Configure Page List

Saturday, September 13, 2014

အကောင်းဆုံးတွေ ပေးမယ် (စ/ဆုံး)

အကောင်းဆုံးတွေ ပေးမယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

" ဂျွတ်..."

" အ...."

" ဖြောင်း...."

" ဝုန်း...အမလေး...."

" ဟဲ့...ဟဲ့...လုပ်ပါဦး....ဟိုမှာ ဖိုးတာ အပေါက်ကျွံပြီ....အော်...ဒီကလေးနယ်....ရေပုံးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ အို...."

အရီးလေးရဲ့ အော်သံကြောင့် မမရီဟာ ကမန်းကတန်းပြေးလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ ပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းပြီး ဆွဲဖက်ကာ အားယူပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ မမရီကပဲ အပေါက်ထဲကျွံနေတဲ့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ငုံ့ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲထုတ်ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

" ဟင်....သွေးတွေ..."

မမရီက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားသည်။

" ထိုင်....ထိုင်လိုက်....အတာ...."

ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ဆင်းပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြီးတာနဲ့ မမရီက သူ့အခန်းလေးထဲဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ စောစောက ကျွန်တော် အပေါက်ကျွံတုန်းက ဆွဲလာတဲ့ ရေပုံးကို သူကလှမ်းပြီး ယူလိုက်ပါတယ်။ ရေပုံးထဲမှာတော့ ရေကနည်းနည်းပဲရှိပါတယ်။ မမရီက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ဆွဲပြီး လှန်တင်လိုက်ရာက ထိထားတဲ့ ပေါင်ရင်းနေရာကို ရေပုံးထဲမှာ ကျန်တဲ့ရေနဲ့ သူ့လက်ခုပ်လေးနဲ့ ယူယူပြီး ဆေးလိုက်ပါတယ်။ သစ်သားစက ပေါင်ရင်းမှာ ထိုးမိသွားပြီး အသားကို စပါးလုံးတစ်ထောက်လောက် မြုပ်သွားတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒဏ်ရာမှာ သစ်သားစတော့ ကျန်ခဲ့တာ မရှိပါဘူး။ ရေဆေးပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ သူယူလာတဲ့ ပုလင်းလေးထဲက ဆေးရည် သုံးလေးစက်ကို လောင်းထည့်လိုက်ပါတယ်။

" အား....စပ်တယ်....ရှီး....ဟူး...."

မမရီကလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ချွန်ပြီး အနာနေရာကို လေနဲ့မှုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ သူက အခန်းထဲပြန်ဝင် သွားပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူ့လက်ထဲမှာ အဝတ်စတစ်ခုပါလာတာတွေ့လိုက်ရပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အနားလည်းရောက်ရော ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲက အဝတ်စကို ဖြဲပြီး အနာကို ပတ်တီးစည်းပေးပါတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ သူကပဲ ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီး အိမ်ကိုလိုက်ပို့တဲ့အပြင် အတွင်းခန်းလေးထဲအထိ လိုက်လာပြီး အခန်းလေးထဲက တန်းမှာရှိနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အင်္ကျီ နဲ့ ပုဆိုးကို ယူကာ ကျွန်တော့်ကို အဝတ်လဲပေးပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့....

" ကဲ....အတာ လှဲနေလိုက်....လာ..." 

ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို တွဲပြီးထိုင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အနာက နာနေတာကြောင့် အိပ်ယာထဲလှဲပြီးနေလိုက်ပါတယ်။

" အိပ်ချင် အိပ်လိုက်အတာ....အိပ်ပျော်သွားတော့ အနာသက်သာတာပေါ့....မမ ညနေကျ တခါလာပြီး ဆေးထည့် ပေးဦးမယ်..."

" ဟုတ်ကဲ့...."

" ဒါဆို မမ ပြန်လိုက်ဦးမယ်..." 

ဆိုပြီး မမရီဟာ ပြန်ထွက်သွားပါတော့တယ်။

မမရီတို့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က အိမ်နီးချင်းကပ်ရက်ဖြစ်ပြီး မမရီတို့အိမ်မှာက မမရီနဲ့ သူ့အမေ အရီးလေးတို့ သား အမိနှစ်ယောက်ထဲရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အဖွားလေးတို့ နှစ်ယောက်ထဲပဲရှိပါတယ်။ မမရီတို့ အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လိုဖြစ်နေပြီး မိသားစုတွေလို နေကြတာဖြစ်ပါတယ်။ ယောက်ျားသားမရှိတဲ့ မမရီ တို့အိမ်က ထင်းခွဲ၊ ရေခပ် အလုပ်တွေကို ကျွန်တော်က ကြုံရင်ကြုံသလို ဝင်ပြီးလုပ်ပေးသလို မမရီကလည်း အဖွားလေးရဲ့ မီးဖိုချောင်ကိစ္စတွေကို မကြာခဏဆိုသလိုဝင်ပြီး ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရုံမျှမကဘဲ တခါတရံ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားအ ဟောင်းတွေကိုပင် ဆွဲပြီးလျှော်ပေးသွားပါသေးတယ်။ 

အခုလည်း ကျွန်တော်က မမရီတို့အိမ်က မီးဖိုဆောင်ထဲက သုံးရေအိုး ထဲကို ရေခပ်ပြီးထည့်ပေးရာက ကြမ်းပေါက်ကျွံကျခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဆီကနေ မမရီပြန်သွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူတို့အိမ်ဖက်က တဒုံးဒုံးထုသံကြားလိုက်ရပါတယ်။ စောစောက ကျွန်တော်ကျွံကျခဲ့တဲ့ အပေါက်ကို ပြန်ပြီးဖာထေးပြုပြင်နေ တာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ မိန်းမသားချည်းပဲ နေတဲ့အိမ်ဆိုတော့လည်း တော်ရုံတန်ရုံကိစ္စတွေကို သူတို့ဟာ သူတို့ မဖြစ်ဖြစ်အောင် လုပ်နေကြတဲ့ သဘောပါပဲ။ 

အဲဒီနေ့ကနေစပြီး မမရီဟာ နေ့တိုင်း ကျွန်တော့် အနာကို လာပြီးဖန်ရေဆေးပေးရင်း ဆေးထည့် ပေးပါတယ်။ ဆေးက ဟိုစပ်တဲ့ ဆေးအရည်မဟုတ်တော့ဘဲ ပရုပ်ဆီလိုဟာမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပရုပ်ဆီတော့ မဟုတ် ပါဘူး။ မမရီ ဆေးလာထည့်ပေးရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ပေါင်ရင်းမှ အနာကို ဖန်ရည်ဆေးပေးခြင်း၊ ဆေးထည့် ပေးခြင်းတွေလုပ်တာဆိုတော့ ပထမ တစ်ရက်ကတော့ အနာက နာနေတော့ သတိမပြုမိဘဲ နောက်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ရှက် လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း။ မမရီ၏ မျက်နှာကိုပင် ကောင်းစွာမကြည့်ဝံ့တော့ပါ။

ကျွန်တော့်အနေနှင့် ရှက်မည်ဆိုကလည်း ရှက်စရာပင်။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ (၁၄) နှစ်သားရှိပြီမို့ လူပျိုပေါက် အ ရွယ်ဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ယောက်ျားအင်္ဂါကြီးကလည်း မသေးတော့ပါ။ လုံးပတ်ကို တပတ်လည်တိုင်းကြည့်ရင် လေးလက်မ ခွဲလောက်ရှိပြီး အရှည်က ငါးလက်မခွဲလောက်ရှိပါတယ်။ ဒါကလည်း ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း စံရွှေ အတင်းတိုင်းလို့ သိထားရ တာပါ။ 

သူ့အဒေါ်က စက်ချုပ်တော့ သူတို့အိမ်မှာ ပေကြိုးလေးရှိတယ်လေ။ အဲဒါ ကျွန်တော်သွားဆော့တုန်း လူကြီးတွေ အလစ်မှာ အတင်းတိုင်းပေးလိုက်တာပါ။ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆီးခုံက အမွှေးနုလေးတွေကလည်း ခပ်ရေးရေးပေါက်နေကြ ပြီဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လေးရက်မြောက်နေ့မှာတော့ အနာကလည်း အတော်လေးသက်သာပြီး ပျောက်သလောက်ဖြစ်ကာ ကောင်းစွာ ဆော့ကစားနေနိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ညနေပိုင်းတွင်တော့ မမရီဟာ ထုံးစံအတိုင်း ဆေးထည့်ပေးရန်အတွက် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာခဲ့ပါသည်။

" အတာရေ....မင်း အဖွားလေးကော မမြင်ပါလား....ဘယ်သွားသလဲ...."

" စောစောကမှ ထွက်သွားတာ မမရီ....ဘယ်လဲတော့ မသိဘူး...."

" မမရီ မင်းအနာ ဆေးလိမ်းပေးဖို့ ဆေးယူလာတယ်....လာ လာ....ဆေးလိမ်းရအောင်...."

ဟူ၍ ခေါ်သဖြင့် ကျွန်တော့်အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာပါတော့သည်။ သူက ကျွန်တော့်နောက်ကနေဝင်ပြီး လိုက်ပါလာပါ တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာပေါ်ကိုလှဲလိုက်ရော မမရီက ကျွန်တော်လှဲနေရာဘေးမှာ ဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" ကဲ....ငါ့မောင် မင်းပုဆိုးလှန်လိုက်စမ်း....မမ ဆေးလိမ်းပေးမယ်...."

ကျွန်တော်လည်း အကျင့်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ပြီးမရှက်တော့တာမို့ ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ပုဆိုးကို လှန်ပေးလိုက်ရာ မမရီက ကျွန်တော့်၏ ပေါင်ရင်းမှ ကျက်လုပြီဖြစ်သော အနာအား ပွတ်ခါသပ်ခါ ဆေးလိမ်းပေးနေပါတော့သည်။ ထိုသို့ ဆေး လိမ်းပေးနေစဉ် မမရီ၏ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်ရာ မမရီ၏ မျက်နှာမှာ ခါတိုင်းကဲ့သို့မဟုတ်ဘဲ သွေးရောင်းများ လွှမ်းလျက် မျက်လုံးများမှာလည်း ပိုမို၍ အရောင်တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ 

ဆေးလိမ်းပေးနေသော လက်က ပေါင် ရင်းတွင် ပွတ်သပ်လိမ်းနေရင်းက ကျွန်တော်၏ ရွှေပန်းကြီးနှင့် မထိတထိဖြစ်ဖြစ်နေသည့်အတွက် ကျွန်တော့်မှာ ရင်ထဲက ကတုန်ကရင်ကြီးဖြစ်လာပြီး ကျွန်တော့်ဟာကြီးက တဆတ်ဆတ်လှုပ်ကာ ထောင်လာပါတော့သည်။ မမရီလည်း ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်နေရင်းက လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

" ဟင်း....ကြည့်စမ်း....မင်းဟာ လူပျိုတောင်ဖြစ်နေပါပေါ့လား....မင်း ဥစ္စာကြီးက နည်းတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး....မမ လက်နဲ့ ဆုတ်ကြည့်တာ လက်တဆုတ်စာတောင် ကောင်းကောင်းမမှီဘူး....ဟင်း....အရင်းမှာလည်း အမွှေးနုလေးတွေ တောင် ပေါက်နေပြီပဲ....မောင်လေး...."

ထိုသို့ပြောကာ မမရီက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို အားရပါးရ ဆုတ်နယ်လိုက် ဂွေးအုအား မ ကြည့်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေပြီး တံတွေးတဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုသလို အိမ်ရှေ့ဆီမှ အဖွားလေး၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

" လူလေး....အတာ....အိပ်ပြီလားကွယ့်...."

အဖွားလေး၏ အသံထွက်ပေါ်လာသောကြောင့် မမရီ၏ မျက်နှာသည် မချင့်မရဲဖြစ်သွားရပြီး....

" မအိပ်သေးပါဘူး အဖွားလေးရယ်....ကျမ အတာကို လာပြီး ဆေးလိမ်းပေးနေပါတယ်...."

" အော်....အော်....အရီရောက်နေတာကိုး...ညီးမလည်း ညီးမောင်အတွက် တဒုက္ခပါပဲအေ...အနာကလည်း ပျောက် သလောက်ဖြစ်နေပါပြီ....သမီးလည်း အားနာစရာဖြစ်နေပါပြီကွယ်...."

" အို...ကိစ္စမရှိပါဘူး အဖွားလေးရယ်.....ကျမအတွက်ဘာမှ အားနာစရာမရှိပါဘူး....ကဲ အမေမျှောနေတော့မယ်..... ကျမ ပြန်ဦးမယ် အဖွားလေး....အတာရေ....မမပြန်ဦးမယ်နော်....မင်းလည်း အိပ်တော့...."

" အော်....သမီး ညည်းအမေကို မနက် ဥပုသ်ကျောင်းကို စောစောသွားမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါအေ...."

" ဟုတ်ကဲ့...အဖွားလေး ပြောလိုက်ပါ့မယ်....သမီး ပြန်ပြီနော် အဖွားလေး...."

" အေး....အေး...သမီး...."

နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီတစ်ယောက် မနက်ပိုင်းမှာပင် အဖွာလေးနှင့် အရီးလေးတို့ ဥပုသ်ကျောင်းသွားကြ သည်နှင့် ခဏအကြာမှာပင် ကျွန်တော့်ထံသို့ ရောက်လာပါသည်။ ကျွန်တော်က မနေ့က ညနေကကိစ္စကို တွေး၍ သတိရနေ သည့်အတွက် မမရီအား တော်တော်နှင့် စကားမပြောမိဘဲ ရှိနေသည်။ မမရီလည်း ထိုနည်းတူစွာပင် တွေး၍နေမည်ဟု ထင်ပါသည်။ တစ်ဦးကို တစ်ဦး စကားမပြောမိကြဘဲ ခဏကြာငြိမ်သက်နေကြပြီးတော့မှ မမရီကပင် စတင်၍....

" မောင်လေး....အတာ...မင်းအနာ ဘယ့်နှယ်နေသေးသလဲ...." ဟု မေးလိုက်သည်။

" ပျောက်သလောက် ရှိနေပါပြီ မမရီရယ်...."

" ပြစမ်းပါဦးကွယ်....မမကို မရှက်ပါနဲ့ ဘယ်သူမှ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ...."

ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား ဆွဲ၍လှန်လိုက်လေသည်။

" အို....ဒီပုဆိုးကြီးကလည်း ပြန်ပြန်ဖုံးနေလိုက်တာ ဖယ်စမ်းပါ....အကုန်လုံး လှန်ပစ်လိုက်စမ်းပါ....ဘယ်သူမြင်တာ မှတ်လို့....မမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲများ ရှက်မနေစမ်းပါနဲ့ကွယ်...."

ထိုသို့ မမရီက ကျွန်တော်နှင့် ပူးပူးကပ်ကပ်နေကာ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် ကျွန်တော့်လက်မောင်းအား ပွတ်တိုက် နေမိရက်က ကျွန်တော့်ပုဆိုးအား အတင်းလှန်နေစဉ်မှာပင်....

" ဖုတ်...."

" အမလေး...."

အပေါ်မှ အိမ်မြှောင်နှစ်ကောင်က မမရီဘေးသို့ ပူးရက်သားရုတ်တရက်ပြုတ်၍ ကျလာရာ အိမ်မြှောက်ကြောက်တတ် သော မမရီကလန့်ပြီး ကြောက်အားလန့်အားဖြင့် ဖက်မိဖက်ရာ ဖက်လိုက်ရာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိပါ....ခဏနေ၍ ကြည့်လိုက်မိရာ....

ကျွန်တော်က ခြေနှစ်ချောင်းဆင်းလျက် ပုဆိုးလှန်ကာ ပေါင်ကားထားပြီး ခါးကို မတ်မတ်ထား၍ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ထောက်လျက်သားဖြစ်နေသည်။ မမရီက ကျွန်တော့်ပုဆိုးလှန်ပြီး ပေါင်ကားထားသော အပေါ်မှခွထိုင်လျက် ကျွန်တော့်အား သူမ၏ ကြီးမားသော နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် တအားဖိကပ်၍ ဖက်ထားကြောင်း သိလိုက်ရပါတော့သည်။ ထိုအခါမှ မမရီက....

" အိုကွယ်....လန့်လိုက်တာများ...." 

ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်အပေါ်မှ မဆင်းချင် ဆင်းချင် ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်က လူပျိုပေါက်ပင် ဖြစ်နေသော်လည်း ဖိုမ အကြောင်းကို ဘာမှ နားမလည်ခဲ့ပါ။ သို့သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ နူးညံ့ သော မဓာတ်နှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်တွေ့ထိမိသောအခါတွင်မူကား ကျွန်တော်၏ အသိစိတ်က နားမလည်ဘဲရှိစေကာမူ ကျွန်တော်၏ သွေးသားတွေက နားလည်နေပုံရပါသည်။ မမရီနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသည်ဆိုလျှင်ဖြင့်ပင် ကျွန်တော်၏ လီးကြီးက တအားကြီးပင် မာထောင်၍ လာပါတော့သည်။ ထိုအဖြစ်အား တွေ့မြင်ရသော မမရီကလည်း ညကကဲ့သို့ပင် ကျွန်တော်၏ မာ တောင်နေသော လီးကြီးအား သူမ၏ လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်လျက်....

" ကြည့်စမ်း....မောင်လေး မင်းဟာကြီးက ညကလိုပဲ ထလာပြန်ပြီ ကြီးလိုက်တာလည်း လွန်ပါရော....လူနဲ့တောင် မလိုက်ဘူး...."

" အို....မမကလည်း သူ့ဖာသာသူကြီးလာတာ ကျွန်တော်လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ....ဒါကြီးဒီလိုကြီးနေရင် ဘာဖြစ် တတ်လဲဟင် မမ...."

" အို....မောင်လေးရယ်....မင်းတကယ် နားမလည်ဘူးလား ဟင်...."

" တကယ်ကို မသိတာပါ...မမ..."

" ဒါဖြင့် မင်းနားလည်အောင် မမ သင်ပေးမယ်....မမ ခိုင်းသလို လုပ်မလား...."

" အို....မမကသာ သင်ပေးမယ်ဆိုရင် လုပ်မှာပေါ့ မမရဲ့...."

" တကယ်နော်....နောက်ပြီးတော့ မင်း ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောရဘူး သိလား...."

" မပြောပါဘူး....မမရာ....စိတ်ချစမ်းပါ...."

" ကဲ...ဒါဖြင့် လာ....မမ ပြောသလိုလုပ်နော်...."

ပြောပြောဆိုဆိုပင် မမရီသည် ပက်လက်လှန်၍ အိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထဘီအားချွတ်လိုက်ခါ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး ကို ကားထားလိုက်ပါတော့သည်။ ထိုသို့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး ကားထားသည်ကို မြင်လိုက်ရလျှင် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတွင် အံ့သြပြီး မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ်ပင် စူးစိုက်ကြည့်ရှုမိပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်တော်သည် ငယ်စဉ်မှစ၍ ခုချိန်ထိ မိန်းမဥစ္စာဆိုလျှင် ကလေးငယ်များ၏ဟာကိုသာ တွေ့မြင်ဖူးခဲ့ပြီး ဒါလောက်ကြီးသော ဟာကြီးအား မတွေ့ဖူးခဲ့ပေ။ 

ယခုမူ မမရီ၏ ဟာကြီးက ကျွန်တော်၏ လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကြည့်လျှင်ပင် လက်ဝါးတအုပ်စာထက်ပင် ပိုလိမ့်မည်ထင်ပါသည်။ သူ့ဟာ ကြီး၏ အထက်နားတွင် ခပ်စိမ်းစိမ်းအမွှေးလေးများရှိနေပြီး ခလယ်ရှိ အကွဲကြောင်း၏ အထက်နားတွင် ငုတ်တုတ် အစိလေး တစ်ခုက ပြူးပြူးလေးရှိနေပါသည်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာကြီးကလည်း ခုံးခုံးကြီးဖောင်းနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အံ့သြမဆုံးဖြစ်နေရ ပါသည်။

" မောင်လေး....လာလေ....ဘာကြည့်နေတာလဲ....မမ ပေါင်ကြားထဲကိုဝင်ပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်စမ်း...."

ဟုပြောသဖြင့် သူပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဝင်၍ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် မမရီက ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်လိုက်ပြီး....

" အမလေးဟဲ့....အတာတို့များ အ လိုက်တာ လွန်ရော....ဒီပုဆိုးမချွတ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်လိုးမှာလဲဟဲ့....."

" ဗျာ...."

ကျွန်တော်လည်း ခါးမှ ပုဆိုးကို ခေါင်းမှပင့်၍ ချွတ်လိုက်ပါသည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီးသွားစဉ်မှာပင် သူမ၏ ဒကောက်ကွေး နှစ်ဖက်က ကျွန်တော်၏ ခါးအားလှမ်းချိတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ ကျွန်တော်၏ လီးကြီးထိပ်က သူမ၏ ပြဲနေ သော အကွဲကြောင်းကို သွား၍ ထောက်မိနေပါတော့သည်။

" မမဟာကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်နော်....ကျွန်တော်ဖြင့် တခါမှ မမြင်ဖူးဘူးဗျာ...."

" အဲဒါကြီးကို စောက်ပတ်လို့ ခေါ်တယ် မောင်လေးရဲ့....အဲဒီစောက်ပတ်ကြားထဲက အထက်နားက အစိလေးက စောက်စိလို့ခေါ်တယ်...နင့်လီးကြီးကို မမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အရင်းထိ ထိုးသွင်းလိုက်....အဖျားနားထိ ပြန်ဆွဲထုတ် လိုက်....နောက်ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်တာကို လိုးတယ်လို့ခေါ်တယ်....အဲဒါ အခုမောင်လေးနဲ့ မမ လိုးကြမလို့....မမ ပြောသ လိုလုပ်နော်...."

ထိုသို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးအား ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ်အပေါက်ဝတွင် တေ့ပေးပြီး....

" ကဲ မောင်လေး....တဖြေးဖြေးခြင်း ဖိပြီး မောင်လေးလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲကို အဆုံးဝင်သွားအောင် သွင်း လိုက်ပေတော့....ဖြေးဖြေးနော်...."

" ဟုတ်ကဲ့....မမ...."

ကျွန်တော်လည်း မမရီပြောသလိုပင် တဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေ၍ အံကြိတ်ပြီး ကော့ပေး လိုက်သည့်အတွက် ကျွန်တော့်လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးက အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့သည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ဘာလုပ်ရ မှန်းမသိဘဲ လီးကြီးကို အဆုံးသွင်းပြီး ရပ်ထားလိုက်ရာ မမရီမှာ အောက်မှနေပြီး အားမလိုအားမရသံဖြင့်....

" မောင်လေး...ဆက်လုပ်လေ....မင်းလီးကြီးကို မမ စောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော် ဆွဲထုတ်လိုက် ဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ရတယ် မောင်လေးရဲ့....လုပ်...လုပ်....ဆက်လုပ်...."

ကျွန်တော်လည်း မမပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲက တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ပြန် နှုတ်လိုက်....အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် ဆယ်ချက်ခန့်ဆောင့်မိသော် ကျွန်တော့်လီးကြီးသည် မည်သည့်အရသာနှင့်မှ မတူအောင် အသဲထဲကယားလာအောင် အရသာတွေ့လာပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်လည်း အချိန်အဆကလည်း ကျွတ်ထွက်မသွားအောင်ဆောင့်တတ်လာပြီမို့ မမရီ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲကာ အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပါလေတော့သည်။

" မောင်လေး.....မောင်လေး....ခဏနေအုံး....မမ ပြောမယ်...."

ဟုဆိုသဖြင့် မရပ်ချင်ဘဲ ရပ်လိုက်ရပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ အင်မတန် အရသာတွေ့တုန်း ရပ်လိုက်ရသည့်အတွက် စိတ်ထဲတွင် မချင့်မရဲဖြစ်ပြီး အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတော့သည်။ ထိုအခါ မမရီက ကျွန်တော်၏ လက်နှစ်ဖက် အား ဆွဲယူပြီး သူမ၏ ကြီးမား၍ တင်းနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်တင်ပေးကာ....

" မောင်လေး....အဲ့ဒီနို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆွဲဆွဲပြီး လိုးပေတော့....ဒါမှ ပိုပြီးဆောင့်အား ကောင်းတာ....လိုး.... လိုး....မောင်လေး....အားရှိသလောက် တအားသာ ဆောင့်လိုးပေတော့.....မမကို ဘာမှ အားမနာနဲ့....အောက်ကနေ မောင်လေး လိုးသလောက် ကြိတ်ခံမယ်....ဆောင့်သာဆောင့်....အေး ဟုတ်ပြီ....ဆောင့် ဆောင့်.....အမလေးဟဲ့....မမရဲ့ စောက်ပတ်ကြီး ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ....တအားဆောင့်စမ်းပါ....မောင်လေးရဲ့....အား...ကောင်းလိုက်တာ....မောင်လေးရာ....ဆောင့်....ဆောင့်....အင့်....အင့်....အင့်....အင့်....ဟုတ်ပြီ....ဆောင့်....ဆောင့်....."

ကျွန်တော်လည်း တကိုယ်လုံး ဆိမ့်တက်အောင်ပင် ကောင်းနေရသဖြင့် အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်နေရပြီး အရသာတွေ့နေပြီမို့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် တကိုယ်လုံးရှိသမျှ အင်အားတွေဖြင့် ဆောင့်၍လိုးတော့သည်။

" ဘွပ်....ပြွတ်....ဘွပ်....ပြွတ်...."

" အင့်....အင့်....အွတ်....အွတ်....."

မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်ပြီး ပါးစပ်မှလည်း ပထမတုန်းကလို အင့်...အင့် ဟု အသံမ ထွက်တော့ဘဲ အောက်မှ အတော်ပင် မောနေသကဲ့သို့ ပါးစပ်လေး ဟဟပြီး အွတ်ကနဲ အွတ်ကနဲ အသံထွက်နေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးအား ကြေမွပြတ်ထွက်ပါလာမတတ် တအားညှစ် တအားဆွဲပြီး မီးကုန်ယမ်း ကုန် ဆောင့်တော့ရာ ငါးမိနစ်မျှ အကြာတွင်တော့ ကျွန်တော့်၏ လီးကြီးတစ်ခုလုံးမှ အကြောအချင်များသည် နွေးကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်၏ လီးထဲမှ ပူနွေးသော အရည်များသည် ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ မမရီ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်ကုန် ပါလေတော့သည်။ 

ကျွန်တော်လည်း ခြေကုန်လက်ပမ်းကျပြီး မမရီ၏ အပေါ်သို့ မှောက်လျက်ကျသွားသော အချိန်တွင် မမရီ သည်လည်း ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေး မပွင့်တပွင့်ဖြင့် ပေါင်တွေစင်းနေပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက် က မျက်နှာထားပြုံးပြုံးလေးနှင့် မှိန်းနေပါတော့သည်။ ခဏမျှကြာတော့မှ....

" မောင်လေး....တော်တော်မောသွားပြီလား....မမပေါ်က ခဏဆင်းပါဦးကွယ်...."

လို့ မမရီက ပြောလိုက်တော့မှ ကျွန်တော်လည်း မလှုပ်ချင် လှုပ်ချင်နှင့် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွန်တော်၏ လီးကြီး ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဘွတ်ကနဲ မြည်သံနှင့်အတူ လီးကြီးက ထွက်၍လာပြီး တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် မမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြည့်လျှံနေသော အရည်များကလည်း ဖွတ်ကနဲ အန်၍ ထွက်ကျလာလေသည်။ လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် ကျွန်တော် လည်း သူမ၏ အပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပါတော့သည်။ 

ဒီလိုဆင်းလိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော် သတိထားမိတာကတော့ ကျွန်တော်တို့စပြီး လိုးစဉ်ကနေရာထက် ခေါင်းရင်းသို့ (၂)ပေခန့် ရောက်ရှိနေကြောင်း တွေ့ရပြီး မမရီ၏ နို့အုံကြီးများမှာ လည်း စောစောကလို ဖြူဖွေးပြီးမနေတော့ဘဲ ကျွန်တော်ကိုင်ထားသည့် လက်ရာကြီးများအတိုင်း အညိုအမဲစွဲနေပါတော့ သည်။ ကျွန်တော်သည် မမရီ၏ ဘေးတွင် လှဲချလိုက်ပြီး သူမ၏ နီထွေးထွေး ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သည်။

" မမ တော်တော်မောသွားလား...ဟင်..."

" သိပ်မမောပါဘူးကွယ်....ခံနိုင်ရည်ရှိပါတယ်....မောင်လေးရော အတော်မောသလား...."

" ကျွန်တော်က လူငယ်ပဲ....ထင်သလောက် မမောပါဘူး....ဘယ့်နှယ်လဲ မမ ကျွန်တော်နဲ့ လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား ...."

" ဘယ့်နှယ် မေးပါလိမ့် မောင်လေးရယ်....မမဖြင့် အခု အသက်သုံးဆယ်ကျော်ပြီ....ဒီလိုတခါမှ ကောင်းကောင်းမခံ ဖူးဘူး....မောင်လေး လိုးလိုက်တာ မမဖြင့် လေးခါတောင်ပြီးသွားတယ်....မောင်လေးကသာ တစ်ခါထဲပြီးတာ.....အခုတောင် မောင်လေး လိုးနိုင်ဦးမယ်ဆိုရင် တစ်ခါလောက်တော့ ထပ်ပြီးခံချင်သေးတယ်....."

" ဒီလိုဆို လိုးမှာပေါ့ မမရာ....ကျွန်တော်က ဒါမျိုး တခါမှ မတွေ့ဖူးတော့ အရမ်းဆောင့် အရမ်းလိုးပစ်လိုက်တာ မမမှ နောက်ထပ် ခံနိုင်ပါဦးမလားလို့...."

" အော်....မင်းနှယ်....မမတို့ မိန်းမဆိုတာ အောက်ကမှိန်းခံရုံခံရတာ....မင်းတို့ ယောက်ျားတွေ လိုးနိုင်သလောက် တော့ ခံနိုင်တာပေါ့ကွယ်...."

ကျွန်တော်လည်း မမရီ၏ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား တောင် မတ်နေသော လီးကြီးနှင့် တေ့ထားကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဆွဲပြီး တအားဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ စောစောက လိုးထားသော အရည်များရွှဲနေသောကြောင့် လီးကြီးက ရှောကနဲ ဝင်သွားပါလေတော့သည်။ 

ဒီတခါတော့ အရသာသိထားပြီမို့ စောစောက အချီလောက် အသကုန်မဟုတ်တော့ဘဲ အရသာခံ၍ မှန်မှန်ပဲ လိုးကြပါတော့သည်။ ကျွန်တော်နှင့် မမရီတို့သည် နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ဇိမ်ခံပြီး လိုးနေကြရာ မမရီလည်း အပေးကောင်း....ကျွန်တော်ကလည်း အလိုးကောင်းဖြင့် အားရပါးရ လိုး လိုက်ကြသည်မှာ မွန်းလွဲ ညနေပိုင်းကျမှ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ပြီး ဝတ်ဖြစ်ကြပါလေတော့သည်။

နောက်နေ့တွင် ကျွန်တော်သည် မမရီကို တနေကုန် မတွေ့ရသဖြင့် ညနေပိုင်းရောက်တော့ မနေနိုင်ဖြစ်ကာ မမရီတို့ အိမ်ဖက်သို့ ကူးခဲ့ရာ အိမ်အဝင်အထွက်၌ပင် မမရီ၏ မိခင် အရီးလေးနှင့် တွေ့သည်။ ကျွန်တော့်ကို တွေ့လိုက်လျှင်ပင် အရီးလေးကပင် စ၍ နှုတ်ဆက်သည်။

" မောင်တာ....ထမင်းစားပြီးပြီလား ဟေ့...."

" ဟုတ်ကဲ့....အရီးလေး ခုပဲ ထမင်းစားပြီးတယ်....ဒါနဲ့ မမရီကိုလည်း မတွေ့ပါလား....ဘယ်များသွားနေသလဲ အရီးလေး...."

" အော်....မင်းအမ ကိုယ်တွေလက်တွေ ကိုက်ခဲပြီး နေမကောင်းလို့တဲ့ အခုလေးတင် မင်းကို တွေ့မိလားလို့ မေးနေ သေးတယ်...."

" ဟုတ်လား အရီးလေး....ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်ခဲနေရင်လည်း ခါတိုင်းလို ကျွန်တော့်ခေါ်ပြီး အနင်းခိုင်းပေါ့ဗျာ. ....နင်းပေးမှာပေါ့....."

" အေးကွယ်....မင်း အမသွားပြီး မေးကြည့်လိုက်ပါဦး.....အရီးလေး ဟိုဖက်ပိုင်းခဏသွားဦးမယ်....."

" ဟုတ်ကဲ့....အရီးလေး...."

ပြောပြောဆိုဆို မမရီ၏ အမေကြီး ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အပေါ်သို့တက်၍ မမရီ အိပ်နေကျ အခန်း လေးအတွင်းသို့ ဝင်ကြည့်လိုက်လျှင် မမရီက အိပ်ယာထက်မှ ပြုံးလျက်သား ဆီးကြို၍နေသည်။

" လာ....မောင်လေး.....မမဖြင့် မျှော်လိုက်ရတာ...."

ဟု ပြောလျက် ထ၍ထိုင်လိုက်ရာ ကျွန်တော်ကလည်း သူမဘေးတွင်ဝင်၍ ထိုင်လိုက်ရင်း....

" ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ မမရယ်....ကျွန်တော်ဖြင့် ဒီကနေ့ တစ်နေ့လုံး မမကို မတွေ့ရတာနဲ့ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲဖြစ်ပြီး မမကို သိပ်လွမ်းတာပဲဗျာ...."

ထိုသို့ပြောရင်းမှပင် ကျွန်တော်သည် မမကို ကြည့်ရင်းစိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့် သူမကို ဖက်ရင်း အားရပါးရပင် သူမ၏ ပါးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။

" အို....ဖြေးဖြေး မောင်လေးရဲ့....ဖြေးဖြေး....မင်း မနေ့က ဆောင့်လိုက် ညှောင့်လိုက်တဲ့ ဒဏ်တွေက မနက်တုန်းက တကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ အိပ်ယာထဲကကို မထချင်ဘူး....အထူးသဖြင့် ဟောဒီ မင်း ဆွဲချေထားတဲ့ နို့သီးတွေဟာ အထိကို မခံနိုင်တော့ဘူး.....ဒီမှာကြည့်ပါဦး....အညိုအမဲတောင် စွဲနေတယ်...."

မမရီက ဘော်လီအကျ ႌအား ချွတ်၍ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား ဖွင့်ပြလိုက်ရာ တကယ်ပင် လက်ရာကြီးများထင်၍ ညိုမဲနေပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ယောင်နေပါသည်။ နဂိုကမှ ကြီးလှသော နို့အုံကြီးများမှာ အခုလို ယောင်နေတော့ ပိုပြီးဖောင်း ကားနေသည်။ ကျွန်တော်က အသာအယာကိုင်ကြည့်ရာ.....

" အို....ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်.....မမရဲ့ နို့ကြီးတွေ ကျိန်းနေတယ် မောင်လေးရယ်.....မနေ့တုန်းကလို အရမ်းကြီး မချေလိုက်နဲ့နော်....တကယ်လို့ မောင်လေး ကိုင်ရင်တော့ အသာအယာကိုင်ပေါ့ကွယ်....."

ကျွန်တော်သည် မမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား အသာအယာပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းကပင် စိတ်များမှာ ကြွသထက် ကြွလာ ရပြီး ကျွန်တော်၏ လီးကြီးမှာလည်း မာတောင်၍ လာသဖြင့် မနည်းပင် စိတ်ကို ထိန်းထားရလေသည်။

" မမရဲ့....ဟို....ဟို....စောက်ပတ်ကြီးကရော နာနေသလားဟင်...."

" အော်....အဲဒီကတော့ ဒါလောက် မနာပါဘူး....ဒီနို့ကြီးတွေသာ ကျိန်းနေတာပါ....ဘာလဲ မောင်လေးက လိုးချင်နေ ပြန်ပြီလား....."

" ဒါပေါ့....မမရယ်...."

" ကဲဒါဖြင့် မင်းလိုးချင်ရင် လိုးပေါ့....ဒါပေမယ့် မနေ့ကလိုတော့ မကြမ်းနဲ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့....မမ ကျွန်တော် အခု ကောင်းကောင်းလိုးတတ်နေပါပြီ....မမကြိုက်သလိုပဲ လိုးပါ့မယ်...."

" ကဲ....ဒါဖြင့်....လာ...."

ဟု ပြောပြောဆိုဆို မမရီက ထဘီကို လှန်ပေးလိုက်ရာက ပေါင်ကြီးတွေကို ဒူးကွေးပြီး ထောင်ပေးကာ ကားပေး လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ တက်၍လိုးပါတော့သည်။ မမရီက ဖြေးဖြေးမှန်မှန် လိုးရန် ပြောထားသော်လည်း စလိုးကာစ ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်သာ မှန်မှန်လိုးပြီး နောက်ပိုင်းကျတော့ စိတ်က ထိန်းမရ သိမ်းမနိုင်ဖြစ်လာရသည့်အတွက် မှန်မှန်မှ မြန်မြန်....အဲဒီကမှ မြန်မြန်က ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်း ဒလကြမ်းလိုးလေတော့ သည်။ 

မမရီကလည်း စောစောကသာ ဖြေးဖြေးလိုးရန် ပြောသော်လည်း အခုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကပင် ဖင်ကြီးတွေကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာဖြင့် ကော့ကော့ပေးနေပြီး အောက်ကနေ တအင်းအင်းညီးလျက် ကျွန်တော့်ခါးကို အတင်းဖက်ပြီး ကျွန်တော်က ဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဖင်ကြီးကို တအားပင် ပင့်ပင့်ပြီးကြွကာ စောက်ပတ် ခုံးခုံးကြီးအား ကော့၍ ကော့၍ ပေးနေသောကြောင့် သူမ၏ စောက်ပတ်အုံနှင့် ကျွန်တော်၏ ဆီးခုံတို့ တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင်ရိုက်ခတ်နေသည့်ပြင် လီးနှင့် စောက်ပတ် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အသံတို့ကလည်း တဘွတ်ဘွတ်မြည်နေပါတော့သည်။

" ကောင်းလိုက်တာ....မောင်လေးရယ်....မမ တကိုယ်လုံး ကိုက်ခဲနေတာတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး.. ...အမလေး....နာနာဆောင့်စမ်းပါ....မောင်လေးရဲ့....ကောင်းလှချည်လားနော်....ဟင်း ဟင်း....ဆောင့် ဆောင့်....လိုး လိုး.. ...အဲ ဟုတ်ပြီ....ဟုတ်ပြီ.....တအားဆောင့်ပါ.....မောင်လေးရဲ့ ဒီထက်ပိုပြီး မဆောင့်နိုင်တော့ဘူးလားနော်.....အား....ဟုတ်. ...ပြီ....အမလေး....ကျွတ်....ကျွတ်...ကောင်းလိုက်တာနော်....."

" အား....ကျွတ်....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်....မမ စောက်ပတ်ကြီးက ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဆွဲညှစ်ထားသလိုပဲ.... ဟင်း...."

" ပြွတ်....ဘွတ်....ပြွတ်....ဘွပ်...."

" ကျွန်တော် ပြီးခါနီးပြီ မမ.....တအားဆောင့်တော့မယ်နော်...."

" ဆောင့် ဆောင့် မောင်လေး.....လိုးသာလိုး....မမလည်း ပြီးကာနီးပြီ....အဲ...ဟုတ်ပြီ....ဟုတ်ပြီ....ပြွတ်....ပြွတ်..... စွပ်...ဘွပ်....စွပ်...ပလွတ်....ဘွပ်...အင့်...အင့်....ကောင်း....ကောင်းလိုက်တာ....ပြီး...ပြီးတော့မယ်....အင့်....အင့်....အား......"

နှစ်ယောက်သားပြိုင်တူပြီးကြရာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မလွတ်တမ်းဖက်ထားလိုက်ကြတော့သည်။ ပြီးတော့ လီးနှင့် စောက်ပတ်ကို တပ်လျက်သား မချွတ်ဘဲ မှိန်းနေလိုက်ကြသည်မှာ မည်မျှကြာသွားသည် မသိပါ....အိမ်ရှေ့ဆီမှ.....

" ဟဲ့....သမီး....အရီ အိပ်ပြီလား...."

ဟူသော မမရီ၏ အမေအသံကို ကြားလိုက်ရမှ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ထပ်လျက်သားရှိနေရာမှ ကဗျာ ကယာထပြီး အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်လိုက်ကြကာ မမရီက ဝမ်းလျားမှောက်လျက်....ကျွန်တော်က မမရီ၏ ပေါင်ပေါ်သို့ တက်၍ နင်းပေးသည်။

" မအိပ်သေးပါဘူး အမေ....ကျမ အနင်းခံနေတုန်းပါ....အို....ကျွတ်....ကျွတ်...မောင်လေးကလည်း ဒကောက်ကွေး ကို တက်နင်းတော့ နာတာပေါ့ မောင်လေးရဲ့....ကဲ တော်ပါတော့ကွယ်....ငါ့မောင်လည်း ညောင်းလှရောပေါ့...."

ထိုသို့ပြောမှပင် ကျွန်တော်လည်း မမရီအပေါ်မှ ဆင်းကာ နှစ်ယောက်စလုံး အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။

" အရီးလေး ပြန်လာပြီလား...."

" အေးကွယ်....စကားကောင်းနေတာနဲ့ နည်းနည်းကြာသွားတယ်....ငါ့တူလည်း သမီးကို နင်းပေးရတာ အတော် မောရော့မယ်....ဟောဟိုမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ငှက်ပျောသီးရှိတယ်....ဖြုတ်စား မောင်တာ....အားမနာနဲ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့ အရီးလေး...."

ဟုပြောကာ ငှက်ပျောသီးအား ထ၍ဖြုတ်ပြီး မမရီရော စားအုံးမလား....ရော့ ဟုပြောပြောဆိုဆို ငှက်ပျောသီးတစ်လုံး အား ဖြုတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ငှက်ပျောသီးစားရင်းက အရီးလေးအား လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဒူးတုတ်လျက် ဘုရား ဝတ်ပြုနေသောကြောင့် မမရီအား လှမ်းကြည့်ပြီး မျက်စပြစ်ပြလိုက်ရာ....မမရီက ကျွန်တော့် နားနားကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေ သံဖြင့်....

" အမေက သိပ်ပြီးအလိုက်သိတာ.....သူ့သမက်လေးနဲ့ သူ့သမီး မောနေကြတာ သိလို့ အမောပြေ ငှက်ပျောသီး ကျွေးတာလေ....မောင်လေး မင်းယောက္ခမကြီးက ဘယ်လောက်သိတတ်လဲ....."

" အို....တိုးတိုး....အရီးလေး ကြားသွားဦးမယ်...."

ဒီတော့ မမရီက ကျွန်တော့်အား မျက်စောင်းလေးချိတ်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လှမ်းနှိုက်၍ လက် နှင့် ဆုတ်ထားလိုက်သောကြောင့် ကျွန်တော်ကလည်း အားကျမခံ မမရီ၏ နို့ကြီးအား လှမ်းဆွဲပြီး ဆုပ်နယ်ပေးကာ မမရီ၏ သနပ်ခါးရည်ကြဲလူးထားသော ပါးလေးနှစ်ဖက်အား ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ခဏနေတော့ အရီးလေး လည်း ဘုရားဝတ်ပြု၍ ပြီးသွားသောကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ရှိန်သတ်ကာ ခပ်တည်တည်ပင် ဆက်၍ ထိုင်၍ ရောက် တတ်ရာရာ စကားပြောရင်း တဖြေးဖြေးညဉ့်နက်လာသောကြောင့် မမရီတို့ သားအမိအား နှုတ်ဆက်ကာ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့ပါလေတော့သည်။

နောက်ရက်များတွင် လူမလစ်၍ မမရီနှင့် ကျွန်တော်တို့မှာ အလုပ်မဖြစ်ကြပါ။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ရသည့် အချိန်လေးတွေကို အလွတ်မပေးဘဲ ဖက်နမ်းခြင်း နို့နှိုက်ခြင်း လီးနှိုက်ခြင်းများမှလွဲ၍ လိုးလောက်အောင် အချိန်မရခဲ့ကြပေ။ ကျွန်တော်တို့လည်း အောင့်အီးမျိုသိပ်ကာ အချိန်ကောင်းအား စောင့်နေကြရာ တစ်နေ့တွင်တော့ မမရီ၏ အမေ အရီးလေးက ကျွန်တော့်အား ခေါ်၍....

" မောင်တာရေ....အရီးလေးလည်း မနက်ကို ပဲခူးသွားပြီး ရစရာ အကြွေးလေးတွေ သွားတောင်းအုံးမယ်....နှစ်ရက် သုံးရက် ကြာချင် ကြာမလားမသိဘူး....အရီးလေး မရှိတုန်း မင်း မမရီအဖေါ်ရအောင် အိမ်အစောင့် အိပ်လိုက်ပါနော်....မင်း လိုချင်တာရှိလဲ မှာလိုက်ပေါ့ အရီးလေး ဝယ်ခဲ့မယ်...."

" မမှာတော့ပါဘူး အရီးလေးရယ်....ဒါပေမယ့် အိမ်အတွက်တော့ စိတ်ချပြီးသွားပါ....ကျွန်တော့် မမရီ အဖေါ်ရ အောင် စောင့်အိပ်ပေးပါ့မယ် အရီးလေး...."

ကျွန်တော်တို့လည်း ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲ ကျသည့်အလား ဝမ်းသာမဆုံးအောင်ဖြစ်လျက် မနက်ဖြန် မြန်မြန် ရောက်ပါစေဟု ဆုတောင်းကာ မမရီအား မျက်စပြစ်၍ ပြလိုက်ရာ မမရီကလည်း ကျွန်တော့်အား မျက်စောင်းလေးပြန်၍ ထိုး လိုက်ပါတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့ညနေတွင် မမရီတို့ အိမ်သို့ ကျွန်တော် ကူးလာတော့ ထမင်းပွဲ အဆင်သင့်ဖြင့် စောင့်နေ သော မမရီကို တွေ့ရသည်။ ထမင်းပွဲသို့ဝင်ကာ နှစ်ယောက်အတူတူ စားကြပြီး မမရီကို ကြည့်ကာ ကျွန်တော်က ပြုံးလိုက်မိ သည်။ 

" ဘာပြုံးတာလဲ....သူ ဒီနေ့ သိပ်ပျော်နေတယ် ထင်တယ်....."

" မမရော မပျော်လို့လား....ကျွန်တော်က ခုထဲက လီးတောင်နေပြီ သိလား...."

" ကဲပါကွယ် ခုတော့ ထမင်းကိုပဲ ဝအောင်စားကြပါအုံးစို့ကွယ်...."

နှစ်ယောက်သားအတူ ထမင်းစားပြီးကြတဲ့အခါမှာတော့....

" ကဲ....ဟိုမှာ ယုံသားကြော်နဲ့ ရေနွေးကြမ်း အဆင်သင့်ပြင်ထားတယ်....သွား...သွား....မမ ဒါလေး သိမ်းပြီးရင် လာခဲ့မယ်...."

ဟုပြောသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ယုံသားကြော် တမြုံ့မြုံ့ဝါးရင်း မမရီအား စူးစိုက်ကြည့်နေမိရာ မမရီမှာ ကြည့်လေ ကြည့်လေ လိုးချင်စရာ ကောင်းလေ ဖြစ်နေလေသည်။ မမရီ ကုန်းလိုက် ကွလိုက် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း တုံ၍နေ သော ဖင်သားကြီးများနှင့် နို့အုံကြီးများက အသဲယားစရာကြီးဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာလျှင် မမရီလည်း သိမ်းဆည်းပြီးပြီမို့ ကျွန်တော့် အနားသို့ လာထိုင်ရင်း မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးဖြင့် မျက်စောင်းလေးချိတ်၍ ကြည့်လိုက်သည်။

" ဘာလဲ မင်းက မမကို မမြင်ဖူးတဲ့ သူကျနေတာပဲ ကြည့်နေလိုက်တာ...."

" မမကလည်း လှလို့ ကြည့်တာပဲဟာ...."

" အော်....ဟင်း....ဟင်း....မမကို သိပ်မြှောက်မနေပါနဲ့ တော်ကြာ မင်းသဘောရှိ မမက ပေးမှာပါနော်...."

" မြှောက်ပြောနေတာ မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်....မမက ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းနဲ့ကို ပိုပိုလှလာလို့ပါ...."

" ကဲပါ....ဟိုမှာ မိုးတွေရွာလာပြီ တံခါးတွေ ပိတ်လိုက်ပါအုံးမယ်....."

တံခါးတွေကို ကျွန်တော်ကလည်း ဝိုင်းပိတ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့ကြပါသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ မမရီက သူ့ရဲ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးသွားတော့ မမရီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ကျွန်တော်က ငေးပြီး ကြည့်နေမိသည်။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ မောင်လေး.....မင်းအဝတ်တွေ ချွတ်တော့လေ ဒါကြီးကို မင်းလိုးချင်လှချည်ရဲ့ဆို....."

ထိုသို့ပြောလိုက်ရင်းက ခုံးပြီးထနေသော သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲ၍ ပြလိုက်ရာ လက်တဝါး မကရှိသည့် မမရီ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ ပန်းရောင်သန်းကာ လက်တဆစ်ခန့်ရှည်သော စောက်စိလေးက ငုတ်တုတ်လေး ဖြစ်၍ နေလေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ကြာရှည်ကြည့်မနေနိုင်တော့ဘဲ ချက်ခြင်းပင် ပုဆိုးရော အကျ ႌပါ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေသော မမရီ၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်၍ ထိုင်ချလိုက်ရာက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကုန်း၍ နမ်းလိုက်မိပါတော့သည်။

" အို....အို....မောင်လေး.....ဟင့်....ယားလိုက်တာကွယ်.....အို့....အ...."

တတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရာကပင် မမရီသည် ထိုင်ချလိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပင် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ကာ ဒူးနှစ်လုံး ကို ကွေး၍ထောင်လိုက်ပြီး ကားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးကို ဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။ မမရီ ၏ စောက်ပတ်ကြီးက အရည်တွေ အတော်ပင် ရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ ဒီအခါမှာတော့ ကျွန်တော်လည်း မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ လီးကြီးထိပ်ကို တေ့ပြီး တအားပြစ်ဆောင့်လိုက်ရာ ပြွတ်ကနဲ အသံမြည်သွားပြီး လီးကြီးက အဆုံးထိဝင်သွားရာ မမရီက လည်း အောက်မှနေ၍ ကော့ပေးသည်။

" ဆောင့်....ဆောင့်....မောင်လေး....နာနာဆောင့်....."

" ပြွတ်....ဘွပ်.....ပလွတ်....ပြွတ်....ဘွတ်...."

" အင့်....အင့်....အ....အီး....အင့်...."

ကျွန်တော်လည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ညှစ်ဆွဲကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုက်ရာ လီးဝင်လီးထွက် အသံ လေးများပင်မက မမရီ၏ ညီးသံလေးတွေပါ ထွက်ပေါ်၍ လာတော့သည်။

" ပြွတ်.....ဘွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...."

" အင့်....အင့်....မောင်....မောင်လေး.....ခဏ ချွတ်လိုက်အုံး....."

" ဟာ....မမကလဲ....."

" မင်း ကောင်းအောင် ပုံစံပြောင်းပြီး ခံပေးမလို့...."

" ဘယ်လိုလဲ ကျွန်တော် မသိဘူး...."

" ပလွတ်...."

ပြောရင်းက လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျွန်တော့်လီးကြီးက မမစောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေ ရွှဲနစ်ပေကျံပြီး ထွက် လာသည်။ မမရီက ကျွန်တော့်လီကြီးကို တပ်မက်စွာနဲ့ ကြည့်ရင်း ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။

" မင်းကို မမပြမယ်.....ဒီမှာကြည့်...."

ဟုဆိုကာ သူရဲ့ကိုယ်လုံးတီးကြီးကို ကျွန်တော့်ဘက်ကို ကျောခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာပင် လေးဘက်ထောက် လိုက်တော့ရာ ဖွေးကနဲ ကားတစ်သွားတဲ့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ဗြင်းကနဲတောင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကြားကနေ နောက်ကို စူထွက်နေတဲ့ မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကလည်း နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက နောက်ကို လက်နှစ်လုံးလောက်ပင် ပြူးထွက်နေပြီး အရည်တွေက ရွှဲနစ်နေတာကို တွေ့ရတာ ကျွန်တော်ဖြင့် တကိုယ်လုံးကို မရိုးမရွဖြစ် လာတော့တာပါပဲ....။ 

မမရီက ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ မပြောသေးပါဘူး။ ကျွန်တော်က သူ့ဖင်ကြီးတွေကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ ကြည့်နေမှန်းသိလို့ တမင် အကြည့်ခံနေတာနဲ့တူပါတယ်။ ဒါမှလည်း ကျွန်တော်က သူ့ကို စွဲလန်းမှာဖြစ်တာကို သူက သိနေ တယ်လေ။ အိပ်ယာပေါ်မှာ ထိုင်ချထားတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ တကိုယ်လုံးလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာရော ကျွန်တော့်အလိုအ လျောက်ဘဲ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်မိပါတယ်။ 

ပြီးတော့ မမရဲ့ဖင်ကြီးတွေ နောက်နားကို တိုးလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးတွေကို လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတဲ့အပြင် စိတ်တွေကလည်း အတော်ကြီးထလာတာကြောင့် မမရီရဲ့ ဖင်ဖွေးဖွေး အိအိကြီးတွေကို ငုံ့ပြီးနမ်းလိုက်မိပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်တော့ မမရီရဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေဟာ သူမက လေးဘက်ထောက် မှောက်ရက်ဆိုတော့ အောက်ဖက်ကို တွဲလောင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း မမရဲ့ ကျောသား လေးတွေဟာ ဝင်းပြီးပြည့်နေတာကြောင့် ကျွန်တော့်လက်က မမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို လှမ်းပြီး ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ 

ဒီမှာ တင် ကျွန်တော့်ရဲ့ အဆမတန်ဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးဟာ မမရဲ့ နောက်ကိုစူထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထောက်မိပါတော့ တယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်သိသွားပါပြီ။ ဒီလိုသိသွားတဲ့အခါမှာပဲ အတော်ကြီးကို လိုးချင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ မမရဲ့ ကျောပြင်လေးကို သုံးလေးချက် ပွတ်ပေးလိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ရဲ့ ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပါတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်တော် လိုးတော့မယ်ဆိုတာကို သိသွားပုံရတဲ့ မမဟာ သူ့ရဲ့ ရှေ့မှာ ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ် ဖက်ကို ပြင်ပြီးထောက်လိုက်ရာက သူ့ရဲ့ခါးလေးကို ခွက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဖင်ကြီးတွေကိုလည်း ကော့ပြီး ထောင် ပေးလာပါတယ်။ မမရီတစ်ယောက် အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ပြင်ပေးတဲ့ ဟန်ပန်လေးကိုတွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်တွေဟာ ပိုပြီး ထလာတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ထောက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကို ဖိပြီး လိုးသွင်း လိုက်ပါတော့တယ်။

" ဗြိ....ဗြိ....ဗြစ်....ဗြစ်....ပလွတ်....ဘွပ်...."

" အမေ့....အင့်....လန့်သွားတာပဲ မောင်လေးရယ်.....လိုးတော့မယ်ဆိုလဲ ပြောအုံးမှပေါ့ကွာ.....ဟင်း....ဟင်း....ကဲ. ....လိုး....လိုး....လိုးတော့...."

ကျွန်တော်လည်း လီးကြီးကို မမရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကနေ တဝက်သာသာလောက်ပဲ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနဲ့ လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမရဲ့ ဖင်ကြီးတွေဟာ တုံကနဲ တုံကနဲဖြစ်သွားရ ကာ ကျွန်တော်ဖြင့် သိပ်ကိုအားရတာပါပဲ။

" ပြွတ်....ဘွပ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်....ဗြစ်....ပြွတ်...."

" အင့်....အင့်....အမလေး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.....အမလေး....မင်းလီးကြီးကလည်း အရွယ်နဲ့ မမျှဘူး ....ကြီးလိုက်တာ.....အားရလိုက်တာ.....မောင်လေးရယ်....ဟင်း....ဟင်း...."

လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့ မမရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကြီးဟာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လှုပ်နေပြီး မမရဲ့အောက်ဖက်ကို တွဲကျ နေတဲ့ မမရဲ့ နို့ကြီးတွေဟာလည်း လှုပ်ရမ်းနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ မမရဲ့ မျက်နှာဟာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို မသိ မမြင်ရပေမယ့် မမရဲ့ ခေါင်းလေးကတော့ နောက်ကို လန်လန်သွားတာကို တွေ့ရပါတယ်။

" အင့်....မောင်လေး....ကောင်းလား.....အင့်....အင့်....."

" ကောင်းတယ်....မမ....ဟင်း....."

" ပြွတ်....စွပ်....ပလွတ်....ဘွပ်....ပြွတ်....."

" ဘယ့်နှယ်လဲ ဒီပုံစံက ပိုကောင်းတယ်မို့လား....မောင်လေး....."

" ဟုတ်တယ် မမ....ဒီပုံစံက သိပ်အရသာရှိတာပဲ...."

" ဆောင့်....ဆောင့်လေ မောင်လေးရဲ့....ဟင်း....ဟင်း....ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ....ဖွပ်.....ပလွတ်....ဗြစ်....အား. ....ဟုတ်ပြီ....အင့်....အား....ဖွတ်...ပလွတ်...ဗြစ်....ပြွတ်....အ....အင့်....အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော်....."

ခဏတာ စကားပြောမိတဲ့ အချိန်လေးမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်အားတွေဟာ လျှော့ပြီးသွားရတဲ့အတွက် မမဟာ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင်ကို ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို တအားဆောင့်ပြီး လိုးခိုင်းပါတော့တယ်။ ဒီပုံစံက မမရဲ့ တကိုယ် လုံးက အချက်အချာအကျဆုံးဖြစ်တဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးရတာက တစ်ကြောင်း၊ သူ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို လီးကြီး ဝင် လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာကို မြင်နေရတဲ့အပြင် သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးတွေရဲ့ ဘယ်လိုလှုပ်ရှားပြောင်းလဲပြီး အလိုးခံ နေတယ်ဆိုတာတွေ တွေ့မြင်နေရလို့ ဒီပုံစံက လိုးရတာ အရသာတွေ့လှပါတယ်။ 

ဒါ့အပြင် နောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီး သူ့ခါး ကို ဆွဲဆွဲပြီး ဆောင့်ရတာကြောင့် အားရပါးရလည်း ရှိလှပါတယ်။ ဒီလိုကောင်းနေရတဲ့အတွက်ကြောင့်လဲ ကျွန်တော်ဟာ မမ ရဲ့ ခါးကို မလွတ်တန်းဆွဲပြီး လီးချောင်းကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ တဆုံးနီးပါးဆွဲဆွဲချွတ်ပြီး အသကုန်ဆောင့်ပြီး လိုးနေ ပါတော့တယ်။

" ပြွတ်....ဘွပ်....စွပ်....ဘွပ်....အား....ဟင်း.....ပြွတ်....ဗြစ်.....အား....မောင်....မောင်လေး ဟင်း...ဟင်း....မမဖြင့် မင်း လီးကြီးကို မမ....ဟင်း...ဟင်း....စောက်ပတ်ထဲမှာ အချိန်ပြည့်ထည့်ထားချင်တာပါဘဲ....မောင်လေးရယ်.....အမလေး.. ..လေး....ဟင်း....."

မမရီဟာ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျားကန်သလို ကန်ပြီး တောင့်ထားပြီး သူ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးတွေကို နောက်ကို ပစ်ပစ်ပြီး အားရပါးရ ကော့ပေးကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးကို အလိုးခံနေတော့တာပါပဲ။ ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော် ဆောင့် လိုက်တိုင်း သူ့ရဲ့ ခေါင်းလေးက နောက်ကို လန်၍လန်၍ ဖြစ်နေရပါတယ်။

" အား....ဟင်း....မောင်လေး.....မမလေ....မမ....ပြီးချင်...ပြီ....လုပ်....ဆောင့်....ဆောင့်.....အမလေးနော်....အား. ....အ....ကျွတ်....ကျွတ်....."

" အီး....အ.....မ...မမ....အင်း....အ...အ...."

မမရီရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျွန်တော့်လီးချောင်းကြီးဟာလဲ ပူကနဲဖြစ်သွားရတာကြောင့် လီးကြီးကို မမရဲ့ စောက်ပတ် စူစူကြီးထဲကို အတင်းဆောင့်ထည့်လိုက်ကာ သူမရဲ့ ကျောပေါ်ကိုပါ ကျွန်တော်က ဖက်ရက် သား မှောက်ကျသွားတဲ့အခိုက်မှာပဲ မမဟာလည်း ရှေ့ကို ဝမ်းလျားထိုးပြီး ကျသွားရပါတော့တယ်။ အတော်လေးပဲကြာ အောင် ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ဟာ ထပ်လျက်သားပင် မှိန်းနေကြပါတယ်။ 

ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်စလုံး လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ် လာကြရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမရဲ့ဘေးကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးက သူ့စောက် ပတ်ထဲကနေ ပြွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားရပါတယ်။ လီးကြီးပေါ်မှာလည်း အရည်တွေစိုရွှဲပြီး ပေကျံနေပါတယ်။ မမက မှောက် ရက်သားလေးကနေ မျက်နှာလေး စောင်းထားရက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး....ချက်ချင်းပဲ ကုန်းထ လိုက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ သူ့ထဘီကို လှမ်းပြီး ဆွဲယူလိုက်ရာက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးတန်ကြီးနဲ့ ပေါင်ခြံတဝိုက်ကို သုတ်ပေးပါ တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ ထဘီလေးနဲ့အုပ်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်ပေးပါ တယ်။

" ဟင်း....မင်းဟာကြီးကတော့ တကယ်ပါပဲ....ခုထိကျကို မကျသေးဘူး....ဟင်း...ဟင်း....ကြီးလိုက် မာလိုက်တာ လည်း မပြောပါနဲ့တော့...." လို့ပြောပြီး မမရီဟာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ပဲ မီးဖိုထဲကို ဝင်သွားပါတယ်။ ခဏနေတော့ မမရီ ပြန် ထွက်လာရာ လက်ထဲမှာ မတ်ခွက်ကြီးနှစ်ခွက် ကိုင်လာတာကို တွေ့ရပါတယ်။

" ကဲ....မောင်လေး....မင်းအတွက် မမစီစဉ်ထားတာ....ရော့...."

ကျွန်တော်က လှမ်းယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥရောဖျော်ထားတာတွေဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရတာနဲ့ ကျွန် တော်လည်း သောက်လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း သူ့လက်ထဲက မတ်ခွက်ကြီးကိုကိုင်ပြီး မော့သောက်ပါတယ်။ စားသောက် ပြီးသွားတာနဲ့ အမောလဲပြေ ှဗိုက်လဲဝသွားတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်လှမ်းပြီး ကြည့်လိုက်ရာက မမရီကပဲ....

" မောင်လေး....."

" ဗျာ.....မမ...."

" မင်း ဒီနေ့ မမနို့တွေကို စို့မပေးရသေးဘူးနော်....လာ....အခုစို့ပေး....."

ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကြီးတစ်ဖက်ကို အားရပါးရပဲ စို့ပေးနေပါတော့တယ်။ မမရီရဲ့ လက်တဖက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးဆီကို လှမ်းကိုင်ပြီး လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံးကို အရင်းမှ အဖျားတိုင်အောင် လိုက်ပြီး ဆုတ်နယ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဂွေးအုကြီးတွေကိုလည်း သူ့လက်ဖဝါးထဲထည့်ပြီး ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဒါတင်မကသေးဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်ခြံနဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေး နဲ့ ပွတ်ပြီးပေးနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ အရသာရှိလွန်းတာကြောင့် မမရဲ့နို့ကြီးကို အတင်းဖိပြီး စုပ်လိုက်တော့....

" အ....အ...."

ဆိုတဲ့ အသံလေးထွက်သွားပြီး မမရဲ့ မျက်နှာလေးဟာ ရှုံ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲ မဲ့သွားရာက သူ့လက်ထဲက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီး ကြီးကိုလည်း အတင်းပဲ ဆုတ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ မမဟာ သူမရဲ့နို့တစ်ဖက်ကို အစို့ခံလို့ အားရသွားတာနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့ရဲ့နို့အုံတစ်ဖက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့နို့အုံတစ်ဖက်ကို ပြောင်းပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းထည့် ပေးပြန်တော့ရာ ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေထလွန်းနေတာကြောင့် မမရီရဲ့ နို့ကို အတင်းပဲ ဆွဲစို့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အတော် ကြာအောင်ပဲ နို့နှစ်လုံးကို အားရအောင် အစို့ခံပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ မမဟာ သူ့ရဲ့နို့ကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲက ဆွဲချွတ်ပြီး ခါး ကို စန့်လိုက်ပါတယ်။ 

ပြီးတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို လက်နဲ့အသာမလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်း အောက်ကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အသာပြန်ချပေးလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ် လိုက်ရာ မမရီရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးဟာ ကြမ်းပြင်မှာ ခြေဆင်းပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခါးကို ခွရပ် လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ 

နောက်သူ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို နောက်ကိုနည်းနည်းရွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ပြီး မမရီဟာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ သူ့ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက်ရာက လီးချောင်းကြီးကို သူမရဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့ရာ ဇိကနဲ ဇိကနဲဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီးဟာ မမရီရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို တဆုံးဝင်သွားရပါတော့တယ်။

" ဗြစ်....ပလွတ်...ပြွတ်....ဖွတ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဗြစ်...."

" အ....အ....မမ....အား...."

" အ....အား.....ကောင်းလားဟင်....မောင်လေး...."

မမရီဟာ သူမရဲ့ဖင်ကားကားအယ်အယ်ကြီးကို မြှောက်ကာ ချကာနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အပေါ်တက်ခွပြီးလိုးပေးနေပါ တယ်။ တခါတရံမှာ မမရီဟာ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးသွင်းထားပြီး စကားဝိုင်းလှည့်ကစားပေးလိုက် တဲ့အခါများဆိုရင် ကျွန်တော့်မှာ မခံစားနိုင်လောက်အောင် ကောင်းလှတဲ့ အရသာနဲ့အတူ ကျွန်တော်ရဲ့ ခါးမှာကော့ကော့ တက်သွားရပါတော့တယ်။ မမရီဟာ ရမက်စိတ်တွေ အဆမတန်ထကြွလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေဟာလည်း တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်ရာကနေ တဖြေးဖြေးမြန်ဆန်လာပါတယ်။ 

" အား....ဟား....အား.....ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်....အ...ဆောင့်...ဆောင့်....မမ....အ....အား...."

" အင်း....အား.....မမလည်း ကောင်းတယ် မောင်...ရယ်....အ...အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ဆောင့်...ဆောင့်....အ....အ ...အင်း....."

" ပြစ်....ပလွတ်....ပြွတ်....ဖွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်....အင့်...အင့်....အ.....ဒုတ်....အမလေး....အ....ရှီး...."

မမရီရဲ့ အားနဲ့ ဆောင့်လိုးအချ ကျွန်တော်ကလည်း ပြန်ပင့်ဆောင့်အလိုးနဲ့ ဆုံပြီး ကျွန်တော်ရဲ့လီးကြီးဟာ မမရီရဲ့ သားအိမ်ကိုတောင် သွားဆောင့်မိပါတော့တယ်။ မမရီဟာ မျက်နှာလေးတစ်ချက်မဲ့ကာ အမလေး တ ငြီးလိုက်ပြီး.....

" မောင်လေး.....မမ...ပြီး....ပြီးတော့မယ်.....ကော့ဆောင့်...ဆောင့်......အ....အင်း....အား....."

" ဗြစ်...ပလွတ်....ဖွတ်....ပြွတ်.....ဗြစ်....ဗြစ်....အင့်...အင့်...အား...."

" အား.....မမ....ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မယ်.....မမ.....အား....မမ....ဆောင့်....ဆောင့်....အင့်...အင့်...."

မမရီကလည်း ပြီးခါနီးမှာ အပေါ်ကနေ အားနဲ့ဆောင့်ချပြီး လိုးပေးနေသလို....ကျနော်ကလည်း မမရီရဲ့ စောက်ပတ် ကြီးကို အောက်ကနေ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အားနဲ့ပြန်ပင့်ဆောင့်ပေးအပြီးမှာတော့....

" အား....အ....အား.....ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.....မမ....ပြီး....ပြီး....အ...အ...ရှီး...."

" အား....မမ.....အား.....ပြီး...ပြီးပြီ....မမ...."

ကျွန်တော်နဲ့ မမရီဟာ အားရပါးရတက်ညီလက်ညီ ဆောင့်လိုးပြီးကြတဲ့အဆုံးမှာတော့ တအားအား အော်ငြီးရင်း ပြိုင်တူပြီးသွားကြပါတော့တယ်။

" မမတော့ အရမ်းကောင်းတာပဲကွယ်....မောင်လေးရော ကောင်းလားဟင်...."

" ကောင်းတာပေါ့ မမရယ်....."

" မမကတော့ မောင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပြီ....မောင်လေးကရော မမကို ချစ်ရဲ့လား....."

" မမနဲ့ ထပ်တူပါပဲ....မောင်လေးလည်း မမကို အရမ်းချစ်သွားပြီ...."

ကျွန်တော်နဲ့ မမရီသည် တီတီတာတာ ချစ်စကားလေးတွေ ပြောရင်း အမောဖြေကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည်နူးပျော်ရွှင်တဲ့ အပြုံးလေးတွေနဲ့ ကြည့်နေမိကြပါတော့တယ်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ယောက္ခမ စေတနာ မခါးပါ (စ/ဆုံး)

ယောက္ခမ စေတနာ မခါးပါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မိုးနဲ့ဆောင်းကူးပြောင်းကာလ ဉာဉ့်နက်သန်းခေါင်ယံအချိန် သူမနဲ့ကျုပ် ဆိုင်ကယ်တစ်စီး မိုးနဲ့လေနဲ့ မြူနှင်းများကြား အံတုလို့ တောင်ပေါ်မြို့လေးရှိ အသင့်ပြင်ထားသော သူငယ်ချင်းအိမ်သို့ ခရီးနှင်ခဲ့တာ သန်ခေါင်ယံ မနက်၂နာရီကျော်မှ ရောက်တယ်။ သူငယ်ချင်းလင်မယားကလဲ မအိပ်ပဲ စောင့်နေရှာတယ် ။ ထမင်းဟင်း အဆင်သင့်ပြင်ထားပေးပေမယ့် မစားနိုင်တော့ဘူး ။ သူငယ်ချင်းရဲ့ အလိုက်တသိပြင်ထားပေးတဲ့ အိပ်ယာထဲ သူမနဲ့ကျုပ် အတူအိပ်ယာဝင်ခဲ့တယ်။ သူမက အဲ့ဒီအချိန် ၁၇ နှစ် အသက်မပြည့်သေးတာ သိပေမယ့် မတတ်နိုင်တော့ဘူး ။ ထားပါ ။အခန်းတံခါးပိတ် မီးပိတ်ပြီး စောင်တထည်ကို ၂ ယောက်အတူခြုံလို့။

မျက်နှာချင်းဆိုင် တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက် တင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ပြီး ကြည်နူးနေတာ အသက်ရှုသံ မျှင်းမျှင်းလေးတွေနဲ့ သူမနှုတ်ခမ်းကို ဖွဖွနမ်း တကိုယ်လုံး ပွတ်သပ်စုပ်နယ်ပေးပြီး သူမထမိန်လေးကို အပေါ်အသာဆွဲလှန် အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချကာ သူမအပေါ်ကိုတက်တော့ ကျုပ်အသက်ရှုသံ အရမ်းပြင်းနေလို့ သူမလက်နဲ့ ကျုပ်ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားရတယ် ။ အဲ့လိုနဲ့ သူမက အလိုက်သင့်လေး ပေါင်ကားပေးတော့ ပေါင်ကြားလေးထဲဝင် မမြင်မစမ်း စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ သူမအမွှေး ရေးရေးလေးတွေကိုပွတ်ရင်း ကြွင်းရှာနေတာ။ သူမလဲ အသက်ရှူသံတွေကိုထိန်းရင်း ပေါင်လေးကို ထပ်ကားပေးတော့ ကျုပ်လဲ သူမလက်ကိုကိုင်ပြီး ကျုပ်ဖွားဖက်တော် ရှာနေတဲ့ ကြွင်းကိုလမ်းပြခိုင်းလိုက်တယ်။

ကြွင်းးတွေ့တာနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း သူမကျွင်းလေးထဲကိုထည့်တော့ ကျုပ်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပြီး လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ 

“ အင်းးး” 

“ နာတယ်ရပါ့မလား မဖြစ်ဘူးထင်တယ်ကို” 

“ ဖြေးဖြေးပဲထည့်မယ်လေနော်…” 

လို့ပြောပြီး အဆုံးထိ ဖိထည့်လိုက်တော့ 

“ အာ့…အင့်..ကျွတ်” 

“ အရမ်းနာတယ်ကို” 

ဘာမှမပြောတော့ပဲ သူမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ ကျုပ်ကျောပြင်ကို ကုပ်ခြစ်ထားတယ်။ ကျုပ်လဲ ပုံမှန်ထပ် နဲနဲပိုပြီး မြန်မြန်ဆောင့်ထည့်ပေးတော့ သူမလဲ ခါးလေးကိုကော့ပြီး အောက်ကနေ အလိုက်သင့်ပြန်ပေးတော့ လေးငါးချက်လောက် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပစ်မိတာ 

“ အင့်….. ဖြေးဖြေးလေ ဟိုဖက်အခန်းက ကြားမယ်” 

အဲ့ဒါနဲ့ ကြိတ်ပြီး ခပ်သွပ်သွပ် ဆောင့်ထည့်ပစ်ပြီး ပြီးလိုက်တော့တယ်။

အပြင်မှာ အရမ်းအေးပေမယ့် ခြင်ထောင်ထဲက ခိုးပြေးခါစ သူမနဲ့ကျုပ်က အဝတ်ဗလာ ချွေးတွေပျံလို့ မနက်မိုးလင်း သူငယ်ချင်း ကလေး၂ ယောက် ကျောင်းသွားဖို့ သူ့အမေပြင်ပေးတဲ့အချိန်မှ ကျုပ်တို့နိုးတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ နဲ့သူမကိုယ်လေးကို ဘေးစောင်းလေးဖက်ပြီး နံဖူးလေးကို နမ်းတော့ သူမကလဲ ပြန်ဖက်ထားတာပေါ့။ အောက်က ညီတော်မောင်ကလဲ ဂြိုလ်ကြွလာတော့ သူမခါးလေးကိုဖက်ပြီး ညီတော်နဲ့ထောက်လိုက် အသာညှောင့်လိုက် လုပ်တော့ သူမက ကျုပ်ခါးကိုဖက်ပြီး အတင်းဖိကပ်ထားတော့တာ သူငယ်ချင်း လင်မယားကလဲ အလိုက်သိတယ်ဗျ ။ သူ့မိန်းမက ကလေးကျောင်းပို့ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ကျုပ်သူငယ်ချင်းကလဲ ရုံးသွားဖို့စောနေသေးပေးမယ့်လဲ ထွက်သွားပြီး တံခါးပိတ်ပေးခဲ့တယ်။

အိမ်မှာ ကျုပ်တို့၂ယောက်ထဲ အခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့တော့ သူမနှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းပြီး တင်ပါးတွေကို ဖစ်ညှစ်ပွတ်နယ်ပစ်တော့တာ သူမကလဲ အားကျမခံ ကျုပ်ကိုဖက်ထားပြီး အနမ်းတွေပြန်ပေးရင်း အခန်းထဲမှာ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေနဲ့ ဖုံးလွမ်းသွားတော့တယ်။ ၂ယောက်ထဲ လွတ်လပ်ပြီဆိုတဲ့ အသိကြောင့် အနမ်းတွေ ကြမ်းလာကြပြီး သူမနို့လေးတွေကို ပွတ်သပ်စုတ်နယ်ရင်း အတူ ခြုံထားတဲ့စောင်ကိုဖယ် သူမအပေါ်ကို တက်ပြီး ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနို့အုံနဲ့ နီနီရဲရဲနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားရပါးရ ကုန်းစို့ပစ်လိုက်မိတော့တယ်။

“ အင်းးးဟင့်…” 

သူမညည်းပြီး ကျုပ်ခေါင်းကိုပွတ်နေတာ သူမထမိန်ကို ညကလို လှန်တင်မနေတော့ပဲ အောက်ကနေချွတ်ချလိုက်တော့။

ညက မမြင်ခဲ့ရတဲ့ သူမရဲ့ဖြူဖွေးတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ခုကြားက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနက်လေးအောက်မှာ မို့ဖောင်းနေတဲ့ သူမရဲ့ပိပိလေးကို မြင်တွေ့ရတဲ့အချိန်မှာ ညီတော်မောင်က မာန်ဖီနေတော့တာ သူမက အောက်ကနေ ကျုပ်လည်ပင်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းတော့ သူမပေါင်ကြားလေးထဲဝင်ပြီး အတွင်းခံအောက်က ပိပိလေးကို ညီတော်နဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက် ညှောင့်လိုက်လုပ်ရင်း သူမအင်္ကျီနဲ့ ဗလာစီယာပါ ချွတ်လိုက်တော့ မိမွေးဖမွေးတိုင်း ဗလာကျင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ တဆက်ထဲ အတွင်းခံလေးကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ကာ တူနှစ်ကိုယ် အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေ နဲ့နမ်းကြရင်း သူမပိပိလေးကို စမ်းမိတော့ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။ အသာပွတ်ပေးပြီး ဖြေးဖြေးလေး နှိုက်လိုက်တော့

“ အင်းးးဟာ့…ဟားးး” 

ညည်းသံလေးက စိတ်ကိုပိုကြွစေတယ် လက်နဲ့ ခပ်သွပ်သွပ်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူမခါးလေးကိုကော့ပြီး လည်ပင်းကို အတင်းဖက်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အရမ်းစုတ်နမ်းတော့တာ ကျုပ်လဲမရတော့ဘူ။း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားပြီး သူမပိပိထဲကို ညကလို မစမ်းတော့ဘူး သေချာကြည့်ပြီး တဝက်လောက်အထိ ထည့်လိုက်တော့ “အ့..” ဆို ခေါင်းထောင်ကြည့်တော့ ဆက်မထည့်တော့ပဲ တဝက်လောက် ထည့်ပြီး သူမ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်း သူမပုခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဖက်ထားပြီး အဆုံးထိ ခပ်စပ်စပ်လေးဆောင့်ထည့်ပြီး ဆီးခုံချင်းကပ်ထားပစ်လိုက်တော့ 

“ အား…အ့…နာတယ်ကွာ” 

“ ခဏပါကွာ” 

လို့ပြောပြီး ပုံမှန်တချက်ချင်း ဆောင့်ထည့်ပေးလိုက် မြန်မြန်ဆောင့်လိုက် သူမကိုကုန်းခိုင်းရင်း နောက်ကဆောင့်လိုက် ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ Good Morning ဖြစ်သွားတယ်။

 ..............................................................

အဲလိုနဲ့ညနေကြတော့ သူမအဒေါ်တွေက သတင်းရလို့အိမ်ကိုလိုက်လာပြီး အကျိုးအကြောင်းပြော အခုမှတော့ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး ဘာညာပေါ့ ။ မနက်ဖြန် သူ့မိဘအိမ်ပြန်အပ်ပြီး ပြန်တောင်းပေါ့ ။ ထုံးစံအတိုင်း မနက်ဖြန် သူမိဘဆီပြန်ရမယ်ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းက အလိုက်သိစွာနဲ့ လွတ်နေတဲ့ ဝန်ထမ်းအိမ်ယာတလုံးမှာ အိပ်ယာပြင်ပေးတယ်။ ချစ်စကြင်စဆိုတော့ မခွဲချင် မနက်ဖြန်ခွဲရမယ်ဆိုတော့ ၂ယောက်သား မခွဲနိုင်မခွာရက်နဲ့ တညလုံး မအိပ်ပဲ နားလိုက်နမ်းလိုက် အခန်းအောင်းရင်း သိုင်းကွက်ပေါင်းစုံနဲ့ သိုင်းကျင့်ကြတာ မိုးလင်းအထိပါပဲ။ နောက်တနေ့ကျ သူ့မိဘအိမ်ကို သွားပြန်အပ်ပြီး နီးစပ်ရာလူကြီးတွေနဲ့ သွားပြန်တောင်းရတာပေါ့ ။ အဲ့ဒီမှာ ယောက္ခမနဲ့ စတွေ့တာပဲ။

သူမကို သူ့မိဘအိမ် ပြန်အပ်ပြီး နီးစပ်ရာလူကြီးများနဲ့ ပြန်တောင်းတော့ ယောက္ခမက သဘောတူလက်ခံ မင်္ဂလာကိစ္စ ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ပြီး ပြေလည်သွားတယ်။ အော်…မေ့လို့..။ ယောက္ခထီးကမရှိဘူး ဝန်ထမ်းဆိုတော့ တခြားနယ်ရောက်နေတာ ။ ပြီးတော့သူမရဲ့အဖေအရင်းမဟုတ်ဘူး။ ပထွေးပေါ့ ။ သူမငယ်ငယ်ထဲကဆိုတော့ အဖေအရင်းလိုပါပဲ။ ယောက္ခထီးကလဲ သူ့မိန်းမနဲ့ မယားပါသမီးကို တော်တော်ချစ်ရှာတယ်။ သမီးအရင်းလိုပဲ ။ ဒါပေမယ့် ယောက္ခမကဖင်မငြိမ်။ လောင်းကစားလုပ် အရက်ဘီယာဆိုလဲ လာထားပဲ။ အသက်ကလဲ ၃၆ပဲရှိသေးတယ်။ ကရင်နဲ့ရှမ်းစပ်ဆိုတော့ အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့်နဲ့ ယောင်္ကျားကလဲ တခါတလေမှ ပြန်လာရတော့ ထင်တိုင်းကြဲနေတာပေါ့။

ထားပါ။ နောက်မှယောက္ခမ တဏှာကြီးကြောင်း ဆက်မယ်။ ချစ်စကြင်စ ၂ရက်ပဲ အတူနေရသေးတဲ့အချိန် အရူးအမဲသား ကျွေးသလိုပေါ့။ တယောက်ထဲအရင်ကလို ပေါင်ကြားလက်ထည့်ပြီး မအိပ်ချင်တော့ဘူး။ သူမလဲ အဲ့လိုပဲ ။ ပွဲပြီးတော့၂ယောက်သား ကြိတ်တိုင်ပင်တယ်။ 

“ ကို ညကျရင်လာခဲ့မယ်၊ နောက်ဖေးတံခါး ဖွင့်ထား” 

“ ကို တကယ်နော် မျှော်နေမှာ မလာမချင်း မအိပ်ဘူး” 

ဧည့်သည်တွေ ပြန်သွားကြတဲ့အချိန် ယောက္ခမက.. 

“ သား နင့်သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ ပြန်အိပ်မှာလား” 

“ ဟုတ်ကဲ့” 

ရင်ထဲကတော့မပါဘူး ဖြေရတာ 

“ အဆင်မပြေရင် အိမ်မှာပဲအိပ်လိုက် ၊အမေအလှူမှာ ညသွားကူစရာရှိလို့” 

အဲ့လယ့်….ပျော်ပြီလေ..။ သားတဲ့ အမေတဲ့။ 

“ ဟုတ် ဟုတ်” 

“ အဖြေကလဲ မြန်ထှာ သိပ်မအိပ်ချင်ရှာဘူး ဟွန်း”။

အဲ့ဒီညကစလို ယောက္ခမအိမ်မှာနေပြီး နေ့ရောညပါ သူမနဲ့သိုင်းပေါင်းစုံ ကျင့်တော့တာပဲ။ ယောက္ခမကလဲ မိုးလင်းတာနဲ့အပြင်ထွက် ဖဲဝိုင်းသွား အရက်သောက် ညမိုးချုပ်ညဉ့်နက်မှ ပြန်လာတယ် ။ဘယ်ကကောင်မှန်းမသိ ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်လိုက်ပို့တာ တယောက်ပြီး တယောက်ပဲ။ အဲ့အချိန်ထိ ယောက္ခမအကြောင်းကို မသိသေးဘူး ။ ကျုပ်တို့နဲ့ကလဲ အခန်းကကပ်ရက်ဆိုတော့ သူပြန်လာလဲ မူးပြီးအိပ်တာဆိုတော့ ကျုပ်ကဂရုမစိုက်ဘူး ။ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်တာပဲ ။ကျုပ်အလုပ်ကိုလဲ သူမ နေတဲ့နေရာကိုပြောင်းလိုက်တယ် ။အလုပ်က လုံးချင်းအိမ် သီးသန့်ရပေမယ့် ယောက္ခမတယောက်ထဲမို့ အိမ်ခွဲမနေခဲ့ဘူး။ တညကျတော့ ယောက္ခမက ဘယ်မှမသွားဘူး မိန်းမကလဲ အရင်ရက်တွေက မီးနီနေလို့မလုပ်ရ။

ဒီနေ့တော့ မီးစိမ်းပြီဆိုမှ ယောက္ခမက ဘယ်မသွားဘူး ။ အခန်းထဲမှာ သူဖုန်းထဲက ဂိမ်းဆော့ရင်း နေနေတာ ကျုပ်ကလဲ မိန်းမကိုကပ်တိုးလေး အသံမထွက်ပဲ ကြိတ်လုပ်နေရင်း တချက်တချက် ကုတင်အသံက ထွက်သလို မာန်တက်ပြီး ဇွတ်ဆောင့်ထည့်မိတဲ့အခါ အသက်ရှုသံတွေကပြင်းပြီး မိန်းမရဲ့ “အင့်..” “ရှူး တိုးတိုး အမေရှိတယ်” ဆိုပြီး ကျုပ်ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်လိုက ကျုပ်က သူမနှုတ်ခမ်းနမ်းထားရင်း ဖိဆောင့်ထည့်လိုက်နဲ့ ကြိတ်လုပ်နေရလဲ ဖီလ်း တမျိုးပဲ မိန်းမကိုလဲ တဖြေးဖြေးပေါင်တွေကား ခါးကိုကိုင်ပြီး အားမလိုအားမရ ဆောင့်ထည့်နဲ့ ပြီးခါနီး တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းဖက်ထားကြပြီး ကျုပ်ကလဲ အပေါ်ကနေကပ်ပြီး ဖိဆောင့်ထည့်။

သူမကလဲ အတင်းဖက်ထားရင်း အောက်ကနေ ကော့ပေးရင်း အသက်ရှူသံတွေရော ဆောင့်ထည့်တဲ့အရှိန်နဲ့ ကုတင်အသံ ထွက်တာကို ဂရုမစိုက်တော့ပဲ ပြီးလိုက်ပြီး အမောဖြေရင်း အိပ်ပျော်သွားကြတော့တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ထုံးစံအတိုင်း ထောင်မတ်နေတော့ နာရီဝက်လောက် တချီထပ်ဗျင်းလိုက်တော့ မိန်းမကမထသေးပဲ အိပ်ယာထဲမှေးနေတယ် ။ကျုပ် အခန်းပြင်ထွက်ပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်နေတဲ့အချိန် ယောက္ခမက ရေချိုးခန်းထဲကနေ ထမိန်ရင်လျား ထွက်လာပြီးတော့ 

“ သမီး မထသေးဘူးလား” 

“ ဟုတ် မထသေးဘူး အမေ့သမီး” 

“ ဘယ်ထမလဲ ညလဲ ကောင်းကောင်းမအိပ် မနက်ကြတော့လဲ အွင်းး…မပြောချင်ဘူး” 

ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ယောက္ခမကို အဲ့အချိန်မှ သေချာကြည့်ပြီး သတိထားမိတယ်။

သူကလဲ တမင်သတိထားမိအောင် လုပ်နေသလိုပဲ။ ရေစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ထမိန်နဲ့ သွားတိုက်နေတဲ့ ကျုပ်အရှေ့မှာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ ထမိန်လဲနေတာဆိုတော့ မမြင်ချင်လဲ မြင်နေရတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ကျောပြင်နဲ့ ထမိန်လဲတဲ့အချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ ဖြူဖွေးနေတဲ့ပေါင်လုံးတွေ စိတ်ထဲတွေးမိတယ်။ “တောင့်တောင့်ကြီဟလို့” ယောက္ခမဆိုတဲ့အသိနဲ့ မပြစ်မှားကောင်းဘူး ဆိုပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ်ကိုထိန်းခဲ့တယ်။ ပေရှည်တယ်တော့ မထင်နဲ့ဗျ၊ ယောက္ခမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းနဲ့ အလှကို မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ 

တနေ့ပေါ့ အဲ့နေ့က အလှူတစ်ခု သွားဖို့ပြင်နေတဲ့ သားအမိ၂ယောက် ထွက်လာအချိန် ကျုပ်မိန်းမထက် ယောက္ခမကပိုလန်းနေတယ်။ စတင်ပြစ်မှားမိတဲ့နေ့ပေါ့ မိုးပြာရောင် ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ ဆံပင်ကိုအမြင့်စည်းပြီး လည်တိုင်အကျော်လေးမှာ ချထားတယ်။ ဒေါက်ဖိနပ်စီးလိုက်တော့ တောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ စွင့်ကားတဲ့တင်သားတွေက ပြစ်မှားချင်စရာ။

အသိနဲ့သတိဆိုပေမယ့်လဲ ထိန်းချုပ်ရခက်နေတယ်။ အဲ့ဒီနေ့ မိန်းမရဲ့သူငယ်ချင်း ဆေးရုံတင်ရလို့ မိန်းမက ညဖက်လူနာစောင့် သွားတော့ ကျုပ်တယောက်ထဲအိမ်မှာ ယောက္ခမကလဲ မနက်အလှူသွားထဲက ပြန်မလာတော့ဘူး။ ည၁၀နာရီလောက်ကျတော့ မိုးတွေရွာ လေတွေတိုက်နဲ့ မီးတွေပြတ်ကုန်တော့ ယောက္ခမလဲ ပြန်မလာလောက်တော့ဘူး ဆိုပြီး တံခါးတွေပိတ်ပြီး အခန်းထဲဝင်ခွေတော့ မနက်ကတွေ့တဲ့ ယောက္ခမပုံကိုမြင်တော့ ညီတော်က ထလာတာနဲ့ မတတ်နိုင်ဘူး ယောက္ခမရေဆိုပြီး ငါးယောက်တစ်ယောက် သိုင်းကျင့်ပစ်လိုက်ပြီး မောမောနဲ့အိပ်မယ်လုပ်မှ ဖုန်းဝင်လာတယ် ။အာလေးလျှာလေး အသံနဲ့ 

“ အေ့…သားရေ ငါ့ကိုလာကြိုပေး ပြန်ပို့မယ့်သူမရှိလို့” 

“ ဟုတ် အခုလာပြီနော်” 

မိုးထဲလေထဲ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီး ယောက္ခမကိုသွားကြိုတော့ သူက တော်တော်မူးနေပြီ ။သူ့အဖော်တွေက 

“ ကောင်လေး နင့်ယောက္ခမကို သေချာခေါ်သွားနော်” 

“ ဟုတ်” 

ယောက္ခမက 

“ ဒါ သားမက်မဟုတ်ဘူး ငါ့ချစ်သားလေး” 

ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက် ခါးကိုဖက်ပြီး 

“ သွားကြစို့” 

မိုးရေထဲမှာ ဖြေးဖြေးသတိနဲ့မောင်းရင်း ယောက္ခမက နောက်ကနေ ပုခုံးပေါ်မေးတင် ခါးကိုဖက်ပြီး သူ့နို့အုံနဲ့ ကျောကိုကပ်ထားတော့ ချမ်းနေတဲ့ကြားက ငပဲကကြွနေပြန်ရော မနက်က အဝတ်အစားအတိုင်းဆိုတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ ။၂ယောက်သား မိုးရေတွေရွဲပြီး အိမ်ရောက်တော့ မီးကပျက်။ ယောက္ခမကမူးနေတာ ယိုင်တိုင်တိုင်မို့ သူ့ကိုတွဲပြီးခေါ်တာ အိမ်လှေကားထစ် ၅ ထစ်လောက်ကို တက်နေတာ တော်တော်နဲ့မရောက်နိုင်ဘူး။

သူ့ခါးကိုဖက်ပြီး ဆွဲတင်ဆွဲခေါ်တော့ နို့အုံတွေကို ဖိမိလိုက် တင်ပါးတွေကို ကိုင်မိလိုက်နဲ့ စိတ်နဲ့ပြစ်မှားခဲ့ပေမယ့် လက်တွေ့ကျတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတဲ့ အသိလေးထားပေမယ့်လဲ အထိအတွေ့တွေက ကာမစိတ်ကို နိုးထစေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူ့အခန်းထဲပို့ပေးပြီး 

“ အဝတ်အစား မြန်မြန်လဲလိုက် အမေ အအေးပတ်မယ်” 

“ ငါက ကိစ္စမရှိဘူး မင်းတကိုယ်လုံးရွှဲနေတာ လာ ငါခေါင်းသုတ်ပေးမယ်” 

အာလေးလျှာလေးနဲ့ ပြောပြီး သဘက်ယူ အတင်းသုတ်ပေးနေတာ ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ မိုးရေစိုနေကြတဲ့ အဝတ်အစားတွေနဲ့ DC မီးအိမ်မှိန်မှိန်လေးရဲ့ အခန်းထဲမှာ ကျုပ်ခေါင်းကို သုတ်ပေးနေတာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ တချက်ချက် ရင်ဘတ်ချင်း ထိကပ်မိရင် ရင်ခုန်သံက မြန်မြန်လာတယ်။ 

“ ရပြီ အမေ ကျတော် အဝတ်အစားသွားလဲတော့မယ် ၊အမေလဲ အဝတ်အစားမြန်မြန်လဲတော့ ” 

ပြောပြီးတာနဲ့ တဖက်အခန်းထဲ အမြန်ပြန်လာ အဝတ်အစားလဲပြီး စောင်ခြုံထဲဝင်ခွေနေလိုက်တယ်။ ငပဲကလဲမတ်နေပြီ ။တဖက်ခန်းက အသံကို သွပ်ပြားပေါ်မိုးကျနေတဲ့အသံကြောင့် မနဲနားစွင့်ကြည့်တော့ ဘာသံမှ မကြားရတော့ပဲ တော်တော်လဲမူးနေလို့ ခြင်ထောင်ချအိပ်ရဲ့လား စောင်တောင်ခြုံနိုင်ပါ့မလားဆိုပြီး သွားကြည့်တော့ စိုနေတဲ့ အဝတ်အစားအတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ဒီအတိုင်းထားလို့မှ မဖြစ်တာလေ။ 

“ အမေ…ထ ထ..အဝတ်လဲမှရမယ်” 

ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ဘူး တရှူးရှူးနဲ့ အိပ်နေတာ မိန်းမလဲမရှိတော့ ကျုပ်ပဲ လုပ်ပေးရတော့မှာပေါ့။ မိုးရေစိုနေတဲ့ ယောက္ခမရဲ့အပေါ်အင်္ကျီက နှိပ်စိကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ဖို့အတွက် စနစ်တံတစ်ခုကို ဖြုတ်နေရသလိုပဲ။

ရင်တွေခုန် လက်တွေတုန်နဲ့ မလုပ်လို့ကလဲ မဖြစ်တော့ တလုံးခြင်း ဖြေးဖြေးဖြုတ်လိုက်ရင်း DC မီးရောင် မှိန်မှိန်အောက်မှာ ဖြူဖွေးတဲ့ ရင်သားအစုံနဲ့ ပန်းနုရောင်ဗလာစီယာက အသက်ရှူမှားလောက်အောင် မြင်လိုက်ရတော့ ကိုင်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်ကထိန်းမရတော့ဘူး။ ဗလာစီယာ အပေါ်ကနေ ဖွဖွကိုင်ကြည့်ပြီး ပါးလေးကို နမ်းလိုက်မိပြန်တယ် ။ အသက်ရှူသံ မျှင်းမျှင်းလေးရှူပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ ယောက္ခမနှုတ်ခမ်းကို ကြည့်ပြီး မရဲတရဲလေးနမ်း မိန်းမတောင် ငယ်ငယ်ကမစို့ခဲ့ရတဲ့ ယောက္ခမနို့ကို ဗလာစီယာအောက်ကနေ လျှိုပြီး ဖစ်ညှစ်ကိုင်ပြီး နို့သီးလေးတွေကို လက်ညိုးနဲ့ပွတ်ဆော့ပေးလိုက်တော့ “အင်းး.”ညည်းရင်း နမ်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းကို ခေါင်းလွှဲပြီး လှည့်လိုက်တော့ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကိုပဲ ဖွဖွနမ်းပြစ်လိုက်တော့တယ်။

တဖြေးဖြေး အရဲစွန့်ပြီး လည်တိုင်ကနေ ရင်သားအနှံ့ နမ်းရင်းက ဗလာစီယာကို အပေါ်လှန်တင်ပြီး နို့တွေကိုစို့ပေးလိုက်တော့ “အင်းး…” ယောက္ခမညည်းသံလေးထွက်လာတယ် မိန်းမ မစို့ခဲ့ရတဲ့နို့ သားမက်စို့တာပေါ့။ ရေစိုနေတဲ့အဝတ်တွေကို အရင်ချွတ်လဲပေးမှ ရမယ်လို့ သတိဝင်လာလို့ ထမိန်ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး ဖြူဖြူဖွေဖွေး ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပန်းဆီရောင် အတွင်းခံလေးနဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းပေါ်လာတဲ့ ယောက္ခမရဲ့ ပိပိကို ငေးကြည့်မိနေပြန်ရော မနက်က ငေးကြည့်မိတဲ့ယောက္ခမရဲ့ အလှကောက်ကြောင်းတွေကိုမြင်ပြီး စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားမိရာက အခုမျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ရတော့ အိမ်မက်တစ်ခုလိုပဲ ။ပန်းဆီရောင်အတွင်းခံအပေါ်ကို ကိုင်လဲကိုင်ချင်တယ် ၊ ကိုင်လဲမကိုင်ရဲ ဖြစ်နေပေမယ့် စိတ်ထက် လက်ကပိုမြန်နေတယ်။ လက်ကသူ့အလိုလို ယောက္ခမရဲ့မို့ဖောင်းဖောင်း ပိပိအပေါ်ကို ရောက်ပြီး နေခဲ့ပြီ။

အက်ကွဲကြောင်းလေး အတိုင်းပွတ်ပေးရင်းနဲ့ ယောက္ခမရဲ့ ကြွင်းနေရာကိုစမ်းမိတော့ စိုစိစိလေးဖြစ်နေပြီ ။အပြင်မှာမိုးတွေ သဲနေပေမယ့် ကျုပ်ကချွေးပြန်နေပြီ။ အတွင်းခံအပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးလိုက် ကလိလိုက် လုပ်နေရတာကို အားမရတော့တာနဲ့ အဆင့်တက် အရဲစွန့်ပြီး ဆီးခုံအပေါ်ကနေ အတွင်းခံထဲ လက်လျှိုလိုက်တဲ့အချိန် ယောက္ခမရဲ့ အမွှေးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ စတင်ထိတွေ့မိပြီး အက်ကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း လက်ခလည်နဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ 

“ အွင်းးးအွင်းး…” 

ညည်းသံထွက်လာပြီး အသက်ရှူသံက ပိုပြင်းထန်လာတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ မထူးတော့ပြီမို့ ယောက္ခမရဲ့ ပိပိအတွင်းထဲထိနှိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ကစားပေးနေလိုက်တာ သူ့ခမျာ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ လုပ်နေတယ်လို့ ထင်နေတာလား မသိဘူး ခါးကိုကော့လာပြီး။

“ ရှီး…အွင်”

နဲ့ ညည်းနေတော့တာ ကျုပ်လဲ လက်တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းထည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ကစားပေးလိုက်တော့ အရည်တွေ အများကြီးထွက်လို့ ခါးလေးက တဆက်ဆက်နဲ့တုန်ပြီး မောဟိုက်သံနဲ့ အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း ငြိမ်ကျသွားတော့တယ် ။ပက်လက်လေး ငြိမ်သက်နေတဲ့ယောက္ခမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကိုခွပြီး ယောက္ခမရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးတွေကိုဖွဖွနမ်းလို့ နို့အုံတွေကို ပွတ်နယ်နေရင်းက ယောက္ခမရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တော့ ဖြူဖွေးတဲ့ပေါင်တံကြားက မဲနက်မို့ဖောင်းနေတဲ့ ပိပိကိုကြည့်ပီး ညင်သာတဲ့အနမ်းတွေကနေ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အနမ်းတွေအဖြစ် ပြောင်းသွားစေခဲ့တယ်။ ယောက္ခမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြစ်တဲ့အခါ မထင်မှတ်ပဲ သူကလဲ အလိုက်သင့် ပြန်အနမ်းနဲ့ တုံ့ပြန်တော့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေတခုမကျန် အကုန်ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး။

သူ့ပေါင်ကြားမှာ အသင့်နေရာယူလိုက်တော့တယ်။ ယောက္ခမက မျက်စိမဖွင့်ပဲ ပါးစပ်က ညည်းသံတိုးတိုးနဲ့ သူ့ယောင်္ကျားလို့ပဲ ထင်နေတာဖြစ်မယ် ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးတော့ပြီမို့ ယောက္ခမရဲ့ ပိပိအဝကိုတေ့ပြီး တဝက်လောက်အထိ ဖိထည့်လိုက်တော့တယ်။ 

“ အ့…အင်းးးဟင်းးး..ကျွတ်” 

ကျုပ်ငပဲကို တဝက်ပဲ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးနေတော့ ယောက္ခမခမျာ မခံစားနိုင် စိတ်မရှည်တော့ပဲ ကျုပ်ခါးကိုကိုင်ပြီး ကော့ကော့ပေးလာတော့  အဆုံးထိ ဆောင့်ထည့်ပစ်တော့တယ်။ 

“ အာ့…အားးး….ကျွတ်….ကွာ…” 

မနက်တွေ့ထဲက ပြစ်မှားနေတဲ့ ကျုပ်က အခုလိုလက်တွေ့ကျတော့ အတိုင်းထက် အလွန်ပေါ့။ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိကို ဆောင့်ထည့်လိုက် တချက်ချင်း ပုံမှန်ဆောင့်လိုက်လုပ်ရင်း  ယောက္ခမ ပြီးချင်နေပြီထင်တယ်။

အောက်ကနေ ကော့ပေးနေတာနဲ့ အချက်၂၀ လောက်ဆက်တိုက် မနားတမ်း ဆောင့်ထည့်ပစ်လိုက်တာ 

“ အား….အ့…အွင့်..အွင်းးးဟွင့်..ဟွင့်…ရှီး…အ့..အ့” 

နဲ့အော်ညည်းရင်း ပြိုင်တူပြီး လိုက်ကြတော့တယ်။ ယောက္ခမကို သေချာသန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေး အဝတ်စားတွေလဲပေး စောင်ခြုံပေး အကုန်လုပ်ပေးပြီးတော့ မောပြီးအိပ်တာလား မူးပြီးအိပ်တာလား မသိတဲ့ ယောက္ခမရဲ့ပါးပြင်ကို ဖွဖွနမ်းပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲ ကိုယ်ပြန်ဝင်အိပ်တော့တယ်။ မနက်မိုးလင်းရင် ညကအဖြစ်အပျက်တွေကို မှတ်မိနိုင်မလား သိရက်နဲ့ လိုက်လျောတာလားဆိုတဲ့ အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ပေါ့၊ မနက်မိုးလင်း အိပ်ယာနှိုးတော့ ယောက္ခမ မနှိုးသေးတာနဲ့ အိပ်ယာထပြီ ရုံးသွား နေ့ညည်စာစားဖို့အိမ်ပြန်တော့ အိမ်နီးနားချင်း မိန်းမကြီးနဲ့ ရယ်ရယ်မောမော စကားတွေ ပြောတာနဲ့ 

“ အမေ စားပြီးပြီလား” 

“ မစားရသေးဘူးသား” 

ညကငါညစာစားဖြစ်လား မစားဖြစ်လား မသဲကွဲဘူးတဲ့ ။

“ စားဖြစ်တယ်လေ”

“ ဟုတ်လား အိမ်မှာစားတာလား”… 

“ ဟုတ်တယ်လေ” 

“ အော်…အေး အေး ဝါးတားတားဖြစ်နေလို့” 

စကားလာပြောနေတဲ့မိန်းမကြီးလဲ ထမင်းစားကြတော့မှာမို့ ပြန်တော့မယ်နော်ဆိုပြီး ပြန်သွားရော ။

“ ကဲ…အတူတူစားကြမယ်…သမီးမနက်က ပြန်လာတယ် ရေချိုး အဝတ်အစားယူပြီး ဆေးရုံပြန်သွားတယ် ၃ ရက်လောက် ကြာမယ်တဲ့ သားရေ” 

“ ဟုတ်” 

ကျုပ်အဲ့ဒါပဲပြောပြီး ထမင်းစား နေလိုက်တယ်။

“ ညက ငါတော်တော်မူးသွားတာ ဘာမှမသိတော့ဘူး” 

“ ငါ့အဝတ်တွေ မင်းလဲပေးတာပေါ့ ဟုတ်လား” 

“ အင်းလေ ကျတော်ပဲရှိတာကို ” 

“ အဲ ကွာ”

“ ဘာလို့လဲ” 

“ မင်းကိုအားလဲနာသလိုရှက်လဲရှက်တယ်”

“ အော်” 

“ ဘာ အော်လဲ အတွင်းခံကအစ လဲပေးထားတော့” 

ဆက်မပြောပဲ ငြိမ်နေတော့ 

“ အဲ့ဒါလဲစိုနတောကို ” 

“ ဒါတော့ ဒါပေါ့ဟယ် ဒါပေမယ့်လဲ” 

“ အင်…ဘာလို့လဲ” 

“ မင်း..မင်းးအကုန်မြင်သွားတာပေါ့..” 

“မမြင်ချင်လဲမြင်ရတာကို အမေလဲ တော်တော်အသားဖြူတာပဲ မီးပြတ်နေတာတောင် ထင်းနေတာပဲ”

 “ဟယ် တော်ပြီ ဒီကောင်လေးကတော့နော်” 

ကျုပ်လဲ ဆက်မပြောတော့ပဲ စားနေလိုက်တာ ယောက္ခမက 

“ တနေ့တနေ့ပျင်းစရာကြီးကွာ…” 

“ ဟုတ်ပ” 

“ သမီးလဲ မရှိတော့ မင်းလဲပျင်းနေမှာ ညနေကျရင်လိုက်ခဲ့ပါလား၊ အမေသူငယ်ချင်း အိမ်မှာ ဒီညပွဲရှိတယ်၊ သောက်မယ်သီချင်းဆိုမယ်” 

“ ဟုတ် ကျတော်လဲပျင်းနေတာ လိုက်ခဲ့မယ်” 

“ အဲ့ဒါဆို ညနေစောစောပြန်ခဲ့ အတူသွားကြမယ်”

ညနေ၅နာရီ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ 

“ ကဲ..ရေချိုး အဝတ်အစားလဲ ပြီးရင်သွားကြမယ်” 

ပွဲတိုင်းကျော် ယောက္ခမက တက်တက်ကြွကြွပဲ မိတ်ကပ်ရောင် ထမိန်စကပ်အတိုနဲ့ လန်းနေတဲ့ယောက္ခမကို တချက်ကြည့်ပြီး ကျုပ်လဲ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားလဲမလို့လုပ်တုန်း ယောက္ခမက အခန်းထဲဝင်လာပြီး 

“ မင်းက အဝတ်အစားကို ကြုံသလို ဝတ်တတ်လို့ ငါရွေးမယ်” 

ဆိုပြီး ဗီဒိုထဲကအဝတ်ကို သူ့စိတ်ကြိုက် ရွေးပေးနေတာ ထမိန်စကပ်အတိုရဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်အောက်က စွံ့ကားနေတဲ့တင်ကို ကြည့်ရင်း ငပဲကထောင်မတ်လာပြီ ရေချိုးပြီးစဆိုတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီက မဝတ်ရသေးတော့ ရေလဲပုဆိုးအောက်က ငပဲကဖုံးဖိမရဘူး ယောက္ခမက ရုတ်တရက်လှည့်ပြီး 

“ ကဲ…ရော့ ဒါဝတ်..” 

ကျုပ်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူ။း ညက သူလူမှန်းမသိမူးနေလို့သာ ထိရဲကိုင်ရဲ လုပ်ရဲတာ အခုလို သာမန်အချိန်ဆို ရှိန်တယ်လေ ။

“ ဟျောင့်…ဘာငေးနေတာလဲ လဲစရာရှိလဲတော့လေ” 

သူစကားပြောရင်အဲ့လိုပဲ မင်းနဲ့ငါ ဟျောင့်…ထားပါတော့…ယောက္ခမကကျုပ် အောက်ပိုင်းကိုကြည့်လိုက်ပြီး 

“ ဟွင်းးးမင်းကတော့နော်…ကဲ…ကဲ.. လဲစရာရှိတာလဲ မိန်းမကိုလွမ်းမနေနဲ့” 

လို့ပြောပြီး ပြန်ထွက်သွားမှ သက်ပြင်းချမိတော့တယ်။ အဝတ်အစားလဲ ဆိုင်ကယ်ထုတ် ယောက္ခမက ဒူးဖုံးထမိန်စကပ်အကြပ်နဲ့ဆိုတော့ ကျုပ်ပုခုံးကိုကိုင်ပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက် နောက်ကနေ ခါးကိုကိုင်ပြီး လိုက်လာတယ် ။ ပွဲတိုင်းကျော်ယောက္ခမကို အဲ့ကျမှ သိရတော့တယ်။ ရောက်တာနဲ့ နှုတ်ဆက်တဲ့ သူတွေက တပုံတပင် ယောင်္ကျားက ပိုများတယ်။

ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်နဲ့ ပြောမနာဆိုမနာပဲ အဲ့ဒီထဲက ကျုပ်က သဘောမကျတော့ဘူ။း အူတိုနေသလိုပဲ။ အဲ့လိုနဲ့ သောက်ကြစားကြ သီချင်းဆိုကြနဲ့ ၉နာရီလဲ ကျော်လာပြီ တော်တော်လဲ မူးနေကြပြီ။ တောင်ပေါ်ဒေသ နယ်မြို့လေးဆိုတော့ ညဆိုအအေးပိုတယ်။ ပြန်ချင်ပေမယ့် ယောက္ခမက သောက်ရင်း သီချင်းဆိုနေတော့ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့၁၀နာရီ ထိုးလာတော့ ယောက္ခမက မိုက်ကိုချလိုက်ပြီး “ငါအပေါ့သွားအုံးမယ်” သူနဲ့အတူ သူ့ဘေးနားမှာ သီချင်းဆိုရင်း ဟိုပုတ်ဒီပုတ်လုပ်နေတဲ့ ကျုပ်နဲ့ အသက်သိပ်မကွာတဲ့ ငနဲက အစက အန်တီခေါ်နေရင်းကနေ 

“ လာလေ မမကျတော်လိုက်ပို့မယ်” 

ဆိုပြီး မူးနေတဲ့ ယောက္ခမကို ခေါ်မယ်လုပ်တော့ “ရတယ်မလိုဘူး ကျုပ်ပို့လိုက်မယ် ပြီးရင်ပြန်တော့မှာ”။

“ အေး ဟုတ်တယ် ငါ့သားမက်ရှိတယ်” 

“ အာလေးလျှာလေးနဲ့ ပြောနေတဲ့ ယောက္ခမကိုတွဲ ယောက္ခမကလဲ ကျုပ်ခါးကို ပြန်ဖက်ပြီး နောက်ဖေးကို လိုက်ပို့တော့ 

“ ငါ့သား အေးနေပြီလား ပြီးရင် ပြန်ကြမယ်နော်” 

“ ဟုတ်” 

အဲ့လိုနဲ့ အိမ်ပြန်ကြတော့ ဆိုင်ကယ်နောက်ကနေ ခါးကိုဖက် ရင်ဘတ်နဲ့ပါးကို ကျုပ်ကျောပြင်မှာ ကပ်ပြီးလိုက်လာတယ်။ ကျုပ်နားရွက်နားကပ်ပြီး 

“ ဖြေးဖြေးမောင်း မအေးဘူးလား” 

“ အေးတာပေါ့” 

“ လေတိုးတော့ ပိုအေးမှာပေါ့” 

ဆိုပြီး ခါးဖက်ထားရာကနေ ကျုပ်ရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်လိုက်တော့ ရင်နှစ်မွှာ ကျောပြင်ပိုထိကပ်တော့ အောက်ကငပဲက ထောင်မတ်လာပြီ အဲ့လိုနဲ့အိမ်ပြန်ရောက်တော့ 

“ အန်ချင်တယ်ကွာ…” 

နောက်ဖေးကို တွဲခေါ်ပြီး ကျောကိုနှိပ်ပေး ရေခပ်ပေးနဲ့ ။

“ အပေါ့သွားအုံးမယ် စောင့်အုံး” 

ပြန်ထွက်လာတော့ ကျုပ်ခါးကိုဖက်ပြီး သူ့အခန်းထဲရောက်တော့ မူးနေတဲ့လေသံနဲ့ “မင်း ဒီနေ့ပျော်လား” 

“ ပျော်ပါတယ်” 

“ အင်းးငါလဲအ့လိုပဲ ပျော်သလိုနေနေရတာ ယောင်္ကျားကလဲ အမြဲအဝေးမှာ” 

“ ငါအခုလို သောက်စားတာ ဖဲရိုက်တာ မင်းအဖေကို ပြန်မပြောနဲ့နော်” 

“ အင်းပါ” 

“ အိပ်တော့နော်” လို့ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်ကိုလှဲတင် စောင်ခြုံပေးတော့ လေသံတိုးတိုးနဲ့

“ ငါ့ကို အဝတ် မလဲပေးတော့ဘူးလား” 

“ လဲပေးမယ်လေ” 

“ အင်းး” 

အပေါ်က ဆွယ်တာအင်္ကျီကို အပေါ်လှန်တင်ပြီး ခေါင်းကချွတ်ပေးတော့ အနက်ရောင်ဗလာစီယာလေး ပေါ်လာတော့ သူမမျက်လုံး မှိတ်ထားပြီး မှိန်းနေတယ် ထမိန်စကပ်ဘေးက ဇစ်ကိုဆွဲချ ဂျိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ချွတ်တော့။

ရင်အစုံမို့ တက်ပြီး ယောက္ခမရဲ့အသက်ရှူသံတွေ မြန်လာတယ်။ ကျုပ်လဲ ထို့အတူပဲ ငပဲကမန်ဖီနေပြီ အသံတုန်တုန်နဲ့ 

“ အောက်ခံတွေပါလဲ ပေးရမလား” 

“ မင်းးသဘောလေ…” 

ဘာမှမမေးတော့ဘူး ကျောပြင်အောက် လက်လျှို ဗလာစီယာဂျိတ်ဖြုတ်ပြီးတာနဲ့ အောက်ကအတွင်းခံပါ တဆက်ထဲ ချွတ်လိုက်တော့ ယောက္ခမ သူ့ပိပိကို လက်နဲ့ကွယ်ထားတယ် 

“ ဖယ်လေ..” 

“ အာ..ဖယ်ဘူး..ရပြီ ထမိန်ယူပေးတော့” 

“ ယူပေးဘူး မနေ့ညကတောင် အကုန်လဲပေးသေးတာကို” 

“ မနေ့ညက အရမ်းမူးသွားလို့မသိတာ ခုက အဲ့လောက်မမူးဘူးလေ” 

“ ဟျောင့် မညစ်နဲ့ကွာ ထမိန်ယူပေးတော့” 

ကျုပ်စိတ်ထိန်းမနိုင်တော့ဘူး 

“ ယူပေးဘူးဗျာ” 

လို့ပြောရင်း လွတ်နေတဲ့နို့တွေကို သူမအပေါ်ကနေ စုပ်နမ်း တဖက်ကို လက်နဲ့ပွတ်နယ်ပစ်လိုက်မိတော့တယ်။

“ ဟ့…အင့်…ဟျောင့်…မင်းးကွာ…” 

ဘာမှဆက်မပြောနိုင်အောင် သူမကိုယ်ပေါ်ခွလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နမ်းပြီး ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ သူမလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျောပြင်ကိုပြန်ဖက်ထားရင်း အနမ်းတွေ တုံ့ပြန်လာတယ်။ ယောက္ခမရဲ့ တန်ပြန်အနမ်းက လေထဲလွင့်နေရသလိုပဲ သူမလျှာနဲ့ ကျုပ်လျှာကို ထိုးကလိပေးနေတာ။ ကျုပ်လက်ကလဲ အငြိမ်မနေဘူး နို့တွေပွတ်နယ်လိုက် နို့သီးခေါင်းတွေခြေလိုက်နဲ့ အခန်းထဲမှာ အသက်ရှူသံတွေနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းသံတွေက ဆူညံလို့ပေါ့။ လက်က ပေါင်ကြားပိပိ အပေါ်ရောက်တော့ ယောက္ခမတွန့်သွားရင်း နှုတ်ခမ်းကိုခွာ ကျုပ်မျက်နှာကို အောက်ကနေ မော့ကြည့်ပြီး 

“ တကယ်လုပ်မှာလား..” 

“ လုပ်မှာပေါ့..”

ပါးစပ်ကပြောနေပေမယ့် လက်က ပိပိအေမောင်းကြားလေးကို ပွတ်သပ်တာ မရပ်သလို အရည်စိုရွဲနေတဲ့ အပေါက်ဝလေးကို မထိတထိ ကလိပေးနေလိုက်တော့ 

“ အင်းးးဟင့်..မဖြစ်သင့်ဘူးထင်တယ်နော် ဟူး…” 

“ မသိတော့ဘူးဗျာ” 

စိုရွှဲနေတဲ့အပေါက်ထဲကို ခပ်သွက်သွက် လက်ခလည်နဲ့ ကစားပေးလိုက်တာ ယောက္ခမခမျာ 

“ အိုးးအင်းးးဟင့်ဟင့်…ကွာ..ကျွတ်.ကျွတ်” 

ညည်းသံမျိုးစုံနဲ့ အံကြိတ်ရင်း ခါးတွေ ကော့တက်လာတော့တယ် ။ပိပိအရည်တွေလဲ စိုရွှဲနေပြီ သူမရင်အစုံကလဲ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ မောဟိုက်နေတဲ့ သူမကိုကြည့်ရင်း မပွင့်တပွင့် ဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံ့နမ်းတော့ အထိအတွေ့နဲ့ ဝေးကွာနေတဲ့သူမ ကျုပ်အကျီကို ဆွဲချွတ်ဘောင်းဘီတွေပါ တခါထဲ ချွတ်ပေးပြီး။

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းကိုဆွဲယူ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်နမ်းရင်း ကျောပြင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ထားပြီး အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနဲ့ အနမ်းတွေ ကြမ်းလာတော့တယ်၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းတွေပြန်ပေးရင်း သူမပေါင်ကိုဟ ပိပိအပေါက်ဝကို ဒစ်မြုပ်ရုံလေးထည့်ပြီး အဝင်အထွက်လုပ်ပေးတော့ မော့ကြည့်ပြီး 

“ အင့်…ဟင့်..ဘယ်လိုလေးလဲကွာ…မထည့်သေးဘူးလား” 

“ ဖြေးဖြေးပေါ့ ” 

“ ဟွင့်..အွင်…ရှီး.” 

“ မင်းအရမ်းတတ်တာပဲကွာ…” 

ညည်းပြောလေးနဲ့ဆိုရင်းက နှုတ်ခမ်းကို တချက်စုတ်နမ်းပြီး “ဟျောင့်လေးရယ် ထည့်လိုက်ပါတော့ကွာ” 

“ အင်း ထည့်တော့မယ်နော်..” 

“ အင်းးလို့ဆို” 

ညုတုတုလေသံက အသဲယားစေတယ် အဲ့ဒါနဲ့ သူမပိပိထဲကို ဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိ ဖိသွင်းလိုက်တော့တယ်။

“ အ့…အားးရှီးးဟျောင့်လေးရာ..အွင်းး.” 

ငပဲကို အဆုံးထိပြန်ထုတ်ပြီး ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်တဲ့အထိ ဆောင့်ထည့်လိုက်တဲ့အချိန် 

“ အားးအဟင့်..ဟင့်.. သေပါပြီကွာ အရမ်းပဲ” 

ပုံမှန် တချက်ချင်းဖြေးဖြေး ဆောင့်လိုးပေးတာ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေရွဲနေသလို ယောက္ခမပိပိလဲ အရည်တွေနဲ့စိုရွှဲနေပြီ အောက်ကနေ ခါးတွေကော့ကော့ပေးရင်း ပြန်ဆောင့်ပေးနေတဲ့ ယောက္ခမနဲ့ကျတော် အပေးအယူတွေ မျှနေကြတာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း ကြမ်းသထပ် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ထည့်တော့ သူမကလဲ အားကျမခံ အောက်ကနေကော့ပေးပြီး ကျုပ်ပုခုံးကိုင်ရင်း ပြန်ပင့်ပေးတာ 

“ အားးဟျောင့်…ရှီးး…အွင့်..အွင့်…ဟင့်…ဟင့်…မင်းး…မင်းပြီးတော့မှာလားဟင်….” 

“ အင်းးပြီးတော့မယ် အတူတူပြီးမယ်နော်”။

“ အင်းးး” 

ယောက္ခမက ပေါင်ကိုထပ်ကားပေးတော့ တံကောက်ကွေးနှစ်ဖက်ထဲ လက်ထောက် ထည့်ကားရင်း အားကုန်တရပ်စပ် စက်သေနတ်ပစ်သလို ပစ်ဆောင့်ထည့်တော့တာ 

“ အားးးအားးအားးအို့…အင့် အင့် အင့်..ဟင့်ဟင့်ဟင့်…အိုးးးဟျောင့်လေး..ဟျောင့်လေးး…အရည်တွေအများကြီးထွက် အင့်..အင့်….လာပြီ..အ့..အ့..” 

မနားတမ်းဆောင့်ထည့်ရင်းသုတ် ရည်တွေကို သားအိမ်ထဲပန်းထည့်ရင်း ယောက္ခမရင်ခွင်ထဲမှာ အမောဖြေရင်း မှေးနေတော့တယ် ။သူမလက်နဲ့ ဆံပင်တွေကို ဖွဖွသပ်ပေးပြီး 

“ အရမ်းတတ်တဲ့ကောင်လေး င့ယောင်္ကျားတောင် မင်းလိုမတတ်ဘူး သိလား…” 

“ ဟုတ်လား ဒီညက မနေ့ညက ထပ်ပိုကောင်းတယ်”။

“ ဟမ်…လူလည်လေး လုပ်ပြီး သူမဟုတ်သလိုပဲ အလုပ်မခံတာကြာတော့ ကျင်စပ်စပ်ဖြစ်တော့ ထင်တော့ထင်သား မသေချာလို့ ဟွင့်..” 

“ အခုသေချာပြီလေ” 

“ ထပ်ပြီးသေချာအောင် ဒီမှာပဲ အိပ်တော့မယ်နော်” 

“ ဘာမှလဲမဆိုင်ဘူး အိပ်နဲ့ကွာ” 

“ အိပ်မယ်ကွာ” 

ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းပစ်လိုက်တော့ 

“ အဲကွာ…ဟျောင့်လေး..လူဆိုးလေး..အွင့်..ဟင့်..” 

အဲ့လိုနဲ့ ယောက္ခမအခန်းမှာ နှစ်ပါးသွားကကြပြီး နေ့ထမင်းစားပြန်ရင် အရင်က အိမ်မကပ်တဲ့ယောက္ခမ ထမင်းပွဲနဲ့ စောင့်နေတတ်ပြီး ရုံးမပြန်ခင် အခန်းထဲမှာ အကြောလျော့ပေးနေကြဆိုတော့ သူမမျှော်နေတတ်ပြီ။ နေ့ဆို မိန်းမက အလုပ်သွားတော့ နေ့မှာမယား ညမှာခိုးစား အဖြစ်နဲ့….။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ရမ္မက်ထန်တဲ့ ခင်ထားငယ် (စ/ဆုံး)

ရမ္မက်ထန်တဲ့ ခင်ထားငယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ပေါင်တန်ကို ထမ်းတင်ထားသောကြောင့် ခင်ထားငယ်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခုသည် ပြော့ပြော့ အိအိ ပုံ့ပုံ့ ကြီးဖြစ်နေသည်။ မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုလက်ဝါး တစ်ခု စီဖြင့် အုပ်ကာ ခပ်တင်း တင်းကိုင်လိုက်သည်။ ထိုသို့ကိုင်ရာတွင် လက်ချောင်းများကို ဖင်သားနှစ်ခုအလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းကို ကျကျနန ကိုင်မိစေရန် ပြုသည်။ ဖင်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သောအခါဖင်အကွဲကြောင်းကို ဆွဲဖြဲ သလို ဖြစ်သွားသည်။ 

လက်ညှိး နှစ်ချောင်းက စအိုနှင့်လက်နှစ်လုံးသာသာခန့် ဝေးသော နေရာတွင်ရှိသည်။ မင်းဇော်က ထိုလက်ညှိးများတွင်ဖိအားကို ပိုထည့်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် စအိုဝလေးကိုမပြဲတပြဲ ဆွဲဖြဲ နေသည့် သဘောမျိုးဖြစ်သည်။ ထို့နောက်လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက် ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးလိုက်သည် . .. လီးကြီးက တိုးဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက် ဖြစ်သည်နှင့်အမျှ အဖုတ်ထဲမှစောက်ရေမှာအပြင်သို့ လျှံ ထွက်ခါ ဖင်ခေါင်းတလျှောက် အောက်သို့ စီးကျသည်။ 

စီးကျလာသောစောက်ရေကြည်တို့သည် စအိုဝလေးကို ဖြတ်၍သွားရာ စအိုဝလေးမှာ အေးကနဲ နွေးကနဲဖြင့်ယားကျိကျိဖြစ်လာသည်။ ခင်ထားငယ်၏ ဖင်ပေါက်မှာ အရိုင်းမဟုတ်..ဖင်အပျိုမဟုတ်..ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံ ထားရသော ဖင်ပေါက်ဖြစ်သည်။ သည်လိုစိုစို စွတ်စွတ်ဖြစ်လာသောအခါ ယားသလိုလိုနှင့် မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည်။ ဖင်ခံခြင်သော စိတ်များတဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

ဤအချိန်မှာပင် မင်းဇော်သည် စောက်ရေကြည်များစီးကာ စိုစိုစွတ်စွတ် ဖြစ်နေသောခင်ထားငယ်၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏ညာလက် ခလယ်ကို ဆတ်ကနဲသွင်းလိုက်သည်။ 

“ စွတ်..”

“ အိုး..မာမီ..”

မင်းဇော်ကလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးသွင်းရာတွင် ညှင်သာသလောက်၊ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ထိုး သွင်းရာတွင်တော့ အတော်ကြမ်းသည်။ လက်ခလယ်တစ်ချောင်းလုံးကို တစ်ချက်ထည်းနှင့် အဆုံးဝင်အောင် တအားထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ လီးချောင်းကြီးများ တအားထိုးသွင်းကာ လိုးတာကိုပင်ခံဖူးပြီးသော ဖင်ခေါင်းပေါက်ဖြစ်သည့်အတွက် လက်ခလယ်ကိုတော့ အရေးမလုပ်ပါ၊ ထိုးထဲ့လိုက်ရာတွင် လျှောကနဲဝင်သွားသည်။ သို့သော် မင်းဇော်က လက်ခလယ်ကို သည်အတိုင်းအဖြောင့်ထိုးသွင်းခြင်းမဟုတ်ဘဲ.. ခပ်ကောက် ကောက်လေး ပြုကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည့်အတွက် အထိအတွေ့ကတော့ တမူထူးသည်။ ဆန်းသည် ..ကောင်းတာလဲကောင်းသည်။ 

ဖင်လိုးတာကိုခံဖူးသော ခင်ထားငယ်မှာ ( သူမသည် ဖင်လိုးတာကို ခံဘူးယုံသာမက ဖင်ပေါက် စေါက်ဖုတ် ပါးစပ်ပေါက်တို့တွင် လီးသုံးချောင်းတစ်ပြိုင်ထဲ ထိုးသွင်းလိုးတာကိုခံဘူးသည်။) ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လက်ချောင်း ထိုးသွင်းတာ ခံရယုံမျှနှင့်ရင်ထဲဖိုမောလှိုက်သွားရသည်။မင်းဇော်သည် ကာမမှု၌တစ်ကယ်ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်ကြောင်းကို ခင်ထားငယ်ဝန်ခံပါသည်။ မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်ကို စတင်၍ဆောင့်လိုးပါလေတော့သည်။

ထိုသို့လိုးရာတွင် စေါက်ဖုတ်ထဲရှိ လီးနှင့် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းထားသော လက်ခလယ်တို့ကို အချိန် ကိုက်လှုပ်ရှားပေးသည်။ စောက်ဖုတ်ကို လီးဖြင့်လိုးကာ ဖင်ပေါက်ကိုလက်ခလယ်ဖြင့် လိုးခြင်း ဖြစ်သည်။သည်လို လီးနှင့်လက်ခလယ် ပြိုင်တူလိုလို လိုးခြင်းသည် ခင်ထားငယ်ကို အပြတ်ခိုက်သွား စေသည်။ 

ခင်ထားငယ်၏ တစ်ကိုယ်လုံး လူးလူး လွန့်လွန့် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ မင်းဇော်သည် တစ်ချင်ခြင်းမှန်မှန်ဆောင့်သည် ထိုဆောင့်ချက်တိုင်းတွင် အားအပြည့်ပါလျက် လီးအဝင် နက်ကာ ထိမိလှပေသောကြောင့် တစ်ချက်ဆို ဆိုသလောက်ခင်ထားငယ်တစ်ယောက် ကော့ပျံသွားလေသည်၊ စအိုပေါက်ထဲသို့ လည်း လက်ခလယ်ကိုအဆုံးသွင်းလိုက် ကျွတ်လုလု ဆွဲထုတ်လိုက် အားဖြင့် ဆပ်ကနဲပြန် ဆောင့်ထိုးလိုက်လုပ်ပေးသည်။ 

“ ဘွတ်..ချစ် ..ဘွတ်..အင့် “

“ ဘွတ်..ဘွတ်..စွပ်..ဗျစ်.ပြွတ် ”

“ အား ..အောင်မယ်လေး ကောင်းလိုက်တာရှင် ”

ခင်ထားငယ် ရမက်ပြင်းလာသည် သူမသည် ရမက်စိတ်ပြင်းထန်ပြီး နှာထလာလျင်ရင်သားအစုံကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲကာ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးတာကို အရမ်းခံချင်သည်။ယခုမင်းဇော် ၏ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ ဖင်ကို လိုးဆော်နေပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကတော့ဘေးနားကိုထောက်ကာ အားပြုထားရပေရာ နို့ကိုဆွဲရန်လက်အပိုမရှိဘဲဖြစ်နေသည်။ နို့အုံနှစ်ခုကို စုံကိုင်ကာဆွဲနိုင်ရန် ဖင်ပေါက်ကိုလိုးနေသည့်လက်ခလယ်ကိုလွှတ်ရ ပေမည်။ 

ထိုသို့လက်ခလယ်ဖြင့် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးကာလိုးပေးနေသည်ကလည်း ခံလို့ကောင်းလှပေရာ ထိုအရသာကိုလည်း မပျက်စေလို..၊ထောက်ကာ အားပြုထားသော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်သားနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်နယ် ပေးခိုင်း လျင် ကောင်းမည်လားဟု စဉ်းစားမိသေးသည်။ 

သို့ရာတွင် ဤသို့လုပ်ပါကအားပြုထောက် ထားမှုပျက်ကာ ဆောင့်ချက်အားလျော့ပြီး လီးအဝင် သိတ်မနက်ရှိုင်းမထိရောက်တော့ဘဲ အရသာ ပျက်သွားမှာ ကို ခင်ထားငယ်ရိပ်စားမိသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ခင်ထားငယ်သည် မိမိ၏နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို မိမိလက်များဖြင့် ပြန်၍တအားဆုပ်နယ်ကာ တဟင်း ဟင်းဖြင့် ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်နေသည်။ မျက်လုံးပင်ကောင်းစွာ မဖွင့်နိုင်တော့ပေ..။ ဒါကိုမြင်ရတော့ မင်းဇော်မှာလည်း တမျိုးတစ်ဖုံစိတ်ပို၍လှုပ်ရှားလာသည်။

ထို့ကြောင့် ဆောင့်ချက်များကို မြန်ပေးလိုက်သည်။တစ်ချင်ခြင်းမှန်မှန်ဆောင့်လိုးမနေတော့ ၊ ဆက်တိုက် စက်သေနတ်ပစ်သည့်နယ်တရကြမ်းဆောင့်လိုးသည်။ လက်ခလယ်ကိုလည်း ဖင်ပေါက် ထဲသို့ မြန်ဆန်စွာထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။လီးနှင့်လက်ချောင်းထိုးသွင်းလိုက်တိုင်းသည်၊ လိုးနေသူမင်းဇော်နှင့် အလိုးခံနေသူခင်ထားငယ်တို့ နှစ်ယောက်လုံး၏ သွေးသားများ ဆူဝေလာသည်။ မင်းဇော်က လီးနှင့်လက်ခလယ် တို့ကို အားအင်အပြည့်ဖြင့် ထိုးဆောင့်ဖိသွင်းလိုက်လေတိုင်း ခင်ထားငယ်သည် ။

စောက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ခေါင်းထဲသို့ဝင်လာသည့် လီးတန်နှင့် လက်ချောင်းတို့ကို ဆီး၍ဆီး၍ ညှပ်ပေးညှစ်ပေး စုပ်ယူ ပေးနေသည်။ စေါက်ဖုတ်အတွင်းသားနှင့် ဖင်ခေါင်း ကြွက်သားများကိုကောင်းကောင်းကြီး အလုပ် ပေး နေသည်။ မင်းဇော်က ပို၍ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။ ပို၍ကြမ်းကြမ်း လိုးသည်ညှောင့်သည်..ခင်ထားငယ်ကလည်း မင်းဇော်၏ လိုးချက်ဆောင့်ချက်များနှင့်အပြိုင် ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ကာ ပင့်ကာ ခါးကလေးနွဲ့ကာ ယမ်းကာနှင့် အပြတ်ကိုခံယူသည် အောက်ပေးကောင်းကောင်းပေးည် စေါက်ရေတွေကလည်း စိုရွှဲနေပြီမို့ အသံများက တဘွတ်ဘွတ်မြည်နေသည်။

ခင်ထားငယ်သည် ကောင်းလွန်းလှသည်ဖြစ်ရာ ပါးစပ်မှ

“ အား..အား.. ဟင့်..မြန်မြန်နဲ့ ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးပါ ..ဆောင့်ဆောင့် …အား..”

ခင်ထားငယ်က အာသာငန်းငန်းပင်တောင်းဆိုသည် ပြောဆိုပုံသည် အငမ်းမရဖြစ်သော်လည်း ရမက်ဇော ဟုန်အလွန်အမင်းထက်သန်နေသည်မို့ စကားသံကတော့တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်ဖြစ်နေသည်။ မင်းဇော်မှာလည်း လရေကပန်းခါနီးပြီမို့ အရမ်းကိုဆောင့်လိုးနေသည်။  မင်းဇော် ကိုယ်တိုင် လည်း မိမိနည်းတူ ကာမအရသာကိုခံစားနေရကြောင်း ခင်ထားငယ်က သိရှိနေလေသည်။ သည်လိုသာဆိုပါကမိမိတို့နှစ်ယောက်ပြိုင်တူပြီးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းခင်ထား ငယ်က ရိပ်မိကာ ဝမ်းသာကျေနပ်လျက်ရှိသည်။ခင်ထားငယ်အဖို့ ကာမစပ်ရှက်ခြင်းသည် ( စေါက်ဖုတ် ၊ ဖင်၊ ပါးစပ်၊ နို့အုံကြား ) ဘာမျှမဆန်းပါ သို့သော် ယခုကဲ့သို့ ကာမစိတ် အရမ်းကိုတက်ကြွကာ အငမ်းမရဖြစ်နေတာမျိုး၊အရသာထူးကဲကာ ဇိမ်ရှိတာ မျိုး မကြုံဘူးပါ။ 

ယခုလည်း ကာမမရသာ၏အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ကာ ပြီးတော့မည်မို့ ခင်ထားငယ် တစ်ကိုယ်လုံးရှိကြွက်သားများ အကြောအချင်များသည် တင်းကြွလာသည် စေါက်ဖုတ်ထဲမှလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်တက်နေသည်။

“ အာ.အား..ဟး…ထွက်ကုန်ပြီ.ကိုဇော်ရေ..ကောင်းလိုက်တာရှင် အောင်မယ်လေး. ကောင်းလိုက်တာ..” 

ခင်ထားငယ်က ပါးစပ်မှ . အီး ရွတ် မြည်တမ်းရင်းထွန့်ထွန့် လူးလျက် ကော့ပျံနေသည်။ သူမ ၏စောက်ဖုတ်တွင်းမှ စီးထွက်လာသောစေါက်ဖုတ်အရေများကလည်း မင်းဇော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပူနွေးသွားစေသည်။ စေါက်ဖုတ်၏ အတွင်းသားများကိုလည်း စူပွ စူပွလုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့်လီးတန်ကြီးကိုဖြစ်ညှစ်နေသလို ဖင်ခေါင်း သည်လည်း တာဝန်ကျေစွာ ရှုံ့လိုက်ပွလိုက်ဖြင့်လက်ခလယ်ကို စုပ်ယူလျက်ရှိသည်။ မင်းဇော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း အရမ်းကို စိတ်ထနေသည့်အပြင် ခင်ထား၏ စောက်ဖုတ်ညှစ်အား မှာလည်း ကောင်းလှသည်ဖြစ်ရာ ဘယ်လိုမှထိမ်းမထားနိုင်တော့ဘဲလရေတွေ ကို ခင်ထားငယ်၏ စေါက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အားကုန် ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

“ ကိုဇော့် လရေတွေ ပန်းလိုက်ပြီ..ထားရေ့..ရော့..အား..အား..”

မင်းဇော်က အံကြိတ်ကာပြော ရင်းတဆပ်ဆပ်တုန်တက်နေလေသည်။ လုံးကျစ်သော ဖင်သားနှစ်ခုကလည်း တွန့်ခါနေသည် ခေါင်းလည်းပေါ့သွား၏။ သူ့လီးထိပ်မှ လရေများသည် ပြစ်ကနဲ..ပြစ်ကနဲ..ခပ်ပြင်းပြင်းကို ပန်းထွက်သွားသည်။ ပန်းထွက်အားက အတော့ကိုပြင်းထန်သည်စေါက်ခေါင်း၏ နက်ရှိုင်းလှသည့် အတွင်းပိုင်းရှ ိ အသားနုနုလေးများတိုင်အောင်ပင် သုတ်ရေတို့တိုးဝင်ရောက်ရှိ သွားသည်။ ထိုနေရာများအထိ မည်သည့်ယောက်ျားသား၏ လရေမျှရောက်ခြင်းမရှိသေးးပါ။ 

ခင်ထားငယ် ၏ သွေးသားများအဖို့ ထူးကဲလေသော အရာသာ အတွေ့အကြုံသစ်တစ်ရပ်ပင်ဖြစ်တော့ သည်။ မင်းဇော်သည် သုတ်ရေပန်းထွက်လျက်ရှိသော လီးတန်ကြီးကို ခင်ထားငယ်၏ စေါက်ဖုတ် အတွင်း အဆုံးတိုင်အောင်ပင် ဖိကပ်ထိုးသွင်းထားလျက် ခင်ထားငယ်ကိုယ်ပေါ်တွင်ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်ရင်း ဇိမ်ခံနေသည်။ ခင်ထားငယ်ကလည်း မင်းဇော်၏လီးကို အားရပါးရစေါက်ဖုတ်ကြွက်သားများဖြင့်ညှစ်ထားသလို ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကလည်း မင်းဇော်ကိုအားကုန်ညှပ်ထား လိုက်ကာ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေသည်။

“ ကောင်းလိုက်တာ..ကိုဇော်ရယ် ..နောက်ကို ဒီလိုမျိုးလိုးပေးရမယ်နော်..ဒါဘဲ”

“ ကိုဇော်လည်းကောင်းလိုက်တာ..ထားရယ် ..ထားအဖုတ်ကအရမ်းကိုကောင်းပါလားကွာ ဒီအဖုတ် ထဲမှာထုတ်ပေးလိုက်တဲ့ လရေမျိုး တစ်ခါမှမပန်းထုတ်ပေးခဲ့ ဖူးဘူး..သိတ်ကောင်းတယ် ကွာ..အရမ်းကိုဘဲ..”

သုတ်ရေတွေပန်းထည့်ရင်း မင်းဇော်ကတဖွဖွပြောနေသည်။ သည့်နောက်တော့ နှစ်ယောက် သား ထပ်လျက်သား မှိန်းနေကြသည်..လူတွေကသာမှိန်းနေကြသည် လီးနှင့်စေါက်ဖုတ် ကမူ မှိန်းမ နေကြပါ အဆောင့် အလိုး အကော့အပင့်သာ ရပ်သွားသော်လည်းအရှိန်မသေနိုင်သေးဘဲ မင်းဇော်က လီးကို ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲလုပ် ပေးလျက်ရှိသလိုခင်ထားငယ်ကလည်း မင်းဇော်နှင့်အတူ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေးဘဲ စေါက်ဖုတ်ကြွက်သားများနှင့် တောင်နေဆဲလီးကို မှန်မှန် ညှစ်ပေးလျက် ရှိသည်။ ပါးစပ်မှလဲ..

“ အရမ်းကိုကောင်းတာဘဲ ကိုဇော်ရယ် နောက် တစ်ခါလိုးရင်..စေါက်ဖုတ်တင်မကဘူး ဖင်ကိုပါလိုးပေးပါနော်..ထားဖင်ခံချင်တယ်ကွယ် ”

“ ထားနဲ့လိုးရတာ သိတ်ကိုကောင်းတယ်ကွာ..စိတ်ချထားရေ..ကိုကလည်းထားဖင်ကိုကိုယ့်လီးအဆုံး သွင်းပြီးလိုးချင်တယ်ကွာ..”

အတန်ကြာအောင်မှိန်းနေပြီး အသက်ရှူမှန်လာသောအခါမင်းဇော်က ခင်ထားငယ် ၏ညာဖက် ပါးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ တကယ်မြတ်နိုးမှုနှင့်နမ်းသည့်အနမ်းမို့ခင်ထားငယ်၏ ရင်ထဲတွင် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်သွားလေသည်။ မင်းဇော်သည် ခင်ထားငယ်အပေါ်မှ ဘေးသို့လှိမ်းဆင်းလိုက်သည် ယခုထက်တိုင်ပင်မာန်မကျချင်သေးသော လီးက ခင်ထားငယ်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဖွတ်ကနဲမြည်ကာကျွတ်သွားသည်။ 

ခင်ထားငယ်၏ ရင်ထဲတွင်လည်း လီးကျွတ်သွား၍စေါက်ဖုတ်အတွင်း၌ ချောင်သွားကာ ရင်ထဲတွင်လည်း ဟာသွားသည်။ လရေများစီးကျလျက်ရှိသော မိမိ၏စေါက်ဖုတ်ကိုလည်း မင်းဇော်က အဝတ်တစ်ခုနှင့် ယုယစွာသုတ်လိုက်သည် အရေးထဲအဝတ်စကစေါက်စေ့ကို ပွတ်မိလိုက်၍ ကြက်သီးများဖြန်းဖြန်းထသွားရသေးသည်။

“ ကျန်နေသေးတဲ့ ထားရဲ့ အတိတ်ကအဖြစ်ဆိုးတွေကို နားထောင်ချင်သေးလားကိုဇော်..”

“ ကျော်ကျော်မိုးတို့ လူသိုက်က ထားကို အတင်းဝိုင်းပြီး လုပ့်ခဲ့တဲ့အပြင်အခြားအဖြစ်ဆိုးတွေ ကြုံ ရသေးလို့လား..”

“ အင်း..ကြုံရသေးတယ် သိတ်ကိုဆိုးဝါးလှတဲ့ အဖြစ်တွေပါဘဲ ကိုဇော်ရယ်..”

ခင်ထားငယ်ကပြောရင်း မျက်နှာကလေးညိုးကျသွားသည်။ မင်းဇော်က ခင်ထားငယ်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်။စိတ်မကောင်းစရာကတော့ အမှန်ဘဲ ကိုဇော် ဒါပေမဲ့ ထားပြောပြပါမယ်၊ ဒီလို ကိုယ့်အပေါ်မှာ ကြင်နာတဲ့လူတစ်ယောက်ဆီမှာ ဖွင့်ထုတ်ပြောပြချင် တာကြာပါပြီ..၊ ထားရဲ့ပထွေးက ထားအပေါ်မှာ ဘယ်လောက်ယုတ်မာခဲ့တယ်ဆိုတာပြောပြပါမယ်။””

“ ထားရဲ့ ပထွေးကထားကို ဟို..ဟို..”

“ ဟုတ်တယ် သူကလည်း ထားကို ဗျင်း ကျင့်ခဲ့သေးတယ် ကျင့်တာမှ ရိုးရိုးတန်းတန်း တောင်မဟုတ်ဘူး”

ခင်ထားငယ်က သူ့ကို ပထွေးဖြစ်သူ ဦးကျော်မိုးက ရက်စက်စွာပြုကျင့်ခဲ့ပုံကို ခရေစေ့တွင်းကျ ပြန်ပြော ပြလေတော့သည်…။ဦးကျော်မိုးသည်ကား ခင်ထားငယ်၏ ပထွေးဖြစ်သည်။ ခင်ထားငယ်မိခင်၏ နောက်အိမ်ထောင် ဖြစ်ကာ အတူတူနေကြသည်။ ထိုညက မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ထားလည်းအိမ်တွင်မရှိပေ။ ဦးကျော်မိုးသည် အရက်သောက် တတ်သူဖြစ်ပြီးအရက်မူးလာပါက သွေးဆိုးတတ်သည်။ 

ထိုသို့အရက်မူးလာလျင် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ထားကိုလူမဆန်စွာ လိုးတတ်သည်ကိုလည်း ခင်ထားငယ်သိသည် ။ အခန်းချင်းက ကပ်ရက်ဆိုတော့ အသံများက အကုန် ကြားနေရသည် ။ တခါတုန်းက ညဖက်ခင်ထားငယ် တစ်ယောက်တရေးနိုးစဉ်မှာ တစ်ဖက်ခန်းမှ တိုးတိုးတိုးတိုး နှင့်အသံများကြားရ၍ နားထောင်ကြည့်ရာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့်ပထွေးဖြစ်သူတို့ လိုးနေကြောင်းသိရသည်။

စူးစမ်းလိုသည့်စိတ်ကြောင့် ချောင်းကြည့် မိရာ .. မိခင်ဖြစ်သူကိုလေးဘက်ထောက်ပြီး နောက်မှ ဖင်ကို ၆ လိုးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအခါကတည်းက မိန်းမတွေအတွက် ခံစရာသည်စောက်ဖုတ်သာ မက ဖင်လည်းခံလို့ ရကြောင်း လီးကိုလည်း စုပ်ကြကြောင်းကို သိလိုက်ရသည်။ 

ယခုညတွင် မိခင်ဖြစ်သူက အပြင်သို့သွားနေပြီး ဦးစောမိုးသည် အရက်များမူးနေသည်။ခင်ထားငယ်လည်း အခန်းထဲတွင် ဝင်၍ဂျက်ချထားလိုက်သည်။ ထိုသို့တံခါးပိတ်ဂျက်ချပြီးချိန်မှာပင် ဦးကျော်မိုး အခန်းရှေ့သို့ ရောက် လာသည်။ 

“ ဟေ့ ငယ်ငယ် တံခါးဖွင့်စမ်း ငါ့သားပြောပြထားတဲ့ နင့်အကြောင်းတွေနဲ့ပါတ်သက်ပြီး ပြောစရာရှိတယ် ငါနင်နဲ့ စကားနဲနဲပြောချင်တယ်..” 

“ ဟင့်အင်း အန်ကယ် အရက်မူးနေတယ် ဒီလိုမူးနေတုန်း ငယ်ငယ်စကားမပြောချင်ဘူး”

“ တောက် ခွေးကောင်မလေး စေါက်စကားမရှည်နဲ့ ..တံခါးကိုဖွင့်စမ်း မဖွင့်ရင် ငါအတင်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာ မှာနော် ” 

“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မဖွင့်ဘူး မဖွင့်ဘူး ”

ခင်ထားငယ်သည် အိပ်ယာပေါ်တွင်ကြောက်လန့်စွာ ကုတ်ကုတ်ကလေး နေရင်းအသံကုန် ပြန်အော်သည် ကြေက်စိတ်ဖြင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်နေသည်။ သူမသည် ရာဂကြွယ်ဝကာ နှာကြီး သွေးဆူသော မိန်းမစားမျိုးဖြစ်ရာ တနည်းနည်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားမိ သည်နှင့် ရမက်ဇော နိုးကြားလာမြဲဖြစ်သည်။ ယခုလည်း အလွန်ကြောက့်လန့် တုန်လှုပ် နေရာ ကြောက်စိတ်နှင့် ယှဉ်သည့် ရမက်ဇော နိုးကြားမှုဖြစ်နေသည်။ ခင်ထားငယ်၏စေါက်ဖုတ်သည် တိုး၍တိုး၍ဖေါင်းကြွနေသည်။

နို့သီးခေါင်းများထောင်ထလာသည်။ သည်ကြားထဲ ညဖက်မိမိအိပ်ခန်းထဲတွင် ရှိနေချိန်မို့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလည်း ဝတ်မထား ဘလောက်အင်္ကျီနှင့် တက်ထရွန်ထမီ တပါတ်နွမ်းကိုသာတစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားသည်။ ဘလောက်အင်္ကျီမှာ အဟောင်းဖြစ်ကာ ယခုကိုယ်လုံးနှင့် အတော်ကိုကျပ်နေသည်။အသားကပ် အခြေ အနေနီးပါးဖြစ်နေသည်။ ပြီးတော့ပါးလှပ်ခြင်းမရှိသော်လည်းပြောင်းအိသော အလပ်စတစ်သားဆိုတော့ မို့ဝန်း သောရင်သားဆိုင်တို့ကို သည်အတိုင်းမြင်နေရသည်။ 

အထူးသဖြင့် နို့သီးခေါင်းများက ချွန်ကော့ကာ ထောင်တက်နေပုံက အပြတ်ကိုပီပြင်နေသည်။ (ကျော်ကျော်မိုးတို့ လူသိုက်ဆွဲကိုင် စို့ထားပြီးပြီမို့ခင်ထားငယ်၏ရင်သားများ သည် အထူးပင် ဖွံဖြိုးကြီးထွားကာ နို့သီးခေါင်းများကလည်း ရှည်နေပါသည်။) ဦးစောမိုးသည် စိတ်ကြမ်းကိုယ်ကြမ်းဖြစ်နေပါသည်။ အရက်မူးလျင်သွေးဆိုးတတ်သည်။ယခု ဦးစောမိုး အရက်အတော်ကလေး မူးနေသည်။ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရလျင် ဦးစောမိုးသည်ခင်ထားငယ် ကို တပ်မက်နေသည်။ 

ယခုကျော်ကျော်မိုးတို့တစ်သိုက်က ခင်ထားငယ်ကို ဝိုင်းလိုးခဲ့ကြပြီး လီးကိုလည်းစုပ်ခိုင်း ခဲ့ကြပြီး ဖြစ်သည် ဟုသိရသောအခါ ဦိးစောမိုး၏စိတ်တွင် အရမ်းကိုမနာလိုဖြစ်နေသည်။ သည်ကြားထဲ အရက်ကလည်း မူးနေသည် ဖြစ်ရာ ပို၍ဆိုးနေသည်။ ထို့ပြင်ခင်ထားငယ်ကလည်း တံခါးကို အတွင်းက ပိတ်ထားသဖြင့်ဦိးစောမိုး၏ကြမ်း ကြမ်းရမ်းရမ်းလုပ်ချင်သော ဗီဇကို နှိုးဆွ ပေးသကဲ့သို့ ဖြစ်နေ သည်။ 

ဦးစောမိုးသည် ပိတ်ထားသော တံခါးကို ကိုယ်လုံးနှင့်တိုက်ဖွင့်သည် အရပ်က ခြောက်ပေ ကျော်ပြီး ထွားကြိုင်းတောင့်တင်းပြီး အားအင်လည်းကြီးမားသန်စွမ်းလှသည်။ပုခေါင်းစောင်းနှင့် တိုက်ပြစ်လိုက်ရာ တစ်ချက်ထည်းနှင့် အခန်းတံခါးဂျက် ပွင့်ထွက်သွားစေသည်။

တံခါးလည်း ဝုန်းကနဲ ပွင့်သွားသည်။ သည်လိုတံခါးကို အတင်း တွန်းဖွင့်နိုင်သည့်အတွက် ဦးစောမိုး၏ ကြမ်းချင်ရမ်းချင် စိတ်များသည်ပို၍ဒီဂရီမြင့်တက်လာသည်။ အရက်ရှိန်က လည်းရှိနေသေးရာ၊ ထိုစိတ်များကိုထိန်းချုပ်နိုင်သည့်အသိစိတ်ကလည်း အလွန်ကိုအားနည်းလျက်ရှိသည်။ ဦးစောမိုးသည် သွေးညှီနံကရသည့် ငမန်းလိုမျိုုးဖြစ်နေသည်။ 

တစ်စုံတစ်ယောက်ကို အထူးသဖြင့် ဆန့် ကျင်ဖက်လိင် မိန်းမတစ်ယောက်ကို အတင်းအကြမ်းပတမ်းပြုချင်သည့်စိတ်များက တဖွားဖွားဖြစ်ပေါ်၍နေသည်။ တံခါးပွင့်သွားပြီးနောက် ဦးစောမျိုးသည် အခန်းထဲသို့ လွှားကနဲ ဝင်ရောက်လိုက်သည်။အရက်မူးနေသည့်အပြင် စိတ်လည်းအရမ်းခက်ထန်နေသည်မို့ ဦးစောမိုး၏ မျက်နှာကြီးကတင်းမာခက်ထန်နေကာ မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့် တကယ့်ဘီလူးသရဲစီးသလိုဖြစ်နေသည်၊ နဂိုကမှအကြောက်ကြီးကြောက်နေရှာသူ ခင်ထားငယ်မှာ အခန်းထဲ ခုန်ဝင်ရောက်ရှိလာသောဦးစောမျိုးကိုတွေ့လိုက်သောအခါ လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ဖြစ်ကာ ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်သည်။ 

“ အား..အား..”

သူတို့အိမ်ရှိရာနေရာသည် လူသူအရောက်အပေါက် အလွန်နည်းပါးကာ အိမ်နီးနားချင်း များကလည်း အလှမ်း ဝေးလှသည်ဖြစ်ရာ ခင်ထားငယ်အော်သံကို မည်သူမျှမကြားနိုင်ပေ။ ခင်ထားငယ် အဖို့မှာလည်း ဖြစ်ပေါ်လာသော တဏှာရမက်စိတ်သည်လည်း တဟုန်ထိုး အခေါင်အဖျားသို့ရောက်ရှိသွားသည်။စောက်ဖုတ်ထဲမှစောက်ရေများ ယိုစီးကျနေ သည်မှာလည်း စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး စိုရွှဲနေယုံသာမက ဖင်ကြားဖင်၀ မှတစ်ဆင့် ထမီကိုပါစိုနေပေပြီ

“ ကိုင်း နင်နဲ့ ကျော်ကျော်မိုး ဘာတွေဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ ငါ့ကိုပြောပြစမ်း… ”

“ သူတို့က ငယ်ငယ့်ကို ဝိုင်းပြီးဗျင်း ကျင့်ကြတာပါ။ ပြီးတော့လီးစုပ်ခိုင်းလို့လဲ စုပ်ပေး ရပါသေးတယ် ”

ဦးစောမိုးက ကျားဟိန်းသံကြီးနှင့်မေးလိုက်ရာ ခင်ထားငယ်ကလည်း အလန့်တကြားပင် ပြန်ဖြေလိုက်၏ သူမ ပြောသည့်စကားများသည် အမှန်အတိုင်းသာဖြစ်သည်။ မှန်လွန်းသည့်အတွက် တိတိကျကျ နှင့် တစ်တစ်ခွခွ စကားးလုံးများပါသွားသည်။ သည်လိုစကားအသုံးအနှုံးမျိုးကို အမျိုးသမီးတွေ ရင့်ရင့်သီးသီးပြောလေ့မရှိကြပါ အထူးသဖြင့် ယောက်ျားကြီး တစ်ယောက်ရှေ့တွင်ပြောလေ့မရှိကြပါ။ 

ခင်ထားငယ်မှာလည်း သည်လောက်အထိ နှုတ်ရဲလျှာရဲ ရှိသူမဟုတ်ပါ ။ သည်လို တစ်တစ်ခွခွပြောဆိုလိုက်မှုသည်၊ ခင်ထားငယ်အပေါ် ဦးစောမိုး အနေဖြင့်မကောင်းပိုမြင်သွား သည်။ ကမြင်းကြောဆွဲကာ နန့်ကြောဆွဲလိုသည့် မိန်းခလေးမို့သာ ၈ သည်လို တစ်တစ်ခွခွနှင့် ရုန်းရမ်း ကြမ်းတမ်း သော စကားမျိုး ဖြင့်ပြောဆိုခြင်းဖြစ်မည်ဟုဦးစောမိုးက တွေးလေတော့သည်။

ဦးစောမိုးသည် ဒေါသနှင့် တဏှာရောင်ထနေသော မျက်လုံးကြီးများဖြင့် ခင်ထားငယ်ကို ကြည့်လိုက်သည် ထိုသို့ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ခင်ထားငယ်၏ ရင်သားများကိုလည်းမြင်လိုက်သည်။ အလွန် ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်ကာ စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေချိန်မို့ ခင်ထားငယ်၏ အသက်ရှူသံများက ပြင်းထန်နေသည်။ ရင်ဘတ်သည် မို့တက်လာလိုက် နိမ့်ကျသွားလိုက်နှင့် နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှား လျက်ရှိ သည်။

ခပ်ကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေသော ဘလောက်အင်္ကျီ တစ်ထပ်တည်းသာ ရှိနေသည်မို့ …တက်လာလိုက်ကျသွားလိုက်နှင့် လှုပ်ရှားနေသောရင်သားကြီးနှစ်ခုနှင့် ချွန်ကော့ တက်ကာ အင်္ကျီသားကိုပင် ထိုးဖေါက်လုဖြစ်နေသော နို့သီးခေါင်းကလေးများက ဦးစောမိုးကိုကို မြှူဆွယ် နေကြ သည်။ ဦးစောမိုး၏မျက်လုံးများက ရင်သားဆိုင်များပေါ်သို့ကျရောက်လျက်ရှိသည်။ ကျွတ်ထွက်မတတ် ကို စူးစူးစိုက် စိုက်ကြီးကြည့်နေသည်။ ခင်ထားငယ်သည် ဘရာစီယာကိုပင် ဝတ်ထားခြင်းမရှိကြောင်းကို ဦးစောမိုးသိလိုက်၏။ ဒေါသရောင်ပေါက်နေသော မျက်လုံးများသည် ရမက်ခိုးများ ပြည့်လျှံလာသည်။ ဒေါသစိတ်နေရာတွင် ရမက်စိတ်သည် ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲ ရောက်ရှိလာသည်။ 

“ အန်ကယ့်ကိုတောင် သူ့အလိုလိုက်အောင် ကြံဖန်ပြီး ကျုံးသွင်းလိမ့်ဦးမယ် လို့ကျွန်တော် ထင်တယ် ”

ကျော်ကျော်မိုး၏စကားများကို ဦးစောမိုးပြန်လည် ကြားယောင်လာသည်။မိမိကိုမြှူဆွယ်လျက် သူမအလို ကျဖြစ်စေလျက် အပိုင်ကိုင်လာနိုင်အောင် ခင်ထားငယ်ကဘရာစီယာပင်မဝတ်ဘဲ ရင်သားစိုင်များကို ပကတိ အတိုင်းနီးပါး ပေါ်တင်ကြီးဖြစ်နေစေမည့်အခြေအနေ ဖန်တည်း ထားခြင်း ဖြစ်မည် ဟု ဦးစောမိုးက ထင်မိ၏။ 

“ အင်း..ဒီချာတိတ်မ..ငယ်သာငယ်တယ် အလာကြီးပါလား ၊မအေ့သွေး အပြည့်ရှိနေတယ် ” 

ဦးစော မိုးသည် ဒေါ်ခင်ထားကို အတိအလင်းမဟုတ်ဘဲ တိတ်တိတ်ပုန်းသိမ်းပိုက် ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်ခင်ထား မည်သို့ရာဂကြွယ်ကာ အလိုရမက်ပြင်းပြထက်သန်သည်ကို ဦးစောမိုး ကောင်းကောင်းကြီး သိသည်။ 

“ ငါ့ကိုလိုရာ ကျုံးသွင်းပြီး လိုရာခိုင်းမလို့ ..ဟင်း ကျော်ကျော်မိုးကိုဘဲ ရမယ် ငါ့ကိုဘယ်ရမလဲ သူ့ကိုတောင် ငါက အပြတ်လိမ့်နေအောင် လိုးပြစ်လိုက် ဦးမယ် ။ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ ” 

အရက်လည်းမူးနေရာ ဦးစောမိုးသည် သိတ်ပြီးကျိုးကြောင်းဆင်ချင်ကာ မစဉ်းစားနိုင်တော့ အရက်မူးနေ သူတို့ထုံးစံ ရမက်စိတ်ကလည်း ပြင်းပြနေသည်ဖြစ်ရာ ကိုယ်လိုရာဖက်သို့သာ ဆွဲတွေးလိုက်တော့သည်။ ထိုသို့ တွေးတောပြီးသည်နှင့်ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်ဝတ်ထားသော ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီ ရင်ဖတ်ကို အတင်းဆွဲ ဖြဲလိုက်သည်။

“ ဗြစ် ”

အင်္ကျီရင်ဘတ်ပြဲသွားသည် ခင်ထားငယ်မှာ ရင်ဘတ် ဟင်းလင်းဖြစ်လျက် မို့ဝင်း ထွားအိ လေသော နို့အုံကြီး နှစ်ခုသည် တုန်လှုပ်ကာပေါ်လာသည်။ ခင်ထားငယ်မှာကြောက်လွန်း၍ ကြက်သေသေနေမိသည်။ အထင်းသား အရှင်းသား ပေါ်လာသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဖုံးအုပ် ကာကွယ် ဖို့ကိုပင် သတိမရ မှင်တက်မိကာ သည်အတိုင်းမလှုပ် မယှက်ရှိနေသည်။

အလန့်တကြားပြုလိုက်ရသည်မို့ ရင်သားတို့ကိုလက်ဖြင့်ကာ သည့်အသွင်မဟုတ်ဘဲ လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ကာပြသည့်သဘောမျိုး ထင်စရာဖြစ်သွားသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားရှိစေါက်ဖုတ်ကို ဖမ်းနှိုက်သည် ဖေါင်းမို့လျက် စေါက်ရေတွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုနေသော စေါက်ဖုတ်မို့မို့ကြီးကို စမ်းမိသည်။ 

“ ဟော.ကြည့်စမ်း နင့်စေါက်ဖုတ်က ဖေါင်းမို့နေပြီး စေါက်ရေတွေစိုရွှဲနေပါပကောလား၊ သိတ်ကို အလိုး ခံချင်နေတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားနေပြီ။ နင်က ကျော်ကျော်မိုးပြောသလို သိတ်ကမြင်း ကြော ထချင်တဲ့ မိန်းခလေးဘဲ ”

ဦးစောမိုးက ပြောပြောဆိုဆို အရေတွေ စိုရွှဲနေသော စေါက်ဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလည်ကို ဆပ်ကနဲ ထိုးထဲ့ လိုက်သည်။

“ အို…”

ခင်ထားငယ် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ ပါးစပ်မှရေရွတ်သံကလေးပေါ်ထွက်လာသည်။ မိမိသွေးသားတွေလှုပ်ရှားနိုးကြွနေကြောင်းကို ခင်ထားငယ်ယခုမှသိရသည်။ သည်လိုဖြစ်နေသည့်အတွက် အရမ်းကိုရှက်ရွံ့မိသည်။ ဘာကြောင့်များ သည်လို ရမက်တွေ နိုးကြား နေရသည် ကိုတော့ ချာတိတ်မလေးမသိရှာပါ ထို့ပြင် ဦးစောမိုး၏လီးတန်မတ်ထောင်နေပြီ ဖြစ်ကြောင်းကို သူမ၏ ထမီပြေလျှောကျ၍ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်ပေါ် နေသည့်တင်ပါးကြီးတွင် ဖုဖုထစ်ထစ်ဖြင့် ထောက်မိ နေသည့် အတွေ့အထိအရ ခင်ထားငယ်သိလိုက်ရပြန်သည်။ 

“ အခု နင်က ငါ့ကိုလည်း လာပြီးမြှူဆွယ်နေပြန်ပြီ နင့်ကို အရမ်း လိုးချင်စိတ်တွေပေါ်လာအောင် နင်က လုပ်နေတာ မဟုတ်လား ငယ်ငယ်..ဟင်”

ဦးစောမိုး၏စကားတွေကရင့်သီးလွန်း လှသည်။ 

“ မဟုတ်ပါဘူး အန်ကယ်ရယ် မဟုတ်ရပါဘူးရှင် လွှတ်ပါ ..ကျွန်မကိုလွှတ်ပါ ”

ခင်ထားငယ်က ငိုရိုက်ကာပြောရင်း ရုန်းမိသည်။ ဦးစောမိုးသည်ကျွဲပေါက်တစ်ကောင်လို သန်စွမ်းသည် ဖြစ်ရာ ခင်ထားငယ်အနေဖြင့်ဘယ်မှလျင် လွတ်အောင်ရုန်းနိုင်မည်နည်း လွတ်အောင်မရုန်းနိုင်သည့်အပြင် ရုန်းရင်းကန်ရင်းနှင့်ပင်အထက်ဆင်ပြုတ်ကာ လျော့ရဲရဲဖြစ်နေသော ထမီကို ပို၍ပြေလျောကျသည်၊ ကားအိနေသောတင်ပါးကြီး အဖွေးသား အပြောင်သားပေါ်လာသည်။ ထို့ပြင် လှုပ်ရှား ရုန်းကန်နေသည့် သူမ၏တင်ပါးကြီးသည် ဦးစောမိုး၏ဆီးစပ်ကိုပွတ်မိနေသည်။

ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကာ ပွတ်ပေးနေသကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ ခင်ထားငယ်တစ်ယောက် ရာဂစိတ်နိုးကြွလာကာ အပြတ်ကိုအလိုးခံခြင်နေသည်ဟု ထင်ထား သည့် စိတ်ကလည်း ပို၍ခိုင်မာလာသည်။ ထူးဆန်းသည်ဟုတော့ဆိုရမည် ထင်မြင်စဉ်းစားတတ်သည့် ဦးနှောက်က ကြောက် လန့်ကာ ငြင်းဆန်နေသော်လည်း ဖိုမဓါတ်ကို လိုလားတောင့်တနေလေအောင် ခင်ထားငယ်၏အသွေးအသားများ ကမူ ကာမစပ်ရှက်မှုကို အထူးလိုလားတောင့်တလျက်ရှိလေသည်။ 

ယခုအချိန်၌ ဘယ်ယောက်ျား၏လီးဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံခြင်နေသည်။ ပြီးတော့သူမကို စိုးရိမ် ကြောက်လန့် အောင် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ကိုင်တွယ် ပြုကျင့်မှုကို ထူးထူးခြားခြားကြီး လိုလား တောင့်တလျက် ရှိလေသည်။ ရမက်စိတ်ရော ကြောက်စိတ်ရော ပြိုင်တူဖြစ်ပေါ်နေ၏။ ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်သည်၊ အစုတ်စုတ်အပြတ်ပြတ် အကျွတ်ကျွတ် အလျော့လျော့ ဖြစ်နေသောထမီနှင့် အင်္ကျီတို့ကို အပြတ်ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ခင်ထားငယ်မှာ အဝတ်မပါ ဗလာ ကိုယ်ထည်းဖြစ်သွားရသည် ။ ပေါင်ကြားမှ စေါက်ဖုတ်မှာလည်း ဦးစောမိုးကို စိန်ခေါ်သလိုဖြစ်နေသည်။

“ ကဲ ငယ်ငယ် နင့်ကို ငါလိုးတော့မယ် နင်ကအလိုးခံခြင်နေတာဆိုတော့ မှတ်လောက် သားလောက် အောင်ကို လိုးမယ်။ လိုးတာမှ စေါက်ဖုတ်ကို မဟုတ်ဘူး ဖင်ကိုလိုးမယ် ..သိရဲ့လား ” 

ဦးစောမိုးက တစ်ကယ်ပင်လူစိတ်ပျောက်နေပေပြီ၊ ခင်ထားငယ်သည်လည်း သိတ်ကို ကြောက်နေသလို အရမ်းကိုအလိုးခံနေချင်သည်မှာ ဦးစောမိုးပြောသည့်အတိုင်းပင်။ သို့သော် လစ်သည်နှင့် ကြောက်ကန်ကန်သည့် အနေဖြင့် ဦးစောမိုးပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်ကာ လီးကိုတအားညှစ်လိုက်သည် ဦးစောမိုးမှာ လည်း ဂွေးတက်လုမတတ် နာကြင်သွားသည်။ 

“ အား..”

နာကြင်မှုကြောင့် ဦိးစောမိုးမှာ နောက်သို့ဆုတ်သွားသည်၊ ခင်ထားငယ်ကို ချုပ်ဖမ်းထားမှု တွေလည်း လွတ်သွားသည် ၊ထိုခဏ၌ ခင်ထားငယ် ထပြေးသည် ..။သို့သော်မရ။ ဦးစောမိုးက ခင်ထားငယ်ကိုဖမ်းချုပ်ကာ ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲချလိုက်သည်။ မျက်နှာကို လက်ဝါးကြမ်းကြီးဖြင့် ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်သည်။ ဝမ်းပိုက်ကိုလက်သီးဖြင့်တစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။ ခင်ထားငယ်မှာ အသက်ရှူပင်ကြပ်သွားကာ ကုတင်ပေါ်ဝယ်ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားရ ရှာသည်။ 

ဦးစောမိုးသည် ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးပုံချွတ်ကာ ခင်ထားငယ်ပေါ် တက်မှောက် လိုက်သည်။ ဘယ်ဖက်လက်မောင်းကို လည်မြိုပေါ်ဖြတ်တင်ကာ ခပ်တင်းတင်းဖိထားလေရာ ခင်ထားငယ်မှာ ဘယ်လိုမှရုန်းကန်ခြင်း မပြုသာပါ၊ ဦးစောမိုး၏ညာလက်ကတော့ ခင်ထားငယ်၏ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သည်။ စေါက်စေ့ကို ဆွဲလိမ်သည် စောက်ခေါင်းထဲသို့လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလည်ကိုထဲ့ကာ မွှေပေးသည် ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ဦးနှောက်က သဘောမတူ လက်မခံသော်လည်း ဦးစောမိုး၏ကြမ်းတမ်းစွာပြုကျင့်နေသည်ကို ခင်ထား ငယ်တစ်ယောက် နာကျင်မှုများအပေါ်မှာသာယာဇိမ်တွေ့နေသည်။

ဦးစောမိုးကတော့ ခင်ထားငယ်အော်ဟစ်နေ သည်ကို နည်းနည်းလေးမှ ဂရုမစိုက်ပါ ။ လီးကိုခင်ထားငယ်၏ ဖင်ထဲသို့သာ အတင်းသွင်းနေသည် ၊ ခင်ထားငယ် ကလည်း တိုးဝင်လာသော လီးထိပ်ပြဲဒစ်လန်ကြီးကို မဝင်အောင် ဟန့်တားသည့်အနေဖြင့် ဖင်ခေါင်းထဲမှကြွက်သား များကိုအတင်းညှစ်လိုက်သည် ။

ဤသို့ပြုလိုက်သည်ကိုက ဦးစောမိုးကို ကောင်းသထက်ကောင်းအောင် အောက်ပေး ပေးလိုက်သည့်နှယ် ဖြစ်သွားကာ ဦးစောမိုးမှာလည်း မတွေ့ဘူးသည့်ထူးခြားသော အရသာကိုခံစားရင်းလီး ထိပ်ပြဲ ကြီးကို ဖင်ထဲသို့အဆုံးထိအောင်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ဖင်ခေါင်းက ကျဉ်းသော်လည်း လီးဒစ်ဝင်နေပြီမို့ သွင်းလျင်သွင်းသလောက် ကျန်အပိုင်းကလည်း တိုးဝင်သွားသည်။ ခင်ထားငယ်မှာ ကောင်းတာရော နာတာပါရောပြွမ်းပြီး ဦးစောမိုးမှာတော့ အပြတ်ကို ပီတိဖြစ်နေသည် ။ကျဉ်းကြပ် လှသည့်ဖင်ခေါင်း၏ အရသာအတွေ့အထိကလည်း ဇိမ်ရှိလှသည် ။

ခင်ထားငယ်၏ နာကျင်သာယာစွာ အော်ညီးသံ ကလည်း ဦးစောမိုးကို အားရစေသည် ။တစ်ကယ်တော့ခင်ထားငယ်မှာ ဖင်ခံရတာကို အလွန်ကြိုက်သည် ဦးစောမိုး အားရပါးရမိမိဖင်ကိုလိုးမှာကိုလည်း အရမ်းကိုကျေနပ်နေသည်။ လီးက ဖင်ထဲသို့ ပိုတိုးဝင်သွားလေလေ ဦးစောမိုးအဖို့အံပင်ကြိတ်ယူရလောက်အောင်ပင် အရသာရှိလေ လေဖြစ်သွားသည်။သွင်းကောင်းကောင်းနှင့်ဖိသွင်းရာ နောက်ဆုံးတွင် ရှစ်လက်မကျော် ရှည်သည့် လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်။

“ အား..နင့်ဖင်ထဲကို ငါ့လီးအကုန်လုံးဝင်သွားပြီ..နင့်ဖင်ပေါက်က ကျဉ်းပြီး..စီးပိုင်နေတာဘဲ ကောင်း လိုက်တာကွာ..တစ်ကယ်တော့ ဖင်ကိုလိုးရတာကစောက်ဖုတ်ကို လိုးရတာထက် ဆယ်ဆပိုကောင်းတယ်ကွ.. သိရဲ့လားငယ်ငယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့..ရှင့် ”

လီးကိုအဆုံးသွင်းညှောင့်ရင်း ဦးစောမိုးက ကျေနပ်အားရစွာပြော လိုက်သည်။ ခင်ထားငယ်ကလည်း ကောင်းပေမဲ့ အားရပါးရမခံစားရသေးပေ..။ ခင်ထားငယ်ခမျာမှာတော့ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ကြီးမားတုတ်ခိုင် ရှည်လျားသော လီးတန်ကြီး အဆုံးထိုးသွင်း မှုကို ခံနေရသောကြောင့် ၊ ဖင်ခံခြင်းအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေရသည် ၊ နာကျင်ပြည့်ကျပ်ခြင်းနှင့် ဖင်ဇိမ်ရှိခြင်းတို့သည် အရာရာကို မေ့ပျောက်နိုင်စွမ်းရှိနေသည်။ လီးကိုအဆုံးဝင်အောင်သွင်းပြီးနောက် ဦးစောမိုးသည် ခင်ထားငယ်ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စတင်ကာ ဆောင့်လိုးနေတော့သည်။ 

ဖင်ခေါင်းလေးက ကျဉ်းကျပ်သည့်အတွက် ဆောင့်လိုး ရတာသည် အပျိုစင် စေါက်ဖုတ်ကို လိုးရတာထက် အပြန်တစ်ရာသာသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဦးစောမိုးသည် ဖင်လိုးရတာကိုပိုကြိုက်သည်။ ဦးစောမိုး အဖို့ရာမှာ လောကစည်းစိမ်ကိုရကာ ဖီး(လ်)ပိုတက်နေသည်။ ခင်ထားငယ်မှာတော့ ကောင်းလိုက်နာလိုက်ဖြစ်ကာ အကြိုက်တွေ့နေသည် ။သို့သော် နာသည် ဟုသာ တွင်တွင်ပြောနေသည်။

ဆောင့်လိုးချက်များက ပြင်းထန်လှသည်ဖြစ်ရာ ကောင်မလေးခမျာ ဦးစောမိုး၏ လီးကြီးဖင်ထဲသို့ ဝင်လိုက်တိုင်းထွက်လိုက်တိုင်း အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသက်ရှူမှားကာ နာကျင်အောင့်ကောင်းကြီးဖြင့် ဖင်ကြီးကိုပို၍ပင်ထောင်ပေးလိုက်သည် လိုးပါစေလေ..။ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရေတွေကလည်း အရမ်းကိုထွက်နေသည် သည်ကြားထဲ ခင်ထားငယ်က နောက်ထပ် လီးတစ်ချောင်းကစေါက်ဖုတ်ကိုလိုးနေရင် ပိုကောင်းမယ်ဟုတွေးကာ ဖီလင် ပိုတက်နေပြန်သည်။ ကြောက်စိတ် နာကျင် မှု..ဖင်ခေါင်းထဲမှအရသာတို့က ယှဉ်တွဲ၍..စည်းစိမ် အပြည့် ရနေသည်။ 

“ ဘယ်နဲ့လည်း ငယ်ငယ် နင့်ဖင်ကိုင ါတက်လိုးနေတာ ခံလို့ကောင်းတယ် မဟုတ်လား..နင့်လိုကောင် မမျိုးက ဒီလို ဖင်လိုးပေးမှကြိုက်တာ မဟုတ်လား ”

ခင်ထားငယ်က ဘာမှပြန်မပြောပေ ကုတင်ပေါ်ဝယ်ပြားပြားမှောက်ထားကာ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ထောင်ထားကာ ဦးစောမိုး၏ဖင်လိုးမှုကိုခံနေသည် ။ထောင်ထားသော ဖင်ကြီးကိုလည်း ဦးစောမိုးလီးကြီး အားရပါးရ အရှိန် နှင့်ဝင်လာတိုင်း ပြန်ကော့၍အာခံနေသည်။ ထိုသို့ ပြုလုပ် လိုက်သဖြင့် လီးအရင်းနှင့် တင်ပုဆုံတို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထိမိကာ တဘုတ်ဘုတ်အသံထွက်သလို အားရလှသည်။ ခင်ထားငယ်၏ဖင်က လိုး၍ကောင်းလှသည်မို့ ဦးစောမိုးသည် အငမ်းမရပင်ဖြစ်နေသည်။

တအားကိုဆောင့် လိုးနေသည် သူ၏ဂွေးဥကြီးများကလည်းခင်ထားငယ်၏စောက်ဖုတ်ကို တစ်ချီတစ်ချီ လာရိုက်မိသည်။ လိုးကောင်း ကောင်းနှင့်မီးကုန်ရမ်းကုန်ဆောင့်လိုးနေရာ ခဏမှာပင် လရေတွေ ပန်းထွက်လုဖြစ်လာသည်။ လရေပန်းထုတ်တော့ မည်မို့ဆောင့်ချက် လိုးချက်တွေက အရမ်းကို ပြင်းထန်ကာ လီးတန်ကြီးမှာလည်း သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာတင်း လာသည် ။ 

ဆောင့် လိုးချက် တွေကပြင်းထန် မြန်ဆန်လွန်းသောကြောင့် ဖင်လိုးခံနေသော ခင်ထားငယ်မှာ လီးတန် ကြီးသည်ဖင်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာသလား ထွက်သွားသလားမသိနိုင်အောင်ပင် ဖင်ဇိမ်တွေ့နေသည်။ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနှင့် စောက်ဖုတ်ကိုလိုးတာကိုခံရတာထက် ဖင်လိုးတာကိုခံရတာ ပိုကြိုက်နေ သည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း အလိုးမခံရသောကြောင့်မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ စောက်ရေတွေကို တလကြမ်း ပန်းထုတ် နေသည်။ မှောက်လျက်အနေအထားဖြင့် ဖင်ထောင်ကာအလိုးခံနေသောကြောင့် စောက်ဖုတ် ထဲမှ ထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ရေများက အဖုတ်အောက်တည့်တည့် မွေ့ယာပေါ်သို့ တလကြမ်း ထွက်ကျ ကုန်သည်။ 

ခင်ထားငယ်သည် ။ ယောက်ျားလီး၏သဘောကို နားလည်နေပြီဖြစ်ရာ လရေတွေ ပန်းထွက်လာမှသာ လိုးနေ သူယောက်ျားမှာ အားရကျေနပ်မည်ဖြစ်ပြီး မိမိမှာလည်း ထိုအချိန်သည် အလိုးခံရခြင်း၏ ကျေနပ်အားရမှုအမြင့်ဆုံး ဖြစ်သည်။ 

ထိုကြောင့် ဘယ်လိုမှပင် ညင်းဆန် ရုန်းကန်မနေတော့ဘဲ ဦးစောမိုး၏ လရေများ ပန်းထွက် လာစေရန်သာ ဖင်ကြီးကိုထောင်ကာ ကော့ပေးခြင်း ဖင်ခေါင်းထဲမှကြွက်သားများဖြင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်အားရပါးရလိုးနေ သောလီးကို ညှစ်ပေးညှပ်ပေး လုပ်နေလိုက်သည်။ ဖင်ကြီးကိုကော့ကာရမ်းပေးသည် ပါးစပ်မှလည်း တအင့်အင့် နှင့် အသံများ ထွက်ကာအားပေးနေမိသည်။ 

“ အေး..ဒီလိုမှပေါ့ကွ..ဟုတ်ပြီ ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးစမ်း ..နာနာလေးကော့ ..ကောင်းလိုက်တာ နင့်ဖင်လိုးရတာ ဘယ်လိုကောင်းမှမသိတော့ဘူး ငယ်ငယ်ရယ် နင်ရောဖင်လိုးခံရတာ ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား ”

“ ပြောလေကွာ..”

“ အား..ကောင်းပါတယ်ရှင့် လိုးပါ..လိုးပါ နာနာဆောင့်ပါ အန်ကယ်ရယ် ..ကောင်း လိုက်တာရှင် ဖင်ထဲမှာဘယ်လိုအရသာရှိမှန်းမသိအောင်ပါဘဲရှင် ”

ခင်ထားငယ်သည်နာကျင်မှုပြွန်းသော ဖင်လိုးမှုကိုအရမ်းပင်နှစ်ချိုက်လာသည်။ ထိုသို့ဖြစ်သောကြောင့် ခင်ထားငယ်သည် ဖင်ဆုံကြီးကို အပြတ်ကော့ကော့ပေးသည် ဝေ့ဝိုက်ခါရမ်းပေးသည် ဒါတင်မက စေါက်ဖုတ်ကို လာလာပုတ်သောလီးဥကြီးများကိုလည်းလက်နှင့်ကိုင်တွယ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည် ဦးစောမိုး၏လီးအကုန်မဝင်မှာကိုစိုးရိမ်နေသေးသည်။ 

ခင်ထားငယ်တစ်ယောက် မိမိ၏ဖင်လိုးမှုကို အားရပါးရတုန့်ပြန်နေသဖြင့် ဦးစောမိုးသည် သိတ်ကို အားရကာ တဏှာစိတ်လည်းအပြင်းအထန်ဆုံးအချိန်သို့ရောက်ရှိလာသည်။သည်ကြားထဲ လဥနှစ်လုံးကိုပါ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ် ခြင်းခံရသဖြင့် ဘယ်လိုမှပင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်မှ 

“ ငယ်ငယ်ရေ..ငါတော့ နင့်ဖင်ထဲကိုလရေတွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်နော် ”

ခင်ထားငယ်ကအားမရသေးသဖြင့် 

“ မပန်းပါနဲ့ဦး..လိုးပါဦး နာနာလေးလိုးပါ ဦး ..ကောင်းလွန်းလို့ပါ.အောင်မယ်လေးကောင်းလိုက်တာနော်..”

“ မရတော့ဘူး လာပြီ..လာပြီ..အား..အားးးးးး”

ဦးစောမိုးသည် ပါးစပ်မှရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ခင်ထားငယ်၏ ဖင်ခေါင်းထည်းသို့လီးကို အချက် နှစ်ဆယ်ခန့် အားရပါးရဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်ရင်း လရေတွေကို ပန်းထုတ်လိုက်သည် ။ခင်ထားငယ်မှလည်းဆောင့်ချက်က ပြင်းထန်လွန်း၍ ခေါင်းပင်ထောင်လာသည်။ဦးစောမိုးက ပြောလည်းပြောဆောင့်လည်းဆောင့် ပန်းလည်းပန်း ပြုလုပ် လိုက်ရာ ခင်ထားငယ်၏ ဖင်ခေါင်းထဲဝယ် “ ပူ”ကနဲဖြစ်ကာ အရမ်းကိုဇိမ်ကျသွားသည် ။

ဖင်လိုးခံရသော်လည်း စောက်ဖုတ် အလိုးခံရဘိ သကဲ့သို့ပင် ကောင်းလှသည်။ လရေများပန်းထုတ်ပြီးနောက် လီးကြီးက တဖြေးဖြေးပျော့ကျသွားသည်ကို ခင်ထားငယ် သိနေ သည် ။ ဦးစောမိုး၏လီး ဖင်ထဲမှထွက်သွားသည် ။ ဦးစောမိုးလည်း ခင်ထားငယ်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်။ ခင်ထားငယ်ခမျာမှာသာ ကုတင် ပေါ်ဝယ်မှောက်ရက်သားလေးကျန်ရစ်သည် ။

နောက်တစ်ကြိမ်များ ထပ်လိုးမလားဟု စောင့်နေလိုက်သေးသည် ။ သို့သော် ဦးစောမိုးက အခန်းထဲမှထွက်သွားပြီဖြစ်သည်..။ ခင်ထားငယ်ကတော့ အားမရသေး ။ ခံလို့မဝသေး ..။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။