Configure Page List

Sunday, August 29, 2010

မင်းရဲ့အကြည့်တွေကို သိနေတယ်လေ (စ/ဆုံး)

မင်းရဲ့အကြည့်တွေကို သိနေတယ်လေ (စ/ဆုံး)

ပေါက်ကျော်မ ရေးသည်။

ပူလောင်မှုကင်းစွာ လောကဓါတ်တခွင်လုံးကို မေတ္တာအပြည့်နဲ့ ဖြာဆင်းနေတဲ့ ညနေခင်း နေရောင်ခြည်အောက်မှာ ခါတိုင်းလိုဘဲ ကျမအေးအေးဆေးဆေး လျှောက်လာမိပါတယ်။ ကျမအိမ်က လှည်းတန်းနဲ့ ××× ကြားမှာပါ။ ကျမရဲ့ ကျောင်းနဲ့လဲ တစ်မှတ်တိုင်ကျော်ကျော်သာဝေးတာမို့ အပင်ပန်းခံပြီး ကားတိုးစီးခဲပါတယ်။ အင်မတန် မလွှဲသာမှပါ။တနေကုန် ကလေးပေါင်းစုံနဲ့ လုံးပမ်းလာခဲ့ရလို့ ပင်ပန်းနေတဲ့ ကျမဟာ ပြည်လမ်းမတလျှောက်အတားအဆီးမဲ့ တိုက်ခတ်လာတဲ့ လေပြေလေးကို အဆုတ်အပြည့် ရှုသွင်းရင်း သောကတွေကို မေ့ပျောက်နေမိတယ်။

ကျမက အထက်တန်းပြဆရာမတယောက်ပါ။ ကျမရဲ့အသက် (၃၆)နှစ်မှာ ဒီလိုအဆင့်ရောက်ဖို့ ကျမရုန်းကန်ခဲ့ရတာတွေဟာ ပြောလို့ကုန်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျမရဲ့သောကတွေ၊ ဘဝရဲ့ဒဏ်ချက်တွေကြားကဘဲ အရွယ်မကျတဲ့ ကျမကို ကျမအံ့သြမိတယ်။ ရှေးက ကုသိုလ်ပဲလား မိသိဘူး။ကျမဟာ (၁၆)နှစ်သမီးလေးတွေနဲ့ ယှဉ်နိုင်လောက်အောင်ကို ခန့်ချော ချောပါတယ်။သားနဲ့သမီးကို ပညာတတ်တွေဖြစ်အောင် ပြုစုပျိုးထောင်ထားရတယ်။ အခုခေတ်မှာ ပညာတတ်တယောက်ဖြစ်လာဖို့ ဘယ်လောက်ကြိုးစားရတယ်ဆိုတာ ဆရာမတယောက်အနေနဲ့ကျမအသိဆုံးပါ။ ကလေးတွေကလဲ လိမ္မာပါတယ်။ 

ဖအေတူ မအေတူလေးတွေမို့ ချောကြပါတယ်၊လှကြပါတယ်၊ ဉာဏ်လဲ ကောင်းကြပါတယ်။ ကိုယ့်သားသမီးမို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူးနော်။ သားဆိုရင်အခု စီးပွားရေးဒုတိယနှစ်ရောက်နေပြီ။ အသက်ကလဲ (၁၉)နှစ်ရှိပြီ။ ကြားအတန်းတွေမှာကျလိုက်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ (၁၀)တန်းကျော်ရင် လွတ်ပြီလေ။ သမီးကတော့ မြန်မာစာ တတိယနှစ်၊သူက သားထက် တစ်နှစ်ငယ်တယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ကျမက လွဲလို့တွယ်တာစရာ မရှိရှာကြပါဘူး။သူတို့အဖေက သား ၄နှစ်၊ သမီး ၃နှစ် အရွယ်မှာ ဆိုင်ကယ်မှောက်ပြီး ဆုံးသွားတယ်။ကိုကို့နောက်ကို ကျမလိုက်ပြေးလာတာ။ ကျမအသက် (၁၆)နှစ်၊ ကိုကိုက (၂၅)နှစ်ပေါ့။

အခုတော့ ချစ်လှပါတယ်ဆိုတဲ့ ကျမတို့ ၃ယောက်ကို ကိုကိုခွဲခွာသွားတာ (၁၅)နှစ်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ဒါပေမဲ့ ကျမတို့ မပူမပင်နေနိုင်အောင် သူ ရှာဖွေထားခဲ့ပါတယ်။ဒါကြောင့်လဲ ကျမ အခုလို အထက်တန်းပြဆရာမတယောက်အဖြစ်နဲ့ သားတို့ သမီးတို့ကိုတက္ကသိုလ်ပညာသင်ပေးနိုင်ခဲ့တာပေါ့။ ကိုကို့ကျေးဇူးတွေ ကျမမှာ ဆပ်လို့မကုန်နိုင်ပါဘူးရှင်။

သားတို့သမီးတို့ကတော့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ရှိပြီပေါ့။ ကျမသာ တစ်မိနစ် တစ်စက္ကန့် မမေ့နိုင်ဘဲသူ့ရဲ့အယုအယတွေ၊ သူနဲ့ ချစ်ခဲ့ကြတာတွေကို အမြဲသတိရနေမိတယ်။ ကိုကိုဆုံးပြီးတဲ့နောက် အရွယ်ကောင်းနေသေးတဲ့ ကျမကို လာစပ်တဲ့လူတွေမနဲပါဘူး။အခုထိလဲမျှော်လင့်နေတဲ့ လူတွေရှိနေပါသေးတယ်။

ဒါပေမဲ့လေ ကိုကို့လိုလူက ဒီကမ္ဘာမှာ တစ်ယောက်ပဲရှိမယ်လို့ ကျမထင်တယ်။ သူ့လို အရပ်အမောင်း၊ သူ့လို ဥပဓိရုပ်၊ သူ့လို သာယာမှုပေးနိုင်တဲ့လူ.. ပြီးတော့.. ပြီးတော့..ကိုကို့အကြောင်း စဉ်းစားတိုင်း ကျမမျက်ရည်တွေ ဝေသီလာမိတယ်။

" သြော်.. စောစောနဲ့ ခွဲသွားတဲ့ ကိုကိုရယ်..   "

ကျမ ဒီနေ့အိမ်ပြန်တာ ခါတိုင်းထက်စောပါတယ်။ ဒါကြောင့် ခပ်အေးအေးပဲ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်လျှောက်နေမိတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ရာသီဥတု အနေအထားကလဲ လွမ်းမောစရာ မဟုတ်လား။

" ဆရာမ.. ပြန်လာပြီလား "

" ဟင်.. သြ.. ဟုတ်တယ်.. ပြန်လာပြီ "

ကျမတို့ ဝင်းခြံလေးနဲ့ ကပ်ရက်က ပထန်ကပြား စလင်းဆိုတဲ့ ကောင်လေးပေါ့။ သူလဲကျမတို့လိုခြံလေးထဲမှာ တဦးထဲနေတဲ့သူဘဲ။ သဘောလဲကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့အကြည့်တွေကို မကြိုက်လို့ ကျမ ခပ်တည်တည်ပဲ ဆက်ဆံမိတယ်။ ကျမကို တွေ့လိုက်ရင်စားမတတ် ဝါးမတတ် ကြည့်တယ်။ မိသွားရင် ပြုံးစိစိနဲ့။ အသက်ကတော့ ကျမထက် အပုံကြီးငယ်မှာပါ။ သူနဲ့ သိပ်မရင်းနှီးတော့ သူ့အကြောင်း စုံစုံလင်လင်မသိဘူး။ သူကတော့တွေ့တိုင်း နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ ရောချင်တဲ့ သဘောပေါ့။

ဒါပေမဲ့လေ ကျမမှာ သမီးပျိုလေးရှိတယ်မဟုတ်လား။ ဒီတော့ ချာတိတ်တွေ၊ လူပျိုကြီးတွေ၊လမ်းသရဲတွေ၊ တခုလပ်တွေ၊ မုဆိုးဖိုတွေကို ခပ်တန်းတန်းပဲ။ အခုလဲ ကြည့်လေ ကိုယ်တော်ချောက ကျမ သွားလမ်းကို ပိတ်ပြီး အရစ်ရှည်နေချင်သေးတယ်ထင်ပါ့။

" ဆရာမ ဒီနေ့ စောတယ်နော် "

" အေးကွယ်.. အလုပ်တွေ သိပ်မရှိတော့တာနဲ့.. စောစောပဲပြန်လာခဲ့တယ် "

" ဆရာမ ကျနော် အပြင်သွားမလို့.. တချက်တချက် ကျနော့်အိမ်ဘက်ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပါနော် "

" အေး.. အေး "

ချောချော ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း သူငယ်လေးဟာ ကျမကို အရိုအသေပြုခါးလေးကိုင်းပြီး လျှောက်သွားပါတယ်။ တော်ရုံယောကျ်ားတွေ ကျမအရပ်ကို မကျော်နိုင်ပါဘူး။

သူလေးကတော့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ကျမထက် ခေါင်းတလုံးပိုမြင့်တယ်။ အို.. မဆီမဆိုင်တွေ စဉ်းစားနေမိတာဘဲ။ ကျမလက်က နာရီကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။ ခါတိုင်း အချိန်ထက် ၁-နာရီကျော်ကျော်စောနေသေးတာပဲ။ ကျမလဲ တကိုယ်တည်း အချိန်တွေကို ငြီးငွေ့စွာနဲ့ ကုန်ဆုံးခဲ့ရတာ ဘယ်တော့မှ ကျွတ်မလဲမသိဘူး။ သူ မရှိတော့တဲ့ နောက်ပိုင်း သားနဲ့သမီးကို ကြည့်ပြီး ဖြေသိမ့်ခဲ့ရတယ်။အခုတော့ သားနဲ့သမီးလဲ အရွယ်တွေရောက်ကုန်ပြီ။ မကြာခင် ချစ်သူကိုယ်စီနဲ့ ကျမရင်ခွင်ကနေ ခွဲသွားတော့မှာ။ ကျမသာ အရွယ်ကောင်းလျှက်နဲ့ တန်ဖိုးရှိတဲ့ အချိန်တွေ အလဟဿကုန်ခဲ့ရတယ်။သူတို့လေးတွေကြောင့်ပေါ့.. ပထွေးနှိပ်စက်မှာ စိုးလို့လေ။

ကျမ မပြောချင်ပါဘူး။ အရွယ်ကလဲ ကောင်း၊ သွေးသားကလဲ ဆူဖြိုးတော့ တခါတလေ ရင်ထဲမှာမီးတောက်မတတ် ရမ္မက်လှိုင်းထတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုကို့မျက်နှာကို မြင်မိရင် တခြားယောကျ်ားတွေကို မသတီတော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ဘဲ ကျမသွေးသားတွေဟာ အေးပြီးရင်း အေးခဲရင်းနဲ့အခုတော့ လုံးဝ ထကြွသောင်းကျန်းမှုမရှိတော့ဘူးလေ။

ဒါလဲ တမျိုးကောင်းပါတယ်လေ။ အခုခေတ်က ဖေါ်ရှာရတာ မလွယ်ဘူး မဟုတ်လား။လူကောင်းသူကောင်းနဲ့ တွေ့ရင် ကောင်းပါရဲ့။ လူဆိုးလူယုတ်နဲ့ တွေ့ရင် တသက်လုံးထိန်းသိမ်းလာသမျှ ဂုဏ်သိက္ခာတွေ ရေထဲ မျောပစ်ရမှာ။

" အို "

ကျမ ခြံတခါးကို ကြည့်လိုက်တော့ သော့ဖွင့်ထားတာတွေ့ရတယ်။ ဒီအချိန်ဟာ ဘယ်သူမှ အိမ်မှာ ရှိမနေတတ်ပါဘူး။ သားတို့သမီးတို့လဲ ကျူရှင်သွားနေကြအုံးမှာပဲ။ ခါတိုင်းဆိုရင် ကျမသာအစောဆုံး ရောက်တာပဲ မဟုတ်လား။မဟုတ်မှလွဲရော သားဖြစ်ဖြစ် သမီးဖြစ်ဖြစ် တယောက်ယောက်များ နေမကောင်းလို့လား။

" ဒါမှမဟုတ် မသမာသူ တယောက်ယောက်များ.. "

ကျမ ကြက်သီးဖျန်းကနဲ ထသွားမိတယ်။ ကျမတို့နေတာက ရပ်ကွက်ဆိုပေမဲ့ ကိုယ့်ဝင်းနဲ့ကိုယ် ဖာသိဖာသာနေကြတာကလား.. အို.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအရွယ်အထိ လောကကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ပြီပဲ။အခုလဲ ဆက်ရင်ဆိုင်ရမှာပေါ့လေ။ဒါနဲ့ ကျမဟာ အသံမကြားအောင် ခြံတံခါးဖွင့်ပြီး အထဲကို တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ကလေးဝင်သွားမိတယ်။ လှေခါးရင်း ရောက်တော့မှ သက်မချနိုင်တော့တယ်။ ကျမ သားပေါ့။နေများမကောင်းလို့လား မသိဘူး။

" အို.. နေအုံး.. သူ့ဖိနပ်ဘေးမှာ လှေကားအောက်ထဲ တပိုင်းဝင်နေတဲ့ အနီရောင် ဒေါက်ဖိနပ်လေး .. တခုခုတော့ တခုခုပဲ.. "

ကျမတို့အိမ်မှာ ဒေါက်ဖိနပ်စီးတဲ့လူမရှိဘူး။

ကျမရင်ထဲမှာ သံသယတွေ မျိုးစုံဝင်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် အခုနကထက် သတိထားပြီး အိမ်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာလဲ လူမရှိဘူး။ ဒါနဲ့ တံခါးမကြီးကို အသာတွန်းဝင်ပြီး သားအခန်းဘက် ကြည့်လိုက်မိတယ်။ သူ့အခန်းလဲ ပိတ်ထားတာပဲ။ ဒါဆို သူတို့ဘယ်သွားနေကြလဲ။ပိုသေချာအောင် သားအခန်းနားတိုးပြီး တံခါးနား ကပ်နားထောင်လိုက်တော့စကားပြောသံလေးတွေကြားရတယ်။

" အို.. ကျမထင်သလိုမဖြစ်ပါစေနဲ့.. "

အခုထိ ကျမ ဖိနပ်မချွတ်ရသေးပါဘူး။ အဲဒီ အတိုင်းပဲ ကျမအခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး အသာဝင်လိုက်တယ်။အသံမထွက်အောင်တော့ အင်မတန်သတိထားနေရတယ်။

အောက်တန်းကျတဲ့ စိတ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်ရအောင် ကာကွယ်ပေးရမဲ့ မိခင်စိတ်နဲ့ပါ။ ကျမရဲ့ ကြိမ်ဆွဲခြင်းလေးကို ကုတင်ပေါ် အသာတင်၊ အခန်းထောင့်မှာ ဖိနပ်ကိုချွတ်ရင်း ကျမဟာ ကြာရှည်စွာ မသုံးခဲ့တဲ့ သားအခန်းကို ကြည့်ဖို့ဖောက်ထားတဲ့ အပေါက်ကို ကြည့်လိုက်မိပါတယ်။ အဲဒီ အပေါက်ဖြစ်လာပုံက ဒီလို..

သူတို့အရွယ်တော်တော်လေးလဲကြီးလာရော ကျမနဲ့ မသိပ်တော့ဘူး။ ကျမအခန်းကိုအလယ်မှာထားပြီး သမီးနဲ့သားကို ဘယ်ညာ တခန်းစီပေးခဲ့တယ်။ ညရေးညတာ သူတို့လေးတွေ လန့်အော်တို့ ယောင်တာတို့ ဖြစ်ရင်ကြည့်နိုငအောင် သူတို့အခန်းနံရံတွေမှာ အပေါက်ကလေးတွေရှာကြံဖောက်ထားရတယ်။

ဒီတော့ ညည ပြဿနာရှိရင် ကျမ အခန်းထဲကထွက်စရာ မလိုတော့ဘူးလေ။ အပေါက်ကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်ရုံပဲ။ သူတို့လေးတွေလဲ ကြီးလာပြီမဟုတ်လား။ ဒီအရွယ်ကြီးမှာ ကြည့်ရင်ကိုယ်ပိုင်လွတ်လပ်ခွင့်ကို ချိုးဖောက်သလိုဖြစ်နေမယ်လေ။

အခုတော့ မသုံးတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ဒီအပေါက်ကိုဘဲ သုံးရတော့မှာပေါ့လေ။ ကျမအင်္ကျီတွေကိုအသာချွတ်လိုက်ပြီး ဘော်လီပါ ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ တနေကုန် တင်းကြပ်စွာ နေခဲ့ရသမျှ အခုမှ ပေါ့သွားတော့တယ်။ ပြီးတော့ ထမီရင်ရှားနဲ့ ကုတင်ပေါ်လှဲရင်း သားအခန်းနံရံနားကို ကပ်လိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ အခန်းထဲက အသံတွေကို ပီပီပြင်ပြင် ကြားရတယ်။ကောင်မလေးကလည်း လည်သံလေးနဲ့ သားကို ချွဲနေရဲ့။

" အော်.. ကျမရင်ခွင်ကနေပြီး သားကို ဆွဲယူသွားမဲ့သူများလား.. "

အပေါက်မှာ ပိတ်ထားတဲ့ ဖော့ဆို့ကို အသာဖြုတ်ပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်တော့..

" အိုး "

ကျမတကိုယ်လုံး ထူပူပြီး ရှက်စိတ်နဲ့ မျက်နှာတွေ အမ်းသွားမိတယ်။ ဒေါသလဲ အကြီးအကျယ်ထွက်မိတယ်။ သားလေး လိမ္မာတယ် လိမ္မာတယ်နဲ့ အခုတော့..ကြည့်ပါအုံး.. ကောင်မလေးဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး။ အပေါ်ပိုင်းမှာ အဝတ်အစားကင်းမဲ့နေတယ်။ ရုပ်ကလေးကတော့ ချစ်စရာ။ ကြွေရုပ်ကလေးအတိုင်းပဲ။ အသားလေးကလဲ ဝင်းမွတ်နေရဲ့။ ချစ်စရာ နို့အုံကလေးက ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ မထိရက်စရာ။ ကိတ်မုန့်ပေါ်ကခရင်ခဲလေးလိုပါပဲ။ ကျမရဲ့ နို့ကို ၅ နှစ်သားအထိ ဝအောင်စို့ခဲ့ရတဲ့သားဟာ သူ့ထက်ငယ်ပုံရတဲ့ကောင်မလေးနို့ကို အားရပါးရစို့နေတယ်။ သူလဲ အပေါ် ဗလာကျင်းလို့။

ကျမ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်။ သူတို့ကို သွားပြီးအော်ငေါက်ရမလား။ ဒါမှမဟုတ် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေရမလား။ ဒါပေမဲ့ လိုက်ဖက်ညီလှတဲ့ အတွဲကိုကျမမျက်လုံးခွာလို့မရပါဘူူး။ အခုနက စိတ်ဟာ ဖြူစင်ပေမဲ့ အခုတော့သားနဲ့ကောင်မလေးချစ်တင်းနှောတာကို ကြည့်ချင်နေမိတယ်။

သူတို့ကိုတော့ ကောလို့လဲ မကောင်းပါဘူးလေ။ ခေတ်လူငယ်တွေဘဲ။ အင်း.. ခေတ်ကိုလဲအပြစ်တင်လို့မရဘူး။ ကျမတောင် (၁၆)နှစ် နဲ့ လင်နောက်လိုက်ပြေးခဲ့တာပဲ။ ဒါကတော့ လူတိုင်းရပိုင်ခွင့်ပဲလေ။ သဘာဝရဲ့ ဆုလဒ်ပဲမဟုတ်လား။ သားလဲ အသက်(၁၉)နှစ်ရှိပြီဘဲ။ကျမသွားတားလို့ရော တရားပါ့မလား။ သူလဲ လောကရဲ့အရသာကို ခံစားသင့်တဲ့အရွယ်ရောက်ပြီဘဲ။ ပေါက်လွတ်ပဲစား မရှုပ်ရင်ပဲ တော်လှပါပြီ။

" မောင်.. အရမ်းမလုပ်နဲ့.. နော်.. နွေး ကြောက်တယ်.. "

ကောင်မလေးက သားရဲ့ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ရင်း ခပ်ညီးညီးဆိုလိုက်တယ်။ အံမယ်.. ချာတိတ်မ မာယာတွေများ နေလိုက်တာ။ ကြောက်တယ်သာပြောတယ်.. အပြုံးကတော့ မပျက်ဘူး။ကျမလဲ သိတာပေါ့။ ငယ်ရာကကြီးလာသူဘဲ။

ကောင်မလေး နို့အုံတွေဟာ သားကြောင့် စိုစွတ်ပြီး နီရဲလာပါပြီ။ အသားဖြူသူမို့လို့ ပိုသိသာပါတယ်။ နို့သီးလေးတွေ ထောင်ထလို့..သူတို့ဖြစ်ပျက်နေပုံကို ကြည့်နေတဲ့ ကျမဟာ အာတွေခြောက်ပြီး ရင်တွေခုန်လာပါတယ်။အသက်ရှုပိုမြန်လာသလို လက်ချောင်းတွေ တုန်ရီနေရဲ့။

ကြည့်အုံးလေတော့.. ဘာရယ်လို့မဟုတ်ပေမဲ့ အမှိုက်ကစ ပြဿာဒ်မီးလောက်မဲ့ကိန်းပါဘဲ။ကာလကြာမြင့်စွာ ငြိမ်သက်နေခဲ့တဲ့ ကျမရဲ့သွေးသားတွေဟာ အခုမတော့ ပူနွေးပြီးသက်ဝင်လှုပ်ရှားလာပါပြီ။ ဒုက္ခပါဘဲ.. ။ မထူးပါဘူး ။ ကြည့်လက်စနဲ့ ဆက်ကြည့်တာပဲကောင်းပါတယ်။

ကျမရဲ့ ဖြစ်ပျက်နေပုံကို အခုပြန်တွေးကြည့်လိုက်တော့ ရီချင်လာမိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ.. ။အိန္ဒြေကြီးနဲ့ လူတကာကို တပည့်လို သဘောထားခဲ့တဲ့ ဂျောအကိတ်ကြီးနဲ့ ခပ်ချောချောဆရာမဒေါ်နီလာခင်ဟာ ဖွင့်အာနေတဲ့ ပါးစပ်၊ ပြူးကျယ်နေတဲ့ မျက်လုံး၊ တုန်ရီတဲ့ လက်တွေ၊လျှော့နေတဲ့ ထမီနဲ့ အတူ အငမ်းမရ အသက်ရှုသံနဲ့ ပုံပျက်ပန်းပျက်ကြီးကို သူ့သားနဲ့ သူ့ရည်းစားရဲ့ ချစ်တင်းနှောတာကို အရှက်မရှိ ချောင်းကြည့်နေတာ ရီစရာ မကောင်းဘူးလား..ကျမတင်မဟုတ်ဘူး.. ဘယ်သူမဆို သူတို့ကို ကြည့်မိရင် ကျမလိုပဲ ဖြစ်ရမှာပါ။ ဟုတ်တယ်လေ.. ။လူ့ဘဝရဲ့ အထွတ်အထိပ် အကောင်းဆုံးအရွယ်၊ ကြည့်လို့အသင့်တော်ဆုံး ရုပ်လက္ခဏာတွေ၊အသွေးအသား အဆူဖြိုးဆုံး အချိန်မို့ သူတို့စုံတွဲဟာ ရှုမငြီးလောက်အောင် လိုက်ဖက်ညီလှပါတယ်။ကျမနဲ့ ကိုကိုတောင် ဒီလောက်လိုက်ဖက်ညီခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ 

" ဟော.. ကြည့်.. ကြည့်.. "

သားရဲ့လက်က ကောင်မလေးရဲ့ ဖောင်းမို့မို့ ဆီးခုံဆီသွားနေပြီ။ သားဟာ ဒီပညာတွေ ဘယ်ကများတတ်ပါလိမ့်။ သိပ်ပြီးညင်သာတယ်။ ဇဝေဇဝါဖြစ်တာမျိုးမရှိဘူး။ ကောင်မလေးရဲ့ထမီဟာ ရှောခနဲ..ပေါင်ရင်းရောက်အောင် ကျွတ်သွားတယ်။

ဒီကောင်မလေး အနီကို သိပ်ကြိုက်တယ်ထင်တယ်။ ထမီနီညိုအောက် စပ်စပိုင်ဒါအနီရဲရဲလေးထွက်လာတယ်။ ချပ်ပြားနေတဲ့ ဝမ်းဗိုက်အောက်က စောက်ဖုတ်ဟာ ဂုံညင်းလေးလိုခုံးပြီး မို့နေတယ်။ သားဟာ ထမီကို လုံးဝကျွတ်သွားအောင် ဆွဲချွတ်ပြီး ကုတင်ခြေရင်းမှာ ပုံထားလိုက်လေရဲ့။

" မောင်.. နွေးကို.. လက်ထပ်ယူရမယ်နော်.. မောင်ပစ်သွားရင်တော့.. နွေး.. ကိုယ့်ကိုသတ်သေမှာပဲ.. "

" နွေးရယ်.. ကိုယ့်ကိုယုံစမ်းပါ.. ကိုယ်တကယ်မယူနိုင်ပဲနဲ့.. ဘယ်တော့မှမိန်းကလေးတယောက်ကိုအခန်းထဲ မခေါ်လာဘူး.. ကုန်ကုန်ပြောရရင် ရုပ်ရှင်တောင် တွဲမကြည့်ဘူး.. ကိုယ့်မှာလဲ ညီမနဲ့ပါ နွေးရယ်.. ကိုယ်နားလည်ပါတယ်.. ကိုယ့်အတွက်ကြောင့်တော့ နွေးစိတ်မညစ်စေရပါဘူး "

" မောင့်.. မေမေကရော.. "

" မေမေက သဘောကောင်းပါတယ်.. ပြီးတော့ ဘယ်တော့မှ မတရားမလုပ်တတ်ဘူး..သိပ်စည်းကမ်းကြီးတာ.. နွေး.. ကိုယ်တို့အတွက် မေမေ အကောင်းဆုံးစီစဉ်ပေးမှာပါ "

သားဟာ စကားတွေ တတွတ်တွတ်ပြောရင်း နွေးဆိုတဲ့ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုစပ်စပိုင်ဒါအောက်ကနေ နှိုက်ပြီးကိုင်နေပါတယ်။ ကောင်မလေးကလဲ သိသိသာသာဘဲပေါင်ကိုဖြဲပေးထားလေရဲ့။ 

" အဲ့တာသာကြည့် ခေတ်လူငယ်တွေများ.. "

ကျမ အံ့သြသထက်အံ့သြနေရပါပြီ။ နွေးဟာ သားရဲ့ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး သားနဲ့အားကျမခံအောက်ခံဘောင်းဘီအောက်ကို နှိုက်နေပြန်ပါတယ်။ ခေတ်မိန်းကလေးတွေများ မလွယ်ပါလား။ကြည့်ရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်လုံး တုန်တုန်ရီရီဖြစ်နေကြလေရဲ့။ ရင်ထဲမှာ ရမ္မက်လှိုင်းတွေ ကြွနေကြပြီလေ။

ငြင်သာစွာနဲ့ နွေးရဲ့ စပ်စပိုင်ဒါလေးစာ ရှောခနဲ ကျွတ်သွားပါတယ်။ ရွှေအိုရောင်အမွှေးလေးတွေဟာ နေဝင်ဆည်းဆာရဲ့ အလင်းရောင်အောက်မှာ ရွှေမျှင်လေးတွေလိုဘဲ။သူတို့ရဲ့ ကုတင်ဟာ ကျမနဲ့ မျက်စောင်းထိုးခပ်ကျကျမှာရှိနေလို့ သူတို့ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းတွေ့နေရတယ်။ ကောင်မလေးဟာ အခုမှ ရှက်ပြီး ပေါင်ကိုစိထားရဲ့။ မျက်စိလဲမှိတ်ထားတယ်။သားဟာ.. အို.. အို.. ဒုက္ခပါဘဲ.. ။

ကြည့်ကြပါအုံးရှင်.. ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သားဟာ မရွံမရှာ နမ်းနေတာကို ကျမပျို့တက်လာမိတယ်။ ကျမသားကို ဒီကောင်မ ပြုစားထားလေသလားမသိ။ ဟုတ်တယ်လေ.. ။ဘယ်သူကများ စောက်ဖုတ်ကို နမ်းတယ်လို့ကြားဖူးသလဲ။ ကျမပဲ ခေတ်နောက်ကျနေသလား။ ခဖွဖွလေးနမ်းရင်းကနေ မခွာတမ်း စောက်ဖုတ်မှာ ပါးစပ်ကို ကပ်ထားရဲ့။

မရွှေချောကလဲ အခုမှ ပေါင်ကို တဖြေးဖြေး ဟ ပေးနေပြီ။ သားဟာ အခုဆို သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာလေးဘက်ထောက်ရက် စောက်ဖုတ်နဲ့မျက်နှာအပ်နေလေရဲ့။ ကောင်မလေးဟာလဲ တီကောင်ဆားနဲ့ပက်ခံရသလို တွန့်လိမ်နေတယ်။ ဘာတွေများဖြစ်နေကြသလဲ.. ။

" အိုး.. မောင်.. မောင်.. ရယ်.. အား.. ရှီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အား.. အိုး.. ဟင့်.. ဟင့်..  မောင်.. မောင်.. "

ဒီတခါတော့ နွေး မာယာလုပ်တာမဟုတ်မှန်း ကျမသိပါတယ်။ သူ နာလို့လား.. ယားလို့လား..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မသိ ကျမအခန်းထဲထိ ကောင်မလေးရဲ့ အသံတွေလျှံဝင်လာပါတယ်။ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့ဆုပ်ပြီး ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းနေရဲ့။ ပြီးတော့..လွတ်လပ်နေတဲ့ ကိုယ် အပေါ်ပိုင်းဟာ မုန်တိုင်းမိတဲ့ သစ်ရွက်လို ယမ်းခါနေတယ်။နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ပေါက်ထွက်မတတ် ကိုက်ထားလေရဲ့..

" မောင်.. မောင်.. မောင်.. အင်.. အင်.. အား.. "

ကောင်မလေးဟာ သားရဲ့ခေါင်းကို ပေါင်နှစ်ချောင်းနဲ့ညှပ်ရင်း ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ပြီး အရုပ်ကြိုးပြတ် ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ခဏနေတော့မှ သူ့ပေါင်တွေကြားက သားခေါင်းကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။

" အို.. "

" ခစ်.. ခစ် "

ကောင်မလေးဟာ သားမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရီသလို ကျမလဲ လန့်ဖြန့်သွားမိတယ်။သားပါးစပ်တဝိုက်မှာ ပြောင်လက်စိုရွှဲနေတယ်။ ဘာတွေလဲဆိုတာ ကျမ အသိဆုံးပဲလေ။

" သားရယ်.. ညစ်စုတ်လှချည်လား.. "

သားဟာ နွမ်းလျစွာနဲ့ နွေးဘေးမှာ ဝင်အိပ်လိုက်တော့ ကောင်မလေးဟာ ယုယုယယနဲ့သားကို နမ်းလိုက်.. ပြီးတော့ ပေကျံနေတဲ့ဟာတွေကို သပ်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်နေရဲ့။

အို.. ကျမလည်း စဉ်းစားလို့ကိုမရဘူး။ သူတို့ဘာတွေလုပ်နေတယ်ဆိုတာ။ ကျမ ခေတ်နဲ့ သိပ်ပြတ်ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီလား မသိဘူး။ ကြည့်..သားဟာ သူ့ဘောင်းဘီကိုသူ ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မြွေဟောက်တကောင်လို နီညိုရောင်အကြောတွေ ညွှတ်သန်းနေတဲ့ လီးဟာ တဆတ်ဆတ်နဲ့လေထဲမှာ ယမ်းနေရဲ့။ ဒစ်ကြီးဟာ ခရမ်းချဉ်သီးကြီးလို နီရဲပြောင်လက်နေပါတယ်။

" နွေး.. ကိုယ့်ကို.. ချစ်ရင်.. "

စကားကိုဆုံးအောင် မပြောဘဲ သူ့လီးကို မျက်စပစ်ပြလိုက်ပါတယ်။

" ဟေ့အေး.. နွေးရှက်တယ် "

ကောင်မလေးက ပြောသာပြောတယ်။ အိပ်ယာပေါ်ကနေ အသာထပြီး သားရဲ့လီးကို မရဲတရဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်ထဲမှာ မဆန့်မပြဲနဲ့ လီးကြီးဟာ ရုန်းကန်နေတယ်။ သားဟာဒီအရွယ်နဲ့ဒီလောက်ထွားကြိုင်းတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်စရာပဲ။ 

" ဟယ်တော့.. "

ကျမဟာ အာမေဒိတ်သံပြုမိမတတ်ဖြစ်သွားပါတယ်။ နွေးလေးဟာ သားရဲ့ဒစ်ကို တကယ် ခရမ်းချဉ်သီးကြီးအမှတ်နဲ့ ပါးစပ်ဖြဲပြီး ငုံလိုက်ပါတယ်။ ဒီနေ့အဖို့တော့ အံ့သြစရာတွေမကုန်နိုင်တော့ပါဘူးလားမသိ..။ကျမတုန်းက ကျမဟာ ကိုကို့လီးကို ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးခဲ့ဘူးပါတယ်။ ဒီထက်မပိုဘူး.. ။ကိုကိုကလဲ ကျမစောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ စောက်စေ့ကို လက်ချောင်းနဲ့ကလိပေးတယ်။

ကျမအရည်တွေ စိုလာပြီဆိုတာနဲ့ သူ့လီးကိုသွင်းပြီး ဆောင့်တော့တာပါပဲ။ ကျမအမြဲတမ်းအရင်ပြီးလို့ ကိုကို့ကိုတောင် နောက်သေးတယ်။ အခုသူတို့လေးတွေလုပ်နေပုံက ကျမလိုကလေးနှစ်ယောက်အမေ၊ အသက်(၃၆)နှစ် မုဆိုးမတယောက် မကြားဘူး၊ မမြင်ဘူး၊ မတွေ့ဘူးတာတွေပဲ။

ကျမ နွေးဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို တအံ့တသြကြည့်မိတယ်။ ကျမဘက်ကို လေးဘက်လေးကုန်းထားလို့ စောက်ပတ်လေးကဟနေပြီး ပန်းနုရောင်အတွင်းသားလေးတွေကို ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရတယ်။ ကျမပဲ မျက်စိကောင်းလို့လား မသိဘူး.. စောက်စေ့ကလေးတဆတ်ဆတ် တောင် နေတာတောင် ရေးရေးလေး တွေ့နေရပါတယ်ရှင်.. ။

" အား.. ရှီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. နွေးရယ် သိပ်ကောင်းတာဘဲကွယ်.. အို.. အား.. အို.. နွေး.. နွေး.. "

သားဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ရင်ကိုကော့ ခေါင်းကိုမော့ပြီး မချိမဆန့် အော်ငြီးနေပါတယ်။သူ့ရဲ့အော်သံကြောင့် ကျမ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထမိတယ်။ နွေးဟာ ဖင်ကိုကော့ပြီးနောက်ပစ်ထားလို့ တင်သားအိအိလေးတွေ၊ ကွဲဟပြီး ပန်းနုရောင်သန်းနေတဲ့ စအိုဝ ခရေဖူးလေးကိုရှုံ့ချည်ပွချည်နဲ့ မြင်နေရပါသေးတယ်။ ဘယ်အမေမှ ကျမလို ကိုယ့်ရဲ့ချွေးမကိုအခုလိုပဋိလုံမြင်ဖူးမှာမဟုတ်ဘူး။သားဟာ အားမရတော့ဘူးထင်ပါရဲ့။ နွေးရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လီးနဲ့ဆောင့်နေတယ်။ တချက်၊နှစ်ချက်၊ သုံးချက်၊ .. ဆယ်ချက်၊ ဆယ့်ငါးချက်။

" အင့်.. အင့်.. အား.. "

အားရပါးရဆောင့်ရင်း နွေးရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး လီးကို ဟိုး.. အာခေါင်ထဲရောက်အောင် ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ နွေးဟာ မရှုနိုင်မကယ်နိုင်နဲ့ မျက်လုံးပြုးပြီး ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ရုန်းကန်နေလေရဲ့။ သူ့ခမြာ မွန်းရှာမှာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ သားက ဒီလောက် မရက်စက်ပါဘူး။သူ့သုက်ရည်တွေ အကုန်ပန်းထုတ်ပြီးတာနဲ့ နွေးကို လွှတ်လိုက်ပါတယ်။

" မကောင်းဘူးကွယ်.. နွေး အသက်ရှုကြပ်သွားတယ်.. "

" ဖီလင် အရမ်းတက်သွားလို့ပါ အချစ်ရယ်.. ဆောရီး.. ဆောရီး.. "

နွေးဟာ ပါးစပ်မှာ ရီးလေးခိုနေတဲ့ သုက်ရည်ဖြူဖြူတွေကို လျှာနဲ့ သိမ်းရင်း ယူလိုက်တော့ သားကစိတ်မကောင်းဟန်နဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်။ အဲဒီအတိုင်းဆို ဒီကောင် မိန်းမကြောက်ဖြစ်ပြီ။ နဖားကြိုးအထိုးခံရမှာပဲ။ ကျမတုန်းက ကိုကိုတခါတလေ မူးလာရင် သွေးဆိုးပါတယ်။ အဲလိုညမျိုးဆိုတညလုံးနီးနီး ကျမကိုလိုးတော့တာပါပဲ။ သူ့လီးကြီးကကြီးတော့ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ရင် ကျမမျက်ရည်ကျတွေထွက်အောင် နာတယ်။

ဒါပေမဲ့ သူ ဘယ်တော့မှ မတောင်းပန်ပါဘူး။ ခပ်တည်တည်ပဲ နောက်တနေ့မှာ စားစရာဖြစ်ဖြစ်၊အဝတ်အစားဖြစ်ဖြစ် ဝယ်လာပြီး ယုယုယယ ပေးတတ်တယ်။ သူကြမ်းတမ်းရိုင်းစိုင်းခဲ့ပေမယ့် ကျမအသဲစွဲအောင် ချစ်မိတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ သူမူးလာမဲ့ ညတွေကို တိတ်တခိုး မျှော်လင့်နေမိတယ်။အခုတော့ ..

" မောင်.. နွေးကိုယ်ဝန်ရှိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "

" မရှိနိုင်ပါဘူး နွေးရယ်.. ကိုယ်တို့သေချာတားထားတာဘဲ "

" နွေးတော့ စိုးရိမ်တယ်မောင်.. ဒါပါနဲ့ဆို ခုနှစ်ခါရှိသွားပြီနော်.. "

" ဘာခုနှစ်ခါလဲ နွေးရဲ့.. စကားကို သေချာရှင်းရှင်းပြော.. "

" ဟိုဟာလေ.. မောင်နဲ့နွေးတို့..   "

" ဘာဖြစ်လဲ.. "

" လုပ်ကြတာ.. လေ "

" ဘာလုပ်ကြတာလဲ.. ရှင်းရှင်းပြောစမ်းပါ "

" လိုးကြတာကွာ.. သိပ်ကြားချင်တယ် ဟုတ်လား "

.........................................................................................................

ကလေးတွေ ပျော်နေကြပုံကို ကြည့်ပြီး ကျမငယ်စဉ်ဘဝကို ပြန်သတိရနေမိတယ်။ ကိုကိုနဲ့ အိမ်ထောင်ကျကာစက အနေဆင်းရဲပေမဲ့ ကျမတို့ပျော်ခဲ့ရပါတယ်။ နောက်မှ ကိုကိုအလုပ်အကိုင်ကောင်းလို့ ကျမတို့ ချောင်ချောင်လည်လည်ဖြစ်ပြီး ကျမကိုကျောင်းပြန်ထားပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမနာမည်နဲ့ ဘဏ်မှာငွေတွေထည့်ထားခဲ့ပါတယ်။

သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ သူပါတီတခုက ပြန်လာရင်း အရက်မူးမူးနဲ့ ဆိုင်ကယ်မှောက်ပြီး ပွဲချင်းပြီးဆုံးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက ကျမငိုရမှန်းတောင်မသိဘူး။ ကျမတသက်လုံးမှာ အတွယ်တာဆုံး သူ ဟာ ကျမကို လောကအလယ်မှာ လူမမယ်ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ ထားရစ်ခဲ့ပြီလေ။ သူထားရစ်ခဲ့တဲ့ ဥစ္စာပစ္စည်းတွေကြောင့် ကျမ မပင်ပန်းခဲ့ရဘူး။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကတော့ ခြောက်သွေ့သွားခဲ့ရတယ်။

" ကဲ.. မေမေပြန်မလာခင် ကိုယ်တို့အဆုံးသတ်ရအောင်   "

သားဟာ ပြောပြောဆိုဆို နွေးလေးရဲ့ ကိုယ်ကို ဝှေ့ခနဲ ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ နေသားတကျတင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နွေးရဲ့ ခါးအောက်ကို သူ့ရဲ့ ခေါင်းအုံးတလုံးကို ခုပေးလိုက်ပါတယ်။နွေးဟာ ကုတင်ကနေ တတောင်နီးပါး ခါးကော့ရက်အနေအထားဖြစ်နေပါတယ်။

" မောင်.. ဖြေးဖြေးနော်.. "

" မောင်.. ဘယ်တုန်းက ကြမ်းဘူးလို့လဲ "

" ဟင်း.. ဟင်း.. မောင်ကလေ သိပ်ရီစရာပြောတာပဲ.. အခါတိုင်းမှာ မောင်အရမ်းဆောင့်လို့.. နွေးငိုခဲ့ရတယ် မဟုတ်လား.. "

" နွေးက သိပ်ကောင်းတာကိုး.. နွေးရဲ့ဟာလေးထဲ မောင့်ဟာဝင်သွားတာနဲ့ ..မောင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူးကွယ် "

" မောင်ရယ်.. နွေးကိုညှာပါနော်.. မောင်အရမ်းလုပ်ရင် နွေးတပတ်လောက် သားအိမ်အောင့်ပြီး ခါးတွေကိုက်နေတတ်တယ်.. "

" စိတ်ချပါနွေးရယ်.. မောင်စိတ်ထိန်းပါ့မယ် "

" ဒါပဲနော်.. အရမ်း.. လုပ်ရင်တော့ ငိုမှာပဲ.. "

" ငိုရုံတင်မကဘူး.. အသံကုန်အော်ပစ်လိုက်.. ဒါမှ စည်စည်ကားကားဖြစ်မှာ "

" အင်း.. အော်မယ်.. အော်မှာ တရပ်ကွက်လုံးဝိုင်းလာအောင်အော်မယ်.. "

စကားပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ သားဟာ နွေးရဲ့ ပေါင်ကို ဖြဲပြီးနေပါပြီ။ အစွမ်းကုန်ဖြဲထားလို့ နွေးဟာလေး ကျပ်တင်ထားတဲ့ ပုံမျိုးဖြစ်နေပါတယ်။ သူလဲ အနေခက်တယ်ထင်ပါရဲ့ မျက်နှာလေးမဲနေတယ်။သားဟာ နွေးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ဝင်ရင်း စောက်ဖုတ်ကလေးကို လက်မနှစ်ချောင်းနဲ့အသာဖြဲလိုက်ပါတယ်။ " ပလပ် "ကနဲ ဟ သွားတဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာ သူ့ဒစ်နီနီကြီးကိုတေ့တယ်။

" နွေး.. ကြွက်သားတွေကို လျှော့ထားလေ.. တင်းထားရင် ပိုနာမှပေါ့ "

နွေးဟာ သားကိုချစ်ပေမယ့် သားလီးကိုလန့်နေပုံပဲ။ ဒါကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြွက်သားတွေ ရှုံ့ပြီးတင်းနေတာထင်ပါရဲ့။ သားဟာ စောက်ပတ်ထဲလီးကို မသွင်းသေးပဲ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာဒစ်နဲ့ပွတ်သပ်ပေး ကလိပေးနေပါတယ်။

" ဟင့်.. မောင်.. လုပ်ရင်လဲ လုပ်တော့လေ..   "

သြော်.. မိန်းမဆိုတာ ဒီလိုမျိုးချည်းပါဘဲလား..လို့ ကျမသံဝေဂရမိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။အခုနကတော့ ကြောက်လိုက်တာတုန်လို့..။ အခုတော့ ရှက်ပြီမို့ သူကပဲ လီးကို တောင့်တနေတယ်။

" ပြွတ်.. ဗြစ်.. " 

စောက်ခေါင်းထဲ လီးတိုးဝင်တဲ့ ကြပ်သိပ်သိပ်အသံကြောင့် ကျမ.. ကျောရိုးထဲကစိမ့်တက်သွားပါတယ်။

" အ.. အား.. " 

နွေးလေးရဲ့အော်သံဟာ ကျမရင်ထဲ နာကျင်စွာ တိုးဝင်လာပါတယ်။ သားဟာဆက်မထိုးသေးဘဲ ရှေ့တိုး နောက်ငင် နဲ့ ဆွပေးနေသေးတယ်။ နွေးဟာ ဆေးပြတ်တဲ့ ဆေးသမားလိုတွန့်လိမ်ပြီး ပေါင်ကို ဖြဲနိုင်သမျှ ထပ်ဖြဲပေးပါတယ်။ ဒီတော့မှ သားက ချစ်သူရဲ့ အထာကို သိသူပီပီလီးကို ဆက်ပြီးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ နွေးဟာ သက်သက်သာသာပဲ ခံနေပါတယ်။လီးဟာ တအိအိနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ။ သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆီးခုံနှစ်ခုဟာပြားနေအောင် ထိကပ်သွားပါပြီ။ သားဟာ သူ့လီးကို စောက်ခေါင်းထဲ ခဏစိမ်ထားပြီးမှဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

အို.. အို.. နွေးရဲ့ စောက်ပတ်လေးဟာ လီးနဲ့အတူကပ်ပြီး အပြင်ကို ကျွံထွက်လာပါတယ်။ကောင်မလေးတော်တော်နာရှာမှာပဲ။ ဒစ်အဖျားလေးကျန်တဲ့အထိ ဆွဲထုတ်ပြီးမှ ပြန်ပြီးဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်ပြန်တယ်။

အင်း.. ဒီလိုဆိုတော့လဲ သားက ညှာတာသားပဲ။ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ ကောင်မလေးကို တယုတယလိုးပေးနေလိုက်တာ တလောကလုံးမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ဘဲရှိတယ်များထင်နေလားမသိဘူး။ လီးဟာ စတီးပစ်စတင်လို စောက်ပတ်ထဲ တအိအိဝင်သွားလိုက်ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ အသဲယားစရာပါပဲ။

" မောင်.. မောင်.. မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးပါ.. "

ကြည့်.. ကျမပြောတယ်မဟုတ်လား။ မိန်းမဆိုတာ မတည်ငြိမ်ပါဘူးလို့။ အခုပဲမြန်မြန်ဆောင့်ခိုင်းနေပြီမဟုတ်လား။ သားကလဲ သူ့ရည်းစား စကားကို မြေဝယ်မကျနားထောင်ပါတယ်။

" ပြွတ်.. ဖွတ်.. စွပ်.. ပြွတ်.. ဒုတ်.. အင်း.. အမေ့.. "

သားဟာ ကောင်မလေးရဲ့ တင်သားအိအိတွေထဲ လက်ချောင်းတွေ နစ်ဝင်အောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ကောင်မလေးရဲ့ အောက်ပိုင်းကို လေထဲမှာ မြေ ှာက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာကျောနဲ့ခြေဖျားသာ ကုတင်ပေါ်မှာရှိပြီး ခါးကလေးက လေထဲမှာ မြောက်နေပါတယ်။ သားရဲ့လီးဟာနွေးရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ သံတကျင်လို ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့ပေါ့။

နွေးဟာ မဲ့ရွဲ့ပြီး တုန်ခါနေပါတယ်။ ရက်ရက်စက်စက်အလိုးခံရတော့ သူ့လိုအပျိုလေးတယောက်ဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။ သူမရဲ့ နို့တွေဟာ ဂျယ်လီတုံးကြီးတွေလို ပရမ်းပတာ လှုပ်ခါနေလေရဲ့။ သားတယောက် ဘယ်လောက်ညှစ်ထားလဲမသိဘူး သူ့ကောင်မလေးနို့တွေလဲ နဂိုပုံမရှိတော့ဘူး။ကျမရဲ့ နို့တွေလောက်နီးနီး ထွားမို့ပြီး အယ်ထနေတာကိုသာ ကြည့်ပေတာ့။

" ပြွတ်.. ဗြစ်.. စွပ်.. ပလွတ်.. ဖွတ်.. အား.. အား.. အင့် အင့်.. အမေ့.. အိုး.. အိုး.. မောင် မောင်.. အင်း.. အား.. အား..   "

နွေးဟာ လည်ပင်းဖြတ်ခံရတဲ့ ကြက်တကောင်လို ဖျတ်ဖျတ်လူးပြီး ကော့ ကော့ထိုးနေပါတယ်။ပြီးတော့ သူ့စောက်ပတ်ထဲက ဖြူပြစ်ပြစ်အရည်တွေ ယိုစီးကျလာတာ ကျမ တွေ့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အော်.. နွေးတယောက် ပြီးသွားပြီကိုး။ ကျန်တာက ကျမသား။ဟော.. နွေးကို ခေါင်းအုံးတွေပေါ် တင်ပါးချပြီးတော့ ခြေထောက်တွေကို ပခုံးပေါ် ယူတင်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ရှေ့ကို ပိုက်ချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့တကိုယ်လုံးမှာ ရှိတဲ့ကြွက်သားအားနဲ့ နွေးကို လိုးနေပါတယ်။နွေးလဲ သူပြီးသွားပြီမို့ မှိန်းပြီး အသာအလိုးခံနေပါတယ်။ သားကလဲ သိပ်သန်ပါတယ်။ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်လောက် အားရပါးရ နွေးလေးကို ဖာသယ်မတယောက်လို မညှာမတာလိုးနေပါတယ်။ ပြီးတော့မှ..

" အာ.. အ.. နွေး.. နွေး.. အား..   "

သူ့ရဲ့သုက်ရည်တွေကို နွေးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ ပန်း မထဲ့ဘဲ ဆတ်ကနဲထုတ်ပြီး နွေးရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင်ကြားထဲကို ပန်းချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ မောကြီးပန်းကြီး ချွေးသံရွှဲရွှဲနဲ့ နွေးရဲ့ဘေးကို လှိမ့်ချပြီး မှိန်းနေရဲ့။ နွေးခမြာ သူ့ဘာသာခေါင်းအုံးတွေကို ဖယ်ပြီး သားရင်ခွင်ထဲကလေးတယောက်လို တိုးပြီး ငြိမ်နေတယ်။

ခဏနေတော့ သူတို့ထပြီး အိမ်သာဘက်သွားကြပါတယ်။ စကားသိပ်မပြောတော့ဘူး။ အားရပါးရပျော်ကြလို့ နှုံးချိနေတယ်ထင်ပါရဲ့။ ဆေးကြောပြီးပြန်လာကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံးလန်းလန်းဆန်းဆန်းပါပဲ။ သူတို့အဝတ်တွေဝတ်ပြီး အခန်းအပြင်ထွက်သွားကြတယ်။ပြန်ကြတော့မယ်ထင်ပါရဲ့။  ကျမအသက်တောင် ရဲရဲမရှုဝံ့ဘူး။ အခန်းတံခါးဂျက်မချမိလို့ မတော်တဆ သားဝင်လာရင်တော့ဒုက္ခ။ဒါပေမဲ့ သူတို့ တန်းတန်းမတ်မတ်ပဲ ထွက်သွားပါတယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးမကို ပိတ်သွားရဲ့။

ဂိတ်တံခါးလဲ ပိတ်သွားမှာ သေချာတယ်။ ကျမကုတင်ပေါ်ကနေ ထဖို့နေရာပြင်လိုက်တော့ပေါင်ကြားမှာ စိုရွှဲချွဲကျိနေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ အင်းပေါ့လေ.. ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့။စောက်ပတ်ကို အသာစမ်းကြည့်ရင်း ရေအိမ်ဆီသွားရပြန်တယ်။ ဆေးကြောပြီးပေမဲ့ နှလုံးသားထဲထင်ကျန်ရစ်တာတွေကိုတော့ ဘယ်လိုဆေးရမလဲ။

ရှပ်အင်္ကျီတထည်ကောက်စွပ်ပြီး သော့ကိုယူ နောက်ဖေးတံခါးကနေ ထွက်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါးမကိုဖွင့်ပြီးတော့ ဂိတ်ကို သွားဖွင့်ရတယ်။ ပြီးတော့.. ကျမအခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲရင်းမုန်တိုင်းထန်နေတဲ့ စိတ်ကို ငြိမ်အောင် ကြိုးစားနေရတယ်။ အဲဒီည ကျမအိပ်လို့တောင်မပျော်တော့ပါဘူး။ ကျမသားလဲ အဲဒီနေ့က တော်တော်နောက်ကျပြီးမှ ပြန်လာတယ်။ ကျမအလိုလိုမလုံမလဲဖြစ်နေမိလို့ အိပ်ရာထဲမှာပဲ လှဲနေမိတယ်။ သားရဲ့နောင်ရေးကို အစီအစဉ်ချနေမိတယ်။အနှေးနဲ့ အမြန် သူ မိန်းမယူတော့မယ်မဟုတ်လား။

သားအတွက် စိတ်ပူလို့ မပြီးသေးဘူး။ သမီးကိစ္စပေါ်လာပြန်ပါတယ်။ ဖြစ်ပုံက ဒီလိုပါ။ အဲဒီနေ့ကကျမကျောင်းပိတ်ရက်မို့ အခန်းတွေ လှည်းကျင်းပြီး ပစ္စည်းတွေ နေသားတကျဖြစ်အောင်ပြန်ထားနေမိတယ်။ သားနဲ့သမီးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အကြောင်းပြချက်ကိုယ်စီနဲ့အပြင်သွားကြပါပြီ။ သမီး ဒီနေ့ထွက်သွားပုံက အလောသုံးဆယ်နိုင်လှပါတယ်။အရေးကြီးနေလို့ဖြစ်မှာပေါ့လေ ဆိုပြီး ကျမပေါ့ပေါ့ပဲနေမိတယ်။

ဒါပေမဲ့ သိမ်းရင်း ဆည်းရင်းနဲ့ သမီးအခန်းဘက်ကို ရောက်သွားပါတယ်။ သမီးကတော့မိန်းကလေးပီပီ စည်းကမ်းတကျ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိပါတယ်။ တခုသတိထားမိတာက သမီးစားပွဲပေါ်ကစာရေးပက်နဲ့ အဖုံးချွတ်ထားတဲ့ ဘောပင်တို့ပါဘဲ။သမီးဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကိုယ့်စားပွဲကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင်ထားလေ့ရှိပါတယ်။

အခုဟာက ကျမအဖို့ ထူးဆန်းနေလေရဲ့။ ဒါကြောင့် ဇဝေဇဝါနဲ့ ဘောပင်ကိုပြန်ပိတ်ပြီးစာရေးပက်ကို သိမ်းမယ်အလုပ်မှာ ဖိရေးထားလို့ ထင်ကျန်နေခဲ့တဲ့သမီးရဲ့လက်ရေးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ဒါကြောင့် ပိုလင်းတဲ့နေရာကို ယူသွားပြီး ကြိုးစားပန်းစားလေး ဖတ်ကြည့်မိတယ်။

ကျမတို့ မိသားစုလေးဟာ သုံးဦးထဲနဲ့ဖွဲ့ထားတော့ တယောက်ပြဿနာကို တယောက်သိသင့်တယ် မဟုတ်လား။ ကျမသမီးဟာ ကျမရင်က ဖြစ်လာတာ မဟုတ်လား။ ဒီတော့ သူ့ကို မဖြစ်သင့်တာမဖြစ်ရအောင် ကာကွယ်ပေးရမှာပေါ့။ တဖြေးဖြေးနဲ့ စာကို ဖတ်လို့ရလာတယ်။


" မောင်လေး "

 ဒါ နောက်ဆုံးစာပဲ.. မင်းမမအပေါ် လှည့်စားခဲ့တာ သိရလို့ ဝမ်းနည်းမဆုံးဘူး..မင်းနဲ့ငါလမ်းမခွဲခင် နောက်ဆုံးအကြိမ် တွေ့ပြီး မင်းရဲ့နိမ့်ကျတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေကိုပြုပြင်ပေးချင်သေးတယ်။ 

သဘက်ခါ နေ့လည် (၁)နာရီလောက် မမအိမ်မှာ တွေ့ချင်တယ်။မမအဲ့ဒီနေ့ ကျောင်းမတက်ပဲ စောင့်နေမယ်။ အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိဘူး။

လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဆွေးနွေးနိုင်တယ်။ ငါတခုပြောမယ်။ ငါချိန်းတဲ့နေရာကို မင်းလာရင်လာခဲ့။မင်းက နေရာပြောင်းချိန်းဖို့တော့ အရင်လိုမကြိုးစားနဲ့။ ငါမလာဘူး။ မင်းကို ဒီတခါနောက်ဆုံးတွေ့ခြင်းပဲ။ မင်းနဲ့ငါ တွေ့နေကျ လဘက်ရည်ဆိုင်ကို ၁၂နာရီခွဲ အရောက်လာပါ။

အဲဒီကနေမှ မင်းကို အိမ်ခေါ်သွားမယ်။ မင်းနဲ့နောက်ဆုံးအကြိမ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး အားရပါး စကားပြောချင်တယ်။

                                                                   မာလာကြည် "


ကျမ စာကိုဖတ်ပြီး အတော်ကြာကြာ ငိုင်နေမိပါတယ်။ သမီးလဲ ဘာပြဿနာတွေတက်နေပြီလဲ။သားကိစ္စမျိုးတော့ ဟုတ်ဟန်မတူဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဘာပြဿနာလဲဆိုတာ ကျမလုံးဝအဖြေရှာမရဘူး။ခေါင်းတွေသာ ထူပူသွားတယ်။ အိမ်လည်းဆက်မသိမ်းဖြစ်ပါဘူး။

ညနေ သမီးရောက်လာတော့ ကျမ သူ့မျက်နှာကို တစေ့တစောင်း အကဲခတ်မိတော့ နဲနဲအမူအရာပျက်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ သမီးဒေါသထွက်ရင် နှာခေါင်းထိပ်တွေ၊ နားရွက်ဖျားလေးတွေနီလာတတ်တယ်။ ဘယ်တော့မှ ဒီအကျင့်ပျောက်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အခုလဲ သမီးရဲ့ နှာခေါင်းထိပ်တွေနားရွက်ဖျားတွေသာမဟုတ်ဘူး။ ပါးပြင်လေးတွေပါ နီရဲနေတယ်။ သမီး ဒေါသထွက်နေမှန်း ကျမသိပါပြီ။ တခြားပြဿနာတခုခု ဖြစ်မှာပါ။ ရည်းစား ကိစ္စတွေ ဘာတွေမဟုတ်လောက်ပါဘူး။

စာထဲက ကောင်လေးကလဲ သူ့ထက်ငယ်ပုံဘဲ။ မဟုတ်မှလွဲရော သမီး စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ မနူးမနပ်ချာတိတ်တကောင်ကို ထိန်းသိမ်းဖို့ကြိုးစားနေတာပဲဖြစ်မှာပါ။ ဒီလောက် လိမ္မာတဲ့ သမီးလေးပဲဟာ။ဒါပေမဲ့ ကျမစိတ်ထဲ အဲဒီ ကိစ္စဟာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမထွက်သွားဘူး။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။

သားကယောကျ်ားလေး.. ကိစ္စမရှိဘူး။ သမီးက မိန်းကလေး။ ပြီးတော့ မြွေဆိုတာ ကြီးငယ်မဟူ အဆိပ်က သူ့အတိုင်းအတာနဲ့ သူရှိတာပဲ။ ကျမတို့ရပ်ကွက်က လူနေကျဲတယ်မဟုတ်လား။ မတော်တစုံတရာဖြစ်လာရင် ကျမရင်ကျိုးရမှာ။ ကျမသမီးလေးအနားမှာ နေချင်တယ်။ လူကြီးရှိရင်အရာရာဟာ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းရှိတာပေါ့။ ပေါက်ကွဲစရာရှိရင်လဲ မပေါက်ကွဲအောင်၊အဆင်မပြေလဲ ပြေအောင်၊ စိတ်ညိုးငယ်စရာရှိလဲ ကြည်လာအောင် လူကြီးက လုပ်ပေးနိုင်တာပေါ့။

ဒါပေမဲ့ ကျမသမီးစာကို ယူဖတ်တာ အသိခံလို့မဖြစ်ဘူး။ သမီး အထင်သေးသွားမယ်။ ကျမဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ ခေါင်းပူအောင် စဉ်းစားပြီး ကျမဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်နိုင်တယ်။ဒီတော့မှ ကျမ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။

......................................................................................................

မနက်မိုးလင်းတော့ ကျမသမီးရဲ့ ထမင်းကြော်ကြော်သံကို ကြားရပါတယ်။ သမီးဟာ တတ်နိုင်တဲ့အရွယ်က စပြီး ကျမရဲ့တာဝန်တွေကို ဝေမျှယူရှာတယ်။ သားကလဲ ဈေးပြေး၊ ရေမလာရင်ရေတွင်းဆွဲပေးနဲ့ လုပ်ရှာပါတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် ကျမဒီလောက် ပူနေ၊ဒါလောက် စိုးရိမ်နေရတာပေါ့။ မိုက်တဲ့သားသမီးဆို ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် လွှတ်လိုက်မှာပေါ့။မိုက်မဲတဲ့လောကမှာ မိုက်မဲတဲ့လူတယောက်အတွက်တော့ နေရာရှိမှာပါ။ လူလိမ္မာသာ လူးလှိမ့်ခံရမှာ မဟုတ်လား။ပျင်းရိစွာနဲ့ ကျမထပြီး မျက်နှာသစ် အိမ်သာတက်ပြီး စားပွဲမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ထမင်းကြော်နဲ့ပဲပြုတ် ပြီးတော့ ကော်ဖီ။ သားနဲ့သမီးက ကျမအလာကို စောင့်နေကြရှာတယ်။

" သားနဲ့သမီး အိမ်ထောင်ပြုသွားရင် မေမေတယောက်ထဲကျန်ရစ်ခဲ့တော့မှာပဲနော် "

ကျမရဲ့ မမျှော်လင့်တဲ့ နောက်သလို ပြောင်သလို ကလိလိုက်တဲ့စကားကြောင့် သားနဲ့သမီး နှစ်ယောက်စလုံး အံ့အားသင့်ပြီး သားက

" မေမေကလဲ သားကမေ့မေ့ကို ဘယ်ခွဲမလဲ.. မေမေနဲ့ အတူလာနေမှပေါ့ "

" ဒါဆို သားမှာ ရည်းစားရှိပြီပေါ့   "

" အာ.. မေမေရယ်.. မဟုတ်ကဟုတ်က သား ရည်းစားထားဖို့မစဉ်းစားသေးပါဘူး "

ကျမထောင်းကနဲ ဒေါသထွက်သွားမိတယ်။ ကျမကို လိမ်နေတဲ့ သားကို ကျမမျက်နှာဖြတ်ရိုက်ပစ်လိုက်ချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့လေ.. စိတ်လျှော့ထားမှ။

" အံမယ်.. ကိုကို.. ကျောင်းမှာ သောင်းကျန်းတာ မသိဘူးမှတ်လို့.. မေမေ သူ့စကားမယုံနဲ့..သူအခု ကျောင်းက အလှဘုရင်မ နွေး ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့တွဲနေတယ်.. ကိုကို နင်သတ္တိမရှိဘူးလား   "

" ခွေးစုတ်မလေး၊ မေမေသူပြောတာမယုံနဲ့.. အဲဒါသူငယ်ချင်းပါ "

" အေးပေါ့.. အခုတော့ သူငယ်ချင်း.. နောက်မှသာ   "

ကျမသိပြီးသားမို့သားကို မထိတထိပြောလိုက်မိပါတယ်။

" မေမေက သားကိုဘဲ ပြောနေ.. မေမေ့သမီးကျတော့ သူ့ထက်သုံးနှစ်ငယ်တဲ့ချာတိတ်တကောင်နဲ့ တွဲနေတာကျတော့ မေမေဘာမှမပြောဘူး "

" ဟုတ်လား.. သမီး "

" ဟုတ်ပါတယ် မေမေ.. သမီး မေ့မေ့ကိုမလိုအပ်သေးလို့မပြောတာပါ.. သူကသမီးထက် သုံးနှစ်ငယ်ပေမဲ့ ရည်မွန်ပါတယ်.. ပြီးတော့ အင်္ဂလိပ်စာပထမနှစ်ကပါ မေမေ "

သမီးဟာ မအေတူသမီးဆိုတာ ဒီနေရာမှာ ပေါ်တာပါပဲ။ ကျမဟာ ကျမမိဘအသိုင်းအဝိုင်းကိုပြောင်ပြောင်ပဲ ဖွင့်ပြောပြီး သဘောမတူခဲ့လို့ ကိုကို့နောက်လိုက်ခဲ့တယ်။ သမီးလည်းကြည့် ကျမပုံစံအတိုင်းဘဲ။ဒါပေမဲ့ ကျမလို အဖြစ်မခံနိုင်ပါဘူး။ ကျမသမီး စိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရမယ်။ဒါပေမဲ့တရားနည်းလမ်းကျကျနဲ့ပေါ့။

" သမီး.. မိန်းကလေးဆိုတာ အရာရာမှာ ဆင်ခြင်ပါမှနော် "

" သမီးနားလည်ပါတယ် မေမေ.. ရော်ဂျာကို သမီးနိုင်ပါတယ်.. သမီး မျက်စောင်းတချက်ထိုးတာနဲ့ ပြားပြားကို ဝပ်နေတယ်.. သမီးကို စိတ်ချပါမေမေ.. ကိုကို့ကိုသာ မေမေမျက်ခြည်မပြတ်စေနဲ့  "

" ဟဲ့ ကောင်မလေး.. နင်ဘာတွေ ချွန်ပေးနေတာလဲ "

" မဟုတ်ဘူးလေ.. နင်က နွေးကို သိပ်ချစ်တော့ နဖားကြိုးအထိုးခံရမှာစိုးလို့ "

" ခွေးသူတောင်းစားမလေး၊ မေမေ့ရှေ့မှာ မဟုတ်တရုတ်တွေ "

" သား.. မေမေလဲ မိန်းမသားပဲ.. ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ အလိုလိုက်တာကို မိန်းကလေးတိုင်းခံချင်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့ မင်းသိထားရမှာက မင်းရဲ့ အသိဉာဏ်မှာ အလွှမ်းမိုးမခံနဲ့ .. နားလည်လား.. "

" ဟုတ်ကဲ့   "

ဒီလိုနဲ့ကျမတို့ နံနက်စာစားပွဲလေးကိုသိမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမလဲကျောင်းကိုထွက်ခဲ့တယ်။ မောင်နှမနှစ်ယောက်ကတော့ စကားများရင်း နေရစ်ခဲ့တယ်။ အင်း..ကျမသမီးလေးကိစ္စက မသေးပါလား။ သူဟာ စိတ်မထင်သလို ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်းလုပ်တတ်ပါတယ်။အင်း.. သမီး မနက်ဖြန်ချိန်းထားတာဟာလဲ.. အဲဒီ.. ဘာတဲ့.. ရော်ဂျာဆိုလား.. သူနဲ့ဖြစ်မှာပဲ။အင်း.. ဟုတ်တယ်.. ကျမရဲ့ပထမအစီအစဉ်အတိုင်းလုပ်ရမှာပဲ။ အဲဒီအတိုင်းလုပ်ရမှာပါပဲ။အဲဒီတနေကုန် ကျမ စာကို ဖိသင်ပြီး နောက်နှစ်ရက်စာ အိမ်စာတွေပေးလိုက်ပါတယ်။

ညနေကျတော့ ရုံးခန်းဝင်ပြီး နောက်တနေ့အတွက် ခွင့်တင်လိုက်တယ်။ ခွင့်တင်ခဲသူမို့ ဆရာကြီးကအံ့သြနေပါတယ်။ ဘာမှရှင်းပြမနေဘဲ ကျမအိမ်ကို တန်းပြန်ခဲ့တယ်။ ကျမစိတ်ထဲမှာ အချိန်တွေအကုန်မြန်နေတယ်ထင်ရတယ်။ ဘာလိုလိုနဲ့ ညသန်းခေါင်ကျော်ခဲ့ပေမဲ့ ကျမ အိပ်မပျော်သေးပါ။ဒီလိုနဲ့ ၁ နာရီကျော်လောက်မှာ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားကာ မနက်ခုနှစ်နာရီမှပဲ နိုးတော့တယ်။ထုံးစံအတိုင်း မနက်စာစားပြီး ကျောင်းသွားဖို့လှဲလှယ်ပြီး ကြိမ်ခြင်းလေးနဲ့ အိမ်ကထွက်ခဲ့တယ်။

ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဟန်အမူအရာတွေလုပ်နေရတာ ရီတော့ရီချင်သား။ ပြီးတော့ ကျောင်းမသွားပဲ ကျောင်းစိမ်းနဲ့ဆိုတော့ ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်နေမိပါတယ်။ ကျမဟာ ကျောင်းနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ကို လျှောက်ပြီး ဦးတည်ရာမဲ့သွားနေမိတယ်။ တော်တော်လေးကြာမှပဲ သားနဲ့သမီးကျောင်းသွားလောက်တဲ့အချိန်နဲ့ကိုက်ပြီး အိမ်ဘက် ပြန်လှည့်လိုက်တယ်။ ကျမရင်တွေဟာ အဓိပ္ပါယ်မရှိ တုန်နေမိတယ်။

အပြန်လမ်းမှာ အိမ်အတွက်ညနေစာချက်ဖို့သတိရလာတာမို့ ဈေးမှာဝင်ပြီးဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေဝယ်တယ်။ နို့မို့ရင် ပြန်ထွက်နေရမှာလေ။ ရှေ့လျှောက်ဘယ်လိုပြဿနာတွေ ရင်ဆိုင်ရမလဲ မသိပါဘူး။ ဒါကြောင့် လမ်းကြုံတုန်းဟင်းချက်လေးဝယ်လိုက်ရပါတယ်။

ကျမတွက်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ သားနဲ့သမီးကျောင်းကို ထွက်သွားကြပြီ။ တကယ်မှပဲ ကျောင်းကိုသွားကြရဲ့လားမသိဘူး။ ကျမဂိတ်တံခါးကို အသာဖွင့်ပြီး အထဲဝင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အထဲနေလက်လျှိုပြီး ခြံတံခါးကို နဂိုရ်အတိုင်း ပြန်ပိတ်လိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးမသော့ကို ဖွင့်ဝင်ပြီးကျမအခန်းထဲကို ဝင်ပြီး ခြင်းတောင်းတွေ၊ ပိုက်ဆံအိတ်တွေကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်တယ်။

အဝတ်အစားလဲပြီးမှ နောက်ဖေးတံခါးဖွင့်ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ပတ်ထွက်လိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကိုသော့ပြန်ခတ်၊ အိမ်နောက်ဖေးတံခါးကနေပြန်ဝင်ပြီး တံခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ပြီးဝတ္ထုစာအုပ်တအုပ်ဖတ်နေမိတယ်။ စာရွက်တွေသာ လှန်သွားရတယ် စိတ်မပါလှပါဘူး။ဒါနဲ့ အခန်းထဲဝင် တံခါးကိုဂျက်ချပြီး ခဏအိပ်ယာပေါ်လှဲနေလိုက်တယ်။ ညက အိပ်ရေးမဝခဲ့လို့လားမသိဘူး.. မျက်တောင်တွေက ဖြေးဖြေးချင်းစင်းလာပြီး အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။မသိစိတ်ရဲ့ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် ဖျတ်ခနဲ လန့်နိုးလို့ ကျမရဲ့ အစီအစဉ်တွေကို သတိရလိုက်မိတယ်။

အချိန်တွေ လွန်ကုန်ပြီလား။ ကျမ ကမန်းကတန်း နာရီကို ကြည့်လိုကတော့ တိတ်ဆိတ်နေပါတယ်။သမီးတို့မရောက်သေးဘူး။ ကျမ ခြင်းတောင်းထဲက ထမင်းဘူးကို ထုတ်စားနေမိတယ်။ထမင်းဘူးကုန်တော့မှ ဘူးကိုစားပွဲပေါ်ပြန်တင်ရင်း နာရီကို ကြည့်လိုက်မိပြန်တယ်။

တရွှေ့ရွှေ့နဲ့ (၂)နာရီ ထိုးပါပြီ။ သင်းတို့နှစ်ယောက် ပေါ်မလာသေးပါဘူး။ ၂နာရီ၁၅ မိနစ်ရှိတော့လဲ ပေါ်မလာသေးဘူး။ ကျမ စိတ်ပျက်သွားမိတယ်။ ဒီနေ့ခွင့်ယူတာအလကားပဲ။ကျမ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ အိမ်ရှေ့ကို ထွက်မယ်အလုပ်မှာ ခြံရဲ့ဂိတ်တံခါး ဖွင့်သံကြားလိုက်ရပါတယ်။ကျမရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာပါတယ်။ လာကြပြီထင်ပါရဲ့..။

ခြေသံတွေ တဖြေးဖြေးနီးလာပြီး တံခါးမကြီးကို ဖွင့်သံကြားလိုက်ရပါတယ်။ ကျမရဲ့ အခန်း ဂျက်ချထား မထား သေချာအောင် ပြန်စစ်ကြည့်လိုက်မိတယ်။

" မဟုတ်ဘူးလေ.. မမရာ.. ကျနော်က မရိုးသားတဲ့ သဘောနဲ့လုပ်တာမှမဟုတ်ဘဲ "

" အေးလေ.. ဒါဆိုဘာလို့ အဓိပ္ပါယ်မရှိ မမကို ညာရတာလဲ.. "

" ကျနော် မမကို မညာဘူး.. ကျနော် အရေခြုံတခုလိုချင်လို့ လူတိုင်းကို ဒီလိုပြောခဲ့တာပါ.. မမတယောက်ထဲကို မဟုတ်ဘူး "

ကျမ မှန်းချက်နဲ့နှမ်းထွက်မကိုက်ပါဘူး။ သူတို့ဟာ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်စကားပြောနေတာ့ ကျမဟာ အသံပဲကြားရပြီး လူမမြင်ရပါဘူး။ ကျမ သမီးရဲ့ ရည်းစားမျက်နှာကိုလည်း မမြင်ရပါဘူး။

" အေးလေ.. သူများကို ပြောတာတော့ပြောပေါ့.. မမကိုတော့ မင်းအမှန်အတိုင်းပြောသင့်ပါတယ်..   "

" ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ်.. လွန်သွားခဲ့ပြီလေ "

" အို.. တောင်းပန်ရုံနဲ့ဘယ်ရမလဲကွ.. တို့က ဗူးဆိုဖရုံမသီးတတ်ဘူး.. မင်းဟာ အခုကထဲကညာနေရင် ရှေ့လျှောက်လဲ ညာနေမှာပါပဲ..    "

" မမ စကားတွေလွန်လာပြီနော်.. မမက ကျနော့်အပေါ် သိပ်အနိုင်ကျင့်တာဘဲ.. မမကို ချစ်လို့သာ ဒီလာက်သည်းခံနေတာသိလား "

" အံမယ် သည်းမခံလို့ မင်းကဘာများ လုပ်ချင်လို့လဲ.. ပြောစမ်းပါအုံး.. ပြောစမ်းပါအုံး..လို့.. "

" မမကို ကျနော်တောင်းပန်ပြီးပြီဘဲ.. ကျေနပ်ပါတော့နော် "

ဒီကလေးတွေ ဘာဖြစ်နေကြပါလိမ့်။ သမီးရဲ့အသံတွေဟာ တုန်ခါနေတာကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် ဒေါသထွက်နေတယ် ဆိုတာ သိသာပါတယ်။ ကောင်လေးကတော့ လေသံပျော့လေးနဲ့ တွင်တွင်သာ တောင်းပန်နေရဲ့။

" မကျေနပ်နိုင်ဘူး ရော်ဂျာ.. မင်းက ငါ့ကို အထင်သေးတယ်.. မင်းရဲ့ပစ္စည်းဥစ္စာတွေ ငါမက်တယ်များ ထင်နေသလား..   "

" မဟုတ်ဘူး မမရယ်.. ဒီခေတ်မှာ ဘယ်မိန်းကလေးကို ယုံရလို့လဲ.. ဒါကြောင့် ကျနော် ကျောင်းစတက်ထဲက ခပ်နွမ်းနွမ်းနဲ့ဘဲတက်ခဲ့တာ.. ဒါကြောင့် ဘယ်မိန်းကလေးကမှ ကျနော့်ကို လှည့်မကြည့်ခဲ့ဘူး.. မမကျမှသာ ကျနော့်ကို သနားချစ် ချစ်ခဲ့တာ မဟုတ်လား "

" အေး.. ငါလိုချင်တာက ဟိုတချိန်က ခပ်နွမ်းနွမ်းရော်ဂျာကိုပဲ.. အခုလို ငွေအထပ်လိုက်ကိုင်ပြီး ငါ့အတွက်သုံးဖြုန်းနေတဲ့ ရော်ဂျာကို မလိုချင်ဘူး.. ငါယူမဲ့ယောကျ်ားဟာ ငါ့ရဲ့ချစ်သူသာဖြစ်ရမယ်.. ဒါမှီခိုဖို့ မဟုတ်ဘူး.. မင်းနားလည်လား.. "

သူတို့ကို ထွက်ပြီး တားရင်ပဲ ကောင်းမလား။ ရော်ဂျာရဲ့ဗလနဲ့ သမီးကို တခုခုလုပ်လိုက်မယ်ဆိုရင် ဒုက္ခပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ရော်ဂျာလေးဟာ မလုပ်ရှာပါဘူး။

(ဘလိုဖြစ်လို့ကျော်သွားလဲတော့ သားသားလဲသိဝူး.. မည်သို့မည်ပုံလုပ်လိုက်သည် မသိ )

သမီးရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ရိုက်ချက်ကြောင့် သူ့ပါးပြင်မှာ အနီအစင်းကြီးတွေထင်ပြီး ပါးစပ်ထောင့်ကနေ သွေးတွေ ယိုစီးကျလာပါတယ်။ ခေါင်းလည်းလည်ထွက်သွားလို့ ဆံပင်တွေ ဖွာလန်ကြဲပြီး နဖူးမှာ ဝဲကျနေရဲ့။ သမီးကို ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးအစုံနဲ့ ဆွေးဆွေးမြည့်မြည့်ကြည့်နေရှာတယ်။ သမီးကလဲ ရော်ဂျာကို ရိုက်ပြီးမှ နောင်တရခြင်း၊ ယူကြုံးမရဖြစ်ခြင်းတွေနဲ့ ကြောင်ကြည့်နေပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား တယောက်ကိုတယောက် အတော်ကြာအောင် ငေးကြည့်နေပြီးမှ သမီးက..

" ရော်ဂျာ.. ရော်ဂျာရယ်.. မင်.. မင်းမမကိုမုန်းလိုက်ပါလားဟင်.. ဒါမဟုတ်ရင်ပြန်ရိုက်စမ်း.. ရိုက်လေ.. ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင့်.. "

မိန်းကလေးတွေရဲ့စိတ်ဓါတ်ကို မိန်းမတယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျမတောင်နားမလည်နိုင်ပါဘူး။ သမီးဟာ ရော်ဂျာကို ငေးကြည့်နေရာကနေ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေပါတော့တယ်။ အခုနက အမုန်းကြီးမုန်းတယ် ဘာတယ် ညာတယ်နဲ့..ဆူညံနေတဲ့သမီးဟာ အခုတော့ ရော်ဂျာ လွတ်ထွက်သွားတော့မလို တင်းတင်းကြီးဖက်ထားပါတယ်။

" ကျနော် မမကို ဘယ်တော့မှ မမုန်းပါဘူး.. လို့ပြောသားဘဲ မမရယ်.. မမရိုက်ချင်ရင်ထပ်ရိုက်အုံး.. ကျနော် ကျေနပ်စွာခံပါ့မယ် "

" အို.. နောက် ဒီစကား မမကို ထပ်မပြောနဲ့ ရော်ဂျာရယ်.. မင်းကို မမချစ်လွန်းလို့ အမျက်ကြီးမိတာပါ.. မင်းလေးကို မမလက်ဖျားနဲ့တောင် မထိရက်ပါဘူး.. ပြစမ်းသိပ်ကွဲသွားလား..လို့.. "

သမီးဟာ ပြောပြောဆိုဆို ရော်ဂျာကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး သူက မတ်တတ်ရပ်ရင်း ရော်ဂျာမျက်နှာကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ယုယုယယကိုင်ပြီး သပ်ပေးနေတယ်။ ရော်ဂျာ နှုတ်ခမ်းကသွေးစတွေကိုတွေ့တော့ လျှာဖျားလေးနဲ့တို့ပြီး တယုတယ ယက်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ရော်ဂျာနှုတ်ခမ်းနီရဲရဲကို မွတ်သိပ်စွာ စုပ်နမ်းပါတော့တယ်။

ကျမသမီးလေး အဆင်ပြေသွားတာမြင်တော့ ဝမ်းသာမိသလို သူတို့လွန်လွန်ကျူးကျူးမဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းမိတယ်။ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်မှာ နှစ်ယောက်ထဲရှိနေတာမဟုတ်လား။ ငြိမ်နေတဲ့ ရော်ဂျာကို သမီးက မျက်နှာ တပြင်လုံးနေရာလပ်မကျန်အောင်နမ်းနေပါတယ်။ နမ်းနေရင်းနဲ့ ရော်ဂျာ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုတလုံးချင်းဖြုတ်ရင်း သူမလက်သွယ်သွယ်လေးနဲ့ ရော်ဂျာ ရင်ဘတ်ကို ပွတ်သပ်နှိုးဆွပေးနေရဲ့။

အဲဒီ အချိန်ကနေစပြီး ကျမဟာ သမီးရဲ့ သောင်းကျန်းပုံတွေကို ရှက်ရှက်နဲ့ကြည့်နေခဲ့ရပါတော့တယ်။ ရော်ဂျာဟာ အမြဲတမ်းငြိမ်နေတဲ့ ငတိပဲ။ အခုလဲ သမီးရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တော်တော်ကြီးကြာမှ ဖြုတ်တော့တယ်။ သမီးဟာ မြန်မာဆန်ဆန် ရင်စေ့အင်္ကျီ ဝတ်ထားလို့ သူကြယ်သီးဖြုတ်ရသိပ်မခက်ပါဘူး။ သမီးကလဲ သူကြယ်သီးဖြုတ်တာကိုမလိုလားဟန်မပြခဲ့ဘူး။ သူကတောင် ရော်ဂျာအင်္ကျီကိုလုံးဝချွတ်ပစ်လိုက်ပြီ။ ပြီးတော့အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြစ်နေတဲ့ ရော်ဂျာလက်ကို ဖယ်ပြီး သူ့အင်္ကျ ီသူ ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။

ဝင်းအိစိုပြေတဲ့ အသားအရည်ဟာ ထင်းခနဲပေါ်လာပြီး မို့မောက်ထွားကြိုင်းတဲ့ရင်သားတွေဟာ ဘရာစီယာကို ရုန်းကန်ထွက်မတတ် ဖြိုးမောက်နေပါတယ်။ ရော်ဂျာဟာ သမီး နို့တွေကိုကြည့်ပြီးတံထွေးတချက်မြိုချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လှမ်းဆွဲမလို့ လုပ်တော့.. သမီးက နောက်တလှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး

" ဟယ်.. ရှက်ပါတယ်.. ကောင်လေးတယောက်.. ကရော်ကရော်.. မိလဲမမိနိုင်ဘူး.. "

ရော်ဂျာဟာ သမီးခါးကို ပွေ့ပြီး သူ့ဆီဆွဲယူလိုက်တော့ သမီး မရုန်းပါဘူး။ ညုသံလေးနဲ့သာ တဟင်းဟင်း ရီနေရဲ့။ သမီး သူ့လက်ထဲရောက်တာနဲ့ ဘရာစီယာကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အို..ကျမသမီးဟာ ကျထက် အပုံကြီးသာနေပါရောလား။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သူများတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီး နုပျိုလှပြီထင်တာ။ အခု ကိုယ့်သမီးနဲ့ ယှဉ်လိုက်မှ ကိုယ်ဘယ်လောက်ကျသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ စွင့်ပါတယ်.. ဒါပေမဲ့.. အအိုနို့မှန်းသိသာတယ်။ လက်သန်းတဆစ်လောက်ရှိတဲ့နို့သီးတွေဟာ ထောင်ထောင် ထောင်ထောင်နဲ့ ။

သမီးရဲ့ နို့အုံတွေကိုကြည့် ကြည်ဖြူဖွေးသန့်ရှင်းပြီး တင်းမာပြည့်ဖြိုးနေပါတယ်။ ပြီးတောနို့သီးဟာအရာလေးပဲရှိတယ်။ သြော်.. သမီး အပျိုစစ်တုန်းပါပဲလား။ ဒါပေမဲ့.. အခုတော့..ရော်ဂျာဟာ သမီးရဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာတွေကို အကြာကြီး ငုံစုပ်နေတာတွေ့ရပါတယ်။ သူ့လက်တွေကမက်မောစရာ နို့အုံတွေပေါ်မှာ အုပ်မိုးပြီး တရွရွဆုပ်နယ်ချေမွပေးနေရဲ့။ သမီးရဲ့ လက်တွေဟာရော်ဂျာရဲ့ ခေါင်းကို စုံကိုင်ပြီး သူနဲ့နီးသထက်နီးအောင် ဆွဲယူနေကြရဲ့။ ရော်ဂျာလက်ထဲကို သူမရဲ့နို့တွေကို ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ရော်ဂျာလက်ထဲမှာ သမီးရဲ့နို့တွေဟာ တင်းသထက်တင်းလာပါပြီ။ သမီးဟာ ရော်ဂျာ ပေါင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ်ထိုင်ရင်း တလွန့်လွန့်ဖြစ်နေပါတယ်။ ရော်ဂျာဟာ သမီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကနေခွာလိုက်ပြီး..

" ချစ်တယ် မမရယ်.. သိပ်ချစ်တာဘဲ "

" မမလဲ ချစ်တာပေါ့ ရော်ဂျာရယ်.. ဒါကြောင့်လဲ.. "

သမီးဟာ စကားမဆက်ပဲ မျက်လွှာလေးချပြီး ရော်ဂျာ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးမှေးထားပါတယ်။

" ပြောလေ.. မမ.. ဒါကြောင့်လဲ..   "

" မင်းသိပါတယ် ရော်ဂျာ.. မမ မင်းအပေါ်သိပ်လွန်သွားလို့ လျော်ကြေးပေးတာပါ.. "

" ဒါဆိုရင် ကျနော်ပြန်မယ်.. မမဆီက လျော်ကြေးမလိုချင်ဘူး.. တကယ်မေတ္တာ အစစ်အမှန်ဘဲ လိုချင်တယ်.. "

" မမ စေတနာအမှန်နဲ့ မင်းကို.. "

" တကယ်နော် "

" တကယ်ပေါ့ .. "

ရော်ဂျာဟာ သမီးရဲ့ အခရာတွေကို နားထောင်ရင်း စိတ်တွေကြွလာဟန်နဲ့.. သမီးရဲ့ လည်မျိုကို သွေးစုပ်ဖုပ်ကောင်ပုံစံမျိုး ပါးစပ်ဖြဲပြီး ငုံထားပါတယ်။

" အိုး.. ရော်ဂျာ.. ဟီး.. ယားတယ်.. ခစ် ခစ်.. "

အသားစိုင်နှစ်ခု ဗရမ်းဗတာ ခါယမ်းသွားအောင် သမီးစာ ရယ်သွမ်းနေတယ်။ ရော်ဂျာ့ပါးစပ်ဟာ လည်မျိုဆီကနေ တရွှေ့ရွှေ့နဲ့ အောက်ကို ဆင်းလာပြီး ညာဘက်နို့အုံကြီးနဲ့ နံရိုးကြားကနို့ပျဉ်းသားကို သွားနဲ့ မနာ့တနာကိုက်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။

" ဟိုက်.. ရော်ဂျာ.. အ.. ယားတယ်.. အိုး.. ဟင့်.. ရော်ဂျာရယ်.. ဟင့်ဟင့်.. မမ.. မနေတတ်ဘူးကွာ.. "

ယားပါတယ်ဆိုတဲ့ သမီးဟာ ရော်ဂျာနေရာပြောင်းပြီး သူ့နို့သီးကို စုပ်ပေးတော့ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ရင်း ရမ္မက်သံနဲ့ နော့နေပါတယ်။ ရော်ဂျာ့လက်တဖက်ဟာ သမီးရဲ့ နို့တဖက်ကို ချိုင်းဘေးကနေ ပွေ့ပြီး ညှစ်နယ်နေပါတယ်။ နောက်လက်တဖက်ကတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေထောက်ချထားလို့ ခပ်ကော့ကော့ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်ေးတကို ထမီပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

ပထမတော့ ရှက်ဟန်နဲ့သမီးက ဖယ်ချပေမဲ့ တဖြေးဖြေးနဲ့ အလျှော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့ ကိုယ်တော်ချောက ရဲလာပြီး ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကွင်းလုံးပုံကျသွားတဲ့ ထမီအောက်မှာတော့ ဆင်စွယ်နှစ်ရောင် အသားအရည်နဲ့ ဆင်စွယ်လိုဖြောင့်စင်းသွယ်တန်းတဲ့ ချစ်ချင်စရာ ပေါင်တံတွေကို တွေ့ရပါတယ်။ သူတို့ရဲ့အထက်မှာတော့ စပ်စပိုင်ဒါ ကွဲထွက်တော့မတတ် ဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးပါပဲရှင်။

" ဗြိ " 

ရော်ဂျာက စပ်စပိုင်ဒါကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်ပါတယ်။

" အိုး.. နှမြောစရာကြီး.. ရော်ဂျာရယ်.. "

" အသစ်ဝယ်ပေးမှာပေါ့ "

" ပြောပြန်ပြီလား.. ဒီစကား.. "

" အား.. ဆောရီး.. ဆောရီး.. "

ရော်ဂျာဟာ နောက်နို့တလုံးကို ပြောင်းစို့ပေးနေပြန်ပါတယ်။ သမီးကလဲ အလိုက်သင့်ကော့ပေးလိုက်၊ ညီးလိုက်နဲ့ အရသာတွေ့နေရဲ့။ ရော်ဂျာဟာ သမီးရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို အသာခွဲပြီး စောက်ဖုတ်နှစ်လွှာကို လက်တဖက်ထဲနဲ့ရအောင် ဟ လိုက်ပါတယ်။ သမီးဟာ မအေတူပီပီ မဲနက်ကောက်ကွေးနေတဲ့ အမွှေးတွေဟာ ဆီးခုံမှာ လွှမ်းမိုးနေပါတယ်။ ရော်ဂျာ့လက်ခလယ်ဟာ တရွှေ့ရွှေ့နဲ့ အဲဒီကြားထဲမှာ မြုပ်ဝင်သွားလေရဲ့။ သမီးကလဲ ဖြေးဖြေး ခေါင်းကိုခါလိုက်၊ ပေါင်ကို ကားလိုက်လုပ်ရင်း အရသာခံနေတယ်။

သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ် ကလိခံရတာကြည့်ပြီး ကျမလဲ စောက်ပတ်ထဲက ယားသလို၊ ကျိန်းသလို ဖြစ်လာပါတယ်။ သားနဲ့ နွေးတုန်းက စိတ်ကြွပေမဲ့ အခုသမီးကျတော့ သွေးပိုနီးတယ် မဟုတ်လား။

နွေးကသားနဲ့စပ်မှ တော်ရတာ၊ သမီးက သမီးအရင်း သွေးကလဲ စကားပြောတာပေါ့။ ပြီးတော့ မိန်းကလေးတယောက် ဘယ်လိုခံစားနေရမယ်ဆိုတာ သိနေတယ်လေ။ ကျမလဲ အတွေ့အကြုံရှိခဲ့ပြီပဲ။

ကျမစောက်ပတ်ထဲမှာ တရှုံ့ပွပွနဲ့ မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ထမီကို အသာလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ ပူနွေးပြီး တင်းမာဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ကျမပိုပြီး စိတ်ကြွလာပါတယ်။

ဟိုမှာလဲ ကြည့်အုံး.. ။ ရော်ဂျာဟာ သမီးရဲ့ နို့အုံတွေမှာ အနီကွက်တွေထတဲ့အထိ စုပ်နေတယ်။ နို့အုံတခုလုံး ဆေးနီချယ်ထားသလို နီရဲနေတာပဲ။ သမီးရဲ့လက်တွေကလဲ ယောကျ်ားပီသတဲ့ ရော်ဂျာ ကိုယ်အောက်ပိုင်းတခုလုံးမှာ မြွေတကောင်လို လျှောက်သွားနေပါတယ်။ ထုထည်ကြီးလှတဲ့ ရင်အုပ်ကြီးတွေကို အားမလိုအားမရ ဆုပ်ညှစ်ရင်း နို့သီးတွေကို ချေပေးနေပါတယ်ရှင်။ နို့သီးတွေကို ယောကျ်ားတယောက်က မိန်းမတယောက်ရဲ့နို့တွေ ချေသလို ချေပေးနေပါရဲ့။ သမီးဟာ ကျမငယ်ငယ်ကထက် ထန် ပါတယ်။ သူ့စိတ်တွေ ဘယ်လောက် သောင်းကျန်းနေတယ် ဆိုတာကို တုန်ရီနေတဲ့လက်၊ ကားလိုက်စိလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ပေါင်တွေ၊ မကြာခဏ နှုတ်ခမ်းကို ပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့ ယက်နေတဲ့ လျှာ အားဖြင့် သိသာပါတယ်။ ရော်ဂျာဟာ သမီးကို ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက အောက်ကနေဒူးထောက်ထိုင်ပြီး..

" အို.. ရော်ဂျာ မလုပ်ပါနဲ့.. မမ.. မမရှက်တယ်.. ဒါမျိုးမလုပ်နဲ့.. "

" ဟင့်အင်း.. မမချစ်တယ်ဆို.. ကျနော်လုပ်တာခံရမယ်.. နို့မို့ရင် မမကျနော့်ကို တကယ်ချစ်တာမဟုတ်ဘူး "

" သဘောပဲရှင်.. သဘောပဲ.. ကျမက ရှင်ဘုန်းနိမ့်မှာစိုးလို့.. "

ဒီတော့မှ ရော်ဂျာဟာ လျှာကို ထုတ်ပြီး အသင့်ဖြဲထားတဲ့ သမီးစောက်ပတ်နီတြာတြာလေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

" အိုး.. ရော်ဂျာရယ်.. ဟင့်.. "

သမီးဟာ ကျင်စက်နဲ့ တို့ခံရသလို တုန်တက်သွားလေရဲ့။ ကျမလဲ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာပါပြီ။ သွေးတွေ ဆူ ပွက်ပြီး ချွေးတွေ ရေချိုးထားသလို ကျလာပါတယ်။ ပြီးတော့ အသက်ရှုသံကလဲ ဒီဇယ်ရထား လေမှုတ်သံလို တရှုးရှုးနဲ့ သမီးတို့ ကြားသွားမလားတောင် စိုးရိမ်မိတယ်။ ကျမရဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေတဲ့ လက်တွေဟာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ရုံနဲ့အားမရတော့လို့ ပေါင်နဲနဲကားပြီး နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကြားကနေ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ပေါင်းဖိုလေးတခုလို ပူနွေးနေတဲ့ စောက်ခေါင်းဟာ စိုစွတ်စပြုနေပါပြီ။ စောက်စေ့ဟာ တဆတ်ဆတ်တောင်နေလို့ လက်ညိုး လက်မကြားမှာ ညှပ်ပြီး ယောကျ်ားတွေ ဂွင်းတိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ ဆွပေးနေမိတယ်။ ဒီတော့မှ အရည်တွေပိုစိုပြီး ပေါင်တလျှောက်ယိုစီးလာပါတယ်။

ကျမဟာ ကိုယ့်ဝေဒနာကို ခဏမေ့ထားပြီး ဟိုဘက်ခန်းကို ပြန်အာရုံစိုက်လိုက်ပါတယ်။ သမီးဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ မြွေတကောင်လို ဘယ်လူးညာလှိမ့်နဲ့ မချိမဆန့် လူးလှိမ်းနေပါတယ်။ အခုနက ရှက်သလိုဖြစ်နေပေမဲ့ အခုတော့.. ပေါင်ကို အားရပါးရဖြဲပေးပြီး ရော်ဂျာ ခေါင်းကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ ဝင်စေချင်တဲ့ ပုံမျိုးနဲ့ ကော့ ကော့ပေးနေပါတယ်။ ရော်ဂျာ့ခေါင်းကွယ်နေလို့ ကျမသမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မမြင်ရဘူး။ သူ့နို့တွေသူနယ်ရင်း..

" အား.. ရော်ဂျာ.. အ.. အား.. အား.. အား.. "

ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ သေနတ်နဲ့ပစ်ခံရသလို ကော့ ကော့တက်ပြီး အရုပ်ကြိုးပြတ်ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ရော်ဂျာဟာ တမိနစ်နီးပါးလောက် စောက်ဖုတ်ကနေ ခေါင်းကို မခွာဘဲ ငြိမ်နေတယ်။ သမီးရဲ့ အသွေးအသားတွေကို ကုန်အောင်စုပ်မျိုမလို့လား မသိဘူး။

" ဟား.. " 

သက်ပြင်းရှိုက်ရင်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ပြီး သူကဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဖြုတ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ တဆင့်ပြီးတဆင့် ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်တဲ့အထိ ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့ပုံကိုကြည့်ပြီး ကျမအကြိုက် မင်းသားအာနိုးကို သတိရမိပါတယ်။ အာနိုးလောက်တော့ ဘော်ဒီမကောင်းဘူး။ ဒါပေမဲ့.. ကျမမြင်ဘူးသမျှ လူတွေထဲမှာတော့ သူ့ဘော်ဒီဟာ အလှဆုံးပါ။ပြီးတော့..

သူ့လီးကြီး.. သူ့လီးကြီးဟာ ရှစ်လက်မလောက်ရှည်ပြီး ကျမလက်ကောက်ဝတ်လောက်ကို တုတ်ပါတယ်။

" အိုး.. သမီးလေးတော့ ဒုက္ခပါပဲရှင် "

သူ့လီးဟာ မြင်းလီးကြီးလာက်ရှိတာ။ သမီးအစား ကျမ ဖင်ကြောတွေရှုံ့သွားမိတယ်။ သူ့လီးဟာ ဟော်ဝစ်ဇာတလက်လို ရှေ့ကို ထိုးမတ်နေတယ်။ နီရဲနေလိုက်တာလဲ ဝက်အူချောင်းကြီးကျနေတာပဲ။ ဂွေးကြီးက တွဲလောင်းကြီး။ ဒီဂွေးထဲက သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်ခံရရင်တော့ သမီး မုချ ဗိုက်ကြီးနိုင်တယ်။ ဒီကောင်လေးဟာ ပြဿနာကောင်ပဲ။

" ဟယ်.. ဟယ်.. ဟင်း.အင်း.. ဟင့်အင်း.. မမကြောက်တယ် ရော်ဂျာ.. မင်းဟာက သိပ်.. ကြီးတယ်..   "

" မမ.. ကျနော့်ကို လက်မထပ်ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား.. ဒီလိုဆိုရှိပါစေတော့ "

ဒီတော့လဲ သမီးလေးငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ သူက ရော်ဂျာကို အသွေးအသားအရရော.. နှလုံးသားနဲ့ပါ ချစ်နေတာကိုး။

" ရော်ဂျာ.. မင်းသဘောပဲ.. အရမ်းမလုပ်နဲ့နော်.. မမသေသွားမှာ..   "

" မလုပ်ပါဘူး.. မမ နေ နေရပြီ "

အခုနက သူလွှင့်ပစ်ထားတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေထဲက ဗယ်စလင်ဗူးကို သွားကောက်ပြီး အဖုံးဖွင့်ကော်လိုက်ပြီး သူ့လီးတခုလုံး နှံ့နေအောင်လိမ်းလိုက်ပါတယ်။လီးကြီးဟာ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်ကို ကြီးမား တောက်ပြောင်နေရဲ့။

" ထဲ့ ပြီ မမရေ " 

သူဟာ သမီးကို ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ရှင်းလင်းနေတဲ့ မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်ကလေးတင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သမီးရဲ့ ပေါင်ကို ဆွဲဖြဲပြီး စောက်ပတ်ဝမှာ ဒစ်ကို တေ့လိုက်လေရဲ့။ ဟိုချော်ထိုး ဒီချော်ထိုးနဲ့ ကလိရင်း သမီးကို ဆွနေပါတယ်။

" ရော်ဂျာ.. အိုး.. လုပ်ရင်လုပ်..လေ.. အဲ့.. အဲလိုမဆွနဲ့   "

သမီးဟာ ရွစိရွစိနဲ့ ကော့ပေးရင်း ပြောနေတယ်။ ကျမမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ သမီးလေး စောက်ပတ်ကွဲထွက်သွားရင် ဒုက္ခပါပဲ။

ရင်မပြီးကြည့်နေစဉ်..

" ပြွတ်.. ဗြိ.. ဗြစ်.. အား.. "

သမီးရဲ့ စူးရှတဲ့ အော်သံကြောင့် ကျမ ရင်ခုန်မြန်လာပါပြီ။ တခုခုများဖြစ်သွားသလား။ ဒါပေမဲ့ မဖြစ်ပါဘူး။ လီးကြီးလို့ အကျင့်မရှိသေးလို့ပါ။ ဟော..

" ဗြိ.. ဗျစ်.. ဗျစ်.. "

" အင့်.. အင့်.. အား.. ဖောက်.. အား.. ဗြစ်.. အား.. ဒုတ်.. အမေ့.. သေပါပြီ..ရော်ဂျာရဲ့.. "

အို.. ကျမရင်ထဲမှာ ကမ္ဘာပျက်သလိုပါပဲ။ သမီး စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီးတိုးဝင်သံ၊ အပျိုစင်မှေးလေးကို ဖောက်သံ၊ သားအိမ်ကို ထိုးဆောင့်သံ၊ သမီးလေးရဲ့ အော်သံ၊ ငြီးသံ၊ ရှိုက်သံတွေဟာ နားနဲ့မဆန့်တော့ပါဘူး။ သမီးဟာ အံကြိတ်ရင်း မွေ့ယာကို လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ထားရင်း ချွေးဒီးဒီးကျနေပါတယ်။

ရော်ဂျာကတော့ သမီးရဲ့ ဒကောက်ကွေးကို ဖြဲပြီး ဖိတွန်းထားလို့ သမီးရဲ့ ဒူးတွေဟာ နံစောင်းနှစ်ဖက်နားမှာ ကပ်နေကြရဲ့။ ရော်ဂျာ့ပေါင်ကြားကနေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို တစွန်းတစမြင်နေရပါတယ်။ နယ်ထားတဲ့ဂျုံထဲ ဓါးစိုက်သလို သမီးရဲ့စောက်ပတ်က နဂိုရ်ကမှ ကျဉ်းလေတော့ ရော်ဂျာ့လီးကြီးဟာ အပေါက်မရှိတဲ့ အသားပြင်ထဲ ထိုးသွင်းထားသလို အောက်မေ့နေရပါတယ်.. ရှင်။

နှစ်ယောက်လုံး ခဏငြိမ်နေတယ်။ သမီး သတိမှရှိသေးရဲ့လား။

" ပြွတ်.. စွပ်.. စွပ်.. ဒုတ်.. အမေ့.. "

ရော်ဂျာဟာ လီးကို အဆုံးပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်ချလိုက်ပါတယ်။ သမီးခမျာ တကိုယ်လုံး မြေ ှာက်မတ်ကုန်းအော်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရော်ဂျာက မရပ်တော့ပါဘူး။ သမီးရဲ့ ဒူးတွေကိုသာ ဖြဲရင်း လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်၊ ဆောင့်သွင်းလို့နဲ့ အားပါးတရ လိုး နေရဲ့။ သမီးဟာ ငိုညီးရင်းကနေ တဖြေးဖြေး ငြိမ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ဒကောက်ကွေးကို သူ့ဖာသာ ကိုင်ပြီး ဖြဲပေးနေတယ်လေ။

နှုတ်ခမ်းမှာ ငိုညီးသံအစား ရမ္မက်သံတွေ အစားထိုးလာပြီး မဲ့နေရာကနေ ပြုံးယောင်တောင်သန်းလာပါပြီ။ ကျမသမီး စောက်ပတ်ထဲ ရော်ဂျာ့လီး ဝင်တာထွက်တာကို ကြည့်ပြီး ကျမအရမ်းခံချင်လာတယ်။ စောက်ပတ်တခုလုံး ရွစိရွစိနဲ့ ရူးမတတ်ခံစားနေရတယ်။ တခုခုမှ အမြန်မလုပ်ရင် ကျမရူးသွားမှာပဲ။ ရော်ဂျာဆီကို သွားပြီး စောက်ပတ်ကိုဖြဲ ဖင်ကုန်းပေးပြီးတော့ အတင်းလိုးခိုင်းရမလား.. ။ ဒါပဲရှိတော့တယ်။

ဒါပေမဲ့ ကျမခြေလှမ်းမရဲဘူး။ အခန်းထဲကို မျက်စိကစားလိုက်တော့ စားပွဲပေါ်မှာ ညနေချက်ဖို့ဝယ်လာတဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေထဲက ခရမ်းသီးကြီးတွေကို ဝမ်းသာအားရတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျမ ကမန်းကတန်းသွားပြီး ရော်ဂျာ့လီးလောက်ရှိတဲ့ ခရမ်းသီးတလုံး ယူလိုက်တယ်။ အားရစရာ စီးပိုင်နေပြီး အေးစက်နေရဲ့။ ပြီးတော့ အပေါက်ဝဆီပြန်သွားပြီး စိတ်ကြွအောင် ခဏပြန်ချောင်းလိုက်တယ်။ စိတ်က သိပ်ကြွလာတော့ ခြေထောက်တဖက်ကကို ကြွက်လျှောက်ပေါ် ခပ်ကားကားတင်ပြီး ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့ရင်း ဖိ ချလိုက်ပါတယ်။

" အိုး.. ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာ.. "

နာပေမဲ့ ကျမ နာရမှန်းမသိဘူး။ လီးနဲ့ကင်းကွာနေတာ ၁၅နှစ် နီးပါးရှိပါပြီ။ သမီးဟာ လုံးဝ မတုန်လှုပ်တော့ဘူး။ အားရပါးရ ခံနေတယ်။ သူ့စောက်ပတ်ဝမှာလဲ သွေးစတွေနဲ့ ပြီးတော့ ဖင်ကြားထဲမှာ ရေမြုပ်လို အဖြူရောင် အဖတ်တွေက တလိမ့်လိမ့်နဲ့ အိပ်ရာပေါ် စီးကျနေတယ်။ ရော်ဂျာကလဲ အံကြီးကြိတ်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့် လိုးနေပါတယ်။

" အ.. အား.. ရော်ဂျာ.. အ.."

သမီးဟာ လေပြွန်ပြတ်သွားသူလို ထွန့်ထွန့်လူးရင်း ပြီးသွားပါတယ်။ ရော်ဂျာက ဆက်ဆောင့်နေပေမဲ့..

" ရော်ဂျာ သိပ်နာနေပြီ.. ပေး မမ ပြီးအောင်လုပ်ပေးမယ်.. "

" အား.. အိုး.. မမ.. မမရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. အား.. အင်း.. "

သမီးဟာ ပါးလေးတွေချိုင့်အောင်လီးကို စုပ်ယူနေသလို ရော်ဂျာဟာ ဆောက်တည်ရာမဲ့ အော်ဟစ်နေပါတယ်။ လီးကြီးဟာ သမီးလေးပါးစပ်ထဲ အဆုံးရောက်မတတ် ဝင်လိုက်ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။ သမီးရဲ့ စုပ်အား ဘယ်လောက်ကောင်းလဲမသိဘူး။ မကြာခင်မှာဘဲ ရော်ဂျာ ပြီးသွားပါတယ်။ သူ့သုက်ရည်တွေဟာ သမီးရဲ့ မျက်နှာလေးတခုလုံး ပေပွသွားပြီး သမီးရဲ့ ကြည်နူးပျော်ရွှင်တဲ့ ရီသံဟာ အခန်းထဲမှာ လွှမ်းမိုးနေပါတယ်။

ကျမလဲ ပြင်းပြတဲ့ ရမ္မက်အရှိန်ကြောင့် ခရမ်းသီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဆောင့် ဆောင့်သွင်းရင်းနဲ့ တကိုယ်လုံး တဖျင်းဖျင်းတက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ အသံမထွက်မိအောင် နှုတ်ခမ်းတွေကို ပေါက်မတတ်ကိုက်ထားရတယ်။

" အင်း.. ကျမ အဖေါ်တယောက်လိုနေပါပြီ.. တိတ်တိတ်ပုန်းဖြစ်ဖြစ်ပေါ့.. "



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ဖူးစာဖက် (စ/ဆုံး)

ဖူးစာဖက် (စ/ဆုံး)

Written By Green Heart

မောင်မောင်မျိုး တစ်ယောက် တော်တော်ပျော်နေသည်။ အခုချိန်တွင် ကမ္ဘာပေါ်မှာ စိတ်အချမ်းသာဆုံး လူစာရင်း ကောက်လိုက်ရင် သူ ထိပ်ဆုံးနားလေးကပင်ပါလာနိုင်သည်။ တကယ်ပေါက်ရင်တောင် အိမ်တစ်လုံးဝယ်လို့ မရနိုင်တဲ့ အောင်ဘာလေ သိန်း၁၅၀၀ထီပေါက်တာထက်ပင် ပျော်နေရသည်ဟု ဆိုလျှင် လွန်အံ့မထင်။ အကြောင်းကား သူ အလွန်အမင်း စွဲလမ်းချစ်ခင်ရပါသော ဖူးဖူး ဟု သူ အမြတ်တနိုး ခေါ်ဆိုအပ်သော မေမီဖူးဖူး ထံမှ ချစ်အဖြေ ကို အံ့သြတကြီးလက်ခံ ရရှိလိုက်သည်မှာ နာရီပိုင်းမျှသာ ရှိသေးသောကြောင့်ပင်။

အံ့သြတကြီး ဟူသော စာလုံးကို ရှင်းပါအုံးမည်။ တကယ်တော့ ကိုယ့်ချစ်သူ မိန်းကလေးထံမှ ချစ်အဖြေ စကားပြန်ကြားရသည်မှာ ဘာမှ အံ့သြလောက်စရာတော့ မဟုတ်။ သို့သော် မောင်မောင်မျိုး မျှော်မှန်းခ့မဲ ိသောမေမီဖူးဖူးမှာ သူ့တသက်တာ မြင်ဖူးသမျှထဲတွင်…. မော်ဒယ်၊ မင်းသမီးတမျှ လှပသူလေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။

မောင်မောင်မျိုးကလည်း ရုပ်ရှိ ရေလျှံ ရှိုးကောင်းသူ တစ်ယောက်သာ ဆိုလျှင် အံ့သြစရာကိစ္စ မဟုတ်သေး။ အနှီမောင်မောင်မျိုးမှာ သူလိုငါလို ရွက်ကြမ်းရေကျို ရုပ်ရည်သာ ပိုင်ဆိုင်သည်။ ငွေရေး ကြေးရေးမှာလည်းအလကားနေရင်း သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင် နေသူ တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်။ ရူပါမလို ဗျူဟာသာလိုသည် ဆိုသောဆရာ့ဆရာကြီးများလို တော်ကီအလွှတ်တွင် ဘော်လီကျွတ်အောင် ဆွဲဆောင်နိုင်သူ တစ်ယောက် မဟုတ်မှန်းလည်းကိုယ့်ကိုကိုယ် သိနေပြီးသား။ ထို့ကြောင့် မေမီဖူးဖူး ဟူသော လူတကာ ဆွတ်ယူချင်သော ပန်းကလေးကမောင်မောင်မျိုးတည်းဟူသော သာမညောင်ည လူတစ်ယောက်ကို ပြန်လည် ချစ်ကြိုက်ခြင်းမှာ ကိုယ်တိုင်မကြုံရလျှင် ယုံနိုင်ဖွယ်တောင် မရှိသော ယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေ အဖြစ်အပျက် တစ်ခုသာ ဖြစ်နေ၏။

စင်စစ်သော် ဖူးဖူးမှာ မောင်မောင်မျိုးတို့ ကျောင်း၏ အလှပဂေး စာရင်းဝင်တစ်ဦးပင်။ ဖူးဖူး၏ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းမျက်ဆံနက်နက်လေးများနှင့် အရုပ်ကလေးလို လှပ နုနယ် ချစ်စဖွယ်ကောင်းသော မျက်နှာလေးကို လည်းကောင်း၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ပိန်ပိန်ပါးပါး သာရှိသော်လည်း မြန်မာဆန်ဆန် အကျီပုံ ဆန်းဆန်းလေးများ အောက်မှမို့မောက်ရုန်းကြွနေသော စနေနှစ်ခိုင်ကို လည်းကောင်း၊ သိမ်သောခါးနှင့် လိုက်ဖက်လှသော တင်အိုး ခပ်ကားကားလေးကို လည်းကောင်း ငေးကြ ဆွေးကြ သက်ပြင်းချကြသော ကျောင်းသားထုမှာ ဒုနှင့်ဒေး ရှိချေ၏။ ထိုမျှ မကသေးကျောင်းအပြင် ကျူရှင် အလာတွင် တစ်ခါတရံ ဝတ်တတ်သော ရင်ဘတ်ဟိုက်ဟိုက် ဘလောက်စ်လေးများနှင့် ထဘီစကပ် အတွင်းမှ လှစ်ခနဲ ပေါ်ပေါ် လာတတ်သော ခြေသလုံးသားလေးများကြောင့် အချို့သော ကျောင်းသားများမှာ ကျောင်းမှန်မှန်တက်ကာ စာကြိုးစားကြလေ သတတ်။

ထို့ကြောင့်ပင် မောင်မောင်မျိုးမှာ ငါလိုလူ ဇမ္ဘူမှာ ရှိသေးရဲ့လားဟု လက်ခမောင်းခတ် မတတ်ပင် ဝမ်းသာလုံးဆို့နေရခြင်း ဖြစ်လေသည်။ တကယ်တော့ ဖူးဖူးကို သူ တိတ်တခိုး ချစ်နေမိသည်မှာ ကြာလှပြီ။ ဒါကြောင့်လည်းသူငယ်ချင်းဖြစ်အောင် အရင်ကြိုးစားကာ ဖူးဖူး အနားကပ်ခွင့်ရအောင် လုပ်ခ့သဲ ည်။ မာန မကြီးတတ်သော ဖူးဖူးကသူ့ကို သူငယ်ချင်းအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုပါသည်။ 

မောင်မောင်မျိုး၏ အားသာချက် များကို ရှာကြံပြောရလျှင်အလိုက်သိခြင်း နှင့် သူတပါးကို နားလည်မှု ပေးနိုင်ခြင်းတို့ ပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မောင်မောင်မျိုးမှာချစ်သူခင်သူ မိတ်ဆွေမရှား……။ သူချစ်နေသော ဖူးဖူးအပေါ် ပိုရွေ့ပင် ဂရုတစိုက် ရှိမိသောကြောင့် ဖူးဖူးဟူသောပန်းကလေး သူ့လက်ထဲ ကြွေကျလာရခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သူ ယုံကြည် မိလေသည်။

ချစ်သူဖြစ်ကာစရက်များတွင် မောင်မောင်မျိုး တစ်ယောက် တိမ်ပေါ် လမ်းလျှောက် နေရသလိုပင် ပျော်ရွှင်လှသည်။တစ်ချို့သော သူများတကာ သမီးရည်းစားတွေလို ချက်ချင်း အခွင့်အရေး တန်းမယူ ချစ် သူချောချောလေးအားလက်ချင်းချိတ်ကာ နေရာအနံှ့ လျှောက်သွားနေရခြင်းဖြင့် ပင် သူ့အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးစေခ့သဲ ည်။ ဟိုဟိုဒီဒီပန်းခြံလေးများ ထိုင်မိလျှင် နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေးကြောင့် သစ်သီးနံ့လေး သင်းနေသော ဖူးဖူး၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို မရဲတရဲနမ်းမိလိုက်လျှင်ပင် ယောကျ်ား သဘာ၀ ဇာတ်လမ်းဆုံးသို့ ရောက်လုမတတ် သူစိတ်လှုပ်ရှားရသည်။

မောင်မောင်မျိုး ရည်းစား မထားဖူးဘူး မဟုတ် ထားဖူးသော်လည်း ဖူးဖူးလို ပထမတန်းစားလေးနှင့်ချစ်သူဖြစ်ရသောကြောင့် သူ မိုးမမြင် လေမမြင် ဖြစ်မိခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ရည်းစားဖြစ်ပြီး အတော်လေး ကြာတော့ မောင်မောင်မျိုး အခက်အခဲ တစ်ခုနှင့် ကြုံရသည်။ ဖူးဖူးကို ကြွေရုပ်လေးလိုအလှ ထိုင်ကြည့်နေသော သူ့အား သူငယ်ချင်း အပေါင်းအဖော်များက အဆင့်တက်ဖို့ ဝိုင်းဝန်း

မြှောက်ပေးကြသည်။ သူကမိန်းကလေး တစ်ယောက်အတွက် အချိန်လိုတယ် ဘာညာနှင့် ဖောရှော ပြောထားပေမ့ ဲတကယ်တမ်း အဆင်သင့် မဖြစ်သေးတာ သူပင်။ ဒီလောက်လှသော ဖူးဖူးကို သူ မအုပ်ချင်လို့ မဟုတ်၊ ဖူးဖူး၏အတွင်းကျသော ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းများကို မမြင်ချင်လို့ မဟုတ်ပေ။ အပြန်အလှန် အနေဖြင့် သူ၏အတွင်းပစ္စည်းများကို ပြသရန် ရှက်နေမိခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ တစ်ခြား ယောကျ်ားသားတို့ ဒါမျိုး စဉ်းစားချင်မှ စဉ်းစားမည် ဖြစ်သော်လည်း မောင်မောင်မျိုးက အတွေးလွန်တတ်သည်။

သူ၏ တီရှပ်ပွပွ ထူထူများဖြင့် မသိသာအောင် ဖုံးထားသော နံရိုးပြိုင်းပြိုင်း ဘော်ဒီကိုလည်းကောင်း၊ မဲနေသော ဖင်ရှုံ့ရှုံ့လေးအား လည်းကောင်း၊ ယုတ်စွအဆုံး မိန်းမကိစ္စတွင်တောင် “တို့ကတော့ ရုပ်ကို မကြည့်နဲ့ -ီလာကြည့် တသက် စွဲသွားစေရမယ်” ဆိုသော ဟုတ်လား မဟုတ်လားတော့ မသိ… သူကြားခဲ့ဖူးသော ကြိမ်းဝါးသံများ လို လက်မ ထောင်နိုင်သူ တစ်ယောက် ဖြစ်ဖို့ နေနေသာသာ လူစဉ်မှီရုံလောက်သာ ရှိသော သူ့ဖွားဖက်တော်အားလည်းကောင်း… ဖူးဖူးသာ မြင်သွား ရင် စိတ်ပျက်သွားမှာပဲဟု သူတွေးရင်း ရှက်နေမိသောကြာင့် သူတို့အချစ်ရေးကို ရှေ့ဆက် မတိုးမိခြင်းသာ ဖြစ်လေ၏။

ထိုသို့ အရှက်သည်းသော မောင်မောင်မျိုး စဉ်းစားထားသည်က လက်ထပ်ပြီးမှ ဆိုလျှင် ဖူးဖူး တစ်ယောက်ရွေးချယ်စရာ မရှိသောကြောင့် ပိုအဆင်ပြေမည်ဟု…။ သို့သော် သူငယ်ချင်းများက “မင့်မေ သောက်ခွေး ဟိုက မင့်အတည်ယူမယ် ဘယ်သူပြောတုန်း ….. ခုလို ရည်းစားဖြစ်ရတုန်း အခွင့်သာခိုက်မှ မအုပ်ချင်လျှင် ဘာညာသာရကာ နေကြာကွာစိ” စသဖြင့် ပွားလွန်းမက ပွားကြလေသော် မောင်မောင်မျိုး ကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလာတော့သည်။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ကွာ ဆိုပြီး ဖူးဖူးအား ပူဆာမိတော့သည်။

“ ဖူးရယ်… ကိုယ် တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ရရင် ကောင်းမယ်ကွာ”

“ ခုလည်း တွေ့နေရတာပဲကို ကိုရယ်……ဘယ်သူတွေက လိုက်နှောက်ယှက် နေလို့တုန်း”

“ မဟုတ်ဘူးလေ……. .နှစ်ယောက်ထဲ တနေရာမှာ စကား အေးဆေးပြောချင်တာကို ပြောတာ ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ နေရာကွာ “

“ အမယ်… မသိရင် ခက်မယ်……. စကားပြောချင်တာက နဲနဲ… ဟွန်း”

“ ဟီး… ချစ်လွန်းလို့ပါ ဖူးလေးရယ်…… ဖူးက ကိုယ့်ကို မချစ်ဘူးလား ပြော……..”

ထိုသို့တတ်သမျှမှတ်သမျှ နည်းများဖြင့် ချုပ်လေသောအခါ ဖူးဖူးလည်း မလိုက်ချင် သလို လိုက်ချင်သလို နှင့် ဟိုတယ်အခန်းလေး တစ်ခုထဲသို့ ပါလာရလေတော့သည်။

.........................။......................။........................

အဖြူရောင် ရင်စေ့အကျီ၊ အဖြူနှင့် မီးခိုး အပွင့်လေးများ ရောစပ်ထားသော ထဘီနှင့် လှချင်တိုင်း လှနေသော ဖူးဖူးတစ်ကိုယ်လုံးအား မောင်မောင်မျိုး သိမ်းကျုံး ကြည့်လိုက်သည်။ ဖူးဖူးက ရှက်သွေးဖြာသော မျက်နှာလေးနှင့်ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်စဉ် မောင်မောင်မျိုးက ခေါင်း အငုံမခံဘဲ လက်ဖြင့် ဆွဲယူကာ အနမ်းများ ကြာရှည်စွာပေးလိုက်လေသည်။

“ အိ…… အူးးးး…. ဟူး… မောလိုက်တာ ကို ရာ….”

ဖူးဖူး၏ ပန်းသွေးရောင် နှုတ်ခမ်းလေးများကိုလွှတ်ပြီး လည်တိုင် ကျော့ကျော့ကို အနမ်းခြွေလိုက်စဉ် ဖူးဖူးထံမှညည်းသံလေးများ ထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ အကျီ ကြယ်သီးလေးများကို တစ်ခုချင်း ညင်သာစွာဖြူတ်လိုက်ပြီးနောက် ပေါ်ထွက်လာသော ဘရာအဖြူရောင်လေးကို ချွတ်မည် လုပ်တော့ ဖူးဖူးက အချွတ်မခံဘဲလက်နှင့် ဖိအုပ်ထားသည်။

“ မချွတ်ပါနဲ့လားကိုရယ်…. ဖူး မနေတတ်လို့ပါ”

မောင်မောင်မျိုးက ဘာမှမပြောဘဲ မကြောက်ပါနဲ့ ဟူသော နှစ်သိမ့်အပြုံးလေးနှင့် ဖူးဖူးလက်တွေကိုဖယ်ရှားလိုက်သည်။ ခုချိန်မှာ အပြောထက် အလုပ်က ပိုအရေးကြီးတာ လောက်ကတော့ သူသိသည်။ အဖြူရောင်ဘရာလေး ကွာကျပြီးနောက် ဖူးဖူး၏ အိစက် ထွားကျိုင်းသော ရင်သားများကို အားရပါးရ ကိုင်မည် အပြု…သူ့လက်တွေ လေထဲခန တန့်သွားရသည်။

“ အဲ…”

ခုနကဝတ်ထားသော ဘရာနှင့် မနိုင့်တနိုင်ဖြစ်ကာ အကွဲကြောင်းလေးပင် ပေါ်နေသော ရင်သား ထွားထွားများကမျက်လှည့် ပြလိုက်သလို သူ့မြင်ကွင်းမှ ပျောက်သွား သောကြောင့်ပင်။ သူမြင်နေရသည်က ကြက်ဥဟတ်ဖရိုက်ကြော် မရှိတရှိလောက် အနေအထားဖြင့် ခပ်ပြားပြားရင်သားများ။ ဘာကြောင့်မှန်းနားမလည်နိုင်သော်လည်း ဖူးဖူး မရိပ်မိခင် ထိုရင်သား ပြားချပ်ချပ်လေးတွေကိုပဲ ဆုပ်လိုက် နယ်လိုက် စို့လိုက်သည်။

“ အီး… ဖူး မနေတတ်တော့ဘူး ကိုရဲ့”

ဖူးဖူက သူ့အောက်မှာ အငြိမ်မနေ ဟိုဒီယိမ်းထိုးနေသဖြင့် လက်ထဲမှ ရင်သားပြားပြားလေး များကိုပင် သူလိုက်ဖမ်းရခက်နေသည်။ သူစိတ်လျှော့လိုက်ပြီး ထဘီကို အမြန်ဆုံးနည်းနှင့် ချွတ်လိုက်သည်။

“ အင်… ဘလိုကြီးလဲ”

ဖူးဖူး၏ထဘီအောက်မှ ပန်တီပေါ် ထွက်လာသော အခါ မောင်မောင်မျိုး သတိလက်လွတ် ရေရွတ်မိခြင်း ဖြစ်သည်။သူမြင်ဖူးသော အမျိုးသမီး ပန်တီများနှင့် မတူ တမူထူးခြားကာ ဗိုက်အထိ ဖုံးနေသော ဘောင်းဘီတိုလေးကိုမြင်လိုက်ရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

“ ဟီး…”

သူ့ရေရွတ်သံကို ကြားလိုက်သော ဖူးဖူးက ဟီးကနဲတချက်ရယ်ကာ ရှက်တတ်တတ်လေး ဖြစ်နေပြီးမှသူ့ကိုရှင်းပြသည်။

“ ဗိုက်ချပ် ဘောင်းဘီလေ ကိုရဲ့… ဖူးက ဗိုက်ခေါက် နဲနဲထွက်နေလို့ ဝတ်ရတာ..”

“ အော်… ဒီလိုကိုး..” 

ဟု ရေရွတ်ကာ ဖူးဖူး ဘောင်းဘီကို မောင်မောင်မျိုး ဆွဲချွတ်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ ပန်တီဘောင်းဘီ အသေးတွေလောက် မလွယ်.. တော်တော်လေး ကျပ်နေလို့ မနည်းကြိုးစားကာ ချွတ်လိုက်ရသည်။

အောက်ဘက်မှာတော့ မဲနက်နက် ချုံပုတ်လေးအောက်မှာ ပုန်းနေသော မောင်မောင်မျိုး၏ ခရီးဆုံး မှတ်တိုင်လေး ။အချိန်မဆိုင်းပ ဲ ရှေ့တော်ပြေး လက်ငါးကြောင်းကို အရင် လွှတ်ကာ ရွှေလမ်း ငွေလမ်း ဖောက်လိုက်သည်။ ဖူးဖူး၏

မှတ်တိုင်လေး ကလည်း မိုးဖွဲဖွဲ ရွာသလို စိုစိစိ ဖြစ်လာသည်နှင့် မောင်မောင်မျိုး ဂျင်းဘောင်းဘီနှင့် ဘောက်ဆာကိုအမြန် ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ခပ်ကုတ်ကုတ် ထွက်လာသော သူ့ ဖွားဖက်တော်ကို ကြည့်ကာ မလုံမလဲဖြစ်မိသောကြောင့် ဖူးဖူး မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းများ အစွမ်းကြောင့် မိန်းမောနေပုံရသော ဖူးဖူး မျက်နှာလေးမှာ ထူးခြားသော အရိပ်အယောင် မရှိပေ။

ဖူးဖူ၏ မှတ်တိုင်လေး အတွင်းသို့ သူ့ဖွားဖက်တော်ကို ဖြေးဖြေးချင်း လိုက်ပို့လိုက်သည်။ ဖူးဖူး၏ မှတ်တိုင်လေးကားအသစ်စက်စက် လို့တော့ မောင်မောင်မျိုး မထင်။ ခရီးသွားတော့ ရှိခဲ့ဖူးပုံ ရသည်။ သို့သော် အရမ်း တင်းကျပ်မနေသည်မှ လွဲ၍ အကောင် ခပ်သေးသေး သူ့ဖွားဖက်တော်ကို ဖူးဖူး၏ ကိုယ်အတွင်းပိုင်း က ခပ်စေးစေးလေးပင်ရစ်ပတ် ကြိုဆိုလိုက်သည်။ မောင်မောင်မျိုး တစ်ယောက် ဖူးဖူး၏ အော်ဟစ် ညည်းညူခြင်း မရှိသော်လည်းနှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ အံကြိတ်ရင်း မျက်လုံး မှိတ်ထားသော မျက်နှာ လှလှလေးကို အာရုံစိုက်ကြည့်ရင်းအသွင်းအထုတ်ကို အရှိန်တင်ကာ နှစ်ဆတိုး ကြိုးစားလိုက်သည်။ ဘယ်လောက်မှ မကြာသော အချိန်အတွင်းမှာပင်သူ၏သုတ်ရေများကို ဖူးဖူး ကိုယ်တွင်းသို့ အောင်မြင်စွာ အရောက်ပို့ပေးနိုင် လိုက်ပြီ ဖြစ်လေသည်။

“ ဟူးးး…ကောင်းလိုက်တာ ဖူး ရယ်….”

“ ဟင့်.. ရှက်စရာတွေ မပြောနဲ့တော့… ဖူး တွိုင်းလက်သွားမလို့ ကိုယ်ပေါ်က ဖယ်အုံး…”

ဖူးဖူး၏ မျက်နှာအနှံ့ကို နမ်းရင်း အုပ်မိုးထားသော မောင်မောင်မျိုးကို တွန်းထုတ်ကာ ဟိုတယ်မှ ပေးသောတဘက်အကြီးကို ကိုယ်ပေါ်မှာ မခို့တရို့ပတ်ရင်း ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်သွားသော ဖူးဖူးကို မောင်မောင်မျိုးကျေနပ်ပြုံးနှင့် ကြည့်နေမိသည်။

ပြီးမှ တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ လိုက်သွားပြီး မီးကို ရုတ်တရက် ဖွင့်လိုက်သည်။

“ အို… ဘာလာလုပ်တာလဲ”

မောင်မောင်မျိုး လိုက်လာမည် မထင်သော ဖူးဖူးက တဘက်ကိုချွတ်ပြီး ရေပိုက်ခေါင်းလေးကို ကိုင်ရင်း ကိုယ်ကိုသန့်စင်နေသည်နှင့် တည့်တည့် တိုးလေသည်။ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးလေးနှင့် ရှေ့ဖုံး ရမလိုနောက်ကွယ်ရမလို လုပ်နေသော ဖူးဖူး၏ အဝတ်ဗလာ ခန္ဓာကိုယ်ကို မောင်မောင်မျိုး စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

သူခုနက မျက်စိများ မှောက်သလား သိချင်လို့ ဖြစ်သည်။ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးဟု သူထင်ခဲ့သော ရွှေရင်နှစ်မွှာကခုနက အတိုင်း ခပ်သေးသေး သာမာန် ဆိုဒ်လောက်ပင် ရှိမည်။ အကျီ ဝတ်ထားတုန်းက ချပ်ရပ်နေသောဗိုက်သားလေးက အခုတော့ ခပ်စူစူလေး ထွက်နေသည်။ တင်ပါးလေးကလည်း ကားတော့ ကားပါသည်။ ဘေးကိုအနည်းငယ် ကားပေမ့ ဲ နောက်က ကြည့်တော့ ခပ်ပြားပြားပင်။ သူများ မျက်စိ အမြင်တေ ွ အားနည်းနေပြီလား တွေးမိသော်လည်း အခြားသော ယောကျ်ားလေး များသည်လည်း သူ့နည်းလည်းကောင်း မေမီဖူးဖူးကိုသွားရေကျခဲ့ကြတာ သူ သိနေသည်။ သူနားမလည်နိုင်သော ကိစ္စများကို ဘယ်လိုမေးရမလဲ စဉ်းစားနေတုန်း ဖူးဖူး၏လေသံ ခပ်တင်းတင်းက ထွက်လာသည်။

“ ကို့…. ဘာလာကြည့် နေတာလဲလို့ မေးနေတယ်လေ”

“ အော်.. ဟိုဒင်း.. ရှူး.. ရှူးပေါက် မလို့ပါ”

“ အဲ့ဒါဆိုလည်း ပေါက်လေ ဘာကိစ္စ သူများကို ရပ်ကြည့်နေရတာလဲ”

“ ဟီး…ဖူးက လှ လို့…”

သူ့အပြောကို ဖူးဖူးက မယုံသလို မျက်စောင်းထိုးကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်သွား၏။ မတတ်နိုင်… သူ မုသားပြောလိုက်ရပြီ။ သူ့ စိတ်ထဲရှိတာတွေ အမှန်အတိုင်း ပြောလိုက်ရင် ဟီရူရှီးမား အနုမြူဗုံးထက် ဆိုးသွားမှာအသေအချာပင်။ သူ့ အနေနှင့် ဖူးဖူးကို အပြစ်မြင် ကဲ့ရဲ့လိုခြင်း မဟုတ်။ အဝတ်အစား ဝတ်ထားခြင်းနှင့်ဝတ်မထားခြင်း ကြားတွင် အတော် ကွာခြားသွားပုံကို သူ နားမလည်နိုင်လို့သာ ဖြစ်သည်။ ရောက်လက်စနဲ့ပေါက်စရာရှိတာ ပေါက်ရင်း ပြန်ထွက်လာတော့ ဖူးဖူးက တဘက်လေး သေချာပတ်ကာ အိပ်ယာပေါ်ဝယ်ငုတ်တုတ်လေး ခြေချထိုင်နေသည်။

“ ဖူးလေး…”

" ........"

“ ဟင်… မျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား….ဘာဖြစ်လဲ ကို့ကို ပြောစမ်း”

ပြိုတော့မည့် မိုးနှယ် မျက်ရည်များဝဲကာ လက်ချင်း ဆုပ်နယ်ပြီး ထိုင်နေသော ဖူးဖူး မျက်နှာကို မြင်တော့မောင်မောင်မျိုး ပြာသွားသည်။ သူ ချော့မော့ မေးသော်လည်း ဖူးဖူးက မပြော။ ချော့ကာမှ ပိုဆိုးလာသလားမှတ်ရကာ မျက်ရည်များ သွင်သွင်စီး ကျလာသည်။ နောက်ဆုံး မောင်မောင်မျိုး တတွတ်တွတ်ပြောကာ မေးလွန်းမက မေးမှ ရှိုက်သံ တဟင့်ဟင့်နှင့် အတူ…..

“ ဖူး… ဖူးက အပျိုမဟုတ်တာ ကိုသိတယ် မဟုတ်လား…”

“ အာ…… ဘာများလဲလို့… ဒါများဖူးရယ်….အပျို မဟုတ်တော့ ဘာဖြစ်လဲ…”

“ အဲဒါ တင် မကသေးဘူး……..ကို့မျက်လုံးတွေကို ဖူးသိပါတယ်……ဖူးကို အားလုံးက လှလှပပလေးထင်ထားကြတာ ……. မျက်နှာကလည်း မိတ်ကပ်တွေ လိမ်းထားလို့သာ ကြည့်ကောင်းတာ… မျက်လုံးကလည်းမျက်ကပ်မှန် တပ်ထားတာ…. တကယ်တမ်းကျ ဖူးက အပြင်အဆင်တွေ အခုအခံတွေ ပါမှ လှတာ… .အခု အကုန်ချွတ်လိုက်တော့ စိတ်ပျက်စရာကြီး မဟုတ်လား..”

မောင်မောင်မျိုး သက်ပြင်း ချလိုက်သည်။ သူ တွေးနေသော ကိစ္စ ဖူးဖူးက ပြောလာလေပြီ။

“ မဟုတ်ပါဘူး ဖူးရယ်…..ကိုယ်က တခါမှ မမြင်ဖူးလို့ နဲနဲအံ့သြသွားတာပါ… ဒီလိုတွေ လုပ်ရတယ် မှန်း မသိလို့လေ….”

“ ဟုတ်တယ်…အဲဒါ push up bra လို့ခေါ်တယ်…ရင်သား မရှိတဲ့ သူတောင် ဝတ်လိုက်ရင် ကြီးသွားသလိုထင်ရတာ…… ဗိုက်ကလည်း ပူနေလ့ ို ဗိုက်ချပ် ဘောင်းဘီ ဝတ်ထားရတယ်….ထဘီကိုလည်း ဒေါက်ပါတာဝတ်မှ..... တင်ပြားနေတာ မသိသာအောင် ထဘီကို ဒေါက် သေချာထည့်ချုပ်ပီး ဝတ်ရတာ… ကို အခု သိပြီလား….အဟင့်”

“ သိပြီ သိပြီ….. ဟားဟားးး”

မောင်မောင်မျိုး တစ်ယောက် တွက်မရသော ပုစ္ဆာတပုဒ် အဖြေရသွားသည့်နှယ် ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ဖူးဖူးကို ထဖက်လိုက်သည်။ ဖူးဖူးက အတင်းရုန်းထွက်ပြီး သူ့ကိုများ လှောင်နေသလား ဟူသော မျက်မှောင်ကျုတ် အကြည့်ကို မောင်မောင်မျိုးက လက်ကာခါ…..

“ ဒီမယ် ဖူး….ကိုယ်က နားမလည်လို့ သိချင်တာပဲ ရှိတာ… အခုသိတော့ကော ဘာဖြစ်လဲ… ဖူးက ကိုယ့်ချစ်သူပဲ.. ဖူးအပျိုမဟုတ်တာကော ဘာအရေးလဲ…… ကိုယ့်ကို ဖူးချစ်ရင် ကျေနပ်တယ်…. ဒီလို ကိုယ်လုံးရှိတာလည်းဘာဖြစ်လဲ…. ကိုယ့်အတွက် ဖူးက လှနေပြီးသားပဲ… ကိုယ်ကသာ ကိုယ့်လို ပုံမလာပန်းမလာ လူမျိုးကို ဖူးကပြန်ချစ်လို့ ဝမ်းသာနေရတာ… ဒါမျိုးတွေ တွေးပြီး ဝမ်းနည်း မနေနဲ့ ကြားလား…. အရင်လို လှလှပပလေးပဲနေ…ကိုယ်ချစ်ရင် ပီးတာပဲ မဟုတ်လား…”

“ ဒါ.. ဒါပေမ့.ဲ . ကိုက ဖူးကို လှလို့ချစ်တာ မဟုတ်ဖူးလား…”

မောင်မောင်မျိုး သက်ပြင်း ထပ်ချရပြန်သည်။ သူဖူးဖူးကို လှလို့ ချစ်ခဲ့ကြောင်း မငြင်းနိုင်ပါ။ အခုကျတော့ရော…သူစိတ်ထဲ ဘာမှမဖြစ်.. ဘယ်လိုမှ မနေ… ခါတိုင်းလိုပဲ ဖူးဖူးကိုသူချစ်သည်။ ဖူးဖူးသည် သူ့ဖူးစာဖက် ဖြစ်ရမည်ဟုယုံကြည်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ လက်ထပ်ဖို့ အထိတောင် ရည်ရွယ်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ ဖူးဖူး၏ ဝမ်းနည်းတဝက် အားငယ်စိတ် တစ်ဝက် နှင့် မျက်နှာလေးကို သူစိုက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။

“ ဟင့်အင်း…. ကို့ ဖူးစာဖက်မို့လို့ ချစ်တာ.. သိလား.. ဖူးက ကိုယ့်ရဲ့ဖူးစာဖက်…”

မိုးရွာပြီး နေပြန် ထွက်လာကာစ ကောင်းကင်တွင် တိမ်ညိုမည်းများ လွင့်စင်ပြေးထွက် ကုန်သလို ဖူးဖူးမျက်နှာလေးပြုံးကာ ဝင်းပ သွားရတော့သည်။ ။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



Thursday, August 26, 2010

အပျော်ချစ်ကလေး လက်ဆောင်ပေးမယ် အပိုင်း ( ၂ )

အပျော်ချစ်ကလေး လက်ဆောင်ပေးမယ် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နောက်တစ်နေ့မနက် ။ ဒေါ်ခင်မေထား အိပ်ယာထ နောက်ကျတယ်…။ ညက အိပ်မက်တွေ အမျိုးမျိုးမက်ပြီး ကောင်းကောင်းမှ အိပ်မရပဲကိုး…။   ဒါပေမယ့် လူကတော့ အတော်လေးကို ကြည်ကြည်လင်လင် လန်းလန်းဆန်းဆန်း ရှိနေတယ် ။ မခံစားရတာ ရှည်ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ ကာမအရသာကို  အတော်ကြီးပင် ခံစားလိုက်ရတာကိုး….။ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ သွေးတွေဟာ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ တက်ကြွ လန်းဆန်းနေတယ်လေ…။ ဒီတော့ လူလည်း ရွှင်ပျ ပေါ့ပါးနေတာပေါ့..။   

မိုမိုဟန်ကတောင် သူ့မာမီ ထူးခြားရွှင်လန်းနေတာကို သတိပြုမိတယ်..။ ဒါပေမယ့် ကာမစပ်ယှက်ခံခဲ့ရတာကြောင့်လို့တော့ မထင်ပါဘူး ။ အကြောင်းထူးတစ်ခု ရှိရမယ်လို့တော့ တွေးမိတယ်..။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့မာမီကို မသိမသာလေး အကဲခတ်ကြည့်နေခဲ့တယ်…။  ဒီနေ့က စနေနေ့ဆိုတော့ ဒေါ်ခင်မေထား ရုံးသွားစရာလည်း မလိုဘူးလေ…။ ပြီးတော့ မိုမိုဟန်က နံနက်စာ စီစဉ်ပေးထားတာမို့ အိပ်ရာထနောက်ကျပေမယ့် ဘာမှ ကသီလင်တ မရှိပါဘူး..။ 

မိုမိုဟန် ပြင်ဆင်ပေးတဲ့ နံနက်စာကို အသင့်ဝင်စားလိုက်ရုံပဲ ။ စားလို့ကလည်း အတော်ကို ဝင်တယ်..။ ဒေါ်ခင်မေထားဟာ နံနက်စာ စားပြီးတာနဲ့ သူ့အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်တယ် ။ ခုတင်ကြီးပေါ်မှာ အသာလဲလျောင်း အိပ်နေရင်း မနေ့တုန်းက ဒီခုတင်ကြီးပေါ်မှာ စိုးထိုက်နဲ့ ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကြူးခဲ့ကြပုံတွေ ၊ ကာမအရသာ မိန်းမိန်းမူးမူး ခံစားခဲ့ရပုံတွေကို ပြန်စဉ်းစားနေမိတယ်…။   

မိုမိုဟန်ကတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ စာအုပ်တစ်အုပ် ထိုင်ဖတ်နေတယ်…။ အမေရိကန် စာရေးဆရာ Harrold Robin ရဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်ပါ ။ ဒီစာရေးဆရာက ကာမမှုရေးရာတွေ အကြောင်းကို  အတော်နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ရေးလေ့ရှိတဲ့ စာရေဆရာပါ..။ လီးတန်ကြီးမားထွားကြိုင်းပြီး အလိုးသန် အဆောင့်ကောင်းတဲ့ သူဌေးကြီး လော်ရင်းက သူ့ချွေးမလေးကို လိုးတဲ့အခန်းက တကယ့်ကို စိတ်ဝင်စားစရာပဲ..။ 

ဖတ်ကြည့်ရင်း မိုမိုဟန်ဟာ လီးကြီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတဲ့ အရသာကိုတောင် လိုလားတမ်းတလာမိတယ်…။  မိုမိုဟန်ဟာ အပျိုစင် စစ်စစ် လေးတော့ မဟုတ်တော့ပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် အပျိုရည်တော့ မပျက်သေးဘူး..။ ဆိုလိုတာက သူမစောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဘယ်ယောကျ်ားရဲ့ လီးမှ ထိုးဖောက်မဝင်ဖူးသေးတာကို ပြောတာ..။ ဒါပေမယ့် သူမက ကပြားမလေးဆိုတော့ ဆိုရှယ်ကျတယ်..။ အပေါင်းအသင်း စုံတယ်..။ အထူးသဖြင့် ယောက်ျားလေး သူငယ်ချင်းတွေများတယ်..။

ပွင့်လင်းစွာ ခင်မင်တတ်တယ်..။ ရဲတင်းစွာလဲ ဆက်ဆံတတ်တယ်..။ ရည်စားက သုံးယောက် ၊ သူငယ်ချင်းမက ရည်းစားလည်း မကျတဲ့ ကောင်လေးက ဆယ်ယောက်လောက်ရှိတယ်..။ မိန်းကလေးအချင်းချင်း ဖွဲ့ထားတဲ့ အချစ်တော်ကလည်း နှစ်ယောက်လောက်ရှိတယ်..။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ခံရတာ ၊ နို့ကိုင်ခံရတာ ၊ ဖင်ပွတ်ခံရတာတွေကတော့ အများကြီးပဲ…။   ဒါတွေတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလည်း..။ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးတာတို့ ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးသွင်းကလိတာတို့ကိုလည်း ခံဘူးတယ်..။ 

ကုန်ကုန်ပြောရမယ်ဆို ဘိုင်ဘရေတာလို့ခေါ်တဲ့ လျပ်စစ် တုန်ခါတံ တောင်မှ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး ကာမအရသာ ခံစားဖူးတယ်..။ အဖုတ်ထဲကို ဘယ်လီးမှ ဝင်မအောင်းဖူးသေးတာ တစ်ခုကြောင့်သာ အပျိုစင်လေးလို့ပြောရတာ..။ စောက်ဖုတ်မှာ အပျိုမှေးပါးလေးလည်း ဖုံးအုပ်လျက် ရှိမနေတော့ပါဘူး..။

“ ကလင်….ကလင်……ကလင်….. ” 

လူခေါ် ခေါင်းလောင်းသံ မြည်လာတာကြောင့် မိုမိုဟန်ဟာ စာအုပ်ဖတ်နေရာကထပြီး တံခါးဝကို လာခဲ့တယ်..။ တံခါးက နှစ်ထပ်ရှိတာမို့ သံဘာဂျာတံခါးကို အရင်ဖွင့်ရတယ်..။ ပြီးမှ သစ်သားတံခါးမကြီးကို ထပ်ဖွင့်ရတာ..။ ဒါပေမယ့် တံခါးနှစ်ထပ်လုံးကို ညကျမှသာ ပိတ်တာပါ..။ ခုလို နေ့ခင်းဘက်ပိုင်းမှာ ဆိုရင်တော့ သစ်သားတံခါးကြီးကို ဖွင့်ထားပြီး သံဘာဂျာတံခါးကိုပဲ ပိတ်ထားတာ..။ 

ဒီတော့ အထဲကနေ လှမ်းကြည့်ရင် အပြင်မှာ ရှိနေတဲ့လူကို ကောင်းကောင်းမြင်နိုင်တယ် ။ သံဘာဂျာတံခါး ဖွင့်ဖို့မလိုဘူး..။   အပြင်ဘက်မှာ လူရွယ်တစ်ယောက်ရပ်နေတယ်..။  အသက် ၂၅ နှစ်လေက်ရှိမယ်..။ လူပုံက ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့် ပါပဲ..၊ ဝတ်စားထားတာကလဲ အပျံစား..။

“ သမီးက မိုမိုဟန် မဟုတ်လား….. ” 

ဧည့်သည်လူရွယ်က မိုမိုဟန်ကို ခပ်စူးစူး ကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်..။အခု မိုမိုဟန့် အသက်က ၂၀ ရှိပါပြီ..။ ဧည့်သည်လူရွယ်နဲ့ ဆိုရင် အသက်ချင်း သိပ်မကွာလှပါဘူး..။ အဲဒါကို သမီးလို့ အခေါ်ခံရကြောင့် စိတ်ထဲ မကျေနပ်သလို ဖြစ်မိတယ်..။ ပြီးတော့ လူရွယ်ရဲ့ အကြည့်ကလည်း အရမ်း စူးစူးရဲရဲ နိုင်တယ်လို့လည်း ထင်မိပြန်တယ်..။ 

“ ဦးက ဘယ်သူ့ကို တွေ့ချင်လို့လဲ……. ” 

သမီးလို့ခေါ်တာကို အရွဲ့တိုက်တဲ့ အနေနဲ့ မိုမိုဟန်က ဧည့်သည်လူရွယ်ကို ဦး လို့ပြန်ခေါ်လိုက်တယ်လေ…။

“ သမီးရဲ့ မေမေကို တွေ့ချင်လို့ပါကွ…၊ ဦးက သမီးမေမေရဲ့ မိတ်ဆွေပါ… ” 

မိုမိုဟန် နှာခေါင်းရှုံ့သွားမိပြန်တယ်..။ လေးဆယ်ကျော်အရွယ် သူမမာမီက အသက်အစိတ်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ့် ယောက်ျားပျို တစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆွေဖြစ်နိုင်မှာတဲ့လား…။ ပြောပုံက တကယ်ရင့်တယ်…။ အပြတ် ပြန်ဟောက်လိုက်မယ်လို့ မိုမိုဟန် စိတ်ကူးနေတုန်းမှာပဲ သူမမာမီရဲ့ စကားသံ ကြားရတယ်..။

“ ဟော…..မောင်လေးပါလား…၊ ဘယ်ကလှည့်လာတာလဲ…..လာလာ..၊ အထဲကိုဝင်လေကွယ်.. ” 

ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ အသံလွင်လွင်ကလေး..၊ ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာတဲ့ သွင်ပြင်ဟန်ပန်ကလည်း ကြော့ကြော့ မော့မော့လေး…။  မိုမိုဟန်က အသာလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမမာမီရဲ့ မျက်နှာဟာ အရွှင်ဆုံး ပြုံးလို့ အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ဧည့်သည်လူရွယ်ကို ကြည့်နေတာ သတိပြုမိတယ်..။ 

“ မမ ဆီပဲ တမင်လာလည်တာပါပဲ…မမရဲ့..၊ ဘယ်ကမှ လှည့်ဝင်လာတာ မဟုတ်ပါဘူး… ” 

ဧည့်သည်လူရွယ်က ပြန်ပြောတယ်..။ ဒေါ်ခင်မေထားကိုယ်တိုင် တံခါးကို သွက်သွက်လေး ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ သူက ဧည့်ခန်းထဲကို ဝင်လာပါလေရော…။

“ ဒါ….မမသမီး မိုမိုဟန်လေ…၊ သမီးရေ…သူက ကိုစိုးထိုက်တဲ့..၊ မာမီ့ မိတ်ဆွေပေါ့..၊ သွားကွယ်..သူ့အတွက် တစ်ခုခု လုပ်ခဲ့ပါ…. ” 

ဒေါ်ခင်မေထားက မိုမိုဟန်ကို စိုးထိုက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်..။

“ မမ သမီးက အချောစားကြီးပဲကိုး…၊ မမနဲ့လည်း အတော်တူပါတယ်… ” 

စိုးထိုက်က ပြောရင်း မိုမိုဟန်ကို သူ့ထုံးစံအတိုင်း စူးစူးရဲရဲ ကြည့်လိုက်ပြန်တယ်..။ မိုမိုဟန်တစ်ယောက် စိုက်အကြည့်ခံလိုက်ရလို့ စိတ်ထဲ လှုပ်ရှားသွားရတယ်..။  သူမကို ချောတယ် ပြောလို့ မိန်းကလေးပီပီ သဘောကျသွားတယ်..။ စူးရဲတဲ့ အကြည့်တွေကို မကျေနပ်သလိုဖြစ်မိပေမယ့် ၊ ရင်ထဲမှာတော့ လှိုက်ဖိုသွားတယ်..။ အကြည့်စူးရဲတဲ့ ယောက်ျားတွေဟာ အချစ်ကြမ်းတတ်တယ်လို့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ပြောဖူးတာကို အမှတ်ရမိတယ်…။ 

ထို့ကြောင့် မိုမိုဟန်ရဲ့ အကြည့်က စိုးထိုက်ရဲ့ဘောင်းဘီခွကြားသို့ဖြတ်ခနဲ တစ်ချက်ရောက်သွားတယ်..။သိပ်မသိသာသော်လည်း ဘောင်းဘီးခွကြားတွင် ဖုဖုထစ်ထစ်နဲ့ဖောင်းမို့နေတာမို့ လိင်အင်္ဂါ အတော်ထွားနိုင်မည်ဟု ခန့်မှန်းကြည့်မိတယ်..။ 

ယောက်ျားများရဲ့ လိင်အင်္ဂါအရွယ်အစား သိလိုလျင် လက်မကိုကြည့်ကာ မှန်းယူရတယ်လို့ စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲမှာ ဖတ်ဖူးထားတာကြောင့် စိုးထိုက်ရဲ့ လက်မကိုလည်း မသိမသာ ကြည့်မိတယ်.။ လက်မက အတော်ကြီးတယ်..၊ သန်မာပုံလည်းရတယ်..။ ဒီတိုင်းဆိုရင် သည်လူရဲ့ လီးကလည်း အပြတ်ကိုကြီးမှာပဲ…ဟုမိုမိုဟန် တွေးလိုက်မိတယ်..။   စိုးထိုက်က ဧည့်ခန်းထဲမှ ထိုင်ခုံတစ်ခုမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်..။ မိုမိုဟန်လည်း မာမီခိုင်းထားတာလုပ်ပေးဖို့ မီးဖိုခန်းဘက် ဝင်ခဲ့တယ်..။ တင်ပါးကို မသိမသာ ခါယမ်းသွားအောင်လုပ်ပြီး လျှောက်သွားတယ်..။  အကြည့်ရဲတဲ့ စိုးထိုက်ကို စ ကြည့်ချင်တဲ့ သဘောပါ..။

မီးဖိုခန်း အဝင်ဝရောက်တော့ ဆတ်ခနဲ ခေါင်းငဲ့ပြီး ကြည့်လိုက်တယ်..။  သူမတင်သားတွေ လှုပ်ခါယမ်းနေတာကို ငမ်းနေမယ့် စိုးထိုက်ကို တွေ့ရ့မလားလို့ စူးစမ်းလိုက်တယ်..။  ဒါပေမယ့် မိုမိုဟန် ထင်ထားသလို မဟုတ်ပါဘူး..။ စိုးထိုက်က သူမမာမီ ဒေါ်ခင်မေထားနဲ့ နှစ်ယောက်သား ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး တွတ်ထိုးသလို စကားပြောနေကြတာကိုပဲ မိုမိုဟန် မြင်ရတယ်..။    

တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်နေကြတဲ့ မျက်လုံး အကြည့်တွေ မရိုးသားတာကိုလည်း မိုမိုဟန် အကဲခတ်မိတယ်..။  မိုမိုဟန်ဟာ ခြေတစ်ချက်ဆောင့် ၊ နှုတ်ခမ်းကို ခပ်စူစူလေးလုပ်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သွားပါလေတယ်..။  စိုးထိုက် ခုလိုရောက်လာတာက ရည်ရွယ်ချက်နှစ်ခု ရှိတယ်..။ တစ်ခုက ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ သမီး မိုမိုဟန်ဆိုတာ ဘယ်လိုအနေအထား ၊ အရွယ်အစားမျိုးလဲ ဆိုတာ အကဲခတ်ကြည့်ချင်လို့…။ နောက်တစ်ခုကတော့ သည်ညမှာ ဒေါ်ခင်မေထားနဲ့ တွေ့ပြီး လိုးပွဲဆင်ရအောင် အချိန်းအချက် လုပ်ဖို့…။  သူ့ရည်ရွယ်ချက် နှစ်ခုစလုံး အောင်မြင်တယ်လို့ ဆိုရမယ်…။  

မိုမိုဟန်က ဘိုကပြားမလေး အသွင်နဲ့ စွဲမက်စရာ လှလှပပ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ဖြစ်တာကို တွေ့ရမြင်ရတယ်..။ ( ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ ကွယ်လွန်သူ ခင်ပွန်းသည်က အင်္ဂလိပ်- ဂျာမန် ကပြားတစ်ယောက်ဖြစ်လို့ မိုမိုဟန်မှာ ဘိုသွေးပါမှန်းတော့  စိုးထိုက် မသိသေးပါဘူး..။)   ပြီးတော့ မိုမိုဟန် ကြည့်ရတာ အစိမ်းသက်သက်လေးမဟုတ်ပဲ စ ကြည့်ရင် ရနိုင်တဲ့ အနေအထားရှိမှန်း အကဲခတ်မိတာကြောင့်လဲ စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်ပြီး ကျေနပ်သွားတယ်..။ တကယ်လို့ အဆင်ပြေအောင် ဖန်တီး ကိုင်တွယ်နိုင်လို့ရှိရင် အမေရော ၊ သမီးပါ နှစ်ပွေစလုံး အပြတ်ဖိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်လား…။  

အစတုန်းကတော့ ဒေါ်ခင်မေထားကို အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်မယ်လို့ ကြံထားတာပဲ…။ အခု မိုမိုဟန်ကို မြင်ရပြီးတဲ့နောက် မှာတော့ အကြံတစ်မျိုး စိတ်ကူးရတာကြောင့် ဒေါ်ခင်မေထားကို အပြင်ခေါ်ထုတ်ဖို့ စကားမဟတော့ဘူး..။ ဒီအိမ်မှာပဲ ညဘက် တွေ့ဖို့ ပြောဆိုလိုက်တယ်..။   ဒေါ်ခင်မေထားရော စိုးထိုက်ရော တစ်ချီကောင်းပဲ လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ရတာဆိုတော့ မကျေနပ်နိုင်ကြသေးဘူး…။ ဒါက အစပျိုးရုံပဲ ရှိသေးတဲ့ သဘောလောက်ပဲမဟုတ်လား..။ 

နောက်ပိုင်းမှာ ဆက်ရန် အများကြီး ကျန်နေသေးတယ်လေ…။  ဒါကြောင့်လည်း စိုးထိုက်က လာပြီး အချိန်းအချက်လုပ်တာ…။ ဇာတ်လမ်းဆက်ချင်နေသေးတဲ့ ဒေါ်ခင်မေထားကလည်း စိုးထိုက်ရဲ့ ချိန်းဆိုချက်ကို လက်ခံလိုက်ပါတယ်….။ ချိန်းထားတဲ့ အချိန်ကလည်း သိပ်အဝေးကြီး မဟုတ်ပါဘူး…။ ဒီနေ့ည (၁၁) နာရီ……။

အဲဒီနေ့ညဦးပိုင်း ၉ နာရီ ကျော်ကျော်လောက်ကထဲက ဒေါ်ခင်မေထားတို့ရဲ့ အိမ်ကလေးဟာ မီးမှိတ်ပြီး တိတ်ဆိတ်လို့ သွားပါတယ်..။ ဒါပေမယ်. အိမ်ထဲက အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်ကတော့ အိပ်နေကြတာ မဟုတ်ပါဘူး..။   သမီးဖြစ်တဲ့ မိုမိုဟန်က မျက်စိကြောင်ပြီး အိပ်မပျော်နိုင်ဖြစ်နေတာ..။ သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ စာအုပ်ဖတ်မယ်လို့တောင် စိတ်ကူးနေသေးတာ.။ သူမအမေ စောစော အိပ်ရာဝင်တာ အနှောင့်အယှက် ဖြစ်မှာစိုးလို့ မဖတ်တော့ဘူး…။  မိုမိုဟန်ရဲ့ အိပ်ခန်းက ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ အိပ်ခန်းနဲ့ ဘေးချင်းကပ်လျက်လေ..။ 

ခြောက်ပေသာသာလောက် မြင့်တဲ့ သုံးထပ်သား ခန်းဆီး နံရံလေးပဲ ကာထားတာ…။ မီးဖွင့်မယ်ဆိုရင် အပေါ်ဘက်ခြမ်းကနေ တဆင့် ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ အခန်းထဲထိ လင်းသွားနိုင်တယ်..။ မျက်စိကြောင်ပြီး အိပ်မပျော်နိုင်ဖြစ်နေတဲ့ မိုမိုဟန်ဟာ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း တောင်တွေးမြောက်တွေး လျှောက်တွေးနေမိတယ်..။   မိုမိုဟန်ရဲ့ အတွေးတွေထဲကို ထူးထူးခြားခြား ပါဝင်လာတာက နေ့ခင်းက အိမ်လာလည်ခဲ့တဲ့ လူ ကိုစိုးထိုက် ဆိုတဲ့ အစ်ကိုကြီးပေါ့..။ ဟုတ်တယ်…ကိုစိုးထိုက်အကြောင်းကို မိုမိုဟန် တွေးနေမိတယ်..။ 

အထူးသဖြင့် ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ အကြည့်စူးစူးရဲရဲတွေလေ.။ အဲဒီ အကြည့်တွေကြောင့် မိုမိုဟန် ရင်ဖိုခဲ့ရတယ်…။ ဟော အခု ပြန်တွေးကြည့်မိတဲ့ အခါကျတော့ ရင်ဖိုရုံသာ မကဘူး..။ အဖုတ်ထဲကပါ စိုစိစိ ဖြစ်လာတယ်.။ ဘယ်လိုလဲ…တစ်မျိုးကြီးပါလား…။   လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေထိုင်သွားလာနေတဲ့ ကပြားမလေး မို့  မိုမိုဟန်က အရမ်းကို ခေတ်မီပါတယ်..။ ဖြတ်ဆို…အထာပေါက်ပြီးသား..။ သူမအမေနဲ့ ဒီဘဲကြီး ကိုစိုးထိုက်တို့ဟာ မရိုးကြဘူးဆိုတာ သူမ အကဲခတ်မိပြီးသား…။ 

မိုမိုဟန်အဖို့ အတွေးခက်ရတာက သူတို့နှစ်ယောက် အသက်အပိုင်းအခြား အများကြီး ကွာနေကြတာကိုပါ..။စိုးထိုက်က သူမအမေထက် အသက် အပုံကိုငယ်တာ..။ လေးဆယ်ကျော်ပိုင်း အရွယ်ရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ သူမအမေဟာ စိုးထိုက်လို အသက်အစိတ်လောက် အရွယ်ရှိတဲ့ ယောက်ျားပျိုတစ်ယောက်နဲ့ ဖြစ်နေတာ ဟုတ်နိုင်ပါ့မလား..လို့ တွေးမိတယ်..။  စိုးထိုက်လို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ မိန်းမတွေကျအောင် လုပ်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့ ( မိုမိုဟန်ရဲ့ အကဲဖြတ်ချက်ပါ )  လူတစ်ယောက်က မေမေ့လို အသက်ကြီးကြီးမိန်းမတစ်ယောက်ကို သဘောကျနိုင်ပါ့မလား ။ ချစ်နိုင်ပါ့မလားလိုလည်း တွေးမိတယ်..။ ငါထင်မိတာ ဟုတ်မှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့တောင် သံသယဖြစ်မိသေး….။  ဒီလို ဟိုတွေးဒီတွေး ၊ အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ လျှောက်တွေးနေတာ ၁၁ နာရီ သာထိုးရော..။

အိပ်ချင်စိတ်ကို လုံးဝမရှိသေးဘူး…။ မျက်လုံးကလဲ ကြောင်လို့…။   အဲဒီတုန်း မှာပဲ…။ ည ၁၁ နာရီ တိတိမှာ စိုးထိုက်ဟာ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ အိမ်တံခါးပေါက်ဝကို ရောက်လာပါတယ်..။ ဒေါ်ခင်မေထားကလည်း ၁၁ နာရီ အကိုက်မှာပဲ အိပ်ခန်းထဲက အသာ ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး ထွက်လာကာ အိမ်တံခါး နှစ်ထပ်ကို သော့ဖွင့်လိုက်တယ်..။ စိုးထိုက် တံခါးဝရောက်သွားတဲ့ အချိန်နဲ့ ဒေါ်ခင်မေထား တံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့ အံကိုက်ပဲ…။     အချိန်ကိုက်ဖြစ်မှာပေါ့….။ 

ဒေါ်ခင်မေထား နဲ့ စိုးထိုက်တို့ဟာ နာရီချင်း အပီ တိုက်ထားခဲ့ကြတာကိုး…။ ဒေါ်ခင်မေထား ဖွင့်ပေးတဲ့ အိမ်တံခါးကနေ စိုးထိုက်က လှစ်ခနဲ ဝင်တယ်..။ ဒေါ်ခင်မေထားဟာ တံခါးကို ချက်ချင်းပြန်ပိတ်လိုက်တယ်..။ ဘာမှ  အချိန်မကြာလိုက်ဘူး…။ စိုးထိုက်တစ်ယောက် အိမ်ထဲကို ရောက်သွားပြီ..။   အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ စိုးထိုက်က မီးခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်..။ 

ပြီးတော့…..သူမအမေရဲ့ အိပ်ခန်းဘက် မီးချောင်းလင်းသွားတာက မိုမိုဟန်ရဲ့ အခန်းဘက်ခြမ်းကိုပါ အတော် လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိသွားစေတယ်..။အခန်းနှစ်ခုက ခန်းဆီး နံရံတွေက ခြောက်ပေသာသာလောက်ပဲ မြင့်ပြီး အပေါ်ဘက် ခြမ်က မျက်နှာကျက်နဲ့ သုံးပေလောက်  ကွာနေတယ်..။ ဒီတော့ တစ်ဘက်ခန်းက မီးထွန်းလိုက်တဲ့ အခါ တစ်ဘက်ခန်းကို အပေါ်ပိုင်းကနေ အလင်းရောက်နေတယ်..။  

ပထမတော့ မိုမိုဟန် ဘာမှ အထွေအထူး စိတ်မဝင်စားလှသေးပါဘူး..။ ဘာသိဘာသာပဲ နေလိုက်တယ်..။ ဒါပေမယ့် သူမအမေအခန်းထဲက စကားပြောသံလိုလို၊ လှုပ်ရှားသံလိုလို အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသံလိုလို မသဲမကွဲ အသံတွေ ကြားရတော့ စိတ်ဝင်စားလာတယ်..။ ဘာသံရယ် ကွဲကွဲပြားပြား မသိရတဲ့ အသံတွေ ပေမယ့် မရိုးသားလှကြောင်းကိုတော့ အလိုလို စိတ်ထဲ သိနေတယ်..။  ခံစားလို့ ရတယ်..။     မိန်းမဆိုတာ အနည်းနဲ့ အများတော့ စပ်စုတတ်ကြတာပဲ…။ မိုမိုဟန်လဲ ဒီလိုပဲပေါ့….။

စိတ်ဝင်စားမိတာနဲ့ ခုတင်ပေါ်လဲံလျောင်းနေရာက ထပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်.. ။ တစ်ဘက်ခန်းကို ချောင်းကြည့်ဖို့ပေါ့…။ ကံကောင်းချင်တော့ အိပ်ခန်းနှစ်ခု ခြားထားတဲ့ သုံးထပ်သားအစပ်မှာ ဟတတ အက်ကြောင်းရာလေးတစ်ခု ဖြစ်နေတာကို မိုမိုဟန် သွားမြင်ရတယ်..။ ဟိုဘက်ခန်းမှာ ထွန်းထားတဲ့ မီးရောင်က အဲဒီ အက်ကြောင်းရာကနေ တိုးဝင်လာလို့ အက်ကြောင်းရှိနေမှန်း သိရတာပါ..။ မဟုတ်ရင် သိဖို့ မလွယ်ပါဘူး…။ မိုမိုဟန်က အဲဒီးအက်ကြောင်းကနေ ဟိုဘက်ခန်းကို အသာချောင်းကြည့်လိုက်တယ်..။ ချောင်းကြည့်မိတဲ့ နေရာကလဲ တကယ့် နေရာကောင်း..။ 

တစ်ဘက်ခန်းက နှစ်ယောက်အိပ်ခုတင်ကြီးနဲ့ တည့်တည့်တန်းနေတာပဲ…။  ဒီတော့ အဲဒီ ခုတင်ကြီးပေါ်မှာ ဖြစ်ပျက်နေတာတွေ ကို အပီအပြင် မြင်နေရတော့တာပေါ့…။  စိုးထိုက်ဆိုတဲ့ လူက သူမအမေ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေတယ်လေ…။ ပြီးတော့ သူမအမေနဲ့ စိုးထိုက်တို့ ဖက်ပြီး နမ်းနေကြတယ်..။ နမ်းတာမှ ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်ပြီး အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ စုပ်နမ်းနေကြတာ..။    ပြီးတော့ စိုးထိုက်ရဲ့ညာဘက်လက်က ဒေါ်ခင်မေထား ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ်အကျီ င်္ပုံစံ ဘလောက်စ်ရဲ့ ရင်ဘတ် ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေတယ်..။ 

ကြယ်သီးပြုတ်ပြီး ပွင့်ဟသွားတဲ့  ဘလောက်စ်အကျီ င်္ထဲကို စိုးထိုက်ရဲ့လက်တိုးဝင်သွားတာကိုလည်း မိုမိုဟန် ကောင်းကောင်းမြင်လိုက်ရတယ်…။   သူမအမေဟာ စိုးထိုက်ရင်ခွင်ထဲမှာ ကြော့ကြော့မော့မော့နဲ့ ကော့ကော့လေး ရှိနေတယ်..။ စိုးထိုက်ကို တန်ပြန် စုပ်နမ်းနေကြောင်း မိုမိုဟန် သိတယ်…။  ဘလောက်စ် အကျီ င်္အောက်ထဲက စိုးထိုက်ရဲ့ လက်တွေကလည်း သူမအမေရဲ့ နို့အုံတွေကို  ဆုပ်နယ်နေမှာပဲလို့လည်း မှန်းဆမိတယ်…။  

မိုမိုဟန်ဟာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးမဝင်ဖူးသေးတာသာ ရှိတယ်..။ ချစ်မှုရေးရာတွေမှာတော့ အတွေ့အကြုံ အတော်များများ ရှိဖူးပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ လိုးကြတာကိုတော့ တစ်ခါမှ ချောင်းမကြည့်ဖူး ပါဘူး…။  ဟော…..အခုတော့ ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ရတော့မယ်လေ…။ 

မြင်မဲ့ မြင်ရတော့လည်း သူမအမေကို ငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်က ချတာကို သေသေချာချာ ကြည့်ရတော့မှာ…။  ကိုယ့်အမေကိုယ်တိုင် အလိုးခံရတော့မှာကို ချောင်းကြည့်တာ သင့်တော်ပါ့မလားလို့တောင်  မိုမိုဟန် မစဉ်းစားနိုင်တော့ဘူး..။ စိတ်တွေအရမ်းပဲ လှုပ်ရှားနေပြီ…။ သွေးသားတွေ အပြတ်ကို ဆူဝေနိုးကြားစပြုနေပြီ…။ ဒီတော့ သင့်မသင့် တော်မတော် ဆိုတာတွေကို ဘေးချိတ်ထားပစ်လိုက်တော့တယ်…။

စိုးထိုက်က သူမမိခင်ကို လိုးတော့မှာ ဆိုတာကို မိုမိုဟန် တစ်ယောက် အသေအချာကို သိနေတယ်လေ..။ အမေလုပ်တဲ့လူ အလိုးခံရမှာကို သမီးကချောင်းကြည့်နေတဲ့ အဖြစ်ပေါ့..။  သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ အခုမှ ဈေးဦးဖောက်ကြတာ မဟုတ်ဘူး.။ ဒီလိုမျိုး လိုးခဲ့ကြပြီးတာကတော့ သေချာပါတယ်..။ ကြည့်လေ…ဘယ်သူကမှ ရှက်ရွံ့ နောက်တွန့်နေတာမျိုး မရှိဘူး..။  

ရဲရဲတင်းတင်း သွက်သွက်လက်လက် လုပ်သွားကြတာကို မိုမိုဟန် ရင်တဖိုဖိုနဲ့ မြင်တွေ့နေရတယ်..။     ဟော ကြည့်ပါအုန်း..၊ စိုးထိုက်က မာမီ့ ဘလောက်စ် အကျီ င်္ကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါပြီ..။ ဘရာစီယာ ကိုလည်း ချန်မထားဘူး ရှင့်…။ လက်သွက်သွက်နဲ့ တစ်ဆက်တည်း ချိတ်ဖြုတ် ချွတ်ခွာ ပစ်လိုက်တယ်..။ တုန်ခနဲ ခါခနဲ ပေါ်လာတဲ့ မာမီ့ရဲ့ နို့အုံကြီးတွေက အတော်ကို ထွားတယ် ရှင်…။ ပြီးတော့ တင်းရင်းနေတာပဲ..။

ကျမ ငယ်ငယ်က စို့ခဲ့ရတဲ့ နို့ကြီးတွေပေါ့…။ အခုတော့ ဟိုငနဲသား စိုးထိုက်က သူ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အုပ်ကိုင် ဆုတ်နယ်လို့ နေတယ်လေ..။   အံ့သြစရာတော့ ကောင်းတယ် ရှင့်..။ ကျမ မာမီရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်အသုံးချနေတဲ့ ကိုစိုးထိုက်ကို ကျမ မနာလိုတာတွေ ဘာတွေ မဖြစ်မိဘူး..။ အဲဒါတွေကို ကြည့်ပြီးတော့တောင် ကျမရဲ့ ရမက်စိတ်တွေ  နိုးကြားထကြွ လာရသေးတယ်.။  

ရင်တွေပူလောင်ပြီး တလှိုက်လှိုက်နဲ့ ဖိုမောနေတယ်..။  ပေါင်ကြားက အဖုတ်ကလဲ ဖောင်းလို့..။ အရည်ကြည်တွေလည်း စိုးနေတာပဲ ရှင်..။ မာမီ့ ရဲ့နေရာမှာ ကျမသာဆိုရင် ဘယ်လိုများနေမလဲလို့တောင် တွေးမိတယ်..။ အဲဒီအတွေး ဝင်လာတဲ့အခါ ကျမ ကြက်သီးလေးတွေတောင် ထသွားမိတယ် ရှင်…။

“ မောင်လေး…..မမကို လုပ်ရော လုပ်ချင်သေးရဲ့လား…ဟင်  ” 

ဟော မာမီ စကားပြောလာပြီ..။ အသံက တုန်ရင်နေတယ်..။ မာမီလည်း ရမက်ဇောတွေ နိုးထနေမှန်း ကျမ ရိပ်မိပါတယ်..။ ကျမလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်နေရတာကိုး…။

“ ဟာ….လုပ်ချင်တာပေါ့ ..မမရယ်..။ မမကို လုပ်ဖို့ ကျနော် တကူးတကတောင် လာရတာပါ..၊ ဘာဖြစ်လို့ ဒါမျိုးမေးရတာလဲ… ” 

“ သြော်……မမက အဖွားကြီးလို ဖြစ်နေပြီ..မဟုတ်လား…၊ မင်းကလူငယ်ဆိုတော့ ငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေကို ပိုသဘောကျမလားလို့ပါ….  ” 

ကိုစိုးထိုက်က ကျမကို နေ့ခင်းတုန်းက စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်တာကို သတိရမိတယ်…။ မာမီက အဲဒီလို ကြည့်တာကို မြင်လို့များ ဒီစကားမျိုးပြောတာများလား….။

“ မမ သမီးကို စိုက်ကြည့်မိတာကြောင့် မမက မကျေမနပ်ဖြစ်နေပြီ ထင်တယ်…. ” 

ကိုစိုးထိုက်က ပြောရင်း မာမီ့ နို့သီးတွေက်ို ပွတ်ချေပေးလိုက်တာ ကျမ သတိထားလိုက်မိတယ်..။ မာမီ တစ်ယောက် ဆတ်ခနဲတုန်သွားတာကို ကျမ မြင်လိုက်ရတယ်..။

“ ဟင့်ဟင့်…..မိုမိုက ငယ်ငယ်ချောချော တောင့်တောင့် မဟုတ်လာ..။ မင်းတင် မဟုတ်ပါဘူး…၊ ယောက်ျားတိုင်း ကပဲ မိုမိုကို ဒီလိုငေးကြည့်တတ်ကြတာပဲ..။ ဘာလဲ မင်းက မိုမိုလေးကို သဘောကျနေလို့လား…    ” 

ကိုစိုးထိုက်က ဘာပြန်ဖြေမလဲဆိုတာ ကျမ သိချင်လိုက်တာနော်…။ အပီကို နားစိုက်ထားလိုက်တယ်…။

“ မမကလည်း….ပြောရော့မယ်…. ” 

ကိုစိုးထိုက်က မာမီမေးတာကို ရေရေရာရာ မဖြေဘူး…။ ရောချပစ်ပြီး  မာမီ့ နို့သီးတွေကိုသာ ထပ်ပွတ်နေတယ်..။ မာမီ့ နို့သီးတောင်ထလာတာ ကျမ အတိုင်းသား မြင်ရတယ်…။  အလို…..ကိုစိုးထိုက်က မာမီ့လက်ကို အသာဆွဲယူပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပါရောလား ။   ကျမရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်ကလဲ ကိုစိုးထိုက်  ဝတ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ခွကြားကို အလိုလို ရောက်သွားပြီး…..ဘောင်းဘီခွကြားမှာ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကြီး ဖြစ်နေတာကို မြင်ရပါတယ်…ရှင်…။   

ဂျင်းဘောင်းဘီ ရှိနေသေးတာဆိုတော့ သူ့ဟာကြီးကို မမြင်ရသေးပါဘူး…။ အရိပ်အယောင် လောက်သာ မြင်ရသေးတာပါ..။ မြင်ရတာကို ခန့်မှန်းကြည့်ရရင်တော့ သူ့လီတန်ကြီးက အတော်ကို ကြီးမားတုတ်ခိုင်မှာပါပဲ..။ကျမဟာ ယောက်ျားလီးတွေ တောင်နေတာကို ထိမိတာမျိုး ရှိခဲ့ဖူးပါတယ်..။  အပြာစာအုပ်တွေနဲ့ အပြာကားတွေထဲမှာလည်း လိင်တန်ကြီးတွေကို မြင်ခဲ့ဖူးပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် အပြင်ဘက်မှာတော့ တစ်ခါမှ မမြင်ခဲ့ဖူးသေးပါဘူး..။ ဒါကြောင့် အခု တွေ့ချင်မြင်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေတယ် ရှင်…။  အပြာကားတွေထဲက လီးတွေနဲ့ အပြင်ကတကယ့် လီးတွေနဲ့ ဘယ်လိုကွာခြားလည်းဆိုတာ နှိုင်းယှဉ် ကြည့်ချင်တယ်…။

ကျမမာမီရဲ့ နို့သီးတွေကို သူ ကုန်းစို့နေပြီရှင့်….။သူလက်ကလည်း မာမီ့ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်နေတယ်..။ မာမီဟာ ဖီလင်တွေ တက်နေပုံရပါတယ်..။ မျက်တောင်တွေကို မှေးစင်းကျလို့……..။ ပါးစပ်ကလည်း မဟတဟလေး..။ ဒီလိုအလုပ်ခံရရင် ဘယ်လိုမျိုး စိတ်လှုပ်ရှားလာရတယ် ဆိုတာ ကျမသိတာပေါ့…။ ချောင်းကြည့်နေရတဲ့ ကျမတောင်  ကြက်သီးတွေထ ၊ ရင်တဖိုဖို နဲ့…။ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး ..။ 

ကိုယ့်အဖုတ်လေးကိုယ် လက်နဲ့ အသာအုပ်ပြီး ပွတ်နေမိတယ်…ရှင်…။    ကျမစိတ်တွေလည်း အရမ်းးကို လှုပ်ရှားနိုးကြွလို့ လာနေပါပြီ….။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကိုစိုးထိုက်လုပ်တာကို ခံချင်လာတယ်..။ ဘာကြောင့် ဒီလို ဖြစ်လာရမှန်း ကျမလည်း မရှင်းပြတတ်ဘူး…။သူကသာ လုပ်မယ်ဆိုရင် ကျမ တစ်ကိုယ်လုံး ပုံပေးလိုက်ဖို့ အသင့်ပဲ…။ သူ့စိတ်ကြိုက် သူ့သဘော …။ 

သူလုပ်ချင်သမျှ ကျမလိုက်လုပ်ပေးမိမှာပါ…။ လီးစုတ်ခိုင်းရင်လည်း စုတ်မယ်..၊  သူက ကျမ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်တယ်ဆိုလည်း  ပေးလျက်လိုက်မယ်…။ အိုရှင်…..ကုန်ကုန်ပြောမယ်…သူက ကျမကို ဖင်လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင်တောင် ကုန်းပေးလိုက်ဖို့ အသင့်ပဲ…။ ဒီလောက်ထိအောင်ကို ဖြစ်နေရတာ…ရှင့်…။ သူ့လီးတန်ကြီးကိုလည်း …မြင်ချင်လှပါပြီ…။ သူဝတ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီရယ်….မြန်မြန် ကျွတ်ကျပါသွားပါတော့….နော်…။

တစ်ဘက်အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ စိုးထိုက်က ဒေါ်ခင်မေထားကို စနစ်တကျ နှိုးဆွ ပေးနေတယ်..။  အမျိုးသမီးကြီးဟာ ရမက်ဇော အဟုန်ပြင်းပြင်းတွေ နိုးကြားထကြွနေပါပြီ…။

“ မမ…သမီးက ဟိုဖက်ခန်းထဲမှာ အိပ်တာ မဟုတ်လား… ” 

စောက်ဖုတ်ကို ကလိရင်း မေးတယ်…။

“ အင်း…..ဟုတ်တယ်…လေ  ” 

အဖုတ်ကလိခံရပြီး ဖီလင်တွေတက်နေတာမို့ ဒေါ်ခင်မေထား ပြန်ဖြေသံက တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်နဲ့…။

“ ကျနော်တို့ ဒီဘက်ခန်းထဲမှာ လိုးကြလို့ ဖြစ်ပါ့မလား… ” 

စိုးထိုက်က တမင်ပဲ မေးလိုက်တာပါ..။  ခုအခြေအနေရောက်မှတော့ ဒေါ်ခင်မေထားဟာ အလိုးမခံတော့ဘူးလို ဘယ်လိုလုပ်ငြင်းပယ်နိုင်တော့မှာလဲ….။ ရမက်ဇော အရမ်းထနေတာမဟုတ်လား…။  မနေ့တုန်းက တစ်ချီလိုးခဲ့ရတဲ့ အရသာကို  ဒေါ်ခင်မေထား အပြတ်ကို စွဲမက်နေခဲ့ရပြီလေ..။  မိုမိုဟန်ဆီက တယ်လီဖုန်းလာလို့သာ မရပ်ချင် ရပ်ချင်နဲ့ တစ်စခန်း ရပ်ခဲ့ကြရတာမဟုတ်လား…။   အဲဒီ တယ်လီဖုန်းသာ မလာလို့ကတော့  တစ်နေကုန်ပြီး ညဘက်ထိအောင်တောင်  လိုးပစ်မိကြမှာ..။

ဒါကို စိုးထိုက်ကလည်း အကဲခတ်မိနေတယ်လေ…။  ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ ကိုယ်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်နေတာ ၊ ဂျင်းဘောင်းဘီခွကြားပေါ် လက်တင်ပြီး လီးကြီးကို မက်မက်စက်စက် ပွတ်ကိုင်ကြည့်နေတာ ၊ နို့အုံသားတွေ တင်းမာပြီး နို့သီးခေါင်းတွေ ချွန်ထွက်ကော့တက်နေတာ ၊  ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ခု စိလိုက် ဟလိုက် ဆတ်ခနဲ တွန့်လိုက်ဖြစ်နေတာ ၊  ဒါတွေက ဒီမိန်းမ ဘယ်လောက် နှာထန် ရမက်ပြင်းနေပြီဆိုတာကို ထုတ်ဖော်ပြနေကြတယ် မဟုတ်လား….။ဒီလို အရိပ်အသွင်မျိုးတွေအပြင် ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ ပါးစပ်ဖျားကနေ ကာမရမက် လွှမ်းတဲ့အပြောအဆိုလေးတွေ ပေါ်လာရအောင်လို့ ဒီမေးခွန်းကို မေးလိုက်တာ..။

“ သမီးက  အိပ်ပျော်မိရင် တော်တော်နဲ့ မနိုးပါဘူး..၊ အစောကြီးဝင်အိပ်တာဆိုတော့ အခုလောက်ဆို ကောင်မလေး ကောင်းကောင်းအိပ်မောကျနေပါပြီ….မမတို့ အသံ သိပ်မမြည်ရင် ပြီးတာပါပဲ….လုပ်လို့ဖြစ်ပါတယ်…. ” 

ဒီစကားတွေ ပြောချပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ မျက်နှာ ရဲခနဲ ဖြစ်သွားတယ်..။ တဏှာဇောကြွနေတာမှန်ပေမယ့် အရှက်အကြောက်ကြီးတတ်တဲ့ မိန်းမစားမဟုတ်လား…။ ရှက်တော့ ရှက်သွားတာပေါ့…။  ဒီရှက်ရွံ့သွားဟန်ကလေးကလည်း တစ်မျိုးမက်စရာလေးပါလေ…။

အရမ်းအလိုးခံချင်နေတာမှန်ပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေထားဟာ ထမိန်ကိုတော့ ချွတ်မပေးမိသေးပါဘူး..။ စိုးထိုက် ချွတ်ခွာထားလို့ အပေါ်ပိုင်းကတော့ ဗလာကျင်းလုလု ဖြစ်နေပါပြီး…။ ထမိန်ကို ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးရင် သိပ်အပေါစား ဆန်သွားပြီး စိုးထိုက်က အထင်းသေးသွားမှာကို ဒေါ်ခင်မေထား စိုးရိမ်မိတယ်..။စိုးထိုက်က ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကပဲ အသာ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။ အမျိုးသမီးဟာ အတွင်းခံဘောင်းဘီးတွေဘာတွေ ဝတ်မထားဘူး..။ ထမိန် တစ်ထပ်တည်းပဲ..။

အချွတ်ရ လွယ်ပါတယ်..။ ဘာခက်တာ မှတ်လို့…..။ အခုလောလောဆယ်တော့ စိုးထိုက်က ထမိန်ကို ချွတ်မပစ်သေးပါဘူး..။ စောက်ဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကပဲ အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးက မုန့်ပေါင်းကြီး ကျနေတာပဲ.. မို့မို့ကြီးဖောင်းလို့…။

“ အိုး……ဟင့် ဟင့်….. ” 

ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ နှုတ်ဖျားက အသံလေး ပေးလာတယ်..။ အဖုတ်ပွတ်ခံရလို့ အပြန်ခိုက်သွားပြီလေ…။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ တစ်ဖက်ခန်းဆီက စိုးစိုးစွတ်စွတ်အသံတိုးတိုးလေးတွေကို စိုးထိုက် ကြားရတယ်..။  ချောင်းကြည့်ရင်း ဖီလင်တွေတက်နေတဲ့ မိုမိုဟန်က သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးထည့်ကလိနေရာက ပေါ်လာတဲ့အသံလေးတွေပါ…။ တိုးလည်းတိုးပါတယ်..။ 

စိုးထိုက်က နားပါးတဲ့အပြင် တစ်ဖက်ခန်းထဲက မိုမိုဟန်ရဲ့ အခြေအနေကို သေသေချာချာ နားစွင့် အကဲခတ်နေလို့သာ ကြားမိတာပါ..။ စောက်ဖုတ်အပွတ်ခံရလို့ ဖီလင်တွေ တိုးပြီး တဟင့်ဟင့်ဖြစ်နေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေထားကတော့ ဒီအသံတိုးတိုးညင်ညင်ကလေးတွေကို မကြားရပါဘူး…။ သူ့ဖီလင်နဲ့ သူငြိမ့်နေတာကိုး…။

စိုးထိုက်ကတော့ အထာပေါက်သွားပါပြီ..။ မိုမိုဟန် အိပ်ပျော်မနေဘူး..။ သူမအမေကို လုပ်တော့မှာကို သေသေချာချာ ချောင်းကြည့်နေတာ..။ ချောင်းကြည့်ပြီး စိတ်တွေလည်းထနေပုံရတယ်..။ ကြားရတဲ့ အသံကတော့ စောက်ဖုတ်နှိုက်ပြီး ကလိတဲ့ အသံမျိုးပါ..။ ဒါကလည်း ကောင်းပါတယ်လေ…။ ကိုယ့်အတွက် ဟန်ကျတာပေါ့…။ မိုမိုဟန်ကို အကွက်ဆင်ပြီးဖန်တီးဖို့  ပိုပြီး အဆင်ပြေတာပေါ့…လို့ စိုးထိုက်က တွေးတယ်..။ သူက မိုမိုဟန်ကို တွေ့တွေ့ချင်း သဘောကျပြီး လိုးချင်နေတာကိုး…..။

သူမသမီး ဒီလိုချောင်းကြည့်နေတာကို ဒေါ်ခင်မေထားသိရင် တက်သေသွားမှာပဲ…။ ကောင်းပြီ မိုမိုဟန်အတွက် စိတ်ဇောကြွစရာ မြင်ကွင်းတွေဖြစ်အောင် ဖန်တီးပေးလိုက်တယ်..။ ဒါမှ ကောင်မလေး ပိုစိတ်ထလာမှာ။ ကိုယ့်အနေနဲ့လည်း ပိုလွယ်လွယ်ကူကူ ကြံနိုင်မှာ…။ စိုးထိုက် စိတ်ကူးလိုက်တယ်..။ 

“ ကျနော့်လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်မယ်…၊ မမက လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး တက်လိုးပေးပေါ့ ဟုတ်လား…. ” 

စိုးထိုက်ကပြောတယ်..။ တစ်ဖက်ခန်းထဲက ချောင်းကြည့်နေတဲ့ မိုမိုဟန်ကြားနိုင်လောက်အောင် အသံကို နည်းနည်းကျယ်အောင် ပြောလိုက်တာပါ…။ မိုမိုဟန် ကောင်းကောင်းကြားရတာပေါ့…။မိုမိုဟန်က စိုးထိုက်ရဲ့လီးကြီးကို ကြည့်ချင်မြင်ချင်နေတာ မဟုတ်လား…။ ဒီစကားတွေကြားရတော့ အရမ်းကို ဟော့လာတော့တာပေါ့…။ ဒီလူကြီးကတော့ လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီလိုလည်း စိတ်ထဲက တွေးမိတယ်…။

စိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို သူဝတ်ထားတဲ့ ဂျင်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်..။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို လည်း ချန်မထားဘူး..။ ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက်ချွတ်ပစ်လိုက်တာမို့ တခနလေးအတွင်းမှာပဲ စိုးထိုက်ဟာအောက်ပိုင်း ဗလာဖြစ်သွားတော့တယ်…။

တန်းခနဲ ပေါ်လာတဲ့ လီးကြီးကတော့ တကယ်အားရစရာကြီးပါ..။ မတ်မတ်ကြီး တောင်နေတာပဲ..။ မာလိုက်တာမှ  သံချောင်းအတိုင်းပဲ..။

“ အို…ဟင့်ဟင့်…မောင်လေးရယ်…. ” 

မီးရောင်အောက်မှာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နေရတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး ဒေါ်ခင်မေထား မျက်လုံးအရောင်တလက်လက် တောက်လာတယ်..။ ခပ်တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ရင်း လီးကို လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်..။စိုးထိုက်ရဲ့ လက်ကတော့ ဒေါ်ခင်မေထား စောက်ဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကနေပြီး အုပ်ကိုင် ပွတ်ပေးနေတုန်းပဲ..။ 

ကိုယ်ကို ကိုင်းချပြီး နို့သီးခေါင်းကိုတောင် ကုန်းစို့ပေးလိုက်သေးတယ်..။  နို့သီးတစ်ခုကို စို့ပေးနေတုန်း ကျန်တဲ့ နို့သီးကို လက်နဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပေးတယ်..။ နို့အုံသားကို လက်ချောင်းလေးချောင်းနဲ့ ဖျစ်ညှစ် ပြီး နို့သီးကိုတော့ လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဖိပွတ်ပေးတာမျိုး လုပ်တယ်..။ အဖုတ်ကို နှိုက်ပွတ်နေတဲ့လက်ကို လွှတ်ပြီး နို့အုံနှစ်ခုကို စုံကိုင်ဆွဲတယ်..။ နို့သိးခေါင်းလေးတွေကို တစ်လှည့်စီ လျှာနဲ့ ရက်ပေးလိုက် ၊ ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးလိုက် ၊ သွားနဲ့ မနာမကျင် ကိုက်ဆွဲလိုက် လုပ်တယ်..။

ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းတစ်စုံကို ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးချပေးပစ်လိုက်တယ်လို့ပဲ ဆိုရမယ်..။ မကြာပါဘူး ။  ဒေါ်ခင်မေထား တွန့်လိမ်ကော့ပျံလာတယ်..။ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ရင်လာတယ်…။

“ အားပါးပါး…..ဟင့်ဟင့်…အလိုလေး……အိ အီး…..အိုး….. ” 

ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ ပါးစပ်က ရေရွတ်မြည်တမ်းသံတွေ ပေါ်ထွက်လာတယ်..။ တော်တော်လည်း ကျယ်တယ်…။ ဒေါ်ခင်မေထားတစ်ယောက် ပြီးသွားခဲ့ရတာပါပဲ….။  ဒီတော့ ထိန်ထိန်သိမ်းသိမ်း မလုပ်နိုင်တော့ဘူး…။ ဖင်ကြိးတောင် ကြွတက်လာတဲ့ အထိ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်တယ်…။ဒီလို အရမ်းလှုပ်ခါနေတာကြောင့် စိုးထိုက် ပါးစပ်နဲ့ ငုံစို့ပေးနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းတောင် ပါးစပ်ကနေ ကျွတ်သွားပါတယ်..။ 

စိုးထိုက်က ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်က အုပ်စမ်းကြည့်တော့ အပြတ်ကို ဖောင်းပြီး အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာတွေ့ရတယ်..။ဒေါ်ခင်မေထားဟာ ဟင်း ခနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီး…ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လဲကျသွားတယ်…။ သူမရဲ့ လက်တွေကတော့ စိုးထိုက်ရဲ့ လီးတန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားတုန်းပဲ…။ 

“ မမ…..ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား…. ” 

စိုးထိုက်က မေးတယ်…။ မေးရင်း ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း လက်နဲ့ အသာပွတ်ပေးလိုက်တယ်…။

“ အေးကွယ်…ရင်ကို မောသွားတာပဲ..၊ ခဏလောက်  နားလိုက်ချင်တယ်..နော်…. ” 

ဒေါ်ခင်မေထား က မောသံလေးနဲ့ ပြောတယ်…။ဒေါ်ခင်မေထားဟာ ဒီလိုပြီးတာမျိုးကို မခံစားဖူးသေးပါဘူး…။ စောက်ဖုတ်ထဲလီး ထိုးသွင်းပြီးလိုးတာခံရင်း ပြီး ရတာမျို ၊ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကလိဆွရင်း ပြီး ရတာမျိုးတွေကိုတော့ ကြုံဖူးပါရဲ့…။ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲစို့ ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်တာကိုပဲ ခံရင်း ပြီး တာမျိုး အခုမှသာ ကြုံဖူးတာပါ…။

ပြီးတော့ ဒါဟာ ကိုယ့်ဖာသာ ကိုယ် နို့ ပြန်ကိုင်ပေးတာမျိုးမဟုတ်လို့  တစ်ကိုယ်တော် ဖျော်ဖြေမှု သဘောလည်း မဟုတ်ဘူး…။ ယောက်ျားတစ်ယောက်က ကိုင်တွယ် စို့ဆွဲပေးတာလေ…။အရသာကတော့ တစ်မျိုး ထူးခြားပါတယ်..။ဒီလိုမျိုး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရမက်ဇောသန်သန်နဲ့ ပြီးတာမျိုး ဒေါ်ခင်မေထား မကြုံဖူးသေးပါဘူး..။

စိုးထိုက်ပေါ် နှစ်နှစ်ကာကာချစ်မိတာမျိုး မရှိဘူး ။  (သူ့လီးကို ကာမအရသာကြောင့် စွဲမပြီးတော့ အခု စိုးထိုက်နဲ့ ဖြစ်ရတာကလည်း တဏှာရမက်စိတ်သက်သက်ကြောင့်ပဲ ။ က်နှစ်သက်တာကတော့ တစ်မျိုးပေါ့လေ..။ ဒါကို အချစ်လို့ မသတ်မှတ်ပါဘူးလေ..) ရမက်လိုအင်ကြောင့်ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ အတူတူ လုပ်ကြတဲ့ ဆက်စပ်ပတ်သက်မှု တစ်ခုလို့ပဲ ဒေါ်ခင်မေထား က  ခံယူထားတယ် ။ စိုးထိုက်က သူမခင်ပွန်းသည်မဟုတ်တာကြောင့် တရားဝင် ကာမစပ်ယှက်တယ်လို့လည်း မခေါ်နိုင်ဘူး ။ အလွယ်ဆုံး အရှင်းဆုံးပြောရရင်တော့ 

“ အပျော်ချစ်  ” 

ချစ်ကြတာပါပဲ..။ ဟုတ်ရဲ့လား…။ အပျော်ချစ် လေးကြောင့်လည်း ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ကာမအရသာ ခံစားရတာလေ…။

မိုမိုဟန်ကို ဖျော်ရည်ထဲ အိပ်ဆေးခပ်ပြီး တိုက်ထားလိုက်ရရင် အကောင်းသာလို့ ဒေါ်ခင်မေထား တွေးမိတယ်..။ အဲဒီလိုဆိုရင် ဒီဘက်ခန်းမှာ သူမနဲ့ စိုးထိုက် မီးကုန်ယမ်းကုန် အသံဘယ်လောက်မြည်မြည် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်ရမ်းရမ်း လိုးနိုင်ဆော်နိုင်ကြမှာ မဟုတ်လား…။ စိုးထိုက် သုတ်ရည်မထွက်သေးတာ ဒေါ်ခင်မေထား သိတယ်..။ အမောပြေသွားရင် အလိုးခံရမှာကတော့ အသေအချာပါပဲ..။

ဒီလီးကြီးရဲ့ အရသာကိုလည်း လက်တွေ့ခံစားဖူးပြီးတာမို့ ဒေါ်ခင်မေထား ကောင်းကောင်းသိနေတယ်လေ ။ ရမက်ထန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ရက်ရက်ရောရော ပြီးသွားရတာကြောင့် စိတ်မော လူမောဖြစ်လို့သာ ခဏတာ နားနေအမောဖြေနေရတာ..။ အသက်ကြီးလားတော့လည်း ဒီလိုပါပဲလေ…။အမောပြေရင်တော့ တဝကြီးကို အလိုးခံပစ်လိုက်မယ်…။

.................................................................................................

ဒီလိုနဲ့ပဲ….တစ်ဘက်ခန်းက ချောင်းကြည့်နေတဲ့ မိုမိုဟန်မှာတော့ ကာမစိတ်တွေ ငယ်ထိပ်ရောက်အောင်ကို တိုးတက်နေပြီ…။ သူမမေမေ တစ်ချီတစ်မောင်း ပြီး သွားခဲ့တာကို သေသေချာချာ မြင်ရပြီး မိခင်လုပ်သူရဲ့ ရမက်ပြင်းပြင်း ရေရွတ်မြည်တမ်းသံတွေ ကြားရတော့ သမီးလုပ်တဲ့ လူမှာလည်း ဟော့လာရတာပေါ့…။ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကိုယ် လက်နဲ့ ထိုးနှိုက်ကလိနေတယ်…။ 

ကိုယ့်နို့အုံကိုယ် ပြန်ပြီး ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေမိတယ်…။  စိုးထိုက်ရဲ့ လီးတန်ကြီးကလည်း  သူမကို စိတ်လှုပ်ရှားစေအောင် ဖန်တီးနေပြန်တယ်လေ..။  စိုးထိုက်ရဲ့ လီးက ရှစ်လက်မကျော်လောက် ရှည်ပြီး သူမလက်ကောက်ဝတ်လောက်နည်းနည်းကို တုတ်တာကိုး..။ အဲဒီ လီးတန်တုတ်တုတ် ထွားထွားကြီးကို ကြည့်ပြီး မိုမိုဟန် စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားလာတာကိုလည်း အပြစ်ပြောလို့ ဘယ်ရမှာလဲ..။ ဒါဟာ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝမဟုတ်လား..။

သူ့လီးကြီးက တကယ့်ကို ကြီးတာပဲ..။ နည်းတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး ..။ ဒါကြီးထိုးသွင်းရင် မာမီ ခံနိုင်ပါ့မလား..။ ငါ့ဟာလေးထဲကို ထိုးထည့်ရင်ကော ဝင်ဆန့်ပါ့မလား…။ အရမ်းနာမှာကတော့ အမှန်ပဲ…။တကယ်ပါပဲ ရှင် ..။ ကျမလေ သူ့လီးတန်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းနဲ့ ကို သဘောကျလာမိတာ…။ စိတ်လည်း အရမ်းတက်ကြွလို့လာရပါတယ်..။ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးကလိနေရတာကို အားမရနိုင်တော့ဘူး..။ 

အဲဒီလီးကြီးနဲ့ လာလိုးတာကိုတောင် ခံချင်နေတာ..။ ဒါပေမယ့် အခုလောလောဆယ်မှာတော့ အဲဒီလီးက  မာမီ့ အတွက်ပဲလေ..။ အခု ဆို မာမီက နားနေတယ်..။ တော်တော်ကြာလို့ မာမီအမောပြေရင် အဲဒီလီးကြီးက မာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီးလိုးမှာ အသေအချာပဲ…။

လက်ညှိုးနဲ့လည်း အာသာမပြေ ၊ လိုလားတမ်းတနေတဲ့ လီးကလည်း ကျမကို လာလိုးမှာ မဟုတ်တော့..၊ တစ်ဖက်ခန်းမှာ မာမီတို့ အနားယူနေတုန်း ကျမကလည်း ဒီဖက်ခန်းမှာ  ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နဲ့ အလုပ်ဖြစ်ဖို့ပဲ ရှိတာပေါ့နော်…။ ကိုစိုးထိုက်ရဲ့ လီးလောက်ကောင်းမှာမဟုတ်ပေမယ့် လက်ညှိုးနဲ့ ထိုးကလိတာထက်တော့ ပိုကောင်းအောင် အရသာပေးနိုင်တာ တစ်ခု ကျမမှာ ရှိနေပါတယ်…။ အဲဒါကို သုံးရတော့မှာပဲ…။

ကျမဟာ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ အခန်းနံရံကနေ အသာခွာလိုက်တယ်..။ အဝတ်ဗီဒိုကို ဖွင့်ပြီး အံဆွဲလေးထဲမှာ အသေအချာ သော့ခတ်သိမ်းထားတဲ့ဟာကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်..။  အခြားဟာ ဟုတ်ပါရိုးလား…။

ဘိုင်ဘရေတာ လို့ခေါ်တဲ့ လျပ်စစ် တုန်ခါတန်လေ..။ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးကြမှာပါ…။ ဖြူဖြူရှည်ရှည်နဲ့ ထိပ်ဖျားချွန်လုံးလုံး ချောချော…။ လုံးပတ်မှာ မြောင်ကလေးတွေ ပါတဲ့ဟာလေး..။ အထဲမှာ ဓါတ်ခဲ နှစ်လုံးထည့်ရတယ်…။ ခလုတ်နှိပ်လိုက်ရင် အတန်တစ်ခုလုံး တုန်ခါလာတယ်..။ ဒါကို စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းသွင်း စောက်စိကိုထိပြီး ကလိကလိ ၊ နို့သီးခေါင်းတွေမှာ တေ့ကပ်ထားထား အရသာတွေ့ရတာချည်းပဲ…။

လီးအတု တစ်မျိုးလို့ ဆိုရမှာပေါ့…။ ဒီလိုဟာမျိုးတွေက ဒီမှာဝယ်လို့ ရ  မရတော့ ကျမ မသိပါဘူး..။  ကျမတော့ သင်္ဘောသားတစ်ယောက်နဲ့ အဆက်ဖြစ်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက် အကြံအဖန် လုပ်ပေးလို့ ရထားတာ…။ လီးအစစ်လောက် အရသာမကောင်းပေမယ့် တစ်ကိုယ်တော် စိတ်ဖြေတဲ့ နေရာမှာတော့ အတော် အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်…။

ဘိုင်ဘရေတာကို ယူပြီးတော့ ကျမခုတင်ပေါ်တက် ပက်လက်အိပ်လိုက်တယ်..။ ထမိန်ကို လှန်တင်ပြီး ဒူးထောင် ပေါင်ကားလိုက်တယ်..။ ဘိုင်ဘရေတာရဲ့ ခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလာတဲ့ ဒီအတန်ကို စောက်ဖုတ်မှာ တေ့လိုက်တယ်…။ ဘိုင်ဘရေတာ အဖျားပိုင်းနဲ့ စောက်စိ ထိုးမိသွားတာနဲ့ ကျမဟာ ရင်ကို တုန်သွားရတာပဲ…။ 

ဒါကြောင့်လည်း ဘာမျှ တုန့်ဆိုင်းမနေပဲ တုန်ခါနေတဲ့ ဘိုင်ဘရေတာကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်…။ အို…ကောင်းလိုက်တာရှင်..။ စောစောက ဖီလင်အရှိန်ကလည်း တက်နေတုန်း မဟုတ်လား..။ အပြတ်ကို ခိုက်သွားတာပေါ့..။ ပါးစပ်က အသံထွက် မအော်ဟစ်မိအောင်တောင် မနည်းကြီး ထိန်းလိုက်ရတယ်..။ ဒါတောင် ခပ်အုပ်အုပ် အသံလေးတွေ ထွက်သွားသေးတယ်..။ 

ဒီအသံလေးတွေလောက်တော့ မာမီတို့ မကြားနိုင်လောက်ပါဘူးနော်…။ကျမနို့အုံကြီးနှစ်ခုဟာလည်း ထူးထူးခြားခြားကို တင်းရင်းနေပါတယ်..။ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုလည်း တင်းမာကော့ချွန်ထောင်တက်နေကြတာပဲ…။ ဒီနို့သီးလေးတွေကို စို့ပေးပြီး နို့အုံတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးတာခံရရင် သိပ်ကို ငြိမ့်မှာပဲလို့လည်း ကျမတွေးမိတယ်…။

ကျမဟာ ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ နေထိုင်နေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး…။ ကာမစိတ်တွေလည်း မကြာခဏ တက်ကြွလှုပ်ရှားတတ်ပါတယ်…။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ ခါတိုင်းနဲ့ မတူအောင်ကို  ကာမစိတ်တက်ကြွမှု ပြင်းထန်နေပါတယ်..။ 

မာမီတို့ကို ချောင်းကြည့်ခဲ့တာကြောင့်များလားတော့ မပြောတတ်ဘူး…။ ပြီးတော့ နို့စို့ခံချင်တဲ့ စိတ် ၊ နို့အုံကို တအားဆုပ်နယ်တာ ခံချင်တဲ့ စိတ်တွေကလည်း တကယ့်ကို တိုးပွား ပြင်းပြလို့ နေရပါတယ်..ရှင်..။  မာမီ့နို့တွေကို ကိုစိုးထိုက်ကြီးက ကစားပေးရင်းနဲ့ မာမီ ပြီးသွားတာကို ကြည့်ခဲ့ရတာကြောင့် ကျမလည်း ဓါတ်ဆက်ပြီး ဒီလိုစိတ်မျိုး ဖြစ်လာတာနေမှာပါပဲ…။

နို့ဆွဲပေးမယ့် အခြားလူလည်း မရှိတာကြောင့် ကိုယ့်လက်ကိုပဲ အားကိုးရတော့တာပေါ့လေ..။ ဘိုင်ဘရေတာကို ညာလက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ထိုးကလိရင်းနဲ့ နို့တွေကိုတော့ ဘယ်လက်နဲ့ အုပ်ကိုင် ဆော့ကစားလိုက်ပါတယ်..။တကယ်ကို မိုက်တာပဲကိုး…။ မကြာပါဘူး…။ ကျမတစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံပြီး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ တစ်ချီ ပြီး သွားခဲ့ရပါတယ်..။ တစ်ကိုယ်တော် စိတ်ဖြေရင်းနဲ့ ပြီးခဲ့တာတွေထဲမှာတော့ စွဲမက်စရာ အကောင်းဆုံးလို့ပဲ ဆိုပါရစေ…။

အခုလောက်ဆိုရင် မာမီ အနားယူ အမောဖြေလို့ ပြီးလောက်ပါပြီ…။ မာမီနဲ့ ဦးနဲ့ လုပ်နေကြလေမလားပဲ..။ ကျမဟာ ကိုယ့်နို့အုံကြီးတွေကို  ခပ်တင်းတင်း တစ်ချက်ဆုပ်နယ်လိုက်ပါတယ်..။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်က မြန်မြန်ဆင်းပြီး တစ်ဖက်ခန်းကို သွားချောင်းကြည့်တယ်..။ချောင်းကြည့်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမစိတ်တွေ တဖန်ပြန် လှုပ်ရှားပြီး ရင်ဒိန်းဒိန်းခုန်လာရပါတယ်…။  မာမီရဲ့ အောက်ပိုင်းမှာ ထမိန် မရှိတော့ဘူး..။ ဗလာကျင်းနေပြီ..။ ဖင်ဆုံကြီးဆိုတာ ပြောင်ဝင်းနေတာပဲ..။ 

မာမီက ဦးရဲ့ ပေါင်ပေါ်မှာ တစောင်းထိုင်နေတယ်..။ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ မဟုတ်ကြဘူး..။ ခုတင်ဘေးနားက ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေကြတာ..။ ကျမချောင်းကြည့်တဲ့ နေရကဆိုရင် ဘေးတိုက်မြင်ရတာ..။ မြင်ကွင်းကတော့ တကယ်ကောင်းပါတယ်..။ ကျမ ချောင်းကြည့်ရင် ဒီလိုမြင်ရအောင် တမင်စီစဉ် လုပ်ပြနေသလားလို့တောင် ထင်စရာပဲ..။ မာမီက ဦးရဲ့ ဘယ်ဖက်ပေါင်ပေါ်မှာ ကျမဘက် နောက်ကျောပေးပြီး ထိုင်နေတာ ရှင့်..။ တောင်မတ်နေတဲ့ ဦးရဲ့ လီးကြီးကတော့ မာမီ့ ဖင်ဆုံကြီး နောက်နားမှာ ကပ်ပြီး တောင်ရက်သားကြီး ရှိနေတယ်..။ မာမီက ခေါင်းလေးအသာငဲ့ပြီး ဦးကို မျက်စချီ ကြည့်နေတာကိုလည်း မြင်ရတယ်..။

ကျမချောင်းကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဦးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က မာမီ့ ဖင်ဆုံကြီးကို ပွတ်နေပြီး ၊ ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်က မာမီ့ နို့အုံတွေကို ဆုပ်ကိုင် ဆော့ကစား နေတယ်..။ မာမီရဲ့ ညာဖက်လက်ကတော့ ကိုယ်နောက်ဘက်ကို ပစ်ပြီး ဦးရဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်..။ ငြိမ်ငြိမ် ကိုင်ထားတာတော့ မဟုတ်ဘူး..။ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသာအယာ ပွတ်ပေးနေတာ..။  ဂွင်း တိုက်ပေးနေသလိုပေါ့…။

ဟော… ဖင်ပွတ်နေရာကနေပြီး ဦးက မာမီ့စောက်ဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်တယ်..။ မာမီက အလိုက်သင့် ပေါင်ကို ကားပေးတယ်..။ မာမီ့ ပေါင်တန်ကြိးတွေ ကွယ်နေတာကြောင့် စောက်ဖုတ်နေရာကိုတော့ ကျမ မမြင်နိုင်ပါဘူး..။ ဒါပေမယ့် ဦးရဲ့ လက်အလှုပ်ကို ကြည့်ပြီး အဖုတ်ကို  ပွတ်နေ ထိုးကလိနေမှန်း ကျမ သိပါတယ်..။

ဦးကို ခုလို အိမ်လာဖို့ ခွင့်ပြုတာ သူမအိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ပါးကြည်ကြတာဟာ အတော်ထူးခြားတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ခုပါ..။ ကျမကသာ ဆိုရှယ်ကျပြီး ကောင်လေးတွေနဲ့ တွဲနေတာ ၊ မာမီက အရမ်း ကို တည်တည်တန့်တန့် နေတတ်တဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပါ..။ တစိမ်းယောက်ျားတွေနဲ့  သိပ် အရောတဝင်နေတာ မဟုတ်ဘူး..။ အိမ်ကို  အခြားယောက်ျား ဧည့်သည်တွေ ဘာတွေ လည်း တစ်ခါမှ လာတာ မမြင်ဖူးဘူး..။  ဟော…ဦးကျမှ အိပ်ခန်းထဲ အရောက် လာခွင့်ပေးခဲ့တာဟာ တော်ရုံနဲ့တော့ မဟုတ်ဘူး..။

ဦးနဲ့ လိုးရတာကို သိပ်ကို စွဲမက် သဘောကျနေလို့ပဲ ဖြစ်ရမယ်..။   မာမီလို တည်ငြိမ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ဒီလောက်ဖြစ်ရလောက်အောင်ဆိုတော့ ဦးဟာ အတော်ကို အလိုးကောင်းမယ့် လူတစ်ယောက်လို့လည်း ကျမ တွေးမိတယ်..။နောက် သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ချင်းကလည်း အတော်ကွာတာမဟုတ်လား..။  ငွေကြေး မြိုးမြိုးမြက်မြက် ယူပြီး အသက်ကြီးကြီး မိန်းမကြီးတွေကို  လိုက်ချပေးတတ်ကြတဲ့ အငှါးလင် တွေ အကြောင်း ကျမ ကြားဖူးပါတယ်..။ 

ဦးဟာလည်း မာမီက ကြေးကြီးပေးပြီးခေါ်ထားတဲ့ အငှါးလင် တစ်ယောက်များလား..။အို ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဦးရဲ့ လီးနဲ့ အကိုင်အတွယ်တွေကိုတော့ ကျမ လိုလားတမ်းတ နေမိတာ အမှန်ပဲ..။  ဦးနဲ့ လိုးရဖို့အတွက် ပိုက်ဆံပေးရမယ်ဆိုရင်လည်း ပေးဖို့ အသင့်..။ဦးကိုကြည့်ရတာတော့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် မွန်မွန်ရည်ရည်ပါ..။ အငှားလင် တစ်ယောက်မဟုတ်ပဲ မာမီနဲ့ အပျော်ချစ်ကလေးတွေ  ချစ်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တာပဲ..။ 

ဒီလိုတွေးမိတော့ ကျမဟာ မာမီ့ကိုတောင် မနာလိုသလို ဖြစ်မိတယ်..။  ဦးက ကျမကိုကော အပျော်ချစ်ကလေး ချစ်ဖို့ စိတ်မကူးဖူးလား…။ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် မာမီရယ် ၊ ကျမရယ် ၊ ဦးရယ် သုံးယောက်သား ပျော်ကြရရင်ကော …၊ ဦးအနေနဲ့ ဆော်နှစ်ပွေကိုတော့ ကောင်းကောင်း ထိန်းနိုင်မှာ သေချာပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် မာမီက ဒီလောက်အထိ ပွင့်လင်းရဲတင်းပါ့မလား..။ 

ကိုယ့်သမီးနဲ့ အတူတူ ယောကျ်ားတစ်ယောက်တည်းနဲ့ ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးတာမျိုးကို သဘောတူ လက်ခံနိုင်ပါ့မလား..။  အရှက်အကြောက်ကြီးပြီး တည်တန့်စွာ နေလေ့ရှိတဲ့ မာမီဟာ တကယ်လို့ သူမစိတ်ထဲက ပါတယ်ဆိုရင်တောင်မှ ဒီလိုဖြစ်ရပ်မျိုး လုပ်ဖို့ ငြင်းပယ်လိုက်မှာပါပဲ…။ လွယ်မယ်မထင်ပါဘူး..။  ဦးနဲ့ အဆင်ပြေရလေအောင် ကျမဖာသာ ကျမ တစ်ဖက်လှည့်နဲ့ အကြံအဖန်လုပ်တာမှ ပိုကောင်းမလားပဲ..။ 

မရှက်တမ်း ဝန်ခံရမယ်ဆိုရင် ကျမ အလိုးခံကြည့်ချင်နေတာ ကြာပါပြီ…။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လီးနဲ့ ကျကျနန လိုးပေးတာကြောင့် ခံစားရတဲ့ ကာမအရသာဟာ ဘယ်လိုလဲ ဆိုတာကိုလည်း လက်တွေ့ စူးစမ်းကြည့်ချင်နေပါတယ်..။ ဇီဇာကြောင်တယ်လို့ ပြောချင်လည်း ပြောကြပါစေတော့…။ ကျမကို ပထမဆုံး စလိုးမယ့်ယောကျ်ားကို ကျမစိတ်တိုင်ကြ စဉ်းစားပြီး ရွေးထားတာ..။  

ချောရမယ်..၊ တောင့်ရမယ်…၊  ဖြောင့်ရမယ်..၊  လီးကြီးရမယ်..၊  မိန်းမတွေရဲ့ အထာကို ကျွမ်းရမယ် ၊ လက်ရဲဇက်ရဲလည်း ရှိရမယ်..၊ ကြောက်သလို ရွံ့သလို ဖြစ်မနေရဘူး…။ ကျမတွဲနေတဲ့ အထဲမှာ ရုပ်ဖြောင့်တာ တောင့်တာတွေတော့ ရှိပါရဲ့..။ အဲ…အချို့လည်း လီးကြီးမယ် ထင်ပါတယ်…( သေချာတော့ စစ်ဆေးမကြည့်တော့ မသိဘူး လေ ) ဒါပေမယ့် ကာမမှုမှာတော့ ကျွမ်းကြတာ နည်းပါတယ်..။ ကျမကလည်း အဲဒါမျိုးတွေနဲ့ မလုပ်ချင်ဘူး..။ ဒါကြောင့် ကျမစောက်ဖုတ်ဟာ ( အပျိုမှေးပေါက်နေတာကြောင့် ) ပါကင်ပိတ်လို့ မပြောနိုင်ပေမယ့် ဘယ်လီးမှ ဝင်မအောင်းဖူးသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ်လေးပါ..။ ဟော…အခုတော့ ကျမကို ကုသိုလ်ကံက မျက်နှာသာပေးပြီ ထင်ပါရဲ့ ..။ ဦးကို လာတွေ့နေရပါပြီ..။  ဦးက ရုပ်ဖြောင့်တယ်..၊ ( မျက်မြင်ပါပဲ ) ပြီးတော့ မိန်းမအကြော သိတယ်..၊ အလိုးလည်းကောင်းမှာ အမှန်ပဲ..လေ ။ ( မာမီတောင် စွဲမက်နေရတာ ကြည့်ပေါ့ )..။

“ အား….ဟင့်ဟင့်….မောင်လေးရာ….အိုအို…. ” 

မာမီ့ ညည်းညူသံလေးကို ကျမ ကြားလိုက်ရတယ်..။  ဦးက သူ့အဖုတ်ကို အပြတ်ကလိပေးနေတာကြောင့် ပွင့်ဟလာခဲ့တာပါ..။ ကျမ မမြင်နိုင်ပေမယ့် ဦးက မာမီ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းထိုးထည့် ကလိပေးနေတာဖြစ်မှန်း သိပါတယ်..။မာမီရာ ဖင်ကြီးကို ကြွပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းယူလိုက်ပါတော့လားလို့တောင် ကျမစိတ်ထဲက အားမလိုအားမရ ပြောလိုက်မိတယ်..။  

ဦးနဲ့ မေမေ လိုးကြမှာကို ကျမသိပ်ကို ကြည့်ချင်နေပြီ ရှင့်..။  လီးကြီးပြီး အကိုင်အတွယ် အနှိုးအဆွ ကျွမ်းသလို ၊ အလိုးအဆောင့်ရော ကောင်းရဲ့လားဆိုတာ ကျမဆန်းစစ်ကြည့်ချင်တယ်လေ..။အလိုးအဆောင့်သာ ကောင်းတယ် ၊ သန်တယ် ၊ ကြာတယ်ဆိုရင်တော့ အားလုံး အိုခေ..။ ကျမ ဦးကို ရအောင် ဖန်တော့မယ်..။ ဒါ အာပလာစကား မဟုတ်ဘူး..။ အပီအပြင် ပြောတာ..။ 

“ ခေါင်းကို အောက်ငုံ့ချလိုက်ပါလား..မမရ…. ” 

ဦးက ပြောလိုက်တယ်..။မာမီက ခေါင်းကိုတော့ ငုံ့မချဘူး..။  ဒါပေမယ့် ဦးရဲ့ လီးကိုတော့ တစ်ချက် ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်..။

“ မင်းက….မမကို …..ဟို……..ဟို……… ” 

မာမီ့စကား အဆင်မချောဘူး..၊ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ ဖြစ်နေပါတယ်…။

“ ဟုတ်တယ်….။ မမလုပ်ပေးချင်မယ်…ဆိုရင်ပေါ့….. ” 

အားပါး…ဦးက မာမီ့ကို လီးစုပ်ပေးခိုင်းနေတာပါလား..။ ကျမဖြင့် မာမီ့အစား အသည်းယားလိုက်တာရှင်..။ ဦးရဲ့ လီးကြီးကို မာမီက စုပ်ပေးမှာလား..၊ ငြင်းလိုက်မှာလား ၊။ ကျမကတော့ စုပ်ပေးစေချင်ပါတယ်..။ ကျမသာဆိုရင်တော့ ကုန်းစုပ်လိုက်မှာပဲ…။  ဟော……။

စိုးထိုက်က ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးနှိုက်ကလိပေးနေတဲ့ လက်ကို ဖယ်ထုတ်လိုက်တယ်..။  ဒီအမျိုးသမီး သူ့လီးကို စုပ်ပေးလိမ့်မယ်လို့လည်း စိုးထိုက်က တွက်ထားပြီးသားပါ..။  ဒါဟာ ဒီမိန်းမအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် လီးစပြီး စုပ်ပေးရတာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တာကိုလည်း တွေးမိတယ်..။အမှန်အတိုင်းပြောရရင်တော့ ဒေါ်ခင်မေထား လီးမစုပ်ချင်ဘူး..။  ရွံတယ်..။ ကြောက်တယ်..။  ပြီးတော့ ရှက်လည်း ရှက်တယ်..။  သူ့ယောက်ျားကိုတောင် လီးစုပ်ပေးခဲ့ဖူးတာမှ မဟုတ်တာ..။ 

ဒါပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေထားဟာ ရမက်သိပ်ထန်နေတာ.၊ စိုးထိုက်ရဲ့ လီးကိုလည်း စွဲစွဲမက်မက် ဖြစ်နေတာဆိုတော့ စိုးထိုက်က လီးစုပ်ပေးစေချင်နေတာကို မငြင်းချင်ဘူး..။ လီးတစ်ခါမှ စုပ်မပေးဖူးသေးပေမယ့် လီးစုပ်ရင် တစ်မျိုးစိတ်လှုပ်ရှားရပြီး.. တစ်မူထူးတဲ့ ကာမအရသာတစ်မျိုးကို ခံစားရလိမ့်မယ်လို့တော့ ဒေါ်ခင်မေထား သိနေတယ်လေ…။

ဒီလို ကောင်းမှာမို့သာ စိုးထိုက်က လီးစုပ်ခိုင်းတာပေါ့..။ မကောင်းဘူးဆိုရင် ဘယ်စုပ်ခိုင်းပါ့မလဲ..။ အို….ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စမ်းတော့ကြည့်လိုက်မယ်..။လီးစုပ်မယ်ဆိုရင် စိုးထိုက်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်ထားရက်နဲ့ ဘယ်ဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ..။ ဒါကြောင့် ဒေါ်ခင်မေထားဟာ စိုးထိုက်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်တယ်..။  စိုးထိုက်ကတော့ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ကျကျနန ဆက်ထိုင်နေလေရဲ့…။ ပေါင်နှစ်ခုက ခပ်ကားကား ၊ ပေါင်ရင်းခွဆုံက ငပဲချောင်းကြီးကတော့ မတ်မတ်ကြီးကို တောင်လို့..။“အဲ့ဒီဘေးမှာရပ်..၊ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ခေါင်းအောက်ငုံ့ချလိုက်လေ…မမရဲ့..“

စိုးထိုက်က လီးစုပ်ပေးရမယ့် အနေအထားကို ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောဆို ညွှန်ပြပေးတယ်…။ တစ်ဖက်ခန်းက ချောင်းကြည့်နေမယ့် မိုမိုဟန်အတွက် သူ့အမေ လီးစုပ်နေတာကို သေသေချာချာ ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်နိုင်အောင် လုပ်ပေးလိုက်တာပါ..။ဒေါ်ခင်မေထားက  ကုလားထိုင်ဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး စိုးထိုက်ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးမယ်လို့ စိတ်ကူးထားတာ..။  တတ်လို့ နားလည်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး..။ ဒီလိုမျိုးမှ အဆင်ပြေမယ်ထင်မိလို့ ပါလေ..။စိုးထိုက်က ပြောဆို ညွှန်ပြပေးလာတော့ ဒေါ်ခင်မေထားလည်း စိုးထိုက်ပြောသလို အလိုအလျောက်ပဲ လိုက်လျော လုပ်ဆောင်ပေးလိုက်မိတယ်..။  စိုးထိုက်က ဒေါ်ခင်မေထား ရဲ့ ကာမဆရာ ဖြစ်နေပြီလေ..။  စိုးထိုက်ပြောတာကို ဒေါ်ခင်မေထား လိုက်လုပ်ရမှာပေါ့..။

ကုလားထိုင်ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်တယ်..။ ပြီးတော့ ကိုယ်ကို ရှေ့ကိုင်းချလိုက်တယ်..။ သူမလက်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုးထိုက်ရဲ့ မတ်တောင်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်တယ်..။  စစချင်းတော့ လီးအလယ်ပိုင်းလောက်ကို  ကိုင်လိုက်တာပါပဲ..။ ဒါပေမယ့် လီးစုပ်ပေးရမှာမို့ တော်ကြာ ကြားက လက်ခံနေမှာစိုးတာကြောင့် လက်ကို အောက်ရွှေ့လိုက်တယ်..။  လီးတန်အရင်းပိုင်းကိုပဲ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်တယ်..။  ထိုအခါ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ လက်ဖဝါးအောက်ပိုင်းက စိုးထိုက်ရဲ့ ဂွေးဥကြီးကို အသာရွရွလေး ဖိမိသလို ဖြစ်သွားတယ်..။ 

ကိုယ်ကို ကိုင်းချလိုက်တာ ပါးစပ်နဲ့ လီးတန် ထိလုလု အထိပါပဲ..။ ဒေါ်ခင်မေထားက ပါးစပ်ကို အသာလေး ဟတယ်..။ ခေါင်းကို ဆက်ဖိချလိုက်တော့ လီးက ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာပါရော.။ ဟထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ပြန်စုကပ်လိုက်တော့ လီးတန်ကြီးက ပါးစပ်ထဲရောက်သွားတာပေါ့..။ လီးကို ငုံမိသွားပြီလေ…။မစုပ်သေးပေမယ့် မာကြောပူနွေးတဲ့ လီးတန်နဲ့ သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေ ထိတွေ့မိသွားတဲ့ အထိအတွေ့ကို တော့ ဒေါ်ခင်မေထား ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရတယ်..။ စိတ်လည်း အတော်လှုပ်ရှားသွားပါတယ်..။ ဒါကြောင့် ငုံမိထားတဲ့ လီးတန်ကြီးကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စတင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်ပါလေရော..။ 

“ ပြွတ်…… ” 

လီးစုပ်သံလေး မတိုးမကျယ် ပေါ်လာပါတယ်..။ဒီလီးစုပ်သံကို လီးစုပ်ခံနေတဲ့ စိုးထိုက် ၊ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေထား..၊ လီးစုပ်တာကို ချောင်းကြည့်နေတဲ့ မိုမိုဟန်တို့ သုံးယောက်စလုံး ကြားလိုက်ရတယ်..။တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီလည်း စိတ်လှုပ်ရှားသွားကြရတယ်.. ။ စိတ်လှုပ်ရှားရတာချင်း မတူပေမယ့် သုံးယောက်လုံး ရမက်ဇောတွေ ဟုန်းခနဲ ထန်ပြင်းလာတာကတော့ အတူတူပါပဲ..။ဒေါ်ခင်မေထားက မိုမိုဟန်ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ဘက်ကို ဖင်ပေးပြီး လီးကုန်းစုပ်နေတာ..။ 

ငနဲသား စိုးထိုက်ကတော့ မိုမိုဟန် ချောင်းကြည့်နေတဲ့ဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်တည့်တည့် ..။ လီးစုပ်နေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေထားကို ဘေးဘက် ခပ်စောင်းစောင်းလေး ဖြစ်သွားအောင်လည်း မသိမသာတွန်းပြီး ထားလိုက်သေးတယ်..။  ဒီတော့ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ မိုမိုဟန် မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းက တကယ့်ကို အပီအပြင်ပဲ…။သူမဖက် ဖင်ပေးပြီး ကုန်းထားတာကြောင့် ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ တင်ပါးဆုံကြီး ဖြူဖွေးတင်းပြောင်နေတာ ၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ညှပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး နောက်ကို ပြူးတစ်ထွက်နေတာ ၊ ဖင်သားကြီး နှစ်မွှာကြားက ဖင်ပေါက်စူတူတူလေးဖြစ်နေတာ…၊ အို…..အားလုံးဟာ ရှင်းမှ ရှင်းပဲ…ရှင့်….။ ဒါတင် ဘယ်ဟုတ်အုန်းမှာလည်း..။

ကိုယ်မစောင်းတစောင်းအနေအထားမှာ  ခါးလေး မလိန်တလိန်ဖြစ်နေတာမို့ အပေါ်ဘက်က လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကလည်း ရှင်းမှ ရှင်း..။ လီးတန်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းသားတွေက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိကပ်နေကြတာ..၊ ပါးလေး ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက် ဖြစ်နေတာ..၊ ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ လက်က စိုးထိုက် ဂွေးဥတွေကို ဆော့ကိုင်ဆော့ပေးနေတာ..၊ အားလုံးကျကျနန မြင်ရတာပါ…။လီးတစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် စုပ်ပေးပြီးတယ်ဆိုရင်ပဲ ဒေါ်ခင်မေထားတစ်ယောက် ပြီးလုလုဖြစ်လာတယ်..။ 

ဒါကြောင့် တဏှာ ပိုပြင်းပြီး လီးစုပ်လည်း ကြမ်းလာပါလေရော..။ စိုးထိုက်ကတောင် သင်ပြပေးစရာ မလိုတော့ပဲ ၊ ဂွေးဥကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ဆော့ကစားပေးလာတယ်..။ သဘာဝက သွန်သင်ပေးလိုက်တာလို့ပဲ ဆိုပါရစေတော့..။ဒေါ်ခင်မေထားဟာ စိုးထိုက်ရဲ့ လီးကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ ကို စုပ်နေပြီ..။ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် စုပ်ယူပေးတယ်..။  အခုမှ စပြီး လီးစုပ်ဖူးတာမဟုတ်လား..။ 

လည်ချောင်း အလိုက်သင့်ဖြစ်အောင် ဘယ်လုပ်တတ်အုန်းမှာလည်း..။ ဒီတော့ စိုးထိုက်ရဲ့ ရှစ်လက်မကျော် ရှည်တဲ့ လီးကို တဝက်သာသာလောက်ပဲ ပါးစပ်ထဲရောက်အောင် စုပ်ယူသွင်းနိုင်တယ်..။ လီးဒစ်က အာခေါင်ကို လာထောက်တာမို့ ဒီ့ထက်ပို မတတ်နိုင်တော့ဘူး..။ သူမကတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး အကုန်ဝင်အောင်သွင်းယူပြီး စုပ်ပေးချင်တာပါ…။

လီးစုပ်ပေးရတာ အတော်ကို ကောင်းပါတယ်.. ။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ခင်မေထားဟာ လီးကြီးကို  ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပေးနေရုံနဲ့ အားမရတော့ဘူး…။ အဲဒီ လီးချောင်းကြီးတုတ်တုတ်ကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး လိုးတာခံချင်နေပြီလေ..။ အရမ်းကို ခံချင်နေတာ..။ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရတော့လောက်အောင်ပဲ..။ဒါကြောင့် လီးစုပ်နေတာကို မရပ်ချင် ရပ်ချင်နဲ့ ရပ်လိုက်ရတယ်..။ ခြေဆန့်ကုန်းနေရာကလည်း ကိုယ်ကို ပြန်မတ်မတ် ရပ်လိုက်တယ်..။ 

“ လိုးတော့မလား….မမ.. ” 

အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ အရိပ်အကဲကို ကြည့်နေတဲ့ စိုးထိုက်က မေးတော့ ဒေါ်ခင်မေထား ခပ်မြန်မြန်ပဲ ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး…

“ အင်း…လာ ခုတင်ပေါ် သွားကြရအောင်… ” 

“ ဒီပေါ်မှာပဲ လုပ်တာပေါ့ မမရ… ” 

“ အဲဒီ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရက် လုပ်လို့ရလို့လား… ” 

“ ဟာ …ရတာပေါ့ မမရ..၊ တစ်မျိုးတောင် ဇိမ်ရှိသေးတယ်..။ မမ …ဒီလို ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ မလိုးဖူးဘူးလား…““ဟင့်အင်း…မလုပ်ဖူးဘူး…. ” 

“ ဒါဆို ကျနော် ပြောပြပေးမယ်..၊ မမ ကျနော်ပြောသလို လုပ်လိုက်…. ” 

စိုးထိုက် ပြောသလို ဒေါ်ခင်မေထားဟာ စိုးထိုက် ထိုင်နေတဲ့ ကုလားထိုင်ပေါ်ကို တက်ပါလေရော..။ ပြီးတော့ စိုးထိုက်ပေါ် ကားယားခွ ထိုင်လိုက်တယ်..။  ကုလားထိုင်ပေါ် လှမ်းတက်ရာကနေ ထိုင်ချလိုက်တာမို့ စိုးထိုက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားတယ်..။ ဆောင့်ကြောင့် မကျတကျ ခပ်ကွကွ အနေအထားမို့ တင်ပါးဆုံကြီး အနောက်ဘက်ကို ကော့ပြီး အစွမ်းကုန် ကားစွင့် တင်းရင်းနေတာပဲ…။ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကတော့ ပြဲအာအာ…။ အဲဒီ စောက်ဖုတ်အောက်ဘက်တည့်တည့်မှာတော့ မိုးမျှော်နေတဲ့ စိုးထိုက်ရဲ့ လီးတန်ကြီး…။ မိုမိုဟန် သေသေချာချာကို  မြင်ရတာ..။ 

မြင်ရသမျှ သူမအမေက ဖင်ဆုံကြီး အောက်ကို နှိမ့်အချမှာ စောက်ဖုတ်ဝ တည့်တည့်ကို ကန်ပြီးတေ့ထောက်မိတာ..။ လီးထိပ်ဖူးနဲ့ ထိမိလို့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ချိုင့်ခွက်ဝင်သွားတယ်..။  အဝနဲ့ မဆန့်အောင် ကြီးထွားတုတ်ခိုင်လှတဲ့ လီးကြီး ဝင်သွားတာကြောင့်  အဖုတ်ရှုံ့ဝင်သွားတာက အစ မြင်နေရတယ်..။ 

“ အ….အ အ….အီး……..အား…… ” 

ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ ရေရွတ်ငြီးတွားသံကလည်း အတော်ကျယ်ကျယ် ပေါ်လာတယ်..။ စိုးထိုက်ရဲ့ လီးကြီးက ဒေါ်ခင်မေထား အလိုးခံဖူးတဲ့ လီးထက် နှစ်ဆလောက်ကြီးတာကလား..။  ပြီးတော့ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း လီးတိုးမဝင်ရတာ ကာလတွေ နှစ်ချီကြာညောင်းခဲ့ပြီလေ…။ ဒီတော့ တင်းနေတာပေါ့..။ ကြပ်နေတာပေါ့…။ နာပြီးလည်း.. အရမ်းအောင့်တယ်..။ဒါပေမယ့် တဏှာဇော အဟုန်ကလည်း အရမ်းကို ပြင်းပြထက်သန်နေတာဆိုတော့ နာတာတွေ ၊ အောင့်တာတွေကို ဘယ်စဥ်းစားနိုင်တော့မလဲ..။ ဒေါ်ခင်မေထားဟာ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်..။  

ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေတာကြောင့် လီးဒစ်မြုပ်ဝင်သွားချိန်မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေထား တစ်ချီ ပြီးသွားတော့တယ်..။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ ယိုစီးထွက်လာတာမှ အများကြီးပဲ..။ စောက်ဖုတ်ဝမှာလည်း လီးဒစ်ပြဲလန်ကြီးက ဘူးဆို့လို တစ်ဆို့နေတာဆိုတော့ အံထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေဟာ အတော့်ကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ထွက်ပေါက်ရှာယူရတယ်..။  လီးဘေးနားကနေ ကပ်ကပ်သပ်သပ် ထိုးထွက်စီးကျရတာမို့ စောက်ရေကြည်တွေမှာ အမြှုပ် ပူစီဖောင်းလေးတွေ ရောပါလာတယ်..။ 

ချောင်းကြည့်နေတဲ့ မိုမိုဟန်က ဒါကို သေသေချာချာ မြင်ရတယ်.။ လိုးနေကြတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကတော့ မမြင်နိုင်ဘူးလေ..။အဲဒီနေရာက သူတို့အတွက် မျက်ကွယ်ဖြစ်နေတယ်လေ..။ ဒေါ်ခင်မေထားဟာ စိတ်ထထနဲ့မို့ တင်ပါးဆုံကြီးကို အပြတ်ကို ဖိချပစ်လိုက်တာ..။ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပါလေရော…။  

စောက်ရည်ကြည်တွေ အရမ်းပြည့်လျှံအောင် ထွက်နေတာက လည်း လီးအဝင်အထွက် ချောအောင် ဆီသုတ်ပေးသလိုဖြစ်တာမို့ သာ ဝင်နိုင်တာပါ..။ မဟုတ်ရင် အတော်ကို တင်းနေကြပ်နေမှာ..။ ဒါတောင် လျှောခနဲ တိုးဝင်သွားတာ မဟုတ်ဘူး..။ တစ်ထစ်ချင်း ရစ်ရစ်ပြီး ဝင်တာ..။ လီးဝင်သွားတာနဲ့အမျှ စောက်ရည်ကြည်တွေကလည်း လီးတန်တလျှောက် ယိုစီးကျလာနေတယ်.။

လီးက ရှစ်လက်ကျော်ကျော်ရှည်တာမို့ စောက်ခေါင်းထဲ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း တိုးဝင်တယ်..။ ဆောင့်ကြောင့်မကျတကျ ကွတတ တက်ခွပြီး ဖိသွင်းတာကြောင့်မို့လည်း စောက်စေ့နဲ့လီးလုံးပတ် အစအဆုံးထိတွေ့မိနေတယ်..။  ဒေါ်ခင်မေထား မခံနိုင်တော့ဘူး…။ နောက်ထပ် တစ်ချီဆက်လို့ ပြီးသွားရပြန်တယ်..။ နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားရတဲ့ သဘောပေါ့..။ ပြီးခဲ့တဲ့ အရှိန် လက်ကျန်တွေကလည်း ရှိနေပြီး ကူးလူးပေါင်းစည်းပေးတာဆိုတော့ အခု ဆက်ပြီးတာက ပိုလို့ ပြင်းထန်တယ်..၊ ဇောသန်တယ်..။

ဒေါ်ခင်မေထားဟာ စိုးထိုက်ရဲ့ လီးကြီးပေါ်မှ ခွထိုင်လျက်သား တပ်လပ်ကြီးနဲ့ အရမ်းကို ဖြစ်လို့နေပြီး ပြင်းပြထက်သန်လှတဲ့ ကာမအရသာဟာ စောက်ဖုတ်ကနေ တဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အသွေးအသားတွေထဲ ကို ပျံ့နှံ့တယ်..။  ရမက်အရသာ မခံစားဖူးသေးတဲ့ ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်အပိုင်းတွေတောင် အခုခံစားလိုက်ရပြီ..။ ဒါနဲ့ တတိယအချီ နောက်ထပ် ပြီး ရပြန်ရော..။

“ အား ပါးပါး….အား ရှီး…အီး အီး…ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ……အမလေးလေး….ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ…..ကောင်းလိုက်တာ….အားအား…. ” 

ပါးစပ်ကလည်း အသံမျိုးစုံ ရေရွတ်မြည်တမ်းမိတယ်..။ စောက်ဖုတ်ကြီး လှုပ်ရှားနေတာကတော့ ပြောမနေနဲ့တော့..။ ရှုံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ပဲ..။  တစ်ဘက်ခန်းမှာ အိပ်နေတဲ့ သမီးဖြစ်သူ ကြားသွားမှာတွေ ဘာတွေကိုလည်း ထည့်မစဉ်းစားနိုင်တော့ဘူး..။ အရသာ ကောင်းလွန်းတာကြောင့် ရေရွတ်မြည်တမ်းသံတွေကလည်း အတော်လေးကို ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထွက်ပေါ်လို့ နေပါတယ်..။  

ဖင်ကြီးကို အရမ်း မြင့်လိုက်နှိမ့်လိုက် လှုပ်ရှားပေးနေတာကြောင့် ဒေါ်ခင်မေထားဟာ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တုန်ခါလို့နေပါပြီ…။ တုန်တုန်လှုပ်ခါ နေတဲ့ နို့အုံသားကြီးတွေက စိုးထိုက်ရဲ့ မျက်နှာကို တောင် ထိမိရိုက်မိလို့..။တတိယအကြိမ်မြောက် ပြီးသွားမှုရဲ့ နောက်ဆုံးစောက်ရည်ကြည် တစ်သုတ် စို့ခနဲ ထွက်လာပြီးတဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ခင်မေထား ပါးစပ်က

“ အားလားလား….ကောင်းလှည်ချည်လား……မောင်လေးရဲ့….ဟင့်ဟင့်…. ” 

ဆိုတဲ့ အော်သံ ပေါ်ထွက်တယ်..။  တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဆတ်ခနဲ တုန်တယ်..။ ပြီးတော့ စိုးထိုက်ကို ဖက်တွယ်ထားရက်သား ပျော့ခွေကျသွားပါလေရော….။အချိန်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ  ၃ ချီ ၃ လားတောင် ဆက်တိုက်ပြီးသွားခဲ့ရတာပဲလေ..။ မောဟိုက်နွမ်းလျ သွားတာပေါ့..။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေ စိုရွှဲလို့…။ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တပ်ရက်သားကြီးနဲ့ ရှိနေပါသေးတယ်..။  

စိုးထိုက်က မောလျ ပျော့ခွေနေတဲ့ ဒေါ်ခင်မေထားရဲ့ ကိုယ်ကို အသာသိုင်းဖက်ထားတယ်..။ စိုးထိုက်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာတော့ ကျေနပ်တဲ့ အပြုံးတစ်စ တွဲခိုလို့…။ ဒေါ်ခင်မေထား အရမ်းဟော့ပြီး ဝုန်းဒိုင်းကြဲနေလေတဲ့ အချိန်မှာ တစ်ဘက်ခန်းက မိုမိုဟန်ရဲ့ ဖီလင်တက်သံတွေ လှုပ်ရှားသံတွေကို စိုးထိုက် ကောင်းကောင်းကြီး ကြားလိုက်ရတာကိုး…။မေမေတစ်ယောက် ဦးရဲ့ အပေါ်တက်ခွပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကျမလည်း အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားလာရပြန်ပါတယ်.။ စောက်စေ့လေး တင်းမာ ပြီးကော့ထောင်နေတာ ဘယ်လောက်များလဲ့ဆိုရင် ကျိန်းပြီး နာကျင်သလိုလို ဖြစ်လာတဲ့ အထိပဲ..။

ကျမရဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်ခုဟာလည်း ဟလိုက်စိလိုက်နဲ့ ..။ ဟိုဘက်ခန်းမှာ မေမေတစ်ယောက် လီးအရသာခံစားရင်း အရမ်းဖြစ်နေသလို ကျမဟာလည်း ဒီဘက်ခန်းမှာ ဖီလင်တွေ တက်ပြီး အကြပ်တွေ့နေပါပြီ…။အဖုတ်ကိုတော့ လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ် ၊ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ညှိုးထိုးမွှေ လုပ်နေတာပါ..။ ဒါပေမယ့် လက်လောက်နဲ့ အားမရနိုင်ဘူး..။ ဘိုင်ဘရေတာ ကူမှဖြစ်မယ်…။ 

ဦးကို မေမေတက်လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကိုလည်း လက်မလွှတ်နိုင်ဘူး..။ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ အခန်းနံရံပေါက်ကနေ မျက်စိမခွာနိုင်တော့လောက်အောင်ကို ဖြစ်နေတယ်..။ ဒါကြောင့် ဘိုင်ဘရေတာကို လက်လှမ်းပြီး ကမန်းကတန်း ယူတယ်..။ ခလုတ်ဖွင့်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ခပ်သွက်သွက် ထိုးထည့်လိုက်တယ်..။ အဲဒီအချိန်က ကျမစိတ်တွေ အပြတ်သောင်းကြမ်းနေတာမို့ ဘိုင်ဘရေတာရဲ့ တဒီဒီ မြည်သံကို တစ်ဘက်ခန်းက ကြားချင်ကြားနိုင်မယ်လို့ အစဉ်းစားမိတော့ဘူး..။

မျက်စိက မေမေနဲ့ ဦးတို့လုပ်နေကြေတာကို ချောင်းကြည့် ၊ ညာဘက်လက်က ဘိုင်ဘရေတာကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ကလိ ၊ ဘယ်ဘက်လက်ကတော့ နို့အုံတွေကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နဲ့ ကျမလေ အရမ်းကို ဖြစ်နေမိတာပါဘဲ…။  မေမေကလည်း အတော်ကို ထန်နေတာပဲကိုး..။ ဖင်ကြီးကို ပင့်တင်ပြန်ချ လုပ်နေလိုက်တာ မြန်မှမြန်ပဲ..။ ဦးရဲ့ လီးကြီးကလည်း မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက်နဲ့..။ ဒီလိုမျိုး ကျမတစ်သက် နဲ့ တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးပါဘူး..။ 

ကျမရဲ့ မေမေဟာ ဒီလောက် ကာမရမက်ဇောထန်ပြီး တဏှာကြွလိမ့်မယ်လို့လည်း ကျမ လုံးဝ မထင်ခဲ့ဘူး..။ အပြာဓါတ်ပုံတွေကိုကြည့်ရတာထက်သာတယ်..။ အပြာကား ထက်လည်း ပိုကောင်းတယ်..။  ဘိုင်ဘရေတာရဲ့ တုန်ခါမှုကိုတောင် ကျမအားမရနိုင်အောင်ကို ဖြစ်လာရတယ်..။  လက်အားကို ပါဖြည့်သုံးပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်ကို ထိုးကလိနေပါတယ်..။ ဟော….ဟော ကျမအဖုတ်ထဲက ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပြီ..။ လာတော့မယ်…။ အရည်တွေ ထွက်ကျလာတော့မယ်..။ ဘိုင်ဘရေတာနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်တယ်..။  နို့သီးကိုလည်း ခပ်နာနာ ဆွဲညှစ်လိမ်လိမ်လိုက်တယ်.။  အမလေး… အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ ရှင့်…။ 

ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ယိုစီးကျလာကုန်ပြီ…။ ကျမ…….ကျမ တစ်ချီပြီးသွားရပြီ..။ ကောင်းလိုက်တာ ရှင်..။ အရသာ ခံစားမှု ကောင်းလွန်းတာကြောင့် ကျမလေ ပါးစပ်က တအီးအီး တအားအား တောင် အသံထွက်လိုက်မိတယ်…။ ပြီးမှ သတိရပြီး ကမန်းကတန်း ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ရတယ်..။အဲဒီ အချိန်မှာပဲ မေမေဟာ…

“ အားလားလား….ကောင်းလှချည်လား..မောင်လေးရဲ့..ဟင့်ဟင့်…. ” 

လို့အော်မြည်ပြီး ဦးကိုဖက်လို့ ပျော့ခွေငြိမ်ကျသွားတာ ကျမ လှမ်းမြင်လိုက်ရပါတယ်..။  မေမေ ဘယ်နှချီ ဆက်တိုက် ပြီးသွားသလဲ ဆိုတာကို တော့ ကျမ တိတိကျကျ မသိပါဘူး…။ တစ်ချီတည်းမကတာတော့ သေချာပါတယ်..။ကျမလည်း နောက်ထပ် တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွားတာမို့ အိပ်ခန်းနံရံနားမှာပဲ မောမောနဲ့ ငြိမ်ကျသွားရပါတော့တယ်…ရှင်တို့ရယ်….။ 



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။