Configure Page List

Monday, October 14, 2013

ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၅ )

ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၅ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

တပ်ကြပ်ကြီး ရေးသည်။

နောက်တော့ မောင်တူးပြန်ရောက်လာပြီးတောင်းပန်၊ ပိုးပိုးကလည်း သူမယောက်ခထီး ကြီးဆီက အဝ စားထားရပြီမို့ စိတ်ပြေ နေပြီဖြစ်ရာ လင်မယား ပြန်တည့်၊ အဆင်ပြေသွားကြပြန်၏၊မောင်တူး မှာ အခုသူညဘက်ထွက်ပြီး၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အရက်သွားသောက်မယ် ဆိုတာတောင် ပိုးပိုးက ရှောရှော ရူရူ နဲ့လွှတ်ပေးနေသဖြင့် ငါတခါတီးလိုက် တာနဲ့ မိန်းမ အချိုးပြေသွားပြီလို့ တွေးရင်းကျေနပ်နေ၏၊ ဒါပေမဲ့ သူ့အဖေ ဘကြီးထောင်က အခါခါတီးထား၍ သူ့မိန်းမ အချိုးပြေနေရသည်ဆိုတာ တော့ နည်းနည်းမှ မစဉ်းစားမိခဲ့ချေ။

...................................................................................

တနေ့ သော် ဘကြီးထောင် ၏အကိုကြီး အသည်းအသန်ဖြစ်သည် ဟုလူကြုံသတင်းရောက်လာသည်၊ ဘကြီးထောင်၏ အကိုကြီးမှာလူပျိုကြီး ဖြစ်သည်။ ငယ်ငယ်ကထဲက မိဘ ဆုံးသွားကြသော ဘကြီးထောင်တို့မောင်နှမတွေကို၊ သူတို့ ဖခင်ကိုယ်စား ပြုစုပျိုးထောင် စောင့်ရှောက်ခဲ့သူဖြစ်သည်၊ ယခုတော့ မသေခင် တွေ့သွားခြင်သည် ဆိုကာ ညီအငယ်ဆုံး ဘကြီးထောင်နူင့် သမီးကြီး မထွေးရီတို့ကို တွေ့ခြင်သည်ဟု အမှာပါးလိုက်သဖြင့်၊ သွားဖို့ ပြင်ကြရလေသည်။

ဘကြီးထောင် ရဲ့ အကိုကြီး ဦးသာဆန်းမှာ ရောဂါဝေဒနာ အပြင်းအထန်ခံစားရမှု ကြောင့် အရိုးပေါ် အရေတင် ပဲကျန်တေ့သည်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ နူစ်နူစ်လောက်ကတောင်၊ မာမာ ခြာခြာရှိသေးသည်ဟု၊ ဘကြီးထောင် တွေးနေမိသည်။

“  အကိုကြီးရယ် ကျနော့် ကို စောစောစီးစီး ခေါ်ပါတော့လား၊ ဘာဖြစ်လို့ အခုမှ အကြောင်းကြားရတာလဲ ”

“  အင်းပါကွာ..ငါ မင်းကို ဒုက္ခ မပေးခြင်လို့ပါ၊ အခု ငါလည်း သေခါနီးပြီ၊ အသက်လည်း ကြီး ပြီဆိုတော့ အသေဖြောင့်ခြင်တယ် လေ၊ မင်းနဲ့ ငါ နူစ်ယောက်ထဲ ပြောခြင်လို့.. ”

“  ပြော ပြော အကိုကြီး၊ အခု အနားမှာ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး.. ”

“  အေးအေး ငါငယ်ငယ်တုန်းက မိုက်လုံးကြီးခဲ့တယ်၊ မင်းငါ့ကို ခွင့်လွတ် နိူင်မှာ မဟုတ်ပေမဲ့ ငါ အသေဖြောင့်အောင် တော့ပြောသွားမှရတော့မယ် ”

“  ဟင်း အကိုကြီးက လည်း အကိုကြီးက ကျနော်တို့ ကျေးဇူးရှင်ပါ၊ ကျနော် အကိုကြီး အပေါ်မှာ ပစ်မှားမိတာတွေရှိတာ တွေတောင် ကျနော်က တောင်းပန်ရအုန်းမှာပါ ”

“  အင်း မဟုတ်ဘူး၊ မင်းမသိဘူး၊ ငါမိုက်လုံးကြီးခဲ့တာ၊ တွေ၊ ကဲ မထူးတော့ပါဘူးကွာ၊ ထွေးရီက တကယ်တော့ ငါ့သမီးကွ မင်းသမီးမဟုတ်ဘူး..ညွန့်ညွန့်သန်းက မင်းနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ.."

“  ဗျာ ”

ဘကြီးထောင် ရဲ့ ခေါင်းထဲ မှာ မဖြစ်နိူင်ဘူး ဆိုတဲ့ အသံတွေနဲ့ အတူ အံသြကြီးစွာ နားမလည်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ဦးသာဆန်းကို ငေးကြည့်နေမိပါတော့တယ်။

ဦးသာဆန်းရဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ အနူစ် ၃၀ ကျော်လောက်က ဇာတ်ကြောင်းပြန် ပြောပြနေတာကိုလည်း မကြားတချက်ကြားတချက်နဲ့၊.ဦးသာဆန်း ရက်လည် ဆွမ်းကျွေးသည့်နေ့မှာ ခေါင်းရင်းခန်းထိုင်နေသော ဦဇင်း ကို ဖူးမြင်လိုက်ရသည့်အခါ ပိုးပိုး၊လှလှ၊ ဒီးဒီး နူင့် မထွေးရီတို့ တစု အလွန် အံဩသွားကြတော့၏။

“  ဟင်...အို..ဖေဖေ.. ”

ဟုတ်ပါသည်၊ ဦးပြည်းစိမ်းလတ်လတ် စပ်စပ်နူင့် ဦးဇင်းမှာ ဘကြီးထောင်ပါတည်း..။

“  ဒီပေါက်ကျော်မ က မလာနိူင်ဘူးတခါထည်း ခရီးတခု သွားခါနီး အမြဲတန်း ဒီလိုပဲ  ”

ကိုသာဆန်း တယောက် ညွန့်ညွန့်သန်း တို့ တူ အရီး ကို ပြုံးစိစိ နဲ့ ကြည့်နေလေသည်။ ကိုသာဆန်း မြို့တက် ပြီး ကုန်ပစ္စည်း သွားဝယ် နေကြကို၊ ဒီနေ့ ညွန့်ညွန့်သန်းက သူ့ အဖေ အတွက် ဆေးကုန်နေသဖြင့် မြို့က တိုင်းရင်းသမားတော်ကြီးဆီမှာ ဆေး သွားယူဖို့ နူင့် ဈေးနည်းနည်း ပါးပါးဝယ်ဖို့ လိုက်ခဲ့မည် ဆိုသဖြင့် စောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။

“  ပေါက်ကျော်မ က ရေချိုးရင်းချော်လဲ လို့ ခြေမျက်စေ့ နာသွားတယ်တဲ့ မလိုက်နိူင်တော့ဘူး တဲ့ နောက်တပတ်ကျမှ သွားရအောင်တဲ့ ”

လူကြုံတယောက်က လာပြောတော့ ညွန့်ညွန့်သန်း စိတ်တိုသွားသည်။ 

“  လုပ်ပြန်ပြီ ဒီကောင်မတော့၊ အဖေ့ ဆေးက ကုန်နေပြီ မသွားလို့ မဖြစ်တော့ဘူး၊ အရင်အပတ်ထဲက သွားရမဲ့ဟာကို၊ ကဲ ဒွေးလေးပဲ လိုက်ခဲ့တော့နော် ”

“  ဟယ်ညည်းက လည်း ရှာရှာပေါက်ပေါက် ငါ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ အစောင့်မရှိဘူးဟဲ့၊ နင့်ဦးလေးကလည်း နောက်အပတ်မှ ပြန်ရောက်မှာ ကလေးတွေ ဘယ်သူကြည့်ပေးမှာတုန်း.. ”

ကိုရင်သာဆန်း ရှိတာပဲဟာ နင်တို့ နောက် အမျိုးတော် တော့မဲ့ဟာကို ”

“  အို ဒွေးလေးကလည်း ဘာတွေ ရှောက်ပြောနေတာတုန်း  ”

ညွန့်ညွန့်သန်း နဲနဲ ရှက်သွားသည်။ ဒါပေမဲ့ ဒွေးလေးပြောတာလည်း မှန်တာပဲ သူနဲ့ ကိုဖိုးထောင်နဲ့ က နောက်နူစ်ဆိုရင် ယူကြတော့မှာ တရွာလုံး လည်း အသိဖြစ်နေပြီ၊ ကိုရီးသာဆန်းက ကိုဖိုးထောင်တို့ရဲ့ အကို အကြီးဆုံး၊ အခု ကိုဖိုးထောင်က ရန်ကုန်သွားနေတာ နောက် ၁၀ရက် တပတ်မှ ပြန်ရောက်မယ် ဆိုတာပဲ၊ အင်းမတတ်နိူင်ဘူး။

“  ဟဲ့အညွန့် ရဲ့ ဒါဆိုလည်း နောက်အပတ်မှ လိုက်တော့ကွာ၊ အခု ဒီရေတက်နေပြီ၊ သွားမှရတော့မယ်  ”

“  နောက်အပတ် မစောင့်နိူင်တော့ ဘူး ကိုရီးသာဆန်း ရဲ့ အခုပဲ လိုက်ခဲ့တော့မယ်၊ ဒွေးလေး အမေ့ကို ပြောပြလိုက်တော့၊ ကျမ ကိုရီးသာဆန်းနဲ့ပဲ လိုက်သွားတော့မယ် ”

အဲလိုအဲလိုနဲ့ ညွန့်ညွန့်သန်း ခေါ် အညွန့်တယောက် ကိုရီးသာဆန်းတို့ရဲ့ ပဲ့ထောင် လေးနဲ့ လိုက်လာခဲ့ ပါတော့တယ်၊ သူတို့ ရွာလေးကနေ မြို့ ဆီကို ရေစုန်ဆိုရင် ၃ နာရီလောက်၊ ရေဆန်ဆိုရင် ၈ နာရီ လောက်ကြာတတ်တယ်၊ ဒီရေပြန် အကျ ရေစီးသန်တော့ တော်ရုံလည်း ဆီကုန်လို့ မသွားကြဘူး၊အဲဒါကြောင့် ဒီရေနဲ့ သွားကြလာကြတာ။

ပဲ့ထောင်လေး က အရှေ့ပိုင်းက ကုန်တင်လို့ ရအောင် ဝမ်းဟောင်းလောင်းနဲ့ အမိုးအကာမရှိပေမဲ့ အနောက်ဘက် သုံးပုံ တပုံလောက်က အမိုး အကာနဲ့ သစ်သားကြမ်းခင်းက ရေနံဆီနဲ့ တိုက်ထားလို့ ဝင်းပြောင်နေတယ်၊ ကိုသာဆန်း ရဲ့ အကူ စက်ဆရာ သို့ မဟုတ်၊ လှေသူကြီး သို့ မဟုတ်၊ ခိုင်းဖတ် ဘယ်လိုခေါ်ခေါ် ခေါ်လို့ရတဲ့ နီတွတ် က စက်နိူးပြီး လှေစထွက်တာနဲ့ အဲဒီလှေ အနောက်ဘက်က အမိုးပေါ်တက်ပြီး ပဲ့ကိုင် နေတော့တယ်။

အမိုးအောက်မှာတော့ ကိုသာဆန်းနဲ့ ညွန့်ညွန်သန်းတို့ နူစ်ယောက်ပေါ့၊ ကိုသာဆန်းက ရေနွေးကြမ်းခွက်ကိုင်လို့ အသာစုတ်သောက်ရင်း ညွန့်ညွန့်သန်းကို မသိမသာ ငှေး ကြည့်လိုက်တယ်၊ ညွန့်ညွန့်သန်းကတော့ လှေပေါ်မှာ လွတ်ပစ်ထားတဲ့ ရုပ်ပြစာအုပ် အဟောင်းတအုပ်ကို ဟိုလှန်ဒီလှန်နဲ့ စိတ်ဝင် တစားဖတ်နေတယ်။

လှေစက်သံ တဘုတ်ဘုတ်နဲ့ လှေ တဖြူးဖြူး တိုက်နေတာတွေ၊ ရေပြင်ကျယ်ကြီးနဲ့ ကမ်းစပ်တွေ နားက ချျူံပုတ်တွေ စတဲ့ အရာတွေက မပြောင်းမလဲပဲ နာရီဝက်လောက်ကြာလာတော့ ကိုသာဆန်း တယောက် ပျင်းလာပြီး အတွေးတွေကလည်း နည်းနည်းရိုင်းလာသည်။ ကိုယ့်ညီအငယ်ဆုံး ဖိုးထောင် ရဲ့ ရီးစား မို့ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မထားပေမဲ့ ဒီကောင်မလေး ချောတာတော့ သတိထားမိခဲ့သည်၊ အခုလို နူစ်ယောက်ထဲ မြစ်ပြင် အလယ်ကောင်မှာ ဆိုတော့ ကြည့်စရာဒီတယောက်ပဲ ရှိတော့ စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်မိသည်။

တောသူ ပီပီ မိုးထဲနေထဲ အလုပ်လုပ်ရလို့ အသားအရည်မှာ ညိုတိုတို ရှိသော လည်း ၁၈- ၁၉ အပျိုသွေး ကြွချိန်မို့စိုစိုပြေပြေ လေးနူင့် ကြည့်ကောင်းနေသော ညွန့်ညွန့်သန်းမှာ ပါးပြင်တဖက်တချက်မှာ သနပ်ခါး ကွက် အကြီးကြီးတွေလုပ်ထားသည်၊ ထူပိန်းပိန်း သနပ်ခါးပေါ်မှာ မခြောက်ခင် ဘီးကြဲနူင့် ခြစ်ထား လို့ အစင်းအစင်းလေး တွေနဲ့ တမျိုးကြည့်ကောင်းနေသည်။

လက်မောင်းလေးတွေက ကစ်ကစ်ကလေးတွေ နဲ့ ချောမွတ် နေသည်၊ ခပ် ကျပ်ကျပ် ယောက်ကျားရှပ်ပုံစံ၊ လေးထောင့်ကွက် စိတ်စိတ် အဆင် အင်းကျီ အောက်မှ ဖေါင်းဖုထနေသည့် ရွေရင် အစုံက ရင်ဘတ်ပေါ်က ကြယ်သီးတွေ ကိုတောင် ပြုတ်ထွက်သွားတော့မည့် အလား ရုန်းကန်နေသလို ထင်ရသည်။ 

ခါးမှာ တင်းတင်း ကလေး စည်းထားသည့် ထမိန်တိုတို ကြောင့် စွံ့ကားလုံးဖွံ့ နေသော တင်လုံး ပေါင်တန် တွေက ထင်းထင်း ကြီး တွေ့နေရသည်၊ ဝတ်ထားသည့် ထမိန်တိုတိုကြောင့်ပေါ်နေရသော ခြေသလုံးတုတ်တုတ် ကလေးတွေကလည်း ကျစ်ကျစ်ကစ်ကစ် လေးနဲ့ မို့ မသိမသာ ခိုးကြည့်နေသော ကိုသာဆန်း တယောက် ကုန်းရက်ခြင်စိတ်ပင် ပေါ်လာရသည်။ ဒါပေမဲ့ ညီအငယ်ဆုံး ဖိုးထောင်ရဲ့ ရီးစား၊ နောက်နူစ်ဆိုရင် သူကိုယ်တိုင် ပေးစားတော့မည် ဟု စဉ်းစားထားသူမို့ စိတ်အတွေးရိုင်းတွေကို ခေါင်းထဲက အတင်းနှင်ထုတ် နေရသည်။

အဲဒါနဲ့ပဲ တောင်နေတဲ့ လီးကို ပေါင်ကြားညှပ်လို့ ဝါးဘိုးဝါး ထက်ခြမ်းကို ခေါင်းအုံး အုံးပြီး၊ လှေကြမ်းပေါ်မှာ တစောင်းလေးလှဲ မှေးနေလိုက်တယ်၊ သူမှေးကနဲ အိပ်ပျော်မလို့ ကြံတုန်း ဝူးကနဲ ဆူညံလာတဲ့ စက်သံကြောင့် ရုတ်တရက် အလန့်တကြားဖြစ်သွားတယ်။

“  ဟေ့နီတွတ် ရ ဘာဖြစ်တာလဲ.. ”

“  မသိဘူးကိုရီးသာဆန်း ရှပ်များတခုခု ဖြစ်သွားလားမသိဘူး.. ”

သူတို့နူစ်ယောက်သား အင်ဂျင်ကို မပြီး တပတ်လှည့် ပန်ကာက မလှည်တချက်လည်တချက် အင်ဂျက်က တော့ မောင်းနေသည်။

“  ငါ့လခွေးမှပဲ ထင်သားပဲ ဒီရှပ်မှာ ဒဏ်ရှိနေလို့ ငါအသစ်ဝယ်ထားတဲ့ ရှပ်ရော .. ”

“  ကိုရီးသာဆန်းပဲ ဦးကြီးလှတို့ လှေရှပ်ကျိုးတော့ အရေးပေါ် လာတောင်းလို့ ပေးလိုက်တယ်လေ သူတို့ ပြန်ဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး မပေးသေးတာ မဟုတ်လား.. ”

အဲလိုနဲ့ နေလဲ စောင်း တဲ့ အချိန် ရောက်နေပြီမို့ နီးစပ်ရာကမ်းကို လှမ်းကပ်ပြီး လမုပင် တပင်မှာရဲ့ အမြစ်မှာ ကြိုးချည်လိုက်တယ်။

“  နီတွပ် မင်းဒီကတက်သွားရင် ဘယ် ရောက်မယ်ထင်သလဲ.. ”

“  ကျွဲကူးနားလောက်ရောက်မယ် ထင်တာပဲ ကိုကြီးသာဆန်း၊ မဟုတ်ရင်လည်း ကားလမ်းတော့ ပေါက်မှာတော့ ကားကြုံလိုက်သွားပြီး ကျွဲကူးက ဝပ်ရှော့မှာ ဝရိမ် ဆော်လိုက်မယ်လေ.. လောလောဆယ် သုံးလို့ရအောင်၊ နီးရင်တော့ ကျနော် သူတို့ကို ချက်ခြင်း ဆော်ခိုင်းပြီး ပြန်လာခဲ့မယ် ၊ ကျနော့် အိုးထဲမှာ ထမင်းတော့ ချက်ပြီးသားရှိတယ်၊ အညွန့် ဟိုထောင့်မှာ ကြက်ဥတွေလည်းရှိတယ် ပြုတ်ထားလိုက်ပေါ့ ဗိုက်ဆာရင်စားလို့ရအောင်... ”

နီတွပ်တကောင်တော့ ဝန်ရိုးတချောင်း ထမ်းပြီး ပေါင်လည်လောက်နှစ်တဲ့ ရွံ့ တွေနဲ့ လမုပင်အမြစ်တွေကြားက နေ ကမ်းပေါ်တက်သွားလေရဲ့၊ သူတို့ ဆီမှာက လည်း ဒါမျိုးတွေက ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိတော့ မဆန်းတော့ပြီ၊ ညွန့်ညွန့်သန်းက မီးဖိုဖက် ထွက်သွားပြီး မီးမွေး ရေနွေးအိုးတည် စလုပ်နေတော့သည်။

ကိုသာဆန်း အတွက်ကသာ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်ပြီး လီးတဆတ်ဆတ်တုန် နေသည်၊ အခုနကလေးကတင် စိတ်ရိုင်းတွေက အမျိုးမျိုး တွေးနေရာက မမျှော်လင့်ပဲ၊ နူစ်ယောက်ထဲ ဆိပ်ကွယ်ရာမှာ လှိုင်းလေး တပုတ်ပုတ် ရိုက်ခတ်သံကိုသာ ကြားနေရတော့ တဲ့ အခြေအနေရောက်လာခဲ့တာကိုး။

မှောင်ရီလေး နည်းနည်းပျိုးလာတော့ နေ့ခင်းထဲက အုံ့နေတဲ့ မိုးက တဖျောက်ဖျောက်ကျလာခဲ့သည်၊ ဒီအရပ်တွေက မိုးစမရွာလိုက်နဲ့ ရွာလိုက်တာနဲ့က တပတ်လောက်က အနည်းဆုံး မရပ်မနားရွာလေ့ရှိသည်။ ညွန့်ညွန့်သန်းက ထမင်းစားဖို့ ခေါ်လို့ ကိုသာဆန်း က မစာသေးဘူးစားနူင့်လိုက်တော့ ဟုဆိုကာ ကြောင်အိမ်သေးသေးလေးထဲက အာမီရမ် ပုလင်း သောက်လက်စ ကို ဆွဲယူပြီး ရေနွေးကြမ်းပုဂံ လုံးထဲ ထည့်သောက် နေလိုက်သည်။ ညွန့်ညွန့်သန်းက ငါးခြောက်ဖုတ်လေး နူစ်ချောင်းလောက်ကို ကြွေရည်သုတ်သံပုဂံပြားလေးတချပ် မှာထည့်ပြီး သူ့ရှေ့လာချပေး၏၊

“  ဒီမိုး ဒီလေနဲ့ နီတွပ် တကောင်တော့ ခရီးမှရောက်ပါ့မလားမသိဘူး.. ”

ညွန့်ညွန့်သန်းက သူမဖာသာ ညည်းသလိုနဲ့ ကိုသာဆန်း ကိုပြောလိုက်သည်။ကိုသာဆန်းက မယုတ်မလွန်ပင်

“  ရောက်သွားမှာပါ၊ ဒီကောင်က အကြမ်းခံနိူင်ပါတယ်၊ ဒီလောက်မိုးလောက်တော့ အပျော့ပါ... ”

ဒါပေမဲ့ သူစိတ်ထဲမှာတော့ သိနေသည်၊ နီတွပ်ဆိုတဲ့ စောက်ပျင်းကောင် ရွာတရွာရောက်တာနဲ့ အရက်ရှာသောက်ပြီး ကားကြုံမရလို့ ဟုအကြောင်းပြမှာ မြင်ယောင်မိသေးသည်။နောက်တော့ မိုးက တဖြေးဖြေးနဲ့ သည်းလာ လို့ တာလပတ် အကာတွေ ပတ်ပတ်လည်မှာ ရှောက်ချရသည်။ နဂိုလ်ကမှ နေရာကျဉ်းကျဉ်းလေး၊ မှာ အခု အပြင်က မိုးပက်လို့ ရွဲကုန်သဖြင့် အိပ်ဖို့ ရာလူ ၃ ယောက် ကပ်အိပ်လို့ရလောက်တဲ့ အကျယ်ပဲ ကျန်တော့သည်။ အထဲမှာ အလင်းရောင် အတွက်က ဘက်ထရီနဲ့ ထွန်းတဲ့ ၂ ပေ မီးချောင်းလေးရှိသည်။

ဒီရေကလည်း ပြန်ကျတော့မည်ဆိုတော့ ဒီညကတော့ ဒီမှာအိပ်ရမည်မှာ သေခြာ နေတော့သဖြင့်၊ အိပ်ဖို့ ယာပြင်ကြရသည်၊ နီတွတ်ရဲ့ စောင်တထည်သာ ရှာတွေ့လို့၊ ကိုသာဆန်းက ညွန့်ညွန့်သန်းကို ပေးလိုက်သည်။

“  ကဲကဲ နင်အိပ်ခြင် အိပ်တော့၊ ကိုရီး ခနထိုင်လိုက်အုန်းမယ်၊ ငါက စောင်မလိုဘူး၊ ဆေးသောက်ထားတယ် ဟဲဟဲ.. ”

ကိုသာဆန်းတယောက်ထဲ တဖြေးဖြေးခြင်းဖြိုနေတော့ အာမီရမ် လည်း ဖင်ကပ်ဖြစ်နေပြီ၊ လူကလည်း သွေးကြွနေပြီ၊ သူ့ကို ကျောပေးကာ တစောင်းလေး အိပ်နေသော ညွန့်ညွန့်သန်း၏ ဖင်ကြီးမှာလည်း ကားစွင့်တက်နေသည်ကို ကြည့်ပြီး တံတွေးတွေမြိုမြို ချနေရတော့ အာမီရမ်ကို ရေရောနေဖို့ပင်မလိုတော့၊ တံတွေးရောသောက်နေသည်လို့ သဘောထားလို့တောင်ရ အောင် ဂလုဖြစ်နေရသည်။

နောက်ဆုံး အရက်လဲကုန် စိတ်ကလည်း ဆက်မထိန်းထားနိူင်တော့ သဖြင့် ညွန့်ညွန့်သန်း အိပ်နေရာ အနားတိုးသွားပြီး ရေအိုးကြီးလို လုံးဝန်း ကားစွံ့ နေတဲ့ တင်ပါးကြီးပေါ်တွေကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ ဖွဖွလေးတင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ညွန့်ညွန့်သန်း လည်း ယောက်ကျားတယောက်နဲ့ အဲလိုဆိပ်ကွယ်ရာမို့လို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေရခဲ့ပါတယ်။ ကိုဖိုးထောင်နဲ့ သမီးရီးစားဖြစ်တာ ကြာခဲ့လို့ ယောက်ကျားသားတယောက်နဲ့ အထိအတွေ့ အပွတ်အသတ်တွေကတော့ ကြုံဖူးပေမဲ့ သူတို့ နူစ်ယောက်စလုံးက မင်္ဂလာဦးညအတွက် ဆိုပြီး အဆုံးစွန်ခရီးကိုတော့ မလွျှောက်ခဲ့ကြပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ကိုဖိုးထောင် ရန်ကုန်သွားတာ ဒီအပတ်က နည်းနည်းကြာတော့ အထိအတွေ့ အဆုပ်အနယ်လေး တွေကို တမ်းတနေမိ၊ ဆာနေမိနေပါသည်။ 

အခုလည်း ကိုရီးသာဆန်းရဲ့ ရမက်လွှမ်းတဲ့ အကြည့်တွေကို သတိထားမိပေမဲ့ ကိုယ့် ခဲအိုတော် ရမဲ့သူမို့လို့ ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ မှာ မထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ နီတွပ်ထွက်သွားလို့ လှေထဲမှာ ကိုရီးသာဆန်း နဲ့ နူစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တော့ သူမစိတ်တွေလည်း ဘာလို့မှန်းမသိ လှုပ်ရှားလာပြီး ရင်တွေလည်း တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေရပါတယ်။

ဒါကြောင့်လည်း အခု ကိုသာဆန်း သူမ တင်ပါးပေါ် လက်တင်လိုက်တာနဲ့ ညွန့်ညွန်သန်းက ချက်ခြင်းသိလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမစိတ်ကလည်း နူစ်ခွဖြစ်နေပါတယ်။ သူမက တကယ်လို့ ထလိုက်ရင်လည်း သူ့ခဲအို လူပျိုကြီး အရမ်းရှက်သွားမလား၊ တကယ်လို့ ငြိမ်ခံပြီးအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ရင်ရော၊ သူကဘယ်အဆင့်နဲ့ ရပ်သွားမှာလဲ။

သူမကိုယ်တိုင်မှာလည်းစိတ်လှုပ်ရှားမှု တွေနဲ့ အဖုတ်ထဲမှာ အရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက် လာနေတာကို သိနေပါတယ်။တကယ်လို့ ကိုသာဆန်းလည်း ကိုင်ကြည့်ရုံလောက်ပဲ၊ ဒိထက်မပိုဘူးဆိုရင်၊ သူမက အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်မယ်ဆိုရင်၊ နောက်ကျတော့ ဒီအဖြစ်အပျက်ကို ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောပဲ ဘယ်တုန်းကမှ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ပါဘူးလို့ ဟန်ဆောင်နေလို့ရတယ်၊ နိူးနေတယ်ဆိုတာ သူသိသွားရင် ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး၊ ..... ညွန့်ညွန့်သန်း ကိုယ့်အတွေးတွေနဲ့ ကိုယ်ရူတ်နေတုန်း ဖြတ်ကနဲ့ သူမထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး၊ သူမအတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ အတင်းဆွဲချွတ်နေတာခံရတော့ ဟန်ဆောင်လို့မရတော့ပါ။

“  ဟင်..ကိုရီးသာဆန်း...ဘာ.ဘာ..လုပ်တာလဲ...မကောင်းပါဘူး... ”

ကိုသာဆန်းက စကားပြန်မပြောတော့၊ တစောင်းအိပ်နေသော ညွန့်ညွန့်သန်း ကို မှောက်ရက်ဖြစ်သွားအောင်တွန်းဖိလိုက်ပြီး ညွန့်ညွန့်သန်း ပုခုံးနူစ်ဖက်ကို သူ့လက်များဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ တွန်းဖိထားလိုက်သည်၊ အတွေ့အကြုံ မရှိသော အပျိုဖြန်းမလေးက ကုန်းရုံးထတော့ သူမကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို အဖိခံထား သဖြင့် အောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးသာထောင်ထ လာရသည်။ 

ကိုသာဆန်းကသူ့ပုဆိုးမရှိတော့သော ခါးအောက်ပိုင်း ကို ညွန့်ညွန့်သန်း ပေါင်နူစ်လုံးကြားဝင် ဒူးထောက် ထားလိုက်သဖြင့် ကမန်းကတန်း ပြန်မှောက်ချဖို့ ကြိုးစားသည့် ညွန့်ညွန့်သန်း၏ ပေါင်လုံးများမှာ ကိုသာဆန်း ပေါင်များပေါ် သွားကျပြီး၊ ထောင်မတ်နေသော ကိုသာဆန်း၏ လီးကြီးက သူမ ပေါင်ခွဆုံကို သွားထောက်မိသည်။

အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားကိုထောက်မိပြီးချော်ထွက်သွားသည်ထင်သည်၊ ညွန့်ညွန့်သန်း၏ ပါးစပ်မှလည်း အင့်ကနဲ အသံထွက်သွားသည်၊ အော်မကြားခေါ်မကြားသည့်နေရာမှာ ရောက်နေသည့် အပြင် မိုးကလည်း သည်းသည်းမည်းမည်းရွာချနေသည့်အတွက် အော်ဟစ် အကူအညီတောင်းလို့ကလည်း ဘာမှထူးမည်မဟုတ်သည်ကိုနူစ်ယောက်စလုံး ကသိနေကြသည်မို့ အသံတိတ် တိုက်ပွဲဆင် နေကြသည်။ 

ကိုသာဆန်းက အပေါ်စီးမှ အသာရ နေသည်မို့ ညာဘက်တထောင်နူင့်ညွန့်ညွန့် သန်း၏ကျောပြင် ကိုဖိထားပြီး ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့် သူ၏လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အရည်စို့စို့လေး ဖြစ်နေသော ညွန့်ညွန့် သန်း၏ အဖုတ်ဝကိုစမ်းတေ့ကာ ဖိသွင်းချလိုက်ရာ။။

“  အား..အမလေး သေပါပြီတော့..ကိုရီးသာဆန်းရယ် ညွန့် ကန်တော့ပါရဲ့ မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းပါဘူး ကိုရီးရဲ့... ”

ညွန့်ညွန့်သန်း အဖုတ်လေး မှာ နဂိုလ်ထဲက စို့စို့လေး စိမ့်နေသော အရည်တွေ ရှိနေတာက တကြောင်း၊ ကိုသာဆန်း လီးကြီးကလည်း သံချောင်းပမာ၊ အပေါက်မရှိရင် တောင် ထိုးဖေါက်ပစ်တော့မလောက် မာတောင်တင်းထနေတော့ ဖျစ်ကနဲ တဝက်လောက် တိုးဝင် သွားသည်။

အပျိုမလေး မှာ ဆတ်ဆတ်ခါအောင်နာသဖြင့် အတင်း ရုန်းကန်ရာ ခက်ခက်ခဲခဲ ပုံစံ အနေ အထားကြောင့် ကိုသာဆန်းခမျာ ရှေ့ဆက်မတိုးနိူင်၊ ဒါပေမဲ့ လီးကြီးက တဝက်လောက် ညွန့်ညွန့်သန်း အဖုတ်ထဲ မြုပ်နေပြီမို့ ကိုင်ချိန်ထားရန် မလိုတော့ဘဲ၊ လက်နူစ်ဖက်လုံးအားသွားသဖြင့် ညွန့်ညွန့်သန်းလက်မောင်းကစ်ကစ်လေး နူစ်ဘက်ကို အနောက်မှ ဆုပ်ကိုင်ပြီး လှေကြမ်းပေါ် ဖိကပ်ထားလိုက်လေသည်။ ညွန့်ညွန့်သန်းမှာလည်း တကိုယ်လုံးမှာ လှုပ်လို့ရတာ ခေါင်းနဲ့ ဖင်ပဲ ရှိတော့ရာ၊ သူမ ဖင်ကိုလှုပ်လေ ကိုသာဆန်းလီးကြီးက ပိုနစ်ဝင်လာလေဖြစ်သဖြင့် သူမခေါင်းကိုသာ တယမ်းယမ်း နူင့် ကိုသာဆန်းကို လွှတ်ပေးဖို့ ငိုရှိုက် တောင်းပန်နေလေသည်။

ကိုသာဆန်း အဖို့မှာ ကား၊ နူးအိနွေးထွေး နေသော အပျိုမ စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးတဝက် စေးစေးကျပ်ကျပ် ဖြင့် ရောက် နေပြီဖြစ်၍ အနောက်က ဒါးမြှောင်နူင့်ထောက်ကာ နောက်ဆုပ်ခိုင်းရင်တောင် သေခါမှ သေရော ရှေ့တိုးတော့ မည့် အခြေ အနေ ဖြစ်နေရာ ညွန့်ညွန့်သန်း ၏ ငိုရှိုက်သံ၊ တောင်းပန်သံများ သူ့နားထဲ မဝင်နိူင်တော့ပါ၊ ညီဖြစ်သူ ၏ မယားလောင်းဆိုတာက တော့ သတိတောင် မရတော့။ ကာမ ဘီလူးစီးနေပြီတကား။

ညွန့်ညွန့်သန်း ရုန်းကန်မှု နည်းနည်း လျှော့သွားတော့မှ ကိုယ်အနေအထားကိုပြင်ပြီး သူ့လီးကြီးကို လက်တဆစ်လောက် ဆွဲထိုးလိုက် ဖြေးဖြေးခြင်းပြန်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေလေသည်။ ညွန့်ညွန့်သန်းအဖို့လည်း ရုန်းကန်နေရသော်လည်း မိမိစောက်ခေါင်းထဲ မှာ မကြုံစဘူးယောက်ကျားတယောက် ၏လီးကြီးမှာ၊ ပူပူနွေးနွေး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် တိုးဝင်ထွက် လှုပ်ရှားနေသဖြင့် စောက်ရည်များ သူ့ အလိုလိုထွက်လာရာ လီးကြီး၏ လှုပ်ရှားမှုကို ပိုမိုလွယ်ကူလာစေခဲ့သည်။

ကိုသာဆန်း လီးကြီး အဆုံးရောက်ခါနီးအထိကို ကောင်းကောင်းလိုးနေသည့်အချိန်မှာတော့ ညွန့်ညွန့်သန်းတယောက်လည်း ရုန်းဖို့ မေ့နေလေပြီ၊ ကိုသာဆန်းလည်း ရှိုက်သံလေး စဲသွားပြီး ငြီးသံလေး များက သူ့လီးကြီးထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း အီးကနဲအီးကနဲ ထွက်လာတော့သဖြင့်၊ ညွန့်ညွန့်သန်း လက်မောင်းများကို ချူပ်ကိုင်ထားရာက လွတ်လိုက်ပြီး၊ သူမ၏ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ကိုင်ကာကောင်းကောင်း လိုးပေးနေမိတော့သည်။

ညွန့်ညွန့်သန်း တယောက်မှာလည်း စိတ်ညို့ခံထားရသည့်လူ တယောက်လို၊ မျက်စေ့ကိုစုံမှိတ် လက်နူစ်ဘက်က စောင်စကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူမ ဖင်ကြီးကို ပြန်ပြန်ကော့ပေးလာနေမိတော့သည်။ 

ကိုသာဆန်းမှာ နေ့လည် လှေထွက် ကတဲက တင်းလာခဲ့ရသောကြောင့် ကြာကြာ မထိန်းနိူင်တော့ပဲ သူ့လီးကြီး မှာ ပြီးခြင်လာသောကြောင့် ဒစ်ကိုအပေါက်နားရောက်သည်ထိ ဆွဲထုတ်ပြီးတအားကုန်ဆောင့်ချလိုက်ရာ၊

“  ဖျစ်...ဖတ်.. ”

“  အမလေးတော့..သေပါပြီ.. ”

ကိုသာဆန်းက သူ့ပေါင်ခြံနူင့် ညွန့်ညွန့်သန်း ၏ဖင်ကြီးများကို ပြားကပ်နေသည်အထိ ဖိကပ်ထားပြီး သူ၏လီးကြီး မှ သုတ်ရည်များ ညွန့်ညွန့်သန်း စောက်ခေါင်း အတွင်းထဲ ဖြတ်ကနဲ ဖြတ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်နေသည်ကို အရသာခံနေလိုက်တော့သည်။သူ့လီးကြီးမှ အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားမှ ကိုသာဆန်း အသိတရား ချက်ချင်း ဝင်လာခဲ့သည်။

“  ဟိုက်..ငါမှားပြီ..သွားပြီ...ငါ့ညီရဲ့ ဇနီးလောင်းကို ငါ ပြစ်မှား မိပြီ... ”

သောက်ထားတဲ့ အမူးတွေလည်း ပြေသွားပြီးလှေအနောက်ဖက်သို့ ပြေးထွက်လာခဲ့သည်၊ ညွန့်ညွန့်သန်း၏ လှေတွင်းမှ တရူံ့ရူံ့ ရိူက်သံ လေးကို လှေပေါင်းမိုးပေါ် ကျနေတဲ့ မိုစက်သံ တဖြောင်းဖြောင်းက ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ပြီးတဖွဲဖွဲရွာနေသော မိုးရေတွေအောက်၊ လှေပဲ့ပိုင်းမှာ ကိုသာဆန်း တယောက် ငူငူကြီးထိုင်နေမတော့သည်။

ညွန့်ညွန့်သန်းလည်း ရှိုက်နေရာမှ တဖြေးဖြေး ရပ်သွားခဲ့ပြီး ကိုယ့်ဘာသာ ပြန်စဉ်းစားနေ မိသည်၊ ငါ အခုနတုန်းက ဘာလို့ အသည်းအသန်မရုန်းမိတာလည်း၊ ငါလည်း အထိအတွေ့ကို သာယာမိသွားတာမဟုတ်လား၊ နဂိုလ်ထဲက သွေးသား ဆူဖြိုး စ အရွယ် ကိုဖိုးထောင်နဲ့ အပေါ်ရံ အထိအတွေ့လေးတွေကြောင့် ကြွရွ ပြီးသွေးဆူနေ တဲ့ သူ့ အသွေးအသားတွေက သူ့ဦးနှောက်ရဲ့ ဆင်ခြင်တုံ တရားတွေကို တားဆီးပိတ်ပင်ခဲ့တာပါလား။ 

ကိုရီးသာဆန်းကို ချည်းပဲ အပြစ်တင်လို့ မတရားပါဘူး၊ ကိုသာဆန်းက တကယ်လည်း သဘောကောင်း ပြီး သူ့ ညီ၊ညီမငယ်တွေကို အကိုကြီး အဖအရာ ဆိုသလို ပြုစု စောင့်ရှောက် ပျိုးထောင်ခဲ့ရလို့၊ ဒီအရွယ်ရောက်တာတောင်မှ ရီးစား မထား အနစ်နာခံပြီး စီးပွားရေးလေး ဖြစ်အောင်လုပ်နေခဲ့တာ သူလည်းအသိ တရွာလုံးလည်း အသိ မဟုတ်လား။

ဟင် အခုတောင် ဒီလောက် မိုးရွာနေတာ ဘယ်ထွက်သွားပါလိမ့်၊ ညွန့်ညွန့်သန်း တယောက် စိတ်ပူသွားပြီး တာလဘတ် အကာလေး ဟကြည့်လိုက်မိသည်၊ လှေပဲ့မှာ မိုးရွာထဲ ငုတ်တုတ် ထိုင်နေသော ကိုသာဆန်းကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“  ကိုရီးသာဆန်း လာလာ အထဲဝင်လေ ဘာလုပ်နေတာလည်း မိုးထည်းမှာ တော်ကြာဖျားနာ အအေးမိနေမယ်.. ”

ကိုသာဆန်းက ခနမျှတုံ့ဆိုင်းနေပြီး နောက် လှေပေါင်းမိုးအောက် ငုံ့ဝင်လာသည်။

“  အို ရေစိုကြီးနဲ့ အထဲမှာ အကုန်ရွဲကုန်မှာပေါ့ ရေစိုတွေ ချွတ်ညှစ်လိုက်အုန်းလေ၊ ရော့ဒီမှာ သဘက်တထည်တော့တွေ့တယ် ”

ကိုသာဆန်းက ညွှန့်ညွှန့်သန်း ပြောသမျှကို ပါးစပ်မှ ဘာသံမှ မထွက်ပဲ စက်ရုပ်လို လှုပ်ရှား နေ၏၊ မိုးရေထဲ ကြာကြာနေလိုက်ရသဖြင့် အမူးတွေလည်း ပြေ လူလည်း လန်းလန်းဆန်းဆန်း ဖြစ်သွား၏။

ခါးမှာ သဘက်တိုလေးကို လုံသည်ဆိုရုံသာပတ်ထားသော ကိုသာဆန်းက ညွှန့်ညွှန့်သန်း တစောင်းအိပ်နေသည့်ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊ လှေတွင်းမှာက နေရာကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ် မို့ အဝေးကြီးခွာနေချင်လည်း နေလို့မရပေ၊ အခုနက လိုးလိုက်ရသည့် အရသာက ပြန်ပေါ်လာပြီး ညွန့်ညွန့်သန်းဆီက မိန်းခလေးနံ့ကလည်း လှေပေါင်းမိုး ကျဉ်းကျဉ်းလေး ထဲမှာဆိုတော့ ထုံနေသည်။ ကိုသာဆန်း ၏ဖွားဘက်တော်က တဖြေးဖြေး ခြင်းမာတင်းလာခြေပြီ၊ 

“  ညွန့်ညွန့်  ကိုရီးသာဆန်းကို အရမ်းမုန်းသွားပြီလားဟင်.. ”

ညွန့်ညွန့်သန်းဆီမှ ဘာသံမှ မကြားရ။

“  ညွှန့်ညွှန့် ကိုတော့ ကိုရီး အရမ်းချစ်သွားပြီ၊ ကိုရီး ညွန့်ညွန့်ကို လက်ထပ်ယူမယ်၊ ညွန့်ညွန့် ကရော ဘယ်လို သဘောရသလဲဟင်... ”

ညွန့်ညွန့် သန်းဆီက ဘာသံမှ မထွက် ညွန့်ညွန့်သန်း ခေါင်းထဲ မှာကား ဦးနှောက် ပူအောင်ကို စဉ်းစားခန်းထုတ်နေလေသည်။ အင်းငါလည်း သူ့လက်ချက်နဲ့ အပျိုရည်ပျက်သွားခဲ့ပြီ၊ သူ့ အတည်တကျ ယူမယ်ဆိုတော့ ကာ ငါလည်း မနူစ်နာတော့ဘူးပေါ့၊ ကိုရီးသာဆန်းကလည်း လူဆိုးမှ မဟုတ်တာ၊ တကယ်ဆို ကိုဖိုးထောင်ထက်တောင် သဘောကောင်းသေးတယ်။ ငြင်းလိုက်ရင်ကော ငါဘာလုပ်ရမှာလည်း၊ ကိုဖိုးထောင်ကို လိမ်ညာပြီးလက်ထပ်ရမှာလား၊ဒါမှမဟုတ် ကိုဖိုထောင်ကို လည်း လက်မထပ်တော့ပဲ အပျိုကြီးပဲ တသက်လုံး လုပ်သွားလိုက် ရင်ကောင်းမလား၊ စသည်စသည် တွေးတောနေပါသည်။

“  ညွန့်ရယ် အဲလိုကြီးငြိမ်မနေပါနဲ့..ကိုရီးကို ဆူခြင် ဆဲခြင်ရင်လည်း ဖွင့်ထုတ်လိုက်ပါ၊ ကိုရီးခံနိူင်ပါတယ်...အားလုံးက ကိုရီးရဲ့ အပြစ်တွေပါ.. ”

ကိုသာဆန်း ပါးစပ်ကပြောနေရင်း လက်က လည်း တစောင်းလေး သူ့ကို ကြောပေးအိပ်နေတဲ့ ညွန့်ညွန့် သန်းရဲ့ လက်မောင်းလေးတွေကို ပွတ်ပေးတော့ ညွန့်ညွန့်သန်း ကိုယ်တွင်းမှာလည်း ဓါတ်လိုက်သလို တဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်လာပါတယ်။ 

နောက်ဆုံး စိတ်မရှည်ပဲ ညွန့်ညွန့်သန်း ပုခုံးနူစ်ဘက်ကို ဆွဲပြီးပက်လက်လှန်သူ့ဖက်လှည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေ စီးကျနေတဲ့ မျက်လုံးအစုံကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပိတ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်၊ ကိုသာဆန်းတယောက်လည်း မနေနိူင် တော့ပဲ ညွှန့်ညွှန့်သန်း မျက်နှာတပြင်လုံးနမ်းရှုံ့ရင်း က နူတ်ခမ်းထူထူ လေးတွေကိုပါငုံစုပ်လိုက်ပါတယ်၊ နောက်တော့ ညွန့်ညွန့်သန်းရဲ့ ဖောင်းကြွနေတဲ့ နိူ့နူစ်လုံးကို အင်းကျီပေါ်ကပဲ အုပ်ကိုင်ပြီး ဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ အားကနဲ အသံနဲ့ အတူ ညွန့်ညွန့်သန်း လက်တွေက ကိုသာဆန်း လည်ဂုတ်ကို တွယ်ဖက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

လူသူတွေနဲ့ လည်း မနီး၊ ညမှောင်မှောင် မိုးသည်းသည်း၊ နေရာကျဉ်းကျဉ်း လေးထဲမှာ နူစ်ယောက်ထည်းရှိတဲ့၊အဖိုနဲ့အမ၊ အသွေးအသားတွေ ရဲ့ တောင်းတမှုကို သူတို့ မလွန်ဆန် နိူင်ခဲ့ကြ၊ နူစ်ဦးစလုံးရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ ရမက်နဲ့ အာသာ တွေက လှေကလေးကို တသိမ့်သိမ့်လှုပ် နေစေခဲ့သလို၊ ညွန့်ညွန်သန်းရဲ့ အော်သံ ညီးသံ လေးတွေက နာကျင်လို့လား အားရလို့လား၊ မိုးသံတဖြောဖြော အောက်မှာ မပီမသ၊ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားလို့ ဖောင်းအိတုန်ခါနေတဲ့ ညွန့်ညွန့်သန်း ရဲ့နိူ့ကြီးတွေကို မျက်နှာ အပ်လို့၊ ကိုသာဆန်းရဲ့ လက်ဖဝါး နူစ်ဖက်က ညွန့်ညွန့်သန်းရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ အောက်ကမပင့် ဆုပ်ကိုင် လျှက်၊ဆောင့်ပေးနေတော့၊ ညွန့်ညွန့်သန်းရဲ့ လက်သည်းတွေက ကိုသာဆန်းရဲ့ ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်နေမိပါတော့သည်။ စေးစေးကျပ်ကျပ် စိကနဲ၊ စိကနဲ သူမစောက်ခေါင်းထဲက ကိုသာဆန်း၏ လိင်တန်ကြီး က တပြေ့ တနူစ်မို့ ညွန့်ညွန့် သန်းတယောက်၊ အသွေးအသားတွေရဲ့ ဆန္ဒ ကို မလွန်ဆန် နိူင်တော့ ပါချေ။

ဒီတချီက နည်းနည်းကြာသည် နူစ်ယောက်စလုံး လည်း အရသာ အပြည့် အ၀ ခံစားကြရပြီး နူစ်ဦးစလုံးလည်း  ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြသည်။ ဒီတခါတော့ ကိုသာဆန်းကလည်း မလွတ်ပေးတော့ ၊ သူ့လို အမောဖြေ အနားယူနေသော ညွန့်ညွန့်သန်း လက်မောင်းလေး ပုခုံးသားလေး များကို ယုယုယယ ကြင်ကြင်နာနာ ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလျက် ညွန့်ညွန့်သန်း မို့မို့မောက်မောက် နိူ့အစုံက နိူ့သီးခေါင်းလေးများကို စုတ်ပေးနေလိုက်တော့သည်။ ခနနေတော့ နောက်တခါ၊ ပြီးတော့ နောက်တခါ၊ ပြီးတော့ နောက်တခါ၊ ဆားငံရေကို သောက်မိကြလေပြီ။

မနက်ကျတော့ နီတွတ် ပြန်ရောက်လာတော့ ဟန်မပျက် ကိုသာဆန်းနဲ့ ညွှန့်ညွှန့် သန်းတို့ မနက်စာ ထမင်းကျော် စားနေကြပြီ၊ ကိုသာဆန်းနူင့် နီတွတ် တို့ နူစ်ယောက် ဝင်ရိုးလဲ လိုက် ပြီးတော့ အဆင်ပြေသွားသဖြင့် လှေစက်ပြန်နိူးကာ မြို့သို့ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

ပုံမှန်ဆိုရင် ကိုသာဆန်းက လှေပေါ်မှာပင် ညအိပ်လေ့ရှိသော်လည်း ဒီတခါတော့ မြို့ပေါ်က တည်းခိုခန်းတခု မှာ အခန်းယူထားလိုက် လေသည်၊ ညွှန့်ညွှန့်သန်းသွားလိုရာ တနေကုန်လိုက်ပို့ပြီးတော့ညနေဘက် တည်းခိုခန်းသို့ ပြန်လာရာ၊ အခန်းတခန်းထဲ ကုတင်တခု ထဲ တွေ့ရ၍ ညွန့်ညွန့် သန်းက ငြင်းသေးသော်လည်း မနေ့ညက အပျိုရည်လည်း ပျက်ခဲ့ပြီမို့ မထူးတော့ဘူးဟု စိတ်ဒုန်းဒုန်း ချလိုက်သည်ကတကြောင်း၊ ကိုသာဆန်းက လည်း ရွာပြန်ရောက်တာနဲ့ သူ့ အဖေအမေ ဆီမှာ လူကြီး ဆုံရာနဲ့ တောင်းရမ်း ယူပါ့မည်ဟု၊ တချိန်လုံးပြော နေသဖြင့် လည်းကောင်း စိတ်လျှောထားလိုက်လေတော့သည်။

အဲဒီညက နူစ်ယောက်စလုံး မအိပ်ဖြစ်လိုက် ကြတော့ပေ၊ အရှိန်ရသွားသည့် ကာမ ဂုဏ်ကြောမှာ အခုမှ မြီးစမ်း မိကြသူ လူပျိုကြီးနဲ့ အပျိုလေး ဆိုတော့ အချစ်မုန်တိုင်းတွေ ထန်ကြတော့သည်၊ ကိုသာဆန်းလည်း အနူစ်နူစ်အောင်းထားသမျှ ကြားဖူးနား၀ ပုံစံမျိုးစုံ စမ်းတော့သည်။ မနက် မိုးလင်း လို့ အခန်းပြင်မှ တခြား လူတွေ အိပ်ယာထ သွားလာ လှုပ် ရှားနေကြသံကြားမှ သူတို့ နူစ်ယောက်တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ အိပ်မောကျသွား ကြလေတော့သည်။

.................................................................................................................

ရွာအပြန်လမ်းကျတော့ နည်းနည်း သွေးအေးသွားသော ညွှန့်ညွှန့်သန်း က ကိုသာဆန်းကို ချက်ခြင်း ကြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ အသိမပေးဖို့၊ သူတို့ အခုလို ချက်ခြင်းကြီး အသိပေးလိုက်ပါက သူတို့ ဒီခရီးမှာ မှားယွင်း ခဲ့ကြလို့ ယူလိုက် ကြရသည် ဆိုပြီး နံမည် ပျက်မည် ဖြစ်ကြောင်း၊ ကိုဖိုးထောင် ခရီး သွားနေတုန်းလည်း  မလုပ်ရက်ကြောင်း၊ ကိုဖိုးထောင် ပြန်လာမှ သူအကျိုးအကြောင်းပြောပြီးလုပ်ချင်ကြောင်း၊ဖြင့် သဘောတူ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။

...............................................................................................

ထိုကဲ့သို့ ဟန်မပျက်နေကြ ပြီး တနေ့ ကိုသာဆန်းတယောက် ရွာတရွာကို ကုန်ပစ္စည်း ကောက် ဖို့ အသွား လမ်းမှာ စစ်တပ်က ပေါ်တာ ဆွဲတာခံ ရသည်ဟုသတင်းကြားပြီး ပျောက်သွားခဲ့သည်၊ ကိုဖိုးထောင် လည်း ပြန်ရောက်လာခဲ့ပြီး ကိုသာဆန်း သတင်းကို လိုက်စုံစမ်းလေတော့သည်၊ သို့သော်လည်း ထုံးစံအတိုင်း ကိုသာဆန်းတယောက် ဘယ်ရောက် ဘယ်ပေါက်မှန်းမသိ တော့ ညွန့်ညွန့်သန်းမှာ ဒုက္ခ ရောက်ရတော့သည်။ 

ဒီကြားထဲ သူ့ မှာ အမြဲတမ်းမှန်သည့် ရာသီ မှာ နောက်ကျနေသဖြင့် ကြားဖူးနား၀ ဖြင့် စိတ်ပူလာပြီး သူ့ သူငယ်ချင်း အရင်းကို ဖွင့်ဟ တိုင်ပင်ရလေတော့သည်၊ သူ့သူငယ်ချင်းက အတင်းတိုက်တွန်းတော့၊ ဇဝေဇဝါဖြစ်နေသော ညွန့်ညွန့်သန်းမှာ ကိုဖိုးထောင်ကို ဖျားယောင်း ပြီး လွန်လွန်ကျူးကျူး ဖြစ်အောင် ကြံစည်ရလေတော့သည်၊ သူ့ကို အပျို မဟုတ်တော့မှန်း ကိုဖိုးထောင် ရိပ်မိမလားဟု စိုးရိမ်မိ သော်လည်း ကိုဖိုးထောင် ပစ္စည်း မှာ ကိုသာဆန်းထက် ထွားကျိုင်းလှသဖြင့် ညွန့်ညွန့် သန်းခမျာ မချိမဆန့် ခံစားရပြီး သွေးစ များပင် ထွက်လာရသဖြင့် ကိုဖိုးထောင်လည်း အားရ၊ ညွန့်ညွန့်သန်းလည်းစိတ်အေးရလေတော့သည်။

နောက်တော့ ကိုဖိုးထောင်နူင့်အိမ်ထောင်ကျပြီး သမီးလေး ထွေးရီ ကို မမွေးခင်ပင် ပေါ်တာ ဆွဲခံသွားရသည့် ကိုသာဆန်း ရှေ့တန်းမှ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက် လာသဖြင့် ရွာသို့ ပြန်လည် ရောက်လာခဲ့လေသည်၊ ထိုအချိန်မှာတော့ အရာရာက ပြောင်းလဲ နေခဲ့ပြီ၊ ကိုသာဆန်းလည်း အိမ်ထောင်မပြုတော့ပဲ လူပျိုကြီး ဘ၀ နူင့် အရိုးထုတ် သွားလေတော့သည်။

ကိုသာဆန်းက မထွေးရီ သူ့သမီး ဖြစ်ကြောင်းကို ထိုကဲ့သို့ ရှင်းလင်းပြောပြ ခဲ့ရာ ဘကြီးထောင် တယောက်မှာလည်း ညွန့်ညွန့်သန်းလည်း မရှိတော့၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သားတွေရဲ့ မိန်းမ၊ သူ့ချွေးမ တွေကို စားနေတော့၊ ကိုသာဆန်းကိုလည်း စိတ်မဆိုတော့ ပေ၊ ခွင့်လွတ် နိူင် ခဲ့ပေသည်၊ ( ကိုသာဆန်းက သူပြန်ရောက်လာပြီး ဘကြီးထောင် မိန်းမ ဖြစ်နေသူ ညွန့်ညွန့်သန်းနူင့် ကြုံကြိုက် လို့ အကြိမ် အနည်းငယ် ခိုးစားခဲ့တာကို တော့ ထည့် မပြောခဲ့ လို့လည်း ဖြစ်နိူင်ပါသည်။   ။ဤကားစကားချပ်၊ ဟီးဟီး။ )

..........................................................................................

အဲလိုနဲ့ ဦးသာဆန်း အသုဘ လည်းပြီးသွား တော့ ဘကြီးထောင်တို့ မြို့ ပြန်ခဲ့ကြပြီး နဂိုလ်ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွား ကြရပြန်ပါတယ်၊ ဘကြီးထောင် တယောက် မထွေးရီ ကို သမီး မဟုတ်မှန်းသိသွား ပြီးတဲ့ စိတ် က ချက်ခြင်း ဘယ်လိုမှ မပြောင်းလဲ ခဲ့သော်လည်း၊ အခု နောက်ပိုင်း ဆောင်းဦးနူင့် မထွေးရီ လုပ်ကြတာကို ချောင်းခဲ့ဘူးတမို့ အခုကျတော့ စိတ်ထဲ မှာ တမျိုး ဖြစ်နေလေသည်၊ မထွေးရီကို သမီးမဟုတ်မှန်းသိပြီးမှ ဆောင်းဦး နူင့် အချစ်ကြမ်းတာကို စန္ဒာလေး ဖြင့်အတူချောင်း မိပြန်သည့် အခါမှာတော့၊ မထွေးရီလို လုံးကြီးပေါက်လှ၊ ခပ်ထန်ထန် ကို လုပ်ခြင်စိတ် တအား ကြွ နေရလေ တော့သည်။

တနေ့တွင်၊ ဘကြီးထောင် အတွက် အကွက်ကောင်းဝင်သော တနေ့ ရောက်ခဲ့ရလေတော့သည်။

.............................................................

မထွေးရီ နူင့် ဆောင်းဦးတို့ မှာ မလုပ်ရတာ နူစ်ပတ် ကျော် ဆိုတော့ မထွေးရီတယောက်ဆာနေ သော အချိန် ဖြစ်လေသည်၊ ဆောင်းဦး ဦးလေး တို့ လင်မယားက ခရီးထွက်စရာရှိ ရာ ဆောင်းဦးကို အိမ်မှာ တယောက်ထဲ မထားခဲ့ခြင်သဖြင့် မထွေးရီ အိမ်မှာပင် ကျူရှင်ပြီးတာနဲ့ တခါထဲ နေပြီး ညအိပ် နေရန် အကြောင်းဖန်လာခဲ့သည်၊သူတို့ နူစ်ယောက်မှာ အိမ်ပေါ် မှာ ဘကြီးထောင် ရော စန္ဒာ ပါရှိသဖြင့် အခွင့်အရေးက အရမ်းကျဉ်းမြောင်းနေလေ သည်။

မထွေးရီက ဘကြီးထောင် ညဘက်အိပ်မပျော်ရင် သောက်တဲ့ဆေးကို မေးတော့ ဘကြီးထောင် က အထာပေါက် နေလေပြီ၊ ဘာမှ မသိသလိုနူင့်  ဘကြီးထောင်က ဆေးနူစ်လုံးပေးလိုက်လေသည်၊ ညဦးပိုင်း နိူ့ စတော်ဘယ်ရီလက်ဖျော် ဆောင်းဦးကို သွားဝယ်ခိုင်းပြီး မီးဖိုချောင်မှာ မထွေးရီတယောက် ခွက်တွေထဲ ခွဲထည့် ပြီး ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ အတွက် ဆိုပြီး သေသေခြာခြာ အရောင်မတူသော ခွက်များနူင့်ထည့် ပေးရာ ဘကြီးထောင် မှာ ကြိတ်ပြီး ပြုံးမိလေသည်။

စန္ဒာလေးက သူ့ အတွက်ချပေးသည့် ခွက်ကို အားရပါးရသောက်နေလေသည်၊ ဆောင်းဦးက မသောက်ရသေး ရေဝင်ချိုးနေသည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ အတွက်ပေးသည့်ခွက်ကိုကိုင် ပြီး မီးဖိုချောင်ထွက်လာခဲ့လေသည်၊မီးဖိုက ထမင်းစားပွဲ မှာ ဇကာအုပ်ထားသည့် ဆောင်းဦး အတွက် အအေးခွက်ကို ကမန်းကတမ်း ယူမော့ချလိုက်ပြီး သူ့ခွက်ထဲ မှ ဖျော်ရည်ကို ဆောင်းဦးခွက်ထဲ လောင်းထည့် ပေးခဲ့လိုက်လေသည်။

နောက်တော့ သူ့ခွက်ကို ဆေးကျောပြီး ပုဂံစင်ပေါ် တင်ထားခဲ့လိုက်သည်၊ ဆောင်းဦးရေမိုးချိုးပြီးတော့ သူ့ အအေးခွက်ကို သောက်နေတာ တွေ့တော့ ဘကြီးထောင်က သူတွေးထားတာ မှန်ပါစေလို့ ဆုတောင်းနေလိုက်သည်။

သူတို့ လေးယောက် ညဘက် တီဗီ ထိုင်ကြည့် ကြရင်း နဲ့ စန္ဒာလေး ကတဝါးဝါးသန်းလာသလို ဆောင်းဦးလည်း သန်းလာသဖြင့် ဘကြီးထောင်လည်း သန်းပြနေရလေသည်၊ နောက်တော့ ဘကြီးထောင်က ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်သွား၊ စန္ဒာနူင့် မထွေးရီက လည်း သူတို့ အခန်းသူတို့ ဝင်၊ ဆောင်းဦးက တော့ ဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာ ချပေးထားသည့် ခေါင်းအုန်း စောင်တို့ဖြင့် လှဲ အိပ်နေတော့သည်။

ထိုသို့ဖြင့်  တဖြေးဖြေး ညနက်လာပြီး အိမ်ထဲ တွင်လည်း အသံများတိတ်ဆိပ် နေတော့သည်၊ ဘကြီးထောင်မှာ မထွေးရီ ဘယ်လိုလုပ်မှာလည်း ဟု စဉ်းစားရင်း အသံကို နားထောင်နေတော့သည်၊ ညသန်းကောင်လောက်ကျတော့ မထွေးရီ အခန်းမှ ခြေသံ တရှပ်ရှပ် ကြားရလေသည်၊ နောက်တော့ ဖွနင်း သွားပုံရသည် အသံမကြားရတော့ ဘကြီးထောင် အသက်တောင် မရူပဲ နားထောင်နေမိသည်။

“  ဆောင်းဦး…ဆောင်းဦး..ဟေ့..တကယ်အိပ်ပျော်သွားပြီလား…. ”

မထွေးရီ မှာ ငတ်နေရသူမို့ စန္ဒာရော ဘကြီးထောင်ကို ပါ အိပ်ဆေးခပ်ထားပြီးဖြစ်ရာ အခု ဆောင်းဦးက ပါ အိပ်ပျော် နေသဖြင့် အားမလို အားမရ ဖြစ်နေရရှာသည်၊ ဆောင်းဦး လုံချည်ပေါ်မှပင် စမ်းကာ ဆောင်းဦး လီးကြီးကို ဆုပ်ညှပ် ပေးသော်လည်း ထမလာသဖြင့် မချင့် မရဲ ဖြစ်ကာ သူ့ အခန်းသူပြန်သွားလေတော့သည်၊ သူ့ကုတင်ပေါ် မှာ လှဲလျှောင်းရင်း အိပ်လို့လည်း မရသဖြင့် ၊ ဒီညတော့ စားရတော့မယ်ဆိုပြီး အားခဲထားသော သူ့ အဖုတ် ကြီး၏ လိုအင်ဆန္ဒ ကို ဖြည့်ဆည်း ရန် အလို့ငှာ ထမိန် တွင်းလက်လျိုကာ စပွတ် နေမိတော့သည်။

ထိုအချိန် တွင် သူမ ပုခုံးကို လာထိလိုက်သော လက်တဖက်ကြောင့် ဆပ်ကနဲ တုန်သွားရသည်၊ သူက ကိုယ်ကိုလှည့်ပြီး တခုခု ပြောဖို့ ကြံပေမဲ့ ဆောင်းဦးက ရူးရူး ဟု အသံပေးပြီး သူ့လက်ကြီးများဖြင့် ဖိထား၍ မှောင်ထဲ မှာပဲ ပြုံးလိုက်ပြီး ငြိမ် နေလိုက်တော့သည်။

ဘကြီးထောင်မှာ မထွေးရီ ၏ လုံးဖွံ့ ထွားကျစ်လှသော ဖင်လုံးပေါင်တန် များကို ဇိမ်ဆွဲပွတ်ကိုင် ရင်းမှ၊ ဆောင်းဦးလုပ်တတ် သော အဆင့်ဆင့် ကာမ ခလုပ်များကို ဖွင့်ပေးနေတော့သည်၊ ဆောင်းဦးနူင့် မထွေးရီလို့ အချစ်ကြမ်းပွဲ များကို ၃ ကြိမ် ထက်မက မြင်ဘူးခဲ့သဖြင့် ဆောင်းဦး၏ လုပ်ပုံကိုင်ပုံကို အတုယူလုပ်လာခဲ့ ခြင်းဖြစ်လေသည်၊ နောက်ဆုံး ပုဇွန်ုထုတ် ကွေးလေးအနေအထားရှိနေသော မထွေးရီ အဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေ ရွဲလို့ အရမ်းကို ယားနေပေတော့ရာ၊ဘကြီးထောင် လက်ကို ဆွဲဆိပ်ရုံ မက လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့် 

“  လုပ်မှာ ဖြင့်လုပ်တော့ မောင်ရာ..တို့မနေ နိူင်တော့ဘူး.. ”

ဘကြီးထောင်က တော့ အောင်မယ် ကောင်မ သူ့သားလောက်လေးကို မောင်တွေဘာတွေနဲ့ ဒီလောက်ရွတာ သိကြသေးတာပေါ့၊ ဟု ဒေါသနူင့် တဏှာ ရောပြီး ထောင်ထနေသော သူ့ လိင်ချောင်းကြီးကို  ၊ အရည်ရွမ်းနေသော အဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖိသွင်း ချလိုက်လေတော့သည်။

“  ပြွတ်..ဖွတ်..ဗြိ… ”

“  အား..အင့်..အမေ့ သေပါပြီ..ဟင်နင်နင် ဘယ်သူလဲ.. ”

ကြီးမားလှသောဒုတ်ကြီး၏ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဝင်ရောက်လာမှုနူင့် မတူညီသော အထိ အတွေ့ကြောင့် မထွေးရီ တယောက် ဆောင်းဦး မဟုတ်မှန်းချက်ခြင်း သိသွားရသည်။ သို့ပေမဲ့ သိပ်နောက်ကျသွားပြီ ၊ သူ မထနိုင်အောင် ပုခုံးကို ဖိထားပြီး၊ သူ့ အရည်ရွဲနေသည့် စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကြီး ဝင်ထွက် လိုးနေတာကိုတော့ သူဘယ်လိုမှ ရုန်းမရတော့ ချေ၊ ဆောင်းဦး မဟုတ်ပါက အခု သူ့အိမ်မှာ ရှိနေသော ယောက်ကျား ဆို၍ တယောက်သာရှိ တော့သည်မဟုတ်ပါလား။

အဖေ အရင်းမဟုတ်မှန်းသိပေမဲ့ ငယ်ငယ်ထဲက နူတ်ကျိုးလာခဲ့လို့ ပါးစပ်က အကျင့်ပါသွား သည့်အတိုင်း ရေရွတ်လိုက် မိတော့သည်၊

“  အို့.. အင့် ဖေဖေ………………… ”



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ။



ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၄ )

ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၄ )

တပ်ကြပ်ကြီး  ရေးသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်လို့ နားနေရင်းနဲ့ ဘကြီးထောင်တယောက်၊ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်းက ကာမ သွေးတွေ ဆူနေ ရသည်၊ ဒီးဒီး ကိုလုပ်ခြင်သည်မှာလည်း တပိုင်းသေနေသည်၊ ဘယ်လို အကွက်ဖန်ရမလဲ ဆိုတာ ဦးနှောက်ခြောက်အောင် စဉ်းစား နေရင်းက လှလှနူင့် သူ၊ ခလေးကျောင်းပို့ပြီး မောင်သင်း မှာလိုက်သောဆေး ကျန်ခဲ့ သဖြင့် အိမ်မှာ ပြန်ယူသော နေ့ က အကြောင်းတွေ ခေါင်းထဲ မှာ စမြုံ့ ပြန်နေမိသည်။

အဲဒီနေ့က ပထမဆုံး အကြိမ် နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမှာ လှလှကို ဖြုတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်လို့ သူ့အတွက်တော့ မမေ့နိူင်၊………( ကို အရှည်ကြီး ashaygyi ရေးသားသော အခန်းတိုလေးကို ညှပ်ထည့်လိုက်ပါတယ် )

ဘကြီးထောင် လှလှတို့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားချိန်မှာ လှလှ တယောက် ကုတင်ဘေး က စားပွဲ လေးမှ အံဆွဲ ထဲတွင် ကုန်းပြီး ရှာနေလေရာ ဖင်ကြီးမှာကားစွင့်နေပေသည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး သကာလ ခြေလှမ်းကြဲ ကြီး များဖြင့် လှလှရှိရာသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။

အကြောဖြေဆေးကုန်းရှာ နေသော လှလှ ၏ဖင်ကားကား ကြီးကို ဘကြီးထောင်သူ့လိင်တန်ကြီး ကိုဖိကပ်လိုက်သော အခါ......

“ အို.အဖေရယ် လန့်လိုက်တာ  ”

ဆိုပြီးခါးလေးကိုမတ်လိုက်သည်။

“ ဆောရီးပါသမီးရယ်၊ အဖေမနေနိုင်လွန်းလို့ပါ ” 

လို့ ပြောပြာဆိုဆိုနှင့် လှလှ ကိုယ်လုံးလေး အမတ် မခံပဲ ကျောပြင်လေးတွန်းထားကာ လှလှ ဖင်ကြီးကိုအားရပါးခွထားလိုက်တော့သည်။

“ ဟွန့် အဲလို ပဲ ပြော ပြီး ညတုန်း ကလည်း သူလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်ပြီးပြီး  ”

ဟုမူပြောလေး ပြောကာ လှလှ တစ်ယောက် မကုန်းမကွကိုယ်လုံးလေး ကို စားပွဲစွန်းလေးနဲ့ထိန်းကာ ဘကြီးထောင်လိင်တန် ကြီး ကို သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခု ဖြင့် ဘယ်ညာ ပွတ် ဆွဲ ပေးလိုက်ရာ....... ထမိန်မရှိသည့်အလား ဘကြီး လိင် တန်ကြီးကလှလှ ဖင်နှစ်လုံး ကြားကိုဖိ ထိုးနေရာ၊ ထိပ်တွင် စို့နေသော ပွဲကြို ရေများ လှလှတင်လုံးများပေါ်သို့စိမ့်ဝင်လာသဖြင့်

“  ကိုကြီး ရယ် ထမိန်တွေပေကုန်တော့မှာပဲ  ”

ဟုငြီးငြူရင်း သူမထမိန်လေးကိုမိသိမသာအောက်သို့ဖြေရှော့ပေးလိုက်ရာ ထမိန်ပြော့ လေး သည် အလိုက်တသိပင်ကြီးမားသောတင်သား ကြီးများ၊တုတ်ခိုင်သောပေါင်တန်တို့ကိုဖြေးညင်းစွာကျော် ဖြတ်ပြီး လှလှခြေရင်းတွင်ပုံကြနေလေတော့သည်။ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာတော့ နက်ပြာေရောင်ကိုယ်ကြပ်တီရှပ်လေး ကအရာမရွင်းသေးပေမဲ့၊ အောက်ပိုင်း ကတော့ဖင်အပြောင်သားနဲ့ ဖြစ်နေလေပြီ။

“ လှလေးရယ်...........”

“ ကိုကြီး ကိုကြီးဖြေး ဖြေး ”

ကာမ ရေယာဉ်ကြော မှာ အခေါ်အပြော လေးတွေကလည်းနူးညံလာလျက်၊ဖြေးဖြေးမပြောလို့လည်းမဖြစ်၊ ညအမှောင်မှာ ဝိုးတဝါး သာမြင်ခဲ့ ရသော လှလှနောက်ပိုင်းအလှ ကိုလင်းလင်းချင်းချင်းတွေ့လိုက်သဖြင်.ဘကြီးတစ်ယောက်ပွဲကြမ်းလာသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

လှလှ ခါးသေးသေးလေးကိုစုံ ကို င်ပြီး သူ့၏မာတောင်နေသောလိင်တန်ကြီးသူမ၏ ဖင်ကြားသို့အရှိန်နှင့်ထိုးထဲ့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်၊ တကယ်တော့ လှလှ ဘောင်းဘီကြိုးလေးကဖင်ကြားမှာ ညှပ်နေသောကြောင့် ဘကြီးက ဘောင်းဘီမပါဘူးထင်မှတ် ကာ လှလှအဖုတ်လေး ကိုထိုးစမ်းလိုက်ချင်း ဖြစ်သည်၊လှလှ လည်းတအားဖီးလာနေသဖြင့် ”ဖြေးဖြေး” ဟုတောင်းပန်ရင်း ကိုယ်လုံးကိုခဏ ခွာကာသူ့၏ ဘောင်းဘီကိုအမြန်ပေါင်လည်အထိ ဆွဲချ အသာပြန်ကုန်းပြီး ဘကြီးလိင်တန်ကိုလက်နောက်ပြန်စမ်း ကာအရည်များစိုစွတ်နေသာ သူမ၏အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများနှင့်တေ့ပေးလိုက်ရာ.......

“  ဟင်း ....” 

ဟူသော ဘကြီးထောင်၏ ငြီးသံကြီးနှင့်အတူ

“ ကိုကြီး ရယ်.......“

“  စွပ် ပလွတ် ဒုန်း  ”

“  စွပ် ပလွတ် ဒုန်း  ”

ဟူသော အသံေလေးများ ကစီးချက်မှန်မှန် နှင့် မတိုးမကျယ် အခန်းတွင်းမှာ ပျံလွင့်နေသည်။

“  စွပ်” နှင့် “ပလွတ်” က အမြုပ်တစ်စီစီ ထ နေသော ဖိုမ အင်္ဂါနှစ်ခု ၏ ပွတ်တိုက်သံ၊ ”ဒုန်း” ဆိုတာက ဘကြီးထောင် ၏ ဆောင့်ချက် အတိုင်း ဘေစ် လိုက်ပေးနေသော လှလှ အားပြုထားသည့်စားပွဲပု လေးနှင့် နံရံတို့ ၏ ထိခတ်သံ။

လှလှဖင် ကြီးနှစ်လုံး တုံခါ နေသည်ကိုအရသာခံကြည့်ရင်းလှလှကျောလေး ကို ဖိပြီး ခါးလေးကိုအသာခွက်ပေး လိုက်ရာ လှလှဖင်ကြီးမှာပိုကားတက်လာပြီး အဝင်အထွက်ပိုနက်လာတော့သည်။

ပုံစံ ကလည်း အမှန် ဆောင့်ချက်တွေကလည်း အပြင်းစား သို့သော် ဘကြီးထောင်တစ်ယောက် အားမရနိုင်သေး၊လှလှ ၏ ဖွံ့ထွားလှ သော တင်ကြီး နှစ်လုံးက ခံသောကြောင့် သူ၏လိင်တံကြီး အဆုံးအထိ မဝင်နိုင်သော်ကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်၊

ထို့ကြောင့် လိင်တံကြီးကို အသာထုတ်ပြီး ကျော်ပြင်လေးကိုအသာ ပုတ်ခါ

“ လှ ကုတင်ပေါ် သွားရအောင်လေ  ”

ကုတင်ပေါ်မှာ လှလှက ပက်လက်လှန် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး နေပေးတော့ ဘကြီးထောင်က ပေါင်နူစ်လုံးကြားဝင်ထိုင်ကာ လှလှ ခြေထောက် တဖက်တချက်ကို ဒူးခေါက်ကွေးများမှ မပြီး ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်၏၊ ပြီးမှ လှလှ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှာ သူ့လက်တွေကို ထောက်လိုက်တော့ လှလှ ဖင်ကြီးမှာ မြောက်လာပြီး ဘကြီးထောင် ရဲ့ လိင်တန်ထိပ်တည့်တည့် ကိုရောက်လာခဲ့သည်၊ ဘကြီးထောင့်လိင်ချောင်းကြီးကလည်း ဝင်နေကြတွင်းကို သိသည်၊ အထူးတလည်တောင် ချိန်နေစရာမလို၊ စွပ်ကနဲ ဝင်သွား၏၊ 

“  အို့..အမေ့..  ”

ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးက လှလှ မှာ အရမ်းယားနေတာတောင် အသံထွက်ငြီးညူ မိလောက်အောင်ပင် သူမ အဖုတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်သွား၏၊ နောက်တော့ ဘကြီးထောင်၏တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်ချက်များအောင်မှာ တအီးအီးနူင့်၊ဘကြီးထောင်က နဲနဲ ညှောင်းသွားတော့ လှလှခြေထောက်တွေကိုပြန်ချ၊ လှလှကို ညာဖက်စောင်းခိုင်း ညာဖက်ခြေထောက်ကို ဆန့်ထားစေပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောင်ကို ဘကြီးထောင်က မလိုက်သည်၊ လှလှ ၏ဘယ်ဖက်ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဘကြီးထောင်က ဖက်ရင်း အနောက်ကနေ သူ့လိင်တန်ကြီးကို လှလှ အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့် ဆောင့်ပြန်သည်။

ခနနေ လို့ညှောင်းသွားပြန်လျှင် လှလှကို ဖင်ဖူးတောင်းထောင်ခိုင်း ဒူးနူစ်ဖက်ကို ကားခိုင်းပြီး ပေါင်ခွဆုံကြားမှ ပင့်ဆောင့်ပြန်လေ၏၊ အဲဒီ အချိန်မှာတော့ လှလှ ဖင်လုံးကြီးတွေက တုန်ကနဲတုန်ကနဲ ၊ လှလှဖင်လုံးကြီး တွေကြားက အညိုရောင် ခရေပွင့်လေး ကိုပါ တံတွေး ထွေးထည့်လိုက်ပြီး လက်မလေးဖြင့် ထိုးပေးလိုက်ရာ လှလှ ခမျာ မခံနိူင်တော့ ပဲ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးသွားရရှာလေသည်၊ခနတာ ကျင်းစိမ်နားပြီးနောက်တခါကျတော့...

ဘကြီးထောင် အတွေး ရုတ်တရက်ပြတ်သွားသည်၊ မီးဖိုထဲက ရေချိုးခန်းထဲ ဒီးဒီး ဝင်သွားသံ ကြားရ သ ဖြင့်ဖြစ်သည်၊ သူ နှာစိတ်ကလည်း တအားမွန်နေပြီ ဖြစ်လို့ ဆက်တောင် မတွေးနိူင်တော့ ၊ သူ့လိင်တန်ကြီးမှာလည်း ပေါက်ကွဲ တော့မည်၊ ဒီးဒီးကို မုဒိန်းကျင့်ရ ကျင့်ရ လုပ်တော့မည် ဟု ဆုံးဖြတ်ရင်း ရေချိုးခန်းဘက်သို့ ထထွက်လာခဲ့တော့သည်။

ဒီးဒီး မှာ ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ဖြင့် ရေချိုးနေရင်း က စိတ်တွေက ထကြွနေသည်၊ အလုပ်မခံရတာ ကြာတာက တကြောင်း၊ ဘကြီးထောင်၏ ထွားကျိုင်းလှသော လိင်တန်ကြီးကို ကိုင်တွယ်ထုပေးလိုက်ရတာက တကြောင်း၊ အဓိက အကြောင်းကတော့ သူမနဲ့ ပြိုင်ဘက် လင်ညီအမ လှလှက ဘကြီးထောင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့ သည်ဆိုတာက လုံးဝကို မခံမရပ်နိူင်အောင် ကိုဖြစ်ခဲ့ရသည်။

 ရေချိုးရင်း သူမကိုယ်သူမ ဆပ်ပြာတိုက် နေရင်းက သူမရွှေရင် အစုံကို ပွတ်သပ်မိတော့ နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေက အထိမခံနိူင်အောင် ကို အခံရခက်နေသည်၊ သူမ ပိပိလေးကလည်း အရည် တစွတ်စွတ် နဲ့၊ ဟိုးတခါတုန်းက သူမ ဘကြီးထောင်ကို ရေချိုးခန်းတံခါး မှားဖွင့် မိတာ သတိရ ပြီး ၊ ဘကြီးထောင်များ မတော်တဆ ရောက်လာရင်၊ ဖွင့်လို့ရအောင် ဆိုပြီး ဂျက်ကို သွားဖြုတ်ထားလိုက်သေးသည်။

ဘကြီးထောင် ကတကယ်ကိုရောက်လာခဲ့ပါသည်၊ ဘကြီးထောင် ပထမတော့ ရေချိုးခန်း အဝမှာ ချီတုန်ချတုန်နူင့် ဖြစ်နေရင်းက၊ တံခါးလက်ကိုင်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊ တကယ်လို့ တံခါး ဂလန့်ချထားရင်တော့ လှည့်ပြန်မယ်ပေါ့၊ ဂလန့်မချထားရင် အနည်းဆုံးတော့ ဒီးဒီးနိူ့တွေ မြင်ရမယ်ပေါ့၊ အဲလို အတွေးနဲ့ ၊

တံခါးလက်ကိုင်ဆွဲပြီးဖွင့်လိုက်တော့ တံခါး လည်းပွင့်သွားရော ဘကြီးထောင်ပင် အံအားသင့်သွားသည်၊ ရေချိုးခန်းထဲက မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ရှိနေတဲ့ ဒီးဒီး ၊ တဗွမ်းဗွမ်း ရေလောင်းချိုးနေရာက ရပ်သွားသည်။

“  ဟင် ဖေဖေ..ဘာ..ဘာလာလုပ်တာလဲ..  ”

ဒီးဒီး က ရေခွက်ကို ပစ်ချပြီး လက်တဖက်က နိူ့တွေပေါ် ကန်လန့်တင် တဖက်က ပေါင်ခွစုံပေါ် ကာလိုက်ရင်း မေးလိုက်သည်၊ ဒီးဒီး မျက်နှာ အမူအယာက စိတ်ဆိုးပုံမပေါ်သဖြင့် ဘကြီးထောင် တယောက်နဲနဲ ရဲ သွားသည်။

“  ဖေဖေလည်း ညီးစီစီ ကြီးနဲ့ ဖြစ်နေလို့ ရေချိုးမလားလို့ပါ...  ”

“  ဟင် ဖေဖေကလဲ အနည်းဆုံးတော့ ဒီးပြီးအောင်တော့ စောင့် မှပေါ့..  ”

“  ဒီးဒီး က ရေစိုလက်စနဲ့ ဆိုတော့ အားမနာရဘူးပေါ့..ဖေဖေက အကူညီလိုတယ်လေကွယ်..  ”

ဘကြီးထောင်က ပြောပြော ဆိုဆိုနဲ့ အင်းကျီချွတ်နေရင်း ပုဆိုးကိုပါကွင့်လုံး ချွတ်ချလိုက်၏။

“  အို..ဖေဖေကလဲ..  ”

ဒီးဒီးက ပြောတာ ပြောနေတာ ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲရှိနေသေးသဖြင့် ဘကြီးထောင်က ရေချိုးခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်သည်၊ ဒီးဒီး မှာ ဘာလုပ်ရမလဲ မသေခြာသဖြင့် နောက်ဆုတ်ပေးလိုက်၏၊ ဘကြီးထောင်က ခတ်တည်တည်ပင်ရေတခွက်နူစ်ခွက် ခတ်ချိုးလိုက်သည်။

“ လုပ်ပါဒီးဒီးရဲ့ ဖေဖေ့ ကျောကို ဆပ်ပြာ တိုက်ပေးပါအုန်း..  ”

“ ဟိုဘက်လှည့် ဒါဆိုလည်း”

ဘကြီးထောင်က တဖက်လှည့်ပေးလိုက်တော့ ဒီးဒီးက ဆပ် ပြာရည်လက်ထဲ ထည့် ကာဘကြီးထောင် ကျောကို စပြီး ပွတ်ပေး နေသည်၊ ဘကြီးထောင်မှာ ဒီရေချိုးခန်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ သူနူင့် ဒီးဒီး တို့ ကိုယ်လုံးတီးနူင့် နူစ်ယောက် ထဲ ဆိုသော အတွေးနူင့် လိင်တန်ကြီး စ မာလာခဲ့ရသည်။

“ ပေါင် လေး ခြေထောက် လေး လုပ်ပေးပါအုန်း ”

ဘကြီးထောင် ရဲ့ တောင်းဆိုမှု ကြောင့် ဒီးဒီးက ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ဘကြီးထောင် တင်ပေါင်ခြေသလုံးတို့ ကို ဆပ်ပြာဆက်တိုက် ပေးနေလိုက်သည်၊ ဒီးဒီး သူ့ခြေသလုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်နေသော အချိန်မှာ ဘကြီးထောင်က ဒီးဒီး ဖက်ကို လှည့်လိုက်သည်၊ ဒီးဒီး ခေါင်း ငုံ့ နေရာမှ မော့လိုက်တော့ ဘကြီးထောင် ၏လိင်ချောင်းကြီးက မာတောင်ပြီး တယမ်းယမ်း နူင့်သူမမျက်နှာရှေ့ မှာ တွေ့နေရသည်။

“ ဒါလေးပါလုပ်ပေးပါအုန်း သမီးရယ် ”

ဒီးဒီးမှာ ဘာမှမပြောတော့ ပဲ ဘကြီးထောင်၏ လိင်ချောင်းကြီးကို ဆပ်ပြာရည်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်၏၊ ဘကြီးထောင်က ရေခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးပေါ်မှ ဆပ်ပြာရည်များကို လောင်းချလိုက်သည်၊ ဒီးဒီး က ဘကြီး ဘာလုပ်တာပါလဲ ဆိုပြီးကြောင်သွားကာ မော့ အကြည့်၊ ဘကြီးထောင်က ဒီးဒီးရဲ့ ခေါင်းအနောက်ဘက်ကို ထိန်းကိုင် ကာသူ့ဆီကို ဆွဲယူလိုက်တော့ ဘကြီးထောင့် လိင်တန်ကြီးမှာ ဒီးဒီး နူတ်ခမ်း အစုံ ကိုသွားထိ လေသည်။

ဒီးဒီး နူတ်ခမ်း အစုံမှာ အလိုလို ဟသွား ပြီး ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီးမှာ ဒီးဒီး ပါးစောင်ထဲ ပြည့်ကျပ်ကာ ဝင်သွားတော့ သည်၊လောက မှာ ကိုယ်သိပ်ခက်ခဲမယ် လို့ ထင်ထားတာတွေဟာ တစ်ခါတစ်လေ အရမ်းကိုလွယ်ကူနေတက်တယ်၊ဘကြီးထောင် ပဲ ကြည့်  မုဒိမ်းပဲကျင့်ရရ ဒီးဒီး ကို ပွဲကြမ်းတော့ မယ်ဆိုကာမှ အရာရာ က လျှောလျှောလျူလျူ၊အခုတော့ သူရဲ့ လိင်တန်ကြီးကို ချွေးမချောလေး ဒီးဒီး ကဖွဖွလေး ငုံပေးနေ လေ ပြီ။

“  အင်း….. အင်း …..  ”

ဘကြီးထောင် ခမျှာ  ငြီးနေရရှာ သည်၊ဒီးဒီးလည်း မထူးတော့ပြီမို့ ဘကြီးထောင် လိန်တန်ကြီးကိုစုံကိုင် ကာ သူမ ပါးစပ် တွင်း သို့ စုန်ဆန်သွင်းထုတ် အားပါးတရ မှုတ်ပေး လိုက် သည်။

တကယ်တော့ ဒီးဒီး ဟာ ရိုးအေးသူလေးပါ၊ အခုလို မှုတ်တာတွေစုတ်တာတွေကိုသိပ်ကျွမ်းလှတာတော့မဟုတ်၊ ကိုယ့်အဖို့အရသာ ရှိတယ်လို့ လဲ မထင်၊ တခါတရံ သူ့လင် ကိုမောင်လေး အလိုကျ အခု လိုပြုစုပေး တာတွေရှိလို့တာ လုပ်တက်နေတာ၊  အဲဒီ အချိန်တွေ ဆိုရင် လည်း သူလင် ကိုမောင်လေး က ဒီအတိုင်း ပက်လက် ကားကား ကြီးနဲ့ သူမ မှုတ်ပေးသမျှကို တအင်းအင်း နဲ့ ဇိမ်ခံ နေတာကလွဲ လို့ ဘာတုံပြန်မှုမှမလာ။

အခုတော့

ဘကြီးထောင် က ဒီးဒီး ခေါင်း ကို ညာ လက်နဲ့ကိုင် ရင်း နီညိုရောင် ဆံပင်လေးတွေကို ထိုးဆွပွတ်သက်ပေးနေ လေရဲ့၊  မသိမသာ အောက် ငုံ ကြည့် လိုက်တော့ စီးချက် ညီညီ လှုပ်ညီညီ လုပ်ရှား နေတဲ့ ဒီးဒီး ရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကိုတွေ့ လိုက်ရသည်၊ ရေသီးလေးတွေ ကဟီးလေးခိုလို့ပေါ့။

ဒီး ဒီးနို့ တွေ က သူအာပါးတရချ ခဲ့တဲ့ လှလှထက် အနည်း ကြီး တယ် ဒါပေမဲ့ ခလေး မမွေးဘူးသေးတော့ ဘရာ မပါတာတောင် မှ အောက်ကို တွဲမကျနေဘူး၊  ဘကြီး ထောင် လည်း သူ ညာခြေ ကိုရှေ့တိုး ပြီး  ဒူးခေါင်း နဲ့ အဲဒီနို့လေးတွေကို ဘယ်ညာပွတ်သက်ပေးလိုက်မိတယ်၊ အဲဒီတော့ သူ့ခြေ ဖျား က ဒီးဒီး ပေါင် ကြားကို အောတို ရောက်သွားရှာ တယ်။

ဒီးဒီး ရဲ့ ရေစိုစောက်မွေး လေးတွေ ရဲ့ အထိအတွေ့ ကိုသူရဲ့ ခြေေချောင်း တွေက သတင်းပို့ တော့ ဘကြီးထောင်အာရုံ က နို့တင်းတင်းလေး ဆီ ကနေ ဟိုးအောက် ကို ချက်ချင်းပြောင်းသွား တယ်၊ဒီးဒီး ပခုံး နှစ်ဖက် ကိုပြောင်းကိုင် ပြီး  ဆောင့် ကြောင့် ထိုင်နေ လို့ စကတဲ ဟပြဲလေးဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ အဖုတ်လေးထဲ ကို သူရဲ့ ညာချေမ ကြီးနဲ့ ကော့ပြီး ထိုးစမ်းလိုက်တော့….

ပြွတ် ကနဲ့ ဘကြီးထောင် လိင်တန် ကြီး ကိုသူမနှုတ်ခမ်း ပါး နှစ်ခုက ဆွဲထုတ်ပြီး ဘကြီးထောင် ရဲ့ ပေါင်လုံး ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပွတ်သက်ပေး ရင်း မော့ ကြည့် လိုက်မိတယ်၊ ဘကြီးထောင့် လိင်တန်ကြီး ကတော့ သူမမျက်နှာရှေ့မှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ရှိနေဆဲပါ။

သိထား ကြတဲ့ ဖော်မြူလာ အတိုင်း၊ ဘကြီး ထောင် လိင်တန် က ဒီလောက်ကြီး တာ သူ့ခြေမလည်း မှန်းကြည့်ပေါ့၊မျက်နှာဝိုင်း လေး နဲ့ မော့ကြည် နေတဲ့ ချွေးမချောလေးကို ငုံကြည့် ရင်း သူရဲ့  လိင်တန် ကြီး ကို သူမပါးစပ်ပေါက် ရှေ့ ကို ပြန်တေ့ပေး လိုက်ရာ…ဒီတစ်ခါတော့ ဒီးဒီး ကလက်နဲ့ မကိုင်တော့ ပဲ သူမနှုတ်ခမ်းလေး တွေနဲ့ပဲ ဆွဲထိန်း စုပ်ယူလိုက်တော့တယ်။

ဒီးဒီ ညာ လက်ကအောက်ချ ပြီး ဘကြီး ထောင်ခြေမက သူမ ဟာလေး ထဲ ဒီထက်နက်နက်ဝင်နိုင်ဖို့ကူညီနေချိန်မှာ ဘယ်လက်ကတော့ ဘကြီးထောင် ညာပေါင်ပေါ်က အမွေးကြမ်း ကြီးတွေကိုပွတ်သက်ပေးလျက်၊ဒီးဒီးလည်း ဘကြီးထောင်ခြေမ အထဲ ပိုဝင်လာတော့ ဖီးတွေတက်ပြီး သူမပါးစပ် ထဲ ကလိင်တန် ကြီးကို ပထမတစ်ခါတုံး ကလိုသာမာန် ငုံယုံ မဟုတ်တော့ဘဲ နှုတ်ခမ်းလေးကိုပိုကျင်း အောင်စုပြီး ဘကြီးထောင့် ဒစ်ကြီး ကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ ပေးလိုက်အရာ.ဘကြီးထောင်က သူ့ဖင်ကြီးကိုကော့ထိုး ရင်း ...

“ အား အား ….သဒီး ရယ်” 

ဟု ဆိုကာ သုတ်ရေတွေကို ဒီးဒီး ပါးစပ်ထဲ ကိုပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

တကယ်ဘကြီးထောင် ငြီး လိုက် တာကတော့ “သမီးရယ်” ပါ။ရုတ်တရက် ဒီးဒီး အငိုက် မိသွားသည်၊ ပုလွေ ကောင်းကောင်း ပင် မမှုတ်ဖူးသူ သူမ အဖို့ အခု လို ယောက္ခမ ကြီး ကသူမပါးစပ် ထဲ သုတ်ရည်တွေ ထုတ် ပစ်လိုက်တော့ အော့ ကနဲ  ဖြစ်သွားပြီး ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင် ပေါ်ကို ကမန်းကတန်း ထွေးထုတ်ပစ်လိုက် မိသည်၊ နောက်တော့ ရေကန်ထဲ မှ ရေခွက်ကို ယူပြီး ပါးလုပ် ကမန်းကတန်းကျင်းပြီး ရေချိုးခန်းထဲ မှ ပြေးထွက် သွားတော့ ၏။

ဘကြီးထောင် အဖို့ လည်း လောလော ဆယ် တချီ ပြီးသွားပြီမို့ စိတ်ကျေနပ် သွားကာရေ မိုးချိုး ပြီး အ င်္ကျ ီ လဲ ပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်သွားပြီး တရေးတမော အိပ်နေလိုက်၏၊ဒီးဒီး တယောက်မှာ သာ ကိုယ့် ကိုကိုယ် ဒေါသ ဖြစ်နေ၏၊ ဘယ်က ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ သူမကိုယ်တိုင် သေခြာမသိလိုက် သေးခင် ယောက္ခမကြီး ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီး သူမ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာရုံမက လရည်တွေတောင် ထုတ်သွားခဲ့ သေးသည်၊ ရှက်လည်း ရှက် ၊ ယောက္ခမကြီးနဲ့ ဘယ်လို မျက်နှာချင်း ဆိုင်ရမှန်းလည်း မသိလို့ အိပ်ယာပေါ် မှာ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် နူင့် နဲ့ အိပ်ပျော်သွားတော့ သည်။

ဒီးဒီး ဘယ်က ဘယ်လိုရောက်လာမှန်းမသိ အခန်းတခုထဲ မှာ သူမ နူင့်မျက်နှာကြောမတည့်သော မယားညီအမ လှလှ နူင့် ယောက္ခမ ဘကြီးထောင် တို့ ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ ချစ်ပွဲ ဝင်နေကြတာတွေ့ လိုက်ရသည်၊ လှလှ မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလျှက် ဘကြီးထောင်က သူမ ပေါင်နူစ်လုံး ကြားမှာ ဒူးထောက်ရင်း အားရပါးရ ဆောင့်နေ၏၊ ဘကြီးထောင်၏ ကြီးထွား တုတ်ခိုင်လှ သော လိင်တန်ကြီး လှလှ ၏ စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကြီး မှာ ဝင်ထွက်နေတာကို ငေးကြည့် နေမိသည်၊ လှလှ မှာ ဘကြီးထောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း မျက်နှာလေး တွန့်တွန့် သွားပြီး သူမ နူတ်ခမ်းထူထူလေး ဟ ဟ သွားရင်းက မနာလိုသလို ကြည့်နေသော ဒီးဒီး ကို သရော်တော်တော် မျက်နှာပေး နူင့် ကြည့်နေသေးသည်။

ဒီးဒီး ခမျာ သူမ မယားညီအမ ကို မနာလို သော်လည်း ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန် ကြီး ဆွဲငင်အားကြောင့် အရည် တွေနူင့် စိုရွဲ နေသော သူမ အဖုတ်လေး ကို အတင်း ဖိပွတ်နေမိတော့သည်၊ ထို အချိန်မှာပဲ သူမ၏ နူတ်ခမ်း အစုံ ကို စိုစို စွတ်စွတ် နူတ်ခမ်း အစုံဖြစ် စုပ်ယူတာ ခံလိုက်ရ ပြီး အိမ်မက် က လန့်နိူး သွားတော့သည်။

“  အို...ဟင်..ဖေဖေ...နိူး..နိူး.. မလုပ် ပါနဲ့..ကိုမောင်လေး သိသွားရင်...ဟွန့်.......  ”

ဒီးဒီး စကားတောင် ဆုံးအောင် ပြောခွင့် မရ၊ ဘကြီးထောင်ရဲ့ ပါးစပ်က ဒီးဒီး နူတ်ခမ်း အစုံကို ငုံ စုပ်ပြီး တအားဆွဲ နေသည့် အပြင် ၊ဘယ်က ဘယ်လို ထမိန်အောက်က လက်လှိူသွင်းလိုက် မှန်း မသိသော ဘကြီးထောင်၏ လက်ဖဝါး ကြီးတွေက ဒီးဒီး ၏ အိမ်မက် ထဲ မှာ ပင် ရွဲနေပြီဖြစ်သော အဖုတ် ပေါ်သို့ တိုက်ရိုက်ကြီးရောက် ခါ ဆုပ်နယ်နေပြီဖြစ်သောကြောင့်တည်း။

ဘကြီးထောင်၏ ကျွမ်းကျင် လှသော လက်များက ဒီးဒီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်ချေ ဆော့ ကစားပေးရုံ မက အတွင်းခေါင်းထဲ ကိုပါ တချက် တချက် ထိုးနစ် မွှေနှောက်နေ ပြန်သဖြင့် ဒီးဒီး ခမျာ ကာမ ဒီရေ တက်လာခဲ့ ရလေတော့သည်။

သူမ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ၊ ထမိန် ခါးထိလန်ကာ ပေါင်နူစ်လုံးကားနေပြီဖြစ်သော ဒီးဒီး ကိုယ်ပေါ် ဘကြီးထောင်က လှိမ့်တက်ကာ၊ သူ၏ ဖောင်းတင်း မာတောင်နေသော လိင်တန် ကြီးကို၊ ဒီးဒီး စောက်ဖုတ် အဝတွင်တေ့ ကာ ဖိသွင်း ချလိုက်လေတော့သည်။

“  ဖြစ် ဗြစ်..စွိစွတ်.  ”

“  အား.အမေ့..အီး ဖေဖေ..နာတယ် အရမ်းကြပ်နေတယ် ..ဖြေးဖြေး..အား..  ”

ဒီးဒီးရဲ့ မချိ မဆန့် အော်သံလေးက ညု သံလေးလို ဘကြီးထောင် ရဲ့ ကာမစိတ်တွေကို မီးလောင်ရာလေပင့် သကဲ့ သို့ ရှိလေသည်၊ ပထမပိုင်းသာ အော်ညီး နေသော်လည်း တဖြည်းဖြည်းခြင်း ဖြင့် သူ့ကို ပြန်လည် တွယ်ဖက်လာပြီး အားကျမခံ ကော့ကာ လူးကာဖြင့် အောက်က ပြန် ပင့်ပေးနေသော၊ ချွေးမ အငယ် ဆုံးလေးကို ကြည့်ကာ ဘကြီးထောင် ပြုံးလိုက် မိသည်၊ တော်တော် ဆိုးတဲ့ ငါပါလား၊ ကိုယ့်သား တွေရဲ့ မိန်းမတွေတောင် မရှောင် ၊ အပေါက်မြင် ဆော်ခြင်တဲ့  အဆင့်တောင် ရောက်နေပြီလား၊ တကယ်တော့ တွေးမိတယ် ဆိုတာ စက္ကန့် ပိုင်းလေးပါ၊ နောက်တော့ စည်းချက် ညီညီ တဖတ်ဖတ် တဖွတ်ဖွတ် နဲ့ စေးကျပ်လှသော ချွေးမ အငယ်ဆုံးလေး ၏ အဖုတ် ကို အရသာခံ လုပ်နေမိတော့သည်။

ဒီးဒီး တယောက်မှာလည်း ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ဆိုတဲ့ အရသာကို သဘောပေါက်သွား ကာ ၊ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေသည့် ကာမ အရသာကို ကိုမောင်လေး မပြန်လာခင် အထိ ဘကြီးထောင်နူင့် တက်ညီလက်ညီ ခံစားနေပေတော့သည်၊ အိမ်ထဲ မှာ နေရာပေါင်းစုံ၊ အချိန်မရွေး၊ ဒီးဒီး ရဲ့ အပေါက် အစုံ၊ မှာ ဘကြီးထောင် ပြုသမျှ၊ ကျေကျေနပ်နပ် နူင့် နု ရလေသည်။

ဒီးဒီး မှာ သူမ၏ နောက်ပေါက်ကို အစက မပေးခြေ၊ ကိုမောင်လေးတောင် တခါမှ လက်ဖြင့် ပင် မလုပ်ဖူးသော ထိုနေရာကို ဘကြီးထောင် က စံချိန်လွန် လိင်တန်ကြီးနဲ့ လုပ်မည် ဆိုတော့ ခါးခါးသည်းသည်း ကိုငြင်း၏၊ ဒါပေမဲ့ ဘကြီးထောင်က လှလှ ဘယ်လောက် အနောက်ပေါက် ကို အပေးကောင်းကြောင်း ၊ လှလှ ဖင်ကြီးများမှာ ကားစွင့် လုံးတစ် လှပလှသဖြင့် လုပ်၍ အလွန်ကောင်းကြောင်း ဘယ်သူမှ လှလှ ကို မှီ မယ်မထင်ကြောင်း မသိမသာ ပြောပေးသဖြင့် နောက် ဆုံးတော့ ဒီးဒီး ၏ အပျိုစင် ဖင်၀ လေးကို ဘကြီးထောင် ၏ လိင်ချောင်း ကြီးဖြင့် ချဲ့ထွင်ခွင့် ရသွားတော့ ၏။

အဲလိုနဲ့ တနေ့ ထုံးစံ အတိုင်းပေါ့၊ကျန်းမာရေးလမ်းလျှောက်ထွက်ရာမှ ဘကြီးထောင်နဲ့ ဒီးဒီး တို့ အိမ်ကို လမ်းလျှောက် ပြန်လာ ကြသည်၊ နေ့ တိုင်း ဆိုရင် အိမ်ကို တန်းသွားကြလေးရှိသော် လည်း ထိုနေ့ က နေမှာ လည်း သိပ်မပူ၊ မိုးလည်း မရွာ လို့ ရာသီဥတုလေး ကောင်းနေရာ၊ ဘကြီးထောင်က ဒီးဒီး ကို ပန်းခြံဖက် ခန ဝင်ရအောင် ပြောသဖြင့် ဒီးဒီး ကလည်း သဘောတူ ကာ၊ နူစ်ယောက်သား လျှောက်လာခဲ့ ကြသည်။

ဒီးဒီး မှာ ယောက္ခမကြီးနူင့် နူစ်ယောက်ထည်း လူမြင်ကွင်း ပန်းခြံထဲ မထိုင်ခြင်သဖြင့် ချောင်ကျကျ သစ်ပင်ရိပ် ကောင်းကောင်း အောက်မှာ သွားထိုင် ကြသည်၊ ဘကြီးထောင် က ထုံးစံ အတိုင်း ဘောင်းဘီတို လေးတွေနဲ့ အားကစားလုပ်နေကြသော ကောင်မလေးတွေကို ခေါ်တော တထောင်အားနူင့် ကြည့်နေ လေသည်၊ ကြည့်ရင်း အာရုံ ရူစားရင်းက သူ့ ငယ်ပါ ကပါ နိူးကြွားတက်ကြွလာလေရာ သူ၏လက်များက အလိုလို သူ့ဘေးမှာ ထိုင်နေသော ဒီးဒီး ပေါင်ပေါ် လို့ ရောက်သွားတော့၏။      

“  အို့...ဖေဖေ ကလည်း သူများတွေ မြင်ကုန်ပါ့မယ်...  ”

ဒီးဒီး က ဘကြီးထောင်လက်ကို တွန်းဖယ်ရင်းပြောလိုက်သည်။

“  ဒီးဒီး ကလည်း ဒီနားမှာ ဘယ်သူမှ မှ မရှိတာ ဘယ်လိုမြင် ရမလည်း..  ”

“  ဖေဖေ ကလေ သိပ်ကဲ တာပဲ၊ ဟိုဘောင်းဘီတိုနဲ့ ကောင်မလေး တွေမြင်လို့ မဟုတ်လား၊ ..ဟင့် နာဘူးကြီး..ခွိခွိ..

ဘကြီးထောင်က ချွေးမ အငယ်ဆုံးလေး ပြောသမျှ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ ခံပြီး လက်က ဒီးဒီးပေါင်ကို ထမိန် အပေါ်က ပင်ပွတ်ပေးပြီး ဆုပ်ညှစ် ပေးလိုက်သေးသည်၊ဘကြီးထောင်က ပေါင်လေးကို ဆက်ပွတ်ပေးနေရင်း 

“  ဖေဖေ က အဲလိုနှာဘူး ကြီးမို့ ချွေးမတွေက ချစ်နေကြတာပေါ့..  ”

လို့ ပြောလိုက်သည်။

“  အောင်မယ် သူ့ ဟိုချွေးမ နန့်နန့် ကိုထည့် ပြောမနေပါနဲ့..ဟို မပိုးပိုး နဲ့ရောလွတ်ရဲ့လား..ဟင်း..  ”

“  ပိုးပိုးနဲ့ ကလွတ်ပါတယ်ကွယ်၊ အခုချိန်ထိတော့ အဟီး..  ”

“  ဟင်း အံ့ဩစရာကြီး ဒီလောက်လှတဲ့ မပိုးပိုးနဲ့ကျတော့ မဖြစ်ပဲနဲ့ လှလှနဲ့ မှဖြစ်တာ အဖေ့မျက်လုံး ဆရာဝန်ပြဖို့ လိုနေပြီ၊ဟင်း...

“  ဟင့်အင်း ဖေဖေ့ ချွေးမထဲ မှာ ဒီးဒီး ကအလှဆုံးပါ၊ ...  ”

“  ဟင့် တော်ပါ..သူလိုခြင်တာရလို့ လာမြှောက်မနေပါနဲ့ ဟွန်း..ဒါပဲ နော် ကိုလေးပြန်လာရင်တော့ မရတော့ ဘူး၊ အရင်လိုပဲ ပြန်နေကြရမယ်..  ”

ဘကြီးထောင်က စိတ်ထဲမှာတော့ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့ကွာဟု ပြောလိုက်သော်လည်း၊ တကယ့် ပါးစပ်ကတော့

“  အင်း..ဒါဆိုရင်လည်း လာတော့ အိမ်ပြန်ရအောင် အချိန်ရှိခိုက် လုံးလစိုက်ရအောင်..ဟဲဟဲ..  ”

…..

အိမ်အပြန် လှေခါးအတက်မှာ ဘကြီးထောင်လက်က အငြိမ်မနေ၊ ဒီးဒီး၏ တကိုယ်လုံးပေါ်မှာ ပွတ်သပ် ဖျစ်ညှစ်မိနေသည်။

“  အို့..ဖေဖေကလည်း လက်ကို ငြိမ်ငြိမ်ထားစမ်းပါ..အိမ်နီးချင်းတွေ အမှတ်တမဲ့ တွေ့သွားမယ်  ”

အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ဘကြီးထောင်က ဒီးဒီးလက်ကို အတင်းဆွဲခေါ်သွားသည်။

“  ဟင်း ဖေဖေ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ဘာလုပ်မလို့တုန်း..အခန်းထဲ သွားရအောင်ပါ..  ”

“  ဟင့်အင်း ဖေဖေ မစောင့်နိူင်တော့ ဘူးဒီးရယ်လာပါ၊ ဒီစားပွဲလေးမှာ လက်ထောက်ပေးထားလာလာ..  ”

ဘကြီးထောင်၏ ကမူးရူးထိုးကြောင့် ဒီးဒီး တယောက် မှာမငြင်းဆန်နိူင်ရှာပဲ ဧည့်ခန်းအလယ်က စားပွဲပုလေး မှာ လက်နူစ်ဖက်ကို ထောက်ပြီး ခါးကုန်း ဖင်ကော့ပေးလာသည်၊ ဘကြီးထောင် ဘာကြိုက်တတ်လည်း သူသိနေပြီမဟုတ်လား။

ဘကြီးထောင်က ဒီးဒီး ထမိန်စကို ကွင်းလုံးပုံသွားအောင် ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံ ပိုးသားချောမွတ်မွတ် မရမ်းနုရောင်လေးကို ပါဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင်က ကွင်းလုံးပုံ ချွတ်ချလိုက်သော သူ၏ပုဆိုးကွင်းနူင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အခန်းထောင် ကန်ပစ်လိုက်ကာ သူ၏ မာတင်းနေပြီဖြစ်သော လိန်ချောင်းထိပ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဒီးဒီး ပေါင် ၂ လုံးကြားမှ အဖုတ်ဟတတလေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်၊ 

“  အိ..အား...အိုး..အဖေ့....  ”

“  အား..အူး..ကောင်းလိုက်တာ ဒီးရယ်..  ”

ဘကြီးထောင်က ပထမ ဖြေးဖြေးခြင်း အဝင်အထွက်လုပ်ရာမှ တဖုန်းဖုန်းနူင့် အချစ်ကြမ်းလာခဲ့သည်၊ ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီးက ခလေးမမွေးသေးဘူးသော ဒီးဒီး အဖို့ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် စီးစီးကြီးနဲ့ အရသာရှိလှပေသည်၊ ထို့ကြောင့်လည်း များမကြာမှီ ဒီးဒီး တယောက် ကိုယ်လေး တုန်တက်ပြီး တချီပြီးသွားရရှာလေတော့သည်။

ဒီးဒီး ပြီးသွားမှန်းသိသော ဘကြီးထောင် ခနနားလိုက်ကာ ဒီးဒီးကို စားပွဲပေါ် အလွယ်ရှိနေသော အုန်းဆီ ပုလင်းကို လှမ်းယူခိုင်းလိုက်သည်၊ ဒီးဒီး မှာ ဘကြီးထောင် ဘာလုပ်တာ့မည် ဆိုတာ ကို သိနေသည့် အတွက်၊ အုန်းဆီ ပုလင်းကို လက်ပြန်ကမ်းပေးရင်းက မျက်စောင်း တချက်ထိုးလိုက်သည်။

“  သူက တခါထဲ ဒါပဲ စဉ်းစားနေတာပဲ မြန်မြန်လုပ် ဒီးညှောင်းတယ်  ”

“  ဒီး ညှောင်းရင် ကြမ်းပေါ်မှာပဲ ဖင်ဘူးတောင်ထောင်လိုက်လေ ဟို ကုလားထိုင်ပေါ်က ခေါင်းအုန်းယူလိုက်  ”

ဘကြီးထောင် ပြောသည့် အတိုင်း ဒီးဒီး က လုပ်နေတုန်း ဘကြီးထောင်က ကမာန်းကတန်း ဆိုဖါအောက်မှာ အလွယ်ရအောင် ဖွက်ထားသော ကွန်ဒန် ကိုထုတ်ပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးမှာ စွပ်လိုက်သည်၊ နောက်တော့ ဖင်ဗူးတောင်ထောင်ထားသဖြင့် ကားစွင့်နေသော ဒီးဒီး ၏ ဖင်ကြီးကို ဖြဲပြီး အုန်းဆီ ပုလင်းကို နည်းနည်းခြင်း လောင်းချလိုက်သည်၊ သူ့ လက်ချောင်းများဖြင့် အုန်းဆီကို ဒီးဒီး ဖင်ဝထဲ ထိုးထည့်ထည့် ပေးလိုက်ရာ ဒီးဒီး၏ဖင်မှာ ချောမွတ်ကာ သူ့ လိင်တန်ကြီး အတွက် အဆင်သင့် ဖြစ်သွားတော့၏၊ ဘကြီးထောင်က သူလိင်တန်ကြီးကို ဒီးဒီး၏ဖင်ဝလေးမှာ တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်းသွင်းလိုက်တော့သည်။

“  အင်း..အီး....  ”

“  ဖုတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..  ”

အုန်းဆီကြောင့် ချောချော ရူရူ ဝင်သွားပေမဲ့ တင်းကြပ်လှသော ဒီးဒီး ဖင်ဝလေး၏ညှစ်အားကြောင့် ဘကြီးထောင် လိင်ချောင်းကြီးမှာ ပိုမိုမာတင်းလာရပြီး ဘကြီးထောင်လည်း စိတ်တွေဖိုတက်ကြွလာရကာ အားဖြင့် ဖုန်းဖုန်းဖတ်ဖတ် မြည်အောင်ဆောင့်နေမိတော့သည်၊ ဒီးဒီး ၏ တအီးအီး ညီးသံ ၊ သူ့ပေါင်ခြံနူင့် ဒီးဒီး တင်ပါးတို့ ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် ကြားကမှ အခန်းပေါက်ဝက အသံ တခု ကြားသလိုရှိသဖြင့် ဘကြီးထောင် မော့ကြည့်လိုက်တော့၊ သူတို့ နူစ်ယောက်ကို မျက်လုံး အပြူးသားနူင့် ကြည့်နေသော ချွေးမ အကြီးဆုံး ပိုးပိုး ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်၊ ကာမ အရသာ အထွပ်အထိပ် ရောက်ခါနီး အရှိန် ရနေပြီဖြစ်တဲ့ ဘကြီးထောင်က ရပ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ ပိုးပိုးကို မျက်လုံးခြင်း တေ့တေ့ ဆိုင်ဆိုင်ကြည့်ရင်းက သူ့ ချွေးမ အငယ်ဆုံးလေးကို တဖုန်းဖုန်း ဆက်ဆော်နေမိတော့သည်။

..................................................................................................................

ပိုးပိုး မှာ ကိုတူးတယောက် သင်္ဘောလိုက်နေ တုန်းက  ငတ်နေသော ကာမ အရသာ ကို ယောက်က္ခမကြီး နူင့် ထိကပါး ရိကပါး လုပ်ပြီး ကိုယ့် ကိုယ်ကို  လက်ဖြင့်သာ အာသာဖြေခဲ့ ရသည်၊ သို့ပေမဲ့ ပြတ် နေတာကြာလို့လား မသိ၊ လက်နဲ့ သူမ အဖုတ်ကို ပွတ်ပြီး အာသာဖြေတာလောက် နူင့် အဆင်ပြေနေ ခဲ့ ရသည်၊ ဘကြီးထောင်ကို နည်းနည်း ပါးပါး ကလူ ကြည်စယ် ပြီး ဘကြီးထောင် စိတ်တွေထပြီး ကိုးယိုးကားယား ဖြစ်တာ သူက သဘောကျ ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း ဖီးတက်၊ သူ့ ဖာသာ အဖုတ်ကို တအားပွတ် အာသာဖြေ လိုက်တော့ ပြီး သွားတာပဲ။

အခု ကိုတူးပြန်ရောက်လာတော့ ငတ်သမျှ အတိုးချ ပြီး ဝက်ဝက်ကွဲ အောင် အဆော်ခံ ၊ ကုန်းနေရသဖြင့်၊ ဘကြီးထောင် ကိုပင် သတိမရတော့၊ ဒါပေမဲ့ တလနူစ်လ လောက် ကြာတော့ ကိုတူးက သူမကို လုပ်တာ တဖြေးဖြေး ရက်ခြားသွား၏ သူ့ အပေါင်း အသင်းတွေနဲ့ အရက်ထွက်သောက် တာက ပိုများလာ၏၊ကိုတူးက သူ့ မိန်းမ ကိုဆက်တိုက် လုပ်နေရတာ နည်းနည်း အီလာသည့် အထဲ အခုနောက်ပိုင်း ခေတ်စားလာသည့် မာဆပ် ပါလာ တို့ ကာရာအိုကေ တို့ ကို ဘော်ဒါတွေ နဲ့ အရက်သောက် ပြီး သွားရတာကို ပိုကြိုက်လာ၏၊ အဲဒီမှာ ပိုးပိုး ရောဂါတက်တော့ သည်၊ မရ နေရင် ကောင်းသား၊ အခုတော့ မှန်မှန်  ခံစားနေရ ရာမှ  တဖြေးဖြေးခြင်း သူ့ နားမကပ်တော့သော ကိုတူးနူင့် တကျက်ကျက် ဖြစ်လာ၏၊ အငယ် အနှောင်းထားနေသည် ဟုလည်း စိတ်ထဲ သံသယရှိလာသည်၊ စိတ်က လည်း နည်းနည်း တော့ ခံပြင်း လာသည်။ 

သူ့ လို ဘော်ဒီမျိုး ကို တော်ရုံယောက်ကျား မဆိုထားနူင့် ယောက်က္ခမ ကြီးလို အဖိုးကြီး တောင်မှ သရည် တမြှားမြှား ဖြစ်ရသည်၊ နောက်ပြီး အခုမှ သူ့စိတ် မျက်စေ့မှာ နိူင်းယှဉ် နေသည်မှာ ကိုတူး ၏ လိင်တန်ကြီး နူင့် ယောက်က္ခမကြီး ၏လိင်တန် ကြီး ဖြစ်သည်၊ အရင်က သူ့ ယောက်က္ခမကြီး ကို သူချောင်း ကြည့်စဉ်က ကိုတူး ကိုမမြင်ရသည် မှာ ကြာ တော့ စိတ်ထဲ မှာ သိပ်ကွားသည်လို့ မထင်ပေ၊ ကွာလည်း နည်းနည်း ပါးပါး ပါလို့ ထင်မိသည်၊ နောက် ကိုတူးပြန်ရောက် တော့ ကိုတူး လိင်တန် မှာ သေးသွားသလို ထင်မိသည်၊ နောက်တော့ သူ သတိထားမိသည် မှာ သူ့ ယောက်က္ခမ ကြီး လိင်တန်ကို မျက်စေ့ယဉ် သွား၍ ဖြစ်မည် ဟု ဖြစ်သည်၊ ဒါပေမဲ့ ခံနေကြ လိင်တန် ဆိုတော့ လည်း မာနေ တော့ ဖီးက လာတာ ပဲမို့ မထူးခြားပါ၊ သို့သော် အခု တလော ကိုတူးနဲ့ အစဉ် မပြေသဖြင့်၊ ဘကြီးထောင်ကို သတိယနေမိသည်။

အဲဒါနဲ့ နေလည်ခင်းတခု မှာ ဘကြီးထောင် ဆေးရုံက ဆင်းပြီးနားနေသော မောင်လေး တို့ အိမ်သို့ ဝင်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်၊ ဝင်လာလာခြင်း တံခါးခေါက်မလို့ လုပ်တော့ တံခါးက စေ့ရုံစေ့ထားတာ တွေ့ရလို့ အသာတွန်းဝင်လာခဲ့သည်၊ ဝင်ဝင်လာခြင်းမှာပဲ ဧည့်ခန်း ထဲက အသံကြားတာနဲ့ ဘာဖြစ်နေလည်း ဆိုတာ ချက်ခြင်းသိလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဘကြီးထောင်က ဒီးဒီးကို အဲလို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ဖင်ဗူးထောင်းထောင် ပြီးလုပ်နေ မည်ဟုမထင်ခဲ့ ပေ၊ ယခုတော့ ဘကြီးထောင်နဲ့ ဒီးဒီးတို့ အချစ် ကြမ်းကြတာကို အစအဆုံးမြင် လိုက်ရပြီး အသံတောင်မထွက်နိူင် သူမရဲ့ ဒူးတွေ ချောင်လာရသည်။

နောက်ဆုံး ဘကြီးထောင် ဒီးဒီး ရဲ့ ဖင်ကို ချတာလည်းတွေ့ ရော ပါးစပ် အဟောင်း သားဖြစ်သွား ရ၏၊သူ့ ယောက်ကျား ကိုတူး  သင်္ဘောသားကို တောင် သူမပေးပါ ကြောက်လို့ လည်း ဖြစ်ပါသည်၊ ယခုတော့ သူမရဲ့ လင်ညီအမ အငယ်ဆုံးက ကောင်းကောင်း ခံစားနေရပါလား၊ ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းသူမ ရဲ့အဖုတ်တွင်းက အရည်တွေစိမ့် လျှံ ထွက်လာရသလို ဒူးတွေကလည်း ချောင်လာပြီး ရုတ်တရက် လဲပြို မလိုဖြစ်သွား သဖြင့် မှီရာ နံရံကို လှမ်း အားပြု လိုက်တော့ အသံ ထွက်သွားရ၏၊ ဖင်ဗူးထောင် မှောက်နေသော ဒီးဒီးက မသိပေမဲ့ မော့်ကြည့်လိုက်သော ဘကြီးထောင် နူင့်သူမ မျက်လုံးခြင်း ဆုံသွားပြီး  မျက်လုံးခြင်း မလွဲဖြစ်ကြတော့ပေ။

ဘကြီးထောင်ကပြီးခါနီး မို့ထင်၏ မျက်လုံးတွေကို ပိတ်လိုက်ပြီး ဒီးဒီး ရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ကာ အားကုန် ဆောင့်နေတော့သည်၊ ပိုးပိုးက ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီး ဒီးဒီး ဖင်ပေါက်ထဲကို ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် လုပ်နေတာကို မှင်သက်ကြည့်နေမိသည်၊ ဘကြီးထောင် ၏ အီးအားဟု အော်သံနဲ့ အတူ ပြီးသွား သဖြင့် ဒီးဒီး၏ဖင် ကြီးမှာ သူ၏ ပေါင်ခြံကို ဖိကပ်ထားလိုက် ချိန် ကျမှ သတိရပြီး ပိုးပိုးခမျာ မူလက ဝင်လာခဲ့ သောတံခါးပေါက်မှ အမြန် ပြန်ထွက် ပြေးလာခဲ့တော့သည်။

ဘကြီးထောင်က သုတ်ရည် များ ဇာတ်ကနဲဇာတ်ကနဲ ကုန်အောင် ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြီးမှ မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့  ချွေးမ အကြီးဆုံး ပိုးပိုးတယောက် မရှိတော့ခြေ၊ဒီးဒီး မှာ နောက်ဆုံး ကိုမောင်လေး ပြန်လာပါက မရတော့ ဟု ပြောထားသော်လည်း၊ တကယ်တော့ ဘကြီးထောင် ၏ အလိုကို မငြင်းဆန် နိူင်ခဲ့ ပါ၊ ဒီးဒီးလည်း အလုပ်ပြန်ဝင် ကိုမောင်လေး လည်း အလုပ်ပြန်ဝင်တော့ နဂိုလ် အချိန်ဇယား အတိုင်း ပြန်ဖြစ် သွား ပြီး နေ့ခင်းဘက် များတွင် ယောက်က္ခမကြီး အလို လိုက်မိပြန်တော့ သည်။

.......................................................................................................

ဒီလိုနဲ့ ဘကြီးထောင်တယောက် သမီးကြီး မထွေးရီ အိမ်သို့ အလှည့်ကျလို့ ရောက်ရပြန်တော့သည်၊မထွေးရီ အိမ်ရောက်ပြန်တော့  စန္ဒာလေး နဲ့ ပြန်တွေ့ရသည်ပေါ့၊ ပထမတော့ စန္ဒာလေး က စိမ်းသယောင် ပြ ပေမဲ့ ၃-၄ ရက် အကြာမှာ နေခင်းဘက် နူစ်ယောက်ထည်း ရှိတော့ ဘကြီးထောင်လက် မှ ပြေးမလွတ်တော့ ပါပေ၊ ဒီတခါ တော့ ဘကြီးထောင်က ဆေးကို ခြင့်ခြင့် ချိန်ချိန် သုံးတတ် ပြီမို့ အပျိုစင် စန္ဒာလေး အဖို့ တော့ ကာမ အရုံခံစား မှု သော့ခလောက်တွေကို တခုခြင်း တခုခြင်း ဖွင့်ပေး တာ ခံနေရသကဲ့ သို့ ဖြစ်ရလေရာ ငယ်ငယ် ရွယ်ရွယ်နဲ့ အတတ် ပေါင်းစုံ အောင် တတ်ခဲ့ ရပြီး ဘကြီးထောင်ကိုပင် တခါတလေ ပြန် ဆရာမလုပ်တတ် နေလေပြီ။

အခုတော့ ဘကြီးထောင်လည်း စန္ဒာလေး၏ ပရောဂ ကြောင့် ဆောင်းဦးနူင့် မထွေးရီ တို့၏ အချစ် ပွဲကြမ်းကြမ်းများကို အခွင့်ရေးရတိုင်း ချောင်းကြည့်နေမိပြီ၊ ဒီကောင်လေး က လူသာငယ်သည်၊ ပညာက မခေကြောင်း ၊ဘကြီးထောင်တယောက် ချောင်းရင်းမှ၊ သိလာခဲ့ရသည်၊ မထွေးရီက ကလေး မုန့်ပေး ကြိုက်တာ မဖြစ်နိူင် ၊ ဆောင်းဦး ကသာ မထွေးရီ ကိုကြုံးသွင်း သွားတာဖြစ်မည် ဆိုတာကို ဘကြီးထောင် နားလည်သွားသည်။

သူ့လို အဖိုးကြီးတောင် ပညာပြန်ယူ နေရတာပဲ စဉ်းစားကြည့်တော့၊ ပထမတော့ ကိုယ့်သမီး နဲ့ ကျောင်းသားလေး မို့ မချောင်းခြင်၊ ဒါပေမဲ့ ဟိုနှာထမလေး စန္ဒာက အကြပ်ကိုင်သည်၊ သူချောင်းခြင်သည်၊ ဘကြ၊ီးထောင်လည်း လိုက်ချောင်းရမည်၊ မချောင်းပါက သူ့ကိုဘကြီးထောင် ထိဖို့ မမျှော်လင့်နဲ့တော့ စသည်ဖြင့် ချိမ်းခြောက်တတ်သည်၊ ဘကြီးထောင်က လည်း နဂိုလ်ထဲက ချောင်းခြင်တာပါ၊ ဒါပေမဲ့ နည်းနည်း ရှိန်းနေသည်၊ စန္ဒာလေး အကျပ်ကိုင်တော့ ချော်လဲရာ ရောထိုင်ချလိုက်သည်။

ချောင်းရင်းနဲ့ တခါတလေ မထွေးရီကို လည်း ဒေါသဖြစ်ရသည်၊ ဒီကောင်လေးက စတာလည်း စတာပေါ့၊ ကောင်မ ကိုက နှာထလွန်းသည်၊ ဟိုကောင်လေး လုပ်သမျှကို မညီးမငြူ ခံသည်၊ ပုံစံ မျိုးကို စုံနေသည်၊ ဘကြီးထောင် ဒီအသက်အရွယ် အထိ မကြုံဖူးသည့် ပုံစံတွေပါပါသည်၊ ဟင်း ဒီကောင်လေး ဘယ်ကများ ဒါတွေတတ်လာပါလိမ့်ပေါ့၊ ပြီးတော့ ဘကြီးထောင် စန္ဒာလေး နဲ့ စမ်းသည်၊ တချို့ ဟာတွေက လုပ်လို့ အရမ်းကောင်း ဖီးတက်လာရင်း လုပ်နေရင်း ဘကြီးထောင် မျက်လုံးမှိတ် ဇိမ်ခံ လိုက်ရင် မျက်လုံးထဲ မထွေးရီ ကိုယ်လုံးတီး ပုံ ပေါ်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း မျက်လုံးပြူးဖြင့် စန္ဒာလေး ကိုကြည့်မိသည်၊ သေခြာအောင်၊ ဟင်း၊ ဘကြီးထောင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် သက်ပြင်းချမိသည်။

စန္ဒာလေး ရဲ့ နောက်ပေါက်ကတော့ သိပ် ကြိုးစားစရာပင်မလို၊ ကောင်မလေးက ပင် စမ်းခြင်နေသည်၊ ဆောင်းဦး သူမ အဒေါ် ကို ဖင်ချ နေတာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ မြင်ဖူးနေ ပြီး၊ သူမ အဒေါ်ကိုယ်တိုင် ကပင် အရသာ ကောင်းကောင်း ခံစားနေပုံတွေ့ နေရသဖြင့် သူမ ကကိုယ်တိုင် ခံစားခြင်နေ သောကြောင့်ဖြစ်သည်၊ ဘကြီးထောင် အဖို့ကလည်း သူ့ချွေးမ နူစ်ယောက်စလုံးက ဖင်ကြီးကြီး ပေါင်လုံးတောင့်တောင့် တွေ ဆိုတော့ အခု ပေါင်လုံးနဲနဲ သေးပြီးဖင်လုံးသေးသေးကျစ်ကျစ် စန္ဒာလေး ကို ဖင်ချတော့ တမျိုး ဆန်းနေသည်၊ ဒါပေမဲ့ အပျိုစင်ဖင်ဆိုတော့ ဖြေးဖြေးခြင်း ကျိုးစားရသည်၊ တနေ့ တလက်မ ၊ ဒီအဝ ဘယ်ပြေးမလဲ ဆိုတဲ့ ထုံး နှလုံးမူ လို့ပေါ့၊ အဟီး၊ ဒါပေမဲ့ ဖင်လုံး မကြီးတော့ အောက်ကနေ ပင့်ညှောင့် စရာမလိုပဲ အဆုံးထိဝင်နေတော့ တမျိုးချကောင်း နေသေးသည်။

အဲလိုနဲ့ သုံးလ ပြည့်တာ မြန်လိုက်တာ ဟု ဘကြီးထောင် ထင်မိသည်၊ သူ့ သား မောင်တူး အိမ် အလှည့် ရောက်ရပြန်တော့သည်၊မောင်တူး အိမ် ပြန်ရောက်တော့မှ ဘကြီးထောင် သူနဲ့ ဒီးဒီး လုပ်နေတုန်း သူ့ချွေးမ အကြီး ဆုံး ပိုးပိုး မိသွားတာ သတိရ တော့သည်၊ ဒါပေမဲ့ ၃လ ကျော်ကျော် လောက် ကြာပြီ ဆိုတော့ သိပ်တော့ မျက်နှာ မပူတော့၊ ပိုးပိုးကလည်း ဘာမှ မဖြစ်သလိုပင်။ 

ဒါပေမဲ့ တပတ်လောက် ကြာတော့ ဘကြီးထောင် ထုံးစံ အတိုင်း ပြန်ဆာလာပြန်၏၊ ဒီတခါ သူသတိထားမိတာက မောင်တူး နဲ့ ပိုးပိုး တို့ အချစ် ကြမ်းတာ မမြင်ရတာပါပဲ၊ သူနောက်ဆုံး ဒီအိမ်က ထွက်လာခါစက မောင်တူးက ရောက်ခါစ၊      နေ့ တိုင်းလိုလို သူတို့ လင်မယား ဆော်ကြသည်၊ အခု တခေါက် မမြင်ရတော့၊ ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ၊ သူတို့ လင်မယား အချစ် ပွဲ ဆင်မဲ့ အစား ရန်ပဲ ဖြစ်နေကြသည်။

တညနေ လင်မယား နူစ်ယောက် အကြီး အကျယ် စကားများရန်ဖြစ်ပြီး မောင်တူး တယောက် လက်မပါစဖူး ပါလာပြီး ပိုးပိုး မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်ရာ ပိုးပိုးကလည်း ပြန် ကုတ်ခြစ်ဖိုက်ကြ သဖြင့် ဘကြီးထောင်က ဝင်ရောက်ဆူပူလိုက် ရာ မောင်တူးတယောက် ကားမောင်းထွက်သွားတော့ ၏။

ပိုးပိုး မှာ ငိုရင်း သူနဲ့ တီးတိုးဖေါ် တီးတိုးဖက် လင်ညီအမ ဒီးဒီး ကို ဖုန်းဆက်ပြော နေရာ ဒီးဒီး မှာ ပိုးပိုး အိမ်သို့ ချက်ခြင်းရောက်ချလာ၏၊ ပိုးပိုးရဲ့ မျက်နှာကို ရေပတ်တိုက် ရေခဲကပ်လုပ်ပေးရင်း လင်ညီအမ နူစ်ယောက် တိုးတိုး ပြောဆိုနေကြသည်။

နောက်တော့ ဒီးဒီးက ခလေးနူစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားပြီး သူတို့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြမည်၊ ဒီညသူ လည်း အလုပ်နားတော့ သူတို့ အိမ်မှာ သိပ်မည် မနက်ဖြန်ကျမှ ပြန်ခေါ်လာ မည်၊ ဟုဆိုသည်၊ အိမ်က ထွက်ခါနီး ဘကြီးထောင်နား ကပ်ကာ

“  ဖေဖေ မမပိုးကို ပြုစုလိုက်ပါအုန်း ဖေဖေ့သားက တာဝန်မှ မကျေတာ ဖေဖေ့ မှာ တာဝန်ရှိတယ်၊ ဒီးကလေးတွေကိုခေါ်သွားတာ အချိန်ကို အကျိုးရှိအောင်လုပ်နော် ဟင်း....  ”

ပြောရင်း ဘကြီးထောင်ကို ဘိုက်ကြောမနာအောင် လိမ်ဆွဲ သွားသေးသည်၊ဒီးဒီးတို့ ထွက်သွားကြပြီး တိတ်ဆိပ်သွားသော အိမ်လေးမှာ ပိုးပိုး၏ တရူံ့ရူံ့ ရှိုက်သံလေး သာ သူတို့ လင်မယား အခန်းထဲ မှ တချက်တချက်ထွက်ပေါ် နေရာ ဘကြီးထောင်က အခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားလိုက်သည်၊ ပိုးပိုး တယောက် ကုတင်စောင်းမှာ ခြေချထိုင်ရင်း သူမ မျက်နှာကို ရေခဲအိပ်လေး ကပ်ရင်း တရိူက်ရိူက် နဲ့ နေ၏၊ ဘကြီးထောင်က အနားသို့ကပ်သွားရင်၊ပိုးပိုး ၏မေးသွယ်သွယ်လေးကို မပြီးမော့ခိုင်းကာ ရေခဲအိပ်ကပ်နေသော နေရာကို ကြည့်လိုက်သည်၊ ပိုးပိုး ၏ ဘယ်ဘက်ပါးလေးမှာ နီပြီး ရောင်နေ၏၊ ပိုးပိုးမှာ ငိုရင်း ..

“  ဖေဖေ့ သား ပိုးကို လုပ်ရက်တာ တွေ့ပြီမဟုတ်လား..  ”

ပြောရင်းငိုလိုက်ပြန်သည်၊ ပိုးပိုးမှာ မျက်ရည် အရွဲသားနဲ့ ပါးလေး တခြမ်းရောင်နေသော်လည်း နှာတန် စင်းစင်း မျက်လုံး ကြီးကြီး နူင့် နူတ်ခမ်းကွေးညွတ်ညွတ်လေး မှာ ဖူးဖူးလေး နင့် ဆွဲစုပ်ခြင်လောက်အောင်လှလွန်း လှ၏၊ ဘကြီးထောင်က ထို၊နူတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံ့ပြီး ငုံစုပ်လိုက်တော့ ပိုးပိုးရဲ့ လက်တွေက ဘကြီးထောင်ရဲ့ ကြောပြင်ကြီးကို တွယ်ဖက်လာခဲ့တော့တယ်၊ သူ့တို့ နူစ်ယောက်ရဲ့ မတိုင်ပင်ပါပဲနဲ့ ပေါက်ကွဲထွက်လာတဲ့ ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းတွေနဲ့ အတူ ၊ဘကြီးထောင်ရဲ့ လက်ဝါးနူစ်ဖက်က အိမ်နေရင်း ဘရာဇီယာမပါပဲ တီရှပ်သာဝတ်ထားတဲ့ ပိုးပိုးရဲ့ ရင်သားလုံးလုံးလေး ပေါ်ကိုပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်နေမိလေပြီ။

ဘကြီးထောင်က ပိုးပိုးရဲ့ တီရှပ်ကို လှန်တင်ပြီး နိူ့လုံးလုံးလေး တွေကို ငုံစုတ်လိုက်တော့ ပိုးပိုးရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ဘကြီးထောင်ရဲ့ ဆံပင်တွေထဲ ထိုးသွင်း ဆုပ်မွ ကစားနေရဲ့၊ ကုတင်စောင်းမှာ ခြေချ ထိုင်နေတဲ့ ပိုးပိုးရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးကြားမှာ ရပ်နေတဲ့ ဘကြီးထောင်က ပိုးပိုးရဲ့ ထမိန်ကို အနားက ကိုင်မပြီး ပေါင်းရင်းပေါ်လှန်တင်လိုက်တော့ ပိုးပိုးကလည်း ဘကြီးထောင်ရဲ့ ခါးပုံစ ကိုဆွဲချလိုက်လို့ ၊ ဘကြီးထောင်ရဲ့ ပုဆိုးက ကွင်းလုံးကျွတ်ကျသွားပါတယ်၊ အဲဒီလိုဆိုတော့ ဖြောင်းကနဲ ထောင်မတ်ထလာတဲ့ ဘကြီးထောင်ရဲ့ အကြောတဖြိုင်းဖြိုင်း ထနေတဲ့ လိင်တန်ကြီးက အရည်ရွမ်းနေပြီဖြစ်တဲ့ ပိုးပိုးရဲ့ အဖုတ်ဝလေးနဲ့ တည့်နေပြီပေါ့။

အတွေ့အကြုံရှိသူများမို့လို့ ဘကြီးထောင်ရှေ့ကို တိုးလိုက်တာနဲ့ ပိုးပိုး ကလည်း သူမရဲ့ ပေါင်နူစ်လုံးနဲ့ ဘကြီးထောင် ခါးတဖက်တချက်ကိုခွပြီး သူမရဲ့ ခြေကျင်းဝတ်နူစ်ခုကို ဘကြီးထောင်ရဲ့ ကျောဘက်မှာ ချိတ်လိုက်ပါတယ်၊ဘကြီးထောင်က အသွင်းမှာ သူမကလည်း အဆွဲမို့ ဘကြီးထောင် လိင်ချောင်းကြီးက ပိုးပိုးရဲ့ အဖုတ်ထဲ စီးစီးကြီးတိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။

“  အား ဖေဖေ ရယ်၊ အီး...  ”

“  အိုး ပိုးပိုး..သမီးရယ်..  ”

“  ဖေဖေ ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာ အရမ်းမဆောင့်နဲ့အုန်းနော် ဖြေးဖြေး အီး...  ”

“  သမီး ဟာလေးကလည်း အိနေတာပါပဲ သမီးရယ်၊ စိတ်ချ ဖေဖေ ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်ပေးမယ်၊ အို.......  ”

ဘကြီးထောင် က ပိုးပိုး ရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ကာ သူဖင်ကို ကော့ကကော့ကာ ဖြင့် အားပါပါ ဆောင့်လေသည်။ ပိုးပိုး မှာ ဘကြီးထောင် လည်ပင်းကို သူမ လက်နူစ်ဖက် နူင့် တွဲ ခိုထားသည့် အပြင်၊ သူမ ခြေ နူစ်ချောင်းက လည်း ဘကြီးထောင် ခါးကို ခွကာချိတ် ထားသဖြင့် သူမ မှာ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေသလိုရှိသော်လည်း တကယ်တမ်းကျတော့ သူမဖင်မှာ အိပ်ယာ နူင့် ထိ သည် ဆိုရုံသာ ရှိတော့ သည်၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ဘကြီးထောင် ဆောင့်လို့ ကောင်းနေ ရခြင်းဖြစ်ပေသည်။

“  ဖွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်.. 

“  အိ..အီး..အင်း…အီး..  ”

ခနနေတော့ ဆောင့်ရတာ နဲနဲ အားမရဘူးဖြစ်လာလို့ ဘကြီးထောင်က ခနရပ်လိုက်သည်၊ သူ့ လိင်တန်ကြီး ကို ပိုးပိုး အဖုတ်ထဲ မှ မချွတ်သေးပဲ ပိုးပိုး ကို အိပ်ယာပေါ် ကုတင်ပေါ် ဖင်ချ ထိုင်ခိုင်း လိုက်သည်၊ သူမ ဘယ်ဘက် ခြေထောက်ကို ကုတင်ဘေး မှာ ချထားခိုင်းပြီး ညာဖက်ခြေထောက်ကို ခြေဖဝါး အပြားလိုက် ချ ဒူးထောင် ရက်ထားလိုက်သည်၊ ထိုအခါမှ ဘကြီးထောင်မှာ လွတ်လွတ် လပ်လပ် သူ့လိင်တန်ကြီး ကိုငုံ့ကြည့်ရင်း ထိပ်ဖူးကျွတ် ခါနီး ဆွဲ ထုတ်လိုက်လိုက်ပြီး အ ရှိန်ပြင်းပြင်း နူင့်ဆောင့်ချပစ်လိုက်သည်။

“  ဖွတ်..ဖတ်..  ”

“  အား..အမေ့..အူး..ကျွတ်ကျွတ်..  ”

အဲလို မျိုး အချက်၂၀ လောက် ဆောင့်လိုက်ပြီးတော့ ပိုးပိုးခမျာ တချက် မသိမသာတောင့် ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဘကြီးထောင် လည်ဂုတ် ကို သူမ လက်သည်း များနဲ့ ကုတ်ခြစ်လိုက်တော့ ဘကြီးထောင် လည်း မထိန်းထားနိူင်တော့ပဲ သူ့လိင်တန်က အချစ်ရည် တွေကို တဖြွတ်ဖြွတ် နူင့် ပိုးပိုး ရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ညှစ်ထုတ် ပေးနေမိတော့ သည်။

တချီပြီးသွားတော့ ပိုးပိုးနဲ့ ဘကြီးထောင် တယောက်ကို တယောက်ဖက်ပြီး အမောဖြေ အနားယူနေကြသည်၊ နောက်တော့ ပိုးပိုးက ကုတင်ပေါ်က ထလိုက် တော့ သူမအဖုတ်ထဲ မှာပဲ ကျင်းစိမ်ထား တဲ့ ဘကြီးထောင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက လျှောကနဲ ထွက်သွားတော့ သူမရင်ထဲ မှာလည်း ဟာကနဲ ဖြစ်သွားတယ်၊ သူ့ယောက်ကျားကိုလည်း လက်စားခြေလိုက် ရသလို ဖြစ်သွားတော့ နည်းနည်း တော့ ကျေနပ်သလိုဖြစ်သွားသည်။

နောက် ကြမ်းပေါ်မှာ ကျွတ်ကျနေသာ ထမိန်ကို ကောက်ဝတ် ရင်လျှားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့လေသည်၊ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်မှာပဲ ထမိန်လှန် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး ရူးအားရပါးရပေါက်ချလိုက်သည်၊ နောက် ရေဖလားနဲ့ ရေတခွက်ခတ်ကာ လက်တဖက်က လည်း ဆပ်ပြာ အမွေးတုံးလေးပွတ်လိုက်ပြီး သူမအဖုတ်လေးကို ဆေးကြောသန့်စင်နေလေသည်၊ ထိုအချိန်မှာ ပင် ယောက်က္ခမကြီးမှာ ကိုယ်တုန်းလုံး ဂွေးတန်းလန်းကြီးနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာလေသည်။ 

“  အိုး..ဟီးဟီး ..အဖေက လည်း အရှက်မရှိ ဘယ်လိုကြီးလဲ...  ”

“  ဟင်..ဘာရှက်စရာလိုလို့လည်း ..ညည်းနဲ့ ငါနူစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ...  ”

ဘကြီးထောင်က ပြောရင်းဆိုရင်က ပင် ပိုးပိုးနားမှာ ကပ်ရပ်ပြီး သူ၏မမာမပျော့ လိင်ချောင်းတုတ်တုတ် ကြီးကို ကိုင်ပြီးသေး ကို ရေချိုးခန်း ထောင့်က ရေထွက်ပေါက်ဝ ဆီသို့ ချိန်ကာ အားရပါးရ ပေါက်နေလေသည်၊ ဘကြီးထောင်က သေးပေါက်ပြီးသွားလို့ တချက် နူစ်ချက်ညှစ်ပြီး ခါနေစဉ် ပိုးပိုးက ရေ ဖလားဖြင့် သေးစော်မနံအောင် ဆေးချနေလေသည်၊ ဘကြီးထောင်က အပြင် မထွက်သွားသေးပဲ ဆောင့်ကြောင့် ရှိနေသေးသော ပိုးပိုး မျက်နှာနားမှာ သူ့ လိင်တန်ကြီး ကိုရမ်းပြ ရင်း၊ ဖေဖေ့ကိုလည်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလေကွာ၊ဟု ပြောလိုက်ရာ၊ ပိုးပိုးက အမွေးဆပ်ပြာလက်မှာ ပွတ်ပြီး ရေဖလားတဖက်ဖြင့် ဘကြီးထောင်လိန်တန် ကြီးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေတော့သည်။

ပိုးပိုး  လက်ဖဝါး လေးတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေ တဲ့ အထိအတွေ့ ကြောင့် ဘကြီးထောင် ရဲ့ လိင်တန်ကြီးဟာ လည်း တဖြေးဖြေး ခြင်း ဖောင်းပွ မာတောင် လာခဲ့ ရပါတယ်၊ ပိုးပိုးကလည်း သူမလက်ထဲ မှာ တဖြေးဖြေးခြင်း ဖောင်းတင်းလာတာကို သိပါတယ်၊ ဒါကြောင့် ပါးချိုင့် ခွက်ကလေးနဲ့ ပြုံးပြီး ယောက်က္ခမကြီးကို မျက်စောင်းလှလှ လေးတချက်ထိုးလိုက်ပါတယ်။

ဘကြီးထောင် ရဲ့ လိန်တန်ကြီး ကို ဆပ်ပြာမြုံ့ တွေ စင်အောင် ရေဆေးချလိုက်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ၊ ဘကြီးထောင် လိန်တန်ကြီးက ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင် သံမံတလင်း နဲ့ မျဉ်းပြိုင် ကျအောင် ဖြောင့်တန်းနေပါပြီ၊ သူ့ကို မော့ကြည့်လာတဲ့ ချွေးမ မျက်နှာလှလှ လေးကို ငုံကြည့်နေတဲ့ ဘကြီးထောင်က ခေါင်းညိမ့် ပြလိုက်ပြီး ပိုးပိုးရဲ့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်ထိန်းထားလျှက်က ရှေ့ကို နည်းနည်း တိုးလိုက်တာနဲ့ သူမရဲ့ ပါးပြင်လေးကို လိင်တန်ကြီးက သွားထိုးမိပါတယ်။

အလိုက်သိ ရှာတဲ့ ချွေးမချောကလည်း ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် နေရာကနေ ဒူးထောက် လိုက်ပြီး သူမရဲ့ လှပကွေးညွတ် တဲ့ နူတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ဝလုံးပုံဟလိုက်ပြီး ဘကြီးထောင်ရဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ တုတ်တုတ် ခိုင်ခိုင် လိန်တန်ကြီးကို ငုံခဲလိုက်ပါတယ်။

ချွေးမချော ရဲ့ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ ပုလွေ အစွမ်း ကြောင့် ဘကြီးထောင်ခမျာ ခြေမလေးတွေတောင် ကုတ်သွားရလောက်အောင် ကောင်းလှပေမဲ့ သူလုပ်လို့ မဝသေး တဲ့ ချွေးမ ချော အဖုတ်မှာ ပဲ လုပ်ခြင်လို့ စိတ်ကို အတင်းထိန်းလိုက်ရပါတယ်၊ ဘကြီးထောင်က ပိုးပိုးရဲ့ ခေါင်းလေးကို လက်နူစ်ဘက်နဲ့ ထိန်း ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး၊ သူ့ရဲ့ လိန်တန်ကြီးကို ပိုးပိုးရဲ့ နူတ်ခမ်းလှလှ လေး နူစ်လွှာကြားက ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်၊ သူ့ကို နားမလည် သလို မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ မော့ကြည့် လာတဲ့ ချွေးမချောကို ပြုံပြပြီး လက်မောင်းလေးက ဆွဲထူမလိုက်ပါတယ်၊ ထမိန်ရင်လျှားထားတဲ့ ချွေးမချောရဲ့ တင်းရင်းလှတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးကို သူ့လက်ဖဝါး နဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း ကတချက် ဆုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး။

“  ဖေဖေ တို့ အပြင်သွားရအောင်...  ”

“  ဟင်..ဖေဖေ အိမ်ရှေ့ခန်းကြီးမှာ ဘာလုပ်မလို့လဲ..  ”

သူမလက်ကို ဆွဲပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ခေါ်လာတဲ့ ယောက္ခမ ကြီးကို ပိုးပိုးက မေးလိုက်တာပါ၊ ဘကြီးထောင်က ဘာမှ မဖြေတော့ ပိုးပိုးရဲ့ မျက်နှာလှလှလေး ကိုဆွဲပြီး နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို ဖိကပ် စုပ်နမ်းလိုက်ရင်းက ရင်လျှားထားတဲ့ ထမိန်ကို ဖြေချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ကိုယ်လုံးသွယ်သွယ် အရပ်မြင့်မြင့် နဲ့ ပေမဲ့ အဖု အဖေါင်းတွေက သူ့နေရာနဲ့ သူရှိလို့ လှခြင်တိုင်းလှနေတဲ့ ချွေးမချောကို အငမ်းမရအနမ်းတွေပေး ရင်း လက်ဖဝါးနူစ်ဖက်ကလည်း မို့မို့ဖောင်းဖောင်း နိူ့ နူစ်လုံးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နှယ်ပေးနေမိတယ်၊အားရသွားတော့ မှ

“  သမီး ဒီဆိုဖါနောက်မှီ ကိုကိုင်ပြီးကုန်းပေးပါလားကွာ..ဖေဖေ အနောက်က လုပ်ခြင်လို့...  ”

လိမ်မာလိုက်တဲ့ ချွေးမလေးပါပဲ၊ ဆိုဖါနောက်မှီလေးအပေါ်တတောင်နဲ့ ထောက်ပြီးကုန်းလိုက် တော့ လုံးကျစ် နေတဲ့ ဖင်လေးက ဝိုင်းစက်သွားပြီး  ချောမွတ်ဖြောင့်စင်းတဲ့ ပေါင်တန် နူစ်ခုဆုံရာ မှာ ဖေါင်းမို့နေတဲ့ အဖုတ်လေးက ပေါင်နူစ်ခု စေ့လို့ မရအောင် အတင်းတွန်းကန်ထားသလို ညှပ်နေတာကိုတွေ့ရတယ်၊ အဲဒီ အဖုတ်ဟတလေး အဝမှာ ဘကြီးထောင်က သူ့ရဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ ဖွားဘက်တော် တုတ်တုတ် ကြီးကို တေ့ပြီး ဖိသွင့်းချလိုက်လေတော့သည်။

“  အို့ အဖေ့..  ”

ဘကြီးထောင် လိင်ချောင်း ကြီးက စေးစေး လေး အိကနဲ ဝင်သွား၏၊ ဘကြီးထောင် ၏ အစွမ်းကုန် ဖောင်းကားတင်းမာနေ ပြီဖြစ်သော လိန်တန်ကြီး ပေါ်မှ ကြွတက်နေသော အကြောများက အိစက် နွေးထွေး နေတဲ့ ပိုးပိုး စောက်ခေါင်းနံရံ တွေနဲ့ ပွတ်တိုက်သွား လိုက်တာ ၊ဘကြီးထောင် ကြက်သည်းတွေထသွားအောင် အရသာရှိသွားသဖြင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားချိန်မှာ မလှုပ် မရှားငြိမ် ပြီး ဇိမ်ခံနေလိုက်သေး၏၊ နောက်မှ ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ပိုးပိုး စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေး တချို့မှာ ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးကို တွယ်ကပ်လိုက်လာခဲ့ကြလေသည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ကွမ်းသီးလုံး ကျွတ်ခါနီး အထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးမှ သူ့ပေါင်ခြံနူင့် ပိုးပိုး ဖင်သား ဖန်းကနဲ ရိုက် မိသည် အထိ ဆောင့်ချပစ်လိုက်၏။

“  အင့်...အူး  ”

ပိုးပိုးတယောက်လည်း သူမ အဖုတ်ထည်းမှ ပြည့်ကျပ်နေသော ဘကြီးထောင် လိင်ချောင်းကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေရာ အတွင်းမှ တချက်အောင့်သွားသဖြင့် အော်ငြီး လိုက်မိလေသည်၊နောက်တော့ နည်းနည်း စိတ်ကြေနပ်သွားသည့် ဘကြီးထောင်က က ပိုးပိုးရဲ့ ဖြောင့်စင်းလှတဲ့ ပေါင်တန် နူစ်လုံးကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်း မှန်မှန်လေး ဆောင့်နေပေတော့ရာ အသားကျသွားပြီး အရှိန်တက်တာသော ပိုးပိုးက ကုန်းပြီးခံနေရာက သူမဖင်လေးကို ကော့ကာကော့ကာ နောက်ပစ်ပြီး ပြန် ပေးနေပေတော့သည်။

“  ဖွတ်...ဖတ်...စွတ်..ဖတ်...  ”


 အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>



ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၃ )

ဘကြီးထောင်ရဲ့ ချစ်ဒုက္ခ အပိုင်း ( ၃ )

တပ်ကြပ်ကြီး ရေးသည်။

လှလှ တယောက် အိမ်မက်ထဲလို လို တကယ်လိုလို ဖြစ်နေသည်၊  တီဗီ မှာ တွေ့တွေ့ နေရတဲ့ မော်ဒယ် ဘွိုင်း တယောက် က သူမ အဖုတ်ကို ရက်ပေးနေ တယ် ၊ လျှာအပြားလိုက် ကြီး သူမ အဖုတ်ပေါ်ကိုပွတ် ရက်သွား လိုက်တာ စိုစို စွတ်စွတ် နဲ့ နွေးနွေး ကြီး ခံလို့ကောင်းနေသည်၊ သူမကိုယ် သူမဘယ်နား ရောက်နေမှန်းတောင် မသိ ၊ဒါပေမဲ့ အဖုတ်ကြီး ကို အရက်ခံနေ ရတာက အကြောစုံ တဖျဉ်းဖျဉ်း ထ အောင် ကောင်းနေသည်။

သူမကို တပေါင်ကျော် ဖြင့် အနောက်မှ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ရက်ပေးနေတာကို ပိုပြီး ရက်လို့ကောင်းအောင်၊ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်မိသည် ၊ သူမ၏ပေါင်ကိုလည်း ဖြဲကားပေးလိုက်မိသည်၊ ဘာလို့မှန်းတော့ မသိ သူမတကိုယ်လုံး မှာ ခံခြင်စိတ်တွေ က ဟိုးအဖုတ် ခေါင်းထဲက ကို ကျလိကျလိ ဖြစ်နေသည်၊ သူမ အားမလိုအားမရဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ က ခေါင်းကို ဆံပင် ဆုပ်ဆွဲပြီး အဖုတ်ထဲ ကို ဆွဲသွင်း ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်၊ ခနနေတော့ အဲဒီကောင်လေး က သူမပေါင်ကြားက  ကုန်းထသွားပြီး၊  သူမ အဖုတ်၀ ကို ပူပူနွေးနွေး ပြည့်ပြည့် တင်းတင်း ကြီးထိုးဝင်လာသည်။

သူမ ခံဘူးတဲ့ အရွယ်အစား မဟုတ် ပဲ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေ၍ ရုတ်တရက် တော့နဲနဲ လန့်သွားသည်၊ သူမ အိမ်မက်လိုလို ထဲက မော်ဒယ်ကောင်လေး မဟုတ်တော့ပဲ သူမ တို့ကုမ္ပဏီ မှပြာတာ သို့မဟုတ် ခိုင်းဖတ် ကုလားလေး ဘာဘူ ဖြစ်နေသည်၊ ဟင် ဒီကုလားလေး ငါ့ဖင်ကို ခေါတောတထောင်အားနဲ့ ကြည့်ကြည့်နေတာ တော့ သတိထားမိတယ်၊ ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူး ဒီကောင်လေး သူများတွေရှောက်ပြောရင်ငါပြသနာတက် နေမယ်၊  တွေးရင်း တွန်းထုတ်ဖို့ စဉ်းစားသော်လည်း သူမှ အဖုတ်တွင်းမှ ခံခြင်တဲ့ တောင်းတမှုက တခါမှ မကြုံဖူးအောင် တဖြုန်းဖြုန်းတနေလို့ တွန်းဖို့ အားမရှိ ၊ တွန်းတာနဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် သူမဖင်ကြီးကို ကော့ပေးမိနေသည်။

သူမ အဖုတ်ထဲ ထိုးဝင်လာသည့် ပစ္စည်းကြီးမှာ လုံးထွား တင်းကြပ်ဆို့နစ်နေသော်လည်း သူမှ အဖုတ်တွင်းက ကရှေ့ပြေး အရည်များရွဲရွဲ စိုနေလို့ တဖြည်းဖြည်းခြင်းဝင်လာသည်မှာ အားရပါးရရှိလှသည်၊ သို့ပေမဲ့ တဖြေးဖြေးပြန်ု ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် အကျင့်လုပ်ပေးနေရင်း တချက် အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်တာ အဖုတ် ဟိုးအဆုံးနားထိကပင် အောင့်ပြီးနာသွားသဖြင့် အားကနဲ အော်လိုက်မိပြီး ချွေးတွေ လည်း စေးစေးကပ်ကပ်နူင့် နိူးလာခဲ့သည်။

ပထမတော့ သူမ ခံနေကြ ကိုယ့် အခန်းအိပ်ယာမို့ အိမ်မက်ထဲက မော်ဒယ်နူင့် ကုလားလေး တို့ ကို ဘာလို့ သွားမက်နေရတာလဲလို့ ပြုံးမိမလို ဖြစ်ရာက ဟင် ကိုသင်းက ဆေးရုံပေါ်မှာပါလား ဆိုတာ ချက်ခြင်းသတိရသွားသည်၊ ဒါဆိုရင် သူမကို အခုလိုးနေတာက အိုး ဘကြီးထောင် သူမ ယောက္ခထီး ကြီးပါလား..

“  အို အင် ဖေဖေ ..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..မတော်ပါဘူး ဖေဖေ..မလုပ်ပါနဲ့..  ”

ပါးစပ်ကသာပြောနေသော်လည်း ၊သူမဖင်ကြီးများမှာတော့ ဆန့်ကျင်ဖက် တကြွကြွ နူင့် ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။

“  ဒီ အခြေရောက်နေ မှတော့ မထူးတော့ ပါဘူး လှလှရယ်..အဖေ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိူင်တော့လို့ပါ.  ”

ပါးစပ်ကလည်း တပြောပြော၊ လိင်တန်ကြီးကလည်း စွပ်ကနဲ စွပ်ကနဲ ထိုးထိုးသွင်းနေသဖြင့်၊ မန်နေဂျာကိုဖုတ်ကြောင်၏ ဆေး အကျိုးနူင့် ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေရသော လှလှ အဖို့မှာ ကားဘယ်ပြောဘွယ်ရာရှိတော့မှာလဲ၊ ဘကြီးထောင်၏ ကြောပြင်ကြီးကိုသာ တင်းကြပ်စွာတွယ်ဖက်ရင်း အောက် မှ ကော့ကာကော့ကာဖြင့်၊ တအင်းအင်း...ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးနဲ့ လှလှ အဖုတ်တို့ ရဲ့ စည်းချက်ညီညီ

“  ဖွတ်..ရွတ်...ဖွတ်..ရှလွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..  ”

အသံက လရောင်လွှမ်းတဲ့ လှလှ အခန်းထဲမှာ မတိုးမကျယ်...။နဂိုလ်ထဲက အလုပ်မခံ ရတာ ရက်နည်းနည်းကြာတာက တကြောင်း၊ မန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင် ရဲ့ ဆေးအရှိန်( လှလှကတော့မသိပါ ) တက်လာတာက တကြောင်း မန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင်၏ မထိတထိ ( တစိမ်းယောက်ကျားတယောက်၏) အထိအတွေ့ များကြောင့် တကြောင်း၊ အကြောင်းကြောင်းများကြောင့်၊ အတွေ့အကြုံ အံတိုနေပြီဖြစ်သော ဘကြီးထောင် အရှိန်ရလာနေတုန်းမှာပဲ ၊ လှလှတယောက် တကြောင်းပြီးသွားရသည်။

လှလှရဲ့ ကိုယ်လေး တောင့်တင်းသွားပြီး လှလှ အဖုတ်အတွင်းသား တွေလှုပ်စိလှုပ်စိ နဲ့ သူ့လိင်တန်ကြီးပေါ် မှာ ခံစားနေရတော့ ဘကြီးထောင်က လှလှပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်၊ သို့သော်ငြားလည်း အတွေ့အကြုံ နူစ်ပေါင်းများစွာရှိနေသူမို့ တကြောင်း၊ သံဆိုတာ ပူတုန်းထု မှလိုရာပုံသွင်းလို့ရတယ်ဆိုတာ သိထားတဲ့ ဘကြီးထောင်က ပုံမှန် ဆောင့်နေတဲ့ အရှိန်လေးကို ဖြေးဖြေးခြင်း လျှော့ချလိုက်ပြီး တချက်ခြင်းတချက်ခြင်း တချက်ကို တစက္ကန့်နူန်းနဲ့ အသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးနေပါတယ်၊ အဲလို ဖြေးဖြေး ခြင်းလှုပ်ရှားနေလို့ အားသွားတဲ့ လက်တွေက လှလှရဲ့ အသားပျော့အိအိ ဘလောက်အင်းကျီကို ဂျိုင်းအောက် လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။

လှလှက ရှက်လို့လား မူးနေသေးသလား မူးနေသေးဟန်ဆောင်နေသလားမသိပါ၊ဘယ်ဘက်လက်ကိုကွေးပြီး နဖူးပေါ်လက်တင်သကဲ့သို့ မျက်လုံးပေါ် လက်တင်ထားပါသည်၊ ဘကြီးထောင်က လှလှအင်းကျီ ချွတ်ခြင်လျှင် လက်နူစ်ဖက်မြှောက်ပေးမှ ချွတ်လို့ရမည်မို့ ၊ လှလှ စိတ်အပြောင်းတော့မခံနိူင်ပါ၊ ထို့ကြောင့် အင်းကျီကို ဂိုျင်းအထိလှန်တင်၊ အောက်က မပြီးသေးလို့ သံချောင်းလိုမာနေသေးသော လိင်တန်ကြီးကို ဝင်တာထွက်တာ ခနနားပေးပြီး နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားထဲမျာ စိမ်ထားလိုက်တယ်။

နောက် မှ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို လှလှ ကျောအောက် လက်ရှိုပြီးဖြုတ်လိုက်တယ်၊ အဲဒါတော့ ဘကြီးထောင်လက်ဝင်လို့ရအောင် လှလှ က ကျောလေးကော့ပြီး နေရာပေးလိုက်၏၊ ဘကြီးထောင် စိတ်ထဲမတော့ ကောင်မလေး စိတ်မဆိုးဘူးဟ၊ ဖီးလာနေတုန်းပဲ ဟုလည်း တွေးနေလိုက်သည်၊ဘရာဇီယာကိုလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း လှလှရဲ့ လည်ပင်းဆီကို သာတွန်းပို့လိုက်ပါတယ်။

လရောင်အောက်မှာ မြင်နေရတဲ့ လှလှရဲ့ နိူ့လေးတွေဟာ ပေါက်စီလုံးလောက်သာရှိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ စန္ဒာလေးလို လုံးလုံးစုစု လိမ်မ္မော်သီးလို မဟုတ်ပဲ ဟင်းခိုျ ပုဂံလုံးအဝအကျယ်လောက် အခြေရှိပြီး အမြင့်ကပေါက်စီလုံးလောက်ရှိတာပါ၊ နိူ့သီးခေါင်းတွေကတော့ ခလေးတယောက်ရဖူးတော့ စန္ဒာ့လိုတော့ သေးသေး ကျစ်ကျစ်လေးမဟုတ်ပဲ လက်သန်းလုံးလောက်တုတ်ပြီး လက်မဝက်လောက်ရှည်ထွက်နေပါတယ်။

ဘကြီးထောင်က ဘယ်လက်လက်ကို တတောင်ထောက်အားပြု ၊ လှလှရဲ့ ညာလက်နိူ့အုံကို သူ့ရဲ့ ညာလက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင် ဖျစ်ညစ် ဆုပ်နယ်ရင်းက၊ လှလှရဲ့ ဘယ်ဘက်နိူ့ သီးခေါင်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ လှလှတယောက် အင်းကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်၊ ဘကြီးထောင်က လှလှ နိူ့ကြီးကို အားရပါးရစုပ်ရင်းက နိူ့သီးခေါင်းလေးကို မနာအောင် ရှေ့သွားလေးနဲ့ ခဲလိုက်တော့ လှလှတယောက် အားကနဲဖြစ်သွားပြီး ဘကြီးထောင်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လာပြန်ပါတယ်၊ ဘကြီးထောင် ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စေ့ ကိုတင်းတင်းပိတ်ပြီး ဟတတ နူတ်ခမ်းထူထူ လေးနဲ့ လှလှ မျက်နှာကို လက်မကွယ်တော့ပဲ တွေ့နေရပါပြီ။

အဲဒါကြောင့် လှလှရဲ့ ဟတတနူတ်ခမ်းထူထူကို သူ့ပါးစပ်နူင့်ဖိကပ် စုပ်လိုက်ပါတယ်၊ အရက်နံ့ ရေမွေးနံ့ နဲ့နူတ်ခမ်းဆိုးဆေးနံ့တို့ ရောထွေးနေပေမဲ့ ချိုျမြိန်လှတဲ့ လှလှရဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ တွေဟာဘကြီးထောင်ရဲ့ စိတ်ဇောကို ပိုမိုပြင်းထန်လာစေပါတယ်၊ သူ့ရဲ့ အနမ်းအစုပ်ကို တုန့်ပြန်လာတဲ့ လှလှရဲ့ လျှာလေးနဲ့ အညိမ် မနေလှုပ်ရှားလာတဲ့ လှလှ ရဲ့ အောက်ပိုင်း ကြောင့် ၊ လှလှ တယောက် နောက်တကြောင်းဆွဲဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဆိုတာ ဘကြီးထောင်က သိလိုက်ပါပြီ၊ သို့ပေမဲ့ ပထမတခါတုန်းကလို အိမ်မက်လိုလို ဘာလိုလိုနူင့် လှလှတယောက် မပြီးသွားစေပဲ သူလုပ်မှန်းကို ပီပီပြင်ပြင်သိစေခြင်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူ့လိင်တန်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြေးဖြေးခြင်းစလုပ်ရင်းက၊ လှလှ၏နားနား ကိုသူ့ပါးစပ်ဖြင့်ကပ်ကာ..

“  လှ...ကိုရီးကိုလေးဘက်ထောက်ပေးပါလားဟင်..  ”

လှလှတယောက်မှာ ယောက္ခထီးကြီးက သူ့ကိုသူ ကိုရီးဟု သုံးလိုက်တာကို သတိထားမိသော်လည်း၊ ရှက်လည်းရှက်သေး၊ ခံလည်းခံခြင်သေး သဖြင့် မျက်လုံးကို မဖွင့်၊ပဲ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ကာကုန်းထလိုက်သည်၊ တင်းမာဖောင်းပွနေသော ဘကြီးထောင် လိင်တန်းကြီးက လှလှအဖုတ်တွင်းမှ ခနကျွတ်သွားရာ လှလှ ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲပင်ဖြစ်သွားရ၏။

သို့ပေမဲ့ သူမ လေးဘက်ထောက်ပြီးချိန် မတော့ ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီးက စေးစေး ပိုင်ပိုင် သူမ၏အနောက်ဘက်မှ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပါသည်။

“  အို့..  ”

လှလှ လို အိမ်ထောင်နူင့် ခလေးတယောက် အမေ ပင် အိကနဲ နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားရသဖြင့် ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးမှာ ဘယ်လောက်ထွား သလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်နိူင်၏၊ ဘကြီးထောင်က လေးဘက်ထောက်ပေးထားသော ချွေးမ လှလှ၏ ကားစွင့်လုံးဝန်းလှသော ဖင်လုံးကြိးကိုကြည့်ရင်း ငါ့လခွေး အဆီတွေ အကုန်လုံးအောက်မှာ စုနေတာကိုး၊ တာကြောင့် နိူ့ကြတော့ သိပ်မကြီးတာ ဟုတွေးလိုက်မိသေးသည်။

ဘကြီးထောင် အတွေးသိပ်မဆန့်နိူင်ပါ၊ တင်းအိနေသော၊ ချွေးမလှလှ ၏ တင်ပါးလုံးကြီးနူစ်ခုကို ဖျစ်ညစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ လိင်တန်ကြီးကို လှလှ ၏စေးကျပ်ကျပ် စောက်ခေါင်းထဲ မှာ ဖြေးဖြေး ခြင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်နေရင်းမှ အရှိန်ရလာတော့ လှလှ၏ခါးကျင်ကျင်လေး ကိုလက်နူစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ တဖတ်ဖတ် နူင့် ဆော်ပါတော့သည်။

လှလှ ခမျာလည်း ဒီလောက်ကြီးသော လီးကြီးနူင့် ဒင်ကြည့် ကျပ်ပြည့် ပထမဆုံး ခံဘူးလေရာ ၊ လက်နူစ်ဖက်က ခေါင်းအုန်းကို ဆုပ်ကိုင် ပါးစပ်ကလည်း အသံ တအီးအီးနူင့် ဘေးက ခလေးနိူးသွားမှာစိုး၍ ကြိတ်ခံနေလေတော့သည်။

အချက် ၃၀ လောက် တဖုန်းဖုန်းဆောင့်ပြီး ဘကြီးထောင်မှာ လိင်တန်ကြီးမှ သုတ်ရည်များ လှလှ၏ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်ပြီးပြီးသွားရသလို လှလှ ခမျာလည်း ပူနွေးသော လရည်များ သူမှ ဗိုက်ထဲ ထိ ပန်းဝင်လာသလိုခံစားရပြီး ပျော့ခွေကျသွားတော့သည်၊ ဘကြီးထောင် လူကြီးပီပီ မနက်အစောကြီး လမ်းမက ကားသံတွေ လူသံတွေ ကြောင့် နိူးလာသည်၊ သူဘေး မှာ လှလှနူင့် လှလှဘေးမှာ သူ့မြေးကောင်လေး တို့ အိပ်မော ကောင်းကောင်း ကျနေကြတာတွေ့ရတယ်၊ လှလှရဲ့ စကဒ်တိုတို အောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေကို တွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာတင်းလာပြန်သော်ငြားလည်း မြေးကလေး နိူးသွားရင် ပြသနာ တက်မှာစိုးလို့ အိပ်ယာက အသံမမြည်အောင်ထပြီး ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

လှလှ တို့ သားအမိတွေနိူးလာတော့ ဘကြီးထောင်က သတင်းစာဖတ်နေပြီ၊ လှလှက သူ့ကို မျက်လုံးခြင်းတေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် မကြည့်၊ နေစဉ် လုပ်နေကျ လုပ်ငန်းဆောင်တာများကိုသာပုံမပျက် လုပ်သွား၏၊ မနေ့က နောက်ဆုံးစာရင်းပိတ်လုပ်ခဲ့တာ ဆိုတော့ ဒီနူစ်ရက် အလုပ်သွားစရာမလို ၍ လှလှ ကလေးကိုကျောင်းပို့ပြီး ဆေးရုံသွားဖို့ပြင်နေသည်၊ အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတော့ ၃ ယောက်သား ကလေးကျောင်းရှိရာကို လမ်းလျောက်လာကြသည်။

ခလေးကျောင်းပို့ပြီး အဲဒီနား က ကားဂိတ်ဆုံးဆိုတော့ ဘတ်စ်ကား တက်စီးလျှင်နေရာရမည်၊ အချိန်လည်းစောသေးတော့ ဘတ်စ်ကားနဲ့ ဆေးရုံကိုသွားကြမည်ပေါ့၊ ဘကြီးထောင်နဲ့ လှလှ တို့ နူစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် စကားတလုံးမှ မပြောမိကြ၊ ကလေးကျောင်းပို့ခဲ့ ပြီး ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်သို့ ရှောက်လာခဲ့ကြသည်၊ ဘတ်စကားမှတ်တိုင်နားရောက်ခါနီးမှ လှလှ ရုတ်တရက်..

“  ဟောတော့ ဒုက္ခပဲ   ”

“  ဟင် ဘာဖြင့်လို့လဲ လှလှ   ”

“  ကမာန်းကတန်းထွက်လာလိုက်တာ ကိုသင်း မှာထားတဲ့ ဟို အကြာဖြေဆေးနဲ့ လုံချည် အပို မပါလာခဲ့ဘူး  ”

“  အဲဒါ ဆိုလည်း သမီး အရင်သွားနူင့်လေ ဘယ်နေရာထားထားလဲ သာပြော၊ ဖေဖေ သွားယူပြီး လိုက်လာခဲ့မယ်   ”

“  ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူး အဖေ့သားအကြောင်း အဖေ အသိဆုံး လှလှသာ သတိမေ့ခဲ့တာ ဆိုရင် အော်လို့ ဟစ်လို့ ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး၊ လှလှ နားမခံနိူင်ဘူး   ”

“  အေးလေ ဒါဆိုလည်း အတူတူ ပြန်ယူပြီး မှ ဆေးရုံ သွားကြတာပေါ့   ”

လှလှတို့ တိုက်ခန်းပြန်ရောက်လို့ လှေခါးအတက် မှာ လှလှ နောက်က လိုက်လာတဲ့ ဘကြီးထောင်တယောက်တော့ အဖျားတက်သလိုတောင် တုန်လာခဲ့ရသည်၊ ရှေ့က လှလှ၏ ဖင်ကြီး မှာ လုံးကားစွံ့ နေသည်မှာ တွံတေး အိုးကြီး အလား၊ ပြီးတော့ ဝတ်ထားသည့် အနက်ပေါ်မှာ အပြောက်ကလေးတွေ အဖြူစက်ကလေးတွေ အဆင်နူင့် ထမိန်သား ပျော့ပါးပါးက လှလှ၏ တလုံးခြင်း လိမ့်လိမ့် ခါသွားသော ဖင်ကြီးကို အလှဆင်ပေးနေသကဲ့ သို့ရှိ၏။

လှလှက အိမ်တံခါးမကို ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲ တောက်လျှောက်တန်းဝင် သွားကာ သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ပစ္စည်းများ သွားရှာနေလေသည်၊ ဘကြီးထောင်က အနောက်မှ လိုက်ဝင်ပြီး အိမ်တံခါးမ ကို အတွင်းမှ ဂျက်ချ လိုက်လေသည်၊ဘကြီးထောင် လှလှတို့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားချိန်မှာ လှလှ တယောက် ကုတင်ဘေး က စားပွဲ လေးမှ အံဆွဲ ထဲတွင် ကုန်းပြီး ရှာနေလေရာ ဖင်ကြီးမှာကားစွင့်နေပေသည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး သကာလ ခြေလှမ်းကြဲ ကြီး များဖြင့် လှလှရှိရာသို့.............

ပိတ်သတ်ကြီး ပျင်းနေမစိုးသောကြောင့်  အသေးစိတ်များကို ကျော်လွှားပြီး ရေးရလျှင်ဖြင့်၊ လှလှ၏ အစဦးငြင်း ဆန်မှုများ ဘကြီးထောင်၏ အတင်း နသားပါယားကြောင့်ရော ၊ နဂိုလ်ထဲ ကမှ ပါခြင်ခြင် လှလှ ကြောင့်ရော နူစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး များဖြင့် လှလှ တို့ လင်မယား ကုတင်ပေါ်မှာ နူစ်ကြောင်းတိတိ ဆွဲပစ်လိုက်ကြတော့၏၊ ဘကြီးထောင်၏ အတွေ့ အကြုံ ၊ဘကြီးထောင်၏ သူ့လင်ထက် လုံးပတ်ရော အရှည်ပါ ကြီးထွားလှသော လိင်တန်ကြီး ကြောင့် လှလှ တယောက် သူမ အဖေ နီးပါး အရွယ်ရှိသော ယောက်က္ခထီး ကြီးကို စွဲလမ်း သွားရလေတော့သည်။

ဘကြီးထောင်မှာ လည်း ----ဖူးစာ ဆိုလားဘာလား ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ဘုရားဘူး သွားရင်း ကူလီနူင့်ရသွားသော နန္ဒာလှိုင် ၏ဆံပင်ပုံ လိုမျိုး ညှပ်ထားပြီး နူတ်ခမ်းထူထူ နူင့် ချွေးမ လှလှ ကို ချစ်မဝဖြစ်နေရသည်၊လှလှ တယောက်ကလည်း သူမနိူ့ကို ဇိမ်ခံစို့နေသော ဘကြီးထောင်၏ ခေါင်းကိုပွတ်ပေးနေရာမှ သတိယပြီး ကမန်းကတန်းခုန်ထလိုက်မိသည်။

“  ဟောတော့ ဆေးရုံသွားရမှာ...  ”

ဘကြီးထောင်လည်း ကမန်းကတန်းထပြီး ပုဆိုးကောက်ဝတ်လိုက်သည်၊ နောက် လှလှတယောက် ထမိန်ကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး အတွင်းခံ လက်တဝါးစာ ပန်းရောင် ရင့်ရင့် အတွင်းခံကို ဝတ်ပြီး ဆွဲတင်နေသည်ကိုတွေရသည်၊လှလှ တယောက် ဒီလောက်သေးသည့် ပင်တီကို သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ဘယ်လိုဝတ်ထားလဲ မြင်ခြင်လို့ ဘကြီးထောင်က အနောက်မှ ထမိန်စကို မပြီးဆွဲလှန်လိုက်၏။

“  အို့ ဟော်တော့ အဖေကလည်း ဘာလုပ်တာတုန်း ..  ”

“  ကြည့်ခြင်လို့ပါ လှလှရာ၊ ဒီလောက်လှတဲ့ ဖင်ကို ဒီ ပင်တီလေး ဘယ်လို ဝတ်ထားလဲ လို့..  ”

“  ဟင့်အင်း အခု အချိန်မရှိတော့ဘူးနောက်မှပဲ..တခါထဲ..အခုန သူပဲချွတ်လိုက်တာပဲဟာ မမြင်ဘူးတာကြလို့.  ”.

“  အော် အခုနတုန်းက တခြားဟာကိုမဲ နေတာလေ..  ”

လှလှက ပြောပြောဆိုဆို ထမိန်ကို အတင်းဆွဲချပြီးဝတ်လိုက်သဖြင့် ဘကြီးထောင်တယောက် ပင်တီ ပန်းရောင်လေး လှလှ၏ဖင်လုံးကြီးနူစ်ခုကြားညှပ်သွားတာကိုသာ လျှတ်တပျက် မြင်လိုက်ရလေသည်၊ဆေးရုံကို ဘတ်စကားနဲ့ သွားဖို့ရာ အချိန်က မမှီတော့မှာ မို့ တက်ကစီငှား ကာ ပြေးကြရတော့သည်။

ဆေးရုံရောက်တော့ မောင် သင်း မှာ နိူး ကာစပင် ရှိသေးသည်၊၊ ခနနေ တော့ မောင်တူးနူင့် ပိုးပိုး တို့ ရောက်လာကြသည်၊  မောင်တူး မှာ မောင်သင်းနား သွားပြီး ညီအကိုခြင်း စကားပြောနေစဉ် ပိုးပိုး က ဘကြီးကို လာစကားပြောနေသည်၊ ဘကြီး မှာ မကြာသေးခင်ကမှ လှလှ ကို အားရပါးရ ဆွဲထားခဲ့ တာမို့ အေးဆေး ဖြစ်နေသည်၊ ဒါပေမဲ့ ပိုးပိုးမှာ စလင်းဘော်ဒီ နူင့် အရပ်မြင့်ရသည့် အထဲ ၆ လက်မလောက် ဟိုက်ဟီး စီးထား သဖြင့် ဘကြီးထောင်လောက် အရပ်က မြင့်နေသည်၊ လှလှမှာ ပိုးပိုး ဘကြီးထောင် နားရပ် စကားပြော သည်ကို တွေ့ သည်နူင့် ကမန်းကတန်း အနားကပ်လာပြီး ဝင်ရောတော့သည်။

ဘကြီးထောင် ချွေးမနူစ်ယောက်ကို အခုမှ ယှဉ်ကြည့်မိသည်၊ လှလှ မှာ ပိုးပိုး၏နားရွက်နားလောက် သာမြင့်သည်၊ လှလှက မျက်နှာနည်းနည်းလေး ပြဲသလိုရှိသည်၊ နန္ဒာလှိုင်လို မျက်နာမျိုး ရှိသည်။ ဆံပင်ပုံကြောင့်လားမသိ၊ ပိုးပိုးကတော့ နူတ်ခမ်းပါးပါး မျက်နာ သွယ်သွယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က မော်ဒယ် လုပ်ဖူးသူ ပီပီ သွယ်သွယ်။နူင့် ကြည့်ကောင်းသည်၊ ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်ကြောင့် ထမိန် တင်းတင်းလေး အောက်မှ ဖင်လုံးလေးက ကြွပြီးလှသည်၊ ပိုးပိုးက ချစ်ခြင်စရာကောင်းသလို၊ လှလှက ဆက်ဆီဖြစ်သည်။

ဂျေးလို လိုဘော်ဒီနူင့် ဖင်ကြီးသည်၊ သူတို့ နူစ်ယောက် ယှဉ်ကြည့်တော့လည်း ဆံပင် ပုံကြောင့်လား မသိ ရုပ်ခြင်းခတ်ဆင်ဆင် ဖြစ်နေ၏၊ ပိုးပိုးက ဘကြီး လက်မောင်းကို ကိုင်ပြီး စကားပြောတော့ လှလှက အနောက်မှ နေပြီး ဘကြီးထောင်ကို မျက်စောင်းထိုး လိုက်သည်၊ မျက်မှောင်လည်း ကြုပ်ပြသည်၊ လှလှ မကြိုက် မှန်းသိ ၍ ဘကြီးထောင်က မသိမသာ ပို ပြီး ဂရုစိုက်ပြလိုက်သည်၊ မိနစ် ၃၀ ခန့် ကြာတော့ မောင်တူးတို့က  သွားစရာရှိ သည်ဟု ဆိုပြီး ပြန်သွားကြတော့၏။

ထိုနေ့ညဘက်တွင် ဘကြီးထောင်တယောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စိတ်မလုံ ၊ ကိုယ့်သား တယောက်လုံး ဆေးရုံရောက်နေ တာကို ကိုယ်က သူ့မိန်းမနူင့် ဖြစ်ရ နောင်တ ရသလိုဖြစ်ပြီး အိမ်သို့ မပြန်သေးပဲ သူငယ်ချင်းတယောက် အိမ်သွား လည်ကာ စိတ်ပြေလက်ပျောက် စကားတွေပြောနေမိသည်။

ပြောနေရင်းကမှ ထိုသူငယ်ချင်းက မိန်းခလေးတွေ ဟော့လာသည့် အကြောင်းနူင့် သူလည်း ငယ်မူပြန် ကာ ယခု စမောလေးတယောက် ထားထားကြောင်း ပထမ တခါနူစ်ခါ က ဟုတ်သလိုရှိသော်လည်း နေ့စဉ်လိုကျတော့ အသက်ကထောက်လာ လို့ မစွမ်းဆောင်နိူင်တော့ သဖြင့် ဆေးဆောင်ထား ရကြောင်း အရမ်းအလုပ်ဖြစ် ကြောင်း ပြောသဖြင့် ဘကြီးထောင်က စိတ်မဝင်စားကြောင်း ပြောသော်လည်း မရ၊ သူဝယ်ထားတာ အပိုရှိကြောင်း မင်းလိုခြင်တဲ့ အချိန် သုံးလို့ရအောင် ဆောင်ထားကွာ ဟုဆိုပြီး ဆေးပုလင်းလေးတလုံးထည့်ပေးလိုက်လေသည်၊ တနေ့ ကို တလုံးထက် မပိုစေနဲ့ဟုလည်း မှာလိုက်သေး၏။

ဘကြီးထောင် အခန်းပြန်ရောက်တော့ လှလှ တယောက် ခလေးကို သိပ်ဖို့လုပ်နေသည်၊ ကုတ်ကုတ် ကုတ်ကုတ်နဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာသော ဘကြီးထောင်အား လှလှက မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်သည်၊ 

..ဒါက ဘယ်သွားနေတာလဲ တခါထဲ လှ ကတော့ စိတ်ပူလို့..သွား ရေချိုးလိုက်အုန်း ခလေးလဲ ဟုတ်ပဲနဲ့ လှ ထမင်းပြင်ထားတယ်..ခလေးသိပ်ပြီး ထွက်လာခဲ့မယ်…  ”

ဘကြီးထောင် ရေမိုး ချိုးပြီးတော့ နည်းနည်း လမ်းလမ်းဆန်းဆန်း ဖြစ်လာသည်၊ မီးဖိုချောင် ထမင်းစားပွဲပေါ် လှလှပြင်ပေးထားသော ထမင်းဟင်းကို ယူစားနေရင်းဖြင့် စိတ်က ပြန်လည်လာပြန်၏၊ ဒီလိုမျိုး နန္ဒာလှိုင်မျက်နှာမျိုးနဲ့ ဂျေးလို ဘော်ဒီမျိုး ဆိုတာ အရင်က အိပ်မက် ပင်မမက်ဘူး၊ ကံအားလျှော်စွာ အခွင့်အရေး ပေးလို့ရခဲ့ရသည်၊ ရသည်မှာလည်း တခါနှစ်ခါမဟုတ်၊ ညကနှစ်ခါ မနက်ပိုင်း၂ခါ လေးခါ ဖြစ်သွားပြီ၊ ကိုယ်လိပ်ပြာပဲ ကိုယ်မလုံတာလား ကိုယ့်အရွယ်နဲ့ လေးခါတိတိ ပြီးခဲ့သည့် ၂၄ နာရီ အတွင်း ပြီးခဲ့လို့လား ကိုယ့်ဖွားဘက်တော်က ဒီတခါငြိမ် နေသည်။

အခုန လှလှ က ခလေး သိပ်ပြီး လာခဲ့မယ် ဟုပြောသွားသည်၊ ဘာလာလုပ်မှာလဲ ၊ ဘာဘဲလာလုပ်လုပ် မသိစိတ်က ငါ့ကိုအဖိုးကြီး ဒါမလာတော့ ဘူးလားဟု ရီများနေမလား စသည်ဖြင့် ဟိုဟို သည်သည်တွေးနေပြီး မထူးပါဘူးကွာ ဟုကိုယ့်ဖာသာ ရေရွတ်ရင်း သူငယ်ချင်း ပေးလိုက်သော ဆေးတလုံးကို ထုတ်သောက် ထားလိုက်၏။

ထမင်းလည်း စားသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်၊ ဘီဘီစီလေး နားထောင် ဟိုတွေး ဒီတွေးလုပ်နေရင်း မသိမသာမျှော် နေမိသည်၊ လှလှ တယောက် ပေါ်မလာ ၊ ဟင်းးး သူလည်း အခုမှ ပြန်တွေးပြီး နှောင်တ ရနေပြီ ထင်တယ်၊ ရှက်ပြီး ပေါ်မလာတော့တာပဲနေမှာ၊ ကောင်းတာပဲ ငါလည်း အေးအေးဆေးဆေး ပေါ့၊

ဒါပေမဲ့ ဘကြီးထောင်၏ သူငယ်ခြင်းဆေးက နာရီဝက်ကျော်လောက်ကျတော့ စအစွမ်းပြလာသည်၊ ဘကြီးထောင်၏ ဖွားဖက်တော်က နိူးကြွားလာသည်၊ ဘကြီးထောင်စိတ်ကလည်း စပြီး ကစားလာသည်၊ နေ့လည်က တွေ့ခဲ့ရသော ချွေးမအကြီးလေး ပိုးပိုး ကို မျက်စေ့ထဲ ပြန်မြင်နေမိသည်၊ ပိုးပိုးကို လည်း ဘကြီးထောင်က တကိုယ်လုံး မိမွေး တိုင်းဖမွေးတိုင်း အနေ ဖြင့်တွေ့ဖူးခဲ့ ထားသဖြင့် အတွင်းပစ္စည်း တွေ ဘယ်လောက်လှသည် ဆိုတာ သိနေသည်။

ပိုးပိုးရဲ့ ရွှေဘိုမင်း ကြိုက် ပေါင်တန် စင်းစင်း လေးတွေနူင့် ရှည်သွယ် မြင့်မားလှသော အရပ်အမောင်းကလည်း ဘကြီးထောင်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်၊ ဘကြီးထောင် ဘဝမှာ ဒီလောက် အရပ်မြင့်မားသော၊ မိန်းခလေး မျိုးနူင့် တခါမှချစ်ပွဲ မဝင်ဘူးခဲ့ ဖူးပါ၊ ဒီနေ့ လှလှ တယောက် ဘကြီးထောင်နူင့်ပိုးပိုး တို့ နူစ်ယောက် စကားပြောနေစဉ် အတင်းဝင်ရောက် ပူးကပ်နေတာ ဘကြီးထောင်တယောက် ကောင်းကောင်း နားမလည်ပါ၊ လှလှ တယောက် မနာလိုတို ရှည်များလား၊ ဘကြီးထောင် တယောက်ထဲ ပြုံးမိလေသည်။

နောက် ၁၅ မိနစ် လောက်နေတော့ ဘကြီးထောင်၏လိင်တန်ကြီးမှာ သံချောင်းကြီးလို တောင့်တင်း နေလေပြီ၊ တော်တော်လျှာရှည်တာ ဟုလည် ဘကြီးထောင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကျိန်ဆဲနေမိသည်၊ အေးအေးဆေးဆေး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်နေ ရင်ကောင်းသား အတတ်ဆန်းမိလို့ ငါးပါးတော့ မှောက်ပြီ၊ လှလှ ထွက်လာလို့ကတော့ ဟင်းမလွယ်ကြောပဲ ၊ အခု လှလှကလည်း ထွက်မလာ ကိုယ့်မှာသာ အကြောတင်းနေပြီ၊ ကိုယ့်ဖာသာ ငါးဦးကော်မတီနဲ့ တွေ့ပေးဖို့ကျတော့လည်း မနက်ကမှ စားထားသည့် အရသာက ရှိနေပြီ၊ ခြေလှမ်း ၁၀လှမ်း အကွာမှာ ၊ အင်း ဒုက္ခပါပဲ။

နောက်ဆုံးတော့ မအောင့်နိူင်တော့ လှလှ တို့အခန်းထဲ တံခါးလေးဖြေးဖြေး ဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့မိသည်၊ အော် ကောင်မလေး မီးလည်း မပိတ်ပဲ အိပ်ပျော်နေတာကိုး၊ တကယ်တော့ လှလှ တယောက် မနေ့ညကလည်း ဘကြီးထောင် ကြမ်းထား သဖြင့် အိပ်ရေးမဝ၊ မနက်ကျတော့လည်း ဆေးရုံမသွားခင်နူစ်ချီ ဆိုတော့ တော်တော်နူန်းသွားလို့ ခလေးကို အိပ်ယာပေါ်မှာသိပ်ရင်းလှဲလိုက်တာ အိပ်ပျော်သွားခြင်းဖြစ်လေသည်။

ဘကြီးထောင်မှာ အိပ်ယာဘေးနားကပ်သွားပြီး ကိုယ့်ချွေးမချောကို ငုံ့ကြည့်မိသည်၊ ချွေးမလေးမှာ ဒီလိုကျတော့လည်း မျက်တောင်ရှည် ကော့ကော့လေးနဲ့ အသက်ကို မြှင်းမြှင်းရူလို့ အိပ်ပျော်နေတယ်၊ သူမရဲ့နှာတံလေးက စဉ်းလုံးချော တဖြောင့်ထဲမဟုတ်ပဲ နာတံရိုးလေး ပေါ်မှာ တနေရာ နည်းနည်း အဆစ်ကလေးလိုဖြစ်နေသည်၊ အဲဒါလေးကပင် တမျိုးဆွဲဆောင်မှု ရှိသလို၊ နဂိုလ်ထဲကမှ သိပ်မကြီးတဲ့ နိူ့လေးတွေက ပက်လက်အိပ်နေတာဆိုတော့ သူမ တီရှပ်အောက်မှာ တောင် ဖုရုံလောက်ကလေးလုံးလုံးလေးဖြစ်နေ၏၊ အသက်ရူသွင်းလိုက်တိုင်း တောင်ကုန်းကလေးတွေက မြင့်တက်လိုက် ကျသွားလိုက်ရှိ၏။

ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားဘူးထင်သည်၊ နိူ့သီးခေါင်းလေးနူစ်ခုက တီရှပ်အသားပါးပါးမှာ ထင်းကနဲ ထိုးထောက်ထားသလိုရှိနေသည်၊ အောက်ပိုင်းက ဝတ်ထားသော ထမိန်မှာ ခါးမှာ ပြေလျှော့နေပြီး ဗိုက်သားလေးကိုတွေ့နေရသည်၊ ဒါပေမဲ့ အောက်ပိုင်းကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ပေါင်ရင်းနားထိလှန်တက်နေတော့ ချောမွတ် နေသော ပေါင်တန် တုတ်တုတ် လေးတွေကို အသဲတုန် စရာမြင်နေရသည်။

ဘကြီးထောင် လက်ဖဝါးက လှလှ၏ ချောမွတ်နေသော ပေါင်လုံးတွေ ပေါ်ကို ရွရွလေး ပွတ်သတ်ပေးလိုက်ရာ လှလှ ခမျာအိပ်ပျော် နေရာမှ ညှီးသံလေး ထွက်လာသည်၊ ဘကြီးထောင်က ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း လက်ဖဝါးကို ထမိန်အောက်မှ ပေါင်ခွကြားထိနိူက်လိုက်ရာ အတွင်းခံမဝတ်ထားသော လှလှ ၏အဖုတ်ကြီး ကိုသွားစမ်းမိလေသည်၊ ဘကြီးထောင်၏လက်ဖဝါးက လှလှ၏ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ပွတ်သပ် အုပ်ကိုင်မိ သည့်အချိန်မှာတော့ လှလှ တယောက်မျက်လုံးများပွင့်လာခဲ့တော့သည်။

“  ဟင် ဖေဖေ ...ဟွန့် လူဆိုး.."

ရုတ်တရက်ယောင်ပြီးခေါ်နေကြ အတိုင်း ခေါ်နေရာက ချက်ခြင်းသတိရသွား၏၊ ဘကြီးထောင်က လက်ညိုးကို သူ့ပါးစပ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ်ပြကာ အသံမပြုဖို့ အချက်ပေးရင်း လှလှ၏ လက်ကိုဆွဲကာ ထူလိုက်သည်။လှလှ ကပြေလျှော့နေသော ထမိန်ကို တဖက်က ဆွဲမပြီး ဘကြီးထောင် နောက်ကလိုက်လာခဲ့၏၊ ဘကြီးထောင် အခန်းထဲရောက်တော့ ဘကြီးထောင်က လှလှ ခါးလေးကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။

“  ကဲလူဆိုးကြိး သူများအိပ်နေတာကို နိူးပြီး ဒီအခန်းထဲခေါ်လာတာ ဘာပြောမလို့လဲ...  ”

“  ပြောမလို့ မဟုတ်ဘူးလှရဲ့..လုပ်မလို့...  ”

“  ဟွန့် ကိုရီးနော် ယုတ်ယုတ်မာမာတွေ မပြောနဲ့..လှကို..  ”

“  ကိုရီးက တည့်ပဲပြောတတ်တယ်လေ ဒီမှာကြည့်ပါလား..ပေါက်ထွက်တော့မယ်..  ”

ဘကြီးထောင်က လှလှ လက်ကို ဆွဲယူကာ သူ၏မာတောင်နေသောလိင်တန်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်၏၊

“  အို့..အမေ့..သူ့ဟာကြီးကလည်း တချိန်လုံး မာနေတာပဲ..ကိုသင်းတောင် အဲ့လို မနေဘူး တခါပြီးရင် လှကိုလှည့်တောင်မကြည့်တော့ဘူး..  ”

“  ဒီကောင် ရတနာအိုးကို တန်ဖိုးထားရမှန်းမသိလို့ပါကွာ..  ”

ဘကြီးထောင်က ပြောပြောဆိုဆိုလေးနူင့် လှလှဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ် ကိုင်ဆော့နေလိုက်၏၊

“  ကဲပါ အဲဒါတွေအသာထားအုန်း ခနထ..  ”

ဘကြီးထောင်က ပြောပြောဆိုဆို လှလှ ခါးလေးကိုကိုင်က ကုတင်စောင်းခြေချထိုင်နေသော သူ့ရှေ့မှာ မျက်နာခြင်းဆိုင် ရပ်စေပြိး သူ့လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လိုက်၏။

“  အို့..  ”

မိုးပေါ်သို့ ထောင်မတ်နေသော ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီးကို ကြည့်ရင်း လှလှ တယောက် အို့ကနဲတောင်ဖြစ်သွားရ၏၊ ဘကြီးထောင်က လှလှ ထမိန်ကိုကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်ပြီး လှလှကိုယ်လုံးကို ခါးလေးမှကိုင်ကာသူဆီသို့ ဆွဲယူလိုက်သည်၊အလိုက်သိသောလှလှက  ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်ကာ ဘကြီးထောင်ပေါင်ပေါ်သို့ ခွရက်သားနူင့် ထိုင်ချလိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင်က သူ၏ထောင်မတ်နေသော လိင်တန်ကြီးကို လှလှ ၏အဖုတ် ကွဲကြောင်းလေးနူင့် တည့်အောင် ထိန်းပေးလိုက်သည်၊ လှလှ၏ ဖြေးဖြေးခြင်းထိုင်ချမှုကြောင့် ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီး မှာ လှလှ စောက်ခေါင်းထဲ သို့ တအိအိနူင့် ဝင်သွားလေတော့သည်။

“  စိ.စိ..ရွတ်...  ”

“  အား..အမေ့..ဖေဖေ့ဟာကြီးကလည်းကြပ်လိုက်တာ အူးးးးးလှရင်ထဲ ပြည့်သွားသလိုပဲ....  ”

ချွေးမချော လှလှ၏ဖင်လုံးကြီးများက သူ့ပေါင်ပေါ် အိကနဲ ကျလာပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးက အဖုတ်ထဲ စိကနဲ ဝင်သွားသည့် အရသာကို ခံစားရင်း ဘကြီးထောင်ခမျာ အင်း နောက်မှ ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ် ငါတော့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အခွင့်အရေးမိုျး ရဖို့ရာမလွယ်ဘူး အသေကြေဆွဲတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိလေသည်၊လှလှ အဖုတ်ထဲ သူ၏လိင်တန်ကြီးခန အသားကျအောင်စိမ်ထားဆဲမှာဘကြီးထောင်က လှလှ၏ တထပ်ထဲ ဝတ်ထားသော တီရှပ်လေးကို သူမခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်၊ လှလှ ချစ်စရာနိူ့ ပုံ့ပုံ့ လေးနူစ်ခုမှာ ဘကြီးထောင်၏မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ အနေတော်ရောက်နေပြီးမို့ ဘကြီးထောင်က သူ့မျက်နှာ ဖြင့် ပွတ်သပ် နမ်းရူတ် လိုက်ပြိးမျ နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်သည်။

လှလှမှာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီးခါးလေးကော့ကာ ခံနေရှာ၏၊ နောက်တော့ ဘကြိးထောင်က လှလှ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီးမပေးလိုက်ရာ လှလှတယောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပုံစံမိုျးဖြစ်သွားပြီး ဘကြီးထောင်လိင်တန်ကြီးမှ လှလှ အဖုတ်မှာ ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲမထုတ်လိုက် သလိုဖြစ်သွားပြီး အဆုံးရောက်ခါနီးတွင် ဘကြီးထောင်က ဆွဲချလိုက်ရာ လိင်တန်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်သလိုဖြစ်သွားလေသည်။

“  အား..ရှီးးးးးး......ကိုရီးးးးးးးးးးးး..  ”

ထိုကဲ့သို့ ထိုင်ထအချက် ၁ဝ-၁၅ ခါလောက်လုပ်ပြီးချိန် လှလှ မှာ ဒူးညှောင်းတဲ့ ပုံပေါက်လာသဖြင့် ဘကြီးထောင်က လှလှကို ဖက်လျှက်မတ်တပ်ထကါ လှလှကို ကုတင်စောင်းပေါ် ပက်လက်တင် ၊လှလှ ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်၊ ကုတင်စောင်းမှာမတ်တပ်ရပ်လျှက်ဖြင့် သူ့လိင်တန်ကြီးနူင့် ကော်ကော် ဆောင့်ကြုံးလေတော့သည်။

“  စွတ်..ဖတ်.......စွတ်..ဖတ်......အိ..အိ...အာ..အ..အာ..  ”

“  စွတ်..ဖတ်.......စွတ်..ဖတ်......အိ..အိ...အာ..အ..အာ..  ”

ဘကြီးထောင် လိင်တန်ကြီး မှာ မာကြောတောင့်တင်း လွန်းလှသဖြင့် လှလှ အဖို့ သူမအဖုတ်ထဲ မှာ တင်းကြပ် ပြည့်နှစ်နေ သည့်အပြင်၊ ဘကြီးထောင် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ရှည်လျှား လှသော 

လိင်တန် ထိပ်ကြီးက သူမ အတွင်းတနေရာကို သွားသွား ထိ သဖြင့် နည်းနည်း အောင့်အောင့် သွားသည်၊ သို့သော်လည်း သူမ စောက်ခေါင်း အတွင်းနံရံများကို ပွတ်သပ်ဆွဲ နေသည်မှာ ကောင်းလှသဖြင့် အောင့်အီးခံပြီး ဆောင့်ချ နေမိသည်။

“  အို့..အိ..စွတ်..ရွတ်..အီးး........အို...အွန့်...............  ”

အသံမတိုးမကျယ်လေးဖြင့် ငြီးညူရင်း လှလှတယောက် တချီ ပြီးသွားရရှာလေသည်၊ ဘကြီးထောင် က လည်းသိပါသည်၊ လှလှတယောက်အား နောက်ဆုံးတချက်ဆောင့်ချ လိုက်ပြီး သူ့ ဆီးခုံနူင့် လှလှ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ကိုပြားနေအောင် ဖိကပ်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်ပါသည်၊ ဘကြီးထောင် မျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်း လှလှ၏ စောက်ခေါင်း နံရံ တို့မှ လှုပ်စိ လှုပ်စိ နူင့် သူ့လိင်တန်ကြီး ကို ညှစ်ညှစ် ပေးနေ တာခံစားပြီး မှိန်း နေလိုက်၏၊ ခနနေ တော့ လှလှ တယောက် ဘကြီးထောင် လည်ဂုတ် ကို တွယ်ထားရာမှ လွှတ်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်ခန္ဓာ လေးကို လျှော့ချလိုက်လေသည်။

ဘကြီးထောင်က သူ့လိင်ချောင်းတချောင်းလုံး လှလှ စောက်ခေါင်းထဲ စိမ်ထား ရာက မကျွတ်စေပဲ ကုတင် ပေါ် အသာတက် လိုက်ပြီး လှလှကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းကာ လှဲချလိုက်သည်၊ သူနှင့် လှလှ တို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် လေးဖက်ထားကာနားနေလိုက်ကြ၏၊ လှလှက သူမပေါင် ကို ဘကြီးထောင် ပေါင်ပေါ်တင် ခွထားပြီး နားနေစဉ် ဘကြီးထောင်က လှလှ၏ ကျောပြင် လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်၊ ဘကြီးထောင် ၏လက်ချောင်း ထိပ်ကလေးဖြင့် လှလှ ကျောလည် တည့်တည့် မှ အချိုင့် မြောင်းလေး ကို စမ်းပြီး အထက်အောက် စုံဆန် ပွတ်သပ်ကစားနေ လိုက်သည်။  

လှလှက နားနေရာမှ သူမ အဖုတ်ထဲ မှာ ပြည့်ကျပ် မာတင်းနေသေးသော ဘကြီးထောင်၏ လိင်တန်ကြီး ကို အားမလိုအားမရ သူမဖင်လေး ကော့ကာ ဖိကပ်လိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင် က လှလှခါးလေး ကိုဆက်ပွတ်ပေးရင်းက သူမ တင်ပါးဆုံ ကြီးများကို ပါပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်ပေးရင်း လက်ချောင်းထိတ် လေးများဖြင့် ဖင်ကြား ထဲကို ထိတို့ ဆော့ကစားပေးနေ ပေတော့သည်။

“  ကိုရီး ဟာကြီး က မာနေတုန်းပဲ နော် မပြီးသေးဘူးလား…  ”

“  ဟင့်အင်း..မပြီးသေးဘူး..လှ..ရဲ့..လှလေး မောနေမှာ စိုးလို့ ..နားပေးထားတာ..  ”

“  ဟင့်..တခါထဲ ..အိပ်ယာထဲက တောင်လာနိူးပြီးတော့ ..အခုမှ ဟင်း.  ”

ညုတုတု လေးပြောလာသည့် လှလှ၏။နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ဘကြီးထောင်က ငုံစုတ် လိုက်သည်၊ ဘကြီးထောင်၏ လက်ချောင်းထိတ် ကလေးက လှလှ၏် ခရေ ပွင့်လေးကို ပွတ်သပ်ကစားလိုက်တော့ လှလှ ခမျာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွား ပြီး သူမဖင်ကြီးတွေရမ်းလာ၏၊ ဘကြီးထောင်က နောက်တချီ အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တော့ လှလှကို နူတ်ခမ်း စုတ်နမ်းနေရာမှ 

“  လှ..ကိုရီးကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား..  ”

လှလှက ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏၊ ဘကြီးထောင်ကလည်း သူကုန်းထလိုက် ၍ကျွတ်သွားသော လိင်တန်ကြီးကို ၊ လေးဘက်ထောက်ထား၍ လှလှဖင်လုံးကြီး ၂ ခုအောက်၊ ပေါင်လုံးကြီး ၂ ခုကြားမှာ ပြူးဖေါင်းနေသည့် အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်း လိုက်လေတော့သည်။

လှလှ၏ ဖင်လုံးကြီးများမှာ အနောက်က ကျူံး ဆောင့်လိုက်တိုင်း အိကနဲအိကနဲ တုန်တုန်သွားသည့် အပြင် စောက်ခေါင်း လေးမှာလည်း စေးကျပ်လှသည့် အတွက် ဘကြီးထောင် အဖို့ လောက စည်းဇိမ်တွေကနေရပေမဲ့ ဘကြီးထောင် ကအကြံတခုရှိနေသည်၊ အဲဒါကတော့ မထွေးရီ ကို ဆောင်းဦးလုပ်သွားသည့် အရာဖြစ်လေသည်၊အကြံသမား ဘကြီးထောင်က လှလှကို ဇိမ်ဆွဲ ဆောင့်ရင်းက သူဆောင်ထားသော ပစ္စည်း ၂ ခု ကို မွေ့ယာအောက်မှ ယူထုတ်လိုက်လေသည်၊ တခုက သွားတိုက်ဆေးလို ညှစ်ထုတ်ရသည့် ဂျယ်တမျိုးနူင့် နောက်တခုက ကွန်ဒန် ဖြစ်လေသည်။

လှလှကတော့ မမြင်ရှာပါ အရှိန်တက်လာသည်နူင့်အမျှ ဖင်ကြီးကို ရမ်းကာရမ်းကာနူင့် ကော့ကော့ပေးရှာသည်၊  ဘကြီးထောင် ညှစ်ထည့်လိုက်သည့် ဂျယ်တွေ သူမဖင်ပေါက်ကို အေးကနဲ ဝင်လာတော့ တွန့်သွား၏။

“  ဟွန့်...ဘာတွေလဲ ကိုရီး...  ”

“  လိုးရှင်းပါ လှရဲ့ လှကောင်းဖို့ပါ..ကြည့်နေ ကိုရီးလုပ်ပေးမယ်  ”

ပါးစပ်က ပြောရင်း၊ လိင်တန်ကြီးကလည်း မနှေးမမြန် ဆောင့်လို့ ဂျယ်တွေညှစ်ထည့်လိုက်သော လှလှ၏ ခရေပွင့် လေးထဲ ဘကြီးကလက်မလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးခြင်းတွန်းနေရာမှ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလာသည်၊ လှလှ ခမျာ ဂျယ်များကြောင့် ချောမွတ်နေသဖြင့် သူမဖင်ပေါက်ထဲ ဘကြီးထောင်၏ လက်ခလယ်နူင် လက်ညိုး နူစ်ချောင်းပြူး ဝင်သည် အထိ ဘယ်လိုမှ ပင် မနေလိုက်ခြေ၊ ဘကြီးထောင် လက်သကြွယ်ကို ပါမသိမသာ ထိုးလာရာတွင်တော့ နည်းနည်း ကျပ်သည်ကို သတိထားမိသည်၊ ဒါပေမဲ့ အဖုတ်ထဲက အရသာကလည်း အရှိန်ရနေတာကတကြောင်း၊ ဖင်၀ က အာရုံကြောများကလည်း အရသာတမျိုးပေးလေတော့ ဘာမှ မကန့်ကွက်ပဲ ငြိမ်နေလေသည်။

လက်သုံးချောင်းဝင်ပြီးချိန်မှာတော့ ဘကြီးထောင်က သူ့လိင်တန်ကြီးကို လှလှ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက် ရာ လှလှခမျာ ဟာကနဲ့ ဖြစ်သွား၏၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ ကွန်ဒန် ထုတ်ကို ကမန်းကတန်းဖေါက်ပြီး သူလိင်တန်ကြီး ပေါ်မှာလိမ့်ပြီးစွတ်လိုက်၏၊ နောက်တော့ သူအသွင်းအထုတ် လက်ချောင်းများဖြင့် လုပ်ပေးနေသော လှလှဖင်ပေါက်ကို တေ့ကာ ခေါင်းဝင်ရုံလေး ဖိသွင်းလိုက်၏။

ဂျယ်များကြောင့်ရော၊ သူ့လက်ချောင်းများကြောင့်ပါ အရှိန်ရနေပြီဖြစ်၍ တအားကြီး မတင်းကျပ်သော်လည်း လှလှ တယောက် တခါမှ ဖင်အချ မခံဖူးတဖြင့် ရင်တုန်သွားရ၏။

“  အင့် အဖေ့..ဘယ်ကိုလုပ်တာလဲ..လှ..ကြောက်တယ်..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း...  ”

“  အင်းပါ လှရယ် အဖေ အရမ်းမလုပ်ပါဘူး ထိပ်လေးလောက်ပါ..ဖြေးဖြေးလေး လုပ်မှာပါ..နာရင်ပြော ချက်ခြင်းထုတ်လိုက်မယ်..  ”

အပြောကောင်းသည့် ဘကြီးထောင်ပါပေ၊ ထိပ်ကလေးဟုသာပြောသော်လည်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နူင့် သူလိင်တန်ကြီး တဝက်လောက်က ကောင်းကောင်းစီးစီး ဝင်ထွက်သွားနေတော့ လှလှ ခမျာလည်း အရသာတမျိုးခံ၍ ကောင်းနေပြီ ဖြစ်လေရာ ခေါင်းအုံးအစွန်း လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ခဲပြီး မျက်စေ့လေးမှေးကာ ခံနေရှာသည်၊ အရှိန်ရလာသော ဘကြီးထောင်၏ဆောင့်ချက်များက မြန်လာပြီး သူမ အဖုတ်ကို ဘကြီးထောင်၏ဥတွဲကြီး ဖုတ်ကနဲဖုတ်ကနဲ လာရိုက်ကာ သူမဖင် လုံးကြီးများကို ဘကြီးထောင်၏ပေါင်ခြံများဖြင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံ ကြားရမှ၊ ဘကြီးထောင် လိင်ချောင်းကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးထိ သူမ၏ ဖင်တွင်း ဝင်ထွက်နေမှန်း သတိထားမိတော့၏၊ အဲဒီအချိန်မှာတော့ နူစ်ယောက်စလုံး စကားမပြောနိူင်ကြတော့ပေ ။ 

“ အီးးးးး...အင့်......အီး....အင့်  ”

“  ဖုတ်....ဖတ်....ဖုတ်....ဖတ်.....  ”

နောက်ဆုံးပြီးကာနီး မထိန်းနိူင်တော့သော ဘကြီးထောင် သုတ်လည်း အထွက် အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်ချလိုက်ရာ ဖန်းကနဲ လှလှဖင်ကြီးများ ကိုသူ့ပေါင်ခြံနူင့်ရိုက်မိပြီးလှလှကုတင်ပေါ်မှောက်ရက် ကျသွားသလို သူလည်း အပေါ်မှ ထပ်လျှက်ကျသွား ရပါတော့သည်။

“  အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး...အမလေး...နာတယ် အဖေရဲ့...........ကျမဖင်များ ကွဲသွားပလားမသိဘူး....  ”

လှလှငြီးညူသံလေး အောက်က ထွက်လာပေမဲ့ မောသွားသဖြင့် ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်ဖြစ်နေရှာသော ဘကြီးထောင်ကတော့ အဖြေ မပေးနိူင်တော့ပဲ ၊ ဇိမ်ခံဆွဲကာ ဝက်မိန်းမိန်းနေပါတော့သည်၊ဘကြီးထောင် မနက်အိပ်ယာက နိူးတော့ သူ့ဘေးမှာ လှလှ တယောက်မရှိတော့ပါ၊ ရေလည်း ပုဆိုးယူပြီး နောက်ဖေးဘက် ထွက်လာတော့ မီးဖိုထဲမှာ မနက်စာပြင်ဆင် နေသော လှလှ ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

“ ဘယ်လို လဲ အိပ်ပုတ် ကြီး နိူးလာပလား ”

“ အင်း ပေါ့ ညက အားတွေ ရှိသမျှ ကုန်သွားတာကိုး ”

ဘကြီးထောင် ကပြောရင်း ဆိုရင်း မီးဖို ကောင်တာပေါ် မှာ စားစရာပြင်နေသော လှလှ နားသွားကာ ပါးလေးကို ရွတ်ကနဲ တချက်နမ်းလိုက်ရင်း လှလှ ဖင်လုံးကြီးများကို လည်း လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် ညှစ်လိုက်သည်၊ လှလှ က ပြီတီတီ မျက် စောင်းတချက် လှမ်းပစ်လိုက်ရင်းက

“ သူ့ကို ဘယ်သူက သုံးခိုင်းလို့လဲ ..ဟွန်းးး သူများ မှာ စပ်ဖြင်းဖြင်း ဖြစ်နေတုန်း ဟိုထဲ မှာ ”

“ ဟင်တကယ်လား…ဆောရီးနော် သမီး ”

“ ဟွန်း ခုမှ လာပြီး..သွားပါ..သူ့ ဟာကြီး အကြီးကြီးနဲ့ တခါထဲ မညာမတာ..သူများဟိုဟာက တခါမှ မခံဘူးတာ”

“ အင်း လိုးရှင်းလေး လူးပေးမယ်လေ အေးသွားအောင်”

“ တော်ပါ သွား စမ်းပါ ရေချိုုးမှာသွား ချိုးစမ်းပါ ခနနေ ကိုသင်း ဆေးရုံက ဆင်းတာ သွားခေါ်ရတော့မယ်”

ဘကြီးထောင် တယောက် ပွဲတော်ကြီး နဲ့ တွေ့နေသည်၊ မောင်သင်းက လည်း ခွဲစိပ်ပြီး ကာစ နလံထ၊ လှလှ ကလည်း ခတ်ထန်ထန် မို့ ပွဲကြမ်း တဲ့ ရက်တွေ များလာသည်၊ လှလှ ကညဘက် ဆိုတိတ်တိတ် လေး ဘကြီးထောင် အခန်း ခိုးဝင်လာ၊ အသံတိတ် သော်လည်း အလုပ်မှာကား မငြင်သာ၊ အသံမထွက်အောင် ထိန်းနေကြ ရသဖြင့် တခါတလေ နူစ်ယောက် စလုံး အားမရ ကြလျှင် တိတ်တိတ် လေး ရေချိုးခန်း ထဲသွား တံခါး ပိတ် အားရ ပါးရဆော် ကြသည်။

ဘကြီး ထောင် မှာ တကယ်တမ်း စိတ်ကသာ လာသော် လည်း ကိုယ်က မလိုက်နိူင်တော့၊ အဲဒီအချိန်မှာ သူငယ်ချင်း ပေးထားသော ဆေးကို သုံးမိလေသည်၊ တနေ့ လှလှ မှာ အကြောင်းတခုခု ကြောင့် ဆန္ဒ ပြင်းထန်မှု အသော မသပ်နိူင် သဖြင့် ဘကြီး ထောင်ကလည်း ဆေးအားကိုး နူင့် တညလုံး ကစ်ကြသည်၊ မနက်ကျတော့ လည်း သူငယ်ချင်း အလှု ကိုထသွား၊ ရာသီဥတုကလည်း ပူ ပြင်း လှ သဖြင့် ဘကြီး ထောင် မဖြစ်သဖူး ရှော့ ဖြစ်သွား သဖြင့် ဆေးရုံ ပို့လိုက် ကြရသည်။

....................................................................................................................

ဆေးရုံမှ ပြန်ဆင်းရမဲ့နေ့ ဒေါက်တာ လမ်းမတော်သား က ဘကြီးထောင် ကိုစနေသည်။

“  ဘကြီး တို့ ကတော့ စွံ ပါ့ဗျာ..ကျနော်တို့ မှာ လူပျိုဖြစ်ပြီး အလုပ်ရူတ်နေတာနဲ့ စော်တောင်မရှိသေးဘူး.  ”

“  ဒေါက်တာ ရယ် ကျေးဇူးပြုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့ ဟီးဟီး သူများတွေသိရင် ရှက်စရာကြီး မို့လို့…  ”

“  မပြောပါဘူး ဘကြီးရယ်..အားကျမိလို့ပါ..  ”

“  ဒါပေမဲ့ ဘကြီး နောက်တော့ ဆင်ခြင်မှ ရမယ်နော်..ဟီးဟီး..  ”

 နေ့လည်ခင်းလောက်ကျတော့ ဒေါက်တာလမ်းမတော်သား ပြန်ရောက်လာပြီး

“  ဘကြီး ကျနော် ကိုမောင်လေး နဲ့ ဖုန်းပြောပြီးပြီ၊ သူညနေ လာခေါ်လိမ့်မယ်၊ ကဲ ကျနော် ပေပါဝပ်တွေ လုပ် လိုက်အုန်းမယ်နော်..ကျနော်ပြောတာ သတိရနော် ဘကြီး..ဘကြီး မစားနိူင်ရင်ကျနော့်ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်..  ”

ဒေါက်တာလမ်းမတော်သားက နောက်နောက်ပြောင်ပြောင် ဘကြီးထောင်ကို နူတ်ဆက်သွားလိုက်သည်၊ဤသို့ဖြင့် ဘကြီးထောင်တယောက် သားအငယ်ဆုံး မောင်လင်းတို့ အိမ်သို့ ရောက်ခဲ့ရလေတော့သည်။

“  ဖေဖေ ရောက်တဲ့ နေ့ပဲ ကျနော်က ခရီးထွက်ရတော့မယ့် ကိန်းဆိုက်နေတယ်..ဒါပေမဲ့ စိတ်မပူပါနဲ့ ဒီးဒီး ရှိပါတယ်၊ သူခွင့်ယူထားတာနဲ့ အတော်ပဲပေါ့..  ”

“  အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူးကွယ်၊..ဖေဖေ နေတတ်ပါတယ်၊ ဒီဒိး လည်း နားမလို့ ခွင့်ယူထားတာ ဖေဖေ့ကြောင့် ဒုက္ခရောက်နေပါ့မယ်..မောင်သင်းကလည်း နလံထစ ဆိုတော့ အင်း မောင်တူး ကိုလာခေါ် ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်..  ”

အိုး ဘယ်နှယ့် ...မဟုတ်တာ ဖေဖေ ကလည်း ကျနော် တို့အိမ် အလှည့် ပဲဟာ၊ ကိုယ့်အလှည့်ကျတော့ မှ ဖေဖေ နေမကောင်းလို့ မပြုစုနိူင်ဘူးဆို ရာဇဝင် ရိုင်းသွားမှာပေါ့ ဖေဖေရဲ့ ..  ”

“  ဟုတ်ပါတယ် ဖေဖေရယ် ဒီမှာပဲ နေပါ ဒီးရှိတာပဲဟာ..  ”

“  အင်းလေ..ငါ့ချွေးမချော က ပြောတော့လည်း ဖေဖေ အားရှိရတာပေါ့..  ”

“  ဟွန့် ဖေဖေ က လာမြှောက်နေပြန်ပါပြီ၊ ဖေဖေ့ ချွေးမထဲ မှာ ဒီးက အရုပ် ဆိုးဆုံးဟာကို..ကဲ ဘာစားခြင်လဲ ပြော..ခွိခွိ..  ”

ဘကြီးထောင် စိတ်ထဲ မတော့ ငါစားခြင်တာ နင့်ပဲ ဟုပြောနေရင်း၊ ဒေါက်တာ လမ်းမတော်သား သတိပေးလိုက်တာ သတိရပြီး ပြုံးလိုက်မိ၏။

...........................................................................

နောက်နေ့ နေ့လည်ပိုင်း ဒီးဒီးက ဘကြီးထောင် အား ရေပတ်တိုက်ပေးဖို့ ပြင်၏၊ နဂိုလ်ထဲက နပ်စ်မ မို့လို့ ဒီးဒီး က ရဲသည်၊ ဘကြီးထောင်၏ အင်းကျီကို ချွတ်ပြီး ရေပတ်တိုက်ပေး ၏၊ 

“  ဖေဖေ က နှလုံးရောဂါကြောင့် သာ နိူ့မို့ လူမမာနဲ့တောင် မတူဘူး၊ ဖေဖေ က ဘော်ဒီ ငယ်ငယ်က ကစားတယ်ထင်တယ် ခုထိ တောင့်တုန်း ..  ”

“  အင်းလေ လူငယ်ဘဝကတော့ ကာယဗလ အရူးထတာပေါ့ကွာ..  ”

“  အွန်း ဖေဖေ့သား ကတော့ လူငယ်ပေမဲ့ ကာယဗလ စိတ်မဝင်စားပါဘူး..ကြက်ရင်အုပ်နဲ့ ခွိခွိ..  ”

ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ကို ရေပတ်တိုက်ပြီးသွားလို့ သဘက် အခြောက်နူင့် သုတ်ပေးရင်းက 

“  ဖေဖေ ခြေထောက်တွေရော လုပ်ရအောင် ပုဆိုး ပေါင်ရင်းထိ တင်လိုက်ပါအုန်း..  ”

ဘကြီးထောင် တယောက် ဒီးဒီး အခုလို အနီးကပ်ပြုစုပေးနေလို့ ဒီးဒီးရဲ့ ကိုယ်နံ့ လေးတွေ အထိအတွေ့ တွေ ကြောင့်၊ သူရဲ့ ငယ်မွေးခြံပေါက် ၊ခမေါက်နီနဲ့ ရဲဘော် က မတ်တပ်ရပ်နေပြီဖြစ်သည်၊ဒီးဒီး က သူ့ ခြေထောက်တွေကို ရေပတ် သုတ်သင်ရင်း ပေါင်ရင်းနား ရောက်လာတော့ ဘကြီးထောင်က မတော်တဆလိုနူင့် သူ့ ပုဆိုးစကို သူ့ ဘော်ဒါ ပေါ်မှ ဖယ်ရှားလိုက်သည်။

“  အို့...  ”

ဒီးဒီး ရုတ်တရက်လန့်သွားသည်၊ 

“  အို ဆောရီး ပဲ သမီးရယ်.. အဲလို မိန်းခလေးတယောက်က အနီးကပ်ပြုစုတာကို မခံရတာ နူစ်ပေါင်းတော်တော် ကြာခဲ့ ပြီလေ ၊ အဲဒါ ကြောင့်မို့ပါ  ”

“  ရပါတယ်..ဒီးတို့ လို နပ်စ်မတွေကတော့ ရိုးနေပါပြီ..  ”

အဲလိုသာပါးစပ်က ပြောတာ ဒီးဒီးရဲ့ ပါးပြင်လေးက နီမြန်းလို့၊ ဘကြီးထောင် သူ့လုံချည်နဲ့ ပြန်ဖုံးလိုက်သော ငထောင် ကြီးကို မျက်လုံး ထောင့်ကပ်ကြည့်မိရင်း....  ”

နောက်နေ့ကျတော့ နည်းနည်း ရိုးသွားသည်၊ ဘကြီးထောင်က လည်း ဖုံးဖို့ မကြိုးစား တော့ သလို၊ ဒီးဒီး ကလည်း ဘာမှ မပြောတော့ စိတ်ဝင်စားတဲ့ မျက်လုံးတွေ နဲ့ မသိမသာ လေ လာနေခဲ့သည်။

“  ဒီးဒီး ..သမီး စိတ် မရှိရင်..ဖေဖေ့ အဲဒီ ဟာမှာလည်း အရမ်းယားနေတယ်..သန့်ရှင်းရေး မလုပ်တာကြာလို့လားမသိဘူး..  ”

“  အင်း ဒီးလုပ်ပေးမယ်လေ ခန..  ”

ဒီးဒီး က စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာလေးနဲ့ ပြောရင်း ၊ ဘကြီးထောင်ရဲ့ ပေါင်ရင်းကို သန့်ရှင်းလေးလုပ်ပြီးတဲ့ အခါကြမှ၊ ရေစွတ်ထားတဲ့ လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ရေညစ် လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဘကြီးထောင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးပေါ်မှာ ပတ်လိုက်တယ်၊ သူမ လက်ဖဝါးလေးနူစ်ခုနဲ့ အထက်အောက် ဆုပ်ကိုင် လိုက်တာတောင် ခေါင်းက ထွက် နေတယ်၊ အမလေး ရှည်လိုက် တာ၊ တုတ်ကလည်း တုတ်သေး..ကြောက်စရာကြီး လို့လည်း တွေးနေမိတယ်။

ဒီးဒီး က ပထမတော့ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမလို့ပါ၊ ဒါပေမဲ့ နဂိုလ်ထဲက ထိခြင် ကိုင်ခြင် စူးစမ်းခြင် နေတာရယ်၊ အိမ်ထောင်သည်၊ သွေးသားဆူဖြိုးတုန်း၊ ယောက်ကျားလည်း အိမ်မှာ မရှိ ၊အန္တရာယ် လည်းမရှိနိူင်သော ယောက်က္ခထီး ကြီးလည်း ဖြစ်သဖြင့်၊ လက်က အလိုလို လက်ကိုင်ပုဝါပတ် ရက် အပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေး နေမိသည်။

ဘကြီးထောင် အဖို့မှာလည်း လှလှနူင့် အချစ်တွေကြမ်းခဲ့ ပြီး နောက် အခု ပြတ်နေတာ ကြာပြီ ဖြစ်သည့် အပြင်၊ ချွေးမချော ဒီးဒီး ၏ လက်ဖဝါးလေးတွေက ဆုပ်ကိုင်ပေးခြင်းခံရ ကထဲက စိတ်က တက်ကြွနေရပြီဖြစ်ရာ၊ အခု ဒီးဒီး တ လက်ဖဝါးဖြင့် လိင်တန်ကြီး တချောင်းလုံးကို အထက်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်လိုက်တော့ ခနလေး အတွင်းမှာပဲ ထိန်းမထား နိူင်တော့၊ သင်္ကြန် ရေပြွတ် နဲ့ ထိုးပက်လိုက်သလို ဒီးဒီး၏ လည်ပင်း ရင်ဘတ် ပေါ်လို့ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်မိလေ တော့သည်။

“  အိုး အမေ့..  ”

“  အား..ဒီးဒီး.. ဆော...ဆော...ရီးးးးးးး  ”

ဒီးဒီး မှာ ရုတ်တရက် အံအားသင့် သွား သော်လည်း အကျင့်ပါနေသော လက်များက ဆက်ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သုတ်ရည်များ အထွက်ရပ်သွားသည် အထိ ဆောင့်ပေးနေလိုက်မိ၏၊ပြီးသွားမှ သတိ ပြန်ဝင်လာပြီး ကမာန်း ကတန်းထကာ နောက်ဖေးဘက်သို့ ပြေးဝင်သွားတော့ ၏။

ဘကြီးထောင်ကတော့ အခုမှ အညှောင်းပြေသွား သလို ကိုယ်ကို လျှော့ချလိုက်ပြီး၊ သူကလိင်တန်ကြီးမှာ ပတ်လျက်ရှိနေ သေးသော လက်ကိုင်ပုဝါရေစိုလေးကို ဖြုတ်ပြီးအနည်းငယ်စင်သွားသည့် ပေါင်ရင်း တဝိုက် သုတ်လိုက်ပြီး ဘေး မှရေဇလုံထဲ ပစ်ချ ထားလိုက်သည်၊ ပုဆိုးကို ပြန်ဖုံး၊ စောင်ပါးလေး ရင်ဘတ်ပေါ် တင်ရင်းမျက်လုံးကို ပိတ်ကာ နားယူလိုက်တော့သည်၊ နူတ်ခမ်းထောင့်မှာတော့ အပြုံးပန်းလေး တပွင့် တွဲခိုလျက်...

ဒီးဒီး တယောက် ရေချိုးခန်း ထဲ ပြေးဝင် ပြီး ရင်တုန်ပန်းတုန် နူင့် မျက်နှာကို ကမန်းကတန်း သစ်လိုက်သည်၊ နောက်တော့ အင်းကျီ၊ ဘရာဇီယာတို့ကို ချွတ်ချပြီး ထမိန်ရင်လျှားနင့် ရေ တဗွိုင်းဗွိုင်း လောင်းချိုး နေမိတော့သည်၊ သူမစိတ်ထဲ မှာကား ငါဘာလုပ်မိပါလိမ့်၊ ငါ ကိုယ့်ယောက္ခထီးကြီးကို ငါ ဂွင်းထုပေးမိပါရောလား၊ ဒုက္ခပါပဲ၊ လီးကြီးကြီးမြင်တာနဲ့ ဒီလောက်တောင် နှံ့နှံ့တက်ဖြစ်ရသလား၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မကျေမနပ်ဖြစ်နေရသည်၊။

ရေမိုးချိုး ပြီးလို့ အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ ဘကြီးထောင်ကို မျက်နှာခြင်းဆိုင်ရမှာ ရှက်သဖြင့် ကိုယ့်အခန်းထဲက ကုတင်ပေးမှာပင် လှဲလှောင်း နေသော်လည်း စိတ်အာရုံမှာ တော့ မိမိ လက်ဖဝါး နူစ်ဖက်ဖြင့် အထက်အောက် ဆုပ်ကိုင်ထားတာတောင် ဒစ်ကြီးက အပိုလျှံထွက်နေသော ဘကြီးထောင်၏လိင်တန်ကြီးကို ဖျောက်မရနိူင်ဖြစ်နေရသည်၊ ကိုလေး၏ ပစ္စည်းမှာ မိမိ လက်တဖဝါးနူင့် နောက်လက်ဖဝါး၏တဝက်သာရှိကြောင်း ကိုင်နေကြမို့ သိနေသည်။

ညဘက်ကြတော့ မောင်လေးကလည်း အိမ်မှာ မရှိ၊ အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်ပေမဲ့ အိပ်မပျော် ၊ တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်နူင့်၊ ဒီးဒီး မှာ အရည် စို့စို့ နူင့် ရွတတဖြစ်နေသော ကိုယ့်အဖုတ်လေး ကိုယ် လက်ခလယ်တချောင်းဖြင့် ပွတ်သိပ် စိတ်ဖြေလိုက်ရသည်၊မနက်ကျတော့ လည်း ဘကြီးထောင် ကဘာမှ မဖြစ်သလို၊ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်၊ ဒီးဒီး ကလည်း မနေ့ကတုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ သလို ဘကြီးထောင် အိပ်ယာဘေး ကစားပွဲ ပေါ် ဆန်ပြုတ် ပူပူလေး သွားပေး ပြီး နဖူး တွေဘာတွေ စမ်းကြည့်။

“  ဘယ်လိုနေသေးလဲ ဖေဖေ..  ”

“  ဖေဖေ သက်သာသွားပါပြီ ဒီးဒီးရဲ့၊ မနေ့ကတော့ အကြောတော်တော် လျော့ သွားတယ်..  ”

ဒီးဒီး မျက်နှာဖြန်းကနဲ နီသွားသည်၊ဒီးဒီး ဘာမှ မပြောတော့၊ အခန်းထဲမှ သိမ်းစရာ ပြုစရာများ ကောက်ကက်သိမ်းစဲ ပြီး ထွက်သွား၏၊မနက် ၁၀ နာရီလောက်ကျတော့ ဘကြီးထောင် တယောက် အခန်းထဲက ထွက်လာတာတွေ့ရ၏၊ ဒီးဒီးက

“  ဟင် ဖေဖေ ဘယ်သွားမလို့လဲ..  ”

“  ဒီနား ဟိုနား ရှောက်မလို့လေ ၊ အိပ်ယာထဲမှာ ညီးစီစီ ကြီး ဖြစ်နေလို့၊ လေလေးဘာလေး ရအောင်..  ”

“  ဖေဖေ တယောက်ထဲ စိတ်မချပါဘူး ဒီးလိုက်ခဲ့မယ်..  ”

ဒီးဒီးက ကမာန်းကတန်းထပြီး သော့ယူ တံခါး ပိတ်ပြီး လိုက်လာခဲ့သည်၊ဒီးဒီးတို့ အိမ်နား လမ်းထိပ်လေးမှာ ပန်းခြံ တခုရှိသည်၊ နေနဲနဲ မြင့်သွားပြီမို့ ခါတိုင်းလို စောစော စီးစီး ထပြေးတဲ့ သူတွေ လမ်းရှောက်သူတွေ ပါးသွား ပြီ၊ နေကလည်း သိမ်မပူ၊ သစ်ပင်ရိပ် ဝါးရိပ်နူင့် ခြုံပုတ် လေးများကြောင့် နေလို့ထိုင်လို့ ကောင်းရုံလေး ဖြစ်နေသည်၊ ဘကြီးထောင်က ရေကန်လေးကို မျက်နာပြုထားသော သစ်သား ထိုင်ခုံရှည်လေး တခုမှာ ထိုင်ချပြီး လေပြေအေးအေးလေး မျက်နှာပေါ် တိုက်ခတ်လာသည်ကို ဇိမ်ခံနေ၏။

ဒီးဒီး ကလည်း ဘကြီးထောင်ဘေး ခုံတန်း၏ အခြားအစွန်းဖက်မှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ရေကန် နားက စုံတွဲတတွဲ ကို လှမ်းငေးနေမိသည်။

“  ဒီးဒီး ..ကျေးဇူးပါကွယ်..  ”

“  ဟင် ဘာလို့လဲ ..ဖေဖေကလည်း အဆက်အစပ်မရှိ..  ”

“  မနေ့က ကိစ္စကိုပြောတာပါ..  ”

“  ဟင် အဖေကလည်း နားရှက်စရာတွေ..ပြောမနေပါနဲ့တော့ ပြီးတဲ့ ဟာပြီးပါစေတော့၊ မတော် တစပဲ ဟာကို..  ”

“  အေးကွယ်..ဖေဖေ ရဲ့ အမျိုးသမီး ဆုံးသွားပြီးကတဲက ဖေဖေ့ မှာ မိန်းမ တွေနဲ့ အတွေ့ အထိ ဝေးခဲ့ရတယ်..  ”

“  မပြောပါနဲ့တော့ ဖေဖေ ရယ်..ဒီးဒီး နားလည် ပြီးသားပါ  ”

“  အဲဒါကြောင့် လှလှ နဲ့ အတွေ့ကို  မရှောင်ခဲ့ နိူင်ဘူး..  ”

“  ဘာ....ဘယ်လို.......  ”

ဒီတခါတော့ တအံ့ တသြ အသံ ထွက်ပြီး မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ ဘကြီးထောင်ကို ကြည့်မိတာကတော့ ဒီးဒီးပေါ့၊မောင်သင်း ဆေးရုံတက် ရတော့ သူနဲ့ လှလှ နဲ့ မြေးကလေးသာ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ တနေ့၊ လှလှ ရုံးနောက်ကျ ပြန်လာပြီး အရက်မူး အိပ်ယာပေါ် သူ့ဘေးနား လာအိပ်တော့ အထိ အတွေ့ မရှောင် နိူင်ပဲ ဖြစ်သွားခဲ့ ပုံကို၊ ဘကြီးထောင်က သူ့ အပြစ်မပါအောင် လှည့်ပတ်ပြီး ပြောပြလိုက်သည်၊ ဒီးဒီး စိတ်တက်ကြွစေရန်လည်း မသိမသာ တစ်တစ်ခွခွ စကားလုံးလေးတွေ ထည့်ပြောပေးလိုက်သည်။

ဒီးဒီးက နဂိုလ်ထဲကမှ၊ အဝတ်အစားဝတ်လျှင် ဟိုပေါ်ဒီပေါ်နူင့် သူမဖင်ကြီးကို တအားပြခြင်သော မယားညီအမ လှလှ ကို ကြည့်မရ၊ သူ့ယောက်ကျား မောင်လေး က မသိမသာ ခိုးကြည့်တတ်တာကို မိပြီး ကတဲက စောက်ကောင်မ တော်တော်လျှပ်ပေါ် လော်လီတယ်၊ ဟု သိပ်မနူစ်သက်ခဲ့၊ နောက်ပြီး သူနည်းနည်း သိတာနဲ့ ဆရာကြီး တဆူလို လုပ်တတ်လေ့ရှိတဲ့ အကြောကိုလည်း မကြိုက်၊ နောက် သူ့လို နပ်စ်မ ဝင်ငွေလောက် မကောင်းတဲ့ ရုံး အလုပ်လုပ် လုပ်နေပြီး အလှပြင် ပစ္စည်း မိတ်ကပ်၊ ရေမွေး စသည်တို့ကိုလည်း အကောင်းစား၊ ဈေး အကြီးစား မှ ကိုင်သုံးတတ်သူ၊ မိမိ တို့ အိမ်ထောင်မှာ ခလေးမရှိသေးတဲ့ အပြင် သူတို့ ထက်လည်း ဝင်ငွေ ကောင်းသော်လည်း၊ ထိုကဲ့ သို့ ပက်ပက်စက်စက် အလှအပ အတွက် မသုံးခြင်သော ဒီးဒီး အဖို့ ဒီကောင်မ လင်ရှိရဲ့သား နဲ့ လင်ထောင်နေတယ် ဟု စိတ်ထဲ မှ စွတ်စွဲ မိသည်။

မိန်းမသဘာဝ အရလည်း ကိုယ်မကြိုက် မနူစ်သက်သော မိန်းမ တယောက်၊ အထူးသဖြင့် ယောင်းမ တို့၊ မယားညီအမတို့၊ မဟုတ်တာ လုပ်တာ တို့ များ တစွန်း တစ သိလိုက်ရ ပါက အရမ်းရမ်းကို စိတ်ဝင်စား ပြီး၊ အသေးစိတ် ကိုသိခြင်သွားတော့၏၊ဘကြီးထောင်က လည်း ဒီအကွက်ကို သိပါ၏၊ ဒါကြောင့် ဒီယုံမြင်လို့ ဒီခြုံထွင်ရခြင်းမဟုတ်ပါလား။

“  ဟွန့် ..ဖြစ်ရမယ် ဒီကောင်မ ..အစထဲက သိသားပဲ ဒီလိုလာလိမ့်မယ် ဆိုတာ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်ထိတော့ မထင်ဘူး၊ ယောက်ကျား ဆေးရုံတက်နေတာတောင် ဟင်း..  ”

“ အဲလိုလဲ မဟုတ်ပါဘူး ..ဒီးဒီးရယ်..ပထမဆုံး အကြိမ်ကတော့ အက်စီးဒန့် ပါ၊..ဘယ်သူမှ မရေရွယ် ပါဘူး...ဒါပေမဲ့ ဖြစ်သွားပြီးတော့လည်း၊ လှလှ ရဲ့ ဖင်ကြီးတွေက ကားစွင့်ပြီး အိနေတာရယ်...  ”

“  ဟင့် ဖေဖေ ကလည်း ဒီကောင်မ ပေါင်လုံးကြီးတွေက တုတ်တုတ်ကြီးတွေ ဟာကို..  ”

“  ဒါပေမဲ့ ချောမွတ်နေတာပဲ ဒီးဒီးရဲ့..နောက်ပြီးတော့ သူက ခလေးတယောက်မွေးဘူးတယ် ဆိုပေမဲ့ သူ့ အတွင်းသားတွေက နူးညံ့ပြီး စေးကျပ်နေတာပဲ..မောင်သင်းက လွဲရင်သူက ဘယ်သူနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူးထင်တယ်..  ”

“  ဟင့် ဖေဖေ ကလည်း၊ သူက ဘာဆေးတွေ သုံးထားမှန်းမှ မသိတာ၊ နောက်ပြီး ဖေဖေ့ ပစ္စည်း မျိုးနဲ့ ကတော့ ဘယ်သူ့ ဟာမဆို.......ဟောတော့..တော်ပြီတော်ပြီ ..ဆက်မပြောနဲ့တော့ ..  ”

ဒီးဒီး မှာ သူစကားမှားသွားမှန်း ချက်ခြင်းသိ ပြီး မျက်နှာလေး တခုလုံးရဲတွတ်သွား၏၊ ဘကြီးထောင်က လည်း သိသည်၊ အသာကြိတ်ပြုံးလိုက်ပြီး စကားကိုဆက်လိုက်သည်။

“  အေးကွယ် ဘာကြောင့်မှန်း တော့မသိဘူး ဖေဖေ နဲ့ လှလှ တို့ တယောက်ကို တယောက်စွဲ သွားလိုက်တာ ပင်လယ်ရေ လိုပဲ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေဖြစ်သွားကြတာပေါ့..  ”

“  ဟောတော့..ဖေဖေ တို့ ဟာက တခါမကဘူးပေါ့၊ ပထမ အကြိမ်က အက်စီးဒန့်မို့ ထားပါတော့၊ နောက်ဟာတွေက သိသိရက်နဲ့ ဟွန့် ဒီကောင်မ ကိုက ထကို ထပါတယ်...  ”

“  အင်းလေ..ဖေဖေ့ အပြစ်လည်း ပါပါတယ်၊ ဖေဖေကလည်း အမျိုးသမီးဆုံးတာကြာလို့ စိတ်ဆန္ဒတွေ လိုအပ်နေချိန်၊ လှလှကလည်း အပေးကောင်း၊ တော့...  ”

“  တော်ပြီ ဖေဖေ မကြားခြင်တော့ဘူး ..ပြန်ကြရအောင် နေလည်း ပူလာပြီ နေ့လည်စာ စားရအုန်းမယ်..  ”

“  အင်းလေ သွားကြတာပေါ့..  ”

ဘကြီးထောင်က မျှော်လင့်ချက်များဖြင့် ထကြွနေသော ဖွားဘက်တော်ကို ဒီးဒီး မမြင်စေရန် ခါးကိုကုန်းကုန်းလေး လုပ်ပြီး ရှောက်လာခဲ့လိုက်သည်၊လှေခါး အတက်မှာ မောသလိုလို အက်တင်ပေးထားသဖြင့် ဒီးဒီးက တွဲခေါ်ခဲ့ရသည်၊ ဒီးဒီးရဲ့ အထိအတွေ့ အမွေးနံ့သာ များကြောင့် နဂိုလ်ထဲက ထကြွနေသည့် သူ့ဖွားဘက်တော် ကြီးက ပိုထောင်မတ်လာပြီး ဟိုရမ်းဒီရမ်းနူင့်၊ ဘေးက တွဲခေါ် တက်နေသော ဒီးဒီး ၏ ပေါင်လုံး တင်ပါး များကို တချက်တချက် သွားထိမိ၏။

ဒီးဒီး ကမသိခြင်ဟန်ဆောင်နေသော်လည်း ကြောင်ဖားကြီး ဘကြီးထောင်က တော့ သိသည်၊ ဘယ်လို အဆုံးသတ်ရမလဲ သာစဉ်းစားနေ၏၊ ခြေဆင်းလေးက တော့ စထားပြီ၊ ဆိုလို မှာကောင်းဖို့ပဲ လိုတော့ သည်ဟုတွေးနေမိသည်။

 

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>