Configure Page List

Thursday, September 1, 2016

အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၄ )

အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၄ )

{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}

ရေးသားသူ - Steven Job

မိုးမှာ အမေနှင်း ဆေးရုံကဆင်းလျှင် အလုပ်လည်းရပြီ။ ရတဲ့အလုပ်က ကိုယ်တိုင် စီမံအုပ်ချုပ်ရမည့် အလုပ် ဖြစ်၍ ပျော်ရွှင်မိပြီး ဦးအပေါ်မှာလည်း လေးစားအထင်ကြီးမိပြီး ချစ်သွားလေသည်၊၊ အချစ်သည်လည်း တစ်ခါတစ်ရံမှာ လေးစားအထင်ကြီးမှုကို အခြေခံပြီး ဖြစ်တည်တတ်သည် မဟုတ်ပါလား။ အခုတော့ မိုးမှာ ဦးနှင့် ဆုံတွေးပေးသော ဖူးစာရေးနတ် အချစ်နတ်မင်းကြီးအား အထူးပင်ကျေးဇူးတင်မိလေပြီ။

ဘဝရဲ့ နုံချာမှုကြောင့် အခုလို အပျိုစင်ဘဝအား ရောင်းချခဲ့ရသော်လည်း အချစ်နတ်မင်းကြီးကြောင့်ပင် ကြမ္မာပင် ပြောင်းလဲတော့မည်ပင် ဖြစ်ပြီး ဘဝတစ်လျောက် ဦးကိုပင် လေးလေးစားစား ချစ်သွားမည် ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဆေးရုံသို့ ရောက်သွားရာ ကျန်းမာလာပြီဖြစ်သော အမေနှင်းက

“ သမီးလေး.မိုးအလုပ် အဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား"

“ ပြေတယ် အမေနှင်း အမေနှင်းဆေးရုံက ဆင်းတာနှင့်သမီးက အလုပ်ဆင်းရမှာ ”

“ ဝမ်းသာလိုက်တာ သမီးရယ် ”

“ ဆရာဝန်ကြီးပြောတယ်.. မနက်ဖြန်လောက်ဆို ဆေးရုံက ဆင်းနိုင်တော့မယ်တဲ့ ”

“ ဟုတ်လား မေမေ ”

“ ဒါပေမယ့် သမီးလေးရယ် ခွဲစိတ်ထားတာ အနာက မကျက်သေးဘူးလေ၊ ဒီတော့ အိမ်မှာပဲ နားရအုံးမှာပေါ့ ”

“ နားရမှာပေါ့ မေမေကလဲ ”

“ အမေနှင်းခွဲတဲ့ အနာက နှစ်လလောက်မှ ပျောက်မှာ၊ ဒီကြားထဲ ဘယ်အလေးအပင်မှ မ လို့မရဘူးတဲ့ ”

“ ရပါတယ် မေမေ အိမ်မှာပဲနားနေပေါ့ မေမေ၊သမီးတစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာ ဘာပူစရာရှိလို့လဲ ”

“ ပူရတာပေါ့ သမီးလေးရယ် ..သမီးက သမီးသူငယ်ချင်းဆီက ပိုက်ဆံချေးထားတာလေ ”

“ သမီးအလုပ်ရပြီပဲ မေမေ၊ စိတ်မပူနှင့် သမီး ဆပ်ပါ့မယ် ”

“ သာဓုပါ သမီးရယ် သာဓု၊သာဓု။ ငါ့သမီးလေးကျန်းမာပါစေချမ်းသာပါစေကွယ် ”

“ ပေးတဲ့ဆုနှင့်ပြည့်ပါစေ မေမေ ”

မိုးမှာအမေနှင်း ဆေးရုံဆင်းပြီး နှစ်ရက်လောက်ကြာပြီးမှ ဦးဆီကို သွားရတယ်။ ဒီကြားထဲမှာတော့ ဆိုင်ပြင်နေလို့ မပြီးသေးတဲ့အတွက် မိုးမှာဆိုင်တွေပဲ လေ့လာရတာပေါ့။

ဆိုင်အပြင်အဆင်နှင့် ပစ္စည်းများထားရန် စင်များအား သီးသန့် အော်ဒါများ မှာထားရလေသည်။ သည်ကြားထဲဦးနှင့်က နှစ်ရက်တစ်ကြိမ်လောက် ဦးအိမ်မှာလိုးဖြစ်တယ်လေ။ ဦးအကြိုက် အကုန် လုပ်ပေးဖြစ်တာပေါ့။ မိုးလည်းဦးကို ချစ်မိနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ပတ်ဝန်းကျင်က ဒီကောင်မ အမိဖမ်းတယ်။ ချူစားတယ်လို့ ထင်မှာစိုးလို့ ချစ်ဟန်တော့ မပြမိပေမယ့် ဦးအကြိုက်ကတော့ အမြဲလိုက်ပေးပါတယ်။

“ မိုး.ဦးတစ်ခုလောက် ပြောချင်လို့ ”

“ ပြောရမှာလည်း မိုးကို အားနာပါတယ်ကွယ် ”

“ ပြောပါ ဦး သမီးဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”

“ ဦးလေ.မိုးကို အရမ်းချစ်တယ် ”

“ အော် ဦးရယ် ”

“ မိုး....ဦးကို ချစ်တယ် မဟုတ်လားဟင် ”

“ ဦးရယ်.သမီးလည်း ဦးကို ပြောချင်ပါတယ်.။ သမီးတို့က ဆင်းရဲတယ်၊ ဦးလို အသက်ကြီးကြီးနှင့် ချမ်းသာတဲ့ လူကိုယူရင်လူတိုင်းက သမီးအပေါ် အမြင်စောင်းပါ့မယ် ဦးရယ် ”

“ ဒီစကားဦးက ပြောရမှာပါ မိုးရယ်. ဦးလို အသက်အရွယ်က ဒီလိုအပျို နုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကို ယူရင် နွားအို မြက်နုကြိုက် လို့ပြောကြမှာပါ။ ဘယ်သူတွေ ဘာပဲပြောပြော ဦးက မိုးကို လက်ထပ်ယူမယ် မိုး ”

“ အဓိကက မိုး ဦးကို တကယ်ချစ်ဖို့ပဲ လိုတယ် ”

“ ဦးရယ် မိုးလေ ဦးအပေါ်မြင်ကတည်းက ရင်ခုန်မိပါတယ် ဦး ”

“ ဟာ.ဒါဆိုမိုး..ဦးကို ချစ်တယ်ပေါ့ ”

“ အင်း ”

“ ဟာ.ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ ”

ဆိုပြီးကျနော်က မိုးကို ဖက်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်တယ်။

“ လွှတ်ပါဦး...ဦးရယ် အသက်ရှူ ကြပ်လာပြီ ”

"မိုး..မိုးအမေကို ပြောလိုက်လေ၊ဦးက မိသားဖသားပီပီ လာတောင်းရမ်းပါ့မယ် ”

“ ဦး အမေက နေမကောင်းသေးဘူးလေ၊ အခုက အိပ်ယာပေါ်မှာပဲ နေရတုန်းပါ။ အမေနှင်း နေကောင်းမှ အမေ့ကို သမီးပြောလိုက်ပါ့မယ် ”

“ ဟာကွာ ဒီကဖြင့် အတူတူ နေချင်ပြီကွာ ”

“ အာ.ဦးကလည်း အခုလည်း အတူတူ နေနေတာပဲလေ.ဦးရဲ့ ”

“ တရားဝင် နေချင်တာလေ မိုးရဲ့ ”

“ အမလေးဦးရယ်..အခုလဲ တရားမဝင်လို့သာနှော် မိုးတကိုယ်လုံးလည်း ရစရာမရှိတော့ဘူး ”

ဒီလိုနှင့် မိုးနှင့်ကျနော်ဟာ ပိုပြီးတော့ ကဲလာတော့တယ်ဗျာ။ မိုးလည်း ဦးက တရားဝင် လက်ထပ်မယ်ဆိုတော့ အရမ်း ပျော်နေမိတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦးနှင့် မခွဲတော့ဘူး။ နောက်ပြီး ကိုယ်ဝန်ရှိလည်း စိတ်မပူရတော့ဘူးလေ။ ဦးကတကယ်ဆို လူလည်ကြီးပါ။

မိုးက သူ့အပေါ် ပစ်သွားမရအောင် မိုးကို ကိုယ်ဝန် လွယ်ထားစေလိုတာပါ။ ဒါကြောင့် မိုးနှင့်လိုးကတည်းက များသောအားဖြင့် မိုးပိပိထဲမှာပဲ ပြီးပြီး၊ မိုးချက်ချင်း ထမရအောင် အမြဲ လုပ်နေတာပေါ့။ မိုးကတော့ ကိုယ်ဝန်မရစေချင်ပါဘူး။မိုးမှာ လုပ်စရာတွေ အများကြီး ရှိသေးတယ်လေ။

မိုးမှာ အလုပ်များစွာ ရှုပ်နေပြီးဈေးကွက်နှင့် ဈေးနှုန်းထားများကိုလည်း လေ့လာနေရသလို ပစ္စည်းများ ဈေးနှုန်းသက်သာစွာ ရရှိရေးဘက်ကိုလည်း လိုက်နေရပြီ ဖြစ်သည်။ ဦးက

“ မိုး..ဦးတို့လက်ထပ်ရအောင်ကွာ ”

“ ဦး..ကလည်းကွာ အခု မိုးအလုပ်တွေ ရှုပ်နေတာ မြင်သားပဲ။ ပြီးတော့ မေမလည်း နေကောင်းသေးတာမှ မဟုတ်ပဲလေ ”

“ မိုးး.ဦးက အတူနေချင်ပြီကွာ ”

“ ဦးကလည်း အခုလည်း အတူနေတာ မဟုတ်လား"

“ ဦးက ညဆို မိုးကိုဖက်ပြီး အတူအိပ်ချင်တာ၊ မနက်ဆိုလည်း မိုးမျက်နှာလေးကို အိပ်ယာအထမှာ အမြဲနမ်းပြီးမှထချင်တာလေ ”

“ ဦးရယ် အခုအလုပ်တွေ အဆင်ပြေသွားမှ လက်ထပ်မယ်လေ။ အဲဒီကျတော့ ဟန်းနီးမွန်းလည်း ထွက်လို့ရတာပေါ့နှော် ”

“ မိုးကလည်းကွာ၊အရမ်းကြာနေမှာစိုးလို့ပါ ”

“ မကြာတော့ပါဘူး နောက်တစ်လလောက် ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အထိုင်ကျရင် ရပါပြီ ”

မိုးမှာ ဘာလိုလိုနှင့်ဦးနှင့် တွေ့တာ နှစ်လကျော် သုံးလနီးပါး ကြာခဲ့ပါပြီ။ မိုးနှင့်ဦးဟာ အရင်ကထက် ပိုပြီး အကြိမ်ရေ များများ ဆက်ဆံခဲ့သလို။ နည်းမျိုးစုံလည်း ဆက်ဆံဖူးပြီပြီ။ မိုးမှာအလုပ်တွေ ရှုပ်ရတဲ့ အထဲ ဦးနှင့်လည်း အချိန်ပေးပြီး ဦးအကြိုက် လိုက်လျှောကာ ကာမဆက်ဆံမှု့များကိုလည်း လုပ်မိသေးတယ်။

မိုးမှာ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ရာသီလာတာတောင် သတိမထားမိဘဲ သုံးလပြည့်မှ သတိရလေသည်။ တနေ့တော့ ဦးအိမ်မှာဆက်ဆံပြီးသောအခါမှ သတိရပြီး

“  ဦး.. ”

“ ပြောလေမိုး ”

“ မိုးတော့ ပြဿနာ တက်ပြီ ထင်တယ် ဦးရယ် ”

“ ဟင်..ဘာတွေများဖြစ်လို့လည်း ”

“ မိုးလေ အဝှာမလာတာ..နှစ်လရှိနေပြီ ”

“ ဟာ..တကယ်လားမိုး၊ ဦးဝမ်းသာလိုက်တာ မိုးရယ် ”

“ အာ..ဦးကလည်း.မိုးကစိတ်ညစ်နေတာ ”

“ ဘာမှ စိတ်မညစ်ပါနှင့် မိုးရယ်၊ ဦးတို့ အမြန်ဆုံး လက်ထပ်လို့ရပြီလေ ”

“ အင်း.ဒါပေမယ့် အမေ့ကို ဘယ်လိုပြောရမယ်မှန်း မသိဘူး ”

“ ဒီလိုလုပ်ပါလား၊မိုးမေမေကိုတော့ အရိပ်အမွတ်လေးပြောပေါ့ ”

“ အဲဒါကိုပြောတာလေ။ မိုးမေမေက ဦး အသက်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ။ ဆင်းရဲပြီး ကျန်းမာရေးက နှိပ်စက်လို့သာ အိုနေသလို မြင်ရတာလေ ”

“ ပြောလိုက်ကာ အရိပ်အမြွတ် လောက်တော့၊ ကျန်တာကို ဦးပြောပေးပါ့မယ် ”

“ ဒါဆိုဒီလိုလုပ်ပါလားဦး ”

“ မိုး..ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ ”

“ ဆိုင်ခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ မိုးရုံးခန်းထဲ ခေါ်လာမယ်လေ။ ဦးက မနက်ဖြန်လာခဲ့ပေါ့၊ မိုးဆက်ခေါ်မှ လာနှော်ဦး ”

“ အေးပါ မိုးရယ် ”

“ မိုးက ဦးနှင့်မေမေ စကားပြောနေတုန်း.ပစ္စည်းမှာထားတဲ့ နေရာဘက်ကို ခဏသွားပြီးမှ ပြန်လာမယ်၊ ဦးအဆင်ပြေအောင် ပြောပေါ့ ”

“ ဒါလည်း အဆင်ပြေပါတယ် ”

မိုးလည်း အဲဒီနေ့က အိမ်ကို စောစောပြန်ပြီး အိမ်ရောက်တော့

“ အမေနှင်း..မေမေ့ကို သမီးပြောစရာရှိလို့ ”

“ ပြောလေ.သမီး ”

“ ဟိုလေ.သမီး အိမ်ထောင်ပြုတော့မလို့ ”

“ သမီးလေးက ငယ်ပါသေးတယ်ကွယ်၊ ဘယ်က ကောင်းလေးတုန်း သမီးရဲ့ ”

“ ဟုတ်တယ် မေမေ သမီးကတော့ ငယ်ပေမယ့်၊ ဟိုက ကောင်လေးတော့ မဟုတ်တော့ဘူး ”

“ ဘယ်ကလဲ သမီးလေးရယ်"

“ သမီးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင်ပါ မေမေ ”

“ ဟဲ့ အလုပ်ရှင်ဆိုတော့ အသက် တော်တော်ကြီးပြီပေါ့ ”

“ မေမေ့ လောက်တော့ ရှိပြီ ”

“ အမလေးသမီးလေးရယ်၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ဆို တော်သေးရဲ့ကွယ် ”

“ အမေကလည်း..သမီးကသဘောကျတာကိုး ”

“ ညည်း သဘောကျရင်တော့.အေးတာပေါ့ ”

“ အဲဒါ မနက်ဖြန်မေမေ.သမီးအလုပ်ကို လိုက်ကြည့်ရင်း ဦးနှင့် စကားပြောကြည့်ပါလားဟင် ”

“ အေးလေ..ညည်းသဘောကျရင်တော့ မေမေမပြောတော့ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် မနက်ဖြန် ငါအကဲခတ်ကြည့်ဦးမယ် ”

နောက်တစ်နေ့ မေမေကို ခေါ်လာကာ မိုးရုံးခန်းလေးအတွင်း နားနေစေပြီး။ မိုးက ဦးဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ဦးကလည်း အခု လာခဲ့မယ်လို့ ပြောလို့ မိုးက အမေ့ကို ပြောပြီး အပြင်က ဦးကို စောင့်နေတာပေါ့လေ။ သိပ်မကြာဘူး။ ဦးရောက်လာတော့

“ ဦးအထဲမှာ မေမေထိုင်နေတယ်။လာသွားရအောင် ”

ကျနော်လည်း မိုးနှင့်အတူ အခန်းထဲ လိုက်သွားတာပေါ့။ အခန်းထဲမှာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် မျက်မှန်လေးတတ်ပြီး စာကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။

“ ဦး ဒါကသမီးမေမေ ”

“ မေမေ..ဒါမိုး ပြောတဲ့ ဦးကျော်ကျော်ထွန်းလေ၊ အမေတို့ စကားပြောနှင့်ဦးနှော်၊ သမီးလုပ်စရာလေးတွေရှိသေးလို့အပြင်သွားလိုက်ဦးမယ် ”

“ အေး..အေးးသမီး ”

မိုးလည်း အပြင်သွားတော့ မိုးမေမေက ကျနော်ကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်တော့ ကျနော်လည်း ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်"

“ ဟင်..ရှင် ..ရှင်ကိုခိုင်ကြီး...မဟုတ်လား ”

“ ဟာ...မအေး ”

“ ဟင်..ဒါဆို သမီးနှင့် လက်ထပ်မှာက ရှင်..ဟုတ်လား ဘုရား ဘုရား ”

“ အမလေး.တော်..လောကကြီးက ကျမတို့ကို ရက်စက်လှချည်းလားးးအီးဟီးးးဟီးးး ”

“ ဟင်....မိုးက မအေးသမီးလား. ”

“ အီး..ဟီးးးဟီးးးး၊ကျမသမီး..ရှင့်သမီးအရင်းပေါ့အီးဟီးဟီး၊ ရှင် အရမ်း မိုက်ရိုင်း ယုတ်မာတဲ့သူပါလား ကိုခိုင်ကြီး ”

“ ငါ....ငါ....မသိလို့ပါကွာ ”

“ ရှင်လေ.သူများ သားသမီးကိုလည်း ဖျက်စီးပြီး၊ အခု ကိုယ့်သမီးကိုပါ မယားလုပ်ချင်တာလား ကိုခိုင်ကြီး ”

“ ငါတကယ်မသိလို့ပါကွာ မအေးရာ၊ငါနင့်တို့ကိုလာရှာသေးတယ်၊ရွာမှာမရှိလို့ ”

“ ဘယ်ရှိရမလဲ။ ရှင်ရွှေမှုံလေးကို ကြံစည်ပြီးထွက်ပြေးပေမယ့် မနှုင်းမှုံက ကျမတို့ကို သတ်မယ် ဖြတ်မယ်လုပ်နေလို့ ကျမရွာက ပြောင်းပြေးခဲ့ရတာလေ ရှင်က လူယုတ်မာမှ အစစ် ”

“ ပြောပါ မအေးရယ်..ပြောပါ၊ ငါလူယုတ်မာကြီးပါ ”

“ ရှင်ဘာမှမပြောနှင့်တော့ ။ ရှင် အခု ကျမရှေ့ကထွက်သွား..အီးဟီးးဟီးးးရှင်ထွက်သွားး ”

ဆိုပြီးစားပွဲပေါ်မှောက်ပြီးမအေးငိုကြွေးနေတော့

“ အေးပါကွာ.ငါသွားပါတော့မယ် ”

ကျနော့် ဘဝသွားပြီဗျာ။ အချစ်နတ်ဆိုးကြီး ငါ့ကိုပြုစားတယ်လေ။ ဒါကြောင့် ငါ့သမီးလေးမိုးကို မြင်မြင်ချင်းချစ်သွားတာ။ ငါသာ တဏှာရူးလို့ ငါ့သမီးအရင်းဖြစ်နေတာငါမသိခဲ့ဘူး၊ အားးးးးးးငါလူမိုက်၊လူဆိုး..လူယုတ်မာ။

ငါ့ သမီးကိုမှ ငါလိုးမိပြီ၊ဟားးးဟားးးးး၊ ငါလူယုတ်မာ။ ကြည့်စမ်း ငါ့သမီးလေး မိုးကို ဓမ္မထက်ပိုကဲတဲ့ ကာမဆက်ဆံမှု့တွေ ငါလုပ်ခဲ့မိပြီ။ လူတွေသိရင်.ငါ့သမီးဘဝ ရေစုံမျောပြီ၊၊ ငါလူယုတ်မာကြီးပါလား။ လူ့ကျင့်ဝတ်ကိုဖောက်ဖျက်မိတဲ့ ငါ လူ့လောကမှာ နေလို့တောင် မသင့်တော့ဘူး၊ အေးးငါဘာလုပ်ရမလဲ။

အင်းး ငါ့ရှေ့နေကိုခေါ်မှပါ။ငါ.လောကကြီးမှာ လူမသိစေဘဲ သေခွင့်ရအောင် ငါလုပ်မှပါ။ ရှေ့နေကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ပြီး.ပိုင်ဆိုင်သမျှသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကို သမီးမိုး အမည်နှင့် လွဲခဲ့ပြီး။ စာတစ်စောင်ရေးကာ မအေးတို့ဆီလွှတ်လိုက်ရကာ..

............................................................

မိုးလည်း ကိစ္စများ ပြီးပြီးချင်း မေမေ့ဆီကို ပြန်လာခဲ့သည်။

အမေနှင့်ဦး အဆင်ပြေရဲ့လား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မိုးဦးကို လက်ထပ်မှာ။ လက်မထပ်လို့လည်း မရဘူးလေ။ မိုးမှာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ။ မေမေဆူရင်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ဘူး။ မိုးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိမှန်းသိရင် မေမေဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် သဘောတူရတော့မှာပဲ။ ဒါဆိုဦးနှင့် အတူတူနေလို့ရပြီလေ။ မိုးဆိုင်ခန်းထဲ ရောက်တော့ မေမေ့ငိုသံကိုကြားပြီးအခန်းထဲကိုအပြေးကလေးဝင်ရောက်လိုက်တယ်။

“ ဟင်..မေမေ.ဘာလို့ ငိုနေတာလဲဟင်၊ ဦးရော ဘယ်ရောက်သွားလဲ ”

“ အီးးးဟီးးးးးဟီးးးးသမီး ”

“ ရှင် မေမေ ဦးနှင့် ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ”

“ အမလေး သမီးလေးရယ် အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား သမီးလေးရယ်။အီးးးးဟီးးးဟီးးးးးး ”

“ မေမေ..မေမေ...ဘာဖြစ်ကြတာလဲဟင် ”

“ သမီးလေးးးးးးအီးဟီးးဟီးးးညည်းးယူမယ့်သူဟာလေ ”

“ မေမေ..ပြောပါ.ဦးက ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ”

“ အီးးးဟီးးးးးးဟီးးးးအဲဒါ..သမီးအဖေဟဲ့ ”

“ ရှင်............... ”

ကမ္ဘာကြီးဟာ အိုးထိန်းစက်ကဲ့သို ချာချည်လည်သွားပြီး မိုးတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပြိုလဲကျသွားလေသည်။

“ သမီးလေး.အမလေးး သမီးလေးရဲ့ ”

“ ကယ်ကြပါဦးရှင် ကျမသမီးလေးမူးလဲသွားလို့ ”

ဘေးနားကလူတွေလာပြီးဆေးခန်းသို့ဝိုင်းပို့ပေးသဖြင့်ဆေးခန်းသို့ရောက်သွားလေသည်။

“ အဒေါ်..ဘာမှ စိတ်မပူနှင့်အဒေါ်၊ အဒေါ့်သမီးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ၊ အခုက အားနည်းလို့ မူးလဲကျသွားတာ၊ကျနော် ...အားဆေးတစ်လုံး ထိုးထားတယ် မကြာခင် သတိရလာမှာပါ ”

“ အို....ဘုရား ဘုရား မိုက်လိုက်တဲ့ သမီလေးရယ်။ ကြားလို့မှ ကောင်းကြသေးရဲ့လား ”

“ အမေ မှာထားလျက်နှင့်ကွယ်၊ အခုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမှာလဲ ငါသေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ် ဟယ် ” 

လို့တွေးမိပြီး မအေးမှာ ရင်ဘတ်ကြီးကိုသာ ဖိထားလေသည်။ မိုးမှာ သတိရလာပြီး မိမိအဖြစ်ကို ယူကျုံးမရဖြစ်လေကာ တငိုငိုတစ်ရီရီနှင့်သာနေပြီး ဘာစကားမှ မပြောတော့ချေ။ မအေးမှာ ကားငှားပြီး အိမ်ကို သမီးအား ခေါ်ယူပြီး ပြန်ရလေသည်။ အိမ်ကိုရောက်ပြီးမိုးမှာ တညလုံးထမင်းမစားဘဲ ငိုနေရှာသလို မအေးမှာလည်းထမင်းလည်းမစား အိပ်လည်း မအိပ်နိုင်ရှာပေ။ မနက်မိုးလင်း၍ အိမ်ဘက်ကို လူတစ်ယောက် ရောက်လာပြီး

“ မိုးနှင်းဖြူတို့အိမ်ပါလားခင်မျာ ”

“ ဟုတ်ပါတယ်ရှင့် ”

“ အမက မအေးလား ”

“ ဟုတ်ပါတယ် ရှင့် ”

“ ဒီမှာ..ဒီစာလေးဖတ်ပြီး ဒီစာချုပ်တွေမှာ လက်မှတ်ထိုးပါ ”

မအေးလည်းစာကို ဖတ်လိုက်ရာ

“ သို့

မအေး.ငါ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ ငါဟာ လူယုတ်မာ ဖြစ်သွားပါပြီ။ မလုပ်သင့်တဲ့ အမှားကို ကျူးလွန်မိခဲ့ပါတယ်။ အခုငါပိုင်ဆိုင်တဲ့ အရာတွေအားလုံး သမီးနာမည်နှင့် လွှဲခဲ့ပါတယ်။

ငါအမှား ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် သမီးလေးဗိုက်ထဲမှာရှိတဲ့ ကလေးကတော့ အပြစ်မရှိသလို။ အဖေမှန်း မသိတဲ့ သမီးမှာလည်း အပြစ်မရှိပါဘူး၊၊ ဒါကြောင့် သမီးရော ခလေးလေးကိုရော ခွင့်လွှတ်စေချင်တယ်။ တစ်ခုတော့ကူညီပေးပါ။ ကျနော့်အလာင်းလေး မြေကျအောင်တော့ ကူညီပေးပါ။

ခိုင်ကြီး ”

“ အမလေး သမီးလေးရယ် ကိုယ်ကျိုးတော့ နည်းပါပြီကွယ် ”

“ ရှင် မေမေ ဘာဖြစ်လို့လဲ ”

“ စာသာ ဖတ်ကြည့်ပါတော့ သမီးလေးရယ် ”

မိုးလည်း စာဖတ်လိုက်ပြီး ”

“ ဟင် ဦး မရှိတော့ဘူးတဲ့ မေမေ ”

အီး..ဟီးးးးဟီးးး

မိုနှင့်မအေးမှာ ရှေ့နေအား အကူအညီတောင်းပြီး ဦးကျော်ကျော်ထွန်း အသုဘအား မြေကျအောင် ဆောင်ရွက်ပေးရပါတော့တယ်။ မြေချပြီး တစ်လပြည့်မှ ဆိုင်လည်း ဖွင်နိုင်သလို အိမ်လည်း ပြောင်းနေဖြစ်တော့တယ်လေ။ မိုးမှာ မိမိကိုယ်ဝန်အား ဖျက်မချဘဲ အဖေ့ ကိုယ်ပွားအဖြစ်သာ မွေးရလေသည်။ သားယောက်ျားလေးဖြစ်ရာ ဗေဒင်ဆရာက ကလေးမှာ ကောင်းမွန်သော ဇာတာရှိပြီး ငယ်အမည်မှာ

“ သားမောင် ”

ဟု မည့်ပေးလေသည်။ မိုးလည်း ထိုနာမည်ကို လွန်စွာ သဘောကျလေသည်။ မိမိ၏သားဖြစ်ပြီး အဖေသမီးအနေနှင့် ကြည့်လျှင် ဤကလေးမှာ မောင်ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပါလော။ အခုတော့ မိုးမှာ အမေရော သာလေးရော ဦးထားရစ်ခဲ့တဲ့ အမွေတွေကို စီမံရင်း သားမောင်လေး လူလားမြောက်လာစေရန်သာ ပြုစုစောင့်ရှောက်လျက်ရှိလေသည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၃ )

အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - Steven Job

ကျနော်လည်း မိုးလည်တိုင်ကို မာကင်ပေးပြီးတော့ မိုးအင်္ကျီကို အပေါ်ကို မတင်ပြီး ချွတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ ဘရာပေါ်မှာ လျော့ထွက်နေတဲ့ ရင်သား ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာတယ်ဗျာ။ ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး၊ နို့လေးမြင်ချင်လှပြီ။ ဒါနှင့်ပဲ ဘရာချိတ်ကလေးကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ ဟာဗျာ နေမထိ လေမထိတဲ့ အပိုင်းက ဖွေးဥနေတာ။ လုံးဝိုင်းနေတဲ့ ချိုချိုကို မြင်ရတယ်။ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းတွေ ယှက်လို့။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းများ ညှစ်ပစ်လိုက်ရရင် သွေးကြောတွေ ပေါက်သွားမလားတောင် ထင်ရတယ်ဗျာ။ ဟား...လှချက်က ပက်စက်တယ်။

နို့သီးလေးက ချွန်တယ်ဗျာ။ ပန်းနုရောင် ပုဇွန်ဆီသွေးလို့။ နိုးသီးရယ် မပီပြင်ဘူး။ မိုက်ချက်က ကမ်းကုန်တယ်ဆိုတာ ဒါကို ပြောတယ် ထင်တာပဲ။ ရင်ထဲကို ကြွေသွားတာပဲ။ ကျနော် ဖမ်းစို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ဘယ်ပြန်ညာပြန်ပေါ့ဗျာ။ချက်ချင်းကို နီရဲလာတာပဲ။

“ အာ့...ဦးရယ် ”

“ အားးးဟင့်..ကျွတ်..ကျွတ်ကျွတ် ”

နာသွားတယ်ထင်ပါ့။ ကျနော် နည်းနည်းလောကြီးသွားတယ် ထင်တယ်ဗျာ။ ဖြေးဖြေးလေး နို့ခေါင်းကို လျှာနှင့်ပတ်ယက် ပစ်လိုက်တယ်။

“ ပလပ်..ပလပ်   ”

အသံနှင့်အတူ မိုးဆီက အသံထွက်လာတယ်။

“ အားးအင့်....ဟင့်..ဟင့်.. ”

မိုးမှာ နို့စို့ခံလိုက်ရကတည်းက ဖင်ကြောတောင် တင်းသွားတယ်။ မနက်က သန္တာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကာမစိတ်ဟာ ဟုန်းကနဲ ပြန်ပေါ်လာတယ်။

“ အာ့..ဦးရယ်.အင့်..ဟင်းးဟင်းးအာ့ ”

အသံထွက်ပြီး တမ်းတမ်းတတ အော်ညည်းမိတယ်။ ကျနော်ခဗျာ ဒီလောက်လှတဲ့ နို့ကို လိုးဖူးခဲ့တဲ့ လူတွေမှာ မမြင်ဖူးဘူးဗျာ။ ကျနော် အရမ်းထိသွားတယ်။ ကျနော်က ဆယ်မိနစ်လောက် နို့သီးခေါင်းလေးကို တဖက်တစ်ချက် နှိုးဆွ စို့ယက်ပေးမိတယ်။ မိုးလည်း ကော့ပြန်နေပြီ။ ကျနော်လုံချည်ပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီအနက်ရောင်လေးက ဝင်းဝါနေတဲ့ အသားနှင့် လိုက်ဖက်လိုက်တာဗျာ။ ပိပိနေရာက ဖောင်းနေတာပဲ။ ကျနော်လည်းစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ပင်တီအပေါ်ကနေ ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ အား အဖုတ်နံ့သင်းသင်းကလေး ရတယ်ဗျ။ ပင်တီတောင် စိုရွဲကုန်တယ်။

“ ဦးအဲလိုမလုပ်နှင့်လေ...မိုး ငရဲကြီးပါ့မယ်၊ ဦးလည်း ဘုန်းနိမ့်ကုန်ပါ့မယ် ”

“ မကြီးပါဘူးကွာ။ဦးကမိုးကိုချစ်လွန်းလို့ပါ ”

“ တော်ပါဦး..သန္တာ ကိုလည်း အဲလိုလုပ်ပေးခဲ့တာ မဟုတ်လား ”

မိုးကသဝန်တိုစွာ မေးလိုက်သည်။

“ မိုး..မလုပ်ပေးခဲ့ပါဘူးကွာ၊မိုးတစ်ယောက်တည်းသာ လုပ်ပေးမိတာပါ ”

ကျနော်က ပြောရင်း မိုးပင်တီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အား တသက်နှင့်တကိုယ် မမြင်ဘူးတဲ့ အဖုတ်ဗျာ။ အမွေးနုနုကလေးတွေ ပေါက်နေတာ။ မွေးညင်းကလေးတွေပါပဲ။ အကွဲကြောင်း အပေါ် ထိပ်လေးမှာပေါ့ဗျာ။ ရစ်ခွေနေတာ။ အညိုရောင်တောင် မသန်းသေးဘူး။ လက်မှာ ပေါက်တဲ့ အမွှေးအရောင်လောက်ပါဘဲ။ ဖောင်းရွနေပြီး နှုတ်ခမ်းသား အရွတ်တွေ သေးသေး ပိစိ ညှောက်တောက်ခလေးနှင့်ပေါ့။ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ လျှာကိုအပြားလိုက်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။

“ အားးးးရှီးးးဦရယ်အဲလိုမလုပ်ပါနှင့်လား ”

“ ဦးကို မတားနဲ့ မိုးရယ်၊...ဦးချစ်လွန်းလို့ပါမိုး ”

“ တားမရလည်း.သမီး ရေဆေးပေးပါ့မယ် ”

“ နေပါစေမိုး..ဒီအတိုင်းလေးက ပိုကောင်းတယ် ”

“ အာ..ဦးကလည်း ”

ကျနော်လည်း မိုးပေါင်ကိုကားပြီး အထက်အောက် စုန်ဆန် ယက်လိုက်တယ်။

“ ပလပ်..ပလပ် ပြပ် ပြပ်  ”

“ အားးအင်း..ဟင်းးးဟင်းးးး ”

“ လျှာလေး အတွင်းဝင်နိုင်သမျှ သွင်းပြီး မွှေပစ်လိုက်တယ်။

“ အားးးဟားးးဦးရယ်..အင့်ဟင်းးးးအင်းးးးဟင်းးး ”

ကျနော်လည်း ပိပိဖြဲပြီး အစေ့ကိုပါ စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။

“ ပြွတ်....ပြွတ် ”

“ ပြွတ်...ပြွတ် ”

“ အားးရှီးးးးးအားးထွက်ကုန်ပြီထင်တယ် ဦး..အားးးး ”

“ အားးရှီး.ရှီး..အား ”

မိုး တစ်ယောက် အသက်ကို မနည်း ဝအောင် ရှူလိုက်ရတယ်။ လူလည်း အားနည်းသလို ခံစားမိတယ်။ အားမစိုက်လိုက်ရဘဲ မောပန်းသွားတာမျိုးလည်း ခံစားမိတယ်။ ဦး အချစ်ကိုလည်း.သဘောကျ သွားမိတယ်လေ။အမြဲတမ်းဆို ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ ဦးရယ်။

“ မိုး ကောင်းလား မိုး ”

“ အာ...ရှက်စရာကြီး၊မမေးနဲ့ ”

“ ဟားးဟားးးးမမေးတော့ပါဘူးဟားးဟားး ”

“ သွား လူဆိုးကြီး မလုပ်ပါနှင့်ဆိုတာကို၊ မိုး ငရဲကြီးတော့မှာပဲ ”

“ ငရဲ.မကြီးချင်ဘူးဆိုရင်..ဦးကို ပြန်လုပ်ပေးပေါ့ ”

“ ဦး သမီးကို မလုပ်ပေးလည်း သမီးက လုပ်ပေးမှာပါ ”

“ လိမ္မာလိုက်တာ မိုးရယ် ”

ကျနော်က မိုးကို ချစ်လည်း ချစ်သွားမိပြီလေ။ မိုးဟာ ဆံပင်လေး သိမ်းချည်လိုက်ပြီး ဦးပေါင်ကြားဝင်လိုက်တယ်။ တကယ်ဆို သူက အတွေအကြုံမရှိပေမယ့် သန္တာပြထားလို့ မြင်ဖူးးပြီးပြီ။ မိုးစိတ်ထဲမှာ သန္တာ ထက်သာအောင် ဦးကို လုပ်ပေးချင်တာလေ။ ဦး ကို မြင်မိကတည်းက သန္တာအပေါ် မနာလို ဖြစ်မိတယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ သန္တာ အပေါ်ဦးတစ်ယောက် စွဲလန်းစိတ်ဖြစ်ပေါ်မှာ ကြောက်မိနေလို့ပါ။

“ ဦး..သမီးက အတွေ့အကြုံ မရှိဘူးရယ်၊ ဦး လိုချင်တာမျိုးရှိရင်သမီးပြောပြနှော် ”

“ အော်..ပြပေးမှာပေါ့မိုး ”

မိုးလည်း  ဦးလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ချစ်မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှုပ်ပစ်လိုက်တယ်."ရွှပ်...ရွှပ်" ပြီးတော့မှ နီရဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို ဟပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြီး တချက် စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ လီး ပူနွေးနွေးကလေးကအရသာ ရှိသလိုပင်ခံစားရသည်။

“ ပြွတ် ”

“ အားး ”

“ ဦး ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ”

“ မိုး သွားနှင့် ထိမိလို့၊ သွားနှင့် မထိရအောင် လုပ်ပေးနှော် မိုး ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.ဦး၊ သမီးမထိ အောင်လုပ်ပါ့မယ် ”

မိုးလည်း လီးနှင့်သွားကို မထိစေပဲ လျှာကို ရှည်ထုပ်ပြီး နို့စို့သလိုမျိုး စုပ်ဆွဲလိုက်သည်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”

“ အား.ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ”

မိုးက ဦးကောင်းတယ်ဆိုလို့ ဝမ်းသာသွားသည်၊၊ ဆယ်ချက်ခန့် အသက်ကို မှေးရှူပြီး စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်....ပြွတ် ”

“ အားကောင်းလိုက်တာ...အားးးးရှီး. ”

ကျနော်လည်း မိုးနှုတ်ခမ်းလွှာလေးကြား ဝင်နေသော လီးအားကြည့်ပြီး အရမ်းကို အရသာ ရှိနေတယ်လေ။ နတ်မိမယ်လေးလို လှတဲ့ ကောင်မလေးက ခုလို လီးစုပ်ပေးတာ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်ကြွနေမလဲ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ဗျာ။ မိုး ဟာ လီးကို ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် စုပ်ပေမယ့် ခြောက်လက်မကျော်ရှည်တဲ့ လီးက အဆုံးထိ မဝင်နိုင်ရှာဘူးလေ။ ဒီတော့လည်း လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး လီးဒစ်ကလေးကို အရင်ယင်ပေးလိုက်တယ်။

“ ပလပ်...ပလပ်..ပြွတ် ”

“ အားးကောင်းတယ်.အာ့.ရှီး.ရှီးအာ့ ”

ပြီးတော့ လီးကို ငုံပြီး လီးထိပ်အဝလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ထိုးထိုးပြီး လုပ်ပေးတယ်။

“ အားးးရှီးရှီး.အားး ”

ကျနော်လည်း အရမ်းအရသာ ရှိတယ်ဗျာလီးထဲက အရည်တွေ စိမ့်စိမ့်ပြီး ထွက်လာတော့တာပဲ။ မိုး ကအရည်တွေကို မြိုချလိုက်တာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်း အိပ်ယာက ထလာပြီး မိုးကို တစ်ချက် ခေါင်းမော့စေကာ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို လျှာထိုးပြီး မွှေလိုက် စုပ်ဆွဲလိုက်လုပ်ပစ်တယ်။

မိုး လျှာလေးကို လည်းအတွင်းထိ စုပ်ဆွဲတော့ မိုးကလည်း လျှာလေး ထုတ်ပေးတယ်ဗျာ။ တကယ့် ဖီးလ်ပဲ။ ကျနော် ခဏ ရပ်ပစ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်ပြန်လဲချလိုက်တယ်။ မိုးက အလိုက်သိစွာပဲ အရည်တွေ ထွက်နေတဲ့ လီးကိုပြန်စုပ် ပေးရှာတယ်။

“ ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ် ”

ပြီးတော့ လီးကို ဗိုက်ဖက် ကပ်ပြီး ဂွေးဥလေးတွေကို ယက်ပေးတယ်ဗျ။

“ ပလပ်...ပလပ်.ပြွတ်.ပြွတ် ”

“ အိုး...ကောင်းလိုက်တာ ”

ဂွေးဥလေးတွေကို တစ်ချက်ချင်း ငုံစုပ်တာဗျာ ”

“ အိုးးးးးးရှီး..ရှီးးး ”

ဂွေးကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး ဂွေးဥ အောက်ဖက်ဖက်ကို လျှာ နှင့်ယက်လိုက်သေးတယ်။

“ အိုးးးးးးရှီး..ရှီးးး ”

ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ။ သူ ယက်နေတုန်းလေး သူ့ခေါင်းကို ဖိလိုက်တာ ဂွေးဥနောက်က အကြောဆုံလေးကို ယက်ပေးသလို ဖြစ်တော့ ကျနော်လည်း ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။

“ အား.အရမ်းကောင်းတာပဲမိုးရယ် ”

“ ကျွတ်.ကျွတ်ကျွတ် ”

ကျနော့်မှာ စုပ်သပ်နေရတာဗျာ။

“ တော်ပြီးမိုး...ဦးပြီးသွားလိမ့်မယ် ” 

“ ဦး က အဲဒီနေရာကို ယက်ရင်..ပိုကောင်းလား ”

“ မိုး..အဲဒီနေရာနှင့်ဖင်ကို ယက်ရင် ပန်းသေနေတဲ့ လီးတောင် ထတောင်လာလိမ့်မယ် ”

မိုး အံ့အားသင့်မိတယ်။ ဒီလိုလည်း ရှိပါလား၊ ဖင်ကို ယက်ဖို့တော့ သိပ်မဝံ့မရဲ ဖြစ်မိတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ဦးတောင်းဆိုရင် လုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်က အပြည့်ရှိတယ်။ မိုး ပျော်တယ်၊ ဦးနှင့်နေရတာ ဘဝမှာ လုံခြုံသလို ခံစားမိတယ်။

“ ကဲမိုးရေ.ဦးတို့လိုးကြရအောင်နှော် ”

“ အင်းး ”

အဲသလိုပြောတော့ မိုးလည်း နည်းနည်းတော့ ရှက်မိတာပေါ့။ စိတ်ထဲမှာ ငါ့အပျိုစင်ဘဝလေး...ဦး ကို ပေးရတော့မှာပါလား ဆိုတဲ့ အတွေးလေး ဝင်လာမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အံဩစရာက ဦး ဆီမှာ စွန့်လွှတ်ရပေမယ့် နှမြောတဲ့စိတ် မဖြစ်မိတာကိုပါပဲ။

“ ဦ သမီးဘယ်လို နေပေးရမလဲဟင် ”

“ ဦး ပြမယ်  ”

ဆိုပြီး ကုတင်အောက်ကို ကျနော်ဆင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ

“ ဒီနေရာမှာ ပက်လက်အိပ်လိုက် ”

ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ် ကန်လန့် အိပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်က မိုး တင်ပါးအောက် ခေါင်းအုံး ခုလိုက်တယ်။ မွေ့ရာက တစ်ပေခွဲလောက်ထူအောင် နှစ်ခုထပ်ထားပြီး ခါးအောက် ခေါင်းအုံး ခံလိုက်ရင် ကုတင်အောက်က မတ်တပ် လိုးရတာ အရမ်းအဆင်ပြေတယ်လေ။ လူလည်း မညောင်းဘူး။ လိုးရတာလည်း ပိုအရသာရှိတယ်လေ။ကျနော့် အကြိုက်ဆုံး ပုံစံလေးပါပဲ။

ကျနော်က မိုးအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တော့ မိုး ခါးကို ကိုင်ပြီး ကုတင်အစွန်းဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ဒါမှလိုးတဲ့အခါ ဒူးနှင့် ကုတင် လွတ်သွားမှာလေ။ ပြီးတော့မှ မိုးခြေထောက်ကို အပေါ်မြှောက်လိုက်တော့ မိုး ရဲ့အဖုတ်ဖြူဖြူလေးရော ပန်းရောင်သန်းကာ ခရေပွင့်လို ဖြစ်နေတဲ့ စအိုဝလေးပါ ပေါ်လာတယ်။ ကျနော် အရမ်းသဘောကျသွားတယ်။ မိုးက အခုမှ ပါကင် အဖောက်ခံရမှာဆိုတော့ မနာကျင်ရအောင် လုပ်ပေးချင်သလို စအိုဝလေးကို နမ်းပစ်လိုက်ချင်တာကြောင့် အဖုတ်ကို အရင်နမ်းစုပ်ပြီး ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း မိုးရဲ့ ရတနာရွှေကြုပ်ကို ယက်လိုက်တော့

“ ပလပ်..ပလပ် ”

“ အားးးဦးရယ် ”

“ အီးးကျွတ်...ကျွတ်..အားး..ရှီး...အားး ”

လျှာလေး အထဲနှစ်ပြီး အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စအိုဝလေးကို လျှာဖျားလေးထိုးထည့်ပြီး မွှေပစ်လိုက်တယ်။

“ အားးဦးအားးဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ၊ ဖင်ကြီးကိုတော့ မယက်ပါနှင့်ဦးရယ် ”

“ ကျနော်က ဖင်ဝကိုပဲ နှစ်မိလောက် လျှာဖျားနှင့်မွှေပြီး အဖုတ်အထိ ယက်ပစ်လိုက်တယ်။

“ အားးးလားးလားးဦးရယ် ”

ပိပိထဲက အရည့်တစ်ချို့ စိမ့်ထွက်လာတာပေါ့။ အရည်ကလေးပါ ယက်ပြီးအစေ့ကို ထပ်မံ စုပ်လိုက်တော့ မိုးတစ်ယောက် တုန်ဆင်းသွားတာပေါ့ဗျာ။ သူ့ခမျာ အိပ်ယာခင်းတွေကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်ကို ကုန်းထနေတာပေါ့။

“ အားးးလားးလားးဦး...အားရှီး...အိုးးး.ရှီး ”

ပိပိဟာ အရေတွေထွက်လာလို့ပဲ ချောလာပြီလေ။ လိုးဖို့ အချိန် သင့်နေပြီလို့ ပြောနေသယောင်ပါ။ ကျနော်က အချိန်ထပ်မယူပဲ နှင့်လီးကို အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ထိုးဆွလိုက်တယ်။။

“ အားးးအင်းဟင့်..အင့် ”

ပြီးတော့ အဖုတ်ထဲကို လီးဒစ် ဝင်အောင်ပဲ မနည်းထည့်ရတယ်။ ကြပ်ထုတ်နေတာပဲဗျာ။ လီးဒစ်ကလေး ဝင်သွားရုံရှိသေး၊ ပိပိထဲက အရည်တွေရှိနေလည်း လီးက "ဗျစ်...ဗျစ်" ဆိုတဲ့ အသံလေးပါ မြည်လာတာလေ။နားဝင်ပီယံ ရှိပါ့ဗျာ။

ပါကင်တွေ လိုးလာတဲ့ ကျနော် ဆော်ကို အရသာရှိအောင် လုပ်တတ်ပါတယ်။ လီး တဝက်လောက်ပဲ အဝင် အထွက် လုပ်ရတယ်။ အမှေးပါးမှာ ထိနေမှန်း ကျနော်သိတော့ အထဲကို အရမ်းကာရော မသွင်းပဲ ဝင်သလောက်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရတာပေါ့။

“ ဗျစ်..ဗျစ်  ဖွတ် ဘွတ် ”

အသံထွက် ပေါ်သလို

“ အားး အင်း ဟင်းး အင့် ”

ဆိုတဲ့ မိုးဆီက အသံကြားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်းလီးကို တဝက်အထိ သွင်းထားပေမယ့် ကျပ်ထုပ်ပြီး ညစ်နေသည့် ခံစားချက်ကို ရတယ်။ ကျနော်က အသွင်းအထုတ်ကို ငါးမိနစ် လောက်လုပ်ပြီး မိုးရဲ့ နို့ကို စို့ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ဒါမှ အပျိုအမှေးပါး ဖောက်တဲ့ အခါ မိုး တစ်ယောက် သက်သာစေမှာလေ။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”

မိုးမှာ မခံစားဖူးသော အလိုးကို ခံယူမိပြီး လီးအဝင်တွင် နည်းနည်း နာကျင်မိသော်လည်း နောက်များမှာ သက်စာလာရာမှ ကောင်းသော ခံစားချက်များ ရလာပြီး ညည်းညူမိလေသည်။

“ အားးအင်းဟင်းးအင့်..အင်း.အာ့ ”

ထိုအချိန်တွင် ဦး က နို့စို့ပြီး လိုးပေးရာ ကောင်းမွန်သထက် ကောင်းမွန်လာသောကြောင့် ပို၍ပင် ညည်းမိသည်။

“ အားးအင်းဟင်းးအင့်..အင်း.အာ့....ရှီး..အာ့..ရှီး ”

ကျနော်လည်း မိုးဆီက အသံလေး ပိုထွက်လာသဖြင့် လီးကို ရှေ့တိုး၍ ဆောင့်ပစ်ရာ

“ ဗျစ်..ဖွတ် ”

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ

“ အာ့...အမေ့၊.အိုးးးနာလိုက်တာ.ဦးရယ်ဆိုပြီး ”

မိုးမှာ တစ်ချက် တွန့်လိမ်သွားသည်။

“ အိုးးနာလိုက်တာဦးရယ် ”

“ ခဏလေးပါ...မိုး တော်ကြာ အနာသက်သာလာမှာပါ ”

ဆိုပြီး ကျနော်က အထုတ်အသွင်းမလုပ်ပဲ ရပ်ထားကာ မိုးနို့ကို တဖြေးဖြေးစို့လိုက် နို့သီးခေါင်း ထိပ်ဖျားလေးကို ယက်လိုက်၊ နို့အုံကြီးကို စုပ်လိုက်နှင့် ပြန်နှိုးဆွလိုက်သည်။  မိုးမှာ အဖုတ်တစ်ခုလုံး သပ်ရှိုထားသလို ခံစားရပြီးအမှေးပါး ပေါက်ထွက်ချိန်တွင် အလွန်နာကျင်သော ဝေဒနာခံစားရလိုက်ရသည်။ ဦး မှ ဆက်မလိုး၍သာ သက်သာရပြီး နို့စို့ပေးသဖြင့်သာ ခံနိုင်ရည်ရှိပေသည်။

နို့ စို့ပေးတဲ့ ဦးရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှု့ကြောင့် သိပ်မကြာခင် နာတာ သက်သာလာရုံမက ကောင်းသည့်ဖက်သို့ ပင်ရောက်လာသည်။ မိုးမှာ တဖြေးဖြေး ကောင်းလာသောကြောင့် ပြန်လည် ညည်းညူမိလေသည်။

“ အားးးဦးရယ်တ်..အားး..ရှီး...အားး ”

“ အီးးကျွတ်...ကျွတ် ”

ကျနော်လည်း မိုးဆီမှ ညည်းသံကြားမိရာ ဆက်လက်လှုပ်ရှားရန်အတွက် အသင့်တော်ဆုံးအချိန် ဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့ အတွက် မိုးနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီး အသွင်းအထုတ် ပြန်၍ ပြုလိုက်သည်။ မိုးမှာ နည်းနည်းနည်းနာကျင်နေပေမယ့် လီးကြီးတချက် ပြန်ထွက်သွားတိုင်း ရင်ထဲဟာသွားသလိုပင် ဖြစ်မိတယ်။ မိုး မှာအခုလို အလိုးလည်းမခံဖူးသဖြင့် ကောင်းမွန်သော ကာမရေစီးကြောမှာ မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာ၍ အားမလို အားမရဖြစ်ကာ

“ ဦး ရပြီ.မိုးခံနိုင်ပြီ၊ဆောင့်လို့ ရပြီ ”

ကျနော်လည်း မိုးခံနိုင်ပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ထပ်မံ၍ လိုးရာ

“ ပြွတ်ဖတ်..ဖွတ် ဘွတ်..ဘွတ်.. ”

“ အားးအင်းဟင်းးအင့်..အင်း.အာ့....ရှီး..အာ့..ရှီးအား ”

ဟု မိုးဆီက အသံလေးများပင် ထွက်လာပြီး

“ အား..ဦးသမီးပြီးတော့မယ်..အားးအင်းးဟင်းး ”

“ အားးးရှီးရှီး..ပြီးပြီ၊အားးသမီးပြီပြီ..အား ”

ဆိုပြီး တွန့်လိမ်သွားလေသည်။ ကျနော်မှာ အဖုတ်၏ အလွန်ကျပ်သောအားကြောင့် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်သာလုပ်နိုင်ပြီး လီးတလျှောက် ကျင်တက်လာကာ သုတ်များ ပန်းထွက်လာသဖြင့် ခြေဖျားပါထောင်၍ အဆုံးထိလီးကို ထိုးသွင်းပြီး သုတ်ကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

ပြီးတော့မှ မိုးကို ဖက်ပြီး မိုးနှုတ်ခမ်းအား နမ်းလိုက်လေသည်။ ကျနော်လည်း မောသွားသလို မိုးရဲ့ ရွှေရင်အစုံမှာလည်း လှိုင်းထန်သကဲ့သို့ပင် ဖြစ်နေသောကြောင့် ခေတ္တခဏမျှ အနားယူရပေတော့မည်။ ဤတစ်ကြိမ်ပါဆို  ကျနော့်မှာ သုံးကြိမ်မြောက်ပြီးစီးခြင်းဖြစ်၍ ခြေလက်တောင် မသယ်ချင်လောက်အောင် နုံးချိသွားလေသည်။ကျနော်မှာ နုံးချိနေပြီး ဒီနေ့အဖို့တော့ ရပ်လိုက်ရပြီ ဖြစ်ပေမယ့် မိုးအဖုတ်လေးကိုတော့ ယုယ ကြင်နာချင်ပါသေးသည်လေ။

“ မိုး နာနေသေးလား ”

“ နာနေတယ်ဦး..စက်ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် အထဲမှာ ခံစားနေရတယ်၊ ဦးလုပ်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်တစ်ကြိမ် ရမှာ မဟုတ်ဘူး ”

“ လာလေ  ဦး ရေနွေးနှင့်ဆေးပေးမယ် ”

“ ရပါတယ် ဦး သမီးဘာသာ ဆေးလိုက်ပါ့မယ် ”

“ ထပါကွာ ..ဦးဆေးပေးမယ်"

ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဖက် ပွေ့ချီ လာလိုက်တယ်၊ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ Bath Tub ဘောင်ပေါ် မှေးတင်ပေးလိုက်ပြီး ရေပူ ရေအေးလေး ဖွင့်ပြီး နွေးနွေးကလေး ရေဆေးပေးတယ်။ မိုး ကတော့ ရှက်နေရှာတာပေါ့၊၊တကယ်တမ်းပြောရရင် အဖုတ်မှာလဲ နီရဲနေတယ်။ နောက်ပြီး ကျနော်စို့ထားလို့ နို့တွေလည်း နီရဲနေတယ်ဗျ။

“ အားးနည်းနည်း စပ်တယ်၊ နာလည်းနာနေတယ် ဦးရယ်၊ တင်ပဆုံတွေလည်း အောင့်နေတာပဲ ”

“ ဦးက သက်သာအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်ကွာ ”

ရေဆေးပြီးတာနှင့် အိပ်ယာပေါ်ပြန်ခေါ်လာပြီး အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်ကလေး တင်ကာ သဘက်လေးနှင့် ဖွဖွလေး သုတ်ပေးတယ်၊၊ သူကတော့ ရေသုတ်ရအောင် ပေါင်လေး ကားပေးရှာတယ်၊၊ ကျနော့် လီးဒဏ်ကြောင့်အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေ နီရဲနေတာဗျ။ ကျနော်လည်းမနေနိုင်ပဲ အာငွေ့လေး ပေးမိတာပေါ့။

“ အားး ဦးတော်ပြီလေ ”

“ မိုးလေး သက်သာသွားအောင်ပါ မိုးရဲ့ ”

“ အာ..ရပါတယ်ဦးရယ် ”

ကျနော်က မနေနိုင်ဘူး ။ လျှာလေးနှင့်ယက်ပြီး ပေးလိုက်တယ်။ အတွင်းသားတွေကို ပါ လျှာနှင့် ယက်ယက်ပေးမိနေတယ်ဗျာ။

“ အားးးဦးရယ်  ”

“ မိုး ”

“ ရှင်..ဦး ”

“ ဘယ် အနားက နာနေတာလဲကွယ် ”

“ ဟိုလေ.အောက်နားက ဦးရဲ့ ”

“ ဘယ်နေရာလည်း ပြလေ ”

“ ဒီနေရာလေးပါ ဦး ”

ဆိုပြီး အကွဲကြောင်း အောက်နားကို ပြတယ်ဗျ။ ကျနော့် လီးက အောက်နားကို ပွတ်ပြီး လိုးတော့ အောက်နေရာလေးမှာ နီရဲနေတာပဲဗျာ။ ကျနော်လည်း အဲဒီနေရာလေးကို လျှာနှင့်ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီလို ယက်ရင်း အကွဲကြောင်းလေးကိုပါ လျှာနှင့် ထိုးထိုးပစ်လိုက်တယ်။

“ အင့်...ဟင်းးးဟင်းး ”

ကျနော်လည်း သူ့အဖုတ်လေးကို ယက်ရင်း စအိုလေးကိုပါ လျှာနှင့်ယက်ပြီး နောက် နှုတ်ခမ်းကပ်ပြီး စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။

“ ပြွတ်..ပွတ် ”

“ အားးဦးရယ်၊ အဲဒါကြီးကို မလုပ်ပါနှင့်လားဦး၊.ရွံစရာကြီးလေ ”

“ မိုးလေး စအိုလေးကို ချစ်လို့ကွာ ”

ဆိုပြီးထပ်ယက်ပြီး စုပ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”

“ အားးးးဦးရေ.ဦးနှင့်တော့ ခက်နေပါပြီ ”

“ ပြွတ်. ”

“ အားးးဦးကလည်းကွာ တော်ပြီကွာ။ဒီမှာ မနေတတ်တော့ဘူး ”

ကျနော်လည်း လက်ညိုးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး တံတွေး ဆွတ်လိုက်ကာ မိုးဖင်ထဲသို့ သွင်းပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပဲ ဝင်ရသေးတယ်။

“ အားးးဦးနာတယ် ”

ကျနော်ပြန်ထုတ်ပြီး လက်ညိုးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြီး တံတွေးထပ်ဆွတ်ကာ ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။

“ အားးးဦး ”

“ ဦး ရယ် ဖင်ထဲ ထည့်ပြီးမှ ဦးပါးစပ်ထဲ မသွင်းနှင့်လေ ဦး ”

“ တော်ပြီ အဲလိုလုပ်နေရင် အလုပ်မခံတော့ဘူး ဦး ”

ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်း ပူးကပ်ထားသဖြင့် ကျနော် လက်လျှော့လိုက်ပြီး သူ့အနားကပ်ကာ ဖက်ထားလိုက်တယ်။

“ ဦးက ကွာ မရွံမရှာ ”

“ ချစ်တာကိုး မိုးရဲ့ ”

“ ဟာ ဦးကလည်း ဘာတွေပြောနေမှန်း မသိဘူး ”

“ မိုးရယ်.ဦးလေ မိုးကိုမြင်ပြီးမှ စိတ်တွေ ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး၊ မိုးကို ဦးချစ်နေမိပြီ ထင်တယ် ”

ကျနော်မှာ လိုးပြီးမှ ရည်းစားစကားပြောလိုက်မိသည်။ ရယ်တော့ ရယ်ချင်သား ကြီးမှ ဝက်သက်ပေါက်တယ်ဆိုတာ ဒီလိုလား မသိဘူး။ တွေးရင်းရယ်ချင်သွားတယ်။

“ ဟော့တော့....ဦးကလည်း ”

“ တကယ်ပါ မိုးရယ်၊ဦးက မိုးအပေါ်တကယ်မြတ်နိုးမိနေပြီ ”

“ အာ..ဦးကလည်း ”

“ ဦးက အသက်ကြီးနေလို့.မိုးကို အားနာတယ် ”

“ အော်..ဦးရယ် ”

“ က.အမေ့အတွက် ငွေလိုလို့သာ ဒီအလုပ်ကို လက်ခံရတာပါ၊ သမီးလို ဘဝမျိုးနှင့် ဦးနှင့်မတန်ပါဘူး ဦး ”

“  ဦးက လိုချင်တာရပြီး မိုးလို လူမျိုးကို စွန့်ပစ်သွားမှာပါ၊ အခုတော့ အစဖြစ်လို့ ဒီလိုထင်ပေမယ့်နောက်တော့ဦးရိုးသွားမှာမို့ ဦးဒီစကားတွေ လေထဲလွင့်သွားမှာ ”

“ အဲလိုမပြောပါနှင့်မိုး။ဦးအမြဲတန်းချစ်သွားမှာ၊မိုးပစ်သွားရင်တောင်ဦးကချစ်နေဦးမှာ ”

“  မနက်ဖြန် မိုးက ပြန်ရတော့မှာ ဦးအဲလောက်ချစ်နေရင်လည်း ဒီနှစ်ရက်ဦး စိတ်တိုင်းကျ ချစ်ပေါ့ ”

“  အာ..မိုးကလည်းကွာ ”

“  မိုးကလည်း ဦးစိတ်တိုင်းကျပြန်ချစ်ပေးမယ်လေ ”

“  အခုဦးကမချစ်နိုင်တော့ဘူး ”

“  ဦးချစ်နိုင်အောင်သမီးဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”

“  ညကျမှလုပ်ပေးပေါ့ ”

“  ညကျ ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလည်းပြောလေ ”

“  ဦးစိတ်တိုင်းကျ တကယ်လုပ်ပေးမလား ”

“  အင်း လုပ်ပေးမယ်လေ ”

“  ဦးလီးကို အဆုံးထိ စုပ်ပေးကွာ ”

“  သမီးလုပ်ကြည့်ပြီးပြီ၊မရဘူး ”

“  ရအောင်ဦးလုပ်ပေးမှာပေါ့မိုးရဲ့ ”

“  ဦး..သန္တာကလေ ဦးအရည်တွေကို မြိုချပစ်လိုက်တယ်နှော် ”

“  အဲလိုမြိုချရင် ဘာမှ မဖြစ်ဘူးလားဦး ”

“  ဘာမှ မဖြစ်လို့ မြိုချတာလေ ”

“  သမီးကြားဖူးတာက သုတ်တွေမှာ သုတ်ပိုးပါတယ်ဆို၊ အဲဒါဘာမှ မဖြစ်ဘူးလား ”

“  မိုး..ကြက်ဥ အစိမ်းသောက်ရင် ဘာဖြစ်လဲ ”

“  အားရှိတယ်လို့ပြောကြတာပဲ ”

“  အဲလိုပါပဲမိုး....ကြက်ဥလည်းအထဲမှာ အကောင်ဖြစ်ပေမယ့် လူ့ဗိုက်ထဲ ရောက်သွားရင် သူလည်း အကောင်မဖြစ်ပဲ အားဖြစ်သွားတာပေါ့ ”

“  အဲဒါတော့ဟုတ်တယ်နှော်ဦး၊ဒါပေမယ့်လူနှင့်ကြက်ကမှ မတူတာလေ ”

“  မိုးကလည်း.ကြက်ဥမှာ ပရိုတင်းဓာတ်နှင့် ဥာဏ်ကောင်းစေတဲ့ ကိုလသ်း ဓာတ်ပါတယ်။ လူတွေက အရင်ကတော့ အကာကို သာစားပြီးအနှစ်ကို ကိုလက်စတောများတယ်ဆိုပြီး လူအချို့က မစားကြဘူး၊ နောက်မှအနှစ်ထဲမှာ ကိုလင်းဓာတ် အများကြီးပါတယ် ဆိုပြီး စားလာကြတယ်။ သုတ်မှာလည် းဒီအတိုင်းပါပဲ။

“  ဒါနှင့်..ဘာလို့ မေးတာလဲမိုး ”

“  ဒီလိုလေ.ဦးရဲ့ အစောပိုင်းက ဦးဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေကို မိုးက မြိုချမိတယ်လေ။ အဲဒါ တစ်ခုခုများ ဖြစ်မလားလို့ ”

“  မဖြစ်ပါဘူး မိုးရဲ့ ”

“  အော်..ဒါဆို သုတ်သွေး ပါးစပ်ထဲဝင်ရင် အန္တရာယ် မဖြစ်ဘူးပေါ့ ”

“  အဲဒီလူက.ရောဂါရှိနေရင် တစ်မျိုးပေါ့၊ နောက်ပြီး ရောဂါ ရှိနေရင်တောင် ပါးစပ်နှင့်လုပ်လို့ လုပ်တဲ့ သူပါးစပ်တွေ သွားဖုံးတွေမှာ အနာရှိမှ ကူးမှာလေ ”

“  ဒါဆို တံတွေးကလည်း မကူးဘူးပေါ့ ”

“  လူတစ်ယောက်ကို ရောဂါပိုး ရှိသူရဲ့ တံတွေး နှစ်ဂါလံလောက် ထိုးထည့်မှ ကူးနိုင်တယ်လို့ ဦး ကြားဖူးတယ် ”

“  ဩော်..အဲသလိုလား ”

“  ဘာလဲ မိုးကအဲသလို မြိုချပေးမလို့လား ”

“  သန္တာ လုပ်ပေးတာ မြင်လို့လေ၊ ဦးလုပ်စေချင်ရင် မိုးလုပ်ပေးပါ့မယ်  ”

“  ဒါဆိုလည်း ဦးကို စုပ်ပေးအုံးလေ  ”

“  ဦးကလည်း ညကျမှ လုပ်မှာမဟုတ်လား  ”

“  စတိလေးပဲ လုပ်ပေးလေ  ”

“  ကဲ လူဆိုးကြီးပါလား  ”

ဆိုပြီး စုပ်ပေးဖို့ လုပ်ရင်း လီးကို ကိုင်လိုက်တယ်။

“  ဟာဦးဟာကြီးက အရည်တွေ ထွက်နေပါလား  ”

လို့ပြောရင်း တစ်ချက်နှစ်ချက်စုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့

“  ဦးထတော့ ညနေစောင်းနေပြီ ထမင်းချက်ပေးမယ်  ”

ဆိုပြီး အဝတ်အစားကောက်ဝတ်တယ်ဗျ။ ကျနော်လည်းအံ့ဩသွားတယ်။ သန္တာတောင် အဲလိုမှ မလုပ်ပေးခဲ့ဘူး။အဝလိုး ကြိုက်သလိုလိုး သုတ်ရည်သောက်ခိုင်းလည်း သောက်ပြီးရင် အိပ်ရာထဲ လှဲကျန်ခဲ့တာ။ မိုးကတော့ ဒီလိုမဟုတ်ဘူး။ ဒါလေးကလည်း ချစ်စရာပါ။

ကျနော်လည်း အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီးမိုးနှင့် မီးဖိုခန်းဝင်လိုက်တယ်။ သူမတ်တပ်ရပ်ပြီး ချက်နေတုန်း ကျနော်က နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ဖင်ကြားလီးနှင့်ထောက်ထားတာပေါ့။

“  ဦးရယ်..ထိုင်နေစမ်းပါ၊သမီးအေးအေးဆေးဆေးချက်ပါ့မယ်  ”

ကျနော်လည်း အဲဒီလိုပြောမှ ထိုင်ခုံပေါ် သွားထိုင်လိုက်တယ်။ မိုးကတော့ နာနေတာကို စိတ်ထဲ ဖျောက်ရင်းဆေးကြောစရာတွေ ဆေးကြောပြီး ထမင်းအိုး ဟင်းအိုး တည်ရင်း သန်ရှင်းရေးပါ တစ်ခါတည်း လုပ်သွားတယ်ဗျာ။ ကျနော့်မှာ မိုးအပေါ်ချစ်တဲ့ အချစ်တွေ တဖွားဖွား တိုးရင်းနှင့် ငေးပြီး ထိုင်ကြည့်နေမိတယ်လေ။

ကျနော်လေ မိုးနှင့် အခုလို ဆုံတွေ့ရတာ အရမ်းလည်း ဝမ်းသာတယ်။ ပျော်လည်း ပျော်မိတယ်။ ဘဝမှာတစ်ယောက်တည်း ခြောက်သွေ့ ပျင်းရိစွာ ဖြတ်သန်းရမယ့် လူတစ်ယောက်အတွက်တော့ အခုလို လှပတဲ့ မိုးလိုမိန်းမချောလေးကို ဆုံတွေ့ခွင့်ပေးတဲ့ ဖူးစာရေးနတ်လို့ ခေါ်တဲ့ အချစ်နတ်ကို အရမ်း ကျေးဇူးတင်တယ်လေ။

ကိုယ့်ဘက်ကတော့ ရာနှုန်းအပြည့် အမှတ်ပေးလိုက်ပြီး ကြည့်စမ်းပါဦး ။ ချောမောလှပတဲ့ မိန်းမချောလေးကအိမ်ထိန်းသိမ်းရေး ကအစ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ရှိနေတာလေ။ ညနေစာ စားကြည့်တော့လည်း လက်ရာကောင်းတယ်ဗျာ။ ဖြစ်သလို ဆိုင်ဝယ်စားလိုက် ချက်စားလိုက်နှင့် ဖြတ်သန်းခဲ့တာ ဆယ့်ရှစ်ကျော်ခဲ့ပြီလေ။ ဒီလို အိမ်ချက် လက်ရာမျိုးကို တသပ်လုံးပဲ မငြီးငွေ့ပဲ စားချင်တာ။

“  ဦး စားကောင်းလား  ”

“  ဦးအတွက်တော့ နတ်သုဒ္ဓါပဲ  ”

“  ဦးက မြှောက်နေပြန််ပြီ၊မနက်ဖြန် နေ့လည်စာ ကောင်းချက်ကျွေးမယ်၊ဦးအပြင်က ဈေးဝယ်ခဲ့  ”

“  မိုးချက်ကျွေးရင်အားလုံးစားမယ်  ”

“  သွားး အပိုတွေ  ”

လို့ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး မိုးက ပြောလိုက်တယ်။ မိုးလည်း တကယ်ပဲ ကောင်းကောင်းလေး ချက်ကျွေးချင်ပါတယ်။ တကိုယ်ရေ တကာယ သမားအတွက်က ဖြစ်သလို ချက်စားနေတာကိုလည်း သနားမိတယ်။ တအိမ်လုံးလည်း ရှုပ်ပွနေသလိုပဲ။ စားပြီးတော့လည်း အငြိမ်မနေနိုင်ပါဘူး။ ရှုပ်နေတာကို ရှင်းထားရတယ်။

“  ဦး မလျှော်ရသေးတဲ့ အဝတ်တွေ ရှိရင် လျှော်ပေးမယ်"

“  ရတယ်.အားလုံးကစက်ထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ရင်ရတယ် ။ လျှော်မနေနှင့် အားလုံးက ဆိုင်အပ်ထားတာ  ”

“  ကဲပါ ပင်ပန်းပါတယ်။ အိပ်ယာထဲ သွားရအောင်  ”

“  ဟာ..ဦးကလည်း အစောကြီးရှိသေးတာ အိပ်တော့မလို့လား  ”

“  မစောတော့ဘူး မိုးရဲ့ ကိုးနာရီကျော်နေပြီ  ”

“  အာ..စောပါသေးတယ် ဦးရဲ့  ”

“  မိုးနှင့်အတူ အိပ်ရာထဲ နေချင်လို့ကွာ၊ မိုးကိုပဲ ဖက်ထားချင်တယ်  ”

“  ဦးကလည်း အရမ်း ကဲတာပဲ  ”

“  မကဲပါဘူး မိုးရေ နတ်မိမယ် တစ်ပါးက ကိုယ့်အနားနေနေတုန်း ခဏဆို ပျောက်သွားမှာ။ အချိန်ကလေးရတုန်း အတူနေချင်တာ  ”

“  လာပါကွာ  ”

ဆိုပြီး အတင်းခေါ်လိုက်တယ်၊မိုးမှာလည်း ပါသွားရပြန်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့

“  ဦး သမီးက ထမင်းချက်ဟင်းချက်နှင့် အနံ့တွေ ထွက်နေတယ်၊ ရေခဏချိုးလိုက်ဦးမယ်  ”

“  ဒါဆိုလည်းဦးနှင့်အတူ ချိုးရအောင်  ”

“  ဟာ ဦးကလည်းကွာ"

“  လာပါမိုးရဲ့ အတူချိုးရအောင်  ”

ကျနော်က မိုး အဝတ်အစားတွေကို ကူချွတ်ပေးမိပြန်ပြီဗျာ။ မိုးအဝတ်တွေ ကုန်သွားတော့ ကျနော်လည်း ချွတ်ပစ်တယ်။ မိုးက သဘက်တစ်ထည်ယူပြီး ပတ်ထားသေးတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ကြွေဇလားထဲ ရေနွေးစပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အထဲကို ဝင်ထိုင်ပြီး

“  မိုးလာလေ  ”

“  ဟင့်..ရှက်စရာကြီး  ”

“  လာပါမရှက်နှင့်ဦးချေးတွန်းပေးမယ်ဟိုဘက်ကိုလှည့်ပြီးထိုင်  ”

ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တော့ မိုးလည်းအထဲဝင်ပြီး ထိုင်တယ်။ နောက်ကနေ ချေးတွန်းရင်း နောက်ကျော်ကို သေချာ ကြည့်တော့ ဘာအပြစ်ရယ်မှလို့ မရှိဘဲ ချောမွှတ်နေတာပါပဲဗျာ။ မိုးက ကျနော့်ကိုပါ ချေးတွန်းပေးသေးတယ်၊၊ဆပ်ပြာရည်လေးနှင့်ဆေးကြောချိုးပြီးအိပ်ခန်းထဲကိုပြန်လာခဲ့တာပေါ့။

ညနေတော့ မလိုးတော့ဘူး။ သူ့အဖုတ်က အရမ်း နာနေမှာ။ ဒီနေ့တော့ မိုးကိုပဲ အကောင်းဆုံးတွေပဲ ပေးဆပ်ပစ်မှာလေ။ ကျနော်လည်း သဘက်နှင့်ရေစိုတွေသုတ်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး နေလိုက်တယ်။ မိုးကတော့သဘက်ကြီး တစ်ထည်ပတ်ပြီး ခေါင်းသုတ်ကာ ဝင်လာတယ်။ ခေါင်းသုတ်တယ် ဆိုပေမယ့် ရေနည်းနည်းပါးပါး စင်တာလောက်ပါပဲ။

“  မိုး ပြီးရင်လာကွာ  ”

“  လာပါ့မယ် ဦးကလည်း  ”

ဆိုပြီး ကျနော့် အနားလာတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပြီး သဘက်ကို ခွာပစ်လိုက်တယ်။ မိုးကို ကျနော် အပေါ်ထိုင်စေပြီး ချိုချိုကို တဝကြီး စို့ပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။

“  ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ်  ”

မထွက်တဲ့ နို့ကို အရသာခံ စို့ပစ်တာ။မိုးမှာ

“  အင်းးအင့်ဟင့့်အားးးအင့်ဟင်းးဟင်းး  ”

ညည်းသံလေးတွေ အလိုလို ထွက်တာပေါ့လေ။ ဦးက ကလေးလေးတစ်ယောက်လို မိုးနို့ကို စို့နေတာကိုး။ ကျနော် မိုးကို ကုတင်အလယ်မှာ လှဲချပြီးမိုးဘေးမှာ ခေါင်းအုံးကို ဘယ်တစ်လုံးညာတစ်လုံး ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မိုးအဖုတ်ဘက် မျက်နှာမူပြီး ခေါင်းအုံးကို ဒူးထောက်ကာ ခွထိုင်လိုက်တယ်လေ။ မိုး အသက်ရှူလို့ရအောင်လုပ်ပေးရင်း မိုး နှုတ်ခမ်းလွှာထဲ လီးထည့်လိုက်တယ်။

မိုးမှာ ဦးလုပ်သမျှ အထူးအဆန်းသဖွယ် ကြည့်နေပြီး ဦးလီးကြီး ပါးစပ်ထဲ လာထည့်မှ သဘောပေါက်ကာ ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ အခုဆို မိုးဟာ ဦးလီးကြီးကို မရွံတော့ပါဘူး။ အဲဒီလီးကြီးကိုတော့ ချစ်တတ်လာပြီလေ။ မျက်လုံးလေးတော့ မှိတ်ထားရတာပေါ့။ ဦးဖင်နှင့်ဂွေးဥကြီးက မိုးမျက်နှာပေါ်မှာရောက်နေတာကိုး။ ဦး ခွနေတုန်းက သေချာကြည့် မိတော့ မှ ဦးဖင်မှာ အမွှေးလေးတွေ ရှိတယ်။

မိုးမှာ ရှိတာက အကွဲကြောင်းလေး အပေါ်မှာပဲ ရှိတာလေ။ ဦးဖင်ဝလေးက ညိုညိုကလေးပါလား လို့ တွေးမိရင်းပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လီးကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။

“  ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်  ”

ကျနော်လည်း မိုးကျနော့်လီးကို စုပ်မှ သူ့အပေါ်လှဲချကာ သူ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးပါသည်။ သူ့အဖုတ်ကို ယက်လိုက်ပြီး အစေ့ကို စုပ်နေလိုက်ရာ မိုးမှာ လီးစုပ်တာ ရပ်သွားပြီး ညည်းလေသည်။

“  အင်းးအင့်ဟင့် အားးးအင့်ဟင်းးဟင်းး  ”

ကျနော် ပိုပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လေ။ မိုးအသံ ပိုထွက်လေနှင့် အရမ်း စုပ်လေပေါ့ဗျာ။ ကျနော်က မိုးဖင်လးကိုယက်ရန်အတွက် ဖက်ခေါင်းလုံးအား မိုးဖင်အောက်ကို ဆွဲယူ ခုပြီး ဖင်ကို အပေါ်မြောက်လာစေဖို့ လက်အောက်တွင် ပေါင်ကို ထားလိုက်ပြီး ထားလိုက်ရာ စအိုလေးမှာ ပိုပြီး စူထွက်လာတာပေါ့။ ကျနော်လည်း စူထွက်လာတဲ့ ဖင်စအိုလေးကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။ မိုးမှာ တချက်ယက်ခံရတိုင်း စအိုဝကို ချုံ့မိနေရတယ်။

ကျနော်က ရှစ်မိနစ်လောက် ယက်ပေးပြီးမိုးကို ဖက်ကာ တဖက်သို့ လှည့်ချလိုက်ရာ မိုးမှာအပေါ်သို့ ရောက်သွားပြီး ကျနော်က အောက်က ဖြစ်သွားတာပေါ့။ မဟုတ်ရင်လည်း မိုးက အသက်ရှူ ဝမယ် မထင်ပါဘူး၊ သူ့မှာလီးစုပ်နေရပြီး ကျနော် ဖိတဲ့ ဒဏ်ပါ ခံစားနေမှာလေ။ အခုတော့ ကျနော်လိုချင်တဲ့ အခြေအနေကို ရပြီပေါ့။ အစကတည်းက ကျနော့်မျက်နှာပေါ် တက်ခွခိုင်းရင်း မိုးက တက်ခွမှာမှ မဟုတ်ပဲလေ။

အခုတော့ မိုးပေါင်ကို ဖက်ပြီး တင်သား နှစ်ခြမ်း ဖြဲကားပြီး ကျနော်အားပါးရ ယက်လို့ရပြီလေ။ မိုး ဖင်ကို လက်ညိုးတံတွေးဆွတ်ပြီး ထိုးထည့်ကာ လက်ညိုးနှင့် စအိုဝနေရာကို ယက်ပေးတော့ မိုး တစ်ယောက်လီးစုပ်ရပ်ကာ

“  အင်းးအင့်ဟင့် အားးးအင့်ဟင်းးဟင်းး  ”

အော်ရပြီလေ။ မိုးအဖုတ်ထဲက အရည်တွေပါ အပြင်ကို တစိမ်စိမ့် စီးထွက်လို့ ကျနော်လည်း အရသာခံပြီး မြိုနေမိတာပါပဲ။ ကျနော်လည်းမိုးကိုအပေါ်ကတင်ပြီး 69 လုပ်တာ ဆယ်မိနစ်ခန့် လုပ်လိုက်တယ်။ မိုးကကျနော့်အပေါ်မှာပဲ ပြီးသွားတယ်ဗျ။ အဖြူရောင် အနှစ်ကလေးတွေ ထွက်လာလို့ ကျနော် ယက်ပြီး မြိုချလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မိုးကို အပေါ်က ဆင်းခိုင်းလိုက်သေးတယ်။

“  မိုး  ”

“  ရှင် ဘာလဲဦး  ”

“  ဦး လီးအဆုံးထိ စုပ်ပေးမလား  ”

“  ဦးကလည်း အဲလောက် အရှည်ကြီး မရပါဘူး ဆို  ”

“  ဦးရအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ  ”

“  ဦး လုပ်စေချင်ရင် သမီးလုပ်ပေးပါ့မယ်  ”

“  ဒါဆို ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်အိပ်ပြီး ခေါင်းချ အိပ်လိုက်ပါလား  ”

“  ဒီလိုလား ဦး ”

“  ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ် ”

“  ကဲ မိုး ပါးစပ်ကျယ်ကျယ်ဟ ”

မိုးလည်း ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ် ဟပေးတော့ ကျနော်လည်း လီးကို မိုးပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်။ လေးလက်မလောက်သာ ဝင်သွားတယ်။ မိုးမျက်လုံးလေးပြူးပြီး ဝူးဝူးဝါးဝါးနှင့်လက်ကာပြတော့ ကျနော်ရပ်လိုက်ရတယ်။မိုးမှာမျက်ရည်လေးဝဲပြီး

“  ဦး..မရဘူး ဦးဟာကြီးက ကြီးလွန်းတယ် ဦးရယ်၊ လည်ချောင်းကွဲမတတ်ပါပဲ ”

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျနော်လီးက တစ်လက်မခွဲလောက် ဖြစ်နေတာ ဆိုတော့ မိုးလည်ချောင်းထဲဘယ်ဝင်ပါ့မလဲ။

“  ဦးက အဲလို လုပ်ချင်ရင် ရိုးရိုးပဲလုပ်ပါ ပြီးရင် သမီးဦးဟာတွေ မြိုချပါ့မယ်”

“  ဒီလိုဆို မိုးကုန်းပေးပါလား ”

“  အင်း ကုန်းပေးပါ့မယ် ”

မိုးလည်း ကုန်းပေးတော့ နောက်ကနေ ကျနော် ဒူးထောက်ပြီး ဝင်လိုက်တယ်။ တချက်နှစ်ချက်လောက် စအိုနှင့်အကွဲကြောင်းကို ယက်လိုက်သေးတယ်ဗျ။

“  ပလပ်..ပလပ် ”

“  အိုးးးးအင့်ဟင့်.ဦးလုပ်ပြန်ပြီကွာ ဒီဖင်ကြီးကိုပဲ ”

“  ကျနော်လီးကို မိုးအဖုတ်ထဲ ထည့်သွင်းလိုက်တယ်။

“  ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”

“  အာ့  ”

ကျနော်လည်း အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ်။

“  အာ့.ဖြေးဖြေးနှော်ဦး အောင့်နေသေးတယ် ”

ကျနော်လည်း အေးအေးဆေးဆေးပဲ အသွင်းအထုတ် ပုံမှန်လေးလုပ်ပေးလိုက်တော့ မိုးမှာ ဇိမ်ကလေး ရှိလာပြီ။

“  အင့်.အင်းဟင်းးးးဟင်းးးအာ့ရှီးရှီး ”

ဆိုပြီး အသံ တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။

“  မိုး ဦးမြန်လို့ ရပြီလား ”

“  အင်း းရပါပြီ ”

ကျနော်လည်း နောက်ကနေ အားလေးထည့်ပြီး လိုးလိုက်တယ်။

“  ဗျစ်.ဗျစ်..ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ”

နှင့်ပေါင်ကို ဂွေးဥရိုက်သံလေးပါ ကြားရတော့တယ်။င ါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီး

“  ဦးသမီးပြီးတော့မယ်၊အာ့..အာ. အားရှီး ”

“  ရပြီ.ဦးမြန်လို့ရပြီအားး ”

“  ဗျစ်.ဗျစ်..ဘွတ်ဖတ် ဖတ်ဘွတ်..ဖန်း..ဖန်းးးးးအား ”

“  အားးးအားးဆိုပြီး မိုးတွန့်လိမ်သွားတယ်။

“  ဦး..မိုး ပြီးပြီ ”

ကျနော်လည်း ပြီး ချင်သလို ဖြစ်နေပါပြီ။ဒါပေမယ့် ဆက်ဆောင့်လိုက်ပါသေးတယ်။

“  ဗျစ်.ဗျစ်..ဘွတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ်.ဖန်းဖန်း ”

ကျနော့်လည်း ပြီးချင်လာလို့

“  မိုး..ဦးလည်း..ပြီးတော့မယ် ”

“  ဒါဆိုဦး..ထုတ်လိုက်တော့.မိုးးစုပ်ပေးမယ်လေ ”

ကျနော်လည်း လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး မိုးအနား မတ်တပ်ရပ်ပေးလိုက်တော့ မိုးကလီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးရှာတယ်။ကျနော်လည်း သုတ်လွှတ်လိုက်တာ မိုးအာခေါင်အထိများ ပန်းသွားလားမသိ ဘူးဗျ။ မိုးတချက်ကလေး သီးသွားသေးတယ်။ ပြီးမှကြိတ်မှိတ်ပြီး မြိုချလိုက်တယ်ဗျ။

ကျနော်က မိုးကို ချစ်မြတ်နိုးစွာနှင့် နမ်းလိုက်တယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ မိုးကိုလည်း အဝတ်အစားမဝတ်စေဘဲ နှစ်ယောက်အတူတူဖက်ပြီး အိပ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ မိုးမှာ ညဘက်ရောက်မှ အမေ့ကို သတိ ပိုရဖြစ်တယ်၊ အိမ်မှာအမေ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေမှာလေ။ အမေက နေမကောင်းဘူး မဟုတ်လား။ နေ့လည် ဘက်လောက်ပြန်လို့ ရအောင်ဦးကို ပြောပြီး ပြန်ရမယ်။

အခုလည်း လူက တစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်နေပြီ။ ဦးလိုးချက်က စွဲမက်စရာဖြစ်ပေမယ့် အခုလိုမျိုး တနေ့လုံးအလိုးခံထိတာတော့ တော်တော်လေး နာကျင်နေပြီလေ။ ဖင်သာခံရရင် လမ်းတောင် လျှောက်နိုင်တော့မှာ  မဟုတ်ဘူးလေ။ နောက်တစ်ခါလောက် အမေဆေးရုံက ဆင်းမှ ဦးဆီကို လာရရင် ကောင်းမယ်လို့ တွေးမိတယ်။ သန္တာတုန်းကလည်း ဦးက ဖင်လိုးတာ မြင်ဖူးတယ်။

အခုလည်း ဦးက မိုးဖင်ကို ခဏခဏ စုပ်ယက်နေတာ ဖင်ပဲ လိုးချင်လို့ လုပ်နေတာဖြစ်မယ်လို့ တွေးလိုက်မိပြီးကျောပါ ချမ်းမိတယ်။ နောက်တော့လည်း ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ မနက်ကျတော့ မိုးတစ်ယောက် စောစီးစွာ နိုးလာပြီး တကိုယ်လုံးလည်း နာကျင်နေပါတယ်။ မျက်နှာသစ် သွားတိုက် အိမ်သာတက်ပြီးသဘက်လည်း ပတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ ဦးကနိုးနေပါပြီ။

“  ဟော..ဦးနိုးနေပြီလား ”

“  မိုးက အစောကြီးနိုးနေတာပဲ ”

“  ဟုတ်ကဲ့..ဦး ”

“  လာပါဦးမိုးရဲ့ ဦးအနားလာပါဦး ”

“  ဟုတ်ကဲ့..ဦး ”

ဦး အနားကပ်တော့ ဦးက မိုးကိုဖက်လိုက်တယ်။

“  သမီး ဦးကို ပြောစရာရှိလို့ နေ့လည်ကျရင် သမီးအိမ်ပြန်ချင်တယ်။ မေမေ သိပ်နေမကောင်းဘူး.ဦး ”

“  ဟာကွာ..မိုးကလည်း ဦးက စိတ်တိုင်းကျတောင် မချစ်ရသေးဘူး ”

“  ဦး မေမေ ဆေးရုံတက်ရမှာ စိုးလို့ပါ ”

“  ဒါဆို မိုးက ဘယ်နေ့ ပြန်လာပေးမလဲ ”

“  မေမေ ဆေးရုံက ဆင်းရင် ပြန်လာပေးပါ့မယ် ”

“  ဟားးးးးးမိုးရယ် ဦးတော့ လွမ်းနေရတော့မှာပဲ ”

“  ဦးကလည်း..ပိုပြီ ”

“  မပိုပါဘူး မိုးရဲ့.အခု ဒီမှာကြည့်ပါလား ”

ဦးက စောင်ကြီးလှန်ပြတော့ ကြည့်လိုက်မိတာပေါ့။

“  ဟာ ဦး ကလည်း မနက် အစောကြီးရှိသေးတယ် ထောင်နေပြန်ပြီ ”

“  သူက မိုးကို ချစ်ချင်လို့ပါ ”

“  ဦးက.တကယ်ပဲကဲတယ်ကွာ ”

“  ဦးက.ကဲတာမဟုတ်ဘူး၊သူက.ကဲနေတာ ”

“  အာ..ဦးကလည်း ”

“  ကဲ မိုး ဦး မျက်နှာသစ်မယ်၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ်မယ်။ ပြီးတော့ Morning တစ်ခေါက်လောက်လုပ်ရအောင်နှော် ”

“  တစ်ခါပဲနှော်..နေ့လည်ကျရင်ပြန်မှာ ”

“  ကဲ..ဦးရေချိုးခန်းဝင်လိုက်ဦးမယ် ”

ဦးက ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး မိုးကိုနမ်းတော့ မိုးလည်း ပြန်းနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မိုးရဲ့ ချိုချိုတွေကိုပါ စို့ပြန်ပြီကွာ။

“  ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ် ”

“  အာ့..ဦးရယ်.မိုးရင်ထဲလှိုင်းတွေ ထန်သွားပြီကွယ် ”

မိုးမှာ ဦး နို့စို့ရုံနှင့်ဖီလ်းတွေ တက်လာရတယ်။

“  အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

“  ပြွတ်...ပြွတ်... ”

“  အားးးရှီးးးရှီ းးအာ့ကောင်းခိုက်တာ ဦးရယ်၊အရမ်းကောင်းတာပဲ ”

တကိုယ်လုံး အကြောတွ ပွင့်သွားသလိုမျိုးကို ခံစားရတာပဲ ဦးရယ်။ ဟော.သမီးပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်လာပြန်ပါပြီ ဦးရယ်။ ဦးဟာ နို့စို့ပြီးရပ်လိုက်ကာ

“  မိုး..ဦးလီးကို စုပ်ပေးပါဦးမိုး ”

“  ကဲ..မိုး စုပ်ပြီနှော် ”

“  ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ် ”

“  အား မိုးရယ် ဆွေမျိုးမေ့လောက်အောင် ကောင်းတယ်ကွာ ”

“  ပြွတ်...ပြွတ်... ”

“  အားးးရှီးးးရှီးး အာ့ကောင်းလိုက်တာကွာ ”

“  ကဲ တော်ပြီမိုးရေ ”

“  ကဲမိုး..ပက်လက်ကလေး အိပ်လိုက်နှော် ”

မိုးလည်း ပက်လေးအိပ်လိုက်တော့ မိုးတင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးလေး ခုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဦးက.မိုး ပိပိကို ယက်သေးတယ်။

“  ပလပ်...ပလပ် ”

“  အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

“  အားးးရှီးးးရှီးးအာ့ကောင်းခိုက်တာဦးရယ်၊အရမ်းကောင်းတာပဲ၊အားး.ရှီးရှီး..အား ”

ဦးဟာ မိုးဘယ်လို ပဲတားတား.တားလို့ကို မရဘူး။ မိုးကလေ ဦးတစ်ယောက် မိုးအပေါ် အဲလို လုပ်လိမ့်မယ်လို့လည်း မထင်ဘူးလေ။ ဒီလိုလုပ်တာ ကြိုက်လားဆိုတော့ မိုးမကြိုက်ပါဘူး။ မကောင်းဘူးလား မေးတော့ 

“  ကောင်းတာတော့ ကောင်းပါတယ်။ ဦး ဘုန်းနိမ့်သွားမှာစိုးလို့သာ မလုပ်ပေးစေချင်တာပါ။ ဦးက မိုးကိုဘယ်လို လုပ်လုပ် မိုးက အလုပ်ခံမှာပါ။ မိုးကို ဦး သုတ်မြိုခိုင်းလည်း မြိုပေးမှာပါ ဦးရယ်၊ ဒါပေမယ့် ဦးက သမီး ဖင်ကြီးကို စုပ်တာတော့ မလုပ်စေချင်ဘူး။ အဲဒါကြီးက ညစ်ပတ်လို့ပါဦးရယ် ”

“  ကဲမိုး.......ဦးလုပ်တော့မယ်နှော် ”

“  ရပါပြီ ဦး လုပ်လေ ”

“  ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”

“  အာ့.. ”

ဦး လီးကြီးက မိုးပိပိထဲ ဝင်လာတော့ အရင်ကလောက် မနာတော့ဘူးလေ။

“  ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”

“  အာ့...အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

မိုးပိပိကို စလိုးတဲ့ နေ့ကဆိုရင် မိုးမှာ သေလောက်မတတ် ခံစားရတာ။ ချွေးကို ပြန်သွားတာပဲ။ ကောင်းတာထက်နာတာက ပိုဆိုးတယ်။ အခုတော့လည်း နာနာလေးကောင်းနေတာပါပဲ။

“  ဖတ်...ဖတ်....ဖွတ်...ဘွတ်....ဘွတ်..ဖွတ်..ဖန်းဖန်း ”

“  အာ့..."အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

ဦး ဆောင့်ချက်တွေ ပိုမြန်လာသလို မိုး ပိပိလည်း အရမ်းကို ကောင်းလာပြီး တချက်တချက် ကျင်ကျင်သွားတာပဲ။ ဆယ်မိနစ်လောက်မှာပဲ

“  အာ့...အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ဦးမီးပြီးတော့မယ်.ဦးအာ့...အားးဟင့် ”

ဦးက မိုးနှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းပြီးတော့ အားနှင့် ဆောင့်လိုးလာတာပါပဲ။

“  ဖတ်...ဖတ်....ဖွတ်...ဘွတ်....ဘွတ် ”

“  မိုးရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူလောက်အောင် ကောင်းလာပြီး ဖြေဖဝါး ကြောတွေပါ ထောင်လာတယ်။

“  အားးးးးပြီးပြီ ..ဦး ”

မိုးပြီးသွားပေမယ့် ဦးကတော့ ဆက်လုပ်နေဆဲပါ။

“  ဖတ်...ဖတ်....ဖွတ်...ဘွတ်....ဘွတ် ”

“  အာ့...အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

မိုး ကတော့ ပြီးပြီဆိုပေမယ့် အရသာရှိလွန်းလို့ မိုးက အော်ညည်းနေမိဆဲပေါ့။ ဦး ဆီကအသံလေး ထွက်လာပြီ။

“  အားးးရှီးးးရှီးးအာ့ကောင်းလိုက်တာကွာ.အားး"

ဆိုပြီးအသံလေး ထွက်လာတာပေါ့။ မိုးပိပိထဲမှာ ပူနွေးတဲ့ ဦးသုတ်တွေ ဝင်သွားတော့ အရသာရှိလိုက်တာ။ ဦးကပြီး သွားပေမယ့် မိုးနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေးဆက်လိုးလိုက်တာ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်။

ရယ်စရကောင်းတယ် သိလား.။ လိုးနေတုန်းတော့ ဦးကိုယ်လုံးက မလေးပေမယ့် ပြီးသွားရင်တော့ အရမ်းလေးသလို ခံစားရတယ်လေ။

“  ဦး မိုး လေးလာပြီ၊ ဖယ်ပေးတော့ကွာ ”

ဦးက မဖယ်ပေးဘူး။ သူ့ အလေးမကျအောင်သာ လက်ထောက်ပြီး ချိုကို စို့နေသေးတယ်။

“  ပြွတ်...ပြွတ်..."

“  အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

“  အင်း တော်ပါပြီ ဦး ”

“  ပြွတ်...ပြွတ်... ”

“  အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”

“  အင်း တော်ပြီလေ ဦး ”

မိုးမှာ တင်ပဆုံက အပေါ်ရောက်နေပြီး ခေါင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ ခေါင်းအုံး မရှိသဖြင့် ဇောက်ထိုးလေးလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဦးက ဆယ်မိနစ်လောက်စို့ပြီးမှ ခွာသွားတယ်။ မိုးနို့တွေဆို နီရဲ ကျန်ခဲ့တာပဲရှင်။

“  ဦးဖယ် သွားတော့မှ ...ဦးဈေးသွားဝယ်လိုက်ဦးနံနက်စာစားရအောင်သမီးလုပ်လိုက်မယ် ”

“  ကောင်းပါပြီကွာ ”

ဆိုပြီး ဦး ဟာရေတောင်မချိုးပဲ ထွက်သွားတာပေါ့။ မိုးကတော့ ထမင်းအိုးတည်ပြီး ရေချိုးလိုက်တယ်။ ဦးပြန်ရောက်တော့ နံနက်စာ ဦးဝယ်လာတဲ့ နွားနို့နှင့်ကြက်ဥပြုတ်နှင့် စားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဟင်းတွေချက်ပြီး ထားခဲ့လိုက်တယ်လေ။

“  ဦး သမီး ပြန်တော့မယ် ”

“  ဟင်းးးးးမိုးပြန်သွားရင် ဦးတော့ လွမ်းနေရတော့မှာ ”

“  ဘယ်နေ့ပြန်လာမှာလဲ မိုး ”

“  မေမေ့ အခြေအနေကြည့်ပြီး လာခဲ့ပါ့မယ် ဦး ”

“  ကဲ..ဒီမှာ မိုးအတွက် ငွေဆယ်သိန်း..ရော့ ဒီဟာက မိုးလိုရင်သုံးဖို့ ATM ကဒ် အဲဒီအထဲမှာ ငွေဆယ်သိန်းထည့်ပေးထားတယ် ပါ့စ်ဝပ့်က  000007မှတ်ထားနှော် ”

“  ဟာအများကြီးပါလား ”

“  မိုး အမေဆေးကုရမှာ လိုနေမှာ စိုးလို့။ လိုနေရင် ဖုန်းဆက်ဦး ဖုန်းနံပါတ်က ဒီမှာ၊လိုနေရင်ပြော၊ဦး..online က ထည့်ပေးမယ်၊ ကဲလာ ဦးကားဂိတ်လိုက်ပို့မယ် ”

“  ရပါတယ်ဦး သမီးဘာသာသွားပါ့မယ် ”

“  မိုးကလည်း.ဦးစကားနားထောင်ပါကွာ ”

ဆိုပြီး အပြင်ကို ထွက်ကာ ကားပေါ်တင်ခေါ်ပြီးကျွဲဆယ်ကန်ဘက် မောင်းပြီး လိုင်းကားပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ မိုးစီးသွားတဲ့ ကားလေးထွက်သွားမှ အိမ်ပြန်လာလိုက်တာပေါ့။ မိုးနှင့်တွေ့ပြီး ဒီကြားထဲ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ငွေလိုလို့ အိမ်ရောင်းချင်လို့ လာပြတယ်။ ဈေးရောင်းကောင့်မယ့် နေရာမျိုးမှာ နှစ်ထပ်အိမ်အပေါ်ရော အောက်ရော ဟောဖြစ်ပြီး လေးဆယ်ခြောက်ဆယ်ထဲ အပြည့်ဆောက်ထားကာ လမ်းမတန်း ကျယ်လို့ ဈေး အချောင်ရတာမို့ ဝယ်လိုက်တယ်။

ဈေးဆိုင်ဖွင့်ပြီး မိုးကို ရောင်းခိုင်းရင်း ပိုရင်နီးအောင် ကြံဆောင်ရမည့် အကြံရှိတယ်လေ။ အိမ်ဝယ်ပြီး စည်ပင်မှာ ပြင်ဆင်ခွင့်ရော လုပ်ငန်းလိုင်စင်ပါ လျှောက်ပြီး အိမ်ပြင့်မယ် အဖွဲ့ကို ပါ ငှားရမ်းထားလိုက်တယ်ဗျာ။ မိုးမှာအိမ်ရောက်တော့ ပင်ပန်းနေတာပေါ့။

“  အမေနှင်းသမီးရောက်ပြီသက်သာလားမေနှင်း ”

“  ဘယ်သက်သာမလဲ သမီးလေးရယ်၊ သမီးရော အဆင်ပြေခဲ့လားကွယ် ”

“  အဆင်ပြေပါတယ် မေမေရဲ့ ”

“  သမီးကို ကြည့်ရတာ အရမ်းပင်ပန်းနေတယ် ထင်တယ် ”

“  ဘာဖြစ်လို့လဲမေမေ ”

“  အော် မျက်တွင်းတွေလည်း ချောင်လို့ပါလား ”

မိုး ရင်ထိတ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ။

“  မနေ့က ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားရတာ မေမေ။ ခရီးကလည်းဝေး သမီးက လုံချည်ပဲရှိတော့ ခွထိုင်လို့လည်း မရ၊ပင်ပန်းတာပေါ့မေမေ ။ ဟိုရောက်တော့လည်း မေမေ့ကို စိတ်မချတာနှင့်အိပ်မပျော်ဘူး၊ ဒီနေ့ အစောကြီး ထပြီး လိုင်းကား စီးလာရတာလေ၊ တောကားဆိုတောလည်း ပင်ပန်းတာပေါ့ မေမေ ”

“  အေးကွယ် ငါ့သမီလေး ပင်ပန်းရှာတယ် ”

“  ကဲပါမေမေညနေကျတော့ မန္တလေးသွားပြီးဆေးရုံ တက်ရအောင်နှော် ”

“  အေးလေ ကောင်းပါပြီ သမီးရယ် ”

ညနေဘက်မှာ ဆေးရုံတင်လိုက်ပြီး သွေးစစ် ဓာတ်မှန်တွေရိုက်နှင့် အလုပ်လည်း တော်တော်ရှုပ်ပါတယ်။ အားပြည့်အောင် ဆရာဝန်ကြီးက နားခိုင်းပြီး သောက်ဆေးထိုးဆေးတွေနှင့် တစ်ပတ်လောက်နေရတယ်၊၊ ပြီးတော့ ခွဲစိတ်ဖို့ဖြစ်လာပြီလေ။ မိုးမှာ လိုအပ်တဲ့ ဆေးဝယ်ပေးရတာနှင့် အမေ့ဝေယျာကိစ္စတွေနှင့် တော်တော်လည်းအလုပ်ရှုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီကြားထဲ ဗေဒင်ဆရာတွေမေး။ မေမေ့အတွက် ယတြာတွေချေ ဘုရားကြီးမှာ ဆုတောင့်နှင့်ပေါ့။

ဒီရက်တွေမှာ မိုးရဲ့ ရာသီလာရက်ပါ။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းကလေးသာ လာပြီး ပျောက်သွားတယ်။ အရင်ကလည်း ရာသီထိန်ဖူးတော့ ပြဿနာ သိပ်မရှိဘူးပေါ့။ အခုက အလုပ်ကလည်းရှုပ် စိတ်လည်းရှုပ်ပေါ့။ အိမ်မှာတုန်းက ရာသီထိန်ရင် ကေသီပန်တွေ သောက်ပေမယ့် အခုတော့ မသောက်ဖြစ်ဘူးလေ။ မေမေလည်း ခွဲစိတ်ပြီး ပိုက်ဆံလည်း ဆယ်ခြောက်သိန်းလောက် ကုန်သွားတော့တယ်။

မေမေက ခွဲစိတ်ပြီးပေမယ့် ဆေးရုံက ချက်ချင်းဆင်းလို့ မရဘူးလေ။ မေမေလည်း တော်တော် အိုစာသွားတယ်။ ချုပ်ရိုးဖြေရအုံးမှာနှင့် ဆေးရုံမှာပဲ နေရတယ်။ မေမေစိတ်ချရပြီဆိုမှ မိုးမှာ စိတ်အေးရတော့တယ်။မေမေအတွက် အားဆေးတွေ စားစရာတွေလည်းဝယ်ရတယ်လေ၊

ပိုက်ဆံတွေ ကုန်တိုင်း ဦးကိုလည်း သတိရတယ်။ ကျေးဇူးလည်း တင်မိတယ်။ ဒါကြောင့် ဆေးရုံမဆင်းခင် ဦးဆီကို ဦးကို သတိတရ ဖုန်းဆက်ဖြစ်တယ်။ ဦးဆီဖုန်းဆက်တော့ ဦးကလာခဲ့ပါလားဆိုတော့ မိုးလည်းတွေ့ချင်နေတာနှင့်မေမေ့ကို အလုပ်က အင်တာဗျူးခေါ်လို့ သွားရမယ်လိမ်ပြီး ပြောထွက်ရတာပေါ့။

မိုးဆီက ဖုန်းလာတော့ ကျနော်အရမ်း ပျော်သွားတယ်ဗျာ။ သီချင်းလေးတောင် အော်ဆိုမိတယ်။ တွံတေးစိုးအောင် သီချင်းကိုဗျာ။ဘာတဲ့

“  မီးရယ်..မီးရယ်.မီးမလာတဲ့ညများဆို ဦးတော့သိပ်.သိပ်လွမ်းတယ်၊လွမ်းနေရတယ်ချစ်သေ ာမီးရယ်..............သတိများရပါလေစ ဦးတစ်ယောက်ကို"................... ပျော်တယ်ဗျာ။

အရမ်းကြီးကို.မီးလာမည့်အချိန်ကလေးကို အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီး မျော်နေမိတယ်။ ရင်ထဲ နေမထိထိုင်မသာနှင့် ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာဗျာ။ မိုးလည်း ခြံဝင်းဘဲလ်တီးခေါ်တော့ ဦးက အပြေးကလေးရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ထဲကိုရောက်ရုံရှိသေး ဖက်နမ်းတော့တာပါပဲ။

“  ဟာ..ဦး အိမ်ရှေ့တခါးတောင် မပိတ်ရသေးဘူး"

“  အေးလေ.ဟုတ်ပါရဲ့.မိုးလာတာနှင့် အားလုံးမေ့သွားပြီ ”

“  ဦးဟာလေ အရမ်းကို ပိုတယ် ”

“  မပိုပါဘူး မိုးရဲ့ ”

“  ဒီကောင်လေးက လွမ်းလို့တောင် ငိုနေပြီ ”

“  ဟာ...သူက လူဆိုးလေးပဲ ”

“  လာကွာ မိုးရယ် အခန်းထဲသွားရအောင် ”

“  မိုးလည်း အခန်းထဲ လိုက်သွားတယ် ”

ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရုံ ရှိသေးတယ်၊ ဦးက ဖက်ပြီးနမ်းတော့

“  ဦးခဏနေပါဦး၊အင်္ကျီ အပိုမပါဘူး ကျေသွားလိမ့်မယ် ”

“  ဒါဆိုလည်း ချွတ်လိုက်ပါတော့ကွာ ”

“  ခဏလေးတော့ စောင့်အုံးလေ၊ ဦးက ဟိုနေရာနမ်း ဒီနေရာနမ်းဆိုတော့ သန့်ရှင်းရေးတော့ လုပ်ပါရစေ ဦး"

“  အေးပါ မိုးရာ မကြာစေနှင့် ”

မိုးလည်း အဝတ်အစားချွတ်ပြီး ပိပိရော ဖင်ရော သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားရတယ်။ မနေ့ကတည်းက ဖုန်းဆက်ပြီးဝမ်းသန့်အောင် ဝမ်းချူဗူးနှင် ချူထားရတယ်။ ဦးက ဖင်ကိုပဲ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နှင့် ခါတိုင်းဖင်ကို ရှုံ့.ထားရတယ်လေ။ ဒီနေ့တော့ အေးဆေးပါပါပဲ။ အားလုံးပြီးတော့ အပြင်ကို ထွင်လာတာနှင့် ဦးက

“  ဒီနေ့တော့ အရမ်းလွမ်နေတာ၊ တကိုယ်လုံးကို နမ်းပစ်မယ် ”

“  ဟာကွာ.ဦးကလည်း ”

ဆိုပြီး ကျမက ရှက်ရှက်နှင့် ကုတင်ပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်မိတယ်။ ဦးက မှောက်အိပ်နေတဲ့ ကျမအပေါ်ကနေဆံပင်တွေသပ်ပြီး လည်ဂုပ်လေးကို ဖွဖွလေး ကိုက်တယ်။ ပုခုံးသားလေးကိုလည်း ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်တော့..မိုးလေ အရမ်းယားနေမိပြီ။

“  အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့ဦးရယ် ”

ဦး ဆီလာကတည်းက အလိုးခံရမှာသိတော့ အစကတည်းက ရင်တွေခုန်နေသလို ပိပိကလည်း စိုနေတာ။ အခုတော့ ငို့မယ့် ခလေးလက်တို့ ဆိုသလို ပိပိက အရည်တွေ အပြင်ကိုတောင် စီးထွက်လာတယ်။ ဦးက မိုးပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို ခွာလိုက်တော့ ကိုယ်ကို ကြွပေးမိတယ်။ ဦးလေ မိုးကျောပြင်လေးကို လျှာနှင့်ယက်တော့ မိုး မနေနိုင်လောက် အောင်ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြမိတာပေါ့။

“  ပလပ်...ပလပ် ”

ဆိုတဲ့ ယက်သံတွေနှင့်အတူ ဦးက မိုးတင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ပြီလေ။။

“  အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့ဦးရယ် ”

ဦးက မိုးရဲ့ တင်သား တဖက်တချက်ကို ယက်လိုက်ညစ်လိုက် မနာကျင်အောင်သွားနှင့်ခဲပြီး လုပ်ပေးတဲ့ အခါ မိုးမှာ ကြက်သီးမွှေးတွေပါ ထလာတာပေါ့။ တချက်တချက် တင်သားတွေ ဘေးကို ဆွဲဖြဲတော့လည်း မိုး စအိုဝလေးက တင်းကနဲ တင်းကနဲ ခံစားမိရတယ်လေ။

“  အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့ဦးရယ် ”

ကျနော်လည်း မိုးရောက်လာကတည်းက ဆန္ဒတွေ အရမ်းပြင်းပြနေတာ။ ကာမစိတ်က ဘီလူးသရဲ စီးနေသလိုပါပဲဗျာ။ မိုးပုခုံးသားလေးကို ကိုက်လိုက်ကျောပြင်လေး ယက်လိုက်နှင့် ကာမဆန္ ဒမီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေတာ၊ အခုဆို မိုးတင်သားတွေ ဆုပ်နယ်ပြီး ယက်လိုက်ကိုက်ဆွဲလိုက် ဖြဲကားလိုက်နှင့်လုပ်နေရင်း စအိုဝလေးကို  မြင်ရင် မနေနိုင်လောက်အောင် စုပ်ယက်ချင်လွန်းလို့ စုပ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေပါအောင်ကို စုပ်ပစ်လိုက်တာ။

“  ပြွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်......ပြွတ်...ပလပ်...ပလပ် ”

“  အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့.အင့်းးးး ”

မိုး မှာ ညည်းသံ ဆူလာတာပေါ့ဗျာ။ အဖုတ်ရော စအိုဝကိုပါ လျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီး စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။

“  ဟင်းးးဟင်းးးပြွတ်...ပြွတ်......ပြွတ် ”

“  အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့.အင့်းးးးအိုးးးအားးရှီးးရှီး ”

“  ပြွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်......ပြွတ်...ပလပ်...ပလပ် ”

“  အာ့.အင့်းးးးအိုးးးအားးရှီးးရှီး ဦးတော်ပါတော့မိုးမခံနိုင်တော့ဘူးအားးရှီးးရှီး ”

မိုးက တော်ပါတော့ ဆိုမှ ရပ်ပစ်ပြီး မိုးကို ပက်လက်ကလေးလုပ်လိုက်တော့ မိုးလည်း အလိုက်သင့်လေး ပါလာတယ်လေ။ မိုး ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားတော့ မိုးနို့ကို စို့ပေးလိုက်တယ်။ မိုးကလည်း နို့စို့ခံရင်း ညည်းမိတာပေါ့။ နောက်တော့ ဦးက ပက်လက်ကလေးလှန်ရင်း

“  မိုး....ဦး အပေါ်က ခွတက်ပေးပါလား ”

“  အာ.ဦးကလည်းမိုး..ငရဲကြီးအောင် ”

“  ဦးခွင့်ပြုရင် မကြီးပါဘူး..မိုးရဲ့ ”

“  ဟင်းအင်းကွာ ”

“  လာပါကွာ ”

“  ဒါဆိုလည်း ကန်တော့နှော်ဦး ”

မိုးက အပေါ်ကို တက်တော့ မိုးပိပိကို ပါးစပ်နှင့် ကပ်ပြီး လျှာနှင့် ထိုးပြီး မွှေပေးလိုက်တယ်။

“  အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်းးး ”

အခုဆိုရင် မိုးမှာ ထွက်သမျှ အရည်ကို ကျနော်က မြိုချပစ်လိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်သာ လုပ်လိုက်ရတယ်။မိုးရော မိုးဖင်ကြီးကို မ,ထားရတဲ့ ကျနော်လည်း ညောင်းလာတာမို့ မိုးကို ပြန်ဆင်းခိုင်းလိုက်ရတယ်။

“  မိုးး ”

“  ပြောလေဦး ”

“  ဦး..မိုးဖင်ကိုလိုးချင်တယ် ”

“  ဦး လုပ်ချင်တယ်ဆို မိုးခံပါမယ် ”

“  မိုးက ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ကုန်းရမလား ”

“  မကုန်းနှင့်မိုး၊ ဖင်လိုးရင်စပြီး ပက်လက်အရင်လိုးမှ မိုးသက်သာမယ်၊ ပက်လက်ပဲနေပေး ”

“  ဦး ဒီ အတိုင်းလုပ်ရင်အရမ်းနာမယ် ထင်တယ် ”

“  မိုး မနာရအောင် အရင်ကျင့်ပေးပါ့မယ်။ မိုးက စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထား မကြောက်နှင့် ကြောက်ပြီး ညစ်ရင် မိုးရောဦးရော နာလိမ့်မယ် ”

“  အင်းး ဖြေးဖြေးလေးတော့ လုပ်နှော် ”

“  အေးပါ မိုးရယ် ”

ကျနော်လည်း ဂျေဘူးကိုယူပြီး မိုးစအိုဝလေးသုတ်တော့ မိုးဟာ ဖင်ခံရတော့မယ့် အသိနှင့် တချက်တော့ တွန့်သွားတယ်။ ကျနော်က ဖင်ဝကို မထိတစ်ထိလေးလုပ်ပြီး စအိုဝပတ်လည်ကို စက်ဝိုင်းလေး ဝိုင်းလိုက်တယ်။ခဏနေတော့ မိုးက ရှုံထားတဲ့ စအိုဝကို မူလအတိုင်းပဲ ပြန်နေလို့ ကျနော်ကလက်ညိုးကို ဂျေထပ်သုတ်ပြီး စအိုဝထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

“  ဇွပ် ”

“  အားးး ”

ဆိုပြီး ညစ်ထည့်လိုက်သေးတယ်။

“  ခဏလေးသည်းခံပါကွာ ”

ဆိုပြီး ခဏလေး ငြိမ်ငြိမ်လေး ထားလိုက်တယ်။ မိုးက စအိုကြွက်သား မညှစ်တော့မှ တဖြေးဖြေး လက်ပြန်ထုတ်ပြီး လက်ညိုးကို ဂျေပြန်သုတ်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော် အခုလိုလုပ်ရင်း ပစ္စည်းတစ်ခုကိုသတိရမိတယ်လေ။ အဲဒါက ဝမ်းချူရင် သုံးတဲ့ ဝမ်းချူဗူးပေါ့။ အဲဒါကြောင့် ကျနော်က

“  မိုး ခဏလေးနှော် ”

ဆိုပြီး ဝမ်းချူဘူးကို ယူပြီး အရည်တွေ ပြောင်စင်အောင်ထုတ်ပြီး ဝမ်းချူဗူးထဲကို ဂျေဗူးကို ညှစ်ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ မိုးဆီသွားပြီး မိုးစအိုထဲ သွင်းပြီး ညှစ်ထည့်လိုက်တယ်လေ။ မိုးစအိုထဲမှာ ဂျေတွေ ရောက်သွားပြီဆိုတော့ ကျနော်လက်ညိုးကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သွင်းလိုက်လုပ်တာ မိုးဖင်က အလွယ်တကူ လက်သွင်းလို့ ရလာတယ်လေ။

နောက်တော့ တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းသွင်းလိုက်တယ်။ ပထမတော့ နည်းနည်းညှစ်သေးတာပေါ့။ နောက်ဆိုတော့ မညှစ်တော့ဘူးဗျ။ အဝင်အထွက်ကလေးကောင်းလာလေ မိုးဆီက ညည်းသံတွေပါ ထွက်လာတယ်။

“  အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်းးး ”

ကျနော်လည်း အချိန်တန်ပြီ ဆိုပြီး ကျနော့်လီးကိုပါ သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ မိုးပေါင်တွေကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး လီးကို တဝက်လောက် ဝင်အောင် သွင်းပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။

“  ပလွတ်၊..ဗျစ်..ဗျစ် ”

“  အာ့..အမလေး.အိုးး ”

ကျနော်လည်း မိုးညှစ်တဲ့ ဒဏ်ကို ခံလိုက်ရသေးတယ်။ မိုးမညစ်တော့မှ တဝက်လောက်ပဲ အဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တယ်။

“  အာ့..အမလေး.အိုးး အာ့.အင်းးးဟင်းးးအာ့ ”

“  မိုးသွင်းလို့ ရသေးရင်ပြောနှော် ”

မိုးမှာ စအိုထဲ လီးဝင်လာလာချင်း အောင့်ပြီး စအိုဝက စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးဝင်တော့ စအိုဝက နာပေမယ့် အထဲရောက်တော့ အဝက မနာတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးက အထဲဝင်လေ အောင့်လေပေါ့။ ဦးကတစ်ခါတည်း အဆုံးမသွင်းလို့သာ ခံနိုင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး စအိုထဲ ဂျေတွေ ထည့်ထားလို့သာ ချောချောချူချူ ဖြစ်နေလို့လည်း ပါတာပေါ့။

ဦးက ငါးမိနစ်လောက် အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေတော့ မိုးလည်းအောင့်တာ သက်သာလာပြီး ခံနိုင်ရည်လည်း ရှိလာသလို ကောင်းလည်းကောင်းလာတယ်၊၊ အဲဒီအချိန် ဦးက ကျန်နေတဲ့ လီးတဝက်ကို ဂျေတွေသုတ်နေတာလည်း မြင်ရတယ်။ မိုးလည်း ခံနိုင်ရည်ရှိပြီ ဆိုတော့

“  ဦး ရပြီ ဆက်သွင်းပါလား ”

ကျနော်လည်း အပြင်မှာ ကျန်နေတဲ့ လီးတစ်ဝက်ကို ဆက်သွင်းလိုက်တယ်။

“  ဗျစ်..ဗျစ်.. ”

“  အာ့..အမလေး.အိုးး ဖြေးဖြေးဦး ”

ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေးနှင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်ခန့်ကြာတော့ မိုးဆီက နာတဲ့အသံ မဟုတ်တော့ဘဲ

“  အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်း....အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်းးအူးးးး ”

“  မိုးဦးဆောင့်လို့ရပြီလား ”

“  ရပြီဦး..ဆောင့်လိုက်တော့ ”

ကျနော်လည်း မိုးဆီက ခွင့်ပြုချက်ရပြီမို့လို့ အားနည်းနည်းသုံးပြီး ဆောင့်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။

“  ဇွပ်..ဖတ်. ဖွတ်...ဖတ်ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ် ”

“  အားးးကောင်းနေပြီ ဦးရ ပြီဆောင့်ပေးပါဦး ”

“  ဇွပ်..ဖတ်. ဖွတ်...ဖတ်ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ် ..ဖန်းဖန်းဖန်း ”

“  အားပြီးပြီဦး....အားးး ”

ကျနော်လည်း မိုးပြီးပြီဆိုတာနှင့် ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မရပ်လို့မဖြစ်ဘူး။ ဖင်စလိုးခံရတဲ့ မိန်းကလေးတွေဟာ ဒီအချိန်မှာ အီးပါချင်သလို သေးပေါက်ချင်သလို ခဏခဏ ဖြစ်တတ်တယ်လေ။

“  ဦး ခဏလေးနော် မိုးအိမ်သာသွားချင်လို့ ”

“  ကဲ မပြောဘူးလား၊ အိမ်သာကို မိုး တစ်ယောက်သွားပြီလေ ”

ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်း အီး ပါချင်သလားမေးရင် မပါပါဘူး၊ အိမ်သာထဲမှာ ငါးမိနစ်ဆယ် မိနစ်ထိုင်လိုက်ရင်အဲဒါ သက်သာသွားမှာပါ။ မိုးလည်း အိမ်သာသွားပြီး ကြာတဲ့အချိန် ကျနော်လီးက နည်းနည်းပျော်နေပြီလေ။  ကျနော်လည်း လီးအဝယားပြီး သေးပေါက်ချင်လာတာပေါ့။ မိုးအိမ်သာထဲက ထွက်လာတဲ့ အချိန် ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး သေးပေါက်ကာ ရေဆေးပြီးပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။

“  မိုး ရသေးလား ”

“  အဲဒီ နေရာတော့ မရလောက်တော့ဘူး.။ ဦး တော်တော် ခံရဆိုးတယ်။ ဦးလုပ်ချင်သေးရင် ရှေ့ကိုပဲ လုပ်ပါဦးရယ် ”

“  နောက််တော့လည်း ခံနိုင်သွားမှာပါ ”

“  ဟင့်အဲဒါတော့ မပြောတတ်ဘူး ”

“  ကဲဦးကမပြီးသေးဘူး လုပ်ချင်သေးတယ် ”

“  ဟင် ဦးက ထောင်လည်းမထောင်နိုင်တော့ပဲနှင့် ”

“  မိုး လုပ်ပေးရင် ထောင်ပါတယ် ”

“  မိုး ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလဲ ”

“  ဦးကို စုပ်ပေး၊ပြီးတော့ ဦးဂွေးရော ဖင်ပါ ယက်ပေးရင် ချက်ချင်းတောင်လာမှာပါ ”

“  အေးလေ မိုးဖင်ကို ဦးက ယက်ပေးထားတော့ ပြန်လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ”

ဆိုပြီးကျနော့်ကို လုပ်ပေးရှာတယ်။ ဒီအကြိမ်တော့ ကျနော်က ပက်လက်ပေါ့။ မိုး ကျနော် ဖင်ယက်လို့ ရအောင်ဖင်အောက်ခေါင်းအုံး ခုပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း ဖင်အောက်ခေါင်းအုံးလေး ခုလိုက်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုအပေါ်ကို မြောက်ကာနေပေးတော့ မိုးလည်း ကျနော် ပေါင်ကြားဝင်လာပြီး ကျနော့်လီးကို အရင်စုပ်ပြီး ကျနော့် ဂွေးဥကိုပါ စုပ်ပေးရှာပါတယ်။

“  ပြွတ်..ပြွတ်...ပြွတ် ”

မိုးမှာ.ဦးဖင်ကို ယက်ပေးရမှာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ ရွံမိတာပေါ့လေ၊ ဒါပေမယ့်.ဦးတုန်းက သူ့ကို မရွံမရှာပဲလက်ညိုးကို ဖင်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ညိုးကိုပါ စုပ်ယက်ပေးတာဆိုတော့ ကိုယ့်အလှည့်လည်း လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ဆိုပြီး စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်ပြီသာ လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ ပထမတော့ ဦးလီးကြီးကို ခဏတော့ စုပ်ပြီးအားမွေးရတာပေါ့..။

“  ပြွတ်..ပြွတ်...ပြွတ် ”

နောက်တော့လည်း ဂွေးဥတစ်လုံစီကို ယယ်ပေးပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်လေ။

“  ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”

“  အားးးကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ”

“  ပြွတ်....ပြွတ်..ပြွတ်...ပြွတ် ”

“  အားရှီးးရှီး ”

နောက်တော့လည်း ဂွေးဥနောက်က အကြောဆုံကြီးကို ယပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။

“  ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”

“  အားရှီးးရှီး အားးကောင်းလိုက်တာကွာ ”

မိုးက ဦး ဖင်ပေါက်လေးကို သွေးတိုးစမ်းပြီးလျှာလေးနှင့် ထိုးကြည့်လိုက်တယ်။ ဦးဆီက

“  အားရှီးးရှီး...အားးကောင်းလိုက်တာကွာ...အားးးးး ”

ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ ဦးလီးကြီးက တဆတ်ဆတ်နှင့်ကို ယိမ်းထိုးလာတယ်လေ။ မိုးလည်း အားတက်သွားပြီးတော့ ယက်လိုက်သေးတယ်။

“  ပလပ်..ပလပ်..ပလပ် ”

“  အားရှီးးရှီး ”

မိုးလည်း ဦး ဖင်ကို ယက်ရင်းနှင့် မရွံမိတော့ပဲ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်ပါ လုပ်မိတော့တယ်လေ။

“  ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”

“  အိုးး.....ရှီးးရှီး"အားးကောင်းလိုက်တာကွာ ”

အဲသလိုလုပ်လေ ဦးလီးကြီးက မာလာလိုက်တာ သံမဏိချောင်းကြီးလို ဖြစ်လာတာပေါ့။ မိုးလည်း အားတက်လာပြီး အားရပါးရ စုပ်ယက်မိတော့တာပေါ့။

“  ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ်...ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”

“  အားရှီးးရှီး....အိုးး.....ရှီးးရှီး အားးကောင်းလိုက်တာကွာ ”

“  အားးးတော်ပြီး မိုး ဦးထွက်သွားလိမ့်မယ်၊ ရပ်လိုက်ပါတော့ ”

မိုးလည်း အဲဒီအခါမှ ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီအချိန် ဦးလီးမှာ အရေကြည်တွေ ထွက်လေတော့ ယက်ပြီးစုပ်လိုက်သေးတယ်လေ။

“  ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ်"

“  အားတော်ပြီကွာ ၊ဦးမိုးကို လုပ်ချင်သေးတယ်၊ မိုး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကုတင်ပေါ် မှောက်လိုက်နှော် ”

မိုးလည်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ခြေချပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်အိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ ကျနော်လည်း မိုးနောက်ကနေပြီး ခြေကို ကားကာ မိုးပိပိထဲ လီးသွင်းပြီး လိုးလိုက်တာပေါ့။ မိုးပိပိထဲ အရည်တွေထွက်နေတာဆိုတော့ ကျနော့် လီးက"ဇွပ်"ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ အထဲကိုဝင်သွားတာပေါ့။

“  အာ့.. ”

ကျနော်က မိုးခါးလေးကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။

“  ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်း ”

“  ရှီးးးးရှီးအားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းးးးးအာ့ ”

ကျနော်လည်း ဆက်တိုက် မနားတမ်း လိုးလိုက်ပြီး မိုးပုခုံးလေးကို မနာအောင်ကိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးလိုးလိုက် ပြန်တယ်။

“  ဖွတ်...ဖွတ်...ဖွတ်...ဖတ်..ဖတ်.. ”

“  အားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းး.အင်း ”

ကျနော်လည်း နောက်တော့ မိုးပုခုံးကို ဆွဲပြီးလိုးလိုက်တော့ မိုးခါးက ခွက်ဝင်သွားပြီး ခေါင်းလေးမော့လာတာပေါ့။ ကျနော်လည်း အားရပါးရ လိုးထည့်လိုက်ပြန်တယ်။

“  ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်းး ”

“  အားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းး.အင်း ”

“  ရှီးးးးရှီးအားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းးးးး"အာ့ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်းး ”

“  အားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းး.အင်း..ဦ......မိုးပြီးတော့မယ် ”

ကျနော်လည်း မိုးပြီးတော့မယ်ဆိုလို့ အားနှင့် လိုးလိုက်တယ်။

“  ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်းး ”

“  ရှီးးးးရှီးအားးးအင်းးဟင်းးးဟင်းအာ့.မိုးပြီးပြီဦး.အား ”

ကျနော်လည်း မိုးပြီးပြီ ဆိုတော့ အောင့်ထားတဲ့ သုတ်ကို မိုး ပိပိထဲ ပန်းထည့်ပြီး မိုးပုခုံးသားလေးကို ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် ဆံနွယ်ကလေးကို ဆော့ကစားပြီး လီးသွင်းကာ ထပ်ရက် နေလိုက်သေးတယ်။ ခဏလေးကြာတော့

“  ဦး မိုး ညောင်းနေပြီ ဖယ်ပေးတော့နှော်"

ကျနော်လည်း မိုးအပေါ်က ဖယ်ပေးလိုက်ပြီး

“  မိုး ခဏလေး အိပ်ဦးကွာ ဦးပြောစရာရှိလို့ ”

ကျနော်လည်း မိုးအပေါ် ခြေတဖက်တင်ပြီး နို့လေးကို ပွတ်သတ်ကာ။

“  ဒီလိုမိုး..ဦးဆိုင်ခန်းဝယ်ပြီး ပြင်နေတယ်၊ မိုးအမေ ဆေးရုံက ဆင်းရင် မိုးအလုပ်လို့ ရအောင် ဆိုင်ဖွင့်မလားလို့ ”

“  ကောင်းတာပေါ့ ဦးရယ်၊ မိုးလည်း အလုပ်လုပ်ချင်နေတာ ”

“  ဒါဆိုလည်း မိုးမေမေဆေးရုံက ဆင်းရင်ပစ္စည်းတွေ ဝယ်ထည့်ရအောင် လုပ်ပေါ့ ”

“  ကဲ ဒါဆိုလည်း မိုးမှာ ငွေရှိသေးရဲ့လား ”

“  ရှိပါသေးတယ် ဦးရဲ့ ”

“  ကဲ လိုလိုမယ်မယ် ယူသွားလိုက်၊ မိုးအမေဆေးရုံက ဆင်းပြီးရင် မြန်မြန် လာခဲ့နှော်၊ ဦးလွမ်းနေမှာ ”

“  ဦးကတော့ ပြောတော့မယ် သမီး ရေချိုးပြီး ပြန်တော့မယ်နှော်    ”

“  အေးလေ.မိုးက ဆေးရုံကို ပြန်ရဦးမှာပဲ  ”

မိုး ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်လာတော့ ကျနော်လည်း တစ်သောင်းတန် တစ်အုပ်ပေးပြီး မိုးကို ဖက်ကာ နမ်းလိုက်တယ်။ အခုတော့ အဆင်ပြေပြီလေ။  မိုးကို အနားမှာထားခွင့်ရပြီ။ ဆိုင်မှာ ဈေးရောင်းမယ့် ကောင်မလေးတွေ ခေါ်ပြီး ဦးစီးခိုင်းမယ် ။ နှစ်ရက် တကြိမ်လောက်တော့ ကောင်းကောင်း လိုးလို့ရပြီလေ။


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန်>>>>



အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၂ )

အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - Steven Job

နောက်နေ့ကျတော့ မနေ့က ချုပ်ရိုးဖြုတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးလေးကို ဝတ်ပြီး စောစော ထွက်လာခဲ့တယ်။

“  ရွှေမှုံရေ ငါရောက်ပြီဟေ့  ”

“  အမေ သမီး လိုက်သွားတော့မယ်  ”

“  အေးအေး သမီး  ”

“  အမေ.ဒီနေ့ နေ့လည်စာကို အပြင်မှာစားဖို့ ထုပ်ခဲ့တယ်  ”

“  အေး..အေး သမီး"

“  မောင်လေးရယ် မြန်မြန် တတ်အောင်သင်ပေးလိုက်တော့၊ သူက ဆိုင်ကယ်ရူး.ရူးနေတာ  ”

“  ဟုတ်  အမ၊ဒီနေ့တော့ တနေကုန်သင်ပေးလိုက်မယ်  ”

ကျနော်လည်း ရွှေမှုံကို တင်ခေါ်လာပြီးတာ လမ်းဘက်ထွက်ခဲ့တယ်၊၊ ရွှေမှုံက အိပ်ရာကထလာပြီး နံနက်စာစားပြီးထွက်လာတယ်၊၊ ညအိပ်လုံချည် ပါးပါးလှပ်လှပ်ကလေးနှင့်ပေါ့။ တာလမ်းမကြီးပေါ်ရောက်တော့ မြို့ဘက်ကို ဦးမတည်ဘဲ လူရှင်းတဲ့ ဘက်ဦးတည်လိုက်တယ်။

“  လာ ရွှေမှုံ ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်တော့  ”

“  ဦး ဟာကြီးက မနေ့ကလို ထောက်နေအုံးမယ်  ”

“  လာပါ မနေ့ကလိုပဲထိုင်၊တက်တော့ ရပြီဆိုမှ ထိုင်ချလိုက်  ”

“  ဟုတ်ကဲ့"

ဆိုပြီး လက်ကိုင်ကို ကိုင်ကာ ခွလေသည်။ကျနော်က သူရှေ့ကို လှည့်ပြီး ခွရပ်တုန်း လီးကို ချုပ်ရိုးပေါက်မှအပြင်ကို ထုတ်ပြီး

“  ရပြီ ရွှေမှုံထိုင်တော့  ”

ရွှေမှုံလည်း ထိုင်ချလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်ကို မောင်းပြီး ထွက်ခဲ့တယ်၊၊ ပထမတော့ လီးက သိပ်မတောင်တော့ ရွှေမှုံက ပုံမှန် စီးလို့ရပေမယ် ချိုင့်ဆောင့်လို့ တဖြေးဖြေး တောင်လာတဲ့အခါ ရွှေမှုံက ရှေ့ကို ပိုကုန်းတယ်၊၊ ကျနော်က မနေ့ကထက် ပိုပြီး အထိအတွေ့ ကောင်းသလို လီးက ပိုတောင်လာတယ်။

သိပ်အကြာကြီး မမောင်းရသေးဘူး ။ ရွှေမှုံက မောသလို ဖြစ်နေပြီး တံတွေးတွေ မြိုချပြီး စိတ်လှုပ်ရှားလာတာပေါ့။ ရွှေမှုံဆီက အရည်ထွက်သလို ကျနော့်ဆီကလည်း အရေတွေ ထွက်လာတယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ ရွှေမှုံလုံချည် ရွှဲလာသလို ကျနော့်လီးက ရွှေမှုံဖင်ကြားထဲ ပိုဝင်လာတယ်။

“   ဦး ရွှေမှုံမောလာပြီ  ”

“  ဟင် ဘာလို့လဲ  ”

“  ရေငတ်နေလို့၊ အာလည်းခြောက်တယ်  ”

“  အေး ဒါဆိုလည်း ရေသောက်လေ၊မောနေရင် ငါ့ဆီမှာ မှီနေပေါ့  ”

“  အင်း  ”

ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ် ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ကို ဒေါက်ထောက်လိုက်တယ်။ ရွှေမှုံဆင်းသွားပြီး ကျနော့်အပေါ်မှီနေတယ်။ သူ့ဖင်မှာတော့ ကွက်နေပြီလေ။ရွှေမှုံ၊ ညည်းဖင်မှာ ကွက်နေပြီ။

“  ဦးဟာကြီးက ထောက်နေတော့ ရွှေမှုံမှာ နေရတာ မောသလို ရေငတ်နေသလို ဖြစ်နေတာပေါ့  ”

“  နေရတာ ကောင်းလား  ”

“  အင်း တမျိုးကြီးပဲ  ”

“  ဒီလို လုပ်ပါလား နင့် လုံချည်တွေမှာ ပေတယ်၊ ဒီအခေါက် လုံချည် မ ထိုင်လေ  ”

“  အာဖြစ်ပါ့မလား  ”

“  ငါက နောက်တစ်ခေါက် နှစ်ခေါက်လောက် မောင်းပြီးရင်မြို့ပြင်မှာ ဆီသွားထည့်မှာ။ နင့်လုံချည်မှာ ကွက်နေရင် လူမြင်မယ်လေ  ”

“  အင်း..အဲဒါဆို အဆင်ပြေတယ်၊အဝှာတော့ မဖြစ်ဘူး မဟုတ်လား  ”

“  ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ..ဒီမှာနှစ်ခေါက်မောင်းပြီးရင် လက်လွတ် မောင်းကြည့်မယ်လေ  ”

“  သမီး ကြောက်သေးတယ်  ”

“  မကြောက်နှင့် နင့်ကို ဖက်ထားပေးမယ်လေ  ”

“  အင်း ဒါဆို သွားကြမယ်  ”

“  ကဲ ငါ အရင် ဆိုင်ကယ်အပေါ်တက်မယ် နင်ခွပြီး လုံချည်လေး ငါ မပေးမယ် ပြီးတော့ ထိုင်ပေါ့  ”

ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေး ကျုံးသွင်းရတာပေါ့။ သူ ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်ခွတော့မှ ကျနော်လည်း လီးကို အပြင်ထုတ်ပြီး သူ့ လုံချည် မလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကယ် စက်နိုးပြီးထွက်တော့ ကျနော့် လီးက အရမ်း တောင်နေပြီ။ ရွှေမှုံမှာလည်း အတွေ့အကြုံ တစ်မျိုး ရပြီလေ။ဆိုင်ကယ်ဆောင်လေ ဖင်ကြားထဲ လီးဝင်နေလေ။

“  ရွှေမှုံ ကောင်းလား  ”

“  အင်း..ကောင်းတယ်  ”

ကျနော်လည်း တပတ်လောက်ပတ်ပြီး လက်တဖက်ကို သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး တဖက်တည်းနှင့် ထိန်းမောင်းတယ်၊ရွှေမှုံ ထိန်းပြီး ရှေ့ကို အားစိုက်ပြီး ကုန်းမောင်းတယ်လေ။ ကျနော်က ခါးကို ဖက်သလိုနှင့် အောက်ကို လက်လျှော့ချပြီး ဆီးခုံကို ပွတ်ပေးတယ်။ရွှေမှုံမှာ ရှေ့ကို အာရုံစိုက်ပြီး မောင်းနေရလို့ အဖုတ် ကိုင်တာတောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး။

တချက်တချက် လက်နှစ်ဘက်လုံး လွှတ်ကြည့်တယ်။ လွှတ်ကြည့်တဲ့ လက်တဖက်ကို နို့ကို လှမ်းကိုင်ပေးတယ်။ ရွှေမှုံဆီက အရည်တွေ ထွက်ပြီး ရွဲနေသလို ချိုင့်ဆောင့်ပြီး ကျနော်လည်း သုတ်ထွက်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း သုတ်ထွက်သွားတော့ လူရှင်းတဲ့ ဇရပ်ဖက်ကို ဦးတည်မောင်းလိုက်တယ်၊၊

“  သမီး အားလုံး စိုရွှဲနေပြီ လုပ်ပါအုံး  ”

“  ကဲလာ ဟိုဖက် ဇရပ်အကွယ်မှာ ဦးသုတ်ပေးမယ်  ”

“  သမီးဘာသာ သုပ်လိုက်မယ်  ”

“  သုတ်စရာ ဦးပုဆိုးပဲ ရှိတယ်၊ ဦး သုတ်ပေးပါ့မယ်  ”

ဇရပ် အကွယ်လည်းရောက်ရော ကျနော်က

“  ကဲလာ.ရွှေမှုံဦးသုတ်ပေးမယ်  ”

ဆိုပြီး ပုဆိုးစကို ဆွဲလိုက်တယ်။ ရွှေမှုံက မတ်တပ်ရပ်နေတော့..

“  ရွှေမှုံ ခြေထောက် ကားလိုက်ပါလား  ”

ရွှေမှုံ ခြေထောက် ကားရပ်ပေမယ့် ပုဆိုးစ ဆွဲသုတ်ရတာ အဆင်မပြေဘူး။

“  ရွှေမှုံရေ သုတ်ရတာ အဆင်မပြေဘူး  ”

“  အိပ်လိုက်ပါလား၊ ပြီးတော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်လိုက်နှော်  ”

“  ဟင်..ဦးက ဘာလုပ်မလို့လဲ၊ သမီး မျက်လုံး မှိတ်နေတုန်း အဝှာ မလုပ်ရဘူးနှော်၊လုပ်ရင် အမေနှင့်တိုင်မှာ  ”

“  မလုပ်ပါဘူး ဦးက ဒီလို သုတ်လို့ မရဘူးလေ၊ပုဆိုးချွတ်ပြီးသေချာသုတ်မှ ဖြစ်မှာပေါ့  ”

“  ဦးကလည်း ရှက်စရာကြီး  ”

“  အမလေး ယိုသူမရှက် မြင်သူ ရှက်နေပြန်ပြီ  ”

“  ကဲအိပ်လိုက်၊အိပ်လိုက်  ”

ရွှေမှုံလည်း ကြမ်းပြင်ဖုန်ခါပြီး လှဲမလို့ လုပ်ချိန် ကျနော်က ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။

“  ဟာ..ဦးကလည်း ဒီမှာ ဖုန်ခါတုန်းရှိသေးတာ  ”

“  အေးပါ.ငါစိတ်လောသွားလို့ ဘာလဲ မမြင်ဖူးလို့လား  ”

“  မြင်ဖူးပါတယ်၊ ဖေဖေ သာအေး အိပ်ပျာ်တုန်းက ပေါ်နေလို့  ”

“  အဲဒါဆို ဘယ်သူ့ဟာက ပိုကြီးလဲ  ”

“  ဦးဟာက ပိုကြီးတာပေါ့  ”

“  ကဲပါ.မြင်ဖူးရင်လည်း မျက်လုံး မှိတ်မနေနှင့်တော့၊ ဦးသုတ်ပေးမယ်  ”

ကျနော်လည်း ရွှေမှုံလုံချည်ကို လှန်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။

“  အားး လှလိုက်တာ ရွှေမှုံရာ ကိုက်စားချင်စရာကြီး  ”

“  အဖုတ်ကိုများ ကိုက်စားရတယ်လို့  ဦးကလည်း  ”

“  တင်စားတာပေါ့ တကယ်ဆို လှလွန်းလို့ လျှာနှင့်ယက်ချင်တာ  ”

“  ဟာဦးကလဲ ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး  ”

“  ဟ..တကယ်ပြောနေတာ၊နင့် ဖင်ကို ငါ့ဟာနှင့် ထောက်တာထက် အဆတစ်ရာ သာတယ်၊နင် ဆွေမျိုးတောင် မေ့သွားမှာ  ”

“  ဦးကတော့ ပိုပြီ  ”

“  မပိုပါဘူး နင် အယက် ခံကြည့်ပါလား  ”

“  အာ.ဦးကလည်း  ”

“  ငါနှင့်ကို မလိုးပါဘူး၊ နင် အရသာရှိအောင် ယက်ပေးချင်တာ  ”

“  ဦး တစ်ကယ် မလိုးရင်လုပ်ပေါ့၊ လိုးရင်တော့ အဖေနှင့်အမေ့ကို တိုင်ပြောမယ်  ”

“  ဒါတော့ မပြောဘူးမလား  ”

“  သမီးကောင်းရင် မပြောဘူး  ”

“  အေးဒါဆို ငါလုပ်ပေးမယ်  ”

ဆိုပြီး ပုဆိုးစနှင့်သုတ်လိုက်ပြီး လျှာနှင့် ယက်ရန် ရွှေမှုံ ဒူးကို အပေါ်မြှောက်ပြီး ကွေးတင်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်စစ်လေးရဲ့ အဖုတ်မို့ ဖောင်းကြွနေတဲ့အပြင် အမွေးနုနုလေးတွေ ယှက်သန်းပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရဲတွက်နေတာဗျာ။ ကျနော်လည်း အဆင့်တစ်ခု အောင်မြင်ပြီဆိုပြီး ဝမ်းသာအားရနှင့် အဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျောက်လျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။

“  အားးးရှီးးးးရှီးးးရှီး  ”

ကျနော်က အဖုတ်အောက်ခြေက စ ယက်ပေးလိုက်ရာ ရွှေမှုံမှာခါးကို အပေါ်ကြွလာပြီး.တရှီးးရှီးးနှင့် အော်လေသည်။ ကျနော်လည်း အဖုတ်နုတ်ခမ်းသေးလေးအား ထပ်မံယက်လိုက်ရာ ရွှေမှုံမှ ာတွန့်လိမ်ပြီး ကျနော့် ဆံပင်အား ဆွဲလေသည်။

“  ရွှေမှုံ ကောင်းလား  ”

“ အား ကောင်းတယ်  ”

ကျနော်လည်း ရွှေမှုံအဖုတ်အားလက်နှင့် ထိုးသွင်းလိုက်ရာ

“  အားး ဦးဘာလုပ်တာလည်း  ”

“  လက်သွင်းတာပါ  ”

ကျနော်က လက် အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်ရာ

“  အားး အရမ်းကောင်းတာပဲ ဦးရယ်  ”

ကျနော်လည်း ရွှေမှုံ ရဲ့ ကာမဖူးအစေ့ကို ဖြဲပြီးစုပ်ဆွဲလိုက် လျှာနှင့်ထိုးလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။

“  အားးကောင်းလိုက်တာ........အား  ”

ကျနော် ငါးမိနစ်ခန့်မှုတ်ပေးလိုက်ရာ ရွှေမှုံ တစ်ယောက်တွန့်လိမ်ပြီး

“  ဦးထွက်ကုန်ပြီ၊အားထွက်ကုန်ပြီ၊အား   ”

ဆိုပြီးငြိမ်ကျသွားသည်။

“  ရွှေမှုံ ပြီးသွားပြီလား  ”

“  ဘာပြီးတာလဲ ဦး  ”

“  အရည်တွေ ထွက်သွားပြီးလားလို့ မေးတာ  ”

“  အော် အဲသလိုလား  ”

“  ရွှေမှုံ ကောင်းသလား  ”

“  ကောင်းတယ်  ”

“  ငါလည်း ကောင်းချင်တာပေါ့ဟာ  ”

“  သမီးက ဘာမှ လုပ်မပေးနိုင်ဘူးနှော်  ”

“  ဘာမှ မလုပ်ပေးနှင့် ငါ နို့စို့ပြီး ကိုယ့်ဘာသာလုပ်မယ်  ”

“  အဲဒါဆိုလည်း စို့  ”

ဆိုပြီး အင်္ကျီကို လှန်ပြီး ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးသည်။ ကျနော်လည်း နုထွားသော နို့ကို စို့ပြီး ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်ရာ သုတ်တွေထွက်သွားလေသည်။

“  ဦး ဘာတွေ ထွက်သွားတာလဲဟင်  ”

“  ရွှေမှုံလိုပဲ ပြီးရင်ထွက်သွားတဲ့ အရည်တွေလေ  ”

“  ဦးတို့လည်း အဲလိုပဲလား  ”

“  အင်း...မနက်ဖြန်ကျရင် တို့တွေ ထပ်လုပ်ကြမလား  ”

“  လုပ်မယ်လေ  ”

“  ဒါဆို အခု တစ်ခေါက်လောက် မောင်းကြည့်ပြီး ပြန်ကြမယ်  ”

“  အင်းး ဘော်လီ ဝတ်လိုက်ဦးမယ်၊ဝတ်မနေနှင့်တော့ ပြန်ခါနီးကျမှ ချိတ်တတ်ပေးမယ်၊ကဲလာ  ”

ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ပြန်မောင်းရတယ်၊ဒီအခေါက်တော့ လက်လွတ်ပြီး မောင်းခိုင်းတယ်။ ကျနော်က နို့ကို ကိုင်ပြီးအဖုတ်ကို နှိုက်ပြီး နောက်က ဖက်လို့ပေါ့။

“  ဦး ယားတယ်  ”

“  ဒါမှ နောက်ဘယ်လို မောင်းမောင်း ရမှာလေ  ”

အဲဒီနေ့က ရွှေမှုံဟာ လက်ကိုင်ကလေး မနည်းဖြောင့်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် ဂီယာ အချိန်းအပြောင်း မရသေးတော့ ပြောပေးရတယ်၊ ဂီယာ တချက်ပြောင်းတိုင်း ဆိုင်ကယ်က ယိုင်သွားတတ်လို့ ထိန်းပေးရတုန်းပါ။ အဲဒီနေ့က ရေစကြိုဘက်ကို ကျနော်က ဆိုင်ကယ်မောင်းပြီး ဆီသွားထည့်တယ်။ နောက်အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့။

“  ကဲ အမရေ ပြန်ရောက်ပြီ၊ အမသမီးက အတတ်မြန်တယ်၊လက်ကိုင်တော့ မနည်းဖြောင့်လာပြီ၊ တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် ထပ်သင်လိုက်ရင် ရလာမှာ  ”

“  ဟေ..ဟုတ်လား ရွှေမှုံမက တော်သားပဲ  ”

“  ကဲ အမရေ.ကျနော် အလုပ်ရှိသေးတော့ ပြန်အုံးမယ်  ”

“  အေးအေးမောင်လေး မောင်လေးလည်းရွှေမှုံကြောင့် အလုပ်ပျက်ပါပြီ  ”

“  ရပါတယ် အမရဲ့  ”

ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ် မောင်းလာခဲ့တယ်။ တကယ်တမ်းမှာ မိမိသမီး အပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ်နှင့်အိမ်ထောင်ရှိ ယောက်ျားနှင့် အလွယ်တကူ မလွှတ်သင့်ပါဘူး။ အိမ်ထောင်ရှိ ယောက်ျားဆိုတာ မိန်းမစာမေးပွဲ အောင်မြင်ပြီးသား မဟုတ်လား၊ တောသူ တောင်သားတွေက ရိုးသားကြပြီး အေးဆေး နေတက်ပြီး လူကို ယုံလို့သာ လွှတ်ပေးတတ်ကြတယ်လေ။

ဒီတော့ ဒီအခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံပဲ ကျနော်ကအမိအရ အသုံးချလိုက်တာပါ။ ကျနော်နှင့် ရွှေမှုံဟာနောက်ထပ် သုံးလေးရက်လောက်ဆက် သင်ဖြစ်တယ်။ ရွှေမှုံလည်း ဆိုင်ကယ် မောင်းတတ်လာပြီ။ ကျနော်နှင့်က လူပြတ်တဲ့ နေရာမှာတော့ ခါတိုင်းလိုပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်။ ဒီနေ့တော့ ရွှေမှုံ ဆိုင်ကယ် ကောင်းကောင်း စီးတတ်သွားတော့ ရွှေမှုံလည်း ပျော်နေတာပေါ့။

ကျနော်ကတော့ ရွှေမှုံကို ဒီနေ့ မရမက လိုးမယ်ဆိုပြီး လူမမြင်ရတဲ့ ဇရပ်ပျက်ကိုပဲ ခေါ်လာခဲ့တယ်။

“  ရွှေမှုံရေ နောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ဝယ်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာ စီးရတော့မှာပေ့ါ  ”

“  ဒါပေါ့ ဦး  ”

“  ကဲ လာပါ၊ ဒီနေ့ကတော့ နောက်ဆုံးပဲ၊ ဦးက ရွှေမှုံကို အကောင်းဆုံး အရသာ လုပ်ပေးမယ်  ”

“  ခါတိုင်းလိုပဲ လုပ်မှာ မဟုတ်လား  ”

“  အင်းလေ  ”

“  ဒါဆိုလည်း သမီးခံချင်လှပြီး ဦးယက်ပေးတော့  ”

“  နေဦး အင်္ကျီလေးတော့ ချွတ်ဦး၊ ဦးပုဆိုးအောက်က ခင်းလိုက်မယ်လေ  ”

ရွှေမှုံလည်း အင်္ကျီကိုသာမက ဘော်လီပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ ကျနော်က ရွှေမှုံ နို့ကို အရင် စို့ပေးတော့ ရွှေမှုံက အရမ်းဖီးဖြစ်လာတယ်။

“  အင်းးးဟင်းးးအင့်  ”

“  ဦးကလည်း အဝှာ အရင်ယက်တာ မဟုတ်ဘူး  ”

“  နို့စို့ပြီးမှ အရည်တွေ ထွက်လာတော့ ယက်ရတာ ပိုကောင်းလာမှာပေါ့၊ရွှေမှုံက နို့စို့တာ မကြိုက်ဘူးလား  ”

“  အဖုတ်ယက်တာ ပိုကြိုက်တယ်၊ ဦးနို့စို့တာ နို့သီးခေါင်းတွေ ကျိန်းနေပြီ  ”

“  အေးပါ ခဏပါ  ”

ဆိုပြီး ကျနော် နို့ဆက် စို့ပေးတယ်။ တချက်တချက် စုပ်ဆွဲပြီး လွတ်သွားရင်

“  ပလွတ်..ပလွတ်  ”

နှင့်မြည်တာပေါ့လေ။ ပြီးတော့ ကျနော် ရပ်လိုက်ပြီး။

“  ရွှေမှုံ ဦး အဖုတ်ယက်ပြီးရင် နို့ပြန်စို့အုံးမှာနှော်  ”

“  စို့လေ.ဦး  ”

ကျနော်လည်း အဖုတ်ကို ယက်လိုက် လက်နှင့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး အစေ့ကို စုပ်ဆွဲလိုက်နှင့် ငါးမိနစ်ကျော်ကျော် လုပ်လိုက်တာ ရွှေမှုံလည်း ပြီးသွားတယ်၊၊ ကျနော် ရွှေမှုံ့ အပေါ်ကို ဒူးထောက်ပြီး အပေါ်ကနေပြီး နို့စို့ပေးတယ်၊ ရွှေမှုံကတော့ နို့စို့နေတယ်ပဲ ထင်တာပေါ့။ ကျနော်က အဖုတ်အဝနား လီးတေ့ပြီး နို့ကို စို့ပေးတယ်၊၊

“  ဦး..ဦးလီးက သမီးအဖုတ်ထဲ ဝင်သွားအုံးမယ်၊အဲဒါတော့ မရဘူးနှော်  ”

“  အေးပါရွှေမှုံရ ဒီမှာ နို့စို့ရင်း အဝကို သွားထောက်မိတာပါ  ”

“  ဦးအထဲကို မဝင်စေနှင့်နော်၊ ဝင်သွားရင် အမေ့ကို ပြောမှာ  ”

“  ရွှေမှုံရေ အဖျားလေးဝင်ရုံနှင့် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ ဝင်သွားရင်လည်း ဦး ပြန်ထုတ်ထုတ် လိုက်ပါ့မယ်  ”

“  အာ အထဲတော့ မဝင်စေနှင့်ဦး  ”

“  နည်းနည်းလေးပါ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ဒီမှာ နို့စို့တာ ဇိမ်နှင့်ခံကြည့်ပါဟာ  ”

ဆိုပြီး ကျနော် အဝကလေးကို လီးထိပ်ကလေးသွင်းပြီး နို့ကို တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်ရာ ရွှေမှုံမှာ မျက်လုံးလေးမှေးရင်း အရသာခံလေသည်။ ရွှေမှုံမှာ အရသာ ပြန်ရလာပြီး အင်းးဟင်း အင်းဟင်းး ဖြစ်လာမှ လီးကို ရှေ့သို့ ထပ်သွင်းလိုက်သည်။

“  ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်  ”

အဲဒီနေရာမှာ တင်းခံနေတယ်၊ကျနော်သိပြီ အပျိုစစ် အမှေးပါးကို ရောက်နေပြီဆိုတာ။

“  အားးးနာလိုက်တာ၊ဦးဆက်မသွင်းနှင့် နာတယ်နာတယ်  ”

“  ဆက်မသွင်းပါဘူး ဒီနားမှာ ရပ်ထားမယ်လေ  ”

“  အာပြန်ထုတ်ပေး အမေနှင့်တိုင်မှာနှော် ဦး  ”

“  ဒီလောက်နှင့် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ရွှေမှုံရယ်  ”

“  ဦးက သမီးကို လိုးနေတာ မဟုတ်လား  ”

ကျနော်က ဝင်သလောက် အနေအထားနဲ့ပဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။

“  ဟုတ်တယ် ရွှေမှုံ ဦး မနေနိုင်တော့လို့ပါ  ”

“  ဆက်မလိုးပါနှင့်ဦးရေ သမီးနာလို့ပါ၊ ဆက်လိုးရင် အမေကို တိုင်မှာ  ”

ကျနော်လည်း မရပ်တော့ဘူး၊ ဆက်ပြီး လိုးထည့်လိုက်တော့

“  ဗျစ်..ဗျစ်...ဖောက် ပြွတ်  ”

“  အား.....၀ူး အမလေးနာလိုက်တာ အမေရေ  ”

“  အားးးနာလိုက်တာ၊ ငါလိုးမသားကြီး အားနာလိုက်တာ၊ ချွတ်ပေး အခု၊ အားးငါလိုးမသားကြီး.အား  ”

ကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ဝင်သွားတာကြောင့် အရမ်းကို အရသာရှိလှတယ်။ ကျနော်လည်း ပြန်မထုတ်ပဲ ဆက်ပြီး လိုးပစ်လိုက်တယ်လေ၊ ဒူးက နာပေမယ့်လည်း ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ကျနော်က လူပျိုမဟုတ်တော့ သုံးလေးမိနစ်နှင့် မပြီးဘူးလေ။ ရွှေမှုံလေးက သူအလိုးခံရပြီဆိုတဲ့ အတွေးနှင့် တဟီးဟီး ငိုနေတယ်။ အလိုမတူပဲ အလိုးခံရပေမယ့် အဖုတ်က သူ့အလုပ်သူလုပ်ပြီး ရွှေမှုံ ပြီးသွားတယ်။

အပျိုမကတော့ လီးအရသာ တွေ့သွားပါပြီ။ ကျနော်က မအေးကို နောက်ပိုင်း နာရီဝက်လောက် လိုးနိုင်ပေမယ့်အခုတော့ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်သာ လိုးနိုင်တယ်၊အပျိုစစ်စစ် အဖုတ်ဆိုတော့ အရမ်းကြပ်တာလေ၊ ဆယ်မိနစ်လောက် ရွှေမှုံ ငိုနေပေမယ့် နောက်တော့ အငိုရပ်သွားတယ်။

မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားပေမယ့် မျက်ရည်ကလေးတွေက ပါးပြင်မှာ စီးလို့ပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း လိုးကောင်းကောင့်နှင့် လိုပြီး သုတ်ထွက်ခါနီးအပြင်ကို လီးထုတ်ပြီး သူ့ဗိုက်ပေါ် ပန်းထုတ်ပစ်တယ်။သုတ်က ဗိုက်တင်မကနို့ အထိရောက်တယ်။

“  ငါလိုးမသားကြီး လူယုတ်မာကြီး  ”

ဆိုပြီးကုန်းထကာ ဆဲတယ်။ ပြီးတော့ ပေနေတဲ့သုတ်တွေကို ကျနော့်ပုဆိုးသုတ်ပစ်လိုက်ပြီး

“  ခင်များကြီးကို အမေနှင့်တိုင်မယ်  ”

“  အေး တိုင်ရင်နင်က စောက်ရှက်ကွဲမှာ ငါက နင်တို့အားလုံးကို သတ်ပစ်ပြီး ငါထောင်ထဲဝင်မှာ တိုင်ရဲတိုင်ပေါ့  ”

“  ကဲ လိုးလို့လည်းပြီးပြီ၊ ပြန်မယ် ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်   ”

ဆိုပြီး သူ့တို့ ရွာဘက်မောင်းပြီး သူ့အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ဟန်မပျက် သူ့အမေကို နှုတ်ဆက်ပြီး ရွာဘက်မောင်းခဲ့တယ်။ ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ်သာ စီးလာရတာ စိတ်ထဲမှာ မလုံပါဘူး။ ရွှေမှုံသာ သူ့အမေကို ပြောလိုက်ရင် ငါတော့ မုဒိန်းမှု့ဖြစ်ပြီး ထောင်ကျပြီ ဆိုပြီး တွေးလာတယ်။ အဲဒါနှင့်အိမ်ရောက်တော့

“  မအေး ငါခရီး သွားလိုက်ဦးမယ်  ”

“  ဘယ်သွားမလို့လဲ  ”

“  ဖားကန်ဘက်ကို  ”

“  ရော့ ဒီမှာ ရစရာ ကျန်တဲ့ ငွေတွေ နင်တောင်းလိုက်တော့ သေတ္တာထဲရှိတဲ့ ငွေတွေလည်း သိမ်းထား။ငါကြာရင်လည်း ကြာမယ်  ”

ဆိုပြီး ဖားကန့်ဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။အဲဒီရောက်တော့ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်၊ ငါမုဒိန်းမှု့ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ရွာကိုလည်းပြန်လို့ မဖြစ်ဘူး၊ ဒီတော့ ငါစီးပွားရေး မရရအောင်ရှာမယ်ဆိုပြီး စီးပွားရှာတယ်။ ပထမတော့ ကျောင်တူးသူတွေနှင့် ပေါင်းကြည့်တယ်၊ကံကိုသာ အားထားပြီး မြေကြီးထဲကဟာ တူးနေတော့ အားမရဘူး၊အဲဒီက ကောင်တွေက ကျောက်တူးပြီး အရက်သောက် ဘိန်းရှူနေကြတော့၊ ဘိန်းဖြူဘက်လှည့်ပြီး ကယ်ရီသမားလုပ်တယ်။

အဆင်တော့ သိပ်မပြေဘူး၊ ကယ်ရီသမားဘဝ ဆိုပေမယ့် အဆက်အသွယ်တွေတော့ ရတယ်။ နောက်ငွေစုပြီးကိုယ့် ဟာကိုယ် လုပ်တယ်၊၊ အနက်ရောင်နယ်မြေလို ဖြစ်တော့ ဆက်ကြေးတော့ ပေးရတာပေါ့။

တဖြေးဖြေးနှင့် အရင်းအနှီးတွေများလာတယ်။ ရန်ကုန်ဘက်ကို ဆင်းပြီး ဝယ်လက်တွေ ဘာတွေ ရှာရတယ်။ဘိန်းဖြူချက်တဲ့ နေရာအထိ ရောက်လာတယ်။ ရှမ်းပြည်ဘက်တက်ပြီး ဘိန်းစိုက်သူတွေကိုပါ စပါးတိုးပေးသလို အရင်းအနှီးထုတ်ကာ ဝယ်ပြီး ဘိန်းဖြူချက်တဲ့ သူတွေကို သွင်းတယ်၊၊

ဆယ်နှစ်လောက်အထိ လုပ်တော့ တပည့်တွေပါ ရလာတယ်။အားလုံးက သစ္စာရှိကြတယ်လေ။ ပေါင်းပြီးအမြတ်အစွန်းကို ခွဲယူကြတော့လည်း သစ္စာရှိလာတာပေါ့။ နောက်တော့ အဖြူထက် ဆေးပြားတွေ ခေတ်ထလာတယ်။ ဆေးပြားဘက် လှည့်တယ်။တစ်တိုင်းပြည်လုံးကို ဖြန်ဖို့လုပ်လာတယ်။တချို့ နေရာတွေလည်းအဆင်မပြေဘူး၊ ရခိုင်ဘက် လမ်းပေါက်လာတယ်၊ ဘင်္ဂလားဒေ့ချ်ဖက်ကို ခြေလှမ်းစတယ်။

တဖြေးဖြေးနှင့် ဒီလောကမှာ ခြေချတာ ဆယ်စုနှစ်လောက် ဖြစ်လာတယ်။ရန်ကုန်မန္တလေးဘက်မှာအဖမ်းအဆီးများလာတယ်။ ဆုံးရှုံးမှု့တွေလည်းကြုံရတယ်၊၊ အဖမ်းအဆီးတော့ မခံရအောင်လုပ်ရတယ်။ပိုင်ရှင်မဲ့ပေါ့။ ဒါနှင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ချ်ဘက်က အစပြုလို့ ရနေပြီ။ ဝယ်လက်လည်းရတော့ တစ်ချီ အကြီးဆုံးချမယ် ဆိုပြီးလက်ထဲရှိသမျှ ပုံအောပစ်လိုက်တယ်။ ဝေစုခွဲတော့ သိန်းနှစ်သောင်းခွဲလောက် ရတယ်။

တပည့်တွေလည်း ဝေစုအလိုက် ခွဲပေးပြီး ကိုယ်မှာ လက်ကျန် စုစုပေါင်း ငွေသိန်းပေါင်း နှစ်သောင်း ခြောက်ထောင်လောက်ရတာနှင့် ဒီအလုပ်ကို စွန့်ပစ်လိုက်တယ်။မန္တလေးဘက်မှာ ခြံကျယ်ကျယ်ဝယ်ပြီးတော့ အိမ်ဆောက်လိုက်သေးတယ်။ ကျန်တဲ့ပိုက်ဆံ ဘဏ်အပ်ပြီး အတိုးနှင့်အပ်ကာ ကောင်းကောင်းနှပ်တယ်။ ဒီကြားထဲ မအေးတို့ရွာဘက်ကို စုံစမ်းတော့ ပြောင်းသွားကြတယ်တဲ့။ သတင်းက မရတော့ဘူး။

ကျနော်က မိန်းမထပ်မယူပဲ ဒီဘက်ခေတ်အခြေအနေအရ စပွန်ဆာပဲ ထားတယ်လေ။ ပါကင်ဆို ဈေးကောင်းပေးစားရတာပေါ့.။ဒီဘက်ခေတ်မှာ စပွန်စာပေးရတာ အရမ်းလွယ်လာတယ်၊၊ ကျနော်က ကျောင်းသူတွေဦးစားပေးပေါ့။ အဝေးသင် အချိန်ကတော့ ပေါမှပေါ။ အဓိက ကောင်မလေးတွေက လှချင်ပချင်လည်းရှိလာတယ်။

ပစ္စည်းတွေကလည်း ပေါတယ်၊ အလှကုန်ပစ္စည်းကလည်း ဈေးကြီးတယ်၊၊နောက်ပြီး ဂုဏ်တုဂုဏ်ပြိုင်ပေါ့။ကျောင်းတက်ရင် ဆိုယ်ကယ်လေးနှင့်မှ၊ ဆိုင်ကယ်တောင် အော်တိုဂီယာပါတဲ့ ကလစ်မှ၊ ဖုန်းဆိုလည်း Note မှစီးရီး ကိုင်ချင်တယ်။ တက်ပလက် ကိုင်ချင်တယ်။

ဖုန်းဆို Samsung မှ Apple မှ ဖြစ်လာတယ်လေ။ မိဘတွေမပေးနိုင်တော့ လူ့အောက်မကျရအောင် ငွေရှာလာကြတယ်။ ဒီတော့ ကျနော့်လို လူမျိုးအတွက် မိန်းကလေးတွေပေါမှပေါပဲ။ အသက်ငယ်ငယ်ကြီးကြီးလုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ ရတယ်လေ၊ ခင်များတို့ ကြားဖူးလား အကြွေးဆပ်ဖို့ သမီးအပျိုစင်ဘဝကို ရောင်းစားကြတာလေ၊အမေတွေ ကိုယ်တိုင်လာပို့တာတောင် ရှိသေး။

တစ်ချို့က ငယ်ငယ်လေးတွေ.ကျုပ်ကတော့ မကြိုက်ဘူး။ ခလေးမလေးတွေ ပါဗျာ။ ဆယ်သုံးနှစ်လောက်တစ်ယောက် လုပ်ဖူးတာ၊ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေဘူး၊ဗီဒီယိုပြပြီး လုပ်တာပဲ၊အဆင်ကို မပြေဘူး၊ လီးလည်းမစုပ်တတ်၊ လိုးတော့လည်း အောက်နေရာက ကွဲသွားလို့ အော်ငိုတယ်လေ။

ပြီးတော့ လိုးတော့လည်း မျက်လုံးသေကြီးတွေနှင့် စိုက်ကြည့်နေတာ၊နောက်ပြီးတော့ဗျာ အပျိုတွေ အရွယ်ပဲဖြစ်ဖြစ် နည်းနည်းကြီးရင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် လိုးလိုက်ရင်

“  အင့် ..အား..အင့်..အား..  ”

အသံလေးတော့ ပေးမှပေါ့။ ခလေးတွေက အံကြိတ်ပြီး မျက်နှာရှုံမဲ့နေတာ ဘယ်လိုဖီးလ်း ရှိမလဲဗျာ။ နောက်တော့လေးတွေဆို တော်ပါပြီလို့ ပွဲစားကို ပြောထားရတယ်။ ဒီလိုနှင့် ကျောက်ဆည်ဘက်က သန္တာဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ရောက်လာတယ်။ သူကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျော်ပြီ ။ ဒုတိယနှစ် တက်နေတယ်တဲ့။ ပွဲစား လာပို့တာပါ။ ပွဲစားလည်း ပြန်သွားတော့မှသူ နှင့် စကားပြောဖြစ်တယ်။

“  သန္တာ ဒီအလုပ်ဘာလို့ လက်ခံလိုက်လဲ  ”

“  သမီးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ငွေလိုလို့ပေါ့၊ သမီးကျောင်းသွားတာ စက်ဘီးနှင့်မသွားချင်ဘူး၊ ဆိုင်ကယ်လေးနှင့်မှ သွားချင်တာ၊ သူများနောက်ကလိုက်ရင်လည်း အောက်ကျတယ်လေ၊ ဒီတော့ သမီးဆိုင်ကယ်ဝယ်ချင်လို့ လက်ခံလိုက်တာ  ”

“  သမီးက ဒီအလုပ်လုပ်ဖူးလား  ”

“  ဆိုင်ကယ်လေးတောင် မရှိလို့ ဘဲတောင် မရဖူးဘူး  ”

“  ဟား..ဟားဟား ညည်းကတော့ ပြောရော့မယ်  ”

“  တကယ်ပါ ဦး  ”

“  ဒါဆို နင်က အပျိုစစ်ပေါ့  ”

“  ဟုတ်တယ် ဦး  ”

“  ငါက ပါကင်စစ်ဆိုရင် ပိုက်ဆံပိုပေးတယ်။ဒါပေမယ့် ငါစိတ်တိုင်းကျအောင် လုပ်ပေးရမယ်။ စိတ်တိုင်းကျရင်ပိုက်ဆံ ပိုပေးပါတယ်  ”

“  ဦး စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်၊စိတ်တိုင်းကျရင် ပိုက်ဆံပိုပေး ဖုန်းတစ်လုံး ထပ်ဝယ်မယ်  ”

“  အိုကေ ဒါမျိုးမှ ကြိုက်တာ  ”

“  ကဲမလုပ်ခင်လေး ရေမိုးချိုးရအောင် ဦး အခန်းလိုက်ခဲ့  ”

“  လိုက်ခဲ့မယ်လေ ဦး  ”

“  လာ ရေအတူတူချိုးရအောင်  ”

ရေချိုခန်းထဲမှာ Bath Tub လည်းတတ်ထားတယ်၊ ရေချိုးရင်း သီချင်းလည်း နားထောင်လို့ရတယ်၊၊ ကြွေဇလားဘေးမှာ ခုံလေးလုပ်ထားပြီး ဝိုင်လေး ဘာလေးသောက်လို့ ရအောင် စီစဉ်ထားတယ်လေ။

“  ရော့ သန္တာ ဝိုင်လေးသောက်  ”

“  အင်း..ရင်ထဲပူဆင်းသွားသလိုပဲ  ”

“  သောက်ပြီး ငါ့လီးကို ပြောင်အောင်ဆေး၊ နင်စုပ်ရမှာ  ”

“  ရတယ် ဦး သမီးက ဖုန်းထဲမှာ အပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးတယ်  ”

“  ဖင်ချတဲ့ အခန်းရော ကြည့်ဖူးလား  ”

“  ကြည့်ဖူးတာပေါ့၊ ဘာလဲ ဦးက ဖင်ပါ ချချင်လို့လား  ”

“  အေးပေါ့ဟ  ”

“  သမီးကြားဖူးတာက ဖင်လုပ်ရင် အရမ်းနာတာဆို"

“  ဂျေ (ဂျယ်) နှင့် လုပ်ရင်မနာပါဘူး  ”

“  ကဲ ဦး ရပြီလား  ”

“  အေးရပြီ၊ရေသုတ်ပြီး လိုက်ခဲ့တော့  ”

ကျနော်လည်း သဘက်နှင့် ရေသုတ်ပြီး ဝိုင်ခွက်တွေ ယူလာကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ တီဗီဖွင့်ပြီးအပြာကားတစ်ကား ဖွင့်လိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်ပဲ သန္တာဟာ ခေါင်းကို ရေသုတ်ကာ ဝင်လာပြီး တီဗီကို ခဏလှမ်းရှိုးလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်က ဝိုင်တစ်ခွက် လှမ်းပေးလိုက်ပြီး တီဗီထိုင်ကြည့်သလို သန္တာလည်း TV ထိုင်ကြည့်တယ်။ ဝိုင်နှစ်ခွက်လောက်ကုန်တော့ သန္တာဟာ မျက်နှာ နီရဲလာတော့တယ်။ 

“  ကဲ သန္တာသောက်ပြီးရင် စကြစို့  ”

“  ဟုတ်ကဲ့ ဦးး  ”

“  လာလေဦး လီးကို စုပ်လိုက်တော့  ”

သန္တာလည်း တီဗီထဲက အတိုင်းစုပ်လေသည်။သန္တာစုပ်လေ လီးမှာ ပိုတောင်လေ ပိုကြီးလေ ဖြစ်လာသဖြင့်

“  အမလေးဦးရေ.ခုဏကတော့ သေးသေးလေးဆိုပြီး အထင်သေးတာ အခုက နည်းတာကြီး မဟုတ်ပါလား  ”

“  ကြောက်လို့လား  ”

“  မကြောက်ပါဘူး၊လက်ခံပြီးမှ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လုပ်ရမှာပေါ့  ”

“  ကဲ လာသန္တာ ငါ နို့စို့ပေးမယ်  ”

ကျနော်လည်း သန္တာဖီးဖြစ်လာစေရန် နို့စို့ပေးလိုက်ရာ သန္တာမှာ ဖီးလ်ဖြစ်လာကာ ညည်းညူသံထွက်လာသည်။

“  အားဦးရေ.ယားတော့ယားတယ်၊ ဒါပေမယ့်အရမ်းကောင်းတာပဲ။သမီးကတော့ ရွှဲနေပြီ  ”

“  ရရင် လိုးမယ်လေ  ”

“  ဟုတ် ဦး   ”

ဆိုပြီး ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ ပေါင်ကားပေးလေသည်။ကျနော်လည်း သန္တာအား နေရာပြန်ချကာ ကုတင် ကန့်လန့် လုပ်ပြီး အောက်က သက်တောင့်သက်သာ လိုးရန် စီစဉ်လိုက်သည်။သန္တာအစေ့ကို တချက်နှစ်ချက်ချော်ထိုးပြီးဆွလိုက်ရာ

“  အားးးဦးးးးးးးအားးရှီး  ”

ကျနော်လည်း သန္တာအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်သည်။

“  ဗျစ်....ဗျစ်...ဗျစ်  ”

“  အာ့းးးးးးအာ့...အူးး  ”

အဖုတ်ထဲ တဝက်လောက်မှာ တကယ်ပဲ အမှေးပါးနှင့် ထောက်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း ပုံမှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး သန္တာအခြေအနေကို ကြည့်လိုက်သည်။ သန္တာလည်း တဖြေးဖြေး ကောင်းလာလေရာ အသံလေးထွက်လာလေသည်။

ထို့နောက် သန္တာ ကောင်းနေမှန်းသိတဲ့ အတွက် ပုံမှန်လုပ်နေရာက ဆတ်ကနဲ အမှေးပါးကို ထိုးခွဲလိုက်ရာ သန္တာလည်း ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး 

“  အား  ”

ကနဲအော်လေသည်။ကျနော်လည်း ဆက်တိုက်လိုးပစ်လိုက်သည်။ နာနေရာက သန္တာမှာ ကောင်းလာပြီး 

“  အင်းအား..ဟင့်အင်းအင်း   ”

နဲ့ အော်လာသလို ကျနော် ဆောင်ချက်ကလည်း တဖန်းဖန်း ထွက်ပြီးပေါ်လာသည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုက်ပြီး ရာ သန္တာမှာ

“  အားးးဦးသန္တာပြီးတော့မယ်၊ဆောင့်ဆောင့်   ”

ဟု ပင်အော်လေသည်၊သန္တာမှာ အရမ်းဖီးဖြစ်ပြီး ပြီးသွားလေသည်။ ကျနော့်မှာမပြီးသေးချေ၊၊

“  သန္တာရေ ကုန်းပေးပါလား  ”

“  ဟုတ်ကဲ့ ဦး  ”

သန္တာ ကုန်းပေးသည်နှင့်ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ နောက်မှနေ၍ လိုးလေသည်။

“  ဗျစ်....ဘွတ်..ဘွတ်  ”

သန္တာမှာ ကျနော်လီးဒဏ်ကြောင့် အံကြိတ်ခံရလေသည်။ ပထမသာ အံကြိတ် နေရသော်လည်း နောက်တော့ သူလည်း ကောင်းလာပါသည်။ ကျနော်လည်း ဆယ်ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်တိုက် ဆောင့်ပြီးလိုးလိုက်ရာ လူမှာ မောဟိုက်လာသဖြင့် ရပ်လိုက်ရသည်၊၊

အသက် လေးဆယ့်ငါးနှစ်ခန့် ရှိပြီဖြစ်သဖြင့် လီးကသာ သန်မာသော်လည်း အဆုပ်နှင့်နှစ်လုံးက သိပ်မခံနိုင်ပေ။နောက်နေ့တွေမှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး

“  သန္တာရေ ဦးကို ပြီးအောင်သာ မှုတ်ပေးလိုက်တော့  ”

သန္တာမှာ လီးလာစုပ်ပေးလေသည်။သို့သော်လည်း လီးမှ သုတ်မထွက်သဖြင့် သန္တာမှ အပေါ်မှ တက်ခွကာ လိုးလေသည်။ သန္တာလည်း ဆယ်မနစ်ခန့် တက်ဆောင့်သောအခါမှ သုတ်များထွက်ကာ ပြီးလေသည်။

သန္တာမှာ အလိုက်သိသော မိန်းခလေးဖြစ်သည်။ ကျနော်မှာ ပြီးသွားသော်လည်း ဆက်ပြီး ဇိမ်ခံလိုသေးသဖြင့်သန္တာအား မှုတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သန္တာမှာ သုတ်နှင့် သွေးရောနေသောကြောင့် တစ်ရှူးပေပါဖြင့် သုတ်လိုက်ပြီးသေသေချာချာ စုပ်ပေးလေသည်။ ကျနော်လည်း လီးတကျော့ ပြန်တောင်လာလေရာ ဖင်ကို ပါကင်ဖွင့်ရန်ကြိုးပမ်းရလေသည်။သန္တာသည် ဖင် အလိုးခံရန်အတွက်ဖင်ကုန်းပေးရှာသည်။

ကျနော်လည်း သန္တာဖင်ကို ဂျေများသုတ်လိမ်းပြီး လီးကိုပါ သုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သန္တာဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။သန္တာမှာ တချက်ခန့် အော်လိုက်ပြီး တွန့်သွားလေသည်။ 

“  အမလေး ဦးရယ် နာလိုက်တာ  ”

“  ခဏနေရင် သက်သာသွားမှာပါ  ”

ကျနော်လည်း လီးကို တစ်လက်မခန့်စီ တိုး၍ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်တွင် ဖင်၏ တင်းကြပ် မှု့ကြောင့်မခံနိုင်ပဲ ပြီးသွားလေသည်။ သန္တာမှာ ကျနော်နှင့်နှစ်ရက်ခန့် အတူနေပြီး ပိုက်ဆံနှင့်ကျနော်ဖုံးနံပါတ်ပါ တောင်းသွားသည်။ နောက်အပတ်တွင် သန္တာက ဖုန်းဆက်ပြီးလာလေရာ Click ဆိုင်ကယ်လေးနှင့်အတူ ဖုန်းသစ်လေးပါ ပါလာလေသည်။ ကျနော်နှင့်သန္တာမှာ တစ်လကျော်လောက်လုပ်ဖြစ်ပြီး ပိုမိုရင်းနှီးလာသည်။ အဝေးသင် စာမေးပွဲကြီးပြီးပြီး နှစ်ပါတ်လောက်လုပ်ဖြစ်ရင်း

“  ဦး သမီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ငွေရေးကြေးရေးအခက်အခဲရှိတယ်  ”

“  ဟုတ်လား  ”

“  သမီးလည်း ရွာပြန်ရတော့မယ်၊သူက အပျိုစစ်စစ် သမီးခေါ်လာရမလား  ”

“  သူက ဘယ်လို အခက်အခဲရှိတာလဲ  ”

“  သူတို့လည်း ဆင်းရဲတယ်၊ အခု သူ့အမေ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့၊ သူက သူ့အမေ ဆေးကုချင်လို့သာ မတတ်သာပဲ လုပ်ရမှာ  ”

“  အေးဒါဆိုလည်း ခေါ်ခဲ့လေ  ”

“  သမီးကို မုန့်ဘိုးတော့ပေးရမယ်လေ  ”

“  အေးပါ  ”

ဆောရီး.ကျနော့်အကြောင်းလေးပြောစရာ ကျန်နေလို့ဗျ။ကျနော်က မန္တလေး ရောက်ကတည်းကနောက်ကြောင်း ရှင်းအောင် ဦးကျော်ကျော်ထွန်း ဆိုပြီး အမည်ပြောင်းထားတယ်၊ မဟုတ်ရင် မူးယစ်အဖွဲ့လိုက်မှာ စိုးလို့ပါ။ 

.....................................................................................

သမီးကတော့ မိုးနှင်းဖြူပါ။ အသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီပေါ့။ အသားလည်းဖြူဖွေးပြီး အရပ်ငါးပေငါးလက်မရှိတယ်။ အခုတော့ ကျောက်ဆည်ဘက်က ရွာမှာနေပါတယ်။

သမီးက ကျောက်ဆည်ဇာတိလို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။သမီး မမွေးခင်ကတည်းက ရေစကြိုဘက်က ပြောင်းလာတာလို့ အဖိုးအဖွားတွေ မဆုံးခင်က ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဘာလို့ ပြောင်းလာတယ် ဆိုတာတော့ မသိဘူး။ အမေကမှတ်ပုံတင်ထဲမှာတော့ ဒေါ်ခင်နှင်းအေးဖြစ်ပြီး အသက်လေးဆယ်တော့ ကျော်နေပါပြီ။ ကျမကတော့ အမေနှင်းလို့ ခေါ်တယ်လေ၊၊

ငယ်စဉ်ကတည်းက အမေနှင်းက ကျမကို ဘယ် ယောင်္ကျားလေးနှင့်မှ မပတ်သက်ရဘူးလေ။ သူငယ်ချင်း ယောင်္ကျား လေးတောင် ကျမမှာမရှိဘူး။ကျောင်းတက်တော့ ကျောက်ဆည်မြို့ တောမရွာအနီး တက္ကလိုလ်မှာ တက်ရတယ်။

ဘိုးဖွားလည်း မရှိတော့ဘူး၊အဖေက သမီး မမွေးခင်ကတည်းက ဆုံးသွားတယ်လို့ မေမေ ပြောတယ်လေ။ဒီတော့ စီးပွားရေးလုပ်မယ်သူ မရှိဘူးပေါ့၊ဈေးဆိုင်လေးရောင်းရင်း ဘဝကို ရပ်တည်ရတယ်။ ပထမနှစ်မှာ အမေနှင်း သိပ်နေမကောင်းဘူး။ဒါပေမယ့် သမီးကိုတော့ ကျောင်းတက်ခိုင်းမြဲ တက်ခိုင်းပါတယ်။ပထမနှစ်မှာပဲ မသန္တာ ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းနှင့် ခင်ခဲ့တယ်။မသန္တာက တကယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသမားပါ။မသန္တာက တခြားရွာကပါ။

အဆောင်မှာ နေပြီး ကျောင်းတက်တာပေါ့။ပထမနှစ်မှာတော့ စက်ဘီးလေးနှင့်အတူ တက်ခဲ့ကြတော့ တော်တော်လည်း ခင်မင်ကြတယ်လေ။ သူက ဖုန်းလည်းရှိတယ်၊ ကျမ လိုချင်ပေမယ့် အိမ်စီးပွားရေးကြောင့်  ဖုန်းမပူဆာခဲ့ပါဘူး။ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့ ကျမအမေ ကျန်းမာရေးတော်တော် ညံ့လာတာပေါ့။ ပထမတော့အမျိုးသမီးရောဂါပေါ့။ သွေးဆုံးကိုင်တယ်လို့ ယူဆမိတာလေ။

နောက်တော့ အမေဗိုက်ထဲ အလုံးရှိနေတယ်တဲ့။ခွဲစိတ်မှ ပျောက်မှာ ဆိုတော့ ငွေကလည်းမရှိ၊ ကျမကျောင်းတက်ချင်တာတောင် ပျောက်သွားတယ်။ကျောင်းမတက်တော့ သန္တာ မေးတဲ့အခါလည်း အမှန်အတိုင်းပဲ ပြောပြမိတယ်။

“  မိုး နင် ဘာလို့ ကျောင်းမတက်တာလဲ   ”

“  အေး..ဟယ် အမေနှင်း နေမကောင်ဘူးဟ၊ ငါစိတ်ညစ်လို့ မတက်ဖြစ်တာ  ”

“  ဘာရောဂါတုန်းဟ  ”

“  အေး သားအိမ်မှာ အလုံးတွေ့လို့ တဲ့  ”

“  ဟယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဟယ်  ”

“  အေး..ဟယ်ငါလည်းခွဲစိတ်ကုသဖို့ ပိုက်ဆံမရှိလို့ စိတ်ညစ်နေတာ  ”

“  အင်း..ငါလည်းမကူညီနိုင်တာ အားနားပါတယ်ဟယ်  ”

“  ရပါတယ် နင်လည်းကျောင်းသူပဲ ဘယ်က ပိုက်ဆံရှိမှာလဲ  ”

ဒီကြားထဲ စာမေးပွဲရှိလို့ ကျောင်းပြန်တက်ရတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သန္တာက ဆိုင်ကယ်အသစ်ကြီးနှင့် ကျောင်းမှာ တွေ့ရတယ်။ ကျမလည်း အံ့အားသင့်မိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့်ညနေမှာ သန္တာမက ဆိုင်ကယ်အသစ်ကြီးနှင့် အိမ်ကိုရောက်လာပြီး

“  မိုး နင့် အမေဆေးကုဖို့ ငါ ပိုက်ဆံလာပေးတာ    ”

“  သူငယ်ချင်းရယ် အားနာစရာ  ”

“  အားမနာပါနှင့် သူငယ်ချင်း ရော့ငါးသောင်း  ”

“  နေပါစေ သူငယ်ချင်း  ”

“  နင့် အမေဆေးကုဖို့ ယူသာထားစမ်းပါ  ”

“  အေးဟယ် ကျေးဇူးပါပဲကွာ..ဒီညနေအမေ့ကို ဆေးခန်းပြလိုက်ပါ့မယ်  ”

“  ငါတစ်ခုမေးချင်တယ်ဟာ.. ဆိုင်ကယ်အသစ်တွေ ဖုန်းအသစ်တွေနှင့် နင်ထီများပေါက်လို့လား  ”

“  မဟုတ်ပါဘူး ငါနောက်မှ ပြောပြမယ်  ”

“  ရပါတယ်ဟာ  ”

စာမေးပွဲပြီးတော့ ညနေအမေနှင်း ဆေးခန်းပြန်ပြတယ်။နောက်နှစ်ပါတ်လောက်မှာ ဆေးရုံကြီးတက်ခွဲဖို့ ဆရာဝန်က ပြောတယ်။ ကျမလည်း တော်တော် စိတ်ညစ်သွားတယ်။ ဆေးဝယ်ဘာဝယ်နှင့် လက်ထဲ ပိုက်ဆံနှစ်သောင်းလောက်ပဲ ကျန်တယ်။ မိမိအပူကို သူငယ်ချင်းကို ပြောပြတော့။ သူငယ်ချင်းက

“  ငါ့မှာလည်း အဲလောက်မရှိဘူး၊ အင်းတစ်ခုတော့ ရှိတယ်  ”

“  ဘာလည်းဟ ပြောစမ်းပါ  ”

“  နင်ဘယ်သူ့မှ မပြောဘူးလို့ သစ္စာဆိုရင် ငါပြောပြမယ်"

“  ငါသစ္စာဆိုပါတယ်"

“  နင် ငါ့ကို ဆိုင်ကယ် အကြောင်းမေးတယ်မလား  ”

“  အေး မေးဖူးတယ်  ”

“  ငါလေ.အပျိုစင်ဘဝကို ရောင်းလိုက်တာ  ”

“  သူငယ်ချင်းရယ် ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေဟာ  ”

“  အေးလေ ငါလိုချင်တာ ရတော့ ငါကျေနပ်တယ်  ”

“  အဲဒီ ဦးက ရုပ်ချော သဘောကောင်းပါ၊ သူ့ဆီကငါလိုချင်တာ အကုန်ရတော့ ငါ့ဆီကလည်း အကုန်ပြန်ပေးရတာပေါ့  ”

“  ဟယ်..ဘာတွေ အကုန်ပေးလိုက်ရတာလဲ  ”

“  အပြာကားထဲက အတိုင်း အားလုံးပါပဲ  ”

“  ငါမှ အပြာကား မကြည့်ဖူးတာ  ”

“  ညံ့ပါ့ဟယ်.အေးလေ နင့်မှာဖုန်းမှမရှိတာ၊ငါ့ဖုန်းမှာ ပါတယ်။ ကြည့်လိုက်  ”

“  ဟယ်အမလေး ရန်တုန်စရာကြီးပါလား၊ နင် အဲဒီထဲက အတိုင်းလုပ်ပေးရတာလား  ”

ကျမလည်း သန္တာမ ပြသောအပြာကားကို ယူကြည့်ပြီး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ မေးလိုက်မိတယ်။

“  အကုန်လုံးပါပဲ .. ကြာတော့လည်း ဦးကိုတောင် စွဲနေပြီ  ”

“  ရှက်စရာကြီးပါဟယ်  ”

“  ရှက်မနေနှင့် လင်ရလည်း အဲဒါတွေ လုပ်ရမှာ  ”

“  နင်က ဖင်ပါ ခံခဲ့တယ်ပေါ့  ”

“  အကုန်လုံးပါဆို  ”

“  အမလေး ကြောက်စရာကြီး ဟီးဟီး  ”

“  အေး နင်အခက်အခဲ ဖြစ်နေတယ်ဆို နင်စဉ်းစားပေါ့၊ နင်ကအရမ်းလှတယ်၊ မပြင်ပဲနေတာတောင် အရမ်းလှတော့ ဟိုက ပိုတောင် သဘောကျအုံးမယ်၊ ငါကူညီနိုင်တာဒါပဲစဉ်းစားပေါ့  ”

“  အင်း ဘယ်လိုမှလည်း မတတ်နိုင်ဘူး၊ ငါစဉ်းစားပါ့မယ်  ”

“  ငါ မပြန်ခင်စဉ်းစား၊ပြီးမှ အဖြေပေး၊ဒီကြားထဲ ငါ တစ်ခေါက်လာခဲ့အုံးမယ်  ”

ဆိုပြီး သန္တာ ပြန်သွားလေသည်။ ကျမမှာ သာစဉ်းစားရင်း ကျန်ခဲ့ရတာပေါ့။ သန္တာ ပြန်သွားတော့ မိုးတစ်ယောက် ရင်ထဲ မွန်းကျပ်ပြီး ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။သန္တာ ပြတဲ့ ဗီဒီယိုကားကို ကြည့်ရတာ မိုးမှာ ရင်တုန် ပန်းတုန်နှင့် အာတောင်ခြောက်မိတယ်လေ။ မတွေးဘဲနှင့်လည်း မြင်ယောင်မိတာ ခဏခဏပါပဲ။ မိမိပစ္စည်းမှာလည်းယားနေသလို ခံစားမိပါတယ်။ စမ်းကြည့်မိတော့လည်း စိုနေသလို ခံစားရလို့ ရှက်မိပါသေးတယ်။ တစ်ခါမှလည်း မကြည့်ဘူးပါဘူး။

လင်မယားတွေ တစ်ချို့ သမီးရည်းစားတွေ လုပ်တာကိုလည်း ကြားဖူးရုံလေးပဲရှိတာလေ။ မိုးအပျိုဝင်စတုန်းက မေမေပြောဖူးတယ်။

“  သမီး အပျိုစင်ဘဝဆိုတာ မိန်းခလေးတွေ အတွက် အရမ်း တန်ဘိုးရှိတယ်။ ဒါကြောင့် အိမ်ထောင်မကျမချင်းထိန်းသိမ်းရမယ်၊၊ မိမိခင်ပွန်းကိုပဲ မိမိအပျိုစင်ဘဝကို ပေးဆပ်ရမယ်။ အဲလို မဟုတ်ပဲ ချစ်သူဘဝမှာ စွန့်လွှတ်မိရင် အဲဒီလူနှင့် မဟုတ်ပဲ နောက်တစ်ယောက်နှင့်သာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရင် သမီးဘဝမှာ ပြဿနာတွေကြုံရနိုင်တယ်သမီး၊ အဲဒါကြောင့် မိမိကိုယ်ကို မိမိထိန်းသိမ်းပါ။ ဘယ်ယောကျ်ာလေးမှ စိတ်မချရဘူး၊ မရခင် ဖျာလိုလိပ် ခေါင်းပေါ်တင် ရပြီးဖျာလိုခင်းပြီး နင်းချေချင်ကြတာသမီးရဲ့  ”

မေမေ ဆုံးမခဲ့သလို ဘယ်ယောက်ျားလေးကိုမှ အရော မဝင်ခဲ့ဘူး၊ရည်းစားစကား လာပြောရင်တောင် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ငြင်းလွှတ်ခဲ့တာ၊ အခုတော့ သမီးမှာ ချစ်သူလည်းမဟုတ် လင်ယောက်ျားလည်းမဟုတ်တဲ့ သူဆီမှာသမီး အပျိုစင်ဘဝ စွန့်လွှတ်ရတော့မလား မေမေရယ်။

သမီးကြောက်တယ် မေမေ၊မေမေ မရှိရင် သမီးဘဝလောက အလယ်မှာ တစ်ကောင်ကြွက် ဖြစ်တော့မယ်။သမီး ဘာလုပ်သင့်သလဲ မေမေ။ မေမေမရှိရင် သမီးဘယ်သူ့ကို အားကိုးရမလဲ။ မေမေ အသက်ရှင်မှဖြစ်မယ်မေမေ။ အခုက သမီးလော်မာလို့ မဟုတ်ရပါဘူး။ မေမေအသက်ရှင်ဖို့ သမီးအပျိုစင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်မှာပါ။

ဒါမှလောကကြီးမှာသမီးနှင့်မေမေအသက်ရှင်လို့ရမယ်မြင့်မိုရ်တောင်ဦး မကကျူးတဲ့မေမေ့ကျေးဇူးတွေကိုသမီးဆပ်ချင်တယ်မေမေရယ်။မိုးမှာစဉ်းစားဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်မေမေအသက်ကိုကယ်ဖို့ဒီအလုပ်ကိုမလုပ်ချင်လည်းလုပ်ရတော့မယ်။

“  အင်းး ဒါပေမယ့် မေမေ မသိအောင် လုပ်မှရမယ်၊မေမေ သိရင် မေမေက အသက်သာ အသေခံလိမ့်မယ် ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး မေမေ့ကိုတော့ အသိပေးလို့ မဖြစ်ပါဘူးလေ  ”

လို့ တွေးမိတယ်လေ။ တကယ်လုပ်မယ် ဆုံးဖြတ်တော့ အပြာကားကိုပဲ မြင်ယောင်မိပြန်တယ်။ အမလေးနှော်အပြာကားထဲမှာ လီးစုပ်ပေးရတယ်၊အဖုတ်တင်မက ဖင်ပါ ခံရတယ်၊မလွယ်ပါလား၊ကြက်သီးထစရာကြီး၊တွေးမိတော့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားမိရတယ်။

လီးစုပ်ပေးတာ အဖုတ်အလိုးခံရတာ လူတိုင်း လုပ်ကြတယ်လို့ ကြားဖူးပေမယ့် ဖင်ခံရတယ်ဆိုတာ အခုမှသိရတယ်။ ဖင်ခံရမှာတော့ လန့်မိတယ်။ အင်း ဖင်ခံရတဲ့ အကြောင်းတွေးမှ ဖင်ဝမှ ယားကျိကျိနှင့်ပါလား။ အပျိုစစ်စစ်လေး မိုးမှာ ဖင်ခံရမှာ ပိုကြောက်နေမိတယ်။ဒါပေမယ့်လေ..ငါက အမေ့ဆေးကုဖို့ လိုတာကိုး ဖင်ခံရမယ်ဆိုလည်း ခံရတော့မှာ ။ ကဲလေ..လို့ စိတ်ကို ဒုံးဒုံးချလိုက်မိတယ်။ သန္တာလာရင်တော့ ငါလုပ်မှ ရမယ်လို့ ပြောရတော့မှာပဲ။

နောက်တပတ် ညနေ သန္တာရောက်လာတော့..

“  မိုး ဘယ်လိုလဲ လုပ်မှာဆို ပြော ။ နောက်တစ်ပါတ် ငါလူကြုံရလို့ နေ့လည်ဘက် ပြန်မှာ  ”

“  အေး ငါလုပ်မယ်  ”

“  နင့် အမေကို ဘယ်လိုပြောမှာလဲ  ”

“  နင့်တို့ ရွာလိုက်ပြီး ငါပိုက်ဆံ လိုက်ယူမယ်လို့ ပြောလိုက်မယ်  ”

“  အေး ဒါဆို ငါပါ ကူပြောပေးမယ်  ”

“  အေး ဒါဆို အမေ့ဆီသွားရအောင်  ”

“  မေနှင်း နောက်တပတ်ကျရင် သမီးသန္တာတို့ ဆီလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံ သွားယူမယ်  ”

“  သန္တာ မိဘတွေက ပေးမှာတဲ့လား  ”

“  အန်တီ စိတ်မပူနှင့် သမီး အားလုံးပြောပြီပြီ။ အမေတို့က ရှေ့အပါတ် လာယူဖို့ ပြောတယ်  ”

“  သမီးလေးရယ်..အဲဒီပိုက်ဆံကို ဘယ်လိုဆပ်မှာတုန်း  ”

“  မေနှင်းဆေးကုပြီးရင် သမီးမန္တလေးဘက်မှာ အလုပ်သွားလုပ်ပြီး ဆပ်မှာပေါ့  ”

“  အန်တီဘာမှ မပူနှင့်ဖြေးဖြေးချင်း ဆပ်လို့ရတယ်  ”

“  ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ သမီးလေးရယ်  ”

“  အမေနှင်း သမီးတို့က အသွားတရက် အပြန်တရက်တော့ ကြာမယ်၊ အဲဒါ အိမ်နားက ဒေါ်ကြီးကို ပြောလိုက်မယ်နှော်  ”

“  ရပါတယ် သမီးလေးရယ်  ”

နောက်တပါတ် သန္တာအစောကြီး လာခေါ်တာနှင့် မိုးလည်း ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး လိုက်သွားတယ်၊၊ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ သန္တာက

“  သူငယ်ချင်း ရင်မခုန်ဘူးလား  ”

“  အေးဟ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ  ”

“  ငါ့တုန်းကလည်း ရင်ခုန်တာပေါ့ဟ၊ငါ့ကို အကြမ်းပတမ်း လုပ်မှာလားလည်း တွေးနေတာ  ”

“  အဲလို မဟုတ်ဘူးလား  ”

“  ဦးက လူကြီးလူကောင်းပါ၊ရုပ်လည်းချော သဘောလည်းကောင်းတယ်ဟ၊ငါတောင် စွဲနေတာကိုကြည့်  ”

“  ဟယ်..နင်ကတော့ လုပ်ပြီ  ”

“  တကယ်ပါ ငါ တပတ် တစ်ကြိမ်လောက် ရောက်တယ်၊ ရောက်တိုင်းလည်း မုန့်ဘိုးပေးတယ်၊ ငါက မုန်ဘိုးထက် သူ့ ဟာကြီးကို စွဲနေတာ..ဟီဟိ  ”

“  နောက်တော့ နင်လည်း စွဲသွားမှာပါ  ”

“  ညည်းကတော့ ပြောရော့မယ်  ”

“  အေးငါကညနေဘက်မှပြန်မှာ.နင့်ကို ကူပေးခဲ့မယ်၊ နင်က အစိမ်း သက်သက်ဆိုတော့၊ ငါပြခဲ့အုံးမယ်  ”

“  အေးပါ ငါတစ်ယောက်တည်းကြောက်လည်းကြောက်တယ်  ”

“  ဒါနှင့် အဲဒီလူကြီး နာမည်ကဘာလဲ  ”

“  ဦးကျော်ကျော်ထွန်းတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ သူတစ်ယောက်တည်း  ”

“  ဟေ့ တော်ကြာ ရောဂါ ရလာရင် ငါတို့ ဘယ်လို လုပ်မှာလည်း  ”

“  စိတ်မပူစမ်းပါနှင့် ဦးက အသက်လေးဆယ်ကျော်သာ ပြောတယ် ရုပ်က နုတယ်ဟ၊ ပြီးတော့ ကျန်းမာရေးလည်း လိုက်စားတယ်၊ ဗိုက်ရွှဲကြီး မဟုတ်ဘူးနှော် ဗိုက်မှာ ကြွက်သားတွေ ပေါ်နေတာ၊ လုပ်လည်း လုပ်နိုင်တယ်၊ သူလုပ်ရင် ငါဆိုအနည်းဆုံး နှစ်ကြိမ်ပြီးတယ်  ”

“  ဟေ ...ပြီးတယ်ဆိုတာဘာလဲ  ”

“  နင်က တော်တော်ဒုံးဝေးတာပဲ၊ လုပ်ရင်အထဲမှာ အရမ်းကောင်းပြီး ငါတို့အထဲက အရည်တွေ ထွက်လာတာကို ပြောတာ"

“  အော.အဲလိုဟာလား  ”

“  အေးးးဟိုမှာရောက်ပြီ  ”

“  တံခါးခေါင်းလောင်း ထိုးလိုက်မယ်  ”

“  ဟော လာနေပါပြီ  ”

မိုးမှာ သန္တာ ညွှန်ပြတဲ့ လူကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ တမျိုး ခံစားလိုက်ရတယ်။ရုပ်ရည် သန့်သန်နှင့် အရပ်ရှည်ရှည် လူကြီးတစ်ယောက်ပါလား။ အင်း ငါ့စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးပဲ၊ အဲဒီလူကြီးကို ပိုရင်းနှီးသလို ခံစားရပါလား။

“  ဦး..သမီးပြောတဲ့ သမီးသူငယ်ချင်း မိုး လေ ဦး  ”

“  ဟေ့ မိုး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ.ဦးကို နှုတ်ဆက်လိုက်ဦး  ”

“  ဟုတ်....ဟုတ်.ကဲ့ ဦး  ”

မိုးမှာ အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြစ်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ကျနော်မှာ့ သန္တာခေါ်လာတဲ့ ကောင်မလေးကိုကြည့် ပြီး ဟာ..ခလေးမလေးက အရမ်းလှပါလား။ ချစ်စရာပါပဲလားလို့ တွေးမိတယ်။ သန္တာနှင့်တုန်းက မဖြစ်ခဲ့တဲ့ စိတ်က ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖြစ်မိတယ်။ရင်ထဲမှာ သူ့ကိုမြင်ကတည်းက နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူကလည်း ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ဖြူးဖွေး နုနယ်နေတာကိုး၊ ပိုက်ဆံမရှိလို့သာ သူ ဒီလို လုပ်ရမှာ။ နှမြောစရာလေးလို့ တွေးမိတယ်လေ။

မိုးမှာလည်း ဦးကိုကြည့်ပြီး သန္တာ့ကို တောင်မနာလိုစိတ်ကလေး ဝင်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်ဘူးလေ ။ သန္တာဆက်သွယ်ပေးလို့ ဦးနှင့်တွေ့ပြီး ငါ့အခက်အခဲတွေ ပြေလာတာလို့ တွေးရပြန်တယ်။

“  ဦး..ရေ သမီးသူငယ်ချင်းက မလှဘူးလား  ”

“  အရမ်းလှတာပေါ့  ”

မိုးမှာရင်ထဲ လှိုင်းစီးသွားသလို ခံစားရလိုက်တယ်။

“  ဦး မိုးက အမှန်အကန်နှော် ရည်းစားတောင် မရှိဘူး  ”

“  ဟေ.အဲလောက်လှတဲ့ မိန်းကလေးက ရည်းစားမရှိဘူးလား  ”

“  တကယ်ဦးရဲ့ ယောက်ျားဆိုလို့ ဦးနှင့်အခုမှ ပတ်သက်မိမှာ  ”

“  ဒါ ဆိုဦးက ကံ အကောင်းဆုံးလူပေါ့  ”

“  ဒါပေါ့ ဦးသမီးကို မုန့်ဖိုး များများပေးနှော်  ”

“  ပေးရမှာပေါ့  ”

“  ဦး သမီးက ပြန်တော့မှာ မပြန်ခင် မိုးကို သင်စရာလေးတွေ သင်ရင်းဦးနှင့် နောက်ဆုံးတွေ့ချင်လို့  ”

“  အဲဒါဆိုလည်းအခန်းထဲ သွားရတာပေါ့  ”

“  မိုး သူငယ်ချင်းလာ လိုက်ခဲ့ ဦးအခန်းထဲ သွားရအောင်  ”

မိုးမှာလည်း ရင်တုန်ပန်းတုန်နှင့် အာတောင်ခြောက်ပြီး လိုက်သွားရတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သန္တာကရေခဲသေတ္တာထဲက စပိုင်ဝိုင်လေးထုတ်ပြီး၊ အဖုံးဖွင့်ကာ

“  မိုး ဒါလေး သောက်လိုက်  ”

“  ငါ မသောက်ချင်ပါဘူး  ”

“  နင် မျက်နှာ ပူမှာစိုးလို့ သောက်လိုက်စမ်းပါဟာ  ”

မိုးလည်း ယူသောက်လိုက်တယ်။ ချိုပြင်းအရသာလေး လည်းချောင်းထဲ ဝင်သွားပြီး နားရွက်ကလေးတောင် ထူပူလာတယ်။

“  မိုး ကုန်အောင်သောက်လိုက်နှော်  ငါရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်အုံးမယ်  ”

“  ဦး လာလေ၊သမီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမယ်  ”

ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ မိုးလည်း စပိုင်ဝိုင်တစ်လုံးကုန်အောင် သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သန္တာနှင့် ဦးက သဘက်လေးပတ်ပြီး အပြင်ထွက်လာတယ်။မိုး ရင်ထဲမှာတော့ ဦးကိုနှမြောသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

“  ငါ တီဗီဖွင့်လိုက်ရမလား၊ မဖွင့်နှင့်တော့ ဦး၊ အခုမိုးကိုသမီးက လက်တွေ့ပြမှာ  ”

“  လာမိုး ဒီနေရာမှာ ထိုင်  ”

ဆိုပြီးကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းလို့ မိုးမှာ တက်လိုက်ရတယ်။

“  ဦးလာ မိုး နားအိပ်၊သမီး သူ့ကိုဘယ်လိုလုပ်ရတယ်ဆိုတာ ပြချင်လို့၊ နောက်ပြီး သူက ဖင်ခံရမှာလည်းကြောက်နေတာ အဲဒါတော့ နောက်မှ ပြလိုက်မယ် ဦး  ”

ကျနော်လည်း မိုးအနား လှဲလိုက်တယ်။

“  ကဲ မိုးကြည့်ထားနှေ ာ်ငါဘယ်လို လုပ်တယ်ဆိုတာ  ”

သန္တာက ဦး သဘက်ကို ဖြေချလိုက်တော့ မိုးလည်း လိုက်ကြည့်မိတယ်။ အမလေး.ဟိုတလောက သန္တာ ပြတဲ့အပြာကားထဲက လူတွေလီးထက်တောင် ကြီးမလားမသိဘူး ဆိုပြီး မိုးမှာ ရန်ခုန်သွားပြီး တံတွေးတောင် မြိုချမိတယ်။ မိုးမှာ လီးကို အခုမှ အပြင်မှာ မြင်ဖူးတာလေ။သန္တာမက ဦးလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပြီး အားရပါးရ စုပ်နေတယ်။

“  ပြွတ်..ပြွတ်.  ”

“  အားးရှီးးရှီး..ကောင်းလိုက်တာ  ”

လီးထိပ်ကို လျှာနှင့် ယက်ပြန်ပြီ။

“  ပလပ်..ပလပ်  ”

“ အိုးးးကောင်းတယ် သန္တာ  ”

နောက်တခါ လီးဒစ်ကြီးပတ်လည်ကို ယက်ပေးနေပြန်ပြီ။ ဟော ဦး လီးကြီးကို အပေါ်မြှောက်ပြီး ဂွေးဥတွေကို တလုံးချင်း စုပ်နေပါလား။

“ ပြွတ်...ပြွတ်  ”

“ အားးရှီးးးရှီးးးး  ”

မိုးမှာ အခုလို မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်ရတော့ ဖင်ပဲယားသလို၊ အဖုတ်ကပဲ ယားလာသလို ခံစားရပြီး ပိပိထဲမှာအရည်တွေ ထွက်လာသလို ခံစားရနေပြီ။ ဂွေးဥလေးတွေကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ် နေချိန်မှာ ဦးလီးကအရည်ကြည်တွေ ထွက်လာနေပါလား။ သန္တာမက ဂွေးဥ စုပ်တာရပ်လိုက်ပြီး အရေကြည်တွေနဲ့ လီးကို စုပ်နေပါလား။

“ ပြွတ်....ပြွတ်.  ”

ပြီးတော့ မြိုချလိုက်တာလည်း မြင်လိုက်ရတယ်။ အယ် သန္တာမကလည်း တုတ်ထိုးသကြားလုံးများ မှတ်နေလားမသိဘူး၊ ဦးလီးကလည်း မိုးပေါ်ထောင်တာတင်မကဘူး။ ချက်ဖက်ကို တောင် လဲနေပြီ၊ခုဏကထက် ပိုကြီးပြီး ပိုရှည်နေပါလား။ တွေးမိရင်း မိုးမှာ အရေကြည်တွေ အပြင်ကို စီးဆင်းတာ သိလိုက်ရတယ်။

ဟော သန္တာမ ရပ်လိုက်ပြီ။ ပြီးတော့ သဘက်ကို ခွာချလိုက်တယ်၊၊ ပေါင်ခြံမှာ အရေတွေစီးနေပါလား၊ ငါမလုပ်ပဲနှင့်တောင် အရည်ထွက်တာလုပ်နေသူဆို ပိုဆိုးမှာပေါ့။သန္တာမဟာ ဦးအပေါ်တက်ခွပြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ဦးလီးကိုသွင်းနေပါလား။ ပြီးတော့ ထိုင်ချလိုက်တယ်။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်  ”

ပြီးတော့အပေါ်ကနေ ထိုင်ဆောင့်တော့တာပဲ။ အဲ ထွက်လာတဲ့ အသံတွေက နားရှက်စရာ။

“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ်  ”

“ ဗျစ်..ဗျစ်  ”

“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး  ”

သန္တာဆီက အသံတွေထွက်လာလို့ ကြည့်မိတာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး လျှာသပ်နေတဲ့ ပုံကိုမြင်ရတာ မိုးမှာ စိတ်တွေ ပိုကြွလာသလို ခံစားမိတယ်။ သူ့အော်ညည်းသံက အပြာကားတွေထဲကလိုပဲ။ ခဏကြာတော့ သန္တာ မောလာသလို အသက်ရှူသံပြင်းလာတယ်။ မမောရင်လည်း ခံနိုင်ရောလား တက်ဆောင့်တာ ဆယ်မိနစ်လောက်ရှိပြီပဲလေ။ ဟောသန္တာ ရပ်ပြီး မတ်တပ်ထတယ်။

“ ပြွတ်.ဘွတ်  ”

လို့ အသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဦးလီးကြီးက အရေတွဲနှင့်ရွဲစိုပြောင်လက်နေတာပဲ။ သန္တာမက အဲဒီ စိုရွှနေတဲ့လီးကို ငုံစုပ်လိုက်ပြန်တယ်။

“ ပြွတ်..ပြွတ်  ”

ဟာ ဒီအရေတွေလည်း မြိုချလိုက်ပြန်ပြီ။ ဟောသန္တာမ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ဦးက သန္တာမ ပေါင်ကြား ဝင်တယ်။ပြီးတော့ ဒူးထောက်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းနေပါလား။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ပြွတ်  ”

ဆို အသံတွေ မြည်ပြီး လီးကြီးဝင်သွားတယ်။

“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး  ”

သန္တာမဆီက အသံကြားရပြန်ပြီ။

“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ်  ”

“ ဗျစ်..ဗျစ်  ”

“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီးကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်  ”

“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ်  ”

“ ဗျစ်..ဗျစ်  ”

“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ကောင်းလိုက်တာဦး မြန်မြန်လေး သမီးပြီးတော့မယ်  ”

“ အာ့ လုပ်ပေးပေါ မြန်မြန်ကလေး  ”

“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ်  ”

“ အားးပြီးပြီး........အား  ”

သန္တာမှာ အော်ဟစ်ပြီးသွားသော်လည်း ဦးကတော့ မပြီးသေးချေ။ ဆက်ပြီး လိုးလျက်ရှိပြီး

“ ဇွပ်..ဖွတ်.ဘွတ် ဗျစ်..ဗျစ်  ”

နှင့်လုပ်လျက်ရှိပြီး မောပန်းဟန်တော့ သိပ်မပြပေ။ ဒါပေမယ့် ငါးမိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။

“ အားးသန္တာ..ဦးပြီးတော့မယ်  ”

“ ဒါဆို ရပ်လိုက် ဦးသမီးစုပ်ပေးပါ့မယ်  ”

ဦးက ရပ်လိုက်ပြီးသန္တာအပေါ်ခွကာ သန္တာ့ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးသွင်းပြီး ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေသည်။

“ အားးသန္တာ  ဦး  ထွက်ပြီ.အားးရှီး အား  ”

ဦးကခဏလေး ငြိမ်သွားပေမယ့် သန္တာကတော့ ငြိမ်မနေဘူး။ ကျမလည်း သေချာကြည့်တော့မှ ဦးဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေကို မြိုချနေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျမ အံ့ဩသွားမိတာပေါ့။

ဒီကောင်မတော့ တော်တော် ကဲတယ်၊ ဒါကြီးကို မရွံမရှာ စုပ်ပေးနေတယ်လို့ပေါ့။ ကျမလည်း အမူးတောင် ပြေသွားသလို အာတွေခြောက်သွားသလို ဖြစ်လာလို့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး စပိုင်ဝိုင်တစ်လုံးဖောက်ပြီး သောက်ပစ်လိုက်တယ်။ သန္တာကလည်း တောင်းလို့ တစ်လုံးဖောက်ပေးလိုက်ရသေးတယ်။ ဦးကတော့ ဘီယာတစ်လုံးဖောက်သောက်နေတာတွေ့တယ်။

“ မိုး ဘယ်လိုလဲ  ”

“ အာ.နင်ကလည်း  ”

“ အခု ငါ ဖင်တစ်ခါခံအုံးမှာ၊ နင်သေချာကြည့်ထားပေါ့  ”

“ ဦး သမီးက ပြန်ရတော့မှာ၊ အကြာကြီးလည်း မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ဦး ရရင်ပြောလေ  ”

“ သန္တာ ပြီးရင် ဦးရပ်လိုက်ပါ့မယ်၊ ပြီး ရင်ပြောပေါ့၊အခုလည်း စလို့ရတယ်၊ ဦးကိုတော့ မှုတ်ပေးဦးပေါ့  ”

ကျနော်က အနားမှာ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးက ကြည့်နေတော့ ဖီးလ်ပိုရှိတယ်၊ အကြာကြီးလည်း လုပ်နိုင်တယ်၊၊ မိုးကလည်း အရမ်းလှတယ်လေ၊ စိတ်ထဲမှာ သူရှိတော့ နွေးနွေးထွေးထွေးလည်း ခံစားရတယ်၊ ဒါကြောင့် လီးကဘီယာလေးတစ်လုံးကုန်တာနှင့် ပြန်တောင်လာတာမို့ သန္တာကို ခေါ်မှုတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သန္တာလည်းအချိန်မဆွဲဘဲချက်ချင်းကိုထမှုတ်တယ်၊

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြတ်  ”

လီးသာစုပ်နေတာ၊ မိုးရဲ့လှပတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မြင်ယောင်နေလို့ လီးက ချက်ချင်းကို အရမ်းတောင်လာတယ်။ မိုးလည်း ဦးသမီးကို စိတ်ဝင်စားနေမှန်း သိတယ်။ သန္တာပြီးရင် ကိုယ့်အလှည့် ရောက်မှာလေ။ တစ်ခါမှ ကာမ မဆက်ဆံဖူးပေမယ့် အခုလိုမျိုး မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ဖူးနေတော့ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးလေးတော့ ခံစားရတယ်။ ဦးကိုလည်း မြင်ရင်မြင်ချင်း ခင်တွယ်လာသလို ဖြစ်ပြီး စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးမိနေပြီလေ။

“ ဦး..တော်ပြီလုပ်ပေးတော့  ”

“ သန္တာ ဂျေမသုံးတော့ဘူးလား  ”

“ ဂျေ သုံးရင် ဦးက ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်လိုက်ပါဦး  ”

“ အေးးးကောင်းပြီလေ၊ကုန်းပေးတော့  ”

“ ကဲ မိုးလည်းဒီအနားလာကြည့်  ”

မိုးလည်း ဖင်လိုးတာ မြင်ဖူးချင်လို့ သန္တာကုန်းနေသည့် ဖင်နားကို ကပ်ပြီး ဒူးထောက် ကြည့်လိုက်တယ်။သန္တာက သူ့ဖင်ကိုတံတွေး ဆွတ်လိုက်သလို ဦးကလည်း သူ့လီးကို တံတွေး သုတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ လီးကို ဖင်ဝထဲသွင်းလိုက်တာပေါ့။

“ ပြွတ်..ပလွတ်  ”

ဆိုပြီး သန္တာ့ဖင်ထဲ လီးကြီး ဝင်သွားတော့တယ်။

“ အာ့ ရပြီဦး..ဖြေးဖြေးလေးအသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးပါ ..မိုးပါ မြင်ရအောင်  ”

“ အေးပါ  ”

ဆိုပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အာင် ဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက်တယ်။

“ ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်  ”

“ အာ့.ဦးရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ  ”

မိုး အံ့ဩမိတယ်။အရှည် ခြောက်လက်မခွဲခန့်ရှိပြီး လုံပတ်တစ်လက်မခွဲခန့် ရှိနေတဲ့ လီး ကိုယ့် ဖင်ထဲဝင်နေတာတောင် အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့၊ မိုးဝမ်းချုပ်တုန်းက ဝမ်းချူဘူးထည့်တာတောင် အရမ်း နာတာသေးတာ။ သူ့ကျမှ ကောင်းတယ်လို့။ အံ့ဩဘ ။

ပြောသာ ပြောရတယ်။ ဖင်ထဲ ယားကျိကျိနှင့် လီးက မှန်မှန်လေး သွင်းနေတယ်။ ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း ဖင်၀ အရည်ပြားလေးတွေက ဦးလီးကြီးနဲ့ ကပ်ပါလာသလို ၀င်သွားတိုင်းလဲ ကပ်လိပ် ပါပါသွားတာ မြင်ရတော့ ကြည့်ကောင်းသလိုလိုပဲ။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်.ဖွတ်.ဘွတ်  ”

“ အား ကောင်းတယ်ဦး မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါဦး  ”

“ ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်   ”

အသံတွေ ပိုမြည်လာတယ်။ ဆောင့်သံလည်း အဆက်မပြတ်ထွက်လာတယ်။

“ အင့်အင်းဟင့်ဟင့်အာ့..အာ့.ရှီးးရှီး..အားး  ”

“ အာ့.ဦးအဲဒါထဲပိုမြန်ပေး.သမီးအရမ်းကောင်းနေပြီ  ”

ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်

အသံပိုကျယ်လာတယ်။

“ အင့်အင်းဟင့်ဟင့်အာ့..အာ့..ရှီးးရှီး..အားးကောင်းတယ်ဦး အာ့..ကောင်းတယ်  ”

ဆယ်မိနစ်လောက် လုပ်လိုက်တာ။ နောက်တော့...

“ အားးပြီးပြီး ဦးးးးအားးးး  ”

“  ဦးလည်းပြီးတော့မယ်..အားးးခဏလေးး အားး  ”

“ ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်.အားပြီးပြီအားး  ”

မိုး လည်းမိမိအဖုတ်ဟာ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်လာပြီး အရေတွေ ထွက်သလို ခံးစားရလိုက်တယ်။သန္တာလည်း ပြီးပြီးချင်း ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်တယ်။ ဦးလည်းလိုက်သွားတယ်။သူတို့ ရေချိုးခန်းဝင်တော့ မိုးက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး နောက်ကို ကြည့်တော့ လုံချည်မှာ ကွက်နေပြီ။

ပင်တီကိုတောင် ဖောက်ပြီး စိမ့်ထွက်လာလို့ လုံချည်ကို လှည့်ဝတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရတယ်။ မဟုတ်ရင်လှည့်ဝတ်ထားတဲ့ ဘက်က ထပ်စိုရင်ဒုက္ခ မဟုတ်လား။ သန္တာတို့ ထွက်လာပြီး အဝတ်အစား ဝတ်ကြတယ်။ ဦးကဗီဒိုထဲက ထောင်တန်နှစ်အုပ် ထုတ်လိုက်ပြီး သန္တာကို ပေးတယ်။

“ ကျေးဇူးပဲ ဦး ...သမီးသူငယ်ချင်းကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိ စောင့်ရှောက်ပေးပါ  ”

“ အေး.စိတ်ချစိတ်ချ၊စောင့်ရှောက်လိုက်ပါ့မယ်  ”

မိုးနှင့်ဦးဟာ သန္တာကို အိမ်ရှေ့ခြံဝအထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။သန္တာလည်း ဆိုင်ကယ်လေး စီးလို့ ထွက်သွားတော့မှ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့တာပေါ့လေ။ အိမ်ထဲရောက်တော့

“ မိုးဗိုက်ဆာပြီလား  ”

“ ဆာတော့ ဆာပြီ  ”

“ ကဲလာ..ထမင်းစားခန်းထဲ သွားရအောင်  ”

“ မိုး..ဦးကတစ်ယောက်တည်းသမားဆိုတော့ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာတော့ မရှိဘူး၊ ရှိတာလေးနှင့်စားနှော်၊ ညစာကျမှဦး ဆိုင်ကဝယ်ကျွေးမယ်  ”

“ ရပါတယ် ဦး  ”

ကျနော်လည်း မိုးအတွက် စေတနာဗလာပွနှင့် ရှိတာတွေ ချကျွေးတယ်။ ကျနော်လည်း ဗိုက်ဆာဆာနှင့် စားပစ်တယ်။ မိုးလည်း ဗိုက်ဆာနေလို့ ထင်ပါတယ်။ တော်တော်လေးစားတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး

“ မိုးခဏလေးတော့ နားရအောင် လာ  ”

“ ဟုတ်....ဟုတ်.ကဲ့  ”

“ မိုးအိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်  ”

မိုးလေ ရင်အရမ်းခုန်သွားတယ်၊ ရင်ထဲမှာလည်း တလှပ်လှပ်ကြီးနှင့်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် အခန်းတစ်ခန်းတည်းမှာ အတွေ့အကြုံမရှိဘူးတဲ့ မိုးမှာ ရှက်လိုက်တာလည်း လွန်ပါရော။ ဒါပေမယ့် စိတ္ထဲ ကိုယ်နှင့် အရမ်း ရင်းနှီးနေသလို ခံစားရလို့ပါပဲ။ ဦးက မိုးဘေးနားလှဲ အိပ်လိုက်ပြီး မိုးပါးလေးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်သေးတယ်။ ရင်တွေခုန်ချက်က ဦးတောင် ကြားရလောက်တယ်။

“ မိုးး"

“ ရှင်"

“ ဦးတို့ ခဏလောက် အိပ်ရအောင်နှော်  ”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဦး  ”

ဦးဟာ ခဏလေးအတွင်း အိပ်ပျော်သွားပေမယ့် မိုးမှာ ချက်ချင်း အိပ်မပျော်ပါဘူး။ ဦးက မိုးကို ဖက်ထားတယ်လေ။ ရင်ခုန်နေတာကိုလည်း ဆန်းစစ်ကြည့်မိပြီး အခန်းတွင်း အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားမှု့ကြောင့်ရယ် ထမင်းဆီ တက်မှု့ ရယ်ကြောင့် ဦးအိပ်ပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

ကျနော်လည်း နိုးလာတော့ အားပြည့်သွားတာပေါ့။ ဘေးနားမှာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ မိုးကိုကြည့်လိုက်တယ်။အရမ်းချစ်စရာ ကောင်းနေတယ်ဗျာ။ ပါးစပ်လေးစေ့ပြီး ပုံမှန်လေး အသက်ရှူနေတာ။ရင်ဘတ်လည်း မို့ဖောင်းပြီးခါးသေးကျင်ကျင်နှင့် ထွာဆိုင်လောက်သာရှိမယ်။

တင်သားလေး ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ့။ အခုခေတ် မင်သမီးလေး ဝတ်မှုန်ရွှေရည်လို ပုံစံမျိုးလေးပါ။လည်ပင်း သွေးကြောလေးတွေ စိမ်းစိမ်းလေး ပေါ်လို့ဗျာ။ ဝါဝင်းတဲ့ အသားအရေ။ ဆင်စွယ်လို လက်မောင်းချွန်ထက်တဲ့ နှာခေါင်းနှင့် မပြုပြင်ပဲ လှနေတဲ့ မျက်ခုံး ။ အို..အရမ်းလှတယ်ဗျာ။ ချစ်စရာလည်း အလွန်ကောင်းလိုက်ပါဘိ။

နောက်များ သူ့အကြောင်း သေချာမေးရမယ်။ ငါလည်း ဒီတသက် အိမ်ထောင်မပြုပဲနေလာတာ၊ အခုတော့ ဈန်လျှောပြီလား မသိဘူး အေးလေ။ ငါက ဘယ်လောက် လိုချင်လိုချင် ငါ့လို အသက်ကြီးပြီး အိမ်ထောင်ပျက်ကို ဒီလို မိန်းမချောလေးက ယူပါ့မလား။ အခုတောင် သူ့ခမျာ သူ့အမေနေမကောင်းလို့သာ လုပ်ရရှာတာ။ သန္တာကိုလည်း ကျေးဇူးတင်တယ်။ ဒီလို မိန်းမချော မိန်းမလှလေးနှင့် ဆုံခွင့်ရတာ ဒင်းကျေးဇူးမနည်းဘူး။

အေးလေ အခုတော့ ဒီတရက်နှစ်ရက်တော့ ငါအစွမ်းကုန် ချစ်ပစ်လိုက်မယ်။ သူလိုနေတဲ့ ငွေတင်မက ကျန်တာပါ ကူညီလိုက်ပါ့မယ်၊၊ ဟာကွာ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ နှုတ်ခမ်းလေးက နှုတ်ခမ်းနီ မဆိုးပဲ ရဲနေတာပဲ။နှုတ်ခမ်းလေးက ဖူးရွနေတာနှော်။ ကြည့်ရင်းနှင့် အားမရ ဖြစ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။

“ အင့်..ဟင်းးး  ”

“ အော်..ဦးနိုးပြီလား"

“ နိုးတာကြာပေါ့ မိုးလေး  ”

“ သမီးအကြာကြီး အိပ်ပျော်သွားတယ် ထင်တယ်  ”

“ အင်းမနိုးသေးလို့ စောင့်နေရင်း မနေနိုင်လို့ နမ်းမိတာလေ  ”

“ အော်.ဦးကလည်း.အဟင်း  ”

“ မိုးက အရမ်းချစ်စရာ ကောင်လွန်းတယ်ကွာ  ”

“ အာဦးကလည်း  ”

မိုးလည်း ရင်ခုန်သွားတာပေါ့။

“ တကယ်ပါကွာ  ”

“ ကဲပါ ဦးရေ မြှောက်ပြောမနေပါနှင့်  ”

“ ဟာကွာ အရမ်း ချစ်တယ်  ”

ဆိုပြီး ကျနော် နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မိုးမှာ အံ့ဩသွားတယ်။ ရင်လည်း အရမ်းခုန်သွားတယ်လေ။ ဒီလို အနမ်းမျိုးကို မကြုံဖူးသလို မျှော်လည်း မမျှော်လင့်ထားဘူးလေ။ သန္တာနှင့်တုန်းက ဦးက မနမ်းဘူးလေ။ ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်သွားတာတော့ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့် ဦးကို အနမ်းလေးနှင့် ပြန်တုန့်ပြန်မိတယ်။

ကျနော်လည်း တကယ့်ကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနှင့် နမ်းပြီး မိုးက တုန့်ပြန်တော့ ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမိတာပေါ့။ ကျနော်လေ ဆံပင်က အစ နားရွက်ကလေးတွေပါ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ရွှေလည်တိုင် ကျော့ရှင်းရှင်းလေးကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ဒါတွေက ချစ်ခြင်းရဲ့ အလင်္ကာတွေလေ။ သိင်္ဂါရ.ရသမြောက်လေးတွေပေါ့။

မိုးလည်း ဦးက လည်တိုင်ကို နမ်းတဲ့အချိန် ယားလည်းယားတယ်။ ဖီလ်းလည်းရှိတယ်။ အလိုအလျောက် ညည်းသံလေး ပေးမိရင်း လည်တိုင် ကျော့ကျော့ကို မော့ပေးမိတာပေါ့။ ကျနော်လည်း လည်တိုင်လေးကို စုပ်နမ်းပစ်တာအချစ်ရဲ့ သင်္ကေတအဖြစ် အနီရောင် မာကင်လေးတွေ မိုးရဲ့ လည်တိုင် ကျော့ရှင်းရှင်းလေးမှာ ပေါ်လာတာပေါ့ဗျာ။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>