Configure Page List

Monday, August 18, 2014

မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မြတ်ကောင်း၏ ၉ လက်မကျော်ရှည်ကာ၊ စတားကိုလာ ပုလင်းဖင်ပိုင်းလောက်ပင် အလုံးတုတ်သော လီးချောင်းထွားထွားကြီးကို သေသေချာချာ မြင်ရသောအခါတွင် အမျိုးသမီးကြီးမှာ မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြစ်လျှက် တအံ့တသြပင် ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

“ ဘယ်နှယ့်လဲ .. ကျွန်တော့်လီး တကယ်ကြီးရဲ့လား ” 

“ ကြီးတယ် …ကြီးတယ်…. အကြီးကြီးပဲ… ” 

“ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးမျိုးအရင်က တွေ့ဖူးသလား ” 

“ ဟင့်အင်း မတွေ့ဖူးဘူး… ငါတွေ့ဖူးတဲ့ လီးတွေက မင်းလောက် ဘယ်လီးမှ မကြီးဘူး… တောက်.. တကယ့်ဟာကြီးကွာ … ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲ ရှည်နဲ့… ” 

အမျိုးသမီးကြီး၏ အားရပါးရ ပြောဆိုသော စကားကို ကြားရတော့ မြတ်ကောင်း အတော်ပင် သဘောတွေ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် သည်မိန်းမကို လိုးခဲ့ဖူးသော အခြားလီးတွေ အကြောင်း စဉ်းစားမိပြန်ရာ မိမိထက် အရင်ဆော်ခဲ့ရသည့် ယောကျ်ားတွေကို မနာလိုသလိုလို စိတ်ပေါ်လာမိသည်။

“ မမ စောက်ပတ်ကြီးကလဲ အကြီးကြီးပါပဲဗျ ” 

ဤသို့ပြောရင်း မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ စောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး “အိုး  ” ကနဲအော်ကာ ဖင်ကြီးကွသွားသည်။ မြတ်ကောင်းက အထင်းသားပေါ်လာပြီ ဖြစ်သော ရင်သားကြီး နှစ်ခု အကြားတွင် မျက်နှာ အပ်ချသည်။ အိတင်းနေသော ရင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်လုံးက မြတ်ကောင်း၏ ဘယ်ညာပါးပြင် နှစ်ခုကို ထိမိနေသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လက်နှစ်ဘက်က နို့အုံသားကြီးများကို အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်သည်။ နို့ကြီးတွေကိုင်ရသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်လျှက် ခံတင်ရှိရာသို့ သွားကြသည်။ အမျိုးသမီး၏ လက်တစ်ဘက်က မြတ်ကောင်း၏ လီးချောင်းကြီးကို အလွတ်မပေးဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားသလို မြတ်ကောင်း၏ ၊ မြတ်ကောင်း၏ လက်တစ်ဘက်ကလည်း အမျိုးသမီး၏ နို့အုံကြီး တစ်လုံးကို ကိုင်ထားသည်။ ခံတင်ပေါ်သို့ ပြိုင်တူတက်ကာ အတူယှဉ်၍ အိပ်လိုက်ကြသည်။

မြတ်ကောင်းနှင့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီးတို့ ခံတင်ပေါ်သို့ ရောက်သွားကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွေ့ပွေ့ဖက်ဖက်နှင့် နမ်းကြ စုပ်ကြသည်။

“ မင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်ကွာ.. မင်းကို ကိုယ်တုံးလုံးကြည့်ချင်တယ်… ” 

ခေတ္တမျှ နမ်းစုပ်ပွေ့ဖက်ပြီးသောအခါ ယူနန်တရုတ်ကပြားမကြီးက ပြောသည်။ ပြောပြောဆိုဆို မြတ်ကောင်း ဝတ်ထားသည့် အင်္ကျ ီကျယ်သီးများကို လှမ်းဖြုတ်သည်။ မြတ်ကောင်း ကိုယ်တိုင်ကလဲ မိမိ၏ ကိုယ်လုံးတီး ဘော်ဒီအား ထိုအမျိုးသမီးကြီး ကြည့်ရှုတွေ့မြင်ရအောင် ပြသလိုနေသည် ဖြစ်ရာ ၊ လက်မြန်ခြေမြန်ပင် ချွတ်ပစ်ရာ၊ တခဏ အတွင်းမှာပင် မြတ်ကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်း၍ သွားသည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသောကြောင့် မြတ်ကောင်း၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီး မတ်ထောင်မာကြာနေမှုအား ပို၍ ပီပြင်အောင် မြင်ရသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် မျက်လုံးလေးများကို ခပ်မှေးမှေးပြုကာ မြတ်ကောင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်သည်။ မြတ်ကောင်းပင် အနေရခက်၍ လာသည်။

“ ကိုင်း..လာ ” 

မြတ်ကောင်း၏ အဝတ်အစား ကင်းမဲ့သော ကိုယ်ကို အားရအောင် ရှုစားပြီးနောက် အမျိုးသမီးကြီးက လက်လှမ်းကာ ခေါ်လိုက်သည်။ မြတ်ကောင်းလဲ အမျိုးသမီးကြီး ဘေးနားတွင် အသာပင် လှဲအိပ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်သွားကြသည်။ မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ သူမကလဲ မြတ်ကာင်း၏ ရင်ပတ်ကို ပြန်၍ ပွတ်သပ်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် ရင်အုပ်ကြွက်သား သန်မာပေရာ ပွတ်ကိုင်သော အမျိုးသမီး၏ လက်ထဲတွင် မြတ်ကောင်း၏ ရင်ပတ်သည် ဖောင်းဖောင်းကျစ်ကျစ် ဖြစ်နေသည်။

မြတ်ကောင်းက ဆော်ကြီး၏ ဖက်ကြီးကို ကိုင်သည်။ ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကလည်း မြတ်ကောင်း၏ လုံးကျစ်နေသော ဖင်သားခြမ်းများကို ပွတ်သပ်ကိုင်ညှစ်သည်။ ဖင်ကို ကိုင်ရုံ ပွတ်ရုံပင် မဟုတ်။ မြတ်ကောင်း၏ စအိုပေါက်ထဲသို့ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းကလိပေးလေသေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် မိန်းမများ၏ စအိုပေါက်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးကလိပေးဖူးသော်လဲ သူ့ဖင်ကိုတော့ ယခုလို မိန်းမက လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိမှုကို မခံဖူးသေးပါ။ မကြုံဖူးသော အတွေ့အကြုံမို့ မြတ်ကောင်းမှာ ခါးတွန့်ကာ ပါးစပ်မှလည်း “အိုး အီ ” ဟု အသံထွက် ရေရွတ်မိသည်။

သူ၏ ထောင်မတ်နေသော ငပဲကြီးသည် ပို၍ မာကြောလာသည်။ လီးတန်လုံးပတ် တစ်ဝိုက် ရစ်ပတ်နေသော အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများဆိုလျှင် သွေးတဒိတ်ဒိတ်တိုးကာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွကို ဖြစ်လာသည်။ ထိုအခါ လီးတန်ပေါ်တွင် ကပ်ထားသော ဆေးမှင်ရုပ်တို့သည် အသက်ဝင်လာဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။

ငနဲသား၏ ရမက်ဇောအဟုန်သည်လဲ ခါတိုင်းအချိန်များထက် တဆတိုးကာ ပြင်းထန်၍ လာသည်။ သူ့လီးကြီးသည် တငေါ့ငေါ့ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား နီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေခြင်း ဖြစ်ရာ မြတ်ကောင်း၏ တငေါ့ငေါ့ လှုပ်ခါယမ်းနေသော လီးချောင်းကြီးသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အသားဆိုင် အသားခဲ အိအိထွေးထွေးကြီးများကို ဟိုနေရာထိုးမိ သည်နေရာ ထောက်မိ ဖြစ်၍ နေသည်။

ကာမဆိပ် အရမ်းတက်နေချိန် လီးချောင်းကြီးမှာ အပူငွေ့များပင် ထွက်လျက်ရှိနေရာ လီးနှင့် ထိမိထောက်မိမှု အထိအတွေ့တို့က ထူးကဲ အရသာရှိလှသည်။ ကောင်လေး အရမ်းနှာထန်ကြွ နေတာကို အမျိုးသမီးကြီးက အတော်ကို သဘောကျ၍ နေသည်။

သူမအနေဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အချိန်ရတိုင်း ခံစားနေလေရာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် လိုးရသည်မှာ ဘာမျှ မဆန်း။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေးနှင့် စပ်ယှက်ရလျှင်တော့ အခြား ယောကျ်ားတွေ လိုးတာနှင့် မတူ ထူးခြားလှသည့် အရသာကို ရရှိမည်ဟု အမျိုးသမီးကြီးက သိနေသည်။ ဒါကြောင့် ကောင်လေးကို ရမက်ဇော ပိုထန်လာအောင် လုပ်သည့်အနေဖြင့် စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

သည်လို စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးတာ ခံရသော ယောကျ်ားတို့သည် ရမက်ဇောတွေ အရမ်းပြင်း ကာမဆိပ်တွေ အရမ်းတက်ကာ၊ လီးချောင်းကလည်း အစွမ်းကုန် မာတောင်လျှက် အားကုန်အင်ကုန် ကျုံး၍ လိုးကြတတ်ကြောင်းကို ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးခဲ့မှု အတွေ့အကြုံများ အရ ၊ သူမ ကောင်းကောင်း သိနေပါသည်။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ထားသော လက်ချောင်းကို ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်ပေးရာ မြတ်ကောင်းမှာ ဖင်ထဲက ယားသလိုလိုနှင့် မနေတတ် မထိုင်တတ်တော့လောက်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ရမက်ဇောတွေ ထန်လာတာကတော့ ပြောမနေပါနှင့်တော့။

“ အားပါးပါး… မမ ရာ…. ဟင်း ဟင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲ ဗျာ… မမ အဲဒီလိုသာ ကျွန်တော့်ဖင်ပေါက်ကို ဆက်ပြီး ထိုးကလိနေရင် ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ ထိန်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး ။  မမစောက်ပတ်ကို မလိုးရသေးပဲ… ကျွန်တော့်လီးက လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လိမ့်မယ်… ” 

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားခြမ်းကြီး တစ်ဘက်ကိုလည်း အားရပါးရပင် ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ကျေနပ်စွာ တခစ်ခစ် ရယ်သည်။ သည်လောက်နှင့် သည်ကောင်လေး သုတ်ရည် ပန်းမထွက်နိုင်သေးကြောင်း သူမသိသည်။

မိမိကို လိုးချင်နေသောကြောင့် စကားခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်ကိုလည်း အထာပေါက်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ကလည်း တွေ့ဖူးသမျှ လီးထဲတွင် အကြီးမားဆုံး အတုတ်ခိုင်ဆုံးဖြစ်သော လီးကြီးနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်မို့ ၊ ကောင်လေး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေသော လက်ချောင်းကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ကောင်လေး၏ ဂွေးဥများကို တစ်ချက်ကိုင်၍ ညှစ်လိုက်ရာ ငနဲသား ဖင်တွန့်၍ သွားသည်။

“ အေး… ဒါဆို ငါ့ကို အရင်ချတော့ကွာ… ကိုင်းလိုးကြမယ်ဆိုတော့.. ငါ့အောက်ခံ ပင်တီ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက် ပေတော့.. ” 

“ ဟုတ်… ” 

အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ညှစ်နေရာမှ မြတ်ကောင်းသည် ပင်တီ အောက်ခံ ဘောင်းဘီတိုလေး၏ ခါးသည်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ချသည်။

“ အိုး ကြည့်ပါလား… ချွတ်ဆိုတာနဲ့ တခါတည်း ဆွဲချွတ်ချ တော့တာပဲ … ငါ့ကို သိပ်ချချင်နေတယ် မှတ်တယ်.. ခစ် ..ခစ်…ခစ် ” 

အမျိုးသမီးကြီးက အသံလွင်လွင်လေးနှင့် ရယ်မောရင်း ပြော၏။ တင်ပါးဆုံကြီးကို အသာကြွ၍ ပေါင်တန်ကြီးများကို ကားစင်း၍ မြတ်ကောင်း ပင်တီအောက်ခံ ဘောင်းဘီအချွတ်ရလွယ်ကူစေရန်တော့ ကူညီပေးသည်။

“ ဟာ.. မမကလဲ မေးမှမေးရက်တယ်… မမလို ရုပ်ရော နို့ကြီးကြီး ဖင်ကားကား တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမမျိုးကို မလိုးချင်တဲ့ ယောင်္ကျား ရှိပါ့မလားဗျ… ” 

မြတ်ကောင်းကလည်း ခပ်သောသောလေးပင် ပြန်ပြောသည်။ ခဏအတွင်းမှာပင် အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် နောက်ဆုံး အဝတ်အစားအဖြစ် ကျန်ရှိနေသော ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုကလေး ကျွတ်ကွာ၍ သွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးလည်း ဗလာကျင်းသွားလေပြီ။

ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုလေး ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူ တုတ်တုတ်ကြီးများ ကားထွက်သွားသောအခါ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကြီးသည် အပြူးသားပင် ထင်းထင်းကြီး ပေါ်၍လာသည်။

စိုင်းမောင်နှင့်ဖိုက်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် အတွက် ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို မြတ်ကောင်းမြင်ခဲ့ ရပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာကျက်ပေါ်မှ ချောင်းကြည့်ခဲ့မှုမို့ ၊ အဝေးမှ လှမ်း၍ မြင်ရခြင်းဟု ဆိုရမည်။

ယခုတော့ ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်းရှေ့မှောက်တွင် သေသေချာချာကို အနီးကပ် တွေ့မြင်နေရပါပြီ။ မြတ်ကောင်းကလည်း သူစမြင်မိကတည်းကပင် တပ်မက်ကာ လိုးချင်ခဲ့သော မိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကို အနီးကပ် ကြည့်ရှုခွင့်ရခိုက် အားရပါးရကို ကြည့်နေပါသည်။

တကယ့်ကို မက်မောစရာ ကောင်းလှသော စောက်ပတ်ကြီးပါ။ မြတ်ကောင်းမှာ ယောကျ်ားဖာတစ်ယောက် အဖြစ် မိန်းမများကို လိုးပေးသည့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု ပြုနေသောကြောင့် ၊ စောက်ပတ်မျိုးစုံကို မြင်ဖူးတွေ့ဖူး လိုးဖူးပြီးပါပြီ။ မိန်းမစောက်ပတ်ဆိုသည်မှာ မြတ်ကောင်းအဖို့ သိပ်တော့ မဆန်းတော့ပါ။

စောက်ပတ်သေးသေး ၊ စောက်ပတ်ကြီးကြီး ၊ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း ၊ စောက်ပတ်ပြားပြား ၊ အနေအထား အမျိုးမျိုးအပြင် ၊ တရုတ်မ ၊  ရှမ်းမ စသူတို့၏ စောက်ပတ်ဖြူဖြူများ ၊ ဗမာမ ၊ ရခိုင်မ ၊ မွန်မ စသည်တို့၏ စောက်ပတ်ညိုညိုများ၊ ကုလားမတို့၏ စောက်ပတ် မည်းမည်းများ စသည်ဖြင့် အသားအရေ အရောင်အသွေး စုံသော စောက်ပတ်တို့ကို မြင်ဖူး ထားပါသည်။ ဒါပေမယ့် ယခု သူလိုးရတော့မည့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်လောက် ဆူဖြိုးကာ လှပ တင်းမို့သည့် စောက်ပတ်မျိုးတော့ မြတ်ကောင်းမတွေ့ဖူး မမြင်ဖူးသေးပါ။

ထို့ပြင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ၏ အနီးတဝိုက်မှ စောက်မွေးတို့ကို ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ပယ်ထားလျှက် ၊ စောက်ပတ်ထိပ်ဘက်ပိုင်းတွင်တော့ စောက်မွှေးများကို မရိတ်ပဲ သည်အတိုင်းချန်ထားရာ ၊ စောက်ပတ် အပေါ်ဘက်တွင် ဦစမုတ်လို စတောက်လေး ရှိနေသလိုလို ဖြစ်နေရာ ကြည့်ရတာ ပို၍ အသည်းယားဖို့ ကောင်းသည်။

စောက်မွှေးတို့ကလည်း ပိုးသားလို ပျော့ကာ ပိတုန်းရောင် တောက်အောင်ကို နက်သည်။ ပြီးတော့ မိန်းမ အများစု၏ စောက်မွှေးတို့လို ပိပိပြားပြား ဖြစ်မနေ။ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ရှိနေ၏။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတို့က ထူထူထဲထဲရှိကာ စောက်ပတ်ဝကို အပေါ်ကနေ ဖုံးကာထားသည်။ ပြီးပြည့်စုံသည့် စောက်ပတ်ဟုပင် ဆိုရမလို။

စောက်ပတ်တွင်ပဲလား ဆိုတော့ မဟုတ်သေးချေ။ အမျိုးသမီကြီး၏ နို့အုံကြီးတွေကလဲ ထည်ထည်ဝါဝါရှိလှသည်။ နို့အုံကြီးတွေက ဖရဲသီးကြီးများ ဖြတ်တင်ထားသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် ကြီးမှားလှသည်။ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကလဲ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပင် ရှည်သည်။

မြတ်ကောင်းသည် ဒါကိုမြင်တော့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ မို့ဝန်းချွန်ကော့နေသည့် နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးများဖြင့် အုပ်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နို့အုံကြီးတွေက ကြီးမားလှရာ သူ့လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မက။ မြတ်ကောင်း၏ လက်ဝါးများက နို့အုံ အလယ်ပိုင်း သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ကိုသာ ကျကျနန အုပ်ကိုင်မိသည်။ ပြီးလျှင်တော့ မြတ်ကောင်းသည် ခပ်သာသာလေး ဖျစ်ညှစ်သည်။

အမျိုးသမီးကြီးသည် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြယ်သီးဖျန်းဖျန်း ထသွားသည်။ အခုအချိန်ထိ သူမသည် မြတ်ကောင်းလုပ်သမျှကို ဘာမှမပြော။ ဒီကောင်လေး၏ အကိုင်အတွယ်က ပညာပါလှ၍ သူမက စိတ်ကြိုက်လိုက်လျောထားသည်။

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ မို့မောက်နေသော နို့အုံများကို စိတ်ကြိုက်ပင် ကိုင်သည်။ ကြမ်းတော့မကြမ်း။ သူသိသည်။ ဒီလိုမျိုး ပိုက်ဆံတတ်နိုင်၍ သူတို့လို ယောကျ်ားဖာများနှင့် လာပျော်ပါးသော အမျိုးသမီးများသည် လိုးရင်းသာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အလိုးခံချင်ကြသော်လဲ ဒီလိုမျိုး နို့ဆို နှုတ်ခမ်းစုတ်တို့တွင်တော့ ယုယမှုကိုသာ သဘောကျကြကြောင်းကို။

သူသည် နို့အုံကြီးများကို ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ကာ အမို့အဝန်းနှင့် အတင်းအမာကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ရင်း စမ်းကြည့်သည်။ နို့အုံကြီး အိတွဲမှုကို ချိန်ဆသည့်အလား အသာလေးပင့်ကာ ကြည့်လေသေးသည်။ ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးမှုကြောင့် နိုသီးခေါင်းလေးများ ကော့ထောင်တင်းလာပြီး စူကြွတက်လာသည်ကို မြတ်ကောင်းတွေ့ရသည်။

“ မမ… နို့စို့မယ်နော်… ” 

“ အင်း…စို့လေ ” 

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်တော့ အမျိုးသမီးကြီးဆီမှ ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်သည်နှင့် ခေါင်းကို ငုံ့ကာ နို့သီးခေါင်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ပင် စို့လိုက်သည်။ တစ်ဖက်ကို စို့နေသည့် အချိန်တွင်နောက်တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဆော့ပေးသေးသည်။ အာသာငမ်းငမ်းနှင့် အားပါသော စို့ချက်တွေကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးသည် တအင့်အင့် ဖြစ်ကာနေသည်။ စိတ်တွေဆူဝေတက်လာသည်။

“ အင့်….အီး… ကောင်းတယ် … စို့ စို့…. ” 

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်သည် တော်တော်လေးကြာတော့ နို့အုံကြီးတွေကို စုပ်နမ်းနေရာမှ အောက်ကို သူ့လျှာက တစစရွေ့လျားသွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ နို့သီးများကတော့ သူတံတွေးရာကြောင့် တောက်ပြောင်ကာ ဆူကြွနေသည်။

“ အို…အင့်…အင့်… ယားတယ်ကွာ… ” 

ချက်နက်နက်ကလေးကို ထိုးကာ ကလိနေသည့် လျှာကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးမှာ တကိုယ်လုံးပင် တွန့်သွားသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆုပ်ကာကိုင်သည်။ ဒီကောင်လေး ဘာဆက်လုပ်တော့မယ် ဆိုတာ သိနေသဖြင့် သူ၏ ခေါင်းကို အောက်ဖက်သို့ တွန်းချသည်။

မြတ်ကောင်းကလဲ မြတ်ကောင်းပင်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်စုပ်သလိုပင် စုပ်လိုက်သည်။

“ အင့်… အီး…. ယက်..ယက်စမ်းကွာ… ” 

ယူနန်မကြီး ခမျာ တင်ပါးကြီးပင် ကော့တက်ကာ ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လျှာကတော့ အဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်ပြီး အပြတ်ပင် လှည့်ပတ် ကလိပေးနေသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် အသက်ရှုပြင်းလာယုံမက ဝမ်းပျဉ်သားပျော့ပျော့အိအိလေးတွေသည် ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကလဲ ကားလိုက်စုလိုက်နှင့်။

စောက်ရည်ကြည်များကတော့ တောက်တောက်ပင် ယိုကာကျလာသည်။ အသားဖြူသည့် တရုတ်မဖြစ်သည့်အတွက် အရည်တွေက များသည်။ နောက်ပြီးတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေကလဲ အနံ့ကမွှေးတေးတေးလေးပင်။ စောက်ပတ်ကို ရေမွေးများ ဆွတ်ထားသလားတောင် ထင်ရသည်။

...........................................................................................................

ငနဲသား မြတ်ကောင်းခမျာ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ စောက်ပတ်တွင် စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို ရက်ရက်ရောရောပင် ယက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးဖို့လည်း အရမ်းကို ငြိမ့်ပြီး ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာတော့သည်။ မြတ်ကောင်းသည် ယက်ပေးနေယုံမက လျှာကို ချွန်နေအောင် လုပ်ကာ အဖုတ်ထဲကို ထိုးဆွသည်။

“ အီး…. အင့်…ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲကွာ… ” 

ဒီပြုမူချက်က အဖုတ်ကို ယက်ပေး ၊ စုပ်ပေးတာထက် ပိုပြီးတော့ ထိသည်။ ပြောရရင် စောက်ပတ်ထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့ သဘောတောင် ဖြစ်နေတာကိုး။

“ အားပါးပါး…အင့်…. ထိုးစမ်းပါ…. အင့်…အဲဒီလိုမျိုး…ကောင်းတယ်ကွာ…မင်းက …သိပ်တော်တာပါ..လုပ်…. ဟုတ်ပြီ….ထိုး…ထိုး….. ” 

ကျင်းယုမေ တစ်ယောက်ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ အပြတ်ကို မြတ်ကောင်းကို ခိုင်းစေမိသည်။ သူ၏ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝကို ဖိချသည်။

မြတ်ကောင်းကလည်း ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ အပီထိုးထိုးပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေသည်။ ဒါက မြတ်ကောင်း၏ အားသာချက်ပင်။ သူ၏ လျှာသည် ကျားလျှာလိုပင် ကြမ်းတမ်းယုံမက တြိဂံပုံလို ချွန်အောင်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲကိုလိုးပေးနိုင်သည်။ အဲဒီအတွက် အဖုတ်ထဲကို လျှာအဆုံးတိုးဝင်လာတဲ့ အခါများတွင် ယူနန်မကြီးခမျာ လည်ချောင်းထဲကတောင် တအစ်အစ် အသံတွေထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေ၏ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အကြောအချဉ်အားလုံးလဲ သွေးတိုးမြန်ကုန်သည်။ လူကလဲ ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံကာနေသည်။ အကြီးအကျယ် ပြီးတော့မည် မှန်း သူမ ရိပ်မိသည်။

“ ယက်…ယက်စမ်း…နာနာယက်…. ကောင်းလာပြီး….အီး….အီး…အင့်…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အခြေအနေကို ကြည့်ကာ သူမပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသည်။ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကို ထိုးသွင်းကာ လိုးပေးနေရမှ ပြန်ထုတ်ကာ အပေါ်ဘက်က ငေါက်တောက်ထောင်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို ဖမ်းထောက်လိုက်သည်။ လျှာဖျားနှင့် ထိုးယုံမက သရက်စေ့စုပ်သလိုမျိုး နှုတ်ခမ်းနှင့် ညှပ်ဆွဲပြီး မနေမနားပင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေ တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ ပက်ပက်စက်စက်ကို ပြီးသွားတော့စည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ တလဟောပင် ယိုစိမ့်ထွက်ကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ပါးစပ်တစ်ဝိုက်တွင် ပေပွကာသွားသည်။

“ အီး….ကောင်းလိုက်တာကွယ်……မင်း …က သိပ်တော်တာပဲ…. ” 

ယူနန်မကြီး ပြီးသွားပေမယ့် မြတ်ကောင်းသည် အဖုတ်ယက်မှုကို မရပ်လိုက်ချေ။ အမျိုးသမီးကြီးက ဘာမှ မပြောသည်မို့ အသာ ဆက်ယက်နေသည်။ သူထင်တာ မှန်သည်။ ကျင်းယုမေသည် ဆက်ပြီးတော့ အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကျေနပ်နေသည်။ ဒီကောင်လေးသည် ဘာဂျာတော်တော် ကျွမ်းသည့် ကောင်လေးပင်။ အရသာက အပြတ်ကို ကောင်းလှသည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူတုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ကားနိုင်သလောက် အပြတ်ကို ကားပေးထားသည်။

“ ကောင်လေး…. မင်း ပက်လက်အိပ်လိုက်… ” 

ခဏ အကြာတွင်တော့ ယူနန်မကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆွဲမကာပြောသည်။မြတ်ကောင်းသည် အထွေအထူး မေးမနေချေ။ အမျိုးသမီးကြီး ပြောသည့်အတိုင်းပင် မွေ့ယာပေါ်တွင်ခြေကို ဆန့်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် စောက်ရည်ကြည်များနှင့် ပေပွနေသလို လီးတန်ကြီးကလဲ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ကာ ထောင်မတ်နေသည်။

“ ၆၉ ပုံစံနဲ့ စုပ်ရက် ကြရအောင်.. ငါလဲ ..မင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးမယ်.. ” 

“ ဟုတ်…မမ…. ” 

မြတ်ကောင်း ရင်ထဲတွင် ထီပေါက်သလိုပင် ဝမ်းသာသွားသည်။ သူသည် ပြောရရင် ဒီအမျိုးသမီးကြီးကို လိုးရမည်မှန်းတော့ သိသော်လဲ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးဖို့တော့ မျှော်လင့်မထား။ တော်တော်များများသော အမျိုးသမီးတွေသည် သူတို့လို ယောကျ်ားဖာတွေကို သူမတို့ စိတ်အဆာပြေဖို့လောက်သာ အသုံးချကြသည် မဟုတ်လား။ အခုတော့ သူမက 69 ပုံစံနှင့် လုပ်ကြမည်ဆိုတော့ သူသည် ဝမ်းသာမိတာပြောမနေနှင့်တော့။

ကျင်းယုမေသည် ပက်လက်ကလေး အိပ်ကာ အသင့်စောင့်နေသော မြတ်ကောင်း၏ ပေါ်သို့ ပြောင်းပြန်တက်ခွသည်။ နေရက မှန်သဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာတည့်တည့်ပေါ်ကျသည်။ သူမသည်လဲ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်ကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လိင်တန်ကြီးနှင့် မျက်နှာအပ်မိသည်။

သူမသည် အစောပိုင်းကတည်းက ဒီလီးချောင်းကြီးကို ကိုင်စုပ်ချင်နေရာ အခုလို မျက်နှာနှင့်တပ်အပ် လီးနံ့ရနေသည်တွင်တော့ အချိန်ဆွဲမနေတော့ချေ။ ခေါင်းကိုအသာငုံ့ကာ လီးတန်ထိပ်ပိုင်းကို ငုံသည်။ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားလှသဖြင့် ယူနန်မကြီးမှာ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ ကျယ်ကာ ဟထားရသည်။

အမျိုးသမီးကြီးက လီးကို ငုံလိုက်သည်နှင့် မြတ်ကောင်းကလဲ ခုနက ပြတ်သွားသည့် စောက်ပတ်ရက်မှုကို ပြန်စသည်။ လျှာကိုတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း စောက်စေ့ရှိရာသို့ ဦးတည်ကာ ရပ်ပေးလိုက်သည်။ အပေါက်ထဲတော့ မထိုးထည့်သေးချေ။ စောက်စေ့ကို ထိုးမိသည်နှင့် ယူနန်မကြီး၏ ပါးစပ်ဖျားကနေ အုအုအိအိ အသံလေးများ ထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေသည် ကောင်ကလေးက သူ့ကို လျှာအစွမ်းပြသည်ကို မခံချင်သည့်အလျောက် သူမကလဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားရပါးရ ငုံကာပင် စုပ်သည်။ ခေါင်းကို ပြန်ချလိုက် ကြွတက်လိုက်လုပ်ပေးရာ လီးချောင်းကြီးသည် သူမ၏ ပါးစပ်ထဲတွင် ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ နောက်ပြီးတော့ သူမသည် နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်နှင့် လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်မိစေရန် တင်းတင်းစေ့ထားသေးသည်။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်နေသည့် လီးတန်၏ အပိုင်းကိုလဲ လျှာကလေးနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးသေးသည်။

လီးစုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မြတ်ကောင်းသည် မျက်လုံးတွေပင် မှေးစင်းကျသွားသည်။ တကိုယ်လုံးလဲ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသည်။ ရုတ်တရက်တော့ သူသည် ခေါင်းကိုကြွကာ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှ အောက်က ခေါင်းအုံးပေါ်ပြန်ကျသည်။ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ မျက်နှာက ကွာသွားသည်။

“ ဟေ့…. စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးလေ…. မင်းက မေ့မနေနဲ့ဦး… ” 

မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာနှင့် သူမ စောက်ပတ် ကွာသွားသည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် လီးချောင်းကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ပြောသည်။ ဖင်ကြီးကိုလဲ အပေါ်ကနေ လှုပ်ရမ်းသည်။ မြတ်ကောင်းလဲ သတိပြန်ဝင်သွားသည်မို့…

“ ရက်ပေးမယ်.. မမ … မမ စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ သတိလွတ်သွားတာ…. ” 

“ မင်းကတော့ …တကယ်ပဲ…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် ပြောလဲပြော .. ကိုယ်ကိုလဲ နေရာပြင်လိုက်သည်။ ဘေးနားက ရှိသည့်  ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ဆွဲကာ သူ့အောက်နေထပ်ကာ ထိုးလိုက်သည်။ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံး၏ အမြင့်ကြောင့် သူ့မျက်နှာသည် ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်နှင့် အတော်နီးသွားသည်။

သူသည်နေရာ အကျအနပြင်ပြီးနောက်တွင်တော့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျကျနနဖြဲကာပင် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းသည်။ အထဲက အတွင်းသားတွေကို လျှာဖြင့် ထိုးကာမွှေနောက်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ မြတ်ကောင်းသည် သူ့လီးတန်က ရနေသည့် အရသာကို စိတ်ကခဏမေ့ကာ အမျိုးသမီးကြီး ကောင်းဖို့ သူက အစွမ်းကုန် မှုတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ဒါမှလဲ သူ့တာဝန်ကျေမည်ကိုး။

မြတ်ကောင်းက ဒီလိုမျိုး လျှာစွမ်းအပြတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည်လဲ နောက်ကျတော့ မခံချေ။ လုံးပတ်ရော မာကျောသန်မာမှုရော ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်ဖြစ်သည့် မြတ်ကောင်း၏ လိင်တန်ကြီးကို အားရပါးရပင် စုပ်သည်။ သူမ၏လက်ကလေးဖြင့်လဲ အောက်ခြေက ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကာချေပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကိုပင် မနည်းထိန်းကာ ထားရသည်။ အမျိုးသမီးက ဘာမှန်းမသိသဖြင့် သူသည် သုတ်ရည်ကို မထွက်ရအောင် မနည်းပင် အောင့်အီးနေရသည်။ ကြံရမရဖြစ်ကာ အမျိုးသမီးကြီး နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပစ်လိုက်သည်။

မြတ်ကောင်း၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရက်ကာပေးမှုတွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် မနေနိုင်တော့ချေ။ သန်မာလှသည့် လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရ စုပ်နေရသည့် ရမက်ဇော ကြွတက်မှုကလည်း ရှိနေရာ ခဏအကြာတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည် “ပြီး“ သွားခဲ့ပြန်သည်။

ယူနန်မကြီးသည် ”ပြီး“ သွားသောအခါ ပါးစပ်မှ အိကနဲ အိကနဲ မြည်တမ်း ရေရွတ်လျှက် ပေါင်တန်ကြီးများသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကွေးဆန့်သွားကြသည်။ တင်ပါးဆုံကြီးကတော့ ဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ယင်ခါ၍ နေသည်။ မြတ်ကောင်းက သူ့ပါးစပ်ကို အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ပေါ် မှမခွာ။ တင်းကြပ်စွာ ဖိကပ်ငုံခဲထားသည်။

လျှာကိုလည်း အပီကစားလျှက် “ပြီး“ သွားသောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်တွေ ဒလဟောထွက်ကျနေလေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ ရက်ပေးနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်ခါရမ်းနေသော အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည် ကုန်းထားနေရာမှ မခံနိုင်တော့ဘဲ အောက်ကို ပိကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာသည်ပင် သူမ၏ ပေါင်ခွကြားတွင် ညပ်ကာနေသည်။

ဒီလို နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားမှုကြောင့် ကျင်းယုမေသည် တော်တော်ပင် နှုံးချိသွားသည်။ ကာမဆန္ဒ ကြီးသူဖြစ်လို့ ဆက်တော့ အလုပ်ခံချင်သေးသည်။ ကောင်လေး၏ လီးကိုလဲ ပါးစပ်ကနေ မချွတ်သေးပါ။ ဒါပေမယ့် သူမသည် လီးစုပ်ပေးမှုကိုတော့ မလုပ်တော့ပါ။ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံရုံသာ ငုံထားသည်။ ရက်ရက်ရောရော “ပြီ ” းခဲ့မှုကြောင် မိန်းမကြီးသည် အတော်လေး မောဟိုက်သမျှကို ခေတ္တငြိမ်သက်စွာ အမောဖြေနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် တော်တော်လေးကြာတော့ သူအသက်ရှုလို့မဝသလိုဖြစ်လာ၍ လက်ကြီးများဖြင့် ယူနန်မကြီး၏ တင်ပါးကြီးကို အောက်နေပင့်မသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် ဖင်ကြီး ပြန်ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း မျက်နှာပေါ်က စောက်ပတ်ကြီးကတော့ စူပွစူပွ ဖြစ်ကာနေသည်။ သူ့ပါးစပ်တွင်လဲ စောက်ရည်ကြည်တွေက တော်တော်ပင် ပေကျံနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် နောက်ဆုံးလက်စ ပိတ်သည့် အနေဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးပေါ်ကို လျှာအပြားလိုက် အပ်လျှက် “ပျစ် ” ခနဲ မြည်အောင် တစ်ချက်ကုန်း၍ ရက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ပါးစပ်မှ “ဟင့်“ ကနဲ အသံလေးမြည်ကာ ခါးလေးတစ်ချက် တွန့်သွားသည်။

“ မမ…တော်တော် မောသွားလား ” 

မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ အောက်ကနေ လျှိကာ ထွက်လိုက်သည်။ ယူနန်မကြီး၏ အသာနေရာရွှေ့ပေးလိုက်သည်မို့ သူ၏ လီးတန်ကြီးလဲ ပါးစပ်ကနေ ကျွတ်ကာထွက်သွားသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးသည်လဲ အမျိုးသမီးကြီး၏ တံတွေးများကြောင့် ပြောင်လက်ကာ စိုပြေနေသည်။

“ အေးကွာ… မင်းယက်ပေး … စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ …ငါ့မှာ အရမ်းကို ပြီးသွားတယ် ….ဒီတစ်ခေါက် ပြီးတာ အတော်ကို ပြင်းတယ်။ နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတယ်ကွာ။ ဒါပေမယ့် ရတယ်။ ဆက်ချကြတာပေါ့ ။ မင်းလီးကတော့ ထောင်နေတုန်းနော် …. ငါအရမ်း စုပ်ပစ်တာတောင် အရည် မထွက်ဘူး.. ” 

ခြေပစ်လက်ပစ်လဲလျောင်းနေရာမှ အမျိုးသမီးကြီးက မျက်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေးဖွင့်ကာ ပြောသည်။

“ မမကို ချချင်သေးလို့ အရည်မထွက်အောင် ထိန်းထားတာလေ… မမစုပ်အားက သိပ်ပြင်းတာကြောင့် မနည်းကို ထိန်းရတာ… ” 

“ မင်း လီးကြီးကတော့ စံနမူနာပဲ … ကြီးလိုက်တာ လည်းမပြောပါနဲ့တော့ …ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးမျိုး ငါတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးဘူး… ကြည့်ပါဦး…ရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ..ကြည့်ရင်းတောင် အသည်းယားလာတယ်.. ” 

“ အသည်းပဲယားတာလား မမရဲ့.. စောက်ပတ်ကော မယားဘူးလား.. ” 

ပြောရင်း ကောင်မကြီး၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး လုပ်ကာ ရိုက်လိုက်သည်။ အဖုတ်ရိုက်လိုက်သံ ဖြတ်ကနဲ မြည်သလို ၊ အမျိုးသမီးကြီးမှာလည်း “အိုး  ” ဟု ယောင်ယမ်းသွားသည်။

“ ဟာကွာ … စောက်ပတ်ကလည်း ယားတာပေါ့ကွာ.. ” 

“ မမ အမောပြောရင် လိုးကြရအောင် ဟုတ်လား ” 

မြတ်ကောင်းသည် သူက မပြီးသေးဘဲ လီးတန်ကြီးက ထောင်မတ်နေ၍ အမျိုးသမီးကြီးကို လိုးကြရအောင် ဆွဲဆောင်သည်။ အလျားကော ဗြက်ကော ကြီးသည့် စောက်ပတ်ကြီးမို့ ဒီဟာကြီးသည် လုပ်ရင် အရသာအင်မတန်မှ ရှိမည်ဆိုတာ သူက သိနေသည်။

“ ရတယ် အခုပဲချတော့ …မင်းလီးကြီး ထောင်နေတာ မြင်တာနဲ့ ငါလည်း အလိုးခံချင်လာပြီ ။ မနားတော့ဘူး.. ” 

“ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သဘောကျတယ်ပေါ့… ” 

“ ဒါပေါ့ကွ… ” 

“ ကိုင်း…ဘယ်လိုမျိုး ချပေးရမလဲ…မမ ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ အလိုးခံချင်သလဲ… ” 

“ မင်းက ဘယ်ပုံစံကြိုက်သလဲ.. ” 

ကျင်းယုမေသည် ဒီစကားကိုတော့ တမင်တကာပင် မေးလိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးက သူ့ကို နှစ်ချီတောင် ပြီးအောင် ပြုစုထားသဖြင့် အခု လိုးကြတော့မည့် အချိန်တွင် သူဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ ဆိုတာကို အရင် ဦးစားပေးကာ မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီလီးတန်ကြီးသည် အတွေ့ကောင်းမည် ဆိုတာတော့ သူမသိနေသည်။

“ မမ အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး ကြိတ်လိုးပေးပါလား.. ” 

“ ကောင်းပြီ..မင်း ပက်လက်လှန်လိုက်… ” 

မြတ်ကောင်းလည်း ချက်ချင်းပင် မွေ့ရာပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ စပ်ယှက်နည်း အမျိုးမျိုးတို့တွင် “ပြောင်းပြန်ပင်ရင်း  ” ခေါ် မိန်းမက ယောကျ်ား၏ အပေါ်မှ တက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူကာ ကြိတ်လိုးပေးရသည့် လိုးနည်းပုံစံနှင့် ၊ “အောက်ပိုးကြိုက်“ ခေါ် အလိုးခံ မိန်းမက ဒူးတုတ်ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပေးလျှက် ယောင်္ကျား က ကုန်းပေးထားသော မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ကျကျနန ခွကာ နောက်မှ လိုးရသည့် ပုံစံ ။ “မှောက်ထိုး ” ခေါ် မိန်းမက မှောက်ရက် အိပ်ပေးကာ ၊ ယောင်္ကျား က မိန်းမကိုယ်ပေါ်တွင် ကျကျနန တက်မှောက်ချလျှက် ၊ မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ခပ်ကော့ကော့ ပြုပေးခိုင်းပြီး ဖင်ကြားမှ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ လိုးရသည့် လိုးနည်းတို့ကို မြတ်ကောင်း သဘောအကျဆုံး ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် မိမိစိတ်ကြိုက် လိုးနည်းပုံစံ ရွေးချယ်စပ်ယှက်ခွင့်ရလျှင် ထိုးလိုးနည်း ပုံစံများဖြင့်သာ လိုးလေ့ရှိသည်။ ယခု သည်အမျိုးသမီးကြီးကိုတော့ အရင်ဆုံး မိမိအပေါ်မှ တက်ခွ ကြိတ်လိုးပေးစေပြီးနောက် ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆော်ပေးလျှက် အပြီးသတ်တွင် မှောက်ရက် အိပ်စေပြီး အပေါ်မှ ဖားစီးငါးစီး တက်၍ ချပစ်လိုက်ရန် စိတ်ကူးထားသည်။

ပက်လက် အိပ်ချလိုက်သောအခါ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသော လီးချောင်းတန်ကြီးသည် အားရဖွယ်ရာ မတ်မတ်ကြီး ထောင်၍ နေသည်။ တစ်ချီထပ် “ပြီး“ ခဲ့ပြီးသည့်တိုင် ရမက်ဇော ကျမသွားသေးပဲ ၊ ပြန်လည်၍ပင် နိုးထလာနေသောကြောင့် မျက်လုံးတွင် ရမက်ငွေ့များဖြင့် အရောင်တောက်လျှက် အသက်ရှုပြင်းနေမှုကြောင့် မို့ဝန်းကြီးထွားလေသော နို့အုံသား ဖြူဖြူကြီးများ နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှားနေပြီး ၊ နို့သီးခေါင်း ရှည်ရှည်လေးတွေ တင်းမားကော့ထောင်နေသော မိန်းမကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ကြိတ်လိုးရန်အတွက် အသာထ၍ လာသည်။

သူမ၏ မျက်လုံးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသာ လီးတန်ကြီးဆီမှ မခွာနိုင်။ တပ်မက်စွာပင် စူးစူးရဲရဲ ကြည့်၍ နေလေသည်။ မြတ်ကောင်းကလည်း ကောင်မကြီး စိတ်ထသည်ထက် ထလာရလေအောင် ဖန်သည့် အနေဖြင့် သူ၏လီးကြီးကို ကော့၍ကော့၍ ပြလိုက်လေသေးသည်။

“ တောက်…တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကြီးကွာ….မတ်ထောင်နေတာလဲ ပြောမနေနဲ့..တကယ်ပဲ..ဘာမိုက်သလဲ မမေးနဲ့ကွာ.. ” 

လီးကြီးကို တပ်မက်ယစ်မူးစွယ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း အမျိုးသမီးကြီးက အံကြိတ်၍ မချင့်မရဲပြောသည်။

“ ဟဲ ဟဲ..မမကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ့် လီးကြီးလေ..မမရဲ့…ဒါကြီးနဲ့ ဆိုရင် မမ တကယ့်ကို ဆွေမျိုးမေ့သွားမှာ သေချာတယ်… ဒါနဲ့ မမနာမည်ကို ပြောပြထားပါဦး….ကိုယ့်နာမည်တောင် ကိုယ်မမှိတ်မိပဲ ဖြစ်သွားရင် သတိပေးနိုင်အောင်… ” 

“ ခစ် ခစ် ခစ်….မင်းနဲ့ လိုးရင် ..ဒီလောက်တောင်မှ ဖီလင်တက်မှာလားကွ… ” 

“ မပြောတတ်ဘူးလေ…တက်ချက်တက်မှာပေါ့…ဒါကြောင့် ကြိုမေးထားတာ.. ” 

“ ငါ့နာမည်က ကျင်းယုမေ.. ” 

“ ဟင်..တရုတ် နာမည်ကြီးပါလား.. ” 

“ မင်က ငါ့ကို ဘာလူမျိုး ထင်နေလို့လဲ… ” 

အမျိုးသမီးကြီးက မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံ ပေါ်ကားယားတက်ခွရင်း ပြောသည်။

“ ယူနန်တရုတ်ကပြားလို့ ထင်နေတာ.. ” 

“ ကပြားမဟုတ်ဘူး…ယူနန်အစစ်.. ” 

“ ဟင်..ဟုတ်လား…မမ ” 

မြတ်ကောင်း တော်တော်အံ့သြသွားသလို အရမ်းလည်း သဘောတွေ့သွားသည်။ သူတစ်သက်တာတွင် ယူနန်မ အစစ်ကို တခါမှ မချဖူးသေးချေ။ အခုတော့ စားရကံကြုံလို့ တိုက်တိုက်မြိုက်မြိုက်ပင် ရောက်လာခဲ့သည် မဟုတ်လား။

“ စကားသိပ်မရှည်နဲ့ဦး…ချလိုက်ဦးမယ်…ဟုတ်လား.. ” 

“ အင်း…အင်း.. ” 

“ မင်းက..တော်တော် အပျင်းထူတဲ့ ကောင်လေးပဲကွ…အခုပဲကြည့်လေ..ငါကပဲ လှုပ်ရှားပြီး..လိုးပေးရမှာ..မင်းကတော့ အောက်ကနေ ဇိမ်နဲ့ ဖီလင်ယူမှာပေါ့..ဟုတ်လား… ” 

မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းတွင် ခွထိုင်ပြီးနောက် ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေက မျက်လုံးလေး ခပ်မှေးမှေးပြုကာ သူမ၏ အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်ကလေးရှိနေသော မြတ်ကောင်းကို အုပ်မိုးကြည့်ရင်း မပြုံးတပြုံးနှင့် ပြောသည်။

မြတ်ကောင်းက တတုန်တုန် လှုပ်ယမ်းနေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်းညှစ်လိုက်ပြီး….

“ အဲလို မပြောပါနဲ့ မမရဲ့ … မမကြိုက်တယ်ဆိုလို့ လုပ်တာ … မမမလှုပ်ရှားချင်ရင် ဖြစ်တယ် ။ ကျနော် အပီဆောင့်ပေးနိုင်အောင် ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလေ ၊ ဘယ်လိုလဲ၊ အဲလိုမျိုး ပြောင်းပြီ အလိုးခံမလား.. ” 

“ ရပါတယ်ကွာ..ငါက အလကား သက်သက်စတာပါ ၊ ဒီလို လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး လိုးရတာကို ငါလည်း သဘောကျပါတယ်.. ” 

“ ဒါဆို စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူတော့လေ… ” 

“ အေးပါကွ..မင်းကလဲ…အားတောင် မနာတော့ဘူးလား… ” 

“ လိုးကြ ဆော်ကြတာပဲ မမရာ ။ အားနာနေဖို့လိုသေးလား…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် နို့သီးနှစ်ခုကို ခပ်နာနာ ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်ရာ ယူနန်မကြီး၏ မျက်နှာမဲ့ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သည်။ နို့သီး အညှစ်ခံရသောကြောင့် နာသွားတာသေချာသည်။ နာသော်လည်း ဖီလင်တက် အရသာတွေ့သွားပုံလည်းရသည်။ ကောင်မကြီးသညိ မဲ့ကနဲ ဖြစ်သွားသော်လည်း နို့သီးညှစ်မှုကို ဘာမှမပြော။ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို ခပ်ကြွကြွလုပ် ၊ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကွတတပြုပြီးနောက် တင်ပါးနောက်မှ လက်ဖြင့်သိုင်းယူ၍ မြတ်ကောင်း၏ ငပဲကြီးကို ဆွဲယူသည်။

ယေဘုယျအားဖြင့် မိန်းမက အပေါ်မှတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူရာတွင်၊ လီးကို ရှေ့ပိုင်းမှသာ လက်ဖြင့် ကိုင်ထိန်းကြလေ့ရှိသည်။ ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကတော့ တမူထူးဆန်းစွာ လက်ကို တင်ပါးနောက်ဘက်မှပင်ယူ၍ လီးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသည်လည်း နောက်ကို ခပ်ယိုင်ယိုင်ယိမ်းသွားရာ ၊ မြတ်ကောင်းလည်း ဆွဲကိုင်ထားသည့် နို့အုံကြီးများကို လက်လွှတ်လျှက် ယူနန်မကြီး၏ ခါးကို ညှပ်ကိုင် ထိန်းပေးထားလိုက်ရလေသည်။

ယခုအနေအထားတွင် အမျိုးသမီးသည် ၊ တင်ပါးသားကြီးတွေ အစွမ်းကုန်ကားအိတင်းကာ ခါးကလည်း ပို၍ သိမ်နေရာ ၊ ခါးကို ကိုင်ထိန်းရတာ အတော်ကို ထိတွေ့ အားရမှု ရှိသည်။ ယူနန်မကြီးက မြတ်ကောင်း၏ လီးကို စောက်ပတ်ဝသို့ ဆွဲတေ့သည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် စိတ်ပြန်ထနေရာ စောက်ပတ်ထဲတွင် စောက်ရည်ကြည်တွေ ပြန်၍ ယိုစိမ့်ထွက်နေသည်။ 

ပေါင်ခွရင်းတွင် ဆောင့်ကြောင့် ကားယားကြီး ခွထိုင်ထားသလိုမို့ စောက်ပတ်ကလည်း ပြဲ၍ နေလေရာ ၊ စောက်ပတ်အတွင်းမှ စောက်ရည် အနည်းငယ် အပြင်သို့ တောက်တောက်ယိုကျရာ ၊ ဆွဲကပ်ယူထားသော လီးချောင်းကြီး ထိပ်တည့်တည့်ပေါ်သို့ စောက်ရည်စက် အချိုု့ကျသည်။

လောလောလတ်လတ် စောက်ပတ်ထဲမှ ယိုစိမ့်ထွက်ကျလာကြသော စောက်ရည်ကြည်များမို့ ပူနွေး၍နေသည်။ “မ“ သြဇာဓါတ်များ အပြည့်အ၀ ပါရှိနေသော စောက်ရည်ကြည် နွေးနွေးများထိတွေ့မှုကြောင့် လီးချောင်းကြီး တစ်ခုလုံးသည် စစ်ကနဲဖြစ်ကာ ငေါ့ကနဲ လှုပ်သည်။ အုပ်ကိုင်ဆွဲယူနေသော ယူနန်မကြီး၏ လက်ထဲတွင် အသက်ဝင်၍နေသည်။ ယူနန်မကြီးအဖို့လည်း ပို၍ စိတ်ဇောသန် ရမက်ပြင်းလာရသည်။

ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်ဝတွင် လီးကို အမြန်ဆွဲတေ့ကပ်ကာ ကားအိလေသော ဖင်သားကြီးကို အောက်သို့ ဖိ၍ ချလိုက်သည်။ အရည်ကြည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစိုကာ ပူနွေးမို့ဖောင်းနေသော စောက်ပတ်အိအိကြီးတွင် လီးထိပ်ထိတွေ့မိသည်နှင့် မြတ်ကောင်းမှာလည်း ၊ ကြက်သီးလေးများ ထသွားရသည်။ 

သည်စောက်ပတ်ကြီးက မြတ်ကောင်း အရမ်းလိုးချင်နေသော စောက်ပတ်ကြီး မဟုတ်ပါလား။ ထို့ပြင် ကျင်းယုမေ၏ တင်ပါးကြီး ဖိကျလာမှုနှင့် အတူ ၊ လီးဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်၍ ဝင်သည်။ ကျင်းယုမေမှာ ကာမစပ်ယှက်မှုမျိုးစုံကို ခံဖူးပြီးသော ဝါရင့်နေသည့် မိန်းမကြီး ဖြစ်သည့်တိုင် ၊ မြတ်ကောင်း၏ လီးက သူမအလိုးခံဖူးခဲ့သည့် လီးတွေထက် ပို၍ အလုံးတုတ်သလို၊ ပို၍လည်း မာကြောတောင့်သန်သောကြောင့် လီးတိုးဝင်မှုသည် တင်းကြပ် စီးပိုင်နေသည်။

“ ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ် ဘု ဘွပ် ” 

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်… တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကွာ… အဖုတ်ဝမှာ တင်းကြပ်ပြီး ပူသွားတာပဲ… ” 

ကျင်းယုမေက တင်ပါးကို ဆက်ဖိမချပဲ အသာတုံ့ရပ်ထားကာ အံကြိတ်၍ ပြောသည်။ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်ဝင်ကာ ကျန်အပိုင်းကတော့ အပြင်ဘက်တွင် ကျန်ရှိနေသေးသည်။ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများက အငမ်းမရဖြင့် ရစ်ပတ်စုပ်ယူနေကြသည်။

အရည်ရွှမ်းပြီး ညှစ်အားကောင်းလှသော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း မြတ်ကောင်းကို အသက်ရှုမှားသွားစေသည်။ ထိုနည်းတူ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး မာကြောသော သန်လှသည့် လီးတန်ကြီး၏ ထူးကဲလှသော ထိတွေ့မှုအရသာက ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို ဘဝင်ခိုက်ကာ ကောင်းကောင်းကြီး အကြိုက်တွေ့သွားစေသည်။ မြတ်ကောင်းသည် အောက်မှနေ ဖင်ကို ကြွတက်ကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားအောင် ကော့ပင့် ထိုးသွင်းပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းကြီးပင် ကြိုးစားကာ ထိန်းထားရလေသည်။

သည်လို မိမိသဘောအတိုင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ကော့ပင့်ထိုးတွင်းလိုက်မှုမျိုးကို ကျင်းယုမေကြိုက်မည် မဟုတ်သည်ကို မြတ်ကောင်းသိသည်။ ယခု စပ်ယှက်နေကြသည့် လိုးနည်းအနေအထား ပုံစံက ၊ အမျိုးသမီးက လွှမ်းမိုးဦးဆောင်ကာ အပေါ်မှ လှုပ်ရှားရသည့် ပုံစံဖြစ်သည်။ သည်တော့ အစစအရာရာကို ကျင်းယုမေအား ဦးဆောင်လှုပ်ရှားပေးမှသာ ဖြစ်မည် မဟုတ်လား။ မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် စည်းကျော်ကာ လုပ်ဆောင်သည့် သဘောဖြစ်သွားမည်။

ထိုသို့ လုပ်မိသည်ကို ဧည့်သည်အမျိုးသမီး သဘောမကျပဲ ပြသနာလုပ်ပါက မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် နာမည်ပျက်နိုင်သည်။ ထိုမိန်းမနှင့် မလိုးရတော့ပဲ မောင်းထုတ်ပစ်တာပင် ခံရကောင်း ခံရနိုင်သည်။ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ခံစားလိုသောကြောင့် ၊ လာ၍ အလိုးခံကြသော မိန်းမများသည် ဆန်းပြားသော အနေအထားတွေ ရှိကြသည်။ သူတို့အထာကြည်လျှင် ၊ ဘာလုပ်လုပ် မည်သို့မျှ မပြော။ လိုက်လျှောကြသော်လည်း၊ သူတို့အထာမကြည်ပါက လက်ကိုင်တာကိုပင် ပြသနာလုပ်ကာ အော်ဟစ် ဆူပူတတ်ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ဧည့်သည်မိန်းမများကို ဖြေဖျော်စပ်ယှက်ရာတွင် သူမတို့ စိတ်အထာမကြည်အောင် မလုပ်ဖို့ မြတ်ကောင်းတို့လို ပျော်တော်ဆက် အလိုးသမား ယောကျ်ားဖာများက အထူးပင် ဂရုစိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့ မြတ်ကောင်းသည် ဤယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို အရမ်းကို တပ်မက်သဘောကျကာ လိုးချင်နေသည်။ ဒါကြောင့် သူ့ကံကောင်းထောက်မကာ လိုးခွင့်ကြုံနေရမှု အခြေအနေ ပျက်ပြားသွားမှာကို လုံးဝမလိုလားပါ။ အပျက်လည်း မခံနိုင်ပေ။

..............................................................................................................................................

ထို့ကြောင့် မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကို အတင်းထိန်းကာ ဘာမျှမလှုပ်ရှားပဲ သည်အတိုင်း ပက်လက်လှန်ကာ နေပေးထားသည်။ တစ်ခုတော့ ရှိသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကိုတော့ တည့်မတ်စွာ တန်း၍ အပြတ်ထောင်နေဖို့ လုပ်ပေးထားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ဖင်ကြီးကို ထပ်ဖိချကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ပိုဝင်အောင် သွင်းယူမည့် အချိန်ကိုသာ စောင့်စားနေရလေသည်။

ယူနန်မကြီးသည် သူမ၏ ဖင်ဖြူဖြူ အိအိကြီးကို စကောဝိုင်းသလို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားသည်။ ခါးကိုနွဲ့ကာ တင်ကို ကိုင်းချ၍ လှုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝိုင်း၍ လှုပ်ခါပုံသည် အထူးကို ပညာသားပါသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်နေအောင် လီးတန်ထိပ်ဖျားပိုင်း ဒစ်ပြဲအာလန်ကြီးသည် တင်ပါးဆုံကြီးဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားလိုက်မှုကြောင့် စောက်ခေါင်းအဝအနီးရှိ စောက်ပတ်အတွင်းဘက်သား နံရံများကို သုံးရာခြောက်ဆယ် ဒီဂရီအပြည့် ဝိုက်၍ ပွတ်တိုက်ဖိထိုးမိသည်။ မြတ်ကောင်းပင် အသည်းတအေးအေး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းဖြစ်၍ သွားသည်။ ယူနန်မကြီးဆိုလျှင် ပြောဖွယ်ရာ မရှိတော့။

“ အားပါးပါး…မမရာ..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဗျာ.. ” 

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောမိသည်။

“ အားရှီး…ထိတယ်ကွာ…တကယ်မိုက်တာပဲ…..ဟင်း…..ဟင်း…ဟင်း… ” 

ယူနန်မကြီးကလည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်သည်။

“ ဖိပေးလေ မမရဲ့…ဖင်ကြီးကို ဖိချစမ်းပါဗျာ…. ” 

မြတ်ကောင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် ပြောရင်း ယူနန်မကြီး၏ ဖင်သားတစ်တစ်ရစ်ရစ်များကို ညာလက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်သည်။ ယခုအခြေအနေတွင် မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် လုပ်နိုင်သည်မှာ သည်လောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်၍ ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာလျှင် တင်ပါးကြီးအောက်ဖိချ၍ လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲပို၍ မြုပ်ဝင်သွားပေလိမ့်မည်။

မြတ်ကောင်းက ဖင်လှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်မှုကြောင့် ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဖင်ဆုံကြီးကို အောက်သို့ ထပ်၍ဖိချသည်။ နောက်ထပ်လီးတန်တစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲထပ်၍ တိုးဝင်သည်။ လီးပိုဝင်လာသည်နှင့် အမျှ မြတ်ကောင်းအနေနှင့် တင်းကြပ်စီးပိုင်သော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှုကို ခံစားရသလို ၊ ယူနန်မကြီးအတွက်လည်း ပူနွေးသန်မာသော လီးချောင်းကြီးကို ရင်ဖိုမောဟိုက်ဖွယ်ရာ စိတ်ချမ်းသားမှုကို ပို၍ ရရှိခံစားရသည်။

ကျင်းယုမေသည် တဏှာရမက်ကြီးကာ ၊ ကြေးစားအလိုးသမားများနှင့် ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးနေသည့် မိန်းမကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ၊ သူမအလိုးခံဖူးသော လီးတွေက မနည်းတော့ပါ။

ယောင်္ကျား အတော်များများနှင့် ကာမစပ်ယှက်အရသာခံ စည်းစိမ်ယစ်မူးဖူးသည့် အတွေ့အကြုံတွေ ကောင်း ကောင်းရှိထားသည်။ သို့သော် ယခုကောင်လေး၏ လီးလောက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးမျိုးမတွေ့ဖူးသေးသလို ၊ သည်ကောင်လေးနှင့် လိုးရတာလောက် ကာမအရသာတွေ့မှုမျိုးလည်း မကြုံဖူးသေးပေ။

လီးအတွေ့ကောင်းလွန်းလှသောကြောင့် ကျင်းယုမေမှာ အစက တဖြည်းဖြည်းချင်းသာ ဖင်အောက်ဖိသွင်းကာ ယူမည်ဟု စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း မလုပ်နိုင်တော့။ လီးပိုဝင်လေ အရသာက ပိုကောင်းလေမို့ ၊ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်လာရလေအောင် သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို အားရပါးရပင် အောက်သို့ ဖိဆောင့်၍ ချလိုက်တော့သည်။

“ ဘွပ် ဗျစ် ရှူး …ဘုဘုဘု ဘွပ်ဘွပ်.. ” 

တင်ကြီး အောက်သို့ နိမ့်ကျလာမှုနှင့် အတူ ဒစ်သွင်းမိပြီးသော လီးချောင်းကြီးသည်လည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပို၍ တိုးဝင်သည်။ သည်တစ်ခါတွင်တော့ ယူနန်မကြီးက တင်ကြီးကို တစ်ချက်တည်း အပြတ်ဖိချလိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ ၊ အိတုန်နေသော ဖင်သား၀၀တစ်တစ် တင်းတင်းအယ်အယ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ခြံကြီးကို အိကနဲနေအောင် ထိမိသည်။ လီးချောင်းကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ အဆုံးတိုင်ပင် တိုးဝင်သွားလေပြီ။

“ အားပါးပါး…ဝင်သွားပြီ…အင့် အင့်.. ” 

“ ဝင်သွားပြီ မမ.. ဝင်သွားပြီ ” 

ကျင်းယုမေနှင့် မြတ်ကောင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပင် အသံထွက်ကုန်ကြသည်။

အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်အိပ်လျှက်သား ရှိနေသော မြတ်ကောင်းမှာ ခေါင်းဘယ်ညာ ယမ်းခါသွားသည်။ အပေါ်မှ တက်ခွလျှက်သား ရှိနေသော ကျင်းယုမေမှာမူ ခေါင်းနောက်သို့ကော့၍ မျက်နှာမော့တက်သည်။ တင်ဆုံကြီးသည်လည်း တလှုပ်လှုပ်တုန်၍ နေရာ ၊ စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို နှဲ့ပေးနေသလိုမျိုးဖြစ်လျှက် နှစ်ယောက်စလုံးပင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းဖျန်းထကုန်ကြသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ ကျင်းယုမေ၏ နောက်သို့ ကော့ကျသွားသော ခေါင်းရှေ့ပြန်ရောက်လာသည်။ ခါးမတ်မတ်ထိုင်လျှက် အနေအထားမျိုးပြန်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ မြတ်ကောင်းက လက်နှစ်ဘက်ကို ဆန့်တန်းကာ ယူနန်မကြီး၏ တတုန်တုန် ခါနေလေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ကိုင်ညှစ်သည်။

ဆယ်လက်မကျော်ကျော်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းတည်း တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တိုးဝင်နေလျှက် ယူနန်မကြီး၏ စောက်အုံအိအိ တင်းတင်းကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ဆီးစပ်နှင့် ကျကျနန ထိမိနေသည်။ စောက်ပတ်အပေါ်ဖက်ပိုင်းတွင် ဦးစမုတ်လေးလို ဖြစ်နေလေသော စောက်မွှေးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကော်များနှင့် ရောယှက်တော့မလို ထိမိနေကြသည်။

ခဏတာမျှ နှစ်ဦးသား ငြိမ်သက်နေကြပြီးနောက်တွင်တော့ ကျင်းယုမေကပင် စတင်လှုပ်ရှားကာ လိုးခန်းစသည်။ တင်ပါးကြီးကို ပင့်တင်လိုက် ပြန်ချလိုက်နှင့် အပြတ်ကိုပင် ဆောင့်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းခများ အစောပိုင်းတုန်းက ယူနန်မကြီးကို ဖင်ပူးတောင် ထောင်ခိုင်းကာ နောက်က ကျုံးလိုးမည့် အစီအစဉ်သည် နာရီဝက်အတွင်းပင် ပျက်ပြယ်သွားသည်။ 

ကျင်းယုမေက တကိုယ်လုံးကော့ပျံကာ တတိယမြောက် အချီပြီးသွားသည့် အခါတွင်တော့ သူလဲ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များကို သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းတွင် တလဟောပင် ပန်းထုတ်မိလိုက်တော့သည်။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ ။


   

မမရဲ့မောင်လေး (စ/ဆုံး)

မမရဲ့မောင်လေး (စ/ဆုံး)

ဇာတ်လမ်း - မန္တလာ မောင်မောင်တုတ် 

“ မမအေး…..မမအေး…..”

၁၈ နှစ် ၁၉ နှစ်ခန့်ရှိ အသားဖြူဖြူ လူရည်ချောလေးမောင်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးအလွှားတက်လာရင်း နှုတ်မှတကြော်ကြော် အော်ခေါ်လိုက်သည်။

“ ဟဲ့…သေနာလေး….ဘာဖြစ်လို့ဒီလောက်အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်လုပ်နေရတာလဲ .…..ငမောင်…..”

အခန်းတစ်ခုထဲမှ အသားညိုညို အသက် ၂၅ နှစ်ခန့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်း လှပသူလေး တစ်ယောက် ထဘီရင်လျားခါ လက်မှဘီးတစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းဖြီးရင်းထွက်လာသည်။ အေးအေးမော်သည် မောင်မောင်နှင့်မောင်နှမဝမ်းကွဲတော်စပ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ မောင်မောင်သည် တောမှနေ၍ မြို့ကျောင်းလာနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ကိုးတန်းအောင်စာရင်း ထွက်သည့်အချိန်ဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲအောင်သဖြင့် ဝမ်းသာအားရစွာ အိမ်သို့ပြန်လာခြင်းပင်။

“ ကျနော် စာမေးပွဲအောင်တယ်ဗျ…ဟားဟား….”

“ ဟဲ့….ဟဲ့….ငမောင်….နင်ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်…..”

“ ဟားဟား….ပျော်လွန်းလို့ခင်မျာ……ဝမ်းသာလွန်းလို့ ကိုယ့်အမကိုယ်ဖက်တာဘဲဟာ……..”

မောင်မောင်သည် ဝမ်းသာအားရစွာဖြင့် ပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ပြောဆိုရင်း အေးအေးမော်ကို ပွေ့ဖက်မွှေ့ရမ်းလိုက်သဖြင့် အေးအေးမော်ခမျာ ကုတင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်စလုံး ပက်လက်လန် လဲကျသွားရရှာသတည်။ ထဘီမှာ လည်း လျော့၍ နေမထိလေမထိသဖြင့် ဝင်းဝါနေတဲ့ ရွှေရင်အစုံပါ ပေါ်သွားရရှာသည်။

“ အိုး…..ငမောင်…..နင်တော်တော်မြူး…ဒီမှာ လုံချည်တောင်ကျွတ်ကုန်ပြီဟဲ့….”

ယင်းကဲ့သို့ အေးအေးမော်က ပြောလိုက်သဖြင့် မောင်မောင်သည် လူးလဲထလိုက်ပြီး ပြေလျောနေသောသူမရဲ့ ထဘီကိုအပေါ်သို့ ပြန်လည်ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာမှ ဝင်းဝါမို့မောက်နေတဲ့ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုးကို ဆုပ်ကိုင်မိသားဖြစ်သွားသည်။

“ ဟဲ့…..အို……ငမောင်……”

“ ကန်တော့… မမအေး… ကန်တော့ပါ… ကျနော်… ပျော်လွန်းလို့ ကယောင်ကတမ်း ဖြစ်သွားတယ်…မမရယ်….”

ပါးစပ်ကသာ ယင်းကဲ့သို့ပြောနေပေမဲ့ ဆုပ်ကိုင်မိတဲ့နို့ကိုတော့ မဖယ်ရှားမိဘဲ ရောရောင်ဆုပ်ကိုင်နေဆဲ ပင်နူးညံ့အိထွေးသော အထိအတွေ့ကလူကို သွေးတိုးမြန်စေသလို ဓာတ်မတည့်သော ဖိုမသဘာဝမို့ အေးအေးမော်ခမျာ ရှိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲ တကိုယ်လုံးတုန်အောင် ကြက်သီးထသွားမိသလို ရုန်းကန်ဖယ်ရှားရမည့်အစား မောင်မောင်ရဲ့လက်ပေါ်မှနေ၍ မိမိရဲ့လက်တွေကို အုပ်ကိုင်နေမိလိုက်သည်။

မောင်မောင်ကလည်း အမှတ်မထင် ဆုပ်ကိုင်ထားမိတဲ့ အေးအေးမော်ရဲ့ ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းကားနေတဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ် ဆော့ကစားနေမိပြန်သည်။ တကိုယ်လုံးမှလည်း သွေးစီးချောင်းတလျှောက် ဖြတ်သန်းစီးဆင်းနေသည်မို့ အတွေ့အထိအပေါ် သာယာလာကာ မိန်းမောတွေဝေနေတဲ့ အေးအေးမော်ရဲ့ ဖူးဖူးရွရွ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အင်္ဂလိပ်ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားထဲက မင်းသား၊ မင်းသမီး နှုတ်ခမ်းစုပ်သလို ဖိကပ် နမ်းရှိုက် စုပ်ယူလိုက်မိ သည်အထိ အသိတရားတို့ဟာ ဝေဝါးကုန်ကျသည်။

အေးအေးမော်မှာလည်း မောင်နှမဝမ်းကွဲခြင်း မသင့်တော်ဘူးဆိုတဲ့ အသိတရားတွေ လက်လွတ်ပြီး မောင်မောင်ရဲ့ ကျောပြင်ကို ပြန်လည်ဖက်တွယ်လိုက်မိသည်အထိ အတွေ့နောက်ကို လိုက်ပါသွားမိရရှာသည်။နှစ်ဦးစလုံးသည် မထင်မှတ်ဘဲ မရည်ရွယ်ပါဘဲနှင့် လွတ်လပ်သော ဆိပ်ကွယ်ရာတွင် လောက၏ အဆုံးစွန်သော ခရီးတစ်ခုကို ဖြစ်သန်းကျဖို့ တာစူနေရာယူမိလိုက်ကြ၏။ 

အေးအေးမော်သည် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ တစ်ဦးပင် ဖြစ်သော်လည်း နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေချိန်အထိ ချစ်သူရည်းစား မထားဖူးသူ၊ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲတွေ ကြားထဲမှ ဖနောင့်အထိ ရှည်လျားလှတဲ့ သူမရဲ့ဆံပင်ကို ဘီးစပါတ်ကြီး တကားကားနဲ့ ရှိနေဆဲ ….မျက်နှာဝိုင်းသရောင်ရှိပြီး မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်း နှာတံပေါ်ပေါ် အရပ်ကမနိမ့်မမြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးလွန်း၏။ မို့မောက်လုံးဝန်းနေတဲ့ ရွှေရင်စုံ သေးသွယ်သောခါး စွင့်ကားရမ်းခါနေတဲ့တင် မြင်ရသူပုရိသများ ပြစ်မှားချင်စရာ ကောင်းလှသည်။

မောင်မောင်ဆိုသည်ကလည်း ၁၄-၁၅ နှစ်၊ မူလတန်းကျောင်းသား ဘဝကထဲက အတူနေအတူအိပ်နေလာသူ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ မဖြစ်ခင် အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကျမှ တ ကုတင်စီခွဲအိပ်ကျပေမဲ့ အခန်းကတော့ တစ်ခန်းထဲပင် ယခင်ကတော့ ဘယ်လိုမှ မဖေါက်ပြားကြ ရေတောင်မှ နှစ်ယောက်အတူ ချိုးတဲ့အခါချိုး ဆံပင်ကို ဖြီးသင်ပေးခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်ပင် ကနေ့တော့ မထင်မှတ်တာတွေ ဖြစ်ကုန်ကြပြီ အေးအေးမော် စောစောက တယောက်ထဲ ရေချိုးနေရင်း မိမိရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အသားဆိုင်တွေ ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်မိပြီး မတောင်းတစဖူးတစိမ်း တရံယောကျ်ားနဲ့ ကာမခရီးကို လျှောက်လှမ်းချင်တဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်လာသည် အထိဖီးလ်တွေ အရမ်းတက်လာမိ၏။

မောင်မောင်ဆိုသည်ကလည်း လက်တွေ့သာ မလိုးဖူးသေးပေမဲ့ အရပ်ထဲမှ ညမီးကင်းစောင့်ရင်း လူပျိုကြီးကို ထွန်းမောင်ရဲ့ လက်တွေ့ပို့ချချက်တွေ နားရည်ဝနေသလို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တခါတခါ ဖူးလ်ကားတွေ ကြည့်ရင်းက မြင်တွေ့ထားသမျှ မျက်စေ့ထဲ စွဲမှတ်နေသူဖြစ်သည်။

ယခုလည်းကြည့် အေးအေးမော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ပါးတွေကိုစုပ်နမ်းပြီး သူမရဲ့ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုး တဘက်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲ၍ ကလေးများနို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင်စို့၍ ကျန်နို့တဘက်ကိုလက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ဆုပ်ချေ ပေးနေသလို မာခဲနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မနဲ့လက်ညှိုးကြားမှညှပ်ပြီး ပွတ်နေလိုက်လေ၏။

“ ဟင်း….ဟင်း…..အား……ဟင့်…..ဟင့်……”

အေးအေးမော်ရဲ့ နှုတ်ဖျားမှ မပီဝိုးတဝါး ငြီးငြူသံတစ်ရပ်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ နို့ကို သူ့ရဲ့အာနွေးနွေးကြီးနဲ့ငုံခဲပြီး ကလေးတွေလို တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တော့ ကျမလေ ခါးလေးကော့သွားပြီး တကိုယ်လုံးတုံသွားရတယ်..နောက်ပြီး ဘယ်လိုဖော်ပြရမှန်း မသိတဲ့ ခံစားမှုတစ်မျိုးကလည်း အသဲတွေ ကလီဇာတွေ ပြုတ်ထွက်လုမတတ် ခံစားမိရတယ်……

နို့သီးခေါင်းလေးကို ပွတ်ချေလိုက်တဲ့အခါမှာ တကယ်ပါဘဲ တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲက စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အရေတွေကျကုန်ပြီရှင့် ဟောကြည့် ဘယ်အချိန်ကချွတ်ပစ်လိုက်မှန်းမသိဘူး ..ခါးမှာထဘီမရှိတော့ဘူး ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေတဲ့ ကျမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတွေကို သူ့လက်တဘက်က ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်………

“ ဟင်း……အင်း…….ဟင့်…..”

ယား ယားလိုက်တာရှင် ဘယ်လိုနေရမှန်း မသိတော့ဘူး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကုန်တယ် ခြေဖျားလက်ဖျားတွေလည်း တဆတ်ဆတ်တုံပြီး ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး သူမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပွတ်သပ်နေရာမှ မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ အလယ်မှာ အကွဲကြောင်းရာလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးရင်းမှ စောက်ခေါင်း တွင်းကို လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးမွှေပေးလိုက်ပြန်တော့ သူမပေါင်နှစ်ခေါင်းဘေးသို့ ကားသွားလေတော့သည်။

“ အား…ဟား…..အင့်….ဟင့်…….”

“ စွိ….စွိ…..စွတ်…..စွတ်…….”

မပီဝိုးတဝါးအသံလေးတွေထွက်လာသည် အခုနေတော့ ဘေးချင်းယှဉ်နေရာမှ မောင်မောင်သည် သူမ၏ ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်သည် အလိုက်သင့် ကားနေတဲ့ သူမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ လီးနဲ့ စောက်ဖုတ်တွေ့ကြပြီး အဝတ်မဲ့အသားနှစ်ခု ပူနွေးစွာ ထိကပ်မိလိုက်ကြသည်။

“ ဟင်း…..ဟင်း……အီး..ဟင့်……”

မောင်မောင်ရဲ့နှုတ်မှ အမည်မဖော် စွမ်းနိုင်သော ငြီးငြူသံတစ်ရပ် ပြုလိုက်မိသည်။ မောင်မောင် သူမရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်၏။ သူ၏လိင်တန်မှာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံကာ လိုးချင်စိတ်နှင့်မာထန်ပြီးထွားလျှက်ရှိ၏။ သူ၏လီးကြီးမှာ အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်အထက်နားမှာ အလျားလိုက် မေးတင်ဖိကပ်ထားရာ မာထန်ကြီးထွားနေတဲ့ လီးက အေးအေးမော်ရဲ့ ဗိုက်သားကိုထောက်မိနေရာ ပူနွေးသော အထိအတွေ့တစ်ရပ်ကို ခံစားမိသည်။

တဖြည်းဖြည်း လူးလွန့်နေသော အေးအေးမော်ရဲ့ မျက်နှာလေးမှာ ရမ္မက်သွေးကြောင့် ရဲရဲတွတ်နီကာ ချွေးစီးလေးများဖြင့် ပြောင်လက်၍နေ၏။ နက်မှောင်သော ဆံစလေးများကလည်း သူမ၏မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးကို တချို့တဝက် ဖုံးအုပ်လျှက်ရှိရာ မကြာခဏ လက်ဖျားဖြင့် ဖယ်ရှားနေရရှာ၏။ နက်မှောင်သော မျက်တောင် ကော့ကော့ကြီးများက အရည်လဲ့နေသော မျက်လုံးကို တဖျတ်ဖျတ် ရိုက်ခတ်ဖုံးအုပ် စေပြန်သည်။ ရုန်းကန် ဖယ်ရှားငြင်းဆန်ရမည့်အစား သူမ၏လက်များက မောင်မောင်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ဆုတ်ချေ ဆွဲဖက်လျှက်ရှိနေပြန်သည်။

ပွတ်သပ်ဆုတ်ချေ ဆွဲဖက်လျှက် ရှိနေပြန်သည်။ မောင်မောင်မှာလည်း ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာပြီး ဖြစ်သမို့အေးအေးမော်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အလျားလိုက်မှောက်နေရာမှ ဖင်ကြီးကို တဖြေးဖြေးကြွလာ၏။ ထိုအခါ လီးထိပ်ကြီးက အေးအေးမော်၏ ဆီးခုံပေါ်မှနေ၍ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း အတိုင်း တဖြေးဖြေးလျော့ကျဆင်းလာသည်။ အဲဒီတဒင်္ဂအတွင်းမှာ ပွတ်တိုက်မှု၏ အရသာမှာ မတွေ့ဘူးသော မမေ့နိုင်စွမ်းသော အထိအတွေ့ကို ပူထူရှိန်ဖိန်းပြီး သိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါ လာကြသည်။

“……..ဟင်း…..ဟင်း……..ဟင်း……ဟင်း…….”

ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာ ယမ်းခါလူးလှိမ့်ရင်း ကာမ၏အလျက်ဓာတ် စိမ့်ဝင်စီးဆင်းမှုဒဏ်ကို အေးအေးမော် အလူးအလဲခံစားနေရသဖြင့် တဟင်းဟင်းငြီးငြူလိုက်မိရ၏ စောက်ခေါင်းဝကို ပူနွေးသော မောင်မောင်၏ လီးထိပ်အထိအတွေ့ကြောင့် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့အစွမ်းကုန် ကားလိုက်မိသည်။ ပြလွတ်ကနဲ အသားခြင်း ပွတ် တိုက်သံ တိုးတိုးလေး ထွက်လာပြီး လီးထိပ်က အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ကျွံကျသွား၏။ မောင်မောင် စအိုထဲ ကပါ ဖျင်းကနဲလှိုက်တက်သွားရသလို အေးအေးမော်မှာလဲ စောက်ခေါင်းတလျှောက် သိမ့်ကနဲ ကျင်သွားရသည်။

“ ပလပ်….ပြွတ်….ဗြစ်…ဗြစ်……အ……အား…..အ……”

အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် ထွားလွန်းတဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ လီးကြီးဟာ တစ်ခါမှ အလိုးမခံဘူး သေးသော အပျိုစင် အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ပတ်ကလေးမှာ လီးအရင်းထိဖိကပ် လိုးဆောင့်မှုကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး သုံးလေးခါ ခံလိုက်ရသဖြင့် ပြည့်သိပ်ကြပ်တည်းစွာ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာတဲ့ လီးကြီးဒဏ်ကို မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ခါ ပါးစပ်မှအားကနဲ အော်လိုက်သလို လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မောင်မောင်ရဲ့ ရင်ပတ်ကို လှမ်းတွန်းလိုက်မိသည်အထိ နာကျင်လွန်းလှ၏။

နာကျင်လွန်းလှ၏။ မောင်မောင်သည် သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပြီး သူမ၏ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းလိုက်ပြီး လက်များကလည်း သူမ၏နို့ကြီးတွေကို နယ်ဖတ်ဆုတ်ချေပေးနေလိုက်သည်။ အေးအေးမော်ခမျာ နာကျင်ခံကောင်းဖြစ်လာသမို့ ရုန်းကန်ဖယ်ရှားခြင်း မပြုတော့ဘဲ မောင်မောင်၏ အပွတ်အသပ်များကြောင့် ငြိမ်သက်သွားရ၏။ မောင်မောင်သည် သူ၏လီးကို ဒစ်ဖျားကျန်ရုံအသာဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အသာအယာ ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အင်း…..ဟင်း…ဟင်း…..အားရှီး…..ကျွတ်….ကျွတ်……”

“ နာလို့လား မမအေးရယ်……”

“ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီးနဲ့…..အနေရခက်တယ်……ငမောင်ရယ်……..”

“ ဒီလိုဆို ကျွန်တော်ပြန်ချွတ် လိုက်မယ်နော်…..မမအေး….”

“ အိုး….အခုမှတော့….မထူးတော့ပါဘူး….ငမောင်ရယ်……မြန်မြန်သာလုပ်… အင့်…အ…….အား……”

လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ကလေးထဲမှ ပြည့်ကျပ်နေသည် အထိအတွေ့က အေးအေးမော်အဖို့ ထူးဆန်းသော အရသာတစ်မျိုးကို ဖြစ်စေလေသည်မို့ လီးကို ပြန်ချွတ်သွားမှာကိုပင် မလိုလားတော့ တခါဖူးမျှမခံစားဘူးသော အပျိုဘဝ တခါမှမလိုးဘူးသေးသော လူပျိုရိုင်းလေးတို့ နှစ်ဦးလိုးပွဲကတော့ သွက်လက်မြန်ဆန်လာကြပေပြီ။

အပေါ်မှ မောင်မောင်ကလည်း နသိုးကြိုးပြတ် လိုးဆောင့်နေသလို အောက်မှ အေးအေးမော် ကလည်းပြင်းထန်သော ရမ္မက်နဲ့အတူ မောင်မောင်ရဲ့ ခါးကို ခြေနှစ်ချောင်း ချိတ်ဆွဲဖိချနေသလို ဖင်ကြီးကိုလည်း ပင့်မြှောက်ပေးလိုက်မိသည် အထိပင်…….

“ စွပ်…..စွတ်……ဒုတ်……..ဒုတ်………”

“ အင့်….အ……အား…..အီး…..အင့်……အား…..ကျွတ်…..ကျွတ်…….”

ပထမဆုံး အလိုးခံရသော အတွေ့အကြုံမို့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး လေထဲမြောက်ကြွလွင့်မျော နေသလို အားကုန်အဆောင့်ခံ လိုက်ရတိုင်း အေးအေးမော် အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး တကိုယ်လုံး သွက်သွက်ခါသွားကာ မျက်လုံးထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သလို ပြိုးပြက်ဝင်းလက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းမှာ ကောင်းမွန်သော အရသာကို ခံစားနေရပြန်သည်။

စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား လေးများမှလည်း မောင်မောင်၏ အရွယ်နဲ့မမျှကြီးထွား သန်မာနေတဲ့ လီးကြီး ကြောင့်ဖြတ်ကနဲ ကွဲသွားပြီး ကျိန်းကျိန်းကြီး ခံစားရပြီး ပေါင်တွင်းကြောလေးများ ပြတ်တောက်ကုန်သလားမှတ်ရသည်။

လီးကြီးကလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုံတုံသွားပြီး တင်းကနဲနေအောင် အပျိုမှေးပါးကို အောင်မြင်စွာ ထိုးခွဲလိုက်သည်မို့ထင် အရည်များဖြင့် ပြောင်တင်းစွာ ပေါ်လာပြန်သည်။

“ စွတ်…..စွတ်…..အင့်…..ဟင့်…….”

ထုတ်ခြင်းခပ် စူးဝင်နေသော ငုတ်တစ်ချောင်းကို ဆွဲနှုတ်ခြင်းခံလိုက်ရသည့်နှယ် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးနှင့်တကွ ဖင်ကြီးပါ မြောက်တက်ကြွကြွပြီး ပါသွားရပြီးမှ အင့်ကနဲ လီးကြီး အဆုံးထိဝင်ထိုး ခွဲလာချိန်တွင် အီးကနဲ အော်မိရပြန်သည်။

အသားလတ်လတ် မောင်မောင်မျက်နှာက ကာမသွေးတို့ဆူကြွ လျှမ်းဝေနေသလို အေးအေးမော်ရဲ့မျက်ဝန်းမှာလည်း ဝင်းဝင်းလက်ကာ တောက်ပနေသည်။ အေးအေးမော် ခံလို့ကောင်းနေသည် မှန်သော်လည်းဆီးစပ်တစ်ဝိုက် စပ်ဖျင်းနာကျင်သော ဝေဒနာကြီး ပူးတွဲခံစားနေရသည်မို့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား လေးများကို ဆွဲညှစ်ထားလိုက် မိပြန်သည်။

မောင်မောင်၏ လက်အစုံကလည်း ကာမခလုတ်ဖြစ်သော နို့သီးလေးများကို ဆော့ကစား နေပြန်သည်။ အုံလိုက် ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လိုက် နယ်ဖက်လိုက် လုပ်နေသဖြင့်လည်း အေးအေးမော် အာရုံကြောများက ခံချင်စိတ် ကာမဆန္ဒများကို တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ ဖြန့်ကျက်လို့ နေပြီမို့ စုဆွဲချိတ်ထားသော ခြေနှစ်ချောင်းကို ကုတင်ပေါ် ပြန်တင် ပြီး ပေါင်ကိုအစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးလိုက်ရပြန်သည်။

ပါးစပ်မှလည်း တဟင်းဟင်းငြီးသော အသံလေးကို ပြုနေမိပြန်လေသည်။ မောင်မောင် ပက်လက်လှေကြီးထိုး လိုးနေရာမှ ကုံးထ၍ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမကာ မိမိ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ ပုခုံးနှစ်ဖက်အောက် လက်လျှိုသွင်းပြီး အားပါးတရ ဆွဲကိုင်ခါအားဖြင့် ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။

“ ဗြစ်….. ဗြစ်……အား…..”

ကြီးထွား ရှည်လျားလွန်းတဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ လီးထိပ်က ကျမရဲ့သားအိမ် လာဆောင့်မိလို့ ကျမတစ်ကိုယ်လုံးတုံတက်သွားရသလို အသဲတွေများ ပြုတ်ထွက်ကုန်လုမတတ် အထိခံစားမှုက တမျိုးထူးကဲ လွန်လှပါတယ်ရှင်...သူလေ တော်တော်လည်တယ် မိန်းမတစ်ယောက် ကာမနှိုးဆွ တက်ကြွနေချိန်ကို သိလားမသိဘူး မရိုးမရွလေး ခါးကော့တတ်မိသည်နှင့် ပူနွေးမာကျောတဲ့ လီးကြီးအဆုံး ဖိလိုးလိုက်ပြန်သည်။

“ အား…..ဟင့်…..အီး….ကျွတ်….ကျွတ်……”

ပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကျမအသဲခိုက် ဘဝင်လှိုက်အောင် ကောင်းလှချည်မို့ အသံထွက်အောင် ငြီးငြူလိုက်မိရပြန်သည်။ စောက်ရေတွေ စိုစိုစွတ်စွတ်ကြားမှ လီးကြီးကလျှောကနဲ တိုးဝင်လာလို့ ကျမခံလို့ကောင်းလာတယ်.. ဒါကြောင့်လည်း ကျမ မောင်မောင်ရဲ့ခါးကို ရဲရဲတင်းတင်း ကြီးဖက်ခါဆွဲချရင်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို ကြွခါကြွခါ ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်မိတယ်…

“ အားဟား….ရှီး…ကျွတ်….ကျွတ်…..ကောင်း…ကောင်းလိုက်တာ…..မောင်……..မောင်လေးရယ်……”

အေးအေးမော်ရဲ့ တက်ကြွသောအပြုအမူ အပြောအဆို ကြောင့်လားမသိ မောင်မောင်သည် သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်လှုပ်ရမ်းပြီး သေးသွယ်တဲ့ခါးကို စုံဆွဲကာ အပေါ်မှနေ၍ အားကုန်ပစ်ပစ်ဆောင့် ချလိုက်ပြန်သည်။

ငယ်ရွယ်သူ ဖြစ်လို့မို့လည်း ရိုက်ချက်များကလည်း မြန်ဆန်သလောက် ပြင်းထန်လွန်းလှ၏။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးသွင်း နေသဖြင့် အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ သွေးချေဥများပမာ ပင် အကြိမ်ကြိမ် အဖန်ဖန်လိုးဆောင့်မိကြပြီးနောက် အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှ ကျင်တက်ဆိမ့်အီလာပြီး သေးပေါက်ချင်သလိုလိုကြီးဖြစ်လာ၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်မိသည်။

ကျင်တက်လာသဖြင့် အေးအေးမော်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားကုန်ဆွဲပြီး အပေါ်မှနေ၍ ဖိဆောင့်ချလိုက်ပြီးအေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ သုတ်ရည်များကို ပြင်းထန်သော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ပန်းသွင်းလိုက်လေရာ အေးအေးမော်၏ သားအိမ်အတွင်းတွင် ပူကနဲ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရကာ တကိုယ်လုံးနုံးချိကာ အားအင်ကုန်ခမ်း သွားသလို နှစ်ဦးသား ပျော့ခွေသွား ကြလေသည်။

ယခုတော့ ကာမရဲ့အရသာကို နှစ်ဦးသားကျေနပ်နှစ်သက်စွာ ခံစားလိုက်ကြရချေပြီ၊ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုမဲနက်တောက်ပြောင်နေတဲ့ အေးအေးမော်ရဲ့ ဆံပင်တွေပေါ်မှ မိန်းမောတွေဝေနေကြ၏။ သူမ၏ရွှမ်းစိုတောက်ပြောင်နေတဲ့ မျက်နက်ဝန်းမှာ လည်းကျေနပ်အားရစွာ ဝင်းလက်နေသလိုအသက်ရှုသံလေးများ ပြင်းထန်နေကြသည်။

ခဏမျှ အမောပြေလောက်ချိန်မှာတော့ မောင်မောင်သည် ခေါင်းထောင်ထ၍ ချွေးစေးလေးများဖြင့် လှချင်တိုင်း လှနေသော အေးအေးမော်ရဲ့ မျက်နှာကို ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီးနောက်………

“ ချစ်……ချစ်တယ်……မမအေးရယ်…….”

“ အို….မောင်…မောင်ရယ်….မောင်လေးရယ်…..မမအေးလဲ မင်းလိုပါဘဲကွယ်… ကနေ့အတွေ့အကြုံဟာ….တစ်သက်စွဲနေမဲ့ အချစ်တွေပါဘဲကွယ်…..”

သင့်၏ မသင့်၏ မတွေးတောမိကြပါဘဲ နှစ်ယောက်သား ကာမရဲ့ဆားငံရေကို တဝကြီး သောက်ပစ်လိုက်ရသဖြင့် သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေဆိုသလို နှစ်ယောက်သား၏ သွေးတိုးနှုန်းတို့ဟာ ပူနွေး၍ရင်များလှိုက်ဖိုလာကြရပြန်သည်။ ဆရာ့ ဆရာကြီးများရဲ့ သင်ကြားပို့ချချက် သင်ခန်းစာတွေကို လက်တွေ့အသုံးချဖို့ ကြံစည်နေသူကတော့ မောင်မောင်ရယ်ပါဘဲ ……

“ ဟာ…ဟ….ဟုတ်လှချည်လား…မောင်မောင်…ငါတောင်မှ အားကျလာတယ်.. တကယ်ဘဲကွာ…ငါ့ကောင်က……”

“ ကျွန်တော် လိမ်မပြောတတ်မှန်း ခင်များသိပါတယ်… ကိုထွန်းရာ….”

“ အေးပါ….ငါကလိမ်ပြောတယ်လို့ မဆိုလိုပါဘူး မင်းအဖြစ်က အံ့သြစရာ ကောင်းလွန်းလို့ ဟေ့ ချီးမှဘဲ ”

“ ဟဲ..ဟဲ…ကျွန်တော်လည်း ခင်များရဲ့ သင်ကြားပို့ချချက်တွေကို အကွက်ဝင်လာတုံး ဖမ်းပြီး ဖြုတ်လိုက်တာဗျာ့……”

“ဟီးဟီး…ကြားရတာ….အဆီတထပ်….အသားတထပ် ပါလားဟေ့….မောင်မောင်.”

အသက် (၃၀) အရွယ် အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်း သန်မာသော ကိုထွန်းလွင်နှင့်မောင်မောင်တို့ နှစ်ယောက် ဈေးထိပ်က လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်းရင်း မနက်ခင်းပိုင်းက မောင်မောင်နဲ့ အေးအေးမော်တို့ လိုးပွဲအတွေ့အကြုံကို ပြန်လည်ရှင်းလင်းပွဲလေး လုပ်နေကြလေသည်။

ကိုထွန်းလွင် ဆိုသူကလည်း အရပ်ထဲမှာတော့ ကာလသားခေါင်း သဘောမျိုး ဖြစ်နေ၍ လူပျိုလေးတိုင်းကသူ့ကိုချစ်ကြောက်ရိုသေ လေးစားကြသည်။ သူကလဲ လူပျိုလေးတွေရဲ့ သဘော အလို အထာတွေကို ကျွမ်းပြီးသားမို့ စာပေဝါသနာပါသူကို စာပေအကြောင်း ဆော်အကြောင်း ဝါသနာပါသူကို ဆော်ကိုဘယ်လိုလိုက်ပြီး ကြည်ရင်ဘယ်လိုဖိုက်ရတယ် စသည့်နည်းနာ နိဿယကို ပြောဆိုသင်ကြားပေးနေသူဖြစ်သည်။

သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မိန်းမများကို ထည်လည်းတွဲပြီး ဖိုက်နေကြ၊ ဖြုတ်နေကြ ရှင်းရှင်းဆိုရပါမူ စားနေကြကြောင်ဖားကြီးပင် ဖြစ်တော့သည်။ အဲဒီနေ့ရဲ့ နောက်ပိုင်းမှာတော့ မောင်မောင်နဲ့ အေးအေးမော်လူလစ်ရင်လစ်သလို ကာမစားပွဲကြီးကို မြိန်ယှက်စွာ စားသောက်နေကြသည်။

ရပ်ကွက်တွင်း လမ်းကြားထိပ် တအိမ်ကျော် နှစ်ထိပ်အိမ်မြင့်ပေါ်က ချစ်ဗြူဟာခင်းနေကြတဲ့ မောင်မောင်တို့ရဲ့အဖြစ်တွေကို ချောင်းမြောင်းနေသူကတော့ ကျွန်ပ်တို့ရဲ့ ဇာတ်လိုက်ကျော်ကြီး ကိုထွန်းလွင်ပင် တဖက်အိမ်ကနေ နီယွန်ကင်မရာကို ဇွန်းမှန်ဘီလူးပြောင်းတပ်ပြီး မှတ်တမ်းတင်နေလေရဲ့ လောကမှာ မထင်မှတ်တာတွေ ဖြစ်တတ် တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တွေ့ကြုံကြရမှာ ဓမ္မတာပင်ဖြစ်သည်။

ထွန်းလွင်နှမ ခင်မြင့် ၁၈-၁၉ နှစ်အရွယ် လုံးကြီးပေါက်လှ တနည်းပုံဖော်ရရင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီး တင်တင်နွဲ့ငယ်စဉ်က ပုံသဏ္ဍာန်မျိုး ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းလှပသူ ရွှေရင်ဖြိုးဖြိုး ဗိုက်သားချပ်ချပ် စွင့်ကားရမ်းခါနေတဲ့ တင်ပါးအဖျားသွယ် အရင်းတုတ် ပြည့်တင်းနေတဲ့ ပေါင်တန်ရှည် အရပ်အမောင်းက သာမာန် မိန်းမတွေထက် လက်နှစ်လုံးလောက်မြင့်သူဆိုတော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ဆိုတဲ့ မယားထဲကပါဘဲ လက်လုပ်လက်စား လူတန်းစားထဲကပေမဲ့ သူမရဲ့အသားအရည်ဟာ ဝါးဝင်းအိစက် လွန်းလှဘိ .. 

ပြီးခဲ့တဲ့ တပါတ်ကျော်ကျော် လောက်ကဘဲ ရပ်ကွက်ထဲက မောင်မောင်တို့နဲ့ အပြိုင်ပိုးနေတဲ့ သန်းလွင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီး သန်းလွင်ရဲ့အဖေ၊ အမေအိမ်ကို လိုက်နေရသူ။ သန်းလွင်တို့ရဲ့ အိမ်ဟာ ရပ်ကွက်အလယ်ဝင်းကျယ်ကျယ်ကြီးထဲက အိမ်ကလေးတွေရဲ့ အနောက်ဘက် အစွန်ဆုံး နှစ်ထပ်အိမ်၊ အဲဒီတစ်ဝင်းလုံးရဲ့ အညစ်အကြေးစွန့်မှုနေရာကလည်း သန်းလွင်တို့ရဲ့ အိမ်နောက်ဖေး ဆယ်ပေပတ်လည် တစ်နေရာသာသာ အိမ်သာလေးငါးလုံး တန်းစီနေသည်။

သန်းလွင်တို့ရဲ့ အိမ်ရှေ့တည့်တည့်မှာတော့ ကိုယ့်ဝင်းကိုယ်ခြံနဲ့ မောင်မောင်တို့အိမ် အဲဒီအိမ်ကလည်းဝင်းပြည့်အိမ်ပြည့် ဆောက်ထားတယ် အိမ်သာတက်ရင် နောက်ဖေးခြံတံခါးဖွင့်ပြီး သန်းလွင်တို့ရဲ့ အိမ်နောက်ဖေးကို ထွက်လာရစမြဲ ဒီမှာတင် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုက မထင်မှတ်ဘဲ စတယ်လို့ဆိုရတော့မှာပေါ့ သန်းလွင်တို့ လင်မယားဟာ အိမ်အောက်ထပ်မှာ ကုတင်ကြီးကြီးတစ်လုံးနဲ့ အိပ်ကြရသည်။ အောက်ထပ်ဆိုပေမဲ့ အလုံအခြုံကာရံထားသည်မဟုတ် သုံးဖက်သာ ကာရံထားပြီး ရှေ့မျက်နှာစာက ဟာလာဟင်းလင်း ဖွင့်ထားသည့် အိမ်။

တစ်ည အိမ်ထောင်ကျပြီး တပါတ်ပြည့်တဲ့နေ့မှာ တရပ်ကွက်ကျော်က မီးလောင်သဖြင့် ရပ်ကွက်တွင်းလူငယ်မှန်သမျှ မီးကင်းစောင့်နေကြရတဲ့အချိန် မီးကင်း၌လူများသည့်အခါ ထုံးစံအတိုင်း မောင်မောင်တို့လူငယ် တသိုက်ဖဲရိုက်ကြသည် သန်းလွင် ဖဲရှုံးသဖြင့် မောင်မောင်ဆီကို သူ့အိမ်ကအင်္ကျီချွတ်ပေါင်ပြီး ဖဲရိုက်နေသည်ကို ဘေးမှနေ၍ မောင်မောင် ခဏတဖြုတ်ရပ်ကြည့်နေတယ်..

စွပ်ကျယ်တစ်ထည်သာ ဝတ်ထားတဲ့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို သန်းလွင်ရဲ့အင်္ကျီကို ထပ်ဝတ်လိုက်တယ်။ အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ ည ၁၁ နာရီကျော်နေပြီ။ မောင်မောင်နဲ့ လူငယ်သုံးယောက် ကင်းလှည့်သွားမည်ဟုဆိုကာ ထွက်လာကြပြီး ရပ်ကွက်ကို တပါတ်ပါတ် ကင်းလှည့်ကြသည်။

ကင်းလှည့်ပြီးအပြန်မှာတော့ မောင်မောင်အိမ်သာ တက်ချင်လာသဖြင့် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ဝင်းတံခါး ဖွင့်ပြန်ပိတ်ခါ အိမ်ဘေးမှနေ၍ သွားခဲ့ပြီး နောက်ဘေးဝင်းတံခါးကို အသာအယာဖွင့်ပြီး အိမ်သာတက်သည်။

အိမ်သာကအဆင်း သန်းလွင်ရဲ့အိမ်ရှေ့ဘက် ကြည့်လိုက်တော့ မပီဝိုးတဝါး ထွန်းထားတဲ့ မှန်အိမ်ရဲ့အလင်းရောင်အောက် ခြင်ထောင်အတွင်းမှာ အိပ်နေတဲ့ ခင်မြင်ရဲ့သဏ္ဍာန်ကို ရေးရေးလေး မြင်တွေ့နေရသည်။

နွေရာသီ ပူအိုက်သော ကာလမို့ထင်ပါရဲ့ ခင်မြင့်ဟာ ဘော်လီအင်္ကျီ လေးသာဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့် ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ကုတင်ဘေး တွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။

အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ် ရင်တခုလုံး တုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်း မနိင်ချင်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် ကုတင်ကိုအားပြု လိုက်မိ၏။ သိမ့်ကနဲ ကုတင်လှုပ်သွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတွင်းမှ ခင်မြင့်သည်……….

“ ကိုလွင်လား…..လာလေ…ဘာပြုလို့ ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတာလဲ …”

ဆိုတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့ အိပ်ချင်မူးတူး ခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင်တစ်ယောက် ညှိ့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်က ခြင်ထောင်ထဲကို ရောက်သွားရသလို လူဟာလည်း တဆတ်ဆတ် တုံနေရသည့် အဖြစ်……။

“ ကိုလွင်…ဘာဖြစ်နေတာလည်း.. တလှုပ်လှုပ်နဲ့….”

လို့ပြောဆိုပြီး မောင်မောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို သူမဘက်ဆွဲလိုက်သည်။ ဒိတ်ကနဲ ရင်အစုံဟာ အပြင်ကို ပြုတ်ထွက်သွားပလားဟုပင် ထင်မှတ်လိုက်ရသည်။

နွေးထွေးနူးညံ့သော ခင်မြင့်ရဲ့ လက်အစုံနဲ့ အဖက်ခံလိုက်ရတော့ မောင်မောင်တို့ သွေးဆူလာပြီး အေးအေးမော်နဲ့ ဖိုက်ဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံက သူ့ကိုတွန်းအားပေးနေ သည်မို့ မောင်မောင်ရဲ့ လက်တွေဟာ ခင်မြင့်ရဲ့နောက်ကျောကို သိုင်းယှက်ဖက်တွယ် လိုက်ပြီး နီထွေးစွတ်စိုနေတဲ့ ခင်မြင့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်။

“ ဟင်း…ဟင်း….ဟင်း…..”

ပူနွေးချိုမြိန်သော အနမ်းစကြောင့်ပင် ခင်မြင့်သည်လည်း အချစ်သွေးတို့ ထကြွလာချေပြီ။ မောင်မောင်သည် နောက်ကျောမှနေ၍ ခင်မြင့်ရဲ့ဘော်လီ အင်္ကျီချိတ်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး ဆွဲပါကိုင်ပါများသဖြင့် ဖေါင်းကားပြည့်ဖြိုး လုံးမောက်နေတဲ့ ခင်မြင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ၏လက်များဖြင့် အသာအယာအုပ်ကိုင်ပြီး ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်ပေးခါ မတ်တောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ချောင်းကြားမှာ ဖိကြိတ်ပွတ်ချေလိုက်တော့…..

“ အာ့…အင်း…..ဟင်း….အို…ကိုလွင်….အင့်…..”

ခင်မြင့်ခါးလေး ကော့တက်ရင်းက မပွင့်တပွင့် ငြီးငြူမှုပြုလိုက်၏။ မောင်မောင်ရဲ့ လက်အစုံကလည်း သူမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတဝိုက်ကို ကတုံကရင်ကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်ပေး၏။ ဖူးဖူးရွရွ အဖုတ်ကလေး တဝိုက်မှာတော့ စောက်မွှေးတွေက ထိုးထိုးထောင်ထောင်မို့ မောင်မောင်ဆုပ်ဆွဲလိုက်သည်။

“ အိုး…..နာလိုက်တာ….ကိုလွင်ရယ်……တအားဆုပ်ဆွဲတာကိုး……ဟွန်း….”

ခင်မြင့် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေရင်းမှ မပွင့်တပွင့် တိုးတိုးလေး ကြိတ်၍ပြောလိုက်၏။ ဘယ်အချိန်ကချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိ မောင်မောင်ခါးတွင် ပုဆိုးမရှိတော့ သူ့ပေါင်တွင်းပိုင်း ပေါင်သားများနှင့် ခင်မြင့်၏ အိစက်ကြီးမားသော ပေါင်လုံးကြီးများ နွေးထွေးစွာ ထိတွေ့မိကြ၏။ ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက် ခြင်ထောင်အတွင်း မှာတော့ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနှင့် အဝတ်များလှုပ်ရှားသံ များကိုသာ ကြားနေပြီး နှစ်ဦးစလုံး စကားပြောသံ တိတ်နေကြ၏။ ခင်မြင့်၏ တသွေးတမွေး ကိုယ်လုံးလေးကို မောင်မောင်ပွတ်သပ် နှိုးဆွနေသည်ကို ခင်မြင့် ယားယံစွာ ခံစားရင်းတွန့်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လိမ်ကော့တက်သွားရရှာပြန်သည်။

“ ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိဘူး….ခါထဲမှ….”

မောဟိုက်တုံရီသံဖြင့် ခင်မြင့်ရဲ့အသံလေးများက မောင်မောင့်ရင်ကို လှုပ်ခတ်သွား စေသည်။ ဖိုမ အထိအတွေ့ကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးမှာ တုံတုံလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ကိုယ်တွယ်စမ်းသပ် နေမိကြပြန်၏။ မောင်မောင် လက်တဖက်က ခင်မြင့်၏ ဖေါင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို စမ်းပြီး အကွဲကြောင်းအလိုက် ထက်အောက်ပွတ်သပ် ပေးမိသလို……..

ခင်မြင့်၏ လက်တစ်ဖက်ကလည်း မောင်မောင်၏ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပေးသဖြင့် ပူနွေးနှုးညံ့သောအထိအတွေ့လေးများကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း တဖြေးဖြေးတင်းမာလာပြီး ထောင်ထလာလေသည်။ မောင်မောင်သည်အရွယ်နှင့် မမျှသောလီးကြီးက ခင်မြင့်လက်ထဲဝယ် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာကာ လက်တဆုပ်စာလောက် ကြီးထွားလွန်းလှ၏။

ခင်မြင့်သည် သန်းလွင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျသည့် တပတ်ကျော်ကျော်အတွင်းမှာ ညစဉ်ထိတွေ့ လိုးခံဖူးပြီးသန်းလွင်ရဲ့လီးကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ယခုလောက် မကြီးထွားဟု စိတ်ထဲမှ ထင်မှတ်မိလိုက်ပေမယ့်ကာမရဲ့ လောင်မြိုက်မှုကြောင့် စဉ်းစား တွေးခေါ်မှုခွန်အားများမှာ ယုတ်လျော့နည်းပါး စေလေသည်။

တက်ကြွလှုပ်ရှားမှုတွေက ခင်မြင့်ကို ချုုပ်ကိုင်လွှမ်းမိုးလျက်ရှိ၏။တခုဘဲ ခင်မြင့်စိတ် ထဲမှာ စနိုးစနောင့်ဖြစ်မိသည်။သန်းလွင်၏ ချွေးနံ့သည် အနည်းငယ်စူးလှ၏။ ယခု အမှောင်ထဲ၌မိမိကို အားပါးတရကြီးဖက်ပွေ့ပွတ်သပ်နေသော အနံ့ကတမျိုး တခါတရံ ချွေးနံ့က စူးရှသလိုရှိပြီး တစ်ခါတရံ မွှေးမွှေးလေးချိုအီနေပြန်သည်ကိုတော့ ခင်မြင့် တဒင်္ဂ စဉ်းစားမိလိုက်သလိုရှိသည်။

“ ကို…..ကိုလွင်…..”

ခင်မြင့် ကြီးထွားသန်မာသော လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း တိုးညှင်းစွာခေါ်ကြည့်၏။ တုံ့ပြန်သံထွက်မလာဘဲပြင်းထန်သော အသက်ရှုသံနှင့်အတူ နှာခေါင်းမှ ပူနွေးသော သက်ပြန်လေက ခင်မြင့်၏ မျက်နှာကို ရိုက်ခတ်လာသည်။ တဆက်ထဲမှာဘဲ လက်တွေက မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးနှိုက်ကလိပေးနေသလို လုံးကျစ်မာခဲနေတဲ့နို့တွေကိုလည်းတဘက်စီ တလှဲ့စီစို့ပေးခြင်းကို ခံစားလိုက်ရပြန်တော့ ခင်မြင့် မတူသော ဖိုမ ဆိုသော အထိအတွေ့တွေကခင်မြင့်အား ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်လာသဖြင့် ရုန်းထွက်နိုင်စွမ်းတွေ လွင့်မျောကုန်ပြီဖြစ်သည်။

မောင်မောင်ကလည်း တလုံးတပါဒမျှ ပြောဆိုမနေတော့ဘဲ သူမကိုအပျိုဘဝထဲက ပိုးပန်းပြီးစိတ်မှန်းနဲ့ ဂွင်း တိုက်ခဲ့ရပေါင်းများလှပြီမို့ ယခုလက်တွေ့ အပိုင်နှိပ်ရန်ကိုသာ စိတ်စောစွာ ပြုမူနေလေရာ ဘာဆိုဘာမှအပိုပြော မနေတော့ ဆရာဆရာ့ကြီးတွေရဲ့ သင်ကြားပို့ချချက်တွေ၏ သင်ခန်းစွာတွေကို နံပါတ်စဉ်အလိုက် ကာမရဲ့သော့ချက်များကိုသာ တွင်တွင်ကြီး ဖွင့်လှစ်ဖို့ ကြိုးစားနေ လေတော့သည်။

“ ဟင်း....ဟင်း…အီး….အား…..ယားတယ်……အဟင့်…ဟင့်…..”

တုံရီလှိုက်ဖိုသော အသံတိုးညှင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ခင်မြင့် ဂနာမငြိမ်တော့ ပေါင်တွေကို ချဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ ရာဂသွေးတွေ ဆူကုန်ပြီဖြစ်သည်။ သူမရဲ့စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနံရံများကလည်း တလှုပ်လှုပ်၊ တရွရွနဲ့အရည်ကြည်များ ရွှဲရွှဲစိုစေပြန်၏။ မောင်မောင်သည် သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ဒူးထောက်၍ အနေတော်ဖြစ်အောင်နေရာယူလိုက်ပြီး ခင်မြင့်၏ ပြည့်ဖြိုးအိစက်နေသော ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲကားမြှောက်ပင့်၍ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။

ပူနွေးသော လီးထိပ်၏ အထိအတွေ့က ခင်မြင့်၏ စောက်ခေါင်းဝမှတဆင့် တကိုယ်လုံး သို့ပျံ့နှံ့စီးဆင်းစေသည်မို့ မချင့်မရဲသော ဝေဒနာတစ်ရပ် ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ လီးကို စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ထောက်ပြီး ဂျိုင်းအောက်သို့လက်လျှိုသွင်းပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက် အားပြုကိုင်လိုက်သည် ပြီး နွေးထွေးအိစိုသော ခင်မြင့်၏နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲဖိကပ်ပြီးသူ၏လီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြစ်…..ဗြစ်….အာ…..အီး….ဗြစ်…..စွပ်…….”

“ အား…အ….မလေး…..ကျွတ်…ကျွတ်…….”

လီးကြီးဝင်သွားပုံက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးပင် စောက်စိထိပ်လေးကို ထိုးဖိပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဖိဖိပြီးထိုးဝင်သွားခြင်းဖြစ်ရာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး ထူပူ၍ ကျင်တက်သွား၏။ ပြည့်သိပ်ကြပ်သိပ်နေသော အထိအတွေ့ကြောင့်ခင်မြင့်မှာ ချွေးလေးများပင် ပျံလာသည်။ ကျယ်လောင်သော အသံဖြင့်လည်း မငြီးတွားရဲ အပေါ်ထပ်မှာအိပ်နေကြသော သန်းလွင် အဖေ၊ အမေတို့ နိုးသွားမှာစိုးသဖြင့် အံကြိတ်ခါ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ် တုံသည်အထိမာန်တင်း၍ ခံလိုက်ရသည်။

“ ဗြစ်…ဗြစ်……ပလပ်….ပြွတ်…ပြွတ်…..ဒုတ်….အား…အ……”

တင်းတင်းမာမာကြီး တိုးဝင်နေသော လီးကြီးက တဖြေးဖြေး နစ်ဝင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ဗြစ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲအသံတွေနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား သားအိမ်ဝအထိ စူးစူးနစ်နစ်ကြီး ဝင်ရောက်လာသဖြင့် ခင်မြင့် အလန့်တကြား “ အား..” ဟု အံကြိတ်၍ အော်ဟစ်လိုက်မိရင်း…….

မောင်မောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီး၍တွန်းထားလိုက်ရသည်။ တပါတ်ကျော်ကျော် အလိုးခံထားဖူးသည့်စောက်ဖုတ်က ခုချိန်ထိကျိန်းနေဆဲ ကျပ်နေဆဲမို့ မောင်မောင်၏ စံချိန်မှီကြီးထွား ရှည်လျားလွန်းသော လီးကြီးဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားနေရသည်။ တွန်းထားသော လက်နှစ်ဖက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုံနေသည်။ တဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်ထနေသော မောင်မောင် အရှိန်ကိုမလျော့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက်ပြန်သည်။

“ အာ့… အား…. အို့.. အို့.. ကျွတ်…. ကျွတ်… အမလေး…. နာ…. နာတယ်… အို… ကိုလွင်…. ရယ်…..ဒီကနေ့မှ… ကိုလွင့်လီးက…. အကြီး…. ကြီး… ဖြစ်နေပါလား…. ကိုလွင်ရယ်… ရှီး….ကျွတ်…အ…….”

“ ပြွတ်….စွတ်….စွတ်….စွိ…..ထုတ်….အာ့….အမ့လေး….တော်…..တော်ပြီ……အင့်….အား…..နာတယ်…..နာ….တယ်……ကျွတ်….ကျွတ်……..”

နာကျင်စူးရှစွာ ပြောဆိုလာသော ခင်မြင့်ရဲ့ တိုးလျှိုးတောင်းပန်သံကြောင့် မောင်မောင်က အလိုးအညှောင့်ကိုရပ်ပြီး ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေသော ခင်မြင့်ရဲ့ လက်အစုံကို ဖယ်ရှားခါ တဆတ်ဆတ်တုံနေသော သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်ငုံခဲ စုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက် တင်းကနဲနေအောင် ဆုတ်ချေနယ်ဖတ်လိုက် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ချမ်းကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရာ ခဏကြာတော့ ခင်မြင့်ရုန်းကန် ဖယ်ရှားခြင်းများ ငြိမ်သက်သွားသလို ပေါင်နှစ်လုံးကလည်း ယမ်းခါနေလေတော့၏။

အရင်းထိ နစ်ဝင်နေသောလီးကြီး အသာအယာ ချွတ်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးများ လီးကိုငုံခဲ၍ စုပုံပါလာလေသည်။ နောက်ထပ်အသာလေး ဖိကြိပ်၍သွင်းလိုက်သည်။ ခင်မြင့်တစ်ချက်မျှ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။ ရုန်းကန်လှုပ်ရှားရင်းမှ ခြင်ထောင်ကြိုးကလည်း ပြုတ်ကျလို့ထွေးနေသည်ကို မောင်မောင် လက်တဖက်က ဖယ်ရှားရင်း ဆက်၍လိုးလိုက်သည်။ သွက်လက်သော ဆောင့်ချက် ရိုက်ချက်များဖြင့် အဆက်မပြတ်ဆက်၍ လိုးနေရာမှ ခင်ပြင်းပြင်း ဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့်……

“ အီး…ဟီး…ဟင်း..အ..အား…ကွဲသွားပြီ…ထင်တယ်…အာ့…အား…အမလေး….ကျွတ်….ကျွတ်……အ…”

စောက်ပတ်ကလေး ကွဲသွားသဖြင့် စောက်ဖုတ်မှာ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသလိုရှိပြီး ကြီးမားသောလီးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်း သားအိမ်ကို ထိထိထိမိမိကြီး ပွတ်တိုက်လိုးသွင်းမိ ပြန်လေရာ ခင်မြင့်နားဖျားခြေဖျားလေးများ ပူနွေးသွားပြီး တဖျင်းဖျင်းဖြင့် နာကျင်ခံကောင်း ဖြစ်လာတော့သည်။ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကိုပင့်မြှောက် ကော့ထောင်ပေးလာသည်။

“ အား…ရှိ…..ကျွတ်….ကျွတ်…..ဆောင့်…ဆော့င်…..အင့်….အ….ဒုတ်…..ဘွတ်..”

အသံတွေက ကျယ်လိုက်တာ ကိုလွင်ရယ် ခင်မြင့်၏ အားမလိုအားမရသံနှင့် အလိုမကျဟန် စွက်ဖက်သောစကားသံတစ်ရပ် မောင်မောင်နားမှာ တိုးညှင်းစွာ ကြားလိုက်ရပြန်သည်။ အမှောင်တွင်း၌ ကြီးမားသောအပူလှိုင်းကာမမီး လောင်မြိုက်ခြင်းကို ခံစားနေကြသော ခင်မြင့်နှင့် မောင်မောင်တို့နှစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖက်တွယ်ရင်း လိုးနေကြပြန်သည်မှာ တဖြေးဖြေး အမြင့်ဆုံး အခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားလေသည်။

“ ဟင့်….ဟင့်……အင့်…..အိုး…အိုး…..ရှီး….ကျွတ်…..ကျွတ်……”

“ စွတ်…စွတ်….ဗျီ…..ဒုတ်…ဒုတ်…..”

“ အား…အား….ကောင်း….ကောင်းလာပြီ……ဆောင့်….ဆောင့်….အင့်…….ကိုလွင်……ခင်မြင့်…..ပြီး…..ပြီး… တော့မယ်……အား….ထွက်….ထွက်ကုန်ပြီ…”

ခင်မြင့် တရှီးရှီး တကျွတ်ကျွတ် ငြီးတွားပြီးနောက် မောင်မောင်၏ နောက်ကျောကို တွဲဖက်ရမ်းခါရင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သုတ်ရည်များ ပစ်ကနဲနေအောင် ပေါင်တွင်းကျောတွေ တောင့်တင်း၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက် ရင်းမှ ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။

ထိုစဉ်မှာဘဲ မောင်မောင်ကလည်း စီးပိုင်ပိုင်ကြီး လိုး၍ကောင်းသော ခင်မြင့်၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားကြောင့် သူ့လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ခင်မြင့်၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချပြီး ဖင်ကိုဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ညှောင့်ရင်းမှ အရသာထူးကို ခံစားရင်း မှိန်းကျသွားလေသည်။ နှစ်ယောက်သား တင်းကြပ်စွာဖက်တွယ် နမ်းရှိုက်အမောဖြေရင်းမှ ခဏအကြာမှာ မတိုးလွန်းမကျယ်လွန်း နှစ်ကိုယ်ကြား လေသံဖြင့် ခင်မြင့်၏နှုတ်ဖျားမှ မောလျတုံရီလှိုက်ဖိုသံဖြင့်……..

“ ဒီနေ့ညလို အဖြစ်မျိုးကို တစ်သက်လုံး မေ့လို့ရနိုင်တော့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး…. မောင်မောင်…….”

ဒိတ်ကနဲ ထိတ်လန့်အံ့သြကာ ရုတ်ချည်းပင် သူမပေါ်မှ မှောက်လျှက်မှေးနေသော မောင်မောင် ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်၍ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဘေး တစ်ဖက်ကို တတောင်ဖြင့်ထောက်၍ အံ့သြသောအမူအရာဖြင့် ခင်မြင့်အား ကြည့်ရင်း….

“ နင်……နင်….ခင်…ခင်မြင့်….ငါ့ကို…..မှတ်….မှတ်မိသွား…….”

“ အင်း..”

“ အစကတော့ နင်မှန်းမသိဘူး ငါ့စောက်ဖုတ်ထဲ နင့်လီးကြီးဝင်သွားတော့ ငါ့ယောကျ်ားလီးက ဒီလောက်လည်းမကြီး ရှည်လည်းမရှည်တော့ ငါ့သံသယစိတ်ကို ကြီးထွားလာတယ်ဟ ပြုတ်ကျလာတဲ့ ခြင်ထောင်ကို နင်ဖယ်ပစ်လိုက်တဲ့အခါ မှန်အိမ်က အလင်းရောင်လေးနဲ့ ငါအားစိုက်ကြည့် လိုက်တော့ ငါ့ယောကျာ်းမဟုတ်ဘဲ နင်ဆိုတာ ငါသေသေချာချာကြီး သိလိုက်ရတယ်…”

“ ဒါဆိုလည်း….ခင်မြင့်ရယ်…..အဲဒီအချိန်ထဲက ရုန်းကန်ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပေါ့….”

“ အင်း… ခက်တော့ခက်သားဟ… မောင်မောင်ရ… မိန်းမသားဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ကြိုက်ချင်ကြိုက် မကြိုက်ချင်နေ ချစ်တာမချစ်တာ အသာထား စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဝင်သွားပြီဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်က လီးကို မထွေးချင်မအံချင်ဘူး ဖြစ်နေပြန်ရော.… စောက်ဖုတ်က.. လီးကြီးကို…. ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်ထားပြီး…..စောက်ပတ်ကွဲပြဲသည်အထိ အလိုးခံချင်ကြတော့တာပါဘဲဟာ….ဒါပေမဲ့…….”

“ ဘာဒါပေမဲ့လည်း ” ခင်မြင့်ရဲ့ မိန်းမဘဝ ဒဿနကို တမေ့တမော နားစိုက်ထောင်ရင်းမှ ခင်မြင့်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြန်လည်မေးခွန်း ထုတ်လိုက်မိသည်။

“ ဒါပေမဲ့ဆိုတာ မိန်းမတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး…. မောင်မောင်…. ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့…. နင်နဲ့ငါတို့ နှစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေနဲ့ အချိန်ကလည်း နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အားပေးအုံးမှ ကဲပါလေ…ဒါတွေပြောနေလို့ ဆုံးမှာ မဟုတ်တော့ဘူး… နောက်တခါလုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ဟာ… နင့်အသပ်အနယ်… အရှိုက်တွေက ငါ့စိတ်တွေကို မူမမှန်အောင် ဖြစ်ကုန်ပြီ… နောက်ပြီး ငါ့ယောကျ်ား ပြန်လာရင်လည်း ပြဿနာ……”

“ နင့်…. ယောကျ်ားသန်းလွင်…. ကင်းတဲမှာ ဖဲရိုက်နေပြီဟ… ဖဲချပ်ကိုင်နေရရင် မနက်လင်းအောင် ထိုင်ရာကမထ စတမ်းဆိုတဲ့… အစားထဲကဘဲဆိုတာ နင်လည်းသိသားနဲ့ဟာ… ဒီကောင်… မနက်မိုးထိန်ထိန်လင်းမှပြန်လာမယ်ဆိုတာ… သေချာပေါက်ဘဲ ..”

“အင်း… ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ဟ…. မောင်မောင်ရ…. သူက…. သူ့အဖေအတိုင်းဘဲ ဖဲဆိုအသေရိုက်တာ…… အိုးပစ်အိမ်ပစ်… ခုလည်းကြည့်လေ…. သူ့မယားကို ဒီ့ပြင်လူ တက်လိုးနေပြီ…. ငါတခုတော့ တောင်းပန်ပါရစေ ဟာ……”

“ ဘာကိုလည်း…..ခင်မြင့်…..”

“ အခုည ဖြစ်တဲ့ကိစ္စကို လူမသိပါစေနဲ့ဟာ….နောက်ပြီးငါ့ကိုလည်း အထင်မသေးပါနဲ့လို့…..”

“ အော်… ဒါက… စိတ်ချစမ်းပါ…. ခင်မြင့်ရာ…. ဒါမျိုးက လူသိလို့ဖြစ်တာမှမဟုတ်တာ..…. နင့်ကိုလည်းငါအထင်မသေးပါဘူးဟာ….အရင်ထဲကနင့်ကိုငါချစ်ခဲ့တာဟ…အခုမှ”

“ ကဲပါဟယ်… စကားတွေ ပြောမနေပါနဲ့တော့… ငါ… ငါ… မနေနိုင်တော့ပြန်ဘူးဟ… လိုးမှာဖြင့်… လိုးလိုက်စမ်းပါဟာ…..”

“ အေး… ငါကလည်း… လိုးဖို့အသင့်ဘဲ ..ဒီတစ်ခါ တမျိုးပြောင်းလိုးမယ် နင်လေးဘက်ကုန်းပေးဟာ…”

မောင်မောင်ရဲ့ စကားအဆုံးမှာတော့ လီးကိုဖွဖွရွရွ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ခင်မြင့် လူးလဲထကာ ကုတင်ပေါ်၌ လေးဘက်ကုန်း ပေးလိုက်၏။ သူမ၏ကြီးမား ပြည့်ဖြိုးလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါ၍နေသည်။ မောင်မောင်သူမရဲ့ ခါးပေါ်ကိုလက်နဲ့ ဖိလိုက်တော့ ခါးလေးကော့ ဖင်လေးအောက်ပြစ်သွားကာ အရည်များဖြင့် စိုရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးဟာ လက်တစ်ဆုပ်စာမှ ပြူးပြူးကြီးနောက်သို့ ပြူးထွက်လာသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ဝိုးတဝါးမြင်တွေ့ လိုက်ရသည်။

မောင်မောင် ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ ခင်မြင့်၏ ဖင်စုံကြီးရဲ့နောက်ကနေ မြင်းထိုင် အနေအထား မကုန်းမကွဖြင့် နေရာယူပြင်ဆင်လိုက်၏။ သူ၏ကြီးမား ရှည်လျားနေတဲ့ လီးကြီးကို အရင်းမှကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းလေးအထက်အောက် ဘယ်ညာကို လီးထိပ်ဖြင့် လူးလှိမ့်ပွတ်သပ် ဆွဲယူလိုက်၏။

“ အ….အင့် …ကျွတ် ကျွတ် .ဒုက္ခပါဘဲ လုပ်မှာသာလုပ်စမ်းပါဟာ… နင်အဲသလိုကြီး မထိတထိမလုပ်စမ်းပါနဲ့…ငါ …မနေတတ်ဘူးဟ……”

သက်တူရွယ်တူ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ ခင်မြင့်ပြောဆိုလိုက်သည်နှင့် မောင်မောင်ကလည်း လီးကြီးကိုသူမ၏ စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ထောက်၍ သေးကျင်နေသည့် ခင်မြင့်၏ခါးလေးကို စုံကိုင်စွဲကာ မဟားတယားဖိသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးချက်ဆောင့်ချက်မှန်မှန်လေးဖြင့် လိုးဆောင့်နေပြန်ရာ ခင်မြင့်မှာအသဲစွဲအောင် ကောင်းနေသမို့ စောက်ခေါင်းထဲက သုတ်ရည်များ အဆမတန်ပန်းထုတ်လိုက်မိရပြန်သည်။ လီးကြီးကလည်း ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးနေရာ တဘွတ်ဘွတ်အသံများ မြည်ဟီးရရှာ၏။

“ ဟိတ်…အသံတွေသိပ်မမြည်စေနဲ့…ဟ…..”

“ ထိန်းတော့…ထိန်းလုပ်တာဘဲဟ……နင့်စောက်ဖုတ်က… အရည်တွေတအားထွက်တာကိုး စကားကိုအပြန်အလှန် ပြောဆိုနေရင်းမှ မောင်မောင်သည်တွဲလဲကျရမ်းခါနေတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို စုံကိုင်စွဲယူ ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ချေလိုက်၏။

“ အား….ဟင်း…ဟင်း……အား…..တမျိုးကြီးဘဲ မောင်မောင် ငါ….အားမရဘူး ဆောင့်…ဟာ….နာနာလေး…”

မောင်မောင်ကလည်း ဖိုးကျိုင်းတုန်ဖြစ်သွားကာ ဆွဲကိုင်ဆုတ်ချေနေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လွှတ်လိုက်ပြီးသူမရဲ့ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် ဆွဲကိုင်အားပြုပြီး အသားကုန်ပစ်ပစ် ဆောင့်ပါလေပြီ……

“ အင့်…..အင့်……စွတ်…..စွတ်… ဘွတ်…..အင့်…ဟီး… ကျွတ်…..ကျွတ်…..ဗြစ်…..ဗြစ်……ဘူ…ဘွတ်…”

ဒုတိယအချီမို့ စောက်ခေါင်းကလည်း ကျပ်အရည်တွေကလည်း ရွှမ်းစိုနေသည်မှာ လေအဝင်များပြီးလီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း အီးပေါက်သံကဲ့သို့ လေသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ လိုးနေကျသန်းလွင်၏ လီးမဟုတ်ဘဲ တစိမ်းလီးတချောင်း အဝင်ခံရပြီမို့ အသစ်အဆန်းတမျိုးလိုပင် အီ ဆိမ့်အောင် ကောင်းသွားရသူကတော့ ခင့်မြင့်ပင် ဖြစ်၏။ ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းစိုက်အားပြုပြီး လက်နောက်ပြန်ဖြင့် မမှီမကမ်းမောင်မောင်ရဲ့ပေါင် တွေကို

ဆွဲကိုင် အားပြုဖိကပ်သလို သူမ၏ဖင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ကော့ကော့ပေးကာ အလိုးခံလိုက်မိလေသည်။

“ ပြွတ်… ပြွတ်……စွတ်…..စွတ်… ဗြွတ်…..ဗြစ်……”

ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါပြီး ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။ ခင်မြင့်ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ လှိုင်းထ၍ တုံတုံသွားသလိုနို့ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ပင်နေ၏။ နှစ်ဦးစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာကြပြီး အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန်နေ၏။ မောင်မောင်ကလည်း သူမ၏တင်ပဆုံကို လက်ဖြင့် တဖျန်းဖျန်းရိုက်ကာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် လိုးဆောင့်နေလေ၏။

“ ဗြစ်….ဗြစ်…..စွတ်….စွတ်……ဘွတ်…..အ…အား…အ…..အ……ဟင်းဟင်း….”

ခင်မြင့် မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းသွားပြီး သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သုတ်ရည်များကို ပြစ်ကနဲပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားသည်နှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် လေးငါးဆယ်ချက် ဖိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်းမှ မောင်မောင်တင်ပါးများ ခွက်ဝင်သွားအောင် လီးထိပ်မှသုတ်ရည်များကို ခင်မြင့်၏ စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ရင်းမှပင် နှစ်ဦးသားကုတင်ပေါ်မှောက်ရက် အနေအထားဖြင့် မိန်းမော၍ သွားလေတော့သည်။

“ ဟေ့ကောင်…..မောင်မောင်…..”

“ ဟာ….ကိုထွန်းလွင်…”

အိမ်ထဲမှ ခေါင်းစုတ်ဖွားနှင့် ထွက်လာသော မောင်မောင်အား အသံများကပ်၍ ခေါ်လိုက်သော ထွန်းလွင်၏စကားသံကြောင့် အလန့်တကြား ခေါင်းမော့၍ တုံ့ပြန်ထူးလိုက်ရမိသည်။

“ ညှော်တွေများနေပြီ ထင်တယ်….”

“ ဗျာ….ဘာ…ညှော်မိရမှာလဲ...”

“ စောက်ဖုတ်ညှော်….စောက်ဖုတ်…..”

“ ခင်များကတော့ လုပ်ပြီ…..မဟုတ်ကဟုတ်က……”

“ ငါသိပါတယ်….မောင်မောင်ရာ…..မနေ့ညက တညလုံး….ငါ့ညီမခင်မြင့်နဲ့ မင်းတညလုံး ဖိုက်ကြတာ…..”

“ အိုး….ခင်…ခင်….ခင်များ….”

မောင်မောင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာ နောက်သို့ ခြေတလှမ်း ဆုတ်လိုက်မိရင်းမှ စကားကို ထစ်ငေါ့စွာ ပြောဆိုရေရွတ် လိုက်မိရသည်။

“ မကြောက်ပါနဲ့… မောင်မောင်ရာ….. မင်းကိုငါ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး….. စိတ်ချနေစမ်းပါ…”

“ အင်း… တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ…. နို့မို့ဆို…. ခင်များရဲ့ ပွဲသိမ်းလက်သီးချက် မိလောက်ပြီမှတ်တာ…..”

“ မိန်းမနဲ့ ယောကျာ်းဆိုတာ ထိမိရင် မီးပွင့်တယ်ဆိုတာ ဓမ္မတာပါဘဲကွာ… သူလည်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားပြီးဆိုတော့… အင်း…. ငါကတော့ ပြဿနာ မရှာပါဘူးကွာ… မင်း သန်းလွင်ကိုတော့ ဂရုစိုက်ကွာ…တော်ကြာ မယားထိ ဓားကြည့်ဆိုတာ ဖြစ်နေဦးမယ်….”

“ ဟုတ်ကဲ့…ပါ….ကိုထွန်းလွင်…ရာ…..”



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။