Configure Page List

Saturday, December 3, 2016

ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၃ )

ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၃ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဦးစိုးသိန်း အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက် ရာမှ အိမ်ပြန် ရောက်စဉ် စနေနေ့ ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ်အား သူမ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်မှ သွားခေါ် လိုက်သည်။

“ သမီး … ပြန်ကာနီးလေး … တချီလောက် လိုးရအောင်  ”

“ ဟင် …… အဖေကလည်း … ခဏနေ … ကိုစိုး လာခေါ်တော့မှာလေ  ”

“  မိုးတအား ရွာနေတာ မောင်စိုးသိန်း …မလာလောက် သေးပါဘူး … ခဏပါ သမီးရယ် အဖေ ၂ ရက်လောက် လွမ်းနေရဦးမှာ  ”

ဦးမိုးဆွေ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ခုံပေါ် ထိုင်ရင်း ပုဆိုးလှန်ကာ လီးအား ပွတ်သပ် ပြနေ၏။

“ အဖေနဲ့တော့ … ခက်ပါတယ်  လာလာ  သမီး အိပ်ခန်းထဲ သွားစို့ …… မြန်မြန် လုပ်နော်  ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ် ထရပ်ကာ ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး သူမအိပ်ခန်းထဲ ရှေ့မှ လျှောက်သွား လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ချက်ချင်း ကပ်ပါလာရာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ ထမိန်ချွတ်ချရင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပါ ခြေတဖက်ဆီ ကြွကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ချနေ၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် နောက်ကျော ဘက်မှ ကပ်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးဖြင့်ထောက်ရင်း ခါးလေးအား သိုင်းဖက် လိုက်တော့သည်။ ဖင်သားစိုင်အား လီးဖြင့် ထိုးပွတ်ကာ ကုတင်ဘက် လျှောက်ရင်း ခါးပေါ်မှ လက် ၂ ဖက်အား နို့အုံ ၂ ဖက်ဆီ ရွေ့ကိုင် ညှစ်ချေ ပြန်၏။

“ အွန့် … ဒီတိုင်း လိုးလေ … အဖေရဲ့   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ဂုတ်သားလေး နမ်းကာ နို့အုံအား အားရပါးရ ညှစ်ရင်း တအင်းအင်း ဖြစ်လာ၏။ 

“ သမီးနို့တွေ  ညှစ်ရင်း … နောက်က လိုးရတာ … ပို အရသာ ရှိတယ်   ”

“  အာ … ခဏနေဦး … အဖေ သမီး အင်္ကျီတွေ … ကြေကုန်လိမ့်မယ် … ကိုစိုး လာရင် … မကောင်းဘူး   ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူအား ပြောရင်း အင်္ကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပေးလိုက် တော့သည်။ ထိုချိန် ခြံဝန်းထဲ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း၏ ကားလေး ဝင်လာရာ လေသံမိုးသံ များကြောင့် မြလေးနွယ် မသိလိုက် တော့ပေ။

“ ဝေါ … ဝေါ …ဒလိန်း … ဂျိန်း …… ဝုန်း ဝုန်း …… ဂျိန်း ဂျိန်းးး  ”

ဦးစိုးသိန်း ကားစက်ပိတ်ကာ အိမ်ထဲ တန်းဝင် လာသည်။

“ အ … အားးး ……… ရှီးးး … အဖေရယ် …… အဟင့် ဟင့်   ”

ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် မြလေးနွယ်အား အော်ခေါ်ရန် ပါးစပ်ပြင်လိုက်ချိန် ဇနီးချောလေး အသံအား ကြားလိုက်မိသည်။ စိတ်ထဲထိတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်သံ မြန်လာကာ အသံလာရာ အိပ်ခန်းတံခါးဝ ရှေ့ ခြေဖွ နင်းရင်း လျှောက်လာခဲ့၏။ အိပ်ခန်း တံခါးမှာ မစိပဲ လက် ၅ လုံးခန့် ဟနေရာ အသာလေး ချောင်းကြည့် လိုက်၏။

မြင်ကွင်းမှာ ခရီးထွက်ရာမှ ပြန်ရောက်လာသော ဦးစိုးသိန်းအား ကာမသွေးများ ဆူပွက်စေ၏။ မယားချောလေးအား အိပ်ခန်းထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးပစ်ချင်သည်။ မယားဖြစ်သူ မြလေးနွယ်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ ကော့ပေးနေ၏။

“  အင်း … သမီး … စောက်ဖုတ်ကြီးက … ဘယ်ချိန် ကြည့်ကြည့် … အရမ်းလှတာပဲကွာ … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေမှ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ် ဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင် ၂ ခြမ်းအား ဖြဲကာ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အား ဖိယက်နေသည်။

“  ရှီးးးး …… ပြွတ် ပလပ် ပလပ် … သမီး ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက်နော်   ”

“ အင်းးးးး …… ကျွတ် ကျွတ်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ စကားသံ ဆုံးသည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ ချက်ချင်း ကုတင်စောင်း လက်ထောက်လျက်ဖြင့် ခါးလေး ခွက်ကာ ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်၏။ ပေါင်တန် ထပ်ဖြဲ ပေးသဖြင့် ပေါင်ကြားမှာ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်း သားများ ဟသွားကာ အရည်ကြည်များ အိုင်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက် အတွင်းသား ရဲရဲလေးပါ မြင်နေ ရတော့သည်။ 

ဦးမိုးဆွေ မျက်လုံးများ အရောင် တောက်လာကာ လျှာအပြားလိုက် အဖုတ်နောက်ဖျားမှ ဖင်ဝထိ ပင့်ယက်ကာ ဖင်ပေါက် လေးအား နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို တေ့စုပ် ပစ်သည်။

“ အားးးး … အ … အ … ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် … ရှီးးးးး ရှီးးးးးးး  အာကွာ   ”

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိပ်လေး ထိုးသွင်းကာ ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်သလို စုပ်ပေးနေသဖြင့် မြလေးနွယ် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေးမှာ ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် ဖင်ကြီး ခါရမ်း နေတော့၏။ ဦးမိုးဆွေ လျှာထိပ် လေးမှာ မြလေးနွယ် ဖင်ပေါက်ထဲ မြုပ်နေသဖြင့် ဟစိဟစိ ဖြစ်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်လေး ထိုးထည့်ကာ အသွင်း အထုတ်လေး လုပ်ပေးပြန်သည်။

“ အားးးး …… အဖေ …အဟင့် … ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ် … အားးး ရှီ… ကောင်းတယ် … အ  အားးးး   ”

“ ဖြန်း  ဖြန်း … ကောင်းလား …… သမီး   ”

“ အ … အားးးးးး …… အဟင့် ……… ကောင်းတယ် … အဖေရဲ့   ”

ထိုချိန် အိပ်ခန်းဝမှာ ချောင်းကြည့် နေသော ဦးစိုးသိန်း၏ ပေါင်ကြားမှ လီးမှာ မခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းမာလာသဖြင့် ဂွင်းထုနေရတော့၏။ ဇနီးချော လေးအား ခုချိန်ထိ ဖင်ကို ရိုက်မပေးဖူးပေ။ ဦးမိုးဆွေမှာ ညာဘက် လက်ခလယ်နှင့် စောက်ခေါင်း ပေါက်လေး မွှေပေးကာ ဘယ်ဘက် လက်ဝါးနှင့် မြလေးနွယ် ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ပေး နေသည်။ ရိုက်ပေးလိုက်တိုင်း ဖင်သားစိုင်ကြီး ကြုံ့ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လက်ခလယ်လေးအား စောက်ဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် ညှစ်ရင်း ထူးကဲသော အရသာလေး ရရှိနေတော့၏။

“ ဖြန်း  အ … ဖြန်း ဖြန်း … အားးး… အ …… အီးးးးးးးး …… အားးးးးးးးး  ”

ခဏအကြာ ဦးမိုးဆွေမှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လက်ခလယ် အားထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ဖိသွင်းရင်း အချက် ၃၀ ခန့် လက်နှင် လိုးပေးရာ မြလေးနွယ် စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ သေးပန်းသလို ပန်းထွက် လာရသည်။မြလေးနွယ် ပေါင်တန် ၂ ဖက် တဆက်ဆက် တုန်ကာ ဒူးညွတ်ကြသည်အထိ ဦးမိုးဆွေမှာ ဖင်ပေါက်လေးထဲ လက်ဖြင့် မွှေနေ တော့၏။ ဦးစိုးသိန်း မနေနိုင်တော့ပေ တံခါး တွန်းဖွင့်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချလာတော့၏။

“ ကျွီ  ”

“ ဟင် ကိုစိုး   ”

“ ဟာ … မောင်စိုးသိန်း   ”

မြလေးနွယ် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ထိတ်လန့် နေစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာလည်း သမက်ဖြစ်သူအား မျက်နှာ ပူမိသဖြင့် ကျောပေး ထရပ် လိုက်တော့သည်။

“ ဟို … ဟို မြ လေး … ရှင်း …… ပြ ……… ပြ ……  ”

“ ရပါတယ် … မြလေးရယ် … ကိုစိုး … သိတာ ကြာပါပြီ   ”

ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်နှင့် မျက်စိ မျက်နှာ ပျက်နေသော မယားဖြစ်သူ ပါးပြင်အား ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း နမ်းပေးလိုက်သည်။

“ ကဲ … ဒါဆို …… အဖေ …… သွားတော့မယ် နော်   ”

သမက်ဖြစ်သူ ရောက်လာသဖြင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုဆိုးထဲ ထောက်ထွက် နေသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ လှည့်ထွက်သွားရန် ဟန်ပြင်လိုက်၏။

“ ဟာ  မသွားပါနဲ့ … အဖေရာ  ကျနော် နားလည်ပါတယ် အဖေ့ သမီးကို … အဖေ ကြိုက်သလောက် လိုးပါ   ”

“ ဟမ်  တ … တ … တ ကယ် လား … မောင် စိုး သိန်း   ”

“  တ ကယ် ပါ  အ ဖေ ရယ်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ရန် ဟန်ပြင်နေသော ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေအား လှမ်းပြော လိုက်သည်။

“ လာပါ အဖေရဲ့  ကိုစိုး က တောင်  ခွင့်ပြုနေတာ … သမီးကို အဖေ ကြိုက်သလောက် လိုးပါ   ”

မြလေးနွယ် စိုးရိမ်စိတ်များ ပျောက်ကွယ်ကာ ကာမ စိတ်များ ပြန်ကြွလာရ၏။ စိတ်ထဲ သူမ အပေါ် အလိုလိုက် နားလည်မှု့ရှိလွန်းသော လင်ဖြစ်သူအား ပိုပြီး ချစ်မိ သွားတော့သည်။

“ ကိုစိုး  ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်  အဖေ နောက်က … လိုးတုန်း … ကိုစိုး လီးကို … မြလေး စုပ်ပေးမယ်နော်   ”

“ အင်းပါ …… မြလေးရယ်   ”

ဦးစိုးသိန်း ကိုယ်တိုင် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေရ၏။ မယားဖြစ်သူအား သူမ၏ ဖခင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မှ လိုးမည်ကို အနီးကပ် မြင်ခွင့် ရရှိတော့မည် ဖြစ်သည်။ ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေမှာ အလိုးသန်သလို အလိုးလဲကြမ်းလှ၏။ မယားဖြစ်သူ ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက်အား တဖြန်းဖြန်းနှင့် ရိုက်လိုးပြရာ ဦးစိုးသိန်း တယောက် ဂွင်းထုရင်း လရည်များ တဖျောဖျော ထွက်ကျ လာခဲ့သည်။ မြလေးနွယ်မှာလည်း လင်ဖြစ်သူရှေ့ ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ အရိုက်ခံရင်း တအအနှင့် အော်ကာ အလိုးခံနေရှာသည်။

“ အားးး… အ ……ကောင်းလိုက်တာ …… အဖေရယ် … အားရအောင်သာ လိုး … အမလေးးးး အဖေ့ စိတ်ကြိုက်လိုး …အင့် …… အားးးးးးး ရှီးးးးးးးးး ကျွတ်ကျွတ်   ”

“ လိုးမှာပါ … သမီးရယ် … နာအောင်လိုးမှာစိတ်ချ အင့် …… ဗျစ် …… ဘွတ် ဘွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေ အံကြိတ်ကာ အားပါသော ဆောင့်ချက်များနှင့် သားမက်ဖြစ်သူရှေ့ သမီးအရင်း ခေါက်ခေါက် အား ကော့ပျံအောင် ဆွဲလိုးတော့သည်။ တချီပြီး သည်နှင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ လှဲချ အနားယူလိုက်ပြန်၏။ မြလေးနွယ်မှာလည်း ကုတင် ပေါ်တက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား လှဲချရင်း ခဏ အမောဖြေနေသည်။

၅ မိနစ်ခန့် အမောဖြေပြီးသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လီးအား စွပေးပြန်၏။ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးထောင်မတ် လာသည်နှင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ထကြွလာပြန်သည်။ ပေါင်ကြားထဲ တပြတ်ပြတ်နှင့် ယက်ပေးနေသော လင်တော်မောင် ကြောင့် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ကြည်များ အိုင်လာ ပြန်၏။လင်တော်မောင်ရှေ့ ဖခင်အရင်းအား အလိုးခံရာ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းနှင့် ကာမစိတ်များ ကျသွားသည် မရှိပေ ပိုပိုတိုးလာ ခဲ့သည်။

ဦးစိုးထွန်း မှာလည်း မျက်စိရှေ့ မယား ချောလေးမှာ သားအဖချင်း အလိုးခံနေသဖြင့် မြင်ကွင်းကြောင့် ခါတိုင်းထက် စိတ်ခံစားမူ့ ပိုကြွ လာရ၏။ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထား ရသော မယား ဖြစ်သူ စောက်ပတ်အုံထဲမှ လျှံထွက် လာသော စောက်ရည်များနှင့် ယောက္ခထီး လရည်များပါ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးနေသည်။

“ ကိုစိုး …… တော်တော့နော် …… မြလေး …… အလိုးခံချင် နေပြီ   ”

မြလေးနွယ် ပြောလည်းပြော ကုန်းထကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဘေးနား လေးဖက် ထောက်ပေးနေ၏။

“ အဖေ  လိုးပေးဦး လေ   ”

မြလေးနွယ်၏ ခါးလေးနောက် ကော့ထွက် လာသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ ဦးမိုးဆွေမှာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတဆုံးထိသွင်းကာ ပစ်လိုးတော့သည်။ မြလေးနွယ် တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါ လှသဖြင့် လင်တော်မောင်အား ပြန်မနမ်း နိုင်တော့ပဲ။ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားလိုက် အံကြိတ် ရမ်းလိုက် ဖြစ်နေရှာ၏။ 

ဦးစိုးသိန်း ကြည့်ရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန်လာကာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းထား သော မြလေးနွယ် မျက်နှာရှေ့ ပုဆိုးလှန်ကာ တဆက်ဆက် တုန်နေသော လီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေး လိုက် သည်။ မြလေးနွယ် မျက်လုံးများ စင်းကျလာ တော့၏။ 

ဖခင်ဖြစ်သူမှ နောက်က မနားတမ်း ဆွဲလိုးစဉ် လင်တော်မောင်မှ မျက်နှာတဝိုက် လီးဖြင့် ပွတ်ပေး နေသဖြင့် ထူးကဲသော ကာမ အရသာလေး ခံစားနေရ သည်။

“  မြလေး  ပါးစပ်ဟ ကွာ … အဖေ စောက်ပတ် လိုးတုန်း … ကိုစိုးက မြလေး … ပါးစပ်လေး ကို လိုးချင်တာ   ”

လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း စကားကြောင့် မြလေးနွယ်၏ စင်းထားသော မျက်လုံးလေး ပွင့်လာကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး ဟပေးနေ၏။

“ ရှီးးးးး  အင့် …ဘတ် ဘတ် ဘတ် … ပလွပ်  ဝု … ဖလု … အင်း ဟင်း   ”

နူတ်ခမ်းလေး ဟပေးသော ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လီးအား ချက်ချင်း မသွင်းပဲ ပါးပြင် ၂ ဖက်အား လီးတံဖြင့် တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပြီးမှ ဆက်ကနဲ့ သွင်းလိုက် တော့သည်။ လမွှေးအုံကြီး နှာခေါင်း ထိအောင် ဆွဲကပ်ရင်း လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ပါးပြင် ၂ ဖက်အား တဘတ်ဘတ် ရိုက်လိုက်နှင့် ဦးစိုးသိန်း အားရကျေနပ် နေမိ၏။

“ အာ … အား … ကောင်းလိုက်တာ …သမီးရယ် … အဖေ့ လီးကို … ညှစ်နေတာလား … အ …… အ …… ရှီးးးးးးးး   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ တဖြန်းဖြန်းနှင့် ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်းအား ပစ်ရိုက်ကာ ဆီးခုံးချင်း ဆွဲကပ်ပြီး မွှေပေးပြန်သည်။ မြလေးနွယ် တယောက် ရှေ့မှ လင်တော်မောင်၏ လီးအား ဆွဲစုပ်နေစဉ် စောက်ခေါင်းထဲ လီးဖြင့် မွှေခံရသဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေ၏။

“ အ … အား …… ကောင်းလိုက်တာ … အဖေရယ် …မရပ်နဲ့ဦး  အမလေးးးး … အားးးး အားးးးး အားးးးးး  ”

မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူအား ဖင်ကြီးကော့ပေးရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေတော့သည်။

“ ရှီးးးးးး ရှီးးးး မောင်စိုးသိန်း …မင်းဖယ်ဦးကွာ …ငါ့ သမီး ပါးစပ်လေး  လိုးပြီး  လရည် တိုက်လိုက်ဦးမယ် “

“ ဟုတ် …အဖေ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ကုတင်ပေါ် မယားဖြစ်သူ မြလေးနွယ် မျက်နှာရှေ့ ပေါင်ကား ထိုင်နေရာမှ မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး နောက် ဒူးထောက် ခါးညွတ် လိုက်သည်။ ယောက္ခထီး လိုးထားသော ပူပူနွေးနွေး မယားဖြစ်သူ အဖုတ်အား ဖြဲယက်ပေးစဉ် ဦးမိုးဆွေ မှာလည်း မြလေးနွယ် မျက်နှာနား ပေါင်ကား ထိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လာသော လီးအား ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက် တော့၏။ မြလေးနွယ်မှာ သူမ စောက်ဖုတ်အား ကော့ပျံနေအောင် လိုးပေးထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပါးစပ်လေးဟကာ ငုံစုပ်လိုက် တော့သည်။

ထိုချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ စောက်ရည် စီးကျနေသော မယားဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းဝလေးအား တေ့စုပ်ရာ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား စုပ်ရင်း သတိ လက်လွတ် ဖြစ်သွားမတက် ပေါင်တန်များ တုန်ယင်ကာ တအုအုနှင့် ခေါင်းလေးအား နောက်ဆုတ် နေ၏။ သို့သော် ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား အထွက် မခံပဲ ခေါင်းအား ဆွဲထိန်းကာ လီးအရင်းထိ ဆွဲလိုး ပစ်သည်။

“ အု …ဝု … ပလောက် ပလောက် …… ဇွိ …… ပလွပ် …… အားးးး အားးးး… အဖေ ပြီးတော့မှာ … သမီးရယ်  ခဏနော် …… အ …… ရှီးးးးး … ကျွတ် ကျွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ တချက်ချင်း လိုးကာ လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ခပ်ညှီညှီ လရည်များ အား တဂွတ်ဂွတ် မျိုရင်း လေးဖက်ထောက် အနေထားမှ ဘေးသို့ လှဲချလိုက် တော့၏။ လင်မယား ၂ ယောက် အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ ၃ ချီဆက်တိုက် ဂွင်းထု ခဲ့သဖြင့် အနားယူရန် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်ပြီး ထိုးအိပ်တော့သည်။ 

မြလေးနွယ်မှာ မိုးအေးအေးဖြင့် သေးထပ် ပေါက်ချင် သဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့၏။ ခုထိ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် ခံစားနေမိသည်။ ရှေ့လျှောက် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခွင့် ရတော့မည်ဖြစ်၏။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းကိုယ်တိုင် သိရှိသွားပြီး ခွင့်ပြုပေးသဖြင့် အတိုင်းထက် အလွန် အားရကျေနပ် မိနေသည်။

“ ကျွီ..........ကျွီ   ”

“  ဟာ   ”

“ ဟင် … ကိုမင်းဇင်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူအိမ်တွင် အလိုးခံခဲ့ပုံများ တလမ်းလုံး ပြန်စဉ်းစားရင်း အိမ်ရောက်သည် အထိ စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တော့သဖြင့် ရေချိုးခန်း တံခါးအား မပိတ်မိ ခဲ့ပေ။ တံခါးပွင့်လာရင်း ဦးမင်းဇင်အား မြင်မှ တံခါး မပိတ်မိမှန်း သတိရတော့သည်။ ဘိုထိုင်ခွက်ပေါ် သေးပေါက်ရင်း တန်းလန်း အမြန်ထကာ ထမိန်အား ကမန်းကတန်း ပြင်ဝတ် လိုက်ပြန်၏။

“ ကိုမင်းဇင် … ရေချိုးမလို့ ထင်တယ်   ”

“ ဆောရီးနော် … မမြလေး … လူမရှိဘူး ထင်လို့ပါ   ”

“ အင်း … ခုနမှ … ကိုစိုးနဲ့ ကျမ … အိမ်ပြန် ရောက်တာ …ရေချိုးမှာဖြင့် ချိုးလေ   ”

မြလေးနွယ် ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ဦးမင်းဇင်ဘေးနားမှ ရေချိုးခန်း တံခါးဆီ တိုးထွက်လိုက်သည်။

“ အို့ …… ဟင်  ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် … အာ …  ”

ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ်အား မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် နို့တွေညှစ်ရင်း ရေချိုးခန်း နံရံအား ဖိကပ် လိုက်သည်။ ပုဆိုးထဲ ထောင်ထွက် နေသော လီးဖြင့် ပေါင်ဂွလေးထဲ ဖိထောက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်၏။ ထမိန် ခံနေသော်လည်း အဖုတ်ပေါ် ထိထိမိမိ ထောက်မိ နေသည်။

“ အု …… ဖလူးး  ကိုမင်းဇင် … မလုပ် … မလုပ် …… လုပ် …… အို့ …… အာ …… ဟာ   ”

မြလေးနွယ် တားနေစဉ် ခါးမှ လျော့တိ လျော့ရဲ ဖြစ်နေသော ထမိန်အား ဖြည်ချ ပစ်တော့သည်။ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ် ကြားမှ အမွှေးမဲမဲ ကောက်ကောက် များဖြင့် သေးစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး ပေါ်ထွက် လာ၏။

“ မငြင်းပါနဲ့ … မမြလေးရယ် …သားအဖချင်းတောင်  အလိုး ခံနေတာကို … ကျနော် ဒီအိမ် စရောက်ကတည်းက … မမြလေးကို … လိုးချင် နေတာပါ “

“ ရှင် … ရှင် …ဘာ ပြော လိုက်တယ်   ”

ဦးမင်းဇင် စကားကြောင့် မြလေးနွယ် နားထဲ မိုးကြိုး ပစ်ချသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ အံအော ထိတ်လန့် မှူု့ကြောင့် နံရံအား ကျောမှီရင်း ဒူးများ ညွတ်ကျမတတ် ဖြစ်သွားမိ၏။ ဦးမင်းဇင် ဘာကိုမှ စဉ်းစားမနေပဲ မြလေးနွယ်၏ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အား ပင့်ယက်တော့သည်။ မြလေးနွယ် တုန်ရီနေကာ အသက်ရှုသံ တိုးတိုးလေး ကြားနေရုံမှ အပ ဘာလှုပ်ရှားမှု့မှ မရှိပေ။

“ မမြလေး … ခုလည်း … အလိုးခံ လာတာ မလား အဖုတ်ထဲ … လရည်တွေ နဲ့ “

“  အို … မဟုတ်တာ ကိုမင်းဇင် ကလည်း …အိုးးးး … မ …မ … မ လုပ် …… လုပ် …… ဟာ … ကျွတ်   ”

ဦးမင်းဇင် အချိန် မဆိုင်းတော့ပဲ စောက်ဖုတ်အား ယက်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ပြန်သည်။ မြလေးနွယ် အင်္ကျီ အပြင်မှ နို့အုံအား ညှစ်ကာ မျက်နှာတဝိုက် ဖိနမ်းပစ်၏။ မြလေးနွယ် အသံမထွက်ပဲ ကြိတ်ရုံး ကြည့်သည် မရတော့။ စကားပြောရင်း အပေါ်အင်္ကျီအား ချွတ်ကာ ဘော်လီ အောက်မှ လျှံထွက်နော့ နို့အုံ ဖွေးဖွေးအား စိုက်ကြည့် နေသည်။

“  ဘော်လီ ပါ … ချွတ်ရအောင်နော် … မမြလေး   ”

နောက်ကျောဘက် လက်ထိုးသွင်းကာ ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ပြီး အနည်းငယ် တွဲကျနေသော နို့အုံတဖက်အား ငုံပြီး စို့စဉ် မြလေးနွယ် ရင်ဘတ် ကော့တက် လာတော့၏။ နို့သီးခေါင်း တဖက်ပြီး တဖက် ပြောင်းစို့ရင်း မြလေးနွယ် ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ဖုတ် အား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ် ထိုးထည့်ပစ်သည်။

“  အ   ”

မြလေးနွယ် ပေါင်တန်တုတ်တုတ်လေး ဆက်ကနဲ့ တုန်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက် လာ၏။ လက်ခလယ် နှင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း လက်မထိပ်ဖြင့် စောက်စိအား ဖိချေပေးရာ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ လျှံကျလာတော့သည်။ မြလေးနွယ် ထိန်းထား သည့် ကြားမှ ကာမစိတ်များ ထကြွလာသဖြင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့လာလိုက် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာလိုက်နှင့် တအီးအီး ညည်းနေ ရှာ၏။

၁၀ မိနစ်ခန့် ကလိပြီးမှ လက်တစ်ဖက်အား ဆွဲယူကာ ပုဆိုးထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ မြလေးနွယ် လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဦးမင်းဇင် လီးအား ယောင်ပြီး ဆုပ်ကိုင်မိကာ မျက်လုံးများက လီးအား စိုက်ကြည့် နေမိသည်။ဦးမင်းဇင် ပုဆိုးအား ဖြည်ချပြီး ပေါင်ကြားမှ တင်းပြောင်နေသော လီးပေါ် မြလေးနွယ် လက်အား ပြန်တင်ပေး လိုက်၏။ 

မြလေးနွယ်မှာ လက်ဖဝါးထဲ နွေးကနဲ့ မာထင်နေသော သူစိမ်းယောင်္ကျား လီးကြီးမှာ သူမအား လိုးတော့မည်မှန်း သိ၍ အဖုတ်လေး ဖေါင်းကြွလာပြီး တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ခံစားလာရ၏။ နံရံအား ကျောမှီလျက် ပေါင်တန်၂ဖက် ဟလိုက်စိလိုက်နှင့် ဦးမင်းဇင် လီးအား ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက် ပေးနေ မိတော့သည်။

“  ရှီးးး … ကျွတ် …… လိုးချင်ပြီ … မမြလေးရယ်   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ လီးပေါ်မှ လက်အား ဆွဲဖယ်ပြီး မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ဖုတ် အဝလေးထဲ လီးထိပ် တေ့လိုက်တော့သည်။ ချက်ချင်း မလိုးသေးပဲ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းတလျှောက် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲ ပေးပြန်သည်။ လေးငါးချက်ခန့် ဖိပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းဝ တေ့မိသည်နှင့် တရှိန်ထိုး ဆွဲလိုး လိုက်တော့သည်။

“ အ … အမေ့ …… ကျွတ် ကျွတ်  အဟင့် …မသင့်တော်ပါဘူး  ကိုမင်းဇင်ရယ်  ကိုစိုး …သိသွားပါ့မယ် … ဟင့် ဟင့်   ”

မြလေးနွယ် သူမနှင့် အတူ အိမ်ပြန်လာသော လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း မြင်တွေ့သွားမှာ စိုးရိမ် ထိတ်လန့်နေ၏။

“ ကိုစိုးသိန်း … မမြလေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ … အိပ်သွားပါပြီ … အင့် … ဘွတ် … သမီးလေးလဲ … ကျောင်းသွားပြီလေ … ဇွိ …… ဗျစ် … စိတ်မပူပါနဲ့ …… ရှီးးးးးး … အင့် …… ဘွတ် ဘွတ်   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ် ဖင်သားစိုင် ၂ ဖက် ရေချိုးခန်း နံရံနှင့် ပြားကပ်သွားအောင် ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။ မြလေးနွယ် ရင်တထိတ်ထိတ်နှင် ပေါင်လေး ဖြဲပေး နေမိ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ခိုးလိုး နေစဉ် လင်တော်မောင် ဦးစိုးသိန်း မိသွားပြီး ခွင့်လွတ် ပေးသည်။ 

ဒီတကြိမ် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား အလိုးခံစဉ် လင်ဖြစ်သူ ခွင့်လွတ် နိုင်ပါ့မလား အတွေးပေါင်းစုံဖြင့် စိတ်ခံစားမှု့ ရှုတ်ထွေး နေ၏။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးတိုင်း ဦးမင်းဇင် ဆောင့်ချက် များကလည်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေ မိသည်။ ရာဂစိတ် ကြီးမားသော သူမကိုယ် သူမ နားမလည် နိုင်အောင် ဖြစ်နေရတော့၏။

“ အင်း … အင်း … ကောင်းလိုက်တာ … အ …… အားးးးး …… အဟင့်   ”

မြလေးနွယ် ညည်းလည်းညည်း ဦးမင်းဇင် ပုခုံး ၂ ဖက် ဆွဲကာ စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေး ထားသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ၂ ချီဆက်တိုက် အလိုးခံခဲ့ရသည်ကို စိတ်က အားမရနိုင်သေးပေ။ လင်တော်မောင်အား အားနာသဖြင့် အိမ်ပြန်လာခဲ့ရာ ကာမစိတ်မှာ မကျသေးပေ။ 

မမျှော်လင့်ပဲ ရေချိုးခန်းထဲ သေးဝင် ပေါက်ရာ ဦးမင်းဇင်၏ အကျပ်ကိုင် လိုးခြင်းအား ခံယူနေမိ တော့သည်။ တခါတခါ အားမလို အားမရ စိတ်ဖြင့် ဦးမင်းဇင်၏ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ ပြန်အဝင် သူမကိုယ်တိုင် ကော့လိုး ပေးပြန်၏။

“ အ ……… အီး ……… အီး ……… ကျွတ် …… အား …… အင်း ……အင်း   ”

ထိုချိန် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မိုးတအား ရွာကာ အတန်းသူ အတန်းသားများ သိပ်မလာကြသဖြင့် ကျောင်းရောက်မှ အိမ်ပြန်လာခဲ့တော့သည်။ အိမ်ပြန် လာရာ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။ အိမ်ပေါ် တက်ရန် လှေကားကွေ့ အရောက် ညည်းသံ ပီပီသသ ကြားလိုက်မိသဖြင့် အားစိုက် နားစွင့်နေမိ၏။ 

လွယ်နေကျ လွယ်အိတ် လေး စားပွဲပေါ် တင်ကာ အိပ်ခန်းများဘက် လျှောက်လာ ခဲ့သည်။ မိခင်ဖခင် အိပ်ခန်းထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းမှာ တခူးခူးနှင့် ဟောက်သံများ ပေါ်ထွက်ကာ အိပ်မော ကျနေပြန်၏။ ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်း တံခါးမှာလည်း ပွင့်နေကာ လူမရှိပေ။

“ အ …… အမလေးးးး …… အားးး အားးး   ”

အိပ်ခန်း အနောက်ဘက် ညည်းအော်သံကြောင့် အသံ ထွက်ပေါ်ရာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာ လိုက်သည်။

“  အားးးးးး …… အမေ့ … အီး ……ကျွတ် … ရှီးးးးး … အမလေး … အားးးး အင့် … အင်း …… ဆောင့်ဆောင့်…. ကိုသန့်ဇင် … ရှီး … အ … ဟုတ်တယ် … ဆောင့်လိုး …… ဆောင့် … ဆောင့် ……အား … အီး   ”

ရေချိုးခန်း တံခါးဝနားလေး ရောက်သည်နှင့် ထွက်ပေါ်လာသော မိခင်ဖြစ်သူ ညည်းသံ ကြောင့် ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာရ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာ အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေသည်။ မနက်က သူမ ကျောင်းသွားစဉ် အိမ်တွင် ဦးမင်းဇင် တယောက်သာ ကျန်နေရစ်၏။ 

မိခင်ဖြစ်သူ အော်သံများ တဖြည်းဖြည်း ကျယ်လောင် လာသည်နှင့် မိခင်ဖြစ်သူအား လိုးနေသူမှာ ဘယ်သူမှန်း သိချင်လာမိ၏။ သိချင်စိတ်များ ပြင်းထန်လာကာ ရေချိုးခန်း တံခါလေး အသာတွန်း ကြည့်လိုက်ရာ အတွင်းဂျက် ချမထားသဖြင့် လက် ၃လုံးခန့် ဟသွားသည်နှင့် အထဲမှ မြင်ကွင်းအား ရှင်းလင်းစွာ မြင်လိုက်ရ တော့သည်။

“ အင့် … ဘွတ် … ဗျစ် …… ဘွတ် ဘွတ် ……… ကောင်းရဲ့လား …… မမြလေး   ”

မေးလိုက်သော အသံမှာ အရင်ရက်က မိမိအား ကော့ပျံအောင် လိုးသွားသော ဦးမင်းဇင် အသံမှန်း ချက်ချင်း မှတ်မိလိုက်သည်။

“ အင်း … အားးး… အင်း … ကောင်းတယ် ကိုမင်းဇင် … ရှင့် လီးက … အထဲ  စီးကြပ်နေတာ … ကောင်းလိုက်တာ အ …အားးးး   ”

ချောင်းကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ဒူးများ တုန်လာခဲ့၏။ ရေချိုးခန်းထဲ ဦးမင်းဇင်မှာ ခါးအောက် ပုဆိုး မရှိတော့ပေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျနေသည်။ ပေါင်တန် ၂ ဖက် ကားကာ ရေချိုးခန်း နံရံအား ကျောမှီရင်း ဖင်ကြီးကော့ထား ပေးသော မိခင်ဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ အဖုတ်ထဲ ဦးမင်းဇင် လီးကြီး တင်းကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေ၏။

 ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ဝမ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်များ စီးကျ လာသည်။ ရင်ထဲ နင့်ကနဲဖြစ်လျက် တစ်စုံတစ်ခု အား လက်လွတ် ဆုံးရှုံးရ သလိုလို ခံစားနေရ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးကြီးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ အရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း တွဲကျ နေသော လဥများက အဖုတ်အောက်ဖက် ဖင်ကြား လေးထဲ တဘတ်ဘတ် ရိုက်မိနေပြန်သည်။ တအားအား ညည်းရင်း အလိုးခံနေသော မိခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းလေး မော့တက် နေရင်း ဦးမင်းဇင် ပုခုံး၂ဖက် အား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ထား၏။

“ ဗျစ် … အ …ဇွိ …… ဘွတ် … အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ  ကိုမင်းဇင်ရယ် … ကျွတ်ကျွတ်  ဆောင့်…အင့် … နာနာလေး … ဆောင့်   ”

“ အရမ်း ကောင်းနေပြီလား …… မမြလေး … အင့် …… ဘွတ် … ဖွပ် ဖွပ်   ”

“ အင်း … ကောင်း … ကောင်း ကောင်းတယ် …… ကိုမင်းဇင်ရဲ့ … ဆောင့်စမ်းပါ …… အား …… ရှီး   ”

ပြောပြီးသည်နှင့် အံလေးကြိတ်ကာ ပုခုံးအား ဆွဲဖက် ထားသော သူမ လက်၂ဖက်အား ဦးမင်းဇင် ခါးအား ရွေ့ကိုင်ကာ သူမကိုယ်တိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးအရင်း ထိ ကပ်အောင် ဆွဲလိုးပစ်သည်။ လီးအရင်းထိ ကပ်သွားတိုင်း ပေါက်တန်ချင်း ထိကပ်မိသည့် အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံ များပါ ဆူညံလာတော့၏။

“ အား …… ဘွတ် … ဗျစ် …… အ … ကျွတ် ကျွတ် …… အင်းဟင်း …… ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်းဇင်ရယ် ……အားးးး… ရှီးးးးးး … အင့် …… အင့်   ”

လင်ဖြစ်သူနှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော ဦးမင်းဇင် လီးကြီးအား ဖင်သားစိုင် ၂ဖက် ကြုံ့ကာ ဆွဲဆောင့် လိုးတော့သည်။ ဆွဲဆောင့် လိုက်တိုင်း စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်နေသော အဖုတ်ထဲ ဦးမင်းဇင်လီးကြီး အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာရာ မြလေးနွယ် တယောက် အသဲခိုက် နေမိသည်။

“ အား … အား … အမေ့ …… အီး … ကျွတ်ကျွတ် …… ရှီးးးးး … အ … အမလေး … အင့်  အင့်   ”

မြလေးနွယ် လီးအရသာ တွေ့ကာ ကာမစိတ် ပြင်းထန် နေပြီမို့ ဦးမင်းဇင်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနှင့် နို့သီးခေါင်း တဖက်ပြီး တဖက် ပြောင်းစို့ကာ ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်းအား လက် ၂ ဖက်ဖြင့် ဆုပ်နယ် ညှစ်ချေ ပေးလိုက်တော့ သည်။ ဖင် ၂ ခြမ်းအား ဖြဲကာ ညာဘက် လက်ခလယ် ထိပ်လေး ထိုးသွင်းရင်း မွှေပေးပြန်၏။ 

ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိပ်လေး မွှေပေးချိန် မြလေးနွယ် ကာမစိတ်များ ပိုပြီး ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်လာ ရှာသည်။ ဒီချိန် သူမယောင်္ကျား လာတား ရင်တောင် ရပ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ စောက်ဖုတ် ထဲမှ လီးအား မကျွတ်စေပဲ ဦးမင်းဇင် ကိုယ်လုံးအား တပတ် လှည့်ကာ နံရံဘက် ဆွဲကပ် ပစ်တော့သည့်။ခါးညှောင်း လာသဖြင့် ဆွဲလိုးနေသည်ကို ခဏနားရင်း စောက်ပတ် ထိပ်မှ ခေါင်းထောင် မာခဲနေသော အစိလေး ဖြင့် ဦးမင်းဇင် ဆီးခုံးအား ဖိပွတ်နေပြန်၏။

“ ဗွက် … ဗြိ ဗြိ … အာ …… အီး … ဟီး … ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းဇင်ရယ် …ဖင်ထဲ  မွှေနေတာ မရပ်နဲ့နော် … အ  အား …ကောင်းလိုက်တာရှင် … အထဲမှာ … တအားကို … ယားနေပြီ   ”

မြလေးနွယ် အဖုတ်ထဲ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာချိန် ဦးမင်းဇင် မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်သွားသည် အထိ ကော့သွင်းပစ်၏။ ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ် ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထည့်မွှေနေသော လက်ခလယ် လေးအား ပြန်ထုတ်ပြီး အဖုတ်နှင့် ဖင်ဝလေးကြားမှ အသားစိုင်လေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် ဝိုင်းပေးပြန်သည်။

“  အာ … အ … ရှီးးးးးး … ရှီးးးးးး … ကိုမင်းဇင် ရယ်   ”

မြလေးနွယ် ခါးအောက်ပိုင်း တုန်ခါ လာကာ စောင်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ညှစ်ပေး နေမိတော့၏။ မချင့်မရဲ ညည်းသံလေး အဆုံး ဦးမင်းဇင်မှာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေး ပြန်သွင်းကာ ခပ်သွက်သွက်လေး အထုတ်သွင်း လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

“  ဗျစ် … အာ … အင့် … ဖွပ် ဖွပ် …… ဘွတ် … အားးး ……… ရှီးး… အား   ”

မြလေးနွယ် ဦးမင်းဇင် ကိုယ်လုံးအား နံရံ ကပ်နေအောင် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း စောက်ရည်များ စီးကျ လာတော့သည်။ ဦးမင်းဇင် လည်း မြလေးနွယ် စောက်ရည်ပန်းရင်း လီးအား ညှစ်ပေးနေသည့် ညှစ်အား မခံနိုင်တော့ပေ မျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့ကာ လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ တော့၏။

“ အ … အင်း … အား … ကောင်း …… ကောင်း …ကောင်းလိုင်တာ မ မြ လေး ရယ် အား … ရှီးးးးးး   ”

လရည်များ ကုန်စင်အောင် ညှစ်ထုတ်ကာ လီးအား ဆွဲထုတ်စဉ် စောက်ရည်များနှင့် ပြောင်လက်နေသော လီးမှာ မြလေးနွယ် အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်လာသည်။

“ အာ  မထုတ် နဲ့   ”

မြလေးနွယ် လီးကြီးအား လက်ဖြင့် အမြန်ပြန်ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းရင်း ဆီးခုံးချင်း ဆွဲကပ် ထားလိုက်၏။ လီးထွက်လာချိန် ဒစ်ဖူးနှင့် ချိတ်ပါ လာသော လရည်များမှာ စောက်ခေါင်းဝလေး အောက်ဖက်၌ တွဲခို စီးကျနေတော့ သည်။

“ ခုမှတော့ … မထုတ်နဲ့ဦး … ကိုမင်းဇင် … အင်းဟင်း  ကျွတ်ကျွတ် … မြလေး …စောက်ဖုတ်ထဲ … ဟာသွားလို့ … ခဏ ပြန်ထည့်ပေးဦး   ”

မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် ဦးမင်းဇင် လီးအား နှဲ့ပေးနေစဉ် ရေချိုးခန်း တံခါးဝမှ ချောင်းကြည့် နေသော နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဖေါက်ကာ စောက်ရည်များ ဒလဟော စီးကျလာတော့၏။ ပေါင်ဂွလေးအား ထမိန်အပြင်မှ လက်ဖြင့် ပိတ်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာရင်း လွယ်အိတ်လေး ယူကာ အိမ်အပေါ်တတ် တက်ခဲ့လိုက် ရသည်။

ရက်မှ လသို့ ကူးပြောင်းလာရာ တဖြည်းဖြည်း တိုက်ခန်းလေး ပြီးစီး သွားသဖြင့် ဦးမင်းဇင်မှာ မြလေးနွယ်တို့ အိမ်မှ ပြောင်းရွေ့သွားခဲ့၏။

“  မြလေး ဒီနှစ် သမီးလေး … ကျောင်းပိတ်ရင် … ဘုရားဖူး ထွက်ကြမလား   ”

“ ထွက်ပေါ့ … ကိုစိုးရဲ့ … ဖေဖေ့ ရော ခေါ်ခဲ့မယ်နော်   ”

“ အင်းပါ … ခေါ်ခဲ့ပေါ့  ဘာလဲ … မြလေးက … ဟိုတခါလို … ခိခိ   ”

“ ဟွန့် … ကိုစိုးနော်   ”

ခင်ပွန်းဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာရသည်။ ၂ လခန့် အကြာ နွယ်နွယ်စိုး စာမေးပွဲ ဖြေပြီးသည်နှင့် ဘုရားဖူး ထွက်ရန် စီစဉ် ကြတော့၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ မနက်ကတည်းက သူ့အိမ်အား သော့ခတ်ပြီး သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်တို့ အိမ် ရောက်ရှိလာ၏။

“ ဟော … အဖေလာပြီ … သမီးရေ …… နွယ်နွယ် …… ညည်း အဖိုး ထွက်ကြိုဦး   ”

မြလေးနွယ် ဧည့်ခန်းထဲ အဝတ်စားများ မီးကြွေ တိုက်နေစဉ် ခြံတံခါး ဖွင့်ကာ အဝတ်စား အိတ်လေး ဆွဲပြီး ဝင်လာသော ဖခင်ဖြစ်သူအား မြင်လိုက်သဖြင့် သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးအား လှမ်းအော် လိုက်သည်။

“ ဟုတ်  အမေ … လာပြီ လာပြီ   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အိမ်ပေါ်မှ လှေကားအတိုင်း ပြေးဆင်း လာကာ အဖိုးဖြစ်သူနား အရောက် အဝတ်အိတ်အား ဆွဲယူလိုက်တော့သည်။

“ ဖိုးဖိုး … က  ညနေမှ … အစောရီး ရှိသေး   ”

“ အိမ်မှာ … တယောက်ထဲ … ပျင်းလို့ပေါ့ … မြေးရဲ့   ”

“ အဖေ အိမ်သော့ … ခတ်ခဲ့ရဲ့လား   ”

မြေးအဖိုး ၂ယောက် အိမ်ထဲ ဝင်လာစဉ် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူအား လှမ်းမေးနေ၏။

“ ခတ်ခဲ့ပါတယ် … သမီးရယ် … အဖေလည်း အိမ် တယောက်ထဲမို့ … ထွက်လာလိုက်တာ   ”

“ အင်းပါ  အဖေ့ မြေးနဲ့ အိမ်ပေါ်  သွားနားလိုက် … သမီးက  ခရီးထွက်ရင် … ယူသွားမယ့် … ကိုစိုး အဝတ်ရော … သမီးအဝတ်တွေပါ … မီးကြွေ တိုက်နေတာ   ”

“ အေးအေး   ”

“ မနက်စာ … စားခဲ့ပြီးပလား   ”

“ ပြီးပါပြီ … သမီးရဲ့ … ဒါနဲ့ … မောင်စိုးသိန်းရော   ”

“  မနက်အစောကြီး … ဝါးရှော့ ထွက်သွားတယ်  ကား သွား စစ်မယ် ပြောတယ်   ”

ဦးမိုးဆွေမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် မီးကြွေ ထိုင်တိုက်နေသော သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ ဖင်ကြီးအား ခိုးကြည့်ရင်း မြေးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးနှင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့ တော့သည်။အခန်းထဲ မီးပိတ် ထားသော်လည်း ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ထားသဖြင့် အလင်းရောင် ရရှိနေသည်။ မြလေးနွယ် အိပ်ခန်းဝမှ လိုက်ကာလေး အသာဖယ် ကြည့်လိုက်၏။

“ ဘွတ် … ဗျစ် … အ … အား …. အား …အမလေး …… ဖိုးဖိုးရယ် …… ရှီးးးးး ကျွတ်   ”

သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ပေါင်တန်လေး စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် ညည်းနေရှာသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် ကျောပေးထားရင်း ခွလိုးနေသဖြင့် နွယ်နွယ်စိုး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးအား ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။ မြလေးနွယ် အံအော နေမိပြန်သည်။ 

ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးတို့ မြေးအဖိုး ၂ယောက် ဘယ်ချိန် ကတည်းက ငြိစွန်းသွားမှန်း မစဉ်းစား တတ်တော့ပေ။ အိမ်အောက်ထပ် မီးကြွေတိုက်အပြီး လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကားဝပ်ရှော့ ကားသွား စစ်ရာ ပြန်မလာ သေးသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် တချီလောက် လိုးရန် အိမ်ပေါ်တက်လာခိုက် သမီးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ မြေးအဖိုး၂ယောက် လိုးနေသည်ကို မြင်လိုက် ရတော့၏။

မြလေးနွယ် စိတ်ထဲ သွေးသားများ ဆူပွက်လာရ၏။ မနက်ပိုင်း ဦးမိုးဆွေ လာကတည်းက ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် သူမဖင်ကြီးအား မသိမသာ ကြည့်နေမှန်း ရိပ်မိနေသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ပုဆိုးထဲမှ ခုံးထွက်နေသော လီးအား ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမရွလေး ဖြစ်နေမိသည်။ 

မီးကြွေတိုက်ရင်း မျက်လုံးထဲ စိုးမိုးထားသော လီးကြီးမှာ သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေးထဲ ရောက်ရှိနေသည်ကို မြင်နေရတော့၏၊

“ အိမ်အောက်မှာ …အမေ ရှိတယ်လေ … ဖိုးဖိုးရဲ့ … တအား မလုပ်နဲ့ …… တော်ကြာ အောက်ထပ်က ကြားသွား လိမ့်မယ်   ”

“ ဘွတ် …အင်း … မပူပါနဲ့ … မြေးရယ် … မြလေးနွယ် တက်လာလည်း …… ဖိုးဖိုးက … လိုးပေးလိုက်မှာပေါ့ … အီး  ရှီးးးးးး …… ဘွတ် …… အ   ”

“  ဖိုးဖိုးက … အမေ့လည်း လိုး … သမီးလည်း လိုးနေတာ ပေါ့ … ဟွန့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး နူတ်ခမ်းလေး စူပြီး ပြောနေရာ ဦးမိုးဆွေမှ ထော်နေသော နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

“ ဒါနဲ့ … မောင်မင်းဇင်နဲ့ ရော … လိုးဖြစ်သေးလား   ”

“  ဦး … အိမ်ပြောင်းသွားပြီး … ၂ ခါလောက်ပဲ … လိုးဖြစ်တော့တာ   ”

“  အင်း … မောင်မင်းဇင် ကျေးဇူးကြောင့် … ဖိုးဖိုးလည်း မြေးကို … လိုးခွင့် ကြုံရတာ   ”

“  ဟွန့် … အဲဒီတုန်းက ဝမ်းနည်းလို့ … ဖိုးဖိုးကို … လာရင်ဖွင့်တာ … ဖိုးဖိုးကပါ … ထပ်လိုးလိုက်တယ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး စကားကြောင့် မြလေးနွယ် သဘောပေါက် သွားရသည်။ နွယ်နွယ်စိုး ဦးမင်းဇင်၏ အလိုးခံရစဉ် အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေအား ပြောပြချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ နှစ်သိမ့်ပေးရင်း လိုးထားပုံ ရ၏။

“ အင်း  အဲချိန်  မြေးရဲ့ အမေကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတာလေ … မြေးလေး ရောက်လာတော့ … စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ … လိုးမိတာပါ   ”

“ မေမေနဲ့ … ဖိုးဖိုး အိမ်မှာ … နေ့တိုင်း လိုးဖြစ်တာလား   ”

“ အင်းပေါ့ … မြေးလည်း … မောင်စိုးသိန်းနဲ့ သားအဖချင်း … လိုးနေတာ မလား   ”

“  ဟင် … ဖိုးဖိုး  ဘယ်လို သိတာတုန်း   ”

“ တရက်က … ဖိုးဖိုး … အပြင်ထွက်ရင်း ဒီအိမ်ကို … လာသေးတယ် … မြေး မေမေက … စျေးသွားပုံ ရတယ် … မြေးတို့ သားအဖ … ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ … လိုးနေကြတာလေ   ”

ဦးမိုးဆွေ စကားအဆုံး အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့် နေသော မြလေးနွယ် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက် သွားတော့သည်။ သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး သားအဖချင်း ခိုးပြီး လိုးနေကြ သည်ကို ဦးမိုးဆွေမှ အတိအကျ ပြောနေ၏။

“  ဟင် … ဖိုးဖိုး ကလည်း …. ဒါပဲ … ခဏ ခဏ … ပြောမနေပါနဲ့   ”

“  ဗျစ် … ဇွိ  ဘွတ် ဘွတ် …မောင်စိုးသိန်း လိုးပေးတာနဲ့ မောင်မင်းဇင် လိုးပေးတာ … ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းလဲ ဟင်   ”

နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ဆက်ကနဲ့လိုးကာ ရမ္မက်စိတ်များ ပိုကြွလာအောင် စကားပြောပေးနေသည်။

“ ဟင် … တမျိုးဆီပေါ့ … ဖိုးရဲ့ … အ …… အ … ကျွတ် ကျွတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အဖိုးဖြစ်သူ စကားလုံး များကြောင့် ဖခင်ဖြစ်သူဦးစိုးသိန်းနှင့် အလိုးခံခဲ့သည့် ပုံရိပ်များ ဖခင်၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဦးမင်းဇင်နှင့် အလိုးခံခဲ့သည် ပုံရိပ်များ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် လာကာ အောက်မှ ကော့ထိုး ဆောင့်ပေးနေမိသည်။

“ အား … အမလေး … အ … အား  ဖင်ထဲ …မထည့်နဲ့လေ …… အဟင့် ……ဘုံး ဘုံး အဟင့် ဟင့်  နာ တယ် ရှင့်   ”

ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ရုတ်တရက် ဖင်ပြောင်း လိုးလိုက် သဖြင့် နာကျင်ကာ သတိ လက်လွတ်ဖြင့် မွေ့ယာအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ထုနေ တော့၏။

“ ဗျစ် …… ဘွတ် … အ … အားးးး …သေပြီ သေပြီ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ပေါက်ထဲ သပ်လျိုထားသလို ခံစားရပြီး ခေါင်းလေးခါရမ်းကာ ဦးမိုးဆွေ ရင်ဘတ်အား အတင်း တွန်းပစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ခံနိုင်ပေမယ့် ဖင်တခါမှ မခံဖူးသဖြင့် နာကျင်နေရ၏။ ဦးမိုးဆွေ မှာလည်း ဖက်ထဲ လီးစသွင်း ကတည်းက တင်းကြပ် စီးပိုင်နေသဖြင့် ခါးကိုအဆုံးထိ ဖိမချပဲ ဖြည်းဖြည်း ချင်း ချော့သွင်း နေသည်။

“ ဗြိ … အ … ဇွိ …ပလွပ် …အား … အား … နာတယ်  အဖိုးရဲ့ … ပြန်ထုတ်ပြီး … အဖုတ်ပဲ … လိုးပါ  အဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ဟစ် တားနေသည့်ကြားမှ ဦးမိုးဆွေမှာ လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့သွင်းနေသဖြင့် သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် တအိအိ တိုးဝင် သွားတော့၏။ ပုံမှန်လေး လိုးပေး နေရာမှ ၃ မိနစ်ခန့်အကြာ ခါးအား မသိမသာ မတ်လိုက်ပြီး ဆက်ကနဲ့ လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်သည်။

“ ဗျစ် … ဘွတ် … အ   ”

ဖင်အတွင်းသားများအား လီးအရည်ပြားနှင့် ဖြည်းဖြည်း ချင်း ပွတ်တိုက်ခံရစဉ် မခံစားဖူးသော ကာမအရသာ သစ်လေး ခံစားလာရချိန် အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာသော အဖိုးဖြစ်သူ လီးကြောင့် အမယ်လေး တဖို့ပင် အချိန် မရတော့။ ပက်လက်အနေထားနှင့် ခေါင်းလေး မော့တက်သွားရ၏။ 

ခြေဖျား ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ခေါင်းရင်းဘက် တိုးရင်း ခါးမြှောက်ပြီး ဖင်ထဲမှ လီးအား ကျွတ်ထွက် သွားစေရန် ကြိုးစား လိုက်ပြန်သည်။ လီးအရင်းထိ ကျွတ်ထွက် မသွား သော်လည်း ဖင်ကြီး ကြွတက် သွားသဖြင့် လီးတဝက်ခန့်သာ ကျန်ရှိတော့၏။

ဦးမိုးဆွေ မှာလည်း လီးတဆုံး သွင်းပြီးသားမို့ ဖင်ထဲမှ လီးအား အထွက်မခံပေ။ ဆီးခုံးအား လက်ဖဝါးနှင့် ဖိကာ လီးအရင်းထိ ပြန်သွင်းပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အံကြိတ် ညည်းသံလေးနှင့် ဖင်ကြီး ရမ်းကာ ကြွတက် ရုန်းကန်နေပြန်၏။

“ အားးး …… အ …… နာ လိုက် တာ …… ဖိုး ရယ် …… သေပါပြီ ……အဟင့် ဟင့်   ”

အိပ်ခန်းဝမှ ချောင်းကြည့်နေသော မြလေးနွယ် ကိုယ်တိုင်ပင် သမီးဖြစ်သူပေါ် သနားစိတ်လေး ဝင်လာ မိသည်။ ဖြစ်နိုင်လျင် သမီးဖြစ်သူ ကိုယ်စား ပြေးပြီး ခံလိုက်ချင်၏။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ရည်များ စီးကျလာ သော်လည်း ဦးမိုးဆွေမှာ ဖင်အား ကြွခွင့်မပေးတော့ ဇွတ်ဖိကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် လိုးနေတော့သည်။ 

နွယ်နွယ်စိုး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ၏ ညှစ်ဆွဲပေးမှု့က လီးအရည်ပြားမှ တဆင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ကာမ အရသာလေး ဖုံးလွှမ်းထားနေ၏။ ၅ မိနစ်ခန့် အကြာတွင် ဦးမိုးဆွေ ဆောင့်လိုးတိုင်း နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဖင်သားစိုင်အား မသိမသာလေး ပြန်ပြန် ကော့ပေး လာသည်။

“  အင့် … အ …လိုး လိုး  သမီး ခံနိုင်ပြီ …… ဖိုးရဲ့   ”

ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးအရသာ တွေ့လာသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး အသံလေး ပြောင်းလာပြန်၏။ အစပိုင်း အော်ဟစ် ရုန်းကန်နေသော ဟန်ပန်များ ပျောက်ကွယ်ကာ သူမဖင်ပေါက်ထဲ အဖိုးဖြစ်သူ လီးအား ကျွတ်ထွက် မသွားစေရန် ဖင်အား အလိုက်သင့် ထိန်းညှိ ပေးနေ ရှာသည်။ ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်လာတိုင်း အောက်မှ ဖင်သားစိုင်များ ကြုံ့ကာ ဝိုက်ပေး နေတော့၏။

ပြောင်းလဲသွားသော မြင်ကွင်းကြောင့် မြလေးနွယ်မှာ သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး အပေါ် မနာလိုစိတ်လေးပင် ဝင်လာခဲ့မိသည်။ ဖင်အလိုး ခံရသည်မှာ ဒီလောက် အရသာရှိမှန်း ကြိုသိခဲ့လျင် ဖခင်ဖြစ်သူအား အစောကြီး ကတည်းက လိုးပေးဖို့ ပူဆာမိမှာ အသေအချာပင်။ ခရီးထွက်သည်နှင့် လမ်းတွင် တည်းခိုမည့် နေရာတိုင်း ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် လင်ဖြစ်သူ အား တလှည့်စီ ဖင်လိုးခိုင်ရန် တေးထား လိုက်တော့ သည်။ တွေးမိရုံဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်လေး တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ဖင်ဝလေးပါ ယားယံ လာမိ၏။

“ အားးးး … အင့် …… ဟုတ်တယ် …ဆောင့်လိုး …… ဖိုး … အ … အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ဖိုးရယ် … နာနာလေး ဆောင့် … အဟင့် ဟင့် … စောက်ဖုတ် အလိုးခံရတာထက် …ဖင်အလိုးခံရတာ ပိုကောင်းတယ် … ဖိုး ရဲ့ … အားးး ရှီးးးးးး   ”

မြလေးနွယ် ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် အဖုတ်လေး ပွတ်ချေကာ မျောနေစဉ် သမီးဖြစ်သူ အသံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ကြည့် လိုက်တော့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြေးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ပေါက် လေးအား ဆောင့်လိုးတိုင်း ပြန်ပြန်ညှစ်ပြီး ဖင်ကြီးဝိုက်ပေး နေသဖြင့် အားထည့်ကာ ဖိလိုးနေ၏။

နွယ်နွယ်စိုး မှာလည်း ခံနိုင်လာ သည်မို့ အားရပါးရ အလိုး ခံချင်နေရာ အားရကျေနပ်စွာ ညည်းရင်း ကာမ စည်းစိမ်လေး ခံယူနေသည်။ ခဏအကြာ မြေအဖိုး၂ယောက်လုံး ခပ်တင်းတင်း ဖက်ကာ ညည်းသံများ ဆူညံပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့၏။

အိပ်ခန်းထဲ အသံငြိမ်သွားမှ မြလေးနွယ် အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းပြီး အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရာ မျက်လုံးထဲ ဦးမိုးဆွေနှင့် နွယ်နွယ်စိုးတို့ လိုးနေပုံများ မျက်လုံးထဲ မထွက်တော့ပေ။ အတော်ကြာသည် အထိ မြေးအဖိုး ၂ ယောက် ဆင်းမလာသေး သဖြင့် ရေချိုးခန်း ဝင်ကာ အားရပါးရ ရေချိုး နေလိုက်၏။ အိမ်အောက်ထပ်တွင် လူမရှိပဲ တိတ်ဆိတ်နေသည်။

“ ကျွီ  ”

“ ဟင် … အဖေ   ”

ရေချိုးရင်း ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ပေါင်ဂွလေးထဲ လက်ထိုး သွင်းပြီး ပွတ်သပ် ဆေးကြောနေစဉ် တံခါးဖွင့်သံနှင့် အတူ ဖခင်ဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရ၏။

“ အင်း … သမီး ရေချိုးနေတာလား … အဖေ သေးပေါက်မလို့   ”

“ ပေါက်လေ … အဖေ ရဲ့   ”

ရေချိုးခန်းမှာ ဘိုထိုင် အိမ်သာဖြင့် တွဲထားသဖြင့် ဦးမိုးဆွေ ဝင်ချလာကာ မြလေးနွယ် ဘေးမှ ကပ်လျှောက်ပြီး ပုဆိုးအား ဆွဲလှန်ကာ ဘိုထိုင်ခွက်ထဲ သေးပေါက် နေတော့၏။

“  မောင်စိုးသိန်း … ပြန်မလာသေးဘူးလား သမီး   ”

သေးပေါက်ပြီး မြလေးနွယ်ဘက် လှည့်ကာ လှမ်းမေး နေသည်။

“  မလာသေးဘူး … အဖေ   ”

မြလေးနွယ် ရေစိုထမိန်အောက် ကပ်နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်နှင့် ဗိုက်ခေါက် လေးအောက် ဖောင်းကား နေသော စောက်ဖုတ် အရာကြီးက ထင်းနေပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ တယောက် မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံးအား အနီးကပ် ကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာ ပြန်သည်။

နွယ်နွယ်စိုးအား လိုးထားသဖြင့် လီးမှာ ချက်ချင်း မတောင် သော်လည်း တံတွေးမျိုချကာ ကာမစိတ်လေး နိုးထနေ၏။ မြလေးနွယ် မှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ အကြည့်များ ခံယူရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစား လာရသည်။

“ ဟွန့် … ဘာကြည့်နေတာလဲ … အဖေရဲ့ … သွား တော့ လေ   ”

မြလေးနွယ်မှာ မျက်ဝန်းရွဲကြီးများနှင့် ကြာပါပါ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး ကိုယ်လုံး လှည့်လိုက်ပြန်၏။ ရေစိုထမိန်နှင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအာ ဦးမိုးဆွေဘက် လှည့်ပြသလို ဖြစ်သွားရသည်။

“ လှလို့ကြည့်မိတာပေါ့ … သမီးရာ   ”

“ ကဲပါ … ဧည့်ခန်းထဲ သွားစောင့် … ခဏနေ  နေ့လည်စာ … စားဖို့ သမီး … ပြင်ဆင်ပေးမယ်   ”

မြလေးနွယ် စကားကြောင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ဖင်သား စိုင်အား တချက် ညှစ်ရင်း ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာ ခဲ့ရ၏။ ခဏအကြာ မြလေးနွယ် အဝတ်စား လဲပြီး ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်ဝင်းနှင့် ဦးမိုးဆွေအား စကားပြောနေသည်ကို တွေ့လိုက် ရတော့သည်။

“ ဟော … သမီးရော … ဆင်းလာပြီ … နေ့လည်စာ  တခါတည်း စားထား … ကိုစိုး လာရင် … ညနေ စောစော ထွက်ကြမှာ   ”

မြလေးနွယ် မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်ကာ ထမင်းခူးနေစဉ် ပုခုံးပေါ် လက်၂ဖက် ကျရောက်လာသဖြင့် ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရ၏။

“ ဟင် … အဖေ … ဘာလုပ် မလို့လဲ … ထမင်းစားကာနီးကို   ”

စကားပြောရင်း လှည့်အကြည့် ဖခင်ဖြစ်သူ ပုဆိုးထဲမှ ထောင်ထွက်နေသော လီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပြုံးမိပြန်သည်။

“ အဖေကတော့လေ … ဟွန့်   ”

ရုတ်တရက် ဦးမိုးဆွေမှ မီးဖိုခန်းထဲရှိ ပန်းကန်စင် နောက်ဖက် မြလေးနွယ်အား ဆွဲခေါ်ဖက်ကာ နမ်းရှိုက် လိုက်၏။

“  အာကွာ  အဖေက … သိပ်ကဲတာပဲ …… သမီးလေး … ရှိ …… ရှိ ………   ”

မြလေးနွယ် စကားအား ဆုံးအောင် မပြောလိုက်နိုင်ပေ ဦးမိုးဆွေမှာ ဒူးထောင်ထိုင်ရင်း ထမိန် အောက်နား စလေး ပင့်တင်ကာ ပေါင်ခြံထဲ မျက်နှာအပ်ပစ်သည်။ ထိုချိန် နွယ်နွယ်စိုးမှာလည်း အဖိုးဖြစ်သူ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွားရာ ပြန်ထွက်မလာသဖြင့် အနောက်မှ လိုက်ချောင်း တော့၏။

“ အို့ … နူတ်ခမ်းမွှေးတွေ  ရိတ်ဦး အဖေရဲ့ …… စူး လိုက်တာ   ”

မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြားသည်နှင့် မီးဖိုခန်း တံခါးရွက် ကြားမှ အသာချောင်းကြည့်ရာ မြင်ကွင်းကြောင့် ထိတ်ကနဲ့ ရင်ခုန် သွားမိသည်။ မြလေးနွယ်မှာ ပန်းကန်စင် နောက်ဖက် အုတ်နံရံအား မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင် ၂ ဖက် ဖြဲပေးနေ၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ယက်ပေးနေသည်။ ထိုချိန် ခြံဝင်းထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး မောင်းဝင် လာသဖြင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ချောင်းသံ ပေးလိုက်တော့၏။

“ အဟမ်းးး   ”

ချောင်းဟန့်သံကြောင့် မြလေးနွယ် ထမိန်အား ပြန်ဖုံး လိုက်သလို ဦးမိုးဆွေမှာလည်း ထရပ်ကာ ကြောင်အိမ် ဘက် လျှောက်ကာ ဟိုရှာ ဒီရှာ လုပ်နေလိုက် သည်။

“ ဗိုက်ဆာတယ် … မရသေးဘူးလား   ”

“ ရပြီ ရပြီ  သမီး … ဟင်းရည်လေး နွေးနေလို့   ”

မြလေးနွယ်မှာ မီးဖိုခန်း တံခါးပေါက်ဝမှ လှမ်းမေး နေသော သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုးအား ခပ်တည်တည် လှမ်းပြော နေ၏။ ဦးမိုးဆွေ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်လာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထွက် နေသော လီးအား ကြည့်ကာ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ခိကနဲ့ ရယ်လိုက်မိ သည်။ 

ဦးစိုးသိန်းပါ ရောက်လာ သဖြင့် မိသားစုလိုက် ထမင်း စားပြီး ညနေပိုင်း အထုတ်ပိုးများ ကားပေါ်တင်ကာ ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက် ခဲ့ကြသည်။ ခြံပြင် အရောက် မြလေးနွယ်မှာ ခြံဝင်းတံခါး ဆင်းပြီး သော့ခတ်ရင်း ကားရှေ့ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာ၏။ ကားလေးမှာ ရပ်ကွက် လမ်းအတိုင်း မောင်းထွက်လာကာ မြို့ပြင်ထွက်သော လမ်းပေါ် မေးတင် ပြီးသည်နှင့် အရှိန် မြှင့်လိုက် တော့သည်။ 

အဝေးပြေး လမ်းမကြီးပေါ် အရောက် လမ်းဘေး ဝဲယာ လူနေအိမ် အချို့ နှင့် ဓါတ်တိုင်များ သစ်ပင်ကြီးများ ရိပ်ကနဲ့ ရိပ်ကနဲ့ ကျန်နေရစ်၏။ ကားရှေ့ခန်း ဦးစိုးသိန်းတို့ လင်မယား စကား တပြောပြော နှင့် မောင်းနေစဉ် ကားနောက်ခန်း၌ နွယ်နွယ်စိုးမှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ပေါင်ကြား လက်သွင်းကာ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက် ပေးနေ တော့သည်။


ဤမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေ များအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၂ )

ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

နောက်ရက်မနက် တနင်္လာ နေ့မို့ မြလေးနွယ် တအိမ်လုံးစာ ချက်ပြုတ်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

“ မြလေးရေ … ပြီးပြီလား   ”

“ ပြီးပြီ ကိုစိုး လာပြီ လာပြီ  ”

မှန်တင်ခုံရှေ့ ကိုယ်တပတ်လှည့်ကာ အင်္ကျီအား ခါးထိ ဆွဲဆန့်ပြီး အခန်းပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

“ မနက်စာ… စားမသွားဘူးလား …မြလေး   ”

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်နှင့် ကော်ဖီ အတူသောက်ရင်း သူမအား လှမ်းမေးနေသည်။

“ မစားတော့ဘူး … ကိုစိုး … ဟိုရောက်မှ အဖေနဲ့ အတူ စားလိုက်တော့မယ်   ”

မြလေးနွယ် ပြောပြီးသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်၏။

“ ကဲ … ကိုမင်းဇင်  အေးဆေး နေခဲ့ဦး … ယောက္ခထီးကလည်း  တယောက်ထဲမို့ … မြလေးကို … အဲဒီမှာ နေခိုင်းထားရတာ   ”

ခဏအကြာ ဦးစိုးသိန်းမှာ စားသောက် ပြီးသည်မို့ ဦးမင်းဇင်အား နူတ်ဆက်ရင်း ထရပ်လိုက်၏။ လင်မယား ၂ ယောက် ကားလေးဖြင့် အိမ်မှ ထွက်လာရာ နာရီဝက်ခန့် အကြာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။

“ ကဲ … ကိုစိုး … သွားတော့နော် … စနေ နေ့မှ … လာခေါ်တော့   ”

လင်တော်မောင့် ကားလေး ထွက်သွားသည် အထိ လက်ပြနူတ်ဆက်ပြီး ခြံဝန်းတံခါး ဖွင့်ကာ ဝင်လာ ခဲ့တော့ ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား အိပ်ယာနိုးကာ အသင့်ပါ လာသော မနက်စာ ထမင်းကျွေးရင်း သူမပါ တခါတည်း အတူစား လိုက်သည်။ ထမင်းစားပြီး သည်နှင့် စားပြီးသား ပန်ကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းလိုက်၏။

“ သမီး … ရေချိုး ကြစို့   ”

မြလေးနွယ် ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း လှမ်းပြောနေ၏။

“  ခ်ခ် …အဖေကတော့လေ  မြင်တာနဲ့ … ဟွန့် … ရေချိုးခန်းက စောင့်နေ … သမီး အဝတ်တွေ တခါတည်း လျှော်ဖို့ … ယူခဲ့လိုက်မယ်   ”

ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားသည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ အဝတ်စား များ ချွတ်ပြီး ရင်လျား လိုက်သည်။ ရင်လျားလျက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ဝင်ကာ အဝတ်ဟောင်းများ ယူစဉ် သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေးအား တွေ့လိုက်ရ၏။

“ ဟင်   ”

ဘောင်းဘီလေးမှာ မလျှော်တာ ကြာနေသဖြင့် စောက်ချီးနံ့ လရည်နံ့များ မွန်ထူနေရာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့သွားမိသည်။ အဝတ်ဟောင်းများ စုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ရေချိုးနေ၏။

“ သမီးလည်း … တုံးလုံး ချွတ်ချိုးလေ   ”

အနားရောက်လာသော မြလေးနွယ်အား ဖခင်ဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောရာ အဝတ်ဟောင်း ထုပ်အား ရေချိုးခန်း နံရံဒေါင့် ပစ်ချကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ဖြည်ချပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်၏ ပန်းရောင်သန်း နေသော နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုမှာ မာထောင်ပြီး အိစက်ဝိုင်းကား နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ နောက်သို့ ကော့ထွက်နေ၏။ 

အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွနေကာ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အစိလေးမှာ အရည်ပြားတင်း နေလျက် ထိပ်ဆံလေး ပြူထွက် နေသည်မို့ ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် အရည်ကြည်လေး အိုင်ထွက် လာရသည်။ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ၂ ချီ လိုးထား သော်လည်း သူမ ထားပစ်ခဲ့သော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေး ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်ကွက် များ တွေ့မိရာမှ ရမ္မက်စိတ် ငွေ့ငွေ့လေး တောက်လောင် လာရ၏။ 

ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ပြတိုင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားရသည်မှာ အရသာ တမျိုးပင်။ ၂ ယောက်သား ရေအတူချိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ အား ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရာ မြလေးနွယ် ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေမိပြန်သည်။

“ အဖေ့ ဟာကြီး … မာထင် နေတာပဲ  သမီး ဘောင်းဘီထဲလဲ လရည်တွေ နော်   ”

“ သမီးကို သတိရတိုင်း ဘောင်းဘီလေး … ရှုပြီး … ဂွင်းထု နေတာလေ   ”

“ အဖေရယ် … ၁ ပတ်ကို … အဖေက ၅ ရက် လိုးနေတာ သမီး ယောင်္ကျားတောင်  ၂ ရက်ပဲ လိုးရတာလေ … အားမရဘူးလား … ဟွန့်   ”

မြလေးနွယ် ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ၏ လီးအား ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ဒစ်ကြားထဲထိ ပွတ်သပ် ဆေးကြော ပေးလိုက်သည်။ လဥ ၂ လုံးအား ပွပ်သပ် ဆေးကြောစဉ် သူမမျက်နှာရှေ့ လီးမှာ ထောင်မတ် ရမ်းခါနေ၏။ 

“  သမီး … ခဏ စုပ်ပေးပါ့လား … တအား တင်းနေပြီ   ”

“ ဟင် … အဖေကလဲ … သမီး အဝတ်လျှော် ရေချိုးပြီးမှလေ … ခဏလေး မစောင့်နိုင်ဘူးလား   ”

“ အင်းပါ … ခဏပဲ … စုပ်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ ဇွတ်ပြောနေသဖြင့် မြလေးနွယ်မှာ လက်တဖက်ဖြင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ရေလောင်း ချကာ လီးတချောင်းလုံး ဆပ်ပြာများ ပြောင်သွား သည်နှင့် လီးထိပ်အား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လဥ ၂ လုံးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးလိုက်၏။

“  ရှီးးးးးးး … အားဟား …… သမီးရယ် ……ကောင်းလိုက်တာကွာ   ”

ဦးမိုးဆွေ ညည်းသံ အဆုံး မြလေးနွယ်မှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေး နေသည်။

“  အင်းဟင်း … ထုတ် … ထုတ် … ထုတ် လိုက် တော့ … သမီး …… ပါးစပ်ထဲ … ပြီးသွား လိမ့်မယ်   ”

“  အု ……… ပြွတ် ပြွတ် … ပလွတ် ……… ပြီးချင် ပြီးလိုက်ပေါ့ …… အဖေရဲ့   ”

မြလေးနွယ်မှာ လီးစုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ စကားပြန်ပြောနေသည်။

“  အဖေက … သမီး စောက်ဖုတ်လေး လိုးချင် သေးတာ ရေ မြန်မြန် ချိုးပြီး … အခန်းထဲ လိုးကြစို့နော် … အဝတ်တွေ … နေ့လည်မှ လျှော်တော့   ”

“ အင်းပါ … အဖေ … အအေးပတ်နေမယ် အဖေအရင်ချိုးပြီး … အိပ်ခန်းထဲက စောင့်   ”

ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်သွားရာ မြလေးနွယ်မှာလည်း ရေချိုးပြီးသည်နှင့် ဆံနွယ်များ အခြောက်ခံကာ ခဏအကြာမှ ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်း ဘက် ဝင်လာခဲ့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ ပက်လက် အနေ ထားဖြင့် ပုဆိုးလှန်ကာ လီးအား ပွတ်သပ်နေ၏။

“ လာလေ … သမီး   ”

မြလေးနွယ် ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ကုတင်နား မရောက်ခင် ဖြည်ချလိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူပေါ် တက်ခွလိုက်၏။ ဦးမိုးဆွေ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးအား စောက်ပတ်အုံဖြင့် ဆီးခုံးပေါ် ဖိချလိုက်သည်။ 

တဆက်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ရင်ဘတ်ပေါ်လက်နှစ်ဖက် ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့သို့ ညွတ်ချလိုက် ပြန်၏။ လီးကြီး ဆီးခုံးပေါ် ကပ်သွားစဉ် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ညှပ်ကာ ခါးအားဖြင့် ဖင်သား စိုင်ကြီးအား ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေရာ ဦးမိုးဆွေ အံကြိတ် နေရသည်။ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးများ စင်းကျသွားသည်အထိ စောက်ဖုတ်ဖြင့် လီးအား ဖိပွတ်ပေးနေ၏။ 

ဖင်ကြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးရင်း ရင်ဘတ်ပေါ် ထောက်ထားသော ညာဘက် လက်အား ခွာကာ သူမဖင်ကြားအောက် တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးအား နောက်ပြန်စမ်းရင်း ညှစ်ချေ လိုက်ပြန်သည်။

“ အ …… ရှီးးးးးး … သမီးရယ် …ကောင်းလိုက်တာ ကွာ … အင်း …… ဟင်း … အားးးး …ရှီးးးးးး ကျွတ် ကျွတ်   ”

၅ မိနစ်ခန့် ဖိပွတ်ပေးပြီး ခွထားသော အနေထားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ဆုတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူလိုက်တော့သည်။ သူမ စောက်ရည် များ ရွှဲကာ ပေပွနေသော ဦးမိုးဆွေ လီးအား လက်တဖက် ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ စိုက်ကြည့် လိုက်၏။ ကြည့်ရင်း လီးအရည်ပြားအား ဖြဲချရာ နီညိုရောင် လီးကြီးထိပ်တွင် ဒစ်ကြီး ကားထွက် လာတော့သည်။ လီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း ထိပ်ဝ၌ အရည်ကြည်လေး ဥနေသော ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်ပြန်၏။

“  ရှီးးးးးးးး …… အင်းဟင်း … အ ……… အ   ”

မြလေးနွယ်မှာ ဒစ်အား ငုံမိသည်နှင့် လျှာဖျားဖြင့် ထိပ်အပေါက် လေးအား ထိုးကာ အောက်ဖက် မေးသိုင်း ကြိုးလေးအား ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရ၏။ ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပြီးသည်နှင့် လီးတံ တလျှောက် လျှာအပြားလိုက် ပတ်ယက်ပေးသည်။

“ အားဟား …… ရှီးးးးးး …… မရတော့ ဘူး … သ မီး ရယ် …အဖေတို့ ……… လိုးကြစို့ နော်   ”

ဦးမိုးဆွေ မခံစားနိုင်တော့ ပါးစပ်မှ ဖွင့်ပြောလိုက်ရ၏။ သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ထထိုင် လိုက်တော့သည်။

“ သမီး ပက်လက် … အိပ်လိုက်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် ပက်လက် လှဲချကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံလေး နေပေး လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အား လက်တဖက်ဖြင့် ဖိပွတ်လိုက်၏။ ၂ ချက် ၃ ချက်ခန့် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ရာ မြလေးနွယ် ပေါင်တန်များ စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် စောက်ရည်ကြည်များ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျ လာရသည်။ အဖုတ်လေးအား ဖြဲရင်း မျက်နှာ အပ်ပစ်တော့၏။

“ အာ …… အရင် …လိုးပေး … အဖေ … ပြီးမှ ယက်တော့   ”

ဦးမိုးဆွေမှာလည်း မြလေးနွယ် လျှာစွမ်းကြောင့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေရာ ချက်ချင်း မလိုးသေးပေ။ သို့သော် မြလေးနွယ် ပြောလာသဖြင့် ထိန်းလိုးရန် ပေါင် ၂ ဖက် မကာ ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင် လိုက်သည်။ မြလေးနွယ် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ဖခင်ဖြစ်သူ ပုခုံးပေါ် အရောက် ပေါင်စိပေးရာ စောက်ဖုတ်မှာ ပိုပြီး ဖေါင်းကြွ စူထွက် နေတော့၏။ ဒူးထောင်လျက် အနေထားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့စိုက်ပြီး လက်၂ ဖက် ဖြင့် မြလေးနွယ် ချိုင်းကြားအောက် လှမ်းထောက် လိုက်သည်။ 

ပုခုံးပေါ်မှ ခြေထောက် ၂ ချောင်းမှာ ဦးမိုးဆွေ ခါးညွတ်လိုက်သည်နှင့် နို့အုံပေါ် ဒူးဆစ်များ ထိမတတ် ဖြစ်နေပြန်၏။စူထွက်နေသော အဖုတ်ထဲ ခါးအားဖြင့် လီးအား ဖိထိုးစမ်းစဉ် မြလေးနွယ် လက်တဖက်မှာ လီးအား လှမ်းကိုင်၍ သူမစောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း ၅ ချက် ၆ ချက်ခန့် ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေး လိုက်တော့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ် တေ့ပေးသည်နှင့် ဖိလိုး ပေးလိုက်၏။ လီးဝင်သည်နှင့် မြလေးနွယ် လက်၂ဖက်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးအား ဆုပ်ကိုင် ထားသည်။

“ ဗျစ် … အ ……… ဘွတ် …… အ …… အ …… အင်းးးး   ”

လင်တော်မောင် လီးထက် တုတ်ခိုင်သော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအကြောင်း လိုးဖူးနေသဖြင့် ကြိုသိနေ၏။ လီးတဝက်ခန့် ဝင်လာသည်နှင့် စောက်ပတ်အုံလေး တင်းကာ အနည်းငယ် နာကျင်သဖြင့် အကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းလိုက်ရသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မဲ့သွားသော သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ခေါင်းငုံ့ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်နေ၏။ အဖုတ် လေးထဲ တဝက်ခန့် မြုတ်နေသော လီးအား အထုတ်သွင်း ၅ ချက်ခန့် လုပ်ပြီး လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး လိုက်တော့သည်။

“ အား …… ရှီးးး အ ……ဖြည်းဖြည်းနော် …… အ …… အီး   ”

စောက်ရည် ရွှဲနေသော်လည်း အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်စွာ ဝင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြောင့် ဒုတိယ အကြိမ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားပြန်၏။

“ အရင်းထိ ဝင်သွားပါပြီ … သမီးရယ်   ”

ပြတင်းပေါက်များ ဖွင့်ထားသဖြင့် မနက်ပိုင်း လေနုအေး လေးကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ အေးနေသော် လည်း မြလေးနွယ် နဖူးကြောလေး တွန့်ကာ ချွေး စို့လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း မှ စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်စွာ ဝင်ထွက် နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးမှာ အဝင်အထွက် ကောင်းလာရ၏။ 

နားထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ဘွတ်ကနဲ့ အသံကြား တိုင်း အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာသော လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လေး ဆောင့်မိသဖြင့် စောက်ပတ်အုံလေး ကျင်လဲကျင် ကောင်းလဲကောင်း နေရသည်။ ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုခုံးပေါ်မှ မြလေးနွယ် ခြေထောက် ၂ ဖက်အား ပြန်ချကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိရင်း ဆက်မလိုး တော့ပဲ ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးနေ၏။ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းပေးရင်း တဇွိဇွိနှင့် မွှေပေးနေရာ စောက်ဖုတ် အတွင်း နံရံများအား လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲ နေမှု့ကြောင့် မြလေးနွယ် မျက်တောင်လေး စင်းကာ ကာမ အရသာ လေးအား ထူးကဲစွာ ခံစား နေမိသည်။

“ အာ …… အဟင့် …ကောင်းလိုက်တာ …အဖေရယ် … အားးးး … ရှီးးးး  ”

မြလေးနွယ် အသံထွက် ညည်းရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ကျောပြင်အား တင်ကျပ်စွာ ဖက်လိုက်စဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးတော့၏။ ဒီတကြိမ် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်များအား ကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကော့ကာ ပြန်ပြန် ဆောင့်ပေး နေသည်။

“ သမီး … ပြီးချင်လာရင်ပြောနော် … အဖေတို့ အတူပြီး ရအောင်   ”

မျက်လုံးလေး စင်းထားရာမှ မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်သည်။ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြရာ ဦးမိုးဆွေမှာ သူမ ဖင်သားစိုင်များနှင့် နို့အုံများ တုန်ခါသွားအောင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ မြလေးနွယ် အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေး ညည်းနေ ပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အားပါသော လိုးချက်များ ကြောင့် အဖုတ်လေး ယားတက် လာရသည်။

“  ရှီးးးးးး … ကျွတ် ကျွတ် …အဖေရယ် … အာ … ပြီး … ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် … အ  အားးးးး “

မရပ်မနား ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါနေ၏။

“  အဖေလည်း …… ပြီး တော့ မယ် … သမီးရယ် … ဗျစ် … ရှီးးးးး …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်   ”

ဦးမိုးဆွေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးကာ စုပ်သပ်နေစဉ် လီးအရည်ပြား တလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ သဖြင့် မြလေးနွယ် ပြီးသွားမှန်း သိရှိလိုက်ရ၏။ အချက် ၃၀ ခန့် တရစပ် လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် ဆောင့်လိုးပြီး ထိန်းမရတော့ သဖြင့် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထည့်ရင်း လီးအား အရင်းထိ မြုတ်ကာ စိမ်ထားလိုက်တော့သည်။

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ လက်မောင်းအိုး ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီးကော့ကာ ခဏအကြာမှာ ဘုတ်ကနဲ့ ဖင်အား အိပ်ယာပေါ် ပြန်ချရင်း ငြိမ်သက် သွားရ၏။

လူက ငြိမ်သွားသော်လည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များနှင့် ဦးမိုးဆွေ လီးအား ညှစ်ပေး နေသည်။ ခဏ အကြာမှ ဦးမိုးဆွေမှာ ပျော့ခွေသွားသော လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်၏။ မြလေးနွယ် မှာလည်း အဖုတ်ထဲ လီးကျွတ်ထွက်သွား သည်နှင့် ပက်လက် အနေထားမှ ဖခင်ဖြစ်သူဘက် ခန္ဓာကိုယ် တစောင်း လှည့်ကာ ခွလိုက်တော့သည်။

.......................................................................................................

“ ကျွီ … ကျွိ …… အိုရ် …  ”

“ ဟာ … ဆောရီးနော် …   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မနက်ပိုင်း ထကာ ကျောင်းမသွားခင် ရေအရင်ချိုးလေ့ရှိသည်။ အိမ်အပေါ်ထပ် ရေမတင်မိ သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာကာ ရေချိူးရန် တံခါးဆွဲ အဖွင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ချိုးရင်း လီးအား ဆပ်ပြာ တိုက်ကာ ပွတ်ဆေးနေ၏။ ရုတ်တရက်မို့ နွယ်နွယ်စိုး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် မျက်နှာလေး လွဲထားမိသည်။

“  ရ … ရ … ရပါတယ်  ဦး… သမီးက …လူ မ ရှိ ဘူး ထင် လို့   ”

ခေါင်းငုံပြောရင်း ရေချိုးခန့် တံခါးအဝမှ ပြန်လှည့် အထွက် အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် တံခါး အောက်ခြေ ထောင့်စွန်းအား ခလုပ်တိုက်ကာ ကိုယ်လုံးလေး ယိုင်ထွက်သွားသည်။ သူမ နောက်ကျော ဘက်မှ ဦးမင်းဇင်မှာ အလျင်အမြန် ကပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုယ်လုံးလေအား လှမ်းဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သဖြင့် လှဲကျ မသွားခဲ့ပေ။ ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းရသဖြင့် ခါးလေးပြန်မတ်စဉ် တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း သွားခဲ့ရသည်။ နောက်ကျော ဘက်မှ ခပ်မာမာ အရာတခုမှ သူမ ဖင်သားစိုင်အား ထိကပ်နေတော့၏။

“ သမီး   ”

“ ရှင်   ”

“ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ “

“ ဟင့် အင်   ”

“ ဆောရီးနော် … မနက် အစောပိုင်းမို့ … အန်ကယ်လည်း … ရေချိုးခန်း တံခါး … မပိတ်မိတာပါ   ”

“ ရှင် …အင်း … ဟုတ်   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ သူမ နားနား ကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောရင်း ရှင်းပြနေ သဖြင့် ခေါင်းလေး ညိတ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။ စကားပြောရင်း သူမ ဖင်သားစိုင် အလယ်ကြား ထောက်မိနေသော လီးထိပ်မှာ တင်းကနဲ့ ခံစားမိသဖြင့် မျက်နှာလေး နီမြန်း လာရသည်။ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြင့် သူမကိုယ်လုံး လေးအား ဆွဲဖက်ထားသော ဦးမင်းဇင် လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်ကာ ပြေးထွက် လာခဲ့တော့ သည်။ 

အိမ်အပေါ်ထက် ပြေးတက်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်အထိ ရင်ခုန်နေရ၏။ ဆပ်ပြာမြုပ်များ ကြားမှ လီးကြီးအား မျက်လုံးထဲမှ မထွက်တော့ပေ။ ခဏအကြာမှ ရေဆင်းချိုးပြီး ကျောင်းသို့ ထွက်လာ ခဲ့သည်။ တနေကုန် စိတ်နှင့်ကိုယ် မကပ်တော့။ အတန်းပြီးသည်နှင့် ချစ်သူ ရန်နိုင်အား ခါတိုင်းလို စကားအကြာကြီး ပြန်မပြောဖြစ်တော့ ခေါင်းမူး သည်ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။

“ သမီး … နွယ်နွယ်စိုး …ဒီနေ့ ပြန်လာတာ စောတယ်နော်   ”

“ ရှင် … ဟုတ်   ”

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဦးမင်းဇင်မှာ ထိုင်ရာမှ ထကာ တံခါးဝအရောက် ရပ်မေးနေ၏။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲသေးပေ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ဖြေရင်း ဦးမင်းဇင် ခန္ဓာကိုယ်အား ကွေ့ပတ်ကာ ဝင်လာခဲ့ တော့သည်။ အိမ်ပေါ် ရောက်သည်အထိ မျက်နှာလေး နီနေရှာ၏။မိခင်ဖြစ်သူမှာ အဖိုးအိမ် သွားနေပေးရာ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာလည်း အိမ်ပြန် မရောက်သေးသဖြင့် အိပ်ခန်း လေးထဲ အောင်းနေရသည်။ 

ခါတိုင်း ကျောင်းပြန် လာစဉ် ဦးမင်းဇင် နှင့် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကား ပြောနေ တတ်သော်လည်း မနက်ပိုင်းမှ အဖြစ် ပျက်ကြောင့် မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲတော့ပေ။ စိတ်ကျင်းကြပ်လာကာ မိခင်ဖြစ်သူ ရှိသော အဖိုးအိမ်သို့ ခဏသွားရန် အောက်ထပ် ပြန်ဆင်း လာခဲ့၏။

“ ဟော … အပြင် ထွက်မလို့လား သမီး   ”

“ ဟုတ် … ဦး   ”

အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေ သော ဦးမင်းဇင် လှမ်းမေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက် သည်။

“ သိပ် မိုးမချုပ်စေနဲ့နော် … ဒီနေ့ ကိုစိုးသိန်းလည်း … အပြန် နောက်ကျမယ် … ဖုန်းဆက်နေတယ်   ”

“ အင်း ပါ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းလေး မော့လာပြီး ဦးမင်းဇင်အား မရဲတရဲ ကြည့်ကာ ပြန်ဖြေရင်း အိမ်ရှေ့ သူမ ကားလေး ဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ကားနားလေး အရောက် ကိုယ်လုံးလေး လှည့်ကြည့်ရာ ဦးမင်းဇင်မှာ သူမအား ရပ်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက် ရပြန်၏။ ကားထဲ ဝင်ထိုင် လိုက်စဉ် ဦးမင်းဇင် ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး ခြံဝန်း တံခါး လိုက်ဖွင့် ပေးနေပြန်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ကားလေး မြင်ကွင်းထဲ ပျောက်ကွယ် သွားမှ ခြံဝင်း တံခါးကိုပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင် လာခဲ့၏။

“ ဟူးးးးး   ”

ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ခုံပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုက်ချရင်း သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်ထုတ် လိုက်တော့ သည်။ ဦးမင်းဇင်မှာ မနက်ပိုင်း နွယ်နွယ်စိုးအား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် လီးအား ပြသလို ဖြစ်ကာ သူကိုယ်တိုင် လည်း မျက်နှာပူနေမိ၏။နွယ်နွယ်စိုး အဖိုးဖြစ်သူ အိမ်ရှေ့အရောက် ခြံဝန်းတံခါး ဆင်းဖွင့်ကာ မောင်းဝင် လာခဲ့သည်။ 

ကားလေးအား တိုက်ရှေ့ထိ မောင်းလာကာ စက်ပိတ်ပြီး ကားပေါ်မှ ဆင်းရင်း အိမ်ထဲ ဝင်လာလိုက်၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်အထိ အသံမကြားရပေ။ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ရင်း ကားသော့နှင့် လွယ်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်လေးအား စားပွဲခုံပေါ် တင်စဉ် ညည်းသံ ကြားလိုက် ရတော့သည်။

အသံလာရာ ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး အိပ်ခန်းနား လျှောက်လာရာ အခန်းတံခါး ပွင့်နေသဖြင့် ရုတ်တရက် ကြည့်လိုက်မိ၏။ မိခင်ဖြစ်သူ မြလေးနွယ် မှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ခေါင်းအား ကိုင်ရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းကာ တွန့်လိမ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။ 

ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် နို့အုံ ၂ ဖက်အား လက် ၂ ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင်လေးအား တလှည့်ဆီ စို့ရင်း အောက်သို့ ရွေ့နေပြန်သည်။ ပေါင်အတွင်းသား များအား ဘယ်ညာ နမ်းကာ ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဆက်ကနဲ့ မျက်နှာအပ်ရင်း စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်ပစ်၏။

နွယ်နွယ်စိုး မျက်လုံးလေး ပြူးကာ တကိုယ်လုံး ကြက်သီး မွှေးများ ထောင်ထ လာရသည်။ မြင်ကွင်းအား ဆက်ကြည့် ရမလို လှည့်ထွက်ရမလိုနှင့် စိတ်ထဲ ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိ၏။ ထိုစဉ် သူမ ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရပြန်သည်။

“ ဟာ … အ …… အ …… အဖေ ……… ဟို ဟို ……  ”

“  ရူးးးးး …… တိုးတိုး … သမီး   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ အလုပ်ထဲမှ ကိစ္စတခု နှင့် ထွက်လာစဉ် ယောက္ခထီး အိမ်ဘက်နီးနေသဖြင့် မယားဖြစ်သူအား ညစာကျွေးရန် ဝင်အခေါ် သမီးဖြစ်သူမှာ လိုးပွဲအား ချောင်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။မျက်လုံးလေး ပြူးကာ တဟိုဟို ဖြစ်နေသော သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်အား ဦးစိုးသိန်း လက်ဖြင့် အမြန်အုပ်ကာ တံခါးဝမှ အိမ်ရှေ့ ခေါ်လာခဲ့၏။

“ ဟို … ဟိုလေ …အမေက …ဖိုး ဖိုး နဲ့ …  ”

“ အဖေ သိတာ … ကြာပြီ … သမီးရဲ့ …လာလာ …အဖေတို့ တနေရာ … သွားရအောင်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက်ရာ နွယ်နွယ်စိုးမှာ သူမ ကားလေးဖြင့် ကပ်လိုက် လာခဲ့တော့သည်။ နာရီဝက်ခန့် မောင်းပြီးသည်နှင့် မြို့စွန်ဘက် ရောက်ရှိလာ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး လမ်းဘေး ထိုရပ်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာလည်း ကပ်ရပ် လိုက်တော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားတံခါး ဖွင့်ပြီး ဆင်းလာစဉ် အိကနဲ့ ရှိုက်ကာ ငိုမိတော့သည်။

“ ဟင် …… သမီး  ငိုနေတာလား   ”

နွယ်နွယ်စိုး ရင်ထဲဝမ်းနည်းမှု့များ လှိုက်တက်လာကာ သူမ ကားရှေ့ခန်း တံခါးဖွင့် ဝင်လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ အား ဖက်ငိုလိုက်ပြန်သည်။

“ အဖေရယ် … အမေလေ  ဖိုးဖိုးနဲ့ …… အဟင့် ဟင့်   ”

“  မငိုပါနဲ့ … တိတ်ပါ … သမီးရယ်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ရည်များ သုတ်ပေးရင်း ပြန်ဖက်ကာ နှစ်သိမ့် နေသည်။

“ ဟိုလေ … အဖေက … သိတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ … မတားဘူးလား ဟင်   ”

“ ဟူးးးး … အဖေ့ အားနည်းချက်လည်း … ပါတယ်   ”

“ ဟင် ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ …… အဖေ   ”

“  အင်း   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာလည်း ရင်ဖွင့်စရာ ဒီသမီး တယောက်ပဲ ရှိတာမို့ ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။

“ သမီး အဖွားဆုံးတော့ သမီးအဖိုးက တယောက်ထဲ မနေတတ် မထိုင်တတ်ပေါ့ ..အရက်တွေသောက် စိတ်တွေလွင့်နေခဲ့တာ … အဖေရော သမီးအမေရော ဂရုစိုက်နေတဲ့ ကြားက … အအိပ်မမှန် အစားမမှန် ဖြစ်လာတော့တယ်   ”

“  အင်း … သမီးက ကျောင်းတက်နေတော့ … အဖေတို့ ကိစ္စတွေ … မသိလိုက်ဖူး   ”

“ ကြာတော့ အဖေလည်း  စိတ်မကောင်းတာနဲ့ သမီး အမေကို သူ့အဖေအိမ် … ၁ ပတ် ၅ ရက်လောက် နေခိုင်းပြီး အနီးကပ် ပြုစုခိုင်းလိုက်တာပေါ့  ဖြစ်ချင်တော့ …အဖေကလည်း ဆေးလိပ် အသောက်များပြီး … အောက်က သိပ်မမာတော့တာ …သမီးအမေကို … အိမ်ထောင်ရေး သုခ ပြည့်ပြည့်ဝဝ မဖြည့်ဆည်းနိုင်တော့ဘူးလေ တခါတခါ လင်မယား သဘာဝ ဆက်ဆံရင်း … တန်းလန်း ဖြစ်နေရတယ် … အဲဒီမှာ မယားဆုံးလို့ စွဲလမ်းစိတ်ကြောင့် ကာမ အထိအတွေ့ လွတ်နေတဲ့ သမီးအဖိုးနဲ့ အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံတဲ့ … သမီး အမေတို့ မှားကုန်ကြတာ   ”

“ အော် “

“ ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ်   ”

ရုတ်တရက် ဦးစိုးသိန်းမှာ မယားဖြစ်သူတို့ သားအဖချင်း လိုးခဲ့ပုံများ ပြန်ပြောရင်း နွယ်နွယ်စိုး နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ကာ မျက်ရည်များ သုတ်ပေး လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ကြောင်သွားပြီး ခဏအကြာ ဖခင်ဖြစ်သူအား အလိုလျောက် ပြန်နမ်း နေမိ၏။

သူမစိတ်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြောပြသော မိခင်ဖြစ်သူတို့ သားအဖ လိုးနေသည့် ပုံရိပ်များနှင့် လောလော လပ်လပ် အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင်ဖြစ်သူအား အဖုတ် ယက်ပေး နေသည်ကို မြင်ထားရာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ နွေးကနဲ့ ခံစားမှု့ ပြင်းထန် နေရ၏။

ချစ်သူနှင့် နမ်းရှိုက်မှု့ထက် ဖခင်၏ အထိအတွေ့အား ပိုပြီး သာယာနေမိသည်။ ထိုချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်ပျော့လေးအား ပြောင်းစုပ်ကာ နို့အုံ ၂ ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးလိုက်၏။

“  ပြွတ် ပြွတ် … ရှီးး… အင်းဟင်း … အဖေ ……ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … အာ …ပလပ် ပလပ် …ပြွတ်   ”

ကားရှေ့ခန်းထဲတွင် ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူအား အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘရာစီယာအောက်မှ နို့အုံလေး အား နူတ်ခမ်းဖြင့် ဖိပွတ်နေပြန်သည်။

“  ရှီးးးးး … အ …… မ လုပ် …အာ ကွာ  အဟင့် ဟင့်   ”

နို့အုံ အပေါ်ခြမ်းအား စုပ်ကာ ဦးစိုးသိန်း လက်များ တရစပ် လှုပ်ရှားလိုက်၏။ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းကာ ပေါင်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးသည်။ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွချိန်မို့ အထိအတွေ့အောက် အရာရာအားလုံးကို မေ့ကာ မျောပါနေရ၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဖိချေပေးစဉ် အရည်ကြည်များ ရွှဲနှစ်လာတော့သည်။

“  သမီး … ကားတံခါး မှီပြီး … ခြေတဖက် ခုံပေါ်တင်လိုက် နော်   ”

“  ဟင် …ဘာ …… ဘာ …… ဘာ လုပ် မလို့ လဲ ……… အဖေ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ပြန်မေးချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ ခြေတဖက်အား မကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် ထမိန်အောက် နားစ အား ခါးထိ ဆွဲတင်ပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အလိုက်သင့် ကားတံခါးဘက် မှီကာ ခြေထောက်လေး ထောင်ထား လိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လုပ်သမျှ လိုက်လျော ပေးရင်း ရင်ခုန်သံ မြန်နေမိသည်။

“  ဟာ … အဖေ … မ ယက် ပါနဲ့ … မ ယက်  ယက် ……… ယက် …   ”

ရုတ်တရက် ဒူးကွေး ထောင်ထားသော သူမ ပေါင်တန်အား ဖြဲကာ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ မျက်နှာ အပ်လိုက်သဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်တက် သွားရ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားလေးထဲ ခေါင်းတိုးကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးအား ပေါင်ခြံတဖက်သို့ ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ဖိယက်တော့သည်။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ဖြူလန်မတတ် ခံစားနေရ ရှာ၏။ တခါမှ မကြုံဖူးသော အထိအတွေ့ လေးမို့ ကာမစိတ်လေး တရှိန်ထိုး တက်လာကာ ဦးစိုးသိန်း ဆံပင်များအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားမိပြန်သည်။

“  အဖေ ……… မ လုပ် ပါ နဲ့ …… ရှီးးးးး …… အမလေး ……… အ …… ဟာ ဟာ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ စကားအား ဂရုမစိုက် တော့ပေ။ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လျှာဖျားလေး နှင့် အထက်အောက် ဖိဆွဲကာ အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ၃မိနစ်ခန့် အကြာတွင် အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက် လေးအား နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်သလို လျှာထိုးသွင်းရင်း ဆွဲစုပ်ရာ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာရသည်။

“  အဟင့် ဟင့် … ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး  မရတော့ဘူး …အဖေရဲ့ … ထွက် … ထွက်  ထွက်ကုန်တော့မယ်  အမလေးးး … အ  ရှီးးး… အားးးး အားးးးးးး… အဟင့် ဟင့် ဟင့် …… အ ……… အ … အားးးး   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ကာ ဖင်ကြီး အောက်ပြန်ချပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ပေါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက် နေတော့၏။

“  ကောင်းလား … သမီး   ”

သူမပေါင်ဂွလေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းလေး ထောင်လာစဉ်စောက်ရည်များ ပေပွနေသော မျက်နှာအား ဆွဲနမ်း ပစ်တော့သည်။

“  အွန့် … ပြွတ် … ပလပ် …ကောင်း တယ်  အ ဖေ ……… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “

“   တီတီ ……… တီ …… ဝရော …… ဝူးးးး …… ဝူးးးး ……… တီတီ   ”

ဦးစိုးသိန်းမျက်နှာအား နမ်းပေးနေစဉ် ဘေးနား ဆိုင်ကယ်များ ကားများ မီးဖွင့်ကာ ဟွန်းသံပေးရင်း မောင်းနေသဖြင့် ညအမှောင်ထု ရောက်ရှိနေမှန်း သိလိုက်ရ၏။

“ မှောင်နေပြီ … သမီး အိမ်ပြန်ကြစို့   ”

“  ဟုတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး အဝတ်စားများ ပြန်ဆွဲဆန့်ပြီးချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ကားလေးထဲမှ ထွက်လာပြီး သူ့၏ ကားလေး ပေါ် တက်ကာ သားအဖ ၂ ယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ထိုနေရာလေးမှ မောင်းထွက် ခဲ့တော့သည်။ လမ်းမကြီးပေါ် ကွေ့ပြီး မေးတင် ပြီးသည်နှင့် မြို့ထဲရှိ အိမ်သို့ ဦးတည် လိုက်ကြ၏။အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ဦးမင်းဇင်အား တွေ့လိုက်ရစဉ် ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်း အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့တော့သည်။သူမ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်အထိ ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်နေမိသည်။

 ဖခင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မှ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးလိုက် သဖြင့် စိတ်ထဲ ကြည်နုးသလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလို စိတ်ခံစားမှု့ ရှုပ်ထွေးနေရ၏။ မှန်တင်ခုန်ရှေ့ ရပ်ကာ သူမကိုယ် သူမ ပြန်ကြည့်ရင်း ပေါင်ဂွလေးထဲ စိုစိစိုစိ ဖြစ်နေ သဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ချွတ်ပစ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ စောက်ရည်များအား ခပ်ဖွဖွ သုတ်ပစ် လိုက်၏။

“  ကျွီ......ကျွီ   ”

“ ဟင် …… အဖေ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်အား စကားထိုင်ပြောရင်း ခဏ အကြာမှ အိမ်ပေါ်တက်ကာ သမီးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချလာ၏။ တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ထမိန်လှန်ကာ ပေါင်ကြားလေးထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနှင့် သုတ်နေ သော သမီးဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးစိုးသိန်း အနားတိုးကပ် လာစဉ် နွယ်နွယ်စိုးမှာ စောက်ရည်များ ပေကပ်နေသော ဘောင်းဘီလေးအား လုံးကိုင်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက် အဝတ်ဟောင်းထည့်သော ခြင်းနား လျှောက်လာခဲ့၏။

“  သမီး … ခဏ   ”

“ အာ … အဖေ ကလည်း …  ”

နွယ်နွယ်စိုး နောက်ပြန်လှည့်စဉ် သူမလက်ထဲမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဦးစိုးသိန်းမှ ဆက်ကနဲ့ ဆွဲယူကာ နှာခေါင်းဝ တေ့နမ်းလိုက်သည်။ ဖခင် ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက် ရပြန်၏။ သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဖအေမှ နမ်းနေသဖြင့် မျက်နှာလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်ကာ ကုတင်စောင်း ထိုင်ချ လိုက်တော့ သည်။

 ဦးစိုးသိန်းမှာ အားရအောင် နမ်းရှိုက်ပြီးမှ သမီးဖြစ်သူ ဘောင်းဘီ လေးအား အဝတ်ဟောင်း ခြင်းထဲ ပစ်ထည့်ကာ ကုတင်ဘက် ပြန်လျှောက်လာပြီး နွယ်နွယ်စိုးရှေ့ မတ်တပ် ရပ်လိုက်၏။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားမို့ သူမရှေ့ မတ်တတ် ရပ်နေသော ဦးစိုးသိန်း ခါးနှင့် တည့်တည့် ဖြစ်နေသည်။

“ သမီးရယ် … ကြည့်ပါဦး   ”

ဦးစိုးသိန်း ပုဆိုးအား အောက်ပုံချလိုက်စဉ် အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ဖေါင်းကား နေ၏။

“  ဟာ … အဖေ …… ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် တာ လဲ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးလေး တုန်ရီလာကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ခြံအား မသိမသာ ခိုးကြည့်မိသည်။

“ အဖေ … တအား တင်းနေပြီ …… သမီးရယ် …… ကြည့်ပါဦး   ”

စကားပြောရင်း ဦးစိုးသိန်း မှာ အမြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပွတ်ရင်း ဘောင်းဘီ မျှော့ကြိုးအား အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ပြန်၏။

“ အာ …… ပြန် … ပြန် …… ပြန် ဖုံး ထား လိုက် ပါ … အ ဖေ ရဲ့ …  ”

ဘောင်းဘီ အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်နှင့် ဦစိုးသိန်း လီးမှာ အကြော အမြှောင်းမြှောင်း ထကာ ရုန်းထွက် လာရင်း နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာရှေ့ ငေါက်ကနဲ့ ငေါက်ကနဲ့ တုန်ခါနေသည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲလာ သော်လည်း မျက်လုံးမှ ကြောင်ကြည့် နေမိ ပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ ညနေမှ မြင်ခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ လီးလို ဖြောင့်တန်း မနေပဲ အပေါ်သို့ ကော့ကာ ဒစ်ကြီးမှာ တင်းပြောင် ကားထွက် နေသည်။

“  သမီး …… ပါးစပ် …… ဟလိုက် နော်   ”

“ ဟင့် အင် …… အု ……… ဖလု …… ပလွပ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး မျက်လုံးလေး ဝိုင်းကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟနေစဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းရင်း ညာလက်ဖြင့် လီးအား ကိုင်ကာ နွယ်နွယ်စိုး ပါးစပ်ထဲ ဖိသွင်း လိုက်တော့၏။ ချက်ချင်း လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာကာ အသက်ရှု ရပ်မတတ် ခံစား လိုက်ရရှာသည်။ ခေါင်းလေး နောက်ဆုတ်စဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ အလွတ် မပေးတော့ လီးကိုင်ထားသော လက်အား လွတ်ကာ နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းအား လက်၂ ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ထိန်းရင်း ပါးစပ်လေး လိုးနေလိုက်၏။

၅ မိနစ်လောက် ပါးစပ်အား လိုးပြီးမှ လီးဆွဲထုတ်ကာ နွယ်နွယ်စိုးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန် လှဲချလိုက် ပြန်သည်။ ဦးစိုးသိန်း လက်များမှာ အငြိမ်မနေ တရစပ် လှုပ်ရှား ပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အံအောချိန်မရ ထမိန်အား ဆွဲချွတ် ခံရပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရာ ပေါင်ကြား လီးတရမ်းရမ်း ဖြင့် သူမ ပေါင်တန်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ် လေးအား စိုက်ကြည့် နေသည်ကို တွေ့နေရသည်။

“  သမီး … စောက်ပတ်လေးက … လှလိုက်တာ … သမီး ရယ်   ”

“  အာ … ကျွတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး၏ အနည်းငယ် မို့တက်နေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေး အောက် အမွေး ပါးပါးလေး များဖြင့် စောက်ပတ် နီတာရဲလေးမှာ အရည်လဲ့ နေရှာ သည်။

“ အခုနောက်ပိုင်း … သမီးအမေနဲ့ … လိုးရင်တောင် … အဖေလီးက … ဒီလောက် မမာဖူးဘူး   ”

“  အိုရ် … ဘာ တွေ ပြော နေ တာ လဲ … အဖေ ကလည်း နော် … ဟင့်   ”

စကားပြောရင်း ဦးစိုးသိန်း ရုတ်တရက် ကုန်းယက်ရာ နွယ်နွယ်စိုး ထိတ်လန့်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ထိုးမိသည်။ ထိုချိန် မွှေ့ယာနှင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး လွတ်ထွက် သွားချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ စောက်ပတ်လေး ယက်နေရာမှ တဆက်ထဲ စောက်ခေါင်းလေးထဲ ညာဘက် လက်ခလယ် ထိုးသွင်း ပစ်လိုက်၏။

“ အ … ရှီးးးးးးး …… အီးးးးး …… အမေ့ … ကျွတ် ကျွတ်   ”

နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျလာကာ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ အဖုတ်လေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်း အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကာ အင်္ကျီ ကြယ်သီးမျာအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဖြုတ်ပစ်နေသည်။ 

နွယ်နွယ်စိုး ငြင်းဖို့ အားမရှိတော့ အထိအတွေ့ အောက် ပြုသမျှ လိုက်လျော နေတော့၏။ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာ ချွတ်နေစဉ် သူမကိုယ်တိုင် ကူညီကာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အား တဖက်စီ စောင်းပေး လိုက်သည်။ ဘရာစီယာ ကျွတ်သွား သည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ နို့အုံကြား ကုန်းနမ်းပြီး မာခဲလာသော နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး အား ဆွဲစို့ပစ်၏။

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ နှင့် ဒီလို ဖြစ်လာမယ်လို့ မတွေးမိခဲ့။ ချစ်သူ ရှိသော်လည်း သူမချစ်သူ ရန်နိုင်မှာ သူမအား တန်ဖိုး ထားခဲ့သည်မို့ နို့လေး ကိုင်ရုံဖြင့် ဟိုနမ်းဒီနမ်းသာ နမ်းဖူး၏။ တခါတရံတော့ လူရှင်းသည့် နေရာမျိုး၌ လီးဖြင့် မသိမသာ ထောက်တတ် သည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ရှက်စိတ် ကြီးစိုး နေသဖြင့် ရန်နိုင်မှာ ရှေ့ဆက်မတက်ပဲ ရသလောက် အခွင့်ရေး လေးဖြင့် ကျေနပ်နေတော့၏။ 

သိုသော် ထိုသို့ ထောက်ခံ ရသည့် နေ့မျိုးတွင် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ကာမစိတ် ထိန်းမရအောင် ကြိတ်မိတ် ခံစား နေခဲ့ရသည်။ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် တတ်သော သူမကိုယ်သူမ နားမလည်ခဲ့ပေ။ ဦးစိုးသိန်း၏ ဇွတ်တရွတ် ပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက့်မှု့ များနှင့် အတွေ့ထူးများကြောင့် မျောပါခဲ့ရတော့သည်။

“  အာ …… အဟင့် ဟင့် …… အင့် ……… အင်းဟင်း   ”

မဖြစ်သင့်မှန်း သိလျက်နဲ့ပင် ငြင်းဆန်နိုင်သည့် အင်အားများ ယုတ်လျော့ လာ၏။

“  အို့ …… အဟင့် ဟင့်   ”

ချစ်သူ နို့စို့ ခံရသည်နှင့် မတူပေ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ နို့သီးခေါင်းအား လျှာထိပ် လေးနှင့် ဝိုက်ယက်ရင်း စို့နေသဖြင့် အဖုတ်လေးထဲ အရည်ကြည် များ အိုင်လာရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ကာမစိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာ ခဲ့၏။

ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်တန် ၂ ဖက်ကြား ဖေါင်းကြွလာသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ကြည့်ကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်မှ အဝတ်အစားများ ချွတ်ချနေပြန်သည်။ ပေါင်ကြားမှ မိခင် ဖြစ်သူအား တသက်လုံး လိုးထားသော လီးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး တယောက် စောက်ပတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားနေရ၏။

သူမ၏ အမွေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် လေးမှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း လီးအား ငေါက်ကနဲ့ ခါရမ်းစေသည်။ ဦးစိုးသိန်း တယောက် သူ့ကိုယ်သူ အံအော နေမိ၏။ မယားဖြစ်သူနှင့် လိုးစဉ် နိုးရ ခက်သော လီးမှာ သမီးဖြစ်သူရှေ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ တင်းမာ နေတော့သည်။ 

နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ဘယ်လက်နှင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်လိုက် တော့၏။ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ညှစ်ကာ ဖိပွတ်ပေးစဉ် နွယ်နွယ်စိုး ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တုန်ခါလာပြီး ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေဖျား ထောက်ထား ရ၏။

“ အား …… အမလေး …… သေပါပြီ … အဖေရယ် …… နာလိုက်တာ … အဟင့် …… အား အား အားးး  ”

စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး အော်ဟစ် နေရသည်။ လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး လိုက်သော ဖခင် ဖြစ်သူကြောင့် အပျိုမှေး ပေါက်ကာ နာကျင်လာပြီး အဖုတ်နံရံထဲ လီးတံမှာလည်း တင်းကြပ်နေ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ စီးကျပ်နေသော အဖုတ်လေးအား ပထမ တချက်သာ ဆောင့်လိုးပြီး လီးထိပ် သွေးစလေးများ ကပ်လာသည်နှင် အနည်းငယ် စိုးရိမ်ကာ ပုံမှန်လေး ဆွဲလိုးနေသည်။ နွယ်နွယ်စိုး လက်သီးလေး ဆုပ်ကာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းရင်း အံကြိတ်ခံနေရ၏။

“  အား …… မ ခံ နိုင် ဘူး …အဖေရယ် … နာလိုက်တာ  အဟင့် ဟင့် …… အီးဟီး …… အားးးး  ဟင့် ဟင့်   ”

သူမ ဖုန်းထဲ ကြည့်ဖူးသော ကာမ အရသာနှင့် လက်တွေ အရသာမှာ ကွာဟ နေတော့သည်။ မြို့စွန် လမ်းမဘေး ကားရှေ့ခန်းထဲ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးစဉ် အသဲ ခိုက်အောင် ကောင်းသလောက် ယခု အိပ်ခန်းထဲ လီးဖြင့် အလိုးခံရစဉ် မခံမရပ် နိုင်အောင် နာကျင်နေရ၏။ 

ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ခံစားနေရပုံအား ကြည့်ကာ အားရ ကျေနပ်နေမိသည်။ အဖုတ်ဘေးမှာ စီးကျပ်နေပြီး အလိုအလျောက် စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက ညှစ်ပေးနေသဖြင့် အရသာ ထူးကဲနေပြန်သည်။

“  ဗျစ် … ဘွတ် …… အင်း အင်း …… အားးးးး… အာ   ”

ဖြူဖွေးတင်းမောက် နေသော နို့အုံလေး ၂ ဖက်အား ညှစ်ပေးကာ အချက် ၅၀ ခန့် ပုံမှန်လေး လိုးပေးရာ နွယ်နွယ်စိုး ညည်းသံလေး ခပ်တိုးတိုးလေးသာ ပေါ်ထွက်လာ၏။

“  သမီး နာရင် …ခဏ နားမယ်နော်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဆက်မလိုးသေးပဲ လီးအရင်းထိ ကြိတ်မွှေရင်း ခန္ဓာကိုယ် မှောက်ချပြီး လက်၂ ဖက်မှ နို့အုံ ၂ ဖက်အား ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုအား လျှာဖျားဖြင့် ဝိုက်ပေးလိုက်၏။

“ အာ …… အဖေရယ် …… အို့ …ကျွတ်ကျွတ်   ”

မသဲမကွဲ ရေရွတ်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်တွယ် ထားလိုက်၏။ ထို့နောက် သူမ၏ ပေါင်တန်၂ဖက်အား ကားထုတ်ရင်း ဖင်ကြီးကြွတက်ကာ မရဲတရဲလေး ကော့ထိုးနေသည်။

“ အင်းဟင်း …… ဟင်း …… ဟို ……… ဟို …… ထပ်လုပ်လေ …အ ဖေ က လည်း   ”

စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး ချိုင်းအောက် လက် ၂ ဖက်အား လက်လျိုသွင်းကာ နို့စို့ မပျက်ပဲ တချက်ချင်း ဖိလိုးပေးနေသည်။ သမီး ဖြစ်သူ၏ အိစက် ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် လေးထဲ ခုထိ လီးမှာ ကျမသွားပဲ မာထင်နေ၏။

“  ဇွိ ……… ဘွတ် … ဟင့် …… ဗျစ် ……… အ …… အင့်အင့်  ”

စောက်ခေါင်းပေါက် အကျဉ်းလေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးဝင်လာစဉ် လီးမြုတ်ဝင်သံနှင့်အတူ နွယ်နွယ်စိုး အသက်ရှုသံ ခပ်တိုးတိုး ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။ ဦးစိုးသိန်းမှာ ၅ ချက်ခန့် ဆောင့်လိုး ကြည့်၏။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ အစပိုင်းလောက် နာကျင်ဟန် မပြတော့ ဖခင်ဖြစ်သူ ကျောပြင်အား ကုတ်ခြစ်ကာ အဖုတ် အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ပြန်ညှစ်ပေး နေ၏။

“  အ … အိုးးးး …… သမီး …… ခုနလို … ထွက်ချင် ပြန်ပြီ …အဖေရယ် … ရှီး … အိုးးး …… အားးးးး  ဟို ဟို …… ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် ……ဆောင့်လိုး အဖေ ……… အင်းဟင်း   ”

နွယ်နွယ်စိုး ညည်းသံ အဆုံး ဦးစိုးသိန်းမှာ နို့စို့မပျက် လိုးပေးနေရာမှာ နို့အုံပေါ်မှ ပါးစပ်အား ခွာလိုက် တော့၏။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဆောင့်ဆောင့် လိုးရင်း နွယ်နွယ်စိုး လည်တိုင်အား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။

“  အာ …… ဟာ …… လုပ် လုပ်  နာနာလေး လုပ် … အဟင့်  အ အ …ဟုတ်တယ် ……… ရှီးးးးး …… အမလေးးး … မ ရ တော့ ဘူး  အဖေ ရဲ့ … ထွက် … ထွက် ထွက်ပြီ … အ …… အားးးး အားးးး  ”

နွယ်နွယ်စိုး ခပ်စူးစူး အော်သံအဆုံး လီးတချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ခံသားမိကာ သမီးဖြစ်သူ ပြီးသွားမှန်း သိသည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးရင်း အချက် ၆၀ လောက်တွင် လီးထိပ်မှာ ပူကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကျောပြင်အား လက်သီးဆုပ်ဖြင့် တဘုံးဘုံး ထုကာ ပုခုံးအား ကိုက်ရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွား၏။ 

သားအဖ ၂ယောက် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းဝမှာ ချောင်းကြည့်နေသော လူတယောက်အား သတိမထားမိတော့ပေ။ဦးမင်းဇင် ဒီရက်ပိုင်း ကာမစိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိန်းမရ ဖြစ်လာတော့သည်။ ဒီအိမ်ရောက်သည့် နေ့တွင် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် လိုးနေသည်ကို အမှတ်မထင် မြင်ခဲ့ရသဖြင့် မြလေးနွယ်အား အကျပ်ကိုင် လိုးရန် စဉ်းစားဖူးသည်။ 

ဒီတပတ် မြလေးနွယ် သူမ အဖေအိမ်မှ ပြန်လာ သည်နှင့် ပေါ်တင်ဖွင့်ပြောပြီး လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထားချိန် နွယ်နွယ်စိုးကလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းနှင့် သားအဖချင်း အလိုးခံနေရာ စိတ်ကူးများ ဗျာများ နေရ၏။

“ ကိုမင်းဇင် ခင်ဗျား ဝယ်ထားထဲ့ တိုက်ခန်း ရေက အဆင်ပြေပြီ … မီးပဲ ကျန်တာ … မီတာပေါက် လျှောက်ဖို့  အိမ်ထောင်စု ဇယားနဲ့ ခင်ဗျား မှတ်ပုံတင် … မိတ္တူ ပေးဦး   ”

“ အော် … ဟုတ် … ကိုစိုးသိန်း … မှတ်ပုံတင် မိတ္တူက ကူးပြီးသား … အိမ်ထောင်စု ဇယားပဲ ကူးပေးရမှာ   ”

မနက်ပိုင်း နိုးလာသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး ပြင်ဆင် ထားသော ပါမုန်ကြက်ဥကြော် စားရင်း ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် ဦးစိုးသိန်း ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ပြောနေသဖြင့် ပြန်ဖြေ နေ၏။

“  ဟုတ် … ဒီနေ့ … လျှပ်စစ် မီတာ လျှောက်မယ် ပြောတယ် … တခါတည်း ကူးပေးလိုက်ဗျာ   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်အား ပြောရင်း ခုံအလွတ် တလုံး ဝင်ထိုင်ကာ ကော်ဖီ ဝင်သောက်လိုက်သည်။

“ မီတာပေါက် ကျရင် … ကျနော် … ပြောင်းနေလို့ ရပြီပေါ့ … ကိုစိုးသိန်း   ”

“ ဟာဗျာ … မီတာပေါက်ကျရင် … တိုက်ခန်း မီးစဉ်ရဦးမှာလေ … အေးဆေးပေါ့ … ကျနော့်အိမ်နေတာ … အဆင်မပြေ လို့လားဗျ   ”

“ အော် …ပြေပါတယ် …ကိုစိုးသိန်းရာ … သိချင်လို့ မေးကြည့်တာပါ … ခဏ ကျနော် … အိမ်ထောင်စု ဇယား ပေးလိုက်မယ် … ခင်ဗျားပါသာ ကြည့်လုပ်ပေးဗျာ   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ ပြောရင်း ထရပ်ကာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်ရင်း ခဏအကြာ အိမ်ထောင်စု ဇယား စာရွတ်လေး ကိုင်ပြီး ပြန်ဝင် လာတော့၏။

“  ရော့ဗျာ … ကိုစိုးသိန်း … အိမ်ထောင်စု ဇယားရော မှတ်ပုံတင်ရော … ပြီးမှသာ ပြန်ပေးတော့ဗျာ   ”

“  အမ် မူရင်း မလိုပါဘူးဗျာ … ခဏ သမီးကို လမ်းထိပ် … မိတ္တူ ကူးခိုင်းလိုက်မယ်   ”

ဦးစိုးသိန်း ပြောပြီးသည်နှင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ နွယ်နွယ်စိုးအား ခေါ်ပြီး လမ်းထိပ်က ဆိုင်တွင် မိတ္တူ ကူးခိုင်းလိုက်သည်။ မိနစ် ၂၀ ခန့်အကြာ နွယ်နွယ်စိုး ပြန်ရောက်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူအား အိမ်ထောင်စုဇယားနှင့် မှတ်ပုံတင် မိတ္တူများ ပေးလိုက်၏။

“  မူရင်းတွေ … ကိုမင်းဇင် ပြန်ပေးလိုက် … သမီး အဖေ အလုပ်သွားတော့မလို့   ”

“ အို့ … အဖေနော် … မနက် အစောကြီးကို … ဟွန့်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဧည့်ခန်းဝဖက် တချက်ကြည့်ရင်း အနားရောက်လာသော သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်း စမ်းနေသည်။

“  ညကျ … အဖေ … စောစော ပြန်လာမှာနော် … သမီး … အမွှေးတွေ ရိတ်ထားဦး   ”

“ အင်းပါ … ခဏနေ ကျောင်းမသွားခင် … ရေချိုးရင်း ရိတ်လိုက်မယ်   ”

“ Ok … ခု … အဖေ့ ဟာကြီး … နမ်းပေးဦး   ”

“  အာ … ဦးမင်းဇင် … ရှိတယ်လေ အဖေရဲ့   ”

“ ကိုမင်းဇင် … သူ့အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါပြီ … သမီရယ် …… လုပ်ပါ မြန်မြန်   ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် စကားပြောရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်း ဆွဲတင်လိုက်တော့သည်။

“ အဖေ ကလည်း နော်   ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ငိုက်ကျနေသော လီးအား ကုန်းနမ်း လိုက်ရ၏။ တဆက်ထဲ ပျော့ခွေနေသော လီးတံအား လက်ဖြင့် ဆွဲမကာ အောက်ဖက် တွဲကျနေသော လဥ၂လုံးပါ တခါတည်း ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက် တော့သည်။

“ ထိပ်ကလေး … ခဏ စုပ်ပေးဦးလေ   ”

“  ဟွန့်   ”

ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ပြောမရ ဆိုမရ ပုံစံဖြင့် မျက်လုံးလေး ပင့်ကြည့်ကာ ခေါင်းပြန်ငုံ့ရင်း ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာသော ဒစ်ကြီးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် ဝိုက်ပေးပြီး ခဏအကြာမှ ဦးမင်းဇင် ထွက်ခွာ သွားတော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် နူတ်ခမ်းလေးအား လက်ခုံဖြင့်သုတ်ကာ အိမ်ထောင်စု ဇယားနှင့် မှတ်ပုံတင်လေး ကိုင်ပြီး ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။

“ သမီး … ကိုစိုးသိန်း သွားပြီလား   ”

“ ဟုတ် … ဒီမှာ … ဦးရဲ့ … အိမ်ထောင်စု ဇယားနဲ့ မှတ်ပုံတင်   ”

နွယ်နွယ်စိုး အိပ်ခန်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာရာ ဦးမင်းဇင်မှ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်း လှမ်းမေးသဖြင့် ပြန်ဖြေကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေးမှ စားပွဲခုံပေါ် အိမ်ထောင်စုဇယား စာရွတ်နှင့် မှတ်ပုံတင် ကဒ်လေး တင်ပေးလိုက်သည်။

“ ဟင် …… ဘာလုပ်တာလဲ … ဦး   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ ကုတင်ပေါ်မှ ထလာပြီး နွယ်နွယ်စိုးအား ဖက်နမ်းလိုက်သဖြင့် ရုတ်တရက် ကြောင်သွားကာ ချက်ချင်း ရုန်းလိုက်သည်။

“ ချစ်တယ် … နွယ်နွယ်ရယ် … ဦး … မနေနိုင်တော့လို့ပါ   ”

စကားပြောရင်း ဦးမင်းဇင်မှာ လည်တိုင်ပျော့လေးအား လျှာဖြင့်ယက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

“ အွန့် … ဖလု …… ပြွတ် …… ပြွတ် … ပလွပ် … မ သင့် တော် ပါ ဘူး …လွတ် ပါ   ”

နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းနောက်ဆုတ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ခွာ၍ ထပ်မန် ရုန်းကြည့်သော်လည်း ဦးမင်းဇင်မှ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားသဖြင့် ရုန်းမရပေ။ ဆက်ကနဲ့ နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးအား စားပွဲခုံ ဘေးမှ ကုတင်ပေါ် လှဲချကာ အပေါ်မှ ခွဖိထား၏။ 

ကုတင်ပေါ် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ဦးမင်းဇင် နမ်းနေသည်ကို ခေါင်းလေး ဘယ်ညာ ယမ်းကာ တိမ်းရှောင် နေသည်။ ဦးမင်းဇင်မှာ ဆက်မနမ်းတော့ပဲ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဆွဲဖြုတ်ကာ အနက်ရောင် ဘရာစီယာ ချိတ်ပါ တဆက်ထဲ ကိုယ်လုံးအား တခြမ်းစီ စောင်းကာ ဖြုတ်လိုက် တော့၏။

“ အို့ …… မ လုပ် …… လုပ် …… အာ …… ကျွတ်    ”

နွယ်နွယ်စိုး တယောက် နို့သီးခေါင်းလေး ဖိစို့ ခံရစဉ် ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာပြီး ဦးမင်းဇင် ပုခုံးအား တွန်းထုတ်ပစ်သည်။ သို့သော် နို့အုံလေးမှာ ဦးမင်းဇင် ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေကာ နို့သီးခေါင်းအား ဆွဲစုပ်ထား သဖြင့် တွန်းထုတ် သလောက် နာကျင်သွားရ၏။

“  အမလေးးးး …… အ … အ   ”

နို့သီးခေါင်းလေး ဆစ်ကနဲ့ ကျင်လာသဖြင့် တွန်းအား အနည်းငယ် လျော့ကျသွားသည်။ နွယ်နွယ်ဝင်း တွန်းအား ကျသွားသည်နှင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ခွထားရင်း ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ရွေ့ကာ ထမိန် အောက်နားစ ဆတ်ခနဲလှန်ပစ် လိုက်၏။ စောက်ဖုတ်လေးအား လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် လိုက်သည်။

“ ဟင် … အဟင့် ဟင့်  မ လုပ် ပါ နဲ့ …… ဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး ထမိန်အား ပြန်ဖုံးရန် ကြိုးစားလိုက်ရာ ဦးမင်းဇင်မှာ အဖုတ်လေးအား လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် ထားရင်း စောက်စိအား လက်ခလယ်ဖြင့် ဖိချေပစ် တော့သည်။

“  အာ …… အ ……… ရှီးးးးး …… အဟင့် ဟင့် … မပွတ်ပါနဲ့ …… အီးးး … အားးး   ”

နို့စို့ခံရင်း အစိလေးအား ဖိချေခံရသဖြင့် နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လေး တုန်ခါနေ၏။ ရုန်းကန်ချင်စိတ် လျော့ကျ သွားရသည်။ ဦးမင်းဇင် ဆက်ကနဲ့ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ အစိလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်၏။ ထမိန်အား ပြန်ဆွဲဖုံးနေသော လက်လေး ၂ ဖက်မှာ အိပ်ယာခင်းအား ပြောင်းကိုင်ရင်း ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်နေသည်။

“ အာ …… ဟာ  ကျွတ် … ဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး သူမကိုယ်တိုင် မရည်ရွယ်ပဲ ညည်းနေ မိသည်။ လက်တဖက်မှာ အလိုလျောက် ဦးမင်းဇင် ခေါင်းအား ဆွဲကိုင် ထားမိနေပြန်၏။ အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွ ယားယံ နေရသည်။ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာပြီး စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်ဖြင့် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ကာ စောက်ဖုတ်လေး ကော့ထိုး ပေးနေတော့၏။ ခါးလေး ကော့လာသည်နှင့် ဦးမင်းဇင်မှာ စိသွားသော ဖင် ၂ ခြမ်းကြားထဲ လျှာဖျားလေးဖြင့် ပြောင်းထိုး မွှေပေးပြန်သည်။

“ ဟာ …… အာ …. ဦးရယ် … အ … အီး   ”

အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ မချင့်မရဲလေး ညည်းလိုက် ပြန်သည်။ ဦးမင်းဇင် ဖင်ကြားထဲ ထိုးမွှေနေသော လျှာဖျားလေး ပြန်ထုတ်ပြီး လက်ခလယ် ထိပ်လေးအား တံတွေး စွတ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ သွင်းပစ်၏။ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းအတိုင်း လျှာဖြင့် ထိုးခွဲပြီး ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ဖင်အတွင်း နံရံအား လက်ခလယ် ထိပ်လေးဖြင့် မွှေခံရရင်း အစိလေးပါ စုပ်ခံရသဖြင့် စောက်ပတ်လေး ရှုံ့ချီပွချီဖြင့် ညှစ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက် ကုန်တော့သည်။

“  အမလေးးး … မ …… မ … မ ရ တော့ ဘူး … ဦးရယ် … ဖယ် …… ဖယ် …… ဖယ်တော့ …… အ … အ …ထွက် ကုန် ပြီ …… ရှီးးးး ရှီးးးးးး …… အင်းဟင်း …… အ …… အားးး  ”

မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ နို့အုံ ၂ဖက်အား သူမ၏ လက်ကလေး ၂ ဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေရင်း ဦးမင်းဇင် မျက်နှာအား စောက်ရည်များနှင့် တဗြန်းဗြန်း ပန်းပစ် လိုက်၏။ စောက်ရည် အထွက် ရပ်သည်နှင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား လီးထိပ်ဖြင့် လေးငါးချက်ခန့် ရိုက်ကာ လီးအား တေ့သွင်း ပစ်၏။

“  ဗျစ် …ဘွတ် … အ ……အ   ”

လီးကြီးမှာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား နုနုလေးအား ပွတ်တိုက် ဝင်သွားတော့၏။

“ ဘွတ် …… အ …… ဇွိ … အီး … အား … ကျွတ်ကျွတ် …သေပါပြီ  နာလိုက်တာ … ဦးရယ် … အ …… အ ……… ဟင့် ……… အဟင့် ဟင့်   ”

နွယ်နွယ်စိုး စောက်ပတ် နီတာရဲလေး အနားစများ ကွဲထွက်ကုန်ကာ စောက်ခေါင်းဝ ဘေးပတ်ပတ် လည်၌ သွေးစလေးများ ပေပွကုန်သည်။ မျက်ရည်များ စီးကျလာရင်း ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်အား နောက်ဆုတ်ပြီး အဖုတ် လေးထဲမှ လီးအား ကျွတ်ထွက်ရန် ကြိုးစားလိုက်၏။ သို့သော် ဦးမင်းဇင်မှာ အလိုက်သင့် ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကပ်ဖိကာ တချက်ချင်း ထိန်းလိုးလိုက် ပြန်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ရှောင်မရတော့ အံကြိတ် ခံနေရ၏။ ၅ မိနစ်ခန့် လိုးပြီးမှ လီးအား ခဏထုတ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပြန်ယက်ပေးလိုက်၏။

နာကျင်သော ဝေဒနာလေး လျော့ကာ ရမ္မက်သံလေး ပြန်ညည်းလာစဉ် ကုတင်ပေါ်တွင် ပွေ့ချီကာ မတ်တပ် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ဒုတိယ အကြိမ် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မျက်ရည်များ ဝဲလာကာ ဦးမင်းဇင် ပုခုံးအား ဖက်တွယ်ရင်း အော်ဟစ် နေရ၏။

“  ဘွတ် …အ …… ဗျစ် …… အ ……… ဘွတ် …အဟင့် …… သေပါပြီ … အ ……… အ   ”

အချက် ၅၀ ခန့် မနားတမ်း လိုးပြီးမှ ပြန်ချပေး လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အသံပင် မထွက်တော့ ခွေခွေလေး ပုံကျ သွား၏။ ဦးမင်းဇင်မှာ ကာမ အရှိန် တက်နေသဖြင့် မရပ်နိုင်တော့ပေ။ ဘေးတစောင်း လှဲနေသော နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးလေးအား ပက်လက်လှန်ကာ အပေါ်မှ ခွလိုး ပြန်သည်။

“  အား …ကျွတ်ကျွတ် …… ဦးရယ် … ခဏ … နားပါဦး အဟင့် ဟင့် …… ဒီမှာ … သမီး သေတော့မယ် …အမလေးးး … အ အားးးး   ”

ဦးမင်းဇင်မှာ နွယ်နွယ်စိုး၏ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာ လေးအား ကြည့်ကာ ဆောင့်လိုးတော့၏။ လီးမှာ အဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် နှင့် ၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာ နွယ်နွယ်စိုး ငြိမ်ကျ သွားသည်။ နာကျင်မှု့များ သက်သာ လာကာ လီးအရသာ တွေ့လာသဖြင့် လီးဝင်လာတိုင်း မရဲတရဲလေး ကော့ကာ ပြန်ဆောင့်ကြည့်၏။

၂ ယောက်သား ထိထိမိမိလေး လိုးနေကြရာ ၅ မိနစ် ခန့် အကြာ နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေးထဲ ပူကနဲ့ ဦးမင်းဇင် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းဝင်လာ တော့သည်။ လရည်ပန်းထုတ် နေသော လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များနှင့် ပြန်ညှစ်ပေးရင်း နွယ်နွယ်စိုးလည်း ဒုတိယ အချီ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိ သွားရ၏။

ဦးမင်းဇင် ထွက်သွားသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ အဖြစ်ပျက်မျာအား ပြန်တွေးကာ ဝမ်းနည်းနေမိသည်။ တကိုယ်လုံး ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးသွားသော ဦးမင်းဇင်ကြောင့် ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာကျင် နေသည်။ ခဏအနားယူပြီးမှ ခန္ဓာကိုယ်အား သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ရေချိုး ပစ်လိုက်တော့၏။

“  ဂျိမ်းး … ဒလိန်း … ဝေါ … ဝေါ ……… ဂျိန်း ဂျိန်း   ”

၁ ပတ်ခန့် အကြာ လေကြီးမိုးကြီး ကျနေကာ လျှပ်စီးများ တဖျက်ဖျက် လက်နေပြီး မိုးချိန်းသံများ ဆူညံနေသည်....။


 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန်  »»»»»»»



ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၁ )

ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

“ အိုးးး … အဖေကလည်း … သမီးလေး … ရှိတယ်လေ  ”

“ မြေးမလေးက …သူ့ပါသာ အိမ်ရှေ့ ပန်းပင်တွေ ရေလောင်း နေတာ ဒီဘက် မကြည့်ပါဘူး  သမီး ရယ်  အဖေ့ ဟာကြီး ကိုင်ကြည့်ပါဦး … တအား တင်းနေပြီ  ”

“  ဟွန့် … သွား တွေ့လိုက်ရင် ဒါပဲ  သမီး ယောင်္ကျားက  သူခရီးထွက်တုန်း  စိတ်မချလို့ အဖေ့ကို  စောင့်ရှောက်ဖို့ ခေါ်ထားတာ တွေ့တာနဲ့ … မပြောချင်ဘူး  ”

“   အား  အား  သမီး ရယ်  ကောင်းတယ်ကွာ  ထုထု …… ပြီးတော့မယ်  ”

မြလေးနွယ်မှာလည်း သူမ လက်ထဲ ဖခင် ဖြစ်သူ လီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာသဖြင့် အချက် ၃၀ ခန့် ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးရာ လရည်များ တဖျောဖျော ပုဆိုး အတွင်းထဲ ထွက်ကျလာ တော့သည်။

“  ကောင်းလိုက်တာ  သမီး ရယ်  အဖေ့လည်း … ပြန်ယက်ပေးမယ်နော်  ”

“  အင်း  ”

ပြောပြီးသည်နှင့် မြလေးနွယ် တယောက် ဧည်ခန်း နံရံဘက် လျှောက်ကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထား နှင့် ဒူးဖုံးစကပ် အပျော့သား လေးအား ခါးထိ လှန်ပေးကာ ပေါင်တန် တုတ်တုတ်လေး ၂ ဖက်အား ဖြဲပေးလိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ မှာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ပေါင်ဂွလေးအား နှာခေါင်းမြုတ်သည် အထိ ဖိကပ်ကာ စောက်ဖုတ်အား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ 

မြလေးနွယ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား မချွတ်သေးပေ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှသာ အဖုတ်လေးအား လျက်ပေး နေ၏။ခဏအကြာ ဦးမိုးဆွေ တံတွေးများကြောင့် ဖေါင်းကြွ လာသော အဖုတ်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီမှာ ကပ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်အရာကြီး ပီပီပြင် ထွက်ပေါ်လာသည်။ 

အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်ဖြင့် ဖိကပ် ထိုးခွဲကာ အပေါ်ဘက်ရှိ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်စဉ် မြလေးနွယ် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက် တုန်လာပြီး ဦးမိုးဆွေ မျက်နှာအား ပေါက်ဂွလေးထဲ ဆွဲကပ်ကာ စောက်ပတ်ဖြင့် မျက်နှာ တပြင်လုံး ဆွဲပွတ်တော့၏။

“  အမေ … သမီး ဗိုက်ဆာပြီ  ”

ထိုစဉ် အိမ်တံခါးပေါက်မှ မြေးဖြစ်သူ နွယ်ဝတီ စကားသံလေး ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ဦးမိုးဆွေလည်း ထရပ်ကာ လူချင်း ခွာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်မှာလည်း စကပ်အား ပြန်ဖုံးကာ ရေခဲသေတ္တာ နား လျှောက်ကာ ရေတဗူး ဖေါက်သောက် နေလိုက်သည်။

“  မနက်စာ ပြင်ပြီးသား  သမီး … သွားစားလေ  ”

မနက်ခင်း ခြံဝင်းရှေ့ ပန်းပင်များ ရေလောင်း ပြီးသည်နှင့် အိမ်ထဲဝင်လာသော သမီးဖြစ်သူအား လှမ်းပြောလိုက်၏။ မြလေးနွယ်မှာ အသက် ၃၉ နှစ်ထဲ ရောက်ရှိလာ သော်လည်း တင်တွေ ရင်တွေမှာ ကလေး အမေဟု ထင်ရက်စရာ မရှိပေ။ အသားအရည် ဝင်းလတ်ကာ နှာတံစင်းပြီး ထူကဲသော မျက်ခုံးများနှင့် မျက်ဝန်းနက်ကြီးများက အနည်းငယ် သွယ်လျသော မျက်နှာလေးအား အလှဆင် ပေးထား၏။ 

ရင်သားမို့မို့နှင့် ဆွံ့ကားနေသော ဖင်သား စိုင်ကြီးမှာ မြင်သူတိုင်း ပစ်မှာစရာမို့ လင်တော်မောင် ဦးစိုးသိန်းမှာ ခရီးထွက်တိုင်း ယောက္ခထီးအား အိမ်ခေါ်ကာ စောင့်ရှောက် ခိုင်းထားသည်။ သို့သော် လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်မှ မိခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားရာ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်နှင့် ခဏ နေပေးရာမှ သံယောစဉ် နယ်လွန် မိကြတော့၏။

မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်အေးနွယ် ဆုံးသွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေမှာ စိတ်ဓါတ် ကျနေတော့သည်။ အအိပ် အစားပင် မမှန်တော့ မနက်ကတည်းက ထွက်သွားပြီး ညပိုင်းမှ ပြန်လာတတ်၏။ မြလေးနွယ် အခက် တွေ့နေရသည်။ 

တမြို့ထဲ ဆိုပေမယ့် တောင်ပြင်နှင့် မြောက်ပြင် မို့ သွားလိုက် လာလိုက်ဖြင့် စိတ်ပင်ပန်း နေရှာသည်။ အိမ်အတွက် မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ် ပြီးစီးသည်နှင့် တက္ကစီ ငှားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ပြေးရတော့သည်။ နောက်ပိုင်း မြလေးနွယ် ခင်ပွန်း စိုးသိန်းမှာ မယားဖြစ်သူအား ယောက္ခ ထီး အိမ် ၅ ရက် နေခိုင်ပြီး စနေ တနင်္ဂနွေ ရုံးပိတ်ရက် တွင်သာ အိမ်ပြန်ခေါ်၏။

မြလေးနွယ်မှာလည်း ခင်ပွန်းသည် နားလည်ပေးမှု့ ကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းမှု့ လျော့လာခဲ့သည်။ ဖခင် ဖြစ်သူအိမ် ၅ ရက် ညအိပ်ပြီး စနေ တနင်္ဂနွေ  ၂ ရက်လုံး လင်တော်မောင်အား တနေကုန် အလိုးခံတော့ ၏။ တနင်္လာနေ့ မနက် အိမ်အတွက် ချက်ပြုတ်ပြီး သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ၅ ရက်စာ အဝတ်စားများ အိတ်ထဲ ထည့်နေသည်။

“  မြရေ … ပြီးပြီလား  ”

“  ပြီးပြီ … ကိုစိုး … သွားရုံပဲ … ဟိုရောက်မှ ရေချိုးတော့မယ် ”

ခင်ပွန်း ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့ တော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ခြံဝင်း တံခါးအား သော့ခတ် ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။

“  မြ … အဖေ  အပြင် ထွက်ပြီ ထင်တယ်  ”

“ ဟူးးးး … ဟုတ်တယ် … ကိုစိုးရယ်  ဒီလို မနက်ပိုင်း ထွက်ရင်  တခါတခါ ညကြမှ  ပြန်လာတတ်တာ  မြလည်း စိတ်ညစ်ပါတယ်  ”

“  စိတ်တင်းထားပါ … မြရယ် … ရုတ်တရက် … မိန်းမက ဆုံးသွားတော့ …… စိတ်မကောင်း ဖြစ်ပြီး … စိတ်ပြေ လက်ပျောက် လျှောက်သွားတာ နေမယ်  ”

ခင်ပွန်းသည် ပြန်သွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အတွက် ချက်ပြုတ်ကာ ရေချိုးရန် ပြင်ဆင်တော့သည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှန်ရှေ့ ရပ်ကာ အင်္ကျီအား ချွတ်ရင်း ဘော်လီချိတ် ဖြုတ် ကာ ရင်လျား ထားလိုက်၏။ ပြီးမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ထမိန်အောက်နားစ မပြီး ချွတ်ချပစ်သည်။ 

အိပ်ခန်းမှ ထွက်လာပြီး ရေချိုးခန်း တံခါး ဖွင့်ကာ ရင်လျား ထားသော ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။ တယောက်ထဲမို့ သွားတိုက် ပြီးသည်နှင့် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ရေချိုး နေတော့သည်။ရေအဝချိုးပြီးမှ ခြေရင်း ပုံထားသော ထမိန်အား လျှော်ကာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား တဘက်ကြီး ပတ်ကာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။

အဝတ်စား လဲကာ ဆံနွယ်များ ရေခြောက်စေရန် အိမ်ရှေ့ ထွက်ထိုင် နေလိုက်ပြန်သည်။ တနေကုန် ထင်သည့် အတိုင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ပြန်မလာတော့ပေ။ ဖုန်းဆက် ကြည့်တော့လည်း မရ။ စိတ် တထင့်ထင့်နှင့် စောင့်နေရာ ညနေစောင်း မှောင်မှ ပြန်ရောက်လာ၏။

“  သမီးရေ …… အဖေ ပြန်ရောက်ပြီ  ”

“  အဖေရယ် …… တနေကုန် …… ဘယ်တွေ သွားနေတာ လဲ  ”

“  ပျင်းလို့ စိတ်ပြေ လက်ပျောက်ပေါ့ …သမီးရယ် … သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ … သွားနေတာပါ  ”

“   ဟင် … အဖေ အရက်တွေ … သောက်ထားလား  ”

“   နဲနဲပါ … သမီးရယ် … ဒီနေ့ …… သမီး အမေကို  သတိရ လွန်းလို့ပါ  ”

ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် ဘာပြော ရမှန်း မသိတော့။

“  ကဲ … ရေ အရင် ချိုးမှာလား … ထမင်း အရင် … စားမှာ လား အဖေ  ”

“  ထမင်း အရင် စားမှာ သမီးရဲ့ … သမီး ချက်ထားတာ … စားမလို့ … သူများကျွေးတာ မစားခဲ့ဘူး  ”

“  မယ့်လေး  ဟုတ်ပါပြီ  ထမင်းစားခန်းက စောင့် … သမီး ဟင်းရည်လေး နွေးပြီး … ထမင်းခူး လာခဲ့မယ် ” 

ခဏအကြာ သားအဖ ၂ ယောက် ထမင်း အတူစားရာ စားရင်း တန်းလန်း မီးပျက် သွားတော့၏။

“  ဟောတော် မီးကလည်း ဒုက္ခ  ထမင်း စားရင်း တန်းလန်းကြီး  ”

“  အဖေ့ … အိပ်ခန်းထဲ … မီးအိမ်လေးသာ … ယူလိုက် သမီး … ခဏနေ ပြန်လာမှာပါ  ”

“  ဟုတ် … အဖေ  ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် ဝင်ကာ ဓါတ်မီး လိုက်ရှာနေသည်။

“  တွေ့လား … သမီး  ”

“  ရှာတုန်း … အဖေ  ”

ဟိုစမ်း ဒီစမ်းဖြင့် ကုတင်ပေါ် စမ်းကြည့်နေရင်း မြလေးနွယ် လှည့်အထွက် နဖူးပြင်လေး ပူကနဲ့ ဖြစ်ကာ ကုတင်ပေါ် လှဲကျသွားရသည်။

“  ဒုတ် …… ခွပ် … အ …… အမေ့  ”

တဆက်ထဲ သူမ ကိုယ်ပေါ် ခန္ဓာကိုယ် တခု ပိကျ လာပြန်၏။

“  အိုရ် …… အဖေလား  ”

“  အင်း … သမီး …… ကျွတ်ကျွတ်  ”

မြလေးနွယ် ကြာနေသဖြင့် ဦးမိုးဆွေ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရာ ကုတင်နား အရောက် မြလေးနွယ်ဖြင့် တိုက်မိရာ ၂ ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား ဖြင့် ထပ်လျက် လှဲကျ သွားတော့၏။ ဦးမိုးဆွေ ရုတ်တရက် ရင်ခုန်သံ မြန်လာရသည်။ ကာမ အထိ အတွေ့ ဝေးကွာနေသလို အရက် သောက်ထားသည့် အရှိန်နှင့် မြလေးနွယ် ပါးပြင်လေးအား တဖြည်းဖြည်း ထိကပ်ကာ နမ်းလိုက်မိ၏။

“  အို  အဖေ …ဘာ လို့ နမ်း တာ လဲ  ”

မြလေးနွယ် စိတ်ရှုတ်ထွေးကာ အောက်မှ ရုန်းထွက် လိုက်သော်လည်း ဖခင် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ပိနေသဖြင့် အခက်တွေ့နေရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ အရက်နံ့ တထောင်းထောင်း ကလည်း သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင် လာ၏။

“ အေးနွယ် …… နင် … ငါ့ကို … ထားပြီး … ဘယ်သွားနေတာလဲ … မိန်းမရယ်  ”

မီးပျက်နေသော်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ပြတင်းပေါက်မှ တိုးဝင်လာသော လ၏အလင်းရောင် ခပ်ဝါးဝါး လေးနှင့် မြလေးနွယ် မျက်နှာအား အနီးကပ်ကြည့်ရင်း သေဆုံးသွားသော မယားဖြစ်သူ အမှတ်ဖြင့် မက်မက် မောမော နမ်းရှိုက်နေသည်။

“ ဟာ  အဖေ … ဘာလုပ်တာလဲ  လွှတ်ပါ  သမီးလေ … မြလေးနွယ်ပါ  ”

မြလေးနွယ်မှာ ပြောလည်းပြော ကိုယ်လုံးလေးအား လိမ့်ထွက် လိုက်ပြန်၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ ရုတ်တရက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိတွေ့ရာမှာ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်အေးနွယ် အား စွဲလမ်းစိတ်ဖြင့် သမီးဖြစ်သူအား ထင်ရောင် ထင်မှား ဖြစ်ကာ နူတ်ခမ်းလေးအား အငမ်းမရ တေ့စုပ်နေသည်။

“  ပြွတ် … ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ်  ”

ရုတ်တရက် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လျှာနွေးနွေးလေးကြောင့် မြလေးနွယ် မျောပါသွားမိ၏။ ထိုစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပါးစပ်ထဲ လျှာအား အတင်းထိုးသွင်းပြီး လျှာချင်း လိပ်ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေသည်။ မြလေးနွယ် တကိုယ်လုံး ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်း ထလာရတော့သည်။ 

သူမဆီးခုံးပေါ် ထောက်မိနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ တဖြည်းဖြည်း မာလာပြီး လက်တဖက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေပေးချိန် အတွေ့ကြောင့် ကာမ သွေးများ ဆူပွက်နေ၏။ သားအဖ ဆိုသော အသိဖြင့် စိတ်ထိန်းထားရင်း ဦးမိုးဆွေ လက်အား ဖယ်ချ ပစ်သည်။ သို့သော် ဦးမိုးဆွေ မှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း လက်နှစ်ဖက်မှာ နို့အုံ ၂ ဖက်လုံးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပေးနေပြန်၏။ 

တဖြည်းဖြည်း ဖယ်လိုက် ပြန်ညှစ်လိုက်မို့ မြလေးနွယ် မှာ ဦးမိုးဆွေ လက်၂ ဖက် အား မဖယ်တော့ပေ။ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစားလာရသည်။ စိတ်လျော့ကာ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်စဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ တဆင့် တက်လာပြန်သည်။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘော်လီထဲမှ လျှံထွက် နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်အား ထိထိမိမိ ညှစ်ချေနေ၏။

“ အာ … အ ဖေ ရယ် …… အဟင့် ဟင့်  ”

ရှက်စိတ်နှင့် အတူ ဝမ်းနည်းစိတ်များ ဝင်ရောက်လာ သဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ ခွာကာ ခပ်တိုးတိုး ငိုညည်း မိသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် နေသဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ငိုသံလေးအား ဂရုမစိုက် တော့ပေ။ ဘော်လီရှေ့ခြမ်း အလယ်အား လက်ဖြင့် ချိတ်ကာ အောက်သို့ ဆွဲချပစ်သည်။

နို့အုံ  ၂ ဖက် အကာအကွယ် မဲ့စွာ ဘောလီရှေ့ခြမ်း မှ ပင့်တင် ထားသလို ဖြစ်သွားရ၏။ ထွက်လာသော နို့သီး ခေါင်းအား ပါးစပ်ဖြင့် အားရပါးရ ဆွဲစို့တော့သည်။

“  ရှီး… အဟင့်  ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ …အ ဖေ ရယ်  ”

မြလေးနွယ်မှာ ရုန်းသလိုလိုဖြင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေး မိပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ပေးနေ၏။ မြလေးနွယ် တကိုယ်လုံး တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား နို့အုံဖြင့် ဆွဲကပ် ထားမိသည်။ 

ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေ မှာ အပေါ်မှ မိုးထားရာမှ ခါးစောင်းကာ ပေါင်တဖက် တင်ခွရင်း မြလေးနွယ် ပေါင်ဂွလေးထဲ ထမိန်အပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဖိချေပစ်၏။ မြလေးနွယ် ဒီအဆင့်ထိ ထင်မထားသဖြင့် ရုတ်တရက် ဖင်ကြီးကော့တက် သွားတော့သည်။

လက်က ပွတ်ရင်းသပ်ရင်း မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံးပေါ် ခြေတဖက် ခွထားလျက်မို့ ပုဆိုးထဲမှ လီးမှာ ထောင်ထွက် လာကာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်တန်အား ထောက်မိနေ၏။လက်ခလယ် လေးဖြင့် ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ဖိဆွဲပေးရာ မြလေးနွယ် မနေနိုင်တော့ပေ။ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ တအအ ညည်းနေရသည်။

“  အ …… ရှီး… တော် တော်  တော်တော့ နော် … အဖေ … အာ …… အ … အ  ”

တတွတ်တွတ် ပြောနေသော မြလေးနွယ်အား ဦးမိုးဆွေ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောတော့။ အမှောင်ထဲ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်ရင်း ကာမစိတ်များ တောက်လောင် နေသည်။ တဖြည်းဖြည်း မြလေးနွယ် မှာလည်း သူမ ပေါင်တန်အား ဖိထောက်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား မသိမသာ လက်ဖမိုးဖြင့် မရဲတရဲ လေး အုပ်ကိုင်လိုက်၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မပါသော ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာ မြလေးနွယ် လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုး လာတော့သည်။

“ ရှီးး… အင်း …… ဟင်း  ”

ဦးမိုးဆွေ ဆီမှ ပထမဆုံး ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာရ၏။ မြလေးနွယ် ပေါင်ဂွလေး နိူက်ပွတ် နေရာမှာ ထမိန် အောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်ရင်း စောက်ပတ်အုံ တပြင်လုံး ထိထိမိမိ ဖိချေပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ် ကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ ပွပ်သပ် အုပ်ကိုင် ရသည်ကို အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ရင်း ဂွင်းထု ပေးနေ တော့၏။ 

သားအဖ ၂ ယောက်လုံး အမှောင်ထဲ ကာမ ဇောချွေးလေးများ ပြန်နေ ကြသည်။ ထိုချိန် ဖျက်ကနဲ့ မီးပြန်လာသဖြင့် ၂ ယောက်သား ရှိုးတို့ ရှန့်တန့် ဖြစ်သွားရ၏။

“  အဖေ … ဖယ်တော့နော် …ထမင်း သွားစား ရအောင်  ”

မြလေးနွယ် သတိဝင်လာကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား မကြည့်ပဲ မျက်နှာလွဲပြီး ပြောလိုက်တော့သည်။ ဦးမိုဆွေမှာ ရုတ်တရက် အံအောမှင်သက် နေရ၏။ဇနီးဖြစ်သူ စွဲလမ်းစိတ်နှင့် အထိအတွေ့အောက် မလွန်ဆန်နိုင်ပဲ သမီးဖြစ်သူအား မှားမိသွားသည်။

“ ခုမှတော့ … မထူးပါဘူး သမီးရယ် အဖေ့ ဆန္ဒလေး … လိုက်လျောပေးပါ့လား  ”

ဦးမိုဆွေ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေသည်မို့ လက်ရှိ အနေထားအား မရပ်နိုင် တော့ပေ။ မျက်နှာလေး ရဲကာ ဘေးလွဲထားသော သမီးဖြစ်သူ စောက်ဖုတ် လေး ကြည့်ကာ လက်နဲ့ဖြဲပြီး ကုန်းယက်တော့သည်။

“  ရှီးး အ … ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် တာ လည်း …အ ဖေ ရဲ့  ”

ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် စကားအား ပြန်မဖြေပဲ လျှာထိပ်လေးနှင့် အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထိ ဖိထိုးကာ အပေါ်သို့ ပင့်ယက်လိုက်၏။

“ အင့် …အ … အားးးး  ဟို ဟို  သမီး … ငရဲ ငအုံ တွေ ကြီးကုန်ပါ့မယ် … အဖေရယ် …… ရှီးးးးး … ကျွတ်  ”

မြလေးနွယ် ပါးစပ်က ငြင်းရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ကော့ပေး နေမိပြန်သည်။ လင်ဖြစ်သူ စိတ်ကြွမှ တခါတရံ ယက်ပေးသော အဖုတ်လေးအား ဖခင်ဖြစ်သူမှ မက်မက် မောမော ယက်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစား နေမိသည်။ သင့်တော်လား မသင့်တော်လား မစဉ်းစားမိတော့ပေ။ အစိလေး စုပ်ပေးတိုင်း ဖင်ကြီး ကြွကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား အဖုတ်လေးနှင့် ဆွဲကပ် မိနေ၏။

ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်မှန်း သိရှိသွား သော်လည်း ကာမ အရှိန်မှာ ရပ်မရသဖြင့် ရှေ့ဆက် တိုးနေမိသည်။ သမီးဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်လေးအား အငမ်းမရ ထိုးယက်ပစ်၏။.နောက်ဆုံး မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား လွတ်ပေး လိုက်တော့သည်။ သူမ ပေါင်းကြားမှ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ မျက်နှာ ပေါ်လာချိန် ပါးစပ်နား တဝိုက် စောက်ရည်များ ပေပွနေ၏။

“  ကောင်းလား …… သမီး  ”

“  အာ …… အဖေ ကလည်း  ”

မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြန်သည်။ဦးမိုးဆွေ မှာ သမီးဖြစ်သူအား မေးရင်း ဖင်ကြားထဲ စီးကျနေသော လက်ကျန် စောက်ရည်များအား လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ရာ မြလေးနွယ် ကိုယ်လေး တုန်တက် သွားရပြန်သည်။

“ အ … ရှီးးးးး တော်တော့လေ  အဖေ ရယ်  ”

ခန္ဓာကိုယ်အား ဘေးတစောင်း လှည့်ထွက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ပြေးထွက် လာတော့၏။ စားလက်စ ထမင်း ပန်းကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချပစ်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ထွက်ပြေး ကတည်းက တောက်လျှောက် ကပ်ပါလာပြီး နောက်မှ ဖင်သားစိုင်အား ပွတ်လိုက် နို့တွေ ချေလိုက်ဖြင့် လီးနှင့် ဖင်ကြားထဲ ဖိထောက်ထား၏။ 

မြလေးနွယ်မှာ ပြောမရသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား မတားတော့ပေ။ ခုလည်း ကုတင်ပေါ် လှဲချသည်နှင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ထမိန်ဆွဲလှန်ကာ စောက်ဖုတ် နှင့် ဖင်ဝလေးထဲ ပေကပ်နေသော စောက်ရည်များအား ပြောင်စင်အောင် ထပ်ယက် ပေးနေ၏။ မြလေးနွယ် စုပ်သပ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ယက်ပေး နေသည်ကို ခံယူနေစဉ် ခေါင်းရင်းဘက် ချထားသော ဖုန်းသံ မြည်လာသဖြင့် ယူဖွင့် လိုက်သည်။

“  မြ လား …ကိုစိုး ပါ “

“  ဟင် … ပြော လေ …အ … ကျွတ် …… ကိုစိုး  ”

“ ဘာ ဖြစ် နေ တာ လဲ … မြ ရယ် … တ အအ နဲ့  ”

“ အဲ ဒါ ……… ဟို … ဟို … မြလေး …နောက်ကျော တက်လို့ … အ …… အ …… ဟို … ဟို လေ  ရှီးးးးး  အ ဖေ က … နှိပ်ပေး နေတာ  ကျွတ် ကျွတ် … ကို စိုး ရဲ့  ”

“ ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ … မြရယ် …အဖေ့ကို … ပြုစု စောင့်ရှောက်ဖို့ … သွားတာဆို ……… ခိ ခိ  ”

“  အင်းဟင်း …… အ …… အားးးး …… အင့် …… ဒါ …… ဒါ ပဲ နော် …… ကို စိုး  ”

မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူအား စကားစ အမြန်ဖျက်နေ ရသည်။ မဖျက်လို့ မရတော့ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ပတ် တအုံလုံး ပြန်ဖေါင်းလာကာ အရည်ကြည် များ ပြန်စိမ့်လာ၏။

“ အေးပါ  အဖေလည်း  ပြန် နှိပ်ပေးဦးနော် … မြ …နက်ဖန် မနက်မှ  ကိုစိုး လာခေါ် တော့မယ်  ”

“ အင်း … အ …… ရှီးးးး … အဖေ ကလည်း …ကိုစိုး နဲ့ စကား ပြောနေတာကို … မစောင့်နိုင်ဘူး …ဟွန့်  ”

လင်တော်မောင် ဖုန်းချ သွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား ခပ်ချွဲချွဲ ပြောရင်း ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်တော့သည်။

“  အဖေ …… မပြီးသေးလို့ပါ …… သမီးရယ်  ”

“ ဟင် …အဖေ …… ဟို ဟို ဂွင်း ထု နေတာလား  ”

“  အင်း …… ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် …ပလပ်ပလပ် ……… ပြွတ်စ်  ”

ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ်အား အင်းတလုံးသာ ဖြေပြီး စောက်ဖုတ်လေး ယက်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးအား တဘတ်ဘတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်နေ၏။

“  အဖေ …မပြီးသေး ဘူးလား … ရှီးးးးး… အ ……… အားးးးး အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးး  ”

၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာ မြလေးနွယ် ဒုတိယ အကြိမ် ကော့ပျံရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်လိုက် ပြန်သည်။ အမောဖြေနေစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ထပ်ယက်ရင်း စောက်စိလေး စုပ်နေသဖြင့် ကျင်တက် လာကာ တားယူရ၏။

“ တော် … တော် …… တော်ပါတော့ … အဖေရဲ့ …… သမီး စောက်ပတ်လေး  ကျင်နေပြီ … အ … ကျွတ် ကျွတ်  အ ဖေ့ …… ဟာ …သမီး ထုပေး ပါ့ မယ်  ”

ပြောပြီးသည်နှင့် မြလေးနွယ် ထထိုင် လိုက်တော့ သည်။ အစိလေး ကျင်နေကာ စောက်ပတ်အုံလေး ပူထူနေရ၏။

“  အင့် … ပြီးအောင် …ထု ပေး နော် ……… သမီး  ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်နေသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ နီညိုရောင်သန်းနေကာ လီအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်း ထနေသည်။ လီးတဝက် လောက်မှ ကော့တက် နေကာ ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲလန် တင်းပြောင် လျက်ရှိ၏။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော လီးမှာ သူမရှေ့ တဆက်ဆက် ခါရမ်း နေတော့သည်။

ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ကြည့်ရာ လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥ ၂ လုံးမှာ အပေါ် ကြုံ့တက် လာ၏။ ညာလက်ဖြင့် လီးအား စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် လဥ၂လုံးအား ညှစ်ချေပေးရာ ဦးမိုးဆွေ တယောက် ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ခါနေသည်။ 

လီးအား ကြည့်ရင်း မြလေးနွယ်မှာ ထူးထူးခြားခြား စုပ်ပေး ချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးအား လျှာဖြင့် သပ်ချကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းမော့ထားရင်း တရှီးရှီး စုပ်သပ် နေ၏။

“   ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် ……… ပြွတ်  ”

မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ အပ်ကာ နှုတ်ခမ်းဖြင့် လီးထိပ်အား နမ်းကာ ဆွဲစုပ် တော့သည်။

“ အားးးး …… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ ……သမီးရယ်  ”

ဦးမိုးဆွေ မှာ စုပ်သပ်ရင်း လေးဖက်ထောက် ကုန်းစုပ်နေသော သမီးဖြစ်သူ အင်္ကျီထဲမှ ပြူးထွက် နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်အား လက် ၂ ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ညှစ်ပေးနေ၏။

“ ဒီတိုင်းဆို …… မပြီးလောက်ဘူး … ထင်တယ် … သမီး စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ … လီးထိပ်ကို … ပွတ်ပေးပါ့လား  ”

“ အာ အဖေရယ် တော်တော်ခက်တယ် … ဒုက္ခပါပဲ  ”

“ လုပ်ပါ …… သမီးရယ်  ”

မြလေးနွယ် ခပ်တိုးတိုး ညည်းကာ ပက်လက် ပြန်လှဲရင်း ပေါင် ၂ ဖက်လုံး ထောင်ကာ ဖြဲပေးလိုက် ပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ဒူးထောက်ပြီး ဘယ်လက် ထောက်ကာ ခါးညွတ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် လီးအား ထိန်းကာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက် သည်။

“  သမီး …စောက်ဖုတ်ကို … ကော့ထားနော်  ”

ဦးမိုးဆွေမှာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ရာ အစိလေးအား ဖိကလော် ပစ်သည်။

“  ဗွိ …… ပလောက် …… ပလွပ် …… ဗွိ ဗွိ  ”

စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား ဒစ်ဖြင့် ပွတ်ရာ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် တဗွိဗွိနှင့် အသံလေး ထွက်ပေါ်လာရသည်။ စောက်ပတ် အတွင်းသား လေးများ လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေး နေသဖြင့် ထိထိမိမိ ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာ တွေ့နေကြ၏။ တချက်တချက် ဒစ်ကြီး အောက်ဆင်း သွားရာ စောက်ခေါင်း ဝနား အရောက် ဦးမိုးဆွေမှာ ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်သည်။

“ အာ … အဖေ …… အထဲ … ဝင်ဦးမယ်နော် …… ဗွိ …… ပလောက် … ဗွိ ပလွပ် …… အ …… အားးးး ” 

မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား သူမ စောက်ဖုတ် ထဲ ဝင်လာမှာ စိုးရိမ်နေပြန်၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ အထက်အောက် ဖိဆွဲလိုက် စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီးအား ဖိသွင်းလိုက် အပေါ်ဘက်ရှိ စောက်စိလေးအား ကလော်ပေးလိုက် နှင့် အဆက်မပြတ် လုပ်ပေးနေသည်။ 

တဖြည်းဖြည်း မြလေးနွယ် မျက်လုံးများ စင်းလာကာ စောက်ပတ် လေးအား မသိမသာ ကော့ပေးနေ တော့၏။ တအင်းအင်း ညည်းကာ ဖခင်ဖြစ်သူ လက်ထဲမှ လီးအား ထိချင်သည့် နေရာထိ ကော့ကော့ ထိုးနေမိသည်။ ဦးမိုးဆွေမှ စောက်ဖုတ် အဝလေး တေ့ပွတ်ရင်း ဆက်ကနဲ့ လီးအား ဖိထည့် လိုက်တော့၏။

“ ဗျစ် …… အမလေး …… ဇွိ …… ဘွတ် … ဟာ …… အဖေ … ဟို …… ဟို…… သမီး ဟာထဲ … ဝင်သွားပြီ … အဟင့် ဟင့် …… ပြန်ထုတ် လိုက် လေ  ”

ရုတ်တရက် မြလေးနွယ် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ပြောနေတုန်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လီးကြီးမှာ အရင်းထိ ဝင်ရောက် လာတော့သည်။ ခါးလေး တချက်တွန့်သွားရင်း ဦးမိုးဆွေ လက်မောင်းအိုး ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားမိ၏။

“  အား …… အားးးးးးးးး …အိုးးးးးးးးး …အရမ်းနာတာဘဲ …ကျွတ် … ကျွတ်  ”

“ ခဏလေးပါ …သမီးရယ်… ဗျစ် ……ဘွတ် ……… အင့် …… ဇွိ ……… ဖွပ် … ဘွတ် ဘွတ်  ”

ဦးမိုးဆွေမှာ စကားပြောရင်း ဖင်ကြီးကြွကာ ဖိလိုး နေသည်။ တုတ်ခိုင်သော လီးညိုကြီးမှာ မြလေးနွယ် အဖုတ်လေးထဲ တင်းကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေ၏။ စောက်ခေါင်းပေါက် နူတ်ခမ်းသားများ စူထွက်ကာပြည့်ဖောင်း လာတော့သည်။

“  တော် …… တော်ပြီ ……… နာတယ် …… အဖေရဲ့ …အ …အ …… အီး  ”

“  အင့် … ဘွတ် ဘွတ် … အဖေ ပြီးကာနီးပါပြီ …သမီးရယ် …… ဗျစ် … ဗျစ်  အင့် … ရှီးးးးးးး  ”

“ အား … အားးးးးး … အမလေး … သမီး … မခံနိုင်တော့ဘူး… အဖုတ်လေး ကွဲလိမ့်မယ် … အဖေရဲ့ အဟင့် ဟင့် … တော်ပါတော့ … အားးး …အားးးးး… ပွတ်ရုံပဲ …… ပွတ်ပါ  ”

မြလေးနွယ် လက် ၂ ဖက်မှာ ဦးမိုးဆွေ လက်မောင်းအိုး ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ရင်ဘတ်အား တွန်းထားမိသည်။အတော်ကြာကြာ မနားတမ်း ဖိလိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ မောလာသဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ မြလေးနွယ် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ခဏ အနားယူလိုက်တော့၏။မြလေးနွယ် အဖုတ်လေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး အဆုံးထိ မြုတ်နေစဉ် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လေးအား ထောက်မိ နေသည်။ 

မျက်လုံးလေး စင်းကာ ဖခင်၏ ကျောပြင်အား ဖက်ရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီး နှဲ့ကြည့်ရာ နာကျင်မှု့ မရှိတော့ပဲ စောက်စိ လေးနှင့် ဦးမိုးဆွေ ဆီးခုံး ကြိတ်ပွတ်သလို ခံစား လိုက်ရတော့သည်။ တခါမှ မကြုံဖူးသော အတွေ့ ထူးမို့ ဖင်သားများ ကြုံ့ရင်း ထပ်ကာထပ်ကာ နှဲ့ပြီး နောက်ပိုင်း အဖုတ်လေး ကျင်စိမ့်လာကာ စောက်ရည် များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ၏။

“  အာ …… အဟင့် ဟင့် … ရှီးးးး … အင်းဟင်း  ”

ညည်းသံ တိုးတိုးလေး မြလေးနွယ် နူတ်ဖျားမှ ထွက်လာခဲ့၏။ ဦးမိုးဆွေမှာလည်း အမောပြေပြီမို့ လီးတံတလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားမိသည်နှင့် ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ကြွကာ ဆောင့်လိုးတော့၏။ ဒီတကြိမ် မြလေးနွယ် မျက်တောင်များ စင်းကာ နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ရင်း ခါးကော့ ပေးလိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေ တရစပ် ဆောင့်နေသော်လည်း မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး ပြန်မချ တော့ ခါးကော့ပေးလျက်ပင်။

“  အင့် … ဘွတ် …… ဇွိ …… ဖွပ် ဖွပ် …… အ …အားးး ဗျစ် …ဘွတ် …… ရှီးးးးး … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… အ … အင်းဟင်း ……အသံတွေ  အရမ်းထွက်တာပဲ … အဖေရယ် … အ ……အ  ”

မြလေးနွယ် တယောက် အချက် ၃၀ ခန့် လေပေါ်တွင် အဆောင့်ခံပြီးမှ ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ချရင်း ပြောပြနေသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ စကားပြန်မပြောပဲ မြလေးနွယ် လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ်ကာ ခါးလေး ကော့တက်လာတိုင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေသည်။ ဦးမိုးဆွေ၏ အားပါသော ဆောင့်ချက်များ ကြောင့် မြလေးနွယ် ဖင်သားစိုင်ကြီး အိပ်ယာပေါ် ပြားကပ် သွားရ၏။

“ အင့် …… ဘွတ် ……… ဗြိ …… ဘွတ် …… ဘွတ် …… အားးး  တအား ကောင်းတာပဲ … သမီးရယ် .အင့် အင့် … သမီးက …… အပေးကောင်းတယ်  ”

“  အာ … အဖေကလည်း …ဘာ တွေ ပြော နေ လဲ  ”

“ တကယ်ပြောတာ … သမီးရဲ့ … သမီး ယောင်္ကျား ကံကောင်းတယ်နော်  ”

“ ဘာ လို့  ”

“  ဇွိ …… ဘွတ် ဘွတ် …… ဗျစ် … အ … လီးကို … ညှစ်ပေးတာတို့ … စောက်ပတ်လေး … ကော့ပေးတာတို့ ပေါ့  ”

“  အိုရ် …အဖေနော် … အာ …… ဟင့် …… ဟင့်  ”

“  အဖေ ပြီးတော့မယ် …… သမီး …… ဆောင့်ပြီနော်  ”

“  အင်း ဆောင့် … ဆောင့် … အ အားးး အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ …… အဖေရယ်  အင့် အင့်  ”

အစပိုင်း သားအဖချင်း လိုးမိသဖြင့် ရှက်စိတ်ကြောင့် ငြင်းဆန်နေသော မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ခါးအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ကာ အောက်မှ ပင့်ဆောင့် နေတော့သည်။ ၂ ယောက်သား ကာမစိတ် ငယ်ထိပ် ရောက်ချိန်မို့ တယောက်နှင့် တယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ မီးပွင့် မတတ် လိုးနေကြ၏…။

မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဆောင့်လိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တွန့်သွားသလို မြလေးနွယ် ခန္ဓာကိုယ်လေး တောင့်တင်း သွားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးပေါ် ခြေ ၂ ဖက် လိမ်ချိတ်တင်ရင်း မျက်နှာလေး မော့တက် သွားတော့သည်။

၃ရက်ခန့်အကြာ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ ခင်ပွန်း ပြန်ရောက် လာသဖြင့် နေ့လည်ပိုင်း ဦးမိုးဆွေ အိမ်ပြန်သွား၏။ ဦးမိုးဆွေ အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ဦးမင်းဇင် ပါလာခဲ့သည်။

“  မြ လေး … ဒါက … ကိုစိုး မိတ်ဆွေ … ဦးမင်းဇင် … ဒီအိမ် ခဏလောက် နေလိမ့်မယ် … သူ့ တိုက်ခန်း ဝယ်ဖို့ ရှာတုန်းမို့  ”

“  ဟုတ် … မမြလေးနွယ် … ကျနော် မင်းဇင်ပါ … ကိုစိုးသိန်းနဲ့က … ခင်တာကြာပြီ … မမြလေးနွယ်ကိုတော့  ခုမှ မြင်ဖူးတာ … ကိုစိုးသိန်း ပြောတာထက် ……ပိုလှနေတယ်ဗျာ  ”

“ အမလေး … မမြှောက်ပါနဲ့ရှင် … ဒီအိမ်နေတုန်း … ဟင်း ကောင်းကောင်း … ချက်ကျွေးမှာပါ  ”

မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ပန်းရောင် ပြေးသွားရသည်။ ခုမှ တွေဖူးသော သူစိမ်းယောင်္ကျားမှာ လင်တော် မောင်ရှေ့ လှကြောင်းချောကြောင်း ပေါ်တင် ပြောနေ သဖြင့် အနေရခက် နေပြန်သည်။

“ တကယ်ပါဗျာ … အော် … ဒါနဲ့ … ကိုစိုးသိန်း သမီးလေး ရော …… ရှိတယ်ဆို  ”

“  သမီးက  ဒုတိယနှစ် တက်နေတာ …ကိုမင်းဇင်ရ …… ညနေကြ ပြန်လာရင် မိတ်ဆက်ပေးမယ်  ”

ဦးမင်းဇင်မှာ ခန္ဒာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနှင့် ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းလှသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေး ပါးသိုင်းမွှေး များနှင့် စကားပြောလျင် ရယ်မော ပြောဆိုတတ်၏။ မြလေးနွယ် ခဏလေးဖြင့် ရင်းနှီးသွား ခဲ့ရသည်။ ညနေပိုင်း သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ပြန်လာရာ ဦးမင်းဇင် နှင့် မိတ်ဆက်ပေးရင်း မိသားစုလိုက် အပြင်ထွက်ကာ စားကြ သောက်ကြရင်း ညပိုင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်ကြ၏။ 

နွယ်နွယ်စိုးမှာ အိမ်အပေါ်တွင် တယောက်တည်း နေသဖြင့် ဦးမင်းဇင်အား အောက်ထပ် မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းနှင့် တခန်းကျော် အခန်းလွတ်တွင် နေထိုင်ရန် ရှင်းလင်း ပေးထားသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ စကား ထိုင်ပြောရင်း ည၁၀နာရီ လောက်မှ အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြ၏။

မြလေးနွယ်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် အဝတ် အစား များ ချွတ်ကာ ညဝတ် အင်္ကျီအပါးလေး လဲဝတ် လိုက်သည်။ အင်္ကျီလေးမှာ ပေါင်လယ်ထိ ဖုန်းသော စကပ်လေးဖြင့် တွဲလျက်မို့ အောက်က ဘာမ ခံမဝတ် တော့ပေ။ ဦးစိုးသိန်းမှာ သူ့ရှေ့ တုံးလုံးချွတ်ကာ အဝတ်လဲ နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအား ငေးကြည့် နေ၏။

အိမ်ထောင် သက်တမ်းတလျှောက် အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့သော်လည်း ခုထိ အချိုးအစား ကျသော ကိုယ်လုံး ကြောင့် အိပ်ယာထဲ ရောက်သည်နှင့် ကာမစိတ် အမြဲကြွ နေရသည်။ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ် စကပ်နှင့် တွဲလျက် ညဝတ် အင်္ကျီလေးအား နို့ပေါ်အောင် ဆွဲတင် ပစ်သည်။ 

လင်တော်မောင် နူတ်ခမ်းတွေမှာ ပါးပြင်မှ တဆင့် လည်တိုင်သို့ ရွေ့လာပြီး နို့အုံ ၂ဖက်အား နမ်းရှိုက် နေသည်။ မြလေးနွယ် မှာလည်း ပက်လက်အနေထားမှ ဘေးတိုက် ခွနေသော လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ပေါင်တန်အား ပွတ်သပ် ပေးနေ၏။ 

ပေါင်မှ တဆင့် အဖုတ်ထဲဝင်နေကျ လီးဆီ လက်ရောက်သွားစဉ် မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် လိုက်တော့သည်။ ဦးစိုးသိန်းမှာလည်း မယားဖြစ်သူ လက်သီး ဆုပ်လေးထဲ လီးအား ဆက်ကနဲ့ ဆောင့်ကာ နို့သီး ခေါင်း နီညိုလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုင်းကာ ဖိစို့ပေးလိုက် ပြန်၏။

“  ရှီးးး……… အ  ”

မြလေးနွယ် တယောက် နို့သီးခေါင်းလေး စို့ခံရစဉ် ဦးစိုးသိန်းလီးအား လေးငါးချက်ခန့် ဂွင်းထုပေးကာ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာသည်။ ဦးစိုးသိန်း မှာ မယားဖြစ်သူ နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက်အား ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ရင်း မြလေးနွယ် ပုခုံးရှေ့ တံတောင် ၂ ဖက် ထောက်ကာ တက်ခွ တော့၏။ 

မြလေးနွယ် မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ လီးအား ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လက်လွတ်ကာ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်သည်။ တင်းမာ နေသော ဦးစိုးသိန်း လီးမှာ သူမဆီးခုံးပေါ်တင်ကာ တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးကာ စောက်ဖုတ်ပေါ် ထိကပ်နေသည်။

“ ကိုစိုး …… လိုးတော့လေ ကွာ …… ရှီးးးး ကျွတ်  ”

“  အင်းပါ … မြလေး ရယ်  ”

“  ဘွတ် …… ဗြွတ် …… အင့်  ဇွပ် … ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ် …… အ … အ … အင်းဟင်း …… ကောင်းလိုက်တာ …… ဆောင့် … ဆောင့် … အင်း …… အ ……… အား  ”

မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံး တုန်ခါနေပြီး လင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်များအား ဖင်ကြီးကော့ကာ အားရပါးရ ခံယူနေသည်။

“  မြ လေး  ”

“  ဘာလဲ … ကိုစိုးရဲ့ … လိုး စမ်း ပါ  ”

“ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ … မြရေ … ခဏလေးနော် … ကုတင်စွန်း တိုးလိုက်  ”

“ ဟင် … တ ကယ် လား  ”

“ အင်း … တံခါးဘက် … မကြည့်နဲ့နော်  ”

လင်တော်မောင့် အပြုမှုကြောင့် မြလေးနွယ် အလိုးခံရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရသည်။ လင်ဖြစ်သူ သတိပေးနေသည့် ကြားမှ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်သို့ တချက် ခိုးကြည့်မိ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ ထရပ်ရင်း မယားဖြစ်သူ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ကုတင်စွန်းအရောက် ဖြဲကြည့် နေပြန်သည်။

“  ကျွတ် … လိုးမှာဖြင့် … လိုးလေ …ကိုစိုးရဲ့  ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ လိုးလက်စ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား လက်နှင့်ဖြဲကာ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် မသိ မသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ကုတင်အောက် ဆင်းရင်း ကိုယ်တစောင်း ထားကား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တချောင်းအား ဖြဲကာ တချက်ချင်း ဆွဲလိုးနေ၏။

တစုံတခုအား တွေးမိရင်း ရှက်စိတ်များ ဝင်လာ သော်လည်း လင်တော်မောင် လုပ်သမျှ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက် သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် ပက်လက် အနေထားဖြင့် မျက်နှာအား တဖက် လှည့်ထား သော်လည်း လီးအရည်ပြား နှင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ထိတွေ့ ပွတ်တိုက် မှု့က ကာမစိတ် ကြွတက်လာရ၏။ 

အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား များ ဖောင်းကားလာပြီး စောက်စိ အရည်ပြားလေး မာထင် လာပြန်သည်။ လင်တော်မောင် မထားသော ခြေတဖက် အား ကုတက်ပေါ် ပြန်ချကာ ခြေ ၂ ဖက်လုံး ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကြွပြီး မသိမသာ အောက်မှ ခါးကော့ ပေးနေမိ၏။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ရှုံ့ချည်ပွချည် ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ မြလေးနွယ် တုန့်ပြန်မှု့များက ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးထူးကဲကဲမို့ ဦးစိုးသိန်း တယောက် တဘွတ်ဘွတ် ဆောင့်လိုးရင်း မထိန်းနိုင်တော့ပေ။

“  အ … အ … ကောင်း လိုက် တာ…… မြလေး ရယ် …… အ … အစ် … အစ်  မ … မ မ ရ တော့ ဘူးးးး … ပြီးချင်နေပြီ … အင့် …… အားးးး ……အားဟားးးးး  ”

“  အင်း … ဟုတ် … ခဏလေး … မ ရပ် လိုက် နဲ့ … မြ လေး လဲ … ပြီး …ပြီး …… ပြီးတော့မှာ ကို စိုး ရဲ့ … အ ……… အ  ”

၂ ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးကာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။

“ ကျေနပ်သွားပြီလား ဟင်  ”

“ အင်း … ကျေးဇူးတင်တယ်  မြလေးရယ်  ကိုစိုး ဆန္ဒကို … လိုက်လျောပေးလို့ … တအားချစ်တာပဲ  ”

ဦးစိုးသိန်းမှာ ဘေးနား လှဲချရင်း မယားဖြစ်သူအား မျက်နှာချင် ဆွဲလှည့်ကာ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရှိုက်နေ၏။

“  သူ … ရှိသေးလား … ဟင်  ”

“ မရှိတော့ပါဘူး ထွက်သွားပါပြီ … အဲလို သူစိမ်းရှေ့ … လိုးပြရတာ … အရမ်း ကောင်းတယ်ကွာ … မြ လေး ရော ဟင်  ”

“  အင် ……… မသိဘူးလေ …  ”

မြလေးနွယ် ပြောပြီးမှ တစုံတယောက် မျက်နှာကြီး မျက်လုံးထဲ ပေါ်လာကာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ခံစား မိရသည်။ လင်မယား လိုးနေတုန်း တခြားတယောက် ချောင်းကြည့် နေကြောင်း ကြိုသိနေတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာရ၏။

“ ကိုစိုး… အရမ်း ဆိုးတာပဲ မြလေး အဖုတ်ကို  သူ့လူ … မြင်အောင် ဖြဲပြ နေသေးတာ … ဟွန့်  ”

“  ရှက်လို့လား … မြလေးရယ် … ကိုစိုး ဆန္ဒကို … လိုက်လျောပေးမှာဆို  ”

“  အဲတာတော့ အဲတာပေါ့ ဒါပေမယ့်  မြလေး  လုပ်နိုင် ပါ့မလား မသိဘူး  ခုလို ဖြဲပြတာတောင် … တအား ရှက်မိတယ်  ”

“ ဟူးးး ဟူးးးးး ”

ဦးမင်းဇင် တယောက် ဦးစိုးသိန်းတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဝမှ ပြန်လာပြီး မြင်ကွင်းများက မျက်လုံးထဲ မထွက်တော့ပေ။ မိန်းမ ဆုံးပါး သွားကတည်းက တခါတလေ ကြေးစား မိန်းမများနှင့် ပျော်ပါး ဖူးသော်လည်း လောလောဆယ် ကာမကိစ္စ မဆက်ဆံ ဖြစ်သည်မှာ ကြာပြီမို့ ကာမစိတ်များ နိူးထလာသည်။ ခုလို မြင်လိုက်ရသော် ဦးစိုးသိန်း နေရာတွင် ဝင်ရောက် ခံစားရင်း မြလေးနွယ်အား လိုးချင်သော စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေတော့၏။ 

ဒီအိမ် စရောက် ကတည်းက မြလေးနွယ်၏ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိသော ခန္ဒာကိုယ်ကြောင့် လူချင်းအနီးကပ် ဆုံတိုင်း ဆွဲလိုး ချင်သော စိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိန်းမနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။သို့သော် လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဘက် မိတ်ဆွေ တစ်ဦး၏ မိန်းမမို့ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရာဂစိတ်အား ချိုးနှိမ် ထားရ၏။ ကာမစိတ်အား ဘယ်လိုပင် ချုပ်တည်း ထားသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒက ထကြွ နေလျက်ပင်။ 

ကုတင်စောင်း၌ ဦးစိုးသိန်း ဖြဲပြသော မြလေးနွယ် စောက်ဖုတ်အား မြင်ယောင်ရင်း ပုဆိုးထဲ မှ လီးမှာ မခံမရပ် နိုင်အောင် တင်းမာ လာတော့ သည်။ ထုံးစံ အတိုင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား လိုးပုံများအား မြင်ယောင် ရင်း ဦးစိုးသိန်း နေရာအား ဝင်ရောက် စိတ်သွင်းကာ ဂွင်းထု ပစ်တော့ သည်။

“  ကိုစိုး “

“  ဘာလဲ …မြလေး ”

မြလေးနွယ် အိပ်ခန်းတံခါးနားလေး အသံနိမ့်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းအား ပြောပြနေသည်။ လင်မယား ၂ ယောက် လိုးပြီးသည်နှင့် အခန်းချင်း ကပ်လျက် ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းအား လာချောင်း နေကြ၏။

“ ကိုမင်းဇင် … သနားပါတယ်နော်  ”

“ အော် … သူလည်း … အရွယ်ကောင်းတုန်း ဆိုတော့ … အဲဒီ စိတ်က … ရှိတုန်းပဲလေ  ”

“ သူ့မိန်းမက  ဆုံးတာ ကြာပြီလား  ”

“ အင်း … ၁ နှစ်လောက် ရှိပြီ … သူ့မြို့လေးမှာ စိတ်ဓါတ် ကျပြီး အလုပ်တွေပါ ထိခိုက် လာလို့ ကိုစိုးက ဒီခေါ်လာခဲ့တာ … ဒီမှာလည်း ကိုစိုးတို့နဲ့ … ရှယ်ယာ လုပ်ငန်းတွေ ရှိတယ်လေ … တိုက်ခန်းဝယ် နေမှာ ပြောတယ် … သူ့တိုက်ခန်း မရခင်တော့ … ကိုစိုးတို့ အိမ်မှာပဲ နေပါစေ “

“ အိမ်မှာ နေတာက … ရပါတယ် … ကိုစိုးရယ် … ဒါပေမယ့် … သမီးလေးက … ရှိသေးတယ်  ”

“ အင်း … သမီးရှေ့တော့ သတိထားပြီး … ဂရုတစိုက် နေကြရမယ် … ပြီးတော့ … ကိုစိုးလည်း အရင်လို … မြလေး ဆန္ဒကို … ဖြည့်ဆည်း မပေးနိုင်တော့လို့လေ  ”

“ ကိုစိုးက … ဆေးလိပ် ဖျက်ဆို … ဖျက်မှ မဖျက်တာ … အဲတာကြောင့် … ဟိုဟာက မမာတော့တာပေါ့ … ပြီးတော့ … ကိုစိုး စိတ်ကြွရင်လည်း … မြလေးက အဖေ့အိမ် ရောက်နေတော့ … မြလေးကတောင် အားနာနေမိတာပါ  ”

“ စိတ်ကြွလည်း လီးက အမြဲ မာမလာဘူးလေ … ခုနတောင် … ကိုမင်းဇင် ချောင်းကြည့်မှန်း သိလို့ … လီးက မာထင်နေတာပုံမှန်ဆို မြလေးလဲ သိသားပဲ … ခဏနဲ့ လီးက ပျော့ခွေသွားတာ … ဟိုး အရင်လို မလိုးနိုင် တော့လို့ မြလေးကိုပဲ … သနားမိတယ်  ”

“  မလိုပါဘူး ကိုစိုးရယ်  မြလေး စိတ်ကြွရင်  တခြားနည်းလမ်းတွေ …… ရှိပါတယ်  ”

“  အင်း  ဒါပေမယ့်  ခုနောက်ပိုင်း  မြလေးကို  တခြားတယောက်နဲ့ … လိုးတာ ပုံဖေါ်တွေးရင်း … စိတ်အရမ်း ကြွလာမိတယ်  ဒါကြောင့် ကိုမင်းဇင်နဲ့ ကိစ္စကို မြလေး  ပူဆာမိတာပါ  ”

“  အဲဒီ ကိစ္စက  လွယ်တော့ မလွယ်ဘူး … ကိုစိုး ရဲ့ … မြလေးလည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် ခံစားတတ်တဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ … ကိုစိုး မလုပ်နိုင်တဲ့ခါ … ဆာလောင်မိတာ … ဝန်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် … ကိုယ်ချစ်လို့ ယူထားတဲ့ မိန်းမကို … တခြား တယောက် … ယောက် … ”

“  ဟာ … ခဏ  ကိုစိုး သေချာ ရှင်းပြ ပါ့မယ် မြလေးက  ဇနီးကောင်း တယောက်ပါ … သမီးလေးတောင် … ဒုတိယနှစ် ရောက်နေပြီလေ သိပါတယ် …ခုဟာ ကိုစိုး ဆန္ဒတွေပါ  ”

“  အင်းပါ ကိုစိုး … စိတ်တိုင်းကျ မြလေး လိုက်လျောပေးမှာပါ … အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်ပဲ …အချစ်တွေ မလျော့ရင်  ရပါပြီ  ”

မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူ အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေမိသည်။ ကာမစိတ် တောက်လောင်ချိန် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ခိုးလိုးနေသည့် အဖြစ်အား အမှန်တိုင်း ဖွင့်ပြောရအောင်လည်း သတ္တိက မရှိသေးပေ။

“  အားးး  အားးးး …… မြလေးနွယ်ရယ် … ရှီးးးးးး… အ … အ … ကောင်း လိုက် တာ  ထွက် ပြီ ကွာ  ”

လင်မယား ၂ ယောက် အိပ်ခန်းဝ၌ စကားပြောနေစဉ် အထဲမှ ဦးမင်းဇင် တယောက် မြလေးနွယ်အား ဂွင်းမှန်းထုရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်နေတော့သည်။

“  ဟော … ကိုမင်းဇင် … ဂွင်းထု ပြီးပြီး … မြလေး နာမည်ကို … ရွတ်နေတာကွ  ”

“  အင်း … မြလေးကို မှန်းထု နေတာ နေမယ်နော် … ကိုစိုး  ”

မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား ၂ ယောက်လုံး ခဏ ငြိမ်သွားကာ ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းဝမှာ ထွက်လာပြီး သူ့မတို့ အိပ်ခန်းထဲ အရောက် ဒုတိယ အချီ ထပ်လိုးဖြစ်ကြသည်။ ထူးထူးခြားခြား ဦးစိုးသိန်း လီးမှာ လရည်ထွက်သည် အထိ မာထင်နေတော့၏....။


  အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန်  »»»»»»