Configure Page List

Saturday, June 1, 2013

ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၅ )

ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ထိုအချိန်တွင် လက်ခုပ်တီးသံနှင့် အတူ ကိုစိုးထိုက် စကားသံ ပေါ်လာသည်..။

“ ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း…..ပိုင်တယ်ကွာ….တကယ်ပဲကွာ….အောင်မြတ်ကတော့..”

ကိုအောင်မြတ်က လှည့်ကြည့်ရာ ၊ အိပ်ခန်းဝတွင် ရပ်နေသော ကိုစိုးထိုက်ကို တွေ့ရသည်..။ 

“ ဟေ့….စိုးထိုက်….မင်းဘယ်လိုလုပ်ရောက်လာတာလဲ….”

ခင်မေနော်ခမျာမှာတော့ ဖင်လိုးခံပြီးကာစ အချိန်တွင် ကိုစိုးထိုက် အိပ်ခန်းဝ ရောက်နေတာ သိရသောကြောင့် မျက်နှာ အထားရခက်ကာ မှောက်လျက်ကြီး ဖြစ်နေရာမှ  လက်မောင်းကြား ခေါင်းဝှက်ကာ ထားလိုက်မိသည်..။

“ အစ်မကြီးကို အပြတ်ဖင်ဆော်ပြီး အပြင်ထွက်အလာမှာ ဒီဘက်က အသံဗလံတွေ ကြားရလို့ လာကြည့်တော့ ဒီကောင်မလေးကို မင်း ဖိုက်နေတာ တွေ့ရတယ်…၊ သူ့အမေ အသံတွေ ကြားပြီး ထွက်လိုက်လာရင်  ရှုပ်ကုန်မှာ စိုးလို့ ငါလည်း အိပ်ခန်းကိုပြန် ၊ အစ်မကြီးကို ကြိုးနဲ့တုတ်ထားခဲ့ပြီး မှ မင်းဆီ ပြန်လာကြည့်နေတာ…၊ တကယ့်ကောင်ပဲ…ဒီနေ့တော့ အမေရော သမီးရော အပိုင်ပဲပေါ့…၊ မင်းက ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီအငယ်မလေးကို ကိုင်လိုက်နိုင်တာလဲ…”

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော်ကို မည်သို့ အရယူနိုင်ခဲ့ပုံကို အကျဉ်းချုပ် ပြောပြလိုက်သည်..။

“ သူ့ဖင်ကိုပဲ ငါက ပါကင် ဖွင့်လိုက်တာပါ…ကွာ…၊ သူ့စောက်ပတ် ပါကင်ကိုတော့ မင်းဖွင့်ဖို့ ချန်ထားပေးပါတယ်….”

ကိုအောင်မြတ်က ထိုသို့ ပြောဆို အဆုံးသတ်လိုက်ရာ ကိုစိုးထိုက် ပြုံးပြုံးကြီး ဖြစ်သွားရသည်..။

“ ဒီစကားကြားရတာ ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ…..ကျေးဇူးရှင်ရာ….”

“ မင်းကို ငါပါကင်ဖွင့် အလှည့်ကြုံရင် ပေးမယ်ပြောထားတဲ့ ကတိ တည်ပါတယ်…နော်….”

“ အေး….အေး….တည်ပါတယ်…ကွာ……”

“ ကိုင်း…ဒီကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်ကို အပျိုရည် ဖျက်လိုးဖို့ မင်းလက်ထဲ အပ်ခဲ့ပြီ…ငါ သူ့အမေဆီ သွားလိုက်အုံးမယ်…”

ခပ်သောသောပြောရင်း ကိုအောင်မြတ် ခင်မေနော်၏ အခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်..။  ကိုအောင်မြတ်သည် ဒေါ်တင်တင်မေ ရှိနေသည့် အိပ်ခန်းထဲသို့ တစ်ခါတည်း တန်း၍ မဝင်…။ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်၍ သီးမွှေး ငှက်ပျောသီး နှစ်လုံးနှင့် ကြက်ဥတစ်လုံးထုတ်ကာ ထိုင်၍ အေးအေးဆေးဆေး စားသောက်သေးသည်..။ 

ငယ်ငယ်နုနုကောင်မလေး၏ ဖင်ကို အပီလိုးခဲ့ရမှုကို ပြန်စဉ်းစားရင်း စားမြုံ့ပြန်ကာ တွေးရင်း အနားယူကာ အမောလည်း ဖြေနေလိုက်သည်.။  အမောပြေပြီး အားပြန်ပြည့်တော့မှ  သမီးကို ဖင်ဆော်ပြီး၍ အမေ့ကို တဖန်ပြန်လိုးရန်အတွက် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေ ရှိနေသည့် အခန်းသို့ ဆောင်တော်ကူး လာခဲ့လေသည်..။

........................................................................................

ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ကိုစိုးထိုက်၏ ရက်ရက်စက်စက် ဖင်လိုးတာ မချိမဆန့် ခံခဲ့ရပြီးနောက် ဖင်ဝနာကျင်လျက် မောဟိုက်နွမ်းလျစွာ ကျန်နေခဲ့သည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း အားရအောင် လိုးပြီးနောက် အိပ်ခန်း အပြင် ထွက်သွားသည်..။  မကြာမီ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကာ  ဒေါ်တင်တင်မေကို ကြိုးနဲ့တုတ်နှောင်ထားခဲ့ပြီး ပြန်ထွက်သွားပြန်သည်..။ 

မိမိကို ဘာကြောင့် သည်လို ကြိုးလာတုတ်သွားမှန်း ဒေါ်တင်တင်မေ နားမလည်ပါ..။  ကိုအောင်မြတ် ဆက်လက် လိုးခန်း ဖွင့်အုံးမှာမို့ တစ်မျိုး အဆန်းထွင်ကာ  ကြိုးတုတ်ပေးထားခြင်းများလားဟုသာ တွေးမိသည်..။  ကြိုးတုတ်ခံလျက်သား ရင်တဖိုဖိုနှင့် စောင့်နေရာ အချိန်အနည်းငယ် ကြာ၍ အမောအပန်း အတန်သင့် ပြေသောအခါ ၊  ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နားထဲတွင် အသံလိုလို ဘာလိုလို ကြားရသည်..။  အာရုံစိုက်ကာ နားစွင့်ထောင်ကြည့်သောအခါ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သည့် အသံမျိုးလို ဖြစ်နေသည်..။

မိန်းမသံ ဖြစ်တာမှန်းဆနိုင်သော်လည်း  မည်သူ့အသံရယ်လို့တော့ မခွဲခြားတတ်..။  ခင်မေသော်  ဒါမှ မဟုတ် ခင်မေကျော် တစ်ယောက်ယောက်ကို ကိုအောင်မြတ်တို့က လှမ်းခေါ်ကာ အိမ်၏ အခန်းတစ်ခုခုထဲတွင်  ခပ်ကြမ်းကြမ်း စပ်ယှက်နေကြလေတာများလားဟု စဉ်းစားမိသည်..။ 

မိမိကို ကြိုးတုတ်ထားခဲ့သည်မှာ ထိုသို့လုပ်ကြပုံကို လာမနှောင့်ယှက်နိုင်အောင် ကာကွယ်သည့်သဘောဟုလည်း စဉ်းစားကြည့်မိသည်..။  နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသည့် အသံသည် မကြာခင်မှာပင် အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းသည့် အသံမျိုးသို့ ပြောင်းသွားသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ ကြားနေရပြန်သည်..။

ပြီးတော့ ယောက်ျားနှစ်ယောက် ၏ ပြောနေကြသည့် စကားသံများကို လည်း ကြားနေရပြန်သည်..။  သိပ်သဲသဲကွဲကွဲ တော့ မကြားရသည့်အတွက် ဘာတွေပြောနေသည်ကို သေသေချာချာ မသိ ၊ ထို့နောက် အတန်ကြီး ကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် အိပ်ခန်းဝသို့ ကိုအောင်မြတ် ဝင်ရောက်လာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရလေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က ဒေါ်တင်တင်မေကို တုတ်နှောင်ထားသည့် ကြိုးများကို ဖြေပေးလိုက်ပြီး…

“ အဲ…..အစ်မကြီးရေ….၊ လိုးကြအုန်းစို့လား….၊ ဒီတစ်ခါတော့ တစ်တီတူးထောင်ကလေး ပုံစံနဲ့ လိုးမယ်….”

“ ဟို….အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူ ထပ်ရောက်နေလဲ…ဟင်..၊ ဟိုဒင်း…အသံတွေ လိုလို ကြားမိသလားလို့…..”

ဒေါ်တင်တင်မေ အရဲစွန့်ကာ မေးကြည့်သည်..။

“ အချိန်ကျရင် သိရမှာပေါ့….အစ်မကြီးရာ…၊ ကိုင်း လုပ်လေဗျာ……”

ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို အပေါ်သို့ တန်းတန်းမတ်မတ် ထောင်၍ ပေးလိုက်သည်..။

“ လာ…အဲဒါက တစ်တီတူးထောင် လက်ဟောင်းကြီးပဲ…၊ ကျနော်က တစ်တီတူးထောင်ကလေး ပုံစံနဲ့ လိုးမှာ….၊ ဒီလိုမျိုး မဟုတ်ဘူး……”

“ အဲဒါ ဘယ်လိုမျိုးလဲ….ကျုပ်မသိဘူး…….”

ဒေါ်တင်တင်မေသည် တစ်တီတူးထောင် အနေအထားကို သိသော်လည်း တစ်တီတူးထောင်ကလေးဆိုသည်ကိုတော့ မကြားဖူးပေ….။

“ ခင်ဗျားကလဲ..ကလေးသုံးယောက် ထွက်အောင် အလိုးခံဖူးထားတာတောင် ၊ တစ်တီတူးထောင်ကလေး လိုးနည်းပုံစံကို  မသိဘူးလား…၊ ကဲ..ကျနော် ပြောပြမယ်….ဒီလို….”

----------------------x--------------------------x--------------------

ကိုစိုးထိုက်သည် ခုတင်စောင်းတွင် အသာထိုင်ကာ ခုတင်ပေါ်တွင် မှောက်ခုံလေး ( လက်မောင်းကြား ခေါင်းထိုးဝှက်၍ ) ရှိနေသော ခင်မေနော်၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို အစုန်အဆန်ပင် သေသေချာချာ ကြည့်နေသည်..။  ငယ်ရွယ်နုပျိုသော မိန်းမငယ်လေး၏ သဘာဝ အလှများကို အပီအပြင် ရှုစားရသောအခါ သူ၏ စိတ်ထဲတွင်  ရမ္မက်ဆန္ဒများ လှုပ်ရှား နိုးကြွ၍ လာသည်..။ ရမ္မက်ဇောများ ထလာမှု၏ အကျိုးဆက်အဖြစ် သူ့လီးကြီး ကလည်း အသက်ဝင်၍ လာသည်..။

“ မေနော်…..ရေလေး ဘာလေး သွားချိုးကွာ…၊ ပြီးရင် နင့်ကို ငါလိုးမယ်…..ထ………”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို ခင်မေနော်ကို အသာဆွဲထူသည်..။  ခင်မေနော်မှာလည်း မထချင်ထချင်နှင့် ထလာရသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းလို ရေချိုးခန်း အိမ်သာ တွဲလျက် မရှိသောကြောင့် ၊ ရေချိုးခန်း ရှိရာသို့ ခင်မေနော်ကို တွဲ၍ ခေါ်သွားရသည်..။ ခင်မေနော်က ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားမည်လုပ်သော်လည်း ကိုစိုးထိုက်က ခွင့်မပြုသောကြောင့် အောက်ခံဘောင်းဘီလေး မလုံ့တလုံနှင့် ပင် လိုက်ပါသွားရသည်..။

ကိုစိုးထိုက်ကတော့ အဝတ်တွေ ပြန်မဝတ်သေးပဲ ကိုယ်လုံးတီးကြီး ..။ ကိုစိုးထိုက်၏ လီးကြီး မတ်တောင်စပြုနေသည်ကို ခင်မေနော် သိနေမြင်နေရသည်..။ မိမိ၏ မိခင်ကို လိုးခဲ့ပြီးသည့် လီးကြီးဖြစ်သည်ဟု သိနေမှုက ကောင်မလေးကို စိတ်တစ်မျိုး လှုပ်ရှားစေသည်..။  ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်သည်..။

“ အပြင်ထွက်နေလေ…..သမီးဘာသာ ချိုးမယ်…”

“ မင်း…ရေချိုးတာကို ကြည့်ချင်လို့ပါကွ….”

“ ဟာကွာ…ဦးကလဲ…ရှက်စရာကြီး…….”

“ ရှက်မနေပါနဲ့ကွာ….တို့တွေ မကြာခင် လိုးကြတော့မှာပဲဟာ……..”

“ အိုး….အဲလို မပြောနဲ့…….”

အပြင်ထွက်ခိုင်း၍ မရသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ ကိုစိုးထိုက်ရှေ့မှာပင် ရေချိုးသန့်စင်ရသည်..။ အလိုးခံထားပြီးစ ..စအိုပေါက်လေးမှာ ဆပ်ပြာထိတော့ စပ်တပ်တပ်လေး ဖြစ်နေသည်..။ ရေမိုးချိုးပြီးတော့  ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေနော်ကို ခါးဖက်ကာ အိပ်ခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့ကြသည်..။  အိပ်ခန်းထဲရောက်လျင် မိမိ အလိုးခံရတော့မည်ကို သိနေမှုကြောင့် ခင်မေနော် ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်.။ ထူးဆန်းသည်မှာ ကြောက်လန့်စိတ် မရှိတော့ခြင်းပင်..။  မကြာသေးခင်က ကြုံတွေ့ခဲ့ရမှုများကြောင့် ၊ ခင်မေနော်မှာ ကာမမှုများနှင့် အတန်ပင် အကျွမ်းဝင်၍ နေပေပြီ..။  အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်သောအခါ ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေနော်ကို ခုတင်ပေါ်တက်၍ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းသည်..။

သူက ပက်လက်အိပ်နေသော ခင်မေနော့်ဘေးနားတွင် အသာထိုင်သည်..။  ခင်မေနော်သည် အစပိုင်းတွင် ပေါင်ကြီးများကို လိန်၍ ချိတ်ထားသည်..။ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ယှက်ကာ ဖုံးထားသည်..။ အဝတ်ကင်းမဲ့နေသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကို တတ်နိုင်သမျှ ဖုံးဖိကာကွယ်ကြည့်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  လုံတော့ မလုံပါ..။ မလုံ့တလုံ မပေါ့်တပေါ်လေး ဖြစ်နေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခပ်ရဲရဲပင် ခင်မေနော်၏ ပေါင်နှစ်ခုကြား ဒူးခေါင်းထိုးသွင်းကာ ဖိတွန်းပစ်လိုက်ရာ ပေါင်တန်ကြီးတွေ ကားထွက်သည်..။ ထိုအခါ တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်ကြီးနှစ်ခုဆုံရာ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်က အထင်း သား ပေါ်လာသည်..။  ခင်မေနော်၏ စောက်ပတ်သည် သူမ၏ အစ်မနှစ်ယောက်နှင့် မိခင်လောက် မကြီး..။  သိပ်ငယ်ငယ်လေးလည်း မဟုတ်ပါ..။

အပေါ်ပိုင်း ဗျက်ကျယ်ကာ အောက်သို့ သွယ်သွယ်လေးဆင်းသည်..။ စောက်မွှေးလေးတွေက သိပ်မရှည်သေး..။ ထူတော့ ထူသည်..။  လိမ်လိမ်ကောက်ကောက်နှင့် ခပ်နုနုလေးတွေ..။ ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေနော့် ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ပိုကားအောင် လုပ်သည်..။ ပြီးတော့မှ လက်တစ်ဖက်ကို စောက်ပတ်ပေါ် အုပ်တင်ကာ ခပ်ရွရွလေး မထိတထိပွတ်သည်..။ စောက်စေ့လေးကိုတော့ လက်ညှိုးထိပ်ဖြင့် ခပ်ကော်ကော်လေး ကိုင်ပွတ်သည်..။

“ အိုး…….ဟင့်…အင့်ဟင့်……”

ခင်မေနော် ပါးစပ်မှ အသံသဲ့သဲ့လေး ပေါ်ထွက်သည်..။ ရင်ဘတ်ကော့တက်လာရာ မို့ဝန်းဝန်း နို့အုံလေးများ စူကြွလာသည်..။  တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်ကာ ဖင်ကြီးက တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်..။ ခင်မေနော်သည် မျက်စေ့ကို မှိတ်ထားသည်..။  ရင်ထဲ နွေးခနဲ အေးခနဲ ဖြစ်သည်..။  ရင်ခုန်သံ က မြန်လွန်းနေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်က တစ်ဆင့်ထပ်တက်သည်..။

လီးကို အသာကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ပေးသည်..။  စောက်ပတ်အလည်ခေါင် အကွဲနေရာသည် ဟတတလေး ရှိနေရာမှ လီးဒစ်ဖျားနှင့် ထိထိုးမိမှုကြောင့်  ပြဲတဲတဲ ဖြစ်လာသည်..။ ဖိပွတ်ရာမှ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို လီးထိပ်နှင့် ထိုးဖြဲသည့်သဘော လုပ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်..။  

ကိုစိုးထိုက်သည် ငယ်နုသော အပျိုရိုင်းမလေး ရမ္မက် ထန်သည်ထက် ထန်အောင် စနစ်တကျ နှိုးဆွပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်..။  စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လီးထိပ်ဖူးကို အထက်အောက် ထိုးမွှေ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ ခင်မေနော် ခမျာ စောက်ပတ်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းမခံရသေးခင် ကပင် လီး၏ အထိအတွေ့ အရသာကို ခံစားရကာ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်လို့လာသည်..။ 

“ ဟင့်ဟင့်..ဦးရယ်……အိုအို….ဟင့်….”

ကိုစိုးထိုက်က စောက်ပတ်အကွဲကြား စောက်ခေါင်းဝထိပ်တွင် ကော့ထောင်တက်နေသော  စောက်စေ့ကို လီးထိပ်ဖျားနှင့် ကျကျနန ထိုးကော်ကာ ပွတ်လိုက်ရာ  ခင်မေနော်ခမျာ လက်တွေ ခြေတွေ ကွေးကောက် လှုပ်ခါလျက် ကော့ပျံတက်သည်..။  စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်ကြည်တွေ အပြတ်စိုထွက်လာသည်..။ကိုစိုးထိုက်က ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာ ဆက်၍ ပွတ်ပေးကာ ၊ ရမ္မက်ဇော ထန်သည်ထက် ထန်ပြင်းအောင် နှိုးဆွပေးနေသည်..။  

အားနေသည့် လက်တစ်ဖက်ကတော့ နို့အုံလေးတွေကို လှမ်းညှစ်ပေးလိုက် ၊ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်လိုက် ၊ ဝမ်းဗိုက်သားလေးများကို ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်သည်..။  ခင်မေနော်ခမျာမှာတော့ ထိမိကျွမ်းကျင်သော နှိုးဆွမှုများအောက်တွင် ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြလျက် တလူးလူး တလွန့်လွန့်နှင့် ဖြစ်နေသည်..။  ပါးစပ်မှလည်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်း အသံတွေ မြည်နေသည်..။

တက်လိုးရန် အချိန်ကောင်းရောက်ပြီဟု ကိုစိုးထိုက် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်.။

“ မေနော်….”

“ ရှင်…ဦး…”

ခင်မေနော်၏ ပြန်ထူးသံလေးက ခပ်သဲ့သဲ့လေး..။ ရမ္မက်ဇောတွေကတော့ အပြည့်လွှမ်းမိုးနေလျက်…။

“ လိုးတော့မယ်နော်…”

ခင်မေနော် ဘာမှ ပြန်မပြော..။ သို့သော် သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ပို၍ လူးလွန့်လှုပ်ခါလာသည်..။  အသက်ရှူလည်း အရမ်းမြန်လို့နေပြီ..။  ကိုစိုးထိုက်က လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် ပို၍ ဖိဖိလေးကပ်ကာ ထိုးမွှေကလိပေးပြီး ထပ်မေးပြန်သည်..။

“ မေးတာဖြေပါအုံး…မေနော်ရ..၊ မေနော့်ကို လိုးရတော့မှာလား….”

“ အို…ဟင့်ဟင့်….ဦးရယ်….သဘောပါပဲ ရှင်….သဘောပါပဲ…”

“ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့ လိုးရရင် ကောင်းမလဲ…ဟင်…”

“ သမီး မသိပါဘူး…ရှင်…ဟင့်ဟင့်…”

ထိုသို့ပြန်ဖြေလိုက်ချိန်တွင် ခင်မေနော်၏ စိတ်အာရုံတွင် ချောင်းမြောင်းကြည့်ရှု မြင်တွေ့ခဲ့ရသော အပြာကားထဲမှ စပ်ယှက်မှု အနေအထားများကို  ပြန်မြင်ယောင် လာသည်..။ နိုးကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်အရှိန်အဟုန်သည် ပိုမြင့်တက်လာသည်..။  တကယ်တော့ ယခုအခြေအနေတွင် ကိုစိုးထိုက် ဘယ်လိုပုံစံနှင့်လိုးလိုး ၊ ခင်မေနော် က ခံမည်သာ ဖြစ်သည်..။  ခင်မေနော်ကို အရှက်ကုန်ကာ ပို၍ ရမ္မက်ကြွအောင် တမင်ပြောဆိုနေခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။

“ မင်းက..အစ်မကြီး ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ သမီး အငယ်ဆုံးဆိုတော့ ၊ မင်းအမေကို စောစောက လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံနဲ့ပဲ လိုးပေးရရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်..။ မင်းချောင်းကြည့်တုန်းက ငါတို့ လိုးနေကြတဲ့ ပုံစံလေ ၊ မှတ်မိသေးရဲ့လား…”

ခင်မေနော် ဘာမှ ပြန်မပြောပါ..။ ကိုစိုးထိုက်ကတော့ ခင်မေနော့်ဘေးနားတွင် ကလိနှိုးဆွနေရာမှ ခုတင်အောက်သို့ဆင်းကာ ခုတင်ဘေး စာကြည့်စားပွဲမှ ထိုင်ခုံကို ဆွဲယူပြီး တက်ထိုင်သည်..။

“ ဟေ့…..လာလေ…”

ကိုစိုးထိုက်က လှမ်းခေါ်ရာ ခင်မေနော်လည်း ခုတင်ပေါ်မှ အသာဆင်းလာရသည်..။  ကောင်မလေးသည် ကာမစပ်ယှက်မှုကို လိုးလားစိတ် တော်တော်ပြင်းပြနေပြီ..။  မိမိ၏ မိခင်ကြီး အလိုးခံခဲ့ရသည့် ပုံစံအတိုင်း ၊ မိမိလည်း အလိုးခံရတော့မှာမို့ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေသည်..။ ပြီးတော့ ယခု မိမိကို လိုးမည့်လီးကြီးသည် မိမိ၏ အမေကို လိုးထားပြီးကာစ လီးကြီးဖြစ်သည်ကိုလည်း ခင်မေနော် မမေ့ပါ..။

“ ကဲ..လာ..အပေါ်က တက်ခွလေ…”

ထိုင်ခုံဘေးနားသို့ ရောက်သောအခါ ခင်မေနော် အသာလေး ခေါင်းငုံ့ကာ ရပ်နေသောကြောင့် ( ကောင်မလေး ရမ္မက်ထန် တဏှာပြင်းနေသော်လည်း သိပ်မရဲတင်းသေး၍ နောက်တွန့်နေသည်ကို ရိပ်မိသည့်အတွက် ) ကိုစိုးထိုက်က ပါးစပ်မှ ပြောရင်း ခင်မေနော်ကို အသာပင် လက်မောင်းမှ ကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်..။ ခင်မေနော်လည်း ဆွဲရာနောက် အလိုက်သင့်ပါလာကာ ၊ ကိုစိုးထိုက်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက်  အပေါ်တက်ခွလျက်သား ဖြစ်သွားသည်..။

ခြေဖဝါးနှစ်ခုကတော့ ( သူ့အမေတုန်းကလိုပင် ) ထိုင်ခုံအစွန်းတစ်ဖက်စီပေါ် ချထားကာ အားပြုထောက်လျက် ၊ ဒူးခေါင်းကွေးထောင်ကာ ဆောင့်ကြောင့် မကျတကျ ကုန်းကွကွအနေအထားဖြစ်သည်.။  ရှေ့သို့ ကိုယ်အထက်ပိုင်း ခပ်ကိုင်းကိုင်းမို့ ရင်ဘတ်က ကိုစိုးထိုက်မျက်နှာနှင့် ကပ်မိနေသည်..။ သည်တော့ ငနဲသားက ပါးစပ်ဟ၍ နို့သီးတစ်ခုကို ငုံစို့ပေးလိုက်ရာ ၊ စိတ်တွေ ထကြွနေသော ကောင်မလေး ရင်သိမ့်တုန်သွားရှာလေသည်..။

“ ငါ့လီးကို အသာဆွဲယူပြီး နင့်စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကပ် ၊ ပြီးရင် ဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချလိုက် ၊ လီးက အဖုတ်ထဲ ဝင်လိမ့်မယ်..။  နင်က အခုမှ စဈေးဦးဖောက် အလိုးခံဖူးတာဆိုတော့ ၊ နင့်ဖာသာပဲ လီးကို ဝင်ရင် ဝင်နိုင်သလောက် ချင့်ချိန်ပြီး သွင်းယူ ဟုတ်လား…၊ ငါဘာမှ မလှုပ်ရှားသေးဘူး…၊ လီးကိုသာ မတ်မတ်ထောင်ပေးထားမယ်…”

ကိုစိုးထိုက်က နို့သီးစို့နေရာမှ ပါးစပ်ကို ခွာပြီး ပြောဆို သင်ပြပေးသည်..။ သူစို့ပေးထားသော နို့သီးမှာ တံတွေးများ စို၍ ကျနနေခဲ့ရာ ၊ အေးအေးလေးနှင့် ခင်မေနော်မှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်လျက် ကျောလေး တွန့်သွားရလေသည်..။ ခင်မေနော်သည် ညာလက်ကို တင်ပါးကြီးမှ ကျော်ကာ အသာနောက်ဘက်မှ လျောချ၍ ကိုစိုးထိုက်၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်စမ်းသည်..။

ပူနွေးတုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးကို ကိုင်မိသောအခါ ကြက်သီးလေးများ ဖြိုးဖြိုးဖျန်းဖျန်း ထသည်..။ လီးကို ဆွဲယူကာ စောက်ပတ်ဝတွင် တေ့ကပ်ပေးသည်..။ စောက်ပတ်ဝတွင် စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ စုပြီး သီးနေရာ တေ့မိသောလီးထိပ်တွင် နွေးတေးတေး စိုစိစိ ထိတွေ့မှု ခံစားရလျက် ငေါ့ခနဲ တစ်ချက်လှုပ်ခါသည်..။  ခင်မေနော် ခါးပင် တွန့်ခနဲ ဖြစ်သည်..။ ပြီးတော့ မိမိဘာလုပ်သည်ကို မသိလိုက်ပဲ တင်ပါးဆုံကြီးကို အောက်သို့ဖိချလိုက်မိသည်..။

“ ဗြွတ်…..ဗြစ်…ဒုတ်………အား ကျွတ်ကျွတ်…ဦးရယ်…ဟင့်..နာတယ်…နာတယ်…အရမ်းကြီး ဝင်လာတာပဲ….ဟင့်..ဟင့်…”

ယခုမှစ၍ အလိုးခံရသည့် မိန်းခလေးမို့ သည်လိုအပေါ်မှ ဖိချကာ ကိုယ့်အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာအောင် ကိုယ်တိုင်သွင်းယူရသည့် အလုပ်မျိုး မကျွမ်းကျင်သေး..။ သည်လို အလုပ်မျိုးသည် အလိုးခံမှု ဝါရင့်နေသော မိန်းမကြီးများပင်လျင် တစ်ခါတစ်ရံ အချိန်အဆ လွဲသွားတတ်ပေရာ ၊ ခင်မေနော်မှာ ဘယ်လိုလုပ် ချိန်ဆနိုင်အုံးပါမည်နည်း..။ ရမ္မက်ကလည်း ထန် ၊ မလုပ်ဖူးသေးသော အလုပ်မို့ စိတ်ကလည်း လှုပ်ရှားနှင့် တင်ပါးကြီး ဖိချမှု အရှိန်များသွားရာ လီးချောင်းကြီးက တစ်ဝက်သာသာခန့်ပင် စောက်ပတ်ထဲ မြုပ်ဝင်သွားသည်..။

ကြပ်သိပ်နေသော်လည်း ဆီသုတ်ထားသလို ချွဲကျိကျိ ရှိနေသော စောက်ရည်ကြည်များကြောင့်  တိုးဝင်မှု အဆင်ပြေသည်..။ လီးသည် တဝက်သာသာ ဝင်နေရာ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ကျန်နေသေးသည့် အပျိုအမှေးပါး တစ်ပိုင်းတစ်စကို လုံးဝ စုတ်ပြတ်သွားအောင် ထိုးဖောက်မိသွားသည်..။ 

ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကလိစဉ်က  တစ်ချို့တစ်ဝက် စုတ်ပြတ်သွားခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် အပျိုအမှေးပါး လုံးဝစုတ်ပြတ်သွားအောင် ယခုထိုးဖောက်ခံရသောအခါ ခင်မေနော်မှာ နာသော်လည်း နာကျင်မှု ဝေဒနာက သိပ်မပြင်းထန်..။ အောင့်၍လည်း သွားသည်မို့ ပါးစပ်ကတော့ အော်မိသည်..။

“ မင်းက ဖင်ကြီးကို အရမ်းကြီး ဖိချပစ်လိုက်တာကိုး ကွ…၊ ခပ်သာသာလေး ဖိချရတယ်..၊ ကဲ…ဆက်လုပ်လေ…”

“ ဟာ….ဖြစ်ပါ့မလား….ဦးရာ..၊ ဝင်နိုင်ပါ့မလား…အထဲမှာ အရမ်းကြပ်သိပ်နေပြီ…“

“ ဝင်ပါတယ်ကွာ…၊ အောင်မြတ်လီးတောင်မှ ဝင်သေးတာပဲ မဟုတ်လား….”

“ ဟာ…အဲဒါ…..ဒီမှာ မဟုတ်ဘူး…ဟို….အနောက်ပေါက်….မှာ…”

“ အေးပါ…၊ အောင်မြတ် ဖင်ဆော်တာ ငါသိပါတယ်..၊ ဖင်က စောက်ပတ်ထက် ပိုကျဉ်းတာတောင် သူ့လီးကြီး ဝင်တယ်မဟုတ်လား…၊ မင်းစောက်ပတ်ထဲ ငါ့လီးသွင်းလို့ ဝင်တယ်…။ ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ …အသာဖြည်းဖြည်း လေးသာ ဖိချ…”

ခင်မေနော်လည်း နာနေပေမယ့် အရသာကလည်း တွေ့နေသည့်အတွက် မိမိ၏ ဖင်ကြီးကို ဆက်၍ ဖိချသည်..။  အသာလေး ထိန်း၍ ဖိချသဖြင့်  လီးက ထစ်၍တိုးဝင်းသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ရင်ထဲ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့် ဖီလင်တွေတက် ၊တက်လာရသည်..။  လီးပိုဝင်လာသည်နှင့် အမျှ စောက်ပတ်ဝမှာ စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ပို၍ နာကျင်လျက် စောက်ခေါင်းထဲလည်း ပိုအောင့်လာသော်လည်း  ၊ ခင်မေနော်မှာ ထိုဝေဒနာတွေကို အရေးမလုပ်နိုင်တော့..။ ကာမအရသာတွင်သာ မိန့်မိန့်မူးမူး ဖြစ်နေသည်..။

နောက်ဆုံးတော့ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ အသစ်ကြပ်ချွတ် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ အဆုံးတိုင် ဝင်၍ သွားလေသည်..။ ကိုစိုးထိုက်သည် ကောင်မလေး ဖင်ကြီး ဖိချ လီးဝင်အောင် သွင်းယူနေချိန်တစ်လျောက် ၊ နို့သီးလေးများကို တစ်လှည့်စီ စို့ပေးပြီး တင်ပါးသားကြီးများကိုလည်း ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေရာ ခင်မေနော်အဖို့ အချိုတွင် သကာလောင်းဆိုသလို အရသာပိုလို့ ကောင်းနေရသည်..။

လီးအဆုံးတိုင် ဝင်သွားသောအခါတွင်မူ ၊ ကိုစိုးထိုက်ပင် အထွေအထူး ပြောဆိုသင်ပြပေးစရာ မလိုပဲ ခင်မေနော်သည် သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို အသာကြွလိုက် အောက်နှိမ့်ချလိုက်ဖြင့် လှုပ်ရှားပေးလာတော့သည်..။

--------------------x-----------------------x-------------------------

ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည် အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုလုပ်ရန် အတွက် နေ့လည်း ၁၂ နာရီ သာသာလောက်တွင် ရန်ကုန်မြို့လယ်သို့ ရောက်လာကြသည်..။  ထိုအလုပ်ကိစ္စအတွက် တစ်ညနေခင်းလုံးလိုလို အချိန်ကုန်နိုင်သောကြောင့် ရုံးသို့မပြန်တော့ပဲ အိမ်သို့ တစ်ခါတည်း တန်း၍ ပြန်မည်ဟု ရုံးတွင် ကြိုတင်ပြောထားခဲ့ကြသည်..။

အိမ်အပြန်တွင်လည်း ခါတိုင်းထက်အတန်ငယ် နောက်ကျမည်ဟု သူတို့ခန့်မှန်းထားကြသည်..။  သို့သော် အလုပ်ကိစ္စမှာ သူတို့ထင်ထားသည်ထက် ပို၍ လွယ်ကူအဆင်ပြေစွာ အချိန်တိုတိုနှင့် ပြီးသွားခဲ့သည်..။  အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်နေသော်လည်း ၊ ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး ရုံးသို့ ပြန်မသွားကြတော့..။  မုန့်ဟင်းခါးစား ၊ အအေးသောက်ပြီးနောက် အိမ်သို့တန်း၍ ပြန်လာခဲ့ကြသည်..။

“ ဟာ…ဦးအောင်မြတ်ကြီး အိမ်ရောက်နေပါလား….”

အိမ်ရှေ့တွင် ရပ်ထားသော ကိုအောင်မြတ်ကားကိုတွေ့ရသောအခါ ၊ ခင်မေသော်က ပြောသည်..။  ထို့နောက် ညီအစ်မနှစ်ယောက် အိမ်ထဲသို့ ခပ်မြန်မြန် ဝင်လာခဲ့ကြသည်..။  အိမ်တံခါးကလည်း ခပ်ဟဟ ပွင့်နေရာ လူခေါ်ဘဲလ် နှိပ်စရာပင်မလိုပဲ အသာတွန်းဖွင့် ဝင်လိုက်နိုင်ကြသည်..။  တံခါးမှ ဝင်မိသည်နှင့် ညီအစ်မနှစ်ဖော်တို့၏ သွက်လက်သော ခြေလှမ်းများ ရုတ်ချည်း ရပ်တန့်သွားကြသည်..။  ဧည့်ခန်းထဲသို့ရောက်သည်နှင့်  ရုပ်မြင် သံကြားပြစက် ဖန်သားပေါ်ရှိ အပြာကားပြကွက်များကို တန်း၍ မြင်ရသောကြောင့် ခင်မေကျော်တို့ညီအစ်မ အံ့သြတုန်လှုပ် စိတ်လှုပ်ရှားကာ ခြေလှမ်းတုံ့ရပ်ကုန်ကြခြင်း ဖြစ်သည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့သည် ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် သူမ၏ အငယ်ဆုံးသမီးလေး ခင်မေနော်တို့ကို  အပိုင်ကိုင်ကာ အပီဖိုက်နိုင်ပြီမို့ ၊ ပြသထားသော အပြာကားကိုလည်း သည်အတိုင်းပင် မပိတ်ပဲ ထားခဲ့သည်..။  အခွေဆုံးလျင် သူ့အလိုလို ပိတ်သွားမည် ၊ မပိတ်သေးမီ မိမိတို့ အဆင်ပြေသလို လှမ်းကြည့်နိုင်စေဖို့ သည်အတိုင်းပင် ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်.။

၁၈၀ အခွေတွင် အနှေးစနစ်ဖြင့် အခွေပြည့်သွင်းထားသောအပြာကားခွေမှာ ၊  ယခု ခင်မေကျော်တို့ အိမ်ထဲ ဝင်လာကြချိန်အထိ မပြီးဆုံးသေးပါ..။  ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး  မိမိတို့ သိမ်းထားသည့် အပြာကား လူတစ်ယောက်မှ မရှိသော ဧည့်ခန်းထဲတွင် ပြလျက်သား တန်းလန်းကြီး ရှိနေလေသနည်းဟု ရုတ်တရက်တော့ အတွေးရခက်ကုန်ကြသည်..။  

ထို့နောက် အသံဗလံများကို ကြားကြရသည်..။  ကာမစပ်ယှက်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် အသံတွေ ဖြစ်ကြောင်း ၊ သည်လိုကိစ္စတွင် အထာကျွမ်းနေကြသူတွေပီပီ ချက်ချင်းသိသည်..။  ထို့ပြင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းတံခါးဝနားတွင် ပုံလျက်သားလေးရှိနေသော ကျောင်းစိမ်းထမီလေးကိုလည်း မြင်သွားကြသည်..။  ညီမငယ် ခင်မေနော်၏ ထမီဖြစ်ကြောင်း မှတ်မိသည့်အတွက် ၊ ညီအစ်မနှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်မိကြသည်..။

ကာမစပ်ယှက်မှု ကောင်းကောင်းခံစားနေရပြီး သွေးသားဆူဖြိုး ကျန်းမာသော ငယ်ရွယ်သန်စွမ်းသည့် မိန်းမတွေပီပီ ၊ တီဗီမှ အပြာကား ပြကွက်များ မြင်ရသောအခါ ကာမခလုတ်များ အနှိပ်ခံရသလို  စိတ်လှုပ်ရှားစ ပြုခဲ့ပြီး ကာမစပ်ယှက်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် အသံဗလံတွေကိုပါ ထပ်ကြားရကာ ၊ မိမိတို့၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းထဲတွင် လိုးပွဲတစ်ခု ကောင်းကောင်းကြီး ဖြစ်နေကြောင်း  နားလည်လိုက်ရသောအခါ မီးအားမြှင့်စက်ဖြင့် ဓါတ်အားအရှိန်စွမ်းရည် အမြှင့်ခံလိုက်ရသည့် လျပ်စစ်လို ကာမစိတ်များလည်း အရှိန်ပိုမြင့်လာကြသည်..။

အိပ်ခန်းတံခါးဝတွင် တွေ့နေရသော ကျောင်းစိမ်းထမီကြောင့်  အထဲတွင် အလိုးခံနေရသူသည် မိမိတို့၏ ညီမအငယ်ဆုံး ဖြစ်နိုင်သည်ဟု သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးပေါက်ကြသည်..။  လိုးနေသူကတော့ ကိုအောင်မြတ်ပင် ဖြစ်မည် ။ ညီအစ်မနှစ်ဖော်သည် ကြိုတင်တိုင်ပင် ဇာတ်တိုက်ထားကြသလိုပင် ၊ အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်နားသို့ ပြိုင်တူပင် ချဉ်းကပ်ရောက်ရှိသွားကြသည်..။

အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြိုင်တူချောင်း၍ ကြည့်လိုက်ကြသည်..။  အပြာကားခွေများ ကြည့်နေခဲ့ခြင်း ၊ ကိုယ်တိုင်လည်း အလိုးခံရင်း အပြာကားကြည့်ဖူးခြင်း စသည်တို့ကြောင့် ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့သည် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် အလိုးခံရမှုကို တပ်မက်သဘောကျသလို ၊ သူများတကာတွေ လိုးနေကြတာကိုလည်း မျက်ဝါးထင်ထင် ကြည့်လိုသည့် အာသီသလေးတွေ ရှိနေကြသည်..။

ယခုလို အာသီသများ ပွင့်အံစေ့ဆော်မှုဖြင့်  နှစ်ယောက်သား အလိုလို လှုပ်ရှားကာ သွားချောင်းကြည့်လိုက်မိခြင်း ဖြစ်လေသည်.။  ကိုအောင်မြတ်က သူမတို့၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေကို ( အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ) တစ်တီတူးထောင်ကလေး လိုးနည်းပုံစံဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးနေသည်ကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး မြင်ကြရသောအခါ ညီအစ်မနှစ်ယောက်မှာ ဟာခနဲ ဟင်ခနဲ ဖြစ်ကုန်ကြလျက် ၊ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်လိုက်မိကြသည်..။

အံသြတုန်လှုပ်မှုနှင့်အတူ ၊ ရမ္မက်ဇောများကလည်း ထူးခြားစွာ နိုးကြွပြင်းထန်လာကြသည်.။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ရုတ်တရက် ဖက်မိကြရာမှ ထိုသို့ မိန်းမချင်း ထိတွေ့ဖက်ပွေ့ရမှု ၊ ဖီလင်ဆန်းကို လည်း အသည်းတုန်အူတုန် ခမန်း ခံစားရကာ ၊ ပို၍ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်မိကြသည်..။ ဒါတင်မက တစ်ယောက်ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်က လက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်မိကြသည်..။ 

ဤအလုပ်များကို ပေါက်ကွဲလောင်မြိုက်သော ကာမစိတ်ဇောအဟုန်၏ လွှမ်းမိုးမှုဖြင့် ခင်မေကျော်တို့ အလိုအလျောက် ဆက်တိုက်လုပ်ပစ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်..။  အသိစိတ်တွေ ပြန်ဝင်လာတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က အတင်းပွေ့ဖက်ကာ စောက်ပတ်များကို အပြန်အလှန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ပြင်းပြင်း ပွတ်နှိုက်မိနေကြလေပြီ..။ ဖီလင်တွေကလည်း အရမ်းကို တက်နေကြပြီး ၊ တစ်ယောက်ထမီကို တစ်ယောက် ဆွဲချွတ်တာလား ၊ မိမိတို့ဖာသာ ချွတ်ချလိုက်မိကြသလား အလိုလိုပြေကျကုန်တာလား ၊ သေသေချာချာပင် မပြောနိုင်..။  သူမတို့၏ ခါးမှ ထမီတို့ကလည်း တင်းတင်းခိုင်ခိုင် မရှိတော့ပဲ ပြေပြေလျောလျော ဖြစ်ကုန်ကြပြီ..။  အစ်မထက်စာလျင် ပို၍ ရဲတင်းသွက်လက်သော ခင်မေသော်က ခင်မေကျော်၏ လျော့တိလျော့ရဲ ဖြစ်နေသော ထမီကို ကွင်းလုံးပုံကျသွားအောင် ဆွဲချွတ်ချပစ်သည်..။

ထမီလျော့ခနဲ ကျွတ်ကျလျက် အတွင်းခံပင်တီ ကျန်သောအခါ ပင်တီ၏ ခွဆုံအောက်သို့ ညာလက် ထိုးသွင်းလျက် ခင်မေကျော်၏ ပကတိ စောက်ပတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်ပေးရင်း ထိုးထိုးကလိပေးသည်..။ ကျန်လက်ဖြင့် မိမိ၏ ထမီကိုပါ အောက်သို့ ပုံကျသွားအောင် ဆွဲချပစ်လိုက်သည်..။  ခင်မေကျော်က အတွင်းခံပင်တီဘောင်းဘီပေါ်မှ လက်တင်၍ ခင်မေသော်၏ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးသည်..။

ဒါကို ခင်မေသော်က အားမရနိုင်ပဲ ၊ ဘယ်လက်ဖြင့် မိမိ၏ ပင်တီခွဆုံအသားနေရာကို ဘေးဘက်လိပ်ကျ ၊ အဖုတ်ပေါ်လွင်လာအောင် ဆွဲဖယ်ပေးသည်..။  ဤသို့ဖြင့် ခင်မေကျော်မှာလည်း ညီမ၏ ပကတိ စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်ကလိပေးသော အခြေအနေသို့ ရောက်သွားကြလေတော့သည်..။

------------------------x------------------------------x-----------------------------

ကိုစိုးထိုက်သည် ခင်မေနော်ကို ပါကင်ဖွင့်လိုးပြီးနောက် ၊ သုတ်ရည်များကို စောက်ပတ်ထဲတွင် မထည့်ပဲ ဆီးစပ် ၊ ဝမ်းဗိုက်တို့အပေါ်သို့ ပန်းထုတ်ပေးခဲ့သည်..။  ထို့နောက် သူ့ထုံးစံအတိုင်း ကောင်မလေးကို ခုတင်ပေါ်တွင် ထားပစ်ခဲ့ကာ ၊ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်..။  ထိုသို့ထွက်အလာတွင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းအဝတွင် ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့ညီအစ်မ ထမီတွေကျွတ်ကျလျက် ၊ တစ်ယောက်ပေါင်ကြား တစ်ယောက် နှိုက်ပွတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့လည်း ချောင်းကြည့်နေကြသည်ကို လှမ်းတွေ့လိုက်သည်..။  ချက်ချင်းပင် အခြေအနေ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်သည်ကို စဉ်းစားမိသည်..။  မိမိတို့ တဝကြီး အပျော်ကျူးနိုင်သည့် အခွင့်အလမ်းကိုလည်း တွေးမိသည်..။

ကိုစိုးထိုက်သည် မပွင့်တပွင့် ဖြစ်နေသော တံခါးကို သွား၍ သော့ခတ်ကာ ပိတ်သည်..။ ပြီးတော့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ရှိရာသို့ အသာပင် ချဉ်းကပ်သွားသည်..။ ခင်မေကျော်တို့မှာမူ အိပ်ခန်းထဲတွင် မိမိတို့၏ မိခင်ကြီး အပြတ်အလိုးခံရကာ အရူးအမူး ဖြစ်ပျက်နေပုံကို ချောင်းကြည့်ရင်း မိမိတို့အချင်းချင်းလည်း  တစ်ယောက်စောက်ပတ် တစ်ယောက် ပွတ်ကလိလိုက် ၊ နို့တွေကိုင် ဖင်တွေကိုင် လုပ်လိုက်နှင့် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေကြသည်..။  သူတို့ဝတ်ထားသော  အပေါ်အင်္ကျီများ၏ ကျယ်သီးအချို့ပင် ပြုတ်ကာ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်၍ နေလေပြီ..။ အနားသို့ ကိုစိုးထိုက် ရောက်လာသည်ကိုပင် မသိကြပေ..။

“ ဘယ်လိုလဲ…၊ ဖီလင် သိပ်တက်နေကြသလား….”

ကိုစိုးထိုက်က ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။ ခင်မေကျော်နှင့် ခင်မေသော်တို့မှာ မထင်မှတ်သောအဖြစ်ကြောင့် အံ့အားသင့်ကုန်ကြသည်..။  ဘာလုပ်ရမည်မှန်း မသိဖြစ်သွားခိုက် ၊ ကိုစိုးထိုက်က ညီအစ်မနှစ်ယောက်အား ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်  သိုင်းဖက်ကာ ၊ အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွင်းလာခဲ့သည်..။  အံ့အားသင့် ၊ စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ထန်ကာ ဘာလုပ်ရမည် မသိဖြစ်နေသော ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည်လည်း ကိုစိုးထိုက်ဆွဲခေါ်ရာနောက် ကန့်လန့် ကန့်လန့်နှင့် ပါလာလေတော့သည်..။

ကိုအောင်မြတ်၏ ပညာအပြည့်ဖြင့် အားပြင်းပြင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးတာခံရင်း ဒေါ်တင်တင်မေသည် သုံးကြိမ်သုံးခါ ပြီးခဲ့ရလျက် ယခု လေးကြိမ်မြောက် ပြီးလုလု အခြေအနေသို့ ရောက်နေသည်..။  ဤအချိန်မှာပင်  အိပ်ခန်းထဲသို့ မိမိ၏ သမီးကြီးနှစ်ယောက်ကို ကိုစိုးထိုက်က ပွေ့ဖက်ဆွဲခေါ်သွင်းလာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ မြင်ရသည်..။

သမီးနှစ်ယောက်၏ အောက်ပိုင်းတွင် ထမီကျွတ်ကာ ၊ အတွင်းခံပင်တီ ခွကြားနေရာများ ဘေးသို့လိပ်၍ စောက်ပတ်များ အထင်းသားပေါ်နေလျက် ၊ အဖုတ်တွေကလည်း ဖူးရွမို့ဖောင်း အရည်ရွှမ်းနေမှု ၊ အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီများ ကျယ်သီးအချို့ပြုတ်ကာ ဖရိုဖရဲ ရှိနေမှု ၊ မျက်နှာသွေးရောင်လျှန်းလျက် မျက်ဝန်းများ လက်လက်တောက်နေမှုတို့ကို  တွေ့ရတော့ ဘယ်လိုအခြေအနေ ဆိုက်နေကြသည်ကိုလည်း ချက်ချင်း နားလည်သည်..။ 

ထိုသို့မြင်ရတွေ့ရမှုက ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ရမ္မက်ဇောကို တစ်နည်းတစ်ဖုံ ထန်ပြင်းစေပေရာ..၊ အထွေအထူး ဘာမျှ ပြောမနေနိုင်..။ ကိုအောင်မြတ် လိုးဆောင့်တာကိုသာ မက်မောလိုလားတပ်မက်စွာ ဆက်၍ ခံနေသည်..။ ပြီးလုလု အခြေအနေတွင် ကာမစိတ် ငယ်ထိပ်ရောက်အောင် တက်ကြွ၍ ရမ္မက်၏ ကျေးကျွန် အဖြစ် ပီပြင်စွာ ရောက်နေရသူ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မိခင်တစ်ယောက်အနေဖြင့်  သမီးနှစ်ဦး အမြင်မတော်စရာ ဖြစ်နေသည်ကို ထိန်းသိမ်းကာကွယ်ပေးဖို့ကိုပင် သတိမရနိုင်ရှာတော့ပါ…။

“ သူတို့ အမေ အလိုးခံနေတာကို ၊ ဒီနှစ်ယောက် ချောင်းကြည့်ပြီး တစ်ယောက်စောက်ပတ် တစ်ယောက် နှိုက်ကလိနေကြတာကို ငါတွေ့လို့ သူတို့လည်း အလိုးခံချင်နေတာပဲ ဆိုပြီး ငါက ဒီခေါ်သွင်းလာတာ…။ လာကွာ…သူတို့ကို ဖိုက်ပေးလိုက်အုန်း…”

ကိုစိုးထိုက်မှာ ခင်မေနော်ကို လိုးပြီးကာစ လီးချက်ချင်း ပြန်မတောင်နိုင်သေးသောကြောင့်  ကိုအောင်မြတ်ကို ပြောလိုက်သည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း အထာပေါက်သည့်အတွက် ဒေါ်တင်တင်မေကို အပြတ်ဆောင့်လိုးနေရာမှ လီးကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး သူနှင့် လက်လှမ်းမီရာ အနီးကပ်ဆုံးတွင် ရှိနေသော ခင်မေသော်ကို လှမ်း၍ ဆွဲသည်..။

“ ဟိတ်…ဘယ်သွားမှာလဲ….”

ပြီးလုပြီးခင် ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေချိန် လိုးဆောင့်နေသော လီးချောင်းကြီး စောက်ပတ်မှ ပြုတ်ထွက်သွားသောကြောင့် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဆန့်တငံ့ငံ့နှင့် မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာ ၊ ကမန်းကတန်း ပြောသည်..။  ကိုအောင်မြတ်ကတော့ ခင်မေသော်ကို ခုတင်ပေါ် အမြန်ဆွဲတင်ကာ ပက်လက်လှန်ချပြီး အပေါ်တက်ခွသည်..။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်ထားဆဲဖြစ်သော်လည်း  အဖုတ်ကတော့ ပေါ်နေသည်မို့ လီးတေ့ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်သည်..။

“ အားပါးပါး….အီး…ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါ….ဦးရဲ့….နာတယ်….ဟင့်ဟင့်……..”

လီးအသွင်းကြမ်းကာ တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်သွားသည်မို့ ခင်မေသော် အော်လိုက်မိသည်..။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်လည်း ကိုအောင်မြတ်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီး၍ တွန်းသည်..။  သည်အခြေအနေတွင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက် ကိုင်ပစ်ဖို့လိုသည်ကို နားလည်သည့်အတိုင်း ကိုအောင်မြတ်သည် လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် တရကြမ်း ဆောင့်လိုးသည်..။ ခင်မေသော် တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေသည်..။

“ ဒီမှာ…..နောက်တစ်ယောက်လာပြီ….”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို ခင်မေကျော်ကို ခုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲတင်ကာ တွန်းလှဲသည်..။  ညီမ၏ ဘေးနားတွင် ခင်မေကျော် ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သည်..။ ထိုအခါ ကိုအောင်မြတ်လည်း ခင်မေသော်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို အမြန်ဖြုတ်ကာ ခင်မေကျော်ပေါ်သို့ ကမန်းကတန်း တက်ခွသည်..။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်စရာမလိုပဲ ပေါ်လွင်နေပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်ကြီးတွင် လီးတေ့၍ တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဝင်အောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ရာ …ခင်မေကျော်၏………

“ အမလေး……..နာတယ်…..အား…..အရမ်းကြီးပဲ….”

ဟု အော်ဟစ်လိုက်သံ ပေါ်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က လီးသွင်းအပြီး တအားဆောင့်လိုးပေးပြန်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကလည်း မြန်ပါသည်..။ ခင်မေကျော်ကို ခုတင်ပေါ် တင်ပေးပြီးနောက် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေကို ပါ လှမ်းဆွဲကာ သမီနှစ်ယောက်ရှိရာသို့ တွန်းပို့ ဆွဲလှဲပစ်လိုက်ပြန်သည်..။  ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခင်မေကျော်၏ ဘေးနားတွင် ပက်လက်ကလေး လန်လျက်သား ကျသွားသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း မနှေးပါ…။ ခင်မေကျော် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဒေါ်တင်တင်မေ ဘက်ကို ကူးသည်..။

ဒေါ်တင်တင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဝင်အောင် ဖိထိုးသွင်းပြီးနောက် ဆောင့်လိုးသည်..။

“ အို….ကောင်းလိုက်တာ…..ဆောင့်ပါ….တအားဆောင့်ပေးစမ်းပါ……..ဆောင့် ဆောင့်…အင်း…….အီး………”

ပြီးလုလုဖြစ်နေသော ဒေါ်တင်တင်မေသည် သမီးနှစ်ယောက်ရှိနေသည်ကိုပင် မရှက်နိုင်ပဲ ပါးစပ်မှ ပြောကာ ကိုအောင်မြတ်ကို အတင်းပင် ဖက်ထားသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က လေးငါးချက်သာ ဆောင့်ပေးပြီး  ခင်မေသော်ဖက်သို့ အမြန်ပြန်ကူးသည်..။  ခင်မေသော်ကို သုံးချက် ဆောင့်လိုးပေးပြီး ၊  ခင်မေကျော်ထံကူးကာ သုံးချက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြန်ပါသည်..။

ပြီးတော့ ဒေါ်တင်တင်မေ ထံ ပြန်ကူးလာသည်..။

“ ကျန်တဲ့ တစ်ယောက် ငါ သွားဆွဲခေါ်လာအုန်းမယ်….”

ဟု ကိုစိုးထိုက်က ပြောကာ အပြင်သို့ အမြန်ထွက်သွားသည်..။ ခင်မေနော်ကို ဆွဲခေါ်လာကာ  ခုတင်ပေါ်တင်ပြီး  ခင်မေသော့်ဘေးနားတွင် ပက်လက်ဖြစ်အောင်  လုပ်ပေးသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က အမေနှင့် သမီးသုံးယောက်တို့ကို တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်ကူးကာ အလှည့်ကျ လိုးပေးသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခေါင်းရင်းဘက်သွားကာ ခင်မေနော်မှ အစပြုကာ အစဉ်လိုက် မိမိလီးကို  အစုတ်ခိုင်းသည်..။  သူ၏ လီးတောင်လာတော့ ညီအစ်မသုံးဖော်နှင့်  မိခင်ကြီးတို့ကို တန်းစီ၍ တစ်ဘက်နှစ်ယောက်စီ ခေါင်းချင်းဆိုင် လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး ၊ ကိုအောင်မြတ်နှင့်အတူ အလှည့်ကျ လိုးသည်..။

ကိုအောင်မြတ်က စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ ပြောင်းလိုးသလို ၊ ကိုစိုးထိုက်ကတော့ စောက်ပတ်တွေကိုလိုးလိုက် ၊ ပါးစပ်တွေထဲ လီးထိုးသွင်းကာ အစုပ်ခိုင်းလိုက်နှင့် ကာမပွဲတော်ကြီးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ဆင်နွှဲသည်..။

ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် သမီးများမှာလည်း မကြုံဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားရလျက် အပီအပြင် အရသာတွေ့ကာ နေကြလေတော့သတည်း………။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၄ )

ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကိုစိုးထိုက်ပေါင်ပေါ် မေမေက တက်ခွဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ၊ သူ့အင်္ဂါထဲ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ တန်ဆာကြီး ဝင်လာအောင် ဖင်ကြီး ဖိချသွင်းယူနေကာ ၊ မေမေ အရမ်းဟော့ပြီး လှုပ်ရှား ကော့ပျံနေတာတွေကို ကြည့်ရင်း ကျမ ဟာလည်း  ထူးထူးခြားခြားကို ရမ္မက်ထန်ပြင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာရပါသည်..။  နှာထန်လာနေတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ရှင်..။ ကျမရဲ့ ပေါင်ခွကြားက မိန်းမအင်္ဂါဟာ အစေ့လေးဆိုရင် ကော့ထောင် ကြွရွတက်နေလိုက်တာ ..ကျိန်းစပ်စပ်နဲ့ နာသလိုလိုတောင် ဖြစ်လာရတယ်..။ 

ကျမဝတ်ထားတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီခွနေရာကို အစေ့က ထိုးဖောက်ပစ်တော့မလောက်ကို ဖြစ်နေတာ..။  ကျမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ချောင်းဟာလည်း  အငြိမ်မနေနိုင်ကြတော့ပါဘူး..။  တဆတ်ဆတ် တုန်သွားလိုက် ၊ ဟသွားလိုက် ၊  စေ့သွားလိုက် ၊ကွေးသွားလိုက် ၊ ဆန့်သွားလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုး လှုပ်ရှားနေကြတယ်..။  မေမေတစ်ယောက် ဖီလင်တွေ တက်နေသလို ကျမလည်း စိတ်တွေ အရမ်းထကြွနေရတာပါ..။  ကျမဟာ ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုယ် ပြန်ကိုင်မိ နှိုက်မိတယ်..။  ကျမရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါကို လက်နဲ့ အုပ်ပွတ်မိလား ပွတ်မိရဲ့..။ လက်ဝါးစောင်းနဲ့ ဖြတ်ပွတ်မိလား ပွတ်ရဲ့..။ အို …အဲဒီလို လုပ်နေရာကနေ ထမီအောက် လက်ထည့်သွင်း ဘောင်းဘီခွဆုံနေရာကို ဘေးတွန်းဖယ်လို့ ကိုယ့်တန်ဆာ အကွဲကြောင်းကို လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးမွှေမိတဲ့ အထိကို  ဖီလင်တွေ တက်လာရပါတယ်.. ။

ဒီလိုလုပ်ပေမယ့် အဟုန်ပြင်းပြင်းနဲ့ နိုးထနေတဲ့ ကျမရဲ့ ရမ္မက်အာသာကတော့ မပြေနိုင်ဘူး..။  မျက်စေ့ရှေမှောက်မှာ အမေတစ်ယောက်လုံး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီး စပ်ယှက်နေပုံကလည်း ကျမရဲ့ ရမ္မက်ဇောအဟုန်ကို စိတ်ထသည်ထက် ထလာအောင် နိုးကြစေတာကိုး..။  လက်လောက်နဲ့ အားမရနိုင်တော့ဘူး..။  ယောက်ျားတန်ဆာနဲ့ တူတဲ့  တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် အချောင်းတစ်ခုခုနဲ့မှ ဖြစ်တော့မယ်..။  မေမေတို့ ဖြစ်ပျက်နေကြပုံတွေကိုလည်း မျက်စေ့က မခွာနိုင်ဘူး.။  မလွတ်တမ်း ကြည့်ချင်နေတယ်..။  

ဒါကြောင့် လက်လှမ်းမှီရာမှာ ဘာများ ရှိမလဲလို့ ကမန်းကတန်း ရှာကြည့်လိုက်တော့..လားလား…အိပ်ခန်းတံခါးဝလေး ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခရမ်းသီး ခပ်ရှည်ရှည်ထွားထွား တစ်လုံးကို တွေ့ရပါရောလား..။  အဲဒီအချိန်တုံးက  ကျမဟာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေ ၊ ရမ္မက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး စိတ်အပြတ် လှုပ်ရှားနေတာမို့ ခရမ်းသီး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အိပ်ခန်းတံခါးဝနား ရောက်နေတယ်ဆိုတာကို တွေးတောစဉ်းစားဖို့တောင် သတိမရနိုင်ခဲ့ဘူး..။ ကိုယ်လုပ်ချင်တာ ရတာကိုပဲ အားရဝမ်းသာဖြစ်ပြီး ခရမ်းသီးကို အမြန်ကောက်ယူလိုက်ပါတယ်…။

ခရမ်းသီးက တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်ပြီး အလုံးက လက်နဲ့ ဆုပ်မိတယ်ဆိုရုံလေး လောက်တုတ်တယ်..။ အနေတော် ဆိုက်တော်လို့တောင်ဆိုရမယ်..။  လိုချင်နေတာကို အလွယ်ရလိုက်တာမို့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ အဲဒီ ခရမ်းသီးကို ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပြီး ကျမရဲ့ တန်ဆာထဲ ထိုးထည့်လိုက်မိတယ်..။  ကျမဟာ ကိုယ့်တန်ဆာကို ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုင်ပွတ်ထားတာတို့ ၊ အကွဲကြောင်းမှာ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ မွှေတာတို့ လုပ်ဖူးခဲ့ပေမယ့် ဒီလိုမျိုး ခပ်ရှည်ရှည် အရာတွေကိုတော့ တန်ဆာထဲ ထိုးထည့်တာမျိုး မလုပ်ဖူးသေးပါဘူး..။

အခုမှ စိတ်ကလည်း အရမ်းထ ၊ ဟိုဥစ္စာအထဲကလည်း အရမ်းယားနေချိန်မှာ ခရမ်းသီးကလည်း အလွယ်တကူ တွေ့တာမို့  ဆွဲယူထိုးသွင်းလိုက်တာပါ..။  စိတ်ကလည်း အရမ်းဖြစ်နေတာကြောင့် လုပ်တာကိုင်တာမှာလည်း ဇောသန်နေတယ်..။  ထိုးထည့်လိုက်တာ ခရမ်းသီးဟာ လျှောဆို ကျမဥစ္စာထဲ ဝင်သွားပါတော့တယ်..။ အထဲမှာ ပူကနဲဖြစ်တယ်..။  စစ်ခနဲလည်း နာတယ်..။  ပြီးတော့ ပူနွေးနွေး အရည်တွေလည်း ယိုစီးထွက်ကျလာတယ်…။ အဲဒီအချိန်မှာ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ ဆယ်လူလာ မြည်လာပြီး ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်စကားပြောတာကို ကျမတွေ့ရတယ်..။ 

အင်း…ကျမကြိတ်ပြီး စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်မျိုးလေ..။  မေမေကိုယ်တွေ့ ကြုံနေရပြီ..။  ကျမဟာ ဒါကို အရမ်းပဲ စိတ်ဝင်စားနေတာဆိုတော့ ပိုလို့တောင် စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်မိတယ်…။  ကျမရဲ့ အာရုံတွေ အားလုံး မေမေတို့ဆီ စူးနစ်ရောက်ရှိနေတယ်..။  လက်နဲ့ ကိုင်ထားတဲ့ ခရမ်းသီးကိုတော့ အလိုအလျောက်ပဲ ကျမဟာလေးထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ပေးနေတယ်..။

အိုး…..ကောင်းလိုက်တာကတော့ ပြောမနေနဲ့…။ ကြည့်ရတာကလည်း ကောင်း..၊ ခရမ်းသီးနဲ့ လိုးရတာကလည်း ကောင်း ၊ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့တောင် ကျမရဲ့ ရင်သားတွေကို ကိုင်ပွတ် ဆုပ်နယ်နေမိတယ်…ရှင့်….။

.........................................................................................................................................

ကိုအောင်မြတ်သည် ရေခဲသေတ္တာနောက်တွင် မျက်ကွယ်ယူ ပုန်းအောင်းနေလျက် ခင်မေနော်၏ လှုပ်ရှားလုပ် ဆောင်နေမှုအဝဝကို အသာပင် စောင့်ကြည့်နေသည်..။

အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးနေကြပုံကို ခင်မေနော် ချောင်းကြည့်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာနေသည်ကို  တွေ့ရသည်…။  ကိုအောင်မြတ်က အတော်ကို သဘောကျသွားသည်..။  သည်အတိုင်းဆိုလျင် သူချထားသော  ခွင်က အပြတ်မိနေပြီ..။  ခင်မေနော်ကို ရဖို့ကလည်း  သေချာသလောက် ရှိနေပြီ..။  လိုအပ်လျင် ချက်ချင်း ပုန်းကွယ်နေရာမှ ထွက်ကာ ကြိုတင်စိတ်ကူးထားသည့် အစီအစဉ်များအတိုင်း ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားရန် အသင့်ပြင်ထားသည်..။  သူ့လက်ထဲတွင် ကြိုးတစ်ချောင်းနှင့် ဗြက် လက်လေးလုံးသာသာ အရှည်တစ်ထွာကျော်ကျော် ရှိနေသော ပလာစတာတစ်ခုကလည်း အဆင်သင့်..။

ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း ခင်မေနော် စိတ်ထကြွ ဖီလင်တွေတက်ကာ ၊ ပေါင်ကြားကို လက်ရောက် ကိုင်ပွတ်တာ မြင်ရတော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ ပို၍ သဘောကျသွားသည်..။  သည်လို အသက်ငယ်ငယ် အပျိုမလေး ဖီလင်တက်ကာ ကိုယ့်လက်ကိုယ်သုံး အာသာဖြေနေပုံမှာ ကြည့်ကောင်းသည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ်သည် မလှုပ်ရှားသေးပဲ  အသာငြိမ်၍ နေသည်..။  ယခုဆို မိမိဝင်လျင်ရပြီကို  သိသော်လည်း မဝင်သေးပါ..။ ထို့နောက် လိုရမယ်ရ အဆင်သင့်ချထားသော ခရမ်းသီးကို ခင်မေနော် ကောက်ယူကာ အသုံးချသည်ကို တွေ့ရပြန်တော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ လက်ခမောင်းခတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေပင် ပေါ်လာသည်..။

ထိုခရမ်းသီးမှာ သွေးတိုးစမ်း လောင်းကြေးထပ်သည့် သဘောမျိုးဖြင့် ကိုအောင်မြတ်က အိပ်ခန်းတံခါးပေါက်နားတွင်  ကြိုတင်ချပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ခရမ်းသီးကို တွေ့သွားကာ ခင်မေနော် သံသယစိတ်ဖြစ်၍ ဟိုသည် အကဲခတ်လိုက်ကြည့်လျင် ကိုအောင်မြတ်က ပုန်းနေရာမှ အမြန်ခုန်ထွက်ကာ လှုပ်ရှားတော့မည် ဖြစ် သည်..။

ထိုသို့မဟုတ်ပဲ  ခင်မေနော်က ခရမ်းသီးကို တွေ့ခြင်းမရှိလျင် ဖြစ်စေ ၊ သို့တွေ့သော်လည်း  တစ်စုံတစ်ရာ သံသယမဝင်လျင်ဖြစ်စေ ၊ ကိုအောင်မြတ်က အခြေအနေကို စောင့်ကြည့်ကာ သင့်လျော်သလို လှုပ်ရှားမည် ဖြစ်သည်..။  ကိုအောင်မြတ် ကြိုတင်တွက်ဆထားသလို မဟုတ်ပဲ ၊ ခင်မေနော်က ခရမ်းသီးကို ကောက်ယူကာ သူမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပစ်လိုက်သည်ကို  မြင်ရတော့ ကိုအောင်မြတ်မှာ “ ဒီကောင် မလေး..တကယ်ပဲ ထရွနေတာပဲကိုး…”  ဟုပင် စိတ်ထဲမှ တွေးလိုက်မိသည်..။

မိမိအတွက် အစစအရာရာ အိုခေစိုပြေဖို့ သိပ်ကို သေချာနေပြီကိုလည်း  နားလည်လိုက်သည်..။  သူ့အမေနှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ လိုးကြဆော်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ဖီလင်တက် ၊ ရမ္မက်ထကာ ကိုယ့်အဖုတ် ကိုယ် ခရမ်းသီးနှင့် ပင် ထိုးကလိနေလေပြီ ဖြစ်သော ခင်မေနော်ကို  မိမိက ဝင်လိုးလိုက်လျင် ဘာမှ မခက်ခဲတော့..။  အဆင်ပြေနိုင်သော်လည်း ကိုအောင်မြတ်က သည်လိုအေးအေးဆေးဆေးဝင်၍ ချသည်ထက် ၊ ကောင်မလေးစိတ်လဲ ပိုလှုပ်လှုပ်ရှားရှားနှင့် စွဲမက်သွားစေရအောင် မိမိ ကြိုတင် အစီအစဉ်ချထားသည့်အတိုင်းသာ လှုပ်ရှားသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်သည်..။

အိပ်ခန်းထဲတွင်မူ ကိုစိုးထိုက်သည် ဖုန်းခပ်မြန်မြန်ပြောကာ လက်စသတ်ပြီးနောက် ဒေါ်တင်တင်မေကို ဆက်၍ လိုးဖို့လုပ်လေသည်..။

“ အစ်မကြီး…ပြီးသွားပြီလား…..”

ဆယ်လူလာကို အသာပြန်ချကာ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်ဆုံတစ်တစ်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်လိုက်ရင်း မေးသည်..။

“  အင်း……”

ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပြန်ဖြေသံက မောမောလျလျလေး….။

“ ကျနော်တော့ မပြီးသေးဘူး….၊ လီးလည်း တောင်နေတုန်းပဲ…..”

“ ဒါဆို ဆက်ချလေ….. ကျုပ်ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေးရမလား….”

“ တစ်မျိုးပြောင်းပြီး ချရအောင်….”

“ ရတယ်…..ဘယ်လို ချမှာလဲ…..”

“ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်ပြီး ခုတင်ပေါ်လက်ထောက်ကုန်းပေး….နောက်ကနေ ချမယ်….”

ကိုစိုးထိုက်က သူလိုးချင်သည့် အနေအထားကို အားမနာတမ်းပင် ပြောသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေလည်း ကိုစိုးထိုက်လိုးတာကို ဆက်၍ ခံရန်အတွက် ကိုစိုးထိုက်၏ အပေါ်တက်ခွထားရာမှ ဖယ်ဆင်းသည်..။  အဖုတ်ထဲမှ လီးချောင်းကြီးပြုတ်ထွက်သွားသံ  ပြွတ် ခနဲ မြည်သည်..။  ကျွတ်ထွက်လာသော လီးကြီးတရမ်းရမ်း ဖြစ်သွားပုံမှာ သည်လီးကြီးနှင့် ဆက်လိုးတာခံရမည့် ဒေါ်တင်တင်မေရော ၊ ချောင်းကြည့်နေသော သမီး ခင်မေနော်ကိုပါ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားသွားစေသည်..။

ဒေါ်တင်တင်မေသည် ကိုစိုးထိုက် လိုးချင်သည်ဆိုသော အနေအထားအတိုင်း  ခုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ခြေချကာ ရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မွေ့ယာပေါ်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်လေသည်..။  ပေါင်တန်ကြီးများ တုတ်ဖြိုးသွယ်တန်းနေမှုနှင့် တင်ပါးဆုံကြီး ကားအိထစ်နေမှုတို့က အပီအပြင်..။  လိုးထားလက်စ စောက်ပတ်ကြီးက မို့ဖောင်းပြူးထွက်ကာ အရည်ကြည်တွေ တရွှမ်းရွှမ်းနှင့် …။ ကိုစိုးထိုက်သည် သူလိုးတာခံဖို့အသင့် ကုန်းလျက်သားရှိနေသော ဒေါ်တင်တင်မေထံသို့ အသာလျှောက်လှမ်း ချဉ်းကပ်လာသည်..။

လီးကြီးက ပေါင်ခွကြားမှ မတ်မတ်ကြီးတောင်လို့…။ အနားသို့ ရောက်သောအခါ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ကျကျနန ဆွဲဖြဲ၍ ဖင်ဝကို ကြည့်သည်..။  စအိုပေါက် အာတာတာပြဲတဲတဲလေးက ကြည့်ရတာ အသည်းယားစရာ..။ ကိုစိုးထိုက်က ထိုဖင်ပေါက်လေးပေါ်သို့ တံတွေးတစ်ချက် ထွေးချလိုက်သည်..။

ဖင်ဖြဲခံလိုက်ရသောအခါတွင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဆတ်ခနဲပင် တစ်ချက်တုန်သွားသည်..။ မိမိကို ဖင်များချမလားဟုလည်း စိတ်ထဲက တွေးမိသည်..။  ကိုအောင်မြတ် လိုးတာခံထားရပြီးပြီမို့ ဖင်လိုးခံရတာ အရမ်းနာ၍ အရမ်းလည်း ကောင်းသည်ကို  ဒေါ်တင်တင်မေ နားလည်ထားသည်..။ ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးအထွေးခံရသောအခါတွင်မူ ၊ မိမိ ဖင်ချခံရတော့မည်ဟု သဘောပေါက်သွားသည်..။ ကြောက်လည်း ကြောက်လာသည်..။ စိတ်လည်း လှုပ်ရှားလာသည်..။

“ အို…..အို…..ဖင် ..ဖင်..ချမလို့…လား…..ဟင်…..”

ဒေါ်တင်တင်မေက ခေါင်းလေး နောက်ငဲ့ကာ ကိုစိုးထိုက်ကို မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်ရင်း ကတုန်ကယင်လေး မေးလိုက်သည်..။

“ ခင်ဗျားက ဆုံတော်တော်ကောင်းတာဆိုတော့ ဖင်ချချင်လာတာပေါ့….”

ကိုစိုးထိုက်သည် ကိုအောင်မြတ်လောက်တော့ ဖင်ချမှုတွင် ဇောမသန်ပါ..။ ဒါပေမယ့် ရံဖန်ရံခါတွင်တော့ ဖင်ချတတ်သည်…။ ယခု ဒေါ်တင်တင်မေမှာ တင်ပါးဆုံအနေအထား အချိုးကျလှပပြီး စအိုပေါက်ကလည်း စူတူတူနှင့် သန့်စင်သောကြောင့်  ဖင်ချဖို့  စိတ်ကူးရလာခြင်း ဖြစ်သည်..။  ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ဖင်လိုးခံရသည့် ထူးခြားသော ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားဖူးပြီးသော်လည်း နာကျင်မှာကို တော့ အတော်လေးလန့်နေသည်..။  သူမ၏ ဖင်မှာ ကိုအောင်မြတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးထားခဲ့ပြီးကာစမို့ ၊ ကျိန်းစပ်နာကျင်နေဆဲမဟုတ်လား…။

“ ဟို…ဟို….ကိုအောင်မြတ် စောစောကပဲ ချထားလို့ ကျုပ်ဖင် အရမ်းကျိန်းပြီး နာနေသေးတယ်….၊ အခု ထပ်ချရင် ဖြစ်ပါ့မလား…..ဟင်….”

ဒေါ်တင်တင်မေက ကြောက်ကြောက်နှင့် မေးရှာသည်..။

“ ရပါတယ်…ဗျ…ကျနော်က အောင်မြတ်လို ကြမ်းကြမ်း မချပါဘူး…၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လုပ်မှာပါ….”

............................................................................................................

သူ့အမေကို ဖင်ချတော့မည်ဆိုသော စကားများကို ကြားရတော့ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သမီးခင်မေနော်လည်း ထိတ်ထိတ်လန့်လန့် ဖြစ်သွားတယ်..။ ဒီလို သဘာဝမဟုတ်ပဲ စအိုပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး ဖင်လိုးတဲ့ကိစ္စဟာလည်း အပြင်လောကမှာ တကယ်လုပ်လို့မရဘူးလို့ ခင်မေနော်က ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်..။ ထို့ပြင် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့ ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများအရ သူမ၏ အမေကို  ကိုအောင်မြတ်က ဖင်လိုးခဲ့သည်မှာ မကြာသေးကြောင်းကိုလည်း ခင်မေနော် သိလိုက်ရသည်..။

ဤအတိုင်းဆိုလျင် ကိုအောင်မြတ်လည်း အိမ်ထဲတွင် ရှိနေပေလိမ့်မည်…။ အိပ်ခန်းထဲတွင်တော့ မတွေ့ရသောကြောင့် ဘယ်ရောက်နေသနည်းဟု စဉ်းစားသည်..။  တစ်ဆက်တည်းမှာပင် တစ်နေရာရာတွင် အသာပုန်းနေပြီး မိမိကို စောင့်ကြည့်နေတာများလားဟု တွေးမိတော့ ခင်မေနော် တုန်လှုပ်သွားသည်..။ အိပ်ခန်းထဲ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အသာခွာထွက်သည်..။ အနီးဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ပြင်သည်…။

အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့နှစ်ယောက် ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများကို ခင်မေနော်ကြားရသလို ကိုအောင်မြတ်လည်း ကြားရသည်..။ မိမိအမည် ပါလာသည်နှင့် ခင်မေနော်၏ အခြေအနေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားနိုင်သည်ကိုလည်း ကိုအောင်မြတ်က ချက်ချင်း တွေးမိသည်…။ မိမိထွက်၍ လှုပ်ရှားဖို့ အချိန်ရောက်ပြီဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ ပုန်းနေရာမှ လှစ်ဆို ထွက်လာသည်..။  ကိုအောင်မြတ်တွက်ထားသည့်အတိုင်းပင်..၊ ခင်မေနော်မှာလည်း စိတ်ထဲ သံသယဖြစ်ကာ စူးစမ်းကြည့်ဖို့ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အခွာတွင် သူမအနားသို့ ကိုအောင်မြတ် ရောက်သွားသည်..။  ကြိုတင် စီစဉ် ပြင်ဆင်အကွက်ချထားပြီးပြီမို့ ကိုအောင်မြတ်က ဆက်တိုက်ပင် လှုပ်ရှားသည်..။ 

မိမိအနားသို့ ရုတ်တရက် ကိုအောင်မြတ်ရောက်လာ၍ ခင်မေနော်မှာ အံ့အားသင့်ဖို့ပင် အချိန်မရလိုက်..။ ပါးစပ်ပေါ်သို့ ပလာစတာဖြင့် ကျကျနန ကပ်ပိတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်..။  ခင်မေနော် လန့်၍ အော်လိုက်သည့် အသံပင်လျင် ပါးစပ်ပိတ်ခံလိုက်ရမှုကြောင့် လည်းချောင်းတဝိုက်မှာပင် ပျောက်ကွယ်၍ သွားသည်..။

ပါးစပ်ကို ပိတ်ကပ်ပြီးသည်နှင့်  ကိုအောင်မြတ်က လျင်မြန်သွက်လက်စွာပင် ခင်မေနော်၏ လက်များကို နောက်ကျောဘက်ဆွဲယူကာ လက်ပြန်ကြိုး အကျအနတုတ်နှောင်လိုက်သည်.။  ကိုအောင်မြတ်သည် ထိုအလုပ်များကို  တိုတောင်းလှသော အချိန်လေးအတွင်း ဆက်တိုက်ပင် အလျင်အမြန်လုပ်ဆောင်လိုက်ရာ ခင်မေနော်တစ်ယောက် အသံလည်းမထွက်နိုင် ၊ လက်နှစ်ဖက်လည်း မလှုပ်ရှားနိုင် အပိုင်အနိုင်ပင် တုတ်နှောင်ဖမ်းဆီးခြင်းခံလိုက်ရရှာလေသည်..။  

သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ကိုယ်တိုင်ထိုးကလိကာ အာသာဖြေခဲ့သည့် ခရမ်းသီးရှည်ကြီးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ တပိုင်းတစ တပ်ရက်သားကြီး ရှိနေသည်..။  ကိုအောင်မြတ်၏ တုတ်နှောင်ဖမ်းဆီးမှုကြောင့် အစကပင် ပြေပြေလျောလျော ဖြစ်နေသော ထမီလေးမှာ အောက်သို့လျှော၍ ကျွတ်ကျရာ ခင်မေနော်လည်း လန့်ဖြတ်ပြီး ပေါင်းကြီးများကို စေ့ထားမိသည့်အတွက် ခရမ်းသီးရှည်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ ပြုတ်မထွက်ပဲ တပ်လျက်ကြီး ပါလာခြင်း ဖြစ်သည်..။

ထိုအချိန်မှာပင် အိပ်ခန်းထဲမှ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နာနာကျင်ကျင်အော်ဟစ်ညည်းညူသံများ ပေါ်လာသည်..။

“ အား…နာတယ်…..နာလိုက်တာ……အမလေးလေး…..သေပြီ…..ဖြေးဖြေး…..အားအား….”

ကိုစိုးထိုက်က သူမ၏ ဖင်ထဲ လီးကြီးထိုးသွင်း၍ အမျိုးသမီးအော်ဟစ်ညည်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  ဖင်ထဲ လီးတိုးဝင်လာသည့် ဝေဒနာဒဏ်ကို  ပြင်းပြစွာ ခံစားနေရသော ဒေါ်တင်တင်မေသည် သူမ၏ သမီး ခင်မေနော်ကို ကိုအောင်မြတ်ဝင်ရောက်တုတ်နှောင်ဖမ်းချုပ်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော လှုပ်လှုပ်ရှားရှား အသံများကို သတိမပြုနိုင်ရှာပေ..။  ထိုနည်းတူ ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ မိမိလီးထိုးသွင်းဖို့ကိုသာ အာရုံစူးစိုက်နေသည့်အတွက် အိပ်ခန်းပြင်ပမှ အသံဗလံများကို မကြားမိပေ…။

ကိုအောင်မြတ်သည် အမိအရ တုတ်နှောင်ဖမ်းမိသော ခင်မေနော်၏ ကိုယ်ကို စွေ့ခနဲပင် ပွေ့ချီကာ မယူသွားသည်..။  သည်အိပ်ခန်းဝနားမှာ လိုးဖို့ မသင့်လျော်သည့်အတွက် အနည်းငယ် အလှမ်းကွာသော နေရာ ( ခင်မေနော် အိပ်သည့်အိပ်ခန်း ) သို့ ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီမခေါ်သွားခြင်း ဖြစ်သည်..။ ပြေလျှောကျသွားသော ခင်မေနော်၏ ကျောင်းစိမ်းထမီလေးသည် သူမ၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ ဖင်လိုးခံနေရသော အိပ်ခန်းအဝင်တံခါးဝနား ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖရိုဖရဲလေး ကျန်နေခဲ့သည်..။

ခင်မေနော်၏ အိပ်ခန်းသည် အစ်မနှစ်ယောက်က အခန်းကို သော့မခတ်ထား…။ တံခါးကို သည်အတိုင်းစေ့ရုံစေ့ထားရာ ခင်မေနော်ကို ပွေ့ချီလာသည့် ကိုအောင်မြတ်အနေဖြင့် တံခါးကို ခြေထောက်နှင့် အသာတွန်းကန်ဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ လွယ်ကူအဆင်ပြေစွာ ဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်..။ ကိုအောင်မြတ်ခေါ်ရာနောက် ပါလာရလေသော ခင်မေနော်၏ စိတ်ထဲတွင်တော့ ခံစားမှုအမျိုးမျိုး ၊ အတွေးတွေ အဖုံဖုံတို့ဖြင့် သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား အာရုံထွေပြား၍ နေလေသည်..။  

ကောင်မလေး၏ သွေးသားတွေကတော့ ရိုးစင်းသဘာဝကျစွာပင် ဆူဝေလျက် ၊ ကာမအရသာကို လိုလားတမ်းတနေကြသည်..။ အလိုးခံချင်နေသည်..။ ငယ်ရွယ်သော အပျိုရိုင်းမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတွက် ရှက်ကြောက်မှုကလည်း ရှိနေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ဆွဲခေါ်သွားပြီး တက်လိုးတာကို လိုက်လျောလက်ခံရ ကောင်းမလား..၊ အတင်းငြင်းဆန်ရုန်းကန်ရကောင်းမလား ဟု ဝေခွဲမရ ဖြစ်လို့နေသည်..။

အလိုးခံချင်စိတ်လည်း ရှိသည်..။ အလိုးခံဖို့ မသင့်ဟူသော ဆင်ခြင်မှုလေးကလည်း အတန်အသင့် ရှိနေသေးသည်..။  ခင်မေနော်၏ စိတ်ကသာ နှစ်ခွနှင့် ဒွိဟဖြစ်နေသော်လည်း ၊ လက်ပြန်ကြိုးတုတ်နှောင် ပါးစပ်ကို ပလာစတာဖြင့် ကပ်ပိတ်ခံထားရသည့်အတွက် ၊ သူမ၏ ကိုယ်ကတော့ ကိုအောင်မြတ်ပွေ့ချီခေါ်ဆောင်ရာသို့ ပါသွားရလေသည်..။  ဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိုင်..။ မဆန့်ကျင်နိုင်…။  ထောင်ချောက်အတွင်း သက်ဆင်းကျရောက်မိရှာလေသော သားကောင်ဘဝ ရောက်နေရရှာသည်..။

ကိုအောင်မြတ်က ချာတိတ်မလေးကို အခန်းထဲရှိ ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင် အသာတင်လိုက်သည်..။ ခင်မေနော် တစ်ယောက်တည်း အပျိုစင်အဖြစ် အိပ်စက်ရာ တစ်ယောက်အိပ်ခုတင်လေးမှာ မကြာခင်ပင် သူတို့နှစ်ယောက် ကာမစပ်ယှက်ကြမည့် နေရာအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတော့မည်ကို စဥ်းစားကာ ကိုအောင်မြတ် သဘောအကျကြီး ကျနေသည်..။  

ယခုအခြေအနေတွင်  ခင်မေနော်သည် မိမိပြုလိုရာပြု ၊ ဘယ်လိုမျှ မငြင်းသာ မရုန်းသာပဲ  ခံရတော့မည်ကို သေချာစွာ အထာပေါက် နားလည်ထားသော်လည်း  ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိုင်အထက်ပြုလုပ်သည့်နည်းလမ်းကိုသာ ရွေးချယ်ထားသည်..။  ဒါကလည်း ခင်မေနော်ကို အနိုင်ကျင့်လိုသော ရက်စက်သည့်စိတ်ရှိလှလို့တော့ မဟုတ်ပါ..။ ခင်မေနော့် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေကို လိုးခဲ့စဉ်က နောက်ပြောင်ကျီစယ်သည့်သဘောဖြင့် ရိုက်နှက်ခဲ့ရာ ထိုသို့ ရိုက်နှက်မှုသည် ဒေါ်တင်တင်မေကို အတော်လေး စိတ်လှုပ်ရှားနှာထန် ကြွရွစေခဲ့ကြောင်း ကိုအောင်မြတ် လက်တွေ့ သိရှိခဲ့ရသည်.။

ထို့ပြင် ကိုအောင်မြတ်ကိုယ်တိုင်လည်း တစ်ဖက်က အမျိုးသမီးကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ထန်ပြင်းအောင် ဖန်တီးလုပ်ဆောင်နိုင်မှုကို သဘောကျပျော်ရွှင်နေခဲ့သည်.။ ထို့ကြောင့် အမေကိုလိုးတုန်းက လုပ်ခဲ့သည့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနိုင်အထက်ပြုမူရိုက်နှက်မှုမျိုးကို သမီးအငယ်ဆုံးအားလိုးသောအခါတွင်လည်း သုံးဖို့ စိတ်ကူးရနေခြင်းဖြစ်သည်..။ 

“ နင့်ကို လိမ့်နေအောင် လိုးပစ်မယ်..ငါလိုးတာကို ကျိုးကျိုးနွံနွံနဲ့ ခံ..၊ မဟုတ်ရင် နင့်အသားတွေ အရှိုးတွေထပ်ကုန်အောင်  ရိုက်ပစ်မယ်…ဘာမှတ်လဲ…”

ခင်မေနော်ကို ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လျက်သားလေး ဖြစ်သွားအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပစ်တင်ပြီးနောက် ကိုအောင်မြတ်က မျက်နှာထားတင်းတင်းထား၍ လေသံကိုလည်း တင်းမာစွာနဲ့ ခြိမ်းခြောက်ပြောကြားသည်..။  ပါးစပ်ကသာ ခြိမ်းချောက်သည်မဟုတ် ၊ သူကြိုတင်၍ ခုတင်ဘေးနားတွင် ချထားသော ကြိမ်လုံး ( ကြက်မွေးများ ဖြုတ်ထားသည့် လက်ကိုင်အရိုး ) ကိုလည်း ကောက်ယူကာ တရွှမ်းရွှမ်းမြည်အောင် ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်လေသေးသည်..။ 

အိုက်တင်အပြည့်ဖြင့် ခြိမ်းချောက်လိုက်မှုမှာ ရုပ်ရှင်ထဲမှ လူကြမ်းတွေရှုံးလောက်အောင် သရုပ်ပါ ပီပြင်ပေရာ..၊ ခင်မေနော်မှာ တကယ်ထင်မှတ်၍ အထူးပင် ကြောက်လန့်သွားရလေသည်.။  ကြောက်အားပိုစွာပင် မျက်လုံးလေး အဝိုင်းသားနှင့်  ကိုအောင်မြတ်ကို ငိုမဲ့မဲ့လေး ကြည့်သည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးကို ညာလက်မှကိုင်ရင်း ခုတင်ပေါ် တက်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က အဝတ်အစားတွေ မဝတ်ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပင် ရှိနေရာ ခင်မေနော်၏ မျက်လုံးလေးက ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားရာ မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီး ပင် မြင်တွေ့လိုက်ရသည်..။  ကိုးလက်မနီးပါး ရှည်ကာ ကျပ်လုံးထက်ပိုမို၍ အလုံးတုတ်သော လီးတန်ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးသည် ခင်မေနော့်ကို ရင်တွေခုန် ၊ အသည်းတွေတုန်သွားစေသည်..။  သွေးသားတွေလည်း ပိုမို ဆူဝေလာသည်…။  ကာမစပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသဆန္ဒက ပိုပြင်းပြလာသည်..။

ကြောက်လန့်မှုကလည်း မပြေသေး..။  ဆင်ခြင်စဉ်းစားနိုင်သည့် အသိစိတ်ကတော့ သိသိသာသာကြီးပင် အားပျော့သွားသည်..။  ကြောက်လန့်စိတ်နဲ့ ရမ္မက်စိတ်တို့ ရောနှောကာ  ကြောက်လန့်ရင်ဖို ရမ္မက်ဇော ထန်ပြင်းသည့် ကြမ်းရှစွဲမက်ဖွယ်ရာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု အခြေအနေသို့ ခင်မေနော်၏ စိတ်အစဉ်က ရောက်ရှိလို့နေသည်..။ ဤအဆင့်သည် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အဖို့ ယောက်ျားများအတွက် စိတ်အလှုပ်ရှားရဆုံးနှင့် အစွဲမက်ရဆုံးသော ကာမနိုးကြွမှုအဆင့် ဖြစ်ပေရာ ခင်မေနော်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ရင်လို့နေသည်..။

အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ စိုစိုရွှဲအောင် ယိုထွက်၍ နေသည်..။ စောက်ပတ်တွင် ခရမ်းသီးက တပ်လျက်သား ရှိနေသေးရာ တုန်ခါလှုပ်ရှားနေသော စောက်ဖုတ်ဝနှင့်  စောက်စေ့တို့သည် ခရမ်းသီးကို ထိတွေ့နေသည်မို့ ခင်မေနော်မှာ ကြက်သီးတွ ဖြန်းခနဲ ဖြန်းခနဲ ထလို့နေရှာသည်..။

“ ငါလိုးတာ ခံမယ်မဟုတ်လား…ခံမယ်ဆို ခေါင်းငြိမ့်ပြစမ်း….”

ကိုအောင်မြတ်က တစ်တစ်ခွခွ မေးလာသည်..။ ခင်မေနော်မှာ သည်လိုမျိုး ပေါ်တင်ကြီး မေးလာသည်ကို လိုက်လျောသဘောတူဖို့ အတော်ကို မျက်နှာပူ အခက်တွေ့နေရသည်.။  ကိုအောင်မြတ် တက်လိုးလျင် မငြင်းသာပဲ ခံရမည့် အခြေအနေတွင် ရှိနေသော်လည်း ၊ အရှက်အကြောက် ကင်းစွာ ခေါင်းညိတ်သဘောတူရန် ကတော့ ရှက်ရွံ့နေမိသည်..။

“ ဟေ့….ပြောနေတာ မကြားဘူးလား….ငါလိုးတာခံမယ်ဆို ခေါင်းငြိမ့်ပြစမ်း လို့…နာချင်လို့လား…ဟင်…”

“ ရွှမ်း…..ဖတ်….”

“ အိ…အိ….အု…အိ…..အ..အား….”

ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ငေါက်ငေါက်ပြောရင်း ခင်မေနော်၏ ညာဖက် ပေါင်ရင်းပိုင်းကို ကြိမ်လုံးဖြင့် ခပ်ဆတ် ဆတ်ကလေး တစ်ချက် ရိုက်သည်..။  ကြိမ်လုံးနဲ့ အရိုက်တွင် ခင်မေနော်က ကြောက်လန့်၍ ပေါင်ကို ဘေးသို့တိမ်းဖယ်ရှောင်ရာ အချိန်အဆ အနည်းငယ်လွဲကာ ညာဖက်ပေါင်ခြံပေါ်သို့ ရိုက်မိသည်..။ ကြိမ်လုံးအဖျားပိုင်းက ခင်မေနော့် အဖုတ်တွင် တပ်လပ်ဖြစ်နေသော ခရမ်းသီးကို အဖျားခတ် ရိုက်မိသည်..။  

ပေါင်ခြံ ပူခနဲ စပ်ခနဲ နာသလို ၊ ကြိမ်အဖျားခတ်မှုကြောင့် ခရမ်းသီးလှုပ်ခါသွားရာ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော အပိုင်းကို ဆွဲနှဲ့သလို ဖြစ်လျက် ခင်မေနော် ရင်ဖို ကြက်သီးထသွားရသည်..။  နာကျင်မှုနှင့် ကာမအရသာတွေ့ရမှုတို့ ပေါင်းစည်းသွားသည့် မြည်တမ်းသံ ရေရွတ်မိသည်..။  ပါးစပ်ကို ပလာစတာဖြင့် ပိတ်ထားခံရမှုကြောင့် အော်သံက ပီပီသသ မထွက်…။

“ အလို…နင့်စောက်ပတ်မှာ ခရမ်းသီးကြီး ထိုးတပ်ထားရက်ကြီးပါလား…”

ကိုအောင်မြတ်က အခုမှပင် မြင်မိသလိုလိုမျိုး ပြောလိုက်ရာ နာကျင်မှုနှင့်အတူ ရမ္မက်အရသာကိုပါ ခံစားနေရသော ခင်မေနော်မှာ ရှက်ကြောက် မျက်နှာပူမှုကို ထပ်မံ ရင်ဆိုင်ရလျက် ကမန်းကတန်းပင် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို လိမ်ကာထားလိုက်မိသည်..။

“ အောင်မယ်….အခုမှ ပေါင်ကို လိမ်စေ့ထားမနေနဲ့….၊ ကားလိုက်စမ်း ..ပေါင်ကြီးတွေကို…“

ကိုအောင်မြတ်က ပြောပြောဆိုဆို လိမ်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကြိမ်နှင့် တစ်ချက် ဖွရိုက်သည်..။  ခပ်သာသာ ရိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ခင်မေနော်မှာ ရင်တုန်အောင် ကြောက်လန့်သွားကာ ချက်ချင်းပင် စေ့ထားသော ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကားထုတ်ပေးလိုက်သည်..။  ခင်မေနော်သည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတော့ ဝတ်ထားဆဲ ဖြစ်သည်..။ သို့သော် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွဆုံနေရာကို ဘေးသို့ ဆွဲမတင်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ခ ရမ်းသီး ထိုးသွင်းကလိနေခိုက် အချုပ်အဖမ်းခံရပြီး ၊ ခရမ်းသီးကြီးကို အဖုတ်တွင် တပ်လျက်သားနှင့် ပါလာသည်မို့ ပေါင်ကားလိုက်သောအခါ သူမ၏ စောက်ပတ်က အဖုံးအကာ မရှိတော့ပါ..။  

ခရမ်းသီးကြီးက တစ်ဝက်မရှိတရှိ ဝင်ကာ  တပ်လျက်ကြီးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်အနေအထားကို ကိုအောင်မြတ် ထင်းထင်းကြီး ပင် မြင်နေရလေသည်..။  ရမ္မက်စိတ်တွေ အတော်ပင် ထန်ပြင်းနေသော်လည်း  အပျိုလေးမို့ ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရှေ့တွင် စောက်ပတ်ပေါ်နေအောင် ပေါင်ကားထားရတာကို ရှက်နေသည်..။ ပြီးတော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း ခရမ်းသီးကြီး တပ်လျက်သားရှိနေသေးသည် မဟုတ်ပါလား..။

“ စိုးထိုက်နဲ့ နင့်အမေတို့ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်ရင်း နင်လည်း ဖီလင်တက်ပြီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးကလိနေတာကိုး….၊ အဖုတ်တော်တော် ယားနေတယ် ထင်ပါ့….”

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော်၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံကို မျက်လုံးပြူးကာ စူးစူးရဲရဲ ကြည့်ရင်း ပြောသည်…။ ပါးစပ်က ပြောရုံသာမဟုတ် ၊ ကြိမ်လုံးထိပ်ဖြင့် လည်း ခရမ်းသီးဖင်ပိုင်းကို လှမ်းတို့ ပေးလိုက်သေးသည်..။ ခင်မေနော်မှာ ရှက်ကြောက်လှ၍ သည်နေရာတွင်ပင် အခိုအငွေ့ဖြစ်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားလိုစိတ်တွေပင် ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်..။

“ ကိုင်း…ဒီခရမ်းသီးကြီးကို ဖယ်လိုက်တော့မယ်…၊ နင့်စောက်ပတ်မှာ ဒီထက်ပိုအရသာပေးနိုင်တဲ့ လီးကြီး မကြာခင် ဝင်ရောက်လာတော့မှာပဲဟာ….”

ကိုအောင်မြတ်က ပြောရင်း ခင်မေနော်၏ ပေါင်ကြားမှ ခရမ်းသီးဆီသို့ ဘယ်လက်ကို လှမ်းသည်..။ တမင်ပင် ခပ်ဖြည်းဖြည်း လှမ်းသည်..။ ခင်မေနော်မှာ မိမိပေါင်ကြားဆီသို့ တရွေ့ရွေ့ တိုးရောက်လာသော ကိုအောင်မြတ်၏ လက်ကြီးကို မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် အလန့်တကြားပင် ကြည့်၍ နေရှာသည်..။  ကောင်မလေး ကြောက်လန့် ရမ္မက်ထနေအောင်  ကိုအောင်မြတ်က ဖန်တီးလုပ်ဆောင်လိုက်မှု အောင်မြင်သည်ဟု ဆိုရပေမည်..။ ခရမ်းသီးဖင်ပိုင်းကို ကိုင်မိသောအခါ ချက်ချင်းဆွဲမထုတ်သေးပဲ ပြန်သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လေးငါးခါမျှ လုပ်လိုက်သေးသည်..။  စောက်ပတ်ကို ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကာညှောင့်လိုးပေးသည့် သဘောမျိုးမို့ ခင်မေနော်မှာ တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်လာရသည်..။  အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်တွေ ပို၍ စိုထွက်သည်..။ 

ပြန်သွင်းပြန်ထုတ် အကြိမ်အနည်းငယ် လုပ်ပေးပြီးမှ ကိုအောင်မြတ်က ခရမ်းသီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။  စောက်ပတ်မှ ခရမ်းသီးကျွတ်ထွက်သောအခါ ၊ ခင်မေနော်၏ ခြေထောက်များ အကြောဆွဲသလို တွန့်ခနဲ ဖြစ်ကြလျက် သက်ပြင်းကြီး ကြိတ်ချလိုက်သံလည်း ပေါ်လာသည်..။  ခရမ်းသီးတွင် သွေးစအနည်းငယ် ပေကျန်နေသလို စောက်ပတ်တွင်လည်း  သွေးစသွေးန အနည်းငယ် ရှိနေသည်..။ 

ခရမ်းသီးနှင့် ထိုးကလိမှုကြောင့် စောက်ပတ်တွင် ဖုံးအုပ်နေသော အပျိုမှေးကလေး အနည်းငယ် စုတ်ပြတ်သွားကြောင်းကို ကိုအောင်မြတ် နားလည်လိုက်သည်..။  သွေးက အနည်းငယ်သာထွက်သောကြောင့် အမှေးပါး တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သွားခြင်း မရှိသေးပဲ ၊ အနည်းအကျဉ်းသာ ပေါက်ပြဲသွားခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်..။ 

မိမိ ခန့်မှန်းမှု မှန် မမှန် သိနိုင်ရန် ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေနော့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးနှိုက်စစ်ဆေးကြည့်သည်..။

“ အိ….အိ…အု……အိ………..”

စောက်ပတ်အနှိုက်ခံရမှုကြောင့် ခင်မေနော်ခမျာ တင်ပါးကြီးတွေ ဆတ်ခနဲ တုန်လျက် ပါးစပ်မှလည်း မပီမသ ရေရွတ်သံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်..။

လက်ခလယ် အဆုံးသာသာလောက် စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်သွားသော အခါ ၊ လက်ချောင်းထိပ်က အပျိုအမှေးပါးကို ထိစမ်းမိသည်..။ မိမိမှန်းဆထားချက် မှန်ကန်သည့်အတွက်  ကိုအောင်မြတ် ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ  ပြုံးလိုက်သည်..။  လက်ခလယ်ကို ခပ်ကွေးကွေးပြုကာ  စောက်ပတ်ထဲ ထိုးလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် လေးငါးဆယ်ချက် ထိုးကလိပေးနေပြန်သည်..။ ခင်မေနော်မှာတော့ တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်နေရှာသည်..။ ထို့နောက် ကိုအောင်မြတ်သည် စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်ယူလိုက်ပြီး အဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ် အုပ်ရိုက်လိုက်သည်..။

“ ဖတ်…အိ..အု….အိ…..အိ………”

စောက်ပတ်ကို အုပ်ရိုက်မိသံနှင့်အတူ ခင်မေနော်၏ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံတို့ ဆက်တိုက် ပေါ်လာသည်..။

“ စောက်ပတ်ကြီးကတော့ ဖုဖောင်းနေတာပဲ…၊  ကိုင်း …နို့ကြီးတွေ ကြည့်ရအုံးမယ်….”

ပြောပြောဆိုဆို ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေနော်ဝတ်ထားသော အဖြူရောင် အင်္ကျီလက်ရှည်လေးကို ရင်ဘတ်မှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲသည်..။  ကျယ်သီးတွေ တဖြုတ်ဖြုတ် ပြုတ်ကုန် ကျွတ်ထွက်ကုန်ကာ အင်္ကျီရင်ဘတ် ပွင့်ထွက်သည်..။  ဖြည်းဖြည်း ဆေးဆေး ကျယ်သီးများ ကိုဖြုတ်ပစ်လျင်လည်း ရသည့်တိုင် တမင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်ဖြဲပစ်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ 

တက်ထရွန်သားက အတော်ခိုင်၍ စုတ်ပြတ်မသွားသော်လည်း ကျယ်သီးတွေကတော့ ဆွဲအားကြောင့် တစ်ချို့ပြုတ်ကုန်ကာ  တစ်ချို့က စုတ်ပြတ်ထွက်ကုန်သည်..။  အင်္ကျီရင်ဘတ်ပွင့်သွားသောအခါ အတွင်းခံ ဘော်လီ ပေါ်လာသည်..။ ကျောင်းစည်းကမ်းအရ ဘရာစီယာတွေ မဝတ်ရသောကြောင့်  ဘော်လီဝတ်ထားသော်လည်း ဘော်လီက ခါးတိုရင်ဟိုက်  အပျံစားဖြစ်ရာ ၊ မို့ဝန်းသော ရင်သားနုနုထွတ်ထွတ် တို့ ဘော်လီရင်ဘုံကြားမှ  မပြူတပြူ ဖြစ်နေသည်..။  ဘော်လီအောက်နားစသည် ချက်အထက်ဘက် လက်သုံးလုံးသာသာခန့် အထိသာ ရှိနေလျက် ချက်နက်နက်ကလေး ကလည်း လှပစွာ ပေါ်နေသည်..။

“ တောက်….ဒီဘော်လီကလဲ ရှုတ်လိုက်တာ….ကွာ….”

ကိုအောင်မြတ်က စိတ်မရှည်စွာ ပြောပြီး ဘော်လီရင်ဘုံနှစ်ခုအကြားမှ ဆွဲကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲဆုတ်ပစ်ပြန်သည်..။  ဆွဲဆုတ်လိုက်မှုကြောင့်  ဇာဘော်လီတစ်ချက် တင်းခနဲ ကြပ်သွားလျက် တဗြိဗြိအသံလေးများနှင့် အတူ ပုခုံးသိုင်းကြိုးနှစ်ဘက် လုံး ပြတ်ထွက်ကုန်သည်..။  နောက်ကျောချိတ်တွေလည်း အကုန်ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်..။  ဘော်လီလေး ကိုအောင်မြတ် လက်ထဲပါသွားကာ ၊ ခင်မေနော်၏ နို့အုံနှစ်လုံး အကာအကွယ်ကင်းမဲ့စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်..။ 

လက်ပြန်ကြိုး အတုတ်ခံထားရသည်မို့ ခင်မေနော်ခမျာမှာ ရင်သားဟင်းလင်းဖြစ်သွားသည်ကို ဘယ်လိုမှ အကာအကွယ် မလုပ်နိုင်ရှာပါ…။ အခုလို အကြမ်းပတမ်း အဝတ်အစားများ ဆုတ်ဖြဲပစ်ခြင်း ခံရမှုကြောင့် ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်လျက် ၊ ကြောက်လန့်မှုနှင့် အတူ ထူးခြားမက်မောဖွယ်ရာကောင်းသော ရမ္မက်ဇော ကာမအရသာကို ခံစားနေရသည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်က သူ့အဝတ်အစားတွေ ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်မှုကြောင့် အဖုံးအကာ ကင်းမဲ့သွားသော အပျိုမလေး၏ ရင်သားဆိုင်များကို  အားမနာတမ်း စူးစိုက်ကြည့်သည်..။  ခင်မေနော်သည် သူမ၏ မိခင် ၊ သူမ၏ အစ်မများလောက် ရင်သား မထွားကြိုင်းသေးပါ..။  အကြီးစားကြီး မဟုတ်..။  မန်းမြို့တော် ပေါက်စီ လုံးသာသာလောက်သာ ရှိသည့်နို့အုံများသည် မို့မို့ဝန်းဝန်းနှင့်  တင်းရင်းလုံးကျစ်လို့နေသည်..။  နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း  ခပ်သေးသေး ဖြစ်ကာ နို့အုံဖျားတွင် စူတူတူ ထောင်ထောင်ချွန်ချွန် လေး ဖြစ်၍နေသည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်က နုနုထွတ်ထွတ် နို့အုံလေးနှစ်ခုကို  လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်သည်..။  နို့ကိုင်ကြမ်းမှုကြောင့် ရင်သားတွေ ကျိန်းကုန်ရာ ခင်မေနော် မျက်နှာမဲ့တဲ့တဲ့လေး ဖြစ်နေသည်..။ မျက်ရည်ဝိုင်းသော မျက်လုံးလေးများဖြင့် ကိုအောင်မြတ်ကို အသနားခံသလို ကြည့်နေရှာသည်..။

“ ငါလိုးတာ ခံမယ် မဟုတ်လား….၊ ခေါင်းညိမ့်ပြစမ်း….”

ကိုအောင်မြတ်က မေးလိုက်ပြန်သည်..။

“ ဟုတ်……ဟုတ်ကဲ့…ကျမ ခံပါ့မယ်…ကျမကို မရိုက်ပါနဲ့တော့…ရှင်…”

“ အေး….ဒီလို လိမ္မာမှပေါ့..၊ အသား အနာမခံချင်နဲ့…၊ ငါကလည်း နင်လိမ္မာပြီး ငါလုပ်ချင်တာတွေ လုပ်ခွင့်ပေးရင် နင့်ကို မရိုက်ပါဘူး….၊ နင် ဂျစ်ကန်ကန် လုပ်ရင်သာ မလွှဲသာပဲ ရိုက်ရမှာ….ကဲ မှောက်လိုက်စမ်း…ဒူးကွေးကောက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးလိုက်အုံး….”

ကိုအောင်မြတ်က ဖင်ကြီးကိုကိုင်ကာ ဆွဲမပင့်တင်ပေးလိုက်တော့မှ  ခင်မေနော် ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းရက်သား အနေအထားသို့ ရောက်သွားလေသည်..။  အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ရှိနေသေးသော်လည်း  ဘောင်းဘီ၏ ခွကြားမှာ ဘေးသို့လိပ်ကာ  ပေါင်ရင်းနားကပ်နေကာ စောက်ပတ်သည် ပြူးပြူးကြီး ပေါ်နေသည်..။  ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းပေးထားရသောကြောင့် ဖင်သားကြီးနှစ်ခုအကြား ဖင်အကွဲအလယ်လောက်မှ စအိုပေါက်လေးက စူတူတူ ပြူးတူးတူးလေးနှင့် ကိုအောင်မြတ်ကို မျက်စပစ်၍ ပြနေသလို ရှိသည်..။  

ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည့်အနက် အကြီးမနှစ်ယောက်ကို ဈေးဦးဖောက်ပါကင်ဖွင့် အပျိုရည်ဖျက်ရမှု အခွင့်အရေးကို မိမိ ရပြီးခဲ့ပြီ ဖြစ်ရာ ၊ သည်အငယ်မလေး၏ စောက်ပတ်ကိုတော့ သူငယ်ချင်း ကိုစိုးထိုက် ဈေးဦးဖောက် လိုးဖို့အတွက် ပေးလိုက်မည်ဟု ကိုအောင်မြတ် စိတ်ကူးရလာသည်..။  သူ့အဖို့တော့ ခင်မေနော်၏ ဖင်ကို ဖင်အပျိုရည်ဖျက် ကာ လိုးဆော်ပစ်လိုက်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်သည်..။ သည်လို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ရက်သားကြီးနှင့် ဖင်လိုးရတာ သိပ်အထာမကျမှာ စိုးသောကြောင့် ကြိုးဖြေပေးပြီး ကျကျနန ကုန်းခိုင်း၊ ဖင်ဝလီးတေ့ကပ်ပေးထားခိုင်းပြီး ဖင်ဆော်ရန် စိတ်ကူးရသည်..။

“ လက်ပြန်ကြိုး တုတ်ထားတာ ဖြေပေးမယ်..၊ ကြိုးပြေသွားပြီဆိုပြီး ရုန်းလားကန်လားတော့ လုပ်မယ် မကြံနဲ့..၊ နင့်ကို ကြိုးပြန်တုတ်ဖို့ ဘာမှ မခက်ဘူး..၊ ငြိမ်မခံရင် ကြိုးပြန်တုတ် ပြီး ကြိမ်လုံးစာ ကျွေးမယ်...၊ မှတ်ထား.....”

ကိုအောင်မြတ်က ခြိမ်းချောက်စကားပြောပြီး  ခင်မေနော်အား လက်ပြန်ကြိုး တုတ်နှောင်ထားသည်ကို ဖြေပေးလိုက်သည်..။ ကြိုးပြေသွားသောအခါ ခင်မေနော်က သူမ၏ ပါးစပ်တွင် ကပ်ပိတ်ထားသော ပလာစတာကို ကမန်းကတန်း ဆွဲခွာဖယ်ရှားပစ်သည်..။  ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရမှုသည် အတော်ကို ကသိကအောက် ရှိလှ၍ လက်တွေ ကြိုးပြေသွားသည်နှင့် ခုလို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ နင့်ကို လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားတာ ဖြေပေးမယ်လိုပဲ ပြောတာ…၊ ဘာကြောင့် ပါးစပ်မှာ ပိတ်ကပ်ထားတဲ့ ပလာစတာကို ခွာပစ်ရတာလဲ….”

ကိုအောင်မြတ်က ငေါက်ငမ်း ကြိမ်းမောင်းရင်း ခင်မေနော်၏ ဆံပင်များကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်..။ ကောင်မလေးမှာ ခေါင်းမော့ကာ လန်၍ ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်သွားရသည်..။

“ အား……ကြောက်ပါတယ်….၊ အနေရခက်လို့ ခွာပစ်မိတာပါ ဦးရဲ့…၊ သမီးကို မရိုက်ပါနဲ့….”

ခင်မေနော်က အလန့်တကြား ပင် တောင်းပန်ရှာသည်..။ ကောင်မလေး၏ ကြောက်လန့်သွားဟန်က ကိုအောင်မြတ်အတွက် အတော်ကို သဘောကျစရာ ဖြစ်သည်.။ 

“  ကောင်းပြီ….ဒါဆို ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်..၊ အေး….ငါ့ကို ဂျစ်ကန်ကန် လုပ်ရင်တော့ မလွယ်ဘူး…မှတ်ထား….”

“ မလုပ်ပါဘူး ရှင့်…၊ မလုပ်ရဲပါဘူး…ဦးရယ်….”

“ ဒါဆို…ငါလိုးတာခံမယ် မဟုတ်လား…”

ခင်မေနော်မှာ ချက်ချင်း ပြန်မပြောနိုင် ..။ နှုတ်တွန့်နေပြန်သည်..။

“ မေးတာဖြေစမ်း….နာချင်လို့လား…..တယ်လေ…”

ကိုအောင်မြတ်က လေသံမာမာနှင့် ခြိမ်းချောက်ရင်း ကြိမ်လုံး ကောက်ကိုင်သည်..။

“ ခံပါ့မယ် ရှင့်….ခံပါ့မယ်….မရိုက်ပါနဲ့…ကြောက်ပါတယ်….”

ခင်မေနော် ကမန်းကတန်း ပင် ဖြေရရှာသည်..။

“ အေး….ဒီလိုမှပေါ့…ကိုင်း စောစောကလို ဖင်ပူးတောင်း ပြန်ထောင်လိုက်….နင့်ကို ဖင်လိုးမယ်….”

ခင်မေနော် မျက်လုံး ပြူးသွား ရသည်..။  သည်လို စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာ အလုပ်ကို မိမိ အပြုခံရလိမ့်မည်ဟု သူမ ထင်မထားခဲ့ပါ..။

“ ဟင်….အဲ့လို လုပ်မှာလား…..”

အလန့်တကြား မေးမိရှာသည်..။

“ အေးလေ…..နင့်ကို ဖင်ချမလို့….ဘာမျက်လုံးပြူးကြည့်နေတာလဲ…ကုန်းစမ်း….”

“ အဲဒါ…မလုပ်ပါနဲ့ ဦးရယ်….မကောင်း…..အားအား….နာတယ်…..အမလေး…..အား…”

ခင်မေနော်မှာ တောင်းပန် အသနားခံစကားကို ဆုံးအောင် မပြောနိုင်..။ စကားတစ်ပိုင်းတစ်စမှာပင် ၊ ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးဖြင့် လေးငါးချက် ခပ်နာနာ ရိုက်နှက်လိုက်ရာ…၊ ကောင်မလေး ခုတင်ပေါ်တွင် လိမ့်၍ သွားရရှာသည်..။ စောစောက ရိုက်ချက်တွေထက် ပို၍ ပြင်းရာ ၊ ခင်မေနော်ခမျာ ပို၍ နာကျင်ရရှာသည်..။

“ ဖင်ခံမလား…..မခံရင် ထပ်ရိုက်မှာ…ဘာမှတ်သလဲ….”

ကိုအောင်မြတ်က ကြိမ်လုံးကို ဝင့်ရင်းပြောသည်..။  မိန်းခလေးတစ်ယောက်ကို နာကျင်ထိတ်လန့်အောင် ရိုက်နှက်ရမှုကို လည်း သဘောကျ ပျော်ရွှင်၍ လာသည်..။

“ ခံပါ့မယ် ဦးရယ်….သမီးကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့….ဟင့်ဟင့်….”

ခင်မေနော်က ငိုရှိုက်ရင်း ပြောသည်..။

“ ဒါဆို …..ကုန်းလိုက်…”

ခင်မေနော်သည် တဟင့်ဟင့် ငိုရှိုက်ရင်း ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်းထောင်၍ ကုန်းပေးလိုက်ရရှာသည်..။ ခင်မေနော်သည် တဏှာရမ္မက်နိုးကြွကာ လီးကိုလိုလားတောင့်တ၍ ကာမစပ်ယှက်မှု ခံချင်နေသော်လည်း ဖင်လိုးတာမျိုးတော့ မခံချင်ရှာပါ..။ သဘာဝအတိုင်း မိန်းမအင်္ဂါစောက်ပတ်ကို လိုးတာပဲ ခံချင်ပါသည်..။ ဖင်မခံလျင် အပြတ်အရိုက်ခံရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ကြောက်ကြောက်နှင့်ပင် ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်၍ ကုန်းပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ ဖင် ဖြဲပေးစမ်း…။ လီးအဝင်ကောင်းအောင် နင့်ဖင်ဝမှာ တံတွေး ထွေးချပေးမလို့….”

ကောင်မလေး ဖင်ကုန်းပေးတာကိုပင် အားမရနိုင်သေးပဲ ကိုအောင်မြတ်က စေခိုင်းသည်..။  ခင်မေနော်မှာ ကိုယ့်ဖင်ကို ဖြဲပြပေးရမှာ ဝန်လေးနေ၍ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် ဖြစ်နေရာ ၊ ကျောပြင်ကို ကြိမ်လုံးနှင့်  တစ်ချက် အရိုက်ခံရပြန်သည်..။  ခပ်သာသာလေး ရိုက်လိုက်သော်လည်း စောစောက ခပ်နာနာ အရိုက်ခံထားရသည့်အရှိန်နဲ့ ဆက်ကာ  ခင်မေနော် ကျောကော့သွားအောင် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့သွားရလေသည်..။ တွန့်ဆုတ် မနေရဲတော့…။ လက်ကလေး နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ရရှာသည်..။

ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို  ဆွဲဖြဲလိုက်၍ ပြဲအာသွားသော  စအိုပေါက်ပေါ်သို့ ကိုအောင်မြတ် တံတွေး ထွေးချသည်..။  ခင်မေနော်မှာ ဖင်ဖြဲပေးထားရရင်းမှ စောစောလေးက သူမ၏ မိခင်ကြီး ဒေါ်တင်တင်မေ ကိုစိုးထိုက်ရှေ့မှောက်တွင် ယခုလိုမျိုး အခြေအနေ ရှိနေခဲ့ပုံကို ပြန်လည် မြင်ယောင်လာရသည်..။  သူမ၏ စအိုပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလျင် အရမ်းနာမှာပဲဟု တွေးတောကြောက်လန့်နေမှုလည်း ရှိနေပြန်သည်..။ ဖင်လိုးခံရဖို့ ဘာကြောင့်မှန်း မသိ ၊ ဖင်ဝက ယားသလိုလို ၊ စောက်ပတ်က ယားသလိုလို ဖြစ်လာသည်..။

“ တော်ပြီ…ဖင်ဆက်မဖြဲနဲ့တော့…..”

ခင်မေနော် လေပူကြီးမှုတ်ထုတ်ကာ  ဖင်ဖြဲပေးထားသည့် လက်များကို ချက်ချင်း ဖယ်လွှတ်သည်..။ သို့သော် ကိုအောင်မြတ်က ဆက်၍ စေခိုင်းလိုက်သည့် အသံကို ကြားလိုက်ရပြန်တော့ ကောင်မလေး မျက်လုံးပြူးသွားရပြန်သည်..။

“ ငါ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နင့်ဖင်ဝမှာ တေ့ကပ်ပေးစမ်း….”

မျက်လုံးပြူးအောင် ကြောက်လန့်စိတ်လှုပ်ရှားသော်လည်း ခင်မေနော်၏ လက်ကတော့ ကိုအောင်မြတ်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လာသည်..။  နည်းနည်း လေး တုံ့နှေးမိလျင် အရိုက်ခံရမှာကို သိနေသည်..။  ဒါကြောင့် မလုပ်ချင်သော်လည်း အားတင်းကာ လုပ်နေရသည်..။ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူကာ မိမိဖင်ဝကို တေ့ကပ်ပေးလိုက်ရချိန်တွင်  ခင်မေနော်မှာ သူမအဖြစ်ကို တွေးကာ ဝမ်းနည်းလှ၍ မျက်လုံးမှ မျက်ရည်များ ကျလာသည်..။ 

ထိုနည်းတူ လီးနှင့် ဖင်ဝ ထိတွေ့မှု၏ တုံ့ပြန်ချက်အဖြစ် တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်လျက် စောက်ပတ်ထဲမှ  စောက်ရည်ကြည်တွေလည်း စိမ့်စိမ့်ထွက်သည်..။  မျက်ရည်နှင့် စောက်ရည်ကြည်တို့ ပြိုင်တူ ထွက်သွားရသည့်သဘောပင်…။  ဆွဲကိုင်ရမှုကြောင့် လီးချောင်းကြီးသည် သံချောင်းတမျှ မာကြောကာ တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်နေသည်ကို  ခင်မေနော် ခံစားသိရှိရသည်..။  ဒါကြီး ထိုးထည့်လိုက်ရင် ငါ့ဖင်လေးတော့ ကွဲပြဲသွားမှာပါပဲ…၊ နာလည်း အရမ်းနာမှာပဲ ဟုလည်း တွေးကာ ကြောက်လာသည်..။ ထိုကြောက်လန့်မှုနှင့် တွဲ၍ ကြမ်းရှသော ရမ္မက် အရသာအဟုန်လည်း ပိုမို ထန်ပြင်းလို့လာသည်..။

“ သွင်း…သွင်းလို့…ရ….ရပါ့  မလား  ဟင်….”

ခင်မေနော်က သူမကို ဖင်လိုးရန် ပြင်နေသူ ကိုအောင်မြတ်ကို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် မေးမိရှာသည်..

“ ရပါတယ် ..ကွ….နင့်အမေကို စိုးထိုက် ဖင်ဆော်တာ နင်ချောင်းကြည့်ထားတယ် မဟုတ်လား…၊ ဖင်ထဲကို သူ့လီးကြီး ဝင်တာကို အမြင်ပဲ..၊  ကိုင်း …အခု နင့်ဖင်ပေါက်ထဲ ငါ့လီးကြီး ထိုးသွင်းတော့မယ်…။ တင်ပါးကြီးကို ငြိမ်ငြိမ်ထား..၊ ဖင်လှုပ်သွားတာတို့ ၊ ရုန်းထွက်တာတို့ လုပ်ဖို့ စိတ်မကူးနဲ့ ….လုပ်ရင်တော့ နင်..ကြိမ်လုံးစာပဲ….ကြားလား….  ”

မိမိဖင်လိုးတာကို ၊ ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ခံရရှာတော့မည့် အပျိုမလေးကို ကိုအောင်မြတ်က ဖြဲခြောက်လိုက်လေသည်..။ ခင်မေနော် ကျောရိုးတစ်လျှောက် စိမ့်ခနဲပင် ဖြစ်သည်..။ အံကိုကြိတ်ကာ ဒူးခေါင်းများကို ကားထည့်၍ ဖင်ကြီး လှုပ်ခါမသွားရအောင် ကြိုးစား၍ ထိန်းပေးထားလိုက်ရရှာသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က သူ့လီးကြီးကို ဖိ၍ ထိုးချသည်..။  ခင်မေနော် ကိုယ်တိုင် လက်နှင့် ကိုင်ကာ ဖင်ဝတည့်တည့်တွင် တေ့ပေးထားသည့် အပြင် စအိုကိုလည်း တံတွေးများ စိုရွှဲအောင် ထွေးချထားပြီး ဖြစ်သည်မို့ ဖိထိုးလိုက်သောအခါ ဒစ်ပြဲလန်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်၍ မြုပ်ဝင်သည်..။

“ ဗြစ်…..ဘု..ဘု……..ဗြစ်……”

ခင်မေနော့် နားထဲတွင် လီးဝင်သွားသံကို အပီအပြင် ကြားရသည်..။  စအိုပေါက် ပူခနဲ ဖြစ်ကာ အရမ်းနာလာသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲတွင်လည်း တစ်ဆို့ကာ အောင့်သည်..။ ကိုအောင်မြတ် ခြိမ်းခြောက်ကြိမ်းမောင်းထားသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ နာလှသော်လည်း မရုန်းဝံ့ရှာ…။ ပါးစပ်မှသာ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေရရှာသည်..။

“ အား…အား….နာလှချည်ရဲ့…..သေပါပြီ…အမလေးလေး….အရမ်းကြီးပဲ…အားအား…”

“ ဟိတ်……ဘာကြောင့်..ဒီလောက်တောင် အော်ရတာလဲ…..”

“ နာတာကိုး…ရှင့်….အထဲမှာ အောင့်နေပြီ…..မဖြစ်ဘူးထင်တယ်….ဟင့် ဟင့်….”

အော်ရုံတင်မဟုတ်..။ခင်မေနော်မှာ ရှိုက်၍ပင် ငိုနေရှာသည်..။ လီးကို ကိုင်ထားသော လက်ကလည်း  ခပ်တင်း တင်း ကိုင်ဆုတ်ထားရာ လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ထားသည့် အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများ အတွင်း သွေးတိုးနေမှု တဒိတ်ဒိတ်လှုပ်ရှားနေသည်ကိုပင် ထိတွေ့ကြားသိနေရလေသည်..။  လီးဒစ်ကြီးက ကျဉ်းကြပ်လှသော စအိုပေါက်လေးထဲတွင် အကြပ်အသိပ် တိုးဝင်နေလေပြီ..။ စအိုဝသည်လည်း တင်းပြောင်ကာ အစွမ်းကုန် ပြဲအာ၍ နေသည်..။ နာလှသောကြောင့် ခင်မေနော်၏ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်..။

“ ဒစ်ဝင်သွားပြီ ဆိုတော့ လီးကို တေ့ပေးစရာမလိုတော့ဘူး…၊ နင့်လက် ဖယ်လိုက်တော့…..၊ ပြီးရင် နင့်ဖင်ကြီးကို နောက်ဖိကော့တွန်းပေး….”

မိမိလီးဒဏ်ကို မချိမဆန့်ခံရရင်း အော်ဟစ်ငိုရှိုက်နေသော ကောင်မလေးကို သနားညှာတာခြင်း မရှိပဲ ကိုအောင်မြတ်က အပြတ် စေခိုင်းပြန်သည်..။  ကာမစပ်ယှက်မှု လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးသော်လည်း  ယခုအခြေအနေတွင် မိမိ၏ တင်ပါးကြီး နောက်သို့ ဖိကော့တွန်းလျင် မိမိဖင်ပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ပိုဝင်လာအောင် ဖိသိပ်သွင်းယူသလိုမျိုး ဖြစ်မည်ကိုတော့ ခင်မေနော် နားလည်သည်..။ ယခု ဒစ်ပိုင်းတိုးဝင်နေသည်ကပင် သေလုအောင် နာလှပေရာ… ထပ်ဝင်လာမယ့်အရေးကို တွေးပင် မတွေးဝံ့…။

“ ဟင့်….ဟင့်…….မတွန်း ရဲ ဘူး……၊ ကြောက် တယ်……….“

ငိုရှိုက်ရင်း ပြောရှာသည်..။ ထိုအခါ ကိုအောင်မြတ်က လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားဆဲ ဖြစ်သော ကြိမ်လုံးများဖြင့် ခင်မေနော်၏ ညာဖက်နို့အုံဘေးနားကို အသာလှမ်းတို့သည်..။  နွားကို ကြိမ်တို့ကာ အထာပြလိုက်သလိုမျိုး….။

“ ခိုင်းတာလုပ်စမ်း…..ဖင်ကြီးကို ကော့ဖိတွန်းလိုက်….”

“ အာ….ကြောက်တယ် ဦးရယ်…..မလုပ်ပါရစေနဲ့….ရှင့်….သနားပါဦး……ဟင့် ..ဟင့်……..”

“ တယ်….စကားကြော ရှည်ချင်တာကိုး…..ကိုင်းကွာ…ရွှမ်း ရွှမ်း……”

ညာဖက်နံစောင်းကို ကြိမ်ဆော်ခံရသည်..။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ရိုက်လိုက်သည့်အတွက် အတော်နာသည်..။

“ အား…..မရိုက်ပါနဲ့…..မရိုက်ပါနဲ့….ရှင့်…လုပ်ပါ့မယ်….လုပ်ပါ့မယ်……အိ.အိ………အီး……”

ခင်မေနော် ကမန်းကတန်းပင် ပြောလိုက်သည်..။  ခိုင်းတာ မလုပ်လျင် အရိုက်ခံရမည်..။  ဖင်ထဲ ဒစ်ကြီး တိုးဝင်နေမှုကလည်း  နာ ၊ အရိုက်ခံရတာကလည်း နာ နှင့်…၊ ထပ်ဆင့်နာကျင်မှု ခံရမည်..။ ဖင်ကို ကော့တွန်းတာကမှ ဖင်ထဲ လီးဝင်မှုကြောင့် ပဲနာကာ ၊ အရိုက်ခံရမှုဘေးမှ ကင်းဝေးအုံးမည်..။ သည်လိုတွေးကာ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ပင် တင်ပါးကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကာဖိတွန်းလိုက်ရရှာသည်..။

ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ခါးကို ခပ်ကော့ကော့လုပ်ကာ လီးကို တန်း၍ တောင့်ပေးထားရာ ၊ ခင်မေနော်က ဖင်ကြီးကော့တွန်းလိုက်သောအခါတွင် လီးကြီးက စအိုထဲသို့ တစ်၍ တစ်၍ တိုးဝင်သွားသည်..။ လီးဝင်လာလေတိုင်း စအိုဝ ပြဲသွားရာ နာကျင်မှုက ပိုမိုပြင်းပြလာသည်..။ ဖင်ထဲမှာလည်း  ပို၍ တစ်ဆို့ပြည့်ကြပ်လာသည်..။ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဖင်ထဲဝင်သွားသောအခါ နာကျင်လွန်းလှသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ အပြိုက်ပြိုက်ကျကာ မျက်ရည်များလည်း တွေတွေကျလျက် ဆက်မတွန်းရဲရှာတော့..။  ဖင်ကြီး ငြိမ်သွားသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ပေါက်ပေါက်ကျသည်..။

“ လုပ်လေ….ဆက်ကော့တွန်း….၊ ဘာလို့ ဖင်ကြီး ရပ်သွားတာလဲ…ရွှမ်း…ဖတ်……”

“ အား..အား…..မရိုက်ပါနဲ့…ဦးရ….နာလွန်းလို့ …ရပ်မိတာပါ…ရှင့်…….”

“ လီးတစ်ဝက် ဝင်နေပြီ…..အကုန်ဝင်အောင် ဆက်ကော့ပြီး တွန်းပေးစမ်း….ပြောနေတာ မကြားဘူးလား….ဖင်ကြီး နောက်ကော့တွန်းလေ…..ရွှမ်း…ရွှမ်း……..ရွှမ်း…..”

“ အား..အား…သနားပါအုံး …ဦးရယ်…..၊ သိပ်နာလွန်းလို့ပါ ရှင်….သမီး မခံနိုင်တော့ဘူး….၊ မရိုက်ပါနဲ့…..ကြောက်ပါတယ်…ဦးရဲ့…အားအား..အား…….”

ဖင်ထဲသို့ ကြီးမားသော သပ်ကြီးတစ်ချောင်း ရိုက်အသွင်းခံရသည့်နှယ် ၊ လီးချောင်းအထက်ပိုင်း တစ်ဝက်သာသာဝင်၍ ပြည့်သိပ်ကြပ်ကာ ၊အရမ်းနာလွန်းလှသောကြောင့် ခင်မေနော်မှာ လီးဆက်ဝင်လာအောင် ဖင်ကို ကော့မတွန်းရဲရှာတော့ပါ…။ 

ကိုအောင်မြတ်ကလည်း  ဖင်အတွန်းခိုင်းရင်း ကြိမ်လုံးနှင့် တရွှမ်းရွှမ်း ရိုက်နေသည်..။  ကျောပြင် ၊ ဘယ်ညာ နံစောင်း တို့သာမက ၊ ဖင်သားကြီးများကိုပါ ရိုက်သည်..။  အရိုက်ခံရသမျှကလည်း နာလှပေရာ ခင်မေနော်မှာ လိမ့်နေအောင် ပင် ခံနေရရှာသည်..။

ထိုနာကျင်မှုတို့ကို ကြောက်လန့်စွာ ခံနေရသည့်ကြားကပင် ၊ ထူးခြားသော ကာမအရသာကလည်း ကြမ်းကြမ်းရှရှ ရှိန်းရှိန်းမြမြ ခံစားနေရလေရာ ၊ စောက်ရည်ကြည်တွေ ပို၍ ပို၍ ထွက်ကာ တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်၍ ဆက်၍ ပြီးနေရသည်..။  ကြိမ်လုံးနှင့် ဆယ်ချက်ကျော်ကျော် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ပစ်သည့်တိုင် ကောင်မလေး ဖင်ကို ကော့တွန်းပေးခြင်း မရှိသည့်အတွက် ကိုအောင်မြတ်မှာ စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပဲ သူကဖင်မတွန်းပေးရင် ၊ ငါကပဲ ငါ့လီးကို ဖိသွင်းရတော့မှာပဲ ဟု စိတ်ထဲမှ ကြိမ်းဝါးပြီး ခါးအား ပေါင်အားတို့ကို အပြည့်ထုတ်သုံးကာ လီးကြီးကို  ဖိဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်လေတော့သည်..။

ဖင်ထဲလီးသွင်းနေကျမို့ အဖိအထိုးက လမ်းကြောင်းမှန်သည်..။ လီးကလည်း တစ်ဝက်သာသာ တိုးဝင်ပြီးနေသည်မို့ ဖိထိုးချလိုက်သောအခါ လီးတစ်ချောင်းလုံးပင် ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အပြည့်အသိပ် တိုးဝင်သွားလေတော့သည်..။ ထိုသို့ လီးအဆုံးဝင်လာသည့်ဒဏ်ချက်က ပြင်းလွန်းလှသည်..။  ခင်မေနော်ခမျာ တအားအား အော်ဟစ်ရင်း ထွန့်ထွန့်ကို လူး၍ နေရှာသည်..။ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေနော်၏ ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်..။

အားပြင်းသော ဆောင့်ချက်များသည် ခင်မေနော်ကို တုန်၍ တုန်၍ သွားစေသည်..။  ခင်မေနော်သည် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ထားသည်..။ လက်ချောင်းများကလည်း မွေ့ယာခင်းကို တင်းကြပ်စွာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်..။  ခေါင်းကတော့ မော့လိုက် ၊ အောက်စိုက်သွားလိုက် ၊ ဘယ်ညာ ယမ်းခါလိုက်နှင့်  ဆောင့်ချက်အရှိန်ဖြင့် ကိုယ်သည် ရှေ့သို့ ငိုက်ငိုက်ကျသည်..။ 

သည့်နောက်တွင်တော့ စောစောပိုင်းကလို မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လွန်းမှုသည် မက်မောဖွယ် အရသာ အဖြစ်သို့ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားသည်..။ နာကျင်မှုကပင် ကောင်းလှသည်ဟု မှတ်ယူလာသည်..။ ခင်မေနော်၏ ဖင်ဆုံကြီးသည် အလိုလိုပင် လှုပ်ခါလာသည်..။ နောက်သို့ ကော့ကော့တွန်းလာသည်..။

ဘယ်ညာ ဝှေ့ရမ်း လှုပ်ရှားပေးသည်..။  ထို့ပြင် ဖင်ကို ထောင်နိုင်သမျှ ထောင်ပေးသည်..။  ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာ မွေ့ယာပေါ် ပြားနေအောင် ဝပ်နေလျက်သား ဖြစ်သွားသည်..။  ပါးစပ်မှ အသံတွေကတော့ ထွက်နေဆဲ…။

နာလို့ ညည်းသံတွေ ၊ အော်သံတွေ မူ မဟုတ်တော့…။ ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနှင့် မြည်တမ်းနေသည့် တဏှာတွန်သံတွေ..။

“ ဘယ့်နှယ်လဲ…မေနော်…။ ဖင်လိုးခံရတာ ဇိမ်တွေ့လာပြီ မဟုတ်လား….”

မိမိ ဖင်လိုးနေသော ကောင်မလေး၏ အခြေအနေ ပြောင်းလာသည်ကို ရိပ်မိသော ကိုအောင်မြတ်က မေးသည်..။ 

“ အင်း ..အင်း…ကောင်းတယ်…လုပ်လေ….၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်စမ်းပါ…..ဟင့်ဟင့်……”

“ နင့် ဖင်ကို ….တအား ဆောင့်လိုးပေးရမှာလား……”

“ ဟုတ်…..ဟုတ်…….”

“ ငါဆောင့်လိုးပေးတာ နင်ကြိုက်တယ်…နော်…..”

“ ကြိုက်ပါတယ်…ဦးရဲ့…..ကြိုက်လို့ ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့……”

ကိုအောင်မြတ်လည်း အကြိုက်တွေ့ကာ အားကုန်သုံးကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်..။  ဆောင့်နေရင်းနဲ့လည်း ခင်မေနော်၏ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်သည်..။  နို့အုံတွေကို ကုန်းဆွဲသည်..။  ဖင်ကြီးကိုလည်း တဖျန်းဖျန်းနဲ့ ရိုက်သည်..။  ခင်မေနော်အဖို့ ကိုအောင်မြတ် ဘာလုပ်လုပ် အကုန်အရသာ တွေ့နေရသည်..။

ဖင်ရိုက်ခံရတာကိုလည်း နာရကောင်းမှန်း မသိတော့ ..။  အရသာပဲ ဖြစ်နေသည်..။ ဇက်ကိုနှိပ်ကာ တအားကြီး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ…၊ အချက်နှစ်ရာကျော်ကျော်လောက် ဆောင့်အပြီးတွင် ကိုအောင်မြတ်မှာ သုတ်ရေတွေ ဆက်မထိန်းနိုင်တော့…။

“ ငါ့လီးက အရေတွေ ထွက်တော့မယ်….၊  ဖင် ကော့ ကော့တွန်းပြီး လှုပ်ပေးစမ်း….၊ ဟုတ်ပြီ….အဲ့လို…အဲလိုမျိုး….ကောင်းကွာ…နင့်ဖင်ကို ချရတာ….အပီပဲ…….ဟောဒီမှာ လာပြီ……လာပြီ….အား အား……..”

နောက်ဆုံးပိတ် ဆောင့်ချက် အဖြစ် လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲ အဆုံးနင့်၍ ဝင်အောင် တအားဖိဆောင့်လိုးချလိုက်ပြီးနောက် ၊ကိုအောင်မြတ်မှာ ထိုးခနဲ ထွန့်ခနဲ လှုပ်ခါလျက် လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထုတ်သည်..။

ကိုအောင်မြတ်၏ ကြမ်းတမ်းရက်စက်သော ဖင်လိုးမှုကို ခံနေရင်း ၊ ခင်မေနော်မှာ တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်တိုက် ပြီး၍ နေခဲ့ရာ ဘယ်နှစ်ချီလောက် ပြီးသွားခဲ့မှန်းကိုပင် မမှတ်မိတော့ပါ…။

ယခု ဖင်ထဲတွင် ပူနွေးပျစ်ချွဲသော သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့် ပေးခြင်းခံရသည့်အခါတွင်လည်း လက်စပိတ်အနေဖြင့် တစ်ချီ ပြီးခဲ့ရပြန်သည်..။  အဆောင့်ရပ်သွားသော်လည်း လီးကို ဖင်ထဲတွင် ကပ်သိပ်ထိုးထည့်ထားရင်း ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်၍ ဆွဲယူထားရာ ခင်မေနော်မှာ လည်း တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ချင်တော့လောက်အောင် နုံးချိနေသည့်တိုင် ၊ ဖင်ထောင်ပေးလျက်သား အခြေအနေတွင် ရှိနေရသည်..။

နောက်ဆုံးတွင် ကိုအောင်မြတ်က ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သော အခါတွင်မှ ခင်မေနော်လည်း မွေ့ယာပေါ် မှောက်လျက်သားလေး ခွေပျော့ကျသွားရှာသည်..။

ကိုအောင်မြတ် ထုတ်ပေးခဲ့သော သုတ်ရည်များ မှ အချို့သည် ဖင်ဝမှ အပြင်သို့ တစစ်စစ် ယိုစိမ့်ထွက်ကျ၍ လာနေကြရကား ၊ ရက်ရက်စက်စက် လိုးထားသည့် ဖင်ပေါက်လေးက နီရဲကာ ကျိန်းစပ်နာကျင်၍ နေလေသည်..။



အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>



ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၃ )

ပွဲကြမ်းသွားမယ် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ တီတီ….တီတီ…..  ”

ထိုအချိန်မှာပင် ခုတင်ပေါ် ပစ်ချထားသော ဆယ်လူလာဖုန်းက ကောက်မြည်သည်..။  ရုတ်တရက် မြည်လိုက်သော ဖုန်းသံကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေရော ၊ ကိုအောင်မြတ်ပါ လန့်သလိုဖြစ်လျက် ကိုယ်တွေ ဆတ်ခနဲ တွန့်သွားကြ၏..။ လီးကြီးက ငေါ့ခနဲ လှုပ်သလို ၊ ဖင်ပေါက်ကလည်း စစ်ခနဲပင် ရှုံ့မိသည်..။ လီးက ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်နေရာ လီးအကော့ ဖင်ပေါက်အညှစ်တို့ သွားဆုံမိသောကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖျန်းခနဲ ထသွားကြရသည်..။

“ တောက်……ဖင်လိုးလို့ကောင်းတုံးကွာ..။ တယ်လီဖုန်းက မြည်လာတယ်..၊ အစ်မကြီး ငြိမ်ငြိမ်နေနော်..ဖင်ယမ်းပြီး ရုန်းထွက်လို့ လီးပြုတ်သွားရင် ထပ်သွင်းခံရမှာပဲ..၊ အဲဒီလို လီးပြန်သွင်းရရင် ခင်ဗျား တစ်ခါ ပိုနာနေအုန်းမယ်..၊ ဒီတော့ လီးမပြုတ်ရအောင် ငြိမ်ငြိမ်နေ…ဖင်ကို နောက်ကိုဖိကော့တွန်းပေးထားရင် အကောင်းဆုံးပဲ…  ”

ကိုအောင်မြတ်က မချိမဆန့် ဝေဒနာခံစားနေရင်း စိုးထိတ်ကြောက်လန့် ရမက်ထန်ပြင်းနေသော အမျိုးသမီးကြီးကို ခြိမ်းခြောက်စကားပြောပြီး တယ်လီဖုန်း ကောက်ယူလိုက်သည်..။  ဒေါ်တင်တင်မေခမျာမှာ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ရဲ..။ ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းတာ ဘယ်လောက်နာကြင်မှန်း သိထားပြီးပေရာ ၊ နောက်ထပ် ထိုနာကြင်မှုမျိုး ထပ်မံ မခံစားချင်တော့..။ ဖင်ထဲတွင် လီးကြီးက အပြည့်အသိပ် တပ်လပ်ကြီးမို့ ဖင်ကြီးကလည်း အလိုလိုပင် ကော့မတ်လုံးကြွကာ ခပ်မြောက်မြောက် ဖြစ်နေသည်..။  လီးကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးလို့ ထိန်းထားလိုစိတ်၏ စေ့ဆော်မှုဖြင့် သူမ၏ စအိုဝပေါက်သည် လီးကို တင်းကြပ်စွာ ဖျစ်ညှစ်ထားလေရာ အရမ်းနာကြင် ကျိန်းစပ်နေသည့်ကြားမှပင် ၊ ဒေါ်တင်တင်မေသည် ဖင်လိုးခံရမှု အရသာထူးကို စတင်ခံစားရစ ပြုသည်..။တယ်လီဖုန်းက ကိုစိုးထိုက်ကို ခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

“ စိုးထိုက်ရေ…မင်ဆယ်လူလာ ယူထားအုန်းလေကွာ..။ ဒီမှာ လိုးလို့ကောင်းတုန်း ဖုန်မြည်တော့ ဖီလင်အောက်တယ်ကွ…  ”

ကိုအောင်မြတ်က လှမ်းအော်ပြောရာ ကိုစိုးထိုက် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်.။  ဒေါ်တင်တင်မေအဖို့ ဖင်လိုးခံနေရင်း တခြားယောက်ျားတစ်ယောက် ဝင်လာမှုကြောင့် ရှက်သလိုလို အနေရခက်သလိုလို စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုး ခံစားရပြန်သည်..။  ကိုစိုးထိုက်က ကိုအောင်မြတ်၏ ဖုန်းကိုယူကာ ခုတင်ပေါ် တင်ထားပေးပြီး  သူ့ဖုန်းကို ယူပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်..။  ကိုစိုးထိုက်ထွက်သွားတော့ ကိုအောင်မြတ်က ဖင်လိုးခြင်းကို ဆက်သည်..။

“ ကိုင်း….ခင်ဗျားဖင်ဆုံကြီးကို လှုပ်ပေးစမ်း…..  ”

ကိုအောင်မြတ်က လီးကို ဖင်ထဲမှ အသာဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလုပ်ရင်း စေခိုင်းသည်.။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မိမိစအိုထဲမှ လီးချောင်းကြီး ပြန်ထွက် တိုးဝင် လှုပ်ရှားနေမှုကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ် ၊ စူးခနဲ စစ်ခနဲ နာ နှင့် အရမ်းပင် စိတ်လှုပ်ရှားနေရာ ကိုအောင်မြတ် ခိုင်းသလို ချက်ချင်းလိုက်နာ လုပ်မပေးနိုင်..။  ထိုအခါ ကိုအောင်မြတ်က ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ညာဖက် ဖင်သားခြမ်းကြီးကို လက်ဝါးဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ချသည်..။

“ ဖျန်း…  ” 

ခနဲ အသံမြည်ကာ ဖင်သားကြီး တုန်သွားသည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် အား ခနဲ အော်မိသည်..။ ရိုက်ချက်ပြင်းသည်မို့ ဖင်သားကြီးပေါ်တွင် လက်ရာ အထင်းသား ကျန်ရစ်သည်..။

“ ဖင်ကြီး လှုပ်ပေးလို့ ပြောနေတာ မကြားဘူးလား…၊ ဖင်လိုးခံရတာကို ခင်ဗျားစွဲသွားအောင် ကျနော် လုပ်ပေးမယ်..၊ မကြာခင် ခင်ဗျားကိုယ်တိုင် ဖင်ကို အရမ်းဆောင့်လိုးပေးပါလို့ ပြောလာရစေ့မယ်..၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖင်ဆော်တာကို ခင်ဗျား အပြတ် ခိုက်သွားရမယ်..၊ စောင့်သာကြည့်….။ ကိုင်း ဖင်လှုပ်ပေး…ထပ်မပြောတော့ဘူး….  ”

ကိုအောင်မြတ်က အပိုင်ပြောကြားပြီးနောက် တစ်ချက်ချင်း ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်သည်..။ တစ်ချက်အဆောင့်ခံရတိုင်း ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပါးစပ်မှ အီး ခနဲ အား ခနဲ ညည်းတွားသံတွေ ပေါ်ထွက်သည်..။  ဖင်ကြီးကိုတော့ လှုပ်ခါ ရမ်းပေးသည်..။ နောက်ထပ်ရိုက်တာ နှက်တာတွေ ဒေါ်တင်တင်မေ မခံလိုတော့..။ ကိုအောင်မြတ်ကို ကြောက်လန့် ရိုကျိုးလို့ နေလေပြီ…။

ကိုအောင်မြတ်ခိုင်းသမျှ လိုက်နာလုပ်ဆောင်ပေးရတော့မည်..။ ဆယ်ချက်ခန့် ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်ပေးပြီးနောက် ၊ ကိုအောင်မြတ်က အားထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်မြန်မြန်  ဆောင့်လိုးလေတော့သည်..။

“ ဘွပ် ဗျစ်…ဘွပ် ဗျစ်…..ဘွပ် ဘွပ်…ဗျစ်……  ”

“ အားပါးပါး…နာတယ်……နာတယ်…..ဘွပ် ဗျစ်……..ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ပါရှင်….အား..  ”

ဒေါ်တင်တင်မေ ညည်းညူတောင်းပန်နေလင့်ကစား ကိုအောင်မြတ်ကတော့ နည်းနည်းမှ မညှာ..။ အားပြင်းပြင်းနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆောင့်လိုးသည်..။  ဖင်လိုးရင်း စောက်ပတ်ကို လှမ်းနှိုက်သေးသည်..။  စောက်စေ့ကိုလည်း ပွတ်ဆွဲသည်..။ တစ်ခါတစ်ရံ နို့အုံများကို ခပ်နာနာ ကိုင်ညှစ်သည်..။  စောက်စေ့ကို ပွတ်ဆွဲရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး တအားဆောင့်လိုးလိုက်သောအခါ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ရင်ဖိုမောဟိုက်အောင်ပင် ထူးခြားသော အရသာကို ခံစားရသည်..။

ကောင်းသောအရသာငြိမ့်ငြိမ့် နှင့် နာကြင်မှုဝေဒနာရောနှော ခံစားရခြင်းဖြစ်သည်..။ ကာမအရသာကြောင့်လား.၊နာကြင်မှုဝေဒနာကြောင့်လား တော့မသိ..။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့တုန်ရင်လှုပ်ရှားလို့နေသည်..။ မကြာပါ…။ အချက်ငါးဆယ်ကျော် ဖင်ဆောင့်လိုးခံရပြီးသည့်နောက်တွင်တော့ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ အလွန်ကို ထူးခြားလှသော ကာမစည်းစိမ်ကို ကျကျနန ခံစားရလေတော့သည်..။

ဘယ်လိုအရသာမျိုးလည်းဆိုတာတော့ သူမအနေနှင့် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ မပြောတတ်..။  နာလည်း အရမ်းနာသည်..။ ကောင်းတာလည်း အရမ်းကိုပါပဲ..။နာကြင်မှု ရောမွှေထားသော ကာမအရသာစည်းစိမ်ဟုပင် ဒေါ်တင်တင်မေ သတ်မှတ်ထားလိုက်သည်..။  ဖင်လိုးခံရတာကိုလည်း အရမ်းကို နှစ်ခြိုက်လို့ သွားလေပြီ..။ ဖင်ကြီးကို စိတ်ပါလက်ပါပင် ကော့ပင့်လှုပ်ခါပေးသည်..။

ထို့ပြင် ပါးစပ်မှလည်း ကိုအောင်မြတ်ကို တအားဆောင့်လိုးရန် ၊ နို့ကြီးတွေကို အပီဆွဲညှစ်ရန် အာသာငမ်းငမ်း ပြောဆိုတောင်းဆိုလာသည်..။ အမျိုးသမီး ဖင်ဇိမ်တွေ့ကာ အရမ်းဟော့လို့ လာပြီမို့ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း အားမနာတမ်း တအားကျုံးလိုးပစ်လိုက်ရာ..၊ နောက်ထပ် အချက်ငါးဆယ်ကျော် တအားကုန် ဆောင့်လိုးအပြီးတွင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ဖင်ခေါင်းပေါက် ထဲတွင် ပြည့်လျှံသွားအောင်ပင် သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်..။

ဖင်ကို အပီဆော်ပြီးနောက် ၊ ကိုအောင်မြတ်က ဒေါ်တင်တင်မေကို ရေချိုးခန်းဆီသို့ တွဲခေါ်ကာ ပေကျန်နေသည်များကို ဆေးကြောပေးသည်.. ။ မိမိလီးကိုလည်း အဆေးခိုင်းသည်..။  ပြီးတော့ အသာပခုန်းကို သိုင်းဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေက ကိုယ်တုံးလုံးကြီး မနေတတ်ဟု ပြောဆိုခွင့်ပန်သော်လည်း  ကိုအောင်မြတ်က အမျိုးသမီးကို ထမီ ရင်လျားဖို့ပင် အခွင့်မပေး…။

“ ကျနော်တို့မှာ အဝတ်အစားပို မရှိတော့ ၊ ဒီလိုပဲ တုံးလုံးနေကြမှာ..။ အစ်မကြီးလည်း ထမီရင်လျားတာတွေ ဘာတွေ လုပ်မနေပါနဲ့..၊ အခု ခဏနား..၊ အစာလေးဘာလေးစားပြီး ဆက်လိုးကြအုန်းမှာပဲဟာ…..``

“ ဟင်….မ…မပြီးကြသေးဘူးလား….  ”

“ ဆက်ပြီးလိုးအုန်းမှာပဲ..၊ အစ်မကြီးလို ဖြူဖြူတောင့်တောင့် ချောချောကြီးကို တစ်ချီတစ်မောင်းချရုံနဲ့ ဘယ်အားရမှာလဲ…၊ ဆက်ဆော်အုန်းမှာပေါ့…၊ ဟောဒီမှာ ဖုန်းတွေပါလာတယ်..၊ အလုပ်ရှိရင်လည်း ဒါတွေနဲ့ဆက်မယ်..၊ အလုပ်လဲလုပ် လိုးလည်းလိုးပေါ့..  ”

“ မေနော် အိမ်ပြန်ရောက်လာလို့ တွေ့သွား၊ သိသွားရင် ခက်ကုန်လိမ့်မယ်…  ”

“ အင်း….ခင်မေနော်က ဘယ်အချိန်ပြန်လာမှာလဲ…  ”

“ သူ့ကျောင်းက ဆယ့်နှစ်နာရီ ဆင်းတာ.  ”

ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကိုစိုးထိုက်တို့နှစ်ယောက် ပြိုင်တူ နာရီများကို ကြည့်မိကြသည်..။ ၁၀ နာရီခွဲကျော်ကျော် ရှိနေပြီ…။

“ ခင်ဗျား မညာနဲ့နော်……  ”

“ မညာပါဘူး…  ”

“ ကောင်းပြီ.. ..ကျနော်တို့ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး စောင့်ကြည့်မယ်..၊ ကျောင်းက ဒီနဲ့ သိပ်မဝေးဘူး…။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်လိုက်ရင် ရောက်နိုင်တယ်..။ ဆယ့်နှစ်နာရီခွဲတဲ့အထိ ခင်မေနော် မရောက်လာရင်တော့ ခင်ဗျားကို တစ်နေကုန် တစ်နေခန်း မိုးစုန်းစုန်းချုပ်တဲ့အထိ လိုးမယ်.  ”

ဒေါ်တင်တင်မေ မျက်လုံးပြူးသွားရသည်..။ သည်နေ့ ခင်မေနော်က ကျောင်းပြီးလျင် ကျူရှင်သွားအုန်းမှာကို ဒေါ်တင်တင်မေ သိထားပါသည်..။  အိမ်ကို တန်းပြန်လာမည်မဟုတ်.။

“ ဟို….ဟို….မေနော်က ကျူရှင်ဆက်သွားအုန်းမှာ….  ”

“ ဟုတ်ပြီ…သူ ဘယ်အချိန်ပြန်ရောက်မလဲ..၊ သေသေချာချာပြော…  ”

“ သုံး….သုံးနာရီခွဲကျော်ကျော်….  ”

“ ဒါဆို ခင်ဗျားကို သုံးနာရီဆယ့်ငါးမိနစ် ဆက်လိုးမယ်…။ ပြီးရင် အသာ ပြန်စောင့်မယ်..၊  မေနော်ပြန်ရောက်လာရင် ကျနော်တို့ပြန်မယ်..၊ ခင်ဗျားပြောတဲ့ အချိန်ပြန်မရောက်လာရင်တော့….  ”

“ အဲဒီအချိန် ပြန်လာနေကျပါ…..ဒါ….ဒါပေမယ့် ဟို…ဟို စာကူးတာတို့စာမေးတာတို့ လုပ်နေရင်တော့ နည်းနည်းတော့ နောက်ကျတတ်ပါတယ်….  ”

“ ကဲကွာ…အောင်မြတ်..သုံးနာရီဆယ့်ငါးမိနစ်အထိပဲ ဆက်ချကြတာပေါ့…  ”

ကိုစိုးထိုက်က ဝင်ပြောတော့မှ အချိန်သတ်မှတ်ချက်ဇာတ်လမ်းပြတ်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေ ပြင်ဆင်ပေးသော ကော်ဖီမစ်နှင့် ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်၊ ကြက်ဥဟတ်ဖရိုက်တို့ကို စားသောက် ဝမ်းဖြည့်ပြီးနောက် ကိုစိုးထိုက်က ဒေါ်တင်တင်မေကို အခန်းထဲ ခေါ်သွင်းသွားသည်..။

------------×----------------×-------------------×-----------------×----------------

(၁၂) နာရီကျောင်းဆင်းသောအခါ ခင်မေနော်သည်  ကျူရှင်သို့ တန်းကာထွက်ခဲ့သည်..။ ကျူရှင်ကလည်း သိပ်မဝေးလှပါ..။  ကျောင်းမှ ဆယ်မိနစ်ခန့် လမ်းလျှောက်လိုက်လျင် ရောက်သည်..။  ကျူရှင်ကို ရောက်တော့ ကျူရှင်ဆရာက အရေးကြီးသော အလုပ်ရှိသောကြောင့် သည်နေ့အတန်းမယူနိုင်ကြောင်း သိရသည်..။  ကျူရှင်အနားရှိ နန်းကြီးသုတ်ဆိုင်တွင် ဝင်စားသောက်ပြီးနောက် ၊ ခင်မေနော် အိမ်သို့ပင် တန်းကာ ပြန်လာခဲ့လေသည်..။  သူမ၏ အိမ်တွင် မည်သို့သော အဖြစ်အပျက်တွေ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကိုတော့ ခင်မေနော် မသိနိုင်ရှာပါ..။

------------------×------------------×------------------×--------------------

ကိုအောင်မြတ်သည် ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်ကာ စီးကရက်ကို အေးအေးဆေးဆေး သောက်နေသည်..။  အိပ်ခန်းထဲမှ ကိုစိုးထိုက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ လိုးသံဆော်သံများကို တစ်ချက်တစ်ချက် ကြားရသည်..။ဘေးတွင် ချထားသော ဟန်းဖုံး မြည်လာသောကြောင့် ကောက်ကိုင်ကာ စကားပြောသည်..။  အိပ်ခန်းထဲမှ  အသံဗလံတွေ ဖုန်းထဲဝင်သွားမည်ကို စိုးသဖြင့် အသာထကာ ဧည့်ခန်းထောင့်ဘက် ပြူတင်းပေါက်နားသို့ သွားသည်..။

တယ်လီဖုန်းပြောရင်း ပြူတင်းပေါက်မှ အပြင်သို့ အမှတ်တမဲ့ လှမ်းကြည့်မိရာ အိမ်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းလာနေသော ခင်မေနော်ကို တွေ့ရလေသည်..။

အိမ်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းလာနေသော ခင်မေနော်ကို လှမ်းတွေ့သောအခါ ရုတ်တရက်တော့ ကိုအောင်မြတ် ထိတ်လန့်တကြား ဖြစ်သွားရသည်..။  သည်ကောင်မလေး ဘာကြောင့် အစောကြီး အိမ်ပြန်လာရတာလဲ…။  သူ့အမေ ဒေါ်တင်တင်မေကို ချလို့ကောင်းနေတုန်း ပြသနာပဲ…ဟုပင်တွေးမိသည်..။  သို့သော် အကင်းပါးပြီး အခြေအနေအရပ်ရပ် ပြောင်းလဲမှုများတွင် မိမိအတွက် အကျိုးအမြတ် ထွက်အောင် ခွင် ဖန်တီးတတ်သော စီးပွားရေးသမားကောင်း နှင့် ကာမမုဆိုးကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း ၊ မိမိ အပိုင်အနိုင် ကိုင်နိုင်လျင် မိမိတို့အဖို့ အပြတ် စား နိုင်မည့် အကွက်ကောင်းကို ချက်ချင်း တွေးမိသည်..။  ဘယ်လို ခွင်ချ စီစဉ်ရမည်ကို ဦးနှောက်ကို အလုပ်ပေးကာ အမြန်စဉ်းစားသည်..။

အမျိုးသမီးများကို အမျိုးမျိုးခွင်ဖန်တီးကာ အရကြံလာခဲ့ဖူးသူမို့ ဒါမျိုးအထာကျွမ်းနေရာ ၊ သိပ်အချိန်ယူ မစဉ်းစားရပဲ ဘယ်လိုဘယ်နည်း ဖန်တီးရယူရမည်ကို  အကြံရသည်..။ ထိုအကြံအတိုင်း ချက်ချင်းပင် စနစ်တကျ လုပ်ဆောင်စီစဉ်လေတော့သည်..။

ခင်မေနော်မှာ သူမကို အပိုင်ကိုင်ဖို့ အစီအစဉ်တွေ ကျကျနနစီစဉ်ထားမှုကို မသိ..။ အိမ်ထဲတွင်  မည်သို့မည်ပုံ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကိုလည်း နားမလည်..။ ကျူရှင်မရှိလို့ သည်နေ့ခင်းနှင့် ညနေပိုင်း အားလပ်သဖြင့် အပြတ်ကို နှပ်နေလိုက်အုန်းမည်ဟူသော စိတ်ကူးဖြင့် ခပ်မြူးမြူး ခပ်သွက်သွက်လေးပင် အိမ်သို့ပြန်လာသည်..။

အိမ်ရှေ့တွင် ကိုအောင်မြတ်တို့၏ ကားရပ်ထားသည်ကို တွေ့ရသည်..။ ကိုအောင်မြတ်တို့သည် ဒေါ်တင်တင်မေကို မုန့်ပဲသွားရည်စာ ၊ စားသောက်ဖွယ်ရာ အကောင်းစားများ လာပို့တတ်ပေရာ..၊  သည်နေ့လည်း စားစရာ အစားကောင်းတစ်ခုခုတော့ ရှိနေပြီဟု ခင်မေနော်တွေးကာ ပိုပျော်သွားသည်..။

ကောင်မလေး၏ ခြေလှမ်းများ ပိုသွက်လာသည်..။ အိမ်အဝင် တံခါးက မဟတဟလေး ဖြစ်နေသည်..။  ( သည်လိုဖြစ်နေအောင် ကိုအောင်မြတ်က တမင်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည် )   ကိုအောင်မြတ်တို့ အိမ်သို့ ရောက်နေမည်ဟု ကြိုတင်တွေးသိထားသော ခင်မေနော်သည် အိမ်တံခါး ပိတ်မထားပဲ မဟတဟ ပွင့်နေသည်ကို ဘာမျှ သံသယ မဖြစ်…။ အသာတွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့ လှစ်ဆို ဝင်လိုက်သည်..။  ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်နေကြမည်ဖြစ်သော သူမ မိခင်နှင့်  ကိုအောင်မြတ်တို့ကို တွေ့ရလိမ့်မည်ဟု ခင်မေနော် ထင်ထားခဲ့ရာ ၊ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းအဝင် ဧည့်ခန်းထဲတွင် မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မရှိပဲ ဟာလာဟင်းလင်းကြီး ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရသည့်အတွက် ခင်မေနော် မျက်မှောင်လေး ကျုံ့ကာ သွားသည်..။ အလိုအလျောက်ပင် မျက်လုံးဝင့်ကာ ဧည့်ခန်းကို ဝေ့ကြည့်သည်..။  ရုပ်မြင်သံကြားစက်ပေါ်သို့ မျက်လုံးအကြည့် ဝေ့ဝဲ အရောက်…..

မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ခင်မေနော်၏ အကြည့်တို့သည် အခြားသို့ မရွေ့တော့…။  မျက်လုံးလည်း အဝိုင်းသားဖြစ်သွားရသည်..။ ကောင်မလေး တွေ့မြင်လိုက်ရသည်က အပြာကား ပြကွင်းပြကွက်တွေ ဖြစ်သည်..။  မနေ့ညတုန်းက အစ်မနှစ်ယောက် တိတ်တိတ်ခိုးကြည့်သည်ကို သူမကိုယ်တိုင် ချောင်းမြောင်းကြည့်ခဲ့ရသည့် အပြာကားထဲမှ ပြကွက်တွေဖြစ်သည်ကို လည်း ချက်ချင်းပင် သိသည်…။

ခင်မေနော်မှာလည်း သူမ၏ မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေနည်းတူ အသားညိုညို ၊ နှုတ်ခမ်းမွှေးရေးရေးရှိသော မင်းသားနှင့် ငယ်ငယ်ချောချော မင်းသမီးလေးတို့၏ ရက်ရောပက်စက်လွန်းလှသော  ကာမစပ်ယှက်ပုံ ပြကွင်းပြကွက်တွေကို မထင်မှတ်ပဲ ပြန်ပြီး ကြည့်မြင်ရလေသောအခါ ၊ ညတုန်းက ကြည့်ရှု ဖီလင်တက်ခဲ့ရသည့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုအခံကလည်း အရှိန်မသေနိုင်သေးပဲ ၊ မီးခဲပြာဖုံး ဆိုသလို ကျန်ရှိနေသေးရာ လေအဝေ့တွင် ဖုံးထားသော ပြာများ လွင့်စင်ပြီး မီးခဲများရဲရဲနီလာသလို ခင်မေနော်၏ သွေးသားများသည်လည်း ပူနွေး နိုးကြွ ရမက်ထလို့ လာကြလေတော့သည်..။

လူတစ်ယောက်မျှ မရှိသော ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဘယ်နည်းဘယ်ပုံနှင့် အပေါ်စက်ရော အောက်စက်ပါ ပွင့်လျက်သား ၊ အပြာကား ပြလျက်သား ရှိနေသည်ကိုပင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားကြည့်နိုင်ခြင်းမရှိတော့…။

မိမိသဘောကျနှစ်ခြိုက်သော ( ကြည့်ရင်းကလည်း ကာမဆိပ် တက်ခဲ့ရသည့် )  အပြာကား ပြကွက်များကို  မျက်လုံး မခွာနိုင်အောင် စူးစိုက်ကာ ကြည့်နေမိသည်..။  ခင်မေနော်သည် အစ်မနှစ်ယောက် တိတ်တိတ်ကြည့်နေကြသော အပြာကားများကို   ချောင်းကြည့်ရင်း မိမိအဖုတ်ကို ကိုင်ပွတ် ၊ မိမိနို့အုံများကို ဆုပ်နယ် စသည်တို့ကို လုပ်ခဲ့သည့် အကျင့်ကလည်း ရှိနေရာ သူမ၏ လက်တစ်ဖက်သည် အလိုအလျောက်ပင် ပေါင်ခွကြားသို့ ရောက်သည်..။ ကာမဆိပ် တက်စပြုချိန်မို့ ၊ သူမ၏စောက်ပတ်ကလည်း မို့ဖောင်းကာ အရည်ရွှမ်းစပြုသည်..။

သည်အချိန် အဖုတ်ကို ထိမိကိုင်မိသောအခါ  ကြက်သီးတွေ ဖိန်းခနဲထကာ စောက်ပတ်ကလည်း ပိုဖူးရွ ဖောင်းမို့လာသည်..။  တက်ကြွစ ရမက်ဇောကလည်း တစ်ဆတိုးကာ ထန်ပြင်း မြင့်တက်လာသည်..။ ထိုအချိန်မှာပင် ခင်မေနော့် နားထဲတွင် အသံဗလံများကို ကြားရပြန်လေသည်..။

“ အိုး….ဟင့် ဟင့်…ယားတယ်….ဟာ တကယ်ပဲ..ကဲလိုက်တာ….အိုး ကြည့်ပါလား..ကဲဟာ….ခစ်ခစ်ခစ်…  ”

ရုတ်တရက်တော့ အပြာကားထဲမှ အသံတွေဟု ခင်မေနော် ထင်မိသည်.။  သို့သော် ကြားရသည့်အသံတွေက ဗမာစကားသံတွေဖြစ်သောကြောင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် အပြာကားထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသော အသံများမဟုတ်နိုင်ကြောင်းကို ခင်မေနော် နားလည်လိုက်ရပြန်သည်..။  ထို့ကြောင့် နားစွင့်ကာ ဘယ်နေရာက ပေါ်လာသော အသံတွေလဲဟု ဆင်ခြင်စူးစမ်းကြည့်လိုက်သည်..။

“ ဒီလို ယားနေအောင် အပီလုပ်ထားမှ လိုးတဲ့အခါ အပြတ်ဖီလင်ရတာ အစ်မကြီးရဲ့….၊ ကျနော်လုပ်ပေးနေတာ အဖုတ်ကြီးတောင့် ဖောင်းရွဖူးတက်လာပြီ မဟုတ်လား….  ”

ယောက်ျားသံတစ်ခု တစ်ဆက်တည်း ကြားရပြန်သည်..။ အသံများသည် မိခင် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ အိပ်ခန်းထဲမှ ပေါ်ထွက်လာခြင်း ဖြစ်ကြောင်းလည်း ခင်မေနော် သိလိုက်ရပြန်သည်..။

ထိုအသံများ၏ ညှို့ယူဆွဲငင်အားက ပြင်းလှသည်..။ ခင်မေနော်သည် စိတ်ညှို့ခံလိုက်ရသူပမာ..၊ အသံများထွက်ပေါ်ရာ အိပ်ခန်းနားသို့ အသာချဉ်းကပ်သွားသည်..။  ချောင်းမြောင်းကြည့်လိုသည့် စိတ်များလည်း ထိန်းမရအောင်ကို ထက်သန်ပြင်းပြနေသည်..။  သင့်လျော်မှု ရှိမရှိ ဆိုခြင်းကိုပင် မစဉ်းစားနိုင်တော့ပါ..။ 

အိပ်ခန်းတံခါးက အပြတ်ကို ပွင့်နေသည်..။ အခန်းစည်းသာ အကာအရံအဖြစ် ရှိနေသည်..။  သည်တော့ ခင်မေနော်အဖို့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်ဖို့ ဘာမှမခက်ခဲပါ..။  သိပ်ကိုလွယ်လွန်းသည်..။ ပွင့်နေသော တံခါးနားအသာကပ် ၊ အခန်းစည်းဘေးနားမှ လှမ်းကြည့်လိုက်ရုံသာ….။

မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကတော့ အသက် ၁၉ နှစ် အရွယ် ၊ သွေးသားဆူဖြိုးစ ကျန်းမာသော အပျိုမလေးအဖို့ ရင်သိမ့်တုန်ဖွယ်ရာ အတိ….။

ကိုစိုးထိုက်နှင့် သူမမိခင် ဒေါ်တင်တင်မေတို့ နှစ်ယောက်အိပ်ခုတင်ကြီးထက်တွင် ပွေ့ဖက် ကိုင်တွယ်နေကြပုံကို ထင်းထင်းကြီး မြင်ရလေသည်..။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အဝတ်အစားဆိုလို့ တစ်ထွာတစ်ညိုမျှပင် မရှိ ၊ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးတွေ….။

အလိုလေးလေး…ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေကြတာလဲ…၊ ကျမဟာ ရင်ကို ဒိန်းဒိန်းခုန်သွားရတာပဲ…။ ကျမချောင်း ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကိုစိုးထိုက်က မေမေ့နို့အုံကြီးတွေကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က မေမေ့ပေါင်ကြား နှိုက်နေတယ်..။  ကျမမေမေရဲ့ နို့ကြီးတွေက တော်တော်ထွားတယ် ရှင့်..။  ကျမငယ်ငယ်တုန်းက ချိုချို စို့ခဲ့ရတဲ့ နို့တွေပေါ့…။ ဟော….ခုတော့ ကိုစိုးထိုက်ကြီးက သူ့လက်ကြီးနဲ့ အားမနာတမ်း ဆုတ်နယ် အရသာယူဖို့ဖြစ်နေပြီလေ…။ အံ့သြစရာတော့ ကောင်းတယ်..။  ခုလို ကျမအမေကို တခြားယောက်ျားတစ်ယောက် ရက်ရက်ရောရော ကိုင်လားနှိုက်လားလုပ်နေတာကို မြင်ရတဲ့အခါ ကျမဟာ စိတ်ဆိုးတာတို့ ၊ မခံချင်တာတို့ မဖြစ်မိဘူး…။

ကျမရဲ့ ရမက်စိတ်တွေတောင်  အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ နိုးကြွလာကြသေးတယ်..။ ဟုတ်တယ်…ရှင့်..။ ရင်ကို လှပ်လှပ်ခုန်လာတာပဲ…။  ကျမစောက်ပတ်လား….။ မေးမနေနဲ့…။ မုန့်ပေါင်းကြီးလို ဖောင်းကြွပြီး အရည်ကြည်တွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုလို့နေလေရဲ့….။ ကျမနို့အုံကြီးတွေကလည်း တင်းမာဖောင်းမို့လာတယ်..။ ပြီးတော့ ကျမ မေမေ့နေရာရောက်ပြီး ကိုစိုးထိုက်ကြီးကိုင်တာ နှိုက်တာခံလိုက်ရရင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတဲ့ အတွေးတောင် ခေါင်းထဲ ဝင်လာတယ်..။

“ ရှင်က…လုပ်လို့ အားမရနိုင်တော့ဘူးလား…..ဟင့်ဟင့်…  ”

မေမေ့စကားသံကို ကျမကြားရတယ်..။ အသံက တုန်ရင်လှုပ်ခါလို့ ညုတုတု ခရာတာတာလေးကို ပြောလိုက်တာ…။

“ ဟာ….တစ်ခါနဲ့ ဘယ်အားရနိုင်မှာလည်း…အစ်မကြီးရာ…။ အစ်မကြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း ပြန်ကြည့်ပါအုံး…၊ လုံးကြီးပေါက်လှ တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကြီး…၊ ဟောဒီမှာ အစ်မကြီးကို လိုးချင်လွန်းလို့ ကျနော့်လီးကြီး အပြတ်တောင်နေပြီ…  ”

ကိုစိုးထိုက်က အဲ့လိုပြောလိုက်မှ ကျမလည်း သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်..။  အလိုလေး…..၊ ကျမဟာ လန့်မအော်မိအောင် မနည်းကြီး ထိန်းလိုက်ရတယ်..။  ဘယ့်နှယ်ရှင်….သူ့ဟာကြီးက နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ…ကိုး..။   မတ်ပြီးတောင်နေလိုက်တာ  ပေါင်ရင်းခွဆုံမှာ ငရုပ်ကျည်ပွေ့ကြီး တစ်ခု စိုက်ထားသလား ထင်ရတယ်..။

“ ကိုင်ကြည့်ပါလား…အစ်မကြီးရ….  ”

“ ဟာ…..မကိုင်ချင်ပါဘူး….  ”

မေမေဟာ ပါးစပ်ကသာ ငြင်းနေတာ..။ လက်ကတော့ လှမ်းလာပြီ…။ လီးကြီးကို လက်ချောင်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ကြည့်လိုက်တာ မြင်နေရတဲ့ ကျမတောင် ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ ဖြစ်သွားတယ်…ရှင့်…။

မတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ သေသေချာချာ ကိုင်ကြည့်လိုက်တဲ့ မေမေကတော့ ကျမထက် ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှာပဲ..။ ကြည့်လေ…လီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်ရုံတင်တောင် မဟုတ်ဘူး..။ အသာပွတ်ပေးနေပါသေးတယ်…။ သူတို့နှစ်ယောက် အခုလို အိပ်ခန်းထဲမှာ ဗလာကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ရှိနေကြတာကတော့ ကျမအဖို့ တွေးရခက်စရာပါ..။ ဘယ်လိုက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး သည်အခြေအနေအထိ ဆိုက်ကုန်ကြတယ်ဆိုတာ ကျမ စဉ်းစားလို့မရဘူး..။ သေချာတာကတော့ မေမေကိုယ်တိုင် အလိုတူအလိုပါလို့သာ သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ အခုလိုမျိုး ဖြစ်နေတာလို့ပါပဲ…ရှင်..။

အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင် ကျမဟာ မမမေကျော်နဲ့ မမမေသော်တို့ တိတ်တိတ်ကြိတ်ကြည့်ကြတဲ့ အပြာကားတွေကို သူတို့မရိပ်မိအောင် ချောင်းကြည့်ရင်းက ယောက်ျားတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လုပ်ကြည့်ရရင် ကောင်းမှာပဲလို့ စိတ်ကူးကြည့်နေမိခဲ့ပါတယ်..။ အလိုးခံကြည့်ချင်တဲ့ ဆန္ဒလေး ရှိနေတယ်လို့ ဆိုရမှာပေါ့နော်..။ ပြီးတော့ မမကျော်တို့ နှစ်ယောက် တီးတိုးပြောကြတဲ့ စကားတွေအရ သူတို့ဟာ ကိုအောင်မြတ် ၊ ကိုစိုးထိုက်တို့နဲ့ ကြည်နေကြမှန်းလည်း ကျမရိပ်မိပါတယ်..။ သူတို့တစ်တွေ စပ်ယှက် အပျော်ကြူးကြတာကို ကျကျနန ချောင်းကြည့်ချင်စိတ်လည်း ကျမမှာ ရှိနေခဲ့ပါတယ်..။

ဟော…အခုတော့ အစ်မတွေနဲ့ အလုပ်ဖြစ်တာကို ချောင်းမကြည့်ရပဲ ကိုယ့်အမေနဲ့ ပြေလည်နေတာကို ချောင်းကြည့်မိလျက်သားကြီး ဖြစ်နေပြီ..။ ကျမကို ကာမစိတ်လွန်ကဲ ၊ ရမက်ထန်တယ်လို့ စွပ်စွဲချင် စွပ်စွဲကြပါတော့..။ ကျမဟာ ပထမဆုံး အလုပ်ဖြစ်မဲ့ ယောက်ျားကို ဘယ်လိုပုံစံမျိုးရှိရမယ်ဆိုတာအထိ ၊ စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး သတ်မှတ်ထားပြီးပါပြီ..။ ကျမနဲ့ ပထမဆုံး အလုပ်ဖြစ်မယ့်လူ ( ကျမရဲ့ အပျိုရည်ကို ပေးမယ့်လူဆိုပါတော့ ) ဟာ ရုပ်ဖြောင့်ရမယ်..၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းသန်မာရမယ်..၊ အဲ…သူ့ရဲ့ ယောက်ျားတန်ဆာကြီးက လည်း ကြီးရမယ်..တုတ်ရမယ်..။ ပြီးတော့ မိန်းမတွေရဲ့ အထာကို ကျွမ်းကျင်လိမ္မာရမယ်..။ လက်ရဲဇက်ရဲ လုပ်တတ်ရမယ်..။ ကြောက်သလိုလို ရွံ့သလိုလို မျိုး ဖြစ်မနေစေချင်ဘူး..။ ငွေလည်း တော်တော် သုံးနိုင်ပြီး သားသားနားနား ဝတ်စားတတ်ရမယ်..။ အဲ…နောက်ဆုံးတစ်ခု ..၊ ကျမစိတ်ကူးယဉ် ရမက်ထလွန်းတာလားတော့ မဆိုနိုင်ဘူး..။ အဲဒီလူမှာ ဆယ်လူလာဖုန်းရှိနေပြီး ကျမနဲ့ အလုပ်ဖြစ်နေတုန်း ၊ သူ့တယ်လီဖုန်းက မြည်လာလို့ ၊ လုပ်ရင်းကိုင်ရင်း တယ်လီဖုန်း စကားပြောနေရတာမျိုးလည်း ကြုံချင်သေးတယ်..။

ကျမဟာ အိမ်ထဲကုတ်နေတတ်တဲ့ အိမ်တွင်းပုန်း ကောင်မလေး မဟုတ်ပါဘူး…။ ၂၁ ရာစု ရဲ့ ခေတ်ရှေ့ပြေးနေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါ..။ ဒီတော့ ရည်းစားတွေဘာတွေ လည်း ရှိနေပါပြီ..။ ရည်းစားမှ တစ်ယောက်တည်းတောင် မဟုတ်ဘူး..။ အခုလက်ရှိကို နှစ်ယောက်..။ ခေါက်ပစ်ခဲ့တာက တစ်ယောက် ။ ကျမရည်းစားတွေက ရုပ်ရည်တော့ သားနားကြပါတယ်..။ သူတို့ပစ္စည်းတွေကတော့ ကြီးကြမယ်လို့တော့ ထင်တယ်..။ ( သေသေချာချာ ကိုင်ကြည့်တာမျိုး ၊ မျက်စေ့နဲ့ မြင်ရတာမျိုး မရှိသေးလို့ စိတ်အထင်ပဲ ပြောရတာ )  ။  ဒါပေမယ့် မိန်းမတွေအထာကို ကျွမ်းကျင်မှုတော့ မရှိလှဘူး..။ တကထဲ နမ်းဖို့ ဖက်ဖို့လောက်ကိုတောင်မှ မရဲတရဲနဲ့ တုန်တုန်ရင်ရင် ဖြစ်နေကြတာ..။ အလုပ်ဖြစ်ဖို့တော့ ဝေးသေးရဲ့..။ ကျမဟာ အဖက်ခံ အနမ်းခံ ၊ အကိုင်ခံဖူးပေမယ့် အလုပ်တော့ မခံဖူးသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ်တစ်ယောက် ဆိုပါတော့…။ ကိုယ့်အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိတာတွေ ဘာတွေတော့ လုပ်ဖူးနေပါပြီ..။

ဟော….အခုတော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဆိုသလိုပါပဲ…။ ကျမစိတ်ကူးယဉ် ပုံဖော်ထားတဲ့လူကို တွေ့နေရပါပြီ…။ ကိုစိုးထိုက်ကြီးက ရုပ်လည်း ဖြောင့်တယ်..။ သန်မာတယ်..။ သူ့ဥစ္စာကြီးကလည်း ကြီးမှ ကြီး..။ တုတ်မှ တုတ်..။ ကျမ မျက်မြင်..။ ပြီးတော့ သူဟာ လက်ရဲဇက်ရဲလည်း အတော်ရှိတယ်..။ မေမေ့ကို အပိုင်အရချိုင်လိုက်နိုင်တာကို ပဲကြည့်..။ မေမေ့ကို သူကောင်းကောင်းလုပ်ပေးနိုင်မှာက လည်း သိပ်ကို သေချာနေပါပြီ..။ ကိုစိုးထိုက်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ရရင် သိပ်ကောင်းမယ်လို့တောင် ကျမစိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး တွေးကြည့်မိတယ်…။

ဒါကြောင့် ကျမလေ  ကျမရဲ့ စိတ်ထဲမှာ တကယ်လို့များ ကိုစိုးထိုက်က မေမေနဲ့ အပျော်ကြူးပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်အလာမှာ ကျမ ပြောလိုက်ချင်တဲ့ စကားတစ်ခွန်းတော့ ရှိတယ်..ရှင့်..။ အဲဒါကတော့….

“ ချန်မထားခဲ့ပါနဲ့ ..ကျမကျန်သေးတယ် ရှင့်…  ” လို့ပါပဲ…။

“ လီးစုပ်ပေးနော်….အစ်မကြီး…..  ”

ကိုစိုးထိုက်က မေမေ့ကို ပြောလိုက်တဲ့စကားဟာ ကျမကိုတောင် ဆတ်ခနဲ တုန်သွားစေပါတယ်..။ ယောက်ျားရဲ့ တန်ဆာကို  မိန်းမက ပါးစပ်နဲ့စုပ်၊ လျှာနဲ့ယက် ၊ လုပ်ပေးတာတွေကို  အပြာကားထဲမှာ ကျမကြည့်ဖူး မြင်ဖူးထားပါတယ်.။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေဟာ အပြာကားရိုက်တဲ့အခါမှာ သာ ကြည့်ရတဲ့သူတွေ ရမက်ဇောထလာအောင်  တမင်ဖန်တီး ရိုက်ပြထားတာလို့ ကျမထင်ထားတာ…။ အပြင်မှာ တကယ်တန်း အဲဒီလိုမျိုးတွေ လုပ်တာမရှိနိုင်ဘူးလို့လည်း တွေးမိထားတယ်…။ ရှိရင်တော့ ရှိကြမှာပေါ့လေ…။ ဒါပေမယ့် ကျမအမေလို အမျိုးကောင်းသမီးတစ်ယောက်က ဒီအလုပ်မျိုး လုပ်မယ်လို့ ကျမ ထင်မထားဘူး..။ 

အခုတော့ မေမေ့ကိုကြည့်ရတာ ကိုစိုးထိုက်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးတော့မယ့် ပုံပဲ..။ မေမေနဲ့ ကိုစိုးထိုက်ကြီးတို့ လုပ်ကြမှာကို ကျမ ကြည့်ချင်မြင်ချင်နေတာ မှန်ပေမယ့် ၊ ဒီလိုမျိုး စုပ်ပေးတာကိုတော့ မကြည့်ချင်ဘူး…၊ မတွေ့ချင်ဘူး..။ ကျမစိတ်ထဲက မလုပ်နဲ့ မေမေ လို့တောင် ပြောနေမိတယ်…။ ဖြစ်နိုင်ရင် အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားပြီး မေမေ့ကို  ဒီလိုမျိုး မလုပ်ဖို့တောင် ပြောချင်တာ..။ ဝင်သွားလို့ မကောင်းမှန်းသိလို့ စိတ်ကို ထိန်းထားရတာ..။

မေမေဟာ ကိုစိုးထိုက်ကြီးနဲ့ အိပ်ရာပေါ် ယှဉ်အိပ်နေရာကနေ အသာကုန်းထလာတယ်..။ ကိုစိုးထိုက်ကြီးကတော့ သူ့ကိုယ်ကို  ပက်လက်စင်းစင်းကြီးဖြစ်အောင် ခြေဆန့်ပြီး ပြုပြင်လိုက်တယ်..။ ခြေထောက်နှစ်ခုကို ခပ်ကားကား လုပ်ပေးထားတယ်..။ ပေါင်ခွကြားက သူ့တန်ဆာကြီးကတော့ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးပေါ့…။ ဟော….မေမေက ကိုစိုးထိုက်ကြီးရဲ့ ညာဘက်ခါးနားမှာ ဒူးလေးတုတ်ပြီး ထိုင်တယ်..။ မေမေရဲ့ ကိုယ်ရှေ့ကိုင်းကျလာတယ်.။ မေမေရဲ့ မျက်နှာက ကိုစိုးထိုက်ကြီးရဲ့ ပေါင်ခွကြားဆီသို့ နိမ့်ဆင်းလာတယ်..။ 

ကျမလေ အသက်ရှူဖို့ကိုတောင် မေ့ပြီး စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေမိတယ်..။ မေမေ့ လက်တစ်ဖက်က အဲဒီအတန်ကြီးရဲ့ အရင်းပိုင်းကို လှမ်းကိုင်တယ်..။ အတန်ကြီး ငေါ့ခနဲ လှုပ်သွားတာကို အတိုင်းသားတွေ့ရတာမို့  ကျမရင်ထဲ ဒိန်းခနဲကို ခုန်သွားရတယ်…။ ကြည့်နေရင်း အသည်းယားလာတယ်..။ အတန်ကြီးရဲ့ ထိပ်ဖျားနဲ့ ပါးစပ်ထိလုလု ဖြစ်တော့ မေမေရဲ့ ပါးစပ်လေး ဟသွားတာ ကျမမြင်ရပြန်တယ်..။ ပါးစပ်လေးဟရင်းနဲ့ ခေါင်းကို အသာ အောက်ဘက် ဖိချတယ်..။ ဒီတော့ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ ဥစ္စာ ထိပ်ဖူးပိုင်း မေမေ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားပါလေရော…။

ပါးစပ်ထဲကို ရောက်သွားပေမယ့် မေမေက ပါးစပ်နဲ့ ငုံလိုက်တဲ့သဘောမျိုးတော့ မဟုတ်သေးဘူး..။ လီးလည်း မထိသေးဘူး..။ အဲဒါ ခဏလေးပါပဲ…။ မေမေက သူ့နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို စုလိုက်တော့ အတန်ကြီးရဲ့ ဒစ်အောက်ခြေနားလောက်ကို ပိပိလေးသွားထိကပ်တယ်..။ မေမေရဲ့ ပါးလေးချိုင့်ပိန်သွားတာကို မြင်ရပြီး ပြွတ် ဆိုတဲ့ အသံကိုလည်း ကျမနားထဲ အတိုင်းသား ကြားလိုက်ရတယ်..။ ဒါဟာ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ အတန်ကို မေမေပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ရာက ပေါ်လာတဲ့ အသံပါ..။

“ အားပါး…တယ်ကောင်းပါလား… ၊ အစ်မကြီးက လီးစုပ်အရမ်းတော်တာပဲ…စုပ် စုပ်…ကျနော့်လီးကို အပီ စုပ်ပေးစမ်းပါ….  ”

ကိုစိုးထိုက်က အံကြိတ်ပြီး ပြောလိုက်သံကို ကျမကြားရပြန်တယ်..။ ဟုတ်ပါရဲ့..။ မေမေစုပ်ပေးနေပုံက အတော့်ကို စနစ်ကျ ပီပြင်တယ်..။ ကျမကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ အပြာကားတွေထဲက ပြကွင်းတွေထက်တောင် သာမယ်လို့ထင်ရတယ်..။ ခေါင်းကို ကြွလိုက် နိမ့်လိုက်လုပ်ပြီး စုပ်နေတာ..။ စုပ်ရုံတင် မဟုတ်ပါဘူး..။ လျှာနဲ့လည်း ယက်နေပုံပါပဲ..။ အဲ… တွဲကျနေတဲ့ ဂွေးဥလုံးလုံးကြီးတွေကိုတောင် လက်ချောင်းလေးနဲ့ ကိုင်ပွတ်ပေးနေသေးတယ်..။

“ အဲ….လီးစုပ်တာ..ခဏတော်ပြီ….  ”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို မေမေရဲ့ ဆံပင်တွေကို ကိုင်ဆွဲပြီး ခေါင်းမော့သွားအောင် လုပ်တယ်..။ သူ့ဥစ္စာကြီးကိုလည်း မေမေ့ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ အသာခုတင်အောက်ကို ဆင်းတယ်..။

“ မလိုးတော့ဘူးလား…..ဟင်….  ”

မေမေရဲ့ လှမ်းပြောလိုက်တဲ့ အသံဟာ ရမက်တွေပြည့်လျှမ်းနေပါတယ်..။ မလုပ်တော့ပဲ ကိုစိုးထိုက် ထွက်သွားမှာကိုလည်း စိုးရိမ်နေတဲ့ပုံပါ…။ မေမေဟာ အရမ်းကို နှာထန်ပြီး ကာမဆိပ်တွေ တက်နေမှာတော့ အသေချာပါပဲ…။

“ လိုးမှာပေါ့…အစ်မကြီးရ….  ”

“ လိုးမှာဆို ဘာလို့ ခုတင်အောက် ဆင်းသွားတာလဲ…ဘာလဲ ကျုပ်ကို ခုတင်စောင်းမှာ တင်ပြီး ချမလို့လား….  ”

“ မဟုတ်ဘူး…ဟိုခုံပေါ်မှာ သွားလိုးမလို့…..  ”

ကိုစိုးထိုက်ကြီးက မှန်တင်ခုံရှေ့က ထိုင်ခုံလေးကို ခုတင်နားရောက်အောင် ဆွဲယူထိုင်ချလိုက်တယ်..။

“ အဲဒီလို ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ရက် ချလို့ ရရဲ့လား…  ”

“ ရတယ်…တစ်မျိုးတောင် ဖီလင်ကောင်းသေးတယ်… ခင်ဗျား ဒီလိုမျိုး အလိုးမခံဖူးဘူးလား…  ”

“ ဟင့်အင်း….  ”

“ ဒါဆို…ကျနော်ပြောပြမယ်လေ…..လာ ဆင်းလာခဲ့..အော် ကျနော့်ဆယ်လူလာကိုလည်း ယူလာပြီး လက်လှမ်းမီတဲ့ နေရာမှာ ထားပေးပါအုံး…  ”

ကိုစိုးထိုက်ကြီးရဲ့ နောက်ဆုံးစကားတွေက ကျမကို အတော်လေး စိတ်ဝင်တစားဖြစ်သွားစေပါတယ်.. .။ သူက မေမေ့ကို လုပ်နေတာမှာ ဆယ်လူလာလည်း အနားမှာ ယူထားတာပါလား..။  ကျမစိတ်ကူးယဉ်ကြည့်ထားခဲ့တဲ့ ဆန္ဒနဲ့တော့ ကွက်တိပဲ..။

“ တကယ်ပဲ…ဒီဖုန်းကလည်း အရှိန်ကောင်းရင် မြည်မြည်လာတော့မှ အခက်..ခစ်ခစ်…  ”

မေမေက ရယ်ကျဲကျဲလေး ပြောရင်း ၊ မွေ့ယာပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့ ဆယ်လူလာကို ကောက်ကိုင်ပြီး ခုတင်အောက် ဆင်းလာပါတယ်..။ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ထားပြီး ၊ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကာမစပ်ယှက်ဖို့အသွား ဆယ်လူလာဖုန်း လက်မှာ ကိုင်ထားတဲ့ မေမေ့အသွင်ကို ကြည့်ပြီး ကျမ အားကျသလိုလိုတောင် ဖြစ်မိတယ်..။

“ ကဲ…ပြောလေ..ဘယ်လိုမျိုးလုပ်ရမှာလဲ….  ”

ကိုစိုးထိုက်ဘေးနားရောက်တော့ မေမေက မေးတယ်..။

“ အစ်မကြီးက အပေါ်ကတက်ခွပြီး စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်အောင် သွင်းယူပေါ့..။ ကျနော့်ဘက် မျက်နှာမူပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်ချင်ထိုင် ၊ ဒါမှမဟုတ် ကျနော့်ဘက် ကျောပေးပြီး ခွချင်ရင်ခွ..။ အစ်မကြီး သဘောပဲ..။ ကျနော့်ဘက် မျက်နှာမူပြီး ခွရင်တော့ ခင်ဗျားရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ ငုံပေးစို့ပေးလို့ရမယ်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို လှမ်းကိုင်ပွတ် ဖျစ်ညှစ်တာတို့ ၊ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိပေးတာတို့လည်း လုပ်လို့ရတယ်..။ ကျနော့်ဘက် ကျောပေးပြီး ခွရင်တော့ အစ်မကြီးရဲ့ ချိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး နို့အုံးကြီးတွေကို ဆွဲပေး ကိုင်ညှစ်ပေးတာတို့ ၊ နို့သီးထိပ်ကို ပွတ်ပေး ဆွဲဆိတ်ပေးတာတို့ လုပ်နိုင်တယ်..။ အဲ….စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးတာတို့ ၊ ပါးစပ်နဲ့ ဝမ်းဗိုက်တွေကို ပွတ်ပေးတာတို့လည်း လုပ်ပေးလို့ရတယ်…..  ”

တကယ့်လူပါပဲ ရှင်…။ ဆရာက ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေကို သင်ခန်းစာ တစ်ခုရှင်းပြ သလို သေသေချာချာ ပြောနေတာ..။ စကားအသုံးအနှုံးတွေကလည်း တစ်တစ်ခွခွနဲ့…။ ဒါတွေကို နားထောင်နေရတဲ့ မေမေ ဘယ်လိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားမယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားသာကြည့်တော့..။ ဘေးကနေ ကြားနေရတဲ့ ကျမတောင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းဖျန်း ထသွားရတယ်..။

အဲဒီလို ရှင်းပြနေတုန်းမှာ သူ့ဥစ္စာကြီးကိုလည်း တော့တော့ပြီး လှုပ်ပြနေသေးတယ်..။ အို… လက်နဲ့ ကိုင်ပြိးတော့တောင် ထိပ်ဖက်နားက အရေပြားကို ဆွဲချလိုက် ပြန်ဖုံးသွားအောင် လုပ်လိုက်နဲ့ တော့ပြသေးတယ်..။ မေမေက ဘယ်လိုအနေအထားမျိုးကို ရွေးပြီး တက်ချမှာလည်းလို့ ကျမအရမ်းသိချင်လာတယ်..။ ကိုစိုးထိုက်ကြီးဘက် မျက်နှာမူပြီး ခွမှာလား..။ ကျောပေးထားပြီး ခွမှာလား..။ ဘယ်လိုပဲ တက်ခွခွ ကျမချောင်းကြည့်နေတဲ့ နေရာကဆိုရင် သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါတွေနေရာကို ကောင်းကောင်းကြီး တွေ့ရမှာကတော့ သိပ်သေချာနေပါတယ်..။ သူတို့ လုပ်ကြတာကို အပီကြည့်ရတော့မယ်..ရှင့်…။

ကိုစိုးထိုက် စကားဆုံးတာနဲ့ ၊ မေမေကလည်းတခါတည်း တက်ခွပါလေရော..။  မျက်နှာချင်းဆိုင် တက်ခွတာ..။ မေမေရဲ့ ခြေဖဝါးနှစ်ခုက  ကိုစိုးထိုက်ကြီးထိုင်နေတဲ့ ထိုင်ခုံရဲ့ အစွန်းနားတွေပေါ်မှာ ချတင်ထားတယ်.။ ဒီတော့ အပေါ်တက်ခွတဲ့ မေမေဟာ ဆောင့်ကြောင့် မကျတကျ ၊ ခပ်ကုန်းကုန်းကွကွ အခြေအနေမျိုး ရှိနေတယ်..။  မေမေက တင်ပါးလည်း ကြီးတာဆိုတော့ ဒီလိုအနေအထားမျိုးမှာ မေမေ့ရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးဟာ  အနောက်ဘက်ကို ကော့ပြီး အစွမ်းကုန် ကားစွင့်နေတာပဲ..။  အဲ…ပေါင်ရင်းခွကြားက မိန်းမအင်္ဂါကြီးကတော့ ထင်းထင်းကြီး ပြဲအာလို့..။  ကျမကို မွေးထုတ်ပေးလိုက်တဲ့ ဥစ္စာကြီးလေ..။  အခုမှ ကျမ သေသေချာချာ မြင်ဖူးရတာ..။  

အဲ့…မေမေရဲ့ မိန်းမအင်္ဂါကြီး အောက်မှာတော့ ကိုစိုးထိုက်ကြီးရဲ့ ယောကျ်ားတန်ဆာကြီးက အမေရိကန်လုပ် ဒုံးပျံကြီးလို မိုးမျှော်ပြီး မတ်မတ်ကြီး ထောင်လို့..။ ထိပ်ဖျားဘက်က အရေပြားကို ဘယ်အချိန်က ဆွဲလှန်ချထားလိုက်တယ် မသိဘူး..။  ထိပ်ဖူးပိုင်းက နီရဲ ပြဲလန်လို့..။  အလိုလေး လေး…ကျမလေ အဲဒါတွေကို ထင်ထင်ရှားရှားကြီးကို မြင်နေတွေ့နေရတာ ။ အပြာကားတွေထဲမှာ မြင်ခဲ့ရတာတွေထက် အများကြီး သာတယ်..။ ပိုလည်း ဖီလင် တက်စေတယ်..။ 

ဒီနောက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါတွေ တပ်ရက်သား ဖြစ်သွားကြပုံကိုလည်း ကျမ ရင်သိမ့်တုန် ၊ နှလုံးခုန် အသည်းတအေးအေး ဖြစ်အောင်ကို ပြက်ပြက်ထင်ထင်ကြီး တွေ့မြင်ရပြန်တယ်.။  မြင်ရတာမှ …မေမေရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးအောက်ကို နိမ့်ကျအလာမှာ မိန်းမအင်္ဂါဝ တည့်တည့်ကို လီးထိပ်ဖူးကြီး တေ့မိထောက်မိသွားတာ ၊ အဲဒီလို တေ့ထောက်မိလို့ မိန်းမအင်္ဂါ နှုတ်ခမ်းသား ထူထူဖောင်းဖောင်းတွေ ချိုင့်ဝင်သွားကြတာ ၊ နောက်တော့ လီးတန်ကြီး မေမေ့ အဖုတ် အခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်သွားတာ ..။ အခေါင်းပေါက်နဲ့ အတန်ကြီး မတန်တဆ ဖြစ်နေလို့ အဲဒီလို အဝင်မှာ နှုတ်ခမ်းသားတွေ အထဲကို ချိုင့်ဝင်ပါသွားတာတွေကို အကုန်လုံး အသေးစိတ်ကို မြင်လိုက်ရတာ…။  

ပြီးတော့ ..တဗျစ်ဗျစ်မြည်သံလေးတွေ ၊ မေမေရဲ့ အံကြိတ်ညည်းလိုက်သံတွေကိုပါ နားထဲ မှာ ကြားလိုက်ရသေးတယ်..။ ကျမဆိုတာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်သွားတာပါပဲ..။  ဒီလောက် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး စိတ်နိုးကြွရတာမျိုး အရင်က တစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးသေးဘူး…။  အဆိုးဆုံးကတော့ မေမေအလုပ်ခံနေရသလိုမျိုး ကျမလည်း ခံစားချင်တဲ့ အာသီသ ထန်ပြင်းလာတာပါပဲ…။

---------------×-------------------------------------×------------------

“ အာ့.အာ့.အာ့…ဘွပ်ဘွပ်…အမလေးလေး…ဟင်း.ဟင်း….  ”

စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးချောင်းကြီး ထိပ်ဖူးပိုင်း စတင်တိုးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပါးစပ်မှ အသံသဲ့သဲ့လေးများ ပေါ်ထွက်သည်..။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ သမီးသုံးယောက် မွေးဖွားပြီးခဲ့ ပြီဖြစ်သည့်တိုင် ၊ အလိုးမခံရ ၊ လီးနှင့် မတွေ့ရတာ နှစ်တွေ ကြာညောင်းလှပြီမို့ သူမ၏ စောက်ပတ်သည် သာမန်အနေအထား အခြေအနေတွင် အသားသေနေသလို ဖြစ်နေသည်..။  ဆွဲဆန့်ခြင်း မခံရသော သားရေကြိုးကိ ဆွဲဆန့်သောအခါ တင်းခံသလို သူမ၏ စောက်ခေါင်းကြွက်သားတို့သည်လည်း အားသန်၍ နေသည်..။

တော်တော်နှင့် ဆန့်မထွက်..။ စောက်ခေါင်းပွကျယ်မလာ..။ သည်တော့ လီးတိုးဝင်ရာတွင် အကြပ်အသိပ် ဖြစ်နေသည်..။ ကျိန်းစပ် နာကျင်မှုလည်း ရှိသည်..။  အောင့်၍ပင် သွားရသည်..။  တဏှာရမက်ဇော အဟုန်ကလည်း မီးတောင်ပေါက်ကွဲသည့် ပြင်းထန်မှုမျိုးဖြင့် ပေါက်ကွဲ လောင်မြိုက်နေလေရာ ၊ နာတာတွေ အောင့်တာတွေကို အရေးလုပ် စဉ်းစားမနေနိုင်..။ လီး၏ အရသာကို အာသာငမ်းငမ်း ခံစားနေသည်..။ 

အမျိုးသမီးမှာ ကြက်သီး တဖြန်ုးဖြန်း ထနေသည်..။ စိတ်တွေ အရမ်းကြွကာ တဏှာထန်ပြင်းလွန်းလှသောကြောင့် အရမ်းကို ဟော့နေရာ ကိုးစိုးထိုက်၏ သုံးလက်မ မရှိတရှိ ဒစ်ဖူးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည့် အချိန်မှာပင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ရလေသည်..။  ရမက်ထန်ထန် အာသာပြင်းပြင်းနှင့် ပြီးရသည်မို့ သုတ်ရည် အထွက်ကလည်း များသည်..။ ကြမ်းသည်..။  စောက်ခေါင်းဝတွင်လည်း လီးဒစ်ကြီးက ပုလင်းဗူးဆို့ ဆို့ထားသလို မျိုး တစ်ဆို့နေသည်မို့ စောက်ခေါင်းထဲမှ ထွက်လာသော စောက်ရည်ကြည်များသည် အတော်ကို အားပြင်းပြင်းနှင့် အပြင်သို့ ထွက်ပေါက်ရှာကြရသည်..။ စောက်ခေါင်းဝတွင် တပ်လပ်ကြီး ရှိနေသော လီးဒစ်ကြီး၏ ဘေးနားတဝိုက်မှ နေ၍ ကပ်ကပ်သပ်သပ် ပင် အပြင်သို့ ယိုစိမ့်ကျသည်..။  ယိုစိမ့်ကျလာသော စောက်ရည်ကြည်များသည် တိုးတိုက်၍ ထွက်လာရသည်မို့ အမြှုပ်ကလေးတွေလို ဖြစ်ပြီးပါလာကြသည်..။ စူးစိုက်ကာ ချောင်းကြည့်နေသော ခင်မေနော်မှာ ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ရသည်..။ လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်ကတော့ ဒါကို  မမြင်နိုင် မတွေ့နိုင်ကြပါ..။

တစ်ချီ ပြီးသွားပေမယ့် လီးက ဒစ်ပဲဝင်နေသောကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေ အားမရနိုင်ဘူး..။  စိတ်ကလည်း ငြိမ်ကျမသွားတဲ့ အပြင် ပိုလို့တောင် ထန်ပြင်းလာနေသေးတယ်..။ ထို့ကြောင့်  သူမရဲ့ တင်ပါးကြီးကို ဆက်၍ ဖိကာဖိကာ ချသည်..။ လီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲ တစ်၍တစ်၍ တိုးဝင်သည်..။ ဖင်ကြီးကို ဖိဖိချနေသည်မှာ လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်သည်အထိ ဖြစ်သည်..။

စောက်ရည်များကလည်း ရွှမ်းရွှမ်းစိုအောင်ကို ယိုစိမ့်လျက် နေရာ ၊ လီးအဝင်ချောအောင် ဆီသုတ်ပေးသလိုမျိုး ဖြစ်သည့်အတွက် တင်းကြပ်ဆို့သိပ်နေသော်လည်း  အဝင်ကတော့ ချောမွတ်သည်..။  သို့သော် လျှောခနဲ လျှောခနဲ ဝင်တာမျိုးတော့ မဟုတ် ။ တစ်ထစ်ချင်း ရစ်၍ ရစ်၍ ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် ဝင်နေခြင်း ဖြစ်သည်.။  လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်သည်နှင့် အမျှ စောက်ရည်ကြည်များကလည်း  လီးတန်တစ်လျှောက် ပို၍ ယိုစီးထွက်ကျသည်..။  

ကိုစိုးထိုက်၏ လီးက ရှစ်လက်မကျော် ကိုးလက်မနီးပါးမျှ ရှည်သည်မို့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းပင် တိုးဝင်ရောက်ရှိသည်..။  ဆောင့်ကြောင့် မကျတကျ ဒူးကွေးကာ ပေါင်ကား ထိုင်လျက်သားမှ လီးသွင်းယူနေခြင်းမို့လည်း  စောက်စေ့နှင့် လီးတန်လုံးပတ်တို့က လီးတိုးဝင်နေချိန် အစမှ အဆုံးပင် ထိမိတိုက်မိပွတ်မိသည်..။  ထိုထိတွေ့မှု၏ ဖီလင်အရသာက ပြင်းပြလွန်းလှပေရာ ဒေါ်တင်တင်မေ မခံနိုင်တော့..။  စောက်ပတ်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဝင်တွင် ဒေါ်တင်တင်မေ နောက်တစ်ချီ ပြီးရသည်..။ 

ပထမအချီ ပြီးခဲ့မှုနှင့် သိပ်မကြာလှသည်မို့ ဆက်တိုက်ပြီးသွားရသည့် သဘော ဖြစ်သည်..။  ပထမအချီ ပြီးသွားသည့် ဖီလင်အရှိန် နှင့် ဒုတိယ အချီ ပြီးရသည့် ဖီလင် နှစ်ခု ပေါင်းစပ်သွားကာ ပြီးသွားရမှု ပို၍ ပြင်းထန်သည်..။  ဒေါ်တင်တင်မေမှာ ကိုစိုးထိုက်၏ ပေါင်ကြားတွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်တက်ခွကာ စောက်ပတ်တွင် လီးချောင်းကြီး အပြည့်အကြပ် တပ်လျက်ကြီးဖြင့်  အရမ်းကို ဖြစ်၍ နေသည်..။ 

ကြမ်းရှထန်ပြင်းသော ကာမအရသာသည် စောက်ပတ်မှ တဆင့် အသွေးအသား အကြောများဆီရောက်အောင် တစ်ကိုယ်လုံး ပျံ့နှံ့လွှမ်းခြုံသွားသည်..။  ရမ္မက်အရသာ ကာမစည်းစိမ် မခံစားဖူးသော ကိုယ်ခန္ဓာ အစိတ်အပိုင်းများပင်လျင် ယခုရမ္မက်စည်းစိမ်ကို ရရှိခံစားရသည်..။  ထိုအချိန်မှာပင် ကိုစိုးထိုက်က ဒေါ်တင်တင်မေ၏ နို့သီးတစ်ခုကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံခဲကာ ခပ်ပြင်းပြင်းစို့၍ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း လက်ခလယ်ဖြင့် ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းကလိပေးလိုက်ပြန်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ သုံးကြိမ်မြောက် ထပ်၍ ပြီးသွားရပြန်လေသည်..။

“ အားပါးပါး….အားအီး အီး…..ထွက်ကုန်ပြီ…..အမလေးလေး…..ထပ်ထွက်ကုန်ပြီ….ကောင်းလိုက်တာ…..ဟင့်ဟင့်..သိပ်ကောင်းတာပဲ….အားလာလား….လား..အား….  ”

ပါးစပ်မှ အသံမျိုးစုံ မြည်တမ်းမိသည်..။ စောက်ပတ်ကြီးကြွရွလှုပ်ရှားနေပုံကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပင် ပွလိုက် ရှုံ့လိုက်နှင့် ရွစိထိုးနေသည်..။  ဖင်ကြီးကိုလည်း အရမ်းကာရောပင် လှုပ်ခါဝေ့ရမ်းနေရာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထိုးထည့်ထား၍သာ တော်တော့သည်..။ မဟုတ်လျင် ဖင်ရမ်းလွန်မှုကြောင့် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးပင် ကျွတ်ထွက်သွားလောက်သည်..။

ယခု ဖင်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးသွင်းထားမှုက ဖင်ကို ပစ်စလက်ခတ် မလှုပ်ရမ်းနိုင်အောင် သပ်လျှိုထိန်းထားသလို ဖြစ်နေသည်..။  ထို့နောက်တွင်တော့ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မောဟိုက်ပန်းလျမှုကြောင့် ကိုစိုးထိုက်ကို သိုင်းဖက်ကာ ငြိမ်၍ ခွေကျသွားသည်..။.  သုံးကြိမ်ဆက်တိုက် ပြီးသွားရသည်မို့ အတော်လေး ဟိုက် ကျသွားသည်..။  အမျိုးသမီ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေ စိုရွှဲကာနေသည်..။  အသက်ရှူသံကလည်း ပြင်းနေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကတော့ မပြီးသေးပါ..။  သူ့လီးကြီးက မတ်တောင်နေဆဲ..။

စောက်ပတ်ထဲတွင် မတ်တောင်နေသော လီးချောင်းတုတ်တုတ်မာမာကြီးက အကြပ်အသိပ် ၊ ဖင်ပေါက်ထဲမှာကလည်း လက်ခလယ်က ထိုးထည့်ထားလျက်မို့ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ လည်း နောက်ဆက်တွဲ ကာမအရသာကို ခံစားနေရသည်..။  အမျိုးသမီးကို ခဏလောက် အနားပေးသည့်သဘောဖြင့် ကိုစိုးထိုက်က ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီးကို အသာသိုင်းဖက်ကာ ထိန်း၍ ထားသည်..။

စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးမြုပ်ဝင်နေသော လီးကို တော့၍ တော့၍ ပေးသလို ဖင်ထဲ ထိုးထည့်ထားသော လက်ခလယ်ကိုလည်း ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်ပေးသည်..။  စောက်ပတ်ထဲနှင့် ဖင်ပေါက်ထဲတို့တွင် လှုပ်ရှားမှုလေး ရှိနေစေလျက် ဒေါ်တင်တင်မေ ဖီလင်ရနေအောင် ဖန်တီးပေးထားခြင်းပင်..။

“ တီ…….တီ……….တီ………..  ”

ထိုအချိန်မှာပင် ဆယ်လူလာက မြည်လာသည်..။  ကိုစိုးထိုက်လည်း ဒေါ်တင်တင်မေကို သိုင်းဖက်ထားသည့်လက်ကို လွှတ်ကာ ဆယ်လူလာကို လှမ်းယူ၍ စကားပြောသည်..။  ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထားသည့်လက်ကိုတော့ မဖယ်ပါ..။  ဒေါ်တင်တင်မေကလည်း အလိုက်သင့် ဖက်တွယ်ထားမိရာ ပြုတ်ထွက်ကျသွားခြင်းမျိုး မဖြစ်ပေ..။ လိုးနေရင်းက တယ်လီဖုန်း ပြောနေသည်မို့ ခင်မေနော်အဖို့လည်း ကြည့်ရတာ သိပ်ကို အားရ သဘောကျ၍ နေသည်..။


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>