Configure Page List

Tuesday, October 11, 2011

ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသည်း (စ/ဆုံး)

ကြားကားဆွဲတဲ့ ကားသမားအသည်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

‘‘ ဓါတ်ဆီ နှစ်ဂါလံ . . . အင်ဂျင်ဝိုင် တစ်လုံး’’

‘‘ ကိုဇော်ကြီး မနေ့ကဆီဖိုး ပေးပြီးပြီလား’’

‘‘ ဟာ အိုးစွပ် ခွက်စွပ် မနေ့က မကျန်ပါဘူး’’

‘‘ ဟဲ့ ရီနွယ် . . ဇော်ကြီးကျန်တာ မဟုတ်ဘူး . . . ကိုတင်သန်း’’

‘‘ မသိဘူးလေ အမေတို့ဟာက’’

‘‘ ငါ့ . . . ယောင်ပြီး ပြောလိုက်မိတာ ဇော်ကြီးရေ့’’

ဓါတ်ဆီမှောင်ခို အရောင်းဆိုင်မှ ဒေါ်ဝိုင်းသမီး ရီနွယ်မှာ အတော်တောင့်တင်းသော မိန်းမလှလေးဖြစ်သည်။ သမိုင်းမှာ ဓါတ်ဆီ အရောင်းဆိုင်တွေ ရှိသော်လည်း ကားသမားငယ်ငယ် အထူးသဖြင့် ရီနွယ့် အလှကို အပမ်းဖြေ ကြည့်လိုက်သူတို့က သည်ရောက်မှ ဝယ်ကြထည့်ကြသည်။ ရီနွယ့်အမေကလည်း ဒါကို သဘောပေါက်ထားသည်။ ဓါတ်ဆီဂါလံခွက်ကို မနိုင်မနင်း ယူလာတတ်သော ရီနွယ့်လက်ကလေးကို အုပ်ကိုင်ဖမ်းယူလိုက်ရသည်ကိုပင် သူတို့ဓါတ်ဆီဖိုးလေး တဝက်ကျိုးသွားအောင်ကို တန်သည်ထင်ကြ၏။ ပိုက်ဆံပေးပြီး ရီနွယ့် လက်ကလေးကို ကိုင်ရပြီး ဆီ အလကားရလိုက်သလို သဘောထားကြသည်။

ဇော်ကြီး ပေါ်တက်ကတ် အဌားကားလေး မောင်းစားသည်မှာ (၂) နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ ဦးလေး မြသူက ဇော်ကြီးအား ကျောင်းတစ်ဖက်နှင့် ကားမောင်းစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်း မအောင်ခင် ကတည်းက ဇော်ကြီး နေ့ (၆) နာရီ မှ ည (၁၀ ) နာရီ အထိမောင်း၏။ လိုင်စင်လုံးဝမရှိ၊ တက္ကသိုလ် ရောက်မှ လိုင်စင်ရပြီး အတန်းမတက်မီ သုံးလေးခေါက်လောက် ဆွဲပြီး ညနေ အတန်းပြီးချိန်မှ ညဆယ်နာရီခန့်အထိ မောင်းသည်။ 

‘‘ ကိုဇော်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဆို’’

‘‘ အလကား ကောလဟာလတွေ’’

‘‘ အံမာနော် ရီနွယ့် သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်နော်’’ ‘‘ကျောင်းထဲကို တစ်ခါတစ်လေ ရောက်တတ်တာပဲ’’ 

ဘာဖြစ်လို့ ဝန်မခံချင်ရတာလဲဟု ရီနွယ် တွေးမရ။ စကားကလည်း နည်းသလား မမေးနဲ့။ဟိုတင်သန်းတို့နဲ့ကတော့ ကွာပါ့၊ ဓါတ်ဆီ လာဝယ်တာနဲ့ မတူဘူး။ ရီနွယ့်ကို ကြည်တဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျွတ်ထွက်မတတ်ပဲ . . စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . သိပ်ရစ်တဲ့လူ . . ။ အမေက အဲဒီလူ လာပြီဆိုရင် ရီနွယ့်ကို သတိပေးကြည့်တတ်တယ် . . ရီနွယ် သိတာပေါ့  ဟင်း . . ဟင်း . . . အသက် ( ၁၈ ) နှစ်ပဲရှိပြီဟာကို။အဲ ရီနွယ်ကျတော့ ဇော်ကြီးကို စကားမရှိ စကားရှာပြီး . . ရစ်တာ . . ဇော်ကြီးက ကျောက်ရုပ်ပင်။ ‘‘အင်းပေါ့လေ တက္ကသိုလ်က ပြီးရင် အရာရှိဖြစ်မယ့်လူ ဆိုတော့ ရီနွယ်တို့ကို သိပ်မရောဘူးပေါ့ ဟုတ်လား’’

‘‘ ဒါပေါ့ . . ဒါပေါ့’’

ဟင်း ကြည့်ပါလား ဘယ်လောက် စိတ်ပျက်ချင်စရာ ကောင်းလိုက်တဲ့ လူကြီးလဲလို့ . . စိတ်ပိန်တယ်။

‘‘ အမေဝိုင်း မနက်ဖြန် ခုလို ညနေပိုင်း အတွက် နှစ်ဂါလံ ချန်ပေးဦးနော် .. ည ဆွဲစရာမရှိပဲ ဖြစ်နေဦးမယ်’’

ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကိုပဲ ပြောတတ်တယ်လေ၊ အဖက်မတန် သလိုလိုနဲ့ သိပ်ခံပြင်းဖို့ ကောင်းတာဘဲ။

‘‘ ဟို ဝယ်သူလာရင်တော့ ရောင်းမှာပဲ . . ကျန်ကျန် မကျန်ကျန် ’’ 

ရီနွယ် ရစ်လိုက်တဲ့ စကားကိုဂရုမစိုက်ဘူး၊ ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူး။ ဓါတ်ဆီထည့်ပြီး မောင်းထွက်သွားတယ်။ရီနွယ် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဂါလံခွက်ကြီးကို ဆောင့်ချပစ်လိုက်မိတယ်။ ‘‘ဂွမ်း’’ ကနဲ အသံကြားတော့ အမေက ဆတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်ရင်း မာန်သည်။ ‘‘ဂါလံခွက်တစ်လုံး တစ်ရာကျော်တယ် သိရဲ့လား’’ 

‘‘ လုပ်စမ်းပါ မင်းကလည်း စော်လေးက သန့်ပါတယ်ကွ . . ကုန်စိမ်းလာချရင်း ကုန်းတာဟ ဝါသနာ’’

‘‘ ကြေးစား မဟုတ်ဘူး ဂစ်တာကြီးက ဟဲဗီးကြီးကွ’’

အသားညိုညို မွန်ရည် သန့်ပြန့်ဟန်ရှိသော်လည်း အဝတ်အစား ခပ်နွမ်းနွမ်းနှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ကိုတင်သန်းတို့ ပင့်လာကြသည်။ ကားခေါင်းအတွင်း၌ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်နေသော ဇော်ကြီးက မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချမိသည်။ ကားသမားလောကမှာ ဒါမျိုးတွေကလည်း တွေ့တတ်လွန်းသည်။ ဇော်ကြီးသည် အတွေ့အကြုံကတော့ များသည်။ အဝေပြေးကားပိုင်ရှင် ကိုသိန်းအောင်ချက်ပလက်ကြီးနှင့်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ပြည်၊ ရွှေတောင်အထိ ခေါက်စားမောင်းဖူး၏။ 

သည်လိုင်းကျတော့ ရိုးရိုးသားသား ရောင်းဝယ်စားနေကြသော မိန်းမငယ်လေးများကြား၌ စုံးပြူးလေးတွေ ပါတတ်၏။ ကြေးစားလဲမဟုတ် ခရီးသွားဟန်လွဲ အပျော်သဘော လှုပ်ရှားကြသော ပျံလွှားမလေးတွေရှိ၏။ အဲ တစ်သားကျ နှစ်သားကျ ပျံလွှားမကြီးတွေလည်းရှိ၏။ စံပယ်ယာ စံလှနှင့်ကတော့ အကြောတည့်သည်။ အလေနတော ပါးစပ်က ထွက်တတ်သော စံလှနှင့် အယုတ္တအနတ္တ မိုးမွနှ်အောင် ပြောတတ်သော ဒေါ်ဒေါင်းဆိုသည့် အညာကုန်သည် မုဆိုးမ အသက် (၃၅) နှစ်ခန့် မိန်းမနှင့်သာ ဆုံမိလျှင် ကားတစ်စင်းလုံး တဝါးဝါး ဆူညံလာသည်။

ယခု သည်ဟာမလေးကား ဒေါ်ဒေါင်းတို့ကဲ့သို့သော အမျိုးအစား မဟုတ်သည်ကတော့ အတိအကျ။ ရိုးသားသော မျက်လုံးညိုညိုလေးများက ဝမ်းနည်းရိပ်သမ်းနေသယောင် မှေးရီနေသည်။ ပိပိရိရိ စေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာက စကားတစ်ခွန်းကို ဆိုခဲစေ မြဲစေ ဆိုသည့် နှုတ်ခမ်းမျိုး။

‘‘ နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ’’

‘‘ မိချောပါ . . .’’

‘‘ ကိုတူးတို့ ခေါ်လာတာလား’’

‘‘ ညကားရှိတယ် ကြို့ပင်ကောက်အထိ ရောက်မယ်ဆိုလို့ လိုက်လာခဲ့တာပါ . . ကားရှိတယ်မို့လားဟင်’’

‘‘ ရော် . . ကိုတူးတော့ ရောဂါရှာလာပြီ’’

မိချောက ကမ္ဘောဇလွယ်အိတ်ဟောင်းလေးကို ထိပ်မှစုစည်းကာ တင်းတင်းကြီး ကိုင်ထားသည်။ မျက်လုံးလေးများက တစ်စုံတစ်ရာကို သဘောပေါက်သလို ခြောက်ခြားစ ပြုလာသည်။

‘‘ မင်းက ဘယ်အထိသွားမှာလဲ’’

‘‘ ကြို့ပင်ကောက် မရောက်ပါဘူး နင်းကြမ်းကြီးဖြစ်ဖြစ် ကဝေစုဖြစ်ဖြစ် အိုးသည်ကုန်းဖြစ်ဖြစ် ဘယ်မှာဆင်းဆင်း ရပါတယ်’’

‘‘ အဖေါ်တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်လို့လဲ’’

‘‘ ကျွန်မက ဒါပထမဆုံး လိုက်လာတာ . . . မရွေးတစ်တင်းနဲ့ ဇီးချိုနှစ်တောင်းပဲ ယူလာတာ ရောင်းကောင်းလို့ ရောက်တာနဲ့ ကုန်ရော၊ သူတို့က နောက်နှစ်ရက်လောက် ဆက်နေဦးမှာ ကုန်ချင်းက မတူဘူး၊ ဒါကြောင့် ရောင်းကောင်းတုန်း ပြန်ယူချင်လို့ပါ’’

မိချော လုံးစေ့ ပတ်စေ့ ရှင်းပြတော့ ထွန်းဇော် စိတ်မကောင်း၊ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုလည်း အလျင်အမြန် ချလိုက်မိသည်။

‘‘ မိချော . . . ကားပေါ်တက်’’

‘‘ အစ်မရေ . . ရှေ့မှာ ဟောင်းလောင်းကြီးခင်ဗျ . . တိုးထား’’

‘‘ ကြပ်နေပြီ စံလှရဲ့’’

‘‘ ဒါမျိုးက ကြပ်မှကောင်းတာ အစ်မရဲ့ . . ရှေ့တိုး’’

‘‘ ဆောင့်တယ်ဟဲ့’’

‘‘ ဆောင့်မယ်လေ . . . ဥက္ကံကျော်ရင် ပိုဆောင့်ဦးမယ် အမေဂျမ်း ဝင်သလားအောက်မေ့ရတယ် . .ယုံမလား မသိဘူး’’

စံပယ်ယာ စံလှ ရိုးသားစွာ ပြောနေသော်လည်း ရန်ကုန်ပြန် ကုန်သည်များချည်း ရွေးတင်လာသော ခရီးသည်များက ငိုက်မြည်းရင်းမှ ပြုံးကြသည်။

‘‘ အစ်မရေ . . ပေါင်လေးဖြဲလိုက်ပြီး ခွလိုက်ပါလား အဆင်ပြေသွားတာပေါ့’’

ကားပေါက် အတက်အဆင်းဘေးမှ တောင်းလွတ်ကြီးကို ပိုက်ကာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ထိုင်နေသော အသက် (၂၀) ခန့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးကို လက်ညှိုးထိုးပြီး လှမ်းပြောလိုက်တယ်’’

‘‘ မခွတတ်ဘူးဟဲ့’’

‘‘ ဟာ . . ဒါတော့ အစ်မ သက်သက်လိမ်တာပါဗျာ စမ်းပြီးခွကြည့်လိုက်စမ်းပါ . . နောက်ဆို ခွတတ်သွားရော’’

‘‘ ကိုယ့် . . မအေ . . ’’

‘‘ ဟင်း . . ဟင်း . . မဆဲနဲ့နော် . . စံလှဆိုတဲ့ကောင်က မကျေနပ်ရင် . . ကန်ချခဲ့မှာ’’

‘‘ အံမာ . . . လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်ပါလား’’

‘‘ လုပ်ရဲလို့ပေါ့ဗျာ . . ဟင်း . . . ဟင်း . . . လုပ်ချင်တာပေါ့’’

စံလှအကြောင်း သိနေကြသော ဒေါ်ဒေါင်းတို့ အုပ်စုက စံလှကို မျက်စပစ်ပြီး မြှောက်ပေးနေကြ၏။ ခရီးသည် မိန်းကလေးက မျက်နှာကြီးနီပြီး ဒေါကန်နေ၏။ ထောက်ကြံ့ကို ကျော်ပြီး မှော်ဘီ မဝင်ခင် မိုးချုပ်စပြုလာသည်။ တပ်ကြီးကုန်းအလွန် မှော်ဘီ အဝင်၌ လမ်းမီးတိုင်များ လင်းနေချေပြီ။ မိချောကိစ္စကို ကူညီရင်း မောင်းနေကျ ကိုသိန်းအောင်၏ ချက်ပလက် ဘတ်(စ်)ကားကို ပြည်ခေါက်ကြေးစား ထွန်းဇော် မောင်းလာခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေမြယာကုန်း အလွန်၌ တိုက်ကြီးဘက်မှ ဝင်လာသော အီဇူးဇူးကားကြီးများ မီးရောင်ကြောင့် သတိထားမောင်းနေရသည်။  မိုးညို . . သရက်ချောင်း လမ်းခွဲအရောက် ...

‘‘ ဒိုင်း . . ဖေါင်း . . ဖလပ် . . ဖလပ် . . ဖလပ်’’

ဘီးပေါက်သွားသည်။ လိုင်နာကျွတ်က တရွတ်တိုက်ကြီး . . ဖလပ် . . ဖလပ် နှင့်ပါလာသည်။

‘‘ ကျွတ်ပြီကွာ စပယ်ယာဝှီး မပါဘူး’’

စံပယ်ယာ စံလှစကားက ထွန်းဇော်နားထင်ကို တူနှင့် ထုလိုက်သည်နှင့် တူလှသည်။ 

‘‘ ဟိုင်းဝေးမောင်းတာ စပယ်ယာဘီး မယူလာဘူးလား စံလှရ’’

‘‘ မေ့တာ အာစရိရဲ့ .. ဂိုဒေါင်ရှေ့မှာ ထုတ်ပြီးသား’’

သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်မှ လျှပ်စစ်မီးရောင် ပြာလဲ့လဲ့ကို ထိန်ထိန်ညီးအောင် လှမ်းတွေ့နေရသော်လည်း ထွန်းဇော်တို့ ကားရပ်ထားသော နေရာက ခြုံနွယ် လယ်ကွင်းနှင့် မဲမဲမှောင်နေသည်။ နောက်ကားကို မျှော်သူက မျှော်သည်။

‘‘ ကိုးကိုးတစ် အလာကို စောင့်ရတော့မှာပဲ’’

မနက် လေးနာရီခန့် ထွက်လာမည့် ကိုသိန်းအောင် မောင်းလာသော ကားကိုသာ စောင့်ဖို့ရှိတော့၏။ စံလှက လွယ်အိတ်ကို စလွယ်သိုင်းလွယ်လိုက်၏။

‘‘ ငွေပါတဲ့သူတွေ လုံလုံခြုံခြုံ ထားဗျို့ ရန်သူမျိုးငါးပါးတော့ တာဝန်မယူနိုင်ဘူးနော်’’ 

မှောင်ကြီးမဲထဲ၌ ခြောက်ခြားစွာ ငြိမ်သက်သွား၏။

‘‘ ကားပေါ်မှာ အိပ်ချင်တဲ့သူ ဝင်အိပ် . . နှင်းမစိုဘူးပေါ့ဗျာ ကျုပ်တို့ကတော့ ကားစောင့်ရမှာမို့ ကားခေါင်းပေါ် တက်အိပ်မှာ’’

ထွန်းဇော် ဖင်ထိုင်ခုံအောက်မှ စောင်ပါးလေးထုတ်ယူပြီး ကားအောက်ဆင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။

‘‘ အစ်ကို . . ’’

အားငယ်တုန်လှုပ်နေရှာသော မိချောအသံက တိုးညှင်းလွန်းလှသည်။ ထွန်းဇော် လှည့်ကြည့်သည်။

‘‘ မိချော ပိုက်ဆံအိတ် ယူထားပေးပါနော်’’

စပယ်ယာ စံလှ စကားကို ခရီးမသွားဘူးသော မိချောက အဟုတ်ထင်ကာ အကြီးအကျယ်ကြောက်နေ၏။ 

‘‘ အလကား စံလှ နောက်တာပါ မိချောရဲ့ ဒီလမ်းက လုံခြုံပါတယ် . . ဒို့သာ မသိတာ ဒီအမှောင်တွေထဲမှာ တပ်မတော်က အမြဲကင်းလှည့်နေတာပါ၊ နဲနဲ ညနက်သွားတော့ တွေလိမ့်မယ်လေ ရဲဘော်တွေ’’ 

‘‘ ဟာ . . သူများကို မလိမ်ပါနဲ့ အစ်ကိုရယ် ယူထားပေးပါနော် . . မိချော တကယ်ကြောက်တာ’’ 

ထွန်းဇော် ထပ်ရှင်းပြမနေတော့၊ မိချော လွယ်အိတ်လေးကို ဖင်ထိုင်ခုံ သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီး သော့ခတ်ပေးလိုက်၏။

..........................................................................................................................................

အမှောင် . . . ။ အမှောင်သည် အေးစက် ပိန်းပိတ်လာသည်။

‘‘ ဝှီး . . . ကျလိုက်တဲ့နှင်းတွေကွာ’’

စံလှက စောင်ကို တင်းတင်းခြုံရင်း ငြီးသည်။ ပါးစပ်က ဆေးပေါ့လိပ်ကိုလည်း တွင်တွင်ဖွာသေးသည်။

‘‘ စံလှ အိပ်ပြီလား . . ဟဲ့’’

ဒေါ်ဒေါင်းအသံ ကားထဲမှ ထွက်လာလေသည်။

‘‘ ဘယ်လိုလုပ် အိပ်လို့ရမှာလဲဗျာ၊ နှင်းတွေက တအားကျနေတာ’’

‘‘မအိပ်သေးရင် လာလေ ဟဲ့ လက်ဖက်စားမယ်’’ ‘‘အေးဗျ ကျွန်တော်လည်း ခုမှဆာလာတာ’’

ပြူတင်းပေါက် တံခါးကို နင်းပြီး ဆင်းရန်ပြင်သည်။ ကားအတွင်း၌ မှောင်နေသည်။

‘‘ မီးထွန်းဖို့ မပါကြဘူးလားဗျာ’’

‘‘ ဟဲ့ . . နင့်ကား ပျက်မယ်လို့မှ ကြိုမသိတာ’’

‘‘ အော ကြိုသိရင်လည်း ကျုပ်ကလည်း ထွက်တောင်မလာဘူး’’

ထွန်းဇော် စစ်အင်္ကျီကော်လံကို ဆွဲထောင်ထားရင်း ရန်ကုန်ဘက်မှ ပေါ်လာအံ့သော ကားများကို မျှော်နေမိသည်။စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတီးတိုးစကားတွေ ပြောနေ၏။ ဒေါ်ဒေါင်းအုပ်စု၌ ဒေါ်ဒေါင်း၊ မခင်၊ မသိန်း၊ မပွင့်နှင့် ထွန်းဇော် မသိသော မျက်နှာစိမ်း မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ပါသည်။ ပြည်၊ ရွှေတောင် သွားကြမည့် ခရီးသည် ( ၄ ) ယောက်ကလည်း အမျိုးသမီးချည်း ဖြစ်၏။ မိချောနှင့်ဆိုလျှင် စုစုပေါင်း ခရီးသည် ( ၈ ) ယောက်ပါသည်။ သေတ္တာခွံ ဆီပီပါခွံနှင့် ဂုန်နီအိတ်များကြောင့် ကားက အတန်ငယ် ကြပ်သယောင် ဖြစ်နေရ၏။

ညီညာစွာ တန်းစီနေသော သာယာဝတီ ပန်းကန်စက်ဆီမှ လျှပ်စစ်မီးရောင်သည်ပင် ထွန်းဇော်တို့အတွက် အားရှိစရာဖြစ်နေရ၏။ ဆောင်းညသည် အေးစက်စွာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။

‘‘ အစ်ကို . . အစ်ကို ခဏ . . ခဏ’’

မှေးစင်းသယောင် မျက်ခွံများကို မနဲဖွင့်ရ၏။ မိချောအသံဟုလည်း စိတ်ကသိလိုက်သည်။

‘‘ အစ်ကို စပယ်ယာ မကောင်းဘူး’’ 

‘‘ ဟင် . . . ဘာဖြစ်လို့လဲ မိချောရဲ့’’

မိချော ဆက်မပြော၊ လက်နှစ်ဖက်ကို ချိုးဖဲ့လုပ်ရင်း ခေါင်းကို ငုံ့နေသည်။ ကြယ်ရောင် ဖျော့ဖျော့က မိချော လှုပ်ရှားမှုလေးများကို မြင်နေရလေသည်။

‘‘ စံလှ . . . မိချောကို . . . ဘာ’’

‘‘ အို . . မိချောကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူး . . . ဟို ဒေါ်ဒေါင်းဆိုတဲ့ မိန်းမနဲ့ မိချောပြောမှာ’’

‘‘ အော် ဟော် သူက ဒီလိုပဲ မိချောရဲ့ ကုန်သည်တွေနဲ့ ရင်းနှီးနေတော့ အတူတူ အိပ်တတ်တယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး . . . အဟင်း’’

‘‘ အာ . . . ဖြစ်နေတာ အစ်ကိုကလဲ မသိပဲနဲ့’’

‘‘ ဖြစ်နေတာ . . . ဟုတ်လား’’

‘‘ အင်း . . ဆို သွားချောင်းကြည့်ပါလား’’ 

‘‘ ဟင် မကြည့်ရဲဘူး ဟင်းဟင်းဟင်း’’

ကတ္တရာလမ်းသည် နွေးနေသည်။ မာကျောသော ကတ္တရာလမ်း နွေးနွေးပေါ်၌ ထွန်းဇော် ထိုင်ချလိုက်ရာ မိချောသည်လည်း သူနှင့် မနီးမဝေး၌ အသာအယာ ထိုင်လိုက်ရှာသည်။ ထွန်းဇော်၏အကြည့်က မိချောထံရောက်သည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် မိချော၏ ကိုယ်ခန်ဓာ . . . ကျန်းမာတောင့်တင်းသည်။ ရိုးသားပုံ အမူအယာလေးများက ထွန်းဇော်ကို ကရုဏာသက်စေသည်။

‘‘ မိချော ရင်တွေခုန်နေတာ’’ 

အဆက်အစပ်မရှိ တိုးတိုးပြောသည်။

‘‘ ဘာဖြစ်လို့ . . ’’

‘‘ ဟိုမှာ ဖြစ်နေကြတာကြီးကို တွေ့ပြီလား’’ 

မပွင့်တပွင့်လေး ပြောလိုက်သော မိချော၏ အသံလေး တုန်လှိုက် လှိုက်ခတ်နေသည်မှာ ထင်ရှားလှသည်။ မြောင်းလာပေးတာလားဟု ထွန်းဇော် တွေး၏။ အထာပေးနေတာ ဟုတ်ရင်ကောဟု တွေးကာ စိတ်က မရဲ။ နက်မှောင်သော ကတ္တရာလမ်းကနှင်းထုအတွင်း တိုးထွက်သွားရာသို့သာ ရင်ပူ အာခြောက်နေမိသည်။ 

‘‘ အစ်ကို ကားလာရင်နှိုးနော် မိချော အိပ်မလို့’’ စောင်ပါးလေးကို ခင်းပြီး ပြော၏။

‘‘ မြေငွေ့မှုတ်မယ် မိချောရဲ့’’

‘‘ ဒါဖြင့် အစ်ကို့ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်မယ် ကဲ’’

ခေါင်းလေးက စွေ့ကနဲ ပေါင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ သစ်ငုတ်တိုကြီး လှိုင်းပုတ်ခံရသည့်နှယ် တုံကနဲ တုံ၏။ မိချော ဆံပင်ကြားမှ အုန်းဆီနှင့် စံပယ်ရနံ့လေးကို ရှုရှိုက်မိသည်။

‘‘ ချမ်းလာပြီနော်’’

‘‘ အင်း ချမ်းလာပြီ’’

ထွန်းဇော် လည်ချောင်းမှ တစ်ဆို့ဆို့ ထွက်သည့်အသံက လှိုင်းမညီ၊ တုန်ခါနေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက မြင့်လာသည်။ နှလုံးခုန်သံကို မိချောကြားနေရသည်။ တကယ်တမ်း အသည်းနှလုံးကို ကိုင်လှုပ်ခြင်း ခံနေရသလို ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေရသည်က မိချောသာဖြစ်သည်။ မိချော မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေရခြင်းကိုပင် ကိုယ်ဖါသာ မကျေနပ်။

ထွန်းဇော်ကို စတွေ့လိုက်စဉ်ကတည်းက မချော ရှိန်းကနဲ နှလုံးသွေး ဆောင့်တိုးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ရိုးသားခန့်ညားဟန် ယောက်ျားပီသသော ထွန်းဇော်၏ ဥပဓိရုပ်ကိုက မချောကို ခြောက်ခြားစေခဲ့သည်။  စံလှနှင့် ဒေါ်ဒေါင်းတို့ တရွတှ်ရွတှ် တြွပတ်ြွပတ် အလုပ်ဖြစ်နေသံများကို နီးကပ်စွာ ကြားနေရကတည်းက မိချော မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်။ မိချော အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် လူးလွန့်ရင်း လက်ကို ထွန်းဇော် ပေါင်ကြားထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။

အောက်ခံဘောင်းဘီ ပါဟန်မရှိသော ထွန်းဇော် လီးတန်ကြီးကို လက်ခုံကြီးနှင့် ဖိမိလိုက်သည်။ ထွန်းဇော် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားကာ လေထိုးလိုက်သော တာယာကျွတ်နှယ် ဖေါင်းဖေါင်းတက်လာသည်။ မိချော အသက်ရှုသံ သိသိသာသာ ကျယ်လာ၏။ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်သလို လှိမ့်ပေးနေမိသည်။ အညာမှာ ထန်းလျက်ချောင်း လှိမ့်နေကျ မိချော လက်ကလေးများက ကျွမ်းကျင်၏။ ထောင်းကနဲကန်တက်လာသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အထာပေါက်နေကြသည်။ ရင်တွေ

ပူလောင်မောဟိုက်လာကြသည်။ ဟန်ဆောင်မှု အရေခွံသည် တဖြေးဖြေး လျောကျ ပြေဆင်းလာနေသည်။  ထွန်းဇော်၏ လက်များက မိချော ပုခုံး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို လုံးပွတ် ဖိညှစ်မိ၏။ မိချော ‘‘ဟင်း’’ ကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ခေါင်းက ပူနွေးသော ကတ္တရာလမ်းပေါ်

ရွှေ့ပြောင်းချလိုက်သည်။ မှုံရီသော ကြယ်ရောင်ကလေးများအောက် ထွန်းဇော်၏ မျက်နှာကို မိချော အမောတကော ရှာဖွေကြည့်မိသည်။ အထင်သေးသော မျက်ဝန်းများကို မိချော ရွံသည်။ မမြင်နိုင်သော အမှောင်ရိပ်ထဲမှ အစ်ကို့မျက်နှာ၌ အချစ်ရောင်ခြည်များသာ သန်းနေပါစေဟု စိုးထိတ်ဗျာပါဒနှင့် ကြိတ်၍ ဆုတောင်းရသည်။

‘‘ မိချော . . . ရယ်’’

ပြိုဆင်းလာသော ကာမတောင်ကျရေအလျင်၌ သူ၏သိက်ခာကမ်းပါးကြီး တစ်စ တစ်စ တိုက်စားပြိုကျလာသော အသံကြီးက မိချောရင်ကို နွေးထွေးသွားစေသည်။ မရဲတရဲ တုန့်ဆိုင်းဆိုင်း အစ်ကို့လက်များကို မိချော ရဲရဲတင်းတင်းလေး ဆွဲယူပြီး နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ဖိအုပ် ကိုင်တွယ်စေလိုက်သည်။ အစ်ကို့ အသက်ရှုသံကြီးက ညနေက ကားတာယာအတွင်းမှ လက်ကျန်လေများ စိမ့်ထွက်နေသလို ကျယ်လောင်လာသည်။ 

မိချော အစ်ကို့ပေါင်ကြားသို့ ကမန်းကတမ်း လက်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ မာတင်း မတ်ထောင်နေသော ချစ်စရာ တစ်တုံးတစ်ခဲ အစ်ကို့ပစ္စည်းကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်လေ၏။ အစ်ကို့ဖင်ကြီး မြောက်ကြွမြောက်ကြွနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်ကို မိချောခံစားထိတွေ့နေရသည်။ မိချောနို့တွေပေါ်တင်ပေးထားသော အကို့လက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနှင့်ရဲတင်းလာပြီး နို့လေးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လာ၏။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် နှစ်ဦးသား နားလည်မှုရလာကြသည်။ 

‘‘ ကားနဲ့ ဝေးဝေး သွားရအောင်နော် .. ’’

‘‘ အင်း . . . ’’

မိချော စောင်ခေါက်ကလေးကို ကောက်ယူပြီး ကတ္တရာလမ်း အလယ်ကြောမှ ရန်ကုန်ဖက်သို့ ပေသုံးဆယ်ကျော်လောက် လျှောက်ခဲ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အစ်ကို့ရင်ခွင်၌ ပျော့ခွေမှီလိုက်မိသည်နှင့်ဦးစွာ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်မှာ မိမိ ပေါင်ကြားသို့ အစ်ကို့လက်က ခပ်တင်းတင်း ပင့်အုပ် ပွတ်သပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ထမီခံနေသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ဦးက မိမိ၏ အတွင်းပစ္စည်းကို ယခုကဲ့သို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အနှိုက်မခံဘူးသေးသော မိချောမှာ ဖြင်းကနဲ ကြက်သီးကလေးများထကာ အေးသောညပင် ဖြစ်လင့်ကစား ချွေးစေးကလေးများပင် ထွက်လာရသည်။

‘‘ ယား . . . တယ်’’

အစ်ကို့ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွထုရင်း မပွင့်တပွင့် ပြော၏။ အစ်ကိုက ယုယမြတ်နိုးစွာ မိချော၏ ပါးမို့မို့လေးကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှိုက်ပေးလိုက်ပြီး နှစ်သိမ့်၏။ ကာမမီးတောက်သည် တရှိန်ရှိန် တောက်လောင်လာသည်။ 

တဆတ်ဆတ် တုန်လာသော ကိုယ်လုံးလေးက ပျော့ခွေကျလာသည်။ အစ်ကိုက လျော့ပုံချပေးရင်း မိချောပေါ်သို့ မှောက်ချ၏။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့မာမာကလေးများက အစ်ကို၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကြိုတော်လှန်လေသည်။ စို့ထွက်လာသော နှစ်ဦးစလုံးဆီမှ ကာမအရည်အနံ့များက သင်ပျံ့လာနေကြသည်။ အစ်ကို့ပစ္စည်း မာတင်းတင်းကြီးက မိချော ပေါင်ရင်းကြားကို ထောက်မိနေရာ အနေရခက်လှသည်။

ထို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး အရဲစွန့်လျက် အစ်ကို့ဟာကြီးကို နေရာရွှေ့ကာ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ထမီနှင့် လုံချည်သာ ကြားခံရှိမနေပါက စွပ်ကနဲ ဝင်သွားမည်မှာ ဧကန်ပင်ဖြစ်၏။ မိချော ထမီစလေးကို အစ်ကို မသိအောင် ဖြေချလိုက်သည်။ တင်းရင်းနေသော တင်ပါးကော့ကော့လေး အေးကနဲ နှင်းငွေ့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အစ်ကို့ ပုဆိုးစသည်လည်း အောက်သို့ ပြေလျော့ကျသွားမှန်း မိချော သိလိုက်သည်။ 

ဤအသိနောက်ဝယ် မိမိ၏ အပျိုစင်ဘဝလေးကို ဝါးမြိုပစ်တော့မည့် အစ်ကို့ဟာကြီးက မိချော၏ တင်းတင်းခုံးခုံး နေရာလေးကို ‘ပြွတ်’’ ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့လေသည်။ သွေးသားသန်မာ အသန်စွမ်းဆုံးသော အရွယ်တွေမို့ နှစ်ဦးသား ဖိန့်ဖိန့်တုန်ခါ ဖျပ်ဖျပ်လူးသွား၏။ အင်္ဂါနှစ်ခုက နျစ်အတန်ကြာ ကွဲကွာနေသော မိတ်ဆွေများနှယ် ငြိမ်သက်စွာ ဖိကပ်ပူးနေကြသည်။ ဇိ ကနဲ ဇိ ကနဲ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်လာသော အရည်နွေးနွေးလေးများက မိချော စောက်ဖုတ်ကို စွတ်စိုစေသည်။ 

‘‘ အစ်ကို့ဟာက အရည်တွေ ထွက်တယ်’’

‘‘ အင်း . . . အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ’’

‘‘ သွား . . ဟင်း ညစ်ပတ်ကြီး’’

နှစ်ယောက်သား တဟင်းဟင်း ဖက်ထားခဲ့ကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် မိချော၏ အပေါ်အင်္ကျီလေးနှင် ဘရာစီယာကို အစ်ကိုက ခက်ခဲချွတ်ချော်စွာ ဆွဲချွတ်လေတော့သည်။

‘‘ အင်္ကျီ ပြဲသွားပြီ . . အရမ်းပဲ’’

အစ်ကို့ထံမှ တုန့်ပြန်သံ ထွက်မလာ၊ အသက်ရှုသံကြီးကသာ ပြင်းသည်ထက် ပြင်းထန်လာလေသည်။ မိချော မနေသာတော့ပဲ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာကို ချွတ်ပေးရ၏။ ညဆိုသော အလင်းမဲ့ဝန်းကျင်၌ မိချောတစ်ယောက် သတ္တိတွေ အရမ်းကြီးကို ကောင်းနေတာ့သည်။ ရန်ကုန်-ပြည်လမ်းမကြီးပေါ်၌ ဝတ်လစ်စလစ် မိချောတစ်ယောက်ကို ခုလို ပုံစံနှင့်သာ တွေ့လိုက်ကြပါက ကမ္ဘာကျော်သွားမည်လား မသိ။ 

‘‘ မြန်မြန် လုပ်ကွာ . . ချမ်းတယ်’’

ချမ်းတယ် ဆိုသော မုသာဝါဒစကားကို မိချော ဘာကြောင့် ပြောမိသည်ကိုပင် မိချောကိုယ်တိုင် မသိပေ။ ဆောင်းဥတုကို မိချောသတိမရ။ သိမ့်ကနဲ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားခြင်းကိုသာ ခံစားရသည်က အမှန်ပင်ဖြစ်၏။

‘‘ ပေါင် နည်းနည်းကား . . အင်း’’

အစ်ကို့ အသံက အမောတကောနိုင်လှသည်။ လွတ်ကျသွားမှာစိုးသော ဝက်သားတုံးကြီးကို အငမ်းမရ မနားတမ်း ကိုက်ဖဲ့စားသောက်နေသူ၏ အသက်ရှုသံနှင့် တူလှသည်။ မိချော အစ်ကို့ခါးကို ဖက်ထားသည်။ အရပ်ချင်းကမညီ။ အစ်ကိုက ဒေါင်မြင့်နေသဖြင့် အစ်ကိုလီးကြီးက ငိုက်လျှိုးပြီး စိုက်ဝင်နေရသော စောက်ခေါင်းနှင့် ချော်နေပြန်သည်။ မိချော ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ ထောက်ခါ အဝနှင့်တေ့ . . တေ့ပေးသော်လည်း မဝင် ကြာတော့ ညောင်းလာသည်။ 

‘‘ အိပ် . . ပေးမယ်ကွယ်’’

အစ်ကို့ခါးကို မလွတ်တမ်းဖက်ရင်းက မိချော ထမီပုံပေါ် ကျောချပြီး လှဲအိပ်လိုက်သည်။ နို့နှစ်လုံးနှင့် အစ်ကို့လီးက ထိခတ် ပွတ်သပ်မိ၍ ရင်မှာ ပူထူပြီး ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ရသည်။ လီးကြီး၏ လုံးပတ်နှင့် အရှည်အနေအထားကိုလည်း ထိတ်လန့်စွာ အနီးကပ် မြင်လိုက်ရ၏။ ကျစ်ကျစ်မာမာ အသားစိုင် ပူပူနွေးနွေး အစ်ကို့လီးကို ကိုင်လျက် ခပ်နာနာလေး ဖိပွတ်ပေးလိုက်လေ၏။ 

‘ ပြွတ် .ပြွတ် . . ဖွတ် . . ပလွတ် . .ပြွတ်’

လီးထိပ်မှ သံစုံထွက်လာသည်။ မိချော သိမ့်ကနဲ ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့သော ဝေဒနာတစ်မျိုးကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မှ ထွက်လာသော အသံသည် တမျိုးပင် ခံစားရသော အသံတစ်မျိုးလေလားမသိပါ။

‘‘ အ . . နာတယ် . . မိချောရဲ့ . . အရမ်း မဖြဲနဲ့’’  

အစ်ကိုက နာနာကျင်ကျင် ပြောမှ မိချော ရပ်လိုက်သည်။ ထို့အတူ အစ်ကို့ဖင်ကြီးအောက်ဆီသို့ ရွေလျှားသွားသည်။ နွေးထွေးသော ဂွေးဥကြီးများက မိချော ခန်ဓာကိုယ်ကို ပွတ်တိုက်သွားလေသည်။ မိချော လက်နှစ်ဖက်ကို အားပြုပြီး တစ်ဆစ်ချိုး ချိုးထား၏။ အစ်ကိုက သူ့လီးကို အသေအချာကိုင်ပြီး အပေါက်ကို စမ်းတဝါးဝါး တေ့နေပြန်၏။ မိချော သိပ်စိတ်မရှည်ချင်တော့ပေ။ 

‘‘ ကျွတ် . . ဒီမှာ . . ဒီမှာ . . ကဲ တွေ့ပြီလား’’

စောက်ပတ်ဝနှင့် လီးထိပ်က ပုလင်းဝနှင့် အစို့လို ဖိကပ်မိသွားသည်။ သည်မှာ မိချော မျက်တောင်လေး မှေးစင်းသွားသည်အထိ အီစိမ့် ချိုမြိန်သော အထိအတွေ့။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ်’’

‘‘ အား . . . ဝင်သွားပြီ . . အီး . . ရှီး ကျွတ် ကျွတ်’’

လီးထိပ်က ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ကျွံဝင်သွားသည်။ မိချော၏ ဖင်ကြီး နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ရွှေ့သွားသည်။ အစ်ကို့ခြေထောက်နှစ်ဖက်က မိချောတင်ပါးနှစ်လုံးကို ဖနောင့်နှင့် ဖိကပ် ဆွဲထားလိုက်ရာ ဖင်ကြီးမှာ ရွှေ့မရတော့ပေ။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဘွတ်ပြွတ်’’

‘‘ အို . . အ . . အိုး . . အ . . အ . . ဟာ့ . . အား . . ကျွတ်’’

ဘွတ်ကနဲ လီးထိပ်ဝင်သွားသည်နှင့် အရည်စိုစပြုနေသော မိချော၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ‘‘ ဘွပ် ’’ ကနဲ အန်ထွက်လာပြီး ‘‘ပြွတ် ’’ ကနဲ ဟူသော အသံနှင်အတူ နွေးအိသော အရည်ချွဲချွဲများ လျှံထွက်ခြင်းကို သိရှိခံစားလိုက်ရလေသည်။

အသစ်ချပ်ချွတ် ပါကင်မဖွင့်ရသေးသော မိချော၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ တင်းကနဲ ကြပ်စည်းခံရသလိုပင် ဖြစ်သွားရ၏။ အတွင်းပိုင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ အလိုးခံရခြင်း အရသာ၏ ကောင်းမွန်ခြင်း ကြည်နူးခြင်းကို လီးထိပ်ကြီးမှ လက်ခံရရှိလိုက်လေသည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . .ပြွတ်’’

ထွန်းဇော် နှစ်ချက်ဆင့်၍ ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ပေးလိုက်၏။ လီးထိပ်မှ နင့်ကနဲနေအောင် တစ်စုံတစ်ခုနှင့် ဆောင့်မိ၏။

‘‘ အ . . အစ်ကို . . ’’

မိချော အသက်ရှုရပ်သွားသည်။ မျက်လုံးထဲ ပြာကနဲ ဝင်းကနဲ ဖြစ်သွား၏။ ကြားဖူးနားဝဖြင့် စဉ်းစားမိသည်။

‘‘ အပျိုမှေး . . ပေါက်သွားတာ’’

ဟုတ်လား . . မဟုတ်လား မသိ၊ နှစ်ဦးသား အတည်ပြုသလို ဆက်လိုးကြသည်။ ထွန်းဇော် ယောကျ်ားလေးစိတ်ထဲ၌ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မဖိုက်ရသေးသော စောက်ဖုတ်လေးကို လှပသော ဘီယာဘူးအသစ်ကလေး ဖောက်လိုက်ရသလို ကျေနပ်သွား၏။မိချောကလည်း ဒါကိုတော့ လေ့လာဘူးသည်။ အပေါက်သစ်ကိုမှ ချစ်တတ်ကြသောယောက်ျားလေးတွေ၏ ညာဉ်ကို သိထား၏။ ထို့ကြောင့်လည်း ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ အပျိုမှေးပေါက်သွားပြီဟု သံယောင် ထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအသံကြားမှ ထွန်းဇော် အားထည့်ပြီး ကြုံးတော့သည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . ဖွတ် . . ဖတ်’’

‘‘ အင့် . . အင့် . . အင့် . . အ . . အား . . ဟ . . လားလား’’

မိရွှေချောတစ်ယောက် ကိုယ့်အတတ်နှင့် ကိုယ်စူးပြီ၊ နင့်နေအောင် ခံရသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်က ကားပြီး အပေါ်သို့ ဖြဲထောင်ထားရာ ဆီးခုံက မောက်တင်းလျက် ခပ်မို့မို့လေး ကော့တင်ပေးသလိုဖြစ်၏။ ကုတင်မဟုတ်၊ ကြမ်းမဟုတ်။ ကတ္တရာလမ်း မာမာမှာ ထင်တိုင်းဆောင့်နိုင်၏။( မြေကြီး၌ ဖိုက်ရသော အရသာနှင့် တောင်ဆုပ်ခန့် ထူသော ဖဲမွေ့ယာပေါ်၌ ဖိုက်ရသော အရသာမှာ အပျော့ အမာ ခံအား ဆောင့်အား ကွာလွန်းလှသည်။ အောက်ခံက မာနေလျှင် တင်ပါးအသားဆိုင်တို့၏ ရုန်းကန်ပြန်ကြွပေးမှု အရသာကို ပိုပြီး ထိထိမိမိ ခံစားသိရှိနိုင်၏ ... စကားချပ် ။ )ယခု မိချော နင့်နေအောင် အလိုးခံရသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျင်တက်သွားအောင်ထိသည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက အားပါ၏။ ကြီးမားလှသော ဖင်သားကြီးများသာ မရှိပါက အရိုးတွေ အမှုန့် ဖြစ်ကုန်မလားဟု မဆိုနိုင်ချေ။

‘‘ အစ်ကို က အဆုံးထိ ဆောင့်တာပဲ . . တခါထဲ . . အင့်’’

‘‘ နာ လို့လားဟင်’’

‘‘ နာတာပေါ့ အသက်အောင့်ထားရတာ . . အသက်ရှုဖို့တောင် အချိန်မရတော့ဘူး . . အားကြီး ကြမ်းတာပဲ’’

ငိုသံလိုလို ဒေါသသံလိုလို ပြောလိုက်သော မိချောစကားကြောင့် ထွန်းဇော် အကြမ်းဆုံးသော ဆောင့်အားမှ ကပ်ညောင့်လိုးနည်းသို့ ပြောင်းလိုက်လေသည်။

‘‘ ဘွတ် . . .ဘွတ် . . စွတ် . . ဘွတ် . . စွတ်’’

‘‘ အင့် . . အင့် . . အဲ့ . . အဲဒါက တော်သေးတယ် တခါတည်းများ အသက်ရှုလို့ကို မရဘူး’’ 

‘‘ ပြွတ် . . ဘွတ် . . .ဘွတ် . .’’

‘‘ ဟ . . အ . . အိုး . . အိုး . .အဆုံးချည်းဝင်တာပဲကွယ်’’

လီးမွှေးကြမ်းကြမ်းကြီးများက မိချောရဲ့ စောက်မွှေးအုံလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိကြိတ်ပြီး ညောင့်နေသည်။ဗြိ ကနဲ ဗြိ ကနဲ အမွှေးချင်း ဖိကြိတ်သံက တစ်ခါတစ်လေ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ထွက်ထွက်လာတတ်လေ၏။

‘‘ အ . . အစ်ကို အရမ်းအဆောင့်သန်တယ် . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . ’’

‘‘ ဆောင့်တာ မိချော မကြိုက်ဘူးလားဟင်’’

‘‘ ဆီးခုံနာတယ် ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး၊ အရသာမှ မရှိတာ စွတ်ညောင့်နေတာပဲ မုန်းတယ်’’

ပါးစပ်ကလေး ရဲရဲဖြင့် နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးတိုးလေး ပြောနေသော မိချောအသံက လေသံလေးမျှသာဖြစ်၏။ 

‘‘ အစ်ကိုလီးကြီးကို အားရရဲ့လားဟင်’’

‘‘ ဟာ အစ်ကိုကလည်း . . . သွား မသိဘူး’’

‘‘ ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားလို့ မေးတာပါ’’

‘‘ ဟိ ဟိ တော်ကွာ မမေးနဲ့ ရှက်တယ်’’

‘‘ အ . . အင့် . . ဟင့် . . အင့် . . အင့် . . အား ကျွတ် ကျွတ်’’

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေစဉ် နို့အစို့ခံရသော အရသာမှာ မိန်းခလေးတစ်ဦးအတွက် အမြင့်ဆုံး ခံစားမှုပင် ဖြစ်သတည်း။

‘‘ ရှီး . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . အီး . . အား . . အစ်ကို . . ဖယ် . . ဖယ်တော့ . . ’’

‘‘ ဟာ ဘာလို့ဖယ်ရမှာလဲ . .ပြွတ် . .ပြွတ်’’

‘‘ အာ . . ဒီမှာ ထွက် . . ထွက်ကုန်တော့မယ် ဖယ်ပါဆို’’

‘‘ ထွက် . . ထွက် . .ပြွတ် . .ပြွတ်’’

‘‘ ဟင့်အင်း . . အား ဒုက်ခပါပဲ . . ရှီး . . ပြွတ် . .ပြွတ် . . ဘွတ် ’’

‘‘ အား . . အား . . အား . ’’

မိချောအသံ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသည်။ ဘတ်စ်ကားဆီမှ လူသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။

‘‘ သိပ်မအော်နဲ့လေ လူတွေကြားကုန်လိမ့်မယ်’’

‘‘ အို ကြား ကြား မတတ်နိုင်ဘူး . . အား အား’’

ကောင်မလေး စွတ်အော်နေပြန်သည်။ ‘‘ဖြင်း’’ ကနဲ ရှိန်းတက်သွားရသော ခံစားမှုနှင့်အတူ လီးထိပ်မှ အားရပြည့်ဝသော ခံစားမှု သုတ်ရည်များ ဇိကနဲ ဇိကနဲ မိချောလေး၏ စောက်ခေါင်းအဆုံး၌ စိမ်ထားရင်း ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မိချော၏ စောက်ပတ်လေးထဲ နွေးကနဲ နွေးကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အသားချင်း ဖိကပ်ပူထားရင်း ရွစိ ရွစိဖြင့် အရှိန်မသေသေးသလို ကပ်ဆောင့်ရင်း ညောင့်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အ၀ ခံစားလိုက်ကြရလေသည်။

လူသူကင်းမဲ့သော ဟိုင်းဝေးလမ်းမကြီးပေါ်မှ အပျိုစင်မလေး၏ သွေးကွက်လေးကိုတော့ဖြင့် မည်သူမျှ ရေးကြီးခွင်ကျယ် သတိထားမိကြလိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ၊

.................................................................................................................................

‘‘ မိချောကို . . . ကို မေ့လိုက်ပါ နော်’’

ပိုက်ဆံအိတ်လေးလာယူရင်း ကားပေါ်က အဆင်း၌ မိချော ကပ်ပြောသည်။ ထွန်းဇော် လှိုက်ကျင်သော ခံစားမှုကို ခံစားရသည်။

‘‘ မိချောတို့ ရွာကို ပြောပြခဲ့ဦးလေ . . ’’

‘‘ အို . . အပိုတွေ’’

မိချော မျက်နှာထား တင်းတင်းလေးဖြင့် တစ်ချက်ဟောက်ပြီး ဆင်းသွားသည်။ ကားလမ်းဘေးရှိ ဖုံထနေသော လှည်းလမ်းမအထိ နောက်မှကြည့်ပြီး တန်းပြေးသွားသည်။

‘‘ မောင်း . . ဆရာရေ့ မောင်း’’

‘‘ မမောင်းသေးဘူးလားကွာ’’

‘‘ အမ် . . ရောဂါကျွမ်းနေပြီ’’

‘‘ ဇော်ကြီး မောင်းကွာ’’

‘‘ . . . . . ’’

‘‘ ကျွန်တော် မောင်းလို့မရတော့ဘူး ကိုစံလှ’’

ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်သော ထွန်းဇော်ကို စံလှ သက်ပြင်းချရင်း ကြည့်သည်။ 

‘‘ ခက်ပြီ ကဲဖယ် ငါပဲ မောင်းမယ်’’

စပယ်ယာစံလှ ဒရိုင်ဘာ ထိုင်ခုံ၌ ဝင်ထိုင်ပြီး မောင်း၏။ ရေးရေးပျပျ မိချော၏ သဏ္ဍန်လေးကို ထွန်းဇော် လွမ်းဆွတ်ကြေကွဲစွာ နောက်ဆုံးငေးနေမိခဲ့သည်။ ကားသည် အိုးသည်ကုန်းကို ကျော်လပြီး ဖြစ်သည်။ ခရီးသည် တစ်ယောက်မျှ မကျန်တော့။ 

‘‘ ငါ ငယ်ငယ်က အခု သွင်ရုံမှာ ရုပ်ရှင်စပြီး ကြည့်ဘူးတယ်၊ နောက် နှစ်နှစ်လောက်အထိ သွင်ရုံမှာပဲ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကိုပဲ ကြိုက်တယ်၊ နောက် လည်လာတော့ ပပဝင်းရုံ ကြည့်တယ်၊ သွင်ရုံကို မသွားတော့ဘူး၊ နောက် သမ္မတ မှာပဲ ကြည့်တယ်၊ ဘယ်ရုံမှ မသွားဘူး။ အခု ရန်ကုန်တစ်မြို့လုံးကို ငါကြည့်တယ်၊ ရုံ မရွေးတော့ဘူး၊ ဘယ်ရုံဖြစ်ဖြစ် ကြည့်တယ်၊ မိန်းမလဲ ဒီလိုပါပဲ ဇော်ကြီး၊သာတာမတွေ့သေးတော့ . . ဟင်း ဟင်း’’

ကားကို မောင်းရင်းက စံလှ လူလည်ကျနေ၏။ ထွန်းဇော် အံကို ကြိတ်ထားသည်။ မချစ်ဘူးသော အသည်း၌ . . အပြစ်အနာအဆာကင်းသော အသည်းသန့်သန့်လေးပေါ်၌ အမာရွတ် ထင်စေသော အချစ်ငရဲမီးကို သွန်းလောင်းချပေးသွားသော အဆိပ်ပန်းမလေး မရွှေချော . .ပြန်လည်ဆုံစည်းခဲ့သည်ရှိသော် . . . . . ။

‘‘ ဟေ့ကောင် ထွန်းဇော် ငါ ဒီမှာကွ’’

‘‘ လခွေးမှပဲ မင်း ကလပ်စ်ကလည်း မပြီးသေးဘဲနဲ့’’

မျက်မှန်ထူထူနှင့် အင်းတီ ခေါ် တရုပ်က ထွန်းဇော်ဘေး ဝင်ထိုင်သည်။ အင်းတီနှင့် အတူ အတန်းတူ ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သော စာဂျပိုးလေး ခင်မောင်ထွန်းလည်း ပါလာသည်။

‘‘ မင်းတို့က ဘာလို့ ငါ့ကို ရှာနေရတာတုန်း ဆိုစမ်းပါဦး’’

‘‘ ကား . . ကား ကိစ္စ ပြောချင်လို့ .. ’’

‘‘ ငှားမလို့လား’’

‘‘ ငှားမလို့ပေါ့ကွ .. ဝယ်နိုင်မှတော့ မင်းဆီ လာမလား’’

‘‘ အင်း ပြောလေ ဘယ်သွားမှာလဲ’’

‘‘ ဘယ်မှ မသွားဘူး အိမ်ပြန်မှာ’’

‘‘ ကြိုပို့ လုပ်ရမှာလား’’

‘‘ ဒါပေါ့ ..  တို့လေးယောက်တည်း’’

‘‘ လေးယောက်က မင်းရယ် . . ခင်မောင်ထွေးရယ် . . ’’

‘‘ ငြိမ်းငြိမ်းနဲ့ စတယ်လာကောကွ’’

စတယ်လာက ဂွမ်းလေးလို ဖြူနုသည်။ ကျောက်သားလေးနယ် မွတ်ညက်သည်။ သလင်းကျောက်လေးနှယ်ကြည်လဲ့နေသည်။ အဝေးမှ ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါ်လွင်နေသည်။ သို့သော် ၂၀ ရာစုကို ကျော်လွန်ပြီး ၂၅ ရာစု ဆီသို့ ခြေလှမ်းကျွံထွက်နေအောင် ရှေ့မှပြေးနေသူလေးပင်တည်း။

‘‘ ကိုင်း မနက်ဖြန်ကစပြီး ကြိုပို့နော်’’

‘‘ အချစ် ကြိုပို့ကျောင်းကားလို့ ရေးထားရမှာပေါ့နော်’’

‘‘ မင့်မအေ . . အချစ်ကြိုပို့လား’’

ခင်မောင်ထွေးက ရုတ်တရက် ရယ်လိုက်ပြီးမှ သူ့အစ်မပါကြောင်း သတိရသွားပြီး ထွန်းဇော်ကို မကျေမနပ် ကြည့်ကာ ထွက်သွားလေတော့သည်။

..........................................................................................................

‘‘ ကားပေါ်က ကိုဇော်ကြီး ရည်းစားလားဟင်’’

‘‘ ဟာ ဟိတ် ကြားသွားပါဦးမယ် ဓါတ်ဆီ ပေးစမ်းပါ’’

‘‘ ချောလိုက်တာနော် ကိုဇော်ကြီး မိတ်ဆက်ပေးပါလား’’

‘‘ အရေးမပါတာ ရီနွယ်ရာ လုပ် . . လုပ်စမ်းပါ အာပလာတွေပါ၊ ငါ့ကားငှားစီးတာပဲကြည့်လေ ဟင်းဟင်း’’

ရီနွယ် ဂါလံခွက်ကြီးကိုင်ပြီး စတယ်လာကို ငေးနေမိ၏။

‘‘ ခလုတ်တိုက်ပြီး ဂန့်နေဦးမယ် အောက်ကြည့်’’

စတယ်လာနှင့်စာလျှင် ရီနွယ့်၏ အလှကမှ အကြည့်ခံနေသေး၏။ စတယ်လာ့ အလှက သစ်လွင်တောက်ပသော အလှဟုတော့ ဆိုနိုင်ပေသည်။ငြိမ်းငြိမ်းဆိုသော ခင်မောင်ထွေးအစ်မက အနည်းငယ် ရင့်ကျက်သယောင်ရှိသည်။ ပြာလွင်သော မျက်လုံးလေးများက ထာဝစဉ် ရှက်ရွံ့စွာ ငုတ်လျှိုးနေတတ်သည်။ ထွန်းဇော် သတိထားမိသည်။ အင်း နှင်းဆီနဲ့ ခရေလို အလှမျိုး . . . ။

အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေး ဂျီကျနေသဖြင့် ဓါတ်ဆီပင် ဝယ်မထည့်ခဲ့ရပဲ ရီနွယ်တို့ဆိုင် ရောက်မှ ဝယ်ထည့်ရသည်။ အမေဝိုင်းက စူးစမ်းသော မျက်လုံးများနှင့် ထွန်းဇော်ကို ကြည့်သည်။သည်အကြည့်ကိုလည်း ထွန်းဇော် နားလည်နေသည်။ ထို့ကြောင့် အရှက်ပြေ ဟက်ကနဲ ရယ်ရင်း . . ။

‘‘ ကျောင်းကား ဖြစ်နေပြန်ပြီ အမေဝိုင်းရေ’’ အမေဝိုင်းက မဲ့ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။

‘‘ ဟေ့ကောင် လုပ်ဟ မြန်မြန်’’

‘‘ လာပါပြီကွ မင်းတို့ကလည်း ခုမှ ခုနှစ်နာရီခွဲသေးတာ’’

ခင်မောင်ထွေး ပေါ်တာကတ် ဦးခေါင်းမှ လှမ်း၍အော်၏။ ထွန်းဇော် ရီနွယ့်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ယူပြီး ဆီထည့်သည်။

‘‘ အင်ဂျင်ဝိုင် မရောတော့ဘူးလား ကိုဇော်’’

‘‘ ရှိသေးတယ်ဟ တစ်ပုလင်း ဒီမှာ’’

ဒရိုင်ဘာနောက်ခုံမှ အင်ဂျင်ဝိုင်ပုလင်းကို ဓါတ်ဆီတိုင်ကီထဲ ရောပေးလိုက်သည်။

‘‘ ဓါတ်ဆီနဲ့ ရောထည့်ရလားဟင်’’ အံ့သြဟန်ဖြင့် စတယ်လာက မေးသည်။

‘‘ ဟမ်းဘီး၊ ဒိုင်ဟာ့စုနဲ့ ပေါ်တာကတ်က အင်ဂျင်ဝိုင်နဲ့ ဓါတ်ဆီ ရောကျွေးရတာချည်းပဲလေ’’

‘‘ အော် ခုမှ သိတာ’’

စတယ်လာနှင့် စကားပြောဖြစ်သွားသည်။ ရီနွယ်က ဘာမှန်းမသိ ထွန်းဇော်လက်ထဲမှ ဂါလံခွက်ကို ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ယူပြီး ဆောင့် . . ဆောင့်နှင့် ထွက်သွားလေ၏။

‘‘ အဟီး ကိုဇော်ကြီး သူက ဒီဆိုင်ကလား’’

ခင်မောင်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာပေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။ 

‘‘ အင်း ဓါတ်ဆီရောင်းတဲ့ အမေဝိုင်းသမီးလေ’’

‘‘ မှည့်တယ်နော် ဟဲဟဲဟဲ’’

အင်းတီက ကားနောက်ခန်းမှ လှမ်းအော်သည်။

‘‘ ဟိတ်ကောင် နှာဘူး စွတ်ပြောမနေနဲ့ ကိုဇော်ကြီး ပစ္စည်းဖြစ်နေရင် မျက်နှာပူစရာကြီး’’ ‘‘ဟာကွာ . . ’’

‘‘ ညနေကို မာလာဘက် ခဏသွားကြမယ်နော်’’

‘‘ ရတယ်လေ ကလပ်စ်ပြီးမှ မဟုတ်လား’’

‘‘ အင်းပေါ့ .. ငြိမ်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းထားလို့’’ 

အင်းတီကို သာမန်လေသံနှင့် ပြောနေသော်လည်း စတယ်လာက တစ်စုံတစ်ရာ နောက်ပြောင်ရန် ပါးစပ်ပြင်နေသည်။

‘‘ ဗျို့ ကားဆရာ ညနေ ချိန်းထားတာရှိတယ်နော် မမေ့နဲ့’’

‘‘ ဘာလဲ ဘာပြောတာလဲ’’

ကားစက်သံနှင့် မရှင်းသော ဇော်ကြီးက လှည့်မေး၏။ စတယ်လာ ခွက်ထိုးခွက်လန်လေး ရယ်နေသည်။

‘‘ အင်း . . ဒါ . . ဒါ ရယ်စရာလား ဟဲ့’’

အင်းတီက မျက်နှာထိ မျက်နှာထားအပြောကြောင့် စတယ်လာ့မျက်နှာ ဘရိတ်ဆောင့်နင်းခြင်း ခံလိုက်ရသော တိုယိုတာကားနှယ် ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး အရယ်ရပ်သွား၏။

.........................................................................................................................................

‘‘ ဒီည စတိတ်ရှိုးလက်မှတ် ရလာတယ်ဟေ့’’

‘‘ ဟယ် ပြစမ်း’’

‘‘ အို ဘယ်မလဲ .. သုံးစောင်တည်း’’

စတယ်လာက စိတ်ပျက်သလို ညည်း၏။

‘‘ စတယ်လာတို့ သွားကြပါ ငြိမ်းက အိပ်ရေးပျက်သိပ်မခံနိုင်ဘူး’’

ငြိမ်းငြိမ်းက လက်မှတ်သုံးစောင်ကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောသည်။ 

‘‘ ဟယ် . . အယ် . . မဟုတ်တာ ဒါဆို အဟီး . . ငါတို့ပဲ သွားရမှာပေါ့’’ 

စတယ်လာ့စကားကြောင့် ခင်မောင်ထွေး ခမျာမှာ ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားရ၏။ထိုစဉ် ပါဝါမျက်မှန်လေးဖြင့် သွယ်လျဖြူနွဲ့သော ကျောင်းသူတစ်ဦး ကင်တင်းထဲသို့ ဝင်လာရင်းငြိမ်းငြိမ်းကို ပြုံးပြ၏။

‘‘ ဟော ဖြူရောက်လာပြီ လာ ထိုင်’’

ဖြူဆိုသော ပါဝါမျက်မှန်နှင့် မိန်းကလေးက တွေ့နေကျ အင်းတီနှင့် ခင်မောင်ထွေးကို ပြုံးပြရင်းအကြည့်က ထွန်းဇောဆီ ရောက်သွားသည်။ ထွန်းဇော်က သောက်လက်စ ထောပတ်တစ်ဇွန်းကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းရင်း ခပ်ရေးရေး ပြုံးပြဖြစ်သည်။ 

‘‘ သူက ကိုထွန်းဇော်တဲ့ .. တို့အဖွဲ့ထဲကပဲ’’ 

‘‘ ဟုတ်လား ဒါဆို အီကို အဖွဲ့ကြီးစုမိတာပေါ့’’

စတယ်လာတစ်ယောက် ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ကြား၌ ထွန်းဇော် မျက်နှာငယ်စွာ ကျန်ရစ်သည်ကို လှည့်၍မျှပင် မကြည့်တော့ချေ။ 

....................................................................................................................................

‘‘ ဟင် စတယ်လာ မကြည့်ဘူးလား’’

ဖြူကပါ ငြိမ်းငြိမ်းတို့နှင့်အတူလိုက်မည်ဖြစ်လာသဖြင့် အစီအစဉ်က ပြောင်းသွားပြီးစတယ်လာ၊ငြိမ်းငြိမ်းနှင့် ဖြူတို့ သုံးယောက်သား စတိတ်ရှိုးကြည့်ဖြစ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ .. ထွန်းဇော်က ကားပေါ်မှာပဲ ထိုင်စောင့်ပြီးတယောက်ထဲ ပျင်းပျင်းနှင့်ကျန်ခဲ့စဉ် စတယ်လာက ပြန်ရောက်လာသည်။

‘‘ ငြိမ်း ပျောက်သွားလို့ ကိုဇော့်ကားဆီ လာကြည့်တာ’’

‘‘ အပေါ့အပါး သွားတာနေမှာပါ ကားဆီ ပြန်မလာပါဘူး’’

စတယ်လာက ဘလောက်စ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်လေးထဲမှ ဝင်းဝါနေသော ရင်ညွန့်လေး ပြူထွက်လာသည်အထိ ကုန်းလိုက်ရင်း ဟန်လုပ်ပြီး ရယ်သည်။

‘‘ ဟင်း . . ဟင်း ယုံပါတယ်နော် ဒီက ငြိမ်းကို လာရှာတာပါ ၊ စတယ်လာ ကိုဇော့်ကို စစ်ဆေးနေတာ မဟုတ်ရပါဘူးနော် .. ’’

ကားရှေ့ခန်းလေးသည် ကြပ်တီးကြပ်တောင်း နိုင်လှသည်။ မှောင်ရိပ်ကျသော ကားခေါင်းအတွင်းသို့ စတယ်လာ ရဲတင်းစွာ စွေ့ကနဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားလေး ငြိမ့်ကနဲ တုန်သွား၏။

‘‘ ကို . . ဇော်’’ လေသံအုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်သည်။

‘‘ ဘာလဲ . . . စတယ်လာ’’

‘‘ ကျောင်းမှာ စတယ်လာကို လိုက်နေတဲ့ ဘဲလေ အခုလိုက်လာတယ်၊ စတယ်လာက အုံနာရှိတယ်လို့ပြောထားတာ မယုံဘူး ဟိုမှာ လာကြည့်နေပြီ ဒီဘက်တိုးနော် ခဏ’’ 

ထွန်းဇော် ရင်ခုန်ချိန်မရလိုက် . . . . . အိပ်ပျော်နေစဉ် မိုးကြိုးပစ် ခံလိုက်ရသည့်အလား ကယောင်ကတမ်းဖြင့် အတင်းဖိကပ်လာသော စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးကို ယောင်ယမ်းပြီး စုပ်လိုက်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းနီနံ့ သင်းသင်းချိုမြသွားသည်။ကားဘေး မနီးမဝေးမှ အကဲခတ်ဟန် ဆံရှည်ကိုယ်တော်လေး နှစ်ယောက်ကို ထွန်းဇော် တွေ့နေရသည်။

‘‘ အင်း . . အွန်း . . ပြွတ် . . ပြွတ် . . စွပ် . . အွန်း . . ပြွတ်’’

စတယ်လာက ထွန်းဇော် နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ယူသည်။  ထွန်းဇော် ထောင်းကနဲ ဒိုင်းကနဲ လေ .. ဘာတွေဖြစ်ကုန်သည်မသိ တော့။ ..

ဟန်ဆောင်အနမ်းဟုဆိုသော စတယ်လာ့ အနမ်းက အသက်ပါလာသည်။ တဒင်္ဂ မဟုတ်တော့ချေ၊

‘‘ အွန်း . . ဟင်း . . အွန်း . . အင်း . . ြွပတ် . . စွပ် . . ’’

နွေးအိနူးညံ့သော ရင်သားနှစ်မွှာက ထွန်းဇော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်မိသည်။ လှိမ့်လူးသည်။ ဤအထိအတွေ့ကြောင့် တာဝါကရိန်းမောင်းတံကြီးက တဖြေးဖြေး ထောင်ထလာသည်။ သူ့ကို ဟန်ဆောင်နေတာပါလို့ ရှင်းပြလို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုး . . . စတယ်လာ .. မင်းလက် နွေးနွေးလေးက ယုယုယယ ကိုင်ဆွပေးနေတာကော ဟန်ဆောင်တာပဲလားကွယ် . . . . ။

ထွန်းဇော် ချောင်ပိတ်မိနေသော လက်ဝှေ့သမားလို ရုတ်တရက် ဘာပြန်လုပ်ရမှန်း မသိအောင် ဖြစ်နေရသည်။ လမ်းပေါ်မှ ကိုယ်တော်က သောက်လက်စ စီးကရက်ကို မြေကြီးပေါ်ချပြီး ဟပ်ဖ်ရှုးဖိနပ်ဖြင့် ဖိချေနင်းသတ်ပြီး ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

‘‘ သွား . . သွားကြပြီ စတယ်လာ’’

စတယ်လာ့ ကိုယ်သင်းနံ့မွှေးမွှေးလေးက နှာခေါင်းထက်မှာ ထင်ကျန်ရစ်နေဆဲပါလေ . . . ။ 

‘‘ ဟင်း . . ’’ 

စတယ်လာက ရှည်လျားလှသော သက်ပြင်းလေးကို ခိုးရှိုက်ရင်း 

‘‘ မောသွားတာပဲ’’ 

ဟု တိုးတိုးလေး ပြော၏။ ခန်ဓာကိုယ်ချင်းက ပးကပ်ထားဆဲရှိသည်။ စတယ်လာ့ နားရွက်ကလေးတစ်ဖက်က ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်၌ ကပ်ဖိထားရာ ကျယ်လောင်သော ထွန်းဇော်၏ နှလုံးခုန်သံပြင်းပြင်းကို ကြားနေရသည်။

‘‘ ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ် . . ဒိတ်’’

‘‘ ကိုဇော့် ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေတယ်’’

‘‘ ဟုတ်တယ် အားကြီး ယုံပါဘူးနော်’’

‘‘ တကယ်ပါ ဒီလို မွှေးအီတဲ့ အနမ်းမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသေးဘူး၊ ပြီးတော့ ခုလို အကိုင်လည်း မခံဘူးသေးဘူး’’

‘‘ အယ် . . ယုတ်မာတာ ကြည့်’’

စတယ်လာ လက်သီးဆုပ်ကလေးများဖြင့် ထွန်းဇော် ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ထုရင်း ရှက်ရွံ့စွာ ပြောသည်။ စတယ်လာ့ ရင်၌ ကြည်နူးနွေးထွေးနေ၏။ ထွန်းဇော်လက်က စတယ်လာ့ ပေါင်လုံးလုံးလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း ပေါင်ရင်းသို့ ရွေ့လျားလာနေသည်။ တရုပ်မလေး စတယ်လာက သည်လက် ဘယ်ကို ဦးတည်နေသည်ဆိုသည်ကို သိသည်။ မတားမြစ်ရက် . . ထွန်းဇော် လက်ခုံပေါ်မှ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ခပ်သာသာလေး အုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း မှေးလိုက်သွားမိသည်။

‘‘ ဟ . . အား . . အဲလို မလုပ်နဲ့ကွယ်’’

ကားလေး သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ ခါရမ်းသွား၏။ ဒရိုင်ဘာခန်း နောက်ကြည့်မှန်တွင် ချိပ်ဆွဲထားသော စံပယ်ပန်း အတွဲလေးက ရမ်းခါသွားသည်။ 

‘‘ ရှီး . . အ . . အ . . ယ . . ယ . . ယားတယ် . . ဆို’’

ထွန်းဇော် နူးညံ့သော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို အပီအပြင် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ လက်ဖဝါး၌ ၎င်းင်းလက်ချောင်းများဆီမှ လည်းကောင်း အလွန်နူးညံ့သော ဝါဂွမ်းအထိအတွေ့ကဲ့သို့ မွတ်မွတ်စင်စင် အထိအတွေ့ကဲ့သို့ ထွန်းဇော် ခံစားရသည်။ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါ တုန်ရီနေသော ရင်အစုံက ဆူလှိုက်သော ခံစားမှုကို အပြင်းအထန် ခံစားလိုက်ရသည်။  ‘‘ဟေ့အေးကွယ် . . သူများ မနေတတ်တော့ဘူး’’

မသိမသာလေး ရှိုက်လှိုက်သော အသံအက်အက်ကလေးက ထွန်းဇော်ကို နှိုးဆွပေးသလို ဖြစ်နေသည်။ စတယ်လာ၏ ဝင်းဝင်ပပ မျက်နှာလေးက ထွန်းဇော် ရင်ခွင်တွင်းသို့ အတင်းအကြပ် ပူးကပ်တိုးဝင်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်း ရှုလိုက်ခြင်းကို စတယ်လာသိသည်။ ပေါင်နှစ်ခြမ်းက ဟပြဲသွားပြီး တင်းမာနေသော ထွန်းဇော်ပစ္စည်းကို အသာအယာ ကိုင်ပေးမိသည်။ စကားတစ်ခွန်းတစ်လေမျှ မဆိုမိကြပဲ ဘာလုပ်ကြမည်ကို အထိအတွေ့ အပွတ်အသပ် အကားအပြဲလေးများက အပြန်အလှန် စကားတွေ ပြောနေကြပေသည်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ် ကားခေါင်းထဲမှာပင် ထွန်းဇော် ပုဆိုးကို ဆွဲတင်ရင်း ဖေါင်းကား အိစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေး အဝ၌ တေ့လိုက်သည်။

‘‘ ဟို့ . . အို ’’

စတယ်လာ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး မျက်ဖြူလေး လန်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက် မဟတဟလေး ဖြဲထားသည့်တိုင်အောင် ကွမ်းသီးခေါင်း လီးထိပ်ကြီးက ပြူတစ်နေ၏။ 

‘‘ ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွပ်’’

‘‘ အို . . အား . . အမလေး’’ 

ခပ်အုပ်အုပ် ဆက်တိုက်ထွက်လာသော အသံညှင်းညှင်း . . . 

‘‘ မဖြစ်ဘူး ထင်တယ် . . . အ . . . အရမ်းကြပ်နေတယ်’’

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . .ဖွတ်’’

‘‘ ဟေ့ . . အေ့ . . အ . . အား’’ စတယ်လာ အဆိပ်ရှိသော မြွေကိုမှ ကစားမိခဲ့လေပြီကော ။ .. 

‘‘ အား . . မရဘူး . . အု . . အားဟား . . မရ . . မရဘူး’’

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . ဖွတ် . . စွတ် . . ြွပတ် . . ’’

‘‘ ဘွာ’’ 

ခတ်၍ မရသော ကစားနည်းတစ်မျိုးကို စတယ်လာ စိတ်လိုလက်ရ ကစားမိခဲ့ချေပြီ။ စိတ်ကြမ်း သန်မာလှသော ထွန်းဇော်ထံမှ မြင်းသိုးကြီး နှာမှုတ်သံလို ပြင်းပြသော အသံကို ကြားနေရသည်။ ဆီးစပ်မှ နာကျင်သော ဝေဒနာနှင့် မာတင်းသန်မာလှသော လိင်တန်ကြီး အလိုးအညှောင့် ဝေဒနာတို့ ရောပြွန်းကာ စတယ်လာ ထွန်းဇော်ရင်ဘတ်ကို အတင်း တွန်းကန်ထား၏။ သားအိမ်ကို ထိုးဖောက်၍ အစာအိမ်အတွင်းသို့ပင် ရောက်သွားလေသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် လိင်တန်ကြီးက ကြီးမား ထွားကြိုင်းလွန်းနေပြန်သည်။ ဒူးနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသော ထွန်းဇော်၏ လက်ကြီးများက သန်မာ တင်းကြပ်လွန်းနေပြီး ဒူးဆစ်ကလေးများ ဖွေးဖွေးလွလွှသွေးဆုတ်နေရလေသည်။ 

ထွန်းဇော်အတွက် စန်းပွင့်နေသည်ဟုပင် ဆိုရလေမည်လား စုတ်ဝင်ကိန်းကပဲ ယခုလထဲများနေသည်လားမသိ . . လှပသော စော်လေးများနှင့် မမျှော်လင့်ပဲ ဖြုတ် . . ဖြုတ်နေရသဖြင့် ထွန်းဇော် အကိုင်အတွယ်တွေ ညင်သာကျွမ်းကျင်လွန်းနေသည်။ အပွတ်အသပ် အနူးအနပ်တွေကလည်း ပြောင်မြောက်လွန်းနေပေရာ ထွန်းဇော်နှင့် ထိလိုက်သော စော်မှန်သမျှ ပင့်ကူအိမ်၌ငြိမိရသော ယင်ကောင်နှယ် ခွာမရ ရုန်းမရတော့ချေ၊ စော်လေးများကလည်း ထွန်းဇော်၏ ကျန်းမာသန်စွမ်းသော ကိုယ်ခန်ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ရင်း မသိစိတ်များက ဆာလောင်နိုးထနေတတ်ကြပေရာ ယခုကဲ့သို့ မမျှော်လင့်ပဲ ဖြစ်လာကြသောအခါ . . . . . 

‘‘ အ . . အား . . ကျွတ် . . ကျွတ် . . တအားကြပ်တယ် ကိုဇော်ရ . . ’’

‘‘ အရမ်းကြပ်လား စတယ်လာ ဟင် ပြစမ်း’’

‘‘ အထဲမှာ ထောက် . . ထောက်နေသလိုကြီး . . . ရှီး . . အ’’

‘‘ ခဏလေး စတယ်လာ . . . ခဏလေး’’

ထွန်းဇော် ကားဒက်(ရှ်)ဘုတ်ထဲမှ လက်သန်းအစွယ်ခန့် ဓါတ်ခဲလေးများနှင့် အသုံးပြုသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အသေးစားလေးကို ထုတ်ယူကာ စတယ်လာ၏ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ လီးကြီး တိုးလိုးတစ်လစ် ဖြစ်နေခြင်းကို အနီးကပ် ထိုးကြည့်လေတော့၏။ စတယ်လာက ဖင်ကို ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးကြည့်ခြင်းကို ခံရသည့်အတွက် ရှက်သွားကာ လက်ဖြင့် အုပ်လိုက်လေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်မိသော်လည်း လက်ကြားထဲမှ တဆင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်နေသော လီးကြီးကမူ သွေးကြောကြီးများ ထောင်ထနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

‘‘ လက်ဖယ်စမ်းပါ စတယ်လာရဲ့ ’’

‘‘ အာ . . ဟင့် . . ဘာလုပ်မလို့လဲ . . လို့’’

‘‘ ကြည့်မလို့လေကွာ’’

‘‘ ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွာ . . ကျွတ် . . မီးပိတ်လိုက်စမ်းပါ’’

စတယ်လာ၏ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဓါတ်မီးလေးကို လိုက်လုနေပြန်သည်။ စတိတ်ရှိုးစင်မြင့်ဆီမှ ဆူညံနေသော ပရိသတ်အသံများက ထိုးဖေါက်လွင့်ပျံနေလေသည်။ ‘‘ပိကျိ . . ပိကျိ’’ ဟူသော ပူဖောင်းသည် အသံက ပွဲခင်းအပြင်သို့ လွင့်စင်ထွက်လာသည်။ ပဒုမ္မာကွင်းနောက်ဖက်ဗံဒါပင်လေးများအောက် စီတန်းရပ်ထားသော ကားများထဲမှ ပေါ်တာကတ် အနီရောင်ကားလေး ရှေ့ခန်းမှ တစ်ခါတစ်ရံ မီးလင်းလက်သွားသည်ကို တွေ့နေရပါသည်။

လက်ဝါးလေးဖြင့် အုပ်ထားသော စတယ်လာ့ လက်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တနင့်တပိုး လိုးဝင်နေသော လိင်တန်ကြီး ဒဏ်ကြောင့် တရုပ်မလေး၏စောက်ဖုတ်မှာ သွေးရောင်လွမှ်းကာ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံး ရဲရဲနီနေရှာ၏။ နီကျင်သော စောက်မွှေးလေးများက လိမ်ကွေးကာ ဘုတ်စုလေး အုံလိုက်ပေါက်နေရာ ထွန်းဇော်၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်မွှေးလေးများကို ဖွဖွ ရွရွ ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်မိလေရာ စတယ်လာ၏ လက်ကလေးများမှာ တဆတ်ဆတ်လေး တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ထားရာမှ မသိမသာလေး ဘေးဖယ်သွားရပြန်လေ၏။ 

‘‘ မီးမထိုးနဲ့ဆို . . အို့ . .’’ 

ဘယ်လိုမှန်းလဲ မသိဘူး ဒါက လမ်းဘေး ကားခေါင်းထဲမှာ . . စောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြဲကြည့်နေရမည့်နေရာမဟုတ် . . စိတ်ဆိုးမိသည်။ ရှက်သည် ဒေါသလည်း ဖြစ်မိ၏။ သည်အထဲ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ခံစားနေရသော လီးဒါဏ်က တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများထဲသို့ အဆိပ်ရည်များ ထိုးသွင်းနေသလား ထင်မှတ်မှားရလောက်အောင် တဖျင်းဖျင်း ခံစားရသည်။ နားရွက်တွေ ပူထူလာသည်။ နားထင်တွေ တင်းပြီး တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးသံကိုပင် နားက ပြန်ကြားနေရသည်။ 

‘‘ ဘွတ် . . ပြွတ် . . စွပ် . . ဒုတ်’’

‘‘ ဟာ့ . . အ’’

စတယ်လာ၏ လက်ကလေးကို ရုတ်တရက် ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ သွေးရောင်လွမှ်းနေသော တရုပ်မလေး၏ အစိလေးက တင်းထောင်ကာ . . . ထိတ်ကနဲ . . . ထိတ်ကနဲ လီးကြီး၏ တင်းကြပ်သောဒါဏ်ကို တင်းခံနေသည်။ လီးထိပ်မှ အရေပြားအချို့က စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းပြင်၌ တွန့်ပြီး ကျန်ရစ်နေသည်။ ထိုအရေပြား တွန့်တွန့်ကြီးများကြားမှ ဖေါင်းကားနေသော သွေးကြောကြီးမျာက စောက်ပတ်ထဲသို့ မဝင် . . အပြင်၌ တစ်ဆို့နေခြင်းဖြစ်သည်။

ထွန်းဇော် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို အပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းခွ၍ ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ တခဏလေးအဖြဲ၌ အဆီနှင့် အသားဝင်းဝင်း နီရဲအာပြဲသွားသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အရင်းကပ်သည်အထိ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်ရာ ‘‘ဇွတ်’’ ကနဲ လီးရှေ့ပိုင်း ဝင်သွားပြီးနောက် ‘‘ြွဗတ်’’ ကနဲ လီးအရေခွံ အပြုံလိုက်ပါ ဝင်သွားလေရာ ‘‘စွတ်’’ ဟူသော အသံနှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများ လျှံထွက်လာလေ၏။

အရင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် လီးထိပ်က သားအိမ်၏ မာမာလုံးလုံး(ဘာမှန်းတော့မသိပါ)နှင့် တွေ့ကာ ‘‘ဒုတ်’’ ကနဲ ကျင်တက်သွားရလေသည်။ စတယ်လာ ‘‘ ဟာ. . . အ’’ ဟာ လန့်အော်ရင်း ထွန်းဇော် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ယောင်ပြီးတွန်းလိုက်သည်။ သို့သော် . . 

‘‘ ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်’’  

‘‘ ဘွတ်’’

 ကနဲ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ‘‘ကျိ’’ ကနဲ ကားလေးက သိမ့်ခါသွားလေရာ ‘‘ဘွတ် . . ကျိ . .’’ ဆိုသော အသံသည် မရပ်မနား ဒလစပ် ပေါ်လာနေလေတော့သည်။

‘‘ ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဘွတ် . . ကျိ . . ဘွတ်’’

‘‘ အင် . . အင် . . အင် . . သေ . . သေ . . သေရောပေါ့ . . . ’’

စတယ်လာက စကားကို ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားရှာသည်။ ထွန်းဇော် လက်ထဲမှ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအသေးစားလေးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ အသေအချာထိုးပြီး ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီး အလင်းရောင်အောက်၌ စောက်ပတ်ကြီးထဲကို စောက်ရည် အရွှဲသားနှင့် လိုးဝင်နေသော ထွန်းဇော်၏ လီးကြီးမှာပြောင်လက်စိုရွဲနေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျွတ်ထွက်လာသော လီးဒစ်ကြီးကြားထဲ၌ ဖြူဖွေးသော အမြုပ်များ စီနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တရုပ်မလေး စောက်ဖုတ်ကြီးအောက်ဖက် ကြက်လျှာစွန်းဒေါင့်လေးထဲ၌မူ ပြစ်ချွဲသော အမြုပ်များ စုပုံစီးကျနေ၏။

‘‘ ဘွတ် . . ဘွတ် . . ကျိ . . ကျိ . . ဖွတ် . . ကျိ . . ဖွတ် . . ဘွတ် . .’’

‘‘ အီး . . အ . . အ . . ဟင်း ဟင်းဟင်း . . တော် . . တော်ပြီ . . ’’

‘‘ ဘွတ် . . သွပ် . . ဘွတ် ဖွတ် . . ဘွတ်’’

‘‘ တော် . . တော် . . တော် . . ပြီ . . ဆိုမှ . . အ . . . အရမ်းပဲ . . အ . . . ’’

စတယ်လာ့အသံက ငိုသံနှင့် ရော၍ ဒေါသနိမိတ် လက်ခဏာလေးပါလာစဉ် ထွန်းဇော်၏ လီးထိပ်မှ ပူနွေးပြစ်ချွဲသော သုတ်ရေများကို တရုပ်မလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ တဖြင်းဖြင်းပန်းထည့်ပစ်လိုက်လေတော့သည်။ စတယ်လာ့ကိုယ်လုံးလေးလည်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ အကြောဆွဲသလို တုန်ခါသွားပြီးမှ ပြင်းပြသော အသက်ရှုသံနှင့် အတူ . . . . . . ငြိမ်သက်သွားရှာလေတော့သတည်း။ 



မှတ်ချက် ။      ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

အငှါးလင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နေမိုးသည် အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရုံးတစ်ရုံးတွင် စာရေးအဖြစ် အလုပ်လုပ်နေသည် ။  သူ၏ အဓိက ဝင်ငွေလမ်းကတော့  ရာဂကြွယ် ရမက်ထန်ကာ လောကစည်းစိမ် ကောင်းကောင်း ခံစားပျော်ပါးလိုသော အမျိုးသမီးများကို အခကြေးငွေယူကာ လိုးပေးရသော  “  အငှါးလင်  ” အလုပ်ဖြစ်သည်..။

အပတ်စဉ် တနင်္လာနေ့ ညနေပိုင်းတွင် နေမိုး အငှါးလင်အဖြစ် အလုပ်သွားလုပ်လေ့ရှိသည်.။ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရှမ်းတရုတ်မ တစ်ယောက်ဖြစ်သည် ။ အသက်အရွယ်ကတော့ နေမိုးနှင့် မတိမ်းမယိမ်း ဖြစ်သည် ။ အသားဖြူကာ အရပ်မြင့်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ဆူဖြိုးတောင့်တင်းသည် ။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ လင်တော်မောင်က အင်ဂျင်နီယာကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ နိုင်ငံခြားတွင် သွားရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည် ။ ကလေးလည်း မမွေးကြသေး ။

နေမိုးသည် သူ့အထက်အရာရှိမ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျနေသည် ။  သို့သော် နီးစပ်ရန် ဖန်ဖို့ အခွင့်အလမ်းမရသောကြောင့် ကြိတ်ပြီးတော့သာ ပစ်မှားနေပြီး ၊ခိုးလို့သာ ငမ်းနေရသည် ။

တစ်ခုသော တနင်္လာနေ့တွင် နေမိုးသည် ရုံးတွင် အလုပ်များသွားကာ ရုံးဆင်းနောက်ကျသဖြင့် အငှားလင်အဖြစ် အလုပ်လုပ်ရာ နေရာသို့ တစ်နာရီလောက် နောက်ကျမှ ရောက်သွားခဲ့ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို အထူးအမှောင်ခန်းခေါ် အလင်းရောင် လုံးဝမရှိပဲ မှောင်ချထားသော အခန်းထဲတွင် ကာမစည်းစိမ်ခံစားပျော်ပါးရန် ဝင်ရောက်ဖို့အတွက် အဝတ်လဲခန်း၌ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်ပေါက်မှ အသာချောင်း ကြည့် တွေ့မြင်ခဲ့သည် ။ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးပေးရမည့် အငှါးလင်မှာ နေမိုး၏ သူငယ်ချင်း လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက် သန်းဝင်းဖြစ်သည် ။

သန်းဝင်းက မိမိမှာ ဧည့်သည် မိန်းကလေး ငယ်ငယ် တစ်ယောက်နှင့် အပြတ်လိုးထားရလို့ သည်မိန်းမကြီးကို တစ်ရှိုးစာ အပြည့် မချနိုင် ၊ တစ်ချီလောက်သာ ဝင်ချပြီး မိမိနှင့် လာပြီး လူစားလဲရန်ပြောရာ နေမိုးက အကြိုက်တွေ့ပြီး သဘောတူလက်ခံလိုက်သည် ။

အမှောင်ခန်းထဲတွင် နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးကြသည် ။ မှောင်နေသောကြောင့် မိမိနှင့် စပ်ယှက်နေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေး နေမိုး ဖြစ်ကြောင်း အစပိုင်းတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး မသိခဲ့ပေ ။ သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကို နေမိုးက ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေသည့် အချိန်တွင် ခုတင်ဘေးဘောင်တွင် တင်ထားသော ( မိမိကိုလိုးနေသည့် အငှါးလင်နှင့် လင်းလင်းချင်းချင်း ကြည့်မြင်လိုလျင်လျပ်စစ်မီးဖွင့်နိုင်ဖို့ စီစဉ်ထားသည့် )  ခလုတ်လေး ရှိသည် ။ ဖင်လိုးခံရင်း ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုးက မတော်တဆ ထိကိုင်နှိပ်မိရာမှ မီးရောင်လင်းလာကာ ဖင်လိုးဖင်ခံ လုပ်နေကြသူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မြင်တွေ့သွားခဲ့ကြရသည်..။

နေမိုးက ကျကျနန ဖင်လိုး အဖုတ်ပွတ်ပေးထားရာ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခံစားနေရသော ကာမစည်းစိမ်ချမ်းသာကို လက်လွှတ်မခံနိုင်ပဲ ၊ မိမိကို ဖင်လိုးနေသူမှာ မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးဖြစ်သူ နေမိုးမှန်း သိလျှက်နှင့် ဆက်ပြီး အလိုးခံလေတော့သည် ။

သည်လိုနှင့် ပြေလည်သွားကြကာ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကာမအရသာ တနင့်တပိုးခံစားရရှိစေရန် သူတတ်မြောက်ထားသော ကျွမ်းကျင်မှု နည်းလမ်းအားလုံးကို  အိပ်သွန်ဖာမှောက် အကုန်အစင်ထုတ်သုံး လိုးပေးရာ လိုးသူနေမိုးရော အလိုးခံသူ ဒေါ်ထားထားစိုးပါ မကြုံဖူးသော ဖီလင်တွေ ခံစားရလျှက် အရသာကောင်းကောင်းတွေ့သွားခဲ့ရလေသည်……..။

တစ်ရှိုးစာ လိုးပွဲအတွက် သတ်မှတ်ထားသော အချိန် ၃ နာရီ စေ့သွားသည့် အတွက် အလိုးရပ် ၊ စပ်ယှက်မှုများ တစ်စခန်း သတ်သောအခါ နေမိုးနှင့် ဒေါ်ထားထားစိုးတို့သည် အထူးအမှောင်ခန်းထဲတွင် ထုံးစံအတိုင်း မိမိတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည့် ဝင်ပေါက် အသီးသီးမှ လမ်းခွဲထွက်လာခဲ့ကြသည် ။

နေမိုးအနေဖြင့် သူကြိတ်ကာ သဘောကျနေခဲ့သော သူ့အထက်အရာရှိ ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခဲ့ရသည့်အတွက် အထူးပင်ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မိသလို ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း  သူမကြုံဖူးသမျှသော ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှုများတွင် အထူးကဲဆုံးသော ကာမအရသာနှင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ  ခံစားခဲ့ရသည့် နေမိုးနှင့်လိုးခဲ့ရသော  ယခုလိုးပွဲကို စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်..။

လိုးရသည်ကို ပင် အားမရနိုင်ခဲ့သေး..။ ထို့ကြောင့် အငှါးလင်းများနှင့် ဆုံတွေ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်မှု အ၀၀ကို တာဝန်ယူစီမံ ဆက်သွယ်ဆောင်ရွက်ပေးသူ  မာမီအေး အားသွားရောက်တွေ့ဆုံကာ အမှောင်ခန်းထဲတွင် သူမနှင့် ပျော်ပါးခဲ့သူ နေမိုးကို မနက်ဖြန်တွင် အထူးအော်ဒါယူကာ တစ်ရှိုးစာ ထပ်မံပျော်ပါးလိုကြောင်း ပြောဆိုခဲ့လေသည်..။

“  မနက်ဖြန် နေမိုးအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ဘူး ၊ တစ်ခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လာပျော်ချင်ရင်တော့ ရနိုင်လိမ့်မယ်… ”

“  ကျမက နေမိုးဆိုတဲ့လူနဲ့ပဲ ပျော်ချင်တာ ..။ သူအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့ မဟုတ်ပေမဲ့ စပါယ်ရှယ် အော်ဒါလုပ်ပြီး ချိန်းလိုက်လို့ မရဘူးလား..၊ မနက်ဖြန် မရရင်တောင် သန်ဘက်ခါ ပေါ့…. ”

“  ဟာ..အဲဒါလဲ မရနိုင်ဘူးလေ..၊ မာမီတို့ဆီမှာက ကောင်လေးတွေကို တစ်ပတ်တစ်ခါပဲ အလုပ်လုပ်ရပြီးတော့ ၊ အလှည့်ကျ နားနေနိုင်အောင် စီစဉ်ထားတာ..ညီမရဲ့..၊ ဒီအလုပ်က အားပြည့်လန်းဆန်းနေဖို့ လိုတယ်မဟုတ်လား..၊ ခြောက်ရက်နားထားပြီး အားအပြတ် ပြန်ပြည့်နေမှ ဧည့်သည်မိန်းမတွေ အရသာကောင်းကောင်း ခံစားရအောင် အလုပ်လုပ်ပေးနိုင်မှာပေါ့..ညီမကြီးရယ်..၊ နေမိုးနဲ့ ရှင်တကယ်ပျော်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်အပတ် တနင်္လာနေ့အထိ စောင့်ရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အနည်းငယ်တွေပြီး စဉ်းစားနေသည် ။ တစ်ပတ်ကြီးများတော့ သူမအနေနှင့် မစောင့်လို ။ မိမိနှင့် တစ်ရုံးတည်း အတူတူ အလုပ်လုပ်နေသည်မို့ နေမိုးကို မိမိဖာသာ အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ပျော်ပါးလို့ ရနိုင်ကြောင်း စဉ်းစားမိသည် ။

“  ကောင်းပါပြီ…။ ဒါဆိုလဲ ကျမစောင့်လိုက်မယ် ..နောက်လာမဲ့ တနင်္လာနေ့မှာ သူနဲ့တွေ့ချင်တယ်.. ”

“  ဒါဆိုရင် စရံတော့ ပေးသွားရလိမ့်မယ်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မာမီအေးတောင်းသော စရံငွေကို ပေးချေပြီးနောက် အငှါးလင်များနဲ့ ပျော်ပါးရာမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည် ။အိမ်သို့ပြန်ရောက်သောအခါ နေမိုးနှင့် လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ပုံများကို ပြန်သတိရနေသည်..။ ထိုနေ့ညက ဒေါ်ထားထားစိုးသည် မမက်စဖူး ကာမစပ်ယှက်ခံရသည့် အိပ်မက်ကို မက်သည်.။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူမနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခဲ့သူကလည်း နေမိုးပင် ဖြစ်နေပါသည်..။

နောက်တစ်နေ့နံနက် ရုံးသို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နေမိုးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူသလိုလို ၊ ရှက်ရွံ့သလိုလို ဖြစ်နေသည် ။  နေမိုးမှာလည်း အတော်ပင် နေရခက်နေသည်..။  နှစ်ယောက်စလုံးပင် အရင်နေ့ ညနေပိုင်းက ရက်ရက်ရောရော ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြပုံများကို ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ နေကြသည်..။ နေမိုးအနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို ကြည့်မိတိုင်း မိမိမြင်ခဲ့ တွေ့ခဲ့ အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ခဲ့လေသော ရင်သားတင်သား ပေါင်လုံးပေါင်တန်များကို အထင်းသား အရှင်းသား ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်လာလျက် လီးမှာလည်း မတ်ခနဲ တန်းခနဲ တောင်ကာနေရသည် ..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့လည်း နေမိုးကို ကြည့်မိလေတိုင်း မိမိကို တက်ခွလိုးခဲ့ပုံများ နှင့် နေမိုး၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီးကို မြင်ယောင်ကာ အဖုတ်ထဲမှာ စိုစိစိ ၊ ဖင်ပေါက်က ယားသလိုနှင့် အရမ်းကို နေရခက်နေသည် ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောရမည်ကိုပင် ရွံ့တွန့်တွန့် ဖြစ်ကာနေကြသည်..။ လူချင်းမတွေ့ဖူးပဲ မိဘဆွေမျိုးများ စေ့စပ်ပေးမှုကြောင့် ညားခဲ့ရသော ဇနီးမောင်နှံတွေလို မင်္ဂလာဦးညလွန်မြောက်ကာ နောက်တစ်နေ့ တွင်ခံစားရသော ခံစားမှုမျိုး နှင့် အတော်ပင် ယင်းထ နေကြသည်..။

နေမိုးတို့လို အငှါးလင်များတွင် မိမိတို့ စပ်ယှက်ဖျော်ဖြေပေးခဲ့ဖူးသည့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးများနှင့် မတော် တဆ အပြင်ဘက်တွင် တွေ့ဆုံမိလျင် မသိလိုက် မသိဖာသာ နေပေးရသော စည်းကမ်းရှိသည်..။  ဧည့်သည် အမျိုးသမီးများကလည်း မိမိတို့နှင့် လိုးဖူးသော အငှါးလင် တစ်ယောက်ယောက်ကို အလုပ်နေရာ မဟုတ်သော အခြားတစ်နေရာတွင် တွေ့ဆုံမိပါက မသိသလို ခပ်တည်တည် နေကြတာများသည်..။

ပြောရလျင် အငှါးလင်များနှင့် ပျော်ပါးကြသူ အမျိုးသမီးများသည် အလုပ်နေရာတွင်သာ တွေ့ဆုံပျော်ပါးကြသည်မှလွဲပြီး အပြင်အပတွင် အသိအကျွမ်းဖြစ်သွားကြမှု ရှားပါးသည်..။ ယခု ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ နေမိုး၏ အထက်အရာရှိ ဖြစ်နေလေရာ နေမိုးမှာ ခါတိုင်းလို ဆက်ဆံ ပြောဆိုရကောင်းနိုး ၊ မသိသလိုပဲ ခပ်တည်တည် နေရကောင်းနိုးနှင့် အခက်တွေ့နေရလေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် နေမိုးနှင့် သီးသန့် တွေ့ဆုံနိုင်ရန် ချိန်းဆိုဖို့ စိတ်ကူးရှိသော်လည်း ဘယ်ကဘယ်လို စတင်ကာ အချိန်းအချက် လုပ်ရမည်ကိုတော့ စဉ်းစားမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူမသည် ရာဂရမက် ထန်ပြင်းပြီး လိုအင်ကြီးမားသော မိန်းမ တစ်ယောက်ဖြစ်သော်လည်း ဆိတ်ကွယ်ရာ လူသူကင်းဝေးရာတွင်သာ အရှက်အကြောက်မရှိ ကာမအရသာကို  အပီအပြင် ခံစားမည် ၊ လူရှေ့သူရှေ့တွင်တော့ ပိပိပြားပြား ၊ အရှက်အကြောက် ကြီးသော ဂုဏ်သရေရှိ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်အနေဖြင့်သာ နေထိုင်သွားလာသည် ။ အခု သူမ၏ တန်ဖိုးထားရသော ရာထူးဂုဏ်သိမ် အမှတ်အသားဖြစ်သော ရုံးနေရာတွင် မိမိ၏ လက်အောက်မှ စာရေးလေးကို အငှါးလင် အဖြစ် သဘောထားကာ အချိတ်အဆက်ပြုလုပ် ပြောဆိုဖို့ရာမှာ အတော်ဝန်လေး ခက်ခဲရသည်..။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် ကုန်ဆုံးသွားသည်..။  နောက်တစ်နေ့တွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုံးအလုပ်ဖြင့် အပြင်သို့ သွားနေရပြီး ရုံးသို့ ညနေ ရုံးဆင်းကာနီးလောက်မှ ပြန်ရောက်ရာ သူမနှင့် နေမိုး တွေ့ရုံမြင်ရုံမျှလောက်သာ ရှိခဲ့သည်…။  နောက်တစ်ရက်မှာလည်း ရုံးအလုပ်များ ပုံကျကာ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့ရပြီး နေမိုးနှင့် တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် ပင် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဖြစ်ခဲ့ရပေ..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကာမရမက်စိတ်များမှာ ရက်ကြာလာသည့်အခါ လျှော့ကျခြင်း မရှိပဲ ထန်ပြင်းမြဲ ထန်ပြင်းနေသည်..။

ဒီလိုနဲ့ သောကြာနေ့တွင်တော့ နေမိုးကို မဖြစ်ဖြစ်အောင် ချိန်းဆိုကာ ညနေပိုင်းတွင်  အတူတူ တစ်နေရာရာ သွားပျော်ပါးရန် ဒေါ်ထားထားစိုး ကြံစည်စိတ်ကူးမိတော့သည်..။ ပါးစပ်နှင့် ပြောဆိုဖို့ ဝန်လေးသောကြောင့် စာတစ်စောင် ကြိုတင်ရေးထားသည်..။ နေမိုးကို အမှတ်မထင် အသာ စာပေးပြီး အချိန်းအချက် ပြုလုပ်ရန်ဖြစ်သည်..။ အကြံကကောင်းသော်လည်း ထိုနေ့တွင် နေမိုးတစ်ယောက် ရုံးမတက်ပဲ ခွင့်ယူသောကြောင့် ဘယ်လိုမှ အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခဲ့ရပေ..။ သည်ကောင်လေး ဘာလို့များခွင့်ယူတာပါလိမ့်..၊ အငှါးလင်အဖြစ် နေ့ဘက် အလုပ်များ သွားလုပ်နေရောလားဟုပင် ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးမိလေသည်..။ 

သို့သော် နေမိုး အလုပ်ရှင် မာမီအေးက ( ယောက်ျားထိန်းဟု ခေါ်ရမည်လား  မသိ )  နေမိုးသည် တနင်္လာနေ့ တစ်ရက်သာ အလုပ်လုပ်သည်ဟု ပြောထားသည့်တိုင် ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ သို့လောသို့လော အတွေးများဖြင့် စိတ်မောနေရတော့သည်..။ နောက်နေ့များမှာတော့ စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ကျသဖြင့် သူမ မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ စိတ်လျှော့လိုက်ပြီး တနင်္လာနေ့ကျမှသာ ဒီငနဲ လိုးတာ အပီခံပစ်လိုက်တော့မည်ဟု စိတ်ထဲ တေးမှတ်ထားလိုက်သည်..။ 

နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်ထားထားစို အားခဲ မောင်းတင်ကာ စောင့်ဆိုင်းနေသော တနင်္လာနေ့ညနေပိုင်း သို့ရောက်လာလေတော့သည်..။

.....................................................................................................................................

တနင်္လာနေ့ညနေ ရုံးဆင်းတာနဲ့ ကျမလည်း အိမ်ကို အမြန်ပြန်ပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားတွေ လဲလှယ်ဝတ် ဆင်ပြီး နေမိုးနဲ့ ပျော်ပါးဖို့ ထွက်လာခဲ့ပါတယ်.။ နေမိုးအလုပ်လုပ်တဲ့ နေရာကို ၅ နာရီခွဲတိတိမှာ ကျမရောက်တယ်.။ တစ်ရှိုးစာအတွက် ကျန်ငွေကို ချေပြီးတာနဲ့ ပျော်ပါးမယ့်အခန်းထဲကို တစ်ခါတည်း တန်းသွားလိုက်တယ်..။  အစတုန်းက လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိမဲ့ အခန်းတစ်ခန်းကို ယူမယ်လို့ပဲ စိတ်ကူးမိပါသေးတယ်..။  ဒါပေမယ့် ကျမ ဒီမှာလာပြီး အရသာခံတိုင်း အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ရွေးချယ် အသုံးပြုခဲ့တာမို့ ၊ အခြားအလင်းရောင်းရှိမယ့် အခန်းတစ်ခုခု ယူလျင် ဖီလင်လာသင့်သလောက် မလာမှာကို စိုးလို့ပါ..။  ခါတိုင်း ပျော်ပါးနေကျ အမှောင်ခန်းကိုပဲ ယူလိုက်တယ်..။  

နေမိုးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင် မာမီအေးကလည်း ကျမအတွက် အထူးအမှောင်ခန်းကိုပဲ ကြိုတင်ဖယ်ထား စီစဉ်ပေးထားတာဆိုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့..။ အမှောင်ခန်းဆိုပေမယ့် လိုအပ်ရင် မီးဖွင့်လို့ရတာပဲ..။ အထဲရောက်တဲ့ အခါ ကြိုက်တဲ့အချိန် မီးဖွင့်နိုင်တယ်..။ မှောင်ထဲမှာ ပျော်ချင်ရင်လဲ ရတယ်..။ ကဲ….ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..။

ကျမဟာ ဒီအထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လာပြီးစပ်ယှက်ပျော်ပါးခဲ့တာဟာ အခု ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်တော့ပါဘူး.။ ခြောက်ခါလောက်ကို ရောက်ဖူးပြီးပါပြီ ။ အထာကျနေပြီလို့တောင် ဆိုနိုင်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုတစ်ခေါက်လောက်  တစ်ခါမှ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုတာမျိုး အရင်က မကြုံခဲ့ရဘူး ။ အိုလေ….ပြီးခဲ့တဲ့ တနင်္လာနေ့က အမှတ်မထင် နေမိုးလိုးတာခံခဲ့ရ ၊ နေမိုးဟာ အငှါးလင်တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ်လုပ်နေမှန်း သိခဲ့ရတဲ့ အချိန်ကစပြီး တစ်ပတ်လုံးလုံးကို ကျမစိတ်တွေ အနည်းနည်းအဖုံဖုံ လှုပ်ရှားနိုးကြွနေခဲ့တာပါ ။  နေမိုးနဲ့ လိုရမှာကို အရမ်းတမ်းတ လိုလားနေခဲ့တာပါ ။ ဒီနေ့တော့ အဲဒီတမ်းတစိတ်တွေဟာ အပြင်းထန်အနိုးကြွဆုံးပေါ့…..။

အမှောင်ခန်းထဲကို မဝင်ခင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ရတဲ့အခန်းငယ်လေးထဲရောက်သွားတာနဲ့ကျမဟာ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားလာပါပြီ ။ ကျမအဖို့ ကိုယ်သိကျွမ်းနေတဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့ လိုးရမှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါပဲ..။ အရင်က ဒီမှာလာပြီး အငှါးလင်တွေနဲ့ ပျော်ပါးစပ်ယှက်ခဲ့ဖူးပေမယ့် သူတို့ကို ကျမ လုံးလုံးမသိခဲ့သလို ၊ သူတို့ကလဲ ကျမကို မသိခဲ့ပါဘူး..။ ဒီနေ့လိုးကြမယ့် နေမိုးကတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိနေကြတယ်လေ..။  စိတ်လှုပ်ရှားရမက်ထန်တဲ့အခါ ဝဖြစ်လေ့ရှိတဲ့အတိုင်းပါပဲ ၊ ကျမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီး မို့ဖောင်း အရည်စို ရွှမ်းအိနေသလို နို့အုံကြီးတွေ တင်းမာပြီး နို့သီးတွေ စူတက်ကော့ထောင်လို့ နေကြပါပြီ..။

ကျမဟာ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ခွာချပစ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမနို့ကြီးတွေဟာ အရမ်းတင်းမာနေတာကြောင့် ရင်ဘတ်တောင် ကျိန်းတိန်းတိန်း အေးတေးတေးဖြစ်နေပါတယ်..။ နို့သီခေါင်းဟာလည်း တင်းမာပြီး ကော့ချွန်ထောင်တက်နေတာ အောင့်သလိုလိုတောင်  ရှိနေလေရဲ့ ။  ဟော….အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့ ဘောင်းဘီခွကြား အသားနေရာဟာ ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက ယိုစိမ့်ထွက်တဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေနဲ့ အပြတ်ကို စိုရွှဲနေပါရောလား..။ ရေဆွတ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ..။ ကျမဟာ ရှမ်းတရုတ်ကပြားမမို့ စောက်ရည်အထွက်များပါတယ်..။  ကာမစိတ်ထန်ပြင်းတဲ့အခါတွေမှာ စောက်ရည်အတော်ကို ထွက်ပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အခုလို အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွကြားနေရာတစ်ခုလုံး ( အရည်ညှစ်ယူရင်တောင် ရနိုင်လောက်အောင်) ရွှဲရွှဲစိုသွားတာမျိုးတော့ မဖြစ်သေးပါဘူး..။

အင်း …နေမိုးကတော့ ကျမကို တကယ် နှာထန်ရမက်ကြွအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ယောကျ်ားပါပဲ ။  သူလိုးတာတောင် မခံရသေးဘူး..။ ကျမ အရည်တွေ အရမ်းကိုထွက်ပြီး ကာမဆိပ်လည်း အပြတ်ကို တက်နေပါပြီ..။ သူနဲ့လိုးကြရရင်တော့ ဘယ်လိုများနေမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်ရုံနဲ့ ကြက်သီးများတောင် ထမိပါရဲ့..။  အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ခွာပြီးတာနဲ့ ကျမဟာ အလိုးခံရမယ့် အမှောင်ခန်းထဲကို အသာပဲ လျှောက်လှမ်းဝင်လာခဲ့ပါတယ်..။  ဒီအခန်းထဲမှာ မကြာခင် ကြုံတွေ့ခံစားရတော့မယ့်ကာမအရသာကို တွေးကြည့်ရင်း ဒူးတောင် မခိုင်ချင်သလို ဖြစ်လာရတယ်..။ အခန်းထဲမှာတော့ ဘာမီးမှ မထွန်းထားတာကြောင့် ပိန်းပိတ်အောင် မှောင်လို့နေပါတယ်..။

ဒီအခန်းအထာကို အကျွမ်းဝင်ပြီးသားမို့ ခုတင်ရှိရာကို အလွတ်ပဲ လျှောက်လှမ်း အရောက်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်..။ ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း ၊ အခန်းထဲကို လျှောက်လှမ်းဝင်လာမယ့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို နားစွင့်နေလိုက်တယ်..။  ကျမရဲ့ ဘယ်ဖက်လက်ကို ခုတင်ဘောင်မှာရှိတဲ့ မီးခလုတ်ပေါ် အသင့်တင်ထားလိုက်တယ်..။

အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ ခြေသံကိုကြားရတာနဲ့ ခလုတ်ကိုနှိပ်ပြီး မီးဖွင့်လိုက်မယ်..။ ပြီးတော့ မီးရောင်အောက်မှာ နေမိုးနဲ့ ကျမ အပီပြင်ကို ဖိုက်ပစ်လိုက်မယ်..။

ဒီအပတ်တနင်္လာနေ့မှာတော့ ကျနော်အလုပ်နေရာကို ခပ်စောစောပဲ အရောက်သွားခဲ့တယ်..။ ရောက်တာနဲ့ မာမီအေးက ကျနော့်အတွက် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် အလုပ်ရှိတယ်..။ တစ်ရှိုးစာအော်ဒါလို့ ပြောတာကြောင့် ကျနော်လည်း အမှောင်ခန်းထဲကို အဝင် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးတွေ အဝတ်အစားချွတ်ထားခဲ့ရတဲ့ အခန်းလေးထဲကို ချောင်းကြည့်နိုင်တဲ့ ချောင်းကြည့်ပေါက်နားမှာ အသင့်သွားစောင့်နေတယ်..။  ဧည့်သည်မိန်းမ အဝတ်ချွတ်ပြီး အမှောင်ခန်းထဲ ရောက်သွားမှ ကျနော်က ဝင်ရမှာကိုး..။ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့  လူမတွေ့ရဘူး..။ ဧည့်သည်မိန်းမ မရောက်သေးဘူး.လေ…။  ဒါကြောင့် ကျနော် အသာပဲ ထိုင်စောင့်နေတယ်..။ ထိုင်မိလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သန်းဝင်း ရောက်လာတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ..မင်းအမှောင်ခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရှိတယ်ဆို.. ”

သန်းဝင်းကမေးလို့ ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်..။

“  ငါတော့ ဒီနေ့ အလုပ်မဖြစ်သေးဘူးကွ..၊ မင်းကတော့ အခုရောက် အခုအလုပ်ဖြစ်နဲ့ တယ်ဟုတ်ပါလား..၊  မင်းဖိုက်ပေးရမဲ့ ဆော်ကော ရောက်ပြီလား.. ”

“  စောစောကကြည့်တုန်းကတော့ မရောက်သေးဘူးကွ… ”

“  မရောက်ဘူးဆိုတာနဲ့ မင်းကထိုင်နေရလားကွာ..၊  အသာစောင့်ကြည့်နေပေါ့..၊ ဒါမှ သူရောက်ကိုယ်ရောက် အထဲကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဝင်နိုင်မှာလေ..မှန်း ငါကြည့်ပေးမယ်.. ”

သန်းဝင်းက ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ အသာကြည့်တယ်..။ ကျနော်ကတော့ အသာပဲ ဆက်ထိုင်နေတယ်..။ အရင်ပတ်တုန်းက ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ အပီဖိုက်ခဲ့ကြရပုံတွေ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်..။ ဒီအပတ်လည်း ဒေါ်ထားထားစိုးနဲ့ ပြန်ဆုံ၇ရင်ကောင်းမှာ ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုပြန်ဆုံဖို့ဆိုတာကလည်း သိပ်ကိုခက်ပါတယ်လေ…။

“  ဟော…လာပီဟေ့….ဟာ…အရင်ပတ်က မင်းနဲ့ငါ တစ်လှည့်စီ ချပေးခဲ့ကြတဲ့ ဆော်ကြီးပါလားကွ…တောက်မိုက်တယ်ကာ…အယ်နေတာပဲ…ဟီး…. ”

ခဏကြာတော့ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ သန်းဝင်းရဲ့ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံကို ကြားရတယ်..။ ကျနော့်ရင်ထဲ အတော်ကို လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားတယ်..။

ဒါဟာတကယ်ပဲလား..။ အခု ကျနော် အထူးအမှောင်ခန်းထဲမှာ လိုးပေးရမယ့် ဧည့်သည်အမျိုးသမီးက  ဒေါ်ထားထားစိုးပဲလား..။ သန်းဝင်းဆိုတဲ့ကောင်က လူနောက်..။ သူပြောတာ အတည်ယူလို့ ရတာမဟုတ်ဘူး..။ ဒါကြောင့်သူ့ကို အသာတွန်းဖယ်ပြီး ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ အဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လို့ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပါပြီ။ မို့ထွားတဲ့ ရင်သားဆိုင်ကြီးတွေ ၊ ကားအိတဲ့ တင်သားကြိးတွေ..၊ တုတ်ဖြိုးတဲ့ ပေါင်တန်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေ ၊ အိုး…မြင်ရတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အချိုးအဆက်တွေကတော့ အားပါးပါးလို့ ပြောရအောင်ကို စိုပြေထွားကြိုင်းလှပါတယ်..။ ဟော….ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ အထူးအမှောင် ခန်းထဲကို လှမ်းဝင်သွားပြီး ကျနော်ဝင်လိုက်သွားဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ်..။ အထဲရောက်ရင် …၊ ဟား…တွေးလိုက်တာနဲ့တောင် ဖီလင်တွေ အရမ်းရလာပြီ..။

“  ဟိုဆော်ကြီးပဲကွ…ဒါကြီး ဖြူဖြူတောင့်တောင့်၊ နှာကလည်း ထန်ထန်နဲ့ လိုးရတာ ဂွတ်ရှယ်ပဲကွ..။ ကိုင်းဟေ့..ဒီတစ်ပတ်လည်း ဟိုအရင်ပတ်တုန်းကလို မင်းတစ်လှည့် ငါတစ်လှည့် ဖိုက်ကြရအောင်ကွာ..။ မင်းအခု အရင်သွားဆော်နှင့်..ငါမာမီအေးကို သွားပြောပြီး တစ်လှည့်ဝင်ချမယ် ဟုတ်လား.. ”

ကျနော် ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ မျက်လုံးခွာလိုက်တော့ သန်းဝင်းက ပြောတယ်.။ ကွိုင်ပဲဗျာ..။ ကျနော် ဒေါ်ထားထားစိုးကို တစ်ရှိုးစာ ( ၃ နာရီ ) အချိန် အကုန်လုံးကို အပြတ် လိုးပစ်ချင်တာ..။ အခု သန်းဝင်းက တစ်လှည့်ဝင်ဖိုက်မယ် ဆိုတော့ အခက်ပဲ..။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် သန်းဝင်းကို တစ်လှည့်ပေးလိုစိတ် မရှိဘူး..။ ဒါပေမယ့် အပြတ် ငြင်းပစ်လိုက်ဖို့ကလဲ မသင့်ဘူးလေ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူ့အတွက် လိုးရမယ့်အလုပ်မှာ ကျနော့်ကို အစားဝင်ပေးဖို့ခေါ်ခဲ့တာကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးခဲ့ရတာမဟုတ်လား..။ သူ့ကျေဇူးရှိတယ်လေ. ။ ကျနော့်အလှည့်ကျတော့ ကပ်လို့ မဖြစ်ဘူး…။ 

ဒါကြောင့် မငြိမ့်ချင်ငြိမ့်ချင်နဲ့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရတယ်..။ သန်းဝင်းလည်း ခပ်မြူးမြူးပဲ လျှောက်လှမ်းထွက်သွားတယ်..။ သူ့ကြည့်ရတာ ဒေါ်ထားထားစိုးကို လိုးရတာ သိပ်သဘောကျနေပုံပဲ..။ ဟုတ်မှာပါပဲလေ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးလို ရုပ်ကလဲ ချော ၊ ငယ်ကလည်း ငယ်.. လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြူဖြူတောင့်တောင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို လိုးရတာ ဘယ်ယောကျ်ား မကြိုက်ပဲ နေမှာလဲ..။ ကျနော့်ကိုပဲ ကြည့်လေ….ဒီမိန်းမကို မြင်ရကတည်းကကို လိုးချင်နေခဲ့တာ ။ သန်းဝင်းထွက်သွားတော့ ကျနော်လည်း အဝတ်အစားတွေ အမြန်ဆုံးချွတ်ပြီး အထူးအမှောင်ခန်းထဲကို ချက်ချင်းပဲ လှမ်းဝင်လိုက်ပါတော့တယ်..။ အခန်းထဲမှာ  မှောင်မဲနေတာဆိုတော့ ဘာမှ မမြင်ရပါဘူး ။ ဒါပေမယ့် အခန်းထဲက ခုတင်ပေါ်မှာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ ရှိနေမယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျနော် သိနေတယ်လေ ။ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီး မကြာခင် ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်တော့မှာ မဟုတ်လား ။

နို့ကြီးတွေကို အပီကို ဆွဲပစ်လိုက်မယ် ။ စောက်ပတ်ကြီးကိုရော ၊ ဖင်ပေါက်ကိုပါ အပြတ်ကို လိုးပစ်လိုက်မယ်..။ ကျနော်ဟာ ခုတင်ရှိရာကို ခြေလှမ်း ကြဲကြဲနဲ့ အမြန်ဆုံးရောက်အောင် လျှောက်လှမ်း ချည်းကပ်သွားပါတယ်..။ ခြေသုးံလှမ်းပြည့်အောင်တောင် မလှမ်းရသေးဘူး ။  ချောက် ခနဲ ခပ်တိုးတိုးအသံကလေးနဲ့ အတူ အခန်းထဲမှာ မီးထိန်ထိန်လင်းလို့သွားပါတယ်..။ ရုတ်တရက် မမျှော်လင့်ပဲ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာကြောင့် ကျနော် ခြေလှမ်းတုံ့ ရပ်သွားတယ်..။ မှောင်မဲနေတဲ့ နေရာမှာ မီးရောင်လင်းထိန်လာတာမို့ ကျနော့် မျက်လုံးတွေလည်း ပြာဝေပြီး ချက်ချင်း ဘာကိုမှ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်နိုင်သေးဘူး..။ မျက်တောင်ကို လေးငါးချက်လောက် ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ် လုပ်လိုက်တော့မှ အလင်းရောင်မှာ အသားကျပြီး မြင်နိုင်တွေ့နိုင်လာပါတော့တယ်…။

............................................................................................................................................

ကျမဟာ မျက်စေ့တွေကို စုံမှိတ်ပြီး ရမက်ထန် စိတ်လှုပ်ရှားစွာပဲ အမှောင်ခန်းထဲက ခုတင်စောင်းမှာ အသာထိုင်ရင်း အထဲကို ဝင်လာမည့် နေမိုးရဲ့ ခြေသံကို စောင့်လင့်နေတယ်..။ မှောင်နေရာက ရုတ်တရက်ကြီး မီးလင်းထိန်သွားရင် မျက်စေ့တွေ ပြာဝေပြီး မသဲမကွဲဖြစ်သွားမှာကို ကြိုတင်ပြင်ဆင် ကာကွယ်တဲ့ အနေနဲ့ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားတာ ။ နေမိုးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး လီးချောင်းကြီး အတောင်သားနဲ့ ဒီအခန်းထဲ ဝင်လာမှာကို ကျမသိတယ်လေ..။ မီးဖွင့်လိုက်လို့ အလင်းရောင် လင်းထိန်လာတာနဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျကျနန ပီပီပြင်ပြင် မြင်ချင်ကြည့်ချင်လို့ ခုလိုလုပ်ထားတာ..။ အရင်အပတ်တုန်းက သူနဲ့ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးခဲ့ရပြီးပြီဖြစ်ပေမဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျမ သေသေချာချာ မကြည့်ရသေးဘူး..။ ဒီနေ့တော့ အားရအောင် ကြည့်မယ် ။ စိတ်ကြိုက်လည်း အီစိမ့်နေအောင် အလိုးခံမယ်..။

ဟော….။

အထဲကို ဝင်လာတဲ့ ခြေသံကြားရပါပြီ ။ ခြေသံကြားရတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမလည်း အသင့်လက်တင်ထားတဲ့ မီးခလုတ်ကို ဆတ်ခနဲ ဖိပြီး ဖွင့်လိုက်တယ်….။

“  ချောက်.. ”

မီးခလုတ်ဖွင့်လိုက်တဲ့ အသံပေါ်လာတာနဲ့ ကျမလည်း မှေးမှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတွေကို အသာပဲ ဖွင့်လိုက်တယ်..။

ဟော….နေမိုးတစ်ယောက် ခုတင်နဲ့ ခြေလှမ်း သုံးလေးလှမ်းလောက်အကွာမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကြီး ရှိနေတာ ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ရပါပြီ ။ ကျမ မျက်လုံးတွေဟာလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ပေါင်ကြားက လီးချောင်းကြီးဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ အင်း….သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကျမကို အဆွဲဆောင်နိုင်ဆုံးက အဲဒီ လီးကြီးပဲ မဟုတ်လား..။ အမယ်လေး…လေး….၊ တကယ့်ကို ကြီးတဲ့ လီးကြီးပါပဲ..ရှင်…၊ အားလည်း အားရစရာကြီး…။ ကျမ စိတ်အထင်တော့ လီးချောင်းကြီးရဲ့ အရှည်က ရှစ်လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ကို ရှည်မလားပဲ…။ လုံးပတ်ကတော့ ကျပ်လုံးထက်တောင် ပိုတုတ်သေးတယ်…။ အသည်းယားစရာ အကောင်းဆုံးကတော့ လီးထိပ်ဘက်ပိုင်းက ဒစ်ပြဲကြီးပါပဲ…။ အရေပြားလှီးဖြတ်ထားတာကြောင့် ဒစ်ကြီးဟာ အော်လန်ကြီးလို ပြဲအာလန်နေတယ်…။ လီးဒစ်ရဲ့ အရှည်ကလည်း သုံးလက်မနည်းပါး ရှိတာကလား..။ နီရဲ ပြဲအာလန်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ မီးရောင်အောက်မှာ လက်လက်တောက်ပြောင်လို့ …။ 

ပြီးတော့ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်မှန်းတော့ မသိပါဘူး..၊ သူ့ငပဲကြီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါနေသေးတယ်..။ ကျမကို လီးတော့ပြီး နှုတ်ခွန်းဆက်စကား ပြောနေတဲ့ အသွင်မျိုး…။ အင်း…သူ့လီးချောင်းကြီးဟာ ကျမရဲ့ အသွေးအသားတွေနဲ့ ထိတွေ့ရင်းနှီးပြီးသားမို့ အခုလည်း ထပ်ပြီးစားချင်လို့ ငေါ့ ငေါ့ပြနေတာ ထင်ပါရဲ့..။ သူကတော့ ကျမကို ချက်ချင်း မြင်ပုံမရဘူး..။ ရုတ်တရက် လင်းထိန်လာတဲ့ မီးရောင်မှာ မျက်စေ့ ကျင့်သားမရပဲ ပြာဝေနေပုံပါပဲ..။ ဒါကြောင့် ကျမက ထိုင်နေရာက ထပြီး သူ့ကို လက်တွဲခေါ်လိုက်ရတယ်..။

“  လာ….ဒီမှာ… ”

လက်တစ်ဘက်နဲ့ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာရင်း ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ပေါင်ခွကြားက မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲကလိမိတယ်…။ လီးကြီးက ရှည်ရုံ ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး..။ မာတာလည်း အပြတ်ကို မာနေတာပဲ..။ ဒါကြောင့်လည်း အရင်အပတ်တုန်းက သူလိုးတာခံရင်း ကျမ ကာမအရသာတွေ ကောင်းကောင်းခံစားခဲ့ရတာပေါ့….။ အခုလည်း အဲဒီ ဖီလင်မျိုး ခံရအုန်းတော့မယ်…။ ကျမလေ အရမ်းကို နှာထန်နေပါပြီ…ရှင်…။  ဒါကြောင့် ခုတင်နားရောက်တာနဲ့ သူ့ကို ချက်ချင်းပဲ ခုတင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်တယ်..။ 

သူ ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားတာနဲ့ ကျမလည်း ချက်ချင်းပဲ သူ့ဘေးမှာ ဒူးတုတ်ချပြီး လီးချောင်းကြီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တော့တာပါပဲ…။ ကျမဟာ အငှါးလင်တွေနဲ့ ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် သူတို့ရဲ့လီးတွေကိုတော့ စုပ်မပေးခဲ့ပါဘူး..။ နေမိုးရဲ့ လီးကိုပဲ စုတ်ခဲ့တာ..။ ပြီးတော့ အဲဒီလို စုပ်ခဲ့ရတာကိုလည်း အရမ်းကို ဖီလင်ရနေတာ…။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့မှာတော့ သူ့အနေနဲ့ အထွေအထူး ပြောဆိုဆွဲဆောင်နေစရာကို မလိုတော့ပဲ လီးကို မြင်ရတာနဲ့ ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်မိတာပါပဲ….။

ဘယ်လောက်များ အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ အစုပ်ကြမ်းသလဲ ဆိုရင် သူ့လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး ကျမပါးစပ်ထဲ တစ်ခါတည်း အကုန်လုံးဝင်အောင်ကို သွင်းယူစုပ်ပစ်လိုက်တာ..။ကျမရဲ့ လင်တော်မောင် မနှစ်က သင်ပေးထားလို့ ကျမ လီးကောင်းကောင်း စုပ်တတ်ပါတယ်…။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့ရဲ့ လီးတန်ရှည်ရှည်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်အောင် စုပ်ပေးတတ်တာပေါ့..။ လီးမစုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမဆိုရင် ဘယ်ဒီလို လီးအကုန်ဝင်အောင် စုပ်နိုင်ပါ့မလဲ …ရှင်…။  သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးဆိုတာ ကျမရဲ့ အာခေါင်ကို ကျော်ပြီး လည်ချောင်းထဲအထိ တနင့်တပိုးကို ရောက်နေတာ…။

“  အားပါးပါး…ဟုတ်ပြီ စုပ်စမ်းပါ..၊ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးပါ…၊ မမ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကျနော် အပီ ရက်ပေးမယ်…..အား….ရှီး….ဟုတ်ပြီ…အဲဒီလို လျှာလေးနဲ့လည်း ကလိပေးတာ သိပ်မိုက်တာပဲဗျာ…၊   ..မမက လီးစုပ် အရမ်းကျွမ်းတာပဲ..ကိုး…. ”

ကျမ အားရပါးရ စုပ်ပေးတာကြောင့် နေမိုးဟာ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့ လူးလွန့်နေပါတယ်..။ လီးကို စုပ်ရင်း ဒစ်တစ်ဝိုက်ဆိုရင် နေမျိုးဟာ တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲကို ဖြစ်သွားတာပဲ..။

“  ဂွေးဥကို လည်း ကိုင်ဆော့ပေးပါအုန်း မမရယ်..၊ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ကိုင်ပွတ်ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ.. ”

နေမိုးက တောင်းဆိုလာတယ်..။ သူ့ကို ကျမက ပိုက်ဆံပေးခေါ်ထားတာ ဖြစ်ပေမယ့် လိုးကြတဲ့အခါမှာ ယောကျ်ားစေစားတာကို မိန်းမက လိုက်လုပ်ပေးရတာက သဘာဝပဲ မဟုတ်လား..။ ဒါကြောင့် သူခိုင်းသလို ကျမ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်..။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်း  သူ့ကို ဖီလင်တက် စိတ်ထ်ကြွအောင် လုပ်ပေးနေနိုင်တာကိုး…။ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း သူ့ဂွေးဥတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးတယ်..။ အသာပင့်မြှောက်ပေးလိုက်သေးတယ်..။  သူ့ဂွေးဥတွေက တွဲလည်း မတွဲဘူး ၊ အပေါ်တက်ပြီးတော့လည်း ကပ်မနေဘူး..။  မတွဲပဲ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ ပွတ်လို့ကိုင်လို့ အဆင်ပြေရုံပဲ..။ ကျမက လီးစုပ် ၊ ဂွေးဥကိုင် လုပ်ပေးနေတုန်း သူက ကျမ ပေါင်ကြားကို လက်လှမ်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်တယ်..။ အို….စောက်ပတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး..။ စအိုပေါက်ကိုလည်း မထိတထိ လှမ်းကလိနေသေးတယ်..။ ဒီလို အကလိခံရတော့ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ယားလာတယ်..။ ဖင်ထဲကလဲ  ယားလာတယ်..။

ကျမဟာ စိတ်ထထနဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးကို မဲပြီး အပီအပြင်ကို စုပ်ပစ်လိုက်မိတယ်..။သူက စောက်ပတ်ကို ပွတ်နေရာကနေ လက်နဲ့ညှပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်..။ ကျမ အဖုတ်ဟာ စိတ်ထနေချိန်ဆိုတော့ လေထိုးထားသလိုကို ဖူးရွ ဖောင်းကြွတက်နေတာကလား..ရှင်..။ ညပ်ပြီး ညှစ်ဆွဲလိုက်တဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေအကြားမှာ ကျမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား တစ်ဖက်ဟာ တစ်တစ်ပြီး ညှပ်ပါသွားတာ ဘယ်လိုခံလို့ကောင်းမှန်း မသိပါဘူး…။

ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးနေလို့ မတ်တောင် မာကြောနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးနဲ့ လိုးတာကို ခံချင်လာပါပြီ…။ လီးစုပ်လို့ ကောင်းလှပေမယ့် ဒီလီးနဲ့ လိုးတာ ခံရရင် ဒီထက်ပိုကောင်းမှာကို နားလည်တာကြောင့်  လီးအပီအပြင် ဆက်ပြီးစုပ်ပေးချင်သေးတဲ့ အာသာတွေကို ထိန်းချုပ်ပြီး လီးအစုပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်..။ ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကိုလည်း မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်နဲ့ ထုတ်ပေးလိုက်ရပါတယ်..။

လီးကို အစုပ်ကြမ်းလို့ သူ့စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ထွက်ကုန်မှာကိုလည်း ကျမက မလိုလားဘူးလေ..။ သုတ်ထွက်သွားတယ်ဆိုရင် ဘာပြောပြော သူ့လီးကတော့ အခုလောက် ဘယ်မာတောင်နေတော့မှာလည်း..။ ကျမကိုလည်း ချက်ချင်း ဘယ်လိုးနိုင်မှာလည်း..။ အချိန်နည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်တော့ သူ့လီးကို အနားပေးရအုန်းမှာပေါ့..ရှင်..။ ဒါမျိုး မဖြစ်ချင်လို့ လီးအစုပ်ကို ရပ်လိုက်တာပါ..။ ဆက်တော့ စုပ်ချင်သေးတယ်..ရှင့်…။

“  လီးစုပ်လို့ ၀ သွားပြီလား….မမ ”

ပါးစပ်ထဲက လီးကျွတ်သွားတဲ့အခါ သူကမေးတယ်..။  ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကိုလည်း လက်ချောင်းတစ်ချောင်း ဆတ်ခနဲ ထိုးထည့်လိုက်တာကြောင့် ကျမဖြင့် ရင်တောင် တုန်သွားရတယ်..။

“  အို ဟင့်……ဝတော့ ဘယ်၀ အုန်းမလဲ..၊ စုပ်ရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ခနရပ်လိုက်အုန်းမယ်..၊ နောက်လုပ်စရာတွေ လုပ်ရအုန်းမယ် မဟုတ်လား… ”

ကျမက သူ့ကို မျက်စလေးချီပြီး  ပြောလိုက်တယ်..။ ဒီလို ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြေဆိုလိုက်ရတာကလည်း အရသာတစ်မျိုးပါပဲ…။

“  ဒါဆို…ပက်လက်အိပ်လိုက်….. ”

“  တက်ချတော့မလို့လား….ဟင်. ”

“  မချသေးပါဘူး…. ”

ကျမလည်း သူပြောသလို ပက်လက်လှန်ပြီး ချက်ချင်းအိပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက တက်မချသေးဘူးဆိုတော့ ကျမအဖုတ်ကို ယက်ပေးဖို့ ပက်လက် အိပ်ခိုင်းတာမှန်း နားလည်ပါတယ်..။ ကျမကလည်း ဒီလို အဖုတ်ရက်ပေးတာကို  သိပ်ကို ကြိုက်ပေါ့.ရှင်…။ ဒီလို အဖုတ်ရက်ခံရတဲ့ ဖီလင်ကို ကြိုက်လို့လည်း အငှါးလင်တွေနဲ့ ပိုက်ဆံအကုန်ခံပြီး ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးနေတာပေါ့…။ ဒါကြောင့် ပက်လက်လှန်ရုံတင် မဟုတ်ဘူး…၊ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပါ ခပ်ကားကား အသင့်လုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူလည်း ကားသွားတဲ့ ကျမပေါင်ကြားကို မျက်နှာအပ်ချလိုက်တယ်..။ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမ စောက်ပတ် စပြီးထိမိတယ်ဆိုတာနဲ့  ကျမတစ်ကိုယ်လုံး ပွက်ပွက်ဆူပြီး ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထသွားစေလောက်တဲ့  အတွေ့ထူး အရသာကို စတင်ခံစားရတော့တာပါပဲ…။

ဒါကြောင့် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လှမ်းအုပ်ကိုင်ပြီး အဖုတ်ပေါ် မျက်နှာ ပိုကပ်မိအောင် ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူက လျှာထုတ်ပြီး ၊ ကျမစောက်ပတ်ကို တပျပ်ပျပ်မြည်အောင်ကို မရွံမရှာ ရက်ပေးပါတော့တယ်..။ ကျမဆိုတာ ကော့ပျံလန်တက်သွားရတဲ့ အထိ ဖီလင်တွေ တက်လာရတော့တာပါပဲ…ရှင်…။

“  အားပါးပါး…ရှီး…ကောင်းလိုက်တာကွာ…ရက်ပေး..ရက်လေ..၊ ဟင့်ဟင့်..စောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်အောင် ထိုးရက်ပေးစမ်းပါ…၊ အမလေးလေး…အား အား..အီး..အားအား ရှီး..အား. ”

ဒီတော့သူက အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက် ရက်ပေးနေရာက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်တယ်..။ အပေါက်ရှာရ ခက်နေလို့လား ၊ ဒါမှမဟုတ် ကျမကို မရိုးမရွဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ချင်လို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး..။ သူ့လျှာက စောက်ခေါင်းထဲကို ကျကျနန မဝင်ဘူး..ရှင့်…။ လျှာဖျားလေးသာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် တစ်ပြူတစ်ပြူ ဖြစ်နေတယ်…။

ဘယ်လောက် အနေရခက်မယ်ဆိုတာ စဉ်းစားသာကြည့်ပါတော့..ရှင်..။  ကျမ ဘယ်နေနိုင်တော့ မှာလဲ…၊ စိုစိုစွတ်စွတ် လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မဝင့်တဝင် တစ်ပြူတစ်ပြူ ရက်ထိုး ကလိပေးတာ ခံနေရတဲ့ ဟာပဲ…။ ပြီးတော့ စောစောက သူ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးခဲ့ရလို့ ရမက်ထန်ဖီလင်တက်နေတဲ့ အရှိန်နဲ့လည်း ပေါင်းပြီး ကျမဟာ ပြီး လုလု အနေအထားကိုတောင် ရောက်နေပြီ..။  အာသာရမက်တွေက  သိပ်ကိုပြင်းထန်နေတာကြောင့် ကျမဟာ ကာမအရသာကလွဲလို့ အခြားဘာကိုမှ စိတ်ထဲ မထားနိုင်တော့ဘူး..။ ဒါကြောင့် သူရက်ပေးကလိပေးနေတဲ့  ကျမစောက်ပတ်ကို ကျမကိုယ်တိုင်ပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ပါတယ်…။ အဖုတ်ဖြဲပေးလိုက်လို့ ဟပြဲပြဲဖြစ်ပြီး ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလည်း အထင်းသားပေါ်သွားတာပေါ့…။ သူ့အဖို့ လွဲချော်နေစရာ အကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး..။ လျှာထိုးထည့်စရာလည်း မခက်တော့ဘူးပေါ့…။

“  ဟင့်ဟင့်….အခေါင်းထဲကို လျှာထိုးကလိရက်ပေးလေ..၊ လုပ်စမ်းပါ…….ယား….အရမ်းယားနေပြီ..ထိုးစမ်းပါ..ရှင်ရယ်… ”

ပါးစပ်ကလည်း အငမ်းမရ ပြောဆိုတောင်းခံမိတယ်.။ ဒီတော့မှ ကိုယ်တော်ချောက သူ့လျှာကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ လျောခနဲဆို ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်..။ အောင်မလေးလေး….ကောင်းချက်ကတော့ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ…။ ကျမရဲ့ ဖင်ကြီးဆိုတာ မွေ့ရာပေါ်ကနေ တစ်ထွာလောက်ကြွတက်သွားအောင်ကို ကော့တက်သွားတာ..။ သူက ကျမရဲ့ ကားအိတင်းမောက်နေတဲ့ တင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးတွေနဲ့ မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် ထိုးသွင်း လှုပ်ရှားပေးတယ်..။ စောက်စေ့ကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ညှပ်ပြီး စုပ်ပေးသေးတယ်..။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လုပ်ရင်း စောက်စေ့ကိုပါ စုပ်ပေးတာမျိုး ပေါ့..ရှင်..။

သူမို့ လုပ်တတ်တယ်ရှင်..။ တကယ်ကို မိန်းကလေးတစ်ယောက် ကာမအရသာတွေ့ပြီး ဖီလင်အပြတ်တက်အောင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လုပ်တတ်တဲ့ လူပါပဲ..။ ဘယ်လိုကနေများ ဒီလောက် ပညာစုံအောင် တတ်နေတာပါလိမ့်…။

တစ်ချီချပြီး ခဏနားတုန်းကျမှ မေးကြည့်အုန်းမယ်…။ အခုလောလောဆယ်မှာတော့ သူကလိပေးနေတာတွေက ထိမိလွန်းတာမို့ ကျမဟာ ရင်ဖိုလှိုက်မော သွေးဆူရှိန်မြသော အရသာဖီလင်တွေ တနင့်တပိုးကြီး ခံစားရတာကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တက်တက်တုန်ခါပြီး ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်…၊ တစ်ခါ ပြီးသွားခဲ့ရပါပြီ…ရှင်…။

“  အား..အား…ကောင်းလိုက်တာကွာ…မင်း အဖုတ်ရက်ပေးတာ…သိပ်ကိုမိုက်တာပဲ…..အမလေး.လေး..မနေနိုင်တော့ဘူး… အား..အရမ်းယားနေပြီ…အား အား…ထွက်ကုန်ပြီ…အမလေး..လေး..စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ… အား အား အီး အိ..အီး….ကောင်းလိုက်တာ….ကောင်း….လိုက်..အား..အား…အား… ”

ပြီးသွားတာမှ တကယ့်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြီးသွားရတာ…၊ ကျမ စောက်ပတ်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်ကျတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေဆိုတာ များမှ များပဲ..။ တပွက်ပွက် ကို ထွက်ကျနေတာ..။ သူက အဲဒီ အရည်ကြည် ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို ရှူးခနဲ ရှူးခနဲ စုပ်မျိုယူပြီး တဂွပ်ဂွပ် နေအောင် သောက်ချနေတယ်..။ ပြီးတော့ ကျမစောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ ပြောင်စင်သွားအောင် ဝေ့ဝိုက် လျက်ပေးသေးတယ်..။ ကျမဟာ ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်းရင်း ဖီလင်ဆက်ယူနေမိတယ်..။

“  မမ..ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား… ”

အားရအောင် ရက်ပေးပြီးမှ ကျမပေါင်ကြားက ခေါင်းခွာပြီး မေးတယ်..။

“  အေးကွာ…မင်းက လိုးတောင် မလိုးရသေးဘူး…၊ စောက်ပတ်ရက်ပေးရုံနဲ့ ကို ပြီးသွားရတာ..၊  ကဲ မင်းလိုချင်တယ် ဆိုရင် လိုးလေ…ထားခံမယ်… ”

တစ်ချီပြီးသွားတယ် ဆိုပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့ လိုးတာမခံရသေးတဲ့ အတွက် ကျမ သိပ်အားမရနိုင်သေးပါဘူး..။ ဒါကြောင့် ပြောလိုက်တာ..။ သူကလည်းး သူပါပဲ..။ အထာပေါက်တာပေါ့..။

“  မမ ခံချင်တယ်ဆိုရင်တော့ လိုးပေးရမှာပေါ့…. ”

“  အံမယ်..သူကတော့ မလိုးချင်တဲ့ အတိုင်းပဲ..၊ ကဲ..ဘယ်လိုချချင်လဲ ပြော…. ”

“  မမ နည်းနည်း မောနေသေးတယ် မဟုတ်လား… ဒီတော့ အရင်ဆုံး အပေါ်ကနေပဲ တက်ခွပြီး လိုးမယ်.. ..ကြိုက်လား…. ”

“  အင်း….လုပ်လေ…လာ တက်.. ”

ကျမက ခေါင်းလေးငြိမ့် သဘောတူလိုက်တော့ သူလည်း ပက်လက်စင်းစင်းလေးရှိနေတဲ့ ကျမကိုယ်ပေါ် အလိုက်သင့် တက်ခွပါတော့တယ်…။

ပက်လက်စင်းစင်းလေးနဲ့ ပေါင်ကြီးတွေ ခပ်ကားကား အိပ်နေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်ပြိးတာနဲ့ ကျနော်က သူ့နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေး အစုံကို  ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပေးလိုက်တယ်..။ သူ့အဖုတ်ကို ခုနလေးတင် က ရက်ပေးထားခဲ့တာကြောင့် ကျနော့်ပါးစပ်မှာ သူ့စောက်ပတ်နံ့တွေ သင်းနေတယ်..။ ဒီလို  နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ် စုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ အဖုတ်နံ့ကို သူမ ပြန်ခံစားရမှာပါ..။ ဒါလည်း ကျနော်တို့ အငှါးလင်တွေရဲ့ နည်းပရိယာယ် တစ်ခုပေါ့..။

စောက်ပတ်ရက်ထားပြီးတဲ့ ပါးစပ်နဲ့  ကာယကံရှင် မိန်းမကို နှုတ်ခမ်းစုပ်ပေးပြီး သူ့အဖုတ်နံ့ သူပြန်ရအောင် သူ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့ အရည်ကြည်တွေ သူပြန်လျှာနဲ့ ထိမိရက်မိအောင် လုပ်ပေးရင် အဲဒီမိန်းမရဲ့ သွေးသားတွေ တစ်မျိုးတစ်မည် နိုးကြွ ရမက်ထန်လာတယ်..။ စွဲစွဲမက်မက်လည်း ဖြစ်တတ်တယ်..။ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ပြီး ခပ်မျှင်းမျှင်း စုပ်ယူရင်း ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ မို့ထွားတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို တစ်လှည့်စီ ဆုပ်နယ်ပေးသေးတယ်..။ကော့ထောင်တက်နေတဲ့ နို့သီးတွေကိုလည်း ဖျစ်ညှစ် ဆွဲဆိတ်ပေးတယ်..။

ဒါတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ..။  မတ်တောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးနဲ့လည်း သူမပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကြီးကို ထိလိုက် ထိုးလိုက် ပွတ်မိအောင် လုပ်နေသေးတယ်..။  နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပေးရာက အသာ လည်တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို မထိတထိ ဖွဖွလေး နမ်းပေးတယ်..။

ဒီမိန်းမ တစ်ချီ ပြီး သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်တာကြောင့် လျှော့ကျသွားတဲ့ ကာမစိတ်ကို ပြန်ပြီး အားကောင်း ထန်ပြင်းလာအောင် ဆွပေးမြှင့်ပေးတာပါ..။ သူမနှာထန် ရမက်ပြင်းလာမှ တက်ချတာ သူမအဖို့ရော ကျနော့်အတွက်ပါ ပိုကောင်းမယ်..မဟုတ်လား..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ဟာ နှာကြီးလွန်းတဲ့ မိန်းမပဲ…။ သိပ်ကြာကြာ မဆွပေးရပါဘူး..။ လူးလွန့်ကော့တက်လာပြီး နှာပြန်တင်းလာပါတယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…နေမိုးရာ…မင်းကတော့ တကယ်ပဲ အနှိုးဆွ ကောင်းတဲ့ ကောင်လေးပဲ.. ထားစိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီ..၊ လုပ်ခံချင်ပြီကွာ….ချတော့…နော်.. ”

သူမပါးစပ်က ထုတ်ဖော်ပြောလာပါတယ်..။ ဒီစကားသံမျိုးကြားချင်နေတဲ့ ကျနော်….အပြတ် ခိုက်သွားတာပေါ့..။

“  ကျနော့် လီးကြိးကို ကြိုက်ရဲ့လား…. ”

“  အင်း..အင်း…ကြိုက်တယ်..၊ ကြိုက်လို့ လုပ်ခိုင်းတာပေါ့…. ”

“  မမ ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ်..နော်.. ”

“  အင်း… ”

ဒီလိုအမေးအဖြေ လုပ်တာက ဒေါ်ထားထားစိုးကို ပိုစိတ်ကြွလာအောင် ဖန်လိုက်တာ..။ မေးရင်းပြောရင်းက သူမရဲ့ ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲယူကိုင်မြှောက်ပြီး ကားနိုင်သမျှ ကားအောင် တွန်းထုတ်လိုက်တယ်..။ ဒီအခါမှာ သူမရဲ့ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းက ဟက်တက်ကွဲပြီး စောက်ခေါင်းဝဟာလည်း အပြူးသား ပေါ်လာပါတယ်..။

ကျနော်က ကိုယ်လိုးရတော့မယ့် စောက်ပတ်ကြီးကို သေသေချာချာ တစ်ချက်ကုန်းကြည့်ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ပေါ် အလျားလိုက် အသာလေး ကပ်တင်ပေးထားတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက ပက်လက်အိပ်နေရာကနေ အသာလေး ခေါင်းလေးထောင်ပြီး သူ့အဖုတ်ပေါ် လီးချောင်းတေ့ကပ်ထားတာကို ကြည့်တယ်..။

“  အမလေးကွာ…မင်းဟာကြီးကတော့ကွာ…တကယ့်ဟာကြီးပဲ.၊ နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး..၊ မာတောင်နေတာပဲ ..သွင်းတော့လေကွာ….ချပါတော့..ထားမနေနိုင်တော့ဘူး… ”

လီးကိုကြည့်ပြီး ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောတယ်..။ ကျနော်က လီးကို ညာဖက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကို ပိုပြဲသွားအောင် ဘယ်လက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ငေါက်တောက်ကြီးပေါ်လာတဲ့ စောက်စေ့ကို လီးထိပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်..။ စောက်စေ့ဟာ ထိပွတ်မိတော့ စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကို ဖြစ်သွားတယ်..။

“  အိုး….အို…မောင်ကလည်းကွယ်…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ….လို့ ထားမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်..၊ စောက်ပတ်ထဲက သိပ်ကိုယားနေပြီ…လိုးပါတော့ကွာ..မောင့်လီးကြီးနဲ့ ထားကို လိုးပါတော့..သွင်လေ…. ”

“  တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် သွင်းချရမလား.. ”

“  အင်း အင်း…. ”

“  မမ ခံနိုင်ပါတယ်..နော်… ”

“  ရတယ်..သွင်းမှာသာ သွင်းစမ်းပါ…၊ ဒီမှာ ယားလို့ သေလိမ့်မယ်…လိုးမှာလိုးတာ မဟုတ်ဘူး..``

ဒေါ်ထားထားစိုးဟာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးထားတယ်..။ သူ့ဖင်အကော့မှာ ကျနော်ကလည်း ခါးအား ပေါင်အားတွေ အပြင် ကိုယ်လုံးဖိအားပါ ဖြည့်ထည့်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးကို ထိုးဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်…။ ဒီလိုသွင်းတာ…ကြမ်းတော့ကြမ်းတယ် ပြောရမယ်..။ ဒါပေမယ့် အဝင်အရမ်းထိတာကြောင့် အသွင်းခံရတဲ့ မိန်းမဟာ နာပေမယ့် အရမ်းကို စွဲမက်သွားတတ်ကြတာ ကိုယ်တွေ့ပဲ..၊ အခုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး ဒီလိုဖြစ်ရအောင် တမင်ကို လုပ်လိုက်တာ..။

“  ဘွတ်.ဘု ဘု ဘွတ်.ဗျစ်….. ”

သူ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်တွေ ပြည့်လျှံနေပြီး..၊ အဖုတ်ကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲပြီးမှ အားပြင်းပြင်းဖိထိုးသွင်းချလိုက်တာမို့ လီးက တရှိန်ထိုး ဝင်သွားတယ်.. ။ ဝင်တာမှ အဆုံးထိပဲ…စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားတဲ့ အသံကလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်..။

“  အား အာ….အ…နာတယ်…ကျွတ်ကျွတ်…အရမ်းကြီးပဲ……နာလိုက်တာကွာ….ဟင့် ဟင့်….. ”

ဒေါ်ထားထားစိုး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆီးပြီးတွန်းရှာတယ်…။ တော်တော်ကို နာသွားပုံပါပဲ…။

“  ပါးစပ်က သာသွင်းပါ သွင်းပါပြောနေပြီး တကယ်ထိုးသွင်းတော့ ဒီလောက်အော်ရလား…မမရ… ”

ကျနော်က သူ့နို့ကြီး တစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင်ဆွဲလိုက်ရင်း ပြောတယ်..။

“  အလုပ်ခံချင်နေတာကိုး….သွင်းခိုင်းရတာပေါ့..၊ ဟင့်..မောင့်လီးက အရမ်းကြီးတဲ့.ဟာ..၊ ဒါကြီးကို တအားဆောင့်ချလိုက်မှတော့ နာတာပေါ့…၊  နာရင် အော်မှာပဲ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက နှုတ်ခမ်းလေး မစူတစူနဲ့ ပြောတယ်..။ အပျိုပေါက်မလေး အမူအရာမျိုးမို့ ကျနော့်ရင်ထဲ ကျလိကျလိဖြစ်ပြီး သူ့ပါးတစ်ဖက်ကို လှမ်းလိမ်ဆွဲလိုက်မိတယ်..။

“  နာတယ်ဆို လီးပြန်ထုတ်လိုက်မယ်..လေ…. ”

“  အံမယ်..တော်စမ်းပါ…သွင်းပြီးမှတော့ ထုတ်မနေပါနဲ့တော့…. ”

“  ဒါဆို…ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ…. ”

“  ဆောင့်ပေးပေါ့…လို့…တကယ်ပဲ…. ”

ကျနော်လည်း သူ့စောက်ပတ်ထဲ အကြပ်အသိပ်တိုးဝင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ပြန်ဆွဲထုတ်တယ်..။ တစ်ဝက်သာသာလောက် ထုတ်ပြီးတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နဲ့ ညှောင့်ပေးတယ်..။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေပေမယ့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတဲ့ အသံလေးတွေကတော့ တဖုတ်ဖုတ် တဖတ်ဖတ် မြည်နေတယ်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း မျက်တောင်တွေ မှေးစင်းကျပြီး တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတယ်..။

“  ဘယ်လိုလဲ…ဒီလိုညှောင့်ပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား… ”

“  ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်… ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရဘူး…. ”

“  ဒါဆို ဆောင့်လိုးပေမယ် လေ…. ”

“  ဒီလိုမျိုး ပက်လက် ပေါင်ထောင်အနေအထားနဲ့ တအားဆောင့်ရင်တော့ ထားခံနိုင်မယ် မထင်ဘူး မောင်ရဲ့..၊ ဟို….ထား တစောင်းကွေးပေးမယ်လေ…နောက်ကချပေါ့…. ”

“  မမကြိုက်သလို လိုးပေးရမယ့်လူပါ… ကဲ..ကွေးပေးလေ..၊ လီးကိုတော့ အဖုတ်ထဲ ထိုးကပ်ပေးထားမယ်… စောက်ပတ်ထဲ လီးတပ်ရက်နဲ့ နေရာပြောင်းတတ်တယ်မဟုတ်လား…. ”

“  လုပ်ကြည့်မယ်လေ….ကျွတ်ထွက်သွားလည်း ပြန်ထည့်ပေါ့လို့…. ”

ပက်လက်ပေါင်ထောင်လိုးနေရာကနေ တစောင်းကွေးအနေအထား ပြောင်းရတာ သိပ်တော့ မခက်လှပါဘူး..။ ဆွဲထောင်ထားတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ညာဖက်ခြေထောက်ကို အသာတိမ်းယူပြီး ကိုယ်ဘယ်ဖက်ကွေးချ ခါးအသာလိမ်လိုက်  ဘယ်ဘက်စောင်းလိုက်ပြီး ခပ်ကွေးကွေးလေးဖြစ်အောင်းပြုပြင်လိုက်ရုံပါပဲ…။ လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်ရက်သားက ကျွတ်ထွက်မသွားအောင် နှစ်ယောက် အပေးအယူမျှမျှ လှုပ်ရှားဖို့ပဲ လိုပါတယ်..။

ဒီလို အလှုပ်အရှားမှာ လီးကစောက်ပတ်ထဲ ထိထိမိမိ ပွတ်ကပ်နေတာရယ် ၊ လီးကျွတ်မသွားရအောင် သတိထားနေရယ်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖီလင်တစ်မျိုးပေါ့..။ နှစ်ယောက်သား အလိုက်သင့် လှုပ်ရှားလိုက်ကာ  ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ယောက် ဘယ်ဘက်စောင်းရက် ခပ်ကွေးကွေးလေးနဲ့ ကျနော် သူ့နောက်က ဘေးစောင်းကပ်အိပ်ရက် အနေအထားကို ပြောင်းရွှေ့သွားပါတယ်..။

လီးကလည်း အဖုတ်က ကျွတ်မထွက်ဘူး..။ တပ်ရက်တန်းလန်းပဲ..။ ကျနော်က ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ကားအိနေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးအပေါ် ညာပေါင်ခွချိတ်ပြီး နောက်ကနေ ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးဆောင့်ပေးတယ်..။ တစောင်းကွေးလိုးကြတဲ့အခါမှာ အထိရောက်ဆုံးနည်းဖြစ်တဲ့ အောက်ပင့်ဆောင့်နည်းနဲ့ လီးကို ကော်ကော်ထိုးပင့်တင်ပြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာပါ…။

စောက်ပတ်ဟာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားညှပ်နေတာမို့ အဝင်အထွက် ပိုစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်..။ တဗျစ်ဗျစ် တဘုဘု အသံလေးတွေတော့ ဆက်တိုက်မြည်နေတယ်..။

“  အခုလို တစောင်းကွေးထားပြီး ချတာ စောစောက ပက်လက်လိုးပေးတာနဲ့ ဘယ်လိုထူးခြားလဲ…ပိုခံလို့ကောင်းလား…မမ… ”

အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်တွေ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုပေးရင်း ကျနော်က မေးလိုက်တယ်..။

“  ဟင့်ဟင့်…အခုလို ကွေးပြီးနောက်က ခွလိုးတာ ထားရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ လီးချောင်းကြီး ပိုပြီးထိမိ ပွတ်တိုက်မိတော့ စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့ အရသာတစ်မျိုးရှိတယ်..၊ ဒါပေမယ့် ဟို…..လီးကအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်လို့မရတော့ တစ်မျိုးကြီး ပဲကွာ…. ”

``ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ထောင်ချမှ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်မှာပေါ့…အခုလို နောက်က ကွေးချရင် လီးအဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ပေးဖို့ခက်တယ်…မမရဲ့… ”

“  ဟုတ်ပါတယ်…ဒါပေမယ့် ပက်လက်ပေါင်ထောင်ပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးရင် ကြာရှည် ဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ..၊ သားအိမ်ကို စိုက်စိုက်ထိသွားတဲ့ဟာ… မောင်ကော နောက်ကနေ ကပ်လိုးရတာ အားရရဲ့လား… ”

“  ကျနော်က ရပါတယ်…မမရယ်… ၊ မမ ဖီလင်ကောင်းကောင်းရဖို့ အဓိကပါ..၊ သားအိမ် ကို လီးမစိုက်မိပဲ အဆုံးဝင်အောင် အပီးဆောင့်နိုင်တဲ့ ပုံစံရှိတယ်..၊ အဒီပုံစံနဲ့ ခံကြည့်ပါလား… ”

“  အင်း…စမ်းကြည့်တာပေါ့…အခုလေးငါး ဆယ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပေးအုန်းကွာ… ”

ကျနော်က သူမခါးကို တင်းတင်းဆွဲပြီး လီးကို တအားကော့ပင့် ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်..။

“  ဘွတ်…ဘု…အား ဟင့်….ခါးကိုမဆွဲနဲ့ကွာ…နို့ကို ကိုင်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ပါလား…. ”

ဒါကြောင့် ကျနော်လည်း ခါးကို မဆွဲတော့ပဲ နောက်ကနေ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း စုံကိုင် ဆွဲညှစ်ပေးပြီး ကော့ကော့ ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ဒေါ်ထားထားစိုး ဖင်လုံးကြိးတွေ တတုန်တုန် လှုပ်ခါနေတာပဲ..။ ဆယ်ချက်လောက် အားပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးကို အရင်းထိ ထိုးကပ်ဖိစိမ် ပေးထားလိုက်တယ်…။

“  မမ…လိုးနည်းပုံစံ ပြောင်းရအောင်… ”

“  ပြောင်းလေ…ဘယ်လိုမျိုးလဲ…. ”

“  ညာပေါင်ကြီးကို ထောင်လိုက်…၊ ဘယ်ပေါင်ကို တော့ ခပ်ကွေးကွေးလေး မွေ့ရာပေါ်မှာ ချထား..၊ ကိုယ်ကို မစောင်းတစောင်းလုပ်…ဟုတ်ပြီ….. ”

သူမကို အနေအထားပြောင်းပေးဖို့ ပြောဆိုသင်ပြရင်း ကျနော်လည်း သူမနောက်ကျောမှာ ကပ်ပြီး တစောင်းအိပ်နေရာက အသာထထိုင်လိုက်တယ်..။  အလိုက်သင့် ထောင်ပေးလာတဲ့ သူမ ညာဖက်ပေါင်ကြီးကို ပွေ့ပိုက်ထိန်းထားပြီး ကျနော့်ညာဖက်ပုခုံးပေါ် ဆန့်လျက်တင်ပြီး သူမရဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးစိုက်ထားတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ လီးချောင်းကြီး ပြုတ်မထွက်သွားရအောင် ထိန်းတဲ့သဘောနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြွနိုင်သမျှ ကြွတင်ပေးထားတယ်…။ ကျနော်က အလိုက်သင့် သူမပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကို မွေ့ရာပေါ်ကွေးတင်ထားတဲ့  သူမဘယ်ဖက်ပေါင်အပေါ် ခွဲချိတ်လိုက်တယ်..။ တစ်ဖက်ပွင့် ဘယ်တစောင်းလိုးနည်း မှန်သွားပါပြီ..။

ထောင်ထားတဲ့ ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို အပီကိုင်ထိန်းပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ဆောင့်နေရင်းက သူမညာဖက် ဖင်သားခြမ်းကြီးကိုလည်း ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ ပွတ်ပေးလိုက် တစ်ခါတစ်ခါ ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးတယ်..။ ခါးက မလိမ့်တလိမ် စောက်ပတ်ထဲကို  ဘေးစောင်းမကျတကျ လမ်းကြောင်းကနေ လီးကို ဆောင့်ထိုးလိုးပေးတာမို့ လီးဟာ သားအိမ်ကို မထိခိုက်တော့ပဲ သားအိမ်ဘေးနားက ကပ်ပြီး အတွင်းဘက်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်နေတယ်…။ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကျနော့်အနေနဲ့  ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ ပေါင်ကြီးနဲ့ တင်ပါးဆုံကြီးကို  အနေအထားမှန်နေအောင်တော့ စနစ်တကျ ကိုင်းထိန်း မပေးထားရတာပေါ့…။

ဒီလိုကိုင်ထိန်းပေးမထားရင် အနေအထားလွဲပြီး လီးက သားအိမ်ကို ချော်ထိုးမိထောက်မိသွားနိုင်တယ်..။  အလိုးခံနေတဲ့ ဒေါ်ထားထားစိုး နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်သွားနိုင်တယ်..။  ဒါကြောင့် သတိထားပြီး သေသေချာချာ ဆွဲထိန်းရင်း ဆောင့်လိုးရတာ..။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲအဆုံးဝင်အောင် အားပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးရတာကြောင့် ကျနော့်အဖို့ သိပ်ကို အကြိုက်တွေ့နေရပါတယ်..။

“  ဘယ့်နှယ်လဲ…ဒီလိုပုံစံနဲ့လိုးတာ လီးအဆုံးဝင်ပေမယ့် သားအိမ်ကို မထိဘူးမို့လား..၊ ခံရတာ ကောင်းလား…. ”

“  အင့်..ဟင့်ဟင့် ကောင်းပါတယ်ကွာ..၊ လီးကြီးက အဆုံးဝင်တာ အဖုတ်အတွင်းဘက်ထဲအထိ နင့်နေတာပဲ..၊ ဒါပေမယ့် နို့ကြီးတွေကို လှမ်းမဆွဲနိုင်တော့ အဲဒီမှာ ဟာတာတာကြီးနဲ့ ၊ ထားက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာကို သိပ်ကြိုက်တာ ”

“  ဒါဆို…ကျနော် နို့လှမ်းဆွဲကြည့်မယ်..မမက ကိုယ်ကို ကော့ကြွပေး…ဟုတ်လား…. ”

ဒီလိုတစ်ဘက်ပွင့်လိုးနည်း ပုံစံနဲ့ လိုးရင်း..၊ ဖင်ကြီးကိုပဲ အဓိကထားကိုင်ပွတ် ဖျစ်ညှစ်နိုင်တာ…၊ နို့ကိုတော့ တစ်ခါမှ လှမ်းဆွဲပြီး မလိုးဖူးသေးဘူး…။ ဒေါ်ထားထားစိုးက နို့ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာမှ အားရတယ်ဆိုတော့ ကျနော်လည်း စမ်းကြည့်ရတာပေါ့..။  ထောင်ထားတဲ့ သူ့ညာဖက်ပေါင်ကို  ညာလက်နဲ့ပဲ ကိုင်ထိန်းပြီး ဘယ်လက်ကိုတော့ သူ့နို့ကြီးတွေဆီ လှမ်းလိုက်တယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း တတောင်ဆစ်နဲ့ အားပြုထောက်ပြီး ရင်ဘတ်အလိုက်သင့် ကြွပေးတော့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို လှမ်းမီတယ်..။ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ပေးပြီး တအားကုန် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်..။

“  ဘွပ် ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ်…ဒုတ်……ဒုတ် ”

ဆောင့်ရတာ ပိုကောင်းလာသလိုပဲ..။ နို့ကြီးကို ဆွဲကိုင်ညှစ်ထားရတာကလည်း စီးစီပိုင်ပိုင်နဲ့..။ အဲ …ခါးက မကုန်းတကုန်းမို့ နောက်ကျောတော့ အတော်ညောင်းတယ်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ နို့အပီဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးတာခံရလို့ အရမ်းကို သဘောကျဇိမ်တွေ့နေတာ အသိသာကြီးပါပဲ…။

“  အင့်ဟင့်ဟင့်….ကောင်းလိုက်တာကွာ..။ နို့ကို ဆွဲပြီး အပီးလိုးစမ်းပါ…အောင်မယ်လေး လေး… ”

“  မမ…အခုလို လိုးတာ ကြိုက်ပြီလား… ”

“  အင်း….အင်း လိုးစမ်းပါ တအားဆောင့်….နို့ကိုလည်း တအားဆွဲညှစ်…ဆောင့် ဆောင့်… ဆောင့်စမ်းပါ….. အား…..ဆောင့်ပါ….ဆောင့်ပါ…..တအားကြီး ဆောင့်ပစ်စမ်းပါ…..မောင်ရဲ့….အီး…..အိုး……..ဟင့်ဟင့်… ”

ကျနော်လည်း နောက်ကျောညောင်းလို့ ညောင်းမှန်း မသိတော့ပဲ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးပြီး ဒရကြမ်းကို လိုးပစ်လိုက်မိတယ်…။ အချက်တစ်ရာကျော စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်လိုးပေးပြီးတဲ့အခါ ကျနော့် သုတ်ရေကို ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး…။ ပန်းထုတ်ချင်လာပြီ…။ ဒေါ်ထားထားစိုးကြည့်ရတာလည်း နောက်တစ်ချီ ထပ်ပြီးတော့မယ့် အနေအထားမို့ အားခဲပြီး ဆယ်ချက် အသားကုန် ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်..။ ပြီးတော့ ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်ထိုးသွင်းပြီး ညာဖက်ပေါင်တန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲထားလိုက်တယ်..။ 

သူ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုလည်း အုပ်ကိုင်ပြီး တအားဆွဲညှစ်ပေးထားလိုက်တယ်..။ အဖုတ်ထဲ ဖိကပ်ထိုးသွင်းထားတဲ့ လီးက ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လှုပ်ခါတယ်..။ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေဆွဲသလို တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်တယ်..။ အဲ….နောက်တော့ လီးတန်ထိပ်က သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုးရဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်ကုန်တယ်..။ အဲဒီအခါမှာ ဒေါ်ထားထားစိုးဟာလည်း သိမ့်သိမ့်တုန်ခါပြီး နောက်ထပ်တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်ပါတယ်…။

“  အောင်မယ်လေး လေး….ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရာ…သိပ်ကောင်းတာပဲ၊ ဟင့်ဟင့်….မောင့်လရေတွေကလဲ တကယ်ပဲ…များလိုက်တာ….ထားတော့ မောင့်ကို အပြတ်စွဲသွားပြီ ကွာ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်သံလေးဖြင့် ပြောရင်း သူမ၏ နို့အုံတစ်ဖက်ကို တအားကိုင်ညှစ်ထားတဲ့ ကျနော်ရဲ့ ဘယ်လက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်တယ်..။ သူ့စောက်ပတ်ကလည်း တရွရွလှုပ်ရှားပြီး ကျနော့်လီးကို စစ်ခနဲ စစ်ခနဲနေအောင်ကို စုပ်ယူနေတာ…သိပ်ခံလို့ကောင်းတယ်ဗျာ….။ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ အတော်ကြာအောင် ထိုးကပ်စိမ်ထားပြီး  ဒေါ်ထားထားစိုးလည်း အသက်ရှူမှန်သွားတဲ့ အခါကျမှ အသာပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်..။ လူချင်းလည်း ခွာပြီး ခုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်တယ်..။

“  မင်းက မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖီလင်တွေ အပြတ်ရအောင် ၊ အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးတဲ့နေရာမှာ သိပ်ကို ကျွမ်းကျင်တာပဲနော်…။ ဒီလို လုပ်နည်းကိုင်နည်းတွေ ကျွမ်းနေအောင် မင်းဘယ်လိုများ သင်ထားတာလဲ။ မင်းကို သင်ပေးတဲ့လူရှိလား…၊ ထားသိချင်တယ်…..ပြောပြပါလား…ဟင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မေးလာတယ်..။ ဒီလို မေးလာတဲ့ အခါမှာ  ကာမမှုတွေအကြောင်း လက်ထပ်သင်ကြားပေးခဲ့တဲ့ လူတွေ အကြောင်း ကျနော် ပြန်အမှတ်ရလာတယ်…။ တကယ်တော့ အဲဒီအကြောင်းတွေ  သူများကို ကျနော် ပြောလေ့ပြောထ မရှိပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ထားထားစိုးကိုတော့ ဒီအကြောင်းတွေ ပြောပြချင်တဲ့စိတ် ရှိနေပါတယ်..။

“  မမ….တကယ်ပဲ….ဒီအကြောင်းတွေ သိချင်လို့လား… ”

“  အင်းပေါ့….သိချင်တယ်….ပြောပြကွာ… ”

“  အဲဒီအကြောင်းတွေ ပြောရရင်တော့ ဇာတ်လမ်းရှည်တယ်….မမရဲ့…၊ မမက နားထောင်ချင် သိချင်တယ်ဆိုတော့ ကျနော်ပြောပြရတော့မှာပေါ့လေ… ”

“  ဒီ…..လို….ပါ…..မမ…….ရယ်… ”

............................................................................................................................................

“  ကဲ….ပြောလို့တော့ကောင်းတယ်…၊ ကျနော်တို့ နောက်တစ်ချီ ဆက်ချကြရအောင်လား…မမထား… ”

နေမိုးက သူ၏ နောက်ကြောင်းဖြစ်ရပ်များကို ပြန်လည် ပြောပြနေမှုကို ခဏရပ်ကာ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရန် စကားစလိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နေမိုးပြောပြသည်များကို နားထောင်ရင်း အမောလည်းပြေ ၊ ကာမစိတ်လည်း ထန်လို့နေသည်..။ ထို့ပြင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရာတွင် နှစ်ယောက်တည်း သီးသန့် ရှိနေကြရကာ  ၊ သည်နေရာသို့လည်း လိုးဖို့ခံဖို့ ချိန်းဆိုတွေ့ဆုံ ရောက်ရှိနေသည်ဖြစ်သောကြောင့် နေမိုးက ထပ်လိုးကြဖို့ စကားစလာသောအခါ အလိုက်သင့်ပင် ခေါင်းငြိမ့် သဘောတူလိုက်သည်…။

“  အေး….လုပ်ကြတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက သဘောတူလက်ခံပြီး ရင်လျားထားသော ထမီကို ဖြေလျှော့ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ နေမိုးကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရာ ၊ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားကြလေတော့သည်..။

“  လိုးနည်းပုံစံ အဆန်းတစ်မျိုးနဲ့ လိုးပေးမယ်..ဖြစ်မလား ”

အဝတ်အစားများ ချွတ်ပြီးသောအခါ နေမိုးက ပြော၏..။

“  ဟာ….ဖြစ်တာပေါ့..၊ ဟင့်ဟင့်…တို့ကို မင်းကြိုက်သလိုသာ လိုးပါကွာ…၊ မင်းလိုးချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း တို့နေပေးမှာပေါ့…. ”

“  ဒါကြောင့် မမထားကို ချစ်ရတာ… ”

“  အမယ်….သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးနေရတာကိုး ”

“  မမကကော အလိုးမခံချင်ဘူးလား ”

“  ခစ်ခစ်…..ဒါကတော့ကွာ… ..၊ ကဲ..ပြောလေ….တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက မျက်စလေးချီကာ ပြောရင်း….ခုတင်ပေါ်တက်မည် ပြုလိုက်သည်..။

“  ဟာ….ဘာလို့ ခုတင်ပေါ်တက်ရတာလဲ ”

“  လုပ်တော့မယ်ဆို..ခုတင်ပေါ်တက်တာပေါ့… ”

“  ဟာ…မမကို အခု ခုတင်ပေါ် တင်ဆော်မှာ မဟုတ်ဘူး… ”

“  ခုတင်ပေါ်မှာ မဆော်ရင် ဘယ်မှာ ချမှာလဲ… ”

“  ဟို..ထိုင်ခုံနောက်မီပေါ်မှာ မမက ပုခုန်းတင် ကုန်းပေးထားပြီး ကျနော်က နောက်ကနေ ခွပြီးလိုးမှာ… ”

နေမိုးက ခုတင်ဘေးနားရှိ ထိုင်ခုံကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ပြောသည်..။

“  ဖင်ချမှာလား…၊ စောက်ပတ်လိုးမှာလား… ”

“  ဒါကတော့..တကယ်အလိုးခံရတဲ့ အခါ သိမှာပေါ့..၊ ကဲ…အဲဒီထိုင်ခုံကို နံရံနားရောက်အောင် ရွှေ့လိုက်အုန်း…၊ ပြီးရင် ကုန်းပေးတော့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ထိုင်ခုံကို အခန်းနံရံနား သို့ယူသွားသည်..။ ပြီးတော့ ထိုင်ခုံနောက်မှီပေါ် ပခုန်းကပ်မိအောင် ကုန်းလိုက်သည်..။ ထိုင်ခုံနောက်မှီ အစွန်းပိုင်းသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ခါးသာသာလောက် ရှိရာ ထိုနေရာပေါ် ပုခုန်းချမှီသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကိုယ်လုံးသည် ခါးနေရာမှ ကိုးဆယ်ဒီဂရီ နီးနီး ကွေးညွှတ်ကိုင်းသွားသည်..။ ထိုအခါ ဖင်ကြီးက ကားအိတစ်ထွက်လာသည်..။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆန့်ကာခပ်ကားကားထောက်ပြီး ထားလေရာ ၊ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးနေသလို ဖင်သားကြီးနှစ်ခု အကြားရှိ စအိုပေါက်ကလည်း ဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသည်..။

သည်လို ကုန်းထားပေးမှုကို နောက်မှ ခွပြီးလိုးမည်ဆိုလျင် စောက်ပတ်ကို လိုးလို့ရသလို ဖင်လည်းဆော်ဖို့ အဆင်ပြေသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကိုများ လိုးမှာလည်းဟု ဒေါ်ထားထားစိုး တွေးကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ ဖင်လိုးလိုး ၊ စောက်ပတ်ကိုပဲ ချချ ခံဖို့အသင့်ပင်…။  အရသာကောင်းကောင်းတွေ့မည်ကိုလည်း သိနေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ကာမမှု အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်ကာ လိုးနည်းပုံစံ အနေအထား အတော်များများဖြင့် အလိုးခံဖူးသည်..။  

သို့သော် ယခုလို အခန်းနံရံနားကပ်ချထားသော ထိုင်ခုံ၏ နောက်မှီပေါ် ပခုန်းတင်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားရသည့် အနေအထားဖြင့်တော့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ အလိုးမခံဖူးသေးပေ..။ သည်ပုံစံက ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် လိုးနည်း အသစ်အဆန်းတစ်ခုလို ဖြစ်နေသည်..။ လိုးနည်းပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်းသည်နှင့် ရရှိသော ကာမအရသာသည်လည်း တစ်ဖုံတစ်နည်း ပြောင်းလဲတတ်ကြောင်း လက်တွေ့ခံစားသိရှိထားသောကြောင့် ၊ သူမ အရင်က အလိုးမခံဖူးသေးသော သည်အနေအထားတွင် တစ်မူဆန်းသော ထိတွေ့မှု ဖီလင်အရသာကို ခံစား၇ပေအုန်းတော့မည်ဟု နားလည်သိရှိကာ စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုလှိုက်မောနေရလေသည်..။

“  ကဲ..လာလေ…ဒီမှာ ကုန်းထားပြီးပြီ… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ခေါင်ငုံ့ကာ ကြည့်ရင်း ပြောသည်..။ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ဆုံကြီးနောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ နေရာယူသည်..။  သူ၏ လီးချောင်းကြီး မတ်တောင်နေသည်ကို ဒေါ်ထားထားစိုးက အသည်းယားစဖွယ် တွေ့ရှိရသည်..။

“  ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အရင်က …မမအလိုးခံဖူးလား..ဟင် ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးတစ်ခြမ်းကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ညှစ်ရင်း မေးသည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်အတော်ကြီးသည်..။ ယခုလို ကုန်းပေးထားသောအခါ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးက ပိုလို့တောင် ကားအိတစ်ရစ်နေသေးသည်..။ ကိုင်ရတာလည်း တဆုပ်တခဲရှိလှသည်…။

“  ဟင့်အင်း…..မခံဖူးသေးဘူး..၊ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး… ”

“  မမ ကောင်းကောင်းဇိမ်တွေ့သွားမှာပေါ့..၊ ဒီလို ကုန်းပေးထားတဲ့ အနေအထားမှာ လီးအဝင် သိပ်ထိမိတာ..၊ ဖင်ထောင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရတာထက်တောင် လီးအဝင် ပိုကောင်းတယ်..။ ကျနော့်အနေနဲ့လည်း ပိုးအားပြင်းပြင်းနဲ့ ဖိဆောင့်နိုင်တယ်…၊ မမထား ကြိုက်မှာပါ..၊ ..မမထားလို နို့ကြီးကြီး ဆုံထွားထွား ခါးသေးသေး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုးက ဒီအနေအထားနဲ့ သိပ်ကိုလိုက်ဖက်တာ…ကြည့်လေ..ဖင်ကြီးက တင်းပြီးအိနေတာပဲ…. ”

ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးဖြင့် ဖျန်းခနဲ တစ်ချက်ရိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးက အိုး….ဟုမြည်တမ်းကာ ခါးနွဲ့ပြီး ဖင်းဆုံကြီး လှုပ်ရှား ယမ်းပေးလိုက်သည်..။

“  လိုးတဲ့အခါမှာလည်း..၊ ဒီလိုပဲ ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှားယမ်းခါပေးအုန်းနော် …မမထား… ”

“  အေးပါ…..ကဲ..လုပ်မယ်ဆို သွင်းလေ… ”

အလိုးခံရန် ကုန်းထားပြီးဖြစ်သော်လည်း လီးက ဝင်မလာသေးသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ စောက်ပတ်ထဲ အရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲလှုပ်ရှား..၊ စအိုပေါက် ဟစိဟစိဖြစ်ကာ ယားနေလျက် မချင့်မရဲ ဖြင့် ပြောသည်..။လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ဖင်ဆော်မှာလား..၊ စောက်ပတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး စောက်ပတ်ကိုပဲ ချမှာလား… တိတိကျကျ မသိရမှုကလည်း ဒေါ်ထားထားစိုးကို အတော်လေး ရင်ဖိုမောစေသည်..။  

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးနောက်တွင် ကျကျနန နေရာယူသည်..။ ယခုအနေအထားတွင် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အပီအပြင် ကုန်းနေရလျှက် ၊ တင်ကြီးမှာ ဟီးကာ ကားယားထွားကြိုင်းပြီး တစ်ရစ်နေသည်..။ သည်လိုအနေအထားမျိုးတွင် ဒေါ်ထားထားစိုး ရှိနေပုံကို နေမိုး အတော်ကို အားရသည်..။ လီးကို စောက်ပတ်ဝတွင်လည်း မတေ့..၊ စအိုပေါက်တွင်လည်း မထောက်ပဲ… ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုအလယ် ဖင်ကြားတွင် အသာထိုးညှပ်ကာ ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ကိုင်းသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုး ဂျိုင်းနှစ်ခုကြားမှ ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ကို  ထိုးသွင်းလျက် မို့ဝန်းကားအိသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်သည်..။ နို့သီးခေါင်းများကို ဖိပွတ်ချေပေးသည်..။

“  ဟင့်ကွယ်…. နို့ပဲ ဆွဲနေတော့မှာလား..၊ လီးမသွင်းတော့ဘူးလား..၊ ချတော့ကွာ….တကယ်ပဲ….ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက အံကြိတ်ကာ မချင့်မရဲ ပြော၏..။ တင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ကော့ကော့ဆောင့်တွန်း သည်..။ ဖင်ကြားထဲကို ညှပ်ထားသော လီးချောင်းကြီးဟာ ဖင်ကြားတလျေက် လျှောတိုက်သွားနေသည်..။ စအိုဝကို ပွတ်မိသလို ၊ စောက်ပတ်ကိုလည်း ထိမိပွတ်မိသည်..။

နေမိုးသည် ခါးကို အသာဆတ်ဆတ်ကော့ပြီး လီးကို ကော့ကော့ထိုးသည်..။ လီးက ဟိုထောက်သည်ထောက်ဖြစ်နေသည်..။ ဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်သလို ၊ စောက်ပတ်ထဲလည်း မဝင်..။  နေမိုး လီးကို ထိုးတော့သွင်းနေပြီကို ဒေါ်ထားထားစိုး သိသည်..။ ဘယ်အပေါက်ကို ချိန်ထိုးသည်ကိုတော့ မသိ..။  သို့သော် ကော့ကော့သာ လိုးနေဆော်နေသော်လည်း ဖင်နှင့် စောက်ပတ် မည်သည့်အပေါက်ထဲမှ လီးက ထိထိမိမိ တိုးဝင်လာခြင်း မရှိသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ အလွန်ကို အခံရခက်နေသည်..။

စိတ်လည်း မရှည်နိုင်တော့…။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အသာချိန်ဆကာ နေမိုးကော့အထိုးတွင် တင်ပါးကိုလည်း အလိုက်သင့်အောင် နောက်သို့ ဆတ်ခနဲ တွန်းလိုက်၏  ။  လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ နင့်ခနဲ တိုးဝင်သည်..။

“  အားပါးပါး….အီး….ဝင်ပြီ…ဟင့်…..ဝင်ပြီ ”

လီးမဝင်နိုင်လို့ ဆန့်တငံ့ငံ့ နှင့် အကြီးအကျယ် မချင့်မရဲဖြစ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး ၊ အားရဝမ်းသာပင် ပါးစပ်မှ ရေရွတ်လိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ပတ်ထဲ တဝက်သာသာဝင်နေကာ လီးအထိအတွေ့သည် စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ တဆင့်  တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းထသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်သည်..။

“  ဘယ်ထဲ ဝင်သွားတာလဲ..ဟင် မမ…၊ စောက်ပတ်ထဲလား…ဖင်ထဲလား… ”

နေမိုးက ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်နေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့အုံကြီးများကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲညှစ်ရင်း မေးသည်။ သူ့လီးထိုးဝင်သွားတာ စအိုလား ၊ စောက်ပတ်လားဆိုတာကို နေမိုး တကယ် သေသေချာချာ မသိပါ..။ ထိတွေ့မှုအရတော့ စောက်ပတ်ဖြစ်ဖို့များသည်ဟု တွေးမိသည်..။  ထိုသို့ မေးရင်း ခါးကို ဆတ်ခနဲ လှုပ်ပြီး ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ကျန်နေသေးသော လီးတဝက်လည်း စောက်ပတ်ကြီးထဲ နင့်ခနဲ အိခနဲ မြုပ်ဝင်သည်…။

လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုး တုန်ခိုက်ခါသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ချက်လှုပ်ခါပေးလိုက်သည်..။ လီးက စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေရာ ဖင်ကြီးယမ်းခါသောအခါ လီးကို စောက်ပတ်နှင့် ငုံညှစ်ကာ ဆွဲခါပေးသလိုဖြစ်သည်..။ နေမိုး၏ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းထဲတွင် အတွင်းသားများ၏ အဖက်ဖက်မှ ဖျစ်ညှစ်မှုကို ခံစားရသလို ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း စောက်ခေါင်း ဘယ်ညာ အထက်အောက် နှံ့စပ်အောင် တုတ်ခိုင်သန်မာသော လီးချောင်းထွားထွားရှည်ရှည်ကြီးနှင့် ဖိကပ်ပွတ်ထိုးမှုကို အပီအပြင် ခံစားရလျက် အရသာ အပြတ်တွေ့သွားသည်..။

နေမိုးမေးသည်ကို ချက်ချင်းမဖြေနိုင်…။ တဟင့်ဟင့်၊ တအင့်အင့်ဖြင့် ရမက်ဇော ထန်ထန် မြည်သံလေးများ ပြုနေမိသည်..။

“  ပြောစမ်းပါအုန်း မမထားရဲ့..၊ ကျနော့်လီး ဘယ်ထဲဝင်သွားတာလဲ…၊ ဖင်ထဲကို မဟုတ်လား…. ”

နေမိုးက ထပ်မေးတော့မှ ဒေါ်ထားထားစိုးထံမှ ရမက်လွှမ်းသော အသံဖြင့် အဖြေစကားထွက်လာသည်..။

“  ဟာ…မဟုတ်ဘူး…စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ… ”

“  ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်… ”

“  အို….ကောင်းတာပေါ့ ကွာ ”

“  အရင်လိုးခဲ့တဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ အခုပုံစံ  လီးအဝင် ကွာခြားတယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…အင်း… ”

“  ဒီ ပုံစံနဲ့ လိုးတာ ကြိုက်ရဲ့လား… ”

“  အင်း…….ကြိုက်ပါတယ်……ဆောင့်လေကွာ….မောင်ကလဲ… ”

လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်နေကာ ၊ နေမိုးက လှုပ်ရှားဆောင့်လိုးခြင်းမပြုပဲ ၊ ဖိကပ်ထိုးစိမ်ထားသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးက မနေနိုင်တော့ပဲ ပြောလိုက်သည်..။ နေမိုးက နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်နာနာ ကိုင်ညှစ်ဆွဲကာ ခါးအားနှင့် ပေါင်လုံးအားများကို သုံးပြီး အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ငါးချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပင့်တင်ဆောင့်သွင်းသည်..။

“  ဘွပ်…အင့်….ဘွပ်…အားပါး….ဘွပ်…ဘွပ်….ဘွပ်…..အောင်မယ်လေးလေး…..ကောင်းလိုက်တာ….အိအိ……..အာ့အာ့ အိုး… ”

ပထမဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ကို တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းကာ ကျန်သုံးချက်ကိုတော့ ဆက်တိုက် တစ်ဆက်ထည်း ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် ခါးကော့ ခေါင်းမော့ ၊ ဖင်ကြီးယမ်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းနှင့် ကာမအရသာ အကြီးအကျယ် တွေ့သွားရလေသည်..။

နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ နို့ကြီးများကို ကုန်းဆုပ်ဆွဲနယ်နေရာမှ ၊ ခါးမတ်ကာ ကိုယ်ကို နောက်သို့ ပြန်ဆုပ်ယူသည်..။ နို့ကိုင် နေသော လက်များကိုလည်း လွှတ်ပေးလိုက်သည်…။ နေမိုး၏ လက်နှစ်ဖက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ကားအိတစ်ရစ်နေသော ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးပေါ်သို့ နေရာပြောင်းသွားသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်သည်…။  နို့အကိုင်မခံရတော့သောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရင်ဘတ်ဆီတွင် ဟာတာတာလို ဖြစ်သွားသည်..။ နို့ကိုင်နေသည့် လက်များ ဖယ်သွားသော်လည်း ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ညှစ်ထားခဲ့သည့်အရှိန်က ကျန်သေးရာ ၊ နို့အုံကြီးနှစ်ခု ကျိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်..။ ဖြူဖွေးအိသော နို့အုံသားများ ပေါ်တွင်တော့ လက်ချောင်းရာ အညိုအမည်းများ အထင်းသား ကျန်ရစ်သည်..။

နို့အကိုင် မခံရသော်လည်း.. ဖင်သားကြီးများကို အကိုင်ခံနေရသည်မို့ ဒေါ်ထားထားစိုးအတွက် ဖီလင်ကတော့ ကျမသွားပါ…။ တစ်မျိုးထူးသော အထိအတွေ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကို ပြောင်းလဲ ခံစားရသည်..။

“  လိုးလေ..မောင်ရာ… တို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးစမ်းပါကွာ…မင်းလီးကြီးနဲ့ အပီ ဆောင့်လိုးတာ တို့သိပ်ခံချင်နေတာ… လီးကို အဆုံးနင့်ဝင်သွားအောင် တအား ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ  ”

....................................................................................................................................................................

ဒေါ်ထားထားစိုးက နောက်သို့ ခေါင်းငဲ့ကာ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြောသည်..။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ချပြီးထောက်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုလည်း အားထည့်ကာ တောင့်ထားလိုက်သည်..။  ထိုအခါ တင်ဆုံကြီးက ပိုပြီး ကားအိလုံးတက်လာသည် ။ နေမိုးက တစ်ဆုပ်တစ်ခဲ ဖင်သားအိအိတစ်တစ်ကြီးများကို  လက်ချောင်းများ ဖင်သားထဲ နစ်ဝင်သွားအောင်ပင် အားရပါးရ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီး ရှေ့တိုးနောက်ကော့ ဖြစ်လာသည်..။ နေမိုးကလည်း လီးကို အလိုက်သင့်ပင် လုပ်ပေးထားလိုက်ရာ တင်ဆုံကြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် လှုပ်ရှားသည်နှင့်အမျှ လီးချောင်းကြီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသည်..။

ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်တွန်းလျင် လီးက စောက်ပတ်ထဲ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်တိုးဝင်သည် ။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက် ပြဲပြဲအာသွားအောင် ဖင်သားခြမ်းကြီးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲဖြဲပေးသည်..။  အစပိုင်းတွင် ကိုယ်ကို မတ်မတ်ထားကာ ငြိမ်ပြီးရပ်နေရာမှ ခဏအကြာတွင် နေမိုးက ခါးကိုလှုပ်ကာ လီးကို ကော့ကော့ပြီး လိုးဆောင့်ပေးသည်..။ ထိုအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးက သူမတင်သားကြီးကို နောက်သို့ ကော့တွန်းပေးမှုအရှိန်ကို အသာလျှော့ချသည်..။

လိုးဆောင့်မှုကို နေမိုးအား လုပ်ရန် တာဝန်ပေးလိုက်သည့်သဘောပင်…။ နေမိုးသည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရကိုင်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးတော့သည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်နှင့် မြေစိုက်ဆောင့်ချက်တို့ကို အချက်ကျကျ အသုံးပြုကာ ဆောင့်လိုးသည်..။ အောက်ပင့်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်လိုးသောအခါ နေမိုးက ဒူးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပေါင်နှစ်ခုကြား အောက်ဘက်မှနေပြီး ကော့တင်ထိုးဆောင့်သည်..။  

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးများ လုံးတစ်ကာ အပေါ်သို့ပင် မြောက်မြောက်ကြွတက်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက်ဖြင့် ဆောင့်သောအခါတွင်တော့ နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးနောက်နားတွင် ခါးဆန့်ထုတ် မတ်ကာရပ်လျက် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်အောင် ဆွဲထုတ်ပြီး အချိန်အဆမှန်မှန် အားပြင်းပြင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပြန်လည်ထိုးဆောင့်သွင်းသည်..။

လီးဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ စောက်ခေါင်းဝမှာ ပြဲအာကျန်နေခဲ့ကာ ထိုစောက်ခေါင်းဝ ပြန်လည်စေ့မသွားမီ ၊ ဆွဲထုတ်ထားသော လီးက ပြန်လည်တိုးဝင်လာရာ အဖုတ်ဝ ပြန်ပြဲအာသွားသည်..။ လီးချောင်းကြီးနဲ့အတူ လေလုံးကလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တိုးဝင်လာရာ ထိုလေလုံးထိခတ်မှုသည် စောက်ခေါင်းအတွင်ဘက် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းသို့တိုင် ရောက်သည်..။ ကိုယ်အတွင်းရှိ အသည်း အူ ကလီစာများတိုင်အောင် လီးဆောင့်ချက်က ကျရောက်သလိုမျိုး ဖြစ်သည်..။ အမြောက်ကြီးပစ် ဆောင့်ချက်ကို ခံရသောအခါတွင်တော့ ၊ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကြီးသည် ထစ်တောင့်ကာ နေရာမပျက်ရှိကာ ၊ နေမိုး၏ ဆီးစပ်နှင့် အပြတ်ထိရိုက်မှုဖြင့်သာ တင်ပါးသားဖြူဖြူကြီးများ သိမ့်သိမ့်လှုပ်တုန်သွားသည်..။

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်ဖြင့် အလိုးခံရသောအခါတွင်တော့ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ခါးကွေးညွှတ်ကာ တင်ကြီးနောက်သို့ ကားနိုင်သမျှကားကာ ကော့တစ်ထွက်ပြီး နေမိုးကလည်း ရှေသို့ခြေတစ်လှမ်းစာတက်ကာ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးဆုံကြီးအထက်နားဆီ ကျကျနန နေရာယူဆုပ်ကိုင်ထားသော ဖင်သားကြီးများကို အောက်သို့ ဖိတွင်းနှိမ့်ချပြီး လီးကိုလည်း အောက်သို့ တည့်တည့်စိုက်ကာ ဆောင့်ချခြင်း ဖြစ်သည်..။ လီးသည် စောက်ပတ် အတွင်းဘက်၏ အောက်ပိုင်းကို အရှိန်ပြင်းပြင်းထိမိသည်..။ စောက်အုံကြီးသည် မောက်ပြီး ကြွတက်ကာ စောက်စေ့ကြီးကလည်း ပုံမှန်ထက် ပိုပြူတစ်ထွက်နေသည်..။

အမျိုးသမီး၏ ပါးစပ်မှ အားခနဲ အီးခနဲ အော်ဟစ်သံများပင် ပြုရသည်အထိ အဝင်ရက်စက်ကာ ဆောင့်အားပြင်းသည်..။ နေမိုးဆောင့်လိုးသော ထိုဆောင့်ချက်သုံးမျိုးစလုံးမှာ လီးအဝင်နက်ကာ အားအပြည့်ပါဝင်ပေရာ တော်ရုံတန်ရုံမိန်းမ မခံနိုင်ပါ…။  ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ လေးလုံးခြောက်ဖက် ၊ လူကောင်ကြီးထွားကာ ကာမရမက်လည်း အထူးထန်ပြင်းသည့် ၊ ရာဂကြွယ်သော မိန်းမစားမို့ သည်ဆောင့်လိုးချက်တွေကို အပြတ်ခံနေနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်း ထိမိလှသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ နှစ်ချီပင် ပြီးသွားခဲ့ရသည်..။ အလိုးခံရချိန် ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ထွက်သော အရည်ကြည်ရော ၊  ပြီးသွားလို့ ထွက်ကျသော အရည်တွေရော စောက်ပတ်ထဲတွင် အရည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစို နေသည်..။ နေမိုး ဘယ်လောက်ဆောင့်ဆောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးကတော့ မဖြုံပါချေ…။  ပြီးသွားခဲ့ချိန်များတွင်လည်း တရကြမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ  ကာမရမက်ဇောအဟုန် အရှိန်လျော့ကျသွားမှုမျိုးပင် မဖြစ်ပဲ တဏှာထန်ပြင်းမှုက တဆက်တည်းပင် မြင့်မားတက်ကြွနေလေသည်..။

နေမိုးက အချက်နှစ်ရာနည်းပါးပင်တရကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးနောက် ၊  သုတ်ရည်အထွက်မမြန်ရအောင် ထိန်းသည့်သဘောဖြင့် ဆောင့်ချက်အားကို လျှော့ချလိုက်သည်..။ အားပြင်းပြင်း စိုက်ထုတ်ရသော  အောက်ပင့်ဆောင့်ချက် ၊ အမြောက်ကြီးပစ်ဆောင့်ချက် ၊ မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကို မသုံးတော့ပဲ ၊ အားသိပ်မကုန် ခပ်မှန်မှန်လိုးနိုင်သော အခြေခံလိုးနည်းဖြစ်သည့် ကြမ်းပြင်ညီဆောင့်နည်းကို သုံးကာ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် အသာ အယာ ဆက်လိုးသည်..။

အလိုးခံနေရသူ မိန်းမ အရသာအတွေ့ထူးအောင် အားဖြည့်ပေးသည့်အနေဖြင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေး ထွေးချသည်။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်လိုးခံဖူးပြီး ဖင်လိုးခံမှုအတွေ့ကိုလည် ဖီလင်ယူတတ်နေသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ဖင်ပေါက်ပေါ်တည့်တည့် အေးမြစိုစွတ်သော တံတွေးများ ထွေးချခံရသောအခါ စအိုဝ ယားပြီး ရင်တဖိုဖိုဖြစ်လာသည်..။ ဖင်ဝလေးမှာလည်း စူစူပွပွဖြစ်သည်..။

နေမိုးက ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချရုံသာမဟုတ် ညာဖက်လက်မကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိဆွပေးသည်..။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လီးနှင့်လိုးရင်း ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်မထိုးကာ လိုးပေးနေသည့် သဘောပင်..။ ဘယ်လက်ကတော့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ဖင်သားကြီးများကို ပွတ်လိုက် ၊ ပေါင်ရင်းကို ကိုင်လိုက် ၊ ပခုန်းလှမ်းဆွဲလိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ပါ နှစ်ပေါက်ပြိုင်တူ အရသာတွေ ရနေသည်..။  နေမိုးအနေဖြင့် နို့အုံကြီးများကို ကိုင်ဆွဲရန် လက်မအားနိုင်ပဲ ရှိရာ ဒေါ်ထားထားစိုးက မိမိဖာသာ မိမိ နို့အုံများကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်ပြီး လိုအပ်မှုကို ဖြည့်စွက်လိုက်သည်..။

“  မမထား… ”

စောက်ပတ်ကို လီးနှင့် လိုး ၊ ဖင်ပေါက်ကို လက်နှင့်လိုး လုပ်ပေးနေရာမှ နေမိုးက ခေါ်သည်..။

“  ဟင်….ဘာလဲ မောင်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ပြန်ထူးသံမှာ ရမက်ဇောနှင့် တုန်ခါလို့ နေသည်..။

“  ကျနော့်လီးကို  စောက်ပတ်ထဲကထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်မယ်…မမ ဖင်ခံချင်လား ”

နေမိုးနှင့် ဖင်လိုးဖူးပြီး ဖြစ်ရာ ယခု နေမိုးက ထပ်ပြီး ဖင်ဆော်လျင် ဒေါ်ထားထားစိုး ငြင်းစရာအကြောင်း မရှိ..။ ဖင်ခံမည်မှာ သေချာသည်..။ အထွေအထူးမေးနေစရာ မလိုပါ..။ အမျိုးသမီးကြီး ရမက်ထန်အောင် ဖန်တီးသည့်အနေဖြင့်သာ နေမိုးက မေးခြင်းဖြစ်သည်..။  ဘာကြောင့် သည်မေးခွန်း မေးခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း နားလည်သည်..။  သို့သော် သည်လို အမေးခံရမှုသည် ဒေါ်ထားထားစိုးကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ လက်မဖြင့် ထိုးကလိခံနေရသော ဖင်ဝကပင် ယားလို့လာရသည်..။

“  အင်း….လိုးလေကွာ… ”

“  ဖင်လိုးမယ်နော်….မမ… ”

“  မမဖင်ပေါက်က တံတွေးစိုနေပြီဆိုတော့ ဆီထပ်မဆွတ်တော့ဘူးနော်… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ကိုထိုးထည့်ထားသော လက်မနှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော လီးကို အသာဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ကလိပေးနေသော လက်မကို အရင်ထုတ်သည်..။ လက်မကို အထုတ်တွင် စအိုဝ အာတာတာ လန်တန်တန်လေးဖြစ်လာပုံကို  သေသေချာချာ ကုန်းပြီး ကြည့်သည်..။  ဖင်ထဲမှ လက်မထုတ်ပြီးမှ  စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ထဲမှ လက်မကျွတ်ထွက်သွားသည်တွင် စအိုဝ ယားကျိကျိနှင့် ဟာတာတာ ခံစားရသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကျွတ်ထွက်သွားချိန်မှာတော့ ဟာတာတာဖြစ်မှုက ပိုအားကြီးလာသည်..။ ပါးစပ်မှ….

“  ဟင့်ကွယ်…..အို အို… ”

ဟုပင် ရေရွတ်သံလေးများပြုမိသည်..။ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် စအိုဝတွင် တေ့ထောက် ထားလိုက်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး ခါးလေး တစ်ချက်တွန့်သွားသည်..။

“  ဖင် ဖြဲပေးပါလား…မမ… ”

နေမိုးက ခပ်တိုးတိုးပြောသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ သူမ၏ တင်ပါးသားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ပြီး ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးသည်..။ ဖင်ပြဲသွားရာ စအိုပေါက်လေး အပြူးသား ပေါ်သည်..။  အလိုးခံဖူးပြီးဖြစ်လို့ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိနေလေသော ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်သည် လိုးသွင်းလာမည့် လီးချောင်းကြီးကို ကြိုဆိုသည့်အလား…စူပွစူပွလှုပ်ရှားနေသည်..။

တံတွေးများဖြင့် စိုနေသည့် စအိုပေါက်လေးသည် အလိုးခံရန် အသင့်ရှိနေသည်။ နေမိုးက ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဥ်းလေး၏ အဝတွင် သူ့လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို တေ့ထောက်လိုက်သည်..။

“  သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်.. ဖြည်းဖြည်းသွင်း..၊ ဒီလို ကုန်းပေးပြီး ဖင်လိုးရင် အရမ်းနာတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်နော်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးက ပြောသည်..။  ကြောက်လို့လား ၊ စိတ်လှုပ်ရှားလို့လားတော့ မသိ..၊ သူမ၏ အသံက တုန်ရင်လှုပ်ခါနေသည်..။

“  နာပေမယ့်..မမ အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့မှာတော့ စိတ်ချပါ….၊ မမကို ဖင်ကောင်းကောင်း အီစိမ့်သွားအောင် ကျနော် သေသေချာချာ လိုးပေးပါ့မယ်… ”

“  အို….ကွာ….နာရင်တော့ အော်မှာပဲ… ”

ထိုစကားအဆုံးတွင် နေမိုးသည် ကျကျနန တေ့ထောက်ထားပြီးဖြစ်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်…။

သိပ်အကြမ်းမဟုတ်သော်လည်း သိပ်ပြီးတော့လည်း ဖြည်းဖြည်းညင်ညင်လည်းမဟုတ်..။ ခပ်ဖိဖိလေးစိုက်ကာ ထိုးသွင်းခြင်းဖြစ်သည်..။ အလိုးခံဖူးသော ဖင်ပေါက်မို့ စအိုဝကလည်း လီးဝင်လမ်းကြောင်းမှန်အောင် အလိုက်သင့် ဖွင့်ပေးတတ်နေရာ..၊ လီးချောင်းကြီးက တစ်ကာ ထစ်ကာ တိုးဝင်သည်.။

“  အားကျွတ်ကျွတ်…..ဝင်လာပြီ…..အို အမေ့….နာတယ်ကွ….အား အား….ဖြည်းဖြည်းသွင်းလို့ ဆို…..အိုအို…ဟင့် အင့်အင့်..အားပါးပါး…သိပ်မကြမ်းနဲ့လေ…၊ အို အို….ဝင်လာပြန်ပြီ….အမလေးလေး..နာတယ်…မောင်ရယ်……နာတယ်….အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် အော်ဟစ်ညည်းညူမြည်တမ်းရင်း ဖင်ထဲလီးသွင်းမှုကို ခံနေသည်..။ နာကြင်မှုက စူးစူးရှရှ ရှိသလို ၊ လီးကြီးတိုးဝင်လာမှု၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း ရှိန်းရှိန်းမြမြ ဖြစ်သည်..။ လီးတစ်ထစ် တိုးဝင်လာတိုင်း ရင်သိမ့်တုန်အောင်ပင် ဖြစ်သွားရသည်..။

ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေသည်..။ သည်တစ်ခါ ဖင်လိုးခံရတာက ယခင်အလိုးခံခဲ့ရသည်များနှင့် မတူ…။  ထူးခြားသော ထိတွေ့မှုအရသာ ရှိနေကြောင်းကိုလည်း ဒေါ်ထားထားစိုး နားလည်သည်..။  လီးဒဏ်ကြောင့် စအိုဝ ကျိန်းစပ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲတွင် အောင့်ပြီး နေသော်လည်း အရသာကလည်း ထူးခြားလွန်းသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်ပေးလျက် ဖင်လိုးမှုကို အပီအပြင် ခံနေသည်..။

တစ်ရစ်ချင်း ဝက်အူလှည့်သလို ဖိဖိပြီး ထိုးသွင်းရာ နောက်ဆုံးတော့ ရှစ်လက်မကျော်ကျော် လောက်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည်..။

ထိုသို့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်သွားသောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထကာ စောက်ပတ်ထဲက စိုးစိုးစစ်စစ်နှင့် လှုပ်ရှားလာလျက် အရည်ကြည်တွေထွက်ပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားရလေတော့သည်..။

“  ဖင်ထဲ လီးအဆုံး ဝင်သွားပြီ….မမ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ညာဖက်ဖင်သားခြမ်းကြီးကို တစ်ချက်ပုတ်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။

“  အေးကွာ….တစ်ဆို့ပြွတ်သိပ်နေတာပဲ… ”

“  နာသေးလား….ဟင်….မမ. ”

“  အိုး….ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးထိုးသွင်းထားတာ နာတာပေါ့ကွာ….မေးမှ မေးရက်ပလေတယ်….ဟင်း… ”

“  ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား….မမရဲ့… ”

“  အင်း….ကောင်းတယ်….၊ ကောင်းလွန်းလို့လည်း…နာတာကို ကြိတ်မှိတ်ပြီး ခံနေရတာ ”

“  ဆောင့်လိုးရတော့မလား… ”

“  အာ…မဆောင့်နဲ့အုံး…၊ ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ်ပြီး နာနေတယ်…၊ အရမ်းဆောင့်ရင် ခံနိုင်မှာ မဟုတ်သေးဘူး ”

“  ဒါဆို…တအားကြီး မဆောင့်ဘူးလေ..၊ ကျနော့်လီးကို မမဖင်ပေါက်ထဲက အသာဆွဲထုတ် ၊ ခပ်ဖြည်းဖြည်းပြန်ထိုးသွင်းနဲ့ ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးမယ်…ဒါတော့ ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား… ”

“  အင်း…ဖြစ်မယ် ထင်တာပဲ….ညှောင့်ကြည့်အုံးလေ… ”

“  ကျနော် ညှောင့်လိုးတဲ့အခါ မမကလည်း အလိုက်သင့်အဆင်ပြေအောင် ဖင်ကြီးကို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားပြီး ကစားပေးပါလား..နော် ”

“  ဟွန့်…..တကယ်ကို ကဲတယ်… ”

“  ကဲတာ မဟုတ်ပါဘူး…..မမရဲ့..၊ ဒီလို ဖင်ကစားပေးရင် မမလည်း ပိုဖီလင်ရတာပေါ့… ”

“  သွားပါ….ဒီမှာ နာနေတဲ့….ဟာကို… ”

“  အဲဒီလိုနာနေတာ ပျောက်ပြီး ဖီလင်တွေ တက်လာအောင် ဖင်ကစားပေးဖို့ ပြောနေတာပေါ့… ”

“  ကဲ…ကဲ..လုပ်ပေးမယ်…..တကယ်ပဲ… ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ အဆုံးထိထိုးသွင်းထားသော လီးချောင်းကြီးကို အသာအယာဆွဲထုတ်သည်..။  လီးကြီး ဖင်ထဲက ထွက်လာရာ လီးတန်လုံးပတ်နှင့် စအိုပေါက်တို့ အပြတ်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသည်းတအေးအေး ဖြစ်ကာ ပါးစပ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုတ်သပ်ညည်းမိသည်..။  မိမိဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးရန် ပြောဆိုလာမှုကိုလည်း  ဒေါ်ထားထားစိုး အတော်လေး သဘောကျနေသည်..။ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း နေမိုးကို နှစ်သက်တပ်မက်ကာ နေမိုးလိုးတာကို ကောင်းကောင်းခံချင်လျက် ၊ နေမိုးကိုလည်း အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးလိုသည့် အာသီသပြင်းပြနေသည်..။

ပါးစပ်ကသာ အမူပိုပိုနှင့် ဘာလေးညာလေး ပြောနေသော်လည်း ဖင်ကို လှုပ်ကစားပေးဖို့ လိုလားစွာပင် အသင့်ရှိနေသည်..။ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက်ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် ဖင်ထဲသို့ အသာအယာပြန်ထိုးသွင်းသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ကားစွင့်တင်းရင်းသော တင်ပါးဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ကာ ခပ်သာသာလှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်..။ ဖင်ကြီးလှုပ်ရှားကစားမှုနှင့် အတူ ဖင်ခေါင်းပေါက်၏ အနေအထား အခြေအနေကလည်း အမျိုးမျိုးပြောင်းသွားရာ တအိအိ ထိုးသွင်းသော လီးချောင်းကြီးသည် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ ဟိုထိုးသည်မွှေ ထိုးမိထောက်မိဖြစ်ကာသွားသည်..။ ဖင်လိုးသူရော ဖင်ခံသူပါ နှစ်ယောက်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထကုန်ကြသည်..။

“  အိုး……ဟင့် ဟင့်…မောင်ရာ……အားပါး….ပါး ဟင့်ဟင့်… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးတစ်ယောက် နာကြင်မှုဝေဒနာကို မေ့ပျောက်ကာ အရသာ တွေ အပြတ်ခံစားရလျက် ပါးစပ်မှ ကျေနပ်အားရစွာ ရေရွတ်မိသည်..။

“  ဟုတ်ပြီ….အဲဒီလိုမျိုး ဖင်ကစားပေးမှပေါ့…ကောင်းတယ် မမရာ..၊ ဖင်ကိုကစားလိုက်တော့ ဖင်ထဲ လီးအဝင်က အရမ်းကို ထိမိတာပဲ…..၊ လှုပ်ပေးနော်…ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပေး….ကော့ပေး…၊ ကျနော် ဆက်ညှောင့်ပေးမယ်… ”

နေမိုး၏ အံကြိတ်ကာ အားရပါးရပြောလိုက်သံက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အားရကျေနပ်ပြီး စိတ်လည်း ပိုလှုပ်ရှားသွားစေသည်..။ နေမိုးသည် ဆက်ပြီး ညှောင့်လိုးလေး လိုးပေးသလို ဒေါ်ထားထားစိုးကလည်း ဖင်ကြီးကို အပီအပြင် လှုပ်ကစားပေးသည်..။ စိတ်ထကာ ဖီလင်တက် အရသာတွေ့လျက် ဖင်ဇိမ်ရလာပြီမို့ နာတာတွေ ကျိန်းစပ်တာတွေ အောင့်တာတွေ ကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့…။ လီးချောင်းကြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်ပြန်ထုတ်လုပ်နေတာကိုလည်း အားမရတော့..။

“  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စမ်းပါကွာ…၊ တို့ဖင်ကို တအားလိုးပေးစမ်းပါ…..ဟင့်..လုပ်လေကွာ…ဆောင့်ပါလို့ဆို… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးကပင် စတင်ကာ အာသာငမ်းငမ်း ပြောလာသည်..။ သည်အပြောမျိုးကို စောင့်နေသော နေမိုးကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေတော့..။

“  ဖင် အီဆိမ့်လာပြီမို့လား…မမက ဖင်ခံလည်း အတော့်ကို ကောင်းတာပဲကိုး….၊ ကိုင်း လာပြီ မမရေ….၊ အပီဆောင့်လိုးတော့မယ်…အားရပါးရသာ ခံဖို့ပြင်ပေတော့… ”

နေမိုးက ပြောပြောဆိုဆို သူ့လီးကြီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး အသက်အောင့်ကာ ထောက်ထားသော ခြေထောက်များကို တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိနေအောင် အားဖြည့်ထောက်ထားလိုက်သည်..။

နေမိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို အားပြည့်အင်ပြည့်ဖြင့် တအားဆောင့်ချလိုက်သည်..။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အလွန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်သွားသည်..။

“  ဘွပ်…..ဘုဘု….ဘွပ် ဘွပ်ဘွပ်…..ဘု ”

“  အောင်မယ်လေးလေး…ကြမ်းလှချည်လား……မောင်ရဲ့…..အား အား…အား… ”

ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဖင်လိုးချက်ကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ထဲ နင့်နေအောင် ခံလိုက်ရသည်..။ နာတာတော့ နာသည်..။ ကောင်းတာကလည်း လက်ကုန်ပဲ ဆိုတော့ နာကြင်မှုကို အရသာက အပြတ်ဖုံး လွှမ်းသည်..။ ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ တင်ပါးကြီးကိုပင် တုန်ခါရမ်းကာ ကော့တက်သွားစေသည်..။ နေမိုးက ထိုဆောင့်ချက်မျိုး နောက်ထပ် ငါးချက် တရကြမ်း မနားတမ်း ဆောင့် သည်..။

“  ဘွပ်…အား……..ဘွပ်….အမလေးလေး…ဘွပ်…..အိုး မားမား……ဘွပ်…..သေပါပြီ….ဘွပ် …ရှီး…..အ… ”

ထိုဆောင့်ချက် ငါးချက်သည် ဒေါ်ထားထားစိုးအာ ဘဝင်တုန် ရင်ခုန်သွားစေသည်..။ နောက်ထပ် တစ်ခါထပ်ကာ ပြီးလုလု ဖြစ်သည်..။ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှသော ဆောင့်ချက်အားကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ထောက်ထားသော ခြေထောက်မျာ ကွေးညွှတ်ကာပင် ကျသွားရသည်..။

သို့သော် ဒေါ်ထားထားစိုးသည် ချက်ချင်းပင် ခြေထောက်များကို ပြန်လည် အားပြုမတ်ထောက်ပေးသည်..။ နေမိုးက ထိုသို့ ဆောင့်လိုးပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်သည်..။

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် ဆွဲထုတ်ခြင်းမို့ စအိုဝ ပြဲလန်ပါသွားရာ ဒေါ်ထားထားစိုး  တအားအားနှင့်…..

“  အား…..နာလိုက်တာ…….အမလေးလေး… ”

ဟုပင် အော်ဟစ်လိုက်ရသည်..။ ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောလီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ ပြောင်းထည့်သည်..။ လီးအထုတ် ပြန်ကြမ်းသလို အသွင်းလည်း ပိုကြမ်းသည်..။ လီချောင်းကြီးကို တစ်ချက်တည်း အဆုံးဝင်အောင် ဖိဆောင့်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ စောက်အုံကြီး ပိပြားကာ စောက်ခေါင်းထဲ အကြပ်အသိပ် ဖြစ်နေသည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုး မှာ အော်ဟစ်လိုက်ရပြန်သည်..။

“  အောင်မယ်လေး လေး…..ကြမ်းလှချည်လား…ကွာ….. ကျွတ် ကျွတ်…ကျွတ်… ”

သို့သော် ထိုဆောင့်သွင်းချက် က ထိမိလှသောကြောင့် ဒေါ်ထားထားစိုး တစ်ချီထပ်ပြီးသွားရပြန်သည်.။ နေမိုးကတော့ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးထိုးသွင်းပြီးသည်နှင့် တအားကျုံးကာ  လိုးဆောင့်သည်..။  ဒေါ်ထားထားစိုးအဖို့ တစ်ချီထပ်ပြီးလို့ ကာမစိတ်လျော့ကျဖို့ နေနေသာသာ ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဖီလင်တက်ကာ ပိုလို့တောင် ထကြွ နှာထန်နေရမှုကတော့ ကမ်းကုန်အောင်ပါပဲ…..။

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘွပ်…..အားပါး ကောင်းတယ်….အဲ့လိုမျိုး တအားဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ…..ဘွပ်ဘွပ်…ဟုတ်ပြီ မရပ်လိုက်နဲ့နော်….ဘွပ် အိ…..အားလည်း လျော့မသွားစေနဲ့..။ ဆောင့် ဆောင့်……သားအိမ်ထဲ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ….မောင်ရဲ့……အား… ”

“  ဘွပ်..ဘွပ်ဘွပ်….ဆုံကြီးကိုလှုပ်ပေးလေ…..ဟုတ်ပြီ…ဒီလိုမှပေါ့….ဘွပ်ဘွပ်…..ခါးကိုလည်း နွဲ့ပေး အုန်းလေ… ”

“  ဘွပ် ဘုဘု..ဘွပ်…..အား ဟင့်ဟင့်ဟင့်……အိုအို… ”

“  ဘွပ်ဘွပ်…..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ….မမရာ  ”

“  ဘွပ်ဘွပ်ဘု…..ကောင်းရင်ဆောင့်လေကွာ…..ဆောင့်…ဟင့်…ဘွပ်ဘုဘွပ်…..ပတစ်…အို ဘာလို့ ထုတ်….ထုတ်….ဘုဗျစ် ဗျစ်….အောင်မယ်လေး……..လေး…အားအား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အရမ်းဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးလှုပ်ခါကော့တွန်းပြီး ပေးလာခိုက်..၊ နေမိုးက လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆတ်ခနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ လီးကျွတ်ထွက်သွားရာ.၊အပြတ်ဖီလင်တက်ကာကောင်းနေသော ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ရုတ်တရက်  မချင့်မရဲကြီးဖြစ်ကာ ဘာလို့ထုတ်ရသလဲ ဟု အငမ်းမရ ပြောရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာ ဆုံးအောင်ပင် မပြောလိုက်နိုင်သေးခင် နေမိုးက ဆွဲထုတ်လိုက်သော သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဒေါ်ထားထားစိုး၏ စအိုပေါက်ထဲ ပြောင်းကာ တအားထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သပ်ရိုက်သလို ထိုးသိပ်ဝင်သွားလျက် ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ တုန်တခိုက်ခိုက်ပင် အော်ဟစ်ညည်းတွားလိုက်ရသည်..။ နေမိုးက ဖင်ကို ဆယ်ချက်  ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး၏  ။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲမှ လီးထုတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းထည့် ဆောင့်ပြန်သည်..။

သည်တစ်ခါတော့ စောက်ပတ်ကို ငါးချက် တအားဆောင့်လိုးပြီး ဖင်ထဲ သို့ပြောင်း လိုးပြန်သည်..။ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာတော့ ဖင်နှင့် စောက်ပတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်ကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင် ၊ ထိမိကြမ်းတမ်းစွာ အပြန်အလှန် အလိုးခံနေရမှုကြောင့် ဆက်တိုက်ကို ပြီး ပြီးရင်း ပြီးလို့နေလေသည်… ။ ဘယ်နှစ်ချီ ဘယ်နှစ်လား….ပြီးသွားရမှန်းပင် မမှတ်မိတော့…။ အမျိုးသမီးကြီး အတော်လည်း မောဟိုက်လာပြီ…။

ဒါပေမယ့် လိုးနေသူက စံချိန်မကျပဲ တအားကျုံးကာ လိုးဆောင့်နေရာ…၊ ဒေါ်ထားထားစိုးမှာလည်း နောက်ပိုင်းကျမှ ဘုံးဘုံးလဲကာ မှလဲရော…၊ ယခုလောလောဆယ်တွင်တော့ လိုးသမျှကို အပီအပြင်  ရက်ရက်ရောရော ခံလို့နေသည်..။ နေမိုးအနေနှင့်လည်း သူလိုးချင်နေသော မိန်းမကို စိတ်တိုင်းကျ ဇက်ကုန်လွှတ်ကာ အပီလိုးနေရသောကြောင့် ရှိသမျှအားအင် စွမ်းပကားများ အိပ်သွန်ဖာမှောက် ဆိုသလို ၊ အကုန်အစင် ထုတ်သုံးကာ ကာမနတ်ရဲ ပူးကပ်နေသူ တစ်ယောက်လို အားကုန် လိုးပစ်လိုက်လေသည်..။

သုတ်ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အတတ်နိုင်ဆုံး အချိန်ဆွဲကာ ထိန်းထားသည်..။  သို့သော် နာရီဝက်ကျော်ကျော်ကြာသောအခါတွင်တော့ နေမိုးမှာ သုတ်ရည်မထွက်အောင် ဆက်မထိန်းနိုင်တော့..။  ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်တို့ကလည်း စုပ်အားညှစ်အား ပိုကောင်းလာရာ နေမိုး၏ လီးမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။ သုတ်ရည် စထွက်သည့်အချိန်တွင် နေမိုး၏ လီးသည် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်..။  စောက်ပတ်ထဲတွင် သုတ်ရည်အချို့ ပန်းထည့်ပေးပြီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်သည်..။ ဆက်ပြီး ထွက်လာသော သုတ်ရည်များက ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်ခေါင်းထဲ  ဝင်သွားကြသည်..။ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးပြောင်းအထည့်တွင် သုတ်ရည်အချို့ ဒေါ်ထားထားစိုး၏ ဖင်သားကြီးများပေါ်သို့ ကျရောက်ပေကျံသွားလေသေးသည်..။ 

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ် အပြန်ပြန် အလှန်လှန် ဝက်ဝက်ကွဲအောင် အလိုးခံခဲ့ရသည် သာမက ၊ သုတ်ရည်များကလည်း အပေါက်နှစ်ခုထဲသို့ ခွဲပြီး ပန်းထည့်ပေးခြင်းခံရလေရာ ဖင်ထဲမှာရော စောက်ပတ်ထဲမှာပါ အီစိမ့်နေအောင် အရသာတွေ့လျက် ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်း မသိ ပြီးလျက် မိန်းမူးလွန့်လူးအောင် ခံရလေသည်..။  နေမိုး သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီမို့ လိုးပွဲက တစ်စခန်း အဆုံးသတ်သွားပေရာ ဒေါ်ထားထားစိုးသည် တောင့်ထားသမျှ ဖြေလျှော့ချလိုက်ရာ ထိုင်ခုန်ပေါ်မှ အောက်သို့ ယိမ်းယိုင်လဲကျသွားလုလု ဖြစ်သွားသဖြင့် နေမိုးက အသာကိုင်ထိန်းပေးထားလိုက်ရသည်..။ သုတ်ရည်ထွက်သွားပြီး မပျော့တပျော့ နှင့် မာန်ကျသွားသော လီးချောင်းကြီးမှာ သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်..။

“  ကျနော်လိုးတာ သိပ်ကြမ်းသွားလို့ မမ နုံးသွားရပြီ ထင်တယ်.. ”

နေမိုးက ဒေါ်ထားထားစိုးကို အသာဖေးမ သိုင်းဖက်ကာ ပြောသည်..။

“  အေးကွာ …တော်တော် မောသွားတယ်… ”

“  ဆောရီး…မမရာ….လိုးရတာကောင်းလွန်းလို့ပါ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ…မင်းလိုးပေးတာ မမလည်း သဘောကျပါတယ်. ”

“  ခဏနားလိုက်မယ်လေ….ဟုတ်လား… ”

“  အင်း… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးမှာ ဖင်ရော အဖုတ်ပါ ကျိန်းကာ ဒူးတွေချောင်ကျ ၊ ပေါင်တွေလည်း ကွနေရာ ခုတင်ရှိရာသို့ပင် ကောင်းကောင်းလျှောက်လှမ်း မသွားနိုင်…။ ကွတကွတနှင့် ခြေလှမ်းတွေ ယိမ်းယိုင်နေသည်..။  နေမိုးက အသာဖေးမကာ တွဲခေါ်ယူခဲ့ရသည်…။ ခုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သောအခါ ဒေါ်ထားထားစိုး ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်သွားတော့သည်..။  နေမိုးကလည်း အလိုက်သိစွာပင် ခုတင်အစွန်းနား၌ အသာထိုင်နေလိုက်သည်..။

“  မမ…ဗိုက်ဆာသလား…၊ တစ်ခုခု စားမလား… ”

ဒေါ်ထားထားစိုး အတန်ငယ် အမောဖြေပြီး အသက်ရှူမှန်စပြုချိန်တွင် နေမိုးက မေးလိုက်သည်..။

“  အေး အေး….စားတာပေါ့….ဘာရှိလဲ ”

“  ချစ်ကင်းဆန်းဒွစ်ချ် ရှိတယ်..၊  ဟန်ဘာဂါလည်း ဝယ်ထားတယ်…၊  ပြီးတော့ ..ကြက်ဥတို့ ငှက်ပျောသီးတို့လည်း ရှိတယ်…မမ ဘာစားချင်လဲ… ”

“  ရပါတယ်ကွာ...အဆင်ပြေတာ…စားတာပေါ့… ”

ဒေါ်ထားထားစိုးသည် လဲလျောင်းနေရာမှ ထကာ ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားလိုက်သည်..။  နေမိုးလည်း ပုဆိုးယူကာ ဝတ်သည်..။ ထို့နောက် နေမိုးက အသင့် ဝယ်ယူထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများကို သွားရောက်ယူငင် ပြင်ဆင်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ စားသောက်နေကြတော့သည်…။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။