Configure Page List

Wednesday, August 17, 2016

မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၂ )

မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်

[ ၁၉၇၂ ခု ပွဲဦးထွက် အသစ်စက်စက် အမျိုးသမီး စာရေးဆရာမ ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်ရေးသားသော ဝတ္ထု တစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါသည်။]

ကိုယ်တွင်းမှာ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြန်တက်လာတယ်။ သူ့လက်က ကျွန်မကျောပြင်ကို အသာပွတ်ပေးနေရာက လက်တဖက်က ကျွန်မရဲ့လက်တဖက်ကို လာကိုင်ပြီး အောက်ပိုင်းတနေရာကို ပို့လိုက်တယ်။ ခပ်ပျော့ပျော့အချောင်းလေးတခု ကိမလက်နဲ့အုပ်မိတယ်။ ကျွန်မ နဲနဲတွန့်သွားတယ်။ လီး ဆိုတာ ဒါကိုး။ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပေမယ့် ကျွန်မယောင်္ကျားရဲ့လီးကို ကိုင်ဘို့နေနေသာသာ၊ ကျကျနနကို မမြင်ခဲ့ရဘူး။ ခုတော့ ကျွန်မလက်ဝါးအောက်မှာ ရောက်နေပြီ။ ကျွန်မကို ကောင်းစေတဲ့ဟာကို ကျွန်မကိုင်တွယ်ကြည့်ချင်တယ်ပေါ့။ 

ဒါနဲ့ ခပ်ဖြေးဖြေးလက်ထဲမှာ ကိုင်စမ်းကြည့်တယ်။ ခပ်ပျော့ပျော့ အသားချောင်းဘဲ။ အရေခွံအပေါ်က ဖုံးထားသလိုဘဲ။ ထိပ်နားမှာ အင်မတန်နုနေတဲ့ အသားဘဲ။ အဲဒီအသားပိုင်းမှာ အထစ်ကလေး ဖြစ်နေပါလား။ ကျွန်မ အထက်အောက်ပွတ်သပ်လိုက်တော့ ပျော့နေရာကနေ ဘောလုံးလေမှုတ်လိုက်သလို နဲနဲမတ်လာတယ်။ မာလည်း မာလာတယ်။ အသာ အချောင်းလိုက်ဆုပ်ပြီး အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့ ပိုပြီးမာလာတယ်။ သူလဲ လူးလွန့်လာတယ်။ လျှောတိုက်ပေးတာ ခပ်မြန်မြန်လုပ်လေ၊ သူ့အချောင်းက ပိုပြီးမာလာတယ်။ သူဟာ ကျွန်မ မြန်မြန်လုပ်ပေးတော့ အတော်ကို လူးလွန့်နေပေမယ့် ကျွန်လက်ညောင်းတာနဲ့ ကျွန်မလက်ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်တယ်။ 

ဒီတော့ သူ့လက်က ကျွန်မအဖုတ်ကိုလာနှိုက်ပြန်လို့ ကျွန်မပက်လက်အိပ်ပြီး တရွေ့ရွေ့တက်လာတဲ့ ဆန္ဒကို မှိန်းနေလိုက်တယ်။ ကျွန်မခြေညောင်းတာနဲ့ ကွေးထောင်ထားတဲ့ ညာခြေအကွေးအောက်ကို သူ့ခြေတချောင်း တိုးဝင်လာလို့ ကျွန်မ အသာ မ ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မခြေထောက်ကို သူ့အပေါ်ဆွဲတင်ထားပြီး ကျွန်မနား တိုးကပ်လိုက်တော့ ကျွန်မသူ့ဘက်ကို ကျောပေးစောင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဖင်အောက်ပိုင်းဆီ သူ့အောက်ပိုင်း တိုးဝင်လာတယ်။ သူက စောင်းကပ်လာပြီး ကျွန်မဘယ်ခြေပေါ်ကို သူ့ညာခြေကျော်ဝင်လိုက်တော့ တောင်နေတဲ့လီးဟာ ဖင်အောက်ပိုင်းကနေ အဖုတ်နားကပ်လာတယ်။ ကျွန်မဘယ်ခြေကို ကွေးပြီး စောင်းပေးလိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ခေါင်းဝကို တိုးဝင်လာတယ်။ ကျွန်မနို့ကို နောက်ကနေ ပွတ်ချေရင်း သူ့လီးကို တရစ်ချင်းသွင်းတယ်။

ဒီတခါ ဝင်ပုံက အဆန်းဆိုတော့ တမျိုးကောင်းနေပြန်တယ်။ ကျွန်မ အခုမှသတိထားမိတယ်။ လိုးတာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ မဟုတ်ဘဲ နောက်ကနေလဲ လိုးလို့ရသကိုး။ ကျွန်မ ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက်တော့ စွပ်ကနဲ အဆုံးထိဝင်သွားပါရောလား။ ဒါကလဲ သက်သက်သာသာနဲ့ ကောင်းသကိုး။ အင်း ခုမှ အမှတ်ရမိတော့တယ်။ ကျွန်မတို့ ကထိန်ခင်းသွားကြတုန်းက ဇရပ်ပေါ်မှာ စုံတွဲ တချို့ဟာ ဒီနည်းနဲ့ အလုပ်ဖြစ်ကြတာကိုး။ စောင်ထူထူခြုံမိန်းကလေးက ယောင်္ကျားဘက် ဖင်ပေးအိပ်၊ အေးတယ် ချမ်းတယ်ဆိုပြီး ဖင်က ယောင်္ကျားပေါင်ခြံဘက်ကို တိုးပြီး အသာနောက်ကသွင်းပြီးမှ စောင်ပြင်သလို အညောင်းဆန့်သလိုနဲ့ ဆွဲလှုပ် ဒီလှုပ်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ကြပေါ့။ အင်း ခု လက်တွေ့ကြုံမှ ဒင်းတို့တတွေ လူထဲမှာ မသိအောင်လိုးကြတာကိုးလို့ ကျွန်မလို မသိသေးတဲ့သူတွေကတော့ ဘယ်ရိပ်မိပါ့မလဲ။ သူတို့ကတော့ ဇိမ်ကျလို့။ တချို့များလေ အေးလိုက်တာ အေးလိုက်တာနဲ့ တုန်များနေကြသေး။ အဲဒါ ပြီးခါနီး တက်သုတ်ရိုက်တာကိုး။ အင်း ကောင်းကြပါ့၊ ကောင်းကြပါ့။ သူတို့ကောင်းနည်းက ခုမှ ကျွန်မ ကောင်းရတော့တယ်။ ကျွန်မ ဖင်နောက်က ဖင်သားချိုင့်ဝင်သွားအောင် ဖိဖိထဲ့ပြီး ဆောင့်ပေးတော့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ 

အဲဒီလို ဖိတွန်းနေရာက ကျွန်မ ကွေးထားတဲ့ ခြေက တခါတော့ ဆန့်သွားပြီး ကျွန်မမှောက်ရက်ဖြစ်သွားတယ်။ သူကလဲ ကပ်ညှောင့်ရင်းက ကျွန်မအပေါ်မှာဘဲ ထပ်ရက်ပိကျလာတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးက ဒစ်လောက်ဘဲ ဝင်တော့တယ်။ ကျွန်မ ဖင်ကို နဲနဲမြှောက်ပေမယ့် လီးအကုန်မဝင်ဘူး။ နဲနဲလည်း ညောင်းလာတယ်။ သူလဲ အားမရတာနဲ့ ကျွန်မကိုယ်ပေါ် ထထိုင်တယ်။ ကျွန်မလည်း အားယူပြီး ထမလို့ ဖင်ကုမြှောက်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလေးဘက်ကုန်းရက် ဖြစ်နေတုန်း သူက အသင့်ဒူးထောက်နေရာက ကျွန်မ အဖုတ်ကို သူ့လီးနဲ့ တေ့လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဒီအတိုင်း ငြိမ်နေလိုက်တော့ ကျွန်မ အကွဲကြောင်းထဲ သူ့လီးက တိုးဝင်လာတယ်။ ဟော ခွေးတွေလိုလဲ လိုးလို့ရပြန်တယ်လို့ ကျွန်မ အသိတခု တိုးလာပြန်ပြီပေါ့။

သူ့လီးက စောကစေ့နဲ့တုက်ပြီး အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။ သားအိမ်တောင် ဒုတ်ကနဲ ထောက်သေးတယ်။ ကျွန်မ အောင့်သွားလို့ တုန့်ကနဲဖြစ်သွားလို့ သူက တဝက်အသာနှုတ်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးသွင်း ဖြေးဖြေးထုတ် လုပ်ပေးတယ်။ ဒီတော့လည်း ကောင်းလာပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မလဲ ကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကို မွေ့ယာပေါ်မှာ ကပ်ထားလိုက်တော့ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးသလို ဖြစ်နေတယ်။ သူက လီးကို ထိုးသွင်းတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မကနောက်ကိုပြန်တွန်းပေးတော့ သူ့ဆီးခုံဟာ ကျွန်မ စောက်ခုံနဲ့ ဖပ်ကနဲ ဖပ်ကနဲ့လာထပ်တော့တာဘဲ။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ နဲနဲ မြန်လာတယ်။ အရသာလည်း တိုးလာတယ်။ ကျွန်မစောက်ခုံ နံရံက အသားနုလေးတွေဟာ သူ့လီးတန်ကိုဆုပ်ဆွဲနေတယ်။ ကောင်းလာလေ အသားဆိုင်တွေက ဖိဆုပ်လေ။ နောက်ဆုံး သူတအားဖိဆောင့်တော့ ကျွန်မ မအောင့်နိုင်ဘဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး လောကကြီးကို မေ့သွားတော့တယ်။ ကျွန်မ သတိရတော့ ကျွန်မက မှောက်ရက် အပေါ်မှာသူကလဲမှောက်ရက် ဖိပြီး မှိန်းနေတာ တွေ့ရတယ်။ သူ ကျွန်မအပေါ်က ဖယ်ပေးတော့ ကျွန်မ မောမောနဲ့ တဖက်စောင်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်။

ကျွန်မ နိုးလာတော့ မနက်လင်းအားကြီးပေါ့။ ကုန်ခမ်းသွားတဲ့ အားအင်တွေ ပြန်ပြည့်လာတော့လည်း မနေ့ညကဟာ သတိရတယ်။ အိပ်မက်များလားလို့ အစက ဇဝေဇဝါထင်ပေမယ့် ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မရယ်၊ ကျွန်မဘေးမှာ တုံးလုံးအိပ်နေတဲ့ ကျွန်မတူကို မြင်ရတော့မှ တကယ်ပါလားလို့ သိရတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျွန်မ ကျေနပ်မိတယ်။ ကျွန်မ ခုတော့ နံနက် အလင်းရောင်အောက်မှာ ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကိုမြင်နေရတယ်။ မနေ့ညက လောကကြီးမေ့အောင် ကောင်းအောင်လုပ်ပေးတာ သူပါလား။ နောက်ပြီး ကျွန်မ ဆန္ဒ အပြည့်အဝကို ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်တာ ဟိုဟာကြီးပါလားလို့ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့ရတော့ ကျွန်မစိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်လာပြန်တယ်။

ဒီတုန်းမှာ သူလူးလွန့်လာတာ မြင်တော့ ကျွန်မပေါင်ကို ကားထားပြီး မျက်စိမှိတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေယောင်ပြုလိုက်တယ်။ သူ ထထိုင်သံကြားရပြီး ကျွန်မခြေရင်းပိုင်းကို သွားတာ သိရတယ်။ ကျွန်မပေါင်ကို ခွထိုင်နေတဲ့ပုံမျိုး။ ဟော သူ့လီးကို ကျွန်မရဲ့ ကွဲဟနေတဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းမှာ လျှောတိုက်နေတယ်။ နဂိုကမှ ရွနေတော့ အရေကြည်ဟာ စိမ့်လာတယ်။ အဲဒီလို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်နေရာက အပေါက်ဝမှာတေ့ပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်တော့ ဒစ်တဖြေးဖြေးဝင်လာတယ်။ နောက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လီးတဝက်ဝင်လာတယ်။ ကျွန်မ အဖုတ်က ကောင်းနေတော့ သူ့လီးဝင်ဖို့ အရည်တွေက တစိမ့်စိမ့်ပေးနေတယ်။ နံရံကို အသားနုတွေက တိုးဝင်ပွတ်တိုက်လိုက်၊ ကောင်းလိုက်၊ အရေကစိမ့်လိုက်၊ ဟော ခုဆို လီးတချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်နေရာက ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။

နောက် သူ့လီးကို နှုတ်ပစ်လိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးများသွားလို့လား။ ဟုတ်မယ် မထင်ပါဘူး။ ကျွန်မ ဆက်စောင့်နေတယ်။ သူ့ခြေနှစ်ချောင်း ကျွန်မ ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှာ ထားပြီး ဝမ်းလျားမှောက်ရင်း သူ့လီးကို ပြန်သွင်းတယ် ထင်ပါရဲ့။ သူ့လီးဟာ ကျွန်မအဖုတ်နှုတ်ခမ်းကို  မထိတထိဖြစ်နေတယ်။ လီးထိပ်ဟာ အကွဲကြောင်းနဲ့ တဲ့တော့မှ ထိုးဖိတယ်။ အခေါင်းထဲ မဝင်ဘဲ အကွဲကြောင်း တလျှောက်ချော်သွားတယ်။ အထက်ဖက်ပြန်ထိုးလာပြီးမှ အခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ တရွေ့ရွေ့ဝင်ရင်းက သူ့ဆီးခုံဟာ ကျွန်မစောက်ခုံပေါ်လာထပ်မိတယ်။ ငါးချက်လောက် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်ပြီးမှ သူ့တကိုယ်လုံး ကျွန်မအပေါ်မှာ ဖိထားတယ်။ ကျွန်မနား အနား ကပ်ပြီးတော့

“ ကောင်းရဲ့လား” 

“ အင်း” 

 ကျွန်မအိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာ သူသိတာကိုး။

“ ပိုကောင်းချင်င် ကျွန်တော့်ခါးကို ဒေါ်လေးခြေနှစ်ချောင်းနဲ့ သိုင်းချိတ်လိုက်” 

“ ဒီလိုလား” 

“ အင်း” 

“ ကဲ မကောင်းဘူးလား  ” 

“ အင်း ” 

“ ကောင်းတယ်လို့ ပြောပါ ” 

“ ကောင်းပါတယ်တော် ” 

“ ညတုန်းကရော ” 

“ ကောင်းတယ် ” 

“ အမြဲကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်နော် ” 

“ တော်ပါ ” 

“ တော်မနေပါနဲ့၊ အမြဲပါဆို ကဲ..ကဲ ” 

“ အမေ့ အမေ့ ” 

“ နာသလား ” 

“ ဟင့်အင်း ” 

“ ဒါဖြင့် ဘာလိုအော်လဲ ” 

“ ကောင်းလို့ ” 

“ ဒီလိုလား ကဲ ကဲ ” 

“ အမေ့ အမေ့ ကောင်း အမေ့ ဆောင့် ဆောင့် နာနာဆောင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် ပြီးတော့မယ် နာနာ အိ အဲ ဆောင့် မြန်မြန် အင်း အား ကောင်း အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ဖိကပ်ထား ထား အား အား အင့် ” 

နောက်ရက်တွေမှာတော့ သူနဲ့ကျွန်မဟာ မကြာခဏ ကျွန်မယောင်္ကျားလစ်တိုင်း လုပ်ကြတယ်ပေါ့။ တခါတလေ မတ်တပ်၊ တခါတလေ ထိုင်ရက် စုံတွဲလိုပဲပေါ့။ နေရာလည်း စုံလို့ပေါ့။ လစ်ရင် လစ်တဲ့နေရာမှာ ဖြစ်လိုက်ကြတာဘဲ။ ရေချိုးခန်း၊ မီးဖို၊ အိမ်သာထဲပါမကျန်ဘဲ လုပ်ပါများတော့လည်း တနေ့ ကျွန်မလင်က ရိပ်မိသွားရာက ကျွန်မကို စောင်းပါရိပ်ခြေပြောပါရော။ နောက် တူတော်မောင်ကို သူ့မဘဆီ ပြန်ပို့တော့ ကျွန်မနဲ့စကားများကတော့တာပါဘဲ။ 

ကျွန်မလည်း ကျွန်မသိက္ခာထိခိုက်တယ် ဆိုပြီး မိဘဆီကို ထွက်လာခဲ့တာပေါ့။ ခု သူနဲ့ မတွေ့ရတာ ကြာပြီမို့ ကျွန်မ အဖို့တော့ တနုံနုံနဲ့ပေါ့။ စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဆိုပြီး ကျွန်မညီမ ကျောင်းကြိုကောင်းပို့လိုက်တယ်ပေါ့။ တညနေ ကျောင်းကပြန်လာတော့ ကျွန်မ ကားနောက်ပိုင်းမှာ အိပ်ပျော်လာတယ်။ ညက အရင်အကြောင်းတွေ စဉ်းစားမိတာနဲ့ အိပ်မပျော်ဘဲ ညသုံးနာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်ပြီး၊ မနက် (၇) နာရီလောက် ထရတော့ အိပ်ရေးပျက်တာနဲ့ ညနေကျောင်းက ပြန်လာတော့ အိပ်ငိုက်ရင်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်ပေါ့။ ဘယ်အချိန် အိမ်ရောက်နေလဲ မသိပါဘူး။ ဒါနဲ့ နိုးတော့ မျက်စိဖွင့်လိုက်တော့ ကျွန်မကား ကူရှင်ပေါ်မှာ လျောင်းရက် အိပ်ပျော်သွားတာကိုး။

ဒါနဲ့ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ထပြီး ကားတံခါးဖွင့်တော့မယ် အလုပ် လားလား ကျွန်မရုတ်တရက် ကြောင်သွားတယ်။ ဘာများပါလိမ့်လို့ မျက်စိပွတ်လိုက်တော့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကားမှန်ထဲကနေ မြင်နေရတယ်။ ကျွန်မလဲ သေသေချာချာကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်နှစ်လုံးက အထက်ထောင်ထားလို့။ ပေါင်ရဲ့ခွဆုံမှာက စောက်ဖုတ်။ စောက်ဖုတ်အကွဲထဲက လီးကဝင်လို့။ ဟောတော့ လိုးနေကြတာပါလား။ ကျွန်မ မလှုပ်ရဲတော့ဘူး။ ဖင်နှစ်ခု၊ ပေါင်လေးချောင်း၊ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်။ ဒါဘဲ ကျွန်မမြင်ရတယ်။ ဘယ်သူနဲ့ဘယ်သူဆိုတာကတော့ ကျွန်မက ခြေရင်းပိုင်းကဆိုတော့ မသိဘူးပေါ့။

မြင်ကွင်းကတော့ သိပ်ကောင်းပေါ့ရှင်။ အပေါ်ကလူက ဖိဖိဆောင့်လိုက်၊ အောက်ကလူက ကောကော့ပေးလိုက်ပုံ၊ ပေါင်ကို ဖြဲဖြဲပေးလိုက်ပုံ၊ လီးဝင်သွားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းက ချိုင့်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်ထုတ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးနဲ့ကပ်ပြီး အပြင်ပါလာနဲ့ အသေးစိတ် မြင်နေရတာပေါ့။ ကျွန်မရဲ့ မြိုသိပ်ထားတဲ့ ဆန္ဒတွေဟာလည်း တရှိန်ရှိန်နဲ့ တက်နေတယ်ပေါ့။ လီးဟာ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်တာဟာ တဖြေးဖြေးမြန်လာတယ်။ ကျွန်မလဲ ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ် ကိုင်မိတော့ အရေတွေလဲ့နေတယ်ပေါ့။ ဒါနဲ့ အသာပွတ်ပေးတော့ ကောင်းနေတယ်ပေါ့။ ဟော အောက်ကဟာက တွန့်လိန်သွားတယ်။ ပြီးသွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ ဟော အပေါ်ကလူကို သူပြီးသွားလို့ အဖယ်ခိုင်းပြီး ထတယ်။ ဟော ဟိုလူက ဒရိုင်ဘာဘဲ။ ဒါဖြင့် ဘယ်သူ့ကို လိုးတာပါလိမ့်။ ဒရိုင်ဘာနဲ့ ကွယ်နေလို့ ခံတဲ့ကောင်မကို မမြင်ရသေးဘူး။

ဟော ထပြီးထွက်သွားပြီ။ ဟောတော့ သူ သူ သူ ကျွန်မညီမပါလား။ ကျွန်မ မယုံနိုင်ဘဲ ကြောင်နေမိတယ်။ ဘယ်လောက်အထိ ငေးကြောင်နေမိသလဲဆိုရင် ဒရိုင်ဘာ တံခါးဖါင့်ပြီး ကျွန်မကို ကြောင်ကြည့်နေတော့မှ ကျွန်မလဲ ကားထဲက ထွက်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒရိုင်ဘာဟာ အထဲရောက်လာပြီး ကျွန်မကို တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးရောက်လာတယ်။ ကျွန်မ ကြိုးစားရုန်းပေမယ့် အားချင်းမမျှတာက တကြောင်း၊ ခုနက မြင်ကွင်းက စိတ်မောစေတာကြောင့် လူပါမောနေပြန်တော့ အားထုတ်ပြီး မရုန်းကန်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေတယ်။ အားရှိသမျှခြစ်ရုန်းရင်းက သူ့ရဲ့စိုရွှဲနေတုန်းဘဲ ရှိသေးတဲ့ လီးဟာ ကျွန်မရဲ့ အရေလဲ့စောက်ဖုတ်မှာ လာတေ့မိတော့တယ်။ သူ့ဒစ်က စွပ်ကနဲ အဖုတ်ကွဲထဲမှာလည်းမြုပ်ရော ၊ ဓါတ်လိုက်သလိုပါဘဲ။ ကျွန်မလဲ ငြိမ်သွားမိတယ်။ ဖိုဓါတ်၊မဓါတ်ဟာ ဒီလိုဘဲလား မသိပါဘူး။

ဟော ခုဆို ကျွန်မငြိမ်လိုမှ မိနစ်ဝက်မရောက်သေးဘူး။ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လီးက ကျွန်မအဖုတ်ထဲ တဝက်ကျော်ကျော် ဝင်နေပါပြီ။ လီးဝင်လာတယ်ဆိုရင်ဘဲ ခုနင်က မြင်ကွင်းတုန်းက အမြင်ကြောင့် အစပြုနေတဲ့ ဆန္ဒဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ တက်လာပြီး ကောင်းလာတော့တာပါဘဲ။ စောက်ဖုတ်များကလည်း ကောင်းလာပြီဆိုတော့ လူကိုမှိန်းနေစေတော့တယ်ပေါ့။ ကျွန်မငြိမ်နေတယ်ဆိုရင်ဘဲ သူ့လီးဟာ တရွေ့ရွေ့တိုးဝင်လာပြီး တချောင်းလုံး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေတော့တာပါဘဲ။ ကျွန်မ သတိထားမိတာက သူ့လီးဟာ ကျွန်မတူရဲ့ လီးထက်တုတ်ပြီး နဲနဲရှည်ပုံရတယ်။ ကျွန်မစောက်ခေါင်း နံရံတွေကို ပိုပြီးပွတ်တိုက်နေတယ်။ သူကပြီးတော့ လုပ်ပုံပိုကျွမ်းပုံရတယ်။ သူ့လီးဟာ ဒီတိုင်းမဝင်ဘူး။ မွှေရမ်းပြီးဝင်တော့ ကျွန်မဟာ ခါတိုင်းခံရတာထက် ပိုကောင်းပြီး သူစလိုးလို့မှ သိပ်မကြာခင် စောက်ခေါင်းဟာ တရွရွဖြစ်လာပြီး သူ့လီးကို စုပ်ယူသလို တဆတ်ဆတ်လုပ်ရင်း အရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ကျွန်မပြီးသွားပါတယ်။ 

ဒီတော့မှ သူလဲ လေးငါးချက်ဆင့်ဆောင့်ပြီး သူ့အရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ သူထသွားတော့ ကျွန်မ မှိန်းပြီး ကျန်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်မ မှိန်းရာက သတိရလို့ လူးလဲထတော့ ကားထဲမှာသူ မရှိတော့ဘူး။ ကျွန်မလဲ အိမ်ဘက်ကို အိန္ဒြေရရလျှောက်လာခဲ့တယ်။ နောက် ကျွန်မ အခန်းထဲဝင်ပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တယ်။ နောက်တနေ့မနက် ကျောင်းလိုက်ပို့တော့ ကျွန်မ ဒရိုင်ဘာကို ရဲရဲမကြည့်ရဲဘူးပေါ့။ ကျွန်မညီမနဲ့ ဒရိုင်ဘာကတော့ မနေ့က ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ။ နောက်တော့လည်း နေသားကျသွားတော့ ကျွန်မဲ ရဲလာတယ်ပေါ့။

ဒါနဲ့ ကျောင်းပို့ပြီး ပြန်တော့ ဈေးကိုဝင်ပြီး ဝယ်စရာရှိတာလေးတွေ ဝယ်တယ်ပေါ့။ ကျွန်မဈေးဝယ်ပြီး ကားဘက်ပြန်လာတော့ ကားနားမှာ လူတယောက်ရပ်နေပြီး ကျွန်မတို့ ဒရိုင်ဘာနဲ့ စကားပြောနေတယ်။ ကျွန်မလဲ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ကားထဲဝင်ထိုင်မယ် လုပ်မှ လူရွယ့်မျက်နှာကို အသေအချာကြည့်လိုက်မိတယ်။ အဲဒီတော့မှ ကျွန်မယောင်္ကျားရဲ့တူဖြစ်နေတာကိုး။ ဒီတော့ ကျွန်မလဲ ဝမ်းသာအားရ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

“ ဟဲ့ မောင်သန်း၊ ဘယ်ကနေ ဘယ်ရောက်နေလဲ ” 

“ ကျွန်တော် ခုဒီမြို့ ကိစ္စနဲ့လာတာ ” 

“ ဘယ်မှာတည်းလဲ ” 

“ ဘယ်မှာရယ်လို့တော့ မရှိသေးဘူးပေါ့၊ ခုမနက်မှ ရောက်တာ ” 

“ ဒါဖြင့် ဒို့ဆီလိုက်တည်းပေါ့ ” 

“ အားနာစရာ ” 

“ အံမယ် တစိမ်းကျနေတာဘဲ ၊ လာ ကားပေါ်တက် ” 

“ ဒါနဲ့ မင်း ကိုတုတ်နဲ့ သိသလား ” 

“ မသိဘဲရှိပါ့မလား၊ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အမျိုးနဲနဲတော်သေးတာဘဲ ” 

“ ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ” 

ဒီလိုနဲ့ တူတော်မောင် ကျွန်မတို့အိမ်မှာ တည်းခိုတယ်ပေါ့။ အိမ်ကလူကြီးတွေကလည်း ကျွန်မယောင်္ကျားရဲ့တူဆိုတော့ ပျူပျူငှာငှာဘဲပေါ့။ ကျွန်မနဲ့ ကပ်ရက်အခန်းမှာဘဲ အိပ်ယာပြင်ပေးတယ်ပေါ့။ ညနေ ညီမကျောင်းကပြန်လာတော့လည်း မိတ်ဆက်ပေးတော့ လူငယ်ချင်း ခင်မင်သွားကြတယ်ပေါ့။ ညကျတော့ (၉)နာရီပွဲ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြတယ်ပေါ့။ အင်္ဂလိပ်ကားဆိုတော့ နမ်းတာတွေ အမျိုးမျိုးမြင်ရတယ်ပေါ့။ နောက်ပြီး တူတော်မောင်နဲ့ကျွန်မ ကပ်ထိုင်တယ်ပေါ့။ သူ့လက်ဟာလည်း ကျွန်မပေါင်ကို အသာပွတ်ပေး၊ နောက် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်တော့ ဘယ်နေနိုင်မလဲရှင်။ အရည်ကြည်တောင် စိမ့်လာတယ်ပေါ့။

ရုပ်ရှင်က ပြန်လာကြတယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ပြီး မီးမှိတ်အိပ်ကြတယ်ပေါ့။ ကျွန်မမီးမှိတ်ပြီးမှ အပေါ့သွားချင်တာနဲ့ အိမ်သာဘက်ကို ထွက်ခဲ့မိတယ်။ အိမ်သာက ရေချိုးခန်းထဲမှာဘဲ လုပ်ထားတော့ ရေချိုးခန်းဘက်ကို လာရတယ်ပေါ့။ ရေချိုးခန်းနားရောက်တော့ ရေချိုးခန်းမီး ဖွင့်ထားတာကို အပေါက်ငယ်လေးတခုက မီးရောင်လေးဖြာထွက်နေတာကို တွေ့ရတော့ တယောက်ယောက် အထဲမှာရှိနေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် မီးဖွင့်ပြီး မပိတ်ဘဲ ထားတာလားဆိုတာ မသိဘူးပေါ့။ ကျွန်မလည်း တဖြေးဖြေးကပ်သွားတော့ လူသံလို ခြေသံလိုကြားတာနဲ့ တယောက်ယောက်တော့ ရှိနေတာဘဲဆိုပြီး စောင့်နေမိတယ်။ စောင့်နေတုန်း ပြွတ်ကနဲ ဆိုတဲ့အသံ သဲ့သဲ့ကြားရတော့ ကျွန်မလည်း ဘာများလဲ ဆိုပြီး မီးရောင်ထွက်နေတဲ့ အပေါက်ကလေးကနေ အတွင်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဟော တော့။

ကျွန်မဖြင့် အံ့အားသင့်မိသွားတယ်။ ညနေကမှတွေ့ပြီး ခုတော့ကြည့်စမ်း။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့။ မတ်တက်ဖတ်ပြီး တဦးနဲ့တဦးပွတ်သပ်နေကြတယ်။ ကျွန်မ အောက်ပိုင်းဆီ ကြည့်မိတယ်။ အံမယ် ပူးလိုက်ကပ်လိုက်နဲ့ ညှောင်နေကြတာကိုး။ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲ အချက်ကျကျဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့။ ဟော အခုဆိုမြန်လာပြီး တအားဖက်နေကြပြီ။ နှစ်ဦးလုံးရဲ့တင်ပါးခွက်တွေဟာ ချိုင့်ဝင်သွားပြီး၊ ဟော တအားဖက်ပြီး မောနေကြတယ်။ ဟော နှစ်ဦးသားခွါလိုက်ကြတယ်။ လီးက ပြွတ်ကနဲပြုတ်ထွက်ပြီး ပျော့နေပြီဘဲ။ နှစ်ဦးသား တယုတယ နမ်းရင်းက ကျွန်မညီမက အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အပြင်ကို ထွက်လာတော့ ကျွန်မ မှောင်ရိပ်မှာ ခိုနေလိုက်တယ်။ သူ့အခန်းဘက် သုတ်သီးသုတ်ပြာ ထွက်သွားလို့ ကျွန်မကို မမြင်ဘူး။ ကျွန်မညီမလည်း မရှိရော ကျွန်မလည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။

“ မောင်လေး မင်း ဘယ့်နှယ်လုပ်တာလဲ ” 

“ ခင်ဗျာ ” 

“ ခုမှ ခင်ဗျာမနေပါနဲ့၊ ညနေကမှတွေ့ကြတယ်၊ ခုတော့ ဟင်း ငါလေ ပြောလိုက်ရ ” 

“ ဒေါ်လေးကလဲ ဒေါသကြီးဘဲ၊ ဒေါ်လေးညီမနဲ့ ရီးစားဖြစ်နေတာ ကြာလှပြီ၊ ဒေါ်လေးတို့ မင်္ဂလာမဆောင်ခင်ကတည်းက  ” 

ကျွန်မတွေသွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ သူ ကျွန်မနား ကပ်လာပြီး ကျွန်မကို တယုတယ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ရု့ကအရှိန်၊ ခုနင်က မြင်ရတဲ့အရှိန်တွေကြောင့် ကျွန်မစိတ်တွေဟာ မရိုးမရွဖြစ်နေတော့ ကျွန်မငြိမ်နေမိတယ်။ ကျွန်မငြိမ်နေတော့ သူကလာပြီး ကျွန်မအဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်ပေါ့။ ကျွန်မလည်း ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတော့ သူ့ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပူးကပ်လိုက်တယ်။ အသားချင်းဖိကပ်လိုက်တော့ ရမ္မက်တွေဟာ ပိုလာတယ်။ ကျွန်မ သူ့ဟာကို ကိုင်မိတယ်။ ရေဆေးထားတော့ အေးစက်ပျော့ခွေခွေ ဖြစ်နေတယ်။ ခုနင်က မတ်တပ်လုပ်ထားတော့ အားပျော့နေတယ်နဲ့တူတယ်။ တော်တော်နဲ့ မမာလာဘူး။

သူက ကျွန်မ နားနားမှာ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ သူ့ဟာကို ဆွပေးဖို့ပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်းဆုပ်ကိုင် လျှောတိုက်ပေးတယ်။ နဲနဲဘဲ မာလာတယ်။ ကျွန်မလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ အောက်ကို လျှောပြီးထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ငပဲကို ကျွန်မနို့နှစ်လုံးကြားမှာထားပြီး နို့သားနဲ့ပွတ်ပေးတယ်။ ဒါလဲ ကောင်းကောင်း မမာချင်သေးဘူး။ ဒီလိုလုပ်ရလေ ကျွန်မစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာလေဘဲ။ စိတ်ကပြင်းထန်လာတော့ အနီးကပ် အားပါးတရမြင်ချင်တာနဲ့ အောက်မှာ ဒူးတုပ်ထိုင်ပြီး ကျွန်မ မျက်နှာနားကပ်ပြီး ကျွန်မ ပွတ်ချေပေးတယ်ပေါ့။ ဒီတော့လည်း ရမ္မက်ဆန္ဒတွေက ပိုပြင်းလာပြန်တယ်။

သူ့လီးကို ကျွန်မပါးပြင်မှာ လှိမ့်ကြည့်တယ်။ ဒီတော့ သူက ကျွန်မ နောက်စေ့ကို သူ့လက်နဲ့ကိုင်ထိန်းပြီး သူ့လီးနဲ့ ကျွန်မ ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပေးတယ်။ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေက ပြင်းတော့ ကျွန်မ မတားဆီးမိဘူး။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့မပျော့တပျော့၊ မမာ့တမာ လီးဟာ လာထိတယ်။ ကျွန်မ မနေနိုင်ဘဲ လျှာနဲ့ရက်လိုက်တော့ လီးကဆက်ကနဲ မာလာတယ်။ ကျွန်မ ထပ်ရက်လိုက်တော့ တောင်ပြီးထလာတယ်။ ကျွန်မက သူ့လီးဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားမှာ ငုံလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့  မာလာတော့တယ်။ သူက ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်တော့ ကျွန်မ ပါးစပ်ကို လိုးသလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ ကျွန်မလည်း လျှာနဲ့ဝင်လာတဲ့ လီးကိုရစ်ပတ်စုပ်လိုက်တော့ သူတွန့်လိန်နေတယ်။ နောက် ကျွန်မကို တားလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ အနားမှာရှိနေတဲ့ ခွေးခြေကိုယူပြီး ကျွန်မကို ရေချိုးခန်း နံရံအနားမှာထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်မ ခပ်မှီမှီထိုင်လိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်။ နောက် နို့ကို စို့ပေးတယ်။ နောက်တော့ သူဟာ အောက်ကို တေရွ့ရွေ့ဆင်းပြီး နမ်းတယ်။ ဗိုက်သားလေးတွေ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်လိုက်၊ လျှာနဲ့ရက်လိုက်၊ ကျွန်မတော့  မှိန်းပြီး ဇိမ်ရှိရှိခံနေမိတယ်။ ကျွန်မဆီးစပ်ကို နမ်းတော့ ကျွန်မ တားပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ဇွတ်နမ်းတော့ ကျွန်မ လက်လျှော့လိုက်ရပါတယ်။

နောက်တော့ သူ့မျက်နှာဟာ ကျွန်မ ပေါင်ကြားမှာ ရောက်နေပြီး သူ့လျှာဟာ ကျွန်မအဖုတ်ရဲ့ အကွဲကြောင်း တလျှောက်ရက်နေပြီး စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးကလိတော့ ကျွန်မ တွန့်လိန်နေရပါတော့တယ်။ လီးနဲ့ထိုးပြီး လိုးရတာကလည်း အရသာရှိတာပါဘဲ။ ခု လျှာနဲ့ စောက်ဖုတ်တခုလုံး ရက်လိုက်၊ ထိုးလိုက် လုပ်နေပြန်တော့လည်း အရသာ တမျိုးပါဘဲ။ အို ဒီလိုလုပ်နေရာက သူရပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ထလိုက်တယ်။ နောက် ကြိုးတန်းပေါ်က လုံခြည်ယူပြီး ခင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မကို ပက်လက်အိပ်စေတယ်။ ကျွန်မပက်လက်အိပ်တော့ ကျွန်မမျက်နှာပေါ် သူ့ပေါင်ခွပြီး သူ့ခေါင်းက ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူလိုက်တယ်။ နောက် အဖုတ်ကို ရက်ပေးပြန်တယ်။ ကျွန်မလည်း ကျွန်မ မျက်နှာပေါ် ဝဲနေတဲ့ သူ့လီးကို ဆွဲယူပြီးစုပ်လိုက်တယ်။

သူ့လျှာက ဒလကြမ်း ကျွန်မ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်ချေပေးတော့ ကျွန်မလည်း သူ့လီးကို တအားကုန်စုပ်ယူပြီး လျှာနဲ့ကလိပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို တအားဖြဲပေးလိုက်တော့ သူ့လျှာက ပွတ်အားစုပ်အားကောင်းလာတယ်။ ကျွန်မ ဆန္ဒတွေလည်း တဟုန်ထိုး တက်လာပြီး အကြောတွေ တစစ်စစ်ဖြစ်လာပြီး နောက်ဆုံး အရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားရတော့တယ်။ ကျွန်မ ဇိမ်ခံမိတော့ သူ့ဆန္ဒကိုအဝမဖြည့်ရတော့ သူက မပြီးဘဲ တန်းလန်းဖြစ်နေတယ်ပေါ့။

ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်း သူ့လီးကိုပြန်ပြီး တအားစုပ်ပေးတော့ သူက အထက်အောက်ညှောင့်လာတယ်။ ကျွန်မလည်း ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို တအားစုပြီး သူ့လီးကို ဖိပေးလိုက်တယ်။ လျှာနဲ့ဒစ်ကိုရက်လိုက်နဲ့လုပ်ရာက သူလည်းအဆောင့်မြန်လာပြီး တဗျင်းဗျင်းနဲ့ သုတ်ရေတွေ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ အမောဖြေပြီးမှ ရေဆေးပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်အိပ်ကြတယ်။

နောက်နေ့ကျတော့ ကျောင်းပို့ပြီး အပြန် အိမ်မှာတူတော်မောင်တွေ့တော့ တခါလုပ်ကြပြန်တယ်။ ကျွန်မလည်း တူတော်မောင်ကို မေးစမ်းကြည့်တယ်။ မင်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဒီပညာတွေ ဘယ်ကတက်လာလဲလို့။ ဒီတော့ သူကပြောတယ်။ ကျွန်တော့် အမေဟာ ကျွန်တော်ဆယ်နှစ်သားလောက်မှာ ဆုံးသွားတယ်။ ကျွန်တော့် အမေ ဆုံးတာ ဘာမှမကြာသေးဘူး။ ကျွန်တော့် အဖေဟာ နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် မိထွေးက သုံးဆယ်ကျော်ပေါ့။ သူကလည်း မုဆိုးမဘဲ။ ကလေးမရှိဘူးပေါ့။ ရကာစတော့ ကျွန်တော့်ကို မိထွေးက သိပ်ပြီး အလေးမပေးပါဘူး။ နောက် တလနှစ်လလောက်ကြာတော့မှ အရေးပေးလာတယ်။ အစကတော့ ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့ အလေးပေးတယ် မသိဘူး။ နောက်မှ ကျွန်တော်သိရတယ်။ ကျွန်တော့် အဖေနဲ့ရပြီး နှစ်လလောက်ကြာတော့ အဖေက အမြဲလိုဘဲ မူးနေတယ်။ မိုးမလင်းသောက်တယ်။ ဒီတော့ ကျွန်တော့် မိထွေးဟာ ကျွန်တော့်နားမှာဘဲ တပူးပူးတတွဲတွဲကပ်နေတော့တာပါဘဲ။ တခါတော့ ကျွန်တော့် ပေါင်ရင်းနားမှာ မွှေးကျွတ်နာပေါက်ပါလေရော။ ကျွန်တော်လည်း ဆေးမထည့်ဘဲ အမှုမဲ့နေတော့ အနာရင်းကာ အဖျားဝင်လာရော။ ကျွန်တော့် မိထွေးသိသွားပြီး ဆေးတိုက်၊ အနာကို ညှစ်ဘို့ လုပ်တယ်ပေါ့။ အစကတော့ ငြင်းပါသေးတယ်။ အဖေက မူးမူးနဲ့ဆူတော့ ကျွန်တော် ငြိမ်နေလိုက်တယ်။

အနာညှစ်ပြီးတော့ ဖန်ရေနဲ့ဆေးထညည့်တဲ့ အချိန်မှာဘဲ ကျွန်တော့် အဖေသောက်ဖော်တွေက လာခေါ်တော့ ထွက်လိုက်သွားတယ်။ ဒါဆို နောက်နေ့လင်းမှ ပြန်လာမှာပေါ့။ မိထွေးက ဖန်ရေနဲ့ ဆေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့် ငပဲနဲ့ သူ့လက်ဟာ မကြာခဏ လာထိတယ်ပေါ့။ အနာက ညှစ်လိုက်တော့ မနာတော့ဘူးပေါ့။ ဒီတော့ ပေါင်းရင်း အတွင်းသားကို ထိကာထိကာ ပွတ်ဆေးပေးနေတော့ ကျွန်တော့် စိတ်တေ တမျိုးဖြစ်လာတယ်။ 

နောက်ပြီး ကျွန်တော် သူ့ကို ငုံကြည့်တော့ သူဟာ ဘော်လီမပါဘဲ အပေါ်က လည်ဟိုက် အင်္ကျီကိုဝတ်ထားတော့ သူ့ရဲ့စွင့်ကားနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုလဲ မြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်တွေဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖောက်ပြန်လာတယ်။ ပိုဆိုးလာတာက ကျွန်တော်က ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ပြီး ကြမ်းပြင်ကို ခြေချထားတယ်။ သူက ကျွန်တော့် ခြေဖမိုးပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး ဖန်ဆေးတော့ ကျွန်တော့် ခြေထောက် ညောင်းလို့ရွေ့တော့ သူ့ပေါင်ခွဆုံက အသားစိုင်ဟက်တက်ကို ကျွန်တော့် ခြေမနဲ့ ပွတ်မိတယ်။ သူက ဘာမှ ဖြစ်သလို နေတော့ ကျွန်တော်က ခြေမကို လှုပ်ပြီးလုပ်မိတယ်။ အကွဲကြောင်းထဲမှာ ကျွန်တော် ခြေမထိပ်က စမြှုပ်ပြီး ပွတ်တော့ ကျွန်တော့် ငပဲဟာလည်း မတ်တောင်ပြီး မာလာတယ်။ သူ့လက်ကလည်း ဖန်မဆေးတော့ဘဲ ကျွန်တော့် မာတောင်လာတဲ့ ငပဲကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ နောက် လုံချည်ကြားငက ထုတ်ပြီး ကိုင်ပေးတယ်။ ပွတ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်က ထမယ်လုပ်တော့ ကျွန်တော့်ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်က မှောက်အိပ်ပြီး ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို လာစုပ်တယ်။ ကျွန်တော်က တအားပြန်စုပ်လိုက်တော့

“ ဖြေးဖြေးသာသာကွဲ့ ၊ အေး ဟုတ်ပြီ ၊ ဒီလိုမှပေါ့ ” 

နောက် ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့နို့တွေပေါ် တင်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်က အားမလို အားမရ ပွတ်ချေတော့

“ ဖြေးဖြေးသာသာပေါ့ ၊ တအားပွတ်ချေရင် နာမှာပေါ့၊ ဟုတ်ပြီ၊ အတွင်းသားပိုင်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ဝိုက်ပြီး ပွတ်၊ အသာပွတ်၊ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ၊ အင်း အင်း အင်း ” 

နောက် သူက ပက်လက်လှန်ပြီး ကျွန်တော်က သူ့အပေါ်က ပြန်မှောက်ရတယ်။ 

“ ချိုချို စို့ပါဦးကွယ်၊ ဖြေးဖြေးနော်၊ အေး ဟုတ်ပြီ၊ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ကလိနေအုန်း၊ အင်း အင်း ကောင်းလိုက်တာကွယ် ” 

ကျွန်တော်လည်း နို့စို့ပေးရင်း လက်တဖက်က သူ့ဗိုက်သးကို ပွတ်ပေးရင်း စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို လျှောလိုက်တယ်။ ဆီးခုံကို ပွတ်ပေးတော့ သူဟာ လူးလွန့်လာတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ခလယ်ကို သူ့အကွဲကြောင်းမှာ အလျားလိုက် ပွတ်ပေးတော့ အရေတွေ စိုလာတယ်။ ချောကျိချောကျိနဲ့ ပိုပြီး ကိုင်လို့ကောင်းလာတယ်။

သူက ပေါင်ဖြဲကားပေးတော့ ကျွန်တော့်လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းဝကနေ အတွင်းထဲကို တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တယ်။ စောက်ခေါက်နံရံတွေဟာ ဗြုတ်ကလေးတွေလိုဘဲထင်ရပေမယ့် သိပ်နူးညံ့တာဘဲ။ ကျွန်တော့်လီးကလည်း တအားတောင်နေတော့ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပေါင်ခြံမှာ ဝင်မှောက်ပြီး လီးကို အပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ လီးဟာ ဗျစ်ကနဲ တဝက်လောက်တိုးဝင်သွားတော့ သူက အား ကနဲအော်ပြီး ကျွန်တော့်ရင်ဘက်ကို ဆီးတွန်းလိုက်တယ်။

“ ဖြေးဖြေးသွင်းရင်ရတယ်၊ အကုန်စုတ်ပြတ်ကုန်မှာပေါ့၊ အေး ဟုတ်ပြီ၊ နဲနဲ ပိုသွင်း၊ ဟုတ်ပြီ၊ ထပ်သွင်းလိုက်အုန်း၊ ဟုတ်ပြီ၊ ပြန်ထုတ်၊ ပြန်သွင်း၊ သွင်းထုတ်၊ သွင်းထုတ်၊ သွင်း  သွင်း ဖိကပ်လိုက်၊ ထုတ်ပြီး တရစ်ချင်း ပြန်သွင်း၊ ဟုတ်ပြီ ဖြေးဖြေးဆောင့်၊ ဟုတ်ပြီ၊ နဲနဲပိုဆောင့် ဆောင့် ဆောင့် တအားဆောင့်နိုင်ပြီ၊ တချက်ချင်း မှန်မှန် ဟုတ်ပြီ၊ ဟုတ်ပြီ၊ ကောင်းလိုက်တာကွယ်၊ ဆောင့် နဲနဲမြန်မြန်ဆောင့် ဟုတ်ပြီ၊ ကြိုက်သလောက်ဆောင့်ပါ၊ ဆောင့်ပါ၊ မြန်မြန်နဲ့ နာနာဆောင့် ၊ မြန်မြန်ဆောင့် အား အား အမေရေ အား၊ ကောင်းလိုက်တာ ” 

ဆိုပြီး တွန့်လိန်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း  ဆောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်း လီးကပူလာပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်ပြီး သူ့ကို တအားဖက်ထားတယ်။ လုပ်တဲ့အခါမှာ သူက ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာ နည်းပြပေးတယ်။ သင်ပေးတယ်။ သူဆုံးသွားတော့ တွေ့ဘူးတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို သူပြသလို လုပ်ကြည့်တယ်။ အလွယ်တကူ အောင်မြင်တာကို တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော့်ရီးစားမှန်သမျှ၊ ကျွန်တော်လိုးခဲ့သမျှဟာတွေဆို ဆန္ဒအပြည့်ရကြတာချည်းဘဲ။ ခု ဒေါ်လေးရော

“ ဟုတ်ပါသတဲ့ ဟုတ်ပါသတဲ့ ” 

“ ဒါဆို လီးကိုထုတ်လိုက်တဲ့ အခါမှာ ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ကော ” 

“ အို သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ” 

“ ဒီလို ဖိသွင်းလိုက်တော့ကော ” 

“ ကောင်းတာဘဲ ” 

“ ကဲ ဒါဖြင့် ဟောဒီလိုကော ဟောဒီလိုကော ” 

“ ကောင်း ကောင်း သိပ်ကောင်းလွန်းတယ်၊ ပြီးတော့မယ်၊ မရပ်နဲ့နော်၊ ဆောင့် ဆောင့် တအားဆောင့် အို အို သိပ်ကောင်း၊ အင်း အင်း ပြီးပြီ ပြီးပြီ၊ ဖိကပ်တော့ အင်း အင်း ” 

.......................................................................

ကျွန်မနာမည် နွယ်နွယ်ထွန်းလို့ ခေါ်ကြပါတယ်။ ကျွန်မ အမေ မုဆိုးမနဲ့ နေရပါတယ်။ ကျွန်မ အမေက လေးဆယ်ကျော် အရွယ်ပေမယ့် ဆူတုန်းဖြိုးတုန်းမို့ ပိုးကြပန်းကြဘဲပေါ့။ ဒီအထဲမှာ လူပျိုကြီး ကိုတိုးကိုတော့ ကျွန်မ အမေက အခွင့်အရေး ပေးပါတယ်။ ကျွန်မကလဲ သဘောကျပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တလလောက်နေတော့ ကိုတိုးနဲ့ ကျွန်မ အမေ လက်ထပ်ဘို့ ပြင်ဆင်ကြပါတယ်။ ရက်တွေရွေး၊ ကုတင်တွေဝယ်၊ အခန်းတွေပြင်၊ ဘီဒိုတွေ ဝယ်ပေါ့။

တနေ့မှာ ကျွန်မ အဲဒီသူတို့ မင်္ဂလာအခန်းထဲ ဝင်ကြည့်နေတုန်း ကျွန်မအမေနဲ့ ကိုတိုးတို့ လာသံကြားလို့ ကျွန်မလည်း ဘာမှမသိ ကြောက်ပြီး နီးရာအဝတ်ထည့်မတ်တပ်ဘီဒိုထဲဝင်ပြီး ပုန်းနေလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲဝင်လာတာကို ဘီဒိုက ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေလို့ ကျွန်မမြင်နေရတယ်။ အထဲလဲ ရောက်ရော ကိုတိုးက ကျွန်မအမေကို ဖက်နမ်းတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်တယ်။ ကျွန်မအမေက ရေချိုးမလို့ထင်ပါရဲ့။ ထမီရင်လျားနဲ့။ နှုတ်ခမ်းချင်း အကြာကြီးစုပ်နေရာက ကိုတိုးရဲ့ လက်ဟာ ကျွန်မအမေရဲ့ ထမီစကို အသာဖြေပြီး ပေါ်လာတဲ့နို့ကို အသာပွတ်ချေပေးနေတယ်။ ကျွန်မ အမေကတော့ မှိန်းနေတယ်။ ပြေသွားတဲ့ ထမီဟာလည်း တဖြေးဖြေးကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကွင်းလုံးပုံသွားတော့ ကျွန်မအမေဟာ တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားတယ်။

ကျွန်မအမေကို ဒီတခါဘဲ တုံးလုံးမြင်ဘူးတယ်။ အသက် (၄၀) သာဆိုတယ်။ ဖင်သားကြီးတွေဟာ လုံးမောက်နေတယ်။ နို့ကလဲ တင်းတင်းရင်းရင်းဘဲ ရှိသေးတယ်။ ဝမ်းဗိုက်သားလေးဘဲ နဲနဲစူနေတယ်။ ဟော ခုဆိုရင် ကိုတိုးကြီးလဲ တုံးလုံးဖြစ်သွားပြီကော။ အမယ် သူ့လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာပါလား။ ကျွန်မထင်နေတာက ပဲမြစ်လောက်ဘဲ ရှိမယ်ထင်နေတာ။ ခုဟာက ခရမ်းသီးရှည်ကြီး ကျနေတာဘဲ။ ဟော ဒါကြီးက ကျွန်မအမေရဲ့ ဆီးခုံအထက်နားမှာ ထောက်နေတယ်။ ကျွန်မ အမေက အဲဒါကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ တေ့ပေးနေတယ်။ ကိုတိုးကြီးကလည်း ဒူးညွတ်ပေးနေတယ်။

ဟော တေ့ထားပြီး ဟော သွင်းပြီ။ တဖြေးဖြေးဝင်သွားပြီ။ ပြန်ထွက်လာပြီ။ ဝင်သွားပြီ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြည့်ရတာ သိပ်ကောင်းတာဘဲ။ နှစ်ဦးလုံးက ဖင်လေးတွေ ကော့ကော့ထိုးနေတာ ကျွန်မဖြင့် တကိုယ်လုံးပူပြီးရှိန်းလာတယ်။ ကျွန်မအဖုတ်က ယားလာတာနဲ့ ပွတ်လိုက်တော့ ကောင်းလာသကိုး။ နောက်တော့ သူတို့တောင် မကြည့်တော့ဘူး။ မျက်စိမှိတ်ပြီး ပွတ်နေလိုက်တာ ဘယ်အချိန်က ဘီဒိုတံခါးပွင့်သွားတယ် မသိပါဘူးရှင်။ အရသာရှိရှိဆောင့်ပွတ်နေတဲ့ ကျွန်မလက်ကို တစုံတယောက်က ဖမ်းကိုင်လိုက်တော့မှ ကျွန်မလန့်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မအမေနဲ့ကိုတိုးတို့နှစ်ယောက်လုံး ကျွန်မရှေ့မှာရပ်နေပြီး ကျွန်မလက်ကို ကျွန်မအမေက ဖမ်းကိုင်ဆွဲယူလိုက်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။

နောက် ကုတင်ဘက်ကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး ကျွန်မကို ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်တင်လို့ ကျွန်မ အမေက လက်နဲ့ဖင်ကို ရိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မပွတ်တုန်းက လုံချည်ကျွတ်နေပြီမို့ ကျွန်မတုံးလုံး အရိုက်ခံရပါတယ်။ တချက် ဖြန်း ကနဲရိုက်ပြီး ရပ်သွားပါတယ်။ ကိုတိုးက ဝင်တားပြီး သူဆုံးမပေးမယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်မအမေက လုံခြည်ကောက်ဝတ်ပြီး ကောင်းကောင်းရိုက်ဘို့မှာပြီး ရေချိုးဘို့ထွက်သွားပါတယ်။

ကိုတိုးလက်ဝါးဟာ ကျွန်မဖင်လုံးပေါ် ဖျန်း ကနဲကျတော့ စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွားလို့ ကျွန်မတွန့်သွားပါတယ်။ နောက် တချက်၊ နှစ်ချက် သုံးချက်၊ နာပေမယ့် စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ ခံလို့ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုတိုးက ဆက်မရိုက်ဘဲ ကျွန်မ ဖင်ကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မငြိမ်နေတယ်။ သူ့လက်က ဖင်ကနေ အောက်ကကြားထဲ လျှောဆင်းလာပြီး ကျွန်မအဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေပြန်တော့ ဘီဒိုထဲပုန်းနေတုန်း ပွတ်တုန်းက ရတဲ့အရသာ ပြန်ရလာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့လက်နဲ့ကျတော့ ပိုကောင်းတယ်။ ကျွန်မလဲ ပေါင်ကားပြီး ဖင်ကိုကော့ပေးလိုက်တော့ ကျွန်မ အကွဲကြောင်းထဲကို သူ့လီးဒစ်ကြီးက မြုပ်ဝင်လာတယ်။ နောက် ထွက်လိုက်ဝင်လိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း စောက်ဖုတ် အတွင်းပိုင်းကို ဝင်ဝင်လာတယ်။ ပိုဝင်လာလေ ကျွန်မအဘို့တော့ ကောင်းလေပါဘဲရှင်။ တနေရာ ရောက်တော့ သူ့လီးက ဆက်မဝင်ဘဲ တခုခုတားနေသလိုပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် လီးအနှုတ်အသွင်းတော့ ရပ်မထားပါဘူး။ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပါဘဲ။

ကျွန်မအရသာတွေ ရှိနေတုန်း ရုတ်တရက် သူ့လီးကြီးက ဆောင့်ဝင်လိုက်ပါရော။  ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲမှာ စပ်ဖျင်းကြီး နာသွားတယ်။ သူ့လီးက ရပ်နေတယ်။ သူ့လက်က ကျွန်မစောက်စေ့ကို ကလိပေးတော့ နာတာတွေ ပျောက်သွားတယ်။  နောက် သူ့လီးက လှုပ်ရှားပေးပြန်တော့ ပြန်ကောင်းလာတယ်။ တဖြေးဖြေးကောင်းလာပြီး ကျွန်မတအားကော့ပေးထားတယ်။ သူ့လီးဒစ်ကလည်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း၊ စောက်စေ့၊ စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်သပ်တိုးခွေ့နေပါတယ်။ သူဆောင့်တယ်။ ဖိကပ်ထားတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေးမြန်လာလေ ကျွန်မ အရသာပိုတွေ့လေနဲ့ သူက တအား ဆယ်ချက်လောက် ဖိကပ်ဆောင့်တွန်းလိုက်တော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ် တခုလုံး တဖျင်းဖျင်းဖြစ်ပြီး အရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့နောက် လောကကြီးတခုလုံးကို မေ့သွားမိတယ်။ 

အလိုးခံရတာ တယ်ကောင်းပါလားလို့ ကျွန်မသတိရလာတော့ တစိမ့်စိမ့် တွေးနေမိတယ်။ ကျွန်မ သတိရလာတော့ သူ့လီးကြီးဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲမှာဘဲ ရှိနေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကို ဘယ်အချိန်က ပက်လက်လှန်ထားတယ် မသိဘူး။ ခု ပက်လက်ဖြစ်နေပြီ။ ကိုတိုးက ကျွန်မအပေါ်မှာ မိုးပြီး ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပေးနေတယ်။ သူ့လျှာနဲ့ကျွန်မလျှာကို ပွတ်သပ်ပေးတော့ ကျွန်မ ရမ္မက်တွေ ဆူကြွလာပြန်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ နီရဲနေတဲ့ နို့သီးသေးသေးလေးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့စုပ်တော့ ကျွန်မတွန့်လိန်မိတယ်။ ဒီတော့ အောက်မှာ တပ်ထားတဲ့ သူ့လီးက လှုပ်ပေးပြန်တယ်။ ကျွန်မ အဖို့မှာတော့ အရသာတွေ ရှိလာပြန်ပြီး ပေါင်ကို မြှောက်ပြီး ကားပေးထားမိတယ်။ သူက ဆောင့်ရင်း လက်တဖက်ကို ပေါင်အောက်လျှိုသွင်းပြီး စောက်စေ့ကိုပွတ်၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေ ပွတ်ပေးနေတယ်။ စောက်ရည်နဲ့ လီးရေပေါင်းပြီး ရွှဲနေတဲ့ စောက်ပက်အကွဲရဲ့ အောက်ပိုင်းကို လက်သန်းနဲ့ ကလိပေးရင်းက သူ့လက်သန်းက အောက်ကို နဲနဲချော်သွားပြီး ကျွန်မ ဖင်ပေါက်ကို လာထိတယ်။ နောက် ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်သန်းလေး ဝင်လာပြီး ထိုးပေးတယ်။ နှစ်ပေါက်ကောင်းပေါ့။ လက်သန်းပြီးတော့ လက်သန်းကြွယ်၊ နောက် လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးပေးတယ်။ 

နောက်တော့ အရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့ သူ့လီးကို တရစ်ချင်းထိုးသွင်းတော့တယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ စောက်ဖုတ်လိုးနေရာကနေ ဖင်ထဲပြောင်းပြီး ထိုးသွင်းလိုက်၊ စောက်ဖုတ်ဘက်ပြောင်းလိုးလိုက်နဲ့ ကျွန်မတော့ အရသာနှစ်မျိုး ခံစားနေရတယ်။ နောက် ကျွန်မပေါင်ကို ယူပြီး သူ့ပခုန်းပေါ်ထမ်းထဲ့ပြီး  ကျွန်မရဲ့ပြူးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီးထည့်ပြီး လိုးပြန်ပါတယ်။ သူက အားကုန် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီး သူ့သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့ ကျွန်မ ပြီးလုလုဖြစ်နေတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေ ထုတ်ပြီးတော့ သူက အဆောင့်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလဲ ဒီတော့ သူ့လီးကြီး မပျော့ခင် သူ့ခါးကို ကျွန်မ ခြေနှစ်ချောင်း ချိတ်ပြီး အောက်ကနေဖျစ်ညှစ်ရင်း အထက်ကို (၁၅) ချက်လောက် ကော့ထိုးလိုက်တော့ တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကျွန်မပြီးသွားပါတော့တယ်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။





မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်

[ ၁၉၇၂ ခု ပွဲဦးထွက် အသစ်စက်စက် အမျိုးသမီး စာရေးဆရာမ ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်ရေးသားသော ဝတ္ထု တစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါသည်။]

ကျွန်မစိတ်တွေဟာ ဘာရယ်မသိ၊ မကျေမနပ် ဖြစ်နေတယ်။ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားကောင်းတစ်ခုကို တဝက်ကြည်ပြီး မီးပျက်လို့ ပြန်ခဲ့ရသလို၊ ဆာလွန်းတဲ့ အချိန်မှာ ထမင်းပုဂံ တဝက်မရှိတရှိ စားရသလိုလို အို..ဘယ်လိုဟာမျိုးနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ မိုးကလည်း တအားရွာနေတော့ ကားဟာလည်း ဖြေးဖြေးမောင်းလိုပဲ ရတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဒရိုင်ဘာဟာ ဂီယာကို ခဏခဏပြောင်းပြီး ထိုးနေပါတယ်။ ကားရှေ့ပိုင်းမှာ ဒရိုင်ဘာနဲ့ ယှဉ်ပြီး ကျွန်မထိုင်ရပါတယ်။ နောက်ခန်းမှာတော့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းသုံးယောက် ထိုင်လိုက်လာကြပါတယ်။ သူတို့ဟာ မိုးသံတွေကြားက ကျယ်လောင်ကျယ်လောင်နဲ့ ကျွန်မတို့ပြန်လာခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းမရဲ့ မွေးနေ့ပါတီအကြောင်း ပြောလာကြပါတယ်။ သူတို့တတွေ ပြောနေသံကြားနေရပေမယ့် ကျွန်မစိတ်ကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့အချိန်ကိုဘဲ ပြန်ရောက်နေတယ်။ ဒရိုင်ဘာ ဂီယာချိန်းလိုက်တိုင်း သူ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်ကို မထိမထိ ရှပ်ရှပ်သွားတယ်။ အဲဒီအဖြစ်ကြောင့်ပဲ မကြေမနပ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မအဖြစ်ကို ပြန်သတိရနေမိတယ်။

ကျွန်မရဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ မွေးနေ့ပါတီပွဲကို ညနေခပ်စောစောကပဲ ကျွန်မတို့သူငယ်ချင်းတစ်စု ရောက်နေကြတယ်။ အမှန်ကတော့ မွေးနေ့ပါတီ လုပ်ကြတာဟာ လူငယ်တွေအဖို့ ရီးစားချင်း ချိန်းတွေ့တဲ့ ပွဲပါပဲရှင်။ ပါတီရောက်ကြတယ် ဆိုရင်ဘဲ ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် တွေ့ပြီး စားကြသောက်ကြ ဓါတ်ပြားဖွင့်ပြီး တွဲကကြ၊ တွဲကရာကနေ ချောင်ခိုကြတော့တာပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ချစ်သူနဲ့ အလစ်မှာ မှောင်ရာ ချောင်တခု ခိုလိုက်ကြပါတယ်။ လူမမြင့်မယ့် နေရာ ရောက်တာနဲ့ဘဲ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းက ကျွန်မနှုတ်ခမ်းပေါ် ရောက်လာပြီး ခပ်ယွယွလေး စုပ်ယူတော့တာပါပဲ။ ကကြစဉ်ကထဲက ခပ်ယွယွလေး ဖြစ်နေတဲ့ စိတ်တွေဟာ သူ့ရဲ့အနမ်းကြောင့် ကြွလာပါတော့တယ်။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူးရှင်။ ကျွန်မတော့ မျက်လုံးကို စင်းပြီးနေမိတယ်။

သူကတဆင့်တက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိနမ်းလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်မသူ့ကို ခပ်တင်းတင်းဘဲ ဖက်ထားမိတော့တယ်။ ကျွန်မကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တဘက်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ဘရာစီယာ ကြား တိုးဝင်လာပြီး ကျွန်မရဲ့ ရင်သားကို အသာအယာ ကိုင်တွယ်ပါတော့တယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းကို စုပ်နမ်းစဉ် ပူထူသွားလို့ ဘရာစီယာချိတ် ဖြုတ်လိုက်တာကို ကျွန်မသတိမထားခဲ့မိဘူးပေါ့။ သူ့လက်ဟာ နို့အုံကို အသာပွတ်နေရာက နို့သီးလေးကို ခပ်ရွရွချေပြန်တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာတော့ ဘယ်လိုပြောရမှန်း မသိတဲ့ အရသာတွေဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ရနေတယ်။ တမျိုးပဲ။ သူ့လက်က ကျွန်ရင်သားကို ပွတ်ချေနေတာနဲ့ ကျွန်မပေါင်ခြံမှာလာပြီး အရသာတမျိုးရနေတယ်။ အတော်တော့ အဆန်းသားပဲ။ အဲဒီလို ပွတ်ချေနေရာက ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းနေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ကျန်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ နို့သီးတဘက်ပေါ်ကို ကျရောက်လာပြီး နို့သီးကို ကလေးငယ် စို့သလို စို့ပေးပြန်တော့ အရသာက ပိုကောင်းလာပြန်တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာဆိုရင် မဖော်ပြနိုင်တဲ့ ဆန္ဒတခုခုက ကျွန်မရဲ့ပေါင်ခြံကို လာရောက်စေချင်နေတယ်။ အဲဒီလို တောင့်တနေစဉ်မှာဘဲ သူ့လက်တဘက်ဟာ ကျွန်မရဲ့ဝမ်းဗိုက်သားပေါ်က ပွတ်ပြီး အောက်ကို ဆင်းသွားပါတယ်။ ကျွန်မထိစေလိုတဲ့ နေရာနားရောက်တော့ မထိဘဲ ကျော်ပြီး ပေါင်ကို ပွတ်လိုက်လို့ စိတ်ထဲမှာ နဲနဲဟာသွားပါတယ်။ စိတ်ဟာနေစဉ်မှာဘဲ လူ့လက်ဟာ ပေါင်အတွင်းကို မရဲတရဲပွတ်ပြီး ပေါင်ခြံဂွဆုံဆီ တက်လာပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် အဲဒီနေရာနား ရောက်ခါနီးမှာ တခါအောက်ပြန်ဆင်းသွားတယ်။ သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အဲဒီအပေါ်ကို တင်ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ် ဟင်း...မိန်းခလေး ဖြစ်နေလို့သာ။ ဟော .. အခုတော့ သူ့လက်ဟာ အဲဒီအပေါ်ကို ရောက်နေပီကော။ အိုး...ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒါပေမယ့် အပြည့်အဝတော့ မဟုတ်ဘူး။ ပဌမဟာတွေနဲ့ စာရင် သာပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ နိုင်လွန်ဘောင်းဘီက သူ့လက်နဲ့ ကျွန်မရဲ့နူးညံ့တဲ့ အသားကြားမှာ ကာနေသေးတယ်။ ကိုရယ်...ဘောင်းဘီချွတ်အုံးမှပေါ့ လို့ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာဘဲ ပြောလိုက်မိတယ်။  

သူ့လက်ဟာ အဲဒီနေရာမှာဘဲ ပွတ်နေရင်းက ကြားထဲကို သူ့လက်ခလယ် အလျားလိုက်မြုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဘောင်းဘီလေးဟာ စိုလာတယ်။ သူ့လက်ဟာ အထက်နားတက်သွားပြီး ဘောင်းဘီကို အောက်နားကို မသိမသာ တွန်းပို့နေတယ်။ ကျွန်မ မသိဟန်ဆောင်နေလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မ အခုမှ သတိထားမိတယ်။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ဟာ အခန်းတစ်ခုထဲက ကုတင်ပေါ် ရောက်နေတယ်။

ကျွန်မဟာ ကုတင်စောင်းမှာ ခြေနှစ်ချောင်းချထိုင်ပြီး သူကကျွန်မဘေးနားမှာ ကပ်ထိုင်နေပါတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်မထမီဟာလည်း ပြေကျနေပါတယ်။ ဒီလိုဖြစ်နေပေမယ့် ကျွန်မ ထမီကိုလည်း ပြန်ဝတ်ဖို့ မကြိုးစားမိဘူး။ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ ကျရောက်နေတဲ့ သူ့လက်တွေကိုလည်း ဖယ်ပစ်ဖို့ မကြိုးစားမိဘူး။ ကျွန်မရလာတဲ့ အရသာတမျိုးမှာဘဲ နစ်မြောပြီး အဲဒီအရသာကို တစစတိုးလာတာကိုဘဲ ခံစားနေမိတယ်။

အောက်ဘက်ကို ကျွန်မဘောင်းဘီဟာ လက်တဝါးစာလောက် လျှောသွားပြီးတာနဲ့ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အမွှေးနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်အောက်ဘက်ကို လျှောဆင်းပွတ်သပ်နေပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မနဲနဲ လူးလွန့်မိတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို တဖန်စုပ်ရင်း ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲနေပြန်တော့ ကျွန်မအလိုက်သင့်ဘဲ လိုက်လျောမိတယ်။ သူ့လက်ကတော့ ကျွန်မပေါင်ရင်းမှာ ပွတ်သပ်နေပြီး သူ့လက်ခလယ်ဟာ အရေလဲ့နေတဲ့ အပေါက်တွင်းကို တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်၊ ပြန်နှုတ်လိုက် လုပ်နေတယ်။

ကျွန်မရဲ့ပြေနေတဲ့ ထမီဟာလည်း တခုခုက ဆွဲညှပ်နေလို့ အောက်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့လျှောနေပါတယ်။ ထမီတပိုင်းဟာ ကျွန်မရဲ့ အောက်ပိုင်းနဲ့ ပိနေလို့ ကျွန်မ မသိမသာ အကူအညီပေးလိုက်မိတယ်။ ကျွန်မထမီဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ရောက်သွားတော့ သူ့ခြေတဖက်ဟာ ကျွန်မခြေနှစ်ဖက်ကြားကို ဝင်ရောက်လာတယ်။ ကျွန်မလည်း မသိမသာ စုနေရာကနေ ဟပေးလိုက်တယ်။ သူဟာ ကျွန်မရင်သားတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင်းစို့ရင်း လက်တဖက်က ပွတ်ချေရင်း ကျန်လက်တဖက်က အရေပွနေတဲ့ အပေါက်ဝမှာ အလုပ်ရှုပ်နေပါတယ်။ ကျွန်မအနည်းငယ် ခြေနှစ်ချောင်းကို ဟလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းလုံးဟာ ကျွန်မပေါင်နှစ်ခုကြားမှာ ရောက်လာတော့တာပါဘဲ။

အဲဒီမှာ သူရဲ့ အတွင်းအထုတ်လုပ်နေတဲ့ လယ်ခလယ်နားမှာ နောက်ထပ်လက်ခလယ်ထက် တုတ်တဲ့ ဟာတခု ရောက်လာပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားတလျှောက် အဲဒါနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်တော့ ပိုပြီး အရသာတိုးလာတယ်။ နောက် ခပ်တုတ်တုတ် နူးညံ့လှတဲ့ အတန်ဟာ ကျွန်မအပေါက်ဝထဲကို တိုးဝင်လာပြန်တယ်။ ကျွန်မကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာမိတယ်။ ကျွန်မလိုချင်တဲ့ ဟာက တဖြေးဖြေးတိုးဝင်လာနေပြီလေ။ အတွင်းကို တရစ်ချင်း တိုးဝင်လိုက်၊ ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ သိပ်ကို အရသာရှိတာပါဘဲရှင်။ နာမယ်ထင်တာနဲ့ ကျွန်မပေါင်ကို မသိမသာ ကားပေးမိတယ်။ မနာပါဘူးရှင်။ အရသာဘဲ ရှိနေပါတယ်။

ဟော သူက ဖိကပ်လိုက်၊ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားလိုက် လုပ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ကျွန်မ နဲနဲလေး ကော့ပေးမိတယ်။ ဟော ခပ်မြန်မြန် လုပ်လာတဲ့အခါမှာ ကျွန်မရဲ့ အရသာဟာလည်း တဖြေးဖြေးတက်လာတယ်။ သိပ်ကောင်းတော့မယ် ထင်တယ်။ ပိုမြန်လာပြီ။ သူလေ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်မကို ဖိကပ်ပြီး ရပ်သွားတယ်။ သူ မောနေဟန်တူပါတယ်။

ဟုတ်ပါတယ်။ မောနေရှာတယ်။ အမောပြေပြီးရင် သူခုနလို ထပ်ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်လိမ့်အုန်းမယ်ပေါ့။ ကျွန်မစောင့်မျှော်နေမိတယ်။ သူမလှုပ်တော့ ကျွန်မ မသိမသာ လှုပ်ကြည့်မိတယ်။ သူ့အချောင်းဟာ စောစောက မာနေပေမယ့် ခုတော့ တဖြေးဖြေးပျော့ပြီး သေးသွားပါရောလား။ ကျွန်မရဲ့ အတွင်းသားတွေဟာ အာဟာမပြေလို့ ဖိညှစ်ဆွဲယူပေမယ့် ချောပြီး အပြင်ကို ထွက်သွားတယ်။ သူဟာ ကျွန်မကိုယ်က ခွါပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ပြန်ဝတ်နေတယ်။ ကျွန်မ မကြေမနပ်နဲ့ထပြီး ထမီပြန်ဝတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ မကျေမနပ် ဖြစ်မိတယ်။ ဒါနဲ့ဆိုရင် ငါးကြိမ်လောက်ရှိပြီ။ ဒီလိုပဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

ထားပါတော့။ ပဌမအကြိမ်မှာ ကျွန်မရှက်နေတာနဲ့ ၊ ကြောက်နေတာနဲ့မို့ အရသာ အပြည့်အဝမရခဲ့တာ။ ဒုတိယနဲ့တတိယ အချိန်ထိဘဲ ထားပါအုန်းတော့။ ခုဟာကရှင်။ ခွင့်မလွှတ်နိုင်စရာဘဲ။ ကျွန်မလည်း တက်အားသလောက် လွယ်ကူအောင် လိုက်လျောထားရက်နဲ့ ကျွန်မမကျေနပ်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မဘာတက်နိုင်မှာလဲ။ မိန်းခလေးက လုပ်ကြပါအုံးစို့ လို့ပြောလို့ကောင်းမလား။ နောက်ပြီး ပြန်ချိန်ကလည်း တန်ပြီမို့ ဒီလိုနဲ့ဘဲ ပြန်ခဲ့ရပါတယ်။

ဟိုကောင်မတွေ ကြည့်ရတာတော့ အရသာပြည့်ရလာကြသလားတော့ မသိပါဘူး။ စကားတွေ ခပ်ကျယ်ကျယ်ပြောလာလိုက်ကြတာ မိုးသံတောင် ဖုံးမတက်ပါဘဲ။ အဲဒီလို ပြောနေကြရာက တယောက်က ဒရိုင်ဘာကို လှမ်းပြောလိုက်လို့ ကားကို လမ်းဘေး ထိုးရပ်ပေးလိုက်တယ်။ တယောက်ဆင်းသွားတော့ ကားပြန်ထွက်တယ်။ ကားထွက်တာနဲ့ ဂီယာချိန်းပြန်တော့ ဒရိုင်ဘာရဲ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်မှာ ရှပ်သွားပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ အငွေ့ကျန်နေတဲ့ စိတ်ဟာ ပြန်ကြွလာတယ်။ စိတ်ထဲမှာတောင် တမျိုးဖြစ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ မသိမသာ ကျွန်မနေရာပြင်လိုက်တယ်။

သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်ရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအမတွေအဆင်းမှာ နောက်ပြန်လှည့် နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ကားတံခါးပိတ်လို့ ကားထွက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်မ ခုနင်က အနေအထားကို မပြင်ဘဲ နေလိုက်တယ်။ ဒီတခါ ဂီယာထိုးတော့ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်ရင်းကိုထိတယ်။ ကျွန်မနေသားတကျ ပြန်ထိုင်လိုက်တော့ သူက ဂီတာတန်ကလက်ကို လွှတ်ပြီး စတီယာရင်ကို ပြန်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း သန်းဝေပြီး ကားကူရှင် နောက်မှီကို မှီလိုက်တယ်။ ခပ်ကော့ကော့လေးကူရှင်မှာ တစောင်းတင်ပြီး ခြေကိုရှေ့ဆန့်ပြီး မှိန်းလိုက်လာတယ်။ ကျွန်မ အိမ်ရောက်ဖို့ နာရီဝက်လောက် လိုသေးတယ်ပေါ့။

ဂီယာတခါချိန်းပြန်တော့ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်ရင်းကို ထိပြန်တယ်။ ကျွန်မငြိမ်နေလိုက်တယ်။ နှစ်ခါသုံးခါလောက် အဲဒီလိုဖြစ်ပြီးတော့ သူ့လက်ဟာ ဂီယာတန်ပေါ်မှာဘဲ နေရာမပြောင်းဘဲ တင်ထားလိုက်တယ်။ ကားချိုင်ထဲ ကျတိုင်း ပွတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်မဆက်ပြီး အိပ်ပျော်သလို နေတော့ သူရဲလာပြီး ကျွန်မဟာကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်ပေးနေပြန်တယ်။ ကျွန်မလည်း အရသာ ရှိရှိနဲ့ မှိန်းလိုက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မစောစောက ခံစားရတဲ့ အရသာမျိုး ပြန်ရလာတယ်။ 

ကားဟာလည်း ဖြေးဖြေးသွားရင်းက မီးမှိတ်ပြီး ရပ်သွားတယ်။ ရုတ်တရက် ကျွန်မလန့်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ သူက ကျွန်မဘက်တိုးလာပြီး ကျွန်မကိုဖက်ပြီး ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်တော့ ကျွန်မ နဲနဲရုန်းကန်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် တအားတော့ မရုန်းမိဘူး။ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မနို့အုံကို ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်ညိမ်သွားတယ်။ ညိမ်တယ်ဆိုရင်ဘဲ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မဘရာစီယာအောက် တိုးဝင်လာပြီး ကျွန်မရင်သားကို ပွတ်ပေးပြီးနောက် စို့ပေးပြန်တယ်။ ကျွန်မသူ့ကို ချစ်သူတစ်ယောက်လို ဖက်ထားမိတယ်။ ကျွန်မအောက်ပိုင်းကို သူ့လက်တဖက်က ပွတ်ရင်း နိုင်လွန်ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ်။ တရှိန်ရှိန်တက်လာတဲ့ ဆန္ဒက ဘာကိုမှ မတားဆီးမိပါဘူး။

ကျွန်မကားကူရှင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး မှိန်းနေမိတယ်။ သူက ကျွန်မအပေါ် မိုးပြီး ကျွန်မနို့သီးလေးတွေကို စုပ်နေတယ်။ နောက် ဝမ်းဗိုက်ဆီကို သူ့မျက်နှာရောက်သွားပြီး ကျွန်မဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ရက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်ကနေ အောက်ကို တဖြေးဖြေးလျှောသွားတယ်။ ကျွန်မဆီးခုံကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်လိုက်၊ လျှာနဲ့ပွတ်လိုက် လုပ်ရင်းက ကျွန်မရဲ့ အဖုတ်ကို သူစုပ်နမ်းနေတယ်။ အိုး...သိပ်ကောင်းတာပါလား။ သူလေ လက်နဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ဟပြီးအစိလေးကို လျှာနဲ့ကလိတော့ ကျွန်မလူးလွန့်ပြီး ခြေတဖက်ဟာ နောက်မှီပေါ်တင်ပြီး တဖက်ခြေကို စတီယာရင်မှာ ချိတ်ပြီး ကားပေးမိတယ်။ သူဟာ လျှာထိုးလိုက်၊ ရက်လိုက်လုပ်နေပြီး ကားတံခါးကို ဖွင့်တဲ့ ကူရှင်အဆုံးထိ ကျွန်မကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ သူက ကားအပြင်ဖက်မှာ ရပ်ပြီး ကျွန်မခြေထောက်ကို သူ့ပခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်မှာ တင်လိုက်ပြန်တယ်။ နောက် ဟပြဲနေတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်အတွင်းကို သူ့လီးနဲ့တေ့လိုက်ပြီး တဖြေးဖြေး သွင်းချီထုတ်ချီ လုပ်တယ်။ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ် အပေါက်ဝကနေ တစ်ရစ်ချင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်ရင်း လီးတချောင်းလုံးဟာ စောက်ခေါင်းထဲ ရောက်လာတော့တယ်။ 

ကျွန်မသတိထားမိတာကတော့ သူ့လီးဟာ ကျွန်မချစ်သူလီးထက် နဲနဲတုတ်ပြီး နဲနဲရှည်တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခုတခါအလိုးခံရတော့ ကျွန်မစေက်ဖုတ်ထဲမှာ စောစောကထက် ပြည့်ကြပ်နေပြီး သားအိမ်ကို သူ့လီးထိပ်ကထိနေတယ်။ နောက်ပြီး နဲနဲနာသလိုဘဲ။ ဒါပေမယ့် နှုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ဆယ်ခါလောက် လုပ်လိုက်တော့ အနာပျောက်သွားပြီး ကောင်းလာတယ်။ သူက ခပ်မှန်မှန်ဆောင့်လိုက်ရင်း တခါတခါဖိကပ်ထားတယ်။ ကျွန်မလည်း အရသာပိုပိုရှိလာတယ်။ နောက်တော့ သူက ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပြန်တယ်။ သူလုပ်ပုံက တမျိုးဘဲ။ ကျွန်ချစ်သူ လုပ်တာနဲ့ မတူဘူး။ သူ ကျွန်မဆန္ဒကို သိနေသလိုဘဲ။ 

ကျွန်မချစ်သူကတော့ သူ့လီးအထဲရောက်တာနဲ့ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး မောဟိုက်ပြီးသွားတယ်။ ခု သူကတော့ မဟုတ်ဘူး။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ မှန်မှန်စီးစီးဝါးဝါးဆောင့်လိုက်နဲ့ ကျွန်မအဖို့ အရသာ ပိုရှိတာဘဲ ကျွန်မကော့ပေးစဉ်မှာ သူကဖိကပ်ထားတယ်။ ကြာတော့ ကျွန်မအသက်ရှုတွေမှားလာပြီး တအားကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ ကျွန်မစိတ်က ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်စေချင်တုန်းမှာဘဲ သူကမြန်မြန်ဆောင့်တယ်။ ပြီးတော့ အားရပါးရ ဆောင့်တယ်။ ကျွန်မတွန့်လိမ်ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဟာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်ပြီး သိပ်ကိုကောင်းတဲ့ အချိန်မှာ သူဟာ အစွမ်းကုန်ဆောင့်ပြီး ဖိကပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း ကော့ထိုးပြီး စောက်ဖုတ်ကိုဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့ရသာရေတွေဟာ တဖြန်းဖြန်းပန်းထွက်တာနဲ့ သူ့လီးကလဲ အရေတွေ ကျွန်မစောက်ဖုတ် အဆုံး သားအိမ်နံ့ရံကို ပန်းလိုက်ပါတယ်။ သူက ဖျစ်ညှစ်လိုက်သလို ကျွန်မကလည်း သူ့ကို ဖျစ်ညှစ်ဖိထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ဆန္ဒဟာ ခုမှဘဲ ပြည့်တော့တယ်ရှင်။ သိပ်ကို ကောင်းတာပါဘဲလား ။ အဲဒီလို ကောင်းလွန်းလို့ စောက်ခေါင်းက ဖျစ်ညှစ်ထားပေမယ့် သူ့လီးဟာ ပျော့ပြီးလျှောမထွက်သေးဘဲ မာနေသေးတော့ ကျွန်မရရှိတဲ့ အရသာဟာ အပြည့်ပေါ့။ ကျွန်မမှိန်းပြီး ဇိမ်ယူနေမိတယ်။ ရတဲ့အရသာဟာ နဲနဲချင်း အရှိန်ပြေတော့မှ သူ့လီးဟာ နဲနဲချင်းပျော့သွားတယ်။ ဒီတော့မှ လူချင်းခွါလိုက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီညက တရေးမှ မနိုးဘဲ သိပ်အိပ်လို့ကောင်းတာဘဲ။

နောက်တနေ့ မနက် ကျောင်းသွားတော့ ကျွန်မသူ့ကို မရဲတရဲ ကြည့်လိုက်မိတယ်။ သူဟာ မနေ့ညက ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ အိန္ဒြေရရဘဲ ကျောင်းကို လိုက်ပို့တယ်။ ညနေကျောင်းက ပြန်လာတော့ အိမ်မှာဧည့်သည် ရောက်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်မရဲ့အဒေါ်နဲ့ သူ့ယောင်္ကျား ကျွန်မတို့ဆီကို အလည်လာကြတာပေါ့။ ခွန်နှစ်ရက်တပါတ်နေကြမယ်လို့ ပြောတယ်။ သူတို့လင်မယားက သုံးဆယ်ကျော်တွေဆိုပေမယ့် ခပ်မြူးမြူးနေကြတော့ ဆယ်ကျော်သက် အတွဲလို့ဘဲ ထင်ရတယ်။ ညနေ (၆) နာရီပွဲ သူတို့ရုပ်ရှင် သွားကြည့်ကြတယ်။ ကျွန်မစာကျတ်စရာရှိတာနဲ့ လိုက်မသွားဘူး။ ညမှကျွန်မစာကျက်ပြီး အိပ်ရာဝင်တော့ (၉)နာရီ ထိုးလုပြီပေါ့။ ကျွန်မလဲ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်တွေကိုတွေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နောက်တံခါးပိတ်သံကြောင့် ကျွန်မနိုးလာတယ်။ ဟိုလင်မယားပြန်လာကြပြီး ကျွန်မနဲ့ အခန်းချင်းကပ်ရပ်အခန်းမှာ သူတို့အတွက် နေရာပေးထားတယ်။

ကျွန်မပြန်ပြီး မျက်စိမှိတ်ဖို့ကြိုးစားတော့ တဖက်ကအသံတွေကြောင့် ကျွန်မမအိပ်ဘဲ အသံမကြားရအောင်ထပြီး နံရံမှာဖောက်ထားတဲ့ သံချောင်းပေါက်ကလေးကနေ ချောင်းကြည့်တော့ သူတို့လင်မယားဟာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ အဲဒီလို စုပ်နမ်းရင်းက တယောက်အဝတ်တွေကို တယောက်ချွတ်ပေးနေကြတယ်ပေါ့။ ကျွန်မရင်ဖိုသွားပြီး အသက်ရှုတောင်မှားလာတယ်။ အဝတ်တွေ တခုပြီးတခု ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကျလာပြီး နှစ်ယောက်သားဟာ မီးရောင်အောက်မှာ တုံးလုံးရပ်ပြီး တဦးနဲ့တဦးစိုက်ကြည့်နေကြတယ်။

နောက် ဖက်လိုက်ကြပြီး အားမလိုအားမရ ကိုယ်ခန္ဓာနေရာအနှံ့ပွတ်သပ်နေကြတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ထားကြပြီး လက်တွေက ဟိုနေရာသည်နေရာ ကျောပြင်တလျှောက် ပွတ်နေကြတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွါလိုက်ပြီး လက်တဖက်က နို့အုံကိုပွတ်ပေးရင်း ကျန်နို့တဖက်ကို စို့ပေးလိုက်တော့ ကျွန်မအဒေါ်ဟာ ခေါင်းလးမော့ပြီး ကော့တက်သွားတယ်။ ကျွန်ကိုယ်တွေဟာ ပူရှိန်းရှိန်းဖြစ်လာတယ်။

ကျွန်မအဒေါ်ရဲ့ လက်တဖက်ဟာ ဦးလေးကျောပြင်ကို ပွတ်နေရာက အောက်လျှောဆင်းလာပြီး ဦးလေးရဲ့ပေါင်ခြံထဲ ရောက်သွားပြီး တစုံတခုကို ဆုပ်ကိုင်လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ ဦးလေးလဲဒေါ်လေးရဲ့နို့တွေကို တအားစို့ပေးရင်း လက်တဖက်က ဒေါ်လေးပေါင်ခြံကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မကြည့်နေရင်းက ကျွန်မပေါင်ခြံတွေ ယားကျိကျိဖြစ်လာတယ်။ နောက် ဒေါ်လေးဟာ သူကိုင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းကို သူ့ပေါင်ခြံမှာတေ့ပြီး နဲနဲချင်းပွတ်ရင်းက သူ့ရဲ့ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးရင်း သူ့လက်ထဲက အတန်ကို သူ့ပေါင်ခြံအတွင်းပိုင်းကိုရောက်အောင် သွင်းနေတယ်။ အတန်ကလည်း ပြုတ်ပြုတ်ထွက်နေတယ်။ အရပ်ချင်းကလည်း နဲနဲကွာတော့ ဦးလေးက ခြေကိုညွတ်ပေးပြီး ပုပေးတယ်။ ဒေါ်လေးက ခြေဖျားလေးထောက်ပေးတယ်။ အတန်ဟာ ဒေါ်လေးပေါင်ခြံထဲကဟာကို တဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ ကိုင်ထားတဲ့ ဒေါ်လေးလက်က ဦးလေးရဲ့ကျောပြင်ဆီကို ပြောင်းဖက်လိုက်တယ်။ ဦးလေးလက်နှစ်ဖက်က ဒေါ်လေးတင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖေးမပြီး သူ့ရဲ့အတန်ကို သွင်းချီနှုတ်ချီလုပ်နေတယ်။

ကျွန်မပေါင်တွင်းမှာ ပိုယားလာလို့ ကျွန်မလက်နဲ့ ပွတ်နေမိတယ်။ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ အရသာတမျိုး ရလာတယ်။ တဖက်ကိုကြည့်ရင်း ကျွန်မအဖုတ်ကို အရသာရှိရှိပွတ်နှိုက်မိနေတယ်။ (၁၅)ချက် အချက်(၂၀)လောက်ဆောင့်ပြီးကြတော့ ရပ်ပြီးလိုးနေရာက ကုတင်ဖက်ကို သွားကြတယ်။ ဦးလေးက ကုတင်ပေါ်အရင်တက်ပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီးဟာ ထောင်ပြီးမတ်နေတယ်။ အဲဒါကို ဒေါ်လေးကစိမ်းစိမ်းကြီးကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ဦးလေးလူးလွန့်နေတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ ဦးလေးရဲ့လီးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးနေရင်းက ဦးလေးရဲ့အပေါ်မှာ ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်မက ဒေါ်လေးဘာများလုပ်မလို့ပါလိမ့်လို့ တွေးနေစဉ်မှာပင် ဒေါ်လေးရဲ့ဖင်ဟာ ဦးလေးရဲ့လီးတဲ့တဲ့ပေါ်မှာ ရောက်နေပြီး ဒေါ်လေးက လီးကြီးကိုသူမရဲ့ အဖုတ်ပေါက်မှာတေ့ပြီး တဖြေးဖြေးအောက်ကို ဖိထိုင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြေးဖြေးမြုပ်ဝင်သွားတယ်။

အဲဒီနောက် ဒေါ်လေးဟာ အထက်အောက်ဆောင့်နေပါတော့တယ်။ သူ့မျက်နှာမှာလဲ စည်းစိမ်ရှိတဲ့ အရိပ်အယောင်၊ ကောင်းနေတဲ့ဟာကို တွေ့ရတယ်။ ကျွန်မဒေါ်လေးလို လုပ်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ အားရပါးရဆောင့်ညှောင့်နေတော့ မောဟိုက်လာတာနဲ့ရပ်နားပြီး ဦးလေးကိုယ်ပေါ်မှာမှောက်ပြီး နားနေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဦးလေးက ဒေါ်လေးကိုယ်ကို ဖက်ရင်း ဘေးကိုလှိမ့်လိုက်တယ်။ ဆက်ပြီးလှိမ့်လိုက်တော့ ဒေါ်လေးက အောက်ဖက်ရောက်သွားပြီး ဦးလေးက အပေါ်ရောက်သွားတယ်။

ဦးလေးဟာ ဒေါ်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်၊ နို့ကိုချေလိုက်၊ နောက်နို့ကိုစုပ်လိုက်လုပ်တော့ ပိနေတဲ့ ဒေါ်လေးဖင်ဟာ ကြွပြီးမြှောက်ပေးတယ်။ ဒီတော့မှ ဦးလေးဟာ ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်ပါတော့တယ်။ ကျွန်မတော့ ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျွန်မအဖုတ်ကြားကို လက်ဝါးစောင်းနဲ့ ပွတ်နေမိတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ (၁၅) ချက်လောက် အဆောင့်ခံပြီးတော့ သူမပေါင်ကို ကားပြီးကွေးပေးလိုက်တယ်။ ဦးလေးက သူ့ဒူးကိုကွေးပြီး ရှေ့တိုးပြီး ဆောင့်နေတယ်။

တဖြေးဖြေးအဆောင့်ကြမ်းလာတော့ ဒေါ်လေးရဲ့ ကွေးထားတဲ့ခြေဟာ အထက်ကိုဆန့်ပြီး ဘေးကိုတအား ကားထားပေးတယ်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ညှောင့်လိုက်တိုင်း တစွတ်စွတ်တဖတ်ဖတ်မြည်နေတယ်။ သူတို့အဆောင့်မြန်လာတာနဲ့ ကျွန်မလက်ဟာလဲ မြန်မလာတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ဦးသား အသက်ရှုပြင်းလာပြီး တွန့်လိန်ကော့ပြီး နှစ်ဦးသားဖက်ထားကြတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်၊ ကျွန်မဒေါ်လေးက ကြိတ်ပြီး တီးတိုးဆိုလိုက်တယ်။

ကျွန်မလည်း သူနဲ့ထပ်တူ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကောင်းသွားတယ်။ ကျွန်မအိပ်ရာပေါ် ပြန်မှိန်းနေရာက အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နောက် (၄) နာရီလောက်မှာ နိုးလာတယ်။ ညကဟာ သတိရတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် အသာထပြီး တဖက်ခန်းကို ချောင်းကြည့်မိပြန်တယ်။ ကျွန်မဖြင့် ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကြည့်ပါအုံးရှင်။ ဦးလေးပက်လက်အိပ်နေတာကို ဒေါ်လေးက ဦးလေးဗိုက်ပေါ်မှာ ခေါင်းတစောင်းတင်ပြီး ဦးလေးရဲ့ လီးကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ အနီးကပ်ကိုင်ကြည့်နေတယ်။

ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းက ဒေါ်လေးမျက်နှာဟာ လီးနားကို တရွေ့ရွေ့ကပ်လာရင်း သူ့ပါးနဲ့ကပ်ပွတ်တယ်။ ပွတ်ရင်းက နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ လျှာနဲ့လီးကို ရက်ကြည့်တယ်။ နို့အေးချောင်းလေး ရက်သလိုပါဘဲ။ ရက်ရင်းက အရသာပို့တွေ့သွားလား မသိပါဘူးရှင်။ ဒေါ်လေးဟာ လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ယူနေပါတယ်။ လီးဟာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတယ်။ 

ဦးလေးကတော့ တင်ပါးကော့ကော့ပြီး တွန့်လိန်နေတယ်။ နောက် ဦးလေးက ဒေါ်လေးကို တားတားပြီး ထတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်လျှက်သားကြီး ဖြစ်နေတယ်။ ဦးလေးက ဒေါ်လေးကို နေရာမပြောင်းစေဘဲ သူကဒေါ်လေးရဲ့ဖင်နောက်ဘက်ပိုင်းကို ကပ်သွားပြီး သူ့လီးကြီးနဲ့နောက်ဘက်ပြူးထွက်နေတဲ့ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်လေးက ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး မှိန်းနေတယ်။

ဦးလေးဟာ သူ့လီးကို ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲကို တဖြေးဖြေးဖိသွင်းတယ်။ ဆုံးတော့ ကျွတ်ထွက်ခါနီးလောက်ကို ပြန်ထုတ်တယ်။ နောက်တဖြေးဖြေးသွင်းတယ်။ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်တာဟာ နှေးရာကမြန်လာတယ်။ အဲဒီလို ဆောင့်ရင်းညှောင့်ရင်းက လက်တဖက်က ဒေါ်လေးနို့ကို ဆွဲပေးတယ်။ ဆောင့်တာမြန်သလောက် တဖတ်ဖတ်အသံတွေနဲအတူ ကြမ်းလာတယ်။

ဦးလေးဟာ တအားဖိဆောင့်ပြီး ကပ်လိုက်တိုင်း ဒေါ်လေးက ဖင်ကိုနောက်ကိုကော့ပြီး တိုးလိုက်တယ်။ တအားဆောင့်ရင်းက နောက်ဆုံးနှစ်ဦးသား တအင်းအင်းဖြစ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်ထပ်ရက်သားကျသွားတော့တယ်။ နောက်ငြိမ်နေကြတယ်။ ကျွန်မလဲ ရှိန်းဖိန်းထူပူပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်မရင်ထဲမှာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ သိပ်ကိုပြင်းပြနေတယ်ပေါ့။

မျက်နှာသစ်ဖို့ ရေတိုင်ကီဖက်အလာ ဒရိုင်ဘာရဲ့အိပ်ခန်းကိုဖြတ်တော့ ပြူတင်းပေါက်ဟာ ခပ်ဟဟပွင့်နေတာနဲ့ အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ လားလား သူ့လုံချည်ကျွတ်နေပြီး သူ့လီးဟာလည်း အပေါ်ကို မတ်တောင်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်မကို သုံးလေးခါလောက် လိုးဖူးတဲ့လီးကိုမြင်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ကျွန်မဘေးဘီကို ကြည့်ပြီးရှင်းတာနဲ့ ပြတင်းတံခါးက အသာကျော်ဝင်ခဲ့တယ်။ သူ့အနားကို ခြေသံမကြားအောင်ကပ်သွားတယ်။ သူ့လီးကြီးကို တဖြေးဖြေးအနီးကပ် မြင်ရလေ ကျွန်မဆန္ဒတွေဟာ ပြင်းပြလာလေပါဘဲ။ အနားရောက်တော့ ကျွန်မရပ်ပြီး တွေနေပါတယ်။

နောက်တော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူကတော့ အိပ်လိုက်တာ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ဖူး။ ဒါနဲ့ဘဲ ကျွန်မလဲ ရဲရဲပဲ လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ကြည့်မိတယ်။ နောက် ဒေါ်လေးလုပ်တာကို တရေးရေး မြင်လာပြီး ဒေါ်လေးလိုဘဲ လုပ်ကြည့်ချင်လာတယ်။ ကျွန်မထမီကို အထက်ပင့်ပြီး ကွင်းလိုက်စုဝတ်လိုက်တယ်။ နောက် သူ့လီးပေါ်တဲ့တဲ့ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အကွဲကြားကို ပွတ်ကြည့်မိတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ လေးငါးခါလောက် လျှောတိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့စောက်ဖုတ်က အရေကြည်တွေ ထွက်လာတယ်။ စောက်ခေါင်းဝမှာ သူ့လီးထိပ်ကိုထားပြီး နဲနဲချင်းဖိထိုင်လိုက်တော့ ကွမ်းသီးခေါင်းဟာ လျှောကနဲမြုပ်ဝင်သွားတယ်။ နဲနဲပြန်ကြွပြီး တခါ စောစောကထက် ပိုဖိလိုက်တော့ လီးတဝက်ဝင်တယ်။ နဲနဲပြန်ကြွလိုက် ဖိချလိုက်နဲ့ အရသာဟာ ပိုကောင်းလာတယ်။

နောက်တော့ လီးအဆုံး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေတော့တယ်။ ကျွန်မလည်း ပဌမတော့ ဖြေးြဖေးချင်း ဆောင့်နေမိတယ်။ နောက်တော့ အားမလိုအားမရဖြစ်သွားပြီး တအားသုံးလေးချက်လောက် ဖိအဆောင့်မှာ သူနိုးသွားပြီး ကျွန်မကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။ ကျွန်မလည်းရှက်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတယ်။ သူကလှမ်းဆွဲထားတယ်။ ကျွန်မအောက်ပိုင်းဟာ ကုတင်အောက်ရောက်ပေမယ့် အပေါ်ပိုင်းကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ ရှိနေတယ်။ ကျွန်မလဲ ရှက်တာနဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ပြီး မျက်နှာကိုကုတင်ကြမ်းပြင်နဲ့အပ်ပြီး လက်နှစ်ခုနဲ့ဖုံးဖွက်ထားတယ်။ သူက ကျွန်မကိုကျောအပ်ပေးရင်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတယ်။ 

သူ့လက်ဟာ ကျောကနေတင်ပါး၊ တင်ပါးကနေ ဖင်အသားစိုင်ကို ပွတ်ပေးနေတော့ ကျွန်မငြိမ်နေမိတယ်။ သူ့လက်ဟာ ဖင်ကြားကနေ လျှောဆင်းပြီး နောက်ပိုင်းမှာရှိတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ အကွဲကြောင်းအလိုက် ပွတ်ပေးပြန်တယ်။ အရှိန်ကျမလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မဆန္ဒဟာ ပြန်လည်လာပြီး ဖင်ကိုနဲနဲကော့ပေးလိုက်မိတော့ ကျွန်မအဖုတ်ဟာ နောက်ကိုပြူထွက်သွားတယ်။

သူက မသိမသာထရင်း ကျွန်မဖင်နောက်နား ရပ်လိုက်တယ်။ သူ့လီးက ကျွန်မဖင်ကို ပွတ်တိုက်သွားတော့ ထောင်းကနဲကျွန်မဆန္ဒတွေတက်သွားတယ်။ မနက်ကမြင်ရတဲ့ ဒေါ်လေးတို့စုံတွဲကို စိတ်ထဲမှာ မြင်ယောင်လာမိတယ်။ သူ့လီးဟာ ခုတော့ ကျွန်မအဖုတ်ရဲ့အကွဲကြောင်းမှာပွတ်ထိုးရင်းက ကျွန်မစောက်စေ့ကိုလည်း ကလိနေတယ်။ ကျွန်မပိုပြီးကော့ပေးလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်လာတော့တယ်။ တဖြေးဖြေးဝင်လာတာနဲ့ အရသာဟာ တိုးတိုးလာတယ်။ အဆုံးထိဖိကပ်လိုက်တော့ ကျွန်မအသက်ရှုတောင်ကြပ်သွားတယ်။ နောက်တော့ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်တိုးဝင်လိုက်၊ ထွက်လိုက်နဲ့ သွက်လာတယ်။

ကျွန်မတကိုယ်လုံး အကြောတွေ တောင့်တောင့်လာပြီး ကျွန်မအံတွေကြိတ်ထားမိတယ်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း တအားဖွင့်ကားထားမိတယ်။ တဖြေးဖြေးစောက်ခေါင်းထဲကပူလာပြီး တဆတ်ဆတ်တုံရင်း အရသာရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ကျွန်မသုတ်ရည်တွေပန်းထွက်ကုန်တယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေလဲ ပန်းထွက်ပြီး သားအိမ်နံရံမှာလာထိတယ်။ သူကတအားဖိကပ်ထားသလို ကျွန်မအစွမ်းကုန်ပြန်တွန်းကော့ထားမိတယ်။ နှစ်ဦးလုံးမောပန်းပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်သားဖြစ်သွားတယ်။ သူ့လီးဟာ ခဏနေတော့ ပြုတ်ကနဲပြုတ်ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်မကတော့ တဖိန်းဖိန်းကျန်နေတဲ့ အရသာကို မှိန်းပြီးခံစားနေမိတယ်။

သူမျက်နှာသစ်ပြီး တခေါက်ပြန်လာတော့မှ ကျွန်မအဲဒီအခန်းထဲက ခပ်သုတ်သုတ်ထွက်ခဲ့တယ်။ အဲဒီကစပြီး ကျွန်မနဲ့ဒရိုင်ဘာနဲ့နှစ်ယောက်ဟာ အခွင့်သင့်တိုင်းသင့်တိုင်း လိုးကြတယ်။ များသောအားဖြင့်ကတော့ ကားထားတဲ့ ကားခန်းထဲမှာပါဘဲပေါ့။ အဲဒီနေရာက စိတ်ချရတယ်။ လူကြီးတွေ မသိနိုင်ဘူးပေါ့။ ကျွန်မညနေကျောင်းက ပြန်လာတယ်ဆိုရင် အိမ်ဘက်ကိုမသွားသေးဘဲ ကားခန်းထဲမှာတချီလောက်စခန်းသွားပြီးမှ အိမ်ဘက်ကို ကူးသွားတယ်။

.........................................

တနေ့ ကျွန်မအမတယောက် အဝေးကနေရောက်လာပါတယ်။ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်ဆိုးလာတယ်ဆိုဘဲ။ မနက်ကျ ကျောင်းလိုက်ပို့၊ ညနေကျောင်းလာကြိုပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မတို့က အလုပ်မပျက်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုရင် ညနေကျောင်းက အိမ်ရောက်တာနဲ့ သူက အရင်ကားပေါ်က ဆင်းသွားပြီး ညနေစာအတွက် ချက်ဖို့ပြုတ်ဖို့စီစဉ်ရတာကိုး။ ကျွန်မက ကားခန်းထဲ မယောင်မလည်နေခဲ့ပြီး အလုပ်ဖြစ်လိုက်တာပေါ့။ 

ကျွန်မခင်ပွန်းသည်ဟာ တကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့ တယောက်ဘဲပေါ့။ မိဘကပေးစားလို့သာ ယူခဲ့ရတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ အချိန်ကတော့ ကျွန်မသိပ်ပျော်ခဲ့တာပေါ့။ တစိမ်းတရံစာ ယောင်္ကျားတယောက်နဲ့ တွေ့ရထိရတဲ့ အရသာဟာ တယ်ကောင်းတာကိုးရှင့် ။ သူက ကျွန်မပါးပြင်လေးကို မွှေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်မကြက်သီးထသွားတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်မရင်မှာဖိုသွားတယ်။ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မရင်ပေါ်မှာ ရောက်လာပြီး ဖိကိုင်လိုက်တော့ ကျွန်မစိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်လာရပြန်တယ်။

ကျွန်မမျှော်လင့်မိတယ်။ ကျွန်မဘော်လီကိုဖြုတ်ပြီး ကိုင်လိမ့်မယ်လို့။ ဒါပေမယ့် သူလေ မကိုင်ဘူးရှင့်။ နောက်ပြီးတော့လည်း ကြည့်ပါအုန်းတော့။ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ကျွန်မလုံခြည်ကို သူလှန်လိုက်တယ်။ ကျွန်မရှက်လွန်းလို့ ငြိမ်နေမိတယ်။ ထမီလှန်ပြီးတာနဲ့ ခြေထောက်နှစ်ခုကိုကားပြီး သူကျွန်မကိုယ်ပေါ် တက်မှောက်တယ်။ အသားချောင်း မာမာတစ်ခုက ကျွန်မအဖုတ်ကို ဟိုနားထိုး သည်နားထိုးနဲ့ စထိုးတယ်ရှင်။ နောက် သူ့လက်နဲ့ကိုင်တေ့တယ်ထင်ပါရဲ့။ ကျွန်မအကွဲကြောင်းထဲ သူ့ဟာကြီး လာထောက်ပြီး တိုးဝင်လာတယ်။ ရှက်တဲ့စိတ်တွေကြားက လီးဆိုတာကြီးဘဲလို့သိလိုက်တယ်။ သူလိုးနေတာပါကလား ဆိုတာသိလိုက်ရင်ဘဲ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးဖြစ်သွားပြီး ကျွန်မအဖုတ်ကို နဲနဲဟပေးလိုက်တယ်။

နဲနဲဟပေးတာနဲ့ သူ့လီးက ဗြစ်ကနဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ကောင်းတာနဲ့ နာတာနဲ့ရောပြွမ်းပြီး ခံစားရတယ်။ သူ့လီးကတော့ ထွက်လိုက်တိုးလိုက် လုပ်နေတယ်။ နာတာနဲ့ နဲနဲကားပေးလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ တဗြစ်ဗြစ်တိုးဝင်လာတိုက်တာ ကျွန်မဖြင့်နာလွန်းလို့ ယောင်ပြီးပေါင်ကိုစိထားမိတယ်။ စိတော့ ပိုနာတာနဲ့ ပြန်ဖြဲပေးလိုက်တော့မှ သက်သာသွားတယ်။ သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ ခပ်မှန်မှန်ဆောင့်နေတယ်။ သူ့လီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေတော့ စောက်ခေါင်းမှာ ပူလာပြီး နာလာတာတွေပျောက်သွားရာက ကောင်းလာတယ်။

ကျွန်မလဲ အဲဒီတော့မှ လိုးတဲ့အရသာလေးကို မှိန်းခံနေမိတယ်။ သူ့လီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း အရသာဟာ တိုးတိုးလာတယ်။ သူ့လီးဟာ မှန်ှမှန်ဝင်ထွက်နေရာက မြန်လာတော့ မြန်လာလေကောင်းလေပါဘဲရှင်။ ဒါပေမယ့် ကြာကြာမမြန်ဘဲ တချက်နှစ်ချက် တအားဆောင့်ပြီး သူဟာ ဆက်ကနဲဆက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်မအပေါ် တအားဖိကပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မရှေ့မှာ ကောင်းလာမယ့်ဟာကို မျှော်နေတုန်း သူ့လီးကို ကျွန်မအဖုတ်ထဲက စွတ်ကနဲနှုတ်ပြီးထသွားတယ်။

ကျွန်မ မကျေမနပ်နဲ့ ကျန်နေခဲ့တယ်။ နောက်တခါများ ထပ်ပြီးလုပ်ဦးမလားမျှော်လင့်နေပေမယ့် သူဟာ ရေချိုးခန်းသွားပြီးရေချိုးပြန်လာတယ်။ နောက် ကျွန်မဘေးမှာ တဘက်စောင်းပြီး အိပ်သွားတယ်။ ကျွန်မအဖို့တော့ တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူးပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ဟိုဘက်လူးလိုက်၊ ဒီဘက်လူးလိုက်နဲ့ နေရင်းက စိတ်လျှော့ပြီးအိပ်မယ်လို့လဲပြင်ရော သူနိုးလာပြီး မပြောမဆို ဟိုကိုင် သည်ကိုင်နဲ့လုပ်ပြီး တခါတက်လိုးပြန်ပါရော။ ကျွန်မဘာတက်နိုင်မှာလဲ။ ကျွန်မမှာ သူ့မယားဖြစ်နေပြီ မဟုတ်လား။ သူပြုသမျှ နုရတော့မှာပေါ့။ ဒီတခါလဲ ဒီလိုပဲ သူ့ဆန္ဒကြည့်ရုံဘဲ လုပ်သွားတယ်။ ကျွန်မမှာတော့ လမ်းခုလတ်မှာဘဲ ဟာကျန်နေခဲ့တော့တယ်။

အိမ်ထောင်ကျရင်တော့ ဇိမ်ရှိမှာဘဲလို့ ထင်နေတာ။ ခုတော့ရှင် ဘယ်မှာလဲ ဇိမ်။ ကျွန်မဆန္ဒမပြည့်တော့ စိတ်တိုလာတယ်။ သူနဲ့ ခဏခဏ ရန်ဖြစ်ရတယ်။ ဒါနဲ့ တနေေ့တာ့ သူ့တူတယောက် ကျောင်းတက်ဖို့ ကျွန်မတို့ အိမ်မှာ လာနေပါရော။ စာမေးပွဲ ခဏခဏကျလို့ဆိုပြီး သူ့မိဘများက မနိုင်လို့ ကျွန်မဆို့ဆီ ပို့လိုက်တာပေါ့။ စာမေးပွဲကျတယ်သာ ဆိုတယ်။ ကောင်လေးက လူပွေလေးကိုရှင့်။ သူ့အသွင်အပြင်ကြည့်တော့ အေးသလိုရိုးသလိုနဲ့။ ကြိတ်ပွေနေတဲ့ ဟာလေးကိုကြည့်လေ။ ရောက်တဲ့နေကဆိုရင် သူ့ဦးလေးရှေ့တော့ စကားတခွန်းမှ မပြောဘဲ သူ့ဦးလေး ပြောသမျှကို နားထောင်ပြီး ခေါင်းလိုက်ညိတ်နေတယ်။ ဟော သူ့ဦးလေးလည်း အလုပ်တိုက်လည်း သွားရော၊ ကျွန်မရှိရာ မီးဖိုချောင်ရောက်လာပြီး စကားဖောင်ဖွဲ့ပြော၊ ကျွန်မကို ကူညီလုပ်ပြီး ကျွန်မနားမှာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်၊ ကျွန်မကို စိုက်စိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။

ကျွန်မမေးတော့ အန်တီက လှလွန်းလို့တဲ့။ သူပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်တာနဲ့ မြှောက်ပြောတာတွေ ကျွန်မကို ရင်ခုန်စေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နေလာတာ (၇) ရက်မြှောက်တဲ့နေ့မှာပေါ့။ သူ့ဦးလေး ခရီးဝေးထွက်သွားရတယ်။ ညနေ တူတော်မောင်ကျောင်းက အစောဘဲ ပြန်လာတယ်။ ကျွန်မလဲ တရေးနိုးရာက ရေချိုးနေတုန်း သူဝင်လာသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူဟာလေဲလုံခြည်ဝတ်လာပြီး မျက်နှသုတ်ပုဝါကိုပခုန်းပေါ် တင်လာပြီး ကျွန်မကို မြန်မြန်ချိုးဖို့ပြောတယ်။ ကျွန်မလဲ ဆပ်ပြာတိုက်တုန်း ဖြေးဖြေးပေါ့လို့ပြောတယ်။ သူက ဒေါ်လေးကလဲ ဆပ်ပြာတိုက်တာ ကျောလည်းမတိုက်ဘူးတဲ့။

ကျွန်မလဲ ဟဲ့ လက်ကမမှီတာဆိုတော့ ကျွန်တော်တိုက်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်မလက်ထဲက ဆပ်ပြာကိုယူပြီး ကျွန်မကျောကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ်။ ကျွန်မလဲ အထိအတွေ့မှာ ရစ်မူးပြီး သူ့ရဲ့ တယုတယပွတ်ပေးနေတာကို အသာငြိမ်နေမိတယ်။ ဂုတ်ကနေ ကျောပြင်ကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်ပေးရင်း ကျွန်မကျောတခုလုံး ပွတ်ရအောင် ထမီရင်လျားကို လျှောပြီး နောက်ပိုင်းက နဲနဲလျှော့ပေးလိုက်တယ်။ လျှော့ပေးလိုက်တော့ သူဟာ ကျောရိုးတလျှောက် တင်းပါးအထိ လျှောတိုက်ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မလည်း ဇိမ်ရှိရှိနဲ့ ငြိမ်နေမိတယ်။

သူ့ရဲ့ ပွတ်ပေးနေတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ ကျောရိုးအထက် ပွတ်ရာကနေ ဘေးဘက်ကိုနယ်ချဲ့ပြီး ပွတ်ပေးနေပြန်တယ်။ လက်ပြင်ကနေ အောက်ဖင်ဆုံအထိ အထက်အောက်ပွတ်နေရာက မသိမသာ ချိုင်းအောက်ဘက် ဘေးသားဘက်ကို ရောက်လာရာက ကျွန်မရင်သားတွေကို ပွတ်နေပြန်ရော။ သူ့ရဲ့ပွတ်သပ်ပေးမှုဟာ ငြင်သာလွန်းပြန်တော့ ကျွန်မတွန်းဖယ်မပစ်ဘဲ ငြိမ်ပြီးတော့ ဇိမ်ခံနေမိတော့တယ်။ လက်တဖက်က ကျွန်မနို့တလုံးဆီကို ကူးပြောင်းပြီး ပွတ်ပေးနေတုန်း လက်တဖက်က ကျွန်မဗိုက်သားဆီကို လျှောချသွားတယ်။ ကျွန်မသတိထားမိတာက ကျွန်မနောက်မှာ သူဟာပူးကပ်လာတာရယ်၊ ကျွန်မဖင်ကြားမှာ ပူနွေးနွေး မာတောင့်တောင့် သူ့လီးကြီး ကပ်မြုပ်ထားတာကို သတိထားမိတယ်။

ကျွန်မစိတ်တွေ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ဆန္ဒတွေတက်လာတယ်။ သူ့လက်ဟာ ဗိုက်သားအောက် ဆီးခုံဆီသွားတော့ မရောက်ဘဲ တခုခုဟာ ထုတ်ထားသလိုဖြစ်ပြီး ကျွန်မကိုင်ထားတဲ့ ထမီစဟာ တင်းသွားတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလက်က ထမီကို လွှတ်ချလိုက်တော့ ကျွန်မဟာ တုံးလုံးဖြစ်သွားတယ်။ သူ့ရဲ့လီးဟာလည်း အခုမှ ကျွန်မဖင်သားနှစ်ခုအကြားမှာ လုံချီမခံဘဲ ထိတွေ့ဝင်ရောက်လာတော့တယ်။ ဆီးခုံပေါ်ကလက်ဟာလည်း ရွှေ့လို့ရပြီး ကျွန်မအဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်တွယ်နေတော့တယ်။ အဲဒီလို လုပ်ရင်းက သူကမှီလိုက်တော့ ကျွန်မရှေ့ကို နဲနဲကိုင်းပေးရာက ရှေ့ပိုင်းမှာ ရှိနေတဲ့ရေစည်ပိုင်းကို လက်ထောက်ပြီး မှေးလိုက်တယ်။ ဖင်ကြားထဲရောက်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ဟာ ကျွန်မရှေ့နဲနဲကိုင်းလိုက်တော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ လာထိတယ်။

ကျွန်မပိုပြီး ကုန်းပေးလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားကို တိုးဝင်လာတယ်။ အရေကြည်တွေ ရွဲနေတော့ သူ့လီးဟာ လျှောကနဲဝင်တယ်။ နောက် ပြန်ထွက်လိုက်၊ တိုးဝင်လိုက်နဲ့ ကျွန်မတော့ ကောင်းနေတော့တယ်။ နောက် လီးတချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ ကျွန်မအသက်ရှုကြပ်သလို အထဲကအောင့်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဆက်လုပ်သွားတော့ အောင့်တာတွေပျောက်သွားပြီး ကောင်းတာပိုလာတယ်။ ဒီလိုလုပ်ရင်းက သူ့လက်တဘက်က စောက်စေ့ကို ကလိပေးတော့ ကျွန်မဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို အစွမ်းကုန်မြှောက်ပြီး တိုးပေးမိတယ်။

သူဟာလေ လူငယ်ပေမယ့် အလိုးကျွမ်းကင်ပုံရတယ်။ ကျွန်မအရင် ဘယ်နှစ်ယောက်များ လုပ်ခဲ့ဘူးလဲ မသိဘူး။ ကြည့်လေခု။ သူနောက်က ခွေးလိုးသလို လိုးနေတာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်တခုလုံးကို အနှံ့အပြားပွတ်တိုက် ထိတွေ့သွားပောင်လုပ်တယ်။ ကျွန်မစိတ်ကိုလဲ သိနေသလိုဘဲ။ ကျွန်မစိတ်တွေတက်လာတာနဲ့ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ မြန်လာတယ်။ တခါတခါနားပြီး ဖိကပ်ထားလိုက်ပြန်ပြီး အရှိန်ယူဆောင့်လိုက်လုပ်တယ်။ ကျွန်မစိတ်ဆန္ဒတွေ အဆုံးစွန်လည်းရောက်ရော သူဟာ မညှာမတာ အစွမ်းကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်တာ ကျွန်မကောင်းလွန်းလို့ ညီးသံတွေထွက်ပြီး တွန့်လိန်ပြီး ပြီး သွားရတော့တယ်။ သူလည်းမရှေးမနှောင်းမှာဘဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီး သွားတယ်။ နောက် ရေအတူပြန်ချိုးပြီး ထမင်းစားကြတယ်။

ခုလိုဆိုတော့ ကျွန်မဟာ အညှာလွယ်တဲ့ မိန်းကလေးလို့ ထင်ကြမှာဘဲ။ ထင်ရင်လည်း ထင်နိုင်ပါတယ်။ ခုလိုတွေ့ကြတော့ ဘယ်သူရှောင်နိုင်ကြမှာလဲရှင်။ ခု ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဖြစ်ကြတာပဌမဆုံး အကြိမ်မဟုတ်ပါဘူး။ ပဌမဆုံး အကြိမ်ကတော့ ကျွန်မယောင်္ကျား ပဌမဆုံးအကြိမ် ခရီးထွက်တဲ့နေ့ကဘဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ညဆိုရင် တယောက်ထဲမအိပ်ရဲဘူးပေါ့။ ငယ်ငယ်ကတည်းကဘဲ ဆိုပါတော့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မယောင်္ကျားကိုတော့ ကျွန်မတယောက်ထဲ မအိပ်ရဲတာ မပြောမိဘူးပေါ့။ ဒါနဲ့ ပဌမဆုံးအကြိမ် သူခရီးထွက်တော့ သူ့ရုံးကကောင်လေးတယောက်ကို စာနဲ့လွှတ်ပြောတယ်။ ကျွန်မလည်း အရဲတင်းပြီး ငါတယောက်တည်း အိပ်ကြည့်မယ်ပေါ့။ နောက်ပြီး တဖက်ခန်းမှာ တူတော်မောင်ရှိနေသားပဲ ဆိုပြီးတော့ပေါ့။

ညလည်းရောက်ရော အိပ်ယာဝင်တော့ ကျွန်မစိတ်တွေ ချောက်ချားလာတယ်။ တဖက်ခန်းမှာ တူတော်မောင်က မီဖွင့်ပြီး စာကျက်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း မီးဖွင့်ထားတယ်ပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်း နဲနဲရဲလာပြန်တယ်။ မိုးဟာ ဗြုံးကနဲရွာလာပြန်တယ်။ လေကလည်း တိုက်လာတယ်။ လျှပ်တွေလည်း ပစ်လိုက်ရော ရုတ်တရက်မီးငြိမ်းသွားတော့ မှောင်သွားတာနဲ့အတူ ကျွန်မလည်း ကြောက်စိတ်တွေ ဝင်လာတာပေါ့။ မီးကပြန်မလင်းလာတော့ ကြောက်စိတ်တွေ ပိုလာပြီး ကျွန်မတူကို ကျွန်မအခန်းထဲခေါ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ အိပ်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ ကုတင်ပေါ်နှစ်ယောက်သားလည်းလှဲမိရော ဝင်းကနဲ တအားလျှပ်စီးက လင်းသွားပြီး ဒိုင်းကနဲ နားကွဲမတက် မိုးခြိမ်းလိုက်တော့ ကျွန်မလန့်ပြီး တူတော်မောင်ကို မလွှတ်ဘဲ တအားဖက်ထားလိုက်မိတော့တယ်။

သူကလည်း ကျွန်မကျောကို သိုင်းဖက်ထားရင်းက ကျောကိုပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မခေါင်းကိုတော့ သူ့မျက်နှာအောက်မှာ ဖွက်ထားတယ်။ အကြောက်ပြေသွားတော့ ကျွန်မလက်ကိုဖြေလိုက်ပေမယ့် သူကဖက်ထားတယ်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုဘဲ ဖိုမထိတွေ့မှုတွေက ဝင်လာပြီး ကျွန်မ သူ့ရင်ခွင်ထဲက တိုးထွက်ဖို့ကြိုးစားကြည့်သေးတယ်။ မရဘူး။ ကျွန်မသူ့ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်တော့တယ်။ ကျွန်မဆန္ဒတွေ တမျှင်းမျှင်း (တငွေ့ငွေ့) ကြွလာတယ်။ သူ့လျှာနဲ့ကျွန်မလျှာချင်း လုံးထွေးပွတ်မိတော့ ကျွန်မရုန်းထွက်ဖို့ မကြိုးစားဘဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေဟာလည်း ကျွန်မနို့ကို ပွတ်ကစားနေပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းက ဖြုတ်ကနဲခွါသွားတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ကျွန်မရဲ့နို့ကို စုပ်ယူနေပါတယ်။ နောက် သူ့လက်တဖက်ဟာ  ကျွန်မပေါင်ကို ပွတ်ပေးရင်း ကျွန်မထမီကို အပေါ်တွန်းတင်သွားတယ်။ ကျွန်မပေါင်က အောက်ကိုလျှောတိုက်ပွတ်ရင်းက သူ့ခါးပေါ်ကို ဆွဲတင်လိုက်တော့ ကျွန်မသူ့ကို ခွပြီးဖြစ်သွားတယ်။

သူ့အောက်ပိုင်းက တိုးကပ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့မာတောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းမှာ လာထောက်နေတယ်။ သူကထိုးဖို့ပြင်တော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းဟာ သူ့လီးတိုးဝင်လို့ ကွဲဟသွားတယ်။ သူ့လီးထိပ်နဲ့ စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတော့ ကျွန်မစောက်ခေါင်းဟာ ရွလာပြီး အရေလဲ့လာတယ်။ သူ့လီးထိပ်ကလည်း  အရေကြည်လေးတွေထွက်လာလို့ ချောချောမွေ့မွေ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်တိုင်နေတယ်။ ကျွန်မ မနေနိုင်လို့ နေရာရွေ့ပေးလိုက်တော့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးရဲ့ကွမ်းသီးခေါင်း မြုပ်ဝင်သွားတယ်။ သူက ကျွန်မတင်ပါးကို ဆွဲကပ်ပြီး ယူလိုက်တယ်။ သူ့လီးတဝက် ထပ်ဝင်လာတယ်။ နောက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒါပေမယ့် နဲနဲတော့ ဘာမှန်းမသိဘူး။ ဘေးချင်းစောင်းပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးရတော့ အားပါးတရတော့ မဆောင့်ရဘူးပေါ့။ ဒါမို့ နဲနဲဘဲ ကောင်းနေတာပေါ့။ သူလဲ အားမရဘူးနဲ့တူပါတယ်။ ကျွန်မကို သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ တွန်းလိုက်တော့ ကျွန်မပက်လက်လန်သွားတယ် ဆိုရင်ဘဲ သူကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ လိုက်မှောက်ပြီး ကျွန်မပေါင်နှစ်ခုကြား သူ့ခြေနှစ်ချောင်းထားပြီး လုပ်ပြန်တယ်။ 

သူ့ရဲ့လီးဟာ ရွှဲနေတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲကို တထစ်ပြီးတထစ်တိုးဝင်လိုက်၊ ပြန်ထွက်သွားလိုက်နဲ့ ခုနင်ကထက် ပိုကောင်းလာတယ်။ သူ့လီးကလည်းဆောင့်လိုက်ရင် အဆုံးအထိဝင်လာတယ်။ ဒီလို အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ရင်းက ရပ်နားလိုက်တော့ ကျွန်မစိုးရိမ်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်တော်ချောလေးက သူ့ဟာကြီးကို မနှုတ်သေးဘဲ ကျွန်မပေါင်ကို ဆွဲမပြီးထောင်လိုက်တယ်။ သူက ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်ပြီး ထောင်ထားတဲ့ ကျွန်မပေါင်ကို ထိန်းပြီး လုပ်ပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မအဖုတ်ဟာ ပိုပြဲသွားပြီး သူ့လီးဟာလည်း ပိုဝင်လာပါတယ်။ 

သူ့ဆောင့်ချက်ဟာလည်း ပိုထိရောက်တယ်။ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ကျွန်မဆီးခုံဟာ ထိမိကပ်မိတယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်မလေ ပေါင်တွေကိုကားပြီး စောက်ဖုတ်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲထားပေးလိုက်မိတယ်။ သူကလည်း ခပ်မြန်မြန်ဆောင်လိုက်၊ အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုက်နေရာက တအားဖိဆောင့်ချက်တွေက မြန်မြန်လာတယ်။

ကျွန်မ အားမလိုအားမရဖြစ်လာပြီး သူဆောင်လိုက်တိုင်း ဖင်ကိုမြှောက်မြှောက်ပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တရွရွဖြစ်လာပြီး အကြောတွေတင်းရာက ဓါတ်လိုက်သလို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်သွားပြီး လောကကြီးကို မေ့မြောသွားအောင်ကို ကောင်းသွားတယ်။ သူ့လီးကလည်း တဆတ်ဆတ်နဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကျွန်မကို တအားဖတ်ပြီး ဖိကပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ 

ကျွန်မလင်ရကတည်းက အခုတခါဘဲ လိုးရတဲ့အရသာရဲ့ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အရသာကို ရတော့တယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်မသူ့ကို တအားဖက်ထားပြီး မှိန်းနေမိတယ်။ သူ့ခမြာတော့ ဆောင့်ရလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့။ မောဟိုက်နေပုံပါဘဲ။ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာဘဲ မှိန်းနေတယ်။ နောက်မှ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်က လျှောဆင်းသွားတယ်။ ကျွန်မဘေးမှာဘဲ ပက်လက်မှေးပြီးမှိန်းနေတယ်။ မီးကတော့ ခုထိလင်းမလာသေးဘူးပေါ့။ ကျွန်မလည်းသူ့ကို တွယ်တာသွားမိတယ်။ ဒါနဲ့ တယုတယ လက်နဲ့ဟိုပွတ်သည်ပွတ်စမ်းရင်းက သူ့အပေါ်ပိုင်းကို မိုးပြီး နဖူးလေးကို ကြင်နာစွာနမ်းလိုက်တယ်။ နောက် သူ့ပါးလေးကိုလည်း မွှေးလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်မကျောကို သိုင်းဖက်ထားတယ်။ ကျွန်မအရဲစွန့်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို အသာစုပ်ကြည့်မိတယ်။ ကိုယ်က အနမ်းခံရတာက အရသာတမျိုး၊ ခုကိုယ်ကနမ်းကြည့်တော့ အရသာတမျိုးရပြန်တယ်။

ကျွန်မ သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ရာကနေ သူ့ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူ့လျှာနဲ့ လုံးထွေးပွတ်ကြည့်မိတယ်။ 


အပိုင္း (၂ ) ဆက္ရန္ >>>>




မင်းလောင်းမှန်ရင် ဖုတ်သွင်းရထားဆိုက်လိမ့်မယ် အပိုင်း ( ၂ )

မင်းလောင်းမှန်ရင် ဖုတ်သွင်းရထားဆိုက်လိမ့်မယ် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

‘‘ မောင်အေး ရေ ... လာပါဦးကွ ... လက်ဖက်ရည်သောက်ရအောင် .. ’’

ရုံးအောက်မှ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် မောင်မောင်စိုး တယောက်တည်း ထိုင်နေစဉ် စာရေးလေး မောင်အေး ဆိုင်ရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသဖြင့် အသာလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

ဒီရုံးတွင် မောင်မောင်စိုး အလုပ်ဝင်တာ တပါတ်ကျော်ရှိပြီမို့ ဒီကောင်လေး သဘောကောင်းမှန်း အူတူတူ အတတ လေးမှန်း သိနေပြီ။ သူ့အနေနှင့် တင်တင်စောအကြောင်းတွေ ဒီ့ထက်ပိုပြီး သိဘို့လိုနေပါသေးသည်။ ရုံးတွင် လူလစ်လျှင်လစ်သလို နို့ကိုင်လိုက် အဖုတ်နှိုက်လိုက် လုပ်နေရသော်လည်း ရုံးကလဲ ခပ်သေးသေး ခပ်ကျဉ်းကျဉ်း လေးမို့ အပီအပြင် စားဘို့ဝါးဘို့တော့ ဘယ်လိုမှ အခြေအနေဖန်တီးလို့ မရဖြစ်နေရသည်မဟုတ်ပါလား။

‘‘ ဒါနဲ့ စကားမစပ် .. မေးရဦးမယ် ... ငါတို့ ရုံးအုပ် မမ တင်တင်စော လိပ်စာ မင်းများသိသလားလို့ .. ’’

လက်ဖက်ရည်တခွက်နှင့် စီးကရက် နှစ်လိပ်ဖိုးလောက် ရင်းလိုက်ပြီးသည်နှင့် မောင်မောင်စိုး သူသိလိုသည့်ကိတ်စကို အသာ တောက်ကြည့်လိုက်သည်။ ရုံးက မိန်းကလေးတွေနှင့်က သိပ်မရင်းနှီးသေးသည်မို့ သွားမေးလို့ မဖြစ်သေး ။ တခြား ယောက်ျားတွေသွားမေးလျှင်လည်း အထာပေါက်ကုန်မှဖြင့် မစားရပဲ နာမည်ပျက်နေဦးမည်။  မောင်အေးကတော့ အတတ မို့ သူမေးလည်း အရိပ်အကဲကို ရိပ်မိမည့်ပုံမပေါ်ပါ။ ..

‘‘ ဟာ .. သိတာပေါ့ အကိုကလဲ၊ .. ကျနော်တို့ တခါတလေ ရုံးကိစ္စနဲ့ သူ့အိမ်လိုက်သွားပေးရတာတွေ ရှိဘူးတယ် .. ’’

‘‘ သြော် .. အေး ။ သိရင်လဲ အကို့လဲပြောထားပါဦး။  အကိုလဲ ကိစ္စရှိတဲ့အခါ မင်းတို့လို သွားလို့ရတာပေါ့ .. ’ မောင်မောင်စိုးက မှင်သေသေနှင့် နှိုက်သည်။

‘‘ သိပ်မဝေးပါဘူး အကိုရ ... ။ စမ်းချောင်းထဲက ( xx ) လမ်း .. အိမ်နံပါတ်က ( x ) .. ’’

မောင်မောင်စိုး ကိုယ့်နားပင်ကိုယ်မယုံနိုင်ဖြစ်သွားရသည်။ .အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုလိပ်စာသည် သူနှင့်အရမ်းရင်းနှီးနေပြီးဖြစ်သောကြောင့်ပင် ... ။ထိုအိမ်လေးသည် လုံးချင်းအိမ်လေးဖြစ်ပြီး ၂ကန့် ကန့်ထားတာလဲ သူသိသည်။ တဖက်တွင် အိမ်ရှင်လင်မယား နေသည်ဟုသာ သိထားသော်လည်း ဒီ့ထက်ပိုပြီး ဘာမှ မသိခဲ့။ စိတ်လဲမဝင်စားခဲ့ .. ။သူစိတ်ဝင်စားခဲ့သည်က ဒီဘက် အိမ်ငှားအခြမ်း။ .. ထို အခြမ်းမှ မြစပါယ် ဆိုသူ နှာထန်လှသည့် ရှမ်းတရုတ်မကို သူ့သူငယ်ချင်း မိုက်ကယ်နှင့် သူ မြစပါယ်ယောက်ျားမရှိသည့် နေ့လည်နေ့ခင်းများတွင် မကြာမကြာ သွားပြီး ဝါးနေကျဖြစ်သည်။

ဇာတ်လမ်းရှာပေး ခဲ့သည်က မိုက်ကယ်မို့ သူကတော့ ပိုပြီး အသွားအလာများသည်။ .. မောင်မောင်စိုးကတော့ တခါတလေမှသာ ။  ဒီအတိုင်းဆိုလျှင်တော့ သူ့အတွက် ဖုတ်သွင်းရထား ဆိုက်လေပြီ။ .. တင်တင်စောကို ကျုံးသွင်းဘို့ ငှက်ပျောသီးအခွံနွှာ ရသည်ထက်ပင် လွယ်တော့မည်။

ပြီးခဲ့သည့် စနေ၊တနင်္ဂနွေကပင် မိုက်ကယ်နှင့်တွေ့ကြတော့ ဟိုဘက်ခန်းမှ အိမ်ရှင် အမျိုးသမီးသည် မြစပါယ်ကို မိုက်ကယ် ပြီးခဲ့သည့်အပါတ်ထဲတုန်းက အပီဖြိုနေသည်ကို ထရံဖောက်ပြီး ချောင်းကြည့် နေသည်ကို သူရိပ်မိခဲ့ကြောင်း .. တနေ့နေ့တွင် ထိုမိန်းမကိုလည်း သူတို့ ဝါးနိုင်ကောင်း ဝါးနိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်မဟုတ်ပါလား ။

ယခုတော့ တိုက်ဆိုင်လေစွ .... ။

ထိုနေ့ နေ့လည် ရုံးပြန်တက်တော့ တင်တင်စော အခန်းအတွင်း လူရှင်းနေစဉ် မောင်မောင်စိုး မယောင်မလည်နှင့် ဖိုင်တွဲတချို့ကောက်ကိုင်ပြီး အသာ ဝင်လာလိုက်သည်။  တင်တင်စောက ရုံးစာတစောင် စိတ်ဝင်တစားရေးနေသည်။မောင်မောင်စိုးက လက်ထဲတွင် အပြ ကိုင်လာသော ဖိုင်တွေကို စားပွဲပေါ် အသာတင်လိုက်ပြီး တင်တင်စော ဘေးနား အသာကပ်သွားလိုက်၏။ စာထဲတွင် စိတ်ရောက်နေသော တင်တင်စောက ရုတ်တရက် မြင်ပုံမရသေး  ။

‘‘ အို .. အမေ့ .. ’’

စိတ်က အလုပ်ထဲရောက်နေခိုက် ရုတ်တရက် ဘေးတွင်လူရိပ်တခုရောက်လာပြီး တချိန်တည်းမှာပင် နို့ကြီးတွေကို လှမ်းအကိုင်ခံလိုက်ရသဖြင့် တင်တင်စော လန့်သွားသည်။ .. နှာထန်သူပီပီ ကာမသွေးတွေက ဝုန်းကနဲ ထကြွသည်။မော့ကြည့်လိုက်တော့ မောင်မောင်စိုးက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြုံးပြနေ၏။ .. လက်တွေကတော့ အငြိမ်မနေ၊ .. သူမနို့တွေကို မနားတမ်း ကိုင်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေသည်။ .. တင်တင်စော မျက်နှာတွေ ပူတက်လာ၏။

‘‘ မမ .. မမ အိမ်လိပ်စာ ကျနော်သိပြီ .. ’’

မောင်မောင်စိုး၏ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောလိုက်သံကြောင့် တင်တင်စော ခေါင်းနားပမ်းကြီးသွားမိ၏။ ဟန်ကိုယ့်ဘို့ ဆိုသည့်စကားအတိုင်း ‘ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး .. ’ ဟု ခပ်တိုးတိုး ငြင်းမိသည်။ မောင်မောင်စိုးမျက်နှာပေါ်တွင် ပိုင်နိုင်ဝင့်ကြွားသည့် အပြုံးတခု ပေါ်လာ၏။

‘‘ ဟဲဟဲ .. ဘာလို့မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ။ .. မြစပါယ်ကို မိုက်ကယ်တင်မကဘူး ကျနော်ပါ တခါတလေ လာဝါးနေကျ မမရဲ့၊   ပြီးခဲ့တဲ့ အပါတ် ကျနော်ရုံးစဝင်တဲ့နေ့က မမ နေ့ဝက်ခွင့်ယူပြီးပြန်သွားတော့ သူတို့လိုးတာကို ချောင်းကြည့်တယ်ဆို၊မိုက်ကယ် ကျနော့်ကို ပြန်ပြောပြတယ် .. ’’

တင်တင်စော နားထဲတွင် အနုမြူဗုံး ပေါက်ကွဲသွားသည်။

တကိုယ်လုံး ထူပူပြီး မျက်နှာတွေ နီမြန်းလာသည်။ အသက်ရှုတွေမြန်ပြီး ရင်တွေ ပေါက်ထွက်မတတ် တဒိန်းဒိန်းခုန်လာ ရလေ၏။ အရှက်အကြောက်ကြီးသူ မိန်းကလေးတဦးအဖို့ သူများစုံတွဲ ဖောက်ပြန်ပြီး လိုးနေကြသည်ကို ချောင်းကြည့် မိသည်ကို လူမိသည့်အဖြစ်က တင်တင်စောကို အနေရခက်စေသည်၊ .. ပြောပြသူက မောင်မောင်စိုးဖြစ်နေပြန်လေတော့ ဆိုဖွယ်ရာပင် မရှိတော့။ ..

‘‘ အဲဒါ .. လာမယ့် အင်္ဂါနေ့နေ့လည် တနာရီခွဲလောက်ကျရင် မမ အိမ်မှာစောင့်နေပေးပါ .. ။ ရုံးက ခွင့်ယူရင်ယူ  အကြောင်းပြပြီးထွက်ရင်ထွက်ခဲ့ပေါ့ ။ ..  မဟုတ်ရင်တော့ .. ဟဲဟဲ ... ’’

မောင်မောင်စိုးက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ချိန်းဆိုပြီး တင်တင်စောနို့ကြီးတဖက်ကို ခပ်နာနာညှစ်ကာ အခန်းပြင်ပြန်ထွက်သွား တော့သည်။ .. တင်တင်စောမှာ ငူငူကြီးထိုင်ကာ ကျန်ခဲ့ရလေတော့၏။

......................................................................................................................

ချိန်းဆိုထားသော အင်္ဂါနေ့မရောက်မီကပင် တင်တင်စောမှာ စိတ်တွေဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေရသည်။ သည်ကြားထဲက စနေနေ့ညတွင် သူ့လင်တော်မောင် ကိုကျော်အေးက မစို့မပို့လိုးခဲ့ပြန်ရာ တင်တင်စောအဖို့ ပို၍ပင် အနေရခက်စရာ ဖြစ်လာရသည်။ 

မပြည့်ဝသော ရမက်ဆန္ဒများအ တွက် မောင်မောင်စိုး၏လီးကို တမ်းတနေမိတာကတော့ အမှန်ပါ။ဒါပေမယ့် သူလိုးတာခံဖို့ သူချိန်းဆိုထားသည့်အတိုင်းတွေ့ဖို့ (လိုးရန်ချိန်းထားသည့်နေရာကလည်း သူမ၏ အိမ်ခန်း ဖြစ်နေပြန်သည်) ကတော့ အတော့်ကို အရှက်နည်းစရာဖြစ်သည်။ 

မိမိ၏အရှက်နှင့် ဂုဏ်သိက်ခာ အစစအရာရာတို့ကို မေ့ပြစ်မှသာ ထိုချိန်းဆိုမှုကို လုပ်နိုင်မည်။ ပြီးတော့ ချိန်းဆိုသည့်အချိန်ကလည်း တကယ့်အချိန်ကေင်း။ အင်္ဂါနေ့ဆိုလျှင် မြစပယ်နှင့်မိုက်ကယ်တို့သည် ချိန်းတွေ့ကာ စပ်ယှက်ပျော်ပါးမှုကို ( ၁၂ ) နာရီမှ ( ၁ ) နာရီလောက်အထိ လုပ်ကြသည်ကို တင်တင်စောသိထားသည်။ 

မောင်မောင်စိုးသည် တနင်္လာနေ့တစ်နေ့လုံး ဣန္ဒြေသိပ်ကောင်းနေသည်။ တင်တင်စောကို ဘာမှမလုပ်။ စေ့စေ့ပင်မကြည့်။ရုံးအလုပ်များကိုသာ ရိုးရိုးကုပ်ကုပ် လုပ်နေသည်။ တင်တင်စောသည် ချိန်းဆိုထားရာသို့ မိမိမလာနိုင်ကြောင်း မောင်မောင်စိုးကို ပြောဖို့ အကြိမ်ကြိမ် အဖန်အဖန်ကြံနေမိသည်။ 

ရုံးတွင်းပြော တယ်လီဖုန်းကို မပင့်ကာ ဆက်သွယ်မည်ပြုပြီး ပြန်ချရတာက မနည်းတော့။ စာရေး၍ ပြောဖို့စိတ်ကူးမိသည်ကလည်း အခါခါ။ သို့သော် တကယ်တမ်းတွင်တော့ မပြောဖြစ်။ သူမ၏ သွေးသားများနှင့် ရမက်ဇော တို့က ထိုသို့ လုပ်ခွင့်မပြု။ 

သိတတ်သောစိတ်၊ စဉ်းစားတတ်သောစိတ် ဦးဏှောက်တို့က မောင်မောင်စိုးနှင့် ဆက်မသွားသင့်တော့ကြောင်း ဆင်ခြေပြောဆိုနေသော်လည်း သူမ၏ သွေးသားများကတော့ မောင်မောင်စိုးနှင့် အရမ်းကို တွေ့ချင်နေသည်။မောင်မောင်စိုး ချိန်းဆိုထားသည့်အတိုင်း သွားဖို့တိုက်တွန်းနေသည်။ မောင်မောင်စိုးနှင့် လိုးရန် စေ့စော်နေသည်။ ထိုသို့ဖြင့် အင်္ဂါနေ့သို့ရောက်လာလေတော့သည်။ 

သူမအနေဖြင့် ရုံးမှ သည်မျှလောက် အချိန်ကြာကြာ အပြင်ထွက်နေလျှင် အခြားသော ရုံးသူ ရုံးသူရုံးသားများသံသယဝင်လာနိုင်သည်။ ထိုသံသယများကြောင့် စပ်စပ်စုစုနှင့် လိုက်လံ စုံစမ်းကြည့်ကြလျှင် သူမနှင့် မောင်မောင်စိုးတို့ ‘‘ဖြစ်’’ နေကြမှုတွေကို သိကုန်ကြပါက တင်တင်စော မတွေးဝံ့။

သည်နေ့ နံနက်ပိုင်းတစ်ချိန်လုံးပင် တင်တင်စောတစ်ယောက် အလုပ်ကိုပင် ဖြောင့်ဖြောင့် မလုပ်နိုင်။ လုပ်စရာအလုပ်တွေက သိမ်မများသောကြောင့်သာ တော်ပေတော့သည်။ထိုသို့ဖြင့် ၁၂ နာရီထိုးသွားသည်။ အခုချိန်ဆိုလျှင် မြစပယ်နှင့် မိုက်ကယ်တို့ ကာမစပ်ယှက်ကြရန် အိပ်ခန်းသို့ ရောက်နေကြ လောက်ပြီ။ အလုပ်ပင် စဖြစ်ချင်စဖြစ်နေတော့မည်။

သူတို့နှစ်ယောက် စပ်ယှက်ခဲ့ပုံများကို မိမိချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့ရမှုတွေ တင်တင်စော၏ စိတ်အာရုံတွင် ထင်မြင်လာသည်။ ဒါတင် မက နဂိုကမှ နိုးထနေသော ရမက်ဇောအဟုန်မှာသည်လိုအတွေးစိတ်ကူးပုံရိပ်တွေပေါ်လာ တော့ ပို၍ ပြင်းထန်လာသည်။ မြစပယ်နှင့်မိုက်ကယ်တို့ လိုးကြတာတွေကို သွားချောင်း ကြည့်လိုစိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်လာသည်။ မနည်းကြီး မျိူသိပ်ထိန်းသိမ်းထားရသည်။  

၁၂ နာရီခွဲလောက်တွင်တော့ ချောင်းကြည့်လိုစိတ်တွေကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းသိမ်း၍ မရနိုင်တော့။သည်ကိစ္စမျိူးဆိုသည်ကလည်း လဘက်ရည်စွဲသလို၊ စီးကရက်စွဲသလိုမျိူးနှင့် ဆင်ဆင်တူ သည်။ ချောင်းကြည့်နေကျ အချိန်တွင် မကြည့်ရလျှင် နေလို့မရတော့။ 

တင်တင်စောသည် အကြောင်းတစ်ခုခုပြကာ ရုံးမှ အသာလစ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဟိုဟာလုပ် သည်ဟာပြောနှင့် ရုံးမှထွက်ရာတွင် အနည်းငယ် အချိန်ကြာသွားသည်။ ထို့ကြောင့် သူမရုံးမှ ထွက်လာသော အချိန်မှာ ၁၂ နာရီနှင့် မိနစ် လေးဆယ်ပင်ရှိနေလေပြီ။ အငှားကားတစ်စီးဖြင့် အိပ်ခန်းသို့ အမြန်သွားသည်။ 

လမ်းတွင် မီးပွိုင့်မိမှု၊ ကားလမ်းရှုပ်နေမှုတို့ကြောင့် အိမ်သို့ရောက်တော့ ၁၂ နာရီမိနစ် ၅၀ ပင်ရှိနေပြီ။ မြစပယ်တို့စုံတွဲလိုးလို့များ ပြီးကုန်ကြပြီလား။ စပ်ယှက်မှု စခန်းသိမ်းကြလျှင် အပြေးအလွှားပြန်လာရတာ မောကြောဘဲဟု တွေးပူနေမိသေးသည်။ တော်သေးသည်။တစ်ဘက်အိမ်ခန်း၏ အဝင်အထွက် တံခါးသည် အပြင်မှ သော့ခလောက် ဖြင့် ခပ်မထား။ အထဲမှသာ ပိတ်ထားသည်။ အိမ်ထဲတွင် လူရှိနေသေးသည်။ တင်တင်စော သည် မိမိတို့ဘက်ခြမ်းမှ အဝင်အထွက်တံခါးမှ သော့ခလောက်ကို အသံမထွက်အောင် သတိထားဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့ လှစ်ကနဲဝင်သည်။

အိမ်ထဲသို့ဝင်မိသည်နှင့် တစ်ဘက်ခန်းမှ အသံပလံများကို နား အစွမ်းကိုန်ဖွင့်၍နားထောင်ကြည့်သည်။ သူမမျှော်လင့်ထားသလို ကာမ စပ်ယှက်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော စကားသံများမကြားရပါ။ တစ်ဘက်ခန်းတွင် ငြိမ်သက်အား ကောင်းနေသည်။ တင်တင်စောလည်း သူမဖောက်ထားသည့် အပေါက်ရှိရာသို့ အမြန်သွား ကာ တစ်ဘက်အိပ်ခန်းထဲသို့ ချောင်း၍ကြည့်လိုက်သည်။

တစ်ဘက်အိပ်ခန်းထဲမှ နှစ်ယောက်အိပ်ခံတင်ကြီးထက်တွင် မြစပယ်ရှိနေသည်။ ကုလားဒိန် မိုက်ကယ်ကမူ မရှိတော့ပါ။ မြစပယ်သည် အဝတ်အစားများ မဝတ်သေးဘဲ ဗလာ ကိုယ်လုံး တီးနှင့် ခံတင်ပေါ် လဲလျောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ မြစပယ်၏ မျက်နှာပန်းနုရောင်သန်းနေ သည်။ 

ဆူဖြိုးသော ရင်သားကြီးများနှင့် ကားအိသော တင်ပဆုံကြီးများပေါ်တွင် လက်ဝါး ရာများ၊ လက်ချောင်းရာများ မထင်မရှား ကျန်နေသေးသည်။ ပေါင်ဂွကြားမှ စော်ဖုတ်ကြီးက အပြတ်ကို မို့ဖေါင်းကာ စူကြွလို့နေသည်။ မိုက်ကယ်နှင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးပြီးသွား ကြောင်း သိသာထင်ရှားစေသော အမှတ်အသားများပင်တည်း။ မိုက်ကယ်နှင့် လိုးပြီးသွား သော်လည်း အဝတ်အစားတွေမဝတ်သေးဘဲ၊ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ခံတင်ထက်တွင် ဆက်၍ ရှိနေခြင်းမှာ ဘာ့ကြောင့်လဲဟု တင်တင်စော တစ်ယောက် တွေးနေမိသည်။

 ထိုအချိန်တွင် .... 

‘‘ ဒေါက်...ဒေါက်...’’

ဟော အိမ်ရှေ့ဘက်မှ တံခါးခေါက်သံသဲ့သဲ့ကြားရသည်။ မိမိတို့အခန်းကို မောင်မောင်စိုး တစ်ယောက် လာခေါက်တာများလားဟု တင်တင်စောထင်မိသေးသည်။

ပြီးမှ မိမိကို ချိန်းဆို ထားသည်က တစ်နာရီခွဲ၊ အခုမှ တစ်နာရီထိုးလုလုသာရှိသေးသောကြောင့် မိမိတို့အခန်းမှ မဖြစ်နိုင်ဟုတွေးလျှက် ဆက်၍ကြည့်နေသည်။သည်တံခါးခေါက်သံကို စောင့်လင့်နေဟန် ရှိသော မြစပယ်သည် ဇိုးဇက်ဆိုထကာ အိပ်ခန်းထဲမှ သုတ်ခနဲပြေးထွက်သည်။အဝတ်အစား ပင် မဝတ်။ ထမီလေးမှ ကောက်ယူ ရင်လျားမသွား။ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ထွက်သွားသည်။ 

‘‘ တော်တော်ထတဲ့ ကောင်မ။ သူ့မို့ အရှက်မရှိ ဧည့်ခန်းဘက်ကို ကိုယ်လုံးတီးကြီး သွားရဲတယ်’’ 

ဟု တင်တင်စော တစ်ယောက်ရေရွတ်မိသည်။ ထို့နောက် ဝင်လာမည့်သူကို ရင်ခန်စွာ စောင့်ကြည့်သည်။  တံခါးဖွင့်သံခပ်သဲ့သဲ့ကြားရသည်။ ထို့နောက် မြစပယ်၏ ညုတုတု ခရာတာတာ ရယ်မော ပြောဆိုသံ ဆက်ပေါ်လာသည်။

‘‘ အိုး...ကြည့်ပါလား...ကဲချင်ပြီ..ခစ်ခစ်ခစ်..အိုး ... ဟင့်’’

မြစပယ်၏ အသံသည် ရုတ်တရက်ပြတ်ကာ ရပ်တန့်သည်။ ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟု တင်တင် စော ခေါင်းပင်ထောင်ထသွားသည်။ ပြီးမှ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သဖြင့် အိမ်ထဲသို့ ရောက်လာ သူ ကို တင်တင်စော တစ်ယောက်တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။ ထိုသူကား မောင်မောင်စိုးပင် တည်း။ ........ 

‘‘ ဒီကောင်လေးက တကယ်ဘဲ။ ဒီဟာမကြီးကို အရင်လိုးပြီးမှ ငါ့ဘက်ကို လာမှာကိုး။ တခြားမိန်းမတစ်ယောက်ကို လိုးပြီးကာစ လီးကြီးနဲ့ ငါဆက်ပြီး အလိုးခံ ရမှာပါလား။ ဒီလိုလုပ်တာတော့ မကောင်းပါဘူး။ သူချိန်းထားတာကို ငါစောင့်မနေဘဲ ပြန်သွားရရင်ကောင်းမလား’’ 

ဟု မိန်းမသားတို့သဘာ၀ မခံချင်၍သာ ထိုသို့တွေးမိခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ တကယ်တမ်းလက်တွေ့မှာတော့ တင်တင်စောမှာ အိမ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားလိုစိတ် စိုးစဉ်းမျှမရှိ။

မောင်မောင်စိုးနှင့် မြစပယ်တို့ ဘယ်လိုတွေ လုပ်ကြမှာလဲဟု ချောင်းကြည့် ချင်သည်။ ပြီးတော့ မောင်မောင်းစိုး မိမိကို လာလိုးတာကိုလည်း အရမ်းကို ခံချင်နေပါသည်။ကိုယ်လုံးတီးရှိနေသော မြစပယ်ကို ပွေ့ဖက်ကာ ပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်ပြီး နမ်းလိုက်သည်ကို တင်တင်စော မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ၏ရင်ကတော့ တဒိန်းဒိန်းခုန်လို့နေပါသည်။ ခဏအကြာတွင် 

‘‘ ပြွတ် ပျပ်’’ 

ဟူသော ပါစပ်ချင်းကွာဟသွားသံ ..

‘‘ ဖျန်း’’ 

ကနဲဖင်ပုတ်လိုက်သံနှင့် မြစပယ်၏

‘‘ အိုး အား ..အား’’ 

ဟု မြည်တမ်းသံကို ဆက်ကြားရပြန်ရာ တင်တင်စော၏ ရင်ထဲ ကျလိ ကျလိ နှင့်ဖြစ်လာရသည်။ ခဏအကြာတွင် မြစပယ်နှင့် မောင်မောင်စိုးတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက် ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာကြသည်ကို တင်တင်စော တွေ့ရလေတော့သည်။မောင်မောင်စိုး သည် ကျောပိုးအိတ်အငယ်စား တစ်ခုကို ဘယ်ဘက်ပခုန်းတွင် သိုင်းလွယ်ထားသည်ကို လည်း တင်တင်စော သတိထားမိသည်။

သည်နေ့ မောင်မောင်စိုးက မြစပယ်ကို ကာမမှု အသစ်အဆန်းတစ်ခုနှင့် မိတ်ဆက်ပေးမည် ဟု ကြိုတင်ပြောပြထားခဲ့သည်။ ဘာလဲဆိုတာကိုတော့ မေးလို့မရ။ယခင်က သူမ မကြုံဖူး သောဖီလင်တစ်မျိူးခံစားစေရမည်ဟုသာ ဆိုထားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် မြစပယ်မှာ မောင်မောင်စိုးနှင့် သိပ်ကို တွေ့ချင်နေသည်။ 

မောင်မောင်စိုးက ဘယ်လိုများ အဆန်းထွင် လာမည်ဆိုခြင်းကို သိပ်သိလိုနေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မိုက်ကယ်နှင့် မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်ကာ မောင်မောင်စိုးရောက်အလာကို ကြိုလင့်စောင့်စားနေခြင်းဖြစ်သည်။ဘယ်လိုမျိူးလုပ် မည်ကို မခန့်မှန်းနိုင်သော်လည်း မောင်မောင်စိုး လုပ်မည့်အရာမှာ ကာမစည်းစိမ် အရသာ ရှိမှာကိုတော့မြစပယ်သေချာပေါက်သိထားသည်။ 

‘‘ အဆန်းလုပ်မယ်ဆို။ ကိုင်း ဘာလုပ်မှာလဲ။ တို့က ဘယ်လိုမျိူး နေပေးရမှာလဲ... လုပ်တော့လေ...’’ 

အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် မြစပယ်က ခရာတာတာ အသံလေးနှင့်ပြောသည်။ ချောင်းကြည့်နေသူ တင်တင်စောမှာလည်း ထိုစကားများကိုကြားရလေရာ ဘယ်လို အဆန်း အပြားတွေများလုပ်ကြဦးမှာလဲဟု စိတ်ဝင်စားမှုဖြင့် ရင်လှိုက်ဖိုလာရတော့သည်။ 

‘‘ လုပ်မှာပေါ့ မမရ။ အဝတ်တွေ အရင် ချွတ်ပါရစေဦး’’

မောင်မောင်စိုးက လွယ်ထားသော ကျောပိုးအိတ်ကို ခံတင်ခြေရင်းတွင် အသာတင်ပြီး ပြောသည်။ ထို့နောက် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ခပ်မြန်မြန် ချွတ်သည်။ 

မြစပယ် ရော တင်တင်စောတို့ပါ မောင်မောင်စိုးအဝတ်ချွတ်နေသည်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ချက်ချင်းလိုလိုပင် မောင်မောင်စိုးကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသည်။ လီးကြီးက မတ်တောင်၍ နေသည်။ အမျိူးသမီး နှစ်ယောက်လုံး၏ အကြည့်များသည် မတ်တောင်နေလေသော လီး ကြီးထံသို့ စူးစိုက်ရောက်ရှိကာ ရင်တွေခုန်၊ အသည်းတွေယားလာကြ၏။

‘‘ မမ.. ဗိုင်ဘရေတာ..သုံးဖူးသလား’’

သူ့အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီးနောက် မောင်မောင်စိုးသည် ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်ကြီးအတောင်သား နှင့် ခံတင်ပေါ်လှမ်းတက်လာရင်း မေး၏။

‘‘ ဟင့်အင်း...မသုံးဖူးဘူး’’

‘‘ မြင်ရော မြင်ဖူးလား’’

‘‘ မမြင်ဖူးဘူး’’

‘‘ ဗိုင်ဘရေတာ အကြောင်း ကြားဖူးထားတာကော ရှိလား’’

‘‘ အင်း...နည်းနည်းပါးပါးတော့ ကြားဖူးတယ်...မိန်းမတွေ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အရသာ ယူတဲ့ ပစ္စည်းဆိုလားဘဲ’’ 

တင်တင်စောမှာတော့ 

‘‘ ဗိုင်ဘရေတာ’’ ဆိုသည်မှာ တကယ့်ကို အသစ်အဆန်းဖြစ်နေပါသည်။ ကြားပင်မကြားဖူးပါ။ ဘယ်လို ပစ္စည်းပါလိမ့်ဟု သိလိုစိတ် ပေါ်လာသည်။

‘‘ ဒီနေ့..ဗိုင်ဘရေတာနဲ့ မမကို ဖီလင် ရအောင်လိုးပေး မလို့ဗျ’’

‘‘ ဟာကွာ...မင်းကတော့ လုပ်ပြန်ပြီ...’’

‘‘ ဗိုင်ဘရေတာနဲ့ စောက်ပတ်ထိုးပွတ်တာ နို့တွေအပေါ် ကပ်ပွတ်ပေးတာ ဖင်ထဲထည့်တာ ဘယ်လိုဖီလင်ရတယ်ဆိုတာ ခံစားကြည့်မှ သိမှာနော်။ သိပ်ကိုကောင်းတယ်ဆိုဘဲ...’’

‘‘ တော်ပါ..’’

‘‘ ဘယ်လိုလဲ ဗိုင်ဘရေတာ သုံးပြီး ဖီလင်ခံကြည့်မလား’’

‘‘ မင်းမှာ ပါလာလို့လား’’

‘‘ ပါလာတာပေါ့’’

‘‘ ပြစမ်းပါဦး’’

‘‘ ပြမှာပေါ့ မမရဲ့။ ကဲ ပြောလေ..ဗိုင်ဘရေတာ သုံးကြည့်မလား’’

‘‘ ခစ် ခစ် ခစ် ခစ်’’

‘‘ ပြောစမ်းပါဦး မမရ။ သုံးကြည့်ချင်လား’’

‘‘ အင်း...စမ်းထည့်မယ်...လုပ်လိုက်လေ..’’

‘‘ နေဦး။ မမကို ပိုစိတ်ထလာအောင် အရင်လုပ်ဦးမယ်လေကွာ’’

‘‘ အိုကွာ...မင်းကလဲ’’

ထို့နောက်မောင်မောင်စိုးသည် မြစပယ်ကို ပွေ့ဖက် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လေသည်။ သည်တစ်ခါအပွတ်အသတ်များသည်လည်း တမူထူးဆန်းသည်။ သိပ်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အငမ်းမရ မလုပ်။ 

ညင်ညင်သာသာမှ တကယ့်ကို ညင်ညင်သာသာလေး၊ ဖွဖွလေးကိုင်ကာ ရွရွလေး ပွတ်သည်။ အကိုင်အတွယ် ညင်သာသော်လည်းနှိုးဆွမှုအားကတော့ ပြင်းလှသည်။ မြစပယ်မှာ တွန့်တွန့်ကိုလူးလာရသည်။ ရမက်လှိုင်းတွေထန်ပြီးရင်း ထန်လာရပြီး တအင်း အင်း အသံလေးများမြည်နေသည်။ မောင်မောင်စိုးက သိပ်အချိန်ကြာကြာတော့ နှိုးဆွမနေပါ။

(တင်တင်စောရှိရာဘက်သို့ ဆောင်တော်ကူးရဖို့ကလည်း ရှိသေးသည်။) နှစ်မိနစ်ခန့်သာ ပွတ်သပ်နှိုးဆွပေးပြီးနောက် သူ၏ကျောပိုးအိတ်ထဲမှ ဗိုင်ဘရေတာကို ထုတ်ယူလိုက်လေ တော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် မြစပယ်မှာ ရမက်ဇောအဟုန် ပြင်းထန်နေလေပြီ။ ချောင်းကြည့် နေသော တင်တင်စောသည် မောင်မောင်စိုးထုတ်ယူလိုက်သော ဗိုင်ဘရေတာကို သေသေချာ ချာကြည့်သည်။ မြစပယ်ကလည်း ရမက်ခိုးပြည့်လျှံနေသော မျက်လုံးများဖြင့် ဗိုင်ဘရေတာ ကို ကြည့်သည်။  ဗိုင်ဘရေတာက အနက်ရောင်ဖြစ်သည်။ လုံးလုံးရှည်ရှည်နှင့်။

ခရမ်းသီးလိုလို၊ လီးတန်ပုံ လိုလို ကျပ်လုံးလောက်တော့ တုတ်မည်။ အဖျားပိုင်းခပ်သွယ်သွယ်ဖြစ်နေသည်။ အရင်းပိုင်း တွင် လက်ကိုင်လိုလို အပိတ်လိုက် အရစ်များပါရှိသော နေရာလေးရှိသည်။ မောငမောင်စိုး က ဓါတ်ခဲထည့်ထားပြီး အသင့်ရှိနေသော ဗိုင်ဘရေတာ၏ခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်ရာ တဒီဒီ အသံသဲ့သဲ့လေးနှင့်အတူ ဗိုင်ဘရေတာက သိမ့်သိမ့်လေး လှုပ်တုန်လို့လာသည်။

‘‘ ဒါက လှုပ်အားအနိမ့်ဆုံးလုပ်ထားတာ။ ဗိုင်ဘရေတာကို ပိုတုန်ခါစေချင်ရင် အရှီန်မြှင့်ပေးလို့ရတယ်။ ရော့...စမ်းသုံးကြည့်’’

ခလုတ်ဖွင့်ထား၍ သိမ့်သိမ့်ငြိမ့်ငြိမ့်လေး တုန်ခါနေသော ဗိုင်ဘရေတာကို မောင်မောင်စိုးက မြစပယ်၏ လက်သို့ထည့်လိုက်သည်။ ညိမ့်ညိမ့်လေးတုန်နေသော ဗိုင်ဘရေတာမှာ အသက် ဝင်နေသလိုလို မြစပယ်ထင်ခဲ့သည်။ 

‘‘ ဒါ......ဒါကို ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ.....ဟင်’’

မြစပယ်က မောင်မောင်စိုးကိုမေးသည်။

‘‘ နို့သီးတွေကို အသာပွတ်ပေး။ အဲဒီလိုလုပ်နေတုန်း မမစောက်ပတ်ကို ကျွန်တော်ရက်မယ်....ပြီးမှ စောက်ပတ်ထဲဖြစ်ဖြစ် ဖင်ပေါက်ထဲဖြစ်ဖြစ် ဗိုင်ဘရေတာကို ထိုးထည့်ပြီး လိုးပေးမယ်...’’ 

မောင်မောင်စိုးက နည်းပေးလမ်းပြ လုပ်သည်။ မြစပယ်လည်း ဗိုင်ဘရေတာကို ညာလက် ဖြင့် အသာကိုင်ကာ၊ထပ်ဖူးပိုင်းနှင့် မိမိ၏ ဘယ်ဘက်နို့အုံပေါ်မှ နို့သီးခေါင်းကို လှမ်းတို့ ပွတ်ကြည့်လိုက်သည်။ 

ရမက်ဇောပြင်းထန်ချိန်မို့ မြစပယ်၏ နို့သီးခေါင်းတွေ ကော့ထောင် နေသည်။ တင်တင်စောမှာ မြစပယ်၏ အပြုအမူကို အသက်ရှုပင်မေ့ကာ သေသေချာချာကြီး ကြည့်နေမိသည်။နို့သီးထပ်နှင့် ဗိုင်ဘရေတာ စတင်ထိမိသည်နှင့် မြစပယ်တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ရင် သွားသည်။ ပါးစပ်မှလည်း အသံထွက်လာသည်။ 

‘‘ အိုး..မားမား...ဟင့်ဟင့်...ယားကျိကျိနဲ့ကွာ။ တစ်မျိူးကြီးပါလား’’

‘‘ ဖီလင်ကောင်းတယ်မဟုတ်လား..’’

‘‘ အင်း..ကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်...စောက်ပတ်ရက်ပေးမယ်ဆို...ရက်လေကွာ’’

မြစပယ်သည် ဘယ်ညာနို့သီးများကို ဗိုင်ဘရေတာဖြင့် တလှည့်စီ ပွတ်သည်။ သူမသည် နို့သီးဆွဲ၊ နို့စို့အမျိူးစုံခံဖူးသည်။ယခု ဗိုင်ဘရေတာနှင့် ထိုးကပ်၍ ခံစားရသော ဖီလင်က တော့ တစ်မူထူးခြားပါသည်။ မောင်မောင်စိုးကလည်းမြစပယ်၏စောက်ပတ်ကို ကုန်း၍ ရက်ပေးသည်။ လျှာနှင့် ထိုးကလိသလို စောက်စေ့ကိုလည်း မျှင်း၍စုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ 

မြစပယ်အဖို့ စောက်ပတ်အရက်ခံရတာ၊ စောက်စေ့အစုပ်ခံရတာ၊ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာ ထိုးမွှေပေးတာတွေကလည်း ခံလို့ကောင်း။ နို့သီးများကို ဗိုင်ဘရေတာနှင့် ထိကပ်ပွတ်နေရ တာကလည်း အရသာတွေ့၊ အရမ်းကို ဟော့နေကာ လူးလွန့်လှုပ်ရှားနေသည်။

‘‘ အိုး..ဟင့်..ဟင့်...ကောင်းလိုက်တာကွာ...အပီပါဘဲလား..မောင်စိုးရာ.... အို..အို...ရက်ပေး.....အထဲကို ထိုးစမ်းပါ...အား...ယား...ယား...အင့်..ဟင့် ... ဟင့်..’’

စောက်ပတ်ကို ပို၍ ထိထိမိမိရက်ပေး စုပ်ပေးနိုင်စေရန် မြစပယ်က ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်၍ ပေါင်လုံးကြီးများကို အစွမ်းကုန် ကားပေးသည်။

‘‘ မမစောက်ဖုတ်က တယ်မွှေးတာပဲကိုး....ကြည့်စမ်း..စောက်စေ့ကလည်း ကော့ထောင်နေလိုက်တာ...မှန်း...အပီစုပ်ပြစ်လိုက်မယ်.. .’’ 

‘‘ အားပါးပါး....ရှီး...ရှီး....အိုအို....ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ.. ..မောင်စိုးရာ....ကောင်းလှချည်လားကွာ.......အိုအို..အို...’’ 

တင်တင်စောပင်လျှင် ချောင်းကြည့်ရင်း ရင်တွေ ပန်းတွေ တုန်လာသည်။ စိတ်အရမ်းလှုပ် ရှားလာသည်။ အဖုတ်ဖေါင်းကြွကာ အရည်ရွမှ်းလာသည်။ နို့အုံတွေ တင်းမာကာ နို့သီး ခေါင်းများ တင်းမာကော့ထောင်တက်လာ၏။ မြစပယ်ကလည်း ဖီလင်အရမ်းတက်နေရာ၊ သည်မျှလောက်နှင့် မကျေနပ်နိုင်တော့။ ဗိုင်ဘရေ တာကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ လုပ်ကြည့်ချင်စိတ်များ ထိန်းမရတော့။

‘‘ ဟင့်အင့်...ဗိုင်ဘရေတာနဲ့ တို့ကို လိုးပေးတော့ကွာ။ တို့စိတ်တွေ အရမ်းထနေပြီ။ စောက်ပတ်လည်း သိပ်ယားနေပြီ။ မနေနိုင်တော့ဘူး။ လုပ်ပါကွ..’’

‘‘ ကောင်းပြီ။ ဖီလင်အပြတ်ယူဖို့သာ ပြင်ပေတော့’’

မောင်မောင်စိုးက မြစပယ်၏ ပေါင်ကြားမျက်နှာခွပြီး ပြော၏။ ပြီးတော့ မြစပယ်၏ လက်ထဲမှ ဗိုင်ဘရေတာကို လှမ်းယူလိုက်သည်။ မြစပယ်သည် ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကားနိုင်သမျှ ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ 

အဖုတ်ကြီးမှာ မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်း ပြူးပြူးကြီး ပေါ်နေသည်။ စောက်မွှေးများ ရိတ်ထား၍ ပြောင်ရှင်းနေသည်မို့ အဖုတ်ကပို၍ ပြူးနေပါ သည်။ မောင်မောင်စိုးက ဗိုင်ဘရေတာဖြင့် စောက်ပတ်ကို အသာထိုးကာ ပွက်ကလိ ပေးပြန်ရာ မြစပယ် တဟင်းဟင်းဖြစ်လာသည်။

‘‘ အိုအို...ဟင့်ဟင့်....လုပ်ကွာ....ထိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ.....ပွတ်မနေပ ါနဲ့တော့။ အဖုတ်ထဲ အရမ်းယားနေပါတယ်ဆိုမှ..ထိုးပါ...တို့အဖုတ်ထဲကို ဗိုင်ဘရေတာကြီး ထိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ....အဟင့်ဟင့်’’

မောင်မောင်စိုးက စောက်ပတ်ကို ဘယ်လက်ဖြင့် အသာဆွဲဖြဲသည်။ စပ်ယှက်ရာ စောက်ခေါင်းပြဲအာလာမှ ညာလက်တွင် ကိုင်ထားသော ဗိုင်ဘရောတာကို အသာတေ့ကာ တအိအိထိုးသွင်းသည်။အရည်တွေစိုနေသော စောက်ပတ်ထဲ ဗိုင်ဘရေတာက တိုးဝင်သည်။ အဝင်ချောသော်လည်း တင်းကြပ်သော ထိတွေ့မှုရှိပြီး မာကြောကြော တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးလည်း ဖြစ်သည်မို့ မြစပယ် အံကြိတ်ကာ စုတ်သပ်ညည်းရသည်။

‘‘ အိုး...ကျွတ်..ကျွတ်...ကျွတ်....ဟင်း’’

‘‘ နာလို့လား...မမ...’’

‘‘ နည်းနည်းအောင့်သွားလို့..ရတယ်...ဖိသာထိုးထည့်ကွာ.....အားပါးပါး...အား .... အမလေးနော်........ဟင့်..ဟင့်....’’

ဗိုင်ဘရေတာက အဆုံးနီးနီးကို စောက်ပတ်ထဲဝင်သည်။ မြစပယ်မှာ ကာမဆိပ် ငယ်ထိပ် ရောက်ကာရှုးသွပ်လုမတတ်ကိုဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသော ဗိုင်ဘရေတာ သည် သိမ့်သိမ့်လေး တုန်ခါနေရာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ကိုင်တွယ်၍ ဖွဖွလေး လှုပ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဒါက လီးတိုးဝင်မှုနှင့် မတူသော ထူးခြားလှသည့် ဖီလင် အရသာ ဖြစ်နေသည်။ 

‘‘ ဆောင့်လေ.....ဆောင့်စမ်းပါ....ဒီအတိုင်းဘဲ ထိုးသွင်းမထားနဲ့။ ဟင့် ဟင့်.... လုပ်...လေ...........ထိုးဆောင့်ပေးပါရှင့်’’ 

ဖီလင်သိပ်ကောင်းလှသည်မို့ မြစပယ်သည် အာသာငမ်းငမ်းပြောမိသည်။ ဖင်ကြီးကိုလည်းရှေ့တိုးနောက်ငင် ဝေ့ဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားပေးသည်။ မောင်မောင်စိုးကလည်း ဗိုင်ဘရေတာကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် လုပ်ပေးသည်။ 

‘‘ မမ..ဘယ်လိုလဲ....။ ဗိုင်ဘရေတာနဲ့ ထိုးပေးတာ ဖီလင်တစ်မျိူးဆန်းတယ် မဟုတ်လားဗျာ....’’

‘‘ အေးကွာ.....ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး။ သိပ်ကောင်းတာဘဲ...လုပ်လေကွာ..... ခပ်မြန်မြန်ထိုးသွင်းပြီး လုပ်ပေးစမ်းပါကွာ...’’

‘‘ မမချည်းဘဲ ဖီလင်ယူမနေနဲ့။ ကျွန်တော်ဖီလင်ရအောင်လည်း လုပ်ပေးဦးလေ.......’’

‘‘ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ...ပြောလေ...ပြော..’’

‘‘ လီးစုပ်ပေးပေါ့’’

‘‘ ရတယ်......စုပ်ပေးမယ်လေ...လာလေ..’’

မောင်မောင်စိုးက မိမိ၏လီးကို မြစပယ်စုပ်နိုင်ရန် ကိုယ်ကို အနေအထားပြုပြင်ပေးသည်။ မြစပယ်ကလည်း ခေါင်းရှေ့တိုး၍ အငမ်းမရပင် ကြိုလင့်သည်။ လီးကို ပါးစပ်နှင့် ငုံခဲကာ အားရပါးရ စုပ်ပေးသည်။ မောင်မောင်စိုးက မြစပယ်၏ အဖုတ်ကို ဗိုင်ဘရေတာဖြင့် လိုး ဆောင့်ပေးသည်။ ဗိုင်ဘရေတာတုန်ခါအား ပိုမြင့်လာအောင် တစ်ထစ်တင်ပေးသည်။

‘‘ ထိုး....ထိုး....ပြင်းပြင်း ထိုးပေးစမ်းပါ’’

လီးစုပ်ပေးရင်း မြစပယ်က ပြောသည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် လီးကြီးပြည့်ကြပ်နေသည်မို့ သူမ၏ စကားသံက ပီပီသသမထွက်။ ဒါပေမယ့် မောင်မောင်စိုးကတော့ အမျိူးသမီးဘာလိုချင်မှန်း ဒက်ထိသိသည်။ ထို့ကြောင့် ဗိုင်ဘရေတာကို ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ဆောင့်လုပ်ပေးသည်။စောက်စေ့ကို တုန်ခါနေသော ဗိုင်ဘရေတာနှင့် ကျကျနန ထိမိအောင် ဖိကပ်ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ မြစပယ်မနေနိုင်တော့။ တအီးအီး တအားအား နှင့် ဆက်တိုက်ကို သုံးကြိမ်ပြီးသွားသည်။ မြစပယ် ထိုသို့ပြီးသွားချိန်တွင် မောင်မောင်စိုးကလည်း သုတ်ရည် များ လွတှ်ထုတ်ပေးလိုက်လေတော့သည်။ 

‘‘ လာလေ..မမကော...စောက်ပတ်တွေ ဘာတွေ မဆေးတော့ဘူးလား’’ 

ခုတင်အောက်ရောက်တော့ မြစပယ်ကို လှမ်းကြည့်ပြီး ပြော၏။

‘‘ မင်းအရင်သွားပါ။ တို့ကနောက်မှ......’’ 

‘‘ လာစမ်းပါ မမရာ။ အတူတူဆေးကြတာပေါ့..လာပါ...’’

မောင်မောင်စိုးခေါ်၍ မြစပယ်လည်း ရေချိူးခန်းဆီ အတူလိုက်သွားရလေသည်။ တစ်ဘက် ခန်းမှ တင်တင်စောမှာတော့ စိတ်မရိုးမရွနှင့် ဖြစ်ကာ ကျန်နေခဲ့လေသည်။ မိမိထံမလာခင် မြစပယ်ကို အရင်တွေ့ခဲ့မှုကိုလည်းမခံချင်သလိုလိုဖြစ်နေသည်။ သိပ်မကြာပါ။ မောင်မောင် စိုးနှင့်မြစပယ်တို့ ရေချိူးခန်းမှထွက်ကာ အိမ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ 

မောင်မောင်စိုးက ဗိုင်ဘရေတာကို သိမ်းသည်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားများကို ဝတ်သည်။ ထို့နောက် မောင်မောင်စိုးက မြစပယ်ကို နှုတ်ဆက်အနမ်း တစ်ချက်စုပ်နမ်းပြီး ထွက်သွား သည်။မိမိအခန်းဘက် ချက်ချင်းကူးလာမည်လား။ ဒါဆို မြစပယ် ရိပ်မိသွားလျှင် အခက်ဘဲဟု တင်တင်စောတွေးနေမိသေးသည်။

ဒါပေမယ့် မောင်မောင်စိုးက သည်လိုတော့ မလုပ်ပါ။ လမ်းထိပ်က လက်ဘက်ရည်ဆိုင်တွင် ခပ်လျှိူလျှိူလေးဝင်ထိုင်ကာ လက်ဘက်ရည်သောက်၍ မြစပယ်ထွက်သွားသည်အထိ စောင့် သည်။ မြစပယ်ထွက်သွားတော့မှ လမ်းထဲပြန်ဝင်ကာ တင်တင်စောထံသို့ လာလေသည်။

........................................................................................................................

တင်တင်စောအဖို့ သူမဘ၀ တစ်သက်တာတွင် စိတ်အလှုပ်ရှားဆုံး စောင့်ဆိုင်းရသည့် အချိန်ကာလဟု ဆိုရပေလိမ့်မည်။ ရင်လည်းမောရသည်။ နှလုံးလည်း ပိုခုန်သည်။ သွေးခုန် နှုန်းလည်း ပိုမြန်လာသည်။ 

တကိုယ်လုံးလည်း ပူသလိုလို အေးသလိုလိုဖြစ်လိုက်နှင့်။ မောင်မောင်စိုးနှင့် မတွေ့ရသေးမီကပင် တင်တင်စောတစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုမှုကို ခံစားနေရသည်။မောင်မောင်စိုးရောက်လာ၍ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာ စပ်ယှက်လျှင်တော့ တွေးကြည့်ရုံနှင့်ပင် တင်တင်စော စောက်ပတ်ထဲက အရည်ကြည်လေးများ စိုလာတော့သည်။ ဟော ......

‘‘ ဒေါက်.....ဒေါက်.....ဒေါက်......’’ 

တံခါးခေါက်သံက ခပ်သဲ့သဲ့။ သူမကို လိုးမည့်ယောက်ျား ရောက်ရှိလို့လာပါပြီ။ သည်တစ် ခါတွင်တော့ ဟိုဖက်အိပ်ခန်းကို လာခေါက်ခြင်းနှင့် မရောထွေးနိုင်တော့။ သူမထံသို့ ဆိုက် ဆိုက်မြိုက်မြိုက် လာရောက်တာ သိပ်ကိုသေချာနေသည်။ သည်တံခါးခေါက်သံကို ရင်ဖိုစိတ် ဖြင့် စောင့်လင့်နေသော တင်တင်စော အိပ်ခန်းထဲရှိ ခံတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေရာမှ ငေါက်ကနဲ ထကာ အိမ်ရှေ့ ခန်းဘက်ဆီသို့ ခပ်သုတ်သုတ် မပြေးရုံတမယ် ထွက်လာခဲ့လေသည်။ 

စောစောတစ်ခေါက်တုန်းက တစ်ဘက်ခန်းမှ မြစပယ် သည်လိုလျှောက်လှမ်းထွက်သွားမှုကို ကိုယ်ချင်းစာကာ နားလည်မိသည်။ မြစပယ်လည်း ယခု မိမိလိုခံစားလှုပ်ရှားမှုမျိူး ထပ်တူ ရှိပေလိမ့်မည်။ တင်တင်စောသည် အိမ်ခန်းတံခါးကို အမြန်ပင် ဖွင့်လိုက်သည်။ တံခါးဝတွင် မားမားကြီးရပ်နေသူက မောင်မောင်စိုး။

‘‘ မမက အစောကြီးကတည်းက ရောက်နေတာကိုး။ အခုမှ တစ်နာရီနဲ့ မိနစ် နှစ်ဆယ်ဘဲ ရှိသေးတယ်....’’ 

မောင်မောင်စိုးက လက်ပတ်နာရီကိုကြည့်ပြီးပြောရင်း အိမ်ထဲသို့လှမ်းဝင်သည်။ တင်တင်စော လည်း တံခါးကို အမြန်ပင်ပိတ်ကာ ချက်ထိုးချလိုက်သည်။ မောင်မောင်စိုးကို မကြည့်ရဲ။ ခေါင်းငုံ့ထားသည်။ တကိုယ်လုံးလည်း ဆတ်ဆတ်တုန်၍ နေသည်။ ရည်းစားနှင့် ပထမဆုံး ချိန်းတွေ့သည့် ကောင်မလေးလို စိတ်လှုပ်ရှားခံစားမှုမျိူး ဖြစ်ပေါ်၍ နေသည်။ 

မောင်မောင်စိုး က ရှက်ကြောက်၊ စိတ်လှုပ်ရှားရင်ဖိုကာ၊ မျက်နှာကြီးနီရဲ၊ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန် လျှက်ရှိနေသော တင်တင်စောကို အားရကျေနပ်စွာ ကြည့်သည်။ သူသည် မိန်းမတွေ အများ ကြီးချခဲ့ဖူးပေါင်းများလှပြီ။ သို့သော် သည်လို စိတ်လှုပ်ရှား အရှက်ပိုကာ ရမက်လည်း ထန် နေသော အမူအယာအသွင်အပြင်နှင့် မိန်းမကိုတော့ ပထမဆုံးမြင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ 

ခဏမျှ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေကြသည်။ နှစ်ယောက်လုံးမည်သူမျှ မလှုပ်ရှား။ ငြိမ်သက်နေ ကြသည်။ လူတွေက ငြိမ်နေသော်လည်း စိတ်တွေကတော့ နိုးကြွလှုပ်ရှားနေကြသည်။တစ် ယောက်၏ ရင်ခုန်သံကို တစ်ယောက်ကကြားနေရသည်။ တစ်ယောက်၏ အသက်ရှုသံပြင်း ပြင်းကိုလည်း ကျန်တစ်ယောက်က သိရှိနေသည်။ တင်တင်စောက

ခေါင်းကြီးငုံ့ထားသည်။ မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျူံးကာ စူးရဲပိုင်နိုင်စွာ ကြည့်နေ သည်။  ရုတ်တရက် မောင်မောင်စိုးက စတင်လှုပ်ရှားသည်။ ပခုံးတွင်လွယ်ထားသော ကျောပိုးအိတ် ကို အနီးရှိ ထိုင်ခုံတစ်ခုပေါ်ပစ်တင်သည်။ ပြီးတော့ တင်တင်စောကို ဆတ်ကနဲ သိုင်း ဖက်သည်။ 

ညာလက်က ခါးကိုဖက်ကာ ဘယ်လက်က လက်ပြင်တစ်ဝိုက် ဖိဆွဲလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ရင်ချင်းအပ်မိသည်။ တင်တင်စော၏ ရင်သားဆိုင်ကြီးများကမောင်မောင်စိုး၏ ရင်ဘတ်နှင့် အိကနဲနေအောင် ထိကပ်မိသည်။ ဆွဲပွေ့ပြီးသည်နှင့် မောင်မောင်စိုးက တင် တင်စော၏ နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲသည်။ တင်တင်စောမှာ မျက်နှာလေး ခပ်မော့မော့ ဖြစ်နေရာ စုပ်နမ်းဖို့ အလွန့်ကို လွယ်ကူ အဆင်ပြေသွားသည်။ စုပ်နမ်းမှုသည် ရမက်ပြင်းသည်။ ကြမ်းတမ်းသည်။ တပြွတ်ပြွတ် အသံများပင်မြည်သည်။

တင်တင်စော မျက်လုံးတွေ အလို လိုမှေးစင်းသွားသည်။ သူမ၏ကိုယ်သည်လည်း မောင်မောင်စိုး၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် ခွေခွေ ပျော့ပျော့ဖြစ်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းသားများကို အားရပါးရ ငုံခဲပြီးနောက် မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော၏နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ လျှာထိုးသွင်းသည်။ 

လျှာသည် စေ့နေသော တင်တင်စော၏ ရှေ့သွားများကို အရင်ထိမိသည်။ တစ်စုံတစ်ရာသော စေ့စော်မှုတစ်ခုက စေခိုင်းသည့်အလား တင်တင်စော၏ စေ့နေသောသွားများ အလိုလိုပင် ဟလာသည်။ထိုအခါ လျှာက သူမပါးစပ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားသည်။ မောင်မောင်စိုးမှာ သည်လို စုပ်နမ်းမှု မျိူးတွင် ကျွမ်းကျင်နေရာ တင်တင်စောတစ်ယောက် ရင်လှိုက်ဖိုမောသွားအောင်ပင် ဖန်တီး လိုက်နိုင်သည်။ 

မောင်မောင်စိုးသည် လျှာကိုလှည့်ပတ်ကာ တင်တင်စော၏ သွားဖုံးများ အာခေါင် စသည်တို့ ကို တို့ရက်ပေးသည်။ ထို့နောက် လျှာကို တောင့်တောင့်ဖြစ်နေအောင်လုပ်ကာ တင်တင်စော ၏ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လှုပ်ရှားပေးနေသည်။

တင်တင်စောက နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ကို စူတူတူလေးလုပ်ထားရာ လျှာက ထိုနှုတ်ခမ်းသားများကို အပြန်အလှန် ထိတွေ့ ပွတ် တိုက်ကာ တိုးဝင်ပြန်ထွက်နေသည်။ တင်တင်စော၏ ပါးစပ်ကို လျှာနှင့်ထိုးကာ လိုးပေးနေ သည့် လှုပ်ရှားလုပ်ဆောင်မှုမျိူးဖြစ်သည်။

‘‘ အင်..ဟင်ဟင်း ... အင်းး...’’

တင်တင်စော၏ ပါးစပ်မှ ညည်းသံလေးများ မပီမသ ထွက်သည်။ တကိုယ်လုံး ကြက်သီး ထသည်။စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် သူမ၏ ပါးစပ်လည်း လှုပ်ရှားသွားရာ မရည်ရွယ်ပါဘဲနှင့် မောင်မောင်စိုး၏ လျှာကို သွားနှင့် ကိုက်မိသလို ဖြစ်သွားသည်။

‘‘ အား’’

ကိုက်မိမှုကြောင့် အတော်နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်သွားသည်မို့ မောင်မောင်စိုး တစ်ချက်အော်ကာ ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းနေရာမှ ခွာ၍ နောက်ဆီသို့ ရို့သွားသည်။

သို့သော် မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော၏ ခေါင်းနောက်ဘက်ကို ညာလက်ဖြင့် မိမိရရ ကိုင်ကာ ဆွဲထိန်းပြီး ပါးစပ်ချင်း ဖိကပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အာသာပြင်းပြင်း စုပ်နမ်း လိုက်ပြန်သည်။ တင်တင်စော၏ လျှာသည်လည်း အလိုလိုပင် တုံ့ပြန်လှုပ်ရှားလေသည်။ ထိုအခါ လျှာချင်း ထိမိပွတ်မိကြသည်။ ထိုထိတွေ့မှုသည် တင်တင်စောကို အသည်းတအေး အေးဖြစ်စေသည်။ 

တင်တင်စောက မိမိလျှာကို မောင်မောင်စိုးပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော၏လျှာကို ဆီး၍ ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပေးသည်။ စုပ်အား ပြင်းလှရာ တင်တင်စော၏လျှာမှာ အစွမ်းကုန် ဆန့်တက်သည်။ တကိုယ်လုံးလည်း ဆတ် ဆတ်ခါ တုန်သွားသည်။

တင်တင်စော တအင်းအင်းညည်းရသည်။ မောင်မောင်စိုးက ဆံပင်တအားဆွဲကာ အပြတ်လှန် ထား၍ သူမ၏ခေါင်းက အစွမ်းကုန် နောက်လှန်ကာ မော့နေသည်။လည်ပင်းပင် နာသလို လို ဖြစ်လာသည်။ သို့သော် တင်တင်စောသည် မောင်မောင်စိုး၏ ကြမ်းတမ်းသော ထိုအပြု မူကို ငြင်းဆန်ကန့်ကွက်ခြင်း မလုပ်မိ။

မောင်မောင်စိုး၏ ဘယ်လက်က တင်တင်စော ဝတ်ထားသော ထမီအထက်ဆင်စကို ဆုတ်ကနဲပင် ဆွဲဖြုတ်သည်။ သည်အလုပ်မျိူးလုပ်နေ ကြမို့ လှုပ်ရှားမှုမြန်ဆန်သေသပ်သည်။ တင်တင်စော ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိမီမှာပင် ထမီ အထက်ဆင်စ ပြုတ်သည်။ ထို့ပြင်ထမီသည်လည်း ပြေလျှော့ကာ အောက်သို့ကျွတ်သည်။ အစုပ်အနမ်းလုပ်နေရသောကြောင့် တင်တင်စောမှာ ပြေလျော့သွားသော ထမီကို လိုက်ဆွဲဖို့ ပင်မလုပ်နိုင်။

‘‘ တောက်... မမ ဖင်ကြီးက တင်းရင်းနေတာဘဲ။ ဆုံကလည်း တော်တော်ထွားတယ်နော်။ ဒီလို ဆုံကောင်း ကောင်းမျိူးမှ ဆော်လို့ကောင်းတာဗျ’’

မောင်မောင်စိုး ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ထားသည်ကို အသာခွာရင်း အံကြိတ်ကာပြောသည်။ ရင့် သီးသော ထိုစကားအသုံးအနှုန်းများသည် တင်တင်စောကို ပိုစိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ ပြောရင်း နှင့် ဖင်သားကြီးကိုလည်း ပို၍ တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်ပြီး ဆိတ်၍ပင်ဆွဲလိုက်ရာ တင်တင်စော ပါးစပ်မှ 

‘‘ အိုး.......’’ 

ဟု အသံလေးပင် ထွက်သွားရလေသည်။ ထို့နောက် မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော ဝတ်ထားသော အပေါ်အိမ်းကျီ၏ ရင်ဘတ် ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်သည်။

‘‘ အိုကွာ....မလုပ်နဲ့...ဟင့်အင်း...ကြည့်ပါလား’’

တင်တင်စောမှာ အနေရခက် မျက်နှာပူသောကြောင့် နှုတ်မှ ကန့်ကွက်စကားတွေ တတွက် တွတ်ပြောနေသည်။ တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်က မိမိ၏အဝတ်အစားများကို ချွတ်နေသော ကြောင့် အလိုလိုငြင်းဆန်စကားများကို ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ရမက်များ လွမှ်းမိုးအုပ်ဆိုင်းထား သော သူမ၏စိတ်ကတော့ ထိုသို့ အချွတ်အခွာခံရသည်ကို ကျေနပ်သဘောကျနေသည်။ ထို့ကြောင့် ပါးစပ်ကသာ ငြင်းပယ်စကားများပြောနေသည်။ 

လူကတော့ အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်ခြင်းမပြု။ ငြိမ်၍ပင်နေမိသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ကြယ်သီးအားလုံးပြုတ်သွားကာ ရင်ဘတ်ဖွင့်ဟသွားသည်။ ဘရာစီယာသာ စည်းနှောင်ထားသည်မို့ ရင်ညွနှ့်နှင့် ဝမ်းဗိုက်သား ခါးသားတွေ အဖွေးသားပေါ်လာသည်။ မို့ဝန်းသော ရင်နှစ်မွှာကတော့ ဘရာစီယာ ရင်ပုံ နှစ်ခုကာဖုံးထားသောကြောင့် ပေါ်မလာသေးပါ။

ရင်သားနှစ်ခုအကြား အညှာနေရာလေးက တော့ ဘရာစီယာရင်ပုံနှစ်ခုအလယ်တွင် မပြူတပြူဖြစ်နေလေ၏။မောင်မောင်စိုးက တဆက်တည်းဆိုသလိုပင် တင်တင်စောစည်းနှောင်ထားသော ရင်စီး ဘရာ စီယာ၏နောက်ကျောချိတ်ကို လှမ်းဖြုတ်သည်။ 

ဘရာစီယာနောက်ကျောချိတ် အလွယ်တကူ ဖြုတ်နိုင်စေရန် တင်တင်စောက ရင်ကိုပင် ခပ်ကော့ကော့ လုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ ဘရာစီ ယာ နောက်ကျောချိတ် ပြုတ်သွားသည်။ခပ်တင်းတင်း စည်းနှောင်ထားသော ဘရာစီယာ လျှော့ရဲသွားသည်။ မောင်မောင်စိုးက ဘရာစီယာ ရင်ပုံများကို တင်တင်စော၏ လည့်ပင်းနား သို့ရောက်သွားအောင် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင လှန်တင်လိုက်သည်။

‘‘ အို..ကြည့်ပါလား...တကယ်ကဲတယ်။ ဒီမှာ ရင်ဘတ် အကုန်ပေါ်ကုန်ပြီ’’

တင်တင်စောက အသံတုန်တုန်လေးနှင့် ခပ်သဲ့သဲ့ပြောသည်။ မောင်မောင်စိုးကိုလည်း ရှက် မျက်လုံးလေးဖြင့် တစ်ချက်ဝင့်ကာကြည့်သည်။ မောင်မောင်စိုးက ဘရာစီယာရင်ပုံများလှန် တင်ဖယ်ရှားပစ်လိုက်၍ အထင်းသားပေါ်လာသော ထွားကြိုင်းမို့ဝန်း ဆူဖြိုးသော နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို အားရပါးရပင် စူးစိုက်ကြည့်နေသည်။  

‘‘ မမ နို့ကြီးတွေကလည်း ရှယ်ဘဲဗျာ။ တော်တော်ထွားတယ်။ စူပြီးမို့တက်နေတာဘဲ။ ကိုင်ကြည့်မယ်နော်’’

ပါးစပ်ကလည်းပြော လက်နှစ်ဘက်ကိုလည်း ဆန့်ထုတ်ကာ တင်တင်စော နို့အုံနှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်သည်။

‘‘ အိုး.....ဟင့်......ဟင့်’’

သူမ၏နို့တွေသည် မောင်မောင်စိုးအတွက် အစိမ်းမဟုတ်ပါ။ မောင်မောင်စိုး ကိုင်တွယ်ဖူး သော နို့တွေဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုလိုတော့ နို့အုံကြီးနှစ်ခုလုံး အဖွေးသားပေါ်အောင် ကိုင်တွယ်ခြင်းတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါ။မောင်မောင်စိုးအဖို့ ကိုင်တွယ် ဆုပ်နယ်ရတာ ပို၍ပင် စီးပိုင်အရသာတွေ့သလို နို့အကိုင်ခံရသော တင်တင်စောအဖို့လည်း ယခင်ကထက် ပို၍ ဖီလင်တက် သာယာမိသည်။ 

မောင်မောင်စိုးကတော့ တကယ့်လူပင်။ တင်တင်စော၏ နို့အုံ နှစ်လုံးကို အားမနာတမ်းပင် စိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်နေသည်။ နိုအုံသားကြီးများကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်ယုံသာမက နို့အုံသားအောက်ဘက်မှ လက်နှင့်မ၍ အအိ အတင်း အပျော့အတွဲတို့ ကို အလေးချိန်ဆသလို ကိုင်၍ကြည့်သေးသည်။

နို့သီးများကိုလည်း လက်ညိုးထိပ်ဖြင့် ဖိထောက်ကုတ်ပွတ်လိုက်သေးသည်။ တင်တင်စော၏နို့ကြီးသည် ကြီးထွား၍ လုံးဝန်းသည်။ သိပ်တွဲအိမနေ။ နည်းနည်းတော့ ပျော့၍နေသည်။မြစပယ်လောက်တော့ တင်းတင်းရင်းရင်း မရှိ။ ဒီမိန်းမနို့တွေကို သူ့လင်က အပီဆွဲထားလို့ နည်းနည်းတောင် ပျော့ကျနေပြီဟု မောင် မောင်စိုး၏ စိတ်ထဲတွင် တွေးမိလိုက်သည်။ 

ခပ်ပျော့ပျော့ဖြစ်နေသော်လည်း နို့အုံသားများက ကြီးကာ မို့ဝန်းနေသောကြောင့် ဆုပ်ကိုင်ရ၊ ဆွဲရတာတော့ ကောင်းပါသည်။ နို့သီးခေါင်းက လည်း သိပ်လည်းမရှည် တိုစိစိ စူတူတူမျိူးလည်းမဟုတ်။ အနေတော် မတိုမရှည်ဖြစ်ကာ တင်းမာကော့ကောက်ကာ ချွန်နေသည်။ မောင်မောင်စိုးက ဘယ်ဘက်နို့သီးခေါင်းကို အသာပါးစပ်ဖြင့် ကုန်း၍စို့ပေးသည်။ 

ဘယ်ဘက်နို့သီးကို စုပ်ပေးချိန်တွင် ညာဘက် နို့သီး ကိုလည်း ခပ်နာနာလေး ညှစ်ပေးသည်။ လင်တော်မောင်က မကြာခဏ နို့ကိုင် နို့ဆွဲ လုပ် တတ်သောကြောင့် တင်တင်စောမှာ နို့ဆွဲခံရတာကို အလွန်ပင်သဘောကျ ဖီလင်ယူတတ်နေ သည်။ယခု မောင်မောင်စိုးက ကျွမ်းကျင်စွာ စို့ပေး ဖျစ်ညှစ်ပေးလာတော့ တင်တင်စော တစ်ယောက် အထူးပင် သဘောကျသွားသည်။ အကြိုက်တွေ့သွားသည်။

‘‘ စို့ပေးစမ်းပါကွာ..တို့နို့သီးတွေကို အပီစို့ပေးစမ်းပါ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလည်း ဆွဲညှစ်ပေး...လုပ်လေ....စို့စမ်းပါ။ ဆွဲညှစ်စမ်းပါ..ဟင့်ဟင့်’’ 

နို့စို့၊ နို့သီးညှစ်ခံရတာ ဖီလင်ရှိလွန်းသောကြောင့် တင်တင်စောက ပါးစပ်မှ ဖွင့်ဟကာ ထုတ်ပြောလိုက်မိလေသည်။ လူသူကင်းရှင်းသော နေရာတွင် နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ် လပ်လပ်ရှိနေသောကြောင့် တင်တင်စောမှာ အတော်လေးရဲတင်းနေသည်။ထိုသို့ ပွင့်အံ ပြောဆိုလာခြင်းသည် တင်တင်စောတစ်ယောက် မည်မျှ ရမက်ထန်ကာ တဏှာဇောတွေ ပြင်းပြနေကြောင်း ပြသခြင်းမို့ မောင်မောင်စိုးလည်း အားရကျေနပ်သွားသည်။ 

အမျိူးသမီး ၏ နို့သီးများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့သည်။ ဘယ်နို့သီးတစ်လှည့် ၊ ညာဘက်တစ်လှည့် ပြောင်း၍စို့ပေးသည်။နို့သီးတစ်ခုကို စို့ပေးနေချိန်တွင် ကျန်နို့သီးများကို ခပ်နာနာ ဖျစ် ညှစ်ဆွဲသည်။ နို့သီးများကို စို့ရုံသာမက နို့အုံသားကြီးကိုပါ ပါးစပ်ဟ၍ အားရပါးရ ငုံခဲလိုက်လေသေးသည်။ 

နို့အုံသားများက ခပ်ပျော့ပျော့ဖြစ်ရာ ငုံခဲရသည်မှာ အမှည့် လွန်စပြုသော ပန်းသီးကို ကိုက်ရသည့်နှယ် အိတွဲတွဲနှင့် အရသာတစ်မျိူး ခံစားရသည်။ တင်တင်စောမှာ ခေါင်းတယမ်းယမ်း၊ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနှင့် လူးကာ ကော့ကာ ဖြစ် နေသည်။ တစ်ချိန်တွင် မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော၏ ညာဘက်နို့သီးကို သွားဖြင့် ကိုက်ချလိုက်သည်။ 

‘‘ အား...နာတယ်ကွ...မကိုက်နဲ့လေ’’

ဖီလင်ယူကာ အရသာခံနေသော တင်တင်စော ဆက်ကနဲတွန့်သွား၍ အော်ဟစ်သံကလည်း ပေါ်လာသည်။ နို့စို့ပေးနေသော မောင်မောင်စိုး၏ ခေါင်းကိုလည်း ဆက်ကနဲ တွန်းဖယ် ပစ်သည်။ မောင်မောင်စိုး၏ ခေါင်းနောက်လန်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ နို့သီးခေါင်း ကျွတ်ထွက် သည်။ သူကိုက်လိုက်သော နို့သီးခေါင်းလေးမှာ နီရဲကာ ဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ခါ၍ ကော့ ထောင်ချွန်တက်နေသည်။ 

‘‘ ဆောရီးဗျာ..နို့စို့ပေးရင်း မရိုးမရွဖြစ်လာလို့ ကိုက်လိုက်မိတာပါ... နာသွားလား’’

‘‘ အိုး...နို့သီးကို သွားနဲ့ကိုက်တဲ့ဟာဘဲ....နာတာပေါ့ကွ’’

မောင်မောင်စိုးက ကြယ်သီးများပြုတ်နေပြီးဖြစ်သော တင်တင်စော၏ အိမ်းကျီကို အသာ ဖယ်ခွာပစ်လိုက်သည်။ ချိတ်ပြုတ်နေသော ဘရာစီယာကိုလည်း အသာဖယ်ရှားသည်။ တင် တင်စောသည် ထိုသို့ပြုမူမှုများကို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ငြင်းဆန်ခြင်းမပြုဘဲ လိုးလား သဘောကျစွာ ခံနေသည်။ ယောကျ်ားတစ်ယောက်က အဝတ်အစားများ ဆွဲဖယ်ခွာပေးမှု သည် တစ်မျိူးတစ်ဖုံ စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းသည်ကိုလည်း လက်တွေ့ပင် သိရှိခံစားရ လေသည်။

မောင်မောင်စိုးက အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ချန်မထား။ ပေါင်လုံးကြီးများ တလျှောက် ဆွဲချကာ ချွတ်ပစ်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်သောအခါ မောင်မောင် စိုးသည် တင်တင်စော၏ ခြေရင်းတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ လက်များကို ဆန့်တန်း၍ ဘောင်းဘီခါးစည်းမျှော့ကြိုးကို တစ်ဘက်တစ်ချက်ကိုင်၍

အောက်သို့ဆွဲချခြင်းဖြစ်သည်။ သိပ်မြန်မြန်ကြီးလည်းဆွဲမချ။ အသာအယာဆွဲချခြင်းဖြစ်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသည် လိပ်၍ တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်လုံးကြီးများအတိုင်း အောက်ဘက်ဆီ တဖြည်းဖြည်းချင်း လျှော ကျသည်။

ခြေကျင်းဝတ်များသို့ရောက်သောအခါ တင်တင်စောက ခြေထောက်တစ်ခုချင်းစီ အသာမြောက်ကြွကာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ကျွတ်ထွက်သွားစေရန် ကူညီ၍ပင် ပေးလိုက်လေ သေးသည်။ ယခုအခါတွင် တင်တင်စော ရမက်အဟုန်ပြင်းထန်ကာ သူမ၏ တကိုယ်လုံး ကာမအဆိပ်တွေတက်နေရာ အရှက်အကြောက်တွေ ကင်းမဲ့လျှက် အထူးပင် ရဲတင်းနေ သည်။ 

ခါတိုင်း ထိန်းသိမ်းခဲ့သော သိက္ခာ တွေလည်း ဘယ်ရောက်မှန်းမသိနိုင်တော့ပါ။ အောက်ခံဘောင်းဘီလေး ချွတ်ပစ်ပြီးနောက် မောင်မောင်စိုးသည် ဒူးထောက်နေရာမှ ခေါင်းမော့ကာ တင်တင်စောကို ကြည့်သည်။ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ရ သည်။ စောက်မွှေးများ အုပ်သလိုဖြစ်နေသည်မို့ အကုန်အစင်မမြင်ရ။ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူများ၏ အပြင်ဖက်ခြမ်းသာ ထင်ရှားစွာမြင်နိုင်သည်။ 

အဖုတ်အထက်ပိုင်းနှင့် အလည် ခေါင်အကွဲကြောင်းမှာမူ စောက်မွှေးတို့ ယှက်ဖြာဖုံးကာထားသောကြောင့် မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေသည်။ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို စေ့၍ ရပ်နေသောကြောင့်လည်း အဖုတ်သည် ပေါင်ကြားတွင် ညပ်သလိုဖြစ်လျှက် ပေါ်သင့်သလောက် မပေါ်ပေ။

ရှပ်ဟိုက်သော ဝမ်းပျဉ်း သား အိအိထွေးထွေးများ၊ မို့ဝန်းလေသော နို့အုံသားကြီးနှစ်ခုတို့ကို ဆက်မြင်ရသည်။ အောက်မှ အပေါ်သို့ ပင့်ကြည့်သောကြောင့် နို့အုံသား အောက်ဘက်ပိုင်းကို ပိုပီပြင်စွာ မြင်ရပေရာ တင်တင်စော၏ ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် ကျွဲကောသီးအလတ်စား တစ်လုံး ထက်ပိုင်း ဝက်ကာ ကပ်ချိတ်ထားသည့်အသွင်မျိူး တွေ့နေရသည်။

‘‘ ဘယ်လိုလဲကွ..လူကိုကြည့်ရုံဘဲ ကြည့်နေမှာလား’’

မိမိကို မော့၍ကြည့်နေသော မောင်မောင်စိုးကို တင်တင်စောက စိတ်မရှည်သလို ပြောသည်။

‘‘ မမက တော်တော်တောင့်တာကိုးဗျ။ တုံးလုံးချွတ်ကြည့်မှ ပိုပီပြင်လာတယ်။ ဒါကြောင့် အားရအောင် ကြည့်နေမိတာပါ’’

‘‘ အိုး..တော်ပါ...’’

‘‘ ဒါပေမယ့် မမ စောက်မွှေးတွေက တော်တော်ရှည်တယ်။ စောက်ပတ်ကို ကောင်းကောင်း မမြင်နိုင်ဘူး။ စောက်မွှေးတွေ

ရိတ်လိုက်ရရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်... ရိတ်မလား....’’

‘‘ ဟာ...မရိတ်ဘူး။ ... မလုပ်နဲ့’’

တင်တင်စောသည် ယခုပင် စောက်မွှေးအရိတ်ခံရတော့မည့်အလား စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါး နှင့် ဖုံးကာပစ်လိုက်ရင်းပြောသည်။ တင်တင်စောသည် စောက်မွှေးတစ်ခါမှ မရိတ်ဖူးပါ။ ယခု စောက်မွှေးရိတ်လျှင် လင်တော်မောင်တွေ့မြင်ပါက၊ ဖြေရှင်းရခက်နေပေလိမ့်မည်။

‘‘ ဘာဖြစ်လို့လဲ မမရာ။ စောက်မွှေးရိတ်လိုက်ရင် စောက်ပတ်လေး ပြောင်ရှင်းသွားပြီး ပိုလှလာမှာပေါ့..’’

‘‘ ဟာကွာ...မရိတ်ချင်ဘူး’’

ဒါကိုတော့ တင်တင်စောအပြတ်ငြင်းသည်။

‘‘ ဒါဆို ပေါင်ကြီးတွေ ကားလိုက်လေ...ပေါင်စေ့ထားတော့ အဖုတ်က ပေါင်ကြား ညှပ်နေတယ်..’’

‘‘ မင်းကလဲ ... တကယ်ဘဲ...’’

ထိုသို့ပြောသော်လည်း ပေါင်ကြီးတွေကိုတော့ ကား၍ ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်ကားသွား တော့ အဖုတ်က အနည်းငယ် ပေါ်ပေါ်လွင်လွင်ဖြစ်လာသည်။ မောင်မောင်စိုးက တင်တင် စော၏ ပေါင်ကြီးများကို ဘယ်ညာ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ခြေသလုံးမှ ပေါင်ရင်းအထိ အသာ ပွတ်သပ်သည်။ ပေါင်ရင်းနားကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဟိုပွတ်သည်ပွတ်လုပ်သည်။ ပေါင်ချန်ကို ပွတ်ရင်း မသိမသာလေး ဘေးသို့ဆွဲဆွဲချပေးရာ စောက်ပတ်သည် မပြဲတပြဲ အာ၍ သွားသည်။

‘‘ ဟိတ်... ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွ...မင်းဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ....’’

ပေါင်ရင်းတဝိုက် ပွတ်နေရာမှ စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲလာသောအခါ တင်တင်စော က အောက်သို့ ငုံ့ကြည့်ပြီးမေး၏။

‘‘ မမ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာအောင် လုပ်ပေးမလို့ပါ...မမ ဇိမ်တွေ့စေရမယ်.....စိတ်ချ....’’

မောင်မောင်စိုးက ထိုသို့ပြောပြီးနောက် သူ့မျက်နှာကို တင်တင်စော၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်သို့ ထိကပ်အပ်ချသည်။ စောက်ပတ်ပေါ်ပါးစပ် ထိကပ်ရောက်ရှိသည်။ ရုတ်တရက် မထင်မှတ်သော ထိုအတွေ့အကြုံသည် တင်တင်စောကို တုန်ရင်သွားစေသည်။

‘‘ အိုး....ဟေ့....’’

ပါးစပ်မှ ယောင်ယမ်းရေရွတ်သံပေါ်လာသည်။ နောက်သို့ဆုတ်ရန်လည်း ကြိုးစားသည်။ သို့သော် မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော၏ တင်ပါးကြီးကို မိမိရရသိုင်းဖက်ကာ ဆွဲထား ရာ တင်တင်စောမှာ နောက်မဆုတ်နိုင်ပေ။ပခုံးနှစ်ဖက်ဖြင့်ကြားမှ ကလန့်ကာ ဖိတွန်း ထားသလိုမျိူး လုပ်ထားသည်မို့လည်း တင်တင်စော အနေဖြင့် ကားပေးထားသော ပေါင် ကြီးနှစ်ခုကိုလည်း ပြန်စေ့ကပ်ခြင်းမပြုနိုင်။ မောင်မောင်စိုး၏ ပါးစပ်သည် စောက်ပတ် ပေါ်ကျကျနနထိမိသည်။

စောက်မွှေးများက မောင်မောင်စိုး၏ နှာခေါင်း ပါးများနှင့် နှုတ်ခမ်းတို့ကို ယားကျိကျိနှင့် ထိမိနေကြသည်။ မောင်မောင်စိုးသည် အဖုတ်အလည်ခေါင် အကွဲကြောင်း ဟတတ နေရာလေးကို လျှာနှင့် ထိုးကာ အသာရက်ပေးလိုက်သည်။ တင်တင်စော ဆက်ကနဲ တုန်သွားရပြန်သည်။

‘‘ ဟိတ် ....မောင်စိုး....မလုပ်နဲ့ကွာ...ဒါတော့ မလုပ်နဲ့’’

ပါးစပ်မှလည်း ကမန်းကတမ်းပင် ပြောဆို ကန့်ကွက်သည်။ စောက်ပတ် အရက်ခံလိုက် ရမှုကြောင့် စိတ်တွေ အရမ်းတုန်ခါလှုပ်ရှားသွားသလို၊ ထိတ်လန့်ရှက်ကြောက်ခြင်းလည်း ပြင်းစွာဖြစ်သည်။

တင်တင်စောလို သေသေဝပ်ဝပ် နေထိုင်လာခဲ့သော မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် စောက်ပတ်အရက်ခံရမှုသည် အတော့်ကို လွန်ကဲလှသော ကာမမှုဖြစ်သည်။ဖီလင် တွေ အပြတ်တက်နေသည့်တိုင် ထိုအပြုအမူကို ရုတ်တရက် လက်သင့်မခံနိုင်ပါ။ မောင် မောင်စိုးကတော့ တင်တင်စော ကန့်ကွက်ပြောဆိုနေမှုကို လုံးဝအရေးမထား။ စောက်ပတ် ကိုရက်သည်သာမက၊

စောက်စေ့ကိုပါ လျှာဖျားလေးနှင့် လှမ်းထိုးကလိလိုက်ပြန်သည်။ တင်တင်စော ထိုးထိုးတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရသည်။ သူမ၏ တကိုယ်လုံး ထူပူဖိန်းရှိန်းသွား သည်။ ကျင်စက်နှင့် အတို့ခံလိုက်ရသလိုမျိူး ဖြစ်သွားသည်။မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စော၏ စောက်စေ့ကို ပါးစပ်ဖြင့်ကပ်ကာ စုပ်ပေးပြန်သည်။ ထိုထိတွေ့မှုကတော့ စောစော ပိုင်းက ခံစားရတာတွေထက်ပိုပြင်းထန်သည်။ တင်တင်စော တကိုယ်လုံးရှိသွေးသားတို့ ဆူပွက်ကုန်ပြန်သည်။

‘‘ ဟေ့...မလုပ်ပါနဲ့..အိုးအိုး.....မလုပ်နဲ့လို့ဆိုနေမှ..ဟာ.....ဟ....ဒုက်ခဘဲ ရွံလည်း မရွံဘူး...’’

တင်တင်စောမှာ မိမိကိုယ်မိမိ ဘာဖြစ်မှန်းပင်မသိတော့ပါ။ မကြုံဖူးသော ဖီလင်ကို ခံစားရလျှက် ကာမယမ်းအိုး ပေါက်ကွဲကာ အလွန်ကို ရမက်ထန်လာသည်။ ယခုမောင်မောင်စိုး လုပ်နေသော အပြုအမူသည် ရွံရှာ

စက်ဆုတ်ဖွယ်ကောင်းမှန်းသိသော်လည်း ထိုအပြုအမူ၏ ဖီလင်အရသာကိုတော့ မိန်းမိန်းမူးမူးကြီးကို ခံစားနေရပြီ။ ငြင်းပယ်ကန့်ကွက်စကား တွေ ပြောနေချိန်မှာပင် သူမသည် စောက်ပတ်ကို ပို၍ ကော့ကော့ပေးမိသည်။မောင် မောင်စိုး အပီအပြင်ကို ရက်နိုင်ရန် အလိုအလျှောက်လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်ပေးမိသည်။ ပေါင် ကြီးများလည်း ပိုကားထွက်သည်။ တင်တင်စော၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေ ကတော့ တသောသောကိုထွက်နေသည်။ များလည်း များသည်။

စောက်ပတ်ရက်ပေး စုပ် ပေးနေသော မောင်မောင်စိုး၏ ပါးစပ်တဝိုက် ပေကျန်ကုန်ရုံမက၊ မေးစေ့ဆီသို့ပင် စောက်ရည်ကြည်အချိူ့ စီးကျကာ အောက်သို့ တောက်ကနဲ တောက်ကနဲပင် ပေါက်ပေါက်ကျနေသည်။မေးစေ့မှ တောက်တောက်ယိုကျလာသော စောက်ရည်ကြည်တို့ မှာ မောင်မောင်စိုး၏ ပုဆိုးပေါ်ကျ၏။ 

ထိုသို့ ကျသည့်နေရာသည် ပုဆိုးအောက်တွင် မတ် တောင်နေသော လီးချောင်းကြီး၏ အပေါ်သို့တည့်တည့်တန်း၍နေပြန်ရာ မောင်မောင်စိုး၏ လီးသည် ငေါ့ကနဲ ငေါက်ကနဲ ပိုလှုပ်လာသည်။ လီးနှင့်ထိနေသော ပုဆိုးအသားတစ် ဝိုက် စိုစိစိဖြစ်လာသည်။မကြာပါ။ တင်တင်စော၏ ကန့်ကွက်ငြင်းဆန်သံတို့ ပပျောက်ကုန်သည်။ တင်တင်စော၏ ပါးစပ်မှ တအိုအို တအင်းအင်း ညည်းတွားသံလေးများ မတိုးမကျယ်ပေါ်လာနေသည်။ 

သူမ၏ လက်များကလည်း ပေါင်ကြားရှိ မောင်မောင်စိုး၏ ခေါင်းနောက်ဘက်ပိုင်းကို လှမ်းကိုင်ကာ ရှေ့သို့ ဖိ၍ဖိ၍ဆွဲကာ ထူမသည်။ စောက်ပတ်ပေါ်ပို၍ ပါးစပ်ထိမိအောင် လုပ်ပေးသည်။မောင်မောင်စိုး၏ ဘယ်ညာလက်ချောင်းများသည် တင်တင်စော၏ ဖင်သား ကြီးနှစ်ခုကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲပေးသည်။ ဖင်ဖြဲခံရမှုကြောင့် ဖင်အကွဲကြောင်း ကြားထဲမှ စအိုပေါက်လေးသည် ပြဲ၍ပြဲ၍လာသည်။ ဖင်၀ ယားကျိကျိဖြစ်လာ၏။ 

မောင် မောင်စိုးသည် ဖင်ပေါက်ကို ဆွဲဖြဲရုံသာမက၊ စူထွက်လာသော စအိုပေါက်ကို ညာလက်မ ဖြင့် မထိတထိထိုး၍ ပွတ်ပွတ်နေပြန်ရာ စောက်ပတ်ရက်ပေးခံရမှုကြောင့် ရင်တုန်ကာ အပြတ်ဟော့နေအောင် တင်တင်စော ဖင်ပေါက်မှလည်း ဖီလင်တက် အရသာ တွေ့လာပြန် ကာ တဟင်းဟင်းပင်ရမက်ဇော တက်နေလေတော့သည်။

‘‘ အား ဟင့်ဟင့် .. ဘယ်လိုကြီးလဲကွာ...အိုးအိုး....ယားတယ် သိလား..... ဟင့် ဟင့်..... အမေ့........အိုး အိုး...........အိုး.......’’

တင်တင်စော၏ ခေါင်း ဘယ်ညာ ယမ်းခါနေသည်။ စည်းထားသော ဆံပင်များပင် ပြေလျှော ကျလာသည်။ တင်တင်စော ဆံပင်တွေက အတော်ရှည်သည်။ တင်ပါးကျော်ကျော်လောက် ကိုရောက်သည်။

ပြေကျလာသော ဆံပင်များသည် ဖင်သားကြီးများကို ဆုတ်ကိုင်ဆွဲဖြဲနေ သော မောင်မောင်စိုး၏လက်ခုံများပေါ်ကျနေသည်။ တင်တင်စောမှာ ခေါင်းဘယ်ညာ ယမ်းခါလှုပ်ရှားနေရာ မောင်မောင်စိုး၏ လက်ကို ထိမိသော ဆံပင်တို့ကလည်း ဟိုသည် လှုပ်ရှား ဆော့ကစား၍ မောင်မောင်စိုး၏ လက်များ ဆံပင်နှင့် ထိပွတ်ပေးသလိုမျိူး ဖြစ်နေလေတော့သည်။

‘‘ အားပါး.....တကယ်ရက်လို့ ကောင်းတဲ့ စောက်ပတ်ပါလား...မို့ဖေါင်းပြီး အရည်ကလည်း အရမ်းရွမ်းတယ်....’’

မောင်မောင်စိုးသည် အဖုတ်ရက်နေရာမှ အသာခွာပြီး ပြောသည်။ မိမိရက်ပေးထားမှု ကြောင့် ဖီလင်အပြတ်တက်နေပြီး လေထိုးထားသည့်နှယ် မို့မို့ကြီးဖေါင်းကားပြီး ဆီပုလင်း မှောက်ကျထားသလို အရည်ကြည်တွေ ရွမှ်းရွမှ်းစိုနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို အားရစွာ ကြည့်သည်။ 

တင်တင်စောမှာ ကျမ်းမာသန်စွမ်းပြီး သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်လည်း နေတတ်သော မိန်းမမို့ စောက်ပတ်နံ့က သင်းသည်။ စောက်နံ့စူးစူးလေးကပင် မွှေးသလိုမျိူးဖြစ်နေသည်။ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်း ရှိသော စောက်အုံသည် မို့ဖောင်းနေရာ လေပူဖေါင်းကြီးအသွင်မျိူး ဖြစ်နေပြန်သည်။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကို လျှာနှင့် ကျွမ်းကျင်ထိမိစွာ ထိုးကလိပြန်သည်။ 

သည်တစ်ခါတွင် ရက်ပေးစုပ်ပေးခြင်းမဟုတ်တော့။ လျှာကိုဆန့်တန်းကာ တောင့်တောင့်လုပ်နိုင်သမျှ လုပ်ကာ စောက်ခေါင်းထိုးသွင်းကလိခြင်းဖြစ်သည်။ လျှာကိုသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်သည်။ လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်ထိုးသွင်းကာ ဘယ်ညာ လှည့်ပတ် ထိုးကလိပေးသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် အထက်အောက် ထိုးပွတ်ပေးသည်။

စောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့် ထိုးထိလိုက်သေးသည်။ ဘယ်လိုဘဲ လုပ်လုပ် ပြုလုပ်ချက်တိုင်းသည် တင်တင်စောကို အသည်းတအေးအေး ဖြစ်စေသည်သာ။ အမျိူးသမီးမှာ တီကောင် ဆားတွန့်သည့်ပုံ တကိုယ်လုံး တုန်ခါလှုပ်ရှားနေသည်။ ရမက် ဇောထန်နေသည်ကလည်းဘယ်လိုပြင်းထန်သလဲမမေးနှင့်။ အဆင့်ကုန်သို့ပင်ရောက်နေ သည်။ ပြင်းထန်လွန်းသော ရမက်စိတ်ကြောင့် ဘယ်လိုမှ အောင့်မနေနိုင်တော့။ ဟန်ချက် ပင် မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ယိုင်လဲကျသည်။ 

ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ကာ စောက်ပတ်ကို အပီထိုးကလိရက်နေသော မောင်မောင်စိုး၏ အပေါ်သို့ တင်တင်စော၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန်ခာ ကြီး အိကျသည်။ သည်လိုမျိူးလဲကျမည်ဟု ထင်မထားသော မောင်မောင်စိုးမှာလည်း တောင့်ခံထိန်းမထားနိုင်ဘဲ ပက်လက်လှန် လဲကျသည်။တင်တင်စောမှာလည်း ပက်လက်လှန် လဲကျသော မောင်မောင်စိုး၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ထပ်ရက်သား ဆက်၍ ပါသွားသည်။

ရမက်ဇော ပြင်းထန်နေသော တင်တင်စောသည် မောင်မောင်စိုး၏လီးကို လှမ်းဆွဲသည်။ စိတ်ဇောထက်သန်နေမှုကြောင့် ပုဆိုးကိုပင် ဆွဲချွတ်ဖို့ သတိမရ။မတ်တောင်နေသော လီး ကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ လှမ်းဆုပ်ကိုင်ဆွဲခြင်း ဖြစ်သည်။ မောင်မောင်စိုး၏ပုဆိုးသည် လျှော့ တိလျှော့ရဲဖြစ်နေရာ အလွယ်တကူပင် ဆွဲချဖယ်ရှားပစ်နိုင်ပါသည်။ 

တင်တင်စောကတော့ လီးကိုသာ မဲနေသည်။ ဆုပ်ကိုင်တာကလည်း တအားပင် ညှစ်ဆွဲသလိုမျိူးဖြစ်နေသည်။ တင်တင်စောသည် လီးကိုတအားဆုပ်ကိုင်ရင်း မောင်မောင်စိုး၏ပါးစပ် ပါးပြင် လည်မျိူ တို့ကိုလည်း အငမ်းမရပင် တပြွတ်ပြွတ် တပျပ်ပျပ်မြည်အောင် စုပ်နမ်းနေသေးသည်။ ရမက်ဇော အပြည့်ပါသော ထိုအနမ်းအစုပ်တို့က ကြမ်းတမ်းသည်။

‘‘ မမ..သိပ်မထန်နဲ့လေ...ဘယ်လိုများဖြစ်နေတာလဲ။ အရမ်းထနေပြီလား’’

မောင်မောင်စိုးကပင် ပြောယူရသည်။ တင်တင်စောအဖို့ အောင့်အည်း မျိူသိပ်ထားခဲ့ရသမျှ ကာမစိတ်အဟုန်တို့သည် ကျိူးပေါက်သော ရေကာတာကဲ့သို့ အရှိန်အဟုန် အထူးကို ပြင်း ထန်နေလေပြီ။

‘‘ ဟာ...လုပ်လေကွာ....ငါ့ကိုတက်လုပ်တော့ ချစမ်းပါကွ....တက်လိုးပါတော့ ....ငါ့ကိုလိုးပါတော့ ....ဟင်းး....ဟင်းး’’

တင်တင်စောသည် အငမ်းမရပင်ပြောဆိုသည်။ လီးကိုလည်း အပြတ်ကို ကိုင်ညှစ်ဆွဲသည်။

‘‘ လုပ်မယ်...လိုးမယ်.....မမကိုလိုးမှာပေါ့။ လီးကို ဒီလိုကြီး ညှစ်ထားတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လိုးလို့ရမှာလဲ။ ဖယ်ပေးပါဦး’’

တအားညှစ်ကိုင်ထားသောကြောင့် ကြာလျှင် ဂွေးတက်လာနိုင်သည်မို့ မောင်မောင်စိုးက ထိုသို့ပြောရင်း သူ့လီးကို ကိုင်ညှစ်ထားသော တင်တင်စော၏လက်ကို ဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်ရ သည်။ သည်မိန်းမ ထန်တော့လည်း ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရတော့အောင်ပါဘဲလားဟုလည်း စိတ်ထဲမှပြောမိသည်။

‘‘ ငါ့ကိုလိုးပါတော့ မောင်စိုးရာ .... ငါ့အဖုတ် အရမ်းယားနေပြီ..မနေနိုင်တော့ဘူး.....လိုးစမ်းပါ.....လို းစမ်းပါ......’’ 

တင်တင်စောကတော့ မရှက်နိုင် မကြောက်နိုင်ပင် တရစပ်ပြောနေသည်။ လီးက လက်မှ လွတ်သွားသော်လည်း မောင်မောင်စိုးကို အတင်းပင်ဖက်တွယ်ထားသေးသည်။ ကိုင်ဆောင့် သလိုပင် လုပ်လိုက်သည်။

‘‘ လိုးမှာပေါ့.....လာ..လာ.....အိပ်ခန်းထဲမှာ သွားလိုးကြမယ်လေ...ကွာ...’’

မောင်မောင်စိုးက တင်တင်စောကို အတင်းပင် ခါးဖက်ကာထိန်းချူပ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲ ခေါ် သွားသည်။ ပြေပြေလျှော့လျှော့ဖြစ်နေသော သူ့ပုဆိုးလည်း ကျွတ်ကျကျန်ခဲ့သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီကလည်းမပါတော့သည်မို့ သူ့ပုဆိုးကျွတ်ကျသွားသည်နှင့် မောင်မောင် စိုးမှာ ဖင်ကြီးအပြောင်သား၊ လီးကြီးအတောင်သားဖြင့် အောက်ပိုင်း ဘလာကျင်းနေတော့ သည်။ 

ကာမစိတ် အရမ်းဟော့နေသော တင်တင်စောကို မနည်းကြီးပင်ဖက်ကာ အိပ်ခန်းထဲအရောက် ခေါ် သွင်းရသည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သောအခါ ဖက်ရက်သား ကျသွားသည်။ တင်တင်စောက မောင်မောင်စိုး၏ လီးကိုလှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။

‘‘ ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေးတော့...’’

မောင်မောင်စိုးက ခံတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်စင်းစင်းဖြစ်အောင်အိပ်လိုက်ပြီး ပြောသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားကာ တဏှာ အရမ်းထန်နေသော တင်တင်စောမှာ မောင်မောင်စိုး၏စကားကို ချက်ချင်းမကြား။ လီးကိုသာ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေသည်။

‘‘ လီးစုပ်ပေးလေ’’

နောက်တစ်ခါထပ်ပြောမှ တင်တင်စော ကြားလေတော့သည်။

‘‘ မလုပ်တော့ဘူးလားး’’

တင်တင်စောက ကမန်းကတမ်းမေးသည်။

‘‘ လုပ်မှာပေါ့။ မလုပ်ခင် လီးအရင်စုပ်ပေးဦးလေ..’’

‘‘ အို့...အရမ်းအလုပ်ခံချင်နေတယ်ကွာ....အရင်လုပ်ပေး ..ဟုတ်လား’’

ကာမမီးတောက် ဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်နေသော တင်တင်စောက မရှက်မကြောက်ပင် ပြောသည်။

‘‘ မမ တစ်ခါပြီးအောင် အရင်လိုးပေးမယ်....လိုးပေးပြီးရင် မမက လီးစုပ်ပေး ’’

တင်တင်စော နှုတ်တွန့်နေသည်။ စောက်ပတ်ကိုရက်ပေးမှု၊ လီးကိုပါးစုပ်နှင့် ငုံစုပ်ပေးမှု တို့ကို ယခင်က တင်တင်စောကြားပင်မကြားဖူးခဲ့ပါ။မြစပယ်နှင့်မိုက်ကယ်၊ မြစပယ်နှင့် မောင်မောင်စိုးတို့လိုကာမစပ်ယှက်အပျော်ကြူးကြတာကို ချောင်းကြည့်တော့မှပင် မြစပယ်က လီးစုပ်ပေးမှု၊ မိုက်ကယ်နှင့် မောင်မောင်စိုးတို့က မြစပယ်၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးမှုများကို မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။

ချောင်းကြည့်ခဲ့ရတာကလည်း အသည်းယားရင်ဖိုခဲ့သော်လည်း ထိုကိစ္စများကို မိမိကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်ကြည့်ဖို့တော့ စိတ် ပင်မကူးခဲ့ပါ။ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသော အလုပ်အဖြစ်သာ သဘောထားခဲ့သည်။ထို့နောက် မောင်မောင်စိုးက သူမစောက်ပတ်ကိုရက်ပေး စုပ်ပေး ကလိပေးတာကို အပီအ ပြင်ခံခဲ့ရကာ ၊ ရမက်ဇောလည်းအထူးပြင်းထန်လာ၍ အလိုးမခံရမနေနိုင်တော့အောင် ကြွရွ လာရသည်။ 

စောက်ပတ်ရက်ပေးတာခံမှုကို အရသာ တွေ့ခဲ့သော်လည်း စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာ အဖြစ်သာ ထင်မြင်ထားမှုကတော့ မပျောက်သေးပါ။ လီးစုပ်ပေးဖို့ကတော့ အထူးကို ဝန် လေးနေသည်။ ထို့ကြောင့် မောင်မောင်စိုး၏ စကားကို တုံ့ပြန်ခြင်းမပြုနိုင်ဘဲနှုတ်ဆိတ်၍ သာနေသည်။ သို့သော် မောင်မောင်စိုးက တက်လိုးနိုင်ရန်တော့ အလိုက်သင့် ပက်လက် လှန်ကာ ဒူးထောက်ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ 

‘‘ မမ တော်တော်ခံချင်နေတာကိုး..ဒါဆို ကျွန်တော် အရင်တက်လိုးပေးမယ်... ပြီးတော့ လီးစုပ်ပေးပေါ့’’ 

မောင်မောင်စိုးက ထိုသို့ပြောရင်း လှဲအိပ်နေရာမှ ထကာ တင်တင်စော၏ ပေါင်ခွကြားကို တက်ခွလိုက်သည်။

‘‘ ဘယ်လိုလဲ သိပ်အလိုးခံချင်နေတာလား’’

တက်ခွလိုက်သော်လည်း စောက်ပတ်ထဲ လီးကို ထိုးမသွင်းသေးဘဲ လီးကိုစောက်ပတ်မှ ခြောက်လက်မသာသာခန့်တွင် ထားကာ မောင်မောင်စိုးက မေးသည်။အလိုးခံချင်စိတ်များဖြင့် ကြွရွထနေသော တင်တင်စောကလည်း အရှက်အကြောက်တွေ ဘေးချိတ်ပစ်ကာ အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ပြန်ပြောသည်။

‘‘ အင်းလေ......ဟင့်ဟင့်....မင်းသိနေသားနဲ့ကွာ။ လုပ်လေ...မင်းလီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပေါတော့လား.ဘာစောင့်နေတာလဲ.....ထိုးလိုက်စမ်းပါ..’’

‘‘ ဖင်ကိုကြွတင်ပေးလေ..’’

‘‘ အင်း...အင်း..’’

တင်တင်စောသည် မိမိ၏ခြေထောက်ကိုကွေးကာ ဒူးထောက်ကွေးနေရာမှ လက်ဖြင့်ဖမ်း ဆွဲတင်၍ ပေးလိုက်ရာ တင်ပါးဆုံကြီးသည် ကွေးညွတ်ကာ ကော့ကြွတက်လာသည်။ မောင် မောင်စိုးက သည်မျှလောက်ဖင်ကြွလာမှုကို အားမရသေး။

‘‘ ဖင်က သိပ်မကြွသေးဘူး။ ဖင်ကြီးကြွနေအောင် လုပ်ပြီးမှ လိုးချင်တာ။ နည်းနည်းပင့်ပေးဦး’’

‘‘ ကျွတ်.....ကွာ....ဒီမှာ အသားကုန်ကြွပေးထားပြီးပြီ။ ဒီလောက်ကော့ပင်တင်ပေးထားတာတောင် မရသေးဘူးလားကွာ...’’

‘ ‘နည်းနည်းလေး ထပ်ကြွစေချင်လို့ပါ။ ကဲ ..ခေါင်းအုံးလှမ်းလိုက်။ ဖင်အောက်မှာ ခုရအောင်....’’

‘‘ ရော့.....ရော့......တကတည်းမှဘဲ’’

တင်တင်စောက လက်လှမ်းမီရာတွင်ရှိနေသော ခေါင်းအုံးတစ်ခုကို လှမ်းဆွဲကာ မောင် မောင်စိုးကို ပေးလိုက်သည်။ မောင်မောင်စိုးက ခေါင်းအုံးကို တင်တင်စော ဖင်အောက်သို့ ထိုးခုသည်။ တင်တင်စောကလည်း ခေါင်းအုံးခုနိုင်ရန် ဖင်ကို ကြွ၍ ကူပေးသည်။ 

ဆွဲထောင်ထားသော ခြေထောက်ကို အောက်ချကာ ဒူးကွေးခြေထောက်ပြီး တင်ကြွပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ တင်တင်စော၏ဖင်အောက်သို့ ထိုးခုသော ခေါင်းအုံးမှာ လိုးရာတွင် အသုံးချဖို့ သီးသန့်လုပ်ထားသော တင်အုံးမဟုတ်။ 

တကယ့်ခေါင်းအုံးအစစ်ဖြစ်သည်။ မှို့အပြည့်အသိပ်ရှိရာ ဒုကအတော်မြင့်သည်။ ထိုခေါင်းအုံးကြီးဖင်အောက်ထိုးခုသောအခါ တင်တင်စော၏ တင်ပါးကြီးသည် မွေ့ရာအထက် ခြောက်လက်မကျော်ကျော်လောက်ကို မြင့်တက်နေသည်။ တင်တင်စောသည် မွေ့ရာပေါ် ခြေချထောက်ထားသော ခြေထောက်များ ကိုအလိုက်သင့်ပြန်ထောင်လိုက်ရာ ဒူးခေါက်ကွေးမှ ကိုင်ဆွဲစရာပင်မလိုဘဲ ခြေထောက် နှစ်ချောင်း ခပ်ကားကားနှင့် အလိုက်သင့်ဖြစ်သွားသည်။

မောင်မောင်စိုးက သူ့လီးကို စောက်ပတ်ဝတည့်တည့်တေ့မိအောင် လက်ဖြင့်ပင် ကိုင်ထိန်းစရာမလိုဘဲ လီးထိပ်သည် စပ်ယှက်ရာ စောက်ခေါင်းအပေါက်ဝတွင် ကျကျနနတေ့ထောက်မိသည်။တင်တင်စောသည် လူနည်းစုမိန်းမများ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်သာ ထူးခြားစွာပါရှိတတ်သည့် စောက်စေ့ထိပ် တစ်ထွက်နေသော အတက်သေးသေးလေးနှင့် လီးဒစ်ထပ်ဖူးဖျားပိုင်းတို့ ကျကျနနထိမိရာ တင်တင်စောရော မောင်မောင်စိုးပါ ထူးခြားသော ပူနွေးဖိန်းရှိန်းသည့် အတွေ့အရသာကို ခံစားရလေသည်။

မောင်မောင်စိုး အံတစ်ချက်ကြိတ်မိသလို တင်တင်စောမှာလည်း 

‘‘ အိုး’’ 

ဟု ညည်းသံသဲ့သဲ့ လေးပြုမိရှာသည်။ ကြက်သီးလေးများလည်း ရှိန်းကနဲထသည်။ မောင်မောင်စိုးသည် လီးကို စပ်ယှက်ရာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ တည့်တည့်ဝင်အောင် ထိုးစိုက်သွင်းမချဘဲ တမင် ပင် ချော်ထွက်အောင် အပေါ်သို့လှန်ကာ ကော့ထိုးလိုက်သည်။

ဒစ်ဖူးသည် စောက်ဖုတ်အ ကွဲကြောင်းကိုကပ်ထိုးသလို ထိုးပွတ်ကာ ချက်အောက်နားကို လာ၍ ထိထောက်မိသည်။ စောက်စေ့အတက်လေးကိုသာမက စောက်စေ့တစ်ခုလုံးကိုပါ ကျကျနနထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိ သွားရာတင်တင်စောမှာ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းခြင်းမရှိသေးမီမှာပင် ရင်တုန်မော ဟိုက်ကာ ‘‘ပြီး’’ လုလုဖြစ်သွားကာ ရင်တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာသည်။

‘‘ ဟာ..ချော်ထွက်သွားပြီ။ ဝင်အောင်ချိန်ပြီး သွင်းမှပေါ့..တကယ်ပါဘဲ ဟင့်.........ဟင့် ဟင့်.........’’

ပါးစပ်မှလည်း အားမလို အားမရ ရေရွတ်မိသည်။

‘‘ ဘေးချော်သွားတာမဟုတ်ဘူး မမရ။ တမင်ချော်ထိုးပေးလိုက်တာပါ။ စောက်စေ့ကို လီးနဲ့ ထိုးပွတ်လိုက်မိတာခံလို့မကောင်းဘူးလား’’

‘‘ သိပ်ဆွမနေပါနဲ့တော့ မောင်စိုးရာ။ တို့အရမ်း ယားနေပြီကွာ။ သွင်းမှာသာ သွင်းလိုက်စမ်းပါကွယ်။ လုပ်ချင်လွန်းလို့ပါနော်......’’ 

‘‘ အိုကေ အခုသွင်းပြီ....’’

မောင်မောင်စိုးသည် ဖင်ပြောင်ကြီးကို ခပ်ကွကွပြုကာ လီးနှင့်စောက်ပတ် တည့်မတ်အောင် ချိန်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အနည်းငယ်အားစိုက်ကာ ခပ်ဖိဖိ ထိုးချလိုက်သည်မို့ စသွင်း လိုက်သည့် သွင်းချက်တွင်ပင်

လီးချောင်းကြီး၏တစ်ဝက်သာသာခန့် စောက်ပတ်ထဲ မြုပ် ဝင်သည်။ တဏှာအရမ်းထန်ကာ စောက်ရည်ကြည်များရွနှ်းရွနှ်းစိုနေလျှက် ပေါင်ကြီးများ ကိုလည်း အလိုက်သင့်ကား၍ လီးဝင်လမ်းကြောင်းဖြောင့်အောင် အဖုတ်ဖြဲပေးထားတိုင် မက်စ်အချိူရည်ပုလင်း ဖင်ပိုင်းလောက်အလုံးတုတ်သော လီးချောင်းကြီးသည် တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်ကြီးနှင့် ထိုးနင့်နေ၏။

‘‘ အား ကျွတ် .. ကျွတ်... ဝင်သွားပြီ ... ဟင့်’’

လီးအသွင်းခံလိုက်ရသော မိန်းမများ မြည်တမ်းလေ့ရှိသည့်စကားစုတစ်ခု တင်တင်စော ပါးစပ်မှ ပွင့်ထွက်လာသည်။ နောက်ထပ် ဆက်၍ထိုးသွင်းနိုင်ရန် စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်ချူသည့်အနေဖြင့် တစ်ပြူ တစ်ပြူလုပ်ပေးရန် မောင်မောင်စိုးက ဝင်သွားသော လီးအပိုင်းကို အသာအယာပြန်ဆွဲ ထုတ်သည်။ လီးကို အပြတ်တမ်းတလိုလားနေသော တင်တင်စော၏ စောက်ပတ်ကတော့ ဝင်နေသော လီးပြန်ကျွတ်သွားမှာ မလိုလားသည့်အနေဖြင့် လီးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ ညှစ် ဆွဲယူထားသည်။

သူမ၏ဖင်ကြီးသည်လည်း အထက်သို့ အလိုလို တော့ကြွတက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် မောင်မောင်စိုး ဆွဲထုတ်လိုက်သလောက် လီးက အဖုတ်ထဲမှ ကျွတ်မလာ။ အဖုတ် ညှစ်အားကြောင့် လီးမှာ စစ်ကနဲ စစ်ကနဲပင်ဖြစ်လာသည်။ သည်လို အညှစ်ခံရမှု မျိူးမှာ ကြုံရခဲပြီး ဖီလင်လည်း အပြည့်ရှိသည်မို့ မောင်မောင်စိုး ခေါင်းမော့ဖင်ယမ်းပင် ဖြစ်သွားသည်။

‘‘ အား ပါး ပါး........ မမစောက်ပတ်နဲ့လီးကို စုပ်ပြီးညှစ်ပေးတာ ကောင်းလှချည်လားဗျာ.... ထပ်ညှစ်ပေးပါဦး ..... ... ....’’ 

မောင်မောင်စိုးက အံကြိတ်ကာပြောသည်။ ဝင်နေသော လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်ဖို့ မကြိုးစား တော့။စောက်ပတ်ကိုစသည့်အနေဖြင့်သာ တစ်ချက် ငေါ့ကနဲ ကော့လိုက်သည်။ ထိုကော့ လိုက်မှုသည် တင်တင်စောကို ဖီလင်ရသွားစေကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ကလည်း လီးကြီးကို စောစောကလို ညှစ်၍ စုပ်ယူလိုက်ပြန်သည်။

‘‘ အို...ဟင့်....ဟင့်....အားပါးရှီး....’’

‘‘ အား....အိ...အိ....ဟင့်...အဟင့်...’’

နှစ်ယောက်စလုံး တုန်ခိုက်ခိုက်ဖြစ်လျှက် ပါးစပ်တွေကလည်း အသံများပွင့်ထွက်သည်။ မောင်မောင်စိုးက လီးကို ဖိ၍ ထိုးသွင်းသည်။ တစ်ချက်ဖိချလိုက်တိုင်း လီးတစ်လက်မခန့် စောက်ပတ်ထဲ ပိုဝင်သည်။ တင်တင်စောအဖို့ လီးပိုဝင်လာလေလေ ဖီလင်ပိုရလေလေဖြစ် ကာ စောက်ပတ်ကလည်း ညှစ်အား စုပ်အားပိုပြင်းလာသည်။ မောင်မောင်စိုးမှာ တင်တင် စော စောက်ပတ်ညှစ်အားကို အကြိုက်တွေ့နေမိသည်။

ထို့ကြောင့် လီးကို ပို၍ ဝင်အောင် ဖိသွင်းချသည်။ သို့နှင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ မြုပ်ဝင်ကာ မောင်မောင်စိုး၏ ဆီးစပ်နှင့် တင်တင်စော၏ ဆီးစပ်တို့လည်း တစ်သားတည်း ကျလုမတတ် အပ်ကျမတ်ကျ ထိကပ်သည်။ လီးက ရှည်လှပေရာ ဒီပြဲလန်ကြီးသည် သားအိမ်ကို စိုက်မိနေသည်။ ထိုစိုက်မိမှုကို နှစ်ယောက်လုံးပင် ရင်ဖိုမောဟိုက်အောင် သိရှိခံစားနေရသည်။ နာသလိုလို၊ အောင့်သလိုလိုနှင့် ကောင်းလှသည်။

‘‘ ဟင့် အင့် ... မင်းလီးကြီး အကုန်လုံးထည့်သွင်းလိုက်ပြီလားဟင်’’

ဖီလင်တက်လွန်းလှသောကြောင့် မျက်လုံးပင် မဖွင့်နိုင်တော့။ မှေးမှေးစင်းစင်းဖြစ်နေသော တင်တင်စောက မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

‘‘ အင်း...လီးအဆုံးဝင်သွားပြီ။ ကျွန်တော့်လီးကို မမစောက်ပတ်နဲ့ ကောင်းကောင်းညှပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲပေးပါဦး ....’’

မောင်မောင်စိုးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးမြုပ်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးတိုင်အောင် ခပ်နာနာလေး ဖိကပ် ထိုးသိပ်ထားရင်း ပြောသည်။

‘‘ အို..ကွာ....လုပ်တတ်ဖူးကွ’’

တကယ်လည်း တင်တင်စောမှာ လီးကို စောက်ပတ်နဲ့ ညှပ်ကာ ညှစ်ယူဆွဲယူသည့် အပြုအ မူမျိူးကို နားမလည်ပါ။ မလုပ်တတ်ပါ။ သူမ၏ စောက်ပတ်က အလိုအလျှောက် လှုပ်ရှား ကာ ညှစ်ယူစုပ်ယူခြင်းသာဖြစ်သည်။ဒါကလည်း အကြောင်းမဲ့မဟုတ်။ သူမ၏ လင်တော် မောင်မှာ လီးသေးကာ သန်လည်း သိပ်မသန်၍ တက်ချပြီး ခဏလေးမှာပင် သုတ်ရည်ပန်း ထုတ်ပြီး လီးပျော့ကျသွားလေ့ရှိရာ ဖီလင်တက်အရသာတွေ့စ အချိန်တွင် ဆန့်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်ကျန်ခဲ့ရသော 

တင်တင်စော၏ စောက်ပတ်က ရနိုင်သမျှ ဖီလင်အထိအတွေ့လေးများ ကို ဖျစ်ညှစ်ရယူခံစားသည့်အနေဖြင့် ပျော့ကျသွားသော လီးကိုညှစ်..စုပ်ဆွဲယူရာမှ အလေ့ အကျင့်သဘောမျိူးဖြစ်သွားခြင်းပင်။ ယခုလည်း တင်တင်စောမှာ ပါးစပ်က တကယ်ပင် မလုပ်တတ်ဟု ပြောလိုက်ချိန်တွင် သူမ၏ စောက်ပတ်ကတော့ အဆုံးတိုင် ဖိကပ်ထိုးထည့် ထားသော မောင်မောင်စိုး၏ လီးကြီးကို ညှပ်၍ညှစ်၍ စုပ်ယူဆွဲနေကြလေပြီ။ 

ခါတိုင်း လိုး နေသည့် လီးလို ပျော့လပတ်ကြီးမဟုတ်ဘဲ အားပြည့်သန်မာ၍ ထောင်မတ်နေလေသာ တုတ်တုတ်ခဲခဲ လီးတန်ထွားထွားကြီး ဖြစ်နေသောကြောင့် တင်တင်စော၏ စောက်ပတ်အ တွင်းသားများအနေဖြင့် ထူးကဲလှသော ထိတွေ့မှု အရသာကိုခံစားကြရကာ၊ ပို၍ရွစိတက် ကာ အားပြင်းပြင်းဖြင့် ညှစ်ယူနေကြသည်။ မောင်မောင်စိုးအဖို့လည်း အရသာထူးကို တနင့်တပိုးကြီးခံစားရလျှက် လီးချောင်းကြီးသည် ငေါ့ကနဲ ငေါက်ကနဲပင် လှုပ်ခါနေသည်။ 

မောင်မောင်စိုး၏ ဖင်ပြောင်ကြီးသည်လည်း ဘယ်ညာဝိုက်ခါ လှုပ်၍ နေရာ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကြိတ်ဖိ ပွတ်သလိုမျိူးဖြစ်လျှက် တင်တင်စောအဖို့ ပို၍ ထိတွေ့မှုအားကောင်းကာ ဖီလင်ပိုရနေသည်။ ထိုအရသာမျိူးမှာ ထူးခြားလွန်းကဲ လွန်းလှပေရာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးကာမခံရစေကာမူ တင်တင်စော၏ သွေးသား တွေ ဆူဝေလှုပ်ရှားကာ နှစ်ချီပင် ဆက်တိုက် ‘‘ပြီး’’ သွားရလေသည်။

‘‘ အား ပါး ပါး.... ဟင့် .. ဟင့် ... အမလေးလေး ....အီးအီး....ထွက်ကုန်ပြီ...အားပါး....အထဲမှာ အရည်တွေ အရမ်းထွက်ကုန်ပြီ ...ကောင်းလိုက်တာ.....ကောင်းလိုက်တာ.....အမလေးလေး... .’’

တင်တင်စော၏ပါးစပ်မှ အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံအမျိူးမျိူးပေါ်ထွက်နေသည်။ မောင်မောင် စိုးကိုလည်းတင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်။ သူမစောက်ပတ်ကလည်း ပို၍ အားပြင်းပြင်းနှင့် လီးချောင်းကြီးကို တအားပင်ညှပ်၍ ညှစ်၍ စုပ်ယူနေရာ မောင်မောင်စိုးလည်း အံတကြိတ် ကြိတ်နှင့် ထိုး ထိုးတွန့်တွန့် ဖြစ်သွားရသည်။

‘‘ ပြီး’’ သွားသော အမျိူးသမီးပို၍ အရသာ တွေ့အောင် အားဖြည့်ဖန်ပေးသည့်အနေဖြင့် မောင်မောင်စိုးက လီးကို သုံးချက်မျှ ခပ်ပြင်း ပြင်း ဖိဆောင့်ကြိတ်ပေးလိုက်သည်။နောက်တော့မှ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာ ဆွဲကိုညှစ်ပေးကာ လရည်များကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက် လေတော့သတည်း။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။