Configure Page List

Monday, August 5, 2013

ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် အပိုင်း ( ၂ )

ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် အပိုင်း ( ၂ ) 

{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

တစ်ပတ်ကျော် နှစ်ပတ်လောက်အထိ ကျွန်တော်နဲ သူသူနဲ့ လိင်ကိစ္စအတွက် မတွေ့ဖြစ်ကြပါဘူး။ သူသူနဲ့ကျွန်တော်ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်ကြိုက်တာမဟုတ်ဘဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လိင်အာသာဆန္ဒကို ကူညီဖြေဖျောက်ပေးတာသာဖြစ်တယ် လို့ ခံယူထားတာကြောင့် အနေအထိုင်မပျက်ကြပါဘူး။

ကြားရက်ထဲမှာ စုစုက နေမကောင်းဖြစ်လို့ ဆေးခွင့်နဲ့အိမ်မှာနားရပါတယ်။ စုစုရှိနေတုန်းမှာ ကျွန်တော်နဲ့ သူသူဘာမှလုပ်လို့မရပါဘူး။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း ပွန်းဆိုက်အချို့ကိုဝင်ကြည့်ပြီး Maria Ozawa ရဲ့ ဇာတ်ကားကောင်းကောင်းလေး ၅ ခုလောက်ကို ဒေါင်းလုပ်ဆွဲထားလိုက်ပါတယ်။ ညဘက်မှာ Download Completed ဖြစ်သွားပြီးမို့Thumb Drive ထဲထည့်ပြီး ကွန်ပျုတာထဲကနေ အပြီးရှင်းလိုက်ပါတယ်။

စုစုကတော့အိပ်မောကျနေပါတယ်။ သူသူ့အခန်းက မီးလင်းနေတုန်းဆိုတော့ သူမ မအိပ်သေးဘဲ စာကြည့်နေတုန်းပါ။ ဒါကြောင့် သူသူ့အခန်းတံခါးကို သွားခေါက်ပြီး Drive ကိုပေးခဲ့ပါတယ်။

နောက်နေ့ မနက်မှာ စုစုကတော့ ကောင်းကောင်း နေကောင်းလာခဲ့ပါပြီး. ဒါပေမယ် ရုံးမသွားဘဲ အိမ်မှာနားနေတုန်းပဲ ။ သူသူ့ကို ကြည့်ရတာကျတော့ အိပ်ရေးမဝတဲ့ ပုံဖြစ်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းနေပါတယ်။သေချာတာပေါ့ ။ သူမ မိုးလင်းသည်အထိ ဇတ်ကားတွေ အားလုံးလောက်ကို ထိုင်ကြည့်နေခဲ့မှာ။ စုစုကတော့ သူ့ညီမကို အရမ်းညဉ့်နက်အောင် စာမကြည့်ဖို့ မှာနေပါတယ်။ 

သူသူတစ်ယောက် အိပ်ယာထနောက်ကျလို့ ကျောင်းကားမမီတာကြောင့် ကျွန်တော်ကျောင်းအထိ ကားနဲ့လိုက်ပို့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ကျောင်းကိုအသွားမှာ သူသူ တစ်ယောက် နှုတ်ဆိတ်နေပါတယ်။ လမ်းတစ်ဝက်ရောက်မှ

“ ကိုကြီး... ဟိုမူဗီတွေလာပေးတာကျေးဇူးပဲနော်..” 

လို့ ဆိုပါတယ်။

“ ညီမလေး ဒီလိုကားမျိုးတစ်ခါမှမကြည့်ဖူးဘူး.. ညီမလေးကြည့်ဖူးတာဆို ကိုကြီးကို ဖြေဖျောက်ပေးချင်လို့ Blowjob lesson စီဒီပဲကြည့်ဖူးတာ..အဲတာကလဲ ပုံစံတွေနဲ့သင်ပေးတာ ပဲရှိတာ တကယ်လုပ်ကြတာ မဟုတ်ဘူး..”

ကျွန်တော် သူစကားတွေကို နားထောင်နေကြောင်း လှည့်ပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သူသူက ဆက်ပြောတယ်.။

“ ကိုကြီးပေးတဲ့ကားကိုကြည့်မှ ယောင်္ကျားနဲ့မိန်းမ တကယ် Sex လုပ်တာကိုတွေ့ဖူးတာ.. ညီမလေးထင်တာက ညီမတို့ ပိပိလေးထဲကို ကိုကြီးတို့ဟာကြီးသွင်းလိုက်ရင် အရမ်းနာမှာပဲလို့ထင်တာ.. ဇာတ်ကားထဲတွေက မိန်းမကတော့ သူကိုကြည့်ရတာလေ Sex လုပ်ရတာကို တကယ့်ကို ဖီလင်တွေ ကောင်းပြီး သာယာနေတဲ့ပုံပဲနော်.. မမစုက ဘာလို့များမကြိုက်တာလဲမသိဘူး.. မေမေတို့ကလဲ ဒီကိစ္စကိုညစ်ညမ်းတဲ့အရာလို့ ဘာလို့ ပြောခဲ့တာလဲမသိဘူး..”

“ လူကြီးတွေဆိုတော့ ဒီလိုပေါ့မိသူရယ်.. မတော်လို့ ညီမလေး အပြင်က သူစိမ်းယောင်္ကျားတွေနဲ့ဆက်ဆံမိတဲ့အခါ အန္တရယ်ဖြစ်မှာစိုးလို့ပေါ့.. သူစိမ်းယောင်္ကျားတွေက ဘယ်လောက်သန့်လဲဆိုတာ စိတ်ချရတာ မဟုတ်ဘူးလေ..”

ကျွန်တော်ကိုယ့်တော်ကီကိုယ် ကျေနပ်သွားမိတယ်.. သူစိမ်းတွေနဲ့ဆက်ဆံရင် အန္တရယ်များတယ်ကျွန်တော်နဲ့ပဲဆက်ဆံပေါ့.. LOL

“ ဒီတစ်ပတ် ကိုကြီးကို ဘာမှလုပ်မပေးရတာ သူသူစိတ်မကောင်းပါဘူး...ကိုကြီးကအောင့်ထားနိုင်သားပဲနော်...”

ကျွန်တော်နှင့်နေဖို့ကို သူသူက တာဝန်တစ်ခုလို ခံယူထားပုံရတော့ကျွန်တော်ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမမဟာဗျူဟာတွေအောင်မြင်တယ်လေ။

“ ရပါတယ်..ညီမလေးရယ်.. မမစုအိမ်မှာရှိနေတာဆိုတာ ဘယ်အဆင်ပြေမှာလဲ..ကိုကြီးလဲ သူသူ့ကို ဘာမှလုပ်မပေးရတာ စိတ်မကောင်းပါဘူး..”

လို့ ပြောရင်းကျွန်တော်လည်း သူသူ့အတွက်ကိုယ့်ဟာကို တာဝန်ယူပလိုက်ပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရက်က လိင်ပွဲတွေမှာ သူသူကို လီးနဲ့မလိုးရပေမယ့် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပါးစပ်တွေ လက်တွေနဲ့မှုရတာတင်ကျွန်တော်ကြုံဖူးခဲသမျှ လိင်ပွဲတွေထက် အများကြီးပိုကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်စိတ်ထဲ မှာ မကျေနပ်နိုင်သေးပါဘူး.. ။ သူသူ့ရဲ့ အပျိုစစ်စစ်စပတ်လေးကြားထဲကို လီးကြီးထိုးသွင်းလိုက်ပြီး အားရပါးရလိုး လိုက်ရဖို့..သူသူ့စောက်ပတ်လေးထဲကို သုတ်ရည်တွေဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်ဖို့ကိုပဲ ခဏခဏ တွေးနေမိတယ်..။

ကျောင်းထဲကို ကြွကြွရွရွလမ်းလျှောက်ဝင်သွားတဲ့ သူသူ့နဲ့နောက်ကျောအလှကို သူမပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အထိငေးကြည့်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒီနေ့ရုံးမသွားဘဲနားဦးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်..အလုပ်ကိစ္စရှိတာလေးတွေ တပည့်ကျော်တွေကို ဖုန်းဆက်လွှဲလိုက်တယ်။

ကုမ္မဏီ အမှုဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်မှာရုံးပိတ်ရက်ဆိုတာ သေသေချာချာမရှိအောင် အလုပ်များပါတယ်။ အလုပ်တွေကြားထဲမှာအဆင်ပြေသလို အနားယူရတာပါ။ သူသူနဲ့ ကိစ္စတွေဖြစ်ပြီးတည်းက ကျွန်တော့်လိင်စိတ်တွေ နိုးကြားနေပါတယ်။ သူသူနဲ့ထပ်တွေ့ဖို့အားခဲ့ထားပေမယ့် စုစုနေမကောင်းတော့ လွဲခဲ့ရပြီး ကျွန်တော့်ညီလေးက တင်းနေပါတယ်။

ဒီတော့ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ စုစုလဲနေကောင်းနေပြီဆိုတော့ သူ့ကိုပဲဆွဲလိုက်ဖို့ စိတ်ကူးလိုက်တယ်။စုစုက အိပ်ထဲမှာ မထသေးဘဲ ဇိမ်ယူနေတုန်း။ ကျွန်တော်လဲသူ့ဘေးနားဝင်လှဲပြီး ကလူ၏မြှူ၏လုပ်တာပေါ့..။

“ ကို... လုပ်ချင်လို့လား.. “

“ အင်း.. ဟုတ်တယ်.. ကို့မှာငတ်နေတာကြာပီ..” လို့ချွဲလိုက်တယ်..။

“ ဟွန်း... အကြောသန်တဲ့ လူဆိုး...” 

လို့ ဆိုပြီး သူမခြုံထားစောင်ကိုဖယ်ပေးလိုက်တယ် ။ အိုကေ ဆိုတဲ့သဘောပေါ့ကျွန်တော်လဲထုံးစံအတိုင်း Foreplay နဲ့ စတယ်.. ။ သူသူ့ကိုလုပ်တဲ့အတိုင်းပါပဲ.. ။ လည်တိုင်တွေ..နားရွက်လေးတွေကို ရှိုက်နမ်း နှိုးဆွတယ်..။ သူမရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး နို့သီးဖျားလေးတွေကို နှိုးဆွ..မကြာခင်မှာပဲ အမွေးကြမ်းတွေကြားက သူမ ပိပိလေးအရည်စို့လာပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီးကလဲထန်တာပါတယ်။ ဆိုတော့ တိုက်ခိုက်ရေးလုပ်ငန်းကို စတင်ပါတယ်။

ဒစ်ကြီးကိုတောနက်မည်းထဲက ဂူပေါက်ထဲချိန်ကြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ဒစ်ဖျားပင်မဝင်ပါ။ တစ်ခုခုခံနေသလိုပဲ။ ဒါအချို့မိန်းကလေးတွေမှာ ဖြစ်တတ်တဲ့ပြသနာ ED (eractile dysfunctional) လို့ခေါ်တယ်။ လီးဝင်ဖို့အတွက် ပိပိက လက်မခံဘဲဖွင့်မပေးဘဲနေတဲ့ ပြသနာပေါ့။

ကျွန်တော်ဒစ်ကို ဇွတ်အတင်းထိုးထည့်တော့ စုစုခများ “ အ... ” ဆိုအော်တယ်.. ။ နာပေမယ့် အံကျိတ်ပြီးခံရှာတယ်.. ။ ခက်တာက သူ့ပိပိကကျွန်တော့လီးကို လုံးဝအဝင်ခံတာ.. ရောဂါပဲ.. ။ကျွန်တော်အမျိုးမျိုးဆက်ကြိုးစားလဲ မဝင်လို့လက်လျှော့လိုက်တယ်.. ။

ကျွန်တော့်လီးခမျှာလည်းပျော့သွားရှာပြီ...။ ဒီလိုဖြစ်တာ ကျွန်တော့်အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်ပါဘူး..။ စုစုမှာ ခဏခဏဖြစ်နေကျပါ.. ။ ကျွန်တော်လဲတင်ထားတဲ့ စိတ်က ကျသွားပီ..စုစုက 

“ ကို.. စိတ်မပူပါနဲ့ စိတ်တွေလျော့ထားပါ.. စု ထုံးစံအတိုင်းလုပ်ပေးပါမယ်.. ” 

စုစုရဲ့ ထုတဲ့ပညာကတော့ အတော်လေးကောင်းပါတယ်.. ။ ကျွန်တော်ပဲသင်ပေးထားတာပါ.. ။ ကျွန်တော်ကောင်ပြန်ထောင်လာပါပြီ။ ကျွန်တော် မျက်လုံးကို မှိတ်လိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ သူသူလုပ်ပေးနေတယ် လို့မှန်းလိုက်တယ်..။ ခံစားမှုတွေပိုကောင်းလာသလိုပဲ.. ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သုတ်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကျွန်တော့်ကိစ္စပြီးသွားပါတယ်..။

........................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

ထုံးစံအတိုင်းပဲ..နေတိုင်း သူသူ့ရဲ့အမွေးနုစစနဲ့ ပိပိလေးကို လိုးရဖို့ပဲ ကျွန်တော်ကြံစည်နေမိတယ်။ပွန်းမူဗီတွေပေးလိုက်တာ သူမရဲ့ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကို နှိုးဆွမှာတော့အမှန်ပဲ။ ဒီတစ်ခါတော့ သူမကို SpaMassage ကိုခေါ်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်.. နောက်တပတ် သူသူ့ကျောင်းအားရက်မှာ အပြင်မှာတွေ့ဖို့စီစဉ်လိုက်တယ်။

အကြောင်းပြချက်ကတော့ သူမရဲ့ကျောင်းစာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့စိတ်ဖိစီးမှုတွေ ဖြေလျော့ဖို့ Spaကောင်းကောင်းကို လိုက်ပို့မယ်ဆိုပြီးတော့ပါ။ ပထမတော့ သူသူဟာ သိပ်မလိုက်ချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့်သူမကစပ်စုတတ်တယ်လေ။ သူမရဲ့စပ်စုမှုနဲ့စူးစမ်းလိုမှုဟာကျွန်တော့်အတွက် လက်နက်ကောင်းတစ်ခုပဲပေါ့။ 

သူသူ့ကိုအင်းယားလမ်းထဲက Spa တစ်ခုကိုခေါ်သွားပြီး Couple Package ယူလိုက်တယ်။ စုံတွဲခန်းမှာ ရေချိုးခန်းနဲ့ရေနွေးစိမ်ကန်ပါပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ရေနွေးစိမ်ကန်မှာ အရင်စိမ်ကြပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ နှိပ်ပြီးရင်ရေချိုးလို့မရဘူးလေ။ ရေနွေးကန်မှာ အမျိုးသမီးအတွက် ဝတ်ရုံတစ်ခုပေးပြီး အမျိုးသားတွေအတွက်စက္ကူအတွင်းခံပေးပါတယ်။ 

အခြား Spa တွေမှာ ယောင်္ကျားတွေကိုဘောင်းဘီတိုပေးပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီ Spa ကိုလာခဲ့တာပါ။ တကယ်တော့ ရေနွေးစိမ်တုန်းမှာ ကျွန်တော်ဘာမှဝတ်မထားချင်ဘူး ။ ဒါပေမယ့်စက္ကူအတွင်းခံက အဆင်ပြေပါတယ်။ သူသူဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ အဝတ်လဲရမှာ ရှက်နေတဲ့ပုံပဲ။ ဝတ်ရုံကိုခြုံပြီးမှအတွင်းခံတွေကိုချွတ်နေတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ပတ်ကပဲ ကျွန်တော် တို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မီးကုန်ယမ်းကုန် Masterbate လုပ်ခဲ့တာအခုသူမကရှက်နေတယ်။

ကျွန်တော်သူမကို ကိုင်တွယ်ခဲ့တဲ့နည်းဗျုဟာတွေ မှန်ခဲ့တယ်လို့သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်.. ။ ရမ္မက်စိတ်မထန်ခင်မှာ သူမဟာ အရှက်ကြီးတယ်။ ရမ္မက်ထလာရင်တော့သူမတူအောင်ပွင့်လင်း ရဲတင်းလာတယ်။ဒါသူသူ့ရဲ့ အပျိုစင်ပန်းလေးကိုခြွေယူခွင့်ရဖို့ ကျွန်တော့်အတွက်သော့ချက်ပဲ။ ရေနွေးစိမ်ကန်ထဲမှာ ကျွန်တော် သူမဆီတိုးကပ်ပြီး ပုခုံးပေါ်လက်တင်လိုက်တယ်။ သူမ မငြင်းပါဘူး။ သူမရဲ့ရေစိုနဲ့တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှနဲ့ဆံနွယ်တွေဟာ ကျွန်တော့်လီးကိုတစ်ဖြည်းဖြည်းထောင်မတ်လာစေပါတယ်။

သူမအဲတာကိုမြင်တော့ သူမလက်ကလေးတိုးလာပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထုပေးပါတယ်။ ကျွန်တော် သူမကိုဖွဖွလေး နမ်းပြီး ဝတ်ရုံကိုဆွဲဖယ်လိုက် ပါတယ်။ ရေပွက်တွေ ကြားထဲကသူမရဲ့ပိပိလေးကို ရှင်းရှင်းမမြင်ရပေမယ့် ကျွန်တော့်ရမ္မက်စိတ်တွေကို နိုးကြွစေတုန်းပဲ။ 

သူမရဲ့လည်တိုင်၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တစ်ခုချင်းနမ်းစုပ်လိုက်တယ်။ သူမနဲ့မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ပြီး ပါးပြင်ကိုအနမ်းတွေပေးလိုက်တယ်.. နောက်သူမနဲ့နှုတ်ခမ်းခြင်းထိစပ် လိုက်တယ်.. ကျွန်တော်လျှာနဲ့ထိုးမွှေလိုက်တော့ သူမကလည်းအလားတူတုံ့ပြန်တယ်။ ဒါဟာ ကောင်းတဲ့လက္ခဏာပဲ။ သူမရဲ့ဝတ်ရုံစကို လုံးလုံးဆွဲဖယ်လိုက်တော့သူမခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းသွားတယ်။ ကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားက သူမရဲ့ ပိပိလေးထဲကို လွန်စွာတိုးဝင်ချင်ကြောင်းဦးနှောက်ကို သတင်းပို့လာယ်။

နေဦးညီလေးရယ် အချိန်မတန်သေးဘူး.. မင်းလုံးလုံးငတ်သွားမယ်။သူမနဲ့ကျွန်တော် လျှာတိုက်ပွဲ ဝင်နေတုန်းမှာ အပြင်ကနေ တံခါးကိုလာခေါက်တယ်။ နောက် ၁၀ မိနစ်ဆိုအနှိပ်ဆက်ရှင်စတော့မှာဖြစ်လို့ အမြန်ရေချိုးဖို့ သတိပေးတာပါ။အနမ်းတွေဘယ်လောက်ကြာသွားလဲမသိလိုက်ဖူး။ 

ကျွန်တော်တို့ အမြန်ရေချိုးလိုက်ရတယ်။ ရေချိုးရင်း သူမရဲ့နို့သီးနဲ့ ပိပိလေးကို ပွတ်သပ်ပေးတော့ အရည်စိုရွဲနေတာတွေရတယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်စောင့်ရ ဦးမယ်။ကိုယ်လက်တွေရေသုတ်ပြီး၊ နှစ်လုံးလုံး စက္ကူအတွင်းခံတွေဝတ်ပြီး အနှိပ်သမကိုစောင့်ကြတယ်။ ဒီSpa ကအနှိပ်သမတွေဟာ တကယ့်ကို အနှိပ်ကောင်းပါတယ်။

သူတို့ကိုထုခိုင်းလို့ မှုတ်ခိုင်းလို့မရပါဘူး။ ဒါပေမယ့်နှိပ်စရာရှိတာနှိပ်တဲ့အခါမှာလည်း ဘာကိုမှမရှောင်ပါဘူး..။ သူတို့လက်တွေနဲ့ ကျွန်တော့်ညီလေးကိုပွတ်သပ်သွားတဲ့အခါ လီးတောင်မလာအောင် ထိန်းဖို့အတော် ခက်ပါတယ်။ အနှိပ်သမဟာ စက္ကူအတွင်းခံအောက်ထဲနှိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ညီလေးရဲ့ အရင်းကိုနှိပ်ပါတယ်။

ဘယ်လိုမှမရတော့ဘူး ကျွန်တော့်ညီလေးထောင်လာတာကို စက္ကူအတွင်းခံက ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး အပြင်မှာ မတ်မတ်ကြီး ငေါက်တောက်ထွက်ပြီး နှိပ်ချက်တွေနဲ့အတူ လှုပ်ရမ်းနေတယ်။ အနှိပ်သမကတော့ အဲတာကိုလုံးဝမသိသလို မထူးခြားသလိုပါပဲ။ လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ် နေတယ်။ ဆက်ရှင်ပြည့်တော့ အနှိပ်သမတွေ ထွက်သွားပါတယ်။သူသူကကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီးတော့

“ ဟင်.. ဒီမိန်းမတွေ ကိုကြီးဟာကို ထောင်အောင် လုပ်သွားတာလား..”

“ အင်း.. အရင်တုန်းကတော့ ဘယ်လိုမှမနေပါဘူး မိသူ.. အခု မိသူရှိနေတော့ ဒီလိုဖြစ်သွားတာ..သူတို့ကြောင့်မဟုတ်ဘူး..” 

လို့ ပြောတော့ မိသူမျက်နှာလေးနီပြီးရှက်သွားတယ်။

“ ဒါဆိုကိုကြီးလာ.. မိသူလုပ်ပေးမယ် ဒီတိုင်းဆိုဟိုမရောက်ဒီမရောက်ဖြစ်နေမှာ.. ခစ်ခစ်”

အဲဒီနေ့မှာ ကျွန်တော့်ကို တစ်ကြောင်းပြီးအောင် ထုပေးခဲ့တယ်.. အပြင်နေရာမှာဆိုတော့ စိတ်မလုံလို့မမှုတ်ချင်ဘူးလို့ ဆိုပါတယ်။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

Spa သွားပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျွန်တော်လည်းအလုပ်တွေသိပ်များတော့ နားရက်မယူနိုင်တော့ဘူး..သူသူလဲကျောင်းစာတွေနဲ့ အလုပ်များနေတာ အချိန်တွေ ဘယ်လိုကုန်သွားလဲမသိဘူး။သူသူ့အကြောင်းစဉ်းစားမိချိန်မှာတော့ သူမကိုတောင့်တတဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာတုန်းပဲ။ 

ဒီလိုနဲ့ သူသူလဲThird semester ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ နားရက်မရှိအလုပ်များတုန်းပဲ။ တစ်ရက်မှာတော့ကျွန်တော်အကြာကြီး မျှော်လင့်ခဲ့တဲ့နေ့ဟာ မထင်မှတ်ဘဲ ရောက်လာပါတယ်။ စုစုကို ကုမ္မဏီက OverseaTrainig လွှတ်လို့ ပြည်ပခရီးသုံးပတ်သွားရမယ်။ 

ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ အကြီးမားဆုံး အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခုပါပဲ။ညနေခင်း Fligh နဲ့ဘန်ကောက်သွားမည့် စုစုကိုလေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို့ပါတယ်။ သူသူကတော့ အိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ်။ဖြစ်ချင်တော့ လေယာဉ်ကနောက်ကျနေသေးတယ်။ ည ၁၁ နာရီမှ Boarding ခေါ်တယ်။ စေ့စပ်သေချာမှုကိုလိုလားတဲ့ ကျွန်တော်က စုစုစီးသွားတဲ့ TG405 လေထဲကိုတက်သွားသည်အထိ စောင့်ကြည့်ပြီးမှ အိမ်ကို အပြေးကားမောင်းပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ လက်တကမ်းက တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့အခွင့်အရေးအတွက် ကျွန်တော့်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတာ။

အိမ်ရောက်တော့ တိတ်ဆိတ်နေပါတယ်။ သူသူ့အခန်းကတော့ မီးလင်းနေတုန်းပဲ။ ကျွန်တော် အခန်းတံခါးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း တွန်းဖွင့်လိုက်တော့ သူသူတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေပါပြီ။ အမြဲတမ်းမီးပိတ်ပြီးအိပ်တတ်တဲ့သူသူဟာ မီးဖွင့်လျှက် အိပ်သွားပုံထောက်ရင် ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေခဲ့တာ သေချာသလောက်ပဲ။ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ အပျော်တွေဖြတ်ပြေးသွားတယ်။ 

သူမဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးနောက်ကျောလေးကိုအသာပုတ်နိုးလိုက်တယ်။ မနိုးသေးပါဘူး။ စာမေးပွဲကိစ္စတွေကြောင့် သူမတော်တော်ပင်ပန်းပြီးအိပ်မော ကျနေပုံရပါတယ်။ သူမကိုယ်လုံးလေးကိုနည်နည်းတိုးရွေ့လိုက်ပြီး သူမနောက်ကျောနဲ့ကပ်ပြီး လှဲလိုက်တယ်။သူမလက်ဖဝါးလေးကိုယူပြီနှုတ်ဖျားမှာကပ်နမ်းပြီး သူမ နိုးအလာကိုစောင့်နေလိုက်တယ်။သူသူ့မျက်လုံးလေးတွေ ပွင့်လာပြီး ရုတ်တရက်လန့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှန်းသိတော့ အေးဆေးဖြစ်သွားပြီး

“ မမစုသွားပြီလား..”

“ အင်း.. သွားပြီ... မိသူကိုလန့်နိုးအောင်လုပ်မိတာ Sorry ပဲနော်.. ကိုကြီးညီမလေးနဲ့ မထိရတာတောင် ကြာလှပြီကွာ... ဘယ်လိုမှ ထပ်မစောင့်နိုင်တော့လို့ပါ...”

“ ရပါတယ်..ကိုကြီး.. မိသူလဲစောင့်နေတာပဲ... စောင့်ရင်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ..”

သူသူက ညဏ်ကောင်းတဲ့ မိန်းကလေးပါ.. စုစုမရှိတာနဲ့ ကျွန်တော်သူ့ဆီတန်းလာမယ်ဆိုတာ သိနေပါတယ်။ကျွန်တော်သူမကိုသိုင်းဖက်လိုက်တယ်.. ။နောက်လည်တိုင်ဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်လေးကို နှုတ်ခမ်းများနဲ့စုပ်နမ်းရင်းလျှာဖျားလေးနဲ့ကစား... နားရွက်လေးတွေကို ဖွဖွကိုက်... ဒီနည်းလမ်းကပြောင်းစရာမလိုပါဘူး.. စုစုလိုမိန်းကလေးကလွဲလို့ အားလုံးအတွက် အဆင်ပြေတယ်.. သူသူ့ရဲ့ တီရှပ်ပွပွကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။

နောက်ဘရာကိုချိတ်ဖြုတ်.. ဖယ်ပြီးတော့ သူမရဲ့ပန်းနုရောက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တရှိုက်မက်မက်စုပ်ယူ... သွားလေးနဲ့ဖွဖွကိုက်ပြီး လျှာဖျားနဲ့ဘယ်ညာကစား.. နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မာလာပြီ..သူမဆန္ဒတွေရှိလာပြီ.. ကျွန်တော်အကျီကိုချွတ်ပလိုက်တယ်..။

သူမက ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ပြီးကျွန်တော့် လီးကြီးကိုဖမ်းကိုင်ကာ ထုပါတယ်။ ကျွန်တော်သူမကို တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်..

“ ခဏနော် မိသူ..ဒီနေ့ အရင်နဲ့ မတူတာတစ်ခုလုပ်ကြည့်ရအောင်”

အစီအစဉ်က ကျွန်တော်ကြိုတင်စဉ်းစားပြီးသား။ သူမရဲ့ဘောင်းဘီနဲ့အတွင်းခံကိုတစ်ခါတည်း ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ ပိပိဖေါင်းဖေါင်း လေးပေါ်တယ်.. ။ အမွေးစစနဲ့ ညီညာနေတဲ့အက်ကွဲကြောင်းကြားမှာအစိလေးမပြု့တပြုထွက်လို့။

“ ကိုယ်ကြီးဟာ တောင်လာအောင် အခြားနည်းနဲ့လုပ်ကြည့်ရအောင်နော်” 

ကျွန်တော့်ရဲ့ မမာ့တမာ လီးကြီးကို သူမရဲ့ ပိပိလေးပေါ်မှာ စောင်းတိုက်ပြီးမာလာအောင် လုပ်ပါတယ်။ ပထမသူသူနည်းနည်းလန့်သွားတယ်။ သူမရဲ့အထဲကို သွင်းတော့မယ်ထင်လို့။ ဒါပေမယ့် စုစုမရှိတော့ တော်ရုံ ကြောက်စရာ မလိုတော့ဘူး..။ သူမပိပိက အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသည်အထိ ကျွန်တော့် လီးကြီးနဲ့ သူမပိပိလေးကိုစောင်းတိုက်ပါတယ်။ သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ကပ်လိုက်ပြီး လျှာနဲ့ ဒလကြမ်းမွှေလိုက်ပါတယ်။

ဘယ်တုန်းကနဲ့မှမတူအောင်သူမရဲ့အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပါတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကြီးနဲ့လဲ သူမပိပိအပေါ်ကို အဆင်မပြတ်ပွတ်တိုက်ပါတယ်.. တခါတရံအပေါက်နားမှာတေ့ပြီးရပ်ကြည့်ပါတယ်။ ပိပိအဝတစ်ခုလုံး ရွဲရွဲစိုနေတာကိုကျွန်တော်ထိပ်ဖျားကနေ ခံစားသိလိုက်တယ်။ 

သူမလက်တွေက မွေ့ယာစကိုတင်းကျပ်စွာ ကုတ်ခြစ်ထားပြီ...ပါးစပ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်လျှာကို သူမလျှာနဲ့တုံ့ပြန်နေတုန်းပဲ..။ ဒါအခြေအနေကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ လက္ခဏာပဲ..။ ကျွန်တော့် လီးကြီးကလည်းတင်းမာနေပြီ..။ သူမပိပိပေါက်ဝနားမှာပဲ ဒစ်ကြီးကဝေ့လည်ဝေ့လည်လုပ်နေပီးထိုးမသွင်းပါဘူး...။

ကျွန်တော့်လျှာကို တင်းကျပ်စွာ စုပ်ပါတယ်။ ညည်းတွားသံတွေလဲဆက်တိုက်ထွက်လာပါပြီ။ဒစ်တစ်ဝက်မြုတ်ယုံလေး အဝမှာ တေ့ထားလိုက်ပါတယ်.. အထဲကိုတိုးဝင်လိုက်ဖို့အဆင်သင့် ဖြစ်နေ ပါပြီ။သူမရဲ့နောက်ဆုံးခံတပ်ကျတော့မယ်။ 

သူမ ပိပိအဝဟာ ကျွန်တော့်ဒစ်ကို လှမ်းညှစ်လိုက်တာကိုခံစားလိုက်ရတယ်။ သူမပိပိအဝဟာ ကျွန်တော့်ဒစ်တစ်ခုလုံးကို ဆွဲညှစ်ထားလိုက်ပါပြီ။ ကျွန်တော်လုံးဝရှေ့မတိုးရဲတော့ပါဘူး ။ တကယ့်အရေးကြီးအချိန်ကို ရောက်နေပြီ။ ကျွန်တော့်ကို အချိန်မရွေးတွန်းဖယ်ပစ်လိုက်နိုင်တယ်။ သူမရဲ့ရမ္မက်တွေကို နိုးဆွရမယ်.. အခြားအာရုံခံနေရာတွေကို နိုးဆွဲရမယ်။ ကျွန်တော့်လျှာကို အားကုန်သုံးပြီးသူမပါစပ်တစ်ခုလုံးကို ထိုးမွှေလိုက်တယ်။ ပိပိကလည်း ဒစ်ကိုဆွဲညှစ်ထားတုန်း..

၁ .. ၂ ... ၃ ... ၄...

သူမဟာ ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို တင်းကျပ်စွာဖက်လိုက်ပြီး ခါးလေးဟာရှေ့ကိုကော့ထိုးလိုက်ပါတယ်..။ကျွန်တော့် လီးကြီးဟာ သူမ ပိပိလေးထဲကို ဒစ်အပြင် နောက်ထပ် လက် ၁ ဆစ်လောက်ထပ်သွားပါတယ်..။ သူသူတစ်ယောက် ညည်းတွားသံတွေနဲ့အတူ မောလျတဲ့အသံ တိုးတိုးလေးပြောလာတယ်..။

“ ကိုကြီး.... မိသူကို..လိုး..ပေး..တော့..နော် ”

ကာလာရှည်ကြာစွာ စောင့်စားခဲ့ရတဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာ လုပ်ငန်းစတင်ပါတော့တယ်။နောက်ထပ် လက်တစ်ဆစ်လောက် ထိုးထည့်လိုက်တယ်..။

“ အု..............ဟင်း....................”

သူသူ တစ်ယောက် ခပ်ဖွဖွလေးညည်းပြီးညည်းသံရှည်ကြီးပြုပါတယ်.. ။ သူမရဲ့အသက်ရှုသံတွေကလည်းပြင်းထန်လွန်းလှတယ်.. ။ သူမရဲအပျိုစင် ပိပိလေးဟာကျွန်တော့်ရဲ့ ပူနွေးထွားကြိုင်းတဲ့လီးကြီးကိုတင်းကျပ်စွာဆွဲညှပ်ထားတယ်။ 

အရည်တွေကရွှဲရွဲစိုနေတာမို့နာကျင်ဟန်တော့မရှိဘူး..။ သူမရဲ့လက်တွေကလည်း ကျွန်တော်ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းကျပ်စွာသိုင်းဖက်ထားတယ်.. ။ ဖြည်းဖြည်းခြင်းဖိသွင်းလိုက်တာ အဆုံးကိုရောက်ဖို့ ၁ လက်မလောက်ပဲလိုတော့တယ်.. ။

ကျွန်တော်လီးကိုပုံမှန်နှုန်းနဲ့ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်.. သူသူခများထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်.. ဆွဲနှုတ်လိုက်တဲ့လေစုပ်အားကြောင့်ပိပိအတွင်းက ခံစားမှုအာရုံအကြောအချဉ်တွေအာ ဒစ်ကြီးတစ်လျှောက်ဆွဲယူလိုက်တာနဲ့အတူ လိပ်ပါလာပြီးရမ္မက်အရသာတွေ စိမ့်ခနဲစိမ့်ခနဲ့တိုးထွက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ်သွေးကြောတွေထဲကို ပျံန့ှံကုန်တယ်...ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးလဲ ဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်...။

ကျွန်တော်လည်းဖြည်းဖြည်းနဲ့ကျင့်သားရအောင် အသွင်းအထုတ်လုပ်နေပါတယ်။ သူသူတစ်ယောက်ကတော့တခါမှမခံစားဖူးတဲ့ ကာမအရာသာလှိုင်းတွေထဲမှာ ပြင်းထန်ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်ညည်းသွားနေပါတယ်...။ကျွန်တော့်ကျောပြင်တွေကိုလဲ ပြင်းထန်စွာကုတ်ခြစ်တာ သွေးများပင်စို့လာပါတယ်... ပိပိလေးနဲ့လီးဟာလည်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဟန်ချက်ညီလာပါတယ်..ကျွန်တော်က ဖြည်းဖြည်းပုံမှန်လုပ်နေတာကို သူသူတစ်ယောက်စိတ်မရှည်နိုင်ပဲ ကော့ကော့ ထိုးလာပါတယ်...။

ဖတ်... ဖတ်..ဖတ်...ဖတ်..ဗြတ်...

ကျွန်တော်လည်း အချက် ၅၀ လောက် ခပ်သွက်သွက်စောင့်ပေးလိုက်တာ သူသူ့ခမျာ ကောင်းလွန်းလို့ကမ္ဘာပျက်မတတ်ပါပဲ.. ။ နှစ် ခါလောက်တောင်ပြီးသွားပါတယ်... ။ ပိပိထဲကအရည်တွေလျှံကျပြီး မွေ့ယာမှာလဲရွဲနေပါပြီ... ။ သူ့ပိပိလေးဟာလည်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တင်းကြပ်စွာဖြစ်ညှစ်ပြီး စုပ်ယူတဲ့အခါ ကျွန်တော်အကြာကြီးတောင်ခံနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး.. ။

နောက်ထပ်အချက် ၂၀ လောက်စောင့်ပြီးတဲ့နောက်မှာသူသူလဲအထွတ်အထိပ်ကိုနောက်တစ်ကြိမ်ရောက်ပါတော့မယ်.. ဒီတစ်ခါ သူမစိတ်ကြိုက်ဆောင့်ခိုင်းဖို့အတွက်ကျွန်တော်က ခြေဆင်းထိုင်ပြီး သူမက ကျွန်တော်လီးပေါ်ခွထိုင်ကာ ဆောင့်စေပါတယ်...။သူသူတစ်ယောက်အံကြိတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သိုင်းဖက်ကာ အပေါ်ကနေ အားရပါးရ ထိုင်စောင့်ချပါတော့တယ်..။

ဗွတ်.. ဗွတ်.. ဗွတ်.... ဗွတ်....

နောက်စကောဝိုက်သလိုမွေ့တော့ ကျွန်တော့် ဒစ်ကြီးနဲ့ ပိပိထဲကကာမအာရုံကြောတွေ အပြင်းအထန်ရိုတ်ခတ်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကြီး ကျိုးတော့မတတ်အားအပြည့်နဲ့ ၈ ချက်ခန့် သူနဲ့ကိုယ်ပြိုင်သူ အဆုံးထိစောင့်ချရာမှာကျွန်တော့်ရဲ့ ကာမအာရုံအရသာတွေဟာ လီးတစ်ချောင်းလုံးကနေ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံသွားပြီးသုံးပတ်လောက်စုထားတဲ့ ကျွန်တော့်သူတ်တွေဟာ သူသူ့ပိပိထဲကို ဒလဟောသွန်ကျဝင်ရောက်သွားပြီးအပြင်ကိုပါ လျှံထွက်ကျလာပါတော့တယ်... နှစ်ယောက်သား တင်းကျပ်စွာပွေ့ဖက်ရင်းကုတင်ပေါ်ကိုလှဲချလိုက်ပါတယ်.. ။

သူသူ့ရဲ့အပျိုစင်ပန်းလေးကို ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦး အတွက် ထူးထူးကဲကဲကောင်းမွန်တဲ့ ကာမအရသာတွေနဲ့ လဲလှယ်စားလုံးလိုက်ခြင်းပြီးဆုံးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကိုတော့ သူသူ့ရဲ့ပိပိကလေး ရှုံ့ပွရှုံ့ပွနဲ့ဆွဲညှစ်ထားတုန်း.. လီးတံထဲမှာကျန်နေတဲ့ သုတ်ရည်အချို့ကိုတစ်စက်မကျန်စုပ်ယူနေသလိုပါပဲ.. ။

သူသူ့ကို တင်းကျပ်စွာပွေ့ဖက်ရင်း လည်တိုင်လေးတွေ နဖူးလေးတွေကို ဖွဖွခြင်းနမ်းရှုံ့ပေးလိုက်တာ ၅ မိနစ်ခန့်ကြာမှ ကျွန်တော့်လီးကြီးကိုညှစ်ထားတဲ့ သူသူပိပိလေးလေး တစ်ဖြည်းဖြည်းခြင်းပြည်လျော့သွားပါတယ်.. ကျွန်တော့်ဒစ်ကြီးကိုဆွဲနှုတ်လိုက်တော့ သုတ်ရည်အချို့ပါ ပွက်ကခနဲအပြင်ကိုထွက်ကျလာပါတယ်။

နှစ်ယောက်အတူရေသွားဆေးပြီး စိုရွဲနေတဲ့အခင်းကို အသစ်လဲလိုက်ပါတယ်။နှစ်ယောက်သား အဝတ်မပါဘဲနဲ့ပဲ အတူပြန်လဲလျောင်းလိုက်တယ် ကျွန်တော့်ဆန့်တန်းထားတဲ့ လက်မောင်းကိုသူသူကခေါင်းအုံးပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားမဆိုကြဘဲကြည့်နေဖြစ်တယ်.။

ကျွန်တော့် နို့သီးကိုသူမလက်ကလေးနဲ့ ဆိတ်ကစားနေပြန်တယ်.. ။ သူသူ့မျက်လုံးထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ ဒီတစ်ခါလည်းသူဘာတွေတွေးနေလဲ ကျွန်တော် မသိပါဘူး.. ။ သူ့မျက်နှာလေးက ကြည်ကြည်လင်လင်ပဲ..အရုပ်တမ်းဆော့နေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့မျက်နှာမျိုး.. ။ ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့တာ မှန်လား မှားလား..။

ကျွန်တော်မသိဘူး.. ရှည်ကြာစွာ တောင့်တခဲ့ရတဲ့အရာတစ်ခုကို လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင်ရရှိလိုက်တာ အိပ်မက်လိုလို... ကျွန်တော်သူမနဖူးလေးကို အနမ်းတစ်ခု ပေးလိုက်တယ်.. သူသူက ကျွန်တော့်ကိုတိုးဖက်ပြီးကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို အနမ်းတစ်ချက်ပေးပြီး တစ်ခွန်းပဲပြောတယ်.. ။

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ.. ကိုကြီးရယ်..”.

သူသူ့ကိုပွေ့ဖက်ထားရင်း သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်သုံးသပ်နေမိတယ်.. အသားအရည်မှာ ဖြုစင်ဝင်းမွတ်ပြီးညက်ညောနေသည်.. ရင်သားအစုံက ဝိုင်းစက်တင်းရင်းနေသလို တင်ပါးလုံးလေးများကနောက်သို့ပြေပြစ်လှပစွာစွင့်ကားထွက်နေသည်။

သူမ၏ ရမ္မက်ထန်ဖွယ် ခန္ဓာကိုအလှများကြည့်ရှုနေတုန်းသူမရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးကို တဖန်လာရောက်ဆုပ်ကိုင်ပြန်သည်။ထို့နောက်သူသူက 

“ ကိုကြီးညီလေးက လူဆိုးလေး.. ကိုကြီးက လူဆိုးကြီး....” 

ဟု ပြောပါသည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင်တွန်းကာ..

“ ဒီတစ်ခါ ညီမလေး လူဆိုးလုပ်မယ်..ကိုကြီးငြိမ်နေ...” 

ဟုဆိုပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာဖက်ကို တင်ပါးပေးထားသော အနေအထားဖြင့်လီးကြီးကိုစုပ်ပါတော့သည်။ သိပ်မကြာပါ.. လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်လာတယ်။ ကုန်းပြီးစုပ်နေရာပင်ပန်းရောင်သန်းနေသော သူမ၏ခရေပွင့်လေးကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်..။

ပိပိအကြားထဲကအစိလေးလဲပြုထွက်နေပါသည်။ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့.. သူမပေါင်ကြားအောက် တိုးဝင်ပြီး ၆၉ ပုံစံဖြင် သူမ၏ ပိပိလေးအား နှိုးဆွပါတယ်။ပိပိလည်းသို့ညာဘက်လက်ခလည်ဖြင့်နှိုက်ကာ G-sportကိုဖိလိုက်ပြီး လက်မဖြစ် အစိလေးကိုဖိခြေသောအခါ သူသူ့တွင် ပြောမပြနိုင်သော ကာမအာရုံများကိုခံစားရရှိလိုက်ကာညည်းတွားသံများထွက်လာသည်။

ထိုအချိန်တွင် သူမ မရုန်းနိုင်စေရန် ဘယ်လက်ဖြင့်ခါးကိုသိုင်းချုပ်ပြီး ပန်းနုရောက်ခရေပေါက်သို့ လျှာဖြင့်ထိုးကာမွေလိုက် သောအခါ သူသူမည်သို့မျှ မျှော်လင်မထားသော ကာမအာရုံများက ဖြစ်ပေါ်လာ၍ဘယ်လိုမှမခံနိုင်ဘဲ ရုန်းသော်လည်း ကျွန်တော် ချုပ်ထားသဖြင့် မွေ့ယာခင်းကိုကုတ်ခြစ်ကာ တဟင်းဟင်း..ညည်းတွားကာနေရပါတော့တယ်... ။

ကျွန်တော်ကလည်း G-sport ကိုသေချာစွာဖိထောက်ပြီး ခရေကိုလျှာဖြင့်ကောင်းကောင်းမွှေရာ သူသူတစ်ယောက်ဘယ်လိုမှမခံစားနိုင်ပဲ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ပိပိအတွင်းအရည်များရွဲနစ်၍ အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိပြီးဆုံးသွားသည်။ 

ကျွန်တော်လက်လွတ်လိုက်သည်နှင့်ထကာ ကျွန်တော့်၏ မတ်မတ်ထောင်နေသောလီးကြီးပေါ်သို့တဖြည်းဖြည်းခြင်း ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်.. ။ သူမ၏ပိပိလေးအတွင်းသို့ လီးကြီးကြီးတိုးဝင်သွားသည်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်းထိုင်ချကာ တဟင်းဟင်း..ညီးတွား ပါသည်။

ဒီအကွက်ကို ကျွန်တော်ပေးလိုက်တော့ ပွန်းမူဗီများကိုကြည့်ပြီး တတ်တာ အသေအချာပင်ဖြစ်သည်။ လီးတစ်ဆုံးဝင်သွားသည့်နောက်မြင်းစီးသလို သူမစိတ်တိုင်းကျ စောင့်လေတော့သည်။ သူမ၏အစိနှင့်ကျွန်တော့်အမွေးများပွတ်တိုက်သလို ပိပိအတွင်းမှဒစ်ကြီးကလည်း သူက၏ Gsport ကိုချိတ်ချိတ်ဆွဲနှိုးဆွသဖြင့်ညီးတွားအော်ဟစ်ရင်း သူသူသည် ကာမအရသာကြောမှာကောင်းကောင်းကြီး မိန်းမူးလွင့်မျောနေပါတယ်။

လီးကြီးကို ပိပိအတွင်း ၁၅ မိနစ်ခန့် သူသူစိတ်ကြိုက်မွှေနှောက်ခံစားပြီး နောက်အထွတ်အထိပ်ရောက်ကာမောပန်းသွားသည်။သူမကို လေးဘက်ထောက်ပုံစံဖြင့်လိုးရန် ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်..ခါးလေးကိုကော့လိုက်တဲ့အခါမှာ ပိပိအပေါက်လေးပြူထွက်လာပါတယ်.. ပိပိထဲက အရည်ချွဲများကိုလက်ခလယ်နဲ့ကော်ယူပြီး ပန်းနုရောင် ခရေပွင့်ပေါ်အစက်ချပါတယ်။

ခရေပွင့်တွင် အရည်စိုရွဲသည့်အခါမှ ခရေအတွင်းသို့လက်ခလည်ဖြင့်ထိုးထည့်လိုက်ရာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်သွားသည်။သူသူတစ်ယောက်..

“ အို.. ကိုကြီး...” 

ဟုသာအော်နိုင်ပြီး ပြင်းပြသောအသက်ရှူသံဖြင့် လှိုက်ဖိုနေပါသည်။ ခရေအတွင်းလက်ခလည်ကောင်းကောင်းဝင်သွားမှ သူမ၏ ပိပိအတွင်းသို့လီးကြီးဖြင့်ထိုးထည့်ပြီး အချက် ၅၀ ကျော်ကျော် ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာသူသူလည်း အမည်မဖေါ်နိုင်အောင် ကောင်းလွန်းသည့်ကာမအရသာများ ကို တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးခံစားရင်း လူးလွန့်ရင်နောက်ထပ် ၁ ချီပြီးသွားပါတယ်။ သူသူကလှမ်းပြောသည်.. 

“ ကိုကြီး.. ပြီးခါနီးရင်ပြောနော်.. သုတ်တွေကို ညီမလေး ပါးစပ်ထဲထည့်ပေး..”

ပိပိမှာလည်း ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပြီးဆွဲသော အခါမှာ ကြာရှည်ထပ်မခံနိင်တော့.. ဆွဲထုတ်ပြီးသူသူ့ကိုဆွဲထူလိုက်သည်။ ဒူးထောက်ထားသည့် သူသူက မတ်တပ်ရပ်နေသော ကျွန်တော့်ပေါင်တံများအားသေချာ ပိုင်နိုင်စွာသိုင်းဖက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကြိးကိုအားရပါးရ စုပ်ပါတော့သည်။ 

ကျွန်တော့်ခါးတွေတဆတ်ဆတ် တုန်လာသည်။ လီးတစ်ခုလုံး အထွတ်အထိပ်ကာမ အရသာတွေဖုံးလွမ်းလာပြီ... ထုံးစံအတိုင်းသူသူ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီးပါးစပ်အတွင်းကို ၁၀ ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းစောင့်ချပြီးသုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်။

သူသူက ဒီတစ်ခါချက်ချင်းမျိုမချသေး.. လီးတံထဲက သုတ်တွေကုန် သွားသည့်အထိဆွဲစုပ်ယူပြီး သုတ်အပြည့်ဖြင့် ပါစပ်အားဟ၍ပြသည်။ထို့နောက်ရုတ်တရက် အကုန်မျိုချပလိုက်သည်။

ထို့နောက်ဒစ်ကြားထဲကသုတ်လက်ကျန်အစအနများကိုပါအကုန်အစင်လိုက်လံ စုပ်ယူပြီး မျိုချလိုက်ပါတယ်။တစ်ညလုံးဘယ်နှချီလိုးမိမှန်းမသိဘူး ကျွန်တော်တော့ငါးခါလောက်သုတ်တွေ လွတ်လိုက်ရတယ်ထင်မိသည်။ သူသူကတော့အကြိမ်ကြိမ်ပြီးသွားသည်။

ကျွန်တော်လည်း တစ်ခါမှဒီလောက်များများ လိင်ကိစ္စမလုပ်ဖူး။ ဒစ်များနှင့် သုတ်ချောင်းများကျိန်းသလိုလိုပင်ဖြစ်လာသည်။ သူသူလည်းမျော့မျော့ပဲကျန်တော့သည်။ သို့သော် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အရမ်းပင် ပျော်ရွင်ကျေနပ်ကြသည်။ နောက်ဆုံးအချီအပြီးမောမောနှင့်မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်ပျော်သွားကြရာ နှစ်ယောက်သားနိုးတော့ မနက် ၁၀ နာရီခန့်ရှိနေပီ။ 

မျက်နှာသစ်ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီ နှစ်ယောက်သားကိုယ်လုံးတီးများဖြင့်ပင် အိပ်ယာပေါ်ပြန်၍ အနားယူကြသည်။တစ်ယောက်ကိုယ်တစ်ယောက် ထွေးဖက်ထားရင်း သူသူကစကားတွေပြောသည်။

“ ကိုကြီး.. ကိုကြီးသူသူ့ကို မလိုးဘူးဆိုတဲ့ ကတိပျက်သွားတယ်.. ဒါပေမယ့်သူသူကိုကြီးကို အပြစ်မတင်ပါဘူး.. ဘာလိုလဲဆိုတော့ အဲတာကိုသူသူကိုယ်တိုင်က တောင့်တမိလို့ပါ.. ညက ကိုကြီးနဲ့အတူလုပ်ခဲ့ရတာအရမ်းကိုကျေနပ်အားရစရာ ကောင်းပါတယ်.. သူသူ့ကို တကယ့်လူကြီးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးတဲ့ကိုကြီးကို ကျေးဇူးလည်းတင်မိပါတယ်.... ဒါပေမယ့်ကိုကြီးရယ်.. သူသူလေ.. မမစုကိုသစ္စာဖေါက်မိသလိုဖြစ်တာ ကိုတော့ ဝမ်းနည်းမိတယ်...”

ကျွန်တော်လည်း ဘာပြန်ပြောရမလည်းဆိုတာ မသိပါဘူး... တစ်ခုခုတောင်းပန်စကား ဆိုမလို့ပြင်လိုက်စဉ်မှာပဲသူသူ့ လက်ချောင်းလေးဟာ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းများကို လာပိတ်ပါတယ်..။

“ ကိုကြီး ဘာမှမပြောနဲ့... နားထောင်ရုံပဲ နားထောင်နော်... ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူသူနောင်တမရပါဘူး..ညကအဖြစ်အပျက်ကို အစကပြန်စခွင့်ရမယ်ဆိုရင်လည်း အခုဖြစ်သွားတဲ့အခြေအနေကိုပဲသူသူပြန်ပြီးရွေးချယ်ဦးမှာပဲ... ဒါပေမယ့်ကိုကြီးရယ်.. ကိုကြီးနဲ့မမစုကြားမှာ သူသူဆက်မပါချင်တော့ဘူး..။ကိုကြီးမမစုကို အရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာ သူသူသိပါတယ်.. ကိုကြီးသူသူဆီလာတယ်ဆိုတာက ယောင်္ကျားတို့ ရမ္မက်ဆန္ဒအရ လာတယ်ဆိုတာလဲ သူသူသိတယ်.. မမနဲ့ပတ်သက်ပြီး လိင်ဆန္ဒမပြည့်ဝခဲ့ရတဲ့ ကိုကြီးကို ..ခဏတာပျော်ရွင်ကျေနပ်မှုပေးနိုင်ခဲ့လို့ သူသူ့အနေနဲ အများကြီးဝမ်းသာပါတယ်.. သူသူ့ရဲ့ ဖိုင်နယ်စာမေးပွဲပြီးရင်လဲ သူသူပြန်ရတော့မှာပါ။ ကျောင်းပြီးတာနဲ့ စင်္ကာပူကိုသွားပြီး မာစတာဘွဲ့ထပ်တက်မယ်...”

ကျွန်တော်ဘာမှပြောစရာမရှိပါဘူး။ သူသူရဲ့ အပြစ်ကင်းစင်ပြီး ချောမွေ့ဝင်းပသည့် မျက်နှာလေးကိုပဲငေးကြည့်နေမိတယ်။ ကျွန်တော် သူသူနဲ့လည်း လုံးဝမခွဲခြင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အရာရာဟာ ပြဌာန်းပြီးသား။ကျွန်တော်တို့လျှောက်ရမည့်လမ်းတွေက မနီးစပ်ခင်တည်းက ဝေးကွာပြီးသား။

“ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုကြီးရယ်.. သူသူလေ... မမပြန်မလာခင်အထိတော့ ကိုကြီးအနားမှာနေပြီး မမကိုယ်စားကိုကြီးရဲ့လိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်နော်.....”

တဖြည်းဖြည်း သူသူစကားသံတွေဆို့နင့်လာပါတယ်.. ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေကိုရီဝေစွာကြည့်ရင်းနောက်ဆုံးစကားကို အားယူပြီး ပြောချလိုက်တယ်..။

“ မမစုပြန်လာရင် သူသူတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအားလုံးကို... မေ့လိုက်ကြမယ်နော်.....” လိူ့ပြောပြီးသူသူမျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေလျှံကျလာပါတယ်။

“ မိသူရယ်..” 

ကျွန်တော်သူ့နဖူးလေးကို အတော်ကြာကြာ ဖွဖွလေးနမ်းစုပ်ထားမိတယ်..။ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံးတူတူ မျက်ရည်တွေတွေကျလို့... တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အဝတ်မရှိတဲ့ခန္ဓာကိုယ်တွေကို အပြန်အလှန် တင်းကြပ်စွာပွေ့ဖက်လိုက်ကြတယ်.. ။

ဒါဟာ ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံးအခွင့်အရေးဆိုတာ နှစ်ယောက်သားနားလည်တာကြောင့် စုစုမရှိတဲ့ ရက်အတွင်းမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်သား မီးကုန်ယမ်းကုန် လိင်ပွဲဆင်နွဲကြပါတယ်.. ။ မနက်ဖြန်ဆိုတာ မရှိတော့သလိုမျိုးပေါ့...။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။


ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် အပိုင်း ( ၁ )

ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် အပိုင်း ( ၁ )

ညမင်းသား ပြိုင်ပွဲဝင်ဆုရဝတ္ထု

အခန်း ( ၁ )

ကျွန်တော့် မိန်းမနာမည်က စုစုအောင် ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော် သူမကို စုစု လို့ခေါ်ပါတယ်။ သူမရဲ့မိဘတွေက မြိတ်ဘက်ကပါ။ တရုပ်သွေးပါတော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ချောချောသန့်သန့်ပေါ့။ မွေးချင်းညီအစ်မ နှစ်ယောက်ရှိတာမှာ သူမဟာ အကြီးဖြစ်ပြီး သူသူအောင် ဆိုတဲ့ ညီမတစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ လက်ထပ်ခဲ့ကြတုန်းကကျွန်တော်က ၃၃ နှစ် စုစုက ၂၆ နှစ်ပေါ့။ သူသူ ကတော့ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးစ ၁၆ နှစ်ပဲရှိပါသေးတယ်။

သူတို့မိဘတွေဟာ အစိုးရဝန်ထမ်းတွေဖြစ်ပြီးရန်ကုန်မှာတာဝန်ကျတော့ သမီးတွေဟာ ငယ်စဉ်တည်းကရန်ကုန်မှာနေတဲ့ရန်ကုန်သူတွေပါပဲ။ 

နောက်မှ သူတို့မိဘတွေ မြိတ်ကိုတာဝန်နဲ့ပြန်ပြောင်းသွားတော့ စုစုဟာတက္ကသိုလ်တက်ဆဲဖြစ်ပြီး ကျောင်းပြီးတော့ အလုပ်တွေဘာတွေ ဝင်ပြီး လက်ထပ်လိုက်ကြပါတယ်။

ကျွန်တော့်မိန်းမဟာ သာမန်ရိုးရှင်းတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ဦးပါ။ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာလက်ထောက်မန်နေဂျာအဖြစ် အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ သူမရဲ့ညီမလေးဖြစ်တဲ့သူသူကတော့ အရမ်းညဏ်ကောင်းပြီး သွက်လက်ချက်ချာပါတယ်။ စူးစမ်းပြီးစပ်စုတာလဲအလွန်ပေါ့ဗျာ။ 

နေရာတကာ သူမ မသိချင်တာ မရှိဘူး။အခုအချိန်မှာဆိုရင် အသက် ၂၀ အရွယ် ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်မှာတတိယနှစ်တောင် တက်နေပါပြီ။

ကျွန်တော့်မိန်းမဖြစ်တဲ့စုစုဟာ ရိုးအပါ တယ်။ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်စုစုကိုချစ်ပါတယ်။ ညဏ်ကောင်းသွက်လက်တဲ့ သူသူနဲ့ကတော့ ညီမလေးလိုပါပဲ.. စလိုက်နောက်လိုက်နဲ့ စကားပြောဆိုရတာပိုပြီးအဆင်ချောပါတယ်။အိမ်ထောင်သက် ၄ နှစ်အကြာမှာ စုစုဟာ ကြည့်ကောင်းတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ဦးပဲ ဖြစ်ပါသေးတယ်။လက်ထပ်ပြီးစပုံနဲ့သိပ်မကွာပါဘူး။ 

ကလေးလည်းမရှိတော့ တင်တွေရင်တွေဟာ သူနေရာနဲ့သူ့ အကောင်းအတိုင်းရှိနေပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်ကလဲ စုစုကိုတားဆေးတွေမသုံးခိုင်း ဘူးလေ။ ဒီဆေးတွေကအမျိုးသမီးတွေကို ပုံပျက်စေတယ်။ ကျွန်တော်က တော့ ကွန်ဒုံးဖြစ်ဖြစ် ရက်ရှောင်နည်းဖြစ်ဖြစ် သုံးပါတယ်။သူသူကတော့ စုစုထက်ပိုပြီးအရပ်နည်းနည်းမြင့်ပါတယ်။ အသက်ကလည်းလှသွေးကြွယ် တဲ့အချိန်ဖြစ်သလိုပင်ကိုယ်အားဖြင့်လည်း စုစုထက်ပိုချော ပါတယ်။ 

ကျွန်တော်တို့လက်ထပ်စက သူသူက ကလေးသာသာဖြစ်ပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ သူသူ့ရဲ့အရပ်အမောင်းနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ပုံစံက စုစုထက် ပြေပြစ်စွဲမက်စရာဖြစ်တယ်ဆိုတာ သတိထားမိပါတယ်။ တခါတလေ တော့လဲ ကျွန်တော်တွေးမိပါတယ်။ စုစု ဟာသူသူ လိုလှပြီးညဏ်ကောင်းရင် ကောင်းမှာပဲလို့။

လက်ထပ်ပြီးချိန်မှာတော့ စုစုနဲ့ကျွန်တော်ဟာ ပြည်လမ်းပေါ်က ကွန်ဒိုအလွှာတစ်ခုမှာ လင်မယားနှစ်ယောက်တည်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ကျော်အကြာမှာ သူသူဟာ ရန်ကုန်ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ်မှာ ကျောင်းတက်ရပါတယ်။သူတို့ မိဘတွေက နယ်ရောက်နေကြတာဆိုတော့ အဆောင်မနေ ခိုင်းတော့ဘဲ အိပ်ခန်းပိုတွေလွတ်နေတဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာပဲ လာနေဖို့ခေါ်ထားလိုက်ပါတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူသူတတိယနှစ်စတက်နေချိန်အထိ သွက်လက်ချက်ချာပြီး ပွင့်လင်းတဲ့ သူသူနဲ့လည်း ပိုပြီးရင်းနှီးခင်မင် လာတာ ကလွဲလို့ အရာရာဟာ ပုံမှန်ပါပဲ။ မနက်မှာကားနဲ့ သူသူ့ကိုဖယ်ရီဂိတ်ပို့၊ စုစုကို သူ့ရုံးလိုက်ပို့ပြီး ကျွန်တော့်အလုပ်ကိုဆက်သွားတယ်။

တစ်နေ့မှာတော့ သူသူကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်မှာပဲရှိနေပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့စုစုပဲ အလုပ်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်။စုစုကိုရုံးပို့ပြီးချိန်မှာ မနေ့ကအလုပ်တစ်ခုကို ညည့်နက်အောင်အသည်းအသန်လုပ်ခဲ့ရတာကြောင့် ပင်ပန်းတဲ့အရှိန်ကမပျောက်သေးတာနဲ့ ရုံးကို မလာတော့ဘူးလို့ ဖုန်းဆက်ပြီးအိမ်ကိုပဲပြန်ခဲ့ပါတယ်။အိမ်ကိုရောက်တော့ သူသူဟာ ဧည့်ခန်းဆက်တီမှာကျောင်းစာလုပ်နေတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်လိုက်တယ်။ကျွန်တော်ဝင်လာတာ ကိုတောင် အာရုံမရှိဘဲ ဖတ်နေတဲ့စာကိုစိတ်ဝင်စားနေတဲ့ပုံပဲ။ 

ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ သူသူ့ကို ဘာတွေများဖတ်နေလဲလို့ မေးလိုက်တော့ သူသူ တစ်ချက်တွေသွားတယ်။ပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို သူဖတ်နေတဲ့စာ ကို ပြတော့ ကျောင်းစာမဟုတ်ဘဲ ကျန်းမာရေးမဂ္ဂဇင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး သူဖတ်နေတာကကျန်းမာရေးနဲ့လိင်ပညာ ပေး ဆောင်းပါးဖြစ်နေပါတယ်။စာတမ်းခေါင်းစဉ်ကို ကျွန်တော်သေချာမမှတ်မိပေမယ့်သေချာတာက လိင်ဆက်ဆံတာဟာ ကျန်းမာရေးအတွက်ကောင်းမွန်ပြီး အသက်ရှည်စေကြောင်းရေးထားတာပါ။

ဆောင်းပါးထဲမှာ လူတွေဟာ လိင်မှုကိစ္စကို လုံလောက်အောင်မပြုလုပ်ကြဘူးလို့လဲ ရေးထားပါသေးတယ်။ကျွန်တော်နည်းနည်းတော့ အံ့သြသွားတယ်။ ရှေးရိုးဆန်တဲ့မိသားစုကလာတဲ့ သူသူအနေနဲ့ ဒီစာမျိုးကိုဒီလောက်စိတ်ဝင်တစား ဖတ်နေမယ်လို့ ထင်မထားမိဘူး။ 

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမ စုစုဟာဆိုရင်လိင်ကိစ္စမှာ စိတ်ဝင်စားမှု မရှိသလောက်ပဲလေ။ ကျွန်တော်နဲ့စုစုနဲ့ လင်မယားဘာဝလိင်ကိစ္စ ဆောင်ရွက်တဲ့အခါ မှာလဲ စိတ်ဝင်တစားတုံ့ပြန့်နည်းပါတယ်။ကျွန်တော့်အလိုကိုဖြည့်ဆည်းဖို့ ငြိမ်ခံနေတာသာဖြစ်ပြီးသူ့ဘက်က ထူးခြားတဲ့စိတ်ပါဝင်မှု မပြပါဘူး။ အခု သူသူကတော့ သူဒီစာမျိုးဖတ်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော့်ကိုပြောပြရတာ ရှက်ရွံတဲ့ပုံလဲမရှိပါဘူး။ 

ဟုတ်ပါတယ်လေ သူသူနဲ့ကျွန်တော်နဲ့က အရင်တည်းက ပွင့်လင်းပြီးပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဆက်ဆံရေးမျိုးရှိသလို ပွင့်လင်းသွက်လက်တဲ့ မိန်းကလေးဖြစ်တော့ ဒီလို ပညာပေးစာမျိုးဖတ်တာကိုသူလဲ ရှက်နေစရာလို့ မတွေးဘူးထင်ပါတယ်။ အခုလည်းကြည့်သူတစ်ခုခုကိုပဲ စဉ်းစားနေပုံရတယ်။နောက်မှ မချိုမချဉ် ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာနဲ့

“ ဟီး.. အစ်ကိုကြီးကို ပါစင်နယ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ညီမလေးတစ်ခုမေးချင်လို့.. ရလား ” 

ဆိုပြောပါတယ်။သူသူ ဘာများမေးလေမလဲလို့ ကျွန်တော်စဉ်းစားမိတယ်။ 

“ အင်း.. ညည်းက ဘာမေးမလို့လဲ”

လို ပြောလိုက်တယ်။

“ ဒီစာအုပ်ထဲမှာလေ... စုံတွဲတစ်ခုဟာ Sex ကိုတစ်နေ့မှာ ၃ - ၄ ကြိမ်လောက်လုပ်ရမည်လို့ရေးထားတယ်..umm.. ညီမလေး ဒီအိမ်မှာနေတာ ၂ နှစ်ကျော်ကြာပီ.. အစ်ကိုကြီးနဲ့မမစု ဒီလိုမျိုးအတူနေတာ ညီမလေးတစ်ခါမှမသိဘူး..”

ဟာ.. ကျွန်တော်တောင် အန်းတန်းတန်းဖြစ်သွားတယ်.. သူသူဆီက ဒီလိုမေးခွန်းမေးတယ်လို့ တစ်ခါမှတွေးမထားမိဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်က အိမ်ထောင်ရှိ ယောင်္ကျားပဲလေ။အပျိုဖျန်းလေးကတောင်မေးမှတော့ ကျွန်တော်က ဘာလို့အိန္ဒြေပျက်စရာလိုပဲ။ ကျွန်တော်လဲသူသူ့နဖူးကို ကလေးလိုဖွဖွထုပြီး

“ ဒီကိစ္စလုပ်ပါတယ်ဆိုမှ ညည်းသိအောင် လုပ်မလားအေ့...” 

လို့ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။သူသူက ထပ်ပြီးအတင့်ရဲလာတယ်။ မထင်ထားတာကို ထပ်ပြောပြန်တယ်။

“ ဟုတ်လို့လားကိုကြီးရာ.. ညီမလေး ညဆို ကိုကြီးတို့အခန်းကို လာချောင်းပြီးနားထောင်တာ.. ခဏခဏပဲ..တစ်ခါမှ ဘာသံမှကို မကြားဘူး..”

ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်လဲ ပါစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒီကောင်မလေးဟာ ကျွန်တော်တို့လင်မယားကိစ္စကိုပါ စိတ်ဝင်တစား စပ်စုနေတာ ကြာခဲ့ပြီတဲ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူသူ ပြောတာဟုတ်ပါတယ်။စုစုနဲ့ကျွန်တော် လင်မယားကိစ္စ ဆောင်ရွက်ခဲပါတယ်။ စုစုက လိင်ကိစ္စမှာတုံ့ပြန်မှုနည်းတော့ ကျွန်တော်လဲတော်ရုံစိတ်မလာတော့ပါဘူး။

အလွန်ဆုံး တစ်လမှ တစ်ခါ နှစ်ခါပေါ့။ ကျွန်တော်စိတ်ပါလာရင် တခါတရံအပြင်က Spa တွေမှာကြောလျှော့ရင်လျော့၊ နိုက်ကလပ်လာတက်တဲ့ မိကောင်းဖခင်သမီး ရွစိထိုးမလေးတစ်ယောက်ယောက်ကို ဖန်စားချင်စားပေါ့။ ဒါလဲတစ်ခါတရံ အခွင့်သာမှပါ။အလုပ်များတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ လက်နဲ့ပဲဖြေဖျောက်လိုက်ရတာ များတယ်လေ။ ဝန်ခံရရင် လက်နဲ့ဖြေဖျောက်တဲ့အခါ စိတ်ကူးထဲမှာမှန်းရတဲ့ မင်းသမီးထဲမှာ သူသူလဲ တစ်ခါတရံပါပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် လက်တွေ့ဘဝမှာ ကြံစည်ဖို့ကိုတော့တစ်ခါမှမတွေးခဲ့မိရိုးအမှန်ပါ။ ဟုတ်တယ်လေ ခင်ဗျားတို့လဲ သာမန်အချိန်မှာ ရိုးရိုးသားသား ရှိတဲ့သူတွေကိုစိတ်ကြွနေတုန်း လက်နဲ့ပဲ လုပ်ရတဲအခါ မှန်းထုခဲ့ဖူးမှာပဲ။အခုတော့ သူသူ့ စကားတွေကြောင့်ကျွန်တော်နှလုံးခုန်တွေ မြန်လာရပြီ။ ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်လဲ ဟန်ကိုယ်ဖို့ပြီး

“ သူသူ.. ညည်းအိမ်မှာ ရှိနေတဲ့အချိန်မှာငါတို့က ဒီကိစ္စဘယ်လုပ်မလဲဟဲ့..”

လို့ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပုံစံပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သူသူ ကတော့ ကလေးတစ်ယောက် မသိတာမေးနေသလို အပြစ်ကင်းတဲ့ပုံစံနဲ့ လူကြီးကိုဒုက္ခပေးတဲ့ မေးခွန်းတွေ ဆက်မေးတော့တာပါပဲ။

“ ကိုကြီးက အဲလိုမလုပ်ဘဲ အကြာကြီးနေနိုင်တယ်ပေါ့..” 

လို့ အထူးအဆန်းပုံစံနဲ့ ဆက်မေးတယ်။

“ ညီမလေး သူငယ်ချင်းတွေက ပြောတာတော့ သူ့တို့ရည်းစားကောင်လေးက သူ့ကို အဲဒီကိစ္စနေ့တိုင်းလုပ်တယ်တဲ့.. တစ်ရက်လောက် မလုပ်ရရင် စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်ရောတဲ့...”

သူမကပဲ ဆက်ပြောတယ်။

“ အင်း.. မမစုကလဲ သူသူ့ကိုပြောတာကတော့ သူက ဒီ Sex ကိစ္စကို ညစ်ပတ်တဲ့ကိစ္စတဲ့.. လင်မယားတာဝန်အရသာ လက်ခံပေးတာသူကတော့မကြိုက်ဖူးတဲ့..”

ကျွန်တော်နည်းနည်းထပ်အံ့သြရပြန်ပါတယ်။ သူသူက သူ့အစ်မစုစုနဲ့လည်း Sex ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်လို့ပြောဖူးတာပဲ။ ကြည့်ရတာ ကတော့ စုစုက စပြောတာမဖြစ်နိုင်ဘူး သူသူကပဲ စုစုကို သွားစပ်စုတာနေမှာပါ။အခုပဲကြည့်လေ သူ့ခဲအိုကျွန်တော့်ကိုတောင် သူကစပြီးစပ်စုနေတာ။ ကဲ သူသူ ဆက်ပြောတာလဲကြည့်ဦး။

“ သူသူသိတာတော့ ယောင်္ကျားလေးတွေကအဲကိစ္စမလုပ်ဘဲ အကြာကြီးမနေနိုင်ဘူး.. ဒီတော့ အစ်ကိုကြီးကမမစုနဲ့မလုပ်ရရင် ကိုယ့်လက်ကို အားကိုးနေရတဲ့ လက်သမားကြီးပဲဖြစ်မှာ.. ခိခိ..”

ကြည့်စမ်း ကောင်မလေး။ သူကပဲ လူကြီးကိုလာပြီး မျက်နှာပြောင်နေသေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့အရင်တည်းအပြန်အလှန် စနောက်နေကြဖြစ်ပေမယ် အခုဒီကိစ္စအကြောင်းမှာတော့ကျွန်တော့်ရင်ထဲ တမျိုးကြီးပဲစိတ်လှုပ်ရှားမိတယ်။ ကျေနပ်သလိုလို ပျော်သလိုလိုလဲ ဖြစ်မိတယ်။ အလုပ်ပင်ပန်းနေတာတွေ လဲဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကလူကြီးလေ။ သူသူ့ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွထုပြီး 

“ မိသူ.. ဒီမှာ ကလေးက ကလေးစကားပြော.. ဟုတ်လား” 

ဆိုပြီး လူကြီးရှက်သလိုလို ဟန်လုပ်ပြီးပြောရတာပေါ့။ တကယ်တော့ ကျွန်တော့်မှာ ရှက်တာတွေ၊ အန်းတာတွေ မရှိတော့ဘူးလေ။ စိတ်ကတော့လှုပ်ရှားနေတာပေါ့။ သာယာစရာကောင်းတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးပေါ့။

ကျွန်တော့်စကားက ကြောင့် သူသူ မခံချင်ဖြစ်သွားပုံရတယ်။ ရှူးသိုးသိုးနဲ့နှုတ်ခမ်းစူပြီးပြန်ပြောတာ

“ အံမယ်.. ကိုကြီးနော်.. ညီမလေး ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး.. အသက် ၂၀ တောင်ပြည့်ပြီးပီ၊ညီမလေးသူငယ်ချင်း အိဖြူနဲ့ ယုယုလွင် ဆိုရင် ယောက်င်္ကျားယူထားကြတာ ကလေးတွေတောင် ရနေပီ ..”

အင်း.. ဒီကောင်မလေးက လူကြီးဖြစ်ချင်နေပြီပဲ။ ကျွန်တော် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်မိတယ်။ သူသူ့မခံချင်စိတ်ကိုထပ်ဆွလိုက်တယ် ။

“ သူများယောင်္ကျားယူတာနဲ့ ဘာဆိုင်လဲ ညည်းက ကလေးဟာကလေးပဲ.. လူကြီးဖြစ်ချင်ယောကျ်ားယူ..”

သူသူကချက်ချင်းပြန်ပြောတယ်.. ။

“ ဘာလဲကိုကြီးနော်..ယောင်္ကျားယူပြလိုက်ရမလား လွယ်လွယ်လေး .. ဟွန့် .. သူသူက လိမ်လိမ်မာမာ နေတာကိုကလေးဆိုပြီးအထင်သေးတယ်..သူသူ့သူငယ်ချင်းတွေဆို အကုန်ဘဲနဲ့လိုက်အိပ်ဖူးတဲ့သူတွေချည်းပဲ.. ။သူသူက အဲလိုမဆိုးချင်လို့ရည်စားတောင်မထားဘဲ လိမ်လိမ်မာမာနေတာ.. ဒါပေမယ့်သူသူကလေးမဟုတ်တော့ဘူးနော်.. ဟင်း..”

ကျွန်တော် ဒီနေ့သူသူဆီက ကြားရတာတွေကတော့ထင်မှတ်မထားတာတွေချည်းပါပဲ။ သူသူ ကျွန်တော့်ဆီကသူဖတ်လက်စ စာအုပ်ကိုလုယူရင်းနှုတ်ခမ်းစူပြီးပြောတယ်..။

“ ဒါပဲနော်..ကိုကြီး.. သူသူ အသက် ၂၀ ရှိပြီ၊ ဘွဲ့လဲရတော့မယ်... ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး.. ကလေးလို့မပြောနဲ့ မကြိုက်ဘူး.. ဟွန်း..”

နောက်သူဟာသူဆက်ပြီးရေရွတ်တယ်.. ။

“ သူငယ်ချင်းတွေကလဲ အဲတိုင်းပဲ.. သူတို့တွေရဲ့ ဘဲတွေ အကြောင်းပြော ရင် သူသူ့ကို ကလေးလို လူရာမဝင်သလိုလို သဘောထားတယ်..”

သူသူစိတ်ကောက်ပြီး နှုတ်ခမ်းစူ မျက်နှာလွှဲနေတုန်း သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကြည်လိုက်မိတယ်။ နို့လေးတွေကလုံးဝန်းနေတာပဲ။ အရမ်းလည်းမကြီး သေးလဲမသေး အပျိုစင်ရဲ့ရင်သားလေးတွေ။ဘလောက်စ်အင်္ကျီအောက်မှာ ကျစ်လစ်တဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ဗိုက်မှာအဆီမရှိချပ်ရပ်လို။ 

ဟုတ်တယ်. သူသူကအစားသောက် အနေအထိုင် ဂရုစိုက်သလို ကိုယ်လက်လှုပ်ရှား ကျန်းမာရေးလဲ ပုံမှန်လုပ်တယ်။ တကယ့်ကိုဖူးပွင့်စလှသွေးကြွယ်နေတဲ့ ပန်းလေးတစ်ပွင့်ပါပဲ။

“ ဟဟ.. မိသူစိတ်ကောက်သွားပီလား.. အေးပါအေးပါ... နောက်ဆိုမပြောတော့ဘူးနော်.. ”

သူသူ မျက်လုံးလှန်ကြည့်တယ်။

“ နောက်မပြောတေ့ာဘူး အခုပဲပြောမယ်နော်.. ကလေး”

“ ဟမ်း......... ကိုကြီးနော်..........”

သူသူ့ နှုတ်ခမ်းကပြန်စူသွားပြန်သည်။ အိမ်နေရင် နှုတ်ခမ်းနီးဆိုးမထားပေမယ့် ပန်းနုရောင်သွေးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေပါလား။ စူထားတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးက တစ်ယောက်ယောက်အနမ်းကိုကမ်းလင့်နေသလိုမျိုး။

“ ကဲပါ.. ကဲပါ.. ငါ့ညီမက ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး.. လူကြီး.. လူကြီးဟုတ်ပြီလား.. ကိုကြီးကစတာ..”

လို့ ပြောရင်း သူသူ့ပါးကိုဖွဖွ လိမ်ဖြစ်လိုက်တယ်။ အရင်ကလဲ သူသူကို စနောက်ရင်း ဒီလိုလုပ်နေကျ..သွားလာရင်း ညီမလေးလို ပုခုံးကိုင်နေကျ ဘယ်လိုမှ စိတ်မရှိခဲ့ဘူး.. ဒီနေ့တော့ သူသူ့ပါးလေးကိုဖြစ်ညှစ်လိုက်ရတာက ရင်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားတယ်..။

“ အခုမှလာမချော့နဲ့ ကိုကြီးသွား... ဟွန့်...” 

သူသူက ခေါင်းကိုငုံ့ပြီး စာအုပ်နဲ့ကွယ်ရင်းပြောတယ်..။

“ တကယ်ပြောတာပါ မိသူရယ်.. ကိုကြီးက စတာ.. ကဲပြော မိသူ စိတ်ကျေနပ်အောင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ..”

မိသူက မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးရင်း ရုတ်တရက်မထင်မှတ်တာ ပြောချလိုက်ပြန်တယ်။

“ ဒါဆိုကိုကြီးတစ်ယောက်တည်း လက်သမား လုပ်နေရတယ်ဆိုတာ ဝန်ခံလိုက်.. သူ့ဟာသူ ရှက်တာနဲ့ သူများကိုကလေးတွေဘာတွေ လာပြောနေတယ်.. ကိုကြီးဟာ လက်သမားကြီးပါဆိုတာ ကိုကြီးအရင်ဝန်ခံလိုက်..”

အာ.. သူသူနဲ့တော့ ခက်ပါနေပါပြီ။ သူပြောနေတဲ့စကားတွေ ဘယ်ရောက်နေတယ်ဆိုတာကော သိရဲ့လားမသိ။မိသားစုမှာ ခဲအိုနဲ့ခယ်မ ပြောသင့်တဲ့ အတိုင်းအတာထက်တော့ မသိမသာပိုလာနေတယ်။ကျွန်တော့်သွေးခုန်နှုန်း မြန်လာတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိထားမိတယ်။

ခယ်မဘက်ကတောင် စကားလေးတွေကျူးလာခဲ့ပြီး ယောင်္ကျားဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်က ဘာလို့ထပ်ပြီးရှေ့ မတိုးရဲရမှာလဲ။ ကဲ ကျွန်တော့်အလှည့်။

“ ဟုတ်ပါပြီ မိသူရယ်.. အစ်ကိုကြီးက လက်သမားကြီးပဲ.. ဟောဒီလက်ကိုပဲ အားကိုးနေရတဲ့ လက်သမားကြီး..ဟုတ်ပီလား..”

လို့ ပြောရင်း ပြတဲ့လက်နဲ့ သူ့နှာခေါင်းကို လှမ်းညှစ်လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ သူသူက သူ့မျက်နှာကိုစာအုပ်နဲ့ အသည်းအသန်ကာကွယ်ရင်.. 

“ ဟမ်း.. ကိုကြီးနော်.. သူ့ဟိုဟာကိုင်တဲ့ လက်ကြီးနဲ့ သူများနှာခေါင်းကိုလာကိုင်နဲ့...”

ကျွန်တော့်စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေပေမယ့် ဘာမှမဖြစ်သလို ပေါ့ပေါ့ ပါးပါးပုံစံနဲ့ ကျွန်တော် သူသူကို စရင်းနောက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ဒါမှ သူမအနေနဲ့ ဒီကိစ္စတွေကို ပြောရတာပိုပြီးရဲရဲတင်းတင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောနိုင်မှာပေါ့။ သူ့စကားတွေကျွံလေ ကျွန်တော့အတွက် ကောင်းလေပဲလေ။

“ ကိုကြီးအလုပ်တွေ များနေတာနဲ့ လက်သမားမလုပ်ရတာတောင် ကြာပါပြီကွာ.. ကိုကြီးလက်က အသန့်ပါ”

“ ဘယ်လောက်ကြာပီလဲ..”

“ နှစ်ပတ် လောက်တောင်ရှိပြီ...”

လို့ ပြန်ဖြေရင်းနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတစ်ဗူးယူသောက်လိုက်တယ်။သူသူ့ကြည့်ရတာ တစ်ခုခုစဉ်းစားနေတုန်းပုံပဲ။

ကျွန်တော်သူ့အကြောင်း ကောင်းကောင်း သိတာပေါ့။ ရုပ်ကတစ်ခုခုသိချင်စပ်စုချင်နေပြီး စပ်စုခွင့်မရလို့ မအီမလည်ဖြစ်နေတဲ့ရုပ်။ သူသူဘာတွေတွေးနေမလဲ။ ဘာတွေသိချင်နေတာလဲ ဆိုတာ အများကြီးစဉ်းစားစရာမလိုပါဘူး။ ကျွန်တော်စနောက်ထားတဲ့မျက်နှာပိုးသတ်လိုက်ပြီး ပုံမှန် မထူးခြားတဲ့လေသံနဲ့ သူသူ့ကို မေးလိုက်တယ်။

“ မိသူက ယောက်ျားလေးနဲ့ မိန်းကလေး အတူနေတာကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူးလား..”..

သူသူက နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုစေ့ မျက်လွှာချပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျွန်တော်က ကိုယ့်ညီမလေးတစ်ယောက်ကို အလိုလိုက်တဲ့ပုံစံနဲ့..

“ ကဲဒါဆို ဒီညကိုကြီး မမစုနဲ့ အဲတာလုပ်မယ်။ အခန်းတံခါးကို စေ့ရုံစေ့ထားမယ်။ ကိုကြီးတို့ အခန်းထဲဝင်သွားပြီးတော်ကြာနေရင် လာချောင်းကြည့်လှည့် ဟုတ်လား..”

သူသူ့မျက်နှာက လိုချင်တဲ့အရုပ်ရတော့မည့် ကလေးမျက်နှာကို ဝင်းပသွာတယ်.. “တကယ်နော်ကိုကြီး..” လို့ကျွန်တော့်ကို မျှော်လင့်တကြီးကြည့်ပြီး ပြောတယ်။

“ အေးပေါ့ မိသူရဲ့.. ဒီညလာချောင်းကြည့်.. ဟုတ်လား..”

ဒါပေမယ် ခဏနေတော့ တစ်ခုခုကို သူတွေးမိတဲ့ပုံနဲ့ “မမစု သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ... သမီးကို ဒီအိမ်မှာပါမနေခိုင်းတော့ရင် ဒုက္ခ.. ဖေဖေနဲ့မေမေကို သွားတိုင်ရင် ပိုဆိုးပြီ..”

သူပြောတာလဲ ဟုတ်သည်။ ကျွန်တော်တို့သာ ဒီကိစ္စလုပ်ရင် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့သွားတာ စုစုက ဒီထဲစိတ်ဝင်စား သူမဟုတ်တော့ သူသူချောင်းလျှင် မသိဖူးလို့မပြောနိုင်။ ဒီအိမ်မှာကလဲ ကိုယ်တွေလင်မယားနဲ့သူသူကလွှဲလို့ အခြားလွှဲချဗျောင်လိမ်စရာ လူရှိတာ မဟုတ်ပါ။သူသူကခပ်ရွံ့ရွံ့လေးပြောတယ်..။

“ ဟိုလေ.. ကိုကြီး လက်နဲ့လုပ်တာအရင်ကြည့်ချင်တယ်.. Masturbateလုပ်တာလေ.. အဲတာပဲ လုပ်ပြတော့.. ”

သွေးတွေက ဒိန်းဆို ကျွန်တော့်နှလုံးကို လာဆောင့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်နည်းနည်းဟန်ဖို့လိုက်ရတာပေါ့။ 

“ ကိုကြီးလုပ်ပြရတာက ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မိသူရယ်.. ညည်းမမစု သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.. ” 

“ သူသူလဲ မမစုကိုတော့ ပြန်မပြောပါဘူးကိုကြီးကလဲ.. အခုအချိန်ပြလေ.. မမစုကနေ့ခင်းဆို ဘယ်တော့မှအိမ်ပြန်လာတာမှ မဟုတ်တာ”

“ အိုကေလေ.. ဧည့်ခန်းထဲမှာ သိပ်မကောင်းဘူး.. သူသူ့အခန်းထဲကနေစောင့်နေ ကိုကြီးအဝတ်အစားတွေလဲပြီးလာခဲ့မယ်..”

ကျွန်တော့်အခန်းထဲခေါ်လုပ်လို့ မဖြစ်ဖူးလေ အန္တရယ်ဆိုတာကြိုကာထားမှ။ မတော်လို့ စုစုပြန်လာရင်ကျွန်တော့်တို့လင်မယားအခန်းထဲတန်းလာမှာ ပြေးပေါက်မရှိဘူး။ အခန်းအနေအထားပျက်နေလို့ပဲမဖြစ်ဘူး။

သူသူ့အခန်းကိုတော့ သူသွားလေ့မရှိဘူး။ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နဲ့ ချည်သားဘောင်းဘီတိုကို အောက်ခံမဝတ်ဘဲထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သူသူက သူ့အခန်းထဲက စာကြည့်စားပွဲခုံမှာ သူ့လက်သည်းတွေကို ဆိတ်ရင်စောင့်နေတယ်။ သူလဲ တော်တော်စိတ်လှုပ်ရှား နေမှာသေချာတာပေါ့။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ခုတင်ပေါ်ဝင်ထိုင်ရင်း စားပွဲပေါ် ဟိုလှန်ဒီလှန်ကြည့်တော့ နိုင်ငံခြားDVD ခွေတွေ။ သာမန်ဇာတ်လမ်းတွေပါပဲ။ Sex is Zero ဆိုတဲ့ ကိုရီးယား လိင်ဟာသခွေလည်းတွေ့တယ်။ သာမန် NC ကားလေးပါပဲ။

“ သူသူ ညည်းမှာ NC ခွေပဲရှိတာလား.. XXX တွေမရှိဘူးလား..”

“ ဟုတ်တယ်.. မရှိဘူး..”

“ သူငယ်ချင်းတွေက ငှားမကြည့်ဖူးဘူးလား”

“ သူတို့ကငှားတယ်.. မမသိရင်ဆူမှာစိုးလို့ အိမ်ကိုမယူရဲဘူး”

“ ဒါဆို ဒီ Sex is Zero ကိုပဲဖွင့်ပေးပါ.. သူသူ့ကွန်ပျုတာနဲ့..”

“ ကိုကြီးက ဟိုဟာလုပ်ပြမှာဆို.. အခွေကြည့်မလို့လား..”

“ အင်း.. ကိုကြီးအဲတာ လုပ်ပြဖို့အတွက် စိတ်လာအောင် အခွေကြည့်ဖို့လိုတယ်လေ..ဟိုအခန်းလေးတွေ ရောက်အောင် ဖွင့်ပေးနော်”

မိသူက ဘယ်နှခေါက်ကြည့်ထားလို့ မှတ်မိနေလည်းမသိဘူး.. မင်းသားနဲ့မင်းသမီး ဆွဲနေတဲအခန်းကိုရောက်သွားတာပဲ။ 

ကျွန်တော်ဘောင်းဘီထဲလက်နှိုက်ရင်းလီးကိုကစားနေတယ်.. အမှန်တကယ်တော့ဒီလောက်ဖွံ့ဖြိုးလှပတဲ့ အပျိုစစ်စစ်လေးကို ဂွင်းတိုက်ပြရမှာ ညီလေးက မတောင်ဘဲ ဘယ်နေမှာလဲ..ကျွန်တော် ဇာတ်လမ်းရှာချင်လို့ စိတ်ကိုထိန်းပြီးဟန်ဆောင်နေတာပါ။

သူသူက ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးကို မြင်ရဖို့မျှော်လင့်တကြီး ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဖွံ့ထားတဲ့လီးကြီးကို ဘောင်းဘီအပြင်ထုတ်လိုက်တော့ သူသူခများ ပါးစပ်အဟောင်းသားပဲ မျက်တောင်လဲမခတ်နိုင်ဘူး..။

“ မိသူ.. ဗီဒီယိုက သိပ်မကောင်းဘူး.. ပိတ်လိုက်တော့.. မိသူကိုယ်တိုင်ကူမှရမယ်..ကိုကြီးလီးတောင်လာအောင်..”

“ ဟုတ်.. ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ကိုကြီး”

“ မိန်းကလေး လှလှလေးတစ်ယောက်လုံးဘေးမှာ ထိုင်နေတာကို ဗီဒီယိုကြည့်ပြီးတောင်အောင် လုပ်ရတာသိပ်မမိုက်ဘူး.. မိသူအဝတ်တွေ ချွတ်ပေး.. ”

မိသူမျက်နှာလေး ရဲခနဲဖြစ်သွားတယ်။ သူကိုယ်တိုင်ပါဝင်ရမယ်လို မျှော်လင့်ထားပုံမရဘူး။

“ မိသူကလဲ.. ကိုကြီးကိုကျတော့ အဝတ်မပါဘဲ ဒီတိုင်းကြီးထားပြီး မိသူကဒီတိုင်းထိုင်ကြည့်မယ်ဆိုတရားလား..” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်တော်အပေါ်အကျီင်္နဲ့ဘောင်းဘီကို လုံးလုံးချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။သူသူက ကျွန်တော့်လီးကြီးမတ်နေတာကို စိုက်ကြည့်ရင်း 

“ အာ.. ကိုကြီးကလဲ.. ကိုကြီးဟာက မတ်နေပြီးသားကို မိသူချွတ်ပြစရာ လိုသေးလို့လား ”

“ မဟုတ်ဘူးမိသူ.. ဒါကကိုကြီစိတ်က မိသူကိုယ်လုံးလေးကို စိတ်မှန်းနဲ့မြင်ကြည့်လို့ တောင်လာတာ..တကယ်မမြင်ရရင် ခဏနဲ့ ပြန်ကျသွားလိမ့်မယ်..”

သူသူသည် ကျွန်တော်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီး ပြန်လည်ငြိုးငယ်သွားမည်ကိုတော့ လုံးဝ လိုလားပုံမရပါ။ သို့သော်သူမ တွေဝေနေသည်။ ကျွန်တော်သိပါတယ်.. သူမ ဘာကိုစိုးရိမ်နေတယ်ဆိုတာ

“ ညီမလေးကို.. ကိုကြီးမကျူးလွန်ပါဘူး.. ဘာမှမလုပ်ဘူး..စိတ်ချပါ..” 

လို့ သူမခေါင်းလေးကိုပွတ်ပြီး အေးအေးလေးပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးစိတ်ချသွားဟန်နဲ့ အပေါ်ဘလောက်စ်အကျီကိုစချွတ်ပါသည်။နောက်ဆုံးတွင်တော့ ယောင်္ကျားပီပီ တစ်ကြိမ်တစ်ခါကျွန်တော်တောင့်တခဲ့ ဖူးသော်လည်း အမှန်တကယ်မြင်ရရန်လုံးဝမမျှော်လင့်ခဲ့သော ခယ်မဖြစ်သူ အပျိုစင်လေး၏ ပင်ကိုယ်အလှများအား မကြာမီအတွင်း မြင်ရတော့မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

အပေါ်ပင့်တင်လိုက်သော အကျီအောက်မှာ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်သောကိုယ်လုံးလေး၊ ချပ်ရပ်ပြီးအဆီမရှိသော ဗိုက်သားလေးနှင့်ဘရာအောက်မှ တင်းရင်း၍အန်ထွက် ရန်ဟန်ပြင်နေသည့်ရင်သားဖွေးဖွေးလေးများကို မြင်လိုက်ရတော့ ကျွန်တော်ပါးစပ်ဟောင်းသားဖြင့် ကြည့်နေရသည်။ 

ထို့နောက်သူမအိမ်နေရင်းဝတ်သည့် ချည်သား ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်သည်။ ဖြောင့်စင်းဝင်းမွတ်ပြီး သွယ်လျှလှပသည့် ပေါင်တံလေးများ။ ပင်တီအောက်တွင် တင်ပါးလုံးလေးက စွင့်ကားနေသည်။ ကျွန်တော်၏ လီးထိပ်မှ အရည်များပင်စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။

ထို့နောက်ကလစ်ဖြုတ်လိုက်ရာ ဘရာလေး ပြုကျသွားသောအခါ ဝင်းမွတ်သည့် နို့အစုံမှာ တွဲကျခြင်းမရှိဘဲတင်းရင်းဖေါင်းကားနေသည်။ အရွယ်အစားမှာ C Cup ဆိုက်ခန့် ရှိပါတယ်။ 

ပန်းရောင်သွေးနေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးလေးနှင့်အတူ ဒီလောက်လှပသည့် ရင်သားအစုံကို ကျွန်တော့်တစ်သက် မမြင်ဖူးခဲ့ပါ။ကျွန်တော့်သွေးကြောထဲမှာ သွေးသားဆန္ဒတွေ လှည့်ပတ်ဆူဝေနေပြီဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်စိတ်ထိန်း။ကျွန်တော်သည် စိတ်ရှည်သီးခံပြီး အခြေအနေ အချိန်အခါကို သိပါသည်။ 

သူသူကိုပွေ့ဖက်၍ အိပ်ယာပေါ်ဆွဲခေါ်ရန်မှာ လွန်စွာစောလွန်းပါသည်။ ဒီလိုလုပ်လိုက်လျှင် အလွန်းဆုံးရ တစ်ကြိမ်သာဖြစ်ပြီး ကံမကောင်းလျှင်မုဒိန်းမှုဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ ဒီလောက်လှပသည့် အပျိုစင်မိန်းကလေးကို တစ်နပ်စားကြံလျှင် လွန်စွာမိုက်မဲပါလိမ့်မည်။ 

ထို့အတူကျွန်တော့်အတွက် လိင်ကိစ္စသည် နှစ်ဦးနှစ်ဘက်သဘောတူကြည်ဖြူမှ အကောင်းဆုံးအရသာများကို ခံစားနိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ပါတယ်။ သူသူက ပင်တီလေးကို ကိုင်ရင်း ချွတ်ရန်လိုသေးလား ဆိုသည့်သဘောဖြင့် ကျွန်တော့်ကိုကြည့်သည်။ ကျွန်တော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ပင်တီလေးမှာ အောက်သို့တဖြည်းဖြည်း နိမ့်ဆင်းသွားသည်။ 

သူသူရဲ့ ဖုဖေါင်းနေသည့် အပျိုစင်စစ် စောက်ပတ်အဖူးအငုံလေးပေါ်လာတော့ အမွေးနုလေးများရေးတေးတေး။ ကျွန်တော်လက်များက မွေ့ရာကိုတင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ရင်းစိတ်ကိုထိန်းချုပ်ထားရပါတယ်။ ကျွန်တော်၏မျက်နှာပေါ်မှရမ္မက်အခိုး အငွေ့များကို တတ်နိုင်သလောက်ဖုံးကွယ်ပြီးသူသူ့ထံဖြည်းညင်းစွာလျှောက်သွားပါသည်။ 

“ မိသူ..ကိုကြီးကိုင်ကြည့်မယ်နော်..” 

ပြောလိုက်ရာ သူသူမငြင်းပါ။ မျက်လွှာချ၍ ခေါင်းငုံပြသည်။ သူမ၏တင်းရင်းလုံးဝန်းသော ရင်စားအစုံကို ကျွန်တော်၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှင်သာစွာပွတ်သတ်ကြည့်ရာ အလွန်နူးညံ့အိစက်နေပါသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို ညှင်သာစွာ ကစားပေးရာခဏအတွင်းပင်မာတောင်လာပါတယ်။

“ ကိုကြီးကို မိသူပဲထုပေးတော့နော်” 

ဟု ပြောရာ သူမ မငြင်းပါ။ သူမ၏ လက်ကိုဆွဲယူပြီး ကျွန်တော်၏သံချောင်းလို မာတောင်နေသော လီးကြီးထံသို့တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် လီးကြီးကိုမဝံ့မရဲဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပြီး

“ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.. သူသူမလုပ်တတ်ဖူးနော်” ဟုပြောပါတယ်။

“ ရတယ်.. မခက်ပါဘူး.. ကိုကြီးသင်ပေးမယ်”

လို့ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်က စောင်တစ်ထည်ကိုကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်ပေါ် ချလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်ကားထိုင်ပြီး သူသူ့ကိုကျွန်တော့်ရှေ့စောင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။သူသူက ကိုယ်လေးရှေ့ကိုကိုင်းညွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ၇ လက်မကျော်ကျော်ရှိတဲ့ လီးကြီးကို သူမရဲ့သေးသွယ်နူးညံ့တဲ့ လက်အစုံနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ထားတယ်။ 

တင်းရင်းပြီး အိထွေးနေတဲ့ ရင်သားလေးတွေကိုပွတ်သပ်ကစားကြည့်တယ် သူမရဲ့ နောက်ဖက်မှာ စွင့်ကားနေတဲ့တင်းပါးဖြူဖြူလေး..စိတ်ထဲမှာသူသူကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေလိုးပလိုက်ချင်တယ်... ကျွန်တော်ဟာ အိပ်မက်မှာလွင့်မျောနေသူ တစ်ယောက်လိုပါပဲ။ ကျွန်တော်သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး လိုးလိုက်ချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားပေါ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်သိတယ် သူသူဟာ အဲဒီအတွက် အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး။

တဆင့်ချင်းသွားရမယ်။သူမကို စိတ်တွေ ထကြွလာအောင် အရင်ဆုံးသိမ်းသွင်းရမည်။ သူမကိုယ်တိုင် လိုလားတပ်မက်လာရင်သူသူဆိုတဲ့ အပျိုစင်လေးဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ လုပ်ခုပ်ထဲကရေဖြစ်ပြီ။ လီးကြီးကြီးနဲ့လိုးလိုက်ရင် တစ်ခါတည်းစွဲလမ်းသွားမယ်ဆိုတာ အောစာအုပ်တွေထဲမှာပဲ ရှိမှာ။ လက်တွေ့မှာ နည်းလမ်းဗျူဟာတွေ လိုအပ်ပါတယ်။

သူသူဟာ လီးကြီးကို စိတ်ပါလက်ပါ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ထုပေးရင်း စူးစမ်းတဲ့ အကြည့်နဲ့လည်း လှည့်ပတ်ကြည့်ပါတယ်။ မှိုပွင့်လိုဖြစ်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးဟာလည်း သူမအတွက်တော့ ပထမဆုံးမြင်ဖူးတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ ပစ္စည်းကြီးပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူမလက်ကလေးတွေ အနည်းငယ်တုန်ရင်နေတာ ကျွန်တော်ခံစားမိတယ်..

သူမစိတ်တင်းကျပ်တာတွေ လျော့ကျအောင် နဖူးပေါ်က ဆံနွယ်စများကို ညင်သာစွာဖယ်ရှားပြီး ခေါင်းကိုပွတ်သတ်ပေးတော့ သူသူက မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ကြည့်ပါတယ်။

ကျွန်တော်ကတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်တော့ ရှက်ပြုံးလေးလိုပြုံးပြီး လီးကြီးကိုပဲ စိတ်ပါလက်ပါ ဆက်ထုပါတယ်။ ကျွန်တော်ကသူလက်အနေအထား .. စိုက်ထုတ်ရမည် အားအနေအထားတို့ ကို သင်ပြပေးတော့ ညဏ်ကောင်းတဲ့ သူသူဟာအလျှင်အမြန်ပဲ ကျွမ်းကျင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကတော့ နတ်ပြည်ရောက်နေတာပေါ့။

သူသူ့ကို လီးမှုတ်ခိုင်းရင်ကောင်းမလားစဉ်းစားမိတယ်.. သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားအစုံထဲကို ကျွန်တော်လီးကြီးတိုးဝင်သွားရင် ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့တင် ဒစ်ဖျားမှာစိမ့်တက်လာတယ်.. ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်မဝံ့ရဲသေးဘူး..ရှေးရိုးစွဲမိန်းကလေးတွေဆိုရင် ဒီလိုလုပ်တာ အလွန်ညစ်ပတ်တယ်လို့ ခံယူထားကြာတာ။အခြေအနေကြည့်ရဦးမယ်။

သူသူ့ရဲ့ တောင့်တင်းစွဲမက်စရာ ကိုယ်လုံးအလှရယ်၊ အပျိုစင်လေး၊ကိုယ့်ခယ်မလေး ဆိုတဲ့အသိရယ်ဟာ ကျွန်တော့်ကို စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားစေပါတယ်။

“ အိုး.. အရမ်းကောင်းတာပဲ မိသူရယ်..” 

ကျွန်တော် သူသူ့နဖူးလေးကို ငုံနမ်းရင်းပြောလိုက်ပါတယ်။ သူသူက မထီတရီလေးပြုံးပြီး ပြန်ကြည့်ပါတယ်။သူမကြောက်တော့ဘူး။ သူသူထုချက်တွေ ပိုမြန်လာတယ်။လီးကိုမကြည့်တော့ဘဲ ကျွန်တော့်မျက်လုံးကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီးထုတယ်။ အိုးတကယ်မလွယ်တဲ့ ကောင်မလေး ပါလား။

ပထမဆုံးအကြိမ်မှာပဲ ယောင်္ကျားတွေကိုညှို့ငင်တဲ့ အတတ်တွေ ဘယ်လိုတတ်နေတာလဲ။ မိသူ..ညည်းဟာ ဝမ်းတွင်းပါ Sexy Queen လေးများလားကွယ်လို့တွေးမိတယ်..။ သူသူက စိတ်ပါလက်ပါ စေတနာပါပါနဲ့ ထုပေးနေတော့ ၁၀ မိနစ်လောက်အတွင်းမှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးဟာ အာရုံခံစားမှု အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်လာပါတယ်။

သူသူရဲ့ထုချက်တွေနဲ့ အတူ ကျွန်တော့်ခံစားမှုတွေအထွတ်အထိပ်ကိုရောက်သွားပြီး သူသူ့ကို အသိပေးဖို့တောင်မေ့သွားတယ်.. “အား..” လို့ အော်ညည်းပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ့ ဆတ်ခနဲ့တုန်ကာ ၂ ပတ်လောက်သိမ်းထားတဲ့ သုတ်ရေတွေကို ဒလဟောသွန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ 

သူသူ့ရဲ့ လက်တွေ၊ မျက်နှာနဲ့ ရင်သားတွေမှာပါ ကျွန်တော့် သုတ်တွေပေကျံသွားပါတယ်။ ရုတ်တရက်တော့ သူမလန့်သွားပေမယ့် သူ့လက်ချက်ကြောင့် ကျွန်တော်အော်ဟစ်ပြီးလူးလွန့်သွားပုံကိုသဘောကျကျေနပ်သွားပုံရပါတယ်။ 

ကျွန်တော့်လီးထဲက နောက်ဆုံးသုတ်ရည်စက်တွေထွက်သွားသည်အထိ သူမရဲ့ နူးညံ့တဲ လက်အစုံနဲ့ဆွဲညှစ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ခပ်မျော့မျော့ပဲကျန်ပါတော့တယ်။ သူ့လက်လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင် ဘာမှမပြောနိုင်တော့ပါဘူး။စိတ်ဆောင်လို့သာလုပ်နေတာ အရင်နေ့ကအလုပ်အရမ်းပင်ပန်း အိပ်ရေးပျက်ထားတဲ့ အရှိန်ကရှိသေးတယ်လေ။

“ ခစ်ခစ်.. ကြည့်ပါဦးအများကြီးပဲ.. ကိုကြီးဟာတွေ..” 

သူသူက သူမမျက်နှာပေါ်က သုတ်စက်များကိုသုတ်ရင်းပြောပါတယ်။ လက်နှာပေနေတာတွေကိုလဲ နှားခေါင်းနဲ့နမ်းကြည့်တယ်။ 

ပြီးတော့ ခိုးခိုးခစ်ခစ်နဲ့သဘောတွေကျနေပါတယ်။ သူသူ့ကို ရွံတတ်မယ်လို့ထားတာ သူမကိုကြည့်ရတာ ကျွန်တော့်သုတ်တွေကိုနည်းနည်းမှရွံတဲ့ပုံမရှိပါဘူး။

“ ကဲ မိသူရေ.. ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ပဲနော်.. ”

လို့ ပြောရင်း နောက်တစ်ကြိမ်အတွက် လမ်းကြောင်းခင်းလိုက်ပါတယ်။

“ ဟုတ်.. ကိုကြီး.. မိသူလဲနောက်တစ်ခါ ဒီထက်ပိုကောင်းအောင်လုပ်ပြမယ်.. အခုဟာ ပထမဆုံးမို့သိပ်မကျွမ်းသေးလို့ပါနော်.. သိလား..” 

လို့ ပြောရင်း သူ့အခန်းနဲ့တွဲလျှက် ရေချိုးခန်းဆီကို ကြွကြွရွရွလေးလမ်းလျှောက်ဝင်သွားပါတယ်။ဖြူစင်ဝင်းမွတ်ပြီး သွယ်လျလှပလွန်းတဲ့ သူသူ့နဲ့နောက်ပိုင်းအလှကိုငေးကြည့်ရင်း မရွယ်ဘဲစော်ကဲတော့မင်းဖြစ်ပြီလို့ တွေးလိုက်မိပါတယ်။ သူသူလုပ်ပေး ခဲ့တာ ကျွန်တော့်ဘဝမှအကောင်းဆုံးခံစားဖူးတဲ့ Hand Job ပါပဲ။

....................................................................................

အခန်း (၂)

အဲဒီအဖြစ်အပျက်ကို သူ့အစ်မ စုစုကိုပြန်မပြောဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါတယ်။ နောက်ပြီးသူမဟာဒီထက်ပိုပြီးထူးခြားတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ လိုချင်သေးတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်။ အရေးကြီးတာကကျွန်တော် အချိန်အများကြီးမဆွဲချင်ဘူး။ တော်ကြာ သူသူတစ်ယောက် သူ့ဘေးနားက ဘဲတစ်ပွေနဲ့ ညိသွားရင်ကျွန်တော်ကျန်ရစ်ဖြစ်မှာ သေပြီးဆရာပဲ။ 

သူသူ့ရဲ့ အပျိုစင်ပန်းလေးကို ကျွန်တော်အရခြွေယူဖို့စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီးပါပြီ။ကျွန်တော်ထပ်ပြီးစောင့်စားနေတဲ့ တစ်ရက်ကိုရောက်လာပါပြီ။ မနက်ကျွန်တော်နဲ့ ဇနီးတို့ရုံးသွားဖို့ပြင်ဆင်ပြီးချိန်မှာ သူသူက ဒီနေ့ အတန်းမရှိလို့ ကျောင်းဖယ်ရီဂိတ်ကို မလိုက်တော့ဘူးလို့ပြောတယ်။ 

စုစုကိုသူ့ရုံးရှေ့လိုက်ပို့ခဲ့ပြီး ကျွန်တော်ရုံးဘက်ကို ဟန်ဆောင်ဦးတည်ပြီး မောင်းလိုက်တယ်။ ရုံးကို အရေးကြီးမိတ်ဆွေနဲ့တွေ့မှာ မို့ မလာတော့ဘူးလို့ ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကားကို ပါကင်တစ်ခုမှာ ထိုးခဲ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့တက်ဆီငှားပြီး အိမ်ပြန်လှည့်လာခဲ့တယ်။သူသူတစ်ယောက်အိမ်မှာစာလုပ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ပြန်လာတာကိုတော့ သူအံသြသွားပုံရသလိုကျေနပ်သွားပုံလည်းရပါတယ်။ သူစာကြည့်နေတာကိုလည်း ရပ်ထားလိုက်ပါတယ်။

ဒီတစ်ခေါက်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူသူ့ရဲ့ ကရုဏာကိုခံယူဖို့ စဉ်းစားထားတယ်။ သူနဲ့ထိုင်စကားပြောရင်းစကားလမ်းကြောင်းရှာပြီး ကျွန်တော်နဲ့ သူ့အစ်မစုစုကြား လင်ခန်းမယားခန်း ဆန္ဒမပြည့်ဝမှုအကြောင်းကိုရင်ဖွင့်ပြောပြလိုက်ပါတယ်။ 

စုစုကိုယ်တိုင် သူသူ့ကိုပြောပြထားသလိုပဲ ကျွန်တော့်မိန်းမဟာ Sex ကိစ္စကိုမကြိုက်ဘူး။ ရက်သတ္တပတ်အတော်ကြာမှ တစ်ခါ နှစ်ခါလုပ်ဖြစ်တယ်။ အဲဒီလုပ်ကြတဲ့ တစ်ခါ၊ နှစ်ခါဟာလဲစိတ်ကျေနပ်ဖွယ်မရှိကြောင်း၊ သူ့အစ်မစုစုကိုချစ်ပါကြောင်း၊ မပြည့်ဝသည့်လိင်ဆန္ဒကို လက်ဖြင့်ဖြေဖျောက်ရသည်မှာ ရေရှည်တွင် ကျေနပ်ဖွယ်ရာ မကောင်းကြောင်း၊

စိတ်ဆန္ဒတောင့်တလာလျှင် Spa နဲ့ဆီလူးအနှိပ်ခန်းတွေက အမျိုးသမီးများ ထုပေးတာတော့ ခံဖူးကြောင်း သို့သော် ပြင်ပမိန်းကလေးများရဲ့သန့်ရှင်းမှုကို စိတ်မချတာကြောင့်တစ်ကြောင်း၊ စုစုကို သစ္စာမဖေါက်ချင်တာကြောင့် တစ်ကြောင်း တစ်ခါမှပြင်ပမိန်းကလေးများဖြင့် လိင်ဆက်ဆံ မပျော်ပါးဖူးကြောင်း (ဒါကတော့ လိမ်ဆင်ပေါ့ဗျာ) ပြောပြပါတယ်။

တခါတရံမှာ လိင်ဆက်ဆံဖေါ် တစ်ယောက်ယောက်ကို တောင့်တမိကြောင်း။ ဆီလူးအနှိပ်ခန်းက အမျိုးသမီးတွေ ထုပေးတာခံရတာ အပြစ်မကင်းသလို ခံစားရလို့စိတ်ညစ်ကြောင်း သို့သော်လည်း ယောင်္ကျားတို့သဘာဝစိတ်ဆန္ဒပြင်းပြလာလျှင် ဖြေဖျောက်ဖို့လိုအပ်တာကြောင့် ဤမျှလောက်တော့လုပ်မိကြောင်း။ဒီလိုအခြေအနေတွေကို ရပ်တန့်ချင်ကြောင်း ပြောပြတော့ စိတ်ဝင်တစား သူသူဟာနားထောင်ပါတယ်။ကျွန်တော့်ကိုလည်း အလွန်သနားသွားပုံပါတယ်။သူစဉ်းစားနေပြီးရုတ်တရက်ကျွန်တော့်လက်မောင်းကိုကိုင်ပြီး

“ အစ်ကိုကြီးအတွက် မိသူ တကယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။ မိသူ သူငယ်ချင်း တွေပြောပြလို ယောင်္ကျားတစ်ယောက်အတွက် ဒီ Sex ကိစ္စဟာ ဘယ်လောက်အရေးကြီးတယ်ဆိုတာ မိသူနားလည်ပါတယ် ”

နောက်လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ 

“ ကိုကြီးလည်း အဲဒီအနှိပ်ခန်းတွေက မိန်းမတွေကို မထုခိုင်းနဲ့တော့နော်တော်ကြာစိတ်မထိန်းနိုင်ရင် မကောင်းဘူး ။ရောဂါရနိုင်တယ်လေ.. ဟိုလေ.. မိသူနဲ့ကိုကြီးက ဟိုလိုမျိုးလင်မယားတွေလုပ်သလို လုပ်လို့တော့ မရဘူးပေါ့နော်.. ဒါပေမယ့် ကိုကြီးစိတ်ရှိလာရင် မိသူထုပေးမယ်လေနော်.. အစ်ကိုကြီးသင်ပေးထားလို့ .. မိသူလဲကောင်းကောင်းထုတတ်ပြီပဲ နော်..ကိုကြီးကို ထုပေးတာလောက်ကတော့ မမစုကို သစ္စာဖေါက်တာမဟုတ်ဘူး လို့ ထင်ပါတယ်..”

ဟာ.. သေပါပြီ.. ကျွန်တော်က သူသူ့ကိုလိုးခွင့်ရဖို့ လမ်းကြောင်းခင်းနေတာပါ။ အခုတော့ ထုပေးရုံပဲလုပ်ပေးမယ်တဲ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ဘာမှမလုပ်ပေးတာနဲ့စာရင် မဆိုးပါဘူး။ ကျွန်တော်လျှင်ရင်လျှင်သလိုအခွင့်အလမ်း ရှိတာသေချာပါတယ်။ကျွန်တော် မိသူကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အကြည့်နဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး 

“ ကျေးဇူးပါပဲ မိသူရယ်.. ကိုကြီးအပေါ်မိသူလောက်ကောင်းတဲ့ ညီမလေးမျိုး နောက်ထပ်ရှိမှာမဟုတ်တော့ပါဘူး.. ကိုကြီးလဲညီမလေးနဲ့လင်မယားလိုဆက်ဆံဖို့ လုံးဝစိတ်ကူးမရှိခဲ့ပါဘူး (ဒါကလည်းလိမ်ဆင်ပေါ့ဗျာ)... ဒါပေမယ့် မိသူကိုကြီးကိုထုပေးခဲ့တုန်းက တကယ့်ကိုအရမ်းကောင်းတာပဲ.. တကယ့်ကို မိန်းမနဲ့လုပ်ရသလိုမျိုး စိတ်ကျေနပ်မိတယ်” 

“ ဒါကတော့ အမှန်ပါပဲ”

သူသူကတော့ ရှက်ရွံ့သလို ခေါင်းလေးငုံ့သွားပါတယ်။

“ မိသူ.. ညီမလေးနဲ့ကိုကြီးနဲ့ လင်မယားလိုဆက်ဆံလို့မရပေမယ့်.. ကိုကြီးကလည်း အပြန်အလှန်အနေနဲ့ညီမလေးကို စိတ်ကျေနပ်အောင် ဖြေဖျောက်ပေးနိုင်ပါတယ်.. ကိုကြီးတစ်ယောက်တည်း တစ်ဖက်သတ်စိတ်ဖြေဖျောက်မယ်ဆိုရင် မတရားပါဘူး.. ဒါဆို ဟိုညီမလေးစာအုပ်ထဲကအတိုင်း နှစ်ယောက်လုံးကျန်းမာရေးအတွက် ပိုကောင်းတာပေါ့.. နော် မိသူ..”

သူသူကခေါင်းလေးငြိမ့်ပြီးတော့ပဲပြပါတယ်။ သူမလက်တွေကလည်း တစ်ရှူးစကို အကြောင်းမဲ့ဖြစ်ညှစ်နေပါတယ်။ အချိန်ကျနေပြီဆိုတာ ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီလေ။ 

သူသူ့လက်လေးကိုကိုင်ပြီး သူမအိမ်ခန်းထဲကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲခေါ်လိုက်ပါတယ်။ လမ်းတစ်ဝက်မှာ သူသူဟာ ကျွန်တော့်ခါးကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီးလိုက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ နိဗ္ဗာန်ဘုံကိုသွားနေတဲ့ခြေလှမ်းတွေလိုပဲ တစ်ကိုယ်လုံးလေထဲမှာဝဲလို့ပေါ့။

အခန်းတံခါးကိုလော့ချပြီးပြန်လှည့်လိုက်တော့ သူသူ့နှုတ်ခမ်းမှာ အပြုံးပါးပါးလေး၊ ခေါင်းလေးက ငုံ့မလိုလိုမျက်လုံးလေးကို လှန်ကြည့်နေတယ်။ သူမကပဲ လက်ကလေးစကမ်းတယ်။ကျွန်တော်သူမရဲ့လက်ကလေးကိုဆွဲပြီးရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်တယ်.. ဘလောက်စ်အင်္ကျီနောက်ကသူသူ့ရဲ့နူးညံအိထွေးတဲ့ရင်သားတွေနဲ့ထိလိုက်ရင်ပဲ ကာမဆန္ဒတွေဟာ ထောင်းခနဲ့ သွေးကြောတွေထဲကိုလှည့်လည်စီးဆင်းသွားတယ်။

အပျိုစင်လေးရဲ့ အကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်ခုခြင်းဖြုတ်ခြွေတော့သူမလည်းအသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်နေပါတယ်။ ဂျင်းအပျော့သားဘောင်းဘီလေးကို ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီးလျှောချလိုက်တော့ သူသူ့ကိုယ်မှာ ပင်တီနဲ့ဘရာပဲ ကျန်ရစ်ပြီး အလှကောက်ကြောင်းတွေအားလုံးပေါ်ထွက်လာပါတယ်။

မိသူရယ် မင်းရဲ့ပြစ်မျိုးမထင်တဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို တောင့်တ နေရတာဘယ်လောက်ကြာခဲ့ပြီလဲ။မင်းကိုမှလိုးခွင့်မရရင် ကိုယ်ရူးမှာပဲ။ကျွန်တော်သူသူ့ရဲ့လည်ပင်းကိုစပြီး အနမ်းတွေခြွေလိုက်တယ်.. ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ဖက်တွယ်ထားတဲ့သူသူ့လက်တွေ တင်းကြပ်လာတယ်။ 

သူမနားရွက် တွေကိုဖွဖွလေးကိုက်လိုက်တယ်.. ညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်.. ကျွန်တော့်လက်က နောက်ကချိတ်တွေကိုဖြုတ်လိုက်တော့ ဘရာလေးလည်းအောက်ကိုလျော့ကျသွားပါပြီ ။ပန်းရောင်နုနုနို့သီးခေါင်းလေးတွေ တင်းရင်းပြီး မာနေပြီ၊ သူမရဲ့ပင်တီလေးကိုအောက်ကိုဆွဲချလိုက်တော့ သူမရဲ့အနည်းငယ်မို့မို့ ဖောင်းနေတဲ့ ပိပိလေးရဲ့ ပတ်ကြားအက်ကြားထဲမှာအစိလေးက မပြုတပြုလေး။ တကယ့်ကိုရှင်းသန့်နေတဲ့ အပျိုဆောက်ပတ်လေးပါပဲ။

သူမကလဲ ကျွန်တော့် အကျီကိုခပ်သွက်သွက်လေး ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီ။နောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် အတွင်းခံဘောင်းဘီ။ သူမရောကျွန်တော်ရော အဝတ်မရှိတော့ဘူး။သူမလည်ပင်းလေးတွေကို ပြန်ပြီး နမ်းစုပ် တဖြည်းဖြည်းအောက်ကိုဆင်း ညာဘက်ရင်သားလေးကိုလက်နဲ့ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ပြီး နို့အုံတစ်ခုလုံးကို ရနိုင်သမျှ ပါးစပ်ထဲငုံလိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးကိုဖွဖွလေးကိုက်ထားပြီး လျှာလေးနဲ့ကစားပေးတော့ သူသူခမျာ ခပ်ကျယ်ကျယ် ညည်းသံထွက်လာပါတယ်။ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလဲ ကုတ်ခြစ်ဆုပ်ကိုင်ထားလေရဲ့။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဘယ်ညာ ကစားပေးပြီး သူသူ့ကိုကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်တော့ သူမအနည်းငယ်လန့်သွားပုံပဲ။ 

ဟုတ်တယ် အလိုးခံဖို့ သူမကိုယ်တိုင်အသင့်မဖြစ်သေးဘူး။ သူချစ်တဲ့ သူ့အစ်မကိုသစ္စာဖေါက်တဲ့အလုပ် သူလုပ်ချင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီစိတ်တွေ ကျော်လွှားသည်အထိ ကျွန်တော်သူမကို နိုးဆွပေးရဦးမယ်။ သူမရဲ့ရမ္မက်တွေဆာလောင်ပေါက်ကွဲလာအောင်သွေးဆောင်ရဦးမယ်။

ကျွန်တော်ကတည်ငြိမ်တဲ့အကြည့်နဲ့ သူမမျက်လုံးတွေထဲကို လှမ်းကြည့်ပြီး သူမကိုလိုးမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာယုံကြည်လာအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်သူမကို စိတ်ကျေနပ်အောင် ဖြေဖျောက်ပေးယုံပဲ၊ ကျွန်တော်မှာ အသာရမ္မက်လွှမ်းမိုးနေတာ မရှိဘူးဆိုတာ ယုံကြည်လာအောင် နေပေးလိုက်တယ်။

ဒီအချိန်ဟာအရေးအကြီးဆုံးပဲ။ မဟုတ်ရင်သူမဟာ အားလုံးကို ရပ်တန့်ပစ်လိမ့်မယ်။ ကံဆိုးရင်နောက်တစ်ကြိမ်ကြိုးစားခွင့် ဆိုတာ မရှိတော့ဘဲ ဖြစ်သွားနိုင်တယ်။

သူမကျွန်တော့်ကို ယုံကြည်လာပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့်သူမ လက်လေးတွေ ဆတ်ဆတ်တုန်နေတာကြောင့်စိုးရွံစိတ်ရှိသေးတယ်ဆိုတာ သိသာပါ တယ်။ ကျွန်တော်ဖြည်းဖြည်းပဲ သူမနဲ့ဘေးတိုက်အနေအထားယူလိုက်တယ်။ သူမကို လတ်တလောတက်လိုးဖို့ အစီအစဉ်မရှိတဲ့ အနေအထားပုံစံပေါ့။ သူမရဲ့နားရွက်၊လည်တိုင်လေးတွေကိုပြန်လည်ပြီး အနမ်းခြွေလိုက်တယ်။ 

ဒါသိပ်ထိရောက်တယ်ဆိုတာ စောစောကတွေ့ခဲ့ပြီးသား။ တဖြည်းဖြည်း ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို အတည့်အနေအထားပြန်ယူလိုက်တယ်။နားရွက်လေးတွေကို ဖွဖွကိုက်လိုက် တိုင်းမှာ သူသူဟာဖီးလ်တွေ ဆောင့်ဆောင့်တက်ပြီးအရမ်းမအော်မိအောင် ထိန်းထားရတဲ့ပုံပဲ။ ကျွန်တော်ကိုယ်လုံးကိုလဲ အားနဲ့ဖက်ပြီး ကုတ်ဆွဲ ပါတယ်။ဒါသိပ်ကောင်းတဲ့ လက္ခဏာပဲ။

“ ညီမလေးမိသူ.. အော်ချင်စိတ်ရှိရင် ထိန်းမထားနဲ့နော်.. အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး.. လွတ်လွတ်လပ်လပ်အော်..”

သူသူဟာကျွန်တော့်ကိုဖက်ထားရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်.. သူမနို့သီးဖျားလေးတွေကို စုပ်ယူကစားနေတုန်းကျွန်တော့် တစ်ဖက်နဲ့ သူမရဲ့ဆောက်ပတ်လေးကို စီးမိုးဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့.. ရှည်လျှားတဲ့ ညည်းသံထွက်လာပါတယ်... အင်္ဂါတစ်ခုလုံးလဲ ရွဲရွဲစိုနေပါပြီ။

တကယ်တော့ ဖြူဖွေးရှင်းသန့်ပြီး သိပ်ကိုရမ္မက်ထန်စရာကောင်းတဲ့မိန်းမလှခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ ထိတွေ့ပွတ်သပ်ပြီးနေရတဲ့ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော် ထိန်းချုပ်ရတာလဲ တကယ့်ကိုမလွယ်ပါဘူး... သူမရဲ့ ရမ္မက်ထန်တဲ့ညည်းသံတွေဟာလဲ သွေးတွေကို ဆူဝေစေပါတယ်။ 

ကျွန်တော့်ရဲ့ဆာလောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူမဆောက်ပတ်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်ဖို့စိတ်ကူးလိုက်ပေမယ့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ထိန်းလိုက်ရပါတယ်။ကျွန်တော့် လက်ချောင်းလေးကို အကြားလေးထဲထိုးထည့်တော့ လက်တစ်ဆစ်လောက်ထိဝင်သွားပါ တယ်။အရည်တွေနဲ့ ချောမွတ်နေလို့ အခက်အခဲမရှိပေမယ့် ကျွန်တော့်လက်ကို သူမကြွက်သားတွေက ညစ်ထားတာခံစားရတယ်။ နည်းနည်းလောက်ဖိသွင်းလိုက်တော့ လက်ဖျားထိပ်နဲ့ မာကြမ်းကြမ်း အဖုလေးကိုစမ်းမိတယ်.. G-sport! .. သိပ်သေချာတာပေါ့.. လွယ်လွယ်ကူကူရှာတွေ့တာ သိပ်ကံကောင်းတာပဲ။

နို့တစ်ဘက်ကိုပါးစပ်နဲ့ကစား ကျန်တစ်ဖက်ကို ဘယ်လက်နဲ့ ကစားပြီး ညာလက်နဲ့ G-sport တစ်ဝိုက်ကို ထိထိမိမိပွတ်ခြေပေးလိုက်တာ သူသူ့ရဲ အော်ညည်းသံတွေ ဆူညံသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းတွေလက်မောင်းတွေကိုလဲ အတင်းကုတ်ခြစ်ပါတယ်။ တော်သေးတယ်သူသူက လက်သည်းရှည်မထားတတ်လို့။

သူမအသက်ရှုသံတွေ ပြင်းထန်လာပါတယ်..သူမ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီး အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်နေပြီး...ဆောက်ပတ်က ကျွန်တော့လက်ကိုညှစ်ညှစ်ဆွဲရင်းလူကလဲ ကော့ကော့ထိုးပြီး ညည်းတွားသံတွေလဲဆူညံသွားတော့တယ်..

“ အား.. အား.. ကိုကြီး.. အား...အိုး.....”

“ အား... အား... အား...မရတော့ဘူး..”

သူသူတစ်ယောက် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားပြီး ဆောက်ပတ်ထဲက ကျွန်တော့်လက်ချောင်းကိုတွန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်..။ကျွန်တော့်ကိုလည်းအလွန်တင်းကျပ်စွာဖက်ထားပြီးသူမရဲ့ အထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိခံစား ပြီးဆုံးသွားပြီး.

“ ကိုကြီး.. အဟင့်... ဟင့်..” 

ဆိုပြီး တရှုံ့ရှုံ့ငိုပါတယ်။ ကျွန်တော်သိပါတယ် ဒါတခါမှမခံစားဘူးတဲ့ အကောင်းလွန်းတဲ့ ကာမဂုဏ်ကိုအထွတ်အထိပ်ခံစားမိလို့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီးငိုတာပါ...

“ အေး.. ညီမလေး.. မိသူ... မငိုပါနဲ့ .. တိတ်တိတ်... ကိုကြီးလုပ်ပေးတာ မကြိုက်လို့လားဟင်”

လို့ ကြင်ကြင်နာနာလေးမေးတော့ သူမက ခေါင်းရမ်းပြတယ်.. တရှုံ့ရှုံ့ငိုရင်း.. 

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးရယ်...”

လို့ပြောရင်း ကျွန်တော့်ပါးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းပြီး အတင်းအကြပ် ပွေ့ဖက်ထားပါတယ်။ဒီအချိန်ဟာ မိန်းကလေးတွေရဲ့ စည်းစိမ်ပါ။ သူမတို့ကို ကြင်ကြင်နာနာပွေ့ဖက်ထားရမည့် အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သူမကို ပြန်လည်ပွေ့ဖက်ထားပြီး ၅ မိနစ် ၁၀ မိနစ်လောက် အနားပေးထားပါတယ်။

ပါးလေးနဖူးလေးတွေကိုလည် အနမ်းမွမွလေးတွေ ပေးပါတယ်။ သူသူက အရည်လဲ့နေတဲ့မျက်လုံးများနဲ့ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ သူမဘာတွေတွေးနေပါလိမ့်။ ကျွန်တော်မသိပါ။ခဏနေတော့ သူသူတစ်ယောက် အမောပြေသွားပုံရပါတယ်.. ကျွန်တော့် နို့သီခေါင်းလေးကိုတို့ဆိတ်ကစားရင်ခိုးခိုခစ်ခစ်ရယ်နေ ပါတယ်။ ကျွန်တော့်နှာခေါင်းကိုလဲ ဖွဖွလေးလာကိုက်လိုက်နဲ့ ခဏနေတော့

သူ့လက်ကလေးက ကျွန်တော့် လီးကိုလာပြီးကစားပါတယ်။ စောစောကနားနေတုန်း ပြန်ပျော့သွားတဲ့ကျွန်တော့်လီးကြီးက ခဏလေးမှာပဲ ပြန်ပြီးမတ်လာပါတယ်။သူသူက

“ ဟယ်ကြည့်စမ်း ကိုကြီးညီလေးကစိတ်ကြီးလိုက်တာ ချက်ချင်းနိုးလာတာပဲ.. ခစ်ခစ်.. ဆိုရယ်ပါတယ်..”

ရမ္မက်ထန်လောက်တဲ့ ကိုယ်လုံးအလှကိုပိုင်ဆိုင်ထားသလို ချစ်ဖို့ကောင်းပြီး အပြစ်ကင်းစင်နဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့သူသူ့ကိုကျွန်တော် မနမ်းဘဲ ဘယ်လိုနေနိုင်တော့မှာလဲ.. ။

တစ်ခစ်ခစ်ရယ်နေတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုပါးစပ်နဲ့တေ့ပြီးစုပ်ယူယူလိုက်တယ်.. ကျွန်တော့်ရဲ့လျှာနဲ့ သူမရဲ့ပါစပ်ထဲကိုထိုးမွှေလိုက်တော့ စောစောကမြူးတူးနေတဲ့ သူသူတစ်ယောက်ငြိမ်ကျသွားပြီး ကျွန်တော့်ရင်အုပ်ကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပါတော့တယ် ခြေထောက်နဲ့လဲ လူကို တင်းကြပ်စွာခွထားပါတယ်။

ကျွန်တော့်ရဲ့ မာတောင်ထွားကျိုင်းလှတဲ့ လီးကြီးဟာသူမရဲ့ဖူးငုံနုရွတဲ့စောက်ပတ်လေးနဲ့ထိမိနေပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူသူက ကျွန်တော်ကို ပက်လက်အနေအထားရောက်အောင် တွန်းလှဲလိုက်ပါတယ်။ကျွန်တော့်ပေါ်ခွပြီး ခေါင်းငုံကာနှုတ်ခမ်းခြင်းအနမ်းတွေခြွေပါတယ်။ နောက်ပြီးအောက်ကိုလျောဆင်းကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ လည်ပင်းရင်အုပ်တွေကို သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့လျှာတွေနဲ့ အနမ်းပေးပါတယ်။

တဖြည်းဖြည်းအောက်ဆင်းရင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ဗိုက်က ကြွက်သားများတစ်ဝိုက် နမ်းရှုံ့ရင်းလက်တစ်ဖက်ကကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ရင်သားနှစ်မွှာကြားကိုထည့်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီနောက်ကျွန်တော့်ကိုအပြုံးလေးနဲ့မော့ကြည့်ပြီး

“ ကိုကြီးကိုလုပ်ပေးရအောင်လို့ ဒီရက်ပိုင်းထဲမှာ သူသူ့သူငယ်ချင်း ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဆီကသင်လာတာသိလား..” 

ဆိုပြီးရင်သားနှစ်မွာနဲ့ညှပ်ပြီး Boob Job ပေးပါတော့တယ်။ နူးညံ့လှတဲရင်းသားအစုံရဲ့အထိအတွေ့မှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးကာ ထန်လွန်းမကထန်ပြီး အကြောတွေ ပေါက်ထွက်သွားမလား အောင်းမေ့ရအောင် နီရဲ့ဖေါင်းကားနေတယ်...

“ သူသူ့ပေါ်အရမ်းကောင်းပြီး တည်ကြည်တဲ့အစ်ကိုကြီးမို့ ပြုစုတာ တမျိုးမထင်ရဘူးနော်...”

သူသူက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်တော်လာမှမပြောနိုင်ခင် ကျွန်တော့်ဒစ်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲအဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ပြွတ်ခနဲ့နေအောင် စုပ်ထည့်လိုက်ပါတယ်..။

“ အိုး................”

ဒီတစ်ခါ အိန္ဒြေမဆည်နိုင်ဘဲ အော်ရသူက ကျွန်တော်ဖြစ်ပါတယ်။ ပညာတွေတတ်တာမြန်လာချည်လား မိသူရယ်လို့တွေးလိုက်မိတယ်။အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးက ကျွန်တော့်မျက်လုံး တွေကို ညှို့ငင်သလို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကြီးကိုအားရပါရ စုပ်နေပါတော့တယ်။ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်နဲ့အပြည့်ငုံပြီးအထဲမှာ ဒစ်ကိုလျှာဖျားနဲ့ကလိတာ ယောင်ယမ်းပြီး သူသူ့လက်မောင်း များကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်မိတယ်။

“ အူး..... ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ်...”

လီးတံတစ်ယောက် လျှာဖျားလေးနဲ့ အထက်အောင်လျှက်ပေးပြီး ဝှေးစေ့ကိုပါစုပ်လိုက်လျှက်လိုက်လုပ်ပါတယ်...။တခါတစ်ခါ ဒေါသကြီးစွာနဲ့ လီးကြီးကို သူ့အာဂေါင်အဆုံးထိထိုးသွင်းပြီး မာန်ဖီတဲ့အသံလုပ်တော့သူ့လည်ချောင်းက အသံတုန်ခါမှု တွေဟာ အာရုံကြောတွေကိုနိုးဆွလို့ လီးတစ်လျှောက်အကြောထဲစိမ့်နေအောင် ကောင်းလှတယ်။ 

ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ အကောင်းဆုံးအချိန်တွေကို စက္ကန့်တိုင်းအရသာရှိရှိခံစားရင်း အချိန်တွေကုန်သွားမှာတောင် နှမြောမိတယ်..။

၅ မိနစ်....

၁၀ မိနစ်....

၁၅ မိနစ်....

အချိန်တွေသာကုန်သွားတယ် သူသူ့နဖူးမှာ ချွေးလေးတွေစို့လာပေမယ့် စုပ်ချက်တွေကကျမသွားဘူး..။

အစာကိုခဲထားတဲ့ကျားသစ်မ လေးလို ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ဘယ်တော့မှလွှတ်မပေးတော့မည့်အလား ပိုပိုပြီးပြင်းထန်လာတဲ့ စုပ်ချက်တွေအောက်မှာ ကျွန်တော်လီးကြီးဟာ သူရဲ့ကျည်ဆံတွေကိုထုတ်လွှတ်ရတော့မယ့်အချိန် ရောက်လာတယ်။

“ ညီမလေး.. ကိုကြီးပြီးတော့မယ်.. ဒီမှာဆိုကုတင်တွေပေကုန်မယ်.. ရေချိုးခန်းထဲသွားရအောင်လေ..”

လို့ကျွန်တော်ပြောမှသူသူတစ်ယောက် ကျွန်တော့လီးကြီးကို ပါစပ်ထဲက ပြွတ်ခနဲ့နေအောင် ဆွဲထုတ်ပြီး 

“ မသွားဖူးကိုကြီး..ညီမလေးပါစပ်ထဲမှာတင် ပြီးလိုက်နော်..”

အို.. မိသူညီမလေးရယ်.. ကိုယ့်ဘဝမှ တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့ စည်းစိမ်တွေပေးတာဘယ်လိုကျေးဇူးဆပ်ရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။

သူသူဟာ သက်ဝဝရှူသွင်းလိုက်ပြီးတော့ မာန်အပြည့်နဲ့ ဆက်စုပ်ပါတယ် ညှို့ငင်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်ရင်းပေါ့... ကျွန်တော်မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး သူသူက ဒူးထောက်အနေအထားနဲဖြစ်သွားတယ်..။

ပြွတ်... ပြွတ်.. ပြွတ်...

အားပါတဲ့စုပ်ချက်တွေကြောင့် ခံစားမှု ကာမအာရုံတွေကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားကနေစုဝေးလာတယ်။တစ်ဖြည်းဖြည်း တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောအချဉ်တွေထဲကို စီးဆင်းလွမ်းခြုံသွားတယ်..။ ပြင်းထန်ပြီးအားပါလွန်းတဲ့ သူသူ့ရဲ့စုပ်ချက်တွေအောက်မှာ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာ အလူးအလဲခံစားရင်းသူ့ရဲ့ကျည်ဆံကိုထုတ်လွှတ်တော့မည့် အချိန်ရောက် လာပြီ ... ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရတော့ဘူး..။

သူသူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး အော်ဟစ်ရင်း ပါးစပ်ထဲကိုအားရပါးရဆောင့် ပလိုက်တယ်...။

“ အား....” 

ပြွတ် ..ပြွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်..

၄ ချက်... ၅ ချက်... ၆ ချက်... ၇ ချက်...

ကောင်းလွန်းတဲ့ အထွတ်အထိပ်အာရုံခံစားမှုနဲ့အတူ သုတ်ပြွန်တစ်လျှောက် သုတ်တွေ စီးတက်လာပြီးသူသူပါးစပ်ထဲကို ဒလဟောစီးဝင်သွားတယ်.. သူသူက သုတ်တွေကို ပထမတစ်ချက်မျိုချလိုက်ပြီး လီးပြွန်ချောင်းထဲမှာ တစ်စက်မှမကျန်စေချင်တဲ့အလား အားရပါးရာစုပ်ယူပြီးလက်ကျန်တွေအားလုံးမျိုချလိုက်ပါတယ်။

ကြည့်ပါဦး.. စောစောကရမ္မက်မာန်ဖီနေတဲ့ ကျားသစ်မလေးဟာအခုတော့ သကြားလုံးစားရလို့ ကျေနပ်နေတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်မလေးကျနေတာပဲ။

အဲကွန်းဖွင့်ထားပေမယ့် သူသူရောကျွန်တော်ပါ ခြွေးတွေစိုရွဲနေ ကြပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်အစုံဟာဖားဖိုလိုပိတ်လိုက်ဖောင်းလိုက်နဲ့ မောပန်းတကြီးဖြစ်ပြီး စကားတစ်လုံးမှကိုမပြောနိုင်တော့ဘူး... သူသူလည်းတော်တော်မောသွားတဲ့ပုံနဲ့မော့ကြည့်ပြီး ခပ်ဖျော့ဖျော့လေးပြုံပြပါတယ်။ 

ချစ်စရာကောင်း လွန်းတဲ့မျက်နှာလေးအရည်လဲ့နေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေ.. ပြုံးတဲ့အခါဖြူဖွေးနေတဲ့သွားတန်းလေး .. ဒီလိုနုညံ့လှပပြီးအပြစ်ကင်းစင်တဲ့ အပြုံးပိုင်ရှင် ကောင်မလေး သူသူဟာ တကယ့်လိင်ဆရာမကြီးတစ်ဦးလိုကျွန်တော့်လီးကြီးကို ပက်ပက်စက်စက်စုပ်ခဲ့တာ အိပ်မက် မက်နေသလိုပဲ။ကျွန်တော်လည်း ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီးသူသူ့ကိုပွေ့ဖက်ကာ နဖူးနဲ့နှုတ်းခမ်းပါးလေးများကို ကြင်ကြင်နာနာလေးနမ်းလိုက်တယ်..

“ မိသူ... ညီမလေး အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ.. ကိုကြီးတစ်သက်မှာတစ်လောက်ကောင်းတာတစ်ခါမှမကြုံဖူးဘူး..”

သူသူက ပြုံးပြရုံပြပြီး ဘာမှမပြောပါ။ ကျွန်တော်သူမနှဖူးလေးကိုနမ်းပြီး

“ နောက်ဆုံးအချိန်မှာ ကိုကြီးနည်းနည်းကြမ်းသွားတယ် ညီမလေးရယ်.. ကိုကြီးတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ.. ယောက်ျားလေးတွေက ပြီးခါနီးရင်အဲလိုပဲ..”

သူသူက မော့ကြည့်ပြီး ခေါင်းရမ်းပြတယ်.. ကျွန်တော်က တကယ်စိတ်မကောင်းတဲ့ပုံ ပေါက်နေတော့ သူသူက

“ ဘာမှမဖြစ်ဘူးကိုကြီး.. အဲတာကိုညီမလေးကြိုက်တယ်..” လို့ ပြောရင်းရှက်သွေးဖြာကာ ခေါင်းငုံ့သွားပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့မောမောနဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းမှီပြီး နားနေပါတယ်.. သူသူက ကျွန်တော်ရင်ခွင်ထဲမှာကျောမှီပြီးနားနေပါတယ်.. သူမဟာ လက်သည်းလေးတွေကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ကြည့်နေရင်း .. စကားတွေလဲထပ်မပြောဖြစ်ဘဲ အတွေးကိုယ်စီနဲ့.. ကျွန်တော်က သူမရဲ့ ပွရောင်းသွားတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို တစ်ခုခြင်း စိတ်ရှည်ရှည်ပြန်ရှင်းပေး နေမိတယ်.. အပျိုစစ်စစ်သာရှိသေးတဲ့ သူသူဟာ တကယ့် Sexy Queen လေးပါ့လား..

ကျွန်တော်ကံကောင်းတာလား.. ကံဆိုးတာလား.. ရမ္မက်ပြင်းလွန်းတဲ့ မိန်းမလှလေးနဲ့ လိင်စစ်ပွဲတွေအပြင်းအထန်ဆင်နွဲခွင့်ရတာ ကျွန်တော့်လောက် ကံကောင်းတဲ့သူ ရှိပါဦးမလား.. ဒါပေမယ့်သူမနဲ့အချိန်ဘယ်လောက်အထိ အတူရှိခွင့် ရှိမှာလဲ။ သူမနဲ့ကျွန်တော့်အကြားမှာ ပေါင်းစပ်မရတဲ့တံတိုင်းကြီးကကာဆီးထားသည်။ တံတိုင်းကြီးက ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်ဇနီး စုစု ...အနည်းငယ်အပန်းပြေတော့ ချွေးမတိတ်ခင် ကျွန်တော်တို့ရေချိုးကြသည်။ 

ကြာလျှင် နှစ်ယောက်သားအတူအအေးမိလျှင် နောက်ကျော မလုံစရာဖြစ်နေဦးမည်။ ရေချိုးဘေဇင်ထဲတွင် နှစ်ယောက်သားအတူရေချိုးကြသည်။ ရေနွေးစိမ်ထားကြရင်း အကြောအချဉ်တွေ ပြေသွားသည် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အကြင်နာပိုကာ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးကြသည်။ စွဲမက်ဖွယ်မိန်းမလှလေးနှင့် ဘေဇင်ထဲတွင် အတူထိုင်ခါနေတော့ကျွန်တော့် လီးက တစ်ခါထောင်မတ်လာပါတယ်.. ဒါကိုသူမြင်တော့..

“ ခစ်ခစ်.. ကိုကြီးညီလေးက တကယ့်လူဆိုးလေးပဲ..” 

ဟု ပြောပါတယ် နောက်ပြီး 

“ ကိုကြီးမဝသေးဘူးဆိုတာညီမလေး သိပါတယ်..” 

ဟု ပြောပြီးနောက်တစ်ကြိမ်စပါသည်။နှစ်ယောက်သား ဆပ်ပြာရည်များလိမ်းကျံပြီး ကျွန်တော်၏မာန်ဖီနေသော လီးကြီးအား သူမရဲ့ရင်နှစ်မွှာကြားတွင် ညှပ်ပြီးလုပ်ပေးပါတယ်.. ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ဆိုတော့ အာရုံခံစားမှုက စောစောကလုပ်ခဲ့တာထက်ပိုကောင်းနေပါတယ်။ 

ခဏနေတော့ ပထမတုန်းကလိုပဲ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို အားရပါးရ မှုတ်ပါတော့တယ်..ကျွန်တော်လည်း သူသူပင်ပန်းနေမည်စိုးတာကြောင့် သုတ်ကိုအကြာကြီးမထိန်းတော့ပဲ မျက်လုံးများမှိတ်ကာအာရုံကို လီးဆီမှာ စုစည်းထားလိုက်သည်။

သူသူ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးက ဒစ်မှစပြီး လီးတံတစ်လျှောက်ပွတ်တိုက်သွားသည်.. ပြန်အထုတ်တွင် လီးတံရဲ့အောင်ခြေကိုလျှာဖြင့်ပွတ်တိုက်ရင်း အူအသည်းများတုန်ခါအောင်အထိစုပ်ယူလိုက်သည်ကိုတစိမ့်စိမ့်အာရုံခံစားလိုက်သည်.။ဒစ်မြုတ်ရုံငုံပြီး ပါးစပ်ထဲဝင်သွားသော ဒစ်ကိုလျှာဖြင် ဒလကြမ်းကစားသည်..ဒစ်ဖျားတွင် အာရုံခံစားမှုတွေ တဖြည်းဖြည်းတက်လာတယ်... ကျွန်တော်ပြီးတော့မည်ဆိုတာကိုသူသူ့အားပြောလိုက်တယ်.. ။

သူသူတစ်ယောက် စုပ်ချက်အရှိန်ပိုကြမ်းလာတယ်.. ။

“ အား... ” 

ကျွန်တော့်ခါးတွေတဆတ်ဆတ်တုန်လာတယ်.. မရတော့.. ပထမတုန်းကလိုပဲ သူသူ၏ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း၁၀ ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်များသူသူ့ပါးစပ်တွင်း သွန်ချလိုက်သည်။ သူသူတစ်ယောက်ခများမျက်လုံးအပြုးသားဖြင့် လီးငုံထားသည့်ကြားက သုတ်ရေများကို ကြိုးစားမျိုချချိန်တွင် သူမ၏နှာခေါင်းကိုလက်ဖြစ်ညှစ်ပြီး ကျွန်တော်၏လီးအား အာခေါင် အဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်သည်။ 

သူသူက ကျွန်တော့်လီးအားအတောင့်လိုက်မျိုချသလိုဖြစ်ပြီး လည်ချောင်းကြွက်သားများက လီးတံနှင့် ဒစ်အားဆွဲညှစ်သည့်အခါလီးတစ်လျှောက်တွင် မည်သည့်စည်းစိမ်နှင့်မျှ မလဲနိုင်သော ကာမအာရုံကို တရှုက်မက်မက်ခံစားလိုက်ရပြီးနောက်ဆုံးလက်ကျန်သုတ်ရည်စက်ကို တစ်ခါတည်းလည်ချောင်းအတွင်းချန်ရစ်ခဲ့လိုက်ရင်းနဲ အဲဒီနေ့ရဲ့ဒုတိယမြောက် လိင်စစ်ပွဲကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါတယ်။ 

အဲနောက် ရေချိုးပြီးထမင်းစား အနားယူကာစကားစမြည်ပြောကြပါတယ်။ သူပြောပြတာက ကျွန်တော့်ရဲ့ မပြည်ဝတဲ့လိင်ဆန္ဒတွေကို ကူညီဖြေဖျောက်ပေးဖို့သူမရဲ့သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆီက Blowjob Technique CD တစ်ချပ်ကူးယူပြီးငှက်ပျောသီးများဖြင့်လေ့ကျင့်ခဲ့ကြောင်း ပြောပြပါတယ်။

သူမရဲ့အခန်းထဲက အမှိုက်ပုံးထဲမှာ ငှက်ပျောခွံတွေအတော်များများတွေ့လို့ ရယ်မောရပါသေးတယ်။ နေ့ခင်းမှာ လုပ်ငန်းပြန်စပြီး သူသူ့ဆောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်လေးကို မှုတ်ပေးခဲ့ရာ သူသူတစ်ယောက် ထွန့်ထွန့်လူးပြီး တစ်ချီတည်း ၃ ခါဆက်တိုက်ပြီးသွားပါတယ်။ 

သူသူကလည်း ကျွန်တော့်ကိုတစ်ခေါက်ပြီးအောင် ထပ်မှုတ်ပေးပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ တိတ်တခိုးလိင်စစ်ပွဲလေးတွေကို အဆုံးသတ်လိုက်ကြပါတယ်။ သူသူကြည့်ရတာနည်းနည်း ပင်ပန်းသွားပုံရပေမယ့်ဒီနေ့လိင်ပွဲတွေအတွက် ကျေနပ်ပျော်ရွင်နေတာ သိသာပါတယ်။ 

သူသူ့ရဲ့ အပျိုစင်ပန်းလေးကို မကြာခင်မှာခူးဆွတ်ခွင့်ကို ကျွန်တော်ပဲရရှိမှာဖြစ်ကြောင်း တစ်ခါတည်းသဘောပေါက်လိုက်ပါတယ်။ ညနေမှာကားပါကင်သွားယူပြီး စုစုကိုဝင်ကြိုကာ ဟန်မပျက် အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>



ဒုတိယနတ်သမီး အပိုင်း ( ၅ )

ဒုတိယနတ်သမီး အပိုင်း ( ၅ )

{ဇာတ်သိမ်ပိုင်း}

ရေးသားသူ - ဂျင်ကလိ 

ကျေးဇူးရှင်မကြီး မစိုးစိုးနွယ်ကို ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြချင်လွန်းလို့ ဖိုးလုံး အပေါ်တက်လိုက် အောက်ဆင်း လိုက် နှင့် အခွင့်အရေးကို ချောင်းသည်။ မစိုးစိုးနွယ်၏ နား မှာလည်းလူက မပြတ်။ ဘယ်သူမှ မရှိရင်လည်း ဖဲဝိုင်းတွေ နား မှာသူမ ကရောက်နေတတ် သည်ဖြစ်ရာ ဖိုးလုံးမှာ လွတ်လပ်စွာပြောခွင့် မရနိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။ အိပ်ခန်း ထဲသို့ ဝင်သွား သည့် အခါမျိုးတွင်သာလိုက်သွားမှ ဖြစ်တော့မည်။ ဒီနည်းက လည်း လူမြင်လို့ မကောင်းပါ။ မစိုး စိုးနွယ်ကတော့ ဖိုးလုံးကို မြင်ရင် ပြုံးပြနှုတ်ဆက်တတ်ပါသည်။ ဒါပေမယ့်ရိုးရိုးစကားသာပြောလို့ရမည်။ ဆန်းပြား သည့် စကားတွေပြောဖို့ အခြေအနေ ကမပေးပါ။

စကားပြောခွင့် မကြုံသဖြင့် စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နှင့် မစိုးစိုးနွယ်လုပ်သလို ဖဲဝိုင်းတွေမှာ ဘေးကလိုက် ထိုးသည်။ များများ စား စား တော့မဟုတ်ပါ။ သူ့မှာရှိတာလေး နှင့် လိုက်လုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အလှည့်တိုင်းလည်း မထိုး သူစိတ် ထဲမှာ ထိုးချင်လာမှ ထိုးချင်သည့် အိမ် ကနေဝင်ထိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ ကံအားလျှော်စွာဖြင့် အလှည့်တိုင်း အလျော် ရသည်။

ဖိုးလုံး ဝင်ထိုးသည့် အိမ်က အမြဲတမ်းဖဲ ကောင်း၏။ သူထိုးတာက အများကြီးမဟုတ်လို့ ဒိုင်ကလည်း ဘာမှမပြောပေ။ မစိုးစိုးနွယ် တောင်မြင်သွားပြီး “ဖိုးလုံး တယ်ဟုတ်နေပါလား” ဟု ချီးကျူး၏။ 

အချို့ကလည်း ဖိုးလုံးကို များများထိုးဖို့ မြှောက်ပေးကြသည်။ ဖိုးလုံးက လက်မခံပါ။

“ ကျွန်တော်က ဖဲသမားမှ မဟုတ်တာ၊ ဘာလို့ အများကြီး ထိုးရမှာလဲ”

“ ဒါဆို မင်းက ဘာလဲ”

နတ်သမီးယောက်ျားဟု ပြောမိတော့မည့် ပါးစပ်ကို ဖိုးလုံး အချိန်မှီ ဘရိတ်အုပ်လိုက်နိုင် ပါသည်။

“ ကျွန်တော်က အရူးဗျ”

ရယ်သံတွေ ဆူညံသွားသည်။ ဖိုးလုံးကတော့ ခပ်တည်တည်ပင် နောက်ပွဲတွေမှာလည်း သူ ဝင်ချင်သည့် ဝိုင်း သို့ ဝင်ပြီး ထိုးချင်သည့် အိမ်က ဝင်ထိုးသည်။ မစိုးစိုးနွယ်တောင်မှကြုံကြိုက် ရင် ဖိုးလုံးဝင်သည့် အိမ်ကနေ လိုက်  ထိုး၏။ များများတော့ ထိုးလို့မရ၊ အများကြီး ထိုးလိုက်လို့ ဖိုးလုံးပိုက်ဆံပါ ပါသွားလို့ ဖိုးလုံးရန်လုပ်တာခံရပြီး ဖိုး လုံးထိုးသည့်အတိုင်းလိုက် ထိုးရင် နည်းနည်းသာ ဖိုးလုံးထိုးသလောက်လိုက်ထိုးရရှာ၏။

ပိုက်ဆံတွေမြင်ပြီး ပျော်နေသည့် အခါ နတ်သမီးအသစ်အကြောင်း မစိုးစိုးနွယ်ကို ပြောဖို့ မေ့သွားသည်။ ပြန် သင့် ပြီဟု ထင်ပြီးထပြန်လာသည့် အခါကျမှ ဒီနေ့ သူပိုက်ဆံတွေအများ ကြီးရတာ နတ်သမီးဆီက ရသည့် ဘရာစီ ယာလေးကို ကိုယ်နှင့် မကွာဆောင်ထား လို့ ဖြစ်ရသည်ဟု အတွေးရောက်လာပြီးနောက် လူရှင်းသည့် နေရာအ ရောက်တွင်အင်္ကျီထဲကနေထုတ်ပြီး နမ်းမိပြန်သည်။ နတ်သမီး၏ ရနံ့လေးကြောင့် ဖိုးလုံးတကိုယ်လုံး ကြည်နူး ပီတိစိတ်ဖြင့် တသိမ့်သိမ့်တုန်သွားရသည်။

“ တစ်၊ နှစ်၊ သုံး၊ လေး”

ဖိုးလုံး တစ်ကနေတဆယ် အထိတော့ကောင်းကောင်း ရေတွက်တတ်သည်။ အခုလည်း ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် စီစီရီရီ တင်ထားသည့် ဘရာစီယာတွေကို ရေတွက်နေမိခြင်းဖြစ်ပါ သည်။ ပထမဆုံးနေ့က အနီရောင်လေး ၊ နောက်တ နေ့ အနက်ရောင်ဇာတွေနှင့် အလွန် လှသည့်ဟာလေး၊ နောက်နေ့ကျတော့ ညိုတိုတိုလေး ဖြစ်သည်။ မနေ့ကတော့ အဖြူရောင် ပေါ်မှာ မရမ်းရောင် ပန်းပွင့်လေးတွေ ဖေါ်ထားသည့် ဘရာစီယာလေးရခဲ့၏။ ဒီနေ့ ဘာ ရောင် ဝတ်လာ မလဲဟု တွေးရင်း ဖိုးလုံးရင်တွေ တသိမ့်သိမ့်ခုန်နေ၏။

တခြားနေရာတွေ မှာဉာဏ်နည်းသည့် ဖိုးလုံးက ဒီဟာတွေကိုတော့ ရက်အစဉ်မလွဲဘဲ မှတ် မိနေသည်။ နတ် သ မီးက ညတိုင်းလိုရောက်လာသည်။ သူမရောက်လာသည်နှင့် ဖိုးလုံးက စိမ်ပြေနပြေမှုတ်ပေးသည်။ စိတ်ထဲက အ ရမ်းချချင်နေသည့်တိုင်အောင် နတ်သမီးလေး ကောင်းဖို့ အတွက်စိတ်ကိုထိန်းပြီး နတ်သမီးက သူ့ခေါင်းကြီးကို အတင်းတွန်းထုတ်သည် အထိ လုပ်ပေးသည်။ အရင်နတ်သမီးလို ချွေးစော်မနံဘဲ မွှေးနေသည့် အတွက် ဘယ် လောက် ကြာကြာဖိုးလုံး မငြီးငွေ့ပါ။ နတ်သမီး တွန့်ခါပြီး အရည်တွေထွက်လေ ဖိုးလုံးက သဘောကျလေပင်။

နတ်သမီး က အမှုတ်မခံတော့မှ ဖိုးလုံး စိတ်တိုင်းကျ တက်လုပ်သည်။ ဗွီဒီယို ထဲမှာ မြင်ဖူး သမျှ နည်းပေါင်းစုံဖြင့် လုပ်သည်။ ဒီလို အချိန်တွေမှာ နတ်သမီးအော်သံတွေကဖိုးလုံး အ တွက် အားဆေးဖြစ်သည်။ ဖိုးလုံးလုပ်လေ နတ်သမီး၏ ပစ္စည်းက ပိုကားပိုဖေါင်းလာလေ ဖြစ်ပြီး လုပ်ရတာ အရမ်းအရသာရှိသည်။ ဖိုးလုံးနတ်သမီးကို အ ရမ်း စွဲလမ်း ချစ်မိနေပြီ ဖြစ် သည်။ ဒီအကြောင်းကို လည်း နတ်သမီးကို ကြုံတိုင်းပြောမိသည်။ သူ့ကိုခွဲမသွားဖို့ ညတိုင်း ရောက်အောင်လာဖို့ လည်း အမြဲလိုပြောမိသည်။ 

နတ်သမီးကတော့ ဘာမှပြန်မ ပြောပေ။ ဒါပေမယ့် ဘာမှပြန်မပြောတာ လာမည်ဟု ကတိပေးခြင်းလို့ ပဲ ဖိုးလုံးယူ ဆသည်။

ညတိုင်း နတ်သမီး အဝတ်အစားတွေကို ဖိုးလုံး က ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးသည်။ ဘရာစီယာကိုတော့ နံရံဆီ ပစ် လိုက် သည်။ ဖိုးလုံးနှင့် အားရအောင်ပျော်ပါးကြပြီးတိုင်း နတ်သမီးကလည်း ကသုတ်ကရက်ပြန်ပြန် သွားတတ် တော့ နတ်သမီး ထွက်သွားတာနှင့် အသာလိုက်စမ်းပြီး ကောက်လိုက်ရုံပင်။ နောက်ပြီး ထိုဘရာစီယာတွေကြောင့် ဖိုးလုံးည တိုင်းဖဲ နိုင်သည်။ ဖိုးလုံးကို အမြဲမုန့်ဖိုးပေးရသည့် အမတွေနှင့် ယောက်ဖကို တောင် ဖိုး လုံးက ဒီမနက် အလုပ်မသွားကြခင် မုန့်ဖိုးပြန်ထုတ်ပေးလိုက်နိုင်သည်။ အားလုံးက ဝမ်း သာအားရ ယူသွားကြသည်။

ဝင်ငွေလမ်းက ဖြောင့်နေပါသည်ဆိုပါမှ မနက်ဖြန်ဆိုရင် ဦးတင်ထွန်းက ရက်လည်ဆွမ်း သွပ်တော့မည်။ မနက် ဖြန် ဆို ဖဲဝိုင်းတွေ မရှိတော့ပါ။ အရပ်ထဲက နောက်တယောက်ထပ် သေရင် ကောင်းမှာပဲဟု ဖိုးလုံးဆုတောင်း နေမိသည်။ ဘရာစီယာတောင် ဒီလောက်စွမ်း ရင် အောက်ကဘောင်းဘီဆိုရင် ပိုစွမ်းမည်ဟု ဖိုးလုံးတွေး မိပါ သည်။ ဖိုးလုံးတွေ့ဖူးသည့် နတ်သမီး နှစ်ယောက်လုံးအောက်က ဘောင်းဘီ မဝတ်ကြ။ မနေ့တုန်းကတော့ ဘောင်း ဘီ ဝတ်ခဲ့ဖို့ နတ်သမီးကို မှာလိုက်သည်။ အဆောင်အဖြစ်လိုချင်သည် ထက်သိမ်းချင်တာ က ပိုများ သည်။ ဘရာစီယာလေး ထည်ရထားပြီး ဘောင်းဘီက တထည်မှ မရသေးတာ ကို ဖိုးလုံး မချင့်မရဲဖြစ်နေရသည်။

ခေါင်းအုံးပေါ်က ဘရာစီယာတွေကို တခုချင်းကောက်ယူပြီး နမ်းလိုက်၏။ အလွန်လှသည့် ဘရာစီယာလေးတွေ ဖြစ်ပါသည်။ အဟောင်း တခုမှမပါ။ အားလုံးအသစ် စက်စက်တွေ ဖြစ်သည်။ တခြားမိန်းမတွေ ဝတ်သည့် ဘရာ စီယာတွေကို ဝတ်ထားတာ၊ တန်းမှာလှမ်း ထားတာ ဖိုးလုံး အကြိမ်ကြိမ်မြင်ဖူးသည်။ ဒါပေမယ့် ဒီဟာလေးတွေ လောက်ဘယ်သူ့ ဟာကမှ မလှကြပါ။

အားရအောင်နမ်းရှုံ့ပြီးမှ ခေါင်းအုံးစွပ်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ လေးထည်တောင်ဆို တော့ အောက်ဖက် ခြမ်းက ဖောင်းတောင်ဖေါင်းနေပြီ။ အဲဒီမညီမလာဖေါင်းနေသည့်ဖက် ကိုပဲ အပေါ်ဖက်သု့ိ လှည့်ကာပါးကပ်ပြီး အိပ်ချလိုက်သည်။ ဖိုးလုံး တရေးတော့ပျော်အောင် အိပ်ရမည်။ ဒါမှလည်း ညကျရင် အားအင်အပြည့်နှင့် ပျော်ခွင့် ရမည် ဖြစ်သည်။

ဖိုးလုံးအိပ်ပျော်သွားသည့် အခါနတ်သမီး နှင့် အိပ်မက်ထဲမှာတွေ့သည်။ ဖိုးလုံး က မျက်လုံး ကိုစည်း မထားလို့ တသက်တာမြင်ဖူးသမျှ မိန်းမတွေထဲမှာ အလှဆုံးသော မိန်းမကို မြင်ခွင့်ရလိုက်သည်။ နတ်သမီး၏ ကိုယ်အပေါ် ပိုင်း က အဝတ်မပါဘဲ ဖြူစင်လုံးဝန်းသည့် နို့ကြီးတွေကို အတိုင်းသားမြင်ရသည်။ နို့သီးခေါင်းက လေးတွေကရဲရဲနီ နေ၏။

အောက်မှာဝတ်ထားတာက ဟိုကားတွေထဲက မိန်းမ တွေဝတ်သလိုမျိုး ပစ္စည်းအုပ်ရုံ ဘောင်းဘီသေး သေး လေးဖြစ်သည်။ ပစ္စည်းရှေ့တည့်တည့်မှာ နှင်းဆီပွင့်နီနီလေးပါ၏။ 

နတ်သမီးရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး နှင်းဆီပွင့်လေးကို ပါးစပ်နှင့် ငုံခဲလိုက်၏။ ပြီးတော့မှ နှုတ်ခမ်းနှင့် တေ့ပြီး စုပ်ယူလိုက်သည်။ နှင်းဆီပွင့်၏ ဝတ်ရည်တွေလား၊ နတ်သမီး၏ အရည်တွေလားမသိ ချိုမြိန်သည့် အရည်တွေ ဖိုးလုံး ပါးစပ်ထဲသို့ စီးဝင်လာ ကြသည်။

ဖိုးလုံးနိုးလာသည့် အခါ ပါးစပ်မှာ အရည်တွေရွှဲနေ၏။ အလန့်တကြားဖြင့် ခေါင်းကို ထူမတ် ပြီးထထိုင် လိုက်မိ သည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် အာပုပ်ရည်တွေက ခေါင်းအုံးပေါ်သို့ စီး ကျမသွားပါ။ ကျသွားရင်  ခေါင်းအုံး စွပ် ကိုထိုးဖေါက်ပြီး နတ်သမီး၏ ဘရာစီယာတွေ ကို စိုကုန်ပေတော့မည်။ ဖိုးလုံး ခေါင်းအုံးကို ပြန်လှန်လိုက်ပြီး သူအိပ်သည့်ကွပ်ပျစ်လေး ပေါ်က ဆင်းလိုက်သည်။ အပြင်မှာနေရောင်ခြည်က ပျော့ပျော့လေးသာရှိတော့သည်။ ဖိုးလုံး၏ အမနှစ်ယောက် နှင့် ယောက်ဖလည်း ပြန်ရောက်လာကြသည်။

“ ဖိုးလုံး ဒီနေ့ရောစီးပွားရှာ ဦးမှာလား”

“ ရှာမှာပေါ့၊ အချီကြီးရိုတ် မှာ ဟီးဟီး”

ကိုစိုးအောင် အမေးကို ပြန်ဖြေရင်း ဖိုးလုံးရေချိုးဖို့ ပြင်သည်။အမလတ်မခင်အေးတင့် ကတော့ ဖိုးလုံး ပေးလိုက် သည့် ပိုက်ဆံဖြင့် ထီထိုးခဲ့သည်ဟု ဆို၏။

“ ထီပေါက်ရင် ငါ့မောင်လေးကို မော်တော်ကားဝယ်ပေးရမယ်၊ ပိုက်ဆံတွေလည်း သုံးဖို့ အများကြီးပေးမယ်”

“ အရူးက ကားမလိုပါဘူး မမရာ”

တကယ်ပင် ဖိုးလုံးဒါတွေမလိုချင်ပါ။ သူ့အတွက် နတ်သမီးရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ ကျန်တာဘာ မှ မလိုအပ်တော့၊။ရေချိုးထမင်းစားပြီး ဖိုးလုံးလဘက်ရည်ဆိုင်ခနသွားသည်။ ဘယ်သူက ဘယ်ဝိုင်းမှာဘယ် လောက်ရှုံးပြီး၊ ဘယ် သူက လက်စွပ်၊ ဘယ်သူကနာရီ၊ ဘယ်သူက စက်ဘီးပေါင်လိုက်ရ သည် ဆိုသည့် စကားတွေကြားရတော့ ငါးခူပြုံးလေးနှင့် ရင်ကော့ကာနေမိ၏။

“ အားလုံးထဲမှာ စီးပွားအဖြစ်ဆုံးက ဖိုးလုံးပဲ၊ ဟေ့ကောင် မင်းခုတလော နေ့တိုင်းနိုင်တယ် မဟုတ်လား တို့ကို လဘက်ရည်တိုက်”

“ တိုက်မယ်ဗျာ၊ ဒီညနိုင်ရင် ခင်ဗျားတို့ကို ဘီယာပါ တိုက်မယ်”

“ တယ်ဟုတ်ပါလား၊ ကြိုက်ပြီကွာ”

“ နောက်ထပ် မသာ ရှိရင်လည်းပြောကြနော် ကျွန်တော်က စီးပွားဖြစ်လုပ်တော့ မှာ …ဟဲ ..ဟဲ”

ရင်ကော့ကာအာမခံလိုက်ပြီး တဝိုင်းလုံးစာ ရှင်းလိုက်သည်။ အရင်က သူ့ကိုကျွေးမွေးနေကျ လူတွေကို အခု လိုပြန်ကျွေးရလို့ ဖိုးလုံးလည်း ပျော်ပါသည်။ အချိန် ကျသည့် အခါကျတော့ ဖိုးလုံးထိုင်ရာကထ၏။ အိမ်ခန ပြန် ဦးမယ်ဟု ပြောပြီး ဖိုးလုံး ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လာခဲ့သည်။ သူများတွေကို နာရီမမေးချင်တော့ လို့ စိတ်မှန်း ဖြင့် ထွက်လာရာနောက်ကျမှာစိုး ပြီး မပြေးရုံတမယ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

တဲနားကို ရောက်တော့ နတ်သမီး၏ အနံ့ကို ရသလိုလိုရှိသည်။ အနီးတဝိုက်မှာတော့ ဘာ အရိပ်အယောင် မှ လည်း မမြင်ရပါ။ အထဲကို ခပ်သုတ်သုတ်ဝင်ပြီး လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း ဆောင်ရွက်လို့ အပြီးမှာတော့ ချက် ချင်းလိုလို နတ်သမီး အနားကိုရောက်လာသည်။ သူနောက် ကျသွားလို့ နတ်သမီးကိုယ်ဖျောက်ပြီး စောင့်နေရ သည်ဟု တွေးမိပြီးဖိုးလုံး စိတ် မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။

“ ကျွန်တော် နောက်ကျသွားတာကို ခွင့်လွှတ်ပါ နတ်သမီးရယ်”

တရုပ်ကားတွေထဲကလို လက်သီးဆုပ်ပြီးတောင်းပန်လိုက်သည့် ဖိုးလုံးလက်ပေါ်ကို လက်ဖဝါးနုနုလေး တခု ရောက်လာသည်။ ထိုလက်ကလေး ကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနူးညံ့ကာ ချောမွတ်သည့် လက်မောင်းတလျှောက် တဖြည်းဖြည်းချင်း စမ်းသွားမိ၏။ ပုခုံးနားသို့ ရောက် ကာမှ အဝတ်ကို စမ်းမိသည်။ နတ်သမီး၏ အဝတ်က လက်မောင်းတွေလိုပင် ချောမွတ်နေသည်။ 

လည်ပင်းနားရောက်တော့ ဇာတွန့်တွေကို စမ်းမိသည်။ အောက်ကို ဆက် ဆင်းပြီး နို့တွေကို ညှစ်ကြည့်လိုက်သည့် အခါမှာတော့အောက်မှာ ဘရာစီယာ မပါသည် ကိုသိလိုက်ရ၏။ အောက်မှာ ဘောင်းဘီပါသလားဟု သိချင်ဇောဖြင့် ချက်ချင်း စမ်းကြည့် လိုက်တော့ အောက်မှာလည်း အတွင်းခံလုံးဝရှိတာတွေ့ လိုက်ရသည့် အခါ ဖိုးလုံး တွန့် ပြီးနောက်ကို ဆုတ်လိုက်မိသည်။

“ နတ်သမီးရယ်၊ ဘောင်းဘီဘာလို့ ဝတ်မလာတာလဲ၊ ကျွန်တော် နမ်းချင်လို့ပါ”

ဝမ်းနည်းပက်လက်ပြောရင်း ဖိုးလုံးငိုင်သွားရသည်။ ထိုအချိန်မှာ အဝတ်စတွေလှုပ်ရှား သွားသံကြားရပြီး ဖိုးလုံးကို နတ်သမီးက ဖက်လိုက်သည်။ လက်နှင့် ပြန်စမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ နတ်သမီးက ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတာကို စမ်းမိသည်။ ဖိုးလုံး စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ငိုင်တွေမှုတွေ ပျက်လွင့်သွားပြီး နတ်သမီးကို အားပါးတရ နမ်းလိုက်မိသည်။ နမ်းရင်းနမ်းရင်းနှင့် ဘရာစီယာကိုရော ပင်တီကိုပါမေ့သွားသည်။

နတ်သမီးကို ဖျာပေါ်ဆွဲချလိုက်သည့် အခါ နတ်သမီးပေါင်တံကြီးတွေက ဖိုးလုံးတွန်းစ ရာမလိုဘဲ သူ့အလိုလို ဘေးကို ပြန့်ကားသွားသည်။ ထုံးစံအတိုင်း မှုတ်ပေးလိုက် သည့်အခါ နတ်သမီး၏ ညည်းသံတွေ  စတင်ထွက် လာ၏။ ဖိုးလုံးစိတ်ထဲမှာ ဒီနေ့ ပိုမွှေးသည် ဟု ထင်မိသည်။ လတ်ဆတ်သော အနံ့တခုကြောင့် ဒီနေ့ အရင်က ထက် ပိုကြာအောင်မှုတ် မိ ပါသည်။ အရသာရှိသည့် အရည်တွေကိုလည်း တရွှတ်ရွှတ်နှင့် စုပ်ယူမျိုချလိုက်သည်။ အရင်နေ့တွေကထက် ပိုချိုနေတာသေချာသည်။

မရပ်မနားညည်းညူနေသည့် နတ်သမီးကို ဖိုးလုံးစိတ်မပျက်ပါ။ သူ၏ စွမ်းဆောင်မှုတွေ ထိရောက်သည်လို့ပဲ တွေး ကာပျော်သည်။ အခုလည်း နတ်သမီးတားတော့မှ မှုတ်တာကိုရပ်လိုက်သည်။ မလုပ်ခင် နတ်သမီး၏ နို့တွေကို စုပ်ပေးရင်း အမှတ် တမဲ့ ပြောမိသည်။

“ ကျွန်တော့် ကိုလည်း ပြန်မှုတ်ပေးပါလား နတ်သမီးလေးရယ်”

သံချောင်းကြီးလို မာကျောနေသည့် ဖိုးလုံး၏ ဟာကြီးကို နတ်သမီးက လက်နှင့်လာကိုင်သည့် အခါ ဖိုးလုံး ရင် ထဲမှာ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ မရဲတရဲဖြင့် နတ်သမီးကို ဆွဲမထူလိုက်ပြီး နတ်သမီးရှေ့မှာ ရပ်ပေးလိုက် သည့် အခါ ဖိုးလုံးထိပ်ဖျားမှာ နွေးကနဲဖြစ်သွားသည်။ 

နတ်သမီးက ဖိုးလုံးကို တကယ်ပြန်မှုတ်ပေးလေပြီ။ ဖိုးလုံးပျော် ရသော်လည်း နတ်သမီးက ပုလွေ မမှုတ်တတ်ပါ။ အရင်နတ်သမီးက ကျွမ်းကျင်သလောက် ဒီနတ်သမီးက တော့ ငုံလိုက်၊ ထိပ်ကို စုပ်လိုက်၊ သူမ၏ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နှင့် ဘာတွေလုပ်နေမှန်း မသိပါ။မလုပ်တတ်လုပ် တတ် နှင့် လုပ်ပေးနေရှာ သည့်နတ်သမီးကို ဖိုးလုံး သနားသွားသည်။

“ နေပါစေ၊ နေပါစေ တော်ပါတော့၊ အထဲကိုပဲ ထည့်တော့မယ်”

နတ်သမီး ဆီက သူ့ဟာကြီးကို ပြန်ဆွဲယူလိုက်ပြီး ဖိုးလုံးထိုင်ချလိုက်သည်။ နတ်သမီး တကိုယ်လုံးကျိုးကြေသွား တော့ မတတ်ဖျစ်ညှစ်ကာ ဖက်လိုက်ပြီး မှ ဖျာပေါ်တွန်းလှဲလိုက်သည်။ အလိုက်သင့် ဖွင့်ဟပေးသည့် နတ်သမီး၏ ပေါင်တံ တချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းလိုက်ပြီး ကျန်ပေါင်တဖက်ကို ခပ်စောင်းစောင်းလေးခွ ပြီး နတ်သမီး၏ တွင်းဝကို စမ်းသည့် အခါ နတ်သမီးက သူမ၏ လက်ကလေးတွေ နှင့် ကိုင်ပြီး အဝမှာတေ့ပေး၏။ အလိုက်သိမှု ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်သွင်းလိုက်ခြင်းဖြင့် တုန့်ပြန်ပေးလိုက်သည့်အခါ နတ်သမီးအော်သံ ထွက်လာသည်။

“ အား….”

နတ်သမီး ၏ပေါင်တံကို ဖက်ပြီး အားစိုက်ခွန်စိုက်ဆောင့်သည်။ အဆက်မပြတ်ဆောင့်ရင်း နှင့် နတ်သမီး၏ ပေါင် နှင့် ခြေသလုံး တွေကို တယုတယအနမ်းတွေ ပေးသည်။

နတ်သမီး၏ တကိုယ်လုံးက မွှေးသလို အရမ်းလည်း နူး ညံ့သည်။ အရင်နတ်သမီး တုန်းက ဖိုးလုံးအနေနှင့် မှုတ်ဖို့ နှင့်လုပ်ဖို့ ပဲသိသည်။ ဒီလိုတွေ မတွေးတတ်။ ဒီနတ်သမီးနှင့် ကျမှ အရာရာတိုင်းသည် ဖိုးလုံးအတွက် တပ်မက်စရာဖြစ်သည်။ ဒီအနေ အထားအတိုင်းစိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီး သော အခါ ဖိုးလုံးက လေးဖက်ထောက်ပုံစံပြင်လိုက်သည်။

ဒီရက်တွေ ထဲမှာ နားလည်မှုတွေ ရနေပြီဖြစ်သည့် နတ်သမီးကလည်း ခါးကို မလိုက်သည်နှင့် အလိုက်သင့်ကုန်းပေးသည်။ ဖိုးလုံးဘေးကို မချော်အောင် လက်နှင့် ပင်ထိန်းပေးလိုက်သေး၏။

အမှန်က ဖိုးလုံးပြီးချင်နေပြီဖြစ်သည်။ မောလည်း နည်းနည်းမောနေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ အကြိုက်ဆုံးပုံစံ ကို ပြောင်းပြီး အပြီးလုပ်ဖို့ စိတ်ကူးထားသည်။ တင်ပါးကြီးတွေ၏အိစက်သည့် အထိအတွေ့ နှင့် အခုနထက်ပို ကြပ် သွားသည့် အတွင်း ကဆွဲအားတို့ ကြောင့် နောက်ကနေ အံကြိတ်ဆောင့် ရင်း အရည်တွေ ထွက်ကုန်သည်။ 

အမော ဖြေရင်း ကုန်းထားဆဲဖြစ်သည့် နတ်သမီးကို နောက်ကနေလျက်ပေး မိပါသည်။ သူလုပ်ထားလို့ ထွက်ခဲ့ သမျှ အရည်တွေကို ပြောင်အောင်လျက်ပေး ပြီးမှ နတ်သမီး ဘေးမှာလဲလျောင်းပြီး နားလိုက်သည်။ နတ်သ မီးလည်း ဝမ်းလျားမှောက်လို့ ငြိမ်သက်နေသည်။

“ နတ်သမီး ကို ကျွန်တော်ဘာကြောင့် အရမ်းချစ်သွားလဲ မသိဘူးဗျာ၊ အရင်နတ်သမီးက ချလို့တော့ကောင်း ပါ တယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် မချစ်ဘူးဗျ”

နတ်သမီး၏ ကျောပြင်မွတ်မွတ်လေး ကို ပွတ်ပေးရင်း ပြောလိုက်မိသည်။ နတ်သမီး ဆီက ဘာတုန့် ပြန်သံမှ မ ကြားရ သည့်အတွက် ဖိုးလုံး စိတ်အနှောက်အယှက်မဖြစ်ပါ။

နတ်သမီးတွေက ဒီလိုပဲဖြစ်သည်။ လူစကားကို နား လည်သော်လည်း မပြောကြပါ။ သူတို့ နှင့် ဆိုရင်ဖိုးလုံးက သာပြောရခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ဟို နတ်သမီး ကို သွားပြန် မပြောနဲ့နော်၊ သူ့ အရည်က မချိုဘူးဗျ၊ ဒီနတ်သမီးလေး ကျတော့ ကျွန်တော် ဘာဂျာ ပဲမှုတ်ချင်နေတယ်၊ ကျွန်တော် မှုတ်ပေးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လားဟင်၊ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး မှုတ်ပေးတာ ..သိလား”

တုန့်ပြန်သံမကြားရပေမယ့် ဖိုးလုံးက သူ့ဖက်ကိုဆွဲယူလိုက်ရာ နတ်သမီး ပါလာသည်။ နတ်သမီး ကိုဖက်ပြီး ဖိုး လုံး နမ်းသည်။ မျက်နှာ အနှံ၊ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်း နုနုလေးတွေကိုတယုတယ စုပ်နမ်းသည်။ နမ်းရင်း နှင့် ဖိုး လုံးစိတ်တွေ ပြန်ထလာသလို သူ့ဟာကြီးကလည်း တကျောပြန်ပြီး တင်းမာလာသည်။

“ ကျွန်တော် တို့ နောက်တခါ လုပ်ရအောင်နော်”

နတ်သမီး မငြင်းပါ။ ထို့ကြောင့် ဖိုးလုံး နတ်သမီးပေါ်ကို တက်ခွလိုက်၏။ သူမ၏ ဆီးခုံကို ထောက်နေသည့် ဟာ ကြီးကို လည်း အဝမှာ ဝတ္တရားမပျက်တေ့ ပေးသည်။ ဒီတကြိမ်မှာလည်း ဖိုးလုံးစိတ်လွတ်လက်လွတ် လုပ်ပစ် လိုက်သည်။ လုပ်တာတောင် ရိုးရိုးမလုပ်။ ထိုးသည်.မွှေသည်။ ကော်တင်သည်။ နတ်သမီး လည်း တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ပြီး အော်နေရ၏။

ခါတိုင်းက နှစ်ချီလုပ်ပြီးရင် နတ်သမီး ပြန်နေကျဖြစ်သည်။ ဒီနေ့တော့ ဖိုးလုံး လုပ်ပြီးတော့ ပြန်လျက်ပေးတာကို ကျေကျေနပ်နပ်နှင့် ခံယူပြီး ဖိုးလုံး ကိုမှီကာ ညိမ်သက်နေ၏။ ဖိုးလုံး အံ့သြသော်လည်း ကျေနပ်ပြီး နောက်နေ့ ပင် တီ ဝတ်လာဖို့ ထပ်ပြောမိသည်။

“ နောက်နေ့ ကျရင် ဘောင်းဘီ သေးသေး လေးဝတ်ခဲ့ပါနော်၊ ကျွန်တော် အိမ်ကို ယူသွားချင်လို့၊ အရင်နေ့တွေက နတ်သမီး ကျန်ခဲ့တာတွေ လည်း ကျွန်တော် အိမ်ယူသွားတယ်”

ဖိုးလုံးစကားကြောင့် နတ်သမီး ကိုယ်လေး တုန်ခါသွားသည်။ မကျေနပ်မှာစိုးလို့ ဖိုးလုံးပျာပျာ သလဲ ရှင်းပြမိ သည်။

“ ကျွန်တော် ခေါင်းအုံး အောက်မှာ ထားအိပ်တာပါ၊ မွှေးနေတာပဲ၊ ဘောင်းဘီလေး ရရင်လဲ ခေါင်းအုံးအောက် မှာ ပဲ ထားမှာပါ၊ ပန်းပွင့်လေး တွေပါတာ ဝတ်ခဲ့ပါနော်”

နတ်သမီး ကိုယ်လုံး ပိုပြီးတုန်လာသည်။ ပြန်သွားမှာစိုးလို့ ဖိုးလုံးအတင်း ဖက်ထားမိ၏။

“ နတ်သမီး ကိုချစ်တယ်၊ ကျွန်တော် နတ်သမီး တကိုယ်လုံးကို ချစ်တာပါ၊ နတ်သမီး ဘောင်းဘီကိုလဲ ချစ်တယ်၊ နတ်သမီး ဘရာစီယာကို လဲချစ်တယ်၊ ဒါကြောင့် တောင်းမိတာပါ နတ်သမီးရယ်၊ စိတ်မဆိုးပါ နဲ့ နော်”

ဖိုးလုံးရင်ခွင်ထဲကနေ နတ်သမီး တွန့်ပြီး ရုန်းထွက်လိုက်သည်။ ခါတိုင်းလည်း နှစ်ချီ လုပ်ပြီးရင် ပြန်နေကျဆိုတော့ ဖိုးလုံးရင်ထဲ ဟာသွားသည်။ တားလည်း မတားရဲလို့ လွှတ်ပေးလိုက်ရ၏။ ဒါပေမယ့် နတ်သမီးက ဖိုးလုံး၏ ပျော့ ခွေ နေဆဲ အချောင်းကြီးကို လာကိုင်တော့ အံ့သြသွားရသည်။ ကိုင်ရုံသာမက ပါးစပ်ထဲကိုပါ ငုံလိုက်လို့ ပိုပြီး အံ့ သြရ ပြန်သည်။

“ နတ်သမီးလေး ကျွန်တော့် ကို မှုတ်ပေး မလို့လား”

ဖိုးလုံး အမေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ် ခြင်းဖြင့် နတ်သမီးက အဖြေပေးလိုက်၏။ မလုပ်တတ် လုပ်တတ် နှင့် လုပ်ပေး ခြင်းပေမယ့် ဖိုးလုံးအတွက် အရမ်းကို ကောင်းပါသည်။ နူးညံ့သည့် နှုတ်ခမ်းလေးတွေ၊ တချက်တချက်မှာ ရေခဲ ချောင်းကို လျက်သလို လျက်ပေးနေသည့် လျှာကလေး၏ အထိအတွေများကြောင့် ပျော့ခွေနေသည့် ဟာကြီးက ပြန်ပြီး ထောင်တက်လာသည်။ 

နောက်တကြိမ် ထပ်လုပ်ဖို့လည်း တကိုယ်လုံးမှာ အားအင်တွေ ပြန်လည်ပြည့် ဖြိုးလာ၏။ ထို့ကြောင့် နတ်သမီး ကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူက တပြန်ဘာဂျာဆွဲပေးလိုက်သည်။ နတ်သမီး လည်း ဖီးလ် တွေပြန်တက်လာပုံရပါသည်။ ဖိုးလုံးဆံပင်တွေ ကိုဆွဲ၏။ နားရွက်ကို လိမ်၏။ လှိုက်ဖို တုန်ရီသည့် အသံ လေးဖြင့် အဆက်မပြတ်ညည်း၏။

စိတ်ကျေနပ်အောင် ဘာဂျာ လုပ်ပေးပြီးမှ ဖိုးလုံး တက်လုပ်သည်။ နတ်သမီး၏ အလိုက်သိသည့် ယုယမှုတွေ ကြောင့် အားအင်တွေ ပြန်ပြည့်လာပေမယ့် ရှေ့မှာ နှစ် ကြိမ်ပြီးထားတော့ ဒီတကြိမ်မှာ တော်တော်နှင့် မပြီး နိုင် ဖြစ်ရသည်။ ဖိုးလုံးလည်း မောလာသလို နတ်သမီးလေး လည်းကျယ်ကျယ်တောင် မအော်နိုင်တော့ လေသံ ပျော့ လေးနှင့် သာညည်းနိုင်တော့သည်။ တဖြည်းဖြည်း နှင့် နတ်သမီး ကိုဖိုးလုံး သနားလာသည်။ မြန်မြန်ပြီးအောင် အားထည့် ဆောင့်ရလွန်းလို့ ထိပ်တွေတောင်ကျိန်းနေသည်။ 

နတ်သမီးလည်းတော်တော်ခံရ ခက်လိမ့်မည်။ အရည်တောင် ကောင်းကောင်း မထွက်ချင်တော့ပါ။ တခါတုန်းက အရင်နတ်သမီး သူ၏ ဂွေးအုကို ညှစ်ပေး ဖူး တာကို သတိရလိုက်တာကြောင့်

“ ကျွန်တော့် ဂွေးဥ ကို ညှစ်ပေးပါ၊ ကျွန်တော့် ဂွေးဥ ကို ညှစ်ပေးပါ”

ဖိုးလုံးစကားကြောင့် လှမ်းညှစ်ပေးသည်။ နတ်သမီး လက်က တင်ပါးကိုမှီသော်လည်း ဥကိုတော့ မထိတထိ ဖြစ် နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဖိုးလုံးက အပေါ်ဖက်ကိုတိုးသည်။

တိုးတာနှင့် အလိုက်သင့်ဖြစ်အောင် နတ်သမီး၏ ပေါင် တွေကို အတင်းဖိချရ၏။ ပေါင်တွေကို ရင်မှာအပ်လိုက်တော့ နတ်သမီး ဖင်ကြီးကကြွတက်လာသည်။ ပုဇွန်လို ကွေးကွေးလေး ဖြစ်နေရာကနေ ပုခုံးကိုကြွပြီး နတ်သမီးက ဖိုးလုံးဥကြီးတွေကို မိအောင်ဖမ်းပြီး ဖျစ်ညှစ်ပေး၏။ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် မဆုပ်မိသည့် အပြင် နတ်သမီးက လည်းအားပျော့နေလို့ လုံးဝမနာပါ။ အဆောင့်နှင့် အညှစ် တိုင် ပင် ကိုက်သွားသည့် အခါ ဖိုးလုံး တမျိုးကြီး ဖြစ်လာပြီး နောက်  အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်သည်နှင့် အချောင်းရော ဥပါ ကျင်တက်လာပြီး နောက် အရည်တွေထွက်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။

ပင်ပန်းလိုက်သည်မှာ ဆိုဖွယ်မရှိတော့ပါ။ နတ်သမီး ကိုယ် ပေါ်မှာ မှောက်ပြီးအကြာကြီး နားလိုက်ရသည်။ ဖိုးလုံး အမောပြေလို့ ဘေးကို လှိမ့်ချလိုက်သည် နှင့် နတ်သမီးထရပ်လိုက်သည်။ မသွားစေချင်သေးသည့် ဖိုးလုံးက ခြေ ထောက်တွေ ကိုဖက်လိုက်သည့် အခါ နတ်သမီး ခြေ ထောက်တွေ ယိမ်းယိုင်လို့ နေ၏။ ဒါပေမယ့် ဖိုးလုံးလက်ထဲ က နေ ပြန်ရုန်းသည်။

ခါတိုင်းနေခဲ့ သည့် အချိန်ထက်ပို ပြီးကြာမြင့်စွာ နေပေးခဲ့သည်ကို သတိရလိုက်မိသည့် အခါ ဖိုးလုံးလက်တွေ ပျော့ကျသွား၏။ နတ်သမီး တို့မည်သည် သတ်မှတ်ချိန်ထက်ကျော်လွန်ပြီးနေလို့ မရဟု မစိုးစိုးနွယ် ပြောဖူး သည် မဟုတ်ပါလား။ ဖိုးလုံး အချိန်နာရီ ကို မသိပေမယ့် အရမ်းနောက်ကျနေပြီ ဆိုတာကိုသိသည်။ အခုန လုပ်ထား သည့် အရည်တွေ ပြောင်အောင်လျက်ပေးလိုက်ပြီးနောက် နတ်သမီး၏ ပစ္စည်းလေး ကို အားပါးတရ စုပ်နမ်း ပြီးတော့ လွှတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ 

ခနလေး အတွင်းမှာပင် နတ်သမီး၏စွဲမက်ဖွယ် ရနံ့ နှင့် အငွေ့အသက်တွေ ဖိုးလုံး နားက ပျောက်ဆုံးသွားသည်။ မြက်ပင်တွေကို ခပ်မြန်မြန် တိုးတိုက်သွားသည့် အသံကိုလည်းကြားရ သည်။ ခါတိုင်းဆိုဒီလို အသံတွေ မကြားရပါ။ ဒီနေ့တော့ နတ်သမီး အလျှင်လိုနေပုံရ၏။

မျက်လုံးက အဝတ်ကိုတောင် ပြန်မဖြုတ်နိုင်တော့ဘဲ ဖိုးလုံး ဖျာပေါ်ကို လှဲချလိုက်မိပါသည်။ ဒီည အပြန်နောက် ကျ လို့ မနက်ဖြန် နတ်သမီး ရောက်မလာနိုင်မှာကိုလည်းစိုးရိမ်ပူပန် မိသည်။ တကယ်လို့သာ မနက်ဖြန် နတ် သမီး ရောက်မလာရင် သူရူးသည်ထက် ပိုကာ ရူးဖို့သာရှိသည်ဟုလည်း မချင့်မရဲ တွေးနေမိသည်။ 

နတ်သမီး ဆီကကံကောင်းစေသည့် အဆောင်ကို ဒီနေ့ မရလိုက်သည့် အတွက် အသုဘအိမ်ကို သွားရင်လည်း ဖဲရိုတ် လို့ ကံကောင်းမှာ မဟုတ်တော့။ အေးအေး ဆေးဆေး မှပဲ သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ရသည်။ မသွားလို့ ကလည်း မဖြစ် ပေ မနက်ဖြန်ရက်လည်ဆိုတော့ ညကထဲက သွားပြီး ကူညီလုပ်ကိုင်ပေး သင့်သည် မဟုတ်ပါလား။

နတ်သမီး ထွက်သွားပြီး အကြာကြီးနေမှ ဖိုးလုံး ထွက်လာ၏။ လမ်းမတွေပေါ်မှာ လူသူက ရှင်းသလောက်ဖြစ် နေ သည်။ တော်ဝင်ပန်း အဆောင်ရှေ့ အရောက်တွင် အရိပ်မဲမဲကြီးတခုကို တွေ့လိုက်လို့ ဖိုးလုံးလန့် သွားသည်။ အနားနားကို ရောက်မှ ဝါးရင်းတုတ်ကြီးကိုင်ကာရပ်နေသည့် အစောင့်ကုလားအဖိုးကြီးမှန်း သိလိုက်ရသည်။ ဖိုး လုံးနှင့် အရပ်ထဲမှာ မျက်မှန်းတန်း မိနေသည့် အဖိုးကြီးက နှုတ်ဆက်သည့် အနေ ဖြင့် ဝါးရင်းတုတ်ကြီး ကို မြှောက်ပြလိုက်တော့ သူ့ကိုရိုတ်တော့မည်ဟု ဖိုးလုံးရင်ထဲ မှာထိတ်သွားပြီး အလန့် တကြားထွက်ပြေးမိ သည်။

“ အောင်မယ်လေးဗျ”

တော်တော်လှမ်းလှမ်း ရောက်တော့မှ ကုလားကြီးရယ်သံကြောင့် ရှက်ရှက်နှင့် လှည့်တောင်မကြည့်ဘဲ မစိုးစိုး နွယ်တို့ အိမ်ဆီတကျိုးထဲ သုတ်ခဲ့၏။ နောက်ဆုံးညဆိုတော့ဝိုင်းတွေက ပိုပြီး အရှိန်မြင့်နေသည်။ဒီနေ့က မိုး လင်းသည် အထိလဲ ရိုတ်လို့ မရ၊ မနက်ဖက် ဆွမ်းမကပ်ခင် တရားမနာခင် ဝိုင်းသိမ်းရမှာ ဖြစ်လို့ အားလုံးဇော ကပ်နေကြသည်။ ရှုံးနေသူတချို့က ဖိုးလုံးကို မြင်တော့ ဝမ်းသာသွားကြသည်။ ခုတလော ဖိုးလုံးက ကံထနေ သည် မဟုတ်ပါလား။ တချို့ကလည်း ဦးတင်ထွန်းကြီးစောင့်ရှောက်တာဟု ဖိုးလုံးကွယ်ရာမှာ ပြောကြသည်။ ဒါပေမယ့် ဖိုးလုံးက ဒီနေ့ မထိုးလို့ ဆိုသည့် အခါ သူတို့ စိတ်ပျက်သွားကြသည်။

စိတ်ကူးကောင်းသည့် တယောက်ကတော့ ဖိုးလုံးလက်ထဲကို ၂၀၀ တန် ၅ ရွက်လာထည့်ပေးသည်။ ဖိုးလုံးက များများ မထိုးတတ်မှန်း သိလို့ တမင် ဒီလောက်ပဲပေးခြင်းဖြစ်ပါသည်။

“ ဒီပိုက် ဆံနဲ့ မင်းကြိုက်သလို လိုက်ထိုး၊ ရှုံးရင် ပြန်မပေးနဲ့၊ နိုင်ရင် တယောက်တဝက်”

ကိုယ့်ပိုက်ဆံ နှင့် မဟုတ်၍ ဖိုးလုံး လက်ခံလိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် တလှည့် ကို ၂၀၀ နှင့် ငါးလှည့်မြောက်သည့် အခါ အကုန်ပြောင်သွားသည်။ နတ်သမီးဆီက ဘာမှ မရခဲ့လို့ ဖြစ်မည်ဟု ဖိုးလုံးထင်သည်။ အရင်နေ့တွေက လည်း ဒီလိုပဲ စိတ်ကူးတည့်သည့် အိမ်ကနေ ဝင်လောင်းလိုက်တာပင်။ ဒါပေမယ့် အရင်နေ့တွေက အမြဲလို နိုင် သည်။

ဖဲဝင်ကစားခြင်း ကိုလက်လျှော့လိုက်ပြီး အိမ်နောက်ဖေးက မုန့်ဟင်းခါးချက်နေကြသည့် နေရာဘေးမှာ ဖျာခင်းထားတာ တွေ့လို့ သွားမှိန်းနေလိုက်သည်။ ဘေးမှာ တခြားသူတွေ လည်းရှိသည်။ ဘယ်သူတွေမှန်း တော့ မသိ။ နတ်သမီး နှင့် ရေကုန်ရေခန်း ချစ်လာခဲ့ရသည့် ကိုယ်ခန္ဓာကြောင့် ဖိုးလုံးပင်ပန်းစွာ ဖြင့်မှေးကနဲ အိပ်ပျော် သွားရင်း နှင့် ဝရုန်းသုန်းကား ပြေးသံလွှားသံတွေ ဆူဆူညံညံကြားမှ ယောင်လည်လည်နှင့် ထကြည့်သည်။ အိမ် ရှေ့ဖက်ရောက်မှ ဖဲဝိုင်းတွေကို ရဲလာဖမ်းတာဟု သိရသည်။

ပြေးလို့ လွတ်တဲ့ သူလည်းလွတ်ပြီး မိတဲ့သူလည်း မိ သွားသည်။အရပ်ထဲမှာ တော့ဒီလိုပဲ အသုဘရှိရင် ဖဲဝိုင်းရှိသည်ပင်၊ ခုမှ ဘာလို့ ရဲလာရသည် ကို ဖိုးလုံးနားမလည်ပါ။ မစိုးစိုး နွယ်ကတော့ နားလည်ပုံရသည်။ လာသည့်သူတွေ နှင့်အေးအေးဆေးဆေး စကားထိုင်ပြောကြပြီးနောက် ဖမ်း ထားသူတွေကိုတောင် မခေါ်တော့ဘဲပြန်သွားကြသည်။

သူတို့ ပြန်သည်နှင့် ဝိုင်းပြန်စနိုင်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း မစိုးစိုးနွယ်က ကျေညာသည်။ ထွက်ပြေးသူတွေ လည်း အလျှိုလျှိုပြန်လာကြ၏။ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံတွေကတော့ ရှုပ် ကုန်သည်။ ဝိုင်းထဲက တွေရာမြင်ရ ဆွဲပြေးကြခြင်း ဖြစ်ရာနိုင်ပြီးသား ပိုက်ဆံတွေ ပျောက်သူပျောက်၊ နောက် ဆုံး လက်ကျန် အရင်းပါ ဘယ်သူ့ လက်ထဲ ပါသွားမှန်း မသိရဖြစ်သူက ဖြစ်နှင့် ဝိုင်းတွေက အခုနလောက် အရှိန် မကောင်းတော့ပေ။ အနားမှာ ယောင်လည်လည်နှင့် လာထိုင်သည့် ဖိုးလုံးကို တယောက်က မေတ္တာပို့သည်။

“ ဟင် .. အေပေးလေး ဖိုးလုံး၊ နင်အဲဒါတွေ သိလို့ ဒီနေ့ ဝင်မလောင်းတာ မဟုတ်လား မသာကောင်လေး”

ဒီလို အပြောခံလိုက်ရမှ ဖိုးလုံးလည်း တွေသွားသည်။ ဒီနေ့ သူ့ကို မကစားစေချင်လို့ နတ်သမီးဘာမှ ဝတ် မလာ တာဟု ထင်လိုက်မိသည်။ ဒီနေ့ များများစားစားလုပ်မည်ဟုဖိုးလုံးမှန်းထားသည်။ တကယ်လို့ လုပ်ဖြစ်ရင် အခုလို အခြေအနေ မှာ ဖိုးလုံးပိုက်ဆံ တွေလည်း ဆုံးနိုင်သည်။ ဟုတ်သည်။ ဒါ နတ်သမီး ကျေးဇူးပဲ ဖြစ်ရမည်။ နတ် သမီးလိုပင်ကျေးဇူးတင်စရာ ကောင်းသည့် ဆရာမကြီး မစိုးစိုးနွယ် ကတော့ အိမ်ရှေ့ခန်း နံရံကို မှီရင်း စာအိတ် တွေထဲကို ပိုက်ဆံ အသစ်လေးတွေ ထည့်နေ၏။

ဖိုးလုံးက သူမကို ကျေးဇူးတင်စွာ ပြုံးပြလိုက်သည့် အခါ မစိုး စိုး နွယ်ကလည်း ဖိုးလုံးကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပါသည်။အရှိန်ပြင်းစွာ ဖြင့်ဘေးကနေ ဖြတ်သွားသည့် ကားက ဖိုးလုံး နှင့် သီသီလေး လွဲသွားသည်။ ခြေလှမ်း တဝက် လောက် သာ စောသွားရင် ကျိန်းသေတိုက်မိသည်။ အခုတောင်မှလေဟပ်သွားသည့် အရှိန်နှင့် ဖိုးလုံး ယိုင်လဲ လုမတတ် ဖြစ်သွားရသည်။

“ မအေ -ိုး တွေ၊ မင်းတို့ အမေ လင်လမ်းမို့လို့ မောင်းတာလားကွ”

နှုတ်က အော်ဆဲရင်း လမ်းဘေးက အုတ်ခဲကို ပြေးကောက်သည်။ အဝေးကြီး ရောက်သွားသည့် ကားကိုလှမ်း ထုလို့လည်းမရပါ။ ပြေးလိုက်ရင်တောင် မှီမှာ မဟုတ်ပါ။ ဖိုးလုံး ရည်ရွက်ချက်က အပြေးလိုက်ပြီး ထုဖို့ဖြစ်သည်။

“ ဖိုးလုံးရာ လိုက်လဲ မှီမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ စိတ်လျှော့စမ်းပါ”

လမ်းမှာရှိနေသူတယောက်က ဖိုးလုံး လက်ကိုဆွဲပြီး ဖျောင်းဖြသည်။

“ ဒီ ငါ -ိုး မသား၊ မိလိုက်လို့ကတော့”

ဖိုးလုံးကို လာဆွဲသူက အံ့သြတကြီး ဖြင့် မျက်လုံးကြီးပြူးကြည့် သည်။ အရင်ကဖိုးလုံး ဒီလို မဟုတ်ပါ။ အေးအေး ဆေးဆေး နေတတ်သူဖြစ်သည်။ စိတ်ထလာရင် မိန်းကလေး တွေကို လုံချည်လှန် ပြတတ်သည်မှ အပ တခြား ဘာမှ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်း ပြောဆိုတတ်သူမဟုတ်။

“ ကဲပါကွာ၊ ငါအခု ဝက်သားဒုတ်ထိုး သွားစားမလို့ ၊ လိုက်ခဲ့”

“ မလိုက်တော့ပါဘူးဗျာ၊”

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်းဟ၊ အရင်တုန်းက ဗန်းလိုက်ပြုတ်အောင် စားချင်တယ်ဆိုတဲ့ ကောင်က”

“ မစားချင်လို့ပါဗျာ”

ခေါ်ကျွေးသူရှိရင် ဖိုးလုံးလက်မနှေးပါ။ စေတနာရှိလို့ ကျွေးတာကို ဘယ်တော့မှ အားမနာ၊ မူလဲ မူလေ့ မရှိ။ ဒါပေမယ့် အခု ဖိုးလုံး လုံး၀ မစားချင်တာအမှန်ဖြစ်သည်။ ဝက်သားဒုတ်ထိုးသာ မက ဘာဆိုဘာမှ စားချင်စိတ် မရှိပါ။ ဒီလိုဖြစ်နေတာ တပတ်လောက် ရှိပါပြီ။ တိတိကျကျ ပြောရရင် နတ်သမီး ပေါ်မလာတော့တဲ့ နေ့က စ လို့ ဖြစ်သည်။ ဦးတင်ထွန်းကြီး၏ ရက်မလည်ခင် တရက်မှာ နောက်ဆုံးတွေ့ ပြီးနောက် နတ်သမီးလုံး၀ မပေါ်လာ တော့။ ဖိုးလုံးစွဲလမ်းရသည့် နတ်သမီး အသစ်လဲမလာ၊ အရင်နတ်သမီး အဟောင်းလည်း ပေါ်မလာဘဲ နေကြ သည်။

နတ်သမီး အဟောင်းကိုတော့ဖိုးလုံးမလွမ်းပါ။ နတ်သမီး အသစ်ကတော့ ဖိုးလုံး အတွက်အလွန်ပင်စွဲမက်ဖွယ် ကောင်းသည့် နတ်သမီး ဖြစ်ပါသည်။ ဖိုးလုံး၏ ဘ၀ လို့တောင်သတ်မှတ်ထားပါသည်။ နတ်သမီး ရောက်မလာ လို့ လွမ်းရ ခံစားရသော်လည်း နတ်သမီး အဟောင်းတုန်းကလည်း တပတ်လောက်ပျောက်တတ်တော့ ဒီလိုပဲ ပြန်ရောက် လာလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ရင်း လွမ်းနေခဲ့ရပါသည်။လွမ်းရလွန်း၊ သတိရလွန်းလို့ ညဖက်ဆိုလည်း မအိပ်နိုင်၊ အစားအသောက်လည်း ကောင်းကောင်း မစားနိုင် ပေမယ့် ဖိုးလုံး ဟန်မပျက်နေနိုင်ခဲ့သည်။ ခုလို တ ပတ်ကျော်လာသည့် အခါမှာတော့ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်လာတော့သည်။

နတ်သမီးလာသည်ဖြစ်စေ၊ မလာသည်ဖြစ်စေ ဖိုးလုံးကတော့ ညတိုင်းသွားပြီး စောင့်ပါသည်။ အရင်က နတ်သ မီး မလာရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဂွင်းထုပြီး ပြန်တတ်သော်လည်းဒီတကြိမ်မှာတော့ ဒီလိုလုပ်ဖို့တောင် စိတ်က မစွမ်းနိုင် အောင် ဖြစ်နေရသည်။ ခေါင်းအုံးစွပ်ထဲက ဘရာစီယာလေးတွေလည်း နမ်းရလွန်းလို့ ရနံ့တွေ တောင်ပျောက် ကွယ်ကုန်ကြလေပြီ။ အတင်းကပ်ပြီးရှူခါမှ ဖျော့ဖျော့လေးသာရတော့သည်။

အားကိုးတကြီး နှင့် မစိုးစိုးနွယ်ဆီပြေးပါသော်လည်း မစိုးစိုးနွယ်၏ အရိပ်ကိုတောင်မတွေ့ရပါ။ အိမ်က ပိတ်ထား တာပဲ များနေသည်။ နေ့ခင်းသွားလည်း မတွေ့၊ ညဖက်ရောက်တော့လည်း မတွေ့၊ မစိုးစိုးနွယ် လုံး၀ ပျောက်ချက် သားကောင်းနေသည်။

ဦးတင်ထွန်း၏ ဆွေမျိုးတွေ နှင့် အမွေ ကိစ္စတွေ ပြောဆိုရှင်းလင်းနေရလို့ အိမ်မကပ်နိုင်တာ ကိုလည်း ဖိုးလုံး နားမလည်နိုင်တော့ ခက်နေသည်။ ဒီအကြောင်းကို သူများတွေက ပြောနေကြပေမယ့် ဖိုး လုံးက ရှေ့တင်ပြော နေသည့်တိုင် ဒီကိစ္စ နှင့် မစိုးစိုးနွယ်ကိုမတွေ့ရခြင်း ဆက်စပ်လိမ့် မည်ဟုလည်း တွေးတတ် သူ မဟုတ်ရှာပါ။ အရူးမီးဝိုင်း ဆိုသည့် စကားက အလွန်သရုပ်ပါသည်။ ဖိုးလုံးကို မီးတွေဝိုင်း နေသလိုခံစားနေရရှာပါသည်။

သူစွဲလမ်း မြတ်နိုးရသည့် နတ်သမီးကလည်း ပေါ်မလာ၊ ဒါနှင့် ပတ်သက်ပြီး ကူညီဖြေရှင်း ပေးနိုင်မည့်သူအဖြစ် ဖိုးလုံး သတ်မှတ်ထားသည့် မစိုးစိုးနွယ် ကလည်း ပျောက်ဆုံးနေသည့် အခါ သူ့ခမျာ ဘယ်လိုနေလို့ နေရမှန်း မ သိ ဖြစ်နေပါသည်။ ဖိုးလုံး တစ်ကနေ တဆယ် အထိရေတတ်သည်။ နတ်သမီး ခုနစ်ရက် ပေါ်မလာတာကို အ ရင်ကဖြစ်ဖူးလို့ လက်ခံနိုင်ပေမယ့် နောက်ထပ်လက်ချောင်းတွေ ချိုးဖို့ ဖြစ်လာသည့် အခါ သူမခံစားနိုင်တော့ ပါ။ ဒေါသတွေ မကြီးစဖူးကြီးသည်။ စတာ နောက်တာတွေကိုလည်းသည်းမခံနိုင်တော့ပါ။

အကြောင်း မသိသူတွေကတော့ အရင်လိုပင် စကြနောက်ကြသည်။ ဖိုးလုံးက ပြန်ပြောသည့် အခါ ပိုသဘောကျ ပြီး ထပ်ကာစကြပြန်သည်။ တနေ့ တော့ လဘက်ရည်ဆိုင်သွားထိုင် ရင်း စကြနောက်ကြသူတွေ ကိုဖိုးလုံး ပေါက်ကွဲတော့သည်။ စားပွဲ ပေါ်က ဓါတ်ဗူးကို ကောက်ပြီး ဝိုင်းလည်မှာ ပင်ပေါက်ခွဲချလိုက်သည်။

“ ခင်ဗျားတို့က ကျွန်တော့် ကိုဘာထင်နေတာလဲ၊ ကျွန်တော်က အရူးဗျ၊ လူသတ်လို့ရတယ်၊ လူသတ်လို့ ထောင် မကျဘူး၊ ခင်ဗျားတို့ လွန်လွန်းနေပြီ”

ရေနွေးတွေ စင်လို့ အပူလောင်သွားကြသူတွေ ပင် ကိုယ့်အနာကို မေ့ပြီး ကြောင်ကြည့်နေကြသည်။ ဖိုးလုံးဒီလို ဖြစ်တာ သူတို့တခါမှ မမြင်ဖူးပါ။ တခြားဝိုင်း ကလူတွေရောက်လာပြီး ဖိုးလုံးကို ချော့မော့ကာ အပြင်ကို ခေါ်ထုတ် ကြသည်။ ဖိုးလုံးနှင့် ထိုင်နေကြသူတွေကလည်း အရူးနှင့် ဖက်မဖြစ်ချင်ကြလို့ ထွေထွေထူးထူး ဘာမှထပ်ပြောမ နေကြပါ။

မကျေနပ်နိုင်သေးသည့် ဖိုးလုံးကသာ ဆိုင်ပြင်က ထပ်ပြီးစိန်ခေါ်နေသေးသည်။

“ ဘယ်သူ မိုက်သလဲ၊ ထွက်ခဲ့ပါဗျ၊ဖိုးလုံး အရင်လို သည်းခံမယ် မမှတ်ကြနဲ့”

အမျိုးသမီးတချို့ပါ ရောက်လာပြီး ချော့ကြလို့ ဖိုးလုံးစိတ်လျှော့ ပြီးပေစောင်းစောင်း နှင့် အိမ်ကို ပြန်လာသည်။ မစိုးစိုးနွယ်တို့ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးတွေပွင့် နေသည်ကိုတွေ့ရလို့ စိတ်တိုတာတွေ ပျောက်ပြီး ချက်ချင်း ဝမ်းသာသွားသည်။ အိမ်ရှေ့က သံဆန်ကာတံခါး ပိတ်ထားသော်လည်း အထဲက တံခါးနှင့် ပြတင်းပေါက်တွေ ပိတ် မထားပါ။ မစိုးစိုးနွယ် ရှိမည် ဆိုရင် ဖိုးလုံးအတွက် အဆင်ပြေမည်ဖြစ်သည်။ ခြံထဲသို့ ခြေလှမ်းသုတ်သုတ် နှင့် အပြေးအလွှားဝင်ပြီး အိမ်ရှေ့ကနေ အသံပြုလိုက်သည်။

“ အမ ..အမ …မမစိုး”

ပြန်ထူးသံ မကြားရလို့ နောက်ထပ် သုံးလေးခါ ခေါ်ကြည့်သည်။ အကြောင်း မထူးပါ။ သံဆန်ကာပေါက်ကြား ကနေ လက်ချောင်းလေးတွေသွင်း ပြီး တံခါးချက်ကို တွန်းလိုက်၏။

ဒီနည်းကို ဦးတင်ထွန်း ကပြပေးခဲ့သည်။ မစိုးစိုးနွယ် မရှိသည့် အချိန်တွေမှာ ဖိုးလုံးလာရင် သူထဖွင့် မပေးရအောင် ကိုယ့်ဖာသာဖွင့် ဝင်ဖို့ သင်ပေးထား ခဲ့ ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ တံခါးပွင့်သွားတော့ ဖိုးလုံး အထဲကို ဝင်လိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ လည်း ဘယ်သူမှမရှိ၊ မစိုး စိုးနွယ် အိပ်ပျော်နေပုံရသည်။ အိပ်ပျော်နေလည်း ဖိုးလုံးက ဂရုမစိုက်ပါ။ နှိုးပြီး ပြောပြရမည်ပင်။ နတ်သမီးကိစ္စက အလွန် အရေးကြီးသည် ဆိုတာကို မစိုးစိုးနွယ်လည်း သိပါသည်။

အိပ်ခန်းဖက်ကို ခြေဦးလှည့်လိုက်စဉ် နားထဲကို ခပ်အုပ်အုပ် အသံတွေ တိုးဝင်လာသည်။

“ ကျွီ …ဖတ် …ဖတ် …ကျွီ …ဖတ်”

ထူးဆန်းသည့် အသံတိုးတိုးက အိပ်ခန်းဖက်က လာမှန်းသိလို့ ခြေဖွနင်းပြီး အိပ်ခန်းဝကို ကပ်လိုက်သည်။ အထဲ က တံခါးပိတ်မထားသည့် အတွက် ခန်းဆီးစကြားကနေ အတွင်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်မိသည်။ အပြင်ကနေ ခေါ် သည်ကို မစိုးစိုးနွယ် ဘာကြောင့် မကြားမှန်း အခုမှ ဖိုးလုံးသိတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ မစိုးစိုးနွယ်နှင့် သက်တူ ရွယ်တူလောက်ရှိမည့် ယောက်ျား တယောက်။ အဲဒီလူကို ဖိုးလုံးသိသည်။ ဦးတင်ထွန်း အသုဘတုန်းက မစိုးစိုး နွယ်နှင့် အတူ ဖဲဝိုင်း တွေကနေ အကောက်လိုက်ရင်း တပူးတွဲတွဲ လုပ်နေသည့်သူဖြစ်သည်။ ဦးတင်ထွန်း ၏ အမျိုးတယောက် ဖြစ်ပါ၏။ အဲဒီလူရော မစိုးစိုးနွယ်ပါ ကိုယ်လုံးတီး နှင့် ဖြစ်သည်။ 

သူမ၏ ညိုဝင်းကားစွင့်သည့်ဖင်ကြီးကိုထောင်ပြီး မစိုးစိုးနွယ်က လေးဖက်ကုန်းထားသည်။ ဟိုလူက မစိုးစိုးနွယ် ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး နောက်ကနေ လုပ်နေသည်။ သူက ဗလကောင်းတော့ ဆောင့်တာလည်း ပြင်းသည်။ မစိုးစိုး နွယ်၏ တတုံးတခဲ ကိုယ်လုံးကြီးပင် ရှေ့ကိုစိုက်ကျသွားတတ်သည်။ မျက်နှာကို ဆံပင်တွေအုပ်နေ လို့  မမြင် ရသော်လည်းအိပ်ရာခင်း ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် လက်တွေနှင့် အတင်းကြီးကို ထောင် ပေး နေသည့်ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး မစိုးစိုးနွယ် အရမ်းကောင်းနေမှန်း ဖိုးလုံးရိပ်မိလိုက်သည်။ ဟိုလူ ဆောင့်လိုက် တိုင်း မစိုးစိုးနွယ် လည်ပင်းကနေတွဲ လောင်းကျနေသည့် ရွှေဆွဲကြိုးက နာရီချိန်သီးလို ရှေ့နောက်ရမ်းနေသည်။

မစိုးစိုးနွယ် ကိုယ်ထဲကို ဝင်ချည်ထွက်ချည် ပြုနေသည့် အချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး ဖိုးလုံး လန့်သွားသည်။ အရွယ် အစားက သူ့လောက်မကြီး သူ့လောက် မရှည်ပေမယ့် အတံပေါ်မှာ ဖုသီးတွေ အများကြီးထနေသည်။ ပတ်ပတ် လည်မှာ ထနေသည့် အဖုတွေကြောင့် ကြက်ဟင်းခါးသီး ကြီးနှင့်တောင်တူနေသည်။ ဖိုးလုံးကြည့် နေတုန်း မစိုး စိုးနွယ် ဆီကနေအသံထွက်လာသည်။

“ ဘယ်လိုကြီး မှန်း မသိဘူး အကိုရယ်”

“ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား စိုးရဲ့”

“ မဟုတ်တာ တွေမပြောနဲ့ နော်”

ဟိုလူက ခါးကိုရမ်းမွှေ့ပြီးထိုးလိုက်ရာ မစိုးစိုးနွယ် တွန့်လိမ်သွားသည်။

“ အား …နာတယ် အကိုရဲ့၊ ပေါက်ကရတွေ မလုပ်နဲ့”

မလုပ်ပါနဲ့ ဆိုသော်လည်း မစိုးစိုးနွယ်၏ ဖင်ကြီးကရမ်းခါနေသည်။ 

“ အကို စိုး ကို အရမ်းနှိပ်စက်တာပဲ” 

ဟု ပြော သော်လည်း သူမ၏ ဖင် ကြီးကို ပိုကြွလာအောင်ခါးကိုကော့ပြီးထောင်ပေးသည်။ သူတို့တွေ အပေးအယူမျှမျှ ချစ်နေကြတာ ကို ကြည့်ရင်း နတ်သမီးလေး နှင့် ဒီလိုပဲ ပျော်ပါးခဲ့ ရသည့် အဖြစ်တွေ ဖိုးလုံး ပြန်မြင်ယောင် လာ သည်။ 

သူ့ကိုခွဲထား ရက်သည့် နတ်သမီး ကိုသတိရစိတ်နှင့် ဖိုးလုံးမျက်လုံးထဲ မှာ မျက်ရည်တွေ ဝိုင်းလာသည်။ ကုတင်ပေါ်က အတွဲ ကိုတောင် ကောင်းကောင်း မမြင်ရတော့၊ အာရုံမှာမှုန်ဝါးလို့နေသည်။ တဖတ်ဖတ် နှင့် ဆောင့် ထိုးသံ၊ မစိုးစိုးနွယ် ၏ မတိုးမကျယ် အော်ညည်းသံ တို့ကလည်း အဝေးကြီးကိုရောက်သွား၏။ အချစ်၏ ရေချိန် အမြင့်ဆုံးအပိုင်းကို ရောက်တော့ မည့်နှစ်ယောက်ကို ဖိုးလုံးဆက်ကြည့်ချင်စိတ် မရှိတော့ပါ။ လေးတွဲ့ သော ခြေလှမ်းတွေ နှင့် အိမ်ပေါ် ကနေ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ အခန်းထဲက အသံတွေကပိုကျယ်ပြီးသူ့နောက်ကို  လိုက်ပါလာလို့ နားကို တင်းတင်း ပိတ် ထားလိုက်မိပါသည်။

အရင်ကဆိုရင် ဒီလိုမြင်ကွင်း မျိုးကို ချောင်းခွင့်ရဖို့ ရပ်ကွက်ကို တပတ်ပတ်ပြေးပြရမည် ဆိုလည်း ဖိုးလုံး မဆိုင်း မတွ ပြေးမည်ပင်။ ခုချိန်မှာတော့ သူများတွေ လုပ်နေကြသည့်မြင်ကွင်းက ဖိုးလုံးရင်ကို နွမ်းချိစေ၏။ ဘာပဲဖြစ် ဖြစ် မစိုးစိုးနွယ် အိမ်ပြန်ရောက်လာသည့် အတွက်ဖိုးလုံးဝမ်းသာပါသည်။ အခု သူနှင့် ဆွေးနွေးဖို့ မစိုးစိုးနွယ် အချိန် မပေးနိုင်ရင်တောင် မှ ညနေကျရင်ဖြစ်ဖြစ်၊ မနက်ကျရင် ဖြစ်ဖြစ် ပြောလို့ဆိုလို့ တိုင်ပင်လို့ ရနိုင်သည်။ မစိုးစိုးနွယ် ဖြေရှင်းပေး နိုင်လိမ့်မည် လို့လည်းထင်နေမိသည်။

အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ အိပ်ယာထဲမှာ ဝင်ခွေရင်း နတ်သမီး၏ ဘရာစီယာလေး တွေကို မျက်နှာနှင့် အပ်ထားမိ သည်။

“ ပြန်လာပါတော့ နတ်သမီးရယ်၊ ကျွန်တော် အရမ်းလွမ်းလို့ ပါ၊ ကျွန်တာ့် ဆီ မြန်မြန်လာပါ”

ကြားနိုင်မကြားနိုင်မသိသော်လည်း နှုတ်ကနေ တဖွဖွ ရေရွတ်နေမိသည်။ ဒီနေ့လည်း ဖိုးလုံး ဟိုတဲ လေးကို မ ပျက်မကွက်သွားမည် ဖြစ်သည်။ မစိုစိုးနွယ်ပြောဖူးသလို နောက်ကျပြန်မိလို့ နတ်သမီးလေး ဒါဏ်ပေး ခံနေ ရ သည် ဆိုရင်လည်း လွတ်မြောက်သည်နှင့် သူ့ဆီကို အရောက် ပြန်လာမည်ဟု ဖိုးလုံးယုံကြည်သည်။ သူဘာဂျာ မှုတ်ပေးတာ၊ သူလုပ်ပေး တာ တွေကို နတ်သမီး အရမ်းကြိုက်တယ်ဆိုတာကို သူသိ၏။ တကယ်လို့ ဒီနေ့ နတ် သမီးလေး ရောက်လာရင် သူဘယ်လောက်ချစ်သည့် အကြောင်းနှင့်ဘယ်လောက်လွမ်းနေရသည့် အကြောင်း ပြောပြရမည်။

နောက်ပိုင်းကျရင် မစိုးစိုးနွယ် နှင့် တိုင်ပင်ပြီး နတ်သမီးလေး ကို ပြန်မလွှတ်ဘဲ အမြဲခေါ်ထားလို့ရမည့် နည်းလမ်း ကို ရှာခိုင်းရမည်။ မစိုးစိုးနွယ်ကို ပြောပြဖို့ အကြောင်းအရာတွေကို လည်း စိတ်ထဲက စဉ်ကြည့်နေမိ၏။ အသုဘ ကိစ္စ နှင့် အလုပ်များနေလို့ နတ်သမီး အသစ်ပြောင်းသွား တာကိုတောင် ပြောမပြရသေးပါ။ ထို့ပြင် နောက် ရောက်လာသည့် နတ်သမီး ကို ဖိုးလုံး အလွန်မြတ်နိုးစွဲလမ်း နေ မိသည့် အကြောင်းကိုလည်း ပြောပြရမည်။  မစိုးစိုးနွယ် တခုခုတော့ စီစဉ် ပေးနိုင်မည် ဟု ဖိုးလုံးယုံကြည်၏။ သူမ က ေတာ့ ဦးတင်ထွန်း အစားလုပ်ပေးမည့် သူရသွားသည်။ ဖိုးလုံးကတော့ နတ်သမီး ပျောက်နေသည်။ ဒါမဖြစ် သင့်ပါ။

နတ်သမီး လေးသာ ဖိုးလုံးနားမှာ တသက်လုံးနေမည် ဆိုရင် ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရ ဖိုးလုံး လုပ်ပါမည်။ မစိုးစိုးနွယ် ကို လည်း ဒီအတိုင်းပြောပြလိုက်မည်။ဒီရက်တွေထဲမှာ ဖိုးလုံးစိတ်ထဲမှာ ပုံမှန်လို လည်ပတ်နေတာရှိသည်။ ညဖက်သွားစောင့်လို့ နတ်သမီး ပေါ်မလာ ရင် စိတ် ဓါတ်တွေ ကျဆင်းပြီး ပြန်လာသည်။ 

လူတွေနှင့်လည်းအဆင်မပြေ။ စိတ်တိုပြီး အားလုံးကို  ရန်ရှာ ချင် နေသည်။ အစားအသောက်လည်း မစားချင်၊ ဘာဆိုဘာမှမလုပ်ချင်။ ညနေခင်းရောက်ရင်တော့ ဒီည နတ်သမီး လာ တော့မှာလားဟု မျှော်လင့်ချက်နှင့် အတူ စိတ်တွေပြန်တက်ကြွလာပြီး ပုံမှန်နီးပါးမျှ လူတွေနှင့် ပြောလို့ ဆို လို့ ဆက် ဆံလို့ ရလာသည်။ သွားစောင့်ပြီးလို့ နတ်သမီးက ရောက်မလာပြန်ဘူး ဆိုရင် စိတ်ဓါတ်တွေပြန်ကျပြီး လောက ကြီးကို မကျေနပ်စွာ ရန်လိုတတ်သည့် ဖိုးလုံး ပြန်ဖြစ်သွားသည်။

အခုလည်း ညနေချိန် နီးလာသည့် အပြင် မစိုးစိုးနွယ် လည်းပြန်ရောက်နေလို့ အရင်က ထက်ပိုပြီး စိတ်လက်ရွှင် ပြနေသည်။ ဒါက အမတွေ ပြန်လာလို့ နေ့ခင်းက သူလဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ကြမ်းခဲ့တဲ့ ကိစ္စ ကို လမ်းမှာကြားခဲ့ ပြီး မမေးလာခင်အထိဖြစ်သည်။ ဖိုးလုံး မအိပ်မစားနှင့် ဖေါက်ပြန်နေသည်ကို အမတွေ မသိကြ။ ခါတိုင်းလည်း ဖိုးလုံး ကအိမ်မှာသိပ်စားလေ့စား ထ မရှိတော့ ဖိုးလုံး အစားအသောက်ပျက်နေတာ သူတို့ မရိပ်မိကြပါ။ တခါတလေ လည်းဖိုးလုံးက ညစာကို တောင် အပြင်မှာ စားသူဖြစ်ရာ သူတို့မသိကြတာလည်း မလွန်ပါ။

“ ဓါတ်ဗူးနဲ့ စားပွဲကို ထုတယ်ဆို၊ ဓါတ်ဗူး ကွဲသွားတယ်တဲ့၊ ရေနွေးပူလောင်တဲ့ သူကလောင်လို့၊ ဘာလို့ လုပ်ရတာ လဲ မောင်လေးရယ်”

“ ဟာ …အမ တို့ မသိပါဘူး၊ ဒီလူတွေက တရားလွန်တယ်၊ ကျွန်တော့်ကို စဖို့ပဲ သိကြတာ”

“ ခင်လို့ ပေါ့ ဖိုးလုံးရဲ့၊ မင်းကို နေ့တိုင်း ကျွေးမွေးနေကြတဲ့ သူတွေ မဟုတ်လား”

“ မစားဘူး၊ နောက်ဆို သူတို့ ကျွေးတာလည်း ကျွန်တော် မစားတော့ဘူး၊ ဒီလူတွေ နဲ့လည်း မပတ်သက်တော့ ဘူး”

ဖိုးလုံး ဒေါသတကြီး နှင့် ထသွားပြီးရေချိုးသည်။ ရေချိုးလိုက်တော့လည်း သူ့စိတ်နည်းနည်း ပြန်ပြေသွားသည်။ ထို့ကြောင့် အမတွေ စိတ်ကျေနပ်အောင် ထမင်းစားပွဲ မှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့စိတ်နှင့် သူဆိုရင်တော့ နတ် သမီး ပြန်ရောက်မလာမချင်း ဘာဆိုဘာမှ စားချင်စိတ် မရှိပေ။ဖိုးလုံး နှင့် တူတူလာထိုင်စားသည့် ကိုစိုးအောင် က ဘုမသိဘမသိ နှင့် ထပ်စသည်။

“ ဟေ့ ကောင်ဖိုးလုံး၊ မင်းကို အခုတလောကြည့်ရတာ အခြေအနေ မဟန်ဘူး၊ ငါထင်တာတော့ မင်း မိန်းမလို ချင် နေတာ ဖြစ်မယ်၊ ဟုတ်လား၊ ဒါမှ မဟုတ်လဲ ရည်းစားပူမိနေတာဖြစ်မယ်”

အရင်ကဆို ရင် မိန်းမ ဘာလုပ်ဖို့လဲ၊ သူ့မှာနတ်သမီး ရှိတယ်၊ နတ်သမီးပဲ ယူမယ် အစရှိသဖြင့် ဖိုးလုံးပြန်ပြော တတ်သည်။ အခုတော့ အနာပေါ်တုတ်ကြပြီး ကြည်သလိုလိုဖြစ်နေသောစိတ်က ပြန်နောက်ကျိ သွားပြီး ဒေါသ တကြီး နှင့်စားပွဲကို ထု၍

“ ခင်ဗျားတို့ ကျုပ် ကို ဒါပဲပြောနေကြတာ၊ ကျွန်တော့်ကို မစရရင် မနေနိုင်ကြဘူးလား”

ကိုစိုးအောင် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သူ့မိန်းမ မခင်အေးတင့်က မျက်ရိပ်ပြလိုက်သော ကြောင့် ပျာပျာသလဲနှင့် ဟင်းတတုံးခပ်ပြီး ဖိုးလုံးရှေ့က ပန်းကန်ထဲထည့်ပေးရင်းပြန်ချော့သည်။

“ ငါက မင်းပိန်သွားလို့ ပြောမိတာပါကွာ၊ ရော့ ဒီမှာ မင်းြကိုက်တဲ့ ကြက်အသဲဖတ်၊ စား ..စား လိုက်”

“ မစားဘူးဗျာ၊ မစားဘူး၊ ဟောဒီလို လုပ်တယ်”

ပန်းကန်ကို ကိုင်မြှောက်၍ ကြမ်းပြင်ကို ပစ်ပေါက်ချလိုက်ပြီး ဖိုးလုံးခြေသံပြင်းပြင်း နှင့် အိမ်ထဲကထွက်သွားသည်။ သူ့ အိပ်ယာဆီ သွားပြီး မျက်လုံးစည်းသည့် အမဲရောင် ပိတ်စလေး ယူဖို့ကိုတော့ မမေ့ပါ။ အမ နှစ်ယောက်က လိုက်ဆွဲကြဖို့ လုပ်သော်လည်း ကိုစိုးအောင်က တားလိုက်သည်။

“ သွားပါစေ၊ စိတ်ပြေရင် ပြန်လာမှာပဲလို့၊ ဆရာဝန်လေး ဘာလေး ပြန်ပြဖို့တော့လိုပြီထင်တာပဲ၊ ခုထက် ပိုဆိုးမ သွားခင်ပေါ့”

အိမ်မှာဖိုးလုံး ရှေ့ရေးအတွက် တိုင်ပင်နေကြချိန်တွင် ဖိုးလုံးက ရပ်ကွက်ကို ပတ်ပြီးလမ်းလျှောက်နေသည်။ နတ် သမီး ဆီသွားဖို့ စောသေးမှန်း သူသိသည်။ အိမ်မှာ မနေချင်သလိုလဘက်ရည် ဆိုင်တွေဘာတွေလဲ မသွားချင် ပါ။ မစိုးစိုး နွယ်တို့ အိမ်ဖက်သွားကြည့်တော့လည်း သော့ခတ်ထားတာကို တွေ့ရသည်။ စိတ်ပျက်လက်ပျက် လျှောက်လာရင်း တော်ဝင်ပန်း အဆောင်ရှေ့ကို ရောက်လာသည်။ ညစောင့်ကြီး နာရာရားက ခြံတံခါး တိုင် ကို ကိုင်ပြီး သူ့ကို လှမ်းကြည့်နေတာမြင်တော့ ဖိုးလုံး အကြံရ သွားပြီး နာရရားဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

“ ပေါက်ဖေါ်ကြီး၊ ခုနစ်နာရီ ထိုးပြီလား”

အမြီးအမောက် မတည့်သည့် အခေါ်အဝေါ်အတွက် နာရာရားစိတ် မဆိုးပါ။ ဖိုးလုံးဘာကောင် ဆိုတာ သူကောင်း ကောင်း သိသည်။ ကွမ်းဂျိုး တွေနှင့် မဲနေသည့် သွားကြီးတွေပေါ်အောင်ပြုံးပြလိုက်ပြီး

“ ကြည့်ပေးမယ် ကောင်လေး”

သူ၏ အစောင့်တဲလေး ထဲက နာရီကို ဝင်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်

“ မထိုးသေးဘူး ကောင်လေးရ၊ မိနစ် နှစ်ဆယ် လိုသေးတယ်”

မိနစ် နှစ်ဆယ် ဆိုသည့် အတိုင်းအဆက ဘယ်လောက်ရှိတာကို ဖိုးလုံး ကောင်းကောင်းမသိပါ။

“ ခုနစ်နာရီက ဘယ်တော့ထိုးမှာလဲ”

“ အခုက ခြောက်နာရီနဲ့ မိနစ်လေးဆယ်၊ နောက်မိနစ် နှစ်ဆယ်ကြာရင် ခုနစ်နာရီ”

အရူးပါးလို့ ဆိုရမည့် ဖိုးလုံးက နာရရား၏ စိတ်ရှည်မှုကို အခွင့်ကောင်း ယူလိုက်သည်။

“ ကျွန်တော် ဒီ နားလေးမှာထိုင်နေမယ်၊ ခုနစ်နာရီ ထိုးရင် ကျွန်တော့်ကို ပြောပါလား ပေါက်ဖေါ်ကြီး”

“ အေး …အေး”

အဝင်လမ်း ဘေး မလှမ်း မကမ်းမှာဖိုးလုံး ငုတ်တုတ်လေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အမှတ် မထင် မီးတွေ ထိန်လင်း နေ သည့် တော်ဝင်ပန်း အဆောင် ဖက်ကိုလှမ်းကြည့် မိရာ ဝရန်တာ မှာသွားလာနေကြသည့် မိန်းကလေး တချို့ကို တွေ့ရသည်။ အရင်တုန်းကတော့ ဒီရှေ့ ရောက်ရင် အဆောင်ပေါ်တက်ပြီး မိန်းကလေး တွေကို တယောက်ပြီး တ ယောက်ချချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ အမွှေးထူသည့် လူမတွေကို ဖိုးလုံး စိတ်ဝင်စားကြည့် လို့မရတော့ပါ။ နတ်သမီးကို ရပြီးမှတော့ လူမ တွေဘာလုပ်မည် နည်း။နာရရားက တာဝန်ကျေပါသည်။ ခုနစ်နာရီ ထိုးသည် နှင့် အထဲကနေ လှမ်းပြောသည်။

“ ကောင်လေး ရေ၊ ခုနစ်နာရီ ထိုးပြီ”

ကျေးဇူးတင် စကားတောင် မပြောနိုင်တော့ဘဲ တဲလေးရှိရာ ဆီ ဖိုးလုံးသုတ်ကနဲ ပြေးတော့သည်။ အထဲရောက် သည်နှင့် ဆွဲကြိုးက အရုပ်လေးကို နမ်းပြီး

“ နတ်သမီး ကျွန်တော့ ဆီလာပါ၊ နတ်သမီး ကျွန်တော့်ဆီလာပါ၊ နတ်သမီးကျွန်တော့် ဆီလာပါ”

သုံးကြိမ်ရွတ်ပြီးသည် နှင့် မျက်လုံးကို အဝတ်စည်းပြီး ဖိုးလုံးဖျာပေါ်လှဲ ချလိုက်သည်။ ဒီနေ့တော့ နတ်သမီး လာ နိုင်လောက်သည်ဟု တွေးမိပြီး ရင်တွေ တသိမ့်သိမ့် ခုန်လို့ နေသည်။ လှဲနေရင်း စိတ်က ဂဏှာမငြိမ်တော့ ထ ထိုင် သည်။ ထိုင်နေရာမှ တဖန်လှဲ အိပ်လိုက်ပြန်၏။ အိပ်လိုက် ထလိုက်နှင့် အချိန်တွေဘယ်လောက်ကုန် ခဲ့ပြီ ဆိုတာကိုဖိုးလုံး မသိတော့ပါ။ ခြေသံကြားရမလား ဟု နားကို ခနခန စွင့်သည်။ ရနေကျ အနံ့လေး ရမလားဟု ခေါင်းကို မော့ပြီး လေကို အားပါးတရ ရှူရှိုက်ကြည့်သည်။ ခြေသံလည်းမကြား၊ ရနံ့ လည်းမရ၊ နတ်သမီးက လည်း လုံး၀ ပေါ်မလာပါ။

တက်ကြွလှုပ်ရှားနေသည့် ဖိုးလုံး၏ စိတ်တွေက မျှော်လင့်ခြင်းဆီမှနေ ဝမ်းနည်းခြင်းဖက်ကို ကူးပြောင်းလာသည်။ မျက်ရည်တွေ စို့လာပြီး ဖိုးလုံးကျောပြင်နှင့် လက်တွေတုန်လာသည်။ ထို့နောက်မှာတော့ ဖိုးလုံး၏ ရှိုက်ငိုသံက တဲလေး ထဲမှာ မွန်းကြပ်စွာ လွန့်လူးလို့ နေတော့၏။ ည၏ အနက်ဆုံးသန်းခေါင်ယံသို့ ရောက်သည့် တိုင် ဖိုးလုံး၏ ငိုသံက တအိအိ နှင့်ထွက်ပေါ်နေပါသေးသည်။

ဖိုးလုံး နှင့် ပတ်သက်ပြီး မှတ်မှတ်ရရ မလွဲမသွေထည့် ပြောရမည့် အဖြစ်တခုက နောက်တနေ့ မှာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ တိကျစွာ ဆိုရသော် လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ပွဲကြမ်းပြီးနောက် နတ်သမီးရောက် မလာသည့် အခါ တဲလေးထဲမှာ ဖိုးလုံး ငိုချင်းချခဲ့ ရပြီး နောက်တနေ့ မှာဖြစ်ပါသည်။

အဲဒီနေ့က သာယာကြည်လင်သည့် နေ့တနေ့ဖြစ်သည်။ ကောင်းကင်မှာတိမ်တွေလည်း နည်း နည်းပဲ ရှိပြီး နေ ရောင်ခြည်က လမ်းမတွေပေါ်မှာ တောက်ပလင်းလက်နေသည်။ ဖိုးလုံးကတော့ မနက်မိုးလင်းကထဲက သူ့အိမ်ရှိ ရာလမ်းထိပ် နှင့် သူနှင့် နတ်သမီးများ၏ ချစ်ဗိမ္မာန် တည်ရာ တဲအိမ်ကလေး ကို ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် အကြိမ် ပေါင်း များစွာ လျှောက် နေသည်။ နေ့လည်ခင်းရောက်တော့ သူ့ကို ခင်မင်သည့် ဆိုက်ကားသမား တယောက်က ချော့မော့ပြီး ဆိုက်ကားပေါ်တင်ကာ သူတို့ ဂိတ်ကို ခေါ်သွားသည်။

ဆိုက်ကားဂိတ် မှာကျားဝိုင်း ရှိသလို ရေခဲချောင်းသည်လဲ ရှိသည်။ ရေခဲချောင်း ဝယ်ကျွေး သည့် အခါ ဖိုးလုံးက ငှက်ပျောသီးစားသလို တဂွပ်ဂွပ်နှင့် ဒီတိုင်း ကိုက်စားလိုက်လို့ သူ့အ စားဘေးလူတွေ သွားကျိန်းနေကြသည်။ ရေခဲ ချောင်းစားပြီးတော့ သူများတွေ ကျားထိုးတာ ကို ဘေးကနေ ခနထိုင်ကြည့်နေသေးသည်။ ပြီးမှ နားညည်း သည် ဆိုပြီး ပြန်မည်လုပ်သည်။ 

ဆိုက်ကား သမားတွေက ဖိုးလုံးတို့ ဖက်ကို သွားမည့် လမ်းကြောင်းရရင် ခေါ် မည်။ ခန စောင့် လို့ပြောကြ၏။ ဒီဖက်က ဖိုးလုံးအိမ် နှင့် ဆိုရင်လှမ်းသည့် နေရာဖြစ်လို့ စေတနာနှင့်ပြောကြခြင်း  ဖြစ်သည်။ တမနက်လုံး လမ်းလျှောက်ထား လို့ ညောင်းနေသည့် ဖိုးလုံးက လည်း လက်ခံ ပြီး ဒီနားမှာနား ညီး လို့ မနေဟု ဆိုကာ ဓါတ်တိုင် တတိုင်ကျော်လောက်က သစ်ပင်တပင်အောက်မှာ သွားထိုင် နေသည်။

ထိုင်တော့လည်း လမ်းမဖက်ကို ကျောပေးကာ ခြံစည်းရိုးအုတ်တံတိုင်း တခုကို စိုက်ကြည့် ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင် နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဖိုးလုံး တယောက်အရင်လို မဟုတ်ဘဲ စိတ်ဖေါက်နေ သလို ဖြစ်နေတာကို သိသည့်သူတွေက ကြည့်ရင်း သနားနေကြသည်။ 

အရူးပေမယ့် စိုစိုပြေပြေရှိခဲ့ သည့်သူက ခုရက်ပိုင်း အတွင်းမှာပင် လေလျှော့ပစ် လိုက်သည့် ပူဖေါင်းတလုံး လို ကျဆင်းသွားသည်။ မျက်နှာ ပေါ်က အမွှေးအမြင်တွေကို ရှင်းဖို့ကိုတောင်သူ သတိ မရနိုင်အောင်ဖြစ်နေသည်။ အရိုးတွေငေါ ထွက်နေသည့် မျက်နှာ၊ ရီဝေပြီး ဆောက်တည်ရာမရသလို မျက်လုံး တွေ နှင့် စိတ်ဝေဒနာရှင် တယောက်၏ သရုပ်ဟန် ပီပီပြင်ပြင်ဖြစ်နေသည်။

ထိုအချိန်တွင် သစ်ပင်နှင့် မလှမ်းမကမ်း မှာရှိသည့် ကုန်စုံဆိုင် တခုရှေ့တွင် ပစ်ကပ်ကား ဖြူ လေးတစီး ထိုး ရပ် လာ၏။ ကားမောင်းလာသူက ဒေါ်နုနုရှိန် ဖြစ်ပြီးဘေးမှာ ဒေါ်အေးစိန်ပါ သည်။ ဒေါ်နုနုရှိန် ၏ အမူအရာက တခု ခုကို အလိုမကျသလို သုံမှုံနေသည်။ ဆိုင်ရှေ့မှာ နေပူ လို့ ကားကိုရှေ့တိုးပြီး သစ်ပင်ရိပ်မှာ ရပ်ချင်ပေမယ့် သူမ ရှေ့က ကားတစီးက ဝင်ရပ်သွား သည်။ ဒေါ်နုနုရှိန် မျက်နှာမသာမယာနှင့် ကားထဲက ထွက်လာပြီး သစ်ပင် အောက်မှာလာ ရပ်၏။

သစ်ပင်၏ ဟိုဖက်အခြမ်းမှာ ဖိုးလုံးရှိနေတာကို ဒေါ်နုနုရှိန် မမြင်ပါ။ နံရံ ကသိုဏ်း ရှုနေသည့် ဖိုးလုံးက လည်း ဒေါ်နုနုရှိန် ရောက်နေတာကို မသိပေ။ ဒေါ်အေးစိန် ဆိုင်ထဲကထွက်လာတာ ကိုမြင်လိုက်သည့် အတွက် ဒေါ် နုနုရှိန် က လက်ကိုင်ပဝါလေး နှင့် တဖျပ်ဖျပ်ယပ်ခတ်ရင်းကားဆီကို ပြန် ထွက်လာသည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဖိုးလုံး က လည်း ထိုင်နေရတာပျင်းလို့ လမ်းလျှောက်ပြီး တော့ပြန်တော့မည်ဟု သူ့မိတ်ဆွေတွေကို ပြောရန် ထိုင်နေရာက ထပြီးထွက်လာသည်။

ရှေ့မှာ လက်ကိုင်ပဝါလေးရမ်းပြီး သွားနေသည့် ကိုယ်လုံးလှလှ နှင့် ဖြူဝင်းသောမိန်းမ ကို ဖိုးလုံးသတိတောင် မထားမိပါ။ ဒါပေမယ့် လေလေးတချက် သုတ်ကနဲတိုက်လိုက်တာကဒီနေရာမှာ စကားပြောသွားသည်။ ဖိုးလုံး နှာခေါင်းပွရှုံ့ပွရှုံ့ ဖြစ်သွားသည်။ လေထဲမှာ ခေါင်းကိုမော့ပြီး အသက်ကို တဝရှုလိုက် ၏။ နွမ်းလျညိုးခြုံးနေသည့် ဖိုးလုံး၏ မျက်နှာက တမဟုတ်ချင်းတောက်ပ ရွှန်းလက်သွားသည်။ မျက်လုံးတွေလည်း အရောင်တဖိတ်ဖိတ် ဝင်း လာ၏။

“ နတ်သမီးလေး”

လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးမှာဖြန့်ကားရင်း ဒေါ်နုနုရှိန်ဆီကို ဖိုးလုံးပြေးသည်။ ခေါ်သံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည့် ဒေါ်နုနုရှိန် လည်း ပြေးဝင်လာသည့် ဖိုးလုံးကို မြင်သည့် အခါ ကြောက်ရွံ့ ထိတ်လန့်ပြီး သူမ လည်း ပြေး တော့ သည်။

“ ဒေါ်အေးစိန် လုပ်ပါဦး”

ဆိုင်ထဲကထွက်လာသည့် ဒေါ်အေးစိန်ကလည်း ဘာမှန်းမသိဘဲ ဖိုးလုံးရှေ့မှာ လက်ကြီးနှစ်ဖက်တန်းပြီး တား လိုက် သည်။ ဖိုးလုံးက ပတ်ထွက်ဖို့ လုပ်ရင် ဒေါ်အေးစိန်က ခြေရွှေ့ ပြီးပိတ်သည်။ သူတပြန်ကိုယ်တပြန် ဒေါ် အေး စိန် နှင့် ဖိုးလုံး ထုတ်ဆီးတိုးနေကြချိန် တွင် ဒေါ်နုနုရှိန် ခြေကုန်သုတ်ခွင့်ရသွားသည်။ ဒါ ပေမယ့် ကားထဲကို ပြန်မဝင်မိဘဲ လမ်းတလျှောက် ပြေးမိသည်။

“ ခင်ဗျားကြီး ဗျာ”

စိတ်မရှည့်တော့သည့် ဖိုးလုံးက ဒေါ်အေးရှိန် လက်ကိုဆောင့်ဆွဲပြီး ရမ်းပစ်လိုက်ရာ ဒေါ်အေး စိန် လမ်းဘေးမှာ ခွေခွေလေး လဲကျသွားသည်။

“ နတ်သမီးလေး ရေ၊ မပြေးပါနဲ့ ဗျာ”

ဒေါ်အေးစိန် အတားအဆီးက လွတ်သည်နှင့် ဖိုးလုံး ဒေါ်နုနုရှိန် နောက်သို့ အပြေးလိုက်သည်။ လဲရာမှ ရုတ်တ ရက်ပြန်မထနိုင်သေးသည့် ဒေါ်အေးစိန်ကလည်း အသံကုန်အော်တော့သည်။

“ လာကြပါဦးတော့ ကျွန်မ တူမလေးကို အရူးလိုက်နေလို့၊ ကယ်ကြပါဦးရှင့်”

ဒေါ်အေးစိန်၏ အော်သံ၊ ပြေးနေသည့် ဒေါ်နုနုရှိန်နောက်ကို ဖိုးလုံး အတင်းလိုက်နေသည့် မြင် ကွင်း တို့ကြောင့် ဆိုက်ကားဂိတ် နှင့် ကျားဝိုင်းက လူတွေလည်း ကူညီဖို့ပြေးထွက်လာကြ သည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့က ပြေးကြ သူတွေ နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်မှာဆိုတော့ တော်တော်နှင့် အနား မရောက်လာနိုင်ကြပါ။

ထမိန်စကပ်ကွဲထွက်ပြီး ပေါင်တံတွေဖွေးဖွေး ပေါ်တာကိုတောင်ဂရုမစိုက်ဘဲ ပြေးသော် လည်း ဖိုးလုံးက ပိုမြန် သည်။ နှစ်ပတ်လောက် အစားမဝင် အအိပ်ပျက် ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း စိတ်ဝေဒနာရှင် တို့မည်သည်သူတို့ စိတ် ထရင်ထသလို သန်မာလာတတ်သည့် သဘောရှိရာ ခန ခြင်းပင် ဒေါ်နုနုရှိန် ကိုမှီလာသည်။

“ မပြေးပါနဲ့ နတ်သမီး လေးရယ်၊ ကျွန်တော် ဘာမှမလုပ်ပါဘူး၊ ချစ်လို့ပါဗျ”

ငိုသံပါကြီးနှင့်ပြောရင်း ဒေါ်နုနုရှိန် နားသို့ အတင်းပြေးကပ်ချိန်တွင် အုတ်ခဲတလုံးကို ဝင်တိုက် ပြီး ရှေ့ကိုစိုက် လဲသွားသည်။ သူအရှိန် နှင့် စိုက်လဲတာကလည်း သူ၏ ရှေ့က ဒေါ်နုနုရှိန် ဆီဖြစ်သည်။ ကိုယ်ချင်းမထိမှီ လှည့် ကြည့်လိုက်မိသည့် ဒေါ်နုနုရှိန်က အလန့်တကြားဖြင့် ဖိုး လုံးကို တွန်းလိုက်သည်။ ပြေးလာသည့် အရှိန်၊ ယိုင်လဲ သည့် အရှိန်တွင် ဒေါ်နုနုရှိန်၏ ကြောက်လန့်တကြား တွန်းအားပါပေါင်းလိုက်သည့် အတွက် ဖိုးလုံးလမ်းဘေး ရေမြောင်းထဲ သို့ ခေါင်းစိုက်ထိုးကျသွားသည်။ ပြန်ထမလာနိုင်တော့။

နောက်ကလိုက်လာကြသူတွေ အနားကိုရောက်လာချိန်တွင် ဒေါ်နုနုရှိန် မြောင်းဖက်ကို ကျောပေးပြီး ငူငူကြီး ရပ်နေသည်။ တကိုယ်လုံးလဲ တုန်နေ၏။

“ ဆရာမ ...ဆရာမ ...ဘာဖြစ်တာလဲ”

“ ကျွန်မ ...ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး”

“ ဟုတ်ပါတယ်၊ သူချော်လဲတာ ကျွန်တော်တို့ မြင်ပါတယ်”

“ ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး”

ဖိုးလုံးမိတ် ဆွေတွေက ဖိုးလုံးကို မထူနေချိန်မှာ ဒေါ်နုနုရှိန် ကဒီတခွန်း ကိုပဲ ထပ်တလဲလဲ ပြော နေသည်။ ဒေါ် အေး စိန် ခြေတဖက်ထော့နင်းထော့နင်း နှင့် ကားနောက်ခန်းမှာပါလာ သည့် အိမ်ဖေါ်လေးက တွဲပြီးရောက် လာ တော့ လည်း

“ ဒေါ်အေးစိန် ...ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး”

“ အင်းလေ၊ သူ့ဖာသာ ချော်လဲတာလေ၊ နုနုနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

“ ကျွန်မ မဟုတ်ဘူးဒေါ်အေးစိန်၊ ကျွန်မ မဟုတ်ဘူး”

ဒေါ်အေးစိန်ကို အတင်းဖက်သည့် ဒေါ်နုနုရှိန်၏ လက်တွေကအေးစက်နေသည်။ မဟုတ်ဘူးဟု တွင်တွင်ပြောရင်း ဒေါ်အေးစိန် ကိုယ်ပေါ် ဒေါ်နုနုရှိန် ခွေကျသွား၏။

“ အောင်မယ်လေး လုပ်ကြပါဦးတော့”

ဒီအနီး တဝိုက်မှာလည်း ဒေါ်နုနုရှိန် ကိုသိကြသည့် အတွက် အမျိုးသမီး သုံးလေးယောက်က ဒေါ်အေးစိန် နှင့် အတူသူမကို ဝိုင်းဝန်းချီမ ပြီးပြုစုဖို့ ခေါ်သွားကြသည်။ သတိလစ်သွား သည့် အတွက် ဖိုးလုံး အခြေအနေ ကို ဒေါ်နုနုရှိန် သိခွင့်မရလိုက်ရပါ။

မြောင်းဘောင်အုတ်နှုတ်ခမ်း နှင့် အရှိန်ပြင်းစွာ ရိုတ်မိခဲ့သည့် အတွက် အတွင်းကိုစိုက်ကျနေသည့် ဖိုးလုံးခေါင်းက သွေးတွေက မြောင်းရေစီး ထဲကို တပေါက်ပေါက်ကျနေသည်။

ဆေးရုံပို့ ဖို့လုပ်နေကြစဉ် လမ်းပေါ်မှာ  လူနာတင် ယာဉ် တစီး မောင်းလာတာ တွေ့လို့ ဝမ်းသာအားရတားလိုက်ကြသည်။ ဖိုးလုံး၏ ကုသိုလ်ကံ ကို အားလုံး အံ့သြ နေကြ၏။ သတိလစ်နေသည်မှ အပ ဖိုးလုံး အခြေအနေက သိပ်မဆိုးလို့ ယူဆရသည်။

“ ဒီလောက် တိုက်ဆိုင်ဖို့ မလွယ်ဘူး၊ တော်တော် ကံကောင်းတဲ့ ကောင်”

ကားပေါ်မှာဖိုးလုံးလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ရပ်ကွက်ထဲက လူတယောက်က ပြောလိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် သူ့အထင်မှားပါသည်။ ဆေးရုံကို ရောက်တော့ တာဝန်ကျဆရာဝန်က စစ်ဆေး ပြီး ဖိုးလုံး အသက်မရှိတော့ ကြောင်း၊ လမ်းခုလတ်မှာတင် ဆုံးပါးခဲ့သည်ဟု ယူဆရ ကြောင်းပြော လိုက်တော့ အားလုံး  ဝမ်းနည်းပက် လက်ဖြစ်ကြရတော့သည်။

ဖဲဝိုင်းမှာ ပိုက်ဆံရလို့ နောက်ထပ်အသုဘ ပေါ်ရင်ကောင်းမှာပဲ ဟုတွေးခဲ့သည့် ဖိုးလုံး၏ အသုဘသည် ရပ်ကွက် ထဲတွင် ဦး တင် ထွန်း ပြီး နောက်တခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဖိုးလုံးကို ခင်ကြ၊ သနားကြသည့် အတွက် သူ၏ ဈာပနက အလွန်စည်ကားသည်။ လိုက်ပါပို့ဆောင်သူတွေထဲမှာ အထင်ရှားဆုံးက အနက်ရောင်ဇာဝမ်းဆက် နှင့် လှပစွာ လာ ရောက်ပို့ဆောင်သည့် မစိုးစိုးနွယ်ဖြစ်၏။ လင်သေပြီးတော့မှ အရင်ကထက်ပို လှနေသည့် မစိုးစိုးနွယ် က ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် ဘော်ဒီဂတ် တယောက်နှင့် အတူ ရောက်လာခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သူမကို လူတွေက ဘယ် လိုကြည့်ကြသည်ဖြစ်စေ အဲဒီနေ့က ငိုခဲ့သည့် မျက်ရည်တွေကတော့ အစစ်ဖြစ်ကြောင်း သူမ တယောက်သာ သိနေခဲ့ပါ၏။

နောက်ပိုင်း ဘာမှမကြာသည့် အချိန်တွင် အဲဒီလူနှင့် မစိုးစိုးနွယ် လက်ထပ်လိုက်ကြသည်။ ဦးတင်ထွန်း ကျန်ရစ် ခဲ့သည့် အိမ်နှင့် ပစ္စည်းတွေကို လက်မလွှတ်ချင်လို့ ဦးတင်ထွန်း၏ တူတော်သူ လူပွေလူရှုပ် တခုလပ် ကို လက် ထပ်လိုက် ခြင်းဖြစ်သည်ဟု အချို့ကဆိုကြသော်လည်း မစိုးစိုးနွယ် ကတော့ ဦးတင်ထွန်း ရှာဖွေခဲ့သမျှက မမာ စဉ်က ပင်ဆေးကုလို့ ကုန်ပြီဖြစ်ကြောင်း၊ နောက်ပိုင်းမှာ သူမ ရှာဖွေသမျှနှင့် နေထိုင်ခဲ့ကြရခြင်း ဖြစ်ကြောင်းတုန့် ပြန်သည်။

ဖိုးလုံးနှင့် ပတ်သက်ပြီးဆက်၍ ပြောရလျှင် သူ့ကိုသင်္ဂြ ိုလ်စဉ် ထည့်ပေးလိုက်ရန် သူ၏ ခေါင်းအုံးလေးကို ယူ လိုက် သည့် အခါ ခေါင်းအုံးစွပ်ထဲမှ အလွန်လှပပြီး တန်ဖိုးကြီးမည့် ဘရာစီယာ အသစ်လေးထည် ထွက် လာ သည်ကို အမတွေ တွေ့ကြရသည်။ လူကောင်း တယောက်ဆိုရင် အတွေးပွားစရာဖြစ်သော်လည်း ဖိုးလုံးက 

အရူး တယောက်ဆိုတော့ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး တွေးမနေတော့ဘဲ ခေါင်းအုံးထဲပြန်ထည့်ကာ အခေါင်းထဲ ထည့်ပေးလိုက် ကြသည်။ ဦးတင်ထွန်းအသုဘ တုန်းက ဖဲရိုတ်လို့ ရသည့်ပိုက်ဆံ ကိုအမတွေကို  မုန့်ဖိုးပေးတုန်းက အမလတ် မခင်အေးတင့်က ထီထိုးခဲ့သည်။ ထိုထီလက်မှတ်က ထီဖွင့်သော အခါ ကျပ်သိန်း ၁၀၀ ဆုပေါက်ခဲ့၏။ 

ဆုငွေ ထုတ်ပြီးနောက် ဖိုးလုံးကို ရည်စူးပြီး လုပ်ခဲ့သည့် အလှုပွဲ ကလည်း အလွန်စည် ကားပါသည်။ဒေါ်နုနုရှိန် နှင့် ပတ်သက်ပြီး ပြောရလျှင် ဖိုးလုံးသေပြီး တလလောက် အကြာတွင် တော်ဝင်ပန်း အဆောင်ကို ပိတ်တော့မည် ဆိုသည့် သတင်းသဲ့သဲ့ ထွက်လာ၏။ 

များမကြာမှီ မှာပင် အဆောင်သူလေးတွေ ရှေ့ဆင့်နောက် ဆင့် ပြောင်းရွှေ့ထွက်ခွာ သွားကြသည်။ နောက်ဆုံးမှ မျက်ရည်လည်ရွဲ နှင့် ထွက်ခွာသူက စန္ဒာ ဆိုသည့် ပိန်ပိန် သွယ်သွယ် ကောင်မလေး ဖြစ်ပါသည်။ ဒေါ်နုနုရှိန် ကိုတော့ ဖိုးလုံး သေဆုံးသည့် နေ့ကစပြီး ဘယ်နေရာမှ အရိပ် အယောင်ပင် မမြင်ရတော့ပါ။

ဖိုးလုံးသေဆုံးခဲ့သည့် ကိစ္စတွင် မျက်မြင်သက်သေ ပေါင်းများစွာ၏ ရှေ့တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အတွက် ဒေါ်နုနုရှိန် ဘာပြဿနာမှ မဖြစ်ခဲ့ပါ။ ဖိုးလုံး စိတ်ဖေါက်ပြန်ပြီး သူမနောက်ကို အတင်းလိုက်ရာမှ ဖြစ်ခဲ့သည်လို့ ပဲယူဆကြ သည်။ ဖိုးလုံး၏ အမတွေ ကိုယ်တိုင် ဒေါ်နုနုရှိန် ကို အပြစ်မမြင်ကြသည့် အပြင်အားနာကြောင်းတောင် ထုတ်ပြော ကြသည်။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်နုနုရှိန် ကတော့ အားလုံးမြင်ကွင်းမှ ပျောက်ဆုံးသွားသည်။ 

သူမ၏ အိမ်က အိမ်ဖေါ်မ လေး တချို့ မစိုးစိုးနွယ်ထံရောက်လာပြီး နောက်ထပ်အလုပ်ရှာပေး ဖို့ ပြောကြသည့် အခါ နားမလည်နိုင် အောင် ဖြစ်ကြရသော်လည်း များမကြာမှီပင် ဒေါ်နုနုရှိန် နှင့် ဒေါ်အေးစိန် တို့ ဘယ်ဆီကို မှန်းမသိ တိတ်တဆိတ် ပြောင်း ရွှေ့ သွားကြသည်။ အိမ်နှင့် ခြံကိုလည်း အလွန်နည်းပါးသည့် ဈေးဖြင့် ရောင်းချသွားကြကြောင်း သတင်းတချို့ ထွက် လာသော်လည်း ပိုင်ရှင် အသစ်ရောက်လာတာ မတွေ့လို့ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ကြရသည်။ နာရာရား ကလည်း မိုး ချုပ်သည် နှင့် တုတ်ကြီးကိုင်ကာ ရောက်လာပြီး ခြံစောင့်မြဲစောင့်ပေးနေသည်။ 

သူ့ကိုမေးကြည့်တော့လည်း ဘာ မှ မသိဟုဆိုသည်။

........................................................................................................................................

ဒီလို နှင့် ရက်လတွေ တခုပြီးတခုကျော်ဖြတ် ကုန်လွန်သွားကြသည်။ တော်ဝင်ပန်း ကိုစောင့်ရှောက်ပေးနေသည့် နာရာရားကြီးလည်း လူကြီးရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်သွားပြီး မကြာမှီပင် တော်ဝင်ပန်း နေရာသို့ ပိုင်ရှင် အသစ်တွေ ပြောင်းရွှေ့ ရောက်ရှိလာကြသည်။ ဖိုးလုံးနှင့် နတ်သမီးများ ချစ်တမ်းကစားခဲ့ သည့် ခြံကြီးထဲမှာလည်း ခန့်ညား သပ်ရပ်သည့် နှစ်ထပ်ရုံးသစ်ကြီး တခုပေါ်လာပြီး ဝန်ထမ်းတွေ နှင့် စည်ကားလာသည်။

တော်ဝင်ပန်းကို ဆက်ခံသူတွေက အဆောင်ပြန်မဖွင့်ပါ။ အခန်းကန့် ထားတာတွေကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီး အထည် ချုပ်လုပ်ငန်းလေး တခုလုပ်သည်။ အရင်က အဆောင်သူ မိန်းကလေး တွေနှင့် စည်ကားခဲ့သည့် တော်ဝင်ပန်း ခြံ ထဲတွင် အထည်ချုပ်စက်ရုံက အလုပ်သမလေးတွေ နှင့် လှုပ်ရှားသက်ဝင်လို့ လာခဲ့ပြန်သည်။

မနက်ဆိုရင် ထမင်းချိုင့် လေးတွေ ကိုယ်စီနှင့် အလုပ်သမလေးတွေရောက်လာကြသည်။ ညနေစောင်းသော် အ လုပ်ဆင်းပြီး အိမ်ပြန်ကြ၏။ သူတို့လေးတွေ အလုပ်ဆင်း အလုပ်ပြန်ချိန် က ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်တွေ စောင့် ဆိုင်းကြည့်ရှု့စရာ ပုံမှန်မြင်ကွင်းလေး တခုဖြစ်လာသည်။ 

ထိုမိန်းကလေးတွေထဲမှာ လှပသော ချစ်စဖွယ်ကောင်း သော မိန်းကလေးတွေပါသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့တွေကို လုံချည်လှန်ပြမည့် ဖိုးလုံးလူ့လောကထဲမှာ မရှိတော့လို့ စိတ် အေးချမ်းသာစွာ အလုပ်ဆင်းခွင့်ရကြပါသည်။ ရပ်ကွက်ထဲက လူငယ်လေးတွေကတော့ ထိုမြင်ကွင်း ကို စောင့်ကြည့်ကြရင်း

“ ကိုဖိုးလုံးကြီးသာ ရှိရင်ကွာ” ဟု မချိတင်ကဲ ပြောတတ်ကြသည်။

တခါတလေတော့ လည်း တသားမွေးတသွေး လှနေသည့် မစိုးစိုးနွယ်က သူမ၏ သားငယ်လေးကို စက်ဘီးရှေ့ မှာတင်ပြီး တော်ဝင်ပန်းရှိခဲ့ရာ လမ်းအတိုင်းသွားတတ်သည်။ ထိုကလေးငယ်ကို ဦးတင်ထွန်း အမျိုးတွေက ဦးတင် ထွန်း ဝင်စားတာလို့ ဆိုကြပြီး ဖိုးလုံးအမတွေက ဖိုးလုံးဝင်စားတာဟု ပြောပြီး အရမ်းချစ်ကြသည်။ မစိုးစိုးနွယ် က တော့ ဘာမှမှတ်ချက်မပြုပါ။ ပြုံးလို့သာနေပါသည်။

ဒေါ်နုနုရှိန် ဆိုသည့် မိန်းမချောကြီး နှင့် ပတ်သက်၍တော့ နောက်ထပ်ဘာသတင်းမှ မကြားရတော့ပါ။ အကြောင်း တိုက်ဆိုင်ရင် သူမ ချောကြောင်းလှကြောင်း၊ အိန္ဒြေကြီးကြောင်းပြောဖြစ်ကြသည်ကလွဲပြီးလျှင် အားလုံး ဒေါ်နုနု ရှိန် ကို အမှတ်တမဲ့ သာရှိနေကြတော့ပါ၏။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။