Configure Page List

Thursday, November 30, 2017

ဆန္ဒရှိတိုင်း (စ/ဆုံး)

ဆန္ဒရှိတိုင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဒေါ်စံပါယ်က အသက် ၄၅ လောက်ရှိပီ ။ သူက အမြဲတမ်း မြန်မာဝမ်းဆက် ဝတ်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပီး နို့တွေကလဲ အယ်နေတာပဲ၊ သူနဲ့တွေ့ပုံက တနေ့ ကျနော် အလုပ်က အပြန် လမ်းမှာ အထုတ်တွေမနိုင်မနင်းနဲ့ အန်တီတယောက်ကိုတွေ့တော့ ကျနော်လဲ ကူညီချင်တာနဲ့ 

“ အန်တီ ကျနော် ကူသယ်ပေးရမလား ” 

“ အေးကွယ် ကျေးဇူးပါ သားရယ် ”

“ ဟုတ် ရပါတယ် ဒါနဲ့ အန်တီက ဘယ်မှာနေတာလဲ ”

“ အန်တီက မုဒိတာ အိမ်ယာမှာ ကွယ့် ”

“ ဟုတ်လား ဒါဆို ကျနော်နဲ့အတူတူပဲပေါ့ ကျနော် က အဆောင် (C) ၅ လွှာမှာ နေပါတယ် ”

“ အန်တီကလဲ အဲဒီမှာပဲ ၃ လွှာမှာနေတယ် ” 

“ ဒါဆို အဆင်ပြေတာပေါ့ ကျနော် အန်တီကို အခန်းထိ လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် ”

“ အေးကွယ် ကျေးဇူးပါ သားရယ် ” 

ဒီလိုနဲ့ စကားပြောရင် လျှောက်လာလိုက်တာ သူနေတဲ့ အခန်းကိုရောက်လာတယ် ။

“ ကဲပါသားရယ် ရောက်လက်စနဲ့ ကော်ဖီလေးဘာလေး သောက်ပီးမှ ပြန်ပေါ့ ”

“  ဟုတ် ကျေးဇူးပါ ခင်ဗျ ” 

ဒီလိုနဲ့ ကော်ဖီသောက်ရင် စကားတွေ ပြောကြတာ။ဒေါ်စံပယ်မှာ ယောင်္ကျား ဆုံးသွားတာ ၈ နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်ကြောင်းနဲ့ သား၂ယောက် ရှိပြီး အမေရိက မှာ ကျောင်းတက်အလုပ်လုပ်ပြီး အိမ်ထောင်ကျနေပီဖြစ်ကြောင်း သိရတယ်၊ သူနဲ့ကျနော် ဖုန်းနံပါတ်တွေ အ ပြန်အလှန် ပေးပီးတော့ အကူအညီလိုရင် ဆက်သွယ်နိုင်ကြောင်း ပြောပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်၊ ကျနော့် အခန်းရောက်တော့ ဒေါ်စံပါယ့် ဖင်ကြီးတွေကို မှန်းပီး ဂွင်းထုလိုက်တာ လီးရေတွေ အများကြီးထွက်သွားတယ် ။

ဒီလိုနဲ တလလောက်ကြာတော့ ကျနော်နဲ့ ဒေါ်စံပယ်ဟာ ဖုန်းတွေအမြဲတမ်းဆက် ကြုံရင်တွေ့ကြ၊ သူအကူအညီလိုရင်ပေးနဲ့ ရင်းနီးမှု အတော်ရခဲ့ပါတယ်၊ ရင်းနှီးမှု ရလာတာနှင့်အမျှ သူ့ကို လိုးချင်တဲ့ စိတ်ကလဲ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာခဲ့တယ် ။ ဒါပေမယ့် သူရဲ့ အနေအထိုင် သေသပ်ပိရိမှုကြောင့် သူ့ကိုလိုးရဖို့ ဘယ်လိုကြံရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်၊

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့မှာပေါ့၊ နောက်ရက် စနေတနင်္ဂနွေ ရုံးပိတ်ရက်ဆိုတော့ ညအမှုးသောက်ပြီး နှပ်မယ် ဆိုတဲ့အကြံနဲ့ သောက်နေကြ ဒန်းဖိုက် တပြားရယ် အအေးရယ် အမြည်းရယ် ဝယ်လာပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်၊ အိမ်ရောက်တော့ ည ၈နာရီရှိနေပီ၊ အဲဒါနဲ့ ရေးမိုးချိုးပြီး အရက်ခွက်နဲ့ အမြည်းတွေပြင် လပ်တော့က အောကားလေးဖွင့်ပြီး ဇရက်မင်း စည်းစိမ်ကို ခံစားနေခိုက် ဖုန်းဝင်လာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်စံပယ်ဆီက ဖုန်းဖြစ်နေလို့ ကိုင်လိုက်တယ် ။

“ ဟဲလို အန်တီ .. ကျနော်အောင်အောင်ပါ ဘာအကူအညီ ပေးရမလဲ ” 

“ အေးကွယ် မောင်အောင်အောင် ဒီမှာလေအန်တီ့ လပ်တော့ သုံးနေရင်းနဲ့ ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိလို့ ”

“ အော်ဟုတ် အန်တီ ကျနော်ခုလာခဲ့ပါမယ် ပြီးတော့ အန်တီအရေးကြီးရင်သုံးလို့ရအောင် ကျနော့်လပ်တော့လေးပါ ယူလာခဲမယ် ”

“ အေး ကျေးဇူးပါ သားရယ် ” 

ကျနော်လဲ သောက်လက်စ အရက်ခွက်ကိုမော့ချလိုက်ပြီး လပ်တော့ကို ယူကား အဝတ်အစားမလဲတော့ပဲ ဘောင်ဘီအတို စွတ်ကျယ်လက်ပျက်လေးနဲ့ပဲထွက်လာခဲ့တယ်။

ဒါနဲ့ အန်တီစံပယ်အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးခေါက်လိုက်တယ် အန်တီလဲ တံခါးလာဖွင့်ပေးရင် ကျနော့်အောက်ပိုင်းကို သေချာကြည့်နေတယ် ။ ဟာ သွားပီ အတွင်းခံဝတ်မလာတာရယ်၊ စောစောကအောကား ကြည့်ထားတဲ့အရှိန်ရယ်ကြောင့် ကျနော့လီးက ဘောင်းဘီထဲမှာ အမြှောင်းလိုက်ပေါ်နေတယ်၊ ကျနော်လည်း ရှက်ကလဲရှက် အားလဲနာတာနဲ့ ခါးလေးကိုင်းပီးဝင်လာခဲ့တယ်၊ အထဲရောက်တော့ ဒေါ်စံပယ်ကို ကျနော့လပ်တော့ထဲမှာ သူ့ VZO အကောင့်နဲ့ Log In အင်လုပ်ပေးပြီး သူ့သားတွေကို ခေါ်ပေးလိုက်တယ် ။

ဒေါ်စံပါယ် စကားပြောနေတုန်း သူ့လပ်တော့ ကို ဘက်ထရီဖြုတ် memory ကဒ်နဲ့ ဂရပ်ဖစ်ကဒ်တွေကိုဖြုတ် ခဲဖျက်နဲ့ တိုက် အတွင်းပိုင်းကို နည်းနည်းပါးပါး သန့်ရှင်းရေးလုပ် ပြန်တပ်ပီးတော့ ပါဝါဖွင့်လိုက်တာ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် လပ်တော့က ပွင့်လာတယ်၊ ပီးတော့ ကျနော်လဲ ဗိုင်းရစ်ဆောဖ်ဝဲလ် ကိုဖွင့်ပြီး ဗိုင်းရပ် စစ်ပေးလိုက်ပါတယ် ၊ အဲဒီမှာ ဗိုင်းရစ် တွေတွေ့တယ်၊ ကျနော်လဲ မသင်ကာတာနဲ့ သူ့ History ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အားလားလား အောဝက်ဆိုဒ်တွေ ဖွင့်ကြည်ထားတာပဲ။

ကျွန်တော်လဲ အသံပိတ်၊ သူကြည့်ထားတဲ့ ဇာတ်ကားတွေကို ပြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ Old & Young ကောင်ငယ်ငယ်လေးတွေနဲ့ အန်တီကြီးတွေ လိုးနေတဲ့ ကားတွေချည်းပဲ။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ သူလဲပြောပြီးရော ကျွန်တော်လည်း ဗိုင်းရပ်စ်တွေသတ်ပြီးသွားပြီ။

“ ရပြီ အန်တီ ဗိုင်းရပ်တွေများနေလို့ ဟမ်းသွားတာ ဖြစ်မယ်၊ နောက်ရက်ကျမှ ကျွန်တော်ဆိုင်ယူသွားပြီး သေချာစစ်ပေးပါ့မယ်"

" အေးကွယ် ကျေးဇူးပါသားရယ်..အန်တီလဲ သားတွေနဲ့ပြောရအောင်ဝယ်ထားတာ သိပ်မသုံးတက်ဘူး.."

" ဟုတ် ရပါတယ် အန်တီ"

" သြော် ဒါနဲ့ မောင်အောင်အောင် အရက်သေက်နေတာလား"

" ဟီး ဟုတ် အန်တီ ကျွန်တော်လဲ မနက်ဖန် အလုပ်ပိတ်တာနဲ့ သောက်နေတာ"

" အားနာလိုက်တာကွယ် သားကို အနှောက်အယှက် ပေးသလို ဖြစ်နေပြီ"

“ အာမဟုတ်တာ ရပါတယ်အန်တီရ ကျနော်လဲ ခုမှသောက်တာ တစ်ခွက်ပဲရှိပါသေးတယ် ” 

“ အန်တီဆီမှာလဲ ဝိုင်ပဲရှိတယ် … အဲ … ဒါဆိုဒီလိုလုပ်လေ သားလက်ကျန်လေး သွားယူလိုက် အန်တီ အမြည်းလုပ်ပေးထားမယ် ” 

“ ဟုတ် အန်တီ  ”

ဆိုပြီး ကျနော်လဲ အခန်းပြန်ကာ လက်ကျန် ပုလင်းကိုယူ လိုရမယ်ရ MaxMan တစ်လုံးသောက် ပီး ပြန်လာတယ်၊ ကျနော်ပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်စံပယ်က အရက် ခွက်ရယ် အသီးပုဂံရယ် ဆက်သားခြောက်ဖုတ်ရယ် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ။

“ သားရေ ခဏထိုင်အုံးနော် အန်တီရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ” 

“ ဟုတ် ရပါတယ်အန်တီ ” 

ကျနော်လဲ သူရေချိုးနေတုန်း အရက်ခွက်ငှဲ့ပြီး စော်ကြီးကို ဘယ်လိုလိုးရမလဲ အကြံထုတ် နေတယ်။ ခဏကြာတော့ ရေမွှေးနံ့သင်းသင်လေးနဲ့အတူ ဒေါ်စံပါယ် ထွက်လာတယ်၊ ကြည့်လိုက်တော့ ဖဲသားညဝတ် အင်္ကျီအောက်မှာ ပြူးထွက်နေတဲ့နို့ကြီး နှစ်လုံးကိုတွေ့လိုက်တော့ ကျနော့်စိတ်တွေ ဘယ်လိုမှကို ထိန်းလို့မရတော့ဘူး၊ ဒေါ်စံပယ်က ဝိုင်ခွက်ကို ငှဲ့ပီး ချီးယား သားရေဆိုပီး ခွက်တိုက်ခါ ကျနော့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ပီးမော့ သောက်လိုက်တယ် ။ 

“ ဒါနဲ့ သားကဂျင်ဆော့လား ”

“ မဆော့ပါဘူး အန်တီ ဘာဖြစ်လို့လဲ ”

“ သားလက်မောင်းတွေကို ကြည့်ပါအုံကြွက်သားတွေနဲ့ သားရည်းစားတွေဘာတွေ ရနေပီလား ” 

“ မရသေးပါဘူး အန်တီ ”

“ ဟုတ်လို့လား ဒီလောက်တောင့်ပြီး ဖြောင့်တဲ့ကောင်လေးမှာ ရည်းစားမရှိတာ မယုံပါဘူး ” 

“ အာ … မတောင့်ပါဘူးပါဘူး အန်တီရယ်၊ အန်တီကမှ တောင့်တာ ”

“ ဟုတ်လို့လား အန်တီက အိုနေပါပီကွယ် ဘယ်နေရာများ တောင့် လို့လဲ ”

“ အန်တီတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တယ် အန်တီ့ ယောင်္ကျား းဆိုရင် အရမ်းကံကောင်းတာတာပဲနော် ပြီးတော့ သူက အန်တီကို သိပ်ချစ်မှာပဲနော် ” 

အဲလိုပြောလိုက်တော့ သောက်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ သူ့ယောင်္ကျားကို သတိရပြီး ကျနော့် ပုခုံးပေါ်မျက်နှာ အပ်ပြီး ငိုတော့တာပဲ၊ သူငိုတာအရေးမကြီဘူး ကျနော့်မှာ သူ့နို့ကြီးနဲ့ ထိပြီး လီးကတအားတောင်လာတယ် ၊ ကျနော်လဲ သူ့ကိုဖတ်ထားပီး ကြောကို သပ်ခါနှစ်သိမ့်ပေးနေမိတယ် နဲနဲကြာလာတော့ အသံတိတ်သွားပီး ကျနော်ကို တင်းတင်းလေး ပြန်ဖတ်ထားတယ် ။

“ ကျနော့်စိတ်တွေ ထိန်းလို့မရတော့ဘူးအန်တီရယ် အရမ်းချစ်တယ် ပြွတ်..ပြွတ်.. ” 

ကျနော်လဲ ဒေါ်စံပါယ်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်တယ်၊ သူလဲ ကျနော်ကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ပြန်ကြည့်ပြီး ပြန်နမ်းတယ်၊ အဲဒီမှာ အန်တီကို အရမ်းချစ်တယ် တဖွဖွပြောရင် ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ တယောက်ကိုတယောက်ကြည့်ကြတယ် ။ကျနော်လဲ နမ်းနေရင်းက ဒေါ်စံပယ်ရဲ့နို့ကြီးတွေကို နယ်ရင်း အင်္ကျီတွေကို ချွတ်၊ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်တဲ့အချိန်ထိ အနမ်းမပျက်ဘူး၊ ပြီးမှဒေါ်စံပယ်က

“ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်သားရယ် ”

တဲ့ ၊ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲဖတ်ရင်း ကျနော့်ပညာတွေ ပြရတော့တာပဲ ၊ကျနော်လဲ ဒေါ်စံပါယ် ပါးစပ်ကိုနမ်း ပြီးတော့ နားတွေလည်ပင်းတွေ လျှာနဲ့လျက် နို့ကို ဘယ်ပြန် ညာပြန်စို့ လက်ကလဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေး၊ ပြီးတော့ အောက်ကိုလျောချ ချက်နားတဝိုက်ကို လျှာနဲ့မွှေ့ပီး စောက်ဖုတ် ဆီကို ဆင်းလာတယ် ၊ အဲဒီတော့မှ 

“ သားရယ် ဖုန်းတွေနိမ့်ကုန် ပါ့မယ် ” 

“ အာ အန်တီကလဲ မနိမ့်ပါဘူး အန်တီကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင်လို့ပါ ” 

ဆိုပြီး လျှာအပြားလိုက် ယက်ချလိုက်တယ်၊ 

“ ရှီး….. အား ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် ” 

ကျနော်လဲ လျှာကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်ထိုးပြီး မွှေပေးလိုက်တော့ 

“ အား ….ရှီး ….. လူကိုအသေသတ်နေတာလား သားရယ် ” 

ကျနော်လဲ အစိကို ပြွတ်ခနဲ နေအောင် စုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ 

“ အား….အား သားရယ်လုပ်ပါတော့ အန်တီ … အန်တီ မနေနိုင်တော့လို့ပါသားရယ် ” 

ကျနော်လဲ ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူပြီး လီးကိုတွေ့ပြီး သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အားသားရယ် ဖြည်းဖြည်းနော် အန်တီ အလိုးမခံရတာ ကြာပီသားရယ်  ”

ဟုတ်လဲဟုတ်တယ် လီးစထိုးတဲ့အချိန်မှာ စီးပြီးကြပ်နေတာပဲ ။

“ ဗြစ် ဗြစ် စွပ်စွပ် ” 

“ အား လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ် နေ့တိုင်း လိုးမှာနော် ”

“ အေးအေး လိုးလိုး သားစိတ်ကြိုက်လိုး ”

“ ဟုတ် ” 

ကျနော်လဲ လီးကို အဖျားထိဆွဲထုတ်ပီး တစ်ဆုံးထိုးထည့် နဲ့ လိုးလိုက်တာ ဒေါ်စံပါယ့်ခင်ဗျာ ကော့တက်လာပြီးတစ်ချီပြီး သွားတယ် ။ သူလဲ ပြီးသွားရော

“ သားမပြီးသေးဘူးလား ”

“ ဟုတ်အန်တီ မပီးသေးဘူး ”

“ ဒါဆိုထ အန်တီစုပ်ပေးမယ် ” 

ဒီတခါ အော်ရတဲ့သူက ကျနော်ဖြစ်သွားတယ်၊ ဒေါ်စံပါယ်က လီးကို ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပြီး ဒစ်နားတဝိုက်ကို လျှာနဲ့ သတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ 

“ အားကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ် အဲလိုလေး လုပ်ပေးစမ်းပါ လီးကို တချောင်လုံး လျှာနဲ့ယက်ပေးအန်တီ ပြီးရင်း အရင်ထိရောက်အောင်စုပ်ပေးနော် ” 

ဒေါ်စံပါယ်လဲ ကျနော်ပြောတဲ့အတိုင်း သေချာလိုက်လုပ်ပေးတယ်၊ ၁၀မိနစ်လောက်ကြာတော့ 

“ အန်တီလိုးကြရအောင် လေးဘက်ကုန်းပေးနော် ကျနော်နောက်ကနေလိုးမယ် ”

“ အင်း လိုးသား ”

ဆိုပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ နောက်မှာ နေရာယူ ပီး လီးကို တေ့ကာခါးကို ကိုင်ပြီး စောင့် ထည့် လိုက်တယ် ။ 

“ အား … နာတယ်သားရယ် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ သားလီးက ရှည်တော့ သားအိမ်ကိုထောက်နေတယ် ” 

" ဟုတ် အန်တီ ” 

ဆိုပြီး ကျနော်လဲ တရစပ်ကိုစောင့်ပစ်တာ တော်တော်လေးလဲ ကြာလာတော့ တအားပြီးချင်လာတာနဲ့ လီးကို ဒေါ်စံပယ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲတဆုံး နှစ်ကာ လီးရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ် ။ ကျနော်လဲ လီးရေတွေကို ဒေါ်စံပါယ် စောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထဲပြီး သူ့ကို ဖတ် ထားကာ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်၊ သူက ချွေးစို့နေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ 

“ ကောင်မလေးတွေနဲ့မရှုပ်ရဘူးနော် သားလိုးချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိတိုင်း အန်တီကိုပဲလိုး ”

“ စိတ်ချပါအန်တီ၊ ကျနော်က အန်တီကိုတွေ့ကတည်းက လိုးချင်နေတာ ”

“ ဟယ်ကြည့်စမ်း ဒီက လူကောင်းလေးမှတ်လို့ ”

“ ကဲပါအန်တီရယ် လိုးပဲလိုးပီးနေပေါ့ လာအမောဖြေရင်းနဲ့ လက်ကျန်ဘေးဖြတ်လိုက်ရအောင် ” 

“ အေး အန်တီ အင်္ကျီဝတ်လိုက်အုံးမယ် ”

“ အာ ဝတ်မနေပါနဲ့အန်တီ ကျနော် ကြည့်လို့မဝသေးဘူး ” 

ဆိုပြီး ဧည့်ခန်းထဲကို ဆွဲခေါ်လာခဲ့တယ်၊ အရက်သောက်ရင်းနဲ့ 

“ သားကမိန်းမတွေနဲ့ လုပ်ဖူးလား ”

“ မလုပ်ဖူးပါဘူးအန်တီ အန်တီရော ဘယ်သူတွေနဲ့လိုးသေးလဲ ” 

“ ဘာလဲ သားက အန်တီကိုအထင်သေးတာလား ” 

“ မဟုတ်ပါဘူးအန်တီရယ် သားက ဒီအတိုင်းပဲမေးကြည့်တာ ” 

“ အေးပါ မဟုတ်ရင်လဲ ပြီးတာပဲ ပြီးတော့ သားလီးကကြီးလိုက်တာ ရှည်လဲရှည်တယ်၊ အန်တီသားအိမ်ကို ခဏတိုင်းထောက်နေတာပဲ ” ” ဟုတ်လား အန်တီယောကျာင်္းလီးနဲ့ ကျနော့်လီး ဘယ်သူက ပိုကြီးလဲ ” 

“ သားကကြီးတာပေါ့ သူလီးကသားလီးလောက်မကြီးဘူး တိုလဲတိုတယ် ဟော ပြောရင်းဆိုရင်းကြည့်။မာနေပြန်ပြီ။

“ အန်တီက လှလို့ပေါ့ အန်တီ ကျနော့်လီးကို စုပ်ပေးအုံးနော် ”

“ သိပ်ကြိုက်နေတယ် ဟုတ်လား ” 

“ ဟီး အန်တီ ကလဲ ”

“ ကဲလာ “

ဆိုပြီး ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကျနော့် လီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်၊ ပီးတော့ ဒစ်နားတဝိုက်ကို လျှာနဲ့ သပ်ပေးနေတယ် ။

“ အားကောင်းလိုက်တာအန်တီရယ် အဲလိုလေး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လျှာလေးနဲ့ ယက်ပေး ပြီးမှ တစ်ဆုံးစုပ်နော် ” 

အန်တီလဲ ကျနော်ပြောတဲ့အတိုင်း သေချာလုပ်ပေးပါတယ်။

“ အား အား ကောင်းတယ် စုပ်စုပ်အန်တီ အား အား ရှီး ရှီး ..အန်တီ ကျနော်မရတော့ဘူး လိုးရအောင် နော် အန်တီ ဆိုဖာပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်ပေးနော် ” 

“ အင်း ကုန်းပေးမယ် “

ဆိုပြီး သေချာကုန်းပေးတယ်၊ ကျနော်လဲ အောက်ကို ဆင်း သူ့နောက်မှာနေရာယူပြီး လီးကို ကိုင်ကာ သွင်းလိုက်တယ်

“ ဗြစ်ဗြစ် အားအား နာတယ်သားရယ်ဖြေဖြေနော် သားလီးက အရမ်းကြီးတယ် ” 

“ ဟုတ်အန်တီ ” 

ကျနော်လဲ လီးကိုတစ်ဆုံး အသွင်းအထုတ်ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပြီး သူ့ နို့ကိုလှမ်းကိုင်ကာ ပါးစပ်ကလဲ နားရွက်တဝိုက်ကို လျှာနဲ့မွှေ့ပေးနေမိတယ်။နဲနဲကြာလာတော့ 

“ အား သားရယ် အန်တီမနေနိုင်တော့ဘူး မြန်မြန်လုပ်ပါတော့နော် ”

သူပြောတာနဲ့ ကျနော်လဲ အရှိန်မြင့်တင်လိုက်တယ် ။

“ ဖက်ဖက်ဖက် ဖွတ်ဖွတ် စွပ်စွပ် ”

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ သားရယ် မြန်မြန် မြန်မြန်လေးလုပ်ပါ အန်တီပြီးတော့မယ် ”

ဆိုပြီး ကော့တက်ခါ ဒေါ်စံပါယ်တစ်ယောက် နောက်တစ်ကြိမ်ထက်ပြီးသွားတယ် ကျနော်လဲ နောက်ကနေ အသကုန်စောင့်ပြီး လီးရေတွေကို ဒေါ်စံပါယ့် စောက်ခေါင်းထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တယ် ဒီလိုနဲ့ အဲဒီညက ငါးချီလောက်လိုးဖြစ်တယ်၊ အမြဲတမ်းလဲ လိုးဖြစ်တယ်၊ ဒီလိုနဲ့ တလလောက်ရှိတော့ ဒေါ်စံပါယ်က နယ်မှာရှိတဲ့ သူတို့ခြံကို ရောင်းဖို့ ပြန်သွားတယ်၊ အဲဒီမှာ တလနီးပါးလောက်ကြာတယ် ဟိုမှာ အရောင်းအဝယ်က အဆင်မပြေလို့ စောင့်နေရင်းနဲ့ ကြာသွားတာတဲ့ ၊ ကျနော်လဲ အရူးအမဲစားကျွေးသလိုဖြစ်နေတယ်။

သူနဲ့ဖုန်းပြောတိုင်း သူ့ကိုလွမ်းတဲ့အကြောင်း လိုးချင်တဲ့အကြောင်း ပြောဖြစ်တယ်၊ ဒီလိုနဲ့ သူပြန်ရောက်လာတယ်၊ ဒါပေမယ့် မတွေ့ရပြန်ဘူး၊ နယ်က အမျိုးတွေဘုရားဖူးလိုက်လာလို့တဲ့၊ အဲဒါနဲ့ တစ်ပါတ်လောက်ကြာမှတွေ့ရတယ်၊ မှတ်မှတ်ရရ အဲ့နေ့က ကျနော့်မွေးနေ့လေ၊ သူကမွေးနေ့ကိတ်ရယ် ဝိုင်ပုလင်းနဲ့ သေချာပြင်ပေးတယ် ပြီးတော့ သားအတွက်မွေးနေ့လက်ဆောင် ဆိုပြီး နာရီတစ်လုံးပေးတယ်၊ ဈေးကြီးမယ့်ပုံပဲ၊ ကျနော်လဲ 

“ နာရီတော့ မလိုချင်ဘူး ” 

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ”

“ ဈေးကြီးလို့ ”

လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ သူကသားမယူရင် အန်တီ စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာပဲ လို့ပြောတော့ ကျနော် လက်ခံလိုက်တယ်။  ဒီနေ့သားစိတ်ကြိုက်ပြော အန်တီ လုပ်ပေးမယ်တဲ့။

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လဲ 

“ ဒါဆို သားလိုချင်တာ အန်တီက  ပေးမှာလား ” 

“ သားက ဘာလိုချင်လို့လဲ ” 

“ ကျနော်အန်တီ ဖင်ကို လိုးချင်တယ် ” 

လို့ ပြောလိုက်တော့ သူစဉ်းစားသွားပြီး ပြီးတော့မှ 

“ သားလုပ်ချင်ရင်လုပ်လေ ဒါပေမယ့် ဖြေးဖြေးတော့ လုပ်ရမယ်နော် ” 

ကျနော်လဲ ဟုတ် ဆိုပြီး 

“ အန်တီမှာ အုန်းဆီရှိလား ” 

“ ရှိတယ် ”

ဆိုပြီး အုန်းဆီယူပေးတယ်၊ ပြီးတော့အန်တီကကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးတယ် ၊ ကျနော်လဲ ဒေါ်စံပယ့်ကို ပြောင်း ပြန် ဖြစ်အောင်လုပ်ပီး 69 ပုံစံနဲ့ သူစောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေး လိုက်တယ်၊ ပီးတော့ လက်ကို အုန်းဆီ သုတ် ပီး သူ့ဖင်ထဲကို လက်တစ်ချောင်းထည့်ပြီး လိုးပေးနေတယ်၊ ခဏကြာတော့ လက် ၂ချောင်းပူးထဲ့ကြည့်လိုက်တော့ မဝင်ဘူးတစ်နေတယ်၊ ကျနော်လဲ အန်တီရပီ လိုးကြမယ်ဆိုပြီး လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပီး သူ့စအိုဝကို အုန်းဆီလောင်းထည့်၊ လီးကိုလဲ ရွှဲနေအောင်သုတ်ပြီး ဖင်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်တယ် ။

“ အားနာတယ် မရဘူးထင်တယ်သားရယ်မလုပ်ပါနဲ့တော့ ပြန်ထုတ်လိုက်ပါနော် ” 

ကျနော်လဲ သူ့ဖင်ဝမှာ ကျနော့်လီးဒစ်ဝင်နေမှတော့ သူပြောတဲ့အသံကိုမကြားတော့ပဲ လီးဝင်အောင်သာ အားစိုက်လိုးနေမိတယ် ဖင်ကစီးပီးကြပ်နေတာပဲ၊ လိုးရတာ တော်တော်ကောင်တယ် ကျနော်လဲ လီးတဆုံးဝင်အောင်ထည့် ဆီထပ်လောင်းပြီး လိုးတာ အန်တီမှာတော့ နာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေဝဲခဲ့ရတယ် ကျနော်လဲ လီးအဝင်အထွက်ပုံမှန်လေးဖြစ်ရော၊ နောက်ကနေ အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးတော့တာပဲ

“ ကောင်းလိုက်တာအန်တီရယ် ”

ဆိုပြီး လက်တဖက်ကလဲ သူစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက် အစိလေးကိုပွတ်ပေးနဲ့ လိုးလိုက်တာ သူလဲ အသံတွေညိမ်းပြီး

“ အားအား ကောင်းတယ်သား လိုးလိုး နာနာလိုးပါ ”

နဲ့ အော်ပြီး ပြီးသွားတယ်။

ကျနော်လဲ စောင့်လိုးရင်း သူ့ဖင်ထဲမှာပဲ လီးရေတွေကို ပန်းထုတ်လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ မွေးနေ့ကိတ် လှီး၊ တယောက်တယောက်အပြန်အလှန်ခွင့်ကျွေး ဝိုင်ခွက်တွေ သောက်ပြီး အဲညက ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော ၂ချီစီလိုးဖြစ်တယ်၊ ကျနော်မွေးနေ့မှာ အရမ်းကို ပျော်ခဲ့ရတယ် ကျေးဇူးပါ အန်တီစံပယ်ရယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ရဲ့အပျော်တွေက အဲဒီညက နောက်ဆုံးဆိုတာ မသိခဲ့ပါဘူး၊ နောက်ရက်မနက်အလုပ်သွားပြီး ညနေ အလုပ်ဆင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့မှ ကျနော့် အခန်းဖော်က စာလေးတစောင်ပေးတယ်၊ စာထဲမှာတော့ … … 

" သားရေ ....

အန်တီကိုမေ့လိုက်ပါတော့ သားနဲ့အန်တီဘဝက ဘယ်လိုမှ ပေါင်းစပ်လို့မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွယ်.....

အန်တီလဲ သားတွေရှိတဲ့အမေရိကကို လိုက်သွားပါပြီ....

သားကို ဖွင့်မပြော ရက်လို့ မပြောပြခဲ့တာ အန်တီကိုခွတ်လွှတ်ပါနော် ..........

သားနဲ့ တွေ့ခဲ့တဲ့ အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ အန်တီအရမ်းကို ပျော်ရွှင်ခဲ့ရပါတယ်၊ သားလည်း သင့်တော်တဲ့မိန်းခလေးရှာပြီး လက်ထပ်လိုက်ပါနော် ၊ သားကိုအရမ်းချစ်တဲ့ .........

အန်တီစံပယ်  "


ဒီစာလေးကိုဖတ်ပီးကျနော့်ရဲ့ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ကျနော့် ပါပြင်မှာ မျက်ရည်တွေစီးကျနေပါတယ်၊ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိင်တြဲ့ ကျနော်တို့ဘဝကို ကျနော်နားလည်ပါတယ် အန်တီ တကယ်ဆိုရင် အန်တီကျနော်ကို နှုတ်ဆက်ခွင့်လေးတော့ ပေးသင့်တာပေါ့ အန်တီရယ်၊ အခါအခွင့်သင့်လို့ အန်တီ မြန်မာပြည်ကို ပြန်လာအုန်းမယ်ဆိုရင် မျှော်လင့်ခြင်းများစွာနဲ့ ဆီးကြိုနေမယ့် ကောင်လေးတယောက် ရှိနေသေးတယ်ဆိုတာ မမေ့ပါနဲ့အန်တီရယ် မျက်ရည်စများဖြင့် …. 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Monday, November 27, 2017

လျှောက်မပြောရင် အစ်မကျေနပ်ပါပြီ (စ/ဆုံး)

လျှောက်မပြောရင် အစ်မကျေနပ်ပါပြီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ- အမည်မသိ

သူမ လက်သီးဆုပ်နှင့်ထု ပေါင်တွင်းကြော ဆွဲလိမ်သည်ကို ကျော်မိုးအောင် တဟားဟား ရယ်သည်။ ဒေါ်ချိုရီ မလုံမလဲနှင့် သူမမျက်လုံးရွဲကြီးများက ဂျော်နီ့တစ်ကိုယ်လုံးဆီ ဝေ့ဝဲရောက်ရှိသွားသည်။ သူ့ပေါင်ကြားရှိ လီးနေရာကိုပါမကျန် အလုံးစုံ သိမ်းကျုံးကြည့်ပြီးဖြစ်သည်။ အကြည့်ရဲသည်။ သူ ယောက္ခမကို အပီချုပ်ပြီး ဖြစ်မည်ဆိုတာ ဟိုကောင် သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။

“ ကဲပါ ကျွန်တော့ကို အမြည်းပန်းကန်ပေးဦး ဟျောင့် ဂျော်နီ သောက်မှာသောက်စမ်းပါ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် လုပ်မနေနဲ့ မပြန်နိုင်ရင်အိပ် အစ်မချို မင်းကို စောင့်ပေးမယ် ”

“ တော်ပါတော့ ငကျော်ရယ် သူတောင် အနေခက်နေပြီ ငါ့မောင် စိတ်မရှိနဲ့ ငါ့သားမက်စောက်ရူးက အဲ့လိုပဲ ယောက္ခမလည်း သားပြောမယားပြောနဲ့ မင်း မြင်တဲ့ကြားတဲ့အတိုင်းပဲ ဟွင်းးး ”

အရက်တစ်ခွက်ကို မော့သောက်ပြီး သူတို့အရက်ဝိုင်း တစ်ဖက်စွန်းက အမြည်းပန်းကန်ကို လေးဘက်ထောက် ကုန်းယူလိုက်သော ဒေါ်ချိုရီ ဖင်သားအိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို ယောက်ျားနှစ်ယောက်၏ အကြည့်က တစ်ပြိုင်တည်း ရောက်ရှိသွားသည်။ ဟင်း လိုးချင်စရာ။ အမြဲလိုးနေရသည့်ကျော်မိုးအောင်ပင် လီးတောင်လာမိမှတော့ ဟိုကောင်ဂျော်နီ မတောင်ဘဲ ဘယ်နေလိမ့်မလဲလေ။

သူမကလည်း အထာနပ်သည်။ သားမက်ဖြစ်သူ သူမကို သူ့သူငယ်ချင်း တက္ကစီဒရိုင်ဘာနှင့် ဇာတ်လမ်းထွင်ခိုင်းနေသည့် အဖြစ်ကို ချက်ဆိုတာနဲ့ နားခွက်မီးတောက်ပြီး ကောင်းစွာ ရိပ်စားမိပြီးလည်း ဖြစ်ပေသည်။

“ သူ့အတွက် ငှဲ့ပေးလိုက်ဦး အစ်မ…. ရေခဲရော ကုန်ပြီလား ”

“ ငါ ယူပေးပါ့မယ် ဟယ်….. စိတ်ချ…. အေးအေးဆေးဆေးသာ သောက်တော်မူကြ ”

မချိုရီ အရက်ငှဲ့၍ ဂျော်နီ့ဖက်လှည့်ကမ်းပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက် အကြည့်ချင်း ဆုံကြသည်။ အလိုက်သိစွာထပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေခဲဗန်းကို သွားယူနေတုန်း ဂျော်နီ့ကို ခြေနှင့်ကန်၍ အချက်ပြလိုက်တော့ ဟိုကောင် ဖိုးကျိုင်းတုတ် ဖြစ်သွားရပြီ။ ဂျော်နီထကာ သူမအနောက်ကနေ ကပ်လိုက်သွားရင်း …

“ အစ်မ… ပေး…. ကျွန်တော် ကူသယ်ပေးမယ်…. ဖန်ခွက်ရော ထပ်ပေးပါဦး ”

“ ဘယ်သူ့အတွက်မို့လဲ ဖန်ခွက်က ”

“ အစ်မနဲ့ အေးစိုး တစ်ခွက်စီ…. နောက် ရေခဲရေထည့်ဖို့က တစ်ခွက်လေ ”

“ အင်း ဒီအောက်ထပ်က ဖန်ခွက်အားလိုက်မယ် ”

ရေခဲဗန်းကိုကမ်းယူပြီး အောက်ထပ်က အအေးပုလင်းများနှင့် အတူရှိနေသည့် နေ့ခင်းက သောက်လက်စ အအေးဖန်ခွက် နှစ်ခွက်ကို ကုန်းနှိုက်ယူစဉ် ဂျော်နီ၏ ခါးအရှေ့ပိုင်းက သူမတင်ပါးအိအိ နှစ်ဖက်အကြားရှိ အကွဲကြောင်းအရာလေးဆီကို တည့်တည့်မတ်မတ် ဖိထောက်မိလာပြီး ခါးအရှေ့ပိုင်းရှိ သူမအင်္ဂါဇပ်ကိုပင် မထိတထိကလေး ပွတ်ဆွဲမိသွားသည်။

ဟိုကောင် ကျော်မိုးအောင် ကျောခိုင်းပြီး မသိဟန်ဆောင်နေတုန်း ဂျော်နီ့ကိုယ်လုံးကြီး သူမကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးရောက်ရှိလာကာ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမခါးလေးကို အနောက်ဖက်ကနေ မသိမသာ သိုင်းဖက်၍ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာကိုပင် မထိခလုတ်ထိခလုတ် လုပ်နေပြီ။

“ ဂျော်နီ…. ဘာ ဘာလိုချင်သေးလဲ ဟင် ”

“ ဒီမှာထည့်ထားတာ အသားတုတွေလား ”

“ အစစ်ပါဟယ် သေချာချင် ကိုင်ကြည့်ပေါ့ ”

“ အင်း အင်း ဟင်း ”

ရေခဲသေတ္တာထဲက အသားလား သူမရင်အုံအိအိကို ပြောခြင်းလား မကွဲပြားပါ။ လက်ကတော့ တစ်စုံတစ်ရာကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း စမ်းမိသွားတာ သေချာပါသည်။

“ အစစ်ပဲ အဟင်း ”

ဂျော်နီ နို့အုံတစ်ဖက်ကို ညှစ်သည်။ သူမက ဂျော်နီ့လက်ကို မဖယ်ရှားသည့်အပြင် သူ့လက်ကိုပါ အပေါ်ကနေ အသာအယာ အုပ်ကိုင်၍ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ငြင်းဆန်ခြင်း မရှိမှတော့ အဖြေကို သိရပြီလို့ထင်သည်။ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရာ မျက်နှာချင်း နီးနီးကပ်ကပ်ပင် ဖြစ်သွားပြီး တစ်ယောက် ဝင်လေ ထွက်လေကို တစ်ယောက် ရှူရှိုက်မိတော့သည်။

အမျိုးသမီးကြီး တင်းနေမှန်းသိတော့ ဂျော်နီ့ လက်က ပိုတင်းကြပ်သွားသလို နို့နှစ်လုံးကို အပီညှစ်နယ်ကိုင်ပြီး အောက်မှ သူ့လီးငပဲတုတ်တုတ်ကြီးကလည်း သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကြားထဲကို ပိုမိုမာတောင်ကာ စိုက်နစ်တိုးဝင်လာသလိုပင်။ သူ့လီးက ကျော်မိုးအောင်ထက်တော့ မလျော့လို့ မချိုရီ စိတ်ထဲကနေ တွက်ဆလိုက်မိပါသည်။

“ အင်း ယုံပြီလား အသေအချာဖိကြည့် လတ်လတ်ဆတ် မာနေတုန်းပဲ ဟင့်ဟင့်….. ဒီဖက်က အသားတု အစစ်ကကျတော့ မနက်ဖြန်အတွက် ကြိုဝယ်ထားတဲ့ အမဲပေါင်သားတွေပါ ကြည့်ကြည့်မလား ”

“ ဟားးး မိုက်တယ် … ဟိုကောင်ကြီး အားပိုရှိရင် ဒုက္ခ … ပြစမ်းပါဦး အသားတွေက ရဲတွတ်နေတာပဲ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးတွေ… ဟဲဟဲ ”

“ ဘာ ဟဲဟဲလဲ… ယောက်ျားပဲ အားရှိတော့ ကောင်းတာပေါ့ ….. အလုပ်လုပ်နိုင်တယ် ”

“ အလုပ်စုံလား အစ်မချိုရီ ရဲ့ ”

“ အင်း ဟင်းဟင်း….. သွား သူဘာထင်နေလို့လဲ မလွယ်ဘူးနော် ”

“ အို ရိုးရိုးပြောတာပါ ဆန်းဆန်း မတွေးပါနဲ့ ဟဲဟဲ ”

စကားစရှာ ပြောဆိုနေရာက မထင်မှတ်ဘဲ အလုပ်ဖြစ်မှန်း သိလိုက်ရသည်။ ဂျော်နီ အမဲသားတွေ စမ်းကိုင်ကြည့်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း အနောက်ကနေ လျှိုနှိုက်ပြီး မဖွယ်မရာ နေရာအချို့ကိုပါ လိုက်လံထိတွေ့ စမ်းသပ်လာသည်။ တစ်နည်း အကဲစမ်းလာသည်ဟု ဆိုရမည်။

ဒေါ်ချိုရီကို အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ရစရာမရှိအောင် ကိုင်သည်။ ရင်သားဆိုင်အိအိ နှစ်မွှာရော ပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်ကိုရော နှိုက်ကိုင်ပွတ်ဆွ၍ အကြိုအကြားမကျန် လိုက်လံပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရာ ဖျင်းကနဲ ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထောင်ထလာပြီး ဏှာစိတ်တွေ ထလာခဲ့ရလေသည်။ ထောက်ထားသောလီးကို မချိုရီ လက်နောက်ပြန်စမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။

“ အ”ကနဲ လေသံတိုးတိုးလေး သူ့ဆီက ထွက်လာတာ ကြားရသည်။ မချိုရီလည်း စောက်ပတ်မှ စောက်ရည် စစ်ကနဲ စိမ့်ထွက်သွားမိသလိုပင်။ သူမတို့နှစ်ယောက် အပရိက အထိအတွေ့ အရသာခံနေတာ သိသိနှင့်ပင် ကျော်မိုးအောင် သောက်ချင်စိတ်ကို ထိန်းမရ။ စိတ်မရှည်နိုင်တော့။

“ လုပ်ပါ ကြာတယ် ရေခဲစောင့်နေတာ….. ပြီးမှ ကိုယ့်ဖာသာ ဆက်ကြ ဟုတ်လား ”

“ အံမယ် ငါက ဘာတွေများ လုပ်နေတယ် မှတ်လို့လဲ”

“ သိဘူးလေ ဟဲဟဲ ”

နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ရှိန်သတ်ပြီး ဒေါ်ချိုရီ ထမီပြင်ဝတ်ကာ အရက်ဝိုင်းထဲ ပြန်ရောက်လာသည်။ မကြာမီ အေးအေးစိုးလည်း အပြင်ကနေ ပြန်လာကာ ပါဆယ်ဆွဲလာသော အရက်ပုလင်းနှင့် စားစရာအမြည်းထုပ်တွေ အရက်ဝိုင်းမှာ လာချပေးလိုက်သည်။

“ ငါးကင်ရယ် အသည်းကြော်နဲ့ ကြက်ခြေထောက်သုတ်…. အမေနဲ့ စိုးနဲ့ စားဖို့ ဝယ်လာတယ် ”

“ အတော်ပဲ ဒီယူလာခဲ့ ညည်းပါလာထိုင် ”

“ တကယ်နော် ကိုကျော် ”

အေးအေးစိုး ယောက်ျားဖြစ်သူကို မေးလိုက်တော့ ကျော်မိုးအောင် သူမကို ခေါင်းညိတ်ခေါ်လိုက်သည်။

“ လာစမ်းပါ ဒီည အားလုံး အကွဲအပြဲပေါ့ မနက် အလုပ်နားရမယ့်ဥစ္စာ…. ဟိုကောင် မပြန်နိုင်ရင် အိပ်ခိုင်းလိုက်မယ်….. မူးမူးနဲ့ အကုန် လျှောက်တိုက်မိလိမ့်မယ် ”

“ စိုး အင်္ကျီ လဲလိုက်ဦးမယ် ”

အေးအေးစိုး အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး အိမ်နေညအိပ်အဝတ်အစားတစ်စုံ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ အပြင်လူ သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက် ရှိနေပေမယ့် သူမဝတ်လာသည်က ခါတိုင်းညဖက်ဝတ်နေကျဖြစ်သော ပေါင်လယ်လောက်အထိသာရှိသည့် ညအိပ်ဂါဝန်ပါးလေး တစ်ထည်သာ ဖြစ်သည်။ အတွင်းမှာ ဘာအခုအခံမှ မပါ၍ ဆက်စီကျကျ ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိလေသည်။

အတန်ငယ် အရှိန်ရနေပြီဖြစ်၍ ကျော်မိုးအောင် မျက်စိထဲမှာ မယားချောလေးအားကြည့်ရင်း သူမနှင့်အတူ လိင်ဆက်ဆံလိုစိတ်တွေ အတော်ကလေး ပြင်းပြလာမိသည်။ သဝန်တိုတတ်သူ မဟုတ်၍ မယားချောလေး၏ ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေသော ပင်ကိုယ်အလှကို တစိမ့်စိမ့် အရသာခံကြည့်နေကာ မြူတစ်မှုန်စာမျှပင် အပြစ်မြင်ခြင်းလည်း မရှိပါချေ။

အေးအေးစိုးက ကျော်မိုးအောင်နှင့် ဂျော်နီ အကြားကို ဝင်ရောက် ထိုင်လိုက်၍ အမေလုပ်သူက တစ်ဖက်သို့ အလိုက်တသိ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ဂျော်နီရဲ့ တစ်ဖက်မှာ ကပ်ထိုင်သည်။ ပေါင်ချင်းထပ်မိနေပြီး တစ်ဖက်မှာတော့ သူမနှင့် ကျော်မိုးအောင်အကြားမှာ တီဗွီစင်တစ်ခု ခြားနေပေသည်။

သူတို့လေးယောက် အဖွဲ့ကျပြီး စကားတပြောပြောနှင့် သောက်စားရင်း ည ၁၁ နာရီအထိ အချိန်ကုန်လို့ ကုန်မှန်း မသိကြချေ။ ကျော်မိုးအောင်လည်း ခေါင်းစိုက်နေပြီ။

“ ကိုကျော် တအားမူးနေလား….. ဒီတစ်ခွက်သောက်ပြီး ခဏနားရအောင်လေ ”

“ ကောင်းတယ် အခန်းထဲမှာ သွားနားမယ် ”

“ ဟင်း သိပါတယ်နော် ဒီက သူမူးပြီဆိုတာနဲ့ … ဟင်းဟင်း ဟင်း ”

“ ဟဲဟဲ ငါ့မယားလေး ငါ သတိရလို့ပါကွာ ”

“ ကဲပါ သောက်…. ဒီက ခဏလှဲချင်နေပြီ ”

“ လှဲလေ ပေါင်မှာအိပ် ရတယ် ”

အေးအေးစိုး လင်ဖြစ်သူ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေးတင်၍ လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဂျော်နီ့ကို မထိမိအောင်ဆိုပြီး သူမဖက်ကို ဆွဲယူကာ ဒူးတစ်ဖက်ထောင် တစ်ဖက်ချ ပုံစံ လုပ်လိုက်ပါသည်။ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ ဂါဝန်စကလေး လျှောကျသွားပြီး ဂျော်နီရော အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ချိုရီပါ သူမ၏ ပေါင်ကြားမှ အောက်စလွတ်၍ လပ်ဟာသွားသော အသားဝါဝါဝင်းကလေးကို တွေ့လိုက်မိကြသည်။

ဖောင်းမို့ ကြွရွလျက်ရှိသော သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် မုန့်ပေါင်းကြီး တစ်ပြင်လုံး ဂျော်နီတို့နှစ်ယောက် ရှိရာဖက်ကို လှည့်ကာ ဖြဲပြထားသလို ဖြစ်နေပေတော့သည်။ အင်္ဂါဇပ် အကွဲကြောင်းကလေးကမူ အရည်အနည်းငယ် စွတ်စိုလို့နေကာ အပေါက်ဝကလေး မဟတဟ အနေအထားမျိုး ရှိနေတာကို တွေ့ရလေသည်။

ကျော်မိုးအောင် သူ့အရက်ခွက်ကို အပြည့်ထည့်ပြီး တစိမ့်စိမ့် မျှင်းသောက်နေစဉ်မှာပင် ဂျော်နီ သူမစောက်ပတ်ကို ကြည့်၍ အရသာခံရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က မချိုရီ ပေါင်ကြားဆီ နှိုက်ကိုင်လို့နေပါသည်။ မချိုရီလည်း အလိုတူအလိုပါပင် ဂျော်နီ၏ စောက်ဖုတ်ကိုင်နေသော လက်ကို သူမပေါင်နှစ်လုံးဖြင့် ဖျစ်ညှပ်ထားလိုက်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားကို လက်တစ်ဖက် လျှိုဝင်ကာ လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးနှင့် မသိမသာ ထိကိုင် စမ်းသပ်၍ အသာဖွဖွ ပွတ်သီးပွတ်သပ် ဆွနှိုးပေးနေပေသည်။

ကျော်မိုးအောင် မူးနေပေမယ့် ဒါကိုသိသည်။ သိလို့လည်း အချိန်ဆွဲ၍ တမင်တကာ လွှတ်ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာကြဟန်တူသည်။ ဒေါ်ချိုရီကိုယ်လေး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်၍ သွားသလို သူမလက်တစ်ဖက်က အရက်ခွက်ကို ဟန်ပါပါကိုင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် ဂျော်နီ့လီးအား တလှုပ်လှုပ်တရွရွ အထက်အောက် လျှောတိုက်ပြီး စတင် ဂွင်းထုပေးနေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ကျော်မိုးအောင်လည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး တင်းသထက် တင်းလာရပြီ ဖြစ်သည်။

“ ကဲ ထ စိုးစိုး အခန်းထဲ ခဏဝင်မယ် ”

“ အင်း အင်း စိုး တစ်မှေးတောင် မှေးလိုက်ချင်ပြီ ”

အေးအေးစိုး သူ့ပေါင်ပေါ်ကနေ လူးလဲထပြီး ဂျော်နီ့ မျက်လုံးအိမ်တည့်တည့် အဓိပ္ပါယ်ပါပါ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂျော်နီ စူးစိုက်ကြည့်နေသော သူမပေါင်ကြားအတွင်းရှိ ဖုဖောင်းကြွရွနေသာ သူမ၏ စောက်ပတ်အလှမှာ မျက်စိပသာဒရှိစွာဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက် မြင်ကွင်းရှေ့မှာ ထင်သာမြင်သာ ပေါ်ထွန်းလျက်ရှိသည်ကို သူမအနေနှင့် သိနှင့်ပြီးလည်းဖြစ်သည်။ အမေလုပ်သူကလည်း သမီးအကြောင်း အသိဖြစ်၍ သူမအောက်စလွတ်နေတာကို ဘာမှဝင်ပြောမနေဘဲ မသိဟန်ပြုကာ ဣန္ဒြေမပျက်နေလေသည်။

ဂျော်နီ ရာဂဇော မကြွကြွအောင်ဆိုပြီး တမင်တကာ စိတ်ဆွသည့်အနေနှင့် အေးအေးစိုးက သူမအောက်စကို လွှတ်ပြထားခဲ့ခြင်းလည်း ဖြစ်ပေသည်။ အေးအေးစိုးနှင့် ကျော်မိုးအောင်တို့ လင်မယား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ရောက်သွားသည်ကို သူတို့နှစ်ယောက် မျက်စိတစ်ဆုံး လိုက်ကြည့်နေပြီး ဂျော်နီ မချိုရီဖက်ကိုလှည့်ကာ …

“ ကဲ အစ်မ ဒီတစ်ခွက် သောက်လိုက်ဦး ချီးယာ့စ်”

ပြောပြီး ဖန်ခွက်နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့လိုက်ရာက နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ မော့ချလိုက်သည်။ အမြည်းလုပ်ထားသည့် အမဲနှပ်တစ်ဖတ်ကို မချိုရီ နှုတ်ခမ်းဆီ တယုတယ ခွံ့ကျွေးလိုက်ကာ ဂျော်နီက …

“ အစ်မ အိမ်သာဘယ်မှာလဲ ဆီးသွားချင်လွန်းလို့ တင်းနေပြီ ဝိတ်နည်းနည်း လျှော့ချင်တယ် ”

“ လာလေ အစ်မ လိုက်ပြပေးမယ် ”

အိမ်နောက်ဖက် လျှောက်ဝင်လာခဲ့ရာ အေးအေးစိုးတို့ အခန်းရှေ့ အရောက်မှာ အသံဗလံတွေကို စတင်ကြားနေရပြီ ဖြစ်သည်။ ပုလွေဘာဂျာ ဒါမှမဟုတ် အေးအေးစိုး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးပေးနေတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ နှစ်ယောက်သား မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ခပ်တည်တည် ဆက်လျှောက်လာကြကာ ဒေါ်ချိုရီက အိမ်သာကို ညွှန်ပြလိုက်တော့ ဂျော်နီလည်း အထဲဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

ဂျော်နီ အပေါ့သွားပြီး အပြင်ပြန်ထွက်လာရာ မချိုရီ မီးဖိုခန်းထဲမှာ မယောင်မလည်နှင့် ရပ်လျက် ရှိနေတာ တွေ့ရတော့ သူမအနောက်ကနေ သွားရောက် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး …

“ မမရော အထဲသွားချင်သွားလေ ”

“ ဟင့်အင်း မသွားပါဘူး … မင်းကို စောင့်နေတာ ”

မချိုရီ သူ့ဖက်လှည့်လာသည်။ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှပင် ပြောဆိုနေတော့ဘဲ သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဂျော်နီ့လည်ဂုတ်ကို သိုင်းယှက်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ကိုဖိနှိမ့် ဆွဲချလိုက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ် ပွေ့ဖက်ကာဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးတွဲတွဲကလေး နှစ်လွှာတို့ဖြင့် ဂျော်နီ့နှုတ်ခမ်းများကို လာရောက်ထိတွေ့ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ ဂျော်နီကလည်း အားကျမခံပင် သူမကို တုံ့ပြန်အနမ်းပေးသည်။ မချိုရီ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်မနေတော့ပေ။

သူမအနေနှင့် ဂျော်နီနှင့် အထိအတွေ့မှာ သာယာနေပြီး နှစ်ယောက်သား ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နမ်းစုပ်လိုက်နှင့် အတန်ကြာအောင် အတွေ့ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါနေမိကြသည်။ သူမအနေနှင့် ဂျော်နီ့ကို တိုးတိုးလေးကပ်ပြီး တစ်ခုပဲ တောင်းဆိုသည်။

“ မောင်လေး ”

“ ပြောလေ မမ ”

“ မင်း ဒီအကြောင်း နှုတ်လုံရမယ်နော် ”

“ စိတ်ချ မမရယ် ကျွန်တော် အသေအချာ ကတိပေးပါတယ် ”

“ အစ်မတို့ လက်ရှိအနေအထားကို မင်းလည်း သိတဲ့ မြင်တဲ့ အတိုင်းပဲလေ…. တခြားလူကို နားမလည်ရင်နေ…. မင်းသူငယ်ချင်းကိုတော့ နည်းနည်းလေးဖြစ်ဖြစ် နားလည်ပေးဖို့လိုတယ်….. တကယ်လည်း အားနာသင့်ပါတယ်…. အမှန်ပြောရရင် အစ်မတို့ သားအမိကို သူပိုင်တယ်လေ ”

“ ကျွန်တော် နားလည်ပြီးသားပါ မမရယ်…. မမကိုမြင်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်လွန်းလို့ အတူတူ ပျော်ချင်လွန်းလို့သာ ခုလို … ”

“ ဟိုး ရပြီ တော်ပါတော့ ငါ့မောင်ရယ်…. အပြင်လူ တစ်ယောက်ယောက် လျှောက်မပြောရင်ဘဲ အစ်မ ကျေနပ်ပါပြီ….. ကဲ သူပြန်ထွက်မလာခင်လေး မင်း မမကို သဘောရှိပဲ … မင်း ဘာဖြစ်ချင်သလဲ မမကိုပြော ”

မချိုရီ၏ စကားအဆုံးမှာ ဂျော်နီ သူမခါးလေးကို ရုတ်တရက် ပွေ့ချီပြီး အခန်းထောင့် တစ်နေရာဆီ ဦးတည် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ချေပြီ။ နှစ်ယောက်သား မွတ်သိပ်သော အနမ်းများဖြင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေကြရာက လက်များက လျှို့ဝှက်ရာ ကိုယ်အင်္ဂါ အထက်အောက် ရပ်ဝန်းများဆီကို မကြာခဏ ရောက်ရှိ ပွတ်သပ်ပေးလာကြသည်။ သွေးတွေ ဆူဝေလာကြသည့်အလျောက် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ကြပြီ။

“ မမ ချွတ်လေ ”

“ ဟင့်အင်း ချွတ်ဘူး ဒီအတိုင်းပဲ ”

“ ဒါဖြင့် အောက်က လှန်လိုက် ”

“ အင်း ဒီလို … ရ ရပြီ မဟုတ်လား ”

မချိုရီက ထမီကို အောက်ကနေ ပင့်လှန်ပေးလိုက်သည်နှင့် သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက် စတင်ဆုံတွေ့ရာ ပေါင်ခွဆုံနေရာမှ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းရှိကာ အမွှေးငုတ်တိုမျှသာ ပေါက်ရောက်နေသည့် အဆီတဝင်းဝင်း ဖြစ်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကြီးက ဂျော်နီ့ မြင်ကွင်းရှေ့မှောက်မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာရလေပြီ။ မချိုရီ ထမီလှန်ပေးရုံသာ မဟုတ်ဘဲ သူမအင်္ကျီကို ပင့်မ လှန်တင်၍ ချွတ်လိုက်ရာက ဘော်လီဝတ်ဆင်ထားခြင်း မရှိသည့် သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကိုပါ ဂျော်နီ့ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်မကိုင်ပြလိုက်ပါသည်။

ဂျော်နီလည်း သူ့ပုဆိုးအား ချွတ်လိုက်ရာ ပေါင်ကြားမှ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ကျော်မိုးအောင်လီးနှင့် နင်လားငါလား ဆိုသလိုပင် အလုံးအထည်ရော အလျားရော ရှည်ရှည်ထွားထွား စံချိန်မီမီ မတ်တောင်နေလျက်သား ရှိနေတာကို မချိုရီ အသေအချာ မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။

လူမျိုးခြားသွေးစပ်သူဖြစ်သည့် ဂျော်နီ့လီးမှာ ငယ်စဉ်ကတည်းက လီးထိပ်သားရေကို ဖြတ်ထားဖူးဟန်တူသည်။ လဒစ်သားရေထိပ်လှန်ကာ ဒစ်ကြီးက ပြူးတူးပြဲတဲ မြင်နေရသည်ကပင် အသည်းယားစရာ ဖြစ်နေသည်။

“ ဟင်း ကုလားလီးအတိုင်းပဲ ကြောက်စရာ ”

“ ကုလားလီး မဟုတ်ဘူး ဗမာလီးအစစ် ”

“ သေချာလား မမယုံအောင်ပြော ဟင်းဟင်း ”

“ တကယ် အဖေစပ်တာ အမေဗမာ…. တစ်အိမ်လုံး ကျွန်တော်ကလွဲရင် ငါးပါးသီလမြဲတယ် … သေချာရင် ကျွန်တော်ခိုင်းတာ မမလုပ်ပေးမလား ”

“ ပြောလေ ဘာလဲ ”

“ မမ ကျွန်တော့်လီးစုပ်ပေး ”

“ စုပ်ပေးမယ် မောင်လေးလီးကို လရည်ထွက်တဲ့အထိ မမ အပီအပြင် စုပ်ပေးမှာပါ လာခဲ့ ဒီကို ”

“ နေဦး ကျွန်တော် အရင်မှုတ်မှာ မမစောက်ဖုတ်ကို ရေမဆေးဘဲ မှုတ်ချင်တယ် ”

“ ဖြစ်ရပြန်ပြီ အမှုတ်တော်တော် သန်မယ့်ပုံ ဟွင်း … ဒါဖြင့် စစ်စတီနိုင်းပဲ လုပ်တာပေါ့ မောင်လေး…. နှစ်ယောက်လုံး အဆင်ပြေအောင် ပြောတာ ”

“ အိုကေ မမစိတ်ပါရင် ပွဲပြတ်ပြီပဲ ”

ကြမ်းပြင်မှာပဲ အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။ ဂျော်နီက ဒေါ်ချိုရီကို သူ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွထိုင်ခိုင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကို အောက်မှနေ၍ အပြတ်စုပ်နမ်းယက်ဆွပေးသည်။ ဒေါ်ချိုရီကိုယ်တိုင်လည်း ဂျော်နီ့ ခြေရင်းဖက်ကို မျက်နှာမူကာ မှောက်အိပ်ချရင်း သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးရှိရာကို မျက်နှာအပ်ပြီး လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေးလေသည်။

လီးစုပ်သံ စောက်ပတ်ယက်သံ များနှင့်တကွ တအိအိ တအင့်အင့် မချိတင်ကဲလေး ထွန့်လူးညည်းညူ၍နေသော မချိုရီအသံက အခန်းတစ်ခန်းလုံးကို လွှမ်းခြုံလို့နေလေပြီ။ သူမပေါင်နှစ်ဖက် အကြားရှိ စောက်ဖုတ်တစ်ဝိုက်ဆီမှ စောက်ရည်တွေက ရွှဲနစ်စွာ ဒလဟော ယိုစီးထွက်ကျလာသည်။ ဂျော်နီလည်း မချိုရီ၏ ပုလွေအစွမ်းဖြင့် လီးတောင်သထက် တောင်လာကာ ပေါက်ကွဲမတတ်ပင် ရှိတော့သည်။

“ လိုးချင်ပြီ လီးက တအားတင်းနေပြီ မမရယ် ”

“ မမလည်း မင်းလုပ်တာနဲ့ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ရွှဲနေပြီ လိုးရင်လည်း ခုပဲလိုးရအောင် ”

“ မမ ပက်လက်လှဲလိုက် ရိုးရိုးပဲ လှေလှော်ကြရအောင် ”

“ ကောင်းပါပြီ … မင်းသဘောပဲ မောင်လေး ”

မချိုရီ ကြမ်းပြင်မှာ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံအတိုင်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ ဂျော်နီလည်း သူမပေါင်တန် နှစ်ဖက်အကြား ဝင်ရောက်နေရာယူပြီး သူ့လီးထိပ်ကြီးကို မချိုရီ စောက်ဖုတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ပေးလိုက်သည်။ လီးကို သူမစောက်ဖုတ်အဝမှာ တစ်ချက်နှစ်ချက် ထိုးမွှေပစ်လိုက်ရင်း သူက …

“ မမ စောက်ဖုတ်ဖြဲပေးထားနော် ဒါမှ လီးအဝင်လွယ်မှာ ”

“ လိုးမှာသာ လိုးပါ မောင်လေးရယ်…. စိတ်ချ မမ အဖုတ်ပြဲနေအောင် ဖြဲထားပေးပါ့မယ် ”

ပြောပြီး သူမ ဖြဲပေးလိုက်တော့ ဂျော်နီလည်း သူ့လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်အောင် အပေါ်စီးကနေပြီး အားပါပါ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်တော့သည်။ လီးကြီး သူမအဖုတ်ထဲမှာ ကြပ်သိပ်လှစွာဖြင့် ရင်ခေါင်းထဲအထိ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်သွားသည်။ ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်းရှည်လွန်းလှသဖြင့် စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ကွဲပြဲတော့မတတ် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆန့်ပြဲထွက်သွားရကာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး အပေါ်မောက် ကြွတက်လာပြီး သူမရင်ညွန့်ပင်လျှင် အောင့်တောင့်တောင့်ကလေး ဖြစ်သွားရတော့သည်။

“ အ အား စောက်ဖုတ်တော့ ပြဲပြီနဲ့တူတယ် ”

“ ကျွန်တော့်လီး ကြိုက်လား အစ်မ ”

“ ကြိုက်တယ် နည်းနည်းတော့ လျှော့လိုးပါ မောင်လေးရယ်…. တစ်ခါတည်း ဆောင့်ချလိုက်တာ…. အပျိုသာဆိုရင် ဆေးရုံကို တန်းကနဲ ရောက်လောက်တယ် ”

“ အစ်မစောက်ဖုတ်က အပျိုအတိုင်းပဲနော ”

“ ဟင်း ဟင်း ထင်လို့ပါကွယ် အဲလောက်ကြပ်တာ အစ်မဟာကြောင့် မထင်ပါဘူး မင်းလီး ကြီးလွန်းလို့ပဲ ဖြစ်မှာ ”

“ အစ်မကို ဟိုကောင်မိုးအောင်ကြီး လိုးနေကျပဲ မဟုတ်လား…. မငြင်းနဲ့နော် အားလုံးသိတယ် အမေရော သမီးရော လိုးတာလေ ”

“ တစ်ခါတစ်လေမှပါ မောင်လေး သူ့မှာ မယားငုတ်တုတ် ရှိနေတာပဲ ”

“ မယားရှိရှိ အစ်မကိုလိုးရင် စောက်ပတ်က ပြဲပြီးသား ဖြစ်ရမှာပေါ့… ဒီကောင့်လီးလည်း ကြီးတယ်…. တော်ရုံစော်လေးဆိုရင် လက်ဖျားတောင်ခါရတယ် ”

“ မင်းရော အတူတူပဲ မဟုတ်လား ”

ဆိုပြီး …

“ နေ့တိုင်းမလိုးပါဘူး တစ်ခါတစ်လေ ဆယ်ခါတစ်ခါ လိုးတာပါ…. ဟိုးတုန်းကတော့ အစ်မနဲ့သူ အမြဲလုပ်ပါတယ်…. နောက်ပိုင်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရိုးအီလာတာလည်း ပါမှာပေါ့ ”

“ ဒါဆို သူနဲ့မလုပ်ဖြစ်ရင် ကျွန်တော်နဲ့ ဒိတ်လုပ်ရအောင် နေ့ခင်းအားတာနဲ့ လာခဲ့မယ်…. အိမ်မှာမတွေ့ချင်လည်း အပြင်တစ်နေရာ သွားလို့ရတယ် ”

“ မင်း အစ်မကို တကယ်စိတ်ရှိလို့လား ”

“ ရှိမရှိ မသိဘူး…. အစ်မအိုးကြီး မြင်တာနဲ့ လိုးချင်လာတာပဲ…. အစ်မကို မှုတ်ရလိုးရမယ်ဆိုရင် ထမင်းမစား ဟင်းမစားဘဲလည်း လိုးနိုင်တယ် ဟဲဟဲ ”

“ ကဲ ကိုအပြောကောင်း ဒီအတိုင်းလည်း ရပ်မထားနဲ့ဦး ဆတ်တငံ့ငံ့နဲ့…. ဟင်း… လုပ် လုပ်ပါ…. ဆောင့် နာနာလေးဆောင့်…. အင့် အ အ ဟုတ် ဟုတ်ပီ…. ကောင်း ကောင်းတယ် အင့် အင်းး ”

ဂျော်နီ အပီတွယ်တော့သည်။ သူ့ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်၍ မချိုရီ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို လီးသွင်းကာ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ် လိုးဆောင့်သံများ ထွက်ပေါ်လာအောင်ပင် အသေအလဲ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေတော့သည်။

မချိုရီစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သူ့လီးဝင်သွားချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်က အဆမတန် ပြဲကား ဆန့်ထွက်သွားရပြီး လီးပြန်ထုတ်လိုက်သည့် အခါမှာတော့ လီးကြီးကြောင့် ပြဲလန်သွားသော နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်က ချက်ချင်းပြန်စေ့မလာဘဲ အာတာကွဲပြဲ ဟဟဖြစ်၍ ကျန်နေခဲ့ရသည်။ စောက်ရည်များဖြင့် ပြဲအာ၍နေသော မချိုရီ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ကျော်မိုးအောင်လီးရော ဂျော်နီ့လီးပါ စံချိန်လွန် လီးနှစ်ချောင်း တစ်လှည့်စီ လိုးခဲ့သည့် ဒဏ်ကြောင့် နဂိုနေပြန်မရနိုင်ဘဲ ဝါရင့် ဖာသည်မတစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်ကဲ့သို့ မတန်တဆ လီးအဝင်အထွက် ပြုမှုအောက်မှာ မြင်မကောင်းအောင် ကွဲပြဲစုတ်ပြတ်နေခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

တစ်နည်းဆိုရလျှင် သူမစောက်ပတ်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့်လည်း တဏှာဘယ်လောက် ထက်သန်ပြီး အဘယ်မျှလောက်အထိ ထောင်းလမောင်း ကြေအောင် သူမ အလိုးခံခဲ့ဖူးသလဲဆိုတာ အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်သူများအနေနှင့် လွယ်လင့်တကူ ခန့်မှန်းသိနိုင်ပေသည်။

အခန်းထဲက နှစ်ယောက်ကလည်း ပြန်ထွက်မလာသေး။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကျော်မိုးအောင်က သူအခွင့်အရေးရအောင် တမင်သက်သက် မယားဖြစ်သူနှင့် အချိန်ဆွဲလိုးနေခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သူနားလည် နေပါသည်။ ဂျော်နီ အစားကောင်း စားခွင့်ရ၍ သူငယ်ချင်း မိုးအောင်ကို အလွန်အမင်း ကျေးဇူးတင်မိသွားရသည်။

ဒေါ်ချိုရီကလည်း အပြင်မှာ ဒီအတိုင်း မြင်ရတာထက်စာလျှင် လက်တွေ့မှာ သူထင်တာထက်တောင် ပိုပြီး အကိတ်ကြီး ကိတ်လှသဖြင့် ဘယ်လိုလိုးလိုး လိုးလို့ကို မဝနိုင်ပါချေ။ သူမတင်ပါးကြီး နှစ်ဖက်နှင့် နို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို အားပါးတရ သူ့လက်နှင့် ဖျစ်နယ်ကိုင်ဆွဲပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ကြာအောင် အဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် တရစပ် ဝေ့ဝိုက်လိုးဆောင့်နေလေရာ နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးလုပြီးခင် အခြေအနေကို ဆိုက်ရောက်လို့ လာကြသည်။ ဂျော်နီက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပြီး အပေါ်စီးကနေ လီးအောက်စိုက် လိုးနည်းအတိုင်း တရစပ် ဖိလိုးပစ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ဖြေးဖြေးသာသာ လိုးပါဟယ်… ကျွဲသတ် နွားသတ် လူကို သူ့လီးနဲ့ အသေလိုးသတ်တာ ကျနေတာပဲ…. ဘယ်ကတည်းကများ ငတ်နေသလဲ မသိဘူး ဟင်း ”

“ လူပျိုဆိုတော့ အဖုတ်ငတ်တာပေါ့…. အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီး အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ် ”

“ ဘယ်လိုကောင်းတာလဲ ပြောပါဦး ”

“ မပြောတတ်ဘူး ဖာချတာနဲ့မတူဘူး…. ဖာဆို အဖုတ်ချောင်နေတာ…. ခုဟာက လီးဝင်ရုံ တစ်ကြပ်ပြီး စွိကနဲ စွိကနဲ စီးစီးပိုးပိုးနဲ့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ ”

“ အော ဖာစောက်ပတ်နဲ့တော့ ဘယ်တူမှာလဲ ငါ့မောင်ရယ်…. ဟိုဟာတွေက တစ်နေ့တစ်နေ့ အယောက် တစ်ရာ နှစ်ရာ မကအောင် ဆက်တိုက်လိုးနေတာ…. စောက်ပတ် ဘတ်လဘိုင်လိုက်နေမှာပေါ့…. အစ်မတို့က တစ်လက်သုံးဆိုတော့ သန့်သန့်လေးပါနော် ”

“ သိပါတယ် အစ်မရယ်… ဒါကြောင့် အချစ်ပိုရတာပေါ့…. ကဲ အစ်မ ဖင်ကို ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းလိုက်…. အစ်မဖင်ကကြီးပြီး အယ်နေတော့ အနောက်ကလိုးရင် ပိုအားရမှာပဲ ”

“ ဟွင်း လူကိုညာပြီး ဖင်ပေါက်မလိုးနဲ့နော် ဒါပဲ ”

“ လိုးသင့်လိုးမှာပေါ့ အစ်မရဲ့ ”

“ မလိုးရဘူး စောက်ပတ်ပဲလိုး…. စောက်ပတ် တအားရွလို့ ခုလို အလိုးခံချင်နေတာ ကြာပြီ ”

သူမကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ရင်ဖွင့်ပြောလိုက်ပေသည်။ ဂျော်နီကုန်းခိုင်းသလို ဖင်ကို လေးဘက်ကျကျ မှောက်ခုံရက်ကုန်းပြီး ခွေးကုန်းပုံစံ နေပေးလိုက်ရာ ဂျော်နီလည်း သူမဖင်သားကားကားကြီး အနောက်ဖက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲကို လီးသွင်းပြီး ဖင်နှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဆုပ်ဆွဲ၍ လိုးနေပြန်လေသည်။ လိုးချက်က ပြင်းထန်ပက်စက်လွန်းလှသည်။

မချိုရီလည်း သူမသားမက် ကျော်မိုးအောင် လိုးသလို လိုးအားကောင်းပြီး လီးဝင်လီးထွက် အနှုတ်အသိမ်း မြန်ဆန်သွက်လက်ကာ အကွက်စေ့လွန်းလှသည့် ဂျော်နီ့ လိုးဆောင့်မှုမှာ မိန်းမူးမေ့မျော လိုက်ပါရင်း သူ့ဆောင့်လိုးချက်နှင့်အညီ သူမဖင်သား အိအိထွားထွားကြီး နှစ်ဖက်ကို ကော့ဝိုက်ထွန့်လူး၍ ဖင်ကို နောက်ပြန် တွန်းဆောင့်ရင်း အားပါးတရ ညှောင့်ခံပေးနေမိကာ ဂျော်နီလည်း နောက်ထပ် နာရီဝက်နီးပါး မနားစတမ်း လိုးပေးလိုက်သဖြင့် မချိုရီတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မဟန်နိုင်တော့ဘဲ နှစ်ချီဆက်တိုက်ဆိုသလို စောက်ရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ပန်း၍ ပန်း၍ ထွက်လာခဲ့ရပြီး ကာမပန်းတိုင်သို့ အလီလီရောက်ရှိကာ ကိစ္စပြီး ရလေတော့၏။

ဂျော်နီလည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာ လရည်တစ်ကြိမ် ထွက်ခဲ့ပေမယ့် လီးအကျိန်းခံပြီး နောက်ထပ်တစ်ချီကို ဟန်မပျက် ဆက်လိုးပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လိုးအားသန်သူမို့ သူ၏ ဆက်စ်ပါတနာ တစ်ယောက်ဖြစ်သော မချိုရီကိုယ်တိုင် သူပြီးခဲ့တာကို သတိမထားမိလိုက်ပေ။ သူနှင့်မချိုရီ ပထမအချီကို မရှေးမနှောင်းပင် ပြီးခဲ့ကြသည်။

မချိုရီ လက်များက သူ့ကျောပြင်ကို ကုပ်ကပ်ပြီး ဖက်တွယ်လာချိန်မှာ သူကလည်း အဆက်မပြတ် အားသွန်၍ ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ဇိမ်ယူ ခံစားလိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ် ရှိသမျှ အားအင်တွေ အကုန်ညှစ်ထုတ်၍ တရစပ် လိုးပေးလိုက်ရင်း တစ်ကြပ်လှသော မချိုရီ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား နုနုကလေးများ၏ ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်မှုအားကြောင့်လည်း သိပ်အကြာကြီး သုတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လိုးရင်း ဆောင့်ရင်း အချိန်အနည်းငယ်ခန့် အကြာမှာ သူ့လရည်တွေကို မချိုရီ စောက်ခေါင်းထဲမှတစ်ဆင့် သားအိမ်ဆီအရောက် တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အဆက်မပြတ် ပေါက်ကွဲပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ရလေသည်။

လရည်ပူပူတွေကြောင့် မချိုရီတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ ကာမစည်းစိမ်ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝပင် ရရှိသွားရပြန်လေသည်။

“ အစ်မ လီးစုပ်ပေးဦးနော် ထပ်လိုးချင်သေးတယ် ”

“ မမောဘူးလား ဂျော်နီရယ် … မင်းလိုးတာ အားပါလွန်းတယ် ခံရတာတောင် စောက်ဖုတ်ကျိန်းစပ်စပ်နဲ့ တကတည်း နားချိန်လေးတောင် ပေးတာ မဟုတ်ဘူး ”

“ ဘာလဲ အလိုးမခံချင်တော့ဘူးလား… ဒါဖြင့် အရက် ထပ်သောက်ကြမလို့လား ”

“ ဟင့်အင်း ဘယ်သူပြောလဲ အလိုးမခံချင်ဘူးလို့ … လိုးပါ မင်းလိုးနိုင်သလောက် ဆက်လိုးပါ… နောက်လေးချီငါးချီ လိုး…. စောက်ပတ်ကွဲပါစေ အစ်မ ကြိုက်တယ် … မင်းတစ်ညလုံးလိုးလည်း စောက်ပတ်ကွဲကွဲ ဖင်ကွဲကွဲ ရအောင်ခံမှာပဲ… အရက်သောက်တာ နောက်မှသောက် ”

“ ကိုင်း ဒါဖြင့် … ဆက်လုပ်ရအောင်လေ မမ ”

“  …… …… ”

မချိုရီ လီးစုပ်ပေးသည်။ လီးမြန်မြန် တောင်အောင်ဆိုပြီး ဂျော်နီ့လီးကြီးကို လဒစ်ထိပ်လုံးကနေ လချောင်းတစ်လျှောက် အသွားအပြန် လျှာနှင့်သိမ်းယက် ပါးစပ်နှင့် တပြွတ်ပြွတ် မြိန်ရည်ယှက်ရည် စုပ်၍ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ တယုတယ ယက်နမ်းစုပ်ဆွပေးနေသည်။ လက်နှင့်လည်း ရှေ့သွားနောက်ပြန် အပြန်အလှန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးသည်။ သူမအနေနှင့် အတွေ့အကြုံများစွာရှိခဲ့ပြီး ပုလွေမှုတ်သည့် အတတ်ကို ကာလကြာမြင့်စွာကတည်းကပင် ယဉ်ပါးထိတွေ့လာခဲ့ရသူ ဖြစ်လေရာ မခိုမကပ် ပညာလျှိုထားခြင်းပင် မရှိဘဲ တတ်သမျှ မှတ်သမျှ ပညာစုံသုံးပြီး စိတ်ပါလက်ပါနှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လီးစုပ်ပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

“ အော … သူတို့က ဒီလိုကိုး … လိုးပါ လိုးလိုး … ခံတဲ့သူလည်း စေတနာအပြည့်နဲ့ခံတယ်…. လီးလည်း အားရပါးရစုပ် စောက်ဖုတ်ပြဲရွဲအောင်လည်းခံ…. လိုးတဲ့သူလည်း အသေအကြေ လိုးပေး ဆောင့်ပေး… ဒါပဲပေါ့ … အဟင်းဟင်း ဟင်း … ”

ရုတ်တရက် … သူတို့အနောက်နားဆီက ကပ်ပြီး ပြောလိုက်သံကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး အကြီးအကျယ် လန့်ဖြတ်သွားရသည်။

“ ဟင် သမီးး ”

“ မ မအေးစိုးးး … ”

ဂျော်နီနှင့် မချိုရီ နှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်မထားပါဘဲ နှုတ်မှနေ၍ ပြိုင်တူလိုလို အသံထွက်သွားရပေသည်။ တအံ့တသြလည်း ဖြစ်မိသည်။ အေးအေးစိုး ဘယ်အချိန်ကတည်းက သူတို့နှစ်ယောက်အနားကို ရောက်ရှိလာသလဲ သူတို့မသိလိုက်ကြချေ။ နှစ်ယောက်စလုံး သဲကြီးမဲကြီး လိုးကြောရှည်နေမိကြရင်း တစ်ချီပြီးခိုက် ယခုလို လီးစုပ်နေချိန်မှာပင် နှစ်ယောက်သား လက်ပူးလက်ကြပ် လူအမိခံလိုက်ရခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။

အေးအေးစိုးကိုယ်မှာ အဝတ်အစား ဖိုသီဖတ်သီ မလုံမလဲနှင့်ပင် ဖြစ်သည်။ လင်ဖြစ်သူနှင့် စိတ်လိုလက်ရ အချစ်ပွဲဝင်ပြီး အပေါ့အပါး သွားမည်ဆိုကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။

“ နင် ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ ”

“ ခုပဲလေ ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ် ”

ဆယ်မိနစ်ဆိုသော အတိုင်းအတာအရပင် သူမနှင့်ဂျော်နီတို့၏ ဖြစ်ပျက်ပုံ အလုံးစုံကို သမီးဖြစ်သူ ကောင်းစွာ မြင်တွေ့သွားနိုင်ပြီဆိုတာ ဒေါ်ချိုရီ အသေအချာ သိလိုက်ရပါပြီ။

“ ကျော်မိုးရော အိပ်ပြီလား ”

“ ဒါပေါ့ အိပ်ပြီလေ … သုံးလေးချီ လိုးပြီး လိုးလို့ဝတော့ အိပ်ပြီပေါ့ … နောက်မှ ပြန်နိုးတော့မယ် … သောက်ထားလိုက်တာလည်း တရားလွန်ဆိုတော့ မဟန်တော့ဘူးနဲ့ တူတယ်”

အေးအေးစိုး သူ့အမေကို ပြောလိုက်သည်။ သူမမျက်လုံးများက မိခင်ဖြစ်သူလက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်ရင်းတန်းလန်း ရှိနေသည့် ဂျော်နီ့လီးကြီးကို မမှိတ်မသုန်သော မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ငေးကြည့်လျက် ရှိပေသည်။ လီးကြီးက လဒစ်ထိပ်ပွင့် ကားကားကြီးဖြစ်၍ ကျောချမ်းစရာလည်း ကောင်းနေပေသည်။ လင်ဖြစ်သူ ကျော်မိုးလီးနှင့် နင်လားငါလား ရှိမည်ဆိုတာ မြင်ရုံနှင့် ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

“ ရှင့်လီးက ကြီးသားပဲ ဟင်းဟင်း ”

အေးအေးစိုး အနားကို လျှောက်လာပြီး သူမလက်က ဂျော်နီ့လီးကြီးရှိရာကို ရောက်ရှိ ကိုင်စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးမာတောင်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေကာ သူမလက်အတွင်းကနေ အတင်းကာရော ရုန်းထွက်တော့မလိုပင် ဖြစ်နေပေသည်။ အေးအေးစိုး ဂျော်နီ့လီးကို သူမလက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်ကနေ အောက်ဖက်ကို လေးငါးချက် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ လဒစ်သားရေ ပြဲလန်ကာ လီးမဲမဲသဲသဲကြီး စကာ့ဒ်ဒုံးကျည် တစ်စင်းလို မိုးသို့မျှော်ကာ မားမားမတ်မတ်ကြီး မတ်တောင်လို့နေပုံမှာ သူမပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ကိုပင် အရည်စစ်ကနဲ ထွက်ကျလာအောင် အထူးပင် ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိနေပေသည်။

“ အ အား အရမ်းမလုပ်နဲ့နော် လီးပြဲသွားဦးမယ် ”

“ အာ့ကျတော့ ကြောက်တယ်ပေါ့ … သူများသားသမီးကို စောက်ပတ် မကွဲကွဲအောင် ဆွဲဖြဲ လိုးပေးတဲ့အခါကျတော့ အားမနာပါးမနာ ဟွင်း ဟွင်းး ”

အေးအေးစိုးပြောရင်း သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ညအိပ်ဂါဝန်ကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ အသာအယာ လျှောချွတ်ချလိုက်လေသည်။ အောက်ခံမပါသော ဝတ်စုံကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးနီးပါး ဟင်းလင်းဖွင့် ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

“ အေးစိုး နင် နင် နော် … အတင့်မရဲနဲ့ နင့်လင် … နိုးလာရင် ”

“ အိုးးး ဂရုစိုက်လို့… ကိုယ့်စောက်ပတ်နဲ့ ကိုယ်ခံတာ ကိုယ်လိုးတာ ဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ … အမေရော သူနဲ့ အမိခံရမှာ မကြောက်ဘူးလား ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”

“ အို ငါက သူ့မယားမှ မဟုတ်တာ ဘယ်လီးနဲ့ လိုးလိုးပေါ့ ဘာကို ကြောက်ရမှာလဲ ”

“ ဒါဖြင့် ရပြီ… အမေ ဘေးမှာ အသာဖယ်နေ … ဂျော်နီ ရှင် ဒီလာခဲ့လေ ”

အေးအေးစိုး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ကင်းမဲ့စွာဖြင့် ဝတ်လစ်စားလစ်ပင် ဖြစ်နေပြီ။ ဖုထစ်ကြွရွ၍ ရင်သားတင်သား ဖြိုးဖြိုးပြည့်ပြည့် စိုပြေကြော့ရှင်း အချိုးကျလှစွာဖြင့် ခုနစ်လွှာနတ်မိမယ်လေး တစ်ယောက်လို လှချင်တိုင်း လှကာနေသော သူမကို ဂျော်နီတစ်ယောက် ခေါ်တောတစ်သိန်းအား မကသော မျက်လုံးကြီးများဖြင့် အရသာခံ စိုက်ငေးကြည့်လျက် ရှိပေသည်။

အေးအေးစိုး ကိုယ်ကို ခပ်ကော့ကော့လေး လုပ်ပြီး သူ့အလာကို စောင့်ကြိုနေရာ ဂျော်နီကလည်း မဆိုင်းမတွပင် အနားရောက်လာပြီး သူမခါးကို သူ့လက်ကြီး နှစ်ဖက်နှင့် ရစ်သိုင်းပွေ့ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေမိကြသည်။ ဂျော်နီ့လက်က မြန်ဆန်လှစွာဖြင့် အေးအေးစိုး ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာအား လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက်က သူမနို့ကို တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့ပေးနေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမပေါင်ကြား တိုးဝင်ပြီး အေးအေးစိုး စောက်ဖုတ်ကို အပြတ်ပင် ပွတ်နှိုက်ဆွနှူးပေးနေပေပြီ။

အေးအေးစိုးလည်း နို့အစို့ခံ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်သား အနှိုက်ခံရင်း ဂျော်နီ၏ လီးကြီးကို လက်နှင့် အားပါးတရ ဆုပ်ညှစ်ဖျစ်နယ်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးနေပေသည်။ အမေလုပ်သူ မချိုရီခင်မျာ ဘာလုပ်ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ဂျော်နီ့အနောက်ကနေ သူ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို တယုတယ ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်ပေးနေမိရင်း စုံတွဲနှစ်ယောက်၏ အဟုန်တညီးညီး ရုန်းကြွ ထက်သန်၍နေသော ရမ္မက်မီးကို ပိုမိုဆူကြွ အားကောင်းလာအောင် သူမကိုယ်တိုင် ကူညီလိုက်ပါ အားဖြည့်ပေးနေမိတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်လျက် အပြိုင်အဆိုင် ပွေ့ဖက် နမ်းစုပ်နေကြရာက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လဲပြိုကျသွားရလေပြီ။ ဂျော်နီက အပေါ် … အေးအေးစိုးက အောက် … နှစ်ယောက်ထပ်မိလျက်သား ဖြစ်သွားကြသည်။

“ အို့ အို့ ဂျော် ဂျော်နီ … အင့် အင့် အင်း အင်းးး … ဟင်း အင့် ဟင်းးးး ဟင်းးးးးး … ”

သူတို့နှစ်ယောက်ထံမှ ညိုးညိုးညက်ညက် အိုးအိုးအင့်အင့် အသံဗလံများက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်ပေါ်လာကြသည်။ အောဝတ္ထုရေးဆရာ တစ်ဖြစ်လဲ ကျော်မိုးအောင် တစ်ယောက်လည်း သူကိုယ်တိုင် အရက်အမူးလွန်ပြီး ခွေးသခွေးမော အိပ်မောကျကာ ယောက္ခမနှင့် မယားဖြစ်သူကို အကာအကွယ် မပေးနိုင်ခြင်းလား ဒါမှမဟုတ် သူကပဲ ဒီအဖြစ်တွေကို တမင်တကာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေခြင်းလား ဆိုတာကိုတော့ ကာယကံရှင်ဖြစ်သည့် သူကိုယ်တိုင်မှသာလျှင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကွဲကွဲပြားပြား သိနိုင်မည် ဖြစ်ပေသည်။

ဒီ့နောက်ပိုင်း အဖြစ်အပျက်တွေက မြန်ဆန်စွာ ဖြစ်ပေါ်သွားခဲ့သည်။ ဂျော်နီ့ လီးငပဲ တုတ်တုတ်ကြီးက အေးအေးစိုး၏ အရည်များဖြင့် ချွဲကျိ စွတ်စိုလို့နေသော စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်းလေးထဲကို စွိ ဇွပ်ကနဲ ထိုးဖောက် တိုးဝင်လို့သွားကာ … တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ် စောက်ဖုတ်နှင့်လီး စတင် မိတ်ဆက် တွေ့ဆုံမိရာမှ အသံဗလံများ မြည်ဟီး ထွက်ပေါ်လာရလျက် ဝင်ချည်ထွက်ချည် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်ပေးနေပြီ ဖြစ်သည်။ ပိန်ပိန်ပါးပါး ခြေတံလက်တံရှည်ရှည်နှင့် မထင်မှတ်အောင်ဘဲ လိုးအားဆောင့်အား အလွန်ကောင်းသူဖြစ်ပြီး သူမ၏ ဖောင်းဖောင်းရွရွ ဖြစ်နေသော ပေါင်ကြားရှိ အင်္ဂါဇပ် တစ်ခုလုံးကို ပိပြားသွားမတတ် အပေါ်စီးကနေ ဖိကာဖိကာ ထပ်တလဲလဲ မနားစတမ်း လိုးဆောင့်ပေးနိုင် နေပေသည်။

“ စွတ် ဖွတ် ဖွပ် စွိ ဇွပ် စွတ် ဖွတ် ဖွပ် ဗွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ် ဘတ် ဗြိ ပြွတ် ဗြွတ် ဘွတ် ဖွပ် ဗွပ် ”

“ အ အိ အိ အင့် အဟင့် ဟင့် အင့် … အင်းး အင့် အင်းး အင်းး … ကိုဂျော် …အ ဆောင့် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် လိုး လိုးစမ်း … အ အိ အီးး အားးး … ကောင်းး ကောင်းတယ် အ အရမ်း … ကောင်းတယ် အ အားးး ”

“ ကြိုက် ကြိုက်လား … ကိုယ်လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား …အေးစိုး ”

“ ကြိုက်တယ် အရမ်းကြိုက် တအားမိုက် … စောက်ရမ်းကြိုက်တယ် လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင် ဝင်အောင်လိုး အ ကြပ် ကြပ် လိုက်တာ …ဟင်း ဟင်း မထင်ရဘူး ဂျော်နီ … လီးတအားကြီးတယ် ကျော်မိုးအောင် လီးနဲ့ လိုးပုံချင်း မတူဘူး တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီပဲ … လိုး လိုးသာလိုး … ကျွန်မကို လိုးပြီးမှ အမေ့ကို ထပ်လိုးချင်လိုး … ဟုတ်ပြီလား ”

“ စိတ်ချ လိုးပေးမယ် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အရည်လိုက်နေအောင်ကို လိုးပေးမှာ ဟဲ ဟဲ ”

ဂျော်နီ ပြောလည်းပြော သူ့လိုးအားကိုလည်း လုံးဝမလျှော့ဘဲ ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ တဖွပ်ဖွပ် တဗွပ်ဗွပ် ဖိဆောင့်လိုးချပေးနေပေသည်။ အေးအေးစိုးက သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဂျော်နီ့ကျောပြင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်ရင်း သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ခြေနှစ်ဖက်အကြားမှာ ဖျစ်ညှပ်ဆွဲယူ၍ ဂျော်နီ့ခါးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ကာ အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရ ကော့ကာကော့ကာ ညှောင့်ခံပေးနေပေသည်။

ဂျော်နီ အေးအေးစိုးကို လိုးရင်းက အနားရောက်လာသည့် မချိုရီ၏ နှုတ်ခမ်းကို လှမ်းစုပ်ကာ သူမနို့နှစ်လုံးကို ခဲရာခဲဆစ် ဖျစ်နယ်ပေးနေသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်က မချိုရီ၏ ခါးအောက်ပိုင်းဆီ လျှောဆင်းသွားပြီး စောက်ပတ်နှိုက် ဖင်နှိုက်လုပ်ကာ ဆွပေးနေပြန်ရာ မချိုရီလည်း စောက်ပတ်တရွရွနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်များ တဖွားဖွားပင် ဖြစ်ပေါ်လာရလေတော့၏။ မချိုရီ ဟန်မဆောင်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ သမီးဖြစ်သူကို ကုန်းနမ်းလိုက်သည်။ အေးအေးစိုးလည်း သူမလည်ဂုတ်ကို ဖိဆွဲချ၍ အမေလုပ်သူကို တုံ့ပြန်အနမ်းပေးနေသည်။ သားအမိနှစ်ယောက် ရမ္မက်သွေးတွေ ထိန်းမရအောင်ဘဲ တပွက်ပွက် လှုပ်ရှားနိုးထကာ ဆူဝေအုံကြွလျက် ရှိနေချေပြီ။

“ အ အမေ သ သမီး နို့ကို စို့ … စို့ပါလား ”

“ အင် အင်း အင်း … စို့ပေးမယ် ”

သမီးဖြစ်သူရဲ့ နို့အုံအိအိ နှစ်လုံးကို မအေလုပ်သူက ဖျစ်နယ်ကိုင်၍ စို့ပေးသည်။ သူမဖင်ကြီး ကုန်းကုန်းကွကွနှင့် နို့ကုန်းစို့ပေးနေပုံက ဂျော်နီသာ အေးအေးစိုးကို လိုးရင်းတန်းလန်း မဟုတ်ဘူးဆိုလျှင် ဒေါ်ချိုရီ့ဖင်ကို ခုချင်ချင်းလက်ငင်း ကောက်လိုးမိမှာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ဂျော်နီထန်နေသလောက် အေးအေးစိုးကလည်း သူ့နည်းတူ ထန်နေသည်။ ပက်ပက်စက်စက် အပေးကောင်းလွန်းနေသည်။ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို အထက်ရောအောက်ရော နဘေးဘယ်ညာ လှည့်ပတ်ရစ်ဝိုက် ထိုးမွှေကာ လိုးပေးရင်း လီးအရင်းထိ သူမသားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိမိအောင်ပင် အားပါပါ ဆောင့်ဆောင့်ချပေးနေချိန်မှာ အေးအေးစိုး ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ဟန်ဖြင့် ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် တစ်တောင်လောက်ပင် ကြွအောင် အစွမ်းကုန် ပင့်မြှောက်၍ ဝက်ဝက်ကွဲမျှ အလိုးခံပေးနေပေသည်။

အရှိန်ရလာသည်နှင့်အမျှ သူမစောက်ပတ်က တဆစ်ဆစ်တရွရွ ပိုးမျိုးရှစ်ဆယ် တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံရသလို ဖြစ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဣန္ဒြေမဆယ်နိုင်လောက်အောင် တွန့်လိမ်ကော့ပျံထွန့်လူးလာရလျက် သူမခါးလေးကို တဆတ်ဆတ် ဆန့်ငင်ကော့ထိုး ခံညှောင့် လိုးပေးလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲကနေ စောက်ရည်များကို တဗြစ်ဗြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်ကာ ပထမတစ်ချီကို နိဂုံးမချုပ်ချင်ဘဲ ချုပ်လိုက်ရလေသည်။

သူမ မောမောနှင့် ခြေကုန်လက်ပန်းကျ၍ ပျော့ခွေသွားပြီး ဂျော်နီ သူ့လီးကို စောက်ပတ်ထဲကနေ ဆွဲချွတ်ထုတ်၍ သူမပါးစပ်နားတိုးကပ်ကာ လီးကို စုပ်ခိုင်းလိုက်ရာ အေးအေးစိုးလည်း စိတ်ပါလက်ပါနှင့် သူ့ဆန္ဒအလိုကို မငြင်းဘဲ စုပ်ပေးရှာသည်။ လီးကိုပါးစပ်ထဲမှာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လိုးသလို လုပ်ပေးရင်း လက်နှင့်လည်း ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်၍ ပါးစပ်ထဲကနေ ပြည့်လျှံရုံမက အပြင်ကိုပါ ယိုဖိတ်စီးကျလာကာ သူမရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဂျော်နီ့လရည်တွေ ရွှဲနစ်စွာ ပေကျံသွားရလေသည်။

ဂျော်နီ သူ့ဝတ္တရားရှိသည့်အတိုင်း လုံးဝအနားယူခြင်း မရှိသေးဘဲ မချိုရီကို လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ဖင်ကုန်းထောင်ခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးသွင်း၍ လိုးသည်။ မချိုရီ၏ ဖင်သား စွင့်စွင့်ကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေကြည့်ရင်း မာန်တက်ပြီး လိုးချင်တိုင်း လိုးရသည့် အဖြစ်မှာ ဂျော်နီ့အဖို့ ရတောင့်ရခဲသော အခွင့်အရေးမျိုးပင် ဖြစ်ပေသည်။

အေးအေးစိုးလည်း ခြေပုလွေရိုး ဆိုသလောက် အလိုးသန်လွန်းလှသော ဂျော်နီ့လိုးပုံကို နဘေးကနေ အသာစောင့်ကြည့်ရင်း ရမ္မက်ဇော မပြေပျောက်နိုင်အောင် ဖြစ်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို လက်နှင့် အသာဖွဖွ ပွတ်သပ်ပေးနေမိလျက် ရှိလေတော့သည်။ တစ်ချီအလိုးခံပြီးဖြစ်သော သူမစောက်ပတ်မှာ ထပ်မံ၍ စောက်ရည်များ ရွှဲစိုလာကာ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ အလိုးကို နောက်တစ်ကြိမ်ခံဖို့ရန် အသင့်ဖြစ်လာပေပြီ။

ဂျော်နီလည်း လိုးကောင်းကောင်းနှင့် မချိုရီ နို့အုံနှစ်လုံးကို လက်လျှိုဆွဲကာ သူဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲ၍ စောက်ပတ်ကို တရစပ် ဖိလိုးပစ်လိုက်ပြီး သူ့လီးထိပ်မှ လရည်တွေကို မချိုရီ သားအိမ်ထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

တစ်ချီစီ လိုးပြီးသွား၍ သုံးယောက်သား အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်ကာ ထပ်မံ၍ အရက်သောက်နေကြသည်။ မကြာမီ … အိပ်ခန်းထဲကနေ အိပ်မှုန်စုံဖွားထလာပြီး သူတို့ရှိရာကို ဒယိုင်းဒယိုင် လျှောက်လှမ်းလာသော ကျော်မိုးအောင်ကို တွေ့လိုက်ရကာ ကျော်မိုးအောင်က သူတို့သုံးယောက်လုံးကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြုံး၍ကြည့်လိုက်ရင်း …

“ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ဝိုင်းက ကောင်းတုန်းပါလား ပျော်ရော ပျော်ကြရဲ့လား ”

“ ပျော်တယ် ဒီည ဘယ်လောက်သောက်သောက် မမူးဘူး ”

အေးအေးစိုးက ဖုံးဖုံးဖိဖိလေး လုပ်ပြောလိုက်ရင်း ဂျော်နီလည်း စကားရောသော ဖောသောနှင့် ကျော်မိုးအောင်ဆီ အရက်ခွက်တစ်ခွက် ကမ်းပေးလိုက်ရာက …

“ ကျော်မိုး ထိုင်ကွာ ထပ်လုပ်ရအောင် ”

“ အိုခေ ပြန်ဆက်တာပေါ့ ရေလည်းနည်းနည်းကျနေပြီ အတော်ပဲ ”

ပြောရင်း ကျော်မိုးအောင် မချိုရီနှင့် အေးအေးစိုး နှစ်ယောက်အကြားမှာ ဝင်ထိုင်ချလိုက်ကာ အရက်ခွက်ကိုယူ၍ ကောက်မော့ချလိုက်လေသည်။ မိန်းမလုပ်သူက သူ့ကို အမြည်းတစ်ဖတ် လာ၍ ခွံ့ကျွေးသည်။ မကြာမီ အရက်ဝိုင်းကလေး ပြန်လည်စိုပြေသွားရပြီး စကားသံတွေ ရယ်မောသံတွေနှင့် စောစောတုန်းကအတိုင်း ပြန်လည် အသက်ဝင် စည်ပင်လာကြလေသည်။

အေးအေးစိုး လင်တော်မောင် အနားကပ်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်ချကာ မူးချင်ယောင်ဆောင်သည်။ သူမလက်တစ်ဖက်က ကျော်မိုးအောင် ပေါင်ကြားကို လျှိုဝင်ပြီး သူ့လီးကို နှိုက်စမ်းပေးနေသည်။ မိန်းမအနားကပ်ရလို့ပဲလားမသိ ဟိုကလည်း လီးတောင်ချင်ချင် ဖြစ်နေပြီ။

“ နင် မူးပြီလား အေးစိုး အိပ်ချင်ပြီလား ”

“ ဟင်းဟင်း ရတယ် နည်းနည်းမှိန်းချင်လို့ … ကို ဝအောင်သာ သောက်ပါ စိုး ဒီကပဲ စောင့်မယ် ကို့အနားမှာ နေပေးမယ် ”

“ ဟင်း သိပ်လိမ္မာလိုက်တဲ့ မိန်းမ ဟားဟား … အေးပါ ဒီတစ်ပိုင်းကုန်ရင် အခန်းထဲဝင်တာပေါ့ ”

“ ဟုတ် အစ်ကို ”

အေးအေးစိုး ပေါင်ပေါ်လှဲအိပ်ရင်း ညောင်းညာလာဟန်နှင့် သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆန့်ဆန့်ကလေး ဖြဲကားထုတ်လိုက်လေသည်။ သူမဂါဝန်လေးက ဒူးအထက်ဆီ လှန်တက်သွားသည်။ ဧည့်ခန်းမှာ ဖွင့်ထားသော လေပန်ကာအရှိန်နှင့် ဂါဝန်စကလေး တလူလူလွင့်လို့ … သူမစောက်ပတ်က လေသလပ်ခံနေရကာ မပေါ်တစ်ချက် ပေါ်တစ်ချက်။

ဂျော်နီလီးက ပါးပြင်းထောင်ချင်လာသည်။ လိုးလို့မဝသေး။ ဒီတစ်ချီတော့ သူမစောက်ဖုတ်ရော ဖင်ကိုပါ အားရပါးရ လိုးလိုက်မည်ဟုလည်း စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြီး ကြုံးဝါးလိုက်မိလေသည်။

“ ဂျော်နီ မင်း အိပ်ဖို့ အိပ်ယာ … အစ်မကို ပြင်ခိုင်းလိုက်မယ် ”

“ ရတယ် မပူနဲ့ ငါက ဖြစ်သလို အိပ်လို့ရတယ် ”

“ ဟ ဖြစ်မလား ငါ့အိမ်လာတဲ့ ဧည့်သည်ပဲ…. အစ်မ ကြည့်လုပ်ပေးလိုက်… မင်းလည်း မသောက်နိုင်ရင် ခဏနားလိုက်ဦး ”

“ လာလေ မောင်လေး အစ်မမင်းအတွက် အနောက်ခန်းမှာ မွေ့ယာခင်းပေးမယ်…. ဒီည သောက်တာလည်းများပြီ ခဏနားဦးမှပေါ့… အမူးလွန်ရင် အလုပ်မဆင်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေဦးမယ်…. လာ အစ်မနဲ့ လိုက်ခဲ့ ”

မချိုရီ နားချသည်။ အထာနှင့် ပြောခြင်းလည်း ဖြစ်ပေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ ချို ”

ဒေါ်ချိုရီ၏ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ခါယမ်းသွားသော တင်ပဆုံ အိအိထွားထွားကြီးရဲ့ အနောက်ကနေ ဂျော်နီတစ်ယောက် ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။ ကျော်မိုးအောင် အရက်ခွက်ကို ရေမရောဘဲ ဒီအတိုင်း နိစ်သက်သက် ဇိမ်ယူစုပ်သောက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် ထွက်သွားရာကို ပြုံးတုံ့တုံ့လုပ်ကာ လိုက်ကြည့်နေမိပေသည်။

“ ကို ကျော် “

“ ဘာလဲ မိန်းမ ရဲ့ ”

“ အခန်းထဲဝင်မယ် လိုးရအောင်ကွာ ကို့ဟာရီး စိုးအထဲမှာ စိမ်ထားလိုက်ချင်တယ် ”

“ စိတ်ချ တစ်ညလုံး စိမ်ပေးမယ် … ဒီည စိုး … ပျော်တယ်မဟုတ်လား ”

“ အင်း ပျော်တယ် …မူးမူးနဲ့ ဘာလျှောက်လုပ်မိမှန်းတောင် မသိဘူး ”

“ ဟားဟား … ဟား …မသိတာကောင်းတယ် … မူးရင် ထန်လာတယ် ယောက်ျားမိန်းမ ဘယ်သူမဆိုပဲ ယုံတယ်မဟုတ်လား … အရက်ဟာ အဖုတ်ကို တအားရွလာစေတယ် ဒုတ်ကိုလည်း ထစေတယ်တဲ့…. လိုးချင်စိတ်ပေါ်လာရင် ဘယ်သူမှ မှားတယ်မှန်တယ် မစဉ်းစားမိတော့ဘူး ”

“ ကို့ ဒုတ်ကြီးကတော့ အဲဗားတောင်ပဲ ဒီက မနည်းမှီအောင် လိုက်ရတာပါနော် ”

“ မိန်းမစောက်ပတ်လည်း အရည်လိုက်လာပြီဆို ကပ္ပလီလီး မြင်းလီးတောင် အရှုံးပေးရမယ် စောက်ပတ်က ခံနိုင်ရည်ရှိသမှ သံနဲ့လုပ်ထားတာကျနေတာပဲ ဟဲဟဲ ”

“ ဟွင်း ပြောတော့မယ်…. ကဲ ထ ထပါဆို ဒီက အရမ်းဆာနေပြီ ”

“ …… …… ”

“ …… …… ”

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်၍ အခန်းထဲ ဝင်လာချိန်မှာ အနောက်ဖက် အခန်းဆီမှ တစ်စုံတစ်ရာ ပြုတ်ကျသံလို ဒိုင်းကနဲ အသံတစ်ခု ကြားလိုက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ဒါကို လုံးဝသတိမထားနိုင်ကြတော့။ ရာဂစိတ်ကြောင့် အားလုံးမွှန်ထူပြီး အသိစိတ်ကို အမှောင်ဖုံးစေခဲ့ပြီ။

အနောက်ခန်းထဲမှာတော့ မချိုရီနှင့် ဂျော်နီ နှစ်ယောက်သား မချိုရီ၏ ကုတင်ပေါ်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာ ကာမစိတ်ကြွ အချစ်နလန်ထချင်တိုင်း ထနေကြပြီး ဂျော်နီ မချိုရီ ထမီကို အနောက်ကနေ ဆွဲလှန်ပြီး သူမဖင်သားအနောက်ကနေ ပြူးပြူးကြီး ထွက်ပေါ်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးထဲကို သူ့လဒစ် ထိပ်ပြဲကြီး ထိုးနှစ်ဖိစိုက်၍ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဂျော်နီ တော်တော် တင်းနေပြီ။ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရင်း ဆောင့်ရင်း မချိုရီ၏ ဖင်စအိုဝ ပြူတစ်တစ်ကလေးကို လက်မနှင့် လှည့်ပတ် ထိုးနှိုက်ဆွ၍ အပေါက်ချဲ့ပေးလိုက်ကာ ဖင်ကိုပါလိုးဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လဒစ်ကြီး မရမကသွင်း၍ ဖိလိုး ဆောင့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးတစ်ဝက်လောက် ကျွံနစ် စိုက်ဝင်သွားသလို မချိုရီလည်း အားကနဲ လန့်ဖျပ်အော်ရင်း သူမကိုယ်ကို ရှေ့တစ်လှမ်းစာတိုးပြီး ရုန်းထွက်လိုက်ရာ အရှိန်မထိန်းနိုင်ဘဲ ကုတင်အောက်ကို ဝုန်းကနဲ ပြုတ်ကျသွားသည်။

“ အိုး မမ ”

ဆိုပြီး ဂျော်နီ လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမယ့် မမီလိုက်။ မချိုရီ နဖူးနှင့် ကြမ်းပြင် ဒိုင်းကနဲ ဆောင့်မိပြီး နဖူးမှာ အာလူးသီး ထွက်သွားရလေသည်။ ဂျော်နီ ကပျာကယာ အောက်ဆင်းပြီး သူမကို ပွေ့ထူသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ”

“ မမ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ”

“ ဟင့် မင်း … အရမ်းလုပ်တာကိုး … မပြောမဆို စောက်ဖုတ်လိုးရာကနေ ဖင်လိုးတော့ မမလည်း လန့်လန့်နဲ့ ရုန်းရင်း အရှိန်လွန်သွားတာ ကုတင်တိုင် ဖမ်းမမိလိုက်ဘူး ”

“ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ… မှန်း သိပ်နာနေလား …ကျွန်တော် မှုတ်ပေးမယ် ”

“ ရတယ် မမှုတ်နဲ့ မှုတ်ချင် စောက်ပတ်နဲ့ဖင်ပဲ မှုတ်ပေး ဟင့် ဟင့် … ဖင်လိုးချင်ရင်လည်း အစောကတည်းက လိုးမယ် ပြောရောပေါ့ ”

“ ကဲပါ မမရယ် မမ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုရင် ကျွန်တော် ဆက်လိုးချင်တယ် ”

“ ဘာလိုးမှာလဲ ဖင်လိုးမှာလား ”

“ အင်း ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား ”

“ ဖြစ်ပါတယ် ခုနကလို တအားတော့ မထည့်နဲ့ ”

ဂျော်နီ ထင်တိုင်းကြဲလေပြီ။ ဒေါ်ချိုရီ၏ စူတူတူကလေး မပွင့်တပွင့် ပွင့်ဟနေလျက်ရှိသော ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲသို့ သူ့လီးကို တစ်ဆုံး စိုက်ကာ အပီအပြင် ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလျက် ရှိချေပြီ။ ဖင်ခံရတာ မကြိုက်လှပေမယ့် ဖင်ခံကျင့်ရှိပြီးဖြစ်၍ ဒေါ်ချိုရီအဖို့တော့ မထောင်းတာလှချေ။ ဂျော်နီ၏ လီးဝင်လီးထွက် အတိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်စအိုကို ဖွင့်ခံပေးနေသည်။

ဂျော်နီလည်း ဖင်အပေးကောင်းလှသော ဒေါ်ချိုရီ၏ နောက်ပြန် ညှောင့်လိုးမှုများကို အခိုက်ကြီးခိုက်မိသွားရလေသည်။ သူ့အနေနှင့် မထင်မှတ်ဘဲ အလကား လိုးခွင့်ရခဲ့သော မချိုရီ၏ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးပြီးလျှင် သမီးဖြစ်သူ ကျော်မိုးအောင်၏ မယားချောလေး အေးအေးစိုးကို ထပ်မံ၍ သူမစောက်ပတ်ရော ဖင်ရော ဖွင့်ဖို့ အချိန်ယူ အားမွေးရဦးမည် ဖြစ်သည်။ 

ဒီတစ်ညတော့ သူတို့ မိန်းမသားနှစ်ယောက်လုံးကို အပြတ်အသတ် လိုးရပေလိမ့်မည်။ အခွင့်သာတုန်း ရတုန်းရခိုက်မှ မဆော်လိုက်ရလျှင် သူ့လောက် မိုက်မဲမည့်သူ ဒီကမ္ဘာမှာ ရှိနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ချေ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



Friday, November 17, 2017

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၅ )

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၅ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

သူရိရ ရေးသည်။

GM ကြီးက အခန်းထဲကနေ ထွက်လာတော့ ကျွန်တော်တို့လဲ အနောက်ကနေ လိုက်လာခဲ့သည်။ စားသောက်ဆိုင်မှာ ပျော်ပျော်ပါးပါး စားသောက်ရင်း ကျွန်တော်က 

“ အဘ ဒါကတော့ ကျွန်တော့်..အဖေပါ ..ဒါကတော့ ကျွန်တော့်ဇနီး ..” ဟု မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တော့ ..

“ အော် အေးအေး ..”

“ ဒါကတော့ ငါ့ချစ်သူလေးပေါ့ကွာ ဟားဟား ..သရဖီ လိုခေါ်တယ် ..”

“ အဖေ ဒါက GM ကြီး ဦး မြမောင်ပါ ..”

“ ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ခင်ဗျ ..”

“ ကျွန်တော့် သားလေးကို အလုပ်မှာ စောင့်ရှောက်ပေးပါ..” လို့ အဖေက ပြောလိုက်တော့ 

“ သူရိန်က လိမ်မ္မာပီးသားပါ ..လူကြီးစကားလဲ နားထောင်ပါတယ် ..အဆင်ပြေပါတယ်... အားလုံး"

“ ဟုတ်ကဲ့ မလိမ္မာတာ ရှိရင်လဲဆုံးမပါ ကို မြမောင် ..”

ညစာစားပီးတော့ စကားတွေ ဖောင်ဖွဲအောင် ပြောကျတာပေါ့ ။ များသောအားဖြင့် ကိုလူမော့်အလုပ်အကြောင်းတွေ မေးတာများတယ် GM က ။

“ သူရိန်ရေ ငါမင်းကို အကူအညီတောင်းစရာလေး ရှိသေးတယ် ..”

“ ဟုတ်အဘ ပြောပါခင်ဗျ ..”

“ ရန်ကုန်ရုံးကို ခနသွားပေးပါလား ..”

“ ဟို အဘ ..”

“ ဟို ဟို ဒီ ဒီလုပ်မနေနဲ့ ..တစ်ရက် ပဲ ရောက်ပြန် ခွင့်တစ်ပါတ် ထပ်ပေးမယ်.. အဲ့ဒီအပြင် ဒီချောင်းသာမှ နေသ၍ စရိတ်ကို ငါခံပေးမယ်..ဟုတ်ပီလား ..မနက်ဖြန်မနက်..စောစောသွားပေးပါ ကားယူသွား ..”

ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ လို့ စဉ်းစားနေတုန်း ဝတ်ရည်က 

“ အကိုကလဲ သွားပေးလိုက်ပါ အဘ ကို အားနာစရာ..”

“ ဟိုလေ ကျနော် ကားမောင်းဖို့ကျတော့ သိပ်အဆင်မပြေလို့ ..”

“ အဲ့ဒါဆို လူမော့်ကို ခေါ်သွားကွာ ..”

“ ဒီလမ်းခရီးက မောင်းရ မခက်တော့ပါဘူး သူရိန်ကလဲ ..”

“ ခေတ်လူငယ် ဖြစ်ပီး ပိန်းလိုက်တာ ကွာ ..ငါကိုယ်တိုင် မောင်းလာတာပါဟ ဒီလမ်းကို ..” လို့ အဘကပြောသောအခါ ကိုလူမော်က

“ ငါပါလိုက်ခဲ့ပေးပါမယ် သူရိန်ကလဲ ငါမောင်းပေးမယ် စိတ်မပူနဲ့ ..”

“ ညစာ စားပီးရင် ဘာလုပ်ကျမလဲ ..ပြောပါ ကျွန်တော် ဒကာ ခံပါမယ် ..” ဟု GM ကြီးကပြောတော့ ကိုလူမော်က 

“ အဘကလဲ မနက်ဖြန် ရန်ကုန် တက်ရဦးမှာ ..စောစော နားမယ်လေ ပြန်ရောက်တော့မှ ..ကဲကျတာပေါ့ ...ဟီးဟီး ..”

“ အေးပါ ..ပြန်ရောက်ရင် တွေ့မယ် အခုတော့ နားကျတာပေါ့..”  ဟု ပြောပီး အခန်းကိုယ်စီ ပြန်ခဲ့ကျပါတော့တယ်။

“ ဘယ်လိုလဲ သရဖီ ..အဆင်ပြေ ပါ့မလား ..”

“ အကိုကြီးကလဲ ပြေမှာပါ ..သူတို့ပျော်ပါစေဦး ..ဒီည လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲပါစေဦး ဟင်းဟင်း ..”

“ သုံးယောက် ညှပ်ချတာတောင် ခံနိုင်တာ.. အံ့အောတယ်..”

“ ဟုတ်ပါ့..အကိုကြီးရယ် သရဖီ ဆိုရင်..သေမှာပဲ ..”

“ အခုတော့ အကိုကြီးရင်ခွင်ထဲ လာပါဦးကွာ ..”

“ လာပါပီ ရှင့် ..”

ဟု ညုတုတု လေးပြောကာ ဦးမြမောင် ရင်ခွင်ထဲသို ပြောပီး ကာမသုခ ဘုံသို့ တက်လှမ်းရန် ပြင်ဆင်ကျပါတော့သည်။ လူမော် တစ်ယောက် ကားမောင်းနေရင်း သူရိန်နဲ့ ရောက်တက်ရာရာ ပြောလာလိုက်တာ ရန်ကုန်မြို့အဝင်ပင် ရောက်လို့လာခဲ့ပီ ။ ရုံးတွင်းသို့ ကားပါကင်တွင် ရပ်ခါ 

“ ငါ မလိုက်တော့ဘူး..သူရိန် ကားပေါ်ကပဲ..စောင့်တော့မယ်..” ခနနေတော့ သူရိန်တစ်ယောက် ခပ်သုတ်သုတ်ဆင်းလာပီး 

“ GM ကြီး PA ဒီနေ့ရုံးမတက်ဘူးတဲ့..ကိုလူမော် ဖုန်းဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူး..”

“ GM ကြီးကို ဖုန်းဆက်ပြောတော့လဲ file က အရေးကြီးတယ် ..ပါအောင်ယူခဲ့ပါတဲ့..ဘယ်လို..လုပ်ကျမလဲ..”

“ တစ်ခြားလူတွေ..မသိဘူးလား..သူရိန်ရ ..”

“ မသိဘူးပြောတယ် ..personal file ဖြစ်နေလို့ PA တစ်ယောက်ပဲ သိတယ်တဲ့..မီးခံသေတ္တာ password ကလဲ သူပဲသိတာလို့..ပြောတယ် ကိုလူမော် ..”

“ မနက်ဖြန်ထိ စောင့်ပီးယူခဲ့ပါ တဲ ..မုန့်ဖိုးပေးတာ ဆိုပီး စာရေးမဆီကနေ ငါးသိန်း ယူသုံးခိုင်းလိုက်တယ် ..”

“ ဝေးးး သာယာပီကွ ဟားဟား  ..”

ဟု ကိုလူမော်က ရီမောကာ အိမ်သို့ ကားမောင်းပြ န်လာခဲ့ပါတော့သည်.။ ချောင်းသာတွင်ကျန်ခဲ့သော လူများမှာက မနက်စာ ထွက်စားကျပီး ရွာထဲသို့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းဝယ်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။

ဦးမြမောင်နှင့် သရဖီ တို့က တစ်တွဲ။ ဝတ်ရည်တို့ နှစ်ယောက်က အနောက်ကနေ လိုက်ပီး လမ်းလျှောက်လာသည်။ တစ်ခါတစ်ခါ သရဖီ က လှမ်းလှမ်းခေါ်ပီး ခရုပုတီးလေးတွေ ကြည့်လိုက် ပင်လယ်ထွက်ပစ္စည်းများကြည့်လိုက်နှင် အပြန်လက်ဆောင်အတွက် ပစ္စည်းများကို ဝယ်ခြမ်းလျက်ရှိသည်။ သူ့အတွက်သာလျှင်မဟုတ်ပဲ 

“ မမဝတ်ရည် အတွက်..”

ဟု ပြောကာ အများအပြား ဝယ်ပေးတော့ အားနာသဖြင့် မယူဘူး ပြော၍လဲ မရ ပါ။  ဦးမြမောင်ကပါ ယူရန် အတင်းတိုက်တွန်းသောကြောင့် ယူဖြစ်ခဲ့သည် ။ ဟိုတယ်သို အပြန်ခရီးတွင် သရဖီနှင့် ဝတ်ရည်တို့က တစ်ဖွဲ့။  အဖေနဲ့ ဦးမြမောင်တို့က တစ်ဖွဲ့ ဖြစ်သွားပီး ငယ်ပေါင်းများကဲ့သို ခင်မင်ရင်းနီးသွားကြ ပါတော့သည်။

“ နေ့လည်စာကိုလဲ အပြင်မှာပဲ ထွက်စားကျရအောင် ဗျာ ..ဟိုတယ်စာတွေကို ညည်းငွေ့လာပီ ...” ဦးမြမောင်ပြောတာကို အဖေကလဲ

“ ဟုတ်တယ်ဗျ ..ရွာထဲမှာလဲ..ဆိုင်ကောင်းကောင်း သန့်တဲ့နေရာရှိမှာပါ ..” ဟုထောက်ခံသည်။

ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တဲ့ အချိန်က ဆယ့်တစ်နာရီကျော်နေတာနဲ့ အခန်းသို့ ခနပြန်နာကာ ထမင်းစားထွက်ခဲ့ပါတော့သည် ။ရွာလည်လမ်းအတိုင်း လျှောက်လာတုန်း မိန်းခလေးနှစ်ယောက်မှာ အရှေ့ကလျှောက်နေရင်း အနောက်ဘက်ကနေ ဒုန်းဆိုတော့ အသံကြားသဖြင့် လှည့်ကြည့်ရာ လမ်းမထက်ပေါ်တွင် အဖေက ခွေခွေလေး လဲနေပီး ဦးမြမောင်က အဖေ့ကို ပွေ့ချီကာ 

“ ဟိုဆိုင်ကယ် တိုက်သွားတာ လိုက်လိုက် ..”

လို့ အော်ပြောပါတော့သည်။ ကျွန်မလဲ မျက်လုံးထဲပြာပီး အဖေ့ထံသို အပြေးအလွားသွားရောက်ခါ အတင်လှုပ်နှိုးမိနေပါတော့သည်။ ရွာထဲက လူတွေက ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးပီး တိုက်သွားတဲ့ ဆိုင်ကယ်သမားတော့ ဖမ်းလို့ မမိသဖြင့် ဦးမြမောင်မှာ ဒေါသထွက်ပီး 

“ မိလို့ကတော့ အသေ သတ်ပြစ်မယ်..မြမောင်တဲ့ကွ တစ်မောင်ထဲရှိတယ် ..”

ဟု လက်သီးလက်မောင်းတန်းကာ ကြိမ်းမောင်းနေပါတော့သည်။ ကျွန်မလဲ ယောက္ခမကြီး အဖြစ်ကြောင့် ငိုနေယုံက လွဲပီး ဘာမှမလုပ်တက်တော့ပါ။ သရဖီနှင့် ဦးမြမောင် တိုနှစ်ယောက်သာလျှင် ဆရာဝန်နှင့်စကားပြောပီး

“ ဝတ်ရည်ရေ.. အသက်အန္တရယ်တော့..မစိုးရိမ် ရတော့ဘူး.. ဒါပေမဲ့ သတိ..ပြန်လည်မလာသေးဘူးကွဲ့ ပုသိမ်ဆေးရုံကြီးတင်ဖို့..အကြံပေးတယ်.. ဆရာဝန်က..”

“ ဦးတို့ကောင်းသလိုသာ စီစဉ်ကျပါတော့ ကျမ ဘာမှစဉ်းစားလို့မရတော့ဘူး..”

“ ကိုသူရိန်ကို အကြောင်းကြားရမယ် ဦး..”

“ ညီမ ဖုန်းဆက်ထားပီးပီ ..မမဝတ်ရည်ကားလဲ ငှားလိုက်ပီ.. ဆေးရုံတင်ဖို့...အခုရောက်တော့မယ်.”

“ ဟုတ်လား ဟိုတယ်က ပစ္စည်းတွေ ..ပြန်ယူလိုက်မယ် ဒါဆိုလဲ..”

“ ယူမနေပါနဲ့တော့..ဝတ်ရည်ရယ် လူနာက အရေးကြီးတယ် ..ပစ္စည်းကအရေးမကြီးဘူး..ပုသိမ်ရောက်မှ စီစဉ်ကျတာပေါ့ ..စိတ်မပူနဲ့ ..ဦးတာဝန်ယူတယ်သိလား..ပုသိမ်မှာ ဦးရဲ့..အိမ်တစ်လုံးရှိတယ်..”

“ ကျေးဇူးပါဦးရယ် ..ဝတ်ရည်တစ်ယောက်ထဲသာဆိုရင် ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမလဲကို..သိမှာမဟုတ်ဘူး ဟီးဟီးဟီးး..” ဟု ငိုရင်းပြောလိုက်သည်။ ပုသိမ်ဆေးရုံကြီးသို့ ယောက္ခမကို တင်ပီးတော့ ဆရာဝန်ကြီးက 

“ ညနေခြောက်နာရီလောက်ဆိုသတိရလာမှာပါ စိတ်မပူပါနဲ့ ..” ဟု ပြောသဖြင့် သရဖီ က

“ အဲ့ဒါဆို အိမ်ခနပြန်ကျရအောင်နော် ...ညနေကျမှ တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့မယ်လေ... ဆေးရုံနဲ့လဲ.. နီးတာပဲကို နော် ..မမ ..”

“ ထမင်းလေး ဘာလေးလဲ..စားရတာပေါ့ ..သမီးတို့...အခုထိမစားရသေးဘူး..”

“ ကိုသူရိန်ကော ..” ဟုမေးလိုက်တော့

“ လာနေပီ တဲ့ ...မမဝတ်ရည် ခုနက ဖုန်းဆက်လာတယ်..အမဖုန်းက ဟိုတယ်မှာကျန်ခဲ့တယ်လို့..ပြောထားတယ် စိတ်မပူနဲ့နော်..အမ ..”

“ ကိုသူရိန်ဖုန်းလဲ အားကုန်တော့မယ်တဲ့..ဆေးရုံပဲ တန်းလာခိုင်းထားတယ် ..”

“ အင်းပါ အဲ့ဒါဆိုလဲ အိမ် ခနပြန်ကျတာပေါ့..”

“ မပူပါနဲ့ မမကလဲ ဒီမှာ special nurse ငှားပေးထားတယ်..သိလား..”

“ ဦး ကျေးဇူးကို ဝတ်ရည်မမေ့ပါဘူး.. အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဦးရယ် ..” လို့ပြောလိုက်တော့ ဦးမြမောင်က 

“ မလိုပါဘူး ဝတ်ရည်ရယ်.. အပန်းမကြီးပါဘူး..”

ဦးမြမောင် ရဲ့ အိမ်ရောက်တော့ အပြန်လမ်းမှာ ဝယ်လာတဲ့ စားစရာများကို စားသောက်ပီးသောအခါ သရဖီက 

“ မမဝတ်ရည် အအေးလေး သောက်လိုက်ပါဦး..”

ဆိုသဖြင့် ယူသောက်လိုက်သည် ။  သရဖီ တိုက်သော အအေးကို သောက်ပီး ခနနေတော့ ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်လာတယ်။ မြင်ကွင်းတွေကလဲ မပြတ်သားတော့ဘူး..။ အမြင်အာရုံတွေလဲ ဝါးလာတယ်။

“ မမ ဝတ်ရည် မမဝတ်ရည် အဆင်ပြေရဲ့လား..”

ဟု သရဖီရဲ့ ခေါ်သံက နီးလာလိုက် ဝေးသွားလိုက်ဖြစ်ပီး လောကကြီးနှင့် အဆက်အသွယ် ပျက်သွားခဲ့သည် ။ ဝတ်ရည်၏ နို့တွေရဲ့အပေါ်ပိုင်း မို့မို့အသားလေးတွေနှင့်အတူ၊ စကပ်အပျော့သားအောက်က တင်ပါးလုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တန် ဝင်းဝင်းလေးများကို စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် တွေ့မြင်နေရသည်။

ဦးမြမောင်လက်နှစ်ဖက်က ဝတ်ရည်၏ လက်မောင်တွေကနေ တဆင့် နံစောင်းနှစ်ဖက်ထံသို့ ဆင်းသက်လာသည်။ ရင်ဘတ်နေရာကို အဖြတ်တွင် နို့အုံတွေရဲ့ အရင်းပိုင်းကို ဘရာပေါ်မှ စမ်းမိသည်။ ဒီည အမုန်းဖြုတ်ပီ းရင်တော့ နောက်နေ့တွေကျရင် သူရိန်ကို ရာထူးတိုးပေးမယ်..ဆိုတဲ့မက်လုံးပေးပီး စည်းရုံးဖို့ ကြံစည်ထားသဖြင့် စိတ်ချလက်ချ ပွတ်သတ်ကိုင်တွယ်နေသည်။

မိန်းမဆိုတာ လောဘကြီးမှန်း နောကျေနေအောင် သိပီးသားမို့ လောဘနဲ့ ထိန်းသိမ်းဖို့ ကြံနေချင်းသာဖြစ်သည်။ လည်ပင်းလေးကို လျှာဖြင့် လှမ်းယက်လိုက်ပီး နို့အုံတွေကို လက်ဖြင့်အားရအောင် နယ်နေခဲ့သည်။

ဆေးရှိန်ကြောင့် မေ့မြောနေသော်လည်း မိန်းမသဘာဝ အလျှောက် ညည်းတွားသံလေးများ တစ်ခါတစ်ခါ ထွက်ထွက်လာသည်ကို ကြည့်ပီး ဝတ်ရည်တစ်ယောက် စိတ်ထလာမှန်း သိနေသည်။ ပြီးမှ ခါးသွယ်သွယ်လေးဆီသို့ ဆက်သွားပြီး တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ခပ်မြန်မြန်ပွတ်ကာ 

“ ခနလေးစောင့်ဦး ပီးရင် ဆီးခုံနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်..” ဟု တိုးတိုးလေး ရေရွတ်မိသည်။

ဝတ်ရည် ၏ စကပ်ကို လှန်တင်ကာ အတွင့်ခံလေး ချွတ်လိုက်တော့ လှပသော အဖုတ်လေးကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးမြမောင်တစ်ယောက် ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်ဖြစ်ကာ လျှာပြားကြီးဖြင့် တပြတ်ပြတ် ယက်လိုက်သည်။ အားရအောင် အဖုတ်ယက်ပီးသောအခါ အဝတ်အစားများကိုချွတ်လိုက်ပီး နို့တွေကို တဖန် စို့ပြန်သည်။

“ တောက် လီးသုံးချောင်းနဲ့..အပေါက်စုံအောင် နေရော ညရော ခံတာတောင် မပျက်စီးသေးဘူး..စောက်ရမ်းမိုက်တယ်ကွာ..”

လီးက မာတင်းလာသဖြင့် အဖုတ် လေးနဲ့ တေ့ထားပီး နို့တွေကိုဆွဲကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်လိုးတော့သည်။ ဦးမြမောင်လဲ အရသာရှိလှသောကြောင့် တစ်ဖြည်းဖြည်းအရှိန်တက်လာကာ အားကုန် လိုးဆောင့်နေပါသည်။

ဦး မြမောင်ကတော့ တကယ်ကို စိတ်ကြိုက်  လိုးခွဲနေသည်။ ခါးအားရော၊ ပေါင်အားတွေရဲ့အားပါ သုံးပြီး အကြမ်းပတမ်းကို ဆောင့်လိုးသည်။ ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်တွင် ဆောင့်လိုးသည့် အရှိန်ကြောင့် တုန်ခါပီး ဖြူဖွေးနေသည့် နို့လုံးကြီးတွေက လှပစွာရမ်းခါနေသည်။ 

ဦးမြမောင် လက်က တုန်ခါနေသည့် နို့တွေကို အပေါ်ကနေ ထပ်ကိုင်ရင်း လက်ဖြင့် ဖိညှစ်သည်။ နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ဖြင့် ဖျစ်ဆွဲရင်း ဆက်တိုက်လိုးသည်။ ဆောင့်ချက်တွေကတော့ ပင်လယ် ရေလှိုင်းများ အလား တစတစ အရှိန်ပြင်းလာသည်။

ဝတ်ရည်ရဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက် ညည်းတွားသံက ပိုပိုစိတ်လာပီး လက်တွေက အလိုအလျှောက် မသိစိတ်အတိုင်း ခါးကိုပြန်ဖက်ပေးလာတယ်။ ဝတ်ရည်ကို ဆွဲမှောက်လိုက်ပီး ဗိုက်အောက်သို့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်လေး ကော့တက်လာသည်။ 

ဝတ်ရည်ကို လူမော်က လေးဘက်ကုန်း လိုးနေတာကို မျက်လုံးထဲ ပြန်မြင်ယောင်ရင်း ကားစွင့်နေသည့် တင်ပါးများကို တက်ခွလိုက်သည် ။ လီးက အစွမ်းကုန် တောင်မတ်နေသောကြောင့် ခန္ဒာကိုယ်ကို အနည်းငယ်ကိုင်းကာ အဖုတ်ဝသို့ လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်သည်။

ခါးလေးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ဆွဲကာ တဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လီးတစ်ဝက်လောက် အဝင်မှာ ခါးအားကိုအသုံးပြုပီး တစ်ဆုံးထိ ဝင်အောင်ဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ဆီးခုံနှင့်တင်ပါးတို့ အားဖြင့်ရိုက်သံထွက်ပေါ်လာပီး ပါးစပ်မှလဲ

“ အားးပါးးးပါးးး စောက်ရမ်း ကောင်းတယ်ကွာ ..” ဟုပင် ညည်းတွားမိတဲ့အထိ ဖြစ်မိပါတော့သည်။

“ အားးကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် မူးလိုက်တာ အားး ငါ ဘာဖြစ်တာပါလိမ့် ..”

ဟု စဉ်းစားရင်း ဘေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် အိပ်နေသော ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မိမိ ကိုယ်မိမိ ပြန်သတိထားမိတော့ အဖုတ်အတွင်းက စီးကပ်ကပ်အရည်များကြောင့် စိတ်တိုကာ 

“ ဟွန်း ကွန်ဒုံးစွတ်ပါလို့ ပြောထားတာကို မစွတ်ဘူး ..” ဆိုပီး ကျောပေးအိပ်နေတဲ့လူကို မိမိဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အံ့အောချင်းများစွာဖြင့်

“ ရှင် ရှင် လူယုတ်မာ ..”

ဟု ဆိုကာ လက်နှင့် ရင်ဘက်အနှံ့ ထုရိုက်လိုက်တော့သည် ။ဦးမြမောင် တစ်ယောက် ဝတ်ရည်ရိုက်နှက်မှုကြောင့် လန့်နိုးလာပီး 

“ ဝတ်ရည်လေး နိူးပီလား ..”

“ ရှင် ယုတ်မာလှချည်လား.. ဦးမြမောင် ..ကိုယ့်လက်အောက်က ဝန်ထမ်းရဲ့မိန်းမကို ပြန်စော်ကားတယ် ဘယ်လို လူလဲ ..”

“ ဟား ဟား ဟား..”

“ ဘာမှ မပြောနဲ့ ..ငါပြတာအရင်ကြည့်..” ဟုပြောကာ အခန်းထဲရှိ tv ကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။

...................................................................................................

ဝတ်ရည် က ဦးမြမောင် ပေါင်ပေါ်ကနေ ပြန်ထလိုက်ပီး အပြင်ထွက်မယ်ပြင်တော့ ဦးမြမောင်က လက်ကိုဆွဲထားသည်။

“ ဝတ်ရည် ရယ်.. သွားတော့မလို့လား ..”

“ အိပ်ယာပေါ်ကစောင့်နေမယ်လေ ဦးကလဲ ..”

“ အတူတူသွားမယ် ဒါဆို ..”

ဆိုပီး လီးတန်းလန်းနဲ့ လိုက်လာပါတော့တယ်။ လီးကြီးက ဆေးထိုးထားသဖြင့် ကြီးနေတာ ဖြစ်ပေမဲ့ နဂိုထဲက ကြီးပီးသားကို ထပ်ထိုးထားတယ် ထင်ရသည်။ ဝတ်ရည်လဲ လီးတန်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲပီး အိပ်ယာဘေးသို့ လမ်းလျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်က ပန်းသီးတစ်စိတ်ကို ယူဝါးလိုက်ပီး 

“ ခုနက  ဟာလောက် မကောင်းဘူးကွာ ..”

“ ထပ်စားချင်သေးတယ်..” ဟုပြောသဖြင့် 

“ နောက်မှစား..ဦးကလဲ အများကြီးကျန်သေးတာကို နော် ..” ဟု လီးကို ဆွဲကာ ပြောလိုက်သည်။ ဝတ်ရည်က ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း နဲ့ ဝမ်းဗိုက် ပူပူလေးကို လျှာနဲ့လှမ်းယက်ပီး

“ ဦး ဝတ်ရည် bdsm ကြိုက်တယ်..သိလား..”

“ ဟုတ်လား သရဖီ ကလဲကြိုက်တယ် ..”

“ အဲ့ဒါဆို ညီမလေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်လေ..”

“ video ပါရိုက်ထားပေးနော် ပြန်ကြည့်ရအောင်..”

“ အိုကေပါ ဝတ်ရည်လေးရယ် ..” ဟုဆိုပီး သရဖီကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်သသည်။ 

ဝတ်ရည်ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ငုတ်တုတ်လေး ထိုင်ပီ းမျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ကြည့်နေလေသည်။ camera ကို ကုတင်ပေါ်သေသေချာချာချိန်ပီး အခန်းထဲမှ ကြိုးတစ်ချောင်း ယူကာ လက်နောက်ပြန် စတင်တုတ်တော့သည်။ ဒူခေါင်းကို ကွေးကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြိုးတုတ်ပီးသည့်အချိန် သရဖီ အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။

“ ပွဲကြမ်းတော့မှာလား ဦး ..”

“ ဟုတ်တယ် ချစ်လေးရေ..ပွဲတောင်းနေလို့ ဟား ဟား..” ဒူးထောက်ရက်သားဖြင့် ဝတ်ရည်မှာ ကြိုးတုတ်ခံထားရသည်။ သရဖီ က နို့အုံကို လက်ဖြင့် လှမ်းရိုက်ပီး 

“ စောက်ကောင်မ နို့တွေကို တင်းခါနေတာပဲ..” ပြောလဲပြော လက်ကလဲ တရစပ် ရိုက်သည်။

“  ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ..”

နို့အုံ အောက်ကနေ ကြိုးတုတ်ခံထားရသဖြင့် ရဲတွတ်နေသော နို့နှစ်လုံးမှာ လက်ဖြင့် ပါထပ်အရိုက်ခံရသောကြောင့် ဝတ်ရည် မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ကာ နေသည်။ “ ဖြောင်း ..” ဆိုပီးတော့ အားပြင်းလှသော လက်ဝါးတစ်ချက် ပါးပေါ်သို့တန်းတန်းမက်မက် ကျရောက်လာသည် ။ဦးမြမောင် လက်ချက်ဖြစ်ပီး အားတော်တော်ပါသောကြောင့် နှုတ်ခမ်းဒေါင့်မှ သွေးစလေးများကျလာသည်။

ဝတ်ရည်က “ ထွီ..” ကနဲ ထွေးထုပ်လိုက်ပီး 

“ မုဒိန်းကောင် နှစ်ယောက်ရဲ့ လက်စကလဲပျော့လိုက်တာ"..”

ဟု ပြောသောအခါ..သရဖီက ဝတ်ရည် ၏ နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို အားဖြင့် ညှစ်ဆွဲသည်။ ဦးမြမောင်ကလဲ လက်ဖြင့် အားကုန်သုံးရိုက်သည်။ လက်ဝါးဖြင့် တစ်ချက်ရိုက်လိုက်တိုင်း သရဖီ လက်ဖြင့် ဆွဲထားသော နို့သီးခေါင်းလေးမှာ လွတ်လွတ်ထွက်လာသည်။ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ ကြိတိမှိတ်ခံစားနေပုံမှာ camera view တွင် ထင်ထင်ရှားရှားကို ပေါ်နေပါသည်။

“ စောက်ကောင်မ က စောက်ကြောတင်းတယ်ကွ.. အသံတစ်ချက်မထွက်ဘူး..” ဟု ဦးမြမောင်က ပြောပီးကုတင်ခြေရင်းတွင် ရှိသော ခါးပါတ်ကို ယူကာ နို့အုံကို လွှဲလွှဲပီး ရိုက်ပါတော့သည်။

“ အားးး အားး အမလေး နာတယ် ..မလုပ်ပါနဲ့တော့..” ဝတ်ရည်မှာ နာကျင်လှသဖြင့် အသံထွက် ညည်းတွားရသည်အထိ ဖြစ်နေသည်။

“ ဟားဟားဟား ဘာတက်နိုင်သေးလဲစောက်ကြောတင်းမ ဟန် ..”

“ အခုတော့ အသံထွက်ပီ မှတ်လား..”

“ နောက် ဒီထက် ပိုအော်ဖို့ပြင်ထား..”  ဟု ဦးမြမောင်က ပြောသဖြင့်

“ မလုပ်ပါနဲ့ရှင် တောင်းပန်ပါတယ်..”

“ မလုပ်ပါနဲ့နော် ဝတ်ရည်ကို သနားပါဦး ရယ်..” ဟု ငိုပီးပြောလိုက်သည်။

သရဖီးက ဝတ်ရည် အနောက်မှာ ထိုင်၍ ခါးကို ခြေထောက်ဖြင့်ကန်ထားကာ လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်တော့ ခါးကေ့ာပေးထားသလို ဖြစ်နေသည် ။ဦးမြမောင်က ခါးပါတ်ကို ရှစ်လက်မခန့် သာ ချန် ထားပီး လက်မှာပါတ်လိုက်သည် ။ ကျန်ရှိနေသော (၈) လက်မ လောက်က လက်ကနေတန်းလန်း ကျနေပီး စောက်ဖုတ်ကို ချိနိကာ လွှဲရိုက်ပါတော့သည်။

“ ရွှန် ..အား ..”

“ ရွှန် အားး အားး ..”

စောက်စိကို တည့်တည့်ရိုက်မိသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ခါကာ ဝတ်ရည် အားကုန် အော်ဟစ်နေပါတော့သည်။ သရဖီက တော့ အနောက်ကနေ ကြည့်ပီး အားရပါးရကို ရီနေသည်။

“ ဦး ရယ် တောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့ တော့..” ဟုဆိုတော့ 

“ ငါ့မရိုက်တော့ဘူး ဒါပေမဲ့ လိုးမယ် ဖြစ်လား ..” ဟု ပြန်မေးတော့

“ မလုပ်ပါနဲ့ရှင် တောင်ပန်ပါတယ် ..ကျမကို သနားပါ..”

“ ဖောင်း ..”

ဦးမြမောင် လက်က ကော့ပေးထားသလို ဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်တည့်တည့်သို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ကျလာသည်

“ အားး အမလေး နာလိုက်တာ..”

“ စောက်ကောင်မ မခံချင်ဘူးသာပြောတယ်..စောက်ဖုတ်က အရည်ရွှဲနေပီ ..အလိုးခံကြည့်စမ်းပါ နင့်လင်ကို မေ့သွားစေရမယ် ဟွင်းဟွင်း..”

ဦးမြမောင် ပြောနေတုန်း သရဖီက ထလာပီး ထမိန်းလှန်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ပီး ဝတ်ရည်ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သည်။ ကြိုးဖြင့် အတုတ်ခံထားရသောကြောင့် သရဖီ လုပ်သမျှ ညိမ်ခံနေရလေသည် ။

“ ပြန်မထုတ်နဲ့ ကောင်မ ..ထုတ်ရင် ထပ်ရိုက်မယ်..”

ဟုပြောသဖြင့် ဝတ်ရည်မှာ ခေါင်းလေးငုံပြလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်က ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန် နေလိုက်တော့ သရဖီ က ဝတ်ရည်ကို ထူပေးသည်။

“ လီးတန်ကြီး တည့်တည့် ထိုင်လိုက်..”

ဝတ်ရည်မှာ ထိုင်ချလိုက်တော့ အဖုတ်နှင့်လီးဒစ် တေ့သလို့ ဖြစ်နေတုန်း သရဖီက ခါးကို ထိန်းကာ ဆောင့်ချသည်။

“ အားး နာတယ် ..” ဟု ဦးမြမောင် ပါးစပ်ကနေထွက်သွားပီး

“ ဖြည်းဖြည်းလုပ် သရဖီ ဒီကောင်မအဖုတ်က ကျပ်သေးတယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဦး”

“ ဆောင့်တော့လေ ကောင်မ ..ကောင်းကောင်းစောင့်နော် ဒီမှာတွေလား ခါးပါတ်..”

ဝတ်ရည် ပါးစပ်မှာ အတွင်းခံ ဘောင်ဘီဖြင့် အပိတ်ခံထားရသောကြောင့် ဝူးဝူးဝါးဝါးသာ အော်နိုင်တော့သည်။ ဦးမြမောင်က ပါးစပ်ရှိ ဘောင်းဘီလေးကို ဖယ်ပေးလိုက်ပီး 

“ ဒီကောင်မပါးစပ်ကို စက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပါလားသရဖီ..” ဟုပြောလိုက်တော့ သရဖီက ကုတင်ပေါ်ပေါင်ကားထိုင်ကာ နံရံကိုကျောမှီပီး

“ ငါ့ စောက်ပတ် လာရက်စမ်း..” ဟု အမိန့်ပေးသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့ ယက်ပေးပါမယ်ရှင့် မရိုက်ပါနဲ့နော်..” ဟု ပြောကာ သရဖီ့ အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ရ ပါတော့သည်။

တစ်နေကုန် အပြင်သို့ သွားထားသောကြောင့် စောက်ပတ်မှာ နံစော်နေသော်လည်း ခါးပါတ် ကိုကြောက်ရသဖြင့် လျှာလေးဖြင့် မယက်ချင် ယက်ချင် ယက်နေရသည်။ ဦးမြမောင်က လည်သာ စကပ်လေးကို ဆွဲချွတ်ပီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ပါတော့သည်။

“ ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း..”

ခါးလေးကော့တက်ပီး ဖင်ကုန်းပေးထားသလို ဖြစ်နေတုန်းအနောက်ကနေ လီးကို အဖုတ်မှာ လာတေ့သည်။ နို့အုံကို လှမ်းဆွဲပီး အားကုန် လေးဘက်ထောက် လိုးဆောင့်ပါတော့သည်။

“ အား ဦး နာတယ် ထပ်မထည့်နဲ့တော့ ..ဟင့်  နာတယ်  နာတယ် ... အားး..”

ကျွန်မကို ညှာတာမှုမရှိပဲ အနောက်ကနေ အားကုန်းလိုးဆောင့်နေသည်။  ဦးမြမောင် လီးကြီးက တထစ်ချင်း အားဖြင့်ဝင်ချလာတာ အရမ်းကျဉ်းတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲက အသားစိုင်တွေကို ထိုးခွဲပြီး ဝင်လာပါတယ် ။

“ ကြပ်လိုက်တာရှင် ... ကြပ်လိုက်တာ..”

နာလိုက်တာလည်း အရမ်းပဲ။ နုခမ်းသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်တိုက်ပီး တိုးဝင်သွားတဲ့ ... ဦးမြမောင်ရဲ့ လီးကသံချောင်းလောက်ကို မာနေပါသည်။

“ အား တော်ပါတော့ ဦးရယ် သမီးမခံနိုင်ဘူး ဟင့် အရမ်းနာတယ်ကွာ...လီးကြီးက အကြီး ကြီးပဲ အားလားလား...အမလေး..”

“ ကောင်းလား..ကောင်မ ..”

“ ကောင်းပါတယ်ရှင့်..”

“ နင်လင်နဲ့ငါ့လီး ဘယ်ဟာပိုကြီးလဲ ..” ဟု လိုးဆောင့်နေရင်း မေးလာတော့

“ ဦးဟာက ပိုကြီးပါတယ်.” ဟု ပြောလိုက်တော့

လက်နောက်ပြန် တုတ်ထားတဲ့ ကြိုးကို ဆွဲကာ အားကုန် လိုးဆောင့်ပါတော့သည်။ သရဖီ က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ကြိုးကို ဖြည်ပေးသည်။ ဦးမြမောင်ကို ပက်လက်ပြန်လှန် ခိုင်းပီး အဖုတ်ဖြင့် ပါးစပ် ပေါက်ကို တေ့ကာ

“ ဦးပဲ ယက်ပေးတော့ ဟိုစောက်ကောင်မက အသုံးမကျဘူး ..” ဆိုပီး တက်ပွတ်ပါတော့သည်။

“ ဟဲကောင်မ  အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်စမ်း ..” 

“ ဟုတ်..ဟုတ် ..” ဟု ပြောကာ ဦးမြမောင် လီးကို အဖုတ်ထဲ ထည့်ပီး တက်ဆောင့်ပါတော့သည်။အဖုတ်အယက်ခံနေရသော သရဖီက 

“ အားကောင်းတယ်.. ယက်ယက် အမလေး အားးအား ကောင်းတယ် ..”

ဟု ပြောကာ ဝတ်ရည်၏ အရှေ့ တွင် ကော့လန်နေအောင် အယက်ခံနေသည်။ ဦးမြမောင်ကလဲ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထည့်ပီး ယက်ပေးနေသည်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ 

“ ပီးပီ အားး ပီး ပီ ..”

ဟု သရဖီ ပါးစပ်မှ ပြောကာ ခေါင်းကို မော့ပီး ပီးဆုံးတဲ့အချိန် ဝတ်ရည်က စားပွဲပေါ်ရှိ ပန်းသီး လှီးသော ဓါးကို လျှပ်တပျက် လှမ်းယူလိုက်ပီး သရဖီ၏ လည်တိုင်သို့ တစ်ဆုံးထိုးချလိုက်ပါတော့သည်။ အသံပင်မထွက်နိုင်ပဲ အရှေ့သို့ ဟက်ထိုးကျသွားသော သရဖီ လည်ပင်းရှိ ဓါးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ဦး မြမောင်၏ နှလုံးသားတည့်တည့်သို့ အားကုန် ထိုးချလိုက်ပါတော့သည်။

“ အား..”  ဟုသော အသံနက်ကြီး ဖြင့် ဦးမြမောင် အော်ဟစ်သံက နောက်ဆုံးကြားလိုက်ရချင်းပင် ဖြစ်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှ ထကာ ဘေးနားရှိ ဖုန်းကို လှမ်းယူပီး ဝတ်ရည် နှိုပ်လိုက်တဲ့ ဖုန်းနံပါတ် ကတော့.............

တိတ်ဆိတ်နေသော တရားရုံးတစ်ခုတွင် ရင်ခုန်စွာဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေကျသူ သုံးယောက်ရှိသည်။တရားသူကြီးရှေ့ ဝက်ခြံလေး အတွင်းတွင်ကတော့ ဝတ်ရည်တစ်ယောက် ညှိုးငယ်စွာဖြင့် မတ်တပ်ရပ်လျှက် တရားသူကြီး အမိန့်ချမည်ကို စောင့်မျှော်နေသည်တရားသူကြီးက 

“ အမိန့် ချမည်..တရားခံ မနှင်းဝတ်ရည်သည်..သေဆုံးသူ ဦးမြမောင်နှင့် သရဖီ တို့ နှစ်ဦး၏ အတင်းအကြပ် နှိပ်စက် အနိုင်ကျင့် အဓမ္မ ပြုကျင့်သည်ကို မခံနိုင်သည့်အဆုံး အနီးတွင် တွေ့ရာ ဓါးဖြင့် တစ်ချက်စီ ထိုးသွင်းခဲ့သည်ကို တွေ့ရှိ ရသည်..

video သက်သေ ဖြင့်လဲ တရားရုံးမှာ သက်သေ ထွက်ဆိုနိုင်ခဲ့သည်.. ဓါးဖြင့် ထိုးသွင်းခဲ့ရာတွင်လဲ တစ်ချက်စီသာ ထိုးသွင်းခဲ့သည်ကို စစ်ဆေးတွေ့ရှိခဲ့သည်.. သက်ဆိုင်ရာ ကို အကြောင်းကြားပီး မိမိ ဖာသာ အဖမ်းခံခဲ့သည်မှာလဲ ရိုးသားကြောင်းတွေ့ရှိ ရသည်.. သိုဖြစ်ပါ၍ မနှင်းဝတ်ရည် အား ဤတရားရုံးတော်မှနေ၍ အမှုမှ ဂွင်းလုံးကျွတ် လွတ်စေ ဟု အမိန့်ချမှတ်လိုက်သည်..”

တရားသူကြီး အမိန့်ချပီးသည်နှင့် ကိုလူမော်နှင့် သူရိန်မှာ “ ဟေး ..” ကနဲ့ အသံကြယ်ကြီး ဖြင့် ထအော်လိုက်ပီး ဝတ်ရည်မှာလဲ သူရိန့်ရင်ခွင်ထဲ ပြေးကာ အားပါးတရ ငို ရှိုက်နေပါတော့သည်။ သူရိန့် မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပီး

“ အကိုရယ် ဝတ်ရည်က စိတ်၏ စေရာအတိုင်း အကိုရယ် ..အဖေရယ် ..ကိုလူမော်ရယ် ..သုံးယောက်နဲ့ပဲ ပျော်တာပါ..တစ်ခြားလူဆိုရင် ..စိတ်ကူးထဲတောင်..မထည့်ပါဘူး..အကို..”

“ ကြီးတာတွေ သေးတာတွေ ကြာတာတွေ မြန်တာတွေ..  ဝတ်ရည် စိတ်ထဲမှ...ာမရှိပါဘူး.. ဝတ်ရည်စိတ်ထဲမှာက ဟော့ဒီ သူရိန်ဆိုတဲ့..လင်ယောက်ျားတစ်ယောက်ပဲ...ရှိတယ်ဆိုတာ ယုံပေးပါနော်..”

“ ယုံပါတယ် ဝတ်ရည်ရယ်.အကို့မိန်းမ ကို အကြွင်းမဲ့..ယုံ ကြည်ပီးသားပါ.. အခုတော့ အိမ်ပြန်ပီး နားကျတော့ပေါ့နော်....”

ဟု ပြောကာ ဝတ်ရည် လက်ကလေးကို တွဲပီး တရားရုံးတော်မှနေ၍ ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည် ခင်ဗျာ။    ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၄ )

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၄ )

သူရိရ ရေးသည်။

ဝတ်ရည် ပုခုံးလေးကို အသာအယာ ဖက်ပီး အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အိမ်ထဲသို့ကြည့်ရင်း..

“ အဖေ အိမ်မှာ မရှိဘူးလား ..”

“ အဖေက..ကိုလူမော်နဲ့ ချောင်းသာ သွားတယ်အကို.. ဝတ်ရည်တို့ကို နောက်မှ..လိုက်ခဲ့ပါ..တဲ့ ..”

“ အော် ..”

“ အစက အတူတူသွားကြမလို့လေ ..ဒါပေမဲ့ အကို့ကို တစ်ရက်လောက်..နားပါစေဦး ..ဆိုပီး အရင်ထွက်သွားကြတာပဲ ..”

ဟု ပြောကာ ရေအေးစက်မှ ရေတစ်ခွက် ထည့်လာပေးသည် ။ ရေကို ကုန်အောင်သောက်ပီး ခွက်ပြန်ပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က ပြုံးပီး ကြည့်နေတယ်လေ။ ဝတ်ရည် မျက်နှာလေးကို ငေးကြည့်နေရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းမိတယ်။

“ ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရယ် ဘယ်ဘဝထဲက ချစ်မိပါလိမ့်..” ဝတ်ရည်က ပါးလေးကို ပြန်နမ်းရင်း 

“ ဝတ်ရည်က ပိုချစ်တာပါနော် အချစ်ချင်းပြိုင်ရင် ကိုယ်ရှုံးမှာသိလား ..” ဟု ပြောကာ ရင်ခွင်ထဲကို မျက်နှာထည့်ထားပီး 

“ သွားနားရအောင်..အကိုရာ ကားစီးရတာ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့ ..”

ဝတ်ရည်ကို ဖက်ခါ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းမှီထာတဲ့ ဝတ်ရည်က ခါးလေးကို ဖက်ပီး အသာ လိုက်လာခဲ့တယ်လေ ။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ကူဖြုတ်ပေးတယ် ။ အင်္ကျီကျွတ်သွားတော့ ရင်အုပ်ကြွက်သားတွေကို ဖွဖွလေးနမ်းတယ် ။ ရင်အုပ်ကနေ လည်ပင်း ကို နမ်းပီး ပါးလေးကို နမ်းကာ လက်က ပုဆိုးကို ဖြည်ချပီး အတွင်းခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ ပွတ်ကိုင်ပေးနေတယ်လေ ။

ကျွန်တော်က ဝတ်ရည် အင်းကျီလေးကို အသာချွတ်ပီး ဝတ်ရည် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို အသာအယာစုပ်ယူ နမ်းလိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည်မျက်လုံးလေးတွေ စဉ်းကျလာပီးတော့ ပြန်နမ်းကာ ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတယ်။ ဝတ်ရည် ထမိန်လေးကို အသာအယာ ချွတ်လိုက်ပီး အတွင်းခံလေးကိုပါ တစ်ခါထဲ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ဘော်လီချိတ်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းဖြုတ်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့နို့တွေကို လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ဝတ်ရည်က ခေါင်းကို လက်နဲ့ထိန်းကာ နို့စို့ခံနေလေရဲ့။

ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် ကိုယ်လုံးကို ဖက်ပီး ကုတင်ပေါ်လှဲချကာ အပေါ်ကနေ တက်ခွပီး ကျွန်တော့်အတွင်းခံလေးကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့လက်နုနုလေးတွေနဲ့ အသာကိုင်ကာ အဖုတ် ဝကို သူဟာသူ တေ့နေတယ် ။ ဝတ်ရည် က လီးနဲ့အဖုတ် တည့်သွားတာနဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ခါ အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်သွင်းနေတယ်။ ဆီးခုံချင်း ထိမိတော့မှ အပေါ်ကနေ မှောက်ချပီး နား နားကပ်ခါ 

“ အရမ်းချစ်တယ်..အကိုရာ လွမ်းနေတာကြာပီ..”

“ ကိုယ်လဲချစ်ပါတယ် မိန်းမရယ် ...”

လို့ ပြောပီး အောက်ကနေ လီးကို ကော့ပေးလိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည်က ဖြည်းဖြည်းချင် ရှေ့နောက် လှုပ်ခါ စတင် လိုးကျပါတော့တယ်။ ဝတ်ရည်ကျောကုန်းလေးကို ဖက်ခါ အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဆောင့်ပေးနေရင်းနဲ့ ဝတ်ရည်မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ရှက်ပြုံးလေးပြုံးကာ ကျွန်တော့်ပါးလေးကို ပြန်နမ်းတယ် ။အချက်သုံးဆယ်လောက် ကျိတ်ပွတ်ပီးတော့ ဝတ်ရည်က ဖင်လေးကြွကာကြွကာနဲ့ စတင်ဆောင့်ပါတော့တယ် ။

“ အင့်... အင့်... ဒုတ်... အား ဟင်း... ဟင်း... ဟင့်...အား...”

ဝတ်ရည် ဆောင့်ချက်နဲ့ အညီ အောက်ကနေ ပြန်ကော့လိုးပေးနေရင်း ဝတ်ရည်က ပုံစံကို ပြင်လိုက်တယ်။  အဖုတ်ထဲက လီးမကျွတ်အောင် ထိန်းကာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပီး ကျွန်တော့် ဗိုက်ပေါ်လက်ထောက်ကာ ဆီးခုံချင်းရိုက်တဲ့ အထိ အရှိန်နဲ့ လိုးဆောင့်တော့တယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်..ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အား..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီး...အားးး အားးး အားးးး အဟင့်...အင့် အင့် အား အား ရှီး..”

အစပိုင်က ဖြေးဖြေးချင် းလိုးနေရင်းကနေ အရှိန်ကို တဖြည်းဖြည့် မြှင့်လာတယ်။ ဝတ်ရည်ကိုယ်လုံးမှာကော ကျွန်တော့် ကိုယ်မှာပါ ချွေးတွေ ဆို့လာပီး ဆယ်မိနစ်လောက် ဝတ်ရည်က အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပေးကာ ပုံစံပြောင်းဖို့ ပြင်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်က ဝတ်ရည်ကို လှဲချလိုက်ပီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ တလှည့်ပြန်လိုးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ် ။ ဝတ်ရည်က အလိုက်သင့်ပေါင်ကားပေးထားတယ် ။ လီးဒစ်ကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ခါးကိုနွှဲ့ပီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တယ် ။

“ အဟင့် အကိုရယ် ..”

ဝတ်ရည်ရဲ့ ညည်းသံလေးထွက်လာခဲ့တယ်။ တစ်ကယ်ကောင်းလို့ ညည်းတာလား တမင်ညည်းတာလားတော့ သူကိုယ်တိုင်သာလျှင် သိမှာပါ ။ ဒါပေမဲ့ လိုးနေရင်း ညည်းသံလေးကြားရတော့ စိတ်ထတာတော့ အမှန်ပဲလေ ။ ဝတ်ရည်ခါးကို ကိုင်ပီး အချက်လေးဆယ်ခန့် အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်တယ်

“ အား အား ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ..” ဝတ်ရည်နို့တွေကို ဆွဲကာ အားကုန်ဆောင့်ပေးမိနေသည်။

“ အား...အားး အဟင့် ..”

“ အား ကောင်းလိုက်တာ..မိန်းမရယ်.. မိန်းမ  ညည်းသံလေးက ကိုယ့် လီးကိုပိုကြီးလာသလိုပဲ..”

“ အင့်...အင့်..အား..”

“ ဗြစ်….စွတ်..စွတ်… ဖတ်…”

“ အု…..အု….အီး…”

“ အားပါး ပါး…စွိ.စွိ…..ဖတ်….ပြွတ်..”

အဖုတ်ထဲ လီး ဝင်သံထွက်သံ နှင့် ဆီးခုံချင်းရိုက်သံ ညည်းသံတို့ အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ နာရီဝက်ခန့် ချွေးဒီဒီးကျအောင် လိုးဆောင့်ပီးသည်နှင့်

“ အ အ ဆောင့်ဆောင့် မညှာနဲ့ အ အ ပြီးပြီ ဟင်း ဟင်း  အ အ..”

“ ပလွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်...ဟင်း...ဟင်းဟင်..ကျွတ် ..”

ဝတ်ရည် တစ်ကယ်ပီးသွားမှန်း အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက သက်သေပြနေသလို လီးကို လာညှစ်တဲ့ ညှစ်အားက မနဲလှပေ။ ဝတ်ရည် အဖုတ်ရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ မွှေဲယာပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ် လှဲပီး အမောဖြေနေရင်းနဲ့ 

“ မိန်းမ ကောင်းလား ..”

“ ကောင်းတယ်..အကို တစ်ကယ်..ကောင်းတာ..အကိုကော ကောင်းရဲ့လား ..”

“ ကောင်းတာမှ အရမ်းပဲ ..”

“ ဝတ်ရည် ပီးတာကို အကို မယုံနိုင်ဘူး သိလား ..”

“ ဘာလို့လဲ အကိုကလဲ ..”

“ ဟုတ်တယ်လေ ..ကိုလူမော်တို့ ကိုယ့်အဖေတို့ လီးက ကိုယ့်လီးထက် ကြီးတယ်လေ ..”

“ အင်းလေ ကြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ ..”

“ သူတို့လီးကြီးနဲ့ တောက်လျှောက် အလိုးခံလာပီးမှ..ကိုယ်လီးနဲ့ အာသာမပြေ..ဖြစ်မှာစိုးရိမ်နေတာ ..”

“ အာ အကိုကလဲ လီးကြီးတာနဲ့ ပြီးဆုံးတာ မဆိုင်ပါဘူး...ပီးတော့ အကိုက ဝတ်ရည်ရဲ့ ချစ်သူ ကိုယ့်ချစ်သူနဲ့ ကိုယ်အတူတူ နေပီ ဆိုထဲက ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝပီးသားပါ..ကြီးတာငယ်တာနဲ့..မဆိုင်ဘူး..လို့ထင်တာပဲ..အကိုရယ် ..အဓိက က အချစ်စိတ်ပဲလို ဝတ်ရည်ကတော့..ထင်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား ..”

“ ကိုယ်လဲ သေသေချာချာမသိပါဘူး မိန်းမရယ် ..”

“ မသိရင်..မှတ်ထား အိုပါးရေ ..တစ်ကယ်ချစ်လာရင် ရုပ်ဆိုးတာတွေ ချောတာတွေ အသားမဲတာတွေ..ဖြူတာတွေနဲ့ မဆိုင်တော့ဘူးရှင် ..” ဆိုပီး ရင်ဘက်လေးကို လက်နဲ့ဖြည်းဖြည်းထုကာ ပြန်ပြောသည်။

“ air con မဖွင့်ထားဘူးလား..မိန်းမ...”

“ တမင်..ပိတ်ထားတာအကို..အသိဆရာဝန် တစ်ယောက်ကို မေးကြည့်ထားတယ် ..ကိုယ်ဝန်ရအောင် ဘယ်လိုနေရမလဲ ..ဆိုတာ ပုံမှန် လိင်ဆက်ဆံရဲ့သားနဲ့ ကိုယ်ဝန်မရဘူးဆိုရင် တစ်ခုခု ချို့ယွင်းချက် ရှိနေလို့ဖြစ်မယ်လို့..ပြောတယ်..လောလောဆယ် ပုံမှန်..အခန်းအပူချိန်မှာ လိင်ဆက်ဆံခိုင်းတယ်..အခန်းအပူချိန်အတွင်း လိင်ဆက်ဆံရင် ကိုယ်ဝန်ရနိုင်ခြေများတယ်လို့တော့ ပြောတာပဲ အဲ့ဒါကြောင့် aircon ပိတ်ထားတာ သိလား..”

“ ဝတ်ရည် အကို့ရင်သွေးလေး တစ်ယောက်လောက်တော့..လိုချင်သေးတယ်အကိုရယ် ..”

“ ကံပါတဲ့..တစ်နေ့တော့ဖြစ်လာမှာပါ ..မိန်းမကလဲ ကိုယ်လဲ..လိုချင်တာပေါ့..ခု ကိုယ်တို့..အိမ်က တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ ..”

“ ဝတ်ရည် အခု တားဆေးလဲ ဖြတ်လိုက်ပီ အကို..”

“ ဟင် ဒါဆို မွေးလာမဲ့ ကလေးက ကိုယ်နဲ့မတူပဲ ကိုလူမော်နဲ့တူနေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ..”

“ ဟိုတစ်လောက တိုင်ပင်ပီးပါပီ အကိုကလဲ အဖော်ဆောင်ဖို့ ခိခိ..”

“ အင်းပါ..မိန်းမရယ် ...”

“ ဆရာဝန်က ပြောလိုက်သေးတယ်...သိလား..”

“ ဘာ ပြောလိုက်လဲ..”

“ ကိုယ်ဝန်ရဖို့များများကြိုးစားပါတဲ့ ဟိဟိ..”

“ လာထား အာဘွား ..” ဟုပြောကာ ဆက်လက်ကြိုးစားပါတော့သည် ခင်ဗျာ။

.....................................................................................................

ကော်ဖီထုပ်ကို ခွက်ထဲဖောက်ထည့်ပီး ရေနွေးထည့်ကာ ဇွန်းနဲ့ အသာအယာမွှေနေတုန်း အနောက်ကနေ ဝတ်ရည်က ခါးလာဖက်သည်။

“ အကို အစောကြီး နိုးနေတာလား ..”

“ ဟုတ်တယ် မိန်းမရေ စောစောနိုးလာတာနဲ့ မိန်းမဖို့ မနက်စာ ပြင်နေတာ မုန့်လဲအဆင်သင့်ပဲ ..”

“ WOW ပိုချစ်သွားပီ အာ့မို့..ချစ်နေရတာ ချစ်ယောက်ျားကို ..”

“ မနက်စာ စားပီးရင် ချောင်းသာသွားဖို့..ပြင်ရအောင် ..”

“ ဟုတ် ကိုကို သွားတာပေါ့ ..”

ဝတ်ရည်ရဲ့ ကလေးဆန်ဆန် စကားလုံးလေးတွေ ကြားရတော့ သူပိုချစ်လာမိတယ်။ ဆယ်နာရီလောက်ကျတော့ ငှားထားတဲ့ကား လာခေါ်တာနဲ့ ချောင်းသာသို့ ခရီးထွက်လာခဲ့တယ်။ လမ်းမှာ တစ်လမ်းလုံး ဝတ်ရည်က စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ပီး ပြောသလောက် ကျွန်တော်က ဝတ်ရည်ကို ငေးမောကာ သူပြောသမျှ စကားကိုပဲ ထောက်ခံတဲ့ လူဖြစ်နေတာပေါ့။

ရန်ကုန်ကနေ လေးနာရီလောက် မောင်းခဲ့ပီးတော့ အဖေတို့ ငှားထားတဲ့ hotel ရှေ့မှာ ကားသမားက ချပေးပီး ပြန်သွားတယ် ။ အပြန်က ကိုလူမော့် ကားနဲ့ ပြန်မှာ ဆိုတော့ အခု စီးလာတဲ့ကား မလိုတော့ဘူးလေ။ဟိုတယ် ဧည့်ကြို ကောင်တာရောက်တော့ 

“ booking လုပ်ထားတဲ့ သူရိန်ပါ အခန်းရပီလား..မသိဘူး ..” လို့ဧည့်ကြို ကောင်မလေးကို မေးလိုက်တယ်။

“ ဟုတ်ကဲ့ ရပါပီ ရှင့် ..”

“ မှတ်ပုံတင်လေး တစ်ချက်လောက်ပေးပါလား..အကို..”

ဝတ်ရည်ကော ကျွန်တော်ပါ မှတ်ပုံတင်ကိုယ်စီ ထုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ အခန်းကို ကောင်လေးတစ်ယောက်က လိုက်ပို့ပေးပီး ဘေးချင်ကပ်အခန်း မှာ ကိုလူမော်နဲ့အဖေ နေတယ် ဆိုတာ ဝတ်ရည် ပြောပြလို့ တံခါးခေါက်လိုက်တော့ အထဲကနေ 

“ ဘယ်သူလဲဟေ့ ..” ဆိုပီး အဖေ့အသံကြားကာ တံခါးပွင့်လာခဲ့သည်။ အဖေက ကျွန်တော့်ကိုလဲ တွေ့ကော 

“ ဟာ သား စောလိုက်တာ.. ညနေလောက်မှ ရောက်မယ် ထင်နေတာ ..”

“ စောစောပဲ ထွက်လာလိုက်တာ..အဖေရ စောစောနားရတာပေါ့ ကမ်းခြေမှာ ..”

“ နေ့လည်စာ စားပီးပီလားသား ..”

“ စားခဲ့ပီအဖေ လမ်းမှာစားလာတာ ..”

“ အဖေတို့ မစားရသေးဘူး ခုသွားစားမလို့ ပြင်နေတာ လိုက်မလား ..”

“ သားမလိုက်တော့ဘူး ဝတ်ရည် လိုက်ချင်လိုက်သွားလေ ကိုယ် ခနအိပ်ဦးမယ် ..”

“ မနက်က အစောကြီး ထထားလို့အိပ်ချင်လို့ ..”

“ အေးပါသားရယ် အိပ်ပါ ဒါဆိုလဲ.. ညနေမှ ကမ်းခြေ ဆင်းကျတာပေါ့ ..”

ဟု ပြောကာ သုံးယောက်သား အပြင်ထွက်သွားကျတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် အိပ်ပျော်သွားလဲ မသိဘူး ။ အိပ်ယာက နိုးတော့ ဆီးသွားချင်လာတာနဲ့ toilet ထဲ ဝင်နေတုန်း တံခါးဖွင့်သံ နှင့် ရီသံ တိုးတိုးလေးပါကြားရပီး 

“ အကို နိုးနေပီထင်တယ် ..”

ဟု ဝတ်ရည်စကားသံပါ တစ်ဆက်ထဲ ကြားလိုက်ရတယ် ။ မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင် ပီးတော့ အခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်တော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ဝတ်ရည်က ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်းထားတယ်။

အဖေက ဝတ်ရည်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို ကုတင်အောက်ကနေပီး မတ်တပ်ရပ်ခါ ပွတ်သတ် ဆုတ်နယ်ပေးနေသည်။ ကိုလူမော်က ဘောင်ဘီ မရှိတော့ဘူး ။ ဝတ်ရည် လေးဘက်ကုန်ထားသည့် အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကာ ကော့ပေးထားသည်။ ဝတ်ရည်က ကိုလူမော့် ပေါင်တစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ပီး တောင်နေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိဝင်အောင် ကျိုးစားနေပုံပဲ။

“ အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ် အွတ် ..”

“ အား...ကောင်းလိုက်တာ ဝတ်ရည် ရာ စုပ်ထား ..ယက်ယက် လီးဒစ်ကို ယက်ပေး အားးး”

ဝတ်ရည်ရဲ့ လီးစုပ်နေတဲ့ အသံ ကိုလူမော့်ရဲ့ မာန်တက်နေတဲ့ အသံက အခန်းထဲ လှိုင်ထွက်နေသည်။အဖေက တော့ ဝတ်ရည် နို့တွေကို ပွတ်လိုက် ဖင်တွေကို ပွတ်လိုက်နှင့် သဘောတွေ ကျပီး စိတ်ရှိလက်ရှိပွတ်သတ်နေသည်။

ဘေးနားက ခုံမှာအသာထိုင်ကာ ကြည့်နေတုန်း ဝတ်ရည်က အကီၤျချွတ်ခါ ပတ်လက်လှန်လိုက်သည် ။ ကိုလူမော်က ဝတ်ရည် ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ ဖောင်းကားနေတဲ့ အဖုတ်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လုပ်တော့သည်။ ဝတ်ရည်က 

“ အား…ရှီးးးး.. အားးး အားးး အားးးး အဟင့်..အင့် အင့် အား အား ရှီး ..”

“ ယက်ပါ ကိုမော် အားး ဝတ်ရည် ကောင်းလာပီ ..အဟင့် အားး စုပ်စုပ်အစိကို စုပ်..အား…ရှီ..”

အဖေက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ဝတ်ရည် နို့တွေကို ကုန်စုပ်နေတယ်။ ဝတ်ရည်က ရင်ဘက်တွေကိုကော့လိုက် အဖုတ်ကို ကော့ပေးလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း ကျွန်တော်လဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်သည်။ အဖေက ဝတ်ရည်အပေါ်ပိုင်းကို ခွထိုင်ကာ သူ့လီးဖြင့် နို့တွေကို တဘုတ်ဘုတ် ရိုက်လိုက်သည်။

ဝတ်ရည် နို့လေးတုန်ခါသွားတာကို အနီးကပ်ကြည့်ကာ ကျွန်တော်က ဝတ်ရည် နှုတ်ခမ်းကို လှမ်းစုပ်လိုက်တော့ အငန်းမရ ပြန်နမ်းစုပ်ပေးတယ်လေ။ အဖေ့ လီးက ဝတ်ရည် နို့ကြားထဲ ထည့်ကာ လက်ဖြင့် နို့နှစ်လုံးကို တွန်းပီး စတင် လိုးတော့သည် ။ အဖေ့လီးက ဝတ်ရည် နို့တွေကြားထဲကနေ ခေါင်းထွက်ထွက်လာတာကို အသဲတစ်ယားယား မြင်နေရတာပေါ့။

အောက်ပိုင်းမှာလဲ ကိုလူမော်က လျှာစွမ်းပြနေတာ ဝတ်ရည်ပေါင်တွေ ကားသွားလိုက် စိလိုက်နဲ့ ကိုလူမော်ကလဲ အပြတ်ကို ယက်နေစုပ်နေတယ်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ပြွတ် ..” အဖေက နို့တွေ လိုးနေရင်းကနေ 

“ သား နေရာလဲမယ် ..” 

ဆိုတော့ လူချင်း ချိန်းလိုက်သည် ။ အဖေက ဝတ်ရည် ပါးစပ်ထဲ လီးဒစ်လေး ထည့်ပေးတော့ ဝတ်ရည်က လျှာလေးနဲ့ ယက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်လုပ်တာကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ကို မြင်နေရတာပေါ့။

ခနနေတော့ လွတ်နေတဲ့ ဘေးတစ်ဘက်ကို ကိုလူမော်ရောက်လာတယ် ။ အခုဆို ကုတင်ပေါ်မှာ ဝတ်ရည်တစ်ယောက်ထဲ သာ စကပ် အတိုလေး ဝတ်လျှက်သား ကျန်တော့တာ။ ကျန်တဲ့ ယောက်ျားသုံးယောက်ကတော့ ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်ကုန်ပီလေ။

“ ကိုမော် ရှေ့တိုးလိုက် .” လို့ဝတ်ရည်ပြောလိုက်တော့ ကိုလူမော်က ရှေ့ကိုနည်းနည်း တိုးလိုက်တယ်။မျက်စိရှေ့မှာမြင်ကွင်းကတော့ ရှယ်ပဲ ။ သန်မာတဲ့ လီး နှစ်ချောင်းက ထိပ်ချင်း ထိလုမတက် နီးကပ်ပီး ဝတ်ရည်မျက်နှာပေါ် ဝဲနေတယ် ။ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် လီးကို ခေါင်းမက်ကာ လှမ်းစုပ်တော့ ခါးကိုကော့ပေးလိုက်ရတယ် ။

“ ပြွတ် ပြွတ် အွတ် ..”

ဝတ်ရည် က မျက်စိလေးမှိတ်ကာ စုပ်ပေးနေတုန်း ကျွန်တော်က ခေါင်းလေးကို အသာထိန်းကာ အဖေ့ဘက်ကို စောင်းပေးလိုက်တော့ အဖေ့ လီးက ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ ဝတ်ရည်ကလဲ စုပ်တာပဲ။ အဖေက အာဂေါင်ထဲထိ ထိုးထည့်တော့လဲ ရအောင် နေပေးတာပဲ။ ငါးမိနစ်လောက် ပေးစုပ်ပီးတော့ ကိုလူမော်ဘက်ကို လှည့်ပေးလိုက်ပြန်တယ် ။

ကိုလူမော်က ဝတ်ရည်ခေါင်းကို ထိန်းကာ လီးတစ်ဆုံး ပါးစပ်ထဲထိ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကိုလူမော့်လီးရှည်ကြီး ထိုးထည့်မှတော့ တိုင်းကြည့်စရာမလိုဘူး။ သေချာတယ် ။ လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်မယ်ဆိုတာ။ သူမရှိတုန်း ကျင့်သားရနေတာ နေမှာပေါ့လေ ။ ကိုလူမော်က ကွန်ဒုံးစွပ်ခါ ပက်လက်လှန်နေလိုက်တယ် ။

ဝတ်ရည်က အလိုက်သင့်ပင် အပေါ်ကနေ တက်ခွကာ လီးကို လက်ပြန်ကိုင်ပီး အဖုတ်ထဲ ဒစ်ဝင်အောင်ထည့်လိုက်သည်။ ကိုလူမော်က လီးဒစ်လဲ ဝင်ကော ဝတ်ရည်ခါးကို ထိန်းကာ လီးတစ်ဆုံးထိ ဝင်အောင် ထည့်လိုက်သည်။ ဝတ်ရည်ဆီးခုံနှင် ကိုလူမော် ဆီးခုံတို့ ထိမိပီးတာနှင့် ဝတ်ရည်က လူမော် ကိုယ်လုံးအပေါ်ထပ်လျက် သားဖြစ်အောင် မှောက်ချလိုက်သည်။

အဖေဘက်ကို စောင်းပီး မှောက်ချလိုက်တဲ့ အချိန် အဖေက ကျွန်တော့်ကို မျက်နှာရိပ်ပြကာ လီးကို ဝတ်ရည် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ ကျနော်ကတော့ စဉ်းစားစရာကို မလိုတော့တာ။ ဝတ်ရည် ဖင်စအိုလေးကို အသာဟကာ ထိုးထည့်လ်ုက်တော့တယ်။ ဝတ်ရည်က အဖေ့ လီးကိုစတင်စုပ်ခါ ခါးကို လှုပ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန် သုံးယောက်သားတိုင်ပင်မှန်မှန် လိုးကျတော့တာပါပဲ။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ..ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အားးး..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီးးးးးးးးးအားးး အားးး အားးးး အင့် အင့် အား အား ရှီး ..”

“ ကောင်းလိုက်တာ ဇိမ်ပဲ ..”

“ ဘွတ် ဖတ်  ဇွိ … ဇွိ  အား..ဟင့် ဟင့် အ အ အင်းအား..ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင် အင့်..အ အ အို အားလား ..” ဆက်ကာ ဆက်ကာ ညှောင့်ပေးနေရင်း 

“ ဖျွတ် ဖျွတ်ဘွတ် ဘွက် ဖွတ် ဖွတ် အိုး ကိုမော်ရာ အဖုတ်ထဲ..ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. အရမ်းကောင်းတယ်..” 

“ အကို နာနာဆောင့် မညှာနဲ့ ..” လို့ အဖေ လီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ပြောတော့သည်။ အဖေကလဲ ဝတ်ရည်နှင့် ကူမော့်ကိုယ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ကာ နို့တွေကို တ ပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့ပေးနေသည်။

“ အားးး စို့စို့  အဖေ နှစ်ဖက်လုံးစို့ ..”

“ အားးး ညှစ်ပါ ..” ဝတ်ရည် အော်သံကအဆက်မပြတ်ထွက်လာတယ်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ..ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားး အ အား..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီ..အားးး အားးး အားးးး အဟင့်အင့် အင့် အား အား ရှီး..” ကိုလူမော်နှင့် ကျွန်တော်လဲ အားကုန်လိုးဆောင့်ရင်း မာန်တွေ တက်လာတော့သည်။

“ အား အား အား ဆောင့် ဆောင့် ကိုမော် အားကုန်ဆောင့်စမ်းပါ ..အမလေး လိုးလိုး စိတ်ကြိုက်လိုး ..အား အား ဆောင့်..” ကိုလူမော်ကလဲ

“ အင်းဆောင့်နေတယ် ကောင်းလိုက်တဲ့..စောက်ပါတ်ကွာ စီးးနေတာပဲ..”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ်..” ဝတ်ရည်က 

“ အကို အဖုတ်ကို လိုးပေးတော့ ကိုလူမော်က ဖင်လိုးပေး ပါ..”

ဆိုပီး ပြောလဲပြော လူလဲထလာကာ ကိုလူမော့် အပေါ်ကို ပက်လက် လှန်ပီး လီးကို ဖင်ထဲ စတင်ထည့်တော့သည်။ လီးတစ်ဆုံးဝင်သွားတော့ ကိုလူမော်က ဝတ်ရည် နို့တွေကို လှမ်းဆွဲကာ ပက်လက်လှန်အနေအထားဖြစ်အောင်ပြင်ပီး 

“ သူရိန် လိုးတော့ အားမနာနဲ့ ငါထိန်းပေးထားမယ်..” ဟုပြောနေတုန်း ကျွန်တော့်လီးကို ဝတ်ရည်အဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးထည့်ကာ မနားတမ်းဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့သည်

“ ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

“ အားးး အားးး အားးးး အဟင့်..အင့် အင့် အား အား ရှီး..”

လိုးဆောင့်နေရင်းနဲ့ လီးအရင်းကနေ ကျင်တက်လာသည်နှင့် ဝတ်ရည် လည်ပင်းကို ဖက်ခါ အားကုန် ဆောင့်ချပီး သုတ်ရည်များကို အဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည် ။ သုတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ဝတ်ရည်အပေါ်ကနေ ဆင်းကာ ဘေးဘက်မှာ အနားယူ အမောဖြေနေလိုက်တာပေါ့။ ကျွန်တော် ပီးတာနှင့်တပြိုင်နက်ထဲ ကွန်ဒုံးစွတ်ပီး စောင့်နေတဲ့ အဖေက တန်းလိုးတော့တာပဲ။

ဝတ်ရည်ကို ဆွဲထူကာ ဖက်ထားပီး လီးကို ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးနေတုန်း ကိုလူမော်က ထလာတယ်။  အခုက ကုတင်ပေါ်မှာ သုံးယောက်လုံး ထိုင်ရက်သားပုံစံဖြင့် ရှိနေပါသည်။ ကိုလူမော်နဲ့အဖေ ကမျက်နှာချင်းဆိုင် ဝတ်ရည်က အလည်က နေပီး ကိုလူမော့်ကို ကျောပေးထားသည် ။

ကိုလူမော်က အနောက်ကနေ ဝတ်ရည်ရဲ့ နို့အုံကို ညှစ်ပေးလိုက်တော့ စူထွက်လာတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို အဖေက တစ်လှည့်စီ စို့ပေးနေတယ်။ ဝတ်ရည်ကလဲ ထိုင်နေရင်းနဲ့ ဖင်လေးကို ကော့လိုက် အဖုတ်လေးကို ကောလိုက်လုပ်နေတယ်လေ။

အဖေက လီးကို အဖုတ်ထဲ ကောထိုးတဲ့ အချိန် ကိုလူမော်က အချိန်ကိုက် အပြင်ထုတ်ပေးတယ် ။ ကိုလူမော့်လီးက ဖင်ထဲ တိုးဝင်တဲ့အချိန် အဖေ့လီးက အဖုတ်အပြင်ထွက်နဲ့ ချိနိသားကိုက် လိုးနေလိုက်တာ ကြည့်၍ပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် လိုးကျပီးတော့ ကိုလူမော်က 

“ ပီးတော့မယ် ဝတ်ရည်ရေ ..” ဆိုတော့ အဖေကလဲ 

“ အတူတူပဲ ငါလဲပီးချင်နေပီ..”

ဝတ်ရည်က အဖေ့ ပုခုံးကို ဖက်ခါ အားကုန်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်စီ ဆောင့်ပီးတော့ ဝတ်ရည်ကိုယ်လုံးလေး တုန်တက်ခါ 

“ ပီးပီး ပီးပီ အားး ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေတာပဲ..”

ကိုလူမော်နဲ့ အဖေက အမြန် ထကာ ဝတ်ရည် မျက်နှာ နားသို့ကပ်ပီး ဂွင်းထုလိုက်ကျသည် ။ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ လရည်များက ပြိုင်တူနီးပါး ပန်းထွက်ပီးတော့ ဝတ်ရည် မျက်နှာနှင့် ပါးစပ်ထဲသို့ တန်းဝင်ကုန်သလို့ နောက်ဆုံးမှ လက်ကျန် လရည်များကလဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ နို့တွေပေါ် ပန်းကျသွားတော့သည်။သန့်ရှင်းရေး ပြုလုပ်ပီးတော့ ကမ်းခြေဘက် လမ်းလျှောက်ကျတယ် ။

အဖေနဲ့ ကိုလူမော်ကတော့ ရေကစားနေတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို မျက်စိအစာကျွေးနေတာပေါ့ ။ ကျွန်တော်ကတော့ ချစ်ဇနီးလေးမျက်နှာကို သာငေးကြည့်မိနေတာပါပဲဗျာ ။ နေဝင်ဆည်းဆာ ပင်လယ်အလှထက် မိန်းမ က ကျွန်တော့် မျက်စိထဲမှာ ပိုလှနေပါတော့သည်။

ကမ်းခြေကပြန်ခါနီး  ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန် ရေချိုးပီးမှ အတူတူ ညစာစားဖို့ လေးယောက်သား တိုင်ပင်ခဲ့ကျတယ်။ ဟိုတယ်အခန်းရှေ့ရောက်တော့ အဖေတို့ အခန်းရဲ့ တစ်ခြားအခန်းတံခါးက ပွင့်နေပီး ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖုန်းပြောနေတဲ့ အသံကြားနေရတယ်။

“ လီးထဲမှာပဲ ဘယ်လိုစောက်လုပ်တွေ လုပ်နေတာလဲ ..ငါမအားဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား ခွေးမသားတွေရဲ့ ..”

“ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ် တာဝန်ကျေအောင်မလုပ်ဘူး ..အားအားယားယား..ဖုန်းခေါ်နေရအောင် ငါက..မင်းအမေလင်..လားကွ ..” ( ညဘက် ML play နေတုန်း အလိုက်မသိ video call ခေါ်တဲ့လူတွေပါ ရော ဆဲသည် ။ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် စတာ )။

ကိုလူမော်ရဲ့ ဖျတ်ခနဲ့အကြည့်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်တယ် ။ ပီးတော့ အခန်းရှေ့က ခုံလေးမှာထိုင်နေတုန်း ကျွန်တော်က အနားနားကပ်ခါ

“ ကိုလူမော် ဒီအသံနဲ့ ဆဲတဲ့ပုံစံ ရင်းနှီးနေသလိုပဲ ဗျနော်..”

“ ဟုတ်တယ် သူရိန်ရေ ..ငါတို့ထင်တဲ့လူ မဖြစ်ပါစေနဲ့ကွာ ဆုတောင်းပါတယ်.. GM ကြီး..ဖြစ်နေလို့ကတော့ မင်းကောငါကော သေပီပဲ..”

“ ဟုတ်တယ်ဗျို့ ..အသံကတော့..တော်တော်..တူတယ်..”

အဲ့ဒီအချိန်မှာ အခန်းထဲကနေ ကောင်မလေး ငယ်ငယ်တစ်ယောက် ထွက်လာတယ် ။ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကတော့ သိပ်ပီးကိတ်တဲ့ အထဲမပါဘူး။ အရပ်ကတော့ ငါးပေခွဲလောက်ရှိတယ် ။ ဝတ်ရည်ထက် နှစ်လက်မလောက် ပိုမြင့်တာပေါ့ ။ ကောင်မလေးလဲ အခန်းရှေ့က ခုံမှာထိုင်ပီး ဆေးလိပ်ကို ဟန်ပါပါနဲ့ ဖွာရှိုက်နေသည်။ ကိုလူမော်က 

“ သူရိန်ရေ ငါတို့ထင်တာတော့..လွဲပီ ဟာဟား ..ဆော်လေးက GMကြီး စမော ဟုတ်ဘူးကွ.. GMကြီး..စမောက ငါမြင်ဘူးတယ် ..ဒီထက်ပိုကိတ်တယ်.. အိချောပိုလို ဆိုဒ်မျိုး ..ခုဟာလေးက ပိစိလေးကွ.. အေးဆေးဖြစ်သွားပီ ..”

ဆိုပီး လက်ထဲက ဘီယာဘူးကို မော့ချလိုက်တယ် ။ ဘီယာတွေ ဗိုက်ထဲ မရောက်ခင်လေးတင် မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ကိုလူမော် ဘီယာသီးသွားခဲ့သည် ။

“ ခွီး.. အဟွတ်.. အဟွတ်.. အဟွတ် ..”

“ မင်္ဂလာပါ အဘ ..”

ဟု ကိုလူမော်က ဘီယာသီးနေရာကနေ ကမန်းကတမ်း နှုတ်ဆက်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ အမြန် မတ်တပ်ရပ်ခါ နေလိုက်ရသည် ။

“ အေးအေး သက်သက်သာသာ နေကျကွာ ..မင်းတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်ကဘယ်လို ဒီရောက်လာတာလဲ..”

“ ဟုတ် အဘ နယ်ဘက်က ဂျူတီပီးလို့ ခွင့်ရတုန်း ခန အနားလာယူတာပါ အဘ ..” လို့ ကျွန်တော်က ရဲရဲဝံဝံ ပြောရဲသော်လဲ ကိုလူမော်က ခေါင်းငုံ့ကာ 

“ ကျွန်တော်က အလုပ်ကနေ အနားယူလိုက်ပီ..အဘ သူရိန်တို့ မိသားစုနဲ့..လိုက်လာတာပါ..အဘ ..” GM က ကိုလူမော်ကို သေသေချာချာကြည့်ပီး 

“ အေးပါ ထားပါတော့ ..ငါ ဘာဘာညာညာ..အသံမကြားချင်ဘူး ..”

“ ဟုတ် အဘ နားလည်ပါတယ်..အဘ..”

“ ညစာ ငါနဲ့အတူတူ လာစားကျကွာ..”

“ ဟိုလေ အဘ မိသားစုပါ ပါသေးတယ် အဘ..”

“ ပါရင်ခေါ်ခဲ့ကွာ.. မိချောင်းမသားတွေရဲ့..”

“ ဟုတ် အဘ..”

“ အေး ည (၇) နာရီ တွေ့မယ် ..” ဟု ပြောကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။

“ သေလိုက်ပါတော့ သူရိန်ရယ် ..တဲ့တဲ့လာတိုးနေသေးတယ် ..ဒုက္ခပဲ.. ငါက နားလည်မှုနဲ့..ထွက်လာတာကွ ..ဘိုးတော် မသိလောက်သေးဘူး..”

“ အဲ့ဒါ ကိုလူမော်..အပြစ်ပဲလေ ..ဟိုတယ်ရွေးတာ ...ကျွန်တော်မှ မဟုတ်တာ ဟိုတယ်..မတူလဲ ကမ်းခြေမှာတွေ့မှာပဲကို ဖြစ်ပီးမှတော့ ပူမနေနဲ့တော့..”

“ ပီးတော့ ပြသနာမတက်စေရဘူး ..ကျွန်တော် တာဝန်ယူတယ်..”

“ မင်းက ဘယ်လို တာဝန်ယူမှာလဲ ..”

“ မတွေ့ဘူးလားဗျ new လေးနဲ့ လာတာ.. သူ့မိန်းမကြီးဆိုရင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့ ..အခုက စမောလ် လေ ဟားဟား..ကွိုင်မတက်ဘူး..စိတ်ချ ..”

“ အေးကွ အဲ့လိုဆိုတော့လဲ..ဖြေသာပါသေးတယ်..”

ခြောက်နာရီခွဲ လောက်ကတဲက အဆင်သင့်ပြင်ထားပီး အခန်းထဲက ဘိုးတော်ထွက်လာမှာကို မလွတ်တမ်း သတိထား စောင့်နေသည်။ ကိုလူမော်က 

“ ဘိုးတော် သွားပီလား..မသိဘူး သူရိန်ရေ.”

“ မသွားလောက်သေးဘူးဗျ မီးပွင့်နေသေးတယ်။..”


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>



စိတ်၏စေရာ အပိုင်း ( ၃ )

စိတ်၏စေရာ အပိုင်း  ( ၃ )

သူရိရ ရေးသည်။

အရင်တုန်းက အကြောင်းတွေကို ပြောပြနေရင်း နဲ့ ကိုလူမော့် လီးကို အသာအယာ ပွတ်ပေးနေတာ။ ကိုလူမော့် လက်ကလဲ ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်လိုက် နို့တွေကို အင်္ကျီပေါ် ကနေ ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေတယ်။

“ ဝတ်ရည် အကို မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးရအောင်နော်..”

“ ညီမကို ပြုစုပေးဦးလေ ...အကိုကလဲ..”

“ ဟုတ်ပါပီ ပြုစုပေးရမှာပေါ့ ..” ဟု ပြောကာ အဖုတ်နေရာကို လက်နဲ့ လှမ်းညှစ်လိုက်တယ်။ အဲ့အချိန်မှာပဲ ဖုန်း ringtone အသံ ထွက်ပေါ်လာတာနဲ့ ...

“ အကို သူရိန်ဖြစ်မယ်..”  ဆိုပီးဖုန်းကိုင်လိုက်တယ်။

“ ဟဲလို မိန်းမလား ..”

“ ဟုတ် အကို ..”

“ ကိုလူမော် ရောက်ပီလား ..”

“ ရောက်နေပီ အကို..”

“ ဖုန်းခနလောက် ပေးလိုက်ပါလား..”

“ ဟုတ်ကဲ့ အကို ..”

“ ကိုလူမော်ရေ အကိုက ဖုန်းပြောချင်လို့..တဲ့..” ကိုလူမော်က ဖုန်းကိုလှမ်းယူပီး ဖုန်းပြောနေလိုက်တယ်။

“ ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ ကိုသူရိန် ..လူမော် စကားပြောနေပါတယ်..”

“ အာ ကိုလူမော်ကလဲ နောက်ပီ..”

“ စတာပါ သူရိန် ကလဲ..” 

“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုလူမော် ကျွန်တော် ဂတိ နှစ်ခုတောင်းချင်တယ်ဗျာ.. အဲ့ဒါကတော့ အခုကိစ္စတွေကို တစ်ခြားလူမသိစေချင်ဘူး...နောက်တစ်ခုက ဝတ်ရည် ဆန္ဒပြည့်အောင် ပြုစုပေးစေချင်တယ်..”

“ ငါနားလည်ပါတယ်..သူရိန်ကလဲ ဒီကိစ္စတွေက အပြင်လူတွေ..သိရမဲ့..ကိစ္စမှ မဟုတ်တာ ..ပီးတော့ ဝတ်ရည်ကို ပြုစုဖို့ကလဲ မပူနဲ့ စိတ်သာချ ..”

ဖုန်းပြောနေတဲ့အချိန် ဝတ်ရည်က ဆိုဖာရှေ့မှာ လာထိုင်ပီး ပုဆိုးအောက်က လီးကို လာစွပေးနေတယ်လေ ။ အဲ့ဒါနဲ့ ပေါင်လေး အသာကားပေးလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က လီးအရင်းနေရာလောက်ကို လက်တစ်ဘက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ပီး ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဘက်နဲ့ လီးထိပ်နေရာအကွဲကြောင်းလေးကို လာစွပေးနေတယ် ။

သူရိန်ကလဲ အလုပ်အကြောင်းတွေရော သူ့မိန်းမကို ဂရုစိုက်ဖို့ အထပ်ထပ်ပြောနေတာကို မနဲ အင်းလိုက်ပေးနေရတယ်။ ဝတ်ရည်က လီးအရင်းပိုင်းကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ပီး ပုဆိုးအောက်က တောင်နေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်ပါတော့တယ်။

ယောကျာ်းဖြစ်သူနဲ့ဖုန်းပြောနေရင်း သူ့မိန်းမက လီးစုပ်ပေးနေတယ် ဆိုတဲ့အသိက စိတ်ကို ပိုတက်ကြွစေတယ်။ ပုဆိုးအောက်က လီးကလဲ အစွမ်းကုန် တောင်မတ်နေပီး ဝတ်ရည်ရဲ့ စုပ်ချက်တွေအောက်မှာ ဖုန်းတောင် ကောင်းကောင်းမပြောနိုင်တော့ဘူးလေ ။

“ ဟဲလို ကိုလူမော် ကျွန်တော်မေးတာ ပြန်ဖြေဦးလေ..”

“ အန် ဘာမေးလိုက်တာလဲ ..”

“ စိတ်တွေ ဘယ်ရောက်နေလို့လဲ ကိုလူမော်ကြီးကလဲ..”

“ အေးကွာ ဒီမှာ ဝတ်ရည် လျှာစွမ်းပြနေတယ်..”

“ ဟားဟား ဟုတ်ပါပီဗျ video call ခေါ်မယ်  ကြည့်ရတာပေါ့.. ပီးတော့မှပဲ ကိုလူမော်ကို ပြောစရာရှိသေးတယ်.. နောက်မှပဲ ပြောတော့မယ်ဗျာ..”

လို့ ပြောပီး video call ဝင်လာခဲ့တယ်။ answer နှိပ်လိုက်တော့ ဟိုဘက်က သူရိန့်မျက်နှာ ကို ဖုန်းမှာ စတင်မြင်တွေရတယ်။ camera ကို ဝတ်ရည် မျက်နှာနား အနီးကပ် ပြလိုက်တော့ ဝတ်ရည်က လီးဒစ်နေရာလောက်ကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပီး ဖုန်းကို ပြန်ကြည့်တယ်။

“ ကိုလူမော် အဖုတ် ယက်ပေးတော့ ..” ဆိုတာနဲ့ 

“ အိုကေ လေ ..”

လို့ ပြောပီး မတ်တပ် ထကာ ဝတ်ရည်ကို ဆိုဖာပေါ်မှာ အကျအန နေရာယူဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည်ကဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း ပေါင်ကားလိုက်တယ်။ ထမိန်မချွတ်ပဲ ကားပီး ကိုလူမော်ကို မျက်နှာရိပ်ပြလိုက်တော့

“ လေးဘက်ကုန်းလိုက်ပါလား ဝတ်ရည် ..”

လို့ ပြောပီး ဖုန်း camera ကို မြင်ကွင်းကောင်းလောက်တဲ့ နေရာမှာတင်ပီး ဆိုဖာပေါ်မှာ ကုန်းနေတဲ့ ဝတ်ရည် ဖင်ကို လက်နဲ့ ဖြောင်းကနဲ့မြည်အောင် လှမ်းရိုက်လိုက်တယ်  ။ပီးတော့မှ အိုးတွေကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ပွတ်သတ်ပီး ..

“ ကိုသူရိန်က ရှယ်အိုးတွေရထားတာပဲ ဗျာ..”

လို့ ပြောလိုက်ခါ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တယ်။ ဖွံ့ထွားကားစွင့် လုံးတစ်နေသော တင်သားအစုံပေါ်သို့ သန်မာသော လက်ဖဝါးနှစ်ခုက ဘယ်ညာပေါင်ထိပ် အပေါ်နားဆီမှ ပွတ်သပ်နေသည်။ ဝတ်ရည် နောက်သို့ ပြုံးယောင်သန်းသော မျက်နှာလေးနှင့် သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်နေတယ်လေ။

ထမိန်းပါးပါးလေး အနောက်မှာ အိုးက ကားထွက်နေမယ်မှန်း လှည့်ကြည့်စရာမလိုပဲ သိနေတော့        ယောကျာ်းက “ feel အပြည့်နဲ့ live ထိုင်ကြည့်မယ်ကွာ..”  ဆိုပီး မျက်တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကိုလူမော်က စကားတောင် ပြန်မပြောတော့ပဲ အဖုတ်နေရာနားကို မှန်းပီး ထမိန်ပေါ်ကနေ စတင်ယက်တော့တာပဲ ။

“ အားးအမလေး ကိုမော်..”

“ အားကောင်းတယ် ..ယက်ပါ အဖုတ်ကို သေသေချာချာယက်ပေးပါ ..” ဆိုတော့ ထမိန်ကို မကာ အဖုတ်ကိုအားနဲ့ ယက်ပါတော့တယ်။ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျှာ ထိုးထည့်ပီး မွှေ့တာကော အစိကိုပါ စုပ်ပေးနေတော့ လေးဘက်ကုန်းရင်းကနေ တွန့်တွန့်တက်သွားတာပဲ..။

“ အားး အ အားးး.. ကောင်းတယ်အကို ..အား…ရှီး..”

အဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိုးထည့်ပီး ယက်နေရာကနေ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို စုပ်ယူလိုက် လျှာကို အဖုတ်ထဲသို့ ဝင်နိုင်သျလာက်ဝင်အောင် ထည့်လိုက်နဲ့ ကိုလူမော်တစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တယ် ။ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မိန်းမက “ လီးစုပ်ချင်ပီ..”  ဆိုလို့ ဆိုဖာပေါ်မှာနေရာချိန်းတဲ့ မြင်ကွင်းကို သေသေချာချာမြင်လိုက်ရတယ်။

ဒါပေမဲ့ camera မြင်ကွင်းကွယ်သလို ဖြစ်သွားလို့ 

“ ကိုလူမော်ရေ camera နေရာလေး ရွှေ့ပါဦး..” ဆိုတော့ နေရာရွှေ့ပေးတယ်လေ ။ အဲ့အချိန် ဝတ်ရည်က အင်္ကျီကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ဘော်လီမပါမှန်း သိပီး 

“ မိန်းမကတော့ ဘယ်လောက်တောင် ခံချင်နေတုန်း အဆင်သင်ပြင်ထားတယ်..ကြည့်စမ်း..” ဆိုတော့ ကိုလူမော်က 

“ ရေချိုးပီးကထဲက ပြန်မဝတ်ခိုင်းထားတာပါ ..ဝတ်လဲပြန်ချွတ်ရမှာပဲ.. ရှုပ်လို့..”

ဆိုပီ းပြောလာတယ် ။ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေဘူးထယူနေတုန်း speaker ကနေ တဖတ်ဖတ် အသံကြားရတော့ 

“ မလိုးကျနဲ့ဦးလေ မှုတ်ကျစုပ်ကျဦး..” လို့အပြေးလေးပြောပီး camera ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာကိုလူမော်က သူ့ကိုယ်ကြီးကို ဆိုဖာအနောက်ကိုမှီ ခေါင်းကြီးနောက်လှန့်ပီး ပေါင်ကားပေးထားတာကို ဝတ်ရည်က ကိုလူမော့်ရဲ့ပေါင်ကြား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးလေးတုပ်ကာ လီးကြီးကို သူ့ရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားညှပ်ပီး နို့ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ် ။

ကိုလူမော်မှာ အောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေပြီး ဝတ်ရည်ကတော့ အကျီၤမရှိတော့ဘူး။ ခါးအောက်ပိုင်းတော့ ထမိန်လေးရှိသေးတယ်။ ခုနက ကြားရတဲ့ တဖတ်ဖတ် အသံတွေဟာ သူ့မိန်းမ ဝတ်ရည် ရဲ့ နို့ကြီးတွေနဲ့ လူမော့်ရဲ့ ပေါင်တုံးကြီးရဲ့ရိုက်သံကြောင့်ဆိုတာ သူရိန် နားလည်သွားပြီ။ မြင်ကွင်းက သိပ်မနီးပေမဲ့ ဘေးတိုက်မြင်နေရတာကြောင့် သူ့မိန်းမ နို့နှစ်လုံးကြားကနေ ကိုလူမော်လီးကြီး ထိုးထိုးထွက်လာပြီး ဝတ်ရည်မေးစေ့လေးကိုတောင် ထိလုထိချင်ဖြစ်နေတာကို မြင်ရပြန်တော့ တော်တော်လီးရှည်တာပဲ လို့ သူရိန်မှတ်ချက်ပေးလိုက်တယ် …။

“ အို့ …ကျွတ် ကျွတ် …ကောင်းတာ ဝတ်ရည်ရယ် ..” ကြားလိုက်ရတဲ့ အသံကြောင့် သူရိန် ကြက်သီးတောင်ထသွားသည်။ 

“ ဝတ်ရည် နို့တွေကို ပူးနေအောင် လက်နဲ့တွန်းပေးထား..” ဆိုပီး..လူမော်က ပုခုံးကိုကိုင်ပီး သူ့ရဲ့တောင်မတ်နေတဲ့လီးကို နို့နှစ်လုံးကြား အောက်ဖက်ကနေ စလိုးတာ။

လူမော်လက်က ဝတ်ရည်ပုခုံးကို ကိုင်ပီးတော့ လိုးပေးတဲ့ အချိန် နို့ကြားကနေ လီးထိပ်ထွက်လာတာနဲ့  ဝတ်ရည်က လျှာနဲ့လှမ်းယက်ပေးရတယ်။

လျှာက လီးထိပ်ကိုပဲ ယက်မိတာ့နဲ့ လူမော်လဲ အားမာန်အပြည့်နဲ့ နို့တွေကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ screen ကနေ မြင်နေရတယ်လေ ။ မိန်းမရဲ့ အော်သံတွေ လူမော့်ရဲ့ မာန်ပါပါဆောင့်ချက်တွေကို ကြည့်ပီး လီးတောင်လာတာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဂွင်းတိုက်နေမိတယ် ။ မိန်းမက လျှာကို အဆုံးထိ ရသလောက်ထုတ်ပီး ခေါင်းနဲနဲငုံ့ယက်လိုက်တော့ လူမော့်လီးဒစ်ထိ ယက်မိလာတယ်။ ကိုလူမော် လဲ အဲ့လိုယက်ပေးလိုက်တော့ မန်တွေထပီး အမြန်လိုးတော့တာ နို့ကြားထဲကို 

“ အား ဝတ်ရည်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ ယက်ထား နို့တွေပူးထားပေး အား အိုးးးး ကောင်းတယ်ကွယ်..”

အရင်ကဆို တစ်ယောက်ထဲချရင် အားမရတဲ့ မိန်းမက ခု ကိုလူမော်နဲ့တွေ့ပီး အားရနေတာကို တွေရတော့ ကျေနပ်မိတယ်လေ။ ခနနေကျတော့ ဝတ်ရည်နို့တွေကို မလိုးတော့ပဲ ပါးစပ်တစ်ခုထဲကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ မြင်နေရတယ် ။

“ ဝတ်ရည် ဥတွေပါစုပ်..” ဆိုတော့ 

“ ဟုတ် အကို..”

ဆိုပီး လီးချောင်းကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ ပီးတော့ ဥကနေစပီး လီးထိပ်ထိ ယက်တင်ပီး ဥတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲဝင်တဲ့ အထိ စုပ်ငုံလိုက်တော့ ကိုလူမော်က ခေါင်းကို မော့ပီး

“ ကောင်းလိုက်တာကွာ စုပ်ထား.. ပီးရင် ဝတ်ရည်လေးကို ဆွေမျိုးမေ့အောင်လိုးပြစ်မယ် အား..”

ဝတ်ရည်က လူမော့်လီးချောင်းကို လက်နဲ့ပင့်တင်ထားတာကို သူရိန် မြင်နေရပေမဲ့ လစိ ကိုလျှာနဲ့ ရက်နေတာကိုတော့ ကိုလူမော့်ပေါင်နဲ့ကွယ်နေလို့ camera မှာမမြင်ရဘူး။  ခဏနေတော့ “ ပြွတ်..”  ဆိုတဲ့  ဝတ်ရည်ပါးစပ်ထဲကနေ လဥကျွတ်သွားတဲ့ အသံကြားလိုက်ရပြီး ကိုလူမော်က ထိုင်နေရာက ထလာကာ ဝတ်ရည်ကို စွေ့ခနဲကောက်ပွေ့ချီကာ သူတို့အိပ်ခန်းဆီဦးတည်သွားနေကြတယ် ။ camera ကိုတော့ ဝတ်ရည်က ပါအောင် သယ်သွားတယ်လေ။

ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ဝတ်ရည် က မြင်ကွင်းကောင်းသေ ာနေရာမှာ camera ကိုထောင်ပီး ကိုလူမော့်ဘက်သို့အလှည့် ကိုလူမော်က မတ်တပ်ရပ်နေရင်း လျှပ်တပျက် ဝတ်ရည်ပါးစပ်ထဲကို လီးထည့်လိုက်တော့တယ်။ ဝတ်ရည်ကလဲ အချိန်မဆိုင်းပဲ ပညာကုန်ထုတ်သုံးကာ လီးစုပ်ပေးနေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။

“ စုတ်စမ်းဝတ်ရည် စုတ်ထား အားရအောင်စုပ်.. ပီးရင် အသားကုန်လိုးတော့မှာ ..” ဝတ်ရည် က လီးကို အာဂေါင်ထဲထိရောက်အောင်ထည့်ပီး ပြန်ထုတ်လိုက်တယ်။

“ လိုးပေးတော့ ကိုမော် ..” ဆိုပီး ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက် ခါးကို ကော့ပေးလိုက်တယ်။ ကိုလူမော်ကလဲ အနောက်ကနေ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ပီး အဖုတ်တစ်လျှောက် လီးဒစ်နဲ့ အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲနေတုန်း သူရိန်က 

“ ကိုလူမော် အားမနာနဲ့နော် အားကုန်သာသုံး ဘာမှမဖြစ်ဘူး..” ဆိုတော့ ကိုလူမော်က အင်းဆိုပီး အဖုတ်ထဲလီးကို တစ်ဖြည်းဖြည်းထိုးထည့်တော့တယ်။

“ အားး အ အား.. ကောင်းတယ်..အကို ..အား…ရှီးးးးးးးးးကျပ်နေတာပဲ..လီးတစ်ဝက်ဝင်နေပီ..” သူရိန်က

“ ငါ ဆောင့်ထည့်တော့မယ်..” ဆိုတော့ မိန်းမက အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့တင်းတင်းဆုတ်ကိုင် ထားပီး အသင့် ပြင်ထားတယ်။

“ ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ..ဖတ်..ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ..”

လီးတစ်ဆုံးထိ အားကုန်ဆောင့်လိုက်တော့ ..ကိုလူမော့်ဆီးခုံက ဝတ်ရည် အိုးကို အရှိန်နဲ့ပြေးဆောင့်တာပေါ့။ ဝတ်ရည်ကအိုးကောင်းလို့ တုန်တက်သွားတာလေးမြင်ပီး လီးထိပ်က ကျင်တက်လာတယ် ။ လက်နဲ့အဆက်မပြတ် ထုပေးလိုက်တော့ လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပီး ပီးသွားတယ်လေ။ ဖုန်း screen မှာတော့ ကိုလူမော့်ရဲ့ အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ မိန်းမခမျှာ လူလှိမ့်နေအောင် ခံစားနေရတာမြင်နေရတယ် ။ speaker ကနေလဲ 

“ အင်း ဆောင့် ဆောင့် မြန် မြန်ဆောင့် ကိုမော် အား အား အား ..”

“ ပြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အင်.အား ....အား  အားလား ပြွတ် ပြွတ်..”

“ ကောင်းတယ် အားးအမေ့ အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပါ ခါးကိုဆွဲပီးဆောင့်..အားးး အားးးး..”

“ ပြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အင်.အား ....အား  အားလား ပြွတ် ပြွတ် ..”

လူမော်လည်း စိတ်ထပြီး အသားကုန် ဆောင့်ပေးနေရင်းကနေ နို့တွေကို လှမ်းဆွဲပီး ညှစ်ချေနေပါတယ်။

“ ဟင့် ဟင့် အ အ အင်း..အား..ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင် အင့်အ အ အို အားလား ..”  ဆက်ကာ ဆက်ကာ ညှောင့်နေရင်း 

“ ဖျွတ် ဖျွတ်ဘွတ် ဘွက် ဖွတ် ဖွတ်..”

“ အိုး ကိုမော်ရာ ..အရမ်းကောင်းတာပဲ အဲ့လို ကြမ်းကြမ်းလေးမှကြိုက်တာ..ဟင့် ဟင့် အ အ အင်းအား..”

အနောက်ကနေ အားပြင်းလှတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို အံကြိတ်ခံနေတာလေး ကြည့်ပီး “ မိန်းမ ပီးတော့မယ် ကိုလူမော် ဆောင့်ထား ..” ဆိုပီးပြောလိုက်တော့ ကိုလူမော်က ကုတင်ပေါ်မှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ မိန်းမခါးကနေ ဆွဲမပီးတော့ မတ်တပ်ရပ်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်နေတဲ့အချိန် အားကုန်လိုးဆောင့်တော့တယ် ။

“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမော်ရယ် လိုးစမ်းပါ လိုး လိုး..”

“ စောက်ဖုတ် တစ်ခုလုံးပြည့်နေတာပဲ လီးက ..အားးး ပီးပီ အားးးး ” ဆိုပီး တုန်တက်သွားတယ် ။

ဝတ်ရည် ပီးဆုံးသွားတော့ မွှေ့ယာပေါ်မှာ ပက်လက်လေး အမောဖြေနေတုန်း ကိုလူမော်က ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်ပေးနေတာ မြင်နေရတယ် ။ ဝတ်ရည်ကလဲ အမောဖြေနေရင်း ကိုလူမော်ဆံပင်တွေကို လက်လေးတွေနဲ့ဖွကာ အယက်ခံနေတယ်လေ ။ အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ အိမ်ရှေ့က တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရတော့ 

“ အဖေ ထင်တယ် ..” ဆိုပီး ဝတ်ရည်က ထမိန်းလေး ရင်လျှားကာ အခန်းအပြင်ထွက်သွားတယ် ။ ကိုလူမော်ကတော့ မွှေ့ယာပေါ်မှာ လီး အတောင်သားနဲ့ ထိုင်နေတာပေါ့။ ခနနေတော့ အဖေနဲ့ဝတ်ရည် အိပ်ခန်းထဲကို ဝင် လာခဲ့တယ် camera ရှေ့လာပီး 

“ သား အဆင်ပြေရဲ့လား ..”

“ ပြေပါတယ် အဖေ အေးဆေးပါပဲ.. ကိုလူမော့်ကိစ္စက သားခွင့်ပြု့ထားတာပါ ..စကားလဲ..အကုန်ပြောပီးပါပီဂတိလဲ တောင်းပီးသား..” ဆိုတော့

“ အော်အေးအေး..” ဆိုပီး ဘေးနားမှာရှိနေတဲ့ ဝတ်ရည်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ကာ 

“ ငါ့ချွေးမလေးတော့ ဒီည ပြိုင်းပီဟေ့..” လို့ ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။

“ လူမော်ကတော့ ငါ့နီးနီးပဲကွ..ဒီညတော့ ရှယ်ညဖြစ်ပီ..လူမော်နဲ့အဖေရဲ့ ပြိုင်ပွဲပေါ့ကွာ ..”

“ ဦးလေးနဲ့ မပြိုင်ပါရစေနဲ့ဗျာ ကျွန်တော်ကတော့ ဝတ်ရည်ကို ကောင်းစေချင်တာပါ..”

ဝတ်ရည်က ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်ပီး ဆေးကြောလာခဲ့သည်။ အဲ့အချိန်

“ မိန်းမရေ ဖုန်းအားမရှိတော့ဘူးဟေ video သာရိုက်ထား မနက်ဖြန်ကြည့်မယ် .. အိုကေ good nightပါ..”  ဆိုပီး ဖုန်းချလိုက်တယ် ။ ပီးတော့ screen recording လုပ်ထားတာလေး ပြန်ကြည့်ပီး တစ်ကြောင်းထပ် ထုမလို့စဉ်းစားပီးမှ ဖုန်းအား ပြန်တက်လာမှ ထပ်ခေါ်ဦးမယ်ဆိုပီး ခနစောင့်နေလိုက်တယ်လေ။

နာရီဝက်လောက်ကြာတော့မှ ဖုန်ပြန်ခေါ်လိုက်ကော သုံးခေါက်လောက်ခေါ်မှ ကိုင်တယ်။ ဒါတောင် ကိုလူမော်က ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေတွေလဲ စိုရွဲနေတာပဲ ။ video ကိုဖွင့်ပီးတော့ ရေချိုးခန်းရှေ့မှာထောင်ပေးတယ် ။အထဲ မြင်ကွင်းကတော့ အဖေက မိန်းမကို ချီရက်သားနဲ့ဆောင့်နေတာ ။ ကိုလူမော် ရောက်လာတော့ အဖေက လိုးနေတာကို ခနရပ်ပီး မိန်းမကို မထားပေးတယ်။ လူမော်ကအနောက်ကနေ နေရာယူပီးတော့ ဝတ်ရည်ခါးကိုကိုင်ကာ နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးတော့သည်။

screen ကနေ မိန်းမကို သန်သန်မာမာ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က အပီ မကာ လိုးနေတာကို ကြည့်ပီး လီးပြန်တောင်လာတယ်။ မိန်းမကို အဖေက ပေါင်ရင်းလောက်ကနေ မ ပေးတယ်။ ကိုလူမော်က နို့ကို ညှစ်ရင်းနဲ့ အလိုပ်သင့်ထပ်မပီး ဆောင့်ဆောင့်ချနေတာ သိပ်မကြာဘူး ။ မိန်းမပါးစပ်ကနေ“ အား.. ပီးပီ ..” ဆိုပီး ပြောသံနဲ့အတူ အဖေ့ကို ဖတ်ပီးငြိမ်ကျသွားတယ် ။ အဲ့ဒါ နဲ့ အဖေကလဲ ချီပီးတော့ အပြင်ထွက်လာတယ် ။ ကိုလူမော်က အနောက်ကနေ လီးအတောင်သားနဲ့ သဘက်လေးကိုင်ပီး လိုက်လာတယ်လေ ။ camera ကို လှည့်ပီးယူလိုက်တော့ မိန်းမကမွှေ့ယာဘေးနားက ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ရက်သားလေး လှုပ်တောင်မလှုပ်တော့ဘူး အာ့နဲ့ ...

“ မိန်းမ အဆင်ပြေလား ဘာဖြစ်နေတာလဲ..” လို့မေးလိုက်တော့ 

“ အရမ်းကောင်းနေတာအကို ..ဘယ်လိုပြောရမလဲ..မသိတော့ဘူး ..”

“ အင်းပါ..မိန်းမရယ် အိပ်တော့မယ်နော် ဒါဆို ..မနက်မှဖုန်းပြန်ဆက်မယ်..”

“ ဟုတ်..ယောက်ျား..”  လိုဖြေတဲ့အနောက်မှာ လူမော်ရဲ့လီးအတောင်သားနဲ့ အနားကပ်လာတာ တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။

.............................................................................................

မနက်ကျတော့ တစ်နေကုန် အလုပ်ရှုပ်နေတာနဲ့ ဖုန်းမခေါ်မိဘူး။ ညနေရောက်မှ ဖုန်းခေါ် ဖို့ သတိရတယ်လေ ။ စာရင်းစာအုပ်ကိုပိတ်ပီး ဖုန်းခွက်ကို ကိုင်ကာ အလွတ်ရနေတဲ့ နံပါတ်ကို နှိပ်လိုက်တယ်။

“ ဟဲလို အကို ...

“ မိန်မ ဘာတွေလုပ်နေလဲ..” မနေ့ကကိစ္စမေးမနေတော့ပါဘူး သိနေပီပဲကို ။

“ အဝတ်အစားဝယ်နေတာ အကိုရေ shopping ပေါ့ ..” လို့ ပြန်ပြောတယ် ။

“ ပုံပို့ပေးမယ် ယောက်ျား ..”

“ ok မိန်းမ messenger ကနေ ပို့ပေးနော် ..”

လို့ ပြောပီး internet ဖွင့်လိုက်တော့ ပထမဦးဆုံး မိန်းမပုံ တွေ့လိုက်ရတယ် စကပ်အတိုနဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ်ပုံပါ မျက်နှာတော့ နဲနဲချောင်ကျနေတယ်။

“ အိမ်ပြန်ရောက်ရင်  ဖုန်းခေါ်မယ်နော် ယောကျာ်း ..”

ဆိုပီး ချသွားတယ် ။ နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ ခုနေ နေတဲ့ hotel ကို ပြန်ပီး ကုတင်ပေါ်တက်ခါ အလုပ်ကိစ္စ စဉ်းစားနေတုန်း ဖုန်းဝင်လာပါတော့တယ် ။ ကိုင်လိုက်တော့ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းက လူမော့်လီးကို စုပ်ပေးနေတာ။ လီးကရှည်တော့ တစ်ဝက်လောက်ပဲ စုပ်နေတာ တွေ့ရတယ် ။ ပီးတော့ မိန်းမက ဖင်ကုန်လိုက်ပီး camera ဘက်ကို လျှောက်လာတယ်။ 

နို့တွေကို ဘရာလေး အပြင်ထုတ်ပီး အဖေ့လီးကို နို့နဲ့ပွတ်နေတာ ။ အဖေက camera ကို ကိုင်ပီး ရိုက်ပေးနေပုံပဲ။ အနောက်မှာ ကိုလူမော်က လီးကို တစ်ခုခုစွတ်လိုက်တာ တွေ့ရတယ် ။ ပီးမှမိန်းမနို့တွေကိုလှမ်းဆွဲပီး အနောက်ကန တေ့ထားပုံရပဲ။ ပီးတော့ စဆောင့်ပီးဆိုတာနဲ့ အားကုန်တဖုတ်းဖုန်းလိုးတော့တာ မိန်းမ ဆို 

“ အားးးးအမလေး သေပါပီး ..အားးးဆိုပီး ..” အားကုန် အော်တော့တာပဲ။

အဖေ့ရဲ့ ရီသံက ခပ်တိုးတိုး ထွက်လာတယ်လေ ။ အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်ပီးတော့ မိန်းမပါးစပ်ကနေ “ အား..ပီးပီ ..” ဆိုပီးအော်သံကြားလိုက်ရတယ။် အရင်ကဆို ဒီလောက်မြန်မြန်မပီးပဲ အခုမှ ပီးတာမြန်လို့ အံ့အောနေတုန်း လူမော်က..

“ ဂေါ်လီအတု ကောင်လား..” ဆိုပီး မေးသံကြားလိုက်ရတယ်။

“ အမလေး..ကောင်းလိုက်တာမှပြောမနေနဲ့ လူကို..မြော့မြော့ပဲကျန်တ..ယ် တစ်ကယ်ပဲ..” ဆိုပီး မိန်းမက ထရီတယ်လေ။ 

“ ကိုမော် ဂေါ်လီအတုကို အိမ်မှာထားခဲ့ အကိုပြန်ရောက်လာရင် စွတ်ပီးချခိုင်းမလို့သိလား..” ဆိုပီး ပြောတော့ လူမော်က 

“ သူရိန်ရေ ဒီမှာကြည့်စမ်း..” ဆိုပီး ကော့ပြတယ်လေ။  အားပါးပါး (၈) လုံးလောက်ရှိမယ် ပါတ်ချာလည် ။အဖေက 

“ ငါလဲ တစ်ခုဝယ်ထားတယ် မစမ်းရသေးဘူး..” ဆိုပီး ပြောတယ်။

ပီးတော့ ဘေးနားမှာချထားတဲ့ ခွက်ကို ကိုင်ပီး ဝတ်ရည်တစ်ဝက် အဖေတစ်ဝက် သောက်လိုက်တယ်။ ကို လူမော်ကတော့ လီးတန်းလန်းနဲ့ ဟိုဘက်လျှောက်လိုက် ဒီဘက်လျှောက်လိုက်လုပ်ပီး အလုပ်များနေလေရဲ့  အားနေတဲ့မိန်းမက 

“ အကို အလုပ်တွေ အဆင်ပြေလား..” ဆိုပီးမေးတော့ 

“ အင်း ..” လို့သာပြောနိုင်တယ်လေ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အနောက်မှာ ပုခတ်လို ဆင်ပီးတော့ မိန်းမဆီ နှစ်ယောက်သား ပြန်လာတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ပီးတော့မှ အဖေက မိန်းမကို ပွေ့ခေါ်ပီးတင်ပေးတယ် ။ ပခုန်းပေါ်တင်ပီးတော့ မိန်းမဒူးလောက်ကနေ ချုပ်ထားတဲ့ ပုံစံက ကားကားကြီးလေမှာ ဝဲနေတာ မြင်ရတဲ့လူ လီးဘယ် လောက်တောင်မလဲ စဉ်းသားကြည့်ပေါ့။ ခနနေတော့ မိန်းမက

“ အီး.....အင်း.....ဟင်း....ဟင်း.....လုပ်.....လုပ်.....သွက်သွက်လုပ်ပါ အဖေရယ်...... အ... ဟင့်.... .အ....  .မြန်မြန်.....အ....အိ....အ.....အမေရေ....အ....အီး....ဟင်း....” 

မိန်းမရဲ့ခါးကို ကိုင်းပီးအဖေက ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးဆောင့်နေတာကို မိန်းမက အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေပုံပဲ။

“ လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းလိုး သမီးစောက်ပတ် ကွဲပြဲပစေ အသေသာလိုး အဖေ့လီးကြီး သမီးကြိုက်တယ် ..” လို့ပြောလိုက်ကော အဖေက ခါးကိုတင်းတင်းကိုင်ပီး 

“ ချွေးမလေး နာလဲအောင့်ခံနော် ..” ဆိုပီး ဆွဲဆောင့်တော့တာပဲ။

“ အင်း ဆောင့် ဆောင့် မြန် မြန်ဆောင့် အဖေ အား အား အား ”

“ ပြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အင်.အား ....အား  အားလား ပြွတ် ပြွတ် ”

အဖေလည်း စိတ်ထပြီး အသားကုန်ဆောင့်ပေးနေပုံပဲ။ ဆောင့်ချက်က အားကုန်သုံးမှန်းသိသာတယ် ။ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ မိန်းမက

“ အား အား ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ..အ အ ဆောင့်ဆောင့် မညှာနဲ့ သမီးကို..မညှာနဲ့ အ အ ပြီးပြီ ဟင်း ဟင်း  အ အ”

ဝတ်ရည် ဆက်ခနဲ ဆက်ခနဲ ဖြစ်သွားကာ ဖင်ကကော့တက်သွားပြီး လက်တွေက အဖေ့ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ မိန်းမပီးပီ ဆိုတော့ အဖေက ပွေ့ချီပီးကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။  ကုတင်ပေါ်မှာက လူမော်က ကုတင်စောင်းကိုမှီပီး ထိုင်နေတာ။  မိန်းမက ပက်လက်ကနေ မှောက် ခုံပြောင်းလိုင်ပီး လူမော့်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းအပ်လိုက်တယ် ။

“ အား အား ကောင်းလိုက်တာ ဝတ်ရည်ရာ စုပ် စုပ် ဒစ်ကိုလည်းလျက်ပေး ဥကိုပါ .. အား အား ..”

“ ပြွတ် ြပြွတ် ပြွတ် အားရှီး..အား အားပြွတ် အားရှီး ပြွတ် ပြွတ် ..”

“ ကိုမော်နဲ့အဖေ ဂေါ်လီးမစွတ်ပဲ လိုးပေးပါနော် ..ဝတ်ရည်ကပီးချင်တာ..မဟုတ်ဘူး လီးနဲ့ကြာကြာ..အလိုးခံချင်တာ အခုက ခနလေးပီးသွားတော့..ကောင်းတာကကောင်းတယ် အားမရဘူးရှင့်..”

ဆိုပီး လူမော်ကို နို့နဲ့ ဂွင်းတိုက်နေရင်း ပြောတယ်လေ။  အဖေက အနောက်က နေရာယူပီး ဖင်ထဲ လီးတေ့ကာ “ ချွေးမလေးသဘော..” ဆိုပီးဆောင့်တော့တာပဲ ။ မိန်းမက လူမော့်လီးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ရင်း အဆောင့်ခံနေတယ် ။ လူမော်ကလဲ နို့တွေညှစ်လိုက် ဖင်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်နဲ့ အရသာခံနေတာပေါ့ ။

ခနနေတော့ မိန်းမကို မလိုက်တယ် ။ အဖေကလဲ ဖင်ထဲကလီးမကျွတ်အောင်း ထိန်းပီးနေတာပေါ့။ ပီးတော့မှ တောင်နေတဲ့ လီးအပေါ်ကို အသာအယာ တင်လိုက်တယ် ။ လီးဒစ်နဲ့အဖုတ်နဲ့ တဲ့ပီဆိုတော့ “ ဦးလေးဆောင့် ..”  လို့လဲ ပြောလိုက်ကော အဖေကအပေါ်ကနေ ဖင်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးဆောင့်ချလိုက်တယ် ။

“ ဗြွတ် စွပ် ဖတ် အင့် ..”

ဖင်ကောအဖုတ်ကော လီးတစ်ဆုံးဝင်တော့ မိန်းမက “ အသာကုန် လိုးစမ်း ပါရှင်ရယ်..” ဆိုပီး လက်ထောက်ပီး ကော့ခံနေတယ် ။ဒ အဖေက ပုခုံးကိုဆွဲပီး ဖင်လိုး ၊ လူမော်က နို့အုံတွေညှစ်ပီးအဖုတ်လိုးနဲ့ မြိုင်မြိုင်ဆိုက်ဆိုင်ကြီး လိုးပွဲကျင်းပလိုက်ကျတာ ဖုန်းအားကုန်တာတောင် မနားကျဘူးလေ။

“ ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်ကော ဖင်ကော..”

“ ဆောင့်ဆောင့် နာနာဆောင့် အမလေး ကျွတ်ကျွတ်..”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”

“ အားး အ အားးး”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အား…ရှီးးးးးးးးးအားးး အားးး အားးးး အဟင့်အင့် အင့် အား အား ရှီး..အဖေ လိုးလို့..ကောင်းလား ..”

“ ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ..”

“ အရမ်းကောင်းတယ်...ချွေးမလေးရယ်..”

“ အားလားလား..ကိုမော် ကောင်းလား..”

“ ဗျစ်…   ဇွိ … ဇွိ  …ဇွပ် …ဇွပ် ဖတ်… ဖတ်… ဖတ်”

“ ကောင်းတာပေါ့..မယားလေးရယ် ဘယ်...လိုမေးရက်တာလဲ..”

“ အားးး အားးး အားးးး အဟင့်အင့် အင့် အား အား ရှီး..ဝတ်ရည်အရမ်းကောင်းနေပီ လိုးပေးကျပါ..ဟင့် ဟင့် အ အ အင်းအား..”

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဟင် 

“ အင့် အ အ အို အားလား ..” ဆက်ကာ ဆက်ကာ ညှောင့်နေရင်း 

“ ဖျွတ် ဖျွတ်ဘွတ် ဘွက် ဖွတ် ဖွတ် အိုး ကိုမော်ရာ ..အဖုတ်ထဲပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. အရမ်းကောင်းတယ်... အဖေ အားပိုထည့် ကွဲပလေ့စေ..”

“ အင်း ဆောင့် ဆောင့် မြန် မြန်ဆောင့်    အဖေ အား အား အား ..”

“ ပြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အင်.အား ....အား  အားလား ပြွတ် ပြွတ် ..ကောင်းတယ် အားးအမေ့ အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပါ ခါးကိုဆွဲပီးဆောင့်အားးး အားးးး”

“ ကျေးဇူးပါ..ယောကျ်ားရေ အခုမှပဲအိမ်ထောင်မှုရသ..အပြည့်ခံစားရတော့တယ်...အင်း ဆောင့် ဆောင့် မြန် မြန်ဆောင့် ကိုမော် အား အား အား "

“ ပြွတ် စွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အင်.အား ....အား  အားလား..ပြွတ် ပြွတ် ..”

“ ပီးတော့မယ် သမီးရေ ..”

“ ကိုလဲပီးတော့မယ် ဝတ်ရည်..”

“ အဖေ ထတော့.. ပါးစပ်ထဲမှာပီး..” 

ဆိုပီးပြောတော့ အဖေ့လီးဆွဲထုတ်သွားတယ် ။ ပီးတော့ မျက်နှာရှေ့မှာလာပီး လီးလာတေ့ထားတော့ ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ အဖေက ခါးကော့ပီး လရည်တွေပန်းထုတ်ပေးတယ်လေ ။ ပါးစပ်ထဲကိုလဲ လရည်တွေ ဝင်ပီး လည်ပင်းတွေပါ စင်ကုန်တာပေါ့။  ကိုလူမော်ကို စောင့်နေရင်းကနေ ထပေးလိုက်တော့ ကိုလူမော်က “ ပါးစပ်ဟထား..ဝတ်ရည်..”ဆိုတာနဲ့ ပါးစပ်ဟပေးနေတုန်း အဖေက video ရိုက်ပေးနေတယ် ။ ကိုလူမော်က ဂွင်းတိုက်ပီး လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တာ ပါးစပ်ထဲမှာရှိပီးသား အဖေ့လရည်နဲ့ ကိုလူမော့်လရည်တွေပေါင်းပီးလျှံကျလာတယ်လေ ။

နို့တွေအပေါ်ကို လရည်ချွဲချွဲတွေကျတာကို အဖေက video အနီးကပ်ရိုက်တယ် ပီးတော့ မျက်နှာကို ရိုက်ပြနေတုန်း ပါးစပ်နဲ့အပြည့်လရည်တွေကို တဂွတ်ဂွတ် မြည်အောင်မြိုချပြလိုက်တယ်လေ။ ဗိုက်ထဲကို နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ လရည်တွေဝင်ကုန်တာပေါ့။ ပီးတော့ သုံးယောက်သား ဖက်အိပ်လိုက်တော့တယ်။

အဝေးပြေးကားပေါ်ကနေ ဆင်းလာတော့ ကားဂိတ်မှာ မိန်းမ တစ်ယောက်ပဲ လာကြိုတယ်လေ။  ဘာမှတော့ထွေထွေထူးထူး ပြောမနေတော့ပါဘူး ။ အသာအယာ အိမ်ပြန်လိုက်လာခဲ့တယ် ။

ဝတ်ရည်က အပျော့သားထဘီစကတ် အနက်ရောင်ကို အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျ ီနှင့်တွဲ၍ ဝတ်ဆင်ထား သည်။ ထဘီစကတ်က ဘေးခွဲဖြစ်ပြီး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ဖြူဖွေးသွယ်တန်းသော ပေါင်တန်တစ်ဖက်အား ဒူးအထက်လောက်ထိ မြင်နေရသည်။ အဆီပိုမရှိ လှပနေတဲ့မိန်းမကို တစ်လမ်းလုံး ကြည့်မဝဖြစ်နေတာပေါ့။

“ အိမ်ရောက်မှ ကြည့်အကိုရာ ရှက်တယ် အဲ့လောက်မကြည့်နဲ့ ..” ဆိုပီး ပြောတော့

“ မိန်းမ ကိုယ့်ကို ချစ်သေးရဲ့လား ..” ဆိုပီး မေးလိုက်တယ်လေ။

“ ဘယ်လိုတောင်မေးတာလဲ အကိုရယ် ချစ်တာပေါ့ ချစ်လွန်းလို့ လက်ထက်ယူခဲ့တာလေ ..”

“ အဖေနဲ့ ကိုလူမော် ကိစ္စက အချစ်မပါပါဘူးအကို ..အကိုတစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်တာပါ ..”  ဆိုပီး ပြောလာတယ် ။ 

“ အိမ်ရောက်မှ ဘယ်လောက်ချစ်လဲ ပြမယ်နော်..အခုတော့ အဲ့လောက်ကြီး မကြည့်ပါနဲ့..” ဆိုပီး ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေတဲ့ မိန်းမ မျက်နှာကို ကြည့်ကာ အိမ်မြန်မြန် ပြန်ရောက် ဖို့ပဲ စိတ်အားထက်သန်နေပါတော့သည်။


 အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>