Configure Page List

Wednesday, November 21, 2018

သွေးကပြောသော ကာမ (စ/ဆုံး)

သွေးကပြောသော ကာမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မိုးထက် ညနေ ၃ နာရီထိုးလို့ ကျောင်းကပြန်လာသည်။ နှစ်ထပ်လေးပင် ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီး၏ အပေါ်အိမ်ခန်းထဲမှ မိုးထက်အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ဝင်းမာတစ်ယောက် အသက်ရွယ်တူ ကိုအံ့မောင်နှင့် ထွက်လာတာကို သားဖြစ်သူမိုးထက်နှင့် ပက်ပင်းတိုးနေသည်။

" သား ကျောင်းဆင်းလာပြီလား"

၅တန်းရောက်စ ၁၀နှစ်သား မိုးထက်ကတော့ ကလေးဆိုတော့ ဘာမှမသိရှာပါ၊ နှစ်ယောက်သား အပေါ်ထပ်က ဆင်းလာသော အမေ၏လုံချည်မှာ သွေးကွက်များကိုသာ ကြည့်နေရင်း 

" ဟုတ် အမေ"

လို့ သာပြောပြီး မီးဖိုခန်းဘက်ဝင်ကာ စားစရာရှိတာစားပြီ းကစားရန်အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်။

နောက်လတွေမှာလည်း ကိုအံ့မောင်ဆိုသော လူကြီး ခဏခဏလာတာ မိုးထက်သိလိုက်ရတယ်၊ အမေကလည်း ဒီလူကြီးလာရင် မုန့်ဖိုးပေးပြီ းအပြင်ပဲလွတ်နေတာမို့ တနေတော့ မိုးထက်အိမ်ထဲကို အမေ မသိအောင်ဝင်ချောင်းကြည့်မိတော့တယ်။

" ကိုမောင် အဝင်းဗိုက်ကြီးနေပြီ ဘယ်နှဲ့လုပ်မလဲ"

" ကောင်းတာပေါ့ အဝင်းရယ်"

မိုးထက် အမေဗိုက်ကြီးနေပြီ ဆိုတဲ့ အသံကြားလိုက်ရသည်၊ အဖေက မန္တလေး ဆေးကုသွားတာအခြေအနေ မကောင်းဘူး၊ အမေက ဒီလူကြီးနဲ့ခံပြီး ဗိုက်ကြီးနေပြီဆိုတာ မိုးထက်နားလည်လိုက်သည်။

" သားလေး မိုးထက်ကလည်း အဝင်းကို အမေအရင်းလိုပဲ ထင်နေတာ.. အဝင်းကလည်း ..သားအရင်းလိုချစ်နေရတာ ကိုမောင်ရယ်.. သားလေးအဖော်ရအောင်တော့ ..ကလေးတစ်ယောက်တော့မွေးပေချင်သေးတယ်"

မိုးထက်ကြားလိုက်ရမှ အမေ မဟုတ်ကြောင်း သိရတော့သည်၊ မိုးထက်အမေ ဘယ်သူလဲသိချင်နေသည်၊စဉ်းစားနေချိန်မှာပင် အခန်းထဲမှ အမေနဲ ကိုအံ့မောင်တို့လိုးကြတဲ့ အသံတွေကြားရတော့သည်။

" လိုးရအောင်နော် အဝင်း"

" အင်း းး အင်း းးမကြာနဲ့နော် သားပြန်လာတော့မှာ"

ဘွတ်းးဘွတ် းးအမလေး းးးးးကိုမောင်အား းးးကောင်းလိုက်တာအဝင်းရယ် းး

ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလုံးကျစ်ကျစ်နှင့် မဝင်းမာ နို့တွေကိုမြည့်ကိုင်လိုက်ပြီး အသကုန်းစောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။ရည်စားဘဝကမခံလိုက်ရသောဒေါ်ဝင်းမေခင်မျာ ခုမှခံနေရတော့သည်။

" ကုန်းလိုးကြရအောင်နော်"

" ကိုမောင်လီးကရှည်တော့ ကုန်ပေးရတာ သားအိမ်လာထောက်တော့နာတယ်"

" အတင်းမစောင့်ပါဘူး အဝင်းရယ်"

မိုးထက် အသံပဲကြားနေရသည် ၊အမေကိုနေသောဦအံ့မောင်လီးကြီးနဲ့အမေခံနေတာကိုကြည်ချင်စိတ်ပေါ်လာပေမဲ့ အခန်းကဘယ်လိုမှကြည့်မရပါ။

" မထူးပါဘူးကိုမောင်ရယ် သားလေးမိုးထက်အဖော်ရအောင် ကျွန်မ ရှင့်ရင်သွေးလေးမွေးပါတော့မယ်။

" ဒါ့ပေါ့အဝင်းရယ် ဒါမှလည်း ကိုမောင်ချစ်တဲ့အဝင်းဆီက ကိုမောင်ရင်သွေးလေးရမှာပေါ့"

" အမလေး ကိုမောင်ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါနာတယ်"

" ကိုမောင်လိုးတာမကောင်းဘူးလားဟင်"

" ကောင်းပါတယ် ကိုမောင်ရယ်"

" အား းးးကောင်းလိုက်တာ အဝင်းရယ်အဝင်းစောက်ဖုတ်ကတော်တော်လိုးကောင်းလိုက်တာနော်"

" မပြီးသေးဘူးလား ကိုမောင်ရယ် တော်ကြာသားသားပြန်လာတော့မယ်နော်"

" ပြီးတော့မှာပါ အဝင်းရယ် "

ဘွတ် ဘွတ်ဗျစ် ဗျစ် 

" အမလေး နာတယ်နော် ကိုမောင်ကိုမောင်လီးရည်တွေက အထဲမှာပြည့်နေပြီ"

မိုးထက် အမေတို့လိုးမပြီးခင် ခြေသံမကြားအောင်ဆင်းလာခဲ့သည်။ တော်ကြာအမေတို့ ထွက်လာရင်တွေ့သွားမှာစိုးရိမ်မိလာသည်။ အမေတို့ ထွက်လာတဲ့အချိန်လောက်မှန်းပြီးဝင်လာခဲ့သည်။ မိုးထက်အမေလုံချည်မှာစိုရွဲနေတာတွေတွေ့နေရသည်။

အမေ စောက်ဖုတ်ကအရည်လား ဟိုလူကြီးလီးက အရည်တွေလားလို့တော့ ငယ်ငယ်က မသိခဲ့ပါဘူး။ 

..............................................................

အချိန်သည်ကုန်မှားမသိကုန်ဆုံးသွားသည်။ မိုးထက် ဖေဖေဆုံးတာပင် ၃နှစ်ပြည့်လို့ ၄နှစ်ဘက်ရောက်လာသည်။

ညီမလေး သင်းသင်းတောင် ၃နှစ်ပြည့်လို့ မူကြိုတက်နေပြီ၊မိုးထက်ကတော ၈ တန်းအောင်လို့ ၉တန်းတက်ရတောမယ် ။ ခုချိန်ထိ အမေဘယ်သူလဲ မသိရသေးဘူး။ အမေကိုလည်း မမေးရက်ပါ ။ ခုချိန်ထိ အမေရယ် ညီမလေးရယ် ကုတင်ပေါ်မှာ မိသားစုသုံးယောက်အိပ်ကြရသည်။

မိုးထက် ဖုန်းထဲကနေ ဗွီဒီယိုတွေ အောစာအုပ်တွေ ကြည့်တတ် ပြီး လူပျိုစိတ်ဝင်လာပါပြီ၊ ကိုယ်ဘာသာ ဂွင်းတိုက်တတ်တာလည်းကြာလာသည်။ လီးမွေးနုနုလေးတွေပေါက်လာပြီးဒစ်ကြီးကပြဲလာတာမို့ အမေကဘောင်ဘီဝတ်ရေချိုးခိုင်းတော့တယ်။ ချေးတော့ပွတ်ပေးပါသည်။

အမေနဲ့ရေချိုးပြီဆိုရင် မိုးထက်လီးကြီးထောင်လာတာမို့ နောက်အမေနဲ့ ရေအတူမချိုးတော့ပေ။ အမေကလည်း တင်တွေရင်တွေက တင်းကားနေတာ ရေချိုးရင်လုံချည်ကို ခါးတင်ဝတ်ပြီး သူ့နို့နှစ်လုံးကိုရှယ်ပွတ်တိုက်နေတာမို့ မိုးထက်အမေကို စိတ်ကူးနဲ့လိုးနေမိခဲ့သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာကတော့ သားအရင်းတစ်ယောက်လိုပဲ စိတ်မှာရှိသည်။ မိုထက်စောစောအိပ်မိတာမို့ မနက် ၃ နာရီနိုးနေသည်။ ပေါင်ကြားကလီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်နေပြီး ရှေ့က ကျောပေးအိပ်ပျော်နေသော အမေ ဖင်ဝကိုလုံချည်ပေါ်ကနေထောက်နေမိတာသိလိုက်ရသည်။

အမေကတော့ ရှေ့က ညီမလေးသင်းသင်းကိုဖတ်ပြီးတစ်ခေါခေါအိပ်ပျော်နေသည်။မိုးထက်အိပ်ပျော်နေသော အမေလုံချည်ကို တင်သားတွေပေါ်အောင် မသိမသာဆွဲချွတ်နေမိသည်။နောက်ပြီးအမေနိုအုံလေးကိုဖွဖွလေးကိုင်ကာနို့သီးလေးကိုလက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ကြားညှက်ထားလိုက်သည်။

အတန်ကြာတော့ အမေလုံချည်မှာ ပေါင်လယ်လောက်ရောက်လာပြီး ခရေပွင့်ပုံ စအိုနှင့်စောက်ဖုတ်တို့ကိုမြင်နေရတော့သည်။

မိုးထက် ကိုအံ့မောင်လာလာလိုးသော အမေ စောက်ဖုတ်ကို အသံသာကြားပြီးမမြင်ဘူးသေးတာမို့ အသာကုန်းထကာ ကုန်းကြည့်မိသည်။ တစ်ခန်းလုံးမီးရောင်ထိန်လင်းနေသညို မိုးထက် ဒေါ်ဝင်းမာ စအိုနှင့်စောင်ဖုတ်ကိုထင်ရှားစွာတွေလိုက်ရသည်။

မိုးထက် အမေစောက်ဖုတ်ကို ဟမ်းစက်ကကင်မရာဖြင်ရိုက်ကူးလိုက်သည်။ ၃၄ နှစ်ပင်ရှိပြီးကလေးတစ်ယောက်ပင်မွေးရသေးသော ဒေါ်ဝင်းမာ၏ ဖြူဝင်းတင်းကားနေသောတင်ပါးစုံကြားက စအိုရဲရဲ စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးကိုအမွေးမဲမဲတွေ့လိုက်ရသော ၁၄နှစ်အရွယ် မိုးထက်ခင်ဗျာလီးကြီးမှလီးရည်များဗွီဒီယိုရိုက်ကူးရင်းတစ်ချီဲပင်ပြီးသွားသည်။

မိုထက် ပြီးသွားသော လီးရည်များကိုယူပြီး အမေစအိုနှင့်စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အပေါ်ကနေလောင်ချလိုက်ရာ မိုးထက်လီးရည်များ အမေစောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ကျသွားတော့သည်။

မိုးထက် လီးကြီးကပြန်မာလာပြန်သည်မို့နောက်ကနေ အမေ စောက်ဖုတ်အဝကိုမှန်းပြီးပုဆိုးလှန်တေ့လိုက်မိသည်။အမေတွန့်ကနဲဖြစ်သွားတာမို့ မိုးထက် အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်ပြီးငြိမ်နေရသေးသည်။

မိုးထက်လီးထိပ်က အမေစောက်ဖုတ်မဟုတ်ပဲစအိုဝကိုတေ့မိနေတာသိလိုက်ရသည်။ဒီတော့လည်း အောကားတွေ အိုင်လိုင်းကကြည့်နေကြမို့ မိုးထက် အဖေဖင်လိုးဖို့စိတ်ကူးလိုက်သည်။

မိုးထက်လီးကအရည်များတစစ်စစ်ထွက်နေတာသည်၊အမေဖင်တုံတစ်ခုလုံးစိုရွဲနေတော့သည်။မိုးထက် အသက်ကိုပင်ဝမရှူနိုင်ပါ အမေသိမှာကြောက်နေမိသည်။မိုးထက်လက်တစ်ဖတ်က အမေနို့ကိုကိုင်ပြီးအောက်ကလက်တစ်ဖတ်နဲ့အမေဖင်ထဲကိုမိမိလီးဝင်ရောက်ဖို့ကြိုးစားနေရသည်။

မိုးထက်လီးကြီးတဖြည်းဖြည်းဝင်လာလေချွေးပြန်လာလေတော့သည် ။အမေစအိုဝကလှုပ်ရှားမှု့များကြောင့်ပိုပြီးရင်ခုန်နေရသည်။ဝင်သွားတဲ့ကွမ်းသီးခေါင်းလေးကိုအမေစအိုမှညစ်ထားလိုက်တာမို့ မိုးထက်မေ့သွားမလောက်ခံစားလိုက်ရသည်။

ဒီလိုခံစားမှု့မျိုးကိုတစ်ခါမှမခံစားခဲ့ရဘူးပါ။ဒေါ်ဝင်းမာ မိမိစအိုဝမှာအကောင်တစ်ကောင်ကဝင်လာတာကို အိပ်မက်လိုလို တစ်ကယ်လိုလိုအိပ်ပျော်ရင်းခံစားနေရသည်။စအိုဝမှာလည်းတစ်ခါမှမထိတွေ့ဘူးတဲ့အရသာတစ်ခုကိုတွေ့နေရသည်။ဒေါ်ဝင်းမာဒီအရသာကိုသိချင်လာသည်၊တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

မိမိဖင်ထဲကိုအကောင်တစ်ကောင်က အတင်းဝင်းတိုးပြီးအတွင်းထဲရောက်ကာဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြင့်ရှေ့မတိုးပဲငြိမ်ကြသွားခိုက် ဖျတ်ကနဲ မျတ်လုံးတစ်စုံပွင့်လာသည်။

" အမလေး ဘုရား ဘုရား"

ဒေါ်ဝင်းမာထိတ်လန့်သလိုခံစားရင်း ရင်ထဲကအသံမထွက်ပဲရေရွတ်လိုက်မိသည်။မိမိဖင်ထဲကိုသားဖြစ်သူလီးကြီးရောက်နေတာကိုသိလိုက်ရသည်။လက်တစ်ဖတ်ကလည်းမိမိရင်သားကိုကိုင်ရင်းတစ်ခေါခေါအိပ်ပျော်နေရှာသည်။နောက်ပြန်အသာလှည့်ကြည်မိတော့ သားသားနဖူးမှာချွေးများစိုရွဲနေတာသိလိုက်ရသည်။

" သြော် သားရယ် သားတောင်ဒီစိတ်တွေရှိနေပါပေါ့လားကွယ်"

လို့ဒေါ်ဝင်းမေတွေးလိုက်ရင်း မိမိဖင်ထဲဝင်နေတဲ့သားသးလီးကိုမနိုးစေရန်အသာနုတ်လိုက်သည်။အမွေးနုများနှင့်ဒစ်ပြဲလေးမှာအရည်တစ်စိုစိုတွေ့ရသည်။ဒေါ်ဝင်းမာ သားဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီးသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ကာသားသားလီးကြီးကိုမျတ်စိလေးမှိတ်ပြီးနုတ်ခမ်းလေးနှင့်ကလေးတုန်းကနမ်းခဲ့သလိုပဲ နမ်းလိုက်မိသည်။

နောက်မှသန့်စင်ခန်းဘက်ထွက်လာပြီးမိမိစအိုထဲမှသားသားသုတ်ရည်များညစ်ထုတ်ဆေးကြောလိုက်သည်။

" သား လေး ထတော့ ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲလင်းထိန်နေအောင် မအိပ်ကောင်းဘူး"

အမေလာနိုးမှကပျာကယာထလိုက်သည်။ညက အမေဖင်လိုးရင်းအိပ်ပျော်သွားတာပြန်မှတ်မိလိုက်သည်။

" ဟုတ်တယ် အမေဖင်ထဲ ငါ့လီးကြီးမနုတ်ပဲအိပ်ပျော်သွားတာအမေသိလောက်တယ် "

" ဘာငိုင်နေတာလဲ ဒီလောက်အိပ်တာအိပ်ရေးမဝလို့လား ပြစမ်း သားနေကေင်းရဲ့လား"

ဒေါ်ဝင်းမားစိုးရိမ်တကြီး သားနဖူးစမ်းကြည့်သည်။ပြီးမှသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး းးးး

" ကိုယ်လည်းမပူပါဘူး သားနေကောင်းပါတယ်"

" ဟုတ်ကောင်းပါတယ် မေမေရယ် "

" ထ မနက်စာစားရအောင် "

မိုးထက် အမေနောက်မှလိုက်ခဲ့သည်၊နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်တုံခါနေသော အမေဖင်တုံကိုကြည့်ရင်းညကလိုးခဲ့တာတွေမြင်ယောင်နေမိတော့သည်။

ဒေါ်ဝင်းမေ အသက် ၃၈နှစ်ပင်ပြည့်လို့ သားမိုးထက်ပင် ၁၈နှစ်လူပျိုကြီးဖြစ်လာပြီး သမီးငယ်လေးက ၃ တန်းရောက်လို့ ၈နစ်ပြည့်ခဲ့သည်၊ ခုချိန်ထိကိုအံ့မောင်နှင့် တိတ်တိတ်ပုန်း ခံနေဆဲပင်။ အငယ်ဆုံးသမီးလေး ဝင်းဝင်းမောင်ဆိုတာကလည်း ကိုအံ့မောင်နဲ့ရတဲ့သမီးဆိုတာ သူတို့ ၂ ယောက်နဲ့မိုးထက်ကလွဲ၍ ဘယ်သူမှမသိပါကြပါ။

မိုးထက်တစ်နှစ်သားအရွယ်နဲ့ကဒေါ်ဝင်းမေမုဆိုးဖိုမိုးထက်အဖေကိုဒေါ်ဝင်းမေ ယူလိုက်ကြခြင်းကြောင့် မိုးထက် မိခင်အရင်းလိုပဲထင်နေသည် ၊ကိုအံ့မောင်နဲ့လိုးရင်းပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် အမေအရင်းမဟုတ်ကြောင်းသိလိုက်ရသည်။

ကလေးတွေကျောင်းတက်ချိန်မို့ ဒေါ်ဝင်းမေနှင့်ကိုအံ့မောင်တို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုးခွင့်ရနေသည်၊ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လည်းစပ်စပ်မှု့မရှိ ခြံကလည်းကျယ် တာမို့ ကိုအံ့မောင်နေ့တိုင်းလိုလို လိုးခွင့်ရနေသည်၊ကလေးတစ်ယောက်မွေးပြီးမှသူ့တို့နှစ်ယောက်ကာမစိတ်က ပိုပြီးပြင်းထန်နေကြသည်။

" ကိုမောင် မတော်သေးဘူးလားဟင်"

" ဒီတစ်ချီပြီးရင်းတော်ပါပြီ အဝင်းက တော်ချင်ပြီလား"

" မဟုတ်ပါဘူး သားနဲ့သမီးပြန်လာချိန်နီးပြီလေ ခုလဲဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲဟင်"

" သုံချီရှိပြီ သမီးလေးမွေးပြီးမှ အဝင်းကတအားလိုးကောင်းတာပဲကွာ'

" အရင်ကမကောင်းဘူးပေါ့"

" ကောင်းပါတယ် အဝင်းရယ်"

ကိုအံ့မောင်ဒေါ်ဝင်းမာနို့တွေကုန်းစို့ရင်းတင်သားနှစ်ဖတ်ကိုအပေါ်ထိဆွဲယူလိုးလိုက်သည်။ကြီးမားရှည်လျားသောကိုအံ့မောင်လီးကြီးမှာဒေါ်ဝင်းမာစောက်ဖုတ်ထဲတွင်နေရာလပ်မရှိရောက်ရှိနေသည်။

" ကိုမောင်လီးရည်တွေထုတ်လိုက်တော့မယ်နော် အဝင်း"

" ကိုမောင်တော်ချင်ရင်ထုတ်လိုက်တော့လေ "

ဒေါ်ဝင်းမာ အကောင်းဆုံးအချိန်ကိုရောက်နေသည်၊ ကလေးတွေလာတော့မှာမိုသာ ပြောလိုက်ရသည်၊ ကိုအံ့မောင်လီးကြီးကိုအချိန်ပြည့်တပ်ထားချင်တော့သည်။

ကိုအံ့မောင်လေးချီမြောက်လီးရည်များကဒေါ်ဝင်းမာသားအိမ်ထဲသိုးပမ်းထုတ်လိုက်ရာဒေါ်ဝင်းမာအူထဲကတဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကောင်းလွန်းချိန်မို့ကိုအံ့မောင်ကျောကိုတအားဖတ်တွယ်ထားရသည်၊ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကိုအံမောင်ဖင်တုံပေါ်ခွချိတ်လိုက်သည်။

" အား းးး အားးး ကိုမောင် းးးအား းးးးအမလေးအား းးးဘွတ် းးးဘွတ်းးးအား းးကိုမောင်ရယ်"

" တော်ကြာ ယောက်ကျားမရှိပဲ ကလေးရနေတော့မှာပဲကိုမောင်ရယ်"

" အဲဒါကြောင့်ကိုမောင်ပြောတာပေါ့ ကိုမောင်တို့ယူကြရအောင်ပြောတာကို အဝင်းမှလက်မခံ"

" ကိုမောင်ရယ် ကိုမောင်မှာလဲသမီးကရှိသေးတယ်လေ"

" ကိုမောင်သမီးကလည်း အဝင်းသားနဲ့ခင်နေတာပဲနောက် ကလေးချင်းနီးစပ်တာပေါ့"

" နောက်မှစဉ်းစားရအောင်နော် ကလေးတွေလာတော့မယ်နော်"

နှစ်ယောက်သားကိုယ်လုံးတီးလိုးနေရာမှအဝတ်တွေပြန်ဝတ်ကြတော့သည်။သုတ်ရည်များဗွတ်ကြမ်းနေသောအိပ်ရာခင်းကိုအပေခြင်းထဲထည့်လိုက်ပြီး အခန်းပြင်ထွက်လိုက်ကြသည်။အပြင်ရောက်လို့မကြာလိုက်ပါ မိုးထက်ညီမဖြစ်သူဝင်းဝင်းမောင်ကိုဆိုက်ကယ်နောက်မှတင်ပြီးကျောင်းပြန်လာတာတွေလိုက်ရသည်။

မိုးထက်မေမေကိုနုတ်ဆတ်ပြီးအပေါ်ထပ်ကိုတက်လာသည် နောက်ပြီးဆင်းကပ်မပါသော သူငယ်ချင်းဟမ်းစက်ကို အိပ်ခန်းတစ်နေရာကနေ ဗွီဒီယိုရိုက်ထားခဲ့တာမိုပြန့်လည်သိမ်းယူလိုက်သည် ။

အိမ်ခန်းထောင့်တစ်နေရာကအပေဝတ်ထည့်ထားသောခြင်းတောင်းပေါ်က အိပ်ရာခင်းကိုယူကြည့်မိသည်၊အမေနဲ့ကိုအံ့မောင်တို့လိုးကြတဲ့သုတ်ရည်တွေဆိုတာသိလိုက်ရသည်။

ညီစို့စို့အနံတွေက မိုးထက်လီးကြီးကိုမာတောင်လာစေတော့သည်။မိုးထက်ရိုက်ကူးထာတာတွေသိချင်လာတာမို့ ဖွင့်ကြည့်မိသည်။မိုးထက်ပျော်သွားသည် အမေနဲ့ကိုအံ့မောင်တို့လိုးကြတာကိုရှင်းလင်းစွာဖမ်းယူနိုင်လိုက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

မိုးထက် ခဏကြည့်ပြီးပြန်လည်သိမ်းဆည်းပြီး အဝတ်လဲပြန်ဆင်းလာတော့ ညီမလေးဝင်းဝင်းမောင်ကို သူ့အဖေ ကိုအံ့မောင်ရင်ခွင်ပေါ်တွင်တွေ့လိုက်ရသည် ။အဖေအရင်းမှန်းမသိရှိသောညီမလေးမှာ သွေကပြောသည်မို့လားမသိ ဦးအံ့မောင်ကိုဖခင်အရင်းကဲ့သို့ချစ်နေရှာသည်။

မိုးထက်နန်းလုံးကြိုင်မြစ်နှင့်နမ်းဆီလိမ်းလိမ်းထားခြင်းကြောင့် သူ့လီးကြီးတုတ်လာသည်ကိုကျေနပ်နေမိသည်၊အမေနဲ့ညီမလေးအိပ်ပျော်နေပေမဲ့ မအိပ်သေးပဲ စာကြည့်စရာရှိလို့ဆိုပြီး စာဖတ်နေသည်။ခေါင်းရင်းကအိပ်ပျော်နေသော အမေကိုကြည့်မိသည် ညီမလေးကိုဖတ်ထားပြီးတစ်စောင်းအိပ်နေသည်၊အမေလုံခြည်အောက်စမှာပေါင်တွင်းသားဖွေးဖွေးအထက်ကစောက်ဖုတ်မဲမဲလေးပင်ပေါ်နေတော့သည်။

နာရီကြည့်လိုက်တော့၁၂ နာရှိထိုးနေပြီမို့ နေခင်းက အမေကို ကိုအံ့မောင်လိုးခဲ့တာကိုကြ့ည်ရန်သိမ်းထားသောဟမ်းစက်ကိုထုတ်လိုက်သည်၊

အလိုးခံရန်အခန်းထဲဝင်လာတဲ့အမေအလှတွေက အစွမ်းကုန်လှပနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။အမေနုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုကိုအံ့မောင်နမ်းရှို က်လိုက်ပြီး အမေအဝတ်တွေကိုချွတ်ချလိုက်တော့တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့နို့နှစ်လုံးကကိုအံ့မောင်လက်ထဲရောက်လာသည်၊တဖြည်းဖြည်းကင်မရာရှိရာ အိပ်ရာကုတင်ဆီရောက်လာကြသည်။

" အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြရအောင်နော်"

" ရှက်စရာကြီး ကိုမောင်ကလည်း"

တကိုယ်လုံးချွတ်အလိုးခံရမှာကိုရှက်နေတဲ့အမေမျတ်နှာမှာပန်နုရောင်သန်းနေတာမို မိုးထက်ပင်ကိုင်ထားသောလီးကလီးရည်မထွက်အောင်မနည်းထိမ်းထားရသည်။

" အို့' ကိုမောင်ရယ် ရှက်စရားကြီးကွယ်"

ကိုအံ့မောင် အမေတကိုယ်လုံးအဝတ်ေတွချွတ်ချလိုက်သည်၊မို့မောက်နေတဲ့အမေစောက်ဖုတ်မှာအမွေးမဲမဲတွေက ကာကွယ်ထားသည်၊ကိုအံ့မောင်ကလည်းသူ့တစ်ကိုယ်လုံးကအဝတ်တွေချွတ်လိုက်သည်ညို့ ညိုတုတ်တုတ်လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး အမေကြက်သီးထသလိုခံစားတာတွေ့လိုက်ရသည်။

"အမလေး ကြောက်စရာကြီး"

အမေပြောသံနဲ့ကြက်သီးထနေပုံက ယောက်ကျားတစ်ယောက်ကာမစိတ်ကိုပြင်းထန်လာစေပါသည်။မိုးထက်ပင် ကြည့်ရင်းအိပ်ပျော်နေသော အမေကိုထလိုးချင်လာတော့သည်၊ဒါပေမဲ့စိတ်ကိုထိမ်းချုပ်နေရသည်။

" အမလေး ကိုမောင် မ မလုပ်နဲ့လေ ဘုန်းနိမ့်မယ် အဝင်းငရဲ ကြီး ကြီး အား အမလေး အို ကိုမောင် အား ယား ယားတယ် းးး"

ကိုအံ့မောင် အမေစောက်ဖုတ်ကို ပေါင်နှစ်ဖတ်ဖြဲလိုက်ပြီးခေါင်းရှိုကာ ရက်ပေလိုက်တာမို့တစ်ခါမှ အရက်မခံဘူးသောအမေခင်ဗျာ စပ်စပ်လူးပြီးခါးကော့နေအောင်ခံစားနေရသည်၊သည်လိုအရသာမျိုးကိုလည်းတစ်ခါမှမခံားခဲ့ဘူးသောအမေ၊ ကိုအံ့မောင်ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့် တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေအောင်ကိုင်ထားနေရတာကိုမြင်နေရသည်။

" တော်ပြီ ကိုမောင် အမလေး ကိုမောင်ရယ်အား တော်ပါတော့နော်"

အမေ ခေါင်းကိုဆွဲမနေတာမို့ ကိုအံ့မောင်ခေါင်းမော်လာသည်။ပါးစပ်မှာလည်းအမေ့စောက်ရည်းများရွဲစိုနေတာမြင်နေရသည်၊စောက်ရည်များကြောင့်အမေစောက်မွေးလုံးထွေးသွားပြီး စောက်ရည်များစိမ့်ကျလာသောစောက်ပက်အဝနှင့်စောက်စိရဲရဲလေးမြင်လိုက်ရသည်။

" အားနာလိုက်တာကိုမောင်ရယ် အဝင်းအဲလိုမနေဘူး ဘူး အို " ကိုမောင်'

အမေကပါးစပ်မှာပေနေတဲ့ သူစောက်ရည်တွေသုတ်ရန် လက်ကိုင်ပါဝါပေးလိုက်ပေမဲ့ ကိုအံ့မောင် လက်နဲ့သပ် ပါးစပ်ထဲမြိုချလိုက်တာမို့ရှက်စိတ်နဲ့အတူ အံ့သြစွာတွေ့လိုက်ရသည်။

" ဘာလို့မြိုချရတာလဲ ကိုမောင်ရယ်"

" ချစ်လိုပေါ့ အဝင်းရယ်"

" ကိုမောင် လည်းစုတ်ပေးပါလား အဝင်းရယ်"

" အဝင်း မလုပ်တတ်ဘူး ကိုမောင်ရယ်"

တစ်ခါမှမစုတ်ဘူးသောအမေကို ကိုအံ့မောင် သင်ပေးနေသည်၊အမေကလည်းတစ်ခါမှမစုတ်ဘူးပေးမဲ့ ရမက်စိတ်ကသင်ပေးလိုက်တာမို့ ကျွမ်းကျင်စွာစုတ်ယူေနတာမြင်လိုက်ရသည်။

ခေါင်းရင်းကလှုပ်ရှားမှု့ကြောင့်ကြည့်လိုက်မိသည်၊အိပ်ပျော်နေသောအမေ ခြေထောက်တစ်ဘက်ထောင်ပြီးခေါင်းကိုမိုးထက်အိပ်မဲ့ဘက်လှည့်ပြောင်းအိပ်တာတွေ့လိုက်ရသည်။ဒူးတစ်ဘက်ထောင်အိပ်နေတာမို့လုံချီအောက်စအောက်ကအမေစောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကိုမြင်နေရသည်၊ကိုအံ့မောင်ခဏခဏလိုးနေသောအမေစောက်ဖုတ်လေးမှာနီမြန်းနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။

" ကိုမောင် ဟာကြီးက ပါးစပ်ထဲ့မှာပိုတုတ်တုတ်လာတယ် "

" ဟုတ်တယ် စုတ်ပြီးလိုးရင် တအားလိုးကောင်းတာ အဝင်းလည်းပိုအရသာရှိတယ်"

မိုးထက် အမေနဲ့ကိုအံမာင်ပြောသံကြောင့်ရိုက်ထားတာကိုပဲကြည့်နေမိသည်။အမေပါးစပ်ထဲမှထုတ်လိုက်သောလီးကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့ မိုးထက် မိမိလီးထက်ပိုကြီးနေတာမို့မကြေနပ်ချင်ဖြစ်မိသည်။နောက်ပြီး အမေ့စောက်စေ့လေးကို သူဒစ်အဖူးနဲ့ပွတ်ပေးပြီး စသွင်းလိုက်သည်။

" အမေ့ အား ဘွတ် ဒစ် ဒစ် ဟုတ်ကယ် ကိုမောင်ရယ် အရင်နဲ့ကိုတုတ်လာတယ် ဘေးတွေကိုတင်းကားသွားတာပဲနော်"

" ဒါကြောင့်ပြောတာပေါ့ နာလို့လားဟင်:"

" ရပါတယ် ကိုမောင်ရယ် နည်းနည်းကျပ်တာပါ"

" ကိုမောင်စောင့်မယ်နော်"

" အင်း အင်း"

အမေစောက်ဖုတ်ကို တအားကုန် ခြေထေက်နှစ်ဘက်ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး စောင့်လိုးနေလိုက်တာ အမေကလည်း တော်တော်ရမက်စိတ်တွေပြင်းထန်နေပုံရသည် ။ နုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ပြီး ကိုအံ့မောင်ဖင်တုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့်ကိုင်စောင့်ပေးနေသေးသည်။ ကိုအံ့မောင်အမေကိုလိုးနေတာ အမေစိတ်ထန်ပြီးခံနေတာကိုဆက်မကြည့်နိုင်တော့ပါ အိပ်ပျော်နေသောအမေကိုလိုးရန် ကုတင်ပေါ်တက်လာခဲ့သည်။

မိုးထက်ပါးစပ်အဟောင်းသားအိပ်ပျော်နေသော အမေ့ပါးစပ်ပေါက်သို့ သူ့လီးကြီးဖြဲြပြီးထိပ်ဖူးရဲရဲကြီးကိုတေ့လိုက်သည်။အိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်ဝင်းမာကလည်း မိမိပါးစပ်ထဲဝင်လာသော မိုးထက်လီးကြီးကိုအိပ်ပျော်ရင်းစုပ်ယူနေမိသည်။

မိုးထက်အမေနုတ်ခမ်းမှာ လီးရည်များပေကျံလာသည်၊အသာအမေဘေးမှာလဲအိပ်လိုက်ပြီး အမေပေါင်တစ်ဖတ်ကိုမိမိပေါ်ခွတင်စေရန်ပေါင်အောက်မှလက်ရှို ပြီးမတင်လိုက်သည်။အမေကလည် း မိုးထက်ခါးပေါ်ရောက်အောင်ခွအိပ်လိုက်ပြီး လက်ကလည်း မိုးထက်လက်မောင်းပေါ်တင်အိပ်ပျော်လာသည်။

မိုးထထက် အိပ်ပျော်နေသော အမေ စောက်ဖုတ်ရှိရာကိုအောက်လက်တစ်ဖတ်ကရောက်ရှိသွားသည်၊အမေကတော့တစ်ကယ်ကိုအိပ်မောကျနေပါသည် ၊တစ်နေကုန် အလိုးခံထားလို့လာတော့မသိပါ၊မကြာပါ အမေစောက်ဖုတ်ဝကိုမိုးထက်စမ်းလိုက်မိတာမို့ မိမိလီးထိပ်ကို တင်ခွအိပ်နေသော အမေ စောက်ဖုတ်ဝသို့တေ့လိုက်မိတော့သည်။

မိုးထက် လီးရည်များတစ်စိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာမို့ အမေစောက်ပတ်ဝမှာ ချော်ဆီသုတ်ထားသလိုဖြစ်လာသည်၊မိုးထက် ဝင်လုဝင်ဆဲဒစ်ဖူးလေးကိုခါးလေးကော့ပြီးအမေ့တင်သားတွေကိုဆွဲယူလိုက်မိသည်။

ဘွတ် းးးဒစ် းးးး ဒစ် းးးအင်းး

အမေစောက်ဖုတ်ထဲကို မိုးထက် လီးကြီးသုံးပုံတစ်ပုံရောက်သွားသည်။အမေပါးစပ်ကလည်း အင်း ဆိုသောသက်ပြင်းရှည်သံကြီးနှင့်အတူတစ်ခေါခေါအသံပါကြားလိုက်ရသည်မို့ မိုးထက် ရင်ခုန်နုံး သက်သာမိလိုက်သည်။မိုးထက်ဆက်မသွင်းသေးပဲ အမေနို့စို့ရန် ကြယ်သီးသုံးလုံးလောက်ဖြုတ်လိုက်ရာ အတွင်းခံဘော်လီဖွေးဖွေးလေးပေါ်လာသည်။ 

လူကအိပ်ပေမဲ့အမေစောက်ဖုတ်ကမအိပ်ပါ ဝင်နေသောမိုးထက်လီးကြီးကိုညစ်ယူနေတာခံစားလိုက်ရသည်။တစ်ခါမှမလိုးဘူးတဲ့မိုးထက်ခင်ဗျာ ပြီးမသွားအောင် မနည်းထိမ်းထားရသည်။

မိုးထက် အမေကိုမလိုးခင်ကချောင်မည်ထင်သော်လည်း ခုတော့တော်တော်ကိုကျပ်ထုတ်နေသည်။စောက်ဖုတ်နဲ့တွေ့လို့များကြီးလာသလားလို့ထင်လိုက်မိသည်။

စိမ်ထားသော အမေစောက်ဖုတ်ထဲကမိုးထက်လီးကြီးကလီးရေများတစ်စစ်စစ်ထွက်နေမှု့ကြောင့် ဒေါ်ဝင်းမေစောက်ဖုတ်အတွင်းသားများယားယံလာသည်။မျတ်လုံးများတစ်စတစ်စပွင့်လာသည်။မိမိနို့ကိုမျတ်နှာအပ်စို့နေသော သားသားကိုတွေ့လိုက်ရတာမို့ ကြက်သီးထတုန်လှုပ်မိလာသည်။

"သားသားရယ်'လို့စိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်မိသည်။ဒေါ်ဝင်းမာ မိမိစောက်ဖုတ်ကို အငန်းမရခိုးလိုးနေသော သာသားကိုကြည့်ပြီးသနားလာသည်။မိမိအိပ်မက်ထဲမှာကိုမောင်နဲ့လုပ်နေသည်ကိုထင်မက်နေမိပေမဲ့ ခုတော့ သားအရင်းလိုချစ်ရတဲ့ မိုးထက်ဖြစ်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊

ဒေါ်ဝင်းမေ မသိဟန်ဆောင် နေရသည်၊မိမိစောက်ဖုတ်ထဲမှားလည်း သားရဲ့လီးရည်တွေက ရောက်နေပြီး" ဘုရား ဘုရားနေ့ခင်းက ကိုမောင်နဲ့ခုသားသားနဲ့ ကိုယ်ဝန်ရှိရင်ဒုက္ခပါလား"ဒေါ်ဝင်းမေတွေးရင်းကြက်သီးထမိသည်၊ရာသီလာပြီးစဖြစ်နေသည်ကိုတွေးလိုက်မိသည်။သားသားဘာလို့များ အမေကိုမှပစ်မှားချင်တာလဲလို့ဝေခွဲမရနိုင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။

အရင်တစ်ခါဖင်လိုးတာ ကိစ္စမရှိပေမဲ့ခုကိစ္စက ဗိုက်ကြီးမဲ့ကိစ္စမို့ပါ တစ်နေ့ထဲ ယောက်ကျား ၂ယောက်ရဲ့ သုတ်ပိုးတွေက မိမိသားအိမ်မှာမျိုးစေ့ဖြစ်ကြတော့မယ်မဟုတ်လား။

အားဟားးးးးး

အမေတင်သားကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး မိုးထက် ခက်ဆတ်ဆတ်လေးတစ်ချက်စောင့်လိုက်တာမို့ အမေ့ပါးစပ်မှညီးညူးသံကြားလိုက်ရသည်၊အမေ့နို့နှစ်လုံးကြားကိုမျတ်နှာအပ်ထားပြီးကိုင်ထားသောတင်ပါးမှစအိုဝလေးကိုလည်းလက်ခလယ်လေးနဲ့ဖိလိုက်သည် လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်သွားသည်၊၊

ဒေါ်ဝင်းမေ ကာမစိတ်က ပြန်လည်နိုးကြားလာသည်၊သားသားအပေါ် မထားသင့်တဲ့စိတ်ကအနိုင်ယူလာသည်၊သို့သော် သားသားကိုသားတစ်ယောက်လိုပဲချစ်သည်။

သားသားစိတ်ကြေနပ်ပြီး ပျော်ဖို့ရာ မိခင်တစ်ယောက်ပေးဆက်သလိုမျိုးနဲ့စိတ်ကိုထိမ်းချုပ်လိုက်သည်။

အ းးး အ းးးအးးး အား းးးအ းးဟား

မိုးထက်ဆက်ပြီးစိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ အမေ ပေါင်တစ်ဖတ်ကို အောက်ကနေလျိုပြီးခါးကောက်ကွေးပေါ်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးအရင်းထိရောက်အောင်ဖိကပ်လိုက်ပြီး လီးရည်များပမ်းထုတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာ သားသား ပြီးသွားပြီကိုသိလိုက်ရသည်၊မိမိတင်သားကိုလည်းကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ဖတ်တွယ်ပြီးနေပုံက တစ်ခါမှမလိုးဘူးအထိအတွေ့မရှိဘူးဆိုတာသိသာလှသည်။ပါးစပ်ကလည်း အကောင်းဆုံးအရသာကိုရလိုက်တာမို့ အသံကိုပင်မထိမ်းနိုင်အောင်ညီးညူးနေတာကြားလိုက်ရသည်။

မျတ်ဝန်းမှမျတ်ရည်များစီးမကျအောင်ထိမ်းနေရသည်။နာလို့လည်းမဟုတ်ကောင်းလို့လည်းမဟုတ် ၊သားသားကိုသနာဂရုဏာဖြစ်မိလို့ဖြစ်သည်။

မိုးထက်အမေစောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ထားသောလီးကြီးကိုနုတ်ရန် အသာ အမေ့ပေါင်တစ်ဖတ်ကိုအောက်ချလိုက်သည်။အပြင်ထွက်နေသောနို့များကိုပြန်သိမ်းပေးနေရသည်။အမေကတော့အိပ်ပျော်နေတယ်လို့မိုးထက်ထင်နေမိသည်၊အမေပက်လက်လေးအိပ်လိုက်တာမို့မိုးထက်လီးကြီးအလိုလိုကျွတ်ထွက်သွားသည်၊စောက်မွေးမဲမဲအောက်က စောက်ပတ်ကြားမှမိုးထက်သုတ်ရည်များစီးကျလာသညို အနီးက အဝတ်နဲအသာသုတ်ပေးလိုက်တယ်နောက်ပြီးခါးရောက်နေတဲ့လုံချီကိုလည်း ပြန်ဖုံးပြီး အမေ့ကိုဖတ်အိပ်လိုက်တယ်။

ဒေါ်ဝင်းမာအိမ်ပျော်သွားတဲ့သားကိုအပြစ်မမြင်နိုင်ပေ ကြည်လင်နေတဲ့သားသားမျတ်နှာကချွေးစလေးများကိုသုတ်ပေးရင်း

" သြော် သားတောင် လူပျိုဖြစ်နေပြီပဲ"

လို့စိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်မိသည်။မိမိသားအိမ်ထဲက သားသားလီးရည်များကလည်းခုချိန်ထိ အံကျလာသည်မို့ ဒေါ်ဝင်းမာ သန့်စင်ခန်းဘက်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

မိုးထက် အမေကိုအားပါးတရဖတ်ထားလိုက်ပြီးပါးပြင်မို့မို့ကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းယူလိုက်သည်။အမေကလည်းဝမ်းသာကျေနပ်ပျော်ရွင်နေလိုက်တာမျတ်ရည်များပင်ကျလာသည်။မပျော်ပဲနေပါမလား ဂုဏ်ထူး၂ဘာသာနဲ့သားအောင်တာဆိုတော့အမေဒေါ်ဝင်းမာ သားကိုဂုဏ်ယူမဆုံးပါ။သားမိနှစ်ယောက်ပိတိတွေနှင့်ပျော်ရွင်စွာကျေနပ်နေမိကြသည်။

ညီမလေးက မန္တလေးကို ကိုအံ့မောင်နဲ့ လိုက်ပါသွားတာမို့ အိမ်မှာ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲရှိနေသည်။ဒေါ်ဝင်းမာအိပ်ပျော်နေတာကိုသားဖြစ်သူမိုးထက်၁၀တန်းအောင်ကဇာတ်ကြည့်ပြီးနိုးပြောခြင်းဖြစ်သည်။

" ဒါမှအမေ့သား လေး"

သားဘာလိုချင်လဲကားဝယ်ပေးရမလား ပြော သားလိုချင်တာ'မိုးထက် အမေ့ဖတ်ထားရာမှ ပုခုံးနှစ်ဖတ်ကိုဖွဖွလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့်ကိုင်လိုက်သည်၊အမေမျတ်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်လိုက်သည်။

" အမေက တကယ်ပေးမှာလား"

မိုးထက်မျတ်နှာမှာ ရမက်သွေးဆိုးများသန်းလာသည်၊ဒေါ်ဝင်းမာ မသိရှာပါ သားအတွက်ပိတိတွေကပြည့်နေသည်။

" ပြော သားလိုချင်တာ အမေဘာမဆိုပေးမယ် အမေချမ်းသာတာ သားနဲ့သမီးအတွက်ပါ"

မိုးထက်အမေ့မျတ်နှာကိုလွဲလိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာဆိတ်ဆိတ်နေမိသည်။ရုတ်တရက်စိတ်ထိခိုက်သွားသောသားကို ဒေါ်ဝင်းမာစိုးရိမ်တစ်ကြီး သားမေးလေးကိုကိုင်ကာမျတ်နှာကိုမော့စေလိုက်သည်။မိုးထက်မျတ်ဝန်းမှမျတ်ရည်စများကြောင့် ဒေါ်ဝင်းမာစိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

မိမိပြောသည့်စကားကိုလည်းပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့မှသဘောပေါက်လာသည်။ ဒေါ်ဝင်းမာ သားမျတ်ဝန်းမှမျတ်ရည်စများကိုလက်ညှိုးလေးနှင့်ဖယ်ရှားပေးလိုက်ပြီး ပါးနှစ်ဖတ်ကို မိခင်မေတ္တာစိတ်အပြည့်နှင့်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

သားသားလိုချင်တာကိုသိနေသည်၊မိခင်တစ်ယောက်အနေဖြင့်တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသလိုခံစားနေရသည်။လိုက်လျောလိုက်ရင်လည်း မိခင်မပီသပဲ ကာမတဏှာကြီးတဲ့မိန်းမလို့သားထင်မှာစိုးရသည်။သားအပေါ်ဒီလိုစိတ်မျိုးမှုမှုံမျမရှိခဲ့ပါ၊ဒေါ်ဝင်းမာယောက်ယက်ခတ်နေသောစိတ်ကိုထိမ်းချုပ်လိုက်ပြီးအသက်သေပါစေ သားအတွက်ပေးဆပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

မိခင်အရင်းမဟုတ်တာမို့ သားလေးငရဲကြီးစရာမရှိအောင်သူစိမ်းစိတ်ကိုပြောင်းယူလိုက်ရသည်။

" သားရယ် ဘာလို့ငိုနေရတာလဲ ပြောလေသား ဘာလိုချင်တာလဲ အမေ အကုန်ပေးမယ် ငါ့သားစိတ်ချမ်းသာရင် အမေ ပျော်တာပဲ သားလေးငိုတော့ အမေနှလုံးသားကိုဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ခံစားရတယ်သားရယ်"

မိုးထက်အမေ့စေတနာကြောင့် မိမိပါးစပ်ကပြောမထွက်ရက်တော့ပါ ၊ခေါင်းကိုငုံ့ပြီးအံကြိတ်ကာ အမေအပေါ်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ကာမသွေးဆိုးတွေကိုဖောက်ထုတ်ချင်စိတ်သာဖြစ်လာမိသည်။

" ကဲ ထ သားသား ညစာစားကြရအောင်ညီမလေး မနက်မှရောက်မှာ သားအောင်ပွဲအတွက် အမေ့သားကို ညမှလက်ဆောင်ပေးမယ် သားအမိနှစ်ယောက်ပျော်ပျော်ပါးပါးစားကြမယ် မငိုနဲ့တော့နော် ပျော်တာလေးတွေအလကားဖြစ်မယ်"

သားမိနှစ်ယောက်ညစာစားပြီးရေမိုးချိုးကာတီဗွီကြည့်လိုက်ကြသည်။အချိန်က၉နာရီထိုးနေပြီမို့ ဒေါ်ဝင်းမာ သားသားကိုအိပ်ရန်အိပ်ခန်းဆီသွားနှင့်ခိုင်းလိုက်ပြီး သားအတွက်အမေလက်ဆောင်ယူခဲ့မယ်ဟုပြောကာလွှတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာ မင်္ဂလာဦးညက မိုးထက်အဖေဝတ်စေခဲ့သောညဝတ်ဂါဝန်အကျီ ၤပန်းရောင်လေးကိုဝတ်လိုက်ပြီးအိပ်ခန်းဘက်လျောက်လာခဲ့သည်။

မိုးထက်မယုံကြည်နိုင်အောင်လှပနေသောအမေကိုအိပ်ခန်းဝမှဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။ညဝတ်အကျီ ပါးလေးအောက်ကအမေခန္ဓာကိုယ်လေးကိုနောက်ကမီးရောင်က ပုံဖော်ပေးနေသည်။မိုးထက်တင်းရင်းနေသောအမေရင်သားတစ်စုံနှင့်ဆင်နှာမောင်းသဖွယ်ခြေထောက်တစ်စုံကြားကအမွေးလေးများကိုမြင်နေရသည်။

ဒေါ်ဝင်းမာ သားဘေးမှာရပ်နေရင်းက ကြယ်သီးများကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေမ်သည်၊မိုးထက် အမေရဲ့လှုပ်ရှားမှု့ကိုကြည့်ရင်းရင်မောစွာကြည့်နေမိသည်။

" သား အတွက်လက်ဆောင်ပါ သားလိုချင်တာအမေသိတာပေါ့ ဟုတ်လား"

" သားအမေအရင်းက ဘယ်သူလဲ အမေ"

မိုးထက်စကားကြောင့် ဒေါ်ဝင်းမာတုန်လုပ်စွာခံစားလိုက်ရသည်။မိုးထက် ဘာမှမပြောတော့ပါ အရန်သင့်ဖမ်းထားသောဟမ်းစက်ကို အမေအားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်ဝင်းမာကြည့်ရင်း မျတ်ရည်များစီးကျလာသည်၊ဒါကြောင့် သားသားဒီလိုသူ့ပေါ်ကာမစိတ်ဖြစ်ပေါ်ရတာကိုသဘောပေါက်တော့သည်။

မိမိအပေါ်အမေအရင်းမဟုတ်တာရော သမီးလေးအပေါ် ညီမအရင်းမဟုတ်တာရော သားလေးသိသွားတဲ့အတွက် ဒေါ်ဝင်းမာကြေကွဲဝမ်းနည်းစွာခံစားရခြင်းဖြစ်သည်။

" အမေ ငိုနေတယ်"

မိုးထက်အမေပါးပြင်က မျတ်ရည်များကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်။

" သားအမေကို အမေအရင်းလိုပဲချစ်ပါတယ် အမေရယ် နောက် သား မမေးတော့ပါဘူး..အမေကို မသိကျိုးကျွံ ပြုခဲ့တာတွေ သားတောင်းပန်ပါတယ်အမေ ရယ်"

" အမေသိပါတယ် သားရယ် မသိဟန်ဆာင်နေခဲ့တာပါ သားလေး မတော်တာတွေနဲ့တွေ့ရင် အမေရင်ကျိုးရမှာစိုးလို့ မသိသလိုနေခဲ့တာပါ"

" ကဲသား စိတ်ညစ်စရာတွေ တွေးမနေ တော့နဲ့ သား ပညာကိုကြိုးစားသင် သားလိုအပ်တာကိုအမေ ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်'

ဒေါ်ဝင်းမာ သားဖြစ်သူမိုးထက်ဘေးမှာလှဲအိပ်လိုက်သည်။

" သား အမေ သားအတွက် ဒီည အမေတစ်ယောက်လို သဘောမထားနဲ့ သားကျေနပ်သလိုလုပ်ပါ တစ်ခုတော့ပြောမယ် မိန်းမပေါ့တွေတော့မလိုက်စားရဘူး"

ဒေါ်ဝင်းမာ မီးအားလုံးပိတ်လိုက်သည် ညဝတ်အကျီ ၤကိုလည်း ချေရင်းတွင်ပုံထားလိုက်သည်။သားသား ရင်သားအစုံကိုဖွဖွကိုင်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကိုစုတ်ယူလိုက်တာမို့ ဒေါ်ဝင်းမာကြက်သီးထအောင် ခံစားလိုက်ရသည်၊နုတ်ကလည်း ညီးတွားလိုက်မိသည်။

" သားသား အ အဟား "

မိုးထက် ချုပ်တည်းထားသောစိတ်ကိုမနိုင်တော့ပါ ၊အမေ အပေါ်ကိုတက်ခွလိုးရန်စတင်လာသည်။

" သားကိုခွင့်လွတ်ပါ အမေရယ် သား အမေကိုမြင်ရင် မနေနိုင်အောင် ခံစားမိလို့ပါဗျာ"

" သားရယ် အမေ ပြောပြီးပြီပဲ သားကြေနပ်သလိုစိတ်တိုင်းကြလုပ်ပါ လို့"

မိုးထက် အမေကိုလိုးရန် စတင်လှုပ်ရှားေတာ့သည်၊

ဒေါ်ဝင်းမေ သားအရင်းတစ်ယောက်လိုမည်သို့ပင်စိတ်မှာရှိစေကာမူ သွေးကတော့ကာမစိတ်ကိုပြောလာသည်၊မိမိစောက်ပတ်လေးကိုရက်ပေးနေသော သားဖြစ်သူမိုးထက်ကြောင့် အရည်ကြည်များ တစစ်စစ်ထွက်ကျလာသည်၊မိမိပေါင်ခွကြားကသားဖြစ်သူမိုးထက်ဆံနွယ်လေးများကို ဖွဖွဆုတ်ကိုင်ပြီး ညီးညူးလိုက်မိသည်။

" သား သားရယ် းးးးအ းးးအား းးးသားယားလိုက်တာကွယ် "

ကာမစိတ်များပြင်းပြလာပြီဖြစ်သော အမေကို ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် စောက်စေ့လေးကိုနုတ်ခမ်းသားနှင့်စုတ်ယူလိုက်ရာ ဒေါ်ဝင်းမာ ခါးကိုကော့တက်နေအောင်ခံစားလိုက်ရပြီး သားဖြစ်သူ ပါးစပ်ပေါက်တစ်ခုလုံးစောက်ဖုတ်ကြီးအုံလိုက် ကပ်မိသွားတော့သည်။တင်းသားတစ်စုံပင် ကြမ်းပြင်နှင့်လွတ်နေအောင်မြှောက်တက်သွားသည်။

" အမလေး သားသား အား"

ဒေါ်ဝင်းမာ မနေနိုင်အောင် သားအိမ်အတွင်းမှယားယံလာသည်၊ သားကိုသားလိုစိတ်ထဲမှာမထားနိုင်တော့ပါ မိခင်အရင်းမဟုတ်မှားသိသွားသောသားသားကို လိမ်မတူသွေးမစပ်မှာသိနေသောကာမစိတ်ကတောင်းဆိုလာတော့သည်။

" မနေနိုင်တော့ဘူး သားရယ် လုပ်တော့နော်"

" မီးဖွင့်လိုက်မယ်နော် အမေ ဘယ်သူမှမရှိတာပဲ နော်"

မိုးထက် အမေရဲ့ကာမစိတ်ပြင်းထန်ပုံကိုကြည့်ချင်တာမို့ ခေါင်းရင်းက မီးခလုပ်အားလုံးကိုလှမ်းဖွင့်လိုက်သည်။မိးဖွင့်လိုက်တော့ သားသားလီးကြီးကမိမိမျတ်နှာနှင့်ထိလုထိချင်ဖြစ်နေသည်။သားသားလီးကိုကြည့်လိုက်တော့ အံ့သြသွားသည်။

" အယ် သားသားလီးကြီး အတုတ်ကြီးပဲဘာလုပ်လာတာလဲ သား အမေ့ကိုမှန်မှန်ပြော်နော်"

ဒေါ်ဝင်းမာသားဖြစ်သူ၏ကြီးမားလာသောလီးကြီးကိုကိုင်လိုက်ပြီးမေးလိုက်မိသည်သား ဆေးသုံးလာတာ ကိုအံ့မောင်လောက်မရှိတော့အမေ အားမရမှာစိုးလို့ပါ အမေရယ်:)

သားဖြစ်သူစကားကြောင့်ဒေါ်ဝင်းမာစိတ်မကောင်းသလိုခံစားလိုက်ရသည်၊ ကိုအံ့မောင်စကားကို ဒေါ်ဝင်းမာကြားယောင်လိုက်မိသည်။

" စုပ်ပေးတော့ပိုတုတ်တာပေါ"

ဆို့တဲ့ အသံကြောင့် သားစိတ်ချမ်းသာအောင်အမှတ်တမဲ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။

" အမေရယ် သားငရဲကြီးတော့မှာပဲဗျာ"

" မကြီးပါဘူး အမေကလိုက်လျောခွင့်ပြုထားတာပဲ သားကြိုက်သလို အမေလိုက်လျောမယ် သူတို့ရှေ့ မှာတော့မကဲရဘူးနော်သား"

မိုးထက်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။တစ်ခါမှအစုပ်မခံဘူတာမိုလီးရည်များစစ်ကနဲစစ်ကနဲအမေ့ပါးစပ်ထဲထွက်ကျနေသည်။

စပါယ်ရှယ်စုပ်ပေးနေသောအမေကိုကြည့်ရင်းမိုးထက်ကြေနပ်နေမိသည်၊လက်ကလည်း အမေပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်နေရာမှရင်သားတစ်စုံကိုပြောင်းကိုင်လိုက်သည်။

ဒေါ်ဝင်းမာမိမိပါးစပ်ထဲတွင်သားသားလီးကြီးတုတ်တုတ်လာသည်မို့ကြက်သီးပင်ထလာမိသည်၊ခံချင်စိတ်ကလည်းထိမ်းမထားနိုင်အောင်ဖြစ်လာသည်၊သွေးသားဆူဖြိုးချိန်အသက်၃၈ခန့် မိန်းမတစ်ယာက်အဖို့အရှက်တစ်ရားပင်မထိန်းနိုင်တော့ပါ။

မိုးထက်အမေမျတ်နှာကိုကြည့်မိသည် ဖြူဝင်းနုညံ့နေသောမျတ်နှာပြင်မှာရမက်အခိုးအငွေ့တွေကြောင့်နဖူးကြောလေးများတင်းပြီးနီမြန်းနေသည်။

" သားသား လုပ်တော့မလားဟင် သားလီးကြီးပိုတုတ်လာတယ် တောကြာကွဲထွက်မလားသားရယ် ဆေးတွေသုံးရတယ်လို့သားအတွက်အမေစိုးရိမ်လို့ပါ"

" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အမေရဲ့လုပ်ပြီးရင် ပင်ကိုယ်တိုင်းပြန်ဖြစ်ပါတယ်"

မိုးထက်ဒေါ်ဝင်းမာ ပေါင်နှစ်ဖတ်ကိုဖြဲလိုက်ပြီပေါင်နှစ်ဖတ်ကြားဒူးထောက်ဝင်လိုက်သည်။ကာမစိတ်ပြင်းထန်နေသောအမေစောက်ဖုတ်မှာမို့မောက်နေပြီးစောက်ရည်များစိုရွဲနေသည်၊ဒေါ်ဝင်းမာသားသားဒူးနှစ်ဖတ်ကိုကိုင်ထားပြီးခြေမလေးများပင်ကုတ်နေအောင်ထားမိသည်၊နုတ်ခမ်းလေးမဟတစ်ဟနှင့်မျတ်စိလေးမှေးနေပုံက ဝင်လာမဲ့လီးအရသာကိုမျော်လင့်နေပုံရသည်။

မိုးထက်စောက်စေ့အောက်ကအမေစောက်ဖုတ်အဝလေးကိုတေ့လိုက်တော့ အမြေကြက်သီးထပြီးခါးလေးကောတက်လာတာမို့ းးးးး

" ဒစ် းးးဘွတ် းးအင့် းးးးအား သားရယ်းးးးးအမလေး းးးးဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်:)ကောင်းလိုက် တာ အမေရယ် အားးးး:)

မိုးထက်အချက်၂၀ လောက်စောင့်လိုးလိုက်သည် ၊မိုးထက်လီး၏ရှည်လျားမှု့ကြောင့် ကိုအံ့မောင်မရောက်သော စောက်ဖုတ်အတွင်းပိုင်းကိုပင်ရောက်ေ ရာက်လာတာမို့ ပို၍ပင်အရသာသစ်ကို ဒေါ်ဝင်းမာခံစားလိုက်ရသည်။

" အမေ သားလုပ်တာ ကိုအံ့မောင်လောက်ကောင်းရဲ့လားဟင်"

" ကောင်းပါတယ် သားရယ် အမလေး လေး"

" သားလေး ဘယ်စောက်ဖုတ်မှမလိုးဘူးပါဘူးအမေကိုပဲလိုးဘူးတာပါ အမေအိပ်နေတုန်း ခိုးလိုးဘူးခဲ့ပါတယ် "

" သိတယ် သား သားရှက်မှာစိုးလို့အမေမပြောတာ ဖင်ထဲတောင် လုပ်သေးတယ်နော် မသိတာမှတ်လို့ ဟွန်း "

မိုးထက်အမေခြေထောက်တဖတ်ကိုပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်၊တစ်ပေါင်ကျော်လိုးမည်ပုံပေါ ၊အမေဖင်တုံကြီးကိုလည်းလက်နှစ်ဖတ်ဖြင့်သိမ်းဖတ်လိုက်သည်၊စအိုဝတွင်အရည်များစိုရွဲနေတာမို့ လက်ညှိးတစ်ချောင်းကိုသွင်းလိုက်သည်၊

" သားရယ် အတက်ကောင်းတွေဘယ်ကများ သင်းထားလဲဟင်"

ဒေါ်ဝင်းမာဝင်နေသောလီးအရသာရောစအိုထဲဝင်လာသော လက်အရသာကြောင့်အူတွေတောင် တုန်နေအောင်ခံစားနေမိသည်။ မိုးထက်ဖင်ထဲလက်နိုက်ပြီး ဒေါ်ဝင်းမားစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဆက်တိုက်လိုက်လိုက်သည်၊ပါးစပ်ကလည်းအအားမထားပဲနို့သီးလေးကိုစိုးနေတာမို့ ဒေါ်ဝင်းမာ ကာမအထိတ်အထိပ်ကိုရရှိနေတော့သည်။

ဘွတ် ဒုတ် ဘွတ် ဘွတ် 

" အား အ အသားသား သားသား အမေ့ းးးအား းးနာတယ်"

မိုးထက်ကိုအံ့မောင်လိုးခဲ့တာတွေမြင်လာတာမို့ အမေဆိုတာလုံးဝမမြင်နိင်တော့။ကိုအံ့မောင်လိုးခဲ့တဲ့စောက်ဖုတ်ဆိုတာကိုပဲမြင်ယောင်လာတော့သည်။

" ကိုအံ့မောင်လိုးတာထက်ကောင်းလားဟင်"

" အ းးးအမေ့ အား ကောင် းးးကောင်တယ်သား းးးကောင်းပါတယ်ကွယ် းးးသားရယ် တကယ်ကိုကောင်းပါတယ်သားရယ် းးး"

ဒုတ် းးးဒုတ ် းးးဗျစ် းးးးဗျစ် းးးဘွတ် းးးဘွတ် းးး

" အမေ ထိပ်ဖူးကြီး ကျင်ကျင်သွားတယ်"

" သားလီးကရှည်တော့သားအိမ်ထိထိသွားတာပေါ့ အင့်အင့်သွားတာပဲ"

မိုးထက် အချက် ၅၀လောက် လိုးလိုက်ပြီး ဒေါ်ဝင်းမာသားအိမ်ထဲကို လီးရည်များပမ်းထုတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ဝင်းမားဝင်လာသော လီးရည်၏ အရသာကြောင့်မိမိပေါ်ကုန်းနေသောသားဖြစ်သူကိုတအားဖတ်ထားလိုက်သည်။စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားများကလည်းတင်းကျပ်နေအောင် သားသားလီးကြီးကိုညစ်ယူနေမိသည်။သားသားလီးကြီးကလည်းစောက်ဖုတ်ထဲတွင်တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီးလီးရည်များတစ်စစ်စစ်ထွက်နေသေးသည်။

" အား ကောင်းလိုက်တာအမေရယ် ဘယ်လိုမှန်းကိုမသိပါဘူးဗျာ လီးထိပ်ကိုယားနေတာပဲ"

ဒေါ်ဝင်းမာ သားသားရဲ့သုတ်ပို့တွေကရွစိတက်နေအောင် သားအိမ်ထဲမှာယားယံလာသည်၊ဖျစ်ဖျစ်မြည်အောင်ဆုပ်ကိုင်ထားသောနို့နှစ်လုံးမှသားသားလက်တွေပြေလျော့လာပြီမို့။သားတစ်ချီပြီးသွားသည်ကိုသိလိုက်ရသည်၊မိမိမှာတော့ မကြေနပ်နိုင်သေးပါ လီးရည်ဝင်ပြီးမှပိုခံချင်လာသည့်အကျင့်ကို သူများမိန်းကလေးတွေဒီလိုပဲလားလို့မေးချင်မိသည်။

" ပြီးရင်းလည်းဆင်းတော့လေ သားသား"

မိုးထက် အမေခံချင်သေးတာသိသည် အမေစောက်ဖုတ်က လီးကြီးထွက်မသွားရန်ညစ်ယူနေသည်မို့လား။

" ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ် အမေရယ် ခံနိုင်သေးလားဟင်"

" သားရယ် သားကြိုက်သလိုလုပ်လို့ အမေပြောပြီးပြီပဲကွယ် "

မိုးထက် ဒေါ်ဝင်းမားကိုလေးဘက်ထောက်စေလိုက်တာမို့ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။မိုးထက်အမေစောက်ပတ်မှမိမိသုတ်ရည်များအံ့ကျလာသည်၊နောက်မှပြူထွက်နေသောခရေပွင်ပုံ စအိုလေးကိုလုပ်ရန်ထိပ်ဖူးလေးကိုတေ့လိုက်တာသည်။ ဒေါ်ဝင်းမာတွန့်သွားပြီးနောက်ပြန်ကြည်မိသည်။

" အဲဒါလုပ် ဦးမလို့လား သား"

" ခဏလုပ်ကြည့်ချင်လို့ အမေ"

ဒေါ်ဝင်းမာဘာမှမပြောတော့ပဲ တင်ပါးကိုေကာ့ပေးလိုက်ပြီးရင်သားကိုကြမ်းပြင်ထိအောင်ကုန်လိုက်သည်။စူထွက်လာသောအမေစအိုလေးကိုမိုးထက်လီးကြီးစတင်သွင်းလိုက်သည်။

ဒာစ် းးးဒစ် းးး ဒစ် းးးဗျစ် အ းးး အား းးးးအမလေး းးးး

မိုးထက် လုံးဝန်းတင်းကားနေသော ဒေါ်ဝင်းမာဖင်တုံနှစ်ဖတ်ကိုကိုင်ကာ စောင့်လိုးလိုက်တာမို့ စအိုထဲတွင်မီးစနှင့်အထိုးခံရသလိုဒေါ်ဝင်းမာခံစားလိုက်ရသည်။အောက်ကခင်းထားသောမွေ့ယာကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရသည်။စအိုထဲမှာ သားလီးကြီးကပြည့်တင်းကျပ်နေတယ်။

" ရရဲ့ လားအမေ အကုန်ဝင်သွားပြီ"

အဆုံးထိဝင်သွားသောမိမိလီးကြီးကိုကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။

" ရပါတယ်သားရယ် ခဏ ငြိမ်ပေးဦးနော်..မစောင့်နဲ့ဦး နည်းနည်းနာလို့ ဖြေးဖြေးပဲလုပ်ဦးနော်"

အမေတော်တော်နာနေသည်ကိုမိုးထက်သိသည်၊မိမိလီးကြီးပင်ပူထူနေအောင်ကျပ်သိပ်နေသည်။မိုးထက်ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်နေမိသည်၊ထပ်မံပြီးလီးရည်များစိမ့်ထွက်လာပြန်တာမို့ စောစောလောက်ဒေါ်ဝင်းမေ မနာတော့ပါ ဖင်ခံရတာတစ်မျိုးအရသာရှိသလိုခံစားလိုက်ရသည် ၊သားသား အဆုံးထိသွင်းလိုက်တိုင်းဗိုက်ထဲတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်အာင့်အောင်သွားတာတော့ရှိသည်။

" အမေ သားစောင့်မယ်နော် ခံနိုင်မလားဟင်"

" ရပါပြီ စောင့်ပါသား အားရသလိုလုပ်တော့ စောစောတစ်အားနာနေလို့ပါ အထဲတော့မပြီးနဲ့နော် "

ဒေါ်ဝင်းမာ သားလီးရည်များကိုသားအိမ်ထဲပဲလိုချင်သည် လီးရည်ဝင်ထဲအရသာသားအိမ်ထဲမှာသာခံစားကောင်းတာမို မရှက်တော့ပါ စအိုထဲမထုတ်ရန်ပြောလိုက်သည်။မိုးထက် သဘောပေါက်တာမို့ အမေဖင်ကို အချက် ၃၀လောက်ဆက်တက်တိုက်လိုးလိုက်သည်။

ဘွတ် းးးး ဘွတ် းးးးအင့် းးးအ းးးအ းးးအားးအမေ့ းးးအင့် းးးးသား းးးးသား းးး

ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးထားတာမို့ အမေဖင်ထဲအသကုန်မိုးထက်လီးကြီးဝင်နေသည်၊မိုးထက် လက်နှစ်ဘက်ကလည်းဒေါ်ဝင်းမာခါးကိုဆွဲမလိုက်တာမို့လေးဘက်ကုန်းဖြစ်နေသည် ၊မိုးထက်ကတောမတ်တပ်ရပ်အေနအထားရောက်သွားတော့သည်။

" သေးးသေပါပြီ းးးသားရယ် နာ းးနာတယ်"

" အမလေး လေး အင့် အမေ့ ဒုတ် းးးဘွတ် းးဘွတ် သားသား းးး"

မိုးထက်ဘယ်လိုမှကိုထိန်းမထားနိုင်ပဲဒေါ်ဝင်းမာ စအိုထဲကိုပင်လီးရည်များထွက်သွားတော့သည်။

" Sorryအမေရယ် သားမထိန်းနိုင်အောင်ကောင်းလွန်းလို့ပါနော်"

" ရ ရပါတယ် သားရယ် သားကောင်းရင် အမေကျေနပ်ပါတယ်"

မိုးထက်ဒေါ်ဝင်းမာကိုနှစ်ချီလိုးပြီးသွားသည်။ဒေါ်ဝင်းမာကျေနပ်မှု့မရှိတာကိုသိနေသည်၊မိုးထက်ထပ်လိုးရန် အမေနှင့် ကိုအံ့မောင်လိုးသောဗွီဒီယိုဖိုင်ကိုဒေါ်ဝင်းမာနဲ့အတူဝတ်လစ်စလစ်ကြည့်နေရင်း အေမလက်ကိုယူကာ မိမိလီးကြီးကိုဆွပေးစေလိုက်သည်။

မကြာခင် လီးကြီထောင်မတ်လာသည် ဒုတိယအကြိမ်အမေကိုစုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်တာမို့ သုတ်ရည်များစိုရွဲနေသည့် သားလီးကြီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည်။

" အမေ အပေါ်ကနေ လိုးပေးပါလားဟင်"

ဒေါ်ဝင်းမာမိုးထက်အပေါ်ခွထိုင်လိုက်ပြီးသူ့လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲသွင်းကာအစွမ်းကုန်းစောင့်လိုးလိုက်သည် ကာမစိတ်ပြင်းပြနေသော ဒေါ်ဝင်းမေခင်ဗျာ စကောဝိုင်းလည့်သလို့လုပ်လိုက်မိသေးသည်။

တစ်ခါမှအပေါ်ကမနေဘူးပေးမဲ့ဒေါ်ဝင်းမာမိမိစိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရတာမို့ကုန်းကုန်းပြီးဖင်တုံးကိုစောင့်စောင့်ချနေမိသည်။

ဒီတစ်ချီတွင်မိုးထက်လီးရည် မထွက်ပဲကြာနေပြီမို့ဒေါ်ဝင်းမာညောင်းလာသည်

" မပြီးသေးဘူးလား သားရယ် အမေညောင်းလာပြီ"

" ပြီးမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး အမေရယ်..အမေတော်ချင်ရင်ဆင်းပါ သားရပါတယ်"

ဒေါ်ဝင်းမာပြီးသွားပေမဲ့ သားသားလီးကြီးကို မချွတ်ပဲတပ်လျက်ပင် သားကိုဖတ်အိပ်လိုက်သည်။ မိုးထက်လည်း အမေ စောက်ဖုတ်ထဲကို မိမိလီးကြီးစိမ်ထားပြီးအိပ်လိုက်သည်၊ တစ်ရောနိုးလို့အားပြန်ပြည့်လာတော့မနက်၆နာရီရှိနေပြီ၊ သည်တော့မှသားမိနှစ်ယောက်လင်းဆွဲဆွဲလိုက်ကြသည်။

လင်းပိုင်းနှစ်ချီလောက်လိုးပြီး မကြာလိုက်ပါ ။ ကိုအံမောင် မန္တလေးက ပြန်လာပြီး သမီးလာပို့သည်။

ကိုအံ့မောင်လက်ဆောင်တွေပေးပြီး သမီးကိုနုတ်ဆက်သွားသည်။ မိုးထက်ကတော့ တစ်ညလုံး အားရအောင် လိုးပြီပြန်အိပ်ပျော်နေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


သူငယ်ချင်း ညီမ (စ/ဆုံး)

သူငယ်ချင်း ညီမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျွန်တော့်နာမည်က စည်သူ ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်း ရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုး လို့ ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက ထွဋ်ခေါင် ဆိုပေမယ့် အဲ့နာမည်ကို ဘယ်သူမှ မခေါ်ပေါင်ဗျာ။

လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ စသိတော့ ၃ တန်းဗျ။ ကလေးဘ၀ ကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်ရင်း သိတာ။ ငယ်ငယ်ထဲက ကျွန်တော်က လူလည်ကျတာ။ ဒီကောင်တွေအမြဲ ရှေ့တန်းတို့ နောက်တန်းတို့ လုနေရင် ဂိုးဖမ်းရင် ကျွန်တော်ပဲ။ လေအိုးက ရှေ့တန်းတိုက်စစ်မှုးကြီး အသေဖြစ်ချင်တာ။

အဲ့နေ့က ရှေ့တန်း သူသွားမယ် ငါသွားမယ် လုနေတုန်း ကျွန်တော်က လေအိုးကို ရှေ့တန်းပေးဖို့ ပြိုင်ငြင်းပေးလိုက်တာ လေအိုးရှေ့တန်းဖြစ်ကော။ မဖြစ်လည်း မရဘူးလေ။ ဂိုးသမားမရှိရင် ဘောလုံးကန် မရဘူးမလား။ ဂိုးဖမ်းမယ့်သူက ခပ်ရှားရှားရယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းဆင်းတော့ လေအိုးက ကျနော့်ကို မုန့်ဝယ်ကျွေးတယ်။ သူ့ဖက် ဝင်ငြင်းပေးလို့ပေါ့။ အဲ့ထဲက ခင်လာခဲ့တာ အသက် ၃၀ ကျော် ကိုယ်စီအလုပ်တွေအကိုင်တွေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတဲ့ အထိပဲ။

ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောင်ကျတော့လည်း ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်။ ဒီကောင်က ၁၁ လပိုင်း။ ကျွန်တော်က ၁၂ လပိုင်း။ ကျွန်တော်တို့ မိန်းမတွေလည်း နောက်တော့ ခင်သွားကြတာပဲ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်က အရမ်းခင်တာကိုး။ တတွဲတွဲနဲ့ နေကြတာ အခုခေတ်ဆို swing တယ်လို့တောင် ထင်ကြမှာ။ တစ်ယောက်ငွေလို တစ်ယောက်ချေး၊ တစ်ယောက် စီးပွားရေး တစ်ယောက်ကူညီနဲ့ အပြန်အလှန်ပေါ့။

ဖြစ်ချင်တော့ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေကြား ဝင်လာတာက ကျွန်တော်တို့ မိန်းမတွေ မဟုတ်ဘူး။ လေအိုးညီမ ပေါက်စ ။ ဟုတ်တယ်။ သူ့နာမည်ကိုက ပေါက်စ ။ ကျွန်တော်တို့ထက် အသက် ၁၀ နှစ်လောက် ကွာတယ်။ လေအိုးကော ကျွန်တော်ကော သူ့ကို ပေါက်စလို့ပဲခေါ်တာ။ ချွဲတာကလည်း ၂ ကောင်လုံးကို အသေချွဲတာ။ ဆိုးလည်းဆိုးတယ် နိုင်လည်းနိုင်တယ်။ အလိုလိုက်တာဆိုလို့ ကျွန်တော်တို့ ၂ ကောင်ပဲ ရှိတာကိုး။

လေအိုးတို့အိမ်က အရမ်းတင်းကြပ်တာ။ ဇာတ်လမ်းဖြစ်တာက သင်္ကြန်တွင်းကြီးဖြစ်တာ။ အဲ့နှစ်သင်္ကြန်တုန်းက လေအိုးက သူ့ရဲ့ လိုက်ထရပ်လေးကို သင်္ကြန်လိုက်မယ်ဆိုပြီး ထလုပ်ကော။ သူ့မိန်းမကလည်း လေအိုးရဲ့ ပိုးကိုမနိုင်တော့ ထွက်ပေါ့ သူလည်း လိုက်မယ်လေတဲ့။ လင်မယား ၂ ယောက်လုံးက လိုက်မယ်ဆိုတော့။ ဒီကောင့်ညီမ ပေါက်စကလည်း လိုက်မယ် တကဲကဲ။

သူ့အဖေနဲ့ အမေက သင်္ကြန်ဆိုတာနဲ့ တရားစခန်းပဲ ဝင်ခိုင်းတာ ဟိုးကလေးဘဝထဲက။ အခု အသက် ၂၀ ကျော်တောင် တရားစခန်း လွှတ်နေတုန်း။ ပေါက်စကလည်း သူ့အထာနဲ့သူ။ သူ့ဘဲနဲ့ သူပတ်လည်ဖို့ လေအိုးကို အကြောင်းပြတာ။

လေအိုးက ညီမကိုတော့ ချစ်ပါရဲ့။ ဒါပေမဲ့ မိဘနှစ်ပါး ထောင်းမယ့်ဒဏ်ကို ပိုကြောက်တယ်လေ။ ဒီတော့ မနိုင်မယ့်အတူတူ ပေါက်စကို မခေါ်ချင်ဘူး။ ဒီတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျုပ်အိမ်ရောက်ချလာပါကော။ မိန်းမရှေ့မှာ မဲ့ကာ ရွဲ့ကာ တမျိုး ငိုလိုက်ရယ်လိုက်တမျိုး ချွဲနေတော့ မိန်းမကလည်း အမြင်ကပ်လာပုံရတယ်။

“ နင်သာလိုက်သွားလိုက်အေ။ တကတည်း သူ့အိမ်ကလည်း လွန်ပါတယ်။ အပျိုကြီးတောင် ဖြစ်တော့မယ် အခုထိ သင်္ကြန်မလည်ခိုင်းဘူး”

ဆိုပြီးပြီး ရွဲ့ပြောတယ်။ ကိုယ့်မိန်းစကား ကိုယ်နားလည်သောကြောင့် သေချာအကျိုးအကြောင်း ရှင်းပြရတာပေါ့။

“ ဟဲ့မိန်းမ။ နင်မသိဘူးနော်။ ဒီပေါက်စမက သူ့ဘဲနဲ့ သူလည်ချင်လို့ သက်သက် ဂွင်ဆင်နေတာ”

မိန်းမကို ပြန်ပြောရင်း ပေါက်စခေါင်းကို ဒေါက်ခနဲခေါက်တော့ ပေါက်စက နှုတ်သီးစူသွားသည်။ မတတ်နိုင် .. ကိုယ့်မိန်းမရှေ့တော့ အနိုင်ပေးလို့မရ။ မဟုတ်ရင် ဒီကောင်မလေး လုပ်ပုံနဲ့ ညစာငတ်ဖို့များသည်။

“ ဒါများဟယ် သူ့ဘဲမလိုက်ခိုင်းနဲ့ပေါ့။ တို့လင်မယား ၂ ယောက် ထိန်းမယ်လေ။ သူ့အိမ်ကို နင်လိုက်ပြောရင် ရပါတယ်။ ”

မိန်းမဖြစ်သူ၏ စကားကြောင့် စူနေသော နှုတ်သီးက မဲ့သွားသည်။ သူ့အတတ် သူစူးပြီလေ။ ပေါက်စမဲ့သွားတာမြင်တော့ ကျုပ်လည်း မိန်းမ အကြံပေးတဲ့အတိုင်းလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

လမ်းမှာတစ်ခွန်းမှ စကားမပြော။ ပွစိပွစိနှင့် ဘာတွေ ကျိန်ဆဲနေလဲမသိ။ ကိုယ်သာ စပ်ဖြီးဖြီး။ လေအိုးအိမ်ကလည်း တစ်ကားလုံးက သူငယ်ချင်းတွေ လင်မယားတွေဆိုတော့ တစ်ရက်တော့ ပေးလွှတ်သည်။ ဒါတောင် မနည်းတောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောရတာ။

“ မောင်စည်သူ မင်းပါလို့ လွှတ်တာနော်။ မင်းသူငယ်ချင်း လေအိုးသာဆိုလို့ကတော့ မယုံရဲဘူး။ ဒီကောင်က သူ့မိန်းမနဲ့သူ အလုပ်ရှုပ်နေမှာ။ ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ။ ဒီပေါက်စကို ခေါင်းခန်းထဲ ထည့်ထားလိုက်လေ။ အဲ့တာဆို အေးဆေးပေါ့။”

“ အေး အေး အဲ့အကြံကောင်းတယ်။ သမီးမိန်းကလေးဆိုတာ . .. …..”

ထုံးစံအတိုင်း သြဝါဒတွေ ခြွေလာတော့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်တုန်း ကျနော့်ကို ဒိုင်းခနဲ ပေါက်စက မျက်စောင်းလှမ်းထိုးပါတော့သည်။

လည်တဲ့နေ့ရောက်တော့ ခေါင်းခန်းထဲက လင်မယားရယ် ပေါက်စရယ်။ ပေါက်စတို့ သင်္ကြန်လည်တာများ ဟာသကိုဖြစ်လို့။ ထမိန်ရယ် shirt အကျီကြီးရယ် အပေါ်က အနွေးထည်ကြီး ဝတ်ထားသေး။ ကားမထွက်ခင် ပြောတာများ ၁ နာရီလောက်ရှိတယ်။ ကားနောက်ခန်းက ကျွန်တော်မိန်းမက ခေါင်းဖက်မှာ ကျွန်တော်ကတော့ အနောက်အစွန်ကနေ ကလေးတွေကို ထိန်းရတာပေါ့။ လည်တာမှ ကမ္ဘာအေး မရောက်သေး။ ကားက ထိုးရပ်သွားပြီး ဇောင့်ဇောင့်နဲ့ ပေါက်စမ ခေါင်းခန်းက ဆင်းချလာသည်။ မျက်နှာကတော့ စပ်ဖြီးဖြီး။ အနွေးထည်လဲ မရှိတော့။ shirt နဲ့ ထမီနဲ့။

ကားဘေးမှာ ပဲနဲ့လျှောက်နေတုန်း တခြားကားတစ်စီးက ဗွမ်းခနဲ ပက်ချလိုက်တာ တစ်ကိုယ်လုံး ရွှဲသွားပါလေရော။ ဒီတော့မှ တစ်သက်လုံး ကလေးလို့ ထင်ထားတဲ့ ချာတိတ်မရဲ့ အလှတွေ ထင်းခနဲ။ ကိုယ့်မျက်စိဟာလည်း ဝင်းခနဲ။ အို မဖြစ်သေးပါဘူးလေဆိုပြီး အရှေ့က မိန်းမဆီပို့ရတယ်။ ဒီနောက်က ကောင်တွေနဲ့ဆို အိမ်ပြန်ရင် ထဘီတောင်ကျန်မယ်မထင်။ ကားနောက်ခန်းက ကျွန်တော်ကလည်း ကလေးတွေ မျက်နှာလုပ်တဲ့ ဘီယာတွေ တဗူးပြီးတဗူး ကစ်တာပဲ။ ခါးကြားထဲက ၈ ပတ်ပြားလေးနဲ့ တင်ရတာပေါ့။ ရေလေးစိုလိုက် ကစ်လိုက်နဲ့ ကမ္ဘာအေးရောက်တော့ ကားက ထုံးစံအတိုင်းကြပ်သည်။

လူငယ်တွေ ၄ ယောက်လောက်ပါတော့ ဆင်းမလျှောက်ခိုင်း။ ဒီတိုင်း အိပဲ့အိပဲ့နဲ့ တိုးနေတာ။ ပေါက်စမကိုကြည့်တော့ အအေးဗူးက တစ်ဝက်တောင် ကုန်နေပပြီ။ အရှေ့ပြေးရင်းနဲ့ အအေးဗူးယူမော့ကြည့်တော့ အံမာ ရောထားတာဗျား။ ဆူလည်းဆူချင်တယ် အနောက်က ကောင်တွေက သူ့ထက်ပိုကဲနေတော့ ခေါင်း ၂ ချက်လောက်ခေါက်ပြီး နဂိုနေရာ ပြန်ထိုင်ရတယ်။

မဖြစ်သေးပါဘူးလေဆိုပြီး ကားရှေ့ပြန်သွားပြီး မိန်းမကိုလည်း ပေးမသောက်ဖို့ သတိပေးတောမှ ကိုယ့်မိန်းမကပါ အပျိုလုပ်နေတာ။ သူကစ်ထားတာ ပေါက်စထက် ပိုများပုံရတယ်။ တဟီဟီနဲ့ ။ လခွီးပါကွာလို့ ရေရွတ်ရင်း လူငယ်တွေထဲက ထိန်းနိုင်တဲ့ကောင်ကိုပဲ ရန်မဖြစ်အောင်ထိန်းဖို့ ပြောရင်း ကိုယ့်ကောင် ၂ ကောင် ကိုယ်ပြန်ထိန်းနေရတယ်။ ပေါက်စမက နည်းနည်းရယ်။

“ ဟေး ချစ်..ဘာလုပ်နေလည်း ဘာညာ” နဲ့ လင်ထောင်နေတာ ကိုယ့်မိန်းမ။ မူးတာက နည်းနည်း ယွတာက များများ။ အခုချိန်ပြောလည်း နိုင်မှာမဟုတ်တော့။ ပေါက်စကို ကြည့်တော့လည်း ချာတိတ်က ပြုံးစိစိ။

ကန်တော်ကြီးရောက်တော့ ဆုံရပ်ကိုပြောပြီး လမ်းဆင်းလျှောက်ကြတယ်။ မဏ္ဍပ်တွေရှေ့ရောက်ရင် ဝင်ကတဲ့ ကောင်ကိုလည်းထိန်း။ ယိုင်နေတဲ့ ကိုယ့်မိန်းမကိုလဲတွဲနဲ့ ပေါက်စတောင် မကြည့်ဖြစ်ဘူး။ အဲ့အချိန်လေးမှာပဲ ဝှစ်ခနဲ ဘယ်လစ်သွားတယ်မသိ။ မယ်မင်းကြီးမက ပျောက်သွားပါလေကော။ အဲ့တော့မှ ခေါင်းမီးတောက်တာ။ ခုနက ကစ်ထားတဲ့ ၈ ပတ်ပြားလည်း ဘယ်နံကြားရောက်မှန်း မသိတော့။ ခေါင်း ဆင်နင်းတယ်ဆိုတာ ဒါကိုပြောတာ။

ကိုယ့်မိန်းမကို သူငယ်တွေကြားထဲ ထားခဲ့ရမှာလည်း စိတ်ကမချနိုင်။ မတတ်သာတဲ့အဆုံး ကိုယ့်မိန်းမကိုတွဲဖို့ ကောင်လေး ၂ ကောင် လက်ထဲထည့်ပြီး သကောင့်သားမကိုရှာဖို့ ထွက်ရပါလေကော။ အဲ့နှစ်က IC show ရှိတယ်။ အကုန် IC show ဒိုးကြတာပေါ့။ တွေ့ချင်တော့ ချာတိတ်မကို အိမ်သာရှေ့မှာ ယောင်လည်လည်နဲ့ တွေ့တယ်။

ခုနက သမဖို့ပြင်ထားတာ နည်းနည်းတော့ လျော့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်ကိုပြေးဆွဲပြီး ဒေါက်ခနဲ ခေါက်ဖြစ်အောင် ခေါက်လိုက်သေးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ဆူတာပေါ့။ ပြောတာများ တန်းကိုစီနေတာ။ ဂန်းနာမလေးက ဒါတောင်စပ်ဖြီးဖြီနဲ့။ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီး

“ ဘာတွေစိတ်ပူနေတာတုန်း ကလေးမှ မဟုတ်တော့တာကို။ ခိခိ”

ဆိုပြီး ပြန်ပြောတယ်။

“ ဟေ”

“ ဟုတ်တယ်လေ.. ကိုလေးတို့က ပေါက်စဆို အမြဲ ကလေးလို့ ထင်နေတာမလား။ ဘာလဲ ရေစိုမှ လူကြီးမှန်း သိတာလား”

ပေါက်စ၏ စကားက မှန်လွန်းလို့ ခဏတောင် ဆွံ့အသွားသည်။ ဟန်ကိုယ်ဖို့ဆိုသလို

“ နင်လျှာမရှည်နဲ့ နင်ပျောက်သွားရင် ငါသေမှာမလို့။ နင့်ကိုဘာမှ စိတ်မပူဘူး။ အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့ လာ။”

ဟုဆိုကာ လက်ကိုဆွဲရင်း ခေါ်လာတော့လည်း မငြင်းသည့်အပြင် ပြောသေးတာက

“ ဟီး.. ကိုလေးနဲ့ ပေါက်စက အခုကျတော့လည်း ရန်ဖြစ်ထားတဲ့ စုံတွဲတွေကျနေတာပဲ ဟဲဟဲ”

ရယ်ပုံကိုက လူယုတ်မာ အသံနဲ့ရယ်တာ။

“ . .. ..”

ဘာမှပြန်မပြောပဲ လက်ကို အတင်းဆွဲကာ ခေါ်လာရင်း သူက ဖက်ခနဲဆို ခါးကို ဖက်ကာ

“ ကိုလေး..နေပါဦး ခဏနားထောင်”

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲလှည့်တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပြီး ဘာဆက်ပြောမလဲ နားထောင်မိတာပေါ့။

“ ပေါက်စကို မိန်းကလေးလို့ကို မထင်တာလား”

“ ဟာ.. မိန်းကလေးမလို့ စိုးရိမ်တာပေါ့ဟ”

 “ကိုလေး စိုးရိမ်တာ သိပါတယ်။ အဲ့တာပြောတာ မဟုတ်ဘူး။ ပေါက်စကို ကိုလေးမိန်းမအပေါ် မြင်သလို မမြင်ဘူးလား”

နွယ်ပြီလေ။

“ ဒါ.. ဒါက..”

“ ကိုလေး.. မလိမ်ပါနဲ့နော်.. ပေါက်စကို ဒီနေ့ ကိုလေးကြည့်တာတွေ မရိုးသားဘူး အမှန်အတိုင်းဖြေ”

“ အာ.. ကြည့်တာက အော် ဒီကလေးမ အရွယ်ရောက်လာပါလားဆိုပြီးပဲ ကြည့်တာပါ။ နင်က ငါ့ညီမအရင်းလိုပါပဲ။ တခြား မတွေးနဲ့”

“ အပိုတွေ ”

“ ….”

“ ကိုလေးဟာလေ… အဖြစ်ကို မရှိဘူး”

ပေါက်စ၏ မှတ်ချက်ကြောင့် ဒေါသက ဒိုင်းခနဲ ထွက်သွားပြီး ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ ပြွတ်ခနဲ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲနမ်းလိုက်မိသည်။

“ ….”

“ …..”

နှစ်ယောက်လုံး ခဏကြောင်သွားတာပေါ့။ နောက်တော့ လက်ကိုဆွဲပြီး လမ်းလျှောက်လာရင်း သူမက ခါးကိုလှမ်းဖက်တော့ ကျွန်တော် မရွေ့နိုင် မလှုပ်နိုင်။ ဆူညံနေသော ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးမှာ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်က တိတ်ဆိတ်ညင်သာလှသည်။ ဟုတ်သည်။ ကျွန်တော်တို့ ၂ ယောက်လုံး နားလည်တယ်လေ။ ဒါမဖြစ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စဆိုတာ။ ဒါမူးနေတုန်း ဖြစ်မိတဲ့ အဖြစ်အပျက်သာသာ။ အချိန်တန်ရင် မေ့သွားမှာ..။ ဒီလိုနဲ့ပဲ . . . .

ကားပေါ်ပြန်ရောက် လည်ကြပတ်ကြနဲ့ အကျနေ့တစ်ရက် ကုန်ဆုံးသွားသည်။ နောက်နေ့ကျတော့ မလှုပ်နိုင်။ ကိုယ်တင်မဟုတ်.. ပိုဆိုးတာက ကိုယ့်မိန်းမ အပူတွေကြီးပြီး ဖျားပါလေရော။ ဆေးလေးတိုက် နွေးနွေးထွေးထွေးထားပြီး ပေါက်စတို့အိမ်ကို လာတော့လည်း.. ပေါက်စမလည်း ဖျားသည်။

သူ့အစ်ကိုလင်မယားကတော့ ကားဖြင့် ထွက်သွားပြီ။ အိမ်မှာ အဘိုးကြီးနဲ့ အဘွားကြီးပဲရှိတယ်။ ပေါက်စ နေမကောင်းဘူးဆိုတော့ သူတို့လည်း တရားစခန်း မသွားကြ။ ကျွန်တော်ရောက်သွားတော့မှ ဘွားတော်က တရားနာလေးအမှီ သွားပါဦးမယ်ဆိုပြီး ဘိုးတော်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို လူနာစောင့်ခိုင်းခဲ့သည်။

ဘိုးတော်ကလည်း လေပစ်ချက်တွေက နိုင်းလောက်ရှိတယ်။ တောက်လျှောက်ပစ်နေတာ။ လူနာဝင်ကြည့်ဖို့ပြောတော့ ဘိုးတော်ကလည်း ဆေးယူကာ လိုက်ခဲ့သည်။ ချမ်းနေတာမှ တုန်လို့။ မနေ့က မကဲစဖူး ကဲလိုက်တာ ဒီနေ့ တုတ်တုတ်မလှုပ်။ ပေါက်စကိုနိုးပြီး ဆေးတိုက်တော့ ဆေးသောက်ရင်းတောင် ကျွန်တော်ကိုမြင်တော့ စောက်ခွက်က ပြုံးစိစိ။ ပြီးတော့

“ ဖေကြီးရေ အမေလှမ်းထားတဲ့ အဝတ်တွေ ရုတ်ရဦးမယ်ထင်တယ်။ အပေါ်ထပ်မှာ.. ကိုလေးကို ခေါ်သွားလိုက်ဦး”

“ ဟေ.. ဟုတ်သားပဲ။ နေနေ.. မောင်စည်သူ။ ဧည့်သည်ကို ခိုင်းလို့ ဖြစ်ပါ့မလား။ ပြီးတော့ ထဘီတွေလည်း ပါတာကို”

“ အာ.. ဦးလေးကလည်း.. ရပါတယ်။”

“ ရပါတယ် မလုပ်နဲ့။ မင်းညီမက ဘယ်ထပြေးမလဲ မသိဘူး။ သေချာကြည့်ထား”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး။”

ဘိုးတော် ပြောတာလည်း ဟုတ်သည်။ ဒီကလေးမ ဘာကြံနေလဲဆိုတာ မသိ။ အခန်းဝက ထိုင်စောင့်ရင်း မျက်စိဒေါက်ထောက် ကြည့်နေရသည်။ ဘိုးတော် အပေါ်တက်သွားတော့ ပေါက်စက ဗြုန်းခနဲထကာ ကျနော့်ကို သိုင်းဖက်၏။

“ ကိုလေးရာ လွမ်းလိုက်တာ။..”

“ ဟဲ့.. ဟဲ့ အဘမြင်သွားရင် မကေင်းဘူး”

အတင်း တွန်းချသော်လည်း မရ။

“ ဟဲဟဲ လန့်လို့လား။ မလန့်ပါနဲ့”

ဟုပြောရင်း သူမ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်သွားသည်။ ပြီးတော့ ဆက်လုပ်ပုံက အသည်းယားစရာ။ စောင်ကို ရင်ဘတ်အထိ ခြုံရင်းနဲ့ ဝှစ်ခနဲဆိုသလို သူမ၏ အင်္ကျီကို ချွတ်ပြီး လက်ဖြင့် ယမ်းပြသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ဘိုးတော်က အောက်ဆင်းလာပြီ။ ဘိုးတော်အသံကြားတော့ အင်္ကျီကို စောင်ခြုံထဲထည့်ရင်း ကျွန်တော့်ကို လျှာထုတ်ပြသည်။ နိုင်လည်းမနိုင်တဲ့ ကလေးမ။

“ ဖေကြီးရေ… ဖေကြီး လာပါဦး”

ဘာကြံနေပြန်ပြီ မသိ။

“ အေး ပြော… ဘာဖြစ်လို့တုန်း”

ပေါက်စ၏ အသည်းအသန် ခေါ်သံကြောင့် ဘိုးတော် ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားသည်။

“ သမီး ဗိုက်ဆာတယ်။ မနက်ထဲက ဘာမှမစားရသေးဘူး”

“ နင် အပိုတွေ မပြောနဲ့ မနက်ကတင် နင် ဆန်ပြုတ် သောက်ပြီးပြီလေ”

“ သိဘူး ဆာတယ်။ ခုနကတင် ဆေးသောက်ထားတာ ။ သမီးကို ဘာမှလည်း မကျွေးဘူး။ ဗိုက်ဆာတယ်။ ဗိုက်ဆာတယ်”

“ အေးပါဟာ..။ သမီးတစ်ကောင် အရွယ်ရောက်နေပြီ အခုထိ အကုန်ခိုင်းတုန်း”

“ မောင်စည်သူ။ ခဏကြည့်ထား။ မနက်တောင် အဘ ဆန်ပြုတ်ပြုတ်တုန်း သူလမ်းထိပ်မှာ ရေသွားဆော့နေတာ ပြန်ခေါ်ရတယ်။”

“ ဟုတ်ကဲ့ အဘ..။”

“ နေကလည်းကောင်းတာမဟုတ်.. ယွပိုးကလည်း အခုထိ မသေသေးဘူး”

ဘိုးတော် ပွစိပွစိနှင့် မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားတာကြည့်ရင်း ဟူးခနဲ သက်ပြင်းချမိသည်။ ပေါက်စကို ပြန်ကြည့်မိတော့ သူမပင်တီကို ခုနကလို ယမ်းပြနေသည်။ ကိုယ်လည်း သည်းမခံနိုင်တော့။ ကိလေသာကုန်နေတဲ့ ကောင်လည်း မဟုတ်ဘူးလေ။

ရုတ်တရက်ထပြီး စောင်ကို ဆွဲလှန်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးက မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း။ ပစ္စည်းက ဒင်ခနဲ ထလာသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းပြေးဝင်ကာ အားပါးတရ ကုန်းယက်လိုက်တော့သည်။ တပြက်ပြက် မြည်နေသံက အခန်းဝကပင် ကြားနိုင်သည်။ ပေါက်စအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် တံတွေးတွေရောကာ ရွှဲအိုင်နေပါလေရော။ ထိုစဉ်

“ ဟဲ့.. ကြက်ဥလား ကြက်သား”

ဟူသည့် အသံကြောင့် ၂ ကောင်သား တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ခဏရပ်သွားသော ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ဖိချရင်း သူမက

“ ကြက်သား အဘရေ ကြက်သား”

ဟု လှမ်းအော်ရင်း ဖြေသည်။ ထိုစဉ် ကျွန်တော်အကြံတစ်ခု လင်းခနဲရသည်။ ဟုတ်ပြီ။ ဒီတိုင်းလုပ်ရမယ်။ ရုတ်ခနဲထကာ အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့ သူမ ကြောင်သွားသည်။ ကျွန်တော် ပြတင်းပေါက်တံခါးကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်း မျက်စိမှိတ်ပြတော့ သူကလည်း သဘောပေါက်သည်။ ချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ မီးဖိုချောင်ထဲက ဘိုးတော်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ပန်ကန်ထဲတောင် ခေါက်ဆွဲကို ထည့်နေပြီ။ ဒီတော့မှ..

“ အဘရေ.. ကျွန်တော် ပြန်ပြီနော်။ တံခါးစေ့ခဲ့မယ်”

ဟု လှမ်းအော်ရင်း ခြံထဲဝင်ကာ သူမ အခန်းပြတင်းပေါက်နား ထိုင်နေမိသည်။

“ အေးအေး…”

ဟုသာ ပြန်ဖြေနိုင်သည်။ ဟုတ်တယ်လေ ခေါက်ဆွဲထည့်ရင်း တန်းလန်းဆိုတော့ နှုတ်တောင်မဆက်လိုက်ရ။ ဘိုးတော်က ပေါက်စကို ခေါက်ဆွဲချပေးရင်း အခန်းဝမှာ ထိုင်စောင့်နေသဖြင့်

“ ဖေကြီး ဘာထိုင်ကြည့်နေတာလဲ ခြံတံခါး သွားပိတ်ဦးလေ”

ဟု ပေါက်စအပြောကြောင့်

“ အေးအေး ဟုတ်သားဟ ။ နင်ဘယ်မှ လျှောက်မသွားနဲ့နော်”

ဟုဆိုကာ ထွက်သွားတော့ သူကပြတင်းပေါက်ထဖွင့်သည်။ ဒီတော့မှ ခွဝင်ရင်း ပြတင်းပေါက်ကိုပြန်စေ့။ နှုတ်ခမ်းကို တရစပ် နမ်းမိသည်။ ဘာမှဝတ်မထားသော သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ကိုယ်တွယ်ကစားရင်း တံခါးမကြီး ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။ ပေါက်စမ ပေါင်ကိုဖြဲပြီး လီးကိုကိုင်သွင်းသည့်အချိန် ဒုန်းဒုန်းဆို တံခါးကို တွန်းသံကြားရသည်။

“ ဟဲ့ ပေါက်စ။ ဟဲ့ပေါက်စ။ အာ… ပြတင်းပေါက်က ထွက်သွားပြီလား မသိပါဘူးကွာ”

ဘိုးတော် ခြံထဲပြေးဆင်းသွားတာ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ပြတင်းတံခါးဖွင့်ပြီး ကုတင်ဘေး ပုန်းနေတာပေါ့။ ပြတင်းတံခါး ပွင့်နေတာတွေ့တော့ ဘိုးတော်လည်း အသည်းအသန် နောက်ဖေးကော ခြံတံခါးကော လိုက်စစ်နေသည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျနော်က သူ့နားနား ကပ်ပြီးပြောသည်။ သူကလည်း လက်ခံသည်။

“ ဖေကြီးရေ.. သမီးဒီမှာ..”

ခြံနောက်ရောက်နေသော ဘိုးတော်ကို ပြတင်းပေါက်က လှမ်းအော်သည်။

“ ဟဲ့ နင်ဘယ်သွား..”

“ ဟီး.. သမီး ဒီမှာပုန်းနေတာပါ။ နေဒီလောက်ပူနေတာ ဒီနေ့မဆော့ပါဘူး။ အခန်းရှေ့လည်း ထိုင်စောင့်မနေနဲ့ ဒါပဲ”

ဟု ပြောပြီး ပြတင်းတံခါးကို ချက်ပြန်ထိုးကာ လှည့်အလာ အသင့်စောင့်နေသော ကျွန်တော့်က ပေါက်စမကိုချီပြီး ပြတင်းပေါက်ပေါ်မှီကာ လိုးဖို့ကြံသည်။ ခြေသံ တရှပ်ရှပ်ကိုကြားတော့ ဘာမှဆက်မလုပ်။ ဘိုးတော်က ပြတင်းတံခါးကို ထုရင်း

“ အေး ထွက်ရဲထွက်ကြည့် ဒီည နင်ပြန်လာဖို့ မတွေးနဲ့။ အသေပဲ”

ဟု ဓါးကြိမ်းကြိမ်းကာ ဒေါသတကြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားတော့သည်။ ဧည့်ခန်းနဲ့ ပေါက်စအခန်းက နည်းနည်းသာ လှမ်းသည်။ ပေါက်စအခန်း တံခါးကို လှမ်းမြင်နေရသည်လေ။ ကံဆိုးရှာသော ဘိုးတော်မှာ အခန်းတံခါးကိုသာ မြင်ရသည်။ အခန်းထဲတွင် လေးဖက်ထောက်ကာ အလိုးခံနေရသည့် သမီးဖြစ်သူကို မမြင်နိုင်။

ပေါက်စကို လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ခွေးလိုး လိုးရသည်မှာ အသံထွက်လှသည်။ ဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် သံစုံထွက်နေသည်။ ဒါကိုလည်း ဘိုးတော် မကြားနိုင်။ သူ့ရေဒီယိုကြီးက ဖွင့်ထားသော ပဌာန်းကိုသာ သူကြားမည်။ ပေါက်စကို လိုးရသည်မှာ ကျွန်တော့်မိန်းမနှင့်မတူ ကြပ်သည်၊ အရည်လည်း ထွက်သည်။ ပိုကောင်းတာကတော့ ဖီလ်းကတခြားစီ။ ရင်ပိုခုန်သည်။ လိုးနေရင်းပင် ထပ်လိုးချင်နေမိသည်။

ပေါက်စ၏ ဆံပင်တွေကို ဆွဲစုရင်း အားပါးတရ ဆောင့်မိတော့ ပြီးသွားသည်ထင့် ပျော့ခွေကျသွားကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဒီပုံစံက လုံး၀ PERFECT လေ။ ခါးလေးကိုကိုင်ကာ လဥတွေပါ နာအောင် ဆောင့်မိတော့ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်သွားသည်။

ဒီတော့မှ လီးကိုဗြွတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ရင်း ပေါက်စကို ပက်လက်လှန်ကာ ဆဲပင်ဆွဲပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ထားလိုက်သည်။ နေမကောင်းသောကြောင့် အာငွေ့နွေးနွေးလေးနဲ့တင် လွှတ်ချင်လွှတ်ချလို့ရသည်။ ခနထိန်းပြီးတော့ ပါးဘယ်ညာကို လီးထိုးရင်း လျှာပေါ်မှာတင် ဗြစ်ခနဲ ထုတ်ချလိုက်တော့ တဝူးဝူးနဲ့ သူရုန်းသည်။ ခေါင်းကိုအတင်းဖိကပ်ရင်း အကုန်လုံးထုတ်ချလိုက်ပါတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။