Configure Page List

Tuesday, September 22, 2009

ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၂ )

ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၂ ) 

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်လေးအား ပြန်လည်စာစီပေးထားပါသည်။

အချိန်သည် တရွေ့ရွေ့ကြာညောင်း၍ လာပါချေပြီ။ 

ဝန်းကျင်၌ ရှိသော အရာခပ်သိမ်း အားလုံးတို့သည် တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်လျှက် ရှိပါတော့သည်။  သို့သော် နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် အိပ်မပျော်ပါသေးချေ။ လူးလူးလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် မျက်လုံးများ ကျယ်၍ တောင်တောင်မြောက်မြောက် စဉ်းစားနေမိပါသည်။

ညနေတုန်းက မိမိနှင့် အန်တီမမတို့၏ အဖြစ်ဇာတ်လမ်းများကို တရေးရေး တမြေ့မြေ့ ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်နေချိန်ဝယ် .. ညကျရင် လာခဲ့ဦးနော်...ဟု တိတ်တခိုး မှာကြားခဲ့သော အန်တီမမ၏ ဆွဲလဲသံများက သူ၏နားဝယ် ပဲ့တင်သံများပင် ထွက်ပေါ်နေပါတော့သည်။

သို့သော် ကံကြမ္မာသည် အလှည့်အပြောင်း ရှိကြောင်းကို မည်သူမျှ ခန့်မှန်း၍ မရနိုင်ပါချေ။ အဝေးသို့ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည့် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးသည် ယနေ့ညမှပင် မထင်မှတ်သော အချိန်၌ ပြန်လည်ရောက်ရှိ၍ လာပါတော့သည်။

ခေတ်မှီကြသူများ ပီပီ သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့သည် နိုင်ငံခြား အသွင်သဏ္ဍန်ဖြင့် တယောက်တခန်းစီတွင် သီးသန့်အိပ်ကြသော်လည်း ချိန်းဆိုထားသော အန်တီမမဆီသို့ ဝင်းမြင့် မသွားရဲပါချေ။

မတော်တဆ မိမိရောက်ရှိသွားချိန်တွင် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံနေခဲ့သော် ... 

ရိုးလွန်း အလွန်းသော လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်အား ကြောက်ရွံ့စိတ်များကသာ လွှမ်းမိုးနေပါတော့သည်။

သို့သော် အန်တီမမ၏ ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိသော အန်တီမမ၏ အတွေ့ရမ္မက်ကွန်တွင် နစ်မြုပ်လျှက် ရှိသောကြောင့် မလူးမလွန့်သာသည့် အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။ ထို့အပြင် အန်တီမမ၏ စကားကို နားထောင်ခဲ့လျှင် မပြန်ချင်သည့် ဒေသသို့ ပြန်ပို့ခဲ့ပါလျှင်....ဝင်းမြင့်သည် ဇောချွေးများပင် ပြန်လာပါတော့သည်။

သူ၏ နဘေးတွင်ရှိ မမစန်း ခမြာမှာတော့ အားရတင်းတိမ် ကျေနပ်မှု ရရှိသွားသည်ပဲလား၊ ဒါမှမဟုတ် အမောဟောင်း တခုကို ဖြေဖျောက်နေသည်ပဲလားတော့ မသိ။ တရူးရူးဖြင့် အိပ်မောကျလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် သွေးသစ်လောင်းသည့် တက်သစ်စ အရွယ်ပေမို့ အားအင် ခွန်အားသည် တောင့်တင်း၍ ကြံ့ခိုင်လွန်းလှပါသည်။ ကျန်းမာရေး ကောင်းမွန်သောကြောင့် ကုန်ခမ်းသွားသော အမောဟောင်း တခုသည် တခဏချင်းပင် ပြေပျောက်လျှက် ရှိနေပါသည်။

ထို့ကြောင့် သူသည် တမျိုးတဘာသာဖြင့် ထူးခြားစွာ အတွေ့ထူး၍ မေ့မေ့မူးမူး ဖြစ်ခဲ့ရသော အန်တီမမအား တသသဖြင့် သတိရနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ထို့နောက် သူသည် သွေးသား၏ တဖန်ပြန်လည်တောင်းဆိုခဲ့သော ရာဂသွေးများ၏ ဆန္ဒရမ္မက်များကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့သည့် အလား ကုတင်ပေါ်မှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆင်းသက်လာခဲ့ပြီးလျှင် အန်တီမမရှိရာ အခန်းဆီသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ လျှောက်လှမ်းလာပါတော့သည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။

အန်တီမမ၏ အခန်းထဲမှ ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်မောသံများက မကြားတကြား ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်၏ ရင်ဝယ် တဒိန်းဒိန်း ဖြင့် အသက်ရှုသံများက ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် တုန်ရင်သော ခြေလှမ်းများဖြင့် အခန်းတံခါးဝများဆီသို့ ချဉ်းကပ်သွားပါတော့သည်။

အခန်းတွင်း၌ကား...

ငါးဝပ်မီးသီး အရောင်သည် မမှိန့်တမှိန်ဖြင့် အခန်း၏ ဝန်းကျင်ကို စိုးမိုးထားသည့်အတွက် ကုတင်ပေါ်တွင် လှုပ်ရှားမြူးတူးပျော်ပါးနေကြသော မနုဿလူသား နှစ်ဦးတို့အား မဝိုးတဝါးဖြင့် မြင်တွေ့နေရပါတော့သည်။ 

မြင်တွေ့နေရသော မြင်းကွင်းတရပ်သည် သူဌေးရှင်ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့ နှစ်ဦးပင် ဖြစ်ကြပါသည်။ နှစ်ဦးစလုံးသည် အသက်အရွယ်များနှင့်ပင် မလိုက်။ ဖဲမွေ့ယာပေါ်ဝယ် အဝတ်အစားများ ကင်းမဲ့စွာဖြင့် အချစ်ဗျူဟာ ခင်းကျင်းနေကြချိန် ဖြစ်ပါသည်။ 

အန်တီမမသည် ကုတင်ပေါ်ဝယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်၍ ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ကားနိုင်သမျှ ကားထားပေးနေပါသည်။ ဘဘကြီးသည် သူမ၏ အောက်နားမှ နေ၍ ဝမ်းလျားမှောက်ကာ နီရဲတွက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင် နှုတ်ခမ်းသားများအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖြဲကားပြီး လျှာများဖြင့် ကလိ၍ လျှက်နေပါသည်။

ထိုအခါ အန်တီမမသည် ဂနာမငြိမ်နိုင်တော့ပါ။ ဘဘကြီးလျှာက အထိုးကောင်း အလျှက်ကောင်းမှုကြောင့် သူမ၏ ဖင်များသည် ဖဲမွေ့ယာနှင့် မထိတော့ပါ။ ဖင်ကြီးတစုံကို ကော့၍ ကော့၍ မြှောက်ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ပါးစပ်မှလည်း .. တဟင်းဟင်း..တအင်း..အင်း...တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် ညည်းတွားနေရင်း ဖီလင်အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည့်အလား မျက်ဝန်းနှစ်စုံကို စုံမှိတ်ထားလျှက် လူးလွန့်လှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။

“ လိုးပါတော့ အကိုကြီးရယ် ...  ” 

ဟု ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားနိုင်သမျှ ကားပေးလျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

ဤသည်ကို ရိပ်စားမိသော ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးနားမှ မျက်နှာကို ခွါပြီးသော် သူသည် အန်တီမမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးအား ပုခုံးပေါ်သို့ မတင်စေပြီးလျှင်  အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်မှ လက်နှစ်ဖက်ထောက်ကာ အရည်တရွဲရွဲဖြင့် စိုစွတ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ၏ လီးတန်ကြီးဖြင့် လက်ကို အကူအညီမယူစေဘဲနှင့် တေ့ထားလိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးကို ဒလကြမ်း ဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။  လီးကြီးသည် အရည်များ၏ ရွဲနစ်နေမှုကြောင့် လီးအဆုံးထိ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ရောက်သွားသော်လည်း သူမသည် နာကြင်မှု ဝေဒနာ တရပ်ကို မခံစားရပါချေ။ သို့သော်..

ကြီးလျှင့်မှီ ငယ်လျှင်ချီ .. ဆိုသည့်အတိုင်း အန်တီမမသည် အသက်ထက်ဝက်ခန့်မျှကြီးသော လင်တော်မောင်အား ချွဲနေပါတော့သည်။ တီတာနေပါတော့သည်။ 

“ အို...အို..အကိုကြီးရယ်...ကျွတ်...ကျွတ်...အရမ်းကြီးကို ဆောင့်ရက်သလားကွယ်...အား..အား ဖြေး..ဖြေးလေးပဲ သွင်းပါကွယ်...နွဲ့...နွဲ့.. စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကွဲသွားပြီ ထင်ပါရဲ့... ” 

အန်တီမမသည် ပညာပြနေပြီ ဟု ထင်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဒစ်ကား၍ ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော လီးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဝင်းမြင့်၏ လီးဆောင့်ဒဏ်ကိုတောင်မှ ခံနိုင်သူက ယခုသော် အန်တီမမသည် လင်တော်မောင်၏ လီးကို မချီမဆန့် ခံစားနေရပုံကို မြင်ရသော် ချောင်းမြောင်းကြည့်နေသည့် ဝင်းမြင့်အတွက် အံ့သြစွာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ရိုးလွန်း အလွန်းသော ဝင်းမြင့် ခမြာ အန်တီမမ၏ အကြံအစည် အဓိပ္ပါယ်ကို မရိပ်စားမိပါလေ။

ယခု အခါ ကိုယ့်ကိုကိုယ့် အဟုတ်ကြီးထင်နေသော ဘဘကြီးသည် ကျေနပ်သော အမူအရာဖြင့်..

“ နွဲ့လေးရေ... ဆောရီးပဲကွယ်...နော်...နော်လို့....အကိုကြီးက လောကြီးသွားလို့ပါကွယ်...သိပ်နာသွားသလားဟင်... ဥုံဖွ... ဥုံဖွ... နော်..နော်လို့...အကိုကြီးက နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သိပ်လိုးလို့ ကောင်းတော့..စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါကွယ်...ကဲ..ကဲ.. ဖြေးဖြေးလေး.. လိုးပေးမယ်နော်... ” 

အရူးဘုံမြှောက်သလိုနှင့် တူပါတော့သည်။ တကယ်တော့ အန်တီမမသည် လင်တော်မောင်၏ လိုးဆောင့်မှုမှာ အားရတင်းတိမ်မှု မရှိပါလေ။ ညနေတုန်းက နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်၏ ကြီးမား ကျယ်ပြန့်သော ဒစ်ကြီး၏ အရသာကို မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက်ကြီး ခံစားဖူးပြီးချိန်မှစ၍ ယခု လင်တော်မောင်၏ လီးဖြင့် လိုးဆောင့်မှုကို အသာမပြေပါတော့ချေ။ သို့သော် သူမသည် သစ်မရခင်စပ်ကြား ဝါးနှင့်ပေါင်းကွပ်နေရမည့် အတွက်ကြောင့် ရေလိုက် ငါးလိုက်သဖွယ် နေရရှာပါတော့သည်။

မယားကို ငုံမတက်ချစ်ရှာသော ဘဘကြီးသည် မယား အလိုတော်ကျ ဖြစ်စေမည့် အတိုင်း အဆုံးထိ ဝင်ရောက်နေသော လီးကြီးကို တဖြေးဖြေးပြန်နှုတ်လိုက်ပြီး ခဏမျှ ရပ်ထားနေပါသည်။ ထို့ပြင် သူသည် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို ငုံစုပ်လိုက် နို့သီးခေါင်းများကို လက်များဖြင့် ချေမွပေးလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ဤသည်သို့ အဖြစ်ကို သူမသည် မခံမရပ်နိုင်အောင် ယင်းထလျှက် ရာဂပိုးများ၏ ထကြွသောင်းကြမ်းမှု ဒဏ်ကို မခံစားနိုင်ရှာပါလေတော့။ လင်တော်မောင်၏ နှိုးဆွမှုနှင့် နွေးထွေးမှု၏ ဒဏ်ကို မချိမဆန့်ဖြင့် ဖော်မပြနိုင်သော ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒစ်အနည်းငယ်မျှ သွင်းထားသော လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်စေရေး အတွက် ဖင်ကြီးတစုံကို မြှောက်ကော့ပေးရင်းနှင့်ပင် လင်တော်မောင်၏ ဖင်ကြီးကို အောက်ဖက်သို့ ဖိကပ်ထားလိုက်ပါသည်။

တကယ်တော့ ခင်ခင်နွဲ့သည် လင်တော်မောင် အပေါ်တွင် အမူလွန်နေခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်လာစေရန်အတွက် တမင်သက်သက် မာယာများလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ မိမိအလိုကျ စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်လာစေရန် ဖြစ်သည်။ လင်တော်မောင်က တကယ်ထင်မှတ်၍ သက်သက်ညှာညှာ လိုးဆောင့်နေခြင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။ 

သို့သော် သူမသည် ရာဂပိုးများ၏ တောင်းဆိုမှုအား လွန်ဆန်နိုင်ခြင်း မရှိပါလေတော့။ တလူးလူး တလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် ရသာရုံ ရမ္မက်အား တမ်းတမ်းတတ မျှော်ကိုး နေရှာပါတော့သည်။

လင်တော်မောင်၏ လီးကြီးသည် နာဂသားလေးဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးလောက် မကြီးမားသော်လည်း အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် စံချိန်မှီသည့် လီးကြီး ဟုတော့ ဆိုနိုင်ပါသည်။

ကာမ၏ အဓိက ခလုတ်များကို ကျွမ်းကျင်လိမ္မာစွာဖြင့် နှိုးဆွမှုပြုလေလေ သူမ၏ သွေးသားဆန္ဒများက ဆူပွက်လာလေလေပင် ဖြစ်လာသည်မို့ ..

“ အို..အကိုကြီးရယ်...နွဲ့... ခံနိုင်သွားပါပြီ..အကိုကြီးရဲ့ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်တော့နော်...နော်လို့... ” 

“ ဟဲ..ဟဲ ..စိတ်ချစမ်းပါ ... နွဲ့လေးရယ် ... နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မလုပ်ရတာ တလလောက်ရှိနေပြီလေ...ဟင်း..ဟင်း..အကိုကြီးက စောက်ဖုတ်ကြီးကို တညလုံးလိုးမှာနော်.. ” 

မယားဖြစ်သူ၏ ခွင့်ပြုချက်ကို ရသည်ရှိသော် ဘဘကြီးသည် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီးကို ပြင်းထန်စွာ အချက်မှန်မှန် လိုးဆောင့်နေပါတော့သည်။ 

ထို့နည်းအတူ မယားဖြစ်သူကလည်း လင်တော်မောင်၏ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ အးကျမခံ ဖင်ကြီးတစုံကို စီးချက်ညီစွာဖြင့် ပင့်၍တမျိုး ဝိုက်၍တဖုံ အပေးအယူ မျှတရလေအောင် လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။

ဤသို့သော အဖြစ်မျိုးကို မျက်တောင်မခတ် အသက်ရှုရန်ပင် မေ့မတက် အစအဆုံး မြင်တွေ့နေရသူက နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ သူဌေးရှင် ဘဘကြီးနှင့် အန်တီမမတို့၏ အချစ်တလင်း ခင်းကျင်းနေပုံမှာ အားကျစရာ အလွန်ကောင်းပါသည်။ မြင့်တွေ့ရသည့် မြင်ကွင်းကလဲ ရင်ဖို မက်မောစရာပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် လူငယ်ပီပီ သွေးသားဆူပွက်မှုက ပိုမို၍ လျှင်မြန်လာသည့်အတွက် အခန်းတံခါးဝမှ ချောင်းကြည့်မိသည်နှင့် တပြိုင်နက် အန်တီမမ၏ စွဲမက်စရာ အလွန်ကောင်းသော ကိုယ်လုံးချွတ်ပုံကို မြင်ပြီးကတည်းက မိမိ၏ လီးကြီးသည် တငေါက်ငေါက် တဆတ်တဆတ်ဖြင့် ထောင်မတ်နေပါသည်။ ယခုသော် ပိုမို၍ပင် သောင်းကျန်းနေပြီး လီးရည်များပင် စိမ့်ထွက်လျှက် ရှိနေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး အခန်းထဲသို့ စိတ်ဝင်တစား ပြန်၍ ချောင်းကြည့်လိုက်ပါသည်။

ဤသည်က မိမိအတွက် ပညာတရပ်တိုးမြင့်ခြင်းနှင့် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း၏ နည်းတမျိုးမျိုးကို လေ့လာသုံးသပ်နေခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည် ထင်ပါသည်။

ဘဘကြီးသည် စိတ်တိုင်းကျ ပုံစံကို အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်အောင် နေရာတကျယူလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီးကို အင်တိုက် အားတိုက် လိုးဆောင့်၍ အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးသော်...

သူ၏ လီးကြီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် ဖိကပ်ထားပြီးလျှင် သုတ်ရည်များကို ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ဘဘကြီးသည် အသေကောင်ကြီးသဖွယ် မောဟိုက်ပင်ပန်း နွမ်းနယ်စွာဖြင့် ခင်သန်းနွဲ့ ဗိုက်ပေါ်သို့ ပစ်ကျသွားပါတော့သည်။

“ အို...အကိုကြီး...ဘယ်လိုလဲလို့...ဟင့်...ဟင့်... မရဘူး...မရဘူး....ထပ်လုပ်ပေးဦးလေ...ကြည့်ပါလားလို့...အကိုကြီးရဲ့...ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ...ဟင်း..ဒါနဲ့များ တညလုံး လိုးမယ်တဲ့...မကောင်းတဲ့အပြင်...သူ့ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ...နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက..အယားတောင် မပြေဘူး.. ” 

ခင်သန်းနွဲ့သည့် ရာဂ၏ သွေးသားတောင်းတမှု မပြည့်ဝသေးသည့်အတွက် ဒေါသူပုန်ထလျှက် ရှိပါတော့သည်။ မိမိအပေါ်တွင် ဝက်မှိန်းမှိန်းနေသော လင်တော်မောင်အား ကုတင်တဖက်သို့ တွန်းပစ်လိုက်ရင်း သူမသည် အိပ်နေရာမှ ထလိုက်ပါသည်။

ထိုအခါ ခပ်ဟဟရှိသော အခန်းတံခါးဝနားမှ ချောင်းကြည့်နေသော အရိပ်တခုကို တွေ့မိလိုက်၍ လန့်အော်မိမတက် ဖြစ်ခဲ့ရသော်လည်း ထိုသူသည် ဝင်းမြင့်သာလျှင် ဖြစ်နိုင်ကြောင်း .. ညကျရင် လာခဲ့ဦး..ဟု မှာထား၍သာ လာကြောင်း သတိရမိသည့်အတွက် မည်သို့မည်ပုံကြံရမည်နည်းဟု အမြန်ဆုံးစဉ်းစားလိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် ဘေးနားတွင်ရှိ လင်တော်မောင်ကို ကြည့်မိသောအခါ ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားရရှိသွားသည့်အတွက် အမောဟောင်းကို ဖြေဖျောက်နေရင်းက အိပ်ပျော်မတက်ပင် ရှိသောကြောင့် ရိပ်စားမိသည့် အတွက်...

ချောင်းကြည့်နေသော ဝင်းမြင့်ဖက်သို့ ပြန်ကြည့်ကာ လက်ညှိုးဖြင့် ပါးစပ်တည့်တည့် ကန့်လန့် ပိတ်ပုံပြကာ  .. တိတ်တိတ်နေဦး...ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုးဖြင့် အချက်ပြပေးလိုက်မိပါတော့သည်။

တခဏမျှ ကြာသော်...

အန်တီမမသည် မက်မပြေ၍ လိုအက်ဆန္ဒ ပြီးမြောက်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့သည့် လင်တော်မောင် အပေါ်တွင် ဒေါသပွါး စိတ်ဆိုးမှုများကို မပြုလုပ် မပြောဆိုခဲ့ပါလေတော့။ မိမိအတွက် ဖြည့်ဆည်းပေးမည့်သူ ရောက်ရှိနေကြောင်း သိရှိရသည့် တပြိုင်နက် လင်တော်မောင်အား အမြန်ဆုံး သူ၏ အခန်းထဲသို့ ပြန်သွားရေးကို စဉ်းစားနေပါတော့သည်။

သို့သော်...

ခါတိုင်း ခါတိုင်း ယခုလို နှစ်ဦးသဘောတူ ကာမစပ်ယှက်ပြီးစီးလေတိုင်း သူ၏ သီးသန့်အခန်းဆီသို့ ပြန်သွားသော်လည်း ယခုသော် လင်တော်မောင်သည် မိမိအခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်ဝယ် အားအင်များ ကုန်ခမ်းသွားသည်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ ဒါမှမဟုတ် ခရီးပန်းသည့် ဒဏ်ကြောင့်လားတော့ မသိ။ နှစ်ခြိုက်စွာပင် အိပ်မောကျနေသည်မို့ ခင်သန်းနွဲ့သည် အဘယ်သို့ ကြံရမှန်းတောင် မသိပါတော့ချေ။ 

မိမိရှေ့တွင် အသင့်ရှိသည့် လင်တော်မောင်ကလည်း လိုချင်တက်မက်ခဲ့သော ရာဂဆန္ဒများကို ပြီးမြောက်အောင် ဖြည့်စွမ်းပေးခဲ့ခြင်း မရှိသည့်အပြင် နောက်ဆုံးလိုအပ်နေသော ကာမဖီလင် တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနိုင်ရေး အတွက် လက်တကမ်းအလိုတွင် ရောက်ရှိနေသော သူအားလည်း ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် အသုံးချနိုင်သေးသည့် အတွက် သူမသည် ဗျာများလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် စွန့်စွန့်စားစား ပြုလုပ်မိပါတော့သည်။

အိပ်မောကျစွာဖြင့် ဟောက်နေသော လင်တော်မောင်၏ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးကို ခပ်ဖွဖွ ကိုင်လှုပ်ကြည့်လိုက်ပါသည်။ လင်တော်မောင်သည် လှုပ်ရှားခြင်း မပြုလာပါ။ ထို့ပြင် သူမသည် ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား မိမိပါးစပ်ဖြင့် တေ့၍ ကလိပေးနေပြန်ပါသည်။

ဘဘကြီး၏ လီးကြီးသည် တောင်မတ်လာခြင်း မရှိပါ။ ဒါဆိုရင် သူမ၏ လင်တော်မောင်သည် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေပြီ ဟု စိတ်ချယုံကြည်သွားပါတော့သည်။ 

ဤသို့ စမ်းသပ်နည်းများက ဘဘကြီးနှင့် သူမတို့နှစ်ဦးတည်းသာ သိကြသော နည်းများဖြစ်ကြသည့် အတွက်...

အိပ်မိလျှင် တရေးမှ မနိုးတက်သော လင်တော်မောင်၏ အထာကို နောကျေအောင် သိထားခဲ့သည့် ခင်သန်းနွဲ့ အတွက် အရေးကြုံလာသော အခါတွင် ဤနည်းမျိုးများက တန်ဖိုးရှိလှကြောင်း လက်တွေ့တကျ ခံစားသိရှိသွားပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် ဤအခန်းထဲတွင် ကာမစပ်ယှက်ကြရန် မသင့်တော်သည့်အတွက် ကုတင်ပေါ်မှ ဖြေးညှင်းစွာ ဆင်းသက်လာပြီး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့်ပင် အခန်းတံခါးဝနားမှ ယခုထက်တိုင် မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်နေသော ဝင်းမြင့်ရှိရာဆီသို့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး လှုပ်ရမ်းစွာဖြင့် လျှောက်လာပါတော့သည်။ 

ယခုအချိန်ထိ မျက်တောင်မခက် ကြည့်ရှုနေသော ဝင်းမြင့်သည် အနားသို့ နီးကပ်စွာ ရောက်ရှိလာသော အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် ထပ်မံ၍ တွေ့ရှိနေရသော် အာခေါင်များပင် ခြောက်မတက် ခံစားရသည့်အပြင် တံတွေးနင်သွားသည့်အလား .. ဂလု..ဂလု..ဖြင့် မနဲမျိုချနေရပါတော့သည်။

၎င်းနောက် အိပ်မက်မှ လန့်နိုးခဲ့သူပမာ ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား တအားကြီး ပွေ့ပိုက်ဖက်ထားလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများကို ပြတ်ထွက်လုမတက် ငုံစုပ်လိုက်ပါတော့သည်။ 

ဥပမာ ဆိုရသော် မုဆိုးဟု ခေါ်ရပေမယ့် တောမကျွမ်းကျင်သောကြောင့် ဂမူးရှုးထိုး လုပ်တက်မိသောအခါ သားကောင်မှာ ခြောက်လှန့်ခံလိုက်ရသည့်သဖွယ် ဖြစ်နေရသလို  လူပျိုရိုင်းလေး ဝင်းမြင့် ခမြာမှာတော့ ကာမသားကောင်သည် လည်စင်းပေးနေချိန်ဝယ် အသာတကြည် ဖမ်းယူခြင်းမရှိ၊ အစာရေစာ ငတ်ပြတ်နေသူပမာ ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုမူဆောင်ရွက်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ဤသည်ကိုက အန်တီမမ၏ ကြိုက်ကွက်များပင် ဖြစ်နေသည်မို့ .. မျက်ဖြူဆိုက်လေ..ဆရာကြိုက်လေ...ဟူသော စကားပုံဖြင့် တင်စားရမလို ဖြစ်နေရပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ဤကဲ့သို့သော ဂမူးရှုးထိုး ပြုလုပ်လိမ့်မည် ဟု ကြိုတင်၍ ထင်ထားခဲ့သော အန်တီမမသည် ကြိုတင်၍ ရင်ဖွင့်ပြီး ကြိုဆိုလျှက် မိမိကလည်း ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား ဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။

ပူနွေး၍ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းတစုံက ဖိကပ်ထားခြင်းကိုလည်း တန်ပြန်၍ မိမိလျှာများဖြင့် ကလိပေးနေခြင်းက နှစ်ဦးစလုံး၏ ကာမသွေးများကို ပိုမို၍ ဆူပွက်လာစေရန် နှိုးဆမှု တရပ်ဟု ခေါ်ဆိုနိုင်ပါလိမ့်မည်။

၎င်းနောက် နှစ်ဦးစလုံးသည် အသက်ရှုကြရန်ပင် မေ့သွားကြသည်ဟု ထင်ထားရပါသည်။ အချိန် အနည်းငယ် ကြာလောက်မှပင် မိမိ၏ မျက်နှာဆီသို့ ပူနွေးသော လီးကြီးက လုံခြည်ကြားထဲမှ လာ၍ ထောက်ထားသည်ကို သတိပြုမိသော အခါ အန်တီမမသည် ယခုလို အချိန်မျိုးတွင် စက္ကန့်နှင့်အမျှ တန်ဖိုးရှိကြောင်း နားလည်ထားသည်မို့  ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံနေသော ဝင်းမြင့်၏ ကျောပြင်အား အသာအယာ ပွတ်ပေးပြီးနောက် ..

“ လာ...လာ...နောက်ဖေးခန်းဘက်ကို သွားရအောင်... ” 

ဟု နားနားသို့ ကပ်၍ ပြောလိုက်ပါတော့သည်။

အစာမြင်လျှင် ငန်းငန်းတက်လှသည် ရှိသော ဝင်းမြင့်သည် ကိုယ်လုံးတီးချွတ် ဖြစ်နေသော အန်တီမမ၏ ခေါ်ရာနောက်သို့ တကောက်ကောက်လိုက်သွားနေသော်လည်း သူ၏ လက်များကတော့ အငြိမ်မနေအားပါ။ ဖြူဖွေးသော နို့အုံ့ကြီး နှစ်ခုကို အုပ်ကိုင်ထားပြီး ချေမွပေးနေပါသည်။ 

ထမင်းစားပွဲ ခန်းမထဲသို့ ရောက်သော် အန်တီမမသည် လေသံတိုးတိုးကလေးဖြင့် 

“ ဒို့အတွက် ဖင်ချစရာ တနေရာရှိနေရင် အလုပ်ဖြစ်နေတာပဲ...ဒီနေမှာပဲ ..အသုံးပြုရအောင်ကွယ်... ” 

သူမသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ပင် ထမင်းစားပွဲ အရှည်ပေါ်သို့ တဖက်စောင်းမှ ထိုင်ပြီး လှဲအိပ်ချလိုက်ပါတော့သည်။ စားပွဲသည် လူတရပ်စာထက် တိုနေသည့်အတွက် တကိုယ်လုံး မဆန့်ပါ။

သူမ၏ ပေါင်တန်မှ တဆင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို စားပွဲအောက်သို့ တွဲလဲချထားရပါသည်။ ထို့ပြင် ပေါင်နှစ်လုံးအား ဘေးနှစ်ဖက်သို့ ကားနိုင်သမျှ ကားပေးနေသော အခါ ဝင်းမြင့်သည် ပဌမဦးဆုံး အခန်းတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်စဉ် အခါတုန်းက သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ ပြုမူပုံကို ပြန်လည်မြင်ယောင်နေမိသည့်အတွက် အန်တီမမ၏ စေခိုင်းချက်များကိုပင် မစောင့်ပါလေတော့။ ထမင်းစားပွဲ၏ အလယ်ဗဟိုတွင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ ဖြူဖွေးသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ထားပြီးလျှင် အန်တီမမ၏ ရွဲစိုနေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးကို လျှာဖြင့် ယက်လျှက် ရှိပါသည်။

ထို့ပြင် သူသည် နီရဲတွက်နေသော စောက်စိကလေးများနှင့်စောက်ခေါင်းဝကို ထူထဲသည့် နှုတ်ခမ်းများက ဒလကြမ်း စုပ်ယူ၍ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပွတ်သပ် ဆွဲယူနေသော အခါ 

“ အို ...မောင်လေးရယ်...တခဏ မြင်ရုံလေးနဲ့... တက်လွန်းလှချည့်လားကွယ်...အို...ကျွတ်...ကျွတ်...ဟင့်...အင်..အ ..အ.. အား..အရသာ ရှိလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.... ” 

သူမသည် ကာမအရသာ အမြိုက်ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေရသူဖြစ်သည်မို့ ကောင်းလှသည့် အရာများက ပါးစပ်မှပင် ထုတ်ဖော်၍ ကျူးရင့်လျက် ရှိနေချိန်ဝယ် သူမသည် ဖင်ကြီးတစုံကိုလဲ  ထမင်းစားပွဲပြင်နှင့် မထိပါလေတော့ ။ လေတွင် မြောက်တက်နေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်၏ ထူထဲသော နှုတ်ခမ်းများက ကာမအရည်များပင် ပေပွနေသည်ကိုလည်း မသိတော့ပါ။  မိမိပြုလုပ်ချက်သည် အန်တီမမ၏ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ရေး အတွက်သာ ဦးစားပေးထားသည်မို့ .. ကောင်းလိုက်တာကွယ်..ဟု တခွန်း ဟ လေ သူ၏ပြုလုပ်သော အရာအားလုံးသည် အင်တိုက်အားတိုက်ဖြင့် စိတ်ပါဝင်စားစွာ လုပ်ဆောင်လေ ဖြစ်နေပါတော့သည်။

....................................

တခဏမျှကြောသော် ..

အန်တီမမဒ ကျေနပ်နှစ်သက်သော အသံများက အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

“ တော်...တော်ပါတော့ မောင်လေးရယ် အန်တီမမဖြင့် အသက်ကို ဘယ်ကနေ ရှုရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး..ကောင်းလွန်းအားကြီးလွန်းလို့....သေမတက်အောင် ခံစားလိုက်ရတာ ...တော်တော့နော်... ” 

စက်သံပတ်ရုပ်သည် သံပတ်ရှိသမျှ လှုပ်ရှားသွားလာသည် ဟု ထင်ထားသလို ကာမဆရာမကြီး၏ စကားကို မြေဝယ်မကျ နားထောင်ခဲ့သော ဝင်းမြင့်သည် စကားတခွန်းမျှပင် မပြောလိုက်ရပါ။ တရွှဲရွှဲဆိုနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးနားမှ ခွါလိုက်ပြီးနောက် အဆင်သင့် မတ်တပ်ရပ်လျှက် တာဝန်ပေးမည့် အမိန့်ကို စောင့်နေသော သူပမာ မတ်တပ်ကြီး ရပ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။

သို့သော် သူ၏ သွေးသား ဆန္ဒထဲမှ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရာဂပိုးများကို မည်သူကမှ တားဆီး၍ မရနိုင်ပါ။ ထောင်မတ်၍ တငေါက်ငေါက် တဆတ်တဆတ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေသည့် လီးကြီးကတော့ ဂနာမငြိမ်အားရှာပါတော့။

အနီးက်ဆုံး ရောက်နေသည့် သားကောင်ကို အလစ်သုတ်ရန် ပျံဝဲနေသည့် စွန်တကောင်အလား လီးကြီးသည်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို အသင့်လိုးဆောင့်ရန် တာဆူထားပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် ဖီလင်တရပ်ကို မက်မောတမ်းတစွာဖြင့် စည်းစိမ်ရစ်နေသည့် အန်တီမမကတော့ ဘာမှအကြောင်းမကြောင်းသေးပါ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသာ အသာငမ်းစွာဖြင့် မျက်လုံးကျွတ်မတက် စိုက်ကြည့်နေပါတော့သည်။

“ ဟဲ့ကောင်လေးရ ...အမယ်မယ်...အန်တီမမမှာ ဒါလေးပဲရှိတာ...ချမ်းသာပေးပါနော်...ဟင်း...ဟင်း...မလုပ်ပါနဲ့ကွယ်...လိုးချင်ရင် အားရပါးရကြီး လိုးလိုက်စမ်းပါ...ကိုက်စားတော့မယ့် အတိုင်းပဲ...စိုက်ကြည့်နေလိုက်တာ...မှတ်ထားနော် မောင်လေး...ဒို့မှာ .. အမေမွေးကတည်းက အမွေပေးလိုက်တဲ့ လယ်ကွက်ဆိုတာ ဒါလေးပဲ ရှိတာကွဲ့...ဟဲ..ဟဲ... ” 

အချိန်မည်မျှ ကြာသွားသည်ကိုပင် မသိလိုက်။ အမှတ်တမဲ့ ပြောဆိုလိုက်သော အန်တီမမ၏ စကားသံကို ကြားလိုက်ရတော့မှ ဝင်းမြင့်သည် လန့်ဖြန့်၍ပင် သွားပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူသည် အန်တီမမ၏ အသင့်ကားပေးထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် မကိုင်လိုက်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

သို့သော် ကာမအရည်ကြည်များ ရွှဲစိုနေမှုကြောင့်၎င်း အလိုးမကျွမ်းကျင်သေးသည်က တကြောင်းမို့ သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ မှန်းဆောင့်ချက်များလို လက်ဖြင့် မကိုင်ဘဲ လီးထည့်၍ ရနိုင်မလား ဟု လက်တဲ့စမ်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

အပေါက်တည့်တည့်သို့ တိုက်ရိုက် မဝင်သွားဘဲ လီးကြီးက  ဘေးတချက်သို့ ချော်ထွက်၍ သွားပါတော့သည်။

ဤ အဖြစ်ကို သိလိုက်သော အန်တီမမသည် အူလှိုင် သဲလှိုက် ရယ်မောမိပါသေးသည်။

“ ခစ်..ခစ်...ခစ် ..ဟင်း..ဟင်း..မင်းလေးက အားလုံးကို မြင်တဲ့အတိုင်း လိုက်တုတာကိုးကွဲ့...ဟား..ဟား..ရယ်ရတယ်ကွယ်...ကဲ...အနားတိုးစမ်း...ငါ့လက်နဲ့ပဲ ကိုင်ပြီး ထည့်ပေးမယ်... ” 

အန်တီမမသည် တဆတ်ဆတ်လှုပ်နေသော လီးကြီး၏ထိပ်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ဝသို့ အသင့်တေ့ထားပေးလိုက်သော် ဝင်းမြင့်သည် တုန့်ဆိုင်း၍ပင် မနေပါတော့။ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။ ဖင်ကြီးအောက်မှ ခေါင်းအုံးများခုခံထားသလိုပင် စောက်ဖုတ်ပြင်သည် မို့မောက်နေပါသည်။

လိုးဆောင့်နေသည့် နေရာကလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရှိသည်မို့ ဝင်းမြင့်၏ စိတ်တိုင်းကျဖြစ်နေသော ပုံသဏ္ဍန်ဖြစ်သည့် အတွက် အားရပါးရကြီး လိုးဆောင့်လျှက်ရှိပါတော့သည်။

အန်တီမမသည်လည်း ဝင်းမြင့် ၏ အလိုးကြမ်းတမ်းမှုကို အားရတင်းတိမ်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိနေသည့်အလား မျက်လုံးများ မှေးစင်းလျှက် ဖီလင်ယူနေသည့်အပြင် လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ မိမိဖင်ကြီးများကို ထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်နှင့်အန်တီမမတို့၏ ကာမစပ်ယှက်မှုသည် မိနစ်ပိုင်းမျှ ကူးသွားသောအခါ ...

“ ခဏလေး နေပါဦးဟေ့...ပုံစံတမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင်ကွယ်နော်... ” 

အန်တီမမကို ကာမဆရာကြီးဟု တင်စားထားပါသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုများအတွက် နည်းအမျိုးမျိုး ပုံစံအမျိုးမျိုးများကို ၀၀လင်လင်ဖြင့် မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက် စားသုံးနေချင်သူတဦး ဖြစ်သည်မို့ ရမ္မက်ကျေးကျွန်ဘဝသို့ ရောက်ရှိလာသော လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်အား နည်းမျိုးစုံလင်စွာနှင့် ကာမစပ်ယှက်မှု ပြုလုပ်ခိုင်းနေပါသည်။ 

အန်တီမမသည် ထမင်းစားပွဲပေါ်မှ ထပြီး စားပွဲပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်လျှက် လက်နှစ်ဖက်က စာပွဲစောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထား၍ ဖြူဖွေးသော ဖင်ကြီးတစုံကို ဝင်းမြင့်၏ ရှေ့သို့ ပစ်ပေးထားပါတော့သည်။

“ ကဲ...မောင်လေးရေ..နောက်ပြူးပြီးထွက်နေတဲ့...စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်ပစ်လိုက်စမ်း...ဒီနည်းက မင်းအတွက် အားရပါးရကြီးကို လိုးဆောင့်လို့ အကောင်းဆုံးပဲကွဲ့... ” 

သူမ၏ပါးစပ်မှ ညွန်ကြားချက် စကားမဆုံးခင်မှာပင် ဝင်းမြင့်သည် အရည်ရွဲစိုလျှက် ပြူပြီးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ လီးကြီးကို သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

လိုးဆောင့်ချက်က ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရှိလှသည်မို့ အန်တီမမ၏ ကိုယ်လုံးသည် ရှေ့သို့ရောက်ရှိသွားလေတိုင်းတွင် ...အင့်ကနဲ..အင့်ကနဲ ...ဟု ကြိတ်မှိတ်၍ အလိုးခံနေရသည်ကို ကြားရလေလေ မြင်တွေ့ရလေလေ ဝင်းမြင့်ကလည်း အန်တီမမ၏ သေးကျဉ်သော ခါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လီးကြီးကို အထုတ်အသွင်း ပြုလုပ်ပေးလေလေ ဖြစ်နေပါသည်။

ထိုသို့ ဝင်ချီထွက်ချီ ပြုလုပ်လေတိုင်းတွင် စောက်ဖုတ်ပေါက်၀ အတွင်းမှ .. ဗွက်..ဗွက်...ဘူ...ဗွက်..ဗွက်...ဟူသော လေအံထွက်သံများက အခန်းထဲတွင် လွှမ်းမိုးထားပါတော့သည်။

ဤသည်က ဝင်းမြင့်အတွက် လက်ခုပ်များတီး၍ အားပေးသံများ ဆူညံထွက်ပေါ်လာသည်ဟု ထင်မှတ်နေသလားပင် မသိတော့။ လေအံသံများသည်နှင့်အတူ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးကြီး၏ လိုးဆောင့်မှု အရှိန်သည်လည်း ပိုမို၍ပင် ပြင်းထန်လာပါတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်မျှ ကြာညောင်းလာသော် နှစ်ဦးစလုံး ရာဂပိုးများသည် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ပြင်းထန်သည်ထက် ပိုမိုပြင်းထန်စွာ ဆောင့်နေချိန်မှာပင်...

“ အို...အန်တီမမရယ်...နောက်ကို ဆုတ်ပေးစမ်းပါဦးဗျ...ကောင်းလိုက်တာ...ရင်ထဲမှာ တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းနဲ့ ကျနော်...ပြီး..ပြီးတော့မယ် ထင်တယ်...အန်တီမမကောဟင်...ပြီးခါနီးပြီလား...ဟော..ဟော ...ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူးဗျ...အား...အား...အရသာ ရှိလိုက်တာ...ဗျာ.. ” 

အန်တီမမသည် ထင်ထားသည့် အတိုင်းပင် ဖြစ်လာသည်မို့ အရှိန်ဖြင့် ပြင်းထန်စွာ နောက်မှနေ၍ ဒစ်ကားပြီး ကြီးမားသော လီးနှင့် လိုးဆောင့်နေကတည်းက အလိုလားဆုံးသော ကာမ၏ နောက်ဆုံးနိဗ္ဗာန်ဘုံကို ရောက်ရှိနေပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် ဝင်းမြင့် အတွက်လည်း ကောင်းစေရန်နှင့် အပေးအယူ မျှတပြီး နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူ ပြီးမြောက်စေရေး အတွက် သူ၏ လိုးဆောင့်မှုနှင့် အတူ ဖင်ကြီးအစုံကို ဘယ်ညာရမ်း၍ စောက်ဖုတ်ထဲမှ စုပ်ညှစ်ယူပေးနေလိုက်သည့်အတွက် ယခုလို ဝင်းမြင့်အတွက် အကောင်းဆုံးအချိန် ဖီလင် အပြည့်ရရှိနေသော အဆင့်ထိ ရောက်ရှိသွားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ပဌမဦးဆုံး အချိန်တွေ့တုန်းက ပြီးစီးသောအခါ သုတ်ရည်များထွက်နေချိန်ပိုင်းမှာပင် ဆက်လက်လိုးဆောင့်ခြင်း မရှိပါ။ လီးအဆုံးထိကို ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းတွင်းသို့ ဖိကပ်ထားလိုက်၍ သုတ်ရည်များကို တစိမ့်စိမ့်ထုတ်လွှတ်နေပြီး အရသာရှိရှိ စားသုံးလိုက်ရ၍  ဖီလင်ရှိစွာဖြင့် မျက်လုံးများပင် မှေးစင်း၍ ထားပါတော့သည်။

...................................................

နွေရာသီသို့ ရောက်ရှိပြီဖြစ်သည့်အတွက် ကျောင်းသူကျောင်းသားများသည် ကျောင်းပိတ်ထားသောကြောင့် အင်္ဂလိပ်မယ်သီလရှင်ကျောင်း၌ ကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား နေထိုင်၍ စာသင်ကြားလျှက်ရှိသော မေရီခင်သည် (.......) ရိပ်သာသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသောအခါ ခြောက်သွေ့နေသော မိသားစု အသိုက်အဝန်းသည် ဆူညံစွာဖြင့် ပျော်ရွှင်မှု အပြည့်နှင့် ပြည့်စုံမှုတခု ဖန်တည်းထားကြောင်း သိရှိနိုင်ပါသည်။

ကျောင်းမှပြန်လာသော်လည်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင်များ၌ ရှိသော သူငယ်ချင်းမများထံတွင် လည်ပတ်နေသည်က အချိန်ကုန်လွန်နေပါသည်။ တကယ်တော့ မေရီခင်သည် သူဌေးရှင်ဘဘကြီး၏ ပဌမမယားကြီးမှ မွေးဖွားထားသော သ္မီးဖြစ်ပါသည်။ နောက်ယူထားသည့် ဒုတိယမြောက် ဇနီးဖြစ်သူ ခင်သန်းနွဲ့နှင့် မသင့်မြတ်လှသောကြောင့် မိထွေးရှိနေချိန်တွင် အပြင်သို့ထွက်လည်နေပြီး မိထွေးအပြင်သို့ ထွက်ချိန်များ၌သာ တိုက်ထဲတွင်နေပြီး မမစန်းနှင့် မိန်းမသားတို့၏ သဘာဝတရားများကို ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသော လူငယ်ပီပီ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံပြောဆိုနေကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။

တနေ့သော နံနက်ခင်းဝယ် မိထွေးဖြစ်သူသည် ခြင်းထောင်းများကို ဝင်းမြင့်အား သယ်စေပြီး အပြင်သို့ ကားဖြင့် ထွက်သွားပါတော့သည်။

ဤသည်ကို အကွက်ချောင်းနေသော သူဌေးရှင်ဘဘကြီးသည် တိုက်တွင်းရှိ လူရိပ်လူခြေ ကင်းမဲ့နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အခွင့်အရေး မပေး၍ ခြေတော်မတင်ခဲ့ရသေးသော အခန်းဆီသို့ ဆောင်တောင်ကူးရန် လေ့လာသုံးသပ်နေလျှက်ရှိပါသည်။

ယခုသော်...

မိမိအတွက် ဆောင်တော်ကူးရန် အချိန်ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် အစန်းရှိရာ အခန်းအတွင်းသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ ဝင်ရောက်လာပါသည်။

အစန်းသည် အခန်းအတွင်း၌ အိပ်ယာများကို ပြန်လည်ခင်းကျင်းနေပါသည်။ ၎င်းနောက် ရေချိုးရန် အဝတ်အစားအားလုံးကို ချွတ်ထားစေလျှက် ထမီရင်လျားနှင့် ဖြစ်နေသောကြောင့် လုံခြည်စသည် တို၍ ကုန်ပြီးအလုပ်လုပ်နေသောအခါ အထက်ဖက်သို့ လန်တက်နေသည်ကို နောက်မှ တိတ်တဆိတ်ရောက်လာသည့် ဘဘကြီးသည် နောက်မှ အသာအယာကပ်လာကာ အစန်း၏ ကိုယ်လုံးအား နောက်မှ ဖက်တွယ်လိုက်ပါသည်။

“ ဟင်..ဘယ်သူလဲ...အို...အို...အကိုကြီးပါလား...ဖယ်ပါဦးလို့...ဒိပြင်လူတွေ မြင်သွားမှဖြင့် မမနွဲ့သာသိရင် အစန်း ခေါင်းနဲ့ ဆင်းရလိမ့်မယ်.. ” 

“ ဟဲ...ဟဲ...မကြောက်ပါနဲ့ အစန်းရာ...သူတို့အပြင်ထွက်သွားပါတယ်...အခုမှပဲ..အကွက်ကောင်းကို ရတော့တာပဲ... ” 

“ အို...အစ်ကိုကြီးကလဲ ... မနက်စောစောပဲ ရှိသေးတယ်...မကောင်းပါဘူးနော်...လွှတ်ပါလို့...လွှတ်စမ်းပါဦးလို့...ဟင်း...သွားစမ်းပါ...မမနွဲနားကပ်နေတာနဲ့ ဒီက မိစန်းကိုတော့...သတိမေ့နေတာပေါ့လေ... ” 

ဟုတ်ပါသည်။ အခြေအနေ မပေးသေး၍ ဆောင်တော်မကူးခဲ့ရသော အစ်ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးလျှက် ရှိပါသည်။ အကယ်၍ အစ်ကိုကြီးလာလျှင် ကာမဘုံသို့ လက်ပစ်ကူးပစ်လိုက်မည်။ လိုခြင်တာတွေကို ပူဆာလိုက်မည် ဟု အားခဲထားသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်ပါသည်။

ခုတော့ သူမအတွက် အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်သူက အစဉ်အမြဲ ရှိနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အစ်ကိုကြီးကို အသုံးမလိုတော့သည်မို့ ငြင်းပယ်မှုပြုနေပါသေည်လည်း ငွေရေးကြေးရေးကအစ ပြည့်စုံမှုရှိအောင် ဆင်ယင်ပေးနေသော အစ်ကိုကြီးအား မယုတ်မလွန်စကားများဖြင့်သာ ပြောလိုက်ပါသည်။

သို့သော် ဘဘကြီးကတော့ မျက်ပေါက်မရှိတော့လောက်အောင် ..တဟဲဟဲ...တဟဲဟဲ..ဖြင့် ရယ်သွမ်းသွေးနေပါသေည်လည်း သူ၏လက်များကမူ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် သွက်လက်လျှင်မြန်လွန်းပါသည်။ ကုန်း၍ အိပ်ယာခင်းနေသည့် အစန်း၏ နောက်မှ ဖက်တွယ်ထားသည့်အပြင် ရင်လျားထားသော ထမီစကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး တင်းတင်းရင်းရင်း လှုပ်ရမ်းနေသော နို့အုံ့ကြီးနှစ်ခုကို လက်များဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ချေမွပေးနေပါတော့သည်။

အစန်းသည် ငြင်းဆန်နေသည့် စကားများသာ ပြောဆိုနေပေမယ့် ရုန်းကန်မှုတော့ မရှိပါချေ။ ထို့ပြင် ဘဘကြီးသည် ဝင်းမြင့်၏ လီးလောက် မက်မောနှစ်သက်စရာ မရှိပေမယ့် ကာမစပ်ယှက်သည့်နေရာတွင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ရှိလှသောကြောင့် ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာဖြင့် တသိမ့်သိမ့် ခံစားရပါသည်။

ထို့ကြောင့် လှေနံနှစ်ဖက် နင်း၍ ရမည်ဖြစ်သော နေရာကိုချိန်၍ အပိုင်ကိုင်ထားရန် စိတ်ကူးရှိသည်မို့ လိုးတာခြင်းတော့ အတူတူ ခံရတာခြင်းတော့ အတူတူ ကျွမ်းကျင်သည်နှင့် မကျွမ်းကျင်သည်က ကွဲပြားခြားနားလှသည်မို့ .. ကြီးသောသူအား မှီ .. ဟု ဆိုရိုးစကားအတိုင်း အစန်းသည် ဘဘကြီးအား ချွဲနေပါတော့သည်။ ကဲနေပါတော့သည်။ သဲနေပါတော့သည်။

အချိန်နှင့် ဒီရေသည် လူကိုမစောင့် ဟူသော စကားကို လက်ကိုင်ပြုထားသည့် ဘဘကြီးသည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သူပီပီ အစန်းကို ဆွဲလှဲ့စေပြီး ကုတင်စောင်း၌ပင် လှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတော့သည်။

လှဲအိပ်လိုက်သည့်အတွက် ပြန့်ကားသွားသော နို့အုံပြင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချေမွပေးနေပြီး တခါတရံ၌ နို့သီးခေါင်း ညိုညိုမဲမဲလေးအား ကလိပေးနေသောအခါ တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့်ဖြင့် နေရှာပါတော့သည်။

ထိုအခါ ဘဘကြီးသည် သူမ၏ ဒူးအောက်တွင်ရှိ လုံခြည်စကို အပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်စေပြီး ထူထပ်စွာပေါက်နေသည့် အမွှေးအမျှင်ကြားမှ ပုန်းကွယ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး တခုလုံးအား လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးသည့်အပြင် နီရဲနေသည့် စောက်စိအတွင်းသားလေးကို ချေပေးလိုက်နှင့် ကာမ၏ အဓိကခလုတ်များကို ဖွင့်ဟပေးနေပါသည်။

ထို့နောက်သူသည် ဝတ်ထားသော လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးဖြင့် စောက်ဖုတ်ဝအတွင်းသို့ အသင့်ချိန်လိုက်ပါတော့သည်။ သို့သော် အစန်းသည် ပေါင်ခြံများကို ဖြဲကားမထားစေဘဲ ပေါင်နှစ်ခုကို လိမ်ထားလိုက်သောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီး၏ စောက်ခေါင်းဝပေါက်ကို မမြင်ရပါတော့ချေ။

ထိုအခါ ဘဘကြီးသည် အသင့်ချိန်ရွယ်ထားသော လီးသည်လဲ ဆီးခုံ၏ အပေါ်သို့သာ ထောက်ထားရပါသည်။

“ အစန်းကလဲကွယ်...အစ်ကိုကြီးကို ဒီလိုမကြည်စားပါနဲ့ကွာနော်...နော်ကွဲ့...အချိန်မလစ်လို့ အစန်းဆီ မလာဖြစ်တာပါ...ဟဲ...ဟဲ... လိမ္မာပါတယ်ကွာ...ပေါင်ကို ဖြဲပေးပါဦးနော်....အစန်းလိုချင်တာတွေကို အကိုကြီး ဝယ်ပေးပါ့မယ်...နဲနဲလေးလောက် ဖြဲစမ်းပါကွာ... ” 

ဟုတ်နိုင်လောက်ပါသည်။ 

လင်မယားများသော်၎င်း အကြံအဖန်များသော်၎င်း ကိုယ့်ရဲ့မိန်းမပဲ ငါလုပ်ချင်ရင် လုပ်ရတာပဲ ဟု ထင်ထားကြသူများ ထိုသို့မိန်းမများ အကြိုက်ဆုံးဖြစ်စေသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပေါင်ခြံနှစ်ခုကို လိမ်ထားလိုက်သော် လိုအပ်သော အရာကို မရနိုင်တော့ပါ။

ထို့ကြောင့် လင်မယားသည် ကာမဆက်ဆံကြရာဝယ် နှစ်ဦးသဘောတူ အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်မြောက်စေရေးအတွက် လင်ဖြစ်သူက မယားဖြစ်သူ၏ စိတ်ကြိုက်ကိုလိုက်၍ ချော့မြူကလူကြည်စယ်၍ လိုအပ်သော အဆင့်သို့ အလွယ်တကူ လှမ်းနိုင်ကြမည် ဖြစ်ပါသည်။

ယခုလည်း မြင်တွေ့ကြည့်ရှုနိုင်ပါသည်။ ခြေပုန်းခုတ်၍ ခြေတော်တင်ထားသော အစန်းသည် စိတ်ကောက်လျှက် ရှိသောကြောင့် ဘဘကြီးသည် လိုချင်သောအရာအား ရွှေသော့ပိတ်၍ ထားသောအခါ ကလေးဆိုးကြီးသဖွယ် ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကားပေးစေရေး အတွက် ချော့မြူ၍ တောင်းဆိုနေရှာပါတော့သည်။

“ ခစ်...ခစ်...ခစ်...ဟား...ဟား...ဟား...အစ်ကိုကြီးတယောက်တော့ ရှက်ပါတယ်ဟေ့...အားကြီးရယ်ရတယ်နော်...သူလိုတာမရလို့ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ... ဟား..ဟား...ကျွတ်...ကျွတ်...ကျွတ်..ယောင်္ကျားများ သနားစရာကောင်းလိုက်တာ...သူတို့လိုချင်တာပဲ သိတယ်... ” 

“ အေးပါ အစန်းရာ... အစ်ကိုကြီးကို စိတ်ဆိုးရင်လဲ နောက်မှ စိတ်ဆုံးပါ...အခုအချိန်မှာ အချိန်က အရေးကြီးနေတယ်ကွယ်...နော်...နော်လို့...ကဲပါ..အစန်းရယ်...ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားပေးပါနော်... ” 

ဘဘကြီးသည် အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်မှုရှိသူပီပီ မိန်းမကျမ်းလဲ ကျေနေသူမို့ ချော့လျှင်ကျေနပ်လွယ်တက်သည့် အထာကို လက်ကိုင်ထား၍ ကျင့်သုံးလျှက်ရှိသည့်ပြင် ညိုမောင်းလျှက်ရှိသော ပေါင်နှစ်လုံးအား လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသောအခါ သူမ၏ စိ၍ လိမ်ထားသော ပေါင်နှစ်ခုကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖြေပေးနေပါတော့သည်။

အစန်းသည် အစကထဲက ဘဘကြီးအပေါ်တွင် စိတ်ဆိုးမှု မရှိပါချေ။ သူမ၏ အလိုအပ်ဆုံးအရာကို ဝင်းမြင့် ရှိနေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် အကိုကြီးအား စခြင်သောကြောင့် ယခုလို ပေါင်လိမ်၍ထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ကလေးဆိုးကြီးသဖွယ် လိုချင်သော အရာကို ခယတောင်းပန်နေသည့်အပြင် အပြင်မှပြန်ရောက်လာမည့် မမနွဲ့တို့နှင့် ထိပ်တိုက်တိုးမည် စိုးသောကြောင့် ကာမရွှေသော့ကို ဖွင့်ဟပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ဤသည်ကို ဘဘကြီးက တုန့်ဆိုင်းမနေရှာပါ။ အသင့်ပွင့်လျှက်ရှိသော စောက်ဖုတ်ဝကြီးအား တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးဖြင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး ဝင်ရောက်သွားလေအောင် လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ဘဘကြီးသည် အစန်း၏ နို့နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးများဖြင့် အုပ်စီး၍ ချေမွပေးနေပြီး စီးထန်းသော အစန်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လျှက် ရှိပါတော့သည်။

ကုတင်စောင်း၌ ဖင်ကြီးကို တင်ထားပေးရသောကြောင့် စောက်ဖုတ်ခုံးပြင်ကြီးသည် အပေါ်သို့ မို့မောက်နေသယောင် ရှိနေသောကြောင့် ဘဘကြီး၏ လိုးဆောင့်မှုသည် အားပါးတရ ရှိလှပါတော့သည်။ 

ထို့နောက် လိုးဆောင့်သည့် အခါတိုင်းတွင် အမွှေးအမျှင်ကြား၌ မင်းမူနေသော စောက်စေ့ကလေးကို ထိသွားရလေအောင် အစန်း၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ အနည်းငယ်တိုး၍ ဖိချပြီး လိုးဆောင့်နေသည့်အတွက်ကြောင့် အစန်းအတွက် ထူးခြားသော အရသာမွန်များကို တစိမ့်စိမ့် တသိမ့်သိမ့်ဖြင့် ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားနေရ ရှာပါတော့သည်။

သူမသည် မျက်လုံးများကို မှေးစင်း၍ ဘဘကြီး၏ ကျောပြင်ကြီးကိုလည်း လက်လှမ်းမှီသမျှလောက် ဖက်တွယ်ထားပြီး ဖင်ကြီးတစုံကိုလည်း ဘဘကြီး၏ လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ စည်းချက်ညီညီဖြင့် မြှောက်၍ မြှောက်၍ ကော့ပေးနေပါသည်။

ဤသို့အားဖြင့် မနုဿလူသားနှစ်ဦးတို့သည် လောကကြီးတခုလုံး လူသူကင်းမဲ့နေသည့်အလား အရာအားလုံးကို မေ့ပျောက်ထားလျှက် နောက်ဆုံး၏ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော ကာမနိဗ္ဗာန်ဘုံသို့ တူပြိုင်လေ ကူးခတ်နိုင်စေရေးအတွက် တက်ညီလက်ညီ ကြိုးစားနေကြချိန်ဝယ်...

တက်သစ်စ အပျိုယဉ်မလေး မေရီခင်သည် ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသူ တဦးပင်ဖြစ်သူမို့ အသက်ပင်ငယ်ငြားသော်လည်း အဖိုနှင့်အမ ဆက်ဆံရေးကို တက်သိနားလည်ထားသူ ဖြစ်သည့်အပြင် လိင်တူဆက်ဆံမှုများကို ဘော်ဒါကျောင်းဆောင်များ၌ အများဆုံးကျင့်သုံးထားသူ တဦးဖြစ်ပါသည်။

ထို့ပြင် ကျောင်းပိတ်ရက်များ၌ အိမ်သို့ရောက်သော အခါ မမစန်းနှင့်အတူ ကျောင်းတွင်တက်သိနားလည်ထားသော အရာအားလုံးကို ဖောက်သည်ချရင်း လက်တွေ့တရပ်ဆက်ဆံထားပါသည်။ ထို့နောက် သူမသည် တယောက်ထဲ တကိုယ်တော် ဖြေဖျောက်နည်း အမျိုးမျိုးကိုလည်း တခါတရံ စမ်းသပ်ကြည့်ထားသူ တဦး ဖြစ်ပါသေးသည်။

ယခုသော် နံနက်စောစောကထဲက အခြားခြံရှိ သူငယ်ချင်းမများထံ သွားရောက်ချိန်တွင် မိမိခြံထဲမှ မိထွေးဖြစ်သူ အပြင်သို့ထွက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသော် ဖအေဖြစ်သူထံသို့ သွားရောက်၍ ပိုက်ဆံတောင်းရန် ပြန်လာပါတော့သည်။

အဖေရှိသည့် အခန်းများသို့ လျှောက်ရှာပါသော်လည်း တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက် ရှိသောကြောင့် ခုနက မိထွေးနှင့်အတူ အပြင်သို့ ပါသွားလိမ့်မည်ဟု ထင်ထားခဲ့မိပါသည်။

ထို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းမများထံမှ ငှားယူလာသည့် နိုင်ငံခြားမှလာသော ရုပ်စုံရောင်စုံ ဓါတ်ပုံများကို မမစန်းအား ပြသရန် မမစန်း၏ အခန်းသို့ ရောက်ရှိလာပါတော့သည်။

ဤသို့ ရောက်ရှိလာချိန်တွင် ဖော်ပြပြီးသော မနုဿလူသားနှစ်ဦးတို့သည် ကာမနွံထဲတွင် နစ်မြုပ်လျှက်ရှိသော အချိန်နှင့် တိုက်ဆိုင်မှု ဖြစ်ပေါ်နေချိန်ပင် ဖြစ်သည်မို့....

သိတော့သိသည်။ နားတော့လည်ထားသည်။ အမြင်မရိုင်းခဲ့သော မေရီခင် (သို့မဟုတ်) ခေတ်ရှေ့ပြေးနေသော ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံနေထိုင်တက်သူ အပျိုယဉ်မလေး မေရီခင်သည် ယခုလို အဖိုနှင့်အမ လွတ်လပ်စွာ ကာမဆက်ဆံနေကြပုံကို မျက်ဝါးထင်ထင် ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ထင်ထင်ရှားရှား မြင်တွေ့နေရသောအခါ အံ့အားသင့်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ကြည့်လေ ကြည့်လေ မျက်နှာမလွှဲချင်နိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် အရာမို့ မျက်တောင်မခတ် ငေးစိုက်ကြည့်ရှု့နေသည့်အပြင် အသက်ရှုးနှုန်းက သာမန်ထက် အဆပေါင်းများစွာ နှလုံးခုန်မှုကြောင့် ချွေးစေးများပင် ပြန်လာပါတော့သည်။

ထိုနည်းအတူ ကာမစပ်ယှက်မှုကို အင်တိုက်အားတိုက် ကြိုးစားနေရှာကြရသော ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှစ်ဦးသည်လည်း ကာမ၏ဇောများကြောင့် ချွေးများသည် ရေချိုးထားသည့် သဖွယ် မြင်တွေ့နေရပါတော့သည်။

မေရီခင်သည် အံ့သြလျှက် ရှိနေပါတော့သည်။ မိမိခင် ဖခင်ဖြစ်သူသည် ဇရာပိုင်းသို့ ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ယခုအချိန်တွင်မှာတော့ လူရွယ်ပိုင်းနှင့်မခြား သွက်သွက်လပ်လပ် ဖြတ်ဖြတ်လတ်လတ်နှင့် အားပါးတရရှိစွာ ကာမစပ်ယှက်နေကြပုံကို အဖေနှင့်သမီး အမေနှင့်သား ဟူသော မကြည့်သင့် မကြည့်အပ်သော အရာဟု နားမလည်ရှာပါတော့ချေ။

ပေါင်ခြံတွင်းရှိ အလယ်နေရာကြားမှ စိုတိုတိုအရည်ကြည်များပင် စိမ့်ထွက်လာကြောင်း သိရှိလာလေလေ သူမ၏ ဆီးစပ်မှ ကိုက်ခဲလာလေလေ ဒါမှမဟုတ် ဆီးသွားချင်သလိုလို ဖြစ်လာလေလေ ရှိသည်မို့ ပေါင်ခြံနှစ်ခုအား လိမ်လျှက်ရှိနေပါတော့သည်။

တခဏမျှကြာသော် မနုဿလူသားနှစ်ဦးသည် ကာမအရသာအမြိုက်ကို ပြိုင်တူခံစားနိုင်ကြပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် 

“ အို...ကောင်းလိုက်တာ အစန်းရယ်...အီး..အီး..ဟီး...ဟီး..ကောင်းလှချည့်လား...အစ်ကိုကြီးရယ်... ” 

ဟူသော ကာမအမြိုက်၏ အရသာမွန်တရပ်ကို ပြိုင်တူဖွင့်ဟ၍ ဖီလင်ခံစားနေကြပါတော့သည်။

ထိုစဉ် တိုက်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ ကားရပ်သံကြားရသော် ဘဘကြီးနှင့်အစန်းတို့သည့်ပြာယာခတ်လျှက် ဘဘကြီးသည်လည်း ချွတ်ထားသော လုံခြည်ကို ပြန်ဝတ်၍ အခန်းအပြင်ဖက်သို့ လျှင်မြန်စွာ ထွက်သွားပါတော့သည်။ မေရီခင်သည် တံခါးနှင့်နံရံကြားမှာ ဝင်ရောက်၍ ကပ်နေလိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက် သူမသည် မမစန်းရှိရာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားသောအခါတွင် မမစန်းသည် ထမီကို လျော့တိလျောရဲဖြင့် ကာမစပ်ယှက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အမောဟောင်းတခုကို စိမ်ပြေနပြေ အနားယူလျှက် ရှိပါတော့သည်။

မေရီခင်သည် ငယ်ရွယ်သူဖြစ်သူမို့ ရှေ့နောက်မစဉ်းစားပါလေတော့။ ဟောဟောဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံတက်သူမို့....

“ ဟင်း...ဟင်း...သိပ်ကောင်းနေတယ်ပေါ့လေ....တယ်ပြီး အရသာရှိနေတယ်ပေါ့...ဟုတ်လား...ပြောစမ်းပါဦး ..မမစန်းရဲ့... သူကဒါမျိုးကို စားနေရတော့ ... မေရီတို့လိင်တူဆက်ဆံဖို့  ြင်းနေတာကိုး.. ” 

ဟုတ်ပါသည်။ မေရီခင် ပြောသလို မှန်ကန်နေပါသည်။ ခါတိုင်းခါတိုင်းတွင် သူမကျောင်းမှ ပြန်လာသည်ရှိသော် သူတို့နှစ်ဦးသည် မကြာခဏဆိုသလို လိင်တူဆက်ဆံမှုပြု၍ အာသာရမ္မက် ဖြေသိမ့်နေရှာကြသူများ ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် မမစန်းသည် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်များ၏ ထိတွေ့မှု ရှိထားပြီး အချိန်မှစ၍ လိင်တူဆက်ဆံမှုကို လုံး၀ ဦးစားမပေးပါတော့ချေ။

ထို့ကြောင့် မေရီခင်သည် မမစန်းအပေါ် ဒေါသဖြစ်နေရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ယခုလည်း သူငယ်ချင်းများထံမှ ငှားလာသော ကာမစပ်ယှက်ပုံ အမျိုးမျိုးကို ကြည့်ကာ ဖီလင် အပြည့်ယူမည်ဟု အားခဲ၍ လာခဲ့ရာ ယခုတော့ ကာမအမြိုက်ကို မောပန်းကြီးစွာဖြင့် ခံစားနေရသည်ကို တွေ့ရပါသည်။

မမစန်းသည်လည်း မေရီခင်၏ အသံကိုကြားရသော် အလန့်တကြားဖြင့် မျက်လုံးများကို ဖွင့်ကာ မိမိနှင့်သူမအဖေတို့ ကာမစပ်ယှက်ကြပုံကို မြင်တွေ့ဟန်ရှိသည်မို့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားပါတော့သည်။ စကားကိုတောင် ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ မေရီခင်အား ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ကြည့်နေမိပါတော့သည်။

“ ကဲ..ပြောလေ..ပြောစမ်းပါဦး...မမစန်းရဲ့...ဒါမျိုးတွေ ကောင်းကြတာတော့ အသိမပေးဘူး...ဒါပဲနော်..ဘယ်သူမှ မသိစေချင်ရင် ... တမျိုးမျိုး တဖုံဖုံနဲ့ မေရီ့အတွက် ကြံပေးရမယ်...ကြံမပေးရင်တော့ မေရီ့အကြောင်း သိသွားစေမယ်... ” 

မေရီခင်သည် တက်သစ်စ အရွယ်ပင် ရှိသေးသည်မို့ စကားပြောဆိုသည့် နေရာတွင် ချင့်ချိန်မှုမရှိပါလေ။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုကို မလွန်ဆန်နိုင်ရှာသူမို့ လိုချင်သည့်အရာများကိုသာ တောင်းဆိုနေပါတော့သည်။

“ မမစန်းကြံထားနော်....သြော်..မေ့နေလိုက်တာ...မမစန်းနဲ့ အတူအိပ်တဲ့ ဝင်းမြင့်နဲ့ကော လွတ်ရဲ့လား မမစန်းရဲ့... ဖေဖေ့လို အဖိုးကြီးတောင်မှ မမစန်းက ချမ်းသာမပေးဘူးဆိုရင် ငယ်ရွယ်ပြီး အတူအိပ်တဲ့ ကောင်လေးနဲ့ ဆိုရင် လွတ်မှာ မဟုတ်ပါဘူးနော်...ကဲပါလေ...မေရီ အတွက်လဲ ကောင်းအောင် ကြံဖန်ပေးထားရင် ဘယ်သူ့မှ မတိုင်ဘူး...ဒါပဲ.. ” 

မမစန်းသည် ယခုတိုင် ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းကြီးနှင့် ခြေဆောင့်၍ ထွက်သွားသော မေရီခင်၏ ကျောပြင်ကို ကြည့်ရှုနေပါသည်။ ပါးစပ်မှလည်း အာစေးကပ်ထားသလို သူမပြောဆိုနေချိန်တွင် စကားတလုံးမျှပင် မဟလိုက်မိပါ။

နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စလုံး အဆင်ပြေရေးအတွက် မည်သို့မည်ပုံ ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်ရမည်ကို စဉ်းစား၍ မရနိုင်ပါချေ။ သို့သော် သူမသည် ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်ကို သတိရမိသောအခါ ..အင်း... ဒီတကွက်ပဲ ရှိတော့တယ်...ဒီနည်းဟာ အကောင်းဆုံးနည်းပဲ ..ဟု တွေးမိ၍ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး ရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းဆီသို့ ပေါ့ပါးစွာဖြင့် ထွက်လာပါတော့သည်။

အချိန်သည် ည (၆) နာရီသို့ တိုင်ချေပြီ။ 

အစ်ကိုကြီးနှင့် မသန်းနွဲ့ တို့သည် ဘုရားကိုးဆူသို့ သွားရန် ကားဖြင့်ထွက်သွားကြသည်ကို မမစန်းသည် မြင့်တွေ့လိုက်ရသည်နှင့်တပြိုင်နက် ကြံရည်ထားသော အစီရင်ကို စတင်လုပ်ဆောင်ပါတော့သည်။

အမှန်တကယ်တော့ မမစန်းသည် မုန့်ကိုသာ ဝေစားချင်ပါသည်။ ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကိုတော့ သူမမှတပါး အခြားသူ၏ စောက်ဖုတ်ကို လိုးစေရန် မဝေပေးချင်ပါ။ သို့သော် အခြေအနေ အရမို့သာ လွှတ်ပေးရမည်  ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် ဤသို့သော အဖြစ်ကို မေရီခင်၏ အဖေများ ကြားသိသွားလျှင် မလွယ်ပါလ ား ..ဟု စိတ်အိုက်လျှက် ရှိပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် တနေကုန်တနေခမ်း မေရီခင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တိုင်း...ညကျရင် စီစဉ်ထားပေးဦးနော်...ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုးဖြင့် ခဏခဏ မျက်ရိပ်ပြနေသည့် အတွက် ..ဆုပ်စူး..စားရူးသဖွယ်.. ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။

သို့သော် မေရီခင်၏ မှာကြားချက်များကို မမစန်းတယောက် မလွန်ဆန်နိုင်ရှာပါ။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ပဌမဦးဆုံး ခြေလှမ်းကို လှမ်းလျှောက်ရပါတော့သည်။ သူမသည် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ကို အရက် ခိုးတိုက်မည့်အကြောင်း မေရီခင်အား သတင်းကောင်းပါးလိုက်ပါသည်။

မမစန်းသည် ဝင်းမြင့်နှင့် လက်ပွန်းတတီး နေလာမှုကြောင့် သူ၏ စိတ်ကို နောကျေအောင် သိထားပါသည်။ မွေးဖွားရာ ဒေသရှိခေါင်ရည်မျှလောက်သာ သောက်ရသူသည် နိုင်ငံခြားမှလာသော အရက်ကောင်းမျိုးကို မြင်သာမြင်ရ မသောက်ရသောကြောင့် အလိုမကျ ဖြစ်နေပါသည်။ ယခုသော် မမစန်းအထံမှ သောက်ချင်သည့် အရက်မျိုးကို တိုက်မည်ဆိုသော် လျှာတသိမ်းသိမ်း ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ဤသို့မြင့် မမစန်းသည် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ အရက်တပုလင်းကို ထုတ်၍ ဝင်းမြင့်အား သောက်ခိုင်းစေပါသည်။ ပုလင်း တဝက်ခန့်မျှကျိုးသော် ဝင်းမြင့်သည် ထမင်းစားပွဲ၌ မှောက်လုမတက် ရှိသေးပေမယ့် ထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်း ရှိခဲ့ပါသည်။ သို့သော် သူသည် ထိုင်ရာမှ ထလိုက်သော် ဒယီးဒရိုင် ဖြစ်နေသောကြောင့် အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကို လေ့လာသုံးသပ်နေသော မမစန်းသည် ဝင်ရောက် ထိန်းပေးထားသော်လည်း မနိုင်မနင်း ဖြစ်နေသည်မို့ ...

“ မေရီရေ...ခဏလောက် လာပေးစမ်းပါဦးကွယ်...မမစန်း တယောက်ထဲ .. မနိုင်လို့ပါ.. ” 

မေရီခင်သည် ခေတ်လူငယ်ပီပီ အထာပေါက်နေပါသည်။ မမစန်း၏ ထွင်ပေးသော လမ်းကြောင်းသည် သမာရိုးကျ လမ်းအတိုင်းပင် ဖြစ်သော်လည်း မိမိနှင့် အခြားသူတယောက်အတွက် အကောင်းဆုံးသော နည်းပင် ဖြစ်သည်မို့ ဝင်းမြင့်၏ ဘေးတဖက်မှ နေ၍ ဝင်ရောက်ထိန်းပေးပါတော့သည်။

သူ၏ ရင်ထဲဝယ် ဤကဲ့သို့ ကြိုတင်စီမံချက်ဖြင့် ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်နေမှန်း သိထားသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်တဦး၏ နီးကပ်စွာ ထိတွေ့နေရသောအခါ တခါတရံ ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးသည် သူမဖက်သို့ ယိုင်ကျလာသည့်အခါတွင် မိမိ၏ ကိုယ်လုံးထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသောကြောင့် ဆူပွက်နေသော သွေးသားများသည် အရှိန်အဟုန် ပြင်းထန်စွာ ကျော်လွန်သွားသော ဒီဂရီ အမှတ်ထိ ရောက်ရှိနေပါတော့သည်။

အရက်မူးနေသည့် ဝင်းမြင့်သည်လည်း ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦး၏ သွေးသားထိတွေ့မှုကြောင့် ရမ္မက်ရိုင်းများ ဖြစ်ပေါ်နေချိန်ဝယ် ယခုကဲ့သို့သော အဖြစ်မျိုးများကို လက်တွေ့ခံစားနေရသောကြောင့် မည်သူမည်ဝါဟူ၍ပင် မသိ။ ခွဲခြား၍လည်း မရတော့။ ပုခုံးပေါ်မှ တင်ထားသော လက်များက နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်မိလျှက် ရှိပါသည်။

ထို့ကြောင့် မေရီခင်အတွက် .. အဆင်း ဘီးတပ်ပေးသလို ...ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ထိန်းပေးထားသော မေရီခင်ဖက်မှ အနည်းငယ် အားနည်းသည့်အတွက် သူမဖက်သို့ ခဏခဏ ယိုင်ဆင်းလျှက်ရှိသောအခါ သူမ၏ ကိုယ်လုံးနှင့် ပိုမိုနီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေသည့်အပြင် လူသာပိန်ပေမယ့် ကြီးမားလှသော နို့အုံကြီးပေါ်သို့ ဝင်းမြင့်၏လက်က ဆုပ်ကိုင်ပေးနေသောအခါ စာတွေ့သာရှိပြီး လက်တွေ့ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ရှိချိန်ဝယ် တကိုယ်လုံးရှိ သွေးကြောများသည် တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်း ဖြစ်ပေါ်နေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ခက်ခဲစွာဖြင့် မမစန်း၏ အခန်းတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်နိုင်သော်လည်း ဝင်းမြင့်သည် ထိတွေ့နေသော သွေးသားများ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒကြောင့် လက်မလွှတ်သေးပါ။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ပုခုံးပေါ်မှ နေပြီး ဖက်တွယ်ထားတုန်းရှိပါသေးသည်။

မမစန်းနှင့်မေရီခင်သည် ဝင်းမြင့်နှင့်အတူ ကုတင်ကြီးအပေါ်သို့ ပြိုင်တူရောက်ရှိနေပြီး မည်သူမျှ ထလိုက်ခြင်းမရှိ။ ဝင်းမြင့်ပြုသမျှ ငြိမ်၍နေကြပါသည်။ သို့သော် အတွေ့အကြုံရင့်ကျတ်သော မမစန်းကပင် ဦးဆောင်ပြုပေးလိုက်ပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်၏ လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်သောအခါ ထောင်မတ်ခြင်းမရှိသေးသော ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဒစ်ကားပြီး ပျော့ခွေနေပေမယ့် ရှည်လျှားပြီး ကြီးမားနေသည်ကို အနီးကပ် မြင်တွေ့နေရသော မေရီခင်သည် တံတွေးများကို .. ဂလု.. ဂလု ..ဟူ၍ပင် မျိုချလိုက်ပါတော့သည်။

ထို့နောက် မေရီခင်သည် ... ဒါဟာ ငါ့အတွက်ဟေ့..ဟူသော အကြည့်မျိုးနှင့် မမစန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို ကစားစရာသဖွယ် ကိုင်လှုပ်ပေးနေသာအခါ မျက်လှည့်ပြလိုက်သလို ခွေ၍ပျော့နေသော လီးကြီးသည် ရမ္မက်၏ အရှိန်ကြောင့် ချက်ခြင်းထောင်မတ်၍ လာပါတော့သည်။ ထောင်မတ်လာလေလေ လီးဒစ်ကြီးကလည်း ပို၍ ကြီးမားလာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထို့ပြင် မေရီခင်သည် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို လျှာဖြင့်ကလိပေးလိုက် ပါးစပ်ဖြင့် ငုံ၍စုပ်လိုက်နှင့် ချွန်ချွန်ဖြူဖြူ သွားကလေးဖြင့် မနာမကျင် ကိုက်ခဲပေးလိုက်နှင့် တယောက်တည်း အလုပ်ရှုပ်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ ဤနေရာတွင် မြင်သာမြင်ရ မကြင်ရရှာသော မမစန်းအတွက်မူ ပွဲကြည့်ပရိသတ်တယောက်အနေနဲ့သာ ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း နှမြောတသသ ဖြစ်နေရပါသည်။

ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် အာငွေ့ကြောင့်ဟု ထင်ပါသည်။ တဆတ်ဆတ် တငေါက်ငေါက်ဖြင့် တုန်ဟီးနေသော လီးကြီးက မေရီ၏ ပါးစပ်တခုလုံး ပြည့်လုမတက် ပို၍ ကြီးထွားလာပါတော့သည်။

သားကောင်သည် မုဆိုး၏ရှေ့၌ လည်စင်းပေးနေချိန်ဝယ် ပစ်ခတ်ဖမ်းဆီးခြင်း မရှိသည့်အတွက် သားကောင်က မုဆိုး၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထည့်ပေးမှ ဖြစ်နိုင်မည်ကို ရိပ်စားမိသော မေရီခင်သည် သူမ၏ အဝတ်အားလုံးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်ပါတော့သည်။

ထိုစဉ် သူမသည် ဒစ်ကားပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးပေါ်ကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခွ၍ မွှေးညှင်းနုများပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးဖြင့် အထက်အောက်ပွတ်သပ်လိုက်သော် ကြက်သည်းမွှေးညှင်းများထမတက် တုန်လှုပ်သွားပါတော့သည်။ သို့သော် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှုသည် ဓါတ်လိုက်သလို ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားကြောင်း ခံစားမိပါတော့သည်။

ဤသည်က အဖိုနှင့်အမတို့၏ ပေါင်းစပ်မှုကြောင့် ဖော်မပြနိုင်သော အရသာတမျိုးကို အသည်းတလှိုက်လှိုက်ဖြင့် ရင်တုန်လှိုက်ဖိုစွာ ခံစားရရှိကြောင်း သိရှိသွားပါတော့သည်။ 

ထို့ပြင် ယခုအချိန်တွင် မနုဿလူသားများ၏ သွေးသားထဲမှ စီးဆင်းလျှက်ရှိသော သွေးများကို ဖောက်၍ စစ်ဆေးကြည့်မည်ဆိုသော် ရာဂသုတ်သွေးပေါင်း သိန်းပေါင်းမျောက်များစွာ ရှိမည်ဖြစ်ကြောင်းကို လေ့လာတွေ့ရှိနိုင်ပါလိမ့်မည်။

ထို့နောက် မေရီခင်သည် လူငယ်ပီပီ စိတ်ထိန်းနိုင်မှု မရှိပါလေတော့။ အဖိုနှင့် အမတို့၏ ကာမစပ်ယှက်မှု ရသအမြိုက်ကို ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားလိုသည့်အတွက် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ လီးကြီးကို အသင့်တေ့ထားလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကိုဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။

“ အား...လား..လား...ကျွတ်...ကျွတ်...သေပါပြီ  မမစန်းရယ်...အ..အား..အား...အင့်...ဟင်...ကောင်းလှချည့်လား ...အို...ကျွတ်...ကျွတ်...နာလိုက်တာ မမစန်းရယ်... ” 

ဖြစ်နိုင်လောက်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ တက်သစ်စ အရွယ်ဖြစ်သူ မေရီခင်၏ စောက်ဖုတ်သည် အပျိုမှေးပင် မပေါက်သေးပါ။ ထို့ပြင် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝသည် တကြိမ်တခါမျှ ယခုလို လီးကြီးဝင်ဖူးသေးခြင်း မကြုံရသေးသဖြင့် ဟပြဲနေခြင်း မရှိသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းဝသည် ကျဉ်းနေပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် အများသိပြီးဖြစ်သည့် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဒစ်ကြီး၍ ပြန့်ကားသည့်အတွက် ယခုလို မဆင်မခြင် ဆောင့်ချမှုကြောင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်လျှက်ရှိပါသည်။

ဤသို့သော အဖြစ်မျိုးကို မြင်တွေ့နေရသော မမစန်းသည် ရှေ့လောမကြီးရန်နှင့် ဤကိစ္စမျိုးတွင် ဖြေးညှင်းစွာ ဆက်ဆံရကြောင်း သင်ပြပေးရင်း နာကျင်နေသော ဝေဒနာတရပ်ကို သက်သာစေလို၍ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများနှင့် မေရီခင်၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်ယူလိုက်ပြီးလျှင် ချွန်မြမြရှိသော နို့သီးခေါင်းလေးများအား ချေမွပေးနေပါသည်။

ဤသို့သော အချိန်ထိ လှုပ်ရှားခြင်း မရှိသေးသူက နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း ပြုလုပ်နေကြသည်မှာ စိတ်ထဲ၌ မရိုးမရွ ဖြစ်နေစေကာ အောင့်အီးထားနိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့် သူ၏ဖင်ကို အပေါ်သို့ မြှောက်၍ မြှောက်၍ ပင့်ပေးနေပါတော့သည်။ ဒစ်မျှလောက်သာ ဝင်နေသော လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ ကျဉ်းကြပ်စွာ နဲနဲချင်းဝင်နေပါသည်။

တကယ်တော့ ဝင်းမြင့်သည် မူးခြင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဒေသခေါင်ရည်သည် မီးတောက်အရက်ဖြစ်သည်ကိုတောင် သောက်လာသူ ဖြစ်ပါသည်။ မျက်စေ့ မျက်နှာပျက်နေသူ မမစန်းနှင့် ဘဘကြီး၏သ္မီးဖြစ်သူ မမခင်တို့၏ မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲ ကြည့်ပြီး ဘာများကြံစည်နေသည်ကို သိခြင်၍ အသာငြိမ်ခံပြီး မူချင်ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ယခုသော် ဝင်းမြင့်၏နေရာ (သို့မဟုတ်) ဝင်းမြင့်၏ အလှည့်သို့ ရောက်ရှိလာပါပြီ။ ဤနေရာတွင် မိမိဝင်ရောက်ချိန်တန်ပြီဟု ထင်ထားသည့်အတွက် ...

“ ဟဲ..ဟဲ..မမခင်ကလဲ ခံလဲခံချင်သေးတယ်...လုပ်လဲမလုပ်တက်ဖူး...ကဲပါ...ဖယ်စမ်းပါ...အလိုးခံရတဲ့ အရသာကို ကျွန်တော်က ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါ့မယ့်... ” 

ဤကဲ့သို့ ဝင်းမြင့်၏ အသံကိုကြားသော် မမစန်းနှင့်မေရီခင်တို့သည် အလန့်တကြား ဖြစ်သွား၍ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ကာ  ကြက်သေသေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ သို့ရာတွင် သေမထူး နေမထူး ဟူသော အသိကို နားလည်မိသူ မမစန်းက ..

“ ဒါဆိုရင် ပိုကောင်းတာပေါ့ဟယ်..နှစ်ဦးသဘောတူ အပေးအယူမျှသွားတာပေါ့...ကဲ...ကဲ..မင်းရဲ့ မမခင်ကို ဦးဆောင်ပြီး အချစ်နိဗ္ဗာန်ဘုံကို ခေါ်သွားပေးပါကွယ်.. ” 

ထိုသို့ပြောနေချိန်ကပင် ကြာသွားပါလိမ့်ဦးမယ်။ ဖျံသဖွယ် တင်စားရသော ဝင်းမြင့်သည် ကပျာကယာထ၍ မမခင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်ပြီး ဖြူဖွေးသော ပေါင်နှစ်လုံးအား ခက်ကြဲကြဲကားထားစေပြီး သူ၏ လီးဒစ်ကြီးကိုလည်း တံတွေးဖြင့် တို့ဆွတ်ထားလိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်သည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားအလယ်မှ နေရာယူပြီးသော် လက်တဖက်ဖြင့် လီးကြီးကိုကိုင်၍ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်ဆွဲယူစေပြီး စောက်ခေါင်းဝပေါက်သို့ အသင့်တေ့၍ ခပ်မှန်မှန် လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါတော့သည်။

“ အို..အမေ့...ကျွတ်...ကျွတ်.. ” 

သူမသည် ဆီးခုံစပ်နားမှ အောင့်သွားသလိုလို၊ စောက်ခေါင်းဝသို့ သပ်ရိုက်ထားသလိုလို ခံစားနေရသောကြောင့် ရမ္မက်သွေးကြွနေသော မျက်နှာပြင်သည် ရှုံ့မဲ့လျှက် ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားနေရပါသည်။ သို့သော် တွန်းဖယ်ရုန်းကန်မှုတော့ မရှိပါ။ အနာခံမှ အသာစံရမည်..ဟူသော အသိစိတ်ဓါတ်ဖြင့် တဖြေးဖြေးဆောင့်သွင်းနေသော လီးကြီး၏ ဒဏ်ကို အံကြိတ်၍ ခံနေပါသည်။

ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် ဆက်တိုက်လိုးဆောင့်မှုကြောင့် နှစ်ဦးစလုံး၏ လိင်အင်္ဂါများမှ အရည်ကြည်များ စိုရွှဲ၍ လာကာ ကြပ်နေရာမှ နဲနဲခြင်း ချောင်လာပါသည်။ ထို့အပြင် နာနေရာမှ တဖြေးဖြေးသက်သာလာသလိုလို အီစိမ့်သော အရသာတခုကို စား၍ အရသာရှိလာသလိုလို ထူးကဲသော အဖြစ်ကို ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် အကောင်းဆုံးသော စည်းစိမ်တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနိုင်ရန်အတွက် ငြိမ်သက်နေသော ကိုယ်လုံးအတွင်းရှိ သွေးကြောများထဲမှ ကာမပိုးများ၏ တောင်းဆိုချက်အတိုင်း လိုက်လျောသောအနေဖြင့် ဖင်ကြီးကို မြှောက်၍တမျိုး ကော့၍တဖုံ လှုပ်ရှားပေးနေမိပါတော့သည်။ ၎င်းနောက် သူမ၏ လက်များကလည်း ဝင်းမြင့်၏ လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ထားပါတော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဝင်ရောက်ပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထို့နောက် ဒစ်များထိ ပြန်နှုတ်၍ ချက်ချင်းပင် ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်မြန်မြန် ပြန်၍ လိုးဆောင့်လိုက်ပါသည်။

လိုးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ သူမသည်လည်း အသင့်ချိန်ပြီး မြှောက်၍ အပေးအယူမျှအောင် ကြိုးစားကော့ပေးနေပါတော့သည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးနေသည့်အတွက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများသည် နာကျင်လျှက်ရှိသော်လည်း ခံ၍အလွန်ကောင်းသော အချိန်ပိုင်းသို့ ရောက်ရှိလာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်...

“ အ..အား..အား...မရပ်ထားနဲ့နော်...ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပါတော့...ကောင်းလာတော့မယ် ထင်တယ်...ဆောင့်..ဆောင့်စမ်းပါ ဟဲ့...အို...အား..အ.အ....ကောင်းပြီနဲ့တူတယ်...လေဟာနယ်ထဲကို ရောက်သွားသလိုပဲကွယ်....ရင်ဖိုမောပါဘိနဲ့... ” 

ဟုတ်ပါသည်။ ကာမ ရမ္မက်စည်းစိမ်သည် ဆန့်ကျင်ဖက်နှစ်ဦး၏ ကာမစပ်ယှက်မှုသည် သူမအတွက် ပဌမဦးဆုံး အကြိမ်ဖြစ်သည်မို့ ဘယ်အရာနှင့်မျှ မယှဉ်နိုင်ကြောင်း စိတ်ထဲ၌ ကောင်းခြင်းမင်္ဂလာပြုနေမိပါသည်။

သို့သော် ရေစိမ်ခံ နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်ခမြာမှာတော့ ကာမစပ်ယှက်မှု မပြီးပါသေးချေ။ ငြိမ်သက်သွားသော သူမအား သုံးလေးဆယ်ချက်ခန့် ဆက်လိုးနေပါသေးသည်။ လိုးနေရင်း မိမိတို့ဘေးမှ စိတ်ပါစွာ အငမ်းမရကြည့်ရှုနေသော မမစန်းကို တွေ့ရသော် ဝင်းမြင့်သည် လီးကြီးကို မေရီခင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး..

“ လာစမ်းပါဦး..မမစန်းရ ...ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး....မမစန်းလည်း ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်ပြီး ခံချင်နေရောပေါ့... ” 

ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ တုန့်ပြန်ချက်မရခင်မှာ မမစန်းကို ဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်စောင်း၌ပင် လက်ထောက်၍ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပါသည်။

“ ဟာဗျာ...မြန်မြန်လုပ်ပါဗျ...အို...အင်္ကျီချွတ်မနေပါနဲ့...ကဲ...လုံခြည်လှန်ဗျာ....ကျွန်တော့်လီးကြီးက အရမ်းလိုးချင်နေပြီ...တော်ကြာ စောက်ဖုတ်ကို မလိုးရရင် ပေါက်ကွဲထွက်သွားလိမ့်မယ်... ” 

အရင်ဦးဆုံးတုန်းကတော့ မမစန်းသည် ကာမဆရာမကြီး တဦးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ယခုလက်ရှိတွေ့ရချိန်မှာတော့ ဝင်းမြင့်သည် ရှေ့မှဦးဆောင်နေပြီး လိုအပ်သော ပုံစံကို ညွှန်ကြားရင်း နောက်သို ပြူထွက်နေသော မမစန်း၏ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သည့် အလား ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။

မမစန်းသည်လည်း အခုမှ အာသာပြေသွားသည့် အသွင်သဏ္ဌာန်ရှိသော မျက်နှာဖြင့် ဝင်းမြင့်၏ လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း ချိန်ကိုက်၍ သူမ၏ ဖင်ကြီးကို စည်းချက်ညီညီ နောက်ဆုတ်တွန်းပေးနေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် သူမ၏ တင်ပဆုံသားများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တအားဆုပ်ကိုင်ထားပြီး မညှာမတာ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီး ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်။ ထိုအခါ လီးကြီးသည် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ ဝင်သွားချိန်၌ ..ဗွက်..ဗွက်..ဟူ၍၎င်း၊ လီးကြီး ပြန်ထွက်လာချိန်၌ ..ပွတ်..ပွက်..ရူး..ရူး..ဟူသော ကာမတေးသံများက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်နှင့်မမစန်းတို့သည် ကာမစပ်ယှက်မှု ပြိုင်တူပြီးစီးနိုင်ရေးအတွက် စိတ်တူကိုယ်တူ အပြိုင်ကြဲလေရာ အချက်ပေါင်း လေးငါးဆယ်ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးသော် အချိန်နိဗ္ဗာန်ဘုံ   အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည့်အတွက် ခြေပစ်လက်ပစ်များ ဖြစ်သွားလျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

ထို့အတူ ပဌမဆုံးအကြိမ် ကာမ၏ရသာမွန်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစားနေရသော မေရီခင်အဖို့လည်း ထူးကဲသော ရသာမွန်ကို တစိမ့်စိမ့်ဖီလင်ယူလျှက် ကုတင်ပေါ်၌ လဲလျောင်းနေပါတော့သည်။

.......................................................................................................................

ဤသို့ဖြင့် ကာမမုဆိုးသည် ကာမသားကောင်များကို လိုက်လံရှာဖွေ၍ အဆီကိုစား အသားကိုမြိုခဲ့သည့် နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်နှင့်ကာမမုဆိုး၏ ရှေ့ဝယ် လည်စင်းပေးရှာခဲ့သော ကာမသားကောင် မေရီခင်၊ ကာမဆရာမကြီးဖြစ်သော မမစန်းတို့၏ သွေးသားထဲမှ တနေရာရာကို သွေးတစက်ခန့်မျှ ဖောက်၍ ဆေးစစ်ကြည့်မည်ဆိုသော် ရာဂပေါင်းစုံဖွဲ့စည်းထားသော သုတ်သွေးကောင်ငယ်ကလေးများသည် သိန်းသန်းမက ပါရှိနေပေလိမ့်မည်။ ထိုသုတ်ပိုးကောင်လေးများကို ဘယ်အရာမျှ တားဆီးနိုင်ခြင်းမရှိပါ။ တားဆီး၍လည်း မရနိုင်ပါ။ အမြဲထာဝရ ပုထုဇဉ်လူသားများ၏ သွေးသားထဲတွင် ထာဝရကိန်းဝပ်နေမည်သာတည်း။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 



ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၁ )

ကာမမုဆိုး အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ခေတ်ဟောင်း အပြာစာအုပ်လေးအား ပြန်လည်စာစီပေးထားပါသည်။

ရန်ကုန်မြို့ အင်းလျားလမ်းတွင် ရှိသော (.......) ရိပ်သာသည် တဧကခွဲမျှ ကျယ်ပြန့်သော ခြ့ကြီးတခု ဖြစ်သည်။ ငွေရေးကြေးရေး တက်နိုင်သူများ ဖြစ်ကြသည့် အတိုင်း ခြံဝန်းအတွင်းရှိ စိုက်ပျိုးထားသော ပန်းပေါင်းစုံတို့သည် ခေတ်မီ ဆောက်လုပ်ထားသည့် တိုက်ပုကလေးနှင့် ထယ်ဝါလွန်း၍ ပဏာစားလှပါသည်။

တခုသော နေ့လည်ခင်းဝယ်..

နွေရာသီဖြစ်လင့်ကစား ရာသီဥတုမှာ ပူပြင်းလှသောကြောင့် ဂျဘားသည် ခြံအတွင်းရှိ အရိပ်အာဝါသ ကောင်းမွန်လှသည့် သစ်ပင်ရိပ် ခြေရင်း၌ အသာ လှဲလှောင်းနေပါသည်။

သူသည် ဤတိုက်၏ အရှင်သခင် ဖြစ်သူထံသို့ ရောက်လာသည်မှာ (၃) နှစ်ပင် ရှိလာပါသည်။ 

တိုက်ပိုင်ရှင် သူဌေးဘဘကြီးသည် လူမှုရေး ကိစ္စဖြင့် နာဂတောင်တန်းသို့ ရောက်ရှိလာစဉ် အခါက တောင်နံရံ ကမ်းပါးမှ ချော်ကျ၍ တိုးလို့တွဲလောင်း ဖြစ်နေစဉ် နာဂသားလေး မောင်ဂျဘား၏ ကူညီမှုကြောင့် အသက်ရှင်ခွင့် ရရှိပေသည်။ ထို့ကြောင့် မိဘနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ရသူ အသက် ကျေးဇူးရှင် ဂျဘားအား ရန်ကုန်သို့ ခေါ်ယူ၍ တောက်တိုမယ်ရ ခိုင်းရစေရန် စိတ်ကူးထားပေးသည်။

ဂျားဘားသည် ရန်ကုန်မြို့သို့ ရောက်သည်မှာ (၁၂) နှစ်သားခန့်ကပင် ဖြစ်ပါသည်။ ရောက်စဉ် အခါတုန်းက မြန်မာစကားကို မပြောတက်ပါ။ ယခုသော် သူဌေးကတော်၏ ဆွေးရိပ်မကင်းသည့် မစန်းက စာသင်ပေး၍ အနည်းငယ် တက်မြောက်ထားပါသည်။ မိမိဒေသတွင် နေစဉ်အခါတုန်းကထက် ပိုမို၍ အနေအထိုင် ကောင်းမွန်သည့် အတွက် ရောက်ခါစလို မဲမဲနှင့် ပိန်ချောက်ချောက်ရုပ် မဟုတ်တော့ပါ။

ရေခံမြေခံကောင်းသည့်အတွက် အသားအရည် စိုပြေလာသည့် အပြင် အစားကောင်း၍ အအိပ်မှန်ခဲ့သောကြောင့် အသက်အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် တောင့်တင်းကျစ်လစ်သည့် ကိုယ်လုံးသဏ္ဍန် ရှိနေပါသည်။

ဤသို့ဖြင့် မိမိနေထိုင်ခဲ့သော ဒေသ၏ နေပုံထိုင်ပုံ အသွင်စရိုက်ကို ပြန်လည်တွေးတောရင်း စိတ်ကူး ပေါက်ရာ ပေါက်ရာ လာသည့်အတွက် မိမိတွင် ဝတ်ဆင်ထားသော အဝတ်အစား အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတော့သည်။

မိမိဒေသတွင် မိန်းမများတွင်၎င်း၊ အရွယ်မရောက်သေးသော လူငယ်များသည်၎င်း ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် နေထိုင်ကြသည်မှာ အဆန်းမဟုတ်တော့ပါ။ တဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်အား အခြားတဦးက မြင့်တွေ့နေသော်လည်း အဆန်းတကြယ် မရှိလှတော့။ ရိုးအီနေသည့် ဒေသခံ လူသားများအတွက် လိင်ဖောက်ပြန်မှားမှုများသည် ကင်းရှင်းပါပေသည်။

ဂျဘားသည် မိမိ၏ ရပ်ရွာဒေသ၏ ထုံးစံအတိုင်း ဖြစ်စေရန် အဝတ်အစား အားလုံးကို ချွတ်ပစ်ထားပါသည်။ ဤသည်မှာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်မှု ရှိပြီး ကိုယ်တွင် သန့်ရှင်းသွားသည်ဟု ထင်ပါသည်။

သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ အမိန့်ကြောင့်သာ အဝတ်အစားများကို လူမှုရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှုအရ ဝတ်ထားရသော်လည်း ကိုယ်ပေါ်တွင်ရှိ အဝတ်များကြောင့် ယားကျိကျိ နိုင်လှပါသည်။ ယခုသော် စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ချမ်းသာဖြင့် တိတ်ဆိတ် ညိမ်သက်လှသော နေရာဝယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေကြည့်လျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

တခဏကြာသော် ဂျားဘားသည် မှေးကနဲ ပျော်သွားပါသည်။ ထိုစဉ် သူဌေးကတော် ခန်းသန်းနွဲ့သည် ပန်းဆင်း၍ ခူးရန် ခြံတွင်းသို့ ဆင်းလာပါသည်။ တနေရာသို့ ရောက်သော် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ဖြင့် အိပ်မောကျနေသည့် ဂျားဘားကို မြင်တွေ့ရသော်...

အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ဖြင့် သူရှိရာ နားသို့ ကပ်သွားပါသည်။ ယခုမှ သေသေချာချာ ကြည့်မိတော့သည်။ သွေးသား ကောင်းမွန်လာသောကြောင့် တောင့်တင်းကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်သည် ဆင်ပေါက်နည်းတမျှ ရှိလှပါသည်။ ထို့ပြင် သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် ပိုမို၍ စိတ်ဝင်စားဆုံး နေရာကို မျက်တောင်မခတ်ပင် ကြည့်ရှုနေသော နေရာတနေရာ ရှိပါသေးသည်။

ထိုနေရာကား....

ဂျားဘား၏ ပေါင်ရင်း ဂွကြား၌ ရှည်မျောပြီး ပျော့ခွေနေသော လီးကြီး ဖြစ်ပါသည်။ သူ၏ လီးကြီးသည် အညိုရောင် သန်းနေပါသည်။ ပိုမို၍ ထူးခြားသည်မှာ လီးဒစ်သည် ပြန့်ကားလွန်းလှသည်။ နှာမောင်းသဖွယ် အောက်သို့ စောင်း၍ ကောက်နေသည့် အတွက် ဆင်နှာမောင်း သဏ္ဌာန်အလား တူညီနေပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် ဂျဘား၏ ပေါင်ရင်းနားဆီသို့ အနီးကပ်သွားရောက်စေပြီး လီးကြီးကို ကိုင်တွယ်၍ ကြည့်ရှု့နေပါတော့သည်။ မိမိသည် လီးနှင့်ပြတ်နေခဲ့ရသည်မှာ တလခန့်ပင် ရှိပါတော့မည်။ ယောင်္ကျားသည် ခရီးထွက်သွားပါသည်။ လူလတ်ပိုင်းပင် ရှိလင့်ကစား ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင် နေရသည်မို့ အပျိုရှုံးအောင် ပြင်ဆင်မှုဖြင့် နေထိုင်ခဲ့ပါသည်။ ထို့ပြင် သွေးသားကောင်းမှုကြောင့်  သွေးသားဆန္ဒများက တောင်းဆိုလာသော ရာဂပိုးများအတွက် ဖြည့်ဆည်းရန် အလိုလားဆုံး အတောင်းတဆုံး အချိန်ဖြစ်ပါသည်။

ယခုလက်ရှိတွင် ကိုင်တွယ်၍ ဆွပေးနေသော လီးကြီးကို အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ကြီးလွန်း၍ သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် စိတ်ဝင်စားနေပါသည်။ ကြောင်ခံတွင်း ပျက်နေချိန်တွင်...

မျှော်လင့်ဆုံးသော အရာများက ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့မည် ဆိုလျှင်...

သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် အတွေးနယ်ချဲ့၍ နေပါသည်။ သူမ၏ မျက်လုံးများသည် ရာဂငွေ့များ ထောင်ပေါင်းများစွာ လျှံထွက်၍ မျက်နှာပြင်သည်လည်း ရာဂဆီများ ဝေ့၍ပြန်နေကြောင်း မြင်တွေ့နေရသည့် အပြင် သူမ၏ နူးညံ့ဖြူဖွေးသော လက်တစုံသည် ဆင်နှာမောင်းသဖွယ် တင်စားရသော ဂျားဘား၏ လီးကြီးကို တက်မက်မောစွာဖြင့် ကိုယ်တွယ် လှုပ်ရမ်းနေပါတော့သည်။

ထိုသို့ကြောင့်...

ဂျဘားသည် လန့်နိုး၍ လူးလဲစွာ ထလာပါတော့သည်။ ဘေးနားတွင် မိမိ၏ ဆရာကတော်ရှိကြောင်း သိရသောအခါ ...

“ အန်တီ ဘာခိုင်းမလို့လဲဟင်...ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ.. ”

တဏှာရာဂ ကိစ္စတွင် အူသော အသော  နားမလည်သော နာဂသားလေး ဂျဘားသည် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်တဦး၏ ကိုင်တွယ်မှုကြောင့် လီးကြီးထောင်မတ်နေသော်လည်း ဘယ်နေရာ၌ ဘယ်အတွက် အသုံးချသည် မသိပါ။ သေးထွက်သည့် တန်ဆာကို ဆရာကတော်က ကိုင်တွယ်နေကြောင်း ကိုတော့ သိပေမယ့် ဂရုမစိုက်မိပါချေ။

သို့ပေမယ့် ဆရာကတော်အတွက်ကတော့ အဆန်းတကြယ် ရှိနေပါသည်။ ဆူပွတ်၍ ထကြွလာသော ရာဂပိုးများအတွက် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း မထားနိုင်ပါတော့။ သွေးသားဆန္ဒ၏ တောင်းဆိုမှုကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ လိုက်လျှော ပစ်လိုက်ချင်ပါသည်။

ထို့ကြောင့် သူမသည် အရိုးသားဆုံးသော နည်းကို အသုံးပြုလိုက်ပါတော့သည်။ 

“ မင်းကို အော်ခေါ်နေတာ ကြာပြီကွဲ့..အန်တီ ညောင်းကိုက်နေလို့ ခါတိုင်းလို နင်းပေးစမ်းပါဦးကွယ်နော်...ကဲ အန်တီရဲ့ အခန်းထဲ လိုက်ခဲ့တော့... ”

သူမသည် မတည်ငြိမ်သေးသော စိတ်အစဉ်ကို တုန်ရင်စွာ ပြောကြားရင်း လွှတ်ချထားခဲ့ရသော ပေါင်ခြံရင်းမှ ထောင်မတ်နေသည့် လီးကြီးကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်ပြီးမှ ထသွားပါတော့သည်။

လူရိုးကလေး ဂျားဘားကတော့ ဘာဆို ဘာမှ မသိပါ။ ချွတ်ထားသည့် အဝတ်အစားကို အမြန်ဆုံး ဝတ်၍ ဆရာကတော်ရှိရာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လာပါတော့သည်။ မိမိရောက်စဉ် အခါကတည်းက ယခုအချိန်တိုင်ထိ နင်းနှိပ်ပေးခဲ့ရပေါင်း များစွာ ရှိလာပြီး၍ အဆန်းတကြယ် မရှိနေပါတော့ချေ။ ဂျားဘားအတွက် ဘာဆိုဘာမျှ မဆန်းရှာတော့ပါ။

သို့သော် ဆရာကတော် ခင်သန်းနွဲ့ အတွက်တော့ ဆန်းရှာပါတော့သည်။ သွေးသား၏ လစ်ဟင်းနေသော ရမ္မက်ဆန္ဒများကို ဖြည့်ဆည်းခံနိုင်ရေးအတွက် ကတုန်ကရင် ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။ ခါတိုင်း အနင်းခံနေကျ ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်လိုက်ရင်းဖြင့် အဖြေကို အမျိုးမျိုး စဉ်းစားနေသည့်  ကျောင်းသားတဦးလို ဖြစ်နေပါသည်။

“ ဘာကိုစပြီး နင်းရမှာလဲ ... အန်တီမမ ”

ဂျဘား၏ မေးသော မေးခွန်းကြောင့် 

“ ပေါင်ကို စနင်းဟေ့... ”

ဟု ပြောဆိုရင်း ခါတိုင်းခါတိုင်းလည်း ပေါင်ကို အနင်းခံနေကျ အနင်းခံဖူးပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ယခုအခါကလိုတော့ဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှု မကြုံကြိုက်သေးပေ။ မျက်စေ့တွင် ကြီးမားနေသော လီးကြီးကို မြင်ယောင်နေပါသည်။ မိမိ၏ ခင်ပွန်းတော်မှာ သူ့လောက်မရှိပါ။ ဟင်း..ဟင်း.. စောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံကြည့်စမ်းပါဘိနော်...ဟင်း..ဟင်း.. ငါဘယ်လို ကြံရပါ့..ကြံစမ်း..မိနွဲ့...ကြံစမ်းဟဲ့...။

သူဌေးကတော် ခင်သန်းနွဲ့သည် ပေါင်ခြံတွင် နင်းနေသော ဂျဘား၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို  သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်၍ နေရာအနှံ့အပြားကို ရွေ့လျားပေးနေပါသည်။ ထို့နောက် တဖြေးဖြေးနှင့် သူမ၏ ဆီးစပ်ခုံနှင့် ဆက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ပေါ်သို့ တဖြေးဖြေးရွေ့လျော၍ နင်းခိုင်းနေပါသည်။

သူမ၏ စိတ်ထဲမှာတော့ ဘာလိုလို ညာလိုလိုနှင့် ဘယ်လိုဘယ်ပုံ ကြံရမှန်းမသိနှင့် အမျိုးမျိုးကြံစည်နေချိန်တွင် ..

“ ကဲ.. ဟေ့ .. မောင်ဝင်းမြင့်  ”

“ ခင်ဗျာ.. အန်တီ..ဘာတုန်းဟင်... ”

“ ခုနက ခြံထဲမှာ အင်္ကျီချွတ်ထားတာ မင်းရဲ့ ဘဘကြီးလာရင် တိုင်လိုက်မှာနော်... ”

“ အို..ဟို..မတိုင်ပါနဲ့.. အန်တီရယ်...နော်..ကျွန်တော်လေ ..ဟို .. နာဂဒေသမှာ နေသလို ရွာကို အောင်းမေ့ကြည့်တာပါ...နောက်... နောင်ဆို မနေတော့ပါဘူးနော်... ”

ဟုတ်ပါသည်။ နာဂမှာတုန်းက ဂျားဘား တဲ့။ ရန်ကုန်မြို့ပေါ်လဲ ရောက်ရော မြန်မာနာမည် မောင်ဝင်းမြင့် ဟု မှည့်ထားပေးပါသည်။ ထို့ပြင် လူမှုရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှု အရ အရှက်များကို ကာကွယ်ရန် အဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ရန် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးက အမိန့်ထုတ်ထားသည့်အတွက် ယခုလို ဆရာကတော်မှ ဘဘကြီးအား ပြန်တိုင်မည် ဆိုသော် ရိုးလွန်း အလွန်းသော မောင်ဝင်းမြင့်သည် ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့ ရှိနေပါသည်။

ဤသည်ကို အကွက်ကောင်း စောင့်နေသည့် အန်တီမမသည် မောင်ဝင်းမြင့်၏ ပိုင်နိုင်ကွက်ကို ပိုင်နင်းစွာ ကိုင်တွယ်လာပါတော့သည်။

“ ဟဲဟဲ.. မင်းကို စတာပါကွဲ့..အခုလည်း မင်းနေချင်တဲ့ ဆန္ဒရှိရင် နေလေ... အန်တီ့ကို အားမနာပါနဲ့...ကဲ...ချွတ်ထားလေ...အံမယ်..အခုကျမှ မင်းက ရှက်နေသလား...အန်တီက လွဲလို့ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးကွဲ့... ”

ဝင်းမြင့်သည် ရိုးလွန်းသည်ဟု ပြောထားပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ ညွှန်ကြားရာသို့ တာဝန်ကျေအောင် မလုပ်ဆောင်ပေးလျှင် သူဌေးရှင် ဘဘကြီးက ဆူမည်။ သူသည် အကြောက်ဆုံးသော စကားမှာ .. နာဂသို့ ပြန်ပို့မည်..ဟု ပြောမှာကို အစိုးရိမ် ကြီးလှပါပေသည်။

ထို့ကြောင့်

“ ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့..အန်..အန်တီ..ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ”

ဝင်းမြင့်သည် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေထိုင်ရသည်မှာ ပိုမို၍ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ရှိလှသည့် အပြင် သူဌေးကတော်၏ ခွင့်ပြုချက်ကြောင့် သင့်တော်သည် မသင့်တော်သည်..ဟု စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ အဝတ်အစားများကို ဘေးနားတွင် ချွတ်ထားလိုက်ပြီး ဆက်၍ နင်းနယ်ပေးနေပါတော့သည်။ ခြေတဖက် မြောက်တိုင်း မြောက်တိုင်းတွင် တွဲလောင်းကျနေသည့် လီးကြီးနှင့် ဂွေးစေ့ နှစ်လုံးသည် ဟိုဘက်ရမ်းလိုက် ဒီဘက်ကပ်လိုက်နှင့် အန်တီမမ အဖို့ မျက်စေ့ ပသာဒပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

သူမ၏ လက်များကလည်း ဝင်းမြင့်၏ ခြေဖမိုးကို အုပ်၍ ပေါင်ခြံလည်ရှိ စောက်ဖုတ်ခုံးပြင် နေရာသို့ ဖိကပ်၍ ထားနေပါတော့သည်။

ဤတွင် ကာမ၏ အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးနှင့် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦး၏ အသားများက နီးကပ်၍ လွတ်လပ်စွာဖြင့် အချိန်ကြာကြာ ထိတွေ့နေရသောအခါ  လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်၏ သွေးသားများသည် ဆူပွက်လာကြကာ ရင်ထဲ၌ တဒိန်းဒိန်းဖြင့် ခုန်ပေါက်နေပါတော့သည်။ လက်ရှိကပ်ထားသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးသည် ပူပူနွေးနွေးကြီး ရှိလှသဖြင့် သံလိုက်နှင့်သံ ကပ်ထားသည့် သဖွယ် ဤ နေရာမှ  ဖယ်ရှားချင်သည့် ဆန္ဒ မရှိပါလေတော့။ ဘယ်အရာကို အလိုရှိနေပါသလဲ ဟုလည်း မပြောတက်အောင် ခံစားနေရရှာပါတော့သည်။

ဤသည်ကို အန်တီမမက ရိပ်စားမိပါလေပြီ။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူမသည် ဆက်လက်၍ ခြေလှမ်းများကို စတင်ရွေ့လျား လာပါတော့သည်။

“ ကဲ.. မောင်ဝင်းမြင့် .. မင်းက ဘဘကြီးကို တကယ်ကြောက်တာလားကွဲ့...ဒါမှမဟုတ်.. အန်တီ တိုင်မှာ စိုးလို့လား...မင်း မှန်မှန်ပြောစမ်း..မင်း အန်တီကိုကော မကြောက်ဘူးလား ဟင်... ”

သူမသည် ကြောက်ပါသည် ဆိုမှ ဖြဲခြောက်နေပါတော့သည်။ ဒါမှလဲ မိမိ၏ အလိုရှိရာကို လျောလျောရှုရှုဖြင့် ရရှိပေလိမ့်မည်ကိုး။

“ ဟုတ်...ဟုတ်ပါ အန်တီရဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးကို ကြောက်..ကြောက်ပါတယ်.. ”

“ ကဲ ..ဒါဖြင့် အန်တီခိုင်းတာကို အားလုံး လုပ်ပေးရမယ်နော်...မင်း ဘယ်သူ့ကိုမှလဲ ပြန်မပြောရဘူး...မြဲမြဲမှတ်ထားနော်... ”

ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမအား ကြောက်နေသည့် အတွက် နင်းနှိပ်နေရင်းမှ အသံပင် ထွက်မလာတော့ပါ။ ပုတ်သင်ညို ရှုံးလောက်အောင် ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ကြီး ညိမ့်ပြလျှက် ရှိပါတော့သည်။

အန်တီ မမသည် အလုပ် စနေပါတော့သည်။ တွဲလောင်း ရမ်းနေသည့် လီးကြီးအား .. ဒီဟာကို ဘယ်လို ခေါ်သလဲကွဲ့...ဟု သွေးထိုးစကား မေးကြည့်ပါသည်။ လူရိုးကလေး ဝင်းမြင့်ခေါ် ဂျားဘားသည် လီး၏ အခေါ်အဝေါ် မသိပါ။

“ ဟင့်..အင်း...မမစန်းက ဒါကို သင်မပေးသေးဘူး..အန်တီရဲ့... ”

သူမသည် စိတ်မောသြားမိပါချေပြီ။ တကယ့်ကို အထုံ၊ အ..အ၊ အန နှင့် တွေ့နေရသည်။ တက်မက်မောနေသော လီးကြီးကြောင့်သာ စိတ်ရှည်နေရပေသည်။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုကြောင့်သာ အောင့်အီးနေရသည်။ စိတ်မြန်လက်မြန်ဖြင့် လီးကြီးကို ကိုင်ဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ထည့်ပစ်လိုက်ချင်သည့် စိတ်များပေါ်ပေါက်နေမိပါတော့သည်။ သို့သော် စကားပုံ တခု ကြားဖူးထားမိပါသည်။ ... လဘက်ကောင်း စားချင်ရင် ပလောင်တောင်တက်နှေးရမည်...တဲ့။

ထို့ကြောင့် ဆူပွက် လှုပ်ရှားနေသော ရာဂစိတ်များကို ထိန်းချုပ်ထားစေပြီးလျှင် 

“ ကဲ ..ဝင်းမြင့်ရေ ... အောက်ခဏဆင်းဦး...အန်တီက မင်းကို ပြစရာ ရှိတယ်... ”

ထို့နောက် သူမသည် ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားများနှင့် ခါးတွင်ရှိ လုံချည်ကို အားလုံး ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ဤသည်ကိုပင်လျှင် သူ့အတွက် တအံ့တသြဖြင့် ဆန်းကြယ်သွားလိမ့်မည်..ဟု တွက်မိပါသည်။ သို့သော် သူသည် လုံး၀ တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိပါလေ။ ကြည့်၍ ကောင်းသော ပန်းပုရုပ်တခုသဖွယ် ငေးမော ကြည့်ရှုနေပါတော့သည်။

“ ဟာ အန်တီဟာကြီးက ဖြူဖွေးပြီး အကြီးကြီးနော်...ကျွန်တော်တို့ ဒေသမှာက မဲပြီး ပိန်ခြောက်ခြောက်နဲ့ တွဲကျနေသေးတယ်... ”

“ အေးပေါ့ကွ ... အန်တီဟာက သိပ်ကောင်းတာ..ကဲ..မင်းရဲ့လက်နဲ့ ကိုင်ပေးစမ်းကွယ်နော်.. ”

သူမသည် မြင်တွေ့ရုံမျှနဲ့တော့ သူမ၏ သွေးသားဆန္ဒများ ဆူပွက်လာစရာ အကြောင်းမရှိနိုင်ကြောင်း လေ့လာသုံးသပ်မိပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦး၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် မရုန်းနိုင် မရှားနိုင်မည့် ရမ္မက်ကွန်ချာထဲတွင် ပျော်ဝင်စေရန်အတွက် ကြီးမားကျယ်ပြန့်၍ နို့သီးခေါင်းကလေးများ ဆူထွက်နေသော နို့အုံကြီးကို ကိုင်ခိုင်းနေပါသည်။

ဝင်းမြင့်သည်လည်း လက်မနှေးပါတော့ချေ။ အန်တီခိုင်းသမျှကို တသွေမသိမ်း လိုက်၍ လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။ ယခုသော် ဖြူဖွေး၍ သွေးကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသည့် နို့အုံကြီးကို ကိုင်ရသည်မှာ အလွန်ကောင်းကြောင်း သိရှိလာပါတော့သည်။ နို့သီးခေါင်းကို ချေလိုက် နို့အုံပြင်ကြီးကို တအားကြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်နှင့် လက်မလွှတ်ချင်အောင် ကောင်းနေပါတော့သည်။

“ ကဲ ..မင်းတို့ဆီက ဟာနဲ့ ကွာကြောင်း သိပြီလား...နောက်တမျိုးပြောင်းရအောင်...မင်းရဲ့ ပါးစပ်နဲ့ စို့ပေးစမ်းပါကွာ...ကဲ..ကဲ...ဟုတ်ပြီ..ဟုတ်ပြီ..လျှာကလေးနဲ့ ထိုးလိုက်...သွားကလေးနဲ့ ကိုက်လိုက်...အား...အား..ယားလာပြီကွယ်...အို...အို..အန်တီအတွက် အလိုအပ်နေဆုံး ဖီလင် တရပ်ပေါ့ကွယ်...အင့်..အင့်..ဟင်း...ဟင်း.. ”

ဝင်းမြင့်သည် သူမ၏ ညွှန်ကြား စေခိုင်းသည့် အတိုင်း နို့သီးခေါင်းကို ကိုက်လိုက်၊ နို့အုံပြင်ကြီးကို ပါးစပ်ဆံ့သလောက် ငုံ၍စို့လိုက်နှင့် တရကြမ်း ကြမ်းရမ်းနေပါတော့သည်။ မခွါချင်အောင်ကို ကောင်းမှန်း သိလာပါပြီ။ သို့သော် သူမလိုတော့ ဖီလင်ရှိကြောင်း မပြောဆိုတက်ပါ။

သူမသည် မတ်တပ်ရပ်လျှက်ပင် ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်း၍ ကောင်းမွန်လှသော ဖီလင်တရပ်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။ ထို့ပြင် သူမသည် ဝင်းမြင့်၏ ကျယ်ပြန့်လှသော ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်ထားရင်းကနေ ဝင်းမြင့်၏ လက်တဖက်ကို ဆွဲယူ၍ ပေါင်အနည်းငယ်ကားထားပြီး စောက်ဖုတ်ပြင် တခုလုံးအား ပွတ်သပ်ပေးစေရန် နည်းပေးနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ကိုင်ရက်စရာတောင် မကောင်းသော အိအိထွားထွား မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီး ဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးနှင့် ထိတွေ့လိုက်ရသော အခါတွင် ပူနွေး နွေးထွေးနေပြီး တွဲကျနေသည့် စောက်စိလေးကို ဆွဲကလိနေသောအခါ ကာမရည် အဆိပ်တက်နေသည့် အန်တီမမသည် အဆုံးစွန်အထိ ဖီလင်များ အရှိန်မြင့်စွာ တက်နေပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲမှ အရည်ကြည်များ စီးဆင်း၍ လာပါတော့သည်။ 

ဝင်းမြင့်သည် အန်တီ ခိုင်းစေရာအတိုင်း ကြင်နာမှုဖြင့် ညင်ညင်သာသာ လုပ်ဆောင် မပေးပါ။ ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် အင်တိုက်အားတိုက် ပြုလုပ်ပေးနေသည်ကိုပင် သူမအတွက် များစွာကျေနပ်စရာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ တခါတရံတွင် ဝင်းမြင့်၏ လက်များက သူမ၏ စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ချော်၍ လက်ချောင်းများက စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ ချော်၍တိုးမိသော အခါ သူမသည် အကြောထဲတွင် စိမ့်သွားမတက် ဖီလင်ခံစား နေရရှာပါသည်။

“ အို..အို..မောင်လေးရယ်...အဲဒီလို ဆက်တိုက် လုပ်ပေးစမ်းပါကွယ်..မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ယားနေလာပြီ.. ”

ရာဂတန်ခိုးသည် ကြီးမာလှပေစွ။ အသက်အရွယ်အားဖြင့် ကွာခြားမှု ရှိသည်ဖြစ်ပေမယ့် တဏှာစိတ်၏ လှိုင်းဂယက်ကြောင့် မောင်လေးနှင့် မမတို့၏ ဇာတ်လမ်းကို ဆက်၍ ကနေရချေပြီ။

ဝင်းမြင့်သည် ပါးစပ်မှလည်း တပြွတ်ပြွတ်နှင့် နို့အုံပြင်ကြီးကို စို့ရင်းက သူမစေခိုင်းသည့် အတိုင်း စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီး၏ အောက်ဖက်တွင်ရှိ အပေါက်တခုထဲသို့ လက်ညှိုးက သွင်းချီထုတ်ချီ လုပ်ပေးနေပါတော့သည်။

“ အင်း..အင်း..မှတ်ထားနော်..မောင်လေး... အဲဒါက စောက်ဖုတ်လို့ခေါ်တယ်..အဲဒီအပေါက်ထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ ထည့်လုပ်ပေးရတာကွဲ့...ကဲ..လာလာ..မမပြပေးမယ်.. ”

အန်တီမမသည် အရွယ်နှင့် မလိုက်တော့ပါ။ ဒေါင်းမလေး အသွင် မြူးတူးပေါ့ပါး လွတ်လပ်စွာဖြင့် ထုထည်ခိုင်ခန့်သော ကုတင်ဆီပေါ်သို့ ဝင်းမြင့်အား လက်တွဲ၍ ခေါ်ဆောင်သွားပါတော့သည်။ ထို့နောက် သူမသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ခြေထောက်ချ၍ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ နောက်ပစ်၍ တင်ထားပါသည်။ ထို့ပြင် ခြေချထားသည် ပေါင်နှစ်ခုကို အပေါ်သို့ မြှောက်တင်ပေးထား ပေးနေပါသည်။

“ လာဟေ့..မောင်လေး..မမရဲ့ ပေါင်ခြံအလယ်မှာရပ်...အဲ...ဟုတ်ပြီ...နောက်ပြီးတော့..မင်းရဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထက်အောက် ပွတ်ပေးစမ်းပါကွယ်... ”

သူမသည် စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ချင်သော ပုံစံမျိုးကို ခံယူပြီးသော် စတင်လုပ်ဆောင်ရမည့် ဝတ္တရားကို ပါးစပ်မှ ပြောကြားနေရင်းကပင် ခေါင်းကလေးကို နောက်သို့မော့၍ မျက်လုံးများ မှေးစင်းလျှက် ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှု မရှိခင် စပ်ကြား၌ ကြိုတင်မှန်းဆကာ ဖီလင်ယူနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် မြေဝယ်မကျ နားထောင်သူ တဦးဖြစ်ပါသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသည့် အတွက် အန်တီမမ ခိုင်းဆိုရာများကို မြေဝယ်မကျ လုပ်ဆောင်ပေးနေပါတော့သည်။ ယခုလည်း အန်တီမမ ခိုင်းစေသည့် အတိုင်းပင် ပြန့်ကား၍ နေသော လီးဒစ်ကြီးဖြင့် နီရဲတွက်နေပြီး စိုရွဲနေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးတခုလုံးအား အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်နှစ်ဦး၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် ဝင်းမြင့်၏ ရင်ထဲဝယ် တဒိန်းဒိန်းဖြင့် လှုပ်ရှားမှု မြန်လာပြီး စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးနှင့် လီးကြီး ထိတွေ့နေရခြင်းသည် အရသာ ရှိနေသလိုလို ဖော်မပြနိုင်သည့် ဝေဒနာတရပ်မျိုးလိုလို ရင်ထဲ၌ လှိုက်မောစွာ ခံစားနေရကြောင်း သိရပါသည်။

“ တော်လောက်ပါပြီကွယ်...ခုနက ပြပေးထားတဲ့ အပေါက်ထဲကို မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ သွင်းလိုက်စမ်းပါကွယ်..အို..အို ..မြန်မြန်ကြီးကို သွင်းထည့်လိုက်စမ်းပါကွယ်.. ”

မကျွမ်းမကျင်ဖြင့် ဆွနေခြင်းသည်လည်း သူမ၏ စိတ်ထဲဝယ် မခံရပ်နိုင်လောက်အောင် ရာဂပိုးများက ထကြွသောင်းကြမ်းနေမှုကြောင့် အလိုလားဆုံးသော အရာအား တက်မက်မောစွာဖြင့် ကမန်းကတမ်း ဆောင်းဆို နေရှာပါတော့သည်။

သံပတ်ပေးလျှင် လှုပ်ရှားလေမည့် စက်သံရုပ်သဖွယ် အန်တီမမ စေခိုင်းမှ လုပ်တက်သည့် နာဂသားလေး ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် ခွင့်ပြုချက် ရရှိသည်နှင့် တပြိုင်နက် မြင်းစောင်းထဲမှ လွတ်သည့် မြင်းရိုင်းပမာ ထိတွေ့မှု ရှိထားသော စောက်ဖုတ်ဝထဲသို့ လီးဒစ်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ ချိန်ပြီးလျှင် ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီး လိုးဆောင့်လိုက်ပါတော့သည်။

“ အို..အမေ့..ကျွတ်..ကျွတ်...အား...အား..မင်းက အရမ်းကြီးပဲကွယ်...ဖြေးဖြေးသွင်းရောပေါ့...မင်းရဲ့ လီးကြီးက ဒစ်ကြီးတော့ အမလေး..လေး..ကျွတ်..ကျွတ်...အား..အား...သားအိမ်ကို သွားဆောင့်တော့ ..နာ..နာလိုက်တာကွယ်.. ”

စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲတွင် သွင်းထားသော လီးကြီးသည် တဝက်ခန့်မျှပင် ရှိပါသေးသည်။ ပြင်းပြင်းကြီး လိုးဆောင့်ပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ဘာလုပ်၍ ဘာဆက်ရမည်ကို မသိသော ဝင်းမြင့် ခမြာ ဇိမ်းဆတ်ဆတ်ဖြင့် ထူးကဲနေသော အရသာထူးများကို တမြေ့မြေ့ခံစားနေရရှာမည် ထင်ပါသည်။ သူ၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်ဝယ် လိုချင်တက်မက်မောသော စိတ်ဆန္ဒ ရှိနေကြောင်း ထင်းရှာစွာ မြင်တွေ့နိုင်ပါတော့သည်။

အန်တီမမသည်လည်း အမှတ်မဲ့မို့ ပြင်းထန်စွာ ဆောင့်အလိုးခံရခြင်းကြောင့် နာကြင်မှုရှိသွားသော်လည်း စက္ကန့်ပိုင်းမျှ ကြာလတ်သော် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲ လီးကြီးထည့်ထားရခြင်း သည်ကိုပင် ယားကျိကျိ မရိုးမရွ ဖြစ်လာပါတော့သည်။ ဆက်လဲမသွင်း ပြန်လဲမထုတ်သော ဝင်းမြင့်အား...အင်း..ဒီလောက် အ..ရသလား ..တောက်..အားမရလိုက်တာ..ငါခိုင်းမှပဲ လှုပ်ရှားတော့မယ် ထင်ပါတယ်..။

“ မောင်လေးရယ်..ဘာလို့လဲကွဲ့...အရသာရှိကြောင်း တွေ့ရဲ့လား...အေး..မှတ်ထားနော်..ယောင်္ကျားရဲ့လီးနဲ့ မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဒီလိုထည့်ပြီး လိုးကြတယ်လို့ ခေါ်တယ်ကွဲ့...ကဲ..ကဲ ဒီအတိုင်းကြီး မနေရဘူးကွဲ့...ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးရတယ်.. ”

အန်တီမမသည် ကာမဆရာကြီးဟု တင်စားနိုင်ပါသည်။ စိတ်ရှည်လက်ရှည်ဖြင့် သင်ကြားပေးနေမှုကြောင့် ဖော်မပြနိုင်သော အရသာထူးကို နှစ်သက်မက်မောစွာဖြင့် ခံစားနေရရှာပါသည်။ တော်သေး ဟု ထင်ပါသည်။ လူပျိုရိုင်းကလေး ဂျဘား(ခေါ်)ဝင်းမြင့်သည် စိတ်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မရှိဘဲ အင်တိုက်အားတိုက် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး လိုးဆောင့်မှုကြောင့် သွေးသားထဲမှ အကြောများ စိမ့်တက်လာသယောင် ရှိနေလေလေ ပိုပိုပြီး ပြင်းထန်စွာ ဆောင့်ပါလေလေ ဖြစ်နေချိန်ဝယ်...

ကြိုတင်ခန့်မှန်းချက်ဖြင့် ပြောဆို၍ သင်ပြပေးနေသော အန်တီမမ၏ ဟန့်တားမှုကြောင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီး လိုးနေသော လီးအား အပြင်သို့ အမှတ်တမဲ့ ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော သုတ်ရည်ထွက်သည်အထိ ရောက်ရှိ၍ မလာတော့ပါ။

အန်တီမမသည် အသားဖြူပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကာမအရည်ကြည်များသည် ကျဲ၏ ဟု ရှေးစာဆိုများက မိန့်ကြားဖူးသည့် အတိုင်း မှန်ကန်ကြောင်း လက်တွေ့ သိရှိနိုင်ပါလိမ့်မည်။ စိုရွဲနစ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းကြီးကို အဝတ်တခုဖြင့် သုတ်နေသည့်အပြင် အရည်စိမ့်စိမ့်ကျနေသော ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကိုလည်း ယုယုယယဖြင့် သုတ်ပေးနေပါတော့သည်။ 

ထို့နောက် အန်တီမမသည် ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးကို ကိုင်၍ စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ အသာတေ့၍ ပေးနေပါတော့သည်။

ထိုအခါ လီးနှင့် စောက်ပတ်ထည့်သွင်း၍ ရှေ့တိုးနောက်ငင် လိုးနေရသည်မှာ ဖော်မပြနိုင်သော အရသာထူးကို ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရကြောင်း သိရှိသွားသော နာဂသားလေး ဝင်းမြင့်သည် ရှေ့မှ ဦးဆောင်ခေါ်သွားနေသည့် အန်တီမမ၏ သွန်သင်ညွှန်ကြားပေးမှုကြောင့် စားကောင်းသော အစား ဟူ၍ နားလည်သွားချေပြီ။ ဥပမာ ဆောင်ရသော် အရူးအမဲသား ကျွေးမိလေခြင်းပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ဖြေးဖြေးနှင့် မှန်မှန်လိုးနေရခြင်း၏ အရသာသာ် တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ထူးကဲသော အရသာမွန်တခုကို မိန်မိန်မြက်မြက်ကြီး ခံစားနေရကြောင်းကိုပါ သိရှိပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ အသာအယာ လိုးဆောင့်၍ ထိုးထည့်လိုက်ပြီးသော် ဆွဲထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နှင့် အန်တီမမက .. သိပ်ကောင်းတဲ့ ဖီလင်ပါပဲကွယ်..ဟု ပြောနေတဲ့ အတိုင်း ဝင်းမြင့်ခမြာ ခံစားနေရရှာပါသည်။

၎င်းနောက် သူသည် အချိန်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပင် သူငယ်တန်းမှ ပါရဂူဘွဲ့များပင် ရသွားသည်လားမသိ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လိုးဆောင့်နေချိန်ဝယ် သူ၏ လက်များကလည်း ညိမ်မနေပါ။ လုံးကျစ်သော နို့အုံ့ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဖြေးဖြေးနှင့် မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင့်၍ သွင်းချီထုတ်ချီ ပြုလုပ်နေပါတော့သည်။

“ မောင်လေးရေ..ကောင်းတဲ့ အရသာကို တွေ့ပြီလားကွဲ့...မင်းကလေးက အားသိပ်ကောင်းတာပဲ...အန်တီမမဖြင့် အားရကျေနပ်လှပြီကွယ်...နောက်ဆိုရင် အန်တီမမအတွက် ကောင်းကောင်းလာလုပ်ပေးနော်... ”

သိစိတ်ကို ရာဂငွေ့တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသောအခါ မသိစိတ်ဖြင့် အဆင့်တန်းချင်း ကွာခြားမှုလည်းမရှိတော့။ သက်တူရွယ်တူ မျှတခြင်းလည်း မရှိတော့ ရှက်ကြောက်မှု ဆိုတာ ဝေလာဝေးပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ သွေးသား၏ တောင်းဆိုမှုအောက်ဝယ် မရုန်းကန်နိုင်ပါလေ။ လိုအပ်နေသော ကွက်လပ်လေးကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်ရေး အတွက် အရှက်ကိုလည်း မငဲ့ကွက်နိုင်ပါ။

အကောင်းဆုံးသော ဖီလင် တရပ်ကို ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ဦးသည် ပြိုင်တူခံစားနိုင်ရေး အတွက် အင်တိုက်အားတိုက် လှုပ်ရှားနေကြပါတော့သည်။

“ ရပ်ဦး..မောင်လေးရယ်...ဒီနည်းက ညောင်းလာပြီကွယ်..လူသက်သာတဲ့ လှေကြီးထိုးပဲ လိုးကြဦးစို့...အဲ..အဲ .. မင်းရဲ့လီးကြီးကို မထုတ်နဲ့တော့လေ .. ဒီအတိုင်းထားပါကွဲ့...ဖြေးဖြေးချင်း..အန်တီရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်တော့...အဲ..ဖြေးဖြေးနော်...ဟုတ်ပြီ...ဟုတ်ပြီ...ကဲ..မောင်လေးရေ..ရေကုန်ရေခမ်းပဲ မင်းစိတ်ထဲ ရှိသလို ဆောင့်လိုးပေးတော့နော်.. ”

သူမသည် စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နိုင်သော ပုံစံကိုယူ၍ ခြေနှစ်ချောင်းကို အနေတော် ခွဲ၍ ပေးထားသည့် အတွက် စောက်ဖုတ် အနေအထားမှာ အနည်းငယ် ကြပ်သွားသလို ဖြစ်သွားပါသည်။ သို့သော် ဖြူသည့်အတွက် စိုရွှဲနေသော ကာမအရည်များ၏ အကူအညီဖြင့် စောက်ခေါင်းဝထဲသို့ လီးသွင်းရခြင်းမှာ အရသာရှိကြောင်းကို လက်တွေ့ခံစားနေရသူက နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) ဝင်းမြင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် အန်တီမမ၏ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်သို့ စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် ဌာန်ကရိုင်းကျစွာ ခွထားလျှက် ခပ်မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင့်နေကြပါတော့သည်။

“ မောင်လေးရေ... အထက်ကို နည်းနည်းလောက် တိုးပြီး လိုးကွဲ့...အဲ.. ထပ်တိုးဦးကွဲ့...ဒါမှ အန်တီမမရဲ့ စောက်စေ့လေးနဲ့ မင်းရဲ့ လီးကြီးနဲ့ ပွတ်တိုက်သွားမှာ.. ”

ဟုတ်ပါသည်။ ကာမ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ရေးအတွက် ကာမဆရာမကြီး အန်တီမမ၏ ညွှန်ကြားပေးသော နည်းသည် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦး၏ ကာမစပ်ယှက်မှု အတွက် အထိရောက်ဆုံးသော နည်းဖြစ်ပါသည်။ ဤသို့ဖြင့် လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီး ဝင်ချီထွက်ချီ ပြုလုပ်လေတိုင်းတွင် အပေါ်နေရာမှ တွဲကျနေသည့် စောက်စေ့ကလေးဖြင့် ထိမိ၍ ပွတ်တိုက်မှုဖြစ်လေလေ လိုးဆောင့်နေရသည့် အရသာမျိုးမှာ ပိုမို၍ ထူးကဲစွာ အရသာ ရှိလာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ယခု အကြိမ်သည် ကာမစပ်ယှက်မှု အတွက် ပဌမဦးဆုံးအချိန် ဖြစ်သောကြောင့် လိုးဆောင့်သည့် အရှိန်သည် မှန်ကန်မှုဖြင့် အချက်မှန်မှန်မဖြစ်လာသေးကြောင်း အန်တီမမ သိရှိထားပါသည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်..

အန်တီမမသည် လိုးဆောင့်ချိန်ဖြင့် မှန်းဆကာ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးတစုံကို ကော့၍ကော့၍ မြှောက်ပေးနေသောအခါ တခါတရံတွင့် ဆောင့်ချက်နှင့် ကော့ပေးချက်သည် အံဝင် ဂွင်ကျ မဖြစ်ဘဲ လွဲချော်နေပါသည်။

သို့ပေမယ့် ဝင်းမြင့်၏ စိတ်ထဲဝယ် အလွန့်အလွန် ကောင်းသော အရသာထူးများကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ခံစားနေရရှာပါသည်။ အပေးအယူမျှသော (သို့မဟုတ်) အပေးကောင်းနေသော အန်တီမမ၏ ထူးခြားစွာ ဆက်ဆံနေသောအခါ သူ၏ စိတ်များသည် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခြင်း မရှိပါလေတော့။ 

နှေးနှေးဖြင့် လိုးဆောင့်နေရာမှ မြန်မြန်ကြီးလိုးလိုက် ၊ မြန်မြန်ကြီး လိုးဆောင့်နေရာမှ အန်တီမမ၏ စကားများကို ပြန်သတိရမှုကြောင့် ပြန်၍ နှေးနှေးဖြင့် မှန်မှန်ကြီး လိုးဆောင်၍  အချက်ပေါင်း သုံးလေးဆယ်ခန့် လိုးသွင်းပြီးစီးခဲ့သော်...

ဝင်းမြင့်၏ သွေးသားဆန္ဒများထဲမှ ဘယ်လိုအရသာထူးများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ကို ဖော်မပြနိုင်သော အရသာထူးကို တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် ခံစားနေရင်းကပင် အကြောအခြင်များသည် တုန့်ဆိုင်းသွားမတက် ကျင်တက်သွားရပြီး လီးတန်တလျှောက်လုံးမှာ ပူပြီးဆင်းသွားပါတော့သည်။

ဤသို့ ဖြစ်သွားသည်ကို နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) လူရိုးကလေး ဝင်းမြင့်က နားမလည်ပါ။ သုတ်ရည် စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းထုတ်ချိန်ထိ လိုးဆောင့်နေဆဲပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထိုနည်းတူ အန်တီမမ၏ ရာဂပိုးများသည် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှု ရှိထားသည့် အတွက်ကြောင့်လား မသိ။ ဝင်းမြင့်၏ လိုးဆောင့်သည်ကို တက်ညီလက်ညီ ကော့၍ ပေးနေသည့်အပြင် သူ၏ ကျောပြင်ကြီးကို တအားဖက်တွယ်ထားကာ ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း အနည်းငယ် ထပ်၍ စိထားလိုက်ပြီး...

“ လုပ်...လုပ်..မြန်မြန်ကြီး လုပ်စမ်းဟေ့..အား..အာ..အား... ကောင်းမှကောင်းကွယ်...အို...မောင်လေးရယ်...သိပ်ကောင်းလှချည်လားကွယ်...အင့်..အင့်.. ဆောင့်..ဆောင့်...အားရပါးရကြီးဆောင့်...ဆောင့်စမ်းပါ...အန်တီမမ .. ပြီး...ပြီးတော့မယ်... ”

ဤသိုဖြင့် ကာမအရသာမုန်သည် အထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူ ခံစားရရှိသွားသည့်အလား ခြေဖျားလက်ဖျားများပင် ကော့ပြန်တက်လာမတက် အကြောအချင်များသည် ပြည့်ပြည့်၀၀ ဖီလင်ခံစားနေရသည့် သဖွယ် မျက်ဝန်းကလေးများ မှေးစင်း၍ နေကာ ဝင်းမြင့်၏ ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်၍ ထားပါတော့သည်။ 

သွေးသားများ၏ တောင်းဆိုမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော သုတ်ပိုးများသည် နွေးထွေးစွာဖြင့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဒလဟော ဝင်သွားမှုကို လူပျိုရိုင်းကလေး ဂျားဘားကတော့  သုတ်ရည်များဟု မထင်မှတ်ရှာပါ။ ကျင်ငယ်ပေါက်သည့် အပေါက်မှနေ၍ ကျင်ငယ်ရေများ ထွက်သွားသည်ဟု ထင်နေပါသေးသည်။ သို့သော် အခုအခါတွင် ကျင်ငယ်ရေ ပေါက်သည့်အခါထက် ပိုမို၍ အရသာ ထူးကဲကြောင်းကို ပါးစပ်မှ ဖွင့်၍ မပြောတက်ပေမယ့် ရင်ထဲတွင် တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းဖြင့် ကျေနပ်အားရသော ခံစားမှုများကို ခံစားမိရှာပါတော့သည်။

ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦးသည် ကာမဘုံ၏ နောက်ဆုံးအဆင့် ဆီသို့ ပြိုင်တူ ကူးခက်လေရာတွင် အမောဟောင်း တခုအား ပြေပျောက်စေခြင်းအလို့ငှာ ဖက်တွယ်ထားသည့် အတိုင်းပင် ခေတ္တမျှ မေ့မောမတက် ဖီလင်ယူမတက်ပင် ရှိပါသေးသည်။ အင်တိုက်အားတိုက် လိုးဆောင့်မှု၏ ရလာဒ်ကား...နှစ်ဦးစလုံး၏ ပြီးစီးပြီးမြောက်ခဲ့သည့် ကာမသုတ်ရည်များလည်း စောက်ဖုတ်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်လျှံနေလျှက်ရှိပြီး စောက်ခေါင်းဝမှ တဆင့် အပြင်ဘက်သို့ စီးဆင်းယိုထွက်စီးစေလျှက် အန်တီမမ၏ ဖင်ခေါင်းကြားထဲသို့ပင် ရွဲစိုသွားပါသေးတော့သည်။

ဤသိုဖြင့် ကြောင်ခံတွင်း ပျက်ချိန်တွင် ဇရက်တောင်ပံကျိုးကျသည် နိမိတ်ပုံသည် စပ်ယှက်၍ ပြီးမြောက်ခဲ့သောလည်း သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေနိုင်သော ဆားငန်ရေသဖွယ် ဖြစ်နေရသော အန်တီမမနှင့် နွားမြင်တိုင်း လက်ညှိုးထိုးပြနေတော့မည့် နာဂသားလေး ဂျဘား (ခေါ်) မောင်ဝင်းမြင့်တို့၏ ဤသို့ နှစ်ဦးသဘောတူ တွေ့ဆုံပုံသည် အဆုံးမသတ်နိုင်ကြပါလေတော့။

အန်တီမမသည် သူမ၏ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်စေသော ဂျားဘား၏ လီးကြီးကို တသသဖြင့် စွဲမက်၍ တမ်းတမ်းတတ ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ဂျားဘား၏ အနားနားသို့ ကပ်၍ .. ညရောက်ခဲ့လျှင် တခေါက်ထပ်၍ လာခဲ့ပါရန် .. ညွှန်ကြားပေးနေရှာပါလေတော့သတည်း။

...........................................................................

နေဝင်လေချေပြီ။

ဤသို့သော အချိန်တွင် ရောက်ရှိလာအောင် စိတ်ထဲမှ ကြိတ်၍ ဆုတောင်းနေသူက ဂျားဘားပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ ဂျားဘားသည် တခါစားဖူးသော ကာမ၏အရသာ စည်းစိမ်ကို မက်မောတမ်းတစွာဖြင့် ထပ်တလဲလဲ စားသုံးချင်နေသေးသည်။ ဥပမာ စားကောင်းခဲ့သော အစာတခုကို စားမိခဲ့သော သူသည် နောက်တခါ တကြိမ်ထက်၍ စားချင်နေသည်နှင့် တူပေစွ။ ခုလဲ သွေးသား၏ တောင်းဆိုထားသော ချဉ်ခြင်းတပ်ခြင်း တမျိုးပါပေတကား။

သို့သော်..

လောကတွင် ဖြစ်ချင်တိုင်းလည်း မဖြစ်ရ၊ မဖြစ်ချင်တိုင်းလည်း ဖြစ်ပေါ်နေသော လောက၏နိယာမ သဘောကို (သို့မဟုတ်) ပြောင်းရွေ့လှည့်စားမှု ရှိနေကြောင်းကိုတော့ လူပျိုရိုင်းကလေး ဂျားဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်တယောက် နားလည်မိပါစ ဟု...

ဤသို့ဖြင့် အချိန်သည် တဖြေးဖြေးနှင့် ကုန်ခဲ့ချေပြီ။ ဂျားဘားသည် မြူးနေပါသည်။ စိတ်သည်လည်း လန်းဆန်းမှု ဖြစ်နေ၍ ပျော်ရွင်နေပါတော့သည်။ ဖော်မပြနိုင်သော ခံစားမှု တမျိုးကို သဲလှိုက်ရင်ဖို မောပန်းစွာဖြင့် ခံစားခဲ့ရသော အရသာမျိုးကိုပဲ မဲ၍ ခံစားလိုချင်ပါသေးသည်။ ချိန်းဆိုထားခဲ့သော အချိန်သို့ ရောက်ရှိခဲ့လျှင် အန်တီမမရှိရာဆီသို့ တိတ်တဆိတ် သွားချင်နေပါတော့သည်။

......................................................................................................

ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ဦး၏  တွေ့ဆုံပုံကို ဖျက်ဆီးခဲ့သည့် လူတယောက် ပေါ်ပေါက်လာပါတော့သည်။ ထိုသူမှာ သူဌေးပိုင်ရှင် ဘဘကြီးပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။ မထင်မှတ်သော အချိန်တွင် ပြန်ရောက်ရှိလာသည်။

ထို့အတွက် စိတ်ကူးထဲတွင် ဒါန်းစီး၍ စိတ်ကူးယဉ်နေခဲ့သော ဂျားဘားနှင့် ကြုံတွေ့ရလေမည့် ကိလေသာ အမြိုက်ကို မီးကုန်ရမ်းကုန် လောင်မြိုက်စေရန် အတွက် တာစူထားသူ အန်တီမမတို့ နှစ်ဦးသည် တည်ဆောက်ရန် ကြံစည်ထားသော အချစ်ကာမနိဗ္ဗာန်ကလေး တခုကို သဲမုန်တိုင်းကြီး တခုက တိုက်ဖြို ဝါးမျိုသွားသည်ကို နှမျှောတမ်းတစွာဖြင့် ဝမ်းနည်းကျေကွဲမိရှာနေပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် လူ၏ သွေးကို သောက်သုံးမိခဲ့ရှာသော သားရဲတိရိစ္ဆာန်၏ သွေးဆာမှုကို မည်သူမျှ တားဆီးနိုင်မည်နည်း။ ထိုနည်းတူ ကာမစည်းစိမ် ခံစားမှုကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ဖြင့် မက်မက်မောမော တမေ့တမောကြီး ခံစားဖူးရှာသော နာဂသားလေး ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် သားကောင်ကို လိုက်လံ ရှာဖွေနေပါတော့သည်။

မုဆိုးစိုင်သင်သည် ဟူသည်က မုဆိုးသည် တောကျွမ်းကျင်ရန် အတွက် စိုင်ကသင်ပေးခဲ့သော စကားပုံ တခုက သက်သေခံပါလိမ့်မည်။

ထိုနည်းတူ နာဂသားလေး ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်အား ကာမစည်းစိမ် အကြိုက်ကို မြိန်မြိန်ကြီး မှီဝဲစေရန် အန်တီမမက ဦးဆောင်၍ သင်ကြားပေးခဲ့ပါပေပြီ။

ထို့ကြောင့် ဂျဘား(ခေါ်) ဝင်းမြင့်သည် ကာမကို ရှာဖွေသောက်သုံးရန် ကာမမုဆိုးကြီး တဦး ဖြစ်နေရှာပါတော့သည်။ သွေးသားများ၏ လိုလားတောင်းတသော ရာဂပိုးများ အတွက် အလိုဖြည့်ဆီးနိုင်ရန် ကာမသားကောင်ကို အလောတကြီး ရှာဖွေ စဉ်းစားနေပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်သည် ငယ်ရွယ်သူတဦး ဖြစ်သည့်အတွက် ကြီးမားကျယ်ပြန့်လှသော ဒစ်ကြီးသည်ဘေးသို့ ပြန့်ကားလျှက် သံချောင်းပမာ တောင့်၍ ထောင်မတ်နေပါသည်။ စိတ်ထဲတွင် ကာမပိုးများ ထကြွနေလျှက် စိတ်ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မရှိတော့ဘဲ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် ရက်ပေါင်းများစွာက အတူအိပ်လျှက် ရှိစဉ် အခါတုန်းက စိတ်လှုပ်ရှားမှု မဖြစ်ပေါ်ခဲ့မိသော မမစန်း၏ အပေါ်ဝယ် စိတ်ဖြင့် မှန်းကာ ရသေ့စိတ်ဖြေ ဖြေနေပါတော့သည်။

ဟုတ်ပါသည်ဟု ထင်ရပါလိမ့်မည်။ နာဂတောင်တန်းမှ စရောက်ကတည်းက သူဌေးရှင် ဘဘကြီးသည် မမစန်း၏ လက်ထဲဝယ် အပ်ထားခဲ့ပါသည်။ မြန်မာစကား သင်ပေးရန်နှင့် မြန်မာစာ ရေးတက်ဖတ်တက်ဖို့ အတွက် အပြင် အစစ အရာရာ ကူညီမှု ရစေရန် အခန်းတခုထဲတွင် ကျယ်ပြန့်သော ကုတင်ပေါ်၌ အတူအိပ်စေပါသည်။ ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းကပင် လက်ပွန်းတတီး နေလာသောကြာင့် မောင်နှမသားချင်းသဖွယ် ရှိသည့်အတွက် အခုအချိန်ထိတွင် ယခင်က လက်ရှိအတိုင်း နေမြဲ အိပ်မြဲပင် ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော် ယခုလက်တလော ဂျားဘား၏ စိတ်များသည် စိတ်ရိုင်းဝင်လျှက် ရှိပါသည်။ ညအိပ်ရန်အတွက် ခင်းကျင်းနေသော မမစန်းသည် ကုတင်စောင်းမှ ကုန်းကွ၍ နေသည်ကို ရာဂငွေ့ပေါင်း မြောက်များစွာ ထွက်ပေါ်လာသည့်အလား တုတ်တုတ်ခဲခဲ ရှိလှသည့် ဖင်ကြီးကို ကြည့်နေပါတော့သည်။

လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းတွင် တုန်ခါ၍သွားသော ဖင်ကြီးတစုံသည် သရက်ထည်ပါးပါးကလေး၏ အောက်ဝယ် ထင်ရှားစွာဖြင့် တွေ့နေရလေလေ ဂျဘား၏ လီးကြီးသည် ပို၍ ထောင်မတ်လာလေလေပင် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

ထို့ကြောင့်သူသည် မမစန်း၏ နောက်နားဝယ် တိုးကပ်ပြီး လုံခြည်ထဲမှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးနှင့် ဖင်ကြားထဲသို့ လှမ်း၍ ကပ်ထားလိုက်ပါသည်။ မမစန်းသည် အမှတ်တမဲ့မို့ ပူနွေးထောင်မတ်နေသော အရဝတ္ထုတခုက မိမိ၏ ဖင်ကို လာရောက်ထိတွေ့သောအခါ တုန်လှုပ်သွားပါတော့သည်။

“ ဟဲ ဝင်းမြင့်..ဒါက ဘာလုပ်တာလဲ.. ”

မျက်နှာထားဖြင့် ဟောက်လိုက်ပါသည်။ သို့သော် သူမ၏ မျက်လုံးများက ဝင်းမြင့်၏ လီးကြီးရှိရာသို့ စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်မိနေပါတော့သည်။

“ အို...ဟို..မတော်လို့ပါ မမစန်းရယ်...နော်...ခြေလှမ်းမှားပြီး မမစန်းကို ဝင်တိုက်မိသွားတာပါ..ကတော့ မမစန်းရေ.. ”

မိုးကြိုးပစ်မှာကို ထန်းရွက်ကာဖြင့် ကာစီးနေရှာသည် ယုန်သူငယ်၏ မျက်နှာပြင်မျိုးဖြင့် ပြောနေရှာသော ဝင်းမြင့်၏ မျက်နှာကို မြင်ရသော် .. ဒီကောင်လေး မခေတော့ဘူး..ဟု မျက်ချက်ချလိုက်တော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ညအိပ်ယာဝင်သော် ဝင်းမြင့်သည် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလျှက် ခါး၌ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ဖြေချထား၍ လီးငေါက်တောက်ကြီး ဖြစ်အောင် ထောင်၍ အိပ်မောကျယောင် ဆောင်နေပါတော့သည်။

မမစန်းသည် သူဌေးရှင် ဘဘကြီး ပြန်ရောက်လာစဉ်ကတည်းက ဂနာမငြိမ်အားရှာပါ။ မမနွဲ့ မသိအောင် ကျိတ်ပုန်းခြေတော်တင်ခဲ့သည်မှာ ကြာလှချေပြီ။ အိပ်ယာဝင်ချိန်၌ အမြဲသုံးဆောင်လေ့ရှိသော နွားနို့နှင့်ကြက်ဥတို့ကို ပို့စဉ်အခါတုန်းက မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည့်အတွက် ယခု အတူအိပ်လျှက်ရှိသော ဝင်းမြင့်အိပ်လျှင် လာရောက်ခေါ်မည့် ဘဘကြီး၏ အသံကို နားစွင့်ရင်း တဖက်သို့ စောင်းလျှက် အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်နေပါတော့သည်။

အချိန်သည် လူကိုမစောင့်ပေမယ့် လူသည် အချိန်ကို ကြာမြင့်စွာ စောင့်စားနေရသည် ထင်ပါသည်။ ဘဘကြီးသည် မမစန်း မအိပ်သေး၍ မလစ်သေးသောကြောင့် မလာသေးဟန် တူပါသည်။ စောင့်မျှော်ရသည်မှာ ရင်မောလှပေပြီ။ အဲ .. တကယ်လို့ ဘဘကြီးနှင့် တွေ့လျှင် ဟိ..ဟိ.. ရင်လှိုင်းခတ်သွားသည်။ မို့မောက်သွားသော ရင်အစုံကို လက်ဖြင့် ဖိကပ်ရင်း ချွဲမည်၊ ညုမည်၊ တီတာမည်...လိုချင်တာတွေ အားလုံး အားလုံး..တောင်းမည်...ဝယ်ခိုင်းမည်..ဟု ကြိုတင်စည်းဝါး ရိုက်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။

ထိုအထဲမှ ပိုမို၍ ဆိုးဝါးထကြွသောင်းကျန်းနေသည်က သွေးသားထဲမှ ရာဂပိုးများပင် ဖြစ်ပါသည်။ အတွေ့ထူး၍ အမေ့မူးခဲ့သော ကာမဘုံလောကထဲသို့ သူဌေးရှင်ဘဘကြီး၏ လက်တွဲ ခေါ်ဆောင်မှုကြောင့် ရစ်မူးစွာ ခံစားခဲ့ရသော ကာမစည်းစိမ် အမြိုက်ကို ထပ်တလဲလဲ စားသုံးချင်နေပါသည်။ သို့သော် ဘဘကြီးသည် ခရီးထွက်သွားသည်မှာ တလကျော်မှ ယခုလို ပြန်ရောက်ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် ပိုမို၍ သွေးသားများသည် ဆူပွတ်နေသည်ဟု ထင်နေရပါသည်။

ဤသို့ဖြင့် တွေးရင်းတောရင်းကနေ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက ပိုပြီး မြန်ဆန်နေသောကြောင့် တဖက်စောင်း၍ အိပ်နေရာမှ ဝင်းမြင့်ဖက်ဆီသို့ လှည့်၍ အိပ်မိပါတော့သည်။ 

သူမသည် တအံ့တသြ ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ 

မြင်နေရသည့် မြင်ကွင်းမှာ ပိုမို၍ပင် စိတ်လှုပ်ရှားမှု ဖြစ်နေရပါတော့သည်။ ခါတိုင်းတွင် သူမသည် ဤသူငယ်အား ဒီအိမ်ကြီးပေါ်သို့ စရောက်ကတည်းက အတူနေ အတူစား အတူအိပ်ခဲ့သော်လည်း ဤသို့ အဖြစ်မျိုးများကို တခါတရံမှ မတွေ့ကြုံဘူးပါချေ။ ယခုသော် အကြံသမား ဝင်းမြင့်သည် ယခင်ညများလို အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ခံ၍ မဝတ်ထားသည့်အပြင် လုံခြည်စကို ဖြေလျှော့ကာ ပိုးစိုးပက်စက် ဖြစ်အောင်လုပ်၍ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေသည့်အတွက် ကျယ်ပြန့်၍ ဒစ်ကားပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို မမှိန့်တမှိန် မီးရောင်အောက်ဝယ် မထင်မရှား မြင်တွေ့နေရသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ 

လူ့စိတ်သည် ဆန်းကြယ်လှသည် ဟု ပညာရှိကြီးများက မိန့်ဆိုခဲ့ဖူးပါသည်။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လှသော နေရာများတွင် လူအများ၏ စိတ်တို့သည် သိစိတ်ထက် မသိစိတ်က ပိုမို၍ အနိုင်ယူ လွှမ်းမိုးထားကြောင်းကို ယခုမှပင် သာဓက များဖြင့် သက်သေပြဆိုရပေလိမ့်မည် ဖြစ်ပါသည်။

မမစန်းသည် (၁၂) အရွယ်ကပင် အတူအိပ်ခဲ့သော ဝင်းမြင့်အပေါ်သို့ စိတ်ဝင်စားမှု မရှိခဲ့ပါ။ သို့သော် မိမိအတွက် လိုအပ်နေသော သွေးသားတောင်းဆိုမှု၏ ပြင်းပြနေချိန်ဝယ် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်တဦး၏ တန်ဆာအား နီးကပ်စွာဖြင့် တွေ့နေရသော် စိတ်အဟုန်သည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် လှုပ်ရှားမှု ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ပါသည်။ 

ထို့ကြောင့် မမစန်းသည် ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်ကို ကိုင်တွယ်ကြည့်ရှုခြင်း အားဖြင့် ပြင်းထန်နေသော ရာဂစိတ်များကို ပြေပျောက်စေလို့ငှာ အသံမကြားရစေအောင် ဝင်းမြင့်၏ အနားသို့ ဖြေးညှင်းစွာ တိုးကပ်၍ လာလျှက်ရှိပါသည်။ 

လာချင်ရင် အနီးလေး ဟု ဆိုရိုးရှိသည့်အတိုင်း နှစ်ပေမျှ ဝေးကွာသော နေရာကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တိုးကပ်၍ လာရသော အချိန်သည် ကြာညောင်းလှသည်ဟု ထင်ရသည့်အပြင် ခရီးဝေးမှလာရသည့်ပမာ မောဟိုက်ပင်ပန်းလှပါသည်။

သို့သော် သူမ၏ ရမ္မက်ဇော တခုက တွယ်ကပ်နေသည်မို့ မျက်နှာပြင် တခုလုံးတွင် အဆီများဝေ့နေလျှက် အာသီသ ပြင်းထန်စွာဖြင့် တဖြေးဖြေးချင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်နှစ်ဦးတို့သည် လက်တလုံးခန့်မျှနီးပါး ကွာဝေးသော နေရာသို့ ရောက်ရှိလာပါသည်။

မမစန်းသည် ခဏမျှ အသာငြိမ်နေလျှက် ဝင်းမြင့်၏ အသက်ရှုသံကို နားထောင်နေလျှက် ရှိပါသည်။ စိတ်ချလက်ချ ရှိချိန်ဟု ထင်ရလောက်မှ ပြေလျှော့တွဲကျနေသော လုံခြည်စကို အသာလှန်ချပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်၍ ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်၏ အသားများနှင့် ပူးကပ်စွာ ထိတွေ့သွားသော အခါတွင် ပူနွေးပြီး တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့် ဆူပွတ်နေပါတော့သည်။

ထိုသို့သော အတွက်ကြောင့် လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့်ခမြာ ဟန်ဆောင်နိုင်မှု မရှိရှာပါလေတော့ မှေးမှိတ်ထားသည့် မျက်လုံးကို ပွင့်စေလျှက် အသားချင်း ကပ်နေသော မမစန်းကို တအားကြီး ဖက်တွယ်လိုက်ပါတော့သည်။ 

“ ဟဲ့..အို..လန့်လိုက်တာဟယ်..လွှတ်စမ်း...ကောင်လေး..ဖယ်စမ်းပါဆို..မမစန်း အသက်ရှု ကြပ်လှပြီ.. ”

ဝင်းမြင့်သည် ရိုးသားလွန်းသည်ဟု ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ထပ်၍ပြောဆိုရပေဦးမည် ထင်ပါသည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် သူသည် လူလည်တယောက်ဖြစ်ပါက မမစန်း ပြုလုပ်ဆောင်သမျှကို အသာငြိမ်၍ ခံနေရပေမည်။

ခုတော့ ဒီလို မဟုတ်ပါ။ မမစန်းအား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြင့် ဆက်ဆံလိုက်သော် မိန်းကလေးဖြစ်သူအတွက် ရှက်ကြောက်ခြင်းကြောင့် ငြင်းဆန်မှုများကို အကာအကွယ် ပြုနေပါတော့မည်။

သို့သော် ဝင်းမြင့်သည် တခါစားဖူးသော နွားသားအား နောက်တကြိမ် တဖန်ထပ်တွေ့တော် လက်ညှိုးထိုးပေရော့မည် ဟု ဆိုရိုးရှိသည့် အတိုင်း မိမိရှေ့မှောက်ဝယ် အသင့်ပြင်ဆင်ထားသော ကာမပွဲတော်ကြီးအား မြိန်မြိန်စားသုံးရန် အတွက် လက်လွတ်မခံနိုင်ပါချေ။

အန်တီမမ၏ သင်ကြားပြသမှုများကို ပြန်လည်၍ အသုံးချနေပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်သည် ငြင်းဆန်ရင်း တုန်နေသော မမစန်းအား တအားကြီး ဖက်ထားလျှက် သူမ၏ ပါးစပ်ကို သူ၏ ထူထဲနွေးထွေးသော နှုတ်ခမ်းဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် နမ်းစုပ်နေပါတော့သည်။

နောက်ပြီး သူ၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ တသားတည်းကျအောင် ဖက်ထားမှုကြောင့် အောက်ခံမဝတ်ထားဘဲ ဘလောက်(စ်) အင်္ကျီပါး၏အောက်ဝယ် လှုပ်ရှားရုန်းကန်နေသော နို့အုံပြင်ကြီးနှင့် ဖိဖိကပ်ကပ် ထိနေရသောအခါ ဝင်းမြင့်၏ သွေးသားများထဲဝယ် အဟုန်လျှင်မြန်စွာဖြင့် စီးဆင်း၍ ကာမရမ္မက်ဆန္ဒများ နိုးကြားပြီး ဆူပွတ်ကာနေပါတော့သည်။

ထို့ပြင် ဝင်းမြင့်သည် သူ၏ ပေါင်တလုံးမှာ မမစန်း၏ ပေါင်ခြံရှိရာသို့ ထိုးသွင်းပြီး ဖြဲခွဲနေပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် မမစန်း၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ ခွတက်စီးထားသည့် သဖွယ် ဖြစ်နေပါတော့သည်။

မမစန်းသည် အံ့သြလျှက် ရှိပါတော့သည်။ ခါတိုင်းရက်များတွင် သူသည် ဒီလိုမျိုးမဟုတ်ပါ။ ညအိပ်ယာ ဝင်ခါနီးတွင် မိမိထံသို့ စာများသင်ကြားပြီးသော် အိပ်ယာထဲ၌ ခေါင်းချချခြင်း အိပ်ပျော်သွားသူ တယောက် ဖြစ်ပါသည်။

ယခုသော် မိမိအတွက် လိုအပ်နေသော ရာဂပိုးများအတွက် ဖြည့်ဆည်းပေးရန် ကြိုးစားနေသူတယောက် ဖြစ်သည့်အတွက် ရင်ထဲကနေ များစွာ ဝမ်းသာနေမိပါသည်။ သို့သော် ကာမ၏ အရသာမွန်သည် ဤသို့ကြမ်းတမ်းစွာ ဆက်ဆံ၍ ရနိုင်စရာ အကြောင်းမရှိ။ တဖြေးဖြေးချင်း တမြှင်းမြှင်းချင်း လိုရာသို့ ဆွဲဆောင်သွားမှသာလျှင် ရောက်ချင်သည့် ကာမနိဗ္ဗာနဘုံသို့ ပြည့်ပြည့်၀၀ ရောက်ရှိနိုင်မည်ကိုတော့ လူပျိုရိုင်းကလေး ဝင်းမြင့် မသိပါလေ။

ဒါကြောင့်မို့ ပြတ်ထွက်မတက် နမ်းစုပ်ခြင်းကို ခံစားနေရသော မမစန်းသည် သူ့လိုဘပြည့် ကိုယ့်လိုဘ ပြည့်ဝရလေအောင် သူ့အား ရှေ့ဆောင် လမ်းပြပေးမှသာလျှင် ဖြစ်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်း စဉ်းစားမိပါသည်။ သည့်အတွက်...

“ အို..အို..ဝင်း..ဝင်းမြင့်ရယ်..ဖယ်..ဖယ်ပေးစမ်းပါကွယ်...နော်...မင်းက...လိမ္မာပါတယ်..ခဏလေးနော်...အသက်ရှု ကြပ်နေလှပြီကွဲ့.. ”

သူမသည် ထိုသို့ တောင်းတောင်းပန်ပန်ဖြင့် ပျော့ပြောင်းစွာ ချော့မော့၍ ပြောသောအခါက သူသည် သူမ၏ အပေါ်စီးမှ ခွထားလျှက်ကပင် နှုတ်ခမ်းကို လွှတ်ပြီး 

“ မမစန်းရယ်..ကျွန်တော့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့...နော်..နော်..နော်လို့..ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် လိုချင်တာကို ပေးရမှာနော်.. ”

“ အေးပါကွယ်... မင်းရော..မမစန်းရော..ကောင်းအောင်လို့ ပြပေးမှာပါ...ဒါမှ နှစ်ယောက်စလုံး ဖီလင်ရှိမှာကွဲ့...မင်းက ဘယ်သူ့ဆီက မြင်ပြီး ဒီလောက်တောင် ကြမ်းနေရတာလဲ...ဒီလိုမကြမ်းရဘူးကွဲ့...ကဲ..မမစန်းသင်ပေးမယ်...ခဏဖယ်ပေးဦးလေ.. ”

ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ စကားကို နားထောင်လိုက်ပါသည်။ မမစန်းသည် ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အစားများကို လျှင်မြန်စွာ ချွတ်ချရင်း ဝင်းမြင့်၏ အဝတ်အစားများကိုလည်း ချွတ်၍ ပေးနေပါတော့သည်။ 

ဝင်းမြင့်သည် မမစန်း၏ ကိုယ်လုံးတီးပုံကို ငေးစိုက်၍ ကြည့်နေပါတော့သည်။ အန်တီမမသည် ဖြူဖွေးနုနယ်၍ မမစန်း၏ အသားအရည်များသည် ညိုရောင်သန်းနေလျှက် နို့အုံပြင်ကြီးသည်လည်း ကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ပေမယ့် မာကျောကျစ်ကျစ်လစ်လစ်ဖြင့် နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်မြမြလေးက စူ၍ ထွက်နေပါသည်။

ထို့ကြောင့် ဝင်းမြင့်သည် စိတ်ထိန်းနိုင်အား မရှိပါလေတော့။ မမစန်း၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲသိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ နို့သီးခေါင်းကလေးကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့နေလျှက် ရှိသည့်အပြင် အမွှေးအမျှင် ထူထပ်စွာ ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးတခုလုံးအား လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်၍ ပေးနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဝင်းမြင့်သည် တဆတ်ဆတ်တုန်လှုပ်နေသော လီးကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝဆီသို့ တေ့လျှက် ခပ်မှန်မှန်ဖြင့် ဆောင့်သွင်းနေပါတော့သည်။

မမစန်းခမြာ ဘာဆိုဘာမျှ ပြန်၍ မပြောနိုင်ပါလေတော့။ ဝင်းမြင့်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကိုသာ မျက်စေ့အသာမှိတ်လျှက်  ငြိမ်နေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ သို့သော် ဝင်းမြင့်၏ အပေါ်မှ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ စည်းဝါးညီညာစွာဖြင့်  အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို ကော့၍ ကော့၍  မြှောက်ပင့်ပေးနေသောအခါ ဝင်းမြင့်၏ စိတ်ထဲဝယ် ကာမစပ်ယှက်နေရခြင်းကို သိပ်ကောင်းတာပဲ ဟူသော ရာဂစည်းစိမ်ကို တမေ့တမောကြီး ခံစားနေမိရှာပါတော့သည်။ 

ထို့ကြောင့် သူသည် မှန်မှန်လေး လိုးဆောင့်နေရာမှ ဆပ်မြန်မြန်ကြီး လိုးဆောင့်မိပါတော့သည်။

မမစန်းသည် အသားညိုသည့်အတွက် ကာမအရည်ကြည်များသည် အရည်ပြစ်နေသည့်အတွက် လိုးဆောင့်၍ နေရခြင်းမှာ စေးထန်းထန်းဖြင့် စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ဖြစ်နေရပါသည်။ ဤသည်ကိုက ကာမစပ်ယှက်ကြသူ နှစ်ဦးအတွက် ကာမ၏ အရသာမှန်ကို တင်းပြည့်ကြပ်ပြည့်  ခံစားနေကြရသည် ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။

“ ဟဲ့ ..ကောင်လေး..ပြောစမ်း...မှန်မှန်ပြောစမ်း...နင် ဒါတွေကို ဘယ်ကတက်လာတာလဲ...ဟင်း..ဟင်း..ဒီလိုမှန်းသိရင် အစောကြီးကတည်းက တို့တတွေ အလုပ်ဖြစ်မှာ...အချိန်တွေ ကုန်သွားတာ နှမျှောစရာ ကောင်းလိုက်တာကွယ်... ”

မမစန်းသည် ပါးစပ်မှနေ၍ ကုန်လွန်ခဲ့သည့် အချိန်အတိုင်းအတာများကို နှမျှောတမ်းတစွာဖြင့် ရွတ်ဆို ငြီးတွားနေရင်းကပင် သူမသည် တကိုယ်လုံးကလည်း အငြိမ်မနေအားပါ။

ဝင်းမြင့်၏ ကိုယ်လုံးတီးကြီး၏ ကျောပြင်တခုလုံးအား လျှင်မြန်စွာ ထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေသည့် အပြင် လိုးဆောင့်ချိန်တိုင်လည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက စုပ်ယူပေးခြင်းကို ထပ်ခါ တလဲလဲ ပြုလုပ်ပေးနေပါတော့သည်။

ဤတွင် ဝင်းမြင့်အတွက် ကာမစပ်ယှက်ရခြင်းသည် အကောင်းဆုံး ရသာမွန်ကို မြိန်မြိန်ကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။ ဤသို့သော အရသာမျိုးကို ခံစားရလေလေ သူ၏လိုးဆောင့်သည့် အရှိန်အားကလည်း ပိုမို ပြင်းထန်လာလေလေပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

ပြင်းထန်စွာ လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်မှုကြောင့် ကုတင်တိုင်များသည် ချောင်နေသည့်အတွက် ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် ကျလိ..ကျလိ..ဟူသော အသံမျိုးတွေက အခန်းထဲ၌ စိုးမိုးနေပါတော့သည်။ 

သူကြမ်းလျှင် ကိုယ်ရမ်းလိုက်မည် ဟု သူအနိုင် ကိုယ်အပြိုင် ကြဲချင်နေသော မမစန်းအတွက် ဝင်းမြင့်၏ ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုးဆောင့်မှုကို အားကျမခံ အောက်ကနေ ကော့၍ ကော့၍ အပေးအယူ မျှတပေးနေပါတော့သည်။

သို့ပေမယ့် သူမသည် ငယ်ရွယ်သူပင် ဖြစ်လင့်ကစား သွေးသား၏ ရမ္မက်ဆန္ဒသည် ပိုမို၍ ပြင်းပြစွာ ရှိလေသောကြောင့် ကြမ်းချင်တိုင်း ကြမ်းနေသော ဝင်းမြင့်အား ထပ်မံ၍ ပုံစံပြောင်းလို၍ ဆက်လက်ညွှန်ကြားပေးနေပါတော့သည်။

“ ကဲ ... မောင်လေးရေ ..ဒိထက်ကောင်းအောင်..လိုးကြရအောင်ကွယ်... မင်းရော ဘယ်လိုလိုးချင်သေးသလဲကွဲ့...ဟင်း..ဟင်း.. ”

“ အို.. မမစန်းကလဲ ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ဆိုရင် လီးနဲ့လိုးလို့ ဘယ်ပုံစံပဲ ဖြစ်ဖြစ် လိုးချင်နေတာပါ...အဲဒါ..မမစန်းကပဲ သင်ပေးပါတော့နော်.. ”

ထို့ကြောင့် သူဌေးရှင် ဘဘကြီး၏ သင်ကြားပေးမှု အောက်ဝယ် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာပါးနပ်ခဲ့သည့် အတွက် အကောင်းတကာ့ အကောင်းဆုံးနှင့် ထိထိမိမိ ဖြစ်စေသော နည်းကို အမြန်ဆုံး ရွေးခြယ်နေပါတော့သည်။ သူမသည် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအား ဘေးသို့ ကားစေနိုင်သမျှ ကားထားပြီး ဖင်အောက်တွင် ခေါင်းအုံး တခုကို ခုထားလိုက်သော အခါ...

သူမ၏ စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးသည် ခုံးသည်ထက်ပို၍ ခုံးလာပြီး မို့မောက်သည်ထက် ပို၍ မို့မောက်လာပါတော့သည်။ ဝင်းမြင့်အား ပေါင်ခြံအလယ်၌ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်စေပြီး လွတ်နေသော လီးကြီးအား ပြန်လည်တေ့ပြီးစေသော် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်အား မိမိ၏ နို့အုံပြင်ကြီး နှစ်ခုကို စွဲစွဲမြဲမြဲ ကိုင်ခိုင်းစေပြီးနောက်..

“ ကဲဟေ့ .. မောင်လေးရေ .. ကာမစပ်ယှက်လို့ ကောင်းတဲ့ အထဲက မမစန်းတော့ ဒီနည်းကို အကြိုက်ဆုံးပဲကွဲ့...ခံရတဲ့ အရသာလဲ ထိထိမိမိရှိနေတော့ အားရပါးရကြီး ခံလို့ သိပ်ကောင်းတာမို့ ကျကုန်ကျကန်းပဲဟေ့...မင်းရော..မမစန်းပါ ပြိုင်တူပြီးအောင် ကြိုးစားလိုက်စမ်းပါကွယ်..နော်...နော်လို့... ”

ဤသို့ဖြင့် မမစန်းသည် စိတ်ကြိုက်ပုံစံ အသွယ်သွယ်ကို စံနစ်တကျ သင်ပြပေးပြီးသော် စောင်းမှ လွှတ်မည့် မြင်းများသဖွယ် အရှိန်ယူ၍ လိုးဆောင့်စေရန် တာစူခိုင်းနေပါတော့သည်။

စားမိသည့် အမဲသား ထပ်ကာထပ်ကာ လက်ညှိုးထိုးပြနေသည့် ဝင်းမြင့် အတွက်ကတော့ မည်သို့မျှပင် ပြောပြနေစရာ မရှိပါတော့ချေ။ မီးကုန် ယမ်းကုန် လိုးစောင့်နေချင်သည့် သဖွယ် တက်တက်ကြွကြွဖြင့် ရာဂပိုးများ၏ လှုပ်ဆော်မှုများကြောင့်လားတော့ မသိ။ ကြက်သီးမွှေးညှင်းကလေးများ ထမတက် တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ထို့ကြောင့် ဝင်းမြင့်သည် အသင့်တေ့ပြီးထားသော စောက်ဖုတ်ခေါင်းဝထဲသို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဖြင့် ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်လိုက်သော အခါ ဖွတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဖောက်...ဖောက်...ဖောက်...ဟူသော ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှစ်ဦး၏ ဆီးခုံပြင်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့ဖြင်း အထိမ်းအမှတ်အနေဖြင့် အသံမျိုးစုံတို့က မြည်ဟီး ထွက်ပေါ်လာပါတော့သည်။

ဝင်းမြင့်အတွက်သည် စောက်ဖုတ်ကို ထိထိမိမိနှင့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးအဆုံးထိ အင်တိုက်အားတိုက် ဝင်ရောက်သွားလေတိုင်း စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်...တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် မြည်လာတိုင်းတွင် အကောင်းဆုံးသော ရသာမွန်များအား ဖော်မပြနိုင်အောင် ခံစားရလေလေ မမစန်း၏ နို့အုံပြင်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြင်းသည်ထက် ပို၍ ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လေလေ ဖြစ်နေပါတော့သည်။ 

ဤသို့သောကြောင့် ဖင်ကြီးအား မြှောက်ချီပေးလိုက် စကောဝိုင်းသဖွယ် ရစ်ဝိုင်းပေးနေသော မမစန်းသည် မိမိအကြိုက်ဆုံးသော နည်းဖြင့် တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အလိုးခံနေရသောကြောင့်  ကာမ၏ နောက်ဆုံးအဆင့်သို့တိုင် ရာက်ရှိလာရန် လက်တကမ်းသာ လိုသည့်အတွက်ကြောင့်....

“ အား..အား...ကျွတ်..ကျွတ်...အို...အို..မောင်..မောင်လေးရယ်.. ကောင်း..ကောင်းတော့မယ် ကွယ်..ဟင့်..ဟင်း...အိုကွယ်...အား...ဆောင့်...ဆောင့်..ဟုတ်ပြီ...မြန်မြန်ဆောင့်လိုးစမ်းပါကွယ်... ”

အပြေးသန်သည့် မြင်းအား ကြိမ်တို့လိုက်သည့်သဖွယ် ဖြစ်ပါတော့သည်။ သူလိုချင်နေသော ကာမ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိရေး အတွက် ဝင်းမြင့်သည် သူမလိုအင် ဆန္ဒအတိုင်း ဖြည့်စွမ်းပေးနေသောအခါ ..

“ အို...မောင်လေးရယ်...ကောင်း...ကောင်းလှချည့်လား...ကွယ်.. ”

သူမသည် ကာမ၏ နောက်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိသွားပြီ ထင်ရပါသည်။ ဝင်းမြင့်၏ လက်မောင်းများအား တအားဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲရှိသော သူမ၏ လက်များသည် ပြေလျှော့ကျသွား၍ မျက်လုံးများသည်လည်း မှေးစင်းလာကာ ငြိမ်ကျလျှက် ရှိသွားပါတော့သည်။

“ မမ.. မမစန်း ကျွန်တော်လုပ်ပေးတာ ကောင်းရဲ့လားဟင်...ပြောစမ်းပါဦး..မမစန်းရဲ့...ကျွန်တော်လဲ ကောင်းချင်လိုက်တာ...ခုထက်ထိ ကျွန်တော်က မပြီးသေးဘူး... ”

ကာမဖီလင်၏ အရသာ အမြိုက်ကို ပြည့်ပြည့်၀၀ဖြင့် ခံစားနေရသူ မမစန်းအား ကြည့်ရင်း အားမလို အားမရဖြစ်နေပြီး မိမိ၏ လိုအင်ဆန္ဒ ပြည့်ဝရေး အတွက် လိုလိုလားလား တောင်းဆိုနေပါတော့သည်။ ပါးစပ်ကတင်မက ဒစ်ကြီး၍ ပြန့်ကားသော လီးကြီးကလဲ စောက်ဖုတ်ကြီး အတွင်းသို့ ပြင်းထန်စွာ လိုးဆောင့်လျှက်ပင် ရှိနေပါတော့သည်။

ဤတွင် ကိလေသာ၏ ရသကို ဖော်ကြူးနေရှာသူ မမစန်းသည် ကျေနပ်နှစ်သက်သော မျက်နှာထားမျိုး သဏ္ဌာန်ဖြင့် မျက်လုံးများက ပွင့်လာပြီး 

“ သိပ်ကဲတဲ့ မောင်လေးပဲကွယ်...ဟင်း..ဟင်း..မမစန်းတော့ မင်းကို သိပ်ချစ်သွားပြီဟေ့...မမစန်းအတွက် အမြဲတမ်း လိုအပ်တဲ့ အရာဟာ မင်းကလေးပဲ ဖြစ်စေရမှာပါကွယ်...ကဲ..ပြောစမ်းပါဦး...မင်း..မပြီးသေးဘူး..မဟုတ်လား...ဒါဆိုရင် ..ဒိပြင် တမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင်...ခဏ ဖယ်ပေးလိုက်ဦးနော်... ”

မမစန်းသည် ပဌမအချီ ပြီးမြောက်သွားသော်လည်း တွေဝေငေးမောခြင်း မောဟိုက်ခြင်းမရှိ။ လူလတ်ပိုင်းပင် ဖြစ်သည်မို့ ရာဂ၏ ကျေးကျွန်ဖြစ်ခဲ့သူပီပီ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် သွက်လက်ချက်ချာ လွန်းပါသည်။ လှုပ်ရှားမှုက မြန်ဆန်လွန်းပါသည်။

သူမသည် ဘေးတစောင်းသို့ လှည့်အိပ်၍ ဖင်ကြီးတစုံကို နောက်သို့ ပစ်နိုင်သမျှပစ်၍ 

“ ကဲ...မောင်လေးရေ...မမစန်းရဲ့ နောက်ကနေ ဝင်ပြီး နောက်ကနေ လိုးပေတော့ ...ဒီနည်းက လူသက်သာတယ်...လိုးနည်းကောင်း တမျိုးပေါ့ကွယ်...လာ...လာ...လာလေ.. ”

ဝင်းမြင့်သည်လည်း တုန့်ဆိုင်းမနေရှာအားပါ။ တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေသော လီးကြီး၏ ဓါတ်စာကို အမြန်ဆုံး ဖြည့်နိုင်စေရေး အတွက် ပုံသွင်းသမျှ နေရာမှန်ကို အရယူ၍ ဖင်ကြားထဲမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်စမ်း၍ စောက်ခေါင်းဝ၌ တေ့လျှက် ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။

သို့သော် လီးကြီးသည် ဒစ်ကားပြီး ကြယ်ပြန့်လွန်းလှသည်ဟု ဆိုထားပါသည်။ ထို့ပြင် မမစန်းသည် ညိုသောကြောင့် ကာမအရည်ကြည်သည် စီးထန်းမှုကြောင့် လိုးဆောင့်၍ လီးသွင်းရသည်မှာ ချောင်ချိစွာ မဝင်ပါလေ။ ဒစ်မြုပ်ရုံမျှသာ ရှိသောကြောင့်..

“ မမစန်းရဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်ဆုတ်ပေးစမ်းပါဦး ဗျ...ဒီနည်းက လူတော့သက်သာပါတယ်...မမစန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံး မဝင်တော့ ကျွန်တော် အားမရဘူးဗျ... ”

ဤနေရတွင် မမစန်းသည် လူပျိုရိုင်းကလေး စကားကို နားထောင်မိပါတော့သည်။ ဖင်ကြီးကို နောက်ဖက်သို့ ထပ်ဆုတ်ပေးလိုက်သည့်အပြင် ပေါင်တလုံးကိုလဲ အထက်ဖက်သို့ ကားမြှောက်ပေးလိုက်ပါသည်။

ထူထပ်စွာပေါက်နေသော စောက်မွှေးမျှင်များကြားမှ ပြူထွက်နေသည့် စောက်စိကလေးကို လီးကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်းတွင် လီး၏ အရေပြားနှင့် ထိတွေ့ပွတ်တိုက်သွားသောကြောင့်...

လိုးဆောင့်နေရသည့် ဝင်းမြင့်အတွက်လည်း အရသာရှိစေပြီး အလိုးခံနေရသော မမစန်းအတွက်လည်း ပဌမဆုံးအကြိမ် ကာမ၏ နောက်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိထားပြီး ဖြစ်သော်လည်း ဝင်းမြင့်၏ စိတ်ကြိုက်ပုံစံဖြင့် အလွန့်အလွန် နှစ်သက်စရာကောင်းလှသော ကြီးမားလှသော လီးကြီးဖြင့် အင်တိုက် အားတိုက် လိုးဆောင့်ပေးနေသည့် အတွက် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိနေပါလေသည်။

ထို့ကြောင့် မမစန်း၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှ စုပ်ယူ၍ ဝင်းကြီးဝင်ထွက်သွားလေတိုင်း ညှပ်ပေးထားသောကြောင့် အကောင်းဆုံးသော ရသာမွန်ကို မြိန်မြိန်မြိုက်မြိုက်  ခံစားရသည့် အတွက် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည် ပူပူနွေးနွေးများကို လီးအဆုံးဖိကပ်ထားပြီး မမစန်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွန်းလွှတ်လိုက်ပါလေတော့သည်။

သို့သော် ဝင်းမြင့်သည် ပထမဆုံး အကြိမ်တုန်းက အန်တီမမနှင့် ကာမဆက်ဆံစဉ်တုန်းကလို သုတ်ရည်ထွက်နေတုန်း ဆက်လက်လိုးဆောင့်မှု မရှိပါလေတော့။ 

စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းစပ်နှင့် လီးကြီးထိထားလျှက်နှင့် အသာငြိမ်၍ သုတ်ရည်များကို တဆတ်ဆတ်ထုတ်လွှတ်နေရခြင်းသည်က ပို၍ ဖီလင်အပြည့်အ၀ ခံစားနေရသောကြောင့်ပင် ဖြစ်ပါတော့သည်။

မမစန်းသည် ကာမစပ်ယှက်ရသည်မှာ အားရတင်းတိမ်ကျေနပ်မှု အပြည့်အ၀ ရရှိသွားသည့်အလား အမောဟောင်းတခုကို ဖြေဖျောက်ရန်အတွက် မောပန်းစွာဖြင့် မှေးစင်းနေလျှက် ရှိပါတော့သည်။ 

ဝင်းမြင့်သည် ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ကာမစပ်ယှက်မှုကို ပြုလုပ်ပြီးစီးသော်လည်း အန်တီမမကို လိုးရသည်က တမျိုးတဘာသာ ခံစားရပြီး မမစန်းကို လိုးရသည်မှာလည်း တမျိုးတဖုံ မြိန်၍ ဖီလင် အပြည့်အဝရှိကြောင်း ခံစားသိရှိရ၏။ သို့သော် စောက်ဖုတ်ချင်း အတူတူ လိုးတာခြင်းအတူတူ မည်သည်က ပိုမို၍ ကောင်းမွန်လှကြောင်းတော့ မဝေဖန်တက်ရှာပေ။ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်တဦး၏ စောက်ဖုတ်ကို လိုးရခြင်းသည်သာ အကောင်းဆုံးပဲ ဟု စိတ်ထဲမှ တေးမှတ်ထားမိလိုက်တော့သည်။


THE END 


အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>