Configure Page List

Saturday, August 18, 2018

မမထား အပိုင်း ( ၃ )

မမထား အပိုင်း ( ၃ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

နရသူ ရေးသည်။

လိုးပြီဟေ့ ဆိုသည်နှင့် စိုင်းနွတ်က သူမကို လုံးဝပင် သက်ညှာခြင်းမရှိတော့ချေ။ သူမကို ကြမ်းပြင်ထက်မှာပင် ပက်လက်ပေါင်ကား၍ အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကို စက်သေနတ်ပစ်သလို အပေါ်စီးကနေပြီး တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ်နှင့် အသံစုံမြည်အောင် အသည်းအသန်ကြီး ဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။

စိုင်းနွတ်လီးက ခင်ထားရီ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ထိုးခွဲ၍ အရင်းအဆုံးထိတိုင် နစ်စိုက်ဆောင့်ဝင် သွားသည်။ လီးရှည်သော အမျိုးအစားမို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူမသားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲနေအောင် ထိတိုက်မိသွားပြီး ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ခံစားရရှိနေပေသည်။

ခင်ထားရီ သူ့ခါးကိုတင်းတင်းပင် ဆွဲဖက်ထားလိုက်သည်။ စိုင်းနွတ်ဆောင့်ချက်အတိုင်း သူမခါးလေးကို ပင့်မြှောက်ကော့ထိုးပေးလိုက်ရင်း သူမ နှုတ်မှနေ၍လည်း …

"အ အား လိုး ဆောင့် ဆောင့် စိုင်း နွတ် ကောင်း ကောင်းတယ် အိ အ အရမ်းထိတယ် မင်းလီးက ရှည်လိုက်တာ ကွယ် အစ်မ  အောင့်အောင့်သွားတာပဲ "

"မမ စောက်ပတ်က လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတယ် နူးညံ့ပြီး အိစက်နေတာပဲ တခြားဘယ်မိန်းမကို လိုးရတာနဲ့မှ မတူဘူး သိလား "

"ဟင်း မောင်လေး အပြောကောင်းတယ် လိုးတာလည်း အားရစရာကြီး မမစောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုးပေးတော့ ကွာ မမ တအားဖြစ်နေပြီ "

"ဘာ ဖြစ်တာလဲ "

"စောက်ပတ် ထနေပြီ မင်းလိုးတာ ခံလို့တောင် မဝဘူးလို့ ပြောတာ ဟင်း သိပြီလား ကဲ ဆောင့် ဆောင့်ကွယ် ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့်ပေး အား အ ထိ ထိတယ် …အဲဒီလိုဆောင့် တအားဆောင့် ဒီအတိုင်း လုပ်လို့အားမရရင် မမပေါင်ထမ်းပြီး လိုးပေးပါ မောင်လေး … "

"လိုးပေးမယ် … မမစောက်ပတ်ယားတာ ပြေသွားစေရမယ် "

ဆိုပြီး စိုင်းနွတ် အသည်းအသန်လိုးပစ်လိုက်သည်။

ခင်ထားရီပြောသည့်အတိုင်းပင် သူမရဲ့ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တင်ထမ်း၍ လိုးပေးသည်။ လီးအဝင်ပိုနက်သလို ဆောင့်အား ကောင်းကောင်းနှင့် လူကလည်း တအားကွဲ တအားကောင်းပြီး လိုးချင်တိုင်း လိုးပေးနေခြင်းဖြစ်ရာ အချိန်နှစ်နာရီ နီးပါးခန့် ကြာမြင့်သွားသည်။

သူ့လီးဒစ်ကြီးက ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နှင့် ခင်ထားရီ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူကုန်သည်။ ခင်ထားရီ စောက်ခေါင်းလေးထဲက မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားကျိကျိဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်တွေကို သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ တဖြစ်ဖြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။

သူမတစ်ချီပြီးသွားသည်။ စိုင်းနွတ်မပြီးသေး။ ဆက်တိုက်ပင် ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ပေးနေသည်။

သူမစောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ထွက်ကျလာရပြန်လေသည်။ နှစ်ချီလား သုံးချီလားပင် မမှတ်မိတော့ချေ။ သူမ မကြာခဏ ပြီးသွားရပြီး စောက်ရည်တွေ အလီလီထွက်ရလွန်း၍ ခင်ထားရီတစ်ယောက် လူပါ အတော်ကလေး ပန်းလျနွမ်းနယ်သွားခဲ့ရလေသည်။

ကောင်လေးက ဆက်လက်၍ သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ဘာဂျာကိုင်ပေးပြန်ပါသည်။

ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ သူကပက်လက်အိပ်ပြီး ခင်ထားရီကို သူ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်စေလိုက်ကာ အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် အနှံ့အပြားလိုက်လံယက်ဆွရင်း စောက်ခေါင်းဟပြဲပြဲကလေးထဲကို လျှာတစ်ခုလုံး ထိုးသွင်းထိုးထုတ်လုပ်၍ အားပါးတရကြီး ဝေ့ဝိုက်လှည့်ပတ် စုပ်ယက်ပေးနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

သူ့လက်များကလည်း ဖွံ့ထွားကားစွင့်လွန်းလှသည့် ခင်ထားရီ၏တင်ပဆုံအသားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို လိုက်လံဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။ ခင်ထားရီ တဏှာစိတ်တွေ ထပြီးရင်းထလာခဲ့ရပြန်လေသည်။

အပေါ်ကနေ သူမဖင်ကြီးကို ဖိ၍လှိမ့်၍ ကော့ပျံနေအောင် ဆောင့်လိုးပေးလာသည်။ စိုင်းနွတ်မျက်နှာက သူမစောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် ကော်နှင့်ကပ်ထားသလိုပင် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ သူမစောက်ပတ်တဝိုက်မှ စောက်ရည်များကလည်း တသွင်သွင်စီးကျလို့ လာခဲ့ရပြန်သည်။

စိုင်းနွတ်က သူမကို အောက်ကနေမလွှတ်ဘဲ အပြတ်ပင် ကာမဇောမကြွကြွအောင် ဆွပေးနေပြီး သူမအတော်ကလေး မခံသာအောင် ထွန့်လူးနေတာကို တွေ့ရတော့မှ သူမခန္ဓာကိုယ်ကို အောက်သို့ ပြန်ချပေးလိုက်သည်။

ပြီးတော့မှ …

"မမ အရှိန်လျော့သွားရင် နည်းနည်းထပ်တင်လိုက်ရအောင် ဒီညအကွဲ ခွဲချင်တယ် မမနဲ့ကျွန်တော် ထပ်လိုးကြမယ် မကောင်းဘူးလား မမရဲ့"

"မင်းသဘောပဲ မောင်လေး မင်းကောင်းမယ် ထင်သလိုသာလုပ်ပါ မမက ဒီက အထာတွေမကျွမ်းဘူး မင်းလိုးတာခံချင်တာပဲသိတယ် မောင်လေး ဟင်း ဟင်း  "

"စိတ်ချ ဘာပြဿနာမှ မဖြစ်စေရဘူး ကျွန်တော့်နောက်ကိုသာ လိုက်ခဲ့ မမ "

ခင်ထားရီ သူ့အနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားသည်။ စိုင်းနွတ် သူမကို နောက်ထပ်အဆင့် တစ်ခုသို့ တက်ပေးလိုက်သည်။ သူမကာမခလုတ်ကို အသင့်ဖွင့်နိုင်ဖို့  မောင်းတင်ပေးလိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်တော့သည်။

နောက်တစ်နာရီခန့် အကြာမှာ ခင်ထားရီ အခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိနေလေပြီ။

သူမအနားမှာ စိုင်းနွတ်သာမက ကံထူးပါ ရောက်ရှိနေတာကိုတွေ့ရသည်။

ကံထူးအနားမှာ အမျိုးသမီး ခပ်ငယ်ငယ်ချောချောလေးတစ်ယောက် ပြီးတော့ ယောက်ျားကြီးနှစ်ယောက် …နောက်ပြီးသူမ တစ်ခါမျှ မတွေ့မမြင်ဖူးသည့် မျက်နှာစိမ်းတွေ ။

ယောက်ျားရော မိန်းမရော …ဖြစ်ပျက်နေကြပုံတွေက မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့သာမဟုတ်လျှင် ယုံနိုင်ဖွယ်ပင် ရှိမည်မဟုတ်ပေ။

အခန်းလေးထဲမှာ နောက်ထပ်အတွဲတွေ ရှိနေသေးတာကိုလည်း အတန်ကြာတော့မှာသာ ခင်ထားရီတွေ့မိခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမသွေးတွေ ဆူပွက်လာခဲ့သည်။ တစ်ခုခုကို တောင့်တမွတ်သိပ်မှုနှင့်အတူ သူမခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်းတစ်နေရာမှ ယားယံမှုဝေဒနာက တစ်စတစ်စ ပို၍ကြီးထွားလာသလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။

"လာလေ မမ "

ခင်ထားရီလက်တစ်ဖက်ကို စိုင်းနွတ်ဆွဲယူပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆွဲလှဲချလိုက်သည်။

"မမ ခုချိန်ကစပြီး မမ ကောင်းလာစေရမယ် ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်"

ဆိုပြီး သူမပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်ကြီးဆီ မျက်နှာအပ်၍ …။ ခင်ထားရီကော့ပျံ၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ပါ ကြွမြောက်တက်သွားရလေသည်။

စိုင်းနွတ် သူမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရ ဘာဂျာကိုင်နေစဉ်မှာ နောက်ထပ်တစ်ယောက်က သူမမျက်နှာအနားသို့ ကပ်လာပြီး သူ့ဘောင်းဘီအောက်မှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်၍ သူမပါးစပ်ဝမှာ လာရောက်တေ့ပေးလိုက်သည်။

ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်းတော့မသိ။ ခင်ထားရီ သိနိုင်စရာ အကြောင်းလည်းမရှိ။ သိဖို့ရာကိုလည်း မလိုအပ်တော့ ဟူ၍သာ တွေးမိပါသည်။

ခင်ထားရီ သူမမျက်နှာနားကပ်လာသောလီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့်အသာဆွဲယူ၍ ပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်းကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

"အိုး ကောင်းလိုက်တာ မိုက်တယ် စုပ် စုပ်ပေး အား ဟင်း  ဟင်း "

လီးဒစ်ကြီးကို လျှာနှင့်ယက်ကာစုပ်ပေးနေရင်း တော်တော်ကလေးကြီးမားပုံရသည်ကို ပင်ကိုယ်သိအရ သူမသိလိုက်သည်။ သူမ စောက်ပတ်ထဲ ဖျင်းကနဲဖြစ်သွားသည်။ စိုင်းနွတ်၏ခေါင်းကို ကပျာကယာပင် မတင်လိုက်ရာက သူမက လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့် …

"မောင်လေး လိုးပေးတော့ မမ မရတော့ ဘူး "

"ဘာကို လိုးရမလဲ စောက်ပတ်ကိုလား ဖင်ကိုလား "

"စောက်ပတ်ဖြစ်ဖြစ် ဖင်ဖြစ်ဖြစ် လိုးချင်တာလိုးစမ်းကွာ မမ ကုန်းပေးမယ် "

ခင်ထားရီပြောဆိုလိုက်ရင်း သူမဖင်ကို ကြမ်းပြင်ထက်မှာ လေးဘက်ထောက်၍ ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုင်းနွတ်လီးက သူမစောက်ပတ်ကလေးထဲ ပြေးဆောင့်၍ ဝင်လာရလေတော့သည်။ သူမ အင့်ကနဲ ညည်းရင်း ဖင်ကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

"ဆောင့်ဆောင့် မညှာနဲ့ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်  လိုး လိုးပေး မြန်မြန်လုပ် မြန်မြန်ဆောင့်လေ မောင်လေး အ အင့် အင့် "

ခင်ထားရီ ရာဂစိတ်တွေက လှိုက်၍ လှိုက်၍ တက်လာသလိုထင်ရသည်။

သူ့လီးဝင်ဆောင့်သည့် အရသာကို ခံစားရင်း သူမမျက်လုံးများက နဘေးဖက်ဆီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကံထူးတစ်ယောက် ကောင်မလေး တစ်ယောက်၏ ဖင်ကို ကုန်းမှုတ်ပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုကောင်မလေးက ဆံင်တိုတို ဂုတ်ဝဲလေးနှင့်ဖြစ်ပြီး အသက်၁၈ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့်ဖြစ်ကာ ကံထူးမှုတ်တာကို ခံရင်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း တခြားဘဲတစ်ပွေရဲ့ လီးကို လှမ်းစုပ်ပေးနေတာကိုပါ မြင်လိုက်ရပြန်သည်။ နောက်အတွဲတစ်တွဲကမူ သူမကဲ့သို့ပင် အခန်းထောင့်တစ်နေရာမှာ ခွေးကုန်းလိုးနေကြပြီဖြစ်သည်။

မကြာမီ ကံထူးက ကောင်မလေးကိုဖက်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်တာမြင်လိုက်ရသည်။ ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း နေရာချပြီး ကံထူး အပေါ်စီးကနေ ကောင်မလေးကို လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။ ကောင်မလေးကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ကံထူးကိုလည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်တွယ်ရင်း သူမဖင်အိအိကလေးနှစ်ဖက်က စည်းချက်ကျကျကော့ပျံ၍ ကြွကြွတက်လာတာကို တွေ့ရတော့သည်။

တခြား သူမ မသိသည့် အုပ်စုတစ်စုကမူ ခေါင်းချင်းဆိုင်၍ တစ်စုံတစ်ရာကို သဲကြီးမဲကြီးရှူရှိုက်နေကြဟန်နှင့်။ သူတို့ အုပ်စုမှာလည်း ယောက်ျားမိန်းမ လေးငါးယောက်အနည်းဆုံးတော့ရှိမည်။ အမျိုသမီးကလေးများရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာတော့ အဝတ်အစားမလုံမလဲ ဖြစ်နေခဲ့ကြပြီ။

အခန်းတွင်းရှိ မီးရောင်က ပို၍ မှိန်ကျသွားသည်။ မီးအလင်းရောင်အစား မီးခိုးငွေ့များကသာ အခန်းထဲမှာ ကြီးစိုးထားသလိုဖြစ်နေသည်။

ခင်ထားရီ ကိုယ်တိုင်လည်း ခေါင်းထဲမှာရီတီတီကလေး လှိုင်းမူးသလို ခံစားနေရပြီး စိုင်းနွတ်၏ လှုပ်ရှားမှု နောက်ကိုသာ ပြင်းပြသောစိတ်ခံစားမှုနှင့်အတူ လိုက်ပါနေမိလေသည်။

လှုပ်ရှားမှုများက တစ်စတစ်စ သွက်လက်မြန်ဆန်လာလေသည်။ သူ့ဆောင့်ချက်များက ပိုကြမ်းပိုသွက် လာသည် ဟုထင်ရသည်။ အသည်းအသန်လိုးရင်းဆောင့်ရင်းဖြင့် စိုင်းနွတ်သုက်ရည်ပူပူတွေ သူမစောက်ခေါင်း ကလေးထဲကို ပန်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။

သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ ခဏလေးစိမ်ထားပြီး ပြန်ချွတ်ထုတ် လိုက်ရာက …

"မမ ဆက်ကုန်းထားဦး လိုး ချင်သေးတယ် "

"မြန်မြန်လုပ် မင်းလီးက လိုးနိုင်သေးရဲ့လား "

"လိုးနိုင်တာပေါ့ လိုးနိုင်လို့ အစ်မကို ဖင်ဆက်ကုန်းခိုင်းထားတာ "

သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးဆောင့်ဝင်လာသည်။

စိုင်းနွတ်မဟုတ်တရုတ်လုပ်ပြီဆိုတာ သူမ အနေနှင့် ကောင်းစွာ နားလည်လိုက်သည်။

သူမကို လိုးနေသည်က  စိုင်းနွတ်၏လီးမဟုတ်ပါ။ အခြားတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း သိသိနှင့်ပင် သူမ မသိကျိုးကျွံပြု၍ အံကြိတ်ကာခံနေလိုက်ပါသည်။

ထိုသူက သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လီးနေရာတကျသွင်းပြီး ခွေးလိုးသလို တဇွပ်ဇွပ်တဘွပ်ဘွပ် ဆောင့်လိုးချ နေပေသည်။

ခင်ထားရီ အတော်ကလေးနင့်နင့်သီးသီးခံစားလိုက်ရပြီး ကော့ကနဲ ကော့ကနဲနေကာ သူ့လိုးဆောင့်ချက်များ ကြမ်းလွန်းလှ၍ သူမအကြိုက်တွေ့သွားရသည်။

လီးက သူမသားအိမ်ကိုထိနေသည်။ ခွေးလိုးလိုးခြင်းဖြစ်၍ သူမ၏စောက်ဖုတ်လိုဏ်ခေါင်းအတွင်းရှိ အဓိကဋ္ဌာနတစ်ခုဖြစ်သော ဂျီစပေါ့နေရာကလေးကိုပါ သွားရောက်ထိဆောင့်မိနေကာ ကာမအရသာကို လိုသည်ထက်ပို၍ပင် ခံစားရရှိနေပေသည်။

"အား ကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန်လိုးလေ အင့် အိ အ ကောင်းတယ် အား လိုး လိုးပေး ကြမ်းကြမ်းလိုး စောက်ဖုတ်ကွဲပစေ မညှာနဲ့ လိုးသာ လိုး အ အာ့ လာ့လား ဟင်း အီး အီး "

ခင်ထားရီ မအောင့်အည်းနိုင်ဘဲ နှုတ်မှ တတွတ်တွတ်နှင့် လောဆော်နေမိကာ ဖင်ကြီးကို ကုန်းကုန်းကော့ကော့လုပ်ကာပေးနေမိသည်။

သူ့လီးကအတော်ပင် ကြီးမားနေသည်။ ကံထူး လီးထက်ရော စိုင်းနွတ် လီးထက်ပါ ကြီးသည်။ လုံးပတ်တုတ်ပြီး အလျားပိုရှည်တာမို့ ထိချက်ကပို၍ပင် ပြင်လှလေသည်။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာ သူ့လီးက တစ်ကြပ်နေကာ အဝင်အထွက်မချောသည့်အပြင် အောင့်တောင့်တောင့်ဖြစ်နေသလိုကြီး ခံစားနေရပေသည်။

အချိန်ကိုက်ပင် ဖြစ်သည်ဟုဆိုရမလား မပြောတတ်ပါ။

အခန်းမီးက မှိန်ဖျော့နေရာကနေ ရုတ်တရက် ငြိမ်းသွားသည်။ တစ်ခန်းလုံးမှောင်အတိကျသွားသည်။

ခင်ထားရီကို လိုးနေသူက သူမကိုခွေးကုန်းလိုးနေရာက ပက်လက်လှန်ပြီးဆော်သည်။ ခင်ထားရီလက်များက သူ့ကို ဖက်ထားလိုက်မိပြီး သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပါကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလိုက်လေသည်။

သူလိုးတာလည်း နာရီဝက်လောက်ပင်ကြာပေလိမ့်မည်။ သူတစ်ချီပြီးသွားတော့ ခင်ထားရီလည်း အတော်ကလေးပန်းသွားပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာပင် လဲလျောင်းအနားယူနေလိုက်ရပါသည်။

ရုတ်တရက် လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံကိုစမ်းလာသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်နယ်လာပြီး တခြားလက်တစ်စုံ ကလည်း သူမ၏ကိုယ်အောက်ပိုင်းဆီ မသိမသာတိုးဝင်လာကာ သူမ၏ ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်ကို စမ်းကိုင် လာသည်။ ခင်ထားရီအသာငြိမ်နေလိုက်သည်။

ဇာတ်လမ်းတော့ စလာပြီဟုသိလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတစ်ခုကသူမကိုလာရောက်ဖိကပ် စုပ်နမ်းလိုက်၍ သူ့ကိုပြန်လည်တုံ့ပြန်ကာ နမ်းပေးလိုက်သည်။

သူမပေါင်နှစ်ဖက်က တဖြည်းဖြည်းနှင့် ပြဲပြဲဟဟကလေး ဖြစ်သွားသည်။ စောက်ပတ်ကိုနှိုက်ကိုင်နေသော လက်က သူမကိုယ်လုံးကို သူ့ဖက်အသာဆွဲယူလိုက်သည်။

စောစောက သူမကို လိုးပြီးခဲ့သူကလည်း သူမကိုအသာလွှတ်ပေးလိုက်ဟန်တူသည်။ ခင်ထားရီ အခြားသူ တစ်စုံတစ်ယောက် လက်ထဲရောက်ရှိသွားခဲ့ရပြန်ပြီ။

သူက  တစ်ယောက်တည်းတော့မဟုတ် နှစ်ယောက်လား သုံးယောက်လားမသိ ဖြစ်နေသည်။

"ဖင်လိုး ချင်တယ် ဖြစ်မလား "

"ရတယ် လိုးချင်လိုးပေါ့ "

"ငါတို့က နှစ်ယောက်တစ်ယောက်လိုးမှာ နင့်ကို ဖင်ချမယ် စောက်ပတ်လည်းလိုးမယ် "

"ကြိုက်သလိုလုပ် တစ်ခန်းလုံးမှောင်နေတာပဲ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်လို့ရတယ် "

ခင်ထားရီကိုယ်တိုင် ဒီစကားကိုပြောလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သူမကို နှစ်ယောက်ညှပ်၍ အခန်းတစ်ဖက်ဆီ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ကိုင်ကြသည်။ဖြုတ်ကြသည်။

သူမလည်း အလိုက်သင့်ပါပေ။

"နင့်ကို ကြည့်နေတာ ကြာပြီ လိုးချင်တာငါတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး ငါတို့ တစ်အုပ်စုလုံးလိုးချင်နေတာ "

သူက အသက်ကြီးရင့်နေဟန်တူသည်။ သူမကို နင်နှင့်ငါနှင့်ပင်ပြောဆိုနေသည်။

"ဘယ်မှာလဲ ရှင့်လူတွေက ဒီနှစ်ယောက်တည်းလား "

ခင်ထားရီလည်း သူ့ကို ပြန်မေးလိုက်မိသည်။

"ဒီတစ်ခန်းလုံး ငါတို့ လူတွေချည်းပဲ ကြိုက်တဲ့ကောင်နဲ့နင်လိုးလို့ရတယ် နင့်ကိုလည်းလိုးမယ် ကောင်မလေးသုံးယောက်လည်းရှိတယ် သူတို့ကိုလည်း လိုးဦးမယ် "

"ရှင်တို့ သဘောပဲ ကျွန်မကိုလည်း ရှင့်မယားလို့ သဘောထားပြီးတော့သာလိုး ဘယ်လိုလိုးလိုး ရတယ် မနက်ဖြန်အထိ လိုးချင်လည်း လိုးနိုင်တယ် "

"အိုကေ  ငါတို့ လိုချင်တာ ဒါပဲ မနက်ကျမှ ထမပြေးကြေးနော် ဟင်း ဟင်း "

"မပြေးပါဘူး စိတ်ချ "

ခင်ထားရီ နှုတ်မှဖွင့်ဟ၍ ကတိပေးလိုက်သည်။

သူတို့နှစ်ယောက်တစ်ယောက် စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို လိုးဆောင့်မှုကစတင်လာပါသည်။

ခင်ထားရီက အမျိုးသားတစ်ယောက်၏လီးပေါ်သို့ တည့်တည့် သူမ၏စောက်ပတ်ကို အပေါ်ကနေဖိဆောင့်လိုးပေးနေရပြီး ကျန်တစ်ယောက်က သူမကိုအနောက်ကနေ ဖင်ကို ဆွဲဆွဲပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ့လီးချောင်းထည့်သွင်း၍ ဆောင့်လိုးနေပေသည်။

စောက်ပတ်ကိုရောဖင်ကိုပါ တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံနေရခြင်းဖြစ်၍ ခံစားရသည့်အရသာမှာ သာမန်ထက်ပိုမိုထူးကဲလှပြီး ပိုမို၍လည်းခရီးရောက်လာသလို ထင်မှတ်ရလေသည်။

ခင်ထားရီက အောက်မှနေသူ၏လီးကြီးကို ဖင်ကြီးဖိနှိမ်ချ၍ လိုးပေးနေစဉ်မှာပင် နောက်တစ်ယောက်က သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီးထိုးနှစ်၍ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ဆောင့်ချပေးသည်။

အမှောင်ထဲမှာလည်း ဖြစ်နေတာမို့ အားလုံးမမြင်မစမ်းနှင့် စိတ်ရှိလက်ရှိ လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ခွင့်ရနေသည်မှာ သူမအနေနှင့် တစ်ခါဖူးမျှ မခံစားဖူးသေးသည့် အတွေ့အကြုံသစ်တစ်မျိုးပင်ဖြစ်လေသည်။

ခင်ထားရီ ဖီလင်အတော်ကလေးရလာသည်။

ဖင်စအိုကိုအဆော်ခံနေရ၍ နာလည်းနာသလို ပြောမပြတတ်အောင်လည်း ကောင်းနေပေသည်။ စောက်ပတ်ကိုလိုးသည့်လီးရော သူမဖင်ကို လိုးပေးနေသည့် လီးတွေပါ အတော်ပင်ကြီးထွားကြပြီး စံချိန်မီလီးများပင်ဖြစ်နေလေသည်။

ဖင်လိုးနေသည့် တစ်ယောက်က သူမကို …

"ဖင်ကို အနောက်ကိုကော့ထားပေး ဒါမှ ဖင်ပေါက်ကိုလိုးလို့ လွယ်မှာ "

"ကော့ထားပေးသားပဲ လီးကို တံတွေးဆွတ်ပြီးလိုးစမ်းပါ ဒီမှာတအားကောင်းနေပြီ "

"ငါ့လီး ဝင်ရဲ့လား ငါလိုးပေးတာရော ကောင်းရဲ့လား "

"လီးလည်းဝင်တယ် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် စောက်ပတ်ကိုရောဖင်ကိုပါ လိုးပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ ဘယ်လို ပြောရမှန်းတောင်မသိဘူး အား ဆောင့် ဆောင့် အောက်ရောအပေါ်ရောဆောင့်ပေး ဖိလိုးပေး ထိတယ် အ အား ကောင်းလိုက်တာနော် "

"စွတ် ဗြွတ် ဘုတ် …ဘပ် ဖွပ် …  စွတ် ဗွပ် ဘုတ် ဖတ် ဘွပ် "

"အ အား အင့်အင့် သေ သေပြီ ကောင်းတာလည်း ကောင်း နာတာလည်း သေချင်အောင်နာတာ အား လိုး လိုးပါ ဖင်ကွဲအောင်လိုးပေး ရ ရတယ် ဖင်ကွဲတာလည်း ကြိုက်တယ် "

"ကောင်း ပြီး နင့်ဖင်ကို ဒီညလေးငါးချီပြီးအောင်လိုးပေးမယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

"ကြိုက်ပါတယ် လိုးစမ်းပါရှင် ကျွန်မတစ်ချီ ပြီးချင်လာပြီ အား  အ အား "

လိုးသံဆောင့်သံ မာန်သွင်းသံများနှင့်အတူ နှစ်ယောက်လိုးခြင်းကို အဆုံးသတ်သည့်အနေနှင့် အောက်ကလူက လီးကိုကော့ကော့ဆောင့်လာသလို သူ့လီးကော့ထိုးလိုက် လီးပြန်အနှုတ်မှာ အနောက်မှနေ၍ ဖင်ကို လိုးနေသော လီးက စွတ် ဗြွတ်ဆိုပြီး ဖင်ပေါက်ထဲကို တိုးဝင်လာလိုက်နှင့် အသွားအပြန် အပေးအယူညီမျှစွာဖြင့် လိုးဆောင့်ပေးနေကြရင်း လီးနှစ်ချောင်းလုံး လရည်ပြိုင်တူထွက်ကာ ခင်ထားရီလည်း သူတို့ နှစ်ယောက်နှင့် အတူပင် တစ်ချီလိုက်ပါ ပြီးလိုက်ရလေသည်။

"ကောင်းလား ခုလိုနေတာ ပျော်ရဲ့လား "

"ပျော်တယ် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် ကျွန်မကြိုက်တယ် "

သူတို့ ကိစ္စပြီးသွားတော့ ခင်ထားရီကို တစ်ယောက်လက်ဆွဲခေါ်သည်။

မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်နေသည်။

သူမကို နို့ကိုင် ဖင်နှိုက်လုပ်ပြီး စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ကြဖို့ ပြောလာသည်။ သူမနှင့်အတူ ခင်ထားရီ နောက်တစ်နာရီလောက်အချိန်ဖြုန်းလိုက်ရသလို အကိုင်အတွယ်ကြမ်းသည့်သူမကို ခင်ထားရီ လက်လန်သွားမိတော့သည်။

အမျိုးသမီးက အသက်ငယ်လားကြီးလား ဆိုတာတော့ သူမလည်း မသိပါချေ။ ခင်ထားရီနှင့်သူမ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် ယက်၍ နှစ်ယောက်စလုံး ရမ္မက်သွေးများ ဆူကြွလာကြချိန်မှာ ယောက်ျားပျိုတစ်စုရဲ့ ရင်ခွင်ထဲရောက်ရှိသွားကြပြီး အလဲအကွဲလိုးကြပြန်သည်။

ဒီလိုပဲ အမှောင်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်လာလိုက် လိုးလိုက် နှစ်ယောက်တွဲဆော်လိုက် စောက်ပတ်လိုးချင်သူကို စောက်ပတ်လိုးစေသလို ဖင်ကိုမှသီးသန့် လိုးချင်သည့် ဘဲတွေကိုလည်း ဖင်ပေးလိုက်လုပ်ပြီး တစ်ညတာ အချိန်ကို  ကုန်လွန်သွားစေခဲ့သည်။

နောက်တစ်နေ့ ကံထူးရောက်လာတော့ သူမကအကျိုးအကြောင်းပြောဆို၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး နောက်နှစ်ရက်လောက် ထပ်မံနေထိုင်ကာ သူတို့ လောကသားတွေကြားထဲမှာ  ကမ်းကုန်အောင် အပျော်လွန်ပစ်လိုက်ပါသည်။

သုံးရက်မြောက်ည ၁၀နာရီ လောက်ကျမှ ခင်ထားရီတစ်ယောက် ပွဲရုံကို ပြန်ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ စိုင်းနွတ်က သူမကို လာပို့ ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

"နောက်မှ ပြန်ဆုံကြတာပေါ့ မောင်လေး ခုလို လိုက်ပို့ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်  "

"ဟုတ်ကဲ့ မမ တစ်နေ့ပြန်ဆုံရအောင် … မမလာချင်တဲ့အချိန်ပြောလိုက်ပါ ကျွန်တော် လာကြိုပါ့မယ်  "

"အင်းဟင်း ဟင်း ကောင်းပါပြီ  ငါ့မောင်ရယ် မမလည်း တော်တော်ကလေး အားပြန်မွေးရဦးမယ် ဒီတစ်ကြိမ် လူလည်း တော်တော်ပြိုင်းသွားတာပဲ ကဲ ဂွတ်နိုက်မောင်လေး "

"ဂွတ်နိုက်ပါ မမ "

စိုင်းနွတ်ကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပင်နှုတ်ဆက်ပြီး ပွဲရုံထဲကို ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

ဦးမြိုင်နှင့်ကံထူးတို့ နှစ်ယောက် ကချင်ဆေးအရက်ကို ခွက်လှည့်သောက်နေရာက ခင်ထားရီကိုမြင်လိုက်တော့ သူတို့မျက်နှာတွေက မှိုရသည့်မျက်နှာတွေလို စပ်ဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်သွားခဲ့ကြလေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်ကို မျက်ရိပ်ပြပြီး ခင်ထားရီ ပွဲရုံအပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့လိုက်သည်။

သူတို့နှင့်အတူပျော်မည်။

တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်နေပြီးမှ ရန်ကုန်ပြန်ပြီး ကျော်နန်းမောင်ရင်ခွင်ထဲမှာ သူမဘဝကို အပြီးတိုင် မြှုပ်နှံပစ်လိုက်တော့မည်။

မနေ့ကအထိ ဖြစ်ပျက်တွေ့ကြုံခဲ့သမျှတို့သည် တံတားအောက်ကမြစ်ရေလိုပင် မမြင်ကွယ်ရာအရပ်တစ်ခုဆီသို့ စီးဆင်းပျောက်ကွယ်သွားကြလိမ့်မည်မှာ ဧကန်မလွဲသာဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။



လေးစားလျှက်

နရသူ


........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



မမထား အပိုင်း ( ၂ )

မမထား အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

နောက် ငါးရက်လောက်ကြာတော့ …

ကျော်နန်းမောင်ရော မမခင်ထားရီပါ ကိုယ်စီအလုပ်ကိစ္စတွေ ပေါ်လာခဲ့ကြသည်။ ကျော်နန်းမောင် ပဲခူးကို ဆီဆိုင်လုပ်ငန်းအတွက် ခရီးထွက်ရသလို ခင်ထားရီလည်း အောင်ပန်းရှိ ပွဲရုံမှ ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် ကားလက်မှတ်အမြန်ဝယ်ယူလိုက်ပြီး သူမကိုယ်ပိုင်ပွဲရုံရှိရာ အောင်ပန်းမြို့သို့ ထွက်ခွါလာခဲ့ရလေသည်။

ပွဲရုံရောက်တော့ ဂေါ်ရခါးအမျိုးသားတစ်ယောက်ဖြစ်သော နာရယန်းခေါ် ဦးမြိုင်က သူမကိုဆီးကြိုကာ အလုပ်အကြောင်းများပြောဆိုနေကြသည်။

သူက ကိုကိုဇော့်မိဘများရှိစဉ်ကတည်းက အားကိုးရသော လက်ထောက်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အောက်ခြေမှတက်လာသူမို့ လုပ်ငန်းကိုင်ငန်းအားလုံးကို ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်း တစ်ခုလို ကျွမ်းကျင်နေသူလည်းဖြစ်ပေသည်။

ဒါကြောင့်ပင် မန်နေဂျာအဖြစ် အစစအရာရာလွှဲအပ်ထားနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

"စားစရာတစ်ခုခု လုပ်ပေးရမလား မမလေး "

"နေနေ ဦးမြိုင် ကျွန်မ အိမ်ပြန် ရေမိုးချိုးပြီးမှ ဒီပြန်လာခဲ့တော့ မယ် ကျွန်မကိုသာ ကားနဲ့လိုက်ပို့ပေး"

"ကောင်းပါပြီ ပြန်လာဖြစ်အောင် လာပါ မမလေး "

"စိတ်ချပါ ရှင် အလုပ်တွေလည်း လုပ်စရာအများကြီးကျန်နေသေးတယ်လေ "

ခင်ထားရီကပြောပြီး ဦးမြိုင်စီစဉ်ပေးသောကားနှင့်ပင် သူ့ယောက်ျားရှိစဉ်က နေထိုင်ခဲ့ရာအိမ်ဆီသို့ လိုက်ပါလာခဲ့ပါသည်။

"ဟော မလေး ပြန်လာပြီ "

အိမ်ဖော်မကြီးဒေါ်ခမ်းအိမ်က ဝမ်သာအားရဆီးကြိုသည်။ ဒီအိမ်မှာ သူ့ယောက်ျားကိုကိုဇော်ရော သူ့မိဘနှစ်ပါးပါ ခေါင်းချသွားခဲ့ကြသည်။ မိဘနှစ်ပါးစလုံး သူမလက်ပေါ်မှာကွယ်လွန်သွားကြပေမယ့် လင်ဖြစ်သူကတော့ သူ့စားရိတ်နှင့်သူ လမ်းပေါ်မှာပဲ အသက်ပျောက်ခဲ့ရတာဖြစ်သည်။ သူ့မှာ အဒေါ်အပျိုကြီး ဒေါ်စောယုနွယ် ခေါ် ဒေါ်ဒေါ်စောတစ်ယောက်ရယ် ညီမငယ်နှစ်ယောက်ရယ်သာ ကျန်ခဲ့သည်။ ညီမနှစ်ယောက်က ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်ပင် အိမ်ထောင်ရက်သားကျခဲ့ကြပြီး အိမ်ခွဲသွားကြပြီဖြစ်သည်။

ဒေါ်ဒေါ်စောနှင့် အိမ်ဖော်မကြီးဒေါ်ခမ်းအိမ်တို့နှစ်ယောက်သာ သူမအထောက်အပံ့နှင့် သည်အိမ်မှာ နေထိုင်လျှက်ရှိကြသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကိုကိုဇော့်ညီမအငယ် စောနန်းရီတစ်ယောက် ပေါက်ချလာတတ်ပြီး သူမယောက်ျားဆေးသမားအတွက် ဆေးဖိုးဝါးခငွေလေး နည်းနည်းပါးပါး လာရောက် အကူအညီတောင်းခံ တာမျိုးလည်းရှိသည်။

သူမမှာ စိတ်ကောင်းရှိသူဖြစ်ပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေး ကံမကောင်းရှာဘဲ လင်ဆိုးမယားတဖားဖား ဆိုသလိုဖြစ်နေ၍ ခင်ထားရီအသနားပိုမိသည်။ ခင်ထားရီကို သူ့အကိုလေးရဲ့မယားအဖြစ်သာမက မမလေးဆိုပြီး အစ်မအရင်းတစ်ယောက်လို ခင်မင်ရှာသူလေးဖြစ်သည်။

သူတို့မောင်နှမ လေးယောက် ရှိသည့်အနက် အကြီးဆုံးအစ်ကိုကြီးဖြစ်သည့် ကိုဝင်းမောင်ဆိုသူမှာ ဆေးမှုနှင့်ထောင်ကျရာက ထောင်ထဲမှာပင် အသက်ဆုံးခဲ့သူဖြစ်သည်။

အလတ်မ ခမ်းဝါကတော့ ကျောက်သူဋ္ဌေးတစ်ယောက်နှင့်အကြောင်းပါတာမို့ ကောင်းစားနေပြီဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီ ဒေါ်ဒေါ်စောကို ဖက်လှဲတကင်းနှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး အိမ်တွင်းရေးကိစ္စတွေကို ရင်ဖွင့်ပြောဆိုနေကြပြီး အတန်ကြာတော့ ရေချိုးဦးမည်ဆိုပြီး စကားစဖြတ်ကာ ရေချိုးခန်းဆီထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ရေမိုးချိုးထမင်းစားပြီးချိန်မှာ ကားပြန်ရောက်လာပြီး ဦးမြိုင်လည်းလိုက်ပါလာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"မမစော "

ဆိုပြီး ဒေါ်စောကို နှုတ်ဆက်၍ စကားပြောဆိုနေကြကာ အိမ်မှာ ခဏနေပြီးမှ ပွဲရုံသို့ ကားနှင့် ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ပွဲရုံကိုရောက်တော့ အလုပ်ကြွေးကျန်ရှိသည်များကို စီမံညွှန်ကြားပြီး ရန်ကုန်ရှိကုန်စိမ်းပွဲရုံများကို ဖုန်းဆက်တန်ဆက် ပစ္စည်းရောက်မရောက်မေးမြန်းစုံစမ်းပြီး လိုအပ်သည်များကို ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရန် ဦးမြိုင်ကိုပင်လွှဲအပ်ပေးလိုက်သည်။

အလုပ်သမားတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ လုပ်ခငွေရှင်းတမ်းကို စစ်ဆေးကြည့်ရှုနေရင်းက ခင်ထားရီ တစ်စုံတစ်ရာကို သတိရသွားပြီး ဦးမြိုင်ဖက်ကိုလှည့်ကာ …

"ဒါနဲ့ ဦးမြိုင် ကံထူးတစ်ယောက်မမြင်ပါလား ဘာခိုင်းထားသေးလဲ "

ဆိုပြီး မေးလိုက်တော့

"အော် ရှိပါတယ် မလေးရဲ့  ခုနလေးတင်ပဲ ကားဝင်းထဲကို ဂေါ်ဖီကားရောက်မရောက်ကြည့်ခိုင်းလိုက်တာ နောက်တစ်နာရီလောက်ဆို သူ ပြန်ရောက်လာမှာပါ "

"သူရောက်လာရင် ကျွန်မခိုင်းစရာရှိလို့ လို့ ပြောပေးပါ ဦးမြိုင် "

ဆိုပြီး

"ဟုတ်ကဲ့ လွှတ်လိုက်ပါ့မယ် မလေး … စိတိချပါ "

ဦးမြိုင်က ပြုံး၍ ပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်မလည်း ခရီးပန်းလာလို့ ခဏနားချင်ပြီ ဦးမြိုင်ရေ "

သူမက ဦးမြိုင်ကို စိုက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တော့ ဦးမြိုင်တစ်ယောက် သူမဖက်ကို လှည့်ကြည့်လာပြီး ခေါင်းကို အသာအယာညိတ်၍ …

"နားချင်နားလေ မလေး အပေါ်မှာ အခန်းသေချာ ပြင်ပေးထားပါတယ် မနန်းနဲ့ ဇမ်နူးတို့နှစ်ယောက်ကို မနေ့ကတည်းက ကျွန်တော်ရှင်းခိုင်း ထားလိုက်တာပါ ကျွန်တော် အလုပ်သိမ်းခိုင်းလိုက်တော့မယ်နော် မလေး "

"ဟုတ်ကဲ့ နေလည်း တော်တော်စောင်းနေပြီ သူတို့ကို အလုပ်သိမ်းပြီး မနက်စောစောသာ ပြန်ထွက်ခိုင်းလိုက်ပါ ဦးမြိုင် "

"ကောင်းပါပြီ မလေး "

သူမအရှေ့မှနေ၍ လှည့်ထွက်သွားသော ဦးမြိုင်၏ ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော နောက်ကျောပြင်ကို ကြည့်၍ ခင်ထားရီ တစ်စုံတစ်ရာအတွေးပေါက်ကာ တစ်ကိုယ်တည်း ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိပေသည်။

သူမ ပွဲရုံအပေါ်ဖက်ရှိ သူမ နားနေစတည်းချရာအခန်းဆီ တက်လာခဲ့သည်။ အထပ်ခိုးပုံမျိုး ဆောက်လုပ် ထားသော်လည်း တော်တော်လေးတော့ ကျယ်ဝန်းသည်။ လူ လေးငါးယောက်စာမက  အေးအေးလူလူ နားနေနိုင်သလို ညဖက်တွင်လည်း လုံခြုံစိတ်ချစွာဖြင့် အိပ်စက်နိုင်သည်။

ခင်ထားရီ တချို့နေ့တွေမှာဆို အိမ်မပြန်ဖြစ်ဘဲ ပွဲရုံမှာပဲ အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းပြုပြီး အိပ်စက်လိုက်တာမျိုးလည်း ရှိပါသည်။

အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ အခန်းတံခါးစေ့လိုက်ပြီး အပေါ်အကျီၤနှင့် အတွင်းခံဘရာစီယာလေးကိုပါ ချွတ်ကာ ထမီကို ရင်လျားဝတ်ဆင်၍ အိပ်စက်ရန် အသင့် ခင်းကျင်းပြင်ဆင်ထားသော ကုတင်တစ်လုံးအထက်ရှိ ဂွမ်းကပ်မွေ့ယာပေါ်သို့ တစ်ကိုယ်လုံးပစ်ချကာ အနားယူမှေးစက်နေလိုက်ပါသည်။

ပင်ပန်းလွန်း၍ သူမမှေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။

မိနစ်အနည်းငယ်အကြာမှာ အခန်းတံခါး ကျွီကနဲ တွန်းဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရ၍ ခင်ထားရီ မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

သူမ ထင်မှတ်ထားသည့်အတိုင်း ဦးမြိုင်ဖြစ်နေသည်။

အလုပ်သိမ်းပြီး တက်လာခဲ့၍လားမသိ။ ဦးမြိုင်၏အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းလျှက်ရှိသော ခန္ဓာကိုယ်မှာ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်ဖြစ်နေပြီး အသားညိုညိုမောင်းမောင်း ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသော ကိုယ်နေဟန်ထားနှင့် သန်စွမ်းနက်မှောင်သည့် ခန္ဓာကိုယ်အမွှေးအမြှင်များကြောင့် အသက်ကြီးသော်လည်း ပျက်စီးခြင်းမရှိသေးဘဲ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသူတစ်ဦးလည်း ဖြစ်နေပေသေးသည်။

ဦးမြိုင်က သူ့လက်အတွင်းမှာ ဆွဲလာခဲ့သော စားစရာပါဆယ်ထုပ်ကို နဘေးရှိခုံပုကလေးပေါ်တင်ပြီး ဒေါ်ခင်ထားရီဘေးမှာ ဝင်ရောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ဒေါ်ခင်ထားရီ၏လက်နှစ်ဖက်က သူ့ဆီကိုငုံ့ကိုင်းလာသော ဦးမြိုင်၏ချွေးများရွှဲနစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ဆီးကြိုပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍ အတန်ကြာအောင်ပင် နမ်းစုပ်နေလိုက်ကြသည်။

"ဦး မြိုင် "

"ဘာလဲ မလေး "

"မတွေ့ရတာကြာ ပြီ ဦးမြိုင်ရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"ဦးမြိုင်လည်း မလေးကို တွေ့ချင်လွန်းလို့ လူရှေ့မှာ ဟန်လုပ်နေရတာ ဒီမှာဖြင့် တင်း လို့ နေပြီ "

"ဟင် ဘယ်မှာလဲ ပြ စမ်းပါ  ဦးမြိုင်ရဲ့  အဟင်း ဟင်း "

ဦးမြိုင် သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။

ပုဆိုးအောက်မှနေ၍ ဦးမြိုင်၏လီးက တန်းလန်းကြီးပင် ထွက်ပေါ်လို့ လာချေသည်။

ကျော်နန်းမောင်၏လီးအရွယ်အစားနှင့် မတိမ်းမယိမ်းပင်ရှိမည့် ဦးမြိုင်၏လီးမှာ အလျားရှည်လမျောကြီးဖြစ်၍ ခင်ထားရီတွေ့ဖူးသမျှ လီးတွေထဲမှာ အရှည်ဆုံးလီးလို့တောင် ပြောရပေလိမ့်မည်။ လီးတကယ်ကြီးတာက ကျော်နန်းမောင်ဖြစ်သလို လီးအလျားရှည်သည့် နေရာတွင်မတော့ ဦးမြိုင်က ထိပ်တန်းဖြစ်ပြီး ကျော်နန်းမောင်၏ လီးထက် တစ်လက်မခွဲလောက် ပိုသာသည်ဟု ဆိုလိုရင်းဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီ ကျော်နန်းမောင်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ပေ။ လုပ်ငန်းသဘောသဘာဝအရ လင်ယောက်ျားဖြစ်သူ သေဆုံးပြီးချိန်မှာ ဦးမြိုင်ကဲ့သို့ အတွေ့အကြုံရင့်သူတစ်ယောက်ကို လက်မလွတ်စတမ်း ထိန်းထားနိုင်ဖို့ရာ ဤနည်းလမ်းမှလွဲ၍ သူမအနေဖြင့် အခြားရွေးချယ်စရာ လမ်းတစ်ခုကို မမြင်မိပါချေ။ နောက်မှသာ နောင်ခါလာ နောင်ခါဈေးဆိုသလို မီးစင်ကြည့်ကပြီး တစ်နည်းနည်းနှင့် သူ့ကို ပြန်လည် ပ'ထုတ်ရမည်သာဖြစ်သည်။

ယခုအချိန်မှာတော့ သူမလို အသွေးနှင့်အသားနှင့် တည်ဆောက်ထားသည့် ရာဂအားပြင်းပြထက်သန်သူ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် မိန်းမသားတစ်ယောက်အတွက် ဦးမြိုင်လို အကြမ်းပတမ်းခံပြီး ထုသားပေသားကျသည့် သန်သန်မာမာ ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက်က များစွာအသုံးကျလျှက် ရှိနေပါသေးသည်။

ခင်ထားရီမှာ လင်တော်မောင်ကဇော်သမား ကိုကိုဇော်နှင့်ညားပြီးကတည်းက သူမ၏ ဘဝတစ်ဆစ်ချိုးမှာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲခဲ့ရသူဖြစ်သည်။

လင်ဖြစ်သူကို ဘယ်လိုမှသည်းညည်းမခံနိုင်တော့သည့်အဆုံး သူ့ကိုတုဖက်ပြိုင်၍ တစ်ဖက်က စီးပွါးရေးကို မဖြစ်မနေ ပြန်လည် ရုန်းကန် တည်ဆောက်ခဲ့သလို လိင်မှုကိစ္စအရာတွင်လည်း လင်ကိုအရွဲ့တိုက်သောအားဖြင့် လက်အောက်ငယ်သားတွေထဲက သူမနှင့် ပလဲနံပသင့်သူကို ရှာကြံရွေးချယ်၍ အသွေးအသားလိုအင်ဆန္ဒ ဖြည့်ဆည်းဖို့သက်သက် အသုံးချမိခဲ့သည်။

ယခုအချိန်မှာ သူမအနေနှင့် ယခင်ကကျူးလွန်ခဲ့မိသည့် အမှားအပြစ်နှင့် ထင်ကျန်နေခဲ့သည့် ပုံရိပ်ဟောင်းတို့ကို ပြန်လည်အဖတ်ဆည် ပြင်ဆင်နိုင်ဖို့ရာ အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိတော့ လိုပေဦးမည်ဟူ၍ ခင်ထားရီ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် တွေးနေမိပေသည်။

သူမကျင်လည်ရာ ဒီဒေသမို့သာ တော်သေးသည်။ ကျော်နန်းမောင် ကိုတော့ ဒီအဖြစ်သနစ်တွေ လုံးဝကို မကြားသိစေလိုပေ။ ဤသည်ကား သူမစိတ်ရင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ခင်ထားရီ ဦးမြိုင်၏ လီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် ကိုင်တွယ်ပေးနေသည်။ လီးတွဲတွဲကြီးမှာ သူမ၏လက်ဆိပ် ကြောင့်ပင် တဖြည်းဖြည်းတောင်မတ်ထကြွလာပြီး အရှေ့သို့ မားမားမတ်မတ်ထိုးထွက်လာကာ အလျားပါ ရှည်ဆန့် ထွက်လာခဲ့ရလေသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို နို့အေးချောင်းကြီးစုပ်သလိုစုပ်ပေးသည်။ သူ့ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲမြည်အောင် အားပါးတရ အာငွေ့လေးပေးကာ စုပ်ဆွဲ၍ လီးကိုလက်ဖြင့်ဂွင်းရိုက်လိုက် လျှာကလေးကို ထိုးထိုးယက်ပေးလိုက်လုပ်နေလိုက်ပါသည်။

ဦးမြိုင်၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ချွေးနံတွေနံစော်နေပေမယ့် သူမအနေနှင့် ဒါကိုပင် တပ်မက်ခြင်းကြီးစွာ ဖြစ်နေမိလေသည်။

ဦးမြိုင်၏လက်များကလည်း သူမ၏ရင်လျားထားသောထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီဖြစ်၍ သူမနို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရပြီး ဦးမြိုင်က စားနေကျကြောင်ဖားကြီးပီပီ နို့ကိုစို့လိုက် နို့သီးအခဲလေးနှစ်ခုကို ဖျစ်လှိမ့်ချေကာ ပါးစပ်နှင့်စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း ထမီအောက်မှနေ၍ သူမပေါင်ခွဆုံဆီကို လက်လျှိုနှိုက်ကာ ကစား ပေးနေပြန်ရာ ခင်ထားရီ စိတ်မရှည်နိုင်စွာဖြင့် သူမထမီကို ကိုယ်တိုင်ပင်ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်ရာက …

"ကဲ ဦးမြိုင်ရယ် လုပ်မယ်ဆိုလည်း ကျွန်မကို အချိန်မဆွဲဘဲ လုပ်ပေးတော့ လိုးရင်လိုး မလိုးချင်သေးရင် စောက်ပတ်မှုတ်ပေးစမ်းပါ "

"မလေး ဘာကိုဖြစ်စေချင်လဲ ပြောပါ "

"စောက်ပတ်ယက်ပေးဦးမြိုင် ပြီးမှလိုး သိပ်တော့မကြာစေနဲ့တော့ နော် "

"ကောင်းပြီ မလေး ပေါင်ဖြဲထားလိုက်ပါ "

ဦးမြိုင်က ဒီတစ်ခုတော့ ကောင်းသည်။ ခင်ထားရီကို အပိုင်လိုးနိုင်သည်ဆိုပြီးတော့လည်း အခွင့်အရေးကို လိုအပ်သည်ထက်ပိုယူခြင်းမရှိဘဲ အနိုင်အထက်လုပ်တတ်သူလည်း မဟုတ်ပါချေ။ အရာရာကို သူမသဘော အတိုင်းသာ ဖြစ်စေပြီး အလုပ်ရှင်ဆိုပြီး တစ်ဖက်က ရိုသေလေးစားမှုလည်း ရှိနေပေသေးသည်။

ပြီးတော့ နှုတ်လည်းလုံသည်။ ပိပိရိရိ ရှိသည်။

သစ္စာရှိသော ကျေးကျွန်တစ်ယောက် ပီသလွန်းသူပဲ ဖြစ်သည်။

ဒါတွေကြောင့်လည်း ခင်ထားရီ သူ့ကို လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ အခွင့်အရေးပေးခဲ့မိသည်။ ဘယ်သူတစ်ဦး တစ်ယောက်နှင့်မှ မဆုံဖြစ်ရင်တောင်မှ သူ့ကို ဒီပွဲရုံအပေါ်ထပ်ဆီ မဖြစ်မနေခေါ်တွေ့ပြီး တစ်ချီဖြစ်ဖြစ် ကာမဆက်ဆံခွင့်ပြုခဲ့သည်။ သူ့လိုဘကိုဖြည့်ဆည်းပေး၍ ကိုယ့်ဖက်ကလည်း လိုအပ်တာမှန်သမျှ အပြည့်အဝ ပြန်ရခဲ့သည်ချည့်ပင်။

နောက် သူ့အကျင့်တစ်ခုက သူ့မမလေး ခင်ထားရီတစ်ယောက်မှလွဲ၍ ဘယ်မိန်းမကိုမှလည်း လက်ဖျားနှင့်တောင်တို့သူ မဟုတ်ချေ။ ခင်ထားရီ သေဆိုသေ ရှင်ဆိုရှင် ထားရာနေ ခိုင်းတာလုပ်သည်။ စောက်ပတ်ယက်ဆို ယက်မည်။ လိုးဟေ့ ဆို လိုးမည်။ သူမမျက်နှာ မသာယာသည့်နေ့မျိုးဆိုလျှင် ကာမဆက်ဆံဖို့မပြောနှင့် မျက်လုံးချင်းပင် ဆိုင်၍ကြည့်မည့်သူလည်း မဟုတ်ပါချေ။

အလိုက်သိလွန်းသူပီပီ ခင်ထားရီ ခွင့်ပြုပြီ ဆိုသည်နှင့် သူမအရှေ့မှာထိုင်ရင်း သူမ၏ဖြဲကားပေးထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဝင်ထိုင်၍ ပေါင်ခွကြားကို မျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ပေးနေပေသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဒေါင်လိုက်လျှာနှင့်ယက်သပ်၍ စောက်စေ့ကို မထိတထိကလိပေးသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာတစ်ခုလုံး ထိုးသွင်း၍ လိုက်လံမွှေနှောက် ဆွကစားပေးသည်။ သူ့လက်ချောင်းများနှင့် လည်း စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးနှိုက်ကာ ဆောင့်သွင်းပေးသည်။

ခင်ထားရီ၏ ဝတ်လစ်စားလစ် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးတစ်ခုလုံး ထွန့်လူးကော့ပျံကာ ကြွတက်လာရပြီး နှုတ်မှလည်း တအိုးအိုးတအင့်အင့် မြည်တမ်းညည်းညူ၍ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များက အပြင်ဖက်ကို တသွင်သွင်ကျဆင်းလာခဲ့ရလေသည်။ ဦးမြိုင်က ဘာဂျာအလွန်ကောင်းသူမို့ သုူ့အပြုအစု အယုအယ အောက်မှာ ခင်ထားရီတစ်ချီပြီးသွားရသည်။

အမြဲတမ်းလည်း ဒီလိုပြီးအောင် မှုတ်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသူ ပဲဖြစ်သည်။

"ကဲ တော်ပြီ ဦးမြိုင်ရေ ခု စပြီး လိုးပေတော့ ရှင့်လီးကြီးကို ကျွန်မလိုချင်လှပြီ"

ဦးမြိုင်တစ်ယောက် သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်း၍နမ်းစုပ်ယက်ဆွပေးနေရာက ထလိုက်ပြီး ခင်ထားရီကို ပက်လက်လဲလျောင်းစေလျှက် ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို သူမပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ တည့်တည့်ချိန်ကာ ဖိဆောင့်သွင်းချလိုက်တော့သည်။

"စွတ် ဖွပ် ဗွပ် "

အသံကြီး ထွက်ပေါ်သွားသည်။

ဦးမြိုင်လီးကြီးက တစ်ဆုံးဆောင့်ဝင်သွားတာမို့ မမလေး ခင်ထားရီတစ်ယောက် မရှူနိုင်မကယ်နိုင်ပင် ဖြစ်သွားခဲ့ရပြီး သူ့လီးထိပ်ကြီး သူမသားအိမ်ဝင်ဆောင့်သည့်ဒဏ်ကို အံကြိတ်ကာခံစားနေလိုက်ရပေသည်။

ဦးမြိုင်ဆက်တိုက်ပင် ဆော်တော့သည်။

"မလေး အဆင်ပြေလားဟင် "

"ရတယ် ကျွန်မ တော်တော်ကောင်းနေပြီ ဦးမြိုင်ရယ် မလုပ်ရတာကြာလို့လားမသိဘူး သူ့လီးကြီးက ကြပ်လည်းကြပ် သားအိမ်ထောက်တာလည်း ပေါက်ထွက်မှာတောင်ကြောက်ရတယ် ဟင်း ရှည်လွန်းလိုက်တာ လွန်ရောပဲ "

"မလေး မကြိုက်ဘူးလား ဟင်းဟင်း "

"အိုး ကြိုက်လို့ပဲ ရှင်ကြီးလိုးသမျှ ခံပေးနေတာပေါ့ ကဲ ဆောင့် ဦးမြိုင် လိုးချင်သလောက်သာလိုး ဟိုးတုန်းကလို တစ်နာရီစာလောက်ကြာအောင် လိုးပေး ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

ဦးမြိုင်က ခင်ထားရီဖင်သားနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကြီးဆုပ်ဆွဲပြီး ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနှင့် အသည်းအသန်ပင် တရစပ်ဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။ ယခင်ကလည်း ခင်ထားရီကို ဝက်ဝက်ကွဲအောင် သူလိုးပေးခဲ့သည်ချည့် ဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီက အလိုရမ္မက်ကြီးသူဖြစ်သည်။ သာမန်အချိန်တွေမှာ မသိသာလှပေမယ့် သူမကို တစ်ချီလောက် ဘာဂျာကိုင်ပြီးသွားချိန်မျိုးမှာဆိုလျှင် သူ့အနေနှင့်သူမကို အသေလိုးပေးနိုင်မှ နှစ်ထောင်းအားရကျေနပ်သူ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။

ဦးမြိုင်အနေနှင့် ခင်ထားရီအလိုရှိလျှင် သူတစ်ယောက်တည်းသာမက တခြား အလုပ်သမားကောင်လေး တစ်ယောက် နှစ်ယောက် ဥပမာ ကံထူးလို ချာတိတ်မျိုးကို လိုချင်သည်ဆိုလျှင်လည်း သူမနှင့် နှစ်ကိုယ်ချင်း တွေ့နိုင်အောင် သူစီစဉ်ပေးရပါသေးသည်။

ခင်ထားရီ၏သြဇာကိုတော့ ဒီမှာ ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မလွန်ဆန်ရဲကြပါချေ။

သူမက အပြင်ပန်းကြည့်လျှင်သာ ခပ်ပျော့ပျော့ မိန်းမတစ်ယောက်ထင်ရပေမယ့် တကယ်ပေါက်ကွဲပြီဟေ့ ဆိုလျှင်လည်း ကျားရိုင်းမလေးအသွင်လို ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားတတ်သည်။

ရုပ်ရည်ချောမောသလောက် ထက်သည်။ အရည်အချင်းရှိသည်။ ပြိုလဲတော့မတတ်ရှိသည့် သူမစီးပွါးကို အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာ ပြန်လည်ဦးမော့လာအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သည်က သူမ၏ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေးမည်မျှ ရှိသည်ဆိုတာကို ပြဆိုနေသည်။

ဦးမြိုင် လိုးရင်းဆောင့်ရင်း သူ့လီးချောင်းတစ်ခုလုံးပင်ပူထူလာသလို ခံစားနေရသည်။ ခင်ထားရီတစ်ယောက် စောက်ပတ်ဘယ်လောက်ကျိန်းအောင်ပင် ခံရလေမလဲတော့မသိချေ။

အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် အပေါ်စီးကနေ လီးချောင်းရှည်လမျောကြီးကို တစ်ဆုံးစိုက်သွင်းပြီး ကိုယ်ကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်ကာ လီးချောင်းအဝင်အထွက်ကို မြန်မြန်သွက်သွက်ဆောင့်၍ ခင်ထားရီလည်း ပါးစပ်မှတအင့်အင့် ညည်းညူလျှက် သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ စကောဝိုင်းမွှေ့၍ ထွန့်လူးကော့ပျံနေရကာ ဖင်ကိုပင့်ကာ ကြွကာဖြင့် ကော့မြှောက်ဆောင့်ပေးရင်း စောက်ရည်တွေအဆက်မပြတ် ပန်းထွက်သွားလေသည်။

ဦးမြိုင်လည်း နောက်ထပ် လေးငါးဆယ်ချက်ဆက်ဆောင့်၍ သူ့လီးချောင်းထဲမှာ ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရကာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ရလေသည်။

"ကောင်းလိုက်တာ ဦးမြိုင်ရယ် ခဏနားပြီး တစ်ချီထပ်လိုး ပေးပါဦး "

"စိတ်ချ လိုးပေးမယ်မလေး …  မလေးကို လိုးလို့ မဝသေးဘူး …ဒါနဲ့ မလေး ခုနကပြောတော့ ကံထူးကို တွေ့ချင်သေးတယ်ဆို "

"သူလာရင် စောင့်ခိုင်းထားလိုက်မှာပေါ့ ဦးမြိုင်နဲ့နေရတာ မလေး ပျော်တယ် "

ဆိုပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှိန်းနေလိုက်ကာ လီးကို လက်နှင့်ဆုပ်နယ်၍ ပေးနေပေသည်။

ဦးမြိုင်ကလည်း သူမရင်သားထွားအိအိနှစ်လုံးကို ညှစ်ကိုင်လိုက် ပေါင်ကြားထဲလက်နှိုက်၍ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ကစားလိုက် လုပ်ရင်း နောက်တစ်ချီပြန်လည် အစပြုနိုင်ဖို့ အင်ထရိုပျိုးပေးနေလေသည်။

နှစ်ယောက်သား စိတ်တွေပြန်လည်နိုးကြွလာချိန်မှာ နောက်တစ်ချီထပ်လိုးလိုက်ကြသည်။ ဦးမြိုင်က ဒီတစ်ချီမှာ ခင်ထားရီ စိတ်တိုင်းကျ ခွေးကုန်း လိုးပေးလိုက်ရလေသည်။

သူ၏ အလျားရှည်လှသောလီးကြီးဖြင့် ခွေးကုန်းလိုးဆောင့်ပေးမှုက ခင်ထားရီကို ပိုမို၍ မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ် အခံခက်စေသလို လီးချောင်းက စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲကို တစ်ဆုံးဝက်ရောက်သွားနိုင်တာမို့ ပြည့်ပြည့်နင့်နင့်ကြီး အရသာရှိလွန်းလှပြီး ရာဂစိတ်ဆန္ဒကိုလည်း ပိုမို ဆူပွက်အုံကြွလာအောင် လှုံ့ဆော်ပေးနေသလိုကြီး ဖြစ်ကာနေပေသည်။

စည်းစိမ်ရှိလွန်းလှသဖြင့် ခင်ထားရီ မွေ့ယာပေါ်မှာ ကိုယ်တစ်ပိုင်းလုံးကို ဝမ်းလျားထိုးမှောက်အိပ်ပြီး ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်၍ ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံနေသည်။

ဦးမြိုင် ဒီတစ်ချီလည်း တစ်နာရီ နီးပါးကြာမြင့်အောင် သူမအလိုကျ လိုးပေးလိုက်ပြီး သုက်ရည်များပြိုင်တူထွက်ကာ ကိစ္စပြီးခဲ့ရလေသည်။

မမထား တစ်ဖြစ်လဲ မမလေးခေါ် ခင်ထားရီတစ်ယောက် ပွဲရုံအပေါ်ထပ်မှာ ဦးမြိုင်နှင့် အလဲအကွဲလိုးခန်းဖွင့်၍ ဆော်ချင်တိုင်း ဆော်နေကြချိန်မှာ အလုပ်သမားလေး မောင်ကံထူးတစ်ယောက် ဘယ်အချိန်ကတည်းက ရောက်ရှိနေသည်မသိ။ တံခါးဝမှ အသေအချာပင် ချောင်းကြည့် အရသာခံ၍နေရာက သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်လှန်ပြီး လက်ဖြင့် ဂွင်းထုနေသည်မှာ တစ်ချီပင်ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်နေလေပြီ။

မမလေး ခင်ထားရီ၏ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်ပြီး ဂေါ်ရခါးကြီးက အနောက်ကနေ လီးရှည်လမျောကြီး တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် အပီအပြင်လိုးဆောင့်ပေးနေပုံမှာ အောကားတစ်ကားကြည့်လိုက်ရသည်ထက်ပင် ပိုမိုအသက်ဝင်ပြီး ကာမစိတ်ကိုလည်း အတိုင်းထက် အလွန်ပင် နိုးကြွဖြစ်ပေါ်လာစေပါသည်။

ဦးမြိုင်တစ်ချီပြီးသွားတော့ ကံထူးလည်း လီးထိပ်မှလရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထွက်သွားသည်။

မမလေးကို သူအရမ်းခိုက်သည်။

ဖင်ကောင်းကောင်းအိုးကြီးမျိုးမို့ အနောက်ကနေဖင်ကိုင်လိုးရသည်မှာ ဘာနှင့်မှ မလဲနိုင်သော ကာမအရသာပင်ဖြစ်သည်။

မမလေးသာအလိုရှိလျှင် သူ့ကိုခေါ်တွေ့မည်မှာ မုချပဲ လို့ တွေးလိုက်မိရင်း အခန်းဝကနေ အသာခြေဖော့၍ ပြန်လှည့်ဆင်းလာခဲ့လိုက်ပါသည်။

ကံထူး ဆေးပေါ့လိပ်တစ်လိပ်ကို ရှိုက်ဖွာရင်း ကချင်ဆေးစိမ်အရက်တစ်ခွက်ကို ဇိမ်ခံသောက်နေပါသည်။ ဒီအရက်ကသူနှင့် ဦးမြိုင် အမြဲတစေသောက်နေကျဆေးအရက်ပဲဖြစ်သည်။ ယောက်ျားမိန်းမ ကာမအားကို တိုးပွါးစေသည်ဟု အဆိုရှိလေသည်။

ခင်ထားရီလည်း တစ်ခါတစ်ရံ သူမစိတ်ပေါက်လာလျှင် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ အရက် ဝိုင်းဖွဲ့၍ သောက်တတ်သေးသည်။

ကံထူးက ဦးမြိုင်ခိုင်းစရာရှိလျှင် ဒီပွဲရုံမှာပင် သူနှင့်အတူ ညအိပ်ခိုင်းတတ်သည်။ လက်တိုလက်တောင်းကအစ အကုန်ခိုင်း၍ရပြီး အားကိုးရသော အစေခံအလုပ်သမားလေးတစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။

သူက မွေးရာပါ ခြေတစ်ဖက်မသန်စွမ်းဘဲ ခြေထော့နင်းနှင့်ပေမယ့် ထမ်းတာပိုးတာကလွဲပြီး ကျန်သည့် အလုပ်ကြမ်းကို အကုန်လုပ်နိုင်သူဖြစ်သည်။ အသက်က နှစ်ဆယ်အစိတ်ဝန်းကျင်ဖြစ်၍ သန်မာဖျတ်လပ်ကာ စကားကိုလည်း နှစ်လုံးကွဲအောင်မပြောတတ်သော ရိုးရိုးအအ တောင်ပေါ်သားတစ်ယောက်ပဲဖြစ်ပါသည်။

ကံထူးဘယ်လောက်ရိုးတယ်ပြောပြော မိန်းမမှုနှင့်ပတ်သက်လာတော့လည်း သူလိုကိုယ်လို သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ် အရွယ်ရောက်ပြီး ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ဖာချတတ်သည်။ အထာပေးလျှင် ဘာမှမရှောင်စတမ်း ပျိုပျိုအိုအို အကုန်ချသူဖြစ်သည်။

သူတို့ဒေသမှာ ပွဲတော်ချိန်တွေဆို ရွက်ပုန်းသီးကလေးတွေအလွန်ပေါသည်။ အိမ်တွင်းပုန်းကလေးတွေ လမ်းပေါ်ထွက်ကြသည်။

ထိုအချိန်မျိုးတွေဆိုလျှင် ကံထူး ပွဲတော် တွေ့ပြီဖြစ်သည်။ သူ့ကို မသန်စွမ်းဘူး အထင်နှင့် ကရုဏာရှေ့ထား မိပါက ကံထူးလက်နှင့်လွတ်ရိုးထုံးစံ မရှိပါချေ။ ဒီဖက်မှာတော့ သူက သူများထက်ပင်စွမ်းသူဖြစ်သည်။

ကံထူးအရက်တစ်လုံးကုန်၍ နောက်တစ်လုံးအထုတ်မှာပင် အပေါ်ထပ်မှဆင်းလာသော ခြေသံကြားရပြီး ဦးမြိုင်သူ့အနားကို ရောက်လာသည်။

"ဟ တစ်ယောက်တည်း တွယ်လှချည်လား ကံထူးရ "

ဆိုပြီး အသစ်ထုတ်လိုက်သော အရက်ပုလင်းကို ကံထူးလက်မှယူ၍ ဦးမြိုင် ရေမရောဘဲ နိစ် မော့သောက်ချ လိုက်သည်။ အရက်ပုလင်း သုံးပုံတစ်ပုံခန့် လျှော့ကျသွားသည်။

"မလေး မင်းကို ခေါ်နေတယ် အနှိပ်ခိုင်းဖို့ စောင့်နေတယ် "

"ဟုတ်ကဲ့ ဦးကြီး "

"ကျွန်တော် ခုပဲ သွားလိုက်ရတော့မလား "

"နေဦး "

ဆိုပြီး

"ဒီတစ်ခွက် သောက်လိုက်ဦး သောက်ပြီးမှသွား နောက်ပြီး မလေးအတွက်လည်း  မင်း နောက်တစ်လုံး ထုတ်ယူသွားလိုက်ဦး သူလည်း သောက်ချင်တယ်လို့ ပြောတယ်  "

"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် ယူသွားပေးလိုက်မယ် "

ကံထူး ဦးမြိုင် လက်ထဲမှ အရက်ခွက်ကို ယူ၍ မော့ချလိုက်သည်။ သေတ္တာထဲက အရက်တစ်လုံးခါးကြားထိုးပြီး အပေါ်ထပ်ကို ခြေလှမ်းကျဲကြီးများဖြင့် လှမ်းတက်ခဲ့လေသည်။

"ကံထူး လာလေ "

ဒေါ်ခင်ထားရီ ကုတင်ထက်မှာ ခြေဆင်းထိုင်နေသည်။

သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ညအိပ်ဝတ်သည့် ဘလောက်စ် ခပ်နွမ်းနွမ်းကလေးတစ်ထည်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ခါးမှာတော့ ထမီကို ခပ်လျော့လျော့ကလေး စည်းနှောင်ထားကာ ထမီက အနည်းငယ်တွန့်ကြေနေသယောင် ထင်မှတ်ရသည်။ စောစောက ဦးမြိုင်နှင့်ချစ်ပွဲနွှဲစဉ်က ဝတ်ဆင်ခဲ့သော ထမီပင်ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

သူမခြေတစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး ခြေတစ်ဖက်အောက်ချ၍ ထိုင်လိုက်ကာ

"ကံထူး ငါ့ခြေထောက်ကို နှိပ်ပေးစမ်းပါဦး "

"ဟုတ်ကဲ့ မမလေး "

ကံထူး သူမအရှေ့မှာထိုင်ချပြီး ခြေသလုံးသားတစ်ဖက်ကို စကိုင်လိုက်သည်။

"မင်းအင်္ကျီချွတ်လိုက်လေ ကံထူး ပြီးရင် … "

ခင်ထားရီ စကားဆက်မပြောဘဲ တဟင်းဟင်း ရယ်၍ သူ့ကိုအဓိပ္ပါယ်ပါပါပင် စိုက်ကြည့်နေလိုက်ပါသည်။

ကံထူးလည်း သွားအဖြီးသားနှင့် …

"မမလေး "

ဆိုပြီး အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်း ခါးကြားထိုးထားသောပုလင်းကို ထုတ်ကာ မမလေးခင်ထားရီကို လှမ်းပေးလိုက်ရာက…

"ကျွန်တော် မေ့နေလို့ မမလေးဖို့ ဦးကြီး ပေးခိုင်းလိုက်တာ "

"အိုး ကောင်းတယ် ကံထူး ပြီးမှ ငါတို့ အတူတူသောက်ကြမယ်လေ လောလောဆယ်တော့ မမကို အရင် အကြောလျှော့ပေးဦး တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို တင်းပြီး နာနေတာ ဟင်းဟင်း "

"စိတ်ချ မမလေး တစ်ကိုယ်လုံး လျှော့ပေးမယ် "

ကံထူးပြော၍ နှိပ်လက်စဖြစ်သော ခြေထောက်ကလေးကို စတင်ကိုင်တွယ်လိုက်လေသည်။ ခြေသလုံးကိုနှိပ်ရင်း ပေါင်သားအိအိတွေကိုလည်း လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အကြောလျှော့နှိပ်နယ်ပေးသည်။ ကံထူးက အနှိပ်ဖက်မှာလည်း တော်သူဖြစ်သည်။ ခင်ထားရီ အမြဲတစေ နင်းနှိပ်ခိုင်းနေကျဖြစ်၍ အထာလည်းသိသူပင်။

ခင်ထားရီအနှိပ်ခံရင်း သူမထမီလေးက အထက်သို့ တဖြည်းဖြည်းလိမ့်တက်လာပြီး ထမီအောက်စလွှတ် ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားရကာ ပေါင်ခွဆုံမှသူမစောက်ပတ်ကြီးကို ကံထူးလှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။

ကံထူးမျက်လုံးအကြည့်ကြောင့်ပင် သူမထမီအောက်စလွတ်သည့်အဖြစ်ကို ခင်ထားရီ သတိထားလိုက်မိပေမယ့် ပြင်ထိုင်ဖို့ စိတ်မကူးဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းထားသော ခြေတစ်ဖက်ကို ထပ်မံ၍ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ပေးလိုက် လေရာ ဖြူဖြူဝင်းဝင်းပေါင်တွင်းသားလေးတွေကအစ သူမစောက်ပတ်အထိ ကံထူးအကုန်ပင် မြင်တွေ့ခွင့် ရနေတော့သည်။

ခင်ထားရီကလည်း အဝတ်မဲ့နေလေသော ကံထူး၏တောင့်တင်းလှသော ခန္ဓာကိုယ်ကို စူးစိုက်၍ ကြည့်နေမိလေသည်။ သူမကို နှိပ်ပေးရင်း ကံထူး သူ့ပေါင်ကြားထဲကို လက်ထည့်၍ လီးကို ခိုးပွတ်လိုက်တာ ခင်ထားရီတွေ့သွားသည်။

"ကံထူး "

"ခင်ဗျာ မမ လေး "

"မင်း  လီး တောင် နေပြီ လား ဟင်း ဟင်း "

"အင်း ဟင်း ဟုတ် … ဟုတ်တယ် တောင် … နေပြီ "

"ချွတ်ပုဆိုး ချွတ်လိုက်စမ်းကွယ် မမ ကြည့်မလို့ "

ကံထူးထရပ်ပြီး သူ့ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ပါသည်။

ကံထူးကိုယ်အောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားသည်။

ကျွတ်သွားသော ပုဆိုးအောက်မှ ကံထူးလီးကြီးက အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားနေတာတွေ့ရသည်။ သူ့လိုအသက်အရွယ်မျိုးမှာ ဒီလိုလီးမျိုးရှိနေတာကိုက အံ့သြချင်စရာကောင်းနေသည်။

ကျော်နန်းမောင်၏ လီးလောက်မကြီးပေမယ့် လုံးပတ်ကသူ့လောက်နီးနီးရှိပြီး ဦးမြိုင်လီးကဲ့သို့ပင် အလျားရှည်၍ လုံးပတ်အနေအထားအရရော အလျားပါ ကြည့်ကောင်း ရှုပျော်ရှိလှသော လီးမျိုးပဲဖြစ်သည်။

ခြေတစ်ဖက်မသန်သူဖြစ်ပေမယ့် သူ့အတိုင်းအတာနှင့်သူ အဓိကကျသည့်နေရာမှာ သန်စွမ်းမှုရှိသူ တစ်ယောက်ပင် ဖြစ်သည်။ သူ့လီးက ခင်ထားရီစောက်ပတ်ကို စားဖူးနေကျဖြစ်၍ စောက်ပတ်နံ့ ရရုံနှင့်ပင် မားမားမတ်မတ်ကြီး ထောင်ထသန်မာနေပြီဖြစ်သည်။

ခင်ထားရီ သူ့လီးကိုကြည့်၍ စိတ်တိုင်းကျကာနေပြီး သူမစောက်ပတ်လည်း လီးကိုမြင်တော့ တရွရွ ဖြစ်လာခဲ့ရပြန်သည်။

"ဒီနားလာစမ်းပါ ဦး မောင်လေး "

သူမက ကံထူးကို ခေါ်ပြီး သူ့လီးကို လက်နှင့်ဆွဲကိုင်ကာ စမ်းသပ်လိုက်သည်။

လီးတစ်ချောင်းလုံး မာတောင်ကာ တောင့်တင်းနေပြီး မာကြောမှုအရာမှာ ဦးမြိုင်ရော ကျော်နန်းမောင်ပါ သူ့ကို မှီနိုင်မည် မထင်ပါချေ။ သံဒုတ်ကြီးတစ်ချောင်းလိုပင် ဖြစ်နေပါသည်။ ဒါကလည်း ခြေမသန်သူမို့ သဘာဝတရားက သူ့ကို ဟန်ချက်ညီအောင် ပိုပိုသာသာအခွင့်အရေး ပေးလိုက်တာပဲ ဖြစ်ချေမည်။

လီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ သုံးလေးငါးချက် ဆောင့်ကြည့်သည်။ လဒစ်ထိပ်မှသားရေကို အနောက်ကို လှန်ဖြဲ၍ အသေအချာပင် လက်နှင့် ဂွင်းရိုက်ဆောင့် ပေးနေမိပေသည်။

"မင်း မမကို လိုးချင်ပြီ မဟုတ်လား "

ကံထူးခေါင်းညိတ်သည်။

"မလေး ပေးလိုးရင် လိုးချင်တယ် "

"ပေးမလိုးဘူး ဆိုရင်ကော "

"မ မလိုးဘူး ပေါ့ ဟင်း ဟင်း "

"မမ စတာနော် မောင်လေး မင်း မမကို လိုးရမယ် မင်းတစ်ယောက်တည်းတောင်မကဘူး မင်းရော ဦးမြိုင်ကိုရော မမပေးလိုးမယ် ကဲ ဒီရှေ့ကိုလာ "

ဆိုပြီး ခင်ထားရီက သူ့ကိုဒီအတိုင်း သူမအရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး သူ့လီးချောင်းကို ငုံ၍ စုပ်နမ်းလိုက် ပါသည်။

လီးဒစ်လုံးကို လျှာနှင့်ယက်၍ တစ်ချောင်းလုံးကို အထက်အောက်အပြန်အလှန် စုပ်ကာဆွကာ လျှာနှင့်လိုက်လံ ယက်သပ် အနမ်းပေးနေသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နှင့် ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုလုပ်၍ ဆောင့်ဆောင့်ချပေးသည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါမကျန် မရွံမရှာပင် သူမပါးစပ်နှင့် တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ဆွဲ၍ ကစားပေးနေသည်။

လီးစုပ်ပေးရင်းတန်းလန်းကနေ သူမထမီကို ခါးအထက်ထိပင့်လှန်တင်လိုက်ကာ စောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ပွတ်သပ် ပေးနေပါသေးသည်။ စောက်ပတ်က အရည်တွေစိုရွှဲ၍လာတာ တွေ့ရသည်။

"မမစောက်ပတ်ကို လည်း မင်းယက်ပေး ရမယ်နော် "

"ယက်ပေးမှာပေါ့ မမလေး ရဲ့ "

"မင်း မမကို လိုးရတာ ကြိုက်ရဲ့လား မမစောက်ပတ်က အပျိုစောက်ပတ်မဟုတ်တော့ မင်းစိတ်ကြိုက် ဖြစ်ချင်မှဖြစ်မှာပါ "

"မမက လိုးလို့ ကောင်းတယ် ကျွန်တော်လိုးရင် မမကော့ကော့ပေးတာပိုကြိုက်တယ် ဘယ်လောက်လိုးလိုး လိုးလို့ မဝဘူး "

"ဟင်းဟင်း မင်း တကယ်ပြောတာမှ ဟုတ်ရဲ့လား မောင်လေးရယ် "

"တကယ်ပါ တကယ်ပြောတာပါ ကျွန်တော် အပျိုရောအအိုရောလိုးဖူးတယ် မမကသူတို့ထက် လိုးရတာ ပိုဇိမ်ရှိတယ် "

"မင်း ဖင်ကို လိုးဖူးလား မမဖင်ခံချင်တယ် "

"မလိုးဖူးဘူး မမ စမ်းကြည့်မယ်လေ "

"ခု စောက်ပတ်အရင်လိုးပေးဦး နောက်မှ ဖင်လိုးတာပေါ့ "

မမခင်ထားရီတစ်ယောက် စိတ်ရိုင်းစိတ်ကြမ်းတွေ ဝင်နေသလိုဖြစ်နေသည်။

သူမက ကုတင်အောက်ကိုဆင်းပြီး ကံထူးလီးကို အားရအောင်စုပ်ပေးပြီးမှ ဖင်ကို လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်ကာ ကံထူးဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း …

"မောင်လေး လာ မမကိုအနောက်ကနေ စောက်ပတ်ယက်ပေး မမဖင်ကိုပါ လက်နဲ့ ထိုးမွှေပေးနော် ကြားလား "

"ဟုတ်ကဲ့မမ ကျွန်တော် လုပ်ပေးပါ့မယ် "

ကံထူးပြောပြီး သူမစောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကို အနောက်ကနေပြီး လက်နှင့်မွှေနှောက် ထိုးဆောင့်၍ စောက်ပတ်ကိုတစ်လှည့် ဖင်စအိုဝလေးကိုတစ်လှည့် ပါးစပ်နှင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ယက်ပေးနေပေသည်။

"အား အ … ကောင်းတယ် မောင်လေး … အရမ်းကောင်းတာပဲ ယက်ယက် လျှာနဲ့ ထိုးထိုးပြီး … မွှေပေး  မမ အခေါင်းထဲကို လက်နဲ့ ဆောင့်ကွာ ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ် … အ အိအိ ဟင့် ကောင်း …ကောင်းလိုက်တာ … လုပ် လုပ် မြန်မြန် မြန်မြန် ကလေး အ အင့် အိအိ "

ဆိုပြီး ခင်ထားရီတစ်ယောက်ကော့ပျံကာ ကြွ၍ သူမဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ကော့ကာမြှောက်ကာ ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေမိပေတော့သည်။

"မမလေး လိုးပေးရတော့မလား "

"အေး ဟုတ်တယ် လိုးပေး …လိုးပေးတော့ ကံထူး … မမ မခံနိုင်တော့ ဘူး စောက်ပတ်ယားလွန်းလို့ သေတောင် သေလိုက်ချင်တော့တယ် မင်းလီးကို မြန်မြန်ထည့် ဆောင့်ဆောင့်ပေး အ အိအိ အွန်းးး "

"ဇွတ် ဖွပ် ဗွပ် "

သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ကံထူးလီးက ပြေးဆောင့်ဝင်ရောက်သွားသည်။

ကံထူး တရကြမ်းပင် ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

"ဇွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဇွပ် ဗြိ ပြွတ် …စွိ ဇွပ် ဗွပ်  … ဘုတ်  ဖတ် ဘတ် ဗွပ်…  ဘုတ် ဗလစ် ပွပ်  ဘွပ် "

"အင်း  အီး အိ  အင့် အင့် ကောင်း ကောင်းတယ်  မောင်လေး  လိုး  လိုးစမ်းကွယ် အပြတ်လိုး အသေအလဲလိုး မရပ်လိုက်နဲ့ ကဲ ကဲ "

ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူးပြဲထွက်ပေါ်နေသည့် သူမစောက်ပတ်ထဲကို ကံထူးလီးက အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့်ပင် တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ် နင့်နေအောင်ကို နင်းကန်ဆောင့်လိုးပေးနေပါသည်။

အားအင်ပြည့်ဖြိုးသန်စွမ်းမှုက သူတကာထက်ပိုပြီး ကံထူးကို တစ်ပန်းသာနေစေသည်။ ခါးအားတစ်ခုလုံးသုံးပြီး အားကနဲ အိကနဲမာန်သွင်း၍ ကျားကျားယားယား သူလိုးဆောင့်ချနေပုံမှာ သာမန်မိန်းမပျိုကလေးတစ်ယောက် သာဆိုလျှင် စောက်ပတ်ကွဲပြဲရုံမျှမကဘဲ အလိုးခံနေလျက်နှင့် ကုတင်ထက်မှာပင် အသက်ပျောက် သွားစေနိုင် လောက်သည်။

ခင်ထားရီ အကောင်းကြီးကောင်းလိုက်ပုံမှာ ဆိုဖွယ်ရာတောင် မရှိတော့ပြီ။

"အား  မောင်  မောင်လေး ရယ်  မင်းလိုးပုံ ကြီးက ထိ ထိလိုက်တာကွယ်  စောက်ပတ် ကွဲအောင်များ လိုးနေသလားဟယ် ကံထူးရဲ့ အီး အီး ဟီး "

"မမ လေး  နာ နာလို့ လား မ မခံနိုင်ဘူး လား "

"ဟဲ့ ခံမယ် ခံနိုင်ပါတယ်…  ဟယ် ကောင်းလွန်းနေလို့  မမ ပြောမိတာ … အား  ဆောင့် … ဆောင့် မရပ်နဲ့လို့ မင်းကို ပြောထားရက်သားနဲ့ … တောက် !!  ဟင်း …  အင်း  … ဆောင့် တအား ဆောင့်လေ …လိုးစမ်း … နင်ဘယ်လောက်လိုး မလဲ လိုးစမ်း  … ကံထူး  လိုးပေး … ဟုတ် ဟုတ်ပြီ အဲဒီလို လိုးမှ ငါကြိုက်တာ … အား  … အ အားးး "

မမလေးခင်ထားရီ တစ်ယောက် ဖင်ကြီးကုန်းထောင်ကာခံနေရင်းမှ စောက်ခေါင်းထဲမှ မခံမရပ်နိုင်အောင် ရွစိထ ယားယံလာခဲ့ရပြီး စောက်ရည်တွေကို ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ နေအောင် အဆက်မပြတ် ဖျစ်ညှစ် ပန်းလွှတ်ထုတ် လိုက်မိပေတော့သည်။

ကံထူး အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆက်ဆောင့်ပြီးမှ လရည်ထွက်သွားသည်။

"ကံထူး …မင်း ဦးမြိုင်ကို သွားခေါ်စမ်း "

"ဟုတ်ကဲ့ မမ လေး "

ကံထူး ပုဆိုးဝတ်ပြီးထွက်သွားလိုက်သည်။

ခင်ထားရီ အဝတ်မဲ့နေသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ပင် ကြမ်းပြင်မှာ ပက်လက်ကားရယားကြီး လှဲအိပ်ချလိုက်လေသည်။

ဦးမြိုင်နှင့်ကံထူးပြန်လည် ရောက်ရှိလာချိန်အထိ ခင်ထားရီတစ်ယောက် ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မကပ်သေးချေ။ သူမ ပိုးလိုးပက်လက် လဲလျောင်းအိပ်စက်နေတုန်းပင် ရှိသေးသည်။ သူမ၏တင်းကြွနေသော ရင်သားအစုံနှင့် ပေါင်ခွဆုံအရပ်ရှိ အမွှေးအမြင်သိပ်သည်း ထူထပ်လှသည့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ မီးရောက်အောက် မှာ အထူးပင် ပေါ်လွင်ထင်ရှားလျှက်ရှိနေလေသည်။

ဦးမြိုင်တစ်ယောက် သူမ၏အဝတ်မဲ့နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို တွေ့မြင်လိုက်၍ လှမ်းလက်စခြေလှမ်းက တုံ့ကနဲ ရပ်တန့်သွားရပြီး သူမကို တွေတွေကြီး ငေးကြည့်နေမိသည်။

ခင်ထားရီ သူ့ကိုပြုံးတုံ့တုံ့ကလေး မော့၍ ကြည့်လိုက်ပြီး …

"လာလေ ဦးမြိုင် "

ဟုဆိုကာ သူမပက်လက် လှဲအိပ်နေရာက အသာထလိုက်သည်။ နဘေးမှာပုံကျနေသော ထမီကို ပြန်လည်ကောက်ယူဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး ထမီကိုရင်လျားထားလိုက်သည်။ ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်၏ ရှေ့မှောက်မှာ ထမီရင်လျားနှင့်ရှိနေသော သူမ၏အလှက တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ရင်ခုန်ချင်စရာ ကောင်းလှသေးတော့သည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ မျက်လုံးများက သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိသမျှ အသားဆိုင်ရပ်ဝန်းများဆီရောက်ရှိနေကြပြီး သူတို့၏အကြည့်ရိုင်းတွေကို ခင်ထားရီ တစ်ယောက် မသိကျိုးကျွံပြု၍ စိတ်ထဲမှာတော့ အတိုင်းမသိ ကြည်နူးဝမ်းမြောက်မှုနှင့်အတူ ပီတိလှိုင်းကလေးများ တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့် ဖြစ်ပေါ်ခံစားရလျှက် ရှိနေ လေတော့၏။

"သောက်ကြစို့ ဦးမြိုင်ရေ ဦးမြိုင်ယူလာတဲ့ စားစရာအထုပ်တွေ ဖြည်လိုက်ပါဦး "

သူမကပြောလိုက်သည်။

ဦးမြိုင်ကအထုပ်တွေကို ဖြည်နေရင်းက …

"ဒီအပေါ်မှာပဲ စားမလို့လား မမလေး "

မေးလိုက်ရာ …

"အင်း ကျွန်မ ပင်ပန်းနေပြီ အောက်မဆင်းချင်တော့ဘူး ပြီးတော့ ဦးမြိုင်တို့နဲ့အတူတူ သောက်ချင်တယ် ပျော်ချင်တယ် "

ခင်ထားရီကပြောဆိုလိုက်ပြီး သုံးယောက်သား အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်မှာပင် ဝိုင်းဖွဲ့ထိုင်လိုက်ကြရာက စကားတပြောပြောနှင့် ခွက်လှည့်ကာ သောက်လိုက်စားလိုက် စည်းစိမ်ယူနေကြပါတော့သည်။

ခင်ထားရီမျက်နှာကလေး နီမြန်းလာသည်။ အာသွက်လာသလို ကချင်အရက်ပြင်း၏ အာနိသင်လည်း တဖြည်းဖြည်း ပြလာပြီး ရေချိန်အတော်ကလေးကိုက်ကာ ခေါင်းထဲမှာရီတီတီကလေး ဖြစ်၍လာလေသည်။

ဦးမြိုင်နှင့်ကံထူး နှစ်ယောက်လည်း စောစောကအခံကြောင့် တော်တော်ကလေး ခေါင်းစိုက်ကာမှန်နေကြပြီလို့ ဆိုရချေမည်။

အရက်တစ်လုံးသာ ကုန်သွားသည်။ သုံးယောက်စလုံး ခုမှ သောက်လို့ကောင်းတုန်း အာရွှင်တုန်းပဲ ရှိသေးသည်။ အခြေအနေကိုကြည့်ပြီး ခင်ထားရီက …

"ထပ်သောက်ချင်သေးတယ်  ဦးမြိုင် ယူခိုင်းလိုက်ပါဦး "

ဆိုပြီး …

သူမမှာ ဦးမြိုင်၏ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ရောက်လဲလျှောင်းရင်းက ပြောလိုက်သည်။

သူမ၏ရင်လျားထားသော ထမီက ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်လိုက်ရာက ကံထူးဖက်ကိုလှည့်ပြီး ပေါင်ခွဆုံကိုဖြဲပြလိုက်သလို လျှပ်စီး ဝင်းကနဲ ပြိုးုပြက်လက်လို့သွားရလေတော့သည်။

ကံထူး ပေါင်ကြားက လီးကြီးတင်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ အရက်ကြောင့် ငုပ်လျှိုးနေသည့် ကာမဆက်ဆံလိုစိတ်က ပြန်လည်လှုပ်နှိုးခြင်းခံလိုက်ရသလိုဖြစ်သွားသည်။

"အင်း မထူးပါဘူး မလေး ကျွန်တော်တို့ ဒီညအကွဲဆော်ကြတာပေါ့ ကံထူး မင်းရော မသောက်ချင်ဘူးလား "

"သောက်မှာပေါ့ ဦးကြီးရ "

"မင်း အောက်ခဏဆင်းကွာ တို့ အခန်းထဲက နောက်နှစ်လုံး သုံးလုံးထပ်ဆွဲလာခဲ့ ကြားလား "

"ဟုတ်ကဲ့ ဦးကြီး "

ဆိုပြီး သူ့မမလေးဖက်သို့ လှည့်၍

"ခဏလေး စောင့်နော် မမ လေး ကျွန်တော်အမြန်ဆုံး ယူလာခဲ့မယ် "

"အေးပါ မြန်မြန်လုပ် …မမ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး …ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

ခင်ထားရီကပြောပြီး အသံလွင်လွင်ကလေး ရယ်မောလိုက်သည်။

ကံထူး အောက်ဆင်းသွားသည်နှင့် ခင်ထားရီက လုပ်ငန်းစနေပြီ ဖြစ်သည်။ သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်က ဦးမြိုင်၏လည်တိုင်ကို ဟီးလေးခိုတွဲ၍ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်ကြသည်။

သူမကိုယ်ပေါ်မှ ရင်လျားထားသောထမီလေးက ခါးပေါ်မှနေ၍ ပြေလျှော ကျသွားပြီး ဦးမြိုင်လည်း အရက်ရှိန်နှင့်အတူ ရမ္မက်ရှိန်ကပါ မွှန်ထူလာပြီဖြစ်သည့်အလျှောက် သူမခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ အသားဆိုင်အိအိကြီးများကို ကိုင်ကောင်းကောင်းနှင့် ဆုပ်ညှစ်ကိုင်တွယ်ရင်း နို့အုံအိအိတွေကို ဖျစ်ကစားလိုက် ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်၍ စောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ပွတ်သပ်ဆွနှူးလိုက်နှင့် အလုပ်များသွားရတော့သည်။

ခင်ထားရီ ထမီတစ်ကွင်းလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ခြေရင်းဖက်ဆီ ထမီကိုကန်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

ပြီးနောက် ဦးမြိုင်ဖက်ကို လှည့်လာကာ သူ့မျက်နှာကို ပြီတီတီကလေးကြည့်၍ …

"စောက်ပတ် ယက်ပေး ဦးမြိုင် "

လို့ပြောပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဦးမြိုင်ရဲ့အရှေ့မှာ ဒူးထောင်ကာ ဖြဲကားပေးလိုက်လေသည်။

ဦးမြိုင်လည်း မူးမူးပေါက်ပေါက်နှင့်မို့ သူမမှလွဲ၍ ဘာကိုမှ မမြင်နိုင်တော့ပြီ။ ခင်ထားရီ၏ပေါင်ကြားထဲသို့ သူ့ခေါင်းကို တိုးဝင်သွားလိုက်ရာက ပေါင်ခွဆုံရှိ ဖောင်းအိအိကြီး ဖြစ်ကာနေသော စောက်ပတ်ကို သူ့မျက်နှာအပ်၍ အငမ်းမရပင် နမ်းစုပ်ပေးနေမိလေတော့သည်။

"အား  ကောင်းလိုက်တာ ဦးမြိုင်ရယ် ယက် ယက် ဟင်း လျှာနဲ့ အားရပါးရ သိမ်းပြီးယက်ပေး အ အား ဟုတ်ပြီ အင်း ယား ယားတယ် အို အို့ အိုး "

ဦးမြိုင်ခေါင်းကို သူမ လက်နှင့်ဖိ၍ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကြွကာကြွကာ မြှောက်ထိုးပေးလိုက်ပါသည်။ ဦးမြိုင်လည်း သူမစောက်ပတ်ကို အပီအပြင် လျှာနှင့် နေရာအနှံ့လိုက်လံ၍ ယက်ဆွပေးနေပြီဖြစ်သည်။

ကံထူး အရက်ပုလင်းတွေ ဆွဲပြီး ရောက်လာတော့ ဦးမြိုင်နှင့် ခင်ထားရီ ဖြစ်နေကြတာကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီး သူ့လီးက ပုဆိုးခြုံထဲကနေ ထောင်းကနဲ မာန်ဖီထောင်ထ၍ လာရလေသည်။ ခင်ထားရီ ကံထူးကို မြင်သွားပြီး သူမအနားကိုလာဖို့ လက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည်။

"နင် ဒီနားလာ ကံထူး "

ဆိုပြီး ကံထူးကို ပွေ့ဖက်၍ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

"ဦးမြိုင် … တော်ပြီ ကျွန်မကို … လိုး …  လိုးပေးတော့ ကံထူး မင်းပုဆိုး ချွတ်လိုက်စမ်းကွာ မင်း လီးကို မမ စုပ်ပေးမယ် "

ဆိုပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို နေရာချပေးလိုက်ရင်း ကံထူးလည်း သူမပြောသည့်အတိုင်း သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်၍ သူမမျက်နှာနားကို လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် အသာတိုးကပ်လာခဲ့ပါသည်။

မမလေးခင်ထားရီက သူမပြောသလိုပင် ကံထူးလီးကို သူမလက်နှင့် ဆွဲယူ၍ စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။

ဦးမြိုင်လည်း ခင်ထားရီကိုယ်နှိုက်ကိုက  အခွင့်ပေးလိုက်ပြီမို့ ဘယ်လိုမှ မနေသာတော့ဘဲ ကံထူးရဲ့အရှေ့မှာ သူ့လီးတပြင်ပြင်နှင့်ပင် ခင်ထားရီ၏ စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ထဲသို့ စွပ် ဗြွတ်ကနဲ နေအောင် လီးကြီးကို ရုတ်တရက် ထိုးစိုက်ကာ ဆောင့်လိုးချလိုက်ရလေသည်။

လီးကြီးက ခင်ထားရီ၏ စောက်ပတ်ထဲကို မညှာမတာပင် တဆုံးအထိ ဆောင့်ဝင်သွားသည်။ သူမစောက်ပတ်လည်း လီးကြီးဝင်ရောက်မှု အရှိန်ကြောင့် ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်၍သွားကာ ဦးမြိုင်က ဆောင့်ချလိုက် လီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက် တဖန်အားယူပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်လိုးချလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဆက်တိုက် လိုးပစ်လိုက်ရာ လီးအဝင်ချောလာရပြီး စောက်ရည်သံတွေလည်း အခန်းလေးထဲမှာ ပွက်လောရိုက်ကာ ထွက်ပေါ်လို့ လာပေသည်။

ခင်ထားရီက တစ်ယောက်၏လီးကိုစုပ်၍ ကျန်တစ်ယောက်၏လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းခိုင်းကာ နှစ်ယောက်တစ်ယောက် နှစ်ပင်လိမ်ဇာတ်လမ်းကို နိဒါန်းပျိုးလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ဦးမြိုင်က သူမစောက်ပတ်ကို တဖုန်းဖုန်းတဒိုင်းဒိုင်းနှင့် အရှိန်မြှင့်၍ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်ပေးနေပေသည်။ ကံထူးလည်း သူလိုးနေတာကြည့်ရင်းဖြင့် အစွမ်းကုန်တောင်မတ်နေသောလီးကြီးကို ခင်ထားရီပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်းကာ စောက်ပတ်ကိုလိုးသလို လီးကိုဆောင့်၍ဆောင့်၍ သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုးပေးနေမိလေသည်။

"အူး အု … အွန်း အွန်း   … အိ အိ … အီး …ဟင်း  ဟင်း … အင့် အင့် ဟင့် "

"စွတ် ဖွပ် ဗွပ်  စွပ် ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ဗွပ် ဘုတ် စွိ ဇွပ်  ဖွပ်  ဘုတ်ဘုတ်  ဗွပ် "

သူမစောက်ပတ်ဆီမှ အရည်သံတွေက တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် ဆူဆူညံညံပင် ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဦးမြိုင်က သူမ၏ စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းကြီးကို အီဆိမ့်နေအောင်လိုးခွင့်ရနေသဖြင့် မာန်တွေတက်ပြီး သူမပေါင်နှစိဖက်စလုံးကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကားကာ သူ့ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး အပြတ်အသတ်ပင် အိုးပင့်၍ မနားစတမ်း ဖိဖိလိုးပေးနေပါသည်။

"ကောင်း ကောင်းလား မမလေး  မခံနိုင်ရင် ပြောနော် "

"ရတယ် ဆောင့်  ဦးမြိုင် အ  အာ့ … လာ့ ကောင်း ကောင်းတယ် မြန်မြန် ေ ဆာင့်  ဦး  … ဦးမြိုင် … လိုး ပြီးရင် ကျ ကျွန်မ …ကံထူးကို လိုးခိုင်းမယ်…  အ အ အင့် အိ အင့် ကောင်းတယ် မြန်မြန်လိုး  လိုးစမ်း ပါ ဦးမြိုင် အား …  အ အား  အီး အင့် အင်း "

သူခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လေ ခင်ထားရီတစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံကြွတက်လာရလေလေပဲ ဖြစ်သည်။ ကံထူးလီးကလည်း သူမစုပ်လွန်း၍ အရည်တောင်စို့ ချင်ချင်ဖြစ်လာသည်။

ပက်လက်လီးစုပ် ပေးနေရတာကို အားမရတော့၍ ဦးမြိုင်ကို ဖင်အနောက်ကနေ ခွေးကုန်းလိုးခိုင်းဖို့ သူမစိတ်ကူးမိသည်။

"ဦးမြိုင် ကျွန်မ ဖင်ထောင်ပေးမယ် အနောက်ကပဲလိုးပေးပါ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "

"ကောင်းတယ် ဖြစ်ပါတယ် မလေးရဲ့ "

သူမကို ဖင်အနောက်ကနေ ဦးမြိုင် ခွေးကုန်းလိုးပေးလိုက်သည်။ ခင်ထားရီလည်း ကံထူးအခြေအနေကြည့်ပြီး ကြာကြာမဟန်တော့တာကို အကဲခတ်မိလိုက်၍ …

"မင်း ပြီးချင်ရင် ငါ့ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပြီးလိုက် ကံထူး နောက်တစ်ချီ ငါ မင်းကို ဖင်လိုးခိုင်းမလို့ ကြားလား "

"ဟုတ်ကဲ့ မ မလေး ကျွန်တော် မ အောင့်နိုင်တော့ဘူး လရည်ထွက်ချင်လာ ပြီ အား  အား "

သူမ ဖင်ကုန်းအလိုးခံနေရင်းက ကံထူးလီးကို အငမ်းမရကုန်းစုပ်၍ လရည်မထွက်ထွက်အောင်ပင် လက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်လေရာ ကံထူးမခံနိုင်တော့ဘဲ သူ့လီးထိပ်ဆီမှ လရည်များ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

ခင်ထားရီက ကံထူးလရည်တွေကို တစ်စက်ကလေးမှပင် ဖိတ်စင်မသွားအောင် သူမပါးစပ်နှင့်ခံ၍ စုပ်ငုံကာ မျိုချပစ်လိုက်ပေသည်။

"မ မလေး  ကျွန်တော် မထိန်းနိုင်လို့ တောင်းပန်ပါတယ် "

ကံထူး သူမကိုပျာပျာသလဲ တောင်းပန်ရှာသည်။

"မလိုဘူး မင်းလရည်တွေ ငါ  သောက်ချင်လို့ ခုလို စုပ်ပေးလိုက်တာ ကဲ မင်းခဏနားလိုက်ဦး "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရင်း ဦးမြိုင်ဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပြီး သူမဖင်ကို နောက်ပြန်တွန်းညှောင့်၍ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာဖြင့် ဦးမြိုင် အချက်လေးငါးဆယ်မောင်းတင်၍ အဆောင့်နှင့် သူမလည်း စောက်ပတ်ကွဲပြဲပစေဆိုပြီး ဖင်ကို လက်နောက်ပြန်ဖြဲဟ၍ အလိုးခံနေရင်း ဦးမြိုင်လရည်နှင့် သူမစောက်ရည်များ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ကြကာ အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သော ကာမပန်းတိုင်ဆီသို့ နှစ်ဦးသား ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားခဲ့ကြလေတော့သည်။

တစ်ချီပြီးတော့ အရက်တစ်ခွက်နှစ်ခွက်စီလောက် ထပ်သောက်ကြသည်။

အရက်ရှိန်တရိပ်ရိပ်တက်လာသလို သုံးယောက်သားမှာလည်း စောစောကအတိုင်း အားအင်တွေ ပြန်လည် ပြည့်ဖြိုးလာကြပြီး ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်က သူမ၏အဝတ်မဲ့နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်၍ ကာမစိတ်တွေ တဖွားဖွားပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရသလို သူမမှာလည်း ကံထူးနှင့်ဦးမြိုင်ဆိုသော ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် နှစ်ယောက်၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဗလာကျင်းလျှက်ရှိနေကြသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကို တစိမ့်စိမ့် စိုက်ငေး ကြည့်နေရာက တဏှာစိတ်တွေ အတိုင်းအဆမဲ့စွာ ထပ်မံယိုဖိတ်ကျလာခဲ့ရပြန်သည်။

ခင်ထားရီက ဦးမြိုင်နှင့်ကံထူးနှစ်ယာက်ကြားမှာပင် ကိုယ်ခန္ဓာချင်းပူးကပ်၍ ထိုင်နေသည်။ သူမ၏ လက်တစ်ဖက်က ဦးမြိုင်၏ပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်သွင်းကာ သူ့လီးကို ဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက် ကိုင်စမ်းကြည့်နေပြီး သူမ၏ ခြေထောက်များကလည်း ခြေရင်းဖက်ရှိ ကံထူး၏ပေါင်ကြားထဲက လီးကိုသွားရောက်ထိတွေ့ကာ အသာအယာပင် ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ပေးနေပါသည်။

သူမက ဦးမြိုင်ကို မော့၍ကြည့်လိုက်ရာက …

"ဦးမြိုင် ကျွန်မ ဖင် လိုးချင်လား "

"လိုးချင်တာပေါ့ မမလေး ရဲ့ "

"နေဦး ကံထူးကို အရင် လိုးခိုင်းမယ် ဦးမြိုင်လီးနဲ့ ဆိုရင် ကျွန်မဖင်ကွဲသွားလိမ့်မယ် သူလိုးပြီးမှ ဦးမြိုင်လိုးရမယ် ဘယ့်နှယ်လဲ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား "

"ဘယ်လိုလိုးလိုး ရတယ် … ဒီည … မမ လေး ဖင်ကို လိုးရရင်သေပျော်ပြီ "

"ဒီလောက်တောင်ပဲလား ဦးမြိုင် ဘယ်ကတည်းကလိုးချင်နေတာလဲ "

ဆိုပြီး တခိခိနှင့်ရယ်လိုက်ကာ …

"တစ်ခုပြောမယ်နော် ရှင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး နားထောင်ကြ "

"ပြောပါ မမ လေး "

"ကျွန်မကို ရှင်တို့နှစ်ယောက် တစ်ညတည်းအတူ လိုးတာ လူတော့ မသိပါစေနဲ့ "

"ဒါတော့ ကျွန်တော်တို့ နားလည်ပြီးသားပါ မမလေး ဘယ်သူတစ်ယောက်ကိုမှ မလေးအကြောင်း မပြောမိစေရဘူး စိတ်ချပါ "

"ရှင်တို့ကိုယုံပါတယ် ယုံလို့လည်း ခုလို နှစ်ပင်လိုးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပါပဲ နောက်ပြီး ဒီလိုနှုတ်လုံတဲ့သူမျိုး ထပ်ရမယ်ဆိုရင် ကျွန်မလိုချင်တယ် တခြားနေရာတစ်ခုခု ရှာရမှာပေါ့ … ဘယ်လိုလဲ ဖြစ်ရဲ့လား ဦးမြိုင် "

"မလေး ဖြစ်ချင်တဲ့ ပုံစံပြောပါ ကျွန်တော် စီစဉ်ပေးပါ့မယ် "

ဦးမြိုင်ကပြောလိုက်ပြီး သူမမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်လိုက်ရာက

"မလေး နှစ်ယောက်သုံးယောက် လိုးချင်လို့လား "

"အင်း  ဟင်း ဟင်း "

ခင်ထားရီ ခေါင်းအသာညိတ်၍ မခို့တယို့ကလေးပြုံးနေလိုက်ပြီး …

"ကျွန်မ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရင် ဒီတစ်ခေါက် လင်မရှိတဲ့ လွတ်လပ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီနေရာမှာ အနားယူချင်လို့ ကျွန်မလာခဲ့တာပါ နောက်ဆို ကျွန်မလင်နဲ့ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် ခုလိုအခြေအနေမျိုးလည်း ရချင်မှ ရနိုင်မယ် ဒီတစ်ကြိမ်တော့ လောကအရသာကို ကမ်းကုန်အောင် ခံစားလိုက်ချင်တယ် ဦးမြိုင် ကျွန်မပြောတာ နားလည်မှာပါ "

"အင်း လေ မမလေးက စိတ်ဆင်းရဲစရာ အများကြီးတွေ့ကြုံခဲ့တာကိုး ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ် ကတိလည်း ပေးပါတယ် အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးမှာပါ "

"ဒါဖြင့် ရှင့်ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ ကျွန်မကအရင် ကျေးဇူးဆပ်ရမှာပေါ့ ဟင်းဟင်းဟင်း "

သူမကပြောလိုက်ရင်း ဦးမြိုင်လီးကို ကုန်း၍စုပ်ကာဖြင့် သူမ၏ဖင်နှစ်ဖက်ကို ကုန်းကုန်းကွကွကြီးလုပ်ကာ လီးကို အပီအပြင် ပုလွေကိုင်ပေးနေလိုက်ပါသည်။ သူမစောက်ပတ်ကြီးက ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အနောက်ကနေ ပြူး၍ ထွက်နေတာမို့ ကံထူး၏ မျက်နှာနှင့်ကွက်တိပင် ဖြစ်နေရာ ကံထူးမနေနိုင်တော့ဘဲ စောက်ပတ်ကို ကုန်း၍ယက်ပေးလိုက်ရသည်။

စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လက်ဖြင့် နှိုက်ထိုး၍ တစ်ချက်နှစ်ချက်မွှေနှောက်ကာ  ဆောင့်ပေးလိုက်ပါသည်။

"အားကောင်းတယ် မောင်ကံထူး မမ အနောက်ကနေယက်ပေး အ အား စောက်ပတ်ဖြဲပြီးယက် အ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ အဲဒီလိုမှပေါ့  ဟင်းဟင်းဟင်း "

မမလေးခင်ထားရီ သဘောတွေ့မနောခွေ့၍ သွားသည်ကိုမြင်ရတော့ ကံထူးပိုအားတက်မိပါသည်။ သူမစောက်ပတ်ကို နှိုက်ဆောင့်နေရင်းမှ ဖင်စအိုဝကလေးကိုပါ မရွံမရှာသူ့လျှာကြီးဖြင့် ထိုးယက်၍ နှူးဆွပေးလာသည်။

သုံးယောက်သား ဒုတိယအချီကို စတင်လိုက်ကြသည်။

ခင်ထားရီက ဦးမြိုင်ကို ပက်လက်အိပ်စေရင်း သူမကအပေါ်စီးကနေပြီး မြင်းစီးသလို သူ့လီးကြီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ ဆောင့်ချလိုက်၍ ကံထူးကိုမူ သူမ၏ဖင်ပေါက်ကို လီးသွင်း၍ မရမကဆောင့်လိုးစေလိုက်ပါသည်။

ကံထူးလည်း သူမ၏ဖင်ပါကင်ကို စတင်ဖွင့်လှစ်ခွင့်ရရှိသွားခဲ့ပါသည်။

"ဖြေးဖြေးလိုးနော် ကံထူး နင့်လီးကို တံတွေးဆွတ်ပြီး လိုး "

"ဟုတ်ကဲ့ မ မလေး "

ကံထူး သူမ၏ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲ၍ စအိုပေါက်ကလေးထဲ လီးကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သူမ၏ဖင်စအိုဝကလေးမှာ ပထမတွင်ရှုံ့တွန့်လျှက် လီးသွင်းရာမှာအခက်အခဲဖြစ်နေပြီး နောက်တော့ ကံထူးလည်း ချွေးပြန်အောင်ပင် အားကြိုးမာန်တက် ကျားကုတ်ကျားခဲ လိုးဆောင့်၍ လီးအဝင်အထွက် တဖြည်းဖြည်းချောမွေ့လွယ်ကူလာကာ ဖင်ခံရတာကို သူမဇိမ်တွေ့လာရလေသည်။

ဒီလိုလုပ်တာကို ဗွီဒီယိုကားတွေထဲမှာ ကြည့်ကြည့်ပြီး ကံထူးစိတ်ကူးတွေ ယဉ်ခဲ့ရသည်။ စိတ်ကူးနှင့် ဖင်လိုးတဲ့ အရသာကို အပြတ်ခံစားခဲ့ရသည်။ ခုတော့ ကိုယ်တိုင်ကြုံခွင့်ရရှိ ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ကံထူးဖင်ကို အပြတ်လိုးနေသည်။

သူမ၏ဖင်စအိုပေါက်ကလေးမှာ သူ့လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်းအပေါက်ချဲ့ထွင်ပြီး တရစပ်လိုးပေးနေမှုကြောင့် ဖင်ဝကလေးရှုံ့ဝင်သွားလိုက် စူထွက်လာလိုက်နှင့် လီးကို တံတွေးအကြိမ်ကြိမ်ဆွတ်၍ ဖိဆောင့်ချလေလေ ဖင်ဝပိုကျယ်လာလေလေဖြစ်ကာ မကြာမီအချိန်ကလေးအတွင်းမှာပင် လီးနှင့်စောက်ပတ်လိုးရသလို အထိအတွေ့အား ပိုကောင်းလာပြီး လီးအဝင်ချော၍ ဆောင့်ချက်လည်း ပိုသွက်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

ကံထူး တရစပ်လိုးလေ ခင်ထားရီတစ်ယောက် ဦးမြိုင်လီးကို အပေါ်စီကနေ နှစ်ယောက်အားနှင့် ကုန်း၍ ဆောင့်ချပေးနေသလိုဖြစ်ကာ သုံးယောက်သား ဘာနှင့်မှမလဲနိုင်အောင် စည်းစိမ်အတွေ့ကြီး တွေ့နေကြပေသည်။

သူမက ကံထူးဆောင့်အားကိုလိုက်ပြီး သူမဖင်ကြီးကို ဖိ၍တွန်း၍ ဦးမြိုင်လီးကို လှိမ့်ကြိတ်လိုးပေးနေလေရာ ဦးမြိုင်က အောက်မှနေ၍ တစ်ချက်တစ်ချက်ကော့ အလိုးမှာ သည်းခြေခိုက်မတတ် အီဆိမ့်နေအောင်ခံရပြီး ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ရရှိနေလေတော့သည်။

ခင်ထားရီလည်း ကံထူးဖင်အလိုးကောင်းမှုကြောင့် ဖင်ဇိမ်တွေ့၍ အပြီးမြန်သွားရကာ ဦးမြိုင်လရည်တစ်ကြိမ် ထွက်သွားချိန်မှာ သူမအနေနှင့် သုံးချီသုံးခါမကအလီလီပင် ကိစ္စပြီးခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

သူမပြီးပေမယ့် ကံထူးမိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်မံပြီး ဖင်လိုးပေးနေသေးသည်။ ကံထူးလီးကြီးထိပ်မှ လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက သူမသားအိမ်ထဲကို တဖြစ်ဖြစ်ပန်းဝင်သွားတော့မှသာ ခင်ထားရီ သက်ပြင်းကို ဟင်းကနဲ ချနိုင်ပါတော့သည်။

ခဏနားအပြီးမှာ ဦးမြိုင်ကို သူမဖင်လိုးခွင့်ပြုလိုက်သည်။ ဦးမြိုင်ကို ဖင်ကုန်းပေးပြီး အနောက်မှနေ၍ ဖင်ထဲလီးသွင်းစေလိုက်ရာ သူ့လီးက ကြီးပြီး ရှည်လျားနေ၍ သူမအနေနှင့် သူ့လီးချောင်းကြီးဒဏ်ကို အတော်ကလေး မသက်မသာပင် ခံစားလိုက်ရပါသေးသည်။

ဦးမြိုင်တစ်ယောက် တစ်နာရီနီးပါးလောက် ကြာမြင့်အောင် သူမဖင်ကို အားပါးတရ လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပါလေသည်။

ကံထူးက အရက်ခွက်ရှေ့မှာချ၍ ဆေးပေါ့လိပ်တစ်လိပ်နှင့် ဇိမ်ယူမှိန်းကာ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေသည်။

ဦးမြိုင်ပြီးတော့ ကံထူးအလှည့်မှာ ခင်ထားရီက ကံထူးလီးပေါ်ကနေပြီး တက်ထိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဦးမြိုင်လီးကြီးကိုလည်း ပြန်တောင်လာအောင် စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။

ထိုည တစ်ညလုံး အရက်သောက်လိုက် လိုးလိုက်လုပ်နေကြရင်း သုံးယောက်သား မနက် ၄ နာရီလောက်ကျတော့ ခြေကုန်လက်ပမ်းကျကာ ကြမ်းပြင်ထက်မှာပင် အတုံးအရုံး ဖလက်ပြသွား ခဲ့ကြတော့သည်။

............................................................................................

နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ ပွဲရုံအလုပ်ကို ပုံမှန်လည်ပတ်စေပြီး ဟန်မပျက်နေကြလေသည်။

ခင်ထားရီ တစ်ယောက် ကျော်နန်းမောင်ဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး လုပ်ငန်းအခြေအနေကောင်းမွန်ကြောင်း အစစအရာရာ အဆင်ပြေကြောင်းများပြောကြားပြီး နောက်လေးငါးရက်အတွင်း စီစဉ်စရာရှိသည်များကို စီစဉ်ပြီး ကိစ္စပြီးပြတ်သည်နှင့် ပြန်လာနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း သူမအနေနှင့် မောင့်ကို ဘယ်လောက်လွမ်းမိသည် ဆိုတဲ့ အကြောင်းများကိုပါ နတ်သံကလေးနှော၍ ပြောဆိုလိုက်ကြရင်း စကားစဖြတ်ကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှုတ်ဆက်၍  ဖုန်းကို ပြန်ချလိုက်ပါသည်။

ညရောက်သည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း ဦးမြိုင်နှင့်ကံထူးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ သောက်စားကြသည်။ပျော်ကြသည်။

နှစ်ည သုံးည ပျော်ပါးနေထိုင်လိုက်ကြပြီး တစ်နေ့ညနေပိုင်းမှာ ခင်ထားရီတစ်ယောက် ကံထူးနှင့်အတူ သူ့ကိုလမ်းပြအဖြစ်ခေါ်ယူပြီး မြို့ပြင်ဖက်ရပ်ကွက်တစ်ခုဆီ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

ဦးမြိုင်၏လမ်းညွှန်မှုဖြင့် လာရောက်ရခြင်းဖြစ်ကာ သူက ခင်ထားရီသိအောင်အကြောင်းစုံကို ရှင်းပြထားပြီး လည်းဖြစ်သည်။

သူကြိုတင်ပြောကြားထားချက်အရ ခင်ထားရီ ကိုယ်ပေါ်မှာ တန်ဘိုးကြီးမားသော အသုံးအဆောင်ပစ္စည်း တစ်စုံတစ်ရာမျှပင် ယူဆောင်လာခြင်းမရှိဘဲ သာမန်အိမ်နေအဝတ်အစားဖြစ်သော ပါးလွှာသည့်အနက်ရောင် တီရှပ်ချိုင်းပြတ်ကလေးတစ်ထည် အပေါ်ရုံသိုးမွေးဆွယ်တာအင်္ကျီနှင့် ခါးပေါ်မှာ တိုင်းရင်းဖြစ် ချည်လုံချည် ကလေးတစ်ထည်ကို တင်းတင်းရင်းရင်းကလေးစည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ကာ လာရောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ခြံဝင်းတစ်ခု အတွင်းရှိ မှုန်ကုပ်ကုပ်အိမ်ကလေးတစ်လုံးဆီရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်ကြသည်။

"လာ ဒီအထဲကို ဝင်သွားပါ "

နှုတ်ခမ်းမွှေးကားကားနှင့် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်အမျိုးသားတစ်ယောက်က အိမ်အတွင်းဖက်ကို ညွှန်ပြလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား အတွင်းဖက်အခန်းတွေဆီကို လျှောက်လှမ်းလာခဲ့ကြသည်။

အခန်းတွေက တံခါးအလုံပိတ် ထားသည့် အမှောင်ခန်းများသာဖြစ်ကြသည်။ အတွင်းဖက်မှာ အခန်းကျယ်တစ်ခု လည်းရှိပြီး တိတ်ဆိတ်စွာပင် အချို့ကလှဲလျောင်း၍ အချို့က သုံးလေးယောက်အစုဖွဲ့ကာ ထိုင်လျှက်သား ရှိနေကြတာတွေ့ရပါသည်။

သူ့နေရာနှင့်သူ စည်းစိမ်ယူနေကြသူတွေ။ ပြီးတော့ ရနံ့တစ်ခုက လေထုထဲမှာ လွင့်ပျံ့လျှက်ရှိပြီး တစ်ခန်းလုံး၏ အငွေ့အသက်တွေက တစ်စုံတစ်ရာသော အဓိပ္ပါယ်ကို ဖော်ဆောင်သည့်အလား ချိုအီအီ သင်းပျံ့ပျံ့… သိုင်းဖွဲ့အုံ့ဆိုင်း မှိုင်းရီ လို့ …။

အိပ်မက်ကမ္ဘာထဲ ရောက်ရှိနေသလို တစ်စုံတစ်ခုသော လောကသစ်ဆီ အလည်အပတ် ခေါ်ဆောင်ခြင်း ခံလိုက်ရသလို ပုံစံမျိုးလို့ ဆိုရချေမည်။

ဒီနေရာမျိုးကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ပြီးသားဖြစ်သည့် ကံထူးက အစစအရာရာကို ဦးဆောင်သွားသည်။ ခင်ထားရီတစ်ယောက် သူ့အခြေအနေကြည့်၍သာ အနောက်ကလိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။ ကံထူးလုပ်သမျှ ကိုင်သမျှ သူမအဖို့ အသစ်အဆန်းတွေချည်းပဲ ဖြစ်နေသည်။

ည မှောင်ရီဝိုးတဝါးအချိန်ကိုရောက်တော့ ခင်ထားရီ ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပူထူကိုက်ခဲပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ထိုင်းမှိုင်းလေးလံနေလျှက်ရှိချေ ပြီ။ သို့ပေမယ့် ထူးဆန်းသည်က သူမ သတိမလွတ်ကင်းဘဲနှင့် အသိစိတ်တွေက လေဟာနယ်တစ်ခုဆီကို ပေါ့ပါးလွတ်လပ်စွာ လိုက်ပါလွင့်မျောနေသလို ဖြစ်နေခြင်းပင်။

အခန်းတစ်ခုထဲကို ကံထူး သူမကိုဆွဲခေါ်လာခဲ့ပြီး …

"မမလေး ပျော်ပျော်နေရအောင် နော် ဘာမှ တွေးပြီး စိတ်ပူမနေနဲ့ "

"အဟင်း ဟင်း မပူပါဘူး ကံထူးရယ် ကဲ မမကို ဖက်ထားစမ်းပါကွာ မမ မင်း အနမ်းကိုခံချင်နေပြီ "

ကံထူးနှင့်သူမ နှုတ်ခမ်းချင်းအပြိုင်အဆိုင် ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းနေမိကြသည်။ ကံထူးလက်များက သူမကိုယ်ပေါ်မှ သိုးမွေးဆွယ်တာလေးကို အရင်ဆုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ အနက်ရောင်တီရှပ်အင်္ကျီပါးလေးကို ခေါင်းပေါ်မှလှန်ချွတ်၍ ဘရာစီယာအောက်မှ သူမနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အပီအပြင်နယ်ပေး စို့ပေးနေလိုက်လေသည်။

သူမဘရာစီယာကလေးပါ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံလျက်သားကျသွားသည်။

"စကြရအောင် နော် မမ "

ကံထူးက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြောလိုက်သည်။

"အင်း  ဟင်း  ဟင်း "

ခင်ထားရီ မျက်ခွံတွေ လေးလံနေသည်။ နှုတ်ကလည်း စကားတစ်ခွန်းပြောဖို့တောင် အနိုင်နိုင် ။ ပါးစပ်ဖွင့်ရမှာကိုတောင် ပျင်းရိငြီးငွေ့သလို ဖြစ်လာသည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ယုယမှုကို ခံလိုစိတ်ဖြင့် အာခေါင်ခြောက်သလို ရေငတ်သလို ဖြစ်ကာနေလေသည်။

"မမလေးထမီ  ကျွန်တော် ချွတ်ပေးမယ် နော် "

"အင်း ချွတ် ချွတ်လေ "

ကံထူးက သူမခါးမှ ထမီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရာ အတွင်းခံပင်တီကလေးတစ်ထည်သာ သူမခါးဆီမှာ ကျန်ရှိနေတော့သည်။

ခင်ထားရီ သူမအတွင်းခံပင်တီလေးကို ထိုင်လျက်ကနေ တင်ပါးအသာကြွ၍ချွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ခုတော့ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်တစ်စုံတစ်ရာပင်မရှိတော့ပြီ။ ဝတ်လစ်စားလစ် ခန္ဓာကိုယ် ဗလာကျင်းလို့ သွားသည်။

သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကဲ့သို့သော ခန္ဓာကိုယ်အသားဆိုင်အိအိကြီးတွေကို ကံထူးအားပါးတရပင် စိုက်ကြည့်နေမိပြီး ချက်ချင်းလက်ငင်း လိုးချင်စိတ်ပင် ပေါ်ပေါက်လာခဲ့မိပေသည်။

ကံထူးက သူ့ပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် သူမအနားကို ထလာခဲ့လိုက်သည်။

"မမ လေး "

"အင်း  မောင်လေး "

ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ပွေ့ဖက်ကာနမ်းစုပ်၍ ခင်ထားရီလက်တစ်ဖက်က ကံထူးလီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးနေမိသည်။ ကံထူးလီးကြီးက မတ်တောင်လို့နေပြီဖြစ်သည်။

"မမ လိုချင်နေပြီ မောင်လေး ရာ အလိုးခံချင်နေပြီ "

"မမ လေး ကို ကျွန်တော်လည်း လိုးချင်နေပါပြီဗျာ "

နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်နှူးဆွ၍ ကံထူးလီးကို ခင်ထားရီစုပ်ပေးသည်။ခင်ထားရီစောက်ပတ်ကိုလည်း ကံထူးက ပြန်လည် နမ်းရှုံ့ကာစုပ်ယက်ပေးနေပါသည်။ ခင်ထားရီစောက်ပတ်မှာ အရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်လာရသည်။

ကံထူးက သူမကို အနောက်လှည့်ကာဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူမဖင်သားအနောက်မှနေ၍ သူ့လီးကို စောက်ခေါင်းထဲထည့်သွင်းကာ အပီအပြင်ကြီးလိုးပေးနေလေတော့သည်။ ခင်ထားရီတစ်ယောက် ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကော့ကနဲကော့ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်။ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းနှင့်နင်းကန် ဆောင့်လိုးပေးရင်း သူမနို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကိုလည်း လက်နှင့်ဆုပ်ကာဆွဲကာ ကစားပေးသည်။

ခင်ထားရီ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ခွေးကုန်းလိုး၍ အတန်ကြာတော့ ကံထူးက ပုံစံပြောင်းပြီး သူမကို ပက်လက်အနေအထား ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားစေလိုက်ကာ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်သွားသော သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကိုထည့်သွင်း၍ တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ်နှင့် စောက်ရည်သံလှိုင်လှိုင်ကြီးထွက်အောင်ပင် ဆောင့်လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။

ခပ်မှောင်မှောင်ကလေးဖြစ်နေသော အခန်းထဲမှာ ခင်ထားရီတစ်ယောက်မျက်လုံးအစုံကိုမှေးမှိတ်၍ ကံထူးလိုးဆောင့်ပေးမှုကိုဖီလင်ယူခံစားရင်း ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့်လူးကာဖြင့် တစ်ချီပြီးခဲ့ရသည်။

ခင်ထားရီ သည်အတိုင်းပင် ပက်လက်ပေါင်ကား၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စန့်စန့်ကြီးလုပ်ရင်း အသာငြိမ်ကာမှိန်းနေမိသည်။ သူမအနေနှင့် အိပ်မက်ထဲရောက်နေသလို လေထဲလွင့်မျောနေသလို ရင်တလှပ်လှပ် ကတုန်ကရီကလေးခံစားနေရတုန်းပင်ဖြစ်သည်။

ကံထူး သူမကိုနမ်းသည်။

ပက်ပက်စက်စက်ပင် နမ်းသည်။

သူမနှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းများနှင့်ဖိကပ်၍ အချိန်အကြာကြီးဆွဲပြီး အပီအပြင်ကို နမ်းစုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

သူ့လျှာကြီးတစ်ခုလုံး ခင်ထားရီပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး လျှာအချင်းချင်း လူးလှိမ့်ယှက်လိမ်၍ စိတ်လိုလက်ရကြီး အနမ်းပေးနေသည်။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းနေရင်းကနေ တဖန် အောက်ကိုလျှောဆင်းသွားပြီး သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၍ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လှိမ့်ချေကစားရင်း နို့တစ်ဖက်စီကို အားပါးတရပင် တစ်လှည့်စီ စို့၍ စို့၍ ပေးနေလေသည်။

ဆေးမူးမူးပြီး ထင်ရာမြင်ရာစွတ်လုပ်နေသလားလို့ တောင် ထင်မှတ်ရသည်။

သူမဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာရပြီး မျက်လုံးတောင် ကောင်းစွာမဖွင့်နိုင်ဘဲ စုံမှိတ်ထားရင်း ကံထူးကျောပြင်ကြီးကို တအားပင်ဖက်တွယ်ထားလိုက်မိသည်။

ကံထူးမှာအင်္ကျီပင် မကပ်တော့ဘဲ ကျောပြောင်ကြီးနှင့်ဖြစ်နေရာ သူ့ကျောပြင်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်၍သပ်၍ ပေးနေမိ ရင်း ရမ္မက်မူး မူးသံကလေးဖြင့်  …

"ကံထူး အောက်ကို ဆင်းလေ နို့ချည်း စို့နေတာပဲ မမ နို့တွေ နာလှပြီကွာ စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး "

"အင်း အင်း ယက် ပေးမယ် "

ကံထူးအသံက တစ်မျိုးဖြစ်နေသည်ဟု သူမ ထင်မိသည်။

သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်သူမ၏ပေါင်တစ်ဖက်စီကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲကားပစ်လိုက်ရင်း သူမပေါင်ခွဆုံရှိရာသို့ မျက်နှာအပ်၍ စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ပေးနေပြန်သည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နှင့်တအားဆွဲဖြဲ၍ စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လျှာကြီးကို ပစ်သွင်းလိုက်ရင်း ဘယ်ညာထိုးမွှေ့ကာ ဝေ့ဝိုက်ယက်သပ်ပေးနေပြီး စောက်စေ့ကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိကိုက်နမ်းစုပ်ကာဖြင့် အခေါင်းထဲကိုပါ လက်နှင့်အဆက်မပြတ် ထိုးနှိုက်၍ ဆောင့်ပေးလျှက်ရှိသည်။

ကံထူးခါတိုင်း လုပ်ပုံနှင့်တော့ ကွဲပြားသည်။

ခင်ထားရီ ဒီနေ့မှ ကံထူးတစ်ယောက် သူမကို ကိုင်တွယ်ဆက်ဆံပုံတွေ ကြမ်းလှ၍ သင်္ကာမကင်းဖြစ်လာပြီး သူမပေါင်ကြားထဲမှ ကံထူးခေါင်းကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲမကာကြည့်လိုက်ရာ …

"အို …  ဟင်း   … ဘယ် ဘယ်သူလဲ "

သူမ ကျောထဲစိမ့်သွားမိပြီး လန့်ဖျပ်ကာ ထထိုင်လိုက်မိသည်။

သူမ ထင်သလို ကံထူး မဟုတ်ဘဲ တခြားမျက်နှာစိမ်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာတွေ့ရသည်။

"ဘာဖြစ်လို့ လဲ အစ်မ ရဲ့  အစ်မ မကြိုက်လို့လား "

သူက ဗလုံးဗထွေးပြောပြီး သူမကိုယ်လုံးကို သိုင်းဖက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်ပါသည်။

သူမနှုတ်ခမ်းကို ထပ်မံနမ်းစုပ်၍ လက်တစ်ဖက်ကလည်း အောက်ကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ကို ထိုးနှိုက်ကာ ဆောင့်ပေးနေပြန်ရာ ခင်ထားရီ ကော့တွန့်တက်သွားရပြီး …

"အား ဖြေးဖြေး  ဖြေးဖြေး  နာ နာ တယ် အစ်မ မင်း… ကို တကယ်မသိလို့ပါ …ဟို ဟို ကံထူး ရော အင့်အင်း "

"အော် အစ်မ ကောင်လေး လား "

"အင်း ဟုတ် ဟုတ်တယ် "

"သူ့ကို ကောင်မတစ်ကောင် ပေးလိုက်ပြီ အစ်မနဲ့ လူချင်းလဲချမလို့ … သူ အနောက်ခန်းမှာရှိပါတယ် "

"အို … တ  ကယ် …ပြောတာလား "

"ဟုတ်ပါတယ် မယုံရင် သွားကြည့်လေ "

"ဟင့် မသွားပါဘူး … ကံထူး မသာလေး လူကို ဒီနေရာ ခေါ် လာပြီးမှ "

"ဒီမှာ ကျွန်တော်တို့ ဒီလိုပဲ စော်ချင်းလဲချ ကြတာပဲလေ ကွဲလာပြီဆိုရင်ဘယ်သူ့စော်ဆိုတာနားမလည်ဘူး လိုးကြရောပဲ အစ်မရော  ကျွန်တော့်နဲ့ မလိုးချင်ဘူးလား "

သူက တိုင်းရင်းသားလေသံ ခပ်ဝဲဝဲနှင့် ပြောသည်။ ခင်ထားရီ သူ့စကားကြောင့် ကြက်သီးဖျန်းကနဲ ထမိသွားပြီး စောက်ပတ်ထဲမှလည်း တင်းကနဲဖြစ်သွားရသလိုပင်။

ခင်ထားရီ လက်က သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို အသာပင် ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

ပြီးတော့မှ …

"အစ်မ ရုတ်တရက်မို့ လန့် သွားမိတာပါ … အစ်မ ဒီကိုတစ်ခါမှမလာဖူးဘူး မင်းကိုလည်း မလိုးနဲ့လို့ မပြောပါဘူး လိုးချင်ရင်လိုးပေါ့ "

"ဒီမှာပဲလား … ဟိုအနောက်ခန်းမှာဆို လူဆယ့်လေးငါးယောက်လိုးလို့ရတယ်နော် အခန်းအကျယ်ကြီးပဲ ဟင်းဟင်း အစ်မကို ပျော်စေချင်လို့ ပြောတာပါ "

"ရှက်စရာကြီးကွယ် … မင်းကလဲ ဒီမှာပဲလိုး …အဲဒီမှာ မင်းပြောသလိုသာဆို … အစ်မကို လူတွေ ဝိုင်းလိုး ကုန်ကြမှာပေါ့ "

"ဘာဖြစ်လဲ လိုးပစေပေါ့ ကောင်မတွေ လေးငါးယောက်တောင်မကဘူး ဆေးရွဲနေပြီ ကြိုက်သလိုလိုးလို့ရတယ် အစ်မ သိလား "

"တကယ်ပြောတာလား မောင်လေးရာ "

"မယုံရင် သွားကြည့်မယ် … ဆို  …လိုက်ခဲ့ပါ အစ်မရဲ့ အစ်မမြင်ရင်ဖျားသွားမယ် တချို့မိန်းမတွေဆိုရင် လေးငါးရက်တောင်မပြန်ဘူး တစ်ဖုံရှူလိုက် လိုးလိုက်ပဲ ဟဲ ဟဲ "

"ကဲပါ မောင်လေးရယ် မင်းမမကို ချစ်ရင် ဒီမှာ လိုးစမ်းပါဦးကွယ် စောစောကမင်းလုပ်ထားတာ မမလမ်းတောင်မလျှောက်နိုင်ဘူး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရွနေပြီ သိရဲ့လား ဟင်းး "

ခင်ထားရီ အမှန်အတိုင်း ပြောလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ သူမစောက်ပတ်က သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် ရွစိထ နေချေပြီ။ လောလောဆယ် သူ့လီးနှင့် လိုးပေးမှသာ သူမအတွက် ဖြေသာနိုင်မည်ပဲ ဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ထွေးလားလုံးလားဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။ ကောင်လေးက ခေသူတော့မဟုတ်ပါချေ။ ဒီလောကမှကျင်လည်နေမှတော့ ဖျံအကြီးကြီး မဟုတ်တောင် ဖျံအသေးစားလေးတစ်ကောင်တော့ ဖြစ်မှာ ကျိန်းသေပါသည်။ ကံထူးထက် လည်သည်။ ပိုပြီးတော့လည်း လိမ္မာပါးနပ်သည်ဟုဆိုရပေမည်။

"မင်း နာမည် က ဘယ်သူ … "

"စိုင်းနွတ် လို့ခေါ်တယ် "

"မမကို မမထားလို့ ပဲ မှတ်ထား နော် မောင်လေး "

"အင်း  … "

ဆိုပြီး သူက ခင်ထားရီကို သိုင်းဖက်လိုက်ရင်းက …

"မမ ချစ်တယ်ကွာ ဖင်တုံးကြီးအယ်နေတာပဲ လိုးချင်စရာကြီး  "

"လိုး ချင်ရင်  လိုးပေါ့  လို့ … ဟင့်  ဟင့် မမ ကို ခုနကလို စောက်ပတ်ယက်ပေးစမ်းပါ ကွာ မင်းလုပ်တာ ခံလို့ကောင်းတယ် ဟင်းဟင်း "

"နေဦး တစ်ချီလိုးပြီးမှ ယက်ပေးမယ် ကျွန်တော့် လီးလည်း စုပ်ပေး "

"စုပ်ပေးမယ် ချွတ်လေ မောင်လေး "

သူ့လီးက ကံထူးလီးနှင့်အရွယ်အစားချင်း သိပ်မကွာလှချေ။ လီးလုံးပတ်ရောအရှည်ရော ထပ်တူညီသလောက်ရှိသည်။  ခင်ထားရီ သူ့လီးကို အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် မှုတ်ပေးသည်။ အသေအချာပင် ပုလွေစွမ်း ပြလိုက်သည်။

စိုင်းနွတ်ဆိုသော ကောင်လေး ဖျပ်ဖျပ်ကို လူးသွားရလေတော့သည်။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>>



မမထား အပိုင်း ( ၁ )

မမထား အပိုင်း ( ၁ )

နရသူ ရေးသည်။

ဒေါ်ခင်ထားရီ ကိုယ်ပေါ်မှာခြုံလွှမ်းထားသော အညာစောင်ပါးကလေးက ကိုယ်ပေါ်ကနေ အောက်ကို လျှောကျသွားသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏လက်တစ်ဖက်က စောင်ကလေးကို ကုတင်ခြေရင်းဆီပို့ပစ်လိုက်ရင်း ဘေးတစ်စောင်းကလေးအိပ်နေသည့် ဒေါ်ခင်ထားရီ၏ဖွံ့ထွားစွင့်ကားလှသော တင်ပဆုံအသားဆိုင် အိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လိုက်လံဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်ကာ ဖျစ်နယ်ပေးနေလေသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏ကိုယ်ခန္ဓာအရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမ၏ကိုယ်အနောက်မှနေ၍ တင်သားအိအိကြီးတွေရှိရာဆီကို ဖိကပ်ထိတွေ့လာလျှက်ရှိလေသည်။

"အင်း မောင်ရယ် "

သူမနှုတ်မှ အသံကလေးထွက်သွားပြီး မျက်လုံးများပွင့်၍လာခဲ့ကာ ကျော်နန်းမောင်ရှိရာဖက်ကို စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ပါသည်။

"နိုးလာပြီလား မမထား "

"အင်း ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ မောင်ရဲ့ "

"မောင် ချစ်ချင်တယ် "

ကျော်နန်းမောင်ပြောပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်အနောက်မှနေ၍ တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်ထားလိုက်လေရာ ဒေါ်ခင်ထားရီ မနေသာတော့ဘဲ ကိုယ်လုံးကလေးအနောက်ဖက် လှည့်လာခဲ့ရသည်။

သူ့မျက်နှာကို ရီရီဝေဝေကလေးကြည့်နေသည်။ ပြီးမှ သူ့နှုတ်ခမ်းကို သူမလက်ချောင်းကလေးများနှင့် လာရောက် စမ်းသပ်ထိကိုင်ကြည့်လိုက်ရာက  …

"လူဆိုးလေး တော်တော် ကဲချင်နေတယ် "

ဆိုပြီး သူ့ကိုမပြောမဆို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့်ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါလေသည်။ ကျော်နန်းမောင်လည်း သူမကို ပြန်လည်စုပ်နမ်းသည်။ နှစ်ယောက်သား အနမ်းတွေက မထင်မှတ်ဘဲ ကြာမြင့်စွာ ရှည်လျားသွား ခဲ့ရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင်လက်တစ်ဖက်က သူမကိုယ်ပေါ်မှ လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်နေသော ညဝတ်အင်္ကျီမှ ခါးစည်းကြိုး ကလေးကို အသာဖြေချလိုက်သည်။

လျှောကျွတ်ကျသွားသည့် ညဝတ်အင်္ကျီပါးကလေးအောက်မှ သူမ၏ ကိုယ်လုံးအလှက ညအိပ်မီးသီး အလင်းရောင်အောက်မှာ ကြွားဝင့်ငွါးစွင့်လှစွာဖြင့် အထင်းသားကြီး ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရလေသည်။

"အင် ရှက်လိုက်တာ မောင်ကလဲ "

"မရှက်နဲ့ မရယ် တစ်ညလုံးလည်း ဟင်း ဟင်း … "

"သွား သူ့ဖြင့် ဒါ ချည့် ပဲ အဲဒါလုပ်ဖို့ ပဲ စိတ်ကူးနေ သိလား ဟင်း "

ဒေါ်ခင်ထားရီ သူမလက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် ကျော်နန်းမောင်၏ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို မနာကျင်အောင် ထုရိုက်နေလေသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏လက်များကမူ သူမ၏ တင်ပဆုံ အသားဆိုင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်နယ်နေလျှက်ရှိပြီ။ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်အလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းလေးဆီကို သူ့လက်ကရောက်ရှိသွားသည်။

"အနေခက်တယ် မောင်ရယ် "

"မောင် မမထားကို ချစ်လို့ကို မဝသေးဘူး "

"တကယ်လားမောင် နောက်မှ မမထက် ချစ်ရမယ့်သူပေါ်လာလို့ ဆိုပြီး မမကို မစွန့်ပစ်လိုက်ပါနဲ့နော် မမကြောက်တယ် "

"မမရယ် မမနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သူစိမ်းတွေမှ မဟုတ်တာ ဒီလိုဖြစ်နိုင်ပါ့မလား "

ကျော်နန်းမောင်က ပြောလိုက်တော့ ဒေါ်ခင်ထားရီ သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာပြီး သူ့လည်တိုင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ရာက …

"မမ အစိုးရိမ်လွန်လို့ ပြောမိတာပါ ငါ့မောင်ရယ် မင်းနဲ့မမဟာ မောင်နှမအရင်းအခြာ မဟုတ်ကြပေမယ့် မောင်နှမအရင်းတွေထက်တောင် ချစ်ခဲ့ကြသူတွေပါ မင်း မမကိုဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ မမသိနားလည်ပြီးသားပါ "

သူမက ကျော်နန်းမောင် စိတ်ဆိုးသွားမှာစိုး၍ ချော့ချော့မော့မော့ကလေးပြောဆိုလိုက်ရင်း ကျော်နန်းမောင်၏ နှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းနှင့်ဖိကပ်ပြီး အငမ်းမရနိုင်စွာဖြင့် နမ်းနေလိုက်ပြန်ပါသည်။ သူ့အောက်နှုတ်ခမ်း ထူထူကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးနှစ်လွှာဖြင့် ညှပ်၍ စုပ်လိုက်သည်။

"တော်ပြီ မမရယ် မမနမ်းတာ နေရာမှား နေပြီ "

"ဟင် မောင် ဘာဖြစ် လို့ …  "

"ဒီမှာလေ ဒီနေရာကို နမ်းရမှာ လို့ပြောတာ ဟင်း  ဟင်း "

သူမလက်တစ်ဖက်ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲသွင်းပေးလိုက်တော့မှ ဒေါ်ခင်ထားရီသဘောပေါက်ပြီး တဟင်းဟင်းနှင့် ကိုယ်ကလေးတသိမ့်သိမ့်ခါသွားအောင်ပင် ရယ်နေလိုက်ကာ …

"သွား မောင် မကောင်း ဘူးကွာ ပြစမ်းပါဦး ဘာဖြစ်နေပြီလဲ "

ကျော်နန်းမောင် လဲလျောင်းနေရာက ထလိုက်ကာ ခါးမှပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သည်။ တောင့်တင်းနေပြီဖြစ်သော သူ့ယောက်ျားတန်ဆာကြီးက ဒေါ်ခင်ထားရီ ကို ညှို့ငင်ထားဘိသည့်အလား လက်တစ်ဆုပ်စာမကသော ညိုညိုတုတ်တုတ် အလျား ၈ လက်မသာသာခန့်ရှိမည့် အချောင်းအတန်ကြီးက သူမမျက်စိရှေ့မှောက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလှုပ်ရှားလျက် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်သည့် သူမယောက်ျား ဦးကိုကိုဇော်၏ လိင်အင်္ဂါထက် ၂ ဆနီးနီးကြီးမား ထည်ဝါလှပေသည် ဟုလည်း တွေးမိသွားရသည်။

ကျော်နန်းမောင်မှာ ယခင်က သူမနှင့်ချစ်ကျွမ်းဝင်ခဲ့ဖူးသည့် လူပျိုပေါက်စအရွယ် လောက်က ကျော်နန်းမောင် မဟုတ်ပေတော့ပြီ။ ကမ္ဘာပတ်ပြီး အဖြူအမည်းပေါင်းစုံ တွယ်ချင်တိုင်း တွယ်၍ လာခဲ့သည့် နိုင်ငံခြားသင်္ဘောသား အရင့်အမာကြီးတစ်ယောက်ပီပီ သူ့ပစ္စည်းကလည်း ဆေးကောင်းဝါးကောင်း များ အမြဲမပြတ် မှီဝဲထား၍  စံချိန်လွန်အောင် ကြီးမားထွားကျိုင်းနေသော ဧရာမပစ္စည်းကြီး ဖြစ်လို့ နေချေပြီ။

"မောင့် ဟာကြီး တောင်နေပြီ နော် နည်းတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး "

"မမ လူရဲ့ဟာကြီးနဲ့ ဘာတွေကွာလဲ မမရဲ့ "

"မင်း ဥစ္စာက သူ့ထက် နှစ်ဆ သုံးဆလောက် ကြီးနေတာကွယ် သူ့အကြောင်းတော့ မပြောပါနဲ့တော့ မောင်ရယ် သူ ဆုံးသွားတာတောင် ငါးနှစ် ခြောက်နှစ်လောက် ရှိနေပါပြီ မမက ခု တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေပြီပဲ ဥစ္စာ "

"အင်း ဆောရီးပါ မမ ရယ် ကျွန်တော်က မမနဲ့ကျွန်တော်မဆုံဖြစ်ခဲ့တာ ပြန်တွေးပြီး ခုအချိန်ထိ သူ့ကို အစာမကြေဖြစ်နေတုန်းပဲ "

"ပြီးခဲ့တာတွေ ပြီးခဲ့ပါပြီ မမတို့အရွယ်တွေလည်း ရလာကြပြီ ခုဆိုမင်းလည်းမငယ်တော့သလို မမလည်း သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်အရွယ်တောင် ရောက်နေပါပြီ ကလေးစိတ်မမွေးတော့နဲ့ ငါ့မောင်ရယ် "

"အင်း "

ကျော်နန်းမောင်သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ချလိုက်မိသည်။

အတိတ်ကိုပြန်တွေးရင်း သူ့စိတ်ထဲမှာ အရာအားလုံးဟာ မနေ့တစ်နေ့ကဖြစ်ပျက်ခဲ့သလိုပင် တအုံနွေးနွေးကြီး ဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရပါသေးသည်။


မမထားနှင့်သူက တစ်အိမ်တည်း တစ်မိသားစုထဲမှာနေထိုင်ကြီးပြင်းခဲ့ကြသည်။ မမထားက သူ့ဖခင်ဖြစ်သူ၏  ဒုတိယအိမ်ထောင်က ပါလာခဲ့သောသမီးဖြစ်သည်။ သမီးအရင်းတော့မဟုတ် မယားပါသမီးဟုဆိုရမည်။ ကျော်နန်းမောင်၏မိခင် ဒေါ်နန်းကြာအုံက သူငါးနှစ်သားလောက်မှာ ကင်ဆာရောဂါနှင့် ဆုံးပါးသွားတော့ အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ထပ်ပြုသည်။

အမေနန်းကြာအုံ၏ ညီမဝမ်းကွဲတော်စပ်သော ဒေါ်ကေသီခေါ် နန်းကေသီနှင့်ဖြစ်ပြီး သူမကလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ တရုတ်နယ်စပ်မှာ သေနတ်အပစ်ခံရကာ သေဆုံးသွား၍ ပူပူနွေးနွေးမုဆိုးမလေးဖြစ်နေတာကြောင့် ကျော်နန်းမောင်ဖခင် ဦးကျော်ခေါင်က ဂရုဏာသက်ပြီး သမီးတစ်ယောက်အမေဖြစ်သော သူမကို ရွေးချယ် လက်တွဲခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်လေသည်။

ဒေါ်နန်းကေသီက အစ်မဖြစ်သူနန်းကြာအုံထက်စောပြီး အိမ်ထောင်ရက်သားကျခဲ့သူမို့ သူ့သမီးဖြစ်သူ ခင်ထားရီက ကျော်နန်းမောင်ထက် အသက်သုံးနှစ်လောက်ပိုကြီးသည်။

ဒေါ်ကေသီမှာ မိထွေးပေမယ့် အဒေါ်လို့လည်းဆိုနိုင်တာကြောင့် သမီးဖြစ်သူကိုသာမက သူ့ကိုလည်း သားအရင်းတစ်ယောက်လိုပင် ချစ်ရှာပါသည်။

အဒေါ်တစ်ဖြစ်လဲ မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်ကေသီရဲ့ဆုံးမသွန်သင်မှု အောက်မှာ သူတို့ ဝမ်းကွဲမောင်နှမ နှစ်ယောက် ကြီးပြင်းအရွယ်ရောက်လာခဲ့ရသည်။ စားအတူ သွားအတူ ကစားလည်းအတူ ပါပေ။ အိပ်တော့လည်း တစ်ခန်းတည်း တစ်ကုတင်တည်းမှာအတူ အိပ်ခဲ့ကြသည်။ သံယောဇဉ်ကြီးခဲ့ကြသည်။

ထိုသို့ လက်ပွန်းတတီး အနေများမှုကြောင့်ပင် အရွယ်မရောက်မီအချိန်ကတည်းက သူတို့နှစ်ယောက်၏ သာမန်ထက်မကသော ရင်းနှီးဆက်ဆံမှုက စတင်ကန္ဓေတည်လာခဲ့ရသည်ဟုဆိုရပေမည်။

ဇာတ်လမ်းကို စခဲ့သူက မမခင်ထားရီပဲ ဖြစ်သည်။

ကုတင်တစ်ခုတည်းအတူအိပ်ရာကနေ မောင်ဖြစ်သူကို ဟိုကိုင်ဒီကိုင်ပြုလာပြီး သူမ ( … ) နှစ် သမီးအရွယ် ကျော်နန်းမောင် ကလေးသာသာလောက်မှာ နှစ်ယောက်သား လူကြီးတွေမသိအောင် လင်မယားလုပ်တမ်း ကစားလာခဲ့ကြသည်။

မိထွေးဖြစ်သူမှာ ထိုစဉ်က အသက် ၃၀ ကျော်မျှသာရှိသေးပြီး ရုပ်ရည်ချောမောတောင့်တင်းသူဖြစ်ကာ ကျော်နန်းမောင်ဖခင် ဦးကျော်ခေါင်က အသက် ၄၀ ဝန်းကျင်ခန့် သန်တုန်းမာတုန်းအရွယ်တွေမို့ အိပ်ခန်းထဲမှာ နေ့စဉ်လိုလို အချစ်စခန်းဖွင့်နေကြတာကို ကလေးနှစ်ယောက်က မကြာခဏ ချောင်းကြည့် မြင်တွေ့ နေခဲ့ရသည်။ အတုမြင်အတတ်သင်ခဲ့ကြသည်။

ခင်ထားရီ ၆တန်းနှစ်လောက်ရောက်မှ တစ်ယောက်တစ်ကုတင်စီ ခွဲအိပ်ကြပေမယ့် သူတို့ နှစ်ယောက်အချစ်က ဆန်းကြယ်စွာဖြင့် လူမမြင်ကွယ်ရာမှာ ဆထက်ထမ်းပိုးရှင်သန်ကြီးထွားလာရမြဲဖြစ်ပြီး ကျော်နန်းမောင် ၈တန်းကျောင်းသားဖြစ်လာတော့ နှစ်ယောက်သားအချစ်နယ်ကျွံမှုက အဆုံးစွန်အထိရောက်ရှိခဲ့ရလေပြီ။

သူဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်ဆက်တက်သည်။

မမထားက ဆယ်တန်းသုံးနှစ်ဆက်တိုက်ကျပြီး ကျောင်းဆက်မတက်ဖြစ်တော့ဘဲ အိမ်မှာပင် မိဘများနှင့်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား အိမ်မှာ ရှိနေချိန်များမှာ ပုံမှန်တွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြသည်ပင်။ သူတို့ အခြေအနေကို ဘယ်သူမှလည်း သံသယမရှိသလို ရိပ်စားမိခြင်းလည်း မရှိခဲ့ကြချေ။ လူကြီးတွေအရှေ့မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဆင်ဆင်ခြင်ခြင် နေထိုင်ကြပါသည်။

ကျောင်းပြီးတော့ သင်္ဘောသားအလုပ်ကိုလျှောက်ဖို့ ကျော်နန်းမောင် ဆက်လက် လုံးပန်းရပြန်သည်။ ဒီလိုနှင့် သူသင်္ဘောတစ်ခေါက်တက်ပြီး ပြန်လာချိန်မှာ ဘယ်လိုမှ ထင်မှတ်မထားသောအဖြစ်တစ်ခုကို သူကြုံတွေ့လိုက်ရသည်။

မမထားကို အိမ်ကသဘောတူသူ အောင်ပန်းမြို့မှ သစ်သီးပွဲရုံပိုင်ရှင်တစ်ယောက်နှင့် ပေးစားလိုက်ပြီဆိုခြင်းပင်။ မမထား လင်ဖြစ်သူခေါ်ရာ အောင်ပန်းမြို့သို့ လိုက်ပါသွားခဲ့ရသည်။

ကျော်နန်းမောင်အသည်းကွဲရသည်။ သူ့အဖြစ်က မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှလည်း ရင်ဖွင့်၍မရ အရှက်တကွဲအကျိုးနည်းမဖြစ်တောင် လူသူကဲ့ရဲ့ ရှုံ့ချခြင်းကို ခံရမည်မှာ မုချပဲမဟုတ်လား။ ဒီတော့ တစ်ယောက်တည်း ကြိတ်၍ ခံစားခဲ့ရသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် သူ့အချစ်ကို လုယူသွားသူ ကိုကိုဇော်ဆိုသူအား ဓားနှင့်ပင် ပြေးထိုးပစ်လိုက်ချင်သည်။ 

သူ ခင်ထားရီကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်တော့။ သင်္ဘောပေါ်မှာပင် သူ့အချိန်တွေဖြုန်းပစ်ခဲ့သည်။ ဘယ်မိန်းမကိုမှလည်း တန်ဘိုးမထားဖြစ်တော့ပေ။

ဖြစ်ချင်တော့ ခင်ထားရီ အိမ်ထောင်သက် တော်တော်ကလေးရလာချိန်ကျမှ အိမ်ထောင်ရေးအက်ကြောင်း ထင်လာရသည်။ ကိုကိုဇော် ဇာတိတွေ ပြလာသည်။ ယခင် ပွေခဲ့ရှုပ်ခဲ့သမျှ ဇာတ်လမ်းဟောင်းတွေ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်ပေါ်လာရပြီး လင်မယားချင်း မကြာခဏ စကားများကြရာက ထွက်ပေါက်ရှာသည့်အနေနှင့် အသောက်အစားဖက်ကာ ကဇော်သမားဘဝကို တဖြည်းဖြည်းရောက်ရှိလာသည်။

စီးပွါးရေးလည်း ကျဆင်းလာသည်။

သူ့အလုပ်ကို ဒေါ်ခင်ထားရီကသာ သူ့မိသားစုလူယုံတစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီရယူ၍ ဦးစီးလုပ်ကိုင် လာရတော့သည်။ သားထောက်သမီးခံလည်းမရှိကြတာမို့ နှစ်ယောက်သား ငါ့မြင်းငါစိုင်းကာ ဒေါ်ခင်ထားရီလည်း သူ့ကို အိမ်ဦးနတ် ရယ်လို့ပင် မသတ်မှတ်တော့ချေ။ လင်မယားအဖြစ်လည်း အတူတကွ မအိပ်ဖြစ်ကြတော့။

တစ်နေ့တော့ သူ အရက်သေစာများသောက်စားမူးယစ်ပြီး စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် အိမ်မှကားကိုယူ၍ ခြေဦးတည့်ရာထွက်သွားခဲ့ကာ ဟိုင်းဝေးလမ်းတစ်နေရာမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှလာသော ကုန်ကားတစ်စီးနှင့် တည့်တည့်ဝင်အောင်းပြီး မပြန်လမ်းသို့ မြန်းခဲ့ရပါသည်။

သည်သို့နှင့် ခင်ထားရီ အရွယ်ငယ်ငယ်နှင့်မုဆိုးမလေးဘဝရောက်ပြီး မိဘအိမ်ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည်။ ပွဲရုံလုပ်ငန်းကို ငြီးငွေ့လာပြီဖြစ်၍ အလုပ်ကို လူယုံနှင့်သာ လွှဲအပ်ထားခဲ့ပြီး ရန်ကုန်နှင့်အောင်ပန်းကို သွားလိုက်ပြန်လိုက်သာလုပ်နေခဲ့တော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် ဒီသတင်းတွေကြားပေမယ့် ပြန်မလာခဲ့ပါ။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီး သူမနှင့်မတွေ့အောင် ရှောင်နေခဲ့သည်။ သူမ ရန်ကုန်မှာရှိချိန်ဆိုလျှင် သူ တခြားဘော်ဒါတွေဆီမှာ လျှောက်နေပြီး သူမအောင်ပန်းပြန်တော့မှသာ အိမ်ကိုပြန်လာသည်။ သင်္ဘောပေါ်တက်လိုက် ဆင်းလိုက်နှင့် အသက်လည်း ၃၀ကျော်လာခဲ့ပြီ။

အဖေဦးကျော်ခေါင် အသည်းအသန်ဖြစ်ပြီဆိုတော့မှသာ အိမ်ကို မဖြစ်မနေပြန်ခဲ့ရပြီး သူ့မမထားနှင့်လည်း ပက်ပင်းတိုးခဲ့ရတော့သည်။ ကျော်နန်းမောင် ရက်၂၀ လောက်သာပြုစုခွင့်ရခဲ့ပြီး ဖခင်ဦးကျော်ခေါင်တစ်ယောက် သူ့လက်ပေါ်မှာပင်ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါသည်။

ဒေါ်နန်းကေသီက ဆုံးမစကားဆိုပေပြီ။

"သား မင်းဖေဖေလည်း မရှိတော့ဘူး မေမေတို့ အားကိုးစရာယောက်ျားသားဆိုလို့လည်း သားမောင်မောင်တစ်ယောက်ပဲ ကျန်တော့တယ် မင်းမမထားလည်း အားကိုးမရှိဘူး သားမင်းမမ အိမ်ထောင်ရေးကို မကြည်ဖြူလို့ ခုလိုတရှောင်ရှောင်လုပ်နေတာ မေမေလည်း ရိပ်မိပါတယ်သား ရယ် သား လိမ်မာပါတော့လို့ မေမေနောက်ဆုံး ပြောချင်တယ် "

ဒေါ်ကေသီ မျက်ရည်တွေတွေ စီးကျလာရသည်။

ကျော်နန်းမောင် ခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ကြီး ငုံ့ကာဖြင့် နောင်တအကြီးအကျယ်ရနေမိပေပြီ။

သူ့ခေါင်းကို လက်ကလေးတစ်ဖက်က တယုတယလာရောက်ကိုုင်တွယ်လာသည်။

မမထား …ပါပေ။

အဖေရက်လည်ဆွမ်းသွပ်အပြီး နောက်တစ်ညမှာပင် အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ မမထားရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက် ပြန်လည်ဆုံတွေ့မိခဲ့ကြသည်။

မေမေဒေါ်ကေသီက အိမ်အရှေ့ဖက် ဘုရားခန်းနှင့်ကပ်ရက်အခန်းမှာ အိပ်စက်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်အခန်းတွေက ထိုအခန်း၏နောက်မှ တွဲလျက်တည်ရှိနေကြကာ မေမေ အိပ်ချိန်လောက်ကျမှ ကျော်နန်းမောင်က မမထားအိပ်ခန်းထဲကို တိတ်တဆိတ်ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

တကယ်တော့ ဒီဇာတ်လမ်းတွေကို ငယ်ရာကနေကြီးလာသည့် မေမေဒေါ်နန်းကေသီတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီးရိပ်စားသိရှိနေခဲ့တာ ကြာပြီဆိုသည့်အချက်ကိုမူ အချစ်စိတ်မွှန်ထူနေသော သူတို့နှစ်ယောက် စေ့စေ့ငုငုတွေးဆ ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းမရှိကြပါချေ။ မေမေက ခုအသက် ၅၅ နှစ်ကျော်လာခဲ့ပြီ။ လောကကြီး၏ဖြစ်ရပ်အထွေထွေကို ရင့်ကျက်သောအသိဖြင့် ကြံ့ကြံ့ခံ၍ ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်းလည်း ရှိနေခဲ့ပါချေပြီ။

သူတို့ နှစ်ယောက်၏ချစ်ခြင်းကို မေမေတစ်ယောက် မသိကျိုးကျွံပြု၍ နေတာက အကောင်းဆုံးပဲ မဟုတ်လား။ ဒီသမီးနှင့်ဒီသားတို့မှ လွဲပြီး သူ့မှာလည်း တခြားချစ်ရမည့်သူဟူ၍ မရှိတော့ပြီလေ။

မမထားတစ်ယောက် အတွေးများစွာနှင့်ငူငူငေါင်ငေါင်ကလေးဖြစ်သွားသော မောင်ဖြစ်သူကို ဂရုဏာသက်စွာဖြင့် ငေးကြည့်နေမိရာက ကျော်နန်းမောင်ကိုယ်လုံးကို သူလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပိုက်ထွေးယူလိုက်ကာ …

"မောင်ရယ် ဘာတွေများ ဒီလောက်တွေးပြီး ဆွေးနေတာလဲ ဟင် "

"ဘာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး မမထားရယ် "

ကျော်နန်းမောင် ငြင်းလိုက်ရင်း ဘာမှမဖြစ်သလို မျက်နှာကိုပြင်လိုက်ပါသည်။

"မမထားလေ မောင့်ကိုပျော်နေတာပဲ မြင်ချင်တယ် မမတို့အဖြစ်ကို အရင်ကလို မေမေသိသွားမှာကိုလည်း တွေးကြောက်မနေချင်တော့ဘူး "

"မောင်လည်း မမလိုပါပဲ မမ ရယ် "

သူတို့ နှစ်ယောက်၏အနမ်းက ကာလကြာမြင့်စွာ ပိတ်ပင်ခံထားရသော ရေကာတာကြီး ကျိုးပေါက်ကျလာရသည့်အလား အပြင်းအထန်ပေါက်ကွဲခဲ့ကြပြီ ဖြစ်သည်။

မမထားနှင့်သူ ကုတင်ပေါ်မှာလုံးထွေးသွားကြသည်။

"မောင့် ဟာကို  မမထား ကိုင်ချင်တယ် "

ပြောရင်း မမထားလက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ခွကြားရှိ လိင်အင်္ဂါကြီးဆီ ရောက်ရှိစမ်းသပ်လာသည်။

"ကိုင်လေ မတွေ့တာ ဆယ်နှစ်လောက်ရှိပြီ မဟုတ်လား "

"ဟင် မဟုတ်တာ မနေ့တစ်နေ့ကပါ မောင်ကလဲ … "

မမထားက သူ့ကိုချစ်စနိုးကလေး နောက်ပြောင်ကျီစယ်၍ နေသည်။ သူမပုံစံက ကာလအတန်ကြာ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည့် ကစားစရာအရုပ်ကလေးတစ်ရုပ်ကို မထင်မှတ်ဘဲ ပြန်လည်ရရှိလိုက်သည့် ကလေးလေးတစ်ယောက်လို ဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်မှုက ဖုံးဖိ၍ မရနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေတာကို တွေ့ရသည်။

ကျော်နန်းမောင်၏လိင်တန်ချောင်းကို ဆုပ်နယ်၍ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေရာက သူ့ပေါင်ကြားထဲကို သူမမျက်နှာအပ်ကာ ဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး ကြင်နာစွာအနမ်းပေးနေလေသည်။

"အို မမရယ် ကောင်းလိုက်တာနော် အား "

ကျော်နန်းမောင် သူမ၏ခေါင်းမှ ဆံနွယ်စကလေးများကို လက်နှင့်သပ်တင်ပေးလိုက်ရင်း အတန်ကြာသည်အထိ ကော့၍တွန့်၍ စည်းစိမ်ကြီးစွာဖြင့် သူမအယုအယကို ခံစားနေမိလေသည်။

မမထားက ကျော်နန်းမောင်၏ လီးကြီး ဒစ်ထိပ်ကို သူမလျှာဖျားကလေးနှင့် လိုက်လံ တို့ယက်၍ ဒစ်လုံးပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက် ရစ်ပတ်ကာ စုပ်ဆွဲ ဆွကသားပေးနေသည်။ လီးချောင်း ကိုယ်ထည် တလျှောက် ကိုလည်း လျှာနှင့်အသွားအပြန် ယက်သပ်ပေးရင်း သူ့ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးကို ပြွတ်ပြွတ် ဟု မြည်သံပေါက်အောင် စုပ်ကာစုပ်ကာပေးနေပေသည်။

ကျော်နန်းမောင်တစ်ယောက် မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်သော ဒီအယုအယကို ခံစားရင်း သုက်ထွက်ကာ ပြီးမသွားရအောင်ပင် မနည်းကြီး ချုပ်ထိန်းနေရပါသည်။

"မမရယ် အသံတွေသိပ်ထွက်ရင် မေမေကြားလိမ့်မယ် "

"အို ဟင်း ကြား ကြားပစေကွာ ကိုယ့်မောင်လေး လီးကို ကိုယ်စုပ်တယ်ကွာ ဘာဖြစ်လဲ ဟင့်ဟင့် "

"ဟွန်း ခုမှ သတ္တိတွေ ရှိနေတာပေါ့လေ အရင်ကသာ ခုလို ပုန်ကန်ရဲတဲ့သတ္တိရှိရင် … "

"လာ ပြန်ပြီ အရင်က အကြောင်းတွေ မမ စိတ်ညစ်လာပြီနော် မောင်လေး မင်း … "

"ကဲ ပါ မပြောနဲ့ ဆိုလည်း မပြောတော့ပါဘူး စုပ်ပေးဦး မမထားရဲ့ "

"သွား မစုပ်ပေးတော့ ဘူး ဟွန်း "

"ဒါဖြင့် ကျွန်တော့် အလှည့် ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"အို အို  …နေ နေ ပါဦး   မောင်  မောင် ရယ် "

မမထား ထွန့်ထွန့်လူးရသည့် အလှည့်ပဲဖြစ်တော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ထက်မှာ ဆွဲမထောင်ကားပစ်လိုက်ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝင်၍ မမထား၏ဖောင်းကြွပြန့်ကားလျှက် နက်မှောင်ထူထပ်သည့်အမွှေးအမြင်များ ဝိုင်းရံကာနေသော သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် ခေါ်စောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်မရွံမရှာပင် ကုန်း၍ စုပ်ယက်ပေးနေပါသည်။

အိမ်ထောင်ရက်သားကျဖူးပြီး မုဆိုးမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်တိုင်အောင် မမထား၏စောက်ပတ်မှာ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းတင်းစေ့ကပ်လျှက်ရှိပြီး စောက်စေ့နီရဲရဲကလေးမှာ ပြူတစ်တစ်ကလေး ထွက်ပေါ်လျှက် နှင်းဆီပွင့်ချပ်သဏ္ဍာန် အတွင်းသားလေးတွေက ပန်းဆီသွေးပြေး၍ စိုအိဝင်းလဲ့လျှက်ရှိသည်။

ကျော်နန်းမောင်လျှာကြီးက အစေ့ထိပ်ကိုလေးငါးဆယ်ချက်လှုပ်ခတ်ဆွနှူးပစ်လိုက်ရာက အစေ့တစ်ခုလုံးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်ပြွတ်ကနဲ နေအောင်စုပ်ပြီး စောင်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ လျှာတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်းကာ ဘယ်ညာလူးလှိမ့် ယက်သပ်ပေးလိုက်တော့ မမထားဖျပ်ဖျပ်လူးသွားသည်။

"အာ  မေ ာင့် … "

ဆိုသော ညည်းသံကြီးက သူမနှုတ်မှ ပွင့်အံထွက်သွားရသည်။

"ကောင်းလား မမ "

"အ ရှီး အ ကောင်းတယ် မောင် … ယက် ယက် … မမ ဟိုတုန်းကလို … မင်းအကြာကြီး ယက်ပေးတာ ခံချင်တယ် ယက်ပေးပါလား ဟင် "

"တစ်ချီ  ပြီး အောင် ယက်ပေးမယ်လေ ဒီထက်တော့ ပိုမလုပ်ပေးနိုင်ဘူး မောင်လည်း … လီးက တော်တော် တင်းနေပြီ … ဟင်းဟင်း "

"အင်း သဘောပါ မောင်ရယ် မောင့်သဘော ဟင်း မမ အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ် "

"အဲ့ လို ပြောပြန်ပြီ လား ဒီလိုထပ်ပြောရင် မယက်ပေးတော့ဘူး မောင်မမထားကို ဖက်ပြီး သန့်သန့်လေး အိပ်ပစ်လိုက်မှာနော် မမ "

"အေးပါဟယ် မမ မင်းကို ချစ်တယ် လို့ …နောက်ထပ်မပြော တော့ဘူး … ချစ်တယ်လို့ …မမထပ်ပြောမိရင် …"

"ဟင် မမ ထား နော် "

"ခိခိ ခိ မမ စတာနော် အင်းဟင့် ဟင့်  မောင်ကလဲ  …ကဲကွယ် စုပ် စုပ်ပေး အစိနာနာစုပ် …  လျှာနဲ့လည်း မမအဖုတ်တစ်ခုလုံး … သိမ်းကျုံးပြီး ယက် … ယက်ပေး  ဟင်း  ဟင်း  "

သူတို့ မှာ ပြောစရာ အကြောင်းကလေးတွေ တစ်ပုံတစ်ပင်ကြီး အမှတ်ရချင်စရာ အတိတ်ဖြစ်ရပ်တွေ တစ်ပုံကြီးရှိခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်အတွင်းရေးမို့ သူတို့ နှစ်ယောက်သာလျှင် သိနားလည်နေကြသည်။

မမထား၏ ဟန်ဆောင်မှုမျက်နှာဖုံးတို့ ကျွတ်ကွာကျခဲ့ရချေပြီ။

ဣန္ဒြေရှင်အမျိုးသမီးကြီး တစ်ဖြစ်လဲ ဒေါ်ခင်ထားရီမှာ ယခင်ကလို မလိမ်မိုးမလိမ်မာ မနူးမနပ်ချာတိတ်ကလေး ကျော်နန်းမောင်ရဲ့ မောင့် မမထား အဖြစ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားခဲ့ရလေသည်။

သူမတို့ နှစ်ယောက်ကို ဦးဆောင်သူက ကျော်နန်းမောင်ဆိုတဲ့ မောင် မဟုတ်ပါချေ။ မမထားဆိုသော သူမကသာလျှင် ချစ်မှုရေးရာနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အစစအရာရာကို အမြဲထာဝရ ဦးဆောင်ခဲ့သူသာ ဖြစ်ပေတော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် သူမစိတ်တိုင်းကျဖြစ်အောင် စောက်စိကလေးကိုနာနာစုပ်ပေးရင်း အဖုတ်တစ်ခုလုံးအားမွှေနှောက်၍ အခေါင်းလေးထဲလျှာကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပြီး ထိုးဆောင့်ကစားပေးသည်။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှနေ၍အပေါ်ဖက်သို့ အလျားလိုက်ကြီး ပင့်ပင့်ကာ ယက်သပ်တင်ပေးလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးကို လျှာတစ်ချောင်းလုံး ထည့်သွင်းမွှေနှောက်ပေးလိုက်ကာ သူမကာမဇောကြွသထက်ကြွအောင် ဆွနှူး၍ပေးလိုက်တော့ မမထားတစ်ယောက် ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့မြောက်ထွန့်လူးပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကာညှောင့်ကာပေးရင်း စောက်ရည်များ ဝေါကနဲ တားမနိုင်ဆီးမရစွာဖြင့် သွန်၍ ကျလာခဲ့ရလေသည်။

သူမ အတော်ကလေးကောင်းသွားရသည်။

ကျော်နန်းမောင်က ရပ်နားခြင်းမရှိသေးဘဲ တဏှာသန်သော သူ့မမကို စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ သူ့လက်ချောင်းများသွင်း၍ အဆက်မပြတ် လက်နှင့် ထပ်မံလိုးဆောင့် ပေးလိုက်ရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူမအဖုတ်အကွဲကြောင်းထိပ်နားရှိ ချွန်တက်တက် ကော့ထောင်တက် နေလေသော စောက်စေ့ အငုံအဖူး ကလေးကို လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ပါးစပ်နှင့်နမ်းကာစုပ်ကာဖြင့် အရှိန်မပျက် ဆက်ဆွပေးနေပြန်ရာ မမထားမခံနိုင်တော့ဘဲ တအီးအီး တဟီးဟီး နှုတ်မှနေ၍ ညည်းသံကြီး အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး …

"အား အီး အိ မောင် မောင် လိုးတော့ လိုးတော့ မောင်ရေ မမ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ … မရတော့ဘူး မမ မင်းလီးနဲ့ လိုးတာ ခံချင်ပြီ "

ဆိုပြီး ထုတ်ဖော်ပြောဆိုလာသည်အထိ တုန်တခိုက်ခိုက် ရွလာထလာခဲ့ရလေတော့သည်။ သူမ၏ အင်္ဂါဇပ်ကြီး တဝိုက်မှာလည်း စောက်ရည်များဖြင့် ရွှွဲှွှဲရွှဲစိုနေလျှက် ရှိပေပြီ။

ကျော်နန်းမောင် မမထားကိုယ်လုံးအိအိကြီးကို ကုတင်ထက်မှာ သူ့စိတ်ကြိုက်နေရာချလိုက်သည်။

သူမကို ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားအိပ်စေပြီး သူမအင်္ဂါဇပ်ကြီးကို ဟဟပြဲပြဲဖြစ်စေလျှက် သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီးဖြင့် မမထား၏ အပေါက်ဝမှာ အသေအချာချိန်တေ့လိုက်ကာ အသာပင် ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။

သူ့လီးကြီးက အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ပင် မမထား၏ စောက်ဖုတ် လိုဏ်ခေါင်းကလေးအတွင်းသို့ တအိအိ စိုက်နစ် ဝင်ရောက်လို့ သွားသည်။ လီးဒစ်ရော လီးကိုယ်ထည်ကြီးပါ လက်တစ်ဆုပ်စာမက ကြီးမားဖွံ့ထွားလှကာ အလုံးတုတ်တုတ်ကြီး ဖြစ်နေတာမို့  သူမအဖုတ်ကလေးထဲမှာ ပြည့်သိပ်တစ်ကြပ်ကာ နေပြီး လီးအလျားလည်း ရှည်လွန်းလှ၍ မမထား၏ အခေါင်းကလေးထဲရှိ သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးဆောင့်မိသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"အ မင့် လီးကြီးက နင့်နေတာပဲ မောင်လေး ရယ် အထဲမှာပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ဟင်း … အရင်ကထက် အများကြီးပိုကြီးလာတယ် ဘယ်လိုများလုပ်ထားတာလဲ ဟင် …ပြောစမ်း "

"ညက လုပ်သေးတာပဲ မမမသိဘူးလား "

"အိုး ဒါကတော့ ကောင်းလွန်းလို့ ငြိမ်ခံနေတာပေါ့ ညကဆို ကွဲပြီလို့တောင် ထင်တာ "

"အဲဒါ မမကြောင့် မမကိုစိတ်နာလို့ တမင်တကာကြီးအောင် လုပ်ယူထားရတာ ဒီတစ်ခါတွေ့ရင် အသေလိုးမယ်ဆိုပြီးတော့ ဟင်းဟင်း "

"ဟင် မင်း …မင်း ကိုယ့်အစ်မကိုယ် ဒီ …ဒီလိုပြောတယ် ပေါ့လေ ဟွင်း "

"မမထား က စိတ်နာအောင်လုပ်တာကိုးလို့ ကဲပါ  လိုးချင်ပြီ မမရယ် "

မမထားက သူ့ကိုမျက်စောင်းကြီး ပစ်ထိုးပစ်လိုက်ရင်းက

"လိုးလေ လိုးပေါ့ ခု သူလိုးချင်သလို လိုးနေရပြီမဟုတ်လား လုပ် လုပ် .… အသေအလဲ ကွဲပြဲသွားအောင်လုပ် ဟွန်း … "

ဒေါ်ခင်ထားရီတစ်ယောက် အထက်ပါအတိုင်း ပြောလိုက်ပြီး သူမဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကျော်နန်းမောင်ဆီသို့ ပိုပိုသာသာကလေး ကော့ကော့ထိုးပစ်လိုက်သည်။ ကျော်နန်းမောင်လည်း စိတ်ကထန်နေပြီဖြစ်၍ သူ့လီးငပဲကြီးကို အထက်စီးကနေ အားပါပါ ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပေးလိုက်လေသည်။

လီးအဝင်အထွက်က တဖြည်းဖြည်း မှန်လာသွက်လာသည်။ စောစောကတစ်ကြပ်နေမှုထက် သူမ၏ အင်္ဂါဇပ်ဆီမှ မပြတ်ထွက်ကျလာခဲ့သော ကာမရှေ့ပြေး အရည်များကြောင့် ချောဆီသဖွယ် လီးအဝင်ပို၍ ချောမွေ့အောင် ဖန်တီးပေးနေသလိုဖြစ်၍ လာကာ တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံများနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား လီးနှင့်စောက်ပတ် တည်းဟူသော ဖို မ အင်္ဂါနှစ်ခု၏ အထိအတွေ့အရသာကို ဘယ်အရာနှင့်မှ မတူအောင် စည်းစိမ်ရှိရှိ ခံစားနေရ လေတော့၏။

"စွပ်ဖတ် ဘုတ်ဖတ် ဘတ် စွိ ဇွပ် ဘွတ် ဖတ် ဗလပ် ဘုတ် စွိ ဇွိ စွပ်  ဖွပ် ဗွပ် "

"အင့် အိအိ အ ဆောင့် မောင် ကောင်း  ကောင်းတယ်  ဟင့် မြန်မြန်  ဆောင့် အင့်  အိ အလာ့ လား မောင် မောင်လေး မမနို့ကို စို့ပေးဦးကွာ နို့စို့ပြီး လိုးပေး "

ကျော်နန်းမောင် သူမနို့အုံ ထွားအိအိကြီး နှစ်လုံးကို အပြတ် စို့၍ အောက်ကလည်း သူ့ခါးကို မြှောက်ကာမြှောက်ကာဖြင့် တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိ ဆောင့်လိုးပေးနေပြန်သည်။

"ကောင်းလား မမ ကျွန်တော့် ဟာကို ခံနိုင်ပြီလား "

"အင်း  ရ ရပြီ ဆောင့် ဆောင့် လီးကြီးက မမအပေါက်ကို တအားဆွဲဖြဲထား သလို ဖြစ်ဖြစ်နေတာ အ အ ကောင်းလည်း ကောင်း ကျိန်းလည်းကျိန်းနေပြီ မင်းဟာကြီး အရင်းဖက်က ပိုပြီးတော့တောင် တုတ်နေသလိုပဲ မဆန့်မပြဲကြီး မောင်လေးရယ် သိပ်အတတ်ဆန်း တာပဲ ဟင်း "

"မမ ဒါကို ပိုကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

"အို ကြီးတာတော့ မိန်းမတိုင်း ကြိုက်တာပေါ့ ဟင့်ဟင့် "

"နောက် ဒီထက်ကြီးအောင် ဆေးထိုးပြီး လိုးပေးမယ် "

"အမလေ့ လေး တော် ပြီ တော် ပြီ ထပ်မလုပ်နဲ့ တော့ မောင်ရယ် မမလည်းငယ်တော့ တာမဟုတ်ဘူး ကွဲပြဲကုန်မှ ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းနဲ့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"လိုးရတာ မဝနိုင်ဘူး မမထားရာ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆယ်နှစ်စာလောက် … အတိုးချပြီးတော့ကို လိုးချင်နေတာ "

"သွား သူပိုပြီ  ကိုပို …ဟွန်း ကမ္ဘာပတ်ပြီး အဖြူမတွေ အမည်းမတွေ ကမ်းတက်တိုင်း ဆော်လာတာမဟုတ်လား ဒါနဲ့များ လိုးမဝဘူးလေး ဘာလေးနဲ့  ဟွန်း "

"မမနဲ့ ဘယ်တူ နိုင်မလဲလို့  ကိုယ့်မမ ကို ကိုယ် ငယ်ငယ်လေးထဲက စွဲလာတဲ့ ဥစ္စာ "

"မောင်ရယ် မမလည်း မောင့်ကို ဒီတစ်ယောက်တည်းကို တုန်နေအောင် ချစ်ရတဲ့သူပါ မောင်ယုံနော် "

နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်လိုက် အောက်ကနေ လီးကြီးကလည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်ချည်တစ်ခါ ထွက်ချည်တစ်လှည့် အဝက်အထွက်မှန်စွာဖြင့် စခန်းသွားရင်း ခရီးအတော်ကလေး ရောက်ရှိ လာကြသည်။

"စကားမပြောနဲ့တော့ မောင်ရယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် လိုး မြန်မြန် မမ ပြီးချင်သလိုကြီး ဖြစ်လာပြီ ဆောင့်ဆောင့်  တအား  ဆောင့်လိုးပေး "

"မောင်လည်း  ပြီး  ပြီးတော့မှာ မမရဲ့ ကဲ ကဲ "

ကျော်နန်းမောင် အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ မမထား ဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားယူကာ ဆုပ်ကိုင်ဆွဲပြီး တရစပ်ဖိလိုးပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်၍ မမထားစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူပြီး ကျိန်းစပ်စပ်ကြီးပင်ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကာမစိတ်ထက်သန်လာပြီး မမထား စောက်ပတ်မှာလည်း ပိုရွလာခဲ့သည့်အလျောက် သူမ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကြွ၍ အောက်ကနေ အဆက်မပြတ် ပင့်ညှောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း တစ်ယောက်ကအပေါ်မှ ဆောင့်ချလိုက် တစ်ယောက်ကဖင်ကို မြှောက်ကြွ၍ အောက်ကနေ ကော့ခံလိုက်နှင့် စည်းချက်ကျကျ လှုပ်ရှား နေကြရင်း စောက်ရည်နှင့် လရည်များ ပြိုင်တူပင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းထွက်သွားရကာ တစ်ချီပြီးခဲ့ကြသည်။

မမထား လက်နှစ်ဖက်က ကျောနန်းမောင်၏ခါးကို တင်းတင်းကြီးပင် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူမ ကျော်နန်းမောင်နှင့်မခွဲလိုတော့ပြီ။ ဖြစ်နိုင်လျှင် အတူတူသာ နေပစ်လိုက်ချင်တော့သည်။

မောင်ဖြစ်သူ၏ မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်ငေးကြည့်၍ ကြည့်လို့ မဝနိုင်သော သူ့အဖြစ်ကိုသူ အံ့သြမိရသေးသည်။ ကျော်နန်းမောင်သည်လည်း သူမနည်းနှင်နှင်သာ ဖြစ်ချေသည်။ နှစ်ဦးသားရင်တွင်းမှ အချစ်ခံစားမှုက အချိန်ကာလ ကြာမြင့်လာသည်အထိတိုင် ပျက်ပြယ်သွားခြင်းမရှိသည့်အပြင် ဆထက်ထမ်းပိုး တိုး၍သာ ရစ်ပတ်ချည်နှောင်ထားဆဲပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးကို တရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းလိုက်မိပြန်သည်။ မမထား ကလည်း အညံ့မခံ သူ့ကိုပြန်လည်နမ်းစုပ်၍နေသည်။

သူမ၏လျှာကလေးက သူ့လျှာကိုရစ်ပတ်၍ လျှာချင်းခလုတ်တိုက်ကာ ယှက်လိမ်ဆွဲယူနေပြီး လျှာတစ်ခုလုံးကို သူမနှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ပြွတ်ပြွတ်ဟူ၍ မြည်သံထွက်အောင်ပင် စုပ်ယူနေသည်။ သူမလက်တစ်ဖက်က သူ့ရင်ဘတ်အမွေးကြမ်းကြမ်းများကို စမ်းသပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာချိန်မှာ ကျော်နန်းမောင်လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏တင်ပါးအိအိကြီးများကို ဖျစ်လှိမ့်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးလျှက်ရှိပြီ။

မမထားပေါင်တန်အစုံက ပြဲပြဲဟဟကလေးဖြစ်လာသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်အကွဲကြောင်းကလေးဆီ ရောက်ရှိလာပြီး အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။

မမထား ဟင်းကနဲ ခါးကလေးကော့တွန့်၍ တက်လာတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

"မမ "

"ဟင် မောင် ဘာလဲ "

"ဒီတစ်ကြိမ်နော် တစ်ကြိမ်တည်း "

"အင်း ဟင်း ဟင်း  ဟင်း  "

ဆိုပြီး သူမက လေသံကလေးနှင့်

"မမလည်း ထပ်လိုချင်တယ် မောင်ရယ် "

"မမထားရယ် ချစ်လိုက်တာ … ဒါ အိပ်မက်တော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် "

မမထား ကျေကျေနပ်နပ်ပင် သူမနှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းကလေးတစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေး လုပ်နေလေသည်။ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကျော်နန်းမောင်က ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ အသာဖြဲ၍ ထောင်ထောင်ကားကားကလေး လုပ်ပေးလိုက်ရာက သူ့မျက်နှာကို သူမပေါင်ကြားထဲအပ်ပြီး အမွှေးအမြင်တောအုပ် အကြိုအကြားမှ လိုဏ်နန်းတံခါးဝကလေးကိုရှာဖွေကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် သွားရောက်ထိတွေ့မိတ်ဆက်စေလိုက်၏။

သူ့လျှာကို ဂူနန်းအပေါက်ဝမှတဆင့် အတွင်းထဲအထိရောက်အောင် ထိုးသွင်းပြီး တစ်စုံတစ်ရာကို ဝင်ရောက်လှည့်ပတ် ရှာဖွေနေဘိသည့်အလား ထက်အောက်ဝဲယာဆီကို လိုက်လံမွှေနှောက်ခြေဆန့်၍ မမထား၏ရင်ခုန်သံကို ပို၍ မြန်ဆန်လာအောင် တစ်ဖက်ကနေ သွေးထိုးလှုံ့ဆော်ပေးနေလေသည်။

မမထားတစ်ယောက် ရင်တစ်ခုလုံးဗြောင်းဆန်လို့ နေရချေပြီ။ သူ့ခေါင်းမှဆံပင်တွေကို ကုပ်ဖွဆုပ်ဆွဲလာရပြီး ကျော်နန်းမောင်ဦးခေါင်းကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖိအုပ်ကာ သူ့မျက်နှာကို သူမပေါင်ကြားထဲမှာကပ်၍ ထားလိုက်သည်။

ကျော်နန်းမောင် သူ့အလုပ်သူ ဆက်လုပ်နေသည်။ မမထား၏ဂူပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် သွင်းနှိုက်ကာ အဆက်မပြတ်ထိုးဆောင့်၍ ပေးရင်း အစိကလေးရဲ့ထိပ်ကို လျှာနှင့်ထိုး၍ယက်၍ ပင့်ကော်တင်လိုက်ကာ အစိအခြေမှနေ၍ဘယ်မှညာသို့ နာရီလက်တံသွားသည့်အတိုင်း လျှာနှင့်လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက်၍ ဆော့ကစားပေးလိုက်တော့ မမထားအကောင်းကြီးကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ဖင်နှစ်ဖက်စလုံးကော့ပျံကြွတက်ခဲ့ရပြီး …

"မောင်လေး  အ အာ့ ယက်  ယက် … လုပ် လုပ်ပါ မြန်မြန် အား  ထိထိ လိုက်တာ အ အရှီး အိ အီး အီး "

ဆိုပြီး သူ့မျက်နှာကို သူမအင်္ဂါဇပ်ကြီးနှင့် အဆက်မပြတ်ကော့ထိုးပစ်လိုက်ရင်း ကာမအရည်များ တရွှဲရွှဲယိုစီး ကျလာကာ အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားရှာပါသည်။

ကျော်နန်းမောင်လည်း သူမစိတ်ပြန်ထလာစေရန် အတွက် အတန်ကြာအောင် မွှေဆွပေးနေရပြန်ပါသည်။

သူမအဖုတ်မှာ အရည်လိုက်သထက်လိုက်လာပြီး အဆင်သင့်ခူးခပ်သုံးဆောင်ရန် အသင့်အနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေပေပြီ။ ကျော်နန်းမောင်ကို မော့ကြည့်ပြီး …

"မောင့် အလှည့်ပြီးရင် မမအလှည့်နော် မောင် … မောင့် လီးကြီးမမ စုပ်ပေးမယ် "

"စုပ်လေ မမထား အရည်တော့မထွက်စေနဲ့ ဦး  နော် "

"အင်းပါ ကွယ် မမသိပါတယ် "

အရင်ကဆိုရင် မမထားက သူကိုယ်တိုင်ပြီးသည်အထိ အမှုတ်ခံသလို ကျော်နန်းမောင်ကိုလည်း တစ်ချီနှစ်ချီပြီးသည်အထိ မှုတ်ပေးတတ်တာမို့ ယခုလို သူက ကြိုတင်၍ စကားပလ္လင်ခံထားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

တချို့ညတွေဆို နှစ်ယောက်သား ပါးစပ်နှင့်သာကိစ္စပြီးခဲ့ရသဖြင့် ကာမမှုကို ကာယကံမြောက်ပင် ကျူးလွန်ဆက်ဆံခွင့်ကို မရရှိခဲ့ကြပါချေ။ မမထားက ဤမျှအထိ ပုလွေရော ဘာဂျာပါ နှစ်ခြိုက်စွဲမက် လွန်းလှသူပင် ဖြစ်သည်။

မမထား သူ့လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်သွင်း၍ လဒစ်ထိပ်ဖူးကိုရော လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုပါ ငုံ၍စုပ်နေသည်။ ကျော်နန်းမောင်လီးမှာ ကြီးလွန်းလှ၍ သူမပါးစပ်နှင့်တောင် မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်နေသလို ခံစားနေရပြီး လုံးပတ်ကြီးရသည့်အထဲ အလျားကလည်းရှည်လှတာမို့ သူမအာခေါင်ကိုပင် ထောက်မိသွားကာ အနေရခက်ကြီး ဖြစ်သွားမိသည်။

လီးကြီးကိုငုံ့၍စုပ်လိုက် လျှာနှင့်အသွားအပြန်ယက်လိုက် ဆွလိုက်နှင့် လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးအား လျှာတစ်ပတ်ပတ်ပြီး ဝေ့ဝိုက်စုပ်ဆွဲ၍ နှူးဆွပေးလိုက်တော့ ကျော်နန်းမောင်လီးကြီးက တမုဟုတ်ချင်းပင် မာန်ဖီထောင်ထလာပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကြွ၍ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလာတာကိုပါ တွေ့ရလေတော့၏။

"လိုးကြစို့ မမရယ် မခံနိုင်တော့ဘူး "

ကျော်နန်းမောင်ကပြောလိုက်တော့ မမထားက

"မင်း  မမကို အနောက်ကလုပ်ပေး "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရင်း ကုတင်ထက်မှာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ပေးလိုက်သည်။

ဖြူဖွေးဝင်းဝါလျှက်ရှိသော သူမ၏တင်ပဆုံအသားဆိုင် အိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ ပြူတစ်ထွက်ပေါ်နေသော စောက်ရည်အရွှဲသားဖြစ်နေသည့် သူမ၏စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးမှာ မဟတဟကလေး ဖြစ်လျှက် သူ့လီးကြီးထည့်သွင်းလိုးဆောင့်ပေးမှုကို အဆင်သင့်စောင့်ကြို၍နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရွှတ်ကနဲ ကုန်းနမ်းလိုက်ရင်း အင်္ဂါဇပ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ လျှာနှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်ပင့်၍ ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်ရာ မမထားတစ်ယောက် နှုတ်မှ အား ကနဲ အော်ညည်းလိုက်မိပြီး ဖင်သားနှစ်ဖင်ကပို၍ပင် မြောက်ကြွတက်လာရလေသည်။

"ဟင် လုပ်ပြန်ပြီ အချိန်မဆွဲနဲ့ ကိုယ်တော်ရယ် မနက်ကျစောစောထရဦးမှာ "

"လုပ်မှာပါ မမထားရဲ့"

ကျော်နန်းမောင်ပြောပြီး သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် မမထားစောက်ပတ်ကို တေ့ကာ တစ်ချက်တည်း ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်ချက်က အားပါသွားပြီး လီးကြီးတဆုံးကျွံဝင်သွားခဲ့တာမို့ မမထားတစ်ယောက် မျက်ဖြူပင်ဆိုက်မိ မတတ်ပင် အချီကြီးခံလိုက်ရသဖြင့် …

"မောင် နော် မောင် …  လူကို နည်းနည်းမှ မညှာဘူး စိတ်ရှိတိုင်း လိုးချလိုက်တာပဲ ဟွန်း "

"နာလို့လား မမ ရဲ့ "

"အေး မနာဘူး အဖုတ်ကွဲရုံကလေး လောက်ပဲ ဟင်း ဟင်း "

"မမဖင်ကြီး မြင်လို့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားတာ မမရဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းပဲ လိုးပေးမယ်နော် "

"ဟင့်အင်း မလိုးနဲ့ ကြမ်းကြမ်းလိုး ခုနကလို ပြန်ဆောင့်သွင်းပေး ကြားလား မောင် "

ကျော်နန်းမောင်လည်း သူမရွဲ့ပြောမှန်းသိ၍ အလိုက်အထိုက်လုပ်ပြီး လီးကို ဖိသွင်းလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နှင့် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက် အဝင်အထွက်မှန်မှန်လေး လုပ်ရင်း လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မမထားလည်း ဘဝင်ကျ၍ နှစ်သိမ့်ကျေနပ်သွားပုံရကာ သူမဖင်ကြီးကိုနောက်ပြန်ကော့ထိုးပေးလာခဲ့လေသည်။

"ကောင်းရဲ့လားမမ "

မေးပြီး သူ့မမထားဖင်သားကားအိအိကြီးတွေကို ကျော်နန်းမောင်ဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက် လုပ်နေပါသည်။ လီးကိုလည်း အချက်မှန်မှန်သွင်းပေးနေသည်။

သူ့လဒစ်ကြီးက ပွင့်အာတော့မည့် မှိုပွင့်ကြီးတစ်ပွင့်အလား ထိပ်ဖူးကားကားကြီး ဖြစ်နေ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ လီးဝင် လီးထွက်ချိန်တိုင်း ပြဲပြဲလန်နေခဲ့ရပြီး လီးကိုဆောင့်လိုးချိန်မှာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက အတွင်းသို့ လိမ့်ဝင်သွားလိုက် လီးပြန်နှုတ်လိုက်ချိန်မှာ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား များက လီးနှင့်အတူ အပြင်ကို ကြွ၍ ကပ်ပါလာခဲ့ကြပြီး အဝင်အထွက် အကြိမ်ရေများလာ လေလေ စောက်ပတ်ကပို၍ ပို၍ အပေါက်ကျယ်ကာ ပြဲဟလာရလေလေဖြစ်နေပေတော့သည်။

ကျော်နန်းမောင်လီး ဝင်ထွက်နေသော သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာ အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် မုန့်ဆီကြော်ကွင်းကြီးလို ဖြစ်ကာနေပြီး စောက်ရည်များလည်း ထွက်ပြီးရင်းထွက်ဆိုသလို ရွှန်းရွှန်းဝေဝေပင် ထွက်ကျနေလျှက် ရှိတာတွေ့ရပေသည်။

လိုးရင်း ဆောင့်ရင်းဖြင့် စောက်ရည်အလီလီလျှံထွက်ကျပြီး သူမနှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ဆုံးခန်းရောက်ရှိသွားရသည်။ ကျော်နန်းမောင်ကား ခွေးကုန်းလိုးမှုကို နှစ်ထောင်းအားရရှိလှသူပီပီ ရေကုန်ရေခမ်းပင် အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေလေရာ သူ့လီးက လရည်တစ်ကြိမ်ထွက်ပြီးတာတောင် အနားယူခြင်းမရှိဘဲ နောက်တစ်ချီကိုပါ ဆက်၍ ထပ်မံလိုးဆောင့်ပေးနေပေသည်။

"မမ ညောင်းလှပြီ မောင် ရယ် မင်း  ဒီနေ့ည ပြီးပါ့ဦးမလား ဟင်း ဟင်း "

မမထားက သူ့ဖက်လှည်ကြည့်ကာပြောလိုက်တော့

"ဒါဆို မမကျွန်တော့် အပေါ်ကတက်လိုးပေးလေ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား"

ကျော်နန်းမောင်က ပြောလိုက်ရာ

"ရတယ် မောင်လေး မမတက်ဆောင့်ပေးမယ် "

ဆိုပြီး ကျော်နန်းမောင်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ချလိုက်ရာက မမထားကို သူ့ကိုယ်ပေါ် တက်ထိုင်စေလိုက်ပြီး  မြင်းစီးသလိုပုံစံနှင့်အပေါ်စီးကနေ သူမစိတ်ကြိုက် လိုးစေလိုက်သည်။ မမထားလည်း သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖိကာ ကြွကာ လှိမ့်ကြိတ်ကာဖြင့် အားပါးတရဆောင့်ချပေးနေပါသည်။

ကျော်နန်းမောင်လည်း တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာသည်။ မမထားဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပြီး သူက အောက်ကနေ လီးကြီးကို ကော့ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

မမထား ပထမတော့ တစ်ချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်သာ ဆောင့်လိုးချသည်။ နောက်တော့ အရှိန်ရလာသလို တဏှာကလည်းအပြတ်ထလာခဲ့ပြီမို့ ဆောင့်ချက်များ သွက်လက်မြန်ဆန်လာကာ တဘုတ်ဘုတ် တဇွပ်ဇွပ် အသံများ မြည်ဟီးအောင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ရမ်းရမ်း ဇွတ်မှိတ်၍ လိုးဆောင့်ချလာတာကို တွေ့ရသည်။

ကျော်နန်းမောင်က သူမဖင်ကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မ၍ ထိန်းကိုင်ပေးထားရသည်။

"အား ကောင်းတယ်… ဆောင့် ဆောင့် မမ မြန်မြန် … အင်း … အင်း ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် "

"မမ လည်း … ပြီးချင် …  လာပြီ  … ငါ့မောင်  ရယ် … "

"ဘုတ် စွိ စွိ ဇွပ် ဗြွတ် ဖွပ် ဘုတ်ဖတ်  ဘတ် ဗလပ်  ဖွပ် ဗွပ် စွတ် ဖွပ် ဗြွတ်  စွိ ဖတ်  ဗွပ် "

"အင့် အိ အိ အ အား   မ မမ ပြီး  ပြီး အင့်  အ   အင်းး   အင်းးး  "

နှစ်ယောက်သားကော့ပျံထွန့်လူးလာကြရင်း သူမက အပေါ်စီးကနေ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက် လှိမ့်ကာလှိမ့်ကာဖြင့် အသည်းအသန် ဇယ်ဆက်သလို ဖိဆောင့်ချလိုက်သလို ကျော်နန်းမောင်လည်း လီးကြီးကို တစ်ချောင်းလုံးအဆုံးထိဝင်ရောက်အောင် အောက်ကနေ ပင့်ကာ ပင့်ကာ ညှောင့်ဆောင့် လိုးပေးလိုက်ရင်း သူ့လီးမှ သုက်ရည်များရော မမထား၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှစောက်ရည်များပါ တပြိုင်တည်းလိုလို ပန်းလွှတ်ထွက်သွားကြကာ ကာမပန်းတိုင်ဆီသို့ နှစ်ဦးသား အလုအယက်ပင် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရောက်ရှိ သွားခဲ့ကြတော့၏။

"ဟူး …"

"မော လိုက်  …တာ မောင် ရယ် … "

မမထား နွမ်းယဲ့ယဲ့ လေသံကလေးနှင့် ညည်းပြောကလေးပြောရင်း ကျော်နန်းမောင်ကို မလွတ်စတမ်းပင် သူမ လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ထွေးဖက်ထားလိုက်လေတော့သည်။

တစ်ညတာ အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးသွားသည်။

မနက်အစောကြီး မေမေ ဒေါ်ကေသီအား ဘုရားသို့ လိုက်လံပို့ဆောင်ပေးပြီး နေ့ခင်း ၁ နာရီလောက်ကျမှ သူ့ကို လာကြိုဖို့ ပြောတာမို့ ခင်ထားရီရော ကျော်နန်းမောင်ပါ နှစ်ယောက်သား ဘုရားမှာ ဆီမီးကပ်လှူပူဇော်ပြီး စောင်းတန်းမှဆင်းကာ အိမ်ကို လှည့်ပြန်လာကြသည်။

ကျော်နန်းမောင်က ကားကို ကိုယ်တိုင်မောင်းနှင်လာသည်။ သူ့မမခင်ထားရီက အနားကပ်၍ ထိုင်ကာ သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး တွတ်တီးတွတ်တာ စကားများပြောဆိုလာခဲ့ကြပါသည်။

စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ နံနက်စာ ဝင်ရောက်စားသောက်ကြပြီး အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့ကြကာ အိမ်ရောက်တော့ မမခင်ထားရီက ကျော်နန်းမောင် ကားရုံထဲ ကားသွင်းတာကိုစောင့်ရင်း ဧည့်ခန်းရှိဆက်တီတစ်လုံးပေါ်မှာ ထိုင်၍နေလေသည်။

တစ်အောင့်ခန့်ကြာတော့ ကျော်နန်းမောင်အိမ်ထဲကို ဝင်ရောက်လာပြီး မမထားနဘေးမှာကပ်၍ ထိုင်ချလိုက်ကာ မမထားကိုယ်လုံးအိအိလေးကို သိမ်းကျုံးဖက်လိုက်ပါသည်။

"မောင် "
မမထားက သူ့နားနားကပ်၍ တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်သည်။

"ဘာလဲ မမ "

"မမထား ပြောစရာရှိလို့ပါ "

"ပြောလေ ဘာပြောဖို့ လဲ "

"မမ ဒီသုံးလေးရက်နေပြီးရင် အောင်ပန်းသွားမလို့ ဟိုမှာ လချုပ်စာရင်း လက်ကျန်တွေ ရှင်းပေးရမယ် သစ်သီးအော်ဒါတွေ ပရဆေးတွေ မှာဖို့ လုပ်ရဦးမယ် အသွားအပြန် တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်တော့ ကြာလိမ့်မယ် "

"အော် ဒါကတော့ ကိုယ့်အလုပ်ရှိသေးတာ သွားရမှာပေါ့ မောင်လည်း ဖေဖေ့ အစုရှယ်ယာကိစ္စတွေ နာမည်လွှဲပြောင်းတာတို့ ဆီဆိုင်ပါမစ်ကျဖို့ နောက်ပြီး ပဲခူးအထွက်က အလုပ်ဆိုဒ်ထဲလည်းသွားပြီး မှာစရာရှိတာတွေ မှာရဦးမယ် အင်း အလုပ်တွေများလို့ ဘယ်ကစရမှန်းတောင်မသိဘူး ဟင်းဟင်း "

"ဒီလိုပဲပေါ့ မောင်ရယ် မမလည်း ပြန်လာရင်မောင့်ကို ဝိုင်းကူပေးမှာပါ တော်သေးတာပေါ့ မောင်ရယ် မမက ဟိုကိုသွားမယ့်ကိစ္စ မောင်များ စိတ်ခုသွားမလားလို့ ကိုယ့်ဖာသာတွေးရင်း စိတ်သောကရောက်နေရတာ "

"မမရယ် မောင်က ဒီလောက် အူတိုတဲ့အစားမျိုးမှ မဟုတ်တာကွယ် မမကို ချစ်တာကချစ်တာပဲ အလုပ်ဟာအလုပ် မောင်ဒီလိုပဲ ခံယူထားပါတယ် "

မမခင်ထားရီတစ်ယောက် ခုမှပင် သက်ပြင်း ဟင်းကနဲ ချနိုင်ပါတော့သည်။ သဘောထားကြီးသော မောင်ဖြစ်သူကို အချစ်ပိုစွာဖြင့် သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲယူပွေ့ဖက်ထားလိုက်ရင်း အနမ်းတွေ အပြတ်ပေးနေမိပါတော့သည်။

"မောင် ရယ် … မမ ချစ်လိုက်ရတာ မင်းတောင် တော်တော်လေး လူကြီးဆန်လာပြီပဲ မောင်လေးရယ် မမကသာ မင်းနဲ့တွေ့မိတိုင်း အချစ်ရေးမှာ ကလေးဆန်မိနေသလားလို့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်တောင် ပြန်တွေးနေရတယ် ဟင်း ဟင်း "

"မောင်ပြောသားပဲ မမရဲ့ အလုပ်ဟာအလုပ် အချစ်ဟာအချစ်ပါလို့ … အဟင်း ဟင်း "

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန်ပွေ့ဖက်၍ နမ်းစုပ်နေမိကြသည်။

ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခုက ပို၍ပင် ပူးပူးကပ်ကပ် တစ်သားတည်းလို ဖြစ်သွားခဲ့ကြသည်။

ဧည့်ခန်းထဲမှာလည်းဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရှိတာမို့ ကျော်နန်းမောင် သူမဘလောက်စ်ကလေးကို လှန်၍ ဘရာစီယာကြိုးလေးဖြုတ်ကာ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို နယ်ချင်တိုင်းနယ်ပြီး နို့ စို့ပေးနေတာကိုလည်း မမခင်ထားရီ တစ်ယောက် မတားဖြစ်တော့ပေ။ သူ့အလိုကိုသာ လိုက်လျောရင်း နို့စို့အရွယ် ကလေးတစ်ယောက်ကို ပွေ့ထားသလို သူ့ခေါင်းကို အသာထွေးပွေ့ထားမိရာက ဖီလင်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လို့ လာရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင်ကား သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် အားပါးတရဖျစ်နယ်လိုက် နို့သီးတွေကို တစ်လှည့်စီ စို့လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း အလုပ်များလျှက်ရှိလေသည်။

"မောင်ရယ် အခန်းထဲ သွားရအောင်ကွယ် "

"ဟင့်အင်း ဒီမှာ ဘယ်သူမြင်တာမှတ်လို့ "

"ဖိုးကဲ လေး သူ သိပ်ကဲ လွန်းတယ်ကွာ "

မမထား ပြောမရဆိုမရသော ကောင်လေးတစ်ယောက်လို သူ့ကို ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးထားလိုက်ရတော့သည်။ ကျော်နန်းမောင် နို့စို့နေရာက နောက်တစ်ဆင့်တက်လာသည်။ မမထား အရှေ့ကကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူဘာလုပ်တော့ မယ်ဆိုတာကို ရိပ်မိလိုက်၍ မမထား ကပျာကယာ လက်ကလေးပြပြီး တားလိုက်မိသေးသည်။

"အိုးး မောင် … "

ဆိုပြီး …

သူမစကားပင် မဆက်လိုက်ရပေ။

ကျော်နန်းမောင် သူမထမီအောက်နားစကလေးကို ပေါင်လယ်လောက်ကနေ အထက်သို့ လှန်တင်လိုက်ပြီးဖြစ်သည်။ အတွင်းခံပင် ဝတ်မထားမိ၍ မမထား၏ ပေါင်ခွဆုံရှိ ခုံးမောက်ကြွကာ နေသော စောက်ပတ်ကြီးက ထမီအောက်ကနေ ဘွားကနဲပေါ်ထွက်လာသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူမစောက်ပတ်ရှိရာဆီကို မျက်နှာအပ်၍ အားပါးတရပင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ နက်မှောင်ထူထပ်နေသည့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်အမွေးအမြင်တွေကို လက်နှင့်သပ်တင်လိုက်ကာ စောက်စေ့ထိပ်ဖူးကလေးကို စုပ်၍ စုပ်၍ ပေးသည်။

အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို လျှာနှင့် ယက်သပ်တင် လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ သူ့လျှာတစ်ခုလုံးသွင်း၍ မွှေနှောက်ကာ ဆွပေးနေသည်။

"အား  အ မောင် မောင် အား ရက်စက်လိုက်တာကွယ် အ ကျွတ် ကျွတ် ယားတယ် ယားတယ် မောင်ရယ် အအိ အိ "

မမထား ထွန့်လူးနေမိသည်။ ကျော်နန်းမောင်ခေါင်းမှဆံပင်တွေကို ဆုပ်ဆွဲ၍ ဖင်ကြီး ကြွကာကြွကာဖြင့် ကော့ပျံနေကာ သူမ၏စောက်ပတ်နှင့်ကျော်နန်းမောင်၏မျက်နှာကို ဇွတ်အတင်းပင် ဖိကပ်၍ ပွတ်ပေးနေမိသည်။ သူမစောက်ပတ်လည်း အတော်ပင် ရွ၍နေဟန်တူပေသည်။ သူမ၏ စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာလည်း စောက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံလို့ နေလေပြီ။

ကျော်နန်းမောင်လျှာကြီးကို ထိုးသွင်းထိုးထုတ်လုပ်၍ မပြတ်ဆွလေလေ သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေက ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ အံထွက်ကျလာရလေလေပဲ ဖြစ်သည်။

"တော်ပြီ မောင်ရာ မမ သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး စောက်ပတ်တအား ရွလွန်းနေပြီ မောင်လိုးပေးတော့ "

ဆိုပြီးသူမက ပြောလိုက်ရာ ကျော်နန်းမောင်က …

"မမ ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်မပေး တော့ ဘူးလား "

"စုပ်မယ်လေ ကဲ ထ "

ကျော်နန်းမောင်သူ့ရှေ့မှာထရပ်ကာ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လီးငပဲကြီးက ဖြောင်းကနဲကန်ထွက်လာပြီး မမထား၏ မျက်နှာနှင့်သွားရောက်ထိတွေ့မိသွားသည်။

မမထားက ကျော်နန်းမောင်၏လီးကြီးကို အသေအချာပင်ကိုင်၍ ပါးစပ်ထဲ ထည့်သွင်းကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးက မာတောင်နေပြီဖြစ်၍ သူမပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်ဖို့ကိုတောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားလိုက်ရ ပါသေးသည်။

"မောင့်လီးကြီး  ကြီးလွန်းလိုက်တာ အရမ်းပဲ "

မမထားလေသံက ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေဟန် အတိုင်းသားပေါ်လွင်လို့ နေပေသည်။ လီးကို မက်မက်စက်စက် စုပ်နမ်းလိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သေသေချာချာဆုပ်ညှစ်ကိုင်တွယ်၍ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်လုပ်ရင်း လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးအား သားရေလှန်၍ဖြဲကာ လက်နှင့်ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာထိုး၍ ကစားပေးသည်။

လီးကိုယ်ထည်ကြီး ဘေးမှ ထောင်ထနေလေသော အကြောချောင်းကြီးတွေကို လျှာနှင့်ယက်ကာဆွကာဖြင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးကိုပါမချန် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ဆွဲ၍နေသည်။

ကျော်နန်းမောင်ပစ္စည်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမတံတွေးရည်များဖြင့် ရွှဲစိုနေကာ နီရဲပြောင်လက်လျှက် ရှိချေပြီ။

လီးကြီး ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ တုန်ခါလို့ လာသည်။

သူ၏သားကောင်ကို မွတ်သိပ်ခြင်းကြီးစွာ လိုက်လံရှာဖွေလျှက် ရှိသော တောကြီးမြွေဟောက်တစ်ကောင်လို လီးပါးပျဉ်းတွဲကြီးက လက်တစ်ဆုပ် တစ်ကိုင်စာပင် မကဘဲ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မာန်တဖီဖီနှင့် အစွမ်းကုန်ကြီးမား တောင့်တင်းလို့လာကာ မိုးကိုမျှော်နေသလိုကြီး ဖြစ်ကာ နေလေတော့၏။

"လိုးကြရအောင်နော်  မ မ "

ကျော်နန်းမောင်ကပြောလိုက်ပြီး မမထားကို နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာဆက်တီပေါ်မှာပင်  နေရာချလိုက်ကာ အပေါ်စီးမှနေ၍ ပေါင်နှစ်လုံးထမ်းပြီး လှေကြီးထိုး လိုးဆောင့်ဖို့ ပြင်လိုက်လေသည်။

မမထားလည်း သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် သူမပေါင်တန်ကြီး နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဘေးကား၍ ဖြဲထုတ်လိုက်ရင်း ကျော်နန်းမောင်၏ လီးဝင်သာအောင် လမ်းဖွင့်ပေးသည့်အနေဖြင့် သူမစောက်ပတ်အဝကလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသေအချာပင် ဆွဲဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။

သူမ စောက်ပတ်အဝကလေးက ပွင့်အာလို့ သွားရသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူ့လီးကိုစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပြီး အတွင်းသို့အရောက် ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပေသည်။ စွိ ဗြွတ် ကနဲ အသံနှင့်အတူ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံအဖုအထစ်တွေကိုဖြတ်ကျော်ပြီး သူမသားအိမ်ဝအထိတိုင် ဒိုးယိုပေါက်ကြီးထိုးဆောင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

ကျော်နန်းမောင်၏ ဂွေးဥနှစ်လုံးကပါ သူမ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်မျက်နှာပြင်အောက်ဖက် ဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဘုတ်ကနဲ ဘောက်ကနဲ လာရောက်ရိုက်ဆောင့်မိသည်အထိပါပေ။

မမထား ရင်ဝထဲ စူးကနဲအောင့်ကနဲ ဖြစ်သွားမိပေမယ့် သူမအသံမထွက်မိအောင် မျက်နှာတစ်ခုလုံးရှုံ့မဲ့၍ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ အောင့်ခံနေတာကို တွေ့ရလေသည်။

ကျော်နန်းမောင်သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်သည်။ပြီးတော့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ပင် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ထပ်မံဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်သည်။

စောက်ရည်တွေကြောင့် ထင်ပါသည်။ လီးကြီးက သူမစောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို အရင်အကြိမ်တွေတုန်းကနှင့် မတူအောင် ပိုပြီးအဝင်လွယ်နေသလို ထင်မှတ်ရပြီး အထဲကို လီးချောင်းအရင်းထိ ဆောင့်ဆောင့်၍ဝင်သွားသည်။

ကျော်နန်းမောင် သူ့လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ကြိမ်မက တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိကြီးလိုးဆောင့်ပေးလိုက်လေရာ လီဒစ်ထိပ်မှသည် လီးအရင်းဆုံးအထိ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေအောင် ပြည့်ုပြည့်ဝဝကြီး လိုးဆောင့်ပေးလိုက်သော လီးချောင်းကြီး၏ အတွေ့အထိအရသာက ဖော်မပြနိုင်အောင် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မမထားခမျာ စကားကို တစ်ခွန်းတစ်ပါဒမျှပင်မပြောဆိုနိုင်ရှာဘဲ အောက်ကနေ တအိအိ တအင့်အင့်ဟူ၍သာ အံကြိတ်ညည်းညူသံပေးရင်း ဆိုဖာလက်ရမ်းနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို ရက်ရက်ရောရော မြှောက်ပင့်ကော့ထိုး၍ ကျော်နန်းမောင်၏အလိုးကို စည်းစိမ်အပြည့်ယူကာ ခံစားနေမိလေတော့၏။

"ဗြွတ် ဘွတ် ဇွိ ဇွပ် ဖွတ် …  ဗွပ် ဘုတ် ဇွိ ပြွတ် ဖွပ်…  ဗြွတ် ဘုတ် … ဗလပ် ဘုတ် ဇွပ် ဗွပ် "

"အိ အိ အ  အမေ့ …  မောင် အ  … မောင်  ဟင်း  … ဟင်း "

လိုးသံ ဆောင့်သံ မာန်သွင်းသံ ညည်းညူသံတွေက ဧည့်ခန်းကလေးထဲမှာမြိုင်ဆိုင်စည်ပင်လို့နေသည်။ ကျော်နန်းမောင်၏ ဆောင့်ချက်များကလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်မြိုင်လာသွက်လာပြီး သူမ၏စောက်ပတ် တစ်ခုလုံးကို ထောင်းလမောင်းကြေအောင်ပင် မွှေနှောက်ကာ ဆောင့်၍ဆောင့်၍ အဆက်မပြတ်ကြီး လိုးပေးနေပေသည်။

"ကောင်းလား မမ ကျွန်တော် လိုးပေးတာ "

"ကောင်း တယ် ကောင်းလွန်းလို့ ငြိမ်ခံ နေတာပေါ့ မောင်ရယ် မောင့်လီးကြီး ခုလို လိုးပေးတာ …  မမဘဝမှာ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးတဲ့ အရသာကို ချက်ချင်းကြီး ခံစားလိုက်ရသလိုပဲ … ဆောင့် ဆောင့် မောင် အားနဲ့သာ ဆောင့် မမ နာလို့ အော်ရင်တောင် မရပ်နဲ့တော့ "

"မမစောက်ဖုတ်က တအားလိုးလို့ ကောင်းတယ် မမရယ် မမလက်နဲ့ နည်းနည်း ဖြဲထားပေးဦးနော် "

"အင်းပါမောင် ရယ် မင်းစိတ်ကြိုက် သဘောရှိလိုးစမ်းပါ မမဖြဲထားပေးမယ် ကဲ ကဲ အားရပါးရ သာဆောင့် မောင်လေး "

ကျော်နန်းမောင်လည်း လုံးဝသက်ညှာခြင်း မရှိတော့ပြီ။ မမထားက စောက်ပတ်ဖြဲထားပေးသလို သူ့လီးကြီးကလည်း တဖြောင်းဖြောင်းတဖွပ်ဖွပ် အဝင်အထွက်ပြု၍ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်မက နာရီပိုင်းမျှပင် ကြာမြင့်အောင်မပြီးနိုင်မစီးနိုင် လိုးပေးလျှက်ရှိချေသည်။

မမထား သူ့လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်လာပြီး သူမခါးကလေးကိုကော့မြှောက်၍ ထိုးပေးလာသည်။

"မောင်လေး ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် လိုးပေး မမ ပြီးတော့မယ် အ အား မြန်မြန် အားနဲ့သာ ဆောင့် အ အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အိ အီး  အင်း  ဟင်း  ဟင်း  "

"မမ ကော့ပေး အား ကောင်းတယ် မမရယ် နာရင် နည်းနည်း အောင့်ထားနော် မမ ကျွန် ကျွန်တော် လည်း ပြီးတော့ မှာ အား …  အား  ဟား "

"ဗြိ ဇွပ် ဘုတ် ဖွတ် … ဘွပ် ဗလပ် … ဘုတ် ဘုတ် ဖွပ် … ဘုတ် ဖတ် ဇွပ် … "

နောက်ဆုံး အပြီးသတ်လိုးသည့်အနေနှင့် ရှိသမျှလက်ကျန်အားအင်တွေ အကုန်သုံးပြီး အချက်ပေါင်းများစွာ လိုးဆောင့်ချလိုက်ရင်း ကျော်နန်းမောင်သုက်ရည်များ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက် သွားခဲ့သလို မမထားလည်း ဖင်သားကြီးများကော့တွန့်၍ ခြေလက်တွေ ကွေးကောက်ကာ ကော့ပျံလူးကြွ၍ လာရလျှက် သူမစောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ အဆက်မပြတ်ပင် ဖျစ်ညှစ်ပန်းလွှတ် လိုက်ရလေတော့၏။

နှစ်ယောက်သား ခုမှပင် မုန်တိုင်းစဲသလို ငြိမ်ကျသွားရပေသည်။


မေမေ ဒေါ်နန်းကေသီအလစ်မှာ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ပင် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် အချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ကြပြီး ဒေါ်နန်းကေသီကိုယ်တိုင်မှာလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ တစ်ဘဝတာ လက်တွဲဖြုတ်ခဲ့ပြီဖြစ်၍ ဒီသမီးနှင့် ဒီသားနှစ်ယောက်ကိုသာ အားကိုးအားထားပြုလျှက် အေးအေးလူလူနေထိုင်လာခဲ့ကာ တစ်နေ့မှာ နှစ်ယောက်စလုံးကိုခေါ်ပြီး ထူးဆန်းသောစကားကို ဆိုလာသည်။

"သမီးမိထားနဲ့ သား မေမေခုပြောမယ့် စကားကိုသေချာနားထောင်နော် "

"ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ မေမေ "

"သားနဲ့ သမီးတို့ နှစ်ယောက် ခုလို သင့်သင့်မြတ်မြတ်နေကြတာ မေမေတွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာအရမ်းကိုကြည်နူးဝမ်းမြောက်မိတယ် တကယ်ပြောတာ နော် "

"ဟုတ်ကဲ့ မေမေ "

နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူပင် ခေါင်းညိတ်၍ သူမစကားဆက်အလာကိုနားစွင့်ရင်း ရင်တွေ တထိတ်ထိတ်ခုန်နေကြသည်။

"သားတို့နှစ်ယောက်ဟာ တကယ်တော့ မောင်နှမအရင်းအခြာတွေ မဟုတ်ဘဲ ဝမ်းကွဲမောင်နှမတွေ တစ်ဝမ်းတောင် မက နှစ်ဝမ်းလောက်ကွဲကြတာ မင်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း အသိပဲနော် "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ ဒါပေမယ့် သမီးတို့က တကယ့်မောင်နှမ အရင်းတွေလို ဟို … … "

ဒေါ်ကေသီ လက်ကာပြလိုက်ပြီး …

"ဟိုး သမီး မိထား မေမေ့ စကားမဆုံးသေးဘူး နားထောင်ပါဦး ခု သမီးတို့အခြေအနေ အပြင်က တစိမ်းလူတွေ မသိနိုင်ပေမယ့် မေမေက ငယ်ရာကကြီးလာတာဆိုတော့ အင်း…ဘယ်လိုပြော ရမလဲ  … အင်းလေ သိတယ်လို့ပဲ ဆိုပါတော့ သားနဲ့ သမီး ချစ်ကြတယ် အရမ်းကို ချစ်ကြတယ် မောင်နှမ ဆိုတာထက် … ၅၂၈ အချစ်ထက် ပိုတောင်နေခဲ့ကြပြီ ကဲ မေမေပြောတာ ဟုတ်သလား မဟုတ်ဘူးလား ဘယ်လိုသဘောရလဲ  ပြောစမ်း "

ခင်ထားရီ … ကျော်နန်းမောင်ဆီလှည့်ကြည့်၍ ကျော်နန်းမောင်ကလည်း သူ့ကိုပြန်ကြည့်နေကာ နှစ်ယောက်သား အိုးတိုးအန်းတန်းဖြစ်ကာ နေကြသည်။

ခင်ထားရီက ခေါင်းကိုသွက်သွက်ပင် ညိတ်ပြလိုက်ပြီး …

"မေမေ ပြောတာမှန်ပါတယ် မေမေ "

"အေး ဒီတော့ ရှင်းရှင်းပြောရ ရင် သားနဲ့သမီးကို မေမေကိုယ်တိုင် သဘောတူတယ် တစ်သက်လုံးဘယ်တော့မှ မခွဲဘဲ အတူနေကြပါ မေမေ့ နောက်ကွယ်မှာချည့် ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး ကမြင်းကြောထမနေကြနဲ့ တစ်ခန်းထဲအတူအိပ်နိုင်တယ် လက်မထပ်ချင်လည်း စာချုပ်စာတမ်းကလေးဘာလေးလုပ်ထားလိုက် ပြီးတော့ မေမေနဲ့ ဖေဖေရဲ့ပိုင်ဆိုင်သမျှ တိုက်တွေခြံတွေ လက်ရှိအလုပ်အကိုင် စည်းစိမ်တွေ မင်းတို့နှစ်ယောက် လက်ထဲကို မေမေ အသေအချာ လွှဲအပ်ထားလိုက်ချင်တယ် ကဲ "

"မေမေ "

သူတို့ နှစ်ယောက်ထံမှ ဆို့နင့်သော မေမေ ဟုခေါ်သံ ပြိုင်တူပင် ထွက်ပေါ်လာရလေသည်။ နှစ်ယောက်သား ဝမ်းသာလုံးဆို့လျှက် စကားပင် ဟဟမပြောနိုင်ကြတော့ချေ။

မေမေ့ရှေ့မှောက်မှာ နှစ်ယောက်သားကြမ်းပြင်မှာ ပဆစ်ဒူူးတုပ် ထိုင်လိုက်ကြရင်း စုံဆယ်ဖြာလက်မှာမိုး၍ ရှိခိုးကန်တော့လိုက်ကြလေ၏။

"သမီး တို့ နှစ်ယောက် ကို ခွင့်လွှတ်ပါ မေမေ "

"မေမေ သားကိုလည်း ခွင့်လွှတ်ပါမေမေ ရာ "

ကျော်နန်းမောင် မျက်ရည်တစ်စက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပေါက်ကနဲ ကြွေသက်ကျဆင်းလာရလေသည်။ မမထားကိုယ်တိုင်မှာလည်း မေမေ့မေတ္တာကိုတွေးစဉ်းစားရင်း တစိမ့်စိမ့်ကြည်နူးဝမ်းမြောက်မှုနှင့်အတူ ဖြေမဆည်နိုင်အောင် မျက်ရည်လည်ရွှဲဖြစ်ကာနေချေပြီ။

နောက်ထပ်သုံးရက်လောက် လောကနိဗ္ဗာန်မှာ နှစ်ဦးသားအတူတကွ ပျော်ပျော်ကြီး စံစားနေမိကြသည်။ မေမေကိုယ်တိုင်ရဲ့ခွင့်ပြုချက်နှင့် သူတို့အိပ်ခန်းကို ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။

မနက်မိုးလင်းသည်နှင့် မေမေနှင့်အတူ ဘုရားအတူတက်ကာ ဆုတောင်းဝတ်ပြုပြီး အပြန်လမ်းမှစ၍ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ခန်းဆီ ရောက်သည်အထိ တစ်ယောက်မျက်နှာကိုတစ်ယောက်တစိမ့်စိမ့်ကြည့်၍ တသိမ့်သိမ့်ခုန်လျှက်ရှိသော ရင်ခုန်သံလှိုင်းများက အိပ်ခန်းထဲသို့ အရောက်မှာ မီးပြင်းတောင်ကြီးတစ်ခု တမုဟုတ်ချင်း အရှိန်အဟုန်ပြင်းထန်အားကောင်းစွာ ပေါက်ကွဲထွက်သည့်အလား အစွမ်းကုန်ပင် ပွင့်အံဖောက်ခွဲထုတ်ပစ်လိုက်ကြပါသည်။

နေ့တိုင်း ညတိုင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>