Configure Page List

Thursday, August 27, 2009

အသက်ငယ်ငယ် ရမ္မက်ကြွယ် (စ/ဆုံး)

အသက်ငယ်ငယ် ရမ္မက်ကြွယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ အကြော် ပူပူနွေးနွေး လေးတွေနော်…”

လမ်းပေါ်လျှောက်လာသော လမ်းသွားလမ်းလာ မိန်းမကြီးနှစ်ယောက် ရှေ့မှ ဖြတ်သွားတာ တွေ့၍ မသိန်းရီက အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် အကြော်အော်ရောင်းလိုက်သည်..။  မိန်းမကြီးနှစ်ယောက်က တစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီးဆက်လျှောက်သွားကြသည်..။

“ သိန်းရီ…မကုန်သေးဘူးလား…ဟ..”

ဆိုက်ကားပေါ် ထိုင်၍ နေသော အညာသားက သိန်းရီကို မေးလိုက်ရင်း ဆိုက်ကားပေါ်မှ ဆင်း၍ ဆိုက်ကားကို လမ်းမပေါ်သို့ တွန်းတင်လိုက်သည်.။

“ မကုန်သေးပါဘူး..ဟာ…”

“ ရပ်ကွက်တွေထဲ လှည့်ပြီး ရောင်းကြည့်အုံးပေါ့ဟ…ငါတော့ ကားဂိတ်ဖက်သွားပြီး ဆွဲကြည့်လိုက်အုံးမယ်…”

“ အေး..ခဏတော့ ရောင်းကြည့်အုံးမယ် ဟာ…မကုန်တော့လည်း လှည့်ရောင်းရမှာပေါ့…”

အညာသား ဆိုက်ကားနင်း၍ ထွက်သွားပြီ..။ ဆိုက်ကားဂိတ်ထဲတွင် ဆိုက်ကားတစ်စီးမှ မရှိတော့..။  လမ်းဘေးတွင် ချထားသော ထင်းရှူးသေတ္တာ အကျိုးလေးပေါ်တွင် အကြော်ဗန်း တင်ပြီး ရောင်းနေသော သိန်းရီ တစ်ယောက်ထဲသာ ဆိုက်ကားဂိတ်နားတွင် ကျန်တော့သည်..။

“ ဦးလေးကြီး …. ဘယ်နှစ်နာရီ ရှိပလဲ…”

ရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသော အသက်ငါးဆယ်လောက်ရှိသည့် ကုလားကြီးတစ်ယောက်ကို သိန်းရီ လှမ်းမေးလိုက်သည်..။

“ နှစ်နာရီ ခွဲပြီ…. ကောင်မလေး…”

ကုလားကြီးက လက်ပတ်နာရီကို ငုံ့ကြည့်ြ့ပီး သိန်းရီကို လှည့်ကြည့်ကာ ပြောသည်.။  သိန်းရီကို လှည့်ကြည့်လိုက်သော ကုလားကြီး၏ မျက်လုံးများက စူးစူးဝါးဝါး နိုင်လှသည်..။  ပေါ်ပေါ်တင်တင် မျက်လုံးကြီးဖြင့် သိသိသာသာကြီး ရပ်ကြည့်နေပြီးမှ  ကုလားကြီးက ရှေ့ဘက်သို့ ဆက်လျှောက်သွားသည်..။ 

သိန်းရီက မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ရှေ့မှ အကြော်ဗန်းကို ကြည့်နေလိုက်သည်..။  ဒါမျိုးတွေက  သိန်းရီအဖို့ မြင်ပါများတော့ ရိုးနေပြီ ..။ သိန်းရီ အသက် ၃၀ သာ ရှိသေးသည်..။  ခန္ဓာကိုယ်က လုံးကြီးပေါက်လှ အချိုးကျပြီး၊ နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်ခုံးကောင်းကောင်းဖြင့် လှပတောင့်တင်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်.။  မူလက ဖြူသော အသားအရည်က နေလောင်ထားသဖြင့် နီမြန်းနေသည်..။

ဝတ်ထားသော အဝတ်အစားတွေက အရောင်လွင့်နေပြီ..။  ညစ်ထပ်၍ မနေပဲ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် ဖြူဖြူစင်စင် ဖြစ်သည်..။  သိန်းရီ မိဘများက တွံတေးမြို့တွင် လူချမ်းသာများ ဖြစ်သည်..။ အိမ်မှာ စွဲစွဲမြဲမြဲ ခိုင်းနေသော ဆိုက်ကားသမား ကျောက်ခဲနှင့်  သိန်းရီ လိုက်ပြေးသဖြင့်  ပစ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်.။ 

ကျောက်ခဲက  သိန်းရီကို သူ့ဖက်က ဆွေမျိုးများ ရှိရာ ကော့မှူးမြို့သို့ ခေါ်လာပြီး  ပေါင်းသင်းနေထိုင်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်..။  ကလေးတစ်ယောက်ရပြီး ကလေး သုံးနှစ်သား အရောက်မှာပင် ကျောက်ခဲ ကားတိုက်ခံရကာ သေဆုံးသွားခဲ့သည်.။

ရသော လျော်ကြေးလေးဖြင့် သိန်းရီက မြို့ဆင်ခြေဖုံးလေးတွင် ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေး တစ်လုံး ဖန်တီးပြီး သားအမိနှစ်ယောက် နေထိုင်ခဲ့သည်..။  အခု သိန်းရီ၏ သားလေးက မူလတန်းကျောင်း စတက်နေပြီ ဖြစ်သည်.။

ရှေ့ အကြော်ဗန်းထဲမှ အကြော်များကို ကြည့်ရင်း သိန်းရီ သက်ပြင်းချသည်..။  မနက်ထဲက ရောင်းနေတာ ခုနစ်ရာဖိုးသာ ရောင်းရသေးသည်..။ အပိုင်ကွက်ရ၍ နှစ်လုံးထိုးလိုက်တာ ခြောက်ရာ ကုန်သွားသည်..။ မအာ မိသဖြင့် သိန်းရီ ပေါက်ဂဏန်းနှင့် လွဲခဲ့ရသည်..။

ဒီနေ့ ညနေစာနှင့် မနက်ဖြန် မနက်စာ ထမင်းစားဖို့ နှင့် မနက်ပြန်ရင်းဖို့ဆိုတာတွေက အကြော်ဗန်းထဲမှ အကြော်တွေ ကုန်မှ ဖြစ်မည်..။  သိန်းရီ သက်ပြင်းအခါခါ ချနေတုံး ရှေ့သို့ စက်ဘီးတစ်စီး ထိုးရပ်လာသည်..။ သိန်းရီ မျက်လွှာပင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမြင့်စိုးကြီး သူ့ကို ပြုံးဖြီးဖြီးဖြင့် ကြည့်နေသည်…။

“ ရောင်းကောင်းလားဟ….သိန်းရီ..”

“ မကောင်းပါဘူး..ဦးလေး..ရာ….ဝယ်သွားပါအုံးလား…”

“ ငါ အခုဘဲ..လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က ထလာတာဟ…မစားသေးဘူး…သွားအုံးမယ်..”

အကြော်သာ မဝယ်သည်.. သိန်းရီ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကိုတော့ သိမ်းကြုံးပြီး စားမတတ် ဝါးမတတ် လူကို အနေရခက်အောင်ပင် ကြည့်ငမ်းသွားသည်..။ သူမ၏ ရှေ့မှ ဦးမြင့်စိုး ထွက်သွားတော့ သိန်းရီ သက်ပြင်း ချလိုက်မိသည်..။  ဦးမြင့်စိုးက မုဆိုးဖိုကြီးဖြစ်ပြီး ဆိုက်ကား အစီး ၂၀ လောက်ပိုင်သော အုံနာကြီး ဖြစ်သည်..။  သိန်းရီကို နောက်သလိုပြောင်သလိုနှင့် သူနှင့် ယူဖို့ စကားတောင် ပြောခဲ့ဖူးသည်..။

ဦးမြင့်စိုးတွင် သားတစ်ယောက် ၊ သမီးတစ်ယောက် ရှိသည်..။ သားက အိမ်ထောင်ခွဲသွားပြီဖြစ်ပြီး သမီး မွှေးမွှေးကတော့ အပျိုကြီးဖားဖား ဖြစ်နေပြီ..။

နေတာကလည်း တစ်ရပ်ကွက်ထဲဆိုတော့  မွှေးမွှေးနဲ့ သိန်းရီက အရင်တုန်းက ညီအစ်မသဖွယ် ခင်မင်ကြသည်..။  သိန်းရီယောက်ျား ရှိစဉ်ထဲကလည်း  ဦးမြင့်စိုး ထံ ဆိုက်ကားငှား၍ နင်းနေသည်မို့ အဝင်အထွက် ရှိကာ ခင်မင်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။

ဒါပေမယ့် လှကျော်ကြောင့် မသိန်းရီက မွှေးမွှေးကို ကြည့်မရဖြစ်လာခဲ့သည်.။ လှကျော်ဆိုသူက ဦးမြင့်စိုး၏ တပည့် ဆိုက်ကားတွေကို စီမံအုပ်ချုပ်ရသည့် ကိုယ်စားလှယ် ဖြစ်သည်..။  သိန်းရီနှင့် အသက်တူရွယ်တူ ပင်ဖြစ်သည်..။

သိန်းရီယောက်ျား ကျောက်ခဲ သေသွားပြီးနောက် လှကျော်က သိန်းရီတို့ သားအမိနှစ်ယောက်ကို ပေးကမ်းထောက်ပံ့၍ ကြည့်ရှုထားခဲ့တာ ဖြစ်သည်..။ စောင့်ရှောက်ထားတဲ့ ကျေးဇူးကလဲ ရှိ ၊ နေ့စဉ်လဲ တွေ့မြင်နေရ လှကျော်ကလည်း လက်ရဲလေတော့ သိန်းရီနှင့် တိတ်တိတ်ပုန်း ငြိစွန်းခဲ့ရလေသည်..။

လှကျော်က မွှေးမွှေးဆိုလျှင် သဲသဲလှုပ်နေသည်..။ ဒါကြောင့် သိန်းရီက မွှေးမွှေးကို ကြည့်မရဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်..။  မွှေးမွှေးက အသက် ၁၈ နှစ်လောက်ရှိပြီ.။ အသားလေးက ညိုစိမ့်စိမ့်လေးဖြစ်သော်လည်း ချောချောလှလှလေး ဖြစ်သည်.။

လှကျော်ဆိုလျှင် မွှေးမွှေးကလည်း အကဲပါသည်..။ ဒါကြောင့် သိန်းရီက အတော်ပင် မကြည်မလင် ဖြစ်နေရခြင်းလည်း ဖြစ်သည်..။

သက်ပြင်းတွေ အခါခါ ချရင်း သိန်းရီ အကြော်ဗန်းကို ခေါင်းပေါ်ရွက်တင်လိုက်ကာ  လမ်းမပေါ် တက်လိုက်သည်..။

“ ဖြောက် ဖြောက် ဖြောက်….”

“ ဟယ်…တော့…မိုးရွာပြီ…”

နွေခေါင်ခေါင်ဖြစ်၍ အုပ်စရာဆောင်းစရာက မပါ..။  သိန်းရီ ခြေလှမ်းကိုသာ ခပ်သွက်သွက်လှမ်းလိုက်ရသည်..။  ဒါပေမယ့် အခါမဟုတ် ရွာသောမိုးက မသဲပေမယ့် ရွှဲအောင်တော့ ရွာပစ်လိုက်သည်..။ မိုးရေများနှင့် သိန်းရီ၏ မျက်ရည်တို့က  သူမ၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ပေါ်တွင် ရောထွေးကုန်ကြရလေတော့သည်..။

.............................................................................................................

မသိန်းရီ အိမ်ရောက်တော့ အကြော်ဗန်းကို အိမ်ပေါ်ချလိုက်ပြီး ချုံးပွဲချ၍ ငိုချလိုက်မိသည်..။  သိန်းရီ အရင်းပြုတ်ပြီ..။ ညနေစာလည်း ချက်စရာ မရှိ..။  နောက်နေ့ မနက်စာဆိုရင် ဝေးရော..။ လှကျော်ကလည်း ကော့မှူးတွင် မရှိ..။  သူ့အဒေါ်ဆုံးလို့ ကျိုက်ထိုကို သွားနေသည်.။

သိန်းရီ ရေစိုအဝတ်တွေကို မလဲနိုင်သေး..။ ထိုင်နေရာမှ ကမန်းကတန်း ထ၍ ထမင်းအိုး ဟင်းအိုးတွေကို ဖွင့်ကြည့်သည်..။ လက်သီးဆုတ်သာသာ ထမင်းကြမ်းတစ်ခဲနှင့် ချဉ်ပေါင်ဟင်းက လက်ဘက်ရည်ပန်းကန်လုံးနှစ်လုံးစာ လောက်ရှိသည်.။

ခါတိုင်းဆို သိန်းရီ မောမောနှင့်ပြန်လာပြီး ဒီထမင်းကြမ်းကို စား၍ ညနေစာ ချက်တတ်သည်..။  ဒီနေ့တော့ ဗိုက်ထဲက ဆာနေပေမယ့် မစားတော့..။ ညနေလေးနာရီ ထိုးလို့ သားလေး ကျောင်းဆင်းလာလျှင် ဆာလာမည်..။ ထမင်းကျန်နှင့် ဟင်းကျန်တို့ကို ပန်းကန်နှင့်ထည့်၍ ထမင်းစားပွဲ အဝိုင်းလေးပေါ် တင်ပြီး ကော်ပန်းကန်လေးတွေနှင့် အုပ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲကာ ထီးဟောင်းလေးကို ဆောင်း၍ သိန်းရီထွက်လာခဲ့သည်..။  သူမအကြံကတော့ ဦးမြင့်စိုးထံ ငွေငါးထောင်လောက် ချေးရန် ရည်ရွယ်၍ ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်.။

..........................................................................................................

“ သိန်းရီ ရာ..ငါက သူဌေးမှ မဟုတ်တာ..နင့်ဥစ္စာ ကြည့်လဲလုပ်ပါအုံး..ငွေက ငါးထောင်ကြီးတောင်..လား…”

“ ကျမယူတာ..မများမှန်း  .. ကျမ သိပါတယ်..၊ ဦးလေးရာ..ညစာနဲ့ မနက်စာလဲ ချက်ရအုံးမယ်..ပြီးတော့ မနက်ဖြန် ပြန်ရင်းရမှာလဲ ရှိသေးလို့ပါ..”

“ ဒါနဲ့ လှကျော်က နင့်ကို ငွေ ပေးမထားခဲ့ဘူးလား..”

“ ရှင်……..”

သိန်းရီ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်သွားသည်..။  ပြီးတော့ ဦးမြင့်စိုးကို နားမလည်နိုင်သော မျက်လုံးအစုံဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်..။

သူမကို စိုက်ကြည့်နေသော ဦးမြင့်စိုးက ပြုံးလိုက်သည်..။

“ လှကျော်နဲ့ နင် .. လှကျော်ယောက်ဖ ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်မှာ ချိန်း ချိန်းတွေ့နေတာ ငါသိတယ်…”

“ ရှင်…”

“ ဦးလေးကလဲ..မဟုတ်တာတွေ …လျှောက်ပြောနေတယ်..၊ ပေးမှာဖြင့် ပေးစမ်းပါ…ကျမ သားလေး ခုချိန်ဆို အိမ်ပြန်ရောက်နေလောက်ပြီ…ဆာလာမှာ…”

သိန်းရီ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲနေပေမယ့် အားယူပြီး မဟုတ်သလိုနှင့် ပြောသည်..။

“ ခက်လိုက်တာဟာ….နင်ကလဲ…..ကဲ…လာ….”

ဦးမြင့်စိုးက အိမ်အတွင်းဖက်သို့ ရှေ့မှ ဝင်ပြီး ခေါ်တော့ သိန်းရီလည်း ဘာမှ မစဉ်းစားတော့ပဲ နောက်မှနေ၍ လိုက်ဝင်သွားသည်..။

အတွင်းခန်းထဲ ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုးက သူ့အင်္ကျီအိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ထုတ်ပြီး ငါးထောင်တန် တစ်ရွက် ထုတ်လိုက်သည်..။

“ ကဲ….ရော့….”

သိန်းရီက တရိုတသေ လှမ်းယူလိုက်သော လက်ထဲသို့ ငါးထောင်တန်ကို ထည့်၍ သူမလက်ဖျားလေးကို လှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး ဦးမြင့်စိုးက သိန်းရီကို ဆွဲ၍ယူကာ သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။

“ အို….. ဦးလေးကလည်း လွှတ်ပါအုံး…”

သိန်းရီ ကတုန်ကရင်ဖြစ်နေသည်..။  သိန်းရီ ယောက်ျားသေတာ သုံးနှစ်ရှိပြီ..။ လှကျော်နှင့် ဖြစ်တယ်ဆိုတာကလည်း  လူမလစ်၍ တစ်ပတ်တွင် တစ်ခါတွေ့ဖို့ မလွယ်..။  ဒီတော့ သွေးသားတွေက ပူနွေးတက်ကြွနေရသည်..။  သိန်းရီ ကြက်သေ သေပြီး ဦးမြင့်စိုးကို ငေး၍ နေသည်..။

“ နင်…ဘယ်သူ့မှ မပြောနဲ့နော်..”

“ ရှင်….”

သူမပါးပြင်ကို နမ်းရင်း ဦးမြင့်စိုးက ပြောသည်..။

“ ဒီကိစ္စ..ဘယ်သူ့မှ မပြောနဲ့လို့…နောက်လိုရင် ခုလိုပဲ ငါ့ဆီလာခဲ့..သိလား..၊ ပိုက်ဆံလည်း ပြန်မပေးနဲ့…”

စကားတပြောပြောနှင့် ဦးမြင့်စိုး၏ လက်တွေက သိန်းရီတစ်ကိုယ်လုံးကို ထင်သလို ကိုင်ပွတ်နေပြီ..။  သိန်းရီ ဖြတ်ခနဲ သတိဝင်လာသည်..။

“ အို….ဟင့်အင်း…..ဟင့်အင်း……”

“ မဟုတ်ဘူးလေ…ခဏလေးနဲ့ ငွေငါးထောင် ရတာ…ဒီကိစ္စကလဲ…နင်နဲ့ငါပဲ သိတာလေဟာ…”

ဦးမြင့်စိုး၏ ထောင်ထနေသော ပုဆိုးထဲမှ လီးချောင်းကြီးက သိန်းရီ၏ ခါးအောက်ပိုင်းကို ဟိုထိုးဒီထိုးဖြင့် မနေတတ်တော့အောင် လုပ်နေသည်..။

သိန်းရီ ဟုတ်နိုးနိုးဖြင့် ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေသည်..။

“ လာ…ရှေ့တိုး…အေး…..လှဲလိုက်နော်…”

သိန်းရီ စိတ်ညှို့ခံထားရသလို ဦးမြင့်စိုးပြောသလို လုပ်နေမိသည်..။

“ ပေါင်…..ပေါင်  ကားထား….အေး…”

သိန်းရီ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို အောက်သွားလေးဖြင့် ကိုက်ထားပြီး မျက်စေ့အစုံကို တင်းတင်းလေး မှေးမှိတ်ထားလိုက်မိတော့သည်..။

ပွင့်ရိုက်ပါတိတ် ထမီနွမ်းနွမ်းလေးက ခါးလေးဆီသို့ လန်တက်သွားသည်..။

“ ဟာ….အား….”

ဦးမြင့်စိုး မျက်နှာကြီး ဝင်းလက်သွားသည်..။ သိန်းရီ၏ တသားမွေး တသွေးလှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးဆက်ကြဲ သဖြင့် ဖူးဖူးပြည့်ပြည့်ကြီး ပြောင်းဝင်းဖွေးဥနေသည်..။ သိန်းရီ၏ လက်ထဲမှ ငါးထောင်တန် အသစ်ချပ်ချွတ်လေးမှာ ချွေးစိုလာသည်..။ နွမ်းကျေလာသည်..။ ဦးမြင့်စိုးက ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်..။ သူ့လီးကြီးက ထိပ်လန်နေသော်လည်း ဒစ်က အကုန်အစင် မပေါ်..။

သိန်းရီ စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်တစ်အုပ်မက ထွားကြိုင်းဖောင်းကားနေပေရာ လိုးခါနီး၌ လီးကို ဖြဲပြီးမှ လိုးသွင်းရသည်..။

“ ဗြစ်…ဖွတ်….ဖွတ်……”

“ ဝင်လား..သိန်းရီ….”

“ အင်း…ဟင်း……”

သိန်းရီ ပါးစပ်ပိတ်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်..။

“ အရမ်းကြပ်နေလား…ဟင်….”

“ ဟင့်အင်း…”

သိန်းရီ မျက်လုံးလေးကို မှိတ်ထားရင်း ခေါင်းခါပြသည်..။ သိန်းရီ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း ရွှဲနေပြီ..။ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ခပ်တင်းတင်းဝင်နေသော လီးကြီးကို မျက်လုံးဖွင့်၍ လှမ်းကြည့်ရင်း ဖင်ကို ရှေ့သို့ တိုးပေးလိုက်မိသည်..။ ဦးမြင့်စိုးကလည်း ဖိသွင်းသည်..။

“ ဗြစ်….ဗြစ်….ဖွတ်……ဖွတ်……”

“ အို့….အိုး….ကျွတ်ကျွတ်…..အ…..အ……”

မကြပ်သော်လည်း လီးကြီးက ရှည်လျားလှသည်..။ စောက်မွှေးလေးများ ဖုံးဖိသည်အထိ ထမီကို ထပ်ပြီး ဆွဲချရင်း သိန်းရီ မျက်လုံးကလေးများ မှိတ်ပြီး ညီးသည်..။

ဦးမြင့်စိုးက ထမီစကို အတင်းပြန်ဆွဲတင်ရင်း ဖိလိုးသည်..။

“ ဘွတ်…..ဘွပ်…စွပ်…..ပြွတ်….စွပ်…”

“ အင့်…..အင်း…..ဟင်း..ဟင်း……”

ဦးမြင့်စိုးက အနားမှ ခေါင်းအုံးအဟောင်းလေး တစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး သိန်းရီ၏ တင်ပါးအောက်သို့ ထိုးထည့် ခုလိုက်သည်..။

သိန်းရီက ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချကာ ခါးလေးကို ကော့ပေးလိုက်သည်..။ သူမ၏ ခါးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးရောက်သွားသောအခါ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ပို၍ တင်းကားပြဲလန်သွားလေရာ ဦးမြင့်စိုးလီးကြီး ဝင်နေသည်ကို လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး မြင်နေရသည်..။

ဦးမြင့်စိုးက မြိန်ရေယှက်ရေကြီး လိုးသွင်းနေသည်..။ သိန်းရီစောက်ဖုတ်ကြီး နီရဲလာသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များလည်း စိုသထက်စိုကာ အန်ထွက်စီးကျလာသည်..။  ဦးမြင့်စိုးက စောက်စေ့ရဲရဲလေးကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ကလိရင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ သိန်းရီမှာ အလိုးမခံရတာ ကြာပြီက တစ်ကြောင်း၊ အလိုးကျွမ်းကျင်သော ဦးမြင့်စိုး၏ အကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်တို့က တစ်ကြောင်း အကောင်းကြီးကောင်းကာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ ဦးမြင့်စိုး၏ ဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆောင့်ဆောင့်ဆွဲရင်း  အောက်မှ ကော့ကော့ပေးလိုက်မိတော့သည်..။

“ ဘွတ်….စွပ်….ဘွတ်….ပြွတ်…”

“ အင့်…အင့်…အင်း…အမလေး…ကျွတ်…ကျွတ်….”

မျက်စေ့ကို တင်းတင်းမှိတ်မြဲ မှိတ်ထားရင်း အသဲခိုက်အောင် တိုးဝင်သွားသော လီးထိပ်ကြီးက သားအိမ်ဝကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြီး ထိုးတိုက်မိသွားရာ မျက်လုံးထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သွားမိသည်..။

“ အီး…..ရှီး….အ…..အိ…..အရမ်း ထိတာပဲ………..”

မရည်ရွယ်ပဲ နှုတ်မှ လွှတ်ကနဲ ပြောလိုက်မိသည်..။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဆောင့်လိုးကြရင်း သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ကြတော့သည်..။

...........................................................................................................

ခရီးထွက်သွားရတာ ၁၀ ရက်လောက်ကြာပြီးမှ ပြန်လာရတော့ လှကျော်တစ်ယောက် သိန်းရီကို အပြတ်လိုးချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေသဖြင့် သိန်းရီနှင့် တွေ့ဆုံရန် ချိန်းလိုက်သည်..။

သိန်းရီ၏ လှပဝိုင်းစက်သော နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေရင်း ခပ်ဖွဖွလေး ရှိုက်နမ်းလိုက်သည်..။ ကျပ်ပြားဝိုင်းခန့် ရှိသော အညိုကွက်လေး အလယ်တဲ့တဲ့ရှိ နီညိုရောင် နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ  လှိမ့်ချေပေးလိုက်သည်..။

မပျော့မမာ တင်းတင်းအိအိ နို့အုံကြီးနှစ်မွှာက ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်..။ လှကျော်က နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီး၏ အောက်ခြေကို လက်ဖနောင့်နှင့် ပင့်၍ လက်ချောင်းများနှင့် ကုတ်ကာ ကုတ်ကာ ဆုတ်နယ်ပေးသည်..။ နွေးထွေးအိစက်သော နို့အုံအတွေ့က လှကျော်၏ စိတ်ကို ကြွသထက်ကြွအောင် နှိုးဆွနေသည်..။  နို့နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ကာမအကြော ချိတ်ဆက်မှုရှိပုံရသည်..။  နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်၍ ဆုတ်၍ ပွတ်ချေပေးလိုက်တိုင်း သိန်းရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကြွကြွတက်လာပြီး လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ရွရွသွားသည်..။

စောက်စေ့ငုတ်ပြူးပြူးကြီးမှာလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့် လှုပ်ခါလာသည်..။ သိန်းရီ၏ လက်တွေက တောင်မတ်စပြုနေသော လှကျော်၏ လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်၍ ခပ်ဖွဖွလေး ဆုတ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ သွေးတွေဆူဝေလာကာ ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကိုင်ပေးနေရာမှ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး  ဂွင်းတိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးလိုက်သည်..။

လှကျော်၏ လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်း သံမဏိချောင်းကြီးလို မာကျောတောင်မတ်လာသည်..။ လှကျော်၏ လက်နှစ်ဖက်က နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်လုံးစီ ပွတ်ချေဆုတ်ကိုင်ရင်း  ကျန်လက်တစ်ဖက်က သိန်းရီ၏ တင်သားကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်..။

“ သိန်းရီ ရာ….ငါ နင့်ကို သတိရလိုက်တာ ဟာ…”

“ ဟွန့်…အပိုတွေ ပြောနေ…”

“ တကယ်ပါဟ…”

“ ဘာတကယ်လဲ….ရောက်ရောက်ချင်းတော့ လာမတွေ့ပဲ မွှေးမွှေးကို စက်ဘီးနဲ့ တင်ပြီး  ဈေး လိုက်ပို့နေတယ်..”

“ အော်…ဒါကတော့ဟာ…ဦးမြင့်စိုးက ငါ့အလုပ်ရှင်လေဟာ…သူခိုင်းတာ  လုပ်ပေးရမှာပေါ့…”

“ တော်စမ်းပါ….မွှေးမွှေးကို ကြံနေတာ..မသိဘူး မှတ်နေ….ဟွန်း…..မပြောလိုက်ချင်ဘူး..”

“ မဟုတ်ပါဘူးဟာ…ငါက နင့်ကို ပဲ စွဲနေတာပါဟာ…”

သိန်းရီ၏ မျက်နှာလေး ပြုံးယောင် သန်းသွားသည်..။ လှကျော်က သိန်းရီ၏ ထမီကို ကွင်းလုံးကျွတ်သွားအောင် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။  ထမီက တင်ပဆုံမို့မို့ကြီးနှင့် ငြိနေသဖြင့်  သိန်းရီက ကိုယ်ကို ကြွပေးလိုက်ရသည်..။ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တစ်လုံးတခဲကြီး ဖြစ်နေသော သိန်းရီ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ် အလှတွင် လှကျော် တစ်ယောက် တမက်တမောကြီး နစ်မျောသွားသည်..။

လှကျော်က သိန်းရီကို ပက်လက်လေး ဖြစ်သွားအောင် ပွေ့သိပ်လှဲချလိုက်သည်.။ လှကျော်က သိန်းရီ၏ ဘေးတွင် တစောင်းလှဲအိပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်သည်..။  သူ့လက်တွေက နို့အုံကြီးတဝိုက်နှင့် ဗိုက်သားပြင်တဝိုက်ကို စုံချည်ဆန်ချည် ပွတ်သပ်ပေးသည်.။

လှကျော်တစ်ယောက် သိန်းရီ၏ နို့အုံကြီးတွေကို ကိုင်ရတာ အလွန်အရသာ တွေ့နေသည်..။ သိန်းရီမှာ ကလေးတစ်ယောက်အမေ ဆိုသော်လည်း သူမနို့တွေက ပျော့ဖတ်ဖတ်အိတွဲတွဲ မဟုတ်..။ တင်းရင်းမို့မောက်နေပြီး ဆုပ်ကိုင်ရပွတ်ချေရသည်မှာ နွေးနွေးထွေးထွေး နုနုညက်ညက် ရှိလွန်းလှသည်..။

ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ကာတစ်မျိုး၊ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ချေ၍ တစ်ဖုံ၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ဖိလှမ်းချေ၍ တစ်မျိုး မရိုးရအောင် နှိုးဆွပေးနေတော့သည်..။  သိန်းရီတစ်ယောက် လှကျော်၏ ယုယမှုအောက်ဝယ် တလူးလူး တလွန့်လွန့်နှင့် လှိုက်မောစွာ နစ်မျော သာယာနေမိသည်..။

လှကျော်က သိန်းရီ၏ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ် ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့ခပ်ကားကား ဖြစ်အောင် ဖြဲထားလိုက်သည်.။ သိန်းရီကတော့ လှကျော်ပြုသမျှ သဘောကျ ကျေနပ်စွာ ခံယူနေပါတော့သည်..။

လှကျော်က ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ခုကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ဘတ်ဆီသို့ တိုးကပ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွ ပြူးအယ်လာသည်..။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အညိုရောင်သန်းနေပြီး ကြွရွနေသည်..။

စောက်ရေတို့ဖြင့် စိုလက်ဝင်းပြောင်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ ပြဲအာ၍ လိုးချင်စရာ ကောင်းလွန်းလှသည်..။ လှကျော်က စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရကြည့်နေသည်..။ လုံးဝ အလိုးမခံဖူးသော အပျိုရိုင်းလေးသာဆိုလျှင် ယခုလို စိတ်တိုင်းကျ ကြည့်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ..။

ယခုတော့ လီးအတွေ့အကြုံ အရေထူပြီး လီးအရသာ ကောင်းကောင်းကြီး သိထားသော သိန်းရီအဖို့ ရမ္မက်အရောင်တွေ တဝင်းဝင်းတလက်တလက် ထွက်နေသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် အားပါးတရ အကြည့်ခံနေရသည်ကိုပင် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လျက် ရမ္မက်စိတ်တွေ ကြွသထက် ကြွနေပါသည်..။

အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အညိုရောင်သန်းနေသော်လည်း  စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေမှာ အနီရောင်ပြေးလျက် နုအစ်၍ နေသည်.။ လှကျော်က ကြည့်၍ အားရသွားတော့ သိန်းရီရင်ဘတ်ပေါ်တွန်းတင်ထားသော ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို သူပခုံးပေါ် ချိတ်တင်လိုက်သည်..။  ခါးလေးက အပေါ်သို့ မြောက်ကြွသွားသည်..။ ကြမ်းပြင်နှင့် လွတ်သွားသော ခါးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံး သွင်းကာ ခုလိုက်သည်..။

ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို ပြန်ချ၍ လှကျော်က သိန်းရီ၏ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်.။ သိန်းရီ၏ ဒူးနှစ်ချောင်းမှာ ထောင်နေပြီး ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်..။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် အသာကိုင်၍ ပြဲဟနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်..။

သုံးပုံတစ်ပုံခန့် မြုပ်ဝင်သွားစဉ် သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို သိန်းရီကိုယ်ပေါ်မှ ခွာ၍ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထောက်လိုက်သည်..။  ထို့နောက် တရှိန်ထိုး ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်လေသည်..။

“ ဖွတ်…ဗြစ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…..”

“ အား….အမေ့….ကျွတ်ကျွတ်…ကျွတ်……”

လီးကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ သိန်းရီမျက်လုံးထဲ မီးပွင့်ထွက်မတတ်ပင် ခံစားလိုက်ရသည်..။  တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရှိန်းဖိန်းကျဉ်တက်သွားရသည်..။

သိန်းရီက လှကျော်ကို တင်းကြပ်အောင် ဖက်ထားပြီး အံကြိတ်၍ တင်းခံသည်..။ ထို့နောက် လှကျော်က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့သည်..။

“ ဗြစ်….ပလွတ်…ဖွတ်…ပလွတ်….”

“ အင်း….အင့်….အင့်…အ….အ..”

“ ဖွတ်…ပြွတ်…ဖွတ်…..ပလွတ်…..ပြွတ်……”

“ အ…ကျွတ်ကျွတ်….အင်း…ရှီး…..အ…..အမေ့…..အားပါး..ပါး….အ…အမေ့…”

လိုးချက်ပေါင်း ၅၀ ကျော်လောက် အရောက်တွင် သိန်းရီတစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်လာကာ တင်ပါးကြီးတစ်ခုလုံး ကျုံ့တင်းသွားပြီး သုတ်ရေများကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်..။

သိန်းရီပြီးသွားသည်ကို သိသော လှကျော်က မပြီးသေးသဖြင့် ဆက်၍ မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်သည်..။  အရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့် ဆက်ဆောင့်နေဆဲ..။ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် သိန်းရီ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ခါနေသည်..။  ပြီးသွား၍ သုတ်ရေတွေ ထွက်နေဆဲတွင် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးခံနေရသည့်အတွက် သိန်းရီတစ်ကိုယ်လုံး လေဟာပြင်ထဲ မြောက်တက်သွားသည်ဟုပင် ထင်မှတ်ရလောက်အောင် အရသာတွေ့နေရသည်..။

ကာမအရသာထူးကြီးက သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို လွှမ်းခြုံ၍ နေသည်..။ ခဏအကြာမှာတော့ လှကျော်၏ လီးချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ယားတက်လာသည်..။ သိန်းရီ၏ ပခုံးကို တင်းတင်းကြီး ဆွဲကိုင်ဆုတ်ရင်း  အပြီးသတ် ကြုံးထည့်လိုက်ကာ  သုတ်ရည်ပူများကို သိန်းရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်..။

...........................................................................................

မွှေးမွှေး အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးက ပိတ်ထားသဖြင့် အိမ်ထဲသို့ဝင်ရန် နောက်ဖေးတံခါးများ ဖွင့်ထားမလားဆိုသော အတွေးဖြင့် အိမ်ဘေးမှ ပတ်ကာ နောက်ဖေးဖက်သို့ အလာ အထဲမှ မိန်းမအသံလိုလို ကြားသဖြင့် ပြူတင်းပေါက်ဘေးသို့ ကပ်၍ ကြည့်လိုက်မိသည်..။

“ ဟယ်….မသိန်းရီကြီးနဲ့ အဖေ နဲ့….”

မွှေးမွှေးတစ်ကိုယ်လုံး တုန်သွားသည်..။ မသိန်းရီခါး၌ ထမီက မရှိ..။ ထမီက အခန်းတောင့်တွင် ပုံလျက်သားလေး ရောက်လို့နေသည်..။ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော မသိန်းရီ၏ ဖင်ကြီးကို ဦးမြင့်စိုးက နောက်မှ ဒူးထောက်ပြီး လိုးနေသည်..။

“ ဖွတ်…ဖွတ်….ပြွတ်…..ပလွတ်…..ဘု..ဘွပ်…”

“ နင့်ဟာကြီးက ကျယ်လာသလိုပဲ .. နော်..”

“ အော်…ရှင်ပဲ နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြား ခေါ်ခေါ် လိုးနေတာကိုး….”

“ ဟဲဟဲ..စတာပါကွာ…”

“ ဖွတ်…ပြွတ်….ပလွတ်…ပြွတ်….”

“ အင့်..အင်း….ဖြေးဖြေး လုပ်စမ်းပါရှင်…ဒီမှာ ဆံပင်တွေ ပြေကျကုန်ပြီ…တစ်ခါတဲ..တအားဆောင့်နေတော့တာပဲ…”

သိန်းရီ၏ အသံက တုန်တုန်ရင်ရင် တိုးတိုးလေး…။

“ ဒီလို ကုန်းပြီး လိုးတာ …မြန်မြန်ပြီးတယ်…သိလား…”

“ ဒါဆို…ဖယ်တော့ ကျမ လှန်ပေးမယ်….”

သိန်းရီက ပက်လက်လှန်ကာ ခြေနှစ်ချောင်း မြှောက်ပေးလိုက်သည်.။ မွှေးမွှေး အံ့သြသွားသည်.။ မသိန်းရီ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အလွန့်အလွန် ကြီးမား ဖောင်းကား၍ နေသည်..။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှ ပြူအစ်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဦးမြင့်စိုးက ရိုးရိုးမလိုး ၊ သိန်းရီ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ ဖြဲပေးခိုင်းသည်..။  ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားကြီးတွေက နီရဲ၍ ထွက်ပေါ်လာသည်..။

ဦးမြင့်စိုး လီးထိပ်ကြီးက နီရဲနေသော်လည်း လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံးကမူ မဲပြောင်နေသည်..။ သိန်းရီ၏ ဖင်ကြီး ပြားပြားကျသွားအောင် ဆောင့်လိုးနေပုံမှာ ဂွေးဥကြီးများပင် ကျုံ့ကျုံ့ဝင်သွားအောင် ပြင်းထန်လှသည်..။

“ ဖွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်….ဘွပ်….ဖွတ်…..ဖွတ်…..ပြွတ်….ဗြစ်…ဒုတ်…”

“ အင့်..အင့်……ကောင်း…..ဆောင့်..ကျွတ်..ကျွတ်….ခပ်သွက်သွက်လေး…ဆောင့် စမ်းပါ…အင့်…..အ…ဟင့်…”

မွှေးမွှေးချောင်းကြည့်နေရာမှ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ဖိထားမိသည်..။ အထဲမှ ယားကျိကျိ ဝေဒနာကို ခံစားနေရသည်..။ ဖြစ်နိုင်လျင် သူမကို အခုနေ တစ်ယောက်ယောက်က လာပြီး လိုးစေချင်မိသည်..။

“ ဟေ့….ဘာချောင်းနေတာလဲ…”

“ အမေ့….အို…..ကိုလှကျော်….”

အပြင်မှ အသံကြား၍ အထဲမှ ငြိမ်သွားသည်..။

“ လာ… လာ… တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး..”

လှကျော်က မွှေးမွှေးလက်ကိုဆွဲ၍ အိမ်နောက်ဖေးသို့ ဆွဲခေါ်သွားသည်..။ အိမ်နောက်ဖေး ရောက်တော့ အုတ်ကန်အပျက်လေးထဲ ဝင်၍ ပုန်းလိုက်ကြသည်..။  အုတ်ကန်အဟောင်းလေးမှာ နံရံ တစ်ဖက်ပျက်စီး ပြိုကျနေ၍ ဝင်ရထွက်ရ လွယ်သည်.။ အထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုင်ချလိုက်ကြသည်..။

“ နင်…သူတို့လုပ်နေတာ.. ဘယ်အချိန်ထဲက ကြည့်နေတာလဲ…”

“ အို…..”

မွှေးမွှေး ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိ၊ ခေါင်းငုံ့ကာ နေလိုက်သည်..။

“ နင်..ချောင်းကြည့်နေတာ .. နင့်အဖေ သိရင် မလွယ်ဘူး…”

“ ဟို…ကျမ မထင်မှတ်ပဲ တွေ့တာ…”

“ အေးလေ.. နင် ချောင်းကြည့်တာတော့ ချောင်းကြည့်တာပဲ မို့လား..”

လှကျော်များ ပြန်ပြောမလားလို့ မွှေးမွှေး စိုးရိမ်ကြောက်လန့်စိတ် ဝင်လာသည်..။ မွှေးမွှေး တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်ဖြစ်လာသည်..။ ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ကာ ဒူးလေးနှစ်လုံး ပူးကပ်ထားသော မွှေးမွှေး၏ တင်ပါးကြီးများကို လှကျော်က ဖွဖွလေး လှမ်းပွတ်ပေးသည်..။

မွှေးမွှေး ဆောင့်တွန်းပစ်လိုက်သည်..။ ရုတ်တရက် ထပြေးဖို့က မလွယ်..။ လူတစ်ကိုယ်စာ ပြိုကျနေသော ရေကန်နံရံပေါက်အား လှကျော်က ကျောပေးပြီး ပိတ်ထားသည်..။

“ ငါ….နင့်ကို လိုးချင်နေတာ .. ကြာလှပါပြီ…မွှေးမွှေးရာ…တစ်ခါထဲပါဟာ..ခံပါနော်..”

ပါးစပ်က ကြမ်းလှသည်..။ တစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်သော စကားက မွှေးမွှေး၏ ကိုယ်ထဲမှာ တောက်လောင်နေသော ရာဂမီးကို ဓါတ်ဆီဖျန်းပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်..။ မွှေးမွှေး စိတ်တွေ ဆောက်တည်ရာမ၇ချင်တော့ပေ..။

လှကျော်၏ လက်တစ်ဖက်က မွှေးမွှေး၏ စောက်ဖုတ်နေရာကို စမ်းပြီး ပွတ်သပ်လိုက်ပြန်သည်..။ စောစောကထဲက အရေလေးများ စိုစိစိဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြားမှ အရေများက တားမရဆီးမရ ထွက်ကျလာပြီး ထမီလေးကို စို၍ကွက်ကုန်သည်..။

လှကျော်က ထိုနေရာလေးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဖိပွတ်လိုက်ရာ စောက်စေ့ထိပ်ကလေးကို ပွတ်မိသွားရသည်..။

“ အာ….ကျွတ်…..”

မွှေးမွှေး ဖင်လေးကို ဆတ်ခနဲ ယောင်ပြီး ကြွလိုက်မိသည်..။  ဒေါသနှင့် လှကျော်လက်ကိုလည်း ဆောင့်တွန်းပစ်လိုက်ပြန်သည်..။ မိန်းမတွေ ဒီလိုပဲ မူတတ်သည်ဆိုတာ လှကျော်က သိပြီးသား ဖြစ်သည်..။

“ ကိုယ်အရမ်း လိုးချင်နေပြီ…မွှေးမွှေးရယ်..”

“ သေလိုက်ပါလား…”

တုန်တုန်ယင်ယင်နှင့် ဘာပြန်ပြောမိမှန်းပင် မသိ..။

“ မင်း စောက်ဖုတ်လေးကို တစ်ခါပဲ လိုးရရင် ကို သေပျော်ပါပြီ…မွှေးမွှေးရယ်..”

မွှေးမွှေး တံတွေးမျိုချပြီး နဖူးဆံစပ်လေးများ ၌ ချွေးလေးများ စို့လာသည်..။

“ လိုးကြရအောင်ကွယ်….နော်…”

မွှေးမွှေး ကိုယ်လုံးလေးကို ဖြေးဖြေး တွန်းလှဲလိုက်သည်..။ ဒူးနှစ်လုံးကို ပိုက်ထားသော သူမ၏ လက်လေး ပြေကျသွားသည်..။ ခြေထောက်ကလေးများ ကွေးထားရာမှ ဆန့်သွားသည်..။ မွှေးမွှေး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်..။ လှကျော် ကိုယ်လုံးကြီးက မွှေးမွှေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်၌ ခွလျက်သား ဒူးထောက်လိုက်သည်..။

“ ကျ….ကျမ ကို .. မလုပ်ပါနဲ့…တောင်း…တောင်းပန်ပါတယ်..”

ဖင်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်အုပ်ဖိထားရင်းမှ မွှေးမွှေးမျက်လုံးထဲမှ မျက်ရည်များ စီးကျလာသည်..။ ယုန်သူငယ်လေးလို တောင်းပန်နေရှာသည်..။

“ ဖယ်စမ်းပါ….လက်..”

လှကျော်က မွှေးမွှေး၏ လက်ကို ကြမ်းတမ်းစွာ ဆွဲဖယ်လိုက်သည်..။ မွှေးမွှေး ကြောက်လန့်သွားမိသည်..။ နို့မာမာလေးများကို မိမိရရ ဆွဲညှစ်သည်..။ မွှေးမွှေး မျက်လုံးတွေ ပြာဝေလာသည်..။ သူမ၏ အသိစိတ်တွေ ဝေဝါးထုံထိုင်းကုန်ပြီ..။

လှကျော်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက သူမပေါ်သို့ ပြိုကျလာသည်..။ လှကျော်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးတွန်းထားလိုက်သော မွှေးမွှေး လက်လေးတွေက တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။ ပုဆိုးတွင်းမှ မာကျောကျော ပစ္စည်းကြီးက မွှေးမွှေး၏ ဆီးခုံလေးကို ဖိထောက်မိလာသည်..။

မွှေးမွှေး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ခံစားလာရသည်..။ ယောက်ျားဆိုသော အရသာနှင့် ထိတွေ့လိုက်သော မွှေးမွှေး၏ သွေးသားများ ဆူပွက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ရမ္မက်အပူလှိုင်းကြီးက စိုးမိုးလွှမ်းခြုံထားလေပြီ..။

“ ထမီ ချွတ်လိုက်နော်…မွှေးမွှေး…”

“ အို….ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း…မချွတ်ဘူး…”

“ကျွတ်….ကဲကွာ…”

လှကျော်က ထမီအောက်စကို အတင်းဆွဲလှန်လိုက်သည်..။ သူ့ပုဆိုးအောက်စကိုလည်း ဆွဲမလိုက်သည်..။ နွေးထွေးသော အရေပြားပေါ်သို့ လီးထိပ်က ထိမိလိုက်သည်…။ မွှေးမွှေး အင့်ကနဲ တွန့်သွားသည်..။  လှကျော်က နွေးအိသော ရင်သားလေး နှစ်မွှာအထက်၌ ဖိကပ်ထားသော သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား မကြွပဲ လက်တစ်ဖက်ကို ဖင်နှစ်ခုကြားသို့ နှိုက်လျှိုပြီး သူ့လီးကို ကိုင်ကာ မွှေးမွှေး၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ တေ့ထောက်လိုက်သည်..။

လှကျော်၏ လက်နှင် မွှေးမွှေး၏ စောက်မွှေးအုံတို့ ဖိပွတ်မိကြသည်..။ မွှေးမွှေးက ကယောင်ကတမ်းဖြင့် အသက်ရှူမြန်မြန်နှင် လှကျော် လက်မောင်းကို တအားညှစ်၍ ကိုင်ထားလိုက်မိသည်..။

လီးထိပ်က စောက်ဖုတ်အဝလေးသို့ ပူနွေးစိုအိစွာ တေ့ကပ်မိသည်..။ လှကျော်က လီး နေရာချပြီးသည်နှင့် သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ နှုတ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် မွှေးမွှေး၏ ပခုံးလေးကို စုံကိုင်ဆွဲကာ ဖင်ကြီးကို ဖိ၍ လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

“ဗြစ်… ဖွတ်….ဘွပ်….”

“ အ….အ……….အား…”

မွှေးမွှေး နှာခေါင်းလေးရှုံ့၊ မျက်နှာလေး ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်သွားသည်..။  မညှာမတာ အလောသုံးဆယ် လိုးသွင်းလိုက်သော လီးထိပ်ကြီးက စောက်စေ့ထိပ်လေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိတွန်းသွားခြင်းကို ခံလိုက်ရသောကြောင့်…မွှေးမွှွေးတစ်ယောက် ပေါင်ရင်းမှ စ၍ ခြေသလုံးသား ခြေဖဝါးအစုံထိ ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ခံစားလိုက်ရသည်..။

သူမ၏ ပါးနှစ်ဖက်မှာလည်း ရှိန်းကနဲ နွေးပူသွားသည်..။ တရှိန်ထိုး ဝင်သွားသော လီးကြီးက အထဲသို့ တစ်ဝက်ခန့်အရောက် မွှေးမွှေး၏ ထိတ်လန့်တကြား ညှစ်လိုက်မှုကြောင့် ညှပ်သွားသော စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်း ကြား၌ တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်သွားသည်..။

မွှေးမွှေး အံကြိတ်ရင်း မျက်နှာလေးကို တစ်ဖက်သို့ စောင်းထားလိုက်သည်..။ လေတိုးသံမှ အပ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး နေ့ခင်းကြောင်တောင်  ခြောက်ခြားနေသည်..။

လှကျော်က တစ်သက်လုံး အရိပ်တကြည့်ကြည့် ဖြင့် လိုးချင်နေခဲ့ရသော မွှေးမွှေးကို တကယ်လိုးနေရပြီမို့ အသားကုန် လိုးနေသည်..။

“ ဖွတ်….ဖွတ်….ဘွတ်…ပလွတ်….ဗြစ်….ဖွတ်…”

“ အင့်..အင်း…ကျွတ်…ကျွတ်….အမလေး…လေး..”

မွှေးမွှေး၏ မျက်နှာလေး ရဲရဲ နီလာသည်..။ ဖောင်းနေသော ပါးပြင်ဖွေးဖွေးလေးများ မှာ တဆတ်ဆတ် ခုန်နေသည်..။

လှကျော်က ဒူးထောက်ထိုင်ရင်းက မွှေးမွှေး၏ စောက်ဖုတ်ကို ငုံ့ကြည့်ကာ လီးအဝင်အထွက်ကို စိမ်ပြေနပြေ ကြည့်ရင်းလိုးသည်..။ ဖူးယောင်နေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီး နှစ်ခြမ်းက တင်းတင်းကြီး ကားနေရာ လီးကြီး လိုးသွင်းလိုက်တိုင်း နှုတ်ခမ်းသားများက လိပ်လိပ်ဝင်သွားသည်..။

စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကြီး ပြန်ထုတ်လိုက်လေတိုင်း စောက်ပတ်လေးထဲမှ အတွင်းသားရဲရဲလေးများ ပြဲကနဲ ပါပါလာသည်..။ ခပ်ကြပ်ကြပ် စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးမို့ လိုးရသည်မှာ လှကျော်အဖို့ မကြုံဖူးအောင်ပင် အရသာတွေ့နေသည်..။

“ အို့…..အိုး….အ……..အင့်….”

“ အင်း…ဟင်း….ဟင်း….ကျွတ်..ကျွတ်……”

တစ်ခါတစ်ရံ မွှေးမွှေး၏ လက်လေးအစုံက လှကျော်၏ ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားတတ်သည်..။ သို့သော် လှကျော်က သုံးလေးချက်မျှ ဖင်ကိုစောင်း၍ ကန့်လန့်လေး လိုးသွင်းခြင်း ခံလိုက်ရသောအခါ မွှေးမွှေး၏ လက်များက လှကျော်၏ ခါးကို အတင်းဖက်ထားလိုက်မိတော့သည်..။

“ ပလွတ်…..ဖွတ်…..ဗြစ်…ဒုတ်….ဖွတ်…….ဖွတ်…..”

“ အိုး…..အစ်ကိုရယ်…ဟင့်..ဟင့်…..အ…အင့်…”

“ ကောင်းလိုက်တာ…မွှေးမွှေး ရယ်……”

လှကျော်က မချိမဆန့် အသံမျှင်းမျှင်းနှင့် ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ဖိဆောင့်ကာ ကပ်ထားလိုက်ပြီး သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်..။

ထိုအခိုက်မှာပင် အင့်ကနဲ တစ်ချက်ငြီးကာ မွှေးမွှေး မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး သူမ၏ ခါးလေးမှာ ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ ဖြစ်သွားရပါလေတော့သည်..။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Wednesday, August 26, 2009

အပျိုရိုင်းလေးများ (စ/ဆုံး)

အပျိုရိုင်းလေးများ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဒေါက်တာ သက်ထွေး

အစများ၏ အစမှ စရမည်ဆိုလျင်တော့ ဟန်သာ၏ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ အန်တီမိုးက စရမည်ထင်သည်။ အန်တီမိုးက တစ်ခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တယောက်ရှိသည်။ သမီးလေးပင် ဆယ်တန်းအောင်၍ တက္ကသိုလ်အဝေးသင် တက်နေပြီဖြစ်ရာ အန်တီမိုးအသက်မှာလည်း လေးဆယ်ပင် စွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးက နေ့ခင်းဘက်တွင် ရုံးသွားတတ်ပြီး ညကျလျင်တော့ သူတို့အား ဂိုက်သဘောမျိုး စာသင်ပေးတတ်သည်။ ညဂိုက်များမတိုင်မီလည်း အန်တီမိုးက အပြင်တွင် ဂိုက်လိုက်ပြသည်။ ထိုဂိုက်များပြီးမှ အိမ်ပြန်လာပြီး သူတို့အား စာသင်ပေးသည်။

သူတို့ဆိုသည့် ဂိုက်လိုက်သူများမှာ ဟန်သာနှင့်အတူ ဟန်သာ၏ အစ်မရူပါခင်၊ တင်ထွန်းနှင့် တင်ထွန်း၏ ညီမလေး နှင်းသူဇာခင်၊ တင်စိုး၊ ဇော်ထက်နှင့် မိန်းကလေး သုံးယောက်ပါသည်။ မိန်းကလေး သုံးယောက်မှာ အိမ်နီးချင်းမှ သင်းသင်းချို၊ မိုးမိုးဆောင်းနှင့် ပိုပိုခင်တို့ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးအား အစဦးဆုံး သံသယဝင်ခဲ့သူမှာ တင်ထွန်းဖြစ်သည်။ သူက အန်တီမိုး စာလိုက်ပြပေးသည်ဆိုသော အိမ်ကို သူသတိထားမိလိုက်သည်မှာ ကျောင်းသား မရှိခြင်းက စသည်။ ထို့ကြောင့် တင်ထွန်းက အန်တီမိုးသွားသော ပထမဆုံး ဦးပိုင်အောင်ဆိုသည့် အိမ်ကို ခိုးဝင်ကာ စချောင်းသည်။ အန်တီမိုးသည် ဦးပိုင်အောင် အိမ်ထဲဝင်ပြီးနောက် အိပ်ခန်းထဲ တိုက်ရိုက်ဝင်သည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်သော် အပေါ် အင်္ကျီများကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က ခွေးလည်ပတ်အနီရောင်လေး ယူလာသည်။ အန်တီမိုး လည်ပင်းတွင် ပတ်လိုက်သည်။ အန်တီမိုးက ထမိန်လည်း ချွတ်ချလိုက်သည်။ အန်တီမိုးက ခွေးလည်ပတ်ဖြင့် မတ်တပ်ရပ်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က ခွေးလည်ပတ်မှ သံကြိုးကို ဆွဲကာ အန်တီမိုးနို့ကို ကိုင်သည်။ အန်တီမိုးက ကြည့်နေသည်။ နို့များကိုင်ပြီးနောက် နံရံကိုလှည့်၍ ကုန်းပေးသည်။ 

ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုးအိုးကို ကိုင်ကစားသည်။ ပြီးလျင် အောက်ကနေ ပင့်ရိုက်သည်။ အန်တီမိုးက နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုးအိုးကို ရိုက်ရင်း အနီးဆွဲကာ နမ်းသည်။ နုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်။ ထို့နောက် ဘော်လီကို ချွတ်ကာ နို့ကို ကစားသည်။ အရပ်လိုက်ပင် အန်တီမိုးနို့ကို လျှာဖြင့် လျက်သည်။ စုပ်သည်။ ထို့နောက် အန်တီမိုး ချိုင်းကြားကို လျက်သည်။ အန်တီမိုးက လက်ညိုးလေးကိုက်ရင်း ဦးပိုင်အောင် လုပ်သမျ ခံနေသည်။ ဦးပိုင်အောင်က ဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားသည်။ ခဏနေ ဦးပိုင်အောင်က စားပွဲပေါ် လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းသည်။ အန်တီမိုးက ကား၍ ကုန်းပေးသည်။ 

ဦးပိုင်အောင်က လည်ပတ်မှ သံကြိုးကို ဆွဲရင်း အန်တီမိုးကိုယ်တိုင် ဖင်ဖြဲခိုင်းသည်။ အန်တီမိုးက ဖင်ဖြဲ၍ ကုန်းနေသည်။ ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုး ဖြဲပြထားသော ဖင်ကို နောက်ကနေ ဇိမ်ခံ၍ ကြည့်သည်။ နောက် အန်တီမိုးကို ကုတင်ပေါ် အိပ်ခိုင်းသည်။ အန်တီမိုးပေါ် စီးမိုး၍ ဦးပိုင်အောင်က တက်ခွသည်။ အန်တီမိုးက နို့နှစ်လုံးကို ပူးပေးသည်။ ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုးနို့နှစ်လုံးကြားကို စလိုးသည်။ ဦးပိုင်အောင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း နို့ကြားကို လိုးသည်။ အန်တီမိုးက နို့နှစ်လုံးကို ပူးထားပေးရင်း ဖီးလ်တက်နေသည်။ ဦးပိုင်အောင်က နို့သီးများကို လီးဖြင့် တို့ကစားသည်။ ဖိကစားသည်။ 

ခဏနေ ဦးပိုင်အောင် မလိုးတော့ဘဲ ရပ်တော့ အန်တီမိုးက နို့ဖြင့် လီးကို ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ လီးထိပ်ကို နို့ဖြင့် ဖိသည်။ လီးထိပ်နဲ့ နို့သီးခေါင်းကို ပွတ်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က အသာထလိုက်သည်။ အန်တီမိုးလည်း လိုက်ထပြီး လီးကို စစုပ်သည်။ လီးကို အရင်းက ကိုင်၍ ထိပ်ကနေ စ၍ တဝက်လောက်ကို အေးဆေးပင် စုပ်သည်။ တင်ထွန်းသည် ချောင်းရင်း လီးပင်တော်တော်တောင်နေသည်။ သို့သော်လည်း တိတ်တိတ်လေး လီးကို အသာကွင်းတိုက်၍သာ ကြည့်နေရသည်။ အန်တီမိုးက လီးကိုကိုင်နေရာမှ မကိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်ဖြင့် မလွတ်စတမ်း ငုံကာ နို့ကို ပွတ်သပ်ကစားနေသည်။ တင်ထွန်းမှာ ဦးပိုင်အောင် နေရာပြေးဝင်ယူလိုက်ချင်စိတ် အတော်ကလေးပင် ပေါက်နေသည်။

အန်တီမိုးက လီးကို လက်ဖြင့် ကွင်းတိုက်ရင်း တဖက်က နို့ကို ကစားသည်။ ဦးပိုင်အောင်ကို မော့ကြည့်ရင်း ရယ်မောကာ စကားပြောနေသည်။ ဘာပြောနေသည်ကိုတော့ မကြားရ။ ခဏနေ အန်တီမိုးက လီးကိုကိုင်ရင်း ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်၍ ကစားပြန်သည်။ နေရင်း လီးအစုပ်လိုက် ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ အတော်ကြာတော့ အန်တီမိုးက လရည်များကို လက်ဝါးပေါ် ထွေးချသည်။ 

ပြီးလျင် တစ်ရှူးယူ၍ တစ်ရှူးပေါ် ထွေးချသည်။ နုတ်ခမ်းကို သုတ်သည်။ ခွေးလည်ပတ်ဖြုတ်၍ အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်သည်။ ထို့နောက် အလှပြင်ကာ ခဏနား၍ နာရီကြည့်ရင်း ထွက်သွားသည်။ တင်ထွန်းလည်း အသာလစ်ထွက်လာခဲ့သည်။ သေချာသည်ကတော့ နောက်တစ်အိမ်လည်း ကျောင်းသား မရှိသည်ကို တင်ထွန်းကောင်းကောင်းသိထားရာ ဤကိစ္စမျိုးပင် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တထစ်ချ ယုံကြည်လိုက်သည်။

“ ဆရာမ ဦးပိုင်အောင် အိမ်မှာ စာသင်ပုံကို ကျနော်တွေ့ခဲ့တယ် ဆရာမ၊ ဦးသက်ထွေးအိမ်မှာကော ဆရာမ ဘယ်လို သင်တာလဲဟင်” 

ကျူရှင်များမှ အပြန် ရေချိုးလိုက်သော အန်တီမိုးအား လူလစ်ချိန်၌ တင်ထွန်းက အသာကပ်မေးလိုက်သည်။ အန်တီမိုးက နည်းနည်းလန့်သွားပုံရသည်။ ထို့နောက် သူ့အား တိုးတိုးတိတ်တိတ် နေရန် လက်ညိုးကို နုတ်ခမ်းဖျားပေါ်တင်၍ ပြောသည်။ တင်ထွန်းက အန်တီမိုးနားကပ်သွား၍ အိုးကို အသာဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

“ မမ မနက်ဖန် ရှောင်တခင်ခွင့်တိုင်မယ်မဟုတ်လား၊ ကျနော်လည်း ကျောင်းပျက်ခွင့် တိုင်ရမယ်ထင်တယ်၊ ပေါင်ကြားထဲက ပစ္စည်းတွေ နေမကောင်းတော့ဘူးနော် မမ” 

“ သူများကိုတော့ မပြောပါနဲ့ကွယ်နော် မောင်လေး သဘောအတိုင်းပါ” 

နောက်ရက်တွင် အန်တီမိုးက ရှောင်တခင် ခွင့်တိုင်သည်။ တင်ထွန်းလည်း ကျောင်းခွင့်တိုက်သည်။ ကိုးနာရီထိုးသော် တင်ထွန်းက အန်တီမိုးအိမ်သို့ အသာလေး လစ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ဟန်သာနှင့် ဟန်သာအစ်မ ရူပါခင် ကလည်း ကျောင်းသွားပြီ။ အန်တီမိုးသမီးကလည်း အဝေးမှာ တက္ကသိုလ်တက်နေသည်။ 

သူကလည်း သူဇာခင်ကို ခွင့်တိုင်ခိုင်းထားသည်။ အမေ့ကို မပြောရန်လည်း မုန့်ဖိုးပိုပေးရသည်။ တင်စိုးနှင့် ဇော်ထက်ကတော့ ညနေမှ လာတတ်သည်။ သင်းသင်းချို မိုးမိုးဆောင်းနှင့် ပိုပိုခင်တို့လည်း ညနေမှ လာသည်။ အန်တီမိုးအမည်ရင်းမှာ မိုးမိုးရီဖြစ်သည်။ အသက်ကြီး၍ အန်တီမိုးဟု ခေါ်ကြခြင်းဖြစ်သလို သူတို့ကတော့ စာသင်ပေး၍ ဆရာမဟု ခေါ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ မိုးမိုးရီသည် သမီးလေး ပိုးဥ လေးတန်းအရွယ်တွင် အိမ်ထောင် ကွဲသွားသည်။ မိမိ၏ ရုံးလုပ်ငန်းဖြင့်လည်းကောင်း ကျန်ရှိနေသော စည်းစိမ်များဖြင့်လည်းကောင်း သမီးလေးကို ကျောင်းထားနိုင်နေသော်လည်း သမီးလေး ကိုးတန်းတက်တော့ ငွေရေးကြေးရေးက ကြပ်တည်းလာသည်။

“ မိုးမိုးရီ” 

တနေ့တော့ လမ်းမှာ လူတစ်ယောက်နဲ့ ဆုံသည်။

“ အယ် နင်သက်ထွေးမလား”

“ နင် ဘယ်မှာနေတာလဲ ခု” 

“ ငါ ကွက်သစ် ၄ မှာနေတာ၊ နင်ကော” 

“ ငါကလည်း ကွက်သစ်မှာပဲဟ ငါက ၆ မှာနေတာ” 

“ နင် အိမ်ထောင်ကျပြီပေါ့ ခု” 

“ အင်းပေါ့ဟ နင်ကော”

“ အင်း ဒါပေမယ့် ခုတော့ အတူမနေဖြစ်တော့ပါဘူးဟာ” 

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါ့ကြောင့်များလား”

“ အိုး” 

သက်ထွေးက ငါ့ကြောင့်များလားဟု ပြောသဖြင့် မိုးမိုးရီက ရှက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ မှန်ပါသည်။ မိုးမိုးရီနှင့် သက်ထွေးတို့သည် တက္ကသိုလ်တွင် အတော်နာမည်ကြီးသည့် စုံတွဲဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အရမ်းလည်း ချစ်ကြသည်။ ထို့အတူ သူတို့ ဖွင့်ဆိုသည့် အရမ်းချစ်ကြသည် ဆိုသည့် အဓိပ္ပါယ်မှာ စိတ်တိုင်းကျ လိုးဖြစ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ်စတက်ပြီး မကြာမီ မိုးမိုးရီတယောက် သက်ထွေးနဲ့တွေ့သည်။ ချစ်သူ သက်တမ်း တစ်လလောက် အကြာတွင် သူတို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ 

“ စတာပါဟ ငါလည်း အိမ်ထောင်ရေး သိပ်အဆင်မပြေဘူး၊ ခု သားတယောက်နဲ့ ဗျာများနေရတာပေါ့၊ သားကလည်း ကိုးတန်းဆိုတော့လေ” 

“ ဟုတ်လား ကျမသမီးလည်း ကိုးတန်းပဲ၊ ဒါပေမယ့် တော်တော်ရုန်းကန်ရတာကိုးရှင့်”

“ ဟုတ်ပဗျာ” 

“ အင်း ကျမလည်း သမီးကျူရှင်ကြေးနဲ့ နစ်နေတာပါပဲရှင် ခုတောင် မပေးဖြစ်တာ သုံးလရှိပြီ” 

စကားပြောဖြစ်ရင်း အတူ လက်ဘက်ရည် သောက်ဖြစ်ကြသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သက်ထွေးက သူ့သားအား အချိန်ပို စာလာသင်ပေးနိုင်လျင် သမီးကျောင်းစရိတ်လေးကို ထောက်ပံ့ပေးမည်ဟု ပြောလာသည်။

သက်ထွေး အကြည့်များ မရိုးသားသည်ကို သိသော်လည်း နောက်တစ်လဆိုလျင် သမီးကို ကျူရှင်မှ ထုတ်ရကိန်း မြင်နေသဖြင့် လက်ခံလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် နောက်နေ့ ညနေခင်း ရုံးဆင်းချိန်၌ သက်ထွေး၏ သားကို ကျူရှင်ပြရန် ကွက်သစ်ရပ် ၆ ရပ်ကွက်ထဲ ဝင်ပြီး သက်ထွေးအိမ်ကို ရှာလိုက်တော့ အလွယ်တကူပင် တွေ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ သက်ထွေး၏ သားဆိုသူ မရှိ။

“ ဘယ်မှာလဲ နင့်သား” 

“ ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ မိုးရယ် အရင်လို ကိုလို့ ခေါ်ပါလား” 

တံခါးဝတွင် ရပ်နေသော သူမကို သက်ထွေးက လာဖက်သည်။ ယောက်ျားနဲ့ ကွဲကွာနေသည်မှာ ငါးနှစ်ကျော်လာပြီ ဖြစ်သဖြင့် သွေးသားဆန္ဒကတော့ နည်းနည်းပြင်းပြပါသည်။ သို့သော်လည်း ခုလိုတော့ မဖြစ်ချင်ပြန်ပါ။ 

“ အို မကောင်းပါဘူး ရှင်” 

သက်ထွေးက သူမ စကားကို နားမထောင်ဘဲ သူမနို့ကို နှိုက်ရင်း သူမကို နမ်းသည်။ သူမ မေးစေ့ကို ကိုင်၍ သူမမျက်နှာကို ကြည့်သည်။ နင် ခုထိ ချောနေတုန်းပဲဟာ ဟုပြောသည်။ နောက် နို့ကို နှိုက်သည်။ သူမနို့ကို ဖော်၍ နို့ကို စို့သည်။ 

“ လွမ်းလိုက်တာ” 

နို့ကို စို့ရင်း သက်ထွေးက ပြောသည်။ မိုးမိုးရီက မျက်နှာနည်းနည်းပျက်ချင် သလို ဖြစ်နေသည်။ သက်ထွေးက သူမကို အခန်းထဲ ဖက်ခေါ်သွားသည်။ အိပ်ယာပေါ် တွန်းချသည်။ သူမ အသာအိပ်လိုက်သည်။ သက်ထွေးက သူမထမိန်ကို ဆွဲချွတ်၍ သူမပင်တီကို ကစားသည်။ သူမအဖုတ်ကို ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်သည်။ 

“ ဒီနေရာ ပိုလွမ်းနေတာ မသိဘူးလား မိုးရယ်” 

သက်ထွေးက ပြောလည်းပြော အဖုတ်အက်ကြောင်းကိုလည်း လက်ညိုးဖြင့် ဖိကစားသည်။ သူမ ပေါင်များ တုန်လာသည်။ သက်ထွေးကလည်း သူမဖီးလ်လာနေသည်ကို သိသဖြင့် စောက်စေ့ရှိရာကို ခန့်မှန်းနှိုက်သည်။ ပြီးနောက် အပေါ်တက်လာကာ သူမဆံပင်များ သပ်တင်သည်။ နို့သီးကို ကိုင်၍ နားရွက်ကို နမ်းသည်။

အရင်တုန်းက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝတွင် သက်ထွေးက သူမအား နှစ်ချီလောက် လိုးလိုက်လျင် သူမမှာ မျော့နေတတ်သည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် သက်ထွေးက သူမနားရွက်ကို နမ်းပြီး စိတ်ပြန်ဆွတတ်သည်။ ခုလည်း သူမ စိတ်မလာမည်စိုး၍ သူမနားရွက်ကို စုပ်နမ်းသည်။ 

“ ကို့အကြိုက်လေး မနေပေးချင်ဘူးလား မိုးရယ်”

မိုးမိုးရီက အလိုက်တသိပင် လေးဖက်ထောက် ကုန်းလိုက်သည်။ သက်ထွေးက နောက်ကနေ အဖုတ်ကို လျက်သည်။ ထို့နောက် သက်ထွေးက ပက်လက်အိပ်သည်။ သူမလီးကို စုပ်သည်။ အပြန်အလန် လီးစုပ်လိုက် အဖုတ်ယက်လိုက် လုပ်ပြီးနောက် သက်ထွေးက သူမကို အပေါ်ကနေ အရင်ဆောင့်ချခိုင်းသည်။ သူမလည်း အပေါ်ကနေ အရင်ဆောင့်ချသည်။ ထို့နောက် သက်ထွေးက သူမလက်ကို ဆွဲ၍ ပေါင်ကိုဆွဲကားပြီး လိုးသည်။ သက်ထွေးနှင့် သူမတို့ အလွမ်းပြေ နှစ်ချီလောက် လိုးဖြစ်ကြသည်။ ထို့နောက် သူမ အလှနည်းနည်းပါးပါး ပြန်ပြင်သည်။ သက်ထွေးက သူမကို ပိုက်ဆံ နှစ်သိန်း ထုတ်ပေးသည်။ 

“ အို ရပါတယ်” 

“ နင် တမျိုးတော့ မထင်စေချင်ပါဘူး၊ ဒါက သူငယ်ချင်းချင်း ကူညီတယ်လို့ပဲ ယူဆစေချင်တယ်” 

မိုးမိုးရီမှာ ငွေလိုနေသည် ဖြစ်ရာ မငြင်းတော့ဘဲ ငွေကို အိပ်ထဲကောက်ထည့်လိုက်သည်။ 

“ နင် ဘာလို့ အိမ်ထောင်ကွဲတာလဲဟင်” 

“ အဟဲ” 

သက်ထွေးက ရယ်သည်။ 

“ နင် အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်လို့ မဟုတ်လား” 

“ မဖောက်ပြန်ပါဘူးကွာ၊ ငါ့မိန်းမက ငါ့ကို သိပ်မပေးနိုင်လို့ ငါလည်း ဆာတဲ့အချိန် အိမ်ဖော်ကို ခေါ်ခေါ်လိုးတာ မိသွားလို့ပါဟ” 

“ ငါ သိတယ် တက္ကသိုလ်တုန်းကလည်း ငါ့တယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ငါသိပါတယ်” 

“ အာ ဟုတ်လား ဟား ဟား ဟား ခုတော့လည်း အဲဒါက ရယ်စရာပါကွာ”

ဤသို့ဖြင့် သူမသည် ငွေလိုတိုင်း သက်ထွေးထံသွား၍ သက်ထွေးအလိုကို လိုက်ပေးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း သက်ထွေးက ပိုင်အောင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည်။ နည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းသည်။ ကိုပိုင်အောင်က သူမကို ကာမသက်သက်ဖြင့် ခေါ်သည်မဟုတ်ဘဲ စိတ်ရိုင်းကို အာသာဖြေချင်၍ ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုပိုင်အောင်က လိုးလေ့မရှိ။ နွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်၍ ဖိပွတ်သပ်တာမျိုး၊ အဖုတ်ကို ကလိတာမျိုး၊ လီးစုပ်ခိုင်းတာမျိုးကိုသာ အများအားဖြင့် ပြုလုပ်တတ်သည်။ သို့သော်လည်း သူမအတွက်တော့ ငွေရေးကြေးရေး နည်းနည်းအဆင်ပြေလာသည်။ ထိုစဉ် ကျောင်းနှင့် နီးသည်ဆိုပြီးသကာလ မိမိမှာလည်း ကျူရှင်ပြနေသည်ဟု ကြားထားသူ ဆွေမျိုးဉာတိများက တူလေးနှင့် တူမလေး နှစ်ယောက်ပို့လိုက်သည်။

ထိုတွင် ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လိုကြားမှန်း မသိ။ ဘေးအိမ်မှလည်း ကျူရှင်လိုလို အချိန်ပိုလိုလိုဖြင့် ကျောင်းသား ကျောင်းသူတွေ ရောက်လာသည်။ သူမမှာ ငွေရေးကြေးရေးကလေး နည်းနည်းပါးပါး အဆင်ပြေလာသဖြင့် သမီးဖြစ်သူကို အဝေးပို့ထားရာ မိမိလုပ်ရပ်ကို မသိနိုင်ဘဲ ရှိနေစဉ် တင်ထွန်းဆိုသည့် ခပ်စွာစွာကျောင်းသားလေးက သိသွားသည်။ ခုတော့ သူမ ခွင့်ယူ၍ ချန်နေခဲ့ရလေပြီ။ အားလုံးကျောင်းသွားပြီးနောက် တင်ထွန်းရောက်လာသည်။ သူမ မသိချင်ယောင်နေရင်း အိမ်အလုပ်များကို လုပ်နေသည်။ တင်ထွန်းက သူမကို ဖက်ကာ ဧည့်ခန်းရှိဆိုဖာပေါ် ပစ်တင်သည်။ 

“ အိုး မကြမ်းနဲ့” 

သူမ ပြောသည်။ တင်ထွန်းက သူမကို သိမ်းဖက်ကာ ပါးကို နမ်းသည်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ သူမက ရှောင်သည်။ 

“ ဖြေးဖြေး” 

သို့သော် တင်ထွန်းက အတင်းနမ်းသည်။ သူမက ရှောင်သည်။ သို့သော် မရ။ တင်ထွန်းက သူမနုတ်ခမ်းကို အတင်းစုပ်သည်။ သူမ ပေါင်ကြားကို အတင်းနှိုက်သည်။ သူမရှောင်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသည်။ တင်ထွန်းက အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ် လိုက်အိပ်၍ သူမထမီကို ပင့်သည်။ သူမ ပင်တီလေး ပေါ်လာသည်။ တင်ထွန်းက အပေါ်ကနေ အတင်းစုပ်သည်။

သူမက တင်ထွန်းခေါင်းကို တွန်းသည်။ တင်ထွန်းက သူမပင်တီကို ဆွဲချွတ်သည်။ သူမ ပေါင်ချင်းကပ်၍ ညင်းသည်။ တင်ထွန်းက အားနဲ့ဆွဲချွတ်သည်။ နာသဖြင့် သူမ အချွတ်ခံရသည်။ တင်ထွန်းက ချွတ်ပြီး သူမကို ဆိုဖာပေါ် ပစ်တင်ပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမ အဖုတ်ကို စုပ်သည်။ အဖုတ်ကို အတင်းနမ်းသည်။ အဖုတ်ကို လျက်သည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစုပ်သည်။ 

“ နင် မကြမ်းနဲ့လေ အဲလို မကြမ်းနဲ့” 

သူမ ပြောသည်။ သို့သော် မထူး။ တင်ထွန်းက အဖုတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လျက်သည်။ တင်ထွန်းသည် ဘောင်းဘီထချွတ်သည်။ သူမ အသာငေးနေသည်။ တင်ထွန်းက သူမကိုယ်ကို ခွကာ သူမပါးစပ်ထဲ လီးအတင်းထည့်သည်။ သူမမှာ မထင်မှတ်သည့် အကွက်များကြောင့် လီးမစုပ်ချင်ပါ။ ကောင်လေးက မရ။ သူမ ပါးစပ်ထဲ လီးအတင်းထိုးထည့်သည်။ သူမ မတတ်နိုင်၍ ပါးစပ်ဟပေးရသည်။ တင်ထွန်းက သူမခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ မိုးမိုးရီမှာ ကျောင်းသားလေး၏ အတင်းအဓမ္မ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံတာကို မခံ့ချိ မခံသာ ခံရသည်။ ထို့နောက် တင်ထွန်းက သူမပါးစပ်ကို အတင်းစုပ်နမ်းပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမကို ခွ၍ စောက်ဖုတ်ကို လိုးသည်။ 

“ ပြွတ်”

“ အွတ်” 

“ အို့” 

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးက ပြွတ်ခနဲ ဝင်သည်။ သူမ အွတ်ခနဲ အော်ရသည်။ တင်ထွန်းလည်း အို့ဟု အံကြိတ်သည်။ ထို့နောက် ဆောင့်ထည့်သည်။ သူမပေါင်ကို ဆွဲကားရင်း သူမကို လိုးသည်။ ဆောင့်သည်။ သူမက လက်နဲ့ တွန်းသည်။ တင်ထွန်းက သူမလက်ကို ပူးကိုင်လိုက်ပြီးနောက် သူမကို ဆောင့်သည်။ စောက်ဖုတ်ကို အစိမ်းလိုက် အလိုးခံရသဖြင့် မိုးမိုးရီမှာ တော်တော်နာသည်။ သူမ အော်နေရသည်။

တင်ထွန်းကလည်း မညာမတာလိုးသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးက တစ်တစ်ခွခွဝင်ကာ ဆောင့်နေသည်။ သားအိမ်ပင် ပူနေသည်။ သူမကို ဆိုဖာလက်ကိုင်ပေါ် ခေါင်းတင်ကာ သူမပေါင်တဖက်ကို ကျောမီပေါ် တင်သည်။ သူမ ခြေတဖက်ကို အောက်ချသည်။ 

ပြီးလျင် သူမစောက်ဖုတ်ကို ဆက်လိုးသည်။ သူမမှာ ဤမျှလောက် ပေါင်မကားစဖူး ကားရသည်။ ပေါင်ကြောလည်း နာသည်။ စောက်ဖုတ်လည်း နာသည်။ လီးကလည်း လူငယ်သာဆိုသည် တော်တော်ကြီးသည်။ သူမမှာ ဆံပင်များလည်း ဖွာလန်ကြဲနေရသည်။ ရာသီဥတုကပူရာ ချွေးတွေလည်း ရွဲနစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း တဖတ်ဖတ် ဆောင့်လိုးခံနေရသည်။ တင်ထွန်းက နို့တွေကိုလည်း ဆွဲချေကစားရင်း အင်္ကျီကို ချွတ်သည်။ တင်ထွန်းသည် သူမကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်သည်။ သူမ နုတ်ခမ်းကို လက်ညိုးနဲ့ ဖိသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးက တပြွတ်ပြွတ်ဝင်နေသည်။ သူမ အော်သံနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သံများ ဆူညံနေသည်။ 

တင်ထွန်းက လီးကို ခပ်သွက်သွက် ချွတ်သည်။ ချက်ချင်းပင် စောက်ဖုတ်ကို ကောက်ယက်သည်။ စောက်ဖုတ်ကို မွေ၍ ယက်သည်။ နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကာ ယမ်းသည်။ ပြီးလျင် ပြန်လိုးသည်။ သူမမှာ အကားလိုက် ဆက်အလိုးခံရသည်။ လိုးရင်း သူမနှုတ်ခမ်းးကို စုပ်သည်။ ပြီးလျင် တင်ထွန်းသည် တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း လီးရည်ကို စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ရင်း သူမအပေါ် မှောက်အိပ်သည်။ သူမကလည်း မောနေသည်။ သို့သော် တင်ထွန်းကို အသာတွန်းထုတ်သည်။ တင်ထွန်းက သူမကို အဖက်လိုက် ထထိုင်သည်။ သူမကို ဖက်ရင်း ဆိုဖာပေါ် နားသည်။ 

“ ဘာလို့ အဲလိုကြမ်းတာလဲ” 

“ မမ အိုးကြီးက အယ်ထွက်နေတော့ ကျနော် ကြမ်းကြည့်ချင်နေတာ ကြပြီ” 

“ တော်ပြီ လူကို မောသွားတာပဲ၊ နင်ပြန်တော့၊ ကျောင်းပြန်တက်” 

“ ဒီအချိန် ကျနော်က မမရဲ့ ကျောင်းသား မဟုတ်တော့ဘူးလေ မမ၊ မမရဲ့ ဖောက်သည်ဖြစ်နေပြီ၊ ဒါကြောင့် ကျနော် စိတ်ကြိုက်နေပြီးမှ ပြန်မပေါ့” 

“ နင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား” 

“ ကျနော်ပုံက လူယဉ်ကျေးပုံ ပေါက်နေလို့လား” 

“ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နင်ပြန်တော့ နင့်ကို ငါစိတ်မဝင်စားဘူး” 

“ ကျနော် စိတ်ဝင်စားရင် ပြီးတာပဲ မမ၊ ကဲ မမ ကုတင်ပေါ်ခံချင်လား ဒီမှာပဲ ဆက်ခံမလား”

“ မင်းကွာ” 

ထိုနေ့တွင် တင်ထွန်းက မိုးမိုးရီကို တနေကုန် ဖုတ်သည်။ မိုးမိုးရီကတော့ သိပ်မကြည်။ သို့သော်လည်း တင်ထွန်းက သိပ်ပြီး ဂရုစိုက်မနေဘဲ လိုးစရာရှိတာ လိုးသည်။ 

“ တော်ပြီနော် နောက် ရှောင်ပေးပါနော် မောင်လေး”

မိုးမိုးရီချော့ရသည်။ နောက်များတွင် တင်ထွန်းက အိမ်နေရင်းလည်း မိုးမိုးရီကို ထိကပါး ရိကပါးလုပ်သည်။ 

“ ထမင်းချက်ကူမယ်လေ” 

ဆိုကာ မီးဖိုချောင်တံခါးပိတ်၍ မီးဖိုချောင်ထဲ သူမကို လီးစုပ်ခိုင်းတာမျိုး လုပ်သည်။ ခဏခဏ လုပ်ခိုင်းတတ်သဖြင့် သူမလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အိမ်တွင် လူက များသည်။ ဇော်ထက်က တွေ့သွားသည်။ ဇော်ထက်က အသာမချောင်းဘဲ သူဇာခင်ကိုရော ရူပါခင်ကိုပါ ပြသည်။ ထိုတွင် သူဇာခင်က အန်တီမိုးကိုကြည့်လိုက် ဇော်ထက်ကို ကြည့်လိုက်နဲ့ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်နေသည်။

ထို့နောက် သက်ပြင်း အသာခိုးချကာ လစ်ထွက်သွားသည်။ ဇော်ထက်က သူဇာခင်နောက် အသာလေး လိုက်ချောင်းသည်။ သူဇာခင်က အိမ်ပြင်ထွက်၍ အကွယ်လေး တစ်ခုတွင် သူမ အဖုတ်ကို အသာပြန်နှိုက်ရင်း ညည်းနေသည်။ သူဇာခင်မှာ ပါးဖောင်းဖောင်း မျက်နှာသွယ်သွယ်နဲ့ ချစ်ဖို့ကောင်းသည့် မျက်လုံးလေး ရှိသည်။ ထိုနေ့က သူဇာခင်မှာ အနက်ရောင်အင်္ကျီနဲ့ ရှမ်းအစင်းပါသော နီဖျော့ဖျော့ထမိန်ကို ဝတ်ထားသည်။ သူဇာခင်က ထမိန်ပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို နှိုက်နေရာမှ ထမိန်ကို အသာပင့်၍ နှိုက်သည်။ သူဇာခင်မှာတင်ထွန်း အစ်မဖြစ်၍ ဇော်ထက်ထက် တစ်နှစ်ကြီးသည်။ 

“ ကူညီပေးရမလား မမ” 

သူဇာခင်က ထမိန်ကို အမြန်ဆွဲအုပ်သည်။ ဇော်ထက်က သူဇာခင် ပခုံးကို အသာဖက်လိုက်သည်။ သူဇာခင် ရုန်းမလိုလို မရုန်းမလိုလို လုပ်နေသည်။ ဇော်ထက်က တဖက်က ဖက်ရင်း တဖက်က သူဇာခင် ပေါင်ရင်းကို နှိုက်သည်။ သူဇာခင် မှိန်းသွားသည်။ 

ဇော်ထက်က သူဇာခင် ထမိန်ကို အသာပင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ သူဇာခင်က ဘေးဘီကို မလုံမလဲကြည့်နေသည်။ ဇော်ထက်က ပင်တီကို အသာချွတ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုလျက်ပေးသည်။

“ ဟား” 

သူဇာခင် ညည်းသည်။ စောက်ဖုတ် ဖောင်းအိအိလေးကို ဖွဖွစုပ်နမ်းရင်း ပေါင်များကို သပ်ပေးသည်။ သူဇာခင်က တလွုပ်လွုပ်ဖြစ်နေသည်။ ခဏကြာတော့ သူဇာခင်ကိုယ်တိုင် ထမိန်ပင့်ပေးသည်။ ဇော်ထက်က အသာမတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။ ဘစ်ထဲမှ ဖောင်းနေသော လီးကို သူဇာခင်အား ကိုင်ခိုင်းသည်။ သူဇာခင်က ဘစ်ကိုပွတ်သည်။ ဇော်ထက်က ဘစ်ကို အသာချွတ်လိုက်သည်။ သူဇာခင်က မျက်နှာလွဲသည်။ ဇော်ထက်က လက်ဝါးထဲ တံတွေးထွေးထည့်ကာ လီးထိပ်ကို သုတ်လိုက်သည်။

ပြီးနောက် သူဇာခင် ခါးကို အသာဖက်လိုက်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်လိုးလိုက်သည်။ သူဇာခင်မှာ မြောက်တက်သွားသည်။ သူဇာခင် ပေါင်တဖက်ကို ပွတ်သပ်ရင်း ဇော်ထက် လိုးသည်။ သူဇာခင်က နံရံကိုမီ၍ လက်တဖက်ဖြင့် ပါးစပ်ကို ပိတ်ကာ အလိုးခံသည်။ ဇော်ထက်က ပေါင်တဖက်ကို အသာပင့်၍ ဆက်လိုးသည်။ သူတို့ကို ရူပါခင်က ချောင်းနေသည်ကိုတော့ နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည့်တိုင် မသိလိုက်။ ထိုည ၉ နာရီတွင် စာကျက်ဝိုင်းပြီး၍ အိမ်ပြန်ကြသောအခါ ရူပါခင်က ဇော်ထက်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ 

သူဇာခင်ကလည်း ဇော်ထက်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ သို့သော်လည်း သူမက ရူပါခင် ဇော်ထက်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကိုလည်း မြင်သည်။ နောက်နေ့တွင် တင်ထွန်းက မီးဖိုချောင်ထဲ အန်တီမိုးကို ကူရန်ဆိုပြီး ထွက်သွားသည်။ သူဇာခင်နဲ့ ဇော်ထက်ကလည်း ဘာလိုလို ညာလိုလို အပြင်လစ်သည်။ ရူပါခင်လည်း မနေနိုင်ပါ။ အသာလေး လိုက်ချောင်းသည်။ မိန်းကလေးချင်းချင်း နည်းနည်းပါးပါး ရိပ်မိသလို ရှိနေသော ပိုပိုခင်က ရူပါခင်ကို လိုက်ချောင်းသည်။ စာကျက်ဝိုင်းတွင် တင်စိုး ဟန်သာ သင်းသင်းချိုနှင့် မိုးမိုးဆောင်းတို့သာ ကျန်နေသည်။ 

သူတို့လည်း စာမကျက်ဖြစ်တော့ဘဲ နေကြာစေ့စားကာ စကားပြောနေကြသည်။ ဇော်ထက်နဲ့ သူဇာခင်ကတော့ ဖက်လိုက် နမ်းလိုက်လုပ်ရင်း ကမ္ဘာကြီးကို မေ့နေကြသည်။ ရူပါခင်နဲ့ ပိုပိုခင်က အသာချောင်းရင်း ရင်တွေ တထိတ်ထိတ်ဖြစ်နေကြသည်။ ပိုပိုခင်မှာလည်း မနေနိုင်ဘဲ ရူပါခင်အိုးကို ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ရူပါခင်လည်း နောက်ပြန်ဖက်ကာ ပိုပိုခင်၏ ပေါင်ကို ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ဇော်ထက်နဲ့ သူဇာခင်ကတော့ ပွဲကြမ်းနေကြသည်။ ဟန်သာက ရေဆာသည်ဆိုသဖြင့် မိုးမိုးဆောင်းက ရေခပ်ပေးရန် မီးဖိုချောင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့သော် သူမတွေ့လိုက်သည်က အန်တီမိုးက တင်ထွန်းလီးကြီးကို အားပါးတရ စုပ်နေသည်ကို ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ သူမက ကိုင်လာသော ဖန်ခွက် ကျလုလု ဖြစ်သွားသည်။ ထို့နောက် အသာပြန်လစ်ထွက်ကာ ကျန်နေသည့်သူကို သွားခေါ်၍ ပြသည်။ ကျန်သည့်သူများလည်း ကြက်သေသေနေကြသည်။ ထို့နောက်

“ ဟိုလေးယောက်ကော” 

ဟု အသာမေးကြသည်။ထို့နောက် ခြေဖွဖွနင်းကာ အိမ်နောက်ထဲကို ထွက်လာကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့မှာ ရူပါခင်နဲ့ ပိုပိုခင်တို့ကို ရှေးဦးစွာတွေ့လိုက်ရသည်။ အားလုံး ထပ်၍ ကြက်သေသေရပြန်သည်။ ဆက်၍ အသာတိုးကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ထက်က သူဇာခင်ကို အပီဖြုတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဟန်သာနဲ့ တင်စိုးတို့ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် ခြေဖွဖွနင်း၍ ဟန်သာက သူညီမကိုပင် စိတ်မဆိုးနိုင်တော့ဘဲ ပိုပိုခင်ကို ဖက်လိုက်သည်။ ပိုပိုခင်လည်း နောက်က ဟန်သာဖက်သည်ကို အသာလိုက်လျောမိသည်။ ရူပါခင်က ဟန်သာညီမဖြစ်သဖြင့် တင်စိုးက သွားမဖက်ရဲ။ ထို့ကြောင့် အနီးတွင် ကြောင်တောင်တောင်ရပ်နေသည့် သင်းသင်းချိုနှင့် မိုးမိုးဆောင်းလက်ကို ဆွဲကာ အိမ်သာထဲ ဝင်လိုက်သည်။ မိုးမိုးဆောင်းနဲ့ သင်းသင်းချိုလည်း ကြောင်စိစီပါလာသည်။ ဟန်သာသည် ပိုပိုခင်ကို သူ့အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ခဲ့သည်။ 

ပိုပိုခင်က ဆံပင်အရှည်ကြီးဖြစ်သည်။ ဤမိန်းခလေးများထဲမှ ဆံပင်အရှည်ဆုံးလည်းဖြစ်သလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် နည်းနည်းကျစ်လစ်ကာ လှသည့် မိန်းကလေး ဖြစ်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အဖြူတဝက် မရမ်းရောင်တဝက်နဲ့ ကနုတ်များဖော်ထားသည့် အင်္ကျီဝတ်ထားသော ပိုပိုကို ဟန်သာက နောက်ကနေ အသာဖက်လိုက်သည်။ ပိုပိုက နည်းနည်းကြောင်စီစီလေး ရပ်နေသည်။ ဟန်သာက နောက်ကနေ နို့နှစ်လုံးကို ချိုင်းအောက်ကနေ ကိုင်လိုက်သည်။ ပိုပိုက အသာငြိမ်နေသည်။ နောက်ကနေ ဖက်ရင်း ပိုပိုအိုးကို ဟန်သာက တေ့ထားသည်။

ခုနက သူဇာခင်နဲ့ ဇော်ထက်တို့ ဖြုတ်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်ကြည့်စဉ်ကတည်းက ဏှာထနေသော ပိုပိုမှာ နောက်ကနေလည်း အတေ့ခံထားရ နားရွက်တွေလည်း အနမ်းခံရ နို့လည်းအကိုင်ခံရတော့ ဖီးလ်အတော်တက်နေသည်။ ဟန်သာက ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ ဘော်လီထဲလက်ထည့်ကာ နို့ကိုင်တော့လည်း ဘော်လီကျွတ်အောင်ပင် သူမက ကူညီပေးသည်။ 

ဟန်သာက ကုတင်ပေါ် သူမကို အသာတွန်းတင်သည်။ သူမလည်း အလိုက်သင့် အိပ်လိုက်သည်။ ဟန်သာက သူမအင်္ကျီကို ဖယ်၍ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်သည်။ အပျိုလေးဖြစ်သော်လည်း သူမနို့ကတော့ နည်းနည်းကြီးသည်။ ထို့ကြောင့် ဘော်လီပင် နည်းနည်းဆိုက်ကြီး ဝတ်ရသည်။ ဟန်သာက နို့ကို အစုံလိုက်ကိုင်ပြီး ကစားသည်။ နို့သီးခေါင်းကို ကလိသည်။ နို့သီးခေါင်းကို လျှာဖြင့် ဝှိုက်ကစားသည်။ နို့သီးခေါင်းကို စို့သည်။ ပိုပိုမှာ ဟန်သာအပြုအမူကြောင့် ခါးများပင် ကော့နေအောင် ခံရသည်။ ဟန်သာက နို့စို့ပြီး ထမိန်ကို အသာချွတ်သည်။ ပင်တီကိုလည်း တပါတည်းချွတ်ချသည်။ ထို့နောက် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားနေအောင် ဆွဲကားသည်။ ပြီးလျင် သူမအဖုတ်ကို ဟန်သာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ 

“ လှလိုက်တာ” 

ဟန်သာက သူမအဖုတ်ကို ကြည့်ရင်း ပြောတော့ သူမ ရှက်မိသည်။ လက်ဖြင့် အဖုတ်ကို အုပ်မလို့ပင် ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် ဟန်သာက လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ စပွတ်သည်။ ပိုပိုသည် အပျိုစင်ဖြစ်သည်။

ခုမှ အသက် ၁၅ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ ဟန်သာလည်း လူပျိုဖြစ်သည်။ သူလည်း အသက် ၁၄ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ သို့သော်လည်း ယောက်ျားသားပီပီ ဖူးကားများ ကြည့်ဖူးထားသူ ဖြစ်သောကြောင့် ဘယ်လိုစကိုင်ရမည်ကို သိနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အဖုတ်ကို အသာပွတ်ပြီး ပိုပိုနို့ကို စို့သည်။ ပိုပိုက မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ငြိမ်ခံနေသည်။ ဟန်သာက ပိုပိုစောက်ဖုတ်၏ ဂျီစပေါ့ကို လက်ခလယ်ဖြင့်ထိသည်။ ပိုပိုက အံလေးအသာကြိတ်သည်။ ပိုပို၏ ဗိုက်ခေါက်များက လှိုင်းတွန့်လေး မသိမသာထထသွားသည်။ ဟန်သာက ပိုပိုစောက်ဖုတ်၏ ဂျီစပေါ့ကို ကလိရင်း နို့ကို စို့သည်။ 

နောက် အသာလေး လျှောဆင်းကာ ဗိုက်သားကို စုပ်သည်။ ပိုပိုက နွုတ်ခမ်းကို သွားတက်လေးဖော်ကာ အသာကိုက်ရင်း ငြိမ်နေသည်။ ဟန်သာက ပိုပိုပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက်၍ ကုန်းနေလိုက်သည်။ ပိုပိုပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားသည်။ ပိုပိုမှာ ဟန်သာ စောက်ဖုတ်ကို အကြာကြီး ကြည့်နေသဖြင့် ဗိုက်သားများ စောက်ဖုတ်သားများ တဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ရှိသည်။ ပိုပို၏ စောက်ဖုတ်မှာ စောက်မွေးနုနုလေးများ ပါးပါးလေး ပေါက်နေသည်။ စောက်မွေးများက အပေါ်သို့ တညီတည်း ပေါက်နေသည်။ ဟန်သာက ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပွေ့လိုက်သည်။ ပိုပို၏ ပေါင်ကို နမ်းသည်။ ပိုပိုမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ရှိသည်။ ပေါင်များကို နမ်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲသည်။ ဟန်သာက လျှာအပြားလိုက်ထားကာ အောက်ကနေ အပေါ်ကို အပြားလိုက် လျက်သည်။ 

“ အင့် ဟင့် အ အင့်” 

ပိုပို တံတွေးများ ခဏခဏမြိုချရင်း တုန်နေသည်။ နို့တွေပင် တုန်သည်။ ဟန်သာက လျက်ပေးသည်။ စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ လျက်သည်။ ပိုပိုမှာ ပို၍ ကောင်းနေသည်။ တုန်တုန်ရီရီလည်း ဖြစ်နေသည်။ ဟန်သာက သူမကို ဆွဲလှည့်သည်။ ဟန်သာ ပေါင်ပေါ် သူမခေါင်းအုံးအိပ်သည်။ ဟန်သာက အင်္ကျီတွေအကုန်ချွတ်သည်။ သူမ တစောင်းလှည့်ပြီး ပါးစပ် အသာဟ၍ ဟန်သာလီးကို စုပ်သည်။ ဟန်သာက သူမ ဆံပင်များ ဖယ်ပေးရင်း နို့ကို ကိုင်သည်။ ပိုပိုက တစောင်းအိပ်ရင်း လီးကို ငုံ၍ စုပ်ပေးသည်။

“ ပိုပို” 

“ ရှန်” 

“ လိုးတော့မယ်ကွာ နော်” 

“ အင်း” 

ပိုပိုအသာခေါင်းညိတ်သည်။

ပိုပိုပေါင်ကို အသာဆွဲကားလိုက်သည်။ ပိုပိုက ပက်လက်လေး အိပ်ပေးသည်။ ဟန်သာက အပေါ်ကနေ ထပ်အိပ်ကာ လီးကို အသာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ပိုပိုမျက်နှာလေး နွမ်းချိနေသည်။ သူ အသာလေး လီးကို ထိုးထည့်သည်။ ပိုပိုမျက်နှာက နည်းနည်းရွုံ့မဲ့သွားသည်။ သို့သော်လည်း ပိုပိုက အလိုက်တသိကော့ပေးသည်။ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားသည်။ 

“ နာတယ်”

ရူပါခင်သည် ဇော်ထက်နှင့် သူဇာခင် အပြတ်လိုးနေကြသည်ကို ငေးရင်း ပိုပိုကာ တယောက်လာခေါ်သွားသည်ကို သတိထားမိသည်။ ပိုပိုနှင့် သူမ ပွတ်သပ်ကစားရင်း ဇော်ထက်လီးကြီး သူဇာခင်အဖုတ်ထဲ တဖွတ်ဖွတ်ဝင်နေသည်ကို ငေးရာမှ ဟာတာတာ ဖြစ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် အသာလစ်ထွက်၍ အသံကြားရာ အစ်ကိုအခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ အစ်ကိုဖြစ်သူ ဟန်သာက ပိုပိုကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းပြီး ဆောင့်လိုးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဇော်ထက်က သူဇာကိုလိုးနေချိန် ဟန်သာက ပိုပိုကို လိုးနေသည်။ ထို့ကြောင့် စာကျက်နေသည့် နေရာသို့ ရူပါခင် လာခဲ့သည်။ စာကျက်သည့်နေရာတွင် စာအုပ်များက တုန်းလုံးပက်လက် လဲ၍ လှန်သည်က လှန် အုပ်သည်က အုပ် ဆင့်သည်ကဆင့်ဖြစ်နေသည်။ သူတို့ကို ကြည့်နေ ဖတ်နေသူဟူ၍ မရှိ။ စာအုပ်များက အထီးကျန်နေသည်။

“ ငါ့နောက် လိုက်ခဲ့” 

တင်စိုးက မိုးမိုးဆောင်းနှင့် သင်းသင်းချိုကို ခေါ်ကာ အိမ်သာထဲဝင်လိုက်သည်။ သူ ပထမစဉ်းစား၍ ရသည့်နေရာက အိမ်သာ ဖြစ်နေသဖြင့် မတတ်နိုင်။ အိမ်သာထဲ အိမ်သာနံရံကို မီ၍ သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးတို့ ရပ်နေကြသည်။ သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးနှစ်ယောက်တွင် သင်းသင်းက ပိုလှသည်။ မျက်နှာက ချစ်စရာ ကောင်းသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း ရှိသည်။ မိုးမိုးက နည်းနည်းပုသည်။ လုံးကျစ်ကျစ်လေး ဖြစ်သည်။ သို့သော် မိုးမိုး အားသာချက်က ရင်သား ဖွံ့ဖြိုးသည်။

“ သဘောတူတယ် မဟုတ်လားဟင်”

တင်စိုးက ဘာကိုမေးမှန်း မသိမေးသည်။ သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးကလည်း ဘာမျ ပြန်မပြော။ တင်စိုးက သင်းသင်းခါးကို ဖက်၍ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်သည်။

သင်းသင်းပါးကို နမ်းသည်။ သင်းသင်းက မိုးမိုးကို ကြည့်ရင်း ငြိမ်နေသည်။ မိုးမိုးကလည်း သင်းသင်းနဲ့ တင်စိုးကို ကြည့်နေသည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းနို့ကို စကိုင်သည်။ အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့နှစ်လုံးစလုံးကို ပွတ်သည်။ သင်းသင်းက ခေါင်းငုံ့နေသည်။ မိုးမိုးက လက်ညိုးကို တဖက်လက်ဖြင့် ဆွဲစကားနေသည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းကို နမ်းသည်။ နို့ကို ပွတ်သပ်ရင်း ကြယ်သီးကို ဖြုတ်သည်။ ပခုံးကနေကိုင်၍ ပွတ်သပ်ရင်း အင်္ကျီကို ချွတ်သည်။ အစင်းကြောင်းလိုက်ပါသော ဘော်လီကို အောက်ကနေ အသာပင့်ကိုင်သည်။ 

“ ပြွတ်” 

သင်းသင်းကို သူစုပ်နမ်းသည်။ သင်းသင်းကလည်း ပြန်နမ်းသည်။ အောက်ကို နမ်းဆင်းရင်း သင်းသင်းနို့အပေါ်ပိုင်းကို စုပ်သည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းနို့ကို စို့ရင်း မိုးမိုးခါးကို လှမ်းဖက်သည်။ မိုးမိုးက ညွတ်ခနဲ ပါလာသည်။ 

တင်စိုးက သင်းသင်းနို့ကို စို့ရင်း မိုးမိုးနို့ကို လှမ်းကိုင်သည်။ မိုးမိုးကလည်း ကော့ပေးထားသည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းလက်ကို ယူ၍ မိုးမိုးအင်္ကျီကြယ်သီးပေါ် တင်လိုက်သည်။ သင်းသင်းက အလိုက်သိစွာ မိုးမိုးကြယ်သီးကို ဖြုတ်သည်။ သူက သင်းသင်းဘော်လီကို ချွတ်သည်။ ခုတော့ သင်းသင်းရော မိုးမိုးပါ အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြစ်သွားသည်။ သင်းသင်းနို့က စူးကာ ချွတ်သည်။ မိုးမိုးနို့က ဝိုင်းသည်။ တင်စိုးက နို့များကို နို့သီးခေါင်းချင်း ထိစေသည်။ မိုးမိုးရော သင်းသင်းပါ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားသည်။ သူက နို့သီးတွေအချင်းချင်း ပွတ်ကစားခိုင်းရင်း မိုးမိုးကို နမ်းသည်။ မိုးမိုးကလည်း ပြန်နမ်းသည်။ မိုးမိုးနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်။ 

တင်စိုးက မိုးမိုးကို နမ်းပြီး သူမတို့ ဆံပင်ကို သပ်တင်၍ မျက်နှာကို သေချာကြည့်သည်။ သင်းသင်းရော မိုးမိုးပါ တဏှာစိတ်ထကာ မျက်နှာလေးက နွမ်းရိနေသည်။ ပို၍လည်း ချစ်စရာ ကောင်းနေသည်။ သူက မိုးမိုးနို့ကို စို့သည်။ သင်းသင်းနို့ကို ကိုင်သည်။ နောက် သင်းသင်းနို့ကို စို့၍ မိုးမိုးနို့ကို ကိုင်သည်။ ပြီးလျင် မိန်းကလေး နှစ်ယောက်လုံးကို အောက်ထိုင်ချခိုင်းလိုက်သည်။ သူဘောင်းဘီကို အသာချွတ်ပေးလိုက်သည်။ 

“ ခိ” 

မိုးမိုးက လီးကို မြင်၍ ရယ်သည်။ သင်းသင်းက အသက် ၁၄ နှစ်ပြည့်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း မိုးမိုးက အသက်ပြည့်ရန် ခြောက်လလောက် လိုနေသေးသဖြင့် လီးကို တွေ့ဖူးသော အပျိုစင်ရိုင်းလေးခမျာ ရယ်မိသည်။

သင်းသင်းကတော့ နည်းနည်းထန်နေပြီ ဖြစ်ရာ လီးကိုတွေ့သည်နှင့် မျက်နှာက ပိုညိုးကျသွားသည်။ တော်တော်ဆာနေသည့်ပုံရှိသည်။ တင်စိုးကိုလည်း ညုအကြည့်ဖြင့် မော့ကြည့်နေသည်။ 

“ နမ်းလေ ကောင်မ” 

သင်းသင်းက ပြောသည်။ မိုးမိုးက နှုတ်ခမ်းဖြင့်လီးကို တချက်ပြွတ်ဆို စုပ်သည်။ ပြန်ဆုတ်သွားသည်။ သင်းသင်းက ပါးစပ်ဟ၍ လီးကို ပင့်စုပ်သည်။ မျက်နှာကလည်း ပြုံးယောင်သန်းလာသည်။ တင်စိုးပေါင်ကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်သည်။ လက်ဝါးဖြင့်ရော လက်ခုံဖြင့်ပါ ပွတ်သပ်သည်။ လီးကိုလည်း ငုံ၍ စုပ်ထားသည်။ မိုးမိုးက ဘေးကနေ ကြည့်ရင်း တင်စိုးပေါင်ရင်းကို စုပ်နမ်းသည်။ သင်းသင်းက လီးကို ဆန့်၍ ဆွဲစုပ်သည်။ 

ထိပ်ကို ငုံထားသည်။ ထိုအခါ မိုးမိုးက လီးတံကြီးကို လျက်သည်။ သင်းသင်းသည် မိုးမိုးပါးစပ်ထဲ လီးကို ကိုင်၍ ထည့်ပေးသည်။ မိုးမိုးက စုပ်နေသည်ကို ငေးကြည့်နေသည်။ ပြီးလျင် လပြွတ်ကို လျက်သည်။ မိုးမိုးက မစုပ်တော့ဘဲ ပြန်ဆုတ်သည်။ သင်းသင်းက ပြန်စုပ်သည်။

“ ကုန်းလိုက်နော် သင်းသင်း” 

သင်းသင်းက အိမ်သာပြတင်းဘောင်ကို လက်ထောက်၍ ကုန်းသည်။ ပေါင်နည်းနည်းကားလိုက်ပြီး သူ နောက်ကနေ အသာလိုးလိုက်သည်။ မိုးမိုးကိုဖက်ထားသည်။ မိုးမိုးနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း သင်းသင်းကို နောက်ကနေ လိုးသည်။ မိုးမိုးက နည်းနည်းပုရာ သူကုန်း၍ စုပ်နေရာမှ သင်းသင်းကို လိုးတာ အဆင်မပြေသဖြင့် သူအရပ်လိုက်လိုးလိုက်သည်။ 

မိုးမိုးက သူ့ကို ဖက်ရင်း သူ့နို့ကို စို့သည်။ ရူပါခင်သည် တင်စိုးလိုးချက်များကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်က ပိုယားလာသည်။ တင်ထွန်းသည် အစက လီးကိုသာ စုပ်ခိုင်းသော်လည်း လရည်က တော်တော်နဲ့မထွက်တော့ မမကို လိုးချင်လာသည်။ မမမိုးကလည်း လီးစုပ်ရင်း တအင်းအင်းညည်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် မမမိုးကို စားပွဲပေါ်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးသည်။ ပြီးလျင် စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းသွင်း၍ ထိုးကစားသည်။ မမမိုးက လူးလှိမ့်၍ ညည်းနေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းထည့်၍ ကစားရင်း နို့ကို စို့သည်။ 

“ အ အ အု အ” 

တင်စိုးက မမမိုးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် အိပ်ခိုင်းကာလိုးသည်။ လိုးချင်တွေက ပြင်းထန်သည်။ မမမိုးလည်း ကြိတ်မှတ်မခံနိုင်တော့ဘဲ အော်ရသည်။ 

“ ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်” 

တံခါးခေါက်သံကြောင့် နှစ်ယောက်သား ပူထူကာ မတ်တပ် ခုန်ရပ်ကြသည်။ အဝတ်များကိုလည်း အလျင်အမြန် ဖုံးကြသည်။ ဟန်နည်းနည်းဆောင်ရင်း တံခါးကို ဖွင့်သည်။ 

“ ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ တူမလေး” 

“ အန်တီတို့က အရမ်းတကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်”

“ ဘ ..ဘာဖြစ်လို့လဲ”

ရူပါခင်က အန်တီမိုးလက်ကို ရုတ်တရက်ဆွဲသည်။

အခန်းထဲ ဆွဲထွက်သည်။ လက်ညိုးကို နွုတ်ခမ်းဝတွင် တေ့၍ တိုးတိုးလေးလုပ်ရန် အချက်ပြကာ အိမ်နောက်ဖေးခေါ်သည်။ တင်ထွန်းလည်း အသာလိုက်လာသည်။ အိမ်နောက်ဖေးတွင် သူဇာခင်က အိမ်နံရံကို လက်ထောက်ကုန်းနေသည်။ ဇော်ထက်က နောက်ကနေ ဖြုတ်နေသည်။ သူဇာခင်မှာ မျက်လုံးအစုံမှိတ်၍ အလိုးခံနေသည်။ တင်ထွန်းက ရုတ်တရက်ဒေါသဖြင့် အော်မည်လုပ်သည်။ ရူပါခင်က တင်ထွန်းပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်ထားပြီး နောက်တနေရာ ဆက်ခေါ်၍ ဟန်သာကို ပြသည်။ ပိုပိုက ဟန်သာအပေါ်ကနေ ထိုင်၍ ဆောင့်ချနေသည်။ ဟန်သာက ပိုပိုနို့ကို ကိုင်၍ အောက်ကနေ ပင့်လိုးတက်နေသည်။ တင်ထွန်းမှာ မျက်လုံးပြူးနေသည်။ ရူပါခင် နောက်နေရာ ဆက်ခေါ်သည်။ ထိုနေရာတွင် တင်စိုးက မိုးမိုးကို နံရံတွင် ကျောမီခိုင်းထားပြီး အရပ်လိုက်လိုးနေသည်။ ဘေးတွင်လည်း သင်းသင်းအဖုတ်ထဲကို လက်က နွုတ်ထားသေးသည်။

“ အို ဘယ် ဘယ်လိုဖြစ်ကုန်တာလဲ” 

အန်တီမိုးမိုးရီက တအံ့တသြပြောသည်။ 

“ တင်ထွန်း” 

ရူပါခင်က တင်ထွန်းကို ခေါ်သည်။ 

“ ငါ မလှဘူးလားဟင်” 

“ လှ လှပါတယ်”

“ အန်တီမိုး သမီးတကယ်လှရဲ့လားဟင်”

အန်တီမိုးလည်း ရူပါခင်ကို ဖက်သည်။ 

“ လှပါတယ် သမီးရယ်”

“ သမီးလည်း ပါချင်တယ် သမီးလည်း အချစ်ခံချင်တယ်”

“ လာပါ သမီးလေးရဲ့၊ လာမောင်လေး မမအခန်းထဲ သွားကြရအောင်”

ထိုညနေခင်းသည် စာကျက်ဝိုင်းထဲ နောက်ကျမှ အသီးသီးပြန်ရောက်လာသည်။ အားလုံးကလည်း တယောက်မျက်နှာ တယောက်ရဲရဲမကြည့်ဝံ့ကြ။ တင်ထွန်းနဲ့ သူဇာခင်, ဟန်သာနှင့် ရူပါခင်တို့က ပိုဆိုးသည်။ သူတို့က မောင်နှမတွေ ဖြစ်ရာ တယောက်နှင့်တယောက် မျက်နှာလွဲနေကြသည်။ 

ကိုးနာရီမထိုးခင်တွင်ပင် သူ့လွယ်အိတ် ကိုယ့်လွယ်အိတ် အသီးသီးယူ၍ အသက အသက ထပြန်ခဲ့ကြသည်။ အိမ်တွင်ကျန်နေသော အန်တီမိုး ဟန်သာနှင့် ရူပါလည်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုယ် တိတ်ဆိတ်စွာ ဝင်ခဲ့ကြသည်။ ထိုည၌ ဆယ်ယောက်စလုံး ကောင်းကောင်း အိပ်မပျော်ကြ။ ယောက်ျားလေးများကတော့ ထိုည၌ ကိုယ်မလိုးလိုက်ရသည့် အခြားမိန်းကလေးများကို မှန်းရင်း ကွင်းတချီစီထုဖြစ်ကြသည်။

မိန်းကလေးများကလည်း မိမိအပျိုစင်ဘဝကို ပုံအပ်ရသည်ကို ကျေနပ်နေကြသည်ကိုတော့ ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ကြပေ။ နောက်နေ့ညနေတွင် တယောက်နဲ့တယောက်က ဘယ်သူမှ မလာတော့ဟု ထင်ခဲ့ကြသော်လည်း မနေ့က ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သည့်အလား လူစုံတက်စုံ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ စာကျက်သည့်နေရာ၌ ဝိုင်းထိုင်ရင်း မနေ့က ကိုယ်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့သည့် အတွဲကိုသာ မျက်လုံးဝင့်ကြည့်မိကြသည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံပြန်တော့လည်း မျက်လွာ ချကြပန်သည်။ အန်တီမိုးကတော့ အကြီးဆုံးလည်းဖြစ် ဆရာမလည်းဖြစ်သဖြင့် နည်းနည်းမျက်နှာပူနေသည်။ 

“ အဟမ်း” 

ဇော်ထက်က တိတ်ဆိတ်နေသည့် အခန်းကို ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်၍ နှိုးလိုက်သည်။ မိန်းကလေးတွေက ခေါင်းငုံ့၍ စာအုပ်ကိုယ်စီထုတ်ကြသည်။

“ မမ” 

“ ဟင်”

“ ရှင်” 

ဇော်ထက်က အန်တီမိုးအား ခေါ်လိုက်သော်လည်း သူဇာခင်ကပါ ကပ်ထူးသည်။ သူမ ထူးပြီးခါမှ မှားမှန်းသိ၍ အစ်ကိုဖြစ်သူ တင်ထွန်းကို လှမ်းကြည့်သည်။ တင်ထွန်းကလည်း သူမကို စိတ်ပျက်သည့်ပုံဖြင့် လှမ်းကြည့်နေသည်။ သို့သော်လည်း ဘယ်သူမှ မရိပ်မိစေချင်။ နောက်တချက်မှာ မနေ့က တင်ထွန်းတယောက် ရူပါခင်ကို လိုး၍ မဝသေးသောကြောင့် သူက ရူပါခင်ကိုသာ အာရုံက ရောက်နေပြန်သည်။

“ စာသင်ဦးမှာလား” 

“ အင်းလေ သင်မှာပေါ့” 

အန်တီမိုးက ဘာမှ မဖြစ်ဟန်ပြောသည်။ 

“ ကျနော်ကတော့ မနေ့က သင်ခန်းစာကိုပဲ လက်တွေ့ပြန်သင်စေချင်တယ်၊ မမက နည်းနည်းဝါရင့်ပြီလေ၊ ဒါကြောင့် ကျနော်တို့ကို နည်းလမ်းကောင်းလေး ဘာလေး ပေးနိုင်မယ်ထင်တယ်”

“ အိုး တော်ကြစို့ကွယ်နော် စာကြည့်ကြရအောင်” 

ဟန်သာက ထလာသည်။ ဇော်ထက်လက်ကို ဆွဲ၍ အန်တီမိုးနား ထိုင်ခိုင်းသည်။

“ ဟန်ဆောင်မနေနဲ့တော့ အန်တီ၊ ဘယ်သူမှ စာ စိတ်မဝင်စားဘူး၊ ကျနော်တို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနေကြစို့” 

တင်ထွန်းကလည်း ဝင်ပြောသည်။

“ ဟုတ်တယ်၊ ကိုယ့်ညီမအရင်းကို ရှောင်ရင် ပြီးတာပဲ” 

ဇော်ထက်က အန်တီမိုးကို ဖက်သည်။ ခေါင်းကို ပေါင်ရင်းနား ဖိချသည်။

အန်တီမိုးကလည်း ဟန်ဆောင်မနေတော့ဘဲ ဇော်ထက်ဘောင်းဘီကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ချွတ်လိုက်သည်။ တင်ထွန်းက ရူပါခင်ကို အားမရသေးသဖြင့် ရူပါခင်နားကပ်သည်။ ဟန်သာက သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးထံကပ်သည်။ တင်စိုးက ပိုပိုနားကပ်သည်။ သူဇာခင်က လွတ်နေရာမှ အန်တီမိုးနဲ့ ပူးပေါင်းလိုက်သည်။ နောင်တွင် အိမ်ကို လေးနာရီကွက်တိရောက်ရန် သူတို့ချိန်းကြသည်။ အားလုံး ရေချိုးအလှပြင်လာကြရန်လည်း သဘောတူထားကြသည်။ အိမ်ထဲအားလုံးရောက်သည်နှင့် ပထမဆုံး နှစ်ယောက်ပေါင်းချင်သည့် မိန်းကလေးကို ရှာသည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယောက်ျားလေး လေးယောက်သာ ပါပြီး မိန်းကလေးက ခြောက်ယောက်ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ပေါင်းသည့် အတွဲရပြီဆိုလျင် ယောက်ျားလေးများက တန်းစီ၍ ဘောင်းဘီချွတ်ထားသည်။ မိန်းကလေးများက ဒူးထောက်ကာ လီးစုပ်သည်နှင့် စသည်။ နေရာကလည်း အဝေးကြီးမသွားရ။ အခန်းထောင့်တွင်တော့ ကုတင်တလုံးချထားသည်။ စားပွဲတလုံးရှိသည်။ ကြမ်းပြင်တွင် ခင်းထားသည့် အခင်းရှိသည်။ ဆိုဖာထိုင်ခုံနှစ်လုံးရှိသည်။ လီးများစုပ်ပြီးကြသည့်နောက် အဖုတ်ယက်ကြသည်။ အဖုတ်ယက်လျင် မိမိကြိုက်သည့် ဆိုဖာ၊ ကုတင်၊ အိပ်ယာခင်းစသည့် တစ်ခုခုကို ရွေး၍ အဖုတ်ယက်ကြသည်။ ထို့နောက် ကိုယ်ကြိုက်သည့်ပုံစံဖြင့် လိုးကြသည်။ 

လိုးနေရင်းတန်းလန်းလည်း အခြားသူနဲ့ ပူးပေါင်းနိုင်သည်။ ဥပမာ သူဇာကို ဟန်သာကလိုးနေရင်း သူဇာအား ဇော်ထက်လိုးနေသည့် ပိုပိုနို့သွားစုပ်ခိုင်းတာမျိုး မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ဖက်၍ ကုန်းခိုင်းတာမျိုး လုပ်နိုင်သည်။ အားလုံးလိုးပြီးနောက် သုက်ရည်ကို တယောက်တည်းပေါ်သာလျင် လွတ်ချရသည်။ သုက်ရည်ကို သင်းသင်းပေါ် လွတ်ချပြီးသည့်နောက် သင်းသင်းက မစားချင်လျင် တခြားတယောက်ကို ကျွေးနိုင်သည်။ များသောအားဖြင့်တော့ အန်တီမိုးက လီးရည်များ အနစ်နာခံစားပေးတတ်သည်။ နောက်ပိုင်း လိုးပြီးနောက် စာတွေ ဘာတွေကြည့်ကြသည်။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်ကြလျင်တော့ တချီထပ်ဆွဲပြီး ပြန်ကြသည်။

အန်တီမိုးကလည်း သင်ပေးတတ်သည်။ မိန်းကလေးတွေဆိုတာ ဘယ်လိုထိရင် ဘယ်လိုဖြစ်တယ် ဘယ်နားကိုင်ရင် ဘာဖြစ်တယ် စသဖြင့် သင်ပေးသည်။ သူတို့ကလည်း လက်တွေစမ်းသည်။ နားသယ်များ နမ်းခြင်း အိုးကိုပွတ်သပ်ခြင်း စသဖြင့် နည်းပေါင်းစုံ သင်ကြားရသည်။ သူတို့ဆယ်ယောက်သည် အန်တီမိုးအိမ်တွင် စာကျက်ဝိုင်းအကြောင်းပြ၍ လိုးပွဲကြီးကို ညနေ ညတိုင်း ကျင်းပရင်း ဆယ်တန်းကို အောင်မြင်ခဲ့ကြသည်။ ထို့နောက် တက္ကသိုလ်သို့ တက်လှမ်းကြသည့်နောက် မိန်းကလေးများက တခြားတက္ကသိုလ်ကို လျှောက်၍ သူတို့ကို ရှောင်သွားကြလေတော့သည်။ 

သို့သော်လည်း သူတို့မှာ အန်တီမိုး၏ အသင်အပြကြောင့် မိန်းကလေးကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမည် ကောင်းကောင်းသိသော သူတို့လေးယောက်မှာ တက္ကသိုလ်တွင်လည်း သူ့ထက်ငါ အပြိုင် မိန်းကလေးများ ပိုးကြသည်။ ပြီးတော့ သူထက်ငါအပြိုင် မိန်းကလေးများအား အပိုင်သိမ်းကြသည်။ ဘယ်ကောင်မလေးက ဘယ်လိုကောင်းသည် စသဖြင့် အပြိုင်ပြောကြရင်း ဖိုးသာထူးဆိုသည့် ဖူးကားအမြဲကြည့်သည့် ကောင်လေးနဲ့ သူတို့ဆုံဖြစ်သည်။ 

ဒင်းလေးဆီက ဖူးကားကူးပြီး လိုးနည်းလေးဘာလေး ရှာကြံသည်။ ထိုထက်ကံကောင်းသည်မှာ ဖိုးသာထူးကြောင့် မိန်းမတွေကို တော်တော်လေးလိုးဖူးခဲ့သော်လည်း အဆွဲ အကြမ်း အလွမ်းနဲ့ အပေးကောင်းကာ လီးကို စုပ်ယူထားသလို လိုးကောင်းလှသည့် ဝေဝေနဲ့ တွေ့ခဲ့ရသည်။ သူတို့ နောက်ကြောင်းပြန်နေချိန်တွင်ပင် ဝေဝေတယောက် ရေချိုးပြီး၍ အလှပြင်နေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ဖန်တောင့်တောင့်နဲ့ တင်းရင်းသော အိုးနှင့် ချိုသောအပြုံးနဲ့ လျှောက်လှမ်းလာနေသော ဝေဝေကို ကြည့်ရင်း ငါးယောက်သား လီးမှာ ငေါက်ခနဲ ရုန်းထသွားကြလေသည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



အန်တီမိုး (စ/ဆုံး)

အန်တီမိုး (စ/ဆုံး)

မန္တလာမောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။

ဖင်စီခံထိ ရောက်လုရောက်ခင်သောက်လက်စ စီးကရက်တိုကို ပစ်ချလိုက်ပြီးရှေ့မှာရှိတဲ့ ဆေးလိပ်ပွဲထဲမှာ လက်ကျန်ရှိနေတဲ့ Ruby တစ်လိပ်ကို ဆက်လက်မီးညှိလိုက်တယ်။

" ရွှတ် ရွှတ် ညီလေးပိုက်ဆံရှင်းရအောင် "

 လို့ ခေါ်ပြီး ပိုက်ဆံထုတ်ရှင်းလိုက်တယ်။

" ဘယ်လောက်ကျလည်း ညီ "

" လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ဆေးလိပ်သုံးပွဲ  ဆိုတော့ ကိုးရာပါ အစ်ကို " 

သူပြောမှ ကိုယ့်စာပွဲပေါ်ကဆေးလိပ်ပွဲတွေကိုကြည့်မိတယ် ။ ဟုတ်တယ်လေ ။ ကိုယ်မှာပြီးကိုယ်မေ့နေတာ စိတ်နဲ့လူလည်းမကပ်တော့ဘူး ။

ကျွန်တော်က စိတ်တအားညစ်ရင် ဆေးလိပ်ကို အဲ့လိုတစ်ထိုင်တည်းနဲ့ ကိုးလိပ်ဆယ်လိပ်သောက်တဲ့ အကျင့်က ဖြစ်နေတာ။ စိတ်ညစ်မယ်ဆိုလည်း ညစ်စရာပါ ။ ကိုယ့်ကို အမေလို တစ်မျိုး အစ်မလိုတစ်ဖုံ ချစ်တဲ့ အန်တီမိုး ဆိုတဲ့အိမ်နီးချင်း အန်တီကို ပစ်မှာစော်ကားမိတဲ့ အဖြစ်ပါဗျာ ။ ပစ်မှားမယ်ဆိုလည်း ပစ်မှားချင်စရာပါ ။

အန်တီမိုး လို့ခေါ်တာကလည်း သူနဲ့က အတွင်းသိအဆင်းသိမို့ခေါ်ဖြစ်ချင်းပါ ။ ကျွန်တော်က သူ့လက်ပေါ်မှာ အရွယ်ရောက်တယ်လို့ဆိုရမယ် ။ အခု ကျွန်တော့်အသက်က ၁၈နှစ် ရှိပြီ ။ အန်တီမိုး အသက်က ၃၄ နှစ် ရှိပြီ။ မသိတဲ့သူဆို ၂၇နှစ် ၂၈ နှစ်လောက်ပဲ ရှိသေးသလိုကို နုတာ ။ အရပ်ကမနိမ့်မမြင့် မြန်မာအမျိုးသမီးတွေထဲမှာ အတန်အသင့် အရပ်လို့ပြောရမှာပါ။ အသားအရည်က အဖြူထဲမပါပေမယ့် ခပ်လတ်လတ်လို့ပြောရမယ် ။ နှာတံကဆင်းဆင်း နှာတံဆင်းဆို သူက ကုလားမပေါ့။ မျက်လုံးက ဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ အလွန်လှတဲ့သူပေါ့ ညိုချောပေါ့ဗျာ ။

သူမရဲ့ နို့လေးတွေက လုံးလုံးကျစ်ကျစ်နဲ့ မြင်လိုက်တာနဲ့တင် ညှစ်ချင်စရာလေး ။ သူမကိုမြင်သူတကာ ငေးမောရမယ့် အားသာချက်တစ်ခုက သူမရဲ့ အိုးကြီးပေါ့ဗျာ ။ ကျွန်တော်တို့လူငယ် အခေါ်ကိတ်တာပေါ့ ။ ကိတ်တာတော့ တော်တော် ကိတ်တယ်ဗျ ။ ကဲ အဲ့ဒါတွေထားလိုက်ပါတော့ ဖြစ်ပျက်ပုံက ဒီလိုပါ ။

သူ့အိမ်နဲ့ကျွန်တော်တို့အိမ်က တစ်အိမ်နဲ့တစ်အိမ် စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်နေတာကြာပြီ ။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု မန္တလေးကိုစပြောင်းလာတော့ သူ့ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အသက် ၁၀ နှစ်လောက်မှာ စပြောင်းလာတာ ကျွန်တော့်မိသားစုကလည်း အများကြီးမဟုတ်ပါဘူး ။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ်မှ မိသားစုက သုံးယောက်ပဲရှိတယ် ။

ကျွန်တော်က တစ်ဦးတည်းသောသား ။ အဖေက ကုန်တင်ကားမောင်းတဲ့ ဒရိုင်ဘာပေါ့ ။ အဖေကနယ်ထွက်ပြီးကားမောင်းနေရတာများတယ်။ တစ်လမှ သုံးရက်လောက်ပဲ အိမ်မှာနေရတာလေ ။ အမေကလည်း ဈေးတစ်ခုမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းတဲ့ ကုန်စိမ်းသည်ဆိုတော့ အိမ်နဲ့ဈေး ဈေးနဲ့အိမ် ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်က အိမ်နီးနားချင်းအိမ်ဖြစ်တဲ့ အန်တီမိုး တို့အိမ်ပဲဆိုပါတော့ ။ အန်တီမိုး အိမ်မှာကလည်း အန်တီမိုးရယ် သူ့ရဲ့အမေရယ်ပဲ ရှိတာဗျ ။

အဲ့တော့ သူတို့လည်း အဖော်လိုနေတာနဲ့ ကွက်တိဖြစ်သွားတာပေါ့ ။ အန်တီမိုးရဲ့အမေကတော့ ကျွန်တော် ကိုးတန်းရောက်တော့ ဆုံးသွားတယ်လေ ။ အဲ့ဒီကတည်းက ကျွန်တော် အန်တီမိုး အိမ်မှာပဲ အိပ်ဖြစ်တာများတယ်။ အဖော်မရှိလို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက် တစ်ခုထဲပါပဲ ။ အဲ့ဒါနဲ့ ပြောတာများပြီးလိုရင်း မရောက်ပဲဖြစ်နေတော့မယ်။ 

ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပုံက ဒီလိုဗျ  ။ကျွန်တော်ကျူရှင်ကနေအစောကြီး ပြန်လာတဲ့နေ့မှာစဖြစ်တာပဲ ။ ကျူရှင်ဆိုလို့ပြောရအုံးမယ် ။ ကျွန်တော်က ဆယ်တန်းကို နှစ်နှစ်ဆက်တိုက် ကျလို့ အခုဟာက သုံးနှစ်မြောက် ကျူရှင် တက်နေတဲ့အချိန်ပေါ့  ။ အဲ့လို ကျူရှင်က တစ်ချိန်ဖြတ်လိုက်တဲ့နေ့ပေါ့ ။

ဆရာမ နေမကောင်းလို့,လို့ပြောတာပဲ အိမ်ကိုရောက်တော့ ဗိုက်ကလည်းဆာနေတာနဲ့ အန်တီမိုး ဘာတွေများချက်ထားလည်းဆိုပြီး မီးဖိုချောင်ကို ဝင်ရှာကြည့်လိုက်တယ် ။ စားစရာဘာမှမတွေ့တာနဲ့ အန်တီမိုးကို မေးမယ်ဆိုပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ တစ်ခုခု လုပ်နေလားဆိုပြီး တွေးရင်းနဲ့ သူ့အိပ်ခန်းဘက်ကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အော်ခေါ်ရင်းနဲ့

" အန်တီမိုး ရေ အန်တီမိုး စားစရာဘာတွေရှိသေးလဲ "

ပြောရင်းနဲ့ သူ့အခန်းရှေ့အရောက်မှာ အိပ်ခန်းတံခါးက ခပ်ဟဟ လေးဖြစ်နေတာနဲ့ အခန်းထဲကို အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော် မျက်လုံးပြူးပြီး ကြောင်ကြည့်နေမိတယ် ။ ကြည့်မယ်ဆိုလည်း ကြည့်ချင်စရာဖြစ်နေတာပါ ။ အိမ်နေရင်း ဂါဝန်လေးကိုဝတ်ပြီး အိပ်နေတာ ဒီ အတိုင်းဆိုအကြောင်း မဟုတ်ပေမယ့် အခန်းတံခါးကိုကျောပေးပြီး ဘေးတစောင်းလေးအိပ်နေတာ။  ဂါဝန်လေးကလည်း တင်ပဆုံလောက်ထိ လန်နေတော့ အန်တီမိုးရဲ့ အမွှေးရေးရေးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်နေရတယ်။

ကြည့်နေရင်းနဲ့ကျွန်တော့် လီးကလည်းတောင်လာတယ် ။ ဘေးတစောင်းအိပ်နေတော့ နဂိုကမှ အိုးကောင်းပါတယ် ဆိုမှစောက်ဖုတ်ကြီးကို နောက်လန်ပစ်ပြီး လာလိုးလှည့် ပါလို့ ခေါ်နေသလိုလိုပါပဲ။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ တံထွေးတစ်ချပ်ကို ကွတ်ကနဲ့မြည်အောင် မျိုချလိုက်ရင်း ပြေးပြီးလိုးချင်နေတဲ့စိတ်ကို မနည်းထိန်းချုပ်ထားရတယ်ဗျာ ။ ကိုယ့်ရဲ့အဒေါ်ရင်းလိုပါပဲ လား..ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ ပြေးပြီး လိုးချင်တဲ့စိတ်က ဒွန်တွဲနေခဲ့တယ် ။

ဒါပေမယ့်လည်း သြော် သြော် ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ တံထွေးကို မျိုချရင်း နောက်ပြန်လှည့်ပြီး တံခါးကိုပိတ် မီးဖိုချောင်နဲ့ အခန်းတံခါး အလယ်လောက် ကနေပဲ အော်ခေါ်လိုက်ပါတယ် ။

" အန်တီမိုးရေ အန်တီမိုး သားဗိုက်ဆာလို့ "

" အင်း.. ဟင်  သား အာကာ လား လာပြီ အန်တီမိုးလာပြီ သားရေ " 

ဆိုတဲ့ အသံလေးပြုရင်းနဲ့ကဗျာကယာနဲ့ထွက်လာတယ် ။ ပြီးတော့ လူက အိပ်ချင်မှုးတူးရုပ် ဆံပင်လေးက ကပိုကရိုနဲ့ အိမ်နေရင်းဆိုတော့ ဘောလီမပါပဲနဲ့ ဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန်လေးနဲ့ ဆိုတော့ နို့သီးခေါင်းလေးက ရေးရေးလေးထွက်နေသယောင်နဲ့ ဆိုတော့ စောနက အရှိန်နဲ့ပေါင်းပြီး လီးကပြန်တောင်လာတယ် ။ တော်သေးတာပေါ့ ။ အောက်ခံဘောင်းဘီပါလို့ နို့မို့ဆို မလွယ်ပါ ။

" သား အာကာ ဒီနေ့ကျူရှင်က စောလှချည်လား ဒါမှမဟုတ် မင်းကျူရှင် လစ်လာတာလား ဟင် အာကာ "

" မဟုတ်ပါဘူးဗျာ အန်တီမိုးကလည်း ဒီနေ့ တစ်ချိန်နားလို့ စောစော ပြန်လာတာပါ သားကျူရှင် မလစ်ပါဘူး "

လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ စကားကိုလည်း ထိန်းပြီးပြောနေ ရတယ်။ မျက်လွှာကိုအောက်ချပြီးပေါ့ ။ မချလို့လည်းမဖြစ် တော်ကြာ မျက်နာပျက်နေတာ ရိပ်မိသွားမှာ ဆိုးလို့ပါ ။အဲ့ဒီကိစ္စ ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း ကျွန်တော် အန်တီမိုး အပေါ်မှာ မရိုးသားတော့ပါဘူး ။ လိုးချင်စိတ်ကများနေခဲ့တယ် လိုးခွင့်ရအောင်လည်း အမျိုးကြံနေတာပေါ့ဗျာ ။

အဖြစ်အပျက်ကတော့ ဒါပဲဗျာ ။ အဲ့လိုစိတ်ဖြစ်နေတာ ကျွန်တော်လွန်လား မှားလားဗျာ ။ ဒီနေ့လည်း ကျူရှင်ပိတ် လို့ မနက်စာစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လာထိုင်နေတာ ။ ထိုင်နေတာက ၃ နာရီကျော်ရှိပြီဆိုတော့ ပြန်ရတော့မယ် စိတ်ကလည်း အန်တီမိုးကို ဘယ်လိုလုံးပြီး လိုးခွင့်ရမလဲ ဆိုတာပဲတွေးနေတာ ။ တွေးနေရင်း လက်ကျန်စီးကရက်တိုကို တစ်ချက်ဖွားလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကနေပြန်လာပြီး ကုန်မာဆိုင်ကိုဝင် Ruby တစ်ဘူးဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။

အိမ်ကိုရောက်တော့ အိမ်တံခါးကပိတ်ထားတာ ။ ပိတ်တာကလည်း အတွင်းကဆိုတော့ အန်တီမိုး ရှိနေတယ်။ အိပ်နေတာ နေမှာဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့သော့ပိုနဲ့ဖွင့်ပြီးဝင်လာလိုက်တယ်။

" အန်တီမိုးရေ … အန်တီမိုး " 

လို့ အော်ခေါ်လိုက်တယ် ရေချိုးခန်းထဲက ရေသံကြားမှ 

" အော်…ရေချိုးနေတာနဲ့တူတယ် " 

ကျွန်တော်လည်း အန်တီမိုးရေချိုးနေလို့ ဆက်မခေါ်မိတော့ပဲ ဧည့်ခန်းမှာပဲ သတင်းဖတ်ရင်း ဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်။

" ကျွီ … သား အာကာ မင်းတစ်မနက်လုံး ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလည်း ဟင် သား "

ကျွန်တော် အန်တီးမိုးကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး 

" ဗျာ…အန်တီမိုး "

" သား ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲလို့မေးနေတာ" 

ကျွန်တော် ချက်ချင်းမဖြေနိုင်ဘဲ  မျက်လုံးများပြူး၍ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော့်ရှေ့တွင်ရပ်နေသော အန်တီမိုးတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးလေးတစ်ကွင်းသာပါတယ် ။ ရေချိုးထားလို့ ကိုယ်လုံးမှာရေစိုနေတော့ ထဘီ နဲ့ အသားက ကပ်နေတယ် ။

ဆံပင်ပေါ်မှရေစက်ကလေးများကလည်း ဖြူဖွေးမို့မောက်သောနို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားသို့ တစ်စက်စက်နဲ့ စီးကျနေတော့ ကျွန်တော်လို ဆယ်ကျော်သက်ပိုးထခါစ အရွယ်မပြောနဲ့ မြင်သူတကာတောင် စိတ်ထိန်း၍ရနိုင်မည်မဟုတ် ။ ထဘီခြားမှထိုးထွက်နေသောနို့သီးခေါင်း လေးများမှာလည်း မြင်သူတကာစို့ချင်အောင် စူထွက်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမိုးရဲ့ မျက်နှာကို မမြင်တော့ပါဘူး နို့အုံဖွေးဖွေးလေးနဲ့ စူထွက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေး များကိုသာစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ် ။

" ဟဲ့ သား အာကာ …  အန်တီ မေးနေတယ်လေ " 

" အာ …ဟိုဟာ…ဘယ်မှမသွားပါဘူး သားလက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်နေတာပါ "

" သား နော် ...အသက်ကဖြင့် ဘာမှမရှိသေးဘူး ..လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ရတာနဲ့.. ဆေးလိပ်လေးသောက်ရတာနဲ့နော် ..ဟင်း ဟင်းးးး " 

မျက်နှာကျောလေးတင်းပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ပြောရင်း အန်တီမိုးလှည့်ထွက်သွားတယ် ။ သူလမ်းလျှောက်တာကို ငေးကြည့်နေခဲ့တယ်။ အန်တီမိုး ဖင်ကြီးက စူကောက်နေပြီး ရေစိုထားတာကြောင့် ဖင်အောက်က အရစ်ကြီးတွေက ထင်ရှားနေတယ် ။ ဖင်ကြီးက ကိတ်ကလည်းကိတ် ဖင်ကြားထဲမှာ ထဘီကညက်နေသေးတော့ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲမှာ ပြေးပြီးသာ စောင့်လိုးနေမိတော့တယ် ။ လီးကလည်းတာင်လာတော့ အန်တီမိုးရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဖုန်းနဲ့ဓါတ်ပုံရိုက်လိုက်တယ်။

ပြီးတော့ အိမ်သာထဲကိုသွားဖုန်းထဲက အန်တီမိုးဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်တယ် ။ ထုပြီးသွားတော့မှ ဧည့်ခန်းမှာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ အန်တီမိုးကလည်း ကျွန်တော် အမူအရာတွေပျက်နေတာကို သတိထားမိတယ်ထင်တယ်ဗျ ။ ကျွန်တော် ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတုန်း အန်တီမိုး သူ့အခန်းထဲကနေ အဝတ်အစားလဲပြီး ဧည့်ခန်းကိုထွက်လာတယ် ။ 

အားပါးပါး လှလိုက်တာဗျ။ာ အစိမ်းရောင်ရေညှိ အကွက်တွေနဲ့ ခပ်ပါးပါး အင်္ကျီကိုဝတ်ထားတာတော့ အင်္ကျီအောက်က အနီရောင်ဘော်လီကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နေရတယ်။ ထဘီကလည်း အစိမ်းရောင်နုနုအအိသားကို ဝတ်ထားပြန်တော့ ကောက်ချိတ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးက နုအိပြီးရမ်းခါနေတာပေါ့ ။

အသားအရေက ခပ်လတ်လတ် အရပ်က မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူဆိုတော့ မြင်ရတဲ့ ပုထုဇဉ်ယောက်ကျားသားတွေ လီးမတောင်ရင် ခံနိုင်ရိုးလားဗျာ။ အခန်းပြင်ရောက်မှဒေါက်ဖိနပ်ကို ကုန်းပြီးစီးလိုက်တော့ နို့အုံကြီးတွေကအောက်ကို တွဲကျလာတယ်။ နို့အုံကြီးကြားထဲကို ကျွန်တော့်လီးနဲ့တာ ပြေးပြီး လိုးချင်နေမိတယ် ။ ဖွပြီးကောက်ထားတဲ့ဆံပင်တွေကိုလည်း ကျွန်တော့် လီးကို အယားပြေပွတ်ချင်နေမိတယ် ။ အန်တီမိုးက လူကသာအသက်ကြီးတာ ( အိုတာ ) စိတ်ကတော့မအိုသေးဘူး။ အဝတ်အစားဝတ်တာကို စမတ်ကျကျချပ်ချပ်ကပ်ကပ်ဝတ်တတ်တယ် ။

" သား … ထမင်းစားရအောင် " 

" ဟုတ် အန်တီမိုး " 

ထမင်းက သိပ်ပြီးဆာ လှတယ်မဟုတ် ။ အန်တီမိုးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို အနီးကပ်ထပ်ပြီး ကြည့်ချင်နေတာကြောင့်ပါ .။

" သား … အာကာ ဟင်းတွေထည့်စားလေ " 

ပြောလည်းပြော ဟင်းကိုလည်း ထမင်းပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးရင်းပေါ့ ..။

" ဟုတ် … အန်တီမိုး ကန်တော့နော် "

" အမလေးဟယ် ..ဒီနေ့မှထူးထူးခြားခြား ပြီးတော့သားကို တစ်ခုပြောရအုံးမယ်..  သားက အရွယ်မရောက်သေးဘူး ဘာညာဘာညာတွေ အန်တီမိုး မကြားချင်ဘူးနော် " 

" သားက ဘာတွေလုပ်နေလို့လည်း ဗျ " 

" ဟင်း ဟင်းးးးး သားရဲ့..အဝတ်အစားတွေနဲ့ အိပ်ယာခင်းတွေကို အန်တီမိုး လျှော်တာပါ မင်းဘာတွေလုပ်နေတယ်ဆိုတာ အားလုံးသိတယ် " 

ကျွန်တော်လည်း သူ့စကားကို ဂရုမစိုက်နိုင်ပဲ သူ့ရဲ့ နို့အုံကြီးကိုပဲ ငေးကြည့်နေမိတယ်..

" ဟဲ့  အာကာ …သား ဘာကြည့်နေတာလဲ " 

လို့ ပြောမှ ကျွန်တော့် မျက်လုံးကို ထမင်းပန်းကန်ပေါ် လွှဲလိုက်ရတယ် ။ ထမင်းစားပြီးတော့ကို လီးကတောင်နေသေးတယ်။ သောက်ပြီးသွားတော့ အန်တီမိုး ပန်းကန်တွေသွားဆေးတယ် ။ ဆေးပြီးသွားတော့ ပန်းကန်တွေကို ကြောင်အိမ်ထဲထည့်နေတယ်။ ထမင်းစားပွဲနဲ့ကြာင်အိမ်ကလည်း ကပ်နေတာဆိုတော့ အန်တီမိုး စားပွဲကြားဝင်ပြီး ကြောင်အိမ်ထဲ ပန်းကန်တွေထည့်တော့ သူ့ရဲ့ ဖင်ကြီးနဲ့ နေရာကတင်ပြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်းထမင်းစားပြီး ဆေးလိပ်လေးသောက်ပြီး ရေသောက်ချင်တာနဲ့

" အန်တီမိုး  နည်းနည်းလောက် " 

အန်တီမိုးက ရှေ့ကိုကုန်းပြီး တိုးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်စိတ်ကြိုက် ဒီဇိုင်းဖြစ်သွားတာပေါ့ ။ ဖင်လုံးကြီးက အပေါ်ကိုကော့တတ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း စားပွဲကြားကို တိုးဝင်လိုက်ပြီး အိစက်ပြီး ကော့တက်နေတဲ့ အန်တီမိုး ဖင်ကို တောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးနဲ့သွားထောက်မိတယ် ။ ဖင်ကြီးကလည်း တင်းတင်းလေးဆိုတော့ စက္ကန့်တော်တော်ကြာ တဲ့အထိ ပွတ်နေမိတယ် သူကလည်းငြိမ်ခံတော့

" အိုးးးးး … ရှီးးးးးး …ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမိုးရယ် " 

ဆိုပြီး စိတ်ထဲကနေ ပြောနေတုန်းရှိသေး ..

" အို့  ဟင့် … အင်း သားရယ် သားလီးက နွေးနေတာပဲ " 

အန်တီမိုး ပြောလည်းပြော သူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်မြောက်လိုက် အောက်ချလိုက်နဲ့ပွတ်လိုက်နဲ့လုပ်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း ခါးကိုနောက်နည်းနည်းဆုတ် အားနဲနဲယူပြီး ဆောင့်နေလိုက်တာ တော်တော်လေးကြာတော့ ကျွန်တော့် လီးထိပ်က အရည်လေးတွေ စို့လာတာကို သတိထားမိတယ် ..။

" အာ့ … အာ … အိုးးးးးး ဆောင့်ပါအုံး သားရယ် " 

လို့ အန်တီမိုးကပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆံပင်တွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲပြီး လက်တဖက်က ဖင်တွေကိုပွတ်နေရင်းနဲ့ ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆံပင်ဆွဲထားတဲ့လက်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့မှ အန်တီမိုးက ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်ပြီး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့တေ့ပြီးနမ်းတယ်။ 

ပြီးမှ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို သူ့ရဲ့ လျှာနဲ့တိုးပြီးဝင်လာပြီး ကလိသွားလိုက် ကျွန်တော့် ပါးစပ်လေးကို ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက် လုပ်တော့ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုမှကိုမနေနိုင်တော့နဲ့ သူ့ကို ဆွဲလှန်မယ်လုပ်မှ သူကဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့် အောက်ခံဘောင်းဘီကြားထဲလက်နိုက်ပြီး လီးကို အပေါ်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့

" အန်တီမိုးရဲ့ အဖုတ်လေးကိုလည်း ကုန်းပြီး ပွတ်ပေးပါဦးကွယ် "

ပြောလည်းပြော ဂွင်းတိုက်သလိုလေး လုပ်ပေးနေတော့

" အာ့ … အားးးး သား ပြီးတော့မှာ " 

လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ ဟုတ်တယ်လေ။  ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုတာနဲ့ ခုလို မိန်းမတစ်ယောက်က ကိုင်ပြီးလုပ်ပေးနေတာက ခံစားရတာချင်းမတူဘူးဗျ ခံစားလို့ရမ်းကောင်းတာဗျ..။ ပြီးတော့ အန်တီမိုးက ဘောင်းဘီကြားကနေ အပေါ်ကိုထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို အောက်ခံဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပဲ သူ့သွားနဲ့မနာအောင် ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးလိုက် ဒစ်ကလေးကို စုပ်လိုက်ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမိုးရဲ့ ခေါင်းကိုဆွဲ သူ့ပါးစပ်ကို ကျွန်တော့်လီးနဲ့ တအားဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်..။

" အာ့… အွတ် … ဟွတ် … အဟွတ် အဟွတ်………" 

သူလည်တွေတောင် နင်ပြီး ချောင်းတောင်ဆိုးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဖီးတအားကောင်းလာတာနဲ့ အန်တီမိုးကို ခဏဖယ်ခိုင်းပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီ ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ အန်တီမိုးလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကို ကြည့်နေရင်း သူ့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လီးကို သူ့လက်နဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး ဂွင်းထုပေးတယ် ...။

ကျွန်တော်က အန်တီမိုးရဲ့မေးရိုးကို လက်နဲ့ ညှစ်လိုက်မှ ပါးစပ်လေးဟသွားတာ အဲ့တော့မှ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ကျွန်တော် တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီးမှ လီးဒစ်ထိပ်လေးနဲ့ပွတ်လိုက် ပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်နဲ့ ဆယ့်ငါးချက်လောက် ရှိအုံးမယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရှိန်မထိန်းနိုင်တာနဲ့ သူ့ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတင် တစ်ချီပြီးလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ပါးစပ်တစ်ခုလုံးလည်း ကျွန်တော့် လီးရည်တွေ ပေပွကုန်တယ် ပါးစပ်ထဲဝင်တဲ့ လရည်တွေကို မျိုချပြီး အပြင်မှာ ပေနေတဲ့ လရည်တွေကိုလည်း သူ့လက်နဲ့ယူပြီး စုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လည်းခါးကို နောက်နည်းနည်းဆုတ်အရှိန်ယူပြီး သူ့ပါးစပ်ကို တအားဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ..။

" အို့… အားးးး … ရှီးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမိုးရယ် " 

အန်တီမိုး ပါးစပ်ထဲကို လီးတချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး သူရဲ့ မျက်နှာကလည်း ကျွန်တော့်ပေါင်ရင်းသို့ ကပ်သွားတယ် ..

" ဂွတ် … အွတ် … အဟွတ် အဟွတ် "

အန်တီမိုးက ကျွန်တော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲကထုတ်လိုက်တယ် ။ သူလည်း မောမောနဲ့ကမ်းပြင်ပေါ်ဖင်ချထိုင်လိုက်တယ် ။ နံရံကိုကျောမှီပြီး ခြေထောက်ကို နည်းနည်းကားထားတော့ ဖုဖောင်းပြည့်မောက်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်တွေကိုရွှဲလို့ ..။

ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ အန်တီမိုးရဲ့ ပေါင်ကိုဖြဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ဝမ်းလျားမှောက် ကျွန်တော့ခေါင်းကို သူ့ပေါင်းကြားထဲတိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးရဲ့ ဘေးမှာပေနေတဲ့ သူ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေကို ပါးစပ်နဲ့ကုန်းစုပ်လိုက်တယ် ။

ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း တစ်လျှောက်ကို လျှာဖျားနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက် စောက်ဖုတ်ထဲကို လျှာနဲ့လိုးလိုက်  စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကို ရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင် ကျွန်တော့် လျှာကိုထိုးထည့်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့စောက်စေ့လေးကို သွားလေးနဲ့မနာအောင် ဖွဖွလေး ထပ်ကိုက်လိုက်တော့ အန်တီမိုးလည်း ခါးလေးကော့လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ဆံပင်အုံကြီးတခုလုံးကို သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လွတ်သွားမှာစိုးသည့်အလား တအားဆုတ်ကိုင်လိုက်တယ်..။

" အင့် … အို့ .. အား.. မခံစားနိုင်တော့ဘူးကွာ အန်တီးမိုး တအားလိုချင်နေပြီ... သားရယ်... အန်တီမိုးကို နှိပ်စက်နေတာလားကွာ " 

လို့ မပီမသနဲ့ပြောရင်း 

" သား … ထတော့ ပြီးရင် ခြေထောက်ကိုဆင်းပြီး ထိုင်လိုက် " 

ကျွန်တော်လည်း မှုတ်နေရာကရပ်လိုက်ပြီး ခြေဆင်းထိုင်ပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီမိုးလည်း တော်တော်ထန်နေပါပြီ ။ အငမ်းမရကိုဖြစ်လို့ပေါ့ ။ အန်တီမိုးလည်း ထိုင်နေရာကထလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုကိုင်ကိုင်ပြီး အပေါ်ကနေခွထိုင်လိုက်တယ် ။ ပြီးတော့သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဆီးခုံးနှစ်ခုထိတဲ့အထိ ထိုင်ချလိုက်တယ်..။

" ဗျစ် … … …ဗျစ် … … … ဗြီးးးးး"

စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံးဝင်သွားတော့မှ ခပ်မှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးတယ်။

" အာ့ အို့ အင်းးးးး " 

" ဖတ် … ဖတ် … ဖတ် ဖောက် … ဖောက် … ဖောက် ဖွတ် … ဖွတ် … ဖွတ် "

" အာ့ အို့ အင်းးးးးး " ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် "

" ဖတ် … … ဖတ် … … ဖတ် "

" ဒုတ် … … ဗွီ … … ဗျစ် … … ဗျစ် " 

ပြောလည်းပြော အပေါ်ကနေ တအားဆောင့်နေတော့ ကျွန်တော်လက်ကလည်း အငြိမ်မနေပါဘူး ။ သူ့ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွချေပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဖြူဖွေးပြီးအိစက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားကို ခေါင်းဝင်ပြီး တအားရှုံ့နမ်းပြီး ကုန်းစို့နေမိတယ် သူကတော့ အဆောင့်မပျက်ဘူး ကျွန်တော်လည်း နို့ကြားကနေ ခေါင်းကိုဖယ်လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့သီးတလုံးကို ဖမ်းစုပ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို အားထည့်ပြီး ကိုက်လိုက်တော့

" အာ့ … အားး အို … အို့ သားရယ်အန်တီမိုး မရတော့ဘူးကွာ " 

" ဖတ် … ဖတ် … ဖွတ် … ဖွတ် …  ဗြီးးးးးး " " အာ့ … အာ့ … အာ့… " 

အန်တီမိုး တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်သွားတယ် ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကလည်း ပူနွေးနွေးအရသာကိုခံစားလိုက်ရတော့ အောက်ကနေပြီးတော့ လက်နှစ်ချောင်းလုံးကို နောက်မှာ အားယူထောက်လိုက်ပြီး တအားပြန်ဆောင့်လိုက်တော့သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက သားအိမ်လေးကို ကျွန်တော့်ရဲ့ လရည်နွေးနွေးလေးတွေ ပြန်ပန်းထည့်ပေးလိုက်တယ် ။

" အားးးး ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမိုးရယ် " 

" ကုလားမ စောက်ဖုတ်လေးဆိုတော့ စည်းပြီး စေးနေတာပဲဗျာ " 

အန်တီမိုးကလည်း မောမောနဲ့ ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ဖက်းထားရင်းနဲ့ မှိန်းပြီးအမောဖြေနေတယ် ။ အမောပြေတော့ သူကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ ထပြီး ဆင်းမယ့်အလုပ် မဆင်းစေပဲ သူ့ကိုပြန်ဆွဲဖက်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်လိုက်ပြီး 

" နောက်ထပ်လည်း အန်တီမိုးကို လိုးချင်သေးတယ် " 

" သြော် သားရယ် အန်တီမိုးကလည်း ဘယ်မှထွက်မပြေးပါဘူး ..သားနဲ့အန်တီမိုးက တစ်အိမ်ထဲမှာ အတူနေနေကျတာလေ... သားဆန္ဒရှိတဲ့ အချိန်တိုင်း အန်တီမိုးရဲ့ အခန်းကိုလာ ..အန်တီမိုး ဆန္ဒရှိရင်လည်း သားအခန်းလာမှာပေါ့ ..ဟုတ်ဘူးလား " 

လို့ ချစ်စဖွယ်ပြုံးရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပြောတယ်လေ ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ ။



Monday, August 24, 2009

သူဌေးကတော် မမလေး (စ/ဆုံး)

သူဌေးကတော် မမလေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ဇန်နဝါရီလ ၅ ရက်နေ့ ၊ စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ ဒီနေ့ ဒီရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော် နှင့် မအေးအေးဝင်းတို့ အတွက်တော့ ထူးခြားသည့် နေ့ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။

သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ်နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ ကောင်းတုန်း…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်တင်းနှီးနှော ကာမစပ်ယှက်ကြရသည့် အချိန်များက နည်းပါးလှသည်..။ ဒါကလည်း ကျန်းမာရေ ချို့တဲ့နေကြလို့ မဟုတ်..။ သူတို့၏ ကြီးပွားရေး စီးပွားရေး လုပ်ငန်းများကြောင့် ဖြစ်သည်..။

အေးအေးဝင်းသည် အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရ တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ အစိုးရဌာနတစ်ခုတွင် အရာရှိမ တစ်ယောက်အဖြစ် အလုပ် လုပ်ကိုင်နေသည်..။ ခင်မောင်ကျော်ကတော့ အစိုးရ အလုပ်မလုပ်.. ကိုယ်ပိုင် အရောင်းအဝယ် အလုပ်သာ လုပ်သည်..။ အသက်အရွယ်ကလည်း ငယ် ၊ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ကလည်း ကောင်း ၊ အသိုင်းအဝိုင်းကလည်း ကောင်းသည့်အတွက် စီးပွားဖြစ်ခဲ့သည်..။ ငွေတွေရသလောက် အလုပ်ကိုလည်း နေ့နေ့ညညဆိုသလို ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ခဲ့ပေရာ ၊ ခင်မောင်ကျော် မှာ မယားချောလေးနဲ့အတူ ကာမစပ်ယှက်ရန် အချိန် မပေးနိုင်ခဲ့..။ သို့ပေမယ့် လတစ်လ၏ ပထမဆုံးသော စနေနှင့် တနင်္ဂနွေနေ့များတွင်တော့ လုံးဝ အားလပ်ခွင့်ယူကာ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး လိုးကြဆော်ကြဖို့ ရက်သတ်မှတ်ထားခဲ့ကြသည်..။

ထိုနှစ်ရက်တွင် ခင်မောင်ကျော် သည် စီးပွားရေး အလုပ်များကို ရပ်နားသည်..။ အိမ်ရှိ ထမင်းချက်နှင့် အိမ်ဖော် မိန်းကလေးတို့ကိုလည်း အားလပ်ခွင့် ပေးလိုက်သည်..။ အေးအေးဝင်း၏ ကားကို မောင်းသော ဒရိုင်ဘာ ကျော်မိုးသာလျင် အိမ်တွင် ရှိသည်..။ သို့သော် ကျော်မိုး၏ ကားဂိုဒေါင်မှာ အိမ်နှင့် သီးခြားဖြစ်ပြီး ကျော်မိုးသည် ကားဂိုဒေါင် အပေါ် ထပ်ခိုးပေါ်တွင် နေရသောကြောင့် အေးအေးဝင်းနှင့် ခင်မောင်ကျော်တို့ နှစ်ယောက်မှာ အိမ်ပေါ်တွင် လွပ်လွပ်လပ်လပ်နှင့် စိတ်တိုင်းကျ အပျော်ကြူး ကာမစပ်ယှက်နိုင်သည်..။

အေးအေးဝင်းသည် မြန်မာ အမည်ခံယူထားသော်လည်း တရုတ်မ တစ်ယောက် ဖြစ်သည်..။ ခေတ်ပညာတတ်သော်လည်း အရှက်အကြောက် ကြီးသည်..။ အေးအေးဝင်း၏ မိဘများသည် ရှေးဆန်သော တရုတ်မိသားစုများ ဖြစ်ကြပေရာ အေးအေးဝင်းကို အထူးပင် ကြပ်မတ်အုပ်ထိန်းထားခဲ့ကြသည်..။

ခင်မောင်ကျော်သည် အေးအေးဝင်းကို ကာမစပ်ယှက်မှုသည် ရှက်စရာ မဟုတ်ကြောင်းနှင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံရန်အတွက် တော်တော်လေးပင် ပြောဆိုစည်းရုံးခဲ့ရသည်..။ ခင်မောင်ကျော်အဖို့ ဇနီးချောလေးကို ကိုယ်လုံးတီးချွတ်၍ ကာမစပ်ယှက်နိုင်သည်မှာ သုံးလပင် မပြည့်သေး..။ လီးစုပ်ပေးရန်ကိုကား တစစ ပြောဆို သိမ်းသွင်းနေရဆဲ ဖြစ်သည်..။

တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းကို ကာမစပ်ယှက်ရာတွင် ပွင့်လင်းရဲတင်းလာရန် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းရာတွင် ခင်မောင်ကျော်က အပြာကားများကို အသုံးချခဲ့သည်..။ ပထမတွင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစုပ်ခန်း ၊ ဝတ်လစ်စလစ် ပွေ့ဖက်ကိုင်တွယ်ခန်းများ ပါသည့် ကားတွေကို ပြသည်..။ ထို့နောက် ဂျပန်ကားများကို ပြကာ သိမ်းသွင်းသည်..။ နောက်တော့မှ သိပ်မကြမ်းသည့် အပြာကားများကို ပြခဲ့သည်..။

အပြာကား စပြသည့်နေ့က ခင်မောင်ကျော်အဖို့ မိမိ၏ လီးအား အေးအေးဝင်းကို လက်ဖြင့် စ၍ ကိုင်တွယ်ပေးစေနိုင်ခဲ့သည်..။ နောက်တော့ ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းတိုက်ပေးသည့်အဆင့်ထိ အောင်မြင်ခဲ့သည်..။ ယနေ့တွင်တော့ အေးအေးဝင်းကို လီးစုပ်ခိုင်းရန် နှင့် အခွင့်သာမည် ဆိုပါက ဖင်ကိုပါ လိုးရန် ခင်မောင်ကျော်က ကြံရွယ်ထားသည်..။ ထို့ကြောင့် လီးစုပ်ခန်းနှင့် ဖင်ဆော်ခန်းများ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပါဝင်သည့် အပြာကားထုပ်ကို အထူးရွေးချယ်ကာ ငှါးရမ်းလာခဲ့သည်..။

အေးအေးဝင်းသည် ခုမှ အသက် ၂၅ နှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်..။ အသားဖြူဝင်းကာ ရင်ထွားထွား ၊ တင်ကားကား ၊ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်နှင့် ကိုယ်ကာယ အထူးပင် တောင့်တင်း ဖွံ့ထွားသည်..။ ကျန်းမာရေးကောင်းကာ သွေးသား ဆူဖြိုးလျက် တရုတ်မပီပီ နှာလည်း ထန်သည်..။ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အုပ်ထိန်းခြင်း ခံခဲ့ရသည့် အတွက်ကြောင့်သာ အရှက်အကြောက် ကြီးနေခြင်း ဖြစ်သည်..။

ခင်မောင်ကျော်က အပြာကားတွေ ပြသကာ သိမ်းသွင်းသည်တွင် အေးအေးဝင်းမှာ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထက်သန် တက်ကြွလာရသည်..။ ဤတွင် သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ချစ်ခင်ပြီး တရားဝင် လက်ထပ်ယောက်ျားလည်း ဖြစ်သော ခင်မောင်ကျော်ထံမှောက်တွင် အရှက်အကြောက်တွေကို တစ်ထစ်ချင်း ဖြေလျှော့ပေးခဲ့သည်..။ ဗြုန်းစားကြီး ရက်ရက်ရောရော ကာမစပ်ယှက်မှုကို မပြုရဲ သော်လည်း တစစတော့ ခင်မောင်ကျော်၏ စိတ်တိုင်းကျ လိုက်လျောလာရပေးမည်..။

ခင်မောင်ကျော်မှာလည်း အသက် ၂၈ နှစ်ခန့် ရှိကာ တရုတ်အစစ် မဟုတ်သော်လည်း တရုတ်ကပြားတစ်ယောက်ဖြစ်သည်..။ ကာမအားလည်း သန်သည်..။

နံနက် ၁၀ နာရီ ………..။

ခင်မောင်ကျော်နှင့် အေးအေးဝင်းတို့ လင်မယားသည် ခုတင်ခေါင်းရင်းကို ကျောမှီကာ ယှဉ်ထိုင်နေကြရင်း တီဗီပေါ်မှ ထင်ဟပ်ပြသနေသည့် လှုပ်ရှားမှုများကို ကြည့်နေကြသည်..။ ပြကွင်းပေါ်တွင်မူ မော်တော်ကားကြီးတစ်စီး စားသောက်ဆိုင် တစ်ဆိုင်ရှေ့တွင် ရပ်ပြီး ကားမောင်းသမားသည် ကားပေါ်မှ ဆင်းလျက် ဆိုင်ထဲ ဝင်သွားသည်..။ ထို့နောက် ပြကွင်းပြောင်းကာ ဆိုင်အတွင်းဘက် မြင်ကွင်းပေါ်လာသည်..။ ကောင်တာတွင် ထိုင်နေသည့် အမျိုးသမီးကို အဓိကထား၍ ရိုက်ပြထားသည်..။

အမျိုးသမီးသည် အသက် ၂၀ ခန့်သာ ရှိသေးသည်.. ရွှေရောင်ဆံပင်နှင့် ချောမောလှပသည့် ဗိုလ်မလေး ဖြစ်သည်..။ ထိုင်ခုံတွင် ခပ်ဟော့ဟော့လေး ထိုင်နေရာမှ လုံးကျစ်ထွားအိသော တင်သားဆိုင်များနှင့် တင်းရင်း ရှည်လျားသွယ်ပြောင်းသည့် ပေါင်လုံးပေါင်တန်များသည် တင်းကြပ်စွာ ဝတ်ထားသော အသားကပ် ဂျင်းဘောင်းဘီရှည် အောက်တွင် ထင်ရှားစွာ ပေါ်လွင်နေသည်..။ တီရှပ် ခပ်ပါးပါး လေးကလည်း မို့ဝန်းချွန်ကော့နေသည့် ရင်သားဆိုင်များကို ပေါ်လွင်နေစေသည်..။ ကားမောင်းသမားသည် တံခါးကိုဖွင့်ကာ ဆိုင်ထဲ လျှောက်လှမ်း ဝင်ရောက်လာပြီး ကောင်မလေး ရှေ့မှ ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်သည်..။

“ ဆိုင် မသိမ်းသေးဘူးလား…ဂျိန်း….”

ဟု ကားမောင်းသမားက မေးသည်..။ အင်္ဂလိပ်လိုပြောခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ပညာတတ်များ ဖြစ်သည်မို့ ကောင်းစွာပင် နားလည်ကြသည်..။

“ သိမ်းကာနီးပါပြီ…..မိုက်ကယ်…၊ မင်းရောက်လာပြီ ဆိုတော့ အခုပဲ သိမ်းလိုက်တော့မယ်…၊ ဒါမှ တို့အတွက် အချိန်ပိုရမှာ…”

ဂျိန်းအဖြစ် သရုပ်ဆောင်သူ ဗိုလ်မလေးက ခပ်ပြုံးပြုံးလေး ပြန်ပြောသည်..။ ဤမျှလောက် ကြည့်ရလျင် မကြာခင် ဗိုလ်မလေးကို မိုက်ကယ်ဆိုသူက လိုးတော့မှာ အေးအေးဝင်း သိလိုက်သည်..။

အေးအေးဝင်းသည် ကောင်မလေးကို လိုးပြတော့မည့် အမျိုးသား သရုပ်ဆောင်ကို သေသေချာချာ ကြည့်သည်..။ မိုက်ကယ်အဖြစ် သရုပ်ဆောင်သူသည် အသက် ၃၀ ခန့် ရှိပြီး အသားမည်းမည်း ကပ္ပလီကပြား တစ်ယောက်ဖြစ်သည်..။ အဝေးပြေး ကားမောင်းသမား ရုပ်ပီသသည်..။ မုတ်ဆိတ်မွှေး နှုတ်ခမ်းမွှေး သဲ့သဲ့ ရှိသည်..။ မျက်နှာလေးထောင့်ကျကျနှင့် ရုပ်ရည် ကြမ်းတမ်းသည်..။ ရုပ်ရည် ကြမ်းကြမ်းနှင့် အသားမည်းမည်း လူကြမ်းကြီးတစ်ယောက်က ဖြူဖြူနုနု ချောမောလှပသည့် ဗိုလ်မလေးကို လိုးတော့မှာမို့ တွေးရင်း ကောင်မလေးအား သနားမိသလိုလို အေးအေးဝင်း ခံစားရသည်..။

ပြကွင်း ပြောင်းသွားသည်..။ အပြာကားများ၏ ထုံးစံအတိုင်း အပိုတွေ သိပ်မပြပါ..။ ပြောင်းသွားသည့် ပြကွင်းမှာ လူရှင်းပြီး မီးမှောင်နေသည့် ဆိုင်အတွင်း ပြကွင်းကို ခဏ ပြပြီးနောက် အိပ်ခန်းတစ်ခုကို ပြောင်းသွားသည်..။ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကောင်မလေးက ရှေ့ဆောင်ဝင်ကာ ကပ္ပလီကြီးက နောက်မှ လိုက်လာသည်..။ ကောင်မလေး၏ တသိမ့်သိမ့် လှုပ်သွားသော တင်သားများကို အသားပေးပြသည်..။ ကောင်မလေးသည် ခုတင်ဘေးတွင် ခပ်ကြွကြွလေး ရပ်သည်…။

မိုက်ကယ်က မိမိလိုးရတော့မည့် မိန်းမကို အားရပါးရ ကြည့်သည့်သဘောမျိုးဖြင့် ကင်မရာသည် ကောင်မလေး၏ ခေါင်းကနေ ခြေဖျားတိုင် အနီးကပ် တဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့လျားကာ ရိုက်ပြသည်..။ ထို့နောက် မိုက်ကယ်က ဂျိန်း၏ တီရှပ်ကလေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ အတွင်းခံ ဘရာစီယာပင် စည်းနှောင်ထားခြင်း မရှိသည့်အတွက် မို့ဝန်းသော ရင်သားဆိုင်နှစ်ခုသည် အထင်းသား ပေါ်လာသည်..။ နောက် ကောင်မလေး၏ ဘောင်းဘီကို ဆက်ချွတ်သည်..။

ထိုအချိန်တွင် ခင်မောင်ကျော်ကလည်း ဇနီးချော ကလေး၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေကို တစ်ခုပြီး တစ်ခု ခပ်သွက်သွက်ပင် ချွတ်ပစ်နေသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် ပြကွင်းပေါ်ရှိ စုံတွဲ၏ အဝတ်ချွတ်ပေးနေပုံများကို ကြည့်ရင်း ခင်မောင်ကျော် ပြုသမျှကို မသိကျိုးကျွန် ပြုပြီး ငြိမ်ခံနေသည်..။ အေးအေးဝင်း ဝတ်ထားသော အပေါ်အင်္ကျီ ကျွတ်သွားသည်..။ နောက်တော့ အတွင်းခံ ဘရာစီယာ၏ ချိတ်ကို ခင်မောင်ကျော်က ဆက်ဖြုတ်သည်..။ ဘရာစီယာသည် ထစ်ခနဲ တစ်ချက်ဖြစ်ပြီး ချိတ်ပြုတ်ကာ ကျွတ်ကွာကျသွားသည်..။

အေးအေးဝင်း၏ ရင်သားဆိုင်များသည် ဖြူနုကာ လုံးဝန်းနေသည်..။ ခင်မောင်ကျော်သည် ဇနီးချောလေးကို အလွန်ချစ်သည့်အတွက် ရင်သားများကို ဘယ်တော့မှ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း မကိုင်…။ ခပ်ဖြည်းဖြည်းသာသာလေး အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်သည်..။ ထို့ကြောင့် အိမ်ထောင်သက် ၂ နှစ်ကျော်ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည့်တိုင် အေးအေးဝင်း၏ ရင်သားဆိုင်များသည် အပျိုစင်ဘဝကနှင့် ဘာမျှ မခြားပဲ လုံးလုံးဝန်းဝန်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုးလေးနှင့် လှပနေဆဲ..။ တင်းရင်းနေဆဲ ပဲ ဖြစ်သည်..။ ခင်မောင်ကျော်သည် အေးအေးဝင်း၏ ထမီကို ဆက်ချွတ်သည်..။ နောက်တော့ အတွင်းခံ ပင်တီလေးကိုပါ ချန်မထားတော့..။

ပြကွင်းပေါ်ရှိ ဗိုလ်မလေး ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားချိန်တွင် အပြင်ဘက်ရှိ အေးအေးဝင်းသည်လည်း ဗလာကျင်းသွားလေပြီ..။ ကပ္ပလီကြီးက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေကို ဆက်ချွတ်သည်..။ ထိုသို့ ကပ္ပလီကြီး အဝတ်တွေ ချွတ်နေပုံကို အေးအေးဝင်းက စူးစိုက်ကြည့်နေသည်..။ ထိုအချိန်တွင် ခင်မောင်ကျော်ကလည်း သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေကို သွက်လက်မြန်ဆန်စွာပင် ချွတ်ခွာချလိုက်သည်..။

အေးအေးဝင်းသည် ခင်မောင်ကျော် အဝတ်ချွတ်နေသည့်ဖက်သို့ လှည့်မကြည့်နိုင်..။ ကပ္ပလီကြီး အဝတ်ချွတ်နေသည့် မြင်ကွင်းကိုသာ စိတ်ဝင်စားစွာ ကြည့်နေမိသည်..။ အေးအေးဝင်း ယခင်ကြည့်ဖူးခဲ့သည့် အပြာကားများတွင် အမျိုးသား သရုပ်ဆောင်များသည် လူဖြူဘိုများသာ ဖြစ်ရာ မြင်ခဲ့ရသည့် လီးတွေကလည်း အဖြူတွေချည်းသာ ဖြစ်သည်..။ သူ့လင် ခင်မောင်ကျော်မှာလည်း တရုတ်ကပြားဖြစ်၍ လီးကလည်း ဖြူသည်..။ ကပ္ပလီကြီး၏ လီးမည်းမည်းကြီးသည် အေးအေးဝင်းအဖို့ အဆန်းမို့ စိတ်ဝင်စားစွာ စောင့်ကြည့်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။

နောက်ဆုံး ကျန်နေသော အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်၍ တန်းခနဲ ပေါ်လာသည့် ကပ္ပလီကြီး၏ လီးကို မြင်ရသောအခါ အေးအေးဝင်း၏ ရင်ထဲတွင် ဒိန်းခနဲပင် ခုန်သွားရသည်..။ မည်းနက်နေသည့် လီးကြီး၏ အရောင်အသွေးကပင် အသည်းယားစရာ…။ ပြီးတော့ လီးကြီးက ကြီးမားထွားကြိုင်းလွန်းလှသည်..။ အေးအေးဝင်း စိတ်ထင် ထိုလီးကြီးသည် မရှိဘူးဆို ဆယ်လက်မလောက်တော့ ရှည်မည်..။ လုံးပတ်ကလည်း ကိုကာကိုလာ သံဗူးလောက်ကို တုတ်သည်..။ မာန်ထကာ တောင်မတ်နေချိန်မို့ ဒုံးပျံကြီးတစ်ခုလို တန်းနေလျက် လီးတန်လုံးပတ်တလျှောက်တွင် အကြောတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထနေသည်မှာ မျှော့ကြီးများ ရစ်ပတ်နေသလားဟု ထင်ရသည်..။

အေးအေးဝင်း အလိုးခံဖူးသော ခင်မောင်ကျော်၏ လီးမှာ ရှစ်လက်မခန့် ရှည်လျားပြီး ကျပ်လုံးလောက် တုတ်သည်..။ ထို့ပြင် အပြာကားများထဲတွင် မြင်ဖူးသမျှဆိုပါက အကြီးဆုံးလီးသည် ကိုးလက်မ နီးပါးခန့်သာ ရှည်သည်..။ ယခုမြင်ရသည့် လီးမည်းကြီးကတော့ အေးအေးဝင်း မြင်ဖူးသမျှတွင် အကြီးဆုံး အတုတ်ဆုံး ဖြစ်သည်..။ ထိုလီးတန်မည်းမည်းကြီးသည် အေးအေးဝင်းကို ညှို့ယူဖမ်းစားလိုက်သည်..။ ဒီလို ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးတန် မည်းမည်းကြီးနှင့် အလိုးခံကြည့်ချင်သည့် စိတ်များလည်း တဖွားဖွား ပေါ်လာသည်..။

သို့သော် ကပ္ပလီကြီးသည် တီဗီထဲက ထွက်လာကာ အေးအေးဝင်းကို လိုးမည်မဟုတ်..။ သူနှင့်တွဲဖက် ဗိုလ်မလေးကိုသာ ကောင်းကောင်းလိုးပြမည်..။ ထို့ကြောင့် အေးအေးဝင်းသည် သူမကို လက်တွေ့လိုးပေးနိုင်သည့် လင်တော်မောင်၏ လီးဖြူဖြူကိုသာ လက်ဖြင့် လှမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်ရသည်..။ ဆိုးတော့ မဆိုးပါ..။ ပြကွင်းပေါ်ရှိ လီးမည်းမည်း ထွားထွားကြီးကို သေသေချာချာကြည့်ရင်း ခင်မောင်ကျော်၏ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာ အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲတွင် လီးမည်းကြီးကို ကိုင်ထားရသလိုမျိုးတော့ ခံစားရသည်..။

“ ကိုယ့်လီးကို စုပ်ပေးလေကွယ်….”

ကပ္ပလီကြီးက ဗိုလ်မလေးကို လှမ်းပြောသည်..။

“ ဟွန်း…သူကတော့ ဒါပဲ…”

ကောင်မလေးက ပြုံးပြုံးလေး ပြောကာ ၊ ကပ္ပလီကြီး၏ ခြေရင်းတွင် ဒူးတုပ်ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ကင်မရာ၏ ရိုက်ကွင်းက ပြောင်းသွားသည်..။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးတန်မည်းမည်းကြီးကို အနီးကပ် ရိုက်ပြသည်..။ ပြကွင်းတစ်ခုလုံးတွင် လီးမည်းမည်းတုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် ပြည့်နေသည်..။ လီးကြီးကို အသေးစိတ် သေသေချာချာ မြင်ရပေရာ အေးအေးဝင်းမှာ စိတ်အထူးလှုပ်ရှားလာလျက် ဆုပ်ကိုင်ထားသော ခင်မောင်ကျော်၏ လီးဖြူဖြူကို ဂွင်းတိုက်ပေးမိသည်..။ နောက်တော့ ကင်မရာက နောက်ဆုတ်လိုက်ရာ လီးမည်းမည်းကြီး၏ အနားတွင် မော့မော့လေး ပြုထားသော ကောင်မလေး၏ မျက်နှာ ပေါ်လာသည်..။

ကောင်မလေး၏ သေးသွယ်ပျော့ပျောင်းသော လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ လီးမည်းမည်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်သည်..။ လီးကြီးက ကြီးမားမည်းနက်လျက် သွယ်ပြောင်းသည့် လက်ချောင်းဖြူဖြူလေးများနှင့် ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပုံမြင်ကွင်းသည် တကယ်ပင် အသည်းယားစရာ..ကောင်းလှသည်..။ ခင်မောင်ကျော်၏ လက်များက အေးအေးဝင်း၏ ရင်သားဆိုင်များကို ခပ်ရွရွလေး ပွတ်သပ်လာသည်..။

ထို့နောက် ကောင်မလေးသည် ပါးစပ်လေးကို အစွမ်းကုန် ဟကာ လီးထိပ်ဖျားကို ငုံလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ အသာရှေ့သို့တိုးလိုက်ရာ ငုံမိထားသော လီးကြီးသည် ကောင်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်သွားသည်..။ အဆုံးထိတော့ မဝင်..။ တစ်ဝက်မရှိတရှိသာ ဝင်၏..။ ကောင်မလေးသည် ပါးလေးများ ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက် ဖြစ်အောင် စုပ်ပေးရာ လီးစုတ်သံ တပြွတ်ပြွတ်ကို ပင် အေးအေးဝင်း အတိုင်းသား ကြားရသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် ထိုလီးမည်းမည်းကြီးကို စုပ်ချင်စိတ်တွေ ဟုန်းခနဲ ထလာသည်..။ ထို့ကြောင့် ခင်မောင်ကျော်၏ လီးကိုပင် လီးမည်းကြီးဟု သဘောထားကာ ကုန်း၍ စုပ်ပေးလိုက်မိတော့သည်..။

“ ဟား…အူး..ဟား…ဟား…”

အထူးအထွေ မတိုက်တွန်းရပါပဲ အေးအေးဝင်းက လီးကို စုပ်ပေးလာ၍ ခင်မောင်ကျော် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်ကာ ပါးစပ်မှ အသံတွေပင် ထွက်သွားသည်..။

ထိုအချိန်တွင် ပြကွင်းထဲရှိ ကပ္ပလီကြီးကလည်း ကောင်မလေး၏ လီးစုပ်ပေးမှုကို ကျေနပ်စွာအံကြိတ် ရေရွတ်လိုက်သည်နှင့် အံကိုက် တိုက်ဆိုင်သွားရာ အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲတွင် ထိုလူကြီး၏ လီးမည်းမည်းကြီးကို မိမိပါးစပ်ဖြင့် စုတ်ပေး၍ ထိုလူကြီး ကျေနပ်သဘောကျသွားသည့်အလား ခံစားရကာ ပြကွင်းပေါ်ရှိ ကောင်မလေးနှင့် အပြိုင်ပင် ခင်မောင်ကျော်၏ ငပဲကြီးကို သဲသဲမဲမဲပင် အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသည်..။

ကောင်မလေးသည် လီးချောင်းကြီးကို စုတ်ပေးရာမှ ပါးစပ်ကိုခွာကာ ဂွေးဥမည်းမည်းကြီးများကို ကုန်း၍ စုပ်ပေးပြန်သည်..။ အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲတွင် ဂွေးဥကို စုတ်ပေးလိုစိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်လာသည်..။ အကယ်၍ ထိုအချိန်တွင် ခင်မောင်ကျော်ကသာ အေးအေးဝင်း၏ ခေါင်းကို အောက်သို့ဆွဲချပြီး ဂွေးဥကို ယက်ခိုင်းစုပ်ခိုင်းပါက အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် မငြင်းတမ်းပင် ပြုလုပ်ပေးမှာ သေချာသည်..။ သို့သော် လီးစုတ်ပေးတာကိုပင် အတော်ဟုတ်ပြီ ထင်နေသော ခင်မောင်ကျော်သည် ရှေ့သို့ သိပ်အတင့်မရဲဝံ့သေး..။

ခင်မောင်ကျော်က လမ်းပြ တောင်းဆိုခြင်း မပြုသည့်အတွက် အေးအေးဝင်းမှာ ဂွေးဥများကို စုတ်ကြည့်ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်နေသော်လည်း သူမကိုယ်တိုင် စတင်၍ မပြုလုပ်ရဲပေ..။ ထို့ကြောင့် လီးကိုသာ ပို၍မဲကာ စုပ်ပေးနေရာ ခင်မောင်ကျော်မှာ ရင်ထဲ ဖိုအေးကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေထလျက် အလွန်ပင် ဇိမ်တွေ့နေလေသည်..။

ပြကွင်းက ပြောင်းသွားပြန်သည်..။ လီးစုပ် ဂွေးဥယက်ပေးနေပုံကို အဝေးမှ ရိုက်ပြသည်..။ ကပ္ပလီကြီးက ကောင်မလေး၏ ခေါင်းကို အသာဆွဲကာ ကောင်မလေး ပါးစပ်မှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

“ ကုတင်ပေါ် တက်ကြစို့ …”

ကပ္ပလီကြီးက ပြောသည်..။ ကောင်မလေးသည် မဆိုင်းမတွပင် ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်သည်..။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်အိပ်နေသည့် ကောင်မလေးကို အနီးကပ် ရိုက်ပြထားသည်..။ ကောင်မလေးက ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို အဆင်သင့်ပင် ကား၍ ပေးထားရာ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲအာလျက် စပ်ယှက်ရာ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးက ထင်ရှားစွာ ပေါ်နေသည်..။ ကပ္ပလီကြီးက ကားထားသော ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ခုအကြားတွင် ဝင်ကာ နေရာယူသည်..။ ကင်မရာက ရှေ့သို့ တိုးလာသည်..။ လီးတန်မည်းမည်းနက်နက်ကြီး ဖြူနုနေသည့် စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ထောက်လိုက်ပုံကို အနီးကပ် ရိုက်ပြသည်..။ ထို့နောက် ကင်မရာက နောက်သို့ ပြန်အဆုတ်တွင် ကပ္ပလီကြီးက ခါးကော့လျက် လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

လီးတန်မည်းမည်းတုတ်တုတ်ကြီး စောက်ဖုတ်လေးထဲ သို့ ချိုင့်ဝင်အောင် နစ်မြုတ်သွားသည်ကို အသည်းယားဖွယ်ရာ မြင်နေရသည်..။ အေးအေးဝင်း မနေနိုင်တော့..။ အလိုးခံချင်စိတ်များက ထိန်းမနိုင်တော့အောင် ဖြစ်လာသည်..။ ထို့ကြောင့် လီးစုပ်ပေးနေရာက အသာခွာပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်..။ ခင်မောင်ကျော်ကလည်း အထာပေါက်ကာ အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွလျက် ပေါင်ကြီးကို ဖြဲထားလိုက်သည်..။

အေးအေးဝင်းသည် မျက်စိကို မှိတ်ထားသည်..။ ခင်မောင်ကျော်၏ လီးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လျှောခနဲ တိုးဝင်လာသည်..။ ထို့နောက် ခင်မောင်ကျော်သည် သွက်သွက်လေးပင် ဆောင့်လိုးသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် ခင်မောင်ကျော် ဆောင့်လိုးနေတာကို ခံရင်း အသာမျက်စိကို ခပ်မှေးမှေး ဖွင့်ကာ တီဗီပြကွင်းကို လှမ်းကြည့်သည်..။ အေးအေးဝင်းအိပ်နေသည့် နေရာမှဆိုလျင် မြင်ကွင်းကို ကောင်းကောင်းမြင်ရသည်..။

ကပ္ပလီကြီးသည် ကောင်မလေး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် တအားလိုးနေသည်..။ ကောင်မလေးသည် အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို ကော့ကာပင့်ကာ လှုပ်ရှားပေးသည်..။ တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်တန်ကြီးများကိုလည်း မြှောက်ကွေးကာ ပေးသည်..။ ထို့ပြင် တအားလိုးနေတဲ့ ကပ္ပလီကြီး၏ ကျောပြင်ကိုလည်း လက်ဖြူဖြူနုနုလေးများဖြင့် သိုင်းဖက်ရင်း ပွတ်ပေးနေသည်..။

အေးအေးဝင်းသည်လည်း ပြကွင်းပေါ်ရှိ ကောင်မလေး လုပ်သလို လိုက်လုပ်မိသည်..။ သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးဝင်ပြန်ထွက်နှင့် လိုးနေသည်မှာ ခင်မောင်ကျော်၏ လီးဖြူဖြူ မဟုတ်ပဲ ကပ္ပလီကြီး၏ ဆယ်လက်မကျော် ရှည်လျားသည့် လီးမည်းမည်းတုတ်တုတ်ကြီး ဖြစ်သည်ဟု တွေးထင် ခံစားနေသည်..။

ကပ္ပလီကြီး၏ ဆောင့်ချက်များသည် အလွန်မြန် အလွန်ကြမ်းလှရာ စက်သေနပ်ပစ်နေသလားပင် ထင်ရသည်..။ အေးအေးဝင်းအဖို့ တစ်နှစ်သုံးလေး လိုက်လံရေတွက်သည်မှာပင် မမှီနိုင်တော့..။
အောက်မှ အလိုးခံနေသော ကောင်မလေးသည် မျက်တောင်လေး မှေးစင်းကာ နှုတ်ခမ်းလွှာ နီနီလေးကို ခပ်စူစူပြုလျက် လိုးနေသူကို တစ်စုံတစ်ရာ ပြောလိုက်သည်..။ ခင်မောင်ကျော်၏ ဆောင့်လိုးနေသံများကြောင့် အေးအေးဝင်း မှာ ကောင်မလေး ဘာပြောလိုက်သည်ကို မကြားမိတော့ပေ..။ ကောင်မလေး ပြောလိုက်သည်မှာ …

“ ငါလေးဖက်ကုန်းပေးမယ်…၊ ဖင်ထဲကိုထည့်ပြီး ဖင်လိုးပေးနော်….”

ဟူသတည်း…..။ ထိုစကားကိုသာ ကြားမိပါက အေးအေးဝင်း၏ စိတ်အစဉ် တစ်မျိုး လှုပ်ရှားမိမည်မှာ မလွဲပေ..။ ကပ္ပလီကြီးက ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး အဆောင့်ရပ်ကာ ကောင်မလေး၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်..။ ကောင်မလေးသည် ချက်ချင်းပင် လှဲအိပ်နေရာမှ ထကာ ဒူးတုတ်၍ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကာ ကုန်းပေးသည်ကို အေးအေးဝင်း မြင်နေရသည်..။

ကပ္ပလီကြီးသည် ကုန်းပေးထားသော ကောင်မလေး၏ ဖင်ကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလျက် စအိုဝတွင် သူ့လီးမည်းမည်းကြီးကို တေ့လိုက်ရာ ကြည့်နေသူ အေးအေးဝင်းမှာ ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ လှုပ်ရှားလျက် ခပ်မှေးမှေး ဖြစ်နေသော မျက်လုံးများပင် ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သွားသည်..။

အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ် တက်ခွကာ လိုးနေသူ ခင်မောင်ကျော်မှာမူ ကျောပေးထားသဖြင့် ထိုမြင်ကွင်းကို မမြင်ရ..။ ဖင်ပြောင်ကြီး နိမ့်လိုက်ကြွလိုက်ဖြင့်သာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုး၍ နေသည်..။

“ ကလင်… ကလင်… ကလင်…”

တယ်လီဖုန်း ခေါင်းလောင်းသံက ရုတ်တရက် မြည်လာသည်..။ ခင်မောင်ကျော်မှာ အတော်ပင် ထိတ်လန့်သွားမိသည်..။ ထိုတယ်လီဖုန်းသည် သာမန် ရိုးရိုး တယ်လီဖုန်း မဟုတ်..။ ခင်မောင်ကျော်၏ လူယုံတော် မန်နေဂျာ ကိုတိတ်ကြည်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်သွယ်ထားသည့် အထူးသီးသန့် ရေဒီယို တယ်လီဖုန်း ဖြစ်သည်..။ အလွန်အရေးကြီးသည့် ကိစ္စများ ပေါ်ပေါက်ဖြစ်ပွားမှသာလျင် ဆက်သွယ်အသုံးပြုရသည်..။

ယခုလို အရေးပေါ် တယ်လီဖုန်း အသံမြည်လာသည့်အတွက် ကောက်ယူနားထောင် မကြည့်မီကပင် ၊ မိမိ၏ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများနှင့် ပတ်သက်၍ အထူးအရေးကြီးသည့် ကိစ္စတစ်ခုခု ပေါ်ပေါက်ပြီ ဆိုခြင်းကို ခင်မောင်ကျော် နားလည်လိုက်သည်..။

ဇနီးချောလေးကို တက်လိုး၍ ကောင်းနေတုန်း ဖြစ်သော်လည်း စီးပွားရေး လုပ်ငန်းကို မျက်ကွယ်ပြု၍ မဖြစ်သောကြောင့် ခင်မောင်ကျော်သည် ထိုအရေပေါ် တယ်လီဖုန်းကို ကောက်ယူနားထောင်လိုက်သည်..။ လီးကိုကား အဖုတ်တွင် တပ်ထားဆဲ ဖြစ်သည်..။ ဆောင့်လိုးနေခြင်းကာ မရှိတော့..။

အလိုးခံ၍ ကောင်းတုန်း အဆောင့်ရပ်သွားသောကြောင့် အေးအေးဝင်းမှာ အတော်ပင် မချင့်မရဲ နှင့် ဒေါသပင် ဖြစ်မိသည်..။ တယ်လီုဖုန်းကို နားထောင်နေရင်း ခင်မောင်ကျော်၏ မျက်နှာ ကွက်ခနဲ ပျက်သွားသည်..။ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးလည်း ချက်ချင်းပင် ပျော့ခွေကာ ကျွတ်ထွက်သွားသည်..။

“ ကျိုင်းတုံဖက်က ချလာတဲ့ ပစ္စည်းတွေ ပြဿနာ တက်နေလို့တဲ့….၊ ဒုက္ခပါပဲ… အေးရယ်…၊ မောင် လိုက်သွားမှ ဖြစ်လိမ့်မယ်….”

ခင်မောင်ကျော်သည် တယ်လီဖုန်း ပြောပြီးသည်နှင့် အမောတကော ရေရွတ်ကာ အဝတ်အစားများ အမြန်ဝတ်ကာ ငွေအိတ်နှင့် အရေးပေါ် ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဆွဲလျက် ကမန်းကတန်းပင် ပြေးထွက်သွားသည်..။ ယခုလို မကြာခဏ သွားရတတ်၍ အရေးပေါ် ခရီးဆောင်အိတ်ကို လိုအပ်သည်များ အသင့်ထည့်ကာ ပြင်ဆင်ထားရမြဲ ဖြစ်သည်..။ ခါတိုင်း အရေပေါ် ခရီးထွက်သည်က မဆန်းသော်လည်း ခုလို အချိန်အခါမျိုးတွင် ဗြုန်းစားကြီး ထွက်သွားရတာမျိုးတော့ မရှိခဲ့ဖူးသေးပေ…။

ကျိုင်းတုံမှ ပစ္စည်းများသည် ခင်မောင်ကျော်၏ စီးပွားရေး တဟုန်ထိုး တိုးတက်လာစေနိုင်သလို ၊ ချွတ်ခြုံကျသွားစေလောက်အောင်လည်း ပြုနိုင်သောကြောင့် ခင်မောင်ကျော် မှာ ဇနီးချောလေးကို ပြီးအောင် ဆက်မလိုးနိုင်တော့ပဲ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် အိပ်ခန်းထဲတွင် သည်အတိုင်း ထားရစ်ခဲ့ကာ အပြေးအလွှားပင် ထွက်ခွာသွားရပေတော့သည်..။
အေးအေးဝင်းသည် မကျေမနပ် ဒေါပွ၍ နေသည်…။ ဒါပေမယ့် ဘာကို ဒေါသဖြစ်ရမှန်းတော့ မသိ..၊ ကျိုင်းတုံမှ ပစ္စည်းတွေ အရေးကြီးမှန်းလည်း သိထားသည်မို့ အပြေးအလွှား ထွက်သွားရရှာသည့် လင်တော်မောင်ကိုလည်း အပြစ် မတင်လိုပါ..။

ကာမအရသာ ဆပ်တငံ့ငံ့ ဖြစ်သွားရမှုကြောင့် မချင့်မရဲနှင့် မကျေနပ်မှုတို့ကို သွန်ထုပ်ကာ တစ်ယောက်တည်း ငိုရှိုက်နေမိသည်..။ အားရအောင် ငိုလိုက်ရ၍ စိတ်ထဲအနည်းငယ် ပေါ့ပါးသွားသည်..။ တဏှာဇောရမ္မက်ကတော့ မပျောက်သေး..။ တငွေ့ငွေ့ လောင်မြိုက်နေဆဲ..။ အေးအေးဝင်း၏ နားထဲတွင် အသံများ ကြားနေရသည့်အတွက် မော့ကြည့်လိုက်ရာ တီဗီမှာ ပြသနေဆဲ ဖြစ်သည်ကို မြင်ရသည်..။ အောက်စက်ခလုတ်ကိုလည်း မပိတ်မိသေးသောကြောင့် အခွေက ဆက်လက်လည်ပတ်ကာ အပြာကား ပြကွက်များသည် ဆက်လက်ပေါ်လွင်နေဆဲ ဖြစ်သည်..။

လူသူ ကင်းရှင်းနေသည့် လမ်းမကြီးတစ်ခုဘေးနားတွင် ခပ်အေးအေး လျှောက်လှမ်းလာနေသော တရုတ်မလေးတစ်ယောက်ကို ပြကွင်းထဲတွင် မြင်ရသည်..။ ဇာတ်လမ်းက ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုပြောင်းနေသည်ကိုကား အေးအေးဝင်း မသိတော့..။
ကားလမ်းပေါ်တွင် ကားနက်တစ်စီး အသာမောင်းလာနေပုံ တွေ့ရသည်..။ ကားသည် တရုတ်မလေး၏ ဘေးနားတွင် ရပ်သွားသည်..။ တရုတ်မလေး၏ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားသည့် မျက်နှာကို အနီးကပ် ရိုက်ပြသည်..။ ထို့နောက် ကားပေါ်မှ လူတစ်ယောက် ခုန်ထွက်လာကာ တရုတ်မလေး၏ ခေါင်းကို ရိုက်ချလိုက်ရာ တရုတ်မလေး ခွေကျသွားသည်..။ သတိလစ်သွားပုံရသည်..။

ကားပေါ်မှ ခုန်ထွက်လာသူမှာ စောစောကအပိုင်းတွင် ဗိုလ်မလေးကို လိမ့်နေအောင် လိုးပြခဲ့သည့် ကပ္ပလီကြီးပင် ဖြစ်သည်..။ ထိုလူကြီးသည် ယခု တရုတ်မလေးကို လိုးပြဦးမည်ကို သိရသည်တွင် အေးအေးဝင်း ရင်ခုန်လာသည်..။ မျက်လုံးကလည်း ပြကွင်းမှ မခွာနိုင်တော့ ။ စက်ကိုပိတ်ကာ အေးအေးလူလူ အနားယူတော့မည်ဟူသော စိတ်ကူးတွေလည်း ပျောက်ကုန်သည်..။ ဇာတ်ကားကို ဆက်၍ ကြည့်နေမိသည်..။

ဒီအပြာကားကို ကူးထားလိုက်ရလျင် ကောင်းမည်လားဟု တွေးမိကာ ဗီဒီယိုရိုက်သည့် ကင်မရာကို လှမ်းကြည့်မိသည်..။ ထိုကင်မရာ ဝယ်ထားသည်မှာ မကြာသေး..။ ကင်မရာထဲတွင် ခွေလွတ်အသစ်တစ်ခွေကလည်း အသင့်ထည့်ထားပြီး ဖြစ်သည်..။ အောက်စက်က တစ်လုံးတည်းသာရှိရာ အကယ်၍ ကူးယူလိုပါက ပြကွင်းပေါ်တွင် ထင်နေသည်များကို ဗီဒီယိုကင်မရာဖြင့် ပြန်ရိုက်ယူရမည် ဖြစ်သည်..။ အချိန်ကလည်း အများကြီးရှိသေးသည့်အတွက် ဇာတ်ကားကို အရင်ပြီးအောင် ကြည့်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ ပြီးမှသာ အေးအေးဆေးဆေး ပြန်လည်၍ ကြိုက်သည့်အကွက်များကို ရိုက်ကူးယူထားတော့မည်..။

အေးအေးဝင်း တီဗီကို ပြန်ကြည့်သည်..။ ကပ္ပလီကြီးက သတိလစ်နေသော တရုတ်မလေးကို ပုခုံးထက်တွင် ထမ်းတင်ကာ ကားပေါ်ပစ်တင်ပြီး ကားမောင်းထွက်သွားသည်ကို ပြသကာ ပြကွင်းပြောင်းသွားသည်..။ ပြန်ပေါ်လာသည့် ပြကွင်းသည် အိပ်ခန်းတစ်ခု ဖြစ်သည်..။ တစ်ယောက်အိပ်ခုတင် တစ်ခု အခန်းထဲတွင် ရှိနေသည်..။ ကပ္ပလီကြီးသည် တရုတ်မလေးကို ထမ်းကာ အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ခုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်..။ တရုတ်မလေးသည် သတိရနေပြီ ဖြစ်သည်..။ ခုတင်ပေါ်တွင် ထထိုင်ကာ ကပ္ပလီကြီးကို အလန့်တကြားကြည့်နေသည်.။

“ ဘယ်လိုလဲ… နင်အခု ငါလိုးတာ ခံရတော့မယ်… မဟုတ်လား..၊ အေးအေးဆေးဆေး အလိုးခံရင် နင်သက်သာမယ်..”

ကပ္ပလီးကြီးက တရုတ်မလေးကို ကြည့်ပြီးပြောသည်..။ တရုတ်မလေးခင်မျာ စကားပြန်မဆိုနိုင်ရှာပါ..။ ကြောက်လွန်းသည့် အမူအယာဖြင့် ခေါင်းတစ်ခါခါ လုပ်ပြနေရှာသည်..။ ကင်မရာက ကပ္ပလီကြီးကို အနီးကပ် ရိုက်ပြနေသည်.။

“ ကဲ….အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်စမ်း…”

ကပ္ပလီကြီးက မာန်ပါပါ ပြောသည်..။ တရုတ်မလေး၏ အနီးကပ် ရိုက်ချက်ပေါ်လာသည်..။

“ ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း….”

ကောင်မလေးက ငိုမဲ့မဲ့ အမူအရာလေးဖြင့် ပြောသည်..။ အသံကလည်း တုန်ရင်နေသည်..။ အတော်ကို သရုပ်ဆောင် ပီပြင်သည်..။ နောက်ပြကွင်းက တရုတ်မလေး၏ အဝတ်များကို ကပ္ပလီကြီးက ဆုတ်ဖြဲ ဆွဲချွတ်ပုံဖြစ်သည်..။ ပထမဆုံး တရုတ်မလေး ဝတ်ထားသည့် ဘလောက်စ် အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲပစ်သည်။ နောက်တော့ ဘရာစီယာလေးကိုပါ ဆောင့်ဆွဲချွတ်သည်..။ ကောင်မလေး၏ အထက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားကာ ဖြူနုထွားမို့သည့် ရင်သားလုံးလုံးဝန်းဝန်းများက တုန်ခါလျက် ပေါ်လာသည်..။ ထိုရင်သားများကို အနီးကပ် ရိုက်ပြရာ ဖြူနုနေသော ရင်သားမို့မို့များတွင် အကြောစိမ်လေးများ ယှက်သန်းနေပုံနှင့် လက်သန်းဖျားခန့်ရှိမည့် နို့သီးချွန်ချွန်လေးများ ကော့စူထောင်တက်နေသည်ကို အထင်အရှားမြင်ရသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် အလိုလိုပင် သူမ၏ နို့သီးများကို ကိုင်ကြည့်မိသည်..။ သူမ၏ နို့သီးများမှာလည်း တရုတ်မလေး၏ နို့သီးလေးများလိုပင် လက်သန်းဖျားလောက် ရှည်ကာ ချွန်ကော့ ထောင်တက်နေသည်..။

ကပ္ပလီကြီးသည် ကုန်း၍ တရုတ်မလေး၏ နို့သီးကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်သည်..။ အေးအေးဝင်းသည် ယောက်ယမ်းကာ မိမိ၏ နို့သီးများကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ကြည့်မိသည်..။ မိမိ၏ နို့သီးများကို ကပ္ပလီကြီးက စုပ်ပေးနေသလားဟုပင် ထင်မိသည်..။ ပြကွင်းပေါ်တွင်တော့ ကပ္ပလီကြီးက တရုတ်မလေး၏ နို့တွေကို အားရပါးရပင် တအားစုပ်နမ်းနေသည်..။ နို့သီးများ သာမက နို့အုံကြီးတဝက်ခန့်ပင် ကပ္ပလီကြီး၏ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသည်..။ ဒါကိုကြည့်ရင်း အေးအေးဝင်းသည် သူမ၏ ရင်သားများကို အလိုလို ကော့ပေးမိသည်..။

တရုတ်မလေးသည် အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်နေသည်..။ လက်သီးဆုပ်များဖြင့် ကပ္ပလီကြီးကို ထုသည် ရိုက်သည်..။ အတင်းတွန်းပစ်သည်..။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုမှ တွန်းဖယ်ပစ်၍ မရပါ..။ ကပ္ပလီကြီးက နို့သီး ဖြူနုနုလေးများကို အားရပါးရပင် စုတ်နမ်းနေလေသည်..။ ထို့နောက် ကပ္ပလီကြီးက တရုတ်မလေး၏ စကပ်တိုနံ့နံ့လေးကို အတင်းဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးများသည် မလုံ့တလုံ အတွင်းခံပင်တီ ဘောင်းဘီတိုလေး၏ အကာအကွယ်ကြားမှ တစ်ထွက်၍ ပေါ်လာကြသည်..။

ကပ္ပလီကြီးက တရုတ်မလေးကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲချလိုက်သည်..။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လန်လဲကျသွားသည့် တရုတ်မလေးကို အနီးကပ်ရိုက်ပြသည်..။ တရုတ်မလေးသည် ပေါင်လေးကားလျက် လဲကျနေရာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီခွဆုံတွင် မို့မို့လေး ဖောင်းအိနေပုံနှင့် ရင်သားအစုံ အိအိလေး တုန်ခါနေသည်တို့ကို အထင်းသာ မြင်နေရသည်..။ တရုတ်မလေး၏ မျက်နှာတွင်လည်း ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့နေသည့် ဟန်က အထင်အရှား ပေါ်လွင်နေသည်..။

ကပ္ပလီကြီးသည် ကုတင်ထက်သို့ တက်လာကာ တရုတ်မလေး၏ ပင်တီလေးကို အတင်းဆွဲချွတ်ပစ်သည်..။ တရုတ်မလေးက အတင်းရုန်းကန်ပြီး နှစ်ယောက်သာ ထွေးလားလုံးလား ဖြစ်နေပုံကို အတော်ကြာကြာ ရိုက်ပြထားသည်..။ တရုတ်မလေး၏ ပင်တီ ကျွတ်တော့မလို မကျွတ်တော့မလို ဖြစ်နေပုံမှာ ကြည့်နေရသူ အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ကို ကျလိကျလိ ဖြစ်စေသည်..။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့ ကောင်မလေး၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဘောင်းဘီလေး ကျွတ်ကွာကျကာ လုံးဝ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားရလေသည်..။

ကပ္ပလီကြီးလည်း ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသော ကောင်မလေးကို မျက်လုံးများအရောင်တလက်လက်ထကာ ကြည့်နေသည်..။ ကပ္ပလီကြီးသည် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးတော့ ဝတ်ထားဆဲ ဖြစ်သည်..။ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်မှ ထိုးထိုတောင်ထောင် ဖြစ်နေသည့် လီးကြီးမှာ တောင်မတ်နေပြီဖြစ်ကြောင်း အေးအေးဝင်း မြင်ရုံနှင့် သိသည်..။

တရုတ်မလေးသည် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သော ကပ္ပလီကြီးကို ကြောက်လန့်စွာနဲ့ ကြည့်နေရှာသည်..။ မည်းနက်ကာ တောင်မတ်နေသော လီးကြီးက အမြောက်ကြီးတစ်လက်လို မတ်မတ်ကြီး ထောင်လျက်သား ပေါ်လာသည်..။ ထို့နောက် ကပ္ပလီကြီးက တရုတ်မလေးကို အတင်းဖက်သည်..။ ကောင်မလေးက ရုန်းကန်သည်..။ ပထမဆုံး ရုန်းကန်နေသည့် တရုတ်မလေး၏ လက်နှင့်ခြေတို့ကို ကြိုးများဖြင့် တုတ်နှောင်သည်..။ ထို့နောက် အတင်းတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးသွင်းလေရာ တရုတ်မလေးမှာ ဘယ်လိုမှ ရုန်းကန်ခြင်း မပြုနိုင်သဖြင့် ကပ္ပလီကြီး လိုးသမျှ ခံရလေတော့သည်..။

တီဗီ ဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် အထင်းသားအရှင်းသား မြင်နေရသည့် ကြမ်းတမ်းပက်စက်လှသော မုဒိန်းကျင့်မှု ပြကွက်များကို ကြည့်ရင်း အေးအေးဝင်း၏ စိတ်များသည် ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရတော့လောက်အောင်ပင် သောင်းကျန်းတက်ကြွလာသည်..။ မိမိအဖုတ်ကို ပြန်ကာ လက်ဖြင့် ပွတ်မိသည်..။ ထို့နောက် စောက်စေ့ကို ပွတ်ချေမိသည်..။ နောက်ဆုံးတွင် တော့ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လက်ညှိုးထိုးထည့်ကာ ကလိလျက် တစ်ကိုယ်တည်း အာသာဖြေနေရသည်..။

ဤကဲ့သို့ ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ် ပြန်လည်ကာ လက်ညှိုးနှင့် ထိုး၍ ကာမရမ္မက် အာသာဖြေရသည့် အလုပ်မျိုး အေးအေးဝင်း မလုပ်ဖူးပါ..။ ယခု ရမ္မက်ဇောအဟုန် အလွန်ကြွကာ တဏှာထန်လွန်းလာမှုကြောင့် လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်နေမိရာ အရသာ အတော်တွေ့လျက် အဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကလိပေးနေမိလေတော့သည်..။

ကျော်မိုး သည် မိမိ၏ အကြံကို လုပ်သင့် မလုပ်သင့် အတော်လေး စဉ်းစား၍ နေသည်..။ ကျော်မိုးမှာ အသက် ၂၀ ခန့်ရှိသည်..။ လူသာငယ်သည် ကာမစပ်ယှက်မှု အတွေ့အကြုံတွေကတော့ ကောင်းကောင်းကြီး ရှိနေသည်..။ သူသည် မော်တော်ကားမောင်းသည့် ဒရိုင်ဘာ အဖြစ် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း ပြုသော်လည်း တကယ်တန်း စင်စစ်မှာတော့ သူကားမောင်းသည့် အလုပ်ရှင် အမျိုးသမီးများ၏ ပျော်တော်ဆက်အဖြစ် မြိုးမြိုးမြက်မြက် ရအောင် အကြံအဖန်လုပ်နေသည့် သူဖြစ်သည်..။

သူသည် အေးအေးဝင်းတို့ထံတွင် အလုပ်မလုပ်ခင်က ကုလားသူဌေး လူကုန်ထံများ အသိုင်းအဝိုင်းတွင် အတော်လေး အလုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်..။ ကုလားသူဌေးကတော် အတော်များများ၏ အိပ်ဖော်အဖြစ် ပျော်တော်ဆက်ခဲ့သည်..။ ထို့ပြင် မိန်းမလျာ ဖြစ်နေသော ကုလားသူဌေးသား အချို့ကိုလည်း ကောင်းကောင်းကြီး ဖင်လိုးကာ ငွေဝင်လမ်းဖြောင့်ခဲ့သည်..။ တိတ်တိတ်ပုန်း ကမြင်းကြောထကြသည့် ကုလားသူဌေးကတော်များ အသိုင်းအဝိုင်းတွင် အလိုးကောင်း အဆော်ကောင်းပြီး လီးကလည်း ကြီးလှသည့်အတွက် မြင်းသိုး ကျော်မိုး ဟူသော အမည်တစ်လုံးဖြင့် ကျော်ကြားနေခဲ့သည်..။

သို့သော် အသားမည်းမည်း ကုလားမများ ၊ အသားညိုညို ကုလားကပြားမများ ၊ အသားလတ်သော ကုလားမများကိုသာ လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ရသည့်အတွက် ကျော်မိုးသည် အသားဖြူဖြူဝင်းဝင်း တရုတ်မကို လိုးချင်သည့် စိတ်တွေ ပြင်းပြလာခဲ့သည်..။ သူကျင်လည် ကျွမ်းဝင်ရာနေရာများတွင် ကုလားမများနှင့် ကုလားကပြားမများသာလျင် ရှိနေရာ ကျော်မိုးအဖို့ လိုလားချက် ဆန္ဒ မပြည့်နိုင်ပဲ ရှိနေခဲ့ရာ ၊ အေးအေးဝင်းထံတွင် ဒရိုင်ဘာ အဖြစ် အလုပ်ရနိုင်အောင် အထူးပင် ကြိုးစားကြံစည် ခဲ့ရသည်..။

တရုတ်မစစ်စစ်ဖြစ်သော အေးအေးဝင်းထံတွင် အလုပ်ရနေခဲ့ပြီ ဖြစ်သော်လည်း အေးအေးဝင်းကိုကား လိုးခွင့် မကြုံသေးပေ…။ ကျော်မိုး အဖို့လည်း ဘယ်လိုစရမည်မှန်း မသိ ဖြစ်နေသည်..။ ကုလားသူဌေးကတော်များနှင့် ဆိုလျင် ကျော်မိုးအနေနှင့် အထွေအထူး စနေဖို့ပင် မလို..။ အမျိုးသမီးများ ဘက်က စတင်ကာ ခင်းပေးသောလမ်းကို ကျော်မိုးက အသာလိုက်နင်းသွားရုံသာ ရှိခဲ့သည်..။

အေးအေးဝင်းကတော့ ဘယ်လိုမှ လမ်းခင်းမပေးခဲ့သည့်အတွက် ၊ ကျော်မိုးမှာ အခက်တွေ့နေသည်..။ သူအလွန်လိုးချင်နေသော တရုတ်မစစ်စစ်တစ်ယောက်နှင့် နီးကပ်နေပြီ ဖြစ်ပါလျက် လိုးခွင့် မကြုံရသည့်အတွက် ကျော်မိုးမှာ နေ့စဉ်ပင် အလွန်အနေရခက် အထိုင်ရခက်နေသည်..။ အေးအေးဝင်းကို မှန်းဆစိတ်ကူးကာ ဂွင်းတိုက်၍ သာနေခဲ့ရသည်..။

ဒီနေ့တွင်တော့ အေးအေးဝင်းကို မုဒိန်းဝင်ကျင့်ရန် ကျော်မိုးက ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ အခါအခွင့်ကလည်း အတော်ကောင်းနေသည်..။ အိမ်တွင် ထမင်းချက် ၊ အစေခံများလည်း မရှိ ။ ခင်မောင်ကျော်ကလည်း အလောတကြီး ထွက်သွားရာ အိမ်ကြီးပေါ်တွင် အေးအေးဝင်းတစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်နေခဲ့သည်..။ အိမ်ပေါ်သို့ အသာတက်ကာ အတင်းမုဒိန်းကျင့်လျင် အေးအေးဝင်း ဘာမျှ တတ်နိုင်မည် မဟုတ်..။ ပြီးတော့ မိမိ၏ ကာမစပ်ယှက်မှု ကျွမ်းကျင်လိမ္မာပုံကိုလည်း ကျော်မိုးက အားကိုးအားထားသည်..။ မိမိအတင်းလိုးတာကို ခံရပြီးလျင် အေးအေးဝင်းက စွဲမက်သဘောကျသွားကာ မိမိ၏ အလိုးခံမလေး ဖြစ်လာမည်ဟု ကျော်မိုးက မျှော်လင့်ထားသည်..။

အကယ်၍ မျှော်လင့်သလို ဖြစ်မလာပါကလည်း ကိုယ်လွတ်ရုန်းကာ ထွက်ပြေးဖို့လည်း ကြိုတင်ကြံစည်ထားသည်..။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အေးအေးဝင်းကို တော့လိုးဖြစ်အောင် လိုးရမည်..။ ထို့ကြောင့် ကျော်မိုးသည် သူနေထိုင်ရာ ကားဂိုဒေါင်အထပ်ခိုးပေါ်မှ ဆင်းကာ အေးအေးဝင်းတို့ အိမ်မကြီးဘက်သို့ ကူးလာခဲ့သည်..။ ခင်မောင်ကျော်က အလောတကြီး ထွက်သွား၍ သည်အတိုင် ဖွင့်ထားခဲ့သည့် တံခါးမှနေ၍ အိမ်ထဲသို့ အလွယ်ပင် ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်..။ တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်..။ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ အခန်းများထဲသို့ လိုက်ကြည့်ရာ အေးအေးဝင်းကို ဘယ်အခန်းတွင်မှ မတွေ့ရပေ..။ နောက်ဆုံးတွင်တော့ အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းများရှိရာသို့ ကျော်မိုးတက်လှမ်းလာခဲ့လေတော့သည်..။

ကျော်မိုး၏ စိတ်ထဲတွင် အတော်ပင် လှုပ်ရှားသွားသည်..။ သူသည် ခင်မောင်ကျော်နှင့် အေးအေးဝင်းတို့၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ တစ်ကြိမ်မျှ မရောက်ဖူးပေ..။ သို့သော် အိမ်အကြောင်း စူးစမ်းလေ့လာထားသူ ပီပီ အိပ်ခန်းတည်နေရာကိုတော့ သိသည်..။

အိပ်ခန်းနား ရောက်သည်နှင့် တပြွတ်ပြွတ် အသံများ ညည်းညူ ရေရွတ်သံများ မောသံများ ကို ကျော်မိုး စတင်ကြားရသည်..။ ခင်မောင်ကျော်များ တစ်ကျော့ပြန်လာကာ အေးအေးဝင်းကို လိုးနေဆော်နေလေပြီလားဟုပင် ကျော်မိုးထင်မိသည်..။ သေချာစေရန်အတွက်သာ ခပ်ဟဟဖြစ်နေသော တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ….။ ကျော်မိုးမှာ မျက်လုံးပြူးကာ ပါးစပ်ဟပြဲ သွားရတော့သည်..။

သူမြင်လိုက်ရသည်က အေးအေးဝင်းတစ်ယောက် ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ကုတင်ထက်တွင် ပက်လက်လဲလျောင်းကာ သူမအဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်ကာ ထိုးဆွကာဖြင့် တစ်ကိုယ်တည်း သောင်းကျန်းချင်တိုင်း သောင်းကျန်းနေမှုနှင့် ရုပ်မြင်သံကြားစက်တွင် ထင်ဟပ်နေသော အပြာကား ပြကွက်များပင်တည်း..။ အခြေအနေမှန်ကို ကျော်မိုး ချက်ချင်း နားလည် လိုက်သည်..။ မိမိထင်ထားသည်ထက်ပင် အခြေအနေပိုကောင်းနေကြောင်းကိုလည်း ကျော်မိုး သဘောပေါက်လိုက်သည်.။ ကျော်မိုးသည် ခပ်ရဲရဲပင် အိပ်ခန်းထဲ လျှောက်လှမ်း ဝင်ရောက်သွားသည်..။

တီဗီပေါ်မှ မြင်ကွင်းများကို ကြည့်ပြီး သောင်းကျန်းချင်တိုင်း တစ်ကိုယ်တည်း သောင်းကျန်းနေသော အေးအေးဝင်းမှာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကျော်မိုး ဝင်ရောက်လာသည်ကို မသိသေး…။ အဖုတ်ကို လက်ဝါးစောင်းဖြင့် ပွတ်လိုက် ၊ အစေ့ကို ဆွဲချေလိုက် ၊ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်း ထိုးသွင်းလိုက် ၊ နို့တွေကို ပြန်နယ်လိုက်နှင့် အရမ်းကို ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသည်..။

“ ဘယ်လိုလဲ… အေးအေးဝင်း… ဖီလင်တွေ အရမ်း တက်နေပြီလား……”

ကျော်မိုးက အသံပြုလိုက်မှပင် အေးအေးဝင်း လန့်ဖြတ်၍ သွားကာ ဗလာကျင်းနေသော သူမ၏ ကိုယ်လုံးကို ဖုံးကာရန် ကြိုးစားသည်..။ ချွတ်ချထားသည့် ထမီကို ကမန်းကတန်းပင် လှမ်းယူသည်..။

“ အဝတ်တွေ ဘာတွေ ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားမနေပါနဲ့တော့ ဗျာ…..”

ကျော်မိုး၏ အေးစက်စက် ပြောလိုက်သော လေသံက ပိုင်နိုင်လှသည်..။ ထိုသို့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောဆိုလိုက်သည့် စကားသည် အေးအေးဝင်း ကို ကျောစိမ့်သွားစေသည်..။ အေးအေးဝင်း မလှုပ်ရဲတော့..။ ထမီကို လက်ဖြင့် ကိုင်ရင်း ကျောက်ရုပ်လို ရပ်နေမိသည်..။

ဒီလိုအခြေအနေမျိုး ကြုံရလိမ့်မည်ဟု အေးအေးဝင်း တွေးထင်မထားခဲ့မိ…။ မိမိတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်တရုတ်တွေ လုပ်နေမိသည့်အတွက် ယခုလို အပြစ်ဒဏ် ခတ်တာ ခံရခြင်းဖြစ်မည်ဟူ၍လည်း နောင်တကြီးစွာ ရမိသည်..။ အေးအေးဝင်းသည် ကျော်မိုးကို စေ့စေ့ပင် မကြည့်ရဲ..။ မိမိဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသည့်အချိန်တွင် ဒရိုင်ဘာရောက်လာကာ အားလုံးသိမြင်သွားရလေပြီဟူသော အသိက အေးအေးဝင်းကို အရှက်ကြီး ရှက်နေစေသည်..။

အေးအေးဝင်း၏ စိတ်ထဲတွင် ဒီအိပ်ခန်းထဲတွင် ကျော်မိုး ရှိမနေဟူ၍ အတင်းပင် မဲတင်းကာ တွေးကြည့်သည်..။ သို့သော် အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည့်အသံများက ကျော်မိုးရှိနေကြောင်း ဖော်ကျူးနေကြသည်..။ ထို့ပြင် ကျော်မိုးက မည်သည့်ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ယခုလို အဝတ်တွေ ချွတ်နေသည်ဆိုခြင်းကို စဉ်းစားမိပြန်ရာ အေးအေးဝင်းမှာ မျက်နှာပင် မထားတတ်တော့အောင် ဖြစ်ရလျက် ခေါင်းကိုသာ အတွင်ငုံ့နေမိတော့သည်..။
မိမိအနေဖြင့် ကျော်မိုးကို ဘယ်လိုမျှ ဆန့်ကျင်ငြင်းဆန်ခြင် မပြုသာ..။ ကျော်မိုး၏ လက်ခုတ်ထဲက ရေဖြစ်သွားရတော့မည်ကို အေးအေးဝင်း ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်..။

သူမ၏ အိပ်ခန်းသည် ရုတ်တရက် သံလှောင်အိမ် အကျဉ်းခန်းအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသလို အေးအေးဝင်း ခံစားရသည်..။ သူမအနေဖြင့် သည်အိပ်ခန်းထဲမှ ဘယ်လိုမှ ရှောင်တိမ်း ရုန်းမထွက်သာတော့..။
ကျော်မိုးသည် ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ အဝတ်များကို ချွတ်ပစ်ကာ အောက်ပိုင်းတွင် ဝတ်ထားသည့် ဘောင်းဘီရှည်သာ ကျန်တော့သည်..။ ကျော်မိုးသည် ဘောင်းဘီရှည်ကို မချွတ်သေးပဲ ကြောက်လန့်စွာ ရပ်နေရှာသည့် အေးအေးဝင်းထံ ချဉ်းကပ်လာသည်..။

အေးအေးဝင်းသည် သူမ၏ အသားဆိုင်များကို တတ်နိုင်သမျှ မပေါ်လွင်ရလေအောင် ခပ်ကုတ်ကုတ်လေး ရပ်နေသည်..။ သို့သော် ကျော်မိုးအနေနှင့်ကား တရုတ်မစစ်စစ်လေးတစ်ယောက်၏ ဗလာကျင်းနေသော ကိုယ်လုံးကို မြင်နေရသည်ကပင် စိတ်ရိုင်းတွေကို နိုးကြွနေစေသည်..။ အသားမည်းသော အသားညိုသော ကုလားမများ..၊ ကုလားကပြားမများ၏ ကိုယ်လုံးတီးများကိုသာ မြင်ခဲ့ရဖူးသော ကျော်မိုးအဖို့ တရုတ်မစစ်စစ်လေး၏ ဖြူနုနေသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သည် မက်မောဖွယ်ရာပင်…။

အေးအေးဝင်းသည် ငြိမ်သက်စွာ ရပ်နေသည်..။ ခေါင်းကိုလည်း ငုံ့ထားမိသည်..။ ရှက်စိတ်ကြောက်စိတ်တို့ကြောင့် အသက်ရှူပြင်းနေရာ သူမ၏ မို့ဝန်းလုံးအိသော ရင်သားအစုံသည် နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် လှုပ်ရှားနေသည်..။

“ နင် နှာထ နေတာ မဟုတ်သလိုလို ဘာလိုလို ဟန်ဆောင်မနေနဲ့… တရုတ်မ..၊ နင့်ကိုယ်နင် ဘာတွေလုပ်ပြီး ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ငါ ကောင်းကောင်းကြီး မြင်ရပြီးပြီ…၊ နင့်ဖာသာ နင် တစ်ယောက်တည်း စိတ်ဖြေနေတာထက် ကောင်းတာကို ငါလက်တွေ့ လုပ်ပြမယ်….၊ ဒီတော့ အိုက်တင် ခံမနေနဲ့တော့…။ ကဲ… ငါတို့ လိုးကြရအောင်….”

ကျော်မိုးသည် ခါတိုင်းဆိုလျင် အေးအေးဝင်းကို ရိုရိုသေသေ ဆက်ဆံသည်..။ ယခုတွင်တော့ မိမိဘက်က အပိုင်အနိုင် ကိုင်ထားမိပြီဖြစ်ကြောင်း ရိပ်မိသည့်အတွက် တမင်ပင် ရင့်ရင့်သီးသီး စကားလုံးများ သုံးကာ ပြောသည်..။ ထိုသို့ပြောရင်း ကျော်မိုးသည် တရုတ်မလေး အေးအေးဝင်းကို ဆွဲဖက်သည်..။ ထိုအခါတွင်မှ အေးအေးဝင်းသည် လျပ်စစ်ဓါတ်ဖြင့် အတို့ခံလိုက်ရသလို လှုပ်ရှားသွားသည်..။

ကျော်မိုး၏ ဆွဲဖက်မှုမှ လွတ်အောင် အတင်းပင် ကန်ကျောက် ရုန်းထွက်သည်..။ သူမ၏ ရုန်းကန်မှုများသည် ဘာမျှ အရာမရောက်တော့..။ ကျန်းမာသန်စွမ်းပြီး ဂျူဒိုပညာ အတော်အသင့်တတ်ထားသူ ကျော်မိုးက ရုန်းကန်နေသော အေးအေးဝင်းကို ကောင်းကောင်း ချုပ်ထိန်းထားနိုင်သည်..။ အေးအေးဝင်းခင်မျာ ကျော်မိုး၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် ကော့ကော့လေး ရောက်သွားသည်..။

လုံးဝန်းစူကြွနေသော ရင်သားနှစ်မွှာသည် ကျော်မိုး၏ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးနှင့် အိခနဲ ထိကပ်မိသည်..။ ထိုသို့ ထိတွေ့မှုကြောင့် အေးအေးဝင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ထကာ နို့သီးခေါင်းလေးများ ကော့ချွန်လာကြသည်..။ အေးအေးဝင်းမှာ အလိုလိုနေရင်း မောဟိုက်လာကာ ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရတော့သည်..။ ရုန်းဖယ်ထွက်ရန်ပင် အားမရှိတော့…။

“ ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း…..”

အေးအေးဝင်းသည် သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကို ကျော်မိုး၏ ရင်ခွင်ထဲမှ တွင်တွင် လူးလွန့်နေရင်းက ငြင်းဆန်နေသည်…။

“ ကျမကို လွှတ်ပါ…. ဖယ်ပါရှင့်….၊ အို… အို.. တော်ပါတော့ရှင်…… ဒီ…. ဒီ လိုမလုပ်ပါနဲ့…. ဒါ… ဒါ အတင်း မတရား မုဒိန်းကျင့်တာ… ပဲ…ဖယ်… ဖယ်……..”

အေးအေးဝင်းက ပါးစပ်မှ အတင်းကြိုးစားကာ ပြောဆိုငြင်းဆန်သည်..။

“ နင်ကတော့ မုဒိန်းကျင့်တာလို့ ခေါ်ချင်လိမ့်မယ်….၊ ငါ့အနေနဲ့ကတော့ လိုးတာပါပဲ… ဟဲဟဲ……”

ကျော်မိုးက ရယ်မော ပြောဆိုသည်..။ ထိုအချိန်တွင် ကျော်မိုး၏ လက်တစ်ဖက်သည် အေးအေးဝင်း၏ ကားစွင့်အိစက်သော တင်ပါးဆုံကြီးကို အားရပါးရပင် ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်နေသည်..။ ဖင်းသားကြီးနှစ်ခုအကြားတွင်လည်း လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်ထားသည်..။

“ နင့်ကို ငါရှင်းရှင်းပဲ ပြောမယ်….၊ တကယ်တော့ မုဒိန်းကျင့်တယ်ဆိုတာ မရှိဘူး…. မိန်းမတိုင်း အလိုးခံချင်ကြတာချည်းပဲ….၊ ဒါပေမယ့် စိတ်ရှိတိုင်း အလိုးခံလို့ မသင့်ဘူးထင်တာကြောင့် မုဒိန်းကျင့် ခံရသလေး… ဘာလေး ပြောကြတာ…၊ နင်လည်း အတူတူပါပဲ…လေ..၊ နင့်စောက်ဖုတ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲပြီး အလိုးခံချင်လွန်းလို့ ရွစိရွစိ ဖြစ်နေတာ နင်လဲ အသိပဲ…၊ ဒီတော့ ရုန်းမနေစမ်းပါနဲ့….၊ အလိုးခံမှာသာ ခံစမ်းပါ…၊ တရုတ်မရဲ့….”

ဒရိုင်ဘာဖြစ်သူ၏ ကြမ်းတမ်း နင့်သီးစွာ တစ်တစ်ခွခွ ပြောလိုက်သည့် စကားများကြောင့် အေးအေးဝင်းမှာ အလွန်ရှက်ပြီး အလွန်လည်း တုန်လှုပ်သွားသည်..။ သို့သော် ကျော်မိုး ပြောသလို သူမသည် အလွန်ပင် အလိုးခံချင်ကာ အဖုတ်ထဲတွင် အရည်ကြည်တွေ ရွှမ်းရွှမ်းဝေကာ စိုရွှဲနေရသည်ကလည်း အမှန်ပင်ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း အေးအေးဝင်း မငြင်းနိုင်…။ ဝန်ခံရပေမည်….။

ဗီဒီယို အပြာကားကြည့်ရင်း တက်ကြွခဲ့သော အေးအေးဝင်း၏ ကာမရမက်ဆန္ဒသည် လင်ယောက်ျား ခင်မောင်ကျော်နှင့် မစို့မပို့ စခန်းသွားခဲ့ရမှုကြောင့် ထိန်းမနိုင် တော့အောင် ဆူဝေကြွတက်ကာ အဖိုဓါတ်ကို အလွန်အမင်း လိုလား တမ်းတနေကြသည်..။ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်၏ ထိတွေ့မှုကို အာသာငမ်းငမ်း စောင့်လင့်နေကြသည်..။ ဒါကိုလည်း အေးအေးဝင်းက နားလည်သည်..။
ထိုရမ္မက်စိတ်များ၏ လှုံ့ဆော်လွှမ်းမိုးမှုကြောင့် အေးအေးဝင်းခမျာ အတင်းရုန်းကန် ထွက်လိုလျက်နှင့် မစွမ်းသာ..။ ကျော်မိုး၏ အပြုအမူ အကိုင်အတွယ်များကို မလိုလားပါပဲနှင့် မငြင်းသာပဲ ဖြစ်နေရရှာသည်..။

ကျော်မိုးကတော့ အလွန်ပင် လက်သွက်နေသည်..။ ဖက်ပွေ့ထားသော အေးအေးဝင်းကို စောစောကပင် သူ့လင်နှင့် စိတ်တူကိုယ်တူ အပျော်ကျူးခဲ့ရာ ခုတင်ပေါ်သို့ ပွေ့တင်လိုက်သည်..။

“ ဟင့်အင်း….. ဟင့်အင်း….. လွှတ် လွှတ်….. ကျမကို လွှတ်……”

အေးအေးဝင်းသည် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားငြင်းဆန်နေရှာသေးသည်..။

“ နင်က အေးအေးသက်သာ လိုးတာကို မကြိုက်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အတင်းကျင့်တာမျိုးကို သဘောကျတာကိုး…။ ရပါတယ်…. ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် နင်က ငါ့ကို လိုးပေးဖို့ နောက်ဆုံးမှာ တောင်းပန်ရမှာကတော့ သေချာပါတယ်…..”

အေးအေးဝင်း၏ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်နေမှုများကို ကျော်မိုးက ဒေါသမထွက်မိပေ….။ သူသည် မိန်းမအတော်များများကို လိုးခဲ့ဖူးရာ နှာထန်နေသော မိန်းမများသာ ဖြစ်ပြီး ထိုအမျိုးသမီးများ၏ ရမ္မက်ဇောကို သူကပါဝင်ဖြည့်တင်းပေးရသည့် သဘောမျိုးသာ ဖြစ်ခဲ့သည်..။ ယခုမူ ငြင်းဆန်ရုန်းကန်နေသော အေးအေးဝင်းကို အပိုင်အနိုင် ကိုင်ကာ အရလိုးရမည်မို့ တစ်မူထူးနေသည်..။

ကျော်မိုး၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ပေါ် ရောက်လာသည်..။ အကွဲကြောင်းအား လက်ချောင်းတစ်ချောင်းဖြင့် မွှေသည်..။

“ တော်ပါတော့…. ရှင်…. တော်ပါတော့……… အို…… အဟင့်…..”

စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်း လျှောခနဲ ဝင်သွားရာ အေးအေးဝင်းခင်မျာ ကောင်းကင်ပေါ်မှ ကျလာသယောင် ခံစားရကာ ရင်ထဲ အေးခနဲ ဖြစ်သွားသည်..။ ကျော်မိုး၏ ကျင်လည်သော လက်များက စောက်စေ့ကို ဆော့ကစားလာပြန်သည်…။ ပွတ်ချေပေးသည်..။

အေးအေးဝင်းမှာ ဖင်တရမ်းရမ်း ရင်တကော့ကော့နှင့် ရမ္မက်သွေးတွေ ဆူဝေလာသည်..။ ပါးစပ်မှလည်း တဟင်းဟင်း အသံများ မြည်လာသည်..။
သတိတစ်ချက် လွတ်သွားသည်နှင့် ရမ္မက်ဇော အာရုံနောက် သွေးသားများ ပါဝင်သောင်းကျန်းကုန်ကြသည်…။ အေးအေးဝင်းသည် ဤအဖြစ်ကို နားလည်ကာ အားတင်းလျက် ရုန်းကန်ပြန်သည်….။ နှုတ်ခမ်းအား သွားဖြင့် တင်းတင်းကိုက်ထားရာ သွေးပင် စို့လာသည်..။ သတိလွတ်ကာ ရမ္မက်ဇောတွေ ဟုန်းခနဲ တက်ကြွမလာအောင် အားတင်းကာ နေရသည်..။

တရုတ်မလေး၏ နှုတ်ဖျားမှ တဏှာရမ္မက်ကြွသံ တဟင်းဟင်း စတင်ပေါ်လာသည်နှင့် သည်ပွဲတွင် မိမိ အောင်မြင်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ကျော်မိုး သဘောပေါက်သွားသည်..။ ခဏအကြာတွင် အေးအေးဝင်းက ရုန်းကန် ငြင်းဆန်လာပြန်ရာ အိန္ဒြေဆည်နိုင်ရန် အားခဲ၍ လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်ကိုလည်း ကျော်မိုးက အကဲခတ်မိလိုက်လေတော့သည်။


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။