Configure Page List

Tuesday, December 25, 2018

မြစ်တစ်စင်းရဲ့ချစ်ခြင်း (စ/ဆုံး)

မြစ်တစ်စင်းရဲ့ချစ်ခြင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မြကြာဖြူ

မြစ်။

မြစ်ဖျားမှသည် ပင်လယ်တိုင်။သူ စီးဆင်းရာတလျောက် ရေစီးတို့သာခဲ့ရာရှိသလို မြစ်ကျဉ်းကို ကျော်ဖြတ်ရသည်လည်းရှိ။ မြစ်တစ်စင်းရဲ့ ဖြတ်သန်းခြင်းမှာ ဘာတွေများ ဖြစ်တည်ခဲ့ပါလိမ့်။ သည်မြစ်ကရော ဘာတွေများ ခံစားမိခဲ့ပါလိမ့်လေ။

ဒေါ်မြသူဇာ ။

နာမည်ကြီး ပုဂ္ဂလိက ဆေးရုံတစ်ခုရဲ့ ပိုင်ရှင်။ "မြ ကလေ" ဆိုသော သာယာချိုအေးသော အသံပိုင်ရှင်။ အသက် ၄၀ ဆိုပေသည့် ပိန်ပါးကျစ်လစ်သော ကိုယ်ဟန် ။ နေရာဒေသနှင့် လိုက်ဖက်ညီစွာ တင့်တယ်အောင် ဝတ်ဆင်တတ်သော သူမ က ရှိရင်းစွဲအသက်ထက် ၁၀ နှစ်ကျော်မက နုပျိုသူ။

မြသူဇာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ မြင်နေရသည့် CCTV မြင်ကွင်းတွေကို မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြီး ရုံးခန်းပြတင်းပေါက်ကျယ်တွေကို ဖွင့်လိုက်သည်။ မိုးဦးရဲ့ ရနံ။ မျက်စိအစုံကို မှိတ်လိုက်တော့။ မိုးရေစက်တွေအောက်မှာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်။ ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ကားတစ်စီးနှင့် သစ်ပင် ပြင်းပြင်းထန်ထန်တိုက်မိထားပြီး။ လျပ်တချက် လင်းလိုက်သည့်အချိန်မှာ လူတစ်ဦးက ကားနှင်သစ်ပင်အကြား ညှပ်ပြီး သွေးစီးကြောင်းတွေနှင့်အတူ။ သည်မြင်ကွင်းကို မြင်ခိုက် မိုးထစ်ချုန်းသံသည် သူမ ဘဝကို အဆုံးတိုင် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ချေမွလိုက်ခဲ့ပြီ။

စီးကရက် မီးခိုးငွေ့များကို လှပစွာ မှုတ်ထုတ်လိုက်တော့ မီးခိုးတန်းကလေးများက ကြည်ပြာ ရီပြာ။ သူ့ကို အတိတ်ကို ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ပြီ။

ခြေတုတစ်ဖက်တပ်ဆင်ထားပေသည့် မြင့်မားသောအရပ် ညိုမောင်းသော အသားအရည်နှင့် အညိုရောင်တီရှပ်တစ်ထည် အညိုရောင် ဘောင်းဘီရှည်ကိုသာ စွဲမြဲစွာဝတ်ဆင်သည့် သူ့ပုံရိပ်။ အရက်ခွက်လက်ကမချ အဆီပြန်သောမျက်နှာ မ ဆို ဘာ မ မှ အလွတ်မပေးလို့ ကြွေးကြော်လေ့ရှိသူ ယောင်္ကျားသားတစ်ဦး။ ရိုင်းစိုင်းရက်စက်သော အိမ်ဦးနတ်ကို အစဉ်အမြဲကြောက်ရသော မိန်းမတစ်ဦး သာမန်ကျောင်းသူ သမီးငယ်လေးတစ်ဦး။

မသိခဲ့သော အငြိုးအတေးတွေ။

မမြင်ခဲ့သော အာဃာတ တရားတွေ။

လူမဆန် ရက်စက်ခြင်းတွေနှင့်။

သည်ကြားထဲက မြစ်တစ်စင်းကတော့ လှပစွာ ဖြစ်တည်ခဲ့ပြီ။

သောင်တူးတန်တူး ကမ်းဖို့တန်ဖို့ ကျောက်စီတန်စီ မြစ်ကြောင်းဖြောင့်လျက် မြစ်ကို ပင်လယ်အထိ စီးစေလိုသူကရော ဘယ်ဆီမှာများ ဘယ်ကမ္ဘာသွားပါလိမ့်။

သြော် အစ်ကိုရေ။ထားရှိခဲ့တာ ရက်စက်ခြင်းလား ကြင်နာခြင်းလား ဝေခွဲမရ။ နာကျင်ခြင်းလား ပျော်ရွှင်ခြင်းလား ဝေခွဲမရ။မြစ်တစ်စင်းရဲ့ချစ်ခြင်းကတော့ အသေအချာရှိခဲ့သည်ပဲလေ။ထိုညက ကမ္ဘာပျက်သောည။

ပိန်းမှောင်နေသော ည။ မိုးတွေက မြေပြိုမလို ရွာဆဲ။ တွင်းပြို ကျလာပြီ ဆိုသော သေမင်းငင်သံ အဆုံးမှာ သူတို့ထွက်ပြေးကြသည်။ အသက်နှင့် ယှဉ်လာတော့ ဘာမှ မသယ်ဆောင်နိုင်တော့။ သို့သော် သူ တစ်ခုကိုတော့ သတိရဖြစ်အောင်ရသည်။ သူတို့ရထားသော လျို့ဝှက်ရတနာအထုပ်လေး။ ဖွက်ထားသောနေရာကနေ သူယူဖြစ်အောင်ယူလိုက်သေးသည်။ လွတ်မြောက်ရာသို့အပြေး။

" ဟိတ်ကောင် မင်း ယူလာလား"

" ပါတယ်"

မောဟိုက်သံ တိုတိုတုတ်တုတ်။ လောဘသာကြီးနေတာ။ သူတို့ပင် လွတ်မြောက်ဖို့ မသေချာ။ ကျောပေါ်က အထုတ်ရဲ့ လေးပင်မှု။ လောဘရဲ့ လေးပင်မှု။ သူ လက်လွှတ်ချမိတော်မတတ်။ သူ့ရှေ့က ဘယ်သူမှန်းမသိ။ တွင်းအပေါ်ကို အရင်ရောက်သွားသူထံ။ အထုတ်ကို မတင်ပေးလိုက်သည်။

" ကျုပ်ကို ဆွဲတင်"

သူ မျှော်လင့်မိတာ ကမ်းသော လက်။ ရောက်လာတာ သစ်သားချောင်းတစ်ခု။ တွင်းဝ ရောက်လုဆဲ။ သူ့ခေါင်းနောက်စေ့က သစ်သားချောင်းတစ်ခုရဲ့ ပြင်းထန်သော ရိုက်ချက်မှာ အသိဉာဏ်တို့ဝေဝါး။ တွယ်မှီထားသော လက်ကို အဆုံးတိုင်မလွှတ်။ သို့သော် မြေစေးများ ပေကျံနေသော တောတွင်းစီး ဖိနပ်တရံက သူ့လက်တွေကို နင်းခြေပစ်ခဲ့ပြီ။ ဒါးတစ်လက်က သူ့မှီတွယ်ရာကို အဆုံးသတ်ပေးလိုက်ပြီ။နောက်ဆုံးအားအင်ဖြင့် မော့ကြည့်သည်။ လျပ်တစ်ချက် အလင်းမှာ မျက်နှာတစ်ခု။ ငရဲအထိ ယူသွားပေမယ်။ မင်းရဲ့မျက်နှာ။ ငါ တချိန် မင်းကို ငရဲကိုလာပြန်ခေါ်မယ်။စောင့်နေ။

နောက်တော့ အမှောင်ကမ္ဘာ။ ဘယ်တော့မှ မလင်းတော့သော အမှောင်ကမ္ဘာ။သူထာဝရ ကျရောက်ခဲ့ပြီပဲ။

ဦးခင်မောင်ကြည် ဆိုလျင် သည်မြို့မှ မသိသူမရှိ။ လူသိများသော အလှူအတန်းတွေမှာ သူ့မျက်နှာက မသိသူ မရှိလှ။ အလှူအတန်း ရက်ရောခြင်းထက် အပေးအကမ်း ရက်ရောသူ အဖြစ်နာမည်ကြီးသူ။ သည်တစ်မြို့လုံး တရားသည်ရော မတရားသည်ရော သမ္မာအာဇီဝ ဖြစ်ခြင်း မဖြစ်ခြင်းနှင့် မဆိုင်။ လုပ်လို့ရသော အလုပ်မှန်သမျှ ဦးခင်မောင်ကြည်နှင့် မလွတ်ကင်း။ မြို့က အာဏာပိုင်တွေနှင့်လည်း အတော်များများ ဦးခင်မောင်ကြည်ရဲ့ အဆက်အသွယ်မကင်း။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောကြသည်။ သည်မြို့ကို ခင်မောင်ကြည် အုပ်ချုပ်သည်တဲ့။ ဦးခင်မောင်ကြည်ရဲ့ ဂုဏ်သတင်း နောက်တစ်ခုကတော့ မိန်းမကိစ္စ။ လင်ရှိသော မရှိသော။ ပျိုသော အိုသော ခင်မောင်ကြည်မသိ။ ခင်မောင်ကြည့်မယား ဖြစ်ဖို့က ခင်မောင်ကြည် မျက်စိကျဖို့သာ လိုသည်ဆိုသော ဆိုရိုး။

ဒေါ်မြမြလေး ဆိုသည်က ဦးခင်မောင်ကြည်ရဲ့ အမည်တပ်ဇနီး။ သို့သော် ၁၅ ရက်တန်သည် တစ်လတန်သည်လို့ ကိုယ့်လင်သားကို သူမ မြင်ရသည် မဟုတ်။ ခန့်ညားထည်ဝါသော စံအိမ်တော်မှာ လင်သားအလာကို မျှော်လင့်နေရသူ။ ငွေကြေးအတွက် စိတ်ပူပင်စရာမလို။ အချိန်တန် ငွေကြေးက အလျံပယ်။ သူမအဖို့ လင်သားနှင့်တွေ့ဆုံရန် အခမ်းအနားတစ်ခုခု ရှိပါစေသာ ဆုတောင်းရသည်။ ဒါမှပဲ ပုဝါ နှစ်စ အသာချပြီး ကျွန်မလင် လုပ်ရမည်လေ။

မြသူဇာ ဆိုသည်ကတော့ ဦးခင်မောင်ကြည်နှင့် ဒေါမြမြလေးတို့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသမီးတော်။ ဥစ္စာပေါဆိုတော့ ရုပ်လည်းချောပြီလေ။ တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ်အရောက် ရည်းစားတစ်ယောက်လဲ ရခဲ့ပြီ။ အချိန်လက်တွဲဖို့ စိတ်ကူးအိပ်မက်ရင်း။

တစ်ည ။

မိုးတွေချိန်းသော တစ်ညမှာတော့ The Emerald Trading Co.Ltd ရဲ့ 24 hours ဝန်ဆောင်မှုပေးသော ဖုန်းကို ရဲတပ်ဖွဲ့က ဖုန်းဆက်ခဲ့သည်။

The Emerald Trading Co.Ltd ရဲ့ MD ဦးခင်မောင်ကြည် Car accident ဖြစ်လို့ပါတဲ့။ မေမေနှင့် မြသူဇာတို့ သည်နေရာရောက်တေည့ မိုးတွေရွာနေဆဲ။ လျပ်တွေ ပျက်နေဆဲ။ ဖေဖေစီးသွားသော CRV ကားသည် စိစိညက်ညင်ကြေမွနေခဲ့ပြီ။ ပျက်စီးနေသော ကားခေါင်းထဲမှ ဖေ့ဖေ့အလောင်းကိုပင် ဆွဲထုတ်နေကြပြီ။

The Emerald Trading Co.Ltd ရဲ့ မန်နေဂျာကြီးရဲ့ နှစ်သိမ့်စကားတွေကို မကြား။ ရဲတွေရဲ့ မေးမြန်းမှုတွေကို မဖြေကြားနိုင်။ သစ်ပင်ရှေ့မှာ ကြေမွနေသော CRV ကားအနီလေးလို ဘဝတွေလဲ ကြေမွကုန်တော့မည်ထင်သည်။

ဝမ်းနည်းကြောင်းစကားများ၊ ဟန်လုပ်အပြုံးများ၊ သတင်းစာ ကော်လံပြည့်ဝမ်းနည်းကြောင်း ကြေညာများ၊ လွမ်းသူပန်းခွေ တချို့၊ တရားဓမ္မ သံဝေဂ စကားများ အဆုံးမှာတော့ ဦးခင်မောင်ကြည် သည် လောကမှ ကွယ်ပျောက်ခဲ့ပြီပဲ။

မေတ္တာဖြင့် မရင်းနှီး မကျွမ်းဝင်ကြသည့်တိုင် ဖေဖေအရိပ် ဘယ်လောက်ကြီးမားခဲ့သည်ကို ဖေဖေဆုံးသွားမှသာ မြတို့ နားလည်ခဲ့သည်ပဲ။

ဖေ့ဖေ့ရက်လည်ဆွမ်းသွတ်အပြီး နောက်တစ်ရက်မှာတော့ The emerald Trading Services Co.Ltd ရဲ့ မန်နေဂျာ အပါအဝင် ရှေ့နေတွေ အိမ်ကို ရောက်လာခဲ့သည်။

နဂိုအနေအေးသော ဖေဖေ့လုပ်ငန်းတွေထဲ တစိုးတစိ ပါဝင်ပတ်သက်ခဲ့ဘူးခြင်း မရှိသော မေမေ။ ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူဘဝရောက်ပေမယ့် ဖေဖေ့လုပ်ငန်းတွေထဲ ပါဝင်ခွင့်မရှိခဲ့သူ မြလေး။ ရှင်းပြသွားသော စကားလုံးတွေရဲ့ အဆုံးသတ်မှာ ဖေဖေရဲ့ ပြန်ဆပ်ရန်ဘဏ်ချေးငွေများ။ ရှယ်ယာပါဝင်မှု လွှဲပြောင်ထားခြင်းများ။ မြလေးတို့နေနေသော လက်ရှိတိုက်ရဲ့ အပေါင်စာချုပ်များ။

စီးပွားရေးဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူ မြလေးကတော့ အထိုက်အသင့်နားလည်နိုင်ခဲ့ပြီ။ အခုလောလောဆယ်တော့ အစုရှယ်ယာအများဆုံးပိုင်ဆိုင်နေတဲ့ ဦးအောင်မြင့်က ကုမ္ပဏီ chairman အဖြစ် ဆက်တာဝန်ယူလိမ့်မယ်။ "သမီးတို့ သည်အိမ်ကနေ မထွက်ခွာပါနှင့်ဦး။ မြသူဇာက သူနှင့် လာတွေ့နိုင်မလား လို့ ဦးအောင်မြင့်က ကမ်းလှမ်းပါတယ်" တဲ့။

မြလေးက ဘယ်လို စီးပွားရေးဆိုင်ရာ စီမံခန့်ခွဲမှု စကားကို ပြောဆိုနိုင်ပါမလဲလေ။

" ကောင်းပြီလေ မြလေး ဆရာဦးအောင်မြင့်နှင့်တွေ့ပါ့မယ်။ "

" Ok ,ဆရာ့ appointment ရရင် မြသူဇာဆီ ဦးတို့အကြောင်းကြားပေးပါမယ်"

ဧည့်သည်တွေပြန်သွားတော့ မေမေနှင့်မြလေးတို့ ရှိသမျှ ငွေကြေး အတွင်းပစ္စည်းလေးတွေ စုစည်းကြည့်တော့ သိန်း ၃၀ ပင်မပြည့်။ ဘဏ်ချေးငွေတွေ ဆပ်ဖို့ထား။ လက်ရှိနေထိုင်သော အိမ်နှင့်ကားကိုပင် ရွေးယူနိုင်သည့် အခြေအနေမရှိ။

သွားလေသူရဲ့တစ်ရွာတကျီဆောက်သည့် ဇာတ်လမ်းများ။ ပေးခဲ့သည့် စပွန်စာ။ ထားခဲ့သော အကြင်နာတွေက အခုတော့ မေမေနှင့် မြလေး ဘဝ ပျက်ပေတော့မည်။

" မေမေ အားတင်းထား မြလေးတို့ ကြိုးစားရုန်းကန်ကြမယ်"

ပြောလို့သာပြောရ မြလေးကိုယ်တိုင် ဘာစလုပ်ရမည် မသိ။ချစ်သူဆီ ဖုန်းခေါ်ကြည့်သောအခါ ဆက်ဆံရေးက ကျဲပါး စိမ်းကားစွာ။သြော် လောကဓံ ရယ်။

မြလေး ကုမ္ပဏီ အဆောက်အအုံဆီရောက်တော့ မနက် ၉ နာရီ။ Reception မှာ သတင်းပို့လိုက်တော့ chairman office ကို လာခဲ့ပါတဲ့။ ဖေဖေ့ရုံးခန်းဟောင်းသည် ဖေဖေ ရှိစဉ်ကနှင့်မတူ အရာရာပြောာင်းလဲ သွားခဲ့ပြီ။ သိသာထင်ရှားမှုကတော့ ရိုးရှင်းမှုကို မြင်ရခြင်းပင်။

မြလေးက လာခေါ်သော အမျိုးသားငယ်တစ်ယောက် လိုက်ပါလာရင်း သိပ်လှသော တောင့်တင်း ကိတ်လှသော ဖေ့ဖေ့ secretary တွေ မရှိတော့သည်ကို သတိထားမိသည်။

ဖေဖေ့ မဟော်ဂနီ စားပွဲကြီးက သည်အတိုင်း။ သို့သော်ထိုင်နေသည့် chairman က ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီ။

Chairman တစ်ယောက်မပီသစွာ ဈေးခပ်ပေါပေါ အညိုရောင် t-shairt တထည်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ဖေ့ဖေ့ စီးပွားရေး ပါတနာမို့ ဖေ့ဖေ့ အသက်လောက်ရှိမည် ထင်ပေမယ့် သူများစွာ ငယ်သေးသည်ပဲ။ မသပ်ရပ်သည် မဟုတ်သော်လည်း မသားနားသော ရိုးရှင်းသော ဂတ်စားဆင်ယင်ပုံကြောင့် မြလေး အံသြမိသည်။

" ရ ပြီ သား။ တာဝန် ကျေ ပြီ" ဆိုတော့ မြလေးကို လိုက်ပို့သည့် လူငယ် ပြန်ထွက်သွားသည်။

အခုအထိ မြလေးကို ထိုင်ခွင့်မပေးသေး။ မြလေး စိတ်ထဲ မွန်းကြပ်သလို ခံစားမိသည်။

" မြသူဇာ ဟုတ်လား။ အစ်ကိုကြီး ခင်မောင်ကြည်နှင့် မမမြမြလေးတို့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သမီး ဟုတ်လား"

သြဇာသံပါသော သာယာသော အသံလှိုင်းက လူနှင့်မဆိုင်သလို။

" ကိုယ်က အောင်မြင် ပါ။ ကိုကြီးခင်မောင်ကြည်နှင့် လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်ကတည်းက လက်တွဲခဲ့တာ။ ကိုကြီးအတွက် စိတ်မကောင်းဘူး မြသူဇာ"

သည်တခွန်းသည် လောကဝတ် စကားဖြစ်ပါလျက် အန္တရာယ်တစ်ခု ကျရောက်ခါနီး အငွေ့အသက်တစ်ခုနှင့်တူသည်။ သူပြောသွားသော စကားမှာ မြလေး အမှားရှာမရ။ မှားနေသည်ဆိုရင် ရုတ်တရက် အေးခဲသွားသော သူ့မျက်လုံးများ ဖြစ်လိမ့်မည်။

" ဟုတ်ပြီ ထားတော့။ မြသူဇာ ကို အခု ခေါ်တွေ့တာတော့ မြသူဇာတို့ မိသားစုရဲ့ စီးပွားရေး အခြေအနေအကြောင်းပဲ။

" မြသူဇာရဲ့အမေက ကိုယ်နှင့်ဒါတွေ ဆွေးနွေးရလောက်အောင် ချင့်ချိန်နိုင်သူ မဟုတ်လို့ မြသူဇာကို ခေါ်တွေ့ရတာပဲ။ ဘဏ်ချေးငွေအားလုံးနှင့် တိုက်နှင့်ကား အပေါင်စာချုပ်ကို တို့ပဲ ဖြေရှင်းပြီးခဲ့ပြီ။ "

" သိချင်တာတစ်ခုပဲမေးချင်တယ်။ မြသူဇာတို့ သည်တိုက်ပေါ်ကနေ ဆင်းသွားဖို့ နှင့် The Emerald Trading Co.Ltd ကို အပြီးတိုင်လက်လွှတ်ဖို့ စိတ်ကူးထားသလား ဆိုတာကိုပဲ။"

သူ စကားရှည်ကြီးပြောပြီး မောသွားသလို ရေခွက်ကို မော့သောက်သည်။ ယခုအချိန်အထိ မြသူဇာ ထိုင်ခွင့်မရသေး။

" အခုအထိက မြလေး အိပ်မက်မက်နေသလို"

" အိပ်မက်က မိုးလင်းရင် ဆက်မက်မရဘူး မြသူဇာ"

ဖြတ်အော်လိုက်သော သူ့အသံမှာ မြသူဇာ တစ်ကိုယ်လုံး ကျုံဝင်သွားသလို ။

" မင်းမှာ လမ်း နှစ်ခုရှိတယ်။ တစ်ခုက The Emerald Trading Co.Ltd မှာ အလုပ်ဝင်ပါ ။ ကိုယ့် စကားကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်ပါ။ မင်းသာ ပေးဆပ်မှု မှန်ကန်ခဲ့ပြီး qualified ဖြစ်မယ်ဆိုရင် နောင် ၁၀ နှစ် အလွန်ဆုံးပဲ။ ဒေါ်မြသူဇာဟာ The Emerald Trading Co.Ltd ရဲ့ MD ဖြစ်လာမယ်။ "

" option 2 ကတော့ မင်း အခု အိမ်ပြန်သွားပါ။ အထုပ်အပိုးတွေ သိမ်းဆည်း အိမ်ပေါ်က အခုဆင်းပါ မြသူဇာ"

" ဒါပါပဲ။ ဆုံးဖြတ်ချက်က အခု ချပေးရမယ်။ "

သည်နေ့ မြလေး ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်စတင်ဆင်းရမည့်နေ့။ ကုမ္ပဏီ ဥက္ကဌရဲ့သမီးက သာမန်ဝန်ထမ်းလို အလုပ်ဆင်းရမှာကိုတော့ မြလေး သိမ်ငယ်စိတ်ဝင်မိသည်။ သို့သော် လောလောဆယ် အခြေမပျက် နေနိုင်သည်ကပဲ ကောင်းမွန်လှပြီ။ မြလေးမှာ ရွေးစရာ လမ်း သိပ်မရှိပါ။

ဝန်ထမ်းရေးရာမှာ ရောက်ရှိကြောင်း သတင်းပို့တော့။

" သြော် မမြသူဇာ ရောက်ပြီပဲ မမြသူဇာက The Emerald Hospital ရဲ့ သန့်ရှင်းရေးဌာနမှာ အလုပ်ဆင်းရမယ်။ "

မြလေး မယုံနိုင်စွာ။ ကုမ္ပဏီ ဥက္ကဌဟောင်းရဲ့သမီး ဒုတိယနှစ်တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူအတွက် သန့်ရှင်းရေးဌာနတဲ့လား။

" မြလေးက ဘာရာထူးလဲ"

" အထွေထွေသန့်ရှင်းရေးပါ"

မခံချိမခံသာ။မြသူဇာ မျက်စိထဲ ဘာမှ မမြင်တော့။ ရှက်ရွံသိမ်ငယ်မှုသည် မီးတောက်တစ်ခုလို တစ်ကိုယ်လုံး လောင်ကျွမ်းနေလေပြီ။Chairman office ရဲ့ စားပွဲရှေ့ကို ဘယ်ကဘယ်လို ရောက်လာသလဲမြလေး မသိ။

ဘာကြောင့်လဲ ဆိုသော မေးခွန်းကို အသံကျယ်ဖြင့် အော်မေးမိနေပြီ။သူက မြလေး အော်ဟစ်နေတာကို ဆုံးအောင်နားထောင်သည်။

" မြသူဇာ ထပ်အော်မယ်ဆို လုံခြုံရေး ခေါ်ပြီး ရဲစခန်းပို့ရလိမ့်မယ်။ တာဝန်ဝတ္တရား နှောင့်ယှက်မှု နှင့်ပေါ့"

" မင်းက ဘာများအရည်အချင်း ရှိလဲ မြသူဇာ မင်းနှင့် မထိုက်တန်ဘူးဆို မင်းထွက်သွားလိုက်။ သည်မှာ မင်းကို ဆွဲမထားဘူး။ ငါတို့ သဘောတူညီချက်ရဲ့ ဒုတိယအချက်မှာ ငါ့စကားကို နားထောင်ရမယ်။ နားထောင်ရလိမ့်မယ် မြသူဇာ။ "

" အခု ဒူးထောက်လိုက်စမ်း"

ဘုရားရေ သူဟာ ဘယ်လို အရှိန်အဝါတွေနှင့်လဲ။မဟော်ဂနီ စားပွဲကို ပတ်လျှောက်လာတော့ သူ့ ဘက်ဖက်ခြေက မသန်စွမ်းဖြစ်နေသည်ပဲ။ တုတ်ကောက်ကို အားပြုရင်း မြလေး အနား ရောက်အလာမှာ မြလေး အလွန်ကြောက်လန့်နေမိပြီ။

ကောဇောထူ ခင်းထားသော ကြမ်းပြင်က မနာကျင်စေပါ။ သို့သော် ရုံးခန်းထဲမှာ ဒူးထောက်နေရသော မြလေး နှလုံးသားက တစစ်စစ် နာကျင်လှပြီ။

" မှတ်ထားပါ မြသူဇာသန့်ရှင်းရေး ဝန်ထမ်းလုပ်ပါ။ရို့ရို့ကျိုးကျိုး တာဝန်ထမ်းဆောင်။ ကုမ္ပဏီ ဥက္ကဌဟောင်း သမီးဆိုတာ မေ့လိုက်။ "

" သွားတော့ အချိန်မဖြုန်းနှင့်"

မြလေး ဒူးထောက်နေရင်း မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာတော့ အောင်မြင့်အသံက ဟိန်းထွင်လာခဲ့ပြီ။ အသံနှင့်အတူ မြလေး မျက်နှာလည်ထွက်သွားသော နာကျင်မှုနှင့်အတူ ။

" မှတ်ထား မင်း မခွင့်မရရင် မငိုရဘူး မြသူဇာဟာ အောင်မြင်ရဲ့ အရုပ်တစ်ရုပ် ဖြစ်နေရမယ်။ငါ ခွင့်မပြုရင် မြသူဇာဆိုတာ အသက်တောင် မရှုရဘူး။"

မြသူဇာ ဒူးထောက်နေရာက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့

" နောက် rules တစ်ခု ထပ်ထုတ်မယ်။ မြသူဇာ chairman office ထဲမှာ ဘယ်တော့မှ မတ်တပ်ရပ်ခွင့် မရှိဘူးဆိုတာပဲ။ "

Chairman office ကို ကျောခိုင်းမိချိန်မှာ မြသူဇာရဲ့ ဘဝတစ်ခုလုံးကြေမွနေသလို။သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းဝတ်စုံခရမ်းရောင် T shirt ပွပွဘောင်းဘီရှည် ပွပွသည်မြသူဇာနှင့် ဘယ်လိုမှ လိုက်ဖက်ခြင်းမရှိ။

ကြမ်းတိုက်တုတ် တစ်ချောင်းဖြင့် နေရာအနှံ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်းကြမ်းတိုက်ဆေးရည်တွေထဲမှာ မြသူဇာ မျက်ရည်တွေရောထွေးနေခဲ့ပြီလေ။

မြထရေးဒင်း ကုမ္ပဏီ ဥက္ကဌဟောင်းရဲ့ သမီးလေးသည် ကုမ္ပဏီပိုင် private hospital ကြီးမှာ သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းလုပ်ရင်း ဘဝက နေသားကျလာခဲ့ပြီပဲလေ။

တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူတစ်ယောက်လို အလှအပ ဆင်ယင်နိုင်ခြင်းမရှိ။ မနက်မိုးလင်းသည်နှင့် IELTS သင်တန်းတစ်ခုကို မြလေး ပြေးရသည်။ သည်သင်တန်းက သူ့အမိန့်ဖြင့်တက်ရခြင်း။ ၃ လ အတွင်း score 7 မှ မရလျှင် အပြစ်ပေးခံရမည် ဆိုသော အမိန့်အောက်မှာ သင်တန်းကို တစ်ရက်မှ မပျက်ကွက်နိုင်ခဲ့။ အစောကြီး ဖွင့်သောသင်တန်းအပြီးမှာ ဆေးရုံ duty ကို အပြေးသွားရသည်။ မြလေး မဝတ်ချင်သော ဖျင်ကြမ်း ခရမ်းရောင် အလုပ်သမားဝတ်စုံက မြလေး ကိုယ်ပေါ်မှာ နေသားကျခဲ့ပြီ။

သန့်ရှင်းရေး ရုံးခန်းမှာ လက်မှတ်ထိုးပြီးတာနှင့် ကပ်လျက် head office ရဲ့ chairman office ကို သွားရစမြဲ။ chairman office မှာ မြလေး မတ်တပ်ရပ်ခွင့်မရှိပါ။ တခန်းလုံး ဒူးထောက်သွားလာရင်း သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရတာ ပထမပိုင်း ခက်ခဲပေမယ့် အသားကျခဲ့ပြီပဲ။ သည်ရုံးခန်းရဲ့ ဘိုထိုင် toilet သည် မြလေးကိုယ်တိုင် လက်နှင့် သန့်ရှင်းရေး သေချာလုပ်ရသည်။

သည်မနက် သူရောက်လာတော့ မြလေး အိမ်သာတွေကို လက်နှင့်သေချာ ဆေးကြောနေဆဲ။သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး မြလေးထွက်လာတော့ သူအသာ လက်ယပ်ခေါ်သည်။ထုံးစံအတိုင်း ဒူးထောက်လျက် သူ့စားပွဲအနီးရောက်သွားတော့ မြလေး မော်မကြည့်ဝံပါ။

သူ့ ဘယ်ဖက်ခြေထောက်က တိုနေသည်မို့ သူဘယ်ဘက်ဖိနပ်က ခုံထူ ဖြစ်နေသည်လေ။ အညိုရောင် T shirt နှင့် အညိုရောင် ဘောင်းဘီကိုသာ သူ အမြဲဝတ်ဆင်တတ်သည်မို့ အညိုရောင် ဘောင်းဘီအဖျားကို မြလေး မြင်နေရသည်။

သူက မြလေးကို ကျော်ပြီး toilet ထဲ ဝင်သွားတော့ တစ်စုံတစ်ခုကို မြလေး သတိရသွားသည်။ စိတ်လောပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည့် brush ကို ပြန်မထုတ်လာမိ။

" မြသူဇာတော်လှပြီ မှတ်တာ။ရှပ်ပလာ ပဲ။ကိုယ်အပြစ်ပေးကြမ်းတာ နင်သိရက်နှင့်"

ရုတ်တရက် သွေးတို့ လှည်ပတ်မှု မြန်လာသလို။ ခါးပတ်ဆွဲချွတ်လိုက်သံက ကြားနေကျ အသံပေမယ့် မြသူဇာအတွက် အကြိမ်တိုင်း တုန်လှုပ်မိစမြဲ။ ကျောမှာ ခံစားမိသည့် အရှည်လိုက်နာကျင်မှုတစ်ခုမှာ မငိုမိအောင် ထိန်းသိမ်းရင်း။

..........................................................................................................

နေ့ရက်ပေါင်းများစွာကို သည်ပုံစံအတိုင်း ဖြတ်ကျော်ရင်း စီးပွားရေးပညာ တတိယနှစ်ကို အဝေးသင်ဖြေဆိုရမည့် အချိန်ရောက်လာခဲ့သည်။ ဝန်ထမ်းအတော်များများ ခွင့်ယူကြသည်မို့ လုပ်ငန်းမထိခိုက်အောင်စီစဉ်ကြနှင့်။ မြသူဇာတို့ သန့်ရှင်းဌာနမှာတော့ ပညာတတ် ဆယ်တန်းအောင်သူ မရှိသည်မို့ ခွင့်ယူမည့်သူက မြသူဇာတစ်ယောက်သာရှိသည်။ ခွင့်မရစရာ မရှိ။

" ဒေါ်မြသူဇာက ခွင့်ယူခွင့်မရှိပါဘူးဥက္ကဌဆီက တိုက်ရိုက်လာတဲ့ အမိန့်မို့ HR manager လည်း ဘာမှ လုပ်ပေးလို့မရဘူး ညီမရယ်"

စိတ်မကောင်းစွာပြောလိုက်သော HR manager ကို မြလေး ခွန်းတုံမပြန်မိတော့။ ဌာနရောက်တော့ မြလေး ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုမိသည်။

" မြလေး အနီးကပ်တက်မဲ့ရက်တွေနှင့် ဖြေမယ့်ရက်ကို ည duty ပေးပါနော်။ "

သန့်ရှင်းရေး အလုပ်ကြပ်က စိတ်မကောင်းစွာ ကြည့်ပြီး

" အေးပါ သူဇာရယ် နားရက်က တစ်လမှ ၄ ရက်ဆိုတော့ သူဇာကျောင်းတက်မယ့် ရက်တွေကို night duty အဆင်ပြေအောင် ချထားပေးပါ့မယ်လေ။ သမီးဖြေချင်တဲ့ စာမေးပွဲ ဖြေပါ။ "

ည ဖက် ဆေးရုံ night duty သန့်ရှင်းရေးလုပ်သားဘဝမှာ လူနာလှည်းတွန်းရ လူနာတွေ မ ရ၊ ချရ ။ ရှစ်ထပ်ရှိသော ဆေးရုံမှာ လူနာမပါလျှင် အလုပ်သမားသည် ဓာတ်လှေကား သုံးခွင့်မရှိ။ အထွေထွေ ဗာဟီရ အလုပ်များ သန့်ရှင်းရေးအလုပ်များဖြင့် မနားရ။ နေ့ခင်းကျတော့ ဒဂုံတက္ကသိုလ် တမျှော်တခေါ်ကို နေပူကြဲမှာ အနီးကပ်ပြေးတက်ရ။ စာလည်း သေချာမကျက်နိုင်။ တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် ပင်ပန်းမှုက တရိပ်ရိပ်တက်လာခဲ့သည်။

အရာရာ ရှုံနိမ့်ဒူးထောက်နေရသူ အပြစ်သားက အောင်မြင်မှုတစ်ခုကိုတော့ ယူပြချင်မိခဲ့သည်။

စာမေးပွဲဖြေဆိုပြီးတော့ မြလေး ပန်းဖျားဖျားနေပြီ။ မြလေး ခွင့်ယူလို့မရ။ နားရက်တွေကလည်း စာမေးပွဲရက်တွေအတွက် ယူသုံးရင်း ကုန်ခဲ့ပြီ။ တငွေ့ငွေ့တက်နေသော အပူရှိန်။ တဆစ်ဆစ် ကိုက်နေသော ခေါင်း။ ကြမ်းတိုက်တံကို ကိုင်တွယ် လှုပ်ရှားနေသော မြလေး လက်တို့ ခွန်အားမရှိတော့။

" မြသူဇာ ဖယ်ပေးလိုက်ဦး ဥက္ကဌ လာနေတာလေ" ဆိုတော့

မြလေး နောက်ကျသွားခဲ့ပြီ။မြလေး ကိုင်တွယ်ထားသော ကြမ်းတိုက်တံက သူ့လက်စွဲတော် လက်ကိုင်တုတ်ကို ထိမိပြီး နဂို ခြေတဖက် မသန်သူက လဲကျမလို။မြလေး ရင်တို့ ခုန်နေမိသည်မှာ တဆတ်ဆတ်။ လဲကျမသွားအောင် ထိန်းရင်း နောက်ဆုတ်ပေးလိုက်သည်။

" မြသူဇာ ညနေ အလုပ်ဆင်းရင် ငါ့ရုံးခန်းလာခဲ့"

မိုးကြိုးလို ထစ်ချုန်းပြင်းထန်သော အမိန့်။ မြလေး နာခံပါသည်လေ။

Chairman office အဝင်မှာ ထောက်နေကျ ဒူးတို့က မခိုင်ချင်။ အားအင်မရှိစွာ မြလေး ပြိုလဲကျလုမတတ်။ သူ့ရှေ့ ဒူးထောက်နေမိတော့။ သူ ရုတ်တရက် မြလေးမေးစေ့လေးကို ဆွဲမော့သည်။ မြလေးဆံပင်တွေထဲ လက်ထိုးသွင်းပြီး ဆုပ်ဆွဲလိုက်တော့ ဦးရေပြားတစ်ခုလုံး ကွာကျလာမလို။

မြလေး မငြီးငြူ မိတော့။ အင်အားလည်းမရှိ။ အသံမထွက်နိုင်တော့။ နဂို ကိုက်ခဲနေသော ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဦးရေပြားဆီက နာကျင်မှုတွေ ပေါင်းစုံလာတော့ မြလေး သတိလစ်မလို ဖြစ်သွားသည်။ ဒူးထောက်နေသော မြလေး ခန္ဓာကိုယ်က ယိမ်းယိုင်ကျသွားတာ။

မြလေး နောက်ဆုံး မြင်လိုက်ရသည်က အမြဲရက်စက်တတ်သူရဲ့ နူးညံ့စွာစိုးရိမ်ပူပန်သောမျက်ဝန်းများ။

..............................................................................................

မြလေးသတိရလာတော့ မြလေးတို့ဆေးရုံရဲ့ အကောင်းဆုံးအခန်းတစ်ခုထဲမှာ ရောက်နေသည်။ ဘယ်ဘက်လက်က ဆေးထိုးပိုက်တန်းလန်း။ မြလေး ရုတ်တရက် သတိရမိသည်က သည်အခန်းခသည် မြလေး တစ်လခစာထက် ဈေးကြီးသည်။

" မြသူဇာ သတိရပြီလား။ မစိုးရိမ်ရပါဘူး။ အအိပ်အစားမမှန်တာနှင့်ပင်ပန်းတာ ရောသွားလို့ပါ။ အားဆေးချိတ်ထားပေးတယ်။ အနားယူလိုက်နော် " သူနာပြု ပြောစကားကို မြလေးခေါင်းညိတ်ပြသည်။

" မြလေး တခြားအခန်းရွေ့ချင်တယ်။ "

" ဘာလို့ရွေ့မှာလဲ။ သည်အခန်း ကုန်ကျစရိတ်အားလုံး ငါ့ဘီလ်ထဲထည့်လိုက်"

အို မြလေး မြင်ချင်တယ်။ သတိလစ်မသွားခင်က မြလေးမြင်ခဲ့ရတဲ့ ကြင်နာသော စိုးရိမ်သော မျက်ဝန်းလွှာ။

သူနာပြု ဆရာမ ထွက်သွားတော့။ မြလေး ခုတင်နား သူရောက်လာသည်။ လွတ်နေသော ညာဖက်လက်ကို ဆွဲယူရင်း စတီးခုတင် ခေါင်းရင်းသံတိုင်များဆီ လက်ကို ဆွဲကပ်လိုက်သည်။

" ကြိုးတော့ မချည်ထားခဲ့တော့ဘူး။ လက်ကို စတီးတိုင်မှာကပ်ထား မြသူဇာ။ ငါ ပြန်မလာမချင်း။ နင် ငါအပြစ်ပေးတာ ဆုံးအောင် မခံယူရသေးဘူးလေ။ ကြားလား။ "

မြလေး ပင်ပန်းနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ခုတင်က စတီးတိုင်လေးမှာ မြလေးလက်တွေကို ကြိုးနှင့်မချည်ထားပေမယ့် ချည်ထားသလို မခွာဝံပါဘူးလေ။

တံခါးပိတ်သွားသံနှင့် အခန်းက ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားလည်း သည်ညာဖက်လက်ကို စတီးတိုင်က မခွာမိပါဘူးလေ။ သက်တောင့်သက်သာ မရှိပေမယ့် မြလေး ကျေနပ်ပါတယ်လေ။

ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ သူ ပြန်ရောက်လာသည်။ chairman တစ်ယောက် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေသော သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းရဲ့ လူနာခန်းကို သူနာပြုတွေက အတင်းစကား ဆိုချင်ပေမယ့် chairman ကို ကြောက်လို့ လှုပ်ဝံ့ဟန်မတူ။

သူနာပြု တစ်ယောက်ကို ဆန်ပြုတ် ခွံကျွေးခိုင်းပြီး ဘေးက စောင့်ကြည့်နေတော့ သူနာပြုရော မြလေးပါ စိတ်ကျဉ်းကြပ်။ ဆန်ပြုတ်သောက်ပြီးတော့ မြလေး toilet ဝင်ချင်လို့ဆိုတော့ သူနာပြု က ဆေးပိုက်ကလေးကို ခဏ ပိတ်ပေးသည်။ မြလေး သူ့ကို မော့ကြည့်တော့ အေးစက်သော အကြည့်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ မြလေးဟာ ဘယ်တုန်းကများ သူ့ရဲ့ လွှမ်းမိုးမှုအောက် ကျရောက်နေပါလိမ့်လေ။ သည်တော့မှာပဲ မြလေး ညာဖက်လက်ကို စတီးတိုင်တွေမှ ခွာရဲသည်။

မြလေး ဆေးရုံက ဆင်းရသောနေ့မှာ ရာထူးတိုးအမိန့်တစ်ခု မြလေး ရရှိခဲ့သည်။ သန့်ရှင်းရေး ဌာနရဲ့ ကြီးကြပ်သူ ဝန်ထမ်းအဖြစ်။ အောင်စာရင်းထွက်တော့ မြလေးသည် တတိယနှစ် စီးပွားရေး အဝေးသင်ကို အောင်မြင်ခဲ့ပြီ။

၆ လ လောက် ဒုက္ခ၊ သုက္ခတွေရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော မြသူဇာသည် အောင်မြင်မှုလေး အနည်းငယ်ရလာတော့ ချစ်သူကို သတိရမိသည်။ တကယ်တော့ ချစ်သူသည် ကုမ္ပဏီ ဥက္ကဌ သမီးမဟုတ်တော့သော သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းလေး မြသူဇာကို အဖက်မလုပ်တော့တာ တော်တော်ကြာခဲ့ပြီ။ သည်တစ်ပတ်နားရက်လေးမှာတော့ ချစ်သူကို ရုပ်ရှင်လိုက်ပြခိုင်းဖို့ ချိန်းထားသည်လေ။ ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့က သစ်ပင်ရိပ်ကလေးမှာ မြသူဇာ ချစ်သူကို စောင့်ရင်း လည်ပင်းတောင်ရှည်လာပြီ။ ရုပ်ရှင်ချိန်တောင် ကျော်လာပြီပဲ။ နာရီကိုကြည့်ရင်း ပြောင်းလဲမှု တစ်ခုကို မြလေး ခံစားမိပါရဲ့လေ။

.........................................................................................................

" မင်းရဲ့ချစ်သူကို အဆက်ဖြတ်လိုက်တော့ မြသူဇာ။ ငါ မျက်စိနောက်တယ်။"

" ဘုရားရေ ဘယ်လိုပင် လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်နိုင်စေ မြသူဇာရဲ့ အချစ်ရေးကို ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ခွင့်မရှိ"

" မြလေး ချစ်သူကို မဖြတ်နိုင်ဘူး။"

" တယ် သတ္တိကောင်းနေပါလား"

ဒူးထောက်နေတဲ့မြလေးအနား သူရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့လက်တွေကို မြလေးကြောက်သည်။ မြလေး ဆံပင်ထဲ ထိုးခွဲလိုက်သော သူ့လက်တွေကို မြလေး ကြောက်သည်။ ဆံပင်တွေကနေ ရစ်ပတ်ဆွဲဆောင့်လိုက်တော့ ဦးရေပြားဆီက နာကျင်မှုက တစိမ့်စိမ့်။

" မတ်တပ်ရပ်စမ်း"

ဝရံတာဘက် ဆွဲခေါ်လာတော့ မြလေး တုံဆိုင်းမနေရဲ။

Chairman office ဝရံတာသည် သီးသန့်တည်ရှိသည်။ ဘေးအခန်းက မမြင်ရ။ ၈ ထပ် အမြင့်ကမို့ သည်ဝရံတာကို အောက်ကနေ လှမ်းကြည့်ဖို့က ခဲယဉ်းသည်။

ပန်းအိုးချည်ထားသော သံကြိုးကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး မြလေးလက်တွေကို ချည်လိုက်သည်။ သည်တစ်ခါတော့ မြလေး ကြောက်မနေချင်။ မြလေး ချစ်သူကို မြလေး ချစ်သည်လေ။ သူပေးချင်တဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကို ပေးပါစေတော့။ မြလေးတို့ သားအမိ သည်အိမ်ပေါ်က ဆင်းဆိုလည်း ထွက်သွားပါရစေတော့။ မြထရေးဒင်း ကနေလည်း မြသူဇာ ထွက်သွားပါရစေတော့လေ။

ဝရံတာမှာ ပန်းအိုးချည်တဲ့ သံကြိုးလေးနှင့် တုပ်နှောင်ထားခံရတဲ့ မြသူဇာကို အဝေးမှ လှမ်းကြည့်လျှင် လူတစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်နေသည်သာ မြင်ရမည်။ မြသူဇာကတော့ လူတွေကို လှမ်းမြင်နေရသည်မို့ မလုံမလဲ။ ဝရံတာကို ဆက်ထားသော တံခါးသည် တချက်လေးမှ ပွင့်လာခြင်း မရှိ။ အဲယားကွန်း outdoor လေပူတွေက တိုက်ရိုက်မဟုတ်ပေသည့် မြသူဇာ ဆီ ရောက်လာတတ်သည်။

ရုတ်တရက် အဲကွန်းလေပူတွေက ရုတ်တရက် ရပ်သွားသည်။ အဲကွန်းပိတ်လိုက်ပြီပဲ။ ရုံးဆင်းချိန်ရောက်ပြီ။ မြလေး လွတ်လပ်ခွင့်ရတော့မည်လေ။ တံခါးကတော့ ပွင့်လာခြင်း မရှိ။ နေညိုသည်မှာ တဖြည်းဖြည်း ညရောက်လာပြီ။ အဲကွန်းတောင် ပိတ်လိုက်ပြီမို့ သူ အခန်းထဲမှာ ရှိမနေတာ သေချာပြီလေ။ မြလေး ငိုချင်လာသည်။ မှောင်ရီပျိုးစ ပြု လာတော့ ခြင်တွေထွက်လာသည်။ ချည်နှောင်ထားခံရဆဲ လက်တွေ။ ညအမှောင်ပိန်းပိန်း။ ဝရံတာ ပြင်ပမှ အလင်းသဲ့သဲ့။ ဘဝမှာ သည်လောက်ပဲ ကံဆိုးသလားလေ။

မြလေး လက်လျော့လိုက်တော့မည်။ ဟုတ်သည် မြလေး  မြထရေးဒင်းကနေ အပြီးအပိုင်ထွက်ခွာသွားတော့မည်လေ။ သည်ဘဝမှာ မြလေး မရှင်သန်လိုတော့ပါ။ မြလေး ချစ်သူရဲ့ လက်ကိုလည်း မြလေး လွှတ်မချလိုပါ။

အချိန်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ မြလေး မသိ။ ခြေထောက်တွေကညောင်းကိုက်လာပြီ။ ရေဆာသလို အပေါ့သွားချင်စိတ်ကို ထိန်းမရ။ လက်တွေက ညောင်းကိုက်လှပြီ။ ခြင်တွေကို သွေးလှူပေးနေဆဲ။ မြလေးအတွက် သည် ဝဋ်ဒုက္ခသည် မကြီးမားလှသေး။ မြလေး ချစ်သူနှင့်ကင်းကွာသော ဆင်းရဲကို မခံစားလို။

ရုတ်တရက် တံခါးပွင့်သွားသည်။

သံကြိုးတွေကို ဖြည်ပေးပြီး ဆံပင်က ဆွဲခေါ်လာတော့ နာကျင်မှုကို မတုန်လှုပ်တော့။ ကြမ်းပြင်ပေါ် အညှာတာမဲ့ တွန်းချလိုက်တော့ ညောင်းညာနေသော ခြေထောက်တွေကြောင့် ဒူးထောက်လဲကျသွားသည်။ မြလေးရှေ့သို့လွင့်ကျလာသော မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာလေးတစ်စောင်။ သတို့သားနေရာက အမည်က မြလေး ရင်းနှီးဆုံးသူရဲ့ အမည်ပေပဲ။

.......................................................................................................

မြသူဇာရဲ့ချစ်လှစွာသောမောင်။ ရုပ်ရှင်အတူတူသွားကြည့်ကြမယ် ချိုမြိန်သောကတိတွေအောက်မှာ လူမရောက်လာခဲ့သူ။ အခုတော့မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာပေါ်မှာ တင့်တင့်တယ်တယ် သတို့သမီးနှင့်အတူယှဉ်တွဲ။

" နင့်ရည်းစားကို ဖြတ်လိုက်တော့မြသူဇာ။ စနိုက်သွားမကြော်ထိုက်ဘူးလေ။"

အို သည်ရုံးခန်းထဲမှာ မျက်ရည်မကျရတဲ့ rules ကို မြသူဇာမေ့သွားခဲ့ပြီ။

" ထစမ်း မြသူဇာ ရင်တွေကွဲကြေနေတဲ့အချိန်က အပြစ်ပေးဆပ်ဖို့ ပိုကောင်းတယ် သိလား။ မင်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်။ အကုန်နော်။"

ဆုံးရှုံးမှု တစ်ခု။ နာကျင်စွာကြေကွဲ။ အမြဲနာခံနေကျနေရာတစ်ခု။ညမှောင်ရီမှာ မြသူဇာရဲ့စိတ်တွေလည်း ထိန်းချုပ်မရတော့ဘူး ထင်ပါရဲ့။

ရုံးခန်းမီးတွေကတဝက်တပျက်။ သိပ်တော့လင်းလင်းချင်းချင်းမဟုတ်။ မြသူဇာ မှာထုံပေပေခံစားမှုနှင့် ရှက်ရွံမှုတွေတောင် ဘယ်ပျောက်နေမှန်းမသိ။ စားပွဲပေါ်မှာမှောက်ခိုင်းလိုက်တာတောင် မြသူဇာ ခံစားမှုမဲ့။

ကျောပေါ် အရှိန်နှင့် ကျလာသော ခါးပတ်တစ်ခု။ နာကျင်လှသော ခံစားမှု။ ထပ်ဆင့်ရိုက်ချက်များ။ ရိုက်ပါစေတော့။ ကွဲကြေနေသော နှလုံးသားကို အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ချေမွပစ်လိုက်စမ်းပါ။

အကြိမ်ရေ ဘယ်လောက်မှန်းမသိ။

တင်ပါးနှင့်ကျောဆီက နာကျင်မှုတွေကို မြလေး လိုက်မရေတွက်နိုင်။ သူ ရိုက်တာရပ်ပြီး မြလေးဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ မြလေးကို အသေသတ်ရန် မြလေး မျှော်လင့်မိသည်။

အနမ်းတစ်ခု။ မြလေးနှုတ်ခမ်းပေါ်က အနမ်းတစ်ခု။ မယုံနိုင်စွာ မျက်လုံးတွေကို အားယူဖွင့်ကြည့်မိတော့။ နာကျင်နေသော မျက်ဝန်းများ။ ထိခိုက်ကြေကွဲမှုက မြလေး နည်းတူ။

တစ်စုံတစ်ရာ ပြောမိတော့မလို။ ဖွင့်ဟလာသော မြလေး နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့ရဲ့နွေးထွေးသော နှုတ်ခမ်းတွေအောက်မှ ပျော်ဝင်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီ။

အရိပ်မဲ့ကောင်းကင်။ ပြိုကျခဲ့သော ကမ္ဘာ။ အခုတော့ မြလေးက နွေးထွေးသော ရင်ခွင်တစ်ခုမှာ။ ရက်စက်စမ်းပါ့ သူရယ်။ မြလေး နာခံရင်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ပါရစေလေ။

.........................................................................

ချစ်သူကို ဆုံးရှုံးရလိုက်သော တစ်စစီကြေကွဲမှု။ အစားထိုးရောက်ရှိလာမှုသည် သခင်လို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်စေဦး မြသူဇာ တဖြည်းဖြည်းကျေနပ်နှစ်သိမ့်နိုင်ခဲ့ပြီ။

သန့်ရှင်းရေးကြီးကြပ်ဝန်ထမ်းလေးသည် အဝေးသင်ဘွဲ့တစ်ခုကိုလည်း ရရှိခဲ့ပြီ။ duty ချိန်တဝက်လောက်ကို chairman office တွင် secretary သဘော တာဝန်ယူခဲ့ရပြီ။

မျက်နှာသာ မပေးသော boss အနားက သန့်ရှင်းရေးဝတ်စုံဖြင့် ဒူးထောက်တာဝန်ထမ်းဆောင်နေရဆဲ ပေမယ့် သည်နှစ်ပိုင်းအတွင်း မြသူဇာ အများကြီး တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်လာခဲ့သည်။ ကုမ္ပဏီရဲ့ စီမံခန့်ခွဲမှုကိစ္စ အဝဝကို အနီးကပ် သင်ယူလေ့လာခွင့်ရခဲ့သည်။ ၃ လ အတွင်း score 7 ရအောင် လုပ်ရမည်ဆိုသော IELTS exam ကို (၂)နှစ်ကျော်ကြာအောင် ဖြေဆိုရင်း ယခုတော့ လိုချင်သော score လည်း ရခဲ့ပြီ။

ယခင်က မီနီဘားငယ်၊ ကိတ်လှ ချောလှသော secretary များဖြင့် ခမ်းနားသော ရုံးခန်းသည် သန့်ရှင်းရေးဝတ်စုံကြမ်းနှင့် တာဝန်ထမ်းဆောင်သော သန့်ရှင်းရေးကြီးကြပ်တဝက်၊ secretary လည်းမမည်သော မြသူဇာ။ အညိုရောင် ဈေးအပေါ်စား T-shirt တွေကိုသာ တစိုက်မတ်မတ်ဝတ်ဆင်သော chairman တို့ကြောင့် ပကာသန ကင်းစင်လှသည်။

မြသူဇာသည် ခါးပတ်ရိုက်ချက်တွေ၊ ကြိုးချည်အပြစ်ပေးခံရခြင်းတွေမှာ နေသားကျရင်း တစ်ခါတစ်ရံ တစွန်းတစ ရရှိခဲ့သော အကြင်နာ အစွန်းအစလေးတွေကြားမှာ နေသားကျခဲ့ပြီပဲလေ။

အောင်မြင် က ရက်စက်သည်ဆိုစေဦး၊ လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်စေဦး အကျိုးဆက်မှန်သမျှ မြသူဇာအတွက် ကောင်းကျိုးကိုသာ ယူဆောင်လာခြင်းမို့ သည်ချုပ်နှောင်ခြင်းမှာ ပျော်ရွှင်ခဲ့မိပြီ။

တစ်ရက်က မြလေး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစိယောက်နှင့် ပျော်ရွှင်ရယ်မောနေမိတော့။

" ရည်းစားထပ်မထားနှင့် မြသူဇာ"

ရုတ်ချည်း မေးချင်သော မေးခွန်းတစ်ခု။

" အစ်ကိုကြီးက မြသူဇာကို ချစ်နေတာလား"

မြလေး သူ့ဆီက မြှောက်တက်လာမည့် လက်ကို မျှော်လင့်မိပေမယ့် သူက ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်မောခဲ့သည်။

" အချစ်

အချစ်တဲ့လား မြသူဇာ။

ချစ်တယ်ဆိုတာ ဘာလဲ။

အဲ့စကားကို ငါလောကမှာ အယုံအကြည်မရှိဆုံးပဲ သိလား။"

" ချစ်တယ်ဆိုတာ sex လုပ်ကောင်းရုံ ကိုယ့်စိတ်ချမ်းသာမှုတွေရအောင် သူများဆီက အတ္တကြီးကြီး ယူလို့ကောင်းရုံ ပြောတာ။ မှတ်ထား နင့်လဲ မချစ်ဘူး။ ငါ့ကိုငါတောင် ချစ်ရဲ့လားမသိဘူး။"

မြလေး ဘာကို ဝမ်းနည်းမှန်းမသိ။ မြလေးကို ရက်စက်ဖိနှိပ်နေသောသူကို ဘာကို သနားမိမှန်းမသိ။

တစ်ရက်။

သည် တစ်ရက်မတိုင်ခင်အထိပေါ့။ မြသူဇာတို့ရဲ့ ပင်လယ်ပြင်က အေးချမ်းခဲ့ပါသည်လေ။

တရက်မှာတော့ အလုပ်လုပ်ရင်း မမျှော်လင့်ဘဲ ဖိုင်တွဲအနီရောင်တစ်ခုကို မြသူဇာ တွေ့ရှိခဲ့သည်။

ဓာတ်ပုံတချို့။

ကားတစ်စီးရဲ့ ပြင်ဆင်မှု ဘောက်ချာတစ်ခု။

တစ်စုံတစ်ခုသော ဆက်စပ်ပတ်သက်မှု။

မြသူဇာ အာရုံတွေက တဖျတ်ဖျတ်။

...................................................................................................................

သည်နေ့မနက် အင်မတန်ထူးဆန်းစွာ သူ့ဖုန်းခေါ်ဆိုမှာကို မြလေး လက်ခံရရှိခဲ့တယ်လေ။ ကုမ္ပဏီမလာခဲ့နှင့်။ ငါခေါ်ခိုင်းတဲ့ကားနှင့် လိုက်လာခဲ့ဆိုပဲ။

ကားပေါ်ရောက်တော့ နီးနီးနားနားပဲ မြလေးထင်နေခဲ့တာ။

တကယ်က မိုင် ၂၀၀ ကျော်ကျော်မောင်းလာပြီး ၃ နာရီကျော်ကျော်လောက်စီးလိုက်ရသည်လေ။

အမြန်လမ်း ၂၁၅ မိုင်ရောက်တော့ လမ်းပေါ်ကနေ ကွေ့ချလိုက်တော့ ဆည်ကြီးတစ်ခုဘေးက ရှေးဟောင်းအိမ်လေးတွေ။ ဟိုတယ် တစ်ခု ဖြစ်မယ်ထင်ပါရဲ့လေ။

အိမ်လေး တစ်အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်ပေးတော့ ကားသမားက တစ်ခွန်းမှ မပြော။ မြလေး လက်ထဲက hand phone သာ မြည်လာခဲ့သည်။

" ကားပေါ်ကဆင်း။ အပေါ်တက်ခဲ့ မြသူဇာ "

သူ့ရဲ့ လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်မှုအောက်မှာ ၂ နှစ်ကျော်နေခဲ့ပေမယ့် ဟိုတယ်မှာ သီးသန့်တွေ့ဆုံသည်က ပထမဆုံးအကြိမ်မို့ မြသူဇာ ရင်ခုန်မှုက အတိုင်းအဆမရှိ။

ခြေတံရှည် အိမ်လေးပေါ်ကို သစ်သားလှေကားလေးကနေ တက်သွားပြီး တံခါးက စေ့ထားရုံမို့ အိမ်ထဲ ဆက်ဝင်သွားမိသည်။ ဧည့်ခန်းလို သီးသန့်နေရာမှာ သူက အေးဆေးထိုင်နေဆဲ။ အပေါက်ဝမှာပဲ မြလေး ရပ်နေမိပါရဲ့။

" အရင်ဆုံး တံခါး lock ချလိုက်။ ပြီးရင် ဒူးထောက်လိုက် မြသူဇာ။ ငါ့ရှေ့မှာ မိုးတိုးမတ်တပ်တွေ မမြင်ချင်ဘူး။"

မြလေး တံခါးနားမှာပဲ ဒူးထောက်ပြီး ခေါင်းငုံနေမိပါရဲ့။သူ့ဆီက ဘာစကားမှ ဆက်ထွက်မလာ။ နာရီဝက်လောက် ကြာတဲ့အထိ အရက်ပုလင်းနှင့် အရက်ခွက်ကလေးရဲ့ ထိတွေ့သံ။ ရေခဲတုံး လှုပ်ခတ်သံကလေးတွေကလွဲရင် အခန်းက ငြိမ်သက်လို့။ မြလေးရင်တွေ တုန်လှပြီ။ နောက် တစ်စုံတစ်ခုကို မြလေး သိခဲ့ပြီမို့ အရမ်းကြောက်မိနေပြီ။

ခဏကြာတော့ သူ မြလေးဆီ လျှောက်လာရင်း မြလေးမျက်လုံးတွေကို ပုဝါတစ်ခုနှင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပိတ်စည်း။ ခုတင်ဘေးက သစ်သားတိုင်လုံးမှာ မြလေးကို ချည်နှောင်။

ကြိုးတွေက တင်းကျပ်လိုက်တာ။ သူချည်ဘူးသမျှ။ မြလေး သိတယ်။ မြလေးတစ်ခုသိခဲ့တယ်။ သူဟာ လူသတ်သမားလေ။ တစ်စုံတစ်ဦးကို ရက်ရက်စက်စက် အကွက်ဆင်သတ်ခဲ့သူ။ မြလေး ဘာကိုယုံကြည်လို့ သူခေါ်ရာ လာခဲ့ပါလိမ့်။ ဘာကို အားကိုးလို့ သည် လူသတ်သမား ချည်နှောင်ခြင်းကို ခံရပါလိမ့်။

သံအမာထည်တစ်ခု ကတ်ကြေးလားမသိ။ မြလေး ရင်ညွှန့်နားမှာ အေးစက်စွာ စတင်ထိကပ်လာတော့ မြလေး ကံကြမ္မာကို မြင်စ ပြုခဲ့ပြီ။ သစ်ပင်ကြားညှပ်နေသော CRV ကားအနီရောင်။ သွေးစီးကြောင်းတွေနှင့် လူတစ်ယောက်။ ခဏကြာရင် မြလေး ခန္ဓာကိုယ်ဟာ သွေးစီးကြောင်းတွေနှင့် တိုင်မှာ ကြိုးချည်လျက်။

လူမှုကွန်ယက် စာမျက်နှာတွေပေါ်မှာ။ ဂျာနယ် မျက်နှာဖုံးတွေပေါ်မှာ။

မြလေးသည်အခန်းထဲဝင်လာတာ လိုက်ပို့သော ယာဉ်မောင်းသာသိသည်။ reception တောင် မသိ။ သီးခြားဘန်ကလိုတွေမို့။ တစ်ခန်းနှင့်တခန်းက ဝေးလှသည်ပဲ။ 

မြလေးပါးစပ်ထဲ ပုဝါသေးတစ်ခု ထိုးထည့် ရာဘာဘောလုံးထပ်ထည့် ကြိုးခပ်တင်းတင်းချည်လိုက်တော့ မြလေး ငို မိသည်။ ကြောက်လန့်စိတ်ကြားထဲမှာပင် ပြုသမျှ နုချင်သော မြလေး စိတ်ကို မြလေး မယုံနိုင်။

...............................................................................................................

ရင်ညွှန့် လည်ပင်းနား တိုးကပ်ထိတွေ့လာသော သံထည်အေးစက်စက်။ ကတ်ကြေးတလက် ဖြစ်မည်။ မျက်လုံးတွေ စည်းနှောင်ထားလို့ မြလေး မမြင်ရ။ အရေပြားတလျောက်အောက်ကို ထိုးစိုက်သွားတော့ မြလေး အဝတ်အစားတွေ တစစီ ဖြစ်ကုန်ပြီ။

" မြသူဇာ။ ခင်မောင်ကြည်ကို ငါ ပြန်ရှင်လာစေချင်တယ်။ သူ့သမီး။ သူ့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေးကို ငါ သည်လိုနှိပ်စက်နေတာ။ သည်လို ကျွန်ပြုထားတာ မြင်စမ်းစေချင်တာ။"

သေချာခဲ့ပြီပဲ။ သူဟာ လူသတ်သမား။ မြလေးကို သူသတ်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့လေ။

" မြသူဇာ သည် ပုံကလေးက ခင်မောင်ကြည်နှင့် ငါတို့ အစ်ကိုကြီး ညီလေး လုပ်ခဲ့စဉ်က ပုံလေ။ နင်ခိုးကြည့်သွားတဲ့ပုံ။ နင့်မှာ အပြစ်ရှိတယ် သိလား။"

ခါးပတ်ရိုက်ချက်တစ်ချက်။ မြလေး အသံမထွက်နိုင်။ နောက်တချက်။ ချည်ထားသော ကြိုးတွေ တင်းကျပ်လွန်းလို့ မြလေး မလှုပ်နိုင်။

" မြသူဇာ နင့်အဖေစီးတဲ့ CRV ကားအနီလေးလေ သူ့ driver ကို အသာသိမ်းသွင်းပြီး ဝပ်ရှော့မှာ ငါပြင်ပေးလိုက်သေးတယ်။ သိလား။ များများမလုပ်ပါဘူး။ ဘရိတ်လေး နင်းမရအောင်ပါပဲ။"

မြလေး ရင်ထဲ မွမ်းကြပ်လှပြီ။ သူက မြလေးမြင်ခဲ့သော ပုံတွေ။ အနီရောင် CRV ရဲ့  ဖေဖေ မဆုံးခင် ရက်စွဲတစ်ခုက ပြင်ဆင်မှု ဘောက်ချာတစ်ခု။ သူ မြလေး ဖေဖေကို စနစ်တကျ သတ်ခဲ့သည်ပဲ။

" မြသူဇာ နင်မသိသေးတာ ရှိတယ်။ တစ်ခါက ကျောက်တွင်းတစ်ခုမှာ အစ်ကိုကြီး ညီလေး ရင်ဘတ်ချင်း ဂျပ်ပန်ထိုးပြီး အလုပ်လုပ်ဖူးတယ်။ တရက်ကျတော့ ငါတို့ တွင်းပြိုကျလို့ ခွေးပြေးဝက်ပြေး ပြေးရတော့ ငါသယ်လာတဲ့ ကျောက်အိတ်ကို လှမ်းယူ ငါ့ကို တွင်းထဲ ပြန်တွန်းချ။ ကုတ်ကပ်တွယ်နေတဲ့ ငါ့လက်တွေကို ဒါးနှင့်ခုတ်ချ။ နှစ်ယောက်အတူရှာခဲ့တဲ့ကျောက်တွေ မောင်ပိုင်စီး။ လူချမ်းသာဟန်ဆောင်နေတဲ့ နင့်အဖေ လူယုတ်မာလေ။ ငါ လက်စားချေခဲ့တာ။ စနစ်တကျကို လက်စားချေခဲ့တာ။ ရအောင်ပြန်သတ်။ နင်တို့စီးပွားရေးကို ရအောင်သိမ်း၊ နင့်ကိုလဲ ကျွန်ပြုချင်ခဲ့တာ။"

အို သူဟာ အရူးတစိယောက်လို တတွတ်တွတ်ပြောရင်း။ တိုင်မှာ ချည်ထားတဲ့ ကြိုးတွေကို ကတ်ကြေးနှင့်လဲ ဖြတ်ချ။ မြလေးဟာ တိုင်ခြေမှာ ခွေခွေလေး။ အချိန်ကြာမြင့်စွာ ကြိုးချည်ခဲ့တဲ့ဒဏ်။ ဘယ်နှစ်ချက်မှန်းမသိသော ခါးပတ်နှင့် အရိုက်ခံရခြင်းကြားမှာ မြလေးက အားအင်တွေ မရှိတော့။ ထွက်ပြေးဖို့ အားအင်နည်းနည်းမှ မကျန်တော့။

မြလေးကို ဆွဲထူ။ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေတဲ့ မြလေးတင်ပါးတွေနောက်။ မလုပ်ပါနှင့်လို့ အသိတစ်ခုဖြင့် ရေရွတ်ဆဲ။ မြလေး ခန္ဓာကိုယ်က ဆန့်ကျင်စွာ လိုက်လျောနေမိပြီပဲ။ သူဟာ ဖေ့ဖေ့ကို သတ်သူလေ။ မြလေး လက်မခံနှင့်ဆိုသော အသိတရားက မိုးကြိုးတွေ မုန်းတိုင်အကျ အရာအားလုံးပျော်ဝင်သွားခဲ့ပြီ။

မြလေး ကြမ်းပေါ်မှာခွေခွေလေးလဲနေတော့ သူက ပွေ့ချီပြီး ခုတင်ပေါ်တင်ပေးခဲ့တာ မှတ်မိသည်။ သည်နောက်တော့ အရာအားလုံး အမှောင်ဖုံးသွားခဲ့သည်။

...........................................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

မြသူဇာ။

လှပသော နှုတ်ခမ်းဖျားက မှုတ်ထုတ်လိုက်သော မီးခိုးငွေ့အချို့။ မှုန်ရီသော အတိတ်။

" မေမေ သမီးကို ခေါ်တယ်ဆို။"

" အော် အေး လာ သမီးရယ်။ "

မြလေးသမီးက မြလေးရှေ့ ဝင်ထိုင်သည်။ အဖေဆီက မြင့်မားသောအရပ်၊ အမေဆီက လှပသော အသားအရည် အကောင်းဆုံးတွေ ရယူပေါင်းစပ်ထားသော သမီး။

သမီးတောင် အသက် ၂၀ ပြည့်ခဲ့ပြီပဲ။ ဟုတ်သည်ပဲလေ။ မြလေးတောင် မကြာခင်က ၄၀ ပြည့်ခဲ့ပြီပဲ။

" မေမေ အပြင်သွားမလို့ဆို driver ခေါ်ရမလား မေမေ။ "

" မလိုဘူးကွယ် သမီးပဲ ကားမောင်းပါ။ မေမေတို့ သမီးဖေဖေဆီ သွားမှာပါ။ "

အို အံသြသွားသလား သမီးရယ်။ မအံသြနှင့်။ သမီးငယ်မှာ ဖေဖေတကယ်ရှိခဲ့တာ။ အချိန်မတန်သေးလို့ မမေးပါနှင့်လို့ ပြောခဲ့တာ။ ဒီနေ့သူ့ကို မေမေနှင့်သမီး သွားတွေ့မယ်။ မဟုတ်ဘူး ။ မေမေနှင့်သမီး သွားခေါ်မှာ။ သူ ဒီနေ့ ထောင်က လွတ်ပြီပဲ။ ဘာလို့ ထောင်ကျခဲ့သလဲ မမေးနှင့်တော့ ကလေးရယ်။ ထားခဲ့လိုက်တော့။ မလှပတဲ့ အတိတ်တွေ ထားခဲ့လိုက်တော့။

သူ ကိုယ်တိုင်ဖွင့်ဟ ဝန်ခံ အဖမ်းခံခဲ့သော လူသတ်မှုတစ်ခု။ မြသူဇာဆီ ကုမ္ပဏီကို စနစ်တကျလွှဲအပ်။ သူထွက်သွားခဲ့သော နေ့ရက်ရှည်တွေ။ သူပျိုးထောင်ပေးခဲ့သော အမျှော်အမြင် အစွမ်းအစ။ သည်အနှစ် ၂၀ မှာ မြလေးဟာ သည်ကုမ္ပဏီကို ကောင်းမွန်စွာ ဦးဆောင်နိုင်ခဲ့သည်ပဲ။ မြလေး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့ chairman ထိုင်သော ဆုံလည်ကုလားထိုင်လေး။ မင်းပိုင်ရှင် ပြန်လာတော့မယ်လေ။ မြလေးက ခဏ ကိုယ်စားထိုင်ခဲ့တာပါ။ သူပြန်လာတဲ့အခါ မြလေးက နေရာမှန် ကြမ်းပြင် ကို ပြန်သွားချင်ပါရဲ့။ အစ်ကိုပေးခဲ့တဲ့ ကြမ်းပေါ်က နေရာလေးမှာပဲ အစ်ကိုရှေ့ ဒူးထောက်ခစားခွင့် မြလေးကို ပေးဦးလှည့်လေ။

မြစ်တစ်စင်း ရေစီးသာအောင် သောင်တူးတန်တူး၊ ကျောက်စီတန်စီ မြစ်ကြောင်းဖြောင့်လို့ ရေစီးသာစေခဲ့ပြီပဲ။

အချစ်ဆိုတာ မယုံကြည်ဆုံးစကားလို့ အစ်ကိုဆိုခဲ့သည်ပဲ။

ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် ချစ်ရဲ့လားမသိလို့ ဝမ်းပန်းတနဲ ဆိုခဲ့ဘူးသည်ပဲ။

အခုတော့ မြလေးရဲ့ ချစ်ခြင်းကို ယုံကြည်ပေးလှည့်ပါ။

သည်မြစ်ရဲ့ ချစ်ခြင်းမှာ ပျော်ဝင်ခံစားလှည့်ပါ အစ်ကို။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, December 10, 2018

သာယာကြည်နူး အာရုဏ်ဦး မှသည် (စ/ဆုံး)

သာယာကြည်နူး အာရုဏ်ဦး မှသည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - သက်မောင်မောင်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ဗြစ်…ဗြစ်…ဗျိ…ဗျစ်….”

“ ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….”

ဟူသော လီးနှင့်စောက်ဖုတ် ဝင်ထွက် သွင်းနှုတ်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော အသံများ

“ ဖတ်…ဘတ်…ဖတ်…ဘတ် ”

“ ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….”

ဟူသော လီးနှင့်စောက်ဖုတ် ဝင်ထွက် သွင်းနှုတ်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော အသံများ

“ ဖတ်…ဘတ်…ဖတ်…ဘတ် ဘွီ ဘွပ် ဗွက် ”

အသားချင်းရိုက်သံ၊စဖုတ်ထဲက လီးထုတ်လိုက်လို့ စောက်ဖုတ် လေအံ့သံတွေနဲ့ သောသောညံ့အောင် ကိုဘမြင့်နဲ့ ထားထားရီးတို့လင်မယား ၂ ယောက် မနက် ၂ နာရီထိုးလောက်မှာ တရေးနိုး ထလိုးနေကြပါသည်။

မိသားစု ဇာခြင်ထောင်ထဲမှာ သူတို့လင်မယားဘေးမှာက အရွယ်ရောက်စပြုနေတဲ့ သမီးလေးက အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနဲ့ အိပ်နေပါတယ်။ ကိုဘမြင့်ဟာ ထားရီ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ရင်ဘက်ထိ တွန်းတင်းရင်း အားမန်အပြည်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ အိမ်ထောင်သက် ကြာလာပေမယ့် ထားရီစောက်ပတ်ကြီးကလဲ ခုထိလိုးလို့ကို မဝနိုင်ပါ။

“ ဘွတ်… ဘွတ်…. ဘွတ်…. ဖွတ်….. ပလပ်….. ဖွတ်……”

“ အင်း…. ဟင်း….. အမလေး…. အင့်… အ…. အား…. ရှီး….. ကျွတ်…. ကျွတ်….”

မီးကုန် ယမ်းကုန် အင်းအားထည့် လိုးနေပေမယ့် ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ သမီးက အအိပ်ကြီးသူ ပီပီ မနိုးပါဘူး။

မိန်းမက သမီးကို အရွယ်ရောက်လာလို့ အိပ်ယာခွဲအိပ်ဖို့ ပြောပေမယ့် မရပါဘူး။ အမေတို့နဲ့ပဲ တူတူအိပ်မယ်လို့ ပူဆာလွန်းလို့ အိပ်ခွင့်ပြုထားရတာပါ။

မိန်းမကလည်း ဆိုက်ကို ရှိတယ်။ အနားမှာ တယောက်ယောက်ရှိနေရင် လိင်စိတ်ပိုကြွတယ် တဲ့။ လိုးနေရင်း သမီးဆီက အီးကနဲ့ အင့်ကနဲ့ အပြင်းဆွဲသံကြားရင် သူ့စိတ်တွေ ပိုကြွတာတဲ့။

သမီးနာမည်က အိတုံ ဖြူဖြူ ၀၀တုတ်တုတ်လေး ၊ အသားက အမေ့ဖက်လိုက်တော့ တရုတ်သွေးပါသူ ပီပီ ဖြူဖြူလေး။ အရွယ်မရောက်တရောက် ဆိုတော့ တင်တွေရင်တွေက မထွားလှသေးပါဘူး။ ခါးကလဲ မၡိပါဘူး။

အအိပ်ဆိုး အိပ်ပုတ်ကြီးလို့ ကျောင်းဖွင့်ရက်ဆို မနက်မနက် အိပ်ယာနှိုးရတာ အမြဲ ပူညံပူညံပဲ။

ခုလဲ ကြည့်လေ၊ လင်မယား ၂ ယောက် ဝုန်းဒိုင်းကျဲ လိုးနေတာကို သူမနိုးဘူး။

ကိုဘမြင့်လဲ လိုးနေတာ ၁၀ မိနစ်လောက်ကြာလာတော့ အမှတ်မထင် ဘေးနားက သမီးကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ထမီ ပေါင်ရင်းထိ လန်နေတဲ့ သမီးကို တွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်က ထောင်းကနဲ့ ပိုထလာပြီး မိန်းမကို ဆောင့်အား တင်လိုက်ပါတယ်။ မထပဲ နေနိုင်ရိုးလား၊ သမီးက ဆယ်ကျော်သက် အရွယ် အပျိုနုနုလေး၊ စောက်ဖုတ်ဝင်းဝင်းလေးက ညအိပ်မီးရောင်အောက်မှာ ဖောင်းပြူးလို့။ ၀တဲ့ဖက်ပိုပါတော့ စောက်ဖုတ်က ပိုဖောင်းသလိုပဲ။

လိုးခါစမှာ သိပ်စိတ်မပါသေးတဲ့ မိန်းမဟာ ကိုဘမြင့် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် စိတ်ထလာကာ အောက်ကနေ စည်းချက်ညီညီ ပြန်ကော့ပင့်ပေးနေပါတယ်။

“ ဘွတ်… ဘွတ်…. ဘွတ်…. ဖွတ်….. ပလပ်….. ဖွတ်……”

“ အင်း…. ဟင်း….. အမလေး…. အင့်… အ…. အား…. ရှီး….. ကျွတ်…. ကျွတ်….”

နောက်ထပ် ၅ မိနစ်လောက်အကြာမှာပဲ ကိုဘမြင့်ခါးကို ညှပ်ထားတဲ့ မိန်းမရဲ့ ခြေ  ၂ချောင်းဟာ ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်လာသလို စောက်ဖုတ်ထဲကလဲ တစုံတရာက လီးထိပ်ကို ဆွဲဆုပ်ထားသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါဆို မိန်းမပြီးတော့မယ် ဆိုတာ သိလိုက်ပြီ။

“ ဘွတ်…..ဖွတ်…..ဘွတ်……ဗြွတ်……..”

“ အမလေး…. အီး… ဟင့်… အား….. ရှီး… ကျွတ်…. ဆောင့်… ဆောင့်…. အား…. ပြီးတော့မှာ…. ဆောင့်…. ဆောင့်….. အ…. အား…”

အဲဒီ အထာကို သိနေတော့ လီးကို တဆုံးထိ ဆွဲဆွဲထုတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပြီး မိန်းအဖုတ်ထဲ လရည်တွေ တဖြီးဖြီးနေအောင် ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

 မိန်းမကို ခဏဖက်ထားရင် မိန်းမကိုယ်ပေါ်ကနေ ဘေးကို လှိမ်းချလိုက်တော့ သမီးနဲ့ အမေကြားမှာ ရောက်သွားပါတယ်။ မိန်းမလဲ ဘေး တဖက်ကို စောင်းပြီး လှည့်အိပ်သွားပါတယ်။

ကိုဘမြင့်လည်း နောက်ကနေ အသာအယာ ခွထားပေးလိုက်ပါတယ်။ မိန်းမနားနား ကပ်ပြီး

“ ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ်”

လို့ တိုးတိုးလေးပြောပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တော့တယ်။

ဘေးက အိပ်နေတဲ့ သမီးဆီ ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ခုထိ ထမိန်က ပေါင်းရင်ထိ လန်နေတုန်း။ ကိုဘမြင့်လဲ သမီးဖက် စောင်းလိုက်ပြီး သမီးရဲ့ အဖုတ်ပေါ် လက်အုပ်လိုက်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်မိတယ်။ 

စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးမှာ အမွှေးနုလေးတွေနဲ့ ထိတွေ့တဲ့ အရသာရယ်၊ အကွဲကြောင်းလေးသာ ထင်းရှားသေးပြီး စိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးရဲ့ အိတင်းတင်း အရသာလေးကြောင့် ခုနကပဲ တချီပြီးထားတဲ့ လီးက ပြန်ထောင်လာပါတယ်။ 

သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းထိပ်က သိပ်မသိသာ မထင်ရှားသေးတဲ့ အစိလေးကို ဖြေးဖြေးလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အရည်လေးတွေ စိမ့်နေတာ သိလိုက်ရတယ်။ ကိုဘမြင့်လည်း အပျိုစင်လေးရဲ့ စောက်ရည်ကို လက်ကလေးနဲ့ ယူပြီး နှာခေါင်း၀ကို တေ့ရှုမိပါတယ်။

ညှီနံ့သင်းသင်းလေး ရလာလို့ ပေါင်ကြားက လီးက ပိုတောင်လာပါတယ်။

ဒါနဲ့ သမီး အဖုတ်ပေါ် လက်နဲ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အီး အင်း ဆိုတဲ့ အသံလေးနဲ့ အတူ လှုပ်ရှားလာတော့ ကိုဘမြင့်လဲ လက်ကို ကပြာကယာ ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး မိန်းမဘက်လှည့်ကာ ငြိမ်နေလိုက်ပါတယ်။

စိတ်ထဲမှာလည်း သမီးသိသွားပြီလားလို့ ထင်ရင်း  ခန္ဓာကိုယ်လဲ တုန်လာပါတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ သမီးဆီက အသက်ရှုသံ ပုံမှန်ပြန်ထွက်လာတာ ကြားရပါတယ်။

ဒီတော့မှ သမီးဘက် ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ သမီးက သူ့ကိုကျောပေးပြီး တဖက်ကို ကွေးကွေးလေး ကွေးအိပ်နေပါတယ်။ ပုစွန်တုတ်ကွေး ပုံစံလေးပေါ့။ အပေါ်ဖက် ပေါင်လေးတဖက်က ခြေလှမ်းဟန်လေး ဖြစ်နေတော့ စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးက နောက်ကို ပြူးထွက်နေပါတယ်။ ထမိန်ကလဲ ခါးထိ လန်တက်နေတာမို့မြင်ကွင်းက ရှင်းနေပါတယ်။ ကိုဘမြင့်လည်း လီးက အရမ်း တောင်နေတာမို့ သမီးဖင်နား အသားကပ်ပြီး အပေါ်တင်ပါး အိအိးလေးကို ဟ ကြည့်တော့ စအိုပေါက် နီနီစူစူလေးပါ မြင်လိုက်ရပါတယ်။ 

ခုနေ လိုးလိုက်ရရင် လို့ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာပေမယ့် မဖြစ်သင့်မှန်း အသိစိတ်က ဝင်ပါတယ်။ အနေအထားက ပထမဆုံး ဖင်လိုးဖို့ အသင့်တော်ဆုံး အနေအထား။ ဖင်စလိုးရင် ခုလို ကွေးကွေးလေးက စအိုကြွတ်သားတွေ အလျော့ဆုံး အခြအနေပါ။

ကိုဘမြင့်လီးကလဲ အစွမ်းကုန်ကုန်တောင်နေတော့ လီးထိပ်က အရည်ကြည်လေးတွေ စို့နေပါပြီ ။ ဒါနဲ့ ပါးစပ်ထဲက တံတွေးကို ယူပြီး လီးဒစ်ကို ရွဲနေအောင် စွတ်ပြီး သမီးရဲ့ တင်ပါးအိအိလေးကြား စအိုပေါက်ရှိရာကို မှန်းပြီး တေ့လိုက်ပါတယ်။ 

စအိုပေါက်လေးကို အဖုတ်ဖက်က ခုနလေးတင်ကမှ စိမ့်ထားတဲ့ စောက်ရည်လေးနဲ့ အတူ အသာလေး ပွတ်ပြီး စအိုပေါက်လေးထဲ ဖိလိုက်တော့ လီးဒစ်က တင်းကနဲ့ စပါးလုံးတထောက်စာလေးလောက် ဝင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

စိတ်ထဲကလဲ သမီးနိုးသွားမှာစိုးလို့ သမီးရဲ့ အသက်ရှုသံ မှန် မမှန်ကိုလဲ နားစွင့်ထားရပါသေးတယ်။ မိန်းမဆီကတော့ တခွီး ခွီး တခေါခေါနဲ့ ဟောက်သံပင်ကြားနေရပါပြီ။ 

လီးဒစ်က သမီးတင်ပါးကြားမှာ တင်းတင်းလေး ညှပ်နေတာက ခံစားလို့ အရမ်းကောင်းပါတယ်။ မိန်းမ ထားရီကို ဖင်ခဏခဏ လိုးဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အပျိုနုနု တင်ပါးလေးထဲ လီးတေ့ထားရတာ က ပိုအရသာရှိတယ်လို့ ခံစားရပါတယ်။ 

ကိုဘမြင့်လဲ အားနဲနဲထည့်ပြီး အပေါ်ဖက်တင်ပါးလေးကို အသာမ ပြီး ဖိလိုက်တော့  ဗြိ ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ သမီးဆီက အီး ကနဲ့ အသံထွက်လာလို့ လီးကို ကပျာကယာ ထုတ်ပြီး ခပ်ခွါခွါ လေး ပြန်ငြိမ်နေလိုက်ရပါတယ်။

သမီးဖင်ပေါက်လေးထဲ ဒစ်ဖူးထိပ်လေး စပါးလုံး ၂ လုံးစာလောက် ဝင်သွားသလားတော့ မသိ ။

သမီးကလဲ သူ့ဖင်ကြားထဲ လက်နဲ့ ပြန်စမ်းရင် ထမိန်ပြန်ဖုံးကာ ပြန်အိပ်သွားပါတယ်။  သိပ်မကြာပါဘူး ။ ဟောက်သံလေးများပါ ပြန်ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။

..........................................

ကိုဘမြင့်လဲ လီးတောင်တာ မကျသေးတာမို့ မိန်းမဘက် ပြန်လှည့် ခွလိုက်ပြီး မိန်းမထမိန်ကို လှန်တင် လိုက်တယ်။ တဖက်ကို စောင်းအိပ်နေတဲ့ မိန်းမတင်ပါးကို ခွရင်း အပေါ်ဖက်က ပေါင်တန်ကို ခြေလှမ်းဟန် ပြင်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးရော ဖင်ပေါက်စုတုတုလေးရော တင်ပါးကြားကနေ ပြူးထွက်လာပါတော့တယ်။

အဲဒီနောက် လီးကို တံတွေးတွေနဲ့ စွတ်ပြီး ချောနေအောင်လုပ်ပြီး ထားရီ ရဲ့ ဖင်ပေါက်မှာ တေ့ကာ ဖိလိုးသွင်းလိုက်တော့ ဗျီ ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ ဒစ်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဝင်သွားပါတော့တယ်။ ထားရီကလဲ အီး ကနဲ့ အသံထွက်လာပြီး

“ ဟင်း ကိုနော် ဒီည ဘာဖြစ်နေတာလဲ ၂ ခါရှိပြီ ”

ကျတော်လဲ ဝင်လက်စ ဒစ်ခေါင်းကိုပဲ စိမ်ထားရင် ထားရီရဲ့အဖုတ်ကို နှိုက်ရင်း ဆွပေးနေတယ်။

ထားရီကို ဖင်လိုးစက အတော်စည်းရုံးထားရတာ ။ ထားရီက တရုတ်မ ပီပီ အစားအသောက် ပက်စက်တယ်။ အစားအသောက် ကြမ်းတော့ အယိုပါ ကြမ်းတယ်။ အိမ်သာ တက်ရင် တဘူဘူ တ ဗြီဗြီ တဗွက်ဗွက်နဲ့။ ဒီတော့ အသက် ၃၅ ကျော်ကျော်မှာပဲ ခါးတုတ်ပြီး ဝတဲ့ဖက် ရောက်လာပြီ။ မကြာခင် ဆိုဒ်ပျက်တော့မယ်။ အစားနည်းပြီး ဝမ်းချုပ်တက်သူတွေက ဖင်လိုးရ ခက်ပါတယ်။

ထားရီကတော့ အစားကြမ်း အယိုကြမ်း။ ဖင်လိုးရ လွယ်တဲ့ အမျိုးအစားမျိုးထဲ ပါပါတယ်။ ဖင်လိုးစပဲ နဲနဲ အခက်အခဲ ၡိတာ။ ဒါတောင် အစက လီးကို တဝက်လောက်နဲ့ ပဲ လိုးခွင့်ရတာ။ လီးကလဲ ၆ လက်မကျော်၊လုံးပတ် က သွားတိုက်ဆေးဗူးကြီးအရွယ်လောက်ဆိုတော့ ၂ လလောက်ကြာမှ အဆုံးထိ လိုးခွင့်ရတာ။ ခုတော့ ဘယ်လိုလိုးလိုး ထားရီခံနိုင်သွားပါပြီ။

ဒါပေမယ့် ဖင်ဆိုတာ သဘာဝ မဟုတ်တော့ တပါတ် တစ်ခါလောက်ပဲ ကောင်းတယ်။ 

ခုလဲ တဝက်လောက်လေး ထည့်ပြီး အဖုတ်ကို ကလိ နေတော့ ထားရီဖင်ဝက တင်းကနဲ တင်းကနဲ့ ပြန်ပြန်ညှစ်လာတော့ ကိုဘမြင့်လည်း လီးကို အဆုံးထိ လိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

“  ဗြစ် ပတစ် ဗြစ် ”

လီးကြီးဟာ စအိုရဲ့နံရံတွေကို ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ပွတ်တိုက်ကာ တဆုံးထိ ဝင်သွားတော့တယ်။ လမွှေးတွေနဲ့ တင်ပါးထိသွားတဲ့ အတွေကြောင့် တဆုံးထိ ဝင်သွားမှန်းသိတော့ အသာလေး ငြိမ်ပြီး ထားးရီရဲ့ တင်ပါးတွေကို ပွတ်ပေးရင်း တဝတ်လောက် ပြန်ဆွဲထုတ် ပြီး ပြန်ဖိဆောင့်လိုးတော့တယ်။

စွိ…. စွပ်…. ပြွိ… ပြွတ်…. စွပ် စွပ် 

“ ဘွတ်… ဘွတ်…. ဘွတ်…. ဖွတ်….. ပလပ်….. ဖွတ်……”

“ အင်း…. ဟင်း…..…. အင့်… အ…. အား…. ရှီး….. ကျွတ်…. ကျွတ်….”

လီးဝင်သံ တင်ပါးနဲ့ ပေါင်တန် ရိုက်သံတွေ တဖက် ဖက် တဗွက်ဗွက်နဲ့ ညံ့လာတယ်။ တစောင်လေး လိုးနေရာက ခါးကို နဲနဲကိုင်းပြီး ထားရီရဲ့ တင်ပါးပေါ် ထပ်လိုက်ပြီး လိုးပါတော့တယ်။

၂ ချီမြောက်ဖြစ်လို့ အချက် ၄၀ လောက် လိုးနေတာတောင့် လရည်က မထွက်နိုင်သေးဘူး။

“ ဘွတ်…..ဖွတ်…..ဘွတ်……ဗြွတ်……..”

“ ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….”

“ ဖတ်…ဘတ်…ဖတ်…ဘတ် ”

ဆက်တိုက် အားထည့် လိုးဆောင့်နေရင်း အသံတွေ မြည်လွန်းနေတာကြောင့် သမီး ဖက် လှည့်လိုက်တော့ ..ဟိုက် သမီးက နိုးနေပြီး သူ့မျက်လုံးကလဲ တဖွပ် ဖွပ် နဲ့ ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကျုုပ်လီးနဲ့ ထားရီရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို  မျက်တောင်မခတ်ဘဲ အာရုံစိုက်ကြည့်နေတာဗျ။

အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ သမီး စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်နေမလဲ စဉ်းစားသာကြည့်။ ထားရီရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း ဖင်စအိုဝရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေ လီးနဲ့ လိပ်ပါလာတွေပါ မြင်နေရမှာပေါ့။ နေ့ခင်းဖက် မြင်မြင် ထင်ထင် ဖင်လိုးရင် ကိုဘမြင့်က အဲဒီမြင်ကွင်းကို မျက်စိအရသာ ခံကြည့်သေးတာ ဆိုတော့ သိနေတာပေါ့။ ညဦးပိုင်း ဖင်လိုးရင် ကိစ္စမရှိပေမယ့် မနက်ဖက်ဆို ထားရီဖင်ပေါက်က ဝါဝါရည်တွေပါ ထွက်တက်တော့ ဖင်ဝမှာ ဝါဝါ အမြုပ်တွေထနေတာကို သမီးမြင်နေရမှာ အသေအချာပဲ။

ကိုဘမြင့်လဲ ဖင်လိုးလက်စ ဇိမ်တွေ့နေတာမို့ သမီးကြည့်လဲ ကြည့်ချင် ကြည့်ပစေတော့ လို့ စိတ်ထဲထားပြီး လိုးစရာရှိတာ ဆက်လိုးနေတော့တယ်။

နောက်တော့ စိတ်ကူးရတာနဲ့ သမီးကို အနားထိ လာကြည့်ဖို့ လက်ဟန်ပြလိုက်တော့ သမီးလည်း အနားထိတိုးလာပြီး လီးနဲ့ဖင်ပေါက် အဝင်အထွက်ကို တအံ့တသြ မမှိတ် မသုန်ကြည့်နေတယ်။  သမီးကြည့်နေမှန်းသိတော့ လိုးနေရတာလဲ ပိုအရသာရှိလာပြီး 

စွိ…. စွပ်…. ပြွိ… ပြွတ်…. စွပ် စွပ် 

“ ဘွတ်… ဘွတ်…. ဘွတ်…. ဖွတ်….. ပလပ်….. ဖွတ်……”

“ ဘွတ်…..ဖွတ်…..ဘွတ်……ဗြွတ်……..”

“ ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….ဖွပ်…ဖွတ်….”

“ ဖတ်…ဘတ်…ဖတ်…ဘတ် ”

ခပ်သွက်သွက် ဆက်တိုက် ဆောင့်ဆောင့် လိုးပစ်တယ်။

“ ဘွတ်…..ဖွတ်…..ဘွတ်……ဗြွတ်……..”

ထားရီ ဆီကလဲ 

“ အမလေး…. အီး… ဟင့်… အား….. ရှီး… ကျွတ်…. ဆောင့်… ဆောင့်…. အား…. ပြီးတော့မှာ…. ဆောင့်…. ဆောင့်….. အ…. အား…”

ဖင်လိုးခံရင်း စောက်ဖုတ်ကနေ ထားရီ အရမ်းကောင်းလာပြီး နောက်တချီ ပြီးတော့မယ် ဆိုတာ သိတော့ အချက် ၂၀ လောက်ထပ်ဆောင့်ပြီး ထားရီဖင်ပေါက်ထဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။

ဖင်ဆိုတာ အဖုတ်လို မဟုတ်တော့ သုတ်ရည်တွေရော ဖင်ထဲက ဝါကျင့်ကျင့် အရည်တွေပါ ဖင်ဝက လျှံပြီး စီးကျလာတယ်။

ကိုဘမြင့်လဲ လီးကိုဆွဲမထုတ်ဘဲ စွပ်လျက်စိမ်ထားရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လီးပျော့သွားတော့မှ ပလွတ် ကနဲ့ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အဲဒီချိန်ထိ သမီးကလည်း စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေတုန်းပဲ။

ကိုဘမြင့်လဲ ပုဆိုးယူပြီး ပေနေတဲ့လီးကိုရော ထားရီရဲ့ ဖင်ပေါက်ကိုရော တယုတယ သုတ်ပေးပြီး သမီးဖက်လှည့်ကာ မျက်စိလေးမှိတ်ပြပြီး သမီးရဲ့ ကို ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်ယူလိုက်တယ်။

...............................................................................................................

အဲဒီနောက် သမီးဖြစ်သူက သူ့အမေလစ်တိုင်း အဖေဖြစ်သူ ကိုဘမြင့်နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ ပွတ်ကာသပ်ကာ နေတက်လာပါတော့တယ်။ တခါတရံ ကိုဘမြင့်ရဲ့ နောက်ကနေ ခါးကိုဖက်ကာ ပေါင်ကြားထဲကို လက်လျှိုပြီး လာလာဆုပ်ကိုင်တက်ပါတော့တယ်။ 




.......................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Monday, December 3, 2018

အထန်တစ်လိုင်း အပိုင်း ( ၄ )

အထန်တစ်လိုင်း အပိုင်း ( ၄ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

နရသူ ရေးသည်။

“ဟာ … ”

“ဟင် … ”

“အို …”

မီးရောင်အောက်မှာ ဘွားကနဲမြင်တွေ့လိုက်ရသည်က တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်အစားမဲ့နေသည့် အိမွန်ကျော်နှင့် တစ်ဖက်ကြက်ခြံမှ ခြံတာဝန်ခံ ကျော်မြလွင်တို့နှစ်ယောက်၏ ဘယ်လိုမှရှုမြင်လို့မကောင်းသည့် လှုပ်ရှားမှုမြင်ကွင်းများပဲဖြစ်သည်။

အိမွန်ကျော် ကုတင်ထက်မှာ အဝတ်အစားမဲ့စွာဖြင့် ပက်လက်ကားယားကြီးဖြစ်နေကာ ကျော်မြလွင်က သူမရဲ့ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်အာတာပြဲကလေးကို ဖင်ပြောင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပြီး အပီအပြင် ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ထိုးယက်ဆွပေးနေသည်။ ကျော်မြလွင်ဖင်နှစ်ဖက်အကြားမှ တွဲလွဲကြီးဖြစ်ကာ တလှုပ်လှုပ်ယမ်းခါနေသော လီးတန်ချောင်းကြီးကို နော်အေးမူတစ်ယောက် ရင်သပ်ရှုမောဖြစ်ချင်စရာ မီးရောင်အောက်မှာ ထင်းထင်းရှင်းရှင်း အတိုင်းသားမြင်တွေ့ခွင့်ရလိုက်လေသည်။

အား နည်းတဲ့လီးကြီး မဟုတ်ပါလား … ကိုနန္ဒ လီးကြီသလောက် ဒီဘဲကြီးလီးကလည်း ကြီးကြီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်လျားလျားနဲ့ အားရစရာကောင်းတယ် လိုးများလိုးထည့်လိုက်ရင် စောက်စိအသားနီလန်ပြီး သားအိမ်အထိပေါက်အောင် အသားကုန် ဆော်နိုင်မယ့် လီးမျိုးပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း … ဒီည သူနဲ့ငါတော့ တွေ့ကြပြီထင်တယ်။

နော်အေးမူ ဏှာတွေးတွေးသည်။ ပင်ကိုကပင် ဏှာထန်ပြီး လီးမြင်တာနှင့် စောက်ပတ်ထဲကမနေနိုင်အောင် တဏှာအဆိပ် ငယ်ထိပ်တက်ကာ စောက်ပတ်တရွရွ ယားယံလာတတ်သူဖြစ်ရာ ဘယ်သူမှမသိအောင် သူမပေါင်ကြားဆီ လက်တစ်ဖက်က အလိုအလျောက် ရောက်ရှိသွားပြီး စိတ်လိုက်မာန်ပါပင် ခွကြားရှိစောက်ပတ်ပြင်ခုံးမို့မို့လေးကို သုံးလေးချက်ခန့် ယောင်ယမ်း ဖိပွတ်လိုက်မိသည်။

သူမထက်ပိုနပ်သူက ကိုနန္ဒပင်။ ကိုနန္ဒက နော်အေးမူအနောက်ကနေ သူမကိုယ်လုံးကို သိုင်းဖက်ကာချုပ်ထားလိုက်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က နော်အေးမူပေါင်ခွကြားဆီးစပ်အောက်ရှိ မို့ကြွ၍နေသော သူမစောက်ပတ်အုံကလေးကို အမိအရ လက်နှင့်လှမ်းအုပ် ဖျစ်ကိုင်လိုက်ကာ အိမွန်ကျော်တို့ရှိရာဖက်ကို လှည့်ပြီး …

“အချိန်ကောင်းပါလား အိမွန်ရဲ့ ဟင်းဟင်း ဟင်း ငကျော်က အမှုတ်ကောင်းပါလား မျော့နေအောင်မှုတ်နိုင်တဲ့ကောင်ပဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ”

“ကို နန္ဒ ရှင် တော်တော်ဆိုးတဲ့လူပဲ နော် ဘာလဲ ကောင်မလေးပါ ဒီကို ခေါ်ခဲ့တာလား ရှင့်ဖာသာရှင် အခန်းထဲခေါ်ပြီး လိုးချင်တိုင်းလိုးလို့ မဝသေးဘူးလား ဟင်း ဟင်း ”

အိမွန်ကျော်လည်း ကျော်မြလွင်အောက်ကနေ ရုန်းထလာပြီး ကုတင်ပေါ်ခြေတစ်ဖက်ဆင်းထိုင်လိုက်ရာက သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး လှမ်းပြောသည်။

“ဟာ လိုးတာပဲ လိုးလို့ ဝတယ် အားရတယ်လို့ရှိမလား အိမွန်ရယ် မယုံရင် ဖိုးကျော်ကို မေးကြည့်လိုက်ပါလား … အခန်းထဲမှာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း လိုးတာအားမရလို့ ဒီခေါ်လာတာ ဟားဟား ဟား”

“အမှန်ပဲလေ ကိုနန္ဒ ခင်ဗျားစကားတော့လက်ခံတယ် ကျွန်တော့်အဖို့လည်း ဘယ်လောက်လိုရလိုးရ အားရတယ်လို့ကို မရှိဘူး လိုးစရာမြင်ရင် လိုးချင်သေးတာပဲ ဟဲဟဲ”

ကျော်မြလွင်မျက်လုံးအကြည့်က နော်အေးမူ၏ တစ်တစ်ရစ်ရစ် မှိုစို့မျှစ်ပေါက်သဏ္ဍာန် ကိုယ်ခန္ဓာ လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးဆီ ရောက်ရှိသွားကာ အထာနှင့်ပြောလိုက်သည်။

“ဟင်း ရလေလိုလေ အိုတစ္ဆေ ပဲ ရှင်တို့က ဟွင်း … တစ်ယောက်ရတစ်ယောက် နှစ်ယောက်ရနှစ်ယောက်ချမယ့်သူတွေ ”

အိမွန်ကျော် မျက်နှာလေးမဲ့ရွဲ့ကာပြောရင်း ကိုနန္ဒရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးငုံ့လျက်သား မျက်နှာမထားတတ်ဘဲရှိနေသည့် နော်အေးမူလက်ကလေးတစ်ဖက်ကို အသာအယာပင် လှမ်းဆွဲယူလိုက်သည်။ နော်အေးမူကို ကုတင်ဆီဆွဲခေါ်လိုက်ရာက သူမမေးစေ့ကလေးကို အောက်ကနေ အသာပင့်မကိုင်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်စေ့စေ့ကလေးကြည့်ကာဖြင့် …

“ကဲ မိမူ … ဒီကို ကြည့်စမ်း … ညည်းရော ဘာပြောချင်လဲ ဒီမှာ ငါတို့နှစ်ယောက် ပြီးတော့ သူတို့ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်လည်း အသင့်ပဲ သူတို့ထဲက စိတ်ကြိုက်တစ်ယောက်တော့ ညည်းစိတ်သန်ရာ ရွေးယူနိုင်တယ်နော် ငါ ခွင့်ပြုပြီးသား ဟင်းဟင်း ဟင်း ”

“အို မ မမလေး ကလဲ … ဘာတွေပြောနေတာလဲလို့ ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

“ဘာလဲ ရှက်နေလား ကိုနန္ဒနဲ့ကျတော့ နေ့မအားညမအား ခံချင်တိုင်းခံပြီးတော့ … ခုကျမှ ဘာ ရှက်နေရတာလဲ ပြောစမ်းပါဦး … ကဲ ငကျော် ”

ဆိုပြီး ကျော်မြလွင်ဖက်ကို လှည့်ကာ မျက်စိတစ်ဖက် အသာမှိတ်ပြလိုက်ရင်း …

“ငကျော် ဒီနားလာစမ်း … ချာတိတ်မလေး မင်းအကြိုက်ဖြစ်ရဲ့လားလို့ … သေချာကြည့်လိုက်ဦး ခိ ခိ ခစ် အဟင်း ဟင်း ဟင်း”

အိမွန်ကျော် ပြောလည်းပြော လက်ကလည်းသွက်လက်မြန်ဆန်စွာဖြင့် နော်အေးမူရဲ့ခါးဝတ်ထမီအောက်နားစလေးကို အောက်ကနေ ဆတ်ကနဲဆွဲလှန်တင်လိုက်ရာ အောက်မှာ ဘာအခုအခံမှဝတ်ထားခြင်းမရှိသည့် နော်အေးမူရဲ့ကိုယ်အနောက်ပိုင်းရှိဖင်သားလုံးလုံးအိအိ နှစ်ဖက်နှင့်အတူ သူမကိုယ်ခန္ဓာအရှေ့ပိုင်းမှ နက်မှောင်ထူထပ်နေသော အမွေးအမြင်များအောက်မှ မို့မောက်ခုံးကြွလျက်ရှိသော ဆီးခုံမို့မို့ သူမ၏ မ အင်္ဂါဇပ် ခေါ် စောက်ပတ်ရပ်ဝန်းတစ်ဝိုက်ကို ထမီအောက်ကနေ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် အထင်းသား အရှင်းသားကြီး တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။

ငကျော်(ကျော်မြလွင်)လည်း သူမအနားရောက်လာပြီး နော်အေးမူရဲ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းအလှကို ခေါ်တောကြည့်ကြည့်ကာ သူမပေါင်ခွကြားဆီကို သူ့လက်က ဇပ်ကနဲရောက်ရှိကိုင်စမ်းလာသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးဆီကို အသေအချာစမ်းပြီး ခပ်ဖွဖွပွတ်လိုက်သည်။ 

အမွေးအမြင်တွေ သန်စွမ်းစွာပေါက်ရောက်နေသော သူမ၏ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကလေးမှာ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူအိအိနှစ်ချပ်က တင်းတင်းစေ့ကပ်လျက်ရှိနေပြီး လိုးချင်စရာကောင်းလှသည်ဟု သူ့အတွေ့အကြုံအရ သိလိုက်သည်။ ကျော်မြလွင် သူမအဖုတ်ကိုစမ်းရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်ကာဖြင့် လီးပြင်လိုက်သည်။

“တင်းလာပြီ မမွန်ရာ ကောင်မလေးက မှည့်ဝင်းနေတာပဲ ”

“ဘာလဲ မှည့်ဝင်းတာနဲ့ပဲ လိုးချင်လာရောလား ဒီမှာ တန်းလန်းကြီး တစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ်လေ ဟင်းဟင်း ဟင်း”

“ဟာ မမေ့ပါဘူး အစ်မရဲ့ အစ်မတို့နှစ်ယောက် တစ်လှည့်စီပေါ့ ဟဲဟဲ ဟဲ ”

“နေဦး သူ့လူနဲ့ကိစ္စအရင်ရှင်းပစေဦး ကဲ ကိုနန္ဒ ရှင့်ပစ္စည်းရှင် ဆက်ပြီး တာဝန်ယူလိုက်ဦး ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်လည်း အလုပ်က မပြတ်သေးဘူး ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

ပြောပြီး ကိုနန္ဒကိုလက်ယပ်ခေါ်လိုက်ကာ သူမကတော့ ကျော်မြလွင်အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရာက ကျော်မြလွင်၏ တိုးလို့တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေသောလီးချောင်းကို သူ့ဖက်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်ဆွဲယူပြီး ပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်ငုံကာ အားပါးတရစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ ကိုနန္ဒလည်း နော်အေးမူခါးလေးပွေ့ဖက်ကာ သူမတို့အတွဲနှင့်အပြိုင် နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက် နို့ကိုင်လိုက်ဖင်နှိုက်လိုက်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို အလုပ်များသွားလေသည်။

နော်အေးမူ ရှက်တော့ရှက်နေမိပေမယ့် အိမွန်ကျော်ကိုယ်တိုင် ချစ်ဇာတ်လမ်းစနေပြီမို့ ဘာမှမပြောသာတော့ပါ။ အိမွန်ကျော် သူမနဘေးမှာ အိမ်မှအခိုင်းအစေအိမ်ဖော်မလေး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတယ်လို့တောင် သဘောမထားဘဲ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် သွက်သွက်မှန်မှန်ကြီး ဆက်လုပ်နေသည်။ 

လီးစုပ်သံပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ကြားနေရသလို ကိုနန္ဒရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူမအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို အကုန်ဖြုတ်ချွတ်ချလိုက်ရာက ထမီကိုပါတစ်ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်အုံကလေးကို ပွတ်ဟယ်ဆွဟယ်နှင့် နို့နှစ်ဖက်ကိုလည်း အငမ်းမရစို့ရင်း စောက်ပတ်နှိုက်ရင်းဆိုသလို နော်အေးမူမရိုးမရွစိတ်လှုပ်ရှားလာအောင် တရစပ်ဆွနှူးပေးလေရာ သူမခမျာလည်း ကုတင်ကြီးပေါ် ခါးစောင်းကလေးတင်ထားရာကနေ ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်ကားယားကြီး နောက်လန်လဲပြိုကျသွားသည့်အခြေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့ရသည်။

“လိုးချင်ပြီ မမရာ ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းတော့”

ကျော်မြလွင်ပြောတော့ …

“ဟင်း မင်းစိတ်ကြိုက်လုပ်လေ ဘယ်သူ တားနေလို့လဲ”

ကျော်မြလွင်နှင့်အိမွန်ကျော် အပေးအယူတည့်သွားပြီး အိမွန်ကျော် ကုတင်ပေါ်ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းတက်ကာဖြင့် သူမကိုယ်ခန္ဓာ အနောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးကို တစ်ပေါင်တင် တစ်ပေါင်ချပုံစံမျိုး ကျော်မြလွင်လိုးရန်အသင့် ဆိုသော အနေအထားမျိုးဖြစ်အောင် သူမဖင်ကို ရက်ရက်ရောရောပင် ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ 

ကျော်မြလွင်လီးမသွင်းမီ သူ့လီးသူ လက်နှင့်တဖတ်ဖတ်မြည်အောင် အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းရိုက်လိုက်သေးသည်ကို နော်အေးမူ မြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်ရသည်။ အိမွန်ကျော်၏ ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ရှိ အသားဆိုင်ကြီးများကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲ၍ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်အောင်လုပ်ရင်း သူ့လီးချောင်းရှည်လမျောကြီးကို ဖင်သားကြီးထဲ တအိအိမြုပ်နစ်စိုက်ဝင်သွားအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်ဆောင့်သွင်းထိုးနှစ်ချလိုက်ပါသည်။

လိုးပွဲက ခုမှစပြီ။

“စွိ ဖွတ် ဖတ် ဗလပ် … ဘုတ် ဘု ဘု ဘွပ် … ဇွတ် စွိ ဖွပ် ဗွပ်”

“အင့် အိ အိ အင့် ဆောင့် မောင်ကျော် … အင့် အ ကောင်း ကောင်းတယ် ဖင်ထဲလက်ထည့်ပြီး မမစောက်ပတ်ကို လိုးပေး … လိုးလိုးစမ်း ကွာ တစ်စက်ကလေးမှ မညှာနဲ့ အို့ အိ အိ အင့် အ ထိ ထိတယ် …အ ရှီး အလာ့ အင့်ဟင့် အင်းး”

အိမွန်ကျော် ဘာအပေးကောင်းသလဲမမေးနှင့်။ ဖင်ကိုျကာ့ကာကြွကာ အနောက်ဖက်ကိုခပ်ကြွကြွကလေး မြှောက်ထောင် ကားပေးထားရင်း ကျော်မြလွင်တရစပ်လိုးသမျှ အပီအပြင်ကြီးကုန်းခံနေပါသည်။ နော်အေးမူ မရတော့ပြီ။ ထန်လွန်လွန်း၍ သူမစောက်ပတ်ကစောက်ရည်တွေ တောက်တောက်ယိုမတတ် စီးလျှံကျဆင်းလာရပြီး ကိုနန္ဒဖင်ကိုလှည့်ကာဖြင့် …

“အ ကိုကြီး လုပ် လုပ်တော့လေ မူမူ အခံခက်လှပြီ မနေနိုင်တော့ဘူး ဟင့်ဟင့်”

ကြာသံကလေးပေးလိုက်ရာ ဒါကိုပင် အစောင့်ကြီးစောင့်နေသော ကိုနန္ဒတစ်ယောက်

“လာ မူမူ ကိုနန္ဒလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ လီးတောင်ပေါက်ထွက်ချင်နေပီ လိုးကြတာပေါ့ ခုလိုပဲ ပက်လက်ပဲနေနော် ကိုယ်အပေါ်ကနေ လီးသွင်းပေးမယ် ဟုတ်လား”

“ဟုတ် ဟုတ် ကဲ့ ပါ အစ်ကိုကြီး ”

နော်အေးမူလည်း ပက်လက်လှေကြီးထိုးပုံစံအတိုင်း မျက်စိစုံမှိတ်ကာ အပီအလိုးခံနေပေတော့သည်။

အခန်းထဲမှာ အတွဲနှစ်တွဲဆီက လိုးသံဆောင့်သံ အော်ဟစ်မာန်သွင်းသံ တအင့်အင့်တဟင့်ဟင့်ညည်းညူသံ အသားဆိုင်ချင်း ဘုတ်ဘုတ်ဘွပ်ဘွပ်ရိုက်ခတ်သံတွေကိုသာ အတိုင်းသားကြားနေရလေတော့သည်။

..........................................................................................

 အခန်း ( ၈ )

နော်အေးမူ မချိအောင်ခံစားနေရသည်။ ကိုနန္ဒလီးကြီးဆီက ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေရဲ့အထိအတွေ့က သူမကို ရူးလောက်အောင် ပြုစားနေသလို ဖြစ်နေသည်။ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို လီးကြီးအဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တိုင်း ကြပ်သိပ်ညှပ်ကာ စီးစီးပိုးပိုးရှိလွန်းလှသော လီးနှင့်စောက်ပတ်တို့၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် သူမမျက်နှာကလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် အသက်ရှူမှားအောင်ခံစားနေရပြီး စောက်ရည်တွေလည်း အချိန်နှင့်အမျှ ပွက်အံကျလာကာ ကြာရှည်တောင့်မခံနိုင်ဘဲ အချီချီပြီးရသည့်အဆင့်ကို ရောက်ရလေသည်။

ဒါတောင် တစ်ရက်ခြားတစ်ခါလောက် လိုးနေကျဖြစ်၍သာတော်သေးတော့သည်။ နို့မဟုတ်လျှင် ငယ်သံပါအောင် ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်ညည်းညူမိလေမလား မပြောတတ်ပေ။

“အား အ ရှီး အီး အင့် အင့် အီး ဟီး အ အင်း ဆောင့် ဆောင့် ကောင်း ကောင်းတယ်အစ်ကိုကြီးရယ် အ အမေ့ အမယ်လေး ဟင့်ဟင့် အင်း ဟင်း ဟင်းး”

နော်အေးမူ ကော့ပျံရင်း ဇောချွေးတွေ တစ်ကိုယ်လုံးရွှဲရွှဲစိုနေတော့သည်။ ထိထိမိမိရှိလှသော ဂေါ်လီလီးရဲ့အတွေ့ကို သူမဘယ်လိုမှ မငြင်းဆန်သာချေ။ နာလည်းနာသလောက် နာကျင်မှုကို အတတ်နိုင်ဆုံးခါးစည်းအောင့်ခံနေမိတာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။

“ပြီး ပြီလား မူမူ ငါလိုးလို့ကောင်းတုန်း ရှိသးတယ်”

“အစ်ကို ပြီးအောင် ဆက်လိုးလေ မူမူ စောက်ပတ်တော့ကျိန်းနေပြီ အစ်ကိုလိုးရင် တစ်ခါတစ်ခါ သိပ်ကြာတာပဲ”

“ကြာတော့ မကောင်းလား လို့ ”

“ကောင်းလွန်းလို့ ခံတာပေါ့ အစ်ကိုကြီးရယ် ကဲပါ စိတ်ရှိသာဆောင့် အစ်ကိုကြီးသဘောရှိလိုး ဟုတ်ပီလား”

ကရင်မလေးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ သူ့ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ထားရင်း အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပေးသည်။ ကိုနန္ဒလည်းတင်းလွန်းနေပြီမို့ နည်းနည်းကလေးမှ အလျှော့မပေးတော့ဘဲ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့် အရည်သံထွက်အောင်ပင် မွှေနှောက်ထည့်သွင်းလိုးပေးနေပေသည်။ လိုးရင်းနှင့်လည်း နော်မူ့နားနားကပ်ပြီး …

“အေး ငါပြီးရင် ဟိုကောင် ကျော်မြလွင်လိုးခိုင်းမှာ သူ့လီးကိုနင်သဘောကျလား”

“သိဘူးလေ တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးတာ”

“ဟိုမှာကြည့် မမွန်စောက်ပတ်ကို အပီလိုးနေတာ ဒီကောင်ငါ့ထက်ငယ်သလောက် လိုးအားပိုကောင်းတယ် လီးလည်းရှည်မျောမျောကြီး ဆိုတော့ သားအိမ်ထိအောင်လိုးပေးနိုင်တယ် သိလား”

“ကိုကြီးလီးကမှ ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းတာ သားအိမ်လည်းထိတာပဲ တစ်ချက်တစ်ချက်အောင့်အောင့်သွားတာ ဟွန့် သူတအားဆောင့်ရင် မူမူ့စောက်ပတ်ကလေး ပြဲကွဲကုန်လိမ့်မယ် မခံနိုင်ဘူး”

“မရှည်နဲ့ ငါ အားရသလိုလိုးမှာပဲ လီးနဲ့စောက်ပတ် ကွဲလည်းခဏပဲ ငါနင့်ကို ပထမလိုးတုန်းကတောင် ညည်းစောက်ပတ်မကွဲဘူး ခုမှစိတ်ပူမနေနဲ့ ကောင်မလေး”

ပြောလည်းပြော ကိုနန္ဒလည်း အသည်းအသန် အားစိုက်၍ ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးပေးနေပါသည်။ သူ့ဆောင့်ချက်ကြမ်းလာသွက်လာသလို အသက်ရှူသံလည်း တဖြည်းဖြည်း ပြင်းလာသည်။ ဘုတ်ဘုတ်ဘောက်ဘောက်နှင့် အသံတွေဆူညံလာသည်။ စောက်ရည် ရွှန်းရွှန်းဝေနေသော မိမိအဖြစ်ကို နော်အေးမူလည်း ဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့။ ကြာတော့လည်း ကိုယ့်အသံကိုယ်တောင် နားရှက်လာလိုပင် ဖြစ်လာသည်။

မကြာမီ တစ်ချီပြီးတော့မည်။ နော်မူ့ပေါင်တန်နှစ်ဖက်စလုံးကို သူ့ပုခုံးထက်တင်ထမ်းပြီး ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုလုပ်၍ အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ် မနားစတမ်း သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးချလိုက်ရင်း ကိုနန္ဒ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သုက်ရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထည့်ပစ်လိုက်သည်။ ရင်ထဲ ပူကနဲပူကနဲဖြစ်သွားကာ နော်မူလည်း သုံးချီမြောက်အဖြစ် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေ အပြင်ကို တဖြန်းဖြန်း ပန်းထွက်ကျလာရပြန်လေသည်။

ကိစ္စပြီးသွား၍ နော်အေးမူရော ကိုနန္ဒပါ တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ရင်း တဒင်္ဂမှိန်းနေမိကြသည်။

အိမွန်ကျော်တို့အတွဲကတော့ မမောနိုင်မပန်းနိုင် အသေအလဲဆော်နေတုန်းပင်။ အသေအချာကြည့်လိုက်တော့ ကျော်မြလွင်တစ်ယောက် ခုနကလို အိမွန်ကျော်ရဲ့စောက်ပတ်ကို လိုးနေတာ မဟုတ်ဘဲ သူ့ရဲ့ရှည်လျားသောလီးငပဲကြီးက အိမွန်ကျော်ဖင်ပေါက်ထဲကို တစ်ချောင်းလုံးဝင်အောင် ကျကျနနထည့်သွင်းပြီး အနောက်ကနေ တဗြုန်းဗြုန်းနှင့် မညှာစတမ်း ဝက်ဝက်ကွဲဖိလိုးဆောင့်ချပေးနေတာကို နော်အေးမူအနေနှင့် အံ့အားသင့်စဖွယ် တွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။ 

ဖင်အလိုးခံနိုင်စွမ်းရှိသော သူ့မမလေးအိမွန်ကျော်ကိုလည်း နော်အေးမူတစ်ယောက် တော်တော်လေး အထင်ကြီးသွားသည်။

“ဟာ သူ သူတို့ ဖင်လိုးနေတာလား ကိုကြီး ”

နော်အေးမူ ကိုနန္ဒလီးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နောက်တစ်ကြီမ်ပြန်လည်တောင်မတ်လာအောင် ဆွဆွပေးနေရာက သူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီး ပြောလာသည်။

“ဟုတ်တယ် မမွန်က ဖင်ခံကျင့်ရှိနေပြီ ငကျော်လည်းဖင်အလိုးသန်တယ်”

“ကိုကြီးရော အဲလိုလုပ်ဖူးလား”

“လုပ်တာပေါ့ တစ်ညခြားလောက်လိုးပေးရတယ် နင်ခံချင်ရင်ပြော ငါဖင်ပေါက်ချဲ့လိုးပေးမယ် ”

“ဟာ ဒါတော့ကြောက်တယ် မူမူ တစ်ခါမှ ဖင်မခံဖူးဘူး ကိုကြီး”

အထိတ်တလန့်ပုံစံနှင့် မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ရင်း ပုခုံးနှစ်ဖက်တွန့်ကာပြောလိုက်သော နော်အေးမူကိုကြည့်ရင်း ကိုနန္ဒ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်လိုက်သည်။

“အလကားစတာပါ ငါ ဖင်မလိုးပါဘူး ဖင်လိုးရတာဝါသနာမပါဘူး ဒါပေမယ့် ဟိုကောင်ငကျော်တော့ မပြောနိုင်ဘူးနော် သူနင့်ကိုလိုးချင်လိုးမှာ”

လို့လည်း ပြောလိုက်သည်။

သူတို့ကြည့်နေစဉ်မှာပင် အိမွန်ကျော်ဖင်ကိုလိုးနေသော ကျော်မြလွင်၏ဆောင့်ချက်များသွက်လာခဲ့ပြီးနောက် အချက်လေးဆယ်ခန့် အိမွန်ကျော်ဖင်စအိုပေါက်ထဲကို သူ့လီးရှည်ကြီးနှင့် မနားစတမ်းဖိလိုးချလိုက်ရင်း လရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ထဲ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ အိမွန်ကျော်လည်း ဖင်ဝမှာနွေးကနဲနွေးကနဲ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်သွားသောခံစားမှုနှင့်အတူ သူမစေက်ပတ်ဆီမှစောက်ရည်များလည်း ဝေါကနဲ အပြင်ကိုသွန်ကျလာရပြန်လေသည်။

အိမွန်ကျော်နှစ်ချီလောက်ပြီးသည်။ စောက်ပတ်လိုးခြင်းနှင့်ဖင်လိုးခြင်းက သူမတူအောင်ခြားနားလှကြောင်း သူမကိုယ်တွေ့ပင်ဖြစ်၍ တစ်ညကို ဖင်တစ်ချီလောက်ဖြစ်ဖြစ် အဆော်မခံရလျှင် စားမဝင်အိပ်မပျော်နိုင်သည့်အဆင့်ကို သူမရောက်နေခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ဖင်လိုးထား၍ လရည်များပေကျံနေသော ကျော်မြလွင်လီးကို ရေအိမ်မှာသွားရောက်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ပြန်ရောက်လာရာ အိမ်ဖော်မလေးနော်မူနှင့် ကိုနန္ဒတို့နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်းပုံစံနှင့် အားပါးတရ လီးစုပ်စောက်ပတ်ယက် လုပ်နေကြတာတွေ့ရသည်။

“ငကျော် ကောင်မလေးဆီသွားလိုက် ကောင်းကောင်းဖီးလ်နေတဲ့ပုံပဲ”

“ဟုတ် မမမွန် ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးအတိုင်းပဲဗျာ သူ့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အပီလိုးလိုက်ရလို့ကတော့ ဟင်းဟင်း ဟင်း”

“ကိုင်းကွာ လိုးစမ်းပါ မမကြည့်စမ်းမယ်”

အိမွန်ကျော်ပြောလိုက်ရင်း ကိုနန္ဒဖက်သွားကာ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သားကို သူမကိုယ်တိုင်နေရာချပေးလိုက်ရင်း ငကျော်လည်း နော်အေးမူကိုယ်လုံးကလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်လိုက်ကာ ကိုနန္ဒနှင့်အိမွန်ကျော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုယ်အင်္ဂါကိုတစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကိုင်တွယ်နမ်းရှုံ့၍အရသာယူနေကြလေသည်။

ကရင်မလေးနော်အေးမူလည်း ကျော်မြလွင်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်နေမိပေပြီ။

“နော်နော် ငါ့လီးကို အရင်စုပ်နော် ဟုတ်လား”

အင်း ဟုဆိုပြီး ကြည်ကြည်ဖြုဖြူပင် သူမပါးစပ်ထဲလီးထည့်ကာ စုပ်ပေးလိုက်သော နော်အေးမူ၏ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာနှင့် တစ်တစ်ရစ်ရစ် ရှိလှသော တင်ပဆုံအသားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကျော်မြလွင် သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်အားရပါးရကြီးဖျစ်နယ်ကာ အပြတ် ဆွနှူးပေးသည်။ ပထမတော့ နော်အေးမူ သူ့လီးကို မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့်စုပ်မည်ဟု ကျော်မြလွင်ထင်မိသော်လည်း မကြာမီ သူ့အထင်မှားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ကောင်မလေးက အတွေ့အကြုံအတော်ကလေးရှိနေပြီ။

ကျော်မြလွင်ရဲ့လချောင်းတစ်ခုလုံးကို လဒစ်ထိပ်ကနေ လီးအရင်းအဆုံးအထိ deep_throat လုပ်ကာ အာခံတွင်းထဲထိရောက်အောင် စုပ်သွင်းပြီး ဒစ်ထိပ်ကိုလျှာနှင့်လှည့်ပတ်မွှေနှောက်ခလောက်ကစားပေးသည်။ လီးတန်ဘေးတစ်လျှောက်ကိုလည်း လျှာအပြားလိုက်ယက်လိုက် လျှာစောင်းတိုက်ကာ ဘေးတိုက်ယက်သပ်လိုက်နှင့် လီးမတောင်တောင်အောင် စိတ်ပါလက်ပါ ဆွပေးနေသည်။ 

သူလည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ နော်အေးမူပါးစပ်ကို စောက်ပတ်အမှတ်နှင့်ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် တဆတ်ဆတ်တွန်းညှောင့် လိုးနေမိရာ သူကအဆောင့် နော်အေးမူအစုပ်နှင့်မို့ နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်း အပေးအယူညီသွားကြသည်။

ကျော်မြလွင် သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဖြဲကားထုတ်လိုက်ရာက နော်မူ၏ပေါင်ခွဆုံရှိ ဆီးခုံဖောင်းကားကားကြီးကို မျက်နှာအပ်ပြီး ဆီးခုံအောက်မှခုံးကြွနေသော သူမစောက်ပတ်ပြင်လေးကို အပီမှုတ်ပေးလိုက်လေသည်။ အစိကလေးကိုလျှာထိပ်နှင့် ထိုးထိုးပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို ထောင်လိုက်ယက်ကာ ဂျာပေးသည်။ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာလိပ်သွင်း၍ သုံးလေးကြိမ်မက အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးသည်။ နော်အေးမူ အားကနဲ လန့်ဖျပ်အော်ပြီး သူမကိုယ်လုံးကလေး ကုတင်ပေါ်ကို သိသိသာသာ ကော့ပျံမြောက်ကြွ တက်သွားရသည်။

“အ အိအိ အု အု ဟု ဟု … အ အကို ရယ် … အိ အိ အင့် အိ အီး ဟီး ”

နော်အေးမူ ဖျပ်ဖျပ်လူးနေပြီ။ တစ်ဖက်က သူ့လီးကိုစုပ်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း ကျော်မြလွင်၏စောက်ပတ်ယက်ဆွခြင်းကိုခံ၍ ဖီလင်တွေ အတော်ကလေး တက်လာရလေသည်။ ကျော်မြလွင်စောက်ပတ်ယက်လာတာ ဝါရင့်သမ္ဘာရင့်ဖြစ်နေပြီမို့ တော်ရုံအတွေ့အကြုံရှိပါသည် ဆိုသော မိန်းမကြီးတွေပင် သူ့ဘာဂျာစွမ်းကို မခံနိုင်ပါ။ နော်အေးမူလို အပျံသင်စကလေးတွေအဖို့ ဆိုဖွယ်ရာပင်မရှိတော့။

ဟိုဖက်မှာလည်း အိမွန်ကျော်တစ်ယောက် လုပ်ငန်းစနေပြီဖြစ်သည်။ ကိုနန္ဒလီးကို အောက်ကနေ အသေအချာထိုင်စုပ်ပေးရင်း သူမစောက်ပတ်ကိုလက်နှိုက်၍ ဆွကာဆွကာနှူးပေးနေတာ တွေ့ရသည်။ အိမွန်ကျော် ဘယ်လောက်ဏှာထနေသလဲမသိ။ လက်ချောင်းများဖြင့်ထိုးနှိုက်ကာဆွပေးနေသော သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာ အရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင်ပေပွနေကာ ပါးစပ်ကလည်း ကိုနန္ဒ၏ဂေါ်လီလီးအား တပြပ်ပြပ်မျှင်းစုပ်နေပြီး ဖီလင်တွေ အတောမသတ် ထကြွ ထက်သန်နေရချေပြီ။

“ဟား မ မရတော့ဘူး ကိုနန္ဒ ရှင်လိုးမှဖြစ်တော့မှာ ဖင်လား စောက်ပတ်လား ကြိုက်တာပြော”

“ဖင်ကနောက်မှ လိုးမှာ ခု စောက်ပတ်ပဲအသားကုန် ဆွဲချင်နေတာ”

“ရတယ် ရှင့်အကြိုက်သာ လုပ်လိုက် မြန်မြန်လုပ် ကျွန်မ မစောင့်နိုင်ဘူး”

ကိုနန္ဒလည်း အိမွန်ကျော်ကို ပက်လက်လှန်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်အိပ်ခိုင်းရင်း ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလီးကြီး ထည့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။

“အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့် လိုးသာလိုး အားရပါးရလိုး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကွဲပြဲပစေ ”

ဆိုသော အိမွန်ကျော်၏ အားမလိုအားမရအော်ဟစ်သံနှင့်အတူ ကိုနန္ဒ၏ သရဲမရဲစီးသလို တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် ပတ်ကြမ်းတိုက် လိုးချလိုက်သော အသံဗလံများက အခန်းလေးထဲမှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ နော်အေးမူလည်း သူ့သူဋ္ဌေးမ မမလေးအိမွန်တစ်ယောက်လုံး အောက်မှာရှိနေပြီး သူတို့အတွဲကကုတင်ပေါ်မှာဖြစ်နေ၍ အရမ်းကိုအားနာသွားသည်။ လီးစုပ်ရင်းတန်းလန်းက ကျော်မြလွင်လီးကိုတစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း …

“အစ်ကို အောက်ဆင်းရအောင်နော် အစ်ကိုလုပ်ရင် အောက်မှာပဲလုပ် ”

“ဒါဆို မမွန်တို့နဲ့ ဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်နေမှာပေါ့”

“ဖြစ် ဖြစ်ပစေပေါ့ အစ်ကိုရာ နော်နော် မ မရှက်တော့ပါဘူး ”

“အေး ကောင်းတယ် ငါ နင့်စောက်ပတ်ကို နှစ်ချီလောက်လိုးမယ် ပြီးရင် နင့်ဖင်ထဲလီူထည့်လိုးမှာနော် အဲတော့မှ ငြင်းမယ်မကြံနဲ့ ကြားလား ငါပြောတာ”

နော်အေးမူ ခေါင်းတွင်တွင်ညိတ်ပြလိုက်သည်။

“အစ်ကိုရယ် လိုးပြီဆိုနေမှတော့ ဖင်လိုးလိုးခေါင်းလိုးလိုး ဘာမှမထူးပါဘူး အတူတူပဲ အစ်ကို့သဘောရှိသာလုပ်ပါတော့ ကဲ မြန်မြန် အောက်ဆင်းရအောင် နော်နော့်ကိုလည်း သူတစ်ချိန်လုံး အဖုတ်ချည်းယက်ယက်ပေးနေတာ မခံနိုင်တော့ဘူး ဟင်း ဟင်း”

နှစ်တွဲစလုံး ကုတင်အောက်ရှိကြမ်းပြင်ထက်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ကပ်ရက်သားလေးဖြစ်သွားကြသည်။ ကျော်မြလွင်လည်း ကိုနန္ဒပုံစံအတိုင်းနည်းယူပြီး နော်အေးမူကို လှေကြီးထိုးလိုးသည်။ အိမွန်ကျော်ကောင်းခန်းရောက်တုန်းမို့ ကိုနန္ဒအပေါ်စီးက လိုးသလောက် အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ခံပေးနေရင်းမှ နော်အေးမူဖက်ကို အသာရွှေ့လာခဲ့ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို အသာအယာနမ်းစုပ်လိုက်သည်။

“ပျော်လား အေးမူ နင်ရောငါရော ဒီလို အတူတူအလိုးခံရမယ်လို့ တစ်ခါမှတောင် မစဉ်းစားဖူးဘူး ဘယ့်နှယ်လဲ နင့်လူလီးကိုရော ကြိုက်ရဲ့လား ”

“ကြိုက် ပါတယ် မမရယ် မမ ကျွန်မကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ”

“ဟယ် စိတ်ဆိုးစရာလား နင်လည်း နင့်စောက်ပတ်နဲ့နင် အလိုးခံတာ ငါ့စောက်ပတ်ငှားလိုးတာမှမဟုတ်တာ လုပ်စရာရှိလုပ် ဘာမှမတွေးနဲ့”

မမမွန်ရဲ့အားပေးမှုက သူမရမ္မက်ဇောကိုပိုကြွလာစေသလိုပဲလို့ နော်အေးမူခံစားရသည်။ ကျော်မြလွင်လိုးချက်က တစ်စထက်တစ်စ ပိုမိုပြင်းထန်လာရာ မျက်နှာကလေးရှုံ့မဲ့ညည်းညူရင်း အောက်ကနေလည်း မမမွန်အလိုးခံသလို ဖင်လေးကို ကော့ကော့ထိုးပေး နေမိရာက သူတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်သား ယောက်ျားနှစ်ယောက်ရဲ့ကာမအလိုကို စိတ်လိုက်မာန်ပါကြီး လိုက်လျောဖြည့်ဆီးရင်း မောရပန်းရမှာကိုတောင်မေ့လျော့နေမိကြလေသည်။

ပြိုင်တူတစ်ချီအပြီးမှာ နောက်တစ်ချီအတွက် သိပ်အချိန်ပေးစရာမလိုဘဲ လူလဲပြီး အလိုးခံကြသည်။ ကိုနန္ဒက အိမွန်ကျော်အနားကနေ နော်အေးမူဆီရောက်လာပြီး ခွေးကုန်းတစ်ချီလိုးသည်။ ကျော်မြလွင်က ခုနကစောက်ပတ်လိုးပြီးပြီမို့ အိမွန်ကျော်ဖင်ပေါက်ကို နော်အေးမူအရှေ့မှာပင် အတန်ကြာအောင် ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်လုပ်ပြီး ဆီတောင်မဆွတ်တော့ဘဲ သူမဖင်ကို အပီအပြင်လိုးပစ်လိုက်သည်။ 

နော်အေးမူ ဖင်လိုးမှုမြင်ကွင်းကို နီးနီးကပ်ကပ် အသေအချာမြင်တွေ့လိုက်ရ၍ ဖင်ခံချင်စိတ်ပင်ပေါက်လာမိသည်။ ကိုနန္ဒကလည်း ကျော်မြလွင်ဖင်လိုးမှုဝါသနာကြီးမှန်းသိ၍ နော်မူ့စောက်ပတ်ကို တစ်ချက်ချင်း လိုးဆောင့်ပေးနေရင်းကနေ သူမဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို လက်ထည့်၍ ဖင်အသင့်ဖြစ်အောင် လက်ချောင်းများနှင့်ဆွဆွပေးလိုက်ရာ နော်အေးမူအတွက် အတိုင်းထက်အလွန်ပင်ဖြစ်သည်။ 

သူမရဲ့ငုပ်လျှိုးနေသော တဏှာစိတ်ရိုင်းတွေ အကြွကြီးကြွလာရလျက် အောက်ကနေ သိသိသာသာကော့ပျံညှောင့်ပေးလာရင်းက စောက်ရည်အထွက်လွန်ကာ တစ်ချီပြီးတစ်ချီ အပြီးမြန်သွားရသည်။ နော်အေးမူအနေနှင့် အိမွန်ကျော်ရဲ့မိန်းမသားချင်းစာနာနားလည်မှုအပြည့်ပေးနိုင်ခြင်းကလည်း သူမရဲ့ကာမဂုဏ်လိုအင်ကို ဆုံးခန်းတိုင်ရောက်ရှိအောင်တက်လှမ်းရာမှာ တစ်ဖက်တစ်လမ်းက အထောက်အပံ့ပေးသလိုဖြစ်နေတာအမှန်ပင်။

နောက်တစ်ချီ ကျော်မြလွင်နှင့်အတွေ့မှာ သူမကြိုတင်တွက်ဆပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း နော်အေးမူရဲ့ဖင်ပါကင်လည်း အပွင့်ကြီးပွင့်ခဲ့ရပြီး ဖင်လိုးမှုကို တစ်ညတည်းနှင့်သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံလိုက်ရသဖြင့် တော်တော်ကလေးကို အီဆလံဝေကာ ဖင်ဇိမ်တွေ့သွားရလေသည်။

............................................................................................

 အခန်း ( ၉ )

နောက်ပိုင်းအချိန်တွေမှာ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်ဆုံတိုင်း နော်အေးမူ စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ရော နှစ်ပင်လုံးစိတ်ကြိုက်အလိုးခံသည်။ အိမွန်ကျော်ကလည်း အချိန်ရတိုင်း သူမကို ဖင်ခံပုံနည်းနာနိဿယတွေကို မချွင်းမချန်သင်ကြားပေးသဖြင့် နော်အေးမူလည်း တဖြည်းဖြည်းကျင့်သားရလာကာ နာကျင်မှုလုံးဝမရှိတော့ဘဲ တစ်ကြိမ်ထက်တစ်ကြိမ် အရသာပိုတွေ့လာပြီး နည်းလမ်းစုံစွာဖြင့် ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနိုင်လာလေသည်။

အိမွန်ကျော်နှင့်အိမ်ဖော်မလေးနော်အေးမူတို့ ညတိုင်းနီးပါးလောက် ကိုနန္ဒတို့နှစ်ယောက်နှင့်စခန်းသွားကြသည်။ ကျော်မြလွင်လည်း သူမလိုးဖူးသေးသော နော်အေးမူရဲ့ဖင်ပေါက်အသစ်စက်စက်ကလေးကိုတွေ့ပြီး အချိန်ရတိုင်းအားအားရှိ ဖင်ပဲလာလိုးလေ့ရှိတာမို့ နော်အေးမူတစ်ယောက် တစ်စတစ်စနှင့် ဖင်ခံမှုကို ပိုကျွမ်းကျင်လာသည်။ ကျော်မြလွင်အနေနှင့် ခြံဝန်းချင်းဘေးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်သော သူမထံကိုအချိန်မရွေးလာရောက်နိုင်သည်ဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား အခြားသူတွေထက်ပိုပြီး တွေ့ဆုံခွင့်ရနေလေသည်။

အိမွန်ကျော်ကတော့ သူမအဖြစ်နှင့်မတူချေ။ ယောက်ျားတစ်ယောက်နှစ်ယောက်နှင့် စောက်ပတ်နှင့်ဖင်အလိုးခံရခြင်းထက် ယောက်ျားသုံးလေးငါးယောက် အုပ်စုဖွဲ့လိုးရတာကို ပိုပြီးအားသန်သူဖြစ်ရာ သူတို့နောက်ကွယ်မှာ ကိုနန္ဒနှင့်ကြိတ်ပုန်းခုတ်ခုတ်ပြီး နော်မူနှင့်ကျော်မြလွင်မသိအောင် မောရစ် ကံထူးနှင့် ပထန်စိုးမြင့်အပါအဝင် ကုလားသုံးကောင်နှင့် နေရာပေါင်းစုံမှာ မကြာခဏ တိတ်တဆိတ် တွေ့ဆုံစခန်းသွားကြလေ့ရှိပါသည်။ 

ကိုနန္ဒကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂထန်ပြင်းလွန်းသည့် အိမွန်ကျော်ကို တအံ့တသြ ဖြစ်ရသည်အထိပင်။ သူမခင်ပွန်းဖြစ်သူလည်း ရောက်မလာသေး၍ အိမွန်ကျော်စိတ်ရှိလက်ရှိ ကဲချင်တိုင်းကဲနေပေရာ ကာမဂုဏ်ကို အလွန်အကျူးလိုက်စားလွန်းသဖြင့် သူမပုံစံလေးကိုက ဖာသည်ရုပ်ပင် ပေါက်မတတ်ရှိနေလေတော့သည်။

ကံထူးတို့ ကုလားသုံးကောင်ကလည်း အလကားရသည့်အသားမို့ သူမကိုနည်းနည်းကလေးသော်မှ ချမ်းသာမပေးနိုင်ကြချေ။ အခွင့်အရေးရလျှင် ရသလိုဆော်သည်။ ဖင်ရလျှင်ဖင်လိုး၍ စောက်ပတ်ရလျှင်စောက်ပတ်လိုးသည်။ ဧရာမကြီးသောလီးကြီးတွေနှင့် လေးငါးခြောက်ရက် တစ်ပတ်တန်သည် အခန်းအောင်းပြီး အသားကုန်ဆော်လိုက် အလုပ်ပေါ်လာချိန်မှာ တစ်ရက်နှစ်ရက် ခေတ္တခဏနားလိုက်နှင့် ကံထူး စိုးမြင့်တို့ကျင်လည်ရာ ရပ်ကွက်ထဲအထိ အိမွန်ကျော် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် မကြာခဏ ရောက်ဖြစ် ခဲ့လေသည်။ 

နောက်ပိုင်း စီးပွားရေးသမားတစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး ဆေးအရောင်းအဝယ်ဘာညာ သူတို့မသိသောကိစ္စတွေနှင့် အမြဲအလုပ်ရှုပ်ကာ မကြာခဏခရီးယာယီထွက်နေရသော မောရစ်နှင့် သိပ်မဆုံဖြစ်ကြတော့ဘဲ ကံထူး စိုးမြင့်နှင့်အတူ ကံထူးမိတ်ဆက်ပေးသော အခြား သူမနှင့်တစ်ခါမှ သိကျွမ်းရင်းနှီးမှုမရှိသည့် သူစိမ်းယောက်ျားသုံးလေးယောက်ကိုပါ တစ်ညတည်းမှာ အတူတကွလက်ခံတွေ့ဆုံကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်ပျော်ပါးရင်း ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲမှာ အတိုင်းမသိမျောပါနေခဲ့မိပြန်သည်။ 

(မောရစ်က နောက်ပိုင်း ဆေးမှုနှင့် ထောင်လေးငါးနှစ်ကျသွားသလိုလို ဘာလိုလို သတင်းကြားရသည်။ ဟုတ်မဟုတ်တော့ သူမလည်း အရေးတယူ စုံစမ်းမေးမြန်းခြင်းမရှိ၍ တပ်အပ်သေချာမသိခဲ့ရပါ။ သူ့ကဏ္ဍနှင့်သူ တစ်ခြားစီဖြစ်သည်။ စကားချပ်)

အိမွန်ကျော် ကုလားအုပ်စုထဲမှာ မျက်နှာသာအပေးဆုံးက ကံထူးဖြစ်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ကိုနန္ဒကဲ့သို့ပင် ဂေါ်လီထည့်သွင်းပြီး အပြတ်ပြုပြင်ထားသည့် ကံထူး၏လီးကြီးကို တမ်းတမ်းစွဲဖြစ်နေမိသည်။ ငွေမရွှင်သော်လည်း သူမလိုမိန်းမတစ်ယောက် ကျလောက်အောင်ပင် ပြုစုပေးနိုင်သူဖြစ်သည်။ ကံထူးခေါ်လျှင် ခေါ်သည့်နေရာကို အိမွန်ကျော် မဖြစ်မနေသွားသည်။ တချို့နေ့တွေမှာ ကိုနန္ဒပင်မပါချေ။ 

ကံထူးနှင့်အတူ သူ့ဘော်ဒါသုံးလေးယောက် (စိုးမြင့်လည်း ပါတတ်သည်။) အမြဲရှိနေတတ်ပြီး သူမအလာကိုစောင့်ကာ အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ အပီအပြင် ကိုင်ကြနှိုက်ကြ ပွတ်ကြလုပ်ပြီး မမောနိုင်မပန်းနိုင် အပြာဇာတ်ခင်းကာ မချောတစ်ယောက် ကိုယ်သုံးယောက် ဒါမှမဟုတ်လေးယောက်ငါးယောက် အပြာဇာတ်ဝင်ခန်းရိုက်ကြသည်။ အိမွန်ကျော် ဂေါ်လီလီးရော ဆေးလီးရော လီးမှန်လျှင် အကြီးအသေး အတိုအရှည်ပါမကျန် အကုန်တွေ့ခွင့်ရသည်။ အကုန်အလိုးခံခဲ့သည်။

ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးထွန်းနိုင်ကို ချစ်လို့ယူခဲ့ခြင်းမဟုတ်သလို သူမနှလုံးသားမှာလည်း အချစ်ဆိုတာ ဘယ်သောအခါမှ ရှိခဲ့သူမဟုတ်ပါ။ ရင်ခုန်စရာဆိုလို့ လီးမြင်လျှင် ရင်ခုန်သည်။ လီးကြီးကြီးရှည်ရှည်နှင့်သာလိုးရလျှင် တစ်နေကုန် ထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ဖြစ်မည်။ ဒါပဲဖြစ်သည်။

ကိုနန္ဒလည်း အိမ်မှာကျန်ခဲ့ရင်း နော်အေးမူကို သူတစ်ယောက်တည်း အပိုင်ကိုင်ကာလိုးလိုက် ကျော်မြလွင်နှင့်နှစ်ယောက်ပေါင်းလိုးလိုက် လုပ်ပြီး တချို့ညတွေမှာဆိုလျှင်လည်း အပြင်ကနေ သူနှင့်အဆက်အသွယ်ရှိဖူးသည့် ကြေးစားဖာမတွေ တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စ သွေးတိုးစမ်းကာ ခေါ်ခေါ်လာပြီး မော်အေးမူနှင့်ပါမိတ်ဆက်၍ အတူတကွ ပျော်ပွဲကျင်းပလေ့ရှိကြသည်။ 

ကာမအမှုကိုကျွမ်းသူများ ဖြစ်၍လည်း ဒီလုပ်ရပ်က သူမ၏ကာမနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အငုံ့စိတ်ကို အထူးပင် ဆွဲဆောင်ညှို့ငင်လှုံ့ဆော်နိုင်စွမ်းရှိပေသည်။ နော်အေးမူအဖို့တော့ ကာမအရသာဟာ ဘယ်လောက်ထူးကဲသလဲဆိုတာကို အချိန်နှင့်အမျှ ပိုမိုသိခွင့်ရလာပြီး လူတွေအကြောင်းလည်း ပိုသိလာခဲ့သည်။ အိမွန်ကျော်ပင် ရိပ်စားမိခြင်းမရှိဘဲ ရပ်ကွက်ထဲက တချို့အပျော်မယ်တွေ (ဖာသည်မတွေ) နှင့်ပါ နော်အေးမူတစ်ယောက် ညီအစ်မအရင်းအခြာနှင့်မခြား တရင်းတနှီးခင်မင်မှု ရှိလာခဲ့သည်။

အိမွန်ကျော် အိမ်မှာမရှိချိန်တွေမှာဆိုလျှင် နော်အေးမူလည်း ကိုနန္ဒနှင့်ကျော်မြလွင်ကို အကြောင်းပြုပြီး အပြင်လောကကို သုံးလေးကြိမ်မက မကြာမကြာ အလည်အပတ် ထွက်တတ်နေပြီ။ မသူတော်တွေနှင့် အဖွဲ့ကျပေါင်းဖက်မိနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဖာမတွေက နော်အေးမူကို သူတို့လိုထန်လာအောင် စနစ်တကျဆွဲဆောင်စည်းရုံးကာ လိုင်းသွင်းပေးလိုက်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် လီးဆိုလျှင်ဘယ်လီးဖြစ်ဖြစ် ကြောက်စရာမလိုဘူး ဆိုသော သင်ခန်းစာကို နော်အေးမူခေါင်းထဲအရောက် ရိုက်သွင်းပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဒီလိုနှင့် ဦးထွန်းနိုင် သမီးတွေကျောင်းတက်ဖို့ကိစ္စအတွက် သူ့မယားကြီးမှရသည့် သမီးနှစ်ယောက်ဖြစ်သော ခင်မူယာစိုးနှင့်ခိုင်မာလာစိုး ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး အိမ်ကို ပြန်လည်ရောက်ချလာခဲ့လေသည်။

အိမွန်ကျော် သူ့လင်ပါသမီးနှစ်ယောက်ကို ကောင်းမွန်စွာကြိုဆိုသည်။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အစကတည်းက မြင်ဖူးတွေ့ဖူးကာ သိကျွမ်းရင်းနှီးပြီးဖြစ်၍လည်း ဘာပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာမှ မပေါ်ပေါက်ခဲ့ပါချေ။ သမီးတွေကို တတ်နိုင်သလောက် စောင့်ရှောက်ဖို့ အကြောင်း ပြောပြီး ဦးထွန်းနိုင်လည်း အိမွန်ကျော်ခါးကိုဖက်ကာ အိမ်ပေါ်ထပ်သို့လှမ်းတက်လာခဲ့လေသည်။

ကောင်မလေးနှစ်ယောက်စလုံးက ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအစ ရုပ်ရည်ရူပကာအဆုံး တော်တော်ကလေး ကြွကြွရွရွ လှတပတရှိသူတွေ ဖြစ်သည်။ အသားအရေ ဖြူဖြူဝင်းဝင်းနှင့် ယောက်ျားသားတို့ကြိုက် တင်းတင်းရင်းရင်း အလုံးအထည်ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးရှိလှသော အလှပဂေးမကလေးနှစ်ယောက်ကို အိမွန်ကျော်စေ့စေ့စပ်စပ်အကဲခတ်ရင်း ဘယ်သူမှမမြင်အောင် တစ်ယောက်တည်း လျှို့ဝှက်စွာ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည်။

အကြီးမ ခင်မူယာစိုးက အသက် ၂၂ နှစ် ကျော်ရုံလေးဖြစ်ပြီး အငယ်မ ခိုင်မာလာစိုးကတော့ ၁၉ နှစ်ကျော် ၂၀ နီးပါးလောက်တော့ ရှိမည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ချင်းမတိမ်းမယိမ်း ရုပ်ရည်လည်း ခပ်ဆင်ဆင်ရှိကြပြီး (အမေတူသမီးများဖြစ်၍ ချောမောလှပကြသည်။) တင်ကလေးကောက်ကောက် ရွှေရင်ကလေးမောက်မောက်နှင့် မှိုစို့မျှစ်ပေါက်ပမာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် ကြော့ရှင်းလှပစွာရှိနေပုံမှာ အလွန်ပင် ချစ်စရာကောင်းလှပေသည်ဟု အိမွန်ကျော်စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက်ရောက်လာချိန်ကစပြီး နော်အေးမူလည်းခြေချုပ်မိကာ ပိပိရိရိ အပိုးကျိုးကျိုးနေထိုင်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံလောက်သာ ကိုနန္ဒအခန်းထဲသွားရောက်၍ ကျော်မြလွင်နှင့်ကိုနန္ဒတို့နှစ်ယောက်နှင့် လူမသိသူမသိ တိတ်တဆိတ်တွေ့ဆုံပြီး မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် ချစ်စခန်းသွားကြပါသည်။ ခါတိုင်းကဲ့သို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မရှိပေမယ့် ကာမအရသာကိုတော့ သူမအလိုရှိသမျှ အပြည့်အဝ ရရှိသည်ပင်။ ခိုးစားရတဲ့သစ်သီး ပိုချိုသည်ပဲ မဟုတ်လား။

အိမွန်ကျော်တစ်ယောက်သာ အပြင်ထွက်ကဲဖို့ အခွင့်မသာတော့ဘဲ ခင်ပွန်းဖြစ်သူအလစ်ကို အသာချောင်းနေရသည်။ ဒီကြားထဲ အသက်ကြီးမှ မြင်းအစီးခံချင်သည့် ဦးထွန်းနိုင်ကြောင့် သူ့အလိုကျဖြစ်အောင် အိပ်ခန်းထဲမှာ အချိန်မှန်မှန်မြင်းစီးပေးနေရသေးသည်။ ဦးထွန်းနိုင်လည်း အသက်ကြီးလာလို့သာ မယားတစ်ယောက်နှင့် အသာငြိမ်နေရခြင်းဖြစ်ပြီး ငယ်စဉ်တုန်းကတော့ လွန်လွန်ကျွံကျွံ အပျော်အပါး လိုက်စားခဲ့သူ တစ်ယောက်သာဖြစ်လေရာ သူ့အတွေ့အကြုံတွေကတော့ အိမွန်ကျော်အတွက် အံ့သြလောက်စရာကြီး ဖြစ်နေသေးတော့သည်။ 

လီးကလည်း ကိုနန္ဒတို့ ကံထူးတို့ကိုသာ မမီပေမယ့် သာမန်လီးထက်တော့ အရွယ်အစား ပို၍ကြီးမားသည်။ အဆိုးဆုံးက သူနှင့်အိပ်ခန်းထဲမှာ ကာမဆက်ဆံပြီဆိုလျှင် တော်ရုံနှင့်လီးမတောင်တတ်သလို တော်ရုံနှင့်လည်း မပြီးမစီးနိုင်ဘဲ မိနစ်ပေါင်းအတော်ကြာကြာ အချိန်ဆွဲ၍လိုးနိုင်စွမ်းရှိသူပင်ဖြစ်ပေသည်။

ဦးထွန်းနိုင် အလုပ်ထဲပြန်မသွားမချင်း တစ်လကျော်လောက် လင်မယားနှစ်ယောက် နေ့တိုင်းကာမဆက်ဆံကြပြီး သူလုပ်ငန်းကိစ္စနှင့် တောင်ငူဖက်ထွက်သွားတော့မှ အိမွန်ကျော် သက်ပြင်းဟင်းကနဲ ချနိုင်ပေတော့သည်။ ညတိုင်းလိုလို တစ်ညမပျက် လိုးနိုင်စွမ်းရှိသည့် လင်ဖြစ်သူအပေါ် အိမွန်ကျော်တစ်ယောက် လက်ဖျားခါမိပေသည်။ သမီးအကြီးမလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းယဉ်ပါးအောင် အချိန်ယူ သိမ်းသွင်းရမည်။ ပြီးနောက်မှ အငယ်မလေးပေါ့။

ဒီကိစ္စက ထင်သလောက်ပင် မကြာမြင့်လိုက်ပါ။

တစ်လကျော်လောက်အကြာမှာပင် အိမွန်ကျော် သူမလိုချင်သည့်အနေအထားကို လွယ်လင့်တကူရရှိခဲ့ပါသည်။ အကြီးမခင်မူယာစိုး တစ်ယောက် တက္ကသိုလ်မှာ စာတမ်းကိစ္စ ဆရာတစ်ယောက်စီ သွားရောက်မေးမြန်းပြီး အပြန်မှာ ကားတစ်စီးနှင့်မတော်တဆ ပွတ်တိုက်မိပြီး ခြေကျင်းဝတ်လည်သွားသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမွန်ကျော်နှင့်အိမ်ဖော်မလေးနော်အေးမူရယ်ပဲ သူမကိုပြုစုပေးရပြန်ပါသည်။

ရက်သတ္တပတ် နှစ်ပတ်ခန့်ကြာပြီးနောက်မှာတော့ …

သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ အနီးကပ်ဆေးလိမ်းရင်း ပတ်တီးလဲလှယ်ရင်း လက်ပွန်းတတီးနေထိုင်လာကြရာက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ရင်းနှီးမှု ပိုမိုလာခဲ့ကြပြီး မိထွေးနှင့်လင်ပါသမီးအဆင့်ကနေ ငယ်ပေါင်းကြီးဖက်ပမာ စလိုက်နောက်လိုက် ပရောပရီနေသည့်အဆင့်ကို မထင်မှတ်ဘဲ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။ မိန်းမသားချင်း ဘာကြိုက်တတ်သလဲဆိုတာကအစ သိပြီး အထာလည်းနပ်နေသူပီပီ ဟိုကိုင်ဒီတွယ် စသလိုနောက်သလိုနှင့်ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကြရာက ကိုယ်ခန္ဓာချင်းရင်းနှီးထိတွေ့ခွင့်ကိုရလာသည်။

ဦးထွန်းနိုင်အိမ်မှာမရှိချိန်ဆိုလျှင် နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲမှာ အောကားတစ်ကားပြီးတစ်ကား အတူထိုင်ကြည့်ကာ ကိုင်ကြပွတ်ကြ နို့ကိုင်အဖုတ်နှိုက်လုပ်လာနိုင်ကြသည်။ ခင်မူယာစိုးလည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် ကာမအရသာကိုမြည်းစမ်းဖူးသူတစ်ယောက်ဖြစ်နေရာ နှစ်ယောက်သား ရမ္မက်အာသာဖြေကြရာမှာ ဘာအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာကိုမှ မတွေ့ကြရပါ။ 

သူမပြောပြချက်အရ အငယ်မလေး ခိုင်မာလာစိုးနှင့်သူမတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ညီအစ်မချင်းပင်ဖြစ်လင့်ကစား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အိမ်မှာနေရင်းလည်း မကြာခဏပွတ်ကြကိုင်ကြ ကလူကျီစယ်ကြရင်း လေးငါးကြိမ်မက ရမ္မက်နယ်ကျွံဖူးခဲ့ကြောင်းသိရပြန်သည်။

အိမွန်ကျော်အတွက်တော့ သူမတစ်သက်တာမှာ အကြားချင်ဆုံးသော သတင်းကောင်းတစ်ရပ်ပါပေ။

နောက် သိပ်မကြာမီမှာပင် နော်အေးမူတစ်ယောက် အိမွန်ကျော်ဆီကိုလာပြီး အငယ်မလေးခိုင်မာလာစိုးနှင့်သူမတု့ိနှစ်ယောက် လွန်ခဲ့သည့်ရက်သတ္တ ၁ ပတ်လောက်ကစ၍ ညတိုင်းအချိန်မှန် ပွတ်ကြကိုင်ကြ စောက်ပတ်လင်ကွင်းရိုက်ကာ အပြန်အလှန် စုတ်ကြမှုတ်ကြကြောင်းများကို မစားရဝခမန်းလာရောက်သတင်းပေးပြောပြပြန်ပါသည်။ ကိုနန္ဒပင် မကြာခဏလာရောက်ချောင်းကြည့်ပြီး အပိုင်လိုးဖို့ ခွင်ဆင်နေပြီဟု ပြောပြရာ အိမွန်ကျော် ကိုယ့်နားတောင်ကိုယ်မယုံဘဲ ဖြစ်ရလေတော့သည်။

........................................................................................................

နိဂုံး

ဒီ နောက်ပိုင်းနေ့ရက်များကတော့ လျင်မြန်စွာ ကုန်ဆုံးသွားသည်။ အိမွန်ကျော်ရဲ့အဆွယ်ကောင်းမှုဖြင့် ခင်မူယာစိုးလည်း သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ သူမနှင့်အတူ ကိုနန္ဒနှင့်ရော ကျော်မြလွင်နှင့်ပါ တူးအင်န်ဝမ်း (2 in 1) သရီးဆမ်း (3some ) ဖိုးဆမ်း (4some) ဇာတ်ကို ပိုင်ပိုင်ကြီးကနိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်ရာ အိမွန်ကျော်အဖို့ ပျော်မဆုံးတော့ပြီ။ အငယ်မလေးခိုင်မာလာစိုးလည်း အိမ်ဖော်ကရင်မလေး နော်အေးမူတစ်လှည့် မိထွေးကတစ်လှည့် လီးအတုနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ်အဆော်ကောင်းခဲ့၍ ကျောင်းကိုပင် မှန်မှန်မတက်နိုင်တော့သည့် အခြေကိုရောက်နေသည်။

အကြီးမ မရှိသည့်အချိန်မှာ အငယ်မလေးကို အတုနှင့်ဝိုင်းဆော်ပြီး အငယ်မလေးကျောင်းတက်လျှင် အကြီးမနှင့် ပက်ပက်စက်စက် နှစ်ပါးသွားကြသည်။ နော်အေးမူလည်း အကြီးမခင်မူယာစိုးရဲ့လင်စွဲတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်းမသိဖြစ်လာသည်။ နှစ်ဦးသားတွေ့လိုက်တိုင်း ဏှာအကြောင်းတွေပဲ ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ စကားတွတ်ထိုးပြောလေ့ရှိကြကြောင်း နော်အေးမူက အိမွန်ကျော်ကို တစ်ဆင့်ပြန်လည် ဖောက်သည်ချ ပြောပြသည်။ 

ကိုနန္ဒကတော့ အကြီးမကိုစောက်ပတ်ရောဖင်ရောလိုးပြီး ဂေါ်လီလီးကိုတမ်းတမ်းစွဲဖြစ်အောင် လုပ်နေသည်။ ခိုင်မာလာစိုးကိုတော့ သူအကွက်ချောင်းနေတုန်းပဲဖြစ်ပြီး အိမွန်ကျော်တို့ဖက်ကလည်း အချိန်မတန်သေး၍ သူနှင့် လွှတ်ပေးခြင်မရှိကြောင်း သူ ကောင်းကောင်းသဘောပေါက် နားလည်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။

တစ်နေ့ …

ဦးထွန်းနိုင်အလုပ်ထဲမှာရှိနေခိုက် ကျန်းမာရေးအခြေအနေပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာပြီဖြစ်သော ခင်မူယာစိုးကို အပြင်ထွက်လည်မည် ဟု ဆိုပြီး သူမနှင့်အတူ တစ်ယောက်တည်း အိမ်ကနေခေါ်ထုတ်လာကာ ကြိုတင်အချိန်းအချက်လုပ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ကံထူးအသင့်စီစဉ်ပေးထားသည့် မြို့ပြင်ဖက်တိုက်တန်းလျားတစ်ခုဆီ သွားရောက်ပြီး သူတို့အလာကို စောင့်ဆိုင်းနေလိုက်သည်။

အလုပ်တန်းလျားတစ်ခုဖြစ်၍ နေ့ဆိုင်းအလုပ်ကြမ်းသမားတွေ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ အသီးသီးရောက်နေကြရာ လူသူကင်းရှင်း တိတ်ဆိတ် နေသည်။

သိပ်မကြာလိုက်။ ကံထူးတို့အဖွဲ့ (ကံထူးနှင့်သူ့အပေါင်းအသင်း လေးငါးယောက်) လုပ်ငန်းသုံး လိုက်ထရပ်ကားတစ်စီးနှင့် ရောက်ချလာပြီး အတူတူသောက်ကြစားကြလုပ်ရင်း အိမွန်ကျော်လည်း 

“ဒါ မမ မိတ်ဆွေတွေ မူယာနဲ့မိတ်ဆက်ပေးရမယ် ဒီမှာ တစ်နေ့လုံး အေးဆေးနားပြီးမှ တို့ အိမ်ပြန်ကြမယ်”

 ဆိုပြီး တစ်ယောက်ချင်းစီနှင့် သူမကိုမိတ်ဆက်၍ ဝီစကီအရက်ကိုပါ ခင်မူယာစိုး အရှေ့က ဖန်ခွက်ထဲကို ငှဲ့ထည့်ပေးလိုက်ရာက ယောက်ျားသားတစ်စုကြားထဲမှာ သူမတို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်တည်း အရက်ကလေးထွေထွေနှင့် ဘာညာသာရကာ ညစ်တီးညစ်ပတ်စကားများ ပြောဆိုဟီလာတိုက်နေကြပြီး အိမွန်ကျော်လည်း ကံထူးကို မသိမသာမျက်စပစ်၍ အကြီးမခင်မူယာစိုးကို တာဝန်ယူစေလိုက်ကာ သူမက အခြားယောက်ျားသားနှစ်ယောက်နှင့်အတူ တန်းလျားရဲ့အဆုံးထောင့်စွန်မှာရှိသည့် စတိုခန်းတစ်ခုထဲသို့ ကူးလာခဲ့လေသည်။

ကံထူးရဲ့လူသုံးလေးယောက်အနက် ယခုပါလာသည့်နှစ်ယောက်သာ သူမနှင့်တွေ့ဆုံဖူးသည်။ လူရင်းတွေဖြစ်တာမို့ စကားအပိုပြောစရာမလိုဘဲ အိမွန်ကျော်လည်း စတိုခန်းထဲက ထင်းရူးသေတ္တာတစ်လုံးပေါ်မှာ တင်ပလွှဲလေးအသာထိုင်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီအဝတ်အစားများကို တစ်ခုမကျန်ချွတ်ချပစ်လိုက်ပါသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကလည်း သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသည့် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် လုံချည်များချွတ်ပစ်လိုက်ကြပြီး သူမရှိရာဆီအသာချဉ်းကပ်လာကြလေသည်။

ဒီ့နောက်မှာတော့ နှစ်နာရီနီးပါးခန့် အချိန်ကြာမြင့်သည့် အပြာခန်းလေးတစ်ခု မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ စတင်ဖွင့်လှစ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။ အိမွန်ကျော် သူစိမ်းယောက်ျားနှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးကြီးတွေကို မရွံမရှာစုပ်ပေး လျှာနှင့်လည်းယက်ပေးသည်။ ထင်းရူးသေတ္တာကြီးပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး အလိုးခံသည်။ ခွေးကုန်းလည်း ကုန်းပေးသည်။ တစ်ယောက်နှစ်ချီစီ အပီအပြင်လိုးကြရာမှာ ကာမသုခကို အပြည့်အဝပင် ရရှိခဲ့သည်။

စတိုခန်းထဲကို နောက်တစ်ယောက် ထပ်လိုက်လာတော့ သူ့ကိုပါ တစ်ချီကုန်းပေးလိုက်ရသေးသည်။

ခေတ္တအနားယူပြီး ကံထူးတို့ရှိရာအခန်းဖက်ပြန်လျှောက်လာရာ အသံဗလံများကို စတင်ကြားနေရပြီ။

အခန်းထဲမှာတော့ ကံထူးနှင့်အခြားအမျိုးသားကြီးတစ်ယောက်က ခင်မူယာစိုးကို နှစ်ယောက်ဝိုင်းညှပ်ပြီး အပေါ်ကတစ်ယောက် အောက်ကတစ်ယောက်ဆိုသလို သူမစောက်ပတ်ကိုတစ်ယောက်လိုးပြီး ဖင်ပေါက်ကို ကျန်တစ်ယောက်က လိုးပေးနေကြရာ ခင်မူယာစိုးခမျာ တအုအု တအင့်အင့် ညည်းသံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ပြီး ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကြားမှာ အလူးအလဲဖြစ်လျက် လီးနှစ်ချောင်းဒဏ်ကို မရှုမလှခံစားနေရတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

“ဟား အတော်ပဲ မူယာရယ် ညည်း သိပ်ကံထနေပါလား ညည်းနှစ်ပင်ဆွဲရင် ငါလည်း သုံးလေးပင်ဆွဲမယ် ဘယ်လိုလဲ ဖင်ထဲလီးဝင်တာ ပျော်ရဲ့လား ခလေးရဲ့ အဟင်း ဟင်း ဟင်း”

အိမွန်ကျော် ပြောလည်းပြော သူမခါးအထက်က ထမီကိုပါ တစ်ကွင်းလုံးချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ခင်မူယာစိုး ဘာစကားမှမပြောသာပါ။ ထူးခြားဆန်းပြားလှသည့် ကံထူးရဲ့ဂေါ်လီလီးအရသာကြောင့် စကားမပြောနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်သာ သူတို့လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း ကုန်းခံကော့ခံပေးနေရသည်။

လရည်တွေ သူမဖင်သားတုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်ကို တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထွက်ကျလာလေသည်။ အိမွန်ကျော် ကပျာကယာထသွားပြီး ခင်မူယာစိုးဖင်သားနှစ်ဖက်ပေါ်ကို ဗြိကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထွက်ကျလာသည့်လရည်များကို တစ်စက်ကလေးမှမကျန်အောင် လျှာနှင့်ကုန်း၍ ယက်သပ်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်မူယာစိုးနှင့်သူမ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကြင်နာစွာ လှမ်းပွေ့ဖက်မိကြချိန်မှာပဲ သူမအနောက်ကနေ အသက့်ရောက်လာသည့် ယောက်ျားသုံးယောက်က မိန်းမသားနှစ်ယောက်၏ အောင်မြင်ဖွံ့ထွားလှသော နို့အုံနှင့်ဖင်သားကြီးများကို လာရောက်ဖျစ်နယ်ကိုင်လိုက်ကြပြီး …

“ကဲ အေးဆေးနှပ်မနေနဲ့ဦး လရည်တွေ အပြည့်လိုချင်ရင် တစ်နာရီတောင်မနားဘဲ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော အပြတ်လိုးပေးမယ် ဒီမှာရောက်နေတာ ဂေါ်လီလီး ဆေးလီးချည်းပဲ လီးကြိုက်တဲ့မိန်းမမှန်ရင် စွဲသွားစေရမယ် ဘယ့်နှယ်လဲ မအိမွန် လီးစုပ်ဖို့ အသင့်ဖြစ်ပြီလား”

အိမွန်ကျော် ဒီစကားပြောသူကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ခါးရှေ့မှတွဲလွဲကြီးကျနေသော လချောင်းမဲမဲသဲသဲကြီးက မတောင်မတ် သေးတာတောင်မှ အရှည် ၉ လက်မလောက်တော့ရှိမည်။ ဒီ့ပြင်လူတွေလည်း သူ့အတိုင်းပဲ ကံထူးနှင့်နင်လားငါလား လီးကသူ့လီးထက် မသာတောင်မှ သူ့အောက်မလျော့သူတွေ။ 

လီးကြိုက်လီးမက်သော သူမအတွက် ကံထူးစိတ်ကြိုက် ခေါင်းခေါက်ပြီး ရွေးပေးထားခြင်း ဖြစ်မည်။ အိမွန်ကျော်လည်း စောက်ပတ်ထဲကနေ မရိုးမရွကလေးဖြစ်လာရပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကိုလျှာနှင့်တစ်ချက်ယက်သပ်ပစ်လိုက်ရာက ကံထူးဘော်ဒါတွေဖက်ကို အသာလှည့်လိုက်ပြီး …

“အိမွန်က အသင့်ပဲ အိမွန်တင်မက ဟောဒီက ညလေးလည်း လီးစုပ်ဖို့ စောက်ပတ်အယက်ခံ ဖင်ခံပေးဖို့လည်း အသင့်ပါပဲ ရှင်တို့ လီးအစုပ်ခံချင်ရင် စောက်ပတ်နဲ့ဖင်နှစ်ခုလုံးလိုးချင်ရင် စောက်ပတ်ရော ဖင်ရောယက်ပေးနိုင်ရမယ် အပြန်အလှန် သူကောင်းကိုယ်ကောင်းပေါ့ ဟင်း ဟင်း … ကဲ ပြောစမ်း ဘယ်သူ အရင်စချင်လဲ စမယ့်သူ ပြော”

အိမွန်ကျော်ရဲ့စကားအဆုံးမှာ သုံးယောက်လုံး ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်ရှေ့တိုးလာကြပြီ။ ကံထူးနှင့်ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ အရက်တစ်ပုလင်းဖွင့်သောက်ရင်း သူတို့လူတွေရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် မျက်ခြေမပြတ် အကဲခတ်စောင့်ကြည့်နေကြသည်။ ဒီလူတွေအလှည့်ပြီးရင် သူတို့အလှည့်ပဲ မဟုတ်လား။



 စာရှုသူတို့အား လေးစားလျက်

နရသူ


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အထန်တစ်လိုင်း အပိုင်း ( ၃ )

အထန်တစ်လိုင်း အပိုင်း ( ၃ )

နရသူ ရေးသည်။

သူတို့ သုံးယောက်ကိုယ်စား ကိုနန္ဒကပဲ ကြားဝင်ပြောလိုက်ပြီး အိမွန်ကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွေ့ဖက်လိုက်ရာက ရုတ်တရက်ဘာမပြောညာမပြောနှင့် သူမကိုကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်သည်။

“ချစ်တယ် အိမွန်ရယ် ချစ်လိုက်တာ အရမ်းပဲ ”

“အို့ အမေ့ အို ရှင် ရှင် ကလဲ ဟင့် ဟင့် ဟင့် … ခိခိ ခစ် ခစ် ခစ် ”

ခပ်ညည်းညည်း ခပ်ပြီပြီကလေး ဗလုံးဗထွေး ရယ်မောပြောဆိုလိုက်သံကလေးနှင့်အတူ သူတို့နှစ်ယောက် ကြမ်းပြင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပူးပူးကပ်ကပ်ဖက်တွယ်၍ လုံးထွေးသွားကြတာကိုကြည့်ရင်း ကျန်သကောင့်သားသုံးယောက်လည်း ကပျာကယာ အရက်ခွက်ငှဲ့သူငှဲ့ ကိုယ့်ခွက်ကိုယ် သူ့ထက်ဦးအောင်မော့ချသူမော့ချနှင့် အရက်ပင်သီးကြတော့မတတ် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်လေးဖြစ်သွားကြပြီး သူတို့ အသောက်ဝိုင်းကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ စခန်းသိမ်းပစ်လိုက်ကြလေသည်။

ကိုနန္ဒ၏သွက်လက်သောလက်များက အိမွန်ကျော်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်က ပါးလွှာသော ညအိပ်ဂါဝန်ပျော့လေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းလက်ဦးမှုရယူပြီး ပုခုံးသိုင်းကြိုးနှစ်ဖက်ဖြုတ်ကာ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။ သူမရင်သားကြီးများ ဘွားကနဲထွက်ပြူလို့လာသလို စိုပြေဝင်းဝါသော တင်ပါးအသားဆိုင်ကြီးများနှင့်တကွ အမွေးအမြင်သန်စွမ်းကာ အပေါ်ကိုမို့မောက်ခုံးကြွနေသော ဆီးခုံမို့မို့ အင်္ဂါဇပ်တစ်ပြုံလုံးကို သွားရည်တမြားမြား ကျချင်စဖွယ် တွေ့မြင်လိုက်ကြရသည်။ ကိုနန္ဓလည်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ကာ သူမစောက်ပတ်ရှိရာကို မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်လေပြီ။

အိမွန်ကျော် ခါးလေးတွန့်ကော့တက်သွားးသည်။ ကိုနန္ဒပါးစပ်ပြဲကြီးက သူမစောက်ပတ်ကို ပြွတ်ကနဲနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်အတွင်းအပြင် နံရံတစ်ဝိုက်လုံးအား ကောင်းစွာလှုပ်နှူးယက်သပ် ဆွပေးခြင်းကို ခံလိုက်ရသဖြင့် အတန်ကြာငုပ်လျှိုးနေခဲ့သော သူမ၏ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းက ဟုန်းကနဲပင် ရုတ်ခြည်းအုံကြွနိုးထလာရတော့သည်။

“အို အို ကို ကိုနန္ဒ အ အာ အာလာ့ လာ့ အရှီး ကျွတ် ကျွတ်  အင့်ဟင်း ဟင်း”

အိမွန်ကျော် ညည်းသံကြီးက အခန်းထဲမှာ တုန်ဟီးထွက်ပေါ်လာသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ကိုနန္ဒခေါင်းကိုကိုင်ပြီး သူ့ခေါင်းမှ ဆံပင်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်ဆွဲဖွကစားပေးနေမိသည်။ ကိုနန္ဒက အိမွန်ကျော်ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ လက်နှင့်ဖိနှိမ်၍ ဖြဲကားထုတ်လိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကိုသဲကြီးမဲကြီးယက်ဆွပေးနေရာ အိမွန်ကျော်လည်း သူမစောက်ပတ်ကို အယက်ခံရသည့် အရသာကြောင့် မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး ခေါင်းလေးကိုဘယ်လူးညာလှိမ့်ဖြင့် မွှေ့ယမ်းကာ ပါးစပ်ကနေ တရှီးရှီးနှင့် အံကြိတ် ညည်းညူသံကလေးများ ပေါ်ထွက်လာရလေသည်။ 

မောရစ်လည်း သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ အိမွန်ကျော်အနားကို တဖြည်းဖြည်း ချဉ်းကပ်လာခဲ့သည်။ အခွင့်အရေးကိုစောင့်နေခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ အိမွန်ကျော် သူမအနားကို ကပ်လာသော ကုလားမောရစ်၏ ခါးအရှေ့မှ တန်းမတ်စွာဖြင့် ရှေ့ကိုငေါငေါကြီးတောင်မတ်စွာထွက်ပေါ်နေသည့် လီးတန်မဲမဲသဲသဲကြီးကို သူမမျက်လုံးအိမ်ထောင့် တစ်နေရာကနေ မြင်ဖြစ်အောင်လှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။

“ရှင်လာလေ ကိုမောရစ် … အ အင်း ဟင်း ဟင်း … ဟို ဟို နှစ်ယောက်ကရော ဘာ ဘာလုပ်နေလဲ”

သူမရဲ့ခပ်ချွဲချွဲပြောလိုက်သံကြောင့် မောရစ်စိတ်ထဲဒိန်းကနဲဖြစ်ကာ မြူးရွှင်သွားသည်။ သာယာလိုက်တဲ့ ဖိတ်ခေါ်သံကလေး သူဒီခေါ်သံလေးကို ကြားချင်နေတာကြာလှပြီ။ ဖွေးဖွေးဆွတ်ဆွတ် ဖြူဝင်းနုထွေးလှသောအသားအရေနှင့် အင်္ဂါဇပ်တစ်ဝိုက် ဖောင်းကြွမြင့်မောက်၍ ခုံးခုံးမို့မို့ရှိကာ သွေးရောင်အပြည့်နီမြန်းလို့နေလေသော နုပျိုဝင်းမွတ်သန့်စင်လှသည့် သူဋ္ဌေးကတော်မမလေး အိမွန်ကျော်ကို လိုးခွင့်ရဖို့ ကာလကြာမြင့်စွာကတည်းက သူစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့မိသည်။ ကိုနန္ဒခြံကို အလည်လာရင်း တွေ့ဖူးမြင်ဖူးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

ကိုနန္ဒကဆေးခြောက်ကြိုက်သူမို့ သူ့အတွက်ပစ္စည်းတွေဖန်ပေးရင်း သုံးလေးကြိမ်မကဆိုသလို အိမွန်ကျော်တို့လင်မယား လုံးဝမသိဘဲ ဒီခြံဝန်းထဲမှာ မကြာခဏ လာရောက် စတည်းချဖူးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း လက်သွက်ခြေသွက်ရှိသော ကိုနန္ဒတစ်ယောက် သူဋ္ဌေးကတော်ငယ်လေးအိမွန်ကျော်ကို အပိုင်စားခွင့်ရလိုက်သည်ဟု သတင်းကြားရပြီး သူပါ အချောင်ဝင်လိုးချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာမိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီအတွက်လည်း ကိုနန္ဒကို အချိန်အများကြီးပေးပြီး အနစ်ခံကာ ရင်းနှီးအောင်ပေါင်းလာခဲ့သူဖြစ်သည်။

ခုတော့ သူ့ဆုတောင်းပြည့်ရပြီ။

မောရစ် သူ့အနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး …

“ဟုတ်သားပဲ စိုးမြင့် ကံထူး လာစမ်းပါ ဘာလဲ ထပ်ခေါ်မှာစောင့်နေတာလား ဟင်းဟင်း”

ခပ်တည်တည် လှည့်ပြောလိုက်ရင်း သူ့ရဲ့ပုဆိုးချွတ်ထားသော လီးကြီးကို အပေါ်ကနေလက်နှင့်အုပ်ကိုင်ကာ အရှေ့မှအနောက် အနောက်မှအရှေ့သို့ သုံးလေးချက် ပွတ်သပ်ဆွဲဆောင့်ဂွင်းရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ လီးက ပင်ကိုယ်တုတ်ထွားပြီး အလျားရှည်လမျောကြီး ဖြစ်ရသည့်အထဲ သူ့ရဲ့ဆွဲဆန့်မှုကြောင့် နှစ်လက်မခန့် ပိုရှည်ထွက်လာသည်။ 

ကိုင်းခရမ်းသီးကဲ့သို့ အလားသဏ္ဍာန်တူကာ ရှည်ရှည်တွဲတွဲကြီးဖြစ်နေသော လီးကြီးကို အိမွန်ကျော်အနားထိုးကပ်ပေးလိုက်ရာ သူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့်လှမ်းယူ၍ အမိအရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လီးကြီးကို ဟိုဆုပ်ဒီနယ်လုပ်ရင်း မျက်လုံးများ အရည်ဝင်းလဲ့တောက်ပြောင်လာကာ …

“လီးက အကြီးကြီးပဲ အားရတယ်”

ဟုပြောရင်း တစ်ဖက်က သူမစောက်ပတ်ယက်စုပ်ပေးတာခံ၍ မောရစ်လီးကြီးကိုမရွံမရှာပင် လျှာကလေးနှင့် ဒစ်ထိပ်လုံးကိုတို့ကာတို့ကာ ယက်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။ အိမွန်ကျော် သူ့လီးကို အပီစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

မောရစ်လီးကြီးက တကယ်စုပ်ကြည့်မှ သူမ ပါးစပ်နှင့်မဆန့်အောင်ဘဲဖြစ်နေသည်။ လီးကြီးကတုတ်ထွားလွန်းရသည့်အထဲ လီးအလျားက ၉ လက်မနီးနီးရှိတာကြောင့် သားအိမ်ထောက်မယ့်လီးလို့ ပြောလို့ရသည်။ မှိုပွင့်တစ်ပွင့်လို ကားကားကြီးဖြစ်နေသည့် လဒစ်ထိပ်လုံးကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်စုပ်ပြီး လီးချောင်းပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ယက်ကာသပ်ကာ ဒစ်အောက်ခြေတစ်ဝိုက်ကိုရော လီးကိုယ်ထည်အရှေ့အနောက်နှင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးပါမကျန် နေရာအနှံ့ကို လျှာနှင့်တဆတ်ဆတ် ထိုးမွှေ့ယက်ဆွကစားပေးလိုက်ရာ သူထင်မှတ်မထားသောအကွက်ဖြစ်နေ၍ မောရစ်လည်း ကျွတ်ဆင်ကြီးဖြစ်ကာ အိမွန်ကျော်ရဲ့ဇကို ဖြုံသွားရလေသည်။

“အား ဟား အားး … ကောင်းလိုက်တာ မမွန်ရယ် တအားကောင်းလွန်းတယ် မမွန်လီးစုပ်ပုံက ဆရာကျလွန်းတယ် ဟျောင့်တွေ ဘာလုပ်နေလဲ တို့သုံးယောက်လုံး လီးနှစ်ချောင်းသုံးချောင်းတစ်ပြိုင်တည်း သူ့ပါးစပ်ထဲအပြည့် ထိုးထည့်လို့ရတယ်နော် မမွန်လီးစုပ်ကောင်းချက် ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး”

သူ့လူတွေဖက်ကိုပါလှည့်ပြီး ပင့်ပေးလိုက်ရာ ဟိုနှစ်ယောက်လည်း လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာကြသည်။

“အေးပါ မောရစ်ရ မင်းနဲ့ စိုးမြင့်နဲ့ လီးအစုပ်ခံလိုက်ကြဦး ငါက အစောကြီးကတည်းက သူ့စောက်ဖုတ်ယက်ပေးချင်နေတာ အမွေးလေးပွတတနဲ့ ဟောဒီစောက်ဖုတ်လေးမယက်ဘဲမနေနိုင်ဘူး ကံထူးတဲ့ အဖုတ်ယက်တဲ့နေရာမှာ ငါ့လိုကောင် နှစ်ယောက် မထားဘူး စိုးမြင့် မင်းလည်းပုဆိုးတစ်ကွင်းလုံးချွတ်ပစ်လိုက် မင်း အော်လန်ပြဲ လဒစ်ကြီး မအိမွန်မြင်အောင်ပြလိုက်စမ်း”

“မင်းရော လီးပြလိုက်လေ ဒါမှ သူရောကိုယ်ရောထန်လာကြမှာ တို့ထဲမှာ ပဲမြစ်လိုဒုတ်မျိုး တစ်ချောင်းမှမပါတာ သူသိအောင်ပြလိုက် ဘယ့်နှယ်လဲ မအိမွန် ကျွန်တော်တို့လီး ကြည့်ချင်တယ်မဟုတ်လား”

ပထန်စိုးမြင့်အပြောကို အိမွန်ကျော်လည်း လီးငုံရင်းတန်းလန်းကနေ ဗလုံးဗထွေးလေသံနှင့် … “အင်းအင်း … အွန်း … ဟွန်း အွန်း ” ဟု ခေါင်းညိတ်အဖြေပေးလိုက်သည်။ သူ ကြည့်ချင်သည် ဆိုတဲ့သဘော။

စိုးမြင့်ရော ကံထူးပါ ဝတ်ထားသောလုံချည်ကို တစ်ပြိုင်တည်းချွတ်ချလိုက်ကြသည်။ စိုးမြင့်လီးက ကုလားမောရစ်လီးအတိုင်းပဲ သူ့ထက် မသာလျှင်တောင်မှ တစ်လက်မကလေးမှ မလျော့သည့်လီး ဖြစ်သည်။ ကံထူးလီးကိုကျတော့ အိမွန်ကျော်ကြည့်ပြီး အကြီးအကျယ် အံ့အားသင့်မိသွားတာ အမှန်။ သူ့လီးက အဖျားရှူးပြီး အရင်းတုတ်တုတ်နှင့် ပီဘိနွားလီးတစ်ချောင်းအတိုင်းဖြစ်နေကာ ကိုနန္ဒကဲ့သို့ပင် ဂေါ်လီလေးငါးခြောက်လုံးမက နဂါးပတ်ပုံစံ တန်းစီထည့်သွင်းထားတာ တွေ့ရသည်။ လီးလုံးပတ်အရ ကိုနန္ဒလီးထက်လည်း ကြီးသည်။ သူတို့ အားလုံးထဲမှာ လီးအကြီးဆုံးဟုပင်ဆိုရမည်။

ကုလားမောရစ်နှင့်စိုးမြင့်လီးနှစ်ချောင်းက လုံးတူဒေါက်တူနီးပါးရှိကာ ကိုနန္ဒလီးလုံးပတ်နှင့်မတိမ်းမယိမ်းရှိကြပြီး သူ့ထက်လည်း တစ်လက်မခွဲစီလောက် အလျားရှည်ကြသည်။ ကိုနန္ဒလီးနှင့် ကံထူးလီးကျတော့ သူတို့ထဲမှာ ရှားရှားပါးပါး ဂေါ်လီထည့်ထားသော လီးများဖြစ်၍ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်လည်း တစ်ဘာသာစီလို ဖြစ်နေသည်။ ကိုနန္ဒထည့်ထားသည့်ဂေါ်လီတွေက အလုံးလည်းကြီးပြီး ခပ်ကြဲကြဲပင်ဖြစ်သည်။ ကံထူးကျတော့ ဂေါ်လီကြီးပြူးပြဲမနေပေမယ့် အလုံးညီညီ ခပ်စိပ်စိပ် သွယ်တန်း ထည့်ထားတာမို့ ပြောင်းဖူးတစ်ဖူးလိုတောင်ဖြစ်နေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး အိမွန်ကျော်အနားကို ကပ်လာပြီး စိုးမြင့်က မောရစ်အနားမှာ အသာဝင်ရပ်ကာ ကံထူးကတော့ ကိုနန္ဒအပီအပြင် စောက်ဖုတ်ယက်နေသည့် သူမခြေရင်းဖက်ဆီသွားသည်။ မောရစ်လည်း အိမွန်ကျော်သူ့လီးကိုစုပ်နေရာက စိုးမြင့်လီးကိုပါ မမီမကမ်းလှမ်းကိုင်လိုက်တာတွေ့ရ၍ ဘေးဖက်ကို အနည်းငယ်ရွှေ့ပြီး စိုးမြင့်ကိုနေရာပေးသည်။ 

အိမွန်ကျော်လက်နှစ်ဖက်က သူတို့လီးနှစ်ချောင်းကို တစ်ဖက်စီကိုင်ပြီး သေသေချာချာလှည့်ပတ်ပွတ်သပ်ကြည့်ကာ လီးစုပ်ဖို့ပြင်နေပြီ။ သူမစိတ်ထဲ ယောက်ျားလေးယောက်ကြားထဲရှိနေတာကို နှစ်ထောင်းအားရှိနေမှန်း သိပ်သိသာလွန်းလှသည်ဟု မောရစ်ထင်သည်။ ကာမစိတ်ထန်သော အိမွန်ကျော်လိုမိန်းမတစ်ယောက်ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကိုယ်တိုင်လိုးခွင့်ရတော့မည် ဟူသောအသိဖြင့် အိမွန်ကျော်လက်ထဲက မောရစ်လီးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါရုန်းကြွလျက်ရှိပေပြီ။

ကိုနန္ဒကျတော့ သူမစောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ယက်လို့ဝပြီမို့ အိမွန်ကျော်ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်ပိုင်းဖက်ကိုလှည့်ကာ သူမ၏ ကြီးမားအိထွားလှသော နို့အိအိနှစ်လုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရဖျစ်နယ်ရင်း ပါးစပ်နှင့်ပါ ကုန်းစို့ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ ကိုနန္ဒနေရာကို ကံထူးအစားဝင်ကာ အိမွန်ကျော့်စောက်ဖုတ်ကိုယက်သည်။

စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်စလုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲဖြဲဟပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကလေးထဲကို လျှာတစ်ချောင်းလုံး လိပ်ခေါက်ထည့်သွင်း၍ ပတ်ပတ်လည်ရှိ စောက်ဖုတ်နံရံတွေကိုလှည့်ပတ်ထိုးမွှေ ယက်ဆွပေးခြင်းဖြစ်သည်။ အိမွန်ကျော် ချက်ကောင်း မိသွားသည့်အလား တရှီးရှီးတအာ့အာ့ ဖြစ်လို့သွားသည်။ လီးနှစ်ချောင်း လက်နှင့်စုံကိုင်ပြီး တစ်လှည့်စီစုပ်ပေးနေရာကနေ ကုန်းရုန်း ခေါင်းထောင်ထလာသည်အထိဖြစ်သွားပြီး..

“အား အ အ ကို ကို ကံထူး လား အ အင့်အင့် ဟင့် ရှင် တ တအားဆိုးတာပဲ အ ရှီး အလာ့ ကျွတ် အမေ့ သေ ပါပြီ အိ အင့်အွန်း အွန်း ဟွန်း ကောင်း ကောင်းတယ် ယက်ယက် စောက်ခေါင်းထဲချည်းယက်မနေနဲ့ အစိပါယက် ယက်ပေး အာ့ အ ထိ ထိတယ် အင့် အင့်အွန်း အွန်း”

ပြောပြီး လီးကိုတွင်တွင်စုပ်ပေးနေသည်။ မောရစ် မောရစ်ပြီးတော့ စိုးမြင့်လီး စိုးမြင့်လီးပြီး မောရစ်လီး မမောနိူင်မပန်းနိုင်စုပ်သည်။ လဒစ်ရင်းကနေ လီးအရင်းအထိ အာခံတွင်းထဲအရောက်မျိုချမတတ်ပင်။ စံမီသည့်လီးချည်းပဲမို့ သူမကာမဇောတွေ အပြတ်ကိုကြွ လာရသည်။ ဒီလေးယောက်စလုံး သူမကိုတစ်လှည့်စီ အပီလိုးကြတော့မည်။ တစ်ယောက်ချင်းပဲဖြစ်ဖြစ် နှစ်ယောက်တွဲ သူမရဲ့ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို လိုးတာပဲဖြစ်ဖြစ် တစ်ညလုံး အားရအောင် အပီကော့ခံပေးလိုက်မည်ဟူ၍လည်း အိမွန်ကျော်စိတ်ထဲကနေ အပြတ်ကျုံးဝါးလိုက်မိပေသည်။

“ငါလိုးချင်ပြီ အိမွန် ဟျောင့် ကံထူး မှုတ်မဝသေးဘူးလား မင်းဖင်လိုးချင်လား ပြော”

ကိုနန္ဒ အိမွန်ကိုပြောရင်း ကံထူးကိုသေဖော်ညှိသည်။

“နေပါဦးဗျ သွေးမပူသေးဘူး သွေးပူလုပ်ရမှာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းလေးသာ လုပ်ထားလိုက် မဟုတ်ဘူးလား မအိမွန်”

“ကောင်းတယ် ကိုကံပြောသလိုလုပ် ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းပဲ ရှင်စချင်လား စလိုက်တော့”

“အိုခေ စမယ် ငါ့လီးက ပေါက်ကွဲထွက်ချင်နေပြီ”

ကံထူး အလိုက်တသိ ဖယ်ပေးသည်။ စီနီယာဖြစ်သောကိုနန္ဒကို လေးစားသမှုပြုခြင်းဖြစ်သည်။ မလေးစားလို့လည်းမရ သူ့ကြောင့်သာ သူတို့ဘော်ဒါတစ်သိုက် ဒီအဆင့်ကိုရောက်ခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။

ကိုနန္ဒလည်း ကာယကံရှင်ကိုယ်တိုင်၏ခွင့်ပြုချက်ရပြီမို့ သူ့နေရာသူဦးအောင် ရယူလိုက်သည်။ အိမွန်ကျော်ခြေရင်းဖက်ကနေ သွားပြီး သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်သို့ မထောင်ကားပစ်လိုက်သည်။ အရည်ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်သော အိမွန်ကျော်စောက်ပတ်အုံကြီးက ပြဲပြဲကားကားကြီးဖြစ်သွားလေရာ ကိုနန္ဒ သူ့လက်နှင့် တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်သပ်ကြည့်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းတစ်ဝိုက်မှာ အိုင်ထွန်းမတတ်ရှိနေသော အရည်များက ဆီးခုံပေါ်မှာရှိသည့် သူမစောက်မွေးမြှင်များဆီကိုပါ ကူးစက်သွားပြီး စောက်မွေးစောက်မြှင် များက ကြောင်ရေနစ်သလို အားလုံးတစ်နေရာတည်းမှာ အဖုတ်လိုက် တစ်စုတစ်ဝေးတည်း ဖြစ်သွားသည်။

“ရှင့်လီးကြည့်ချင်တယ် ကိုကံ ပြစမ်းပါ ဒီနားလာဦး”

အိမွန်ကျော် ကံထူးကိုခေါ်သည်။ ဟိုနှစ်ယောက်က လီးပြင်သူပြင် သူမနို့ဆွဲကာ စို့သူစို့ လုပ်နေကြသည်။ ကံထူး အိမွန်ကျော်အနားကို ရောက်တော့ အိမွန်ကျော်လည်း သူ့လီးကိုဆွဲကိုင်ပြီး အသေအချာလှည့်ပတ်စိုက်ကြည့်နေလေသည်။ ကျေနပ်သည်။ ပီတိဖြစ်သည်။ နှစ်ထောင်းအားရ ရှိလွန်းလှသည်။

.................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

လေးယောက်စလုံး လူနေရာအပြောင်းအလဲလုပ်ကြပြီး ကိုနန္ဒလှုပ်ရှားမှုကို အသာစောင့်ကြည့်ကြသည်။ ကိုနန္ဒလည်း အိမွန်ကျော်ရဲ့ ပေါင်ခွဆုံရှိ သူမစောက်ပတ်အဝတည့်တည့်မှာ သူ့လီးကိုတေ့ချိန်၍ စွိ ဗြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် လီးကြီးဆောင့်သွင်း ပစ်လိုက်သည်။

အိမွန်ကျော် ကော့ကနဲဖြစ်သည်။ ဂေါ်လီလီးနှင့်အလိုးခံရမှုကိုသူမနှစ်ခြိုက်လှပြီး ကိုနန္ဒအလိုးကို အမြဲခံခဲ့သူဖြစ်သည်။ ယခုလို ဝတ်လစ်စားလစ် သူမကိုလိုးရန်အသင့်ဖြစ်နေသော အခြားယောက်ျားသားတွေကပါ နဘေးနားမှာဝန်းရံလျက်ရှိနေကြရာ သူမရင်ထဲက ရမ္မက်မီးက ဟုန်းဟုန်းတောက်မျှ ဖြစ်နေပြီး ကိုနန္ဒလီးဝင်ရုံနှင့်ပင် သူမစောက်ပတ်ထဲက ဆစ်ကနဲဖြစ်ကာ ပထမအချီပြီးချင်ချင် ဖြစ်သွားသည်။

“အ အင့် ဆောင့်ဆောင့် ကောင်း ကောင်းတယ် ကိုနန္ဒ အပီလိုးစမ်းကွာ”

ကိုနန္ဒ သူငယ်ချင်းတွေကြားမှာဖြစ်၍ သူ့ရှိသမျှအားအကုန်ထုတ်ပြီး ရေရေလည်လည်ဗျင်းသည်။ အိမွန်ကျော်လည်း ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကာ သူ့အလိုးခံရင်း ကံထူးရဲ့ဂေါ်လီလီးကို အားရပါးရစုပ်ပေးနေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း စိုးမြင့်လီးကိုစမ်းလိုက် သူမနို့အုံကို ကလေးတစ်ယောက်လိုစုပ်ဆွဲပေးနေသော မောရစ်လီးကိုတစ်လှည့် ပေါင်ကြားထဲလက်လျှိုပြီး ပွတ်သီးပွတ်သပ်ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်ဆွဲဆွကစား ပေးနေသည်။

ကိုနန္ဒ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်မက တရစပ်လိုးဆောင့်၍ စောက်ရည်အထွက်ကြမ်းကာ အိမွန်ကျော်တစ်ချီပြီးသွားသည်။ နောက်ထပ် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ဖုတ်ပူမီးတိုက်လိုးပြီး ကိုနန္ဒလရည်ထွက်ချိန်မှာ အသင့်စောင့်နေသော ကုလားမောရစ် အိမွန်ကျော်စောက်ပတ်ကို သူ့လီးတေ့ပြီး ဆက်တိုက်ထပ်လိုးပြန်သည်။ မောရစ်က ဗလတောင့်သလိုလိုးအားကောင်းသည်။ လီးကလည်း ရှယ်လီးမို့ အိမွန်ကျော် တအိအိတအင့်အင့်အော်ရင်း သူ့ဆောင့်ချက်အောက်မှာ တဖြည်းဖြည်း မျောပါသွားသည်။

အလုံးအထည်ကြီးသော မောရစ်လီးကြီး တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ဝင်လာတိုင်း အိမွန်ကျော်ရင်ဘတ်ထဲ အောင့်ကနဲအောင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားသည်။ မောရစ်တရစပ်လိုးရင်း အကင်းပါးပါးနှင့်အိမွန်ကျော်ရဲ့ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုပါ သူ့လက်ထည့်နှိုက်ကာ ဖင်ပေါက်ကိုပါဆွနှူးပေးရာ ထူးကဲလှသည့်အရသာတစ်မျိုးပင်ဖြစ်သည်။

“စွတ် ဖွပ် ဇွပ် စွိစွပ် ဖွတ် ဗွပ် ပြွတ် ဗြိဗြွတ် ဘုတ် ဖွတ် ဗလပ်လပ် ဘု ဘုတ် ဘတ် ဇွပ်”

“အီး အင့် အင့် ကောင်း ကောင်းလှချည်လား ကိုမောရစ်ရာ လီးကြီးလည်း အယ်နေတာပဲ အ ဖင်ကို ဆောင့် ဆောင့် အိ အင့်အင့် အင်းဟင့် ကျွတ် ကျွတ် အား လိုး လိုးစမ်း လိုးပါ အသေလိုး ရ ရ တယ် အိမွန်ကြိုက်တယ် လိုး မြန်မြန်ဆောင့် အိ အင့် အင့်”

“ဟား မိုက်တယ် အိမွန်ရာ စောက်ပတ်က စီးကြပ်နေတာ တကယ့် အပျိုစောက်ပတ်အတိုင်းပဲ ငါ့တစ်သက်လိုးသမျှ အားလုံးထဲမှာ နင့်စောက်ပတ် အကြိုက်ဆုံးပဲ ”

မောရစ်လည်း သူမကို ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် အောက်ကနေ သူမဖင်သား အိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို ဆွဲမယူကာ အပေါ်ကနေမြေစိုက်ဆောင့်လိုးပေးသည်။ လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် လီးအဝင်ကြမ်းကြမ်း အထွက်ကြမ်းကြမ်း ဆက်တိုက်မရပ်မနား ဆောင့်လိုးချရင်း သူမနို့နှစ်လုံးကိုလည်း တစ်ဖက်က အမိအရ စို့စို့ဆွဲပေးသည်။ နို့သီးကလေးနှစ်ခဲကိုဖျစ်ချေကစားပေးသည်။ 

နို့ဆွဲစို့ရင်း ဖင်အောက်လက်လျှိုပြီး ဖင်စအိုထဲ လက်ထည့်ကာ နှိုက်ကလိပေးပြန်သည်။ အိမွန်ကျော်ထန်နေလိုက်ပုံများ ကြည့်လို့မြင်လို့ပင်မကောင်းတော့။ စောက်ရည်တအားရွှဲနေပြီဖြစ်သော အိမွန်ကျော်ရဲ့စောက်ပတ်မှာ မောရစ်လီးကြီးဆောင့်လိုးချလိုက်တိုင်း တဘွပ်ဘွပ်တဇွပ်ဇွပ် အရည်သံထွက်နေပြီး အဝင်လည်းတ့ထည်းဖြည်းပိုချောလာကာ ရှောရှောရှူရှူဖြစ်လာသည်။ သူမမှာလည်း မောရစ်ဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ကာ ဆန့်ငင်တွန်းထိုးကော့ပျံရင်း စောက်ရည်အလီလီ ထွက်လျက် အကောင်းကြီးကောင်းနေရလေသည်။

နာရီဝက်နီးပါး လိုးအားကောင်းကောင်းနှင့် ဆက်တိုက် ဇယ်ဆက်သလိုလိုးရင်း မောရစ်တစ်ယောက်လည်း ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ တဖြည်းဖြည်းရောက်လုနီးလာကာ အားမအရှိန်ကို ရှေးကထက်နှစ်ဆတင်ပြီး လိုးချလိုက်ရင်း မကြာမီ သူ့လီးကလရည်များရော အိမွန်ကျော်စောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်တွေပါ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်ကာ ရွှန်းရွှန်းဝေဝေပန်းလွှတ်ထွက်ကျလာခဲ့ကြပြီး နှစ်ယောက်သား တစ်ပြိုင်တည်းကိစ္စပြီး၍ ကာမခရီး၏အဆုံးသောပန်းတိုင်ကို လှမ်းကိုင်ရောက်သွားကြလေသည်။ မောရစ်ပထမအကြိမ် ပြီးပေမယ့် အိမွန်ကျော်အနေနှင့်တော့ သုံးချီလောက်ဆက်တိုက်ပြီးခြင်းဖြစ်သည်။

“ခဏနားမလား အိမွန်”

ကံထူးအမေးကို …

“မနားဘူး ရတယ် အိမွန်မမောပါဘူး”

သူမကပြောပြီး …

“စိတ်ပါရင် ရှင်နဲ့ ကိုစိုးမြင့်အတူလိုးလို့ရတယ် နော် ကိုကံထူး ဘယ်သူ ဖင်ကြိုက်လဲ ပြော”

အိမွန်ကျော်ပြောလိုက်ရာ နဘေးမှာရှိနေသည့် ကိုနန္ဒက …

“ဟား ဟား ဖင်ကြိုက်တာတော့ ရှိသမျှလူ အကုန်ကြိုက်ပဲ ကံထူးနဲ့စိုးမြင့် မင်းတို့ ဒီတစ်ချီစဆွဲကြည့်လိုက် နောက်ပိုင်းကျရင်တော့ တူးအင်န်ဝမ်းပဲလာတော့မယ် ”

“ကောင်းတယ် မြန်မြန်ပြီးတော့လည်း မြန်မြန်အေးတာပဲ စောစောအိပ်ရတာပေါ့ ရှင်တို့စိတ်ရှိသာလိုး ကျွန်မဘာမှမပြောဘူး”

“ကြားတယ်နော် စိုးမြင့် မွန်မွန်တဲ့ တစ်မွန်ပဲရှိတာ လီးကြောက်ပြီး ဖီးလ်အောက်ခံမယ့် မိန်းမစားမဟုတ်ဘူး အရှေ့အနောက် အကုန်ပေးတယ် စပမပြဲမချင်းအလဲအကွဲလိုး သိတယ်မဟုတ်လား ဟားဟား ဟား”

“ဆလံပါပဲ မမွန်ရယ် တကယ်ပြောတာ ဒါမျိုးတော့ ရှားတယ် ကိုယ်တွေ့မို့ယုံလိုက်ရတာ ဟင်း ဟင်းဟင်း”

အိမွန်ကျော်ရှက်ရယ်ရယ်သည်။

“ဟင်းဟင်း ဟုတ်တယ် ကိုနန္ဒပြောသလိုပဲ စပမပြဲမချင်းဖင်မကွဲမချင်း စိတ်ကြိုက်လိုး ဘာလာလာအကုန်ရတယ် လီးအစစ်နဲ့မနိုင်ရင် အတုနဲ့ပါထပ်လိုး ရတာပဲ ဟင်း ဟင်း ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ်”

စိုးမြင့်လည်း စိတ်တအားကြွလာပြီး သူ့လီးကို လက်နှင့်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဂွ င်းရိုက်ဆောင့်ရင်း လီးမာတောင်နေအောင် အသင့်ပြင် ထားလိုက်သည်။ ကံထူးလည်း ဒီအတိုင်း ငေါင်မနေတော့ဘဲ လက်သွက်ခြေသွက်နှင့်ပင် အိမွန်ကျော်အနားကပ်လာကာ သူမခါးကိုဖက်၍ နှုတ်ခမ်းကလေးကို အနမ်းပေးလိုက်သည်။ အိမွန်ကျော် ကံထူးကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး 

“ရှင် ကျွန်မဖင်ကို စိတ်ကြိုက်လိုး သူ့ကိုတော့ စောက်ပတ်ကို အပီလိုးခိုင်းရမယ် “

ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။ ကံထူးလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး သူမကိုယ်ခန္ဓအောက်ပိုင်းရှိ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကျကျနနလက်နှင့်ဖျစ်နယ်ကစားရင်း ဖင်ပေါက်ကိုပါ ချဲ့ပေးသည့်အနေနှင့် သူ့လက်တံတွေးဆွတ်ကာ လေးငါးဆယ်ကြိမ်ခန့် အသွင်းအထုတ်လုပ်ကြည့်ရာ အနေတော်ပဲဟု သဘောပိုက်လိုက်မိသည်။

“ဘယ့်နှယ်လဲ ရှင့်လီးနဲ့ ဆန့်ပါတယ်နော် ကိုကံထူး”

“ဟာ လီးနဲ့မဆန့်တာ ဘယ်အပေါက်မှမရှိဘူး ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့်တဲ့ လိုးတတ်ရင်အလွယ်လေး လိုးတတ်ဖို့ပဲလိုတာပါ”

“ကျွန်မ ရှင့်ကိုယုံပါတယ် ပြီးတော့လည်း ဟောဒီကိုစိုးမြင့်လီးနဲ့ ကျွန်မစောက်ပတ်ကွဲပြဲအောင်ဆော်ခိုင်းချင်သေးတယ် တစ်ယောက်က ဖင်လိုး နောက်တစ်ယောက်က စောက်ပတ်လိုးပေါ့ ဟုတ်ပီလား”

စိုးမြင့်လည်း သူမစကားကိုလက်ခံသည်။ အရှေ့ကနေလာပြီး သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုပွေ့ချီပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်အခေါင်းပေါက် ကလေးထဲကို စိုးမြင့်လီးထည့်လိုက်ကာ ကံထူးဖက်ကို ဖင်အသာလှည့်ပေးလိုက်သည်။ စိုးမြင့်လီးက အိမွန်ကျော်စောက်ပတ်မှာ ခပ်ကြပ်ကြပ်ပင် ရှိနေသည်။ ကံထူးလည်း ဖင်ပေါက်ကိုရောသူ့လီးကိုရော တံတွေးဆွတ်၍ သူ့ဂေါ်လီလီးဒစ်ပြဲကြီးကို အိမွန်ကျော်ရဲ့ဖင်ဝမှာ အသာတေ့ထည့်လိုက်သည်။

“စိုးမြင့် နောက်လှန်လိုက်ကွာ ငါအပီဆွဲချင်တယ် ”

ကံထူးပြောလိုက်တာမို့ စိုးမြင့်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်နောက်ပြန်လှဲအိပ်ချပြီး အောက်ကနေ အိမွန်ကျော်စောက်ပတ်ထဲဝင်နေသော သူ့လီးကို အပေါ်သို့ ကော့ကော့၍ လိုးပေးလိုက်သည်။ ကံထူး အိမွန်ဖင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလီး မဆန့်မပြဲထည့်သွင်းကာ အပီအပြင် ကျုံးလိုးလေတော့သည်။ လိုးချက်က ပက်စက်လှသဖြင့် အိမွန်ကျော် ပါးစပ်အတင်းပိတ်ထားသည့် ကြားကနေ အုအုအွန့်အွန့် အော်မြည်သံကလေး လွင့်စင်ထွက်သွားရသည်။ ကံထူး ဒစ်ပြဲကြီး ကြီးသလို စိုးမြင့်လီးကလည်း စံမှီပြီး နှစ်ယောက်ပေါင်း လီးနှစ်ချောင်းက သူမအဖို့ လောင်းကျော်နေသည်ပဲမဟုတ်လား။

ကံထူး၏ဖင်ပေါက်ထဲလိုးဆောင့်မှုက အိမွန်ကျော်စအိုပေါက်ကလေးကို အသားနီလန်မတတ်ဖြစ်စေသည်။ ဂေါ်လီတွေ ဖင်ဝမှာ တစ်ဆို့နေသည်အတွက် သူကိုယ်တိုင်လည်း အတော်ကလေး အားစိုက်ကာ ဖိသွင်းနေရသည်။ စိုမြင့်လီးကတော့ သူမစောက်ပတ်နှင့် အနေတော်ပင်ဖြစ်သည်။ 

စောစောက မောရစ်လိုးပြီး အပေါက်ချဲ့ထားသလိုဖြစ်နေသည့် သူမစောက်ခေါင်းဝကလေးက အောက်ကနေကော့လိုးလိုက်တိုင်း စွိကနဲစွိကနဲ လီးအရင်းစိုက်သည်အထိ ဒိုးယိုပေါက်လျှောတိုးဝင်သွားပြီး ဝက်သားသုံးထပ်သား သွားဖုံးမြုပ်အောင် ကိုက်ရသလိုပဲ ဆိုသည့် ကိုနန္ဒစကားကိုပင် နားထဲကြားယောင်မိသေးတော့သည်။ 

ဒီစကားမှန်ဖို့တော့များသည်။ ဝက်သားတော့မပြောတတ်။ အဆီပြည့်အသားပြည့် အမဲမိုးခိုသား သွားဖုံးမြုပ်အောင်ကိုက်ဝါးရတာထက်တော့ အဆတစ်ရာမက ပိုသာသည်ဟု သူထင်မိသည်။ လိုးရတာကိုက အီဆိမ့်နေပြီး ကံထူးဖင်လိုးချက်နှင့်အံကိုက်ပင် အိမွန်ကျော်လည်း သူ့လဒစ်ပြဲလန်ကြီးကို အထက်စီးကနေ သူမစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးအရင်းတစ်ဆုံးနစ်ဝင်သွားအောင် အားနှင့်ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး ဖိဖိဆောင့်ချပေးနေပြန်ရာ စည်းစိမ်ရှိလွန်းလှသည်ဟု ခံစားမိသည်။

အိမွန်ကျော်လည်း အကောင်းပေါ်အကောင်းဆင့်နေသည်ပင်။ ကောင်းလွန်းလို့ စကားပင်ဟဟမပြောနိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။ တစ်ဖက်မှာတော့ ကိုနန္ဒနှင့်မောရစ်က သူတို့လိုးတာကို အသာစောင့်ကြည့်ရင်း လီးပြင်နေကြသည်။ နှစ်ယောက်လုံး လဒစ်တွေ ပြူးတူးပြဲတဲ မတ်မတ်တောင်နေကြကာ ဒီနှစ်ယောက်ပြီးရင် သူတို့အလှည့်ဆိုပြီး အသာထိုင်စောင့်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။

အိမွန်ရဲ့စောက်ပတ်ကို လိုးခွင့်ရနေသော ကုလားစိုးမြင့်ထက် ဖင်ဝကြပ်တပ်တပ်ကို တဇွပ်ဇွပ်လိုးသွင်းနေသည့်ကံထူးက စောစီးစွာ အရင်ပြီးလိမ့်မည်ဟု သူတို့နှစ်ယောက် ကြိုတင်ခန့်မှန်းထားသည်။ စီးစီးကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေသော ဖင်ပေါက်၏ ဖျစ်ညှစ်ဆွဲစုပ်အားကြောင့် ကံထူးတစ်ယောက် လရည်ဘယ်လောက်ကြာကြာ ထိန်းနိုင်မှာလဲဆိုတာကို သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်ဝင်စားနေသည်။ 

ကံထူးလည်း ဂေါ်လီအပြည့်ထည့်ထားသည့် သူ့လီးကို အိမွန်ကျော်ဖင်ပေါက်ထဲ မညှာမတာဇွတ်အတင်းထည့်လိုးရင်း ဇိမ်အတွေ့ကြီး တွေ့ နေလေသည်။ အိမွန်ကျော်ရဲ့ဖင်ပေါက်ဝစူတူတူကလေးက အနည်းဆုံး သူချခဲ့ဖူးသောဖင်ပေါက်တွေထက် အစစအရာရာ သာသည်။ ကုလားမမဲမဲသဲသဲတွေ ခပ်စုတ်စုတ် ဖာသည်မတချို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူအမ်းကာ ပြဲထော်လန်နေသည့်ဖင်စအိုဝတွေနှင့် မနှိုင်းသာအောင် သန့်ပြန့်နီမြန်းပြီး သစ်လွင်လတ်ဆတ်နေတာမို့ နှစ်ထောင်းအားရ တကယ်ရှိလွန်းလှသည်။ 

တစ်သက်လုံး စောက်ပတ်လိုးခွင့်မပြုဘဲ ဖင်သက်သက်ပဲ လိုးပါ ဆိုလျှင်တောင် မညည်းမညူ စိတ်ရှိလက်ရှိတဝကြီးလိုးပစ်လိုက်ချင်သည်။ လိုးကောင်းကောင်းနှင့် အိမွန်ကျော်ဖင်ပေါက်ကို လီးတစ်ဆုံးထိုးစိုက်ကာ အသည်းအသန်ဖိလိုးနေရင်း ဖီလင်တွေစွတ်တက်၍ အတောမသတ်ဇောကပ်လာရာက ကိုနန္ဒတို့ ကြိုတင်တွေးဆထားသည့်အတိုင်းပင် ၁၅ မိနစ်လောက် အသွင်းအထုတ် လုပ်ပြီးချိန်မှာ ကံထူးတစ်ယောက် စိတ်မထိန်းနိုင်စွာဖြင့် သူ့လီးထိပ်က လရည်တွေ အိမွန်ကျော့်ဖင်ပေါက်ထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ရသည်။

တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ လေးငါးဆယ်ချက် ဆန့်ငင်တွန်းထိုးကာ အပြီးသတ်လိုးဆောင့်လိုက်ရင်း လီးကို သူမဖင်ပေါက်ထဲစိမ်ထိုးထားရာက ကိုနန္ဒသူ့အနားလာပြီး ပုခုံးအသာပုတ်ကာဖြင့် …

“လီးချွတ်တော့ ဘကံရ မင်းပြီး ငါ့အလှည့်ပဲ”

ကိုနန္ဒပြောပြီး ကံထူးကိုနဘေးရွှေ့ခိုင်းရာ ကံထူးလည်း မျက်နှာရှုံ့မဲ့ပြီး မဖယ်ချင်ဖယ်ချင်နှင့် သူ့နေရာအသာဖယ်ပေးလိုက်ရသည်။ ကိုနန္ဒက သူ့အစားဝင်ချိန်မှာ မောရစ်တစ်ဟောက် အိမွန်ကျော်ရဲ့အရှေ့ကိုသွားပြီး သူ့လီးကို သူမပါးစပ်နားထိုးပေးလိုက်သည်။ 

အိမွန်ကျော်လည်း အနောက်ကနေ ကံထူးလီးအချွတ်နှင့်တစ်ဆက်တည်း ကိုနန္ဒလီးကြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာသည့် အရသာကို အပြတ်ဇိမ်ယူကာ ဖင်ကြီး ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍အလိုးခံရင်း အောက်ကနေ စိုးမြင့်လီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့်ညှပ်ညှပ်ပြီး ဖင်သားအိအိကြီး ဘယ်ညာထွန့်လူး မွှေ့ယမ်း၍ တအိအိတလှိမ့်လှိမ့် ဆောင့်ချပေးနေရာက ကုလားမောရစ်ထိုးပေးလာသည့် လီးကြီးကိုပါ စိတ်လိုလက်ရ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့်လှမ်းဆွဲယူပြီး ပါးစပ်ကလေးအသာဖွင့်ဟ၍ စုပ်ဆွဲမှုတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ယောက်ျားသားလေးယောက် ရှိသည့်အနက် သုံးယောက်သော ယောက်ျားသားများနှင့် တစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်း စခန်းသွားခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ကံထူးတစ်ယောက်သာ ဖင်တစ်ချီလိုးပြီး နောက်ထပ်အပွဲပွဲနွှဲဖို့အတွက် အားပြန်ဖြည့်သည့်အနေနှင့်အရက်ပုလင်းကိုင်ကာ ပုလင်းလိုက် မော့သောက်နေရာ ကျန်သုံးယောက်မှာ သူမရှိခိုက် စိတ်ကြိုက်ကဲနေကြပြီဖြစ်သည်။

မကြာလိုက်ပါ။

စိုးမြင့် အိမွန်ကျော်စောက်ပတ်ကို အောက်ကကော့လိုးရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ယားယံလာပြီး ဆက်တိုက်ပင် အားသွန်၍ ကော့ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာက လရည်တွေကို ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ အိမွန်ကျော်စောက်ပတ်ထဲကို တဗြစ်ဗြစ်ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ အိမွန်ကျော်လည်း သူ့နောက်ကိုမမီမကမ်းလိုက်ပြီး ပြီးရပြန်သည်။ စိုးမြင့် ခဏအကြာ ဇိမ်ယူမှိန်းနေပြီးမှ မောရစ်ကိုနေရာဖယ်ပေးသည်။ 

မောရစ်လည်း အောက်ကနေ ပက်လက်အိပ်၍ အိမွန်ကျော်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးကော့ထိုးထည့်လိုက်ကာ ကိုနန္ဒနှင့်အတူ အိမွန်ကျော်ကို တစ်ယောက်ကဖင် တစ်ယောက်ကစောက်ပတ် နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးကြသည်။ ကိုနန္ဒက လိုးနေကျဖင်ဖြစ်၍ အိမွန်ကျော်အနောက်ကနေ သူမဖင်တုံးအိအိနှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး သွက်သွက်လက်လက်နှင့် တစ်ချက်ချင်းဆိုသလို အဝင်ချောအောင် လိုးပေးနိုင်လေသည်။ 

အိမွန်ကျော်လည်း လူရင်းမို့စိတ်ချလက်ချရှိကာ ဖင်ကို အပြတ်ကော့ထောင်ပေးရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် နောက်ပြန်တွန်းညှောင့်၍ တက်ညီလက်ညီ ဆောင့်လိုးပေးသည်။ ကိုနန္ဒရဲ့ဖင်လိုးမှုကို အပြတ်ဇိမ်ယူရင်း တစ်ဖက်ကလည်း အောက်ကနေ မောရစ်ရဲ့စံချိန်မီလီးကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးဒစ်ထိပ်ကနေလီးအရင်းတစ်ဆုံးအထိ ဘွတ်ကနဲဘွပ်ကနဲ ထိထိမိမိ ကော့လိုးသွင်းပေးမှုကိုလည်း ကောင်းစွာအရသာယူ စည်းစိမ်တွေ့နေပေသည်။ 

ယခုလီးနှစ်ချောင်းရဲ့အားက ခုနကလီးနှစ်ချောင်းနှင့် ဘယ်သင်းကသာမလဲ ဆိုတာကိုတော့ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပြတ်ပြတ်သားသား ခွဲခြားပြောဆိုနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပါ။ လိုးသမျှ အားလုံးကောင်ပါးသည် ဟူ၍သာ ဆိုရပေတော့မည်။

တစ်ခုပြောစရာရှိတာက ဒီတစ်ချီ ဆရာကြီးတွေချည်း လိုးခြင်းဖြစ်၍ အချိန်အနည်းငယ်မျှ ပိုကြာသွားသည် ဆိုတာပဲဖြစ်သည်။ ကိုနန္ဒဖင်လိုးလိုက် မောရစ်စောက်ပတ်လိုးလိုက်လုပ်ရင်း လီးနှစ်ချောင်း အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်ကိုတစ်လှည့်စီ ပစ်စတင်နှစ်ချောင်းကဲ့သို့ တစ်ချောင်းဝင်တစ်ချောင်းထွက် လိုပေးနေရာ ခံစားရသည့်အရသာမှာ ဘာနှင့်မှမတူဘူးလို့တောင် ပြော၍ရသည်။

စိုးမြင့်နှင့်ကံထူးလည်း သူတို့သုံးယောက်လိုးတာကြည့်လိုက် အရက်သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက်နှင့် နာရီဝက်သာသာလောက် အချိန်ဖြုန်းပြီး ဝီစကီနှစ်လုံးပင်ကုန်မတတ်ဖြစ်ကာ ရေချိန်လည်းတော်တော်ကိုက်သွားကြသည်။ မောရစ်နှင့်ကိုနန္ဒ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်လိုးပြီး လရည်တစ်ပြိုင်တည်းပန်းထုတ်ကြရာ အိမွန်ကျော်ခမျာ သုံးချီလားလေးချီလားမသိ ပြီးချင်တိုင်း ပြီးသည့်အဆင့်ကိုရောက်ခဲ့ရသည်။

အိမွန်ကျော် ခေတ္တအနားယူလိုက်ပြီး သူတို့နှင့်အတူ တစ်ဝိုင်းတည်းထိုင်ပြီး သောက်စားကြသည်။

နောက်တစ်ချီပြန်မစခင် အိမွန်ကျော်က သူတို့အားလုံးကို လီးစုပ်ပေးမည် ပြောပြီး လေးယောက်လုံးကို တန်းစီထိုင်ခိုင်းလိုက်ကာ သူတို့ရှေ့မှာနေယူ၍ အောက်ကနေ လီးတစ်ချောင်းစီ စိတ်ရှည်လက်ရှည်စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ 

လီးတစ်ချောင်းစုပ်လိုက် နောက်တစ်ချောင်းကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်လိုက်နှင့် သူမတံတွေးများနှင့်ပြောင်လက်ကာ အသားကုန် တောင်မတ်လာကြသော လီးကြီးများကိုကြည့်ရင်း သူမပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ဆီမှ မရိုးမရွဖြစ်၍လာရကာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးထဲကနေ စောက်ရည်တွေပင် စစ်ကနဲစစ်ကနဲ ပွက်အံထွက်ကျလာရလေသည်။

ဖင်ကိုကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ပြီး ယောက်ျားတစ်စုရဲ့အကြား လီးတွင်တွင်စုပ်၍ သူမပေါင်ကြားထဲကိုလက်ကလေးနှိုက်ကာနှိုက်ကာဖြင့် မခံချိမခံသာဟန်နှင့် စောက်ပတ်နှူးဆွ ပွတ်သပ်ပေးနေပုံမှာ အနောက်တိုငိးအောကားထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ခုကို အနီးကပ် ကြည့်ရသည့်နှယ် ဖြစ်နေပေသည်။

သူမလီးစုပ်ပြီးတော့ ကိုနန္ဒတို့အလှည့်ရောက်ပြီ။

ယောက်ျားသားလေးယောက်၏တစ်လှည့်စီ သူမစောက်ပတ်ကို လျှာနှင့်တပြတ်ပြတ်ယက်သပ်ဆွနှူးပေးမှုကိုခံရင်း အိမွန်ကျော်တစ်ယောက် ကာမရာဂစိတ်ဆင်ရိုင်းတွေ အပြတ်မုန်ယိုပြီး ဘယ်လောက်အထိတောင်များ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်အောင် အတောမသတ် ကြွပြီးရင်းကြွ ထပြီးရင်းထနေလေမလဲဆိုတာကိုတော့ ပြေးကြည့်စရာမလိုဘဲ စိတ်ထဲကတွေးကြည့်ရုံနှင့်ပင် ရင်ထဲအသည်းထဲက ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထချင်စရာ ကောင်းလှပေတော့သည်။

....................................................................................................................

အခန်း ( ၇ )

တစ်ညလုံး ဝက်ဝက်ကွဲလိုးကြသည်။

ကိုနန္ဒရော ကုလားသုံးကောင်ဖြစ်သည့် မောရစ် ကံထူးနှင့်စိုးမြင့်ပါ ခြေတွေလက်တွေမသယ်နိုင်လောက်အောင် ဖတ်ဖတ်မောသွားရသလို ယောက်ျားသားလေးယောက်ရဲ့ စောက်ပတ်နှင့်ဖင် နှစ်ပင်စလုံး အားပါးတရလိုးခွဲမှုကို တစ်ယောက်တည်းဒိုင်ခံပြီး အလိုးခံခဲ့သည့် အိမွန်ကျော်လည်း နေရာမှာပင် မူးမူးမောမောနှင့်ဖလက်ပြသွားခဲ့ရသည်။

နောက်တစ်နေ့ အိမ်မှာ ဟန်မပျက်ပြန်နေပြီး နေ့ခင်းမှာ အိမ်ဖော်မလေးနော်အေးမူနှင့် အခန်းအောင်းနေကြကာ ညဖက်ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း နော်မူမသိအောင် ကိုနန္ဒအခန်းကို တိတ်တိတ်ကလေးလာပြီး ကုလားတစ်အုပ်နှင့် ကာမပွဲတော်ကို ပျော်ပျော်ကြီး နွှဲပျော့်ကြပြန်ပါသည်။ အိမွန်ကျော်လည်း ဒီတစ်ခေါက် အရင်အချိန်တွေလိုမဟုတ်ဘဲ ရမ္မက်စိတ်ကိုလုံးဝမထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်ကာ လချောင်းကြီးကြီး ဧရာမလီးလေးချောင်းနှင့် တစ်ချိန်တည်းတစ်ပြိုင်တည်း Group Sex လုပ်၍ အပျော်ကျူးရသည့်အရသာကို ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့နေလေတော့သည်။

တတိယမြောက်နေ့မှာ ကိုနန္ဒ စားခွင်အသစ် ရှာတွေ့သွားပြီ။

အိမွန်ကျော်ကို ဟိုသုံးကောင်လက်ထဲ ဝကွက်နှင်းအပ်လိုက်ကာ သူကတော့ အိမ်အနောက်ဖက်တစ်နေရာမှာ အိမ်ဖော်ကရင်မလေး နော်အေးမူရဲ့အဆီအသားကို ကောင်းကောင်းကြီး ဝါးမျိုနေခဲ့လေသည်။ နော်အေးမူ အပေးကောင်းသည်။ 

ရည်းစားနှင့် ကောင်းကောင်းလိုးဖူးသူဖြစ်သည့်အပြင် အိမွန်ကျော်ရဲ့လက်ထွက်တစ်ယောက်ဖြစ်၍လည်း ကိုနန္ဒလိုးသမျှ သူ့လီးကြီးဒဏ်ကို ကောင်းစွာအောင့်အည်း သည်းခံနိုင်တာကို တွေ့ရသည်။ ကိုနန္ဒအနေနှင့် ဒီကိစ္စ အိမွန်ကျော်မသိနိုင်ဟု ထင်မိသော်လည်း အိမွန်ကျော်ကတော့ သိနှင့်နေပြီးသားပင်ဖြစ်သည်။ သိလျက်နှင့်နော်အေးမူကို တမင်လွှတ်ပေးထားဖြစ်သည်။

နော်အေးမူဖက်ကလည်း ပိရိသည်။ စကားကို လိုတာထက်ပိုမပြောဘဲ ကိုနန္ဒ၏ချစ်ရည်လူးမှုကို မညည်းမညူကုန်းခံကော့ခံပေးသည်။ သူမအနေနှင့် အိမွန်ကျော်ရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာ ချောင်းကြည့်ခဲ့သည့်ညကတည်းက မာလီကိုနန္ဒရဲ့လီးကြီးကို တအားစွဲမက်နေပြီဖြစ်ရာ ရွာကရည်းစားတွေနှင့် လားလားမျှမတူသော မဟားဒယားကြီးမားလှသည့် ကိုနန္ဒလီးကြီးရဲ့အရသာကို မက်မပြေအောင်ခံစားရင်း တစ်နေ့တစ်ကြိမ်မှ အလိုးမခံရလျှင်မနေနိုင်သောအဆင့်ကို ရောက်ခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

တစ်ည အိမွန်ကျော် ကိုနန္ဒနှင့်တွေ့ဆုံပြီး ပေါ်တင်ပဲစကားပြောသည်။

“ကိုနန္ဒ ရှင့်ဆုတောင်းပြည့်ပြီမဟုတ်လား ဒီည ကောင်မလေးကို ကျွန်မအခန်းခေါ်လိုက်မယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား”

“ဘာ ဘာပြောတာလဲ အိမွန်”

“ရှင်မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့ ရှင့်လက်စလက်န ကျွန်မသိလို့ ကောင်မလေးကို ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးထားတာ”

“နော်မူကိုပြောတာလား”

“အင်း ဟုတ်တယ် သူ့တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး ဟိုဖက်ခြံကကောင်လေးပါ ခေါ်လိုက်မယ် ”

“ကျော်မြလွင်လား သူ့တော့ရပါတယ် ကိုယ် ပြောလိုက်မယ်”

“စောစောကပဲ ကျွန်မနဲ့တွေ့သေးတယ် ရှင့်လူတွေလည်း ဒီအပတ် လာနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး ကျော်မြလွင်ကို ကျွန်မကြိုပြောပြီးသားပဲ”

ကိုနန္ဒလည်း ခုမှပဲ ဇာတ်ရည်လည်သွားရသည်။

ဟုတ်သည်။ စိုးမြင့်နှင့်မောရစ်က အလုပ်ပေါ်လို့ဆိုပြီး သူတို့စားကျက်ကျရာ နေရာတွေဆီ နှစ်ယောက်လုံးထွက်သွားကြပြီ။ ကံထူးကတော့ လိုအပ်သည့်အချိန် သူ့ကိုခေါ်လျှင်ရသည်။ ခုတစ်လော သူဋ္ဌေးပြန်မလာခင် အိမွန်ကျော်လည်း အခွင့်ရသမျှ ပိုက်စိပ်တိုက်ပြီး အပိုင်ကဲနေဟန်တူသည်။ နှစ်ယောက်သား ဒီညအတွက်လုပ်ဆောင်ရန်ရှိသည်များကို အသေးစိပ်ထပ်မံတိုင်ပင်ကြပြီး ကိုနန္ဒလည်း နော်မူကိုစည်းရုံးဖို့ဆိုပြီး အိမွန်ကျော်အရှေ့ကနေ ထွက်သွားသည်။

ည ၈နာရီခွဲ ၉ နာရီလောက်မှာ နော်အေးမူဆီသွားပြီး အိမွန်ကျော်အခေါ်ခိုင်းသည်ဆိုပြီး ညာခေါ်လာခဲ့ကာ နှစ်ယောက်သား အိမွန်ကျော်နေရာအိပ်ခန်းဖက်ကိုထွက်လာကြသည်။

ကြိုတင် အကွက်ချစီမံထားသည့်အတိုင်း အိမွန်ကျော် အိပ်ခန်းမှာ မီးမှောင်ချထားပြီး သူမနှင့်အတူ တစ်ဖက်ကြက်ခြံမှ ကျော်မြလွင်တို့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းအတွင်းရှိကုတင်ထက်မှာ မိုးမမြင်လေမမြင် အပြတ်ကဲနေကြလေသည်။ ကိုနန္ဒ အသံမပေးဘာမပေးနှင့် အိမွန်ကျော်တို့ အိပ်ခန်းထောင့်ရှိ အခန်းမီးကို ရုတ်တရက် ဖျောက်ကနဲဖွင့်လိုက်သည်။


 အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>