီးနဲ့ သိသိသာသာကို ထိထားတာဗျ။ကျုပ်လည်း ပေါင်ကို မသိမသာ ဖြဲပေးလိုက်တယ်။

" မောင်မြသောင်းရေ … ကားတံခါးတွေ ပိတ်ပါကွယ် လေတအားတိုးလာပြီ "

" ဟုတ် … မမလေး "

ကိုမြသောင်းက ခလုပ်တခုနှိပ်လိုက်တာ တံခါးလေးချပ်လုံး မှန်တွေ အပေါ်တက်လာပြီး စိသွားတော့တယ်။လေလည်း မတိုးတော့ပါဘူး ထူးခြားတာက ကားမှန်တွေပါ အပြင်ကကြည့်ရင် အထဲကို မမြင်ရပေမယ့် အထဲကတော့ အပြင်ကို အကုန်မြင်နေရတာ။

ကားတံခါးပိတ်ပြီး ခဏနေတော့ အန်တီလှိုင့်လက်က လီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပါပြီ။ကျုပ်က ကားရှေ့ခန်းပဲ ကြည့်နေလိုက်တာ။မတော်တဆ ဦးခိုင် နောက်လှည့်ကြည့်ရင် အန်တီလှိုင့်လက်ကို ဖယ်ထုတ်ဖို့ပါ။

ရုတ်တရက် လီးကို တချက်ညှစ်ခံရတယ် တဆက်တည်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတာဗျို့။မျက်နာက ကျုပ်ဖက်မလှည့်ဘူးဗျ။ဒါနဲ့ ကျုပ်လည်း ညာဖက်လက်နဲ့ အန်တီလှိုင်ပေါင်ကြားထဲ စမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

ပေါင်သားလေး ဇပ်ကနဲ့တုန်ပြီး ကျုပ်လက်ကို ပေါင်နှစ်ခြမ်းနဲ့ညှပ်ထားတာဗျို့။လီးကိုလည်း ဇိကနဲ့ ညှစ်လိုက်သေးတာ။တဖြည်းဖြည်းမှ သူ့ပေါင်သားကြီးတွေဖြဲပြီး အနိုက်ခံတာ။

ထမိန်အပြင်ကဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကို စမ်းမိပေမယ့် ထိထိမိမိ မရှိဘူးဗျာ။အတွင်းခံဝတ်ထားတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။ဖိထိုးနိုက်မှ အစိလေးကို ထိတယ်ဆိုရုံပဲ စမ်းမိတာ။

ရှေ့က ဦးခိုင်နဲ့ ကိုမြသောင်းလည်း ကြည့်ရသေးတာလေဗျာ။အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိပွတ်ပေးတော့ အရည်လေးစို့နေပြီဗျ။ကျုပ်လီးကိုလည်း ထုပေးတဲ့ လက်ကလည်း မြန်လာတာပေါ့။ဗြုံးကနဲ့ ကျုပ်ပုဆိုးအောက်နားစကို ဆွဲလှန်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ဘေးတိုက်ငုံစုပ်တော့တာဗျာ။

စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ဦးခိုင်များလှည့်ကြည့်လေမလား ကိုမြသောင်းများ လှည့်ကြည့်မလား စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ လီးစုပ်ခံနေရတာဗျို့။ဒစ်ကနေ လီးတဝက်လောက်ထိ ငုံလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ အရင်းနားက ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေသေးတာ။

မရတော့ဘူးဗျာ လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာလို့ အန်တီလှိုင့်နဖူးနဲ့မေးစိကို လှန်ချပစ်တာ။လရည်ကလည်း ထွက်တော့မှာ ထိပ်ဝထိန်းထားရတာ…အန်တီလှိုင်က မလွတ်တဲ့အပြင် ဒစ်ကို ဖိကိုက်လိုက်တော့ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထွက်ကုန်တာပေါ့။

ထွက်သမျှလရည်တွေကို အန်တီလှိုင်က မျိုချပြီး ဒစ်ဖူးကို ဖိစုပ်ပေးသေးတာ။လရည်ကုန်မှ ပါစပ်ထဲကနေ ဒစ်ကြီးကို ထုတ်ပေးတာဗျ။

ကျုပ်လည်း ပုဆိုးကို ကပျာကရာ ဝတ်ရင်း လီးကို ခဏညှစ်ထားရသေးတာ။လရည်ထွက်ပြီး ဒစ်က ပုဆိုးစနဲ့ပွတ်မိတော့ ကျင်ကနဲ ဖြစ်မိသေးတယ်။

တော်သေးဗျာ အန်တီလှိုင် လရည်သောက်ပြီးလို့ ခဏလေးပဲရှိသေး မီးပွိုင့်မိလို့ ကားက ထိုးရပ်သွားတာ။အန်တီလှိုင်က တစ်ရှုးထုတ်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို သုတ်နေတာဗျ။

နောက်ထပ် မီးပွိုင်တခု ကျော်ပြီး တောင်တည့်တည့် ဆက်မောင်းမှ ပြရမယ့် ဆေးရုံရောက်တာ။ဆေးရုံမှာ ၁နာရီလောက် ကြာသေးတယ်ဗျို့။တခြား လူနာတွေလည်း စောင့်ရသေးတယ်။ပြီးမှ အိမ်ပြန်လာကြတာ။

ဆေးရုံက ချိူင်းထောက်လွတ်ပြီး လမ်းလျှောက်ခိုင်းနေပါပြီ။အိမ်ရောက်တာနဲ့ ဦးခိုင်ကို ခြံတပတ် လမ်းလျှောက်ပေးပြီး အိမ်ပေါ်ပို့ပေးလိုက်တယ်။အိပ်ခန်းထဲ အရောက် အန်တီလှိုင် ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ဖုန်းသံမြည်လာရောပဲ။

" ဟဲလို … မာမီလား "

" ဟယ် … သမီးလေး … မမရော "

" ရှိတယ် မာမီရဲ့ … ဒီလကုန် သမီးတို့ မြန်မာပြည်ပြန်လာတော့မှာ … စာမေးပွဲဖြေပြီးသွားကြပြီ "

" တကယ်လား သမီး "

" တကယ်ပေါ့ … မာမီရယ် … ဒယ်ဒီရော … ခြေထောက်က သက်သာလား "

" သက်သာပါပြီ သမီးရဲ့ … ခုလေး ဆေးရုံကပြန်လာပြီး ဆေးသောက် အိပ်သွားလေရဲ့ "

" ဒါပဲနော် … မာမီ … သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ … လျှောက်လည်နေလို့ "

" အေး သမီးလေး … မမရော ဂရုစိုက်နော် "

" ဟုတ် … ဘိုင့် … မာမီ "

" တာ့တာ … သမီးရေ "

ကျုပ်လည်း အန်တီလှိုင်ဖုန်းချမှ နှုတ်ဆက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ကျုပ်အခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှည်းတုန်း ကလစ်ဆိုပြီး တံခါးဖွင့်သံကြားမိလိုက်တာ။အန်တီလှိုင်ဗျ ကျုပ်ကုတင်နား တန်းတန်းကြီးလျှောက်လာရင်း…

" မောင်ဇော် ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်း ပက်လက်လှန်ထားကွာ "

ကျုပ်ကို ပြောရင်း ထမိန်ကို ဖြည်ချလိုက်တာ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးနှစ်ဖက်အလယ်က စောက်ဖုတ်ကို ဖုံးထားတဲ့ အတွင်းခံလေးက ခရမ်းရောင်လေးဗျ။ဖေါင်းကြနေတဲ့ အဖုတ်ကိုဖိကပ်ထားတော့ အက်ကွဲရာလေးက အထင်းသားပဲ။ကားပေါ်မှာ ကျုပ်နိုက်ပေးတုန်းက စောက်ရည်ကထွက်နေတာလေ။

" ဟိတ် … မြန်မြန်ကွာ … အန်တီလှိုင် ထိန်းထားတာ ကြာပြီ "

ကျုပ်ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တာနဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ်တန်းခွတာဗျို့။ပထမဆုံး သေးနံ့နဲ့ စောက်ချီးနံ့လေး နှာခေါင်းထဲ ဝင်လာတာပဲ။

ကြည့်ရတာ သေးပေါက်ပြီးကာစနေမယ်။အတွင်းခံဘောင်ဘီကို မချွတ်ပဲ ဘောင်းဘီဂွလေးကို ဘေးကပ်ပစ်တာ။ပေါ်လာပါပြီဗျာ ဘေးနူတ်ခမ်းသား အသားစိုင်တွေက ဖေါင်းကြွနေပြီး စောက်စိနီတာရဲလေးက ခေါင်းထောင်လို့ဗျို့။

" လျှာထုတ်ထား … မောင်ဇော် "

လျှာကို စုချွန်ပြီးထောင်ပေးလိုက်တော့ လျှာဖျားထိပ်ကို စောက်စိနဲ့ ထိုးတော့တာပဲ။နဖူးကြောတွေရှုံ့ပြီး အောက်နူတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်း စောက်စိနဲ့လျှာထိပ်ကို အထက်အောင် ဖိပွတ်နေတာ။လက်တဖက်က ဘောင်းဘီကို ထပ်ဖြဲပြီး စောက်ခေါင်းဝနဲ့ လျှာဖျားထိပ် တေ့ပြီးဖိချပစ်တာ။

" အ …… အားးးးး … ကျွတ် "

ကျုပ်ကို အသက်ရှုတွေကျပ်လာတော့တာပဲ။ဖင်သားကြီးတွေက မေးစိကနေ ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိထားပြီး စောက်ဖုတ်အုံကြီး တခုလုံးက ပါးစပ်နဲ့နှာခေါင်းကို ဖိထားတာဗျ။ကျုပ်မျက်နှာကို စောက်ပတ်နဲ့ဖိပွတ်ရင်း ခဏအကြာလေးပဲ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာ။

ပါးစပ်ကလျှံကျတဲ့ စောက်ရည်တွေက လည်ပင်းပေါ်စီးကျတော့ နွေးကနဲ့ပဲဗျ။ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိပွတ်တော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းက စောက်ရည်လက်ကျန်တွေက နှာခေါင်းထဲဝင်ပါလေရော။အသက်အောင့်ထားလိုက်ရတာဗျို့။

ကျုပ်မျက်နာကို ၅ ချက်လောက် အထက်အောက်ဖိပွတ်ရင်း တအီးအီးနဲ့ ဘေးနား လှဲချလိုက်မှ ကျုပ်လည်း အသက်သက် ဝဝပြန်ရှုရတာ။

ကျုပ်မျက်နှာပေါ်က စောက်ရည်တွေကို သူ့လျှာနဲ့ ပြောင်နေအောင်ယက်ပေးပြီး ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြည်ချနေတာ။ပုဆိုးကို ပေါင်လယ်ထိ လျောချရင်း ဘေးတစောင်းမိုးပြီး လီးကို ဆွဲဆွဲစုပ်တာ့တာပဲ။လီးကလည်း ခဏနဲ့ပြန်မာလာတာပေါ့။

" အားရစရာကြီး … မောင်ဇော်ရယ် … ဒါကြီးမျက်လုံးထဲ ပေါ်လာရင် မစုပ်ပဲကို မနေနိုင်တာပါ "

ကျေနပ်တဲ့အထိစုပ်ပြီးမှ စောက်ရည်ရွဲနေတဲ့ သူ့အတွင်းခံကို ချွတ်ပစ်တာ။ကျုပ်ကိုကျောပေးပြီး အပေါ်က ခွလိုးတော့တာပဲ။

ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေ နောက်ကနေကြည့်ရင်း အန်တီလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲ ကျုပ်လီးဝင်ထွက်နေတာ မြင်ရတော့ ဖေါ်ပြမရတဲ့ ကာမစည်းစိမ်လေး ခံစားမိနေတာဗျာ။

ကိုယ့်အလုပ်ရှင်ရဲ့ဖင်ကြီး ရောက်ကတည်းက ငေးမောခဲ့ရတဲ့ဖင်ကြီး ခုတော့ ကျုပ်လီးကြီးပေါ် နေရာယူနေပြီလေ။ပါးစပ်က အသံပေါင်းစုံးညည်းရင်း ဖင်ကြီးကို ဖိဖိချနေတာ။ကျုပ်လီးကလည်း အန်တီလှိုင်စောက်ဖုတ်ထဲ တဇွိဇွိနဲ့ပေါ့။

" အ ……… ရှီးးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … မောင်ဇော်ရယ် … အပေါ်ကဆောင့်ရတော့ … အန်တီလှိုင့်စိတ်ကြိုက် လိုးရတာပေါ့ …… အားးးး ရှီးးးးး းးးးးးးးးး "

ဖင်ကြီးကို ဝိုင်းလိုက် ဖိဆောင့်လိုက်နဲ့ သူကြိုက်သလို လိုးနေတာဗျို့။အတော်လေးကြာတော့ အန်တီလှိုင့်ကိုယ်လုံးက ရှေ့ညွတ်ပြီး ကျုပ်ဒူးခေါင်းဘေးလောက် လက်နှစ်ဖက်ထောက်လိုက်တယ်။ပြီးမှ ဖင်ကြီးကို လေထဲမြှောက်ပြီး မီးပွင့်မတတ် ဖိဖိဆောင့်နေတာဗျ။

ဆောင့်ချက်တွေက အားပါးတော့ လီးထိပ်နဲ့ အန်တီလှိုင့် သားအိမ်ဝထောက်မိတိုင်း ကျုပ်လည်း ကျင်တက်လာသလို အန်တီလှိုင်လည်း တွန့်ကနဲ့တွန့်ကနဲ့ပဲ။

မနားတမ်းဆောင့်ရင်း လိုးချက်တွေက မြန်လာနေတာ။နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်ချအပြီး လီးအရင်းနားနွေးကနဲ့ဖြစ်သွားရတယ်။စောက်ရည်တွေက လမွှေးပေါ်ကနေ ကျုပ်လဥတွေပေါ်ထိ စီးကျရင်း ကြမ်ပြင်မှာ အိုင်ထွန်းနေတော့တာပဲ။

စောက်ရည်ပန်းရင်း လီးကိုစောင်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ညှစ်ပြီး ဝိုင်းပေးနေတော့ လီးတန်တချောင်းလုံး ကျင်လာပြီး လရည်တွေ ထွက်ကုန်တာပေါ့။

" အားဟား …… ကျွတ် … ကောင်းလိုက်တာ …… ရှီးးး းးးးးး … မောင်ဇော်ရယ် "

အန်တီလှိုင်ကိုယ်လုံးကြီး ကျုပ်ခြေထောက်ပေါ်ပစ်ကျသွားတာဗျို့။ခဏအနားယူပြီးမှ အတွင်းခံနဲ့ထမိန်ပြန်ဝတ်ရင်း ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲက ထွက်သွားတာ။သွားခါနီး ညကြ တံခါး လော့မချဖို့ မှာသွားသေးတယ်။

………………………………………



ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာ အတွက် ရေးသားခဲ့သည်။ )



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မိစ္ဆာစိတ် ဒဏ်ရာ အပိုင်း ( ၁ )

မိစ္ဆာစိတ် ဒဏ်ရာ အပိုင်း ( ၁ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် - ရေးသားသည်။

ခန်းနားကြီးကျယ်လှသောအိမ်ကြီးထဲ အရောက် မိုးဇော် တစ်ယောက် ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာရသည်။ ရွာတွင် ၁၀ တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းလည်းတက်မတက်နိုင်သဖြင့် ဦးလေး တစ်ဝမ်းကွဲတော်သူ ဦးမြိုင်မှ သူအလုပ်လုပ်နေသောမြို့ငယ်လေးမှအိမ်တွင် လူလိုသည်ဆိုပြီး ခေါ်လာ၍ ပါလာခဲ့သည်။

ခဏ အကြာတွင် အသက် ၄၅ နှစ်ခန့် မိန်းမချောကြီးတစ်ဦး သူတို့နှစ်ဦးရပ်နေသော ဟောခန်းအတွင်းမှ ကတီပါ စဖုန်းအုပ်ထားသော ကျွန်းကုလားထိုင်ကြီးတစ်လုံးပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်၏။

" သူ ဘယ်သူလည်း … ဦးမြိုင် "

" ဟုတ် … မမလေး … အိမ်မှာ လူလိုတယ်ပြောလို့ … ရွာပြန်ရင်း ဒီကောင်လေးကို ခေါ်လာတာပါ "

ဦးမြိုင်စကား အဆုံး မမလေးဆိုသူ၏ စူးရဲ တောက်ပသော မျက်ဝန်းအစုံက မိုးဇော် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကျရောက် လာတော့၏။အကြည့်ချင်း ဆုံရာတွင် လူတစ်ယောက်အား လွမ်းမိုးထိန်းချုပ်နိုင်သော မျက်ဝန်းနက်ကြီးတွေအား မိုးဇော် ရင်မဆိုင်ရဲပဲ မျက်လွှာချကာ ခေါင်းငုံထားလိုက်ရသည်။

" သူ့နာမည် … ဘယ်သူလဲ "

" မိုးဇော်ပါ … မမလေး "

" အသက်က "

" ၁၈ နှစ်ကျော်ပါပြီ "

" စာရိတ္တရော စိတ်ချရပါ့မလား … သူ့ကို အိမ်ကြီးထဲ ထားပေးမှာမို့ "

" စိတ်ချပါ … အန်တီ "

" ဘာ … လူကြီးတွေစကားပြောနေရင် … ဝင်မပြောရဘူး မှတ်ထား "

မိုးဇော်မှာ မမလေးဆိုသူ၏ ချက်ချင်းတုန့်ပြန်လိုက်သော စကားကြောင့် ဖြုံသွားရသည်။အစစအရာရာ သတိ ထားရမည့် အိမ်မှန်း သဘောပေါက်သွားရသည်။ဦးမြိုင်မှာ မိုးဇော်ဘက် လှည့်ကြည့်ရင်း တိတ်တိတ်နေရန် မျက်ရိပ်မျက်ကဲပြလိုက်၏။

" ငါ့ နာမည် လှိုင်သက်ထား မှတ်ထား မောင်မိုးဇော် "

ဒေါ်လှိုင်သက်ထား၏ အသံမှာ အနိမ့်အမြင့်မရှိ မလိုအပ်ပဲ စကားမပြောသောဟန်ပန်နှင့် ထွက်ပေါ်လာသည်။ပါတိတ်အနက် ပန်းပွင့်အဝါလေးများပါသော ကိုယ်ကျပ်လက်စက အင်္ကျီလေးအောက်မှ ဖြူဝင်းနေသောလက်မောင်းသားလေးများနှင့် ခုံပေါ်တွင်ခြေနှစ်ချောင်းထပ်ကာထိုင်နေသဖြင့် ထမိန်အောက်နားစလေးက ဒူးခေါင်းတက်နေကာ ခြေသလုံးသား တုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေး မြင်နေရသည်။

မျက်နာ အနီးကပ်မမြင်ရပေမယ့် နောက်လှန်စီးထားသော ဆံကေသာစပ်အောက် နဖူးပြင်လေးမှ မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက်နှင့် အဝေးကကြည့်ရုံဖြင့် မြင်နိုင်သောနှာတံစင်းစင်းလေး က သူမရုပ်သွင်အား တည်ကြည်ခန်ငြားကြောင်း ဖေါ်ပြပေးသလိုရှိနေသည်။ကျောနောက်ဖက် ချထားသော ဆံနွယ်များမှာ ခုံပေါ်ထိုင်နေသဖြင့်အိကားထွက်နေသော တင်သားကြီးများထိ ရှည်လျားလှ၏။

" ကဲ … မင်းနေရမယ့် အခန်း က … ငါတိုနဲ့ကပ်လျက် အခန်းပဲ … ခြေတဖက်ကျိုးနေတဲ့ ငါ့ခင်ပွန်းကို နေ့ည မပျက် ပြုစုပေးရမယ် … … …ဟဲ့ ပြန်ပြောလေ "

" အော် … ဟုတ် ဟုတ် … ဟုတ်ကဲ့ပါ … အန်တီလှိုင် … အဲ …… အန် တီ သက် …… အန် တီ … "

" တော်ပြီ … အန်တီလှိုင်ပဲ ခေါ်ပါ "

ကြောင်တောင်တောင်နှင့် ထစ်ငေါ့နေသော မိုးဇော်အား ကြည့်၍ လှိုင်သက်ထား တစ်ယောက် ပြုံးယောင်သန်းသွားခဲ့သည်။

" ဟုတ်ကဲ့ … အန်တီလှိုင် "

" ကဲ … ဦးမြိုင် လုပ်စရာရှိတာ သွားလုပ်တော့ … မိုးဇော် မင်း အထုတ်တွေသယ်ပြီး ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့ … အော် မိုးဇော်အတွက် လစာ တစ်လ ၁သိန်းခွဲကို ဘကြီးစိန်ဆီမှာပဲ ထုတ်ယူပါ ဦးမြိုင် "

" ဟုတ် … မမလေး … ကျေးဇူးပါ … လစာက များမနေဘူးလား "

" မများပါဘူး … ကျမ ယောင်္ကျားရဲ့ ချီးသေးက အစ … သူအကုန်လုပ်ပေးရမှာ … အဲလောက်တော့ ထိုက်တန်ပါတယ် "

မိုးဇော်မှာ လှိုင်သက်ထားနောက်မှ အဝတ်အိတ်လေးဆွဲကာ ဧည့်ခန်းမကြီး အတွင်းဘက် ပြောင်လက်နေသော ကျွန်းလှေကားအတိုင် ကပ်လိုက်ခဲ့သည်။လှေကားပေါ်တက်ရာ လှိုင်သက်ထား၏ ခါးအောက် စွံ့ကားဖုထွက်နေသော ဖင်သားကြီးများက နိမ်တုန်မြင့်တုန်ဖြင့် ရမ်းခါနေ၏။

မိုးဇော်မှာ ဖင်ကြီးအားကြည့်ရင်း ပထမဆုံးရေမွှေးနံ့သင်းသင်းလေးနှင့် လှိုင်သက်ထား၏ကိုယ်နံ့လေး ရရှိလိုက်သည်။

လှေကားဆုံးသည်နှင့် ကျွန်းဖြင့် ထုလုပ်ထားသော ပန်းပုရုပ်ကြီးများ ဘဲဥပုံကျွန်းစားပွဲခုံ အဝိုင်းကြီးဘေးတွင် ကတီဘာအခင်း ခင်းထားသော ကုလားထိုင်ကြီးများ နံရံကပ်ပန်ချီများ ထူးခြားခန်းနားစွာ တွေ့မြင်လိုင်ရသည်။

အိမ်၏ အရှေ့ဘက်ခြမ်းတွင် အိပ်ခန်း ၃ လုံးကပ်လျက်ရှိပြီး ဧည့်ခန်းတည့်တည်တွင် တံခါးပေါက်တခုရှိရာ အိမ်ရှေ့ ဝရံတာအား ကျွန်းတိုင်များဖြင့်အလှဆင်ကာ ကာရံထား၏။

" မိုးဇော် "

" ခင်ဗျာ … အန်တီလှိုင် "

" ဒါ မင်းနေရမယ့် အခန်းပဲ … သန့်ရှင်းရေးလုပ် ခဏနားပြီး ဒီဘက်အခန်း လာခဲ့လိုက် "

" ဟုတ် "

ကျုပ်လည်း ခုမှ စိတ်အေးသွားရတာဗျို့။ကျုပ်နေမယ့် အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ပေါ်က ဖုန်တွေရှင်းပြီး တခန်းလုံး အရံသင့်ရှိတဲ့ တံမြက်စည်းနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။

ဗီဒို အလွတ်တစ်လုံးထဲ ကျုပ်အဝတ်စားတွေ ထည့်ပြီး ခဏနားလိုက်တယ်ဗျာ။ရေခဲသေတ္တာရှိပေမယ့် အထဲဘာမှ မတွေ့ပါဘူး။ပြတင်းတံခါးတွေ ဖွင့်လိုက်တော့ နေရောင်ခြည်နဲ့ လေနုအေးလေးတွေ အခန်းထဲဝင်လာပြီး အနံ့သက်လေးတွေပါ ပျောက်သွားတာပေါ့။

ကြာကြာတော့ မနားရဲဘူးဗျို့ တော်ကြာ အလုပ်ပြုတ်မှာ စိုးရိမ်ရသေးတာ။ပိုက်ဆံ ၁လ ၁သိန်းခွဲက ကျုပ်တို့လို လူတန်းစားတွေအတွက် မလွယ်ဘူးဗျ။အခန်းထဲက ထွက်ပြီး ကပ်လျက် အန်တီလှိုင်တို့ အိပ်ခန်းတံခါး ခေါက်လိုက်တာပေါ့။

" ဒေါက် … ဒေါက် ဒေါက် "

" မိုးဇော်လား … ဝင်ခဲ့လိုက် "

အတွင်းက အန်တီလှိုင် အသံကြားမှ အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်သွားလိုက်တာ။အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ မှန်တင်ခုံ အကြီးကြီး အရင်စတွေ့တော့တာ။

ပြီးမှ ရေခဲသေတ္တာ တစ်လုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းအနောက်ဖက်မှာ စားပွဲခုံတစ်လုံးဗျ။ကွန်ပျုတာ တစ်လုံးနဲ့ စာရွတ်စာတမ်းအချို့က ပြန့်ကျဲနေတာ။အန်တီလှိုင်တို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီး တောင်ဘက်ဒေါင့်မှာပါ။

" လာ ထိုင် … ငါ့တူ "

" ဟုတ် … ဦး … "

" ငါ့နာမည် မြတ်ခိုင် … မင်း ကြိုက်သလိုခေါ်ကွာ … မင်းနာမည် မိုးဇော်လို့ ငါ့မိန်းမ က ပြောထားတယ် "

အန်တီလှိုင်ဘေးနား ဝှီးချဲပေါ်မှာ ညာဖက်ခြေထောက် ကျောက်ပတ်တီးစည်းထားတဲ့ ဦးမြတ်ခိုင်က ကျုပ်ကို မိတ်ဆက်နေတာဗျို့။ကျုပ် ပြုစုရမယ် လူ နေမှာပါ။လှေကားပေါ်က မတော်တဆ ပြုတ်ကျပြီး ညာဖက်ခြေထောက်ကျိုးသွားပုံပဲ။

" ကျနော့် နာမည် မိုးဇော်ပါ "

" အေး အပေါ်ထပ်မှာ ငါ့အဖေရှိသေးတယ် အဖေက အိမ်အောက်သိပ်မဆင်းတတ်ဘူး လမ်းလျှောက်ထွက်ချိန်ကျမှ ဆင်းလေ့ရှိတာ နောက်ရက်ကျ မိတ်ဆက်ပေးမယ် သူခိုင်းရင်လည်း လုပ်ပေးလိုက်ပါကွာ "

" ဟုတ် … ဦးခိုင် … လိုတာ ခိုင်းပါခင်ဗျာ "

ကျုပ်လည်း အလုပ်ရှင်ကို လေးစားတဲ့အနေနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးတုပ်ထိုင်ရင်း ပြောလိုက်တာပါ။

" ဟာ … မောင်ဇော် … ဟိုက ခုံအလွတ် တစ်လုံးယူထိုင်ပါကွ "

ဦးခိုင်က အန်တီလှိုင်ထက်စာရင် သဘောကောင်းပုံဗျ။မျက်နာက ပြုံးနေပြီး တဖက်သားပေါ် စေတနာထားတတ်မဲ့ပုံစံမျိုး။ခန္ဓာကိုယ်က ပိန်တယ်ဗျ အရပ်က ဝှီးချဲပေါ်ထိုင်နေတော့ မမှန်းတတ်ဘူး။

မျက်နှာသွယ်ပြီး နဖူးနဲနဲပြောင်တယ် မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်းနဲ့ လုပ်ငန်းတခုကို ဦးဆောင်နိုင်မယ့် ရုပ်ရည်မျိုး။

" ကဲ … အခုက စပြီး … မောင့်ကို … အစားအသောက် ရေချိုး ကျမ်းမာရေးလေ့ကျင့်ခန်း မင်းအကုန်လုပ်ပေးရမယ် … ဒီနေ့ တရက် အန်တီလှိုင်ပြပေးမယ် "

" ဟုတ် … အန်တီလှိုင် "

မနက်ပိုင်း ကောဖီနှင့် ပေါင်မုန့်ကြွေးပြီး နေလည်ပိုင်း အောက်ထပ်ရှိ မီးဖိုခန်းတွင် ဦးမြတ်ခိုင်အတွက် ထမင်းဟင်းယူပြီးကျွေးပေးရတာပါ။နေ့လည်ပိုင်း ရေချိုးချိန် ရေချိုးခန်းအတွင်း ဝှီးချဲမသွင်းတော့ပဲ ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ပွေ့ချီပြီး ခုံပုလေးတစ်လုံးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

ကျောက်ပတ်တီးစီးထားတဲ့ ညာဖက်ခြေထောင်ကို ပလတ်စတစ်အကြည်စဖြင့် ပတ်ပြီးချိုးပေးရတာဗျို့။အန်တီလှိုင်က ဦးခိုင် ခေါင်းကို စမလောင်းဖို့ ခြေထောက်အားရေအရင် လောင်းပြီးမှ ခေါင်းကလောင်းဖို့ သေချာလေးမှာပြီး သူကိုယ်တိုင်ချိုးပေးနေတာ။

ဆပ်ပြာတိုက်တော့ ပြက်သနာပဲဗျာ။မျက်နှာကနေ ကိုယ်လုံးထိတိုက်ပြရင်း ဗိုက်အောက်ချက်နားရောက်တော့ အန်တီလှိုင်လည်း လက်တွန့်နေတာပဲ။ကျုပ်က ရိပ်မိပါတယ်ဗျာ။ဦးခိုင်ပုဆိုးကို ဖြည်ပြီးပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချပေးလိုက်တာပေါ့။

" အိုရ် "

အန်တီလှိုင်မျက်နှာလေး ရဲတက်လာရောပဲ။ကျုပ်ကို စတွေ့တွေ့ချင်း ဟောက်လိုက်တဲ့ ဒေါ်လှိုင်သက်ထားရဲ့ အရိပ်ယောင်တွေ တခုမှ မရှိတော့ပါဘူး။ဦးခိုင်ပေါင်ကြားထဲ လက်နိုက်ဖို့ ကျုပ်ရှေ့ဆိုတော့ ရှက်နေပြီပေါ့ဗျာ။ခဏနေမှ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ဟန်နဲ့ ခါးညွတ်ပြီးဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေရာက ဦးခိုင်ရဲ့ညာဖက်ခြမ်းကို ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။

ပြီးမှ ပေါင်ကြားက လီးကို ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း ပွတ်သပ်နေတာ။ဦးခိုင်လီးက ပုံမှန်ဆိုဒ်လေးပါ ၅ လက်မလောက်ပဲရှိမယ်။ကျုပ်ရှေ့ သူ့ယောင်္ကျားလီးကို ကိုင်ပြနေတော့ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ဗျာ။

ဘယ်လိုခံစားမူ့လည်းလဲဆို ပြောမပြတတ်ဘူး။ဦးခိုင်ရေချိုးပေးစဉ်က အန်တီလှိုင့်ရင်ဘတ်တွေပါ ရေစင်တော့ ပါတိတ်အင်္ကျီလေးက ရေစိုရင်း အသားကပ်သွာတာပေါ့။အနီးကပ်မို့ အထဲက နို့အုံကြီးတွေမြင်နေရတာပါပဲ။

ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲတင်းကနဲ့ဖြစ်သွားရင်း လီးက ထလာတာပေါ့။အန်တီလှိုင်က ဦးခိုင်လီးကို ပွတ်တိုက်ရင်း ကျုပ်ကိုမော့အကြည့် ကျုပ်က သူ့နို့ကြီးကိုငုံကြည့်နေတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အကြည့်ချင်းဆုံသွားကြတာ။ဒီတခါတော့ အန်တီလှိုင် မျက်လွှာချသွားတာပါ။

ရေချိုးပြီး ဦးခိုင်ကို ပုဆိုးလဲပေးရင်း ရေချိုးခန့်ရှေ့ ဝှီးချဲပေါ်ပြန်တင်ပေးလိုက်တယ်။အိပ်ခန်းထဲထိ တွန်းသွားပြီး တကိုယ်လုံး ရေခြောက်အောင်သုတ် ပြီးမှ ပုဆိုးတကွင်းထပ်လဲပြီး အင်္ကျီဝတ်ပေးရတာ။

ဦးခိုင်က ညနေစာ မစားဘူး ည ၇ နာရီမှ ညစာစားပြီး သူ့စားပွဲခုံမှာ စာရွတ်တမ်းတွေ စာရင်းအင်းတွေ ကွန်ပျူတာနဲ့ချိတ်ဆက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေတော့တာဗျ။ဦးခိုင်တို့က ဒီမြို့လေးမှာကို အထည်လုပ်ငန်း ထန်းလျက်ပွဲရုံ တခြားလုပ်ငန်းတွေရော အများကြီးတဲ့ဗျာ။

အဝေးမှာလည်း ရာဘာလုပ်ငန်းတွေ လိမ္မော်ခြံတွေအစုံပဲဗျို့။ည၈နာရီခွဲလောက်ဆို ကော်ဖီတခွက် ဖျော်ပေးရတယ်။အိပ်ခန်းထဲ အရံသင့်ပါပဲ ရေနွေးတည်တဲ့အိုးရော ကော်ဖီမုန့်ရော သကြားနဲနဲထည့်ဖျော်ရုံပဲ။၁၀နာရီကြမှ ကျုပ်အနားရတာပါ။

တခုထူးဆန်းတာက ညဘက် ၁၂ ထိုးလောက်ဆို ကျုပ်အခန်းရှေ့က ခြေသံတရှပ်ရှပ်နဲ့အပေါ်ထပ်လှေကားပေါ်တက်သွားနေပုံဗျ။နေ့တိုင်း မဟုတ်ပေမယ့် ၂ ရက်ခြား ၃ ရက်ခြား ကြားကြားနေမိတာ။ကျုပ်လည်း ဒီအိမ်ကြီးရောက်တာ ၁လ ကျော်ပြီမို့ အိမ်ကြီးရဲ့ လူယုံတော်ဘကြီးစိန် ထမင်းချက် ဒေါ်မိုး ဒါရိုင်ဘာကိုမြမောင် တို့အကုန်ရင်းနှီးနေပါပြီ။

ခြံစောင့်က ကျုပ်ဘဒွေး ဦးမြိုင်လေ သူ့မိန်းမ အရီးထွေးက ရွာကတည်းက ခင်ပါတယ်။အိမ်က လေးထပ်တိုက်ကြီးဗျ ကျုပ်က ဦးခိုင်တို့နေတဲ့ အထပ်ပဲ နေရတာ။အပေါ်နှစ်ထပ်ကို ခုထိမရောက်ဖူးသေးတာပါ။

တဖြည်းဖြည်းကြာလာတော့ ကျုပ်လည်း ခြေသံကိစ္စ သိချင်လာတာပေါ့။သရဲ တစ္ဆေ ခြောက်သံလည်း အိမ်ကလူတွေ ပြောသံမကြားမိပါဘူး။တရက်ကျ ကျုပ်လည်းခြေသံကြားတာနဲ့ အခန်းတံခါးအသာဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီလှိုင်ပါ အိမ်ပေါ်ထပ်ကို နောက်လှည့်ကြည့်ရင်း တက်သွားတာဗျ။

ကျုပ်က လှေကားအောက်ဖက် အမှောင်ရိပ်လေးထဲ ဝင်ကပ်ထားတာ။ပြီးမှာ လှေကားအတိုင်း တက်ကြည့်ရင်း တခိခိနဲ့ရယ်သံလေး ထွက်နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။

အန်တီလှိုင်က ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဘယ်ခြေထောက်ကဆန့်ထားပြီး ညာဖက်ခြေထောက်က ထောင်ပြီးကွေးပေးထားတာ။ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖျက်အနေထားမို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရတာ။

အောက်ပိုင်းထမိန်မရှိတဲ့ အန်တီလှိုင်ပေါင်ဂွထဲ ဦးခိုင်ရဲ့အဖေ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာမျက်နာက အပ်ထားတာဗျို့။ဖိုးဖိုးဦးသော်တာက နဖူးပြောင်ပြောင်နဲ့ဦးခေါင်းတဝက်လောက်ထိဆံပင်က မရှိတော့ပါဘူး နောက်စေ့လေးနားပဲ ဆံပင်ဖြူတွေပေါက်နေတာ။

မျက်နှာနီစပ်စပ် မျက်ပေါက်ကျဉ်းပြီး မုတ်ဆိတ်မွှေးအဖြူရောင်တွေကတော့ တထွာကျော်လောက် အောက်တွဲကျနေရောပဲ။ဗိုက်ကြီးက ပူထွက်နေပြီး အောက်ပိုင်းရှုးသွားတာဗျို့။

ဦးခိုင်က အမေတူတာနေမှာ သူ့အဖေနဲ့ဘာမှကိုမတူတာ။အန်တီလှိုင်ကတော့ ပေါင်ကြားထဲ အဖုတ်ယက်နေတဲ့ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာရဲ့ပြောင်နေတဲ့ထိပ်ကြီးကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း မျက်စိလေးမှိတ်ပြီး ဇိမ်ယူနေတာဗျာ။

" အ အားးး းးးး … အင်းဟင်း ဟင်း … ယက်ယက် … အဖေ … ကောင်းလိုက်တာရှင် "

အသံထွက်ညည်းရင်း အန်တီလှိုင်က ခါးလေးလှုပ်ပြီး ဖိုးဖိုးဦးသော်တာ မျက်နှာကို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ကော့ကော့ထိုးနေတာဗျ။

အ …… အစိကို တအားမစုပ်နဲ့ … အဖေရဲ့ … ကျဉ်ကျဉ်သွားတာ … အင်း ဟုတ်တယ် … စောက်ခေါင်းလေးထဲ … ထိုး … အားဟားးး ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် … လျှာကြီးနဲ့ မွှေနေတာလား …… အမလေးးးးးးးး …… အ …… အားးးး းးးးးးးး "

အန်တီလှိုင်တစ်ယောက် ကော့ပျံနေတာဗျ။ဖိုးဖိုးဦးသော်တာကလည်း အတော်ယက်တတ်တာဗျို့။ကျုပ် ကြည့်နေတုန်းလေး အန်တီလှိုင် ဖင်ကြီးမြောက်တက်လာပြီး စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေတာ။

ပါးစပ်ကလည်း အသံပေါင်းစုံ ညည်းနေတော့တာပဲ။စောက်ရည်တွေကုန်မှ အီးကနဲ့ သံရှည်ညည်းရင်း ဖင်ကြီးက ကုတင်ပေါ် ဗုန်းကနဲ့ ပစ်ကျသွားရောပဲ။

" ကောင်းလား … သမီး "

" အင်း … အဖေ … ရှီးးး းးးး … ဟူးးးး းးးးးး "

" လိုးပေးရဦးမလား "

" လိုးပေးရမှာပေါ့ … အဖေကလည်း … ၂ ရက်ရှိပြီလေ "

" အေးပါ သမီးရယ် … မြတ်ခိုင်ရော သက်သာတယ်မလား "

" သက်သာပါတယ် … ဒါမယ့် အဖေ့သားက ပြန်ကောင်းလာလည်း … သမီးမှ ဂရုမစိုက်တာ "

" အင်းပါ … အဲဒါမို့ … အဖေက … လိုးပေးနေတာပေါ့ "

ဦးမြတ်ခိုင်မှာ သမီးနှစ်ယောက် မွေးပြီးကတည်းက ဒေါ်လှိုင်သက်ထားအပေါ် သိပ်ဂရုမစိုက်တော့ပေ စီးပွားရေးလောကထဲ ခြေစုံပစ်ဝင်ကာ အိမ်ထောင်ရေးသုခအား ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ မစဉ်းစားတော့ချေ။

ဒေါ်လှိုင်သက်ထားမှာ ထကြွလာသော ကာမမီးများအား ဦးမြတ်ခိုင်၏အဖေဖြစ်သူ ဦးသော်တာနှင့်အတူ ငြိမ်းသတ်နေရသည်။

ဦးသော်တာမှာ ဦးမြတ်ခိုင်နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက် ကာမစိတ်ပြင်းထန်ပြီး အသက်၆၀ကျော်သည်အထိ စိတ်မကျသေးပေ။ချွေးမဖြစ်သူ လှိုင်သက်ထား၏ လိုအပ်နေသော ကာမစည်းစိမ်လေးအား သားဖြစ်သူမသိအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနေ၏။

လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်မှ စ၍ ဦးသော်တာမှာ သားဖြစ်သူမရှိပဲ အိပ်ခန်းအတွင်းမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကြားမိသဖြင့် တံခါးလှပ်၍ ချောင်းကြည့်မိသည်။ချွေးမဖြစ်သူမှာ ပေါင်ကြားထဲလက်သွင်းကာ ကာမဆန္ဒများဖြေဖျောက်နေရသည်ကို တွေ့မြင်လိုင်ရ၏။

သားဖြစ်သူမှာလည်း စီးပွားရေးဘက် အားသန်နေရာ မိန်းမဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်မီးလေးများအား ငြိမ်းပေးပုံမရပေ။တရက်တွင် လှိုင်သက်ထားအား အိပ်ခန်းထဲခေါ်၍ နှိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ချွေးမဖြစ်သူ၏ ပေါင်တန်များ ဖင်သားကြီးများအား မသိမသာလေး ထိကြည့်လိုက်၏။

လှိုင်သက်ထားမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း ယောက္ခထီး၏ အထိအတွေ့များအောက် သာယာလာတော့သည်။တခါတခါ ဦးသော်တာ မခေါ်ပဲ သူမဆန္ဒအလျောက် အိပ်ခန်းထဲထိ သွားရောက် နင်းနှိပ်ပေးတတ်လာ၏။

ပက်လက်မှေးနေသော ဦးသော်တာ၏ ခြေသလုံးမှ စ၍ နှိပ်ပေးလာရာ တဖြည်းဖြည်း ပေါင်ရင်းရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ပေါင်ကြားမှ အမြှောင်းလိုက်ထနေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းက တဆစ်ဆစ်နှင့် ဖြစ်လာရ၏။

ဦးသော်တာ လက်တဖက်ကလည်း ဒူးတုတ်နှိပ်ပေးနေသော သူမပေါင်ပေါ်ရောက်ရောက်လာတတ်၏။ပေါင်အတွင်းသားလေးအား ဆွဲကုတ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးများကိုပါ ဆုပ်နယ်ပေးတတ်သေးသည်။နောက်ပိုင်း ဦးသော်တာ၏ အထိအတွေ့အောက် တကိုယ်လုံးသက်ဆင်းသွားရ၏။

နှိပ်ပေးရင်း လင်ဖြစ်သူလီးထက် ထွားကြိုင်းသော ယောက္ခထီး၏လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ကစားပေးသလို ဦးသော်တာမှာလည်း ချွေးမဖြစ်သူပေါင်ခြံအတွင်းမှ စောက်ပတ်အား ထိုးကလိပေးနေတတ်သည်။

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးမြတ်ခိုင် အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက်သော ညတညတွင် ဒေါ်လှိုင်သက်ထားတစ်ယောက် အိပ်ပျော်နေရမှ သူမပေါင်ကြားတွင်း နွေးကနဲ့ ခပ်ပျော့ပျော့အသားစိုင်လေးက လာထိရာ လန့်နိုးလာခဲ့ရ၏။ပက်လက်အနေထားဖြင့် အိပ်ပျော်နေရာ ပေါင်ကြားထဲ မျက်လုံးဖွင့်အကြည့်…

" ဟင် … အဖေ "

" အင်း … သမီး "

ထို့နောက် စကားသံများတိတ်ဆိတ်သွားရာ ခဏအကြာမှ လှိုင်သက်ထားဆီက ညည်းသံလေးများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။လင်ဖြစ်သူဆီမှ တခါမှမရဘူးသော ကာမအရသာအား ပထမဆုံးအကြိမ် ခံစားမိရာ ဦးသော်တာ၏ လျှာဖျားထိပ်တွင် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ်ပန်းထွက်ခဲ့ရ၏။

တညလုံး ဦးသော်တာ၏ လိုးချက်များအောက် အံကြိတ်ခံရင်း ကာမပန်းတိုင်သို့ ခဏတိုင်းရောက်ရှိသွားသည်။မနက်လင်းကာနီး ဦးသော်တာ ထွက်သွားချိန် လှိုင်သက်ထားမှာ မျော့မျော့လေးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့၏။လင်ဖြစ်သူ ပြန်မလာမချင်း ရက်ခြားလေး ကုန်းနေတော့သည်။ ၂ ရက်လောက်ဦးသော်တာ မလာလျင် သူမကိုယ်တိုင် အပေါ်ထပ်တက်ကာ ကုန်းပေးလေ့ရှိသည်။

ခုလည်း သူမစောက်ဖုတ်အား အရည်ထောင်ပန်းအောင်ယက်ပေးသော ဦးသော်တာအား ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်စေကာ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မက်မက်မောမော ဆွဲစုပ်ပေးနေ၏။

ဦးသော်တာမှာ ချွေးမဖြစ်သူ လှိုင်သက်ထား၏ ခေါင်းလေးအား ဖွဖွပွတ်ကာ ဇိမ်ယူနေတော့သည်။လီးအဖျားမှ အရင်းထိ ယက်လိုက် ဒစ်ကြီးအားဆွဲစုပ်လိုက်နှင့် ဦးသော်တာ လီးကြီးမှာ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်နေ၏။လှိုင်သက်ထားမှာ ဦးသော်တာလီးအား အားရပါးရ စုပ်ပြီးမှ အပေါ်ကခွလိုးတော့သည်။

အန်တီလှိုင်က ဖိုးဖိုးဦးသော်တာကို တဖုန်းဖုန်း ဖိဆောင့်နေတာဗျ။ဖိုးဖိုးဦးသော်တာက အသက်ကြီးတော့ မလိုးနိုင်ရှာဘူးနေမှာ။ဖင်ကြီးကို လေထဲမြောက်ပြီး ဖိချတာများ ကုတင်တိုင်တွေတောင် တုန်ခါနေတာ။အတော်ရာဂကြီးတဲ့ အန်တီလှိုင်ဗျ။

ညှောင်းသွားရင် ဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချပြီး ခါးလှုပ်ရင် ဝိုင်းဝိုင်းပေးတာ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာဆို အမလေး တ ယူရတယ်။ကျုပ်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ အန်တီလှိုင်ကိုယ်လုံးကြီး ဖိုးဖိုးဦးသော်တာရင်ဘတ်ပေါ် ပစ်ကျသွားတာ နောက်ဆုံးတချက် ဖင်ကြီးကိုထောင်နေအောင်မြှောက်ပြီး ဘုံးကနဲ့ဖိဆောင့်ချတာဗျို့။

ခဏအကြာမှာပဲ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာကို မလိုးနိုင်ဘူးထင်တဲ့ ကျုပ်အမြင် မှားသွားတော့တာဗျ။ ကုတင်ခလယ်လောက်ကနေ အန်တီလှိုင့်ကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး ပစ်ပစ်လိုးတာဗျာ။

" အားးးး းးးးး …… အိုးးးး းးးးး ………… အ … အမလေးးးး … သေ သေ သေပါပြီ …… အဖေရယ် …… အို့ အိုးးးးး …… အ … အားးးး းးးး "

အန်တီလှိုင်ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ်ရှေ့တပိုင်းလုံး ပြားနေအောင်ကပ်ထားပြီး ဖင်ကြီးကို ထောင်ပေးထားတာဗျ။ဖိုးဖိုးဦးသော်တာက ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်တော့တာပဲ။အန်တီလှိုင်တစ်ယောက် ကုတင်အလယ်ကနေ ခေါင်းရင်းထိ အော်ဟစ်ရင်း ရောက်သွားရတာ။

ခေါင်းရင်းဘက် ကုတင်ဘောင်ကို အားပြုကိုင်ရင်း ဖိုးဖိုးဦးသော်တာရဲ့ မနားတမ်းလိုးချက်တွေကို အံကြိတ်ခံနေတာဗျို့။အားပါတဲ့ ထိထိမိမိလိုးချက်တွေကြောင့် ကောင်းလည်းကောင်း နာလည်းနာတော့ အသံပေါင်းစုံ ညည်းနေတာပေါ့။

" အင့် …… ဘွတ် …… အ …… ကောင်းလား သမီး … ဗျစ် …… အမလေးးးး …… ကောင်း ကောင်းးး …… ကောင်းတယ်အဖေရာ … ဗျစ် …… အားးးး းးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… ဒုတ် စွက် …… အ … လိုးလိုး …… အဖေ …… အား အို့ …… ဟုတ်တယ် … ဆောင့်ဆောင့် … အင့်ဟာ … ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် "

အန်တီလှိုင်လည်း ခေါင်းလေးလှန်တက်နေပြီး ဝင်လာသမျှ လိုးချက်များအား အားရပါးရ ကုန်းခံနေတော့တာပဲ။လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ဖင်ကြီးမြှောက်ထားပေးတော့ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့်မတတ်ဗျာ။

နှစ်ယောက်သား ညည်းလိုက် လိုးလိုက် နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်လီးထွက်သံတွေရော တခန်းလုံး ဆူညံနေရောပဲ။အတော်လေးကြာမှာ ဖိုးဖိုးဦးသော်တာ ခေါင်းကြီးမော့တက်သွားရင်း အန်တီလှိုင်ခါးကိုဆွဲပြီး လီးအရင်းထိဖင်နဲ့ကပ်အောင်ဆွဲကပ်ထားတာ။

" အင်းဟင်းးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… အဖေရာ … လီးကြီးရော လိုးချက်တွေရော သမီးသိပ်ကြိုက်တာပဲ "

" အားးး …… အိုးးးး …… သမီးစောက်ပတ်လေးကလည်း … ကလေးနှစ်ယောက်သာ ထွက်ထားတာ …… ခုထိ လိုးကောင်းနေတုန်းပဲ …… ရှီးးးး းးးး "

ဖိုးဖိုးဦးသော်တာက စကားပြောအပြီး လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပစ်တာ။ဘေးနားလှဲချတော့ အန်တီလှိုင်လည်း သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ဆုတ်ရင်း ဖိုးဖိုးဦးသော်တာဖက်လှည့် အိပ်သွားတာ။

ကျုပ်လည်း အန်တီလှိုင်အိပ်ခန်းထဲက မထွက်ခင် အခန်းဝကနေ ခြေဖွဖွနင်းပြီး လှေကားအတိုင်းဆင်းလာရင်း ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲ ဝင်အိပ်လိုက်တော့တာဗျို့။မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ အားလုံးပုံမှန်ပါပဲ။တဖြည်းဖြည်းကျုပ်လည်း ဦးခိုင်ပြုစုလိုက် ဒါရိုင်ဘာ ကိုမြသောင်း အားတဲ့ချိန် ခြံဝင်းအနောက်ဖက် ကားမောင်းသင်လိုက်ပေါ့။

" လာ ထိုင်ကွာ … မောင်ဇော် "

ဦးခိုင်ခေါ်တယ်ဆိုလို့ ခြံဝင်းအနောက်ဖက် ကားမောင်းသင်ရင် အမြန်ပြေးလာရတာပါ။ကျုပ်ရောက်တော့ အန်တီလှိုင်က မျက်စိမျက်နှာပျက်နေတာဗျို့။စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်မိသေးတယ်။နေ့လည်စာ စားပြီးလို့ ဦးခိုင်က ကော်ဖိသောက်နေတာဗျ။

" ဟိုလေ … ဦးခိုင်က မှာထားလို့ဆိုပြီး ကိုမြမောင်က ကားမောင်းသင်ပေးနေလို့ပါ "

" ဟာ … ငါမင်းကို မဆူပါဘူးကွ "

" ဟုတ် "

" ငါ ပြောစရာရှိလို့ကွ … မင်းလည်း ငါ့အိမ်ရောက်နေတာ ကြာပြီ ငါခြေထောက်လည်း အတော်ကောင်းနေပါပြီကွ မင်းဂရုစိုက်တာတွေလည်း ပါပါတယ် "

" ဟာ … မဟုတ်တာ ဦးခိုင်ရယ် … ပြောစရာရှိတာ ပြောပါခင်ဗျာ "

ဟုတ်တယ်ဗျ ဦးခိုင်ခြေထောက်က အတော်သက်သာနေပြီ ကျုပ်မပါပဲ ချိုင်းထောက်နဲ့သွားလာနိုင်နေပြီ။ဦးခိုင်ကလည်း ကျုပ်အပေါ်ကောင်းပါတယ်ဗျာ။အဝတ်စား ပုဆိုး မုန့်ဖိုးက သက်သက်ပေးသေးတာ။ခုဆို သေးအိုးတောင် မသွန်ရတော့ပါဘူး…သူ့ပါသာ အိမ်သာ သွားလာနိုင်နေပါပြီ။

" အေး ပြောမယ်ဆိုတာထက် ငါ့ဘက်က အကူညီတောင်းတယ်လို့ သဘောထားကွာ "

" ဟုတ်ကဲ့ ဘာမဆို လုပ်ပေးမှာပါ ဦးခိုင် ပြောပါ "

ဟုတ်တယ်လေဗျာ ကျုပ်အပေါ်ဒီလောက်ကောင်းတဲ့လူအတွက် ကျုပ်အကုန်လုပ်ပေးရမှာပေါ့။ဦးခိုင်က ကျုပ် ပြောမလိုလိုနဲ့ အန်တီလှိုင့်ဘက် လှည့်ကြည့်နေတာဗျ။

စိတ်မပူပါနဲ့ … လှိုင်ရယ် … အဆင်ပြေမှာပါကွာ "

" ဒါပေမယ့် မောင်ရယ် … ကိုယ့်သားအရွယ်လေးကို "

" စိတ်ချရတဲ့သူက … သူပဲ ရှိတာလေ လှိုင်ရဲ့ "

ဦးမြတ်ခိုင်မှာ လွန်ခဲ့သော ၂ပတ်လောက်ကတည်းက ဇနီးဖြစ်သူအား တောင်းဆိုနေ၏။ဦးမြတ်ခိုင်၏ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်၏ ဇနီးမှာ နောက်ယောင်္ကျားနှင်ထွက်ပြေးရာ ဦးမြတ်ခိုင်အား အကူညီတောင်းကာသူ့ဇနီးအား ရှာခိုင်းနေသည်။

အကျိုးကြောင်းမေးကြည့်ရာ ဦးမြတ်ခိုင်၏မိတ်ဆွေမှာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ အိမ်ထောင်ရေးသုခအား ဖြည့်ဆည်းဖို့သတိမရပဲ စီးပွားရေးနောက် လိုက်နေမိ၏။

ဇနီးတစ်ယောက်၏ခံစားချက်အား လှစ်လျူရှု့မိသဖြင့် ဒီလိုအဖြစ်မျိုးကြုံရသည်ဟု မှတ်ယူကာ ဦးမြတ်ခိုင်မှာလည်း မိန်းမဖြစ်သူ လှိုင်သက်ထားအား စိုးရိမ်လာခဲ့သည်။

သို့သော် ဦးမြတ်ခိုင်မှာ လှိုင်သက်ထား၏ ကာမဆန္ဒလေးများ ဖြည့်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် လှေကားမှအမှတ်မထင်လိမ့်ကျစဉ် အကြောသေသလိုဖြစ်ကာ ခြေထောက်ပြန်ကောင်းလာချိန် လီးက တောင်မလာတော့ပေ။လှိုင်သက်ထားကိုယ်တိုင် စွပေးတာတောင် ထမလာပဲ ပျော့ခွေနေ၏။

နောက်ပိုင်း သူ့မိတ်ဆွေ၏ အဖြစ်ပျက်မျိုးဖြစ်လေမလား အတွေးဝင်ကာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကာမဆန္ဒလေးများအား သူ့နေရာအစားထိုးဖြည့်ပေးရန် စဉ်းစားမိတော့သည်။

သိတ်ခါအရ လူသိခံလို့လည်း မဖြစ်ပေ။နောက်ဆုံး မိုးဇော်အား အသုံးချရန် စဉ်းစားမိတော့သည်။သို့သော် လှိုင်သက်ထားမှာ သူမအိမ်က အလုပ်သမားမို့ မသတီသလို ခံစားနေရ၏။ဦးမြတ်ခိုင်က မိသားစုပြိုကွဲမှာစိုးရိမ်၍ စီစဉ်သည်ကို နားလည်ထားသည်။

သူမအနေဖြင့် မလိုက်လျောပေးလျင် ဦးမြတ်ခိုင်ကွယ်ရာ ဖေါက်ပြန်သလိုခံစားရသည့် အကြောင်းလေးတွေကလည်း ရှိနေပြန်သည်။

" အင်း … ဒီတခါပဲနော် … မောင်စိတ်ချမ်းသာအောင် လိုက်လျောပေးမှာ "

" ဟာ ဝမ်းသာလိုက်တာ လှိုင်ရယ်… ok … ကျန်တာ မောင်စီစဉ်လိုက်မယ် "

" လှိုင် အောက်ခဏဆင်းဦးမယ် မောင် "

" ဆင်းလေ လှိုင် … မောင်နားလည်ပါတယ်ကွာ "

အန်တီလှိုင်က ကျုပ်ကို တချက်ကြည့်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကနေ ထွက်သွားတာဗျို့။ဦးခိုင်က ကော်ဖီလက်ကျန်ကို မော့သောက်ရင်း တဟွတ်ဟွတ်နဲ့သီးနေလို့ ကျုပ် ရေတခွက် ငှဲ့တိုက်လိုက်ရသေးတယ်။

" ရလား ဦးနိုင် … အဆင်ပြေလား "

" အဟွတ် ဟွတ် … အင်း … အဟွတ် … ပြေပါတယ်ကွ "

ကျုပ်လည်း ဦးခိုင်နောက်ကျောဘက်လျှောက်သွားရင်း ကျောကုန်းလေးဖိနှိပ်ပြီး မေးနေမိတာ။ခဏအကြာမှ ဦးခိုင်က ကျုပ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာထိုင်ခိုင်းပြီး ကျုပ်ကို အကူညီတောင်းမယ်ဆိုတဲ့စကား ထုတ်ပြောတာဗျို့။ကျုပ်လည်း ကြားကြားချင်း တကိုယ်လုံးကြက်သီးမွှေးတွေ ထလာတော့တာပဲ။

" ဟာ … ဦး ခိုင် … ဖြစ် ပါ့ မလား …… ခ င် ဗျာ "

ပြောရင်း အသံတွေတုန်နေမိတာဗျ။

" ဖြစ်ပါတယ်ကွ… ငါ့ ကို ကူညီတယ် သဘောထားလိုက် "

" ဟုတ် ဟုတ် "

" ကဲ … ခုက စပြီး … ငါ့ကို ဘာမှ လုပ်မပေးနဲ့တော့ … အနားယူ အားမွေးကွာ … ငါပြောသလို ည ၁၀ နာရီကြ ဒီအိပ်ခန်းထဲ ပြန်လာခဲ့တော့ "

ကျုပ်လည်း ဦးခိုင် နုတ်ဆက်ပြီးထွက်လာလိုက်တာ အခန်းပြင် ဘယ်လိုရောက်မှန်းတောင်မသိတော့ပါဘူး။အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း တွေးနေမိတာ။ကျုပ်အတွက် ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတဲ့ ကိစ္စကြီးဗျ။ရောက်ကတည်းက ငေးခဲ့ရတဲ့ အန်တီလှိုင် ဖင်ကြီး မြင်ခွင့်ရတော့မှာလေ။

အိုဗျာ ဖင်တင် မကပါဘူး တကိုယ်လုံး မြင်ရတော့မှာဗျို့။အိပ်လို့လည်း မရပါဘူး ဟိုလိမ့်လိုက် ဒီလိမ့်လိုက်ပါပဲ။ညနေကြ အောက်ထပ်ဆင်း ထမင်းစားလိုက်တယ် ပြန်တက်လာပြီး ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ အနားယူနေတော့တာပေါ့။ည ၁၀ နာရီ မြန်မြန်ရောက်ချင်လှပြီဗျ။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



ကိုကိုမောင်နဲ့ ချိုချိုအောင် (စ/ဆုံး)

ကိုကိုမောင်နဲ့ ချိုချိုအောင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ဘူးခါးသီး (ဖြစ်ရပ်မှန်ပေါ် အခြေခံထားပါသည်။)

အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

“ ဒေါက် ဒေါက် ”

“ သမီး ချိုချိုအောင်ရေ ”

“ ရှင်...အမေ”

“ သမီး နင့်အစ်ကိုရော”

“ မသိဘူးလေ အမေ..။ သူ့အခန်းထဲရှိမှာပေါ့ ”

“ မရှိဘူး မေမေ...ကြည့်ပြီးပြီ..။ အခုပဲ ပြန်ရောက်တယ် ဘယ်လစ်ပြန်ပြီလဲ မသိဘူး”

“ ခုန လမ်းမှာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းဖုန်းလာလို့ ပြောတယ် အမေ။ ကိုကျော်ကြီးတို့နဲ့ ချိန်းနေတာ ကြားတယ်”

“ အင်း ဒီကောင်လေးကတော့။ ခဏနေ ဖုန်းဆက်ပြီး အိမ်မှာပြန်လာနေခိုင်းစမ်း သမီး…။ ဘယ်မှလျှောက်မသွားနဲ့လို့။ ဒီည မေမေနဲ့ဖေဖေ ပွဲရုံလုပ်ငန်းရှင်တွေ အစည်းအဝေးရှိတယ်။ အဲ့မှာပဲ ညစာစားဖြစ်မယ်။ သမီးတို့မောင်နှမ တစ်ခုခုသာ ဝယ်စားကြတော့။ အိမ်မှာ ဘာမှမရှိဘူး”

“ ဟုတ်ကဲ့..အမေ သမီးဖုန်းဆက်ပြီး ပြန်ခေါ်လိုက်မယ်”

“ အေးအေး.. အာ့ဆို မေမေ သွားပြီ။ သမီးဖေဖေက သွားနှင့်နေပြီ။ ကိုကိုမောင် ပြန်မလာခင် တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်ဦး သမီး။ ခေတ်ကာလက ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး ဂရုစိုက်နော် သမီး”

“ ဟုတ်ကဲ့ ..အမေ”

မေမေအခန်းဝမှ ထွက်သွားတော့မှ ကိုကို့ကို ခေါ်ထုတ်ရသည်။

“ ကိုကို ထွက်လာတော့ မေမေသွားပြီ။ တံခါးတွေ သွားပိတ်ဦး”

“ အေးပါဟ ဟူးးးးး တော်သေးတယ်။ မေမေ တွေ့သွားတော့မလို့”

“ အင်းလေ တော်သေးတယ်။ အာ့ကြောင့်ပြောတာပေါ့။ ကိုကို့ကို အတင့်မရဲပါနဲ့လို့။ မတော်လို့ မေမေ တွေ့သွားရင် သေပြီ”

“ ကဲကဲ အဝတ်လဲ ရေတွေဘာတွေ ပြောင်အောင်ဆေးထား..။ ပြီးရင် ပွဲတော်တယ်မယ်”

“ ဟွန့် ဒါပဲ ကိုကိုက”

“ ချစ်တာကိုးကွ”

“ ဟွန့် ကိုကို ချစ်တာကြီးကလည်း တော်ပါ နေ့ရော ညရော မနားရဘူး။ ညီမလေး အဖုတ်တွေလည်း ကျိန်းလှပြီ”

“ ညီမလေးအဖုတ်လေးက လိုးလို့ကောင်းတာကိုးကွ”

“ ကိုကိုနော် ညစ်စုတ် သွား တံခါးတွေသွားပိတ်။ မေမေပြောသွားတာ ကြားတယ်နော်။ တော်ကြာ တံခါးတွေမပိတ်ဘဲ လုပ်နေတုန်း အနုကြမ်းဝင်စီးသွားမှ ဒုက္ခတွေရောက်ကုန်မယ်”

“ ကိုကို သိပါတယ် ချစ်လေးရာ စိတ်မပူနဲ့”

“ အာ့ဆို အခုသွားပိတ်တော့လေ”

“ အာဘွားပေး”

“ ပြန်လာမှ ပေးမယ်လေ”

“ မရဘူး အခုပေး ”

“ ဟွန့် တော်တော်လက်ပေါက်ကတ်တဲ့ ကိုကို”

“ အု အု ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“ ရပြီ ပြန်လာမှ ဆက်လုပ်ပေး”

.........................................................

ကျွန်မက ချိုချိုအောင်ပါ။ ဖေဖေဦးချိုမောင်၊ မေမေဒေါ်ခိုင်ခိုင်အောင်၊ ကိုကို ကိုကိုမောင်နဲ့ ကျွန်မရယ် မိသားစုလေးယောက်ပဲ ရှိတာပါ။ ပွဲရုံလုပ်ငန်းကို အဓိကလုပ်ကိုင်ပြီး မိသားစုအားလုံး ပွဲရုံမှာ အလုပ်လုပ်ကြပါတယ်။ ဖေဖေနဲ့မေမေက ပွဲရုံလုပ်ငန်းရှင်များ ဥက္ကဌနဲ့ အဖွဲ့ဝင်ဆိုတော့ အလုပ်များတယ်။

ကျမနဲ့ကိုကိုက ကျောင်းမပြီးခင်ကတည်းက ပွဲရုံမှာ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ဝိုင်းကူနေလာတာ အခုထိပဲ။ Eco နဲ့ ကျောင်းပြီးထားတဲ့ ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်အတွက် အခြားအလုပ်လည်း သွားလုပ်စရာ မလိုပါဘူး။ မိသားစုအလုပ်ကိုပဲ လုပ်ရုံပါပဲ။ နောင်လည်း ဒီပွဲရုံကြီးကို ဦးစီးရမှာပဲလေ။

ကိုကိုနဲ့ကျမ အခုလို မောင်နှမချင်း လိင်ဆက်ဆံမိတာကတော့ sex အကြောင်းတွေပြောရင်း ဆက်ဆံမိသွားတာပါ။ ပြောရရင် နည်းနည်းတော့ ရှည်တယ်။ ကျမတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ကပေါ့ရှင်။ ရည်းစားထားတယ်ပေါ့။ မေမေနဲ့ဖေဖေက ကျမတို့မောင်နှမကို လွတ်လပ်ခွင့် အပြည့်ပေးထားပါတယ်။ လွတ်တာလွတ် လပ်တော့မလပ်စေနဲ့ ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့ပဲ ထိန်းထားတယ်။

ကိုကိုကတော့ ရည်းစားတစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ထားတယ်။ ပွေတယ်။ ဆော်ရရင် ဖြုတ်ပြီး ပြတ်တာများတယ်။ အခုလည်း ဆော် ၂ ယောက်နဲ့ ရှုပ်နေတုန်း။

ကျမကိုတော့ မေမေက သမီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို တန်ဖိုးထားရမယ် အညှာမလွယ်ရဘူးလို့ ပြောတယ်။ ကျမရည်းစားကို ကျမက မပေးဘူး။ နှုတ်ခမ်းပဲ ပေးနမ်းတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ နို့ပေးကိုင်တယ်။ ဒီလောက်ပဲ။ ဒါပေမယ့် သူက ဒီလောက်နဲ့ မရောင့်ရဲဘူး။ အဆင့်တက်ချင်တာ။ ကျမက မပေးဘူး။ သူဘယ်လောက် စောင့်နိုင်မလဲ စမ်းသပ်ချင်တာနဲ့ ညှင်းထားလိုက်တယ်။ အဲ့မှာ သူက မစောင့်နိုင်ဘဲ ကျမကိုပစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်နဲ့ တွဲသွားတယ်။ သစ်စိမ်းချိုးတုံးတိဖြတ်တာ ခံလိုက်ရလို့ ကျမ အသဲကွဲခဲ့ရတာပေါ့။

ကိုကိုက အဲ့ကောင်ကို ပေးလိုက်လားမေးတော့ မပေးလို့ အခုလို ဖြတ်သွားတာပြောတော့ ကောင်းတယ်တဲ့လေ။ ကိုကိုက သူသာ သူများသားသမီးတွေကို လိုက်လုပ်ပြီး ဖျက်ပစ်နေတာ။ သူ့ညီမကျတော့ တိုသား။

ကိုကိုမှာ ဘာဆေးရှိလဲတော့ မသိ။ ဆော်လိုက်ပြီဆို ခဏပဲ။ စန်းပွင့်တယ်။ သွားတက်လေးအပြင် ပါးချိုင့်လေးပါ ပါတဲ့ ကိုကိုက ချောတာတော့ အမှန်ပဲ။ ဟိုမိန်းကလေးတွေကလည်း ကိုကိုနဲ့ပျက်လည်း အေးဆေးပဲ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ တွဲနေတာ တွေ့ရတယ်။ သူတို့က ရည်းစားထားတာကို အပျော်ထားပြီး အလိုးခံဖို့ပဲ ထားကြတာလားတော့ မသိပါဘူးရှင်။ အထန်မတွေပေါ့။

အမှန်တော့ ကျမလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထန်မဆိုတာ ကိုကိုနဲ့ လိုးပြီးတော့မှ သိခဲ့ရတာပါ။ ကိုကိုနဲ့ လိုးပြီးတော့ ကျမလေ တစ်နေ့တစ်ခါလောက် အလိုးမခံရရင် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေတော့တာပါပဲရှင်။ မောင်နှမချင်း မလုပ်သင့်မှန်း မကောင်းမှန်း သိပေမယ့် အတွေ့အထိကို မလွန်ဆန်နိုင်ပါဘူး။ အထူးသဖြင့် ကိုကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမကို နောက်ကထောက်တာနဲ့တင် ကျမမှာ ဒူးချောင်သလိုလိုဖြစ်ပြီး အဖုတ်က အရည်တွေ စို့လာတော့တာပါပဲ။

ကိုကို့ဟာကြီးက ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းပါတယ်။ ဒစ်အောက်နားမှာ မှဲ့ပါသလို ညာဘက်ဂွေးဥမှာလည်း မှဲ့တစ်လုံး ပါသေးတယ်။ တကယ်လို့ အိမ်မှာ မလွတ်လပ်လို့ အလိုးမခံရတဲ့အခါ အနည်းဆုံး ကိုကို့ဟာကြီးကို စုပ်ပေးတတ်သလို ကိုကိုကလည်း ကျမဟာလေးကို ယက်ပေးပါတယ်။ မေမေတို့ မသိအောင် ခိုးလုပ်ရတာလည်း တစ်မျိုးတော့ ကောင်းသား။

နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးမှာ မေမေနဲ့ဖေဖေက အောက်ထပ်မှာနေပြီး အပေါ်မှာ ကျမတို့မောင်နှမ နေကြပါတယ်။ ကိုကိုနဲ့ကျမ ငယ်ငယ်ကတည်းက ရန်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ မရှိ။ တစ်ခါတစ်လေ ကိုကိုက ကျမကို စနောက်တာလောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ အဲ့အခါ ကျမက နပန်းဖက်လုံးပြီး ကုန်းကိုက်ပစ်တာ။ မေမေ ပြောတာပဲ။ ကျမငယ်ငယ်က ကိုကိုစလို့ဆိုပြီး မှီရာလှမ်းကိုက်တာ ဂွေးတံထိပ် အရည်ပြားလေး ပေါက်ပြဲဖူးတယ်တဲ့။

ကျမက အနေအေးတယ်။ လာစရင် ငြိမ်နေတတ်ပေမယ့် စိတ်တိုလာတဲ့အချိန်၊ အသဲယားတဲ့ အချိန်ဆို ကုန်းကိုက်တတ်တယ်။ အခုထိလည်း ကိုကိုစရင် ကုန်းကိုက်နေကြပါ။ ကိုကိုကတော့ ချစ်ရှာပါတယ်။ အခု မောင်နှမကနေ လင်မယားအသွင် ဖြစ်နေတော့ ပိုဆိုးပါတယ်။ သူ့ဟာကြီးကို ငယ်ငယ်ကလိုတော့ မကိုက်ရဲဘူး။ ကိုက်ရင် ပိုမာတောင်လာပြီး ကျမကို အသေလိုးလွန်းလို့။ အဲ့လိုအချိန်ဆို လမ်းတောင် မလျှောက်နိုင် ဖြစ်ရတယ်။

ကျမဘဲနဲ့ပြတ်ပြီး အသဲကွဲနေစဉ် ကိုကိုကပဲ အနီးကပ် နှစ်သိပ်ပေးတာ။ မေမေနဲ့ဖေဖေက အမြဲအလုပ်များနေကြလို့ ကိုကိုက ကျမရဲ့ အနီးကပ်အဖော်ပါပဲ။ အဲ့လို နီးကပ်နေလို့လည်း အခုလိုမျိုး မောင်နှမချင်း လိုးဖြစ်တဲ့အဆင့်အထိ ရောက်လာတာ။

ကျမဘဲ ကျမကို ဖြတ်သွားတာ ကျမက မပေးလို့ ပျက်တာက အဓိကပါ။ သူကျမကို တန်ဖိုးမထား စိတ်မရှည်လို့လည်း ဖြစ်နိုင်တာပေါ့။ ကျမက အဲ့လိုကိစ္စတွေ နားမလည်တာလည်းပါတယ်။ နောက်ပြီး မေမေပြောထားတဲ့ အညှာမလွယ်ရဘူးဆိုတဲ့ စကားကို နားထောင်ခဲ့သလို အတွေ့အကြုံ မရှိတော့ ကြောက်တာလည်းပါတယ်။ လိုင်းသုံးပေမယ့် Fb ပွတ်၊ ပုံတင်၊ ဗဟုသုတ သတင်းဖတ် ဒီလောက်ပဲ သုံးဖြစ်တာ။

ကျမက စာကို ပိုပြီး အာရုံစိုက်ဖြစ်တော့ ဒီဘက်မှာ ဘာမှအတွေ့အကြုံ ဗဟုသုတ မရှိဘူး။ ကျောင်းက မဟာတန်းအထိ တက်ခဲ့ပြီး ဘဲလည်း ထပ်မထားတော့ပါဘူး။ ကိုကိုကတော့ ရေတွက်လို့မရအောင် ဆော်တွေနဲ့ တွဲနေတော့တာပါပဲ။

ဘဲနဲ့ပြတ်ပြီးတော့မှ ကိုကိုနဲ့ စကားပြောတော့ လိင်အကြောင်း ပါလာတယ်။ အစပိုင်းကတော့ ကိုကို့ကို မေးရမှာ ရှက်နေပေမယ့် မမေးရဲပေမယ့် ကိုကိုက ဆွေးနွေးပြီး မသိတာတွေ ပြောပြတော့ ရဲလာပြီး အပြာစာတွေ အပြာကားတွေလည်း ကြည့်တတ်လာတယ်။ ကိုကိုက သူ့ဆီကကားတွေ ကူးပေးတယ်။ လိုင်းပေါ်က စာပေဂရုတွေကိုလည်း ဝင်ခိုင်းတယ်။

တစ်နေ့တော့ ကိုကိုနဲ့ကျမ လိုးဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့နေ့က အိမ်မှာ မောင်နှမနှစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တာ။ ဖေဖေနဲ့မေမေက နေပြည်တော်က ပြပွဲသွားတဲ့ ညကပေါ့။ ကိုကိုက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သောက်လာတယ်။ ကျမတစ်ယောက်တည်း ကိုကို့ကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ စောင့်နေရင်း မောင်နှမ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း တစ်ပုဒ် ဖတ်နေတာ။ ဖတ်ရင်း အရှိန်ပါလာတော့ အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေတာပေါ့။ ကိုကို့ဆိုင်ကယ်သံကြားလို့ ဖုန်းကိုချပြီး ခြံတံခါးဖွင့်တော့ ယိုင်ထိုးထိုးနဲ့ ဆိုင်ကယ်သွင်းတယ်။

“ ကိုကို သောက်လာပြန်ပြီလား”

“ အေး နည်းနည်းပါ ညီမလေးရ”

“ နည်းနည်းသာပြောတယ်။ လူက သိုင်းကွက်နင်းနေပြီ”

ကိုကို ယိုင်ထိုးထိုးနဲ့ အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်။ ကျမလည်း ခြံတံခါးသော့ခတ် အိမ်တံခါးတွေပိတ်ပြီး အပေါ့အပါးသွားကာ အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့တယ်။ ကိုကို့အခန်းကိုကြည့်တော့ ကိုကိုက အဝတ်အစားလဲနေတယ်။

“ ကိုကို ခြေလက်ဆေးပြီးမှ အိပ်နော် မညစ်ပတ်နဲ့”

“ အေးပါ ညီမလေးရ အဝတ်လဲပြီးရင် ဆေးမှာ”

ကိုကိုက မူးနေတော့ ပုဆိုးလဲဝတ်တော့ သူ့ဟာကြီးက ပေါ်လာတယ်။ ကိုကို့ဟာ ငယ်ငယ်က မြင်ဖူးပမယ့် အခုက တော်တော်ကြီးတယ်။ ငယ်ငယ်က သေးသေးလေး။ အခုတော့ မတောင်ဘဲ ငိုက်ကျနေတာတောင် ပေါင်လည်လောက်ရှည်ပြီး ၁ လက်မခွဲ အလုံးလောက်ရှိမယ်။

ရုတ်တရက် ကျမလေ ကိုကို့ဟာကြီးကို မြင်လိုက်ရတော့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး။ ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အောကားထဲမှာပဲ မြင်ဖူးတဲ့ လီးမျိုး။ နောက်ပြီး အကြီးကြီး။ ခုနက စာဖတ်ထားတဲ့ အရှိန်လေးကလည်း ပြန်တက်လာပြီး အဖုတ်လေး အရည်စို့လာတယ်။

“ ကိုကို လုံချည်မနိုင် ပုဝါမနိုင်နဲ့ဟာ အရှက်လည်း မရှိဘူး”

“ ဘာဖြစ်လဲ ညီမလေးရာ။ ကိုယ့်ညီမလေးကို ရှက်ရမှာလား”

“ ဟွန့် အရှက်မရှိသရက်စိ ခြေလက်ဆေးပြီး အိပ်နော် ညီမလေးလည်း အိပ်တော့မယ်”

“ အေးအေး”

ကိုကို့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ကျမအခန်းပြန်လာကာ ကုတင်ပေါ်တက် ခုနက အောစာအုပ်အဆက်ကို ဆက်ဖတ်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိတယ်။ ကိုကို့ဟာကြီးကို မှန်းပြီးပွတ်တော့ အရသာက တစ်မျိုးပဲ။ အောစာထဲက ဇာတ်ကောင်နေရာတွေမှာ ကိုကိုနဲ့ကျမ အစားထိုးပြီး ဖတ်နေမိတယ်။

“ အင့် အင့် အား ကိုကို ကိုကို့လီးကြီး အားး ရှီးး”

ကျမလည်း ဖုန်းကိုချ မျက်စိမှိတ်ပြီး ပွတ်နေမိတယ်။ ကိုကို ကျမအခန်းထဲ ဝင်လာတာတောင် မသိလိုက်ဘူး။ ဘောင်းဘီကို တစ်ဖက်ချွတ်ပြီး ပေါင်ကားကာ အကြိုက်ကို ပွတ်နေမိတယ်။

ပွတ်နေရင်း ကျမအဖုတ်ပေါ်ကလက် ဆွဲဖယ်ခံရကာ ပေါင်ကို လက်တွေနဲ့ လာကိုင်ပြီး ဖြဲခံလိုက်ရတယ်။ ကျမ လန့်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုလေ ကျမပေါင်ကြားထဲမှာ မျက်နှာအပ်တော့မယ်။

“ ဟင် ကိုကို ဘာလုပ်တာလဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ ”

“ ညီမလေး လိုအပ်နေတာကို ကိုကို ဖြည့်ဆည်းပေးမလို့ပါ”

“ အင် ဘာ ဘာလုပ်မို့လဲဟင် အ အ ကိုကို ရှီးးးး အားးး ကိုကို အင်း အင်းအင်းးး”

ကိုကို ကျမကိုမော့ကြည့်ကာပြောပြီး ကျမအဖုတ်လေးမှ အရသာဖူး အစိလေးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်တော့တယ်။

“ အားးး ကိုကိုရေ အမေ့ အီးးးး ငရဲ ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ အားး ရှီးးးးး အူးးးး ကိုကိုရေ အင်းးးး ဟင်းးးးး မယက်နဲ့ အ ကိုကိုရေ အဟင့် ဟင့် ယားတယ်”

ကျမစိတ်ကူးနေရင်း အခုလို အဖုတ်ကို ယက်ခံရတော့ ရင်ထဲဗလောင်ဆူလာတယ်။ ဖင်လေးကော့ပေးပြီး ကိုကို့မျက်နှာကို အတင်းဆွဲထားမိတယ်။ နဂိုကတည်းက ကိုယ်ဘာသာပွတ်ရင်း ပြီးချင်နေတာ ကိုကိုက လာယက်ပေးတော့ သိပ်မကြာပါဘူးရှင်။ ၅ မိနစ်လောက်မှာပဲ ကိုကို့မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ အတင်းကပ်ပြီး အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကျမဖင်ကြီးလည်း အိပ်ယာပေါ် ဘုန်းဆို ပြန်ကျပြီး မလှုပ်မကိုင်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားရတယ်။

အရမ်းကောင်းပြီး ရင်ထဲလည်း တစ်လှပ်လှပ် ခုန်နေတုန်း ရှိသေးတယ် ကိုကိုက ကျမအပေါ် ခွတက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို လာနမ်းတယ်။ ကျမပေါင်ကို သူ့ဟာမာမာကြီးနဲ့ လာထိုးနေတယ်။

“ အင်းးး ဟင်းးး ကိုကို ဘာလို့ အဲလို့လုပ်တာလဲ။ ညီမလေးက ကိုကို့ညီမလေးလေ။ မိုးကြိုးတွေ ပစ်ကုန်မယ်”

“ ပစ်ပစ်ကွာ မသိဘူး။ ကိုကို ညီမလေးကို ချစ်တယ်။ ချစ်တာပဲ သိတယ်။”

“ အာ ကိုကိုကလည်း မောင်နှမချင်း အဲ့လိုချစ်လို့ မရဘူးလေ”

“ ရတယ် ဒီနေ့ကစပြီး ကိုကို ညီမလေးကိုပဲ ချစ်တော့မယ်။ ကျန်တဲ့ဆော်တွေ အကုန်ဖြတ်မယ်။ ညီမလေးလည်း ကိုကို့ကိုပဲ ချစ်ရမယ်”

“ ဟာ ကိုကို အုအု ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးး ဘာလုပ်မလို့လဲ တော်ပြီလေ တော်တော့”

ကိုကို ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကို အတင်းစုပ်နမ်းပြီး နို့ကို အတင်းညှစ်ချေနေတော့တယ်။ အောက်က သူ့ဟာ မာမာကြီးကလည်း ကျမအဖုတ်လေးကြားမှာ လျှောထိုးပြီး ဒစ်ကြီးနဲ့ အစိလေးကို ထိုးနေတယ်။ ကျမ ကိုကို့ကို အတင်းတွန်းနေပေမယ့် ကျမထက် လူကောင်ကြီးတဲ့ ကိုကို့ကို မတွန်းနိုင်။ ပါးစပ်နဲ့သာ ပြောနေရတယ်။

ကိုကို့ဒစ်ကြီးနဲ့ အစိလေးကို ထိုးလိုက်တိုင်း ကျမမျက်လုံးတွေ ပြာဝေပြီး ကိုကို့ကို ဘာမှမတုန့်ပြန်နိုင်တော့။ ကျမဘဝက ကိုကို့လက်ခုပ်ထဲကရေ ဖြစ်နေပါပြီ။

“ ကိုကို မရတော့ဘူးကွာ တင်းနေပြီ။ ညီမလေးကို လိုးမယ်”

“ ဟင် ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲကြီးမယ် ဟင့်ဟင့် မေမေနဲ့ တိုင်မှာနော်”

“ တိုင်ကွာ တိုင်ရင် ညီမလေးကို ခိုးပြေးမှာ”

“ ဟာ ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ ညီမလေး တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ မောင်နှမချင်းလေ မလုပ်ပါနဲ့။ အင့် အားးး ရှီးးးး အင်းးး ဟင်းး ဟင်းးး”

“ ဗြစ်ဗြစ် တစ်တစ်တစ် ဗလစ် ဘစ် ”

ကျမ တားနေတဲ့ကြားကနေ ကိုကိုက ကျမအဖုတ်ဝလေးကို သူ့လီးကြီးတေ့ပြီး လိုးချလိုက်တယ်။ လက်ညိုးတောင် သိပ်မဝင်ဖူးတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးထဲ ကိုကို့လီးကြီး မဆန့်မပြဲနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။ ခုနက ကိုကိုယက်ထားလို့ တစ်ချီပြီးထားတာကြောင့် ကျမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးက ကြပ်တည်းပေမယ့် ဝင်လာတယ်။

“ အားးးး အ အ အ ကိုကို အားးး သေပြီ အမလေးးး အားးးး သေပါပြီ အားးး ကိုကို မလုပ်ပါနဲ့ အားးး ကိုကို နာတယ် နာတယ် အားးးးး အင်းးးးးး”

ကိုကိုက မူးနေတော့ ကျမ သူ့ကိုရိုက်တာလည်း မသိတော့ပါဘူး။ ကျမပြောနေတာကို နားမဝင်တော့ဘူးလား မသိပါဘူးရှင်။ သူ့ဟာကြီး ကျမအဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ဖို့ပဲ အာရုံစိုက်နေတယ်။ ကျမနာလို့ ငိုပြီး တားနေပေမယ့် သူ့ဟာကြီးက အဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့သာ တိုးဝင်နေတယ်။ မဝင်အောင် ကြွက်သားတွေနဲ့ ကိုကိုလီးကြီးကို ညှစ်တော့ ကိုကိုဟာကြီးက ပိုတောင်မာလာတယ်။ အဲ့တော့ မညှစ်ရဲပဲ အသာလေး လျှော့လိုက်ရတယ်။

အောကားထဲမှာကြည့်ဖူးပြီး စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးတဲ့ အရာမျိုးကြီးက အခု ကျမအဖုတ်ထဲ မညှာမတာတိုးဝင်နေတယ်။ ကိုကိုလီးထိုးထည့်တာ ဒစ်ခေါင်းကြီးအပြင် ၁ လက်မကျော်လောက် ဝင်လာတော့ ဒစ်ထိပ်ကြီးက အထဲမှာ ဆက်မဝင်လာဘဲ တစ်ခုခုကို ထိုးမိပြီး ရပ်သွားတယ်။

ဟင် အာ့က အာ့က အပျိုစင်အမှေးပါး။ အာ့လေး ပေါက်သွားရင်တော့ ငါအပျိုရည် ပျက်ပါပြီလို့ တွေးနေတုန်း ကိုကိုက သူ့ဟာကြီးကို ဝင်သလောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ကျမနို့လေးတွေကို ညှစ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို လာစုပ်တယ်။ ကျမ ခေါင်းရမ်းပြီး အနမ်းမခံ။

“ ခဏလေးပါ ညီမလေးရယ် ပြီးရင် ကောင်းလာတော့မှာပါကွာ”

“ အဟင့်အဟင့် ဟီးးးး ကိုကို ညီမလေးကို အနိုင်ကျင့်တယ် အီးဟီးးးး ကိုကို့ကို မေမေနဲ့ တိုင်ပြောမယ် ဟင့်ဟင့် အ”

“ ချစ်လို့ပါ ညီမလေးရာ။ ကိုကို မနေနိုင်တော့လို့ပါ။ ကိုကို ညီမလေးကို လိုးချင်နေတာကြာပြီ။ အထဲက မညှစ်ထားနဲ့ ငြိမ်ငြိမ်ပဲနေလေ မဟုတ်ရင် ညီမလေး ပိုနာလိမ့်မယ်”

“ အီးးဟီးးးဟီးးး ချစ်ရင် ကိုယ့်ညီမလေးကို ဒီလိုလုပ်စရာလား။ အခုတော့ ကိုကိုနဲ့ ညီမလေးက ခွေးဖြစ်ပြီ။ ကိုကိုခွေးကြီး အင်း ဟင်းးး နာတယ်”

ကျမလည်း ပြောမရမယ့်တူတူ လုပ်ပါစေဆိုပြီး ကိုကို့ကို မရိုက်ဘဲ သူ့လက်မောင်းကို ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ ကိုကိုက ဖင်ကြီးကြွကာ ကျမအဖုတ်လေးကို အထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး အဝနားထိ သူ့လီးကြီးထုတ်ပြီး တစ်ချက်တည်း တစ်ဆုံး ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

“ ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ်ဘွတ် ဘလွတ် ဖောက် ဘုတ် ”

“ အားးးး သေပြီ သေပြီ နာလိုက်တာ ကွဲပြီ နာတယ် ကိုကို ကိုကို အားးးး နာတယ် အီးးးဟီးးး ဟီးးးးးးဟီးးးးးး”

ကိုကိုခဏငြိမ်ပြီး လီးကြီးကို ကျမဟာလေးထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ စလိုးတော့တယ်။

“ အားး ဟီးးးးးး ကိုကို နာတယ် အင်းးးး ဟင်းးးး ကိုကို ကိုကို အီးးး ရှီးးး အဟင့်အဟင့် အားး ကိုကို နာတယ် အီးးဟီးးးး”

ကိုကို လီးရှည်ကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲ အဆုံးမသွင်းဘဲ လိုးတယ်။အဆုံးသွင်းတော့ အထဲမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ကျဉ်တက်လာတယ်။

“ ကိုကို ကျဉ်တယ် အားးး အင်းးးး”

“ ကောင်းလာပြီလား ညီမလေး”

“ သိဘူး နာတယ် ကျဉ်လည်းကျဉ်တယ် အားးး ရှီးးးး”

“ ကိုကိုတော့ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ ညီမလေးစောက်ဖုတ်။ ညှစ်တယ်ကွာ အိုးးး ညှစ်ညှစ်”

“ ကိုယ့်ညီမလေးကို အတင်းလိုးတဲ့ ကိုကို။ ဒီလောက်တောင် လိုးချင်နေတာ လိုးလိုး လိုးပေး မြန်မြန်လေး အင်းးးး အားးး”

“ ကောင်းလိုက်တာကွာ ကိုယ့်ညီမကို ကိုယ်ပြန်လိုးရတာ အီစိမ့်နေရော။ အိုးးး ညှစ်တယ် ကောင်းလိုက်တာ ညှစ်ညှစ် ညီမလေး”

“ ဗြွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဗြစ်ဗြစ်”

အရသာက နာတာရော ကျဉ်တာရောအပြင် အမျိုးအမည်မသိ ကောင်းတဲ့ အရသာတစ်ခုကို ခံစားလာရတယ်။ ကိုကို့ဟာကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲ မြန်မြန် သွင်းစေချင်လာတယ်။ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကျမရဲ့ကာမစိတ်တွေ နိုးထလာတယ်။ ကျမ မငိုတော့ပါ။ ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးပြီး ကိုကို့ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်နဲ့ ခွထားလိုက်တယ်။ ကိုကို့လီးကိုလည်း အဖုတ်ကြွက်သားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးတော့ ကိုကို ပိုပြီးဆောင့်လိုးလာသည်။

“ ကောင်းလား ကိုကိုလိုးတာ”

“ အင်းး ကောင်းတယ် ကိုကို လိုးလိုး ”

“ စိတ်ချ လိုးမှာ ကိုကို ညီမလေးကိုပဲ တစ်သက်လုံး လိုးတော့မှာ”

“ တကယ်နော် အခြားကောင်မတွေနဲ့ သွားမလိုးရဘူးနော်”

“ အင်း မလိုးဘူး”

“ လိုးရင် ကိုကို့ဟာကို ဖြတ်ပစ်မှာ။ ကိုကို့လီးကြီးက ညီမလေးအပိုင်နော်”

“ အင်း ညီမလေးအပိုင်ပဲ”

ကိုကိုက လိုးတာခဏရပ်ပြီး ကျမအင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကော့ချွန်နေတဲ့ နို့လေးတွေကို စို့ပေးလာတယ်။ ကိုကို့ခေါင်းကို ကျမဖက်ထားရတာပေါ့ရှင်။

“ အင်းးး ဟင်းးး ကိုကို ယားတယ် အီးး ယားတယ်လို့”

ကိုကိုက နို့ကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး စို့ကာ ဆက်လိုးပေးတယ်။

“ အားးး ရှီးးး ကောင်းတယ် မြန်မြန်လေး မြန်မြန် ဆောင့် ဆောင့်”

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ ညီမလေးစောက်ပတ် အိစက်နေတာပဲ လီးမချွတ်တမ်း လိုးပစ်မယ် တစ်ညလုံး လိုးမယ်”

“ လိုးပေါ့ ညီမလေး စောက်ပတ်ထဲ ကိုကို့လီးကြီး တစ်ညလုံးသွင်းထား”

“ စိတ်ချ လိုးမှာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေး ဟားးး ရှီးးး အူးးး”

“ ဗြစ် ဒုတ်ဒုတ် အ ကိုကို ကျဉ်တယ် အားးး ရှီးးးးးး အားးးးး လိုးလိုးး”

ကျမတကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ ကျမဖင်ကို အတင်းကော့ပေးမိပြီး အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ ကိုကို့ဂွေးဥတွေနဲ့ စည်းခုံကိုပါ ပေကျံကုန်တယ်။ ကိုကိုကတော့ မပြီးသေး။ ကျမနို့လေးတွေကိုညှစ် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းကာ ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတယ်။ ကိုကို့လီးမှာ ကျမအရည်ဖြူဖြူတွေနဲ့ စီးပိုင်ပြီး အသံတွေမျိုးစုံ ထွက်နေတော့တယ်။

“ ဗြစ်ဗြစ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် ဘုဘုဘု ဗြစ် ဘွတ်”

“ ဟင့် ကိုကို အသံတွေ ထွက်ကုန်ပြီကွာ ခ်ခ်ခ် ”

“ ထွက်ပါစေကွာ အာ့မှ လိုးလို့ပိုကောင်းတာ”

“ ဘွတ် ပလွတ် ဘွတ်”

ကိုကို့လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ပတ်လေး လီးလုံးပတ်အတိုင်း ခပ်ဟဟလေး ကျန်ခဲ့သလို ကျမရင်ထဲလည်း ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုကိုက ကျမအပေါ်မှဆင်းကာ ပေါင်လေးကို ဆွဲမြှောက်ကာ ဖြဲကားပြီး ဘေးတစ်ချက်စီမှာ ဖိချထားတယ်။ ကျမ ဘယ်လိုပုံ ဖြစ်နေမလဲ မြင်ကြည့်ကြပေါ့ရှင်။

ပေါင်ကားပြီး စောက်ပတ်ဖြဲခံထားရတဲ့ ကျမကို ကိုကိုက အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ပြန်တယ်။ ဟတတ အဖုတ်ဝလေးကို လျှာသွင်းပြီး ယက်ပေးတယ်။ ယက်နေရင်း လျှာက ကျမဖင်ဝလေးကို တစ်ချက် တစ်ချက် လာလာထိတယ်။ ယားကျိကျိနဲ့ ကျမ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“ ညီမလေး ပေါင်ကိုထိန်းကိုင်ထား။ ကိုကို လိုးတော့မယ်”

“ အင်း လိုးးး ကိုကို”

“ ဘုဘုဘု ဘွတ်ဘလွတ် ဘွတ်”

အရည်တွေ ရွှဲနေတော့ အသံမျိုးစုံထွက်ပြီး ကိုကို့လီးကြီး ကျမစောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ တစ်ချက်ချင်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ကျမအစိလေးကို ဒစ်ကြီးနဲ့ လာလာထိုးတယ်။

“ ကိုကို အအ လိုးလေ လိုးပေးး မဆွနဲ့ အားးး မြန်မြန်လိုးးး လိုးး”

ကိုကိုက ကျမအဖုတ်ထဲ လီးအဆုံးမြုပ်ပြီး ဆောင့်လိုးတော့တယ်။

“ ဘွတ်ဘွတ် ဘု ဘူးးးး ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဘွတ် ဘွတ်”

“ ကိုကို အားးးး ကောင်းလိုက်တာ လိုးပေး လိုးပေး အားးး လိုးလိုးး”

“ အိုးးး ညှစ်တာကွာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် ရှီးးး ပြဲအောင်လိုးမယ်”

“ လိုး ပြဲအောင်လိုးးး အားး ဆောင့်ပါကိုကို ပြီးတော့မယ် အားးး ပြီး ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးးး အီးးးး ရှီးးးး”

ကျမ တစ်ချီထပ်ပြီးတော့ ကိုကိုက ကျမပေါင်လေးကိုဖိကာ အတင်းဆောင့်လိုးတော့တယ်။ မကြာပါဘူး အချက် ၁၀၀ နီးပါးလောက် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပြီး ကျမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးစိုက်ပြီး လရည်တွေ ပူခနဲ တစ်ဗြန်းဗြန်းနဲ့ ပန်းထည့်တော့တယ်။ လရည်ပန်းထည့်ပြီးပေမယ့် မရပ်သေးဘဲ ဆက်လိုးနေသေးတယ်။

“ အားး အားး ကိုကိုလည်းပြီးပြီကွာ ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ”

“ အင်းးးးဟင်းးး ကိုကို ညီမလေးလည်း ထပ်ပြီးပြန်ပြီ အားးး”

ထိုညက ကိုကိုနဲ့ကျမ မိုးလင်းပေါက်ကို လီးနဲ့စောက်ပတ် မချွတ်ဘဲ လိုးလိုက် နားလိုက်နဲ့ မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ ရပ်ကြတော့တယ်။

မနက် ၉ နာရီထိုးမှ ကျမနိုးလာတယ်။ ကိုကိုကတော့ တစ်ရူးရူးနဲ့ အိပ်နေတုန်း။ ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲ အိပ်နေတာမို့ ကိုကိုအသက်ရှူတိုင်း နှာခေါင်းက လေလေးတွေ ကျမနှဖူးကို လာထိနေတယ်။ ကိုကိုက လူသာအိပ်နေတာ သူ့လီးကြီးကမအိပ်။ ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ အဖုတ်လေးကို ဒစ်ကြီးက ထိုးမိနေတယ်။

ကျမငုံ့ကြည့်တော့ ကိုကို့လီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်။ အောကားထဲက လူမဲတွေရဲ့လီးလို ကြီးပြီး ရှည်လည်းရှည်သေးတယ်။ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီး ကျမအဖုတ်လေးထဲ ဝင်တာ အံသြမိတယ်။ မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးနှင့် အိပ်နေတာမို့ အသားချင်း ထိနေတယ်။ ကိုကို့ဗိုက်နဲ့ ကျမနို့လေးတွေ ထိနေတယ်။

ကိုကိုက ကျမကိုဖက်ပြီး ခွထားတော့ ကျမထချင်ပေမယ့် ထမရ။ သူ့လက်ကြီးနဲ့ ခြေထောက်ကို ဖယ်တော့ ကိုကိုနိုးလာတယ်။

“ အင်းးး ဝါးးးး ညီမလေးနိုးပြီလား”

“ အင်း နိုးပြီကိုကို ဖယ်ဦး ညီမလေး ရှူးပေါက်ချင်လို့”

“ အင်း သွားလေ ”

ကျမအဝတ်တွေ ရှာတော့မတွေ့။ ညက ကိုကို ဘယ်ကိုပစ်လိုက်လဲ မသိ။ သေးပေါက်ချင်လာတာနဲ့ မထူးတော့ဘူးလို့တွေးကာ ရေချိူးခန်းကို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ပဲ ပြေးလိုက်တယ်။ ကျမရှူးပေါက်ပြီး မျက်နှာသစ်တော့ ကိုကိုက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။ ကျမကို နောက်ကနေဖက်ပြီး လည်ပင်းကို စုပ်နမ်းကာ ပါးလေးကို လာနမ်းတယ်။

“ ကိုကို ညှစ်ပတ် မျက်နှာသစ်ဦးလေ”

“ မသစ်တော့ဘူးကွာ”

“ အ ကိုကို ရှီးးးး”

နောက်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမဖင်ကြားထဲထိုးကာ အဖုတ်လေးကို လိုးပြန်တယ်။

“ အားး ကိုကို သေပြီ နာတယ် ဟင့်ဟင့် ကိုကို”

သွားကို ဆက်မတိုက်နိုင်ဘဲ သွားပွတ်တံကို ဘေစင်ပေါ်တင်ပြီး ပလုတ်အမြန်ကျင်းရတယ်။ ကိုကိုက နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ ကျိန်းခနဲ ကျိန်းခနဲ ဖြစ်လာတယ်။

“ အ ကိုကိုရေ ကျဉ်တယ် အ အ အဟင့်အဟင့် ညကလည်း တစ်ညလုံး လိုးထားတာကို အားးး နာတယ်လို့ ကိုကို ဟင့်ဟင့် ကိုကို ညီမလေးကို သနားပါဦး အားးး ရှီးးး”

“ ညီမလေးကို ဖင်ပြောင်လေးနဲ့ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့လို့ပါကွာ။ အားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ညှစ် ညှစ် ညှစ်စမ်း ညီမလေး အူးးး”

ကိုကိုက ကျမကို ရေချိုးခန်း နံရံကြွေပြားမှာ မျက်နှာအပ်ကာ နောက်ကနေ ခါးလေးကို ညှစ်ကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း လိုးတော့တယ်။ တစ်ညလုံး ကိုကို့ဧရာမလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံထားရလို့ အဖုတ်လေး ကျိန်းစပ် နာကျင်နေပေမယ့် အခု ကိုကိုလိုးတော့လည်း ပါးစပ်ကသာ ငြင်းနေတာ အဖုတ်က ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကို ဖမ်းညှစ်ကာ ဖင်လုံးလေးကိုလည်း နောက်ကို ပြန်ပစ်ဆောင့်နေမိတယ်။ တစ်ညလုံး ကိုကို ပန်းထည့်ထားတဲ့ လရည်တွေ ပြန်ထွက်လာကာ အမြုပ်ပါထနေတော့တယ်။ ကိုကိုကတော့ တစ်ရှီးရှီးနဲ့ ငြီးကာ ကျမဖင်လေးကို ပစ်ပစ်ဆောင့်နေတော့တယ်။

ထိုနေ့က ပွဲရုံပိတ်ရက်နဲ့ကြုံလို့ အလုပ်မသွားရတော့ ကိုကို့အကြိုက်ပင်။ မေမေနဲ့ဖေဖေကလည်း နောက်နေ့ကျမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ ပိုဆိုးသည်။ တစ်နေကုန် ကျမကို လိုးနေတော့သည်။ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ကို မကပ်ရ။ အိမ်နေရင်း ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးသာ ဝတ်ခိုင်းပြီး အတွင်းခံတွေ မဝတ်ရ။ အဆာပြေလေး စားလိုက်နားလိုက် လီးတောင်ရင် လိုးလိုက်နဲ့ လိုးသည်။ ကျမအဖုတ်လေး အထိမခံနိုင်အောင် ကျိန်းစပ်နေတယ်ဆိုမှ မလိုးတော့ဘဲ ရပ်သည်။ ကျမဆက်ခံမယ်ဆို ကိုကိုက လိုးဦးမယ့်ပုံကြီး။ တော်တော်ဏှာကြီးတဲ့ ကိုကို။

ကျမမှာ အပျိုစစ်စစ် ပါကင်လေးကို တစ်နေ့နဲ့တစ်ည ကိုကိုလိုးတာ ခံရပြီး နောက်နေ့ကျ မထနိုင်တော့။ ပမ်းဖျား ဖျားတော့သည်။ ကိုကိုကတော့ မျက်တွင်းကျ ဒူးချောင်ရုံပဲဖြစ်သည်။ အင်းပေါ့လေ သူက ဆော်ထည်လဲတွဲပြီး ဆော်တွေကို ဖြုတ်နေကြဆိုတော့ အတွေ့အကြုံရှိနေပြီ။ ကျမမှာတော့ အဖုတ်လေးကွဲပြီး ကျိန်းစပ်လို့ ၂ ရက်လောက်ကို ဖျားသွားသည်။ မေမေမသိအောင် ကိုကိုက ကိုယ်ဝန်တားဆေးဆိုတာ လာတိုက်သေးသည်။

ကိုကိုနဲ့ကျမ မောင်နှမချင်း မလုပ်သင့်ပေမယ့် မှားမိကြသည်။ အတွေ့နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ခဲ့ကြသည်။ အထူးသဖြင့် ကျမလေ ကိုကို့လီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို စွဲနေမိသည်။ ကျမလည်း လိင်အတွေ့အကြုံကို အစ်ကိုအရင်းနဲ့ နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ရပြီး အရူးအမဲကျွေးမိသလိုပါပဲရှင်။ ကိုကိုလိုးတိုင်းကို ခံနေတော့သည်။

သူ့လီးကြီးက ခံရတာ မသက်သာလှပါ။ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း နင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး အဖုတ်အတွင်းထဲက အောင့်ပေမယ့် တစ်နေ့ကို တစ်ခါလောက် အလိုးမခံရရင် မနေနိုင်တော့တဲ့အထိ ဖြစ်လာသည်။ အိမ်မှာ မေမေတို့ရှိလို့ အလိုးမခံရရင် ကိုကိုက အခန်းထဲ ခိုးဝင်လာကာ အဖုတ်ကို ယက်ပေးတတ်သည်။

အခုဆို ကိုကိုနဲ့ကျမ မောင်နှမချင်း လိုးလာတာ ၄ လ ကျော်လာပြီ။ အခုလည်း ပွဲရုံကနေ အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ကိုကိုက ကျမအခန်းထဲကို မေမေ မသိအောင် ဝင်လာကာ အဖုတ်ယက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အဝတ်လဲဖို့ ဘီရိုဖွင့်နေတုန်း ကျမရှေ့ ဒူးထောက်ကာ ထဘီထဲဝင်ပြီး အဖုတ်ကို ပင့်ယက်နေသည်။ တစ်နေကုန် ပွဲရုံမှာ ချွေးအောင်းထားလို့ အနံ့ထွက်တာကို မယက်နဲ့ တားပေမယ့် မရ။ အဖုတ်တစ်ခုလုံး ပါးစပ်ကြီးထဲ အပြည့်စုပ်ထားစဉ် တံခါးခေါက်သံကြားလို့ တကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်။

တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ တံခါးလေးပွင့်လာကာ မေမေ့ခေါင်းလေး ဝင်လာသည်။ ဘီရိုတံခါး ဖွင့်ထားတော့ တော်သေးသည်။ မေမေကလည်း တံခါးဟရုံဟပြီး ကျမကို စကားလှမ်းပြောနေလို့ တော်သေးသည်။ မေမေ အထဲဝင်လာလျှင် ကိုကိုနဲ့ကျမ ဖြစ်နေပုံကို မိမှာ အသေအချာပင်။ မေမေက အလျင်လိုနေဟန်နဲ့ ကိုကိုဘယ်သွားလဲ ကျမကိုမေးပြီး စကားပြောကာ အစည်းအဝေးတက်ဖို့ ထွက်သွားတော့မှ ကျမသက်ပြင်းချနိုင်သည်။

ကိုကိုကလည်း မေမေရှိတယ် နေဦး ဆိုတာ မရဘူးလေ။ အတင်းကို အဖုတ်ယက်နေတာ။ မေမေသွားတော့မှ ကိုကို့ကို ထဘီအပြင်ထွက်ခိုင်းကာ တံခါးတွေ ပိတ်ခိုင်းရသည်။ ကိုကိုထန်နေသလို ကျမလည်း ထန်နေသည်။ ပွဲရုံမှာလည်း အခုရက်ပိုင်း ညဘက်ပါ ကုန်တွေဝင်နေလို့ တစ်မိသားစုလုံး မအားကြ။ ညနက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ပင်ပန်းပြီး တန်းအိပ်ဖြစ်နေကြသည်။ ကိုကိုနဲ့ ကျမလည်း မလိုးရတာ ၃ ရက်လောက် ရှိပြီ။ မေမေနဲ့ဖေဖေက ဒီည အစည်းအဝေးတက်ရမှာဆိုတော့ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မှာ။ ကျမနဲ့ကိုကို လိုးဖို့ အချိန်ကောင်းကောင်းရသေးသည်။

ကျမလည်း ကိုကို ခြံတံခါး အိမ်တံခါး ပိတ်နေတုန်း ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေချိုးချလိုက်သည်။ ရေအေးအေးလေးတွေ ကျမခေါင်းပေါ် ကျလာတော့ ကျမ လန်းဆန်းသွားသည်။ ပင်ပန်းနေတုန်း ရေအေးအေးလေးနဲ့ ရေချိုးရတာကို ကျမကြိုက်သည်။ ခေါင်းကိုမော့ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။

ကျမပေါင်ကြားထဲ အသားချောင်းမာမာကြီး ဝင်လာတော့ ကိုကိုရောက်လာမှန်း သိလိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးက ကျမဖင်ကြားမှ အဖုတ်ကို လျှောထိုးဝင်လာကာ ဒစ်ကြီးက အစိလေးကို ခလုတ်တိုက်သွားသည်။ ကျမနို့လေးတွေကိုလည်း အလွတ်မပေး။ ကိုကို့လက်ကြီးတွေက ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။

ခုနက ကိုကို အခန်းထဲမှာ အဖုတ်ယက်ပေးကတည်းက ရွနေတဲ့ကျမ နို့ညှစ်ခံလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ အရည်တွေ တောက်တောက် ကျလာတော့သည်။ ကျမဂုတ်ကို မုတ်ဆိတ်မွှေး စူးစူးတွေ လာထိပြီး လည်ဂုတ်ကို စုပ်နမ်းသည်။ ကိုကို့မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေက ကျမကို ပိုပြီး feel တက်စေသည်။ ပေါင်ကြားထဲမှာလည်း လီးကြီးက အဖုတ်ကို လျှောထိုးနေသလို လက်ကလည်း အငြိမ်မနေ၊ ပါးစပ်ကလည်း ဂုတ်ကို စုပ်နမ်းနေပြီး မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေနဲ့ပါ အပွတ်ခံရတော့ ကျမမှာ ယွပြီးရင်းကို ယွလာတော့သည်။

ကိုကို့နှုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ စုပ်အားပြင်းပြင်း အစုပ်ခံရတာ ကြိုက်ပေမယ့် စုပ်ရာတွေ ထင်ကုန်မှာ စိုးရသည်။ လူမမြင်နိုင်တဲ့ နေရာဆို ပြသနာမရှိ။ ဂုတ်တို့ လည်ပင်းတို့ဆို အကွက်တွေ ထင်းနေရော။ တစ်ခါက ကိုကိုစုပ်လို့ နီရဲနေတဲ့ အကွက်ကြီးကို သနပ်ခါးထူထူလိမ်းပြီး ဖုံးထားခဲ့ရဖူးသည်။ မေမေမေးတော့ အကျိတ်ပေါက်ချင်လို့ သနပ်ခါးအုံထားတာလို့ ပြောရတာပေါ့ရှင်။ အခုလည်း ကိုကိုက ဂုတ်ကို စုပ်နေပြန်လို့ တားရသည်။

“ ဟင့် ကိုကို မစုပ်နဲ့လေ မာကင်တွေ ဖြစ်ကုန်မယ် အားး တော်ပြီလို့”

“ အင်းပါ ညီမလေးရာ မစုပ်တော့ဘူး”

ကျမတားမှ ကိုကိုက ဂုတ်ကိုဆက်မစုပ်ဘဲ အောက်ကို ဆက်ဆင်းသည်။ ကျောတစ်လျှောက် ဖွဖွလေး စုပ်နမ်းသွားတာ ကျမဖင်တုံးတွေဆီ ရောက်တဲ့အထိပဲ။ လရည်နဲ့ တည့်လို့လားမသိ ကျမဝလာကာ ဖင်တွေလည်း ကိတ်လာသည်။ သူများတွေပြောတာ ကြားဖူးတာပဲ။ မိန်းမက လင်နဲ့တည့်ရင် ဝလာတယ် ဆိုလားပဲ။

ကိုကိုက ဖင်တုံးတွေကိုညှစ်ပြီး သွားနဲ့ မနာအောင် ကိုက်ပေးသည်။ ကိုက်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ဖင်တုံး ၂ တုံးကိုဖြဲကာ ဖင်ဝစူစူလေးကို လျှာဖျားချွန်လေးနဲ့ ထိုးကလိလေသည်။ ဖင်အယက်ခံရတာ ယားပေမယ့် ခံလို့ကောင်းပြီး အဖုတ်က အရည်တစိမ့်စိမ့် ကျရသည်။

အခုတလော ကိုကို ကျမကို အဖုတ်ယက်ရင် အဖုတ်မယက်ပဲ ဖင်ကိုပဲ သက်သက်ယက်ပေးသည်။ အဖုတ်က အယက်မခံရဘဲ ကလိကလိဖြစ်ကာ ဖင်ကို ယက်ခံရတာနဲ့တင် ကျမ ပြီးသွားတတ်သည်။ အခုလည်း ကိုကိုက ကျမဖင်ကိုဖြဲကာ ယက်ပေးတော့ ဖင်ကိုကော့ပေးပြီး ဇိမ်ခံနေမိသည်။ ကိုကို့လျှာက ကျမဖင်ထဲ ဝင်လာသည်။ ယွစိယွစိနဲ့ မတရားကို ယားလာသည်။

“ ကိုကိုရေ အူးးးး ယားတယ် ဟင့် အားး ယားတယ်ဆို အ အဟင့် ”

ယားပါတယ်ဆိုမှ ပိုလို့တောင် တိုးယက်သေးသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ပလပ် ပြွတ် အ ကိုကို ဖင်ကို မယက်ပါနဲ့တော့”

ဖင်အရမ်းယားလာပြီး ဖင်ဝလေး စူပွသွားတော့ ဖင်ထဲ လက်ညိုးကို ထိုးထည့်ကာ ကလိသည်။ ကိုကို အဲ့လိုမျိုး ဖင်ကိုကလိတာ အခုနောက်ပိုင်း တော်တော်စိပ်လာသည်။ ခဏခဏ ဖင်ကို နှိုက်လာသည်။ အခုဆို လက်ညိုး၊ လက်ခလယ် ၂ ချောင်း ဝင်ထွက်နိုင်နေပြီ။ ဧကန်န ကျမကို ဖင်လိုးဖို့များ အခုလို ကလိနေသလားမသိ။

ကျမကိုတော့ အခုထိ ဖင်လိုးဖို့ မပြောဖူး မတောင်းဖူးသေးပါ။ အောကားထဲက ကောင်မတွေ ဖင်ခံတာတော့ ကြည့်ဖူးသည်။ သူတို့ ဖင်ခံနေတာကိုကြည့်ပြီး ကျမလည်း စမ်းသပ်ကြည့်ချင်လာသည်။ ကိုကိုက လိုးမယ်လို့ ပြောလာရင်တော့ မငြင်းမိမှာ သေချာသည်။ ကိုကို့လီး တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးနဲ့ဆို ဖင်ပါပြဲနိုင်သည်။ လောလောဆယ်တော့ အဖုတ်က အရမ်းယွပြီး ခံချင်နေပြီ။

“ အင်းးးး ကိုကို လိုးပေးပါတော့ အီးးးးရှီးးးဟင့် ကိုကို လိုးပေးးးးး လိုးပေးးးလို့”

ကိုကိုက ဘာမှပြန်မပြော။ ကျမဖင်ကိုသာ အတင်းထိုးယက်နေသည်။ အရည်တွေလည်း ရွှဲလာပြီး ပြီးချင်လာသည်။ မနေနိုင်တော့ပါ။ ကိုကို့ဘက်ကို ဖင်လေးအတင်း ကော့ပေးကာ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။

ကျမပြီးတာကို ကိုကိုက အလွတ်မပေး။ ချက်ခြင်းပဲ အဖုတ်လေးကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဖမ်းငုံကာ ထွက်သမျှ စောက်ရည်တွေကို အကုန်မျိုချနေတော့သည်။ ပြီးသွားတော့ ကျမခြေမခိုင်တော့။ အောက်ကို တစ်ဖြည်းဖြည်း လျှောကျကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်တဲ့ အသွင်ပြောင်းသွားအောင် ကိုကိုက ထိန်းကိုင်ပေးလေသည်။ ကျမ ဖင်လေးကို အစွမ်းကုန်ပစ်ပြီး ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်မှာ ပါးအပ်ကာ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ အဲ့လိုအချိန်ဆို ကိုကို့အကြိုက်ပေါ့ရှင်။

ကျမကို အရည်တောက်တောက်ကျအောင် ဆွ၊ ပြီးအောင်မှုတ်၊ ယက် ကလိပြီးမှ အဖုတ်ကို သူ့လီးကြီးနဲ့ မညှာမတာ ပစ်ပစ်လိုးတတ်တာ သူ့အကျင့်။ သူ့ဟာကြီးနဲ့က အဲ့လိုထကြွနေမှ ခံသာတာရှင့်။ နို့မို့ဆို မသက်သာဘူး။ ကျမအဖုတ်လေးကို ထိုးဖြဲနေသလို ခံစားရအောင် လိုးတာရှင့်။ ကျမက အဖုတ်ကြီးပြီး ယွတာလည်း ပါတာပေါ့ရှင် ခ်ခ်ခ်။

၄ လအတွင်း ကိုကိုလိုးလွန်းလို့ အဖုတ်လည်း နည်းနည်းတော့ ကျယ်ချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် လိုးတိုင်း အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးက အပြည့်အသိပ်ပါပဲရှင့်။ အခုလည်း သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်အလယ်မှာ လျှောထိုးပြီး ကလိနေပြန်သည်။ အခုမှ မုန်တိုင်းထန်ပြီး ငြိမ်ကာစ ကျမ ထပ်ယွလာပြန်သည်။ ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ကို ထိလိုက်တိုင်း ကျမအမြဲလိုလို ထန်လာရသည်။ ဒစ်ကြီးနဲ့ ဖင်ဝကိုပါ လာလာတေ့နေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖင်ဝကို လိုးမလိုနဲ့ ဖိထည့်သည်။ ဆွပေးနေတော့ ကျမလည်း မနေနိုင်တော့။

“ ကိုကို လိုးလေ ဘာလို့ကလိနေတာလဲ ဟင့် ”

“ အလိုးခံချင်နေပြီလား ချစ်လေး”

“ အွန်းးးးး ခံချင်နေပြီ လိုးပေးးး ဟင့် လိုးပေးးးး ကိုကို့လီးကြီးနဲ့ ညီမလေးအဖုတ်ကို လိုးပေး အားကြီးနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးးး”

“ ဘု ဘွတ်ဘွတ် ပလွတ် ပေါက် ဗြွတ်ဗြစ်”

ကျမ စကားလည်းဆုံးရော ကိုကို့က ကျမအဖုတ်ထဲ လေအန်သံမျိုးစုံထွက်အောင် သူ့လီးကြီးကို လိုးသွင်းတော့သည်။ တစ်ခါတည်း အဆုံးကို ထိုးထည့်တာ။ ကိုကိုလိုးလွန်းလို့ ကျယ်ချင်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတော့သည်။ အဆုံးသွင်းပြီးတော့ တစ်ချက်ချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီး လိုးပေးသည်။ ဖီးလေးနဲ့ အေးအေးဆေးဆေး အလိုးခံရတာကို ကြိုက်ပေမယ့် သူအကျင့်လုပ်ထားလို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးမှ ပိုပြီးထိမိသလို ဖြစ်နေပါပြီ။

“ ကိုကို ဆောင့်ပေး မနှဲ့နဲ့တော့ အင်းးး အားးးး လိုးပေး ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေး ကိုကို လိုးလိုး”

ကျမအတင်းလိုးခိုင်းတော့မှ ဆွလိုးလိုးနေတဲ့ ကိုကိုက ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်တော့သည်။ ကျမလည်း ဖင်ကို နောက်ကော့ပစ်ပေးထားသည်။ ကျမခါးကိုကိုင်ကာ တဖန်းဖန်းနဲ့ လိုးပြီး မကြာဘူး ယွနေတဲ့ ကျမ စောက်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်တော့သည်။ ကိုကိုကတော့ တရစပ်ကို တဖန်းဖန်း ဆောင့်နေတော့တာပါပဲ။ ကျမမှာ ၂ ချီဆက်တိုင် ပြီးရသည်။

၂ ချီပြီးတော့ ရှေ့ကိုမှောက်ကျသွားတဲ့ ကျမအပေါ် အသာခွကာ ဖြည်းဖြည်းလေး လိုးပေးရင်း ကျောတွေကို စုပ်နမ်း ဂုတ်တွေ ပါးတွေ နားရွက်တွေအပြင် နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း စုပ်နမ်းပေးသည်။

“ အားးး ကိုကို မီးပြီးပြန်ပြီ အားး ရှီးးးးးးး”

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေးကွာ တစ်သက်လုံး လိုးပစ်မယ်”

“ လိုး တစ်သက်လုံး လိုးပေး။ မီးလေ ကိုကို့လီးကြီးကို စွဲနေပြီ”

“ ဖင်ကိုလည်း လိုးမယ်နော် ချစ်လေး”

“ အင်း လိုးးးး မီးတစ်ကိုယ်လုံး ကိုကို့အတွက်ပဲ ကိုကိုက မီးရဲ့လင်ပဲ”

“ အင်းပါ မယားလေးရယ်။ ထဦး ကိုကို့အပေါ် တက်ဆောင့်ဦး”

“ အင်း ဆောင့်မယ်”

ကိုကိုက သူ့လီးကို ကျမအဖုတ်ထဲက မထုတ်ဘဲ ကတ်သီးကတ်သတ်နဲ့ ကျမကို သူ့အပေါ်ရောက်အောင် တင်သည်။ ကသီပေမယ့် ကျမလည်း အခုချိန်မှာ ကိုကို့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲက မထုတ်လိုပါ။

ကျမ အပေါ်ရောက်တော့ ကိုကိုက လက်နောက်ပစ်ပြီး ထိုင်နေတာ။ ကျမက ကိုကို့လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဖိကျိတ်ကာပွတ်ရင်း အရသာခံနေတာ။ ပြီးမှ ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီး ဆောင့်ချမှာလေ။ ကျမ အပေါ်ရောက်တော့ ကျမ ကြိုက်သလို လုပ်တာပေါ့ရှင်။ ကိုကို့ကို နှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းပြီး ဖက်ထားတာ။ ကိုကို့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ထိုင်နေရတာ တုတ်ကြီးထည့်ခံထားရသလိုပါပဲရှင်။ ရင်ခေါင်းအထိကို ရောက်နေသလိုပါပဲ။

ကိုကို ကျမနို့လေးတွေကို စို့ပေးတော့ ကိုကို့ခေါင်းကို အတင်းဖက်ထားမိသည်။ ကျမ ထပ်ရွလာပြီး ကိုကို့ကို ဆောင့်တော့သည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ကိုကို အီးးးးး ရှီးးးးကောင်းလိုက်တာ”

ဒီတစ်ခါတော့ ကိုကို့က ကော့ပေးပြီး ကျမကပဲ ဆောင့်သည်။ ကိုကိုက ဇိမ်ခံနေတာပေါ့ရှင်။ ကျမ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆောင့်ပစ်ရင်း ကိုကိုနဲ့တူတူ ပြီးသွားသည်။

“ ချစ်လေး ဆောင့် ဆောင့်။ ကိုကို ပြီးတော့မယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ ”

“ ဘွတ်ဘွတ် ဘတ်ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

“ အား ပြီးပြီ ကိုကိုရေ အားးး ကောင်းလိုက်တာ”

“ ကိုကိုလည်း ပြီးပြီကွာ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေး”

“ အမြဲတမ်း လိုးပေးနော် ကိုကို”

“ အင်း လိုးပေးမယ်”

ကိုကိုနဲ့ကျမ ဖက်ပြီး အချစ်တွေ ပြည့်ဝစွာနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းကြသည်။ ခဏနားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်တာ ကြာနေပြီမို့ ထကြကာ ရေချိုးကြသည်။ ရေချိုးပြီးတော့ ဗိုက်ကဆာလာတာ သတိရသည်။ ကိုကို့နဲ့ကျမ လမ်းထိပ်က ကြေးအိုးဆိုင်မှာ ကြေးအိုး သွားသောက်ကြသည်။ ကျမတို့ကိုသိတဲ့ လူတွေရဲ့ အမြင်မှာတော့ သိပ်ချစ်ကြတဲ့ မောင်နှမပေါ့ရှင်။ ကိုကိုက ခွံ့ကျွေးလိုက်၊ ကျမက ခွံ့ကျွေးလိုက်နဲ့ပေါ့။ ကျမနဲ့ကိုကို ချစ်ကြတာ တစ်ရပ်ကွက်လုံးက သိကြတယ်လေ။ မသိတဲ့ သူတွေကတော့ သမီးရည်းစားလို့ ထင်ကြမှာပါ။ ကျမတို့ကတော့ ချစ်သူစုံတွဲလို့ပဲ ကိုယ့်ဘာသာ သတ်မှတ်ထားကြတာ။

စားသောက်ပြီး ပန်းခြံဘက် လမ်းလျှောက်တယ်။ ကိုကို့လက်ကို တွဲလွဲခိုမှီတွယ်ပြီး လျှောက်ရတာ ကြည့်နူးစရာပါ။ ကိုကိုနဲ့ကျမ တစ်သက်လုံး အိမ်ထောင်မပြုဘဲ လူပျိုအပျိုအနေနဲ့ပဲ နေသွားကြဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်။ အိမ်ထောင်ပြုဖို့ မလိုဘူးလေ။ ကိုကိုက အခု ကျမယောက်ျား ဖြစ်နေပြီပဲဟာ။ မေမေနဲ့ဖေဖေကတော့ ကျမတို့ကို အိမ်ထောင်ပြုဖို့ ပြောဖူးပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံး ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်ပြောထားပြီး ပတ်ရှောင်နေကြတယ်လေ။ ကိုကိုနဲ့ကျမက လူမသိသူမသိ လင်မယားဖြစ်နေတာ မေမေတို့မှ မသိဘဲကိုးးး။

“ ညီမလေး ”

“ ရှင် ကိုကို”

“ ကိုကိုနဲ့ ဒီလိုလမ်းလျှောက်ရတာ ပျော်ရဲ့လား”

“ ပျော်တာပေါ့ ကိုကိုရဲ့ ကိုကိုကရော”

“ ကိုယ့်ချစ်သူလေးနဲ့ တူတူ မခွဲတမ်း နေရတာ မပျော်ဘဲရှိမလား”

“ အိုးးး ကိုကို လူတွေနဲ့လေ အိမ်ရောက်မှလေနော်”

“ အင်း ဟုတ်သားပဲ ကိုကို သတိလွတ်သွားလို့ ဟဲဟဲ”

“ ဟွန့် ကိုကိုနော် မသိတာကြနေတာပဲ ”

ကိုကိုက လမ်းလျှောက်စကားပြောနေရင်း ကျမကို နမ်းဖို့လုပ်လို့ အတင်းတားလိုက်ရသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူတွေနဲ့လေ။ မသိတဲ့သူတွေဆို ပြသနာမရှိ။ သိတဲ့သူ တွေ့သွားရင် ရှုပ်ကုန်မှာစိုးတယ်လေ။ အိမ်ရောက်ရင်တော့ ကိုကို့စိတ်ကြိုက်ပေါ့ရှင်။

“ အာ့ဆို အိမ်ပြန်စို့လာ ကိုကိုမရတော့ဘူး”

“ ဟုတ် ပြန်မယ် ကိုကို”

ကျမနဲ့ကိုကို ပန်းခြံကထွက်တော့ ကိုကို့ဘော်ဒါတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့သည်။

“ ဟာ သားရီး ကိုကိုမောင် ဘယ်တွေပျောက်နေတာလဲဟ။ ငါတို့ဘက်တောင် မလာတော့ဘူး”

“ အေးကွာ ငါမအားလို့ကွ။ ပွဲရုံမှာ အခုရက်ပိုင်း ကုန်တွေ အဝင်များနေလို့ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာ အောင်ကြီး”

“ အေးပါကွာ နောက်နေ့လာခဲ့ဦး။ ဒါမင်းရဲ့ ကောင်မလေးလား။ ငါ့ကို မိတ်ဆက်ပေးဦးလေကွာ”

“ ဒါ ငါ့ညီမလေးပါကွ ချိုချိုအောင်လေကွာ မင်းကလည်း”

“ ဟာ အေး ဟုတ်သားကွ။ ချိုချိုအောင်က တော်တော် ထွားလာတာပဲ။ လှလည်း လှလာတယ်။ ငါမှတ်တောင် မမှတ်မိဘူး ”

“ အေး အခု မင်းအလုပ်ပြန်လာတာလား ”

“ အေးကွ အလုပ်က ဒီနေ့နောက်ကျတယ်”

“ ငါတို့မောင်နှမလည်း လမ်းထိပ်မှာ မုန့်ထွက်စားရင်း ဒီဘက်ကို လမ်းလျှောက်ထွက်လာတာ”

“ အေးအေး နောက်ရက် ငါတို့ဘက် လာဦးလေကွာ။ အခု ငါလည်း နောက်ကျနေလို့ လစ်ပြီကွာ”

ဟိ ကိုကို့ဘော်ဒါက ကျမကို မမှတ်မိဘူး။ မင်းရည်းစားလားတဲ့ ခ်ခ်။ အဲ့လို တကယ် ဖြစ်ချင်လိုက်တာ။ လူမသိသူမသိ ချစ်သူပါ ကိုကြီးရဲ့လို့ ပြောချင်လိုက်တာ။ တကယ် ပြောထွက်လာတာကတော့ တစ်မျိုးပါ။

“ ကိုကို မီးတို့ အနေအထိုင် ဆင်ခြင်မှ ရမယ်နော်”

“ ဘာလို့လဲ ချစ်လေးရဲ့”

“ ခုနကပဲ ကိုကို့ဘော်ဒါက ညီမလေးကို ကိုကိုဆော်လို့ ထင်သွားတာလေ”

“ ထင်ပါစေ ဘာဖြစ်လဲ ချစ်လေးရ”

“ အို ကိုကိုကလည်း မကောင်းဘူးလေ သိရဲ့သားနဲ့ ”

“ အင်းပါ ကိုကိုသိပါတယ် နှစ်ယောက်ထဲရှိရင်ရော”

“ အဲ့ကျတော့ ကိုကို့သဘောပေါ့ ”

“ ဟင်းးး မလွတ်လပ်လိုက်တာကွာ နှစ်ယောက်တည်း ခရီးထွက်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလိုက်ချင်တယ်။ လာမယ့်ဒီဇင်ဘာကျရင် ခရီးသွားမယ်ကွာ လိုက်မှာလား ချစ်လေး”

“ အင်း လိုက်မယ်လေ ဘယ်ကိုသွားမလဲ ကိုကို”

“ အာ့တော့ တစ်ဖြည်းဖြည်း စဉ်းစားကြတာပေါ့။ အခုတော့ အိမ်အမြန်ပြန်စို့ ကိုကို မရတော့ဘူး”

“ လမ်းမလျှောက်ချင်တော့ဘူး ကိုကိုရယ် ခြေထောက်ညောင်းလာပြီ”

“ အာ့ဆို ကိုကိုကျောပိုးမယ် လာ”

“ လူတွေနဲ့လေ ကိုကိုကလည်း”

“ လာပါ ချစ်လေးရ မသိတဲ့သူတွေက ချစ်သူတွေလိုမြင်ပြီး သိတဲ့သူတွေကျတော့ သိပ်ချစ်ကြတဲ့ မောင်နှမလို့ မြင်လိမ့်မယ်။ ဂရုစိုက်မနေနဲ့ တက် ”

“ အာ့ဆို...တက်မယ်”

ကိုကို ကျမကိုကျောပိုးပြီး အိမ်ကိုပြန်လာသည်။ ကျမ ဝလာတယ် ဆိုပေမယ့် သန်မာတဲ့ ကိုကို့အတွက် အေးဆေးပါ။ ကျမက ကိုကို့ကို ခဏခဏ ကျောပိုးစီးနေကျလေ။ ပါးချင်းကပ်ပြီး ကိုကို့ပါးကို နမ်းသလို ကိုကိုကလည်း နမ်းတယ်။ စကပ်အောက်က စွင့်ကားနေတဲ့ ကျမဖင်တွေကိုလည်း ထိန်းကိုင်ရင်း ညှစ်ပေးလာသည်။ ကျမနို့တွေကလည်း ကိုကို့ကျောနဲ့ ဖိပြီးပိပြားနေပြီ။ လူလစ်တာနဲ့ ဖင်ကို ညှစ်ကိုင်လာတော့ ကျမယွလာပြီး အဖုတ်က အရည်စို့လာသည်။

လမ်းမှာ မသိတဲ့လူတွေက ကိုကိုပြောသလိုပဲ ဟိုမှာကြည့်စမ်း သူတို့အတွဲ ချစ်နေလိုက်ကြတာတဲ့။ သိတဲ့သူတွေကတော့ ဒီမောင်နှမ တော်တော်ချစ်တာပဲ ဟိုမှာကြည့်စမ်း မင်းတို့တွေနဲ့ကွာပါ့တဲ့။ အဲ့လိုပြောသံလေးတွေ ကြားရတော့ စိတ်ထဲ ကြည်နူးမိတာ အမှန်ပဲ။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ တံခါးတွေ ဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်ကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။

ကိုကိုက ကျမအခန်းကို တန်းသွားပြီး ကျမကို မွှေ့ယာပေါ်ချပေးကာ စကပ်ဆွဲချွတ်ပြီး အဖုတ်လေးကို တန်းယက်တော့သည်။ ကျမလည်း ကိုကိုချွတ်ရလွယ်အောင် ဖင်လေးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ ကိုကို ယက်ရလွယ်အောင် ပေါင်လေးကို ဆွဲကားပြီး ဖက်ထားကာ အသင့်အနေအထား ပြင်ပေးထားလိုက်သည်။ ကိုကိုက အဖုတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ရှလူးရှလူးနဲ့ အသံတွေမြည်အောင်ကို ယက်သည်။ တဘောက်ဘောက် မြည်အောင်လည်း အဖုတ်ကို လေအားနဲ့စုပ်သည်။

ကိုကိုက အမွှေးရှင်းနေတာကြိုက်လို့ ကျမအမွှေးတွေ ပုံမှန်ရိတ်ပေးရသည်။ ကျမအဖုတ်လေးက အခုလိုချိန်မှာဆို ဖူးတင်ပြောင်ကားပြီး အရည်ရွဲနေတော့ လိုးချင်စရာလေး ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ကျမအဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ တေ့စုပ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေကို ယက်နေတော့သည်။ ဖင်ဝလေးကိုလည်း ဖင်ကိုဖြဲပြီး ယက်ပေးသည်။ ကိုကို ဖင်လိုးမယ်ဆိုလည်း အလိုးခံဖို့ အသင့်ပါပဲရှင်။ တစ်ခါမှ ဖင်မခံဖူးတော့ ကြောက်တာတော့ ကြောက်တယ်ရှင်။ ကိုကိုလီးကြီးနဲ့ဆို သူလိုးပုံနဲ့ ဖင်ကွဲမှာလေ။

“ အီးးး ကိုကို အင်းးးဟင်းးးး မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”

“ ဖင်လိုးမယ်နော် ချစ်လေး”

“ အင်းး အခု ဖင်မလိုးနဲ့ဦး အဖုတ်ကို အရင်လိုးပေးဦး”

ကိုကိုက အဖုတ်ယက်နေရင်း သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်နေသည်။ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ ထွက်လာသည်။ ကိုကိုဂွင်းထုပြီး မွှေ့ယာပေါ် တက်လာကာ ကျမပေါ် တက်ခွသည်။ ကျမခေါင်းတစ်ဖက်စီမှာ ဒူးထောက်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ကျမမျက်နှာပေါ် ဝဲနေသည်။ ကျမလည်း လီးစုပ်ရတော့မှာသိလို့ ပါးစပ်ကို အသာဟကာ ကိုကို့ခရမ်းသီးကြီးကို ဖမ်းငုံလိုက်သည်။

ငုံရုံငုံပေးထားတော့ အလိုက်သိစွာပဲ ကိုကိုက ကျမပါးစပ်လေးကို လိုးသည်။ သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ မစုပ်နိုင်ပါ။ ကြီးပြီးရှည်တော့ ပါးစပ်ဟရတာ အာညောင်းသလို အာခေါင်ကိုလည်း ထိထိနေသည်။ အာ့တောင် ကိုကိုစိတ်တင်းပြီဆို သူ့ဟာကြီးက လည်ချောင်းထဲအထိ ဝင်လာတတ်သည်။ ကျမမှာ မျက်ရည်ဝဲပြီး အသက်ရှူရပ်မတတ်ကို ခံရတတ်သည်။ အခုတော့ လီးကို တစ်ဝက်လောက်ပဲ သွင်းပြီး စုပ်ပေးနေသည်။ ကိုကိုကလည်း ကျမစုပ်ပေးသလောက်နဲ့ပဲ ငြိမ်ခံနေသည်။ စုပ်ပေးနေရင်း ကိုကို့လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာပြီး ကျမပါးစပ်ထဲ ပြည့်လာသည်။

“ အုအုဝု အွန်းး အုအု ဝူးးး”

“ ရပြီချစ်လေး လိုးစို့”

“ အုအုပြွတ် အီးးး ကိုကို့ဟာကြီး စုပ်ရတာလည်း မေးညောင်းလိုက်တာ”

“ အာ့ကြီးပဲ ကြိုက်နေတာ မှတ်လား”

“ ဟီး ဟုတ်တယ် ညောင်းသာညောင်းတာ စုပ်မဝဘူး အခုလိုးမှာလား”

“ အင်း လိုးမှာပေါ့ အဖုတ်လေးရော ဖင်စူစူလေးကိုရော လိုးမယ်”

“ အင်းးလိုးးး ကိုကို ဖင်လိုးရင်နာမှာ ဖြည်းဖြည်းတော့လိုးနော်”

“ အင်းပါချစ်လေးရဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးမှာ”

“ ဗြစ်တစ်တစ် ပြွတ်ဘလွတ် ဘလွတ် ဘုဘု”

အရည်တွေ အိုက်ထွန်းပြီး ရွှဲနေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ကိုကို့လီးကြီး တင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်လာသည်။ အဆုံးထိ မထည့်ဘဲ တစ်ဝက်ထိပဲ ထည့်ပြီး တဇွပ်ဇွပ်နဲ့ လိုးတော့သည်။ ကျမလည်း ဖင်လေး ကော့ကော့တင်ပေးရင်း ကိုကို့အလိုးကို ခံနေမိသည်။ အဆုံးထိမဝင်တော့ အားမရ။ ဝင်တော့လည်း သူ့ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ဝထောက်လို့ နာသည်။ နာလည်း ကိုကို့ကို အဆုံးထိ ထည့်စေတော့သည်။

“ ကိုကို အဆုံးထိလိုးလေ အီးးးးး ရှီးး အားမရဘူးး အားးးး လိုးလိုး ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေး ”

“ ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဒုတ်ဒုတ် ဗြွတ် ဗြစ်ဗြိ ဗြိ ဘလွတ်”

ကိုကိုနဲ့ကျမ မေမေတို့ပြန်လာတဲ့အထိ လိုးဖြစ်ကြသည်။ ဖင်ကိုတော့ ဒစ်ပဲအသွင်းခံပြီး ဆက်မလိုးခိုင်း။ ကိုကို့လီးကြီးက ကြီးလွန်းသည်။ ကျမဖင်လေးထဲ တုတ်ကြီးနဲ့ ထိုးနေသလိုပဲ။ အရမ်းလည်း နာတာ။ အာ့နဲ့ ဖင်ကွဲမှာစိုးလို့ ဆက်မလိုးခိုင်းဘူး။ ကိုကိုကလည်း နောက်နေ့ အချိန်ရမှ ဖင်ကို သေချာကလိုင်းပြီး လိုးမယ်တဲ့လေ။ အခုက အချိန်လည်း သိပ်မရဘူး။

မေမေတို့ ပြန်လာတော့ ကျမ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး ကုန်းပေးနေတာ။ ကိုကိုက သူ့ဝိတ်နဲ့ တက်ဖိပြီး အသားကုန်လိုးနေတာ။ ကျမပြီးသွားလို့ ရှေ့ကိုဟတ်ထိုးကျတုန်း ကိုကိုက ခါးလေးကိုဆွဲပြီး လိုးနေတာ။ အဲ့အချိန် ခြံရှေ့က ကားဟွန်းသံကြားတာနဲ့ တန်းလန်းဖြစ်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးရရှာတယ်။ ကိုကို သနားစရာ။ စွပ်ကျယ်နဲ့ ဘောင်းဘီကောက်ဝတ်ပြီး ပြေးတာ။

ကျမလည်း ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လျက်လေး ဇိမ်ခံနေပေမယ့် အားယူကုန်းထပြီး အဝတ်တွေဝတ် အခန်းထဲ သိမ်းဆည်းနေလိုက်သည်။

“ ဟဲ့ သမီး ညကြီးမိုးချုပ်မှ ဘာတွေလုပ်နေလဲ”

“ အခန်းရှင်းနေတာ အမေ… အလုပ်ရှုပ်နေတော့ မရှင်းဖြစ်လို့”

“ အေးအေး သမီးအဖေ မူးလာတယ်။ သားကြီး အခန်းထဲ ပို့နေတယ်”

“ အမေရော သောက်သေးလား ”

“ အမေက ဝိုင်ပဲ နည်းနည်းသောက်လာတာပါ။ နည်းနည်းတော့ မူးတယ်။ မေ့သမီးလေးကို လာကြည့်တာ။ လာပါဦး အမေ့ဆီ”

အမေက အခန်းထဲဝင်လာပြီး ကျမကို ဖက်နမ်းသည်။

“ သမီးကလည်း ချွေးတွေနဲ့ပါလား။ သိပ်မရှင်းနဲ့တော့လေ။ ချွေးတိတ်အောင်လုပ်ပြီး ရေချိုးဦး”

“ ဟုတ် ပြီးပါပြီ အမေ ”

ကျမလည်း အမေ့ကို ပြန်ဖက်နမ်းကာ အောက်ထပ်လိုက်ပို့သည်။ အမေက အသက် ၄၅ ကျော် ၅၀ နား ကပ်နေပေမယ့် လှပစိုပြေနေဆဲ။ ကျမကိတ်တယ်ဆိုတာ အမေ့ကို ဘယ်မှီမလဲ။ အမေတို့အခန်းရောက်တော့ ကိုကိုက အဖေ့ကို စောင်ခြုံပေးနေသည်။ အမေ့ကိုလည်း အဖေ့နားသိပ်ကာ စောင်ခြုံပေးပြီး ကျမနဲ့ကိုကို ပြန်ထွက်လာသည်။

ကိုကိုက ကျမကိုဖက်ပြီး ဖင်လေးကို လာညှစ်နေသည်။ သူမဝသေးတာ သိတယ်လေ။ ကျမလည်း ကိုကို့လီးကိုကိုင်ကာ ညှစ်ပေးပြီး အပေါ်ထပ် ခေါ်လာခဲ့သည်။ အမေနဲ့အဖေ မူးပြီး အိပ်နေပြီမို့ ကျမနဲ့ကိုကို ဒီည အေးဆေးလိုးလို့ရပြီ။

အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ လော့ချပြီး ကိုကိုရှေ့ ဒူးထောက်ကာ ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်သည်။ မာယောင်ယောင် ဖြစ်နေတဲ့ လီးကို ငုံစုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးတော့ ခဏအတွင်း မာတောင်လာသည်။ ကျမကို နေရာမှာတင် ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ စကပ်လှန်ပြီး ကျုံးလိုးတော့သည်။ အတွင်းခံက ခုနကတည်းက ချွတ်ထားတော့ ကွတ်တိပါပဲ။

ကျမအဖုတ်လေးထဲ လီးကြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝင်လာပြီးတော့ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ အောင့်တောင် အောင့်သွားသည်။ ခုနက ပြီးထားတဲ့ အရည်တွေရှိနေလို့ ခံသာတာ။ အချက် ၅၀ လောက် ဆက်တိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပြီး အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ကိုကိုပြီးသွားတော့သည်။

ကျမလည်း ကိုကိုလရည်ပန်းတော့ အချိန်မှီလေးပဲ ပြီးသွားသည်။ ကိုကိုက ကျမကျောပေါ် မှေးနေကာ ဇိမ်ယူနေသည်။

“ အင်းးး ကိုကို လေးလာပြီ ထတော့”

“ မဝသေးဘူးကွာ လိုးချင်သေးတယ်”

“ ကိုကိုကလည်း ညီမလေးအဖုတ် ကျိန်းနေပြီ နောက်နေ့မှလေနော်”

“ မရဘူး လိုးဦးမှာ”

“ ဟွန့် နာနေပြီ ကိုကိုရဲ့။ ကိုကိုမဝသေးရင် လီးစုပ်ပေးမယ်လေ”

“ အင်း စုပ်ပေးလေ မီးလေးကို သနားလို့နော်။ နို့မို့ဆို တစ်ညလုံးလိုးမှာ”

“ တကယ်နာနေလို့ပါ ကိုကိုရယ် နော် နော်”

“ အင်းပါ ကဲ ထ စုပ်ပေး”

“ ဟုတ်”

ကိုကို ကျမကိုယ်ပေါ်ကနေထပြီး ကျမပါးလေးကို နမ်းသွားကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ကျမလည်း မတ်တပ်မရပ်တော့ဘဲ ကိုကို့ရှေ့ကို လေးဘက်ထောက်ပဲ သွားလိုက်သည်။ မိုးပေါ်ထောင်နေတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ပြွတ်ကနဲ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

ကျမအရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ ကိုကို့လီးကြီးက ပြောင်လက်ပြီး မာန်ဖီနေသည်။ ကျမလည်း ပါးစပ်နဲ့ ဝင်သလောက် စုပ်ပေးကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး လျှာနဲ့ယက် ဂွေးဥတွေကိုပါ ငုံစုပ်ပေးသည်။ အစက မစုပ်တတ်ဘူး။ ကိုကိုပဲ ဘယ်လိုလုပ် ဘယ်လိုကိုင်ဆိုပြီး သင်ပေးထားတာ။

ကိုကို လိုးမဝသေးပေမယ့် ကျမအဖုတ်က အောင့်နေတော့ ဆက်မခံနိုင်။ ကိုကို့ကို သနားတာနဲ့ သေသေချာချာပဲ စုပ်ပေးနေမိသည်။ ကိုကိုက ကျမကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ကျမနို့လေးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပေးနေသည်။ စုပ်ရင်း စိတ်ပါလာတော့ လီးကြီးကို လည်ချောင်းထိရောက်အောင် သွင်းမိသည်။ ကိုကိုကလည်း ကျမခေါင်းလေးကိုင်ကာ ဖိဖိချပေးသည်။

“ အု အွတ် ဝု အဟွတ် အုအု ပြွတ် ဝူးးး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ”

၅ မိနစ်လောက် စုပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုကို ကျမခေါင်းလေးကို မလွှတ်ဘဲ ဖိထားပြီး လရည်တွေ တစ်ဗြစ်ဗြစ်နဲ့ ပန်းထည့်တော့သည်။ ကိုကို ပြန်လွှတ်ပေးပြီး သူ့လီးကြီး ပါးစပ်ထဲက ထုတ်မှပဲ ကျမလည်း အသက်ရှူရတော့သည်။ အသက်ကို မနည်းရှူနေတဲ့ ကျမကို အပေါ်ဆွဲတင်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဖက်ထားသည်။

“ ချစ်တယ် ညီမလေးရယ် ကိုကိုတို့ ဘယ်တော့မှ မခွဲဘူးနော်”

“ ညီမလေးလည်း တူတူပါပဲ ဘယ်တော့မှ ကိုကိုနဲ့ မခွဲဘူး ကိုကို့ကိုပဲချစ်မယ်။ ကိုကိုက ညီမလေးရဲ့ ချစ်သူ လင်ယောက်ျားပဲ”

“ ညီမလေးကလည်း ကိုကို့မိန်းမပါပဲကွာ။ အရမ်းချစ်တယ်နော်”

“ အင်း အရမ်းချစ်တယ် ကိုကို”

ကိုကိုနဲ့ကျမ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဝေးသွားမှာစိုးသည့်အလား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိကာ မွှေယာပေါ် လှဲချကြတော့သည်။

ကျမလေ တားဆေးတွေ သောက်လို့လား မသိဘူး ဝလာတယ်။ ကိုကိုက နေ့တိုင်းလိုလို အချိန်ရတာနဲ့ လူလစ်ရင် တက်လိုးနေကြလေ။ အဲ့တော့ သန္ဓေတား ဆေးကဒ်လေးကို ကိုကို့ကို ဝယ်ခိုင်းပြီး သောက်ရတယ်။ မဟုတ်ရင် ကိုကိုလိုးပုံနဲ့ ဗိုက်ထွက်လာမှာ အသေအချာပဲ။ မေမေတို့သိရင် ပြသနာ အကြီးအကျယ်တက်မှာတော့ ကျိန်းသေတယ်။ ဒါပေမယ့် အဆူအဆဲခံရရုံသာ။ မိသားစုထဲမှာက ကိစ္စမရှိ။ တစ်ကယ်လို့ အမေတို့ သိရင်တောင် အပြင်ကို ထုတ်ပြောမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အမေတို့သိပြီး ကျမနဲ့ကိုကို့ကို တားလည်း ဆက်ပြီးလျှောက်မှာပဲ။ ပတ်ဝန်းကျင်က သိကုန်ရင်တော့ အရှက်တစ်ကွဲဖြစ်ပြီး မိသားစု သိက္ခာကျရမယ့် ကိစ္စလေ။

အဲ့တော့ မနက်တိုင်းနိုးတာနဲ့ ဆေးကို သတိတရနဲ့ သောက်ရတယ်။ ကိုကိုကလည်း အမြဲသတိပေးသည်။ ကျမနဲ့ကိုကိုလိုးတာ အမေတို့ မသိအောင် မရိပ်မိအောင်လည်း နေကြတယ်။ ဆေးခန်းသွားပြီး ဆေးထိုးဖို့ကလည်း ကျမ မရဲတင်း။ ပြီးခဲ့တဲ့လက ရာသီသွေးလာတာ နောက်ကျလို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိတ်လန့်ပြီး ကိုယ်ဝန်ရှိမရှိ စစ်ကြည့်ရသေးသည်။ ကိုယ်ဝန်မရှိမှန်း သိမှဘဲ စိတ်ပူနေတာတွေ လျော့ကျရသည်။

ကိုယ်ဝန်မရှိသေးပေမယ့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးအနေနဲ့ ကျမဝလာတယ်။ အရင်က ဗိုက်ခေါက်မရှိ ချပ်ကပ်နေတဲ့ကျမ အခုဆို ဗိုက်ခေါက် ၂ ခေါက်နဲ့။ အခုနောက်ပိုင်း အစားတွေ အရင်ကထက် စားလာတာကြောင့်လည်း ပါတာပေါ့။ ဆံပင်အုံကောင်းတဲ့ကျမ ဆံပင်တွေ ကျွတ်လာတယ်။

ဟိုတစ်ပတ်ကဆို ဆံပင်တွေကျွတ်လို့ ကျောလည်လောက် ဆံပင်ကို ဂုတ်ဝဲလေး ညှပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မေမေတို့ကိုတော့ အိုက်လို့ပေါ့။ ကိုကိုကတော့ သိတယ်။ ဆံပင် ဂုတ်ဝဲလေးနဲ့ဆိုတော့ ကျမပိုတောင် ငယ်သွားသေးတယ်လို့တောင် ပြောသေးတယ်။

ကိုကိုက လိုင်းပေါ်မှာ sexy acc ဖွင့်ပြီး အင်းစက်အကြောင်း အစ်ကိုတစ်ယောက်နဲ့ ဆွေးနွေးရင်း ကျမနဲ့ကိုကို့အကြောင်းကို တိုင်ပင်ဖြစ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျမလည်း ကိုကို့ကို ဘာလို့ ကိုယ့်အကြောင်း သူများကို သွားပြောရလဲလို့ စိတ်ဆိုးမိသေးတယ်။ အဲ့အစ်ကိုက ကိုကို့ကို အကြံတွေပေးတယ်။ ဆောင်ရန် ရှောင်ရန်တွေလည်း ပြောပြတယ်။ သန္ဓေတားဆေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီးတော့လည်း ဆွေးနွေးဖြစ်တယ်လို့ ပြောတယ်။

ဟိုနေ့ကလည်း ဆေးသောက်ရမယ့်အလုပ် ဆေးကဒ်ကို အမေတွေ့နိုင်မယ့် ရန်ကနေ ဝေးအောင် လက်မောင်းထဲထည့်ပြီး သုံးရတဲ့ Implant ဆိုတဲ့ ပစ္စည်းလေးအကြောင်း ပြောပြတယ်။ Implant ဆိုတာ မီးခြစ်ဆံလောက်ရှိတဲ့ ဟော်မုန်း ၂ မျိုးပါတဲ့ ပလတ်စတစ် သားဆက်ခြား ဆေးတစ်မျိုးလို့ ပြောတယ်။ တစ်ခါထည့်ထားရင် ၄ နှစ်လောက် ခံတယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျမနဲ့ကိုကိုလည်း စိတ်ဝင်စားပြီး အဲ့နည်းကိုသုံးဖို့ လေ့လာခဲ့ကြတယ်။ အဲ့နည်းက လူသိနည်းသေးတယ်လို့ ပြောတယ်။ တကယ့်ကို အကျိုးရှိစေမယ့် နည်းလေးပါပဲ။ အဲ့အစ်ကို ရှာဖွေပြီး ပေးပို့သမျှကို ပြန်လည်မျှဝေလိုက်ပါတယ်။

“ လက်မောင်းတွင်းထည့် သားဆက်ခြားပစ္စည်းအကြောင်း” (Implant)

လက်မောင်းအရေပြားအောက်မှာ ထည့်ထားရတဲ့ သားဆက်ခြား ပစ္စည်းတစ်မျိုးပါ။ ဟော်မုန်းနှစ်မျိုး ပါဝင်ပြီး မီးခြစ်ဆံအရွယ်အစားလောက် ရှိတဲ့ ပလတ်စတစ် အပျော့ချောင်းလေး ဖြစ်ပါတယ်။ ၃ နှစ်ခံ၊ ၄ နှစ်ခံ၊ ၅ နှစ်ခံရယ်လို့ ရှိပြီး ၃ နှစ်ခံက တစ်ချောင်းတည်း ထည့်ရပါတယ်။ ၄ နှစ်ခံနဲ့ ၅ နှစ်ခံကတော့ နှစ်ချောင်း ဖြစ်ပါတယ်။

ကိုယ်ဝန်ရတယ်ဆိုတာ အမျိုးသမီးခန္ဓာကိုယ်ထဲက မမျိုးဥနဲ့ အမျိုးသားဆီက သုတ်ပိုးနဲ့ ပေါင်းစပ်မိတဲ့အခါ ဖြစ်လာတာပါ။ ဒီပစ္စည်းလေးကတော့ အမျိုးသမီးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ မမျိုးဥ မကြွေအောင် တားဆီပေးပါတယ်။ ဒီတော့ အမျိုးသားဆီက သုတ်ပိုးတွေ ဝင်လာပေမယ့် ကိုယ်ဝန်မရတော့ဘူးဆိုတဲ့ သဘောပါ။

အဲဒီအပြင် သားအိမ်ခေါင်းကို ချွဲပျစ်စေခြင်းအားဖြင့်လည်း သားအိမ်ခေါင်းကို ဖြတ်ပြီးမှ မမျိုးဥနဲ့ သွားပေါင်းရမယ့် သုတ်ပိုးတွေကို မဝင်နိုင်အောင် တားဆီးပေးပါတယ်။

⭐ ဘယ်လိုထည့်ပေးတာလဲ?

အသေးစား ခွဲစိတ်မှုလေးတော့ လုပ်ရပါတယ်။ ခွဲခန်းတွေ ဘာတွေတော့ ဝင်စရာ မလိုပါဘူး။ မထည့်ခင်မှာ လက်မောင်းကို နေရာမှတ်ပါတယ်။ အဲဒီနေရာအတိုင်းလေး ထုံဆေးထိုးမယ်။ ထုံသွားပြီ ဘာမှမသိတော့ဘူး ဆိုတော့မှ ထည့်ပေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကြောက်စရာ မလိုပါဘူး။ ဓားကလည်း လက်သည်းခွံတစ်ဝက်လောက် အရွယ်ပဲ ရှိပါတယ်။ ပြီးသွားရင်လည်း ချုပ်ရိုးတွေနဲ့ ပြန်ချုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအတိုင်း အနာကပ်ခွာလေးနဲ့ပဲ ကပ်ပေးလိုက်တာပါ။

ထည့်ပြီးသွားရင်တော့ (၅) ရက်တိတိ အဲဒီနေရာကို ရေမစိုအောင် ထားရပါမယ်။ အညှော်ရှောင်ရတာ၊ အနားယူရတာတွေ လုပ်စရာ မလိုပါဘူး။ ထည့်ပြီးစ ရက်ပိုင်းလောက် ပြင်းပြင်းထန်ထန် မလှုပ်ရှားရင် ရပါပြီ။ (မီးဖိုချောင်မှာ ဓားရှတဲ့ ဓားရာကမှ ကြီးဦးမယ်။ ဒါက ဒဏ်ရာလို့တောင် မဆိုပါဘူး) ထိရောက်မှုအရှိဆုံး သားဆက်ခြားနည်း တစ်ခုပါ။

အသုံးပြုပြီး ပထမတစ်နှစ်အတွင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ရနှုန်းက အမျိုးသမီး အယောက်တစ်သောင်းမှာ (၅) ယောက်သာ ရှိပါတယ်။

⭐ အားသာချက်တွေက ဘာတွေလဲ...

– လက်မောင်းတွင်း ထည့်ထားရတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ပျောက်သွားမလား၊ ထွက်ကျသွားမလား စိတ်ပူနေစရာ မလိုဘူး။ စမ်းကြည့်လို့လည်းရတယ်၊ မြင်လည်း မြင်နေရတယ်။

ဒီပစ္စည်းက (၃) လခံ ထိုးဆေးနဲ့ ပါဝင်တဲ့ ဟော်မုန်းချင်း အတူတူပါပဲ။ ဒါပေမယ့် (၃) လခံ ဆေးထက်စာရင် ဒီပစ္စည်းမှာ အားသာချက် (၄)ချက် ရှိပါတယ်။

* ထိရောက်မှု ပိုကောင်းတယ်။

* နှစ်ရှည်ခံတယ်။ ဒီတော့ အလုပ်ရှုပ်သက်သာတယ်။ (၃) လတစ်ခါ ဆေးထိုးနေစရာ မလိုတော့ဘူး။

* (၃) လခံထိုးဆေးက သွေးပေါင်ချိန် (၁၆၀) အထက် ထိုးဖို့မသင့်တော်ပေမယ့် ဒီပစ္စည်းကတော့ ထည့်လို့ရတယ်။ သူ့ထက်စာရင် သားအိမ်တွင်းထည့် ပစ္စည်းကတော့ ပိုသင့်တော်တာပေါ့။

* (၃) လခံဆေးက ဆေးထိုးရပ်လိုက်ပေမယ့် အရှိန်ကျန်တတ်တယ်။ လုံးဝကို မရနိုင်တော့တာ မဟုတ်ပေမယ့် ကိုယ်ဝန်ပြန်ရဖို့ လအနည်းငယ် စောင့်ရတတ်တယ်။ ဒီပစ္စည်းကတော့ စောင့်စရာ မလိုဘူး။ ဒါကြောင့် အခုမှ အိမ်ထောင်ကျစ၊ ကလေးတစ်ခါမှ မမွေးဖူးသေးတဲ့သူတွေ စိတ်ချလက်ချ အသုံးပြုလို့ရပါတယ်။

⭐ အားနည်းချက်တွေ ဆိုးကျိုးက ဘာတွေလဲ..

– ထည့်ပေးမယ့် ဆရာဝန်၊ ဆရာမ၊ သို့မဟုတ် ကျွမ်းကျင်သူရဲ့ အကူအညီလိုတယ်။

– ရာသီသွေး မပေါ်တတ်ဘူး။

သူ့အာနိသင်တစ်ခုက သားအိမ်နံရံ ထူထဲမှုကို တားဆီးပေးတယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ တစ်လတစ်ခါ သားအိမ်နံရံက ထူထဲလာတယ်။ ဘာလို့ဆိုတော့ မမျိုးဥနဲ့ သုတ်ပိုးနဲ့ပေါင်းပြီး သန္ဓေများအောင်သွားခဲ့ရင် သားအိမ်မှာ သန္ဓေတည်နိုင်အောင်လို့။ အဲဒီလို သန္ဓေအောင်မသွားတဲ့အခါ ခုနက ထူထဲထားတဲ့ သားအိမ်နံရံက ကွာကျတယ်။ အဲဒါကို ရာသီလာတယ်လို့ ခေါ်တယ်။

အခု သူက အဲဒီသားအိမ်နံရံကို ထူမလာအောင် လုပ်ပေးလိုက်တော့ အောက်ကို ဘာမှကွာကျလာစရာ မရှိတော့ဘူး။ ဒီတော့ ရာသီသွေးလည်း မဆင်းတော့ဘူးပေါ့။ ဆိုလိုတာက သွေးမပေါ်တာဟာ အထဲမှာ အပုပ်တွေအောင်း၊ အလုံးတွေတည်၊ ကင်ဆာဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ သွေးအနေနဲ့ ဆင်းလာစရာ မရှိလို့သာ ဖြစ်တယ် ဆိုတာလေး သိစေချင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သွေးမပေါ်တာ စိတ်ပူစရာ မလိုဘူး။ စိတ်အေးလက်အေး နေလို့ရတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်မက သွေးပေါ်မှကြိုက်တာ ဆိုရင်တော့ ဒီနည်းလမ်းကို ရွေးချယ်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်ပါတယ်။

⭐ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေက ဘယ်လိုရှိလဲ...

ဟော်မုန်းပါတဲ့အတွက် ဟော်မုန်းကြောင့်ဖြစ်တဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေ ခံစားရနိုင်ပါတယ်။ ခေါင်းမူးတာ၊ ဇက်ကြောတက်တာ၊ ပျို့အန်တာ၊ ကိုယ်အလေးချိန် အပြောင်းအလဲဖြစ်တာ၊ ရင်သားတွေတင်းပြီး နာတာ၊ ဒါတွေဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

⭐ မသုံးစွဲသင့်သော အခြေအနေများ...

ရင်သားကင်ဆာ (Breast cancer) ၊ ခြေထောက်တို့ အဆုတ်တို့မှာ သွေးကြောပိတ်တာ (Deep vein thrombosis) ၊ အသည်းရောဂါ (Liver diseases) နဲ့ ပုံမမှန် သွေးဆင်းနေတဲ့သူတွေ (Irregular bleeding) ဆို အသုံးပြုလို့ မသင့်တော်ပါဘူး။

ဝနေတဲ့သူတွေလည်း အသုံးပြုလို့ရပါတယ်။ တစ်ခုပါပဲ၊ ကိုယ်အလေးချိန် (၁၇၆) ပေါင်အထက် ဖြစ်နေခဲ့မယ်ဆိုရင်တော့ သက်တမ်းတစ်နှစ် လျော့ပါမယ်။ (၅) နှစ်ခံထည့်ပေမယ့် (၄) နှစ်ပဲ ခံမယ်။ (၄) နှစ်ခံထည့်ပေမယ့် (၃) နှစ်ပဲ ခံမယ်။ ခြွင်းချက်အနေနဲ့ (၃) နှစ်ခံပစ္စည်းကတော့ တစ်နှစ်မလျော့ပါဘူး။ ဘယ်လောက်ဝတဲ့သူ ထည့်ပါစေ၊ (၃)နှစ်အပြည့် ခံပါတယ်။

တီဘီဆေး၊ အတက်ကျဆေးတွေကတော့ ဟော်မုန်းတွေရဲ့ အာနိသင်ကို လျော့ကျစေတာမို့ ဒီဆေးတွေ သောက်နေရတဲ့အချိန်ဆို မထည့်ထားသင့်သေးပါဘူး။ ထည့်ပြီးမှ ရောဂါဖြစ်လို့ ဒီဆေးတွေ သောက်ရတော့မယ်ဆိုရင်တော့ ဒီပစ္စည်းအပြင် ဟော်မုန်းမပါတဲ့ နောက်ထပ် သားဆက်ခြားနည်းတစ်ခုကို ထပ်အသုံးပြုဖို့ လိုပါမယ်။ (ဥပမာ ကွန်ဒုံး၊ သားအိမ်တွင်းထည့်ပစ္စည်း)။ ရောဂါကို ပိုဆိုးစေလို့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ပစ္စည်းရဲ့ အာနိသင်ကို ကျစေတဲ့အတွက် ကိုယ်ဝန်ရသွားနိုင်လို့ ဖြစ်ပါတယ်။

⭐ လွဲမှားတဲ့ အယူအဆများ

– ဒီပစ္စည်းကို အပ်၊ ပိုက် စသဖြင့် ထင်တတ်ကြတယ်။ အပ်တို့ ပိုက်တို့သာဆိုရင် လက်မောင်းထဲထည့်ထားတဲ့အခါ စူးနေ၊ ထောက်နေကြမှာပေါ့။(ကျမတို့ field ဆင်းတဲ့အခါ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးတွေက မေးလေ့/ပြောလေ့ရှိတယ်)

အခုဟာက ပျော့ပျောင်းတဲ့ ပလပ်စတစ်ချောင်းလေးသာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကွေးလို့ ကောက်လို့လည်း ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် လက်မောင်းထဲထည့်ထားပြီးလည်း စူးမှာစိတ်ပူနေစရာ မလိုပါဘူး။

– ခွဲစိတ်မှုလုပ်ရမယ် ထင်တတ်ကြတယ်။ ဒါလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ထည့်ပေးသူ ဆရာ/ဆရာမရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုအပေါ် မူတည်ပြီး မိနစ်အနည်းငယ်သာ ကြာမြင့်ပါတယ်။

ဒီပစ္စည်းလေးကတော့ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီး တော်တော်များများ သိချင်နေကြတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။ သားဆက်ခြား နည်းလမ်းတွေအားလုံးမှာ အားသာချက်၊ အားနည်းချက် ကိုယ်စီ ရှိကြပါတယ်။ အဓိကကတော့ ဘယ်သူပြောလို့၊ ဘယ်ဝါတိုက်တွန်းလို့ ဆိုတာထက် ကိုယ်နဲ့သင့်တော်တဲ့ သားဆက်ခြားနည်းတစ်ခုကို ကျွမ်းကျင်သူနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ရွေးချယ်အသုံးပြုနိုင်ကြဖို့ပါပဲ။

...............................................................

“ မေမေရေ မောင်လေးလေ သမီးကို လိုက်စနေတယ်”

“ သားငယ် မမကို မစနဲ့လေ မေမေ ဘာမှာထားလဲ”

“ မမကို သားကချစ်လို့ စတာပါ မေမေရ”

“ သား သားဖေကြီးကို ထတော့လို့ မေမေ့ကို ရှောပင်လိုက်ပို့လို့”

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ”

အခုဆို ကျမ အမေရိကန်မှာ ကိုကိုနဲ့တူတူ နေလာတာ နှစ် ၂၀ ကျော်လာပြီ။ ကျမနဲ့ကိုကို ဒီမှာ တရားဝင် ယူလိုက်ကြပြီလေ။ ဒီမှာ ကျမတို့ကို မောင်နှမလို့ သိတဲ့သူ တစ်ယောက်မှ မရှိကြဘူးလေ။ နာမည်လည်း ပြောင်းထားတယ်။ ကျမက ဆူဇီ။ ကိုကိုက ပက်ထရစ်။

လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅ နှစ်လောက်က ကျမနဲ့ကိုကို လိုးနေတာကို အမေ ပက်ပင်းကြီး မိသွားတယ်။ ဆူလိုက် ဆဲလိုက်တာ ရစရာကို မရှိဘူး။ ကျမနဲ့ကိုကိုက ဖြစ်လာခဲ့တဲ့ အရာအပေါ် ကြံ့ကြံ့ခံပြီး ရင်ဆိုင်ကြတာပေါ့။

ကိုကို့ကို တစ်ခါမှ လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိဖူးတဲ့ အဖေတောင် ကိုကို့ကို ထိုးတယ်။ ကျမကိုလည်း ပါးရိုက်တယ်။ တစ်မိသားစုလုံး တစ်ပတ်လောက် မစားမသောက်နိုင် ဖြစ်ကြတယ်။ ကျမတို့ကို ခွဲထားဖို့ လုပ်ပေမယ့် ကျမနဲ့ကိုကိုက အဆိပ်သောက် သတ်သေမယ်ပြောလို့ ချစ်ခြင်းကို မခွဲတော့ဘူး မင်းတို့ဘဝနဲ့ မင်းတို့ရှိစေတော့တဲ့။ မြန်မာပြည်မှာ ဆက်နေရင် လူတွေသိသွားနိုင်လို့ အမေရိကန်ကို အတင်းပဲ ပို့လိုက်တယ်။

အဖေဆုံးတုန်းကတောင် ပြန်မလာရဘူး။ အားလုံးနဲ့ အဆက်အသွယ်ကို ဖျက်ခိုင်းခဲ့ပြီး အမေနဲ့ပဲ အဆက်အသွယ်ရတယ်။ အမေက အခု တရားစခန်းမှာပဲ နေနေတယ်။ သူ့မြေးလေးတွေနဲ့တော့ ဖုန်းထဲမှာပဲ မြင်ဖူး စကားပြောဖူးခဲ့တယ်။

မြန်မာပြည်မှာ ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်း မသိပေမယ့် ကိုကိုနဲ့ကျမ ဒီမှာ ဘဝအသစ်လေးနဲ့ ပျော်နေပါပြီ။ သမီးကလည်း ၁၃ နှစ်ထဲမှာ။ သားငယ်ကတော့ ၉ နှစ်။ ၂ ယောက်စလုံး သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ ကိုယ်လက်အင်္ဂါ အပြည့်အစုံနဲ့ပါပဲ။

လူတွေက ပြောကြတယ်။ သွေးသားရင်းနီးစပ်ပြီး ရလာတဲ့ မျိုးစပ်က လူစင်မမှီ ဖြစ်တတ်ကြတယ်တဲ့။ ကျမ သားနဲ့သမီးကတော့ အားလုံးနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပါပဲ။

တစ်ခါတစ်လေတော့ တွေးမိတယ်။ ငါ ကိုကိုနဲ့ မောင်နှမချင်း လိုးခဲ့မိ ယူခဲ့မိတာ မှားသလားပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မမှားပါဘူးရှင်။ ကိုကိုက ကျမကိုချစ်သလို ကျမကလည်း ကိုကို့ကို ချစ်နေဆဲ ချစ်နေမြဲမို့လို့ပါပဲရှင်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ ။