Configure Page List

Monday, August 28, 2017

အသိုက်အမြုံ (စ/ဆုံး)

အသိုက်အမြုံ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - SadisticD.Perfect 

ကျနော့်နံမည် အောင်ကြီး ပါ။ အသက် ၂၀ ရှိပါပြီ။ လွစ္စလမ်းထဲက ကွန်ပြူတာ Sales & Service ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာလုပ်ပါတယ်။ ကျနော် အသက် ၁၈ လောက်က ဒီဆိုင်မှာ စလုပ်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ အထက်အရာရှိအမျိုးသမီးရဲ့အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ 

သူမက အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ အသက် ၂၅ နှစ်လောက်ရှိပြီး အိမ်ထောင်မပြုရသေးပါဘူး။ တခြားသူတွေ သူမအပေါ်ဘယ်လိုခံစားလည်း မသိပေမယ့် ကျနော့် အတွက်တော့ ပြင်းပြင်းပြပြ ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။ မနေနိုင်လွန်းရင်တော့ ကျနော် ရုံးခန်းထဲက သန့်စင်ခန်းထဲမှာ သူမကိုစိတ်ကူးပြီး ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ် ဖြေဖျောက်ပစ်ရတယ်။ 

ဒါမှလည်းကျနော့်ရဲ့ပေါက်ကွဲထွက်မတက် ပြင်းထန်တဲ့ စိတ်တွေ လျော့နည်းသွားတာ။ ကျနော် သူမကို ဘယ်လိုချဉ်းကပ်ရမလဲမသိဘူး။ သူမက ကျနော့် အထက်အရာရှိ အမျိုးသမီးလေ။ရာထူးအဆင့်တူတဲ့သူဆိုရင် ထားပါတော့။ အခုတော့ ဇတ်လမ်းစဖို့ကမလွယ်ဘူး။ကျနော်အလုပ်ဝင်ပြီး တော်တော်ကြာတော့ သူမလက်ထပ်သွားတယ်။ 

သူမကို ရလိုက်တဲ့ ယောက်ျားအပေါ်ကျနော် မနာလိုဖြစ်မိတယ်။ လပ်ထပ်ပြီး သိပ်မကြာဘူး ကိုယ်ဝန်ရလာတော့ ရုံးကနေမီးဖွားခွင့်ယူသွားတယ်။ ခွင့်ပြန်လာတဲ့အချိန် သူမမှာ သမီးလေး တစ်ယောက်ရနေပြီ။ သူ့ကလေး ၇လ၊ ၈လလောက်ရောက်တော့ ကျနော့်ကို ကိစ္စတစ်ခုအတွက် လာပြီးတိုင်ပင်ပါတယ်။ သူ့ယောက္ခမကြီးနဲ့အဆင်မပြေလို့ အိမ်ခွဲနေချင်တဲ့အကြောင်းပြောပြီး အိမ်ခန်းရှာပေးဖို့ပါ။ 

ကျနော်လည်း အသိထဲက အိမ်ပွဲစားတွေကို မေးပေးတော့ ပွဲစားက ကျနော်နေတဲ့ ကျောက်မြောင်းတိုက်ခန်းနဲ့ ၂ တိုက် ကျော်မှာဈေးအသင့်အတင့်နဲ့ တိုက်ခန်း ရမယ်ပြောတယ်။ သူမလည်း တိုက်ခန်းကို လိုက်ကြည့်ပြီး သဘောကျတာနဲ့ နေဖြစ်သွားတယ်။

အိမ်နီးနားချင်းတွေ ဖြစ်သွားတော့ ကျနော်တို့ ရင်းနှီးမှုတွေပိုလာတယ်။ ရုံးပိတ်ရက်တွေဆို သူတို့အိမ်ကို အမြဲလိုလို သွားလည်ဖြစ်တယ်။ သူ့ယောက်ျားနဲ့လည်း တော်တော်လေး ရင်းနှီးသွားတယ်။ ကျနော်ကသူ့ကိုကြိတ်ပြီးမနာလို ဖြစ်နေပေမယ့် အပြင်ပန်းက ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ထားတော့ သူလည်းမရိပ်မိဘူးလေ။ 

ကျနော်ကတော့ သူမအိမ်ရောက်တိုင်း ကလေးချီထားတဲ့ သူမနားကိုသွားရင်းကလေးကို ဖက်သလိုနဲ့ သူမရဲ့လက်မောင်းလေးတွေကို အမြဲတမ်း ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်မိတယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးကိုနမ်းလိုက်ရင် သူရဲ့ ရင်အုံနဲ့ နီးကပ်သွားတဲ့အခါ ကိုယ်သင်းရနံလေးတွေ ခိုးပြီး ရူရှိုက်မိတယ်။ သူ့ဆီကနေ ကလေးကို ယူပြီး ချီတဲ့အချိန်တိုင်း ရင်သားတွေကိုပွတ်သပ်မိအောင်လည်း ကြိုးစားပါတယ်။ အဲ့ဒီ့လိုမ ထိကပါးရိကပါး လုပ်တိုင်း ကျနော့် ပေါင်ကြားက အရာကြီးက တင်းမာလာပါတယ်။

တစ်ရက်တော့ သူ့ယောက်ျား ကျနော့်အိမ်ကို ရောက်လာတယ်။ နယ်ဘက်ကို ခရီးသွားစရာရှိတယ်၊တလလောက်ကြာမှာမို့ သူ့ကလေးနဲ့ မိန်းမကို စောင့်ရှောက်ပေးပါလို့ လာမှာတာပါ။ ကျနော်လည်းသူ့ယောက်ျား ခရီးသွားတဲ့နေ့ကစပြီး သူမဆီသို့ နေ့တိုင်းရောက်ပါတယ်။ သူမအကူအညီ လိုသည်ဖြစ်စေ မလိုသည်ဖြစ်စေ ကျနော်ကတော့ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ အမြဲသွားမေးတာပဲ။တညတော့ သူမ တိုက်ခန်းတံခါးရှေ့ ကျနော်ရောက်သွားတဲ့အခါ တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။

ကလေးထိန်းနေရာကနေ ရုတ်တရက်ထလာလို့ ထင်ပါရဲ့၊ အိမ်နေရင်း ဘလောက်စ် အင်္ကျီရင်ဘတ်မှာအပေါ်ကျယ်သီးတွေ ပြုတ်နေပြီး ရွှေရင်မို့မို့ကို လှစ်ခနဲမြင်လိုက်ရတယ်။ အောက်ကတော့ ဒူးခေါင်းဖုံးတဲ့ ဂါဝန်ဝတ်ထားတယ်။ မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်လို ဝတ်စားဆင်ရင်ထားတာကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်ငပဲကဖောင်းကြွလာရော။ ဒီရက်ပိုင်း သူမအိမ်ကို ကျနော်သွားရင် ပုဆိုးအောက်မှာ ဘာမှမခံဘဲသွားတော့ ပုဆိုးအောက်က ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူမြင်လိုက်တဲ့ပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဘာမှမပြောဘဲ လှည့်ထွက်သွားတယ်။ကျနော်ဧည့်ခန်းထဲက ဆက်တီမှာထိုင်နေတော့ သူကလည်း ခုံမှာ ထိုင်ရင်း ကလေးကို ချီပြီး နို့တိုက်ပါတယ်။

ကလေးအမေဆိုတော့ လူရှေ့မရှောင် ကလေးကို နို့တိုက်တာ မဆန်းပါဘူး။ နောက်ပြီး ကျနော်က တစိမ်းမဟုတ်ဘဲ ဒီအိမ်မှာ အမြဲတမ်း ဝင်ထွက်သွားလာနေတဲ့သူလေ။ အင်္ကျီကို ပင့်လှန်ပြီးတိုက်နေတဲ့အချိန် ရင်သားဖောင်းဖောင်းတွေကို ကျနော် မြင်နေရတယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေက အညိုရောင်။ကလေးက နို့တစ်ဖက်ကိုငုံခဲရင်း နောက်တစ်ဖက်ကို ဆော့ကစားနေတာ ကျနော်တောင် မနာလိုဖြစ်လာတယ်ဗျာ။

သူမက ကလေးကိုနို့တိုက်ပြီးတော့ အိပ်ယာထဲသွားထားဖို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း အနောက်ကနေ အသာလေး လိုက်သွားလိုက်တယ်။ သူကလေးကို ခြင်ထောင်ထဲ ထည့်ပြီး သေသေချာချာဖိပေးနေချိန်မှာ ကျနော်က ဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီနဲ့လုံချည်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ ။ ကျနော့်ကို ကျောပေးထားတဲ့ သူ့ရဲ့ အနောက်မှာ ရပ်ပြီး လည်ပင်းကို ထိလိုက်တယ်။ သူက လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်က ကိုယ်တုံးလုံးကြီး။ 

“အောင်ကြီး နင်ဘာလိုလုပ်နေတာလဲ” 

သူမက လန့်ပြီးအော်လိုက်တယ်။ 

“ကျနော် မမနွယ်ကို ချစ်တယ်” 

သူ့ရဲ့ ရင်သားနှစ်စုံကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။သူမက 

“နင်ထွက်သွား” 

လို့အော်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်း အခန်းထဲက ပြေးထွက်ဖို့ ကြိုးစားတာက သူမပါ။ ကျနော် ပြေးခွင့်မပေးနိုင်ဘူး။ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ လည်ပင်းကို အနောက်ကနေလက်နဲ့သိုင်းဖက်ပြီး ဖင်နှစ်လုံးပေါ်ကို ကျနော့် ပေါင်ခွကြားနဲ့ထိကပ်လိုက်တယ်။ လည်ပင်းကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ နမ်းလိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ရင်သားတွေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

“မလုပ်ပါနဲ့… အောင်ကြီးရယ်။ ငါက အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေပါ” 

လို့ပြောရင်း ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပါတယ်။

“ကျနော် မမနွယ်ကို စတွေ့ကတည်းက ချစ်နေမိတာပါ။ မပြောရဲလို့ မြိုသိပ်ထားရတာပါ။မမနွယ်ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျနော့်အတွက် တစ်ကြိမ်လောက်ပဲ ခွင့်ပြုပေးပါနော်”

“ဟင့်အင်း… ဟင့်အင်း… မဖြစ်နိုင်ပါဘူးအောင်ကြီးရယ်။ ငါမှာလည်း အိမ်ထောင်နဲ့ပါ… မသင့်တော်ပါဘူး”

“ဒီနေ့တော့ မမနွယ်ကျနော့်ကို မတားပါနဲ့တော့။ ကျနော့်အလိုကို လိုက်လျောပေးရင် မမနွယ်ဘာအန္တရာယ်မှ မဖြစ်စေရဘူး။ မမနွယ်ငြင်းရင်တော့ ကျနော် မုဒိမ်းမှုကျူးလွန်ရလိမ့်မယ်” 

ကျနော်သူ့ကို နည်းနည်းခြိမ်းခြောက်လိုက်ပါတယ်။ သူနည်းနည်းတော့လန့်သွားတဲ့ပုံပဲ။ မိခင်ဆိုတော့ ရင်သွေး အန္တရယ်အတွက်ပါစိုးရိမ်မှာပေါ့။သူ့ပခုံးတွေကိုင်ရင်း ကျနော့်ဘက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်းနဲ့ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကိုလည်း ဖွင့်ပစ်လိုက်တယ်။ 

သူကတော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို မဖွင့်ပေးဘဲ တင်းတင်းစိထားတယ်။ ကျနော်သူ့ကို နံရံဘတ်ကို ကျောကပ်သွားအောင် တွန်းပြီး စကပ်အောက်ကို လက်နှိုက်လိုက်တယ်။ သူမက အိမ်နေရင်းဆိုတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီမပါဘူး။ သူမရဲ့ အဖုတ်လေးပေါ်မှာလည်း အမွှေးတွေ ရိတ်ပြီးအပြောင်ရှင်းထားတယ်။ ကျနော်လက်နဲ့ သူအဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တော်တော်ကြာအောင်ဆွပေးနေမိတော့ သူမနှုတ်ခမ်းတွေ မပွင့်တစ်ပွင့်ဟပြီး ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာပါတယ်။

ဟလာတဲ့နှုတ်ခမ်းကိုလည်း အလစ်မပေးဘဲ စုပ်နမ်းရင်း အောက်ကလက်ကို အဖုတ်ထဲ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ခပ်တိုးတိုးညီးသံလေးတွေက ကျနော့်ကို အားပေးနေသလိုပါပဲ။

ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း တစ်ချက် တစ်ချက် ပြန်တုန့်ပြန်လာပါတယ်။ ဟသွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းထဲကို လျှာထိုးသွင်းရင်း အထဲက လျှာခြင်း ထိပ်တိုက်တွေ့ပေးလိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကနေ နို့နှစ်ဖက်စလုံးကိုအားရပါးရ ညစ်ပစ်လိုက်မိတယ်။

ကျနော် သူ့ကိုပခုံးတွေကနေ တွန်းရင်း သူတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ အခန်းကို ဆွဲခေါ်သွားတော့ “တော်ပြီ…။အောင်ကြီး။ ဒီလောက်လုပ်ရရင် တော်ရောပေါ့” တဲ့။ ကျနော် သူ့စကားတွေကို မကြားသလိုဘဲ နေလိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်အောင်သွားရင်း ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ အပေါ်ကနေဖိလိုက်ပြီးအဖုတ်ကို ဆက်နိုက်ပေးရင်း နို့နှစ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ စုပ်လိုက်တယ်။

ကျနော်အောက်ကို ဆင်းပြီးသူမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်ပြီး ခေါင်းကိုပေါင်ကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ညှီစို့စို့အနံလေးရတယ်။ အဖုတ်ကို အောက်ကနေ အပေါ် တစ်ချက်သပ်တင်လိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းက ဆတ်ခနဲ စိသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်မရပါဘူး… ။ကျနော့် ကိုယ်လုံးကသူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ခံနေတာလေ။ 

အစွမ်းပြချင်လာတာနဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေပေါ်မှာ လျှာထိပ်တင်ပြီး “ဝ” လုံးလေးတွေ စတင်ရေးသားပါတယ်။ ဘယ်ကဝိုက်ပြီး ညာဘက်ရောက်။ ညာဖက်ကဝိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်ရောက်နဲ့ ဆိုတော့ မမနွယ်က ကျနော့်ဆံပင်တွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ဆောင့်ဆွဲတော့တာပါပဲ။ အသံမထွက်အောင် နှုတ်ခမ်းပိတ်ပြီး အင့်… အင်းနဲ့ ညီးနေသံက ပါးစပ်ကထွက်တာမဟုတ်ဘဲ၊ လည်ချောင်းက ထွက်လာတဲ့အသံမျိုးဗျာ။

ကျနော်လည်း တော်လောက်ပြီထင်တာနဲ့ မှုတ်နေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ သူဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကို သူ့မျက်နှာနား ကပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားပဲဆိုတော့ ကျနော် ဘာလုပ်စေချင်တယ်ဆိုတာကို သိပါတယ်။ ခေါင်းလေးငုံလာတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျနော် သူ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

ကျနော်စွဲလန်းနေတဲ့ မိန်းမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လီးဝင်နေတာကို ကြည့်ရတာ အရမ်းအရသာ ရှိတာပဲ။ သူ့ကိုလည်း ပိုချစ်မိသွားသလို ခံစားရတယ်။ တော်တော်ကြာအောင် မှုတ်ပြီးမှ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ သူ့ကို အတင်းဆွဲလှဲပြီး ပေါင်ခွမှာ လီးတေ့ရင်းထိုးသွင်းချလိုက်တယ်။

“ဟင့်အင်း… အောင်ကြီး အဲ့ဒါတော့မလုပ်နဲ့ဟာ။ ငါနင့်ကို စိတ်ကြိုက်လုပ်ပေးပြီးပြီ။ ဒါကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါ”

 “ကျနော့်ကို မတားပါနဲ့တော့ မမနွယ်။ ဒီနေ့တော့ ကျနော် လုပ်ချင်တာအားလုံးကို ခွင့်ပြုပေးပါ။” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော် အတင်းဖိသွင်းပစ်လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲကို လီးက ခပ်စီးစီးဝင်သွားတယ်။ 

နှစ်လက်မလောက်အလိုမှာ ဆက်သွင်းလို့မရဘူး။ ဒစ်ခေါင်းနားအထိပြန်ထုတ်၊ပြီးတော့ပြန်သွင်းနဲ့ လေးငါးချက်လောက် ညှောင့်ပြီးမှ အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။အရှိန်နည်းနည်းရလာတော့ ကျနော်သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မိုးမျှော်လိုက်ပြီး ဒိုက်ထိုးတဲ့ ပုံစံအတိုင်းဆောင့်သွင်းတော့တယ်။ ခဏနေတော့ 

“အား… အောင်ကြီး ငါပြီးချင်နေပြီထင်တယ်… အား”

“ကျနော်လည်းပြီးချင်နေပြီ… အရည်တွေ မမနွယ်ဗိုက်ထဲကို ထည့်ပေးမယ်။ မမနွယ်ဗိုက်ကြီးသွားအောင်လို့”

“ဟင့်အင်းမထည့်နဲ့… အပြင်ကို ထုတ်လိုက်။ အထဲမှာ မပြီးနဲ့ဟာ” 

သူကအတင်းရုန်းပေမယ့်ကျနော်ကဖိထားတော့ ရုန်းလို့မရဘဲ ကျနော့်ရဲ့ အရည်တွေကို လက်ခံယူလိုက်ရတယ်။ ကျနော်မောသွားလို့ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ နားနေချိန်မှာ သူတသိမ့်သိမ့်ငိုနေတယ်။ သူ့မျက်ရည်တွေ ကျနော့်ပါးပေါ်ကနေ ပါးစပ်ထဲထိဝင်လာတယ်။ ငံကျိကျိမျက်ရည်တွေကို မြိုချရင်း သူ့ကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီးချော့မော့လိုက်ပါတယ်။

ကျနော်သူ့ကိုစတွေ့ထဲက ချစ်နေမိတဲ့အကြောင်း၊ သူကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်ဟာ အဲ့ဒီ့ကလေးအဖေဖြစ်ချင်တဲ့အကြောင်း၊ အဲ့ဒါကြောင့် သူ့အထဲမှာ ပြီးလိုက်တာပါလို့ပြောရင်း ချော့နေပါတယ်။ အဲ့ဒီ့ညကသူနဲ့ကျနော် ၅ ခေါက်လောက်ထပ်လုပ်ဖြစ်တယ်။ အရင်က သူမကို ကျနော်စိတ်ကူးယဉ်ထားတဲ့ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ပေါ့။

နောက်တစ်နေ့မှာတော့ မမနွယ်က သူ့ရဲ့ညီမ တစ်ယောက်ကို အိမ်မှာနေဖို့ အဖော် ခေါ်ထားလိုက်ပါတယ်။ကျနော်ကိုလည်း သူ့မှာအဖော်ရှိနေပြီဆိုတော့ အရင်လို နေ့တိုင်းလာစရာမလိုဘူးဆိုပြီး ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပဲ နှင်ထုတ်တယ်။ ကျနော်ဘယ်လိုမှ အခွင့်မသာတော့ပါဘူး။ ကျနော်တွေးမိတာ အဲ့ဒီ့ညက ကျနော်လုပ်ချင်တာကို သူလက်မခံရင် သူအသား အနာခံပြီး၊မုဒိမ်းကျင့်ခံရသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော့်အလိုကို လိုက်လျောပေးတာပေါ့။ 

ဒီလိုလိုက်လျောရင်းနဲ့ သူလည်း သွေးနဲ့သားနဲ့ကိုယ် ဆိုတော့ ကာမဂုဏ်ထဲ မျောပါလာတာပါပဲ။ သူကအိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမ တစ်ယောက်ဆိုတော့ သူ့ရဲ့မိသားစု အသိုက်အမြုံ အပျက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဇာတ်လမ်းကို ဒီမှာတင်ရပ်စေတဲ့သဘော ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ 




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Saturday, August 26, 2017

အမျှင်တန်းသော ချစ်ခန်း အပိုင်း ( ၂ )

အမျှင်တန်းသော ချစ်ခန်း အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - မင်းသော် (အချစ်တက္ကသိုလ် )

ဒီကြားထဲ ကံကောင်းချင်တော့ ကျနော် အလုပ်ရပါတယ်။  အလုပ်စစဆင်းခြင်း အလုပ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မှတ်သားစရာတွေ လေ့လာစရာတွေနဲ့ ကျနော် ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားပါတယ်။  အလုပ်က လခကောင်းတော့ ကျနော့်အနေနဲ့ ရေရှည်မြဲရလေအောင် သေချာ လုပ်ဖို့လိုမှာဖြစ်လို့ လုံး၀ မပေါ့ဆရဲပါဘူး။

ပြီးတော့ အလုပ်က ခရီးခဏ ခဏ ထွက်ရပါတယ်။  နေပြည်တော်မှာရှိတဲ့ အစိုးရရုံးတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး လုပ်ရတာဆိုတော့ နေပြည်တော်လဲ သွားရပါတယ်။  ကျနော် ဒီတပါတ်လုံး ဇော်လင်းမောင်နဲ့ လုံး၀ မတွေ့ဖြစ်ပါဘူး။  ဒီကောင်ကလဲ သူ့အဖိုး နေမကောင်းလို့ ဘန်ကောက်ကို ဆေးရုံတက်ဖို့ အဖေါ်လိုက်သွားရတယ်လို့ သိရပါတယ်။ နိုင်ငံခြားရောက်သွားတာနဲ့ ဖုန်းတောင် တစ်ချက်မှ မရပါဘူး။

ကျနော် အလုပ်စဆင်းပြီး ၂ ပါတ်အကြာ တစ်ခုသော အားလပ်ရက် တနင်္ဂနွေ နေ့ခင်းမှာ ဒီကောင့်ဆီက ဖုန်းလာပါတယ်။  ကျနော်သူ့ဖုန်းကို မျှော်နေတာ မဟုတ်ပေမဲ့ တစ်စုံတစ်ခုကို တွေးမိတာနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားလာပြီး ဖုန်းကောက်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

“သားရီ..မင်းအခု အားလား”

“အေး..အားပါတယ်။ ဘာလို့လဲ”

“အားရင် ငါ့ဆီ ခဏလာခဲ့ပါလား။  ငါတို့တွေ မတွေ့တာကြာပြီကွာ။”

“အေး လာခဲ့မယ်..။ မင်းက ဘယ်မှာလဲ”

“ငါက မင်္ဂလာဒုံနားက iT စားသောက်ဆိုင်မှာ…မင်းလာခဲ့။ မင်းနဲ့ ငါ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်။”

ဒီလောက်ဆို ကျနော် ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်သွားပါပြီ။  ဒါကြောင့်…

“အေး ခဏစောင့် … ငါ့အခုထွက်လာပြီ ဆိုပြီး အဝတ်အစားလဲ ၊ အမြန် ပြေးထွက်လာပါတော့တယ်။  မကြာခင်မှာပဲ ကျနော့် လက်စွဲတော် မီနီ ကူးပါးကားလေးက လေဟုန်ခွင်းတဲ့ မြှားကလေးလို ပြည်လမ်းတစ်လျှောက် ပြေးနေပါတော့တယ်။”

ကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ရတော့မယ်ဆိုတော့ အရင်က အရမ်း မကြာဘူးလို့ထင်ရတဲ့ ခရီးဟာ တော်တော် ကြာနေသလိုပါပဲ။  ဒါကြောင့်မို့ A watched pot never boils လို့ သိုးဆောင်း စကားပုံရှိခဲ့တာကိုး။ ရမ်းဘာသာပြန်လိုက်တာ တခုခုကို စောင့်နေရင် ပိုကြာပါသတဲ့။ မဟုတ်ရင် ဆောရီးဗျို့တကယ်တော့ ကျနော် ဒီကောင်ခေါ်တာစောင့်နေတာ ၂ ပါတ်ကျော်ခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။  ကိုယ့်ကိစ္စနဲ့ကိုယ်ဖြစ်နေသဖြင့် ဘာမှ မကြာလိုက်သလို။  အခုကျမှ ဘာဖြစ်ရတာလဲဟု...တွေးရင်း ငါတော်တော် စမန်ထနေပါလား။ စော်တော်တော်လိုချင်နေပုံရတယ်ဟု တွေးမိပြီး ပြုံးလိုကသည်။

လမ်းမပိတ်သဖြင့် နာရီဝက်အတွင်း ကျနော်ချိန်းထားသော ဆိုင်ရှေ့ရောက်သည်။  ပုံမှန်ဆို ဆိုင်ရှေ့တွင် ရပ်လေ့ရှိသော်လည်း ကားပါကင်တွင်တွင်လည်း ကားရှင်းနေသဖြင့် ဝင် ရပ်ပြီး စက်သတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆိုင်အတွင်းသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် စားပွဲတစ်လုံးတွင် ထိုင်ကာ လက်ပြနေသော ဇော်လင်းမောင်ကို တွေ့ရသည်။  

သူ့ဘေးနားတွင် ဆံပင်ရှည်ရှည်၊ ဖြူဖြူသွယ်သွယ် စော်လေးတစ်ပွေကို ထိုင်နေသဖြင့်  ဒီတစ်ယောက်သည် "ထက်" ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူ့ပြောစကားများအရ သိလိုက်သည်။  မနာလိုဖြစ်ရလောက်အောင် "ထက်" က ဂျင်းဘောင်းဘီ အရှည် အပြာနှင့် ရှပ်အကျီ ၤ အကွက်လေးတွဲဝတ်ထားတာ ဒီဇိုင်းက လန်းလွန်းသည်။  ဒါပေမဲ့ ဇော်လင်းမောင်၏ ကဒက် ကောင်မလေးဖြစ်နေသည့်အတွက် ထားလိုက်ပါတော့မည်။

"ခွန်း" ဆိုသည့် ရှော်တီလေးက ဆိုင်ကို နောက်ကျောခိုင်းကာ ထိုင်နေသဖြင့် မျက်နှာ မတွေ့ရသော်လည်း နောက်ကျောသား ပြည့်ပြည့်ကလေးကို T Shirt လက်ပြတ်ပါးပါးကလေးအောက်က လှမ်းမြင်ရသည်။ အောက်က ဝတ်ထားသော ဂျင်း ဘောင်းဘီတိုအောက်တွင် လုံးပြည့်သော တင်သားများနှင့် ပေါင်တံစင်းစင်းလေးကို လှမ်းမြင်ပြီ ဂလု လိုက်ရသေးသည်။

ဝိုး…ဒီတိုင်ဆို မဆိုးဘူးဟ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲတာပဲဟေ့။

"စောင့်နေရတာ ကြာသွားတာ ဆောရီးကွာ၊ ကားက နည်းနည်း ကျပ်နေလို့"

ပုံမှန်အတိုင်းဆို ကျနော် သူ့ကို ဘယ်လောက်နောက်ကျ နောက်ကျ တောင်းပန်တာ ရာဇဝင် မရှိခဲ့ပါချေ..။ မစောင့်နိင်ရင် လိ ပဲကွာ။ မချိန်းနဲ့...မင်းက ဘာလဲကွ..ဆရာကြီးလား..ဘာလားနဲ့ မိုးမွှန်အောင် ကိုယ့်ဖက်က ပြန်တုတ်လိုက်ဦးမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူက ဒါရိုက်တာကြီးဆိုတော့ ရိုသေရမည်လေ။

သူတို့ ထိုင်နေသော ခုံသည် ၄ ယောက်ထိုင်ခုံဖြစ်သဖြင့် ကျနော်ထိုင်ဖု့ိ ခွန်း ဘေးတွင်သာ နေရာလွတ်တော့သည်။ ဒါကဒီကောင်ပဲ စီစဉ်ထားတာဖြစ်မည်။ ကျနော်လဲ ခပ်တည်တည်နှင့် ဝင်ထိုင်သည်။

“တစ်ခုခုမှာလေကွာ..ဒို့ကတော့…မင်းကိုစောင့်ရင်း ဆွဲနေပြီ။”

သူတို့စားနေတာကြည့်ပြီး ဗိုက်ဆာလာတာနှင့် ကြက်ဥပေါင်မုန့်ကြော် နှင့် ကော်ဖီ မှာလိုက်သည်။  iT မှကော်ဖီသည် ဒီနေ့ ပိုပြီး ခါးဆိမ့်ဆိမ့်နှင့် အရသာရှိနေလေသည်။  ကြက်ဥပေါင်မုန့်ကြော်ကလဲ ကျနော့်အကြိုက် နို့စိမ်း များများနှင့် ရောက်လာသည်။  အဆင်ပြေချက်များကွာ။

“အေး သားရီး မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။  ဒါ ငါ့ ညီမလေးတွေ…။ အရင်းတော့ မဟုတ်ဘူးဟေ့။ အဖေမတူ အမေကွဲ ဘင်္ဂလားညီမတွေပေါ့။  သူက ထက်ရတီ…ထက်လို့ ခေါ်လို့ရတယ်။ မင်းဘေးက ခွန်းဆက်ချို…ခွန်း ပေါ့ကွာ။” 

ဒီကောင် ဇော်လင်းမောင် ဒီတစ်ခါ ရွှေ့သည့်အကွက် တော်တော်လှသည်။  ကျနော့်နာမည်ကို ပြောပြီး မိတ်ဆက်ပေးချိန်တွင် ကောင်မလေးများ စိတ်ဝင်စားနိုင်သည့် ကျနော့် ကောင်းကြောင်း တစ်စွန်းတစ်စပါ ထည့်ပြောသွားသည့်ကို တွေ့ရသည်။ ခွန်း ကလဲ သူပြောထားသည့် ပုံစံအတိုင်း ဘော်ဒီကစ်ကစ်နှင့် ချစ်စရာ ကောင်းသည်။  ဒီကောင့်ကို ဒီတကွက်တွင် ကျောက်ရုပ်ထုပြီး ကိုးကွယ်ချင်စိတ်တောင် ပေါက်သွားမိသည်။ ထက်ကို မိတ်ဆက်ပေးချိန်တွင်တော့ ဒါငါ့စော်ဟု ပြချင်ဟန်ရှိသည်..ပခုံးပေါ်လက်တင်ပြသည်ကို သတိထားမိသည်။  ကိစ္စ မရှိပါဘူးကွာ..။ ငါ့ဝေစုလေး ရှိတာပဲလေ။

စားသောက်ပြီးနောက် ကားပါကင်ကို ပြန်သွားသည့်အချိန်တွင် ဆေးလိပ်ထွက်သောက်မည်ဟု အကြောင်းပြကာ သူ့ဆေးပေါ့လိပ်ကို မီးညှိပြီး ကျနော့်ကို တစ်နေရာ လက်တို့၍ ခေါ်သွားသည်။ စော်လေးများနှင့် အနည်းငယ်လှမ်းသည့် နေရာရောက်မှ ဒါရိုက်တာ ဇော်လင်းမောင် ဇာတ်ညွှန်းကို ရှင်းပြသည်။

“သားရီး တို့တွေ ပဲခူးမရောက်ခင်နားက ရွှေပြည် ရီဆော့ကို ဒိုးကြမယ်။  မင်းက မင်းကားနဲ့ ခွန်းကို ခေါ်သွား။ ကားပေါ်မှာ နည်းနည်း ကြောင်း ခဲ့ကွာ။ ငါက ရှေ့ကနေ ထက် ကိုခေါ်ပြီးသွားမယ်။  ဟိုရောက်ရင် အခန်းယူပြီး ဆက်လှုပ်ရှားကြမယ်။  ကျသလောက် မင်းရယ်ငါရယ် ဟဖ် ဘိုင် ဟဖ်….အိုခေ…”

“အိုခေပါဆရာ”

ဒါရိုက်တာကြီး ဇော်လင်းမောင်၏ ရင်တွင်းဖြစ်၊ သရုပ်ပြ အမွှန်းတင်၊ ချယ်မှုန်းသည့် အတွေးပုံရိပ် ရိုက်ချက်ကို ကျနော် တက်သစ်စ ငွေထုတ်ပိုက်ပြီး တက်လာသော နယ်မှ ဝါသနာရှင် မင်သားရူးလေးပုံစံဖြင့် ခြေသုတ်ပုဆိုး မြွေစွယ်ကျိုးကဲ့သို့ လေးစားစွာ လိုက်နာလိုက်သည်။  အရင်တုန်းကဆို…ဘာလို့ မင်းပြောသလို လုပ်ရမှာလဲ..ဘာညာနဲ့ ဖြဲကောင်း ဖြဲဦးမည်ဖြစ်သော်လည်း အခုဟာက ကိုယ့်အကျိုး ရှိမဲ့ကိစ္စ ပါတယ်ဆိုတော့လဲ…မျက်စိမှိတ်ကာ လိုက်နာရမည်သာ ဖြစ်သည်။

ကျနော်က လမ်းသိပ်မကျွမ်းသဖြင့် ထောက်ကြံအရောက်တွင် ပဲခူးလမ်းခွဲဘယ်ဘက်မှန်းမသိ၍ လှမ်းမေးရသေးသည်။  သူက ဘယ်ဘက်ချိုးဟု လမ်းညွှန်ပေး၍ အနည်းငယ်မောင်းလာစဉ် ဇော်လင်းမောင်ဆီက ဖုန်းဝင်လာပါသည်။ ကျနေ်ာ ကိုင်လိုက်တော့

“ဟျောင့်သားရီး ရွှေပြည်က သောက်ရမ်း ဈေးကြီးတယ်။ တစ်ခန်း တစ်သိန်းဆိုလားပဲ။  ပြီးတော့ အခန်းလဲ ကြို ဘွတ်ကင် လုပ်ထားမှ ရတာတဲ့။  လှည်းကူး နားမှာ ငါစောင့်နေတယ်။ အဲဒီမှာပဲ ရပ်လိုက်”

“အေး…ငါမြင်ရအောင် ရပ်နေနော်။ ငါလမ်းသိပ်မသိဘူး”

နည်းနည်းဆက်မောင်းလိုက်တော့ ဇော်လင်းမောင်ရဲ့ JUKE ကား အနီလေး ရပ်ထားတာတွေ့တာနဲ့ ကျနော် လမ်းဘေးကို ကပ်လိုက်ပါတယ်။

“ရှေ့နားမှာ ထန်းရေနဲ့ အမြည်းကောင်းကောင်းရတဲ့ဆိုင်ရှိတယ်ကွ…။  ထန်းရေ သောက်ကြရအောင်။  “

အဆင်မပြေလိုက်ပုံများ ထန်းရည်ဆိုင်မှာတောင် ထန်းရည် ကုန်နေလို့ ဘီယာ ထပ်မှာရပါတယ်။ သူနဲ့ ထက် ကတော့ ဘေးချင်းကပ် ထိုင်လို့၊ အမြီးတွေ ဘာတွေ ခွန့်လို့။ ထက် က သူ့ကို မှီထားလိုက်..၊ ဒီကောင်က ထက် ကို ပခုံးဖက်လိုက် ဟိုကောင့် ပေါင်ပေါ် ထက်က လက်လေးတင်ထားလိုက်နဲ့ …အေးလေ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့…။ ငါ့အလှည့်ကျလဲ ဟင်း..ဟင်း။ ဒါမျိုးတော့ ဘယ်အကျောခံလိမ့်မတုန်း။

အဲဒါနဲ့ ထန်းရေ ဆိုင်မှာ  သောက်ပြီးစားပြီး ရန်ကုန်ပြန်ဆင်းလာပါတယ်။  ရန်ကုန်ရောက်တော့ ခွန်း နဲ့ ကျနော် တော်တော် လေပေးဖြောင့်နေပါပြီ။ ဇော်လင်းမောင်က ခွန်းကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးလိုက်။ ညကျမှ ထပ်ချိန်းမယ်လို့ ပြောတဲ့အတွက် ကျနော်တို့ သူတို့ကားနဲ့ လမ်းခွဲပြီး ကိုယ့်လမ်းကြောင်း ကိုယ်မောင်းလိုက်ပါတယ်။

ခွန်း က အသိတစ်ယောက်နဲ့ ကိစ္စတစ်ခု ချိန်းထားတယ်ဆိုလို့ လမ်းက ဆိုင်တစ်ဆိုင် ဝင်သွားသေးတယ်။  ကျနော် ဒီနေ့ စိတ်တော်တော် ရှည်နေပါတယ်။  နာရီဝက်လောက်ကို အေးဆေး စောင့်နိုင်တာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အံ့သြနေပါတယ်။  ဒီစော်လေး ဖုန်းအရမ်းပြောပါတယ်။ သိပ်မများပါဘူး တောက်ရှောက် ဖုန်းပြောလာတာ အိမ်ရောက်တဲ့ အထိဆိုပါတော့.။

ညကျမှ တွေ့ကြတာပေါ့ ခွန်းရာ…ကျနော် စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးလိုက်ပါတယ်။  ပြီးတော့ ခွန်း ကို သူ့အိမ်နားပဲ ကျနော်ရပ်ပေးပြီး အိမ်ခဏ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ အိမ်လဲရောက်ရော.....

💚 ဆက်ရန်ရှိသည့် ဇာတ်လမ်း  

အိမ်မပြန်လို့ မရဘူးလေ ပိုက်ဆံနဲ့ အဝတ်အစား အပို ယူရဦးမယ်လေ။ အိမ်ကိုလဲ ညဘက်ကျ သူငယ်ချင်း အဖိုး ဆုံးလို့ အိမ်မှာ အိပ်ပေးလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး ပြောထားပါတယ်။ ထွက်နေကျ မဟုတ်တော့ ဘယ်သူမှ သံသယ မရှိကြပါဘူး။ အေးဆေး။ ဒါနဲ့ စောင့်နေလိုက်တာ ည ၇ နာရီလောက်မှာ ဇော်လင်းမောင်ဆီက ဖုန်းရတာနဲ့ ကျနော် အိမ်ကထွက်လာပါတယ်…။  ချိန်းတာကတော့ အင်းစိန် ဖော့ကန်နားက ဘီယာဆိုင်တစ်ဆိုင်ကိုပါ။

ဇော်လင်းမောင် ခေါ်ထားသော ဆိုင်ကိုရောက်သောအခါ ဒီကောင် ဘီယာသောက်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်။  သူတစ်ယောက်တည်းဖြစ်သောကြောင့် ကျနော် အံသြသွားသည်။  ကျနော့်အတွက် ဟိုင်နကန် ဘီယာ မှာပေးရင်း သူက

"သားရီး သူတို့နဲ့ ငါ အပြင်မှာ တွေ့ဖို့ ချိန်းထားတယ်။  မင်းလာမှ ဖုန်းဆက်မလို့"

"အေး ဒါဆိုလဲ ဆက်လေကွာ"

ဇော်လင်းမောင် ထက်ကို ဖုန်းဆက်သော်လည်း ဖုန်းမကိုင်ပါ။  အဲဒါနဲ့ သူ ခွန်း ဖုန်းပါ ဆက်ခေါ်သည်။ သူလဲ ဖုန်းမကိုင်ပါ။  ၂ ခါလောက်ခေါ်ပြီးသော အခါ ဇော်လင်းမောင်  တင်းသွားပုံရသည်။ တော်ပြီ ပြန်တော့မယ် ဟုပြောသည်။  ကျနော်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ပဲ ပြန်လာခဲ့သည်။  အိမ်ကိုတော့ အဆင်ပြေအောင် ကြည့်ပြောလိုက်သည်။

...................................................................................................................

မနက်ဖြန် တနင်္လာနေ့ လူသစ် ကျနော်ကို ကြိုဆိုပွဲ 365 café မှာ ကျနော့်ဌာနမှ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက်များနှင့်  ကုမ္ပဏီမှ ဦးစီးကျင်းပပေးသည်။  ညနေ ၇ နာရီ ခွဲခန့်တွင် ဇော်လင်းမောင် ဖုန်းဆက်လာပြန်ပါသည်။

"မင်းဘယ်မှာလဲ။ ငါလာခဲ့မယ်။ ပြီးရင် ဟိုဟာတွေနဲ့ သွားတွေ့မယ်။"

"ငါ အလုံလမ်းက 365 Café မှာ။ သူတို့နဲ့ အဆက်အသွယ်ရပြီလား။"

"အေး..နေ့ခင်းက ဖုန်းဆက်တယ်။ ငါ့ကို တောင်းပန်တယ်။ ဖြစ်တာကို အသေးစိတ် တွေ့မှ ပြောမယ်ပြောတယ်။ မင်းကိုလဲ တွေ့ချင်လို့ ခေါ်လာခဲ့ပါလို့ ပြောတယ်။"

"ဘယ်အချိန်လောက်လဲ..။ ငါက ၈ နာရီဆိုပြီးပြီ။  ထွက်လာခဲ့မယ်။"

၈ နာရီလောက် ပွဲပြီးသွားသည့်အချိန်တွင် ဇော်လင်းမောင် စောင့်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ မြို့ထဲကို သွားရန်ပြောသဖြင့် ကျနော်ကားယူပြီး ထွက်လာသည်။  ၁၉ လမ်းကိုမောင်းခိုင်းသဖြင့် ၁၉ လမ်းမှ ဘီယာဆိုင်တစ်ခုတွင် ချိန်းထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။  ကျနော်ရောက်သွားသောအခါ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဇော်လင်းမောင်နှင့်အတူ ဘီယာခွက်ကိုယ်စီနှင့် တွေ့ရသည်။ ကျနော်လဲ ထုံးစံအတိုင်း ခွန်း ဘေးနားတွင် ဝင်ထိုင်ကာ ဘီယာမှာလိုက်သည်။

"မင်းကို ခွန်းက သတိရလို့ဆိုလို့ ငါက လာခေါ်တာ" ဟု ဇော်လင်းမောင်က ပြောသည်။  ခွန်း က ဘာမှ မပြောပဲ ငြိမ်နေသဖြင့် "လူစုံတော့ ပျော်ဖို့ကောင်းတာပေါ့" ဟု ကျနော် အဆင်ပြေအောင် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ခွန်းက မျက်လွှာချထားရာမှ မျက်လုံး လှန်ကြည့်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။  မျက်လုံးကို အိုင်းလိုင်နာ အနက်ရောင်ဖြင့် ချယ်ထားသည် ခွန်း သည် ဂျပန် မင်းသမီးလေးလို ကြည့်ကောင်းနေသည်။  ဂျပန်မှ ကျနော့် အသဲစွဲဖြစ်သော Ameri Ichinose ကို သတိရမိသည်။  ( အကြိုက်တူတွေ ပါလားဗျို့။) သို့သော် Ameri လောက်တော့ ခွန်း က အရပ် မရှည်ပါ။ ၅ ပေ ၂ လောက်သာရှိမည်။

လူစုံသောအခါ ညဘက်ထွက်တာများလို့ အိမ်က နည်းနည်းကွိုင်တာနဲ့ မနေ့က နားထားခြင်း ဖြစ်ကြောင်း၊ ဖုန်းလာရင် ထပ်ပွားနေမှာ စိုး၍ ဖုန်းပါ ဆိုင်းလင့် လုပ်ထားကြောင်းနှင့် ဒီနေ့ ထက် ၏ အဖေ ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ၂ ယောက်သား ချိန်းပြီး လစ်ထွက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ထက်ကဦးဆောင်၍ ရှင်းပြသည်။  ကျနော်က ကိစ္စမရှိပါဘူးလို့ ပြန်ပြောလိုက်သည်။  ဘာကိစ္စရှိမှာလဲဗျာ။ မနေ့ကမတွေ့ ဒီနေ့တွေ့တာပဲလေ။ နောက်ဆို ခဏခဏ တွေ့ရလို့ ပျင်းတောင် နေဦးမှာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။


💚 အချစ်ရဲ့ အရသာ

ကျနော် ခွန်း ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာစုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးဟာ အပေါ်အခြမ်းက ပါးပြီး အောက်က ထူထူလုံးလုံးလေးဖြစ်တာကြောင့် နမ်းလို့ အရမ်းအရသာရှိတာပါပဲဗျာ။  အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာဖွဖွလေး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကြားမှာထားပြီး စုပ်နေရင်းက အသာ သူ့ပါးလေးကိုလဲ တချက်တချက် မွှေးလိုက်ပါတယ်။  မိန်းကလေးသဘာ၀ အသားနံ့လေးနဲ့ သူ့ရဲ့ မိတ်ကပ်အနံ့လေး ရောပြီး ထွက်လာတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ ခေါ်မလား ဒီရနံ့လေးကို ကျနော် သိပ်သဘောကျတာပဲဗျာ။

ကျနော်သူ့ကို နှုတ်ခမ်းစုတ်ရင်းနဲ့ လျှာလေးနဲ့ သူ့ပါးစပ်ထဲ အသာထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ လျှာလေးနဲ့ ထိလိုက်တဲ့ အခါ နူးညံ့တာရော၊ ချိုတာရော ပေါင်းထားတဲ့ ဖီလင်ကို ရပါတယ်။  ဘယ်လိုလဲတော့ အတိအကျ မပြောတတ်ဘူး။ သူ့ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက အနံ့လေးက အနီးစပ်ဆုံး ပြောရရင် ပြောင်းဖူးပြုတ်အနံ့လေးလိုပဲ။ နှိုင်းလိုက်တာ အရမ်းများ ကလေးဆန်သွားမလားမသိဘူး။

ကျနော် သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတာ တကယ် မက်မပြေပါပဲ။ တခြားဟာတွေ ဘာမှ မလုပ်ဘဲနဲ့ အကြာကြီးနမ်းနေချင်မိတယ်။ စကားအဖြစ် ပြောတာပါလေ။ တကယ်တော့ ဒီမှာတင် ရပ်ြ့ပီး မနေခဲ့မိပါဘူး..။

တကယ်တော့ ပြောရရင် အချစ်နဲ့လိင်ကိစ္စဆိုတာ အရက်လိုပဲ၊ အရက် စသောက်တော့ တော်တော် ဖီးပဲ..မိုက်တယ်.. ကောင်းတယ်။ လည်ချောင်းထဲကို ပူကနဲ ဆင်းသွားတယ်။  အနံ့ အရသာ…အားလုံး အိုခေ…။ နေလို့ပိုကောင်းလာတယ်။ စကားပြောရတာ ပိုကောင်းလာတယ်။ ပျော်လာတယ်။ နှလုံးသွေး ခုန်တာတွေ ဘာတွေ ပိုမြန်လာတယ်။ ပြီးရင် တဖြည်းဖြည်း နောက်တခွက်ပြီး တခွက် သောက်ချင်လာတယ်။ သောက်လဲ သောက်မိတယ်။ တကယ်လဲ ကောင်းတာကိုး ဆရာ။

ဒါပေမဲ့ ဝီစကီ၊ ရမ်၊ ဂျင်၊ ဘီအီး အရက်တွေ မတူပေမဲ့ အရက်တိုင်း သူ့လစ်မစ် ရှိတယ်။ အဲဒီလစ်မစ်အထိပဲ သောက်လို့ကောင်းတာကိုးဗျ။ ကျော်သွားပြီဆိုတာနဲ့ သောက်သမျှ အရက်သည် ရေလိုဘဲ။ ဘာမှ ထပ်ပြီး မထူးတော့ဘူး။ သောက်လို့ အရသာ မရှိတော့ဘူး။ ဗိုက်တင်းမယ်၊ အန်မယ်၊ ခေါင်းကိုက်မယ်၊ အာခေါင်ခြောက်ပြီး ရေငတ်မယ်။ ပြီးရင် လွတ်သွားမယ်ပေါ့လေ။ တကယ်က အရက်ဆိုတာ သောက်လို့ ကောင်းလို့ သောက်ကြတာလေ။  သောက်လို့ အရသာမရှိတဲ့အထိသောက်တော့ ဘာအဓိပ္ပါယ် ရှိတော့မှာလဲဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ရပ်လို့ ရလားဆိုတော့ မရပါဘူးလေ။ သောက်ရင်းနဲ့ လစ်မစ်တွေ တက်လာတယ်။ လစ်မစ်ကျော်တဲ့ အထိ သတိမထားမိပဲ ဆက်သောက်နေမိကြတာပါပဲ။

အချစ်နဲ့ လိင်ကိစ္စလဲ အလားတူပါပဲလေ။ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ကို ချစ်မိပြီဆို မျက်နှာလေး မြင်ချင်တယ်။ သူ့အသံလေး အမြဲတမ်း ကြားချင်နေမိတယ်။ သူ့ပုံရိပ်ပဲ စွဲလမ်းနေတယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်အနား သူအမြဲရှိအောင် ကြိုးစားတယ်။

သူ့ကိုယ့်အနားရှိတော့ ဘာလုပ်ကြမလဲ။ နှစ်ကိုယ်တူ ချစ်စကားလေးတွေ ပြောကြမယ်။ သူ့လက်ကလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး ကိုင်မယ်။ သူ့ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားမယ်။ အဆင့်တက်လာတော့ နမ်းမယ်။ ပါးကနေ တဖြည်းဖြည်း နှုတ်ခမ်းကို တက်ပြီး နမ်းတော့မယ်။ ပြီးတော့ အပြင်ကနေ နို့ကိုင်မယ်။ တဆင့်တိုးပြီး ချွတ်ကိုင်မယ်..နို့စို့မယ်ပေါ့လေ။

ဒီထက်ပိုဖီးလ်လာတာနဲ့ အမျှ သူ့ အဖုတ်လေးကို ကိုင်မယ်။ ပွတ်မယ်။ လက်ချောင်းလေးနဲ့ မွှေမယ်။ ကစားမယ်။ ပြီးတော့ ဟိုတယ် တခုခုခေါ်သွားပြီး အချစ်နယ်ကျွံကြမယ်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်တော့ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ သဘာ၀ လိုးကြမယ်ပေါ့ဗျာ။ ကဲပြီးလဲပြီးရော အရင်က ဖီးလ်တွေ မရှိတော့ဘူးဗျာ။ ချိန်းတွေ့ကြမယ်။ ထပ်ပြီး ထပ်ပြီး ဒီ သောက်လေ သောက်လေငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေတွေ သောက်ရင်းနဲ့ပဲ ကျုပ်တို့ရဲ့ အချစ်တွေ လစ်မစ်ကျော်ကုန်ပြီး အစတုန်းကလို မချိုမြိန်ကြတော့ဘူး မဟုတ်လား ကိုယ့်ဆရာတို့ရယ်။

အချစ်အကြောင်း အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်တာ နည်းနည်းများသွားလို့ ဇာတ်လမ်း ပြန်ဆက်ပါရစေ။

ကျနော် ခွန်း ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကနေ ရင်သားတွေကို အလှည့်ပေးလိုက်ပါပြီ။ သူ့ရဲ့ ရင်သားလေးတွေဟာ ငယ်ရွယ်နုပျိုသူလေးမို့ အသားကျစ်ပြီး အရွယ်အစားကလဲ အရမ်း မကြီးပါဘူး။  အရမ်းမကြိးဘူးဆိုပေမဲ့ သိပ်လဲ မသေးပဲ အနေတော်လောက်ပဲလို့ ကျနော် ထင်တယ် ပြီးတော့ သူ့နို့သီးလေးတွေလဲ သေးသေးလေးတွေနဲ့ပါ။ ပြီးတော့ ပန်းရောင်လေးနဲ့ အရမ်းလှပါတယ်။

ကျနော် တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းပြီး အောက်ကို နည်းနည်းလျှောဆင်းလိုက်ချိန်မှာ ခွန်းရဲ့ နို့လေးတွေဆီ ရောက်လာပါပြီ။  နို့သီးလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ခပ်ဖွဖွ နမ်းပြီး လျှာလေးနဲ့ တို့ပြီး စုပ်လိုက်တော့ သူ အသက်အောင့်ထားသလို တောင့်သွားတာကို သတိပြုမိလိုက်တယ်။ ခွန်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို သကြားလုံးလေးလို ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်တဲ့အခါ ခွန်းဆီက “အ” ဆိုတဲ့ အသံလေး ကြားလိုက်ရတယ်။ ဒီအသံလေးက ကမ္ဘာပေါ်မှာ အချိုသာဆုံး အသံလေး တစ်ခုပါပဲဗျာ။

"ကိုကို …ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ"

"အားး…ရှီး…ရှီး"

"ကိုကို့….ယားတယ်ကွာ….ကိုကိုလို့ဆို……တော်ပြီကွာ"

ကျနော် နို့တစ်လုံးကနေ တစ်လုံး တလှည့်စီ ပြောင်းပြီး စို့လိုက်တယ်။ ခွန်းရဲ့ အသံလေးဟာ လေထဲက လွင့်လာသလိုပဲ…ဝေးလာလိုက်…နီးလာလိုက်…….ဖြစ်နေပါတယ်။လေထဲမှာ လွင့်မျောနေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ခွန်း ခန္ဒာကိုယ်လေးဟာ ကျနော့်ရဲ့ ပါဖောမန့် အလိုက် လှိုင်းဂယက် ထသလို ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒီစခန်းကိုတော့ ကျနော် အပိုင်သိမ်းလိုက်ပါပြီ။

ကျနော် ခွန်းရဲ့ နို့ကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စို့နေရာကနေပြီး လက်နဲ့အသာ ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ပွတ်ပြီး ချေလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခွန်းရဲ့ ရင်သားလေးတွေက ပျော့မနေဘဲ ကျစ်ကျစ်လေးဖြစ်နေတာကြောင့် စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ ကိုင်လို့ကောင်းပေမဲ့ ခွန်းကတော့ နည်းနည်း နာတယ်ပြောပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်းလဲကောင်းနေပုံပါပဲ။

ကျနော့်လက်တဖက်က ခွန်းရဲ့ ပန်းဖူးလေးဆီကို ရောက်သွားပါပြီ။ ခွန်းရဲ့ အဖုတ်လေးမှာ အမွှေးရေးရေးသာရှိပြီး အမွှေးနုလေးတွေမို့ ပွတ်ပြီး ကစားလိုက်တာနဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို စမ်းမိနေပါပြီ။ ကျနော် အမွှေးနုလေးတွေကို ပွတ်လိုက်..အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ ပွတ်စမ်းလိုက်လုပ်လိုက်တဲ့အခါ…ခွန်းရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အချစ်အရည်လေးတွေ အတော်များနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါပြီ။

သူ့ရဲ့ ပန်းဖူးလေးဟာ ညှီစို့စို့ အနံ့ သိပ်မရပဲနဲ့ မွှေးတယ်လို့ ကျနော်ထင်မိပါတယ်။ အနံ့နံခဲ့တယ်ဆိုရင်တောင် ကလေးလေးဆီက ထွက်လာတဲ့ ချွေးနံ့လေးလောက်ပါပဲ။ ကျနော် နို့စို့တာကို ရပ်ပြီး အသာ လျှောဆင်းလိုက်ပါတယ်။ လျှောဆင်းလာတဲ့အခါမှာလဲ သူ အာရုံ မပျက်စေဖို့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးတွေကို ကလိပြီး လျှာထိပ်နဲ့ တို့ကစားလိုက်ပါတယ်။  ခုနကမှ ရေချိုးထားတဲ့ ခွန်းရဲ့ ကိုယ်လေးဟာ အေးပြီး မွှေးလို့နေပါသေးတယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ခွန်း လက်ဖျားလေးတွေကတော့ ချွေးလေးတွေ စို့စပြုနေပါတယ်…။ ကျနေ်ာ အဲကွန်း ရီမုတ်ကို ယူပြီး အပူချိန်ကို ၂၀ လောက်ထားလိုက်ပါတယ်။  တဖြည်းဖြည်း ကျနော် ပူလာသလိုခံစားရလို့ပါ။ အင်္ဂလိပ်စကားမှာ Hot တယ်ဆိုတာ အရမ်း ဆွဲဆောင်မှု ရှိပြီး မိုက်တဲ့ ရှော်တီလေးတွေကို ပြောတာပါ။ ဒါဆိုရင် ကျနော့် ခွန်း (အခု သူ ကျနော့်ရဲ့ ချစ်သူ official ဖြစ်နေပြီမို့ ဒီလိုပဲ သုံးပါရစေ)ဟာ hot ဖြစ်တဲ့ ကောင်မလေးမို့ ကျနော် ပူလာတာလား။ ဒါမှမဟုတ် အသွေးအသားတွေ မီးလောင်သလို ပူနေဆူနေလို့လား။  အချစ်ဟာ မီးလားဆိုပြီး ဟိုအဆိုတော်ကြီး ဆိုထားတာ ရှိတာပဲကိုး ဆရာတို့ရယ်။

ခွန်းရဲ့ လှပတဲ့ ခန္ဒာကိုယ်ဟာ ကျနော့်ကိုယ် ဖိထားတာတောင် ငြိမ်အောင် ထိန်းမရပဲ တဆတ်ဆတ် ယမ်းခါ လို့နေပါတော့တယ်။ အလားတူပဲ ကျနော့်ရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကလဲ ထိန်းလို့ မရအောင် ယမ်းခါလို့ နေပါတော့တယ် ခင်ဗျား။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျနော် သူ့ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား နယ်နမိတ်ကို ချဥ်းနင်း ဝင်ရောက်လာပါပြီ။ အလင်းရောင် မှုန်ဝါးဝါးအောက်မှာ သူ့ရဲ့ တောင်ကမူလေး ၂ခုကို ကျနော်တွေ့နေရပါတယ်။  အမွှေးနုနုကလေးများက တောင်ပေါ်မှာပေါက်နေတဲ့ အမြဲစိမ်းတောလေးပေါ့ဗျာ။  လျှို့ဝှက်အပ်သော တောင်ကြားနေရာကို ဖုံးကွယ်ပေးထားတဲ့ သစ်တောလေးပါ။  ဒါပေမဲ့ အခုတော့ သစ်တောလေးက မိုးဖွဲကျထားသလို စိုစွတ်စပြုနေပါပြီ။

ကျနော် သူ့ပိပိလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ နမ်းလိုက်တဲ့အခါ အင့် ကနဲ အသံမြည်ပြီး သူ ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။  ဒါပေမဲ့ ကျယ်လောင်တဲ့ရင်ခုန်သံကို အခန်းထဲမှာ ဒုတ်ဒုတ် ဒုတ်ဒုတ်နဲ့ အတိုင်းသား ကြားနေရပါတယ်။ သူ့ဆီကလား၊ ကျနေ်ာ့ဆီကလား။ ဒါမှ မဟုတ် ၂ ယောက်ပေါင်း ရင်ခုန်သံလား အဖြေရှာချင်စရာပေမဲ့ ကျနော် အဲဒီလောက် မအားပါဘူး။

လျှာနဲ့ သူ့အဖုတ်လေးကို အပြားလိုက် လျှက်လိုက်တဲ့အခါ ခါးကော့ပြီး တုန်သွားပါတယ်။  ကျနော် ၃- ၄ ချက်လောက် ဆက်တိုက်ဆွဲလိုက်တဲ့အခါ သူဘယ်လိုမှ တောင့်မထားနိုင်ပဲ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါရောဗျာ။  ဆက်ပြီး သူ့ရဲ့ အစိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးပြီး ကလိလိုက်တဲ့အခါ…အသံတွေ စုံနေအောင် ညည်းပါတော့တယ်။

“ကိုကို…အင်း…ကိုကို….”

“အား..အား….ကျွတ်..ရှီး…”

“တော်ပြီ ကိုကို့…ဟင်…ကိုကိုရေ….”

ကျနော့်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို အတင်းဆွဲထားပေမဲ့ ကျနော် တရစပ် လုပ်လိုက်တဲ့အခါ သူကျနော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိထားပြီး ရုန်းကန်နေပါတယ်။  မကြာခင်ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တဲ့အတွက် ကျနော် အသက်ကိုအောင့်လိုက်ပြီး လုံး၀ အရှိန်မလျှော့ပဲ ကြိုးစားလိုက်တဲ့အခါ သူပြီးသွားတဲ့ လက္ခဏာပြပြီး ကော့နေတဲ့ခါး အိပ်ယာနဲ့ တသားတည်း ပြန်ကျသွားပါတယ်။  ခွန်း အသံတောင် မထွက်နိုင်အောင် ကောင်းသွားပုံရပါတယ်။  ပေါင်ကားထားတဲ့ ပုံစံအတိုင်း ပြန်တောင် မစေ့နိုင်ဘဲ ဖလက် ပြသွားပါတယ်။

နောက်တစ်ခါစတင်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဆိုတာသိတဲ့ ကျနော် ခွန်းရဲ့ အဖုတ်ကို ဒစ်နဲ့ အသာတေ့ထောက်ပြီး ခါးကိုကော့ချလိုက်ပါတယ်။

“အွတ်…”

အရည်တွေနဲ့ လမ်းကြောင်းထဲမှာ ညီတော်မောင် ချောချောမွေ့မွေ့ ဝင်ရောက်ပြီး အရသာထူးကို ခံယူနေပါပြီ။  ကျနော် အသာပြန်ထုတ်ပြီး ထပ်ဆောင့်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ချက်..နှစ်ချက်…ကနေပြီး အဆင်ပြေလာတာနဲ့ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အရည်တွေနဲ့ ချောမွေ့နေပေမဲ့ အပျိုမလေး အဖုတ်ဖြစ်တဲ့အတွက် စေးစေးထုတ်ထုတ်လေးနဲ့ အတွင်းသားခြင်း ထိစပ် ဂဟေဆက်နေပါပြီ။

“ဖွတ်..ပြွတ်…ပြွတ်”

“အားး..အား…”

“ကို…ကိုး….ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာတုန်း”

“ပြွတ်…ပြွတ်….ကို..ခွန်း …ခွန်း…ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိတော့ဘူ…အား”

“အင်…ဟင်း…ဟင်း”

ကျနော့်ခါးကို သူဖက်ထားပြီး ကျနော့်စီးချက်အတိုင်း လိုက်ပါ စီးမျောနေပါတယ်။  ကျနော်လဲ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်ရင်း ၇ မိနစ်လောက်ကြာတဲ့အခါမှာ ကျနော် လူချင်းခွာလိုက်ပါတယ်။  မပြီးသေးတဲ့ ကျနော့် ဒုတ်ဟာ ပလွတ်ဆိုပြီး အဖုတ်ထဲကနေ ထွက်လာပါတယ်။  ကျနော်တို့ ၂ ယောက်ပေါင်း အချစ်ရည်တွေနဲ့ ညီလေးဟာ ပြောင်ပြီး တင်းကားနေပါတယ်။

“ကိုကို..ဘာလုပ်တာလဲ”

ခွန်းက မှေးနေရာကနေ မျက်လုံး ဖွင့်ပြီး မေးလိုက်တဲ့အခါ ကျနော် သူ့ကို ဘာမှ မဖြေပဲ ဆွဲပြီး မှောက်လိုက်ပါတယ်။  ပြီးတော့ ခါးကနေဆွဲမလိုက်တဲ့အခါမှာ သူ့ကိုယ်လေးဟာ အလိုက်သင့် ကုန်းပြီး တက်လာပါပြီ။ ကျနော် သူ့ခါးကို အသာ ဖိချလိုက်တဲ့အခါ ဖင်လေး ကော့လာပြီး အရည်စက်လက်နဲ့ အဖုတ်ကလေးဟာ ကော့တက်လာပါပြီ။ ကျနေ်ာ ဒူးထောက်ပြီး ခါးလေးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ ပန်းဖူးလေးကို တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ဘယ်အရာမဆို စတင်ခဲ့ရင် တချိန်မှာ ပြီးဆုံးရစမြဲပါ။  ကျနော်တို့ တူနှစ်ကိုယ်အိစက်ညက်ညောတဲ့ ဖဲမွေ့ယာထက်မှာ ချစ်ခန်းဖွင့်ကြတာ၂ ချီမြောက်ပြီးသွားတဲ့ အချိန် ကျနော် တော်တော် ညောင်းသွားပါပြီ။ သူလဲ လုံး၀ ဖလက်ပြသွားပြီး အိပ်နေပါပြီ။   လှုပ်တောင် မလှုပ်နိုင်တော့တာကြောင့် သူ့ကို စောင်လေးခြုံထားပေးပြီး ဆေးလိပ်သောက်ချင်တာနဲ့ အခန်း ဝရန်တာ အပြင်ထွက်လိုက်ပါတယ်။

ကျနော်သောက်နေကျ မာဘိုရို ဘူးပျော့ထဲက စီးကရက် တစ်လိပ်ကို မီးညှိပြီး ရှိုက်ကာ ဖွာလိုက်ပါတယ်။  အပေါ်ကို အဖြူရောင် စီးကရက်မီးခိုးတွေတက်သွားတာ ကြည့်ပြီး ကျနော့် အတွေးတွေ အဝေးကို လွင့်သွားရာကနေ သူနဲ့ ပထမဆုံး အတူအိပ်တဲ့ ညကလေးအကြောင်း ပြန်တွေးမိပါတော့တယ်။

၁၉ လမ်း ဘီယာဆိုင်မှာ ကျနော်တို့ သောက်ကြပါတယ်။ ဘီယာ တစ်ယောက် ၂ခွက်..၊ ကျနော်တို့ တစ်ယောက် ၃ ခွက်စီသောက်ကြပြီးတဲ့အခါမှာ အခါတော်ပေး ဦးပုည ဖြစ်တဲ့ ဇော်လင်းမောင် က စကားစပါတယ်။

"The Night is still young ဆိုတာ မင်းသိလား သားရီး"

"ညက အစောကြီး ရှိသေးတယ်ဆိုတာပေါ့"

"အေး ဟုတ်တယ်။  အခုမှ ၁၀ နာရီခွဲပဲရှိသေးတာဆိုတော့ အစောကြီးပဲလေ။  ကလပ်ကို ဒိုးကြမယ်။"

ဒီကောင်ပြောတာ မသွားဘူးလို့ ဘယ်သူမှ မငြင်းပါဘူး။ သူနဲ့ ထက်နဲ့က သူ့ကားနဲ့သွားပြီး ထုံးစံအတိုင်း ကျနော်နဲ့ ခွန်းနဲ့ တူတူ လာကြပါတယ်…။ လမ်းမှာ ခွန်းက စကားသိပ်မပြောဘူး။  ပြီးတော့ သူရှက်နေသလိုပဲ။  ဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားလို့ သူ့ပေါင်ဖြူဖြူ လေးတွေ ပေါ်နေတာကို ဂျာနယ် တစ်စောင်နဲ့ တင်ပြီး ဖုံးထားတယ်။  မိန်းကလေးတွေရဲ့ စိတ်ကို ကျနော် မခန့်မှန်းတတ်ပါဘူး။ 

ကျနော့်သူငယ်ချင်းမ တစ်ယောက်ဆို လည်ဟိုက်လဲ ဝတ်သေးတယ်။ ကျနော်တို့နဲ့ တွေ့ရင် ဘလောက်စ် ရင်ဘတ်ကို ဆွဲဆွဲတင်ရတာအမော..။ စိတ်က ပေါက်လာပြီး "ဟဲ့ နင်နို့ပေါ်မှာစိုးရင် လုံလုံခြုံခြုံ ဝတ်လေ..၊ ငါတို့ရှေ့ကျမှ ဆွဲဆွဲတင်တာ ဘာသဘောလဲ။ စိတ်ချ…နင့်ကို ဘာစိတ်မှ မလာဘူး။ နင့်နို့ကိုလဲ ဖီးလ်မလာဘူး။ ငါတို့ မြင်ဘူးပြီးသား" ဆိုပြီး ပက်လိုက်တော့မှ စောက်ကောင်စုတ်ဆိုပြီး နောက် လည်ဟိုက် မဝတ်တော့ဘူး။

ကျနော် ကားမောင်းနေရင်းနဲ့ သူ့ပေါင်ဖြူလေး တစ်ချက် တစ်ချက် မျက်စိထဲ ပြန်မြင်နေပြီး စိတ်ထဲတမျိုး ဖြစ်မိပါတယ်။  ဗမာမတွေ ပေါင်လို တုတ်တုတ်ကြီး ဖြစ်မနေဘဲ သွယ်သွယ်လေးမို့ ကြည့်လို့ ကောင်းတယ်။ ကျနော် ကေတီဗီသွားရင် ပေါင်လှတဲ့ ကောင်မလေးတွေ အတို ဝတ်လို့က အမြဲ ပေါင်ပေါ် လက်တင်ပြီး ထိုင်တတ်တယ်။ ရေချိုးပြီးကာစ ကောင်မလေးနဲ့ ကြုံရင် ပေါင်လေးက အေးနေတာပဲ။  ကိုင်လို့ ကောင်းမှကောင်းပဲ သိလား ဆရာ။

ခွန်းက သူ့ဆီလာတဲ့ ဖုန်းတွေ ထုံးစံအတိုင်း ပြောနေတာနဲ့ပဲ ကလပ်ကို ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းကို မသိပါဘူး။ ကံကောင်းချင်တော့ ဇော်လင်းမောင် ပုလင်းထားခဲ့တဲ့ ကလပ်ပဲ ဖြစ်နေတာကြောင့် ကျနော် အကုန်အကျ သက်သာပါတယ်။  အေးဆေး မန်ဘာ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ပြီး ကနေတဲ့ ကောင်မလေးတွေ ထိုင်ကြည့်နေကြတယ်။ တချို့စော်တွေလဲ ကျနော်တို့ ဝိုင်းကို တချက်တချက် ရှိုးတာကို တွေ့ပေမဲ့ ဂရုမစိုက်မိတော့ပါဘူး။ ကျနော်တို့မှာ ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်ပါကြတယ်လေ…။အေးအေးဆေးဆေး ပေါ့။  ပျင်းတဲ့အခါ တစ်ချက်တစ်ချက် သွား ဒွန့်ကြပေမဲ့ ဂျန်းတဲမန်း စတိုင် အေးအေးဆေးဆေးပဲ နှပ်နေကြတာပေါ့။ ကလပ်မှာ ဒါမျိုးနှပ်ရတာလဲ အရသာတစ်မျိုးပေပဲ မဟုတ်လားဗျာ။

DJ က ကလို့ ကောင်းတဲ့ သီချင်းတွေ တစ်ပုဒ်ပြီး တစ်ပုဒ် ဆက်တိုက်ဖွင့်ပါတယ်။ တခါတလေလဲ Request song တွေ ဖွင့်ပေးတယ်။ အယ်မယ်…ကျနော့် ခွန်းကိုတောင် သီချင်းတောင်းပေးတဲ့ ဘဲတွေရှိတာကို သိလိုက်ရတယ်။ ဒါ သူတို့သွားနေကျ ကလပ်ဆိုတော့ သူတို့ကဒက်လေးတွေလဲ ရှိတာဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ကျနော်တို့ ၂ ကောင်ရဲ့ အရှိန်ကြောင့် ဘယ်သူက အနား မသီရဲကြဘူး။ သူတို့ကလဲ အဲဒါကို ဂုဏ်ယူ နေကြတယ်ထင်တယ်။

ကျနော်က ပက်လက်ဖြစ်သွားတဲ့ ကောင်မလေး ခွန်းရဲ့ ခန္ဒာကိုယ် အပေါ်က အသာလျှောတက်ပြီး သူ့ကို ထပ်ပြီး အိပ်လိုက်ပါတယ်။ နာမှာစိုးလို့ သူ့ကို ဖိတော့ မအိပ်ပဲ ကျနော့် တတောင်နဲ့ ထောက်ပြီး အပေါ်ကမိုးလိုက်ယုံပါ။ ပထမအဆင့် အနေနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စပြီး နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အစကတော့ အိပ်ပျော်နေသလို ဟန်ဆောင်နေပေမဲ့ မကြာပါဘူး ကျနော့်အနမ်းတွေကို တဖြည်းဖြည်း တုန့်ပြန်လာပါတယ်။ 

ကျနော် ဆက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းထဲကနေ လျှာနဲ့ ထိုးပြီးကလိလိုက်တယ်။ သူက လျှာနဲ့ ပြန်မကလိပေမဲ့ ပါးစပ်လေးတော့ အလိုက်သင့် ဟပေးလာတယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးဟာ ချိုပြီး အေးနေတာပဲဗျာ။ သူ မျက်စိလေးကို အသာဖွင့်ပြီး ခဏ ကြည့်ပေမဲ့ ခဏအတွင်းမှာပဲ မျက်လွှာချပြီး မျက်စိ ပြန်မှိတ်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ နမ်းနေရင်းကနေ ကျနော့်ခါးကို ဖက်လာပါတယ်။

ကျနော့်လက်တွေကလဲ အငြိမ်မနေပဲနဲ့ သူ့ရဲ့ ရင်သားကို ရောက်လာပါပြီ။ ဝတ်ထားတာက စွတ်ကျယ်လို လက်ပြတ် အနက်ကလေး ဆွဲသားလေးဆိုတော့ ကိုင်လိုက်တာနဲ့ ဘရာစီယာကို သွားကိုင်မိတာပါပဲ။  သူက နည်းနည်း တွန့်သွားပြီး ကျနော့်ခါးကို ဖက်ထားတာ ဖြုတ်လိုက်ပေမဲ့ ဘာမှ မရုန်းပါဘူး။  ကျနော်လဲ သူ့နို့လေးတွေကို ဘရာ အပေါ်ကနေပဲ ဖြည်းဖြည်း နယ်ပေးနေပါတယ်။  ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ကစ်ဆင်ဆွဲတာကလဲ လိုက်ဖက်ညီပြီး တော်တော် မိုက်နေတော့ ဖီးလ်တက်လာပြီး အင်း အင်း ဆိုပြီး ဖွဖွလေး ငြီးသံတွေ ထွက်လာပါတယ်။

ကျနော်လက်နဲ့ မှီသလောက် သူ့ဘရာချိတ်တွေကို ဖြုတ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖြုတ်လို့မရဘူးဖြစ်နေလို့ ကစ်ဆင်ဆွဲနေတာ ခဏရပ်ပြီး နှိုက်ဖြုတ်တော့မှ ပြုတ်သွားပါတယ်။ ဝိုး..သူ့နို့လေးတွေ အရမ်းလှတာပဲဗျိုး။ လိမ္မော်သီး အကြီး အရွယ်လောက်ရှိပြီး လုံးဝန်းပြီး တော်တော် လှနေတဲ့ သူ့ရင်သားရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုမှာ ကျနော် ခဏ မှင်တက်သွားပါသေးတယ်။  ဒါတောင်မှ အမှောင်ထဲမှာပဲ ဝိုးတဝါးမြင်ရလို့နော်။ နေ့ခင်းဘက် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရရင် ကျနော် အသက်ရှု ရပ်သွားနိုင်တယ်ဆိုရင် ပိုတယ် ပြောကြမှာလား ဆရာတို့။

နို့လေးတွေ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ထွက်လာတော့ ခွန်းက သူ့လက်ကလေး ၂ ဖက်နဲ့ နိုင်သလောက် ကွယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့လက်၂ ဖက်ဟာလဲ ကျနော်ကပဲ ချုပ်ကိုင်ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး ကျနေ်ာ့ ကျောဘက်ကို ပို့လိုက်ပါတယ်။  ကျနော့်ကို မဖက်ပေမဲ့ နို့်လေးတွေကိုတော့ ပြန်မဖုံးတော့ပါဘူး။  ကျနော်လဲ မပြီးသေးတဲ့ ကစ်ဆင်ဆွဲခြင်း အမှုကို ဆက်ရပါတော့တယ်။  ကျနော် ၁၅ မိနစ်လောက် ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်၊ လျှာလေးနဲ့ ကလိလိုက်၊ ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့လေးတွေကို နယ်လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေပေမဲ့ သူ့ ပိပိလေးကိုတော့ လုံး၀ ပြသနာ မရှာရသေးပဲ တဆင့်ပြီး တဆင့် အေးဆေးလှုပ်ရှားနေပါတယ်။

သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတာလဲ ကြာလာတော့ ကျနော် တဆင့်တက်ချင်လာပါပြီ။ သူ့အနေအထားကိုကြည့်လိုက်တာ တော်တော်လေး ဖီးလ်ဖြစ်နေတဲ့အတွက် သူ့ရင်ဘတ်ဆီ ကျနော် အသာလျှောဆင်းပြီး နို့လေး ၁ လုံးကို ပြွတ်ကနဲ စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။  သူ့ခန္ဒာကိုယ်လေး ဆတ်ခနဲ တောင့်သွားတာ သိရလိုက်တယ်။ အသက်ရှုရပ်သွားလောက်အောင် ကောင်းတဲ့ ခံစားမှုရဲ့ အစကို ကျနော် သူ့အတွက် ဆောင်ကျဉ်းပေးနေပါပြီ။ ကောင်မလေးရယ် မင်းဒီထက် အများကြီး စိတ်လှုပ်ရှားရဦးမှာပါကွာ။

ကျနော် သူ့နို့လေးတွေကို တစ်လုံးချင်း အပီအပြင် စို့ပေးနေပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလဲ လျှာနဲ့ ဝိုက်ပြီး ယက်ပေးတယ်။ နို့အရင်းကနေ လက်နဲ့ ကိုင်ဖျစ်ပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွ စုပ်လိုက်၊ လျှာနဲ့ ထိုးလိုက်နဲ့ သူ့ကို ကောင်းလာအောင် တတ်သလောက် ပြုစုနေမိပါတယ်။ ၅ မိနစ်လောက်နေတော့ ကျနော်သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်နမ်းချင်တာနဲ့ နမ်းလိုက်တာ သူက မကြိုက်ပဲ မျက်နှာလှည့်ပြီး ရှောင်တယ်။ မကြိုက်တဲ့ ပုံစံပြတယ်။ (နောက်မှ သိရတာက တခြားဟာတွေ နမ်းပြီးရင် သူ့ကို ကစ်ဆင်ပြန်ဆွဲလို့ မရဘူး။ သူမကြိုက်ဘူးတဲ့။ ဒါလဲ ဆိုက်ကို တမျိုးပါပဲ။)

နို့စို့နေရင်း လက်ကိုအသာချပြီး သူ့ အဖုတ်လေးကို စမ်းလိုက်တော့ စိုလို့ ရွှဲလို့ နေပါပြီ။ ပင်တီလေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပိပိလေးကို လက်ချောင်းနဲ့ နည်းနည်းလေး ပွတ်ပြီး ကစားလိုက်ပါတယ်။ အင်း..ဟင်း ဆိုတဲ့ အသံလေးထွက်လာနေပါပြီ။ လက်ညှိုးထိပ်နဲ့ အစေ့လေးကို ထပ်ပွတ်လိုက်တဲ့အခါမှာပဲ သူ ကော့တက်လာပါတယ်။ ကျနော် နှူးနှပ်ပြင်ဆင်ထားတာ စားသုံးဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။

ဒေါက်…ဒေါက်….ဒေါက်……

အဲဒီအချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါးက တံခါးခေါက်သံ ၃ ချက်ကို တိတ်ဆိတ်တဲ့ညမှာ ကျယ်လောင်စွာ ကြားလိုက်ရပါတော့တယ်…..

ခွန်းက ဆတ်ခနဲ လန့်သွားပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ။ ခဏနေဦးနော်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ခွန်းကို စောင်လေးနဲ့ အုပ်လိုက်တယ်။ စောင် မအုပ်လဲ ဘာမှတော့ မမြင်ရပါဘူး။ ညဘက်ဖြစ်နေသလို အခန်းထဲမှာလဲ မှောင်နေတာကို။

အိပ်ယာပေါ်က ဆင်းပြီး ကျနော် တံခါး သွားဖွင့်လိုက်တယ်။ အေးဆေးမှာပေါ့။ ခုနလေးကမှ ကျနော် ဝိတ်တာကို ကွိုင်သွားဝယ်ခိုင်းထားတာလေ။ အခု သူဒါလာပို့တာ ကျနော် သိတာပေါ့။

ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ။ ဝိတ်တာဆီက ကျနော် ၃ ခုပါတဲ့ ကွိုင်ထုတ် ယူလိုက်တယ်။ တစ်ထုပ် ၄၀၀၀ တောင်ပေးရတယ်။ ဂျပန်မိတ်လို့ ပြောတာပဲ..ကျနော် ၅ ထောင်တန် တစ်ရွက်ပေးလိုက်တယ်။ ပိုတာ မုန့်ဖိုးယူလိုက်ပေါ့။ ကျနော် အခုချိန် မနှမြောတတ်ပါဘူး။

ခွန်းက တိုးတိုးလေး မေးပါတယ်။

"ဘာ..ဘာလဲဟင်…ဘယ်သူလာတာလဲ။"

"ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး။ ဝိတ်တာပါ။ ခိုင်းထားတာ တခုရှိလို့။"

သူ အခြေအနေမှန်ကို သိတော့ လှုပ်ရှားနေတဲ့စိတ်ပြန်ငြိမ်သွားပါပြီ။ ကျနော်က ပြီးခဲ့သော ဇာတ်လမ်း အဆက် ပြန်လာပါပြီ။ အိမ်သာခဏ ဝင်ပြီး ကွိုင်ကို အသာစွပ်လိုက်ပါတယ်…။ ကွိုင်က အနံ့မပါတဲ့ အပါးစား…ကောင်းမှ ကောင်း။ တံဆိပ်တော့ မသိတော့ဘူး…ကြည့်ဖို့ အချိန်မရဘူးရယ်။ လုပ်စရာရှိတယ်။ မအားဘူး အချိန်နဲ့ ဒီရေသည် လူကို မစောင့်တဲ့လေ။

လွှားထားတဲ့ စောင်ကို အသာခွာလိုက်ပါတယ်။ အဲကွန်းအေးနေပေမဲ့ သူ ချွေးတွေပြန်နေပါတယ်။ ဗိုက်ကလေးမှာ ချွေးလေးတွေ သီးနေတာ ချစ်စရာလေး..ဒါပေမဲ့ ကျနော် အဲဒီ အလှအပတွေ မခံစားနိုင်သေးပါဘူး။  အဆက် မပြတ်ခင် ကျနော် သူ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်ပြီး ပန်းဖူးလေးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် အပေါ်အောက် လျက်ချလိုက်ပါတယ်။

"အား…ရှီး….."

ကော့တက်သွားတဲ့ ခွန်းရဲ့ ခါးကို အသာထိန်းပြီး ဆက်တိုက် ဘာဂျာ ကျွေးမိပါတယ်။ ခွန်းရဲ့ ပိပိလေးမှာ အမွှေးရေးရေးလေးသာ ရှိပြီး ဖေါင်းဖေါင်းလေး …မုန့်စိမ်းပေါင်းလေးကျနေတာပဲဗျာ။  အနံ့ကလဲ မနံဘူးဆိုတော့ ကျနော် အားရပါးရ ကျွေးတော့တာပဲဗျို့

"ရှီး…အား….အား….ကို"

"အား…အမေ့….ဟင်း…ဟင်း"

ခလုပ်ထိမှာ အမိတ ပဲ ကြားဘူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မိန်းကလေးတွေ ဖီးလ်လာနေတာကို ဘာလို့ အမိတကြတာလဲ မသိ..။ ကလေးမွေးတော့လဲ …အမေရေ…အမေရေ…ကယ်ပါဦးဆိုပဲ။  ကျနော်သာ သူ့အမေဆိုရင်တော့ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ ဖျင်ကို ကြက်မွှေးနဲ့ ခပ်စပ်စပ်သာရိုက်ချင်တော့တာပဲ။ "နင့်ဖာသာနင် ရွထပြီး ခံတာ အမေနဲ့ ဘာဆိုင်တုန်းဟ" လို့ ဆိုပြီးတော့လေ။

အဲဒီလိုနဲ့ ခါးက ဆတ်ဆတ် ဆတ်ဆတ်နဲ့ ကော့တက်လာပြီး သူ့ အဖုတ်နဲ့ ကျနော့် မျက်နှာကို ဖိပြီး ပွတ်ပါတယ်...အသက်တောင် မနည်းရှုရတယ်....ပုံစံကြည့်ရတာ သူ တခါပြီးသွားပုံ ရပါတယ်။ ဒီတော့ ကျနော်လဲ foreplay ရပ်ပြီး သူ့ကို ခြေထောက်ကနေ ကုတင် စောင်းထိ ဆွဲသွားပြီး ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်…၊ ကျနော့်ရဲ့ မာပြီး ထောင်နေတဲ့ အငယ်ကောင် ဒုတ်ကြီးကို အသာတေ့ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

"…ဟင်း….အု…."

သူ့ အနေအထားကြည့်ပြီး ဖိုးပလေးလဲ သေချာ လုပ်ထားတာကြောင့် ပစ္စည်းလဲ အရည်ရွှဲနေတာနဲ့ တခါတည်း အဆုံးထိ ဝင်အောင် ဆောင့်ချလိုက်တာ...အောက်က ဘာမှတောင် အသံမထွက်တော့ ကျနော် သူ မေ့များမေ့သွားပြီလားပေါ့. ..ကြည့်လိုက်ရသေးတယ်..အခြေအနေကို..။ ဒါပေမဲ့ လူက ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ထပ်လာမဲ့အချက်တွေ မျှော်လင့်နေတဲ့ပုံဆိုတော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ပခုံးပေါ်တင်ပြီး စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆက်တိုက် ဆောင့်ချလိုက်ပါတော့တယ်။

မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီနေ့က ၃ ချီ ပြီးအောင် လုပ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။…ကွိုင်က ၃ ခုတည်းဆိုတော့ တော်မှ ဖြစ်တော့မှာကိုး။

အဲဒီနေ့က စပြီး သူနဲ့ကျနော်လဲ သဲနဲ့ ကို ဖြစ်သွားကြပါပြီ။ နောင်အချီတွေကျတော့ ကျနော့်ရည်းစားဖြစ်သွားပြီးဆိုတော့ အလွှာမခြားတော့ပဲ...ရှေးကထက် ပိုလို့ချစ်ကြရပါတော့တယ်။  emergency ဆေးသောက်ရင် သူ့အတွက် မကောင်းလို့ လက်မောင်းထဲ UID ဆိုတဲ့ အချောင်းလေးတော့ ဆရာဝန်ဆီသွားပြီး ထည့်လိုက်ပါသေးတယ်..။  ဒါမှ အေးဆေး ရေမီးအစုံ လေထီးခုန်လို့ ရမှာ...

ဒီလိုနဲ့ ဇော်လင်းမောင် လက်သရမ်းပြီး ရေးလို့ ဖြစ်လာတဲ့ ဇာတ်လမ်းမှာ အတွဲညီညီ ကပြရင်းနဲ့ ကျနော်နဲ့ ခွန်းတို့လဲ အားရင် အားသလို ဒီကောင်တွေနဲ့ အမျှင်တန်းပြီး ချစ်ခန်းတွေ ဖွင့်ရင်း ချစ်ဗိမာန်လေးတွေ အခိုင်အမာ ဆောက်ကြပါတော့တယ်ခင်ဗျား။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အမျှင်တန်းသော ချစ်ခန်း အပိုင်း ( ၁ )

အမျှင်တန်းသော ချစ်ခန်း အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - မင်းသော်

ဝန်ခံချက်။  ။ ကျေနာ့်မှာ ရေးလက်စ ဝတ္ထု တစ်ပုဒ်ရှိပေမဲ့ ဒီတစ်ပုဒ်ကလဲ ဦးနှောက်ထဲက ထွက်လု ထွက်ခင်ဖြစ်သည့်အတွက် မေ့မှာ စိုးရိမ်သောကြောင့် စရေးဖြစ်အောင်ရေးပြီး တင်ထားလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ 

.....................................................................................................................

တစ်နေ့သော နေသာ၍ တိမ်ပြာသော တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ဖြစ်ပါသည်။  တိမ်ပြာသော်လည်း ဝါတွင်းကာလဖြစ်သောကြောင့် မင်္ဂလာ ဆောင်မည့်သူများ မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့မှာ မင်္ဂလာဆောင်မယ် သီချင်းအပြင် နတ်ရေးငယ်ရွှေစာ ဖွင့်ရန် မလိုသေးချိန်ဖြစ်သည်။

၎င်းတစ်ခုသော တနင်္ဂနွေနေ့က ကျနော်နဲ့ ဇော်လင်းမောင် ရွှေပုလ္လင် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ နေ့လည်ပိုင်း တွေ့ဖြစ်ကြသည်။  တွေ့ဖြစ်ကြသည်ဟု ဆိုသော်လည်း နေစဉ်လိုလို တွေ့နေကြခြင်းဖြစ်သည်။  ကျနော်သည် ပြီးခဲ့သောလက အလုပ်မှ Contact ပြည့်သဖြင့် နောက်အလုပ်တစ်ခု မရှာသေးပဲ နှပ်နေသဖြင့် လောလောဆယ် အားအား ယားယား ဖြစ်နေချေသည်။  

ဒီငနာမှာ လုပ်သက်အတော်ကြာအောင် ကုမ္ပဏီတစ်ခုတည်းတွင် ကြိုးစားစွာ သူဌေးကို ဖား၍ အလုပ်လုပ်သောကြောင့် ရာထူးကြီးတစ်ခု ရထားပြီး သူဌေးပြီးလျှင် သူဖြစ်နေသည့်အတွက် အချိန်နှင့် ငွေသည် သူ့အတွက် ရေထက်ပေါသည့် အခြေအနေ ဖြစ်နေသည်။ အလုပ် မရှိသော၊ အားနေသော ကျနော်နှင့် သူသည် ပုလင်းတူ ဘူးဆို့အခြေအနေသာမက ဝီစကီနဲ့ဆိုဒါပမာ၊ ဂျင်တောနစ်နှင့် သံပုရာပမာ လိုက်ဖက်ညီလှသော သူငယ်ချင်းများ အဖြစ် ကြုံကြုံ မကြုံကြုံ ဆုံနေကြခြင်းသာဖြစ်ပေတော့သည်။

ကျနော်တို့နှစ်ပွေမှာ တစ်ရက်တစ်ရက် သူများ မကောင်းကြောင်း၊ ကိုယ်ကောင်ကြောင်းများ ပြောခြင်း၊ အရင်ရည်းစားများ ယခု ရွဲပြဲသွားခြင်းကို စုတ်တသတ်သတ်နှင့် ယောက်ျားတန်မဲ့ ကဲ့ရဲ့ကြခြင်း၊ နိုင်ငံရေး၊ အနုပညာ၊ တိုင်းပြည်အရေး စသည်တို့အပြင် ဘီယာမူးလာပါက ဘာသာရေးများ ဆွေးနွေးကြခြင်းတို့ဖြင့် မအားမလပ်နိုင်အောင် ရှိကြလေသတည်း။

ကျနော် ထိုင်နေသော စားပွဲသို့ အနှီဇော်လင်းမောင် သုတ်သီးသုတ်ပြာနှင့် ဝင်လာထိုင်လေသည်။ ထို့နောက် အသံတိုးတိုးနှင့် မင်းကို ပြောစရာ ရှိလို့ ဟုပြောလေသည်။ နေ့လည် ၂ နာရီခန့် နေကျဲကျဲတောက် အပြင်မှာ ပူနေသဖြင့် လူသွားလူလာနည်းသည့်အတွက် ဆိုင်ထဲတွင် စားပွဲ တစ်လုံးသာ ရှိနေချိန်တွင် ကျနော်တို့ ဝိုင်းမှ ပြောသောစကားကို မည်သူမျှ မကြားနိုင်သည်ကို အသံတိုးတိုးနှင့် ပြောသောကြောင့် သူ့ ဘာဆက်ပြောမည်ကို ကျနော် အလွန်စိတ်ဝင်စားသွားလေသည်။

“မင်း သေချာ နားထောင်နော်။ အခုတော့ ငါ့အကြောင်း ငါ့ကိစ္စ သက်သက်ပေါ့ကွာ။ ဒါပေမဲ့ နောင်ဆိုရင် မင်းလဲ အကျိုးရှိမှာပါ။ ကိစ္စက ဒီလိုကွ။ ငါ စနေနေ့က လှည်းတန်းကို သင်တန်းတက်ဖို့ သွားရင်းနဲ့ပေါ့ကွာ။”

၎င်းမှာ လှည်းတန်းတွင် အားလပ်ရက်ကို အကျိုးရှိစွာ အသုံးချရန် တရုတ်စကားပြောသင်တန်းတက်နေသည်မှာ အတော် ခရီးပေါက်နေပြီဖြစ်ပြီး တရုတ်မ တစ်ယောက်ကို ကြူရင်းနှင့် ရည်းစားလဲရ ဘာသာစကားတစ်ခုလဲ တတ်အောင်ဆိုပြီး တက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုတရုတ်မနှင့် အဆင်မပြေခဲ့သောကြောင့် သင်တန်းမတက်ဖြစ်သည်ကို ထိုအချိန်က ပေါင်ချိန် တရုတ်ကားများ နာမည်ကြီးသော်လည်း ယခု ကိုရီးယားဇာတ်ကားများ အစားထိုးဝင်ရောက်လာသဖြင့် ကိုရီးယား ဘာသာ ပြောင်းတက်နေသည်ဟုပြောထားတာ ကျနော်သိသဖြင့် ဘာသင်တန်းလဲဟု ထပ်မပေးတော့ပဲ သူပြောတာကို နားထောင်နေလေသည်။

“ဒီလိုကွ”

ဇော်လင်းမောင် ဦးထွန်းလင်းခြံလမ်းရှိ ကိုရီးယား စကားပြော သင်တန်းမှ အဆင်း ကုန်းကျော်တံတား ဖြတ်ကာ လမ်းလျှောက်ပြီး ရန်ကုန်အင်းစိန်လမ်းမှတဆင့် စံရိပ်ငြိမ် လမ်းသွယ်အတွင်းသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ရန်ကုန်အင်းစိန်လမ်း လှည်းတန်းမှတ်တိုင်အနီး တွင် အဖမ်းအဆီးများရှိသည့်အပြင် ကားရပ်ရန်ဆိုသည်မှာ ကျားဖင်ပြေးနှိုက်ရတာမှ လွယ်သည်ဖြစ်သည့်အတွက် သူ ဘယ်တော့မှ သင်တန်းနားတွင် မရပ်ပဲ သူငယ်ချင်းတစ်ဦးရှိရာ စံရိပ်ငြိမ် လမ်းသွယ်ထဲသို့ ဝင်ကာ ကားရပ်ပြီးမှ လမ်းလျှောက်ကာ သင်တန်းကို ပုံမှန် သွားလေ့ရှိသည်။ သင်တန်းပြီးသဖြင့် ကားထားသည့်နေရာသို့ ပြန်လာနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ပုံမှန်ဆိုလျှင် iT လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သောက်ပြီး သင်တန်းမှ ချာတိတ်များနှင့် လေပေါကာ အလကားကြည့်ရသော ကျောင်းသူလေးများ၏ ဖက်ရှင်ရှိုးကို ရေနွေးနှင့် မြှောချပြီးမှ ပြန်လေ့ရှိသော်လည်း ယခုတခေါက်မှာ ဘော်ဒါချာတိတ်များ ကျိုက်ထီးရိုးသွားကြသဖြင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် မထိုင်တော့ပဲ စောစော ပြန်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ကားနားရောက်သောအခါမှ ခံတွင်းချဉ်သလို ဖြစ်လာသောကြောင့် စက်မနှိုးသေးပဲ ကားနားတွင် ရပ်ကာ ဂျိုးသိန်း ဆေးပေါ့လိပ်ကို အစီခံဘက်ကို ဖုန်များထွက်သွားစေရန် လက်သည်းဖြင့်ကုတ်ပြီး ထိပ်ဖက်ကို ဖေါက်ကာ မှုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်မှ ဇစ်ပိုမီးခြစ်ကို ထောက်ခနဲ ခြစ်ကာ မီးညှိလိုက်လေသည်။  မီးကောင်းစွာစွဲစေရန် နှစ်ဖွာခန့် ဖွာပြီး မီးစွဲသောအခါမှ ဆေးပေါ့လိပ်ကို ဆက်လက်၍ ဖွာရှိုက်နေလေသည်။

ဇော်လင်းမောင်မှာ ပိုက်ဆံ ရှိသော လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ဆေးပေါ့လိပ်ကိုသာ စွဲမြဲစွာသောက်တတ်ပြီး စီးကရက် မသောက်ပါ။  ထို့အပြင် zippo မီးခြစ်ကို လွန်စွာနှစ်သက်ပြီး ၎င်းတွင် Limited Edition Zippo မီးခြစ်များ ဝယ်ယူသိမ်းဆည်းထားသည်မှာ ၄ - ၅လုံးခန့် ရှိပြီ ဖြစ်သည်။  မသိလျှင် စီးကရက် ဈေးကြီးသဖြင့် ဆေးပေါ့လိပ်ဖွာနေရသည့် ပုံစံ ပေါက်နေလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ “ခိခိ” ဟု၍ ရယ်သံကြားရသဖြင့် ဆေးပေါ့လိပ်ကို မဲပြီးဖွာနေရာမှ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်လုံးကစားလိုက်သောအခါ အသက် ၁၉ နှစ်ခန့်ရှိသော ချာတိတ်မ ၂ ယောက် taxi တားနေသည်ကို တွေ့ရသည်။  သူ့ကို ကြည့်၍ ရယ်သော ချာတိတ်မမှာ အရပ်မြင့်မြင့် ဆံပင်ရှည်ရှည်နှင့် သွယ်လျှသော ခန္ဒာကိုယ်ရှိပြီး ခေတ်၏ သမီးပျို ပီပီ ဒီဇိုင်းဆန်းများကို ဝတ်ဆင်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။  နောက်တစ်ယောက်မှာ Taxi သမားနှင့် စကားပြောနေသဖြင့် မျက်နှာ တစ်စောင်းသာ မြင်လိုက်ရသော်လည်း နှာတံစင်စင်းနှင့် ချစ်စရာ ကောင်မလေး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဇော်လင်းမောင်မှာ မနက်ပိုင်း အလှူတစ်ခုကိုသွားပြီးမှ သင်တန်းဆက်တက်သဖြင့် လည်ကတုံးလက်ရှည် အဖြူ၊ ယောပုဆိုးနှင့် အောကတ္တီပါ လေးညှင်းရောင်ကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ၎င်း၏ JUKE ကားအနားတွင် ဆေးပေါ့လိပ်ဖွာနေသည့် ဒီဇိုင်းကြောင့် ကောင်မလေးမှာ အသံထွက်အောင် ရယ်မိခြင်းဖြစ်သည်။  ဇော်လင်းမောင် လှမ်းအကြည့်တွင် အရပ်အမောင်းကောင်းပြီး အသားဖြူဖြူ လူငယ်တစ်ယောက်ပုံစံတွေ့ရသောအခါ စိတ်ဝင်စားသွားဟန်ဖြင့် မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး Taxi ကားဖြင့် ထွက်သွားလေတော့သည်။

ဇော်လင်းမောင်ကလဲ လူပျိုလက် ဝက်မှီးစကားပုံအတိုင်း သွက်လက်စွာဖြင့် ကားပေါ်တက်၍ စက်နှိုးကာ ကောင်မလေး ၂ ယောက် စီးသွားသော Taxi နောက် ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ပါသွားလေသည်။


🔥 ဇော်လင်းမောင်၏ အခြေအနေ

ဇော်လင်းမောင်သည် ကားမောင်းနေရင်းနှင့် သူ့ခမျာ အတော် အလုပ်များနေရှာပါသည်။ ပထမ သူ ဂမူးရှုးထိုးနှင့် ရှော်တီ ၂ ပွေ ငှားသွားသော taxi ကားနောက်ကို မှီအောင် လိုက်သည်။ ကား စက်နှိုးချိန်နဲ့ ကား ထွက်ချိန်တွင် အနည်းငယ်ကြာသွားသဖြင့် သူ့ကားနှင့် taxi ကြားတွင် ကား ၃ စီးခန့် ဝင်သွားသောကြောင့် ရှေ့ကားအား မျက်ခြေမပြတ်စေရန် အတင်းကပ်လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် လမ်းတွင် မီးပွိုင့် ၂ ခါ မိသေးသည်။  ကံကောင်း၍ taxi တွင် ကားကိုယ်ပေါ်တွင် grab ကြော်ငြာပါသော အစိမ်းရောင် ကားဖြစ်နေသဖြင့် နောက်ယောင်ခံလိုက်ရန် သိပ်မခက်ခဲခြင်းသာ ဖြစ်တော့သည်။

ဒါတင်မက ကားမောင်းနေရင် သူ့ကားဆီဂိတ်ကို ပြန်ကြည့်ရသေးသည်။ ပုံမှန်အခြေအနေတွင် သူသည် အိမ်ကားကို ဆီထည့်ထားမှသာ ယူမောင်းတတ်သည် ပြီးနောက် ဆီကုန်လျှင် အိမ်မှာ ထားခဲ့တတ်ပြီး မည်သည့်အခါမှ ဆီဆိုင်တွင် ဆီထည့်ပေးလေ့ရှိသူမဟုတ်သဖြင့် အကယ်၍ လမ်းတွင် ဆီပြတ်ပါက ကားရပ်ပြီး ဒုက္ခရောက်နိုင်သည်ကို တွေးမိ၍ ဖြစ်သည်။ 

ကံကောင်းစွာဖြင့် မနက်က သူ့အဖေ ဖြည့်ထားသဖြင့် ဆီတိုင်ကီ full ဖြစ်နေသည်ကိုတွေ့ရကာ ရွှီ ကနဲ လေချွန်လိုက်သည်။  သူတော်ကောင်း နတ်ကောင်း “မ” ဆိုတာ အဟုတ်ပဲဟ …အဲ …အခုဟာက စော်လိုက်နေတာဆိုတော့ သိပ်ကောင်းတဲ့ ကိစ္စ လုပ်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူး…။ သူယုတ်မာဆိုရင်လဲ သိပ်မကောင်းတဲ့ နတ်တွေ မ နိုင်သေးတာပဲလေ ဟု တွေးမိသည်။

နောက်ဆုံးတော့ သူ စော် ၂ ပွေ စီးလာသည့်၏ taxi နောက်တည့်တည့်သို့ အောင်မြင်စွာ ချဉ်းကပ်နိုင်သွားသည်။ ကောင်မလေး တစ်ယောက်မှ နောက်လှည့်ကြည့်စဉ် သူ့ကိုလှမ်းတွေ့ပြီး သူ့အဖေါ်ကောင်မလေးကို လက်ကုတ်ပြီး လှမ်းပြတာ တွေ့လိုက်သည်။ ဘာပြောမှန်းမသိဘဲ အချင်းချင်း လက်ညိုးထိုးပြီး ရယ်နေကြတာလဲ တွေ့ရပြန်သည်။ စော်တွေများ ၂ ယောက်ရှိရင် ဘဲအကြောင်း ပြောမယ်။ ၃ ယောက်ရှိရင် တစ်ယောက် အတင်းကို ၂ ယောက် စုပြောကြမှာပဲ။ ခုလဲ ငါ့အကြောင်း ဘာတွေပြောနေလဲ မသိဘူးဟု ထပ်တွေးမိရင်း ကားကို အရှိန်ထိမ်းမောင်းလာခဲ့လေသည်။

Taxi ကားသည် ပုံမှန်အရှိန်နှင့်မောင်းနေရင်းမှ အရှိန်လျှော့လာပြီး လမ်းဘေးကပ်ရန် ညာဘက် signal မီး လင်းလာလေသည်။  ဇော်လင်းမောင်လဲ နောက်ကြည့်မှန်မှ နောက်ကားပါမပါ ကြည့်ပြီး ကားကို အရှိန်လျှော့လိုက်ပါသည်။  taxi နောက်တွင် ကပ်ရပ်ရန် မကောင်းဟု တွေးမိသဖြင့် Taxi မရပ်မှီ အနည်းငယ်မျှ ခွာ၍ ရပ်လိုက်လေသည်။

Taxi ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားသောအခါ စော် ၂ ပွေမှာ မည်သည့်နေရာမှ မရွေ့ပဲ စောစာက နေရာတွင် ရပ်ပြီး သူ့ကားကို လှမ်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ ဇော်လင်းမောင် ဦးနှောက်မှ ပရိုဆက်ဆာများ ပူသွားပြီး ဘာဆက်လုပ်ရင် ကောင်းမလဲဟူသော အဖြေကို ရှာနေမိပါတော့သည်။

"နို့စိမ်းတီးနဲ့ သံပုရာရည် ရပါပြီဆရာ"

ဆိုပြီး ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လာချပေးတဲ့ စားပွဲထိုးလေးကြောင့် ကျနော်တို့ စကားဆက် ခဏ ပြတ်တောက်သွားပါတယ်။  ကျနော်နဲ့ ဇော်လင်းမောင်လဲ ခေါင်းချင်းဆိုင်တွတ်ထိုးနေရာကနေ ခဏ ခါးတွေ ပြန်မတ်သွားပြီးတော့ ပစ္စုပ္ပန်ထဲ ပြန်ရောက်လာပါပြီ။ ကျနော်က ခဏထပြီး ရေနွေးတစ်ခွက် သွားယူပါတယ်။ ဇော်လင်းမောင်က သံပုရာရည်ဆိုတော့ အအေးသမားအတွက် တစ်ခွက်ယူရတာ သက်သာသွားတာပေါ့။ နို့မဟုတ်ရင် အရင်ဦးတဲ့ကောင် ခိုင်းနေကျလေ။

ကျနော်က လက်ဖက်ရည်ကြိုက်ပေမဲ့ အချိုရှောင်ချင်တာကြောင့် နို့စိမ်းတီးကို equal sugar နဲ့သောက်တယ်။ ဟိုကောင်ကတော့ အအေးကြိုက်တတ်သူမို့ ရာသီပေါ် အသီးဖျော်ရည်တွေ သောက်တတ်တယ်။ ထောပတ်သီးလက်ဖျော်က သူ့အသည်းစွဲလေ။ ဒါပေမဲ့ တွေ့ကရာ ဆိုင်တိုင်းက ထောပတ်သီလက်းဖျော်နဲ့ သူအဆင်မပြေတတ်ဘူး။  တခါတလေများ စိတ်တိုင်းမကျရင် ဆိုင်က အအေးကောင်တာထဲအထိသွားပြီး ထောပတ်သီးလက်ဖျော်ဆိုတာ ဒီလိုဖျော်ရတာကွ ဆိုပြီး အတင်း ပြပေးတတ်သေးတယ်။ 

အခုတော့ ထောပတ်သီး ရာသီမဟုတ်တာကြောင့် သံပုရာရည်မှာတော့ ကျနော် စိတ်အေးရတာပေါ့။  တခုကောင်းတာက အဲဒီလို ဇီဇာကြောင်တဲ့ အကျင့်ကြောင့် သူကောင်းတယ်လို့ အာမခံတဲ့နေရာဆို ကျနော် ဘာမှ မစိုးရိမ်ပဲ စိတ်ချပြီး မှာစားနိုင်တာပဲ။ ဒီကောင်က အစားအသောက်နဲ့ ပတ်သက်ရင် ISO လက်မှတ်ပေးနိုင်တဲ့ အဆင့်ထိ ကျွမ်းကျင်မှု ရှိတယ်လေ။

ဇော်လင်းမောင်ရဲ့ ဇာတ်လမ်း ပြန်မဆက်ခင်မှာပဲ အလုပ်ကိစ္စ ဖုန်းတစ်ခုလာလို့ ၅ မိနစ်လောက် ပြောလိုက်ရသေးတယ်။  ကျနော် ဖုန်းဆက်နေတုန်း ဟိုကောင်က ဆိုင်ပြင်ထွက်ပြီး ခဏ ဆေးပေါ့လိပ် တစ်ဖွာ နှစ်ဖွာ ရအောင်ဖွာလိုက်သေးတယ်။ လူပုံက သနားကမားနဲ့ ဒီဆေးပေါ့လိပ်နဲ့ မလိုက်ပါဘူးပြောလဲ မရဘူး။  ဒါပေမဲ့ စီးကရက်ထက်စာရင် အန္ထရယ် နည်းတယ်ဆိုပြီး သောက်တာပဲ။ တော်သေးတာပေါ့ ပြောင်းဖူးဖက် ဆေးလိပ်ကြီးနဲ့ ရွာက အဖိုးကြီးလို မဖွာတာပဲ ကျေးဇူးတင်ရမယ်။

ဇော်လင်းမောင် ပြန်ဝင်လာတော့ မျက်နှာက မှိုရတဲ့ မျက်နှာနဲ့ရယ်။  “ကဲဘယ်လိုဖြစ်လာတာတုန်း သားရီး “လို့ မေးတော့ ပြုံးဖြဲဖြဲနဲ့ သူ့စတိုင်အတိုင်း “နောက်မှ ရှင်းပြမယ် “ လို့ ပြောတယ်။

“ကဲသားရီး ငါအပြင်သွားစရာ ရှိလို့ လိမ့်လိုက်ဦးမယ်။  ငါမင်းကို ဖုန်းပြန်ဆက်လိုက်မယ်”

“အေးပါ..ဒါဆိုလဲ ဒိုးကွာ၊ ငါလဲ အိမ်ပြန်တော့မယ်။”

ကျနော် အဲဒီနေ့က အိမ်ပြန်လာတော့ သူနဲ့ စော်လေး ၂ ပွေ ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ တော်တော် သိချင်နေမိတယ်။ ကျနော်သိချင်မှန်းသိရင် ဒီကောင် အထာကိုင်မှာစိုးလို့ သိပ်လဲ မမေးရဲဘူး။ သူပြောတဲ့ အထိ စောင့်လိုက်ဦးမယ်လို့ စဉ်းစားမိလိုက်ပြီး နေလိုက်တာ နောက်နေ့ကျတော့ အဲဒီကိစ္စ သတိတောင် မရတော့ပါဘူး။ ကိုယ့်ကိစ္စတွေနဲ့သာ လုံးခြာလည်နေပါတော့တယ်။

အဲဒီနေ့ကစပြီး ဇော်လင်းမောင်လဲ ကျနော့်နဲ့ ၂ ရက်လောက် အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားခဲ့သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီကျားကိုးစီး စားမကုန်တဲ့ ခန္ဒာကိုယ်နဲ့ကောင် တခုခု ဘာမှ ဖြစ်စရာ မရှိဘူးဆိုတာ သေချာပါတယ်။ တစ်နေရာရာမှာ တခုခုပွေးနေလို့ မတွေ့ဖြစ်တာပဲလို့ ထင်ယုံကလွဲပြီး ထူးထူးခြားခြားဘာမှ မစဉ်းစားမိပါဘူး။  

ဒီကောင်သေရင် ကျနော့်ကို ဘယ်အလွတ်ပေးမလဲ …ညဘက်ကျ လာခြောက်လိမ့်မပေါ့…အဲဒီလိုပဲ ကျနော်နဲ့သူနဲ့သူငယ်ချင်းတွေက ချစ်ကြတာ။  ပျောက်သွားတာ တော်တော်ကြာပြီးမှ သူ့ကိုပြန်တွေ့တိုင်း မြန်မာပြည်က ကောင်မလေးတွေ ဝတ်ကြွေး တယ်ကြီးသကိုး ဒီကောင် အခုထိ မသေနိုင်သေးတာပဲကြည့်ဆိုပြီး ဖဲ့လေ့ရှိပါတယ်။

ဒီကောင့်ပွေးချက်က စာတစ်ပိုဒ်ရေးလို့ မပြည့်စုံနိုင်ဘူးရယ်။  စွယ်စုံကျမ်းလို တစ်အုပ်ကို ရေးမှ ရမှာ။ ဒါတောင် တစ်နှစ်စာပဲ ရှိဦးမယ်။  တစ်နှစ်စာစီ အကုန်ပြည့်စုံအောင် ရေးရမယ်ဆိုရင် အတွဲ (၁)..ကနေ အတွဲ (၆၀) လောက် ရေးရမယ်ထင်တယ်။  ဒီကောင်က လွန်ရော ကျွံရော အသက် (၆၀) လောက်ဆို သွားမှာ ဒီလောက် သပွတ်ကျပုံနဲ့ဆိုရင်။  သူ့အကြောင်းကိုလဲ စိတ်ဝင်စားတဲ့သူရှိရင် ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်လောက် ရေးပါဦးမယ်။

ဒီဇင်ဘာလရဲ့ တခုသော သောကြာနေ့မှာ ကျနော့်ဆီ သူ့ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။

“သားရီး ညဘက်တွေ့ရအောင်လေ။ ငါ့ကို ဘီယာတိုက်”

“အံမယ်။ ဘောစိက သောက်လုပ်မရှိတဲ့ကောင်ကို ဘီယာတိုက်ခိုင်းစရာလား။ မင်းတိုက်”

“အေးပါကွာ၊ ဘယ်သူတိုက်တိုက် ရတယ်။ တွေ့ချင်လို့၊ ပြီးတော့ ပြောစရာလဲ ရှိလို့”

“လာပြန်ပြီ ဒီပြောစရာတွေက ကုန်ကို မကုန်နိုင်ဘူးဟေ့”

အဲဒါနဲ့ပဲ သောကြာနေ့ည မြန်မာပလာဇာက ဟယ်ရီဘားမှာ ကျနော်တို့ ဗျတ်ဝိ ဗျတ္တ နှစ်ကောင်တွေ့ဖြစ်ကြပါတယ်။ အဲဒါက ကျနော်ပေးတဲ့နာမည် မဟုတ်ဘူးနော်။ ကျနော်တို့ အရမ်းတွဲလို့၊ ပြီးတော့ ပေါက်ကရ လုပ်လွန်းလို့ နှစ်ဘက် မိသားစုကရော၊ ကျန်တဲ့ ဘော်ဒါတွေကရော တညီတညွတ်တည်း ပေးထားတဲ့နာမည်ပါ။  ကျနော်က live band နဲ့ ဖဦးထုပ်၊ ဗထက်ချိုက်မလေးတွေ သီချင်း ဆိုတဲ့ Eclipse bar ကို ကြိုက်ပေမဲ့ သူက စကားပြောစရာ ရှိတယ်ဆိုလို့ ဟယ်ရီဘားကိုပဲ ရွေးလိုက်ရတာပါ..။

ဘီယာနဲ့ အမြည်း မှာပြီးစမှာ ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ဇော်လင်းမောင် ပြောပြတဲ့ သူ့အကြောင်း အခန်းဆက်ကို ဆက်နားထောင်ရပါတော့တယ်။

“ဟိုတနေ့က ငါ နဲ့တွေ့ပြီး ငါဘယ်ကို ဒိုးသွားတာလဲ သိလား။ "

"ဟာ..ငါဘယ်လိုလုပ်သိမှာတုန်းဟ"

" အေး အဲဒီအကြောင်းကို ပြောပြမလို့ ခေါ်လိုက်တာ...ငါ မင်းကို ပြောထားတဲ့ နေရာကနေ ပြန်စပြီး ပြောမှ မင်းဇာတ်ရည်လည်တော့မှာ။”

“အဲဒါဆိုလဲ မင်းရပ်ထားတဲ့နေရာကနေ စပြောကွာ”

“အေး....ပြောပြမယ်....ဟို ငါ စော်လေး ၂ ပွေနောက် လိုက်သွားတာ ရွှေပြည်သာ VIP ရပ်ကွက်အထိ ရောက်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့က လမ်းမှာပဲ ဆင်းပြီး ငါ့ကားကို ရပ်ကြည့်နေတာ။ ငါလဲ ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တယ်။ ဆင်းဆင်းခြင်း ရုတ်တရက် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး။ အဲဒါနဲ့ပဲ………..”


🔥 စော် ၂ ပွေနဲ့ ဇော်လင်းမောင်

အဲဒါနဲ့ စော်လေးတွေ ငါ့ကိုစောင့်ပြီး ကြည့်နေတာနဲ့ ငါလဲ မထူးပါဘူးဆိုပြီး သူတို့အနားသွားပြီး ပြုံးပြလိုက်တယ်။  "ဘာလုပ်နေတာလဲ" မေးတော့ ငါ့ကိုစောင့်နေတာတဲ့။

"အကိုက ထက် တို့ taxi နောက်က လိုက်လာတာတွေ့လို့ ဘာလို့ လိုက်လာတာလဲလို့ မေးချင်လို့ စောင့်နေတာလေ" ဆိုပြီး ဆံပင်ရှည်ရှည် ကောင်မလေးက ပြောတယ်။

"ညီမတို့ကို လှည်းတန်းမှာ တွေ့တော့ ခင်ချင်တာနဲ့ ဘယ်မှာနေလဲ သိချင်လို့ လိုက်ကြည့်တာပါ။  ဘာလဲ မကြိုက်ဘူးလား။"

"မဟုတ်ပါဘူး အကိုရယ်၊   ရပါတယ်။  ညီမကလဲ ခင်တတ်ပါတယ်။  ညီမတို့က ဒီနားတင်နေတာပါ။ သူနဲ့က အိမ်ချင်းလဲ နီးပါတယ်။ ပထမတော့ အိမ်ပြန်မလို့ပဲ အကိုနောက်က လိုက်လာတာတွေ့လို့ "

ဆံပင်တိုလေးကလဲ မခေဘူးပဲ။ သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ ဝင်ပြောပါတယ်။

" ညီမက ခွန်းဆက်ချိုပါ…။  သူက ထက်ရတီ။  အရမ်းချစ်တဲ့ ဘော်ဒါတွေပေ့ါ။ "

"ကို့နာမည်က ဇော်လင်းမောင်ပါ။ အခုလို မတ်တပ်ကြီးဖြစ်နေတယ်။  ခင်မင်တဲ့ အထိန်းအမှတ်နဲ့ ကို တစ်ခုခု လိုက်ကျွေးပါရစေ။  ကို့ကားနဲ့ သွားကြတာပေါ့"

ပြောလိုက်တော့ စော်လေးတွေက ပဲများမနေဘဲ သူ့ကားပေါ် တက်ပြီးလိုက်လာပါတယ်။  ထူးခြားတာက ထက် ကခေါင်းခန်း သူ့ဘေးခုံမှာ စီးပြီး ခွန်း က နောက်ခုံကို ဝင်ထိုင်တာပါပဲ။

ဇော်လင်းမောင် တစ်ယောက် ပြောနေရင်း ပြုံးစိ ပြုံးစိ လုပ်နေပါတယ်။ ရုပ်ကိုက အောက်သွားမရှိတဲ့ နွားပြာကြီးလိုပဲ။  ခွေးကောင်

"မင်းကို သတိရလိုက်တာကွာ။  သူတို့က ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ၊ မိဘတွေကလဲ သိနေတော့ သွားအတူတူ စားအတူတူ….။ အခုတော့ ၁၀ တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ် ဆက်မတက်ဘဲ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ စီးပွားရေး ဒီပလိုမာ တစ်ခုတက်နေကြတာ။  "

"ငါ့ကို သတိရတယ် ဟုတ်လား။  ဘာဖြစ်လို့လဲ၊"

"စော်လေး ၂ ပွေမှာ ထက် က ဆံပင်ရှည်ရှည် ကိုယ်လုံးသွယ်သွယ်နဲ့ ငါကြိုက်တဲ့ ပုံစံလေးကွ။  နောက်တစ်ယောက်က ဆံပင်တိုတယ်။ ပြည့်ပြည့် ကိတ်ကိတ်လေးလေ။  မင်းကြိုက်တဲ့ ဖွေးဖွေးပုံစံမျိုးဆိုတော့ မင်းကို သတိရတာပေါ့"

"ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါကွာ။  မင်းငါ့ကို အကောင်း သတိရတာ တခါမှ မကြုံဖူးဘူးရယ်"

"အေး အဲလို ပြောလဲ ခံရမှာပဲကွာ။  အခု ငါက အခု ထက်နဲ့ အဆင်ပြေနေပြီ။  ဒါပေမဲ့ အပြင်သွားရင် သူတို့ ၂ ယောက်က အတူတူပဲဆိုတော့ အဆင်မပြေ"

"ဟေ့ကောင် တော်တော့" 

လို့ ကျနော် ဒီကောင့် လက်မောင်းကို ထိုးလိုက်ပြီး စကားဖြတ်ပြောလိုက်ပါတယ်။

"ငါထင်သားပဲ ဇော်လင်းမောင်…ဇော်လင်းမောင် ဆန်ကောလောက်မှ ဇောက်မနက်တဲ့ကောင်….ငိုးမ…။အေး ဘာပဲပြောပြော ငါလဲ လောလောဆယ် စော်လဲ မရှိ၊ အားလဲအားတယ်ဆိုတော့ စိတ်ဝင်စားတယ်ဟေ့…။  ငါသူတို့နဲ့တွေ့မှ မင်းပြောသလို မဟုတ်လို့ကတော့ မင်း သေပြီမှတ်။ ဒါနဲ့ ဟိုတနေ့နေ့လည်က ဘယ်ဒိုးတာလဲ"

"ဟီး ဒီလိုကွ။ ငါ ဆေးလိပ်သောက်နေတုန်း ထက် ဆီက ဖုန်းဝင်လာတယ်။ ညနေကျ တခုခု စားသောက်ကြမယ်။ ပြီးရင် ကလပ်သွားကြမယ်တဲ့။ အဲဒါနဲ့"

"အဲဒါနဲ့ ဘာဖြစ်တုန်း"

"ငါ မင်းနဲ့ လမ်းခွဲပြီး အိမ်ပြန်၊ ပိုက်ဆံလေး ဘာလေး ဝင်ယူပြီး ချိန်းထားတဲ့နေရာ သွားတာပေါ့ သားရီးရာ။  ပြီးတော့….."

"ငါ မင်းနဲ့ လမ်းခွဲပြီး အိမ်ပြန်၊ ပိုက်ဆံလေး ဘာလေး ဝင်ယူပြီး ချိန်းထားတဲ့နေရာ သွားတာပေါ့ သားရီးရာ။"

" ဘယ်မှာ ချိန်းကြတာလဲ။"

" အင်း တကယ်တမ်းက ငါက သူတို့အိမ်နား သွားခေါ်တာပါ"

" ရွှေပြည်သာအထိတောင်..အဝေးကြီးပဲ"

"အေး ..ဟုတ်တယ်"

"ငိုးမ..ဒါမျိုးကျ တော်တော် စိတ်ရှည်တယ်။ ပြီးတော့ရော.."

"ငါ သူတို့ကို ရွှေလီခေါ်သွားပြီး အကင်နဲ့ ဘီယာ သောက်ကြတယ်။ စော်လေးတွေက သိပ်မသောက်နိုင်ပါဘူး။ ၂ ခွက်လောက်ပဲသောက်ပြီး ကောင်းနေကြပြီ။  အဲဒါနဲ့ ကလပ် ဆက်ဒိုးကြတယ်လေ။  ကလပ်ရောက်တော့ ၁၀ နာရီကျော်ဘဲ ရှိသေးတာ။  ငါလဲ ဘလက်လေဘယ် တစ်လုံး ဖွင့်လိုက်ပြီး မန်ဘာ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်သောက်နေတာပေါ့။  ဟို ၂ ပွေကတော့ ဒွန့်လိုက်တာ… ပြောမနေနဲ့။  ကြည့်လို့တော့ ကောင်းသား။"

" အဲဒီ ပုလင်း ကုန်သွားပြီလား"

" ဘယ်ကုန်ဦးမလဲ..။ တဝက်တောင် မကျိုးသေးဘူး။ ငါ့နာမည်နဲ့ အပ်ထားခဲ့တယ်လေ"

" နိပ်ဟ...နောက်တခါ ဂုန်းဆင်းလို့ ရပြီ"

"ဒါနဲ့ ၁၂ နာရီလောက်ကျတော့ သူတို့လဲ ပြိုင်းသွားတော့ ပြန်ဖို့ ပြင်ကြတယ်။  ပြန်ကြမယ်ဆိုတော့ ချာတိတ်မတွေက အိမ်မပြန်ဘူး အပြင်မှာ အိပ်မှာလို့ ပြောပြန်ရောဟေ့။ အဲဒါနဲ့ ငါ ဟော်တယ် တစ်ခုကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်"

“အယ်…မင်းက တစ်ယောက်တည်း သူတို့က ၂ ယောက်…ဘယ်လို အိပ်ကြတုန်း”

“အေး..ဟုတ်တယ်…ငါလဲ ဒုက္ခရောက်တာပေါ့။ တကယ်က စောစောထဲက ငါနဲ့ ထက်နဲ့က ညိနေကြပြီ။ ဟိုတစ်ယောက် ပါနေလို့။ ဒါပေမဲ့ ရည်းစားလိုတော့ လက်ကိုင်တာ ဖက်တာ သူ့ရှေ့မှာပဲ လုပ်နေကြတာ…။ သူကလဲ အေးဆေးပဲ။  ဘာမှ မပြောပါဘူး။”

“ဟော်တယ် ရောက်တော့ ၃ ယောက်ခန်းယူဖို့ ပြောပေမဲ့ ငါက ငါ့အကြံနဲ့ငါဆိုတော့ ၂ ယောက် ၂ ခန်းပဲ ရှိတယ်ဆိုပြီး ၂ ခန်း ယူလိုက်တာပေါ့”

“ဒါမျိုးကျ တော်တော်လည်တယ်…ငိုးမ”

“အေး..အဟီး…။  အဲဒါနဲ့ ငါလဲ သူ့တို့နဲ့ တစ်ခန်းထဲမှာ အရင်နေ…။ ဘီယာလေး ဘာလေး ထပ်မှာပြီး…ထက် ကို စည်းရုံးရတာပေါ့။  ထက်က ဟိုစော်လေးကို နိုင်တဲ့ပုံပဲ။  နင်တစ်ခန်း သွားအိပ်၊ ငါတို့နှစ်ယောက် ဒီမှာ အိပ်မယ်ဆိုတော့ သူတို့အချင်းချင်း တိုးတိုးပြောပြီး သဘောတူလိုက်တယ်။”

“အဲဒါနဲ့ “

“အဲဒါနဲ့ ငါလဲ ခွန်း ကိုခေါ်ပြီး သူ့အခန်းလိုက်ပို့တာပေါ့။  “

“မင်းက ခွန်းကိုရော စိတ်မဝင်စားဘူးလား၊ ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ဘူးလား။”

“အာ…စိတ်တော့ စိတ်ဝင်စားတာပေါ့..။ ဒါပေမဲ့ ငါက ထက်ကို ပို ကြိုက်တာလေ။ ပြီးတော့ သူတို့ က သူငယ်ချင်းတွေကွ။ ငါက ထက် နဲ့ဖြစ်နေတာလဲ သူအသိဆိုတော့ လက်ခံရင် ကောင်းရဲ့၊ လက်မခံရင် ခွင်ပျက်ပြီး တစ်ယောက်မှ မရဘဲ ဖြစ်မှာစိုးလို့ သူ့ကို ထားခဲ့ပြီး အခန်းပြန်ခဲ့တာ”

"အခန်းကျတော့ ဘာဆက်ဖြစ်လဲ"

“အခန်းထဲရောက်တော့ ငါ့ ထက် ကအေးဆေး နှပ်နေတာ…။ အဲဒါနဲ့ နည်းနည်းပါးပါး ကစ်ဆင်ရိုက်…၊ နှူးနှပ်ပြီးတော့ ချတော့တာပေါ့…။”

 “ဟာ ဘယ်လိုကြီးလဲ မင့်ဟာကလဲ ရိုမန်းတစ် မဆန်လိုက်တာကွာ…”

“အာ…ဒါတွေ မလိုဘူးလေကွာ…။ ပြီးတော့ စော်ကသာ ၁၉ နှစ်နော်…အတွေ့အကြုံ များတဲ့ပုံပဲ။”

“ဘယ်လိုလဲကွ။ အသေးစိတ်လေး ပြောစမ်းပါဦး”

“ အေး၊ ဒီလိုကွ “

ထက်နှင့် ဇော်လင်းမောင်တို့ အခန်းထဲတွင် လေအေးပေးစက် အနေတော်ဖွင့်ပြီး ပူးကပ်၍ အတော် ခရီးရောက်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။  ဟော်တယ်ကလဲ တီဗီ ချန်နယ်တစ်လိုင်းတွင် အောကား ပြပေးထားသဖြင့် တီဗီကြည့်လိုက်…၊နှုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းကာ လျှာကလိလိုက်နှင့် ဇိမ်ကျနေလေသည်။ ထက်က ရေချိုးထားပြီး သဘက်အကြီးတစ်ထည်သာ ပတ်ထားသဖြင့် သဘက်ကို အသာခွာလိုက်သည်နှင့် ဖြူဖွေးလှပသော မာလကာသီးအရွယ် ပေါက်စီနှစ်လုံးကို မြင်ရလေသည်။  

ထက်၏ ရင်သားလေးများမှာ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်ပြီး နို့်သီးခေါင်းလေးများမှာ ပန်းရောင်သန်းနေသဖြင့် ဇော်လင်းမောင် အတော် သဘောကျသွားပြီး အားပါးတရ စို့နေမိသည်။ ထို့အပြင် ထက် က အသားဖြူသည့်အတွက် ဟိုစကားပုံအတိုင်း အရည်တော်တော် ရွှမ်းသည်။ နို့စို့နေတုန်း လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထက် ပေါင်ကြားကို ပွတ်ပေးသောအခါ အရည်တော်တော် ရွှဲနေပြီကို သိလိုက်သည်။

သူကလဲ ဖရဲသီးလို အရည်ရွှမ်းသော အသီးများ ကျန်းမာရေးအရ စားသည့်အလေ့အထ ရှိသည့်အပြင် သန့်သော စော်များကို ဘာဂျာကျွေးရတာ ကြိုက်လဲ ကြိုက်တတ်သဖြင့် ထက် ပေါင်ကြားထဲ လျှောဆင်းကာ ငိုနေသော ညီမလေးကို ဘာဂျာ ကျွေးလိုက်သောအခါ ထက် ထွန့်ထွန့်လူးပြီး သူ့မျက်နှာကို ပေါင်ကြားနှင့် အတင်းဖိက တစ်ကြိမ်ပြီးသွားလေတော့သည်။

ဇော်လင်းမောင်က ဒီတခါ ထက်အလှည့်ဟု ဆိုလိုက်သောအခါ ခေါင်းတစ်ချက် ငြိမ့်လိုက်ပြီး ok ဟုပြောကာ ဇော်လင်းမောင်၏ ရေခဲချောင်းကို ရေဆာနေသည့် ကလေး တစ်ယောက်ပမာ တပြွတ်ပြွတ် စုတ်ပေးလိုက်သည်။  ဇော်လင်းမောင်က ထက် ၏ လက်ဆကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အနည်းဆုံး အတူနေဖူးသော ရည်းစား ၅ ယောက်ထက်မနည်း အတွေ့အကြုံ ရှိထားသည်ကို မြွေမြွေခြင်း ခြေမြင်လိုက်လေတော့သည်။  

ဒါပေမဲ့ စစခြင်း အခြေအနေတွင် ပါးစပ်ထဲပြီးမည်ကို မလိုလားသဖြင့် ၃ မိနစ်ခန့်တွင် ရပြီဟုပြောကာ ထက် ကို လှေကြီးထိုး ရုးိရိုးပုံစံဖြင့် စတင်သိုင်းကွက် ခင်းလေသည်။  ဇော်လင်းမောင်မှာ ထက် ၏ အနေအထားကို ကြည့်ပြီး ပါလာသော ကွန်ဒုံးကို မစွတ်တော့ပဲ သူ၏ ထောင်မတ်နေသော ပစ္စည်းကို ထက် ၏ ဖြူဖွေးနုနယ်သော ပေါင်ကြားရှိ ညီမလေး၏ လမ်းကြောင်းအဝသို့ တေ့ပြီး လျှောထိုးချလိုက်လေသည်။  အရည်များ ရွှဲစိုနေသဖြင့် ဇော်လင်းမောင်ညီလေးမှာ ချောမွေ့စွာ လိုရာခရီးသို့ ရောက်သွားလေသည်။  လင်း က မျက်လုံးမှိတ်ပြီး မှေးနေရာမှ တစ်ချက် ဖွင့်ကြည့်သော်လည်း လုံး၀ မအော်သည်ကို ထူးခြားစွာတွေ့ရသည်။

“အဲဒီတော့ ငါလဲ အားနာစရာ မလိုပဲနဲ့ အပီ ဆွဲတော့တာပေါ့ သားရီးရယ်။  သူက ငါ ဆောင့်တိုင်း အောက်က ပြန်ပင့်ပေးတယ်။  သူ အပေါ်မှာ နေတော့လဲ ဖင် စကောဝိုင်း လှည့်ပေးတတ်တယ်။”

“ဟာ …မိုက်ချက်ကွာ…”

“ဒါတင် ဘယ်ကမလဲ…။ သူပြီးခါနီးပြီ။ ဒေါ့ဂီ လုပ်ပေးပါဆိုပြီး တောင်းဆိုသေးတယ်ကွ။”

“ဒါကတော့ ကြမ်းချက်ကွာ၊ ဆရာမကြီးဟေ့”

“အေးလေ…တချို့စော်တွေဆို ဒေါ့ဂီ ကုန်းရင် ခါးကြီးက တဖြောင့်တည်း ဘယ်လို လုပ်လို့ကောင်းမှာတုန်း…။ သူက ခါးလေးကိုကော့ပြီး ပေးထားတာများ…အဖုတ်ကြီးကို ပြူးလို့..။ “

“ဟေ့ကောင်..ဟေ့ကောင်..တော်တော့ကွာ…ငါမခံစားနိုင်တော့ဘူး”

“အေးပါ..။ အတိုချုပ်ပြောရရင် အဆင်ပြေခဲ့တယ်ပေါ့ကွာ။  အဲဒီညကတော့ အချိန်မရလို့ ၃ ခါလောက်ပေါ့..”

“အမလေး သားရီးရာ…စကေးတွေ ကြမ်းသဟေ့။ အချိန်မရတောင် ၃ ချီဆွဲခဲ့တာ အချိန်ရလို့ကတော့။”

“၅ ချီပေါ့ သားရီးရာ”

..................................

🔥 cupid ဇော်လင်းမောင်..

“ထားလိုက်ပါတော့ကွာ။ မင်းအကြောင်းလဲ ငါ သိနေပြီးသားဆိုတော့ ယုံပါတယ်။”

“မနက်ကျတော့ ငါ စော်နှစ်ပွေလုံးကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။  သူတို့က ညဘက်ထွက်တာ အေးဆေးပဲဟေ့။  အဲဒီတော့ ငါ့အကြိုက်ဘဲပေါ့။”

“ငါက မင်းနဲ့ ခွန်း ကို လှော်ပေးချင်တာ။ ငါလဲ အနှောက်အယှက်လွတ်သွားမယ်။ မင်းလဲ စော်တဗွေ ရမယ်။  မင်းနဲ့ ကုန်ကျစရိတ် ရှယ်လို့ရမယ်ဆိုတော့ ငါလဲ သက်သာမယ်။ ၁ ချက်ခုတ် ၃ ချက်ပြတ်ပဲဟေ့။  မမိုက်ဘူးလား။”

“အေးပါကွာ…ကြည့်ကြတာပေါ့…။ ခွန်းကလဲ ငါ့ကို ကြိုက်ဦးမှ။  ခွန်းကလဲ ငါ့အကြိုက်ဖြစ်ဦးမှ…။ “

“မင်းကြိုက်မှာပါ..။ သူကလန်းတယ် ကိုယ့်လူ…။  ငါသိတယ်..အဆင်ပြေမှာ။”

အဲဒီနေ့က တခါမှ မမြင်ဘူးသေးတဲ့ ခွန်းဆက်ချိုဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို စိတ်ကူးထဲမှန်းဆကြည့်မိပါတယ်။  သူပြောတဲ့ ပုံစံလေးဆို တကယ် အဆင်ပြေရင်တော့ မဆိုးဘူးပေါ့။


အပိုင်း ( ၂ )  ဆက်ရန် >>>>



Thursday, August 24, 2017

သူသူ အပိုင်း ( ၂ )

သူသူ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ငါ့လင်သာဂိ

သူသူ့အား ပုံမှန် အားပေးနေသော စစ်နိုင် ဆိုသည့် သူဌေးသား တစ်ယောက် ရှိသည်။ စစ်နိုင်သည် မိဘ ချမ်းသာမှု အရှိန်ဖြင့် သုံးဖြုံးနေသော လူငယ် တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူသူ သီချင်း ဆိုတိုင်း ပန်းကုံးဆွတ်၊ ဆုငွေ ပေးနေကြ ဖြစ်သည်။ စစ်နိုင် သူသူ့ကို လိုးခြင်နေပြီ။ 

အပြင် လိုက်ရန် ဒဲ့ မေးဖူးသည်။ သူသူက ထိုသို့ လုပ် မစားဘူးဟု ငြင်းလွှတ်ခြင်း ခံရသည်။ သူသူတို့ ဆိုင်တွင် စစ်နိုင် ခေါ်၍ မလိုးဘူးသော မိန်းကလေး မရှိသလောက်ပင်။ သို့သော် မေဦးနှင့် သူသူကိုတော့ မလိုးဘူးသေးပေ။ မေဦး ကတော့ ဦးတိုက်မောင်း၏ တစ်လက်ကိုင် ဖြစ်သဖြင့် အခြားသူများနှင့် မလိုက်ပေ။ 

လူ ဆိုသည်မှာ မရသည့် အရာကို လိုခြင်သည့် အမျိုး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် စစ်နိုင် သူသူ့အား လိုးရဖို့ အရေး အမျိုးမျိုး ကြံစည်နေသည်။ မန်နေဂျာအားလည်း မုန့်ဖိုး ပေးကာ စီစဉ်ခိုင်းသည်။ မရ။ 

နောက်ဆုံး မဆွေအား ချည်းကပ်တော့သည်။ မဆွေလည်း စစ်နိုင် ငွေပုံပေးသဖြင့် မရရအောင် စီစဉ်ပေးမည်ဟု ဂတိ ပေးလိုက်သည်။ တစ်ရက်တွင် သူသူ့ အား ခေါ်၍ Order လိုက်ရန် ဖြောင်းဖြသည်။ သူသူကလည်း ခေါင်းမာသည်။ ပိုက်စံ မရှိခြင်နေ၊ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ရင်းပြီး လုပ်ကိုင် မစားနိုင်ကြောင်း အပြက် ငြင်းသည်။ 

မဆွေ ခေါ်မေးပြီး နောက်ပိုင်းတွင် သူသူတစ်ယောက် State စင်ပေါ်သာ သီချင်းဆိုပြီး KTV Room ဆိုလျှင် လူရွေးပြီး ထိုင်တော့သည်။ ထို့ကြောင့် မဆွေ ကလိန်စေ့ ငြမ်းစဉ်ရပြီ။ ဒီရက်ပိုင်း အတွင်း စစ်နိုင်အား ဆိုင်သို့ မလာခိုင်းပေ။

နှစ်ပတ်ခန့် ကြာသော်

" သူသူရေ မနက်ဖန် နေ့လည်ပိုင်း KTV Booking တစ်ခု လက်ခံထားတယ်၊ အဲ့ဒါ ညီမ ဝင်ပေးနိုင်မလား"

" တစ်ယောက်ထဲလား မဆွေ"

" အင်း ဟုတ်တယ်၊ ညီမလေးရဲ့ ဧည့်သည်ထဲက တစ်ယောက်ဘဲ၊ By name နဲ့ လာလို့ မေးကြည့်တာ၊ ညီမလေး မဝင်နိုင်ရင် တစ်ခြား တစ်ယောက် စီစဉ်ပေးပါတဲ့"

" ဘယ်သူလည်း ဟင် မဆွေ"

" စစ်နိုင်လေ၊ ညီမ သဘောပါ"

သူသူ စဉ်းစားလိုက်သည်။ ဒီရက်ပိုင်း မဆွေလည်း order လိုက်ရန် မပြောတော့၊ စစ်နိုင်လည်း ဆိုင်မလာတာ ကြာပြီ၊ ခါတိုင်းလည်း ထိုင်နေကြ ဧည့်သည် ဖြစ်နေသဖြင့်

" ရတယ် မဆွေ၊ ညီမ ထိုင်ပါ့မယ်"

" Ok လေ၊ ဒါဆို မနက်ဖန် မနက် 10:00 နာရီ အရောက် ဆိုင်ကို လာခဲ့"

" ဟုတ်ကဲ့ မဆွေ"

သူသူ ပြောပြီး State စင်နောက်ရှိ့ သီချင်းဆိုဖို့ အလှည့်စောင့်ရာ နေရာသို့ သွားထိုင်လိုက်သည်။ မဆွေ တစ်ချက် ပြုံးကာ ဖုန်း ခေါ်လိုက်သည်။

" Hello စစ်နိုင် မဆွေပါ၊ ဒီဘက်က ok တယ်၊ နင်သာ ပြောထားတဲ့ အတိုင်း စီစဉ်ပြီး မနက်ဖန် ငွေထုပ် ယူခဲ့ ok ok"

...................................................................................................

" မင်းသားလေးမို့ မှတ်ထင် ထားပါတယ်!!! သူ လိမ်တာတောင် ပုန်းကာ ဝှက်ကာရယ်!!!! ညာနေတာကို သိရဲ့သားနဲ့ကွယ်!!!"

" ဟားးးးး မိုက်တယ်ကွာာာာ သူသူ့ အသံက ထွန်းအိန္ဒာဗိုလ် ငိုလောက်တယ် good/good/good"

" ငါလေ!!! ဖြစ်နိုင်ရင်!!!နင့်ကို ပြ!!!! ချင်တယ်!!! ခက်တာက ငါစိတ်ကလေးး မဖြစ်နိုင်သေးတာ နင်လေ!!! ရက်စက်တာ များးးးးပြီ"

သူသူ သီချင်း ဆိုလိုက်၊ ဝိုင် သောက်လိုက် လုပ်နေ၏။ ဒီနေ့မှ Spy wine က ချိုမြလွန်းနေသည်။ Spy နှစ်လုံး ကုန်သွားပြီ။ သူသူ့ မျက်လုံးတွေ ဝေဝါးနေသည်။ အခန်းထဲ ဝင်လာကာ လက်မ ထောင် ပြသော မဆွေအား သူသူ မတွေ့နိုင်တော့။

......................................................................................................................

သတိရလာချိန်တွင် သူသူ့ တကိုယ်လုံး အေးစက်နေ၏။ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန် ပန်းနုရောင် မျက်နှာကျက်ကို တွေ့ရသည်။ သူမသိသော အခန်းတခန်းထဲ ရောက်နေ၏။ လူးလည်း ထသည်။ မရ။

လက်နှစ်ဖက်အား ကြိုးဖြင့် တုတ်နှောင်ခံထားရသည်။ ပြီးတော့ သူမ ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားများ မရှိတော့။ ဗိုက်ပေါ်တွင် ယွစိ ယွစိ ဖြစ်နေ၏။နံဘေးသို့ ငဲ့ ကြည့်လိုက်ရာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ပြုံးကြည့်နေသော စစ်နိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဟင် ရှင် ရှင် ဒါ ဘာလုပ်တာလည်း"

" ငါ မင်းကို လိုးမလို့လေ၊ မင်း သတိရအောင် စောင့်နေတာ"

" ရှင် ရှင် လူယုတ်မာ၊ ကျွန်မ ဒါမျိုး လုပ်မစားဘူး ပြောထားပြီးသား၊ လွှတ် လွှတ် ကျွန်မကို အခုလွှတ်ပေး အီးဟီးဟီးဟီး"

" ငိုမနေစမ်းနဲ့ သူသူရာ၊ စိတ်ချ၊ ငါ မင်းကို အားရပါးရ လိုးပြီးရင် လွှတ်ပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား"

စစ်နိုင် သူသူ ခြေထောက် နှစ်ဖက်အား ချဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ သူသူ ရုံးသည်။ မရ။ သူမ၏ စောက်ပတ်ပေါက်တွင် အေးစက် မာကြောသော အရာတစ်ခု လာထောက်သည်။စစ်နိုင် သူသူ့စောက်ပတ်တွင် လီးဒစ် တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

" ဗျိ ဗျိ ဇွိ အားးးးးး"

လီး ဒစ် ဝင်သွားသည်။ သူသူ့ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်ကာ လီးကို ထပ်သွင်းလိုက်သည်။

" အင့် ဗျိဗျိဗျိဗျစ် အားးးး နာတယ် နာတယ် လူယုတ်မာကြီး လွှတ်လွှတ် အီးဟီးဟီးဟီးးးးး"

လီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီး ရှေ့စက် မတိုးဘဲ တခုခု တားစီးထားသလို ခံစားရသည်။ စစ်နိုင် ပြုံးလိုက်သည်။ သူ packing ဖေါက်ရပြီလေ။ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ပြန်ထုတ်ပြီး အရှိန်ဖြင့် စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" အင့် ဗျစ်ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ် အားးးးး အမလေးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ နာတယ် နာတယ် အီးဟီးဟီးဟီး"

လီး ဒစ်က အပျိုမှေးကို ရက်စက်စွာ ထိုးခွဲပြီး သားအိမ်ခေါင်းသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်း စောင့် ဝင်သွားသည်။ စစ်နိုင် လီးကို အဆုံးထိ ပြန် ထုတ်ကာ ခေါင်းငုံ့ ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟားးး သူသူ မင်းက အပျို စစ်တာဘဲ"

" သေနာကြီး ငါ့ကို အခု လွှတ် အီးဟီးဟီးဟီး"

" အင့် ဗျွတ်ဗျွတ်ဗျွတ် ဗျိ အားးးဟားးး ဟားးးးးဟားးးး"

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးးး အမေရဲ့ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် အီးဟီးဟီး နာတယ် နာတယ် ဇွိဇွိ ဗျစ်ဗျစ် အူးးးဟူးးဟူးးဟူး"

စစ်နိုင် လိုးကောင်းကောင်းဖြင့် မညှာမတာ လိုးနေသည်။ စောက်ပတ် လေးမှာ ကျဉ်းမြှောင်းလှသဖြင့် လီးအား လက်ဖြင့် စုပ်ကိုင်ထား သကဲ့သို့ ကျပ်ကျပ်လေး ဖြစ်နေရာ လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဇွိဇွိ ဗျိဗျိ အင့်အင့် အင့်အင့် ဗျစ်ဗျစ် ဗျိဗျိ အားးးးးးးရှီးးးးး ဟားးးးးး စစ်နိုင်၏ သုပ်ရည် နွေးနွေးများ သူသူ့ သားအိမ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

" ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ လိုးရတာ စီးပိုင်နေတာဘဲ"

" သေနာကြီး အီးဟီးဟီးဟီးးးးးး"

ထိုနေ့က စစ်နိုင် သူသူ့အား နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် 5 ချီ ဆွဲပြီးမှ ပြန်ပို့သည်။ သူသူ့အား packing ကြေးအဖြစ် ငါးပုံး ပေးလိုက်သည်။

.........................................................................................................

အိမ်ပြန်ရောက်သော် သူသူ မလှုပ်နိုင် တော့။ တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ခံရသလို ညောင်းကိုက်နေသည်။ သားအိမ်လည်း အောင့်နေ၏။ ပေါင် ဂွစုံလည်း အောင့်တောင့်တောင့် ဖြစ်ကာ လမ်းလျှောက်တိုင်း ကွတတ ဖြစ်နေသည်။ အိမ်ပေါက်တွင် အရက်သောက်နေသော အဒေါ့် ယောက်ျားနှင့် တွေ့သည်။

" ဟာ မိသူ ဒီနေ့ ပြန်တာ စောလှချည်လား"

" သမီး နေမကောင်းလို့ စောစော ပြန်လာတာ ဦးလေး၊ အဒေါ် ရော?"

" နင့် အဒေါ်တို့ ဒီတညလုံး တိုက်အသစ်ကို စလစ်ပြင် အပြီးလောင်းရမှာ"

" ဟုတ်ဟုတ် သမီး နားလိုက်ဦးမယ်"

" အေး..အေး"

ကွတ ကွတဖြင့် အိမ်ပေါ် တက်သွားသော သူသူ့ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ညိုထွန်း အရက်ခွက်ကို မော့ချလိုက်သည်။  စားသောက်ဆိုင်တွင် အဆိုတော် လုပ်ကတည်းက ဒီကောင်မလေး တစ်နေ့နေ့ အလိုးခံရတော့မည်ကို ညိုထွန်း တွေးမိ၏။ 

ဒီနေ့ သူသူ လမ်းလျှောက်ပုံက တစ်မျိုး ဖြစ်နေပြီး အစောကြီး ပြန်လာသည်။ မျက်လုံးများ ကလည်း ငိုထားသကဲ့သို့ မို့အစ်နေ၏။ သူသူ ဒီနေ့ အလိုးခံလိုက်ရပြီလား။ ညိုထွန်း တွေးရင်း နောက်တစ်ခွက် ထပ်မော့ကာ သူသူ့ အခန်းသို့ ချောင်းကြည့်ရန် ထလိုက်သည်။

သူသူ အိပ်ယာပေါ် လှည်းအိပ်သည်။ စောက်ပတ် ကွဲသွားသဖြင့် စပ်နေရာ အိပ်၍ မရပေ။ ထို့ကြောင့် ဆရာခို ဆေးဘူး ယူကာ ကွဲသွားသော နေရာအား ဆေးသိပ်လိုက်သည်။ ထိုစဉ် လူရိပ် မြင်လိုက်၍ ခေါင်းမော့ ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင် ဦး ဦးညို ဘာ ဘာလာလုပ်တာလည်း"

" သမီး စောက်ပတ်ကို ဆေးလိမ်းပေးမလို့လေ ဟဲဟဲဟဲ"

" အို မလိုဘူး ရှင် ကျွန်မ အခန်းထဲက ထွက်သွား ထွက်သွား အွတ် အုအု ဝူး"

ညိုထွန်း သူသူ့အား ခုံအုပ်ကာ ပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်သည်။

" နင် ဒီနေ့ အလိုးခံလာတယ် မလား၊ ငါလည်း နင့်ကို လိုးခြင်နေတာ ကြာပြီ"

ညိုထွန်း ပြောရင်း လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူသူ့ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်နေသည်။ သူသူ ခေါင်းယမ်းကာ ရုံးသည်။ မရ။ ညိုထွန်း၏ သန်မာသော ခန္ဓာကိုယ်အား မဖယ်ရှားနိုင်။ ထမိန် လန်သွားသော် သူသူ့ ခြေထောက် နှစ်ဖက်အား ဆွဲကားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးကြီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" အင့် ဗွတ်ဗွတ်ဗျွတ် အူးးးးးးးးးးးး"

ညိုထွန်း၏ လှုပ်ရှားမှုက မြန်ဆန်လှသည်။ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။ သူသူ ရုံးကန်သော်လည်း မရပေ။

" အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗျိဗျိ အူးးဟူးးဟူးးဟူးး"

လီး တစ်ဆုံး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီ။ "ကဲ မိသူ၊ ငါ့လီးက မင်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေပြီ၊ နင် ရုံးနေလည်း မထူးတော့ဘူး၊ ငါ လိုးတာကို ငြိမ် ခံလိုက် ဟုတ်ပြီလား"

ညိုထွန်း သူသူ့ ပါးစပ်အား အုပ်ထားသော လက်ကို ဖယ်ကာ သူသူ့ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ အားရပါးရ စောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အီးဟီးဟီးဟီး ဇွိဇွိ ဗျစ်ဗျစ် အားးးးးးးးးးးး"

တစ်နေ့လည်လုံး စစ်နိုင်လိုးတာကို ပတ်ပတ်စပ်စပ် ခံခဲ့ရသော သူသူ တစ်ယောက် ယခုလည်း အဒေါ့် ယောက်ျား၏ မညှာမတာ လိုး စောင့်ချက်များ အောက်တွင် တကိုယ်လုံး ယိမ်းထိုးကာ ခံနေရသည်။

" အင့်...အင့်..အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိဇွိဇွိ အ .အ.. အ အ အားးးးးရှီးးးးးး ဟားးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေးကွာ ဟားးးးးး"

ညိုထွန်း သူသူ့ စောက်ပတ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ထိုနေ့ညက ညိုထွန်း သူသူ့အား သုံးချီ တိုင်တိုင် လိုး၍ အားရမှ အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်။

....................................................................................................................................

" သူသူရေ သူသူ"

" မေဦးရေ ငါ အခန်းထဲမှာ"

" နင် မနေ့က နေမကောင်းလို့ ဆိုင် မဆင်းဖြစ်တာဆို၊ အဲ့ဒါ ငါ လာကြည့်တာ"

နံဘေးတွင် ဝင်ထိုင်သော မေဦးအား ဖက်ကာ သူသူ ရှိုက်ကြီး တစ်ငင်ငင် ငိုကြွေးတော့သည်။

" သူသူ ဘာ ဘာဖြစ်လို့လည်း"

" အီးဟီးဟီးဟီး မေဦးရယ် ငါ့ ငါ့ ဘဝ ပျက်စီးသွားပြီဟ"

" ဘာဖြစ်တာလည်း သူသူရယ်၊ မထိပ်သာ မလန့်သာ၊ ငါ့ကို ရှင်းရှင်း ပြောစမ်းပါ"

" အီးဟီးဟီးဟီး မနေ့က စစ်နိုင် ငါ့ကို ငါ့ကို ----------------------------------"

သူသူ မနေ့က အကြောင်းတွေ မေဦးအား ရှိုက်ငိုရင်း ပြောပြသည်။ မေဦး သူသူ့ ကျောပြင်အား ပွတ်သပ် ချော့မြူရင်း

" သြော် သူငယ်ချင်းရယ်၊ ငါလည်း နင်နဲ့ ဘဝတူပါဘဲဟာ"

" မေဦးရေ ဧည့်သည်က section ထိုင်မယ်တဲ့ဟေ့"

သူသူနှင့် စကားပြောနေချိန် waiter တစ်ယောက် လှမ်းပြောသဖြင့် ကြည့်လိုက်ရာ

" ဟယ် ဦးတိုက်မောင်း"

ဟုတ်သည်။ ဦးတိုက်မောင်းနှင့် Foreigner နှစ်ဦးအပြင် နောက်တစ်ဦး ထပ်ပါလာသည်။

" ဒီတာခါ တစ်ယောက် ထပ်ပါလာတယ်၊ သူသူ ငါသွားလိုက်ဦးမယ်"

" ကောင်မ သူ့ဘိုးတော်လာလို့ ပြုံးနေတာဘဲ"

မေဦး KTV ခန်းထဲ ဝင်သွားစဉ် သူသူလည်း သီချင်းဆိုရန် အလှည့်ကျသဖြင့် State စင်ပေါ် တက်ခဲ့သည်။ သူသူ သီချင်းဆိုပြီးသော် မေဦး ရောက်လာကာ

" သူသူရေ၊ ဦးနဲ့ ပါလာတဲ့ တစ်ယောက်က lady ခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့ အဲ့ဒါ နင် ထိုင်မလား"

" အခြေအနေက ဘယ်လိုလည်း"

" သဘောကောင်း ရေလျှံထဲကဘဲ ဟ"

" Ok လေ"

သူသူ နှင့် မေဦး ဧည့်သည်များအား Beer ငှဲ့ပေး၊ အမြည်း ခွံ့ပေး လုပ်နေကြသည်။ သူမတို့လည်း spy wine သောက်ကြသည်။ Foreigner နှစ်ယောက်ကတော့ နိုင်ငံခြား သီချင်း ဆိုရင်း က နေကြသည်။

ဦးတိုက်မောင်းနှင့် ပါလာသော တစ်ယောက်က သူသူနှင့် မေဦးအား ကြည့်ကာ ဦးတိုက်မောင်းထံ ကပ်၍ တီးတိုး ပြောသည်။ ဦးတိုက်မောင်း ပြုံး၍ ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ မေဦးထံ တီးတိုး ကပ်ပြောသည်။ မေဦးလည်း ခေါင်းငြိမ့်ကာ သူသူ့အား လက်ကုပ်၍ အပြင်သို့ ခေတ္တ ခေါ်ထုပ်ခဲ့သည်။

" ဘာလည်း မေဦး"

" မနက်ဖန် ဦးက order လိုက်ဖို့ ခေါ်နေလို့"

" ဒါများ ဘာ ဆန်းလို့လည်း၊ နင် လိုက်နေကြ ဟာကို"

" အခုဟာက ဟို ဘဲကြီးက နင့်ကို ခေါ်ချင်လို့တဲ့၊ နင် အစဉ်ပြေရင် ငါတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ခေါ်မယ်တဲ့၊ နင် မလိုက်ရင်တော့ ငါ မနက်ဖန် 4 by 1 ဆွဲရလိမ့်မယ်"

သူသူ ခေတ္တ စဉ်းစားကာ

" ဘယ်လောက် ရမှာလည်း"

" ဆိုင်မှာတော့ 3 ပုံးစီပေါ့၊ ဟို ရောက်ရင် 2 ပုံးစီ ထပ်ရမှာ"

" ဟယ် 5 ပုံး ဆိုရင် လိုက်မယ် ဟာ"

" သေခြာတယ်နော် သူသူ၊ ဟိုရောက်ရင် ဖင် ဖွင့်ခံရမှာ ဟ၊ ပြီးတော့ အပေါက်စုံ ညှပ်ချကြမှာ"

" ဝက် ဖြစ်မှတော့ ချီး လည်း မရွံတော့ဘူး မေဦးရေ"

" Ok လေ"

...............................................................................................................

5 star hotel ကြီး၏ အခန်းကျယ်ကြီး တခုတွင် ကြမ်းပြင်၌ ကြီးမားသော မွှေ့ယာတခု ခင်းထားသည်။ စားပွဲဝိုင်းတွင် beer ပုလင်းနှင့် အမြည်းများ အပြည့်။ မနက် 9:00 am ကတည်းက taxi ဖြင့် သူသူတို့ ရောက်နေကြသည်။ သူသူက ဦးမင်းကို၏ ရင်ခွင်ထဲ မှီနွဲ့ကာ beer သောက်ရင်း စကား ပြောနေကြသည်။ မေဦးကတော့ foreigner နှစ်ယောက် ကြားတွင် ထိုင်နေသည်။

Beer 1 လုံးစီ သောက်ပြီးသော် စကားသံများ ငြိမ်သွားကာ မေဦးမှာ foreigner နှစ်ဦး၏ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်မှုကို ခံနေရသည်။ သူသူလည်း ဦးမင်းကို၏ နမ်းရှိုက်မှုကို ပြန်လည် နမ်းရင်း ဦးတိုက်မောင်း နို့ကိုင်နေသည်ကို ခံနေရသည်။ မေဦး အဝတ်များ ကွာကျ ကုန်ပြီ။ Foreigner တစ်ယောက်က မေဦး စောက်ပတ်အား ကုန်း လျှက်နေပြီး ကျန်တစ်ယောက်၏ လီးကို မေဦးက စုပ်ပေးနေသည်။

" ပလပ် ပလပ် ရှလွတ် အားးးဟားးဟား ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် Oh!!!!ရှီးးးး Good" Foreigner နှစ်ဦး၏ လီးကို ကြည့်ကာ မေဦး မျက်လုံး ပြူးသွားသည်။ စစ်နိုင်နှင့် ဦးညိုထွန်း လီးထက် ကြီးသည်။

ဒါကြီးတွေနှင့် ဖင်ဖွင့်ခံရလျှင်၊ ညှပ် လိုးမည် ဆိုလျှင် ခံနိုင်ပါ့မလားဟု တွေးမိသည်။ မေဦးကို ကြည့်လိုက်တော့ အေးဆေး။ စောက်ပတ် လျှက်နေသော foreigner မတ်တပ် ရပ်ကာ မေဦး ပါးစပ်နား လီးကို တေ့ပေးလိုက်သည်။

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် Oh!!!! yesss baby. Haaaa good!!!!!"

မေဦး၏ လီးစုပ်ချက်များတွင် foreigner နှစ်ဦး သာယာနေကြသည်။ ဦးတိုက်မောင်း သူသူ့ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ကာ အောက်ခံ ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို မွှေနေသည်။ 

ဦးမင်းကိုကလည်း သူသူ့ အင်္ကျ ီအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နို့စို့နေသည်။ သူသူ နို့စို့ခံ၊ စောက်ပတ် အနှိုက်ခံရင်း မေဦး တို့အား ကြည့်နေ၏။

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အအအအ"

နို့စို့ခံ၊ စောက်စိ ကလိခံနေရသဖြင့် သူသူ့ကိုယ်လေး တွန့်တွန့်သွားသည်။ မေဦး မွှေ့ယာပေါ် လေးဘက် ကုန်းထားသည်။ Foreigner တစ်ယောက်က မေဦး လေးဘက် ကုန်းထား၍ နောက်သို့ ပြူထွက်နေသော မေဦး စောက်ပတ်ကို လီးဒစ်တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မေဦး ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" အင့် ဗျိဗျိဗျစ် ဒုတ် အူးးးးးးးးးး"

မေဦး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားသည်။ တစ်ချက်ထဲနှင့် လီးတစ်ဆုံး စောင့်သွင်းခံလိုက်ရသဖြင့် သားအိမ် အောင့်သွားသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ်..ဗွတ်ဗွတ် အ...အ..အအ ဖတ်ဖတ် အင့်အင့် အားးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဗျိဗျိဇွိဇွိ အ..အ..အအ"

လီးမှာ စောက်ပတ်ထဲ nonstop ဝင်ထွက်နေသည်။ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် မေဦး ဆံပင်များ ခါရမ်းကာ အံကြိတ် ခံနေရသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် အားရပါးရ စောင့်ပြီး ထိုတစ်ယောက်က သူလီးကို မေဦး စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုပ်ကာ မေဦး မျက်နှာရှေ့ သွားရပ်သည်။ စောက်ရည်များ ပေကျံနေသော လီးကို မေဦး စုပ်ပေးနေသည်။ ထိုစဉ် နောက် လီးတစ်ချောင်းကို စောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ စောင့်သွင်းခြင်း ခံလိုက်ရသည်။

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် Arrr Shiiiiii အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗုဗု အုအု အွတ်အွတ် ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အအအအ"

Foreigner နှစ်ယောက် မေဦးအား စောက်ပတ် လိုးလိုက် လီးစုပ်ခိုင်းလိုက် လုပ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း သူသူ တစ်ယောက် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ထွက်လာကာ

" အ..အအ ကျွတ် ဟားးးး ရှီးးးးးး"

နို့စို့နေသော ဦးမင်းကို ခေါင်းအား လက်ဖြင့် ကိုင်ဆွမိသည်။ မေဦးတို့ position change သွားပြီ။ Foreigner တစ်ယောက်က မွှေ့ယာပေါ် ပတ်လပ် လှန် အိပ်လိုက်ပြီး ၎င်း၏ ထောင် မတ်နေသော လီးကြီးအပေါ် မေဦး တက်ခွ၍ ဖိ ထိုင်ချလိုက်သည်။

" ဇွိဇွိဇွိ ဗျိ အားးးးးး"

Foreigner ၏လီးတစ်ဆုံး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသော် မေဦး အပေါ်မှ ညှောင့်လိုး လိုးနေသည်။

" ပြွတ်ပြွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ ရှီးးးး"

Foreigner တစ်ယောက်၏ လီးကို စုပ်ပေးနေရသေးသည်။ မေဦး တစ်ယောက် လီးစုပ်ရင်း စကောဝိုင်းလိုက်၊ မြင်းစီးလိုက် လုပ်နေရာ 15 mins ခန့် အကြာတွင်

" ပြွတ်ပြွတ် ဇွိဇွိ အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ အားးးးးဟားးးး"

မေဦးဖင်လေး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ လီးစုပ်ခံနေသော foreigner က မေဦး နောက်သို့ သွားကာ စအိုပေါက်ကို တံတွေးနှင့် စွတ်လိုက်သည်။ အောက်က တစ်ယောက်က မေဦးကို သိုင်းဖက်ထားသည်။ လီးဒစ်အား စအိုပေါက်တွင်တေ့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

" ဗျိဗျိဗျစ် အားးဟားးဟားးးးးးး"

လီးဒစ် ဝင်သွားပြီ။ မေဦး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေ၏။ မေဦး ခါးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အူးးးဟူးးးဟူးးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်"

မေဦး ကြိတ်မှိတ် အော်ညည်းနေသည်။ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားသော် အားပြင်းပြင်းဖြင့် စောင့်သွင်း ခံလိုက်ရသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးးလားးးလားး အမလေးလေ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်"

လီးတစ်ဆုံး ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားသော် အထက်အောက် နှစ်ယောက်သား မေဦးအား မညှာတမ်း ညှပ် လိုးကြသည်။ မေဦးလည်း အသံကုန် အော်ဟစ် ညည်းတွားနေသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးး ဗျိဗျိဇွိဇွိ အူးးးဟူးးးးဟူးးးးးးးး"

ဦးတိုက်မောင်း၏ လီး မေဦး မျက်နှာနား ကပ်လာသဖြင့် မေဦး အလိုက်သင့် ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်။ လီးကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသည်။ မေဦး လီးကို စုပ်ရင်း မြိုချနေရာ လီးမှာ အာခေါင်ထိ တိုးလာသည်။ 

ဦးတိုက်မောင်း မေဦးပါးစပ်ထဲ လီးကို သွင်းလိုက်ထုပ်လိုက်ဖြင့် လိုးနေသည်။ ဦးတိုက်မောင်းက လီးကို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ ထဲ့ထားကာ မေဦး မျက်နှာ အား ဆီးခုံနှင့် ဖိကပ်ထားစဉ် ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ထဲ ဝင် ထွက်နေသော လီး နှစ်ချောင်း အရှိန် ပြင်းလာသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဘွတ်ဘွတ် အွတ်အွတ် အုအု ဗျိဗျိဇွိဗျစ် အုအုအုဟု"

မေဦး မျက်နှာ နီမြန်းနေပြီ။ သူသူလည်း မေဦးအား ဝိုင်း လိုးနေသည်ကို ကြည့်လျှက် ဦးမင်းကို စောက်စိ ပွတ်ပေးသည်ကို feel ဖြစ်ကာ ခါးလေး ကော့ကော့ပြီး တချီ ပြီးသွားသည်။

" အာဟားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးး"

ဦးမင်းကို သူသူ့အား မွှေ့ယာပေါ် ပွေ့ တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဘောင်းဘီ ချွတ်၍ သူသူ့ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ သူသူ ဦးမင်းကို၏ လီးကို ကြည့်ကာ မျက်လုံး ပြူးသွားသည်။ 

လေးယောက်စလုံး၏ လီးများက သူမ လက်ဖျံလောက် တုတ်ကာ 7' ခန့် ရှည်လျှားသည်။ တွေး နေရင်းပင် လီးဒစ်က စောက်ပတ် အဝတွင် လာတေ့သည်။ တချီ ပြီးထား၍ အရည်များ ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ကြီး လျှောကနဲ ဝင်သွားသည်။

" ဇွိ ဇွိဗျိ အ ဟားးးး"

သူသူ ဦးမင်းကို၏ လက်မောင်းကို စုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဦးမင်းကို လက်မဖြင့် သူသူ စောက်စိအား ပွတ် ခါ ရင်း လီးကို တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းသည်။ "ဇွိ ဇွိ ပလစ် ပျစ် ပျစ် အအအအ"

ဦးမင်းကို၏ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် လီး တစ်ဆုံး ဝင်သွားသော်လည်း နာကျင်မှု မရှိဘဲ ခံ၍ ကောင်းနေသည်။ လီးအား စောက်ပတ်အတွင်း ကပ်လိုး လိုးနေရာ 5 mins ခန့် ကြာသော် သူသူ့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာသည်။ ဦးမင်းကို သူသူ့ မျက်နှာနားတွင် လက်ထောက်ကာ အားရပါးရ လိုးစောင့်တော့သည်။

" အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျစ်ဗျစ် ဇွိဇွိ အအအအ ဗျွတ်ဗျွတ် စွစ်ဖေါက် အားးး ရှီးးးး အအ စောင့်စောင့် အအအအ အားးးးးဟားးးးးရှီးးးးး အားးးးးးး"

သူသူ ဒုတိယ အချီ ပြီးသွားစဉ် ဦးမင်းကိုလည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူသူ့ ဗိုက်ပေါ် သုပ်ရည်များ ပန်းထုပ်လိုက်သည်။ ဦးမင်းကို ပြီးသွားသည်နှင့် foreigner က မေဦး ဖင်ထဲမှ လီးကို ထုပ်ကာ သူသူ့ ပေါင်ကြား ဝင်၍ စောက်ပတ်ထဲ လီး ထိုးထဲ့လိုက်သည်။

" ဘုဘု ဘူ အူးးးး ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ အားးးးးးးးးးး"

လီးမှာ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာ၍ သူသူ သားအိမ် အောင့်သွားသည်။ စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းမြောင်းပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသဖြင့် foreigner မှာ အားရပါးရ လိုးစောင့်နေရာ သူသူ အံကြိတ် ခံနေရသည်။

" ဗွတ်ဗွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ ဇွိဇွိ ဗျစ်ဗျစ် အိုးးးးးyes အအအအ Haa Shii yes good haaaaa"

သူသူ့အား လိုးနေသော တစ်ယောက် ပြီးသွားပြန်သော် မေဦးအား လိုးနေသည့် Foreigner က သူသူ့ဘက် ပြောင်းလာသည်။ သူသူ့အား လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး လီးကို အရှိန်ဖြင့် လိုးထဲ့လိုက်သည်။

" အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးး အမလေးးး အီးးးးးး"

လီးဒစ်မှာ စောက်ပတ် အတွင်းသားများကို ရက်စက်စွာ ပွတ်တိုက်ရင်း သားအိမ်အား အရှိန် ပြင်းပြင်း ဝင်စောင့်သဖြင့် မေဦး မျက်ရည်ပင် ဝဲသွားသည်။ ခါးကို စုံကိုင်၍ စောင့်လိုးနေရာ သူသူ့ တကိုယ်လုံး ယိမ်းထိုးနေသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗုဗု အင့်အင့်အင့် အ ဗျစ်ဗျစ် ဇွိဇွိ အအအအ အားးးးရှီးးးးးးးး"

Foreigner ပြီးသွားချိန် သူသူလည်း မွှေ့ယာပေါ် မှောက်လျှက် ထိုးကျသွားသည်။ ဦးတိုက်မောင်း မှောက်လျှက် လှဲနေသော သူသူ့ အပေါ် ခွလိုက်သည်။ 

သူသူ့ ဖင်အား လက်ဖြင့် ဖြဲကာ စအိုပေါက်ကို တံတွေး စွတ်လိုက်သည်။ သားအိမ် အောင့်ကာ နုံးခွေနေသော သူသူတစ်ယောက် ဖင် အလိုးခံရတော့မည် သိသဖြင့် ငိုခြင်စိတ် ပေါက်သွားသည်။ လီးဒစ်ကို ဖင်ပေါက်တွင် တေ့ကာ ဖိထိုးလိုက်သည်။

" ဇွိဇွိ ဗျစ် အားးးဟားးးဟားးး"

သူသူ ခေါင်းမော့ကာ မေးကြောများ ထောင်သွားသည်။ ဖင်ထဲ လီးကြီး ကျပ်သိပ်စွာ ဝင်လာသည်။

" အိအိ အအ အားးးးး"

လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသော် ဦးတိုက်မောင်း အားဖြင့် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အားးး နာတယ် နာတယ် အီးဟီးဟီးးးဟီးးးးးး"

သူသူ နာကျင်မှုကို လုံးဝ မခံနိုင်တော့။ သူသူ့ အော်ညည်းသံကြောင့် ဦးတိုက်မောင်း စောင့်ချက် ပို ပြင်းထန်လာသည်။

" အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် အားးး အမေရဲ့ ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ အူးးးးဟူးးးးဟူးးး သေပါပြီတော့"

ဦးတိုက်မောင်း လိုးပြီးသွားသော် သူသူ တစ်ယောက် အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။ ဖင်လည်း ကွဲကာ ကျိမ်းစပ်နေပြီ။

သူသူနှင့် မေဦးခမျာ ဦးတိုက်မောင်းတို့ လေးယောက် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ပါးစပ်၊ ဖင်၊ စောက်ပတ် သုံးပေါက်လုံး ညှပ်လိုး လိုးခံခဲ့ရသည်။နှစ်ယောက်သား မျော့မျော့လေးသာ ကျန်တော့သည်။ ပါးစပ်ထဲလည်း သုပ်ရည် ညှီနံ့များ လှိုင်လို့။

နောက်ပိုင်းတွင် ဦးမင်းကို တစ်ယောက် သူသူ့အား မကြာခဏ ခေါ်၍ လိုးသည်။ သူသူ၏ ညုတုတု ချွဲနွဲ့ ပြောဆိုမှုများ၌ သာယာနေပြီ။ 

မေဦး မှာလည်း ဦးတိုက်မောင်း၏ ပင်တိုင် အသုံးတော်ခံ မယားဖြစ်သွားသည်။ ဦးတိုက်မောင်းက မေဦးအား တိုက်ခန်း တစ်ခန်း ဝယ်ပေးထားကာ အလိုရှိတိုင်း ခေါ်လိုးသည်။ 

ရံဖန်ရံခါ ဦးတိုက်မောင်း၏ နိုင်ငံခြားသား ဧည့်သည်များ လာတိုင်း မေဦးက ဒိုင်ခံ အလိုးခံရသည်။ သို့သော် မေဦးမှာ လူတကာ၏ အလိုးခံ ဘဝထက် သာသဖြင့် ကျေနပ်သည်။

.................................................................................................................................

" သူလေး"

" ရှင် ဦး"

" ဦးက လွဲပြီး သူလေး တခြားသူတွေနဲ့ မလိုက်ရဘူးနော်"

" ဦးရယ် သူသူတို့က မရှိလို့ လုပ်စားနေရတာလေ"

" ဦး သူသူ့အတွက် စီစဉ်ထားတာ တစ်ခုရှိတယ်"

" ပြောပြလေ ဦးရဲ့"

" ပြောသေးဘူး သူလေး ဦးကို ပြုစုပြီးမှ"

" အဟွန့် ဦးက အရမ်းကဲတာဘဲ"

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဟားးးးးးးးးးး"

ဦးမင်းကို၏ လီးဒစ်အား နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်ကာ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်သည်။ လီးအား ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးလိုက်ရာ

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အိုးးရှီးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟားးးး"

10 mins ခန့် လီးစုပ်ပေးလိုက်သော်

" တော်ပြီ သူလေးရေ၊ ဦး သူလေး ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ်"

သူသူ ဘောင်းဘီ ချွတ်ကာ ဦးမင်းကို ပေါ် ခွ ထိုင်လိုက်သည်။ လီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။

" ဇွိဇွိဗျိဗျိ အားးးဟားးးဟားးးး"

လီး တစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်နှင့် ဦးမင်းကို ပုခုံးအား လက်ဖြင့် ကိုင်၍ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းတော့သည်။

" အအအအ ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ကွာ ရှီးးး"

ဦးမင်းကို၏ ဆီးခုံနှင့် စောက်စိ ဖိကပ်ကာ ဖင်ကြီးကို ညှောင့်လိုး လိုးနေရာ

" ဖတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ် အအအအ ပြွတ်ပြွတ် ပျစ်ပျစ် အအအအ ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် အအအအ အားးးးးရှီးးးးးးး ဟားးးးးးးးးး"

သူသူ ဦးမင်းကိုအား ဖတ်ထားလျှက် ဖင်ကြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ ပြီးသွားသည်။ ဦးမင်းကိုလည်း သူသူ၏ နူးညံ့သော စောက်ပတ်လေးထဲ သုပ်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

...................................................................................................................

သူသူတစ်ယောက် ဦးမင်းကို ပြောသော အကြောင်းအရာများကို တွေးရင်း အိပ်ယာထဲတွင် လူးလှိမ့်နေသည်။ ဦးမင်းကိုက သူသူ့အား အလှပြင် သင်တန်း တက်ရန် တိုက်တွန်းသည်။ ကုန်ကျစရိတ်ကို ထောက်ပံ့မည်။ ပညာ တက်သွားလျှင် ခြံဝန်း ဝယ်ပေးကာ ဆိုင်ဖွင့်ပေးမည်ဟု ဆိုသည်။ ဦးမင်းကို၏ မိန်းမ/ မိသားစုနှင့် ပြဿနာ ဖြစ်မည်စိုး၍ သူသူ ငြင်းသည်။ 

သူ့ မိသားစုနှင့် ပတ်သတ်၍ စိတ်မပူရန်နှင့်၊ သူ့ မိန်းမက ပိုက်စံ ရှာပေးနေရင် သူ ဘာလုပ်လုပ် ခွင့်ပြုထားကြောင်း၊ လုပ်ငန်း အခြို့ကိုလည်း သားအား လွှဲထားပေးသဖြင့် စိတ်မပူရန် ပြောကြားသည်။ 

အဓိက ကတော့ ဦးမင်းကိုအား ပြုစုပေးလျှင် ပြီးပြီ ဟု ပြောသည်။ သူသူ စဉ်းစားပါရစေဟု ပြောထားခဲ့သည်။ ယခု ကိစ္စက sponsor ပေးသည်ထက် သူ၏ အငယ် မယားအဖြစ် နေထိုင်ရမည် ဖြစ်သည်။ မနက်ကျလျှင် မေဦးနှင့် တိုင်ပင်ရမည်။ 

သူသူ ခေါင်းဦးကို ဖက်ကာ မှောက်အိပ်နေ၏။ အခန်းထဲ လူဝင်လာသဖြင့် လူးလည်း ထသည်။ သူမ ကိုယ်ပေါ် ဖိထိုင် ခံလိုက်ရသည်။

" အာ ဦးညို ဘာလုပ်တာလည်း ဖယ် ဖယ်"

" ငါ နင့်ကို မလိုးရတာ ကြာလို့၊ အခုည လိုးမလို့လေ"

" ဦးညို ဖယ်နော်၊ ကျွန်မ ဒေါ်လေး ကြားအောင် အော်လိုက်မှာ အ အ"

သူသူ ဆံပင် စောင့်ဆွဲ ခံလိုက်ရသည်။

" နင့် ဒေါ်လေး မရှိဘူး၊ ရှိလည်း ဂရုမစိုက်ဘူး"

ဦးညိုထွန်း ပြောရင်း သူသူ့ ထမိန်ကို ဆွဲ လှန်လိုက်သည်။ အိမ်နေရင်းမို့ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထား။

" ဟားးး ကြည့်စမ်း နင့်ဖင်ကြီးက ဟိုလူလိုး ဒီလူလိုးနဲ့ ထွားလာလိုက်တာ ဖြန်းဖြန်းဖြန်း အ အ အားးးးးး"

ဦးညိုထွန်း သူသူ့ ဖင်အား ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်လိုက်ရာ သူသူ ဖင် ကော့သွားသည်။ ရုံးနေလည်း အလိုးခံ ရမည့် အတူမို့ သူသူ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ဦးညိုထွန်း သူသူ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ဖြဲကာ စအိုပေါက်ကို တံတွေး ထွေးချလိုက်သည်။

" ထွီ အ ဟာ ဦးညို ဖင်ကိုတော့ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့၊ ဗျိဗျိဇွိဗျစ် အအအ အားးးး"

ဦးညိုထွန်း လီးကြီး ဖင်ထဲ ညှာတာမှု ကင်းစွာ တိုးဝင်လာသည်။ သူသူ့ ခါးအား လက်ဖြင့်ဖိထားကာ အားရပါးရ လိုးနေသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အအအအ ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ အအ ဖြေးဖြေး အအ နာတယ် နာတယ် အားးးးး"

လီးကြီး အဝင်အထွက် ကြမ်းလှသည်။ လီးဒစ် ဝင်လာတိုင်း ဖင်ထဲ အောင့်သွားကာ တစ်စို့ကြီး ခံစားရသကဲ့သို့ ပြန်ထွက်သွားတိုင်း ဟာတာတာကြီး ဖြစ် ကျန်ခဲ့သည်။ဦးညိုထွန်း စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။ သူသူ ခေါင်းအုံးအား သွားဖြင့် ကိုက်ကာ ဖင်လိုး ခံနေရသည်။

" အင့်....အင့်အင့်အင့် ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အ..အ..အအ ဇွိဇွိဗျစ်ဗျစ် အအ နာတယ် အ...အ အအ ဗျွတ်ဗျွတ်ဗုဗု အအအအ ဟားးးးး ရှီးးးးးး အားးးးးးး"

သူသူ့ဖင်ထဲ ချွဲကျိကျိ သုပ်ရည်များ ဝင်သွားသည်။

" ဟားးးးးး သူသူရာ နင့် ဖင်လေးက လိုးရတာ စီးပိုင်နေတာဘဲ ဟားးးးးးး"

.........................................................................................................................................

သူသူ ဦးမင်းကို၏ အစီအစဉ်အား သဘောတူရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အိမ်မှာနေလျှင် အဒေါ့် ယောက်ျားက အဒေါ် လစ်လျှင် လစ်သလို တက်တက် လိုးသည့်ဒဏ်ကို ရည်ရှည် မခံနိုင်တော့။ သူမကြောင့် အဒေါ် လင်မယား ကွဲမှာကို မလိုလားပေ။ ထို့ကြောင့် မေဦးနှင့် တိုင်ပင်ကာ အဆောင်သို့ ပြောင်းနေသည်။

မေဦး ကတော့ စဉ်တင် အဆိုတော် မလုပ်တော့ဘဲ ဦးတိုက်မောင်း ဝယ်ပေးသော တိုက်ခန်းတွင် ပြောင်းနေကာ ဦးတိုက်မောင်း၏ ပင်တိုင် အဖြစ် ဘဝကို ရပ်တည်လိုက်သည်။ မောင်လေးနှင့် ညီမလေးကို ရွာရှိ ဆွေမျိုးများထံ ပို့ကာ စားရိတ် ထောက်ပံ့ပေးသည်။ သူသူလည်း နေ့ခင်း အလှပြင် သင်တန်း တက်လိုက်၊ ညဘက် သီချင်း ဆိုလိုက်၊ ဦးမင်းကို အား ပြုစုလိုက် လုပ်နေသည်။

အဆောင်နေစဉ် ရင်းနှီးခဲ့သော မိုးကုတ်သူလေး မေရီ့ ကိစ္စအား ကူညီပေးပြီးနောက်တွင် ဦးမင်းကို ဝယ်ပေးသော ခြံ၌ အိမ်ဆောက်ပြီး Beauty salon တခု ဖွင့်၍ လုပ်ကိုင်နေသည်။ 

ဦးမင်းကို အလိုရှိလျှင် ပြုစုပေးသော မယားငယ်လေး တစ်ယောက် အဖြစ်နဲ့ ပေါ့။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။


သူသူ အပိုင်း ( ၁ )

သူသူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ငါ့လင်သာဂိ

မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက် ထမိန် ရင်လျှားဖြင့် အဝတ် လျှော်ဖွတ်နေသည်။ သူမသည် အသက် 18 နှစ် ပြည့်ပြီးကာစ။ အပျိုပေါ် ဝင်စ ဖြစ်လင့်ကစား၊ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဖွံ့ထွားလှသည်။ 

သူမ အသက် 10 နှစ် မပြည့်မီ ကပင် မိဘနှစ်ပါးစလုံး ဆုံးပါး သွားသဖြင့်  အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲ ဖြစ်သူမှ ခေါ်ယူ မွေးစားထားသည်။ အဒေါ် ဖြစ်သူ၏ လင်မယားမှာလည်း လက်လုပ် လက်စားများ ဖြစ်ကြသဖြင့် ကျောင်းမနေခဲ့ရပေ။ ငယ်စဉ်ကပင် အခြားသူများ၏ လက်တို လက်တောင်း ခိုင်းသည်များ လုပ်ကိုင်ရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူအား တစ်ဖက် တစ်လှမ်းမှ ကျေးဇူး စပ်ပေးခဲ့သည်။ 

ပန်းရံ၊ လမ်းလုပ်၊ စသဖြင့် ကြုံရာ ကျပန်း လုပ်ကိုင်ခဲ့သောကြောင့်  နေလောင်ထားသဖြင့် ညိုသော အသားအရည်နှင့် လိုက်ဖက်စွာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဖွံ့ထွား ကျစ်လစ်လှသည်။ သူမ နာမည်က သူသူ။အဝတ်အစားများ ရိုက် လျှော်လိုက်တိုင်း လှုပ်ရမ်းသွားသည့် ရေစိုနေသော ထမိန် ပါးပါး အောက်မှ တင် ကားကား ကြီးများကို အငမ်းမရ ကြည့်ရင်း တံတွေး မျိုချနေသူ တစ်ယောက် ရှိသည်။

သူသူ့ အဒေါ် မနှောင်း၏ ယောက်ျား ညိုထွန်း ဖြစ်သည်။ ယခင်က ဒီကောင်မလေး ဒီလောက် လှသည်ကို သတိ မပြုမိ။ အသက် 18 နှစ် ပြည့်ပြီး နောက်ပိုင်း ဖွံ့ထွားလာသော ခန္ဓာကိုယ် အရှိုက် အဟိုက်များ က ညိုထွန်းအား ညှို့ယူနေလေပြီ။ လွန်ခဲ့သော 8 နှစ်ခန့်က ဒီကောင်မလေးအား မနှောင်း အိမ်သို့ ခေါ်လာချိန်တွင် မနှစ်မျို့ခဲ့သော်လည်း ယခု အခါတွင် ကျားချောင်း ချောင်းနေသည်။ ညိုထွန်း ရေချိုးကန်အနီး ကပ်သွားကာ

" သူသူ ဦး ဘာကူလုပ်ပေးရမလည်း အဟဲ"

ဦးညိုထွန်း၏ အသံ ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရ၍ သူသူ လန့်ကာ နောက်လှည့် ကြည့်သည်။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား ဝါး စားမတက် အနီးကပ်ကြည့်နေသော ဦးညိုထွန်း၏ တဏှာ မျက်လုံးများနှင့် ဆုံမိသည်။ ဦးညိုထွန်း၏ အကြည့်တွေက ရင်လျှားထားသည့် ထမိန် အောက်မှ ရုံးကြွနေသော ရင်သားနှစ်မွှာက မခွါပေ။ သူသူ ရင်ဘက်အား လက်ဖြင့် ရှပ်ကာလျှက်

" အို ဦးညို ရတယ် မလိုပါဘူး"

" အော် အေးအေး သူသူ လိုအပ်ရင် ပြောနော။ ဦးညိုက သူသူ ပင်ပန်းနေတာ မကြည့်ရက်လို့ အဟဲ"

" ရတယ် ရတယ် မလိုဘူး ဦးညို"

" ဒါဆိုလည်း ပြီးတာပါဘဲလေ ဟဲဟဲဟဲ"

သူမအား ဝါးစားမတက် ကြည့်ကာ တဟဲဟဲဖြင့် လှည့်ထွက်သွားသည်။ ထိုတော့မှ သူသူ သက်ပြင်း ချနိုင်သည်။

ရေချိုးအပြီးတွင် အဒေါ်လည်း ပြန်မလာသေး၍ သူသူ သူမ၏ သူငယ်ချင်း မေဦး ထံသို့ ထွက်ခဲ့သည်။ မေဦး ဆိုသည်မှာလည်း နွမ်းပါးသည့် မိသားစုအား သူမနှင့်အတူ ကျပန်း လုပ်ရင်း ရှာဖွေ ပေးနေသူ တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ဒီရက်ပိုင်း အလုပ်တွေက ပါးသဖြင့် အဒေါ်ကိုလည်း ပိုက်စံ မအပ်နိုင်သည်က တမျိုး၊ ဦးညိုထွန်း၏ ရိတိတိ အပြုအမူများကို ရှောင်နေရ သည်က တမျိုးကြောင့် သူသူ စိတ်ညစ်နေသည်။ 

မေဦးတို့အိမ် ရောက်သော် အိမ်ရှေ့တွင် ကားတစ်စီး ရပ်ထားသည်ကို တွေ့သည်။ အိမ်ထဲမှ ခေတ်ဆန်ဆန် အမျိုးသမီးတစ်ဦး ထွက်လာကာ မေဦးအား နှုတ်ဆတ်ပြီး ကာပေါ် တက်ကာ ကားမောင်း၍ ထွက်သွားသည်။

" မေဦး"

" ဟယ် သူသူ လာ အိမ်ပေါ်တက်"

" အန်တီရော သက်သာလား"

" ဒီလိုပါဘဲဟာ တရှောင်ရှောင်နဲ့"

" ဒါနဲ့ နေပါဦး စောနက ဘယ်သူလည်း"

" အဲ့ဒါ အရင်က ဟိုဘက် ရပ်ကွက်မှာ နေတဲ့ မဆွေ လေ၊ အမေ့ တူမ တစ်ဝမ်းကွဲပေါ့၊ နင် သိပါတယ်ဟာ"

" ဟယ် မဆွေ ဟုတ်လား သူက ဘယ်လိုက ဘယ်လို ကားတွေ ဘာတွေနဲ့ ဖြစ်သွားရတာလည်း"

" အင်းးးး သူ စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုမှာ အဆိုတော် လုပ်နေတာလေ။ အခုတော့ အဲ့ဆိုင်ပိုင်ရှင်ရဲ့ မယားငယ် ဖြစ်ပြီး ထောနေတာ"

" ဒါနဲ့ ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလည်း"

" ငါ့ အမေ နေမကောင်းဘူး ဆိုလို့ ဆေးဖိုးလေး လာပေးရင်းနဲ့ လာတာ၊ ငါ့ကိုလည်း အဲ့ ဆိုင်မှာ လုပ်မလားတဲ့၊ အဲ့ဒီမှာလုပ်ရင် ဝင်ငွေ ကောင်းတယ် တဲ့"

" အဲ့ဒီတော့ နင်က"

" အေးလေ အခုရက်ပိုင်း အလုပ်မှ မရှိတာ၊ ငါလည်း လုပ်မယ် ပြောလိုက်တာပေါ့"

" ဟယ် နင်ကလည်း ငါ့ကျ ပြောမပေးဘူး"

" အေးပါ သူသူရယ် ငါ အရင် လုပ်ကြည့်လို့ အစဉ်ပြေရင် နင့်ကို ပြောပေးမယ် စိတ်ချ"

" ကောင်မ နင် အစဉ်ပြေရင် ငါ့ကို မမေ့နဲ့နော်"

" စိတ်ချ သူသူရေ စိတ်ချ၊ နင်သာ သီချင်းအဆို ကျင့်ထား"

..........................................................................................................

မေဦး အလုပ်ဝင်သည်မှာ နှစ်ပတ်ခန့် ရှိပြီ။ နှစ်ပတ် အတွင်းလည်း သိသိသာသာ ပြောင်းလည်းလာသည်။ အလုပ် စဝင်ကာစ အလုပ်မှ ကြိုထုပ် ငွေဖြင့် အလှကုန် ပစ္စည်းများ အဝတ် အစားများ ဝယ်ကာ အလှပြင်ထား၍ တော်တော် ကြည့်ကောင်းနေသည်။

ညပိုင်း 12:00 ကျော်မှ အိမ်ပြန်ရသည်က လွဲ၍ ငွေရေး ကြေးရေးလည်း အရင်ကထက် အနည်းငယ်ချောင် လည် လာသည်။

" သူသူရေ ငါတို့ဆိုင်က လူ အသစ်တွေ ထပ်ခေါ်မှာ၊ နင် လုပ်မှာလား"

" အေး လုပ်ခြင်တယ်ဟာ၊ ဒါနဲ့ ဘာတွေ လုပ်ရတာလည်း"

" အော် နင်ကလည်း၊ စဉ်ပေါ်တက်ပြီး သီချင်းဆိုရုံလေးရယ်၊ နင် ဆိုတာ သဘောကျပီး ပန်းကုန်း ဆွတ်တဲ့ ဧည့်သည်နား သွား ထိုင်ပေးရုံလေးရယ် ဒါဘဲ"

" အဲ့ဒါဆို ငါ လုပ်မယ်ဟာ"

" အေးပါ ဒါဆို မနက်ဖန် နင် ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့"

" အေးအေး ကျေးဇူးပါ မေဦးရယ်"

သူသူ့ ရင်ထဲ အပျော်တွေ ပြည့်နေ၏။ သူမ အလုပ်လုပ်ရင်း အဒေါ့် မိသားစုအား ထောက်ပန့်မည်။ ပြီးလျှင် သူမ ဘဝ တိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်း လုပ်မည်။ ဒါဆိုလျှင် သူမအား ကျားချောင်း ချောင်းနေသော ဦးညိုထွန်း၏ လက်မှ လွတ်ကင်းမည်။

.........................................................................................................

သူသူ စင်တင် တေးဂီတ၌ အလုပ် ဝင်ကာစ အခက်အခဲ အနည်းငယ် ရှိခဲ့သည်။ မီးရောင် အောက်၌ လူအများရှေ့ သီချင်း တက်ဆိုရာတွင် အစပိုင်း ထစ်ထစ် ငေါ့ငေါ့ ရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် အစဉ် ပြေသွားသည်။ ဧည့်သည်များနှင့် ထိုင်၍ စကားပြောရာတွင်လည်း အစပိုင်းတွင် ခက်ခဲခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း ပြောဆိုဖန် များလာတော့ အစဉ်ပြေလာ၏။

သူသူ အလုပ်ဝင်ပြီး ( ၁ ) လခန့် အကြာတွင်

ဆိုင်သို့ ရောက်ရောင်ခြင်း မန်နေဂျာ ခေါ်သဖြင့် မေဦး မန်နေဂျာ့ အခန်းသို့ သွားခဲ့သည်။ သူသူ တို့ကတော့ အလှ ပြင်ကာ သီချင်းဆိုရန် ပြင်စဉ်နေကြသည်။ 1 နာရီခန့် ကြာသော် မေဦး မန်နေဂျာ့ အခန်းမှ ခေါင်းငိုက်စိုက်၍ ထွက်လာသည်။

" မေဦး မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူး ဘာဖြစ်လို့လည်း"

" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး သူသူရယ်၊ ငါ ဒီနေ့ည အိမ်ပြန်ဖြစ်ခြင်မှ ပြန်လိမ့်မယ်၊ မနက်ကျရင် အမေ့ကို ဒီပိုက်ဆံနဲ့ ဆေးခန်း ပို့ပေးဟာ"

" ဟင်!!! မေဦး အန်တီ ဘာဖြစ်လို့လည်း၊ ပြီးတော့ နင်က ဘာ လုပ်မလို့ အိမ်မပြန်ဖြစ်မှာလည်း"

မေဦး မျက်ဝန်းထဲမှ မျက်ရည် အချို့ ကျလာသည်။ မေဦး ချက်ခြင်း ပြုံးကာ

" ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး သူသူ၊ ငါ ပြောတဲ့ အတိုင်း လုပ်ပေးပါနော် သူငယ်ချင်း"

မေဦး သူသူ့ လက်ထဲ ပိုက်စံ တအုပ် ထဲ့ပေးကာ ဆိုင် အနောက်ဘက်သို့ ပြေးဝင်သွားသည်။ သူသူ ပြေးလိုက်မည် အလုပ်

" ယခုတဖန် ဖျော်ဖြေမည့် တေးသံရှင် ကတော့ သူသူ ဖြစ်ပါတယ် ခင်များးး"

" ရွှီးးးး ဖြောင်းဖြောင်းးးဖြောင်းးဖြောင်းး"

သူသူ State စဉ်ပေါ်သို့ တက်ခဲ့ရသည်။ မေဦးတစ်ယောက် အမေ့ မျက်နှာအား မြင်ယောင်ရင်း taxi ကား ခေါ်ဆောင်ရာသို့ လိုက်ခဲ့သည်။

" နင့် အမေကို ဆေးကုဖို့ ပိုက်စံ လိုတယ်လေ။ နင့် အမေကို မသနားဘူးလား၊ နင့်ရဲ့ အပျိုစဉ် ဘဝလေး ဒီတစ်ည ပေးစပ်ရုံနဲ့ နင့်အမေကို ဆေးကုဖို့ ပိုက်စံ လုံလောက်ပြီ"

မဆွေ၏ စကားများ ကြားယောင်ရင်း မျက်စိကို မှိတ်လိုက်ရာ မျက်ရည်ပေါက်များ ကျလာသည်။

" ကျွီ"

ကားရပ်လိုက်သည့် အသံ ကြားမှ မေဦး သတိဝင်ကာ ဘေးဘီကို ကြည့်မိသည်။ မီး ထိန်ထိန် လင်းနေသည့် တိုက် တစ်လုံး ရှေ့တွင် ကားရပ်ထားသည်။ ကား တံခါးအား တစ်ယောက် ဖွင့်ပေးသဖြင့် မေဦး ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ တံခါး ဖွင့်ပေးသူ နောက်သို့ မေဦး အသက် မဲ့စွာ လိုက်ခဲ့သည်။

"ပ ါလာပြီလား ကွ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာကြီး"

" ဟားးးး အချောလေးဘဲကွ OK OK မင်းတို့ တာဝန်ကျေတယ်"

" ကျေးဇူးပါ ဆရာကြီး၊ ကဲ ကောင်မလေး ငါတို့ ဆရာကြီး စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုပေးလိုက်နော"

အခန်း အကျယ်ကြီး တစ်ခုထဲတွင် မေဦးနှင့် ထို လူကြီး နှစ်ဦးသာ ကျန်ခဲ့သည်။

" လာလေ ကောင်မလေး ဒီမှာ ထိုင်"

ဆိုင်ထဲတွင် အခြား အမျိုးသားများနှင့် ထိုင်နေကြ ဖြစ်သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ နှစ်ဦးတည်း ထိုင်ရမည့်အရေး မေဦး တွန့်နေသည်။ သို့သော် သူမ ဒီအထိ လိုက်လာသည့် အကြောင်းမှာ ဘာကြောင့်ဟု ပြန်တွေးမိချိန် ထို လူကြီး နံဘေးတွင် ထိုင်မိလျက်သား ဖြစ်နေသည်။

" ရော့ ဒါလေး သောက်လိုက်"

မေဦး လက်ထဲ ရောက်လာသော ဖန်ခွက်အား တစ်ချက် ကြည့်ကာ မော့ချလိုက်သည်။

" ဟားးးး"

ရင်ထဲ ပူ ဆင်းသွားသည်။ လူကြီးက သူမ ပုခုံးအား သိုင်းဖက်ရင်း နောက် တစ်ခွက် ထပ်တိုက်သည်။ မေဦး မော့ချလိုက်ပြန်သည်။ သူမ ခေါင်းထဲ ရီဝေဝေ ဖြစ်ကာ မျက်လုံး အမြင်များ ဝေဝါးလာသည်။ ထို လူကြီးက သူမအား ဖက်ထားရင်း ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေသော မျက်နှာမှာ နှစ်ထပ် ဖြစ်နေသည်။မေဦး မူးသွားပြီ။ သူမ ခန္ဓာကိုယ် လေထဲ မြှောက်သွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးနောက် ကျောပြင်က အိစက် ညက်ညောသော အထိအတွေ့ကို ခံစားမိသည်။ သူမ မွေ့ယာပေါ် ရောက်သွားပြီ။

ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပုရွက်စိတ်များ တက်နေသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။ ပြီးနောက် လက်တွေ၊ ခြေထောက်တွေ အပေါ်ကို မြောက်လိုက် ကျလိုက် ဖြစ်သွားသည်။ တကိုယ်လုံး အေးစက်သော Air con ၏ အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ မေဦး ကိုယ်ပေါ်၌ အဝတ်အစားများ မရှိတော့ပေ။

လူကြီးက မေဦး၏ နို့အုံအား လက်ဖြင့် ဖိချေ ပွတ်သပ်နေ၏။

" ဟားးးး နို့လေးတွေက တင်းနေတာဘဲ"

မေဦး ကိုယ်လေး တွန့်သွားသည်။ ထို လူကြီး ချေ ကောင်းကောင်းဖြင့် ဖိချေနေရာ မေဦး နာကျင်သွားသဖြင့် မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားသည်။ လူကြီး၏ လက်များက နို့အုံအား ချေလိုက်၊ ခန္ဓာကိုယ်အား ပွတ်လိုက်ဖြင့် မေဦး မှာ နာကျင် ခံခက် ရှိလှသည်။ 

လက်က တဖြေးဖြေးဖြင့် ပေါင်သား၊ တင်ပါး များအား ပွတ်သပ်ရင်း စောက်ပတ်လေးသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ပါးစပ်က နို့သီးခေါင်းအား စို့ရင်း လက်ညိုးဖြင့် စောက်ပတ် အကွဲလေးအား ပွတ်သပ်နေသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစ စောက်ပတ်လေးမှာ မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်း လေးဖြင့် ကိုင်လို့ ကောင်းလှသည်။

လက်ညိုးအား စောက်ပတ်ထဲ မထိုးသေးဘဲ စောက်စိလေးကို ပွတ်သပ် ပေးနေသည်။ အပျို ဖြစ်ကတည်းက ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်၏ အထိအတွေ့ကို အခံစားဖူးသေးသော မေဦး တစ်ယောက် ထို လူကြီး၏ အကိုင်အတွယ်တွင် မိန်းမော လာသည်။ ပါးစပ်လေးဟ၊ ခေါင်း မော့၍ တဟင်းဟင်း ညည်းညူ နေ၏။ 

စောက်စိအား ကလိပေးနေချိန် 10 mins ခန့် ကြာသော် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ ပစ်ချွဲချွဲနှင့် စိမ့်ထွက် လာသည်။ ခါးကို မသိမသာ ကော့ကော့ လာသည်။ လူကြီး သဘောကျစွာ ပြုံးမိသည်။ အပျိုစင် တစ်ယောက်အား စိတ်တိုင်းကျ နှိုးစွပြီး သူ ကြမ်းခြင်သလို ကြမ်းတော့မည်ကို ကောင်မလေး မသိရှာပေ။

" အ အ အ ဟင်းးး ကျွတ်စ်"

လို ခြင်သည့် အနေအထားသို့ ရောက်ရှိလာသည်။

အဝတ်အစားများ ချွတ်ကာ ကောင်မလေး ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ ထို လူကြီး၏ လီး အား မေဦး မြင်လိုက်လျှင် လန့်ဖြန့်ကာ အမူးပင် ပြေသွားနိုင်သည်။ သို့သော် အရက် မူးနေသော မေဦး တစ်ယောက် လူကြီး၏ အကိုင်အတွယ်များကြောင့် မျက်လုံး မှေးစင်းကာ လူကြီး၏ လီးကို မမြင်နိုင်တော့။

လီးကြီး၏ လုံးပတ်မှာ မေဦး လက်ဖျံခန့် တုတ်၍  7" ခန့် ရှည်လျှားသည်။ လီး ဒစ်သည်လည်း ဂေါက်သီးလုံးခန့် ရှိသည်။ ထိုလူကြီး၏ နာမည်ကား ဦးတိုက်မောင်း။ အသက်က 50 ဝန်းကျင်ခန့် ရှိသော်လည်း အနု အရွ ဖူးသစ်စလေးများကိုသာ ငွေ ပုံပေးပြီး စားနေသဖြင့် နုပျို သန်စွမ်းနေသည်။

သူ၏ လီး ဒစ်ဖြင့် မေဦး စောက်ပတ် အကွဲလေးအား အထက် အောက် ပွတ်တိုက်ရင်း တစ်ချက် တစ်ချက် စောက်စိလေးအား ခလုပ်တိုက်မိသည်။ 

သူမ အလိုးခံရတော့မည်၊ အပျိုရည် ပျက်တော့မည် ဟူသော အသိစိတ်၊ သူမ စောက်ပတ်လေးအား ယောက်ျား တစ်ယောက်၏ လီးဖြင့် ထိတွေ့နေသည် ဟူသော စိတ်၊ မကြာမီ ထို လီးက သူမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်တော့မည် ဆိုသော စိတ်များဖြင့် မေဦးတစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားကာ စောက်ပတ်ထဲ ယားကျိ ယားကျိဖြင့် အရည်ကျည်များ စိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်။

ဦးတိုက်မောင်း လီးဒစ်အား စောက်ပတ် အကွဲလေးတွင် တေ့လိုက်သည်။

" အ!!!!! ဟ!!!!"

မေဦး ခေါင်းမော့၊ လက်သီး စုပ်ကာ အံကြိတ်လိုက်ပြီး လီးကြီး တိုးဝင်လာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေမိသည်။ သူမ၏ ခြေထောက် နှစ်ဖက် လေပေါ် မြောက်သွားကာ ဦးတိုက်မောင်း ပုခုံးထက် ရောက်သွားသည်။ စောက်ပတ် အကွဲလေး ဟ လာသည်။ ဦးတိုက်မောင်း စောက်စိလေးအား လက်မဖြင့် ပွတ် ခါ ပေးလိုက်ရာ

" အ..အ..အ အဟင့်"

မေဦး ဖင်လေး ကြွလာသည်။

လီးဒစ်အား တံတွေး သုပ်ပြီး စောက်ပတ် အပေါက်တွင် တေ့၍ ခါးကို ဆက်ကနဲ ဖိချလိုက်သည်။

" အင့်!!!! ပျိပျိ ဗျစ်ဗျစ် အားးးး အမေရေ့"

စောက်ပတ်ထဲ ရုတ်တရက် ဝင်လာသော ပြောချောချော မာတောင်တောင် အရာကြောင့် မေဦး လန့်၍ အော်သည်။ လီးဒစ် မြုပ်ရုံသာ ဝင်သေးသည်။ ဦးတိုက်မောင်း ထပ်၍ ဖိတိုးလိုက်သည်။

" ဗျိဗျိဗျိ ဇွိ အားးးးးဟားးးဟားးး"

လီးနှင့် တကြိမ်မျှ မတွေ့ဘူးသေးသော စောက်ပတ်လေးမှာ လီး ဒစ်အား ချက်ခြင်း အဝင်မခံဘဲ တားစီးထား သည်။ ဦးတိုက်မောင်း ပြုံးလိုက်သည်။ မကြာခင် သူ လိုခြင် ကြားခြင်သော မိန်းမငယ်လေး တစ်ဦး၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသံကို ကြားရတော့မည်။ 

လီး ဒစ်ကလည်း စောက်ပတ် အပေါက်တွင် တေ့မိနေပြီ။ မေဦး၏ ခြေထောက်များအား မေဦး မျက်နှာနှင့် ထိခါနီးအထိ ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခါး အားကို သုံးကာ ဖိချလိုက်သည်။

" အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျစ် အားးးးး အမလေးးး လေ နာတယ် နာတယ် မရဘူးးး အီး ဟီးဟီးဟီးးးးးး"

မေဦး ထိုလူကြီး ရင်ဘက်များအား တွန်းကာ အော်နေသည်။ လီးကြီးက စောက်ပတ်ထဲ သုံးပုံ တစ်ပုံခန့်သာ ဝင်သေးသည်။ လီး အဝင် လမ်းကြောင်း တည့်သွားသဖြင့် ဦးတိုက်မောင်း နောက်တစ်ချက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး လိုး ထဲ့လိုက်သည်။

" အင့်!!! ဗျိဗျိဗျိ ဗျစ် အူးးးဟူးးဟူးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး နာတယ် နာတယ်"

မေဦး ခေါင်း ခါရမ်းကာ မျက်ရည်များ ဖြိုင်ဖြိုင် ကျရင်း ငိုညည်းနေသည်။ လီးကြီးမှာ အပျိုမှေးအား ရက်စက်စွာ ထိုးခွဲရင်း သားအိမ်ခေါင်းထိ ရောက်သွားသည်။ ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလည်း အနည်းငယ် ကွဲသွားသည်။ ဦးတိုက်မောင်း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ်ကာ အားရပါးရ ပြန် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

" ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျိ အူးးးးးး အမေရဲ့ နာတယ နာတယ် အီးဟီးဟီးဟီး"

မေဦး ဖင်ကြီးအား ကော့ ရမ်းကာ အော်ဟစ် ရုံးကန်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာသော လီးကြီးမှာ ညှာတာမှု မရှိပေ။ သောက်ထားသော အရက် အရှိန် ပျောက်ကာ ချွေးစီးများ ကျလာသည်။

"ဗျွိဗျွိ ဗျိ ဒုတ် အီးဟီးးဟီးဟီးးးး ဗျွတ်ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် အူးးးဟူးးးဟူးးးဟူးး အမလေးလေ အမေရဲ့"

မေဦး အော်သံ ကြားရလေ လိုးရတာ အရသာ ရှိလေဖြင့် ဦးတိုက်မောင်း မညှာမတာ လိုးနေရာ လီး တစ်ချောင်းလုံး မေဦး စောက်ပတ်မှ ထွက်သော သွေးများ နီမြန်းနေသည်။ လီးကြီး စောင့် ဝင်လာတိုင်း မေဦးမှာ နာကျင် လွန်း သဖြင့် ကမ္ဘာ ပျက်မတက် အော်ဟစ်နေရသည်။ ဦးတိုက်မောင်း မှာဖြင့် အရသာ တွေ့လို့။

" ဟားးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေးကွာ"

ထို တစ်ညလုံး မေဦး နာကျင်စွာ အော်ဟစ် ညည်းညူရင်း ဦးတိုက်မောင်း၏ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခြင်းကို လှိမ့် ခံနေရသည်။     ဦးတိုက်မောင်း တစ်ညလုံး လိုးထား၍ မေဦး နေ့လည် 11:00 am ခန့်မှ ထနိုင်သည်။ စောက်ပတ် တခုလုံး ထူပူ ကြိမ်းစပ်ကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေသည်။

..............................................................................................................

မေဦး တစ်ယောက် ဦးတိုက်မောင်း စီစဉ်ပေးသော taxi ဖြင့် လက်ထဲတွင် ဦးတိုက်မောင်း နောက်ထပ် ပေး လိုက် သော ပိုက်စံအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်ကိုင်လျှက် အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တွင် လူ အများ စုဝေးနေကြသည်။

" ဟင် ဘာ ဘာလုပ်နေကြတာလည်း"

" မေဦး နင် ဘယ်တွေ သွားနေတာလည်း၊ နင့် အမေ မရှိတော့ဘူး"

" ရှင် အမေ အမေ ဘာဖြစ်တယ်"

မေဦး အိမ်ရှေ့မှ လူများ၏ စကားကို နားမထောင်နိုင်တော့ဘဲ အိမ်ပေါ် ပြေးတက်ခဲ့သည်။ ဘုရားစဉ် ရှေ့တွင် ဆောင်ခြုံထားသော မိခင်၏ အလောင်း၊ ပြီးလျှင် တရှုံ့ရှုံ့ ငိုကြွေးနေသော သူငယ်ချင်းမ သူသူ။

" သူသူ ငါ့အမေ ဘာဖြစ် ဘာဖြစ်"

သူသူ မေဦးအား ထဖက်ကာ

" အီးဟီးဟီး မေဦးရေ မနေ့က ငါ ဆိုင်က အစောကြီး ပြန်လာပီး နင့် အမေကို ဆေးခန်း ပို့ဖို့ လုပ်တာ၊ ငါ ရောက်တော့ နင့် အမေ ဆုံးဘီ မေဦးရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"

" ဘာ!!!!သူသူ!!!!! အမေ!!!! အမေ!!!!"

............................................................................................

မိခင်၏ ရက်လည် ပြီးမှ မေဦး အလုပ် ပြန်ဆင်းဖြစ်သည်။ သူသူလည်း နာရေး ကိစ္စ တလျှောက်လုံး မေဦးအား ကူညီ လုပ်ကိုင် ပေးခဲ့သည်။ မေဦး မိခင်ကြီး တိမ်းပါးသွားသည့် နောက်ပိုင်းတွင် မောင်ငယ်နှင့် ညီမငယ်၏ တာဝန်က မေဦး ပုခုံးပေါ် ရောက်လာခဲ့ပြီ။ 

သူတို့လေးတွေ ပညာတက် ဖြစ်ဖို့ မေဦး တာဝန် ဖြစ်သွားသည်။ သို့ပါ၍ မေဦးတစ်ယောက် ကလေးတွေ ပညာရေးအတွက် ပိုက်စံ ရှာရမည်။

" မေဦး ဒီနေ့ night လိုက်မလား"

" ဘယ်လောက် ရမှာလည်း ဂျာကြီး"

" Foreigner တွေဟ၊ ဦးတိုက်မောင်းရဲ့ partner တွေ၊ packing မဟုတ်ရင် packing အကျ သန့်သန့် လေး ရှာပေး ဆိုလို့ နင့်ကို မေးကြည့်တာ"

" Foreigner တွေ ဆိုတော့ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင်လည်း"

" နှစ်ယောက် သုံးယောက် ပေါ့ဟာ"

မေဦး တစ်ချက် စဉ်းစားသည်။ Foreigner တွေ ဆို၍ လန့်မိသည်။ သို့သော် မိမိအား packing ဖွင့်ထားသည့် ဦးတိုက်မောင်း၏ လီး ထက်တော့ ကြီးစရာ မရှိလောက်ဟု ထင်မိသည်။

" ဘယ်လောက် ရမှာလည်း"

" Packing ဆို 5 ပုံး၊ packing မဟုတ်ပေရင် 3 ပုံးတဲ့၊ သူတို့ ကျေနပ်ရင် ထပ်ပေးလိမ့်မယ်"

" လိုက်မယ် ဂျာကြီးရာ"

" Ok လေ၊ အဲ့ဒါဆို မနက်ဖန် မနက်ပိုင်း ဆိုင်ကို လာခဲ့၊ ငါ့ အတွက်တော့ 10% ပေါ့"

" ပေးရမှာပေါ့ ဂျာကြီးရယ်"

.............................................................................................................

မေဦး ရေချိုးပြီး 9:00 am ခန့် ဆိုင်သို့ ထွက်ခဲ့သည်။ သူသူ အားလည်း သွားစရာ ရှိ၍ ဟု မှာကြားခဲ့သည်။ ဆိုင်သို့ ရောက်ပြီး နာရီဝက်ခန့် အကြာတွင် ဦးတိုက်မောင်းနှင့် foreigner နှစ်ဦး ရောက်လာသည်။ဦးတိုက်မောင်းက မေဦးကို တွေ့သော အခါ သူ အားရပါးရ packing ဖွင့်ခဲ့သော မိန်းကလေး ဖြစ်နေ၍ သဘောကျသွားသည်။ KTV တစ်ခန်း ယူကာ 2 section ခန့် သီချင်းဆို ဘီယာ သောက်ကျသည်။

12:00 pm ထိုးသော် KTV ကျသင့်ငွေနှင့် မေဦး အတွက်ပါ မန်နေဂျာထံ ရှင်းခဲ့ပြီး မေဦးအား 5 star အဆင့်ရှိ hotel ကြီး တစ်ခုသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ မေဦး ဦးတိုက်မောင်း၏ လီးအား အနည်းငယ် လန့်နေသည်။ပြီးခဲ့သည့် နှစ်ပတ်ခန့် က packing ဖွင့်စဉ် မညှာအတာ အလိုးခံထားရသည်လေ။ ဦးတိုက်မောင်းတို့ သုံးဦး Beer သောက်ရင်း တဟီးဟီး တဟားဟားဖြင့် စကား ပြောဆိုနေကြသည်။ 

English လို ပြောနေကြသဖြင့် မေဦး နားမလည်ပေ။ သို့သော် သူမအား ကြည့်ပြီး ပြောနေသဖြင့် သူအ ကြောင်း ပြောမှန်းတော့ နားလည်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း မေဦးအား Beer ခွက် ကမ်းပေးသဖြင့် လှမ်းယူကာ မော့လိုက်သည်။ 

မေဦး Beer နှစ်ခွက်ခန့် သောက်ပြီးသော်

" ချာတိတ်ရေ၊ မင်းကို သူတို့က သဘောကျနေကြတယ်၊ စကြစို့ တဲ့"

ဦးတိုက်မောင်း Foreigner နှစ်ဦးအား တစ်စုံတစ်ခု ပြောလိုက်ရာ နှစ်ဦးသား လက်မများ ထောင်ကာ မေဦး၏ ဘေး တစ်ဖက် တစ်ချက်စီတွင် ဝင် ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် တစ်ယောက်က မေဦး ပုခုံးအား ဖက်၍ မျက်နှာကို သူ့ဘက် ဆွဲ လှည့်လိုက်သည်။  

နောက် တစ်ယောက်က မေဦး ပေါင်များကို ပွတ်သပ်လိုက်၊ နို့အုံကို အင်္ကျီအပေါ်မှ ကိုင်တွယ်လိုက် လုပ်နေသည်။တစ်ယောက်က မေဦး နှုတ်ခမ်းများအား စုပ်နမ်းနေစဉ် နောက်တစ်ယောက်က မေဦး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။ မေဦးလည်း အလိုက်သင့် ပေါင် ကားပေးလိုက်သည်။

" Oh!!! her vagina is tiny. I like it. Good, good. Hahahaha"

ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်နေသော တစ်ယောက်က ဦးတိုက်မောင်းဖက် လှည့်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် မေဦး စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖြဲကာ လျှာဖြင့် လျှက်လိုက်သည်။

" ရှလွတ်!!!!!အွန့်"

ပါးစပ်ထဲ ဝင်မွှေနေသော လျှာအား ပြန် ကလိပေးနေသည့် မေဦး ကိုယ်လေး တွန့်သွားသည်။ ပြန် ကလိပေးသော မေဦး၏ လျှာအား စုပ်ယူ ခံလိုက်ရသည်။ တချိန်ထဲမှာပင် စောက်ပတ်ထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်၊ စောက်စိလေးအား စုပ်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေရာ

" ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန်းးးးး အူးးးးးး"

မေဦး ခါးတွေ၊ ရင်တွေ ကော့လန်နေသည်။ ဦးတိုက်မောင်း ထိုင်ရာမှ ထလာကာ မေဦး၏ T-Shirt အင်္ကျ ီအား ရင်ညွန့်အထိ ပင့်တင် လိုက်သည်။ပြီးနောက် ဘော်လီ ဂျိတ် များကို ဖြုတ်လိုက်ရာ ဟင်းချိုပန်းကန် အသေးခန့် လုံးဝန်း မာကျစ်သော နို့ များ ပေါ်လာသည်။ နို့ တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်ချေကာ ကျန် တစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် စို့လိုက်သည်။

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန့် အွန့် အူးးးးး"

စောက်ပတ် လျှက်နေရင်း လက်ညှိုးက စောက်ပတ်ထဲ ထိုးမွှေနေရာ

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အူးးး အားးး ရှီးးး ဟားးးးးးးး"

အမျိုးသား သုံးယောက်၏ ပါးစပ်စုပ်၊ နို့ ကလိ၊ စောက်ပတ် ကလိခြင်းကို တပြိုင်နက်တည်း ခံရသဖြင့် မေဦး ကြာရှည်စွာ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ထွက်ကာ တချီ ပြီးသွားရသည်။

" ကဲ ချာတိတ်ရေ၊ မင်းအလှည့်"

ဦးတိုက်မောင်း ပြောရင်း အဝတ်အစား များကိုချွတ်လိုက်သည်။ သူတို့ လီးများကို စုပ်ပေးရမည်မှန်း မေဦး သိလိုက်သည်။ Foreigner နှစ်ယောက်ပါ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်ရာ

" အို အမလေးလေ ဖုရား ဖုရား"

မေဦး လန့်သွားသည်။ Foreigner နှစ်ယောက်၏ လီးများမှာ ဦးတိုက်မောင်းနှင့် အရွယ်တူများ ဖြစ်ကြသည်။ မေဦး လိုက်လာမိတာ မှားပြီဟု တွေးမိသည်။ ဦးတိုက်မောင်း လီးတစ်ချောင်းထဲကိုပင် ငယ်သံပါအောင် အော်ခဲ့ရသည်။ လီး သုံးချောင်းဆိုလျှင် သူမ ခံနိုင်ပါ့မလား မသိပေ။ 

သို့သော် ပိုက်စံလည်း ယူပြီးမှ မထူးတော့ပြီ။ မတ်တပ် ရပ်နေသော သုံးဦးအကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ရှေးဦးစွာ သူမ စောက်ပတ်အား လျှက်ပေးသော သူ၏ လီးကို လက်ဖြင့် မရဲတရဲ ကိုင်လိုက်သည်။ 

မာတောင်၍ နေသော လီးကြီးမှာ လက်ဖြင့် မစုပ်မိပေ။ လီး အရည်ပြားအား လက်ဖြင့် ဆွဲလိုက်ရာ နီရဲ၍ အရည်ကြည်များ ထွက်နေသော ဒစ် ပြဲပြဲကြီး ပေါ်လာသည်။ လီး ဒစ်အား နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် Oh!!!good haa"

Foreigner အရသာ တွေ့သွားသည်။

" ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် Ohh!!! yes!!!!!"

အမျိုးသား သုံးဦး၏ လီးများကို 10 mins ခန့်စီ စုပ်ပေးပြီးသော်

" ကဲ ချာတိတ်၊ ကုတင်ပေါ် သွားစို့"

မေဦး မွှေ့ယာပေါ်တွင် ပတ်လပ်လှန် ပေါင်ကား ပေးထားလိုက်သည်။ Foreigner တစ်ယောက်က မေဦး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်း တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီး ဒစ်အား စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ ခါးကို ဖိချလိုက်သည်။

" ဗျိဗျိဗျိ ဗျစ် အားးးး အမေရဲ့ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်"

အရည်များ ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်သွားသည်။ မေဦး လက်နှစ်ဖက်က မွေ့ယာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုတ်ကိုင်ထားသည်။ နောက်တစ်ချက်

" အင့် ဗျိဗျိဗျစ် ဒုတ် အီးးဟီးဟီးးး နာတယ် နာတယ် အမလေးလေ ဟားးး"

မေဦး အံကြိတ်ခံ၍ မရတော့။ လီး ဒစ်ကြီးက စောက်ပတ် အတွင်းသား များအား အရှိန်ပြင်းစွာ ပွတ်တိုက်ရင်း သားအိမ်ခေါင်းသို့ သွားစောင့်သည်။ မျက်ရည်ပင် ဝဲသွား၏။ လီးကို အဆုံးထိ ပြန်ထုတ်ကာ အရှိန်ပြင်းစွာ စောင့် ထဲ့လိုက်ပြန်သည်။

" ဗျိဗျိဗျွိ ဗျစ် အူးးးးဟူးးးဟူးးး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါရှင် အီးဟီးဟီးဟီး"

မေဦး တောင်းပန်သည်ကို foreigner နားမလည်ပေ။ နားလည်လျှင်ပင် ညှာမည့်ပုံ မပေါ်။

" အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျိ အားးဟားးးဟားးးး"

တစ်ချက်ခြင်း အားရပါးရ စောင့် လိုးနေရင်း 15 mins ခန့် ကြာသော် လီး အထုပ် အသွင်း သွပ်လာသည်။ မေဦးလည်း မွေ့ယာပေါ်တွင် လူးလိမ့် ခံနေရသည်။

" ဗျိဗျိဗျစ် အားးလားးလားး ဗျွတိဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အမလေးလေ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ အားးးဟားးဟားးး Oh!!!! yes. Good. Good. Wooo"

Foreigner ၏ လီးမှ သုပ်ရည်များ မေဦး ဗိုက်ပေါ် ပန်းထုပ်လိုက်သည်။ တစ်ယောက် ဆင်းသွားသည်နှင့် နောက်တစ်ယောက် မွှေ့ယာပေါ် တက်လာကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ တန်းထဲ့၍ အားရပါးရ စောင့် လိုးတော့သည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးး အမလေးလေ ဗျိဗျိဗျစ်ဗျစ် သေပါပြီ အမေရဲ့ ...အီး..ဟီးဟီးဟီး ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အူးးးဟူးးးးဟူးးးဟူးးးးး"

မေဦး ဆံပင်များ ခါရမ်းနေသည်။ ဦးတိုက်မောင်းနှင့် တစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်မှ လိုးပွဲကို Beer သောက်ရင်း ကြည့်နေသည်။ လိုးချက် တွေက ပြင်းထန်လှသည်။ 

လီးကြီး ဆွဲထုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသား ရဲရဲများ လီးတွင် ကပ်ပါလာ သကဲ့သို့ လီး ပြန် စောင့် ထဲ့လိုက်တိုင်း အတွင်းသို့ အမြုံလိုက် ကျုံ့ဝင်သွားသည်။ မေဦး၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသံလေးကလည်း ရမ္မက် စိတ်ကို ပိုမို နိုးကြွစေသည်။

" ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အားးလားးလားး ဗွတ်ဗွတ် ဗျွတ်ဗျွတ် အမလေးးလေ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဇွိဇွိ ဗျစ်ဗျစ် အူးးးဟူးးးဟူးးးဟူးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးး"

Foreigner နှစ်ယောက် လိုးပြီးသော် မေဦးတစ်ယောက် ကုတင်ထက်တွင် ဗိုက်ကို နှိပ်၍ လူးလှိမ့်နေသည်။

" ကဲ ချာတိတ် လေးဘက် ကုန်းလိုက်"

မေဦး လေးဘက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း မေဦး ခါးအား ဖိ လိုက်ရာ ဦးခေါင်းမှာ မွှေ့ယာပေါ် ကပ်သွားပြီး ဖင်ကြီး ကော့သွားသည်။ မေဦး ဖင်အား ကားယား ခွကာ ပြဲ အာလာသော စောက်ပတ်တွင် လီးဒစ် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မေဦး ခါးအား လက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ အရှိန်ပြင်းပြင်း စောင့်ထဲ့လိုပ်သည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အူးးးဟူးးဟူးးးဟူးး"

မေဦး ခေါင်းထောင်သွားကာ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွာသည်။ လိုးချက်တိုင်းက သားအိမ်အား ထိမိလွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။

" ဗျိဗျိဗျစ် ဒုတ် အီးးဟီးးဟီးးဟီးး ဗုဗု ဗျွတ်ဗျွတ် အအအအ ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အားးလားးလားးလားး ရှီးးးးးးးးးးးးးး"

ဦးတိုက်မောင်း လိုးပြီးသော် မေဦး မွှေ့ယာပေါ် မှောက်လျှက် ကျသွားသည်။ နားထဲမှ လေများ ထွက်ကာ သတိ လစ်ခြင်သလို ဖြစ်နေပြီ။ မေဦးအား ခေတ္တ အနားပေးလိုက်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း တို့လည်း Beer သောက်ရင်း နားလိုက်သည်။ နာရီဝက်ခန့် ကြာသော် Foreigner တစ်ယောက် မွှေ့ယာပေါ် တက်လာသည်။ မှောက်လျှက် ဖြစ်နေသော မေဦးအား ခွလိုက်သည်။

ထို့နောက် သူ့လီးကို တံတွေး စွတ်လိုက်ပြီး မေဦး ဖင်နှစ်ခြမ်း ကို လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါ်ထွက်လာသော စအိုပေါက်အား တံတွေး ထွေးချလိုက်ပြီး လီး ဒစ်ကို တေ့လိုက်သည်။ ဖင် လိုးခံရတော့မည်ကို သိသဖြင့် မေဦး လူးလည်း ထသည်။ မရတော့

" ဗျိဗျိဗွိ အားးးး နာတယ် နာတယ်"

တံတွေး စွတ်ထားသဖြင့် လီး ဒစ်က စအိုပေါက်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ထပ် ဖိချလိုက်သည်။

" ဗျိဗျိဗျိဗျွိ အားးးး မရဘူးး မရဘူးးး အားးး"

မေဦး ငယ်သံပါအောင် အော်တော့သည်။ မေဦး ရုံးလေ လီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ နှဲ့ ဝင်လေ ဖြစ်ရာ နောက်ဆုံးတွင်

" ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ်ဗျစ် အားးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အမလေးလေ ဖင်ကွဲပါပြီ အီးဟီးဟီးဟီး"

လီး တစ်ဆုံး ဖင်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ မေဦးလည်း နာကျင်လွန်း၍ မည်ကဲ့သို့ အော်ညည်းရမည်ကိုပင် မသိတော့။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အမလေးး အမေရဲ့ ဇွိဇွိ ဗျစ်ဗျစ် အအအအ ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အီးဟီးဟီးဟီးဟီး"

တစ်ယောက် လိုးပြီး၍ ဖင်ထဲမှ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားချိန် နောက် လီး တစ်ချောင်းက တန်း ဝင်လာသည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗလွတ်ဗွတ် အားးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"

ဖင်ခံရတဲ့အရသာကိုလည်း အလွန်ကြိုက်မိသည်။ မွှေ့ယာခင်းတွင် မေဦး မျက်ရည်များ ဆိုရွှဲနေပြီ။ ချက်ခြင်း အသက်ထွက် ချင်စိတ်ပင် ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ကောင်းလည်းအလွန်ကောင်းနေလေသည်

" အားးး ရှီးးး  ဦးတိုက်မောင်း လီးဒစ်ကို တံတွေးစွပ်ကာ မေဦး ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

" ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အမလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"

ဦးတိုက်မောင်း၏ လီးကြီး မေဦး ဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားချိန် လီး တပ်လျှက်ပင် မေဦးအား ဆွဲမကာ သူ့ ကိုယ်ပေါ်၌ ပတ်လပ် တင်လိုက်သည်။ Foreigner တစ်ယောက်က မေဦး စောက်ပတ်အား လီး တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အားးးးးဟားးးးဟားးးး အမေရေ ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး"

" လိုးပါ......ကျမဖင်ကို ဆောင့်လိုးပေးပါ"

ဦးတိုက်မောင်းတို့ သုံးယောက် မေဦးအား ပါးစပ်၊ ဖင်နှင့် စောက်ပတ် သုံးပေါက်စလုံး ညှပ်၍ လိုးကြတော့သည်။ တနေကုန် တညလုံး မညှာတန်း အားရပါးရ အလိုးခံနေရသဖြင့် မေဦးခမျာ မိုးလင်းခါနီးတွင် အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။ လူလည်း မျော့မျော့ ကျန်ကာ သတိပင် လစ်သလိုလို ဖြစ်နေပြီ။

ထိုနေ့က ဦးတိုက်မောင်း မေဦးအား နောက်ထပ် 2 သိန်း ထပ်ပေးသည်။ မေဦးလည်း ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ကွဲသွားသဖြင့် တစ်ပတ်ခန့် အလုပ် နားလိုက်ရသည်။

သူသူ့အား သူမ ဘာလုပ်နေသည်ကို ပြောမပြသေးပေ။ နေမကောင်း၍ ခဏ နားသည်ဟုသာ ပြောထားသည်။ဦးတိုက်မောင်းလည်း မေဦးကို သဘောကျသွားသဖြင့် နောက်ပိုင်းတွင် အလိုရှိတိုင်း ခေါ်ခေါ် လိုးတော့သည်။ မေဦးလည်း ဦးတိုက်မောင်း၏ တစ်လက်ကိုင် ဖြစ်နေတော့သည်...။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>