Configure Page List

Tuesday, August 15, 2017

တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၆ )

တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၆ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ရွာသွားလိုက် ဆရာမ အိမ်သွားလိုက်နဲ့ လေးငါးလလောက် ကြာသွားပြီ။ ဆရာမက အမြဲလိုလို ကျောင်းသားတွေနဲ့ မုန့်ဆိုင်တွေ လဘက်ရည်ဆိုင်တွေမှာ အုပ်စုဖွဲ့ပြီးနေတဲ့ သူမို့ သူနဲ့တွဲတာ အမြင်မဆန်းလှပါဘူး။ သူတို့အနေ အထားကို ဘယ်သူမှလည်း အကဲမခတ်နိုင်အောင် နေကြတော့ တစ်ပတ်ကို သုံးလေးညလောက် အတူအိပ်ဖြစ်ကြတာပေါ့။ ဆရာမ အိမ်သွားတိုင်းလည်း မိနီ ပါတာချည့်ပဲဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေ သူတို့ သုံးယောက် လိုးမိတတ်ကြတာမျိုးလဲ ရှိတဲ့အခါ ရှိတာပေါ့။

လဲ့သီရိက နှစ်ဆယ့်ရှစ်လား နှစ်ဆယ့်ကိုးလားပဲရှိသေးတာ..။ ဖိုးထိုက်ကလဲ ဆယ့်ခြောက်နှစ်လေ။ လီးရည်သန်တဲ့ လူပျိုလေးနဲ့ နှာထန်တဲ့ အိမ်ထောင်သည် လိုးတာလေ..။ အဲလောက် အလိုးခံနေမှတော့ ဗိုက်မကြီးပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ လဲ့သီရိ ဗိုက်ကြီးတာ သုံးလနေမှ သေချာသိရတယ်။

နဲနဲ ထူးတာကတော့ အနေအထိုင် တည်ငြိမ်ပြီး ကျောင်းသားတွေနဲ့ သိပ်မရောတော့တာပဲ ပြောင်းလဲ သွားတယ်။ ဘယ်သူနဲ့ ရတဲ့ ဗိုက်လဲလို့ မေးတော့ သူ့လင်နဲ့ သူလိုးလို့ရတဲ့ဗိုက် လို့ ဖြေတာပါပဲ..။ ထူးတော့ မထူးလှပါဘူး..မအေးမြင့်လည်း နောက်တစ်ဗိုက်ရှိနေတာ လေးလရှိပြီတဲ့..သိပ်အလိုးမခံနိုင်တော့ဘူး။

" ဝါး...."

အတွေးတွေနဲ့ အိမ်ဝင်းထဲ ဝင်ဖို့ ချိုးအကွေ့မှာ စည်းရိုးနံဘေးက အငယ်လေး ခြေကားယား လက်ကားယားနဲ့အော်ပြီး ကုန်းပိုးစီးတယ်လေ။ ရုတ်တရက်မို့ လန့်သလို ဖြစ်သွါးမိတော့ လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ပြီး သူ့ကိုပြုတ်မကျအောင် ထိန်းလိုက်ရတယ်။

ညီမလေးက အိမ်မှာသာ အငယ်ဆုံး ဆိုပေမယ့် အရွယ်က မရွှေငယ်နဲ့ အတူတူလောက်ပဲ။ အသက်ကလည်း ဆယ့်လေးနှစ်ကျော်နေပြီဆိုတော့..အမေ့ကို ပြောပြခဲ့တဲ့ အတိုင်းပါပဲ..။ သူ့စောက်မွှေးတွေတောင် အုံလိုက်ကျင်းလိုက် ပေါက်နေပါပြီ။ အဲတုန်းက ကိုယ်ကသာ သူ့ထမီ အပြဲကြားက မြင်ခဲ့ရပေမယ့် သူကတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ်နေခဲ့တာကို သတိထားမိခဲ့ပုံတောင် မရပါဘူး။

" ဆင်းတော့လေကွာ..ညီမလေးရ..ကလေးလဲ မဟုတ်တော့ပဲနဲ့. "

" ဟင့်အင်း..ဆင်းဘူး အိမ်အထိကုန်းပိုးခေါ်.."

အိမ်အထိဆိုခြေလှမ်းငါးဆယ် ခြောက်ဆယ်ကျော်လောက် လျှောက်ရဦးမယ်။ အချစ်ဆုံး ညီမလေးဆိုတော့ အလိုလိုက်ထားခဲ့တာလေ..။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ဒါပေမယ့် သူက ငြိမ်ငြိမ်မလိုက်ပဲ ကျောပေါ်က ခါးနားအထိ လျှောလျှောကျနေတော့ အပေါ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပြန်ပြန်တင်ပေးနေရတာက အလုပ်တစ်ခု။

လေးငါးလှမ်း လောက်သွားမိတော့ လျှောကျနေတဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးကို ပင့်မြှောက်တင်လိုက်တာ..သူ့ဖင်တွေကို ပင့်ကိုင်မ,ထားရတဲ့ ဖိုးထိုက်ရဲ့ လက်ညှိုးတစ်ချောင်းက အထိုင်မကျတော့ ညီမလေးရဲ့ စောက်ခေါင်းတည့်တည့်ကို ထောက်ထိုးမိသွားပြီဆိုတာ ချက်ချင်းသိလိုက်တာပေါ့။

ပြန်ဆွဲထုတ်လို့လဲမရဘူး..။ ထမီပါးပါးလေး ခံနေပေမယ့် ပူနွေးပြီး စိုထိုင်းထိုင်းလေး ဖြစ်နေတာကို အလိုလိုသိနေတယ်။ ညီမလေးက ဘာမှ မသိသလိုနဲ့ ကျောပေါ်မှာ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဆော့နေတာက ဖိုးထိုက်ရဲ့ကျောကို စောက်ပတ်နဲ့ ခွပွတ် ဆောင့်နေသလို ဖြစ်နေပြီး သူ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လက်ညှိုးကို မဝင်၊ဝင်အောင် ဖိသွင်းသလို ဖြစ်နေတယ်လေ။

ဖိုးထိုက်ရဲ့ စိတ်ကလည်း သာယာနေတော့ သူ့ဖင်အကြွမှာ လက်ညှိုးလိုက်တက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းနဲ့တည့်အောင် တေ့ထားပေးလိုက်တယ်။ သူကလဲ သူ့တိုင်ပင်နဲ့သူ ဖင်ကြီးအောက်ကို ပြန်ချတော့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်တစ်ဆစ်နီနီး ဝင်သွားတာပေါ့။ နွေးကနဲ အိကနဲ ဝင်သွားတော့မှ တကယ် ပူနွေး စိုထိုင်းနေပါလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့အတူ ညီမလေးစောက်ရည်တွေ ထွက်နေတာပဲ လို့ သိရတော့တယ်။

စိတ်ပါလာတော့ လက်ညှိုးဖျားလေး နည်းနည်းလှုပ်ကြည့်မိတာ ညီမလေးက ဖင်ကြီးကို သုံးချက်လောက်ဖိ ဖိကပ်ပြီး ညှောင့်ချတယ်။ နောက်ဆုံး ညှောင့်ချက်မှာ သူ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလည်း ကိုထိုက်ရဲ့ ပေါင်ရင်းကို တအားဆွဲချိတ်ပြီး ဖိကပ်ထားလိုက်တာက တော်တော်နဲ့ မလွှတ်တော့ဘူး။ 

လက်ညှိုးက တစ်ဆစ်ကျော်ကျော်ကြီး စောက်ခေါင်းထဲဝင်နေပြီ။ စောက်ရည်တွေလည်း ရွှဲရွှဲနစ်စိုနေကြပြီ။ အာရုံကြောတွေကလည်း သူတို့အလိုလို သိတတ်ကြသလား မသိပါဘူး ။ လီးက မတ်မတ်ကြီးတောင်ထ,လာလို့ ကိုထိုက် ဆောင်းတွင်းကြီးမှ ာချွေးပျံလာတယ်။

" ဆင်းတော့..ရောက်ပြီ "

" ဆင်းဘူး..အိမ်ထဲထိပို့.. "

ကိုထိုက် အာခေါင်ခြောက်ပြီး အသံတွေ တုန်ရင်နေသလို ညီမလေး အသံကလည်း ခြောက်ကပ်နေတာပဲ။အရေးထဲမှ ကလေး ငယ်ငယ်လေးတွေ မူနွဲ့ကြသလို ဖင်ကြီးကိုမြှောက်မြှောက်ပြီး ဆော့နေပြန်တော့ ထိုးထည့်ထားတဲ့ လက်ညျှိုးက စောက်ခေါင်းထဲ ပိုပိုပြီးဝင်သွားတာပေါ့။ သူတို့ အိပ်ခန်းထဲရောက်မှ ကတန်းကမန်း ခုန်ဆင်းသွားပြီး ကိုထိုက်လက်ညှိုးကို ဆွဲယူ တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် တစ်ပျတ်ပျတ်ယက်လိုက်ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့ တေ့ပြီး မနာအောင်ကိုက်လိုက်..တစ်ယောက်ထဲ အရူးမလေးကျနေတာပဲ..မိချိုဝင်လာမှမလွတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့ လွှတ်ပေးတော့တယ်။

" ကိုကိုရေ...ချိုတို့ မနက်.မနက် ထ,ပြေးရအောင်လေ..ကျန်းမာရေးပေါ့ "

ကိုထိုက် မျက်နှာရှုံ့ မဲ့သွားတာကို ကြည့်ပြီး မိချို တစ်ခစ်ခစ် ရယ်နေတယ်။ ညီမလေးက ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်နေတော့ သူ့ထမီအနောက်မှာ စောက်ရည်ကွက်ကြီး မြင်နေရတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ မိချို မရိပ်မိအောင် ညီမလေး ပုခုံးကို လှမ်းဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ယှဉ်ထိုင်ချတော့ ညီမလေးက ခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်အုပ်ထားပေးတယ်လေ။ သူ့လီးကြီး ငေါငေါကြီး တောင်နေတာကို သူသတိမထားမိခဲ့ဘူး။

ညီမလေးက စိတ်ကို သိပ်မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး..။ တစ်ခုခုတော့ ရှိခဲ့ပြီထင်တယ်..။ အောကားကြည့်တာလား အောစာအုပ်ထားတာလား..တစ်ခုခု ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ ခေါင်းအုံးနဲ့ပေါင်ကြားကို လက်လျှိုသွင်းပြီး လီးကြီးကို ကိုင်ထားပေးတာနဲ့ စောစောကတည်းက စောက်ရည်တွေ စိမ့်နေတာကို ဆက်စပ်ပြီး တွေးကြည့်တာပါ။ တကယ်တော့ သူတို့ မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်ကသာ မသိတာပါ။ မိချိုကဒါတွေ အကုန်လုံး မြင်ထားပြီးပြီ..။

" နော် ကိုကို..မနက်ကျ ချိုလာနှိုးဖို့လိုမလား..ကိုကို လာခေါ်မလား "

ဖိုးထိုက်က လဲ့သီရိ ဗိုက်ကြီးနေလို့ အိမ်မှာ အိပ်များတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် ပြေးလည်းမပြေးချင်သလို စ,လည်းစ,ချင်လို့။

" မိချိုက.ဘော်ဒီကလည်း အမိုက်စားနဲ့..ဘာလဲ ဘဲဖန်ဖင်ပြချင်လို့လား ဟီးဟီး..ဖင်ပြချင်ရင်တော့ ကိုကို့လှန်ပြ ခ်ခ်..ပြေးတော့ မပြေးဘူး "

မိချိုကသိသိကြီးနဲ့ ကိုထိုက် ပေါင်ပေါ်က ခေါင်းအုံးကြီး ဆွဲယူပြီး ရိုက်မယ်ပြင်တော့ ကိုထိုက် လီးမာတာင်တောင်ကြီးကို ညီမလေးလက်နဲ့ မနိုင်မနင်း ဆုပ်ပြီး ဆော့နေတာ မြင်သွားရော..။

" ဟောတော့်...အဲလို ကြီးလား..ခ်ခ်.လီးကြီးကအကြီးကြီး..ညီမလေး လက်နဲ့တောင်မှ မကာမိဘူးတော့်..ခ်ခ်. .."

" မအော်နဲ့ချိုရာ မေမေ သိသွားမယ်"

ချို့ မျက်ဝန်းတွေက ကိုထိုက် လီးကြီးဆီက မခွာနိုင်တော့ဘူး။ ကြည့်မိလေလေ ပိုပိုပြီးမြင်ချင်လေ မြင်ရလေလေ ပိုပြီးကြည့်ချင်လေ..။ မျက်ဝန်းလေးတွေ ပြောင်လက်လာကြပြီး နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ထားနေရတဲ့ ပုံစံလေးကို ကနှာကြီးသူလေးမှန်း သိသာရအောင် အသံတိတ်ပြောပြနေသလိုပဲ။

" မေမေနဲ့အဖေ အခုပဲ ဆးခန်းသွားတာ မပူနဲ့ ညီမလေး ခ်ခ်..နင်ပူလာချင်ရင်တော့ ဟီးဟီး.."

မိချို ကစကားဆုံးအောင် မပြောပဲ လက်ထဲက ခေါင်းအုံးကြီး ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ပြီး လက်ကွင်းထိုးပြတယ်။ ညီမလေးက မိချိုမျက်လုံးပြူးပြူးကြီးလုပ်ပြီး သေသေချာချာ စူးစိုက်ကြည့်နေတာကို မြင်နေရပါလျက် သူ့လီးကြီးကို နှစ်ချက်သုံးချက်ဖျစ်ညှစ်ပြီး လီးဒစ်ကြီးရဲ့ ထိပ်ဖျားပိုင်းကို သူ့လက်မ,လေးနဲ့ ပတ်ချာလည်ပွတ်ဆော့ပြနေတယ်လေ။

ကိုထိုက် စိတ်ထဲမှာလည်း မောင်နှစ်မချင်းတွေပဲ သူတောင်မှ လီးကိုင်ပြ ရဲသေးတာ ..။ သိက္ခာလဲ ထိန်းမနေတော့ပါဘူး ဆိုတဲ့ အတွေး ဝင်လာတော့ ညီမလေးရဲ့ ဝတ်ထားတဲ့ ထမီအထက်ဆင်စ,လေးကို ဖြည်ချတာပေါ့။ ညီမလေးက မပေးဘူး..။ သူ့လက်ကို တင်းတင်းကြီး ဖိကိုင်ပြီး သူ့နို့ လုံးပေါ် ဆွဲတင်ဖိကပ်ပေးထားရင်း မိချိုကို ခပ်တွေတွေလေးကြည့်ပြီး မေးတယ်...။

" ဗိုက်ကြီးမှာတော့ စိုးတယ် ဒါပေမယ့် ဆေးသာက်ပြီး အလိုးခံရင်ရတယ်ဆို..ညီမလေး အီးဇီးဝယ်ထားတယ်.."

နို့ လုံးကြီးက လက်တစ်အုပ်စာ အပြည့်ပဲ ဖြစ်နေပြီ။ စွပ်ကျယ်ရေ ာဘရာစီယာပါ ဝတ်ထားတော့ ရင်ညွန့်သားလေးတွေကိုပဲ လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ရင်း ညှစ်ဆုပ်ပေးရတာက သိပ်အားမရလို့ စွပ်ကျယ်အောက်ခြေနားထဲ လက်လျှိုသွင်းနှိုက်တော့ မသိသလိုလို..မေ့နေသလိုလိုလုပ်ပြီး အကိုင်ခံတာ။ ထမီကိုတော့ ပြန်မစည်းတော့ဘူး. ။ ပြေလျော့လျော့ ကျနေဆဲပါပဲ။ နို့လုံးကြီးပင့်ကိုင်ပြီး မချင့်မရဲနဲ့ ညှစ်ဆွဲတော့ လီးကြီးကို ပြန်ညှစ်ပြီး ခါရမ်းနေတယ်။

" လီးရည်တွေလည်း ထွက်လာပါဦးမယ်..ညီမလေးရယ်. ခ်ခ် ...နင်က..ငါ့ထက်နှာကြီးပြနေပြန်ပါပြီ..အီးဇီးလဲ သောက်မယ် ဒေါက်တာမြမြကြည် ဆေးခန်းလဲသွားကြမယ်.ဘယ်လိုလဲ "

မိချိုက ထမီလှန်ပြီး ပင်တီချွတ်ရင်းပြောတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဝိုးတဝါးလေး မြင်လိုက်ရတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်က အသက်သိပ်မကွာသလို နို့တွေဖင်တွေကလဲ အလုံးအထည် အတူတူလောက်ပဲ။ ဒါပေမယ့် ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့  မိချိထက်စောက်မွှေးပိုထူလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ။

" ဟွန့်..စောက်ဖုတ် ပြနေပြန်ပြီ ခ်ခ်..သု့စောက်ဖုတ်ကြီး နေ့တိုင်း မြင်နေရလို့ ရိုးနေပြီနော..မိန်းမချင်း လိုးဖို့ ပွတ်ဖို့တော့ ဝါသနာမပါဘူးနော် ...ခ်ခ်.ပြောထားပြီးသား "

မိချိုက တီရှပ်ကိုခေါင်းပေါ်က ပင့်ချွတ်ဖို့ဟန်ပြင်ရင်း ဖိုးထိုက်ကို စပ်ဖြီးဖြီးကြည့်ပြီး..

" ကိုကို့ အတွက်ပါဟဲ့.. ဟီးဟီး..ငါ့စောက်ဖုတ်ကို...သူမမြင်ဖူးသေးလို့ ပြကြည့်တာပါ...မြင်မိရင်..စိတ်ကလေးများ..ဝင်စားလာမလားလို့ ..ဟီဟိ...နင်ကရော ဘာပြပြီး..အခန်းထဲရောက်အောင်...ခေါ်ခဲ့တာတုန်း..."

စကားပြောရင်းနဲ့ အင်္ကျီကို ချွတ်နေတာဆိုတော့ စကားလဲဆုံးရော အင်္ကျီလဲကျွတ်ပြီ။ နို့ ကြီးက လုံးမို့မို့ကြီး စူထွက်နေတာ အဆွဲအကိုင်မခံရသေးမှန်း သိသာတယ်။ ရွှေငယ်လေး နို့ တွေထက်တောင် ကြီးမယ်ထင်တာပဲ။ နှာစကားတွေက တစ်တွတ်တွတ်နဲ့ တောရောက် တောင်ရောက်။ ညီမလေးက နို့အဆွဲခံ။ မိချိုကနို့ ပြစောက်ဖုတ်ပြ ဖြစ်နေတော့ ကိုထိုက်က လိုးပစ်ချင်လှပြီ။ လီးကြီးကလဲ ညီမလေးလက်ထဲမှာ တစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ ခုန်နေတာ ငါးရံ့တစ်ကောင်ဖမ်းပြီး ကုန်းပေါ် ပစ်တင်ထားမိတဲ့ အတိုင်းပဲ။ ညီမလေးက စြပ်ဖီးဖြီးနဲ့ ကိုထိုက် မျက်နှာကြည့်ပြီး..

" မောင်နှစ်မပဲ ဟဲ့..စောက်ပတ်အနှိုက်ခံပြီး ခေါ်လာတာပေါ့.ဟီးဟီး...ကုန်းပိုးစီးပြီး...အနှိုက်ခံလာတာ "   

ညီမလေး မျက်နှာကြည့်လိုက်မိတော့ မျက်စေ့တွေ နှာခေါင်းတွေ ပန်းရင့်ရောင် ပြေးနေပြီဆိုတာ မြင်ရတယ်။ လီးကြီး လက်က ကိုင်ထားပြီး နို့ အနှိုက်ခံနေရမှတော့ သူ့စောက်ပတ် ရွနေလောက်ပြီလို့ တွက်လိုက်ပြီး နို့ကိုင်တဲ့ လက်ကို သူ့ထမီကြားထဲ ထိုးထည့်ကြည့်တာ ဒီတစ်ခါတော် မငြင်းတော့ပဲ ငြိမ်ပြီး မသိသလိုဟန်ဆောင်ရင်း မိချိုနဲ့နှာစကားတွေ ဆက်ကန်နေကြတယ်လေ။

ထမီကြားက လက်ထိုးဝင်သွားကတည်းက စောက်မွှေးထူထူကြီးတွေကို လက်ဖျားနဲ့ စမ်းမိတယ်။ အောက်ကို ဆက်ထိုးဆင်းမိတော့ ညီမလေးက အထာနပ်တယ်။ သူ့ဖင်ဆုံကြီး ဟိုလိမ်ဒီလိမ်နဲ့ နေရာပြင်ထိုင်သလိုရွှေ့ပြီး ပေါင်ကြီးတွေကို တော်တော်လေး ကားကားကြီးဖြဲပြီး ထိုင်ပေးတာ။

စောက်ဖုတ် တစ်ပြင်လုံး စောက်မွှေးတွေ ဖုံးနေပေမယ့် နုနုလေးတွေ မို့အိနေတာပဲ..။ လက်ညှိုးကို စောက်မြောင်းအတိုင်း နှစ်ချက်သုံးချက်လျှောဆင်း။ လေးငါးချက်လောက် ကုတ်ကော်ပေးပြီး စောက်စေ့နေရာကိုမှန်းဖိပစ်လိုက်တော့ လီးကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ဆုပ်ဆွဲ ညှစ်ပေးလာလို့ နေရာမှန်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။

အဲဒါနဲ့ လက်မ, နဲ့ လက်ညှိုး နေရာချင်းလဲလိုက်ပြီး လက်မ,က စောက်စေ့ကို ပွတ်ချေ..။ လက်ညှိုးကို သူ့စောက်မြောင်းထဲ ပို့လိုက်ရော..။ မိချိုကလဲ မမြင်လို့မဟုတ်ပါဘူး..။ ကိုထိုက်ရဲ့ လက်ကြီးနို့ပေါ်က ပြုတ်ကျသွားပြီး ထမီထဲ ဝင်သွားကတည်းက သူမြင်ပြီးသားပါ။

သူကလဲသူပဲ..။ ညီမလေးထက် အသက်က လပိုင်းလောက်ကြီးတော့ ဆရာကြီး လုပ်ပြချင်တယ်။ ကိုထိုက်ဘေးမှာ လာရပ်ပြီး သူ့နို့ကြီး မျက်နှာရှေ့ ကော့ထိုးထားရင်း စကား တစ်ပြောပြောနဲ့ ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်နေလိုက်တာ မပြီးနိုင်တော့ဘူး။ ဘယ်ပြီးပါ့မလဲလေ..။ မျက်စေ့က ညီမလေး ထမီကြားက ကိုထိုက်လက်တွေလှုပ်ရှားနေကြတာကို အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေတာကိုးနော်...။ အဲအချိန်မှာပဲ ညီမလေး စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးရော လက်ခလယ်ရော ရှောကနဲ ဝင်သွားပြီ..။

" ဘယ်လိုကြီးလဲ..ဟဲ့..ကုန်းပိုးစီးရင်းနဲ့...စောက်ပတ်..အနှိုက်ခံတယ်ဆိုတော့...ထမီကြီး...ခံနေတာ ဝင်ရော ဝင်လို့လား ..ခ်ခ်..."

ညီမလေးက ဖင်ကြီးတစ်ချက် ဆတ်ကနဲ ကော့တင်ပြီး စောက်ပတ်က လက်ချောင်းတွေကို အားရပါးရ စုပ်ညှစ်ဆွဲထားပြီ။

" အာ့ ဟာ့..ဝင်တယ်..ဝင်တာပေါ့..တဲ့....တဲ့ကြီးကို..ဝင်တာ..အာ့..စောက်ရည်ထွက်အောင်..ဝင်တာ..ဟီး.အီး တအား...ကောင်းတာပဲ..ငါ အပေါ်ကနေ..မြောက်ကြွ..မြောက်ကြွ...လုပ်ပြီး...သွင်းပေးတာ..အိ ဟိ "

မိချို ဘော်လီချိတ် ပြုတ်သွားပြီး နို့လုံးကြီးတွေ အပြင်ဖက်ထိ ထွက်လာတာကိုတောင် ပြန်ထည့်ဖုံးဖို့ ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကျုံ့တွန့်ခါ ထုတ်ပြီး ဇာဘော်လီကို ချွတ်ပစ်လိုက်မိတယ်။ ထမီရင်လျှား လေမလားလို့ ထင်မိပေမယ့် ကိုထိုက် မျက်နှာဖက်ကို တည့်တည့် လှည့်လိုက်ရင်း မို့တက်စူကားု ပြူးထွက်နေတဲ့ နို့လုံးကြီးတွေကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးပြီး..

" စို့ပေး..တအားစို့  "

ညီမလေး နို့လုံးကြီးတစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဆွဲနယ်ပေးနေပြီး ကျန်တဲ့ လက်က စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်လိုးပေးနေတုန်းမှာ မထင်မှတ်တဲ့ အချိန် မိချိုက သူ့နို့ လုံးပြူးပြူးကြီးတွေကို ပါးစပ်ရှေ့တေ့ပေးပြီး စို့ခိုင်းတာဆိုတော့ ကိုထိုက်ပါးစပ် ဟ,လျက် ကြောင်တောင်အမ်းတန်း ဖြစ်သွားတယ်။ မိချိုက ဒါကို စိတ်မရှည်နိုင်တော့ဘူး..။ ကိုထိုက် ခေါင်းကြီးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ဆွဲပြီး ပွင့်နေတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို နို့ လုံးကြီးတစ်လုံးထိုးထည့်ပေးတယ်။

ကိုထိုက် နို့စို့မယ်လို့ နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ လိုက်စမ်းရှာတော့ နို့အုံသားထဲမှာ မြုပ်ဝင်နေတုန်းမို့ ရှေ့သွားလေးတွေနဲ့ ဖွဖွအသာ တေ့ထိန်း.လျှာနဲ့လိပ် လိပ်ဖော်ပြီး စို့ရတယ်။ ညီမလေးက တစ်ချီပြီးသွားတော့ စောက်ခေါင်းထဲက လက်ကို သူ့လက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပြီး ပေါင်ပေါ်တင်ထားပေးတယ်။ မိချိုဖင်မငြိမ်နိုင်သေးပဲ ကိုထိုက် ခေါင်းကြီးကို ဖက် သူ့နို့ အုံနဲ့ကပ်ကပ်ဖိ ကုတင်ပေါ်ခြေထောက် တွဲလောင်းချထိုင်နေတဲ့ ကိုထိုက်ရဲ့ ပေါင်တွေပေါ် ကိုကားယားခွရပ်ပြီး ဇွတ်ကြီး သူ့နို့ကို စို့ခိုင်းနေတုန်းပဲ။

ညီမလေးက သူ့ကို လက်နဲ့ လိုးပေးတာကို မတင်းတိမ်နိုင်ပဲ လီးနဲ့ လိုးပေးစေချင်တဲ့ သဘောနဲ့ သူ့လက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကြီးကို တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ညှစ်ပြီး ရမ်းခါနေတော့ လီးဒစ်ဖူးဖူးကြီးက မိချိုပေါင်နှစ်လုံးရဲ့အကြားမှာ ဟိုဖက်ကို ထိုးလိုက် ဒီဖက်ကိုထိုးလိုက်.တစ်ခါတစ်လေ စောက်ဖုတ်ကြီးတည့်တည့် ပွတ်ထိုးလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတာပေါ့။

" ညီမလေး..အာ့.စို့ ကိုကို.စို့.တအားဆွဲစို့.အာ့.ညီမလေး. အားဟာ့ ကိုကို..လီးကြီးက ငါ့စောက်ပတ်ကို..ပွတ်နေပြီဟ.အင့်..ဟင့်.နင့်လက်..မလှုပ်နဲ့လေ..အိုး.ကိုကို..စို့..ချို့ ဖင်ကြီးအားရပါးရ..ဆွဲဖက်ပြီး..စို့စမ်းပါ.အင်း အင်း စို့ ကောင်းတယ်..အားဟား...ကွာ...ကိုကို..ကို..."

ကိုထိုက်နို့ စို့ရင်းနဲ့ မိချိုထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူးကနဲ ပေါင်ကားကားကြီးကြားထဲက ပေါ်နေတယ်။ ညီမလေးကလည်း ကိုထိုက် ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးတော့ ဖင်ကို ချွပေးလိုက်တာ မိချို စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လီးတောင်တောင် လဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ ပင့်ထိုးသလို ဖြစ်သွားတော့ မိချိုစောက်ခေါင်းထဲ မဝင်ပေမယ့် စိမ့်ကနဲု ဖြစ်သွားတယ်။ 

" အီးဟီးဟီး..ညီမလေးရာ...ငါ့ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားအောင် ကိုင်တေ့ ထည့်ပစ်ပါလားဟယ်...အီးဟီး."

တကယ်ဆိုရင်တော့ သူသာ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ခွထိုင်လိုက်ရင် လီးကြီးဝင်သွားမှာပဲ။ သူက ညီမလေးကိုအားနာနေတော့ လိုးရမှာ တွန့်ဆုတ်နေတာ။ ညီမလေးကလည်း အလိုးခံချင်လွန်းလို့ ဖန်လာခဲ့တာ ဆိုပေမဲ့အခု အခြေအနေက မိချိုဖက်ကို ယိမ်းနေပြီဆိုတာ သိတယ်။ တစ်ယောက် တစ်လှည့်ပဲလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲ ဆုပ်ထားတဲ့ ကိုထိုက်လီးကြီးကို မိချိုစောက်ပတ် အကွဲကြောင်းမြောင်းကြီးအတိုင်း လျှောတိုက်ပွတ်ထိုးပေးလိုက်ရင်း..

" တစ်ယောက် တစ်လှည့်နော် ချို..ငါတေ့ကိုင်ထားပေးမယ် ..နင်ကုတင်ပေါ်တက်..ကိုကို့ပေါ်..ခွထိုင်ချလိုက်.."

မိချိုတစ်ချက်လေးတောင် မတွန့်ဘူး။ ဖိုးထိုက်ကို ခွလျက်ပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေထောက် နှစ်ချောင်လုံး တက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားတာ။ ညီမလေးက ဖိုးထိုက် လီးမာမာတောင်တောင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး ဖြဲဟနေတဲ့ မိချိုရဲ့စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ထပ်ဖြဲပေးရင်း စောက်ခေါင်းနဲ့ တည့်နေအောင် တေ့ထားပေးတယ်။

" ထည့်..ချိုရေ..ဖိထိုင်ချပြီးထည့်လိုက်..ဝင်ပြီ..ဝင်ပြီကွ..အိ လဒစ်ကြီး..ဝင်သွားပြီ.ထိုင် ထိုင်ချ..ဖိထိုင်ချ..ဘာဖြစ်တာလဲဟဲ့..နင်ကလဲ..နာလို့လာ."

" အိ..လိုးမှာပါဟဲ့ နင်ကလဲ..သူ့လီးက အကြီးကြီးဥစ္စာ...တစ်နေတယ်ဟဲ့...ကျပ်သိပ်နေတာပဲ..လိုးမှာ စိတ်ချ.နာတော့နာပါဘူး ..လီးကြီးဝင်နေတာ.. အားရတယ်ကွ "

မိချိုတစ်ချက် နှစ်ချက် စမ်းဆောင့်တော့ အရသာကောင်းတာ သိသွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ လေးငါးချက် ထပ်ဆွဆောင့်ပြီး အိကနဲ ဖိထိုင်ချပြန်တော့ လီးက တစ်ဝက် နီးနီးဝင်သွားပြီ။ ဖိုးထိုက်ကလည်း နို့ စို့ရင်း သူ့ခါးကိုဖက်ပြီး ဆွဲဆွဲချပေးနေတာနဲ့ ထပ်ဖိပြီး ထိုင်ချပစ်လိုက်တာ လဒစ်က သားအိမ်ဝ,ကို ထောက်နေလို့ ခဏထိန်းပြီး ဝင်သလောက်နဲ့ ဆောင့်လိုးပြန်တယ်လေ။

ဆောင့်လိုးရတာ တော်တော် အရသာရှိတယ်..။ လီးမာမာတုတ်တုတ်ကြီး အချောင်းလိုက် အချောင်းလိုက် စောက်ခေါင်းကို ဖွင့် ညှပ်ရိုးကြွက်သား ထူထူကြီးကို ထိုးဖောက်ဖြတ်ပြီး ရင်စို့ထဲအထိ ဝင်လိုက်တိုင်း ထွက်လိုက်တိုင်း ခလုတ်တိုက် ပွတ်ထိုးနေတဲ့ အရသာမျိုးကို ဘယ်လိုပြောပြရမယ် မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးအရင်းအထိ ဝင်အောင်တော့ ထိုင်မချရဲသေးဘူး..။ မသိလို့ တစ်ချက် ထိုင်ချလိုးမိပါတယ်။ ရင်ထဲ ဆို့သွားအောင် အောင့်တယ်..။ အရေးထဲ ညီမလေးက တစ်မျိုး..။

" လိုးကွ..ချိုရေ..လိုး လိုး.ဆောင့်လိုး.ကိုကိုက..အိပ်ပေးလိုက်လေ..ပက်လက်ခံလိုက်..ကိုကို..အဲ ..ဟုတ်ပြီ..လိုး..လီးအရင်းထိ...ထိုင်ချဆောင့်လေကွာ..အင်း အင်း လိုးကွ..ဆောင့် ဆောင့်.."

အရှိန်က တက်ကုန်ပြီ။ ဘယ်သူမှ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ဘူး။ မိချိုက ဆောင့်လေ ဖိုးထိုက်က ပင့်ပြီးပြန်ဆောင့်လိုးလေ.. ညီမလေးက မရိုးမရွနဲ့ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်ကြီး လန်ပြီး စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်.မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် အားရှိအားကုန် ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်ရတော့ မိချိုတစ်ချီ ပြီးသွားတယ်။ ညီမလေးကို တစ်ချက်ကြည့်တော့ အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီးနဲ့လက်က စောက်ပတ်နှိုက်ရင်း မျက်နှာကရှုံ့ မဲ့နေပြီ..။

" အွန့်..ကိုကို.ညီမလေးကိုလဲ ကြည့်ဦး.အလိုးမခံရလို့..သေတော့မယ် ဟိုမှာ ..ဟင်း..ဖြစ်ပျက်နေလိုက်တာ..ခ်ခ် လိုးပေးလိုက်ပါဦး..လီးအရင်းထိ..ဝင်သွားအောင်...တစ်ချက်တည်း ဆောင့်လိုးပစ်..ခ်ခ် "

မိချို သူ့အပေါ်က ဆင်းတော့ ဖိုးထိုက် ညီမလေးရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို တွန်းမြှင့်တင်လိုက်ရင်း ဖင်ဆုံကြီးနဲ့ ကပ်နေအောင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တယ်။ လဒစ်ဖျားက ကွက်တိပဲ..။ စောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့နေတော့လီးတန်ကို လက်ဖျားနဲ့ ဖိထားပြီး ဖိထည့်တော့ စောက်ရည်တွေ အိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးဝင်သွားတာ ရွှေငယ်လေးကို လိုးရသလောက် မခက်ဘူး။

လီးဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ ညီမလေးက စ,ပြီး ကြမ်းတာပဲ..။ ပင့်ပင့်ပြီး လိုးနေလိုက်တာများ မရပ်မနား လိုးတယ်။အရှိန်လျော့သွားအောင် ခဏပေးလိုးထားပြီးမှ နို့ကြီးတွေ စုံကိုင်ဆွဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အားရပါးရ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်တာ ။ ညီမလေး ပြန်မကော့ပေးနိုင်တော့ပဲ တစ်အီးအီး တစ်အားအား အော်နေရော။

" အားရလိုက်တာ..ကိုကိုရာ..လီးကြီးက...တကယ်...အားရစရာကြီး..မိချိုကိုလဲ ခုလို...ပြန်လိုးပေးရမှာပဲ.."

ကိုထိုက်က လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံးကို ညီမလေး စောက်ခေါင်းထဲက ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ တစ်ထွာတစ်မိုက်လောက် အကွာက အားရပါးရ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့ လီးတောင်တောင် မာမာတုတ်တုတ်ကြီးကို အတောင့်လိုက် အတောင့်လိုက်ကြီး မြင်နေရလို့ မိချိုရင်ထဲ အဲဒီလီးကြီးနဲ့ ချက်ချင်းဝင်ပြီး အလိုးခံပစ်ချင်စိတ်တွေ လှိုင်းထ,လာလို့ စောက်ဖုတ်ကြီးလည်း ဖောင်းကြွမို့တက်လာပြီး နခမ်းမွှာကြီးတွေ ထူအမ်းဖူးကားလာတယ်။

လီးအချောင်းလိုက်ကြီး စောက်ဖုတ်အပြင်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ခေါင်းပေါက်က လီးအတုတ်ကြီးအရွယ်အတိုင်း ဂူပေါက်ကျယ်ကြီးလိုလို ရေတွင်းဝကြီးလိုလို..ဟောင်းလောင်းပေါက်ကြီး ပွင့်ပွင့်ပြီး ကျန်ခဲ့တာ မြင်ရတော့ အားရလို စောက်ရည်တွေ စိမ့်နေတဲ့ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကို ကိုယ်ပြန်ငုံ့ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ ငါ့စောက်ခေါင်းကြီးလဲ ဒီလီးကြီးနဲ့ ဆောင့်လိုး ခံရရင် ဒီလိုပွင့်အာနေမှာပဲဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့အတူ စောက်ပတ်အခြေစပ်မှာစောက်ရည် စက်လေးတွေတွဲ ခိုလာကြပြန်တယ်။

စောက်ခေါင်း အပြင်ဖက်ကို လီးကြီး ထွက်ထွက်လာတိုင်း ပြွတ်ပလွတ် ပလွတ်ဆိုတဲ့ အသံတွေ မြိုင်မြိုင်ကြီးကြားနေရပြီး ပြန်ဆောင့် လိုးလိုက်တိုင်း စွပ် ဇွိ ဖောင်း ဆိုတဲ့ အသံက အကျယ်ကြီး မြည်ပြီး ထွက်လာတာ မိချိုအတွက်တော့ စောက်ပတ် ရွဆေးတစ်ခွက် သောက်နေရသလိုပဲ။

ညီမလေးက ပက်လက်လန်ပြီး အလိုးခံ.ကိုထိုက်က နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံဆုပ်ဆွဲပြီး လိုးနေတာ ဆိုတော့ နို့ လုံးတွေက လက်ထဲမှာ အပြည့် ဆုပ်ဆုပ်ဆွဲထားတာ မြင်နေရတာမို့ အားကျမိပြီ းသူ့နို့ လုံးကြီးတွေ သူပြန်ဆုပ်ဆွဲနေရတာလည်း အားကို မရနိုင်သေးဘူး ထင်ပါရဲ့ ။ 

မျက်နှာကြီးရှုံ့ မဲ့ပြီး မချိမဆန့် ဖြစ်နေရတဲ့ပုံပါပဲ။ ကိုထိုက် လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲကို အားနဲ့မာန်နဲ့ တောင့်တောင့်မတ်မတ်ကြီး ပြေးဆောင့်ဝင်လေတိုင်း ညီမလေးက ဖင်ကြီးပြန်ပြန်ပင့်ပြီး ခံပေးနေသလို မိချိုကလည်း သူ့စောက်ခေါင်းထဲ အလိုးအဆောင့်ခံလိုက်ရတဲ့ အတိုင်းပဲ စောက်ပတ်ကြီးရှုံ့ ရှုံ့ပြီးညှစ်ပေးနေမိတယ်။ အားရပါးရကြီး လိုးကြတာပါလား လို့ အားကျအတွေးတွေနဲ့ ကိုယ့်အလှည့်စောင့်ရင်း စောက်ပတ်ပွတ်ရတာလည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲကုန်ပြီ။

" မိချို  လာ..ညီမလေးကို ခွရပ်ပြီး ကိုကို့..မျက်နှာရှေ့ စောက်ပတ်ကြီး ပေးထား ကိုကို စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ်.."

မိချိုဝမ်းသာလွန်းလို့ ကမန်းကတမ်း ထ,ရပ်ပြီး ညီမလေးကိုခွ..။ ကိုထိုက် မျက်နှာရှေ့စောက်ပတ်ကြီး တေ့ကပ်ပေးပြီး သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲစောက်ပတ်နဲ့ မျက်နှာ ကွာမသွားအောင် ဖိကပ်ပေးထားမိတယ်။ ကိုထိုက်ကလည်း လီးကြီးက ညီမလေးရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ အလိုးမပျက်ဆောင့်နေပြီး လျှာကြီးနဲ့က မိချိုစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့် စုပ်စုပ်ယူတာ အသဲတွေ အူတွေတောင် သူ့ပါးစပ်ထဲ ဖြုတ်ယူဆွဲစုပ်သွားသလားလို့ ထင်မိရအောင် အရသာရှိတယ်။

ခေါင်းကြီးကို ဖိဖိကပ်ဆွဲပြီး ကိုထိုက်မျက်နှာကို မိချိုစောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပစ်တာ မေးစေ့မှာရေ ာပါးပြင်တွေမှာရော နှာခေါင်းပွကြီးမှာရော စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ။

" ကောင်းတယ်..ကိုကိုရေ..လိုး လိုး အားရပါးရ သွက်သွက်ကြီး..ပစ်လိုး..ညီမလေး...တအားကောင်းနေပြီ..ဆောင့်.ဆောင့်.."

ကိုထိုက်က အသက်ရှူသံ တစ်ရှူးရှူးတစ်ရှဲရှဲနဲ့ အသဲအသန် ဆောင့်လိုးနေတော့ စောက်ပတ် အယက်ခံ အစုပ်ခံရတဲ့ မိချိုမှာ အထိုင်ပျက်သွားရတယ်။ ခေါင်းတစ်ခါခါနဲ့ သူ့ပါးစပ်ကြီးကို စောက်စေ့ စုပ်ပေးနေရာကပြွတ် ကနဲအသံမြည်သွားအောင် ချွတ်ပြီး..

" ညီမလေး...ဖင်ကုန်းပေးမလား..ကိုကို..အနောက်က...လိုးပေးမယ် ခံကြည့်."

" အာ့.ကိုကို..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.အိကောင်းလိုက်တာ...ကိုကိုရယ်..ဒီတိုင်းပဲ...လိုး...သိပ်ကောင်းနေပြီ..ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.အာ့ကောင်းတယ် ..ဒီတိုင်းဆောင့်...ကုန်းလိုးချင်ရင် ချိုချို့ကိုကုန်းခိုင်းတော့..ညီမလေးပြီးခါနီးပြီ..ပြီးချင်ပြီ..အားရပါးရ...ဆောင့်...ကိုကို.သွက်သွက်ကြီး သွက်သွက်ကြီး..လိုး."

ညီမလေးက ဖင်ကြီး တအား ကော့ကော့တင်ပေးပြီး ပင့်ခံနေတော့ မိချိုလည်း ကိုကို့ခေါင်းကြီးကို လက်ကလွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်က စောက်ပတ်ကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှ သူက လွတ်လွတ်လပ်လပ်အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့ မိချိုက ညီမလေးပါးစပ်ပေါ် တည့်တည့် စောက်ပတ်ကြီးချပြီး ပွတ်ပစ်လိုက်တယ်။

ညီမလေးကလည်း စောက်ပတ်ကြီး စုပ်စုပ်ပြီး ဖင်ကြီး ပင့်ပင့်အလိုးခံ..။ ကိုကိုကလည်း သူ့စောက်ပတ်ကြီးကို လဒစ်ဖျားနဲ့ ဒစ်လုံးကြီးမြုပ်ရုံ ဆွဆွတေ့ လိုးပေးပြီးမှ တစ်ချက်ကောင်းပစ်ဆောင့်လိုက်..နှစ်ချက်ကောင်းပစ်ဆောင့်လိုက်နဲ့ အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်လိုးပေး..။ မိချိုကကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ညီမလေးစောက်စေ့ကြီးကို ဖိဖိပွတ်ချေပေးနေတော့..ဆယ်မိနစ်လောက်လည်း လိုးပြီးရော..ညီမလေး လက်က မိချိုခြေကျင်းဝတ်တွေကို တအားဆုပ်ဆွဲ အားပြုုညှစ်ရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို လေပေါ်မှာ ပင့်တင်ထားတာ ပြန်ကျမလာတော့ဘူး။

ကိုကို့ လိုးချက်တွေက မရပ်သေးဘူး..။ လေပေါ် ဝဲတင်နေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ဖင်ကြီးနောက် သူ့လီးကြီး ကပ်ပါလိုက်သွားပြီး တစ်ဖျောင်းဖျောင်းနဲ့ ဆက်ဆောင့်လိုးနေတာ။ သူဆောင့်လိုးလို့ အားရတော့မှ အံကြီးတင်းတင်းကြိတ် မေးကြောတွေ ထောင်ထောင် ထ,နေအောင် လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထဲ့မြှုပ် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တင်ပါးကြီးတွေ ခွက်ဝင်သွားအောင် ညှစ်ညှစ်ဆန့်သွင်းရင်း လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးနေတာ အားကျစရာကြီးပါလား...။ မိချိုလည်း ဘယ်အချိန်က ဘယ်လိုပြီးခဲ့လဲ ဆိုတာတောင် သတိမထားမိဘူး။

ညီမလေး မျက်နှာပေါ်က ဖင်ချွလိုက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ စောက်ခေါင်းအကြားမှာ စောက်ရည်တွေ အမျှင်လိုက် တန်းနေပြီ။ ညီမလေးက အဲဒီစောက်ရည်တွေကို သုပ်ပစ်နိုင်တဲ့ ခွန်အားမထုတ်ချင်တော့ လောက်အောင် အရသာခံမှိန်းနေတာ တွေ့ရတော့ ကိုကိုက သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နဲ့ မိချိုစောက်ရည်တွေကို သန့်ရှင်းပေးတယ်။

ပြီးတော့မှ ခေါင်းထောင်လာပြီး ညီမလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလေး ငုံငုံဆွရင်း စောက်ခေါင်းထဲက လီးကြီးဆွဲထုတ်တာ။ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မထ,နိုင်သေးပေမယ့် တုတ်တုတ်ခဲခဲ အရည်တွေ တစ်ရွှဲရွှဲနဲ့ ပြောင်လက် တင်းမာနေတုန်းပဲ။ မိချို ခဏခဏ ပြီးထားပေမယ့် သူ့လီးကြီးကို မြင်နေရတာနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်က ထပ်ပြီးပေါ်လာတာပဲ။ နှာကြီးတယ်ပဲ ပြောချင်ပြော..ညီမလေးနံဘေးမှာပဲ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးပြီး အလိုးခံချင်လာတယ်။

" အင့်..ကိုကို..ချို့ ကိုနောက်ကလိုးပေး.ထည့် ကိုကို..ကိုကို့လီးကြီး ပေး.ချိုကိုင်ပြီး..တေ့ထားပေးမယ်..အင်း အင်း..အိ ထိုးထဲ့တော့...ကိုကို."

" မေမေ..သမီး မမနီတို့နဲ့ ညအိပ်ရတာ အခန်းက ကျဉ်းတော့ ကျပ်လည်းကျပ် ပူလည်းပူ..လွတ်လည်းမလွတ်လပ်ဘူး အိပ်ရခက်တယ်..မေ.."

ဆေးခန်းက ပြန်လာခါစ, မိနီတို့ ညီအစ်မနဲ့ ထမင်းဝိုင်းပြင်နေတုန်း သမီးငယ်လေးက ထူးထူးဆန်းဆန်းစကားတွေ ပြောတော့ မအေးတင့် နားမလည်သလိုလိုမို့ ပြန်ကြည့်မိတယ်။ ဒီညီအစ်မ သုံးယောက် ဒီအခန်းထဲမှာ တစ်သက်လုံး အတူတူအိပ်လာတာ အခုမှကျဉ်းတယ် ကျပ်တယ် ပူတယ်ပြောတာတော့ နည်းနည်းဆန်းနေသလားလို့ ရန်များဖြစ်လေသလား..စိတ်များကောက်ကြလေသလား..ပစ္စည်းများပျောက်ကြပြီလား...လားပေါင်းများစွာ တွေးပြီး မိနီကိုကြည့်လိုက် မိချိုကိုကြည့်လိုက် သမီးငယ်ကိုကြည့်လိုက်.. တော်တော်နဲ့ စကားမပြန်ဖြစ်ပဲ အဖြေရှာနေတုန်း ကိုမြင့်မောင်က ထမင်းစားဖို့ ဝင်လာတော့ အကျိုးသင့် အကြောင်းသင့် ပြောပြတယ်။ သူကတော့ ခပ်အေးအေးပါပဲ..။

" အဖေတို့က စီးပွားရေး သိပ်အဆင်ပြေတာ မဟုတ်တော့ အိမ်ပြင်ဆောက်ဖို့ ဆိုတာလဲ မဖြစ်နိုင်သေးဘူးသမီး..အခန်းခွဲ ဖွဲ့ပေးဖို့လဲ နေရာလပ်က မရှိဘူး..ထမင်းစားတာတောင်မှ မီးဖိုထဲမှာပဲ စားကြတာ သမီးသိတဲ့အတိုင်းပဲလေ.."

ညီမလေးက ပိုပြီး အေးသေးတယ်။ စိတ်လဲ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးတဲ့ပုံပါပဲ..။

" သမီးကလဲ အဲဒါတွေ တွေးပြီးသားပါ..ဒါပေမယ့် ကိုကို့..အခန်းက သူ့တစ်ယောက်ထဲဆို...အကျယ်ကြီးပဲ..သမီး..အစ်ကို..အခန်း..သမီးသွားအိပ်ရင်..ရတာပေါ့..အားလုံးလဲ..အဆင်ပြေတာပေါ့ "

လင်မယားနှစ်ယောက် ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာကို တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး အူ ကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေကြတယ်။ မောင်နှစ်မ အရင်းကြီးဆိုတော့ တားရလဲ အခက် မတားရလဲ အခက်..။ မိနီနဲ့ မိချိုတို့က သဘောပေါက်သွားတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်စ,ပစ်မေးထိုးပြလိုက်ကြပြီး မိချိုက..

" ဟုတ်တယ် အဖေ..အဲ ညီမလေးက ညအိပ်ရင် ကန်လိုက်ကျောက်လိုက်နဲ့ လူးလှိမ့်နေတာပဲ..ကြမ်းလဲသိပ်ကြမ်းတယ်...အီးက..ပေါက်လိုက်သေး...ကိုကို့..အခန်းလဲ..ကျယ်နေသားပဲ..အငယ်လေး..မဟုတ်ရင်လဲ..သမီးတို့..တစ်ယောက်ယောက်..သွားအိပ်မယ် "

ကိုမြင့်မောင် မျက်ခုံး လှုပ်သွားတယ်။ အာရုံက မြန်တယ်...။ သမီးတွေတော့ လီးနဲ့တွေ့ပြီးပြီ ထင်တယ်လို့ချက်ချင်းတွေးမိပြီး သူ့သမီးတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ မျက်နှာတွေကို လိုက်ကြည့်တော့ ပြီတီတီ စပ်ဖြီးဖြီးတွေ ဖြစ်နေကြတာ မြင်ရတယ်။ အင်း..ဗိုက် မကြီးလာရင် ပြီးရောကွာ လို့ စိတ်ဒုံးဒုံးချပြီး ချက်ချင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချပေးလိုက်မိတယ်..။

" အေး အေး.. ထမင်းစားပြီးတော့..သမီးလေးအတွက်..ကုတင်..ဝိုင်းရွှေ့ကူလိုက်..မိချိုက ဒီနေ့ည...သမီးကြီးနဲ့ အိပ်ပေါ့..မနက်မှပဲ..အဖေကုတင်တစ်လုံး..စီစဉ်ပေးမယ် "

ကုတင်ရွှေပြီးကတည်းက မောင်နှစ်မနှစ်ယောက် အခန်းထဲက မထွက်ကြတော့ဘူး။ ညီမလေးရဲ့ အိပ်ယာအဝတ်အစားတွေ ကျောင်းစာအုပ်တွေ.တိလီမိုလီပစ္စည်းတွေကို မိနီနဲ့မိချိုတို့ သယ်ပေးနေချိန်မှာ သူတို့ကကောင်းကောင်းကြီး လိုးနေကြပြီ။ အဖေနဲ့အမေတို့ကလည်း ဒီလောက် ပေါ်တင်ကြီးဆိုတော့ အခန်းထဲကထွက်မလာကြတော့ဘူး။ ဒီတော့လဲ..ကိုထိုက်လီးကြီး ညီမလေးစောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်မလာနိုင်တာ ဘာမှမဆန်းဘူးပေါ့။

" အာ..ကိုကိုက..သိပ်ကြမ်းတာပဲကွာ..စောက်ခေါင်းကြီး..ဒီလောက် ကျယ်နေတာ..ချော်ထိုးနေသေးတယ်..အင့် ပြန်လိုး "

ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်.စွပ်ဖျောင်း.ဖျောင်း.ဖတ်ဖတ် ပတ်.

" အာ ဟာ..ချော်လိုးပြန်ပြီကွာ..ဖီလင်..သိပ်အောက်တာပဲ.. အင့်ကွာ..ဒီတစ်ခါ..မချော်စေနဲ့တော့.."

ပြွတ်ပြွတ် စွတ်ဖွတ်ဖွတ်ပြွတ်.ဖျောင်းဖျောင်း.ဖျောင်း..

" ပေါင်ကြီးတွေကား..ထားလေကွာ...ညီမလေး..ဖြဲထား ဖြဲထား..ကော့ ကော့ အင်းကော့ထား.."

" ဆောင့် ကိုကို ဆောင့်.. ညီမလေး..ကော့ထားမယ်.. ဆောင့် "

ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ဖျောင်း.ဖျောင်း.ဖောင်း...စွတ်ပလွတ်ပြွတ်.ဖောင်း ဖျောင်းဖတ် ပတ် ပတ် ဖတ်

" တောက်..ကိုကိုကွာ..ဘယ်လို..ဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး..စောက်ခေါင်းကြီး..ဒီလောက်ကျယ်နေတာကို ချော်ထိုးနေတာ..ခဏခဏပဲ..ထိန်းလိုးပါဆိုပြောလို့လဲ..မရဘူး ဖီလင်အောက်တယ်ကွာ.."  

တစ်ခါ နှစ်ခါဆိုရင်တော့ သည်းခံနိုင်ပါသေးတယ်။သုံးလေးခါဆိုတော့ မိနီရော မိချိုရော သည်းမခံနိုင်ကြတော့ဘူး။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့် မျက်စေ့မှိတ်ပြ အဝတ်တွေ ပြိုင်တူချွတ်ပစ်ကြပြီး..မိနီက အနောက်ကနေ ဖိုးထိုက် ခါးကိုကိုင်ပြီး အတင်းဆွဲတော့ လီးကြီးကျွတ်ပြီး လူကကားယားယားကြီး ပါလာတယ်..။

" သူဖီလင် အောက်ရင် ငါ့ကိုလိုး ဖိုးထိုက်ရဲ့...ငါ့စောက်ခေါင်းက..ကျဉ်းကျဉ်းလေး..ငါ့ကိုလိုး..မချော်အောင်..ငါခံတတ်တယ်..အအင့်..အိဟိ..လိုးဆိုတာနဲ့ဇွတ်ကြီး..ထည့်လိုးတော့တာပဲ ..ဝင်ပါပြီ..ဟဲ့.အာ့..ကောင်းတယ်..ဆောင့်.အင့်ပစ်ပစ်ဆောင့်..လိုး..တအားဆောင့်.အားဟား..ရက်စက်တယ်.ကောင်းလိုက်တာ..အသေပဲ..."

မိချိုကလည်း တစ်ခိခိ ရယ်ပြီး ကားယားပက်လက် ကျန်နေခဲ့တဲ့ ညီမလေး စောက်ပတ်ကြီးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်..တစ်ပျတ်ပျတ် ယက်လိုက်..နို့ လုံးကြီးတွေ လှမ်းဆွဲလိုက် ..စောက်ခေါင်းထဲလက်ချောင်းလေးတွေ ထည့်ဆောင့်လိုက်..ညီအစ်မတွေက ..တစ်ယောက်ဆင်း တစ်ယောက်တက်..ဖိုးထိုက်ကို တက်လိုးနေကြသလို...ဟိုဖက် အခန်းမှာလဲ အဖေနဲ့အမေက...တောမီးမရှို့ပါနဲ့ လို့ ဆိုင်းဘုတ်တွေ နေရာအနှံ့ထောင်ပြီး ဥပဒေတွေ ကျင့်ဝတ်တွေ အပြစ်ဒဏ် တွေနဲ့ ဘယ်လောက်ပဲ တားဆီးပါစေ...ဘယ်လိုပဲ ပညာတွေပေးနေပါစေ...နွေရောက်လာပြီဆိုရင် တောမီးကတော့ လောင်လာတာပါပဲ။

သားအမိ သားအဖ မောင်နှစ်မချင်းတွေ မလိုးရဘူးဟဲ့ .. လို့ လူမှုကျင့်ဝတ်တွေ နီတိဆရာတွေ ပတ် ဝန်းကျင်တွေက ဘယ်လိုပဲ တားဆီး ပြစ်တင်ရှုံ့ ချကြပါစေဦးတော့ တောမီးကတော့ လောင်နေမှာပါပဲ..။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၅ )

တောမီးမရှို့ရ  အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကိုမြင့်မောင် ဆွတာနဲ့ပဲ စောက်ပတ်က မတရားရွလာပြီး အလိုးခံချင်ဇောကြီးလွန်းလို့ ဖိုးထိုက် ကုတင်ပေါ် အမြန်တက် ပက်လက်လှန် စောက်ပတ်ကြီးဖြဲကား အလိုးခံပစ်တာ..။ တစ်နာရီနီးနီး ကြမ်းကြမ်းလိုးပြီးမှ လီးရည်တွေ တစ်ဗျန်းဗျန်းပန်းထည့်လို့ အီဆိမ့်မူးမိုက်သွားပြီး လက်ကလည်း ဆုပ်မိဆုပ်ရာ ဆုပ်ချေဆွဲထားပစ်မိတယ်။

ဆယ်မိနစ်လောက် နားပြီး ဇောအရှိန်လျော့သွားတော့မှ လက်ကို ဖြန့်ဖြည်ကြည့်တော့ မနီရဲ့ ဇာဘော်လီကြီးဖြစ်နေရော။ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်..ဇာဘော်လီကို ကြည့်လိုက် လုပ်နေတော့ ဖိုးထိုက်က ဘာမှ မသိသလို အူကြောင်ကြောင် လုပ်ပြနေတာနဲ့ စောက်မြင်ကပ်လာပြီး ဇာဘော်လီနဲ့ စောက်ရည်တွေသုပ် ဖိုးထိုက် ပါးစပ်ထဲ ဆို့ထားပေးပစ်တယ်။ ဖိုးထိုက် ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ့ ဘာတွေပြောမှန်း မသိ။ ပြောချင်တာတွေ ပြောရင်း စောက်ပတ်ကြီးကို ကုန်းယက်ပြီး ချော့တော့လဲ ပျော့သွားရပြန်တာပါပဲ..တတ်လဲ တတ်နိုင်ပါပေရဲ့..။

" အဆင်ပြေလို့ အေးအေးဆေးဆေး လိုးလို့ရတယ် ဆိုရင်လဲ ပိုကောင်းတာပေါ့..မောင်ရာ..မေ့လို မိန်းမကြီးတောင်မှ ရင်ထဲ ဆို့နင့်နေအောင် အလိုးခံထားရတာ မိနီလိုအပျိုလေးဆိုတော့ မောင့်လီးကြီးနဲ့ အဆင်မပြေမှာ စိုးရိမ်ခဲ့တာပါ..ခိခိ သူ့အဖေက မေ့ကိုလိုးတော့..မောင်က သူ့ကို လိုးပေါ့နော..လိုးလို့ ကောင်းလား.အပျိုစောက်ပတ် "

" မေ့လိုတော့ ဘယ်ပေးတတ်ဦးမှာလဲ မေရဲ့..မေက အပေးကောင်းလွန်းလို့ အခုထိတောင် လီးမချွတ်နိုင်ဘူး ...မနေ့ညကလဲ တစ်ညလုံးလိုးလို့ မဝ,ဘူး..ညတိုင်း လာအလိုးခံပေးပါ..မေရယ်..နော် "

မအေးတင့်က သူအပေးကောင်းတာကို ချီးမွမ်းခံရတော့ တော်တော်ကြီး ကျေနပ်နေမိတယ်။ နှာကြီးတဲ့ မိန်းမမို့ အပေးကြမ်းတာတော့ အမှန်ပဲလေ။ နေ့ဖြစ်ဖြစ် ညဖြစ်ဖြစ် ဖိုးထိုက်နဲ့ အလိုးခံပေးနေဖို့ ဘယ်လိုမှ ဝန်မလေးတော့ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြမိတယ်..။ နေ့လည်ဆိုရင် ကိုမြင့်မောင် အလုပ်သွားနေတော့ ပိုအဆင်ပြေမှာပေါ့လေ..။

" စနေနေ့တော့ မောင့် ဆရာမဆီသွားဖို့ မဖြစ်ဘူးနော်...အမေတို့ ရွာကို သွားရမှာ ရှိသေးတယ်..တစ်ခေါက်တော့ သွားမှဖြစ်မှာ..ကတိပျက်လို့ မရဘူးနော် မောင် "

" မောင်က ကိုယ့်မိသားစုထဲမှာပဲ စိတ်ပါတာ မေရ.အထူးသဖြင့် ဒီမယားကြီးပေါ့...ခ်ခ်..စောက်ပတ်ကြီးကဟဲဗီးကြီး..ယက်လို့ လိုးလို့ ကောင်းမှကောင်း.."

မအေးတင့် အသဲခိုက်အောင် သဘောကျသွားတယ်။

" ခိခိ..မိသားစုဆိုရင်တော့ မိချိုတို့ သမီးငယ်တို့ကို စရံချိတ် ပေးထားရတော့မယ်ကွ.. ဟီးဟီး..မိချိုဖင်ကြီးကြည့်ရတာ ချော့လိုးရင် ရလောက်ပြီ ဆရာ..ခ်ခ်.. နို့ ကြီးတွေကလဲ မိနီနဲ့ သိပ်ကွာတော့တာ မဟုတ်ဘူး.. လုံးနေတာပဲ.."

ဖိုးထိုက်က ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ မအေးတင့်နှုတ်ခမ်း စူစူလေးတွေကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်နမ်းပြီး

" မေ့သမီး အငယ်လေးက ဘာထူးလို့လဲ..စောက်မွှေးတွေမှ မဲလို့.. ထုပ်လို..အုံလိုက်ကျင်းလိုက်..ပေါက်နေပြီ ခ်ခ် ..မအေတူသမီး ရွာမသွားခင် တစ်နေ့က ရေတွင်းမှာ ထမီအပြဲကြီးနဲ့ ရေချိုးနေတာ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ထမီအပြဲက တည့်တည့်ကြီး..မောင်ရှိနေလျက်နဲ့ သူ့စောက်ပတ် အကြာကြီး ပွတ်ပြီးဆေးနေတာ စောက်စေ့ကြီးမှ ပြူးနေတာပဲ..ဟီးဟီး "

မအေးတင့် မျက်လုံးတွေ ပြူးပြူးကျယ်ကျယ်နဲ့ အရောင်လက်လာတယ်။ နှာထန်ရလွန်းလို့လည်း ဖိုးထိုက်လီးကြီးကို မချင့်မရဲနဲ့ ဆုပ်ညှစ်ထားမိတာ လဒစ်ကြီး ပြူးထွက်နေတာပဲ။

" လိုးရမှာပေါ့..မောင်ရယ်..မိသားစုထဲမှာ ကြိတ်လိုးနေရတာ အန္တရာယ် အကင်းဆုံးနဲ့ အချိုမြိန်ဆုံး အရသာပဲ..သမီးငယ်လေးကိုလဲ ဒီအရသာတွေ ပေးရမှာပဲပေါ့..ခ်ခ် သူ့စောက်ပတ်ကြီး မြင်လိုက်တော့ မောင်လီး မတောင်လာဘူးလား.."

" ဟီးဟီး..လရည်တောင် စိမ့်တယ်..ခ်ခ်...အဲတုန်းက မေ့ကို မလိုးရသေးတော့ မေမေ့ ထမီမှာ အဲလီးရည်တွေ သုပ်ပေးခဲ့ပြီး မေ့ကို လိုးခွင့်ရပါစေ လို့ ဆုတောင်းခဲ့တာ " 

မအေးတင့် ကြက်သီးထ,အောင် ကျေနပ်သွားမိပြီး ပီတိတွေလျဲဝေသွားရတယ်။ သူ့သားက သူ့ကို လိုးချင်ခဲ့တာ ကြာပြီကိုး..လို့ သိလိုက်တော့ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ ဘေးစောင်းခွပြီး အိပ်ရင်း စကားပြောနေရာက  ဖြုန်းဆို ဖိုးထိုက်ကို ပက်လက်တွန်းလှဲ လီးကြီးပေါ်ခွထိုင် လက်တစ်ဖက်က လီးကြီးကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲတေ့ အိကနဲအိကနဲ ထိုင်ချတော့တာပဲ။

ဒီလီးကြီးကြီးနဲ့ ဗွက်ပေါက်ပြီး ထောင်းလမောင်းကျေတဲ့ထိ အလိုးခံထားရပြီးပေမယ့် အရင်း ထိခါနီးမှာတော့ နည်းနည်းအောင့်ချင်လာလို့ မှေးပြီး ထိုင်ချရသေးတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး သူ့စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်နစ်သွားတော့မှ ဖင်ဆုံကြီးကို ဝိုက်ဝိုက်ပြီး မမောနိုင် မပမ်းနိုင်မွှေ့လိုးတော့တာပဲ။ ဖိုးထိုက်ကလဲ နို့လုံးကြီးတွေပင့်ညှစ်ဆုပ်ချေရင်း ခါးကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို ပင့်တင်ပေးတော့ မအေးတင့် သိပ်အားရတယ်။ သိပ်ကျေနပ်တယ်။သိပ်ပြည့်စုံနေတယ်။

" ကောင်းလားမောင်..ကောင်းရဲ့လား..မောင့်လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး မေ့စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ထားတာ အားရရဲ့လား.." 

" ကောင်းတယ်..မေ..တအားကောင်းပဲ.ဆောင့်..ဆောင့်..မေ့စိတ်ကြိုက်ဆောင့်...အားရအောင်လိုး..မောင်ကော့လိုးပေးထားမယ်..စိတ်ကြိုက်လိုး.."

မအေးတင့်က တော်တော် နှာထန်တာ။ စောက်ရည်တွေရွှဲ နစ်နေအောင် ထွက်ပြီ းခဏခဏပြီးနေလဲ လိုးတာပဲ..မနားဘူး။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်..ပဆစ်တုတ်ထိုင်ပြီး ဝိုက်ချေလိုးလိုက် မမောနိုင်မပမ်းနိုင် အကြာကြီး လိုးတာ။ ဖိုးထိုက်ကလဲ အောက်ကနေ ပင့်ပြီး တစ်ဖုန်းဖုန်း ကော့လိုးတာပဲ။

ကော့လိုးလို့ အားရရင် ခြေဆင်းလျက် ခါးမတ်မတ်ထိုင်..သူ့အမေကို သိုင်းဖက် နခမ်းကြီးစုပ်ငုံခဲပြီး ပင့်ပင့်လိုးတော့ သူ့အမေက ဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ပြီး ပြန်ဆောင့်..စောက်ရည်တွေ ဖိုးထိုက် ပေါင်ခြံပေါင်ရင်း ဆီးခုံ လီးမွှေးတွေမှာ ရွှဲရွှဲနစ် စိုထိုင်းနေတာပဲ။ သူ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးနေတာ တစ်နာရီကို အေးအေးဆေးဆေးကျော်တဲ့အထိ လိုးနိုင် ဆောင့်နိုင်တယ်။

" မေအားရလိုက်တာ..မောင်ရာ..မောင်..လိုးပေးတော့နော်..မေ..သိပ်ကျေနပ်သွားပြီ အကောင်းဆုံး အပြင်းဆုံး အသွက်ဆုံး နဲ့မေ့ကိုလိုး..ပြီးရင်လီးရည်တွေ အကုန်လုံးထည့်ပေး..ဗိုက်ကြီးအောင်လိုး "

သူ့အသက်က သုံးဆယ့်တစ်ပဲ ရှိသေးတာ..။ ဖိုးထိုက် လိုးပုံနဲ့ သေချာပေါက် ဗိုက်ကြီးမယ်ဆိုတာ သူသိတယ်။ ဖိုးထိုက်နဲ့ လိုးပြီး ကလေးလိုချင်တယ်လေ...။ ပက်လက်ကြီးလှန်..ပေါင်ကြီးတွေ မိုးပေါ်ကားထောင်ပြီး ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံပစ်တယ်..။

" လိုး မောင်..သွက်သွက်ကြီးလိုး..ပက်ပက်စက်စက်လိုး..အင့် အင့် အင့်.အာ့.ဆောင့်..အူးဟူး.ဆောင့် အိုးဟိုး ပြီးပြီ..ပြီးပြီ မောင်ပြီးပြီ..မောင်ပြီးပြီ..ထည့် လီးရည်တွေ အကုန်ထည့်..လီးကြီးပါထည့်"

.......................................................

" ဟော..နီနီမြင့်တို့ မောင်နှစ်မ..လာကြထိုင်ကြကွာ..ဟင်းဟင်း..ထိုင် "

ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ အဖွားတို့ဆီကို သွားဖြစ်အောင် သွားရမှာဆိုတော့ စနေနေ့ကို ဆရာမဆီ လာနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဆရာနဲ့တပည့်..မတွေ့လို့လဲ မရမယ့် အတူတူ စောစော သွားတွေ့လိုက်တာပဲ ကောင်းမယ်ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ကျောင်းက အပြန် အဝတ်လဲပြီး ဆရာမအိမ်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဒေါ်လဲ့သီရိဆိုတဲ့ ဆရာမက ပေါ့သေးသေးတော့ မဟုတ်ဘူး။ အသက်ငယ်သလောက် ပညာကြီးသလို ဖင်တွေရင်တွေလဲ ကြီးပြီး တနှာလည်း အလွန်ကြီးတဲ့ ဆရာမ။

နှာကြီးတာကို ဣန္ဒြေနဲ့ မသိမသာ ထိန်းထားနိုင်ပေမယ့် ဖင်တွေရင်တွေကြီးတာကိုတော့ ဘာနဲ့မှ ထိန်းမထားနိုင်ရှာဘူး။ ဘယ်လို ထမီကို ဝတ်ဝတ် လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း သူ့ခြေလှမ်းတိုင်းမှာ ဖင်ကြီးတွေက အလုံးလိုက် အလုံးလိုက်များ ထမီကို ဖောက်ထွက်လာမှာလားလို့ ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင် တက်လိုက်ဆင်းလိုက် ရမ်းခါနေတယ်။ ဖင်ကြားမြောင်းနက်ပြီး ဖင်သားတွေက မို့မို့ကြီးတက်နေလေတော့ ထမီသားက သူ့ဖင်လုံးတစ်လုံးစီနဲ့ လိုက်တက်လိုက်ဆင်းမို့ ဖင်လုံးစင်းရာကို ရှင်းကနဲ ထင်းကနဲ မြင်နိုင်တယ်။

ပေါင်တန် သွယ်သွယ်တန်းတန်းတွေကိုလဲ အချောင်းလိုက် ရှင်းကနဲ မြင်နေရတာ ဘာနဲ့မှ ထိန်းမရဘူး။ကျောင်းဆရာမဘဝမို့ နို့လုံးကြီးတွေ မပြကြလေအောင် ဘရာစီယာ မဝတ်ရလို့သာ အမိန့်ထုတ် ထိန်းချုပ်လို့ရမယ်..။ ဘော်လီကျပ်ကျပ်ရင်ပုံရဲ့ အောက်မှာ လဲ့သီရိရဲ့ နို့လုံးကြီးတွေ လျှံတက်ပြူးမို့ပြီး နို့အုံသား ဝင်းဝင်းတွေ အတင်း ခုန်ပေါက်နေကြတာကိုလည်း ဘယ်စည်းကမ်း ဘယ်ဘော်လီကမှ မထိန်းချုပ်နိုင်ကြပါဘူး။

တနှာကြီးတာကိုတော့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်မို့ လင်ယူ အလိုးခံလိုက်ခြင်းနဲ့ ထိန်းချုပ်ပါတယ်။ ဆယ့်ကိုးနှစ်နဲ့လင်ယူပစ်တာ နှာထ,တဲ့ ရောဂါကိုတော့ သုံးနှစ်ကျော်ကျော် လေးနှစ်နီးနီးတော့ ငြိမ်သွားအောင် ထိန်းနိုင်ခဲ့ပါရဲ့။ လင်ကလဲ ဗလကောင်းကောင်း လီးကြီးကြီးနဲ့ အားမာန်ထုတ်ပြီး ထောင်းနိုင်ခဲ့ပါရဲ့..။ သုံးနှစ်ကျော်တော့ ဆေးစွဲရော။ ဆေးချလိုးရင် ကြာကြာဆွဲနိုင်တယ်ဟ ဆိုတဲ့ ပညာရှိတွေရဲ့ စကားကို ကိုးကွယ်ပြီး မူးယစ်ဆေးဝါးရဲ့ သားကောင် ဖြစ်သွားလိုက်တာ အစ,ပိုင်း လေးငါးလတော့ မှန်သလိုလိုပါပဲ။

ကြာတော့ စကားတွေချည့်ပွားနေပြီး ထင်သလို လိုးနိုင်ဖို့နေနေသာသာ လီးမတောင်လာနိုင်တော့ပဲ လုံးဝမလိုးနိုင်တဲ့ ဘဝရောက်ခဲ့ရတာ ငါးနှစ်လောက်ရှိရောပေါ့.။ နံပါတ်ဖိုး၊ ယာမ၊ အိုက်စ်..အားလုံးကို ဆရာကြီး ဆိုတဲ့ အဆင့်ထိ စွဲနေတော့ မိန်းမလိုးဖို့ လုံးဝစိတ်မဝင်စားပဲ ဆေးသယ်ပေးရင်း ဆေးရှူရရင် ကျေနပ်နေတဲ့ ဘဝပါပဲ။ လင်က ဒီလိုဘဝဆိုတာ လဲ့သီရိ သေသေချာချာ သိသွားတော့ သူ့နည်း သူ့ဟန်နဲ့ပဲသူ့ တနှာကြီးတဲ့ ကိစ္စ သူဖြေရှင်းတယ်။ ဇာတ်မရှုပ်အောင် ဘဝတူကျောင်းဆရာတွေ အိမ်ထောင်သည်တွေ ရှောင်ပြီး နောက်ကြောင်းအေးတဲ့ တပည့်လေးတွေကိုပဲ ခေါ်စားပစ်တာပေါ့။

လူပျိုပေါက်လေးတွေဆိုတော့ လီးကြီးပေမယ့် အလိုးမကျွမ်းတာ တွေ့ရကြုံရတဲ့အခါ..လီးသေးသေးလေးတွေကြုံရတဲ့ အခါမျိုးတော့ စိတ်က သည်းခံရတာပဲပေါ့။ ဒီနေ့လည်း ဖြိုးဝေဆိုတဲ့ ကောင်လေးကို စာပြပေးမလို့ဆိုပြီး ခေါ်ထားမိတာ..ကောင်လေးက ခပ်ငယ်ငယ်မို့ မြင်သာထင်သာရှိရအောင် ပေါင်လယ် မရှိတစ်ရှိ စိမ်းပြာလဲ့လဲ့ ဂါဝန်ပါးပါး ဖားလျားလေးကို အထဲက ဘရာ အခံမပါပဲနဲ့ ရှိရင်းစွဲနို့ လုံးကြီးလှိုင်းကြွသလို ကခုန်နေကြတာ မြင်သွားအောင် ဝတ်ပြပြီး စောင့်နေတာပါ။

စနေနေ့မှ အေးအေးဆေးဆေး အထာပေးပြီး အလိုးခံဖို့ ချိန်းထားခဲ့တဲ့ နီနီမြင့်တို့ မောင်နှစ်မက ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမပါ ရောက်လာတာမို့ သူ့နို့ သူ့ဖင်တွေကို ဆက်ပြရခက် မပြရအခက်။ နီနီမြင့်မပါပဲ ကျော်ထိုက် တစ်ယောက်ထဲ လာလိုက်ရင်တော့..အီစီကလီ လုပ်ပြီး ချွတ်ပြရချင်ပြရပါစေပေါ့..။

" ခ်ခ်..ကျော်ထိုက်ရယ်..ထိုင်ပါလို့ ပြောနေတာကို နားကြားလွဲပြီး ထောင်နေတာလား..ဟင်းဟင်း.. ထိန်းထားပါဦး "

ဆရာမ ထန်တာကို သိထားပြီးသားမို့ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်တော့ မဖြစ်နိုင်အောင် ထိန်းနိုင်မယ် ထင်ပြီး မိနီနဲ့လိုက်လာခဲ့တာ။ နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေကို တုံးလုံးနီးပါးမြင်လိုက်ရတော့ ဘယ်ထိန်းနိုင်ပါ့မလဲ..သတိလက်လွတ်နဲ့ လီးကြီးက ဖျောင်းကနဲ တောင်မတ်လာပြီး လှုပ်တုတ် လှုပ်တုတ် ဖြစ်နေရော။ မိနီက မဆိုးပါဘူး ဝင်ပြောပေးတယ်..။

" ဟူး...ဆရာမ ပစ္စည်းတွေက အကြီးကြီးတွေ ပေါ်တင် မြင်နေရတာ..ဒါကြီးတွေကို မြင်လို့မှ လီးမတောင်ဘူးဆိုရင် ပန်းသေနေလို့ပဲ ဟီးဟီး..နီ့ မောင်လေးပစ္စည်းက စံချိန်မီ ဆရာမရဲ့ တောင်တာမှ တင်းတင်းမာမာကြီးကို တောင်တာ..အတုတ်ကြီး.."

ဒေါ်လဲ့သီရိက ကျော်ထိုက် လီးကြီးဆီက မျက်စေ့အကြည့် မခွာနိုင်ဘူး။

" ဟီး..နီနီမြင့်ကလဲ..တို့ဆရာတပည့်ပဲ ရှိတာပါကွ..ပစ္စည်း ပစ္စည်းနဲ့.ကြားရတာ နားအရသာမရှိလိုက်တာ ခ်ခ်.ဘယ်သူမှ မကြားပါဘူးကွ ပြောပါ..ဟိုနေ့က ကိုထိုက်လီးကြီး နီနီ့ပါးစပ်ထဲမှာ မြင်လိုက်ကတည်းက အတုတ်ကြီးမှန်း သိပါတယ်..ဟီး အခုမြင်ရတာတော့ အရပ်မြင့်သလောက် လီးလည်း တော်တော့်ကို ရှည်တာပဲ "

ရောက်ခါစ,ပဲရှိသေးတယ်..။ ထိုင်တောင် မထိုင်ရသေးဘူး..။ ဒီလောက်ဆိုရင်တော့ ဒီဇာတ်လမ်း ရေတိမ် နစ်ပြီလို့ ဖိုးထိုက် တွက်လိုက်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆရာမရဲ့ နို့လုံးကြီးတွေ..ဖင်ဆုံမို့မို့ ဖောင်းဖောင်းဆူဆူဖြိုးဖြိုးကြီးတွေ..ဂါဝန်ပါးပါးအောက်က ပေါင်ရင်းခွဆုံ မောက်မောက်ခုံးခုံးကြီးတွေက သူ့ကို ရုန်းမထွက်ချင်အောင် သွေးဆောင်နေကြတော့ သွားရည်တစ်မျှားမျှားပေါ့။ လီးရည်ကြည် တစ်စိမ်စိမ့်က တကယ်ထွက်တာ။

" ဟို..ဟို..ဆရာမ မောင်နှစ်မချင်းလိုးတဲ့ ကိစ္စလေ..ခ်ခ်. ဟို..အဲဒါလေး နီ့ကိုပြောပြ..အဲ.. ဇာတ်လမ်းလေး ခ်ခ် "

" ခ်ခ်..ဆရာမ ကိုယ်တွေ့တွေလား..ဘာလဲ နီနီမြင့်က အခုထိ ဇာတ်လမ်း မစ,ရဲသေးဘူးလား..ဟီးဟီး..အဲအသီးက စားလို့ သိပ်ကောင်းတာနော..မြန်မြန် စ,တော့.ဆရာမဆို အစ်ကိုက နှစ်ယောက် မောင်လေးတစ်ယောက်..ခ်ခ် အနားကို မယူရဘူး...ဆယ့်သုံးနှစ်သမီးကတည်းက လင်ရတဲ့ အထိပဲ..ခုချိန်ထိတောင်မောင်လေးက အလုပ်နားရင် လာလာလိုးတုန်း.."

မိနီ မျက်လုံးတွေ ဝင်းလက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ လျှာနဲ့ယက် ယက်လာပြီ။ ဖိုးထိုက်ကို မျက်စေ့ တစ်ဖက်အသာမှိတ်ပြ လဲ့သီရိ အနားဖင်တိုးရွှေ့ ပြီး

" ပြောပြလေ ဆရာမ..နီ စိတ်ပါတယ် "

" ခ်ခ်..ရှည်တယ်ကွ.. နီနီမြင့်ရ.ဆရာမတို့က မျိုးနဲ့ရိုးနဲ့လာကြတာ အမေလဲ..ဒီလိုပဲ ခ်ခ်..ခု နီမြင့်အိမ်ပြန်ပြီး ဆရာမ ယောက်ျား ခရီးထွက်လို့ ဒီမှာ ကိုထိုက်တစ်ညအိပ် အဖော် လုပ်ပေးမယ်ဆိုတာလေး ပြောပြပေး.ဖြစ်တယ် မလား.."

" ဟွန့်..ဆရာမ ဖင်ကြီးနဲ့ဆိုရင် ကိုထိုက်တော့ ခ်ခ်..ခ်ခ် "

" ကောင်မလေးနော်...ခ်ခ် ပြော.ဘာဖြစ်မှာလဲ...ဆုံးအောင်ပြော..ဆရာမဖင်ကြီးနဲ့ဆို ကိုထိုက်တော့..ဘာဖြစ်မှာလဲ.ခ်ခ်..ရပ်မထားနဲ့ ဆုံးအောင်ပြောသွား..ခ်ခ် "

လဲ့သီရိက နို့ လုံးကြီးတွေ လှိုင်းထ,သွားတဲ့ အထိ ကိုယ်လုံးလေးကို ရှေ့နောက်ယိမ်းခါပြီး တစ်ခိခိရယ်ရင်း မိနီရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဆွဲဆွဲဆိတ်မေးတော့ မိနီပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ လျှာကလေးတစ်လစ်ဖြစ်သွားပြီး..

" ခိခိ..ကိုထိုက်လီးကြီး ဆရာမရဲ့ ဖင်ကြီးနဲ့ ပေါင်ကြားထဲတင် မြုပ်သွားမှာပဲလို့ ပြောမလို့ပါဟီး...ဆရာမကတော့လေ..သူများစိတ်လာအောင် သိပ်ဆွတတ်တာပဲ ခိခိ "

မိနီက သူ့ဆရာမ ပုခုံးကို လက်သီးဆုပ်ကလေးနဲ့ တစ်ဖတ်ဖတ်ထုနေရင်း ပိုပြီးရင်းနှီးလာသလို ခံစားလာမိလို့ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ဖက်မိတာပေါ့။

" အို အို..ခ်ခ် ..ပြောပြောဆိုဆိုလေးလဲ ဖက်ပါနော် ခ်ခ်..အာ့..ဂါဝန်တော့ ဆွဲမလှန်နဲ့လေကွာ..ခ်ခ် ခ်ခ် ပေါ်ကုန်ပြီ.."

ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်နဲ့ပဲ သူ့ဂါဝန်တိုတိုလေးကို ပွတ်ဆွဲပင့်တင်တော့..လဲ့သီရိက ဖိုးထိုက် မြင်အောင် ပြချင်စိတ်နဲ့ ရုန်းသလိုလို ဖယ်သလိုလို ဟန်ဆောင်လူးလွန့်ပြီး ဂာဝန်အောက် အနားစ,ကို လှန်ထားပေးပစ်လိုက်တယ်။

ဇာပင်တီ အဖြူခြောက်ရောင် ပါးပါးလေး ဝတ်ထားတော့ စောက်မွှေးတွေ အုံလိုက်ကျင်းလိုက်က ဇာပေါက်တွေရဲ့အကြားက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထွက်နေကြတာ မြင်ရတာမို့ ဖိုးထိုက် တံတွေးကိုတောင် ခက်ခက်ခဲခဲမျိုချရတယ်။ မြင်းကမလှုပ် ခုံကလှုပ် နေပေမယ့် မိနီက ရှိနေသေးတော့ လဲ့သီရိကို အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားလို့လဲ မဖြစ်သေးဘူး။ လီးကလည်း တောင်လှပြီ...။

" အိမ်ပြန်တော့ကွာ နီ..နေဝင်သွားလိမ့်မယ်..လမ်းမှာ စိတ်မချဘူး ပြန်တော့.."

" ဟော..နှင်ပြန်ပြီ..ခ်ခ်...ကိုထိုက် နင်ဟာလေ..အချိန်တွေ တစ်ညလုံးပါဟဲ့..ဟီးဟီး..အေးပါ အေးပါ..ဆရာမ ဖင်ကြီးကိုသာ နင်နိုင်အောင် ဖြိုရင်း နေခဲ့တော့ ..ခ်ခ်..အိမ်ပြန်လာရင်တော့ နင့်လီးသာ ပြန်ပါလာအောင် ကျိုးစား..ဟီဟိ "   

မိနီ ဖင်ကြီး ခါရမ်းခါရမ်းနဲ့ သူတို့ အနားက ထွက်သွားပြီး အိမ်တံခါးပေါက်ကနေ ထွက်သွားတဲ့ အချိန်ထိစောင့်နေရတာကိုက သိပ်ကြာလွန်းနေသလိုပဲ။ အပြင်ရောက်လို့ တံခါးပြန်ပိတ်ပေးပြီး မမြင်ရတော့မှပဲ လဲ့သီရိ အနားကို တိုးကပ်သွားတော့ ဂါဝန်အနားစ,ကို ပင့်ထားလျက်ပဲ ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတာကို မြင်ရတယ်။

ဘယ်ကစ,ပြောရမယ်မှန်းလဲ မသိနိုင်တော့လောက်အောင် သတိတွေ အသိတွေ ပျက်ယွင်းသွားပြီမို့ လဲ့သီရိနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာရပ် လက်တစ်ဖက်နဲ့ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ဝိုက်ပြီးဖက် ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ဇာပင်တီပေါ်က အုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်ကိုင်လိုက်မိတယ်။

ရမ္မက်ထန်တဲ့ စကားလုံးတွေ ပိုးစိုးပက်စက် ရသေ့စိတ်ဖြေ ပြောရင်း စောက်ရည်စိမ့်နေတဲ့ လဲ့သီရိ ခမျှာလည်း ဖိုးထိုက်က မပြောမဆို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်ကိုင်လိုက်တာ ခံရတော့ ရှိန်းကနဲဖိန်းကနဲ အကြောတွေ စိမ့်တက်လာပြီး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေ ထ,လာတာမို့ ဖိုးထိုက်မျက်နှာကို မျက်လုံးချင်းဆိုင် မော့ကြည့်တော့...

" စောက်မွှေးတွေက ထူပြိန်းနေတာပဲ နော်...အူယားစရာကြီး.."

 နှစ်ယောက်သား တိတ်ဆိတ်နေလို့ စိတ်တွေ တင်းကျပ်နေမိခဲ့ရာက ခုလို စကားသံ ကြားလိုက်ရတော့ လဲ့သီရိရဲ့ စိတ်တွေပြန်ပြီး သက်တောင့်သက်သာလေး ဖြစ်သွားတယ်။

" ဟင့်..တောရှင်းပေးရမှာလား ခ်ခ်. "

ဖိုးထိုက်က စောက်ဖုတ်ကြီးကို တစ်ချက် ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး

" ဟင့်အင်း..သားက ဒီလိုစောက်မွှေး ထူထူကြီးမှ သိပ်ကြိုက်တာ.."

လဲ့သီရိ မျက်လွှာလေး ပြန်ချ ဖိုးထိုက်ရဲ့ လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ဖွဖွအုပ်ကိုင် တစ်ခိခိနဲ့ အသံထွက်အောင် နို့ လုံးကြီးတွေ လှုပ်လှုပ်ရယ်ပြီး

" သား..တဲ့ ခ်ခ်..လီးကြီးကိုမှ..အားမနာ...ခ်ခ်..အလိုးခံရမှာတောင် တွန့်သွားတယ်...မနဲ့မောင် တော့..လုပ်လိုက်ကွာ...နော်မောင်..ခ်ခ်..ပြန်ပြင်ပြော... မောင်ကဘယ်လိုမျိုးမှကြိုက်တာလဲ လို့ ခ်ခ် ခ်ခ်.... "

" ဟင်းဟင်း..မောင်က ဒီလိုစောက်မွှေး ထူထူစောက်ဖုတ်ကြီးမှ သိပ်ကြိုက်တာ..သိပ်လိုးချင်တာ..ဟီးဟီး "

ပြောရင်းဆိုရင်း ဖိုးထိုက်က ပင်တီထဲကို လက်လျှိုသွင်းထည့်ပြီး လက်ဖမိုးနဲ့ ပင်တီကို အောက်တွန်းတွန်းချရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်နေတော့ လဲ့သီရိ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး လီးကြီးကို ညှစ်တယ်။ စောက်ဖုတ်နှိုက်ခံရတာ ကြိုက်ရလွန်းပေမယ့် အားရပါးရကြီး အနှိုက်ခံ အနှူးခံပစ်လိုက်ချင်တာလေ..။

" ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာလေကွာ.. မောင်ကလဲ..လဲ့အိပ်ခန်းထဲက လဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ..လဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုနှိုက်..လဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..လိုး..ခ်ခ်..မောင့်လီးကြီးနဲ့..နာနာကြီးလိုး..လာ ခ်ခ်.. မ,ပင်တီပါ..ချွတ်ပေးမယ် "

အိပ်ခန်းဆိုပေမယ့် ခြေလေးငါးလှမ်းဆို ရောက်ပြီလေ။ လဲ့သီရိ ဖိုးထိုက် လီးကြီးကို မချင့်မရဲနဲ့ ဆွဲညှစ်ပြီးအိပ်ခန်းဖက် လှည့်လျှောက်သွားရင်း ဂါဝန်ကြီးကို ပင့်ချွတ်နေတော့ ဖင်လုံးကြီးတွေက တစ်လုံးချင်းလှုပ်လှုပ် တုန်တုန်နဲ့ မြင်နေရတာက ဖင်လိုးပစ်ချင်စိတ်တောင် ပေါက်လာရတယ်။ လဲ့သီရိဆိုတာကလည်း..အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်ပဲ..သိနေတာပေါ့။ သူ့ဖင်ကြီးရဲ့ ဆွဲအားကို ဘယ်ယောကျာ်းသားမှ ရုန်းမထွက်နိုင်ဘူးဆိုတာ သူ့အတွေ့အကြုံ အရ သိနှင့်ထားပြီးသား။

တစ်ချို့ ကောင်လေးတွေဆို ဒီဖင်ကြီးကို ဒီလိုမြင်လိုက်ရပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုတက်..သူ့အပေါ်မှောက် ထမီလှန်လိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ လီးရည် ပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်သွားရတာမျိုးကိုတောင် ကြုံခဲ့ရဖူးသေးတယ်။ သူ့တွေ့ ကြုံရသမျှ များသောအားဖြင့်တော့ ကောင်လေးတွေ လီးရည်အထွက်မြန်ကြလွန်းလို့ သူအားမလို အားမရ ဖြစ်ခဲ့ရတာချည့်ပါပဲ။

အခုလဲ ဒီဖင်ကြီး မြင်ရင် ဖိုးထိုက် ဘယ်လိုများ တုန့်ပြန်မလဲဆိုတာ သူသိပ်သိချင်နေမိတယ်လေ ။ ကုတင်နံဘေးရောက်တော့ သူ့လက်ထဲ ဂါဝန်လေးကို ခြေရင်းက အဝတ်ခြင်းလေးထဲ လှမ်းပစ်ထည့်လိုက်ပြီး ဇာပင်တီလေးကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့ ဖိုးထိုက်က လက်ဦးနေပြီ။

သူလဲ ဘယ်အချိန်က အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ် မသိဘူး..။ တုံးလုံးကြီး။ လီးကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်..။ အရပ်မြင့်သလို လီးလဲ အရှည်ကြီးပဲ။ သူ့လင်လီးလည်း ဒီလောက်ပဲ ထင်တာပဲလေ.. ။ အလိုးမခံရတာ ကြာတော့ မှတ်တောင် မမှတ်မိတော့ဘူး။ အရင်က အလိုးခံခဲ့ဖူးတဲ့ ကောင်လေးတွေရဲ့ လီးအားလုံးထက်ပိုကြီးတာတော့ ထူးထူးခြားခြားမို့ သတိထားမိတယ်။ သူက ပင်တီလေးကို ဖင်လုံးကြီးတွေပေါ် လိပ်ပြီးအောက်ကို ချွတ်ချလာရင်း...

" မ,ကို ဖင်လိုးပေးမယ်နော်..ဖင်ခံဖူးတယ်မလား."

" အို့ အို့....ဟင့်အင်း..ဖင်မခံရဲဘူး..ခံဖူးဘူး..စောက်ပတ်ပဲလိုး..စောက်ပတ်ပဲ "

" ဖင်ပဲကွာ "

" အာ မောင်ကလဲ..စောက်ပတ်ပဲ လိုးပါဆို..စောက်ပတ်ပဲ ဖင်ခံရမှာ မရဲသေးလို့ပါ..မောင်ရာ..စောက်ပတ်ပဲလိုးနော်  "

" ဖင်ပဲကွာ "

ကိုထိုက်က လဲ့သီရိရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးလေးနဲ့အုပ် လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကိုရော စောက်ကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကိုပါ လျှောတိုက် ရွေ့လျှားကစားပေးနေရင်း သူ့မျက်ဝန်းကို ခပ်ကြာကြာလေး စိုက်ကြည့်နေတော့ သီရိ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ခပ်ကျဲကျဲလေးချဲပေးထားပြီး စောက်ပတ်ကြီးရဲ့အခြေကို လက်ဝင်လာအောင် ဟ,ပေးလိုက်တယ်။

လက်ညှိုးရယ်လက်ခလယ်ရယ် ပူးလျက် စောက်ခေါင်းထဲ စိကနဲ အသံပေးပြီးဝင်လာတော့မှ နှာခေါင်းလေးရှုံ့ ပြပြီး.ပါးစပ်ကလေး ဟ, လေပူကြီး တစ်ချက်မှုတ်ထုတ်တယ်။ အာခံတွင်းက ကြာညိုနံ့သင်းသင်းလေးကို ရှိုက်ယူနမ်းရတော့ စောက်ဖုတ်နံ့ကို တမ်းတမိလာသလိုပဲ..။ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ကွဲကြောင်းထဲ အမြောင်းလိုက် ပွတ်လျှောပေးနေမိတယ်။ သီရိက မျက်ဝန်းအကြည့်ကို လီးကြီးနဲ့ သူ့စောက်ပတ်ဆီ လွှဲလိုက်ပြီး..

" ဟား....အဲစောက်ပတ်ကြီးက လီးဆာနေတာ..မောင်ရဲ့..စောက်ပတ်ကြီး..အရင်လိုးပြီးမှ..ဖင်လိုးပေးနော်..မ,လဲ မောင်တောင်းမှ ဖင်တောင်ခံချင်လာပါပြီ.. ခ်ခ်..ထူးပါဘူး အကုန်လိုးကွာ..စောက်ပတ်ထဲ..တစ်ချီလိုးပေးပြီးရင် မ,တစ်ကိုယ်လုံး..မောင့်အလိုကျပဲ "

ကိုထိုက်က သူ့လီးကြီးကို စောက်ပတ် အခြေမှာ တေ့ထိုးထည့်ထားရင်း ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖဝါးတွေနဲ့ ညှပ်မော့ပင့်ယူပြီး လဲ့သီရိနှုတ်ခမ်းတွေကို အကြာကြီး စုပ်ယူနမ်းနေတော့ သီရိ ပြန်နမ်းရင်း အလိုးခံပစ်ချင်စိတ်တွေ အတင်းထန်လာတယ်။

လီးကြီးကို သူ့ရဲ့ စောက်ပတ် အခြေ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ အတင်းညှပ်ပြီး ဖိုးထိုက်ကို တအားဖက် ဖင်ကြီးကော့ကော့ထိုးနေရာက လီးကိုကိုင်ပြီး သူ့စောက်ခေါင်းမှာ တေ့တေ့ညှပ်ပေးနေရင်း ဆက်ကာဆက်ကာ အတင်း ညှောင့်နေတော့တာပဲ။ သူသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီ ဆိုတာလည်း ဖွင့်ပြောပြီးဖြစ်နေပါလျက် ခုထိ လိုးမပေးသေးတော့ လီးဆာလောင်မှုတွေက ပိုသထက်ပိုပြီး ပြင်းပြလာတာမို့ သူပဲ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာရတာပေါ့။

လီးဒစ်ထိပ်မှာ စောက်ရည်တွေနဲ့ ချောကျိလာပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို လဒစ်ဖျား ဝင်ဝင်သွားတာ ခံစားသိနေတော့ ကိုထိုက် နမ်းနေတာကို ခွာလိုက်ပြီး သူ့ကိုမျက်လုံးချင်း ဆိုင်ကြည့်တယ်လေ။ လဲ့သီရိလည်းမျက်လုံးကလေးတွေ ရီဝေဝေနဲ့ ပြန်ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းကလေး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ လေသံလေး တိုးတိုးထွက်လာတယ်..

" လိုးပေး..."

သူ့လက်ထဲက သွက်သွက်ကြီး ရုန်းထွက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် ပက်လက်လန် ကုတင်ဘေးဘောင်တန်းပေါ် ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်တင်..စောက်ဖုတ် နခမ်းသားထူထူကြီးတွေပြဲ ပွင့်နေအောင် ပေါက်နှစ်လုံးကို ကားကားကြီး ဖြဲထားပေးတဲ့ လဲ့သီရိကို ကြည့်ပြီး ဘယ်လို ပုံစံ အလိုးခံချင်နေတာလဲဆိုတာ ဖိုးထိုက်သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ သူ့အရပ်က နည်းနည်းမြင့်နေပြီး ကုတင်က နိမ့်နေတာမို့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံး ဆွဲယူတာမြင်မိလို့ လဲ့သီရိက အလိုက်တသိ ခါးလေးကော့ပြီး ဖင်ကြီးချွထားပေးတော့ စောက်မွှေးထူထူနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းမို့ ဖူးတက်နေတာ မြင်ရတယ်။

စောစောတုန်းက ရှိနေခဲ့တဲ့ စောက်ပတ်ယက်ချင်စိတ်က အခုလိုမျိုး ကော့ပင့်တင်ပေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖူးဖူးကြီးကို မြင်လိုက်ရတဲ့ အခါ ပြန်ပေါ်လာတာကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ရုတ်တရက် လျှာပြားကြီးနဲ့ယက်ပြီး စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တာ မထင်မှတ်ပဲ အယက်ခံလိုက်ရတဲ့ လဲ့သီရိကြက်သီးတွေ ဖျဉ်းကနဲထ, စောက်စေ့ကြီး တုန်ထွက်လာလို့  အသံကုန်အော်ပြီး ဖင်ဆုံကြီး ဆတ်ခါဆတ်ခါ ပင့်ပင့်တင်ပေးနေမိပါလေရော။  

စောက်ပတ် ယက်ရတဲ့ အရသာ ကြိုက်မိပြီဆိုမှတော့ အဲဒီလောက် အစ,ဆွဲမိသွားပြီဆိုရင် နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့ မလွယ်တော့ဘူးလေ။ စောက်ပတ်ရဲ့ အနံ့ကိုက ရင်ထဲကို စိမ့်ပြီး ပျံ့ ဝင်သွားတာ ငြိမ့်နေတာပဲ..အနံ့ပြင်းလေ အဲစောက်ပတ်ကို တပ်မက်စွဲလန်း မေ့မရလေလေပဲ။ ပြန်တွေးမိတိုင်း လီးတောင်လာပြီး အဲဒီစောက်ပတ်ကြီးကိုမှ ပက်ပက်စက်စက် လိုးပစ်ချင်လာလေပဲ။

အရသာကို ခွဲခြားခံစားတတ်နိုင်လွန်းတဲ့ လျှာကလည်း စောက်ပတ်ကြီး စောက်မြောင်းကြားကြီးကို ထိမိ ထိုးမိလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ ဘယ်ရာနဲ့မှ နှိုင်းယှဉ်မရတဲ့ နူးညံ့လွန်းမှုကို ချက်ချင်းခံစားမိပြီးသား ဖြစ်သွားပြီ။ နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကလည်း အဲဒီနူးညံ့မှုကို သိတာပဲပေါ့..။ စောက်ပတ်ကြီးရဲ့ နူးညံ့မှုကိုသိတဲ့ နေရာမှာ လက်နဲ့ ထိလို့သိရတဲ့ အရသာနဲ့ ကကြမ်းတမ်းပြီး လီးနဲ့ထိ နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိ လျှာနဲ့ထိလို့ သိရတဲ့ အရသာက ပိုနူးညံ့ပြီး ပိုအသေးစိတ်ကျလို့ ပိုသိမ်မွေ့စွာ ခံစားရလွန်းတယ်။

စောက်စေ့လေးကို စုပ်ရ ယက်ရတာကလည်း ဒီလိုပါပဲ။ စုပ်လို့ယက်လို့ အားမရနိုင် မဝ,နိုင်အောင် အရသာရှိတယ်လေ။ အားမရတော့ သီရိရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးထည့်ပြီး ဆော့မွှေရင်း ဆောင့်လိုးပေးနေမိတာပေါ့။ စောက်ပတ်ထဲမှာ စောက်ရည်က အတောမသတ်နိုင်အောင် စိုစိုရွှဲနေတော့ ပေါက်ပေါက် ပေါက်ပေါက်နဲ့ အသံတွေထွက်နေတာ ရမ္မက်ထန်စရာမို့ နှာကြီးတဲ့ ဆရာမဖင်ကြီး ပင့်ကော့ထားတာ အောက်ကိုပြန်မကျနိုင်တော့ဘူး။

ခံစားမှုတွေ အမြင့်ဆုံးကို ရောက်နေမှန်း သိလိုက်လို့ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်ဆောင့်လိုးထည့်ပေးလိုက်တာ လဲ့သီရိအသံကုန်အော်ပြီး ကိုယ်ကြီး တောင့်နေတာ အကြာကြီးပဲပေါ့။အရှိန်သေတော့မှ ဘုံးဆို ကိုယ်လုံးကြီးပြုတ်ကျလာတော့ ဖင်ကြီးက ခေါင်းအုံးပေါ် တည့်တည့်စောက်ဖုတ်ကြီးက ဟတနဲ့ပြူးပြူးပြဲပြဲ။ စောက်ရည်က တစ်ရွှဲရွှဲပါပဲ။

လဲ့သီရိ ခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့ ပါးစပ်လေးဟ,ပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသွင်းနေရတယ်။ သူစောက်ပတ် ခဏခဏ အယက်ခံခဲ့ရဖူးပေမဲ့ အခုလို တစ်ခါမှပြီးတဲ့ အဆင့်ထိ အယက်မခံရဖူးတော့ ဒီလိုလဲ ပြီးရတာပါလားလို့ အံ့သြစိတ်နဲ့အတူ ရင်မှာ လှိုင်းထ, မူးမေ့မတတ် ခံစားနေရတယ်လေ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ သူ့ရဲ့ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ရင်ပတ်အထိ တွန်းတင်ခံလိုက်ရပြီး သူ့စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီးတစ်အိအိ တိုးဝင်လာတော့တာပါပဲ။

" အို..အိ..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်..အာ့ဟာ့.ဖြည်းဖြည်း မောင်..လဲ့စောက်ပတ်က လီးနဲ့ မတွေ့တာကြာပြီ.. ဖြည်းဖြည်း.. အိုးဟို့ အို့ကြီးလိုက်တာကွယ်...ဟင့် "

သူ့လင် လီးထက် ပိုကြီးတယ်ဆိုတာ ခုမှပဲ သေသေချာချာ သိလိုက်မိတော့တယ်။ အခုလောက် သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်သိပ်တင်းကျပ်နေအောင် သူတစ်ခါမှ အလိုးမခံခဲ့ရဖူးဘူးလေ.။

" ထည့် မောင်..အင်း အင်း  ဆွဆွလိုးပြီးထည့်..အာ့ ဝင်တယ်မောင်..အူးဟူး အရှည်ကြီးပဲ..ထိတယ်ကွယ်..အင့် အင့်.အာ့...တအားထိတယ်..ရင်ထဲဆို့နေပီ..အားဟာ့...အင်း..ဆောင့် မောင်..လိုး လိုး..အားဟားဆောင့်သာဆောင့်..ကောင်းလို့အော်တာ.ဆောင့်.လိုး လိုး..အားရတယ်မောင်ရေ..အသေလိုး... အသေသာလိုး..လိုး "

ပြွတ် ပလွတ် စွတ် ဖောက် ဖောက် ဖုံး.

" လိုး မောင် လိုး လိုး..ဆောင့်..ကြိုက်လားမောင်.."

ကိုထိုက် စကား ပြန်မပြောနိုင်ဘူး။ စောက်ပတ်နဲ့လီး ထိပွတ်နေတဲ့ အရသာကို အာရုံခံစားနေတော့ စကားပြောရင်း လိုးရတာ စိတ်ပြောင်းပြီး အရသာတွေ ရောထွေးကုန်တာ ပေါ့ပျက်ပျက်ဖြစ်သလားလို့ ထင်တယ်။ လဲ့သီရိက သူမေးတာပြန်မဖြေတော့ အပေးမကောင်းလို့များ န်မဖြေတာလား လို့ တွေးမိတာမို့ ကုတင်ဘေးဘောင်တန်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ဆွဲအားပြုပြီး ဆောင့်လိုးချက်တိုင်းကို ဖင်ဆုံကြီး ကော့ကော့ပင့်တင်ပေးပြီး ပြန်လိုးတာ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ နေတာပဲ။

လဒစ်နဲ့ ဆွဆွလိုးပြီး ဆောင့်လိုက် သရဲမင်းရဲ စီးသလို အသေအလဲ ကြမ်းကြမ်းကြီး လိုးလိုက်..နို့ ကြီးတွေ ဆွဲဆွဲပြီးလိုးတာ သိပ်အရသာရှိပေါ့။ ဆွဆွ လိုးပေးနေပြီး ရွနေပြီဆိုတဲ့ အချိန်လောက်မှ ပြင်းပြင်းကြီးလီးအရင်းထိ ဆောင့်ဆောင့် လိုးချချက်ကတော့ အသဲထဲထိ စွဲအောင် ကောင်းတယ်။ အဲလိုပုံမျိုးနဲ့ လိုးပေးတိုင်း လဲ့သီရိတစ်ကိုယ်လုံး ကွေးကောက်တွန့်လိမ်ပြီး ဆတ်ဆတ်ခါသွားတဲ့ အထိ ပြီးရတာချည့်ပဲ။

လဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ ညှပ်ရိုးဆုံ ကြွက်သားမြောင်းကို ဆယ့်လေးငါးချက် ဆွဆွပေးထားလို့ စောက်ပတ်ကြီး ရွတက်နေတဲ့ အချိန် ဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ လီးအရင်းထိ တစ်ဆုံး ဆောင့်လိုးထဲ့တာမို့ တောင့်တတဲ့ အချိန်မှာ လိုတာကို ရလိုက်တဲ့ အရသာမျိုး ကိုယ်ချင်းစာ ကြည့်ရင် သိနိုင်မှာပါ။ လဲ့သီရိ တစ်သက်မှာ သူ့လောက် ကောင်းအောင် လိုးပေးခဲ့တဲ့သူ မရှိခဲ့ဖူးတာ ဘဝမှတ်တမ်းတစ်ခုပါပဲ။

သူ..အကြာကြီး လိုးနိုင်တာကလည်း လဲ့သီရိ ကြိုက်ရလွန်းတဲ့ စွမ်းအားတစ်ခုပါ ။သူနဲ့ အလိုးခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တုန်းကတော့ ဒီလို အဆင့်အထိ မမျှော်မှန်းခဲ့တာ အမှန်ပေါ့။ သူ့ထက်အရင် သီရိကို လိုးခဲ့ကြဖူးတဲ့ ကောင်လေးတွေလို တပ်ထွက်မဟုတ်ရင်ပဲ တော်လှပြီလို့ အမြင့်ဆုံး မျှော်လင့်ထားခဲ့မိတယ်ဆိုတာကို ဝန်ခံပါတယ်။ ခုတော့..လဲ့သီရိ သုံးချီပြီးတာတောင် သူမပြီးသေးဘူးလေ။

ဒါတောင် သူစောက်ပတ်ယက်ပေးလို့ ပြီးခဲ့ရတာကို ထည့်မတွက်သေးဘူး။ ဒီတစ်ခါ အလိုးခံရတာ အတန်ဆုံးပဲ ခိခိ..။ တပြွတ်ပြွတ် တစ်စွပ်စွပ် တစ်ဖုံးဖုံး တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ အားရပါးရ အောပြီး အလိုးခံနေတုန်း အပြင်က ခေါ်သံကြားရတယ်.။

" ဆရာမ. ဆရာမ..ဆရာမရှိလား ခင်ဗျ "

အဲ..ဖြိုးဝေ... ခ်ခ်  မေ့တောင် မေ့နေပြီ။ ကောင်လေး..လိုးရမလားလို့ လာတာ။ သူ့ထက် ဦးတဲ့ သူက ဝင်လိုးနေတော့..ပြန်ပေါ့။ မောင်က မဆောင့်ပဲ ရပ်ထားတော့ ဖင်ကြီး ပင့်တင်ကော့ပေးလိုက်ပြီး..

" အင့်..အင်း..ဖြိုးဝေရေ..ဆရာမ အခု မအားသေးဘူး..အင့်..နောက်တော့မှပဲ.. အာ့လာမေးတော့. အင့် ဒါမှမဟုတ် အာ့ အာ့ကျောင်းမှာ မေးကွာ.အင့်အင့်အင့် "

မောင်က လဲ့သီရိ အကြံအဖန်လုပ်ထားခဲ့တာ သိပြီး စိတ်တိုသွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ လီးကြီးကို တစ်ချောင်းလုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ထွာလောက် အဝေးကနေ အသေပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ ပလွတ် စွပ် ဖောင်း..ပြွတ်ပလွတ် စွပ် ဖောင်း နဲ့ လိုးသံတွေ ဆူညံနေတာပဲ။ အရသာ သိပ်ရှိလွန်းပေမယ့် သူများစကားပြောနေတုန်းဆိုတော့ ခ်ခ်..။

" ဆရာမ..ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ဆရာမ..နေလို့ရော ကောင်းရဲ့လား..အသံက တစ်မျိုးမို့ဟို..ဟို..ကျွန်တော် အိမ်ထဲ ဝင်ခဲ့လို့ရမလား ဆရာမ "

လဲ့သီရိ အလိုးခံရင်း မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။ အတင်းဝင်လာပြီး ဒီလိုပုံကြီးကို မြင်သွားရင် ခက်ရချည်ရဲ့..။

" မလာနဲ့ မဝင်လာနဲ့ ကောင်လေး..ဘာမှမဖြစ်ဘူး..ဆရာမ နေကောင်းတယ်.အင့်အင့် ဖောင်း.အင့် ကောင်းတယ်..သိပ်သိပ်ကောင်းတယ်...ဆရာမယောကျ်ားနဲ့ အလိုးခံနေတုန်းကွ..အား..အင့် မောင်.. ဆောင့်ပြန်တော့.ပြန်တော့ အင့် ဖုံး..ဖောင်း. ."

" ဟုတ် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ..ဟုတ်.ဟုတ်ကဲ့..ပြန်ပြီဆရာမ..ဟီးဟီး..."

သူက ပြန်ပြီပြောပေမယ့်..စိတ်ချရတာ မဟုတ်ဘူး..။ အိမ်ဘေးက ကပ်ပြီးချောင်းချင်ချောင်းနေမှာ။ ကိုယ်အလိုးခံနေတာကို ချောင်းကြည့်တဲ့သူ ရှိနေမှန်းသိရင် စိတ်ကရမ္မက်ထန်လာတာ ဘာသဘောလဲ မသိပါဘူး။ လဲ့သီရိ စိတ်တွေ တအားမြောက်လာပြီ ထိန်းလို့ကို မရနိုင်တော့ဘူး။

" လိုး မောင်ရေ.အသေလိုး...စိတ်ရှိလက်ရှိလိုး..ဆောင့်. "

" ရော့..ပြွတ်ပလွတ် ဖောင်း ဖောင်း..ဖင်ကုန်း မ..ဖင်ကုန်းပေး..ဖင်ကုန်းလိုးရအောင် "

လဲ့သီရိ ဖင်အလိုးခံရမှာလည်း ကြောက်မနေတော့ပါဘူး။ ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးနှစ်လုံး ခပ်ကျဲကျဲထောက်ပြီးသူ့ဖက်ကို ဖင်ကြီးကုန်း ခါးနှိမ့်ချဝပ်စင်းစင်းနဲ့ စောက်ပတ်ကို ဖွင့်ပေးထားပစ်လိုက်တယ်။ သူ့အရပ်နဲ့ ဆိုတော့ တောင်မတ် ယိမ်းထိုးနေတဲ့ သူ့လီးကြီးနဲ့ လဲ့သီရိစောက်ခေါင်းနဲ့က တည့်တည့်ကြီး တန်းနေတာပဲ။

အဲဒါလေ..လီးကြီးကို နည်းနည်းလေးတောင်မှ မထိန်းဘူး..။ သီရိ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ဆုပ်ဆွဲပြီး အဝေးကြီးကနေ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..သီရိကိုယ်လုံးကြီး အရှေ့ကိုလွင့် လွင့်ပြေးတက်သွားရတယ်သိလား။ လွင့်မပြေးနိုင်အောင် အိပ်ယာကြီးကို ဆွဲထားလည်း အဲဒီအိပ်ယာကြီးပါ လွင့်တက်သွားအောင် လိုးတာဆိုတော့ လဲ့သီရိ အသံကုန်အော်နေရတာပေါ့။

ကိုယ်လုံးကြီး လွင့်တက်ပြေးတော့ အထိုင်ပျက်ပြီး လီးအရင်းထိ ဝင်အောင် လိုးရတာ ကိုယ်ကြီး ကိုင်းနေရတာပေါ့။ အဲလို လိုးရတာ သူသိပ်အားမရတော့ လဲ့သီရိကို သေသေချာချာအထိုင်ချပြီး စောစောကလိုပဲ ပြန်လိုးပြန်ရော။ ဒီတစ်ခါတော့ လဲ့သီရိကိုယ်လုံးကြီး အပေါ်ဖက် လွင့်မပြေးနိုင်အောင် ကုတင်အောက်ကနေခြေထောက်တစ်ဖက်နဲ့ သီရိခေါင်းကို အိပ်ယာပေါ် ပြားကပ်နေအောင် လှမ်းဖိနင်းပြီး ပစ်ဆောင့်လိုးတာပေါ့။

လီးကြီးက ကြီးလည်းကြီး..ရှည်လည်းရှည်..လိုးအားကလည်း သန်ဆိုတော့ သီရိ ကောင်းကောင်းကြီးပယ်ပယ် နယ်နယ် အလိုးခံလိုက်ရတာ မျက်ရည်များတောင် တောက်တောက်ကျရတယ်။ ဒါပေမယ့်.ကိုယ်က ဒီလောက်ဖင်ကြီး နို့ ကြီးစောက်ဖုတ်ကြီးတဲ့ မိန်းမပဲ..အရှုံးမပေးနိုင်ပါဘူး ဆိုတဲ့ မာနနဲ့ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးခိုင်းပစ်တာပါပဲ..။

" အိ.အာ့..ကောင်းတယ်...မောင်.လိုး လိုးဆောင့်.ခံနိုင်တယ် ဆောင့်..အားဟား.ကောင်းလိုက်တာ ...မောင်ရေ...."

" ငါလိုးမကြီး..ရော့..ဖုံး..ပြွတ်ပြွတ် ဖုံး..သူများနဲ့ အလိုးခံဦးမလား ..ငါလိုးမ ...ဖုန်း.ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်း..ပြောစမ်း..ငါလိုးမ..သူများအလိုးခံဦးမလား ...ဘူဘွတ်ဘွတ်..ဖောင်း ဖောင်း ဖန်း.."

" အားဟာ့..မောင်ရေ..ဆောင့်..အသေသာဆောင့်တော့..အင့်..ပြီးပြီမောင်.သီရိ စောက်ပတ်ထဲ လီးရည်ထည့်ပေး..အာ့..မထည့်ပေးရင်အား.အင့်..သူများနဲ့အလိုးခံမှာ..အာ့..ချာတိတ်တွေနဲ့ ခံပစ်မှာ...အားထည့်ပေးတော့..အာဟား..ဟုတ်ပီ.ပီးပြီ.မောင်ပြီးသွားပြီ..အားဟား..လီးရည်တွေ...အများကြီး..အာ့ အာ့ အား...အား..."


 

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>



တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၄ )

တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဟိုတုန်းကတည်းက လင်မယားလို ချစ်ခဲ့တာပါလို့ ဘယ်လောက်ပဲ ပြောပြော လက်တွေ့ အလိုးမခံရ။ လီးရည် အဝင်မခံရသေးတော့ စိတ်ကူးက စိတ်ကူးမှာ ရပ်နေခဲ့ရတာပါပဲ။ တကယ့် လင်မယားနဲ့ လေးနက်မှုက သိပ်ကွာခြားလွန်းတယ်ဆိုတာ လီးရည်ဝင်မှပဲ ရှင်းရှင်းကြီး လက်ခံလိုက်ရတယ်။ မအေးတင့် စောက်ပတ်ထဲကို ဒီလောက်များတဲ့ လီးရည်တွေ တစ်ခါမှ အထည့်မခံခဲ့ရဖူးဘူး။

ညားခဲ့ဖူးတဲ့ လင်တွေနဲ့ သက်တမ်းချင်းယှဉ်ရင် ဖိုးထိုက်က ငယ်ရွယ် နုပျိုလန်းဆန်းလွန်းသလို လိုးတတ်တဲ့ သက်တမ်းကလဲ နုလွန်းသေးတယ်။ စောက်ဖုတ် အရသာကို သိတာမှ သုံးရက်လောက်ပဲ ရှိသေးတာဆိုတော့ သူ့လီးကြီးက လိုးပြီးရင်း လိုးချင်..လျော့ကျသွားတယ်ရယ်လို့ မရှိသလို ပန်းထည့်တဲ့ လီးရည်တွေဆိုတာလဲ သန်မှသန်များမှများ..သင်္ကြန်ရေပြွတ်ထက် ပိုသန်.ပိုများမယ် ထင်တာပဲ။

လီးကြီး ဂွေးဥကြီး မို့ လီးရည်ကလဲ တစ်ချက်တစ်ချက် ပန်းထဲ့လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ထဲ အိုင်ရွှဲဗွက်ပေါက်သွားအောင် များတာ ။ အရင်လင်တွေနဲ့ တစ်ခာမှ မကြုံခဲ့ရဖူးတော့ မူးမေ့သွားအောင် စွဲစွဲလန်းလန်းကြိုက်သွားရတယ်။ တစ်ချက်ပြီး တစ်ချက် ဆက်ကာဆက်ကာ ပန်းထည့်ခံရတော့ ပူကနဲ နွေးကနဲ အရသာရှိနေသလို စောက်ပတ်ထဲ လျှံနေလို့ အပြင်ထိ ယိုစီးထွက်လာတဲ့ အထိ များလွန်းတော့ သိပ်ကိုကျေနပ်အားရလွန်းလို့ ဖိုးထိုက်ကို မလွှတ်နိုင်တော့အောင် အတင်းဖက်ထားမိတယ်။

တကယ့် လင်မယား အစစ်ဖြစ်ပြီဆိုတဲ့ ခံစားချက်က ဘဝသရုပ်ဖော်မှု အခြေခံ စိတ်ဓါတ် အမူအယာ အပြော အဆို အနေအထိုင် အပြုအစု အားလုံးကိုချက်ချင်းကြီး သိသိသာသာ ပြောင်းလဲပစ်လိုက်တယ်။ အဲဒါ မှ လီးရည်ဝင်တော့ အသေခင်တာ အစစ်ပဲ ။

" လီးရည်တွေကလဲ များတာ မောင်ရာ..ဘယ်တုန်းထဲက စုထားတာလဲ မသိဘူး ခိခိ.စောက်ပတ်ထဲကို အိုင်ထွက်သွားတာပဲ ..ဗိုက်တော့ကြီးမယ် ထင်တယ် .. ယောကျ်ားရေ..လီးရည် ဒီလောက်အများကြီး ဝင်တာ ဗိုက်ကြီးလောက်တယ် ခ်ခ် "

" လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတာကိုး မ,ရဲ့..ဒီလို စောက်ပတ်ကြီးမျိုး အားရပါးရ လိုးရတော့ အရသာရှိလွန်းလို့ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ လီးရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတာ. လိုးလို့တောင် မဝ,သေးဘူး ..ဟီးဟီး..ကြိုက်ရဲ့လား..ပြီးရောပြီးရဲ့လား.."

မအေးတင့်က ပက်လက် အနေအထားနဲ့ အလိုးခံနေတာလေ..။ လိုးခါစ,တုန်းက သူ့ကျောဖက်က ဖင်ကြားကို လျှိုပြီး လီးကြီးဝင်လာတော့ သူဆောင့်ကိုယ်ဆောင့် အပြန်အလှန်လိုးခဲ့ကြပြီး လီးအရင်းအထိ မဝင်တော့ဖိုးထိုက်က အားမရဘူးတဲ့။ သူ့လီးကရှည်တော့ အေးတင့်မှာ တော်တော်ထိနေလို့ ချက်ချင်းကြီး ပက်လက်အလိုးခံဖို့တို့ တစ်ပေါင်ကျော်အလိုးခံဖို့တို့ကြောက် နေတယ်။

နာရီဝက်လောက်နေတော့ တော်တော်လေး အလိုးခံလို့ ကောင်းလာပြီး အရသာသိလာပြီမို့ မအေးတင့်ပက်လက် လှန်ခံပေးလိုက်တာ။ သိပ်တော့ မဆိုးပါဘူးလေ။ ဒူးထောက် လက်ထောက် မှောက်လျက်ပဲ လိုးတော့ မအေးတင့် ပေါင်ကြီးတွေ သူ့ခါးကိုခွညှပ်ဆွဲပြီး အလိုးခံနိုင်တယ်။ ဆောင့်လိုးတိုင်း သားအိမ်ထိပ်ကိုတော့ သူ့လဒစ်ဖူးကြီးက လာလာထိနေတာပါပဲ..။ အောင့်တာတော့ မခံနိုင်လောက်အောင် အထိ မအောင့်ပါဘူး။

" မ,လဲ အရသာရှိတာပေါ့ မောင်ရယ်..ဒီလောက်လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးနေတာ မကောင်းပဲ နေပါ့မလား..သုံးချီတောင်ပြီးတယ် သိပ်ကြိုက်တာပဲ "

မအေးတင့် အမှန်အတိုင်း ပြောတယ်ဆိုတာ သူ့မျက်နှာကြည့်ရင် သိနိုင်တယ်။ သုံးချီပြီးထားပြီ ဆိုပေမယ့် သူအလိုးခံလို့ မဝ,သေးဘူး။ မျက်နှာကနီရဲပြီး နှာထန်နေတုန်းပဲ..စောက်ပတ်ကြီးကလဲ ဖိုးထိုက်လီးကြီးကို စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ဆွဲဆွဲညှစ်နေတုန်းပဲဆိုတော့ ဖိုးထိုက်လီးကို နှစ်လက်မနီးနီး ဆွဲထုတ်ပြီး လေးငါးချက်ဆောင့်ပေးတော့ သူ့မျက်လုံးတွေ ပြောင်လက်လာတယ်။

မျက်လုံးက ဝင်းဝင်း လက်လာသလို နှာခေါင်းတစ်ဝိုက် နီရဲလာတာကလဲ အသားဖြူတော့ သိပ်သိသာတာပဲ။ စောက်ပတ်အထဲက လီးကြီးကို မလျှော့တမ်း ဆွဲညှစ်စုပ်လာပြီး ဖင်ဆုံကြီး လူးလူးကော့လာတဲ့ အပြင်ပေါင်လုံးဖြူဖြူကြီးတွေ ကြွကြွလာပြန်တယ်။

" ဟင့်..ဆောင့်မှာဖြင့်လဲ ပြင်းပြင်းကြီး ဆောင့်ပါလားတဲ့..ဟင်း မစို့မပို့တော့ မလိုးနဲ့နော်..မေက တက်လိုးပစ်မှာဗျ ဘာမှတ်လဲ ထန်နေပြီ "

" လိုးပေးမှာ ပေါ့မိန်းမရယ်..ရော့ ရော့ကြိုက်လား..ရော့..ဖုန်း ဖောင်း ဖောင်း အင့်..တစ်ညလုံးလိုးမှာ. ဖောင်း "

" အင့်.အာ့..ကြိုက်တယ်..လီးကြီးကတင်း တောင်နေတာပဲ.သိပ်ကြိုက်တယ်.ဆောင့်..ထိုင်လိုး မောင်..ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုး..အင်း ဟုတ်ပြီ.အင့်ကောင်းတယ်..အိုး နို့ ဆွဲလိုးလေကွာ.အာ့ ..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်.."

လီးကို တစ်ဝက်လောက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဇိမ်နဲ့ လိုးလိုက်..လီးတန်ကြီး အဆုံးထိ ဆွဲထုတ်ပြီးအားရပါးရ ဆောင့်လိုးလိုက်..လီးအဖျားတစ်ဝက်လောက် ထိုးထဲ့ပြီး လိုးလိုက်..စိတ်တိုင်းကျ ဇိမ်နဲ့ လိုးတော့ မအေးတင့် မျက်ဖြူဆိုက်အောင် အရသာရှိနေတာ စောက်ရည်တွေကို ရွှဲနစ်နေတာပဲ။

ဘယ်လိုလိုးလိုး တစ်ဆောင့်တည်း ဆောင့်ခိုင်းနေတော့ ဒီလို အကိတ်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးကို မဖြိုနိုင်ရကောင်းလားလို စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ သူ့ခြေမျက်စေ့တွေကိုင် ပေါင်တန်ဖြူဖြူကြီးတွေကို ခေါင်းရဲ့ တစ်ဖက်တစ်ချက် ကြမ်းပြင်နဲ့ ထိနေအောင်ခြေမျက်စေ့ကိုင်ဖိ ဖင်ဆုံပြူးပြူးကြီးတွေကိုဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ပြီး မို့ဖောင်းတက်လာတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးတေ့တေ့ပြီး အချောင်းလိုက် အချောင်းလိုက် လိုးဆောင့်ထည့်တာ မအေးတင့်ရဲ့ အော်သံက မိုးရွာသံ မိုးခြိမ်းသံတွေကို အိနိုင်ယူသွားတယ်။

ဖင်ကြီးပွင့်ကားပြီ းခွင်ကကွက်တိ ဖွင့်ထားတာကို သူ့လီးရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ထိထိမိမိ ပစ်ဆောင့်ပြီးထောင်းတာဆိုတော့..

" ပလွတ် စွပ်ဖောင်းပလွတ် ပြွတ်ပြွတ် စွပ်ဖောင်း.."

စောက်ပတ်ထဲက လီးထွက်လာတဲ့ အသံ..လီးဝင်သွားတဲ့ အသံ..ပစ်ဆောင့်လိုးလို့ ဆီးခုံနဲ့ စောက်ပတ်ခွင်ပစ်ရိုက်ကပ်တဲ့ အသံတွေ မြိုင်မြိုင်နဲ့ အားရပါးရလိုးနေကြတာများ ကြည့်ရဲစရာတောင် မရှိဘူး။

" အား..မောင်ရေ..ဖုန်း..သေပြီ..အင့်.ပြွတ်စွတ်....ဖုန်း..အားဟာ့..မောင် ဖုန်း.အာ့..အပြီးလိုးပါ... မောင်.. ဖုန် ..  အားဟား..ပြီး ပြီးအောင်လိုး..ဖုန်း ဖုန်း ဖုန်း..ကောင်းတာ..မောင်ရေ..ပြီးအောင်..လိုးတော့ ပြီးအောင်လိုး ပြီးအောင်လိုး...အား..ပြီး ပြီး ပြီး အင့်အား ထည့် ထည့် အကုန်ထည့်.. အားဟား ကောင်းလှချည့်လား...မောင်ရယ် "

လီးရည်တွေ ညှစ်ထုတ်လို့ ကုန်ပြီဆိုမှ ခြေထောက်ကို ဖိဆုပ်ထားတဲ့ လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တာ မအေးတင့် ခြေပစ်လက်ပစ် ပက်လက်ကားယား မျက်စေ့ကြီးမှိတ်ပြီး အသက်မျှဉ်းမျှဉ်လေး ရှူနေရပါရောလား...။ မိုးက တရားလွန်ရွာတော့ တဲထဲမှာပဲ တစ်ညလုံး မိုးခိုရင်း အိပ်လိုက်ကြရတယ်။ မအေးတင့်ခမျှာလည်း တစ်သက်လုံးမှာ ဒီတစ်ညနဲ့ မှတ်လောက်သားလောက် အလိုးခံလိုက်ရတာပေါ့။

ဟိုကောင်လေးက သွေးသား တက်စ,အရွယ်ကောင်းလဲ ဖြစ်နေပြန် လိုးဖူးခါစ..အရသာသိခါစမို့ တပ်မက်ဇောကြွနေတဲ့ အချိန်လဲ ဖြစ်ပြန်..အနှောင့်အယှက်ကင်းကင်း အနေအထားကလည်း မှန်နေပြန် ဆိုတော့ တကယ့်ကို လီးမချွတ်ပဲ လိုးတာ ။ တစ်ညလုံး မအေးတင့်လို ကိတ်တဲ့ မိန်းမမျိုးမို့သာ မနက်ခရီးဆက်နိုင်တာ.ရွှေညီအစ်မလိုဆို အိပ်ယာထဲမှာ ကွေးပြီး စောက်ဖုတ်ကြပ်ပူထိုးနေရမှာ သေချာသလောက်ရှိတယ်။

တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ သူတို့ပစ္စည်းတွေ တင်ပေးလိုက်တဲ့ ထော်လာဂျီက တောလမ်းမှာ တောင်ကျချောင်းရေကျနေလို့ မနက်မှ ကူးလာနိုင်တာ မြို့ထဲ အဝင်ဈေးနားမှာပဲ သွားဆုံတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဆန်တွေ ဆီတွေ ပစ္စည်းတွေ အားလုံး အိမ်အရောက် တစ်ခါတည်းပါလာတော့ တစ်အိမ်သားလုံး ပျော်တာပေါ့။

ကိုမြင့်မောင်ကလည်း သူ့အလုပ်က မရှိတစ်ရက်..ရှိတစ်ရက်..အနေအထားမှာ ခုလို ဖူဖူလုံလုံလေး မြင်ရတော့ ဆန်အိတ်ထမ်းလိုက်..ဆီပုန်းမ,လိုက်..ဟိုအထုပ်ရွှေ့ ဒီအထုပ်ကိုင် သူ့မိန်းမပေါင်ကြီး ဒီလောက်ကွနေတာကိုတောင် သတိမပြုမိတော့ဘူး။ အကိတ်ဆိုပေမယ့် ဒီလီးကြီးမျိုးနဲ့ ဒီလောက်ကြီးလိုးတာတော့ မခံနိုင်ရှာပါဘူး..။ ကွနေရတာပါပဲ။

" မိုးတွေက အရမ်းကောင်းနေတော့ ပြန်မလာနိုင်လောက်သေးဘူး ထင်တာ မိန်းမရ ဟိုမှာ မရွာဘူးလား "

" ကိုထိုက် ကျောင်းဖွင့်တယ်လေ..အိမ်ကို မနည်းတောင်းပန်ပြီး ပြန်ခဲ့ရတာ.ရွာမှာလဲ မိုးကြီးတာပါပဲ..တစ်ညလုံး ရွာထည့်တာ ဗွက်တောင်ပေါက်နေပြီ ကြီးမှကြီး "

မအေးတင့်က အမှတ် မရှိသေးဘူး။ ဒီလိုကွအောင် အလိုးခံထားရတာတောင်မှ သူ့သားကို မျက်စေ့ မှိတ်ပြပြီး ပြီတီတီ လုပ်ချင်နေသေးတယ်။ ကျောင်းချိန် နီးနေပြီဆိုတာ မနီတို့ အဝတ်လဲထားတာ မြင်မှသတိရလို့ကမန်းကတန်း ပုဆိုးလေးကောက်လဲပြီး သူတို့နဲ့ အတူပဲ ကျောင်းကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ 

ကျောင်းရောက်တော့ ဘယ်လိုမှ မဟန်နိုင်တော့ဘူး။ သုံးညလောက် ဆက်တိုက် အိပ်ရေးပျက်ထားတာဆိုတော့ လူက ခံနိုင်ပေမယ့် မျက်လုံးကစင်းကျသွားပြီ။ ဆရာမဖင်ကြီးက စိတ်ကူးယဉ်စရာ ကောင်းပေမယ့် စာသင်တာတွေက ချော့သိပ်သလိုပဲ ဖြစ်နေတာ။ မိနီက လှမ်းမြင်နေတော့ သူ့ဘေးက လူလွတ်နေတဲ့ခုံမှာ လာထိုင်ခိုင်းပြီး ဆရာမကြည့်ရင် မမြင်ရအောင် သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ ကာထား ကွယ်ထားပေးတယ်။ လူ့သဘာဝကလည်း အတော်ဆန်းတယ်။

အိပ်ရေးပျက် နုံးခွေနေပါတယ်ဆိုမှ လီးကတောင် တောင်လာတာ ဘာသဘောလဲ မသိဘူး။ စာသင်ခုံပေါ်လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးလုပ် တစ်ရှူးရှူးနဲ့ အိပ်ပျော်နေပါလျက် လီးကြီးက မိုးတိုးမတ်တပ် တောင်နေတာ။ ဆရာမ မျက်စေ့တွေက ဒီဖက်ဝဲဝဲလာတော့ ဖိုးထိုက်အိပ်ပျော်နေတာကို စိတ်မချလို့ မျက်စေ့လေး ဝေ့ကြည့်လိုက်မိပါတယ် ။ သူ့လီးကြီး တောင်နေတာမြင်လို့ လန့်သွားတာပဲ။

အိမ်မှာနေရင်း ဟိုကိုင်ဒီပုတ် ခဏခဏ ဒီလီးကြီးကို ခလုတ်တိုက်ခဲ့ပေမယ့် ဒီလိုမျိုး စိတ်မလှုပ်ရှားမိပါဘူး။ ဒီလောက် မတ်မတ်ကြီးထောင်နေတာ ဆရာမလာကြည့်ရင် မြင်သွားတော့မှာပဲဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ သူ့စာအုပ်လေးတစ်အုပ် လီးပေါ်တင်ပြီး ဖုံးထားပေးလိုက်မှ စိတ်နည်းနည်း အေးသွားရသလိုပဲ။ စိတ်အေးရလဲ ခဏလေးပါပဲ။ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ တောင်နေတာဆိုတော့ စာအုပ်က ပြုတ်ကျသွားပြန်တာပေါ့။

အဲဒါမှအခက်..။ စာအုပ်ကို ကုန်းပြီးကောက်တော့ သူ့လီးကြီးက မိနီမျက်နှာနဲ့တည့်နေတာမှ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ထိတော့မယ်။ မိနီက သိပ်တော့ မညံ့လှဘူး..။ အောစာအုပ်တွေဖတ် အောကားတွေ ကြည့်ထားဖူးတဲ့သူပဲလေ။ ဒီလောက်တော့ ဘယ်ညံ့ပါ့မလဲ။ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးဖွင့်ပြီး လီးကြီးကို ငုံ..ရှေ့သွားလေးနဲ့ တေ့ကိုက်ပစ်တာပေါ့။တုတ်တုတ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ ပါးစပ်ထဲ အပြည့် မာခဲနေတာပဲ ခ်ခ်။

စာအုပ်ကို အချိန်ယူပြီး ကောက်ရင်းလီး ကြီးကို ကိုက်ခါနေမိရာက ခေါင်းပြန်ထောင်ထ,လိုက်တော့ ဆရာမက နံဘေးမှာ ရပ်ပြီး စာသင်ရင်း သူတို့မောင်နှစ်မကို ကြည့်နေတာ မျက်နှာကို ထူပူသွားတာပဲ။ တိုးတိုးလေးနဲ့ ကပ်ပြောသွားသေးတယ်..။ မုန့်စားဆင်းရင် နားနေခန်းဘေးကို ခဏလာတွေ့..တဲ့။

ရင်တစ်ထိတ်ထိတ် ခုန်နေပေမယ့် ကော်ရစ်ဒါမှာ ဆရာမကို ပြုံးပြုံးလေး တွေ့ရတော့ သိပ်စိတ်မပူတော့ဘူး..။ ဆရာမ ဆိုပေမယ့် အသက် သိပ်မကြီးသေးပါဘူး..။ အိုးတော့ သိသိသာသာ ကြီးတယ် ။ ကားကားဖုဖုပေါ့ ။ မိနီတို့ အိုးထက်တောင့်တယ်.. ခ်ခ်။ ဒါပေမဲ့ လင်ရှိတယ်..။

" လာ..ခ်ခ်..ရေခဲချောင်းကြီးက အတုတ်ကြီးပဲလား ဟုတ်လား နီနီမြင့် ခ်ခ်..ဆရာမတောင် ရင်ဖိုသွားတယ်.. "

မိနီ ဘာပြန်ဖြေရမလဲ မသိတော့ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေလိုက်တယ်။ သူမြင်ရဲ့သားနဲ့ ခ်ခ်..။

" ဒီလိုကွာ..ပါးစပ်တော့ လုံပေါ့..ဆရာမလဲ နီနီ့ကိစ္စ နှုတ်လုံပါ့မယ်..ကျော်ထိုက်က ဆရာမဖင်ကြီးကို ရှိုးနေတာကြာပြီကွ.. ဆရာမကလဲ ဖင်ရောနို့တွေရော ပြပေးထားတာပါပဲ..နီနီလဲ သိတဲ့အတိုင်းပဲ .. ဆရာမကထန်တယ် ခ်ခ်...တစ်ညတစ်ချီတော့ အနည်းဆုံး ဆွဲစေချင်တာ..လင်က ဆေးသမားလေ..ဆေးရှူဖို့နဲ့ ဆေးသယ်ပေးဖို့ပဲ..သူ့အလုပ်ရှိတာ ..မလိုးဘူး "

မိနီ နားမလည်သေးဘူး။ ပြုံးလျော့လျော့နဲ့ ဆက်နားထောင်ပေးနေတော့

" ကျော်ထိုက် လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲကွ..ခ်ခ်..ဆရာမလဲ နီနီစုပ်နေမှ မြင်ရတာ..အဲဒါကွာ..သူလဲ ဆရာမကိုစိတ်ဝင်စားတယ်..ဆရာမလဲ..ခုတော့ နီနီလုပ်ပြတာနဲ့ပဲ လိုးဖို့စိတ်ပါလာပြီ..လာမယ့်စနေ ကျောင်းပိတ်ရင် စာမေးချင်လို့ဆိုပြီး ဆရာမအိမ် ခေါ်လာပေး..ကျန်တာ ဆရာမ ဆက်လုပ်မယ်..ဖြစ်နိုင်မလား..ခ်ခ် "

ဘာခက်လို့လဲ..ခ်ခ်။ ခေါင်းညိတ် ပြလိုက်တာပေါ့..။ ဖိုးထိုက်တော့ ပွတာပဲ ခ်ခ် ။ ဆရာမ ဖင်ကြီးက အကြီးကြီး..။ စောက်ဖုတ်လဲ အကြီးကြီး ထင်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် နှမျှောနေသလိုပဲ..။ ရင်ထဲမှာ ဆို့တစ်နေတယ်။

" နီနီမြင့်တို့ မောင်နှစ်မ..ဒါ လုပ်ပြီးကြပြီလား..ဘယ်လိုလဲ "

ဆရာမကို မရဲတရဲ ကြည့်လိုက်တော့ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ လက်ကွင်းထိုးပြီး ဆောင့်ပြတယ်။

" အို..ဟင့် ဆရာမကလဲ..မောင်နှစ်မချင်းကြီး လုပ်ရလို့လား ခ်ခ်..လုပ်သေးပါဘူး..ဟီးဟီး.."

ဆရာမက မိနီပုခုံးကို ဖျတ်ကနဲ တစ်ချက်ပုတ်ရင်း ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ပဲ..

" ခ်ခ်..မောင်နှစ်မချင်းက ဖီလင်ကွ ခ်ခ်..သိပ်ချစ်ဖို့..ကောင်းတာ..နောက်မှ ပြောပြတော့မယ်ကွာ..သွားတော့.. နှုတ်တော့လုံပါစေနော်..ခ်ခ် "  

သွားခါနီး ခပ်တိုးတိုးပဲ မေးကြည့်တယ်..။

" မောင်နှစ်မချင်း လိုးလို့ရလားဟင်..ဆရာမ "

" ရတယ်..နီနီရေ့...ရတယ်..သိပ်အရသာရှိတယ်..ကျော်ထိုက် လီးကြီးမျိုးနဲ့ဆိုရင်..မောင်နှစ်မချင်းလိုးလို့လည်းရတယ် ခ်ခ်..ဆရာမကိုလိုးရင် လဲရမှာပဲ.သွားတော့ "

" ဖိုးထိုက်..ဆရာမ အိမ်မှာ စာသွားမေးစရာရှိလို့ဟာ..စနေနေ့ ငါနဲ့.. ခဏ လိုက်ခဲ့ပေး.နင် အကျိုးမယုတ်စေရဘူး "

ညနေကျောင်းဆင်းပြီး အိမ်နောက်ဖေး ဖိုးထက် အခန်းလေးမှာ အိမ်စာတွေ လုပ်နေတုန်း မိနီ ဖျတ်ကနဲ ဝင်လာပြီး ပြောတော့ နဲနဲအံ့သြမိတယ်။ သူ့ဟာသူ တစ်ယောက်ထဲ သွားမေးလည်းရတာပဲ..။ ကျောင်းမှာ မေးလဲရတာပဲ..။ ဘာတွေ အကွက်ဆန်း ထွင်တာလဲ။

ဆရာမကလဲ အထန်ကြီးဆိုတာ သူက သတင်းကြားပြီးသား..။ သူကြားထားတဲ့ အတိုင်းဟုတ်၊ မဟုတ် သိချင်လို့ ဆရာမကို ရှိုးကြည့်တာ ။ သူ့ကိုတောင်မှ မသိမသာ ဖင်ပြနို့ ပြနဲ့ ကျောင်းမှာ တော်တော်ငြိနေပြီ။တစ်ခါတစ်လေ လစ်ပြီထင်ရင် ဟိုကုတ်သလို ဒီကုတ်သလိုနဲ့ ပေါင်ရင်းအထိ ပြတာ။ လင်ရှိလျက်နဲ့ ကုန်းနေကြတဲ့ လေးငါးယောက်ရှိတဲ့ အထဲမှာ သူလည်းပါတယ်။ ရုပ်မချောပေမယ့် ဖင်ကြီးကတော့ မကျသေးဘူး..။ အကြီးကြီးပဲ။

မယုံသင်္ကာမို့ ပြန်မေးဖို့ လှည့်ကြည့်မိတော့ ဖိုးထိုက် မျက်လုံး ကျယ်သွားတယ်။ ဇာဘော်လီကနောက်ကျောချိတ် ဖြုတ်ပြီးခါစ,မှာ ထမီကို ရင်မလျှားထားသေးတော့ တွဲလောင်း..နို့ လုံးကြီးတွေက မို့မို့တင်းတင်း ရှေ့ကို ပြူးထွက်နေတော့ ဘော်လီကျွတ်နဲ့ လွတ်ချင်နေပြီ။ မိန်းမ လိုးတတ်ခါစ, ဂျိုကခပ်ကြွကြွ အားက သန်သန် နှာကထန် ဒီပုံမျိုး မြင်လိုက်တော့ လီးကြီး တောင်လာရတော့တာပဲပေါ့။ မိနီက ဖိုးထိုက်ထက် အသက်ကြီးတယ် ဆိုပေမယ့် တစ်နှစ်ပေါ့။ ဆယ့်ခြောက်နှစ် ပိုပိုဆိုတော့ သွေးသားအတက် နှာအတက် ဆတ်ကော့လတ်ကော့..စောက်ပတ်ယားနေပါတယ်ဆိုမှ ဆရာမက ကျောင်းဆင်းခါနီး ..

" စနေနေ့ လိုက်လာခဲ့နော်..မောင်နှစ်မချင်း..လိုးလို့ရတဲ့ အကြောင်း ကိုယ်တွေ့လေး ပြောပြမယ်..ဆရာမအလိုးခံခဲ့ဖူးတဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်..ကိုယ်တွေ့ " 

လို့ တိုးတိုး ကပ်ပြောသွားခဲ့တော့ စမ်းချင်နေပြီ။ ဖိုးထိုက် လီးကြီးကိုလဲ ကိုက်ငုံထားခဲ့မိပြီးပြီဆိုတော့ သွေးက ရဲနေပြီပေါ့။ ပြီးတော့..သူနဲ့ မလိုးရသေးပါပဲနဲ့..သူခဏလေးသာ ကိုက်ငုံခွင့်ရတဲ့လီးကြီးကို ဆရာမဆီ ပေးအပ်လိုက်ရမှာကိုလဲ ဘယ်လိုမှ မကြည်ဖြူနိုင်ပဲ ဖြစ်နေတာ အခက်ဆုံးပဲ။ ကံကောင်းချင်တော့ မိချိုကကျူရှင်မှာကျန်ခဲ့ပြီး အမေက သူတို့ ပြန်ရောက်တော့ ဘူတာစုဖက် အကြွေးရစရာ သွားတောင်းဖို့ ထွက်သွားတယ်။ အိမ်မှာ ဒီအချိန်မျိုး ဒီလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခွင့်ရနိုင်ဖို့ အခွင့်အရေးဆိုတာ ရှားတယ်။

" ဟင့်...ပြောနေတာကိုကွာ..ဘာမှလဲ ပြန်မဖြေဘူး..မျက်လုံးကြီးကလဲ နို့တွေကိုပဲ ကြည့်နေတော့မှာလား ..ခိခိ.မြင်ရလို့လား ..ငါ့နို့ တွေကို...ဟီဟိ အိမ်တစ်အိမ်လုံး မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး ဆရာ.."

ပြောပြောဆိုဆို မိနီက ဇာဘော်လီကို အခြေက ပင့်တင်ပြီးနို့လုံးကြီး ဖွင့်ပြတယ်။ နို့ ကြီးတစ်လုံးကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖွဖွလေးပင့်ချေရင်း..

" ကိုင်ကြည့်လေကွာ ဖိုးထိုက်ကလဲ..မောင်နှစ်မချင်းပဲ ကိုင် "

ဒီတော့မှ ကိုထိုက် အသက်ပြန်ဝင်လာတယ် ထင်ပါရဲ့။ မိနီကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ပြီး နို့လုံးတစ်လုံးကိုဆုပ်ဖိနယ်တယ်။ မိနီ မျက်လုံးတောက်တောက်နဲ့ ဖိုးထိုက် လီးကို ကြည့်နေရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။သူ့လက်ကလေးနဲ့ လီးကြီးကို အုပ်ပြီး ပွတ်ဆွဲကြည့်နေတုန်း ဆတ်ကနဲ လီးကြီးတောင်လာလို့ မဝံ့မရဲ ဆုပ်ထားလိုက်မိတယ်။

" အားသန်လိုက်တာနော်..တုတ်လဲ အတုတ်ကြီး..ပုဆိုးချွတ်ကြည့်မယ်နော်.. "

ပုဆိုးခါးပုံစ,ကို ဆွဲချွတ်တော့ လီးကြီးက ဖျောင်းကနဲ ချက်နားအထိ ပြေးကပ်တာ အားရစရာကြီး။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ထားပြီး စားပွဲပေါ်က ပေတံကို လှမ်းယူထောက်ထောက်တိုင်းတော့ ခြောက်လက်မပေတံက လဒစ်အထိတောင် မရောက်ဘူး။

" ဟား...ဒီလီးကြီးမျိုးမှ ဆရာမဖင်ကြီးနဲ့ ကြည့်ကောင်းမှာ.အီးဟီး..စောက်ပတ်ကြီးတော့ ပွင့်ထွက်သွားမှာပဲ...ခိခိ."

ကိုထိုက် လက်တစ်ဖက်က မနီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ထမီပေါ်ကနေ ဖွဖွလေးနဲ့ ရွရွလေးအုပ်ကိုင်ပြီး လက်ချောင်းတွေက စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်နေပြီ။ စိတ်ထဲမှာ မရိုးမရွဖြစ်လာသလို စောက်ဖုတ်ကြီးလည်း ရွစိရွစိဖြစ်လာပြီ။ ပေါင်အတွင်းသားတွေ အတိုင်း စောက်ဖုတ်အခြေထိ လေးငါးချက် ပွတ်ဆွဲတော့ မိနီရွလာလွန်းလို့ ဖင်ရှုံ့ထားရတယ်။

ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ကားလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီး ထိပ်ဖျားနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ပွတ်တော့ ထမီကြီး ခံနေလို့ အရသာကို သိပ်ထိထိမိမိ မခံစားရဘူး။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ထမီကို ဖြေလျှော့ချွတ်ချလိုက်ပြီး ပွတ်တော့မှ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်း လဒစ်ပူပူနွေးနွေးကြီး လျှောထိုးနေတဲ့ အရသာကို အပီအပြင်ခံစားရတယ်။ စောက်ရည်တွေရွှဲ အိနေအောင် ထွက်နေပေမယ့် အာခေါင်ထဲက ခြောက်သွေ့နေသလိုပဲ။

ဒူးကို အသာအယာ ကွေးညွှတ်ထိုင်ချပြီး သူ့လီးအဖျားကို လျှာလေးနဲ့ ယက်နေလိုက်တော့မှ တံတွေးစိမ့်လာလို့ လည်ချောင်းထဲကို မျိုချရင်း အာခေါင်ခြောက်တာကို ဖြေရတယ်။ ဒီတော့မှ အောကားတွေထဲက အတိုင်း သူ့လဒစ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းဖူးလေး စုလိုက် ပွင့်လိုက်လုပ်ပြီး လိုးပေးတာပေါ့။

သူက ကော့ကော့ လိုးနေလို့ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်ထဲထိ ဝင်မလာနိုင်အောင် လီးကြီးကို အရင်းက ဆုပ်ကိုင်ထားရသေးတယ်လေ။ နည်းနည်းလေးကြာတော့ မနီပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ဆွဲထူ မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီး..

" သိပ်ကောင်းတာပဲ နီနီရယ်..လီးကြီးကို ပုရွက်ဆိတ်အုံထဲ ထိုးထဲ့မိတဲ့အတိုင်းပဲ...တစစ်စစ်နဲ့..ရွတက်လာတာ..နီ့ပါးစပ်ထဲ..လီးရည်တွေ..ပန်းထဲ့ပေးရမှာလား "

မိနီ အမောတကောပဲ တားမိလိုက်တာ မှန်မှမှန်ပါ့မလား.မှားများမှားသွားသလား မသိတော့ပါဘူး..။

" ဟင့်အင်း.ဟင့်အင်း..အဲလီးရည်တွေ..နီ့ပါးစပ်ထဲမထည့်နဲ့ဦး...စောက်ပတ်ထဲ..ထဲ့ပေး..နီ့စောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးကြီးရော လီးရည်တွေရော..ထည့်ပေး..နီလဲ..စောက်ပတ်ကြီး..တအားရွနေပြီ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပြီးမြန်မြန်လေး..ထည့်ပေးတော့.."

မိနီကုတင်ပေါ် ကသောကမျှော တက်ပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တော့ ဖိုးထိုက်က စိတ်တိုင်းကျအောင် နေရာပြင်ပေးတယ်။ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နဲ့ ပင့်ကိုင်မ,တော့ မိနီ ရှက်လို့ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်နဲ့ အုပ်ကာထားတာပေါ့။

" ဟွန့်..ရှက်တယ်တဲ့...ဖယ်နော် ဟင်း..လီးနဲ့မလိုးပဲ လျှာနဲ့ လိုးပစ်မှာ.."

မျက်စောင်းလဲ့လဲ့ထိုးပြီး လက်ဖယ်ပေးလိုက်တော့မှ မိနီပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင် ပေါင်တန်ကြီးတွေကိုလက်မောင်းနဲ့ တွန်းတင် လက်တစ်ဖက်က လီးကို ကိုင်ပြီး စောက်မြောင်းရှည်ကြီးအတိုင်း မျှောမျှောထိုးလိုက်..စောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,ကို မွှေဆွလိုက်..စောက်စေ့ကို ဒစ်ဖျားနဲ့ ဖိထိုးချေလိုက်..ဆော့ချင်သလိုဆော့နေတော့ စိတ်တိုလာမိတယ်..။

" လိုးတော့ ဖိုးထိုက်ရဲ့..နီ့စောက်ခေါင်းထဲ အဲလီးကြီးနဲ့ လိုး. လိုးအင့်.အင့် လိုး "

မိနီ စောက်ခေါင်းထဲ လီးတုတ်တုတ် မာမာခဲခဲကြီး ဒုတ်ကနဲ ထိုးဖောက်ပြီး တစ်အိအိ တိုးဝင်လာတော့  ခေါင်းထဲမှာ မိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားသလိုလို မျက်စေ့ထဲမှာ ပျာကနဲ ဖြစ်မိသလိုလို ရင်ထဲမှာ ဆို့နစ်နစ်နဲ့ မျက်ရည်က လည်လာတယ်။

ခဏလေးနေတော့ သူ့လီးက ရှေ့ဆက် တိုးမလာတော့ အရင်းထိများ ဝင်သွားပြီလားလို့ လက်တစ်ဖက်က လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်လေ းခပ်ကျဲကျဲခွထိုးထဲ့ပြီး စမ်းကြည့်တော့..ဟင်း တစ်ဝက်တောင် မဝင်သေးဘူး။ ရှည်လဲရှည် တုတ်လဲတုတ် စောက်ဖုတ်တော့ ပြဲပါပြီလို့ တွေးမိပြီး မျက်စောင်းထိုးပစ်တော့ ဖိုးထိုက်က လီး ဝင်နေသလောက်နဲ့ပဲ ဆွဆွပြီး ဆောင့်လိုးပေးတာ ဝင်တိုင်းကောင်း ထွက်တိုင်းကောင်းနဲ့ ဆိမ့်အီနေတာ ဘယ်လို အရသာလဲလို့တောင် ပြောပြစရာ ဥပမာမရှိဘူး။

အကြောတွေ ဆွဲလိုက် ကုန်ပြီး ဖင်ကြောပါရှုံ့တွန့်သွားတဲ့ထိ အီဆိမ့်သွားတော့ စောက်ရည်တွေ ရှောကနဲဖျောကနဲ ထွက်ကုန်တယ်။ အရသာ ခံစားရတာကောင်းလွန်းလို့ ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ခါရမ်းနေမိပြီး ဖင်ကြီးကော့ကော့ပင့်တင်နေမိတာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် သတိမထားမိနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ။ ပါးစပ်ကလည်း သောင်စဉ်ရေမရ မဟုတ်တာရော ဟုတ်တာရော တစ်တွတ်တွတ် ပြောနေမိပြီး အတင်းဆောင့်လိုးခိုင်းတော့တာပဲ။

သူ့လီးကြီးက စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတဲ့ မိနီရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ တစ်ချက်ထက်တစ်ချက် ပိုပိုတိုးဝင်လာမှန်း သိနေလေလေ အရသာ ပိုထူးလေလေ စောက်ရည်တွေက ပိုထွက်လေလေ..။ အချက်လေး ငါး ခြောက်ဆယ်လောက် ကောင်းကောင်းကြီး ဆောင့်လိုးခံလိုက်ရတာ ကောင်းလွန်းလို့ မေ့ကို မမေ့နိုင်ဘူး.။

မြန်လိုက် နှေးလိုက် လဒစ်နဲ့ တေ့လိုးလိုက် အမျိုးမျိုးဆောင့်ပေးတာ။ လိုးလဲ လိုးတတ် လွန်းပါပေရဲ့လို့ ချီးမွမ်းမယ် စိတ်ကူးမိတုန်း..ဖောင်း ဆို သူ့လီးအရင်းထိ တအား ပစ်ဆောင့်သွင်းပြီး မိနီပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးတစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပိတ်ထားတာ..မိနီမှာ ရင်စို့အထိ ဆို့နင့်အောင် အောင့်တက်သွားလို့ အသံကုန်အော်ပစ်ပေမယ့် အသံက သူ့လက်ဖဝါးအောက်မှာ ပျောက်သွားတယ်။

သူ့လီး အတုတ်ကြီး စောက်ခေါင်းထဲ့ အပြည့်ထိုးထဲ့ပြီး လဒစ်ပြူးကြီးက ဒီအပျိုလေးရဲ့ သားအိမ်ဝ,ကို နင့်နင့်သည်းသည်း ဖိဖိထိုးပြီးပိနေတော့ လီးတုတ်တာက ပြည့်ပြီးကောင်းနေပေမယ့် လီးရှည်တာက အောင့်ပြီး ရင်ဝ,ထိ ဆို့နစ်တက်လာတာ မခံသာဘူး။

အဲဒါနဲ့ မိနီလဲ သူ့ရင်ပတ်ကို တစ်ဘုံးဘုံးထု လက်ဖဝါးကို ပါးစပ်ကြီးဟ,ဟပြီး လိုက်ကိုက် ဖင်ကြီး လူးလူးပြီးရုန်း..ဦးတည်ရာမဲ့ အမျိုးမျိုးလှုပ်ရှားနေမိတာ..သူ့က ဆီးခုံချင်း အတင်းဖိဖိကပ်ပြီး လိုက်နေတော့ ကိုယ်ကလှုပ်လေ သူ့လီးကြီး ကစောက်ခေါင်းထဲ နစ်ဝင်လေ..လှုပ်လေ နစ်လေ..လှုပ်လေ နစ်ဝင်လေနဲ့လေး ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ အရသာရှိလာတာ သတိထားမိလာတယ်။

လီးကြီးကို မျဉ်းပြီး ဖိထိုးတာနဲ့..စောက်ခေါင်းထဲကလဲ မျဉ်းပြီးတစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ အရသာ တင်းတင်းကြီး ရှိလာတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းတာပဲ။ လီးနဲ့ စောက်ပတ်က အဲလိုပဲနော်..နာကောင်းအောင့်ကောင်း ဘာဖြစ်ဖြစ်ကောင်းနေတာပဲလား မသိဘူး..။

" ရပြီကွ.အိ..ဆောင့်ကွာ.ဖိဆောင့်..ရပြီလိုး..လိုးလို့ရပြီ..အီး..ကောင်းထာ..လိုး "

အရသာရှိမှန်းသိလာတော့ ဆောင့်ပြီးရင်း ဆောင့်ပေးစေချင်တော့တာပဲ။ သူကလဲ ဘယ်ကတည်းက ဆောင့်လိုးချင်နေမှန်း မသိပါဘူး..။ လီးကြီးကို တစ်ဝက်လောက် ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဖောင်းကနဲ ဖန်းကနဲ ဇိမ်နဲ့ အားရပါးရ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးတာ..အရသာရှိလွန်းလို့ သူ့လက်မောင်းကို အားရှိသလောက်ဆွဲပြီး ဖင်ကြီး ကော့ကော့ခံပစ်မိတယ်။

အချက်အစိတ်လောက် ပုံမှန်လေး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးပြီးမှ လီးကြီးကို တစ်လက်မလောက်ပဲ ဆွဲထုတ်ပြီးခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပြန်တော့ တစ်မျိုးကောင်းပြန်တယ်။ အဆက်မပြတ် တစ်ဇတ်ဇတ် လိုးတာမို့ မိနီလည်း လည်ချောင်းသံ တစ်အင့်အင့်နဲ့ အလိုးခံရတာပေါ့။

သူ့ဆောင့်ချက်နဲ့ အညီ ဖင်ကြီး လိုက်မကော့ပေးနိုင်လောက်အောင် မြန်လွန်းသွက်လွန်းနေတော့လဲ ခါးလေးကော့ပြီး ဖင်ကြီးကို အချိန်ပြည့် ပင့်ပေးထားလိုက်တယ်။ အချက်ငါးဆယ် တစ်ရာတော့မက,ဘူး..။ ဆောင့်ချက် သွက်လွန်းလို့ မိနီလဲ သိပ်အရသာရှိတာနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲစုပ်ညှစ်ပြီး အလိုးခံတာ စောက်ရည်တွေကို သွန်ချသလိုထွက်တယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးမှာ စောက်ရည်တွေ စိုအိနေပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ရှောကနဲဝင် ဖောင်းကနဲ ဆောင့်လိုး..အချက်တိုင်း အရသာရှိတယ်။

" အိုး..အင့်.သိပ်ကောင်းတာပဲ.ဖောင်း.ရှီး ကျွတ်ကျွတ်..ဖောင်း ပြွတ် ဖောင်း.ဟူး..တအားကောင်းတာ..နေဦး နေဦး ဒီလိုခံမယ်..အင့်..ထည့်.."

မိနီ ပေါင်နှစ်လုံးကို အားရပါးရကားပြီး စောက်ပတ်ကြီးဖွင့်..တစ်ခေါက်ကွေးတွေ ကိုယ့်လက်နဲ့ ပြန်ဆွဲထားပြီး ဖင်ပင့်ပေးပစ်တာ ။ ကိုထိုက် သူ့လီးကြီးအဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါလေရော။ စောက်ပတ်ကြီးကို ကားပြီး ဖွင့်ထားပေးတာဆိုတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျပ်ထုပ်နေပြီး အဝင်လည်းထိ အထွက်လည်းထိ..လီးက အဝင်နက်တော့ သားအိမ်ထိပ်ကို ထိုးထိုးဖိနေတာ ကောင်းလွန်းလို့ တွင်တွင် အော်နေရတယ်။

" ဆောင့် ကိုထိုက် သွက်သွက်ကြီးသာ ဆောင့်လိုး..တအားဆောင့်..အင်း.အင်းလိုးဟာ လိုးဟာ.အားဟား.ရှီးကျွတ်ကျွတ်ကောင်းတယ်ဟ..လီးရည်တွေ ထဲ့ပေးမယ်ဆို ထည့်ကွာ.ထည့်..အင့်..လီးရည်တွေထည့်ဆောင့် အင့်..သွက်သွက်ဆောင့်..အားဟား..ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ..အားဟား.လီးကြီး လီး လီးရည်တွေထွက်ပြီ..ထည့် ပန်းထည့် ဟား.ဟူး...အများကြီးပဲ..အားဟား."

ကိုထိုက် လီးရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲကို ပူပူနွေးနွေးကြီး ဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ ဆယ့်လေးငါးချက် ပန်းထည့်တာ..ရွှဲနစ်နေတာပဲ။ စောက်ပတ်ထဲမှာတောင် မဆန့်ဘူး။ လီးရည် ညှစ်ထုတ်ရင်း ပစ်ပစ်ဆောင့်နေတာဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ နေတယ်။

လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲမှာ လှုပ်စိလှုပ်စိ၊ ခေါင်းတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ ပြည့်နေတာပဲ။ ပြီးခါနီးမှာ နို့ ကြီးတွေဆွဲပြီး အသဲအသန် ပစ်ပစ် ဆောင့်လိုးတာဆိုတော့ လီးရည်တွေ ပန်းထည့်တဲ့ အချိန်နို့ ကြီးတွေကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ဆွဲခါပစ်လိုက်တာများ ကြမ်းလွန်းရမ်းလွန်း ရက်စက်လွန်းလို့ လက်ငါးချောင်းရာတွေတောင်အစင်းလိုက် အချောင်းရာလိုက် ထင်ကျန်ရစ်တယ်။

ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် စိမ်နေပြီး သူ့လီးကြီးက စောက်ခောင်းထဲမှာ လှုပ်လာပြန်တယ်။ မိနီက သိနေတော့ အလိုးခံဖို့ ပေါင်ကြီးတွေ ဆွဲမြှင့်တင်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာပဲ အပြင်က အဖေနဲ့အမေ့ စကားပြောသံတွေကြားရတယ်။

" မိန်းမရေ..ကလေးတွေလဲ မမြင်ပါလား..အသံလဲမကြာဘူး ဟီဟိ.ဟိုအငယ်လေးတွေ ကျူရှင်မဆင်းသေးဘူးထင်ပါ့..ဟဲဟဲ..အစ်ကိုတို့ လင်မယားလည်း ကလေးတွေ လစ်တုန်းလေး.."

" ခိခိ..မြန်မြန်ပဲ ရမှာနော်.တစ်ချီပဲ ခ်ခ်."

အမေတို့ အိပ်ခန်းနဲ့ ဖိုးထိုက်ရဲ့ အခန်းက အရှေ့ အနောက် မျက်စောင်းထိုး။ အမေတို့က အိမ်မ,ကြီးထဲကသီးခြား အိပ်ခန်းနဲ့ အိပ်ပြီး ဖိုးထိုက်က အိမ်နောက်ဖက် အဖီချမီးဖိုဆွယ်မှာ ထရံနဲ့ အခန်းကန့်ပြီး အိပ်တာဆိုတော့ မမြင်နိုင်ပေမယ့် အသံကြားရမှာ သေချာတယ်။ မလိုးပဲ ပုန်းနေမယ်ဆိုရင်လဲ မီးဖို အနောက်တံခါးကနေ အပြင်ဖက်ကို အသာ ထွက်သွားလို့ရတယ်။

ဟိုဖက်အခန်းမှာ ပထွေးနဲ့အမေ လိုးကြတော့မယ်ဆိုတာသိနေတော့ ဒီဖက်က လိုးကြတော့မယ့် ဖိုးထိုက်နဲ့မိနီ မျက်လုံးတွေပြူးပြီး နှာတွေပို ပိုကြွလာကြတာပေါ့။ စောစောက မာတောင်ခါစ,လီးကြီးကလည်း မနီစောက်ပတ်ထဲမှာ တအားတင်းပြီး သံချောင်းလို မာတင်းလာတာ မိနီက သိနေတယ်။ ဒါပေမယ့် အလိုးခံချင်.. သတ္တိလဲ မရှိဖြစ်နေတယ်..။

ဖိုးထိုက်ကတော့ စောက်ပတ်ထဲက လီးဆွဲချွတ်လို့ မရဘူး..။ ဆောင့် ဆောင့်ပြီး လိုးနေတော့တာပဲ။ အလိုးခံလို့ကလဲ ရက်ရက်စက်စက်ကောင်းနေပြီ...။ အဖေတို့ အခန်းဖက်ကလဲ ဖုတ်ဖုတ်ဖတ်ဖတ် ပြွတ်ပြွတ်စွတ်စွတ်နဲ့လိုးသံ ဆောင့်သံ..တစ်ခိခိရယ်သံတွေ ကြားကြားနေရပြီ။ အဲ အသံတွေကျယ်လာလေ ဖိုးထိုက်ဆောင့်ချက်က ပြင်းလေလေ..။ မနီစောက်ပတ်ထဲ နင့်နေအောင် စီးစီးပိုးပိုးကြီး အလိုးခံရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ.။

" ဖိုးထိုက်..မောင်..အင့်..အဖေက သိပ်ကြာကြာလိုးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး..အင့် ခ်ခ်..စကားပြောနေတယ်လေကွာ..အင့်...ခ်ခ်ဆောင့်တာ..ခဏလေး..သူတို့ ခဏလေးနဲ့ပြီးသွားမှာ...မိချိုတို့လဲ ကျူရှင်ကပြန်လာခါနီးနေပြီ..အင့် လီးလိုပဲကွာ ဆောင့်တာ.. ခိခိ..မြန်မြန်သွက်သွက်ကြီး အပြီးသာလိုးပေးတော့ကွာ...ညမှ ထပ်လာခဲ့မယ် "

ဖိုးထိုက် မျက်လုံးမျက်ဆန် နီနီနဲ့ ခေါင်းကို သွက်သွက်ကြီးညိတ်ပြီး စောက်ရည်နဲ့ လီးရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကို လဒစ်ကြီးတေ့ပြီး တပြွတ်ပြွတ် တစွပ်စွပ် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးတော့ အရသာရှိလွန်းလို့ မနီခေါင်းအုံးစွန်းကို တအားကိုက်ထားပြီး ဝမ်းခေါင်းသံနဲ့ တစ်အီးအီး အော်နေရတယ်။

သူက တစ်ချီပြီးထားတာဆိုတော့ ဆွဲမယ်ဆို ဇိမ်နဲ့ ဆွဲလိုးပေးနိုင်ပေမဲ့..အမေတို့ မိသွားမှာလဲစိုး..သူတို့ လိုးသံ ဆောင့်သံမြှူသံ တစ်ခိခိကလဲ ခရာတာတာနဲ့ ကိုယ့်ကို လာအလိုးခံနေသလိုလို နှိုးဆွနေတော့ အချက်တစ်ရာ ပိုပိုလောက်သွက်သွက်ကြီး စိတ်သန်သန်နဲ့ ဆောင့်လိုးပေးပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံ းအရင်းထိပစ်ဆောင့်လိုးရင်း လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးပစ်လိုက်တယ်။

မိနီ ဘော်လီကို ပြန်ဝတ်ဖို့ အချိန်မရှိတော့ဘူး..။ လီးကြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲက ထွက်ပြီးရော ထမီရင်လျှား ကပိုကယိုနဲ့ မီးဖိုခန်းတံခါးက အပြင်ဖက်ထွက်ပြေးတော့ ကလေးနှစ်ယောက် အိမ်ရှေ့တံခါးကို အဝင်.. အဖေနဲ့ အမေတို့က သူတို့ဘာမှမလုပ်ခဲ့ကြသလိုပဲ အိပ်ခန်းထဲက ဣန္ဒြေတွေ တစ်ခွဲသားစီနဲ့ ထွက်လာကြပြီးအိမ်ရှေ့ခန်း ဆက်တီကြမ်းလေးပေါ် တည်တည်ထိုင်လို့...ခ်ခ်။

မနီ ရေတွင်းမှာ အေးအေးဆေးဆေး ရေချိုးရင်း သူတို့လိုးခဲ့ကြတဲ့ ဖြစ်စဉ်တွေကို ပြန်တွေးပြီး ရင်တစ်သိမ့်သိမ့်ခံစားနေမိတာ အတော်ကြာတယ်။ ညကျထပ်သွားပြီး အလိုးခံရဖို့ဆိုတာ သွေးရူးသွေးတန်းနဲ့မို့ ပြောမိပြောရာသာ ပြောခဲ့မိတာ..တကယ်တမ်းတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ သူတို့ လိုးနေကြတုန်းက ကိုယ့်ဇောနဲ့ကိုယ်မို့သာ သတိမထားမိခဲ့ကြတာ။ စွတ်စွတ် ပြွတ်ပြွတ် နဲ့ အသံတွေတော်တော်ကျယ်တာကို အခုမှပြန်ကြားယောင်ရင်း အဖေတို့ ကြားသွားနိုင်တယ် လို့ အသိဝင်လာတယ်။

ပြောရလျင် မနီစောက်ပတ်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နခမ်းသားကြီးတွေ ရောင်လာပြီး မသိမသာ ကျိမ်းကျိမ်းလာတာကို အခုတောင်မှ သိသာနေပြီ။ ဒီည ထပ်အလိုးခံဖို့တော့ သိပ်မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ စဉ်းစားမိတယ်။ အလိုးခံလိုက်ရင် ဖိုးထိုက်လီးကြီးပုံ အဆောင့်ကြမ်း အလိုးကြမ်းပုံနဲ့ စောက်ပတ်က ပိုဆိုးသွားမှာ သေချာတယ်..ခိခိ ။ ကိုမြင့်မောင်က ဒီနေ့ မလိုးစဖူး တစ်ချီလိုးလိုက်ရတဲ့အပြင် ငွေကလေးရွှင်တော့ အရက်တစ်ပိုင်းလောက် ထွက်သောက်ပြီး မိသားစု ထမင်းစားကြတယ်။

ထမင်းစားပြီး သိပ်မကြာပါဘူး..။ ကလေးတွေ စာကျက်နေကြတုန်း မအေးတင့်ကို အိပ်ခန်းထဲ လက်တို့ ခေါ်ပြီး လိုးဖို့ ပြင်ပြန်တာပါပဲ။ မအေးတင့်လဲ မငြင်းပါဘူး..လိုက်လာတာပဲ။ အိပ်ယာပေါ်ရောက်လို့ တကယ်လိုးတဲ့ အခါကျတော့ ကိုမြင့်မောင် လီးက ဘယ်လိုမှ မတောင်ပြန်ဘူး။

ကလေးတွေ စာကျက်နေတုန်းက သူ့မိန်းမဖင်အိုးကြီး မြင်ပြီး လီးတောင်သလိုလို ဖြစ်လာလို့ လက်တို့ ခေါ်ခဲ့တာ..အခုစောက်ပတ်ကြီး လှန်ထားပြီးမှ လီးက မတောင်လာဘူးဆိုတော့ ကိုမြင့်မောင် တော်တော်လေးစိတ်တွေ ကြီးသွားတယ်။ လီးက ဘယ်လိုဆွဆွ မတောင်လာတဲ့ အပြင် ယောင်ယောင်လေးတောင် မာမလာလို့ လီးပျော့ကြီးနဲ့ပဲ လိုးတော့မယ်ဆိုပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လက်နဲ့ ကိုင်ထည့်တာလဲ မဝင်ဘူး။

ပျော့ခွေခွေနဲ့ စောက်ခေါင်းဝ,မှာ ကင်းစောင့်နေတာ အတော်ကြာတယ်။ နာရီဝက်လောက်ကြာလဲ လီးက မတောင်လာတော့ သက်ပြင်းကြီးချပြီး လက်ကျန် အရက်လေးနှစ်ခွက်သုံးခွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲပစ်တယ်။ နို့ စို့လိုက် ဂွင်းတိုက်လိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက်နဲ့ တစ်နာရီကျော်လောက် ကျိုးစားပမ်းစားအားထုတ်ပေမယ့် ဘယ်လိုပဲ လုပ်လုပ် သူ့လီးပျော့ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်လို့ မရတော့ဘူး။

မူးလဲမူး စိတ်လဲတို မိန်းမကိုလဲရှက်..။ တစ်ရေးနိုးမှလိုးတော့မယ်ဆိုပြီး ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းချလိုက်တာ..အလုပ်ပင်ပမ်းတဲ့ ဒဏ် အရက်မူးတဲ့ အရှိန် လိုးရဖို့ကျိုးစားလိုက်ရတဲ့ ကိုယ်စိတ် ပင်ပမ်းမှုတွေကြောင့် ချက်ချင်းအိပ်ပျော်သွားရော။

မအေးတင့်က အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး။ အဆွခံရလွန်းလို့ စောက်ပတ်ကြီးက တအား ရွနေပြီ။ သူ့လင်က နည်းမျိုးစုံနဲ့ ကျိုးစားဆွနေတုန်း ဖိုးထိုက် တံခါးဝမှာ ရပ်ကြည့်နေတာတွေ့လို့ လက်ကာပြထားခဲ့ရတာ နှစ်ခါရှိခဲ့ပြီ ဖြစ်သလို..ဖြတ်သွားဖြတ်လာနဲ့ သိသိသာသာ ကိုယ်ရောင်ပြနေတာလဲ များပြီ။

ကိုမြင့်မောင်လဲ လက်လျှော့ပြီး အိပ်သွားရော...ဖိုးထိုက် အခန်းကို ပြေးတော့တာပဲ..။ အိပ်ပျော်သွားပြီလား မပျော်သေးဘူး ဒါတောင်မှ သေသေချာချာ စောင့်ကြည့်ဖို့ အချိန် မပေးနိုင်တော့ဘူး..။ အခန်းဝ,မှာ ငူငူကြီးရပ်နေတဲ့ ဖိုးထိုက်ကို ဇွတ်အတင်း တိုးတိုက်ဝင်..ကုတင်ပါ်တက် ပက်လက်လန် ဒူးချဲပေါင်မြှင့် တစ်ခေါက်ကွေးတွေ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲကားထားပေးပြီး..

"  ရော့မောင်..လိုးတော့..ငေးမနေနဲ့..လီးတောင်တောင်ကြီးနဲ့ ပစ်ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးပေး..အသေလိုး..သေအောင်သာလိုး..အင့်.အင့်.အင့်အင့်..အာ့ အား.အူးဟူးဟူး..ကောင်းလိုက်တာ...မောင်ရာ.လိုး.ပစ်ပစ်လိုးဆောင့်ဆောင့်.အီးးးးဟီး.လီးတစ်ချောင်းလုံးပစ် ပစ်ဝင်သွားတာ ကောင်းလိုက်တာ....မောင်ရာ.."


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>



တောမီးမရှို့ရ အပိုင်း ( ၃ )

တောမီးမရှို့ရ  အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနက်လင်းကြက် တွန်ချိန် ကိုထိုက် ကုပ်ချောင်းချောင်းနဲ့ အိမ်ပေါ်တက်လာတော့ သူ့အဖွားတွေ မီးဖိုထဲမှာ ဒူးနှစ်လုံးပေါ်ကို လက်ယှက်တင်၊ ဖင်ချထိုင်ပြီး တီးတိုးတီးတိုး လုပ်နေကြတာကို တွေ့ရတယ်။ ကနခိုအစွမ်းကြောင့် အဖွားနှစ်ယောက် တစ်ညလုံးချီးပန်းထားခဲ့တာကို သိနေပေမယ့် ဖိုးထိုက်က သူ့အဖွား ဒေါ်စောခင်ကို ဇွတ်ဖက်တယ်။

ဟိုကလဲ နုံးခွေနေတော့ အလိုးခံဖို့ ဘယ်လိုမှ စိတ်မလာတာနဲ့ ဇွတ်ရုန်းပြီး ဒေါ်စောတင်ဖက် တွန်းပြီး ပို့တာပေါ့။ အဖွားကို မျက်စောင်းထိုးပြီး အဖွားလေးကို ဖက်တော့ စောတင်ကလည်း ယဲ့ယဲ့ပဲ ကျန်တာ ဆိုပေမယ့် ငြိမ်ပြီး အဖက်ခံတယ်။ အဖွားဆိုပေမယ့် အသက်ကလေးဆယ့်ခွန်ပဲ ရှိသေးတဲ့ အပျိုကြီးလေ..။ အသားအရည်က တင်းတင်းရင်းရင်း အိအိဖြိုးဖြိုး မြို့ပေါ်က အပျိုဆိုတာတွေထက် ပိုတောင့်တယ်။

နို့ကြီးတွေဆို တကယ့် မာမာတင်းတင်း ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးတွေ..။ သိပ်နယ်လို့ ကောင်းတာပဲ။ အဖွားလေးကလဲ ဝမ်းလျှောထားလို့ နုံးနေပေမယ့် နှာက တအားကြီးတော့ အလိုးမခံရလျင်တောင် နို့တော့ အကိုင်ခံ အဆွဲခံ အနယ်ခံ အဆုပ်အချေခံပြီး အရသာ ယူချင်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဖိုးထိုက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ လှဲချတိုးဝင်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့နို့လုံးကြီးတွေပေါ် ဆွဲတင်ထားပေးတယ်။

" ဝမ်းလျှောနေတာကွာ..အလင်းပိုင်းမှ သက်သာသွားတာ..နယ်ကွာ..မိန်းမနို့ကြီးတွေ အားရပါးရနယ်..နို့သီးခေါင်းလေးတွေပါ လှိမ့်ချေပြီးနယ်.."

" တော်ရုံပဲ နှာကြွပါ စောတင်ရယ်..ငါ့ရှေ့များ လိုးနေကြဦးမှာလား..ဟင်းဟင်း..ငါ မကြည့်ရဲဘူးနော်..ဖိုးထိုက် လီးက အကြီးကြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ရင်ခေါင်းဝ,ထိဆို့နင့်ဝင်သွားတာ..ဟီးဟီး.."

" မမတော့ ခဲအိုနဲ့ အမြဲ အလိုးခံနေကျမို့ ဘယ်လိုနေလဲ မသိဘူး..စောတင် စိတ်ထဲတော့ အဲလို နင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အလိုးခံရတာကို သိပ်ကြိုက်တာပဲ..ခ်ခ် "

" ဟီးဟီး..သူလိုးတာလဲ ကောင်းတော့ ကောင်းပါတယ်..ဒါပေမယ်...နင့် ခဲအိုကြီးက အသက်ကြီးပြီ.. ဖိုးထိုက်လောက်လီးလဲ မကြီးဘူး ...လိုးလဲ မလိုးနိုင်ဘူး...ကိုထိုက် လိုးပေးမှ ငါလဲ အဲလို အရသာကို သိတာ ..နင့်ခဲအိုနဲ့နင် တစ်ချီမှအလိုးမခံဖူးဘူးလား "

" အာ..မမကလဲ..တစ်သက်လုံး အခုမှ အလိုးခံဖူးတာ ခ်ခ်..ခဲအို လီးကိုတောင်မှ မမတို့ လိုးနေတုန်းချောင်းကြည့်လို့ မြင်ဖူးတာ..ဟီဟိ သေးသေးလေး "

" နင်တို့ကလဲ တော်တော့ဟယ်..ငါ့သမီးမြင်သွားရင် မကောင်းဘူး.."

" အိုး..မြေးအဖွားဖက်တာ ဘာဖြစ်လဲ..ဘယ်သူမြင်မြင်ပေါ့..မတော်နိုင်ပါဘူး ..နယ်သာနယ် ကိုထိုက်.. ဆုပ်ဆုပ်ပြီးနယ်..နယ်..အင်း. အနှစ်ကြီး.အာရပါးရ နယ်ကွာ..ဖက်ထား..မမကိုဖက်ထား...ခ်ခ် လိုးချင်လာတာမလား...လိုးမလား.."

မစောခင် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်..သူ့ညီမ နှာဘူးက တကယ် အလိုးခံနေမှ အခက်။

" စောတင်ရယ်..မဟုတ်တာ နင်လဲ အရူးအမဲသား စားမိသလို ဖြစ်နေပြီ..ဒီလောက် စောက်ပတ် ရွနေလဲ လင်ယူလိုက်တော့.ငါပေးစားမယ်.."

မစောတင် မျက်စောင်းထိုးပြီး ထိုင်ရာက ထ,..ဖိုးထိုက်ကို လက်ဆွဲပြီး မီးဖိုခန်းထဲက ထွက်မယ်ပြင်တော့ တံခါးဝ,မှာ အေးတင့်ကို ဘွားကနဲ မြင်လိုက်ရလို့ လန့်သွားတယ်။ စိတ်က မလုံမလဲမို့..

" ဟဲ့..နိုးလာပြီလား.အတော်ပဲ.အိမ်သာ သွားမှာမလား..ငါလဲ တစ်ညလုံး ဝမ်းသွားနေတာ...ဖိုးထိုက် မလိုက်ခဲ့နဲ့တော့..နင့်အမေနဲ့ပဲ သွားတော့မယ်..."

တတ်လဲ တတ်နိုင်တဲ့ ကောင်မ ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ဒေါ်စောခင် သူ့ညီမကို မျက်လုံးပြူးကြည့်ပြီး ခေါင်းခါတယ်။ အရေးထဲ ဖိုးထိုက်ရဲ့ လီးကြီးက မတ်မတ်ကြီး တောင်နေတော့ လက်နဲ့ အသာဆွဲပြီး ကိုယ်နဲ့ကွယ်ထားပေးလိုက်ရသေးတယ်။ သူ့လီးကြီး တောင်နေပုံကလည်း တုတ်ချောင်း တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရတဲ့ အတိုင်း မာတောက်ခဲနေတာပဲ။

လူက နုံးခွေနေလို့သာပေါ့...။ ဒီလိုသာ မဟုတ်ရင် သူလဲ ဖိုးထိုက်ကို အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ပြီး အနည်းဆုံး နှစ်ချီလောက်တော့ ကြမ်းကြမ်းကြီး ပစ်ဆောင့်ခိုင်းပြီး လူးလွန့်နေအောင် အလိုးခံပစ်လိုက်မိမှာ အမှန်ပဲ ဆိုတာကို တွေးမိလိုက်တော့ စောတင်ကိုလဲ အပြစ်မဆိုရက်တော့ပြန်ဘူး။ အိမ်သာက အပြန်မှာ မစောတင်မယောင်မလည်နဲ့ စပါးကျီထဲမှာ မနေ့ညဦးပိုင်းက အလိုးခံဖို့ ခင်းထားခဲ့တဲ့ အိပ်ယာခင်းတွေ သွားသိမ်းတော့ တွန့်ကျေလုံးထွေးနေပြီး လီးရည်ကွက်တွေ စောက်ရည်ကွက်တွေ စိုနစ်နေတာ တွေ့ရတယ်။

ပထမတော့ သိပ်နားမလည်ပေမယ့် သူတို့ညီအစ်မ တစ်ညလုံး ချီးပန်းခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်နဲ့ ဆက်စပ်တွေးမိတော့..အေးမြင့်လက်ချက်ပဲ..မနေ့ညက ဖိုးထိုက် အေးမြင့်ကို တစ်ညလုံး ဒီအခင်းပေါ်မှာလိုးပြီး မနက်မှ ပြန်တက်လာတာပဲ လို့ တွက်မိရတယ်။ အဲဒီမှာ နှာတွေ တအားကြွတက်လာပြီး ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အိပ်ယာခင်းမှာ ပေနေတဲ့ လီးရည်ပျစ်ပျစ်တွေနဲ့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲ တည့်တည့်ချိန်တေ့ပြီး ဖိဖိပွတ်ပစ်တာ တစ်ချီပြီးသွားတော့မှ မချင့်မရဲနဲ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ရတယ်။

အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကြည့်တော့ ဖိုးထိုက်က မရှိ..။ ရွှေငယ်နဲ့ မန်ကျည်းပင်အောက် ကွပ်ပျစ်မှာ ရွှေငယ်က သူ့အရွယ်နဲ့သူ ဆိုရင်တော့ တော်တော်လေးတောင့်တယ်လို့ ပြောရမှာပဲ။ အသက်က ဆယ့်လေးနှစ်ကျော်ကျော်ပဲ ဆိုပေမယ့် တောင်ယာလုပ်တဲ့ သူဆိုတော့ ထွားတယ်။ နို့ လုံးကြီးတွေက အုန်းသီးခပ်လတ်လတ်တစ်လုံ းအခွံနွှာပြီး ထက်ခြမ်းခွဲပိုင်း ကပ်တင်ထားသလို မို့မိုစူစူ တင်းတင်းမာမာကြီး။

နို့ဝန်းလေးတွေက ပန်းနုရောင် ပြေးနေတုန်းဆိုပေမယ့် အကြိတ်ကတော့ ကျေသွားပြီ။ နို့သီးခေါင်း စုစုစူစူလေးတွေကလည်း နို့ အုံသား အိတင်းတင်းထဲမှာ မြုပ်ငုံခံထားရတုန်းပဲ ရှိသေးတယ်။ ဖင်ကြီးတွေကတော့  မာတင်းကောက်ချိတ်နေတာမှ အလုံးလိုက် အလုံးလိုက် တင်းနေတာပဲ။

သူ့အသက်က အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ မိချိုထက် ငယ်ပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ အတူတူလောက်ဖြစ်နေပြီ။ ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေတော့ သူ့အမေနဲ့ တူတယ်လေ။ သူ့အမေကို လိုးသလို ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးလိုက်ရရင် ဖင်သားကြီးတွေ တုန်တုန်နေမှာပဲလို့ တွေးမိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့လီးက ရှည်တော့ ရွှေငယ်ခံနိုင်ပါ့မလား..။ စိတ်အတွေးတွေက သိပ်ထက်သန်နေတော့ မထင်မှတ်မရည်ရွယ်ပဲ လွှတ်ကနဲ မေးမိလိုက်တယ်..

" နင့်ကို ကုန်းလိုးရင် နင်စောက်ပတ်က ခံမှခံနိုင်ပါ့မလား."

ရွှေငယ် ရုတ်တရက်တော့ ကြောင်သွားပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းမျက်နှာက နီလာတယ်...။ ပြီးမှ မပွင့်တပွင့်နဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး ..

" အထင်သေးတာ..ကိုထိုက်ပေါ်တောင် တက်လိုးပစ်လိုက်ဦးမယ်.. ခိခိ..ဒီမှာကြည့်..ရွှေငယ့်စောက်ပတ်..ကိုထိုက်လီးကို ညှပ်စုပ်ထားပစ်မှာ..ခ်ခ် ကြောက်ဘူးလား  "

ဒူးနှစ်လုံးချဲ ထမီဟ,ပြတော့ နခမ်းထူထူ နီနီရဲရဲ စောက်မွှေးကျဲကျဲ လီးခေါ်နေတယ်လေ။

" ဟုတ်တယ်ဟ..နင့်စောက်ဖုတ်ကြီး အကြီးကြီးပဲ..နင့် အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့ စောက်ဖုတ်က အကြီးကြီးနော်..လိုးလိုက်ရလို့ကတော့ လီးကြောတွေ ဆိမ့်သွားမှာပဲ...ငါ့လီးလောက်တော့ ဝင်နိုင်လောက်ပြီ  "

" ခ်ခ်..ကိုထိုက်လီးကလဲ အကြီးကြီးပဲ.သွေးကြောတွေကလဲ လတန်ကြီးပေါ်မှာ ထင်းနေတာ..တီကောင်ကြီးတွေကျနေတာပဲ..လဒစ်ကြီးကလဲ..ပြူးပြူးတစ်တစ်ကြီးနဲ့ ပြောင်လက်နေတာချစ်စရာကြီး.  ဟီဟိ ..ဝင်.မဝင်တော့ ထည့်ကြည့်မှသိနိုင်မှာပေါ့ ရွှေလေး..ဘယ်သိမလဲ "

" ကြောက်သွားလား "

ရွှေငယ်က နှုတ်ခမ်းလေးတွေ လျှာနဲ့ သပ်ရင်း မျက်ဝန်းတွေ ရွှန်းတောက်တောက်နဲ့ ခေါင်းရမ်းပြတယ်..။

" ဟင့်အင်..ကြောက်ဖူး.ရွှေငယ့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာလို့ကတော့ ဒီမျှော့ကြီးတွေက သွေးစုပ်သလို စုပ်ထားပစ်မှာ ခ်ခ် သတ္တိရှိလို့ ဝင်လာရဲရင် ဝင်လာကြည့် "

အခြေအနေနဲ့ လွတ်လပ်မှုသာ ပြည့်စုံရင် ယောကျ်ားမိန်းမ မရွေး အရှက်ကို ဘေးချိတ်ပြီး လိုးကြတာချည့်ပဲ  ဆိုတဲ့ စကားကို ဖိုးထိုက် တကယ်လက်ခံသွားတယ်။ ခုလဲ ရွှေငယ်က သူ့စကားလဲ ဆုံးရော သတ္တိရှိရင်လိုက်ခဲ့ ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မျက်စ,တစ်ချက်ပစ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်သွားတယ်လေ။ တကယ့်ကို အလွန်နှာကြီးပြီးအလွန် အလိုးခံချင်နေတဲ့ မိန်းကလေးကိုမှ ဖိုးထိုက် တွေ့နေရတာကိုး။

မောင်နှစ်မချင်းမို့ ပွင့်လင်းပြလွန်းတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်တာပေါ့လေ..။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နေ့ခင်းအိပ်မက် မက်နေတာတော့ မဟုတ်တာ အမှန်ပဲမို့ ဖိုးထိုက်ဆက်ထိုင်နေလို့မဖြစ်ဘူး..။ ဟုတ်လဲ ဟုတ်ပါတယ်..။ ရွှေငယ် နှာကြီးလွန်တာ ရွှေငယ်လဲ သိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုး နှာထန်တဲ့ ကိစ္စဆိုတာက ရွှေငယ် တစ်ယောက်ထဲမှ ကွက်ပြီး ဖြစ်တာမဟုတ်ပါဘူး။ မိန်းမသားတိုင်း ဖြစ်ကြတာချည့်ပဲဆိုတာ လူတွေက မသိကြတာပါ။

မှန်ရာကို ပြောရရင် ရွှေငယ်လဲ လူရှေ့သူရှေ့ တော့ ဒီလို ဘယ်ပြောရဲ ပြရဲမှာလဲလေ..။ မောင်နှစ်မချင်းလဲဖြစ်..လူလဲရှင်း..တကယ် အလိုးခံဖို့လဲ စိတ်လာနေလို့ သူကလဲ တကယ်လိုးမှာမို့သာ ဒီလောက်ကြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရဲ ပြရဲ ကြည့်ရဲတာပေါ့။ မနေ့ ညတုန်းက ကိုထိုက်နဲ့အမေ ခွေးကုန်း လိုးနေကြတုန်း အမေ့ဖင်ကြီးကိုတောင် ဝင်ရိုက်ရဲသေးတာ..။စောက်ပတ် လှန်ပြရတာလောက်တော့ ဘာမှ တုန်လှုပ်မှု မရှိပါဘူး။

ပိုပြီးတော့တောင်မှ နှာကြွလာပြီး ပိုလို့ အလိုးခံချင်လာမိသလို အလိုးခံရတာလည်း အရသာ ပိုရှိလာမယ်လို့ထင်တယ်လေ။ အက်ျီချွတ်ရင်း အတွေးလွန်သွားတော့ နောက်ကျောကနေ သူအခန်းထဲ ရောက်နေတာကိုမသိလိုက်မိဘူး။

ဘော်လီချွတ်ပြီးလို့ ထမီ ရင်လျှားတော့မှပဲ အနောက်က ဖက်ပြီး နို့ လုံးကြီးနှစ်လုံးကို အုပ်နယ် ခံလိုက်ရတဲ့အပြင် ဖင်တုံကြီးကို လီးနဲ့ ပူကနဲ နွေးကနဲ အထိုးခံလိုက်ရတော့မှ အသိဝင်လာရတော့တယ်။ နို့အုံမာတင်းတင်း စူမို့မို့ကို ဆုပ်နယ်ခံနေရတဲ့ အပြင် သူ့လီးကြီးက ဖင်ကြားထိုးပြီး ကပ်ကပ် ကော့ညှောင့်နေတော့  စိတ်တွေ ထန်လာပြီး နို့အုံထဲမှာ မြုပ်နေတဲ့နို့ သီးခေါင်းလေးတွေက အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် ကြွပြီး တက်လာကြတယ်။ လီးကြီးက ဖင်ကြားကို ထိုးထိုးထည့်ခံနေရတာ ခုလုခုလုနဲ့ ဖြစ်နေတော့ မခံစားတတ်ဘူး။အဲဒါနဲ့သူ့လီးကြီးကိုလက်နောက်ပြန်ကိုင်ဆုပ်ပြီး

" သိပ် လိုးချင်နေတာလား ဟလား "

ကိုထိုက်က ဘာမှပြန်မဖြေဘူး။ ရွှေငယ်လည်း လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ထားတဲ့ ထမီစွန်းကို လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်မရှိကြတော့ဘူး။ ခုထိ လူကို ပက်လက်မလှန်ခိုင်းသေးတော့ ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ လိုးမလဲဆိုတာ မခန့်မှန်းတတ်သလို ဘယ်လိုနေပေးရမလဲဆိုတာလဲ မသိဘူး..။

" အမေ့ကို လိုးသလို ဖင်ကုန်းလိုးမှာလား ဟင် "

" စောက်ပတ် ယက်ချင်သေးတယ် ..ရွှေငယ်ရာ..နင့်စောက်ပတ်က သိပ်ချစ်စရာ ကောင်းတာပဲ..."

စိတ်ထဲမှာ အိကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကြက်သီးမွှေးညှင်းထ,သွားတယ်။ စောက်ပတ် ယက်ခံရလိမ့်မယ်လို့ တစ်ခါမှ မစဉ်းစားခဲ့ဖူးဘူးလေ..ကြားရရုံနဲ့ စောက်ပတ်ကြောတောင် စိမ့်သွားတာပဲ။

" ဟင့်..ကိုထိုက်ရာ..လီးနဲ့လိုးရမှာကြီးကို..ရွံ့ဘူးလားကွာ ဟင့် "

ပြောမယ့်သာ ပြောလိုက်မိတာ ကိုယ်ကလဲ စောက်ပတ်ကြီး အယက်ခံချင်သား။ ကြီးလို့ ကြီးတယ် ပြောတာပါနော်...ရွှေငယ်က အသက်နဲ့ အရွယ်သာ ငယ်တာ စောက်ဖုတ်က အကြီးကြီးရယ်။ လက်ဖဝါးနဲ့ တစ်အုပ်စာ မကာမိဘူး...။ စောက်ပတ်အခြေ စောက်ခေါင်းနားမှာဆို ပြက်ကြီးက လက်သုံးလုံးတောင် မက,ချင်ဘူး.. ။ ခွင်ကျကောင်းလို့ ပြောရမှာပေါ့..။ အကြီးကြီး။ ရိုးရိုးမှောက်ပြီး လိုးမယ်ဆိုရင်တောင် လီးအရင်းထိ ဝင်တယ်။

ခ်ခ်..ကြို ပြောပြထားလိုက်ဦးမယ်..။ ကိုထိုက်က မှောက်ပြီး လိုးတော့ ရွှေငယ့်ပေါင်ကြီးကားပြီး သူ့ခါးကိုခြေထောက်နဲ့ ခွချိတ်ပြီး အလိုးခံပစ်တာလေ..။ ဆောင့်လိုးချက်တွေများ တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲ အရင်းထိ ထိုးထိုး ဆောင့်ဝင်တာ ကောင်းချက်..ရက်စက်တယ်။

အဲလို ခွင်ကျကောင်းတဲ့ စောက်ပတ်မျိုး ဘယ်ပုံစံနဲ့ပဲ လိုးလိုး စိတ်တိုင်းကျအောင် အလိုးခံပေးလို့ရတယ်၊ရွှေငယ် ပက်လက်လန်အိပ်ချလိုက်ပြီး ဒူးထောင် ပေါင်ဖြဲပေးထားလိုက်တော့ ကိုထိုက် မျက်နှာကြီး စောက်ဖုတ်ပေါ် မှောက်အပ်ပြီး ဝင်လာတာ ရင်သိမ့်တုန်ပဲ သိလား။ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ရွှေငယ့် ဖင်ဆုံကြီးကို ပင့်တင်ပေးခိုင်းထားတော့ အလိုက်တသိပါပဲ ။ စောက်ဖုတ်ကြီး ကြွရွမို့တက်နေအောင် ခြေထောက်တွေကိုကွေးတင်ပြီး ရင်ပတ်နဲ့ ကပ်နေတဲ့အထိ မြှင့်ထားပေးလိုက်တယ်။

စောက်ပတ်ရဲ့ အခြေ စောက်ခေါင်းအောက်နားက စ,ပြီး သူ့လျှာ အပြားကြီးနဲ့ ရွစိရွစိ ယက်လာတာ တစ်ကြောင်းတောင် မဆုံးသေးဘူး...။ ဖင်ကြီးကို သုံးကြိမ်လောက် ဆင့်ဆင့်ပင့်ပေးလိုက်မိပြီ..။ အဲဒီ တစ်ကြောင်း ဆုံးခါနီး စောက်စေ့ကို စုပ်ပြီး ယက်တော့ ရွှေငယ်သူ့ခေါင်းကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိ..ဆံပင်တွေကြားကို လက်ချောင်းတွေ ထိုးသွင်းပြီး ဆုပ်ဆွဲ..သူ့မျက်နှာနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အကွာမခံနိုင်ရဲတဲ့ အထိ ကြိုက်သွားမိပြီ။

ကိုယ်က ဖိဖိပွတ်လေ သူက တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေတဲ့ အထိစုပ်လေ..။ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေအောင် ပန်းထုတ်ပစ်မိတယ်။ နောက်တော့ သူဘယ်လိုများ အတတ်ဆန်းတယ် မသိပါဘူး။ နခမ်းအထူသားကြီးတွေကို စုပ်ရင်းနဲ့ သူ့လျှာပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်လာပြီး လူးလာဆန်ခတ် ကလိပါလေရော။

သိပ်အရသာ ရှိနေပါမှ စောက်စေ့ကို လက်မ,တစ်ဖက်က ဖိဖိပွတ်ချေပေးနေတော့ ရွှေငယ်မ ပါးစပ်မပိတ်တမ်းအော်ဟစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းပန်းထွက်တာ ကိုထိုက် မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးကို မေးစေ့ပါ မကျန် ရွှဲနစ်ပေကျံနေတာပဲ။

" အားဟား..လိုးပေးပါတော့ ကိုထိုက်ရယ်..ရွှေငယ့်စောက်ဖုတ်ကြီး..ရွလှပါပြီ.လီးကြီးနဲ့..လိုးတော့နော်..လိုး လိုး ..လိုးပေး "

စောက်ခေါင်းထဲ ကိုထိုက် လီးကြီး ထိုးဝင်လာခါစ, သူ့လီးဒစ်ကြီးက ရွှေငယ့် စောက်ခေါင်းဝ,ကြွက်သားတွေကို ထိုးဖောက်တိုးဝင်လာတော့ စောက်ခေါင်းနဲ့ အပြည့်ကြီး မို့ ကျပ်သိပ်နေတာ သိပ်အရသာရှိတာပဲ။ သူက ဒူးထောက်ပြီး ရွှေငယ့်နို့ ကြီးတွေ စုံကိုင်ဆွဲလိုးတာဆိုတော့ ရွှေငယ် သူ့လက်မောင်းအိုးကြီးတွေ အားပြုဆွဲပြီးဖင်ကြီး ကော့ပင့်တင်ထားပေးရတာ။

အရသာရှိချင်လို့ ကိုယ့်စောက်ပတ် အလိုးခံနေမှတော့ အသေကြီးလို ငြိမ်ပြီးခံမနေချင်ပါဘူး..။ ကိုယ်ကလဲ သူနဲ့ ခွင်ကျအောင် အတိုင်အဖောက် ညီညီလေး ကော့ပေး လှုပ်ပေးတော့ သူလဲအရသာရှိ ကိုယ်လဲ နှာကြွပြီး အရှိန်တက် ။ တစ်ချက်ဆောင့် တစ်ချက်ကောင်း..အဲလိုလေး နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ အလိုးခံချင်တာ။

လဒစ်ကြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးဝင်လာပြီး နဲ့တဲ့ နဲ့တဲ့ လုပ်ပြီး လီးအချောင်းလိုက်ကြီးက ဆက်ထိုးဝင်လာတာ ပူပူနွေးနွေးနဲ့ မာမာတောင့်တောင့်ကြီးဆိုတော့ အရသာ ရှိလွန်းလို့ တအား စုပ်ညှစ်ပစ်တာပေါ့။ လီး ချောင်းကြီးက တင်းပြီး ခံနေတော့ စုပ်ရညှစ်ရတာ သိပ်ကိုအားရတာပဲ။ သူ့လက်မောင်းကြီးကို အားရှိအားကုန်ဆွဲပြီး ဖင်ပေါက်ကိုရှုံ့ ပြီး ပိတ်နေတဲ့ အထိ အကြာကြီး ဆွဲညှစ်ထားပစ်လိုက်မိတယ်။

တအောင့်လောက် သူငြိမ်နေပေးပြီးတော့မှ လီးကြီးကို မသိမသာ နည်းနည်းကလေး အနောက်ဆွဲထုတ်ပြီး ရုတ်တရက် ဖောင်း ကနဲ ပစ်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ လီးအရင်းအထိအောင် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာပြီး ဒစ်ဖျားက သားအိမ်ဝ,ကို ဖိပိထိုးနေတော့ ရွှေငယ့်လည်ချောင်းထဲ တစ်ဆို့ဆို့ကြီး။ လီးတစ်ချောင်းလုံးများ ရင်စို့ထဲအထိ ဝင်လားသလား ထင်မိသေးတယ်..။ ရင်ထဲ ဆို့နင့်နေတာများ မျက်လုံးထဲ ပြာဝေသွားပြီးမျက်ရည်တွေ ဝဲလာလို့ ကိုထိုက်ရဲ့ မျက်နှာကိုတောင်မှ ဝါးတားတားပဲ မြင်ရတော့တယ်။ အသက်တောင် မရှူနိုင်တော့လို့ ပါးစပ်ကြီး ဟ,ထားရတာ အကြာကြီးပဲ။

လက်မောင်းကို အားပြု ဆုပ်ဆွဲထားတဲ့ ရွှေငယ့်လက်တွေတောင်မှ တုန်ရီနေတဲ့ အထိ အားယူပြီးညှစ်ပေမယ့် လီးဒစ်ကြီးက အိတိအိတိ နဲ့ ဖိဖိထိုးနေလို့ သူ့ရင်ပတ်ကြီးကို လက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့ တစ်ဘုန်းဘုန်းထုနေမိတယ်။ အရသာရှိ လိုက်တာလေ..။ နင့်နင့်အိအိ စေးစေးပိုးပိုးနဲ့ တကယ့်အနှစ်ပဲ သိလား ။ စောက်ပတ်ကြီးကို အုံခဲဖူးကြွပြည့်သိပ်နေတာပဲ။

ရွှေငယ် အားရှိအားကုန် လူးလွန့်နေတာကို သူကလီးကြီး သွင်းထားလျက်နဲ့ ငြိမ်ပြီ းဖိကပ်ပေးထားသေးတယ်..။ နောက်ထပ် နည်းနည်းလေ းငြိမ်သွားတော့မှ လီးမထုတ်ပဲ ဆီးခုံချင်းကပ်ဖိညှောင့်လိုးတာ။ ရွှေငယ့် စောက်ဖုတ်က ကြီးလဲကြီး ခွင်လဲကောင်းဆိုတော့ သူ့လီးကြီးနဲ့ ကွက်တိပဲ..။ လဥကြီး ပိကပ်နေတဲ့ အထိ လီးကို တစ်ဆုံးသွင်းထားပြီ းဖိဖိညှောင့်လိုးတော့ ရွှေငယ်စောက်ရည်တွေ တစ်ဖျောဖျောထွက်နေတာကိုတောင် မထိန်းချုပ်နိုင်လောက်အောင်ထိ အရသာ ရှိလွန်းလှတယ်။

" အင့် အင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ ကိုထိုက်ရယ်..အင့် ဟင့်.."

ခံစားချက်ကို ရင်ထဲမှာ မထိန်းနိုင်ပဲ ဖွင့်ဟပြောရတော့တဲ့ အထိ အရသာရှိတယ်။ ဖင်ကြီးကို မသိမသာ ပင့်ပင့်ပေးပြီး သူလီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ ဆွဲဆွဲညှစ်ပေးတော့မှ ရွှေငယ် ကောင်းကောင်း ခံနိုင်လာပြီဆိုတာသူသိသွားလို့ ထင်ပါရဲ့..။ လီးကြီးကို တစ်ဝက်နီးနီး ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက် လေးငါးဆယ်လောက် ခပ်မှန်မှန် ခပ်လေးလေ းထိထိမိမိ ဆောင့်လိုးပေးတော့ တစ်ချက်ဆောင့် တစ်ချီပြီးသလားတောင် မသိဘူး..ခ်ခ် ..။ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်အိုင်ဆင်းအောင် ထွက်နေမိတာပါပဲ ဟီးဟီး။ လိုးသံ ဆောင့်သံတွေက ပြွတ် စွက် ဖောင်း..ပြွတ် ပွက် ဖောင်း နဲ့ ဆက်တိုက်ဆူညံနေတာ အားရစရာကြီး။

" ကောင်းတယ် ကိုထိုက်ရာ..လိုး လိုး.အင့် တအားကောင်းတယ် ဆောင့် "

ပြောနေ အော်နေရုံနဲ့ အားမရတော့ သူ့လည်ကုတ်ကို လှမ်းဆွဲ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရစုပ်ယူ ကိုင်းညွှတ်လာတဲ့ သူ့ခါးကိုပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ခွချိတ်ဆွဲပြီး သူ့ဆောင့်လိုးချက်တွေနဲ့ တိုင်ပင်ကိုက်အောင် ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ကော့ပေးပစ်တာပေါ့။

ရွှေငယ် ဖီလင်တက်နေပြီ..။ ထိန်းမရတော့ဘူး ဆိုတာ သူသိတော့ လီးကြီးကို ဒစ်အဖျားနားထိ ဆွဲဆွဲ ထုတ်ပြီး တစ်ချက်ချင်း တစ်ချောင်းလုံး အားရှိပါးရှိပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ..။ ဆောင့်ချက်ပြင်းသလောက် လီးအဝင်နက်တော့ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်နင့်နေရုံမက, ရင်စို့ထိအောင် နင့်ကနဲ ထိလို့ လည်ချောင်းသံ တစ်အင့်အင့်နဲ့ မအော်ပာပဲ အသံစုံထွက်နေရတော့တယ်လေ။

ဖောင်း စွိ ပလွတ်စွတ်ပြွတ်ဖောင်း..အင့်

" အားပါးပါး..ကိုထိုက်ရေ...ကောင်းလိုက်တာ.အာ့.လီးကြီးကြီးနဲ့..နင့်နေအောင်...လိုးတာ..အာ့.သိပ်ကောင်းတာပဲ..အာ့ ကြိုက်တယ် ကိုထိုက်..ကြိုက်တယ်.."

တစ်နာရီ ပိုပိုလောက် သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးတာ ရွှေငယ်ဆို တစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေရွှဲနစ်ပြီး ချွဲ ပျစ်စေးကပ်နေတာပဲ။ အိပ်ယာ ခင်းပေါ်မှာလည်း အရည်တွေ အကွက်လိုက် အကွက်လိုက် ဖတ်ဖတ်နစ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးဆိုတာတော့ မြင်မကောင်းတော့ဘူး..။ အကွဲကြောင်းကြီး ဟ,ပြဲပြဲ..စောက်စေ့ကြီး ပြူးထွက်နေပြီး စောက်ခေါင်းကတော်တော်နဲ့ ပြန်မစေ့တော့လောက်အောင် ပွင့်ထွက်နေတဲ့အထိ အလိုးကြမ်းတယ်။

လီးကြီးက တစ်ချိန်လုံး မာတောင်နေတာ နည်းနည်းလေး လျော့တယ်လို့မှမရှိ..။ နားတယ်လို့လဲမရှိ..။ တစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်စွပ်စွပ် ဆောင့်လိုးနေတာဆိုတော့ ခဏခဏပြီးနေရတဲ့ ရွှေငယ့် စောက်ပတ်က နွမ်းအိလျော့ပွင့်သွားတာ ဆန်းတော့ သိပ်မဆန်းပါဘူး။

ဒါပေမယ့်..ဘယ်လောက်နွမ်းနွမ်းလေ..ရွှေငယ်က နှာကြီးတယ်..သိတယ်မလား...။ စောက်ပတ် နခမ်းသားကြီးတွေကတော့ သွေးအပြည့်နဲ့ ဖူးမို့ထူအမ်းနေတာပါပဲ..။ စိတ်ကတော့ သူ့စောက်ပတ်ကြီး ကွဲပြဲချင်ကွဲပြဲသွားပါစေ...။ အမြဲအလိုး အဆောင့်ခံချင်နေတာပါပဲ။

" ဆောင့် ကိုထိုက်..ပြင်းပြင်းကြီးသာလိုးအင့်..သွက်သွက်ကြီးဆောင့်..အင့် ဟင့် "

ရွှေငယ် ဘယ်နှစ်ချီပြီးသွားပြီလဲဆိုတာ ကိုထိုက် မသိဘူး။ ဒါပေမယ် အခုသူ့မျက်နှာနဲ့ နှာခေါင်း..မျက်စေ့တွေ နီရဲနေတာကို မြင်လို့ အားရပါး ရပြီးချင်နေပြန်ပြီဆိုတာတော့ သိလိုက်တယ်။ ကိုယ်ကလဲ အပျိုလေးရဲ့စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ လိုးနေရတာ သိပ်ဖီလင်တက်နေပြီ။

ဒါနဲ့ပဲ လီးဒစ်ကို စောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,အထိ ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ပဲ လေးငါးချက်ဆွလိုးလိုက်..လီးအရင်းထိ တစ်ချက် နှစ်ချက် ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်နဲ့ အချက်သုံးလေးဆယ် ဆွလိုးပေးပြီး ရွှေငယ့် ဖင်ကြီး ပင့်တက်ပေးလာတဲ့ အချိန်မှာဆီးခုံချင်း ဖိကပ်ဆောင့်ရင်း လီးရည်တွေ ဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ စောက်ပတ်ထဲ ပန်း ပန်းထဲ့ပေးလိုက်တယ်.

" ဟား..လီးရည်တွေ..ကိုထိုက်..ထည့်..ထည့်..အားဟား ပူပူနွေးနွေးကြီး.ထည့်.ကောင်းတာ..ထည့်.. ထည့်.. ဟူး...အများကြီးကွာ...ထည့်.."

.............................................

မအေးတင့်က သူ့မှန်းချက်နဲ့ နှမ်းထွက် မကိုက်တဲ့ အနေအထားမှာ ထော်လာဂျီနဲ့လဲ လမ်းကြုံရှိနေတော့ မြို့ကို ပြန်ချင်ပြီ။ ဆွေမျိုးတွေနဲ့ တစ်ရွာလုံးကျွတ်နီးပါးက ရှိသမျှ မိတ်ဆွေတွေက ဝိုင်းဝန်းပံ့ပိုးကြလို့ ဆန်ဆီငွေကြေး သုံးလေးလ အတွက်တော့ ဖူဖူလုံလုံ ရသွားပါရဲ့..။ ခုထိ အလိုးမခံရသေးတော့ စိတ်ဓာတ်က ခပ်ကျကျပဲ။

နေ့လည်ဆို အစ်မနဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ယာတော လိုက်သွားနေရလို့ မလွတ်လပ်..။ ညဆို ပြန်တော့လဲသားအမိနှစ်ယောက် ခွဲအိပ်နေရတော့ လိုးဖို့ဝေးလို့ အိမ်မှာလို နမ်းတောင်နမ်းလို့ မရ။ ကျောင်းကလဲ ဖွင့်မှာ ဆိုတော့ ပြန်ကြဖို့ စီစဉ်ပြီး အမေ့ဆီ ခွင့်တောင်းတော့ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်လုံးက ခါးခါးသီးသီး ငြင်းကြတော့တာပေါ့။ သူတို့ ညီအစ်မက တစ်ညလုံး ဝမ်းလျှောထားတာ ဒီညတော့ အပြတ်ကဲပြီ းအလိုးခံပစ်မယ်လို့စိတ်ကူးထားကြတာလေ။

မစောခင်က ဘယ်လောက်ထိ နှာကြီးလဲဆို ဖိုးထိုက် လီးကြီးကို မြင်ယောင်ပြီးတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်နေရတာနဲ့ ထမင်းတောင် မစားနိုင်ဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ မြေးကို ကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်း ရွာပြန်ပြီး လွှတ်ပေးပါမယ်လို့ ကတိပေးတော့မှ ပြန်ဖို့ ခွင့်ပြုတော့တယ်။

ပစ္စည်းတွေကို ထော်လာဂျီ အကြုံနဲ့ တင်ပေးပြီး သားအမိ နှစ်ယောက် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ရွာက ထွက်လာကြတာ ဘာမှ သိပ်မဝေးသေးပါဘူး။ မထင်မှတ်ပဲ မိုးအကြီးအကယ် မိတာပါပဲ။ တော်သေးတာပေါ့..။ ဒီလမ်းကြီး ပြင်တုန်းက အလုပ်သမားတွေ နေခဲ့တဲ့ ဖိုင်တဲဟောင်းကြီးတွေ မိုးခိုစရာရှိလို့။ တဲကြီးတွေက အခိုင်အခန့်ပါပဲ..။ သွပ်မိုးပျဉ်ထောင်.တစ်ခြမ်းမြေစိုက် တစ်ခြမ်းပျဉ်ခင်း ဆိုင်ကယ်ပါ မိုးလုံတယ်။

လမ်းနဲ့ဆို ပေသုံးဆယ်ကျော်လောက် ဝင်ရပြီး လမ်းဘေးမှာ စည်းရိုးတန်း ခြုံကြီးတွေနဲ့ အပင်ရှည်တန်းကြီးတွေ တောထ,နေလို့ လမ်းပေါ်ကနေ တဲထဲကို မမြင်ရဘူး။ တဲထဲအထိ ဆိုင်ကယ် စီးဝင်သွားပြီး မိုးလွတ်ရာမှာ ရပ်လိုက်တော့မှ မအေးတင့် ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ဆင်းပြီး တဲထဲလိုက်ကြည့်တော့ တံပျက်စည်းအဟောင်းတစ်ချောင်း တွေ့လို့ စင်ပေါ်ရှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်။

မိုးက တော်တော်နဲ့ တိတ်မယ့်ပုံ မပေါ်လောက်တဲ့ အပြင် သဲသဲမဲမဲကြီး ရွာနေတာဆိုတော့ အဝတ်အစားအိတ်ကိုယူပြီး ကြမ်းခင်းပေါ်တင်..မအေးတင့်ကို ကြည့်မိတော့ မိုးရေတွေ စိုရွှဲနေတဲ့ ကိုယ်လုံးအလှကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် မြင်ရတယ်။ အသက်သုံးဆယ့်တစ်..သုံးဆယ့်နှစ်ဆိုတာ မိန်းမ တစ်ယောက်အတွက် တနှာစိတ်နဲ့တကွ သွေးသားအဆူဖြိုး အထကြွဆုံး အပိုင်းအခြား ဖြစ်သလို..အိမ်ထောင်သည် မမတို့ အနေနဲ့အသားတက်ပြီး ရွပိုးထိုးလာတဲ့ ကိုယ်လုံး အလှကို မသိမသာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သိသိသာသာပဲ ဖြစ်ဖြစ်လှစ်ပြဖို့ အတင့်တယ်ဆုံး အရွယ်ပေါ့။

မအေးတင့်ရဲ့ အနေအထားက ဆယ့်ငါးနှစ်နဲ့ လင်ရတယ်ဆိုပေမယ့် လီးနဲ့ ဓာတ်တည့်တော့ ဖိုးထိုက်ကို မွေးပြီးမှ တက်လာလိုက်တဲ့ ကိုယ်လုံးအလှ ဖင်ကြီးတွေက ဟီးနေတာ လှိုင်းလုံးကြီးတွေလိုပဲ။ ဝမ်းပျဉ်းသားယောင်ယောင်လေး ရှိချင်ပေမယ့် ရုပ်ပျက်အောင် စူထွက်လာတာမျိုး မဟုတ်ပဲ နည်းနည်းလေး အရည်တင်းနေတာလားလို့ပဲ ထင်ရတယ်။

သမီးလေး မွေးပြီး လာပြီးပြန်တော့လဲ ဗိုက်ကြော ပေါင်ကြော ပြတ်သလို ပြတာတွေက ဆယ့်လေးနှစ် နီးနီး ကြာ ခဲ့ပြီဆိုတော့ မှေးမှေးမှိန်မှိန် ရေးရေးလေးပဲ ထင်ကျန်ရစ်တာမို့ ဖွင့်မပြောရင် ဘယ်သူမှ မသိနိုင်လောက်အောင် ချောမွတ်နေပြီ။ ညားတဲ့ လင်ကလဲ အလုပ်ကြမ်းကို တစ်နေကုန် ပင်ပင်ပမ်းပမ်းလုပ်..။ ညရောက်တော့ လင့်ဝတ္တရား ကျေ တစ်ချီ လိုးတယ်ဆိုရုံပဲ လိုးတာမျိုးဆိုတော့ ဖင်ကြီးကို မဖြိုနိုင်တဲ့ အပြင် အသားတက်နှာထန်အောင် ဆွပေးနေသလိုတောင် ဖြစ်နေသေး။

ဖင်ကြီးတွေ ကားကား ဖုဖု..နို့ကြီးတွေ မို့မို့ဆူဆူ.ဖြိုးဖြိုးအိအိ..အိမ်မှာ ဒီအတိုင်း နေရိုးနေစဉ် နေတာတောင်မှ ယောကျ်ားတွေကို မြှူနေတာလားလို့ ထင်ရတဲ့ ဘော်ဒီမျိုးကြီး။ သူ့ကိုယ်လုံးလှပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ်ဆိုတာကို သူကိုယ်တိုင် သိနေလို့မြှူတဲ့ အခါမြှူ...ပြတဲ့ အခါ ပြ..တစ်ခါတစ်လေတော့ ရွမိတာ မိန်းမတို့ သဘာဝ အတိုင်းပေါ့။

အခုတော့ မြှူဖို့ ရွဖို့ကြိုတင် စိတ်ကူးမရှိပဲ မိုးခိုဖို့ရည်ရွယ်ပြီး တံမျက်စည်း လှဲတာဆိုပေမယ့်..တစ်ချက်နှစ်ချက် ကုန်းပြီး လှဲလိုက်ရရုံလေးပဲ ရှိသေးတယ်..။ သူ့ဖင်ကြီးရဲ့ အလှကို ရေစိုစိုနဲ့ ထင်းထင်းကြီး ပြနေသလိုဖြစ်နေပြီဆိုတာ မိန်းမတို့ရဲ့ အာရုံအရ ခံစားသိလိုက်ပြီ။ ပြသာပြရတယ်..။ ကြည့်မှ ကြည့်ရဲ့လားဆိုတာ သိချင်စိတ် ပြင်းပြလာတော့ အမှိုက်ကောက်နေသလို ခေါင်းလေး ငုံ့ ခါးလေးပိုကုန်းလိုက်ပြီး ဖိုးထိုက်ကို နောက်ပြန်ကြည့်တာပေါ့။

အဲလိုကြည့်တဲ့ အချိန်မှာပဲ ဖိုးထိုက် အဝတ်အိတ် ကြမ်းပေါ်တင်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို လှမ်းကြည့်တာနဲ့ တိုက် ဆိုင်နေတော့ ကျေနပ်သွားပြီး ခေါင်းငုံ့ကုန်းလျက် လက်တစ်ဖက် နောက်ပြန်ပစ်ပြီး ဖင်တစ်လုံကို သပ်တင်ရင်း လက်ချောင်းလေးတွေက စောက်ဖုတ်အရာကြီး ထင်းသွားအောင် ထမီစ,ကို ဖိတင်းထား ပစ်တာ ဖိုးထိုက်တံတွေးမျိုချသံကြီး ဂလုဆိုကြားလိုက်ရတယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ရွာကို အလာခရီးစဉ်တုန်းက သူတို့နှစ်ယောက် ပြောခဲ့ ဆိုခဲ့တာတွေ..သူ့လီးကြီးဆုပ်ကိုင်ခဲ့တာတွေ တစ်အုံ့နွေးနွေးနဲ့ ခံစားခဲ့ရတာတွေ ဟုန်းကနဲ ထ,ပေါ်လာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက နွေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဖင်ကြီးကို သူကြည့်နေတုန်းပဲလား မသိဘူးဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခါးဆန့်မတ်တပ်ရပ်ပြီး ခါးကိုဘယ်တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက်ချိုးရင်း မသိမသာ ကြည့်လိုက်တော့ မိုးရေ ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ သူ့ရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီကို လက်တစ်ဖက်က ချွတ်ရင်း ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကြီးကို ဂွင်းတစ်ချက်နှစ်ချက် ဆွဲတိုက်နေတာ ရင်ခုန်စရာ တွေ့ရတယ်။

မသိသလိုနဲ့ တံမျက်စည်း ဆက်လှဲနေလိုက်ရင်း ဖင်ကြီးပြန်ပြီး ကုန်းပြနေတော့ သူဂွင်းမတိုက်တော့ပဲ ပုဆိုးနဲ့ လဲဝတ်ပြီး ပုဆိုးပေါ်ကနေ ပွတ်ဆွဲနေတာ။

" ဒီမှာ အမေ့ အဝတ်တွေ..ရေစိုဝတ်တွေ လဲလိုက်ဦး..မိုးက တော်တော်နဲ့ တိတ်မယ့်ပုံ မပေါ်ဘူး "

သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ မုန်ယိုနေပြီ ထင်တာပဲ..။ နှာခေါင်းကြီးနီနီ..မျက်ထောင့်ကြီးနီနီနဲ့..ခ်ခ် ။ လဒစ်ကြီးလဲ နီနေပလား မသိပါဘူး..။ အသားဖြူတော့ ပိုသိသာတယ်။

" အမေ အဝတ်လဲရင် သားက ကြည့်နေမှာပဲမလား..ခ်ခ် ရှက်တယ် ..ဒီကို အလာတုန်းကလဲ ဆိုင်ကယ်ပေါ် ခွတက်တော့ အမေ့ စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သွားပြီးပြီ ခိခိ.."

" ဟီးဟီး..စောက်ပတ်ကြီးက ရှည်လျားလျားကြီး..နခမ်းသားကြီးတွေ ထူပိန်းနေတာပဲ..ခ်ခ်..ဆိုင်ကယ်ကို ခွလိုက်တော့မှ အာဟ အာဟ..ပြူးနေတာပဲ..ခိခိ "

" ခိခိ ခိခိ ရှက်ပါတယ်ဆိုမှကွာ.ထမီချွတ်ပြပစ်လိုက်မှာနော် ခိခိ ဒီစောက်ဖုတ်ကိုပဲ ရန်ရှာနေတာ ဟင့်အင့်..ခိခိ "

မအေးတင့်က တစ်ခိခိ ရယ်ရင်း အဝတ်တွေ ချွတ်နေတုန်း ဖိုးထိုက်က ပလပ်စတစ်ဖျာလေး ဖြန့်ခင်းတယ်။ မအေးတင့် အဝတ်အစား လဲတယ်ဆိုတာကလဲ တစ်ကိုယ်လုံး တကယ်ချွတ်ချပစ်ပြီးမှ ထမီတစ်ထည်ယူဝတ်တာ။

မိုးမှောင်ကျနေပေမယ့် အေးတင့်ရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေ းပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီးတွေကြားက ဖောင်းမို့မောက်တက်နေတဲ့ အမွှေးစုစု စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ နခမ်းသားထူထူ ရှည်မျောမျောကြီးကိုတော့ ရှင်းရှင်းကြီး မြင်လိုက်ရပါတယ်။ မအေးတင့်က သူ့နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ထမီရင်လျှားပေါ်က လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သုံးလေးချက် ဖိချေပြီးဖိုးထိုက် အနားမှာ လာထိုင်တော့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အသာဆွဲဖက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းတာပေါ့။

" ဟွန့်...ဒီလက်ကြီးက ဖယ်ထားစမ်းပါကွာ..ခိခိ..မောင့်လီးကြီး တောင်နေတာကို မမကမြင်ပြီးသားပါ ခ်ခ်..လိုးရမှာပါ စိတ်ချ တစ်ညလုံး အိမ်မပြန်ပဲ ပေးလိုးမှာ ခိခိ "

ဖိုးထိုက်က ဖက်ထားလက်နဲ့ နိ့လုံးကြီးတစ်လုံးကို ဆုပ်ချေတော့ မအေးတင့်က သူ့လီးကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ထားပြီး ဖွဖွလေး ဂွင်းတစ်ချက် နှစ်ချက် ဆွဲထုပေးတယ်။ ဂွင်းထုပေးရင်း လဒစ်ကြီးကို လက်မ,လေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတော့ လီးကြီးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ သူ့လက်ထဲက ရုန်းထွက်နေတာပေါ့..။

" ဟွန်း..ကြည့်ပါဦး ခိခိ မောင့်လီးကြီးက မ,လက်ထဲကများ ထွက်ပြေးဖို့ ရုန်းနေသေးတယ်...ခိခိ.ဒီညတော့ဘယ်ကိုမှ ထွက်ပြေးလို့ မရဘူးနော်..သူသိပ်အားသန်တာပဲ..ကြီးလဲသိပ်ကြီးတာပဲကွာ...ဟင်း..."

ဖိုးထိုက်က မအေးတင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက် နမ်းလိုက်ပြီး ရင်လျှားထားတဲ့ ထမီကို ဖြည်ချလိုက်တယ်လေ။ နို့လုံးကြီးတွေက မဆိုစလောက် နည်းနည်းလေး အိနေပေမယ့် အဖျားကကော့ ချွန်ပြီးအပေါ်မော့တက်နေတယ်။ နို့ သီးခေါင်းတွေက လက်ညှိုးထိပ်လောက်ကြီးပြီး နို့ဝန်းညိုညိုအလယ်မှာ ပြူးကော့နေတာပဲ။

" အဟင့်..မ,နို့ သီးလေးတွေက ပြူးပြူးထောင်ထောင်နဲ့ စိမ်ခေါ်နေလား..မသိဘူး...ဦးမြင့်မောင်..မစို့ပေးဘူး.ထင်တယ် ခိခိ "

မအေးတင့် နှုတ်ခမ်းတစ်ချက် တွန့်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့ လုံးကြီးဆီ နှိမ့်ချတော့ နှုတ်ခမ်းလေး အသာဖွင့်ပေးထားလိုက်တာ နို့ သီးခေါင်း မာမာလေးက တည့်တည့်ကြီး ဝင်လာရော။

" အင့်..စို့..ဘိုးတော်က..နို့စို့ဖို့နေနေသာသာ..ဆွဲတောင်..ဆွဲမလိုးတော့ဘူး ခ်ခ် ပုခုံးကိုချည့်ပဲ..ဆွဲဆွဲလိုးနေလို့ ..နို့ လုံးကြီးတွေ..ဒီလောက်မာတင်းနေတာ..အာ့ ခ်ခ်.. သွားနဲ့မကိုက်နဲ့လေ မောင်ရဲ့..အိုး စုပ်လှချည့်လားမောင်ရာ..နို့ လုံးကြီးတစ်လုံးလုံးလဲ..ပါးစပ်ထဲ.ဝင်သွားပါဦးမယ် ..ခ်ခ် "

မအေးတင့်က လည်ချောင်းသံ တစ်အင်းအင်းပေးပြီး ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထိုးဖွဆွရင်းနို့ စို့ခံနေတော့ ဖိုးထိုက် လက်တစ်ဖက်က ထမီ အထက်ဆင့်ထဲ တိုးဝင်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်စမ်းတယ်။ မအေးတင့်ကလဲ အလိုက်တသိပါပဲ..။ ဖင်ကြီးတွေ ပင့်ချွ ပြီးထမီကို သူ့ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းနဲ့ လှုပ်ခတ် ခါထုတ်ပေးလိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားတာပေါ့။

ပြီးတော့မှ သူ့ပေါင်ကြီးတွေ ခပ်ကျဲကျဲကား..ဒူးနှစ်လုံးခွဲထောင် ဖိုးထိုက်လက်ကို ပြန်ဆွဲယူပြီး ပေါင်ကြားကနေစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် တင်ပေးထားတာ။

" ဟင့်..မမက သိပ်အလိုက်သိတာပဲ "

စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် လက်တင်မိလိုက်ပြီ ဆိုကတည်းက စောက်မွှေးတွေ စိုထိုင်းနေတာ ခံစားမိလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီပဲ လို့ တွက်လိုက်တယ်။ စောက်စေ့ကို လေးငါးဆယ်ချက် ဖိဖိပွတ် စောပတ်အခြေထဲ လက်ချောင်းလေးနှစ်ချောင်းပူး ထိုးထဲ့ကြည့်လိုက်မိတော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ချောမွေ့ပူနွေးနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ပလွတ်ဆို အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ်.။

" ခ်ခ်..မောင့်ကို ချစ်လို့..မောင့်..အလိုးကိုခံချင်လို့..ဟောဒီ လီးကြီးနဲ့..ဆောင့်ဆောင့်ပြီး..လိုးတာကို..ခံချင်လို့ အလိုက်သိ နေတာခ်ခ်..သိပ်အလိုးခံချင်တာပဲ မောင်ရယ် "

" မောင့် ကိုချစ်လို့...ဟလား "

" ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..မောင့်ကို သားလိုလဲ ချစ်တယ်..လင်လိုလဲ ချစ်တယ်..မောင်လူပျိုပေါက် ဖြစ်ကတည်းက..မောင့် ဟောဒီလီးကြီး ကြီးနေပြီဆိုတာ မြင်လိုက်မိကတည်းက စိတ်ထဲမှာ တိတ်တိတ်လေးကြိတ်ပြီး အလိုးခံနေခဲ့မိတာ ကြာပြီ..လင်မယားလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းချစ်ချင်...အလိုးခံချင်တာ ကြာလှပြီ.."

ဖိုးထိုက် စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ထားတဲ့ လက်တွေ အသွင်းအထုတ် တအားမြန်လာသလို မအေးတင့်လဲ ဖိုးထိုက်ရင်ခွင်ကို မှီ ဖိုးထိုက်နှုတ်ခမ်းတွေ ပြတ်ထွက်လုမတတ် စုပ် ကြမ်းပြင်ကို ခြေကန်ပြီး ဖင်လုံးကြီးပင့်ပင့်တင် စောက်ပတ်ကြီး ကော့ပြီးပြန်ပြန် စကောဝိုင်းပေးလိုက် ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်နဲ့ အပေးအယူမျှမျှ နှာစွမ်းပြနေကြတယ်။

စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတော့ ပေါက် ပေါက် ပေါက် ပေါက် နဲ့ ဆောင့်သံတွေဟာ သွပ်မိုးပေါ် မိုးစက်တွေကျသံကို ဖုံးလွှမ်းသွားပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မအေးတင့် ဖင်ကြီး ကြမ်းပြင်အထက် တစ်တောင်လောက်ကော့တက်ပြီး ဆတ်ဆတ်ခါနေတာ ပြန်မကျနိုင်တော့ဘူး။

လေထဲမှ ာဖင်ကြီးကော့ လက်တစ်ဖက်က ဖိုးထိုက် လည်တိုင်ကို သိုင်းဖက် လက်တစ်ဖက်က ကြမ်းပြင်ကိုထောက်..အကြာကြီး ရမ်းခါကော့ပျံနေပြီးမှ ဘုံးဆို ခြေပစ်လက်ပစ် ပြုတ်ကျလာတယ်။ ဖိုးထိုက်က နံဘေးမှာ ပက်လက်ကလေး ပြုတ်ကျလာပြီး မျက်စေ့မှိတ်မှိန်းနေတဲ့ မအေးတင့် ခေါင်းကဆံနွယ်စ,လေးတွေကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ သပ်ပေးလိုက်..ချွေးသီးချွေးပေါက်လေးတွေကို သုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ချစ်စိတ်တွေ ထိန်းမရနိုင်လို့ ယုယုယယ နမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။

" သိပ်နှာကြီးတဲ့ မိန်းမ..ခိခိ "

" ကြီးတယ်ဟေ့..ကြီးတယ် ဘာဖြစ်လဲ နှာလဲကြီးတယ် ဖင်လဲ ကြီးတယ် နို့လဲ ကြီးတယ်  စောက်ပတ်လဲ ကြီးတယ်..ဘာဖြစ်လဲ..ဟင်း ချစ်လို့သည်းခံနေတာ နို့မဟုတ်ရင် တက်လိုးပစ်ပြီးပြီ.."

ဖိုးထိုက် မအေးတင့် နံဘေးမှာ လက်တစ်ဖက် တစ်တောင်ထောက်လှဲပြီး လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြီးတစ်လုံးကို ဆွဲမြှင့်ယူတော့ မအေးတင့်က မော့ကြည့်တယ်။ ကြည့်မယ့်သာ ကြည့်နေတာပါ...။ ကိုယ်အောက်ပိုင်းက ဘေးတစောင်း လည်သွားပြီး အပေါ်ခြမ်းက ပေါင်ကြီးတစ်လုံး ဆွဲမြှင့်ခံထားရပြီဆိုတော့ ဘယ်လမ်းက လီးကြီး ဝင်လာမလဲဆိုတာ သူသိနေပြီ။

ဒါနဲ့ လီးအဝင်ကောင်းအောင် ခါးကိုကော့ ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပြီး ပင့်ပေးလိုက်တော့ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ။ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားကနေ လီးကြီးလျှောတိုက်လာပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးဝင်သွားတော့တာပါပဲ။ ဒါနဲ့ ဖိုးထိုက်လည်တိုင်ကို လက်ပြန်ဖက်ပြီး ဖင်ကြီး အစွမ်းကုန် ပစ်ပေးထားပစ်လိုက်တယ် .. မှတ်ကရော.....။


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>