Configure Page List

Tuesday, August 14, 2012

ခြွေလှဲ့တော့ တံချူ (စ/ဆုံး)

ခြွေလှဲ့တော့ တံချူ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အောင်ကိုနိုင်နှင့်ဒေါ်ခင်ခင်သူတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့်တုန်၍သွား၏။ သူတို့ နှစ်ဦးသည် တယောက်ကိုတယောက် သိမ်းကြုံးကာ တင်းကြပ်စွာဖြင့် ဖက်ထားကြ၏။

ခဏမျှအကြာတွင်တော့ သူတို့၏ ကိုယ်နှစ်ခုသည် တဖြေးဖြေးငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ အောင်ကိုနိုင်၏ဦးခေါင်းသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပိတ်၍ ပက်လက်လေး မှိန်းနေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် မှောက်လျှက်သားဖြစ်ကာ ပါးချင်းအပ်လျှက်ရှိ၏။

(၅)မိနစ်မျှ ကြာသွားသောအခါတွင် အောင်ကိုနိုင်၏ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏လက်နှစ်ဖက်မှာ ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ရှားလာလျှက် အောင်ကိုနိုင်၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။

ပြီးတော့ သူမနှင့် ပါးချင်းကပ်လျှက် မှောက်လျက်သားလေးရှိနေသော အောင်ကိုနိုင်၏မျက်နှာဘက်သို့ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ပက်လက်လှန်၍ထားသော မျက်နှာလေးကို လှည့်ကာ အောင်ကိုနိုင်၏ ပါးပြင်သို့ သူမ၏နှာသီးဖျားလေးဖိသွင်းလျှက် ရှိုက်ကာရှိုက်ကာဖြင့် အားပါးတရနမ်းလိုက်လေသည်။ထိုအခါတွင်တော့ သူမ၏မျက်နှာလေးဘေးမှ မှောက်လျက်သားရှိနေသော အောင်ကိုနိုင်၏ဦးခေါင်းသည် ခေါင်းထောင်၍ ထာလာလေသည်။

အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏ဦးခေါင်းကိုထောင်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ပက်လက်လေးပြန်ဖြစ်၍သွားသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏မျက်နှာလေးကို ကြည်ကြည်နူးနူးဖြင့် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏မျက်နှာလေးအနှံ့ကို သူ၏နှာခေါင်းဖြင့် တစ်ချက်ချင်းနမ်း၍နေ၏။ဒေါ်ခင်ခင်သူကလည်း သူမ၏မျက်လုံးလေးနှစ်ဖက်ကို မှေးမှိတ်လျက် ကျေနပ်ပြုံးလေးပြုံးယောင်သမ်းကာ သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့မော့လေးပေးကာ အနမ်းခံ၍နေသည်။

ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ မျက်နှာလေးအနှံ့ကို အားရအောင်နမ်းပြီးသည်နှင့် အောင်ကိုနိုင်သည် ဖူးဖူးလုံး၍ထနေသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် ငုံ၍စုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်တော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူကလည်း အောင်ကိုနိုင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်ကာ နမ်းပေးသည်။ပြီးတော့ သူမ၏လျှာဖျားလေးဖြင့် အောင်ကိုနိုင်၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ပွတ်သပ်၍ပေးသည်။

အောင်ကိုနိုင်၏ လီးကြီးကတော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်သာ တဆုံးသွင်း၍ ထားလျှက်ပင်ရှိသေး၏။ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲရှိ အောင်ကိုနိုင်၏ လီးကြီးမှာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သော်လည်း လုံးဝ လုံးဝပင်ကျ၍မသွားဘဲ လီးကြီးမှာ ပို၍ပင် ကြီးမားသန်မာလာသည်ဟု ထင်ရ၏။သံချောင်းကြီးသဖွယ် မာ၍တောင်နေသဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ ကြိတ်၍ကြေနပ်နေမိတော့လေသည်။

အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းမှ မချွတ်ရသေးသည့်အတွက် သူ၏ကိုယ်လုံးသည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ထောင်၍ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရှိ၍နေသေး၏။

သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဖက်လျှက်နှုတ်ခမ်းချင်းများတေ့လျှက် စုပ်၍နမ်းနေကြစဉ်မှာပင် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ပေါင်တံကြီးများသည် သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရှိနေသေးသော အောင်ကိုနိုင်၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို သူမ၏ဝတ်လစ်စလစ် ပေါင်သားနုနုလေးများဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။

အတန်ငယ်မျှ ကြာသွားပြီးသောအခါတွင် အောင်ကိုနိုင်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏နှုတ်ခမ်းသားများဆီမှ သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို ဆွဲ၍ဖြုတ်လိုက်ကာ သူမ၏ဦးခေါင်းကိုထောင်၍ ထလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို သူမ၏ ကိုယ်လုံးဘေးနှစ်ဖက်တွင် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ထောက်၍ဆန့်တန်းလိုက်လေသည်။ ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲမှ သူ၏လီးကြီးကို ဆွဲ၍ဖြေးဖြေးချင်း ထုတ်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏ခါးကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ကိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ပြန်ချပြီးသည်နည်းတူ သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးများကိုလည်း မြောက်ကြွ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ ကေ့ာ၍ပေးလိုက်သည်။

ထိုအခါတွင် သဘောပေါက်နားလည်လွယ်သော အောင်ကိုနိုင်က ထိပ်ဖူးနားအထိ ဆွဲထုတ်ထားပြီးသောသူ၏ လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ပင်ပြန်၍ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးသည်နှင့် ခပ်သွက်သွက်ပင်ဆောင့်၍ ဖိကာဖိကာ လိုးတော့သည်။ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သော အရည်များမှာ သန့်စင်ရခြင်းမရှိသေးသည့်အတွက် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲတွင် ပြည့်လျှံ၍နေသည်။

“  ဖွတ်........ပလပ်...... ”

“  ဖွတ်.....ပလပ်...    ”      

“  ဖွတ်.......ပလပ်......... ”

အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးမှာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍သွင်းလိုက်တိုင်း သူမ၏စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များသည် အန်၍ထွက်လာသကဲ့သို့ အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးသည် သူမ၏စောက်ပတ်ကြီး ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါတွင်လည်း စောက်ပတ်အတွင်းမှ အရည်များသည် လီးကြီးနှင့်အတူ ကပ်ညှိ၍ပါလာကာ အပြင်ဖက်သို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်၍ကျလာတော့၏။

“  ဖွတ်.....ပလပ်....  ”

“  ဖွတ်.....ပလပ်.... ”

အချက် (၃၀)မျှဆောင့်၍ လိုးပြီးသောအခါတွင် နောက်ထပ်ဆောင့်၍လိုးရန် အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ရုတ်တရက်ကွေး၍ ထောင်ထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အမြန်ပင်ဆန့်၍ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို စင်းလိုက်ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို စောင်းကာဘေးသို့ လှိမ့်ထွက်လိုက်သဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းမှ အောင်ကိုနိုင်၏ လီးကြီးမှာ ကျွတ်၍ထွက်သွားရတော့၏။

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ထ၍ထိုင်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ကွင်းလုံးကျွတ်၍ချထားသော အောင်ကိုနိုင်၏ပုဆိုးကို ငုံ့၍ကောက်လိုက်၏။ပြီးတော့ သူမ၏ဘေးတွင် ဒူးထောက်ရပ်သားဖြစ်၍နေသော အောင်ကိုနိုင်ဖက်သို့ လှည့်လိုက်လေ၏။

အောင်ကိုနိုင်၏ လီးကြီးမှာ အရည်များပေပွလျက်ပြောင်၍တင်းနေကာ အသဲယားဖွယ်ကောင်းလှ၏။ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောက်ကိုနိုင်၏လီးကြီးကို တစ်ချက်မျှတွေကာ ကြည့်လိုက်ပြီးမှ သူမ၏လက်အတွင်းမှ ပုဆိုးဖြင့် အောင်ကိုနိုင်၏လီးတန်ကြီးကို သုတ်ကာသန့်စင်ပေးသည်။ပြီးတော့ အောင်ကိုနိုင်၏ လမွှေးအုံနှင့် ပေါင်ခြံများကို ပုဆိုးဖြင့် သုတ်လျှက် စိတ်တိုင်းကျ သန့်စင်ပေးရ၏။

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အသက်(၃၆)နှစ်ရှိပြီး သူမ၏ အရပ်မှာ (၅)ပေ(၇)လက်မလောက်ရှိ၏။ သူမ၏ ကိုယ်လုံးအချိုးအစားမှာ လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်ပြီး အသားအရည်မှာ ဖြူဝင်း၍နေသည်။ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အသက်(၁၈)နှစ်ရှိ ဒုတိယနှစ် ကျောင်းသူ မေသူဟန် မိခင်ဖြစ်ပြီး သူမ၏ ခင်ပွန်း ဦးကျော်သီဟသည် လွန်ခဲ့သော (၅)နှစ်ခန့်ကပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ခင်ပွန်းသည် မရှိသည့်နောက်တွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် Company လုပ်ငန်းများကို သူမကိုယ်တိုင် ဦးစီး၍ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။လုပ်ငန်းများသည် သူမ၏လက်ထက်တွင်ပို၍ အောင်မြင်ကာ တိုးတက်လာခဲ့သည်။ Company မှနယ်တွင် ဆောင်ရွက်၍နေသည့် လုပ်ငန်းခွင်သို့ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သွားရောက်ခဲ့ရင်း နယ်ရှိလုပ်ငန်းခွင်တွင် အလုပ်လုပ်လျှက်ရှိသော အောင်ကိုနိုင်ကိုတွေ့ခဲ့ရလေသည်။

အောင်ကိုနိုင်၏လုပ်ရည်ကိုင်ရည်များကြောင့် နယ်ရှိလုပ်ငန်းများကို ကြီးကြပ်နေသူများကလည်း သူ့ကိုသဘာကျ၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူကလည်း အောင်ကိုနိုင်ကို မြင်မြင်ချင်းပင် ခင်မင်မိ၍ ရန်ကုန်ရှိ company ရုံးချုပ်တွင် တာဝန်ပေးရန် ခေါ်ဆောင်လာသည်။

အောင်ကိုနိုင် ရန်ကုန်သို့ရောက်ပြီးသော အခါတွင် သူမ၏နေအိမ်တွင် လာရောက်နေထိုင်စေပြီး ကွန်ပျူတာသင်တန်းနှင့် စာရင်းကိုင်သင်တန်းတို့ကို (၁၀)တန်းအောင်မြင်ပြီးဖြစ်သော အောင်ကိုနိုင်ကို တက်ရောက်စေခဲ့သည်။

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏နေရေးစားရေါ်အားလုံးကို လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ပင် ပေးကမ်းကျွေးမွေး ထောက်ပံ့၍ ထားခဲ့သည်။ သဒါ္ဒလွန်တော့ တဏှာကျွန်ဖြစ် ဆိုတာမျိုးလို ယောကျ်ားနှင့် (၅)နှစ်ကျော်ကင်းကွာနေခဲ့ရသော ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမနှင့် လက်ပွန်းတနီးနေထိုင်ခဲ့သည့် အောင်ကိုနိုင်၏အပေါ်တွင် တိမ်းညွတ်၍ လာခဲ့ရသည်။

အောင်ကိုနိုင်က သူမအပေါ်တွင်စိတ်ဝင်စားလာအောင် အမျိုးမျိုးသော သိမ်မွေ့သော နည်းလမ်းများဖြင့် စွမ်းဆောင်ခဲ့ရာတွင် အသက်(၂၃)နှစ်သာရှိပြီး မိန်းမများနှင့် ရောရောထွေးထွေး မနေခဲ့ဘူးသည့် အောင်ကိုနိုင်သည် သူမ၏ကွန်ယက်အတွင်းမလှုပ်နိုင်အောင်ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။

အောင်ကိုနိုင်သည် အရပ်(၅)ပေ (၈)လက်မ လောက်ရှိပြီး သူ၏ကိုယ်လုံးမှာ အရပ်နှင့်လျှော်ညီစွာတောင့်တင်းသန်စွမ်း၏။ ယောကျ်ားပီသသော ရုပ်ရည်ရှိပြီး ခင်မင်စရာကောင်းလှ၏။ ဒေါ်ခင်ခင်သူလည်း ကလေးတစ်ယောက် မွေးဖူးသော အသက်(၃၆)နှစ်ရှိသူတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ကောင်းကောင်းနေ ကောင်းကောင်းစားပြီး နေ့စဉ်ပင် မအားလပ်သည့်ကြားမှ မှန်မှန်ပင် လေ့ကျင့်ခန်း ယူခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်၍ မသိသူများက ဒေါ်ခင်ခင်သူကို အသက်(၃၀)လောက်ပင် ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းကြသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူ၏သမီးဖြစ်သူ မေသူဟန်နှင့်အတူ ယှဉ်တွဲ၍ပါလာပါက သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ညီအစ်မဟုပင် ထင်မှတ်ရလေအောင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် နုပျိုလှသည်။

အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သန့်စင်သွားပြီးသောအခါတွင် သေချာစွာကိုင်၍ကြည့်လိုက်လေသည်။အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးသည် အရှည်(၇)လက်မနှင့်လုံးပတ်မှာ ကျပ်လုံးသာသာခန့် ရှိလေသည်။ညိုမဲ၍နေသော လီးတန်ကြီးပတ်လည်တွင် အကြောများဖုထစ်၍အပြိုင်းပြိုင်းထနေသည်။လီးတန်ကြီးထိပ်တွင် ထိပ်ဖူးလေးမှာလည်း အဖျားလေးပေါ်ရုံလောက်သာ ပြဲလျှက်ရှိသည်။လီးတန်ကြီး၏အရင်းတွင် အမွှေးနက်နက်လေးများမှာ ခပ်စိတ်စိတ်လေး ပေါက်လျှက်ရှိသည်။လီးတန်ကြီး၏အောက်ဖက်တွင်တော့ ဂွေးဥကြီးများမှာ လုံးတစ်၍မဲတာနေသည်။

သူ၏လီးကြီးကို သေချာစွာဂရုစိုက်၍ကြည့်နေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ခြောက်သွေ့၍လာသော နှုတ်ခမ်းလေးများကို သူမ၏လျှာဖျားလေးကိုထုတ်၍ တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်လိုက်သည်။ပြီးသည်နှင့် လက်တဖက်ဖြင့် အောင်ကိုနိုင်၏လီးတန်ကြီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ဆုတ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေး၏။ပုဆိုးလေးဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှင့်ပေါင်ခြံများကို သုတ်ကာသန့်စင်ပေးနေ၏။

သူမ၏ စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးနှင့် ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တို့တစ်ဝိုက်တွင် အရည်များ သန့်စင်သွားပြီဆိုသောအခါတွင်မှ သူမသည် လက်အတွင်းမှပုဆိုးကို ကုတင်ခြေရင်းဘက်တွင် ထားလိုက်သည်။ပြီးတော့ အောင်ကိုနိုင်၏ဂွေးဥကြီးကို သူမလက်ဖဝါးအတွင်းထည့်၍ ဖွဖွလေးဆုတ်နယ်ပေး၍နေသည်။ကျန်လက်တဖက်ကလည်း အောင်ကိုနိုင်၏လီးတန်ကြီးကို ကိုင်လျှက် ပွတ်၍နေ၏။

ခဏမျှအကြာတွင် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏ လီးတန်ကြီးဆီသို့ သူမ၏ မျက်နှာကိုအပ်ကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်၍နေသော လီးတန်ကြီး၏ထိပ်ဖူးကြီးကို ဖိကပ်၍ တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ထားသော သူမ၏လက်ကလည်း အောင်ကိုနိုင်၏လီးတန်ကြီးကို အားပါးတရ တစ်ချက်မျှဖိကာ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို နောက်သိုလှည့်ကာ အောင်ကိုနိုင်အား ကျောခိုင်းလျှက် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။

ပြီးတော့ သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့သို့ဆန့်တန်းကာ သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို မြောက်ကြွလျက် ခါးကိုညွတ်ပြီး ဆန့်တန်းထားသော သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာပေါ်သို့ ထောင်လိုက်ကာ အောင်ကိုနိုင်၏ ရှေ့နားတွင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။

နဂိုကထဲမှ လုံးတစ်ကားစွင့်၍နေသော သူမ၏ဖင်သားကြီးများမှာ ကုန်းလိုက်သဖြင့် ပို၍ကားစွင့်သွားကာ ဖင်သားကြီးများမှာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖြင့် အားရစရာကောင်းလှ၏။

ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးနှစ်ခု၏ အလယ်တည့်တည့်အောက်တွင်တော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူ စောက်ပတ်ကြီး၏ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုမှာ လက်တလုံးသာသာ လက်နှစ်လုံးနီးပါးမျှ ညိုမဲကာ နောက်သိုပ ထွက်၍နေသည်။သူမ၏ စောက်မွှေးတွန့်လိမ်လိမ် သုံးလေးပင်သည်လည်း မဲနက်ကောက်ကွေးလျှက် နောက်ဖက်သို့ထွက်၍နေသည်။

အောင်ကိုနိုင်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ဖင်ကြီးနားသို့တိုးကပ်သွားပြီး သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်၏။ပြီးတော့ သူ၏မျက်နှာကို ဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးများ တွင် အပ်ကာသူ၏နှာခေါင်းဖြင့် ဖင်သားကြီးများကို ဖိကာဖိကာဖြင့် မက်မောစွာနမ်းလိုက်လေသည်။

ပြီးသည်နှင့် အောင်ကိုနိုင်သည် ဒူးထောက်လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ၏လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ကာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏နောက်ဘက်တွင် စူ၍ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီး၏နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားသို့ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖျားကို လက်တဆစ်မျှဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်၏။ ပြီးသည်နှင့် သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ခါးလေးကို ဆွဲ၍ကိုင်ကာ လီးကြီးကိုဖိ၍ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ ဆောင့်၍သွင်းလိုက်တော့သည်။

“  ဗြီ.....ဗြီ.....ဗြိ....ဖွတ်..... ”

“  အ....အင်.....အား.....အ......ကျွတ်......ကျွတ်..... ”

ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ခေါင်းမှာနောက်သို့ လန်သွားပြီး သူမ၏မျက်တောင်များမှာ စင်း၍ကျသွားတော့၏။အောင်ကိုနိုင်ကတော့ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သူ၏လီးကြီးတဆုံးဝင်သွားသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ခပ်သွက်သွက်ပင် ပြန်၍ဆွဲထုတ်ကာ တစ်ခါပြန်၍ဆွဲထုတ်ကာ တစ်ခါပြန်၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်ရင်း အားမနာတမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးတော့လေသည်။

“  ဖွတ်.....ပလွတ်..... ”

“  အား ......အ ....အင့်.... ”

“  အင့်.....ကျွတ်......ကျွတ်...... ”

“  မမ......နာလားဟင်......ဖြေးဖြေးလုပ်ရမလား..... ”

“  .အ.....ရ.....ရ.....ရတယ်.....လုပ်သာလုပ်......အင့်... ”

“  ဖွတ်......ပလွတ်...... ”

“  ဖွတ်......ပလွတ်......ဗြွတ်..... ”

အောင်ကိုနိုင်သည် နောက်မှဆောင့်၍လိုးလိုက်တိုင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ကြီးမားလုံးတစ်၍နေသော ဖင်သားကြီးများမှာ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ဖြစ်၍သွားရသည်။ ထို့ပြင် သူမ၏ဦးခေါင်းလေးမှာလည်း နောက်သို့လန်၍ လန်၍ သွားရသည်။

“  ဖွတ်........ပလွတ်..... ”

အောင်ကိုနိုင်၏ဆောင့်ချက်များသည် လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်း၍အလိုးခံနေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ကိုယ်လုံးကို တုန်၍တုန်၍သွားစေခဲ့ပြီး သူမ၏အောက်တွင်တွဲလောင်းဖြစ်နေသည့် နို့ကြီးများမှာ ခါရမ်း၍နေတော့၏။

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏နောက်မှနေ၍ လိုးပေးနေသော အောင်ကိုနိုင်၏ ဆောင့်ချက်များအတိုင်း သူမ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖင်သားကြီးများကို နောက်ပြန်ကော့၍ကော့၍ ပေးကာ အားပါးတရ အလိုးခံနေတော့သည်။

“  ဖွတ်....ပလွတ်..... ”

“  အ......မောင်.....မောင်လေး.......လီး ....လီးကို အပေါ်ကို ကော်ပြီး ဆောင့်စမ်းပါ.....အ.... ”

အလိုးမကျွမ်းကျင်သေးသော အောင်ကိုနိုင်ကို ဒေါ်ခင်ခင်သူက သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားများနှင့် လီးကြီးကို ထိထိမိမိဖြစ်စေရန် သင်ပြပေးရင်း အလိုးခံနေ၏။

“  ဖွတ်......ပလပ်.... ”

“  ဖွတ်.....ပလပ်... ”

“  မမ......ကောင်းလားဟင်..... ”

“  အ.....အား......ကောင်း.....ကောင်း..တယ်......အင့်... ”

“  ဖွတ်.....ပလပ်.... ”

“  အင့်..........လီးကို အောက်ကို စိုက်ဆောင့်ပေးပါ......အင့်......အ ..... ”

“  ဖွတ်......ပလပ်..... ”

“  ဖွတ်....ပလပ်.... ”

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ဖင်ကြီးများကို နောက်ပြန်ကော့ပေး၍ အောင်ကိုနိုင်ကို အမျိုးမျိုး လိုးခိုင်းနေသည့်အပြင် တစ်ချက် တစ်ချက်မှာလည်း သူမ၏ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှား၍ စကောဝိုင်းလေးလုပ်ပေး နေသေး၏။သူမပြောသလိုပင် အောင်ကိုနိုင်ကလည်း လိုးပေးနေသဖြင့် ထိထိမိမိဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာတွေ့နေကြ၏။

“  ဖွတ်.......ပလပ်... ”

“  ဖွတ်.....ပလပ်... ”

အောင်ကိုနိုင်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ နောက်မှဆောင့်၍လိုးနေရင်း သူမ၏လုံးတစ်ဖြူဖွေး၍နေသော ဖင်သားကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားမလိုအားမရ ဆုတ်နယ်ကာ ပေးလိုက်သေး၏။

အကင်းပါးသော အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တည့်တည့်လိုးလိုက်၊အပေါ်သို့လီးကို ကော်၍လိုးလိုက်၊အောက်သို့စိုက်ကာ ဖိဆောင့်၍ လိုးလိုက်ဖြင့် အားမာန်နှင့် ပြစ်လိုးဆောင့်၍နေသည်။

“  ဖွတ်....ပလပ်.... ”

“  ဖွတ်......ပလပ်...... ”

အောင်ကိုနိုင်၏တတ်ကျွမ်းလာသော လိုးဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်အရသာများ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီးဖြစ်သဖြင့် သူမ၏ ဆန့်တန်းထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို တစ်တောင်ဆစ်မှနေ၍ ကွေး၍ချကာ တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အားပြု၍ ထောက်ထားလိုက်တော့သည်။

ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် သူမ၏ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို နိမ့်ချ၍ တံတောင်ဆစ်ကို ထောက်ကာအားြ့ပုလိုက်သဖြင့် သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို ပို၍အယ်ကာ လုံးတစ်၍လာခဲ့ရပြီး သူမသည် ဖင်ဗူးထောင်း ထောင်ပေးသကဲ့သို့ဖြစ်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း ကော့၍တက်လာတော့၏။

“  ဖွတ်.....ပလပ်.... ”

“  ဖွတ်.....ဗြွတ်...ပလပ်.... ”

ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ကော့၍တက်လာသော စောက်ပတ်ကြီးနှင့်အတူ ကုန်း၍ ထားသဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးထိပ်မှ စောက်စေ့လေးသည်လည်း တစ်ပါတည်းနောက်သို့ထွက်ကာ မော့၍ကော့တက်လာသော စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍လိုးနေသော အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးသည် အောက်ဖက်နှင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ဖိ၍ ပွတ်၍ပွတ်၍သွားခဲ့ရသဖြင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ အရသာများရှိလွန်းမက ရှိလာ၍ သူမ၏အောက် နှုတ်ခမ်းလေးကိုပင် အားတင်းကာ ကိုက်ထားရသည်အထိဖြစ်ရသည်။

“  ဖွတ်......ဗြွတ်......ဗြွတ်...... ”

အောင်ကိုနိုင်မှာလည်း ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ရက်ရောစွာအပေးကောင်းမှုကြောင့် သူ၏ လီးကြီးမှာ ထိထိမိမိဖြင့်ရှိလာကာ အရသာများရှိသထက်ရှိလာပြီဖြစ်၍ အောင်ကိုနိုင်သည် ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ အားကုန်ထုတ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လိုး၍နေတော့သည်။

“  ဖွတ်.......ပလွတ်.......ဗြွတ်....... ”

“  ဇွပ်.....ဖွတ်.....ဗြွတ်......ပလွတ်....... ”

“  အင်း......ဟင်း......ကျွတ်......ကောင်းလိုက်တာနော်......ဆောင့်.....ဆောင့်.....အ.......အင်း...."

“  ဖွတ်.......ပလွတ်......ဗြွတ်....... ”

“  အ......အင်း......မောင်.....မောင်လေး.....မ..မ....ပြီးချင်လာပြီ......အ......အား....အ ......ဆောင့်ပေးပါ....... ”

“  အ.......အင်း.....ဆောင့်ပေးမယ်...မ.....မ......အား... ”

ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးမှာ တသိမ့်သိမ့်တုန်၍သွားပြီး သူမ၏ဖင်သားကြီးများမှာလည်း နောက်သို့ ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ ဖြစ်၍သွားသည်။အောင်ကိုနိုင်မှာလည်း သူ၏ကိုယ်လုံးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်၍သွားတော့၏။ ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားရသကဲ့သို့ အောင်ကိုနိုင်သည်လည်း ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ကိုယ်လုံးကိုလှမ်း၍ ဖက်လိုက်ရင်း ဒေါ်ခင်ခင်သူနှင့်အတူ သူမ၏ကျောမှာကပ်လျက်သားပင် မှောက်ရက်သားလေးလိုက်ပါကာ ကျသွားရတော့၏။

ဒီတစ်ညတော့ ဒေါ်ခင်ခင်သူသည် အောင်ကိုနိုင်၏ကုတင်တွင်ပင် အိပ်ဖြစ်ခဲ့၏။နောက်ညများတွင်တော့ အောင်ကိုနိုင်ကို သူမ၏အခန်းသို့ ခေါ်၍အိပ်စက်ခဲ့၏။

သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏သမီးဖြစ်သူ မေသူဟန်မသိအောင် အတန်တန်သတိထား၍နေခဲ့ကြရ၏။မေသူဟန်ကလည်း အောင်ကိုနိုင်ကို ကြည့်၍မရ။အကြောင်းကတော့ မေသူဟန်သည် သူမလိုလှပသော သူကို အောင်ကိုနိုင်က ဒီအိမ်စရောက်လာကတည်းက မသိကျေးကျွန်ပြုနေသဖြင့် မကြေနပ်ခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။

အခုလဲကြည့် မေသူဟန် တစ်ယောက်အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ အောင်ကိုနိုင်က ဆက်တီကုလားထိုင်တွင်ထိုင်ကာ အမိန့်သား သတင်းစာဖတ်၍နေသည်။

အင်း......အိမ်တွင်လည်း မာမီမရှိ၍ အတော်ဖြစ်၍နေ၏။ မေသူ၏အမေ ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာ နယ်ရှိလုပ်ငန်းခွင်များသို့ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည်မှာ ဒီနေ့ဆိုလျှင်(၃)ရက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

နောက်ထပ်လည်း (၃/၄) ရက်ခန့်ကြာမှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်သည်။မေသူသည် အောင်ကိုနိုင်ထိုင်၍နေသော ဆိုဖာဆက်တီကုလားထိုင်ဘေးသို့ ရောက်အောင်သွားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အောင်ကိုနိုင်၏ ရှေ့တွင်ရှိသော ဆက်တီစားပွဲအောက်မှ သတင်းစာနှင့်မဂ္ဂဇင်းများကို ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့ လုပ်ပြီး တစ်ခုခုရှာသလိုလုပ်နေသည်။ ပြီးတော့ သူမသည်အောင်ကိုနိုင် ထိုင်နေသော ဆိုဖာဆက်တီ ကုလားထိုင်နှင့် စားပွဲအကြားသို့ သူမ၏ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို လှမ်း၍တင်လိုက်သည်။

ထိုအခါတွင် အောင်ကိုနိုင်၏ခြေထောက်တစ်ဖက်နှင့် သူမ၏ ခြေထောက်လေးတို့မှာ ထိကပ်မိကြ၏။

ပြီးသည်နှင့် မေသူသည် အောင်ကိုနိုင် ရှေ့ရှိစားပွဲလေး၏ အောက်ဖက်သို့ သူမ၏ခါးကိုကုန်းကာ ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်သည်။သူမ၏စွင့်ကားလှသော ဖင်သားလုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးမှာ အောင်ကိုနိုင်၏ မျက်နှာရှေ့တွင် (၆) လက်မလောက်ပင် မကွာချင်တော့ပါ။သူမ၏ ဖင်သားကြီးတစ်ဖက်၏ ဘေးစောင်းက သတင်းစာကို ကိုင်၍ထားသော အောင်ကိုနိုင်၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဖိ၍ထိနေသေး၏။

အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လက်ကို မရုတ်သိမ်းသည့်အပြင် မေသူ၏ ဖင်သားကြီးကို မသိမသာပင် ဖိကပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ သင်ပြစည်းရုံးမှုကြောင့် ရဲတင်းနေသော အောင်ကိုနိုင်သည် မိန်းမတို့၏ အရသာကိုလည်း သိနေသည့်အပြင် ဒေါ်ခင်ခင်သူမှာလည်း ခရီးထွက်သွားသည်မှာ (၃)ရက်ခန့်ကြာပြီဖြစ်၍ သူ၏သွေးသားများမှာ သစ်လွင်လန်းဆန်း၍ နေပြီးတက်ကြွနေ၏။ယခုသည်ပင် သူ၏ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ မာတောင်၍လာနေပြီဖြစ်သည်။

မေသူသည် သူမ၏ခါးလေးကို ကုန်း၍ ဆက်တီစားပွဲအောက်ဆင့်တွင် ဟိုရှာဒီရှာဖြင့် ခပ်ကြာကြာလေးလုပ်နေပြီးမှ သူ၏ခါးကိုပြန်ဆန့်လိုက်သည်။မခံချင်စိတ်နှင့်သာ မူယာမာယာဖြင့် ထင်ရာလုပ်နေခဲ့ရပေမယ့် မေသူ၏အသဲနုနလေးကတော့ တလှပ်လှပ်ခံစားရကာ သူမ၏လက်ဖျားလေးများပင် အေးစက်၍နေရ၏။

မေသူသည် သူမ၏ခါးလေးကို ပြန်ဆန့်ကာ သူမ၏ခြေထောက်လေးကို လှမ်း၍လှည့်အထွက်တွင် အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် သူမ၏ခြေထောက်လေးသည် ဘာကိုသွား၍တိုက်သည်မသိ။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ အတော်လေးယိုင်အသွားတွင် သူမ၏ နောက်ဘက်တွင်ထိုင်၍နေသော အောင်ကိုနိုင်က သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်း၍ဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သဖြင့် အတော်လေးယိုင်နဲ့သွားသော မေသူ၏ကိုယ်လုံးလေးသည် အောင်ကိုနိုင်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်သို့ 'ဘုန်း" ဆိုလဲပြိုကျသွားတော့သည်။

အောင်ကိုနိုင်ကသူ၏ ရင်ခွင်အတွင်းသို့ လဲပြို၍ကျလာသော မေသူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိမ်းကြုံး၍ဖက်ထားလိုက်သည်။ နွေးထွေးအိစက်ညက်ညောသော မေသူ့ကိုယ်လုံးလေး၏ အထိအတွေ့က အောင်ကိုနိုင်၏ကိုယ်ပေါ်မှသည် အသွေးအသားထဲထိ စိမ့်၍ဝင်သွားတော့လေသည်။

မေသူသည်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း၍သွားခဲ့ရပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေ၏။သို့ရာတွင် အောင်ကိုနိုင်၏ရင်ခွင်အတွင်းမှ ရုန်း၍မထွက်မီခဲ့ပါ။

“  မေသူ..... ”

“  ရှင်......"

“  ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ....ဟင်.... ”

“  ဟင့်.....အင်း......"

“  လန့်သွားမှာပေါ့နော်....... ”

“  အင်း.......ဟုတ်...... ”

အောင်ကိုနိုင်က သူမ၏နားလေးနားသို့ သူ၏နှုတ်ခမ်းလေးကိုကပ်ကာ မေသူ၏နားဖျားလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းဖျားလေးဖြင့် မထိတထိလေးလုပ်လျှက် နှစ်ကိုယ်ကြားလေသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။မေသူကလည်း သူမ၏ဦးခေါင်းလေးကို ခပ်ငုံ့ငုံ့လေးလုပ်ကာ လေသံသဲ့သဲ့လေးဖြင့်ပြန်ပြောသည်။

စကားပြောရင်းဖြင့် မေသူသည် သတိပြုမိတာကတော့ သူမ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခု အလယ်လောက်ကို အောက်ဖက်မှလာ၍ ထောက်မိနေသော မာတောင်နေသည့်ရှည်မျောမျောအရာတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာမှာ မေသူ၏ ဖင်သားကြီးများ၏ဖိအားကြောင့် တဒိတ်ဒိတ်ပင်ဖြစ်နေကြောင်း သူမ၏ဖင်သားကြီးများက ထိတွေ့သိရှိလိုက်ရသည်။

စောစောက ပန်းနုရောင်ပြေးနေသည့် သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ နီမြန်း၍သွားရတော့သည်။ မေသူသည် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် ကြုံး၍ထသဖြင့် အောင်ကိုနိုင်က သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်၍ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်၍ပေးလိုက်သည်။

မေသူသည် အောင်ကိုနိုင်၏ရင်ခွင်အတွင်းမှ ထကာအိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ ထွက်၍သွားသည်။ပြီးလျှင် သူမသည် အိမ်အပြင်သို့ထွက်ရန် ခြေလှမ်းလိုက်သည်။

“  မေသူ...... ”

“  ရှင်....... ”

အောင်ကိုနိုင်မှာ ထိုင်ရာမှထကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ လျှောက်လာပြီး တံခါးဝအရောက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။မေသူကလည်း သူမ၏ဦးခေါင်းလေးကိုငုံ့လျှက် တံခါးဝ၏ရှေ့ဖက်နားတွင် ခပ်ပေပေလေးရပ်၍နေသည်။သူမ၏ မျက်နှာလေးမှာတော့ နီရောင်လေးဖြစ်နေသေးသည်။

“  မေသူ.......ဟိုဘက်အိမ်သွားမလို့လား..... ”

“  အင်း.......ယဉ်မျိုးခင်ဆီသွားမလို့လေ..... ”

“  သိပ်ပြီး မိုးမချုပ်စေနဲ့နော်...... ”

“  အင်း...ပါ...... ”

“  ကို.....အိမ်ရှေ့မှာထိုင်ပြီး......စောင့်ပေးနေပါမယ့်...... ”

ငုံ့၍ထားသော မေသူ၏ဦးခေါင်းလေးမှာ မော့၍လာပြီး သူမ၏အရည်လေးများလဲ့နေသော မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများဖြင့် ဝင့်ကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးကို တစ်ချက်ဆတ်ပြပြီး ခေါင်းလေးကိုပြန်၍ငုံ့ကာ လျှောက်လှမ်းသွားတော့သည်။ ခြံဝသို့ရောက်သောအခါတွင်တော့ မေသူသည်ခြံတံခါးကိုဖွင့်၍ ထွက်လာလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ဖက်သို့ပြန်လှည့်ကာ ခြံတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ထိုအခါတွင် အိမ်ရှေ့တံခါးဝမှရပ်၍ သူမကိုကြည့်နေသော အောင်ကိုနိုင်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရ၍ သူမသည်ခပ်တွေတွေလေးရပ်ကာ ခေတ္တမျှကြည့်နေလိုက်ပြီး ဆက်၍ထွက်ခဲ့တော့၏။

အိမ်ရှေ့တံခါးတွင် ရပ်၍ကြည့်နေသောအောင်ကိုနိုင်သည်လည်း သူ၏မြင်ကွင်းထဲမှ မေသူပျောက်ကွယ်သွားတော့မှ အိမ်ရှေ့တံခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းအတွင်းသို့ ပြန်၍လျှောက်လာကာ မူလထိုင်ခဲ့သည့် ဆက်တီဆိုဖာကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်ချလိုက်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်၍ထုတ်လိုက်တော့သည်။

မေသူတစ်ယောက် ယဉ်မျိုးခင်တို့၏ အိမ်သို့ရောက်တော့ အိမ်တွင် ယဉ်မျိုးခင်တစ်ယောက်တည်းသာရှိပြီး သူမသည်ဆင်ဆာမဲ့တင်သွင်းထားသည့် စီဒီဇာတ်လမ်းကို ကြည့်၍နေသည်။မေသူ ရောက်လာသဖြင့် သူမတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သည် ဆက်၍ဇာတ်ကားကိုကြည့်ကြသည်။ဇာတ်ကားမှာ ပြီးဆုံးကာနီးပြီဖြစ်၍ ဇာတ်ဝင်ခန်းများမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်၍လာ၏။

စောစောကတည်းက တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းကာ ကိုယ်အတွင်းရှိ သွေးသားများ ထကြွဆူပွက်ခဲ့ရသော မေသူသည် ဘလူးဇာတ်ဝင်ခန်းများကို ကြည့်ရင်းဖြင့်သူမ၏သွေးသားတို့သည် ပွက်ပွက်ဆူကာထလာခဲ့ရတော့၏။ ဇာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားချိန်မှာတော့ မေသူ၏သွေးသားတို့သည် ပေါက်ကွဲခဲ့ရချေပြီ။

ဇာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားသည်နှင့် မေသူသည်နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ည(၉)နာရီပင် ရှိပြီဖြစ်၍သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ယဉ်မျိုးခင်ကို နှုတ်ဆက်၍ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်၍နေသော အောင်ကိုနိုင်မှာ ထလာ၍ တံခါးဖွင့်ပေး၏။

“  မေသူ.......ပြန်လာပြီလား..... ”

“  ဟုတ်ကဲ့...... ”

မေသူသည် အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်၍နေသော အောင်ကိုနိုင်ကို ရပ်၍စောင့်နေ၏။ အောင်ကိုနိုင်က တံခါးပိတ်ပြီး လှဲ့၍ လာသောအခါတွင်မှ သူမလည်း အောင်ကိုနိုင်နှင့်အတူ အိမ်အတွင်းသို့ ဝင်၍လာခဲ့၏။

“  အစ်ကို...... ”

“  ဟင်...... ”

“  မာမီဆီက......ဖုန်းလာသေးလား..... ”

“  လာတယ်.....မေသူ......နောက် (၃) ရက်လောက်နေမှ ပြန်လာဖြစ်မယ်တဲ့...... ”

“  အော်.......အင်း.......အင်း....... ”

မေသူ၏အသံလေးများမှာ အက်တက်တက်လေးဖြစ်နေ၍ သူမ၏အာခေါင်လေးများ ခြောက်သွေ့နေသည်ကို အောင်ကိုနိုင်က သတိပြုမိလိုက်သည်။

“  အအေးသောက်ဦးမလား......မေသူ....... ”

“  ဟင့်အင်း......အိပ်တော့မယ်...... ”

ပြောပြောဆိုဆို မေသူသည် အိပ်ခန်းအတွင်းဖက်သို့ဝင်ကာ သူမ၏ အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ဝင်၍ သွားတော့၏။မေသူသည် သူမ၏အိပ်ခန်းရှေ့သို့ရောက်လျှင် စေ့၍ထားသော သူမ၏အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် သူမသည် သူမအိပ်စက်ရာ ကုတင်ဆီသို့သွားပြီး ကုတင်ထက်ရှိမွေ့ယာပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချ၍အိပ်လိုက်သည်။

သူမသည် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ မျက်လုံးလေးများ ပိတ်ာထားသော်လည်း ယဉ်မျိုးခင်တို့အိမ်တွင် စောစောက ကြည့်ခဲ့ရသောဇာတ်ကားထဲမှ ဇာတ်ဝင်ခန်းများမှာ သူမ၏အာရုံထဲတွင် တဝဲ လည်လည်ဖြစ်၍နေသည်။

အထူးသဖြင့် ဇာတ်လမ်းထဲမှ မင်းသားဖြစ်သူ၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်၍ ပြဲလန်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ၏အာရုံထဲမှ ဖျောက်၍မရ။ထိုလီးကြီးသည် မင်းသမီး၏စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေပုံနှင့် ထိုလီးကြီးမှ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ထွက်နေပုံတို့မှာ မေသူ့ကို ဒုက္ခအပေးဆုံးဖြစ်၏။

မေသူသည် အိပ်ယာထက်တွင် ဘယ်လူးညာလှိမ့်ဖြင့် အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာကို ပြင်းထန်စွာဖြင့် မချိတင်ကဲ ခံစားနေရ၏။ (၁၅)မိနစ်လောက်ကြာမှ မေသူသည် အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲထလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ သူမ၏အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာတို့ကိုချွတ်လိုက်ပြီး တန်းပေါ်သို့တင်လိုက်ကာ သူမ၏ခါးမှ ထဘီလေးကိုရင်လျားလိုက်သည်။ပြီးလျှင် အိပ်ခန်းအတွင်းတွင် ဖွင့်၍ထားသော မီးချောင်းကိုပိတ်၍ ညအိပ်မီးလုံးလေးကိုဖွင့်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီကိုပင် မဝတ်တော့ဘဲ ထဘီရင်လျားလေးနှင့် သူမ၏အိပ်ယာထက်သို့ ပက်လက်လေး ပြန်လှဲချလိုက်တော့သည်။

အိပ်ယာထက်တွင် မေသူသည် လူးကာလှိမ့်ကာဖြင့် (၅)မိနစ်လောက်နေပြီးသောအခါတွင်မှ သူမသည်ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ သူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှ စမ်းလိုက်၏။သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကားတင်း၍နေသည်။ခံစားနေရသော ဝေဒနာကို သက်သာလိုသက်သာငြားဖြင့် သူမသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှပင် ပွတ်၍ပေးနေသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ သူမခံစားနေရသော ဝေဒနာမှာ သက်သာ၍ မသွားသည့်အပြင် ပို၍ပင်ဆိုးလာသဖြင့် မေသူသည် သူမ၏ထဘီလေးကို ခါးဆီသို့လှန်၍တင်လိုက်ရာ သူမ၏ဖြူဖွေးညက်ညော နေသည့်သူမ၏ ကိုယ်အောက်ပိုင်းလေးနှင့်အတူ ဖြူဖွေးမို့ဖောင်း၍အမွှေးနက်တိုတိုလေးများ ခပ်စိတ်စိတ်ပေါက်နေသည့် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးသည် ထမီအောက်မှထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့ရတော့၏။

ပြီးသည်နှင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်လေးကို သူမ၏လက်ဖြင့် ပွတ်၍ပေးနေမိသည်။ နီနီရဲရဲလေးဖြစ်နေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုတို့ ဆုံဆည်းရာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတွင် သူမ၏စောက်ရည်လေးများမှာ စိမ့်ထွက်နေကြပြီး နီတာရဲစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ရီးလေးခိုလျှက် ရှိတော့၏။

မေသူသည် သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေရာမှ သူမခံစားနေရသော ဝေဒနာကိုဆက်၍ မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် လက်လေးတစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို အသာလေးဖြဲကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်၏ စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေသည်။

ထိုအချိန်တွင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှ သူ၏အိပ်ခန်းဆီသို့ ဝင်၍လာသော အောင်ကိုနိုင်သည် မေသူဟန်၏ အိပ်ခန်းရှေ့သို့အရောက်တွင် သူမ၏အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေသဖြင့် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ချောင်း၍ကြည့်လိုက်မိသည်။

အိပ်ခန်းတံခါးဝနှင့် ခြောက်ပေမျှသာဝေးသောကုတင်ပေါ်ရှိ မေသူ၏အဖြစ်ကို သူသည် တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။ အောင်ကိုနိုင်ကြည့်နေစဉ်မှာပင် မေသူသည် သူ၏လက်ညှိုးထိပ်လေးဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေရာမှ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏လက်ညှိုးကို ဖြေးဖြေးချင်းသွင်း၍ နေသည်။ သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်လုံးမှာ ခပ်ကားကားလေး ထောင်ထားပြီး သူမ၏ ခါးလေးကိုလည်း နဲနဲကော့ထားသည်။

အိပ်ခန်းဝတွင် ရပ်လျှက် ကြည့်၍နေသော အောင်ကိုနိုင်၏ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးသည်လည်း မာတောင်၍ လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ခဏမျှအကြာတွင် မေသူသည် သူမ၏ စောက်ပတ်အတွင်းမှ လက်နှစ်ဆစ် လောက်သွင်းကာ ဖြေးဖြေးချင်း ပြုလုပ်ပေးနေရာမှ သူမ၏လက်ညိုးကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ ခပ်သွက်သွက်ပင် ထုတ်ချီသွင်းချီ ပြုလုပ်၍လာ၏။ သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကတော့ မှိတ်ထားလျှက်ရှိကြ၏။

“  မေသူ..... ”

“  မေသူ..... ”

အောင်ကိုနိုင်သည် အိပ်ခန်းတံခါးနားကပ်၍ အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။

“  မေသူ.... ”

“  အင်......ရှင်..... ”

“  ကိုယ်ပါ.......တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး....... ”

“  အော်......အင်း......လာ.......လာပြီ....... ”

ခဏအကြာတွင်တော့ မေသူ၏အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်၍လာပြီး မေသူသည် ထမီရင်လျားလေးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး တွေ့လိုက်ရ၏။ အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်သွားသည်နှင့် အောင်ကိုနိုင်သည် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ဖြတ်ကနဲ လှမ်း၍ ဝင်လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို နောက်ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ကြောင်၍ကြည့်နေသော မေသူ၏လက်ဖျားလေးကို သူ၏လက်ဖြင့် လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူမ၏ လက်ညိုးလေးတွင် ကပ်စေးစေးလေးဖြစ်နေသည်ကို အောင်ကိုနိုင်၏ လက်မှတဆင့်တွေ့ထိခံစားလိုက်ရ၏။ပြီးသည်နှင့် အောင်ကိုနိုသည် မေသူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲ၍ဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းဇြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရာ မေသူသည် သူမ၏ရင်ဘတ်လေးကို ကော့၍ သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ မော့၍တက်လာသည်။

ပြီးသည်နှင့် အောင်ကိုနိုင်သည် သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လျှက်ကပင် မေသူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ကာ ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေးတင်လိုက်ပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းများမှခွာကာ ခါးဆန့်လိုက်ပြီး အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးတို့ကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။

ပြီးလျှင် အိပ်ယာပေါ်တွင် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေသော မေသူ၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှ ရင်လျား၍ထားသော ထမီလေးကို သူမ၏ခြေထောက်တစ်ဖက်သို့ ဆွဲ၍ချွတ်လိုက်ရာ မေသူကလည်း သူမ၏ဖင်သားကြီး များကို ကြွ၍ပေးလိုက်သဖြင့် ထမီလေးမှာ ကွင်းလုံးကျွတ်၍ ထွက်သွားတော့သည်။

ထိုအခါတွင် ဖြူဖွေးနုနယ်၍ ညက်ညောနေသည့် သူမ၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးမှာ မက်မောဖွယ်ရာထွက်ပေါ်လာသဖြင့် အောင်ကိုနိုင်သည် ကုတင်ပေါ်သို့တက်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်သည်။

ထို့နောက် မေသူ၏ဝင်းမှည့်နေသော နို့လေးများကိုငုံ့၍စို့ပေးလိုက်သည်။ မေသူ့ရင်ဘတ်လေးမှာ ကြွတက်လာသည်။ အောင်ကိုနိုင်သည် မေသူ့နို့လေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးနေရင်းမှ လက်တစ်ဖက်ကို မေသူ၏ စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အုပ်၍ပွတ်ပေးနေသည်။ အောင်ကိုနိုင်သည် မေသူ၏နို့လေးများကို စို့ပေးနေရင်းမှ သူ၏နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့်ယက်ကာကလိပေး၏။

စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေသော သူ၏လက်ညိုးထိပ်ကလေးသည် မေသူ၏စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတွင်းသို့ တိုး၍ဝင်သွားပြီး သူမ၏စောက်စေ့ကလေးကို ကလိပေးနေလိုက်သေးသည်။

အောင်ကိုနိုင်၏လီးကြီးသည်လည်း တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေပြီး လီးကြီးထိပ်တွင်တော့ အရည်များမှာ စိုရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ မေသူသည် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးနေကာ သူမ၏မျက်လုံးလေး များကိုမှိတ်၍ထားပြီး သူမ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကတော့ သူမ၏ဦးခေါင်းဝဲယာ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ တံတောင်ဆစ်မှ ကွေးကာတင်ထားပြီး သူမ၏လက်ဖဝါးလေးနှစ်ခုကတော့ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်၍ထားကြ၏။

ခဏအကြာတွင် အောင်ကိုနိုင်သည် မေသူရင်ဘတ်ကလေးပေါ်မှ သူ၏မျက်နှာကိုခွာလိုက်တော့ သူမ၏ ဘေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ပြီးသည်နှင့် မေသူထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းရှေ့သို့သူ့ကိုယ်လုံးကိုပြောင်းရွှေ့လိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားကာဒူးထောက်၍ ဝင်ကာထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏လီးကြီးကို မေသူ၏စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးပင်ဖိ၍ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးကို ဖိ၍သွင်းလိုက်သည်။

“  ဗြစ်.....ဗြစ်..... ”

“  အင့်.....အ...... ”

“  ဗျစ်.....ဗျစ်...... ”

“  အင့်......အား......ကျွတ်....ကျွတ်...... ”

“  ဗြစ်.....ဗြွတ်........ဗြျွတ်....... ”

“  အ.....ဟင့်.....အား......အင်း...... ”

မေသူ၏ ခါးလေးကော့တက်လာပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်၍ နေသည်။ မေသူသည် သူ့ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာမာန်တင်းထားလေသည်။ မေသူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးတစ်ဝက်နီးပါးမျှဝင်သွားပြီးသောအချိန်တွင် လီးကြီး၏ထိပ်တွင်စောက်ပတ်ထဲမှ အရာတစ်ခုက ခပ်တင်းတင်းလေးကာဆီးထားနေသည်ကို အောင်ကိုနိုင်သည် ခံစားသိရှိလိုက်သည်။

ထိုအခါတွင် အောင်ကိုနိုင်သည် သူ၏လီးကြီးကို မေသူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ဆက်၍ မသွင်းသေးဘဲ သူ၏ ခါးကို ညွတ်ကာ မေသူ၏နို့လေးများကို ငုံ့၍ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏနေတော့မှ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်၍သွားသော လီးတန်ကြီးတစ်ဝက်မျှကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲ၍ထုတ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းပင်ပြန်၍ စောက်ပတ်အတွင်းသို့ ဖိ၍သွင်းလိုက်ပြီး နို့စို့လျှက်ကပင် အောင်ကိုနိုင်သည် လီးတန်ကြီး တစ်ဝက်မျှနှင့်ပင် ဖြေးဖြေးချင်းလိုး၍ ပေးနေတော့၏။

“  ပလွတ်......ပလွတ်...... ”

“  ပလွတ်........ပလွတ်...... ”

စောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ဝက်မျှပင် လိုး၍ပေးနေသော သူ၏လီးကြီးကို ထိပ်ဖူးကြီးအဖျားနားထိဆွဲ၍ထုတ်လိုက်ပြီး တရှိန်ထိုးပင် သူ၏လီးကြီးကို မေသူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်၍ လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

“  ဗြစ်......ဗြစ်.......ဘွတ်.....ပလွတ်..... ”

“  အ.....အား.......အမလေး.....အ......ကျွတ်.....ကျွတ်.....အမလေး......နာတယ်......ဟင့်....အ..... ”

“  မေသူ.... ”

“  အရမ်းနာလို့လားဟင်...... ”

“  အင်း.....ဖြေးဖြေးလုပ်..... ”

“  အင်း.....ဒါဆို....ကိုယ်ဖြေးဖြေးလိုးပေးမယ်နော်...... ”

မေသူက မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားလျက်က ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

“  ဖွတ်....ဘွတ်.....ပလွတ်..... ”

“  ဖွတ်......ဘွတ်.....ပလွတ်..... ”

မေသူ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်မှာ နို့စို့ရင်းလိုးပေးနေသော အောင်ကိုနိုင်၏ကျောပြင်သို့ ဖက်တွယ်လာခဲ့ပြီး သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့်ပင် ခပ်ဖြေးဖြေး အောင်ကိုနိုင်၏ကျောပြင်ကိုပွတ်၍နေသေး၏။

အောင်ကိုနိုင်က အားဖြင့်ဖိ၍ ဆောင့်ကာလိုးလာသည်ဆိုလျှင်ပဲ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အရသာများရှိလာကြပြီဖြစ်သည်။ အောင်ကိုနိုင်က မေသူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍လိုးလိုက်တိုင်း သူမ၏စောက်စေ့လေးကိုပါ ဖိ၍ဖိ၍ ထိသွားရသဖြင့် မေသူမှာ အလိုးခံနေရင်းအရသာများမွန်ထူလာကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးများပင် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်၍လာရသည်။

“  ဖွတ်....ဘွတ်.....ပလွတ်..... ”

“  မေသူ.....ကောင်းလားဟင်..... ”

“  အင်း...... ”

“  ကိုရော....ဟင်.... ”

“  ဖွတ်.....ပလွတ်...... ”

“  သိပ်ကောင်းတာဘဲ.....မေသူရယ်.....အ....အား.... ”

အောင်ကိုနိုင်သည် အချက်(၄၀)ခန့်ဆောင့်ချလိုးပြီးသည်နှင့် သူ၏လီးကြီးမှာ အီဆိမ့်၍လာပြီးဖြစ်၍ နို့စို့ပေးလျက်ကပင် အားကုန်ထုတ်၍ အချက်(၂၀)မျှဆောင့်ကာလိုးလိုက်ပါတော့၏။

“  ဖွတ်......ပလွတ်..... ”

“  ဖွတ်......ပလွတ်.....ဖတ်... ”

“  အား......အမလေး......ကိုရယ်.......အင်း....ဟင်း.... ”

“  ဇျွတ်......ဗြွတ်....ဖွတ်.....   ” 

မေသူမှာ အောက်ကနေပြီး ဖင်ကြီးကိုကော့တက်လျက် လက်များက အောင်ကိုနိုင်၏လက်မောင်းများကို ဆုတ်တင်းလိုက်သည်။ အကင်းပါးသော အောင်ကိုနိုင်သည် လီးကြီးကိုအဆုံးထိ ထုတ်လိုက်ပြီး ပြန်၍ အားကုန်ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဂွေးဥကြီးမှ မေသူ၏ဖင်သားကြီးများကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံပင် အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေပေတော့သည်။

“  ဖွတ်.....ဘွတ်....ဖတ်....ဖတ်......ပလွတ်......   ” 

“  ဗြွတ်......ဖတ်...ဖတ်.....ဘွတ်.....   ” 

သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ထွေးအောင်ဖက်ထားကြပြီး အောင်ကိုနိုင်၏ လီးကြီးထိပ်မှ ပြစ်ခဲသော သုတ်ရည်တို့သည် မေသူ၏အပျိုစင်သားအိမ်လေးဆီသို့ တရှိန်ထိုးပန်းသွင်းလိုက်လေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ချစ်ပန်းရဂုံ အပိုင်း ( ၂ )

ချစ်ပန်းရဂုံ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန်

(စာရေး ဆရာက နှစ်သီးစား အမည်ဖြင့် ထပ်ဆက်ထားပါသည်။)

အချိန် တနှစ်ခန့်ကြာပြီးနောက် . . .

" ကိုတင်အောင်.. ရှင် စကားပြောတာ ကြည့်ပြောနော်.. "

တဖက်ခန်းမှ စူးစူးရှရှထွက်ပေါ်လာသော ခင်ခင်သိန်း၏စကားသံကြောင့် တဖက်ခန်းတွင်ရှိနေသော အောင်မင်းနှင့် ချိုချိုတို့တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် တင်အောင်၏ စကားသံက အာလေးလျှာလေးဖြင့် ထွက်၍လာသည်။

" ငါပြောတာ မဟုတ်လို့လား.. နင် လင်ငယ်နေလို့ နေတယ်ပြောတာ "

" ကဲဟာ.. ကဲဟာ ပြောအုံး.. "

" ဒုန်း..ဝုန်း..ချလွမ်း..ဂွမ်း.. "

" ဝါးဝါး..ဝါး..ဝါး..ဝါး.. "

အောင်မင်းနှင့် ချိုချိုတို့နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာမှ မတိုင်ပင်ထားရဘဲ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်မိကြသည်။ တဖက်ခန်းမှ တင်အောင်နှင့် ခင်ခင်သိန်းတို့လင်မယား ထမင်းဝိုင်းမှာပင် ထသတ်နေကြပေပြီ။ ကျသံ ကွဲသံတွေကြားမှ ကလေးငိုသံကပါ စူးရှစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။

ချိုချိုတို့လင်မယား အိမ်ရှေ့သို့ပြေးထွက်လာစဉ်မှာပင် တဖက်ခန်းမှ တင်အောင်က ဖိနပ်ချွတ်မှနေ မြေပြင်ပေါ် လွှားကနဲခုန်ချလိုက်သည်။ အောင်မင်းကလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တင်အောင်၏နားထင်တွင် သွေးတွေစီးကျနေသော ဒဏ်ရာတချက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" မနေဘူး.. နင်နဲ့ငါ မနေဘူး.. သွားမယ် "

" သွား..သွား.. နင့်ဟာနင် သွားချင်တဲ့ဆီသွား.. "

တင်အောင်က အိမ်ရှေ့မှလှမ်းပြောလိုက်သလို ခင်ခင်သိန်းကလဲ အိမ်ရှေ့သို့ပြေးထွက်လာရင်း လှမ်းအော်ပြောလိုက်သည်။

" ဝါး.. ဝါးဝါး.. ဝါး.. "

ကလေးငိုသံကလဲ မစဲဘဲ ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်နေသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် တင်အောင်သည် ခြံဝဘက်သို့လှည့်ကာ အပြင်သို့ထွက်ရန် လှမ်းလိုက်သည်။ ချိုချိုက သူ့အစ်မဆီပြေးသွားသလို အောင်မင်းလဲ ရပ်၍မနေနိုင်တော့ပါ။ အိမ်ပေါ်မှ ပြေးဆင်းလိုက်ရင်း တင်အောင်၏လက်မောင်းတဖက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။

" တင်အောင် မင်းစိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်ပါနဲ့ကွာ.. ကလေးက သနားပါတယ် "

" မင်းမသိပါဘူး အောင်မင်းရာ.. အဲဒီကလေးကလဲ ငါနဲ့ရတာ မဟုတ်ဘူးကွ "

" ဟင် "

အောင်မင်းတယောက် အံ့အားသင့်နေစဉ်ခဏမှာပင် တင်အောင်က ချာကနဲလှည့်ကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ခြံပြင်သို့ထွက်သွားပါလေတော့သည်။

..............................................................................................................................

အောင်မင်းနှင့် ချိုချိုတို့အိမ်ထောင်ကျတာ တနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ ခင်ခင်သိန်းတို့လင်မယားက သူတို့ဘေးအခန်းသို့ ပြောင်းလာခဲ့သည်မှာ မကြာသေး။ ကလေးရပြီးမှ မိဘများနှင့် အိမ်ခွဲလာခြင်းဖြစ်သည်။

တင်အောင်နှင့်ခင်ခင်သိန်းတို့ သမီးငယ်လေးမှာ အခုမှ အခါလည်ပင်ရှိသေးသည်။ အပျက်ပျက်ဖြင့် နှာခေါင်းသွေးမထွက်ပါစေနဲ့ဟုသာ အောင်မင်းဆုတောင်းလိုက်မိသည်။ တရက်မှနှစ်ရက်၊ နှစ်ရက်မှ တပတ်တိတိသာ ကြာခဲ့လေပြီ။ တင်အောင်ကား ပြန်မလာတော့ချေ။

တင်အောင်သည် အောင်မင်းသိရသလောက် လူဖြောင့်လူမှန်ဖြစ်သည်။ ကုန်သည်မို့ ခဏခဏခရီးထွက်ရတတ်ပြီး ပြန်လာလျှင် ခင်ခင်သိန်းတို့မိသားစုအတွက် တလစာ စားဝတ်နေရေးအတွက် ပေးခဲ့သည်ချည်းဖြစ်သည်။ ချိုချိုနှင့်အောင်မင်းတို့အိမ်ထောင်မကျခင်ကဆိုလျှင် ခင်ခင်သိန်းတို့မိသားစုတွင် အသက်(၅၀)ကျော် အမေရယ်၊ သူ့နောက်ယောကျာ်းရယ်၊ ခင်ခင်သိန်းရယ်၊ ချိုချိုရယ် ဒါပဲရှိသည်။ 

ထိုစဉ်တုန်းက ခင်ခင်သိန်းတို့အိမ်တွင် နေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ တခါ ခင်ခင်သိန်းဘက်က စဉ်းစားပြန်တော့ သူမသည်လည်း အိမ်မှုရေးရာများကို တာဝန်ကျေအောင် လုပ်သူဖြစ်သည်။ လက်ဖွာတတ်တာကလွဲရင် ဇနီးကောင်းပီသသူလည်းဖြစ်သည်။ ဒီလိုဆိုပြန်တော့ ခင်ခင်သိန်းဖောက်ပြားတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလားဟု တွေးစရာဖြစ်နေသည်။

စဉ်းစားရင်းက အောင်မင်းခေါင်းတွေ ချာချာလည်လာရသည်။ ကိုယ့်ကိစ္စမဟုတ်ပေမဲ့လည်း ဒီမိသားစုထဲကပဲမို့ အောင်မင်းပြဿနာ၏ဇစ်မြစ်ကို သိချင်နေသည်။

...............................................................................................................................

ထိုင်စဉ်းစားနေလဲ အဖြေက ဘာမျှထွက်မလာ။ ဒီတော့ ရပ်ကွက်ထဲ နေရာတကာ ဟိုစပ်စပ်ဒီစပ်စပ်ဖြင့် အပ်ကျတာကအစ သိနိုင်သည့် ဆိုက္ကားသမားလှမြင့်ကို သတိရလိုက်သည်။ ထိုသို့ ဖျတ်ကနဲ သတိရလိုက်စဉ်မှာပင် ဇနီးဖြစ်သူချိုချိုထံလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချိုချိုသည် သူမ၏တူမလေးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

" ချိုချို ကိုယ်ဈေးဘက် သွားဦးမယ်.. ဘာမှာအုံးမလဲ "

" မမှာတော့ဘူး အကို.. အပြန်လဲ စိန်ကြီးတို့ဆိုင် ဝင်မနေနဲ့အုံး.. "

အောင်မင်းကလဲ ချိုချိုမှာလျှင် မှာစရာပင်။ ကြုံရင်ကြုံသလို သောက်တတ်သူဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ စည်းကမ်းတော့ရှိသည်။ အလုပ်ရှိလျှင် မသောက်တတ်။ အလုပ်အားလို့သောက်ရင်လဲ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းသောက်လေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့လဲ အလုပ်အားရက်ဖြစ်သဖြင့် ချိုချိုက ယခုကဲ့သို့ မှာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

လမ်းထိပ်သို့ရောက်လျှင်ပင် ဆိုက်ကားဂိတ်၌ လှမြင့်ကို တွေ့ရသည်။

" လှမြင့် ဆိုက်ကားအားလား "

" ဟာ..အကိုပါလား ဘယ်သွားမလို့လဲ "

"  ဈေးဘက်ကိုကွာ..မင်းပဲ လိုက်ပို့စမ်းပါ "

ခဏမျှနင်းမိလျှင်ပင် အောင်မင်းက စကားစသည်။

" မင်း ကိုတင်အောင်ကိုများ သွားရင်းလာရင်း မတွေ့မိဘူးလားကွာ "

" အကိုတင်အောင် အိမ်ကဆင်းလာတဲ့နေ့က ကျနော်ဘဲ ကားဂိတ်လိုက်ပို့ပေးလိုက်ရတာ "

" မင်းက တင်အောင် အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတာကို ဘယ်လိုသိတာလဲ "

" သူကိုယ်တိုင်ပဲ ပြောသွားတာ "

" ခက်တာဘဲကွာ.. တင်အောင်က သက်သက်မဲ့ မခင်သိန်းကို ပြဿနာသွားရှာသလို ဖြစ်နေတယ်ကွာ "

" ခက်တယ် အကို.. ဒီကိစ္စ သိပ်ခက်တယ် "

" မင်းကလဲ ဘာကိုခက်နေတာလဲ "

" သူ့မိန်းမက သူပြောသလို ဟုတ်တယ်ပဲထား.. သားသမီးမျက်နှာတော့ ထောက်သင့်တာပေါ့။ ပြီးမှ ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ်ပြင်ယူပေါ့.. ဟုတ်တယ်မလား "

ထိုအချိန်မှာပင် သူတို့ဆိုက္ကားသည် စိန်ကြီး၏အရက်ဆိုင်ရှေ့သို့ရောက်လာသည်။

" လှမြင့်..ရပ်ကွာ.. ငါတယောက်ထဲ အဖော်လဲမရှိဘူး.. မင်းပါလာကွာ "

" ဟာ..အကိုကလဲ ဟဲ ဟဲ "

" ကဲ..သောက်ကွာ.. လှမြင့်..အားမနာနဲ့ "

နှစ်ယောက်သား စကားမဆိုမိကြဘဲ အရက်ကို ဇိမ်ယူသောက်နေသည်။ ခဏကြာမှ အောင်မင်းက စကားကိုစလိုက်သည်။

" ကဲ..ဆိုစမ်းပါဦး.. မင်းစကားကို "

" ဘာကိုလဲ အကိုရ "

" စောစောက ကိုတင်အောင်တို့အကြောင်းကို မင်းဘာများ သိထားလဲလို့ပါ "

" အော်.. ဒါလား အကိုရ "

ပြောလိုက်ပြီး လှမြင့်က အရက်ကို တကျိုက်နှစ်ကျိုက်လောက် သောက်လိုက်သည်။ ပြီးမှ..

" အကိုတင်အောင်ပြောတာ ဟုတ်တယ် အကိုရ "

" ဟေ "

အောင်မင်းတယောက် အံ့သြ၍ သွားရသည်။ 

" ပြောစမ်းပါဦးကွာ အကျိုးအကြောင်းကို "

" ဒီလို အကိုရ.. အကိုနဲ့ မချိုချိုနဲ့မတွေ့ကြသေးတုန်းက ကျနော်ဆိုက္ကားနင်းစကပေါ့ "

လှမြင့်က သူ၏စကားကို ခေတ္တဖြတ်ထားလိုက်ပြီး သူထိုင်နေသော ကုလားထိုင်ကို အောင်မင်းဘက် ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ စကားကိုဆက်သည်။

" ကျနော် ဈ-ဈေးဘက်ကို လူရလို့သွားပို့ပြီး အပြန်ကျတော့ အဲ့ဒီကမိန်းမကြီးတယောက်က ကျနော့်ဆိုက္ကားကို ဌားလို့ ကျနော်လိုက်ပို့ရတယ်။ ကားဂိတ်နားရောက်တော့ အကိုတင်အောင်တို့လင်မယား လျှောက်လာတာတွေ့လို့ ကျနော်က လှမ်းနှုတ်ဆက်တယ်၊ အဲ့မိန်းမကြီးက အဲဒီကောင်လေးလဲ သနားစရာပါ။ ကောင်မလေးက သူ့ပထွေးနဲ့ဖြစ်ခဲ့တယ်လို့ပြောတယ် အကို "

" ဟေ "

" ဒါနဲ့တင် မပြီးသေးဘူး.. အဲဒီမိန်းမက ဆက်ပြောသေးတယ်၊ ပထွေးကလဲ သုံးဆယ်ကျော်ပဲရှိသေးတာ၊ သမီးနဲ့အရင်ကြိုက်ပြီးမှ မအေနဲ့ယူတာလို့ ဆက်ပြောသေးတယ်၊ ကျနော်ဖြင့် အံ့သြလိုက်တာ အကိုရာ။ ဒါနဲ့ ကျနော်က အဒေါ်ကလဲ ဟုတ်ပါ့မလားဆိုတော့ အဲဒီမိန်းမက ငါက ဒီကောင်မလေးတွေနဲ့ အရင်က တရပ်ကွက်ထဲနေတာ၊ ငါအကုန်သိတယ်လို့ ပြောသွားသေးတယ် အကိုရေ "

" အင်း.. ဒါဆိုရင်တော့ တင်အောင်တယောက် သနားစရာပါကွာ "

" အကိုကလဲ အကို့ယောက္ခထီးကြီးကို မတွေ့ဖူးဘူးလား "

" အေးလေ.. သုံးဆယ်ကျော်လောက်ပေါ့.. သူတို့အမေကတော့ လေးဆယ်လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ အဲဒီမိန်းမက မလို လို့ ပြောသွားတာလဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့ကွာ "

" အင်း..ကျနော်လဲ အဲဒီတုံးကတော့ အကိုပြောသလိုပဲ စဉ်းစားမိသေးတယ်.. သိပ်လဲမယုံပါဘူး။ နောက်မှ အကြောင်းစုံကိုသိရတော့ ယုံလိုက်တာ အကိုရေ "

အောင်မင်း မျက်လုံးပြူးသွားရပြန်ပါသည်။ " ဆက်စမ်းပါအုံး.. မင်းဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ "

မေးလိုက်ကာမှ လှမြင့်က အရက်ခွက်ကို ကောက်ကိုင်ကာ မော့နေပြန်ပါပြီ။ ပြီးတော့ အမြည်းပါ စားလိုက်သေးသည်။

" မခင်သိန်းက သူ့ပထွေးနဲ့ အခုထိ ဆက်နေတုန်းပဲ အကိုရ "

လှမြင့်က သူ့စကားကို ဖြတ်၍ ကိုယ်လုံးကြီးကို အောင်မင်းဘက်သို့ ယိမ်းကာ..

" ကန်သာယာနားက တည်းခိုခန်းမှာ ချိန်းချိန်းတွေ့နေတာ အကိုရ "

ကြားရသော အောင်မင်းတယောက် အံ့သြမဆုံးဖြစ်နေရသည်။ ထို့အပြင် ကန်သာယာနားက တည်းခိုခန်းဆိုတော့ အဲဒီမှာ တည်းခိုခန်းတခုပဲရှိသည်။ ပိုင်ရှင်က အောင်မင်းနှင့် ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းဖြစ်နေသည်။ ထိုသူငယ်ချင်းနှင့် မတွေ့တာကြာပြီ။ ကိုယ့်အလုပ် သူ့အလုပ်ဖြင့် မဆုံမိကြ။ တလောကမှ ဆူးလေဘုရားလမ်းတွင် ဆုံမိကြရင်းမှ ထိုသူငယ်ချင်းမှာ ကန်သာယာနားတွင် တည်းခိုခန်းဖွင့်ထားသည်ကို သိခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

" မင်းကို ဘယ်သူက ပြောလို့တုံး လှမြင့်ရ "

" သူ့ပထွေးက ဈ-ဈေးရှေ့ကစောင့်တယ်။ ကျနော်က မခင်သိန်းကို အဲဒီအထိ လိုက်ပို့ရတယ်။ အကြိမ်ကြိမ်ဘဲ။ ပထမတော့ ကျနော်လဲ သူ့ပထွေးမှန်း မသိဘူး။ နောက်တော့မှ မခင်သိန်းကိုယ်တိုင်က "အမေတို့ဆီသွားမလို့ သူ့ပထွေးကလာခေါ်တာ၊ ကိုတင်အောင်နဲ့မတည့်လို့ အိမ်အထိမလာတာလို့ သူ့ဟာသူ မလုံပဲ ပြောလို့သိရတာ "

" အဲဒီလို သူ့ပထွေးမှန်းလဲသိရော တကြိမ်မှာ ကျနော်က အဲဒီ ဈ-ဈေးရှေ့က အသိကွမ်းယာဆိုင်မှာ ဆိုက်ကားကို အပ်ထားပြီး သူတို့နောက်ကို မယောင်မလည်နဲ့လိုက်သွားတယ်။ ကားထဲမှာ လူကလဲကြပ်၊ သူတို့ကလဲ သူတို့အရှိန်နဲ့ဆိုတော့ ကျနော့်ကို မမြင်ကြဘူးပေါ့။ သုံးလေးကြိမ်လိုက်ကြည့်ဖူးတယ်။ အဲဒီတည်းခိုခန်းကို သွားတာချည်းဘဲ "

နားထောင်နေသော အောင်မင်းတယောက် သူ၏မျက်လုံးထဲတွင် တသားမွေးတသွေးလှနေသော ခင်ခင်သိန်းကို မြင်ယောင်နေမိသည်။

" အကို မယုံရင် သတိထားကြည့်နေ၊ ကြုံရင် အကိုကိုယ်တိုင်လိုက်ကြည့်။ ကျနော်ပြောတာဟုတ်မဟုတ် တွေ့ရလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ မခင်သိန်းက ငွေတိုးချေးစားတဲ့ ဦးမောင်မောင်ကြီးအိမ်ကိုလဲ တခါတခါသွားတတ်တယ်။ ဒါတော့ အကိုလဲ သတိထားမိမှာပါ "

" လိုက်လဲမကြည့်နိုင်ပါဘူး၊ ငါလဲ ငါ့အလုပ်နဲ့ငါပါကွာ၊ ခုမင်းပြောတာနဲ့ဘဲ ငါယုံပါပြီ။ တင်အောင်ကတော့ သနားစရာပေါ့ကွာ.. ကဲ ကဲ သောက်လိုက်ဦး ဖြေးဖြေးပေါ့ "

ပြောလိုက်သော အောင်မင်း၏မျက်လုံးထဲတွင် ခင်ခင်သိန်း၏ ရုပ်ပုံလွှာကို မြင်ယောင်ဆဲပင်။

.........................................................................................................................................

" အသိန်း ဟိုကောင် အိမ်က ဆင်းသွားပြီဆို "

" ဟုတ်တယ်လေ.. "

" ဒါဆို ပိုကောင်းတာပေါ့.. တို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရတာပေါ့.. မဟုတ်ဘူးလား "

" သိပ်လဲ လွတ်လပ်မနေနဲ့အုံး.. ပတ်ဝန်းကျင်ကရှိသေးတယ် သိလား.. "

" ကိုယ်က ဟောဒီက အသိန်းလေးကို ချစ်လွန်းလို့ပါဗျာ "

ပြောလိုက်ရင်းကပင် ဝင်းစိန်က ခင်ခင်သိန်း၏ပခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ သူ၏လက်များကို တင်ကာ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်သို့ဆွဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ခင်ခင်သိန်းပါးလေးတွေကို အငမ်းမရ နမ်းသည်။ ခင်ခင်သိန်းကိုယ်လုံးလေးက ဝင်းစိန်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားပြီး ခဏကြာမျှ ငြိမ်၍နေသည်။ ဝင်းစိန်က ခင်ခင်သိန်း လည်တိုင်လေး၊ ဂုတ်ပိုးလေးနှင့် ဆံပင်လေးတွေကို နမ်းသည်။ စိတ်ထလာပုံရသော ခင်ခင်သိန်းက သူ၏ရင်ခွင်ထဲမှ လူးလွန့်ကာ တွန်း၍ထွက်သည်။

" ကဲ..ဖယ်ပါအုံး.. အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်ပါအုံးမယ်.. တွေ့ရင်ဒါပဲ ဟွန်း.. "

ဝင်းစိန်က ရယ်ကျဲကျဲဖြင့် ခင်ခင်သိန်းကို ကြည့်ရင်း လက်တဖက်ဖြင့် သူမရင်သားတဖက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။

" အို..ကဲပါ.. နေပါအုံး.. အဝတ်တွေ ချွတ်ပါရစေအုံး.. "

ဒီတော့မှ ဝင်းစိန်က သူလှမ်းဆုပ်ထားသော ခင်ခင်သိန်းရင်သားတဖက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ခင်ခင်သိန်းက သူမ၏ကြယ်သီးလေးတွေကို တလုံးချင်းဖြုတ်၍ အင်္ကျ ီကို ချွတ်၍ ပစ်လိုက်သည်။ ဝင်းစိန်က ဖြူဖွေး၍ သနပ်ခါးရည်ကျဲလေးနဲ့လိမ်းထားသော ခင်ခင်သိန်း ရင်ဘတ်လေးကို လှမ်းကြည့်နေသည်။ ဘော်လီအင်္ကျ ီအပေါ်ဖက်သို့ လျှံထွက်နေသော ခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံသားကြီးတွေမှာ ဝင်းအိလို့နေသည်။

ခင်ခင်သိန်းသည် သူမ၏လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ကျောနောက်သို့ လှမ်းလိုက်ပြီး ဘော်လီကြယ်သီးလေးတွေကို ဖြုတ်နေရင်းက သူမကို လှမ်းကြည့်နေသော ဝင်းစိန်ကို...

" ဘာကြည့်တာလဲ ဟွန့်.. "

" ဟဲ..ဟဲ "

ကြယ်သီးလေးတွေ ပြုတ်ကုန်တော့ ခင်ခင်သိန်းသည် သူမကိုယ်လုံးလေးနှင့် လက်လေးနှစ်ဖက်ကို ကြုံရင်း ကိုယ်ပေါ်မှ ဘော်လီအင်္ကျ ီလေးကို ခွာပစ်လိုက်သည်။

ဆူဖြိုးဖွံ့ထွားလှသော ခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံကြီးများသည် ဖြူဝင်းလျှက်ရှိသည်။ ခဲတံလုံးပတ်မျှဖြင့် လက်မဝက်လောက်ရှည်သော သူမ၏နို့သီးခေါင်း ခပ်ရှည်ရှည်လေးတွေမှာ နီညိုရောင်လေးဖြစ်နေသည်။

ကလေးတယောက်အမေဖြစ်ပြီး ကလေးကို နို့တိုက်နေပေမဲ့လည်း ခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံကြီးတွေမှာ ပျော့တွဲမနေပဲ လုံးဝန်းတင်းကားနေသည်။ ခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံကြီးများကို ရှေ့တည့်တည့်မှ ကြည့်ရင်း ဝင်းစိန်၏မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာသည်။

" ကဲ..အဝတ်တွေ ချွတ်လေ.. "

ခင်ခင်သိန်းက သတိပေးလိုက်တော့မှ ဝင်းစိန်က သူ၏ကိုယ်ပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျ ီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ခင်ခင်သိန်းကလည်း သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဝင်းစိတ်ဘက်သို့ ဘေးတစောင်းလေးပေးကာ ထမိန်စလေးကို ပါးစပ်မှ ကိုက်ရင်း ခါးလေးကို ကုန်းကာ သူမ၏ပင်တီလေးကို ချွတ်၍ပစ်လိုက်သည်။

ခင်ခင်သိန်း၏ခါးလေးပြန်အဆန့်မှာပင် ဝင်းစိန်၏လက်တွေက သူမ၏ခါးကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့ ထမိန်လေးကိုပြန်၍ ရင်လျားရန်ကြံနေသော ခင်ခင်သိန်းက ထမိန်လေးကို လက်ထဲမှလွှတ်ကာ ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်လေသည်။

ဝင်းစိန်သည် ခင်ခင်သိန်း၏ကိုယ်လုံးတီးလေးကို အနောက်မှသိုင်းဖက်ထားရင်း အရှေ့ဖက်မှ စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မှ စောက်မွေးလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး လှမ်းဖွနေသည်။ ခင်ခင်သိန်းကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။

ပြီးသည်နှင့် ဝင်းစိန်က ခါးမှပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးရှိကုတင်ကြီးပေါ်သို့ ဆွဲ၍ လှဲချလိုက်တော့သည်။

ဝင်းစိန်တယောက် ဘာမျှပင် ပြောမနေတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကလေးဖြစ်ကာ သူ့ကိုပြုံးပြုံးလေး ကြည့်နေသော ခင်ခင်သိန်း၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်ရာတွင်တော့ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှောက်ကျလာသည့် ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို လက်ကလေးများဖြင့် သိမ်းကြုံး၍ ဖက်လိုက်သည်။ 

ခင်ခင်သိန်း၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နမ်းရုံဖြင့် အားမရနိုင်တော့သော ဝင်းစိန်က သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ခပ်စောင်းစောင်းလေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်တဖက်က သူမ၏ကျောပြင်လေးပေါ် လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေရာမှ ခင်ခင်သိန်း၏ဖင်သား ဝိုင်းဝိုင်းအိအိကြီးတွေကို အားပါးတရ ဆုပ်ချေဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့သည်။

ပြီးတော့ ခင်ခင်သိန်း၏နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ဝင်းစိန်က သူမ၏နို့သီးခေါင်းကြီးတွေကို တလှည့်စီ တပြန်စီစို့နေသည်။ သူမ၏ဖင်သားတင်းတင်းအိအိကြီးတွေကိုလဲ လက်ကမခွာ ဆုပ်နယ်မြဲ ဆုပ်နယ်လို့နေသည်။

ထိုစဉ်မှာပင် ခင်ခင်သိန်း၏ခြေထောက်လေးတဖက်က အားမလိုအားမရဖြင့် ဝင်းစိန်၏ပေါင်တဖက်ပေါ် တင်လိုက်သောအခါ သူမ၏ပေါင်ရင်းလေးဟသွားခိုက်မှာပင် ဝင်းစိန်၏လက်ကြီးက သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားရှိ စောက်ဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

စောက်ပတ်အောက် နှုတ်ခမ်းစပ်ဖက်ကို ဖိ၍ပွတ်ပေးသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်သို့ပါ ဆက် ၍ ဖိဖိပွတ်ပေးနေပြန်တော့ ခင်ခင်သိန်းခမျာ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြုံး၍ဖက်ထားမိသည်။

နို့နှစ်လုံးကို တပြန်စီ စို့ပေးနေသော ဝင်းစိန်၏လီးတန်ကြီးက ထောင်မတ်နေရာ သူမ၏ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ထိမိထိုးမိနေသည်။ ခင်ခင်သိန်းရင်ထဲတွင် လှိုက်မောမှုလေးတွေ စတင် ပေါ်ပေါက်လာသည်။ သူမကိုယ်လုံးလေသည်လည်း ရှိန်းရှိန်းဖိန်းဖိန်းဖြစ်လာလာချေပြီ။

ကိုင်ရတာ ထိထိမိမိမရှိလှဟုထင်ကာ အားမလိုအားမရဖြစ်လာသော ဝင်းစိန်သည် ခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံကြီးတဖက်ကို လွှတ်ပေးကာ သူမ၏ဘေးတွင် ထ၍ ထိုင်ကာ ခပ်စောင်းစောင်းလေးဖြစ်နေသော ကိုယ်လုံးတီးလေးကို ပက်လက်လေးလှန်ပေးလိုက်သည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလဲ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို ဖိပွတ်ပေးနေသည်။

" အသိန်း.. နင်တို့သားအမိ အိမ်ပြန်ပြောင်းလာခဲ့ဟာ "

" ဘာလဲ သားအမိနှစ်ယောက်စလုံးကို တခြင်ထောင်ထဲထားပြီး လိုးအုံးမလို့လား.. ဟင်း..မသိရင်ခက်မယ်.. "

" ဟဲ..ဟဲ.. မဟုတ်ပါဘူးဟာ.. အသိန်းကလဲ၊ အိမ်မှာဆိုတော့ ခုလို ချိန်းစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့.. ပြီးတော့ နင့်အမေက မိုးလင်းရင် ဆိုင်ထွက်တာ၊ မိုးချုပ်မှ ပြန်လာတာဘဲ ဥစ္စာ "

ဝင်းစိန်သည် ပါးစပ်ကလဲပြောသည်။ လက်ကလည်း ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ဖုတ်ကြီးကို အရသာခံကာ ပွတ်ပေးနေသည်။ ဒါတင်မကသေး၊ ကျန်သောလက်တဖက်ဖြင့်လည်း သူမ၏နို့အုံကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ပြီး နို့သီးတွေကိုပါ လက်ချောင်းဖြင့် ညှပ်ကာဆွဲပေးနေပြန်ပါသည်။

" ဟွန်း..ညဘက်မှာ မအေကိုလုပ်ပြီး နေ့ခင်းဘက်မှာ သမီးကို လုပ်မလို့ မို့လား.. "

" အေးပေါ့ "

" ဘာ အေးပေါ့လဲ.. "

" ဟဲ..ဟဲ "

နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ အမူပိုနေသော ခင်ခင်သိန်း၏မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း မချင့်မရဲဖြစ်လာသော ဝင်းစိန်က တဟဲဟဲဖြင့် ဆွဲနမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ခင်ခင်သိန်း၏ရင်ထဲတွင် ကျေနပ်လို့သွားရသည်။

ဝင်းစိန်စကြိုက်တာက ခင်ခင်သိန်းနှင့်ဖြစ်သည်။ သူမကို ပိုးပန်းရင်း ဝင်းစိန်တယောက် ခင်ခင်သိန်းတို့ အိမ်ကို အဝင်အထွက်ရှိလာရာမှ မတော်ရသေးသောယောက္ခမကြီး ကျေနပ်အောင် ဗာဟီရကိစ္စတွေ လိုက်လုပ်ပေးသည်။ ဒီကြားထဲကပင် ဝင်းစိန်က မရမကအတင်းပင် ဇွတ်လုပ်၍ ခင်ခင်သိန်းကို လိုးခဲ့သည်။ ထိပြီးသွားပြီ၊ ဝင်ပြီးသွားပြီဆိုပြန်တော့ ပထမတခါသာခက်သည်။ အစရှိသွားတော့ အရသာသိသွားသော ခင်ခင်သိန်းကလဲ နောက်အခါများတွင် မငြင်းတော့ပေ။ ဒီလိုနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက် လူလစ်ရင်လစ်သလို အဆင်ပြေခဲ့ကြသည်။

ဒီလိုနေခဲ့ကြရာမှ မကြာမီ အချိန်မှာပင် လူရှေ့သူရှေ့တွင် ပိုအနေနီးစပ်သည့် ခင်ခင်သိန်း၏မိခင်ဖြစ်သူနှင့်ပါ ညိစွန်းခဲ့ရသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးသောအရွယ်သာ ရှိသေးသည့် ခင်ခင်သိန်း၏မိခင်ကလည်း ယောကျာ်းဆုံးသွားတာ နှစ်နှင့်ချီကြာခဲ့ရပြီဖြစ်ပြီး ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကျဆိုတာလို ဝင်းစိန်ကို အပိုင်ကိုင်ခဲ့ပေသည်။ သမီးဖြစ်သူ မနူးမနပ် အပျိုလေးထက် ပို၍နပ်၊ ပို၍တတ်ကျွမ်းကာ ပို၍ရဲသော မုဆိုးမဖြစ်သူ မအေက ဝင်းစိန်ကို အရယူလိုက်တော့သည်။

ခင်ခင်သိန်းမှာ ဝင်းစိန်ကို စိတ်ဆိုးလွန်းလို့ စကားပင် မပြော။ မျက်နှာချင်းလဲ မဆိုင်ခဲ့။ ဝမ်းနည်းလွန်းလို့ ငိုရတာလဲ အမောပင်။ သူမ၏မိခင်နှင့်ဝင်းစိန်တို့ လူသိရှင်ကြားယူလိုက်ပြီးသည့်နောက် အားငယ်စိတ်တွေဝင်နေသည့်အခိုက်တွင် တင်အောင်နှင့် ဆက်မိကြခြင်းဖြစ်လေသည်။

" အ..အမေ့.. "

ခင်ခင်သိန်းကိုယ်လုံးလေးမှာ တွန့်ကနဲ တုန်သွားရသည်။ ဝင်းစိန်၏လက်မထိပ်လေးက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း သားလေးနှစ်ခုကြားမှ ပေါ်နေသော သူမ၏စောက်စေ့ထိပ်လေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ပွတ်ပေးလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဝင်းစိန်က ရမ္မက်မျက်လုံးများနှင့် သူမတကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးကြည့်နေသည်။ ကလေးတယောက်မွေးထားပေမဲ့ ခင်ခင်သိန်း၏ဝမ်းဗိုက်သားလေးများမှာ ညီညာပြန့်ပြူး၍ မာတင်းနေသည်။ ဗိုက်ကြောပြတ်တာလေးတွေပင် မရှိ။ သေသေချာချာ ကြည့်ပါမှ ပေါင်ထိပ်လေးတဖက်တချက်တွင် လက်တဆစ်မျှသာသာ အကြောပြတ်နေတာလေးတွေ တချက်စီမျှသာ တွေ့ရသည်။

ခင်ခင်သိန်း၏စောက်မွေးလေးတွေ တချို့က မဲမဲလေး၊ တချို့က နီကျင်ကျင်လေး၊ သိပ်လဲမရှည်၊ အရှည်ဆုံးကမှ လက်တဆစ်မျှသာရှိသည်။ ပြီးတော့ ပျော့ပျော့ပျောင်းပျောင်းနှင့် ခပ်ကြဲကြဲလေးပေါက်ကာ တွန့်ခွေ၍ပင် နေပါသေးသည်။ စောက်မွေးလေးတွေ၏ အရောင်လေးတွေက သပ်သပ်၊ စောက်မွေးလေးတွေခြေရင်းက အသားဝင်းဝင်းလေးတွေက သပ်သပ်ဖြင့် မက်မောစရာ ကောင်းလှသည်။

အခုဆိုရင် ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အတော်ပင် ဖောင်းကား၍တက်နေချေပြီ။ ဝင်းစိန်သည် သူမ၏စောက်စေ့လေစကို ထပ်မံ၍ကလိလိုက်ပြန်သည်။

" အင့်..ဟင့်..အို.. "

ဒီတခါတော့ နှစ်ချက်ဆင့်၍ ကလိလိုက်သဖြင့် ခင်ခင်သိန်း၏ပေါင်တံလေးတွေပင် ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြစ်သွားရသည်။

ပြီးတော့ ဝင်းစိန်၏လက်ဖဝါးက သူမ၏စောက်ပတ်ဖက်ကို လျှောကနဲ ပွတ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်ဝအတွင်းနားဖက်မှ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ရည်လေးများသည် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားမှ ပြူ၍ထွက်လာကာ ဝင်းစိန်၏လက်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

စောက်ရည်လေးတွေ စိုသွားသော သူ၏လက်ချောင်းကြီးဖြင့်ပင် ဝင်းစိန်က ခင်ခင်သိန်း၏စောက်စေ့လေးကို စောစောကထက် ပိုပြင်းပြင်းလေးကလိပေးလိုက်သည်။

" ဟင့်..အင့်.. "

ခါးလေးပါတွန့်ကနဲဖြစ်သွားရရင်းက ခင်ခင်သိန်းသည် ဝင်းစိန်၏လက်မောင်းတဖက်ကို လှမ်း၍ဆွဲကာ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို့ ဆွဲမှောက်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏လက်လေးနှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်ရာမှ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ပက်လက်လှန်ကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖြင့် အတင်းပင်ဖိကပ်စုပ်နမ်းတော့သည်။

ဒါတွေကြောင့်ပင် ဝင်းစိန်က ခင်ခင်သိန်းကို စွဲနေရတာဖြစ်သည်။

ခင်ခင်သိန်းသည် ဝင်းစိန်၏နှုတ်ခမ်းကြီးတွေကို စိတ်တိုင်းကျ စုပ်နမ်းနေရုံမျှမကပဲ သူမ၏လက်တဖက်ကလဲ ထောင်မတ်နေသော အရှည် (၇)လက်မလောက်ရှိသည့် ဝင်းစိန်၏ ဒုံးပျံကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဆုပ်သည်၊ နယ်သည်၊ ထက်အောက် စုန်ဆန်၍ ပွတ်ပေးသည်။

အုံထူထူလမွှေးတွေကြားသို့ သူမ၏လက်ချောင်းဖြူဖြူလေးတွေကို ထိုးသွင်းကာ ဝင်းစိန်၏ဆီးခုံကြီးကို ပွတ်ပေးသည်။ တောင်မတ်နေသော ဝင်းစိန်၏လီးတန်ကြီးက ပို၍ပင် ထွားကြိုင်းလာရသည်။ ပို၍ပင် မာကြောလာရသည်။ ခင်ခင်သိန်းတယောက် ထိုသို့ပွတ်ပေးနေသည်မှာ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းက ထကြွလာသော သွေးသားများကို ကျေနပ်စေရန်လည်းပါသည်။ နောက်တကြောင်းကလည်း မကြာမီ သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းကာ လိုးတော့မည့် လီးတန်ကြီးကို အစွမ်းကုန်ထွားကြိုင်း မာကြောစေချင်သည့် ဆန္ဒကလည်းပါသည်။ ဒါကမိန်းမတိုင်း၏ဆန္ဒပင်ဖြစ်သည်။

ဝင်းစိန်၏လီးချောင်းကြီးမှာ အစွမ်းကုန် ထွားကြိုင်းမာကြောနေရုံမျှမက တဆတ်ဆတ်ပင် ဖြစ်လို့နေချေပြီ။ ဒီထက်ဆက်၍လည်း နူးနပ်နေရန်မသင့်တော့။ တော်တော်ကြာ တကယ်လဲလိုးရော ခဏလေးနှင့် ပြီးသွားရင် ခက်မည်။

...........................................................................................................................

ခင်ခင်သိန်းသည် သူမ၏ခြေထောက်လေးတဖက်ကို ပက်လက်လှန်ထားသောဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးပေါ် ခွ၍တင်လိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ဝင်းစိန်က သူ၏ပေါင်တန်ကြီးတွေကို စုပေးလိုက်သည်။

ထို့နောက် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကြွကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ရင်း လက်ကလေးဖြင့် လီးတန်ကြီးကို တင်းတင်းဆုတ်သည်။ ပြီးတော့ လုံးအယ်နေသော သူမ၏ဖင်ကြီးကို ကြွကာ ပြဲပြဲဟဟလေးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်စိုစိုရွှဲရွှဲလေးအဝ၌ လီးတန်ကြီးထိပ်ကို တေ့ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို တဖြေးဖြေးဖိချကာ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လိုးသွင်းလိုက်သည်။ ထိုသို့ လီးချောင်းကြီးကို ထိအောင် ခင်ခင်သိန်းက ဗိုက်လေးကို ရှပ်လျှက် ရှေ့သို့ငိုက်ကာ ပေးထားသည်။

သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတန်ကြီးတဆုံးဝင်၍ လက်နှစ်လုံးခန့်အလိုတွင်တော့ မချိတင်ကဲဖြစ်လာရသော ခင်ခင်သိန်းသည် သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ဆောင့်ချကာ လီးချောင်းကြီးကို တချက်ထဲသွင်းလိုက်လေတော့သည်။


" ဖွတ် "

" အင့်.. "

လီးတန်ကြီးကတော့ သူမ၏စောက်ပေတ်ထဲ တဆုံးဝင်၍ သွားချေပြီဖြစ်သည်။

ခင်ခင်သိန်းသည် သူမ၏အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ ကိုယ်လုံးလေးကို အရှေ့သို့ငိုက်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ဝင်းစိန်၏ရင်ဘတ်ပေါ်ထောက်လိုက်ရင်း လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ပတ်လေးထဲ မြှပ်ထားရင်း ဖိကပ်ထားလိုက်ပြီး ဖင်သားဖြူဖြူကြီးများကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် လှည့်ပေးသည်။

ထိုအခါတွင်တော့ လီးတန်ကြီးက သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုလေးများကို ထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်နေသဖြင့် ဝင်းစိန်မှာ အရသာထူးကဲနေသလို ခင်ခင်သိန်း၏စောက်စိလေးမှာလည်း မာတောင်နေသာ လီးချောင်းကြီးနှင့် ထိပွတ်ကာ ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲဖြင့် အရသာတွေ့နေတော့သည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏မျက်လုံးများသည် မှေးစင်း၍ ကျသွားသည်။ ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်တို့သည် စိုကနဲ စိမ့်ကနဲ ထွက်ကျလာလေသည်။

ခင်ခင်သိန်းသည် သူ၏ဖင်ကြီးကို အသာကြွကာ ဝင်းစိန်၏လီးကြီးကို တဝက်မျှထုတ်လိုက်ပြီးတော့မှ တခါ ပြန်ဖိချရင်း တချက်ခြင်းဆောင့်၍လိုးပါတော့သည်။

ဝင်းစိန်၏မှေးထားသော မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတော့ ခင်ခင်သိန်း၏ဆူထွားသော နို့အုံကြီးတွေမှာ သူ့မျက်နှာရှေ့နားတွင် တုန်ခါလှုပ်ရမ်း၍ သူ့ကို ဖိတ်ခေါ်နေလေသည်။ ဝင်းစိန်က လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခင်ခင်သိန်း၏ခါးလေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏နို့အုံကြီးတလုံးကို ဆွဲ၍စို့ပေးလိုက်သည်။ ထို့ပြင် ဝင်းစိန်က ခင်ခင်သိန်းလိုးပေးနေသော ဆောင့်ချက်တွေနှင့်အပြိုင် သူ၏ခါးကြီးကို ကော့၍ ကော့၍ လီးတန်ကြီးကို ပင့်တင်ကာ လိုးပေးသည်။ ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ခေါင်းထဲမှ စိမ့်၍ စိမ့်၍ ကျလာသော စောက်ရည်လေးများကြောင့် ဝင်းစိန်၏လီးချောင်းကြီးအရင်းရှိ လမွေးတွေပင် စိုရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။

" ပြွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ဟင့်..အင့်..ဟင့်..ပြွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..အင့်.. "

ဝင်းစိန်၏လီးတန်ကြီးကို တဝက်မျှသာ အထုတ်အသွင်းပြုကာ လိုးပေးနေသော ခင်ခင်သိန်းသည် ကာမသွေးများဆူဝေလာသည်နှင့်အမျှ ပိုနှာထန်လာရပြီး အားမရနိုင်ဖြစ်လာကာ လီးချောင်းကြီးတခုလုံး ဒစ်ကြီးပေါ်ကာနီးလောက်အထိ သူမဖင်ကြီးတွေကို ကြွထုတ်လိုက်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးပါလေတော့သည်။

တချက်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ တိုးဝင်လာသော လီးတန်ထိပ်ကြီးက သူမသားအိမ်ဝကို အရှိန်ဖြင့် ထိုးဆောင့်လိုက်တော့ရာ တကိုယ်လုံး ကျင်ကနဲဖြာသွားရသည်။ ခင်ခင်သိန်းမှာ ရုတ် တရက်ပင် သူမ၏ဖင်ကြီးကို ပြန်ကြွကာ နောက်တခါဆောင့်ရန်အတွက် လီးတန်ကြီးကို ချက်ချင်းပြန်ဆွဲမထုတ်နိုင်သေးပေ။ ခဏတာနားရင်း သူမ၏စောက်ပတ်အဝကို လီးတန်ကြီးအရင်းတွင် ဖိကပ်ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ပေးနေပြန်ပါသည်။

ပြီးမှ သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ကြွကာ ကြွကာဖြင့် ဆက်လိုးပါတော့သည်။

ခင်ခင်သိန်း၏ခါးလေးကို ကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုးပေးရင်း သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့နေသော ဝင်းစိန်သည်လည်း ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြသထက် ပြင်းပြလာကာ နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် အားရပါးရစို့နေတော့ရာ သူမ၏နို့သီးလေးတွေထိပ်မှ နို့ရည်လေးများ တန်းကနဲ တန်းကနဲ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ထွက်လာသမျှ နို့ရည်တွေကိုလဲ ဝင်းစိန်က မြိန်ရည်ယှက်ရည် မျိုချလိုက်လေတော့သည်။

ခင်ခင်သိန်း၏ဆောင့်ချက်များနှင့် ဝင်းစိန်၏အောက်မှ ပင့်ဆောင့်ချက်များမှာ တစထက်တစ ပိုပြင်းထန်လာသလို တခါတခါဆောင့်လိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ဖျတ်ကနဲပွင့်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသော ခင်ခင်သိန်း၏လေအန်သံလေးများနှင့် လီးတန်ကြီးကစောက်ခေါင်းလေးထဲ ပွတ်တိုက်လိုးဆောင့်သံများကလည်း ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပင် ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။

" ပလွတ်..ဖွတ်..ဟင့်..ပြွတ်..ပလွတ်..အင့်..အဟင့်..ဖွတ်..ပြွတ်..ဟင်း.. "

အတန်ငယ်မျှကြာလာသောအချိန်တွင်တော့ ခင်ခင်သိန်း၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ တုန်တုန်ယင်ယင်လေးဖြစ်လာရာက သူမ၏ဆောင့်ချက်များမှာ နှေးကွေးလာရာမှ ဆောင့်အားမှာလည်း ကျဆင်းလာရတော့သည်။

ဝင်းစိန်သည် စင်းကျနေသော သူ၏မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ စို့နေသော ခင်ခင်သိန်း၏နို့ကြီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမ၏ခါးကို အားယူကာ ကြုံးထလိုက်သည်။ ခင်ခင်သိန်းကလဲ သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို ဝင်းစိန်ပေါင်ရင်းတွင် ဖိကပ်ထိုင်ချလိုက်တော့သည်။ ဝင်းစိန်၏ကိုယ်လုံးကြီးတဘက်တချက်တွင် ကွေးထားသော သူမ၏ဒူးကို ဖျတ်ကနဲ ဆန့်လိုက်ရာက ဝင်းစိန်၏အနောက်ဖက်သို့ ဆန့်၍စင်းထားလိုက်လေသည်။

ပြီးတော့ သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ထိုင်ရက်သားဖြစ်နေသော ဝင်းစိန်၏ခါးကြီးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပါတော့သည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ဝင်းစိန်က မွေ့ယာပေါ်တွင် ခြေဆင်း၍ ပေါင်နှစ်လုံးကပ်ကာ ထိုင်ရက်သားဖြစ်နေပြီး ခင်ခင်သိန်းက သူ့ပေါင်ရင်းမှာဖင်ကြီးတွေကို ချရင်း ခြေနှစ်ချောင်းကို စင်းလျက် ဝင်းစိန်ကိုခွထိုင်နေသော အနေအထားသို့ ရောက်သွားသည်။

လီးချောင်းကြီးကတော့ ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ပတ်လေးထဲမှမထွက် သွင်းလျက်သားပင် ရှိနေသေးသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်သည် တယောက်ခါးကိုတယောက်ဖက်ရင်း တငြိမ့်ငြိမ့်ဆောင့်ကာ လှုပ်ကာဖြင့် လိုးကြပါတော့သည်။

စောစောက လိုးကြရင်း နှစ်ယောက်စလုံး၏ရမ္မက်သွေးများသည် အပြင်းထန်ဆုံးဖြစ်လာပြီး ကာမအထွတ် အထိပ်သို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် သူတို့နှစ်ယောက် ပုံစံပြောင်းလိုက်ကြသဖြင့် လိုးဆောင့်ခြင်းကို ခဏရပ်လိုက်ရသည်ဖြစ်ရာ ထကြွလွန်းနေသော ရမ္မစိတ်များသည် အတန်ငယ်မျှပြန်လည် ညိမ်ကျသွားရသည်။ ယခုပြောင်းလိုက်သော ပုံစံမှာလည်း စိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်လို့ရသော ပုံစံမဟုတ်သဖြင့် သူတို့၏အီဆိမ့်နေသောအရသာတွေကို ကာလတာရှည်အောင် ဆွဲဆန့်၍ရနေသည်။

ဒီအတောအတွင်းတွင် တယောက်ခါးကို တယောက်ဖက်လျက် တငြိမ့်ငြိမ့်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လိုးရင်း ထူးကဲလှသောအရသာကို ဇိမ်ယူခံစားနိုင်လေသည်။

ခါးလေးတွေကို ကော့ကာ ကော့ကာဖြင့် လီးတန်ကြီး အဝင်အထွက်ဖြစ်နေရုံမျှလေး လိုးနေကြရင်း ဝင်းစိန်က ခင်ခင်သိန်း၏ပါးပြင်လေးတွေကို နမ်းသည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ပခုံးသားလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ကိုက်စုပ်ပေးနေသည်။

" အသိန်း.. ကောင်းလားဟင် "

" ကောင်းတယ် ကိုယ်ရယ်.. အသိန်းဖြင့် ကိုယ့်ကိုမခွဲနိုင်ဘူး သိလား.. "

နှုတ်ခမ်းဖျားလေးတွေ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ခင်ခင်သိန်းက တိုးတိုးလေး မောလျှစွာဖြင့် ပြန်ပြောသည်။

ကတုံကယင်လေးပြောနေသော ခင်ခင်သိန်း၏ချစ်စရာမျက်နှာလေးကို ကပ်ကြည့်ရင်းမှ မချိတင်ကဲဖြစ်လာသော ဝင်းစိန်သည် သူမ၏ဖူးအိနေသောနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဆွဲ၍စုပ်နမ်းပြစ်လိုက်သည်။

နှစ်ယောက်စလုံး မျက်လုံးလေးများစင်းကျသွားကြသည်။ ခါးလေးတွေ ကော့၍ကော့၍ လိုးနေတာကတော့ မပျက်ပေ။ ဒီပုံစံသည် စိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်၍ မရသဖြင့် ရှိပြီးသား ရမ္မက်သွေးကို သိသိသာသာထကြွစေခြင်းမရှိသော်လည်း လက်ရှိခံစားနေရသော အရသာကို တာရှည်စေလေသည်။

ဝင်းစိန်က နှုတ်ခမ်းများကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် ဆွဲခွာလိုက်သည။ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးလေးများက ပြိုင်တူလိုပွင့်လာကြပြီး တလှုပ်လှုပ်လိုးနေရင်းကပင် တယောက်ကိုတယောက် တပ်မက်စွာဖြင့် မျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်နေကြသည်။

ခင်ခင်သိန်းသည် ဝင်းစိန်၏ခါးကြီးတွေကို ဖက်ထားသော သူမ၏လက်လေးတွေကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဝင်းစိန်၏ဆန့်ထားသော ခြေထောက်တဖက်တချက်ဘေးတွင် နောက်ပြန်ထောက်လိုက်သည်။

ဝင်းစိန်ကတော့ သူမ၏ခါးလေးတွေပေါ်မှလက်ကို မဖယ်ဘဲ ခပ်လျှော့လျှော့လေးဖက်ထားသည်။ ယခုအခါတွင်တော့ သူတို့၏ကိုယ်လုံးများသည် အတန်ငယ်မျှ ကွာသွားလေပြီ။

ခင်ခင်သိန်းက သူမ၏ခါးလေးကို ကော့ကာ ဝိုက်ကာဖြင့် တလှုပ်လှုပ်ဆောင့်ပေးသည်။ ဝင်းစိန်၏မျက်နှာကြီးက သူမ၏ရင်သားတွေပေါ်သို့ အပ်ကျလာပြီး နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေ စို့နေပြန်ပါတော့သည်။

လုပ်နေသော ပုံစံမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်နေရသောပုံစံပင်ဖြစ်သည်။ ဒီလိုအားမလိုအားမရလေးဖြင့် စကားတပြောပြောဖြင့်ဖြစ်စေ၊ တယောက်ကိုတယောက် ယုယစွာနမ်း၍ဖြစ်စေ လိုးနေကြတာကလဲ ထူးကဲလှသော ကာမအရသာတမျိုးပင်ဖြစ်သည်။

သူမ၏နို့ကြီးတွေကို ဘယ်ပြန် ညာပြန်စို့နေသော ဝင်းစိန်သည် အားမရနိုင်ဖြစ်ကာ နို့ကြီးတွေကို အားရှိသလောက် စုပ်၍ စုပ်၍ စို့နေပြန်ပါသည်။ ထိုအခါ ပန်းထွက်လာသော နို့ရည်လေးများကို ဝင်းစိန်က အားပါးတရပင် မျိုချနေသည်။

တဖြေးဖြေးအားမရနိုင်လွန်းသဖြင့် လိုးနေကြသူနှစ်ဦးမှာ တုန်တုန်ယင်ယင်ပင်ဖြစ်လာကြရသည်။

" ကို.. အသိန်းကို နာနာဆောင့်ပြီး လိုးပေးပါတော့..အကိုရယ်..နော်.. "

မိန်းမသားပီပီ စိတ်တင်းကာ မခံစားနိုင်တော့သော ခင်ခင်သိန်းက မပီမသလေးဖြင့် ညီးညီးညူညူလေးပြောလိုက်ပြီးချိန်တွင်တော့...

..............................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ဒီနေ့တော့ဦးမောင်မောင်တယောက် အတော်ဆာနေသည်။ ခင်ခင်သိန်း သူ့ဆီလာ မကုန်း တာ နဲနဲကြာပြီ။ ခုတော့ သူမယောကျာ်းကလဲ အိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားပြီဆိုတော့ ဦးမောင်မောင်တယောက် သူတို့အိမ်ပေါ်အထိ သွားစားချင်လာသည်။ ခင်ခင်သိန်းတယောက် ကလေးထိန်းရင်း အိမ်မှာပဲရှိမှာ သေချာသလောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့လင်မယားကုတင်ပေါ်မှာ ခင်ခင်သိန်းကို တက်လိုးလိုက်ရရင်ဟူသော အတွေးနဲ့ ဦးမောင်မောင် ထန်နေသည်။ 

............................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ချိုချိုတယောက်ထဲ ကလေးထိန်းရင်း မခင်သိန်းတို့အခန်းကိုလဲ ရှင်းလင်းပေးရသည်။ မခင်သိန်းက အစောကြီးထဲက အိမ်မှထွက်သွားသည်။

ချိုချိုတယောက် ဒီတလော စိတ်တွေထနေသည်။ အောင်မင်းကလဲ အားမကိုးရ။ ခင်ခင်သိန်းနဲ့ မရှေးမနှောင်းပင်ထွက်သွားသည်။ သူမယောကျာ်းကလဲ အိမ်ထောင်ကျခါစမှသာ ချိုချို့ကိုကောင်းကောင်းလိုးပေးသည်။ နောက်ပိုင်းတွင်တော့ တချီကောင်းသာ ဖြုတ်နိုင်တော့သည်။ တချို့ညတွေဆို မူးမူးနဲ့ပြန်လာပြီး တန်းအိပ်သွားတတ်သေးသည်။  ချိုချိုအိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက ကိုတင်အောင်နှင့် မလုပ်ဖြစ်တော့။ 

ကိုတင်အောင်၏လီးကြီးကိုလည်း တမ်းတနေမိသည်။ အစ်မဖြစ်သူက ဒီလိုလီးကြီးကိုတောင် ပစ်ပြီးနောက်တယောက်နဲ့ နောက်မီးလင်းနေသည်ဆိုတော့ ချိုချို မနာလိုသလိုလိုတောင်ဖြစ်မိသည်။ ခုနေများ ကိုတင်အောင်အိမ်ပြန်လာလျှင် ချိုချို ကောင်းကောင်း အလိုးခံလိုက်ချင်သည်။ အို..ကိုတင်အောင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ အောင်မင်းပဲဖြစ်ဖြစ်လာရင် သူမကုန်းပေးမိမှာပါပဲ။ ကလေးလေးကို ပုခက်ထဲမှာ သိပ်ပြီးနောက် ချိုချို ခင်ခင်သိန်းတို့လင်မယားကုတင်ပေါ် တက်လှဲနေလိုက်သည်။

.......................................................................................................................

အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်ဆီမှ ချိုးချိုးချွတ်ချွတ်အသံတွေကြားတော့ ချိုချိုအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။ စိတ်ထဲမှာ ခုပြန်လာတာ ခင်ခင်သိန်းမဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းနေမိသည်။ ဧည့်ခန်းကိုဖြတ်ကာ အိပ်ခန်းဆီ လျှောက်လာတဲ့ခြေသံက ပိုင်နိုင်ရဲတင်းလွန်းလှသည်။ မခင်သိန်းမဟုတ်ပါက ကိုတင်အောင်သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ အိပ်ခန်းအဝမှာ ခြေလှမ်းတုံ့သွားတာမို့ ချိုချိုမျက်လုံးလေးမှေးကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကိုတင်အောင်မဟုတ်ပဲ ဦးမောင်မောင်ကြီးပါလား။ ဒီလူကြီးက ချိုချို့တကိုယ်လုံးကို လွှမ်းခြုံကြည့်ပြီး

သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့သပ်လိုက်ပုံက အရသာရှိလှတဲ့ တခုခုကို စားတော့ဝါးရတော့မယ့်အတိုင်းပါ။ချိုချိုဆက်ပြီး အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။

ကုတင်ခြေရင်းက ကြည့်နေတော့ ချိုချို့အမို့အမောက် အချိုမ့်အဝှမ်းတွေကို သူသေချာမြင်နေရမှာပေါ့။

ဦးမောင်မောင်က သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ မတ်တောင်နေသော လီးတန်ကြီးက ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲဖြစ်ကာ မတ်မတ်တန်းနေသည်။ ဦးမောင်မောင်ရဲ့အသားရောင်အတိုင်း ညိုပြီး လုံးပတ်ကလည်း တုတ်သည်။  ဒစ်ကြီးကလည်း လန်နေသေးသည်။ ဒါကြီးနဲ့အကြမ်းခံလိုက်ရရင်တော့ သေပြီဆရာ။ ချိုချို့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ထူပူပြီး ဘာဆက် လုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး။

ချိုချိုရှိရာကို တဖြည်းဖြည်းကပ်လာသံကိုကြားရပါတယ်။ ဦးမောင်မောင်က ချိုချိုအိပ်ပျော်နေဆဲဆိုပြီး ဟိုကိုင်ဒီကိုင်။

ဦးမောင်မောင်က ချိုချိုအင်္ကျ ီလေးကို လှန်ကာ ဗိုက်သားပြင်လေးကို ပွတ်သပ်သည်။ ထို့နောက် ထမီလေးကို ဖြေချပြီး စောက်ဖုတ်အုံကို ပင်တီလေးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဘောင်းဘီကြိုးလေးကြားမှ အရည်တွေ ရွှဲနေသော စောက်ပတ်လေးကို လက်ချောင်းကြီးနှင့် ဆွနေသည်။ ပြီးနောက် ချိုချို့ပင်တီလေးကို ရအောင်ချွတ်တော့သည်။ ချိုချိုမှာ ဆက်ပြီးပဲအိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေရမလားမသိတော့။

" အို..ဦးလေး..ဒါဘာလုပ်တာလဲ.. "

ဦးမောင်မောင်က ချိုချို့စောက်ဖုတ်လေးပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်တော့သည်။ သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချိုချို့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ကျကျနနကိုင်ပြီး ဖြဲလိုက်သည်။ ချိုချို့စောက်ပတ်မှာ ဟပြဲပြဲလေးဖြစ်သွားပြီး ထင်းထင်းကြီးပေါ်လာတော့သည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထိပ်မှ စောက်စေ့ကလေးလည်း ထောင်ထနေသည်။ စောက်ရည်ကြည်များကလဲ စိမ့်ထွက်နေသည်။ စောက်ပတ်လေးမှာ နီရဲပြဲအာနေလျက် စောက်စေ့လေးမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်လို့နေသည်။

" အား..ရှီး..အမလေး..လေး.. အိုး..အိုး.. "

ဦးမောင်မောင်က သူမစောက်ပတ်လေးက ပါးစပ်နှင့် ကျကျနနအုပ်ပြီး မရွံမရှာ စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ချိုချို့ တကိုယ်လုံးတုန်တက်ပြီး အော်ပစ်လိုက်ရသည်။

ဦးမောင်မောင်က ချိုချို့စောက်ဖုတ်ကို နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်ယူလိုက်ရာ စောက်ပတ်အတွင်းသား ပါးစပ်ထဲတိုးဝင်မလို ဖြစ်သွားချိန်တွင် လျှာကြီးဖြင့် အတွင်းသားများကို ထိုးထည့်ကလိပေးလိုက်လေသည်။

" အား..ပါး..ပါး.. ကောင်းလိုက်တာ..အာ့..အာ့... "

ဦးမောင်မောင်က သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို လိပ်ပြီး ချိုချို့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား အတွင်းပိုင်းကို ထိုးသွင်းလိုက်၊ ထုတ်လိုက်နဲ့လုပ်နေရင်း စောက်ခေါင်းပတ်လည်နံရံတွေကိုလည်း ထိုးမွှေပေးနေရာ ချိုချိုမှာ စောက်ဖုတ်အယက်ခံရတာထက် ကောင်းသွားလေသည်။ ဦးမောင်မောင်၏ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်နှင့် ထိသထက်ထိအောင် ဆွဲကပ်ထားသည်။ ဦးမောင်မောင်ကလည်း ချိုချို့အကြိုက်ကို သိသွားပြီဖြစ်ရာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပါးစပ်နှင့်စုပ်ယူထားရင်း စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လျှာအား တဆုံးထိုးသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။

" အား..အာ့..အိုး..ဦးရယ်..အာ့..ကျွတ်.ကျွတ်..အား..အား.. "

ချိုချိုမှာ ဦးမောင်မောင်၏လျှာအစွမ်းကြောင့် ကိုယ်လုံးလေး ကော့ပျံလူးလွန့်လျက် ဦးမောင်မောင်၏ခေါင်းကို လက်ကလေးများဖြင့် တအားဆွဲကပ်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့ကာ ကော့ကာနှင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

ဦးမောင်မောင်မှာ ပါးစပ်ထဲ ပန်းဝင်လာသော စောက်ရည်များကို မျိုချလိုက်ရင်းမှ စောက်ဖုတ်ကို ကပ်ထားသော နှုတ်ခမ်းများကို ခွာလျှက် စောက်ပတ်တကြောကို လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်သေးသည်။

ချိုချိုခမျာ မလှုပ်ချင် မရှားချင်သလို ဖြစ်သွားရပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားလျက် တန်းလန်းဖြင့် လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုယ်လုံးလေးဘေး ဘုတ်ကနဲပစ်ချပြီး ငြိမ်သက်သွားလေသည်။

ချိုချို့မျက်လုံးများကမူ ကာမဆန္ဒမပြေပျောက်သေးသည့် ပုံစံဖြင့် ဦးမောင်မောင်ကို လှမ်းကြည့်နေသည်။

လီးချောင်းကြီးဖြင့် စောက်ပတ်ထဲထိုးသွင်းလိုးခြင်းကြောင့် ပြီးသွားသောအရသာက စောစောက ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယက်၍ ပြီးသွားသော အရသာထက် ပိုကောင်းမည်ဖြစ်ကြောင်း သိထားသောကြောင့် လိုးသွင်းစေချင်ပြီဖြစ်သည်။

" ကောင်းရဲ့လားဟင်..ချိုချို "

" ဟင်း.. သူများအိပ်နေတုန်း အတင်းအနိုင်ကျင့်ပြီးတော့.. "

" ဒါပေမဲ့ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား ချိုလေးရယ် "

" ဟိုလေ..ဟို..ဟို.. "

" ချို.. ဦးလေး လိုးချင်ပြီကွယ်..နော် "

" အို..ဦးကလဲ.. "

ငြင်းဆန်သံက ခပ်တိုးတိုးသာထွက်ရဲ့။ ချို အလိုးတော့မည်မှန်းသိ၍ စောက်ရည်တွေ ထပ်စိမ့်ထွက်လာရသည်။ ချို့ခါးလေးကို ဦးကထိန်းရင်း တစ်ဖက်လှည့်ကာ ကုန်းစေပါတယ်။ ချိုလဲ တံတောင်ဆစ်တွေကို အားပြုရင်း ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ပစ်ကာ သဘောရှိအလှူပေးလိုက်ပါတယ်။

ဦးမောင်မောင်က ချို့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်သပ်ပြီးမှ တွင်းလေးထဲကို တထစ်ခြင်းဖိသွင်းပါလေရော။ ဦး လက်နက်ကြီးဟာ ချို လက်ခံဖူးသမျှ တွေထဲ အကြီးဆုံးပါပဲ။

ဦးက အတွင်းထဲရောက်သထက်ရောက်အောင် ဖိသွင်းလိုက်တာ နောက်ဆုံး အဆုံးထိ ဒုတ်ဒုတ်ထိ သူ့ဟာကြီးတစ်ခုလုံး အရင်းကပ်သွားပါတယ်။

" အာ့..အ..အာ့..အား..ဟင့်.. "

ချို့ ပါးစပ်က ခပ်အုပ်အုပ် ညည်းညူသံသာ ထွက်နိုင်ပါတော့တယ်။

" ချိုချိုရယ်..နင့်စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းလိုက်တာ..နင့်အစ်မထက်တောင် ကျပ်သေးတယ် "

အို..ဒါဆို ခင်ခင်သိန်း ကုန်း နေတာ ဦးမောင်မောင်ပေါ့။ ချိုချိုခမျာ သူ့အစ်မကို လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့သော ဒုတ် တွေကို လိုက် ခံ နေရသလိုပင်။ အခုတော့လဲ ချို့ စောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးဝင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကပေးနေတဲ့ ကာမဆိပ်တွေကလွဲလို့ သိပ်စဉ်းစားနိုင်တာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။

" ကျွတ် "

အဆုံးထိထိုးသွင်းထားရင်း နှဲ့နေတာ ချို့ စိတ်တွေကို မရိုးမရွဖြစ်စေပါတယ်။ ဦးမောင်မောင်က လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိထိုးသွင်းထားပြီး ခဏငြိမ်ကာ အရသာခံနေလျက် တဖြေးဖြေးချင်းဆွဲ ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ တချက်ချင်း လိုးညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ ချို့တင်ပါးအစုံကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အဆုံးစွန်ထိ

တစ်ချက်..အဆုံးစွန်ထိ နောက်တစ်ချက်..အာ..အ။

" အိုး..အား..အီး..အီး..အိုး.. "

လီးချောင်းကြီးက သူမစောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်ပြီး လိုးလိုက်တိုင်း ချိုချိုမှာ အားရကျေနပ်စွာ ညည်းညူနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှေးနေရာကနေ သွက်သထက်သွက်လာတယ် ဆောင့်ချက်တွေက။

ဦးရဲ့လီးကြီးက တုတ်လဲတုတ်၊ ရှည်လဲရှည်၊ ကြီးလဲကြီးဆိုတော့ ချို့ သားအိမ်ဝဆီ လီးထိပ်ကြီးက တန်းဝင်လာတိုင်း အောင့် ကောင်းကြီးဖြစ်သွားရသည်။

" အ..အ..အား..ကျွတ်ကျွတ်..ထိလိုက်တာ..ဦးရာ..အဲ့တချက်က..အာ့..အား.. "

လီးကြီးက ချို့ စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်ပြင်းထန်စွာ ထိုးထည့်၊ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ သူ့မွှေချက် ဆောင့်ချက် တွေဟာ ချို့ အတွက် တကယ့်အရသာပဲ။ ဦးရဲ့လီးလုံးပတ်ကလဲ အတော်တုတ်တာမို့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ သိပ်သိပ်သည်းသည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝ တနင့်တပိုးကြီး ပွတ်တိုက်ပြီး စေးပိုင်တင်းကြပ်နေတာပေါ့။

ဦးကလဲ ချို့ဖင်သားကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ရုံနဲ့ အားမရတော့ဘူး ထင်ပါရဲ့။ လက်ဖဝါးကြီးနဲ့ ချိုချိုဖင်ကြီးကို တဖျန်းဖျန်း ရိုက်နေလေရဲ့။ ဖြူဝင်းနေတဲ့ ချိုဖင်ကြီးကတော့ လက်ချောင်းရာတွေနဲ့ နီရဲနေတော့မှာပဲ။

ချိုလဲ လက်တဖက်နဲ့ မမှီမကမ်းလေး သူ့တင်ပါးကို နောက်ပြန်ကိုင်ကာ ဆွဲယူမိပါရဲ့။

ဦးရဲ့ဂွေးအုတွဲကြီးတွေကလဲ ချို့ စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်နဲ့။ ရာနှုန်းပြည့် ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အလိုးခံရင်း ကာမအရသာကို တအီတဝကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။

အချက်ပေါင်းရာကျော် အဗျင်းခံလိုက်ပြီးနောက် ချိုချို့တကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွား၏။ ဟင့်ခနဲ ဟင့်ခနဲ ဖင်ကြီးကိုရမ်းကာ စောက်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။ ဦးမောင်မောင်ကတော့ ခပ်သွက်သွက် ဆက်ဆောင့်နေဆဲ။ ချို လက်ကလေးပင် ထောက်မထားနိုင်တော့။ နို့ကြီးတွေကို အိပ်ယာနှင့် ထိနိုင်သမျှကပ်ထားရင်း ဖင်ကြီးပါထောင်ပေးလိုက်သည်။

ဝင်းစိန်သည် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို အသာလေး ခါးမှပွေ့ကာ သူမ၏အောက်မှဆန့်ထားသော သူ၏ခြေ ထောက်နှစ်ချောင်းကို တဖြေးဖြေးကွေးကာ ယူလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ခါးမှပွေ့ရုံသာမကဘဲ အသာလေး မကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ရင်း သူ၏ခြေထောက်တွေကို ဒူးထောက်လိုက်သည်။

ခင်ခင်သိန်း၏ကိုယ်လုံလေး ပက်လက်ဖြစ်သွားချိန်တွင်တော့ သူမက ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို ဒူးကွေးလိုက်ပြီး ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို ကား၍ထောင်ပေးလိုက်လေတော့ရာ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ လှေကြီးထိုးပုံစံသို့ ပြောင်းလဲသွားပါတော့သည်။

သူမ၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးမှာ အခုတော့ နောက်ဆုတ်ကာ လက်သုံးလုံးခန့်ထွက်၍နေသည်။

သူတို့နှစ်ဦးနေသားတကျဖြစ်ချိန်မှာတော့ ဝင်းစိန်က လီးတန်ကြီးကို ဆောင့်၍ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

" ဖွတ်..အင့်.. "

လီးချောင်းကြီးမှာ အရည်တွေရွှဲနေသော ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားချိန်မှာပင် ဝင်းစိန်က သူမကိုယ်လုံးလေးကို မက်မောစွာ လှမ်း၍ကြည့်နေသည်။

" လိုး..လိုးတော့လေ..ကို..ဟင့်.. ဆောင့်ပစ်လိုက်စမ်းပါ.. "

နှာထန်နေပြီဖြစ်သော ခင်ခင်သိန်းမှာ ဒီအချိန်လေးကိုပင် သည်းမခံနိုင်ရှာတော့ပေ။ ဝင်းစိန်ကလဲ သူ၏လက်ကြမ်းကြီးများဖြင့် သူမ၏နို့အုံကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ပတ်လေးထဲမှ ဒစ်ကြီးပေါ်ကာနီးအထိ ဆွဲ ဆွဲထုတ်ကာ အားမနာတမ်း ဆောင့်လိုးပါလေတော့သည်။

" ပြွတ်..ဖွတ်..ဟင့်..အင့်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ်..ပလွတ်..အင့်..ဟင့်.. "

ဝင်းစိန်၏မညှာမတာဆောင့်လိုးချက်များကို မဖြုံသောခင်ခင်သိန်းမှာ သူမ၏ခြေထောက်လေးများကို မြှောက်ကာ ဝင်းစိန်၏ခါးကြီးကို လှမ်းချိတ်ပြီး အားယူရင်း သူမ၏ဖောင်းကားနေသော စောက်ပတ်ဖြူဖြူလေးကို ကော့ ကော့ပေးနေသေးသည်။

လိုးနေသူငနဲသားမှာလည်း စောစောက အားမရနိုင်ဖြစ်ခဲ့သမျှကို အတိုးချကာ မညှာတမ်းပင် ဆောင့်လိုးနေသည်။ ပြီးတော့ သူ၏လက်ထဲမှ ခင်ခင်သိန်း၏အယ်ထွက်နေသော နို့အုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်လိုက် နယ်လိုက်လုပ်နေရာ နို့ရည်လေးများ ထွက်လာရသည်။

ဝင်းစိန်၏ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကုတင်ကြီးပင် တကျွီကျွီ မြည်လို့နေသည်။

" ပြွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..ပြွတ်.. "

" ဟင့်..ဟင့်..ကို.. သိန်းကိုချစ်လားဟင်.. "

" အင်း "

" အမေနဲ့ ဘယ်သူ့ကို ပိုချစ်လဲ.. "

" သိန်းကို..ပိုတာပေါ့ "

" ဟင့်.. လိုးရတာရော ဘယ်သူက ပိုပြီးအရသာရှိလဲဟင်.. "

" သိန်းက ပိုကောင်းတာပေါ့ "

" ဟင့်..ဟင့်.. လုပ်..လုပ်.. တအားလိုး..တအားဆောင့်..အာ့..သိန်း ပြီးကာနီးပြီ..အဟင့်..ဟင့်.. ပြွတ်..ဖွတ်..ပလွတ်.. "

-------------------------------------------------------------------------------------------

တဖက်ခန်းမှ သူတို့နှစ်ယောက် မရောက်မှီမှာပင် တည်းခိုခန်းသို့ ကြိုရောက်နေနှင့်ပြီး ချောင်းကြည့်နေသော တင်ထွန်းသည် သူ၏ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်ဖြစ်သော သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့်ဆုတ်လိုက်သည်။

ခင်ခင်သိန်းတို့ လိုးနေသော ကုတင်က အောင်မင်းချောင်းကြည့်နေသော နံရံကို ကပ်ထားသည်ဖြစ်၍ ရှင်းလင်းစွာ တွေ့နေကြားနေရသည်။ ခယ်မနှင့်ယောက္ခထီးကြီးတို့၏လိုးပွဲကို ကြည့်ရင်း အောင်မင်းသည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ရင်း သွက်သွက်ပင် ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက်တော့ရာ ဆယ်ချက်မျှထုလိုက်ရုံဖြင့် သူ၏လီးတန်ကြီးထိပ်မှ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ အောင်မင်း၏စိတ်ထဲတွင်တော့ သူသည် ခင်ခင်သိန်းကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ လက်မလွှတ်နိုင်တော့။ ရအောင်ကို လိုးမည်ဟု စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်စဉ်မှာပင်...

အိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သော ဇနီးချောလေး ချိုချိုမှာ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံရင်း နောက်ဆုံးတော့ စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းဝယ် ဦးမောင်မောင်၏သုတ်ရည်များနဲ့လျှံနေအောင် အဖြည့်ခံလိုက်ရလေသည်။

-------------------------------------------------------------------------------------------

လီးကြီးသလောက် အချိန်ကြာကြာဆွဲလိုးနိုင်သော ဦးမောင်မောင်ကြောင့် ချို ကောင်းကောင်းနဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပစ်ပြီး ပြန်ဆောင့်ပေးသည်။ လီးကြီးကိုလည်း ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။

"အင်း...အင်း....အ...ရှီး...ငါ...ငါ....ပြီးတော့မယ်"

ဦးက စက်သေနတ်ပစ်သလို မညှာမတာဆောင့်လိုးနေရင်းမှ တုန်တခိုက်ခိုက် လေသံမျိုးနှင့်ပြောပါတယ်။

ဦးရဲ့လီးရည်တွေ ချို့စောက်ခေါင်းလေးထဲ တဖျောဖျော ပန်းဝင်လာတော့ ချိုလဲရှိသမျှစောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ရင်း နောက်တချီပြီးသွားရပြန်ပါတယ်။

" အား..အား..ဦးရယ်ကောင်းလိုက်တာ..ရှီး.. "

လို့ညီးရင်း ချိုချိုခမျာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်လေး အိပ်ယာပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ရတော့သည်။

ဦးမောင်မောင်မှာလည်း ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးများကို လိုးလိုက်ရပြီဖြစ်သဖြင့် အားရကျေနပ်စွာ လီးချောင်းထဲမှာ သုက်ရေပူများကို ရေပြွတ်နှင့်ပန်းသည့်အလား တဖျောဖျော ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ 

ထို့နောက် လီးချောင်းကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲ အရင်းထိစိုက်ကာ ချိုချို့ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေးပေါ်မှေးရင်း ချိုချိုနှင့် ခင်ခင်သိန်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး၏ စောက်ပတ်များကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင်လိုးဖို့ ပလန်ဆွဲနေလေတော့သတည်း။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



ချစ်ပန်းရဂုံ အပိုင်း ( ၁ )

ချစ်ပန်းရဂုံ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန်

ခင်ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီး ချောသည် လှသည်ဟူသော စာရင်းဝင်သူတယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသော ယောကျ်ားက ကုန်သည်.. တလလောက်မှ တခေါက်လောက်သာ အိမ်သို့ပြန်လာသည်။ တခါလာလျှင်တော့ တပတ်လောက်နေပြီး ပြန်သွားတတ်သည်။ ပြန်လာလျှင်လည်း ငွေကြေးတွေက အလုံအလောက်ပင် ပါလာတတ်သည်။

သို့ပေမဲ့လည်း ခင်ခင်သိန်းသည် နဂိုထဲကမှ အသုံးအစွဲကြီးသူဖြစ်၍ ယောင်္ကျားခရီးထွက်သွားပြီးမကြာခင်ရက်အတွင်းမှာပင် ငွေက ပြတ်သွားလေ့ရှိပါသည်။

အဲဒီအခါတွင်တော့ ခင်ခင်သိန်းသည် အကိုကြီးတယောက်လိုနေသော ဦးမောင်မောင်ထံမှ ငွေချေးရသည်။ အတိုးက နှစ်ဆယ်တိုးဖြစ်သည်။ ကြာလာတော့ အတိုးတွေက နစ်လာသည်။ ငွေချေးထားကြောင်းကိုလဲ

ယောင်္ကျား ကို မပြောရဲ။ ဦးမောင်မောင်၏ ကြွေးတွေက လည်ပင်းခိုက်၍လာရသည်။သည်ကြားထဲတွင် ယောင်္ကျား ဖြစ်သူက သူမနှင့် ကင်းကွာပြီး ခရီးထွက်နေရသည်။သွေးသားဆူဖြိုးတုံးအရွယ် ခင်ခင်သိန်းတယောက် ဆန္ဒမပြည့်ဝသော ဝေဒနာကို ခံစားလာရသည်။

သည်တော့လဲ တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ဆိုတာမျိုးလို သူမကို မကြာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ်နေသော ဦးမောင်မောင်၏ ကွန်ယက်အတွင်းသို့ အသာလေး ခေါင်းရှိုကာ ဝင်ခဲ့သည်။ ဦးမောင်မောင်က သူချေးထားသော ငွေတွေကို လျှော်ပစ်ရုံမကသေးဘဲ နောက်ပိုင်းတွင် ပုံမှန်ဆိုသလိုပင် သူမကို ထောက်ပံ့ ပေးခဲ့ပါသေးသည်။

ခင်ခင်သိန်း၏ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသော ကာမဆန္ဒများလည်း ပြည့်ဝခဲ့ရသည်။ တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ပင် ဖြစ်သည်။ဒီနေ့ညနေလည်း ခင်ခင်သိန်းသည် ညီမဖြစ်သူ ချိုချိုကို  ဦးမောင်မောင်၏ အိမ်သို့ စက်ဘီးဖြင့်လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ချိုချိုကို ပြန်လွှတ်လိုက်လေသည်။

အခုပင်လျှင် ဦးမောင်မောင်နှင့် ခင်ခင်သိန်းတို့နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားများမရှိကြတော့ပဲ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေကြပြီး  ဦးမောင်မောင်က ပက်လက်လှန်၍နေကာ ခင်ခင်သိန်းက သူ၏ဘေးတွင် ကပ်ရက်ထိုင်နေ၏။  ဦးမောင်မောင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို လက်ကလေးဖြင့် ကိုင်၍ ကစားနေ၏။ လီးကြီးကလည်း အကြောတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။

ခင်ခင်သိန်းက  ဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကို သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အရင်းက ဥကို လျှာလေးနဲ့ တယုတယ လျက်ပေးသည်။ လီးတန်ကြီးတလျှောက် လျှာလေးနှင့်တက်လာရင်းဆီးပေါက်ဝထိပ်အကွဲလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးသည်။ပြီးတော့ လီးချောင်းကြီးတချောင်းလုံးကို သူမအာခံတွင်းထဲ စုပ်မျိုလိုက်ရော။

" အ.. အင်း.. မြင့်.. အင့်.. ဟင်း "

ဦးမောင်မောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တွန့်ကနဲ တချက်ဖြစ်သွားရပြီး သူ၏ခါးကြီးမှာ ကော့၍ တက်လာ၏။ ပြီးတော့ ဦးမောင်မောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က ခင်ခင်သိန်း၏ ဆံပင်တွေကြားထဲ ထိုးသွင်းကာ အားမလိုအားမရဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။ နောက်တော့ ဦးမောင်မောင်၏ လက်တဖက်က ခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံကြီးတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး ဆုတ်နယ်နေကာ နောက်တဖက်ကတော့ စူစူမို့မို့လေးရှိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ ဖြဲပြီး လက်ခလယ်နဲ့ စောက်စိလေးကို ကလိပေးနေ၏။

ခင်ခင်သိန်းကလည်း ခါးလေးတွန့်ပြီး တင်ပါးကြီးကို ရမ်းကာ ခံစားချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လို့နေ၏။ ခင်ခင်သိန်းသည် ဦးမောင်မောင်၏ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် သူမရဲ့လျှာလေးနဲ့ ဒစ်ကြီးပတ်ပတ်လည်ကို ယက်ပေးနေတော့၏။

ခဏအကြာမှာတော့ ခင်ခင်သိန်းသည် ပက်လက်လှန်နေသော ဦးမောင်မောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်သို့ တက်ခွကာ လီးကြီးကို လက်နှင့်ကိုင်လျှက် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းကာ မှောက်ချလိုက်၏။စူစူမို့မို့လေးဖြစ်နေသော ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ဖုတ်လေးသည် လီးကြီး၏ဒဏ်ကြောင့် အတွင်းသို့ခွက်ဝင်သွားရတော့သည်။

ခင်ခင်သိန်း၏ဖင်ကြီးများ ပြန်ပြီးမြှောက်လိုက်တော့ သူမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးကြီးရဲ့ အကြောကြီးတွေနဲ့ ညိပြီး ပြန်ကြွလို့ ဖောင်းကားလာပြန်၏။ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်ပြီး ပူးနေပေမဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းကတော့ ပူးလိုက် ကွာလိုက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ်အသံတွေက အခန်းထဲတွင် ညံနေသည်။

ခင်ခင်သိန်းသည်မျက်စိစုံမှိတ်ကာ အဆက်မပြတ်ဖင်ပြောင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးရင်း ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့်နှင့် အဆက်မပြတ်မြည်တမ်းနေတော့သည်။ ဦးမောင်မောင်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုကိုင်၍ဆွပေးသောအခါ ခင်ခင်သိန်းက ဘယ်ညာယိမ်းထိုးလျက် သူ့စိတ်ကြိုက်အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။

အင့်.. အင့်.. အား.. အား.. 

အသံတွေသည် ခင်ခင်သိန်းတို့၏ လိုးချက်အတိုင်း စည်းဝါးလိုက်နေသလို ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ခါနီးပြီလားမသိ။ ခင်ခင်သိန်းသည် တဖောင်းဖောင်းဖြင့် ဖိချနေသလို ဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကလည်း ခင်ခင်သိန်းစောက်ခေါင်းလေးထဲကို ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ ဦးမောင်မောင်က ခင်ခင်သိန်း၏ ကော့နေသော နို့အုံကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ပေးနေရင်းက သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ခင်ခင်သိန်း၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆုတ်နယ်ချေမွပေးနေ၏။ နှစ်ဦးသား အရှိန်ပြင်းစွာလိုးနေကြရင်းက ခင်ခင်သိန်း၏ ဖင်ကြီးသည် ဆောင့်နေရာမှ တဖြေးဖြေးအရှိန်လျော့ကျသွားလေတော့သည်။ မျက်လေးများ မှေးစင်းရင်း စောက်ရည်များက ဦးမောင်မောင်၏ဂွေးအုကြီးများပေါ်မှတဆင့် အိပ်ယာခင်းပေါ်သို့ စီးကျသွားကြတော့သည်။

..........................................................................................................

အားပါးတရလိုးကြပြီးနောက် အကိုကြီးဦးမောင်မောင်က အိပ်ယာပေါ်တွင် အရက်သောက်ရင်း အမောဖြေနေလေသည်။ ခင်ခင်သိန်းလည်း ရေချိုးခန်းဖက်ထွက်ခဲ့ရင်း ရေကို တဝကြီးချိုးလိုက်သည်။ သူမတကိုယ်လုံး လန်းဆန်းသွားပြီး စောက်ဖုတ်လေးရော နို့ကြီးတွေကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။

" ခင်ရေ အကိုကြီး ရေချိုးမယ်ကွာ "

ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ဦးမောင်မောင်သည် ခင်ခင်သိန်းကို ဖက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပစ်လိုက်၏။ လက်တဖက်ကလည်း ခင်ခင်သိန်း၏ စောက်ဖုတ်ကို မထိတထိဆွပေးနေပြန်သည်။ ခုလေးတင် လိုးခဲ့ပြီးတဲ့လီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်မာကျောလို့နေသည်။ ခင်ခင်သိန်းလည်း ပုထုဇဉ်မို့ ဘာခံနိုင်မှာလဲ။ အကိုကြီးဦးမောင်မောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကာ ဆုတ်ကာနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိတော့၏။

တင်းအိနေတဲ့ ခင်ခင်သိန်းရဲ့နို့အုံထွားထွားကြီးကို စို့ရင်း လက်ခလယ်နဲ့ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးထိုးပြီး ကလိပေးနေပြန်သေးသည်။

ခင်ခင်သိန်းသည် သည်အတိုင်း မနေနိုင်ဖြစ်လာတော့သည်။ ဦးမောင်မောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း ရင်ဘတ်ရော လည်ပင်းကိုပါ ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်ခင်သိန်းရဲ့နို့အုံတွေကို အကိုကြီးလက်က ချေမွနေလိုက်တာ ကြေမွပြီး နို့တွေတွဲကျသွားမှာပင် စိုးမိသည်။

" ချစ်တယ် ခင်လေးရယ် အကိုကြီး သိပ်ချစ်တယ် "

" ခင်လေးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုကြီးရယ်.. "

" လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား.. ခင်လေးရယ် "

နှစ်ခေါက်ပင် မပြောရပါ။ မွှန်ထူနေတဲ့ ခင်ခင်သိန်းတယောက် ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းရေချိုးခန်းထဲက ကြမ်းပြင်လေးမှာပင် လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်။လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းထားသည့်အတွက် ပြူထွက်နေသော ခင်ခင်သိန်း၏ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို အကိုကြီးဦးမောင်မောင်က သူ့လီးကြီးနဲ့တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။

" ဗြစ်.. ဗြစ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. အား.. အင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အား.. "

အသံတွေက ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဆူညံနေတော့သည်။ ဦးမောင်မောင် လိုးလိုက်တာ တအားပင်ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်သိန်း၏နို့ကြီးနှစ်လုံးက စုံကိုင်ဆွဲကာ အငမ်းမရဆောင့်နေသည်။ ရေတွေစိုနေသဖြင့်လည်း အသံများမှာ ဆူညံနေသည်။ အိမ်ထဲတွင် လူမရှိ၍ တော်သေးသည်။

" အား.. အား.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. "

ခင်ခင်သိန်းကလည်း အကိုကြီး ဆောင့်အားကောင်းစေရန် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပစ်ပေးနေမိသည်။ ခင်ခင်သိန်းတယောက်အလိုးခံခဲ့ဘူးသမျှ လီးတွေထဲမှာတော့ အကိုကြီး၏ လီးက အရှည်ဆုံးမို့ထင်၏။ သူမ၏ သားအိမ်ကိုပင် လာ၍ လာ၍ ထောက်နေသည်။

" အင့်.. အင့်.. နာနာဆောင့် အကိုကြီး..ခင်လေးကို မညှာနဲ့.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. "

ခင်ခင်သိန်းထန်နေမှန်းသိ၍ ဦးမောင်မောင်တယောက် မျက်နှာနီမြန်းကာ နားထင်ကြောများထောင်လာသည် အထိ အစွမ်းကုန် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပေးနေသည်။ အသံတွေမြည်ပြီး လိုးအားကလဲ ပိုကြမ်းလာသည်။

" ကောင်းလိုက်တာ.. အကိုကြီးရယ်.. "

မကြာခင်မှာပင် အဝင်အထွက်မှန်နေသော လီးကြီးသည် ပိုမာကျောလာပြီး စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်ရန် အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးလိုက်တိုင်း ရှေ့သို့စိုက်ကျသွားပေမဲ့ ခင်ခင်သိန်းက ကျေနပ်နေ၏။ အချက်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် လိုးပြီးနောက် အကိုကြီးတယောက် ငေါက်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်ကာ ပူနွေးချွဲပြစ်သော လရည်တို့ကို ခင်ခင်သိန်း၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ခင်ခင်သိန်းမှာလဲ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ရှုံ့ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်တော့ သူမ၏စောက်ရည်လေးများသည်လည်း ရွှဲကနဲထွက်ကုန်တော့၏။

ခင်ခင်သိန်းသည် ကျောလေးကော့ပြီး အကိုကြီးဦးမောင်မောင်ရင်ခွင်ထဲမှီလိုက်ရင်ဘဲ သူမ၏နို့ကြီးများကို စုံချေခြင်း ခံလိုက်ရပြန်သည်။ အတော်လေးကြာတော့မှ ခင်ခင်သိန်းက သူ့ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ပြီး ရေချိုးပြစ်လိုက်သည်။ အကိုကြီးဦးမောင်မောင်၏ ကြောက်စရာကောင်းလှသော လီးကြီးကတော့ မာပြီးတောင်နေဆဲပင်ဖြစ်တော့သည်။

.....................................................................................................................................

ချိုချိုတယောက် သူမ၏အစ်မ ခင်ခင်သိန်းကို ဦးမောင်မောင်အိမ်ရှေ့မှာ ချပေးခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့ကို ရောက်လာတော့ အောင်မင်းက အဆင်သင့်စောင့်နေ၏။ ဒီလိုနှင့် ချိုချိုသည် အောင်မင်းနှင့်အတူ ရုပ်ရှင်ရုံထဲဝင်ခဲ့တော့သည်။

ရုပ်ရှင်ပြလို့အတော်ကြာတာတောင် အောင်မင်းက ချိုချိုဖက်ကို ကပ်မလာဘူး။ ခါတိုင်းဆို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ရောက်ပြီး မီးမှိတ်တာနဲ့ အတင်းပဲဖက်ပြီး အငမ်းမရနမ်းနေကျကိုး။ အခုတော့ အောင်မင်းက တမျိုးဖြစ်နေ၏။ ဘယ်ရမလဲ ချိုချိုက အောင်မင်း၏မျက်လုံးတွေရှေ့ကို သူမ၏လက်ဝါးဖြင့် ကာလိုက်၏။

" ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုအောင်.. "

ဒီတော့မှ ဘသားချောက နတ်သံမနှောဘဲ ပြောတော့၏။ သူဟာ အချစ်ကံဆိုးသူရယ်ပါတဲ့၊ သူ့ကို ကောင်မ လေး တယောက်က မချစ်ဘဲနဲ့ ချစ်ဟန်ဆောင်နေတာပါတဲ့၊ ချိုချိုကို စောင်းပြောတာပေါ့၊သမီးရည်းစားဖြစ်လာတာ တနှစ်ကျော်ကြာခဲ့ပြီး တခါမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မတွေ့ရဘူး၊ ဒီနေ့တော့ နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ချင်တယ်၊ တကယ်မချစ်ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ်ဟု ဆိုလာ၏။

ဒီလိုပြောလာတော့လဲ သနားစရာပင်ဖြစ်၏။ သူ့ပခုးပေါ် ချိုချိုရဲ့ခေါင်းလေးတင်ပြီး သူ့နားရွက်လေးကို ချိုချိုက နမ်းလိုက်၏။ ဒီတော့ ဖိုမဓါတ်တို့တွေ့ကာ ချက်ချင်းမီးတောက်ခဲ့ရ၏။ ခေါင်းလေးတွေပူးပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းကြတော့၏။

အောင်မင်းရဲ့လက်တဖက်ကလည်း ချိုချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ခဏကြာတော့ ချိုချိုရဲ့လက်လေးကိုဆွဲကာ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ခိုင်းပြန်သည်။

ဘေးကလူများက ရုပ်ရှင်ထဲတွင်သာ အာရုံစိုက်နေသည့်အတွက် တော်သေး၏။ ကဲလွန်းနေသည့် ကိုအောင်၏ လီးကြီးက လက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ထားတဲ့ကြား မာတောင်ပြီးတဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေ၏။ ဒီတခါ နို့လေးတွေကို အနယ်ခံရပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းအစုပ်မှာ ချိုချိုတယောက် စစ်ခနဲခံစားလိုက်ရသည်။

သွားပြီ၊ စိတ်တွေကြွလို့ စိမ့်ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေကြောင့် ရုပ်ရှင်မပြီးခင် ထပြီး ထမိန်ပြင်ဝတ်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။

-------------------------------------------------------------------------------------

" ဟယ်..ကိုအောင်အိပ်တဲ့ ထပ်ခိုးလေးက အကျယ်ကြီးနော်.. ကဲ..ဘာပြောမှာလဲ ကိုအောင်..နှစ်ယောက်ထဲကျ ပြောမယ်ဆို.. "

" ချစ်တယ် ချိုချိုရယ်.. သိပ်ချစ်တယ်ကွာ "

အသံတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ပြောရင်း အောင်မင်းက ချိုချို၏နောက်မှ သိုင်း၍ဖက်ကာ လည်တိုင်လေးကို နမ်းတော့၏။ လက်တဖက်ကလည်း နို့အုံလေးတွေကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း နောက်လက်တဖက်က စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်မှ ပွတ်ပေးနေလိုက်တာ ချိုချို၏ရင်ထဲတွင် လှိုက်ဖိုနေရတော့၏။

နောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကြပြန်သည်။ ကျောသိုင်းဖက်ရင်းနဲ့ဇစ်လေးဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။

ဘရာစီယာလေးအတွင်း မလုံ့တလုံ့ဖြစ်နေရှာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို နမ်းနေသည့် အောင်မင်းမှာ ကလေးတယောက်လိုပင်။ နို့နှစ်လုံးအကြားထဲကို တရှိုက်မတ်မတ်နမ်းရှုံသည်။ နို့အားမထိတထိကိုက်လိုက်လျှာဖြင့်လျှက်လိုက်နှင့် ဆွနေသည်။ ပြီးတော့ ကိုအောင်က ချိုချို၏လက်တဖက်ကို အသာဆွဲပြီးသူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ အောင်မင်း၏ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက် မာတောင့်နေသောလီးကြီးမှာ အတော်ပင်ကြီး၏။ လက်ကလေးနဲ့ အားကုန်ဖျစ်ညစ်တာအောင် လက်ညိုးနဲ့လက်မကောင်းကောင်းမထိချင်။

" အင်း.. ဟင်း.. ကိုအောင်ရယ်.. "

အသံလေးမှ မဆုံးခင် အောင်မင်းက သူမကို နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ စုပ်ပြန်သေးသည်။ ဖောင်းကြွလာနေတဲ့ ချိုချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်နေပြန်တော့ ချိုချိုတယောက် မရိုးမရွနဲ့အားမလို အားမရဖြစ်လာရတော့သည်။

အောင်မင်းက နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း ချိုချိုကို အိပ်ယာပေါ်လှဲသိပ်ပေးလိုက်၏။ ချိုချို၏လည်ပင်းလည်တိုင်လေး နို့လေးများကို နမ်းပေးရင်းက တဖြေးဖြေးအောက်ဘက်ကို လျှောပြီး သူမ၏ချက်ကလေးဆီရောက်လာတော့သည်။

ချိုချိုခမျာလည်း အင်း..ဟင်း..ဟင်းဟူသော အသံလေးများ ညီးတွားလျှက် သူမလက်ကလေးများဖြင့် အောင်မင်း၏ခေါင်းက ဆံပင်များကို ထိုးဖွပေးနေမိသည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ချိုချိုရဲ့ကိုယ်လုံးကလေးဟာ လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လာလျက် အောင်မင်းက သူမ၏ထမီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ချိန်တွင် ဖင်ကလေးကိုပင် ကြွပေးလိုက်မိတော့သည်။

အောင်မင်းက ချိုချို၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်လုံးကြီးတဖက်ကို နမ်းရှုံရင်း ကျန်လက်တဖက်ကတော့ ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်ချေနေလေသည်။ အဲ့ဒီနောက်တော့ သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ပြီးဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို လက်နဲ့အသာဖြဲပြီး စောက်စိချွန်ချွန်လေးကို သူ၏လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ကုန်းရက်လိုက်တော့သည်။

" အ.. ကိုအောင်.. အင်း.. ဟင့်.. ကိုအောင်ရယ်.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်.. အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. အား.. အား.. "

ချိုချို၏ခါးလေးမှာ ကော့၍ ကော့၍ တက်လာရင်း သူမ၏အသက်ရှူသံများသည်လည်း ပြင်းလာရလေသည်။

" အင့်.. ဟင့်.. ချိုချိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်.. "

ချိုချိုမှာ ပြောရင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ချေနေတော့သည်။

ချိုချိုတယောက် စစ်ကနဲ ကျင်ကနဲ ခံစားနေရသည်မို့ ညီးတွားနေရခိုက် သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကြီးအဆုံးအထိတွင်လာချိန်မှာတော့ ဖင်ကြီးပင် ကြွတက်သွားရတော့သည်။အောင်မင်းက ချိုချို၏ စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွလေးဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားများကို ငုံရင်းစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အထက်အောက် လျှာဖြင့် ကလိပေးနေပြန်သည်။

အောင်မင်း၏လျှာဒဏ်ကြောင့် ချိုချိုခမျာ ခါးလေးတွန့်ပြီး ကော့၍ ကော့၍တက်လာသည်။ချိုချို၏စောက်ပတ်တခုလုံးလည်း ပူနွေးလာပြီး ရင်ထဲ ဟာ၍ဟာ၍သွားရ၏။ သူမ အသဲထဲပင် ကျင်ပြီး အေးစိမ့်သွားနေရတော့၏။

ချိုချိုသည် တခါမှ အမှုတ်မခံခဲ့ဘူးတော့ စောက်ပတ်ထဲကလား၊ ရင်ထဲကလားပင်မသိ ဟာသွားသလိုလို ဖိုသွားသလိုလိုဖြင့် ဖင်ကြီးများကိုပင် ကော့ ကော့ပေးနေမိသည်။ အရသာရှိလိုက်တာကလဲ မပြောပါနှင့်တော့။ တခါတခါများ အောင်မင်းရဲ့လျှာကြမ်းကြီးက ချိုချိုရဲ့စောက်စိလေးကို ပွတ်တိုက်သွားတဲ့အခါဆိုရင် ချိုချိုတယောက် ဘယ်လိုကြီးခံစားသွားရမှန်း မသိဘူး။

ချိုချိုတယောက် အောင်မင်းရဲ့ခေါင်းကို အတင်းထဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ဒီအခါမှာတော့ ကိုအောင်က ချိုချိုရဲ့ဖင်သားကြီးကို ဆုပ်နယ်ပေးပြန်ပါသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တက်ကြွနေကြပြီဖြစ်သည်။

ခဏနေတဲ့အခါမှာတော့ အောင်မင်းက ချိုချိုကို တစောင်းလဲှအိပ်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ သူမပေါင်တလုံးကို မပြီးဖြဲကာ နီတာရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ၏ လီးကြီးကို အသာတေ့ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တော့သည်။

" အ..အ.. နာတယ်.. ကိုအောင်ရယ်.. အင်း.. "

အောင်မင်း၏လီးကြီးသည် ချိုချို၏စောက်ပတ်လေးထဲ တဝက်မရှိတရှိဝင်နေတဲ့အခိုက်မှာပင် စောက်ခေါင်းတခုလုံး ပြည့်ကျပ်သိပ်နေတော့၏။ အောင်မင်းက သူ၏လီးတန်ကြီးကို အသာရပ်ထားပြီး သူမနို့ကြီးတလုံးကို နယ်ပေးရင်း နောက်နို့သီးခေါင်းလေးတခုကို ရွရွလေးချေပေးနေ၏။

အောင်မင်းက သူမ၏လည်တိုင်လေးနှင့် ဆံစပ်လေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ကလိပေးနေသည်။ ချိုချိုကလဲ ဖင်ကြီးများကို နောက်သို့မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ အလိုက်သိသော လီးကြီးက ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပင် စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။

" ဖွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. အား.. အား.. အင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. "

ငြီးသံလေးများထွက်လာသလို ချိုချို၏ရင်ထဲမောလာသလို အောင်မင်း၏လီးကြီးကလည်း သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ပိုကြီးလာသလို ခံစားလာရသည်။ လီးကြီးက ဆောင့်ချက်မှန်မှန်ဖြင့် ဝင်ထွက်နေသော်လည်း ကာမစိတ်ပြင်းထန်နေသော ချိုချိုကတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေး၏။

အောင်မင်းက ဆောင့်၍အလိုး ချိုချိုက ဖင်ကြီးနောက်သို့ပစ်အပေးမှာ ဆုံသွားလျှင်တော့ လီးကြီးသည် သူမရင်ခေါင်းထဲ ရောက်ရောက်သွားသလားပင် အောက်မေ့ရသည်။

" တခါထဲကို အောင့်အောင့်သွားတာပဲ.. ကိုအောင်ရယ်.. "

တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာသည်။ အောင်မင်းက သူမနို့ကြီးတွေကို အတင်းချေရင်း ဆောင့်ချက်တွေကို အရှိန်မြ ှင့်လာသည်။ နှစ်ဦးသား ချွေးတွေရွှဲနေပေမဲ့ အသဲထဲအေးနေ၏။

" ဆက်ဆောင့်ပေးပါ..ကိုအောင်ရယ်.. နာနာလေးဆောင့်ပေးစမ်းပါ..ချို ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး.. "

အောင်မင်းက ကြုံး၍ကြုံး၍ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်ရာ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်သွားကြပြီး စောက်ရည်များနှင့် သုက်ရေများ ရွှဲရွှဲစိုကုန်တော့လေသည်။

ခဏအကြာမှာတော့ အနားယူနေရင်း အောင်မင်းက ချိုချို၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး စုပ်ပေးနေသည်။ ချိုချိုကလဲ အောင်မင်းတကိုယ်လုံးကိုဖက်ရင်း ပြန်၍နမ်းပေးလိုက်သည်။

ရမ္မက်စိတ်တွေ ငြိမ်းအေးမသွားသေးသော ချိုချိုက အောင်မင်း၏လီးချောင်းကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။လီးတောင်မနေပဲနဲ့တောင် လုံးပတ်ကတုတ်ပြီး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ ချိုချို အားပါးတရဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်မိတော့ လက်ထဲတွင် တစထက်တစ စံချိန်မှီအောင်ပင် မာတောင်လာခဲ့ရချေပြီ။

ချိုချိုက သူမ၏ပေါင်တန်ကြီးတဖက် အောင်မင်း၏ပေါင်ပေါ်သို့ ခွတင်လိုက်တော့ လီးတန်ကြီးမှာ သူမစောက်ဖုတ်လေးနှင့် မလွတ်မလပ်ဖြစ်ကာ ထိုးထောက်မိလိုက်ပြန်ပါသည်။

အောင်မင်းက ချိုချို၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ဆွဲစုပ်ရင်းက ပေါင်ကြီးတဖက်ကို သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးနောက် လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်အဝတွင်တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

ခါးလေးတွန့်သွားရာမှပင် ချိုချိုသည် စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ပေးလိုက်ကာ အောင်မင်းကလဲ သူမ၏ခါးလေးကို ဆွဲ၍ဆွဲ၍ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

" အင့်.. ဟင့်.. ကို..ကိုအောင်ရယ်.. ဟင့်.. ဟင့်.. "

လီးတန်ကြီးဝင်သွားပြီဆိုကတည်းက ချိုချိုတယောက် မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကာ ကျိတ်မနိုင် ခဲမရဖြစ်နေရလေသည်။ အောင်မင်း၏ဆောင့်ချက်တွေကလည်း စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် ပြင်းထန်လှသလို သူမ၏စောက်စိလေးကို ဖိသိပ်သလိုပင်ဖြစ်နေပြန်တော့ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရလေသည်။ မကြာလိုက်ပါချေ။ အောင်မင်းကိုဖက်ထားသော သူမလက်နှစ်ဖက်မှာ တိုး၍တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်သလို အောင်မင်းလက်တွေလည်း သူမခါးလေးကို အတင်းပင်သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တော့သည်။

" အ..အင့်.. ဟင်း.. အား.. ဟင့်.. "

လှမေသည် အသက်(၂၆) တခုလပ်တယောက်ဖြစ်ကာ ငွေကြေးလည်းပြည့်စုံသူတဦးဖြစ်သည်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားသည်မှာ သုံးနှစ်ခွဲခန့်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကာမအရသာကို ချိုသည်၊ ခါးသည်သိနေရက်နဲ့ သူမ၏မပြည့်ဝသော ဆန္ဒများအတွက် ရတက်မအေးနိုင်အောင်ဖြစ်နေရလေသည်။

ယနေ့ညလဲ ကြွေးတောင်းသွားစရာရှိသဖြင့် အောင်မင်းကို အဖော်ခေါ်ထားသည်။ မိန်းမသားတယောက်ထဲနေသူမို့ ဟိုနားသည်နားသွားစရာရှိလျှင် အောင်မင်းနဲ့သာသွားလေ့ရှိပါသည်။ အောင်မင်းမှာ သူမထက် အသက်အများကြီးငယ်သည်မို့ လူအမြင်လဲတင့်တယ်သည်။ အပြင်သွားမည်ဖြစ်၍ တံခါးအားလုံးပိတ်ကာ အဝင် အထွက် ပေါက်လေးသာ အသာဟထားလိုက်သည်။

အောင်မင်းသည် ဟထားသော တံခါးလေးကို တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့လှမ်းကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုင်ရာမှ အထတွင် မလှမေသည် သူမခေါင်းလေးကို လက်တဖက်မှ ကိုင်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကျသွားသည်။

" အို..မူးလိုက်တာ.. "

အောင်မင်းက ကမန်းကတန်းအနားသို့ရောက်သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ မလှမေ၏နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသာ နှိပ်ပေးနေ၏။ မွှေးကြိုင်လှသော လှမေ၏ရနံ့များက အောင်မင်း၏ရင်ကို လှုပ်ခါလေပြီ။ ထို့အပြင် အသက်ရှူလိုက်တိုင်း နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသော နို့အုံဖောင်းဖောင်းမို့မို့တွေက်လဲ ရမ္မက်စိတ်ကိုနှိုးဆွနေချေသည်။ အောင်မင်းသည် တံထွေးကို မျိုချရင်း ယပ်ခပ်ပေးနေသည်။

သူမကို စိုက်ကြည့်ကာ ယပ်ခတ်ပေးနေသော အောင်မင်းကို မျက်လုံးလေးမှေးကြည့်ရင်းက လှမေ ထဖက်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေရသည်။ မိန်းမသားမို့သာ ထိန်းနေရသည်။

အောင်မင်းအဖို့လဲ အခက်တွေ့နေသည်။ ဟိုတနေ့ကမှ ချစ်သူချိုချိုကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အသာချော့လိုးခဲ့သည်။ ချိုချိုကို နှစ်ချီနှစ်မောင်းလိုးပြီး သူ့ကို နောက်ထပ်အတွေ့မခံသဖြင့် အောင်မင်း ကာမဆန္ဒတွေ မငြိမ်းသေးချေ။ ယခုလဲ ဒီလောက်တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ဆော်ကြီးနဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ်နေနေရတော့ စိတ်တွေမနည်းထိန်းနေရသည်။ မှိန်းနေသော မလှမေကို ကြည့်ရင်း အောင်မင်းတယောက် တက်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည်။ သူ၏လီးတန်ကြီးကတော့ ပုဆိုးအောက်မှာ တောင်မတ်နေသည်မှာ ပုဆိုးပင် ငေါထွက်လို့နေသည်။ အခုနေ မလှမေသာ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရင်တော့ အခက်ပဲဟု တွေးမိနေ၏။

လှမေ၏မျက်ခွံလေးများ အသာမှေးရင်း အောင်မင်း၏ပုဆိုးထဲက တဆတ်ဆတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရသည်။ တိတ်ဆိတ်မှုသည် ကာမစိတ်ကို ထကြွစေ၏။ လှမေ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း စောက်ရည်လေးများ စို့ထွက်နေပြီဖြစ်သည်။ အကြင်နာလေးတွေနဲ့ ယက်ခတ်ပေးနေတဲ့ လေအေးလေးများသည် လှမေ၏ရင်ထဲအသဲထဲသို့ပင် အေးစိမ့်သွားနေသည်။ လှမေတယောက် သက်ပြင်းမျှင်းမျှင်းလေး ချလိုက်မိ၏။ အရွယ်ခြင်းမတူသူမို့ ပိုပြီးသေချာအောင် လှမေအချိန်ဆွဲနေရ၏။ နောက်တော့ မျက်လုံးလေးအသာဖွင့်ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်ဖြင့်...

" ဟယ်..အောင်အောင် ခုထိ အိမ်မပြန်ရသေးဘူးလား.. "

" ဟုတ်တယ်..မမ၊ မမကို စိတ်မချလို့၊ တော်ကြာ ခေါင်းပိုကိုက်လာရင် ဘယ်သူမှ မရှိမှာစိုးလို့ "

" အောင်အောင်ရယ်..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. "

လှမေက အသာအယာထပြီး လဲကျမဲ့ဟန်လေးလုပ်ပြလိုက်တော့ လက်သွက်တဲ့အောင်မင်းက လှမ်းပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ထားလိုက်၏။

" လာ..မမ အခန်းထဲ တွဲပို့ပေးမယ် "

အောင်မင်း၏ရင်ခွင်ထဲ မှေးရင်း လှမေသည် အခန်းထဲသို့ တွဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းထားပေးသော အောင်မင်း၏လက်တဖက်က လှမေ၏နို့အုံလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထား၏။ အောင်မင်းသည် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ လိုးပစ်လိုက်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ သူကိုင်ထားသော လှမေ၏ရင်သားများသည် မာတင်းနေ၏။ တွဲလာရင်း ကြီးမားစွံ့ကားတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေက သူ့ကိုလာပွတ်နေတော့ အောင်မင်း၏လီးက တဆတ်ဆတ်တောင်နေပေပြီ။

လှမေ၏ခေါင်းက ဆံနွယ်လေးများကို အောင်မင်းတချက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ နုဖတ်နေသော လှမေ၏ အသား စိုင်များကလည်း သူ၏ကာမစိတ်ကို ချွန်းမအုပ်နိုင်အောင် နှိုးဆွနေ၏။ လှမေ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်လှဲသိပ်ရင်း အောင်မင်း၏ကိုယ်လုံးကြီးက ကပ်ပါလာသည်။ သူ့ပခုံးပေါ်သို့တင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မလွှတ်။ တဦးကိုတဦးစိုက်ကြည့်ပြီး လှလှ၏နဖူးကို အောင်မင်းက စနမ်းလိုက်တော့သည်။ နှစ်ဦးသား ထိန်းချုပ်ထားသော စိတ်များကို လွှတ်ပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်မိကြသည်။ တော်တော်နှင့်မခွာကြပေ။ လှမေက အောင်မင်း၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသည်။ အောင်မင်းကလဲ အင်္ကျီပေါ်မှ သူမနို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ချေပေးနေ၏။

" ချစ်တယ် မမရယ်..ချစ်တယ် "

" မမလည်း မင်းလိုပါပဲ အောင်အောင်ရယ်.. "

အောင်မင်းက လှမေ၏တကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်း နှိပ်ကြယ်သီးလေးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ကာ သူမ၏ ဘရာစီယာပေါ်ကနေ နမ်းနေ၏။ ပြီးနောက် ဘရာစီယာအောက်ဖက်ကို လက်လျှိုသွင်းပြီး နို့အုံကြီးကို ဆွဲကိုင်လျက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေမွပေးလိုက်သည်။ လှမေ၏နို့အုံကြီးမှာ တင်းတင်းအိအိလေးရှိနေသောကြောင့် အရသာခံကာကိုင်နေပေမယ့် ဘရာစီယာခံထားသည့်အတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ကာနယ်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် လှမေ၏နောက်ကျောကို လက်လှမ်းပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သောအခါ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ထင်းထင်းလင်းလင်းကြီး ပေါ်ထွက်လာပါသည်။ အောင်မင်းသည် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော နို့အုံကြီးများကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ပြီး စို့ပေးနေသည်။ လှမေကတော့ သူမလက်ချောင်းလေးတွေကို အောင်မင်းဆံပင်များအကြား ထိုးဖွရင်း တအင့်အင့်ဖြင့် အသံလေးများထွက်နေရ၏။

အောင်မင်းသည် လှမေ၏ခါးလေးကို ပွတ်ပေးနေရာက သူမ၏ထဘီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ လီးနဲ့ဝေးတာ သုံးနှစ်တောင် ရှိနေတဲ့ စိမ်းစိမ်းညို့ညို့ မို့ထွက်နေတဲ့ လှမေ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးနေ၏။

အနေရခက်လှသော လှမေက အောင်မင်း၏နှုတ်ခမ်းကို ဖမ်းပြီး လျှာလေးထိုးပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေမိပြန်သည်။

" ဟင့်..အင့်.. အောင်ရယ်..လိုးမှာဖြင့်လိုးတော့ကွယ်..မမ မနေတတ်တော့ဘူး..အောင်လေးရယ်.. "

လှမေ၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာ ထောင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့ အောင်မင်းက သူ့လီးကြီးနဲ့အသာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့၏။

" ဗြစ်..ဗြစ်..ဖွတ်..ဖွတ် "

" အား..အား..နာ..တယ် အောင်ရယ်.. "

အောင်မင်း၏ရင်ဘတ်ကို သူမ စုံတွန်းထားလိုက်သည်။ အရင်ကအလိုးခံဘူးခဲ့ပေမဲ့ အခုအသစ်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းပြီး ကျိန်းနေ၏။ သို့သော် အောင်မင်း၏လီးကြီးတချောင်းလုံးကတော့ လှမေ၏စောက်ပတ်လေးထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားခဲ့ရချေပြီ။

အောင်မင်းက သူမ၏နို့ကြီးများကို တလှည့်စီစို့ပေးနေတော့ရာ လှမေခမျာ တင်ပါးကြီးကိုတွန့်ပြီး ရမ်းလိုက်ရပြီး စောက်ရည်များလဲ ပိုထွက်လာတော့သည်။

"  ပြွတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ် "

အောင်မင်းက တချက်ချင်းစီလိုးပေးတော့ လှမေခံနိုင်ရည်နဲနဲရှိလာသည်။ သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးများသည် ဆောင့်လိုက်ရင် ခွက်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်အနှုတ်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့် ကပ်ကပ်ပြီးပါလာကာ အပြင်သို့စူ စူထွက်လာကြရ၏။

ထွက်လာသော အရည်များကြောင့် လီးဝင်ထွက်သံများ ပိုကျယ်လာပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဝင်လာတဲ့ အောင်မင်း၏လီးကြီးကို လှမေ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများက ညှပ်ပြီးဆွဲဆွဲပေးနေသည်။

အောင်မင်းက အားရပါးရဆောင့်နေသလို သူမကလည်း ကော့ ကော့ပြီး အလိုးခံနေသည်။

" ဟင့်..ဟင့်..နာနာဆောင့် စမ်းပါ..အောင်ရယ်..မမပြီးချင်ပြီ.. "

" ဖွတ်.. ပြွတ်..ဖွတ်..အာ့..အား "

ဒီတခါမှာတော့ အောင်မင်းလဲ ရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပြီမို့ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ သုံးလေးချက်မျှ အားကုန်ဆောင့်ပြီး လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးနှစ်လျှက် သုတ်ရည်တွေ တလျှော့ပြီး တလျှော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

မလှမေကလည်း အောင်မင်း၏ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲချိတ်လျက် သူမ၏ တင်ပါးကြီး ကော့တင်ထားရင်း တွန့်လိမ်လူးလွန့်နေတော့သတည်း။

......................................................................................................................................

ချိုချိုတို့မိသားစုမှာ လူများများရှိသည်မဟုတ်။ အမေရယ်၊ အမေ့နောက်ယောကျာ်းဦးဝင်းစိန်ရယ်၊ အစ်မခင်ခင်သိန်းရယ်၊ ချိုချိုရယ် တအိမ်ထဲနေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ချိုချိုသည် ခင်ခင်သိန်းအိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက သူတို့နှင့်အတူလိုက်နေခဲ့လေသည်။ခင်ခင်သိန်းယောကျာ်း ကိုတင်အောင်က ခဏခဏခရီးထွက်နေရပြီး  တလလျှင်ဆယ်ရက်လောက်သာ အိမ်မြဲသူဖြစ်သည်။

ဒီတခါတော့ မခင်သိန်း၏ယောကျာ်းကိုတင်အောင်တယောက် ပြန်လာရမည့်ရက်ထက် စောပြန်ရောက်လာလေသည်။ အိမ်တွင်လည်း မခင်သိန်းက မရှိ။ အကိုတင်အောင်ပြန်လာတော့ ချိုချိုက ရေချိုးရန် အိမ်ဘေးသို့အဆင်းဖြစ်သည်။ ကိုတင်အောင်က ထမီရင်လျားထားတဲ့ ချိုချို့ကိုယ်လုံးလေးကို စူးစိုက်ကြည့်သွားသေးသည်။ ချိုချိုရေချိုးနေစဉ်မှာလဲ ကိုတင်အောင်က ပြူတင်းပေါက်နား မယောင်မလည် လုပ်နေတာတွေ့ရသေး၏။ ချို ရင်ထဲမှာတော့ လှုပ်ရှားမိသား။ ကိုတင်အောင်က သဘောကောင်းပြီး မခင်သိန်းကိုလည်း သံယောဇဉ်ကြီးရှာ၏။ ပြီးတော့ ခဲအိုသာဆိုရတယ်။ ချိုချိုအပေါ်လဲ ဂရုတစိုက်ရှိသူဖြစ်သည်။

ရေချိုးပြီးနောက် ခင်ခင်သိန်းတို့အခန်းကို ရှင်းလင်းပြီး ခဲအိုအတွက် အိပ်ယာခင်းပေးရန် သတိရ၍ သူတို့အခန်းဖက်သို့ ကူးလာခဲ့သည်။ အိပ်ယာခင်းပေးနေစဉ် ကုတင်ဘေးကို ခြေထောက်တစုံရောက်လာလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်အောင်ပင်ဖြစ်သည်။ သူက ချို့ရင်သားတွေကို ငုံ့ပြီးကြည့်နေတယ်လေ။ စောစောက အိမ်နေရင်းမို့ အင်္ကျ ီကြယ်သီးနှစ်လုံးကို ဖြုတ်ထားမိသည်။ ရေချိုးပြီးကာစဆိုတော့ အောက်ခံဘော်လီကလည်းမပါချေ။ ချိုချို၏ ဝင်းမွတ်ဆူဖြိုးသော ရင်သားစိုင်နှစ်ခုက အလှပြနေသလို ဖြစ်နေကြသည်။

ချိုချို ကိုတင်အောင်ကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲလို့ သူ့ခါးကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ ချို့ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုလို့သွားရသည်။ ပုဆိုးအောက်က သူ့လီးကြီးက ဖောင်းကြွလို့နေသည်။

ဟိုတခါက သူတို့လင်မယားလိုးကြတာကို ချို ချောင်းကြည့်ဖူးသည်။ ကြီးမားရှည်လျားလိုက်တဲ့ လီးကြီး။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ချို တံထွေးတချက် မျိုချလိုက်မိသည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ကာမစိတ်တွေ ထတတ်တာမို့ ချို မရဲတရဲလေးနဲ့ ထပ်မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်အောင်က ချို့တကိုယ်လုံးကို မျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေတာများ...။

ပြီးတော့ ကိုတင်အောင်က ချို့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ချို ရူးတော့မယ်။ ဆတ်ကနဲ ထပြီး ပြေးရရင် ကောင်းမလား။

"ဟင်း" 

ချိုချို သက်ပြင်းတချက်ခိုးချလိုက်မိသည်။

ငုံ့နေသော ချိုချို၏မျက်နှာလေးကို မော့ယူပြီး အကိုတင်အောင်က ပါးလေးတဖက်ကို ညင်ညင်သာသာနမ်းသည်။ ချိုချိုမှာ ကြည်နူးရွှင်ပြမှုလေးနှင့်အတူ ကာမရမ္မက်ဇောကို ပူးတွဲခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ ချို့ပခုံးပေါ်မှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ပြန်ရုပ်သိမ်းသွားသည်။

သဘောကတော့ ချိုချိုထွက်သွားချင်တယ်ဆိုရင် ထွက်သွားနိုင်အောင် လမ်းဖွင့်ပေးတဲ့သဘော။ အသက်ကြီးသူမို့ အသိတရားက ထွက်သွားစေချင်ပေမဲ့ ကာမအခိုးတွေ လျှံနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကတော့ မသွားပါနဲ့ ချိုချိုရယ်ဟု အသနားခံနေဘိအလား။

ချိုချိုတယောက် ရင်တွေဖိုနေလို့လားမသိ။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးက နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသည်။ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ချိုကပဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်သွားသလား။ သူကပဲ ချို့မျက်နှာလေးကို မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တာလား မသိလိုက်မီမှာပင် ချို့မျက်နှာက သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လို့နေပြီ။ သူက ချိုချို့ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားရင်း နောက်လက်တဖက်က ချိုဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို လှမ်းဖြုတ်နေသည်။

ပြီးတော့ ကိုတင်အောင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချရင်း ချိုချို့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ ချိုချိုကလဲ သူ့နှုတ်ခမ်းကြားထဲ တိုးဝင်လာသော ကိုတင်အောင့်လျှာကြီးအတွက် အသာလေး အလိုက်သင့်ဟပေးလိုက်သည်။

အစ်မရယ်.. အမိုက်မချိုချိုကို ခွင့်လွှတ်ပါတော့လို့ စိတ်ထဲက အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်ရင်း သူ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့၏။ သို့နှင့် ကိုတင်အောင်က ဖိကပ်နမ်းရှုံ့နေမှုကို ရပ်လျက် နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ကာ ကြယ်သီးများပြုတ်ထွက်နေသာ ချိုချို့အင်္ကျီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ တလက်စတည်းပင် ထမီကိုလည်း ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ချိုချိုက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်မှသာ လျောလျောလျူလျူကျွတ်ထွက်သွားလေသည်။ တင်အောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော ချိုချို့ဝတ်လစ်စလစ်အလှကို ကြည့်ရင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

" အင့်..ဟင့်..ဟင့်.. "

ညည်းညူသံလေးပေါ်ထွက်လာပြီး ချို့လက်တဖက်က ကိုတင်အောင်ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ရောက်သွားပြီး လီးချောင်းကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့သည်။ နို့စို့တာလဲ အလွန်သန်တဲ့လူကြီးဟုပင် ဆိုရမလားမသိ။ ဟိုဖက်စို့လိုက် ဒီဖက်စို့လိုက်နဲ့။ လက်တဖက်ကလဲ စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေ၏။ စောက်စေ့လေးကျမှ လက်ညိုး လက်မနဲ့ညှပ်ကာ ပွတ်ချေပေးနေသည်။

" အာ..အ..အင်း.. "

ချိုချိုတယောက် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပုဆိုးက ဆွဲချွတ်ချပြီး တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို အတင်းဆုတ်ချေပေးမိတော့သည်။ အားပါးပါး..။ လီးကြီးက အကြောတွေ တထောင်းထောင်းထလို့နေသည်။ သူက ချိုချို့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်နေရင်း လိုးချင်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပုံရသည်။ ချိုချို့ကို ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ ချို့လက်ထဲ ဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကြီးကလဲ ကြီးမားရှည်လျားလွန်းလှသည်။ ကိုအောင်မင်းလီးထက်တောင် ပိုကြီးနေသလိုပဲရှင်။ စိတ်ထဲတွင်သာမက ကျောထဲကပါစိမ့်ကနဲနေအောင်ခံစားမိပါတယ်။

ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်တာနဲ့ သူက ချို့ကိုပေါင်ကနေဆွဲယူပြီး ခြေဖဝါးတွေကို သူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ကာ လူကိုတစ်တီတူးဖြစ်စေတော့တာပါပဲ။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးကြီးနဲ့ ကော်တင်ရင်း ချို့ကို နှာထန်လာအောင် သူ ဆွနေတယ်လေ။ စောက်စေ့လေးနား ကျတော့မှ ဆတ်ကနဲ ထိုးပေးလိုက်တော့ ချို့ စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်ရပြီပေါ့။

" အ..အ...အီး.. လိုးမှာဖြင့် လိုး..တော့..အကိုရယ်.. ချို..မနေနိုင်တော့ဘူး.. "

" ကဲ..လိုးပါ့မယ်.. ချို့ပေါင်လေးတွေကို လက်နဲ့ထိန်းထား.. ဒါမှ ကောင်းကောင်းလိုးလို့ရမှာ "

ချိုက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထားလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ နီရဲပြဲလန်ထွက်လာလေသည်။ ထိုအခါမှ ကိုယ်တော်ချောက လီးချောင်းကြီးကိုဇိကနဲထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။

" ဗြစ်..ဗြစ်.. အာ..အင့်..ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် "

လီးကြီးကိုပစ်သွင်းဆောင့်တာများ ချို့ကိုယ်လုံးလေး မြှောက်မြှောက်သွားမိရော။ သူ့လိုးချက်က ပြင်းထန်ပြီး မြန်လိုက်တာ။ သွင်းတယ် ထုတ်တယ် ခပ်သွက်သွက်။ ချို့ကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးနေအောင် ဖက်ထားရင်း ဖိဖိပြီးလိုးနေလိုက်တာ ကွဲမတတ်ပါပဲရှင်။ ချိုလဲ တတ်သလောက် အောက်ကဖင်ကြီးကို ပြန်ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ သူကပိုပြီး ဒေါသကြီးလာကာ အားစိုက်ပြီး ဖိလိုးလိုက်၏။

" အား..အား..ဘွပ်..ဘွပ်..အိ..အာ့..ဘွပ်.. ပြွတ်..ဗြစ်..ဗြစ်..ဟင့်..ဟင့်.. "

နို့လေးတွေကိုလဲ အတင်းဆုတ်နယ်ရင်း ချို့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို မီးပွင့်မတတ်စုပ်နေတာ။ လိုးအားရော ချေအားပါကောင်းလှသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုပ်လည်း အလွန်ကောင်း၏။ သူ့လီးချောင်းကြီးက ရှည်တော့ တခါတခါ ချိုက သားအိမ်ဝကို လာလာထောက်နေသေးရဲ့။

" ချို..အကို လိုးတာကောင်းရဲ့လား "

ချိုချိုတယောက် စကားပြောဖို့ အသက်ကိုလုရှုနေရသည်။

" ကောင်းရဲ့လားလို့.. အကို မေးနေတယ်လေ "

စကားပြောရင်း လီးကိုလည်း ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးသွင်းနေတာမို့ ချိုချိုခမျာ ငြီးသံ၊ အသက်ရှုမှားသံတွေပင် ထွက်လို့။

" အာ့..ကောင်းတယ်..အကို..ကောင်းပါတယ်..အား...ရှီး..အင့်..ဟင့်..ဟင့်.. "

" အင်း.. အင့်..အို..အို.. "

" အထဲမှာပြည့်တင်းနေတာပဲ..အကိုရာ..အား...အီးး.... "

" ဖွတ်.. ပြွတ်..အား..အား..ဗလွတ်.. ပြွတ်..အား..အင့်.. "

သူ့ရဲ့ဆောင့်အားတွေ သိသိသာသာ ပိုပြီးပြင်းထန်လာတာနဲ့အမျှ ချိုချိုတယောက် အားတက်လာမိပြီး ရှိသမျှအားလေးနဲ့ ကော့ ကော့ပြီး အလိုးခံလိုက်မိတော့၏။

" သိပ်ကောင်းတာပဲ..အကိုရယ်.. ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ.. ဟင့်..ဟင့်.. "

ကိုတင်အောင့် လီးကြီးတဆုံး သူမစောက်ခေါင်းထဲဝင်၍  သားအိမ်ဝဆီ ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိုးမိထိမိအောင် ချိုချိုတယောက် ပေါင်ကြီးတွေကို ဖြဲကားပေးလျက် လက်ကလေးများနှင့် ထိန်းထားပေးနေပါသည်။

" ဖွတ်.. ပြွတ်..အာ့..အင့်..ဟင့်.. "

ကိုတင်အောင်ရဲ့ အင်ဂျင်စက်တပ်ထားသလို ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ချိုချိုစောက်ရည်တွေဒလကြမ်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ဒေါသကြီးနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲ အားကျမခံ စောက်ရည်တွေကို တိုးပြီးအတင်းဆောင့်လိုးနေရင်းက ချိုချို့စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းဆီ သုက်ရည်ပူတွေ ပစ်သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>